Paragraphes |
[15] |
οὐδὲν
ἐδυσχέραινες
ἡμᾶς
συμπλέοντας,
νῦν
|
δὲ |
ἀγανακτεῖς,
εἰ
συνεμβησόμεθά
σοι,
καὶ |
[19] |
ἐπὶ
δελφῖνος
ὁμοίως
προσκομισθῆναι,
τὸν
|
δὲ |
Ἀδειμάντου
οἰκέτην
τὸν
νεώνητον
ἀπορήσειν |
[28] |
εἰς
πέντε
μυριάδας
ὁπλιτικόν,
ἱππεῖς
|
δὲ |
ἀμφὶ
τοὺς
πεντακισχιλίους.
~ἐγὼ
δὲ |
[5] |
καμπύλη
χρυσοῦν
χηνίσκον
ἐπικειμένη,
καταντικρὺ
|
δὲ |
ἀνάλογον
ἡ
πρῷρα
ὑπερβέβηκεν
ἐς |
[5] |
ἡλίκος
μὲν
ὁ
ἱστός,
ὅσην
|
δὲ |
ἀνέχει
τὴν
κεραίαν,
οἵῳ
δὲ |
[9] |
ἤδη
τῷ
κρημνῷ
προσφερομένην.
τοὐντεῦθεν
|
δὲ
|
ἅπαξ
τῆς
ὀρθῆς
ἐκπεσόντας
διὰ |
[7] |
ἀνὴρ
καὶ
προσομιλῆσαι
δεξιός.
ἔφη
|
δὲ |
ἀπὸ
τῆς
Φάρου
ἀπάραντας
οὐ |
[22] |
ὥραν
ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον.
οἱ
|
δὲ |
ἀποπνιγήσονται
οἱ
πλούσιοι
ὁρῶντες
ὀχήματα, |
[42] |
ἀνιαρὸν
ἐν
αὐτοῖς
ἦν.
~ἐγὼ
|
δὲ |
βούλομαι
τὸν
Ἑρμῆν
ἐντυχόντα
μοι
|
[40] |
ἐκπρόθεσμα
καὶ
ἀνεπαίσθητα
φιλοτιμήματα.
εἰκόνες
|
δὲ |
ἐκεῖναι
καὶ
νεῴ,
οὓς
ἀνιστᾶσιν |
[20] |
δὲ
κοῖλος
ἡμῖν
ἐμφαγεῖν,
τὰ
|
δὲ |
ἐκπώματα
οὐ
κοῦφα
ὡς
τὰ |
[46] |
ἀριστῶν
μὲν
ἐν
Συρίᾳ,
δειπνῶν
|
δὲ |
ἐν
Ἰταλίᾳ
καὶ
τοῖς
ἐμοὶ |
[14] |
οὖν
εὐπλόει,
ὦ
βέλτιστε,
ἡμεῖς
|
δὲ |
ἐν
Πειραιεῖ
καθεδούμεθα
τοὺς
ἐξ |
[39] |
οἶμαί
σοι
ἡ
ἀρχή—
Τιμόλαον
|
δὲ |
ἐν
τῷ
μέρει
εὔχεσθαι
ὅπερ
|
[23] |
οἶνος
δὲ
ἐξ
Ἰταλίας,
ἔλαιον
|
δὲ |
ἐξ
Ἰβηρίας
καὶ
τοῦτο,
μέλι |
[23] |
τάριχος
μὲν
ἐξ
Ἰβηρίας,
οἶνος
|
δὲ |
ἐξ
Ἰταλίας,
ἔλαιον
δὲ
ἐξ |
[33] |
οὐκ
ἂν
ἡδέως
ὑπομείναιμι.
σὺ
|
δὲ |
ἔοικας
ἐπὶ
Ἀρμενίους
καὶ
Παρθυαίους |
[36] |
μὲν
σύνθημα
ἔστω
Ἐνυάλιος.
ὑμεῖς
|
δὲ |
ἐπειδὰν
σημάνῃ
ὁ
σαλπιγκτής,
ἀλαλάξαντες |
[18] |
ἔξεστιν,
ἐπιμετρήσω
τῇ
εὐχῇ.
ὁ
|
δὲ |
Ἑρμῆς
ὁ
κερδῷος
ἐπινευσάτω
ἅπασιν. |
[31] |
μὲν
ἄρχε
τῆς
ἵππου,
Λυκῖνος
|
δὲ |
ἐχέτω
τὸ
δεξιόν.
οὑτοσὶ
δὲ |
[15] |
ἢ
ἶβιν
ἐκ
Μέμφιδος,
εἰ
|
δὲ |
ἡ
ναῦς
ἐδύνατο,
καὶ
τῶν
|
[5] |
οἵῳ
δὲ
προτόνῳ
συνέχεται,
ὡς
|
δὲ |
ἡ
πρύμνα
μὲν
ἐπανέστηκεν
ἠρέμα
|
[13] |
καὶ
ζεύγη
καὶ
ἵππους.
νυνὶ
|
δὲ |
ἤδη
καὶ
ἔπλεον
ὑφ´
ἁπάντων |
[32] |
Περσῶν,
ἐπειδὰν
αὐτοὶ
συμπαρῶσι.
~προΐωμεν
|
δὲ |
ἤδη
τὴν
ἐπὶ
Κορίνθου
διὰ |
[23] |
ἐξ
Ἰβηρίας
καὶ
τοῦτο,
μέλι
|
δὲ |
ἡμέτερον
τὸ
ἄπυρον,
καὶ
ὄψα |
[28] |
ὁ
Σάμιππος
εὔχου.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Ἐγὼ
|
δὲ— |
ἠπειρώτης
γάρ
εἰμι,
Ἀρκὰς
ἐκ
|
[36] |
ὁ
βασιλεὺς
ἐν
αὐτοῖς.
ἡ
|
δὲ |
ἵππος
ἅπασα
τῶν
βαρβάρων
ἐπὶ |
[33] |
ἐμοῦ
ἑκάστῳ
ἔθνει
ἐπεισαχθέντες,
οἱ
|
δὲ |
καὶ
ἀπίασι
τὴν
Φοινίκην
ἡμῖν |
[44] |
τῆς
γῆς
ἡμίτομον
ἔχοντες.
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
ἀστέρων
φύσιν
καὶ
σελήνης |
[2] |
τῆς
φωνῆς
τόνῳ,
ἡ
κόμη
|
δὲ |
καὶ
ἐς
τοὐπίσω
ὁ
πλόκαμος |
[39] |
ἐκπώματα
προπίνων
τοῖς
συμπόταις,
σὺ
|
δὲ |
καὶ
ἐτιτρώσκου
μονομαχῶν
καὶ
ἐδεδίεις |
[26] |
ἀπολαῦσαι
τοῦ
πλούτου
ἀποθανόντας,
ἐνίους
|
δὲ |
καὶ
ζῶντας
ἀποστερηθέντας
ὧν
εἶχον |
[38] |
ἐπωνύμους
ἐπ´
ἐμαυτοῦ
οἰκιῶ,
ὅσας
|
δὲ |
καὶ
καθαιρήσω
ἑλὼν
κατὰ
κράτος, |
[22] |
καὶ
κάτω
περιπατήσουσιν,
ἐν
αὐτοῖς
|
δὲ |
καὶ
Κλεαίνετος
καὶ
Δημόκριτος
οἱ |
[17] |
τὸν
ἕτερον
πόδα
ἔχει.
χρὴ
|
δὲ |
καὶ
Λυκίνῳ
δοκεῖν.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ἀλλὰ |
[40] |
καὶ
φροντίζων
καὶ
κάμνων,
οἷα
|
δὲ |
καὶ
μετὰ
τὴν
ἀπαλλαγὴν
ἔσται; |
[40] |
ὑπορρεῖ
καὶ
ἄπεισιν
ἀμελούμενα.
ἢν
|
δὲ |
καὶ
ὅτι
μάλιστα
ἐπὶ
πλεῖστον |
[42] |
ἐμὲ
ῥᾳδίως
μόνον
ἀνατίθεσθαι,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
πέτεσθαι
πολὺ
ἀπὸ
τῆς |
[1] |
Αἰγύπτου
ἐς
Ἰταλίαν
σιταγωγῶν;
οἶμαι
|
δὲ
|
καὶ
σφώ,
σέ
τε
καὶ |
[21] |
μοι
ἀνάλυε
τὴν
εὐχήν.
ἐγὼ
|
δὲ
|
καὶ
τὰς
τραπέζας
ὅλας
χρυσᾶς |
[6] |
στρατοπέδῳ
ἄν
τις
εἰκάσειεν.
ἐλέγετο
|
δὲ |
καὶ
τοσοῦτον
ἄγειν
σῖτον,
ὡς |
[44] |
Ἰνδοῖς
ἀθέατον
τοῖς
ἄλλοις,
ἐγὼ
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
ἑώρων
ἄν,
καὶ |
[46] |
ἅπαντας
ἀπορρυέντας
τῶν
δακτύλων.
ἐμοὶ
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
ἱκανὸν
ἀντὶ
πάντων
|
[44] |
ἅπαντας
ἄνευ
ἐκείνων
μόνων.
οἷον
|
δὲ
|
κἀκεῖνο
ἦν,
τοὺς
πολεμοῦντας
ἐπισκοπεῖν |
[36] |
καθ´
αὑτοὺς
Μήδους
ὄντας,
τὸ
|
δὲ |
κατ´
ἐμὲ
ἰσόπαλον
ἔτι,
Πέρσαι |
[31] |
ἐπὶ
τοῦ
εὐωνύμου
τετάξεται.
ἐγὼ
|
δὲ |
κατὰ
μέσον,
ὡς
νόμος
βασιλεῦσι
|
[46] |
πολὺς
πλοῦτος
οἴχηται
ἀποπτάμενος,
αὐτοὶ
|
δὲ |
καταβάντες
ἀπὸ
τῶν
θησαυρῶν
τε
|
[20] |
ὀλίγῳ
Ἀδειμάντου
ἔσται.
ὁ
χρυσὸς
|
δὲ |
κοῖλος
ἡμῖν
ἐμφαγεῖν,
τὰ
δὲ |
[38] |
τι
ἐς
τὴν
ἀρχήν.
ἁπάντων
|
δὲ |
μάλιστα
Κυδίαν
τὸν
πλούσιον
μετελεύσομαι, |
[43] |
ἀμφότερα
εἷς
δακτύλιος
δυνάσθω.
~τὸ
|
δὲ |
μέγιστον
ἄλλος
τις
ἔστω
ἐπὶ |
[16] |
τῇ
φύσει
ἀπίθανα
ἔσται.
τὸ
|
δὲ |
μέγιστον,
ἐπίδειξις
ἔσται
τὸ
πρᾶγμα |
[24] |
τῷ
μὲν
ἀστῷ
ἑκατόν,
τῷ
|
δὲ
|
μετοίκῳ
ἥμισυ
τούτων,
δημοσίᾳ
δὲ |
[4] |
μηκέθ´
ἡμᾶς
εὑρεῖν
ἐδύνατο.
εἰ
|
δὲ |
μή,
ἀλλ´
οἶδε
τὴν
ὁδὸν |
[21] |
καὶ
τὰς
κλίνας
χρυσᾶς,
εἰ
|
δὲ |
μὴ
σιωπήσῃ,
καὶ
τοὺς
διακόνους |
[35] |
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Εὖ
γε
ὑπέμνησας.
ἐγὼ
|
δὲ |
νήφειν
ᾤμην
καὶ
ὕπαρ
ἀποφανεῖσθαι |
[33] |
τὸν
κατάλογον
δειλὸς
ὤν.
ὁ
|
δὲ |
νόμος
ἀποτετμῆσθαι
τὴν
κεφαλήν,
εἴ |
[24] |
ἀποφερέτω
καὶ
τὸ
ἔκπωμα.
