| Chapitre |
|---|
| [77] |
πεπραγμένον
φέρειν
ἀπομνημόνευμα,
ὥσπερ
οὖν
|
κἀγὼ |
πολλάκις
οἶδα
καλλωπισάμενος·
ἐπεὶ
καὶ |
| [11] |
σιδήρου
καὶ
τῶν
ἄλλων
οὐδὲν
|
καθ' |
ἑαυτὸ
χρησιμώτατον
ἴσμεν
ἢ
βλαβερώτατον, |
| [73] |
καὶ
θεωρίας,
ὥστε
γενέσθαι
τῶν
|
καθ' |
ἑαυτὸν
ἁπάντων
εὐδοκιμώτατος.
Ὁ
δέ, |
| [62] |
ἢ
σαρκὶ
ἐνομοθέτησεν,
οὐ
τῷ
|
καθ' |
ἑαυτὸν
ὑποδείγματι
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
| [11] |
οἳ
βούλοιντ'
ἂν
ἅπαντας
εἶναι
|
καθ' |
ἑαυτούς,
ἵν'
ἐν
τῷ
κοινῷ |
| [72] |
τοῦ
ἐνιαυτοῦ,
πολλάκις
δὲ
καὶ
|
καθ' |
ἑκάστην,
ὡς
εἰπεῖν,
εἰσιὼν
τὴν |
| [76] |
εἰπεῖν
ἔχω,
ἵνα
μὴ
τοῖς
|
καθ' |
ἕκαστον
ἐπεξίω
περὶ
τούτων·
ἐκεῖνος |
| [42] |
ἢ
ἐκείνως
ἔχοντος,
καὶ
τὸν
|
καθ' |
ἕκαστον
ὁμοίως
ἔχειν
πᾶσαν
εἶναι |
| [43] |
ὀνειδίζων,
προπολεμῶν
ἐθνῶν,
πόλεων,
τῶν
|
καθ' |
ἕκαστον,
πᾶν
εἶδος
ἐπινοῶν
σωτηρίας, |
| [69] |
ἐξ
ἀμφοτέρων
ἰσχυρὸν
εἶναι
τὸ
|
καθ' |
ἡμᾶς
εὐαγγέλιον.
Καὶ
ταῦτα
διῆλθον, |
| [11] |
τὴν
ἀσθένειαν
ἐκείνων
ἰσχὺν
τοῦ
|
καθ' |
ἡμᾶς
λόγου
πεποιημένοι.
Οὔκουν
ἀτιμαστέον |
| [28] |
βίον
καθιερώσαντες·
λέγω
δὲ
τοὺς
|
καθ' |
ἡμᾶς
Ναζιραίους
καὶ
περὶ
τὰ |
| [46] |
τοῦ
ὀρθοῦ
λόγου
καὶ
τοῦ
|
καθ' |
ἡμᾶς·
οἱ
δὲ
εἰσαγόμενοι,
ὅσοι |
| [69] |
καὶ
οἱ
μὲν
ἐκ
τῶν
|
καθ' |
ἡμᾶς,
οἱ
δὲ
ἐκ
τῶν |
| [23] |
ἠξίωσαν
Ἕλληνες,
ἐν
φαντασίᾳ
τοῦ
|
καθ' |
ἡμᾶς
Παραδείσου
γενόμενοι,
ἐκ
τῶν |
| [13] |
αὐτῶν
δρεπομένῳ
ὅσον
εἰς
τὴν
|
καθ' |
ἡμᾶς
φιλοσοφίαν
συνεργοὺς
ἔχειν,
ἐπειδὴ |
| [28] |
οἶδ'
εἴ
τις
ἄλλος
τῶν
|
καθ' |
ἡμᾶς
φιλοσόφων,
καὶ
ἱκανὸς
θάρσος |
| [46] |
νεανιεύματα,
λαμπρότερα
δὲ
τὰ
τελευταῖα
|
καθ' |
ἡμῶν
ἀγωνίσματα.
Τίνα
δὴ
λέγω |
| [32] |
προσκόμματα,
καὶ
οἷς
ἐκεῖνοι
θαρροῦντες
|
καθ' |
ἡμῶν
ἐστρατεύσαντο·
τὸ
μὲν
προσλαμβάνει, |
| [48] |
πολλῷ
μὲν
τῷ
οἰκείῳ
θράσει
|
καθ' |
ἡμῶν
μάλιστα
χρώμενον,
ἐπειδὴ
καὶ |
| [45] |
δὲ
τοιούτου
μὲν
οὐδενὸς
ἐδεῖτο
|
καθ' |
ἡμῶν
στρατεύων·
ὃ
δὲ
ἦν |
| [30] |
τετριγὸς
ὀλέθριον,
πᾶσαν
ἐκτρίψαν
ἐκκλησίαν,
|
καθ' |
ἧς
ἐρράγη
καὶ
ὅσην
ἐπέλαβε· |
| [70] |
σπέρματα
ξύλῳ
μικρῷ
πιστευθέντα
καὶ
|
καθ' |
ὑδάτων
σωζόμενα·
ὁ
δὲ
κατακλυσμὸν |
| [13] |
τῶν
πόλεων
ὧν
ὑπέρκειται
καὶ
|
καθ' |
ὧν
ἔχει
τὴν
δυναστείαν·
ἣν |
| [30] |
τριῶν
κάτω
θῶμεν,
τὸ
πᾶν
|
καθαιρεῖν |
νομίζομεν·
τρία
μὲν
ταῖς
ἰδιότησιν, |
| [67] |
Ὅταν
ἠθικοῖς
λόγοις
καὶ
πρακτικοῖς,
|
καθαίρομαι |
ψυχὴν
καὶ
σῶμα,
καὶ
ναὸς |
| [63] |
λόγῳ
μέν,
ἔργῳ
δὲ
λέπραν
|
καθαίροντος. |
~Πρὸς
ταῦτα,
τί
φήσουσιν
ἡμῖν |
| [31] |
ἢ
βαρβαρικὴν
καταδρομὴν
τοῦτο
ὑποληπτέον,
|
καθαιροῦσαν |
οὐ
τείχη
καὶ
πόλεις
καὶ |
| [75] |
τὴν
ἴσην
τροφὴν
ἠγάπησε,
Θεῷ
|
καθαίρων |
ἑαυτὸν
διὰ
τῆς
ἐγκρατείας·
καὶ |
| [72] |
ἡμῖν
ἀνακαλύπτει
Τριάδα,
καὶ
λαὸν
|
καθαίρων |
οὐ
προσκαίροις
ῥαντίσμασιν,
ἀλλ'
ἀϊδίοις |
| [16] |
τε
πολλῇ
καὶ
ἐξάλμασι
χρώμενοι
|
καθάπερ |
ἐνθουσιῶντες·
κελεύει
δὲ
ἡ
βοὴ |
| [40] |
ἐν
ἑαυτῷ
συντριβῇ
καὶ
καταναλωθῇ,
|
καθάπερ |
ἰὸς
σιδήρῳ
συν
δαπανώμενος.
~Ἐπεὶ |
| [1] |
ἐκ
πασῶν
ὑπόθεσιν
προστησά
μενος,
|
καθάπερ |
οἱ
ζωγράφοι
τοὺς
ἀρχετύπους
πίνακας, |
| [2] |
κἂν
ἐκείνου
πάντες
ἴσον
ἀπολειπώμεθα,
|
καθάπερ |
οὐρανοῦ
καὶ
ἡλιακῆς
ἀκτῖνος
οἱ |
| [8] |
προσθεῖναι
τοῖς
ἄνω
παρ'
ἑαυτοῦ,
|
καθάπερ |
ῥεύματος
ἀνατρέχοντος.
~Τῆς
δὲ
τῶν |
| [15] |
νοῦν
ἔχουσιν.
~Εἶχον
ἡμᾶς
Ἀθῆναι,
|
καθάπερ |
τι
ῥεῦμα
ποτάμιον,
ἀπὸ
μιᾶς |
| [4] |
καθέκαστον,
ἢ
μικρὸν
ἢ
μεῖζον,
|
καθάπερ |
τις
κλῆρος
πατρῷος
ἢ
πόρρωθεν |
| [2] |
οἱ
τοῖς
ἱεροῖς
προσιόντες,
πρὶν
|
καθαρθῆναι |
καὶ
φωνὴν
καὶ
διάνοιαν.
Ἔπειτα, |
| [69] |
περὶ
τὸ
πρᾶγμα
τοῦ
ἀνδρὸς
|
καθαρότητι, |
ὥστε
καὶ
τοῦτο
κοινοποιοῦμαι
πρὸς |
| [9] |
ἄλλα
γνωρίσματα,
πτωχοτροφίαι,
ξενοδοχίαι,
ψυχῆς
|
κάθαρσις |
ἐξ
ἐγκρατείας,
ἀπόμοιρα
κτήσεως
Θεῷ |
| [43] |
καὶ
προσκαίρων
θυσιῶν
καὶ
σαρκὸς
|
καθαρσίων· |
ἀλλὰ
παντὶ
γένει
καὶ
μέρει |
| [62] |
Θεῷ
δεικνύς,
ὃς
μόνος
τῶν
|
καθαρῶν |
ψυχῶν
ἐστι
νυμφίος,
καὶ
τὰς |
| [17] |
τελέως
τρέψασθαι
καὶ
τὸ
κράτος
|
καθαρῶς |
ἀναδήσασθαι.
Οὗτος
δεύτερος
ἡμῖν
τῆς |
| [12] |
πλάσιν
τὴν
ἀρίστην
τε
καὶ
|
καθαρωτάτην, |
ἣν
ἡμερινὴν
ὁ
θεῖος
Δαβὶδ |
| [30] |
Χριστιανῶν
τῷ
εὐσεβεστάτῳ
μέρει
καὶ
|
καθαρωτάτῳ |
καὶ
προσκυνητῇ
τῆς
Τριάδος,
ἣν |
| [82] |
τὴν
ἁγίαν
καὶ
μακαρίαν
Τριάδα,
|
καθαρώτερόν |
τε
καὶ
τελεώτερον,
ἧς
νῦν |
| [80] |
τοῦ
σώματος
ἱερώτερόν
τε
καὶ
|
καθαρώτερον; |
τῷ
δὲ
τῶν
ἀγόντων
ἐλθεῖν |
| [64] |
μὲν
σκῶψαι
παιδευτικῶς,
τίς
δὲ
|
καθάψασθαι |
ἁπαλῶς;
Καὶ
μήτε
τὴν
ἐπιτίμησιν |
| [27] |
τάξιν
τοῦ
βήματος,
οὕτως
ἐν
|
καθέδρᾳ |
πρεσβυτέρων,
οὕτως
ἐν
ἐπισκόπων
αἰνεῖ |
| [33] |
ἐδεῖτο,
νεωστὶ
μὲν
ἐπὶ
τὴν
|
καθέδραν |
τεθείς,
ἔτι
δὲ
τῆς
κοσμικῆς |
| [33] |
τῆς
Ἐκκλησίας,
εἰ
καὶ
τῆς
|
καθέδρας |
εἶχε
τὰ
δεύτερα·
τὴν
γὰρ |
| [49] |
πλέον
τῷ
θυμῷ
καὶ
τῆς
|
καθέδρας |
ἐξαναστῆναι
καὶ
τραχυτέροις
πρὸς
αὐτὸν |
| [39] |
ἐπιστάντα
μέν,
τὴν
δὲ
τῆς
|
καθέδρας |
τιμὴν
οὐ
δεξάμενον,
τῆς
αὐτῆς |
| [4] |
διήγημα,
καὶ
γένους
καὶ
τοῦ
|
καθέκαστον, |
ἢ
μικρὸν
ἢ
μεῖζον,
καθάπερ |
| [79] |
καὶ
τῆς
ψυχῆς
λαμβανόμενοι,
ὡς
|
καθεκτῆς |
καὶ
βιασθῆναι
δυναμένης
ἢ
χερσὶν |
| [17] |
τῆς
διαλέξεως
ἔγνων
ἀπόρρητον,
οὐδὲ
|
καθεκτὸν |
ἔτι
τύγχανον,
ἀλλὰ
σαφῶς
ἤδη |
| [62] |
ἡσυχίου
μὲν
ὄντος
μᾶλλον
καὶ
|
καθεστηκότος |
καὶ
Θεῷ
συνάγοντος,
οὐκ
ἀτύφου |
| [58] |
καὶ
ῥᾷόν
τι
καταλῦσαι
τῶν
|
καθεστώτων |
ἢ
καταλυθὲν
ἐπαναγαγεῖν.
Ὃ
δὲ |
| [41] |
κακῶν
λύσιν
ζητεῖν,
αὐτὸς
δὲ
|
καθεύδειν· |
ἀλλά
τι
καὶ
βοηθεῖν
καὶ |
| [22] |
οὐκ
ἀγεννὴς
ἦν,
ὑπ'
ἐκείνῳ
|
καθηγεμόνι |
παιδευομένη
καὶ
ἀγομένη
καὶ
τοῖς |
| [28] |
ἄνδρα
διαφορὰ
τῷ
πρὸ
τούτου
|
καθηγεμόνι |
τῆς
Ἐκκλησίας·
τὸ
μὲν
ὅθεν |
| [13] |
καὶ
τῶν
ἐμῶν
λόγων
αὕτη
|
καθηγεμὼν |
καὶ
διδάσκαλος,
τὴν
οὐχ
ἧττον |
| [33] |
δεξιός,
τῶν
θείωνἐξηγητής,
τῶν
πρακτέων
|
καθηγητής, |
γήρως
βακτηρία,
πίστεως
ἔρεισμα,
τῶν |
| [2] |
ἢ
ἀρετῆς
ἢ
τοῦ
φιλικοῦ
|
καθήκοντος· |
οὐδὲ
τῷ
νομίζειν
ἄλλοις
μᾶλλον |
| [15] |
βοῶσιν,
οὐρανῷ
πέμπουσι
κόνιν,
ἡνιοχοῦσι
|
καθήμενοι, |
παίουσι
τὸν
ἀέρα,
τοὺς
ἵππους |
| [9] |
ἐξ
ἐγκρατείας,
ἀπόμοιρα
κτήσεως
Θεῷ
|
καθιερωθείσης, |
πρᾶγμα
οὔπω
τότε
πολλοῖς
σπουδαζόμενον, |
| [73] |
δέ,
οὐκ
ἐκ
βρέφους
Θεῷ
|
καθιερωμένος |
ἀπὸ
μήτρας
καὶ
μετὰ
τῆς |
| [28] |
καὶ
τῷ
Θεῷ
τὸν
βίον
|
καθιερώσαντες· |
λέγω
δὲ
τοὺς
καθ'
ἡμᾶς |
| [26] |
ἔμπροσθεν,
οὕτως
ἐπὶ
τῶν
οἰάκων
|
καθίζει, |
μετὰ
τὴν
πολλὴν
τυφθεῖσαν
θάλασσαν |
| [29] |
ἐκεῖσε
φροντιστηρίοις
ἐπιστατεῖ·
αὐτοῖς
τε
|
καθιστᾷ |
τι
μνήμης
ἄξιον
καὶ
τὴν |
| [27] |
ταῦτα
κόσμου
τοῖς
πολλοῖς
τύπος
|
καθίσταται. |
Τὰς
γὰρ
ἱερὰς
πρότερον
ὑπαναγινώσκων |
| [16] |
τό
τε
τοῦ
ἤθους
στάσιμον
|
καθορῶν |
καὶ
τὸ
ἐν
λόγοις
καίριον, |
| [46] |
αἵμασι
χραίνοντες
καὶ
παρθένων
αἰδῶ
|
καθυβρίζοντες. |
Ἵνα
τί
γένηται;
Ἵν'
ἐξωσθῇ |
| [56] |
καθυβρίσαι
μὲν
τὴν
ἱερὰν
τράπεζαν,
|
καθυβρίσαι |
δὲ
τὴν
πίστιν
μεθ'
ἧς |
| [56] |
βουλεύσασθαι
κατ'
αὐτῆς
ἀπάνθρωπον,
καὶ
|
καθυβρίσαι |
μὲν
τὴν
ἱερὰν
τράπεζαν,
καθυβρίσαι |
| [2] |
λόγου
τὸν
ἐκείνου
Θεόν,
μὴ
|
καθυβρίσαι |
τὸν
ἄνδρα
τοῖς
ἐγκωμίοις,
μηδὲ |
| [19] |
τοῦ
χρόνου
τὸν
πόθον
ἀλλήλοις
|
καθωμολογήσαμεν, |
καὶ
φιλοσοφίαν
εἶναι
τὸ
σπουδαζόμενον, |
| [72] |
τὸ
τοῦ
πάθους
μυστήριον.
Μωϋσῆς
|
καὶ |
Ἀαρὼν
ἐν
τοῖς
ἱερεῦσιν
αὐτοῦ. |
| [14] |
διὰ
λείας
τῆς
ὁδοῦ
φέρων
|
καὶ |
ἄγαν
εὐπόρου
καὶ
βασιλικῆς
ὄντως |
| [71] |
ἀντιπαρ
έκτασις
καὶ
ἀντίθεσις,
ὅθεν
|
καὶ |
ἄγει
τὰ
σύμβολα
τῆς
ἡττωμένης |
| [22] |
ἦν,
ὑπ'
ἐκείνῳ
καθηγεμόνι
παιδευομένη
|
καὶ |
ἀγομένη
καὶ
τοῖς
αὐτοῖς
χαίρουσα· |
| [64] |
στωμύλος
τις
ἦν,
μηδὲ
γελοιαστὴς
|
καὶ |
ἀγοραῖος,
μηδὲ
τοῖς
πολλοῖς
ἀρέσκων, |
| [34] |
παρθενοκομίαι·
νομοθεσίαι
μοναστῶν,
ἔγγραφοί
τε
|
καὶ |
ἄγραφοι·
εὐχῶν
διατάξεις,
εὐκοσμίαι
τοῦ |
| [41] |
καὶ
κέδρων
ὑπερεκτείνεσθαι·
ταύτην
πονηρῷ
|
καὶ |
ἀγρίῳ
συῒ
τῷ
διαβόλῳ
λελυμασμένην· |
| [81] |
καὶ
τὸν
φιλόξενον
οἱ
ξένοι,
|
καὶ |
ἀδελφοὶ
τὸν
φιλάδελφον,
οἱ
νοσοῦντες |
| [72] |
καὶ
σωματικῶς·
ὁ
δὲ
πάντων
|
καὶ |
ἀεὶ
καὶ
πνευματικῶς,
ὅπερ
ἐμοὶ |
| [25] |
πολλῶν
τῶν
ἐν
μέσῳ
γνωρίσασα
|
καὶ |
ἀεὶ
λαμπρότερον
ἀποδείξασα,
λαμπτῆρα
τῆς |
| [11] |
Ὥσπερ
γὰρ
οὐρανὸν
καὶ
γῆν
|
καὶ |
ἀέρα
καὶ
ὅσα
τούτων,
οὐκ |
| [17] |
ἀλλ'
ἤδη
πυρσὸς
ἀνάπτεται
περιφανὴς
|
καὶ |
ἀέριος.
~Οἱ
μὲν
οὖν
οὕτως |
| [62] |
τοῖς
ἄλλοις
λειπόμενον.
~Μέγα
παρθενία
|
καὶ |
ἀζυγία
καὶ
τὸ
μετ'
ἀγγέλων |
| [51] |
μαθεῖν
τοῦ
ἀνδρὸς
οὕτως
ἀκατάπληκτον
|
καὶ |
ἀήττητον,
τὸν
μὲν
ἔξω
πέμψαι |
| [52] |
ἦν
δὲ
ἡμέρα
τῶν
Ἐπιφανίων
|
καὶ |
ἀθροίσιμος·
καὶ
τοῦ
λαοῦ
μέρος |
| [63] |
Καὶ
ἄλλων
μὲν
οἱ
ὀψοποιοὶ
|
καὶ |
αἱ
λιπαραὶ
τράπεζαι
καὶ
τὰ |
| [58] |
εὐπρεπής!
Τὰ
γὰρ
πνευματικὰ
τέκνα,
|
καὶ |
αἱ
ψυχαί,
καὶ
ὁ
τῆς |
| [63] |
τοῦτο
τὸ
ἔργον,
ἑπτάπυλοι
Θῆβαι
|
καὶ |
Αἰγύπτιαι
καὶ
τείχη
Βαβυλώνια
καὶ |
| [72] |
δὲ
καὶ
λογικαῖς,
ἔθνος
αἱρετικὸν
|
καὶ |
Αἰγύπτιον·
ἄγων
δὲ
λαὸν
περιούσιον, |
| [26] |
ἐγὼ
τὴν
παρ'
ἡμῖν
ἀταξίαν
|
καὶ |
ἀκοσμίαν,
ἔστιν
ὅτε
καὶ
ἐφ' |
| [46] |
πολλοῖς
δάκρυον
εἰς
μνήμην
ἰόντα
|
καὶ |
ἀκουόμενα.
~Ἐπεὶ
δὲ
πάντα
διεξελθών, |
| [22] |
ἀνώνυμος
καὶ
ὄντες
παρ'
αὐτοῖς
|
καὶ |
ἀκούοντες.
Οὐδὲν
τοιοῦτον
αὐτοῖς
οἱ |
| [51] |
ἀπειλῇς
χαλεπώτερα.
~Ἐπειδὴ
ταῦτα
εἰπεῖν
|
καὶ |
ἀκοῦσαι
τὸν
ὕπαρχον,
καὶ
τὴν |
| [24] |
κατηγορήσω
δὲ
τῆς
θείας
ἐκείνης
|
καὶ |
ἀλήπτου
ψυχῆς,
εἰ
καὶ
τολμηρόν. |
| [34] |
μονίας
καὶ
προστασίας,
πολλὰ
μὲν
|
καὶ |
ἄλλα
γνωρίσματα·
παρρησία
πρὸς
ἄρχοντας |
| [9] |
καὶ
τὰ
σώματα,
πολλὰ
μὲν
|
καὶ |
ἄλλα
γνωρίσματα,
πτωχοτροφίαι,
ξενοδοχίαι,
ψυχῆς |
| [58] |
καὶ
ὁμολογεῖν
αἴσχιστον.
Ἐγένετο
δὲ
|
καὶ |
ἄλλη
τις
διαφορά,
ἣ
ταῦτα |
| [19] |
φαντάζεται,
τοσούτῳ
μᾶλλον
ἑαυτῷ
τε
|
καὶ |
ἀλλήλοις
συνδεῖ
τοὺς
τῶν
αὐτῶν |
| [20] |
τε
τῆς
ἐντολῆς
οὕτως
ἀγόμενοι
|
καὶ |
ἀλλήλοις
τὴν
ἀρετὴν
παραθήγοντες
καί, |
| [24] |
ὡς
τοῖς
ἐκεῖσε
συννόμοις
Ἀθηνῶν
|
καὶ |
ἀλλήλων
τέμνεσθαι.
Γίνεται
δὴ
τότε |
| [78] |
λόγος,
προσβήσεται
δὲ
ὅμως,
εἰ
|
καὶ |
ἄλλοις
μᾶλλον
ἡμῶν
πρέπων
ὁ |
| [67] |
δυνάμεως·
τούτῳ
μεθαρμόζομαι
καὶ
ῥυθμίζομαι
|
καὶ |
ἄλλος
ἐξ
ἄλλου
γίνομαι,
τὴν |
| [40] |
δὲ
κίνδυνον
τὸ
προσκρούειν
ἐκείνῳ,
|
καὶ |
ἀλλοτρίωσιν
ἀπὸ
Θεοῦ
νομίζειν
τὴν |
| [63] |
εἰς
αὐτοὺς
φιλανθρωπίαν
καὶ
μεγαλοψυχίαν.
|
Καὶ |
ἄλλων
μὲν
οἱ
ὀψοποιοὶ
καὶ |
| [29] |
σπᾶν
τὸ
σῶμα
τῆς
Ἐκκλησίας,
|
καὶ |
ἄλλως
πολεμουμένης
καὶ
σφαλερῶς
διακειμένης |
| [1] |
ἅμα
μὲν
ἡδονὴ
ἂν
γένοιτο,
|
καὶ |
ἅμα
παράκλησις
εἰς
ἀρετήν,
ὁ |
| [29] |
τῆς
τότε
τῶν
αἱρετικῶν
δυναστείας.
|
Καὶ |
ἅμα
συμβούλοις
ἡμῖν
περὶ
τούτου |
| [39] |
ἐν
ἅπασιν,
εἴπερ
ἄλλος
τις,
|
καὶ |
ἅμα
τοῦ
καιροῦ
τὸ
ἐπίφθονον, |
| [16] |
τοῦ
λουτροῦ
σφᾶς
οὐ
παραδεχομένου·
|
καὶ |
ἅμα
τῶν
θυρῶν
ἀρασσομένων,
πατάγῳ |
| [45] |
φρονήματι,
οὐ
ταύτῃ
μόνον
ἐπαίρεσθαι
|
καὶ |
ἄμετρον
εἶναι
ταῖς
ἀπειλαῖς,
ἀλλ' |
| [6] |
ἐρημία
καὶ
τὸ
ἀκοινώνητόν
τε
|
καὶ |
ἄμικτον,
ὅσον
εἰς
κακοπάθειαν
τοῖς |
| [24] |
ἑνὸς
σώματος
εἰς
δύο
τομὴ
|
καὶ |
ἀμφοτέρων
νέκρωσις,
ἢ
μόσχων
συν |
| [78] |
ἀνάβηθι
καὶ
τελεύτα»
τελεύτα»
δὲ
|
καὶ |
ἀνάβαινε
πρὸς
ἡμᾶς»
θαυματουργεῖ
τι |
| [26] |
τὴν
ἀξίαν,
ὁμοῦ
τε
σπαρεὶς
|
καὶ |
ἀναδοθείς,
ὡς
ὁ
μῦθος
ποιεῖ |
| [28] |
τοῦ
Θεοῦ
τὸ
παντελῶς
ἄπταιστον
|
καὶ |
ἀνάλωτον
πάθεσι.
Κινεῖται
οὖν
ἐπ' |
| [57] |
ὕβριν
ταύτην
ἐνόμιζεν,
ἐκμαίνεται
πᾶσα
|
καὶ |
ἀνάπτεται·
καὶ
ὡς
καπνοῦ
σμῆνος |
| [56] |
τοῦ
Θεοῦ
μάχαιρα
ἐστιλβοῦτο
ἔτι
|
καὶ |
ἀνεβάλλετο·
καὶ
τὸ
τόξον
ἐνετείνετο |
| [61] |
ἡδονῶν,
μηδ'
ὡς
ὑπὸ
πικρᾶς
|
καὶ |
ἀνελευθέρου
δεσποίνης,
τῆς
γαστρός,
ἄγεσθαι. |
| [47] |
πάντα
διεξελθών,
ἐπὶ
τὴν
ἄσειστον
|
καὶ |
ἀνεπηρέαστον
τήνδε
τῶν
ἐκκλησιῶν
μητέρα |
| [72] |
Αὐσίτου
καὶ
πεπείραται
καὶ
νενίκηκε
|
καὶ |
ἀνηγόρευται
λαμπρῶς
ἐπὶ
τέλει
τῶν |
| [16] |
τοῖς
μὲν
ἀγνοοῦσι
λίαν
φοβερὸν
|
καὶ |
ἀνήμερον,
τοῖς
δὲ
προειδόσι
καὶ |
| [60] |
ποιούμενος·
ἀφιλότιμος
δέ,
πένης
ἦν
|
καὶ |
ἀνήροτος·
καὶ
πάντων
ἐκβολὴν
στέρξας, |
| [57] |
κινήσαντος,
ἄλλος
ἐπ'
ἄλλῳ
διεγείρεται
|
καὶ |
ἀνίσταται,
γένος
ἅπαν
καὶ
ἡλικία |
| [8] |
οὖν
τοσοῦτον
ἐκ
πολλῶν
ἓν
|
καὶ |
ἀντὶ
πολλῶν,
ὡς
ὁ
ἐμὸς |
| [23] |
τε
περὶ
τὰς
λογικὰς
ἀποδείξεις
|
καὶ |
ἀντιθέσεις
ἔχει
καὶ
τὰ
παλαίσματα, |
| [71] |
τὸ
θεῖον
ὕψος
ἀντιπαρ
έκτασις
|
καὶ |
ἀντίθεσις,
ὅθεν
καὶ
ἄγει
τὰ |
| [43] |
βάθος
ἀναλεξάμενος,
λογογραφεῖ
τὴν
εὐσέβειαν
|
καὶ |
ἀντιθέτοις
πάλαις
καὶ
μάχαις
τὸ |
| [15] |
ἀτεχνῶς
περὶ
τοὺς
ἑαυτῶν
διδασκάλους
|
καὶ |
ἀντιτέχνους,
ὅπως
πλείους
τε
ὦσιν |
| [23] |
φιλοσοφίαν,
τὴν
ὄντως
ὑψηλήν
τε
|
καὶ |
ἄνωβαίνουσαν,
ὅση
τε
πρακτικὴ
καὶ |
| [11] |
διαδιδράσκωσιν.
Ἐπεὶ
δὲ
τοῦτο
ὑπεθέμεθα
|
καὶ |
ἀνωμολογησάμεθα,
φέρε
τὰ
κατ'
αὐτὸν |
| [65] |
ἑαυτὸν
ἐκάθηρε
μᾶλλον
τῷ
Πνεύματι,
|
καὶ |
ἄξιον
τοῦ
διηγεῖσθαι
τὰ
θεῖα |
| [62] |
τειχίῳ
τινὶ
μέσῳ
ταῦτα
διαλαβὼν
|
καὶ |
ἀπ'
ἀλλήλων
χωρίσας,
ἀλλὰ
πλησίον |
| [11] |
τοῦτο
δοκεῖ
τισιν·
ἀλλὰ
σκαιοὺς
|
καὶ |
ἀπαιδεύτους
ὑποληπτέον
τοὺς
οὕτως
ἔχοντας, |
| [40] |
μαλακίζον,
τὸ
δὲ
αὐστηρὸν
τραχῦνον
|
καὶ |
ἀπαυθαδιάζον,
ἀμφοτέροις
βοηθεῖ
δι'
ἀλλήλων· |
| [31] |
ὅσον
τῇ
τῶν
προειρημένων
μικροψυχίᾳ,
|
καὶ |
ἀπειρίᾳ
τοῦ
τηνικαῦτα
ἡμῶν
προεδρεύοντος |
| [64] |
τοῦ
ἤθους
εὐσταθὲς
καὶ
βεβηκὸς
|
καὶ |
ἀπεξεσμένον
τῦφον
ὠνόμασαν.
Οἱ
δ' |
| [76] |
πάντων
τῶν
μαθητῶν
τὸ
εὐτελὲς
|
καὶ |
ἀπέριττον.
Διὰ
ταῦτά
τοι
καὶ |
| [60] |
τίς
ἐπαινεῖ
καὶ
βίον
ἄσκευον
|
καὶ |
ἀπέριττον;
Ἐκείνῳ
δὲ
τί
ποτε |
| [59] |
ἀγνοούμενον,
τὴν
περὶ
ἡμᾶς
καινοτομίαν
|
καὶ |
ἀπιστίαν,
ἧς
οὐδὲ
ὁ
χρόνος |
| [34] |
τοιούτοις,
ἡ
τῶν
ἐχόντων
ἀναλγησία
|
καὶ |
ἀπληστία.
Τηροῦσι
γὰρ
τοὺς
καιροὺς |
| [78] |
Νεκρὸς
γὰρ
ὢν
ἤδη
σχεδὸν
|
καὶ |
ἄπνους
καὶ
τὸ
τοῦ
βίου |
| [69] |
φωνάς,
ἀσθενεστέραν
τὴν
πίστιν
ἔχωσι,
|
καὶ |
ἀπό
δειξιν
τῆς
ἑαυτῶν
κακουργίας |
| [11] |
αὐτῶν
καρπούμενοι
πρός
τε
ζωὴν
|
καὶ |
ἀπόλαυσιν
ὅσον
ἐπικίνδυνον
διαφεύγομεν,
οὐ |
| [56] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὸν
παρεῖναι
|
καὶ |
ἀπολογεῖσθαι
κελεύει·
οὐδὲ
ἡμέρως
καὶ |
| [15] |
ταῦτα
τίνες;
οἱ
πένητες
πολλάκις
|
καὶ |
ἄποροι
καὶ
μηδ'
ἂν
εἰς |
| [36] |
πλούσιος,
ὁ
πενέστατος
ὧν
ἴσμεν
|
καὶ |
ἀπορώτατος,
οὐ
λιμὸν
ἄρτων,
οὐδὲ |
| [26] |
ἀλλὰ
καὶ
Ἱεροβοάμ,
ὁ
δοῦλος
|
καὶ |
ἀποστάτης.
Καὶ
ἰατρὸς
μὲν
οὐδεὶς |
| [40] |
πάντας
ἡττᾶσθαι
τῆς
αὐτοῦ
διανοίας
|
καὶ |
ἀπρόσιτον
εἰδέναι
τὴν
ἀρετὴν
καὶ |
| [30] |
θεότητα
ταλαντεύομεν,
οὐδὲ
τὴν
μίαν
|
καὶ |
ἀπρόσιτον
φύσιν
ἀποξενοῦμεν
ἑαυτῆς
ἐκφύλοις |
| [11] |
εἰς
δαίμονας
φέρει
καὶ
πλάνην
|
καὶ |
ἀπωλείας
βυθὸν
διεπτύσαμεν·
ὅτι
μὴ |
| [28] |
τὸ
σφῶν
κράτος
παριδεῖν
περιυβρισμένον
|
καὶ |
ἀπωσμένον,
πρᾶγμα
τολμῶσιν
ἐπικινδυνότατον·
ἀπόστασιν |
| [23] |
δεήσειεν;
Ἀστρονομίας
δὲ
καὶ
γεωμετρίας
|
καὶ |
ἀριθμῶν
ἀναλογίας
τοσοῦτον
λαβών,
ὅσον |
| [43] |
πλέκων
εἰς
κάλλους
ἑνὸς
περιουσίαν
|
καὶ |
ἁρμονίαν.
~Τί
τἆλλα
χρὴ
λέγειν; |
| [72] |
μου»
κλῆροι
τῶν
χαμαὶ
ἐρχομένων
|
καὶ |
ἁρπαζομένων
πολλῷ
τιμιώτεροι.
~Καὶ
ἵνα |
| [7] |
ξένον
λαὸν
καὶ
φυγάδα,
ὥστε
|
καὶ |
ἄρτον
ὀμβρῆσαι
καὶ
βλύσαι
ὄρνιθας, |
| [61] |
ἦν,
οὐ
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν,
|
καὶ |
ἄσαρκος;
Τὰς
μὲν
γὰρ
πλησμονὰς |
| [28] |
ἐννοοῦσι
καὶ
ῥῆξιν
τοῦ
μεγάλου
|
καὶ |
ἀστασιάστου
τῆς
Ἐκκλησίας
σώματος,
οὐκ |
| [62] |
διὰ
τὸ
τῆς
ἀρετῆς
ἀβασάνιστον
|
καὶ |
ἀσύγκριτον·
τοῦ
δὲ
πρακτικωτέρου
μὲν |
| [30] |
διέφθειρεν,
οὔτε
τὸν
Πατέρα
τιμήσας,
|
καὶ |
ἀτιμάσας
τὰ
ἐξ
αὐτοῦ
διὰ |
| [31] |
τι
τῶν
μικρῶν
καὶ
χειροποιήτων
|
καὶ |
αὖθις
ἀνορθουμένων,
ἀλλὰ
τὰς
ψυχὰς |
| [15] |
μίαν
ἡμέραν
τροφῆς
εὐπορήσαντες.
Τοῦτο
|
καὶ |
αὐτοὶ
πάσχουσι
ἀτεχνῶς
περὶ
τοὺς |
| [65] |
βεβηκότι·
ἀλλ'
ἀμφοτέρωθεν
ὁμοίως
εὐδοκιμεῖν,
|
καὶ |
αὐτὸν
ἶσον
ἑαυτῷ
φαίνεσθαι,
καὶ |
| [56] |
Καὶ
οὐ
τοῦτο
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὐτὸν
παρεῖναι
καὶ
ἀπολογεῖσθαι
κελεύει· |
| [59] |
Ταύτης
τῆς
ἐπινοίας
δέδοικα
μὴ
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐγενόμην
πάρεργον·
ἢ
οὐκ |
| [18] |
δόξης
ὁρᾶν
τὰ
φαινόμενα,
τοῦτο
|
καὶ |
αὐτὸς
πάσχων
ἐσκυθρώπαζεν,
ἐδυσφόρει,
τῆς |
| [12] |
ταῖς
μητράσιν
ἑαυτῶν
παρασκαίροντας,
οὕτω
|
καὶ |
αὐτὸς
τῷ
πατρὶ
παραθέων
ἐγγύθεν |
| [18] |
ἐπικαλεῖν,
οὐκ
ἐκείνων
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὐτῶν
Ἀθηνῶν,
ὡς
διὰ
τῆς |
| [46] |
φυγαί,
δημεύσεις,
ἐπιβουλαὶ
φανεραί
τε
|
καὶ |
ἀφανεῖς·
τὸ
πείθειν,
οὗ
καιρὸς |
| [61] |
καρυκεία·
καὶ
ποτὸν
νηφάλιόν
τε
|
καὶ |
ἄφθονον,
ὃ
γεωργοῦσι
πηγαὶ
μηδὲν |
| [15] |
Ἀθήνησι
τῶν
νέων
οἱ
πλεῖστοι
|
καὶ |
ἀφρονέστεροι·
οὐ
τῶν
ἀγεννῶν
μόνον |
| [77] |
οἷον
ὠχρότητα
λέγω
καὶ
γενειάδα
|
καὶ |
βαδίσματος
ἦθος
καὶ
τὸ
περὶ |
| [6] |
δὲ
αὗται
παρ'
αὐτοῖς
εἰσι
|
καὶ |
βαθεῖαι
καὶ
ἐπὶ
πλεῖστον
διήκουσαι, |
| [65] |
πορθμὸν
διαπερῶμεν,
ἀφέντες
τὸ
μέγα
|
καὶ |
βαθὺ
πέλαγος.
Οἶμαι
γὰρ
εἴ |
| [32] |
τῆς
θεότητος.
Εἰ
δέ
τι
|
καὶ |
Βαρνάβας,
ὁ
ταῦτα
λέγων
καὶ |
| [5] |
ἦν,
καὶ
διωγμῶν
ὁ
φρικωδέστατος
|
καὶ |
βαρύτατος·
εἰδόσι
λέγω
τὸν
Μαξιμίνου, |
| [54] |
κατὰ
γῆς
ἐρριμμένος·
Ποιεῖ
γὰρ
|
καὶ |
βασιλέας
ταπεινοὺς
πάθος·
καὶ
θαυμαστὸν |
| [57] |
πᾶσα,
οἳ
περὶ
τὴν
ὁπλοποιητικὴν
|
καὶ |
βασίλειον
ἱστουργικὴν
μάλιστα.
Καὶ
γάρ |
| [50] |
τῆς
ἐξουσίας
ἀπόλαυε.
Ἀκουέτω
ταῦτα
|
καὶ |
βασιλεύς,
ὡς
ἡμᾶς
γε
οὐχ |
| [73] |
οὐδὲν
ἢ
μικρῷ
λείπεται·
ὥστε
|
καὶ |
βασιλέων
θράσος
δαιμονώντων
καταμαλάσσειν·
καὶ |
| [14] |
ὁδοῦ
φέρων
καὶ
ἄγαν
εὐπόρου
|
καὶ |
βασιλικῆς
ὄντως
τῶν
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [64] |
μὴ
πιθήκειον
βλέπει,
ἀλλὰ
βλοσυρὸν
|
καὶ |
βασιλικόν,
οὗ
καὶ
τὰ
σκιρτήματα |
| [19] |
πόθον
ἀλλήλοις
συναύξοντες
θερμότερόν
τε
|
καὶ |
βεβαιότερον.
Οἱ
μὲν
γὰρ
τῶν |
| [64] |
οἶμαι
τὸ
τοῦ
ἤθους
εὐσταθὲς
|
καὶ |
βεβηκὸς
καὶ
ἀπεξεσμένον
τῦφον
ὠνόμασαν. |
| [79] |
ἔστιν
ἃ
τοὺς
παρόντας
μυσταγωγήσας
|
καὶ |
βελτίους
ποιήσας
ταῖς
ἐπισκήψεσι·
τότε |
| [24] |
φιλονεικίας,
κρείττων
ὤφθη
τῶν
κατεχόντων·
|
καὶ |
βίᾳ
μέν,
συνεχωρήθη
δ'
οὖν |
| [57] |
μάρτυς
καὶ
χωρὶς
πληγῶν
στεφανίτης,
|
καὶ |
βίᾳ
τὸν
λαὸν
κατασχὼν
αἰδοῖ |
| [14] |
ποιεῖν.
Ἂν
δ'
ἄρα
τι
|
καὶ |
βιαζώμεθα
ὑπὸ
τοῦ
πόθου,
συγγνώμη |
| [79] |
τῆς
ψυχῆς
λαμβανόμενοι,
ὡς
καθεκτῆς
|
καὶ |
βιασθῆναι
δυναμένης
ἢ
χερσὶν
ἢ |
| [49] |
χρῄζεις
τῶν
τρυχίνων
μου
ῥακίων
|
καὶ |
βιβλίων
ὀλίγων,
ἐν
οἷς
ὁ |
| [60] |
δὲ
οὕτως.
Ἀκτησίαν
τίς
ἐπαινεῖ
|
καὶ |
βίον
ἄσκευον
καὶ
ἀπέριττον;
Ἐκείνῳ |
| [80] |
ἡμίτομος,
τῆς
μεγάλης
ἀπερρωγὼς
συζυγίας,
|
καὶ |
βίον
ἕλκων
ὀδυνηρὸν
καὶ
οὐκ |
| [12] |
νυκτερινῆς
ἀντίθετον.
Ὑπὸ
δὴ
τούτῳ,
|
καὶ |
βίον
καὶ
λόγον
συναυξανομένους
τε |
| [20] |
ἐνθένδε
μεθισταμένοις·
πρὸς
ὃ
βλέποντες,
|
καὶ |
βίον
καὶ
πρᾶξιν
ἅπασαν
ἀπηυθύνομεν, |
| [12] |
τούτοις
καὶ
τὸ
εἶναι
τελείοις
|
καὶ |
βιοτεύειν
μετὰ
τῆς
ἐκεῖθεν
μακαριότητος. |
| [24] |
περατόν·
ἔδει
δὲ
λοιπὸν
ἐπανόδου
|
καὶ |
βίου
τελεωτέρου
καὶ
τοῦ
λαβέσθαι |
| [45] |
ὃ
δὲ
ἦν
ἐκείνων
χεῖρον
|
καὶ |
βλαβερώτερον,
τοῦτο
ποιῶν
καὶ
λέγων |
| [30] |
τὰ
μέγιστα
ταῦτα
νοσῶν,
ἀπληστίαν
|
καὶ |
βλασφημίαν·
ὁ
μετὰ
τὸν
διώκτην |
| [73] |
διπλοΐδος
ἐπιδε
δομένος
τῷ
βήματι
|
καὶ |
βλέπων
τὰ
ἐπουράνια
καὶ
χριστὸς |
| [7] |
φυγάδα,
ὥστε
καὶ
ἄρτον
ὀμβρῆσαι
|
καὶ |
βλύσαι
ὄρνιθας,
τρέφων
οὐ
τοῖς |
| [41] |
αὐτὸς
δὲ
καθεύδειν·
ἀλλά
τι
|
καὶ |
βοηθεῖν
καὶ
παρ'
ἑαυτοῦ
συνεισφέρειν |
| [59] |
δυνηθῆναι
ἢ
μὴ
νομίζεσθαι,
εἰ
|
καὶ |
βραχὺς
τοῦ
δευτέρου
λόγος·
πλὴν |
| [18] |
θαρρεῖν
καιρὸν
ἔχοντος.
Ὁ
δέ,
|
καὶ |
γὰρ
ἀνθρώπινον
τὸ
πάθος,
ὅταν |
| [33] |
ἦν,
τέχνῃ
τιθασσεύων
τὸν
δυναστεύοντα·
|
καὶ |
γὰρ
ἐδεῖτο,
νεωστὶ
μὲν
ἐπὶ |
| [17] |
αὐτῶν
καὶ
τὰ
νῶτα
μεταβαλλόντων,
|
καὶ |
γὰρ
ἐζηλοτύπουν
τὸ
τῶν
Ἀθηνῶν |
| [57] |
ὁπλοποιητικὴν
καὶ
βασίλειον
ἱστουργικὴν
μάλιστα.
|
Καὶ |
γάρ
εἰσι
περὶ
τὰ
τοιαῦτα |
| [17] |
πατρὸς
καὶ
τῆς
ἄνωθεν
ἑταιρίας,
|
καὶ |
γὰρ
ἐκείνης
τῆς
διατριβῆς
ὄντες |
| [39] |
ἐπειδὴ
τὸ
φορτικὸν
φεύγων
ἐγώ,
|
καὶ |
γὰρ
ἐν
ἅπασιν,
εἴπερ
ἄλλος |
| [15] |
προσδεχθέντα
καὶ
περιφανοῦς
τῆς
ἐλπίδος.
|
Καὶ |
γὰρ
ἐν
πολλῶν
γλώσσαις
ἔκειτο |
| [6] |
θαυμαζέτωσαν
τὸ
τοῦ
χρόνου
μῆκος·
|
καὶ |
γὰρ
ἐπὶ
πλεῖστον
αὐτοῖς,
ὥς |
| [1] |
ἀεὶ
προθεὶς
ὁ
μέγας
Βασίλειος,
|
καὶ |
γὰρ
ἐφιλοτιμεῖτο
τοῖς
ἐμοῖς
λόγοις |
| [17] |
ἥσθη
τε
αὐτίκα
τῷ
γενομένῳ·
|
καὶ |
γὰρ
ἦν
ἀγχίνους,
εἰ
καί |
| [14] |
τὴν
προκαθεζομένην
τῆς
Ἑῴας
πόλιν·
|
καὶ |
γὰρ
ηὐδοκίμει
σοφιστῶν
τε
καὶ |
| [49] |
κύριος·
ὁ
δὲ
θάνατος
εὐεργέτης,
|
καὶ |
γὰρ
θᾶττον
πέμψει
με
πρὸς |
| [34] |
οὐκ
ὀλίγαι
δὲ
καὶ
σωματικαί·
|
καὶ |
γὰρ
καὶ
τοῦτο
πολλάκις
εἰς |
| [43] |
τὸ
σώζεσθαι
περιγίνεται.
Δεύτερον
δέ·
|
καὶ |
γὰρ
ὁμοίως
ἀτελὲς
ἄλογος
πρᾶξις |
| [59] |
ἓν
τοῦτο
ἐπαινεῖν
οὐκ
ἔχω,
|
καὶ |
γὰρ
ὁμολογήσω
τὸ
πάθος,
οὐδὲ |
| [64] |
μισάνθρωπον
καὶ
τὸν
δίκαιον
ἀκοινώνητον.
|
Καὶ |
γὰρ
οὐ
φαύλως
τοῦτό
τινες |
| [2] |
δὴ
τῆς
ἀπολογίας
ἐνταῦθα
κείσθω·
|
καὶ |
γὰρ
οὐδὲ
μακροτέρας
οἶμαι
ταύτης |
| [21] |
φαύλως
τοῦτο
ὑπολαμβάνεται
τοῖς
εὐσεβεστέροις·
|
καὶ |
γὰρ
πλουτοῦσι
τὸν
κακὸν
πλοῦτον |
| [58] |
χεῖρον
ἔχειν
διϊσταμένων
καὶ
τεμνομένων.
|
Καὶ |
γάρ
πως
ταῖς
καινοτομίαις
χαίρουσιν |
| [15] |
αὐτῶν
τῶν
οἰκητόρων
οἱ
πλεῖστοι·
|
καὶ |
γὰρ
τούτους
μεμερισμένους
ταῖς
σπουδαῖς |
| [44] |
καὶ
μιᾶς
πόλεως
ἥττω
ὀφθῆναι,
|
καὶ |
γέλωτα
ὄφλειν,
οὐ
τοῖς
ἄγουσι |
| [77] |
εὐδοξίαν
ἐπενοήθη·
οἷον
ὠχρότητα
λέγω
|
καὶ |
γενειάδα
καὶ
βαδίσματος
ἦθος
καὶ |
| [62] |
ὀκνῶ
γὰρ
εἰπεῖν
Χριστοῦ,
ὃς
|
καὶ |
γεννηθῆναι
θελήσας
διὰ
τοὺς
γεννητοὺς |
| [4] |
ἄλλο
τι
γνώρισμα
καὶ
διήγημα,
|
καὶ |
γένους
καὶ
τοῦ
καθέκαστον,
ἢ |
| [23] |
εἰ
τούτου
δεήσειεν;
Ἀστρονομίας
δὲ
|
καὶ |
γεωμετρίας
καὶ
ἀριθμῶν
ἀναλογίας
τοσοῦτον |
| [34] |
καιροὺς
καὶ
καταπραγματεύονται
τῆς
ἐνδείας
|
καὶ |
γεωργοῦσι
τὰς
συμφοράς·
οὔτε,
τῷ |
| [11] |
κακῶς
εἰδότες.
Ὥσπερ
γὰρ
οὐρανὸν
|
καὶ |
γῆν
καὶ
ἀέρα
καὶ
ὅσα |
| [82] |
τῆς
ἐλπίδος,
τί
χρὴ
παθεῖν
|
καὶ |
γήρᾳ
καὶ
νόσῳ
καὶ
τῷ |
| [25] |
φιλοσοφίας.
Ἐμὲ
δὲ
πατέρων
εὐλάβεια
|
καὶ |
γηροκομία
καὶ
συμφορῶν
ἐπανάστασις
κατασχοῦσα |
| [72] |
κάλλιστον
Ἰησοῦ;
στρατηγία
καὶ
κληροδοσία,
|
καὶ |
γῆς
τῆς
ἁγίας
κατάσχεσις·
ὁ |
| [54] |
γραφέως,
καὶ
ὁ
ἅγιος
ἀνασώζεται
|
καὶ |
γίνεται
πυρετοῦ
δῶρον
ἀνὴρ
εὐσεβής, |
| [31] |
καὶ
ζηλοτυπεῖ
τὴν
ἀλήθειαν
κινδυνεύουσαν
|
καὶ |
γίνεται
σύμμαχος
ἐθελοντὴς
καὶ
τῇ |
| [30] |
ἓν
δὲ
τῇ
θεότητι
σέβοντες
|
καὶ |
γινώσκοντες.
Ὧν
οὐδὲν
ἐννοῶν
ἐκεῖνος |
| [67] |
φέρω,
μετὰ
τοῦ
κτίστου
γίνομαι,
|
καὶ |
γινώσκω
κτίσεως
λόγους,
καὶ
θαυμάζω |
| [33] |
καὶ
πρὸς
τὴν
Τριάδα
πιστὸν
|
καὶ |
γνήσιον·
παρ'
ἧς
καὶ
τὸ |
| [5] |
παρασκευῆς
μὲν
γὰρ
οὕτως
εἶχον
|
καὶ |
γνώμης
ὡς
πάντα
ῥᾳδίως
οἴσοντες, |
| [34] |
ἓν
δέ,
ὃ
μέγιστόν
τε
|
καὶ |
γνωριμώτατον.
Λιμὸς
ἦν,
καὶ
τῶν |
| [32] |
καὶ
Βαρνάβας,
ὁ
ταῦτα
λέγων
|
καὶ |
γράφων,
Παύλῳ
συνηγωνίσατο,
Παύλῳ
χάρις |
| [35] |
οὓς
καὶ
μικρὸν
ἀναπνέοντας,
ἄνδρας
|
καὶ |
γυναῖκας,
νηπίους,
γέροντας,
πᾶσαν
ἡλικίαν |
| [54] |
πάθος·
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
ἐπεὶ
|
καὶ |
Δαβὶδ
πρότερον
ταὐτὸ
ἐπὶ
τῷ |
| [15] |
τὸ
πρᾶγμά
ἐστιν
ἐπιεικῶς
ἄτοπον
|
καὶ |
δαιμόνιον.
Προκαταλαμβάνονται
πόλεις,
ὁδοί,
λιμένες, |
| [63] |
συμφοραῖς
τὰ
οἰκεῖα
εὖ
τίθεσθαι,
|
καὶ |
δανείζειν
Θεῷ
τὸν
ἔλεον,
ἐλέου |
| [62] |
μετὰ
λαμπρῶν
τῶν
λαμπάδων
αὐτῷ
|
καὶ |
δαψιλοῦς
τῆς
τοῦ
ἐλαίου
τροφῆς |
| [64] |
καὶ
τὸν
ἀνδρεῖον
καλέσαι
θρασὺν
|
καὶ |
δειλὸν
τὸν
περιεσκεμμένον
καὶ
τὸν |
| [58] |
ἄνωθεν
διαιρέσεως.
Ἐξ
ὧν
πολλὰ
|
καὶ |
δεινά,
τὰ
μὲν
συνέβαινεν
ἤδη, |
| [36] |
ἦν
ὁ
νέος
σιτοδότης
ἡμῖν,
|
καὶ |
δεύτερος
Ἰωσήφ·
πλὴν
ὅτι
καὶ |
| [46] |
ἑλκύσῃ
πρὸς
ἑαυτὴν
χαμαὶ
κειμένους.
|
~Καὶ |
δὴ
λαμπρὰ
μὲν
αὐτοῦ
τὰ |
| [4] |
ἡσθείη
λεγομένοις
εἰπών,
ἐπ'
αὐτὸν
|
καὶ |
δὴ
τρέψομαι.
Ἄλλου
μὲν
οὖν |
| [3] |
μητρῷον
ἡμεῖς
ἀντανίσχομεν.
Στρατηγίαι
τε
|
καὶ |
δημαγωγίαι
καὶ
κράτος
ἐν
βασιλείοις |
| [2] |
μετὰ
τοσούτους
ἐπαινέτας,
ἰδίᾳ
τε
|
καὶ |
δημοσίᾳ
τὰ
ἐκείνου
σεμνύναντας,
μηδεὶς |
| [69] |
Θεόν,
δῆλον
μὲν
ἐξ
ὧν
|
καὶ |
δημοσίᾳ
τοῦτο
πολλάκις
ἐκήρυξεν,
εἴ |
| [2] |
οὖν
πεποίηκέ
μοι
τὸν
λόγον
|
καὶ |
δι'
ἃ
τὸν
ἀγῶνα
τοῦτον |
| [54] |
τὴν
πίστιν
τοῦ
ἀνδρὸς
καταφεύγει·
|
καὶ |
δι'
ἑαυτοῦ
μὲν
οὐκ
εἰσκαλεῖ, |
| [55] |
κατὰ
τοῦ
Θεοῦ,
πρὸς
ὃν
|
καὶ |
δι'
ὃν
ὁ
πόλεμος.
Ὃ |
| [67] |
Ὅταν
τὴν
ἑξαήμερον
αὐτοῦ
μεταχειρίζωμαι
|
καὶ |
διὰ
γλώσσης
φέρω,
μετὰ
τοῦ |
| [66] |
τὰ
ἐκείνου
μάλιστα
τυγχάνῃ
γινώσκων
|
καὶ |
διὰ
γλώσσης
φέρων
καὶ
συνετίζων |
| [14] |
τούτων
εὔδρομος
ἡμῖν
ὁ
λόγος
|
καὶ |
διὰ
λείας
τῆς
ὁδοῦ
φέρων |
| [25] |
τοῦ
πρεσβυτερίου
θρόνοις
τέως
ἐγκαταλέξασα,
|
καὶ |
διὰ
μιᾶς
τῆς
Καισαρέων
πόλεως |
| [66] |
φιλοσοφούντων
ἢ
τὰ
ἡμέτερα;
Μία
|
καὶ |
διὰ
πάντων
καὶ
ἡ
μεγίστη, |
| [48] |
τῶν
ἀναγκαίων
ὑπηρετοῦντα
τῷ
ἐπιτάττοντι,
|
καὶ |
διὰ
τοῦ
πάντα
χαρίζεσθαι,
τὸ |
| [58] |
δημοσίοις
συνδιαιρεῖσθαι
καὶ
τὰ
ἡμέτερα·
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
μετεποιεῖτο
τῶν
νεωστὶ |
| [71] |
τὴν
οὐχ
ὁραθεῖσαν
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
διαβαθεῖσαν
κλίμακα
ταῖς
κατὰ
μέρος |
| [36] |
τροφῆς
καὶ
τῆς
τελεωτέρας
εὐεργεσίας
|
καὶ |
διαδόσεως,
τῆς
ὄντως
οὐρανίου
καὶ |
| [66] |
δὲ
ἡ
τοῦ
λόγου
σπορὰ
|
καὶ |
διάδοσις·
ὥστε
ἐμοί
γε,
οὐδὲ |
| [62] |
ἀλλήλων
χωρίσας,
ἀλλὰ
πλησίον
συνάψας
|
καὶ |
διαζεύξας·
ἵνα
μήτε
τὸ
φιλόσοφον |
| [2] |
προσιόντες,
πρὶν
καθαρθῆναι
καὶ
φωνὴν
|
καὶ |
διάνοιαν.
Ἔπειτα,
οὐκ
ἀγνοοῦντας
μέν, |
| [65] |
ταῦτα
εἶναι
τὴν
ἐκείνου
φωνὴν
|
καὶ |
διάνοιαν,
τοσοῦτον
ἅπαντας
ἀπολείπουσαν
καὶ |
| [12] |
ὁ
Πόντος
τηνικαῦτα
προὐβάλλετο,
σπαργανοῦται
|
καὶ |
διαπλάττεται
πλάσιν
τὴν
ἀρίστην
τε |
| [35] |
τροφὴν
καὶ
χορτάζει
πτωχοὺς
ἄρτων
|
καὶ |
διατρέφει
αὐτοὺς
ἐν
λιμῷ
καὶ |
| [29] |
παρόντων
τῆς
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας
ἀνάξιον
|
καὶ |
διαφθείρειν
ἐν
ζάλῃ
τὴν
ἐν |
| [13] |
τῶν
ἐμῶν
λόγων
αὕτη
καθηγεμὼν
|
καὶ |
διδάσκαλος,
τὴν
οὐχ
ἧττον
λόγων |
| [12] |
πωλοδαμνεῖν
ἄριστα,
τῷ
αὐτῷ
πώλῳ
|
καὶ |
διδασκάλῳ
χρώμενος,
ἢ
μυελοῖς
ἐλάφων |
| [24] |
ἡλίκων
χορός,
ἔστι
δὲ
ὧν
|
καὶ |
διδασκάλων,
οὐδ'
ἂν
εἴ
τι |
| [65] |
δὲ
μᾶλλον
ἐφωτίσθη
φῶς
γνώσεως
|
καὶ |
διέκυψεν
εἰς
τὰ
βάθη
τοῦ |
| [31] |
προβεβλημένοις,
καὶ
τῆς
πρεσβείας
ἡττήθη·
|
καὶ |
διελὼν
ἄριστα
παρ'
ἑαυτῷ
καὶ |
| [35] |
καὶ
εἰς
ταὐτὸν
φέρει,
ταῦτα
|
καὶ |
διενοήθη
καὶ
κατεπράξατο
μετὰ
τῆς |
| [70] |
ὁ
δὲ
καὶ
ἐδέξατο
ταύτην
|
καὶ |
διεσώσατο
καὶ
τῷ
ξύλῳ
τῆς |
| [30] |
τὸ
πολὺ
τῆς
Ἐκκλησίας
διέσεισε
|
καὶ |
διέφθειρεν,
οὔτε
τὸν
Πατέρα
τιμήσας, |
| [64] |
Καὶ
τοῦ
μὲν
Φαρισαίου
καταγινώσκειν
|
καὶ |
διηγεῖσθαι
τὴν
ἐξ
ὄγκου
ταπείνωσιν, |
| [4] |
μὲν
οὖν
ἄλλο
τι
γνώρισμα
|
καὶ |
διήγημα,
καὶ
γένους
καὶ
τοῦ |
| [55] |
ἐπαύετο
τὰ
ἐκείνου
καὶ
θαυμάζων
|
καὶ |
διηγούμενος.
Ἆρ'
οὖν
τὰ
μὲν |
| [62] |
πρὸς
ἀλλήλους
ὡς
τὰ
πολλὰ
|
καὶ |
διϊσταμένων,
καὶ
οὐδετέρου
πάντως
ἢ |
| [7] |
τοῖς
θήρας
νόμοις;
Εὐχῆς
δέσμιοι
|
καὶ |
δικαίας
αἰτήσεως.
Τίς
ἔγνω
τοιοῦτον |
| [56] |
Τριάδος
αὐτῆς!
ἵν'
εἴπω
τι
|
καὶ |
δικανικῶς
μεταξὺ
τῶν
ἐπαίνων,
μὴ |
| [52] |
ὁρώμενα,
ἔπαθέ
τι
ἀνθρώπινον,
σκότου
|
καὶ |
δίνης
πληροῦται
τὴν
ὄψιν
καὶ |
| [5] |
νῦν
ὁ
λόγος.
~Διωγμὸς
ἦν,
|
καὶ |
διωγμῶν
ὁ
φρικωδέστατος
καὶ
βαρύτατος· |
| [57] |
~Ἄθρει
δὴ
πάλην
ἑτέραν
ἀγωνιστοῦ
|
καὶ |
διώκτου.
Τὸ
περιαυχένιον
ῥάκος
σφενδονᾶσθαι |
| [30] |
δὴ
μόνην
εὐσέβειαν
ἐγὼ
καλῶ
|
καὶ |
δόξαν
σωτήριον.
Οὐ
γὰρ
θεότητα |
| [66] |
τῷ
Δαβὶδ
κάλλος
καὶ
μέγεθος
|
καὶ |
δρόμου
τάχος
καὶ
δύναμις,
λάμποντος |
| [67] |
καὶ
θείας
ὑμνῳδὸν
δόξης
τε
|
καὶ |
δυνάμεως·
τούτῳ
μεθαρμόζομαι
καὶ
ῥυθμίζομαι |
| [66] |
καὶ
μέγεθος
καὶ
δρόμου
τάχος
|
καὶ |
δύναμις,
λάμποντος
ὡς
νυμφίου,
εὐμεγέθους |
| [30] |
βασιλεὺς
ὁ
φιλοχρυσότατος
καὶ
μισοχριστότατος,
|
καὶ |
δύο
τὰ
μέγιστα
ταῦτα
νοσῶν, |
| [15] |
πλῆθος
σύμμικτον
ὄντες
καὶ
νέοι
|
καὶ |
δυσκάθεκτοι
ταῖς
ὁρμαῖς.
Ὅπερ
οὖν |
| [25] |
ἡ
περὶ
τὸν
βίον
ἀνωμαλία
|
καὶ |
δυσκολία
συνέπεσε,
καὶ
τὸ
πρὸς |
| [68] |
καὶ
τῆς
αἰθρίας
ἐπιλάβοι
καιρὸς
|
καὶ |
δῷ
τῇ
γλώσσῃ
παρρησίαν.
Οἱ |
| [70] |
ἐντολὴν
οὐκ
ἐφύλαξεν·
ὁ
δὲ
|
καὶ |
ἐδέξατο
ταύτην
καὶ
διεσώσατο
καὶ |
| [20] |
καὶ
ἀλλήλοις
τὴν
ἀρετὴν
παραθήγοντες
|
καί, |
εἰ
μὴ
μέγα
ἐμοὶ
τοῦτο |
| [54] |
χρηστοτέρων
ὁ
πατὴρ
τῶν
ἐλπίδων·
|
καὶ |
εἰ
μὴ
τὴν
ἅλμην
τῷ |
| [52] |
τὸ
πάθος
γνωρίζεται.
Περιτρέπει
γὰρ
|
καί, |
εἰ
μή
τις
τῶν
ἐκ |
| [78] |
ἔχω
φιλοσοφεῖν
ἐν
τῷ
πάθει,
|
καὶ |
εἰ
σφόδρα
φιλοσοφεῖν
ἐσπούδακα,
τῆς |
| [20] |
ἐδόκει
ψυχὴ
δύο
σώματα
φέρουσα·
|
καὶ |
εἰ
τό,
πάντα
ἐν
πᾶσι |
| [21] |
δαιμόνων
καταφρονήσαντες,
οὗ
θαυμάζονται
δαίμονες.
|
Καὶ |
εἴ
τις
ἔστιν
ἢ
πιστεύεται |
| [75] |
ἵνα
κηρύξῃ
κἀκεῖ
τὸν
ἐρχόμενον.
|
Καὶ |
εἴ
τῳ
φαίνεται
τολμηρὸς
ὁ |
| [21] |
μέγα
πρᾶγμα
καὶ
ὄνομα,
Χριστιανοὺς
|
καὶ |
εἶναι
καὶ
ὀνομάζεσθαι·
ᾧ
πλέον |
| [12] |
δὲ
κατ'
ἀμφότερα
εὐδοκιμεῖν
ὑπάρχει
|
καὶ |
εἶναι
περιδεξίοις,
τούτοις
καὶ
τὸ |
| [59] |
ἢ
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι
|
καὶ |
εἰπεῖν
εὐπρεπὲς
χρή.
Πάντα
γὰρ |
| [57] |
ἔμενον
ἔτι,
τῷ
ζήλῳ
ῥωσθεῖσαι,
|
καὶ |
εἰς
ἀνδρῶν
θάρσος
μεταλλαττόμεναι.
Βραχὺς |
| [36] |
τοῦ
ἀληθῶς
ζωτικοῦ
καὶ
τροφίμου,
|
καὶ |
εἰς
αὔξησιν
ἄγοντος
πνευματικῆς
ἡλικίας |
| [67] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
περαιτέρω
διαβαίνειν
|
καὶ |
εἰς
βάθος
ἔτι
χωρεῖν
ἐν |
| [23] |
τάχος·
οὕτω
δ'
ἀμφότερα
συλλαβὼν
|
καὶ |
εἰς
ἓν
ἀγαγών,
ὥστε
ἄδηλον |
| [80] |
τῆς
ὠφελείας.
Πέρας
τοῦ
λόγου,
|
καὶ |
εἰς
κίνδυνον
τελευτᾷ
τὸ
πάθος· |
| [66] |
γῆν
ἐξελθεῖν
τὸν
φθόγγον
αὐτοῦ,
|
καὶ |
εἰς
τὰ
πέρατα
τῆς
οἰκουμένης |
| [35] |
Ἃ
δὲ
τούτοις
ἐστὶν
ἀκόλουθα
|
καὶ |
εἰς
ταὐτὸν
φέρει,
ταῦτα
καὶ |
| [55] |
μὲν
πρὸς
ἐκείνους
αὐτῷ
τοιαῦτα
|
καὶ |
εἰς
τοῦθ'
ἥκοντα
τέλους·
τὰ |
| [43] |
αἱρετικῶν
ἀποκρούεται
θράσος·
τοὺς
μὲν
|
καὶ |
εἰς
χεῖρας
ἰόντας,
ἀγχεμάχοις
ὅπλοις |
| [79] |
ζωῆς
αὐτὸν
ἐλεγχθῆναι
ἄνθρωπον
ὄντα)
|
καὶ |
Εἰς
χεῖράς
σου
παραθήσομαι
τὸ |
| [64] |
παραπεπήγασι
ταῖς
ἀρεταῖς
αἱ
κακίαι,
|
καί |
εἰσί
πως
ἀγχίθυροι·
καὶ
ῥᾷστον |
| [77] |
σύννουν
τε,
ὡς
τὰ
πολλά,
|
καὶ |
εἴσω
συννενευκός·
ὃ
τοῖς
πολλοῖς |
| [63] |
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
ἡμῶν
θέαμα
δεινὸν
|
καὶ |
ἐλεεινόν,
ἄνθρωποι
νεκροὶ
πρὸ
θανάτου |
| [47] |
γυναικωνίτιδος,
τοὺς
ἐν
γυναιξὶν
ἄνδρας
|
καὶ |
ἐν
ἀνδράσι
γυναῖκας,
τοὺς
τοῦτο |
| [18] |
τοῖς
πειρωμένοις
ἐξ
ὀλίγων
τε
|
καὶ |
ἐν
ὀλίγῳ
γνωρίζεσθαι.
Ὅθεν
ἐπανῆγον |
| [72] |
ἐπέπεσόν
μοι
ἐν
τοῖς
κρατίστοις»
|
καί· |
Ἐν
ταῖς
χερσί
σου
οἱ |
| [16] |
οὖν
τις
ἐπιστῇ
τῶν
νέων
|
καὶ |
ἐν
χερσὶ
γένηται
τῶν
ἑλόντων, |
| [16] |
δὲ
πλησιάσωσι,
βοῇ
τε
πολλῇ
|
καὶ |
ἐξάλμασι
χρώμενοι
καθάπερ
ἐνθουσιῶντες·
κελεύει |
| [75] |
γενέσθαι,
εἰ
καὶ
μὴ
πρόδρομος·
|
καὶ |
ἐξεπορεύετο
πρὸς
αὐτόν,
οὐχ
ἡ |
| [68] |
οἷς
τε
πέπονθεν·
ὅς
γε
|
καὶ |
ἐξορίαν
ὑπὲρ
τῆς
ἀληθείας
κατακριθείς, |
| [6] |
παρ'
αὐτοῖς
εἰσι
καὶ
βαθεῖαι
|
καὶ |
ἐπὶ
πλεῖστον
διήκουσαι,
καταφεύγουσι,
λίαν |
| [76] |
οὐκ
ὀνομάζεται
μέν,
γίνεται
δέ·
|
καὶ |
ἐπὶ
τὸ
στῆθος
Ἰησοῦ
κείμενος, |
| [70] |
ἐπικαλεῖσθαι
τὸν
Κύριον·
ὁ
δὲ
|
καὶ |
ἐπικέκληται
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἐκήρυξεν, |
| [17] |
μεταβαλών,
πρύμναντε
ἐκρουσάμην
ἐκείνῳ
θέμενος
|
καὶ |
ἑτεραλκέα
τὴν
νίκην
ἐποίησα.
Ὁ |
| [71] |
τὰ
θρέμματα
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐμηχανίαν
|
καὶ |
εὐημερίαν,
καὶ
τοὺς
δώδεκα
ἐξ |
| [26] |
ἀταξίαν
καὶ
ἀκοσμίαν,
ἔστιν
ὅτε
|
καὶ |
ἐφ'
ὧν
προεδρευόντων
ἐν
βήμασιν· |
| [31] |
τοῦ
Πόντου
μεθ'
ἡμῶν
ἀπανίσταται
|
καὶ |
ζηλοτυπεῖ
τὴν
ἀλήθειαν
κινδυνεύουσαν
καὶ |
| [37] |
χρίσοντας,
ἄνδρας
ἐπ'
εὐσεβείᾳ
γνωρίμους
|
καὶ |
ζηλωτάς,
καὶ
μετὰ
τούτων
τὸν |
| [81] |
τι
τῶν
ἐκείνου
καλῶν
διηγούμενοι
|
καὶ |
ζητοῦντες,
οἱ
τῶν
θρόνων
τὸν |
| [36] |
τρέφονται
καὶ
ποτίζονται,
Θεὸν
πεινῶσαι
|
καὶ |
ζητοῦσαι
τροφὴν
οὐ
ῥέουσαν
οὐδ' |
| [61] |
καὶ
τριβώνιον
καὶ
ἡ
χαμευνία
|
καὶ |
ἡ
ἀγρυπνία
καὶ
ἡ
ἀλουσία, |
| [61] |
ἡ
χαμευνία
καὶ
ἡ
ἀγρυπνία
|
καὶ |
ἡ
ἀλουσία,
τὰ
ἐκείνου
σεμνολογήματα· |
| [45] |
βλασφημίαν
λαλῶν
εἰς
τὸ
ὕψος,
|
καὶ |
ἡ
γλῶσσα
αὐτοῦ
διῆλθεν
ἐπὶ |
| [7] |
σοι
θελήσαντι
μόνον»
Ταῦτ'
ἔλεγον,
|
καὶ |
ἡ
θήρα
παρῆν,
ὄψον
αὐτόματον, |
| [66] |
ἡμέτερα;
Μία
καὶ
διὰ
πάντων
|
καὶ |
ἡ
μεγίστη,
τὰ
ἐκείνου
συγγράμματα |
| [17] |
ἐμαυτοῦ
ῥοπὴν
χαριζόμενος,
δύναται
δὲ
|
καὶ |
ἡ
μικρὰ
προσθήκη
τὸ
πᾶν |
| [33] |
ἦν
θαυμαστή
τις
ἡ
συμφωνία
|
καὶ |
ἡ
πλοκὴ
τοῦ
δύνασθαι.
Ὁ |
| [28] |
ὡς
ἔδειξεν
ὁ
τότε
διωγμός,
|
καὶ |
ἡ
πρὸς
αὐτὸν
ἔνστασις,
ὅμως |
| [21] |
καὶ
τοὺς
ἐκεῖσε
διδασκάλους
φέρουσα,
|
καὶ |
ἡ
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν
παιδευτάς. |
| [58] |
τοῦ
πρώσω
μετὰ
λῃστρικοῦ
συντάγματος.
|
Καὶ |
ἡ
σκῆψις,
ὡς
εὐπρεπής!
Τὰ |
| [77] |
~Τοσαύτη
τοῦ
ἀνδρὸς
ἡ
ἀρετὴ
|
καὶ |
ἡ
τῆς
δόξης
περιουσία,
ὥστε |
| [23] |
τὸ
παρεθέν.
Ἰατρικὴν
μὲν
γάρ,
|
καὶ |
ἡ
τοῦ
σώματος
ἀρρωστία
καὶ |
| [75] |
περίχωρος
πᾶσα
μόνον,
ἀλλ'
ἤδη
|
καὶ |
ἡ
ὑπερόριος·
καὶ
οὗτος
μέσος |
| [61] |
τὸ
ἓν
χιτώνιον
καὶ
τριβώνιον
|
καὶ |
ἡ
χαμευνία
καὶ
ἡ
ἀγρυπνία |
| [54] |
ἐντεῦθεν
τὸ
δόγμα
τῆς
ἀρρωστίας·
|
καὶ |
ἡ
χεὶρ
ἐπέχεται
τοῦ
πονηροῦ |
| [63] |
καὶ
τὰ
τῶν
τραυμάτων
ἄκη
|
καὶ |
ἡ
Χριστοῦ
μίμησις,
οὐ
λόγῳ |
| [15] |
τὸ
σπουδαζόμενον.
Οὐδὲν
δὲ
οἷον
|
καὶ |
ἥδυσμά
τι
προσθεῖναι
τῷ
λόγῳ |
| [2] |
πάντες
ἴσον
ἀπολειπώμεθα,
καθάπερ
οὐρανοῦ
|
καὶ |
ἡλιακῆς
ἀκτῖνος
οἱ
πρὸς
αὐτὰ |
| [57] |
διεγείρεται
καὶ
ἀνίσταται,
γένος
ἅπαν
|
καὶ |
ἡλικία
πᾶσα,
οἳ
περὶ
τὴν |
| [80] |
ἀλλήλοις
ἐπεμβαινόντων,
μυριάδες
γένους
παντὸς
|
καὶ |
ἡλικίας
ἁπάσης,
οὐ
πρότερον
γινωσκόμεναι· |
| [82] |
σοί
ποτε
γλώττης
καὶ
ὁμοτίμου
|
καὶ |
ἥλικος.
Εἰ
μὲν
τῆς
ἀξίας |
| [24] |
Περιστάντες
ἡμᾶς
ὁ
τῶν
ἑταίρων
|
καὶ |
ἡλίκων
χορός,
ἔστι
δὲ
ὧν |
| [35] |
δύναμις.
Ταῦτα
γὰρ
Μωϋσέως
ἦν
|
καὶ |
Ἡλίου
καὶ
τοῦ
ἐμοῦ
Θεοῦ, |
| [23] |
ὁ
Ῥαδάμανθυς
οὓς
ἀσφοδελῶν
λειμώνων
|
καὶ |
Ἠλυσίων
πεδίων
ἠξίωσαν
Ἕλληνες,
ἐν |
| [7] |
ἀνυμνεῖν
τὸν
Θεόν)
οὗτος,
ἐπῆγον,
|
καὶ |
ἡμᾶς
θρέψειε
σήμερον
τοῖς
τῆς |
| [13] |
δὲ
λέγω
τὴν
περιφανῆ
τε
|
καὶ |
ἡμετέραν,
ἐπεὶ
καὶ
τῶν
ἐμῶν |
| [11] |
οὐ
ταύτην
μόνην
τὴν
εὐγενεστέραν
|
καὶ |
ἡμετέραν,
ἣ
πᾶν
τὸ
ἐν |
| [38] |
ἐγένετο,
μορφωθεὶς
τὸ
ὑπὲρ
ἡμᾶς
|
καὶ |
ἡμέτερον,
τοῦτο
κἀνταῦθα
συμβεβηκέναι
λογίζομαι. |
| [23] |
ἐκ
τῶν
Μωσαϊκῶν
οἶμαι
βιβλίων
|
καὶ |
ἡμετέρων,
εἰ
καὶ
περὶ
τὴν |
| [7] |
διαφυγόντες
τραπέζας,
ἅπερ
ἦν
ποτε
|
καὶ |
ἡμῖν,
τοῖς
ὄρεσι
τούτοις
ἐμφωλεύουσι· |
| [53] |
αἳ
τοῖς
περὶ
τὸν
βασιλέα
|
καὶ |
ἡμῖν
τοῖς
συνεισελθοῦσιν
ἠκούσθησαν;
Αὕτη |
| [80] |
παντάπασιν
ἀπολέλοιπεν·
ἡμιθνὴς
δὲ
Γρηγόριος
|
καὶ |
ἡμίτομος,
τῆς
μεγάλης
ἀπερρωγὼς
συζυγίας, |
| [33] |
εὔνοιαν
εἰσφέρων,
τὴν
ἐξουσίαν
ἀντελάμβανε·
|
καὶ |
ἦν
θαυμαστή
τις
ἡ
συμφωνία |
| [71] |
ὡς
ἰσότιμον
ἀντεδόθη·
τί
γὰρ
|
καὶ |
ἦν;
ὥστε
καὶ
τελειωθῆναι
τὸ |
| [3] |
καὶ
οἱ
Ἀλκμαίωνες,
Αἰακίδαι
τε
|
καὶ |
Ἡρακλεῖδαι
καὶ
ὧν
οὐδὲν
ὑψηλότεον, |
| [19] |
ῥεόντων
εἰσί,
καὶ
ῥέουσιν
ἶσα
|
καὶ |
ἠρινοῖς
ἄνθεσιν·
οὔτε
γὰρ
φλὸξ |
| [18] |
διὰ
τῆς
πρώτης
πείρας
ἐληλεγμένων
|
καὶ |
ᾐσχυμμένων
ὑφ'
ἑνὸς
ἀνδρός,
καὶ |
| [33] |
κακοὶ
κακῶς
τότε
πρῶτον
αἰσχυνθέντες
|
καὶ |
ἡττηθέντες,
καὶ
μαθόντες
μὴ
ῥᾳδίως |
| [40] |
ἐκείνου
διάστασιν·
οὕτως
ἑκόντες
ὑπεχώρησαν
|
καὶ |
ἡττήθησαν
καὶ
ὡς
ἤχῳ
βροντῆς |
| [48] |
φησί,
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων
ὑποκλιθέντων
|
καὶ |
ἡττημένων.
Οὐ
γὰρ
ταῦτα,
ἔφη, |
| [45] |
πεζεύων
πέλαγος
νῆσοί
τε
ἁρπαζόμεναι
|
καὶ |
θάλασσα
μαστιζομένη
καὶ
ὅσα
τῆς |
| [62] |
πρακτικὸν
ἀφιλόσοφον·
ὥσπερ
δὲ
γῆ
|
καὶ |
θάλασσα
τὰ
παρ'
ἑαυτῶν
ἀλλήλοις |
| [45] |
καινοτομίαις.
Γῆ
τις
ἠκούετο
ξένη
|
καὶ |
θάλασσα
τοῦ
νέου
δημιουργοῦ
καὶ |
| [6] |
εἰκός,
καὶ
τὸ
ὑπαιθρίοις
κρυμοῖς
|
καὶ |
θάλπεσι
καὶ
ὄμβροις
ταλαιπωρεῖν,
ἥ |
| [68] |
ἀρχῆς
ἐπεπήδησεν,
ἀλλὰ
καὶ
φυγὴν
|
καὶ |
θάνατον
καὶ
τὰς
πρὸ
τοῦ |
| [37] |
τῆς
ὁδοῦ,
βοηθήσων
τῇ
ψήφῳ
|
καὶ |
θαρσήσας
τῷ
Πνεύματι.
Καί
τι |
| [67] |
γίνομαι,
καὶ
γινώσκω
κτίσεως
λόγους,
|
καὶ |
θαυμάζω
τὸν
κτίστην
πλέον
ἢ |
| [55] |
οὐ
γὰρ
ἐπαύετο
τὰ
ἐκείνου
|
καὶ |
θαυμάζων
καὶ
διηγούμενος.
Ἆρ'
οὖν |
| [59] |
ἐπενόει.
Ἀλλὰ
σκοπῶμεν,
ὡς
μεγάλην
|
καὶ |
θαυμασίαν,
καὶ
τί
γάρ,
ἢ |
| [29] |
κυβέρνησιν.
Καίπερ
δὲ
οὕτω
φιλοσόφου
|
καὶ |
θαυμασίας
οὔσης
τῆς
ἀναχωρήσεως,
κρείττω |
| [29] |
θαυμασίας
οὔσης
τῆς
ἀναχωρήσεως,
κρείττω
|
καὶ |
θαυμασιωτέραν
εὑρήσομεν
τὴν
ἐπάνοδον·
ἔσχε |
| [22] |
παρ'
ἑτέρου
ποτὲ
τοῦτο
δεξάμενος·
|
καὶ |
θαυμαστὸν
οὐδέν,
εἰ
κἀνταῦθα
τῆς |
| [54] |
γὰρ
καὶ
βασιλέας
ταπεινοὺς
πάθος·
|
καὶ |
θαυμαστὸν
οὐδέν,
ἐπεὶ
καὶ
Δαβὶδ |
| [28] |
ἀνδρὶ
τἆλλα
μὲν
οὐκ
ἀγεννεῖ
|
καὶ |
θαυμαστῷ
τὴν
εὐσέβειαν,
ὡς
ἔδειξεν |
| [65] |
σεισμὸς
οἰκουμένης
ἔκ
τινος
καινοτομίας
|
καὶ |
θαύματος,
ταῦτα
εἶναι
τὴν
ἐκείνου |
| [63] |
Μικρὸν
ἀπὸ
τῆς
πόλεως
πρόελθε,
|
καὶ |
θέασαι
τὴν
καινὴν
πόλιν,
τὸ |
| [27] |
ἀνθρωπίνην
χάριν,
ἀλλ'
ἐκ
Θεοῦ
|
καὶ |
θείαν
δεξάμενος.
Ὁ
μὲν
οὖν |
| [67] |
δεκτικός,
καὶ
ὄργανον
κρουόμενον
Πνεύματι
|
καὶ |
θείας
ὑμνῳδὸν
δόξης
τε
καὶ |
| [56] |
συνετήν.
Τῇ
ἱερᾷ
τραπέζῃ
προσφεύγει,
|
καὶ |
Θεὸν
ποιεῖται
προστάτην
κατὰ
τῆς |
| [48] |
ἀνέχομαι,
Θεοῦ
τε
κτίσμα
τυγχάνων
|
καὶ |
θεὸς
εἶναι
κεκελευσμένος.
Ἡμεῖς
δέ, |
| [12] |
ἀλλὰ
τὴν
ἐγκύκλιον
παίδευσιν
παιδευόμενος
|
καὶ |
θεοσέβειαν
ἐξασκούμενος
καί,
συνελόντι
φάναι, |
| [11] |
διαπτύουσιν,
ὡς
ἐπίβουλον
καὶ
σφαλερὰν
|
καὶ |
Θεοῦ
πόρρω
βάλλουσαν,
κακῶς
εἰδότες. |
| [3] |
ἀφανὲς
καταφεύγουσι,
δαίμονας
δή
τινας
|
καὶ |
θεοὺς
καὶ
μύθους
τοῖς
προγόνοις |
| [40] |
τὸ
στασιάζον
πρὸς
ἑαυτὸν
μαλάσσει
|
καὶ |
θεραπεύει
λόγοις
ἰατρικῆς
μεγαλόφρονος·
οὐ |
| [44] |
τύραννος,
μετὰ
πλείονος
τῆς
ἀσεβείας
|
καὶ |
θερμοτέρας
τῆς
παρατάξεως,
ὡς
πρὸς |
| [73] |
τοῖς
ἐπικαλουμένοις
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ,
|
καὶ |
Θεῷ
δοτὸς
πρὸ
γενέσεως,
καὶ |
| [62] |
μὲν
ὄντος
μᾶλλον
καὶ
καθεστηκότος
|
καὶ |
Θεῷ
συνάγοντος,
οὐκ
ἀτύφου
δὲ |
| [82] |
τῷ
σῷ
πόθῳ
τετρυχωμένους;
Πλὴν
|
καὶ |
Θεῷ
φίλον
τὸ
κατὰ
δύναμιν. |
| [23] |
καὶ
ἄνωβαίνουσαν,
ὅση
τε
πρακτικὴ
|
καὶ |
θεωρητική,
ὅση
τε
περὶ
τὰς |
| [11] |
τούτων
τὸ
μὲν
ἐξεταστικόν
τε
|
καὶ |
θεωρητικὸν
ἐδεξάμεθα,
ὅσον
δὲ
εἰς |
| [67] |
ἀλήθειαν,
ἐπιβατεύων
τῆς
ἐκείνου
θεολογίας
|
καὶ |
θεωρίας.
Ὅταν
ταῖς
ἄλλαις
ἐξηγήσεσιν, |
| [73] |
τετύχηκεν,
ἐπὶ
πλεῖστον
προελθὼν
σοφίας
|
καὶ |
θεωρίας,
ὥστε
γενέσθαι
τῶν
καθ' |
| [50] |
βλέπομεν.
Πῦρ
δὲ
καὶ
ξίφος
|
καὶ |
θῆρες
καὶ
οἱ
τὰς
σάρκας |
| [57] |
Τί
οὖν
ὁ
σοβαρὸς
ἐκεῖνος
|
καὶ |
θρασὺς
δικαστής;
Ἱκέτης
ἦν,
ἐλεεινός, |
| [3] |
βασιλείοις
αὐλαῖς·
ἔτι
δὲ
περιουσίαι
|
καὶ |
θρόνων
ὕψη
καὶ
τιμαὶ
δημόσιαι |
| [80] |
τέλους
ἐμακαρίσθησαν,
ὡς
ἐκείνῳ
συνέκδημοι,
|
καὶ |
θύματα
ἐπιτάφια,
τάχα
ἄν
τις |
| [46] |
ἔθνος
ἀνακαθαίροντες·
ἀλλ'
ἐκκλησίαις
ἐπιστρατεύοντες
|
καὶ |
θυσιαστηρίων
κατορχούμενοι
καὶ
τὰς
ἀναιμάκτους |
| [46] |
καὶ
τὰς
ἀναιμάκτους
θυσίας
ἀνθρώπων
|
καὶ |
θυσιῶν
αἵμασι
χραίνοντες
καὶ
παρθένων |
| [71] |
~Μέγας
ὁ
Ἀβραὰμ
καὶ
πατριάρχης
|
καὶ |
θύτης
καινῆς
θυσίας,
τὸν
ἐκ |
| [61] |
ὧν
ἢ
μεθ'
ὧν
νοσοκομίαι
|
καὶ |
ἰατρεῖαι,
τὸ
κοινὸν
ἡμῶν
ἐμφιλοσόφημα· |
| [81] |
τὸν
ἰατρόν,
ἣν
βούλει
νόσον
|
καὶ |
ἰατρείαν,
οἱ
ὑγιαίνοντες
τὸν
φύλακα |
| [26] |
Ἱεροβοάμ,
ὁ
δοῦλος
καὶ
ἀποστάτης.
|
Καὶ |
ἰατρὸς
μὲν
οὐδεὶς
οὐδὲ
ζωγράφος, |
| [54] |
ἐπιζητῶν
ἐπι
κουρίαν
τῷ
πάθει
|
καὶ |
ἰατρῶν
τοὺς
ἀρίστους
ἐκλεγόμενος
καὶ |
| [69] |
ἐκήρυξεν,
εἴ
ποτε
καιρὸς
ἦν
|
καὶ |
ἰδίᾳ
τοῖς
ἐρωτῶσι
προθύμως
ἀνωμολόγησε· |
| [13] |
ἔσται
αὐτὸ
τὸ
κάλλιστόν
τε
|
καὶ |
ἰδικώτατον.
Ἄλλαι
μὲν
γὰρ
τῶν |
| [82] |
ἡμᾶς
ἐποπτεύοις
ἄνωθεν,
ὦ
θεῖα
|
καὶ |
ἱερὰ
κεφαλή,
καὶ
τὸν
δεδομένον |
| [73] |
εὐθὺς
ἱερός,
καὶ
χρίων
βασιλέας
|
καὶ |
ἱερέας
διὰ
τοῦ
κέρατος.
Οὗτος |
| [26] |
ἐν
βασιλεῦσι,
ὁ
Σολομῶντος·
ἀλλὰ
|
καὶ |
Ἱεροβοάμ,
ὁ
δοῦλος
καὶ
ἀποστάτης. |
| [28] |
ἄλλος
τῶν
καθ'
ἡμᾶς
φιλοσόφων,
|
καὶ |
ἱκανὸς
θάρσος
παρασχεῖν,
εἴπερ
ἐβούλετο, |
| [73] |
ἐρχομένων
καὶ
ἁρπαζομένων
πολλῷ
τιμιώτεροι.
|
~Καὶ |
ἵνα
τοὺς
Κριτὰς
παραδράμωμεν,
ἢ |
| [63] |
ἄλλα
τε
ὅσα
θαυμάζουσιν
ἄνθρωποι
|
καὶ |
ἱστορίαις
διδόασιν,
ὧν
οὐδὲν
τοὺς |
| [23] |
δὲ
γραμματικήν,
ἣ
γλῶσσαν
ἐξελληνίζει
|
καὶ |
ἱστορίαν
συνάγει
καὶ
μέτροις
ἐπιστατεῖ |
| [24] |
δὴ
τότε
θέαμά
τι
ἐλεεινὸν
|
καὶ |
ἱστορίας
ἄξιον.
Περιστάντες
ἡμᾶς
ὁ |
| [47] |
μὲν
οὖν
ἄλλα
λεγόντων
τε
|
καὶ |
ἱστορούντων,
τῶν
τότε
πεπειραμένων,
ἔστιν |
| [33] |
βοηθουμένοις,
μᾶλλον
δὲ
πολλῷ
κρείττω
|
καὶ |
ἰσχυρότερα.
Τῷ
δέ
τι
δεύτερον |
| [29] |
τὴν
ἔρημον
ἀσπάζεται
μετὰ
Ἠλίου
|
καὶ |
Ἰωάννου,
τῶν
πάνυ
φιλοσόφων,
τοῦτο |
| [72] |
ἅπαξ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ,
πολλάκις
δὲ
|
καὶ |
καθ'
ἑκάστην,
ὡς
εἰπεῖν,
εἰσιὼν |
| [70] |
δευτέρου
σπέρματα
ξύλῳ
μικρῷ
πιστευθέντα
|
καὶ |
καθ'
ὑδάτων
σωζόμενα·
ὁ
δὲ |
| [13] |
ἢ
τῶν
πόλεων
ὧν
ὑπέρκειται
|
καὶ |
καθ'
ὧν
ἔχει
τὴν
δυναστείαν· |
| [12] |
διαπλάττεται
πλάσιν
τὴν
ἀρίστην
τε
|
καὶ |
καθαρωτάτην,
ἣν
ἡμερινὴν
ὁ
θεῖος |
| [30] |
δὲ
Χριστιανῶν
τῷ
εὐσεβεστάτῳ
μέρει
|
καὶ |
καθαρωτάτῳ
καὶ
προσκυνητῇ
τῆς
Τριάδος, |
| [80] |
ἐκείνου
τοῦ
σώματος
ἱερώτερόν
τε
|
καὶ |
καθαρώτερον;
τῷ
δὲ
τῶν
ἀγόντων |
| [62] |
μὲν
ἡσυχίου
μὲν
ὄντος
μᾶλλον
|
καὶ |
καθεστηκότος
καὶ
Θεῷ
συνάγοντος,
οὐκ |
| [56] |
τι
βουλεύσασθαι
κατ'
αὐτῆς
ἀπάνθρωπον,
|
καὶ |
καθυβρίσαι
μὲν
τὴν
ἱερὰν
τράπεζαν, |
| [63] |
οὐκ
εὐφραίνοντα
καὶ
φθόνου
πάλην
|
καὶ |
καιροῦ
φθορὰν
διαφεύγοντα·
ἐν
ᾧ |
| [64] |
ἀμετρίαν
φυγεῖν,
ἀμφοτέροις
σὺν
λόγῳ
|
καὶ |
καιρῷ
χρώμενον,
κατὰ
τοὺς
Σολομῶντος |
| [33] |
μὲν
οὖν
οὕτως
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
|
καὶ |
κακοὶ
κακῶς
τότε
πρῶτον
αἰσχυνθέντες |
| [63] |
χαλκὸς
ἄμετρος,
ἢ
ναῶν
μεγέθη
|
καὶ |
κάλλη
τῶν
μηκέτι
ὄντων,
ἄλλα |
| [9] |
εὐτεκνία.
Τοὺς
γὰρ
αὐτοὺς
πολύπαιδας
|
καὶ |
καλλίπαιδας
μῦθοι
μὲν
ἴσως
ἔχουσιν· |
| [9] |
τά
τε
ἄλλα,
ὅσα
Πόντῳ
|
καὶ |
Καππαδόκαις
μερισαμένοις
ἤρκεσε
πολλῶν
πληροῦν |
| [54] |
λιταῖς
προσκείμενος,
εἴπερ
ἄλλοτέ
ποτε,
|
καὶ |
κατὰ
γῆς
ἐρριμμένος·
Ποιεῖ
γὰρ |
| [2] |
λόγον
ἠσχολήμεθα
κινδυνεύοντα,
καλῶς
βιασθέντες,
|
καὶ |
κατὰ
Θεὸν
ἴσως
ἔκδημοι
γεγονότες, |
| [55] |
δ'
ἀληθὲς
τῆς
ἀσεβείας
ὑπερμαχοῦντα,
|
καὶ |
κατὰ
τῆς
εὐσεβείας
ἱστάμενον.
Ἐῶ |
| [30] |
ἄθεον
Σαβελλίου
συναίρεσιν
ἀσεβεστέρᾳ
διαιρέσει
|
καὶ |
κατα
τομῇ
λύοντες·
ἣν
Ἄρειος |
| [55] |
ἀνδρὸς
ἐξύβρισεν,
ἶσον
δὲ
εἰπεῖν
|
καὶ |
κατὰ
τοῦ
Θεοῦ,
πρὸς
ὃν |
| [16] |
ἡ
ταχίστη
τῶν
λυπούντων
ἀπαλλαγὴ
|
καὶ |
κατάλυσις.
Τότε
τοίνυν
ἐγὼ
τὸν |
| [40] |
ἵν'
αὐτὸς
ἐν
ἑαυτῷ
συντριβῇ
|
καὶ |
καταναλωθῇ,
καθάπερ
ἰὸς
σιδήρῳ
συν |
| [34] |
ἀπληστία.
Τηροῦσι
γὰρ
τοὺς
καιροὺς
|
καὶ |
καταπραγματεύονται
τῆς
ἐνδείας
καὶ
γεωργοῦσι |
| [53] |
βασιλέως
περὶ
ἡμᾶς
φιλανθρωπίας
ἀρχὴ
|
καὶ |
κατάστασις
πρώτη·
τοῦτο
τὸ
λῆμα |
| [18] |
τὸ
πλεῖστον,
καὶ
λογικῶς
συγγινόμενος
|
καὶ |
κατεπᾴδων
τοῖς
λογισμοῖς
καί,
ὅπερ |
| [35] |
ταὐτὸν
φέρει,
ταῦτα
καὶ
διενοήθη
|
καὶ |
κατεπράξατο
μετὰ
τῆς
αὐτῆς
πίστεως· |
| [23] |
ὅση
περὶ
τὸ
φαινόμενον
ἔχει
|
καὶ |
κάτω
κείμενον,
ἀλλ'
ὅσον
δογματικὸν |
| [61] |
ἀλογωτέροις
ἀπέρριψε
καὶ
ὧν
ἀνδραποδώδης
|
καὶ |
κάτω
νενευκὼς
ὁ
βίος.
Αὐτὸς |
| [65] |
καὶ
διάνοιαν,
τοσοῦτον
ἅπαντας
ἀπολείπουσαν
|
καὶ |
κάτωτιθεῖσαν,
ὅσον
τὴν
τῶν
ἀλόγων |
| [41] |
πᾶσαν
τὴν
γῆν
καὶ
ὁρῶν
|
καὶ |
κέδρων
ὑπερεκτείνεσθαι·
ταύτην
πονηρῷ
καὶ |
| [3] |
ἂν
ἦσαν
ἡμῖν
οἱ
Πελοπίδαι
|
καὶ |
Κεκροπίδαι
καὶ
οἱ
Ἀλκμαίωνες,
Αἰακίδαι |
| [21] |
ἐβεβαιώθημεν,
καταμαθόντες
αὐτῶν
τὸ
ἀπατηλὸν
|
καὶ |
κίβδηλον,
ἐνταῦθα
δαιμόνων
καταφρονήσαντες,
οὗ |
| [70] |
ὁ
δὲ
κατακλυσμὸν
ἀσεβείας
διέφυγε
|
καὶ |
κιβωτὸν
σωτηρίας
τὴν
ἑαυτοῦ
πεποίη |
| [6] |
οἴεται
τοὺς
ὑπὲρ
Χριστοῦ
διωγμοὺς
|
καὶ |
κινδύνους,
κακῶς
γινώσκων
καὶ
λίαν |
| [64] |
φιλανθρώπους,
ὅτι
τοῖς
δήμοις
χαρίζονται
|
καὶ |
κινοῦσι
γέλωτα
τοῖς
ἐπὶ
κόρρης |
| [76] |
καὶ
ἀπέριττον.
Διὰ
ταῦτά
τοι
|
καὶ |
κλεῖς
οὐρανῶν
πιστεύεται·
καὶ
οὐχ |
| [63] |
ἐκείνου
παραινέσεσιν
ἀποτίθεται,
σῆτας
ἀποσειόμενα
|
καὶ |
κλέπτας
οὐκ
εὐφραίνοντα
καὶ
φθόνου |
| [72] |
Τί
τὸ
κάλλιστον
Ἰησοῦ;
στρατηγία
|
καὶ |
κληροδοσία,
καὶ
γῆς
τῆς
ἁγίας |
| [54] |
τεύετο
παρὰ
τῶν
τηνικαῦτα
παρόντων
|
καὶ |
κοινωνούντων
τοῦ
πάθους
~Τὸ
δὲ |
| [48] |
σοι
τὸ
μεθ'
ἡμῶν
τετάχθαι
|
καὶ |
κοινωνοὺς
ἔχειν
ἡμᾶς;
Ὕπαρχοι
μέν, |
| [39] |
μᾶλλον
ἔδειξεν
ἄνθρωπος
πάσης
θωπείας
|
καὶ |
κολακείας
κρείττω
τὴν
ψυχὴν
ἔχων |
| [63] |
Καρικὸς
τάφος
καὶ
Πυρα
μίδες
|
καὶ |
Κολοσσοῦ
χαλκὸς
ἄμετρος,
ἢ
ναῶν |
| [63] |
τράπεζαι
καὶ
τὰ
μαγείρων
μαγγανεύματα
|
καὶ |
κομψεύματα
καὶ
οἱ
φιλόκαλοι
δίφροι, |
| [62] |
παρθενίαν
νομοθετῶν
ὡς
ἐνθένδε
μετάγουσαν
|
καὶ |
κόσμον
συντέμνουσαν,
μᾶλλον
δὲ
κόσμον |
| [70] |
τελείῳ
δοκιμασθέντος.
Νῶε
κιβωτὸν
ἐπιστεύθη,
|
καὶ |
κόσμου
δευτέρου
σπέρματα
ξύλῳ
μικρῷ |
| [2] |
ἀναπνεύσαντι
ὅτι
μὴ
λόγον
εὐσεβῆ
|
καὶ |
κόσμου
παντὸς
σωτήριον.
Τὰ
γὰρ |
| [3] |
ἀντανίσχομεν.
Στρατηγίαι
τε
καὶ
δημαγωγίαι
|
καὶ |
κράτος
ἐν
βασιλείοις
αὐλαῖς·
ἔτι |
| [33] |
τοῦτο
καὶ
τὴν
συμμαχίαν
ἠγάπα,
|
καὶ |
κρατοῦντος
ἐκείνου
κρατεῖν
αὐτὸς
ὑπελάμβανε. |
| [19] |
μοι
τὸ
παρεθὲν
ἀναγκαῖον
φαίνεται
|
καὶ |
κρεῖττον
τοῦ
προληφθέντος·
κἄν
μέ |
| [55] |
τοῖς
εὖ
φρονοῦσι
παίδευμα
γίνεται,
|
καὶ |
κρείττων
εὐημερίας
πολλάκις
κακοπάθεια.
Ἔκαμνεν, |
| [30] |
ἐτόλμησεν
ἑαυτῷ
καὶ
φύσιν
θεότητος·
|
καὶ |
κτίσμα
γίνεται
πονηρόν,
εἰς
δουλείαν |
| [41] |
ἀλλ'
ὑψοῦ
τὴν
κεφαλὴν
διάρας
|
καὶ |
κύκλῳ
τὸ
τῆς
ψυχῆς
ὄμμα |
| [54] |
οὐκ
ἔλαττον.
Ἐνίκων
οἱ
πονηροί,
|
καὶ |
κυροῦται
κατὰ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐξορία· |
| [18] |
τὸ
εὔθυμον,
καὶ
πεῖραν
διδοὺς
|
καὶ |
λαμβάνων
πλέον
ἐμαυτῷ
συνέδησα.
~Ὡς |
| [72] |
τὴν
ἁγίαν
ἡμῖν
ἀνακαλύπτει
Τριάδα,
|
καὶ |
λαὸν
καθαίρων
οὐ
προσκαίροις
ῥαντίσμασιν, |
| [17] |
εἶναι,
εἰ
προειληφότες
τοὺς
τρίβωνας
|
καὶ |
λαρυγγίζειν
προμελετήσαντες
μὴ
πλέον
ἔχοιεν |
| [53] |
ποθῶν
ἐκ
πλείονος,
τί
χρὴ
|
καὶ |
λέγειν,
τί
δ'
ἄλλο
γε |
| [45] |
χεῖρον
καὶ
βλαβερώτερον,
τοῦτο
ποιῶν
|
καὶ |
λέγων
ἠκούετο.
Ἔθετο
εἰς
οὐρανὸν |
| [35] |
τοῦ
Χριστοῦ
διακονίαν
μιμούμενος,
ὃς
|
καὶ |
λεντίῳ
διαζωννύμενος
οὐκ
ἀπηξίου
νίπτειν |
| [48] |
Τούτῳ
βρέμοντι
κατὰ
τῆς
ἐκκλησίας
|
καὶ |
λεόντειον
μὲν
τὸ
εἶδος
προβεβλημένῳ, |
| [12] |
χρώμενος,
ἢ
μυελοῖς
ἐλάφων
τε
|
καὶ |
λεόντων
τοῖς
μυθικοῖς
ἐκτρεφόμενος·
ἀλλὰ |
| [8] |
τά
γε
ἑξῆς
τοῦ
λόγου
|
καὶ |
λίαν
αἰσχρά!
Τί
γὰρ
ὄφελος |
| [6] |
διωγμοὺς
καὶ
κινδύνους,
κακῶς
γινώσκων
|
καὶ |
λίαν
ἐπικινδύνως.
~Ἐπόθουν
τι
καὶ |
| [17] |
γένος
εὑρίσκω
τοὺς
Ἀρμενίους,
ἀλλὰ
|
καὶ |
λίαν
κρυπτόν
τι
καὶ
ὕφαλον. |
| [40] |
οὐδὲ
ἀνελευθέρως
τοῦτο
ποιεῖ,
ἀλλὰ
|
καὶ |
λίαν
νεανικῶς
καὶ
μεγαλοπρεπῶς,
ὡς |
| [43] |
~Ἓν
μὲν
οὖν
ἐκεῖνο
ἐπινοεῖ
|
καὶ |
λίαν
σωτήριον.
Συναγαγὼν
ἑαυτόν,
ὡς |
| [54] |
καὶ
ἰατρῶν
τοὺς
ἀρίστους
ἐκλεγόμενος
|
καὶ |
λιταῖς
προσκείμενος,
εἴπερ
ἄλλοτέ
ποτε, |
| [72] |
οὐ
σωματικαῖς
μάστιξι,
πνευματικαῖς
δὲ
|
καὶ |
λογικαῖς,
ἔθνος
αἱρετικὸν
καὶ
Αἰγύπτιον· |
| [18] |
τῆς
λύπης
ἀφῄρουν
τὸ
πλεῖστον,
|
καὶ |
λογικῶς
συγγινόμενος
καὶ
κατεπᾴδων
τοῖς |
| [80] |
οὕτω
θρήνους
ἀναμίγνυμι
τοῖς
ἐπαίνοις,
|
καὶ |
λογογραφῶ
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς
πολιτείαν, |
| [12] |
Ὑπὸ
δὴ
τούτῳ,
καὶ
βίον
|
καὶ |
λόγον
συναυξανομένους
τε
καὶ
συνανιόντας |
| [43] |
γὰρ
ὁμοίως
ἀτελὲς
ἄλογος
πρᾶξις
|
καὶ |
λόγος
ἄπρακτος,
προσετίθει
τῷ
λόγῳ |
| [14] |
ἐγνώρισαν
τελεώτερον
οὐδὲ
πρὶν
ἀγνοούμενον·
|
καὶ |
λόγους
ἐπιζη
τῶν
εὐδαιμονίαν
ἐκομισάμην· |
| [53] |
ἐποιήσατο
εἴς
τε
ὄψιν
ἦλθε
|
καὶ |
λόγους,
ποθῶν
ἐκ
πλείονος,
τί |
| [3] |
θρόνων
ὕψη
καὶ
τιμαὶ
δημόσιαι
|
καὶ |
λόγων
λαμπρότητες,
τίνων
ἢ
πλείους |
| [26] |
στρατηγός.
Αὕτη
ἡ
τάξις
ἀρίστη
|
καὶ |
λυσιτελεστάτη
τοῖς
ἀρχομένοις.
Τὸ
δ' |
| [33] |
τότε
πρῶτον
αἰσχυνθέντες
καὶ
ἡττηθέντες,
|
καὶ |
μαθόντες
μὴ
ῥᾳδίως
Καππαδοκῶν
καταφρονεῖν, |
| [82] |
συζῶντες
καὶ
συνεποπτεύοντες
τὴν
ἁγίαν
|
καὶ |
μακαρίαν
Τριάδα,
καθαρώτερόν
τε
καὶ |
| [16] |
καὶ
ἀνήμερον,
τοῖς
δὲ
προειδόσι
|
καὶ |
μάλα
ἡδὺ
καὶ
φιλάνθρωπον·
πλείων |
| [36] |
μένουσαν·
ἧς
σιτοδότης
ἦν
ἐκεῖνος,
|
καὶ |
μάλα
πλούσιος,
ὁ
πενέστατος
ὧν |
| [40] |
γὰρ
τὸ
μὲν
ἁπαλὸν
ἔκλυτον
|
καὶ |
μαλακίζον,
τὸ
δὲ
αὐστηρὸν
τραχῦνον |
| [38] |
ἄρχοντος
δὲ
καὶ
προστάτου
κακίαν,
|
καὶ |
μάλιστα
τὴν
τοιαύτην
ἀρχήν,
τὸ |
| [34] |
τοῦ
Θεοῦ
σπλάγχνα
κλείοντες,
οὗ
|
καὶ |
μᾶλλον
χρῄζοντες
ἀγνοοῦσιν
ἢ
αὐτῶν |
| [68] |
ἐν
ἄλλαις
μὲν
φωναῖς
γραφικαῖς
|
καὶ |
μαρτυρίαις
ἀναμφιλέκτοις
ταὐτὸν
δυναμέναις
καὶ |
| [22] |
ἐλαύνειν
μεριζομένους
ἐν
ταὐτῷ
ἡνίας
|
καὶ |
μάστιγας.
Ἀλλὰ
γὰρ
ἔλαθον
ἐμαυτὸν |
| [17] |
νεήλυδος.
Ἐγὼ
δὲ
ὁ
φιλαθήναιος
|
καὶ |
μάταιος,
οὐ
γὰρ
ᾐσθόμην
τοῦ |
| [63] |
καὶ
Αἰγύπτιαι
καὶ
τείχη
Βαβυλώνια
|
καὶ |
Μαυσόλου
Καρικὸς
τάφος
καὶ
Πυρα |
| [43] |
τὴν
εὐσέβειαν
καὶ
ἀντιθέτοις
πάλαις
|
καὶ |
μάχαις
τὸ
πολὺ
τῶν
αἱρετικῶν |
| [15] |
πολλῶν
γλώσσαις
ἔκειτο
πρὶν
ἐπιστῆναι,
|
καὶ |
μέγα
ἑκάστοις
ἦν
προκαταλαβεῖν
τὸ |
| [72] |
καὶ
προευχόμενος,
μύστης
τῆς
ἱερᾶς
|
καὶ |
μεγάλης
σκηνῆς,
ἣν
ἔπηξεν
ὁ |
| [40] |
ποιεῖ,
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
νεανικῶς
|
καὶ |
μεγαλοπρεπῶς,
ὡς
ἄν
τις
οὐ |
| [31] |
Πνεύματος.
Τί
οὖν
ἡ
γενναία
|
καὶ |
μεγαλόφρων
ἐκείνη
ψυχὴ
καὶ
ὄντως |
| [63] |
προεστῶσι,
τὴν
εἰς
αὐτοὺς
φιλανθρωπίαν
|
καὶ |
μεγαλοψυχίαν.
Καὶ
ἄλλων
μὲν
οἱ |
| [16] |
Τότε
τοίνυν
ἐγὼ
τὸν
ἐμὸν
|
καὶ |
μέγαν
Βασίλειον,
οὐκ
αὐτὸς
δι' |
| [27] |
~Ἀλλ'
οὐχ
ὁ
πολὺς
οὕτω
|
καὶ |
μέγας
Βασίλειος·
ἀλλ'
ὥσπερ
τῶν |
| [72] |
Ἀαρὼν
ἐν
τοῖς
ἱερεῦσιν
αὐτοῦ.
|
Καὶ |
μέγας
Μωϋσῆς
μὲν
Αἴγυπτον
βασανίσας, |
| [14] |
τὰ
κράτιστα
συνελέξατο
τάχει
τε
|
καὶ |
μεγέθει
φύσεως.
Ἐντεῦθεν
ἐπὶ
τὸ |
| [41] |
σκοτεινῆς
ἀγνοίας
εἰς
κάλλος
τε
|
καὶ |
μέγεθος
ἄπειρον
προελθοῦσαν,
ὡς
καλύψαι |
| [66] |
ἐπαινεῖται
παρὰ
τῷ
Δαβὶδ
κάλλος
|
καὶ |
μέγεθος
καὶ
δρόμου
τάχος
καὶ |
| [10] |
Κάλλους
μὲν
δὴ
καὶ
ῥώμης
|
καὶ |
μεγέθους,
οἷς
τοὺς
πολλοὺς
ὁρῶ |
| [68] |
οἰκείαις
συνδεῖσθαι
φωναῖς,
ἥπερ
δὴ
|
καὶ |
μεγίστη
λόγου
δύναμις
καὶ
σύνεσις. |
| [8] |
ποταμῶν
κἂν
εἰσρέωσιν
ὅτι
πλεῖστοι
|
καὶ |
μέγιστοι,
οὔτε
τῶν
εἰσοισόντων
τι |
| [77] |
δὲ
οὐκ
ἔτι
μικρόν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
μέγιστον
εἰς
φιλοτιμίαν
εἰκότως,
τὸ |
| [53] |
δὲ
αὐτῷ
διείλεκται
τῷ
βασιλεῖ
|
καὶ |
μεθ'
ὅσης
τῆς
φιλοσοφίας,
ἐπειδή |
| [13] |
ἀστάτοις
καὶ
ῥέουσι
τὰ
ἑστῶτα
|
καὶ |
μένοντα
κατακτώμενον.
~Ἐντεῦθεν
ἐπὶ
τὸ |
| [37] |
νικῆσαι
τὸ
Πνεῦμα
τὸ
ἅγιον·
|
καὶ |
μέντοι
καὶ
νικᾷ
πολλῇ
τῇ |
| [55] |
ἀπολογίαν
ἔχεις,
ἐβόα·
δὸς
σωτηρίαν.
|
Καὶ |
μέντοι
καὶ
τυγχάνει
ταύτης,
ὡς |
| [43] |
σαρκὸς
καθαρσίων·
ἀλλὰ
παντὶ
γένει
|
καὶ |
μέρει
τῆς
οἰκουμένης,
περὶ
τοῦ |
| [60] |
ἐσπούδαζεν
ἄριστος.
Οὐδὲ
πίθον
ᾤκει
|
καὶ |
μέσην
τὴν
ἀγοράν,
ὥστε
πᾶσι |
| [64] |
οὗ
καὶ
τὰ
σκιρτήματα
γενναῖα
|
καὶ |
μετὰ
θαύματος
ἀγαπώμενα·
καὶ
τοὺς |
| [13] |
σπουδή,
καὶ
τὸ
ῥαγῆναι
κόσμου
|
καὶ |
μετὰ
Θεοῦ
γενέσθαι,
τοῖς
κάτω |
| [65] |
εἰς
τὰ
βάθη
τοῦ
Πνεύματος
|
καὶ |
μετὰ
Θεοῦ
τὰ
περὶ
Θεοῦ |
| [34] |
ὁ
ἀληθῶς
ἄνθρωπος
τοῦ
Θεοῦ
|
καὶ |
μετὰ
Θεοῦ
τεταγμένος
λαὸν
ὠφελήσειεν· |
| [73] |
καὶ
Θεῷ
δοτὸς
πρὸ
γενέσεως,
|
καὶ |
μετὰ
τὴν
γέννησιν
εὐθὺς
ἱερός, |
| [73] |
βρέφους
Θεῷ
καθιερωμένος
ἀπὸ
μήτρας
|
καὶ |
μετὰ
τῆς
διπλοΐδος
ἐπιδε
δομένος |
| [45] |
τὸν
οὐρανὸν
εἰς
γῆν
κλίναντα
|
καὶ |
μετὰ
τῆς
κτίσεως
ἀριθμοῦντα
φύσιν |
| [30] |
εἰς
δουλείαν
κατάγων
τὴν
δεσποτείαν
|
καὶ |
μετὰ
τῆς
κτίσεως
τιθεὶς
τὴν |
| [31] |
~Ὁ
μὲν
οὖν
οὕτω
φρονῶν
|
καὶ |
μετὰ
τοιαύτης
ἡμῖν
ἐπιστρατεύει
τῆς |
| [30] |
ὁ
μετὰ
τὸν
διώκτην
διώκτης,
|
καὶ |
μετὰ
τὸν
ἀποστάτην
οὐκ
ἀποστάτης |
| [50] |
τοῦ
νῦν
οὕτως
ἐμοὶ
διείλεκται
|
καὶ |
μετὰ
τοσαύτης
τῆς
παρρησίας,
τὸ |
| [2] |
τοσοῦτον
ἀπήντηκα
τοῦ
καιροῦ
δεύτερος
|
καὶ |
μετὰ
τοσούτους
ἐπαινέτας,
ἰδίᾳ
τε |
| [23] |
Τίς
δὲ
μᾶλλον
μετέσχε
λόγου
|
καὶ |
μετὰ
τοῦ
τρόπου;
Ποῖον
μὲν |
| [39] |
πόθον,
μέμφεται
μέν,
συγγινώσκει
δέ.
|
Καὶ |
μετὰ
τοῦτο
ἐπιστάντα
μέν,
τὴν |
| [37] |
ἐπ'
εὐσεβείᾳ
γνωρίμους
καὶ
ζηλωτάς,
|
καὶ |
μετὰ
τούτων
τὸν
νέον
Ἀβραὰμ |
| [41] |
καὶ
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου
μετηρμένην
|
καὶ |
μεταπεφυτευμένην
ἄμπελον,
ἐκ
τῆς
ἀθέου |
| [57] |
ἁγίων
Θεός,
ὁ
ποιῶν
πάντα
|
καὶ |
μετασκευάζων
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον,
ὁ |
| [51] |
ἀήττητον,
τὸν
μὲν
ἔξω
πέμψαι
|
καὶ |
μεταστήσασθαι,
οὐκ
ἔτι
μετὰ
τῆς |
| [23] |
γλῶσσαν
ἐξελληνίζει
καὶ
ἱστορίαν
συνάγει
|
καὶ |
μέτροις
ἐπιστατεῖ
καὶ
νομοθετεῖ
ποιήμασιν; |
| [76] |
Παύλου
τὸν
τόνον,
τῶν
ὀνομαστῶν
|
καὶ |
μετωνομασμένων
ἀμφοτέρων
τὴν
πίστιν·
τῶν |
| [5] |
μὲν
ὑπερέσχον
τῶν
ἡμετέρων
ἀγωνιστῶν,
|
καὶ |
μέχρι
θανάτου
διηγωνισμένοι
καὶ
πρὸ |
| [66] |
θεολογία,
δρόμος
δὲ
τὸ
ἀεικίνητον
|
καὶ |
μέχρι
Θεοῦ
φέρον
ταῖς
ἀναβάσεσι, |
| [22] |
μάλιστα
τοῖς
γνωριμωτάτοις.
Ἤδη
δὲ
|
καὶ |
μέχρι
τῆς
ὑπερορίας
προήλθομεν,
ὡς |
| [46] |
αὐτοῦ
νεανιευμάτων
τὰ
διηγήματα,
ἃ
|
καὶ |
μέχρι
τοῦ
νῦν
κινεῖ
τοῖς |
| [64] |
προσάγοντες;
Ἔστι
λεπροὺς
μὲν
ἀσπάζεσθαι
|
καὶ |
μέχρι
τούτου
συνταπεινοῦσθαι,
τῶν
δὲ |
| [9] |
δὲ
πεφηνότας
πατέρας
ὥστε,
εἰ
|
καὶ |
μὴ
αὐτοὶ
τοσοῦτον
ἦσαν
εἰς |
| [73] |
καὶ
βασιλέων
θράσος
δαιμονώντων
καταμαλάσσειν·
|
καὶ |
μὴ
βασίλισσαν
νότου
μόνον,
ἢ |
| [20] |
καὶ
στάθμαι,
οἷς
τὸ
εὐθὲς
|
καὶ |
μὴ
διακρίνεται.
Ἑταίρων
τε
γὰρ |
| [50] |
ταπεινότεροι,
τοῦτο
τῆς
ἐντολῆς
κελευούσης,
|
καὶ |
μὴ
ὅτι
τοσούτῳ
κράτει,
ἀλλὰ |
| [75] |
Χριστοῦ
κῆρυξ
ἠξιώθη
γενέσθαι,
εἰ
|
καὶ |
μὴ
πρόδρομος·
καὶ
ἐξεπορεύετο
πρὸς |
| [5] |
ἀπολειφθέντες
ὅσον
ἐπιβιῶναι
τῇ
νίκῃ
|
καὶ |
μὴ
συναπελθεῖν
τοῖς
παλαίσμασιν,
ἀλλ' |
| [4] |
ἄνδρα
κρίνεσθαι
τὴν
εὐγένειαν
ἀξιοῦντος,
|
καὶ |
μὴ
τὰς
μὲν
μορφὰς
καὶ |
| [9] |
μὲν
αὐτοὺς
γεγονότας
ὥστε,
εἰ
|
καὶ |
μὴ
τοιούτων
ἦσαν
πατέρες,
ἑαυτοῖς |
| [15] |
οἱ
πένητες
πολλάκις
καὶ
ἄποροι
|
καὶ |
μηδ'
ἂν
εἰς
μίαν
ἡμέραν |
| [48] |
εἶδος
προβεβλημένῳ,
λεόντειον
δὲ
βρυχωμένῳ,
|
καὶ |
μηδὲ
προσιτὸν
τοῖς
πλείοσιν,
ὁ |
| [2] |
τὸ
σῶμα
πρὶν
ἐνθένδε
μεταναστῆναι,
|
καὶ |
μηδὲν
ἀξιοῦντι
τῶν
τῆς
ψυχῆς |
| [64] |
παθεῖν
ὑψηλότερον·
αὐτὸν
δὲ
ὑπερνεφεῖν
|
καὶ |
μηδὲν
γινώσκειν
ὁμότιμον,
ὃ
δοκεῖ |
| [66] |
ἄκρων
τὰ
ἄκρα
ἰσοτίμως
καταφωτίζειν,
|
καὶ |
μηδὲν
ἐλαττοῦσθαι
τὴν
θερμὴν
τοῖς |
| [2] |
τῷ
γενναίῳ
τῆς
ἀληθείας
ἀγωνιστῇ
|
καὶ |
μηδὲν
ἕτερον
ἀναπνεύσαντι
ὅτι
μὴ |
| [49] |
γινώσκω,
ὁ
μηδενὶ
τόπῳ
περιγραπτὸς
|
καὶ |
μήτε
ταύτην
ἔχων
ἐμὴν
ἣν |
| [64] |
παιδευτικῶς,
τίς
δὲ
καθάψασθαι
ἁπαλῶς;
|
Καὶ |
μήτε
τὴν
ἐπιτίμησιν
θράσος
ποιῆσαι |
| [34] |
μὲν
οἱ
σιτῶναι
καὶ
σιτοκάπηλοι,
|
καὶ |
μήτε
τὸ
συγγενὲς
αἰδούμενοι,
μήτε |
| [74] |
ἑπτὰ
Μακκαβαίων
ἄθλησιν,
σὺν
ἱερεῖ
|
καὶ |
μητρὶ
τελειωθέντων
ἐν
αἵματι
καὶ |
| [58] |
ἡμῶν
εἰς
δύο
διαιρεθείσης
ἡγεμονίας
|
καὶ |
μητροπόλεις,
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἐκ |
| [40] |
καὶ
ἀπρόσιτον
εἰδέναι
τὴν
ἀρετὴν
|
καὶ |
μίαν
μὲν
ἑαυτοῖς
σωτηρίαν
ἡγεῖσθαι, |
| [44] |
πᾶν
τὸ
προστυχόν,
ἑνὸς
ἀνδρὸς
|
καὶ |
μιᾶς
πόλεως
ἥττω
ὀφθῆναι,
καὶ |
| [62] |
οὐ
πόρρω
δὲ
τῶν
κοινωνικῶν
|
καὶ |
μιγάδων,
οὐδὲ
ὥσπερ
τειχίῳ
τινὶ |
| [75] |
Οὐ
γὰρ
μικρὸν
τοῖς
σπουδαίοις
|
καὶ |
μικρὰ
τῶν
μεγίστων
ἡ
μίμησις. |
| [35] |
λιμοῦ
τραυματίας,
ἔστι
δὲ
οὓς
|
καὶ |
μικρὸν
ἀναπνέοντας,
ἄνδρας
καὶ
γυναῖκας, |
| [68] |
Δαβὶδ
περὶ
τούτου
συμβούλῳ
χρώμενος,
|
καὶ |
μικρὸν
ὅσον
τὸν
τοῦ
πολέμου |
| [6] |
φυγῆς
παρετάθη
ἔτος
που
ἕβδομον,
|
καὶ |
μικρόν
τι
πρός·
τό
τε |
| [14] |
ἐμαυτόν
τι
προσθεῖναι
τοῖς
εἰρημένοις
|
καὶ |
μικρόν
τι
προσδιατρίψαι
τῷ
διηγήματι, |
| [43] |
οὐδὲ
ἑνὶ
τῆς
Ἰουδαίας
ἔθνει,
|
καὶ |
μικρῷ
τούτῳ,
νομοθετοῦντος
περὶ
βρωμάτων |
| [30] |
ὅσην
ἐπέλαβε·
βασιλεὺς
ὁ
φιλοχρυσότατος
|
καὶ |
μισοχριστότατος,
καὶ
δύο
τὰ
μέγιστα |
| [62] |
κατήλλαξεν
ἀλλήλοις
καὶ
συνεκέρασεν·
ἀσκητήρια
|
καὶ |
μοναστήρια
δειμάμενος
μέν,
οὐ
πόρρω |
| [61] |
ἀναγκαίοις
διέζη
μόνον
ἕως
ἐξῆν,
|
καὶ |
μόνην
ᾔδει
τρυφήν,
τὸ
μὴ |
| [19] |
πράγματος
ἑστῶτός
εἰσι,
διὰ
τοῦτο
|
καὶ |
μονιμώτεροι,
καὶ
ὅσῳ
πλέον
αὐτοῖς |
| [1] |
λόγος,
ἓν
τοῦτο
ἐσπου
δακόσι
|
καὶ |
μόνον,
ταῖς
τοιαύταις
ἐνευδοκιμεῖν
ὑποθέσεσιν! |
| [48] |
τὸ
κατὰ
τοσούτου
κράτους
τολμᾶν,
|
καὶ |
μόνον
τῶν
ἄλλων
ἀπαυθαδιάζεσθαι;
Τοῦ |
| [10] |
ὑπόθεσίς
τε
λαμπρὰ
τοῖς
ἐπαινοῦσι,
|
καὶ |
μόνος
τῇ
τοῦ
λόγου
δυνάμει |
| [72] |
τῶν
διαφόρων
παρὰ
Θεῷ
κλήρων
|
καὶ |
μονῶν,
ἃς
διανέμει
τοῖς
ἀγομένοις; |
| [3] |
δαίμονας
δή
τινας
καὶ
θεοὺς
|
καὶ |
μύθους
τοῖς
προγόνοις
ἐπιφημίζοντες,
ὧν |
| [67] |
πρακτικοῖς,
καθαίρομαι
ψυχὴν
καὶ
σῶμα,
|
καὶ |
ναὸς
Θεοῦ
γίνομαι
δεκτικός,
καὶ |
| [41] |
οὐ
προϊόντων,
οὐδέ
τι
μέγα
|
καὶ |
νεανικόν,
ἢ
ἐννοῆσαι,
ἢ
καταπράξασθαι |
| [17] |
πλέον
ἔχοιεν
τοῦ
ξένου
τε
|
καὶ |
νεήλυδος.
Ἐγὼ
δὲ
ὁ
φιλαθήναιος |
| [72] |
Ἰὼβ
τοῦ
Αὐσίτου
καὶ
πεπείραται
|
καὶ |
νενίκηκε
καὶ
ἀνηγόρευται
λαμπρῶς
ἐπὶ |
| [15] |
περιφανεστέρων,
ἅτε
πλῆθος
σύμμικτον
ὄντες
|
καὶ |
νέοι
καὶ
δυσκάθεκτοι
ταῖς
ὁρμαῖς. |
| [37] |
Πνεῦμα
τὸ
ἅγιον·
καὶ
μέντοι
|
καὶ |
νικᾷ
πολλῇ
τῇ
περιουσίᾳ.
Κινεῖ |
| [80] |
τὸ
σῶμα
διαφυγὸν
τοὺς
ἁρπάζοντας
|
καὶ |
νικῆσαν
τοὺς
προπομπεύοντας,
οὕτω
τῷ |
| [64] |
μορφῆς
κατελθόντα
καὶ
τελώναις
συνέσθοντα
|
καὶ |
νίπτοντα
τοὺς
πόδας
τῶν
μαθητῶν |
| [23] |
ἱστορίαν
συνάγει
καὶ
μέτροις
ἐπιστατεῖ
|
καὶ |
νομοθετεῖ
ποιήμασιν;
Τίς
δὲ
φιλοσοφίαν, |
| [41] |
κλῆρον
καὶ
τοῖς
αὐτοῦ
λόγοις
|
καὶ |
νόμοις
καὶ
πάθεσι
περιποιηθέντα,
τὸ |
| [2] |
τῶν
ἐμῶν
ὅρῳ
τε
φιλίας
|
καὶ |
νόμῳ
κρείττονι
(οὐ
γὰρ
αἰσχύνομαι |
| [25] |
τῆς
προστασίας
ἐφιεμένων·
ἀλλὰ
τάξει
|
καὶ |
νόμῳ
πνευματικῆς
ἀναβάσεως
τῆς
τιμῆς |
| [56] |
κήδεσθαι,
χεῖρα
ὀρέγειν
Θεοῦ
φιλανθρωπίᾳ
|
καὶ |
νόμῳ
τῷ
τετιμηκότι
θυσιαστήρια;
Οὐ |
| [23] |
καὶ
ἡ
τοῦ
σώματος
ἀρρωστία
|
καὶ |
νοσοκομία,
φιλοσοφίας
καὶ
φιλοπονίας
οὖσαν |
| [20] |
μεταλαβεῖν
ἢ
ἀρετῆς
μεταδοῦναι,
ἐπεὶ
|
καὶ |
νόσου
μετασχεῖν
μᾶλλον
ἢ
ὑγίειαν |
| [82] |
τί
χρὴ
παθεῖν
καὶ
γήρᾳ
|
καὶ |
νόσῳ
καὶ
τῷ
σῷ
πόθῳ |
| [37] |
τῶν
ἐτῶν
μόνον
ἐκλελοιπώς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
νόσῳ
τετρυχωμένος,
καὶ
πρὸς
ταῖς |
| [70] |
δή,
πολλῶν
ἐν
τοῖς
πάλαι
|
καὶ |
νῦν
γεγονότων
ἀνδρῶν
ἐπ'
εὐσεβείᾳ |
| [80] |
μετὰ
τὴν
ἐκείνου
παιδαγωγίαν·
ᾧ
|
καὶ |
νῦν
ἔτι
νουθετοῦμαι,
καὶ
σωφρονίζομαι |
| [2] |
ψυχή,
καὶ
πάντ'
ἐμοὶ
σεβασμία
|
καὶ |
νῦν
καὶ
πρότερον.
Πάντως
δὲ |
| [80] |
ἔνηχος,
ὁ
μάρτυς
τοῖς
μάρτυσι.
|
Καὶ |
νῦν,
ὁ
μέν
ἐστιν
ἐν |
| [50] |
αὐτὸν
μόνον
βλέπομεν.
Πῦρ
δὲ
|
καὶ |
ξίφος
καὶ
θῆρες
καὶ
οἱ |
| [22] |
συνακουόμενοί
τε
ἀλλήλοις
καὶ
συλλαλούμενοι,
|
καὶ |
ξυνωρὶς
οὐκ
ἀνώνυμος
καὶ
ὄντες |
| [54] |
χεὶρ
ἐπέχεται
τοῦ
πονηροῦ
γραφέως,
|
καὶ |
ὁ
ἅγιος
ἀνασώζεται
καὶ
γίνεται |
| [68] |
δύναμις
καὶ
σύνεσις.
Δηλώσει
δὲ
|
καὶ |
ὁ
λόγος,
ὃν
περὶ
τούτου |
| [56] |
ἀλλ'
ὡς
ἕνα
τῶν
κατακρίτων.
|
Καὶ |
ὁ
μὲν
παρῆν·
ὁ
δὲ |
| [26] |
προεισενεγκόντας
τι,
πλὴν
τοῦ
βούλεσθαι.
|
Καὶ |
ὁ
μὲν
στέργει
τὴν
κάτω |
| [7] |
ἐκεῖσε
ἀπέλιπον·
ἡ
γὰρ
πλινθεία
|
καὶ |
ὁ
πηλὸς
οὐδὲν
ἦν
αὐτοῖς |
| [23] |
ἀνδρὸς
πεπειραμένοις
ὁ
Μίνως
ἐκεῖνος
|
καὶ |
ὁ
Ῥαδάμανθυς
οὓς
ἀσφοδελῶν
λειμώνων |
| [60] |
Πλοῦτος
δὲ
τὸ
μηδὲν
ἔχειν,
|
καὶ |
ὁ
σταυρὸς
ᾧ
συνέζη
μόνῳ, |
| [58] |
πνευματικὰ
τέκνα,
καὶ
αἱ
ψυχαί,
|
καὶ |
ὁ
τῆς
πίστεως
λόγος,
καὶ |
| [78] |
πίστιν
τηρήσας
ἐπόθει
τὴν
ἀνάλυσιν,
|
καὶ |
ὁ
τῶν
στεφάνων
ἐνειστήκει
καιρός, |
| [30] |
δὲ
Υἱοῦ,
τὴν
τοῦ
Πνεύματος.
|
Καὶ |
ὅ
τι
ἂν
τῶν
τριῶν |
| [11] |
τῶν
δημιουργημάτων
τὸν
δημιουργὸν
καταλαμβάνοντες,
|
καὶ |
ὅ
φησιν
ὁ
θεῖος
Ἀπόστολος, |
| [14] |
πάθει,
πάντων
παθῶν
ὄντι
δικαιοτάτῳ
|
καὶ |
ὃ
μὴ
παθεῖν
ἡ
ζημία |
| [34] |
ἢ
τῶν
οὐκ
ὄντων
εἰσκομισώμεθα.
|
Καὶ |
ὃ
χαλεπώτατόν
ἐστιν
ἐν
τοῖς |
| [61] |
δεῖπνον
καὶ
ὄψον,
ὁ
ἄρτος
|
καὶ |
οἱ
ἅλες,
ἡ
καινὴ
καρυκεία· |
| [3] |
ἡμῖν
οἱ
Πελοπίδαι
καὶ
Κεκροπίδαι
|
καὶ |
οἱ
Ἀλκμαίωνες,
Αἰακίδαι
τε
καὶ |
| [69] |
οἱ
δὲ
τῇ
θεολογίᾳ
προσέβησαν·
|
καὶ |
οἱ
μὲν
ἐκ
τῶν
καθ' |
| [5] |
σὺν
πολλοῖς
δὲ
τοῖς
ἀριθμουμένοις
|
καὶ |
οἱ
πρὸς
πατρὸς
τούτῳ
πατέρες, |
| [22] |
Οὐδὲν
τοιοῦτον
αὐτοῖς
οἱ
Ὀρέσται
|
καὶ |
οἱ
Πυλάδαι·
οὐδὲν
οἱ
Μολιονίδαι, |
| [50] |
δὲ
καὶ
ξίφος
καὶ
θῆρες
|
καὶ |
οἱ
τὰς
σάρκας
τέμνοντες
ὄνυχες, |
| [63] |
τὰ
μαγείρων
μαγγανεύματα
καὶ
κομψεύματα
|
καὶ |
οἱ
φιλόκαλοι
δίφροι,
καὶ
τῆς |
| [55] |
εὐσεβείας
ἱστάμενον.
Ἐῶ
τἆλλα
ὅσα
|
καὶ |
οἷα
κατὰ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐξύβρισεν, |
| [31] |
καθαιροῦσαν
οὐ
τείχη
καὶ
πόλεις
|
καὶ |
οἰκίας,
οὐδέ
τι
τῶν
μικρῶν |
| [33] |
ἦγεν,
ὁ
δὲ
τὸν
ἄγοντα·
|
καὶ |
οἷον
λεοντοκόμος
τις
ἦν,
τέχνῃ |
| [4] |
ταῦτα
οἰκεῖα
τῷ
ἐκείνου
βίῳ
|
καὶ |
οἷς
ἂν
μάλιστα
ἡσθείη
λεγομένοις |
| [1] |
πᾶν
τὸ
φιλότιμον
καταλύσασιν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
οἷς
βίος
ἐστὶν
ὁ
λόγος, |
| [32] |
τῷ
μέσῳ
σκῶλα
καὶ
προσκόμματα,
|
καὶ |
οἷς
ἐκεῖνοι
θαρροῦντες
καθ'
ἡμῶν |
| [62] |
καθ'
ἑαυτὸν
ὑποδείγματι
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
οἷς
ἐσπούδασε;
Τίνος
οἱ
παρθενῶνες, |
| [3] |
ἤ
τινι
τῶν
μικρῶν
ὅλως
|
καὶ |
οἷς
οἱ
χαμαὶ
βλέποντες,
ἄλλος |
| [20] |
τοῖς
μαχιμωτάτοις
ἀλλὰ
τοῖς
εἰρηνικωτάτοις
|
καὶ |
οἷς
συνεῖναι
λυσιτελέστατον·
εἰδότες,
ὅτι |
| [61] |
βίου
θάλασσαν.
~Θαυμαστὸν
ἡ
ἐγκράτεια
|
καὶ |
ὀλιγάρκεια
καὶ
τὸ
μὴ
κρατεῖσθαι |
| [6] |
τὸ
ὑπαιθρίοις
κρυμοῖς
καὶ
θάλπεσι
|
καὶ |
ὄμβροις
ταλαιπωρεῖν,
ἥ
τε
ἄφιλος |
| [24] |
νέκρωσις,
ἢ
μόσχων
συν
τρόφων
|
καὶ |
ὁμοζύγων
διάζευξις
γοερὸν
μυκωμένων
ἐπ' |
| [58] |
των
βαρύτατον
ἦν
αὐτοῖς,
εἰ
|
καὶ |
ὁμολογεῖν
αἴσχιστον.
Ἐγένετο
δὲ
καὶ |
| [69] |
Πατρὸς
καὶ
Υἱοῦ,
ὡς
ὁμοούσιον
|
καὶ |
ὁμότιμον.
Εἰ
δέ
μέ
τις |
| [82] |
τῆς
ἡδίστης
σοί
ποτε
γλώττης
|
καὶ |
ὁμοτίμου
καὶ
ἥλικος.
Εἰ
μὲν |
| [54] |
καιροῦ
κατεξαναστάς,
ὥσπερ
ἄλλος
τις,
|
καὶ |
ὁμοῦ
τῇ
παρουσίᾳ
ῥᾴων
ἡ |
| [21] |
ἡμῖν
δὲ
τὸ
μέγα
πρᾶγμα
|
καὶ |
ὄνομα,
Χριστιανοὺς
καὶ
εἶναι
καὶ |
| [21] |
καὶ
ὄνομα,
Χριστιανοὺς
καὶ
εἶναι
|
καὶ |
ὀνομάζεσθαι·
ᾧ
πλέον
ἐφρονοῦμεν
ἢ |
| [22] |
συλλαλούμενοι,
καὶ
ξυνωρὶς
οὐκ
ἀνώνυμος
|
καὶ |
ὄντες
παρ'
αὐτοῖς
καὶ
ἀκούοντες. |
| [65] |
καὶ
αὐτὸν
ἶσον
ἑαυτῷ
φαίνεσθαι,
|
καὶ |
ὄντως
ἄρτιον;
Πάντα
μὲν
ἐρευνᾶν, |
| [62] |
ἐσωφρόνιζε,
πᾶν
δὲ
μέλος
ἐρύθμιζε,
|
καὶ |
ὄντως
παρθενεύειν
ἔπειθεν,
εἴσω
τὰ |
| [55] |
ἁγίου
χερσὶ
συμπεσοῦσά
τις
ἀρρωστία.
|
Καὶ |
ὄντως
πληγὴ
τοῖς
εὖ
φρονοῦσι |
| [31] |
γενναία
καὶ
μεγαλόφρων
ἐκείνη
ψυχὴ
|
καὶ |
ὄντως
φιλόχριστος;
Οὐ
δὲ
πολλῶν |
| [18] |
συγγινόμενος
καὶ
κατεπᾴδων
τοῖς
λογισμοῖς
|
καί, |
ὅπερ
ἦν
ἀληθές,
οὔτε
ἦθος |
| [14] |
προσδιατρίψαι
τῷ
διηγήματι,
ὅθεν
τε
|
καὶ |
ὅπως
ἡμῖν
κἀκ
τίνος
τῆς |
| [28] |
τῆς
Ἐκκλησίας·
τὸ
μὲν
ὅθεν
|
καὶ |
ὅπως
σιωπᾶν
ἄμεινον,
πλὴν
ἐγένετο· |
| [67] |
καὶ
ναὸς
Θεοῦ
γίνομαι
δεκτικός,
|
καὶ |
ὄργανον
κρουόμενον
Πνεύματι
καὶ
θείας |
| [12] |
θαυμάσιος
ἐκπαιδεύεται·
οὐ
Θετταλικόν
τι
|
καὶ |
ὄρειον
ἄντρον
αὐχῶν
ὡς
ἀρετῆς |
| [81] |
καὶ
χῆραι
τὸν
προστάτην
ἐπαινέσεσθαι,
|
καὶ |
ὀρφανοὶ
τὸν
πατέρα,
καὶ
πτωχοὶ |
| [12] |
μεῖζον
δὲ
τὸ
αἶσχος
ὁρῶσι
|
καὶ |
ὁρωμένοις.
Οἷς
δὲ
κατ'
ἀμφότερα |
| [80] |
ἀεὶ
βλέπειν,
καὶ
ὡς
ὁρῶντος
|
καὶ |
ὁρωμένου,
τῷ
Πνεύματι
καταρτίζεσθαι.
~Δεῦρο |
| [41] |
ὡς
καλύψαι
πᾶσαν
τὴν
γῆν
|
καὶ |
ὁρῶν
καὶ
κέδρων
ὑπερεκτείνεσθαι·
ταύτην |
| [69] |
ἀσεβοῦντας
ἐπιστομίζωσιν.
Ἔμοι
γοῦν
εἴη
|
καὶ |
ὅς
τις
ἐμοὶ
φίλος,
ἡ |
| [54] |
τῶν
οἰκειοτάτων
ἑαυτῷ
καὶ
φιλτάτων.
|
Καὶ |
ὃς
παρῆν,
οὐδὲν
ἀναδὺς
οὐδὲ |
| [24] |
Παρῆν
ἡ
τῆς
ἐκδημίας
ἡμέρα
|
καὶ |
ὅσα
τῆς
ἐκδημίας·
ἐξιτήριοι
λόγοι, |
| [45] |
τε
ἁρπαζόμεναι
καὶ
θάλασσα
μαστιζομένη
|
καὶ |
ὅσα
τῆς
ἐμπλήκτου
σαφῶς
ἦν |
| [11] |
οὐρανὸν
καὶ
γῆν
καὶ
ἀέρα
|
καὶ |
ὅσα
τούτων,
οὐκ
ἐπειδὴ
κακῶς |
| [52] |
ὅση
τε
περὶ
τὸ
βῆμα
|
καὶ |
ὅση
πλησίον,
ἀγγελικὴν
μᾶλλον
ἢ |
| [28] |
παρατεμόμενοι,
ὅση
τε
τῶν
κάτω
|
καὶ |
ὅση
τῶν
ἐπ'
ἀξίας.
Ῥᾷστον |
| [30] |
ἐκτρίψαν
ἐκκλησίαν,
καθ'
ἧς
ἐρράγη
|
καὶ |
ὅσην
ἐπέλαβε·
βασιλεὺς
ὁ
φιλοχρυσότατος |
| [81] |
τῶν
κάτω,
ὅσοι
τῶν
ἡμετέρων
|
καὶ |
ὅσοι
τῶν
ἔξωθεν,
τὴν
εὐφημίαν |
| [81] |
ἐκείνου
χορός,
ὅσοι
τοῦ
βήματος
|
καὶ |
ὅσοι
τῶν
κάτω,
ὅσοι
τῶν |
| [25] |
κόσμῳ
καὶ
τῇ
σκηνῇ
χαρισάμενοι
|
καὶ |
ὅσον
τὸν
τῶν
πολλῶν
πόθον |
| [72] |
τόν
τε
τοῦ
γράμματος
ἔξωθεν,
|
καὶ |
ὅσος
ἔνδοθεν
τὸν
τοῦ
πνεύματος· |
| [19] |
εἰσι,
διὰ
τοῦτο
καὶ
μονιμώτεροι,
|
καὶ |
ὅσῳ
πλέον
αὐτοῖς
τὸ
κάλλος |
| [72] |
ἐγένετο
σιτοδότης,
ἀλλ'
Αἰγύπτου
μόνης
|
καὶ |
οὐ
πολλάκις
καὶ
σωματικῶς·
ὁ |
| [19] |
προσέξονται
ταῖς
κοτύλαις
αἱ
πέτραι,
|
καὶ |
οὐ
πρὶν
ἀφεθήσονται
ἢ
παρ' |
| [21] |
καὶ
τιμιωτέρα,
ἡ
δὲ
δευτέρα
|
καὶ |
οὐ
τοῦ
ἴσου
λόγου·
ἥ |
| [56] |
ᾧ
καὶ
προσβλέπειν
ὄκνουσι
γυναῖκες;
|
Καὶ |
οὐ
τοῦτο
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
| [24] |
διάζευξις
γοερὸν
μυκωμένων
ἐπ'
ἀλλήλοις
|
καὶ |
οὐ
φερόντων
τὴν
ἀλλοτρίωσιν.
Οὐ |
| [3] |
χρόνοις
ἐκείνῳ
συνεισενεγκεῖν
ἂν
εἴχομεν
|
καὶ |
οὐδ'
ἂν
ταῖς
ἱστορίαις
παρήκαμεν |
| [2] |
κατὰ
Θεὸν
ἴσως
ἔκδημοι
γεγονότες,
|
καὶ |
οὐδὲ
ἀπὸ
γνώμης
ἐκείνῳ
τῷ |
| [47] |
μάλιστά
μοι
τῶν
ἐκείνου
θαυμάσιον
|
καὶ |
οὐδὲ
βουλομένῳ
παρελθεῖν
δυνατόν,
τοῦτο |
| [54] |
κυροῦται
κατὰ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐξορία·
|
καὶ |
οὐδὲν
ἀπῆν
τῶν
εἰς
τοῦτο |
| [71] |
μικρόν,
ἑαυτὸν
προσήγαγε
τῷ
Θεῷ
|
καὶ |
οὐδὲν
ὡς
ἰσότιμον
ἀντεδόθη·
τί |
| [3] |
τοῦ
πατρὸς
προβάλλει
τὰ
διηγήματα
|
καὶ |
οὐδενὸς
ἐλάττω
τῶν
πάλαι
περὶ |
| [62] |
ὡς
τὰ
πολλὰ
καὶ
διϊσταμένων,
|
καὶ |
οὐδετέρου
πάντως
ἢ
τὸ
καλὸν |
| [72] |
σκηνῆς,
ἣν
ἔπηξεν
ὁ
Κύριος,
|
καὶ |
οὐκ
ἄνθρωπος.
Τούτων
δὲ
ἀμφοτέρων |
| [25] |
οὐκ
εἶχε,
τῶν
ἀναγκαίων
ὑπολαμβάνουσι,
|
καὶ |
οὐκ
ἀπὸ
σκοποῦ
τῆς
προκειμένης |
| [80] |
ποτε
τοῦ
δέοντος
ἔξω
πέσοιμι.
|
Καὶ |
οὐκ
ἐγὼ
μὲν
οὕτω
θρήνους |
| [26] |
ὀφρὺν
αἴρει
κατὰ
τῶν
βελτιόνων,
|
καὶ |
οὐκ
ἐπιτρέμει
τοῖς
θρόνοις,
οὐδὲ |
| [80] |
συζυγίας,
καὶ
βίον
ἕλκων
ὀδυνηρὸν
|
καὶ |
οὐκ
εὔδρομον,
οἷον
εἰκὸς
τὸν |
| [19] |
καιροῦ
καὶ
τοῦ
μέτρου
φερόμενος,
|
καὶ |
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
εἰς
τούτους |
| [10] |
καλινδουμένων,
ἕως
ἦν
ἔτι
νέος
|
καὶ |
οὔπω
φιλοσοφίᾳ
τῶν
σαρκῶν
κατεκράτησεν· |
| [66] |
λογίοις
ἐνίδρωσαν·
βοᾶται
τὰ
νέα,
|
καὶ |
οὗτος
ἄριστος
ἡμῖν
ἐν
λόγοις, |
| [57] |
εὐσέβειαν
ᾤοντο,
εἰ
τοῦτον
διέλοιντο·
|
καὶ |
οὗτος
αὐτοῖς
εὐσεβέστερος
ἦν,
ὃς |
| [75] |
ἐκείνου
φιλοσοφίας
εἰκὼν
ὁ
ἀνήρ;
|
Καὶ |
οὗτος
ἔρημον
ᾤκησε·
καὶ
τούτῳ |
| [75] |
ἀλλ'
ἤδη
καὶ
ἡ
ὑπερόριος·
|
καὶ |
οὗτος
μέσος
τῶν
δύο
διαθηκῶν, |
| [75] |
αἱ
νύκτες,
ἀγνοούμενον,
οὐκ
ἐπιδεικνύμενον·
|
καὶ |
οὗτος
τὴν
ἴσην
τροφὴν
ἠγάπησε, |
| [75] |
καθαίρων
ἑαυτὸν
διὰ
τῆς
ἐγκρατείας·
|
καὶ |
οὗτος
Χριστοῦ
κῆρυξ
ἠξιώθη
γενέσθαι, |
| [60] |
κτήσασθαι·
πάντων
δὲ
εἰδέναι
καταφρονεῖν,
|
καὶ |
οὕτω
κρείττω
τῶν
πάντων
φαίνεσθαι. |
| [69] |
τὸ
χρήσιμον
οἶμαι
τοῖς
δεχομένοις,
|
καὶ |
οὕτω
παρὰ
τοῦ
ἐν
αὐτοῖς |
| [60] |
πάντων
φαίνεσθαι.
Οὕτω
δὲ
διανοηθεὶς
|
καὶ |
οὕτως
ἔχων,
βωμοῦ
μὲν
οὐκ |
| [63] |
καὶ
φθεγγομένη
καὶ
σιωπῶσα
παραίνεσις.
|
Καὶ |
οὐχ
ἡ
μὲν
πόλις
οὕτως, |
| [76] |
τοι
καὶ
κλεῖς
οὐρανῶν
πιστεύεται·
|
καὶ |
οὐχ
ὅσον
ἀπὸ
Ἱερουσαλὴμ
μέχρι |
| [61] |
σεμνολογήματα·
καὶ
τὸ
ἥδιστον
δεῖπνον
|
καὶ |
ὄψον,
ὁ
ἄρτος
καὶ
οἱ |
| [56] |
τετιμηκότι
θυσιαστήρια;
Οὐ
πάντα
δρᾶσαι
|
καὶ |
παθεῖν
ἐθελῆσαι
πρότερον
ἤ
τι |
| [39] |
γεγονότι
καὶ
περιχαρήσεσθαι,
ὅπερ
ἑτέρου
|
καὶ |
παθεῖν
ἴσως
ἦν,
καὶ
συνδιανεμεῖσθαι |
| [41] |
τοῖς
αὐτοῦ
λόγοις
καὶ
νόμοις
|
καὶ |
πάθεσι
περιποιηθέντα,
τὸ
ἅγιον
ἔθνος, |
| [13] |
δὲ
ἑξῆς
αὐτοὶ
διηγείσθωσαν,
οἱ
|
καὶ |
παιδεύσαντες
τὸν
ἄνδρα
παρ'
ἑαυτοῖς |
| [16] |
νόμος
οὗτός
ἐστιν
αὐτοῖς
Ἀττικὸς
|
καὶ |
παιδιὰ
σπουδῇ
σύμμικτος.
Πρῶτον
μὲν |
| [33] |
πεῖρά
τις
ἦν
τοῦ
πονηροῦ
|
καὶ |
πάλη
ταῖς
εἰς
τὸ
καλὸν |
| [37] |
ἀμογητὶ
μὲν
οὐδὲ
ἄνευ
βασκανίας
|
καὶ |
πάλης
τῶν
τε
τῆς
πατρίδος |
| [15] |
ὑπερορίαν
κατ'
ἔρωτα
τῆς
παιδεύσεως
|
καὶ |
πάλιν
εἰς
τὸ
αὐτὸ
συνελθόντας, |
| [57] |
τολμᾶν
ἐκ
τῆς
παρρησίας
ἔχοντες.
|
Καὶ |
πᾶν
ἦν
ὅπλον
ἑκάστῳ,
τὸ |
| [33] |
μὴ
ῥᾳδίως
Καππαδοκῶν
καταφρονεῖν,
εἰ
|
καὶ |
πάν
των
ἀνθρώπων·
ὧν
οὐδὲν |
| [2] |
μὲν
ἡ
θεία
ἡ
ψυχή,
|
καὶ |
πάντ'
ἐμοὶ
σεβασμία
καὶ
νῦν |
| [43] |
ἔργον
ὕλῃ
καὶ
τέχνῃ
χρώμενος,
|
καὶ |
πάντα
πλέκων
εἰς
κάλλους
ἑνὸς |
| [21] |
ὃν
ἀπώλετο,
ἐπιτυχὼν
τῆς
εὐχῆς
|
καὶ |
πάντα
χρυσὸν
κτησάμενος,
ἄλλος
οὗτος |
| [43] |
ἦν,
καὶ
συγκλείσας
τῷ
Πνεύματι,
|
καὶ |
πάντας
μὲν
ἀνθρωπίνους
λογισμοὺς
κινήσας, |
| [74] |
καὶ
μητρὶ
τελειωθέντων
ἐν
αἵματι
|
καὶ |
παντοίοις
βασάνων
εἴδεσιν.
Ὧν
ἐκεῖνος |
| [50] |
μὲν
γὰρ
ἐπιεικεῖς
ἡμεῖς,
ὕπαρχε,
|
καὶ |
παντὸς
ἄλλου
ταπεινότεροι,
τοῦτο
τῆς |
| [60] |
δέ,
πένης
ἦν
καὶ
ἀνήροτος·
|
καὶ |
πάντων
ἐκβολὴν
στέρξας,
ὧν
ποτε |
| [20] |
γε
πειστέον,
ὡς
ἐν
ἀλλήλοις
|
καὶ |
παρ'
ἀλλήλοις
ἐκείμεθα.
Ἓν
δ' |
| [41] |
καθεύδειν·
ἀλλά
τι
καὶ
βοηθεῖν
|
καὶ |
παρ'
ἑαυτοῦ
συνεισφέρειν
ᾤετο
δεῖν. |
| [41] |
Θεὸν
μόνον
αἴρειν
τὰς
χεῖρας
|
καὶ |
παρ'
ἐκείνου
τῶν
κατεχόντων
κακῶν |
| [48] |
καθ'
ἡμῶν
μάλιστα
χρώμενον,
ἐπειδὴ
|
καὶ |
παρ'
ἐκείνων
ἦν
τῷ
βαπτίσματι |
| [60] |
ἄριστον,
ἐν
τοῖς
μάλιστα
ἐπαινῶν,
|
καὶ |
παρὰ
πάντα
τὸν
ἑαυτοῦ
βίον |
| [82] |
λόγον
ἐνεστησάμην·
εἰ
δὲ
πόρρω
|
καὶ |
παρὰ
πολὺ
τῆς
ἐλπίδος,
τί |
| [79] |
ὁ
ἀνὴρ
τὰ
τελευταῖα
πνέων
|
καὶ |
παρὰ
τῆς
ἄνω
χοροστασίας
ἐπιζητούμενος, |
| [70] |
γνωρίσωμεν.
Ἀδὰμ
ἠξιώθη
Θεοῦ
χειρὸς
|
καὶ |
παραδείσου
τρυφῆς
καὶ
πρώτης
νομοθεσίας· |
| [21] |
μὲν
οὖν,
εἴ
τι
χρὴ
|
καὶ |
παράδοξον
εἰπεῖν,
εἰς
τὴν
πίστιν |
| [35] |
τροφὴν
ἀδάπανον
κενώσει
πληρουμένοις,
ὃ
|
καὶ |
παράδοξον,
ἵνα
τρέφῃ
τρέφουσαν
εἰς |
| [6] |
δέ,
ὃ
τούτων
μεῖζόν
ἐστι
|
καὶ |
παραδοξότερον,
λέξων
ἔρχομαι·
ἀπιστήσει
δ' |
| [35] |
τὰς
τῶν
ἐχόντων
ἀποθήκας
ἀνοίξας
|
καὶ |
παραινέσεσι,
ποιεῖ
τὸ
τῆς
γραφῆς, |
| [29] |
συμβούλοις
ἡμῖν
περὶ
τούτου
χρησάμενος
|
καὶ |
παραινέταις
γνησίοις,
φυγὰς
ἐνθένδε
σὺν |
| [67] |
πῦρ,
ᾧ
τεφροῦνται
γλῶσσαι
πονηραὶ
|
καὶ |
παράνομοι,
ἢ
τὸν
Χαλανῆς
πύργον, |
| [79] |
ἢ
δεήσεσιν·
ἐποίει
γὰρ
αὐτοὺς
|
καὶ |
παράφρονας
τὸ
πάθος·
καὶ
προσθεῖναί |
| [24] |
ἐκείνου,
πεισθέντος
ἀφεῖναι
μὴ
ἀφιέντα
|
καὶ |
παραχωρῆσαι
τοῖς
ἕλκουσι.
Πρᾶγμα,
πρὶν |
| [38] |
κατὰ
μικρὸν
ταῦτα
παρα
γυμνοῦσθαι
|
καὶ |
παρεκφαίνεσθαι.
Τήν
τε
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [49] |
Θεοῦ
πᾶσαν,
οὗ
πάροικος
ἐγὼ
|
καὶ |
παρεπίδημος·
αἱ
βάσανοι
δὲ
τί |
| [10] |
ἰσχὺν
ἐν
τοῖς
εἰκῇ
παλαιομένοις
|
καὶ |
παρέργοις
κενώσαντες,
ἥττους
ἐν
τοῖς |
| [40] |
τις
διὰ
κακίαν
ἀνίατον
ἠμελήθη
|
καὶ |
παρερρίφη,
ἵν'
αὐτὸς
ἐν
ἑαυτῷ |
| [6] |
σώμασιν
εὖ
γεγονόσι
στενόν
τε
|
καὶ |
παρηλλαγμένον,
ὡς
τὸ
εἰκός,
καὶ |
| [28] |
ἢ
τυραννικῶς
τὴν
προστασίαν
δεξάμενον·
|
καὶ |
παρῆσαν
τῶν
δυτικῶν
ἀρχιερέων
τινές, |
| [46] |
ἀνθρώπων
καὶ
θυσιῶν
αἵμασι
χραίνοντες
|
καὶ |
παρθένων
αἰδῶ
καθυβρίζοντες.
Ἵνα
τί |
| [58] |
ἐξέμηνεν,
αἱ
Ταυρι
καὶ
πρόσοδοι
|
καὶ |
παρόδιοι,
αὐτῷ
μὲν
ὁρώμεναι,
ἐκείνῳ |
| [67] |
Πνεύματος,
εὑρίσκω
Θεὸν
ὃν
ἔχω,
|
καὶ |
παρρησιάζομαι
τὴν
ἀλήθειαν,
ἐπιβατεύων
τῆς |
| [49] |
ἔχων
ἐμὴν
ἣν
οἰκῶ
νῦν,
|
καὶ |
πᾶσαν
ἐμὴν
εἰς
ἣν
ἂν |
| [52] |
τε
λαοῦ
τὸ
πέλαγος
εἶδε
|
καὶ |
πᾶσαν
τὴν
εὐκοσμίαν,
ὅση
τε |
| [24] |
ἠνειχόμην
ἐπὶ
πλέον
ἐλεεινὸς
ὁρᾶσθαι
|
καὶ |
πᾶσι
λόγον
ὑπέχειν
τῆς
δια |
| [2] |
γὰρ
αἰσχύνομαι
τοῦτο
λέγειν,
ὅτι
|
καὶ |
πᾶσι
νόμος
ἦν
ἀρετῆς)
οὕτω |
| [73] |
περάτων
τῆς
γῆς
ἀπαντᾶν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
πᾶσι
τοῖς
πέρασι
τὴν
ἐκείνου |
| [10] |
ἴωμεν
ἤδη,
τοσοῦτον
εἰπόντες,
ὃ
|
καὶ |
πᾶσιν
ἂν
οἶμαι
δόξειεν
ἀληθῶς |
| [44] |
αὐτὸν
προστάταις
τῆς
ἀθεΐας,
ἀλλὰ
|
καὶ |
πᾶσιν
ἀνθρώποις,
ὡς
ὑπελάμβανε.
~Τὸν |
| [37] |
μετὰ
τούτων
τὸν
νέον
Ἀβραὰμ
|
καὶ |
Πατριάρχην
ἡμέτερον,
τὸν
ἐμὸν
λέγω |
| [71] |
ὅλον
ἀνεκαλέσατο.
~Μέγας
ὁ
Ἀβραὰμ
|
καὶ |
πατριάρχης
καὶ
θύτης
καινῆς
θυσίας, |
| [45] |
δημιουργοῦ
καὶ
στρατὸς
ἤπειρον
πλέων
|
καὶ |
πεζεύων
πέλαγος
νῆσοί
τε
ἁρπαζόμεναι |
| [22] |
καὶ
τοῖς
αὐτοῖς
χαίρουσα·
εἰ
|
καὶ |
πεζοὶ
παρὰ
Λύδιον
ἅρμα
ἐθέομεν, |
| [47] |
τοῦ
δικαστικοῦ
τάγματος
προσπεμπομένους
αὐτῷ
|
καὶ |
πείθειν
ἐπιχειροῦντας,
τοὺς
ἐκ
τοῦ |
| [18] |
ἐπανῆγον
αὐτὸν
εἰς
τὸ
εὔθυμον,
|
καὶ |
πεῖραν
διδοὺς
καὶ
λαμβάνων
πλέον |
| [35] |
τοῦ
ταριχευτοῦ
παρ'
ἡμῖν
ὄψου
|
καὶ |
πένητας
τρέφοντος·
ἔπειτα
τὴν
τοῦ |
| [72] |
σιμώτερον.
Μετὰ
Ἰὼβ
τοῦ
Αὐσίτου
|
καὶ |
πεπείραται
καὶ
νενίκηκε
καὶ
ἀνηγόρευται |
| [82] |
καὶ
ταύτην
λάβοιμεν
ὧν
πεπολεμήκαμεν
|
καὶ |
πεπολεμήμεθα
τὴν
ἀντίδοσιν.
Σοὶ
μὲν |
| [67] |
βλέπειν
τὰ
ἄνω
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
περαιτέρω
διαβαίνειν
καὶ
εἰς
βάθος |
| [58] |
δὴ
κοσμικὸς
πόλεμος
ἐνταῦθα
ἐτελεύτησε,
|
καὶ |
πέρας
εἶχεν
ἐκ
Θεοῦ
δεξιὸν |
| [28] |
δὲ
τοὺς
καθ'
ἡμᾶς
Ναζιραίους
|
καὶ |
περὶ
τὰ
τοιαῦτα
μάλιστα
ἐσπουδακότας· |
| [23] |
οἶμαι
βιβλίων
καὶ
ἡμετέρων,
εἰ
|
καὶ |
περὶ
τὴν
κλῆσίν
τι
διηνέχθησαν, |
| [25] |
πολύ
τροπος
τοῦ
Θεοῦ
φιλανθρωπία
|
καὶ |
περὶ
τὸ
ἡμέτερον
γένος
οἰκονομία, |
| [10] |
ἔλαττόν
τινος
ἠνέγκατο
τῶν
μικρολόγων
|
καὶ |
περὶ
τὸ
σῶμα
καλινδουμένων,
ἕως |
| [1] |
τοῖς
ἀγαθοῖς
τά
τε
ἄλλα
|
καὶ |
περὶ
τὸν
λόγον,
ὁ
λόγος. |
| [9] |
ἀκοάς·
ἐμοὶ
δὲ
μέγιστον
δοκεῖ
|
καὶ |
περι
φανέστατον
ἡ
εὐτεκνία.
Τοὺς |
| [25] |
τῆς
Ἐκκλησίας
προτίθησι
περιφανῆ
τε
|
καὶ |
περιβόητον,
τοῖς
ἱεροῖς
τοῦ
πρεσβυτερίου |
| [44] |
πονηρόν,
ὃ
τοῦ
ἀνθρώπου
λυθὲν
|
καὶ |
περιπλανηθέν,
πρὸς
τὸν
αὐτὸν
ἀναστρέφει |
| [63] |
τῆς
ἐσθῆτος
ὅση
μαλακή
τε
|
καὶ |
περιρρέουσα·
Βασιλείου
δὲ
οἱ
νοσοῦντες |
| [77] |
τῶν
πονουμένων
ἑτέροις
πολὺ
τιμιώτερα
|
καὶ |
περιφανέστερα.
~Ἐπεὶ
δὲ
τὸν
δρόμον |
| [15] |
ἤδη
καὶ
τῶν
εὖ
γεγονότων
|
καὶ |
περιφανεστέρων,
ἅτε
πλῆθος
σύμμικτον
ὄντες |
| [15] |
μετ'
ἐμέ,
μετὰ
πολλῆς
προσδεχθέντα
|
καὶ |
περιφανοῦς
τῆς
ἐλπίδος.
Καὶ
γὰρ |
| [39] |
καὶ
προσδραμεῖσθαί
με
τῷ
γεγονότι
|
καὶ |
περιχαρήσεσθαι,
ὅπερ
ἑτέρου
καὶ
παθεῖν |
| [21] |
τούτων
ζημία
τὴν
διάνοιαν
πεπυκνωμένοις
|
καὶ |
πεφραγμένοις.
Τοὐναντίον
μὲν
οὖν,
εἴ |
| [37] |
χαρίζεται,
καὶ
προθυμία
νεκροὺς
ἀνίστησι,
|
καὶ |
πηδᾷ
γῆρας
χρισθὲν
τῷ
Πνεύματι. |
| [71] |
οἰκετικῆς,
ἀλλ'
ἐκ
Θεοῦ
δοθεῖσαν
|
καὶ |
πιστευθεῖσαν·
οὐδὲ
κατεσοφίσθη
περὶ
τὴν |
| [26] |
κἀκεῖθεν
ἐπὶ
τὴν
πρώραν
ἀγαγὼν
|
καὶ |
πιστεύσας
τὰ
ἔμπροσθεν,
οὕτως
ἐπὶ |
| [7] |
ἄνοιαν·
ἄλλα
δέ,
ὡς
εὐσεβέστερα
|
καὶ |
πιστότερα!
Τί
γάρ
ἐστιν,
ἔλεγον, |
| [41] |
διακείμενον,
εἴς
τε
μυρίας
δόξας
|
καὶ |
πλάνας
διεσπασμένον·
καὶ
τὴν
ἐξ |
| [11] |
ὅσον
δὲ
εἰς
δαίμονας
φέρει
|
καὶ |
πλάνην
καὶ
ἀπωλείας
βυθὸν
διεπτύσαμεν· |
| [59] |
ἠτίμαζεν,
οὗ
Θεὸν
ἔδει
προτιμηθῆναι
|
καὶ |
πλεῖον
ἔχειν
τῶν
λυομένων
τὰ |
| [36] |
καὶ
δεύτερος
Ἰωσήφ·
πλὴν
ὅτι
|
καὶ |
πλέον
τι
λέγειν
ἔχομεν.
Ὁ |
| [24] |
~Εἶχε
μὲν
οὖν
οὕτω
ταῦτα,
|
καὶ |
πλήρης
παιδεύσεως
ἡ
φορτίς,
ὡς |
| [33] |
αὐτὸς
δὲ
ᾔδει
νόμους
εὐπειθείας
|
καὶ |
πνευματικῆς
τάξεως.
Διὰ
τοῦτο
παρῆν, |
| [72] |
ὁ
δὲ
πάντων
καὶ
ἀεὶ
|
καὶ |
πνευματικῶς,
ὅπερ
ἐμοὶ
τῆς
σιτοδοσίας |
| [31] |
τεχνίτην
ὑπέρμαχον
ἐν
δυνάμει
λόγου
|
καὶ |
Πνεύματος.
Τί
οὖν
ἡ
γενναία |
| [20] |
ᾔειμεν
εἰς
τὸ
πρόσω,
Θεῷ
|
καὶ |
πόθῳ
συνεργοῖς
χρώμενοι.
Ὤ!
πῶς |
| [14] |
ὅ
τι
τῷ
λόγῳ
χρήσωμαι
|
καὶ |
ποῖ
τράπωμαι·
ἔχει
γάρ
τι |
| [3] |
ὧν
πλήρης
πᾶσα
συγγραφή
τε
|
καὶ |
ποίησις·
πολλὰ
δὲ
τὸ
ἐμὸν |
| [75] |
τῆς
δὲ
δημοσιεύων
τὸ
πνεῦμα
|
καὶ |
ποιῶν
πλήρωσιν
τοῦ
κρυπτομένου
νόμου |
| [31] |
τοῦτο
ὑποληπτέον,
καθαιροῦσαν
οὐ
τείχη
|
καὶ |
πόλεις
καὶ
οἰκίας,
οὐδέ
τι |
| [51] |
ἡττηθέντα,
θαυμάζει
γὰρ
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
|
καὶ |
πολέμιος,
μήτε
βιάζεσθαι
κελεῦσαι,
καὶ |
| [25] |
ὥς
τινα
δεύτερον
οἰκιστήν
τε
|
καὶ |
πολιοῦχον·
ἔπειτα
ἐκδημίαι
τινές,
ἐπειδή |
| [49] |
με
πρὸς
Θεόν,
ᾧ
ζῶ
|
καὶ |
πολιτεύομαι
καὶ
τῷ
πλείστῳ
τέθνηκα |
| [26] |
ἕστηκεν,
ὁ
τῆς
ὑψηλῆς
ἄξιος,
|
καὶ |
πολλὰ
μὲν
τοῖς
θείοις
λόγοις |
| [58] |
δύο
διαιρεθείσης
ἡγεμονίας
καὶ
μητροπόλεις,
|
καὶ |
πολλὰ
τῶν
ἐκ
τῆς
προτέρας |
| [7] |
τοῖς
τοιούτοις
φιλιστορεῖν
ἡ
ψυχὴ
|
καὶ |
πολλοῖς
θαύμασιν
ἀνυμνεῖν
τὸν
Θεόν) |
| [77] |
ἔχον
καὶ
συμπῖπτον
ὡς
ἔτυχε.
|
Καὶ |
πολλοὺς
ἂν
ἴδοις
Βασιλείους
ἄχρι |
| [55] |
ταύτης,
ὡς
αὐτός
τε
ὡμολόγει,
|
καὶ |
πολλοὺς
ἔπειθε
τῶν
οὐκ
εἰδότων· |
| [66] |
ἡ
μεγίστη,
τὰ
ἐκείνου
συγγράμματα
|
καὶ |
πονήματα.
Οὐδὲ
γραφεῦσιν
εὐπορία
τις |
| [44] |
κατὰ
τὸ
ἀκάθαρτον
ἐκεῖνο
πνεῦμα
|
καὶ |
πονηρόν,
ὃ
τοῦ
ἀνθρώπου
λυθὲν |
| [73] |
βασιλείας
ἡ
τῆς
κινύρας
δύναμις,
|
καὶ |
πονηροῦ
πνεύματος
κατεπᾴδουσα.
Σολομῶν
πλάτος |
| [54] |
ἔκαμνεν
ὁ
παῖς
τῷ
βασιλεῖ
|
καὶ |
πονηρῶς
εἶχε
τοῦ
σώματος·
συνέκαμνε |
| [38] |
μὴ
κακὸν
εἶναι,
ἤ
τι
|
καὶ |
ποσῶς
ἀγαθόν·
ἄρχοντος
δὲ
καὶ |
| [57] |
οὐκ
ἔμελλεν
ὁ
τεμὼν
θάλασσαν
|
καὶ |
ποταμὸν
ἀνακόψας
καὶ
στοιχεῖα
τυραννήσας |
| [7] |
τεμὼν
θάλασσαν
καὶ
στήσας
ἥλιον
|
καὶ |
ποταμὸν
ἀνακόψας,
καὶ
τἆλλα
δὴ |
| [36] |
Ἀγγέλων
λόγος,
ᾧ
ψυχαὶ
τρέφονται
|
καὶ |
ποτίζονται,
Θεὸν
πεινῶσαι
καὶ
ζητοῦσαι |
| [61] |
οἱ
ἅλες,
ἡ
καινὴ
καρυκεία·
|
καὶ |
ποτὸν
νηφάλιόν
τε
καὶ
ἄφθονον, |
| [67] |
ἄθλησιν
διεγείρομαι.
Ὅταν
ἠθικοῖς
λόγοις
|
καὶ |
πρακτικοῖς,
καθαίρομαι
ψυχὴν
καὶ
σῶμα, |
| [20] |
πρὸς
ὃ
βλέποντες,
καὶ
βίον
|
καὶ |
πρᾶξιν
ἅπασαν
ἀπηυθύνομεν,
παρά
τε |
| [71] |
τελειωθῆναι
τὸ
καλλιέρημα.
Ἰσαὰκ
ἐπηγγέλθη
|
καὶ |
πρὸ
γενέσεως·
ὁ
δὲ
αὐτεπάγγελτος |
| [46] |
ἀντεισαχθῇ
δὲ
Ἠσαῦ,
ὁ
μεμισημένος
|
καὶ |
πρὸ
γενέσεως.
Ταῦτα
τῶν
πρώτων |
| [5] |
ἀγωνιστῶν,
καὶ
μέχρι
θανάτου
διηγωνισμένοι
|
καὶ |
πρὸ
θανάτου
μικρόν,
τοσοῦτον
ἀπολειφθέντες |
| [76] |
μὲν
γὰρ
ἐκωλύθη
γενέσθαι,
εἰ
|
καὶ |
πρό
θυμος
ἦν,
ἐπισχὼν
αἰδοῖ |
| [73] |
ἡ
πρᾳότης
δὲ
τὸ
ἐπισημότατον,
|
καὶ |
πρὸ
τῆς
βασιλείας
ἡ
τῆς |
| [13] |
δογμάτων·
τὸ
μέγιστον,
ἱερεὺς
Χριστιανοῖς
|
καὶ |
πρὸ
τῆς
ἱερωσύνης·
τοσοῦτον
ἦν |
| [23] |
οὕτω
πολιὸς
ἦν
τὴν
σύνεσιν
|
καὶ |
πρὸ
τῆς
πολιᾶς;
ἐπειδὴ
τούτῳ |
| [12] |
τῆς
ἀρε
τῆς
κάλλος
ὑποσημαίνων
|
καὶ |
πρὸ
τοῦ
καιροῦ
τῆς
ἀκριβείας |
| [13] |
σοφιστικῶν
θρόνων,
φιλόσοφος
ἐν
φιλοσόφοις
|
καὶ |
πρὸ
τῶν
ἐν
φιλοσοφίᾳ
δογμάτων· |
| [13] |
πῆξιν
ἐπιδεικνύμενος·
ῥήτωρ
ἐν
ῥήτορσι
|
καὶ |
πρὸ
τῶν
σοφιστικῶν
θρόνων,
φιλόσοφος |
| [80] |
τῷ
χρόνῳ
κοινὸν
ἀρετῆς
πίνακα
|
καὶ |
πρόγραμμα
σωτήριον
πάσαις
ταῖς
ἐκκλησίαις, |
| [18] |
ὡς
καὶ
φανερὰν
ἔχθραν
ὁμολογῆσαι
|
καὶ |
προδοσίαν
ἐπικαλεῖν,
οὐκ
ἐκείνων
μόνον, |
| [56] |
χρὴ
πάντας
τῆς
ἐμῆς
δυναστείας,
|
καὶ |
προδότας
γενέσθαι
Χρισ
τιανοὺς
τῶν |
| [75] |
οὗ
καὶ
προεσκίρτησεν
ἐν
γαστρί,
|
καὶ |
προέδραμεν
εἰς
Ἅιδου,
διὰ
τῆς |
| [75] |
καὶ
ὡς
λύχνος
φωτός,
οὗ
|
καὶ |
προεσκίρτησεν
ἐν
γαστρί,
καὶ
προέδραμεν |
| [72] |
τὸ
πνεῦμα,
τοῦ
λαοῦ
προθυόμενος
|
καὶ |
προευχόμενος,
μύστης
τῆς
ἱερᾶς
καὶ |
| [37] |
διηγήμασιν,
ὅτι
πόνος
ὑγείαν
χαρίζεται,
|
καὶ |
προθυμία
νεκροὺς
ἀνίστησι,
καὶ
πηδᾷ |
| [17] |
ἀγχίνους,
εἰ
καί
τις
ἄλλος·
|
καὶ |
προθυμίας
πλησθείς,
ἵνα
παίων
συλλογισμοῖς, |
| [50] |
οὗ
δὲ
Θεὸς
τὸ
κινδυνευόμενον
|
καὶ |
προκείμενον,
τἆλλα
περιφρονοῦντες,
πρὸς
αὐτὸν |
| [39] |
κολακείας
κρείττω
τὴν
ψυχὴν
ἔχων
|
καὶ |
πρὸς
ἓν
μόνον
βλέπων,
τὸν |
| [41] |
λαμβάνει
θρηνεῖν
ἡσυχῆ
τὸ
πάθος
|
καὶ |
πρὸς
Θεὸν
μόνον
αἴρειν
τὰς |
| [8] |
αὐτῷ
τῶν
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπαρχόντων,
|
καὶ |
πρὸς
ὃ
παράδειγμα
βλέπων,
ὅσον |
| [49] |
πολιτεύομαι
καὶ
τῷ
πλείστῳ
τέθνηκα
|
καὶ |
πρὸς
ὃν
ἐπείγομαι
πόρρωθεν.
~Τούτοις |
| [52] |
καὶ
σεβάσματι·
ἐπειδὴ
ταῦτα
εἶδε,
|
καὶ |
πρὸς
οὐδὲν
παράδειγμα
ἠδύνατο
θεωρεῖν |
| [65] |
ἐδίδαξε
καὶ
τῶν
παρόντων
ἀπανέστησε
|
καὶ |
πρὸς
τὰ
μέλλοντα
μετεσκεύασεν.
~Ἡλίου |
| [37] |
ἐκλελοιπώς,
ἀλλὰ
καὶ
νόσῳ
τετρυχωμένος,
|
καὶ |
πρὸς
ταῖς
ἐσχάταις
ἀναπνοαῖς
ὤν, |
| [67] |
σῶμα
καὶ
σύνειμι
τοῖς
ἐπαινουμένοις
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
ἄθλησιν
διεγείρομαι.
Ὅταν |
| [8] |
τὸ
παρὸν
θαῦμα.
Ἐξ
οὗ
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
ἄθλησιν
ὑπὲρ
ἧς |
| [71] |
τῷ
δεδωκότι
προσαγαγών,
ἱερεῖον
ἕτοιμον
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
σφαγὴν
ἐπειγόμενον·
ἀλλ' |
| [33] |
ὡς
τὸ
τῆς
πίστεως
ἀρραγὲς
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
Τριάδα
πιστὸν
καὶ |
| [24] |
τῶν
κατεχόντων
κροαίνω
κατὰ
πεδίων
|
καὶ |
πρὸς
τὸν
σύννομον
ἐφερόμην.
~Ὡς |
| [16] |
τῶν
ὅσοι
περιττοὶ
τὰ
σοφιστικὰ
|
καὶ |
προσαγωγοὶ
τῶν
λημμάτων,
κἀντεῦθεν
μάλιστα |
| [14] |
ποῖ
τράπωμαι·
ἔχει
γάρ
τι
|
καὶ |
πρόσαντες
ἡμῖν
ὁ
λόγος.
Ποθῶ |
| [56] |
ἀπαθοῦς,
ὃν
περιέπουσιν
ἄγγελοι,
ᾧ
|
καὶ |
προσβλέπειν
ὄκνουσι
γυναῖκες;
Καὶ
οὐ |
| [39] |
Τῶν
γὰρ
ἄλλων
ἁπάντων
οἰομένων
|
καὶ |
προσδραμεῖσθαί
με
τῷ
γεγονότι
καὶ |
| [39] |
τῶν
πρεσβυτέρων
προτίμησιν,
οὔτε
ἐμέμψατο,
|
καὶ |
προσεπῄνεσεν,
εὖ
ποιῶν,
τῦφον
κατηγορηθῆναι |
| [79] |
αὐτοὺς
καὶ
παράφρονας
τὸ
πάθος·
|
καὶ |
προσθεῖναί
τι
τῆς
ἑαυτῶν
ζωῆς |
| [44] |
τε
τὴν
προτέραν
ἧτταν
ἀνακαλεσόμενος
|
καὶ |
προσθήσων
τι
τοῖς
πρώτοις
παλαίσμασι· |
| [43] |
νομοθετοῦντος
περὶ
βρωμάτων
καὶ
πωμάτων
|
καὶ |
προσκαίρων
θυσιῶν
καὶ
σαρκὸς
καθαρσίων· |
| [32] |
τὰ
ἐν
τῷ
μέσῳ
σκῶλα
|
καὶ |
προσκόμματα,
καὶ
οἷς
ἐκεῖνοι
θαρροῦντες |
| [30] |
τῷ
εὐσεβεστάτῳ
μέρει
καὶ
καθαρωτάτῳ
|
καὶ |
προσκυνητῇ
τῆς
Τριάδος,
ἣν
δὴ |
| [58] |
πλεῖον
αὐτὸν
ἐξέμηνεν,
αἱ
Ταυρι
|
καὶ |
πρόσοδοι
καὶ
παρόδιοι,
αὐτῷ
μὲν |
| [34] |
Ἐκκλησίαν
τοῦ
ἀνδρὸς
κηδε
μονίας
|
καὶ |
προστασίας,
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα |
| [42] |
ἐκεῖνος,
ὁ
τοῦ
κοινοῦ
κηδεμὼν
|
καὶ |
προστάτης,
ἐπειδὴ
σὴς
ὀστέων
καρδία |
| [38] |
καὶ
ποσῶς
ἀγαθόν·
ἄρχοντος
δὲ
|
καὶ |
προστάτου
κακίαν,
καὶ
μάλιστα
τὴν |
| [80] |
τῷ
τάφῳ
τῶν
πατέρων
δίδοται,
|
καὶ |
προστίθεται
τοῖς
ἱερεῦσιν
ὁ
ἀρχιερεύς, |
| [26] |
πρόεδρος
εὑρίσκεται
ῥᾳδίως
μὴ
πονηθείς,
|
καὶ |
πρόσφατος
τὴν
ἀξίαν,
ὁμοῦ
τε |
| [2] |
πάντ'
ἐμοὶ
σεβασμία
καὶ
νῦν
|
καὶ |
πρότερον.
Πάντως
δὲ
ὡς
σὺν |
| [80] |
λογογραφῶ
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς
πολιτείαν,
|
καὶ |
προτίθημι
τῷ
χρόνῳ
κοινὸν
ἀρετῆς |
| [70] |
Θεοῦ
χειρὸς
καὶ
παραδείσου
τρυφῆς
|
καὶ |
πρώτης
νομοθεσίας·
ἀλλ'
εἰ
μή |
| [81] |
ἐπαινέσεσθαι,
καὶ
ὀρφανοὶ
τὸν
πατέρα,
|
καὶ |
πτωχοὶ
τὸν
φιλόπτωχον,
καὶ
τὸν |
| [63] |
συντρέχωσι.
~Τί
ἔτι;
Καλὸν
φιλανθρωπία
|
καὶ |
πτωχοτροφία
καὶ
τὸ
τῆς
ἀνθρωπίνης |
| [63] |
Βαβυλώνια
καὶ
Μαυσόλου
Καρικὸς
τάφος
|
καὶ |
Πυρα
μίδες
καὶ
Κολοσσοῦ
χαλκὸς |
| [11] |
νόημα
εἰς
Χριστόν·
ὡς
δὲ
|
καὶ |
πυρὸς
καὶ
τροφῆς
καὶ
σιδήρου |
| [43] |
μικρῷ
τούτῳ,
νομοθετοῦντος
περὶ
βρωμάτων
|
καὶ |
πωμάτων
καὶ
προσκαίρων
θυσιῶν
καὶ |
| [58] |
καὶ
τὰ
σφῶν
ἡδέως
παρακερδαίνουσι·
|
καὶ |
ῥᾷόν
τι
καταλῦσαι
τῶν
καθεστώτων |
| [35] |
τῇ
χρείᾳ
τὸ
τῆς
τιμῆς
|
καὶ |
ῥᾴους
ποιῶν
ἀμφοτέρωθεν.
~Τοιοῦτος
ἦν |
| [64] |
κακίαι,
καί
εἰσί
πως
ἀγχίθυροι·
|
καὶ |
ῥᾷστον
ἄλλο
τι
ὄντα
ἕτερον |
| [13] |
ἄνω
πραγματευόμενον
καὶ
τοῖς
ἀστάτοις
|
καὶ |
ῥέουσι
τὰ
ἑστῶτα
καὶ
μένοντα |
| [19] |
σωμάτων
ἔρωτες,
ἐπειδὴ
ῥεόντων
εἰσί,
|
καὶ |
ῥέουσιν
ἶσα
καὶ
ἠρινοῖς
ἄνθεσιν· |
| [28] |
πρᾶγμα
τολμῶσιν
ἐπικινδυνότατον·
ἀπόστασιν
ἐννοοῦσι
|
καὶ |
ῥῆξιν
τοῦ
μεγάλου
καὶ
ἀστασιάστου |
| [67] |
τε
καὶ
δυνάμεως·
τούτῳ
μεθαρμόζομαι
|
καὶ |
ῥυθμίζομαι
καὶ
ἄλλος
ἐξ
ἄλλου |
| [10] |
ὑποθέσεως
ἄξιος.
Κάλλους
μὲν
δὴ
|
καὶ |
ῥώμης
καὶ
μεγέθους,
οἷς
τοὺς |
| [26] |
ὁ
τὰ
ἔμπροσθεν
βλέπων·
ἀλλὰ
|
καὶ |
Σαούλ,
ὁ
ἀπόβλητος.
Ῥοβοὰμ
ἐν |
| [61] |
μεγάλην
παραίνεσιν
τοῦ
ἐμοῦ
Χριστοῦ,
|
καὶ |
σάρκα
δι'
ἡμᾶς
πτωχεύσαντος,
ἵν' |
| [43] |
καὶ
πωμάτων
καὶ
προσκαίρων
θυσιῶν
|
καὶ |
σαρκὸς
καθαρσίων·
ἀλλὰ
παντὶ
γένει |
| [68] |
ὅ
τι
κυριώτερον
χρὴ
εἰπεῖν
|
καὶ |
σαφέστερον,
μὴ
ὅτι
θρόνων
ἐκπεσεῖν, |
| [52] |
αὐτὸν
ἑστηκότας
ἐν
φόβῳ
τινὶ
|
καὶ |
σεβάσματι·
ἐπειδὴ
ταῦτα
εἶδε,
καὶ |
| [11] |
δὲ
καὶ
πυρὸς
καὶ
τροφῆς
|
καὶ |
σιδήρου
καὶ
τῶν
ἄλλων
οὐδὲν |
| [34] |
ἕτεροι.
Ταῦτα
μὲν
οἱ
σιτῶναι
|
καὶ |
σιτοκάπηλοι,
καὶ
μήτε
τὸ
συγγενὲς |
| [63] |
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας
τυπῶν,
καὶ
φθεγγομένη
|
καὶ |
σιωπῶσα
παραίνεσις.
Καὶ
οὐχ
ἡ |
| [77] |
ἐγένετο·
ἔτι
δὲ
εἶδος
ἐσθῆτος
|
καὶ |
σκίμποδος
σχῆμα
καὶ
τρόπος
βρώσεως, |
| [42] |
εἶναι
ἀνάγκην.
Ταῦτ'
οὖν
ἐννοῶν
|
καὶ |
σκοπῶν
ἐκεῖνος,
ὁ
τοῦ
κοινοῦ |
| [41] |
μεταπεφυτευμένην
ἄμπελον,
ἐκ
τῆς
ἀθέου
|
καὶ |
σκοτεινῆς
ἀγνοίας
εἰς
κάλλος
τε |
| [23] |
πρὸ
τῆς
πολιᾶς;
ἐπειδὴ
τούτῳ
|
καὶ |
Σολομῶν
τὸ
γῆρας
ὁρίζεται.
Τίς |
| [38] |
φησίν,
ὥσπερ
ἡλικίᾳ,
οὕτω
δὴ
|
καὶ |
σοφίᾳ
καὶ
χάριτι·
οὐ
τῷ |
| [25] |
βαθμὸν
οὐδὲ
ὁμοῦ
τε
πλύνασα
|
καὶ |
σοφίσασα,
κατὰ
τοὺς
πολλοὺς
τῶν |
| [26] |
Γίγαντας.
Πλάττομεν
αὐθημερὸν
τοὺς
ἁγίους,
|
καὶ |
σοφοὺς
εἶναι
κελεύομεν,
τοὺς
οὐδὲν |
| [26] |
βλέπων·
ἀλλ'
ὁμοῦ
τῷ
κράτει,
|
καὶ |
σοφώτερον
ἑαυτὸν
ὑπολαμβάνει,
κακῶς
εἰδὼς |
| [28] |
αὐτὸν
τῆς
Ἐκκλησίας
ὅσον
ἔκκριτον
|
καὶ |
σοφώτερον,
εἴπερ
σοφώτεροι
τῶν
πολλῶν, |
| [33] |
Τῷ
δέ
τι
δεύτερον
ἔργον
|
καὶ |
σπούδασμα
γίνεται,
θεραπεύειν
τὸν
πρόεδρον, |
| [20] |
τοῦτο
εἰπεῖν,
κανόνες
ὄντες
ἀλλήλοις
|
καὶ |
στάθμαι,
οἷς
τὸ
εὐθὲς
καὶ |
| [64] |
νίπτοντα
τοὺς
πόδας
τῶν
μαθητῶν
|
καὶ |
σταυρὸν
οὐκ
ἀπαξιοῦντα,
ἵνα
προσηλώσῃ |
| [45] |
ἀγενεστέροις,
γέλως
δὲ
τοῖς
ἀνδρικωτέροις
|
καὶ |
στερροτέροις
τὸ
φρόνημα.
Ὁ
δὲ |
| [10] |
ἐξ
ὧν
τὸ
νικᾶν
ὑπάρχει
|
καὶ |
στεφανίτας
ἀναγορεύεσθαι.
Ἃ
δὲ
οὐδαμῶς |
| [7] |
περιττοῖς·
εἰ
ὁ
τεμὼν
θάλασσαν
|
καὶ |
στήσας
ἥλιον
καὶ
ποταμὸν
ἀνακόψας, |
| [57] |
τεμὼν
θάλασσαν
καὶ
ποταμὸν
ἀνακόψας
|
καὶ |
στοιχεῖα
τυραννήσας
καὶ
χειρῶν
ἐκτάσει |
| [45] |
τῆς
ἐμπλήκτου
σαφῶς
ἦν
στρατιᾶς
|
καὶ |
στρατηγίας,
κατάπληξις
μὲν
τοῖς
ἀγενεστέροις, |
| [31] |
αὐτὰς
κατασύρουσαν.
Συνεισβάλλει
δὲ
αὐτῷ
|
καὶ |
στρατὸς
ἄξιος,
οἱ
κακοὶ
τῶν |
| [45] |
καὶ
θάλασσα
τοῦ
νέου
δημιουργοῦ
|
καὶ |
στρατὸς
ἤπειρον
πλέων
καὶ
πεζεύων |
| [24] |
τοῦ
λαβέσθαι
τῶν
ἐλπιζομένων
ἡμῖν
|
καὶ |
συγκειμένων.
Παρῆν
ἡ
τῆς
ἐκδημίας |
| [43] |
ἑαυτόν,
ὡς
οἷόν
τε
ἦν,
|
καὶ |
συγκλείσας
τῷ
Πνεύματι,
καὶ
πάντας |
| [80] |
ἐκ
τῆς
τοῦ
ὠθισμοῦ
βίας
|
καὶ |
συγκλονήσεως·
αἳ
καὶ
τοῦ
τέλους |
| [59] |
ἡ
περὶ
τὸν
βίον
ἀνωμαλία
|
καὶ |
σύγχυσις
καὶ
τὸ
φιλοσοφεῖν
μὴ |
| [22] |
οἱ
παιδευταί,
συνακουόμενοί
τε
ἀλλήλοις
|
καὶ |
συλλαλούμενοι,
καὶ
ξυνωρὶς
οὐκ
ἀνώνυμος |
| [63] |
γνωριζόμενοι·
οὐδὲ
προτίθενται
συνόδοις
τε
|
καὶ |
συλλόγοις
κατὰ
συζυγίαν
τε
καὶ |
| [37] |
λέγω
πατέρα,
περὶ
ὅν
τι
|
καὶ |
συμβαίνει
θαυμάσιον.
Οὐ
γὰρ
τῷ |
| [31] |
ἐδεήθη
λόγων
πρὸς
τὸ
παρεῖναι
|
καὶ |
συμμαχεῖν·
ἀλλ'
ὁμοῦ
τε
εἶδεν |
| [77] |
σπουδῆς
ἦν,
ἀλλ'
ἁπλῶς
ἔχον
|
καὶ |
συμπῖπτον
ὡς
ἔτυχε.
Καὶ
πολλοὺς |
| [22] |
εἶναι
παρὰ
τοῖς
ἡμετέροις
παιδευταῖς
|
καὶ |
συμπράκτορσιν,
ἐπισήμοις
δὲ
παρὰ
τῇ |
| [63] |
διαφεύγοντα·
ἐν
ᾧ
νόσος
φιλοσοφεῖται
|
καὶ |
συμφορὰ
μακαρίζεται
καὶ
τὸ
συμπαθὲς |
| [25] |
δὲ
πατέρων
εὐλάβεια
καὶ
γηροκομία
|
καὶ |
συμφορῶν
ἐπανάστασις
κατασχοῦσα
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [14] |
τῆς
φιλίας,
ἤτ'
οὖν
συμπνοίας
|
καὶ |
συμφυΐας,
εἰ
χρὴ
προσειπεῖν
οἰκειότερον. |
| [21] |
πρὸς
Θεὸν
αἴρεσθαι
δι'
ἀλλήλων
|
καὶ |
σὺν
ἀλλήλοις.
Εἴπω
τι
συντομώτερον· |
| [12] |
βίον
καὶ
λόγον
συναυξανομένους
τε
|
καὶ |
συνανιόντας
ἀλλήλοις
ὁ
θαυμάσιος
ἐκπαιδεύεται· |
| [63] |
καὶ
συλλόγοις
κατὰ
συζυγίαν
τε
|
καὶ |
συναυλίαν,
μηκέτ'
ἐλεούμενοι
διὰ
τὴν |
| [39] |
ἑτέρου
καὶ
παθεῖν
ἴσως
ἦν,
|
καὶ |
συνδιανεμεῖσθαι
τὴν
ἀρχὴν
μᾶλλον
ἢ |
| [10] |
ὀνομασθῆναι·
ὅπερ
οὖν
καλῶς
ποιοῦν
|
καὶ |
συνέδραμεν.
Ἐπεὶ
δὲ
τὰς
ἀπαρχὰς |
| [67] |
ἐγκωμίοις
προσομιλήσω,
περιφρονῶ
τὸ
σῶμα
|
καὶ |
σύνειμι
τοῖς
ἐπαινουμένοις
καὶ
πρὸς |
| [62] |
καὶ
τούτους
ἄριστα
κατήλλαξεν
ἀλλήλοις
|
καὶ |
συνεκέρασεν·
ἀσκητήρια
καὶ
μοναστήρια
δειμάμενος |
| [12] |
παίδευσιν
παιδευόμενος
καὶ
θεοσέβειαν
ἐξασκούμενος
|
καί, |
συνελόντι
φάναι,
πρὸς
τὴν
μέλλουσαν |
| [82] |
σκηναῖς,
ὡς
ἂν
ἀλλήλοις
συζῶντες
|
καὶ |
συνεποπτεύοντες
τὴν
ἁγίαν
καὶ
μακαρίαν |
| [32] |
συνηγωνίσατο,
Παύλῳ
χάρις
τῷ
προελομένῳ
|
καὶ |
συνεργὸν
ποιησαμένῳ
τοῦ
ἀγωνίσματος.
~Οἱ |
| [68] |
δὴ
καὶ
μεγίστη
λόγου
δύναμις
|
καὶ |
σύνεσις.
Δηλώσει
δὲ
καὶ
ὁ |
| [66] |
γινώσκων
καὶ
διὰ
γλώσσης
φέρων
|
καὶ |
συνετίζων
τὰς
ἀκοάς·
ἤρκεσε
γὰρ |
| [21] |
μὴ
συναρπασθῆναι
τοῖς
τούτων
ἐπαινέταις
|
καὶ |
συνηγόροις·
ἡμῖν
δ'
οὐδεμία
παρὰ |
| [39] |
πρώ
τοις
τῶν
ἑαυτοῦ
φίλων
|
καὶ |
συνήθων
ἐγνώρισεν.
~Ἔπειτα
τὸ
στασιάζον |
| [68] |
κατὰ
τὴν
ἁγίαν
Τριάδα
συναφείας
|
καὶ |
συνθεΐας,
ἢ
οὐκ
οἶδ'
ὅ |
| [18] |
λέγων,
ὅτι
μὴ
χρόνῳ
πολλῷ
|
καὶ |
συνουσίᾳ
τελεωτέρᾳ,
οὔτε
παίδευσιν
τοῖς |
| [76] |
ἐκράτησεν.
Ἓν
ἐπὶ
πᾶσιν
ἐρῶ
|
καὶ |
σύντομον.
~Τοσαύτη
τοῦ
ἀνδρὸς
ἡ |
| [11] |
πολλοὶ
Χριστιανῶν
διαπτύουσιν,
ὡς
ἐπίβουλον
|
καὶ |
σφαλερὰν
καὶ
Θεοῦ
πόρρω
βάλλουσαν, |
| [29] |
τῆς
Ἐκκλησίας,
καὶ
ἄλλως
πολεμουμένης
|
καὶ |
σφαλερῶς
διακειμένης
ὑπὸ
τῆς
τότε |
| [61] |
πτηνά,
οἷς
ἄτεχνον
τὸ
κάλλος
|
καὶ |
σχέδιος
ἡ
τροφή,
κατὰ
τὴν |
| [44] |
πρώτοις
παλαίσμασι·
δεινὸν
γὰρ
εἶναι
|
καὶ |
σχέτλιον,
πολλῶν
μὲν
ἐθνῶν
ἐπάρχοντα, |
| [67] |
λόγοις
καὶ
πρακτικοῖς,
καθαίρομαι
ψυχὴν
|
καὶ |
σῶμα,
καὶ
ναὸς
Θεοῦ
γίνομαι |
| [34] |
πλείους
πνευματικαί,
οὐκ
ὀλίγαι
δὲ
|
καὶ |
σωματικαί·
καὶ
γὰρ
καὶ
τοῦτο |
| [72] |
Αἰγύπτου
μόνης
καὶ
οὐ
πολλάκις
|
καὶ |
σωματικῶς·
ὁ
δὲ
πάντων
καὶ |
| [19] |
Οἱ
δὲ
κατὰ
Θεόν
τε
|
καὶ |
σώφρονες,
ἐπειδὴ
πράγματος
ἑστῶτός
εἰσι, |
| [80] |
ᾧ
καὶ
νῦν
ἔτι
νουθετοῦμαι,
|
καὶ |
σωφρονίζομαι
διὰ
νυκτερινῶν
ὄψεων,
εἴ |
| [63] |
περιττὰ
τοῦ
πλούτου,
ἤδη
δὲ
|
καὶ |
τὰ
ἀναγκαῖα
ταῖς
ἐκείνου
παραινέσεσιν |
| [65] |
ὄντως
ἄρτιον;
Πάντα
μὲν
ἐρευνᾶν,
|
καὶ |
τὰ
βάθη
τοῦ
Θεοῦ,
τῷ |
| [24] |
τὸν
Ὁμηρικὸν
ἵππον
ὁ
πόθος·
|
καὶ |
τὰ
δεσμὰ
ῥήξας
τῶν
κατεχόντων |
| [62] |
οἷς
ἐσπούδασε;
Τίνος
οἱ
παρθενῶνες,
|
καὶ |
τὰ
ἔγγραφα
διατάγματα,
οἷς
πᾶσαν |
| [58] |
προτέρας
τῇ
νέᾳ
προσαγαγούσης,
ἐντεῦθεν
|
καὶ |
τὰ
ἐκείνων
ἐστασιάσθη.
Ὁ
μὲν |
| [63] |
πόλις
οὕτως,
ἡ
χώρα
δὲ
|
καὶ |
τὰ
ἐκτὸς
ἑτέρως·
ἀλλὰ
κοινὸν |
| [73] |
πέρασι
τὴν
ἐκείνου
σοφίαν
γνωρίζεσθαι.
|
Καὶ |
τὰ
ἑξῆς
παρήσω
τοῦ
Σολομῶντος· |
| [58] |
γὰρ
ἠξίου
τοῖς
δημοσίοις
συνδιαιρεῖσθαι
|
καὶ |
τὰ
ἡμέτερα·
καὶ
διὰ
τοῦτο |
| [35] |
πέντε
ἄρτοις
ἑστιᾶν
χιλιάδας,
ὧν
|
καὶ |
τὰ
λείψανα
πολλῶν
τραπεζῶν
ἄλλη |
| [63] |
ὀψοποιοὶ
καὶ
αἱ
λιπαραὶ
τράπεζαι
|
καὶ |
τὰ
μαγείρων
μαγγανεύματα
καὶ
κομψεύματα |
| [7] |
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
ὄντες
διακορεῖς·
|
καὶ |
τὰ
μὲν
τοῦ
Ἰσραὴλ
οὐκ |
| [17] |
τῷ
πλάσματι,
ἤδη
κλινομένων
αὐτῶν
|
καὶ |
τὰ
νῶτα
μεταβαλλόντων,
καὶ
γὰρ |
| [23] |
λογικὰς
ἀποδείξεις
καὶ
ἀντιθέσεις
ἔχει
|
καὶ |
τὰ
παλαίσματα,
ἣν
δὴ
δια |
| [34] |
ἀναφέρουσι,
διδοῦσαι
τὰ
παρ'
ἑαυτῶν
|
καὶ |
τὰ
παρὰ
τῆς
θαλάσσης
δεχόμεναι· |
| [77] |
κἀγὼ
πολλάκις
οἶδα
καλλωπισάμενος·
ἐπεὶ
|
καὶ |
τὰ
πάρεργα
τοῦ
ἀνδρὸς
τῶν |
| [61] |
ἀλλὰ
πρὸς
τὰ
κρίνα
βλέπειν
|
καὶ |
τὰ
πτηνά,
οἷς
ἄτεχνον
τὸ |
| [64] |
ἀλλὰ
βλοσυρὸν
καὶ
βασιλικόν,
οὗ
|
καὶ |
τὰ
σκιρτήματα
γενναῖα
καὶ
μετὰ |
| [58] |
πως
ταῖς
καινοτομίαις
χαίρουσιν
ἄνθρωποι
|
καὶ |
τὰ
σφῶν
ἡδέως
παρακερδαίνουσι·
καὶ |
| [9] |
τὸ
τῆς
ἀρετῆς
ὁμότιμον
ἢ
|
καὶ |
τὰ
σώματα,
πολλὰ
μὲν
καὶ |
| [77] |
ὑστερόφωνον·
ἐκείνη
μὲν
γάρ,
εἰ
|
καὶ |
τὰ
τελευταῖα
τῆς
φωνῆς,
ἀλλ' |
| [58] |
δὲ
ὑπηλλάττοντο.
Ἐξ
ὧν
συνέβαινε
|
καὶ |
τὰ
τῶν
ἐκκλησιῶν
χεῖρον
ἔχειν |
| [63] |
περιρρέουσα·
Βασιλείου
δὲ
οἱ
νοσοῦντες
|
καὶ |
τὰ
τῶν
τραυμάτων
ἄκη
καὶ |
| [68] |
καὶ
μαρτυρίαις
ἀναμφιλέκτοις
ταὐτὸν
δυναμέναις
|
καὶ |
ταῖς
ἐκ
τῶν
συλλογισμῶν
ἀνάγκαις, |
| [37] |
τοῦ
φερωνύμου
τῆς
εὐσεβείας
μετατεθέντος
|
καὶ |
ταῖς
ἐκείνου
χερσὶν
ἡδέως
ἐναποψύξαντος, |
| [45] |
αὐτοὺς
καταπλήξειε,
φοβερὸν
ἑαυτὸν
ποιεῖν,
|
καὶ |
ταῖς
κατὰ
τῶν
στοιχείων
καινοτομίαις. |
| [7] |
στήσας
ἥλιον
καὶ
ποταμὸν
ἀνακόψας,
|
καὶ |
τἆλλα
δὴ
ὑπειπόντες
ὅσα
πεποίηκε |
| [26] |
μὲν
στέργει
τὴν
κάτω
χώραν
|
καὶ |
ταπεινῶς
ἕστηκεν,
ὁ
τῆς
ὑψηλῆς |
| [39] |
τῶν
κατ'
αὐτὸν
ὠδινόντων
ἔτι
|
καὶ |
ταρασσομένων,
οἴκοι
κατέμεινα,
βίᾳ
χαλινώσας |
| [62] |
τῶν
καθαρῶν
ψυχῶν
ἐστι
νυμφίος,
|
καὶ |
τὰς
ἀγρύπνους
ἑαυτῷ
συνεισάγει
ψυχάς, |
| [46] |
ἐκκλησίαις
ἐπιστρατεύοντες
καὶ
θυσιαστηρίων
κατορχούμενοι
|
καὶ |
τὰς
ἀναιμάκτους
θυσίας
ἀνθρώπων
καὶ |
| [1] |
τοὺς
ἐπαίνους,
οἶδα
τούτων
σαφῶς
|
καὶ |
τὰς
ἐπιδόσεις·
ἐπ'
οὐδενὸς
οὖν |
| [68] |
ἀλλὰ
καὶ
φυγὴν
καὶ
θάνατον
|
καὶ |
τὰς
πρὸ
τοῦ
θανάτου
κολάσεις |
| [4] |
καὶ
μὴ
τὰς
μὲν
μορφὰς
|
καὶ |
τὰς
χρόας
ἐξ
ἑαυτῶν
δοκιμάζεσθαι |
| [69] |
εἶναι
τὸ
καθ'
ἡμᾶς
εὐαγγέλιον.
|
Καὶ |
ταῦτα
διῆλθον,
οὐχ
ἵνα
τῆς |
| [18] |
καὶ
ᾐσχυμμένων
ὑφ'
ἑνὸς
ἀνδρός,
|
καὶ |
ταῦτα
μηδὲ
τοῦ
θαρρεῖν
καιρὸν |
| [4] |
τῶν
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπαρχόντων
αὐτῷ
|
καὶ |
ταῦτα
οἰκεῖα
τῷ
ἐκείνου
βίῳ |
| [58] |
καὶ
ὁ
τῆς
πίστεως
λόγος,
|
καὶ |
ταῦτα
τὰ
τῆς
ἀπληστίας
ἐπικαλύμματα, |
| [15] |
ῥᾳδίως
ἡνιόχους,
ἵππους,
ἱπποστασίας,
στρατηγούς·
|
καὶ |
ταῦτα
τίνες;
οἱ
πένητες
πολλάκις |
| [82] |
ἐμφάσεις,
ἐνταῦθα
σταίημεν
τῆς
ἐφέσεως,
|
καὶ |
ταύτην
λάβοιμεν
ὧν
πεπολεμήκαμεν
καὶ |
| [51] |
ἥ
τις
εὐπρεπεστάτη·
δηλώσει
δὲ
|
καὶ |
ταύτην
ὁ
λόγος.
~Εἰς
γὰρ |
| [27] |
λαῷ
βίβλους,
ὁ
τούτων
ἐξηγητής,
|
καὶ |
ταύτην
οὐκ
ἀπαξιώσας
τὴν
τάξιν |
| [22] |
δὲ
παρὰ
τῇ
Ἑλλάδι
πάσῃ
|
καὶ |
ταύτης
μάλιστα
τοῖς
γνωριμωτάτοις.
Ἤδη |
| [23] |
εἰς
ἕξιν
τῆς
τέχνης
ἀφίκετο·
|
καὶ |
ταύτης,
οὐχ
ὅση
περὶ
τὸ |
| [51] |
καὶ
πολέμιος,
μήτε
βιάζεσθαι
κελεῦσαι,
|
καὶ |
ταὐτὸν
τῷ
σιδήρῳ
παθεῖν,
ὃς |
| [17] |
Ἀθηνῶν
κλέος
ἐν
ἐκείνοις
καταλυθῆναι
|
καὶ |
τάχιστα
περιφρονηθῆναι,
ὑπήρειδόν
τε
τοὺς |
| [63] |
ἔργον,
ἑπτάπυλοι
Θῆβαι
καὶ
Αἰγύπτιαι
|
καὶ |
τείχη
Βαβυλώνια
καὶ
Μαυσόλου
Καρικὸς |
| [71] |
τί
γὰρ
καὶ
ἦν;
ὥστε
|
καὶ |
τελειωθῆναι
τὸ
καλλιέρημα.
Ἰσαὰκ
ἐπηγγέλθη |
| [78] |
ἤκουσεν·
Εἰς
τὸ
ὄρος
ἀνάβηθι
|
καὶ |
τελεύτα»
τελεύτα»
δὲ
καὶ
ἀνάβαινε |
| [82] |
καὶ
μακαρίαν
Τριάδα,
καθαρώτερόν
τε
|
καὶ |
τελεώτερον,
ἧς
νῦν
μετρίως
δεδέγμεθα |
| [56] |
κατὰ
κράτος.
Ὁ
δ'
ἐξεμαίνετο
|
καὶ |
τέλος
πέμπει
τινὰς
τῶν
ἐπ' |
| [25] |
ἐπιδεικτικῶς·
τάχιστα
ἐγενόμεθα
ἡμῶν
αὐτῶν
|
καὶ |
τελοῦμεν
εἰς
ἄνδρας
ἐξ
ἀγενείων, |
| [64] |
εἰδέναι
μέχρι
δούλου
μορφῆς
κατελθόντα
|
καὶ |
τελώναις
συνέσθοντα
καὶ
νίπτοντα
τοὺς |
| [58] |
τῶν
ἐκκλησιῶν
χεῖρον
ἔχειν
διϊσταμένων
|
καὶ |
τεμνομένων.
Καὶ
γάρ
πως
ταῖς |
| [72] |
λαὸν
διασώσας
ἐν
σημείοις
πολλοῖς
|
καὶ |
τέρασι,
τῆς
νεφέλης
εἴσω
χωρήσας, |
| [63] |
ἐλεεινόν,
ἄνθρωποι
νεκροὶ
πρὸ
θανάτου
|
καὶ |
τετελευτηκότες
τοῖς
πλείστοις
τοῦ
σώματος |
| [30] |
ἐξαίφνης
ἐφίσταται
νέφος
χαλάζης
πλῆρες
|
καὶ |
τετριγὸς
ὀλέθριον,
πᾶσαν
ἐκτρίψαν
ἐκκλησίαν, |
| [73] |
πλάτος
καρδίας
ᾐτήσατο
παρὰ
Θεοῦ
|
καὶ |
τετύχηκεν,
ἐπὶ
πλεῖστον
προελθὼν
σοφίας |
| [23] |
συνέδραμεν,
ἐξ
ὧν
ἐπι
στῆμαι
|
καὶ |
τέχναι
τὸ
κράτος
ἔχουσιν.
Ἥκιστα |
| [43] |
πάσῃ
πρὸς
τὸ
ἔργον
ὕλῃ
|
καὶ |
τέχνῃ
χρώμενος,
καὶ
πάντα
πλέκων |
| [31] |
ἀσθενής,
οὐκ
ἔχουσα
τὸν
προαγωνιστὴν
|
καὶ |
τεχνίτην
ὑπέρμαχον
ἐν
δυνάμει
λόγου |
| [42] |
ὀστέων
καρδία
αἰσθητική,
ὡς
Σολομῶντι
|
καὶ |
τῇ
ἀληθείᾳ
δοκεῖ·
καὶ
τὸ |
| [31] |
κινδυνεύουσαν
καὶ
γίνεται
σύμμαχος
ἐθελοντὴς
|
καὶ |
τῇ
μητρὶ
φέρων
ἑαυτὸν
τῇ |
| [25] |
οὖν
ἐπανήκαμεν,
μικρὰ
τῷ
κόσμῳ
|
καὶ |
τῇ
σκηνῇ
χαρισάμενοι
καὶ
ὅσον |
| [39] |
τὴν
ἀρχὴν
μᾶλλον
ἢ
παραδυναστεύειν,
|
καὶ |
τῇ
φιλίᾳ
τοῦτο
τεκμαιρομένων·
ἐπειδὴ |
| [64] |
συνταπεινοῦσθαι,
τῶν
δὲ
ὑγιαινόντων
κατοφρυᾶσθαι;
|
Καὶ |
τήκειν
μὲν
τὰς
σάρκας
δι' |
| [36] |
μὲν
γὰρ
καταπραγματεύεται
τοῦ
λιμοῦ
|
καὶ |
τὴν
Αἴγυπτον
ἐξω
νεῖται
τῷ |
| [52] |
παραδραμεῖν.
Ἐπειδὴ
γὰρ
ἔνδον
ἐγένετο
|
καὶ |
τὴν
ἀκοὴν
προσβαλούσῃ
τῇ
ψαλμῳδίᾳ |
| [8] |
διώκτης,
ὁ
τοὺς
μύθους
θαυμάζων
|
καὶ |
τὴν
ἀντιδοθεῖσαν
ἔλαφον
τῆς
παρθένου, |
| [11] |
τοῦ
χείρονος
τὸ
κρεῖττον
καταμαθόντες,
|
καὶ |
τὴν
ἀσθένειαν
ἐκείνων
ἰσχὺν
τοῦ |
| [74] |
τὴν
πρὸς
τοὺς
τυράννους
παρρησίαν,
|
καὶ |
τὴν
διὰ
πυρὸς
ἁρπαγήν;
Ἐλισσαίου |
| [74] |
τῷ
πλήθει
λέγω
τῶν
πειρασμῶν,
|
καὶ |
τὴν
διὰ
πυρὸς
σωτηρίαν,
καίοντος |
| [52] |
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν
ὄψιν
|
καὶ |
τὴν
διάνοιαν,
ὥσπερ
οὐδενὸς
καινοῦ |
| [74] |
Ὧν
ἐκεῖνος
ζηλώσας
τὴν
καρτερίαν
|
καὶ |
τὴν
δόξαν
ἠνέγκατο.
~Ἐπὶ
δὲ |
| [63] |
τε
καὶ
τῶν
εὖ
γεγονότων
|
καὶ |
τὴν
δόξαν
ὑπέρλαμπρος,
ἀλλ'
ὡς |
| [43] |
λόγος
ἄπρακτος,
προσετίθει
τῷ
λόγῳ
|
καὶ |
τὴν
ἐκ
τοῦ
πράττειν
ἐπικουρίαν· |
| [51] |
εἰπεῖν
καὶ
ἀκοῦσαι
τὸν
ὕπαρχον,
|
καὶ |
τὴν
ἔνστασιν
μαθεῖν
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [41] |
μυρίας
δόξας
καὶ
πλάνας
διεσπασμένον·
|
καὶ |
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου
μετηρμένην
καὶ |
| [11] |
τοῦ
κάλλους
τῶν
νοουμένων·
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὴν
ἔξωθεν,
ἣν
οἱ
πολλοὶ |
| [42] |
τις
στήσει
τὸν
κοινὸν
ἐμπρησμὸν
|
καὶ |
τὴν
ἐπέχουσαν
ἡμᾶς
σκοτόμαιναν.
~Ἓν |
| [29] |
τε
καθιστᾷ
τι
μνήμης
ἄξιον
|
καὶ |
τὴν
ἔρημον
ἀσπάζεται
μετὰ
Ἠλίου |
| [71] |
πολυτεκνίαν
τῶν
κατὰ
Θεὸν
γεννηθέντων,
|
καὶ |
τὴν
εὐλογίαν
ᾗ
πολλοὺς
ἐστήριξεν. |
| [31] |
ἐπαγομένης,
τῆς
δὲ
ἀπειλουμένης,
ἧκον
|
καὶ |
τὴν
ἡμετέραν
καταστρεψόμενοι,
οὐδενὶ
τοσοῦτον |
| [40] |
τὸ
παρὸν
σκοπῶν
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὴν
μέλλουσαν
εὐπείθειαν
οἰκονομῶν.
Ὁρῶν |
| [26] |
πνεύματος·
ὁ
δὲ
σοβαρῶς
προκαθέζεται
|
καὶ |
τὴν
ὀφρὺν
αἴρει
κατὰ
τῶν |
| [64] |
οἱ
τὸν
τῦφον
ἐγκαλοῦντες
ἐκείνῳ
|
καὶ |
τὴν
ὀφρύν,
οἱ
πικροὶ
τῶν |
| [52] |
γράφει,
ἀκλινῆ
καὶ
τὸ
σῶμα
|
καὶ |
τὴν
ὄψιν
καὶ
τὴν
διάνοιαν, |
| [71] |
Θεῷ,
τὰ
τῶν
ἀσεβῶν
στηλιτεύουσαν,
|
καὶ |
τὴν
πάλην,
ἣν
οὐκ
ἐπάλαισε |
| [17] |
τοὺς
νεανίας
ἐπανάγων
τὸν
λόγον·
|
καὶ |
τὴν
παρ'
ἐμαυτοῦ
ῥοπὴν
χαριζόμενος, |
| [71] |
σύμβολα
τῆς
ἡττωμένης
γενέσεως·
Ἐπαινῶ
|
καὶ |
τὴν
περὶ
τὰ
θρέμματα
τοῦ |
| [78] |
~Ἐπεὶ
δὲ
τὸν
δρόμον
τελέσας
|
καὶ |
τὴν
πίστιν
τηρήσας
ἐπόθει
τὴν |
| [71] |
στήλην
ἣν
ἤλειψε
τῷ
Θεῷ,
|
καὶ |
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
πάλην,
ἥ |
| [71] |
γενέσεως·
ὁ
δὲ
αὐτεπάγγελτος
ἦν,
|
καὶ |
τὴν
Ῥεβέκκαν,
λέγω
δὴ
τὴν |
| [71] |
κρίσεως.
Ἐπαινῶ
τὴν
Ἰακὼβ
κλίμακα
|
καὶ |
τὴν
στήλην
ἣν
ἤλειψε
τῷ |
| [71] |
κατὰ
μέρος
εἰς
ἀρετὴν
ἀναβάσεσι,
|
καὶ |
τὴν
στήλην,
ἣν
οὐκ
ἤλειψεν, |
| [33] |
χειραγωγοῦντος
καὶ
ὑπερείδοντος.
Διὰ
τοῦτο
|
καὶ |
τὴν
συμμαχίαν
ἠγάπα,
καὶ
κρατοῦντος |
| [59] |
τῆς
Ἐκκλησίας
ποιεῖται
τὴν
στάσιν,
|
καὶ |
τὴν
συμφορὰν
ὡς
κάλλιστα
διατίθεται, |
| [17] |
ἄνωθεν
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐφυΐαν
εἰδότες
|
καὶ |
τὴν
τότε
τιμὴν
οὐ
φέροντες· |
| [68] |
τὸν
τοῦ
πολέμου
καιρὸν
διαφέρειν,
|
καὶ |
τὴν
τῶν
αἱρετικῶν
δυναστείαν,
ἕως |
| [26] |
μετὰ
τὴν
πολλὴν
τυφθεῖσαν
θάλασσαν
|
καὶ |
τὴν
τῶν
ἀνέμων
διάσκεψιν·
ὡς |
| [62] |
καὶ
τὸ
μὲν
ἔξωθεν
ἀπομαραίνων,
|
καὶ |
τὴν
ὕλην
ὑποσπῶν
τῆς
φλογός, |
| [70] |
ξύλῳ
τῆς
γνώσεως
οὐκ
ἐβλάβη
|
καὶ |
τὴν
φλογίνην
ῥομφαίαν
παρελθών,
εὖ |
| [52] |
καὶ
δίνης
πληροῦται
τὴν
ὄψιν
|
καὶ |
τὴν
ψυχὴν
ἐκ
τοῦ
θάμβους. |
| [42] |
εὔθυμον,
τὸ
δὲ
συμπαθὲς
λυπηρόν·
|
καὶ |
τῆξις
καρδίας
ἔμμονος
λογισμός·
διὰ |
| [68] |
δυναστείαν,
ἕως
ὁ
τῆς
ἐλευθερίας
|
καὶ |
τῆς
αἰθρίας
ἐπιλάβοι
καιρὸς
καὶ |
| [59] |
μὴν
ὁ
ἅγιος
τοῦ
Θεοῦ
|
καὶ |
τῆς
ἄνω
Ἱερουσαλὴμ
ὄντως
μητροπολίτης |
| [17] |
τινές,
ἔτ'
ἐκ
τοῦ
πατρὸς
|
καὶ |
τῆς
ἄνωθεν
ἑταιρίας,
καὶ
γὰρ |
| [68] |
αὐτοὶ
δὲ
κατασχόντες
τὴν
Ἐκκλησίαν,
|
καὶ |
τῆς
ἑαυτῶν
κακίας
ὁρμητήριον
ποιησάμενοι, |
| [40] |
ἀπεχθείας
εἰς
μέτρον
μετενεγκόντες
εὐνοίας
|
καὶ |
τῆς
εἰς
ἀρετὴν
ἐπιδόσεως,
ἣν |
| [58] |
δὲ
τῆς
παλαιᾶς
εἴχετο
συνηθείας
|
καὶ |
τῆς
ἐκ
τῶν
πατέρων
ἄνωθεν |
| [79] |
πόλις,
τὴν
ζημίαν
οὐ
φέροντες
|
καὶ |
τῆς
ἐκδημίας
ὡς
τυραννίδος
καταβοῶντες |
| [58] |
πέρας
εἶχεν
ἐκ
Θεοῦ
δεξιὸν
|
καὶ |
τῆς
ἐκείνου
πίστεως
ἄξιον.
Ἄρχεται |
| [13] |
φιλοσοφίαν
συνεργοὺς
ἔχειν,
ἐπειδὴ
δεῖ
|
καὶ |
τῆς
ἐν
τούτοις
δυνάμεως
πρὸς |
| [63] |
κομψεύματα
καὶ
οἱ
φιλόκαλοι
δίφροι,
|
καὶ |
τῆς
ἐσθῆτος
ὅση
μαλακή
τε |
| [78] |
τὸ
βῆμα
τοὺς
ἐκείνου
μαθητὰς
|
καὶ |
τῆς
ἱερωσύνης
συλλήπτορας.
Τοῖς
δὲ |
| [33] |
τὸ
κράτος
τῆς
Ἐκκλησίας,
εἰ
|
καὶ |
τῆς
καθέδρας
εἶχε
τὰ
δεύτερα· |
| [49] |
ζέσαι
τε
πλέον
τῷ
θυμῷ
|
καὶ |
τῆς
καθέδρας
ἐξαναστῆναι
καὶ
τραχυτέροις |
| [14] |
Ἀθήνας,
ὑπὸ
τοῦ
Θεοῦ
πέμπεται
|
καὶ |
τῆς
καλῆς
περὶ
τὴν
παίδευσιν |
| [68] |
γὰρ
ἕνεκα
τοῦ
ὀρθοῦ
λόγου
|
καὶ |
τῆς
κατὰ
τὴν
ἁγίαν
Τριάδα |
| [60] |
ἔχων,
βωμοῦ
μὲν
οὐκ
ἐδεήθη
|
καὶ |
τῆς
κενῆς
δόξης,
οὐδὲ
δημοσίου |
| [37] |
οὐ
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν
ὅτι
|
καὶ |
τῆς
κεφαλῆς
τοῦ
χρισθέντος.
Τοῦτο |
| [62] |
καὶ
τὸ
μετ'
ἀγγέλων
τετάχθαι
|
καὶ |
τῆς
μοναδικῆς
φύσεως·
ὀκνῶ
γὰρ |
| [12] |
ὁ
θεῖος
Δαβὶδ
καλῶς
ὀνομάζει
|
καὶ |
τῆς
νυκτερινῆς
ἀντίθετον.
Ὑπὸ
δὴ |
| [13] |
παιδεύσαντες
τὸν
ἄνδρα
παρ'
ἑαυτοῖς
|
καὶ |
τῆς
παιδεύσεως
ἀπολαύσαντες·
ὅσος
μὲν |
| [68] |
ἀλλοιούμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ
θεολογίας
ἐμνήσθην,
|
καὶ |
τῆς
περὶ
τοῦτο
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [44] |
αὖθις
ἡμῖν
ὁ
χριστομάχος
βασιλεὺς
|
καὶ |
τῆς
πίστεως
τύραννος,
μετὰ
πλείονος |
| [31] |
ἀμφοτέροις
ὡς
τοῦ
λόγου
προβεβλημένοις,
|
καὶ |
τῆς
πρεσβείας
ἡττήθη·
καὶ
διελὼν |
| [36] |
ὁ
δὲ
προῖκα
χρηστὸς
ἦν
|
καὶ |
τῆς
σιτοδείας
ἐπίκουρος
ἀπραγμάτευτος,
πρὸς |
| [36] |
μετὰ
τῆς
τοῦ
λόγου
τροφῆς
|
καὶ |
τῆς
τελεωτέρας
εὐεργεσίας
καὶ
διαδόσεως, |
| [35] |
δὲ
καὶ
τῶν
καιρῶν
ἐκείνων
|
καὶ |
τῆς
τότε
καταστάσεως,
ἐπειδὴ
τὰ |
| [6] |
χρώμενοι
καὶ
τῆς
φυγῆς
συνεργοῖς
|
καὶ |
τῆς
τροφῆς
ὑπηρέταις.
Ἄλλοι
μὲν |
| [25] |
οὐκ
εὔοδον
οὐδὲ
τῆς
ἐπιθυμίας
|
καὶ |
τῆς
ὑποθέσεως
ἄξιον.
Τὰ
μὲν |
| [6] |
διήκουσαι,
καταφεύγουσι,
λίαν
ὀλίγοις
χρώμενοι
|
καὶ |
τῆς
φυγῆς
συνεργοῖς
καὶ
τῆς |
| [37] |
βλέπων,
ῥωσθεὶς
ἐκ
τῆς
χειρὸς
|
καὶ |
τῆς
χρίσεως,
οὐ
πολὺ
δὲ |
| [79] |
τῆς
ἐκδημίας
ὡς
τυραννίδος
καταβοῶντες
|
καὶ |
τῆς
ψυχῆς
λαμβανόμενοι,
ὡς
καθεκτῆς |
| [59] |
σκοπῶμεν,
ὡς
μεγάλην
καὶ
θαυμασίαν,
|
καὶ |
τί
γάρ,
ἢ
τῆς
ἐκείνου |
| [54] |
σώματος·
συνέκαμνε
δὲ
ὁ
πατήρ·
|
καὶ |
τί
γὰρ
ὁ
πατήρ;
πανταχόθεν |
| [82] |
σὲ
τὸν
βίον
ἀπολείποντας;
Εἰ
|
καί |
τι
παράσχοιμεν
ἐπαίνου
τοῖς
λόγοις |
| [37] |
ψήφῳ
καὶ
θαρσήσας
τῷ
Πνεύματι.
|
Καί |
τι
σύντομον
φθέγξομαι,
νεκρὸς
ἐντεθεὶς |
| [75] |
τὴν
παρεξέτασιν·
ἀλλὰ
ζηλωτὴν
ἀποφαίνων
|
καί |
τι
τοῦ
χαρακτῆρος
ἐκείνου
ἐν |
| [3] |
δὲ
περιουσίαι
καὶ
θρόνων
ὕψη
|
καὶ |
τιμαὶ
δημόσιαι
καὶ
λόγων
λαμπρότητες, |
| [9] |
σπουδαζόμενον,
ὥσπερ
νῦν
αὐξηθέν
τε
|
καὶ |
τιμηθὲν
ἐκ
τῶν
πρώτων
ὑποδειγμάτων, |
| [21] |
ἡμῖν
ὁδοί·
ἡ
μὲν
πρώτη
|
καὶ |
τιμιωτέρα,
ἡ
δὲ
δευτέρα
καὶ |
| [6] |
κακοπάθειαν
τοῖς
ὑπὸ
πολλῶν
δορυφορουμένοις
|
καὶ |
τιμωμένοις.
Ἐγὼ
δέ,
ὃ
τούτων |
| [49] |
ἅπτεται.
Καὶ
τὸν
εἰπεῖν·
Πῶς
|
καὶ |
τίνα
τρόπον;
Ὅτι
τοι,
ἔφη, |
| [25] |
πόλεως
τῇ
οἰκουμένῃ
πάσῃ
πυρσεύουσα.
|
Καὶ |
τίνα
τρόπον;
Οὐ
σχεδιάσασα
τὸν |
| [35] |
καὶ
ψυχὰς
πεινώσας
ἐμπίμπλησιν
ἀγαθῶν.
|
Καὶ |
τίνα
τρόπον;
Οὐδὲ
γὰρ
τοῦτο |
| [17] |
καὶ
γὰρ
ἦν
ἀγχίνους,
εἰ
|
καί |
τις
ἄλλος·
καὶ
προθυμίας
πλησθείς, |
| [48] |
Τοῦ
χάριν,
ὁ
γεννάδας
φησί,
|
καὶ |
τίς
ἡ
ἀπόνοια;
Οὔπω
γὰρ |
| [6] |
ταλαιπωρεῖν,
ἥ
τε
ἄφιλος
ἐρημία
|
καὶ |
τὸ
ἀκοινώνητόν
τε
καὶ
ἄμικτον, |
| [76] |
ἕλκει
τοῦ
λόγου
τὴν
δύναμιν
|
καὶ |
τὸ
βάθος
τῶν
νοημάτων.
Στέφανος |
| [12] |
ὑπάρχει
καὶ
εἶναι
περιδεξίοις,
τούτοις
|
καὶ |
τὸ
εἶναι
τελείοις
καὶ
βιοτεύειν |
| [16] |
τε
τοῦ
ἤθους
στάσιμον
καθορῶν
|
καὶ |
τὸ
ἐν
λόγοις
καίριον,
ἀλλὰ |
| [34] |
ἡμῖν
καὶ
τὸ
περιττεῦον
ἀνόνητον,
|
καὶ |
τὸ
ἐνδέον
ἀνεπινόητον,
οὐκ
ἔχουσιν |
| [20] |
δ'
ἀμφοτέροις
ἔργον
ἡ
ἀρετή,
|
καὶ |
τὸ
ζῆν
πρὸς
τὰς
μελλούσας |
| [61] |
ἡ
ἀλουσία,
τὰ
ἐκείνου
σεμνολογήματα·
|
καὶ |
τὸ
ἥδιστον
δεῖπνον
καὶ
ὄψον, |
| [23] |
τὴν
πυρὸς
μένος
πνέουσαν,
εἰ
|
καὶ |
τὸ
ἦθος
αὐτῷ
μὴ
κατὰ |
| [39] |
δῶρον
τὸ
δεδομένον·
δηλώσει
δὲ
|
καὶ |
τὸ
ἡμέτερον.
Οἷα
γάρ
μοι |
| [33] |
πιστὸν
καὶ
γνήσιον·
παρ'
ἧς
|
καὶ |
τὸ
ἡνῶσθαι
καὶ
τὸ
ἰσχύειν |
| [33] |
παρ'
ἧς
καὶ
τὸ
ἡνῶσθαι
|
καὶ |
τὸ
ἰσχύειν
αὐτοῖς,
ἃ
βοηθοῦσι |
| [22] |
ἡμεῖς
ἐν
πᾶσι
τοῖς
ἥλιξι.
|
~Καὶ |
τὸ
κάλλιστον,
ὅτι
καὶ
φρατρία |
| [74] |
τὸ
περὶ
τὴν
βάτον
θαῦμα,
|
καὶ |
τὸ
καλὸν
ἐξ
ὕψους
δέρος, |
| [22] |
θαῦμα,
οὓς
κοινωνία
συμφορῶν
ἐγνώρισε,
|
καὶ |
τὸ
καλῶς
ἅρμα
ἐλαύνειν
μεριζομένους |
| [41] |
τὸ
ἐν
ποσὶ
μόνον
ὁρώντων,
|
καὶ |
τὸ
κατ'
αὐτοὺς
ὅπως
ἀσφαλῶς |
| [48] |
ἀρνήσομαι,
οὔπω
δὲ
Θεοῦ
τιμιώτεροι.
|
Καὶ |
τὸ
κοινωνοὺς
ἔχειν,
μέγα
μέν· |
| [17] |
πρὶν
ἀνῆκεν
ἢ
τελέως
τρέψασθαι
|
καὶ |
τὸ
κράτος
καθαρῶς
ἀναδήσασθαι.
Οὗτος |
| [33] |
πρὶν
ἐνομίζετο.
Ἐντεῦθεν
αὐτῷ
περιῆν
|
καὶ |
τὸ
κράτος
τῆς
Ἐκκλησίας,
εἰ |
| [55] |
μέγα
καὶ
ὑψηλὸν
ἡ
φιλοσοφία,
|
καὶ |
τὸ
κρατοῦντα
τῶν
πολλῶν
ταύτῃ |
| [1] |
ἐγκωμιάζουσιν,
ἔργῳ
δεδηλωκόσι
τὴν
ἧτταν,
|
καὶ |
τὸ
κρείττω
ἢ
κατὰ
λόγου |
| [59] |
πόλιν
ἑκάστην
τὰ
ἑαυτῆς
ἔχειν
|
καὶ |
τὸ
λυθῆναι
ταύτῃ
τὸν
πόλεμον. |
| [64] |
ἢ
τοῖς
ἁμαρτάνουσιν
ἐμβριθής·
οὗ
|
καὶ |
τὸ
μειδίαμα
πολλάκις
ἔπαινος
ἦν, |
| [42] |
Σολομῶντι
καὶ
τῇ
ἀληθείᾳ
δοκεῖ·
|
καὶ |
τὸ
μὲν
ἀνάλγητον
εὔθυμον,
τὸ |
| [62] |
ὁρωμένων
ἐπὶ
τὰ
μὴ
βλεπόμενα·
|
καὶ |
τὸ
μὲν
ἔξωθεν
ἀπομαραίνων,
καὶ |
| [62] |
λειπόμενον.
~Μέγα
παρθενία
καὶ
ἀζυγία
|
καὶ |
τὸ
μετ'
ἀγγέλων
τετάχθαι
καὶ |
| [40] |
ἄλλος
ἄλλον
εἰς
ἀπολογίαν
προφθάνοντες
|
καὶ |
τὸ
μέτρον
τῆς
ἀπεχθείας
εἰς |
| [61] |
~Θαυμαστὸν
ἡ
ἐγκράτεια
καὶ
ὀλιγάρκεια
|
καὶ |
τὸ
μὴ
κρατεῖσθαι
τῶν
ἡδονῶν, |
| [58] |
ἀπληστίας
ἐπικαλύμματα,
πρᾶγμα
τῶν
εὐπορίστων,
|
καὶ |
τό,
μὴ
χρῆναι
δασμοφορεῖν
κακοδόξοις |
| [58] |
τῇ
χειροτονίᾳ
μικροψυχίαν
τελέως
κατελελύκεσαν.
|
Καὶ |
τὸ
παρὰ
πολὺ
τῆς
δόξης |
| [77] |
καὶ
γενειάδα
καὶ
βαδίσματος
ἦθος
|
καὶ |
τὸ
περὶ
λόγον
μὴ
πρόχειρον, |
| [34] |
δεχόμεναι·
τοῖς
δ'
ἠπειρώταις
ἡμῖν
|
καὶ |
τὸ
περιττεῦον
ἀνόνητον,
καὶ
τὸ |
| [72] |
Μωϋσέως
ἀδελφὸς
καὶ
τὸ
σῶμα
|
καὶ |
τὸ
πνεῦμα,
τοῦ
λαοῦ
προθυόμενος |
| [78] |
αὐτοῦ
θεραπευτῶν
τὴν
χεῖρα
δίδωσι
|
καὶ |
τὸ
Πνεῦμα·
ὥστε
μὴ
ζημιωθῆναι |
| [59] |
τὰ
κάλλιστα·
ψυχῶν
ἐπιμέλεια
πλείων
|
καὶ |
τὸ
πόλιν
ἑκάστην
τὰ
ἑαυτῆς |
| [66] |
νυμφίου,
εὐμεγέθους
ὡς
γίγαντος,
οὗ
|
καὶ |
τὸ
πολὺ
διαβαίνειν
ἔχει
δύναμιν |
| [15] |
ποιῶσι
δι'
ἑαυτῶν
σπουδὴν
ἔχοντες·
|
καὶ |
τὸ
πρᾶγμά
ἐστιν
ἐπιεικῶς
ἄτοπον |
| [16] |
ἂν
ἀγροικίας
ἢ
ἀστειότητος
ἔχῃ.
|
Καὶ |
τὸ
πρᾶγμα,
τοῖς
μὲν
ἀγνοοῦσι |
| [25] |
βίον
ἀνωμαλία
καