Livre, Chap.
[8, 832]	πολιτείας ἔγωγε αἰτίας εἶναί φημι	ἃς	(πολλάκις εἴρηκα ἐν τοῖς πρόσθεν
[8, 843]	ἐάν τις βοσκήματα ἐπινέμῃ, τὰς	βλάβας	ὁρῶντες κρινόντων καὶ τιμώντων. καὶ
[8, 845]	βοτρύων καὶ σῦκον συκῆς ἰσαρίθμους	πληγὰς	τούτοις μαστιγούσθω. μέτοικος δὲ ὠνούμενος
[8, 845]	πρὸς τῷ τιμήματι καθηράτω τὰς	πηγὰς	ἢ τἀγγεῖον τοῦ ὕδατος, ὅπῃπερ
[8, 844]	τῶν κοινῶν ναμάτων, μὴ ὑποτέμνων	πηγὰς	φανερὰς ἰδιώτου μηδενός, ᾗ δ'
[8, 834]	φύσις ἐνδέχηται καὶ μὴ δυσχεραίνῃ	παῖδας	ἢ παρθένους κοινωνεῖν, ἐᾶν καὶ
[8, 829]	τε ἅμα καὶ γυναῖκας καὶ	παῖδας,	ὅταν ὡς πανδημίαν ἐξάγειν δόξῃ
[8, 838]	ὅταν ἢ Θυέστας ἤ τινας	Οἰδίποδας	εἰσάγωσιν, ἢ Μακαρέας τινὰς ἀδελφαῖς
[8, 834]	Κρήτην, ὥστε ἀναγκαῖον καὶ τὰς	σπουδὰς	ἐλάττους γίγνεσθαι τάς τε ἐν
[8, 835]	δεῖ κατὰ λόγον καὶ κατ'	ᾠδὰς	καὶ καθ' ἁρμονίας ῥυθμοῖς (κραθείσας
[8, 836]	τοῦ πείσαντος τὸ τῆς σώφρονος	ἰδέας	γένος; ἢ ταῦτα μὲν οὐδεὶς
[8, 835]	λόγῳ, εἶδον νέους τε καὶ	νέας	ὁμιλοῦντας φιλοφρόνως ἀλλήλοις· εἰσῆλθεν δή
[8, 838]	ἤ τινας Οἰδίποδας εἰσάγωσιν, ἢ	Μακαρέας	τινὰς ἀδελφαῖς μειχθέντας λαθραίως, ὀφθέντας
[8, 844]	πάντας τοιάνδε τινά. διττὰς ἡμῖν	δωρεὰς	ἡ θεὸς ἔχει χάριτος αὕτη,
[8, 846]	σμικρὰ πρὸς μεγάλα, καὶ τῆς	ἀναγκαίας	αὐτῶν χρείας ἐμπείρως ἴσχοντες, μέχριπερ
[8, 845]	διαπορευόμενος τὰς ὁδούς, τῆς μὲν	γενναίας	ἁπτέσθω, ἐὰν βούληται, μεθ' ἑνὸς
[8, 844]	μὴ βλάπτων πλὴν αὐτῆς τῆς	ὀχεταγωγίας.	(ἀυδρία δὲ εἴ τισι τόποις
[8, 829]	κατὰ μέρη· καί τινας ἀεὶ	παιδιὰς	μηχανᾶσθαι καλὰς ἅμα θυσίαις, ὅπως
[8, 834]	ἀκοντιστής, ὥστε ἔστω καὶ τούτων	παιδιᾶς	χάριν ἔρις τε καὶ ἀγωνία.
[8, 837]	τυχεῖν τῆς σῆς, ὦ φίλε,	συνῳδίας·	τὸν δὲ νόμον ὑμῶν, ὅτι
[8, 844]	τῶν οἰκετῶν· ἐὰν δὲ δι'	ἀκριβείας	ᾖ καὶ τοῖς γείτοσι, τάξιν
[8, 843]	μὲν βλάβος ἀποτινέτω, τῆς δὲ	ἀναιδείας	ἅμα (καὶ ἀνελευθερίας ἕνεκα ἰατρευόμενος
[8, 842]	καὶ τροφάς, ἔτι δὲ καὶ	παιδείας	ἀρχῶν τε καταστάσεις ἐν τῇ
[8, 828]	ἅμα καὶ ταῖς ὥραις ἑκάσταις,	γυναικείας	τε ἑορτάς, ὅσαις χωρὶς ἀνδρῶν
[8, 834]	χάριν ἔρις τε καὶ ἀγωνία.	θηλείας	δὲ περὶ τούτων νόμοις μὲν
[8, 839]	λήψεται γόνιμον, ἀπεχομένους δὲ ἀρούρας	θηλείας	πάσης ἐν ᾗ μὴ βούλοιο
[8, 849]	ἀναγκαῖον ὠνεῖσθαι παρ' ἄλλων κτωμένοις.	καπηλείας	δὲ τούτων ἢ κριθῶν ἢ
[8, 845]	πάντων μὲν τὸ περὶ τὰς	κηπείας	διαφερόντως τρόφιμον, εὐδιάφθαρτον δέ· οὔτε
[8, 836]	ψυχῇ γιγνόμενον ἐμφύσεται τὸ τῆς	ἀνδρείας	ἦθος, ἢ ἐν τῇ τοῦ
[8, 844]	καὶ τοῖς γείτοσι, τάξιν τῆς	ὑδρείας	ταξάμενος παρὰ τοῖς ἀγρονόμοις, ταύτην
[8, 835]	ποιήσονται περὶ ἁπάντων χορῶν καὶ	χορείας.	οἷα δὲ ἕκαστα αὐτῶν εἶναι
[8, 846]	μεγάλα, καὶ τῆς ἀναγκαίας αὐτῶν	χρείας	ἐμπείρως ἴσχοντες, μέχριπερ ἂν πάντα
[8, 847]	ζῴων τινῶν ἕνεκα τῆς τοιαύτης	χρείας,	ἵππαρχοι καὶ στρατηγοὶ τούτων ἔστωσαν
[8, 849]	ἀδικῇ τι, τῆς τῶν ἀνθρώπων	χρείας	τὸ δεύτερον ἂν εἴη, σωφροσύνης
[8, 829]	τοιοῦτον. τὰ αὐτὰ δὲ λέγω	στρατείας	τε πέρι καὶ τῆς ἐν
[8, 832]	λέγε μόνον. (Ἀθηναῖος) τὰς οὐ	πολιτείας	ἔγωγε αἰτίας εἶναί φημι ἃς
[8, 832]	διαφέρει. τὸ δὲ τῆς νῦν	πολιτείας,	ἣν νομοθετούμενοι (λέγομεν, ἐκπέφευγεν ἀμφότερα·
[8, 832]	κατὰ λόγον ἡ τοιαύτη κατάστασις	πολιτείας	μόνη δέξαιτ' ἂν τῶν νῦν
[8, 840]	ζῶσιν, ὅταν δ' εἰς τοῦτο	ἡλικίας	ἔλθωσι, συνδυασθέντες ἄρρην θηλείᾳ κατὰ
[8, 844]	ἂν βούληται ἄγειν, πλὴν δι'	οἰκίας	ἢ ἱερῶν τινων ἢ καὶ
[8, 850]	γενομένοις ἐτῶν πεντεκαίδεκα, τῆς μὲν	μετοικίας	ἀρχέτω χρόνος ὁ μετὰ τὸ
[8, 840]	ἐμμένοντες (βεβαίως ταῖς πρώταις τῆς	φιλίας	ὁμολογίαις· δεῖν δὴ θηρίων γε
[8, 837]	ἀληθὲς τοῦτο εἶναι; ~τὴν τῆς	φιλίας	τε καὶ (ἐπιθυμίας ἅμα καὶ
[8, 829]	νοῦν κεκτημένην στρατεύεσθαι μὴ ἔλαττον	μιᾶς	ἡμέρας, πλείους δέ, ὡς ἂν
[8, 846]	αὐτὸς κέρδος τῆς τοῦ γείτονος	ζημίας	κερδαίνῃ, τούτων δὲ ἐπιγνώμονας τοὺς
[8, 846]	μετ' ἀδίκου γνώμης κρίνειν τὰς	ζημίας,	τῶν διπλασίων ὑπόδικος ἔστω τῷ
[8, 831]	μὲν τιμάς, τοῖς δὲ καὶ	ἀτιμίας	διανέμων ὀρθῶς, τὴν πόλιν ὅλην
[8, 848]	ἱερὰ πανταχοῦ ἱδρύσασθαι. πρῶτον δὲ	οἰκοδομίας	εἶναι περὶ τὰ (ἱερὰ ταῦτα,
[8, 837]	~τὴν τῆς φιλίας τε καὶ	(ἐπιθυμίας	ἅμα καὶ τῶν λεγομένων ἐρώτων
[8, 842]	πρὸς ἀλλήλους διὰ τὰς τοιαύτας	ἐπιθυμίας	ὁμιλοῦντες ὀρθῶς τε καὶ οὐκ
[8, 836]	αὐτούς, πρὸς μὲν τὰς ἄλλας	ἐπιθυμίας,	ὅσα γε ἀνθρώπινα, μέτρον ἔχει
[8, 839]	κεῖται, λύττης δὲ ἐρωτικῆς καὶ	μανίας	καὶ μοιχειῶν πασῶν καὶ πωμάτων
[8, 840]	δὲ σώματα πολὺ μᾶλλον σφριγῶντες.	(Κλεινίας)	ἀληθῆ ταῦτα λέγεις ὅτι σφόδρα
[8, 832]	ὦ ξένε; (Ἀθηναῖος) καλῶς ὑπέμνησας.	(Κλεινίας)	αὕτη μὲν δή, φῂς σύ,
[8, 832]	ψυχὴν ἀεὶ τὴν αὑτῶν διεξελθεῖν;	(Κλεινίας)	αὕτη μὲν τοίνυν μία· τὴν
[8, 842]	τὸν νόμον, ὁ δὲ δὴ	(Κλεινίας)	αὐτὸς φραζέτω τί ποτε περὶ
[8, 840]	ἄλλοι κεκρατήκασι τούτων ὄντες χείρονες;	(Κλεινίας)	εἰκὸς γοῦν. (Ἀθηναῖος) ἐπειδὴ τοίνυν
[8, 842]	τί ποτε περὶ αὐτῶν διανοεῖται.	(Κλεινίας)	ἔσται ταῦτα, ὦ Μέγιλλε, ὁπόταν
[8, 832]	τάχος ὅλως ἆρ' οὐ θετέον;	(Κλεινίας)	θετέον. (Ἀθηναῖος) ἔστι γοῦν πάντων
[8, 832]	πολεμικήν, ἀποτελεσθεῖσαν ὀρθῶς τῷ λόγῳ.	(Κλεινίας)	καλῶς. (Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν οὐ
[8, 832]	τοῦτο ἀκούοιτ' ἄν, ὡς ἔοικε.	(Κλεινίας)	λέγε μόνον. (Ἀθηναῖος) τὰς οὐ
[8, 831]	ἀφροδισίων πᾶσαν πάντως παρασχεῖν πλησμονήν.	(Κλεινίας)	ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) αὕτη μὲν τοίνυν,
[8, 833]	νικῶντι τὰ νικητήρια δώσομεν ἑκάστων.	(Κλεινίας)	ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) τριττὰ δὴ ταῦτα
[8, 837]	ἑκάτερον γίγνηται σφοδρόν, ἔρωτα ἐπονομάζομεν.	(Κλεινίας)	ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) φιλία τοίνυν ἡ
[8, 832]	ἀλλὰ διατρίβειν δοκῶ δι' ἀπορίαν;	(Κλεινίας)	οὔκ, ἀλλὰ οἷον μισῶν δοκεῖς
[8, 841]	γένη βιάζοιτ' ἂν μὴ παρανομεῖν.	(Κλεινίας)	ποῖα δή; (Ἀθηναῖος) τό τε
[8, 831]	αἰτίας εἶναι καὶ μάλα ἱκανάς.	(Κλεινίας)	ποίας; (Ἀθηναῖος) τὴν μὲν ὑπ'
[8, 840]	μέλεσιν ᾄδοντες, ὡς εἰκός, κηλήσομεν;	(Κλεινίας)	ποίας; (Ἀθηναῖος) τῆς τῶν ἡδονῶν
[8, 839]	καὶ μὴ ἰδιωτικῶς, ἢ φαύλως;	(Κλεινίας)	πολύ που μᾶλλον μὴ ἰδιωτικῶς.
[8, 837]	πᾶσαν ἀπορίαν καὶ σκότον ἀπεργάζεται.	(Κλεινίας)	πῶς; (Ἀθηναῖος) φίλον μέν που
[8, 833]	οὐδετέρα τὴν μεγίστην ἔχει χρείαν.	(Κλεινίας)	πῶς γὰρ ἄν; (Ἀθηναῖος) σταδιοδρόμον
[8, 839]	λόγον ἐχόμενον πιθανότητος εἰπεῖν τινος;	(Κλεινίας)	πῶς γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος) πότερον
[8, 848]	φύειν καὶ ἐκτρέφειν τὴν γῆν.	(Κλεινίας)	πῶς γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος) τῷ
[8, 832]	ἀφυεῖς ὄντας, δυστυχοῦντάς γε μήν.	(Κλεινίας)	πῶς λέγεις; (Ἀθηναῖος) πῶς μὲν
[8, 848]	τῇ δ' οὐκ ἴσα νέμομεν.	(Κλεινίας)	πῶς λέγεις; (Ἀθηναῖος) χείρω που
[8, 831]	(σμικρῷ πόλει μεῖζον κακὸν ἐκείνου;	(Κλεινίας)	συμφαῖμεν ἂν ἡμεῖς γε, ὦ
[8, 830]	μελέτην ἄν τις φαίη γεγονέναι;	(Κλεινίας)	σχεδόν, ὦ ξένε, οὐδὲν ἄλλο
[8, 831]	τῶν τιθέντων αὐτοῖς τοὺς νόμους;	(Κλεινίας)	τάχ' ἄν. (Ἀθηναῖος) οὐδαμῶς, ὦ
[8, 828]	νομοθετεῖν ἔνιά γ' αὐτῶν εἴη.	(Κλεινίας)	τάχ' ἂν τὸν ἀριθμόν. (Ἀθηναῖος)
[8, 833]	σύστασις ἰσχύος καὶ ῥώμης δεομένη.	(Κλεινίας)	τί μήν; (Ἀθηναῖος) οὐ μὴν
[8, 835]	οὐδένα, λόγῳ ἑπόμενος μόνῳ μόνος.	(Κλεινίας)	τίν' αὖ νῦν, ὦ ξένε,
[8, 841]	χρὴ τοὺς νομοφύλακας νομοθέτας γενομένους.	~(Κλεινίας)	τίνα δὴ συμβουλεύεις αὐτοῖς τίθεσθαι
[8, 841]	ἐχόμενον τούτου δεύτερον, ὦ Κλεινία.	(Κλεινίας)	τίνα λέγεις; (Ἀθηναῖος) ἀγύμναστον ὅτι
[8, 840]	μεγάλας ἀγέλας γεννηθέντες, μέχρι μὲν	παιδογονίας	ἠίθεοι καὶ ἀκήρατοι γάμων τε
[8, 838]	κατὰ φύσιν χρῆσθαι τῇ τῆς	παιδογονίας	συνουσίᾳ, τοῦ μὲν ἄρρενος ἀπεχομένους,
[8, 835]	καὶ κατ' ᾠδὰς καὶ καθ'	ἁρμονίας	ῥυθμοῖς (κραθείσας καὶ ὀρχήσεσι, πολλάκις
[8, 834]	τοῖς γυμνικοῖς οὔτε ἐνταῦθα (τιθέντες	ἀγωνίας	ὀρθῶς ἂν νομοθετοῖμεν. τοξότης δὲ
[8, 834]	ἐπιτάξεσιν οὐκ ἄξια βιάζεσθαι τῆς	κοινωνίας·	ἐὰν δὲ ἐξ αὐτῶν τῶν
[8, 833]	δὲ τριακαιδεκέτεσι μέχρι γάμου μενούσαις	κοινωνίας	μὴ μακρότερον εἴκοσι ἐτῶν μηδ'
[8, 838]	ἀπεχομένους, μὴ κτείνοντάς τε ἐκ	προνοίας	τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος, μηδ'
[8, 831]	εἶναι καὶ μάλα ἱκανάς. (Κλεινίας)	ποίας;	(Ἀθηναῖος) τὴν μὲν ὑπ' ἔρωτος
[8, 840]	ᾄδοντες, ὡς εἰκός, κηλήσομεν; (Κλεινίας)	ποίας;	(Ἀθηναῖος) τῆς τῶν ἡδονῶν νίκης
[8, 833]	τὴν δι' ὀρῶν τε καὶ	παντοίας	χώρας ἁμιλλώμενον· (καὶ τιθέντες τὸν
[8, 843]	τῆς δὲ ἀναιδείας ἅμα (καὶ	ἀνελευθερίας	ἕνεκα ἰατρευόμενος διπλάσιον τοῦ βλάβους
[8, 846]	νόμιμα, καθ' ἃ δεῖ τὰς	τιμωρίας	γίγνεσθαι, λήξεών τε πέρι δικῶν
[8, 843]	ἄλλων πέρι καὶ δὴ καὶ	ἐπεργασίας	συμπάσης σφόδρ' ἀεὶ διευλαβούμενον· τὸ
[8, 830]	τινας μείζους τε καὶ ἐλάττους	γυμνασίας	μὴ ἔλαττον ἢ κατὰ μῆνα
[8, 829]	πέρι καὶ τῆς ἐν ποιήσεσι	παρρησίας	γυναιξί τε καὶ ἀνδράσιν ὁμοίως
[8, 850]	ἔστω τῆς ἀναγραφῆς πέρι τῆς	οὐσίας.	ἰέναι δὲ τὸν βουλόμενον εἰς
[8, 838]	ἀκριβῶς εἴργονται τῆς τῶν καλῶν	συνουσίας	οὐκ ἄκοντες, ὡς οἷόν τε
[8, 838]	ἀλλ' οὐδ' ἐπιθυμία ταύτης τῆς	συνουσίας	τὸ παράπαν εἰσέρχεται τοὺς πολλούς.
[8, 828]	χρόνου σχολῆς καὶ τῶν ἀναγκαίων	ἐξουσίας,	~δεῖ δὲ (αὐτήν, καθάπερ ἕνα
[8, 842]	πολίτου γείτονος, μήτε ὁμοτέρμονος ἐπ'	ἐσχατιᾶς	κεκτημένος ἄλλῳ ξένῳ γειτονῶν, ~νομίσας
[8, 831]	δύο δὲ χρὴ φάναι τούτων	αἰτίας	εἶναι καὶ μάλα ἱκανάς. (Κλεινίας)
[8, 832]	(Ἀθηναῖος) τὰς οὐ πολιτείας ἔγωγε	αἰτίας	εἶναί φημι ἃς (πολλάκις εἴρηκα
[8, 838]	θάνατον αὑτοῖς ἐπιτιθέντας δίκην τῆς	ἁμαρτίας;	(Μέγιλλος) ὀρθότατα λέγεις τό γε
[8, 848]	τὰς τῶν πάλαι τιμὰς ἀνθρώπων,	Ἑστίας	δὲ καὶ Διὸς Ἀθηνᾶς τε,
[8, 839]	δ' αὖ, διὰ τὴν τῆς	ἀπιστίας	ῥώμην, εἴρηκα ἀμφότερα ταῦτα εἶναι
[8, 840]	ἐπ' αὐτοῖς μηχανᾶσθαι χρὴ τοὺς	νομοφύλακας	νομοθέτας γενομένους. ~(Κλεινίας) τίνα δὴ
[8, 837]	ὦ ξένε, περὶ αὐτῶν τούτων	(εἴρηκας	τὰ νῦν. (Ἀθηναῖος) ἔοικά γε,
[8, 829]	διευλαβουμένους, αὐτούς τε ἅμα καὶ	γυναῖκας	καὶ παῖδας, ὅταν ὡς πανδημίαν
[8, 841]	μὴ λανθάνων ἄνδρας τε καὶ	γυναῖκας	πάσας, τάχ' ἂν ἄτιμον αὐτὸν
[8, 829]	μάχαι τινὲς ἑορταστικαί, (μιμούμεναι τὰς	πολεμικὰς	ὅτι μάλιστα ἐναργῶς μάχας. νικητήρια
[8, 834]	νόμιμα τὰ γέρα καὶ τὰς	νίκας	διανέμειν. τὸ δὲ (μετὰ ταῦτα
[8, 840]	ἄλλων θηρίων πολλῶν, οἳ κατὰ	μεγάλας	ἀγέλας γεννηθέντες, μέχρι μὲν παιδογονίας
[8, 829]	καί τινας ἀεὶ παιδιὰς μηχανᾶσθαι	καλὰς	ἅμα θυσίαις, ὅπως ἂν γίγνωνται
[8, 840]	θηρίων πολλῶν, οἳ κατὰ μεγάλας	ἀγέλας	γεννηθέντες, μέχρι μὲν παιδογονίας ἠίθεοι
[8, 836]	τ' αὐτούς, πρὸς μὲν τὰς	ἄλλας	ἐπιθυμίας, ὅσα γε ἀνθρώπινα, μέτρον
[8, 839]	κρατεῖ, ἐὰν καὶ περὶ τὰς	ἄλλας	νικήσῃ δικαίως, μυρία ἀγαθὰ ἔχει.
[8, 830]	κατὰ μῆνα ἕκαστον ποιεῖσθαι προστάξει,	ἁμίλλας	τε πρὸς ἀλλήλους ποιουμένους (κατὰ
[8, 830]	προσμαχόμενοι; ἢ πύκται γε ὄντες	παμπόλλας	ἂν ἡμέρας ἔμπροσθεν τοῦ ἀγῶνος
[8, 830]	οὐκ ἐτολμήσαμεν ἂν αὐτοὶ πρὸς	ἡμᾶς	αὐτοὺς σκιαμαχεῖν ὄντως; ἢ τί
[8, 848]	τούτοις ἀποδιδόντας τὰς τῶν πάλαι	τιμὰς	ἀνθρώπων, Ἑστίας δὲ καὶ Διὸς
[8, 831]	τὸν μή, ~(καὶ τοῖς μὲν	τιμάς,	τοῖς δὲ καὶ ἀτιμίας διανέμων
[8, 844]	μὲν πεντήκοντα ὀφειλέτω τῷ Διονύσῳ	δραχμάς,	ἐὰν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ δρέπῃ,
[8, 848]	ἥδε πρέπει τοῖς τοιούτοις. δώδεκα	κώμας	εἶναι χρή, κατὰ μέσον τὸ
[8, 831]	τούτων αἰτίας εἶναι καὶ μάλα	ἱκανάς.	(Κλεινίας) ποίας; (Ἀθηναῖος) τὴν μὲν
[8, 848]	τοῦτο αὐτοῖς οἰκήσεις δεῖ χωρὶς	διατεταγμένας	εἶναι· τάξις δὲ ἥδε πρέπει
[8, 833]	ὀκτωκαίδεκα· πρεπούσῃ δὲ στολῇ ταύτας	ἐσταλμένας	καταβατέον ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν τούτων
[8, 848]	ἀνθρώπων, Ἑστίας δὲ καὶ Διὸς	Ἀθηνᾶς	τε, καὶ ὃς ἂν ἀρχηγὸς
[8, 850]	ἐπὶ τούτοις δὲ εἴκοσιν ἔτη	μείνας,	ἴτω ὅπῃ αὐτῷ φίλον, μένειν
[8, 838]	τινας Οἰδίποδας εἰσάγωσιν, ἢ Μακαρέας	τινὰς	ἀδελφαῖς μειχθέντας λαθραίως, ὀφθέντας δὲ
[8, 829]	δὲ καὶ κατὰ μέρη· καί	τινας	ἀεὶ παιδιὰς μηχανᾶσθαι καλὰς ἅμα
[8, 829]	ὄντων ἀνδρῶν ψέγοντα ἢ ἐπαινοῦντά	τινας	ἐκρίθη μετρίως δρᾶν τὸ τοιοῦτον.
[8, 830]	πᾶσαν συντείνων, τὰς δὲ οἷόν	τινας	μείζους τε καὶ ἐλάττους γυμνασίας
[8, 838]	πολλάκις, ὅταν ἢ Θυέστας ἤ	τινας	Οἰδίποδας εἰσάγωσιν, ἢ Μακαρέας τινὰς
[8, 829]	τὸν νομοθέτην τῷ λόγῳ· φέρε,	τίνας	ποτὲ τρέφω τὴν πόλιν ὅλην
[8, 844]	ἐξ ἄλλων, δύο μέρη τῆς	μνᾶς.	ὃς δ' ἂν τὴν γενναίαν
[8, 838]	ῥῆμα κατασβέννυσι πάσας τὰς τοιαύτας	ἡδονάς;	(Μέγιλλος) τὸ ποῖον δὴ λέγεις;
[8, 847]	ἐξαγέτω· τούτων δ' αὖ πάντων	ἐπιγνώμονας	εἶναι καὶ ἐπιμελητὰς τῶν νομοφυλάκων,
[8, 828]	καὶ αὐτοῦ τούτου χρὴ γίγνεσθαι	ἐπιγνώμονας	τοῦ παραλειπομένου τούτους τοὺς αὐτούς.
[8, 846]	γείτονος ζημίας κερδαίνῃ, τούτων δὲ	ἐπιγνώμονας	τοὺς ἄρχοντας γίγνεσθαι, καὶ τῶν
[8, 846]	δύο δὲ ἐπιτηδεύματα ἢ δύο	τέχνας	ἀκριβῶς διαπονεῖσθαι σχεδὸν οὐδεμία φύσις
[8, 847]	δὲ ἄν τις ἐπιτηδεύῃ δύο	τέχνας,	δεσμοῖσί τε καὶ χρημάτων (ζημίαις
[8, 829]	ἕκαστος γίγνηται κατά τε τοὺς	ἀγῶνας	ἐν παντί τε αὖ τῷ
[8, 828]	ἔμμηνα ἱερά, χορούς τε καὶ	ἀγῶνας	μουσικούς, τοὺς δὲ γυμνικούς, κατὰ
[8, 835]	τίνες καὶ μετὰ τίνων τοὺς	ἀγῶνας	ποιήσονται περὶ ἁπάντων χορῶν καὶ
[8, 835]	δεῖ μεταδιώκοντας νομοθετεῖν, καὶ τοὺς	ἀγῶνας	πρεπόντως ἑκάστοις θύμασιν ἐν χρόνοις
[8, 835]	διανεμηθῶσιν· τότε καὶ τοὺς μουσικῆς	ἀγῶνας	χρὴ προσδοκᾶν κατὰ μέρος ἀγωνιεῖσθαι
[8, 829]	καὶ τοῖς ἄρχουσιν συνδοκῇ, μηδὲν	χειμῶνας	ἢ καύματα διευλαβουμένους, αὐτούς τε
[8, 831]	μάθημα ἢ καὶ ἐπιτήδευμα, ἰδίᾳ	πᾶς	μανθάνειν τε καὶ ἀσκεῖν ἑτοιμότατός
[8, 843]	ἀληθῶς τοῦτο εἶναι· βουλέσθω δὲ	πᾶς	πέτρον ἐπιχειρῆσαι κινεῖν τὸν μέγιστον
[8, 836]	καὶ (καρτερεῖν οὐ δυναμένου ψέξει	πᾶς	τὴν μαλακίαν, τοῦ δ' εἰς
[8, 829]	δὲ ἔστω τῶν τοιούτων μὴ	ἅπας,	ἀλλὰ γεγονὼς πρῶτον μὲν μὴ
[8, 849]	καὶ ἀγορανόμοι, μετ' ἀστυνόμων τεκμηράμενοι	ἕδρας	πρεπούσας, ὅρους θῶνται τῶν ὠνίων,
[8, 830]	ἐπὶ κατάληψιν χωρίων ἁμιλλωμένους καὶ	ἐνέδρας,	καὶ πᾶσαν μιμουμένους τὴν πολεμικήν,
[8, 841]	ὁτῳοῦν τρόπῳ κτηταῖς, μὴ λανθάνων	ἄνδρας	τε καὶ γυναῖκας πάσας, τάχ'
[8, 829]	ἄλλοις νομοφύλαξι, τοῦτο ἀποδιδόντων αὐτοῖς	γέρας,	παρρησίαν ἐν μούσαις εἶναι μόνοις,
[8, 844]	χωρίοις εἴτε καὶ ἐν ἄλλων,	ἱερὰς	μὲν πεντήκοντα ὀφειλέτω τῷ Διονύσῳ
[8, 844]	ταξάμενος παρὰ τοῖς ἀγρονόμοις, ταύτην	ἡμέρας	ἑκάστης κομιζόμενος, οὕτω κοινωνείτω τοῖς
[8, 830]	πύκται γε ὄντες παμπόλλας ἂν	ἡμέρας	ἔμπροσθεν τοῦ ἀγῶνος ἐμανθάνομέν (τε
[8, 829]	κεκτημένην στρατεύεσθαι μὴ ἔλαττον μιᾶς	ἡμέρας,	πλείους δέ, ὡς ἂν καὶ
[8, 830]	στρατεύεσθαι προστάττων μάλιστα μὲν ἑκάστης	ἡμέρας	τά γε σμικρὰ χωρὶς τῶν
[8, 844]	κοινῶν ναμάτων, μὴ ὑποτέμνων πηγὰς	φανερὰς	ἰδιώτου μηδενός, ᾗ δ' ἂν
[8, 834]	ἡμέραν διδασκάλων ἐκπονούμεθα, πάντως ἤδη	πέρας	ἔχει. καὶ δὴ καὶ μουσικῆς
[8, 833]	καὶ πάλιν, βαρύτερον, ὁπλίτην ἐπονομάζοντες,	λειοτέρας	ὁδοῦ διαμιλλώμενον, τὸν δὲ ἄλλον,
[8, 843]	γειτόνων γιγνόμεναι, διὰ τὸ θαμίζειν	ἔχθρας	ὄγκον μέγαν ἐντίκτουσαι, (χαλεπὴν καὶ
[8, 830]	τοῦ ὁμοίου ἰόντες, ἀντὶ ἱμάντων	σφαίρας	ἂν περιεδούμεθα, ὅπως αἱ πληγαί
[8, 831]	κατὰ νόμον καθαρθέντα καθαρὸν εἶναι	χεῖρας,	ἡγούμενος ἀνθρώπων μὲν τελευτησάντων μὴ
[8, 838]	τῶν ἀνθρώπων γένος, μηδ' εἰς	πέτρας	τε καὶ λίθους σπείροντας, ~(οὗ
[8, 839]	ῥιζωθὲν λήψεται γόνιμον, ἀπεχομένους δὲ	ἀρούρας	θηλείας πάσης ἐν ᾗ μὴ
[8, 837]	ἀπορεῖ, τοῦ μὲν κελεύοντος τῆς	ὥρας	ἅπτεσθαι, τοῦ δὲ ἀπαγορεύοντος. ὁ
[8, 837]	τοῦ σώματος ἐρῶν, καὶ τῆς	ὥρας	καθάπερ ὀπώρας πεινῶν, ἐμπλησθῆναι παρακελεύεται
[8, 845]	νουθετήσαντα καὶ διδάξαντα τῆς ἄλλης	ὀπώρας	ἅπτεσθαι τῆς εἰς ἀπόθεσιν ἀσταφίδος
[8, 844]	νόμος ταχθείς· ὃς ἂν ἀγροίκου	ὀπώρας	γεύσηται, βοτρύων εἴτε (καὶ σύκων,
[8, 844]	μὴ ἐθελήσας τοῖς ἄρχουσιν πείθεσθαι.	ὀπώρας	δὲ δὴ χρὴ κοινωνίαν ποιεῖσθαι
[8, 845]	πληγῶν μηδεμίαν. ξένῳ δὲ καθάπερ	ὀπώρας	ἐξέστω καὶ τῶν τοιούτων μέτοχον
[8, 845]	βούληται, ἐὰν δὲ ξένος ἐπιδημήσας	ὀπώρας	ἐπιθυμῇ φαγεῖν διαπορευόμενος τὰς ὁδούς,
[8, 844]	κατὰ φύσιν. ἔστω δὴ περὶ	ὀπώρας	ὅδε νόμος ταχθείς· ὃς ἂν
[8, 837]	ἐρῶν, καὶ τῆς ὥρας καθάπερ	ὀπώρας	πεινῶν, ἐμπλησθῆναι παρακελεύεται ἑαυτῷ, τιμὴν
[8, 833]	δι' ὀρῶν τε καὶ παντοίας	χώρας	ἁμιλλώμενον· (καὶ τιθέντες τὸν ἀγῶνα
[8, 834]	τέλος ἔχουσι, κατὰ φύσιν τῆς	χώρας	ἂν τὴν ἱππικὴν παιδιὰν ἀποδιδοῖμεν.
[8, 847]	μέρη τὰ πάντα ἐκ τῆς	χώρας	γιγνόμενα νέμειν χρεὼν πάντας, ᾗπερ
[8, 847]	καὶ διανομῆς τῶν ἐκ τῆς	χώρας	ἐγγὺς τῆς τοῦ Κρητικοῦ νόμου
[8, 847]	βαπτὰ χρώματα, μὴ φερούσης τῆς	χώρας,	ἢ περί τινα ἄλλην τέχνην
[8, 838]	(Ἀθηναῖος) οὐκοῦν σμικρὸν ῥῆμα κατασβέννυσι	πάσας	τὰς τοιαύτας ἡδονάς; (Μέγιλλος) τὸ
[8, 841]	λανθάνων ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας	πάσας,	τάχ' ἂν ἄτιμον αὐτὸν τῶν
[8, 834]	μάχας, ~ὅτι μὴ (παθὼν ἢ	δράσας,	καὶ τὸν ἡττώμενον ὡσαύτως ἥτις
[8, 829]	ποτὲ τρέφω τὴν πόλιν ὅλην	παρασκευάσας;	~(ἆρ' οὐκ ἀθλητὰς τῶν μεγίστων
[8, 844]	βλάβος ἀποτινέτω τῷ βλαφθέντι, μὴ	ἐθελήσας	τοῖς ἄρχουσιν πείθεσθαι. ὀπώρας δὲ
[8, 845]	ἐὰν βούληται, ἐὰν δὲ ξένος	ἐπιδημήσας	ὀπώρας ἐπιθυμῇ φαγεῖν διαπορευόμενος τὰς
[8, 832]	λέγεις, ὦ ξένε; (Ἀθηναῖος) καλῶς	ὑπέμνησας.	(Κλεινίας) αὕτη μὲν δή, φῂς
[8, 843]	ἀπ' αὐτοῦ κακῶν γίγνοιτ' ἄν,	καταφρονήσας	δὲ διτταῖς δίκαις ἔνοχος ἔστω,
[8, 839]	διηνεκὴς μὲν γενόμενος ἅμα καὶ	κρατήσας,	καθάπερ νῦν περὶ τὰς τῶν
[8, 835]	ᾠδὰς καὶ καθ' ἁρμονίας ῥυθμοῖς	(κραθείσας	καὶ ὀρχήσεσι, πολλάκις εἴρηται τῷ
[8, 844]	ἐὰν δ' ἐξ ἄλλων μὴ	πείσας,	ἑπομένως τῷ νόμῳ, τῷ μὴ
[8, 850]	βούληται, κατὰ τὰ αὐτὰ μενέτω	πείσας·	ὁ δὲ ἀπιὼν (ἐξαλειψάμενος ἴτω
[8, 850]	βίου τινὰ μονήν, ἐπελθὼν καὶ	πείσας	τὴν πόλιν, ἅπερ ἂν πείσῃ,
[8, 845]	ἐὰν δὲ δὴ δοῦλος μὴ	πείσας	τὸν δεσπότην τῶν χωρίων ἅπτηταί
[8, 843]	ἐσχατιᾶς κεκτημένος ἄλλῳ ξένῳ γειτονῶν,	~νομίσας	τὸ (τἀκίνητα κινεῖν ἀληθῶς τοῦτο
[8, 849]	ἀγορανόμοι, μετ' ἀστυνόμων τεκμηράμενοι ἕδρας	πρεπούσας,	ὅρους θῶνται τῶν ὠνίων, ἐν
[8, 838]	ὅντινα τρόπον χειρώσαιτο ἄν· ὅτι	καθιερώσας	ταύτην τὴν φήμην παρὰ πᾶσι,
[8, 836]	νέους τ' αὐτούς, πρὸς μὲν	τὰς	ἄλλας ἐπιθυμίας, ὅσα γε ἀνθρώπινα,
[8, 839]	συμμείξεις κρατεῖ, ἐὰν καὶ περὶ	τὰς	ἄλλας νικήσῃ δικαίως, μυρία ἀγαθὰ
[8, 850]	ὁ δὲ ἀπιὼν (ἐξαλειψάμενος ἴτω	τὰς	ἀπογραφάς, αἵτινες ἂν αὐτῷ παρὰ
[8, 843]	καὶ ἐάν τις βοσκήματα ἐπινέμῃ,	τὰς	βλάβας ὁρῶντες κρινόντων καὶ τιμώντων.
[8, 830]	ἅμα καὶ γυμναστικὴν πᾶσαν συντείνων,	τὰς	δὲ οἷόν τινας μείζους τε
[8, 846]	δοκῇ μετ' ἀδίκου γνώμης κρίνειν	τὰς	ζημίας, τῶν διπλασίων ὑπόδικος ἔστω
[8, 845]	δὲ πάντων μὲν τὸ περὶ	τὰς	κηπείας διαφερόντως τρόφιμον, εὐδιάφθαρτον δέ·
[8, 833]	ἄρα δίκαιος περὶ ταύτας αὖ	τὰς	μάχας, ~ὅτι μὴ (παθὼν ἢ
[8, 834]	ταῦτα νόμιμα τὰ γέρα καὶ	τὰς	νίκας διανέμειν. τὸ δὲ (μετὰ
[8, 845]	ἐπιδημήσας ὀπώρας ἐπιθυμῇ φαγεῖν διαπορευόμενος	τὰς	ὁδούς, τῆς μὲν γενναίας ἁπτέσθω,
[8, 832]	ἔοικε. (Κλεινίας) λέγε μόνον. (Ἀθηναῖος)	τὰς	οὐ πολιτείας ἔγωγε αἰτίας εἶναί
[8, 834]	τε ἐν τῇ τροφῇ καὶ	τὰς	περὶ ἀγωνίαν αὐτῶν. ἅρματος μὲν
[8, 845]	βλάπτων, πρὸς τῷ τιμήματι καθηράτω	τὰς	πηγὰς ἢ τἀγγεῖον τοῦ ὕδατος,
[8, 831]	τὸν πόλεμον ἱκανῶς ἐῶσα ἀσκεῖν	τὰς	πόλεις, ἀλλ' ἐμπόρους τε καὶ
[8, 829]	γίγνωνται μάχαι τινὲς ἑορταστικαί, (μιμούμεναι	τὰς	πολεμικὰς ὅτι μάλιστα ἐναργῶς μάχας.
[8, 834]	δὴ Κρήτην, ὥστε ἀναγκαῖον καὶ	τὰς	σπουδὰς ἐλάττους γίγνεσθαι τάς τε
[8, 834]	καὶ τὰς σπουδὰς ἐλάττους γίγνεσθαι	τάς	τε ἐν τῇ τροφῇ καὶ
[8, 846]	σμικρὰ νόμιμα, καθ' ἃ δεῖ	τὰς	τιμωρίας γίγνεσθαι, λήξεών τε πέρι
[8, 842]	ἐρωτικῶν, ὅσα πρὸς ἀλλήλους διὰ	τὰς	τοιαύτας ἐπιθυμίας ὁμιλοῦντες ὀρθῶς τε
[8, 838]	οὐκοῦν σμικρὸν ῥῆμα κατασβέννυσι πάσας	τὰς	τοιαύτας ἡδονάς; (Μέγιλλος) τὸ ποῖον
[8, 839]	καὶ κρατήσας, καθάπερ νῦν περὶ	τὰς	τῶν γονέων συμμείξεις κρατεῖ, ἐὰν
[8, 848]	μνήμῃ διασεσωμένων εἰσίν, τούτοις ἀποδιδόντας	τὰς	τῶν πάλαι τιμὰς ἀνθρώπων, Ἑστίας
[8, 841]	ὀρθότητα ἔχον δευτέραν, καὶ τοὺς	τὰς	φύσεις διεφθαρμένους, οὓς ἥττους αὑτῶν
[8, 840]	Κλεινία, πολὺ κάκιον ἦσαν πεπαιδευμένοι	(τὰς	ψυχάς, τὰ δὲ σώματα πολὺ
[8, 840]	αὐτοῖς μηχανᾶσθαι χρὴ τοὺς νομοφύλακας	νομοθέτας	γενομένους. ~(Κλεινίας) τίνα δὴ συμβουλεύεις
[8, 848]	τῶν δημιουργῶν συνοικίζειν. τοὺς δ'	ἐπιμελητὰς	εἶναι τούτων πάντων τοὺς τῶν
[8, 847]	αὖ πάντων ἐπιγνώμονας εἶναι καὶ	ἐπιμελητὰς	τῶν νομοφυλάκων, πέντε ἀφαιρεθέντων τῶν
[8, 830]	πόλιν ὅλην παρασκευάσας; ~(ἆρ' οὐκ	ἀθλητὰς	τῶν μεγίστων ἀγώνων, οἷς ἀνταγωνισταὶ
[8, 840]	δεῖ χείρους ἡμῖν εἶναι τοὺς	πολίτας	ὀρνίθων καὶ ἄλλων θηρίων πολλῶν,
[8, 845]	τοιαῦτα περὶ αὐτοῦ τοὺς τότε	κριτάς	τις ἀναμιμνῄσκῃ. ὕδωρ δὲ πάντων
[8, 830]	ὀρθῶς λέγων. τί δῆτα; εἰ	πύκτας	ἢ παγκρατιαστὰς ἐτρέφομεν ἤ τι
[8, 835]	ἑκάστοις θύμασιν ἐν χρόνοις προσήκουσι	νείμαντας,	ἑορτὰς ἀποδοῦναι τῇ πόλει ἑορτάζειν.
[8, 838]	αὖ τὸ τοιοῦτον ἐθέλοντας λέγειν	πάντας	δυνατὸν ἔσται ποτὲ παρασχεῖν- (Ἀθηναῖος)
[8, 847]	τῆς χώρας γιγνόμενα νέμειν χρεὼν	πάντας,	ᾗπερ καὶ ἀναλωτέα· τὸ δὲ
[8, 844]	δὲ δὴ χρὴ κοινωνίαν ποιεῖσθαι	πάντας	τοιάνδε τινά. διττὰς ἡμῖν δωρεὰς
[8, 837]	ὄντων δὲ τούτων τοσούτων, πότερον	ἅπαντας	δεῖ κωλύειν τὸν νόμον, ἀπείργοντα
[8, 834]	μέχρι γάμου. πελταστικὴν δὲ ὅλην	ἀντιστήσαντας	δεῖ τῇ τοῦ παγκρατίου μάχῃ,
[8, 848]	ἔξω τε καὶ ἐν κύκλῳ	κατανεμηθέντας,	ἐν τῇ κώμῃ δὲ ἑκάστῃ
[8, 834]	μὲν ἀγωνιστάς, οὐκ ἐπιχώριον, ἔσται	τιθέντας	νοῦν μήτε ἔχειν μήτε δοκεῖν
[8, 838]	ὀφθέντας δὲ ἑτοίμως θάνατον αὑτοῖς	ἐπιτιθέντας	δίκην τῆς ἁμαρτίας; (Μέγιλλος) ὀρθότατα
[8, 838]	Μακαρέας τινὰς ἀδελφαῖς μειχθέντας λαθραίως,	ὀφθέντας	δὲ ἑτοίμως θάνατον αὑτοῖς ἐπιτιθέντας
[8, 835]	χρὴ προσδοκᾶν κατὰ μέρος ἀγωνιεῖσθαι	ταχθέντας	ὑπό τε ἀθλοθετῶν καὶ τοῦ
[8, 838]	εἰσάγωσιν, ἢ Μακαρέας τινὰς ἀδελφαῖς	μειχθέντας	λαθραίως, ὀφθέντας δὲ ἑτοίμως θάνατον
[8, 840]	τῆς τῶν ἡδονῶν νίκης ἐγκρατεῖς	ὄντας	ἂν ζῆν εὐδαιμόνως, ἡττωμένους δὲ
[8, 832]	καὶ μάλ' ἐνίοτε οὐκ ἀφυεῖς	ὄντας,	δυστυχοῦντάς γε μήν. (Κλεινίας) πῶς
[8, 849]	σωφροσύνης τε καὶ ὕβρεως ἐπισκόπους	ὄντας	κολάζειν τὸν δεόμενον κολάσεως. τῶν
[8, 838]	πλείστους τῶν ἀνθρώπων, καίπερ παρανόμους	ὄντας,	ὡς εὖ τε καὶ ἀκριβῶς
[8, 829]	εἶναι κοσμοῦντας καὶ τὸν μὴ	ψέγοντας.	ποιητὴς δὲ ἔστω τῶν τοιούτων
[8, 828]	τῷ δωδεκάτῳ κατὰ τὸν νόμον	ἀποδιδόντας,	καὶ οὐ δυσχεραντέον πολεμικοῖς ἀνθρώποις
[8, 848]	παλαιῶν μνήμῃ διασεσωμένων εἰσίν, τούτοις	ἀποδιδόντας	τὰς τῶν πάλαι τιμὰς ἀνθρώπων,
[8, 835]	καθ' ἃ τοὺς δευτέρους δεῖ	μεταδιώκοντας	νομοθετεῖν, καὶ τοὺς ἀγῶνας πρεπόντως
[8, 838]	ὅπως δὲ αὖ τὸ τοιοῦτον	ἐθέλοντας	λέγειν πάντας δυνατὸν ἔσται ποτὲ
[8, 828]	ἀνδρῶν προσήκει καὶ ὅσαις μή,	διανέμοντας.	ἔτι δὲ καὶ τὸ τῶν
[8, 828]	δὲ γυμνικούς, κατὰ τὸ πρέπον	προσνέμοντας	τοῖς θεοῖς τε αὐτοῖς ἅμα
[8, 838]	τοῦ μὲν ἄρρενος ἀπεχομένους, μὴ	κτείνοντάς	τε ἐκ προνοίας τὸ τῶν
[8, 847]	δὲ περὶ τούτων νομοφύλακες τοὺς	πρέποντάς	τε καὶ ἱκανοὺς θήσουσι· καπηλείαν
[8, 849]	πωλεῖν εἰς τὴν κοινὴν ἀγορὰν	φέροντας	εἰς τὸν τόπον ἕκαστον, ἐν
[8, 838]	εἰς πέτρας τε καὶ λίθους	σπείροντας,	~(οὗ μήποτε φύσιν τὴν αὑτοῦ
[8, 828]	δὲ διάνοιαν χρὴ σχεῖν τοὺς	διαιρήσοντας	ἱκανῶς ταῦτα τοιάνδε, ὡς ἔσθ'
[8, 828]	ἡ φυλὴ ἑκάστη ἐπώνυμος ᾖ,	θύοντας	τούτων ἑκάστοις ἔμμηνα ἱερά, χορούς
[8, 846]	κερδαίνῃ, τούτων δὲ ἐπιγνώμονας τοὺς	ἄρχοντας	γίγνεσθαι, καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων
[8, 848]	τούτων πάντων τοὺς τῶν ἀγρονόμων	ἄρχοντας,	ὅσων τε καὶ ὧντινων ὁ
[8, 833]	καὶ τοὺς περὶ ὁπλομαχίαν ἄκρους	παρακαλοῦντας,	χρὴ τούτους συννομοθετεῖν κελεύειν τίς
[8, 830]	τι τῶν τοιούτων ἕτερον ἀγωνισμάτων	ἀθλοῦντας,	ἆρα εἰς αὐτὸν ἂν ἀπηντῶμεν
[8, 835]	εἶδον νέους τε καὶ νέας	ὁμιλοῦντας	φιλοφρόνως ἀλλήλοις· εἰσῆλθεν δή με,
[8, 829]	τόν τε ἄριστον δοκοῦντα εἶναι	κοσμοῦντας	καὶ τὸν μὴ ψέγοντας. ποιητὴς
[8, 832]	μάλ' ἐνίοτε οὐκ ἀφυεῖς ὄντας,	δυστυχοῦντάς	γε μήν. (Κλεινίας) πῶς λέγεις;
[8, 835]	θύμασιν ἐν χρόνοις προσήκουσι νείμαντας,	ἑορτὰς	ἀποδοῦναι τῇ πόλει ἑορτάζειν. ταῦτα
[8, 828]	δὴ νόμος ἐρεῖ δώδεκα μὲν	(ἑορτὰς	εἶναι τοῖς δώδεκα θεοῖς, ὧν
[8, 828]	ἐστιν τάξασθαι μὲν καὶ νομοθετήσασθαι	ἑορτὰς	μετὰ τῶν ἐκ Δελφῶν μαντειῶν,
[8, 828]	ταῖς ὥραις ἑκάσταις, γυναικείας τε	ἑορτάς,	ὅσαις χωρὶς ἀνδρῶν προσήκει καὶ
[8, 830]	τί δῆτα; εἰ πύκτας ἢ	παγκρατιαστὰς	ἐτρέφομεν ἤ τι τῶν τοιούτων
[8, 839]	τάχα δ' ἂν ἡμῖν τις	παραστὰς	ἀνὴρ σφοδρὸς καὶ νέος, πολλοῦ
[8, 838]	τραγικῇ λεγομένῃ πολλάκις, ὅταν ἢ	Θυέστας	ἤ τινας Οἰδίποδας εἰσάγωσιν, ἢ
[8, 831]	ἀνθρώπων ἀπεργαζομένη, τοὺς δὲ ἀνδρείους	λῃστὰς	καὶ τοιχωρύχους ~καὶ (ἱεροσύλους καὶ
[8, 834]	λόγον ἔχουσα, ὥστε τούτου μὲν	ἀγωνιστάς,	οὐκ ἐπιχώριον, ἔσται τιθέντας νοῦν
[8, 844]	κοινωνίαν ποιεῖσθαι πάντας τοιάνδε τινά.	διττὰς	ἡμῖν δωρεὰς ἡ θεὸς ἔχει
[8, 835]	πως οἷόν τε ἦν ἐπιτάξεις	αὐτὰς	παρ' ἐκείνου γίγνεσθαι, νῦν δὲ
[8, 842]	ὅσα πρὸς ἀλλήλους διὰ τὰς	τοιαύτας	ἐπιθυμίας ὁμιλοῦντες ὀρθῶς τε καὶ
[8, 838]	σμικρὸν ῥῆμα κατασβέννυσι πάσας τὰς	τοιαύτας	ἡδονάς; (Μέγιλλος) τὸ ποῖον δὴ
[8, 833]	τίς νικᾶν ἄρα δίκαιος περὶ	ταύτας	αὖ τὰς μάχας, ~ὅτι μὴ
[8, 833]	ἔλαττον ὀκτωκαίδεκα· πρεπούσῃ δὲ στολῇ	ταύτας	ἐσταλμένας καταβατέον ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν
[8, 850]	δὲ ἀπιὼν (ἐξαλειψάμενος ἴτω τὰς	ἀπογραφάς,	αἵτινες ἂν αὐτῷ παρὰ τοῖς
[8, 842]	ἅμα καὶ γενέσεις παίδων καὶ	τροφάς,	ἔτι δὲ καὶ παιδείας ἀρχῶν
[8, 829]	τὰς πολεμικὰς ὅτι μάλιστα ἐναργῶς	μάχας.	νικητήρια δὲ καὶ ἀριστεῖα ἑκάστοισι
[8, 833]	δίκαιος περὶ ταύτας αὖ τὰς	μάχας,	~ὅτι μὴ (παθὼν ἢ δράσας,
[8, 840]	πολὺ κάκιον ἦσαν πεπαιδευμένοι (τὰς	ψυχάς,	τὰ δὲ σώματα πολὺ μᾶλλον
[8, 839]	ἐμπλήσειε· πρὸς ἃ δὴ καὶ	βλέψας	ἐγὼ τοῦτο εἶπον τὸ ῥῆμα,
[8, 838]	ἔσται ποτὲ παρασχεῖν- (Ἀθηναῖος) καλῶς	ὑπέλαβες·	αὐτὸ γὰρ τοῦτο ἦν τὸ
[8, 841]	ποῖα δή; (Ἀθηναῖος) τό τε	θεοσεβὲς	ἅμα καὶ φιλότιμον καὶ τὸ
[8, 840]	πολλῶν εὐδαίμονος, οἱ δὲ ἡμέτεροι	παῖδες	ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν πολὺ καλλίονος ἕνεκα
[8, 834]	καὶ ἐνιαυτῶν, κοσμηθήσονται τότε, εἴτε	τριετηρίδες	εἴτε αὖ καὶ διὰ πέμπτων
[8, 836]	νόμον ἀληθῆ. πῶς οὖν φαμεν	ἀληθὲς	τοῦτο εἶναι; ~τὴν τῆς φιλίας
[8, 849]	τόπον ἕκαστον, ἐν οἷς ἂν	νομοφύλακές	τε καὶ ἀγορανόμοι, μετ' ἀστυνόμων
[8, 847]	πόλεως, νόμους δὲ περὶ τούτων	νομοφύλακες	τοὺς πρέποντάς τε καὶ ἱκανοὺς
[8, 848]	τῶν δὲ δύο μερῶν μηδὲν	ἐπάναγκες	ἔστω (πωλεῖν. πῶς οὖν δὴ
[8, 829]	εἰσιν, καλὸν δὲ (ἔργον καὶ	ἐπιφανὲς	μηδὲν δράσαντες πώποτε· ὅσοι δὲ
[8, 848]	πάντως τοῖς ξένοις, οἵ τέ	τινες	αὖ τῶν μετοικούντων ὦσι συνοικοῦντες
[8, 848]	τῶν ἑπομένων θεοῖς δαιμόνων, εἴτε	τινὲς	ἔντοποι Μαγνήτων εἴτ' ἄλλων ἱδρύματα
[8, 829]	θυσίαις, ὅπως ἂν γίγνωνται μάχαι	τινὲς	ἑορταστικαί, (μιμούμεναι τὰς πολεμικὰς ὅτι
[8, 835]	αὐτῶν, τοῦ τε πότε καὶ	τίνες	καὶ μετὰ τίνων τοὺς ἀγῶνας
[8, 850]	ἀπιὼν (ἐξαλειψάμενος ἴτω τὰς ἀπογραφάς,	αἵτινες	ἂν αὐτῷ παρὰ τοῖς ἄρχουσιν
[8, 828]	μετὰ τῶν ἐκ Δελφῶν μαντειῶν,	αἵτινες	θυσίαι καὶ θεοῖς οἷστισιν ἄμεινον
[8, 843]	δὲ καὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων	ἐπιγνώμονές	τε καὶ δικασταὶ καὶ τιμηταὶ
[8, 840]	ὧν ἄλλοι κεκρατήκασι τούτων ὄντες	χείρονες;	(Κλεινίας) εἰκὸς γοῦν. (Ἀθηναῖος) ἐπειδὴ
[8, 837]	σῶφρον δὲ καὶ ἀνδρεῖον καὶ	μεγαλοπρεπὲς	καὶ τὸ φρόνιμον αἰδούμενος ἅμα
[8, 831]	ἅπασαν. (Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν γιγνώσκομεν	ἅπαντες	τὴν αἰτίαν διότι ποτὲ νῦν
[8, 829]	δὲ (ἔργον καὶ ἐπιφανὲς μηδὲν	δράσαντες	πώποτε· ὅσοι δὲ ἀγαθοί τε
[8, 830]	τε ἐμψύχων καὶ τῶν ἀψύχων	ἀπορήσαντές	ποτε, ἐν ἐρημίᾳ συγγυμναστῶν ἆρά
[8, 830]	συνέβαινεν ἀπορία πλείων, ἆρ' ἂν	δείσαντες	τὸν τῶν ἀνοήτων γέλωτα οὐκ
[8, 840]	πολλῶν, οἳ κατὰ μεγάλας ἀγέλας	γεννηθέντες,	μέχρι μὲν παιδογονίας ἠίθεοι καὶ
[8, 834]	ἐν τοῖς γυμνικοῖς οὔτε ἐνταῦθα	(τιθέντες	ἀγωνίας ὀρθῶς ἂν νομοθετοῖμεν. τοξότης
[8, 834]	δοκεῖν κεκτῆσθαι· (μονίπποις δὲ ἆθλα	τιθέντες,	πώλοις τε ἀβόλοις καὶ τελείων
[8, 833]	καὶ παντοίας χώρας ἁμιλλώμενον· (καὶ	τιθέντες	τὸν ἀγῶνα μενοῦμεν τούτους, ἕως
[8, 840]	δ' εἰς τοῦτο ἡλικίας ἔλθωσι,	συνδυασθέντες	ἄρρην θηλείᾳ κατὰ χάριν καὶ
[8, 829]	τίμιοι ἐν τῇ πόλει, ἔργων	ὄντες	δημιουργοὶ καλῶν, τὰ τῶν τοιούτων
[8, 830]	ἡμέραν προσμαχόμενοι; ἢ πύκται γε	ὄντες	παμπόλλας ἂν ἡμέρας ἔμπροσθεν τοῦ
[8, 840]	κρατεῖν ὧν ἄλλοι κεκρατήκασι τούτων	ὄντες	χείρονες; (Κλεινίας) εἰκὸς γοῦν. (Ἀθηναῖος)
[8, 840]	καλλίστην ἐκ παίδων πρὸς αὐτοὺς	λέγοντες	ἐν μύθοις τε καὶ ἐν
[8, 840]	ἐν ῥήμασιν καὶ ἐν μέλεσιν	ᾄδοντες,	ὡς εἰκός, κηλήσομεν; (Κλεινίας) ποίας;
[8, 847]	καὶ ἐκβολαῖς ἐκ τῆς πόλεως	κολάζοντες,	ἀναγκαζόντων ἕνα μόνον ἀλλὰ μὴ
[8, 833]	τι καὶ πάλιν, βαρύτερον, ὁπλίτην	ἐπονομάζοντες,	λειοτέρας ὁδοῦ διαμιλλώμενον, τὸν δὲ
[8, 828]	αὐτῶν καὶ κτημάτων. ταῦτα δὲ	συνελθόντες	ἐξηγηταὶ καὶ ἱερεῖς ἱέρειαί τε
[8, 830]	καὶ ὡς ἐγγύτατα τοῦ ὁμοίου	ἰόντες,	ἀντὶ ἱμάντων σφαίρας ἂν περιεδούμεθα,
[8, 842]	(Ἀθηναῖος) ἀλλὰ μὴν νῦν γε	προϊόντες	ἤδη σχεδόν ἐσμεν ἐν τῷ
[8, 838]	τῆς τῶν καλῶν συνουσίας οὐκ	ἄκοντες,	ὡς οἷόν τε δὲ μάλιστα
[8, 838]	ὡς οἷόν τε δὲ μάλιστα	ἑκόντες.	(Μέγιλλος) πότε λέγεις; (Ἀθηναῖος) ὅταν
[8, 840]	χρόνον ὁσίως καὶ δικαίως ζῶσιν,	ἐμμένοντες	(βεβαίως ταῖς πρώταις τῆς φιλίας
[8, 842]	ἔτι δ' ἐλευθέροις ἀνθρώποις μᾶλλον	πρέποντες.	ναυκληρικῶν μὲν γὰρ καὶ ἐμπορικῶν
[8, 840]	ἐν αὐτοῖς ὁρῶντές τε καὶ	ἀκούοντες	μέγιστον δυναμένην, καὶ οὕτω δὴ
[8, 846]	τῆς ἀναγκαίας αὐτῶν χρείας ἐμπείρως	ἴσχοντες,	μέχριπερ ἂν πάντα ἱκανῶς δόξῃ
[8, 830]	ἀνοήτων γέλωτα οὐκ ἂν ἐτολμῶμεν	κρεμαννύντες	εἴδωλον ἄψυχον γυμνάζεσθαι πρὸς αὐτό;
[8, 848]	τινες αὖ τῶν μετοικούντων ὦσι	συνοικοῦντες	τροφῆς ἀναγκαίου δεόμενοι, καὶ ὅσοι
[8, 848]	τόπος ἕκαστος δεῖται, καὶ ὅπου	κατοικοῦντες	ἀλυπότατοί τε καὶ ὠφελιμώτατοι ἔσονται
[8, 842]	ἀλλήλους διὰ τὰς τοιαύτας ἐπιθυμίας	ὁμιλοῦντες	ὀρθῶς τε καὶ οὐκ ὀρθῶς
[8, 841]	τῶν ἐν τῇ πόλει ἐπαίνων	νομοθετοῦντες	ὀρθῶς ἂν δόξαιμεν νομοθετεῖν, ὡς
[8, 840]	τὰ δὲ σώματα πολὺ μᾶλλον	σφριγῶντες.	(Κλεινίας) ἀληθῆ ταῦτα λέγεις ὅτι
[8, 843]	τις βοσκήματα ἐπινέμῃ, τὰς βλάβας	ὁρῶντες	κρινόντων καὶ τιμώντων. καὶ ἐὰν
[8, 840]	λεγομένην ἄτακτον Ἀφροδίτην ἐν αὐτοῖς	ὁρῶντές	τε καὶ ἀκούοντες μέγιστον δυναμένην,
[8, 850]	μὴ πλέον ἐτῶν εἴκοσιν ἀφ'	ἧς	ἂν γράψηται, μετοίκιον μηδὲ σμικρὸν
[8, 845]	τοὺς ἀστυνόμους, τὴν ἀξίαν τῆς	βλάβης	ἀπογραφόμενος· ἂν δέ τις ὄφλῃ
[8, 845]	τοῖς ὕδασι σύντροφα τῶν ἐκ	γῆς	ἀναβλαστανόντων, ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ
[8, 842]	ἐκ διπλασίων ἢ τούτοις· ἐκ	γῆς	γὰρ καὶ ἐκ θαλάττης τοῖς
[8, 848]	τῶν ζῴων οἷς ἐκ τῆς	γῆς	δεῖ τὴν τροφὴν γίγνεσθαι, διανέμειν.
[8, 844]	αὑτοῦ χωρίῳ μέχρι τῆς κεραμίδος	γῆς,	ἐὰν δ' ἐν τούτῳ τῷ
[8, 843]	νόμου. (μηδεὶς γὰρ ἑκὼν κινείτω	γῆς	ὅρια γειτόνων· ὃς δ' ἂν
[8, 842]	νόμος ὅδε εἰρήσθω· μὴ κινείτω	γῆς	ὅρια μηδεὶς μήτε οἰκείου πολίτου
[8, 844]	εἴ τισι τόποις σύμφυτος ἐκ	γῆς	τὰ ἐκ Διὸς ἰόντα ἀποστέγει
[8, 842]	τροφήν, τούτοις δὲ μόνον ἐκ	γῆς.	τῷ μὲν οὖν νομοθέτῃ τοῦτο
[8, 847]	ἔστωσαν κύριοι εἰσαγωγῆς τε καὶ	ἐξαγωγῆς,	διδούσης τε ἅμα καὶ δεχομένης
[8, 847]	καὶ στρατηγοὶ τούτων ἔστωσαν κύριοι	εἰσαγωγῆς	τε καὶ ἐξαγωγῆς, διδούσης τε
[8, 846]	ἑκάστοτε καὶ ἑκάστοις. ~περὶ δὲ	συγκομιδῆς	τῶν ὡραίων ἁπάντων, ἐξέστω τῷ
[8, 848]	ἀπονεμηθὲν τρίτον μέρος ὤνιον ἐξ	ἀνάγκης	ἔστω τοῦτο μόνον, τῶν δὲ
[8, 839]	σπαρέν. ὁ δὴ νόμος οὗτος	διηνεκὴς	μὲν γενόμενος ἅμα καὶ κρατήσας,
[8, 850]	ἂν μή, ~στεργέτω ὡς οὐκέτι	δίκης	οὔσης τῶν τοιούτων (περὶ συναλλάξεων.
[8, 830]	εἰς τότε χρήσεσθαι περὶ τῆς	νίκης	διαμαχόμενοι, καὶ ὡς ἐγγύτατα τοῦ
[8, 840]	ποίας; (Ἀθηναῖος) τῆς τῶν ἡδονῶν	νίκης	ἐγκρατεῖς ὄντας ἂν ζῆν εὐδαιμόνως,
[8, 840]	τί οὖν; οἱ μὲν ἄρα	νίκης	ἕνεκα πάλης καὶ δρόμων καὶ
[8, 840]	ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν πολὺ καλλίονος ἕνεκα	νίκης,	ἣν (ἡμεῖς καλλίστην ἐκ παίδων
[8, 835]	πέρι διανεμηθῶσιν· τότε καὶ τοὺς	μουσικῆς	ἀγῶνας χρὴ προσδοκᾶν κατὰ μέρος
[8, 834]	πέρας ἔχει. καὶ δὴ καὶ	μουσικῆς	τὰ μὲν πλεῖστα ὡσαύτως διαπεπέρανται,
[8, 834]	δὴ νῦν ἤδη καὶ μάθησις	γυμναστικῆς,	ὅσα τε (ἐν ἀγῶσιν καὶ
[8, 839]	γὰρ πρῶτον κεῖται, λύττης δὲ	ἐρωτικῆς	καὶ μανίας καὶ μοιχειῶν πασῶν
[8, 849]	ἢ καὶ πάσης ἐσθῆτος ἢ	πλοκῆς	ἢ πιλήσεως ἤ τινων ἄλλων
[8, 845]	κατὰ ῥᾶγα βοτρύων καὶ σῦκον	συκῆς	ἰσαρίθμους πληγὰς τούτοις μαστιγούσθω. μέτοικος
[8, 840]	οἱ μὲν ἄρα νίκης ἕνεκα	πάλης	καὶ δρόμων καὶ τῶν τοιούτων
[8, 833]	δὲ κατ' ἰσχύν, ἀντὶ μὲν	πάλης	καὶ τῶν τοιούτων, τὰ νῦν
[8, 845]	ἀποπέμπειν νουθετήσαντα καὶ διδάξαντα τῆς	ἄλλης	ὀπώρας ἅπτεσθαι τῆς εἰς ἀπόθεσιν
[8, 846]	ἀνδρὸς ἐπιχωρίου. τέχνην γὰρ ἱκανήν,	πολλῆς	ἀσκήσεως ἅμα καὶ μαθημάτων πολλῶν
[8, 830]	καὶ παίδων καὶ χρημάτων καὶ	ὅλης	τῆς πόλεως; καὶ ταῦτα δὴ
[8, 828]	εὕροι τῶν νῦν περὶ χρόνου	σχολῆς	καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐξουσίας, ~δεῖ
[8, 838]	γε τοσοῦτον, ὅτι τὸ τῆς	φήμης	(θαυμαστήν τινα δύναμιν εἴληχεν, ὅταν
[8, 845]	βούληται, μεθ' ἑνὸς ἀκολούθου χωρὶς	τιμῆς,	(ξένια δεχόμενος, τῆς δὲ ἀγροίκου
[8, 848]	δύο μέρη κύριος ἔστω τῆς	νομῆς	δούλοις τε καὶ ἐλευθέροις, ὁπόσ'
[8, 847]	ἡμῖν γίγνεσθαι. τροφῆς δὲ καὶ	διανομῆς	τῶν ἐκ τῆς χώρας ἐγγὺς
[8, 846]	τῶν ἀρχόντων δοκῇ μετ' ἀδίκου	γνώμης	κρίνειν τὰς ζημίας, τῶν διπλασίων
[8, 833]	μάχη καὶ σύστασις ἰσχύος καὶ	ῥώμης	δεομένη. (Κλεινίας) τί μήν; (Ἀθηναῖος)
[8, 845]	(ξένια δεχόμενος, τῆς δὲ ἀγροίκου	λεγομένης	καὶ τῶν τοιούτων ὁ νόμος
[8, 847]	ἐξαγωγῆς, διδούσης τε ἅμα καὶ	δεχομένης	τῆς πόλεως, νόμους δὲ περὶ
[8, 829]	γυμναστέον, ἀλλ' ἐν τῷ τῆς	εἰρήνης	βίῳ. δεῖ τοίνυν πόλιν ἑκάστου
[8, 849]	χρείας τὸ δεύτερον ἂν εἴη,	σωφροσύνης	τε καὶ ὕβρεως ἐπισκόπους ὄντας
[8, 847]	αὑτῷ πλείω γίγνεσθαι τῆς αὑτοῦ	τέχνης,	ἀλλ' εἷς μίαν ἕκαστος τέχνην
[8, 847]	ἅπαντα ὄργανα, ἐάν τινος ἢ	τέχνης	εἰσαγωγίμου δέῃ γίγνεσθαι ἢ φυτοῦ
[8, 846]	ἐπιμελείσθω μᾶλλον ἢ τῆς αὑτοῦ	τέχνης,	πρόφασιν ἔχων ὡς πολλῶν οἰκετῶν
[8, 850]	ἄλλο αὖ τέλος ἕνεκά τινος	ὠνῆς	ἢ καὶ πράσεως· ὅταν δ'
[8, 834]	ἵππων δὴ περὶ ἀγῶνος γίγνοιτο	ἑξῆς	ἂν νομοθετούμενα· ἵππων δὲ ἡμῖν
[8, 847]	πέντε ἀφαιρεθέντων τῶν πρεσβυτέρων, τοὺς	ἑξῆς	δώδεκα. (περὶ δὲ ὅπλων καὶ
[8, 832]	(Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν οὐ τούτοις	ἐφεξῆς	ἐστιν μνησθῆναί ποτε (περὶ ἁπάντων
[8, 839]	καὶ ἀδύνατα τιθέντων νόμιμα, καὶ	βοῆς	πάντα ἐμπλήσειε· πρὸς ἃ δὴ
[8, 834]	νομοθετοῖμεν. τοξότης δὲ ἀφ' ἵππων	Κρὴς	οὐκ ἄχρηστος, οὐδ' ἀκοντιστής, ὥστε
[8, 837]	ὅπερ καὶ ἐτόπαζον, τυχεῖν τῆς	σῆς,	ὦ φίλε, συνῳδίας· τὸν δὲ
[8, 839]	γόνιμον, ἀπεχομένους δὲ ἀρούρας θηλείας	πάσης	ἐν ᾗ μὴ βούλοιο ἄν
[8, 849]	πρᾶσις, οἷον δερμάτων ἢ καὶ	πάσης	ἐσθῆτος ἢ πλοκῆς ἢ πιλήσεως
[8, 848]	τὰ δώδεκα μέρη τῆς πόλεως	ἁπάσης,	ἔξω τε καὶ ἐν κύκλῳ
[8, 843]	πέρι καὶ δὴ καὶ ἐπεργασίας	συμπάσης	σφόδρ' ἀεὶ διευλαβούμενον· τὸ μὲν
[8, 850]	μετοίκησιν ἐπὶ ῥητοῖς, ὡς οἰκήσεως	οὔσης	τῶν ξένων τῷ (βουλομένῳ καὶ
[8, 850]	μή, ~στεργέτω ὡς οὐκέτι δίκης	οὔσης	τῶν τοιούτων (περὶ συναλλάξεων. τὸ
[8, 847]	κύριοι εἰσαγωγῆς τε καὶ ἐξαγωγῆς,	διδούσης	τε ἅμα καὶ δεχομένης τῆς
[8, 847]	καὶ ὅσα βαπτὰ χρώματα, μὴ	φερούσης	τῆς χώρας, ἢ περί τινα
[8, 845]	ἐλεύθερον ἀποπέμπειν νουθετήσαντα καὶ διδάξαντα	τῆς	ἄλλης ὀπώρας ἅπτεσθαι τῆς εἰς
[8, 838]	ἑτοίμως θάνατον αὑτοῖς ἐπιτιθέντας δίκην	τῆς	ἁμαρτίας; (Μέγιλλος) ὀρθότατα λέγεις τό
[8, 846]	ἀπομιμούμενοι, σμικρὰ πρὸς μεγάλα, καὶ	τῆς	ἀναγκαίας αὐτῶν χρείας ἐμπείρως ἴσχοντες,
[8, 850]	δὲ καὶ περὶ μετοίκων ἔστω	τῆς	ἀναγραφῆς πέρι τῆς οὐσίας. ἰέναι
[8, 836]	πεισθέντος ψυχῇ γιγνόμενον ἐμφύσεται τὸ	τῆς	ἀνδρείας ἦθος, ἢ ἐν τῇ
[8, 839]	ταύτῃ δ' αὖ, διὰ τὴν	τῆς	ἀπιστίας ῥώμην, εἴρηκα ἀμφότερα ταῦτα
[8, 847]	τέχνην ἀποκλίνῃ μᾶλλον ἢ τὴν	τῆς	ἀρετῆς ἐπιμέλειαν, κολαζόντων ὀνείδεσί τε
[8, 840]	αὖ παιδὸς ἐν ὅλῃ τῇ	τῆς	ἀσκήσεως ἀκμῇ· καὶ δὴ καὶ
[8, 847]	πρόσοδον ἐκεῖθεν αὑτῷ πλείω γίγνεσθαι	τῆς	αὑτοῦ τέχνης, ἀλλ' εἷς μίαν
[8, 846]	χαλκευόντων ἄλλων ἐπιμελείσθω μᾶλλον ἢ	τῆς	αὑτοῦ τέχνης, πρόφασιν ἔχων ὡς
[8, 845]	πρὸς τοὺς ἀστυνόμους, τὴν ἀξίαν	τῆς	βλάβης ἀπογραφόμενος· ἂν δέ τις
[8, 848]	πάντων τῶν ζῴων οἷς ἐκ	τῆς	γῆς δεῖ τὴν τροφὴν γίγνεσθαι,
[8, 845]	ἀκολούθου χωρὶς τιμῆς, (ξένια δεχόμενος,	τῆς	δὲ ἀγροίκου λεγομένης καὶ τῶν
[8, 843]	ὅρους, τὸ μὲν βλάβος ἀποτινέτω,	τῆς	δὲ ἀναιδείας ἅμα (καὶ ἀνελευθερίας
[8, 836]	μίμησιν τοῦ θήλεος ἰόντος τὴν	τῆς	εἰκόνος ὁμοιότητα ἆρ' οὐ μέμψεται;
[8, 829]	ἑκάστοις γυμναστέον, ἀλλ' ἐν τῷ	τῆς	εἰρήνης βίῳ. δεῖ τοίνυν πόλιν
[8, 845]	διδάξαντα τῆς ἄλλης ὀπώρας ἅπτεσθαι	τῆς	εἰς ἀπόθεσιν ἀσταφίδος οἴνου τε
[8, 829]	λέγω στρατείας τε πέρι καὶ	τῆς	ἐν ποιήσεσι παρρησίας γυναιξί τε
[8, 850]	καὶ ἐκκλησίαν, ἤ τινα ἀναβολὴν	τῆς	ἐξοικήσεως (ἀξιῶν αὑτῷ γίγνεσθαι κυρίως,
[8, 838]	τιν' αὖ τούτου τοῦ νόμου	τῆς	θέσεως (ἐν τῷ νῦν παρόντι
[8, 844]	ἐν τῷ αὑτοῦ χωρίῳ μέχρι	τῆς	κεραμίδος γῆς, ἐὰν δ' ἐν
[8, 834]	καὶ ἐπιτάξεσιν οὐκ ἄξια βιάζεσθαι	τῆς	κοινωνίας· ἐὰν δὲ ἐξ αὐτῶν
[8, 845]	ἐπιθυμῇ φαγεῖν διαπορευόμενος τὰς ὁδούς,	τῆς	μὲν γενναίας ἁπτέσθω, ἐὰν βούληται,
[8, 850]	οὖσι καὶ γενομένοις ἐτῶν πεντεκαίδεκα,	τῆς	μὲν μετοικίας ἀρχέτω χρόνος ὁ
[8, 844]	δ' ἐξ ἄλλων, δύο μέρη	τῆς	μνᾶς. ὃς δ' ἂν τὴν
[8, 830]	ἐμέλλομεν εἰς τότε χρήσεσθαι περὶ	τῆς	νίκης διαμαχόμενοι, καὶ ὡς ἐγγύτατα
[8, 848]	τὰ δύο μέρη κύριος ἔστω	τῆς	νομῆς δούλοις τε καὶ ἐλευθέροις,
[8, 832]	οὖν ὄντως διαφέρει. τὸ δὲ	τῆς	νῦν πολιτείας, ἣν νομοθετούμενοι (λέγομεν,
[8, 848]	τὸ τῶν ξένων, ἀλλὰ τὴν	τῆς	ὁμοιότητος ἰσότητα ἡ νομὴ (πᾶσιν
[8, 850]	μετοίκων ἔστω τῆς ἀναγραφῆς πέρι	τῆς	οὐσίας. ἰέναι δὲ τὸν βουλόμενον
[8, 844]	ἀγέτω, μὴ βλάπτων πλὴν αὐτῆς	τῆς	ὀχεταγωγίας. (ἀυδρία δὲ εἴ τισι
[8, 838]	τοῦ κατὰ φύσιν χρῆσθαι τῇ	τῆς	παιδογονίας συνουσίᾳ, τοῦ μὲν ἄρρενος
[8, 848]	τοῦτο εἰς τὰ δώδεκα μέρη	τῆς	πόλεως ἁπάσης, ἔξω τε καὶ
[8, 850]	συμβῇ λόγου ἀξίῳ πρὸς εὐεργεσίαν	τῆς	πόλεως γεγονέναι τινὰ ἱκανήν, καὶ
[8, 830]	ἔφθεγξαι. (Ἀθηναῖος) τί οὖν; τὸ	τῆς	πόλεως ἡμῖν μάχιμον ἦ χεῖρόν
[8, 830]	παίδων καὶ χρημάτων καὶ ὅλης	τῆς	πόλεως; καὶ ταῦτα δὴ φοβηθεὶς
[8, 847]	χρημάτων (ζημίαις καὶ ἐκβολαῖς ἐκ	τῆς	πόλεως κολάζοντες, ἀναγκαζόντων ἕνα μόνον
[8, 846]	κέκτηται πολίτης ἀνὴρ τὸν κοινὸν	τῆς	πόλεως κόσμον σῴζων καὶ κτώμενος,
[8, 847]	διδούσης τε ἅμα καὶ δεχομένης	τῆς	πόλεως, νόμους δὲ περὶ τούτων
[8, 837]	γε, ὅπερ καὶ ἐτόπαζον, τυχεῖν	τῆς	σῆς, ὦ φίλε, συνῳδίας· τὸν
[8, 838]	τούτων· ἀλλ' οὐδ' ἐπιθυμία ταύτης	τῆς	συνουσίας τὸ παράπαν εἰσέρχεται τοὺς
[8, 836]	ἐν τῇ τοῦ πείσαντος τὸ	τῆς	σώφρονος ἰδέας γένος; ἢ ταῦτα
[8, 847]	δεσμευτικοῦ ἢ ζῴων τινῶν ἕνεκα	τῆς	τοιαύτης χρείας, ἵππαρχοι καὶ στρατηγοὶ
[8, 846]	ζημιοῖ ἢ τριπλάσιον αὐτὸς κέρδος	τῆς	τοῦ γείτονος ζημίας κερδαίνῃ, τούτων
[8, 847]	τῶν ἐκ τῆς χώρας ἐγγὺς	τῆς	τοῦ Κρητικοῦ νόμου ἔοικεν ὀρθότης
[8, 849]	ἀγορὰν μή τις ἀδικῇ τι,	τῆς	τῶν ἀνθρώπων χρείας τὸ δεύτερον
[8, 840]	εἰκός, κηλήσομεν; (Κλεινίας) ποίας; (Ἀθηναῖος)	τῆς	τῶν ἡδονῶν νίκης ἐγκρατεῖς ὄντας
[8, 838]	εὖ τε καὶ ἀκριβῶς εἴργονται	τῆς	τῶν καλῶν συνουσίας οὐκ ἄκοντες,
[8, 844]	ᾖ καὶ τοῖς γείτοσι, τάξιν	τῆς	ὑδρείας ταξάμενος παρὰ τοῖς ἀγρονόμοις,
[8, 838]	τό γε τοσοῦτον, ὅτι τὸ	τῆς	φήμης (θαυμαστήν τινα δύναμιν εἴληχεν,
[8, 840]	ζῶσιν, ἐμμένοντες (βεβαίως ταῖς πρώταις	τῆς	φιλίας ὁμολογίαις· δεῖν δὴ θηρίων
[8, 837]	φαμεν ἀληθὲς τοῦτο εἶναι; ~τὴν	τῆς	φιλίας τε καὶ (ἐπιθυμίας ἅμα
[8, 834]	τοῖς τέλος ἔχουσι, κατὰ φύσιν	τῆς	χώρας ἂν τὴν ἱππικὴν παιδιὰν
[8, 847]	δὴ μέρη τὰ πάντα ἐκ	τῆς	χώρας γιγνόμενα νέμειν χρεὼν πάντας,
[8, 847]	δὲ καὶ διανομῆς τῶν ἐκ	τῆς	χώρας ἐγγὺς τῆς τοῦ Κρητικοῦ
[8, 847]	ὅσα βαπτὰ χρώματα, μὴ φερούσης	τῆς	χώρας, ἢ περί τινα ἄλλην
[8, 837]	ἐρῶν, τῇ ψυχῇ δὲ ὄντως	τῆς	ψυχῆς ἐπιτεθυμηκώς, ὕβριν ἥγηται τὴν
[8, 837]	ἑαυτῷ, τιμὴν οὐδεμίαν ἀπονέμων τῷ	τῆς	ψυχῆς ἤθει τοῦ ἐρωμένου· ὁ
[8, 841]	τῶν σωμάτων ἀλλὰ τῶν τρόπων	τῆς	ψυχῆς ὄντων καλῶν γεγονὸς ἐν
[8, 837]	ἑλκόμενος ἀπορεῖ, τοῦ μὲν κελεύοντος	τῆς	ὥρας ἅπτεσθαι, τοῦ δὲ ἀπαγορεύοντος.
[8, 837]	(γὰρ τοῦ σώματος ἐρῶν, καὶ	τῆς	ὥρας καθάπερ ὀπώρας πεινῶν, ἐμπλησθῆναι
[8, 839]	τοῦ νόμου τις τούτου δύναιτο	ἐγκρατὴς	εἶναι. τάχα δ' ἂν ἡμῖν
[8, 842]	ὁ περὶ ταύτην τὴν πόλιν	νομοθέτης,	γεωργοῖς δὲ καὶ νομεῦσι καὶ
[8, 830]	ταῦτα δὴ φοβηθεὶς αὐτῶν ὁ	νομοθέτης	τὰ πρὸς ἀλλήλους γυμνάσια μὴ
[8, 846]	τὰ δημιουργικὰ τεχνήματα διαπονούντων, μηδὲ	οἰκέτης	ἀνδρὸς ἐπιχωρίου. τέχνην γὰρ ἱκανήν,
[8, 841]	γενναίων ἅμα καὶ ἐλευθέρων πλὴν	γαμετῆς	ἑαυτοῦ γυναικός, ἄθυτα δὲ παλλακῶν
[8, 845]	νόμῳ κινδυνευέτω ἀναγώνιστος γίγνεσθαι περὶ	ἀρετῆς,	ἐὰν εἰς τότε τὰ τοιαῦτα
[8, 847]	ἀποκλίνῃ μᾶλλον ἢ τὴν τῆς	ἀρετῆς	ἐπιμέλειαν, κολαζόντων ὀνείδεσί τε καὶ
[8, 837]	ἢ δῆλον ὅτι τὸν μὲν	ἀρετῆς	ὄντα καὶ τὸν νέον ἐπιθυμοῦντα
[8, 829]	κοσμοῦντας καὶ τὸν μὴ ψέγοντας.	ποιητὴς	δὲ ἔστω τῶν τοιούτων μὴ
[8, 846]	καὶ μαθημάτων πολλῶν δεομένην, κέκτηται	πολίτης	ἀνὴρ τὸν κοινὸν τῆς πόλεως
[8, 847]	τῆς τοῦ Κρητικοῦ νόμου ἔοικεν	ὀρθότης	ἄν τις γιγνομένη κατὰ τρόπον
[8, 834]	(τιθέντες ἀγωνίας ὀρθῶς ἂν νομοθετοῖμεν.	τοξότης	δὲ ἀφ' ἵππων Κρὴς οὐκ
[8, 830]	νομοθετήσει, στρατεύεσθαι προστάττων μάλιστα μὲν	ἑκάστης	ἡμέρας τά γε σμικρὰ χωρὶς
[8, 844]	παρὰ τοῖς ἀγρονόμοις, ταύτην ἡμέρας	ἑκάστης	κομιζόμενος, οὕτω κοινωνείτω τοῖς (γείτοσιν
[8, 834]	ἵππων Κρὴς οὐκ ἄχρηστος, οὐδ'	ἀκοντιστής,	ὥστε ἔστω καὶ τούτων παιδιᾶς
[8, 842]	ἐκ γῆς γὰρ καὶ ἐκ	θαλάττης	τοῖς πλείστοις τῶν Ἑλλήνων ἐστὶ
[8, 839]	φύσιν μὲν γὰρ πρῶτον κεῖται,	λύττης	δὲ ἐρωτικῆς καὶ μανίας καὶ
[8, 841]	ἦν, τὴν ἐπίχυσιν καὶ τροφὴν	αὐτῆς	διὰ πόνων ἄλλοσε τρέποντα τοῦ
[8, 844]	μνημάτων, ἀγέτω, μὴ βλάπτων πλὴν	αὐτῆς	τῆς ὀχεταγωγίας. (ἀυδρία δὲ εἴ
[8, 847]	ἢ ζῴων τινῶν ἕνεκα τῆς	τοιαύτης	χρείας, ἵππαρχοι καὶ στρατηγοὶ τούτων
[8, 847]	τέχνην ἐν πόλει κεκτημένος ἀπὸ	ταύτης	ἅμα καὶ τὸ ζῆν κτάσθω.
[8, 838]	ἅπτεσθαι τούτων· ἀλλ' οὐδ' ἐπιθυμία	ταύτης	τῆς συνουσίας τὸ παράπαν εἰσέρχεται
[8, 832]	γοῦν πάντων πολεμικώτατον ἡ σώματος	ὀξύτης	πάντως, ἡ μὲν ἀπὸ τῶν
[8, 832]	ὑπέμνησας. (Κλεινίας) αὕτη μὲν δή,	φῂς	σύ, μία, ἡ διὰ βίου
[8, 850]	καὶ περὶ μετοίκων ἔστω τῆς	ἀναγραφῆς	πέρι τῆς οὐσίας. ἰέναι δὲ
[8, 848]	αὖ τῶν μετοικούντων ὦσι συνοικοῦντες	τροφῆς	ἀναγκαίου δεόμενοι, καὶ ὅσοι χρείᾳ
[8, 847]	ὅλῃ καὶ πόλει ἡμῖν γίγνεσθαι.	τροφῆς	δὲ καὶ διανομῆς τῶν ἐκ
[8, 832]	ἐατέον; ἃ δ' ἔστιν, ἐξ	ἀρχῆς	ἄμεινον ῥηθῆναί τε καὶ νομοθετηθῆναι.
[8, 837]	τῇ ψυχῇ δὲ ὄντως τῆς	ψυχῆς	ἐπιτεθυμηκώς, ὕβριν ἥγηται τὴν περὶ
[8, 837]	τιμὴν οὐδεμίαν ἀπονέμων τῷ τῆς	ψυχῆς	ἤθει τοῦ ἐρωμένου· ὁ δὲ
[8, 830]	ἑκάστοτε τολμήσει παριέναι, διαμαχούμενον περὶ	(ψυχῆς	καὶ παίδων καὶ χρημάτων καὶ
[8, 841]	σωμάτων ἀλλὰ τῶν τρόπων τῆς	ψυχῆς	ὄντων καλῶν γεγονὸς ἐν ἐπιθυμίᾳ.
[8, 844]	φθόνου (θ' ἅμα καὶ δυσκόλου	ψυχῆς	ὑπεχέτω δίκην, καὶ ὀφλὼν διπλάσιον
[8, 845]	δοῦλος ἅψηται, τὸν μὲν δοῦλον	πληγαῖς	κολάζειν, τὸν δὲ ἐλεύθερον ἀποπέμπειν
[8, 840]	(βεβαίως ταῖς πρώταις τῆς φιλίας	ὁμολογίαις·	δεῖν δὴ θηρίων γε αὐτοὺς
[8, 845]	καὶ πηγαῖον εἴτε καὶ συναγυρτόν,	φαρμακείαις	ἢ σκάμμασιν ἢ κλοπαῖς, ὁ
[8, 845]	ἀπογραφόμενος· ἂν δέ τις ὄφλῃ	φαρμακείαις	τισὶν βλάπτων, πρὸς τῷ τιμήματι
[8, 847]	τέχνας, δεσμοῖσί τε καὶ χρημάτων	(ζημίαις	καὶ ἐκβολαῖς ἐκ τῆς πόλεως
[8, 847]	ἐπιμέλειαν, κολαζόντων ὀνείδεσί τε καὶ	ἀτιμίαις,	μέχριπερ ἂν κατευθύνωσιν εἰς τὸν
[8, 835]	τάττων, ἐναντία λέγων ταῖς μεγίσταισιν	ἐπιθυμίαις	καὶ οὐκ ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον
[8, 829]	ἀεὶ παιδιὰς μηχανᾶσθαι καλὰς ἅμα	θυσίαις,	ὅπως ἂν γίγνωνται μάχαι τινὲς
[8, 843]	γίγνοιτ' ἄν, καταφρονήσας δὲ διτταῖς	δίκαις	ἔνοχος ἔστω, μιᾷ μὲν παρὰ
[8, 833]	ποδῶν, ἡ δ' ἐν ταῖς	συμπλοκαῖς	μάχη καὶ σύστασις ἰσχύος καὶ
[8, 842]	ἂν τρόπον ἕποιτο. βίος δὴ	ἄλλαις	μὲν πόλεσιν παντοδαπῶς ἂν καὶ
[8, 836]	μυρία γέγονεν ἀνθρώποις ἰδίᾳ καὶ	ὅλαις	πόλεσιν, πῶς τις τοῦτο διευλαβοῖτ'
[8, 830]	πολεμικήν, ὄντως σφαιρομαχεῖν τε καὶ	βολαῖς	ὡς ἐγγύτατα τῶν ἀληθῶν, χρωμένους
[8, 847]	τε καὶ χρημάτων (ζημίαις καὶ	ἐκβολαῖς	ἐκ τῆς πόλεως κολάζοντες, ἀναγκαζόντων
[8, 835]	πόλει καὶ πολίταις, ἐν ψυχαῖς	διεφθαρμέναις	τὸ πρέπον καὶ ἑπόμενον πάσῃ
[8, 833]	δόλιχον, ἐν αὐτῷ τῷ δρόμῳ	ἁμιλλωμέναις,	ταῖς δὲ τριακαιδεκέτεσι μέχρι γάμου
[8, 833]	γυναιξὶν δέ, κόραις μὲν ἀνήβοις	γυμναῖς	(στάδιον καὶ δίαυλον καὶ ἐφίππιον
[8, 836]	τούτου τοὐναντίον, τοῦ μὲν ταῖς	ἡδοναῖς	ὑπείκοντος καὶ (καρτερεῖν οὐ δυναμένου
[8, 834]	λίθῳ ἐκ χειρός τε καὶ	σφενδόναις	ἁμιλλωμένων, διαθεμένους αὖ περὶ τούτων
[8, 845]	συναγυρτόν, φαρμακείαις ἢ σκάμμασιν ἢ	κλοπαῖς,	ὁ βλαπτόμενος δικαζέσθω πρὸς τοὺς
[8, 845]	φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ	κλοπαῖς,	περὶ δὲ τὴν ὕδατος φύσιν
[8, 845]	ἀναβλαστανόντων, ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ	ἀποτροπαῖς	ἢ καὶ κλοπαῖς, περὶ δὲ
[8, 839]	γε γυναικῶν οὐδὲ ἐν ταῖς	ὑμετέραις	πόλεσιν δοκεῖ φύσιν ἔχειν γίγνεσθαι.
[8, 836]	χρῷτο πιθανῷ λόγῳ, καὶ ταῖς	ὑμετέραις	πόλεσιν οὐδαμῶς συμφωνοῖ. πρὸς δὲ
[8, 849]	(δὲ ταῖς τῶν ξένων ξένος	ἀγοραῖς	πωλείτω τοῖς δημιουργοῖς τε καὶ
[8, 833]	καὶ ὁπλίταις ἁμιλλωμένοις, γυναιξὶν δέ,	κόραις	μὲν ἀνήβοις γυμναῖς (στάδιον καὶ
[8, 828]	τε αὐτοῖς ἅμα καὶ ταῖς	ὥραις	ἑκάσταις, γυναικείας τε ἑορτάς, ὅσαις
[8, 841]	μὴν ἄριστα, εἴπερ γίγνοιτο, ἐν	πάσαις	πόλεσι γίγνοιτο ἄν. τάχα δ'
[8, 828]	ὅσαις χωρὶς ἀνδρῶν προσήκει καὶ	ὅσαις	μή, διανέμοντας. ἔτι δὲ καὶ
[8, 828]	ὥραις ἑκάσταις, γυναικείας τε ἑορτάς,	ὅσαις	χωρὶς ἀνδρῶν προσήκει καὶ ὅσαις
[8, 841]	μετὰ θεῶν καὶ ἱερῶν γάμων	ἐλθούσαις	εἰς τὴν οἰκίαν, ὠνηταῖς εἴτε
[8, 829]	ἀποδιδόντων αὐτοῖς γέρας, παρρησίαν ἐν	μούσαις	εἶναι μόνοις, τοῖς δὲ ἄλλοις
[8, 833]	ταῖς δὲ τριακαιδεκέτεσι μέχρι γάμου	μενούσαις	κοινωνίας μὴ μακρότερον εἴκοσι ἐτῶν
[8, 833]	ἐν αὐτῷ τῷ δρόμῳ ἁμιλλωμέναις,	ταῖς	δὲ τριακαιδεκέτεσι μέχρι γάμου μενούσαις
[8, 836]	ἅπαν τούτου τοὐναντίον, τοῦ μὲν	ταῖς	ἡδοναῖς ὑπείκοντος καὶ (καρτερεῖν οὐ
[8, 835]	τῇ πολιτείᾳ τάττων, ἐναντία λέγων	ταῖς	μεγίσταισιν ἐπιθυμίαις καὶ οὐκ ἔχων
[8, 841]	εἴ τις συγγίγνοιτό τινι πλὴν	ταῖς	μετὰ θεῶν καὶ ἱερῶν γάμων
[8, 831]	αἰτίαν διότι ποτὲ νῦν ἐν	ταῖς	πόλεσιν ἡ τοιαύτη χορεία καὶ
[8, 840]	καὶ δικαίως ζῶσιν, ἐμμένοντες (βεβαίως	ταῖς	πρώταις τῆς φιλίας ὁμολογίαις· δεῖν
[8, 833]	τῶν ποδῶν, ἡ δ' ἐν	ταῖς	συμπλοκαῖς μάχη καὶ σύστασις ἰσχύος
[8, 849]	τοιούτου μηδεὶς μηδενός, ἐν (δὲ	ταῖς	τῶν ξένων ξένος ἀγοραῖς πωλείτω
[8, 839]	τό γε γυναικῶν οὐδὲ ἐν	ταῖς	ὑμετέραις πόλεσιν δοκεῖ φύσιν ἔχειν
[8, 836]	ἂν χρῷτο πιθανῷ λόγῳ, καὶ	ταῖς	ὑμετέραις πόλεσιν οὐδαμῶς συμφωνοῖ. πρὸς
[8, 828]	θεοῖς τε αὐτοῖς ἅμα καὶ	ταῖς	ὥραις ἑκάσταις, γυναικείας τε ἑορτάς,
[8, 842]	τὰ τοιαῦτα φυλακτηρίοις τε καὶ	ἐπιστάταις	ὀργάνων (νομοθετήσει, τὰ μέγιστα ἤδη
[8, 843]	χωρίων, καθάπερ εἴρηται καὶ πολλοῖς	νομοθέταις	ἱκανῶς, ὧν τοῖς νόμοις χρὴ
[8, 849]	τε καὶ δημιουργοῖς καὶ τούτων	οἰκέταις.	πᾶσαν δὲ ὕλην καύσιμον ὁσημέραι
[8, 848]	ἐλευθέροις, ἓν δὲ τοῖς τούτων	οἰκέταις·	τὸ δὲ τρίτον δημιουργοῖς τε
[8, 841]	γάμων ἐλθούσαις εἰς τὴν οἰκίαν,	ὠνηταῖς	εἴτε (ἄλλῳ ὁτῳοῦν τρόπῳ κτηταῖς,
[8, 841]	ὠνηταῖς εἴτε (ἄλλῳ ὁτῳοῦν τρόπῳ	κτηταῖς,	μὴ λανθάνων ἄνδρας τε καὶ
[8, 835]	δοκοῦντα ἄριστ' εἶναι πόλει καὶ	πολίταις,	ἐν ψυχαῖς διεφθαρμέναις τὸ πρέπον
[8, 833]	τούτων ἡμίσεα, τοξόταις τε καὶ	ὁπλίταις	ἁμιλλωμένοις, γυναιξὶν δέ, κόραις μὲν
[8, 834]	τοῦ παγκρατίου μάχῃ, τόξοις καὶ	πέλταις	καὶ ἀκοντίοις καὶ λίθῳ ἐκ
[8, 833]	δὲ παισὶ τὰ τούτων ἡμίσεα,	τοξόταις	τε καὶ ὁπλίταις ἁμιλλωμένοις, γυναιξὶν
[8, 848]	μηδὲν πλέον ἐχέτω μήτε τοῖς	δεσπόταις	ἢ δούλοις νεμόμενον, μήτε αὖ
[8, 834]	τούτοις ἑπομένων, καὶ ὅσαι ἐν	ἑορταῖς	ἅμιλλαι χορῶν ἀναγκαῖαι γίγνεσθαι, ταχθέντων
[8, 828]	αὐτοῖς ἅμα καὶ ταῖς ὥραις	ἑκάσταις,	γυναικείας τε ἑορτάς, ὅσαις χωρὶς
[8, 843]	κακῶν γίγνοιτ' ἄν, καταφρονήσας δὲ	διτταῖς	δίκαις ἔνοχος ἔστω, μιᾷ μὲν
[8, 840]	δικαίως ζῶσιν, ἐμμένοντες (βεβαίως ταῖς	πρώταις	τῆς φιλίας ὁμολογίαις· δεῖν δὴ
[8, 838]	Οἰδίποδας εἰσάγωσιν, ἢ Μακαρέας τινὰς	ἀδελφαῖς	μειχθέντας λαθραίως, ὀφθέντας δὲ ἑτοίμως
[8, 835]	εἶναι πόλει καὶ πολίταις, ἐν	ψυχαῖς	διεφθαρμέναις τὸ πρέπον καὶ ἑπόμενον
[8, 849]	τούτων ἢ κριθῶν ἢ πυρῶν	εἰς	ἄλφιτα νεμηθέντων, ἢ καὶ τὴν
[8, 845]	τῆς ἄλλης ὀπώρας ἅπτεσθαι τῆς	εἰς	ἀπόθεσιν ἀσταφίδος οἴνου τε καὶ
[8, 844]	παιδιὰν Διονυσιάδα ἀθησαύριστον, τὴν δ'	εἰς	ἀπόθεσιν γενομένην κατὰ φύσιν. ἔστω
[8, 840]	κάκην δὲ τὴν τῶν πολλῶν	εἰς	ἀπορίαν ἐπέσομεν, φημὶ τὸ μὲν
[8, 837]	Κλεινίᾳ δὲ μετὰ ταῦτα καὶ	εἰς	αὖθις περὶ αὐτῶν τούτων πειράσομαι
[8, 830]	τοιούτων ἕτερον ἀγωνισμάτων ἀθλοῦντας, ἆρα	εἰς	αὐτὸν ἂν ἀπηντῶμεν τὸν ἀγῶνα,
[8, 834]	ἐξ αὐτῶν τῶν ἔμπροσθεν παιδευμάτων	εἰς	ἔθος ἰόντων ἡ φύσις ἐνδέχηται
[8, 835]	τῶν πολλοὺς δὴ πολλὰ ἐπιθυμιῶν	εἰς	ἔσχατα βαλλουσῶν, ὧν ἂν ὁ
[8, 835]	τῶν νέων καὶ τῶν νομοφυλάκων,	εἰς	κοινὸν περὶ αὐτῶν τούτων συνελθόντων
[8, 836]	πᾶς τὴν μαλακίαν, τοῦ δ'	εἰς	μίμησιν τοῦ θήλεος ἰόντος τὴν
[8, 833]	ἢ ποιήσαντα δεῖ νικᾶν καὶ	εἰς	ὁπόσα, καθάπερ νῦν ἐν τῇ
[8, 835]	ὑμῖν ἔτι σαφέστερον. ὡς γὰρ	εἰς	παιδείαν ἦλθον τῷ λόγῳ, εἶδον
[8, 849]	τοῦ σίτου, τὸν δὲ ξένον	εἰς	πάντα τὸν μῆνα ὠνεῖσθαι σῖτον
[8, 838]	τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος, μηδ'	εἰς	πέτρας τε καὶ λίθους σπείροντας,
[8, 848]	κατοικίζειν, διελομένους αὖ καὶ τοῦτο	εἰς	τὰ δώδεκα μέρη τῆς πόλεως
[8, 846]	δὲ αὖ τῶν ἀρχόντων ἀδικήματα	εἰς	τὰ κοινὰ δικαστήρια ἐπανάγειν τὸν
[8, 830]	χωρὶς τῶν ὅπλων, χορούς τε	εἰς	ταῦτα ἅμα καὶ γυμναστικὴν πᾶσαν
[8, 849]	σκευῶν ὁπόσων ἑκάστοισι χρεία, πωλεῖν	εἰς	τὴν κοινὴν ἀγορὰν φέροντας εἰς
[8, 850]	οὐσίας. ἰέναι δὲ τὸν βουλόμενον	εἰς	τὴν μετοίκησιν ἐπὶ ῥητοῖς, ὡς
[8, 841]	θεῶν καὶ ἱερῶν γάμων ἐλθούσαις	εἰς	τὴν οἰκίαν, ὠνηταῖς εἴτε (ἄλλῳ
[8, 843]	βουλόμενος τοῖς γεωργοῖς, οἱ δὲ	εἰς	τὸ δικαστήριον ἀγόντων. ἢν δέ
[8, 830]	αἱ τῶν πληγῶν εὐλάβειαι διεμελετῶντο	εἰς	τὸ δυνατὸν ἱκανῶς, εἴ τέ
[8, 842]	μὴν ἐῶμεν τὸν ξένον ἔτι	εἰς	τὸ πρόσθεν προϊέναι τῶν νόμων.
[8, 831]	διανέμων ὀρθῶς, τὴν πόλιν ὅλην	εἰς	τὸν ἀληθινὸν ἀγῶνα διὰ βίου
[8, 847]	καὶ ἀτιμίαις, μέχριπερ ἂν κατευθύνωσιν	εἰς	τὸν αὑτοῦ δρόμον, ξένων δὲ
[8, 830]	τι παρασκευασάμενον τῶν τοιούτων ἀγωνιστῶν	εἰς	τὸν μέγιστον τῶν ἀγώνων ἑκάστοτε
[8, 849]	εἰς τὴν κοινὴν ἀγορὰν φέροντας	εἰς	τὸν τόπον ἕκαστον, ἐν οἷς
[8, 845]	ἀναγώνιστος γίγνεσθαι περὶ ἀρετῆς, ἐὰν	εἰς	τότε τὰ τοιαῦτα περὶ αὐτοῦ
[8, 830]	μιμούμενοι πάντα ἐκεῖνα ὁπόσοις ἐμέλλομεν	εἰς	τότε χρήσεσθαι περὶ τῆς νίκης
[8, 837]	ἔρωτά τις ἔχων τοῦτον, ἔπειτα	εἰς	τοὐναντίον ὑπ' ἀμφοῖν ἑλκόμενος ἀπορεῖ,
[8, 840]	τε ἁγνοὶ ζῶσιν, ὅταν δ'	εἰς	τοῦτο ἡλικίας ἔλθωσι, συνδυασθέντες ἄρρην
[8, 839]	τοῖς τεθεῖσιν νόμοις- ἀλλὰ γὰρ	εἰς	τοῦτο προβέβηκε νῦν, ὥστ' οὐδ'
[8, 847]	καὶ τὸν μὲν ἐπιχώριον, ἐὰν	εἴς	τινα τέχνην ἀποκλίνῃ μᾶλλον ἢ
[8, 841]	ξενικόν. οὗτος δὴ νόμος, εἴτε	εἷς	εἴτε δύο αὐτοὺς χρὴ προσαγορεύειν,
[8, 847]	γίγνεσθαι τῆς αὑτοῦ τέχνης, ἀλλ'	εἷς	μίαν ἕκαστος τέχνην ἐν πόλει
[8, 841]	δεύτερον, ὦ Κλεινία. (Κλεινίας) τίνα	λέγεις;	(Ἀθηναῖος) ἀγύμναστον ὅτι μάλιστα ποιεῖν
[8, 838]	τε χαλεπωτάτην. (Μέγιλλος) πῶς δὴ	λέγεις;	(Ἀθηναῖος) ἴσμεν που καὶ τὰ
[8, 838]	δὲ μάλιστα ἑκόντες. (Μέγιλλος) πότε	λέγεις;	(Ἀθηναῖος) ὅταν ἀδελφὸς ἢ ἀδελφή
[8, 838]	εἰσέρχεται τοὺς πολλούς. (Μέγιλλος) ἀληθῆ	λέγεις.	(Ἀθηναῖος) οὐκοῦν σμικρὸν ῥῆμα κατασβέννυσι
[8, 832]	δυστυχοῦντάς γε μήν. (Κλεινίας) πῶς	λέγεις;	(Ἀθηναῖος) πῶς μὲν οὖν αὐτοὺς
[8, 837]	πάντως τοὺς νόμους. (Μέγιλλος) ὀρθότατα	λέγεις.	~(Ἀθηναῖος) τέχνην δή τιν' αὖ
[8, 838]	ἡδονάς; (Μέγιλλος) τὸ ποῖον δὴ	λέγεις;	(Ἀθηναῖος) τὸ ταῦτα εἶναι φάναι
[8, 848]	οὐκ ἴσα νέμομεν. (Κλεινίας) πῶς	λέγεις;	(Ἀθηναῖος) χείρω που καὶ βελτίω
[8, 840]	μᾶλλον σφριγῶντες. (Κλεινίας) ἀληθῆ ταῦτα	λέγεις	ὅτι σφόδρα ὑπὸ τῶν παλαιῶν
[8, 838]	δίκην τῆς ἁμαρτίας; (Μέγιλλος) ὀρθότατα	λέγεις	τό γε τοσοῦτον, ὅτι τὸ
[8, 832]	δὲ δὴ δευτέραν αἰτίαν τίνα	λέγεις,	ὦ ξένε; (Ἀθηναῖος) καλῶς ὑπέμνησας.
[8, 843]	πρώτῃ, δευτέρᾳ δὲ ὑπὸ νόμου.	(μηδεὶς	γὰρ ἑκὼν κινείτω γῆς ὅρια
[8, 846]	κατὰ τόδε. πρῶτον μὲν ἐπιχώριος	μηδεὶς	ἔστω τῶν περὶ τὰ δημιουργικὰ
[8, 838]	(θαυμαστήν τινα δύναμιν εἴληχεν, ὅταν	μηδεὶς	μηδαμῶς ἄλλως ἀναπνεῖν ἐπιχειρήσῃ ποτὲ
[8, 849]	πωλείτω μήτε ὠνείσθω παρὰ τοιούτου	μηδεὶς	μηδενός, ἐν (δὲ ταῖς τῶν
[8, 842]	εἰρήσθω· μὴ κινείτω γῆς ὅρια	μηδεὶς	μήτε οἰκείου πολίτου γείτονος, μήτε
[8, 846]	πόλει ὑπάρχον δεῖ πρῶτον γίγνεσθαι·	μηδεὶς	χαλκεύων ἅμα τεκταινέσθω, μηδ' αὖ
[8, 842]	χαλεπὸν εἶναι, ἐν Κρήτῃ δὲ	οὐδεὶς	ἄλλως ἂν ὑπολάβοι δεῖν γίγνεσθαι-
[8, 836]	ἰδέας γένος; ἢ ταῦτα μὲν	οὐδεὶς	ἂν πεισθείη ποτέ, μᾶλλον δὲ
[8, 836]	τοῦτο ὂν τοιοῦτον νομοθετήσει; σχεδὸν	οὐδείς,	ἔχων γε ἐν τῷ νῷ
[8, 830]	τῆς πόλεως; καὶ ταῦτα δὴ	φοβηθεὶς	αὐτῶν ὁ νομοθέτης τὰ πρὸς
[8, 844]	ἄξιοι παροχετεύειν λόγοις, ἀλλ' ὁ	βουληθεὶς	ἐπὶ τὸν αὑτοῦ τόπον ἄγειν
[8, 849]	ὕλην καύσιμον ὁσημέραι ξένος ὁ	βουληθεὶς	ὠνείσθω μὲν ἁθρόαν παρὰ τῶν
[8, 843]	ἐχθίστων ἐγείρονται. καὶ ὁ μὲν	πεισθεὶς	τῷ νόμῳ ἀναίσθητος τῶν ἀπ'
[8, 845]	ἔστω λάθρᾳ λαμβάνειν, ὁ δὲ	ληφθεὶς	ἐντὸς τριάκοντα ἐτῶν γεγονὼς τυπτέσθω
[8, 844]	δὴ περὶ ὀπώρας ὅδε νόμος	ταχθείς·	ὃς ἂν ἀγροίκου ὀπώρας γεύσηται,
[8, 837]	ἐρωμένου βούλοιτ' ἄν· ὁ δὲ	μειχθεὶς	ἐξ ἀμφοῖν τρίτος ἔρως οὗτός
[8, 844]	ἐκροήν, ἢ τοὐναντίον ὁ ἐπάνω	μεθιεὶς	εἰκῇ τὰ ῥεύματα βλάπτῃ τὸν
[8, 832]	(Κλεινίας) οὔκ, ἀλλὰ οἷον μισῶν	δοκεῖς	ἡμῖν κολάζειν τὸ τοιοῦτον ἦθος
[8, 831]	πόλεμον ἱκανῶς ἐῶσα ἀσκεῖν τὰς	πόλεις,	ἀλλ' ἐμπόρους τε καὶ ναυκλήρους
[8, 831]	κακὸν ἐκείνου; (Κλεινίας) συμφαῖμεν ἂν	ἡμεῖς	γε, ὦ ξένε, τὰ τοιαῦτα
[8, 840]	πολὺ καλλίονος ἕνεκα νίκης, ἣν	(ἡμεῖς	καλλίστην ἐκ παίδων πρὸς αὐτοὺς
[8, 835]	εἴ πως οἷόν τε ἦν	ἐπιτάξεις	αὐτὰς παρ' ἐκείνου γίγνεσθαι, νῦν
[8, 839]	νῦν περὶ τὰς τῶν γονέων	συμμείξεις	κρατεῖ, ἐὰν καὶ περὶ τὰς
[8, 828]	ταῦτα δὲ συνελθόντες ἐξηγηταὶ καὶ	ἱερεῖς	ἱέρειαί τε καὶ μάντεις μετὰ
[8, 842]	δὲ καὶ παιδείας ἀρχῶν τε	καταστάσεις	ἐν τῇ πόλει· νῦν δ'
[8, 842]	νενομοθετηκὼς περὶ γάμους ἅμα καὶ	γενέσεις	παίδων καὶ τροφάς, ἔτι δὲ
[8, 848]	τὸ δὲ μετὰ τοῦτο αὐτοῖς	οἰκήσεις	δεῖ χωρὶς διατεταγμένας εἶναι· τάξις
[8, 842]	τοῦτο ῥᾷον· (οὐ γὰρ μόνον	ἡμίσεις	αὖ γίγνονται νόμοι μέτριοι, πολὺ
[8, 841]	ἔχον δευτέραν, καὶ τοὺς τὰς	φύσεις	διεφθαρμένους, οὓς ἥττους αὑτῶν προσαγορεύομεν,
[8, 840]	(Ἀθηναῖος) τῆς τῶν ἡδονῶν νίκης	ἐγκρατεῖς	ὄντας ἂν ζῆν εὐδαιμόνως, ἡττωμένους
[8, 828]	καὶ ἱερεῖς ἱέρειαί τε καὶ	μάντεις	μετὰ νομοφυλάκων ταξάντων ἃ παραλείπειν
[8, 841]	νομοθέτας γενομένους. ~(Κλεινίας) τίνα δὴ	συμβουλεύεις	αὐτοῖς τίθεσθαι νόμον, ἐὰν ὁ
[8, 832]	ποιοῦσα, καὶ μάλ' ἐνίοτε οὐκ	ἀφυεῖς	ὄντας, δυστυχοῦντάς γε μήν. (Κλεινίας)
[8, 835]	δὴ νέοι μὲν νέαι τε	εὐτρεφεῖς	εἰσί, πόνων δὲ σφοδρῶν καὶ
[8, 832]	οὐ λέγοιμ' ἂν τὸ παράπαν	δυστυχεῖς,	οἷς γε ἀνάγκη διὰ βίου
[8, 837]	δὲ μετὰ ταῦτα καὶ εἰς	αὖθις	περὶ αὐτῶν τούτων πειράσομαι ἐπᾴδων
[8, 841]	ἀσθενεστέραν ἂν αὐτὴν δέσποιναν κτῷντο	ὀλιγάκις	χρώμενοι. τὸ δὴ λανθάνειν τούτων
[8, 832]	ἔγωγε αἰτίας εἶναί φημι ἃς	(πολλάκις	εἴρηκα ἐν τοῖς πρόσθεν λόγοις,
[8, 835]	ἁρμονίας ῥυθμοῖς (κραθείσας καὶ ὀρχήσεσι,	πολλάκις	εἴρηται τῷ πρώτῳ νομοθέτῃ, καθ'
[8, 837]	ἀγρία καὶ τὸ κοινὸν οὐ	πολλάκις	ἔχουσα ἐν ἡμῖν, ἡ δ'
[8, 838]	πάσῃ τε σπουδῇ τραγικῇ λεγομένῃ	πολλάκις,	ὅταν ἢ Θυέστας ἤ τινας
[8, 828]	τοιάνδε, ὡς ἔσθ' ἡμῖν ἡ	πόλις	οἵαν οὐκ ἄν τις ἑτέραν
[8, 848]	οἰκήσεις δεῖ χωρὶς διατεταγμένας εἶναι·	τάξις	δὲ ἥδε πρέπει τοῖς τοιούτοις.
[8, 834]	τὸν ἡττώμενον ὡσαύτως ἥτις διακρίνει	τάξις.	ταὐτὰ δὲ καὶ περὶ τῶν
[8, 843]	εἴρηται, πᾶσα ἡ τοῦ δωδεκατημορίου	τάξις,	τῶν ἐλαττόνων δὲ οἱ φρούραρχοι
[8, 849]	εἰς τὸν τόπον ἕκαστον, ἐν	οἷς	ἂν νομοφύλακές τε καὶ ἀγορανόμοι,
[8, 830]	οὐκ ἀθλητὰς τῶν μεγίστων ἀγώνων,	οἷς	ἀνταγωνισταὶ μυρίοι ὑπάρχουσι; καὶ πάνυ
[8, 832]	λέγοιμ' ἂν τὸ παράπαν δυστυχεῖς,	οἷς	γε ἀνάγκη διὰ βίου πεινῶσιν
[8, 848]	τὸν ἀριθμὸν πάντων τῶν ζῴων	οἷς	ἐκ τῆς γῆς δεῖ τὴν
[8, 833]	ἁμιλλωμένοις, γυναιξὶν δέ, κόραις μὲν	ἀνήβοις	γυμναῖς (στάδιον καὶ δίαυλον καὶ
[8, 844]	νόμοι κείμενοι οὐκ ἄξιοι παροχετεύειν	λόγοις,	ἀλλ' ὁ βουληθεὶς ἐπὶ τὸν
[8, 832]	(πολλάκις εἴρηκα ἐν τοῖς πρόσθεν	λόγοις,	δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν καὶ τυραννίδα.
[8, 849]	μάγειροι διατιθέσθων ξένοις τε καὶ	δημιουργοῖς	καὶ τούτων οἰκέταις. πᾶσαν δὲ
[8, 850]	τέλεα γιγνέσθω. παισὶ δὲ μετοίκων,	δημιουργοῖς	οὖσι καὶ γενομένοις ἐτῶν πεντεκαίδεκα,
[8, 848]	τούτων οἰκέταις· τὸ δὲ τρίτον	δημιουργοῖς	τε καὶ πάντως τοῖς ξένοις,
[8, 849]	ξένων ξένος ἀγοραῖς πωλείτω τοῖς	δημιουργοῖς	τε καὶ τούτων δούλοις, οἴνου
[8, 842]	γεωργοῖς δὲ καὶ νομεῦσι καὶ	μελιττουργοῖς	καὶ τοῖς περὶ τὰ τοιαῦτα
[8, 848]	κώμῃ δὲ ἑκάστῃ τὰ πρόσφορα	γεωργοῖς	γένη τῶν δημιουργῶν συνοικίζειν. τοὺς
[8, 842]	περὶ ταύτην τὴν πόλιν νομοθέτης,	γεωργοῖς	δὲ καὶ νομεῦσι καὶ μελιττουργοῖς
[8, 849]	καὶ ὁπόσων σκευῶν ἢ χρημάτων	γεωργοῖς	μὲν πρᾶσις, οἷον δερμάτων ἢ
[8, 843]	μηνυέτω μὲν ὁ βουλόμενος τοῖς	γεωργοῖς,	οἱ δὲ εἰς τὸ δικαστήριον
[8, 848]	θεῶν τε καὶ τῶν ἑπομένων	θεοῖς	δαιμόνων, εἴτε τινὲς ἔντοποι Μαγνήτων
[8, 829]	ἱερὰ κριθέντα ποιήματα ἐδόθη τοῖς	θεοῖς,	καὶ ὅσα ἀγαθῶν ὄντων ἀνδρῶν
[8, 828]	Δελφῶν μαντειῶν, αἵτινες θυσίαι καὶ	θεοῖς	οἷστισιν ἄμεινον καὶ λῷον θυούσῃ
[8, 828]	κατὰ τὸ πρέπον προσνέμοντας τοῖς	θεοῖς	τε αὐτοῖς ἅμα καὶ ταῖς
[8, 834]	χορῶν ἀναγκαῖαι γίγνεσθαι, ταχθέντων τοῖς	θεοῖς	τε καὶ τοῖς μετὰ θεῶν
[8, 828]	μὲν (ἑορτὰς εἶναι τοῖς δώδεκα	θεοῖς,	ὧν ἂν ἡ φυλὴ ἑκάστη
[8, 840]	παίδων πρὸς αὐτοὺς λέγοντες ἐν	μύθοις	τε καὶ ἐν ῥήμασιν καὶ
[8, 838]	ἀεὶ καὶ πανταχοῦ ταῦτα, ἐν	γελοίοις	τε ἅμα ἐν πάσῃ τε
[8, 842]	καὶ τοῖς περὶ τὰ τοιαῦτα	φυλακτηρίοις	τε καὶ ἐπιστάταις ὀργάνων (νομοθετήσει,
[8, 844]	σύνδρομον, εἴτ' ἐν τοῖς αὑτοῦ	χωρίοις	εἴτε καὶ ἐν ἄλλων, ἱερὰς
[8, 849]	ἁθρόαν παρὰ τῶν ἐν τοῖς	χωρίοις	ἐπιτρόπων, πωλείτω δὲ αὐτὸς τοῖς
[8, 834]	μάχῃ, τόξοις καὶ πέλταις καὶ	ἀκοντίοις	καὶ λίθῳ ἐκ χειρός τε
[8, 828]	νόμον ἀποδιδόντας, καὶ οὐ δυσχεραντέον	πολεμικοῖς	ἀνθρώποις τὸν τοιοῦτον θεόν, ἀλλὰ
[8, 834]	δὲ ὅπλων οὔτ' ἐν τοῖς	γυμνικοῖς	οὔτε ἐνταῦθα (τιθέντες ἀγωνίας ὀρθῶς
[8, 833]	μέχρι δέκα πρὸς δέκα διαμιλλωμένους	ἀλλήλοις.	ἃ δὲ τὸν μὴ παθόντα
[8, 835]	τε καὶ νέας ὁμιλοῦντας φιλοφρόνως	ἀλλήλοις·	εἰσῆλθεν δή με, οἷον εἰκός,
[8, 844]	μὴ ἐθέλωσιν διὰ ταῦτα κοινωνεῖν	ἀλλήλοις,	ἐν ἄστει μὲν ἀστυνόμον, ἐν
[8, 829]	ἐγκώμιά τε καὶ ψόγους ποιεῖν	ἀλλήλοις,	ὁποῖός τις ἂν ἕκαστος γίγνηται
[8, 834]	καὶ τῶν καταβαινόντων μεθ' ὅπλων·	ψιλοῖς	δὲ ὅπλων οὔτ' ἐν τοῖς
[8, 829]	μούσαις εἶναι μόνοις, τοῖς δὲ	ἄλλοις	μηδεμίαν ἐξουσίαν γίγνεσθαι, μηδέ τινα
[8, 829]	τε τῷ παιδευτῇ καὶ τοῖς	ἄλλοις	νομοφύλαξι, τοῦτο ἀποδιδόντων αὐτοῖς γέρας,
[8, 843]	γείτονος χωρίων, καθάπερ εἴρηται καὶ	πολλοῖς	νομοθέταις ἱκανῶς, ὧν τοῖς νόμοις
[8, 834]	δὲ ἆθλα τιθέντες, πώλοις τε	ἀβόλοις	καὶ τελείων τε καὶ ἀβόλων
[8, 833]	τὸ στάδιον ἁμιλλησόμενος σὺν τοῖς	ὅπλοις,	δεύτερος δὲ (ὁ τὸν δίαυλον,
[8, 833]	ὅσα (βαρέα, τὴν ἐν τοῖς	ὅπλοις	μάχην, ἕνα τε πρὸς ἕνα
[8, 849]	τροφήν, ἀστοῖς μὲν καὶ τούτων	δούλοις	μήτε τις πωλείτω μήτε ὠνείσθω
[8, 848]	ἐχέτω μήτε τοῖς δεσπόταις ἢ	δούλοις	νεμόμενον, μήτε αὖ τὸ τῶν
[8, 849]	τοῖς δημιουργοῖς τε καὶ τούτων	δούλοις,	οἴνου τε μεταβαλλόμενος καὶ σίτου
[8, 838]	ταύτην τὴν φήμην παρὰ πᾶσι,	δούλοις	τε καὶ ἐλευθέροις καὶ παισὶ
[8, 848]	μέρη κύριος ἔστω τῆς νομῆς	δούλοις	τε καὶ ἐλευθέροις, ὁπόσ' ἂν
[8, 834]	κεκτῆσθαι· (μονίπποις δὲ ἆθλα τιθέντες,	πώλοις	τε ἀβόλοις καὶ τελείων τε
[8, 835]	κατ' ᾠδὰς καὶ καθ' ἁρμονίας	ῥυθμοῖς	(κραθείσας καὶ ὀρχήσεσι, πολλάκις εἴρηται
[8, 839]	φόβου ποιήσειν πείθεσθαι τοῖς τεθεῖσιν	νόμοις-	ἀλλὰ γὰρ εἰς τοῦτο προβέβηκε
[8, 834]	ἀγωνία. θηλείας δὲ περὶ τούτων	νόμοις	μὲν καὶ ἐπιτάξεσιν οὐκ ἄξια
[8, 843]	πολλοῖς νομοθέταις ἱκανῶς, ὧν τοῖς	νόμοις	χρὴ προσχρῆσθαι καὶ μὴ πάντα
[8, 849]	ἀστυνόμων ἀρχήν. τοῖς δὲ δὴ	ἀγορανόμοις	τὰ περὶ ἀγοράν που δεῖ
[8, 844]	τῆς ὑδρείας ταξάμενος παρὰ τοῖς	ἀγρονόμοις,	ταύτην ἡμέρας ἑκάστης κομιζόμενος, οὕτω
[8, 849]	πρατέα ἑκάστοις ἢ ὠνητέα αὐτοῖς	δεομένοις,	καὶ ὁπόσων σκευῶν ἢ χρημάτων
[8, 850]	δὲ μετοίκων, δημιουργοῖς οὖσι καὶ	γενομένοις	ἐτῶν πεντεκαίδεκα, τῆς μὲν μετοικίας
[8, 833]	ἡμίσεα, τοξόταις τε καὶ ὁπλίταις	ἁμιλλωμένοις,	γυναιξὶν δέ, κόραις μὲν ἀνήβοις
[8, 849]	δὲ ἀναγκαῖον ὠνεῖσθαι παρ' ἄλλων	κτωμένοις.	καπηλείας δὲ τούτων ἢ κριθῶν
[8, 849]	πιλήσεως ἤ τινων ἄλλων τοιούτων,	ξένοις	δὲ ἀναγκαῖον ὠνεῖσθαι παρ' ἄλλων
[8, 849]	δεῖ πραθῆναι τὸ μέρος τοῖς	ξένοις	ἐξάγειν τοὺς ἐπιτρόπους, ὅσοι τοῖς
[8, 849]	ἐπιτρόπων, πωλείτω δὲ αὐτὸς τοῖς	ξένοις,	(καθ' ὅσον ἂν βούληται καὶ
[8, 848]	δημιουργοῖς τε καὶ πάντως τοῖς	ξένοις,	οἵ τέ τινες αὖ τῶν
[8, 849]	καὶ ζῴων διαμερισθέντων μάγειροι διατιθέσθων	ξένοις	τε καὶ δημιουργοῖς καὶ τούτων
[8, 829]	γέρας, παρρησίαν ἐν μούσαις εἶναι	μόνοις,	τοῖς δὲ ἄλλοις μηδεμίαν ἐξουσίαν
[8, 835]	ἀγῶνας πρεπόντως ἑκάστοις θύμασιν ἐν	χρόνοις	προσήκουσι νείμαντας, ἑορτὰς ἀποδοῦναι τῇ
[8, 830]	ὡς ἐγγύτατα τῶν ἀληθῶν, χρωμένους	ὑποκινδύνοις	βέλεσιν, ὅπως μὴ παντάπασιν ἄφοβος
[8, 834]	δεῖ τῇ τοῦ παγκρατίου μάχῃ,	τόξοις	καὶ πέλταις καὶ ἀκοντίοις καὶ
[8, 844]	ὀχεταγωγίας. (ἀυδρία δὲ εἴ τισι	τόποις	σύμφυτος ἐκ γῆς τὰ ἐκ
[8, 834]	μήτε ἔχειν μήτε δοκεῖν κεκτῆσθαι·	(μονίπποις	δὲ ἆθλα τιθέντες, πώλοις τε
[8, 836]	γυναικῶν ὅθεν δὴ μυρία γέγονεν	ἀνθρώποις	ἰδίᾳ καὶ ὅλαις πόλεσιν, πῶς
[8, 842]	δ' ἐλάττους, ἔτι δ' ἐλευθέροις	ἀνθρώποις	μᾶλλον πρέποντες. ναυκληρικῶν μὲν γὰρ
[8, 828]	ἀποδιδόντας, καὶ οὐ δυσχεραντέον πολεμικοῖς	ἀνθρώποις	τὸν τοιοῦτον θεόν, ἀλλὰ τιμητέον
[8, 842]	πολὺ δ' ἐλάττους, ἔτι δ'	ἐλευθέροις	ἀνθρώποις μᾶλλον πρέποντες. ναυκληρικῶν μὲν
[8, 848]	λόγον, ἓν μὲν μέρος τοῖς	ἐλευθέροις,	ἓν δὲ τοῖς τούτων οἰκέταις·
[8, 838]	παρὰ πᾶσι, δούλοις τε καὶ	ἐλευθέροις	καὶ παισὶ καὶ γυναιξὶ καὶ
[8, 848]	τῆς νομῆς δούλοις τε καὶ	ἐλευθέροις,	ὁπόσ' ἂν καὶ ὁποῖα βούληται
[8, 848]	διανέμειν. τὸ δὲ πλέον τούτων	μέτροις	τε καὶ ἀριθμῷ τῇδε χρὴ
[8, 848]	ὁ τόπος ὑψηλότατος ᾖ, τοῖς	φρουροῖς	ὑποδοχὴν ὅτι μάλιστα εὐερκῆ· τὴν
[8, 834]	τελείων τε καὶ ἀβόλων τοῖς	μέσοις	καὶ αὐτοῖς δὴ τοῖς τέλος
[8, 830]	καὶ διεπονούμεθα, μιμούμενοι πάντα ἐκεῖνα	ὁπόσοις	ἐμέλλομεν εἰς τότε χρήσεσθαι περὶ
[8, 844]	τάξιν τῆς ὑδρείας ταξάμενος παρὰ	τοῖς	ἀγρονόμοις, ταύτην ἡμέρας ἑκάστης κομιζόμενος,
[8, 833]	κῆρυξ ἡμῖν, καθάπερ νῦν, ἐν	τοῖς	ἀγῶσι παρακαλεῖ, ὁ δὲ εἴσεισιν
[8, 829]	παρά τε τῷ παιδευτῇ καὶ	τοῖς	ἄλλοις νομοφύλαξι, τοῦτο ἀποδιδόντων αὐτοῖς
[8, 843]	τοῦ γείτονος, τὴν δόξασαν ζημίαν	τοῖς	ἄρχουσι ζημιούσθω. καὶ ἐὰν φυτεύων
[8, 850]	ἀπογραφάς, αἵτινες ἂν αὐτῷ παρὰ	τοῖς	ἄρχουσιν γεγραμμέναι πρότερον ὦσιν.
[8, 846]	αὑτοῦ κτημάτων, πάντα τὰ τοιαῦτα	τοῖς	ἄρχουσιν ἐπιδεικνὺς τιμωρείσθω, μέχρι τριῶν
[8, 844]	ἀποτινέτω τῷ βλαφθέντι, μὴ ἐθελήσας	τοῖς	ἄρχουσιν πείθεσθαι. ὀπώρας δὲ δὴ
[8, 829]	πλείους δέ, ὡς ἂν καὶ	τοῖς	ἄρχουσιν συνδοκῇ, μηδὲν χειμῶνας ἢ
[8, 829]	ὅταν ὡς πανδημίαν ἐξάγειν δόξῃ	τοῖς	ἄρχουσιν, τοτὲ δὲ καὶ κατὰ
[8, 849]	ξένοις ἐξάγειν τοὺς ἐπιτρόπους, ὅσοι	τοῖς	ἀστοῖς ξένοι ἢ καὶ δοῦλοι
[8, 849]	περὶ τοὺς ξένους ταχθέντα πωλεῖν	τοῖς	ἀστοῖς σκοπεῖν (εἰ γίγνεται κατὰ
[8, 844]	τρυγᾶν ἀρκτούρῳ σύνδρομον, εἴτ' ἐν	τοῖς	αὑτοῦ χωρίοις εἴτε καὶ ἐν
[8, 844]	δὲ δι' ἀκριβείας ᾖ καὶ	τοῖς	γείτοσι, τάξιν τῆς ὑδρείας ταξάμενος
[8, 844]	ἡμέρας ἑκάστης κομιζόμενος, οὕτω κοινωνείτω	τοῖς	(γείτοσιν ὕδατος. ἐὰν δὲ ἐκ
[8, 843]	κινήσῃ, μηνυέτω μὲν ὁ βουλόμενος	τοῖς	γεωργοῖς, οἱ δὲ εἰς τὸ
[8, 834]	ψιλοῖς δὲ ὅπλων οὔτ' ἐν	τοῖς	γυμνικοῖς οὔτε ἐνταῦθα (τιθέντες ἀγωνίας
[8, 829]	παρρησίαν ἐν μούσαις εἶναι μόνοις,	τοῖς	δὲ ἄλλοις μηδεμίαν ἐξουσίαν γίγνεσθαι,
[8, 849]	ἐπιμελεῖσθαι τὴν τῶν ἀστυνόμων ἀρχήν.	τοῖς	δὲ δὴ ἀγορανόμοις τὰ περὶ
[8, 829]	καθάπερ ἕνα ἄνθρωπον, ζῆν εὖ·	τοῖς	δὲ εὐδαιμόνως ζῶσιν ὑπάρχειν ἀνάγκη
[8, 831]	μή, ~(καὶ τοῖς μὲν τιμάς,	τοῖς	δὲ καὶ ἀτιμίας διανέμων ὀρθῶς,
[8, 833]	τοῦ μήκους τοῦ δρόμου θήσομεν,	τοῖς	δὲ παισὶ τὰ τούτων ἡμίσεα,
[8, 848]	ὄντων, μηδὲν πλέον ἐχέτω μήτε	τοῖς	δεσπόταις ἢ δούλοις νεμόμενον, μήτε
[8, 849]	τῶν ξένων ξένος ἀγοραῖς πωλείτω	τοῖς	δημιουργοῖς τε καὶ τούτων δούλοις,
[8, 828]	ἐρεῖ δώδεκα μὲν (ἑορτὰς εἶναι	τοῖς	δώδεκα θεοῖς, ὧν ἂν ἡ
[8, 848]	κατὰ λόγον, ἓν μὲν μέρος	τοῖς	ἐλευθέροις, ἓν δὲ τοῖς τούτων
[8, 850]	οὐσίαν ἀπιέναι. ἐὰν δ' ἐν	τοῖς	ἔτεσι τούτοις αὐτῷ συμβῇ λόγου
[8, 829]	τε ἱερὰ κριθέντα ποιήματα ἐδόθη	τοῖς	θεοῖς, καὶ ὅσα ἀγαθῶν ὄντων
[8, 828]	γυμνικούς, κατὰ τὸ πρέπον προσνέμοντας	τοῖς	θεοῖς τε αὐτοῖς ἅμα καὶ
[8, 834]	ἅμιλλαι χορῶν ἀναγκαῖαι γίγνεσθαι, ταχθέντων	τοῖς	θεοῖς τε καὶ τοῖς μετὰ
[8, 831]	εὔψυχον καὶ τὸν μή, ~(καὶ	τοῖς	μὲν τιμάς, τοῖς δὲ καὶ
[8, 833]	ἀγενείων, ἓν δὲ ἀνδρῶν· καὶ	τοῖς	μὲν τῶν ἀγενείων τὰ δύο
[8, 834]	καὶ τελείων τε καὶ ἀβόλων	τοῖς	μέσοις καὶ αὐτοῖς δὴ τοῖς
[8, 834]	ταχθέντων τοῖς θεοῖς τε καὶ	τοῖς	μετὰ θεῶν μηνῶν καὶ ἡμερῶν
[8, 843]	καὶ πολλοῖς νομοθέταις ἱκανῶς, ὧν	τοῖς	νόμοις χρὴ προσχρῆσθαι καὶ μὴ
[8, 850]	ποιεῖν, ἀναγραφήτω τότ' ἤδη παρὰ	τοῖς	νομοφύλαξιν τὸ πλέον, ἐξαλειφέσθω δὲ
[8, 849]	ὧν δεῖ πραθῆναι τὸ μέρος	τοῖς	ξένοις ἐξάγειν τοὺς ἐπιτρόπους, ὅσοι
[8, 849]	χωρίοις ἐπιτρόπων, πωλείτω δὲ αὐτὸς	τοῖς	ξένοις, (καθ' ὅσον ἂν βούληται
[8, 848]	τρίτον δημιουργοῖς τε καὶ πάντως	τοῖς	ξένοις, οἵ τέ τινες αὖ
[8, 833]	ὁ τὸ στάδιον ἁμιλλησόμενος σὺν	τοῖς	ὅπλοις, δεύτερος δὲ (ὁ τὸν
[8, 833]	νῦν ὅσα (βαρέα, τὴν ἐν	τοῖς	ὅπλοις μάχην, ἕνα τε πρὸς
[8, 842]	καὶ νομεῦσι καὶ μελιττουργοῖς καὶ	τοῖς	περὶ τὰ τοιαῦτα φυλακτηρίοις τε
[8, 842]	γῆς γὰρ καὶ ἐκ θαλάττης	τοῖς	πλείστοις τῶν Ἑλλήνων ἐστὶ κατεσκευασμένα
[8, 843]	τῶν μὲν μειζόνων, καθάπερ ἐν	τοῖς	πρόσθεν εἴρηται, πᾶσα ἡ τοῦ
[8, 832]	φημι ἃς (πολλάκις εἴρηκα ἐν	τοῖς	πρόσθεν λόγοις, δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν
[8, 839]	παντάπασιν μετὰ φόβου ποιήσειν πείθεσθαι	τοῖς	τεθεῖσιν νόμοις- ἀλλὰ γὰρ εἰς
[8, 834]	τοῖς μέσοις καὶ αὐτοῖς δὴ	τοῖς	τέλος ἔχουσι, κατὰ φύσιν τῆς
[8, 831]	δὲ οἷον τελευτήσαντος, ἐν πᾶσιν	τοῖς	τοιούτοις βάσανον οὐχ εὑρήσειν τῶν
[8, 848]	εἶναι· τάξις δὲ ἥδε πρέπει	τοῖς	τοιούτοις. δώδεκα κώμας εἶναι χρή,
[8, 848]	μέρος τοῖς ἐλευθέροις, ἓν δὲ	τοῖς	τούτων οἰκέταις· τὸ δὲ τρίτον
[8, 845]	γῆν οὔτε ἥλιον οὔτε πνεύματα,	τοῖς	ὕδασι σύντροφα τῶν ἐκ γῆς
[8, 848]	ἂν ὁ τόπος ὑψηλότατος ᾖ,	τοῖς	φρουροῖς ὑποδοχὴν ὅτι μάλιστα εὐερκῆ·
[8, 849]	μὲν ἁθρόαν παρὰ τῶν ἐν	τοῖς	χωρίοις ἐπιτρόπων, πωλείτω δὲ αὐτὸς
[8, 850]	βουλόμενον εἰς τὴν μετοίκησιν ἐπὶ	ῥητοῖς,	ὡς οἰκήσεως οὔσης τῶν ξένων
[8, 849]	καὶ τὴν ἄλλην σύμπασαν τροφήν,	ἀστοῖς	μὲν καὶ τούτων δούλοις μήτε
[8, 849]	ἐξάγειν τοὺς ἐπιτρόπους, ὅσοι τοῖς	ἀστοῖς	ξένοι ἢ καὶ δοῦλοι ἐπιτροπεύουσι,
[8, 849]	τοὺς ξένους ταχθέντα πωλεῖν τοῖς	ἀστοῖς	σκοπεῖν (εἰ γίγνεται κατὰ τὸν
[8, 829]	(οὐκ ἐν πολέμῳ τὸν πόλεμον	ἑκάστοις	γυμναστέον, ἀλλ' ἐν τῷ τῆς
[8, 828]	ἑκάστη ἐπώνυμος ᾖ, θύοντας τούτων	ἑκάστοις	ἔμμηνα ἱερά, χορούς τε καὶ
[8, 849]	ζῴων ἔστω πρᾶσις, ὅσα πρατέα	ἑκάστοις	ἢ ὠνητέα αὐτοῖς δεομένοις, καὶ
[8, 848]	ὅσα ζῷα σύμπαντα πράσιμα ἐν	ἑκάστοις	ᾖ τριχῇ διαιρείσθω κατὰ λόγον,
[8, 835]	νομοθετεῖν, καὶ τοὺς ἀγῶνας πρεπόντως	ἑκάστοις	θύμασιν ἐν χρόνοις προσήκουσι νείμαντας,
[8, 845]	γίγνεσθαι τὴν κάθαρσιν ἑκάστοτε καὶ	ἑκάστοις.	~περὶ δὲ συγκομιδῆς τῶν ὡραίων
[8, 836]	καὶ τί τεμὼν φάρμακον τούτοις	ἑκάστοις	τοῦ τοιούτου κινδύνου διαφυγὴν εὑρήσει;
[8, 844]	ὑδρευέσθω μέχρι τοῦ ἀναγκαίου πώματος	ἑκάστοις	τῶν οἰκετῶν· ἐὰν δὲ δι'
[8, 842]	γὰρ καὶ ἐκ θαλάττης τοῖς	πλείστοις	τῶν Ἑλλήνων ἐστὶ κατεσκευασμένα τὰ
[8, 828]	πρέπον προσνέμοντας τοῖς θεοῖς τε	αὐτοῖς	ἅμα καὶ ταῖς ὥραις ἑκάσταις,
[8, 842]	ἡ τοῦ βίου κατασκευή, τίν'	αὐτοῖς	ἂν τρόπον ἕποιτο. βίος δὴ
[8, 829]	τοῖς ἄλλοις νομοφύλαξι, τοῦτο ἀποδιδόντων	αὐτοῖς	γέρας, παρρησίαν ἐν μούσαις εἶναι
[8, 849]	ὅσα πρατέα ἑκάστοις ἢ ὠνητέα	αὐτοῖς	δεομένοις, καὶ ὁπόσων σκευῶν ἢ
[8, 834]	καὶ ἀβόλων τοῖς μέσοις καὶ	αὐτοῖς	δὴ τοῖς τέλος ἔχουσι, κατὰ
[8, 842]	τοιούτων τὰ πολλὰ ἀπήλλακται, χαίρειν	αὐτοῖς	εἰπών, ὁ περὶ ταύτην τὴν
[8, 841]	τούτων δρῶντά τι καλὸν παρ'	αὐτοῖς	ἔστω, νόμιμον ἔθει καὶ ἀγράφῳ
[8, 840]	γίγνωνται κατακρατεῖν, δεύτερον νόμον ἐπ'	αὐτοῖς	μηχανᾶσθαι χρὴ τοὺς νομοφύλακας νομοθέτας
[8, 848]	διανέμειν. τὸ δὲ μετὰ τοῦτο	αὐτοῖς	οἰκήσεις δεῖ χωρὶς διατεταγμένας εἶναι·
[8, 840]	τὴν λεγομένην ἄτακτον Ἀφροδίτην ἐν	αὐτοῖς	ὁρῶντές τε καὶ ἀκούοντες μέγιστον
[8, 847]	μὴ πολλοὺς εἶναι. μισθῶν δὲ	αὐτοῖς	πέρι καὶ τῶν ἀναιρέσεων τῶν
[8, 841]	γενομένους. ~(Κλεινίας) τίνα δὴ συμβουλεύεις	αὐτοῖς	τίθεσθαι νόμον, ἐὰν ὁ νῦν
[8, 831]	τῶν πολλῶν καὶ τῶν τιθέντων	αὐτοῖς	τοὺς νόμους; (Κλεινίας) τάχ' ἄν.
[8, 829]	καὶ μοῦσαν ἱκανῶς κεκτημένοι ἐν	αὑτοῖς	εἰσιν, καλὸν δὲ (ἔργον καὶ
[8, 838]	λαθραίως, ὀφθέντας δὲ ἑτοίμως θάνατον	αὑτοῖς	ἐπιτιθέντας δίκην τῆς ἁμαρτίας; (Μέγιλλος)
[8, 831]	οἷον τελευτήσαντος, ἐν πᾶσιν τοῖς	τοιούτοις	βάσανον οὐχ εὑρήσειν τῶν τε
[8, 848]	τάξις δὲ ἥδε πρέπει τοῖς	τοιούτοις.	δώδεκα κώμας εἶναι χρή, κατὰ
[8, 849]	ὅρους θῶνται τῶν ὠνίων, ἐν	τούτοις	ἀλλάττεσθαι νόμισμά τε χρημάτων καὶ
[8, 848]	ἱδρύματα παλαιῶν μνήμῃ διασεσωμένων εἰσίν,	τούτοις	ἀποδιδόντας τὰς τῶν πάλαι τιμὰς
[8, 850]	ἐὰν δ' ἐν τοῖς ἔτεσι	τούτοις	αὐτῷ συμβῇ λόγου ἀξίῳ πρὸς
[8, 842]	γὰρ νῦν ἐμμελῶς ἔχειν κατεσκευασμένα.	(τούτοις	δ' ἐστὶν ἀκόλουθον ἡ τοῦ
[8, 828]	φαίην ἂν σπουδῇ λέγων. πρὸς	τούτοις	δὲ διάνοιαν χρὴ σχεῖν τοὺς
[8, 850]	πέμπτον καὶ δέκατον ἔτος, ἐπὶ	τούτοις	δὲ εἴκοσιν ἔτη μείνας, ἴτω
[8, 842]	κατεσκευασμένα τὰ περὶ τὴν τροφήν,	τούτοις	δὲ μόνον ἐκ γῆς. τῷ
[8, 842]	μάλιστα δὲ ἐκ διπλασίων ἢ	τούτοις·	ἐκ γῆς γὰρ καὶ ἐκ
[8, 836]	ἄν, καὶ τί τεμὼν φάρμακον	τούτοις	ἑκάστοις τοῦ τοιούτου κινδύνου διαφυγὴν
[8, 834]	τὰ δὲ ῥαψῳδῶν καὶ τῶν	τούτοις	ἑπομένων, καὶ ὅσαι ἐν ἑορταῖς
[8, 828]	οὐρανίους ἐπονομαστέον καὶ τὸ τῶν	τούτοις	ἑπομένων οὐ συμμεικτέον ἀλλὰ χωριστέον,
[8, 840]	δὲ τοὐναντίον ἅπαν. πρὸς δὲ	τούτοις	ἔτι φόβος ὁ τοῦ μηδαμῇ
[8, 832]	καλῶς. (Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν οὐ	τούτοις	ἐφεξῆς ἐστιν μνησθῆναί ποτε (περὶ
[8, 836]	τοιαῦτ' εἴληφεν νόμους, καὶ πρὸς	τούτοις	ἡ τῶν ἀρχόντων ὄψις διηναγκασμένη
[8, 846]	τότε δὲ ἀκίνητα ποιησάμενοι, ζώντων	τούτοις	ἤδη χρώμενοι μέτρον ἔχουσι. (τὸ
[8, 845]	καὶ σῦκον συκῆς ἰσαρίθμους πληγὰς	τούτοις	μαστιγούσθω. μέτοικος δὲ ὠνούμενος τὴν
[8, 836]	πόλεσιν οὐδαμῶς συμφωνοῖ. πρὸς δὲ	τούτοις,	ὃ διὰ παντός (φαμεν δεῖν
[8, 836]	τὸν νομοθέτην τηρεῖν, τοῦτο ἐν	τούτοις	οὐχ ὁμολογεῖ. ζητοῦμεν γὰρ ἀεὶ
[8, 834]	νόμον ἅμιλλά τε καὶ φιλονικία,	φυλάρχοις	τε καὶ ἱππάρχοις δεδομένη κοινὴ
[8, 834]	καὶ φιλονικία, φυλάρχοις τε καὶ	ἱππάρχοις	δεδομένη κοινὴ κρίσις ἁπάντων τῶν
[8, 834]	ἔστω καὶ τούτων παιδιᾶς χάριν	ἔρις	τε καὶ ἀγωνία. θηλείας δὲ
[8, 828]	ἑκάσταις, γυναικείας τε ἑορτάς, ὅσαις	χωρὶς	ἀνδρῶν προσήκει καὶ ὅσαις μή,
[8, 833]	τί μήν; (Ἀθηναῖος) οὐ μὴν	χωρίς	γε ὅπλων οὐδετέρα τὴν μεγίστην
[8, 848]	μετὰ τοῦτο αὐτοῖς οἰκήσεις δεῖ	χωρὶς	διατεταγμένας εἶναι· τάξις δὲ ἥδε
[8, 845]	ἐὰν βούληται, μεθ' ἑνὸς ἀκολούθου	χωρὶς	τιμῆς, (ξένια δεχόμενος, τῆς δὲ
[8, 830]	ἑκάστης ἡμέρας τά γε σμικρὰ	χωρὶς	τῶν ὅπλων, χορούς τε εἰς
[8, 849]	σκευῶν ἢ χρημάτων γεωργοῖς μὲν	πρᾶσις,	οἷον δερμάτων ἢ καὶ πάσης
[8, 849]	δὲ εἰκάδι τῶν ζῴων ἔστω	πρᾶσις,	ὅσα πρατέα ἑκάστοις ἢ ὠνητέα
[8, 832]	καὶ κατὰ λόγον ἡ τοιαύτη	κατάστασις	πολιτείας μόνη δέξαιτ' ἂν τῶν
[8, 833]	ἐν ταῖς συμπλοκαῖς μάχη καὶ	σύστασις	ἰσχύος καὶ ῥώμης δεομένη. (Κλεινίας)
[8, 834]	ἀγωνία δὴ νῦν ἤδη καὶ	μάθησις	γυμναστικῆς, ὅσα τε (ἐν ἀγῶσιν
[8, 832]	μία, ἡ διὰ βίου ἄπληστος	(ζήτησις,	παρέχουσα ἄσχολον ἕκαστον, ἐμπόδιος γίγνεται
[8, 834]	τε καὶ ἱππάρχοις δεδομένη κοινὴ	κρίσις	ἁπάντων τῶν τε δρόμων αὐτῶν
[8, 829]	ἐὰν καὶ μὴ μουσικὰ πεφύκῃ.	κρίσις	δὲ αὐτῶν ἔστω παρά τε
[8, 834]	παιδευμάτων εἰς ἔθος ἰόντων ἡ	φύσις	ἐνδέχηται καὶ μὴ δυσχεραίνῃ παῖδας
[8, 846]	τέχνας ἀκριβῶς διαπονεῖσθαι σχεδὸν οὐδεμία	φύσις	ἱκανὴ τῶν ἀνθρωπίνων, (οὐδ' αὖ
[8, 847]	εἰσαγωγίμων μηδενὸς ἀναγκαίου χάριν μήτε	τις	ἀγέτω, μήτε αὖ τῶν ἐν
[8, 849]	ἐπίσκεψιν τῶν κατ' ἀγορὰν μή	τις	ἀδικῇ τι, τῆς τῶν ἀνθρώπων
[8, 845]	ἡμῖν τοὺς ξένους· ἐὰν δέ	τις	ἀίστωρ ὢν αὐτὸς ἢ δοῦλος
[8, 836]	ἐσμεν- ἐναντιοῦνται παντάπασιν. εἰ (γάρ	τις	ἀκολουθῶν τῇ φύσει θήσει τὸν
[8, 829]	καὶ ψόγους ποιεῖν ἀλλήλοις, ὁποῖός	τις	ἂν ἕκαστος γίγνηται κατά τε
[8, 846]	καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων ὅσα	τις	ἂν ἑκὼν ἄκοντα βλάπτῃ βίᾳ
[8, 830]	ὑπάρχουσι; καὶ πάνυ γε, φαίη	τις	ἂν ὀρθῶς λέγων. τί δῆτα;
[8, 845]	περὶ αὐτοῦ τοὺς τότε κριτάς	τις	ἀναμιμνῄσκῃ. ὕδωρ δὲ πάντων μὲν
[8, 828]	ἀπολείπουσαι, ὅπως ἂν μία γέ	τις	ἀρχὴ θύῃ θεῶν ἢ δαιμόνων
[8, 847]	ἀναιρέσεων τῶν ἔργων, καὶ ἐάν	τις	αὐτοὺς ἕτερος ἢ κεῖνοί τινα
[8, 839]	γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος) πότερον οὖν	τις	ἀφροδισίων ῥᾷον ἂν ἀπέχοιτο, καὶ
[8, 843]	οἱ φρούραρχοι τούτων. καὶ ἐάν	τις	βοσκήματα ἐπινέμῃ, τὰς βλάβας ὁρῶντες
[8, 847]	Κρητικοῦ νόμου ἔοικεν ὀρθότης ἄν	τις	γιγνομένη κατὰ τρόπον γίγνεσθαι. δώδεκα
[8, 845]	τοίνυν ὅδε περὶ αὐτοῦ· ἄν	τις	διαφθείρῃ ἑκὼν ὕδωρ ἀλλότριον, εἴτε
[8, 847]	αὑτοῦ δρόμον, ξένων δὲ ἄν	τις	ἐπιτηδεύῃ δύο τέχνας, δεσμοῖσί τε
[8, 828]	ἡ πόλις οἵαν οὐκ ἄν	τις	ἑτέραν εὕροι τῶν νῦν περὶ
[8, 837]	αὑτῷ γενέσθαι τὸν τρίτον ἔρωτά	τις	ἔχων τοῦτον, ἔπειτα εἰς τοὐναντίον
[8, 830]	τὸ δυνατὸν ἱκανῶς, εἴ τέ	τις	ἡμῖν συγγυμναστῶν συνέβαινεν ἀπορία πλείων,
[8, 844]	ὁμότοιχον οἰκοῦντα τῶν ὑποκάτω βλάπτῃ	τις	μὴ διδοὺς ἐκροήν, ἢ τοὐναντίον
[8, 833]	παρακαλοῦντας, χρὴ τούτους συννομοθετεῖν κελεύειν	τίς	νικᾶν ἄρα δίκαιος περὶ ταύτας
[8, 836]	εἰκόνος ὁμοιότητα ἆρ' οὐ μέμψεται;	τίς	οὖν ἀνθρώπων τοῦτο ὂν τοιοῦτον
[8, 843]	τὸ δικαστήριον ἀγόντων. ἢν δέ	τις	ὄφλῃ τὴν τοιαύτην δίκην, ὡς
[8, 845]	τῆς βλάβης ἀπογραφόμενος· ἂν δέ	τις	ὄφλῃ φαρμακείαις τισὶν βλάπτων, πρὸς
[8, 842]	ὁπόταν γε δή μοι δόξῃ	τις	παραπεπτωκέναι καιρός· νῦν μὴν ἐῶμεν
[8, 839]	εἶναι. τάχα δ' ἂν ἡμῖν	τις	παραστὰς ἀνὴρ σφοδρὸς καὶ νέος,
[8, 834]	δὲ ἡμῖν χρεία μὲν οὔτε	τις	πολλῶν οὔτε πολλή, κατά γε
[8, 849]	μὲν καὶ τούτων δούλοις μήτε	τις	πωλείτω μήτε ὠνείσθω παρὰ τοιούτου
[8, 841]	ἄν, τὸ δὲ γυναικῶν, εἴ	τις	συγγίγνοιτό τινι πλὴν ταῖς μετὰ
[8, 837]	φύσιν ἰδεῖν ἀναγκαῖον, εἰ μέλλει	τις	ταῦτα ὀρθῶς διανοηθήσεσθαι· δύο γὰρ
[8, 843]	καὶ ἐὰν ἐσμοὺς ἀλλοτρίους σφετερίζῃ	τις	τῇ τῶν μελιττῶν ἡδονῇ συνεπόμενος
[8, 836]	ἰδίᾳ καὶ ὅλαις πόλεσιν, πῶς	τις	τοῦτο διευλαβοῖτ' ἄν, καὶ τί
[8, 839]	γίγνοιτ' ἄν, εἰ τοῦ νόμου	τις	τούτου δύναιτο ἐγκρατὴς εἶναι. τάχα
[8, 834]	οὖν καὶ τὸ παράπαν οὔτε	τις	τροφεὺς ἡμῖν ἐστιν οὔτε τις
[8, 846]	τιμωρείσθω τὸν ἀδικοῦντα. ἐὰν δέ	τις	τῶν ἀρχόντων δοκῇ μετ' ἀδίκου
[8, 830]	τὴν τοῦ χειρονομεῖν μελέτην ἄν	τις	φαίη γεγονέναι; (Κλεινίας) σχεδόν, ὦ
[8, 834]	τις τροφεὺς ἡμῖν ἐστιν οὔτε	τις	φιλοτιμία πρὸς ταῦτα οὐδενὶ γίγνοιτ'
[8, 835]	οἷον εἰκός, φοβηθῆναι, συννοήσαντα τί	τις	χρήσεται τῇ τοιαύτῃ πόλει ἐν
[8, 834]	δράσας, καὶ τὸν ἡττώμενον ὡσαύτως	ἥτις	διακρίνει τάξις. ταὐτὰ δὲ καὶ
[8, 836]	πρὸς τούτοις ἡ τῶν ἀρχόντων	ὄψις	διηναγκασμένη μὴ ἀποβλέπειν ἄλλοσε, τηρεῖν
[8, 844]	περὶ ὀπώρας ὅδε νόμος ταχθείς·	ὃς	ἂν ἀγροίκου ὀπώρας γεύσηται, βοτρύων
[8, 848]	καὶ Διὸς Ἀθηνᾶς τε, καὶ	ὃς	ἂν ἀρχηγὸς ᾖ τῶν ἄλλων
[8, 843]	τὸ δ' ἐπωφελεῖν οὐδαμῇ ἅπαντος.	ὃς	δ' ἂν ἐπεργάζηται τὰ τοῦ
[8, 843]	ἑκὼν κινείτω γῆς ὅρια γειτόνων·	ὃς	δ' ἂν κινήσῃ, μηνυέτω μὲν
[8, 844]	ἄλλων, δύο μέρη τῆς μνᾶς.	ὃς	δ' ἂν τὴν γενναίαν νῦν
[8, 850]	πλέονος ἢ κατὰ τὸν νόμον,	ὃς	εἴρηκεν πόσου προσγενομένου καὶ ἀπογενομένου
[8, 835]	ἀνθρώπου τολμηροῦ κινδυνεύει δεῖσθαί τινος,	ὃς	παρρησίαν διαφερόντως τιμῶν ἐρεῖ τὰ
[8, 843]	ὑπερβαίνων τοὺς ὅρους, τὸ μὲν	βλάβος	ἀποτινέτω, τῆς δὲ ἀναιδείας ἅμα
[8, 844]	δίκην, καὶ ὀφλὼν διπλάσιον τὸ	βλάβος	ἀποτινέτω τῷ βλαφθέντι, μὴ ἐθελήσας
[8, 840]	ἅπαν. πρὸς δὲ τούτοις ἔτι	φόβος	ὁ τοῦ μηδαμῇ μηδαμῶς ὅσιον
[8, 830]	ὑποκινδύνοις βέλεσιν, ὅπως μὴ παντάπασιν	ἄφοβος	ἡ πρὸς ἀλλήλους γίγνηται παιδιά,
[8, 848]	Ἀθηνᾶς τε, καὶ ὃς ἂν	ἀρχηγὸς	ᾖ τῶν ἄλλων τοῦ δωδεκάτου
[8, 840]	ἄλλους παμπόλλους ὁ αὐτός που	λόγος	ἔχει. καίτοι τῶν γ' ἐμῶν
[8, 840]	ἐν τῇ ψυχῇ κεκτημένος, ὡς	λόγος,	οὔτε τινὸς πώποτε γυναικὸς ἥψατο
[8, 835]	ἔσχατα βαλλουσῶν, ὧν ἂν ὁ	λόγος	προστάττῃ ἀπέχεσθαι, νόμος ἐπιχειρῶν γίγνεσθαι;
[8, 840]	πώποτε γυναικὸς ἥψατο οὐδ' αὖ	παιδὸς	ἐν ὅλῃ τῇ τῆς ἀσκήσεως
[8, 837]	καὶ ἐξ ἀμφοῖν τρίτον ἄλλο	εἶδος,	ἓν ὄνομα περιλαβὸν πᾶσαν ἀπορίαν
[8, 842]	παρὰ ταῦτα ἔστιν τι τρίτον	εἶδος	συσσιτίων ἀμφοῖν τούτοιν ἄμεινον ἂν
[8, 844]	τῷ αὑτοῦ χωρίῳ μέχρι τῆς	κεραμίδος	γῆς, ἐὰν δ' ἐν τούτῳ
[8, 833]	ἑκατὸν πρὸς Ἀπόλλωνός τε καὶ	Ἀρτέμιδος	ἱερὸν τὴν δι' ὀρῶν τε
[8, 845]	ὀπώρας ἅπτεσθαι τῆς εἰς ἀπόθεσιν	ἀσταφίδος	οἴνου τε καὶ ξηρῶν σύκων
[8, 835]	ἢ ἔνθα μέγα τῇ πόλει	κέρδος	ἢ ζημίαν ἂν φέροι· (ἃ
[8, 846]	μηδένα ζημιοῖ ἢ τριπλάσιον αὐτὸς	κέρδος	τῆς τοῦ γείτονος ζημίας κερδαίνῃ,
[8, 841]	ἄν. τάχα δ' ἄν, εἰ	θεὸς	ἐθέλοι, (κἂν δυοῖν θάτερα βιασαίμεθα
[8, 844]	τινά. διττὰς ἡμῖν δωρεὰς ἡ	θεὸς	ἔχει χάριτος αὕτη, τὴν μὲν
[8, 836]	τοῦ δ' εἰς μίμησιν τοῦ	θήλεος	ἰόντος τὴν τῆς εἰκόνος ὁμοιότητα
[8, 839]	τις παραστὰς ἀνὴρ σφοδρὸς καὶ	νέος,	πολλοῦ σπέρματος μεστός, ἀκούων τιθεμένου
[8, 838]	τῳ γένωνται καλοί. καὶ (περὶ	ὑέος	ἢ θυγατρὸς ὁ αὐτὸς νόμος
[8, 834]	αὐτῶν τῶν ἔμπροσθεν παιδευμάτων εἰς	ἔθος	ἰόντων ἡ φύσις ἐνδέχηται καὶ
[8, 836]	γιγνόμενον ἐμφύσεται τὸ τῆς ἀνδρείας	ἦθος,	ἢ ἐν τῇ τοῦ πείσαντος
[8, 832]	δοκεῖς ἡμῖν κολάζειν τὸ τοιοῦτον	ἦθος	μᾶλλον τοῦ δέοντος τῷ παραπεπτωκότι
[8, 833]	συννομοθετεῖν κελεύειν τίς νικᾶν ἄρα	δίκαιος	περὶ ταύτας αὖ τὰς μάχας,
[8, 841]	ὦ Κλεινία. (Κλεινίας) τίνα λέγεις;	(Ἀθηναῖος)	ἀγύμναστον ὅτι μάλιστα ποιεῖν τὴν
[8, 842]	προϊέναι τῶν νόμων. (Μέγιλλος) ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος)	ἀλλὰ μὴν νῦν γε προϊόντες
[8, 831]	νομοθετεῖν καὶ ἐπιτηδεύειν πόλιν ἅπασαν.	(Ἀθηναῖος)	ἆρ' οὖν γιγνώσκομεν ἅπαντες τὴν
[8, 832]	ὀρθῶς τῷ λόγῳ. (Κλεινίας) καλῶς.	(Ἀθηναῖος)	ἆρ' οὖν οὐ τούτοις ἐφεξῆς
[8, 840]	πολύ που μᾶλλον μὴ ἰδιωτικῶς.	~(Ἀθηναῖος)	ἆρ' οὖν οὐκ ἴσμεν τὸν
[8, 831]	πάντως παρασχεῖν πλησμονήν. (Κλεινίας) ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος)	αὕτη μὲν τοίνυν, ἣν λέγω,
[8, 841]	ὁ νῦν τιθέμενος αὐτοὺς ἐκφύγῃ;	(Ἀθηναῖος)	δῆλον ὅτι τὸν ἐχόμενον τούτου
[8, 835]	λέγομεν; οὐ γάρ πω μανθάνομεν.	(Ἀθηναῖος)	εἰκότως γε· ἀλλὰ δὴ πειράσομαι
[8, 837]	αὐτῶν τούτων (εἴρηκας τὰ νῦν.	(Ἀθηναῖος)	ἔοικά γε, ὅπερ καὶ ἐτόπαζον,
[8, 840]	ὄντες χείρονες; (Κλεινίας) εἰκὸς γοῦν.	(Ἀθηναῖος)	ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν τούτου
[8, 832]	ἆρ' οὐ θετέον; (Κλεινίας) θετέον.	(Ἀθηναῖος)	ἔστι γοῦν πάντων πολεμικώτατον ἡ
[8, 838]	χαλεπωτάτην. (Μέγιλλος) πῶς δὴ λέγεις;	(Ἀθηναῖος)	ἴσμεν που καὶ τὰ νῦν
[8, 832]	τοῦ δέοντος τῷ παραπεπτωκότι λόγῳ.	(Ἀθηναῖος)	κάλλιστα, ὦ ξένοι, ἐπεπλήξατε· καὶ
[8, 838]	πάντας δυνατὸν ἔσται ποτὲ παρασχεῖν-	(Ἀθηναῖος)	καλῶς ὑπέλαβες· αὐτὸ γὰρ τοῦτο
[8, 832]	αἰτίαν τίνα λέγεις, ὦ ξένε;	(Ἀθηναῖος)	καλῶς ὑπέμνησας. (Κλεινίας) αὕτη μὲν
[8, 832]	τὴν δὲ δὴ δευτέραν λέγε.	(Ἀθηναῖος)	μῶν οὐ λέγειν ἀλλὰ διατρίβειν
[8, 838]	μάλιστα ἑκόντες. (Μέγιλλος) πότε λέγεις;	(Ἀθηναῖος)	ὅταν ἀδελφὸς ἢ ἀδελφή τῳ
[8, 833]	ῥώμης δεομένη. (Κλεινίας) τί μήν;	(Ἀθηναῖος)	οὐ μὴν χωρίς γε ὅπλων
[8, 831]	τοὺς νόμους; (Κλεινίας) τάχ' ἄν.	(Ἀθηναῖος)	οὐδαμῶς, ὦ μακάριε Κλεινία· δύο
[8, 838]	ἐπιχειρήσῃ ποτὲ παρὰ τὸν νόμον.	(Ἀθηναῖος)	οὐκοῦν ὀρθὸν τὸ νυνδὴ ῥηθέν,
[8, 838]	τοὺς πολλούς. (Μέγιλλος) ἀληθῆ λέγεις.	(Ἀθηναῖος)	οὐκοῦν σμικρὸν ῥῆμα κατασβέννυσι πάσας
[8, 839]	τινος; (Κλεινίας) πῶς γὰρ οὔ;	(Ἀθηναῖος)	πότερον οὖν τις ἀφροδισίων ῥᾷον
[8, 832]	γε μήν. (Κλεινίας) πῶς λέγεις;	(Ἀθηναῖος)	πῶς μὲν οὖν αὐτοὺς οὐ
[8, 833]	χρείαν. (Κλεινίας) πῶς γὰρ ἄν;	(Ἀθηναῖος)	σταδιοδρόμον δὴ πρῶτον ὁ κῆρυξ
[8, 832]	ὡς ἔοικε. (Κλεινίας) λέγε μόνον.	(Ἀθηναῖος)	τὰς οὐ πολιτείας ἔγωγε αἰτίας
[8, 838]	τοὺς νόμους. (Μέγιλλος) ὀρθότατα λέγεις.	~(Ἀθηναῖος)	τέχνην δή τιν' αὖ τούτου
[8, 831]	καὶ μάλα ἱκανάς. (Κλεινίας) ποίας;	(Ἀθηναῖος)	τὴν μὲν ὑπ' ἔρωτος πλούτου
[8, 840]	ὡς εἰκός, κηλήσομεν; (Κλεινίας) ποίας;	(Ἀθηναῖος)	τῆς τῶν ἡδονῶν νίκης ἐγκρατεῖς
[8, 840]	ἀθλητῶν ὡς ὄντως ποτὲ γενόμενα.	(Ἀθηναῖος)	τί οὖν; οἱ μὲν ἄρα
[8, 830]	αὐτὸ ὃ σὺ νῦν ἔφθεγξαι.	(Ἀθηναῖος)	τί οὖν; τὸ τῆς πόλεως
[8, 838]	(Μέγιλλος) τὸ ποῖον δὴ λέγεις;	(Ἀθηναῖος)	τὸ ταῦτα εἶναι φάναι μηδαμῶς
[8, 841]	μὴ παρανομεῖν. (Κλεινίας) ποῖα δή;	(Ἀθηναῖος)	τό τε θεοσεβὲς ἅμα καὶ
[8, 828]	(Κλεινίας) τάχ' ἂν τὸν ἀριθμόν.	(Ἀθηναῖος)	τὸν ἀριθμὸν δὴ λέγωμεν πρῶτον·
[8, 828]	~Η.	(Ἀθηναῖος)	τούτων μὴν ἐχόμενά ἐστιν τάξασθαι
[8, 833]	νικητήρια δώσομεν ἑκάστων. (Κλεινίας) ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος)	τριττὰ δὴ ταῦτα ἀθλήματα διανοηθῶμεν,
[8, 848]	γῆν. (Κλεινίας) πῶς γὰρ οὔ;	(Ἀθηναῖος)	τῷ μὲν τοίνυν τοιούτῳ τῶν
[8, 837]	σφοδρόν, ἔρωτα ἐπονομάζομεν. (Κλεινίας) ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος)	φιλία τοίνυν ἡ μὲν ἀπὸ
[8, 837]	καὶ σκότον ἀπεργάζεται. (Κλεινίας) πῶς;	(Ἀθηναῖος)	φίλον μέν που καλοῦμεν ὅμοιον
[8, 848]	ἴσα νέμομεν. (Κλεινίας) πῶς λέγεις;	(Ἀθηναῖος)	χείρω που καὶ βελτίω τούτων
[8, 839]	(Μέγιλλος) ὀρθῶς γε σὺ λέγων.	(Ἀθηναῖος)	ὡς δ' οὖν οὐκ ἔστιν
[8, 842]	τίν' αὐτοῖς ἂν τρόπον ἕποιτο.	βίος	δὴ ἄλλαις μὲν πόλεσιν παντοδαπῶς
[8, 829]	πόλει ὑπάρχειν, γενομένῃ μὲν ἀγαθῇ	βίος	εἰρηνικός, πολεμικὸς δὲ ἔξωθέν τε
[8, 848]	τιμὰς ἀνθρώπων, Ἑστίας δὲ καὶ	Διὸς	Ἀθηνᾶς τε, καὶ ὃς ἂν
[8, 844]	σύμφυτος ἐκ γῆς τὰ ἐκ	Διὸς	ἰόντα ἀποστέγει νάματα, καὶ ἐλλείπει
[8, 842]	νόμοι ἔστωσαν λεγόμενοι τοὔνομα γεωργικοί.	Διὸς	ὁρίου μὲν πρῶτος νόμος ὅδε
[8, 844]	(γείτοσιν ὕδατος. ἐὰν δὲ ἐκ	Διὸς	ὕδατα γιγνόμενα, τὸν ἐπάνω γεωργοῦντα
[8, 832]	ἄπληστος (ζήτησις, παρέχουσα ἄσχολον ἕκαστον,	ἐμπόδιος	γίγνεται τοῦ μὴ καλῶς ἀσκεῖν
[8, 843]	ὁμόφυλος Ζεὺς μάρτυς, τοῦ δὲ	ξένιος,	οἳ μετὰ πολέμων τῶν ἐχθίστων
[8, 829]	τε καὶ ψόγους ποιεῖν ἀλλήλοις,	ὁποῖός	τις ἂν ἕκαστος γίγνηται κατά
[8, 848]	τῶν πολιτῶν τὰ δύο μέρη	κύριος	ἔστω τῆς νομῆς δούλοις τε
[8, 846]	χρὴ κατὰ τόδε. πρῶτον μὲν	ἐπιχώριος	μηδεὶς ἔστω τῶν περὶ τὰ
[8, 831]	ὑπομένειν πάντα ἄνδρα, εἰ μέλλει	πλούσιος	ἔσεσθαι, καὶ πρᾶξιν πράττειν ὅσιόν
[8, 833]	πρῶτον ὡπλισμένον, ἑξήκοντα μὲν σταδίων	μῆκος	πρὸς ἱερὸν Ἄρεώς τι καὶ
[8, 841]	καὶ ἐλευθέρων πλὴν γαμετῆς ἑαυτοῦ	γυναικός,	ἄθυτα δὲ παλλακῶν σπέρματα καὶ
[8, 840]	ὡς λόγος, οὔτε τινὸς πώποτε	γυναικὸς	ἥψατο οὐδ' αὖ παιδὸς ἐν
[8, 846]	κρίνειν τὰς ζημίας, τῶν διπλασίων	ὑπόδικος	ἔστω τῷ βλαφθέντι· τὰ δὲ
[8, 840]	κεκρατήκασι τούτων ὄντες χείρονες; (Κλεινίας)	εἰκὸς	γοῦν. (Ἀθηναῖος) ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦθά
[8, 840]	καὶ ἐν μέλεσιν ᾄδοντες, ὡς	εἰκός,	κηλήσομεν; (Κλεινίας) ποίας; (Ἀθηναῖος) τῆς
[8, 835]	ἀλλήλοις· εἰσῆλθεν δή με, οἷον	εἰκός,	φοβηθῆναι, συννοήσαντα τί τις χρήσεται
[8, 829]	γενομένῃ μὲν ἀγαθῇ βίος εἰρηνικός,	πολεμικὸς	δὲ ἔξωθέν τε καὶ ἔνδοθεν,
[8, 829]	ὑπάρχειν, γενομένῃ μὲν ἀγαθῇ βίος	εἰρηνικός,	πολεμικὸς δὲ ἔξωθέν τε καὶ
[8, 845]	συκῆς ἰσαρίθμους πληγὰς τούτοις μαστιγούσθω.	μέτοικος	δὲ ὠνούμενος τὴν γενναίαν ὀπώραν
[8, 847]	κοινὰ δικαστήρια διακρινόντων κατὰ νόμον.	τέλος	δὲ ἐν τῇ πόλει μηδένα
[8, 850]	τοῦ σωφρονεῖν, μηδὲ ἄλλο αὖ	τέλος	ἕνεκά τινος ὠνῆς ἢ καὶ
[8, 834]	μέσοις καὶ αὐτοῖς δὴ τοῖς	τέλος	ἔχουσι, κατὰ φύσιν τῆς χώρας
[8, 838]	τὸ παράπαν εἰσέρχεται τοὺς πολλούς.	(Μέγιλλος)	ἀληθῆ λέγεις. (Ἀθηναῖος) οὐκοῦν σμικρὸν
[8, 842]	τε καὶ οὐκ ὀρθῶς πράττομεν.	(Μέγιλλος)	καὶ τοίνυν, ὦ ξένε, ἐγὼ
[8, 837]	καὶ διεξέλθωμεν πάντως τοὺς νόμους.	(Μέγιλλος)	ὀρθότατα λέγεις. ~(Ἀθηναῖος) τέχνην δή
[8, 838]	αὑτοῖς ἐπιτιθέντας δίκην τῆς ἁμαρτίας;	(Μέγιλλος)	ὀρθότατα λέγεις τό γε τοσοῦτον,
[8, 842]	τὸ πρόσθεν προϊέναι τῶν νόμων.	(Μέγιλλος)	ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) ἀλλὰ μὴν νῦν
[8, 839]	εἶναι παγχάλεπα μεῖναι κατὰ νόμον.	(Μέγιλλος)	ὀρθῶς γε σὺ λέγων. (Ἀθηναῖος)
[8, 837]	πῶς λέγομεν, ὦ φίλε Μέγιλλε;	(Μέγιλλος)	πάντῃ τοι καλῶς, ὦ ξένε,
[8, 838]	(ἔσται περὶ τοῦτον τὸν νόμον.	(Μέγιλλος)	πάνυ μὲν οὖν· ὅπως δὲ
[8, 838]	οἷόν τε δὲ μάλιστα ἑκόντες.	(Μέγιλλος)	πότε λέγεις; (Ἀθηναῖος) ὅταν ἀδελφὸς
[8, 838]	παντάπασιν ὡς οἷόν τε χαλεπωτάτην.	(Μέγιλλος)	πῶς δὴ λέγεις; (Ἀθηναῖος) ἴσμεν
[8, 838]	κατασβέννυσι πάσας τὰς τοιαύτας ἡδονάς;	(Μέγιλλος)	τὸ ποῖον δὴ λέγεις; (Ἀθηναῖος)
[8, 845]	τις ἀίστωρ ὢν αὐτὸς ἢ	δοῦλος	ἅψηται, τὸν μὲν δοῦλον πληγαῖς
[8, 845]	ἀεὶ ζημιούσθω· ἐὰν δὲ δὴ	δοῦλος	μὴ πείσας τὸν δεσπότην τῶν
[8, 843]	παρὰ θεῶν. τοῦ μὲν γὰρ	ὁμόφυλος	Ζεὺς μάρτυς, τοῦ δὲ ξένιος,
[8, 838]	ὑέος ἢ θυγατρὸς ὁ αὐτὸς	νόμος	ἄγραφος ὢν ὡς οἷόν τε
[8, 849]	γίγνεται κατὰ τὸν νόμον ἕκαστα.	νόμος	δ' ἑκάστῳ μηνὸς τῇ νέᾳ
[8, 845]	λεγομένης καὶ τῶν τοιούτων ὁ	νόμος	εἰργέτω μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν τοὺς
[8, 841]	ὄντως ὄντα ξενικόν. οὗτος δὴ	νόμος,	εἴτε εἷς εἴτε δύο αὐτοὺς
[8, 835]	ἂν ὁ λόγος προστάττῃ ἀπέχεσθαι,	νόμος	ἐπιχειρῶν γίγνεσθαι; καὶ τῶν μὲν
[8, 828]	αὐτούς. ὁ μὲν γὰρ δὴ	νόμος	ἐρεῖ δώδεκα μὲν (ἑορτὰς εἶναι
[8, 842]	γεωργικοί. Διὸς ὁρίου μὲν πρῶτος	νόμος	ὅδε εἰρήσθω· μὴ κινείτω γῆς
[8, 839]	φύεσθαι τὸ σπαρέν. ὁ δὴ	νόμος	οὗτος διηνεκὴς μὲν γενόμενος ἅμα
[8, 844]	ἔστω δὴ περὶ ὀπώρας ὅδε	νόμος	ταχθείς· ὃς ἂν ἀγροίκου ὀπώρας
[8, 828]	ὧν ἂν ἡ φυλὴ ἑκάστη	ἐπώνυμος	ᾖ, θύοντας τούτων ἑκάστοις ἔμμηνα
[8, 846]	(οὐδ' αὖ τὴν μὲν αὐτὸς	ἱκανὸς	ἀσκεῖν, τὴν δὲ ἄλλον ἀσκοῦντα
[8, 845]	γενναίας ἁπτέσθω, ἐὰν βούληται, μεθ'	ἑνὸς	ἀκολούθου χωρὶς τιμῆς, (ξένια δεχόμενος,
[8, 836]	πείσαντος τὸ τῆς σώφρονος ἰδέας	γένος;	ἢ ταῦτα μὲν οὐδεὶς ἂν
[8, 838]	ἐκ προνοίας τὸ τῶν ἀνθρώπων	γένος,	μηδ' εἰς πέτρας τε καὶ
[8, 841]	οὓς ἥττους αὑτῶν προσαγορεύομεν, (ἓν	γένος	ὄν, περιλαβόντα τρία γένη βιάζοιτ'
[8, 847]	τέχνην δεομένην ξενικῶν τινων εἰσαγωγίμων	μηδενὸς	ἀναγκαίου χάριν μήτε τις ἀγέτω,
[8, 841]	περὶ ἐρωτικῶν, ἢ μηδένα τολμᾶν	μηδενὸς	ἅπτεσθαι τῶν γενναίων ἅμα καὶ
[8, 849]	μήτε ὠνείσθω παρὰ τοιούτου μηδεὶς	μηδενός,	ἐν (δὲ ταῖς τῶν ξένων
[8, 847]	μήτε οὖν τούτου μήτε ἄλλου	μηδενὸς	ἐν τῇ (χώρᾳ ὅλῃ καὶ
[8, 844]	μὴ ὑποτέμνων πηγὰς φανερὰς ἰδιώτου	μηδενός,	ᾗ δ' ἂν βούληται ἄγειν,
[8, 844]	τοῖς γείτοσι, τάξιν τῆς ὑδρείας	ταξάμενος	παρὰ τοῖς ἀγρονόμοις, ταύτην ἡμέρας
[8, 850]	μενέτω πείσας· ὁ δὲ ἀπιὼν	(ἐξαλειψάμενος	ἴτω τὰς ἀπογραφάς, αἵτινες ἂν
[8, 841]	τίθεσθαι νόμον, ἐὰν ὁ νῦν	τιθέμενος	αὐτοὺς ἐκφύγῃ; (Ἀθηναῖος) δῆλον ὅτι
[8, 849]	ἑτέρῳ τὴν ἀλλαγήν· ὁ δὲ	προέμενος	ὡς πιστεύων, ἐάντε κομίσηται καὶ
[8, 842]	γείτονος, μήτε ὁμοτέρμονος ἐπ' ἐσχατιᾶς	κεκτημένος	ἄλλῳ ξένῳ γειτονῶν, ~νομίσας τὸ
[8, 847]	μίαν ἕκαστος τέχνην ἐν πόλει	κεκτημένος	ἀπὸ ταύτης ἅμα καὶ τὸ
[8, 840]	σωφρονεῖν ἀνδρεῖον ἐν τῇ ψυχῇ	κεκτημένος,	ὡς λόγος, οὔτε τινὸς πώποτε
[8, 837]	τὸ φρόνιμον αἰδούμενος ἅμα καὶ	σεβόμενος,	ἁγνεύειν ἀεὶ μεθ' ἁγνεύοντος (τοῦ
[8, 836]	θηλειῶν πρὸς μεῖξιν ἀφροδισίων, μάρτυρα	παραγόμενος	τὴν τῶν θηρίων φύσιν καὶ
[8, 844]	τοῖς ἀγρονόμοις, ταύτην ἡμέρας ἑκάστης	κομιζόμενος,	οὕτω κοινωνείτω τοῖς (γείτοσιν ὕδατος.
[8, 845]	κοινωνείτω τῶν τοιούτων ἁπάντων, μὴ	πειθόμενος	(δὲ τῷ νόμῳ κινδυνευέτω ἀναγώνιστος
[8, 837]	ἔπειτα εἰς τοὐναντίον ὑπ' ἀμφοῖν	ἑλκόμενος	ἀπορεῖ, τοῦ μὲν κελεύοντος τῆς
[8, 849]	καὶ τούτων δούλοις, οἴνου τε	μεταβαλλόμενος	καὶ σίτου πρᾶσιν, ὃ δὴ
[8, 844]	ἀγρῷ δὲ ἀγρονόμον ἐπάγων ὁ	βουλόμενος	ταξάσθω τί χρὴ ποιεῖν ἑκάτερον·
[8, 843]	ἂν κινήσῃ, μηνυέτω μὲν ὁ	βουλόμενος	τοῖς γεωργοῖς, οἱ δὲ εἰς
[8, 839]	δὴ νόμος οὗτος διηνεκὴς μὲν	γενόμενος	ἅμα καὶ κρατήσας, καθάπερ νῦν
[8, 846]	χαλκεύων ἅμα τεκταινέσθω, μηδ' αὖ	τεκταινόμενος	χαλκευόντων ἄλλων ἐπιμελείσθω μᾶλλον ἢ
[8, 835]	ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον οὐδένα, λόγῳ	ἑπόμενος	μόνῳ μόνος. (Κλεινίας) τίν' αὖ
[8, 843]	τις τῇ τῶν μελιττῶν ἡδονῇ	συνεπόμενος	(καὶ κατακρούων οὕτως οἰκειῶται, τινέτω
[8, 833]	δὲ εἴσεισιν ὁ τὸ στάδιον	ἁμιλλησόμενος	σὺν τοῖς ὅπλοις, δεύτερος δὲ
[8, 845]	ἢ σκάμμασιν ἢ κλοπαῖς, ὁ	βλαπτόμενος	δικαζέσθω πρὸς τοὺς ἀστυνόμους, τὴν
[8, 845]	ξένος ἐπιδημήσας ὀπώρας ἐπιθυμῇ φαγεῖν	διαπορευόμενος	τὰς ὁδούς, τῆς μὲν γενναίας
[8, 843]	ἀναιδείας ἅμα (καὶ ἀνελευθερίας ἕνεκα	ἰατρευόμενος	διπλάσιον τοῦ βλάβους ἄλλο ἐκτεισάτω
[8, 845]	ἀστυνόμους, τὴν ἀξίαν τῆς βλάβης	ἀπογραφόμενος·	ἂν δέ τις ὄφλῃ φαρμακείαις
[8, 845]	ἑνὸς ἀκολούθου χωρὶς τιμῆς, (ξένια	δεχόμενος,	τῆς δὲ ἀγροίκου λεγομένης καὶ
[8, 844]	τόπον ἄγειν ὕδωρ ἀγέτω μὲν	ἀρχόμενος	ἐκ τῶν κοινῶν ναμάτων, μὴ
[8, 838]	τὰ αὐτά, οὕτω τὸ βεβαιότατον	ἀπειργασμένος	(ἔσται περὶ τοῦτον τὸν νόμον.
[8, 832]	ἄρχει σὺν ἀεί τινι βίᾳ,	φοβούμενος	δὲ ἄρχων ἀρχόμενον οὔτε καλὸν
[8, 831]	νόμον καθαρθέντα καθαρὸν εἶναι χεῖρας,	ἡγούμενος	ἀνθρώπων μὲν τελευτησάντων μὴ πολλῶν,
[8, 837]	καὶ μεγαλοπρεπὲς καὶ τὸ φρόνιμον	αἰδούμενος	ἅμα καὶ σεβόμενος, ἁγνεύειν ἀεὶ
[8, 846]	πρόφασιν ἔχων ὡς πολλῶν οἰκετῶν	ἐπιμελούμενος	ἑαυτῷ δημιουργούντων, ~εἰκότως μᾶλλον ἐπιμελεῖται
[8, 845]	πληγὰς τούτοις μαστιγούσθω. μέτοικος δὲ	ὠνούμενος	τὴν γενναίαν ὀπώραν ὀπωριζέτω, ἐὰν
[8, 846]	τῆς πόλεως κόσμον σῴζων καὶ	κτώμενος,	οὐκ ἐν παρέργῳ δεόμενον ἐπιτηδεύειν·
[8, 849]	ἐν (δὲ ταῖς τῶν ξένων	ξένος	ἀγοραῖς πωλείτω τοῖς δημιουργοῖς τε
[8, 845]	ὀπωριζέτω, ἐὰν βούληται, ἐὰν δὲ	ξένος	ἐπιδημήσας ὀπώρας ἐπιθυμῇ φαγεῖν διαπορευόμενος
[8, 849]	πᾶσαν δὲ ὕλην καύσιμον ὁσημέραι	ξένος	ὁ βουληθεὶς ὠνείσθω μὲν ἁθρόαν
[8, 845]	καὶ ἀποφέρων μηδέν, καθάπερ ὁ	ξένος	ταύτῃ κοινωνείτω τῶν τοιούτων ἁπάντων,
[8, 838]	τῆς παιδογονίας συνουσίᾳ, τοῦ μὲν	ἄρρενος	ἀπεχομένους, μὴ κτείνοντάς τε ἐκ
[8, 836]	τὰ τοιαῦτα οὐχ ἁπτόμενον ἄρρενα	ἄρρενος	διὰ τὸ μὴ φύσει τοῦτο
[8, 849]	ὠνὴν ποιείσθωσαν δι' ὅλου τοῦ	μηνὸς	ἱκανήν· (τρίτῃ δὲ εἰκάδι τῶν
[8, 829]	βίῳ. δεῖ τοίνυν πόλιν ἑκάστου	μηνὸς	νοῦν κεκτημένην στρατεύεσθαι μὴ ἔλαττον
[8, 849]	νόμον ἕκαστα. νόμος δ' ἑκάστῳ	μηνὸς	τῇ νέᾳ ὧν δεῖ πραθῆναι
[8, 849]	τῇ πρώτῃ· δεκάτῃ δὲ τοῦ	μηνὸς	τὴν τῶν ὑγρῶν οἱ μὲν
[8, 831]	παρασκευάζῃ χρησίμην, καὶ δὴ καί	τινος	ἀποθανόντος οὕτως, ὡς ἀκουσίου τοῦ
[8, 847]	τὸν πόλεμον ἅπαντα ὄργανα, ἐάν	τινος	ἢ τέχνης εἰσαγωγίμου δέῃ γίγνεσθαι
[8, 848]	ὅσοι χρείᾳ τινὶ πόλεως ἤ	τινος	ἰδιωτῶν εἰσαφικνοῦνται ἑκάστοτε, πάντων τῶν
[8, 839]	τινα λόγον ἐχόμενον πιθανότητος εἰπεῖν	τινος;	(Κλεινίας) πῶς γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος)
[8, 835]	δὲ ἀνθρώπου τολμηροῦ κινδυνεύει δεῖσθαί	τινος,	ὃς παρρησίαν διαφερόντως τιμῶν ἐρεῖ
[8, 840]	ψυχῇ κεκτημένος, ὡς λόγος, οὔτε	τινὸς	πώποτε γυναικὸς ἥψατο οὐδ' αὖ
[8, 850]	μηδὲ ἄλλο αὖ τέλος ἕνεκά	τινος	ὠνῆς ἢ καὶ πράσεως· ὅταν
[8, 841]	τρόπων τῆς ψυχῆς ὄντων καλῶν	γεγονὸς	ἐν ἐπιθυμίᾳ. ταῦτα δὴ καθάπερ
[8, 850]	ὅσῳ πλέον ἂν ᾖ καὶ	πλέονος	ἢ κατὰ τὸν νόμον, ὃς
[8, 840]	ἡμέτεροι παῖδες ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν πολὺ	καλλίονος	ἕνεκα νίκης, ἣν (ἡμεῖς καλλίστην
[8, 836]	τοῦ θήλεος ἰόντος τὴν τῆς	εἰκόνος	ὁμοιότητα ἆρ' οὐ μέμψεται; τίς
[8, 835]	ἄνθρωπον οὐδένα, λόγῳ ἑπόμενος μόνῳ	μόνος.	(Κλεινίας) τίν' αὖ νῦν, ὦ
[8, 840]	λεγομένου πράγματος ὑπὸ τῶν πολλῶν	εὐδαίμονος,	οἱ δὲ ἡμέτεροι παῖδες ἀδυνατήσουσι
[8, 842]	μήτε οἰκείου πολίτου γείτονος, μήτε	ὁμοτέρμονος	ἐπ' ἐσχατιᾶς κεκτημένος ἄλλῳ ξένῳ
[8, 836]	τῇ τοῦ πείσαντος τὸ τῆς	σώφρονος	ἰδέας γένος; ἢ ταῦτα μὲν
[8, 850]	πεντεκαίδεκα, τῆς μὲν μετοικίας ἀρχέτω	χρόνος	ὁ μετὰ τὸ πέμπτον καὶ
[8, 846]	τριπλάσιον αὐτὸς κέρδος τῆς τοῦ	γείτονος	ζημίας κερδαίνῃ, τούτων δὲ ἐπιγνώμονας
[8, 842]	ὅρια μηδεὶς μήτε οἰκείου πολίτου	γείτονος,	μήτε ὁμοτέρμονος ἐπ' ἐσχατιᾶς κεκτημένος
[8, 843]	ὕλην μὴ διευλαβηθῇ τῶν τοῦ	γείτονος,	τὴν δόξασαν ζημίαν τοῖς ἄρχουσι
[8, 843]	δ' ἂν ἐπεργάζηται τὰ τοῦ	γείτονος	ὑπερβαίνων τοὺς ὅρους, τὸ μὲν
[8, 843]	ἀπολείπῃ τὸ μέτρον τῶν τοῦ	γείτονος	χωρίων, καθάπερ εἴρηται καὶ πολλοῖς
[8, 834]	(μετὰ ταῦτα ἵππων δὴ περὶ	ἀγῶνος	γίγνοιτο ἑξῆς ἂν νομοθετούμενα· ἵππων
[8, 830]	παμπόλλας ἂν ἡμέρας ἔμπροσθεν τοῦ	ἀγῶνος	ἐμανθάνομέν (τε ἂν μάχεσθαι καὶ
[8, 833]	στολήν, σταδίων δὲ ἑκατὸν πρὸς	Ἀπόλλωνός	τε καὶ Ἀρτέμιδος ἱερὸν τὴν
[8, 828]	ἀλλὰ χωριστέον, ἐν τῷ τοῦ	Πλούτωνος	(μηνὶ τῷ δωδεκάτῳ κατὰ τὸν
[8, 848]	νομῆς δούλοις τε καὶ ἐλευθέροις,	ὁπόσ'	ἂν καὶ ὁποῖα βούληται διανέμειν.
[8, 848]	ὅσων τε καὶ ὧντινων ὁ	τόπος	ἕκαστος δεῖται, καὶ ὅπου κατοικοῦντες
[8, 848]	(ἱερὰ ταῦτα, ὅπῃ ἂν ὁ	τόπος	ὑψηλότατος ᾖ, τοῖς φρουροῖς ὑποδοχὴν
[8, 846]	δημιουργικὰ τεχνήματα διαπονούντων, μηδὲ οἰκέτης	ἀνδρὸς	ἐπιχωρίου. τέχνην γὰρ ἱκανήν, πολλῆς
[8, 839]	ἂν ἡμῖν τις παραστὰς ἀνὴρ	σφοδρὸς	καὶ νέος, πολλοῦ σπέρματος μεστός,
[8, 835]	μουσικῆς ἀγῶνας χρὴ προσδοκᾶν κατὰ	μέρος	ἀγωνιεῖσθαι ταχθέντας ὑπό τε ἀθλοθετῶν
[8, 847]	καὶ ἀναλωτέα· τὸ δὲ δωδέκατον	μέρος	ἕκαστον οἷον πυρῶν καὶ κριθῶν,
[8, 836]	αἰσχρὸν νομοθετεῖσθαι τὰ νῦν, τί	μέρος	ἡμῖν συμβάλλοιτ' ἂν πρὸς ἀρετήν;
[8, 848]	διαιρείσθω κατὰ λόγον, ἓν μὲν	μέρος	τοῖς ἐλευθέροις, ἓν δὲ τοῖς
[8, 849]	νέᾳ ὧν δεῖ πραθῆναι τὸ	μέρος	τοῖς ξένοις ἐξάγειν τοὺς ἐπιτρόπους,
[8, 848]	πάντων τῶν ἀναγκαίων ἀπονεμηθὲν τρίτον	μέρος	ὤνιον ἐξ ἀνάγκης ἔστω τοῦτο
[8, 837]	ἡ δ' ἐκ τῶν ὁμοίων	ἥμερός	τε καὶ κοινὴ διὰ βίου·
[8, 847]	ἔργων, καὶ ἐάν τις αὐτοὺς	ἕτερος	ἢ κεῖνοί τινα ἄλλον ἀδικῶσι,
[8, 845]	τοιούτων μέτοχον εἶναι· ἐὰν δὲ	πρεσβύτερος	ὢν ἅπτηται τούτων, φαγὼν αὐτοῦ
[8, 833]	στάδιον ἁμιλλησόμενος σὺν τοῖς ὅπλοις,	δεύτερος	δὲ (ὁ τὸν δίαυλον, καὶ
[8, 842]	δή μοι δόξῃ τις παραπεπτωκέναι	καιρός·	νῦν μὴν ἐῶμεν τὸν ξένον
[8, 834]	καὶ ἀκοντίοις καὶ λίθῳ ἐκ	χειρός	τε καὶ σφενδόναις ἁμιλλωμένων, διαθεμένους
[8, 839]	νόμιμα, καὶ βοῆς πάντα ἐμπλήσειε·	πρὸς	ἃ δὴ καὶ βλέψας ἐγὼ
[8, 830]	ὅπως μὴ παντάπασιν ἄφοβος ἡ	πρὸς	ἀλλήλους γίγνηται παιδιά, δείματα δὲ
[8, 830]	φοβηθεὶς αὐτῶν ὁ νομοθέτης τὰ	πρὸς	ἀλλήλους γυμνάσια μὴ φαίνηταί τισιν
[8, 842]	(καὶ ἁπάντων τῶν ἐρωτικῶν, ὅσα	πρὸς	ἀλλήλους διὰ τὰς τοιαύτας ἐπιθυμίας
[8, 830]	ἕκαστον ποιεῖσθαι προστάξει, ἁμίλλας τε	πρὸς	ἀλλήλους ποιουμένους (κατὰ πᾶσαν τὴν
[8, 846]	δ' ἔγκλημά τῳ μεῖζον ἄλλῳ	πρὸς	ἄλλον γίγνηται, πρὸς (τὰ κοινὰ
[8, 833]	ἔχοντα στολήν, σταδίων δὲ ἑκατὸν	πρὸς	Ἀπόλλωνός τε καὶ Ἀρτέμιδος ἱερὸν
[8, 836]	τί μέρος ἡμῖν συμβάλλοιτ' ἂν	πρὸς	ἀρετήν; πότερον ἐν τῇ τοῦ
[8, 836]	ἀεὶ δὴ τί τῶν τιθεμένων	πρὸς	ἀρετὴν φέρει καὶ τί μή·
[8, 830]	ἐτολμῶμεν κρεμαννύντες εἴδωλον ἄψυχον γυμνάζεσθαι	πρὸς	αὐτό; καὶ (ἔτι πάντων τῶν
[8, 840]	ἣν (ἡμεῖς καλλίστην ἐκ παίδων	πρὸς	αὐτοὺς λέγοντες ἐν μύθοις τε
[8, 840]	εὐδαιμόνως, ἡττωμένους δὲ τοὐναντίον ἅπαν.	πρὸς	δὲ τούτοις ἔτι φόβος ὁ
[8, 836]	ταῖς ὑμετέραις πόλεσιν οὐδαμῶς συμφωνοῖ.	πρὸς	δὲ τούτοις, ὃ διὰ παντός
[8, 833]	πρὸς δύο, καὶ μέχρι δέκα	πρὸς	δέκα διαμιλλωμένους ἀλλήλοις. ἃ δὲ
[8, 833]	πρὸς ἕνα διαμαχομένους καὶ δύο	πρὸς	δύο, καὶ μέχρι δέκα πρὸς
[8, 833]	τοῖς ὅπλοις μάχην, ἕνα τε	πρὸς	ἕνα διαμαχομένους καὶ δύο πρὸς
[8, 850]	τούτοις αὐτῷ συμβῇ λόγου ἀξίῳ	πρὸς	εὐεργεσίαν τῆς πόλεως γεγονέναι τινὰ
[8, 830]	γε οὐκ ἐτολμήσαμεν ἂν αὐτοὶ	πρὸς	ἡμᾶς αὐτοὺς σκιαμαχεῖν ὄντως; ἢ
[8, 847]	εἰσαγομένων· λιβανωτὸν δὲ καὶ ὅσα	(πρὸς	θεοὺς τὰ τοιαῦτα ἐστὶν ξενικὰ
[8, 833]	ὡπλισμένον, ἑξήκοντα μὲν σταδίων μῆκος	πρὸς	ἱερὸν Ἄρεώς τι καὶ πάλιν,
[8, 846]	τῶν πρόσθεν νομοθετήματα ἀπομιμούμενοι, σμικρὰ	πρὸς	μεγάλα, καὶ τῆς ἀναγκαίας αὐτῶν
[8, 836]	νέων μὴ κοινωνεῖν καθάπερ θηλειῶν	πρὸς	μεῖξιν ἀφροδισίων, μάρτυρα παραγόμενος τὴν
[8, 836]	ὦ Κλεινία. καὶ γὰρ οὖν	πρὸς	μὲν ἄλλα οὐκ ὀλίγα ἡ
[8, 836]	ἀεί, τοὺς νέους τ' αὐτούς,	πρὸς	μὲν τὰς ἄλλας ἐπιθυμίας, ὅσα
[8, 832]	γυμνικῶν, ὡς ὅσα μὲν αὐτῶν	πρὸς	πόλεμόν ἐστιν ἀγωνίσματα ἐπιτηδευτέον καὶ
[8, 846]	μεῖζον ἄλλῳ πρὸς ἄλλον γίγνηται,	πρὸς	(τὰ κοινὰ δικαστήρια φέρων τὴν
[8, 836]	καὶ πᾶσα ἡ παιδεία μετρίους	πρὸς	τὰ τοιαῦτ' εἴληφεν νόμους, καὶ
[8, 836]	τῶν θηρίων φύσιν καὶ δεικνὺς	πρὸς	τὰ τοιαῦτα οὐχ ἁπτόμενον ἄρρενα
[8, 846]	νομοθετούντων δ' αὐτὰ οἱ νέοι	πρὸς	τὰ τῶν πρόσθεν νομοθετήματα ἀπομιμούμενοι,
[8, 834]	ἡμῖν ἐστιν οὔτε τις φιλοτιμία	πρὸς	ταῦτα οὐδενὶ γίγνοιτ' ἂν λόγον
[8, 836]	πλουτεῖν τε ἐξεῖναι ὑπερβαλλόντως ἀγαθὸν	πρὸς	τὸ σωφρονεῖν οὐ σμικρόν, καὶ
[8, 839]	ῥᾴστην ἁπασῶν, τῇ δὲ χαλεπωτάτην,	πρὸς	τὸ τοῦτον τεθέντα ἐμμεῖναι τὸν
[8, 831]	μήτε ἄλλο καλὸν μήτε τὰ	πρὸς	τὸν πόλεμον ἱκανῶς ἐῶσα ἀσκεῖν
[8, 845]	ἢ κλοπαῖς, ὁ βλαπτόμενος δικαζέσθω	πρὸς	τοὺς ἀστυνόμους, τὴν ἀξίαν τῆς
[8, 831]	ἡμέραν κέρδους· καὶ ὅτι μὲν	πρὸς	τοῦτο φέρει μάθημα ἢ καὶ
[8, 828]	ἐγὼ φαίην ἂν σπουδῇ λέγων.	πρὸς	τούτοις δὲ διάνοιαν χρὴ σχεῖν
[8, 836]	τὰ τοιαῦτ' εἴληφεν νόμους, καὶ	πρὸς	τούτοις ἡ τῶν ἀρχόντων ὄψις
[8, 838]	ἐμοῦ λεχθέν, ὅτι τέχνην ἐγὼ	πρὸς	τοῦτον τὸν νόμον ἔχοιμι τοῦ
[8, 845]	τις ὄφλῃ φαρμακείαις τισὶν βλάπτων,	πρὸς	τῷ τιμήματι καθηράτω τὰς πηγὰς
[8, 838]	καλοί. καὶ (περὶ ὑέος ἢ	θυγατρὸς	ὁ αὐτὸς νόμος ἄγραφος ὢν
[8, 844]	κομιζόμενος, οὕτω κοινωνείτω τοῖς (γείτοσιν	ὕδατος.	ἐὰν δὲ ἐκ Διὸς ὕδατα
[8, 845]	τὰς πηγὰς ἢ τἀγγεῖον τοῦ	ὕδατος,	ὅπῃπερ ἂν οἱ τῶν ἐξηγητῶν
[8, 845]	καὶ κλοπαῖς, περὶ δὲ τὴν	ὕδατος	φύσιν ἐστὶν τὰ τοιαῦτα σύμπαντα
[8, 840]	τῶν τοιούτων ἐτόλμησαν ἀπέχεσθαι λεγομένου	πράγματος	ὑπὸ τῶν πολλῶν εὐδαίμονος, οἱ
[8, 847]	γίγνεσθαι ἢ φυτοῦ ἢ μεταλλευτικοῦ	κτήματος	ἢ δεσμευτικοῦ ἢ ζῴων τινῶν
[8, 834]	καὶ τὰς περὶ ἀγωνίαν αὐτῶν.	ἅρματος	μὲν οὖν καὶ τὸ παράπαν
[8, 839]	ἀνὴρ σφοδρὸς καὶ νέος, πολλοῦ	σπέρματος	μεστός, ἀκούων τιθεμένου τοῦ νόμου
[8, 849]	νόμισμά τε χρημάτων καὶ χρήματα	νομίσματος,	μὴ προϊέμενον ἄλλον ἑτέρῳ τὴν
[8, 844]	γειτόνων ὑδρευέσθω μέχρι τοῦ ἀναγκαίου	πώματος	ἑκάστοις τῶν οἰκετῶν· ἐὰν δὲ
[8, 841]	διὰ πόνων ἄλλοσε τρέποντα τοῦ	σώματος.	εἴη δ' ἂν τοῦτο, εἰ
[8, 837]	δὲ πάρεργον μὲν τὴν τοῦ	σώματος	ἐπιθυμίαν ἔχων, ὁρῶν δὲ μᾶλλον
[8, 837]	ἀπαγορεύοντος. ὁ μὲν (γὰρ τοῦ	σώματος	ἐρῶν, καὶ τῆς ὥρας καθάπερ
[8, 832]	ἔστι γοῦν πάντων πολεμικώτατον ἡ	σώματος	ὀξύτης πάντως, ἡ μὲν ἀπὸ
[8, 837]	τὴν περὶ τὸ σῶμα τοῦ	σώματος	πλησμονήν, τὸ σῶφρον δὲ καὶ
[8, 848]	ταῦτα, ὅπῃ ἂν ὁ τόπος	ὑψηλότατος	ᾖ, τοῖς φρουροῖς ὑποδοχὴν ὅτι
[8, 831]	πᾶς μανθάνειν τε καὶ ἀσκεῖν	ἑτοιμότατός	ἐστιν, (τῶν δὲ ἄλλων καταγελᾷ.
[8, 850]	μετὰ τὸ πέμπτον καὶ δέκατον	ἔτος,	ἐπὶ τούτοις δὲ εἴκοσιν ἔτη
[8, 849]	οἷον δερμάτων ἢ καὶ πάσης	ἐσθῆτος	ἢ πλοκῆς ἢ πιλήσεως ἤ
[8, 843]	ὁ μὲν πεισθεὶς τῷ νόμῳ	ἀναίσθητος	τῶν ἀπ' αὐτοῦ κακῶν γίγνοιτ'
[8, 848]	τῶν ξένων, ἀλλὰ τὴν τῆς	ὁμοιότητος	ἰσότητα ἡ νομὴ (πᾶσιν ἀποδιδότω
[8, 839]	ὑμῖν πειραθῶ τινα λόγον ἐχόμενον	πιθανότητος	εἰπεῖν τινος; (Κλεινίας) πῶς γὰρ
[8, 844]	ἡμῖν δωρεὰς ἡ θεὸς ἔχει	χάριτος	αὕτη, τὴν μὲν παιδιὰν Διονυσιάδα
[8, 837]	ὁ δὲ μειχθεὶς ἐξ ἀμφοῖν	τρίτος	ἔρως οὗτός ἐσθ' ὃν νῦν
[8, 833]	δὲ (ὁ τὸν δίαυλον, καὶ	τρίτος	ὁ τὸν ἐφίππιον, καὶ δὴ
[8, 831]	ὧν κρεμαμένη πᾶσα ψυχὴ πολίτου	παντὸς	οὐκ ἄν ποτε δύναιτο τῶν
[8, 843]	βλάπτειν οὐδὲν χαλεπὸν ἀλλ' ἀνθρώπου	παντός,	τὸ δ' ἐπωφελεῖν οὐδαμῇ ἅπαντος.
[8, 846]	τῷ (βουλομένῳ τὸ ἑαυτοῦ διὰ	παντὸς	τόπου κομίζεσθαι, ὅπῃπερ ἂν ἢ
[8, 836]	πρὸς δὲ τούτοις, ὃ διὰ	παντός	(φαμεν δεῖν τὸν νομοθέτην τηρεῖν,
[8, 843]	παντός, τὸ δ' ἐπωφελεῖν οὐδαμῇ	ἅπαντος.	ὃς δ' ἂν ἐπεργάζηται τὰ
[8, 831]	χείρους φύσεσθαι, φόβου δὲ οἷον	τελευτήσαντος,	ἐν πᾶσιν τοῖς τοιούτοις βάσανον
[8, 836]	ἦθος, ἢ ἐν τῇ τοῦ	πείσαντος	τὸ τῆς σώφρονος ἰδέας γένος;
[8, 845]	λάθρᾳ λαμβάνειν, ὁ δὲ ληφθεὶς	ἐντὸς	τριάκοντα ἐτῶν γεγονὼς τυπτέσθω καὶ
[8, 836]	ἀρετήν; πότερον ἐν τῇ τοῦ	πεισθέντος	ψυχῇ γιγνόμενον ἐμφύσεται τὸ τῆς
[8, 846]	ἐπιδεικνὺς τιμωρείσθω, μέχρι τριῶν μνῶν	ὄντος	τοῦ βλάβους· ἐὰν δ' ἔγκλημά
[8, 832]	τὸ τοιοῦτον ἦθος μᾶλλον τοῦ	δέοντος	τῷ παραπεπτωκότι λόγῳ. (Ἀθηναῖος) κάλλιστα,
[8, 836]	δ' εἰς μίμησιν τοῦ θήλεος	ἰόντος	τὴν τῆς εἰκόνος ὁμοιότητα ἆρ'
[8, 833]	πάλην αὐτὴν τί τοῦ καλῶς	παλαίοντος	ἔργον καὶ μὴ καλῶς, ταὐτὸν
[8, 836]	τοὐναντίον, τοῦ μὲν ταῖς ἡδοναῖς	ὑπείκοντος	καὶ (καρτερεῖν οὐ δυναμένου ψέξει
[8, 843]	λάθρᾳ καὶ βίᾳ ποιοῦντος τοῦ	ὄφλοντος,	τιμάτω τὸ δικαστήριον ὅτι ἂν
[8, 831]	χρησίμην, καὶ δὴ καί τινος	ἀποθανόντος	οὕτως, ὡς ἀκουσίου τοῦ φόνου
[8, 846]	οὔτ' ἀνομοθέτητα οἷόν τ' εἶναι	γέροντός	τε οὐκ ἄξια νομοθέτου, νομοθετούντων
[8, 837]	ἀμφοῖν ἑλκόμενος ἀπορεῖ, τοῦ μὲν	κελεύοντος	τῆς ὥρας ἅπτεσθαι, τοῦ δὲ
[8, 837]	καὶ σεβόμενος, ἁγνεύειν ἀεὶ μεθ'	ἁγνεύοντος	(τοῦ ἐρωμένου βούλοιτ' ἄν· ὁ
[8, 837]	τῆς ὥρας ἅπτεσθαι, τοῦ δὲ	ἀπαγορεύοντος.	ὁ μὲν (γὰρ τοῦ σώματος
[8, 843]	πολλὰ καὶ σμικρὰ καὶ τοῦ	ἐπιτυχόντος	νομοθέτου γιγνόμενα, ~τὸν μείζω (πόλεως
[8, 843]	ἀνάδαστον γῆν λάθρᾳ καὶ βίᾳ	ποιοῦντος	τοῦ ὄφλοντος, τιμάτω τὸ δικαστήριον
[8, 831]	ἔρωτος πλούτου πάντα χρόνον ἄσχολον	ποιοῦντος	τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι πλὴν τῶν
[8, 837]	αὖ καὶ τὸ δεόμενον τοῦ	πεπλουτηκότος,	ἐναντίον ὂν τῷ γένει· ὅταν
[8, 833]	τέταρτος ὁ τὸν δόλιχον, καὶ	πέμπτος	δὲ ὃν ἀφήσομεν πρῶτον ὡπλισμένον,
[8, 833]	τὸν ἐφίππιον, καὶ δὴ καὶ	τέταρτος	ὁ τὸν δόλιχον, καὶ πέμπτος
[8, 829]	ποιεῖν ἀλλήλοις, ὁποῖός τις ἂν	ἕκαστος	γίγνηται κατά τε τοὺς ἀγῶνας
[8, 848]	τε καὶ ὧντινων ὁ τόπος	ἕκαστος	δεῖται, καὶ ὅπου κατοικοῦντες ἀλυπότατοί
[8, 847]	αὑτοῦ τέχνης, ἀλλ' εἷς μίαν	ἕκαστος	τέχνην ἐν πόλει κεκτημένος ἀπὸ
[8, 848]	(πᾶσιν ἀποδιδότω τὴν αὐτήν· λαβὼν	ἕκαστος	τῶν πολιτῶν τὰ δύο μέρη
[8, 839]	σφοδρὸς καὶ νέος, πολλοῦ σπέρματος	μεστός,	ἀκούων τιθεμένου τοῦ νόμου λοιδορήσειεν
[8, 832]	σύ, μία, ἡ διὰ βίου	ἄπληστος	(ζήτησις, παρέχουσα ἄσχολον ἕκαστον, ἐμπόδιος
[8, 834]	δὲ ἀφ' ἵππων Κρὴς οὐκ	ἄχρηστος,	οὐδ' ἀκοντιστής, ὥστε ἔστω καὶ
[8, 845]	πειθόμενος (δὲ τῷ νόμῳ κινδυνευέτω	ἀναγώνιστος	γίγνεσθαι περὶ ἀρετῆς, ἐὰν εἰς
[8, 845]	ἐὰν δέ τις ἀίστωρ ὢν	αὐτὸς	ἢ δοῦλος ἅψηται, τὸν μὲν
[8, 846]	ἀνθρωπίνων, (οὐδ' αὖ τὴν μὲν	αὐτὸς	ἱκανὸς ἀσκεῖν, τὴν δὲ ἄλλον
[8, 846]	μηδὲν μηδένα ζημιοῖ ἢ τριπλάσιον	αὐτὸς	κέρδος τῆς τοῦ γείτονος ζημίας
[8, 838]	(περὶ ὑέος ἢ θυγατρὸς ὁ	αὐτὸς	νόμος ἄγραφος ὢν ὡς οἷόν
[8, 840]	Διόπομπον καὶ ἄλλους παμπόλλους ὁ	αὐτός	που λόγος ἔχει. καίτοι τῶν
[8, 849]	τοῖς χωρίοις ἐπιτρόπων, πωλείτω δὲ	αὐτὸς	τοῖς ξένοις, (καθ' ὅσον ἂν
[8, 842]	νόμον, ὁ δὲ δὴ (Κλεινίας)	αὐτὸς	φραζέτω τί ποτε περὶ αὐτῶν
[8, 841]	νομοθετεῖν, ὡς ὄντως ὄντα ξενικόν.	οὗτος	δὴ νόμος, εἴτε εἷς εἴτε
[8, 839]	τὸ σπαρέν. ὁ δὴ νόμος	οὗτος	διηνεκὴς μὲν γενόμενος ἅμα καὶ
[8, 837]	μειχθεὶς ἐξ ἀμφοῖν τρίτος ἔρως	οὗτός	ἐσθ' ὃν νῦν διεληλύθαμεν ὡς
[8, 844]	(ἀυδρία δὲ εἴ τισι τόποις	σύμφυτος	ἐκ γῆς τὰ ἐκ Διὸς
[8, 831]	ποίας; (Ἀθηναῖος) τὴν μὲν ὑπ'	ἔρωτος	πλούτου πάντα χρόνον ἄσχολον ποιοῦντος
[8, 833]	δὲ ἆθλα οὐ θήσομεν ἀγωνιστῇ.	πρῶτος	δὲ εἴσεισιν ὁ τὸ στάδιον
[8, 842]	τοὔνομα γεωργικοί. Διὸς ὁρίου μὲν	πρῶτος	νόμος ὅδε εἰρήσθω· μὴ κινείτω
[8, 833]	ταῖς συμπλοκαῖς μάχη καὶ σύστασις	ἰσχύος	καὶ ῥώμης δεομένη. (Κλεινίας) τί
[8, 838]	ἢ θυγατρὸς ὁ αὐτὸς νόμος	ἄγραφος	ὢν ὡς οἷόν τε ἱκανώτατα
[8, 838]	(Μέγιλλος) πότε λέγεις; (Ἀθηναῖος) ὅταν	ἀδελφὸς	ἢ ἀδελφή τῳ γένωνται καλοί.
[8, 832]	μὲν τὰ περὶ δρόμον καὶ	τάχος	ὅλως ἆρ' οὐ θετέον; (Κλεινίας)
[8, 843]	ἄν, καταφρονήσας δὲ διτταῖς δίκαις	ἔνοχος	ἔστω, μιᾷ μὲν παρὰ θεῶν
[8, 847]	διανομῆς τῶν ἐκ τῆς χώρας	ἐγγὺς	τῆς τοῦ Κρητικοῦ νόμου ἔοικεν
[8, 843]	θεῶν. τοῦ μὲν γὰρ ὁμόφυλος	Ζεὺς	μάρτυς, τοῦ δὲ ξένιος, οἳ
[8, 834]	καὶ τὸ παράπαν οὔτε τις	τροφεὺς	ἡμῖν ἐστιν οὔτε τις φιλοτιμία
[8, 838]	μηδένα ἄλλως λέγειν αὐτά, ἀλλ'	εὐθὺς	γενόμενον ἡμῶν ἕκαστον ἀκούειν τε
[8, 836]	τὴν τῶν θηρίων φύσιν καὶ	δεικνὺς	πρὸς τὰ τοιαῦτα οὐχ ἁπτόμενον
[8, 846]	πάντα τὰ τοιαῦτα τοῖς ἄρχουσιν	ἐπιδεικνὺς	τιμωρείσθω, μέχρι τριῶν μνῶν ὄντος
[8, 841]	καὶ τοὺς τὰς φύσεις διεφθαρμένους,	οὓς	ἥττους αὑτῶν προσαγορεύομεν, (ἓν γένος
[8, 843]	ἀνελευθερίας ἕνεκα ἰατρευόμενος διπλάσιον τοῦ	βλάβους	ἄλλο ἐκτεισάτω τῷ βλαφθέντι· τούτων
[8, 846]	μέχρι τριῶν μνῶν ὄντος τοῦ	βλάβους·	ἐὰν δ' ἔγκλημά τῳ μεῖζον
[8, 829]	δεῖ διανέμειν ἐγκώμιά τε καὶ	ψόγους	ποιεῖν ἀλλήλοις, ὁποῖός τις ἂν
[8, 844]	τῶν ὑποκάτω βλάπτῃ τις μὴ	διδοὺς	ἐκροήν, ἢ τοὐναντίον ὁ ἐπάνω
[8, 845]	ὀπώρας ἐπιθυμῇ φαγεῖν διαπορευόμενος τὰς	ὁδούς,	τῆς μὲν γενναίας ἁπτέσθω, ἐὰν
[8, 831]	ἴσχειν πλὴν τοῦ καθ' ἡμέραν	κέρδους·	καὶ ὅτι μὲν πρὸς τοῦτο
[8, 828]	τῶν χθονίων καὶ ὅσους αὖ	θεοὺς	οὐρανίους ἐπονομαστέον καὶ τὸ τῶν
[8, 847]	λιβανωτὸν δὲ καὶ ὅσα (πρὸς	θεοὺς	τὰ τοιαῦτα ἐστὶν ξενικὰ θυμιάματα,
[8, 836]	ἄλλοσε, τηρεῖν δ' ἀεί, τοὺς	νέους	τ' αὐτούς, πρὸς μὲν τὰς
[8, 835]	παιδείαν ἦλθον τῷ λόγῳ, εἶδον	νέους	τε καὶ νέας ὁμιλοῦντας φιλοφρόνως
[8, 830]	συντείνων, τὰς δὲ οἷόν τινας	μείζους	τε καὶ ἐλάττους γυμνασίας μὴ
[8, 838]	μηδ' εἰς πέτρας τε καὶ	λίθους	σπείροντας, ~(οὗ μήποτε φύσιν τὴν
[8, 839]	ἀμέτρων (πάντων, γυναιξί τε αὑτῶν	οἰκείους	εἶναι φίλους· ἄλλα τε πάμπολλα
[8, 829]	στρατεύεσθαι μὴ ἔλαττον μιᾶς ἡμέρας,	πλείους	δέ, ὡς ἂν καὶ τοῖς
[8, 831]	τῶν ἀνθρώπων ἀπεργαζομένη, τοὺς δὲ	ἀνδρείους	λῃστὰς καὶ τοιχωρύχους ~καὶ (ἱεροσύλους
[8, 831]	καὶ διακόνους πάντως τοὺς φύσει	κοσμίους	τῶν ἀνθρώπων ἀπεργαζομένη, τοὺς δὲ
[8, 828]	χθονίων καὶ ὅσους αὖ θεοὺς	οὐρανίους	ἐπονομαστέον καὶ τὸ τῶν τούτοις
[8, 836]	οὐ σμικρὰν συμβάλλονται τιθεῖσι νόμους	ἀλλοίους	τῶν πολλῶν τρόπων, περὶ δὲ
[8, 836]	σμικρόν, καὶ πᾶσα ἡ παιδεία	μετρίους	πρὸς τὰ τοιαῦτ' εἴληφεν νόμους,
[8, 843]	καὶ τιμώντων. καὶ ἐὰν ἐσμοὺς	ἀλλοτρίους	σφετερίζῃ τις τῇ τῶν μελιττῶν
[8, 833]	τὰ δύο τῶν τριῶν τοῦ	μήκους	τοῦ δρόμου θήσομεν, τοῖς δὲ
[8, 832]	καὶ τοιχωρύχους ~καὶ (ἱεροσύλους καὶ	πολεμικοὺς	καὶ τυραννικοὺς ποιοῦσα, καὶ μάλ'
[8, 828]	καὶ ἀγῶνας μουσικούς, τοὺς δὲ	γυμνικούς,	κατὰ τὸ πρέπον προσνέμοντας τοῖς
[8, 832]	~καὶ (ἱεροσύλους καὶ πολεμικοὺς καὶ	τυραννικοὺς	ποιοῦσα, καὶ μάλ' ἐνίοτε οὐκ
[8, 828]	ἱερά, χορούς τε καὶ ἀγῶνας	μουσικούς,	τοὺς δὲ γυμνικούς, κατὰ τὸ
[8, 830]	μὴ παντάπασιν ἄφοβος ἡ πρὸς	ἀλλήλους	γίγνηται παιδιά, δείματα δὲ παρέχῃ
[8, 830]	αὐτῶν ὁ νομοθέτης τὰ πρὸς	ἀλλήλους	γυμνάσια μὴ φαίνηταί τισιν γελοῖα,
[8, 842]	ἁπάντων τῶν ἐρωτικῶν, ὅσα πρὸς	ἀλλήλους	διὰ τὰς τοιαύτας ἐπιθυμίας ὁμιλοῦντες
[8, 830]	ποιεῖσθαι προστάξει, ἁμίλλας τε πρὸς	ἀλλήλους	ποιουμένους (κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν,
[8, 839]	γυναιξί τε αὑτῶν οἰκείους εἶναι	φίλους·	ἄλλα τε πάμπολλα ἀγαθὰ γίγνοιτ'
[8, 840]	καὶ Ἀστύλον καὶ Διόπομπον καὶ	ἄλλους	παμπόλλους ὁ αὐτός που λόγος
[8, 840]	τε ἀγῶνα καὶ τούς γε	ἄλλους;	ὧν διὰ φιλονικίαν, καὶ τέχνην
[8, 835]	ταύτῃ τῇ πόλει ἀφέξονται τῶν	πολλοὺς	δὴ πολλὰ ἐπιθυμιῶν εἰς ἔσχατα
[8, 847]	ἀναγκαζόντων ἕνα μόνον ἀλλὰ μὴ	πολλοὺς	εἶναι. μισθῶν δὲ αὐτοῖς πέρι
[8, 838]	συνουσίας τὸ παράπαν εἰσέρχεται τοὺς	πολλούς.	(Μέγιλλος) ἀληθῆ λέγεις. (Ἀθηναῖος) οὐκοῦν
[8, 840]	Ἀστύλον καὶ Διόπομπον καὶ ἄλλους	παμπόλλους	ὁ αὐτός που λόγος ἔχει.
[8, 832]	ἀνδρείους λῃστὰς καὶ τοιχωρύχους ~καὶ	(ἱεροσύλους	καὶ πολεμικοὺς καὶ τυραννικοὺς ποιοῦσα,
[8, 842]	τὰ μέγιστα ἤδη νενομοθετηκὼς περὶ	γάμους	ἅμα καὶ γενέσεις παίδων καὶ
[8, 845]	ῥᾶγα βοτρύων καὶ σῦκον συκῆς	ἰσαρίθμους	πληγὰς τούτοις μαστιγούσθω. μέτοικος δὲ
[8, 836]	ἐπιεικῶς οὐ σμικρὰν συμβάλλονται τιθεῖσι	νόμους	ἀλλοίους τῶν πολλῶν τρόπων, περὶ
[8, 847]	ἅμα καὶ δεχομένης τῆς πόλεως,	νόμους	δὲ περὶ τούτων νομοφύλακες τοὺς
[8, 836]	μετρίους πρὸς τὰ τοιαῦτ' εἴληφεν	νόμους,	καὶ πρὸς τούτοις ἡ τῶν
[8, 831]	καὶ τῶν τιθέντων αὐτοῖς τοὺς	νόμους;	(Κλεινίας) τάχ' ἄν. (Ἀθηναῖος) οὐδαμῶς,
[8, 837]	ἴτω, καὶ διεξέλθωμεν πάντως τοὺς	νόμους.	(Μέγιλλος) ὀρθότατα λέγεις. ~(Ἀθηναῖος) τέχνην
[8, 834]	ἁμιλλωμένων, διαθεμένους αὖ περὶ τούτων	νόμους,	τῷ κάλλιστα ἀποδιδόντι τὰ περὶ
[8, 838]	τοὺς πλείστους τῶν ἀνθρώπων, καίπερ	παρανόμους	ὄντας, ὡς εὖ τε καὶ
[8, 845]	ὁ βλαπτόμενος δικαζέσθω πρὸς τοὺς	ἀστυνόμους,	τὴν ἀξίαν τῆς βλάβης ἀπογραφόμενος·
[8, 833]	δρόμων. καὶ τὰ μὲν περὶ	δρόμους	ἀνδράσι τε καὶ γυναιξὶ ταῦτα
[8, 843]	κρινόντων καὶ τιμώντων. καὶ ἐὰν	ἐσμοὺς	ἀλλοτρίους σφετερίζῃ τις τῇ τῶν
[8, 847]	νομοφύλακες τοὺς πρέποντάς τε καὶ	ἱκανοὺς	θήσουσι· καπηλείαν δὲ ἕνεκα χρηματισμῶν
[8, 834]	καὶ μὴ δυσχεραίνῃ παῖδας ἢ	παρθένους	κοινωνεῖν, ἐᾶν καὶ μὴ ψέγειν.
[8, 834]	χειρός τε καὶ σφενδόναις ἁμιλλωμένων,	διαθεμένους	αὖ περὶ τούτων νόμους, τῷ
[8, 848]	τὸ μὲν ἐν ἄστει κατοικίζειν,	διελομένους	αὖ καὶ τοῦτο εἰς τὰ
[8, 848]	κατασκευάζειν πᾶσαν δημιουργῶν τριακαίδεκα μέρη	διελομένους,	καὶ τὸ μὲν ἐν ἄστει
[8, 840]	μηχανᾶσθαι χρὴ τοὺς νομοφύλακας νομοθέτας	γενομένους.	~(Κλεινίας) τίνα δὴ συμβουλεύεις αὐτοῖς
[8, 833]	μάχην, ἕνα τε πρὸς ἕνα	διαμαχομένους	καὶ δύο πρὸς δύο, καὶ
[8, 839]	τὴν αὑτοῦ ῥιζωθὲν λήψεται γόνιμον,	ἀπεχομένους	δὲ ἀρούρας θηλείας πάσης ἐν
[8, 838]	παιδογονίας συνουσίᾳ, τοῦ μὲν ἄρρενος	ἀπεχομένους,	μὴ κτείνοντάς τε ἐκ προνοίας
[8, 841]	δευτέραν, καὶ τοὺς τὰς φύσεις	διεφθαρμένους,	οὓς ἥττους αὑτῶν προσαγορεύομεν, (ἓν
[8, 829]	συνδοκῇ, μηδὲν χειμῶνας ἢ καύματα	διευλαβουμένους,	αὐτούς τε ἅμα καὶ γυναῖκας
[8, 830]	προστάξει, ἁμίλλας τε πρὸς ἀλλήλους	ποιουμένους	(κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν, ἐπὶ
[8, 830]	ἁμιλλωμένους καὶ ἐνέδρας, καὶ πᾶσαν	μιμουμένους	τὴν πολεμικήν, ὄντως σφαιρομαχεῖν τε
[8, 830]	τὴν χώραν, ἐπὶ κατάληψιν χωρίων	ἁμιλλωμένους	καὶ ἐνέδρας, καὶ πᾶσαν μιμουμένους
[8, 833]	καὶ μέχρι δέκα πρὸς δέκα	διαμιλλωμένους	ἀλλήλοις. ἃ δὲ τὸν μὴ
[8, 830]	βολαῖς ὡς ἐγγύτατα τῶν ἀληθῶν,	χρωμένους	ὑποκινδύνοις βέλεσιν, ὅπως μὴ παντάπασιν
[8, 840]	ἐγκρατεῖς ὄντας ἂν ζῆν εὐδαιμόνως,	ἡττωμένους	δὲ τοὐναντίον ἅπαν. πρὸς δὲ
[8, 845]	εἰργέτω μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν τοὺς	ξένους·	ἐὰν δέ τις ἀίστωρ ὢν
[8, 849]	πρῶτον μὲν τὰ περὶ τοὺς	ξένους	ταχθέντα πωλεῖν τοῖς ἀστοῖς σκοπεῖν
[8, 840]	δεῖν δὴ θηρίων γε αὐτοὺς	ἀμείνους	εἶναι. ἐὰν δ' οὖν ὑπὸ
[8, 831]	ἐμπόρους τε καὶ ναυκλήρους καὶ	διακόνους	πάντως τοὺς φύσει κοσμίους τῶν
[8, 849]	εἴη, σωφροσύνης τε καὶ ὕβρεως	ἐπισκόπους	ὄντας κολάζειν τὸν δεόμενον κολάσεως.
[8, 849]	μέρος τοῖς ξένοις ἐξάγειν τοὺς	ἐπιτρόπους,	ὅσοι τοῖς ἀστοῖς ξένοι ἢ
[8, 838]	ἐπιθυμίαν δουλώσασθαι τῶν διαφερόντως τοὺς	ἀνθρώπους	δουλουμένων, ῥᾴδιον γνῶναί γε ὅντινα
[8, 848]	τῶν ἄλλων τοῦ δωδεκάτου ἑκάστου	μέρους,	ἱερὰ πανταχοῦ ἱδρύσασθαι. πρῶτον δὲ
[8, 831]	ἀνθρώπων μὲν τελευτησάντων μὴ πολλῶν,	ἑτέρους	πάλιν οὐ χείρους φύσεσθαι, φόβου
[8, 835]	πρώτῳ νομοθέτῃ, καθ' ἃ τοὺς	δευτέρους	δεῖ μεταδιώκοντας νομοθετεῖν, καὶ τοὺς
[8, 831]	πόλεις, ἀλλ' ἐμπόρους τε καὶ	ναυκλήρους	καὶ διακόνους πάντως τοὺς φύσει
[8, 840]	πορεύεσθαι λέγον ὡς οὐ δεῖ	χείρους	ἡμῖν εἶναι τοὺς πολίτας ὀρνίθων
[8, 831]	μὴ πολλῶν, ἑτέρους πάλιν οὐ	χείρους	φύσεσθαι, φόβου δὲ οἷον τελευτήσαντος,
[8, 833]	δὴ καὶ τοὺς περὶ ὁπλομαχίαν	ἄκρους	παρακαλοῦντας, χρὴ τούτους συννομοθετεῖν κελεύειν
[8, 849]	μετ' ἀστυνόμων τεκμηράμενοι ἕδρας πρεπούσας,	ὅρους	θῶνται τῶν ὠνίων, ἐν τούτοις
[8, 843]	τὰ τοῦ γείτονος ὑπερβαίνων τοὺς	ὅρους,	τὸ μὲν βλάβος ἀποτινέτω, τῆς
[8, 831]	ἐῶσα ἀσκεῖν τὰς πόλεις, ἀλλ'	ἐμπόρους	τε καὶ ναυκλήρους καὶ διακόνους
[8, 830]	γε σμικρὰ χωρὶς τῶν ὅπλων,	χορούς	τε εἰς ταῦτα ἅμα καὶ
[8, 828]	θύοντας τούτων ἑκάστοις ἔμμηνα ἱερά,	χορούς	τε καὶ ἀγῶνας μουσικούς, τοὺς
[8, 828]	καὶ τὸ τῶν χθονίων καὶ	ὅσους	αὖ θεοὺς οὐρανίους ἐπονομαστέον καὶ
[8, 829]	ἂν ἕκαστος γίγνηται κατά τε	τοὺς	ἀγῶνας ἐν παντί τε αὖ
[8, 835]	καὶ τίνες καὶ μετὰ τίνων	τοὺς	ἀγῶνας ποιήσονται περὶ ἁπάντων χορῶν
[8, 835]	δευτέρους δεῖ μεταδιώκοντας νομοθετεῖν, καὶ	τοὺς	ἀγῶνας πρεπόντως ἑκάστοις θύμασιν ἐν
[8, 838]	τινὰ ἐπιθυμίαν δουλώσασθαι τῶν διαφερόντως	τοὺς	ἀνθρώπους δουλουμένων, ῥᾴδιον γνῶναί γε
[8, 846]	ζημίας κερδαίνῃ, τούτων δὲ ἐπιγνώμονας	τοὺς	ἄρχοντας γίγνεσθαι, καὶ τῶν ἄλλων
[8, 845]	κλοπαῖς, ὁ βλαπτόμενος δικαζέσθω πρὸς	τοὺς	ἀστυνόμους, τὴν ἀξίαν τῆς βλάβης
[8, 828]	γίγνεσθαι ἐπιγνώμονας τοῦ παραλειπομένου τούτους	τοὺς	αὐτούς. ὁ μὲν γὰρ δὴ
[8, 840]	τὸν Ὀλυμπίασί τε ἀγῶνα καὶ	τούς	γε ἄλλους; ὧν διὰ φιλονικίαν,
[8, 848]	γεωργοῖς γένη τῶν δημιουργῶν συνοικίζειν.	τοὺς	δ' ἐπιμελητὰς εἶναι τούτων πάντων
[8, 831]	φύσει κοσμίους τῶν ἀνθρώπων ἀπεργαζομένη,	τοὺς	δὲ ἀνδρείους λῃστὰς καὶ τοιχωρύχους
[8, 828]	χορούς τε καὶ ἀγῶνας μουσικούς,	τοὺς	δὲ γυμνικούς, κατὰ τὸ πρέπον
[8, 837]	ἡμῖν ἐν τῇ πόλει ἐνεῖναι,	τοὺς	δὲ δύο, εἰ δυνατὸν εἴη,
[8, 835]	τῷ πρώτῳ νομοθέτῃ, καθ' ἃ	τοὺς	δευτέρους δεῖ μεταδιώκοντας νομοθετεῖν, καὶ
[8, 828]	τούτοις δὲ διάνοιαν χρὴ σχεῖν	τοὺς	διαιρήσοντας ἱκανῶς ταῦτα τοιάνδε, ὡς
[8, 847]	νομοφυλάκων, πέντε ἀφαιρεθέντων τῶν πρεσβυτέρων,	τοὺς	ἑξῆς δώδεκα. (περὶ δὲ ὅπλων
[8, 849]	τὸ μέρος τοῖς ξένοις ἐξάγειν	τοὺς	ἐπιτρόπους, ὅσοι τοῖς ἀστοῖς ξένοι
[8, 835]	τάξεως πέρι διανεμηθῶσιν· τότε καὶ	τοὺς	μουσικῆς ἀγῶνας χρὴ προσδοκᾶν κατὰ
[8, 836]	ἀποβλέπειν ἄλλοσε, τηρεῖν δ' ἀεί,	τοὺς	νέους τ' αὐτούς, πρὸς μὲν
[8, 831]	πολλῶν καὶ τῶν τιθέντων αὐτοῖς	τοὺς	νόμους; (Κλεινίας) τάχ' ἄν. (Ἀθηναῖος)
[8, 837]	σφῷν ἴτω, καὶ διεξέλθωμεν πάντως	τοὺς	νόμους. (Μέγιλλος) ὀρθότατα λέγεις. ~(Ἀθηναῖος)
[8, 840]	νόμον ἐπ' αὐτοῖς μηχανᾶσθαι χρὴ	τοὺς	νομοφύλακας νομοθέτας γενομένους. ~(Κλεινίας) τίνα
[8, 845]	νόμος εἰργέτω μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν	τοὺς	ξένους· ἐὰν δέ τις ἀίστωρ
[8, 849]	ὠνίων, πρῶτον μὲν τὰ περὶ	τοὺς	ξένους ταχθέντα πωλεῖν τοῖς ἀστοῖς
[8, 843]	ἐπεργάζηται τὰ τοῦ γείτονος ὑπερβαίνων	τοὺς	ὅρους, τὸ μὲν βλάβος ἀποτινέτω,
[8, 833]	μὴ καλῶς, ταὐτὸν δὴ καὶ	τοὺς	περὶ ὁπλομαχίαν ἄκρους παρακαλοῦντας, χρὴ
[8, 838]	ἴσμεν που καὶ τὰ νῦν	τοὺς	πλείστους τῶν ἀνθρώπων, καίπερ παρανόμους
[8, 840]	οὐ δεῖ χείρους ἡμῖν εἶναι	τοὺς	πολίτας ὀρνίθων καὶ ἄλλων θηρίων
[8, 838]	τῆς συνουσίας τὸ παράπαν εἰσέρχεται	τοὺς	πολλούς. (Μέγιλλος) ἀληθῆ λέγεις. (Ἀθηναῖος)
[8, 847]	νόμους δὲ περὶ τούτων νομοφύλακες	τοὺς	πρέποντάς τε καὶ ἱκανοὺς θήσουσι·
[8, 841]	κέοιτο, ὀρθότητα ἔχον δευτέραν, καὶ	τοὺς	τὰς φύσεις διεφθαρμένους, οὓς ἥττους
[8, 842]	τῇ πόλει· νῦν δ' ἐπὶ	τοὺς	τὴν τροφὴν καὶ ὅσοι περὶ
[8, 845]	τότε τὰ τοιαῦτα περὶ αὐτοῦ	τοὺς	τότε κριτάς τις ἀναμιμνῄσκῃ. ὕδωρ
[8, 848]	δ' ἐπιμελητὰς εἶναι τούτων πάντων	τοὺς	τῶν ἀγρονόμων ἄρχοντας, ὅσων τε
[8, 831]	καὶ ναυκλήρους καὶ διακόνους πάντως	τοὺς	φύσει κοσμίους τῶν ἀνθρώπων ἀπεργαζομένη,
[8, 832]	ἀσκεῖν τὰ περὶ τὸν πόλεμον	ἑκάστους.	ἔστω· τὴν δὲ δὴ δευτέραν
[8, 838]	που καὶ τὰ νῦν τοὺς	πλείστους	τῶν ἀνθρώπων, καίπερ παρανόμους ὄντας,
[8, 834]	ὥστε ἀναγκαῖον καὶ τὰς σπουδὰς	ἐλάττους	γίγνεσθαι τάς τε ἐν τῇ
[8, 830]	οἷόν τινας μείζους τε καὶ	ἐλάττους	γυμνασίας μὴ ἔλαττον ἢ κατὰ
[8, 842]	γίγνονται νόμοι μέτριοι, πολὺ δ'	ἐλάττους,	ἔτι δ' ἐλευθέροις ἀνθρώποις μᾶλλον
[8, 841]	τοὺς τὰς φύσεις διεφθαρμένους, οὓς	ἥττους	αὑτῶν προσαγορεύομεν, (ἓν γένος ὄν,
[8, 829]	ἑαυτοὺς ἀδικεῖν μήτε ὑφ' ἑτέρων	αὐτοὺς	ἀδικεῖσθαι. τούτοιν δὲ τὸ μὲν
[8, 840]	ὁμολογίαις· δεῖν δὴ θηρίων γε	αὐτοὺς	ἀμείνους εἶναι. ἐὰν δ' οὖν
[8, 841]	νόμον, ἐὰν ὁ νῦν τιθέμενος	αὐτοὺς	ἐκφύγῃ; (Ἀθηναῖος) δῆλον ὅτι τὸν
[8, 847]	τῶν ἔργων, καὶ ἐάν τις	αὐτοὺς	ἕτερος ἢ κεῖνοί τινα ἄλλον
[8, 840]	(ἡμεῖς καλλίστην ἐκ παίδων πρὸς	αὐτοὺς	λέγοντες ἐν μύθοις τε καὶ
[8, 828]	ἐπιγνώμονας τοῦ παραλειπομένου τούτους τοὺς	αὐτούς.	ὁ μὲν γὰρ δὴ νόμος
[8, 832]	λέγεις; (Ἀθηναῖος) πῶς μὲν οὖν	αὐτοὺς	οὐ λέγοιμ' ἂν τὸ παράπαν
[8, 836]	δ' ἀεί, τοὺς νέους τ'	αὐτούς,	πρὸς μὲν τὰς ἄλλας ἐπιθυμίας,
[8, 830]	ἐτολμήσαμεν ἂν αὐτοὶ πρὸς ἡμᾶς	αὐτοὺς	σκιαμαχεῖν ὄντως; ἢ τί ποτε
[8, 829]	μηδὲν χειμῶνας ἢ καύματα διευλαβουμένους,	αὐτούς	τε ἅμα καὶ γυναῖκας καὶ
[8, 841]	νόμος, εἴτε εἷς εἴτε δύο	αὐτοὺς	χρὴ προσαγορεύειν, ~κείσθω περὶ ἀφροδισίων
[8, 829]	ὑπάρχειν ἀνάγκη πρῶτον τὸ μήθ'	ἑαυτοὺς	ἀδικεῖν μήτε ὑφ' ἑτέρων αὐτοὺς
[8, 833]	(καὶ τιθέντες τὸν ἀγῶνα μενοῦμεν	τούτους,	ἕως ἂν ἔλθωσι, καὶ τῷ
[8, 833]	περὶ ὁπλομαχίαν ἄκρους παρακαλοῦντας, χρὴ	τούτους	συννομοθετεῖν κελεύειν τίς νικᾶν ἄρα
[8, 828]	χρὴ γίγνεσθαι ἐπιγνώμονας τοῦ παραλειπομένου	τούτους	τοὺς αὐτούς. ὁ μὲν γὰρ
[8, 831]	τοὺς δὲ ἀνδρείους λῃστὰς καὶ	τοιχωρύχους	~καὶ (ἱεροσύλους καὶ πολεμικοὺς καὶ
[8, 843]	τοῦ μὲν γὰρ ὁμόφυλος Ζεὺς	μάρτυς,	τοῦ δὲ ξένιος, οἳ μετὰ
[8, 831]	δὴ καί τινος ἀποθανόντος οὕτως,	ὡς	ἀκουσίου τοῦ φόνου γενομένου, τιθῇ
[8, 829]	ἔλαττον μιᾶς ἡμέρας, πλείους δέ,	ὡς	ἂν καὶ τοῖς ἄρχουσιν συνδοκῇ,
[8, 843]	τις ὄφλῃ τὴν τοιαύτην δίκην,	ὡς	ἀνάδαστον γῆν λάθρᾳ καὶ βίᾳ
[8, 839]	τιθεμένου τοῦ νόμου λοιδορήσειεν ἂν	ὡς	ἀνόητα καὶ ἀδύνατα τιθέντων νόμιμα,
[8, 837]	ὄντα καὶ τὸν νέον ἐπιθυμοῦντα	ὡς	ἄριστον γίγνεσθαι βουλοίμεθ' ἂν ἡμῖν
[8, 835]	ἐγὼ φράζειν ὑμῖν ἔτι σαφέστερον.	ὡς	γὰρ εἰς παιδείαν ἦλθον τῷ
[8, 839]	ὀρθῶς γε σὺ λέγων. (Ἀθηναῖος)	ὡς	δ' οὖν οὐκ ἔστιν ὑπὲρ
[8, 839]	νοῆσαι μὲν γὰρ δὴ ῥᾷστον	ὡς	δυνατόν τέ ἐστιν καὶ ὅπῃ-
[8, 830]	περὶ τῆς νίκης διαμαχόμενοι, καὶ	ὡς	ἐγγύτατα τοῦ ὁμοίου ἰόντες, ἀντὶ
[8, 830]	ὄντως σφαιρομαχεῖν τε καὶ βολαῖς	ὡς	ἐγγύτατα τῶν ἀληθῶν, χρωμένους ὑποκινδύνοις
[8, 828]	διαλύσεως οὐκ ἔστιν ᾗ κρεῖττον,	ὡς	ἐγὼ φαίην ἂν σπουδῇ λέγων.
[8, 840]	ῥήμασιν καὶ ἐν μέλεσιν ᾄδοντες,	ὡς	εἰκός, κηλήσομεν; (Κλεινίας) ποίας; (Ἀθηναῖος)
[8, 842]	τὸ δὲ τίνα τρόπον, πότερον	ὡς	ἐνθάδε ἢ καθάπερ ἐν Λακεδαίμονι,
[8, 832]	τὸ μετὰ τοῦτο ἀκούοιτ' ἄν,	ὡς	ἔοικε. (Κλεινίας) λέγε μόνον. (Ἀθηναῖος)
[8, 828]	τοὺς διαιρήσοντας ἱκανῶς ταῦτα τοιάνδε,	ὡς	ἔσθ' ἡμῖν ἡ πόλις οἵαν
[8, 838]	τῶν ἀνθρώπων, καίπερ παρανόμους ὄντας,	ὡς	εὖ τε καὶ ἀκριβῶς εἴργονται
[8, 840]	ἀνδρεῖον ἐν τῇ ψυχῇ κεκτημένος,	ὡς	λόγος, οὔτε τινὸς πώποτε γυναικὸς
[8, 850]	εἰς τὴν μετοίκησιν ἐπὶ ῥητοῖς,	ὡς	οἰκήσεως οὔσης τῶν ξένων τῷ
[8, 838]	τῶν καλῶν συνουσίας οὐκ ἄκοντες,	ὡς	οἷόν τε δὲ μάλιστα ἑκόντες.
[8, 838]	ὁ αὐτὸς νόμος ἄγραφος ὢν	ὡς	οἷόν τε ἱκανώτατα φυλάττει μήτε
[8, 838]	δ' αὖ τινα τρόπον παντάπασιν	ὡς	οἷόν τε χαλεπωτάτην. (Μέγιλλος) πῶς
[8, 828]	τὸν τοιοῦτον θεόν, ἀλλὰ τιμητέον	ὡς	ὄντα ἀεὶ τῷ τῶν ἀνθρώπων
[8, 841]	νομοθετοῦντες ὀρθῶς ἂν δόξαιμεν νομοθετεῖν,	ὡς	ὄντως ὄντα ξενικόν. οὗτος δὴ
[8, 840]	εἰρημένα περὶ τούτων τῶν ἀθλητῶν	ὡς	ὄντως ποτὲ γενόμενα. (Ἀθηναῖος) τί
[8, 836]	τοῦ Λαΐ ου νόμον, λέγων	ὡς	ὀρθῶς εἶχεν τὸ τῶν ἀρρένων
[8, 832]	ἁπάντων τῶν ἀγώνων τῶν γυμνικῶν,	ὡς	ὅσα μὲν αὐτῶν πρὸς πόλεμόν
[8, 840]	περὶ αὐτῶν τούτων πορεύεσθαι λέγον	ὡς	οὐ δεῖ χείρους ἡμῖν εἶναι
[8, 850]	κομίσηται καὶ ἂν μή, ~στεργέτω	ὡς	οὐκέτι δίκης οὔσης τῶν τοιούτων
[8, 829]	καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας, ὅταν	ὡς	πανδημίαν ἐξάγειν δόξῃ τοῖς ἄρχουσιν,
[8, 849]	τὴν ἀλλαγήν· ὁ δὲ προέμενος	ὡς	πιστεύων, ἐάντε κομίσηται καὶ ἂν
[8, 846]	τῆς αὑτοῦ τέχνης, πρόφασιν ἔχων	ὡς	πολλῶν οἰκετῶν ἐπιμελούμενος ἑαυτῷ δημιουργούντων,
[8, 837]	οὗτός ἐσθ' ὃν νῦν διεληλύθαμεν	ὡς	τρίτον. ὄντων δὲ τούτων τοσούτων,
[8, 839]	ἐγὼ τοῦτο εἶπον τὸ ῥῆμα,	ὥς	τινα τέχνην κεκτῄμην, (τῇ μὲν
[8, 846]	δὲ ἐπιτηδεύματα ἢ δύο τέχνας	ἀκριβῶς	διαπονεῖσθαι σχεδὸν οὐδεμία φύσις ἱκανὴ
[8, 838]	ὄντας, ὡς εὖ τε καὶ	ἀκριβῶς	εἴργονται τῆς τῶν καλῶν συνουσίας
[8, 829]	(μιμούμεναι τὰς πολεμικὰς ὅτι μάλιστα	ἐναργῶς	μάχας. νικητήρια δὲ καὶ ἀριστεῖα
[8, 833]	τιθέντες τὸν ἀγῶνα μενοῦμεν τούτους,	ἕως	ἂν ἔλθωσι, καὶ τῷ νικῶντι
[8, 829]	αὐτὸ τελέως σχεῖν ἄλλως ἢ	τελέως	γενόμενον ἀγαθόν· ταὐτὸν δὴ τοῦτο
[8, 829]	παγχάλεπον, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτὸ	τελέως	σχεῖν ἄλλως ἢ τελέως γενόμενον
[8, 848]	εἰς τὰ δώδεκα μέρη τῆς	πόλεως	ἁπάσης, ἔξω τε καὶ ἐν
[8, 850]	λόγου ἀξίῳ πρὸς εὐεργεσίαν τῆς	πόλεως	γεγονέναι τινὰ ἱκανήν, καὶ πιστεύῃ
[8, 848]	δεόμενοι, καὶ ὅσοι χρείᾳ τινὶ	πόλεως	ἤ τινος ἰδιωτῶν εἰσαφικνοῦνται ἑκάστοτε,
[8, 830]	(Ἀθηναῖος) τί οὖν; τὸ τῆς	πόλεως	ἡμῖν μάχιμον ἦ χεῖρόν τι
[8, 830]	καὶ χρημάτων καὶ ὅλης τῆς	πόλεως;	καὶ ταῦτα δὴ φοβηθεὶς αὐτῶν
[8, 847]	(ζημίαις καὶ ἐκβολαῖς ἐκ τῆς	πόλεως	κολάζοντες, ἀναγκαζόντων ἕνα μόνον ἀλλὰ
[8, 844]	ἐπιτυχόντος νομοθέτου γιγνόμενα, ~τὸν μείζω	(πόλεως	κοσμητὴν νομοθετεῖν· ἐπεὶ καὶ τῶν
[8, 846]	πολίτης ἀνὴρ τὸν κοινὸν τῆς	πόλεως	κόσμον σῴζων καὶ κτώμενος, οὐκ
[8, 847]	τε ἅμα καὶ δεχομένης τῆς	πόλεως,	νόμους δὲ περὶ τούτων νομοφύλακες
[8, 828]	ἢ δαιμόνων τινὶ ἀεὶ ὑπὲρ	πόλεώς	τε καὶ αὐτῶν καὶ κτημάτων.
[8, 835]	χαλεπὸν γνῶναι τίνα τρόπον χρὴ	τάξεως	ἐννόμου λαγχάνειν, οὐδ' αὖ μετατιθέμενα
[8, 835]	(ὅπως ἔννοιαν διδόντων τῶν θεῶν	τάξεως	πέρι διανεμηθῶσιν· τότε καὶ τοὺς
[8, 833]	μὲν σταδίων μῆκος πρὸς ἱερὸν	Ἄρεώς	τι καὶ πάλιν, βαρύτερον, ὁπλίτην
[8, 849]	ἂν εἴη, σωφροσύνης τε καὶ	ὕβρεως	ἐπισκόπους ὄντας κολάζειν τὸν δεόμενον
[8, 849]	ἐπισκόπους ὄντας κολάζειν τὸν δεόμενον	κολάσεως.	τῶν δὲ ὠνίων, πρῶτον μὲν
[8, 850]	ἕνεκά τινος ὠνῆς ἢ καὶ	πράσεως·	ὅταν δ' ἐξήκωσιν οἱ χρόνοι,
[8, 838]	αὖ τούτου τοῦ νόμου τῆς	θέσεως	(ἐν τῷ νῦν παρόντι τὴν
[8, 850]	τὴν μετοίκησιν ἐπὶ ῥητοῖς, ὡς	οἰκήσεως	οὔσης τῶν ξένων τῷ (βουλομένῳ
[8, 850]	ἐκκλησίαν, ἤ τινα ἀναβολὴν τῆς	ἐξοικήσεως	(ἀξιῶν αὑτῷ γίγνεσθαι κυρίως, ἢ
[8, 840]	παιδὸς ἐν ὅλῃ τῇ τῆς	ἀσκήσεως	ἀκμῇ· καὶ δὴ καὶ Κρίσωνα
[8, 846]	ἐπιχωρίου. τέχνην γὰρ ἱκανήν, πολλῆς	ἀσκήσεως	ἅμα καὶ μαθημάτων πολλῶν δεομένην,
[8, 849]	πάσης ἐσθῆτος ἢ πλοκῆς ἢ	πιλήσεως	ἤ τινων ἄλλων τοιούτων, ξένοις
[8, 828]	κοινωνία γὰρ ψυχῇ καὶ σώματι	διαλύσεως	οὐκ ἔστιν ᾗ κρεῖττον, ὡς
[8, 843]	γειτονῶν, ~νομίσας τὸ (τἀκίνητα κινεῖν	ἀληθῶς	τοῦτο εἶναι· βουλέσθω δὲ πᾶς
[8, 842]	πρόσθεν προϊέναι τῶν νόμων. (Μέγιλλος)	ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος) ἀλλὰ μὴν νῦν γε
[8, 831]	πᾶσαν πάντως παρασχεῖν πλησμονήν. (Κλεινίας)	ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος) αὕτη μὲν τοίνυν, ἣν
[8, 833]	τὰ νικητήρια δώσομεν ἑκάστων. (Κλεινίας)	ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος) τριττὰ δὴ ταῦτα ἀθλήματα
[8, 837]	γίγνηται σφοδρόν, ἔρωτα ἐπονομάζομεν. (Κλεινίας)	ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος) φιλία τοίνυν ἡ μὲν
[8, 841]	ἐν τῇ πόλει ἐπαίνων νομοθετοῦντες	ὀρθῶς	ἂν δόξαιμεν νομοθετεῖν, ὡς ὄντως
[8, 834]	γυμνικοῖς οὔτε ἐνταῦθα (τιθέντες ἀγωνίας	ὀρθῶς	ἂν νομοθετοῖμεν. τοξότης δὲ ἀφ'
[8, 839]	παγχάλεπα μεῖναι κατὰ νόμον. (Μέγιλλος)	ὀρθῶς	γε σὺ λέγων. (Ἀθηναῖος) ὡς
[8, 837]	ἀναγκαῖον, εἰ μέλλει τις ταῦτα	ὀρθῶς	διανοηθήσεσθαι· δύο γὰρ ὄντα αὐτά,
[8, 836]	Λαΐ ου νόμον, λέγων ὡς	ὀρθῶς	εἶχεν τὸ τῶν ἀρρένων καὶ
[8, 830]	πάνυ γε, φαίη τις ἂν	ὀρθῶς	λέγων. τί δῆτα; εἰ πύκτας
[8, 842]	ὁμιλοῦντες ὀρθῶς τε καὶ οὐκ	ὀρθῶς	πράττομεν. (Μέγιλλος) καὶ τοίνυν, ὦ
[8, 842]	διὰ τὰς τοιαύτας ἐπιθυμίας ὁμιλοῦντες	ὀρθῶς	τε καὶ οὐκ ὀρθῶς πράττομεν.
[8, 831]	τοῖς δὲ καὶ ἀτιμίας διανέμων	ὀρθῶς,	τὴν πόλιν ὅλην εἰς τὸν
[8, 832]	ἅμα καὶ παιδιὰν πολεμικήν, ἀποτελεσθεῖσαν	ὀρθῶς	τῷ λόγῳ. (Κλεινίας) καλῶς. (Ἀθηναῖος)
[8, 840]	ὁσίως καὶ δικαίως ζῶσιν, ἐμμένοντες	(βεβαίως	ταῖς πρώταις τῆς φιλίας ὁμολογίαις·
[8, 840]	τὸν λοιπὸν χρόνον ὁσίως καὶ	δικαίως	ζῶσιν, ἐμμένοντες (βεβαίως ταῖς πρώταις
[8, 839]	καὶ περὶ τὰς ἄλλας νικήσῃ	δικαίως,	μυρία ἀγαθὰ ἔχει. κατὰ φύσιν
[8, 838]	ἢ Μακαρέας τινὰς ἀδελφαῖς μειχθέντας	λαθραίως,	ὀφθέντας δὲ ἑτοίμως θάνατον αὑτοῖς
[8, 829]	παρρησίας γυναιξί τε καὶ ἀνδράσιν	ὁμοίως	γίγνεσθαι δεῖν. χρὴ δὲ ἀναφέρειν
[8, 829]	ψέγοντα ἢ ἐπαινοῦντά τινας ἐκρίθη	μετρίως	δρᾶν τὸ τοιοῦτον. τὰ αὐτὰ
[8, 839]	τὸ ταχθὲν ἐθέλοι περὶ αὐτὰ	μετρίως	ποιεῖν, εὖ τὸ σῶμα ἔχων
[8, 850]	τῆς ἐξοικήσεως (ἀξιῶν αὑτῷ γίγνεσθαι	κυρίως,	ἢ καὶ τὸ παράπαν διὰ
[8, 840]	θήλεια ἄρρενι, τὸν λοιπὸν χρόνον	ὁσίως	καὶ δικαίως ζῶσιν, ἐμμένοντες (βεβαίως
[8, 837]	ψυχῇ δὲ ὄντως τῆς ψυχῆς	ἐπιτεθυμηκώς,	ὕβριν ἥγηται τὴν περὶ τὸ
[8, 842]	ὀργάνων (νομοθετήσει, τὰ μέγιστα ἤδη	νενομοθετηκὼς	περὶ γάμους ἅμα καὶ γενέσεις
[8, 836]	ὅλη καὶ ἡ Λακεδαίμων βοήθειαν	ἐπιεικῶς	οὐ σμικρὰν συμβάλλονται τιθεῖσι νόμους
[8, 839]	(Κλεινίας) πολύ που μᾶλλον μὴ	ἰδιωτικῶς.	~(Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν οὐκ ἴσμεν
[8, 839]	τὸ σῶμα ἔχων καὶ μὴ	ἰδιωτικῶς,	ἢ φαύλως; (Κλεινίας) πολύ που
[8, 832]	ἀποτελεσθεῖσαν ὀρθῶς τῷ λόγῳ. (Κλεινίας)	καλῶς.	(Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν οὐ τούτοις
[8, 832]	ἕκαστον, ἐμπόδιος γίγνεται τοῦ μὴ	καλῶς	ἀσκεῖν τὰ περὶ τὸν πόλεμον
[8, 833]	τὴν πάλην αὐτὴν τί τοῦ	καλῶς	παλαίοντος ἔργον καὶ μὴ καλῶς,
[8, 833]	καλῶς παλαίοντος ἔργον καὶ μὴ	καλῶς,	ταὐτὸν δὴ καὶ τοὺς περὶ
[8, 838]	δυνατὸν ἔσται ποτὲ παρασχεῖν- (Ἀθηναῖος)	καλῶς	ὑπέλαβες· αὐτὸ γὰρ τοῦτο ἦν
[8, 832]	τίνα λέγεις, ὦ ξένε; (Ἀθηναῖος)	καλῶς	ὑπέμνησας. (Κλεινίας) αὕτη μὲν δή,
[8, 837]	φίλε Μέγιλλε; (Μέγιλλος) πάντῃ τοι	καλῶς,	ὦ ξένε, περὶ αὐτῶν τούτων
[8, 842]	οὐδὲν ἀπεργάσεσθαι· καὶ γὰρ νῦν	ἐμμελῶς	ἔχειν κατεσκευασμένα. (τούτοις δ' ἐστὶν
[8, 842]	εἶναι, ἐν Κρήτῃ δὲ οὐδεὶς	ἄλλως	ἂν ὑπολάβοι δεῖν γίγνεσθαι- τὸ
[8, 838]	δύναμιν εἴληχεν, ὅταν μηδεὶς μηδαμῶς	ἄλλως	ἀναπνεῖν ἐπιχειρήσῃ ποτὲ παρὰ τὸν
[8, 838]	μήτε λάθρᾳ συγκαθεύδοντα ἤ πως	ἄλλως	ἀσπαζόμενον ἅπτεσθαι τούτων· ἀλλ' οὐδ'
[8, 829]	οὐκ ἔστιν αὐτὸ τελέως σχεῖν	ἄλλως	ἢ τελέως γενόμενον ἀγαθόν· ταὐτὸν
[8, 838]	οὐ τοῦτ' ἐστί, τὸ μηδένα	ἄλλως	λέγειν αὐτά, ἀλλ' εὐθὺς γενόμενον
[8, 832]	τὰ περὶ δρόμον καὶ τάχος	ὅλως	ἆρ' οὐ θετέον; (Κλεινίας) θετέον.
[8, 839]	ἔχων καὶ μὴ ἰδιωτικῶς, ἢ	φαύλως;	(Κλεινίας) πολύ που μᾶλλον μὴ
[8, 836]	τοῦτο ἐὰν συγχωρῶμεν καλὸν ἢ	μηδαμῶς	αἰσχρὸν νομοθετεῖσθαι τὰ νῦν, τί
[8, 838]	τινα δύναμιν εἴληχεν, ὅταν μηδεὶς	μηδαμῶς	ἄλλως ἀναπνεῖν ἐπιχειρήσῃ ποτὲ παρὰ
[8, 838]	(Ἀθηναῖος) τὸ ταῦτα εἶναι φάναι	μηδαμῶς	ὅσια, θεομισῆ δὲ (καὶ αἰσχρῶν
[8, 840]	ἔτι φόβος ὁ τοῦ μηδαμῇ	μηδαμῶς	ὅσιον αὐτὸ εἶναι δύναμιν ἡμῖν
[8, 844]	δ' ἐν τούτῳ τῷ βάθει	μηδαμῶς	ὕδατι προστυγχάνῃ, παρὰ τῶν γειτόνων
[8, 831]	χορεία καὶ ἀγωνία σχεδὸν οὐδαμῇ	οὐδαμῶς	ἐστιν, εἰ μὴ πάνυ τι
[8, 836]	λόγῳ, καὶ ταῖς ὑμετέραις πόλεσιν	οὐδαμῶς	συμφωνοῖ. πρὸς δὲ τούτοις, ὃ
[8, 831]	νόμους; (Κλεινίας) τάχ' ἄν. (Ἀθηναῖος)	οὐδαμῶς,	ὦ μακάριε Κλεινία· δύο δὲ
[8, 838]	ἀδελφαῖς μειχθέντας λαθραίως, ὀφθέντας δὲ	ἑτοίμως	θάνατον αὑτοῖς ἐπιτιθέντας δίκην τῆς
[8, 839]	ἔργῳ καὶ γενόμενον παρ' ὑμῖν,	ὅμως	ἔτι τό γε γυναικῶν οὐδὲ
[8, 846]	ἐμπείρως ἴσχοντες, μέχριπερ ἂν πάντα	ἱκανῶς	δόξῃ κεῖσθαι· τότε δὲ ἀκίνητα
[8, 830]	εὐλάβειαι διεμελετῶντο εἰς τὸ δυνατὸν	ἱκανῶς,	εἴ τέ τις ἡμῖν συγγυμναστῶν
[8, 831]	μήτε τὰ πρὸς τὸν πόλεμον	ἱκανῶς	ἐῶσα ἀσκεῖν τὰς πόλεις, ἀλλ'
[8, 829]	ὁπόσοι ποίησιν μὲν καὶ μοῦσαν	ἱκανῶς	κεκτημένοι ἐν αὑτοῖς εἰσιν, καλὸν
[8, 828]	διάνοιαν χρὴ σχεῖν τοὺς διαιρήσοντας	ἱκανῶς	ταῦτα τοιάνδε, ὡς ἔσθ' ἡμῖν
[8, 839]	φαμὲν γὰρ δὴ καθιερωθὲν τοῦτο	ἱκανῶς	τὸ νόμιμον πᾶσαν ψυχὴν δουλώσεσθαι
[8, 843]	καθάπερ εἴρηται καὶ πολλοῖς νομοθέταις	ἱκανῶς,	ὧν τοῖς νόμοις χρὴ προσχρῆσθαι
[8, 844]	δ' ἐξ ἄλλων μὴ πείσας,	ἑπομένως	τῷ νόμῳ, τῷ μὴ κινεῖν
[8, 845]	μὴ κινεῖν ὅτι μὴ κατέθετο,	~(ἐκείνως	ἀεὶ ζημιούσθω· ἐὰν δὲ δὴ
[8, 829]	τῶν τοιούτων μὴ ἅπας, ἀλλὰ	γεγονὼς	πρῶτον μὲν μὴ ἔλαττον πεντήκοντα
[8, 845]	δὲ ληφθεὶς ἐντὸς τριάκοντα ἐτῶν	γεγονὼς	τυπτέσθω καὶ ἀμυνέσθω ἄνευ τραυμάτων,
[8, 829]	ἄνθρωπον, ζῆν εὖ· τοῖς δὲ	εὐδαιμόνως	ζῶσιν ὑπάρχειν ἀνάγκη πρῶτον τὸ
[8, 840]	νίκης ἐγκρατεῖς ὄντας ἂν ζῆν	εὐδαιμόνως,	ἡττωμένους δὲ τοὐναντίον ἅπαν. πρὸς
[8, 835]	νέους τε καὶ νέας ὁμιλοῦντας	φιλοφρόνως	ἀλλήλοις· εἰσῆλθεν δή με, οἷον
[8, 840]	φημὶ τὸ μὲν ἡμέτερον νόμιμον	ἀτεχνῶς	δεῖν περὶ αὐτῶν τούτων πορεύεσθαι
[8, 837]	ἀπορίαν καὶ σκότον ἀπεργάζεται. (Κλεινίας)	πῶς;	(Ἀθηναῖος) φίλον μέν που καλοῦμεν
[8, 838]	φανερῶς μήτε λάθρᾳ συγκαθεύδοντα ἤ	πως	ἄλλως ἀσπαζόμενον ἅπτεσθαι τούτων· ἀλλ'
[8, 833]	τὴν μεγίστην ἔχει χρείαν. (Κλεινίας)	πῶς	γὰρ ἄν; (Ἀθηναῖος) σταδιοδρόμον δὴ
[8, 839]	ἐχόμενον πιθανότητος εἰπεῖν τινος; (Κλεινίας)	πῶς	γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος) πότερον οὖν
[8, 848]	καὶ ἐκτρέφειν τὴν γῆν. (Κλεινίας)	πῶς	γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος) τῷ μὲν
[8, 838]	ὡς οἷόν τε χαλεπωτάτην. (Μέγιλλος)	πῶς	δὴ λέγεις; (Ἀθηναῖος) ἴσμεν που
[8, 832]	ὄντας, δυστυχοῦντάς γε μήν. (Κλεινίας)	πῶς	λέγεις; (Ἀθηναῖος) πῶς μὲν οὖν
[8, 848]	δ' οὐκ ἴσα νέμομεν. (Κλεινίας)	πῶς	λέγεις; (Ἀθηναῖος) χείρω που καὶ
[8, 837]	δυνατὸν εἴη, κωλύοιμεν ἄν; ἢ	πῶς	λέγομεν, ὦ φίλε Μέγιλλε; (Μέγιλλος)
[8, 832]	μήν. (Κλεινίας) πῶς λέγεις; (Ἀθηναῖος)	πῶς	μὲν οὖν αὐτοὺς οὐ λέγοιμ'
[8, 835]	θεοῦ μὲν μάλιστα ἔργον, εἴ	πως	οἷόν τε ἦν ἐπιτάξεις αὐτὰς
[8, 848]	μερῶν μηδὲν ἐπάναγκες ἔστω (πωλεῖν.	πῶς	οὖν δὴ ταῦτα ὀρθότατα νέμοιτ'
[8, 836]	ἐν τῷ νῷ νόμον ἀληθῆ.	πῶς	οὖν φαμεν ἀληθὲς τοῦτο εἶναι;
[8, 836]	ἀνθρώποις ἰδίᾳ καὶ ὅλαις πόλεσιν,	πῶς	τις τοῦτο διευλαβοῖτ' ἄν, καὶ
[8, 842]	βίος δὴ ἄλλαις μὲν πόλεσιν	παντοδαπῶς	ἂν καὶ πολλαχόθεν εἴη, μάλιστα
[8, 830]	ἀντὶ ἱμάντων σφαίρας ἂν περιεδούμεθα,	ὅπως	αἱ πληγαί τε καὶ αἱ
[8, 829]	παιδιὰς μηχανᾶσθαι καλὰς ἅμα θυσίαις,	ὅπως	ἂν γίγνωνται μάχαι τινὲς ἑορταστικαί,
[8, 844]	μὲν ἐκ τῶν οἰκείων λαμβάνῃ,	ὅπως	ἂν ἐθέλῃ καὶ ὁπόταν βούληται
[8, 828]	ἑξήκοντα καὶ τριακοσίων μηδὲν ἀπολείπουσαι,	ὅπως	ἂν μία γέ τις ἀρχὴ
[8, 838]	νόμον. (Μέγιλλος) πάνυ μὲν οὖν·	ὅπως	δὲ αὖ τὸ τοιοῦτον ἐθέλοντας
[8, 835]	πέμπτων ἐτῶν, ~εἴθ' ὅπῃ καὶ	(ὅπως	ἔννοιαν διδόντων τῶν θεῶν τάξεως
[8, 830]	τῶν ἀληθῶν, χρωμένους ὑποκινδύνοις βέλεσιν,	ὅπως	μὴ παντάπασιν ἄφοβος ἡ πρὸς
[8, 837]	δὲ μειχθεὶς ἐξ ἀμφοῖν τρίτος	ἔρως	οὗτός ἐσθ' ὃν νῦν διεληλύθαμεν
[8, 838]	οἷόν τε ἱκανώτατα φυλάττει μήτε	φανερῶς	μήτε λάθρᾳ συγκαθεύδοντα ἤ πως
[8, 841]	τοῦτο αἰσχρὸν αὖ καὶ καλὸν	δευτέρως	ἂν ἡμῖν ἐν νόμῳ γενόμενον
[8, 846]	καὶ τῆς ἀναγκαίας αὐτῶν χρείας	ἐμπείρως	ἴσχοντες, μέχριπερ ἂν πάντα ἱκανῶς
[8, 841]	ἐν ἐπιθυμίᾳ. ταῦτα δὴ καθάπερ	ἴσως	ἐν μύθῳ τὰ νῦν λεγόμεν'
[8, 828]	καὶ πόσαι τὸν ἀριθμόν, σχεδὸν	ἴσως	ἡμέτερον ἂν νομοθετεῖν ἔνιά γ'
[8, 831]	ὅσιόν τε καὶ ἀνόσιον καὶ	πάντως	αἰσχράν, μηδὲν δυσχεραίνοντα, ἐὰν μόνον
[8, 841]	αἰσχρόν, ἀλλ' οὐ τὸ μὴ	πάντως	δρᾶν. οὕτω τοῦτο αἰσχρὸν αὖ
[8, 843]	πικρὰν γειτονίαν ἀπεργάζονται. διὸ χρὴ	πάντως	εὐλαβεῖσθαι γείτονα γείτονι μηδὲν ποιεῖν
[8, 832]	πάντων πολεμικώτατον ἡ σώματος ὀξύτης	πάντως,	ἡ μὲν ἀπὸ τῶν ποδῶν,
[8, 834]	ὅσα καθ' ἡμέραν διδασκάλων ἐκπονούμεθα,	πάντως	ἤδη πέρας ἔχει. καὶ δὴ
[8, 836]	τοῦ τοιούτου κινδύνου διαφυγὴν εὑρήσει;	πάντως	οὐ ῥᾴδιον, ὦ Κλεινία. καὶ
[8, 831]	πιεῖν ὡσαύτως καὶ ἀφροδισίων πᾶσαν	πάντως	παρασχεῖν πλησμονήν. (Κλεινίας) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος)
[8, 848]	δὲ τρίτον δημιουργοῖς τε καὶ	πάντως	τοῖς ξένοις, οἵ τέ τινες
[8, 837]	ὑπὸ σφῷν ἴτω, καὶ διεξέλθωμεν	πάντως	τοὺς νόμους. (Μέγιλλος) ὀρθότατα λέγεις.
[8, 831]	τε καὶ ναυκλήρους καὶ διακόνους	πάντως	τοὺς φύσει κοσμίους τῶν ἀνθρώπων
[8, 832]	διαφερόντως αἴτια, τούτων δ' οὖν	ὄντως	διαφέρει. τὸ δὲ τῆς νῦν
[8, 830]	αὐτοὶ πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς σκιαμαχεῖν	ὄντως;	ἢ τί ποτε ἄλλο τὴν
[8, 841]	ὀρθῶς ἂν δόξαιμεν νομοθετεῖν, ὡς	ὄντως	ὄντα ξενικόν. οὗτος δὴ νόμος,
[8, 840]	περὶ τούτων τῶν ἀθλητῶν ὡς	ὄντως	ποτὲ γενόμενα. (Ἀθηναῖος) τί οὖν;
[8, 830]	καὶ πᾶσαν μιμουμένους τὴν πολεμικήν,	ὄντως	σφαιρομαχεῖν τε καὶ βολαῖς ὡς
[8, 837]	ἢ ἐρῶν, τῇ ψυχῇ δὲ	ὄντως	τῆς ψυχῆς ἐπιτεθυμηκώς, ὕβριν ἥγηται
[8, 836]	(γὰρ μὴ πλουτεῖν τε ἐξεῖναι	ὑπερβαλλόντως	ἀγαθὸν πρὸς τὸ σωφρονεῖν οὐ
[8, 835]	μεταδιώκοντας νομοθετεῖν, καὶ τοὺς ἀγῶνας	πρεπόντως	ἑκάστοις θύμασιν ἐν χρόνοις προσήκουσι
[8, 832]	τὰ δύο πάντων μὲν σμικροῦ	διαφερόντως	αἴτια, τούτων δ' οὖν ὄντως
[8, 835]	κινδυνεύει δεῖσθαί τινος, ὃς παρρησίαν	διαφερόντως	τιμῶν ἐρεῖ τὰ δοκοῦντα ἄριστ'
[8, 838]	βουλομένῳ τινὰ ἐπιθυμίαν δουλώσασθαι τῶν	διαφερόντως	τοὺς ἀνθρώπους δουλουμένων, ῥᾴδιον γνῶναί
[8, 845]	μὲν τὸ περὶ τὰς κηπείας	διαφερόντως	τρόφιμον, εὐδιάφθαρτον δέ· οὔτε γὰρ
[8, 832]	ἐκ τούτων τῶν νόμων, ὥστ'	εἰκότως	ἅμα καὶ κατὰ λόγον ἡ
[8, 835]	οὐ γάρ πω μανθάνομεν. (Ἀθηναῖος)	εἰκότως	γε· ἀλλὰ δὴ πειράσομαι ἐγὼ
[8, 847]	πολλῶν οἰκετῶν ἐπιμελούμενος ἑαυτῷ δημιουργούντων,	~εἰκότως	μᾶλλον ἐπιμελεῖται δι' (ἐκείνων διὰ
[8, 834]	καὶ μουσικῆς τὰ μὲν πλεῖστα	ὡσαύτως	διαπεπέρανται, τὰ δὲ ῥαψῳδῶν καὶ
[8, 834]	ἢ δράσας, καὶ τὸν ἡττώμενον	ὡσαύτως	ἥτις διακρίνει τάξις. ταὐτὰ δὲ
[8, 831]	τοῦ (φαγεῖν παντοδαπὰ καὶ πιεῖν	ὡσαύτως	καὶ ἀφροδισίων πᾶσαν πάντως παρασχεῖν
[8, 843]	μελιττῶν ἡδονῇ συνεπόμενος (καὶ κατακρούων	οὕτως	οἰκειῶται, τινέτω τὴν βλάβην. καὶ
[8, 831]	καὶ δὴ καί τινος ἀποθανόντος	οὕτως,	ὡς ἀκουσίου τοῦ φόνου γενομένου,