~οἱ
|
δὲ |
νῦν
πλούσιοι
πρὸς
ἐμὲ
Ἶροι |
[1] |
οἶμαι,
Σάμιππε,
προῄεις,
μετὰ
σὲ
|
δὲ |
ὁ
Ἀδείμαντος
ἦν,
εἶτ´
ἐγὼ |
[40] |
οὐκ
αἰδούμενος
τὸ
διάδημα;
σὺ
|
δὲ |
ὁ
οὕτως
ὑψηλὸς
καταπεσὼν
ἀνάσπαστος |
[18] |
κἀκεῖνος
οὖν
ἔστω
ἐμός.
ὁπόσος
|
δὲ |
ὁ
πυρὸς
ἔνδον
ἐστίν,
οὗτος |
[13] |
ἐπιπλέων
ἐνίοτε
μὲν
αὐτός,
ἐνίοτε
|
δὲ |
οἰκέτας
ἐκπέμπων.
εἶτα
ἐκ
τῶν |
[17] |
οὑτοσὶ
Σάμιππος,
εἶτα
Τιμόλαος,
ἐγὼ
|
δὲ |
ὀλίγον
ὅσον
ἡμιστάδιον
τὸ
πρὸ |
[44] |
κατὰ
τῶν
κρημνῶν.
τοῖς
παιδικοῖς
|
δὲ
|
ὁμιλεῖν
ἀκωλύτως
ἂν
ἐξῆν
εἰσιόντα |
[13] |
οἶδ´
ὅπου
ὑμεῖς
ἀπέστητε.
~Ἰδὼν
|
δὲ |
ὅμως
τὰ
πάντα
ἠρόμην
τινὰ |
[10] |
ἐν
χρῷ
ἡ
κουρά.
ἐπιτείνωμεν
|
δὲ |
ὅμως
τὸν
περίπατον,
ὡς
καταλάβωμεν
|
[7] |
σοφὸς
ὑπὲρ
τὸν
Πρωτέα.
~ἠκούσατε
|
δὲ |
ὅπως
δεῦρο
κατήγαγε
τὸ
πλοῖον, |
[24] |
δὲ
μετοίκῳ
ἥμισυ
τούτων,
δημοσίᾳ
|
δὲ |
ὅσα
ἐς
κάλλος
θέατρα
καὶ |
[39] |
καὶ
μῖσος
καὶ
κολακεία,
φίλος
|
δὲ |
οὐδεὶς
ἀληθής,
ἀλλὰ
πρὸς
τὸ |
[15] |
μήτε
πριαμένῳ
μήτε
ναυπηγησαμένῳ,
ἡμεῖς
|
δὲ
|
οὐκ
αἰτήσομεν
παρὰ
τῶν
θεῶν |
[1] |
αὐτὸς
ὤν,
τὸ
ἀπὸ
τούτου
|
δὲ |
οὐκέτι
αὐτὸν
εἶδον
οὔτε
ἔνδον |
[25] |
τὸν
οἰκονόμον
ἐκέλευσα
ἄν,
Τιμολάῳ
|
δὲ |
πέντε
χοίνικας,
Λυκίνῳ
δὲ
χοίνικα, |
[34] |
ἔχομεν
τὴν
πόλιν.
ὁ
βασιλεὺς
|
δὲ |
περὶ
Κτησιφῶντα
διατρίβων
ἤκουσε
τὴν |
[2] |
καὶ
παραδακρῦσαι
οὐκ
ἀγεννές.
οὗτος
|
δὲ |
πρὸς
τῷ
μελάγχρους
εἶναι
καὶ |
[5] |
δὲ
ἀνέχει
τὴν
κεραίαν,
οἵῳ
|
δὲ |
προτόνῳ
συνέχεται,
ὡς
δὲ
ἡ |
[23] |
καὶ
ἀλεκτρυὼν
ὁ
Νομαδικός·
οἱ
|
δὲ |
σκευάζοντες
ἕκαστα
σοφισταί
τινες
περὶ |
[44] |
ἑώρων
ἄν,
καὶ
τὰς
πηγὰς
|
δὲ |
τὰς
Νείλου
μόνος
ἂν
ἠπιστάμην |
[24] |
ἀργύρῳ
τοσούτῳ
χρωμένους.
τῇ
πόλει
|
δὲ |
ταῦτα
ἐξαίρετα
παρ´
ἐμοῦ
ὑπῆρξεν |
[35] |
πλησίον
τοῦ
κινδύνου
γενόμενος;
σοὶ
|
δὲ |
τί
δοκεῖ,
ὦ
Τιμόλαε;
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) |
[35] |
αὐτοῖς.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Εὖ
λέγεις.
σὺ
|
δὲ |
τί,
ὦ
Λυκῖνε,
δοκιμάζεις;
(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[31] |
δὲ
ἐχέτω
τὸ
δεξιόν.
οὑτοσὶ
|
δὲ |
Τιμόλαος
ἐπὶ
τοῦ
εὐωνύμου
τετάξεται. |
[31] |
Σάμιππε,
ἡγήσομαι
τῶν
ἱππέων,
Λυκῖνος
|
δὲ |
τὸ
δεξιὸν
κέρας
ἐχέτω.
δίκαιος |
[34] |
ἐμὲ
ὁ
Τιμόλαος·
ἐπὶ
πᾶσι
|
δὲ |
τὸ
ἱππικὸν
ἄγε
σύ,
ὦ
|
[35] |
ἀπιέναι
τὴν
ἐπὶ
Κτησιφῶντος,
ἡμᾶς
|
δὲ |
τὸ
ἱππικὸν
αὐτοῦ
μένειν
τὴν |
[19] |
μὲν
ὑμέτερα
μέτρια,
τὸ
μειράκιον
|
δὲ |
τὸ
ὡραῖον
ἀποπνιγήσεται
ἄθλιον
νεῖν |
[27] |
μὲν
οὐδὲ
βαδίζειν
δυναμένους,
ἐνίους
|
δὲ |
τυφλοὺς
ἢ
τῶν
ἐντοσθιδίων
τι |
[2] |
Ἑλληνιστὶ
μέν,
ἐς
τὸ
πάτριον
|
δὲ |
τῷ
ψόφῳ
καὶ
τῷ
τῆς |
[30] |
οὖσαν
καὶ
τὸ
διάδημα.
σὺ
|
δὲ |
τῶν
ἐρρωμένων
τούτων
τινὰ
ποίησον |
[25] |
ἐκ
τοῦ
Κεραμεικοῦ.
~τοῖς
φίλοις
|
δὲ |
ὑμῖν,
Σαμίππῳ
μὲν
εἴκοσι
μεδίμνους |
[5] |
ὁ
ναυπηγός
τὸ
μῆκος,
εὖρος
|
δὲ |
ὑπὲρ
τὸ
τέταρτον
μάλιστα
τούτου, |
[45] |
πεφορτισμένος
κατὰ
δάκτυλον
ἕνα;
μᾶλλον
|
δὲ |
ὑπερπαίει
ὁ
ἀριθμός,
καὶ
δεήσει |
[7] |
ἀπενεχθῆναι
πλαγίους
ἄχρι
Σιδῶνος,
ἐκεῖθεν
|
δὲ
|
χειμῶνι
μεγάλῳ
περιπεσόντας
δεκάτῃ
ἐπὶ |
[29] |
δὲ
ἀμφὶ
τοὺς
πεντακισχιλίους.
~ἐγὼ
|
δὲ |
χειροτονητὸς
ὑφ´
ἁπάντων
προκριθεὶς
ἄρχων, |
[25] |
Τιμολάῳ
δὲ
πέντε
χοίνικας,
Λυκίνῳ
|
δὲ |
χοίνικα,
ἀπομεμαγμένην
καὶ
ταύτην,
ὅτι |
[42] |
ἄτρωτον
εἶναι
καὶ
ἀπαθῆ,
ἕτερον
|
δὲ
|
ὡς
μὴ
ὁρᾶσθαι
τὸν
περιθέμενον, |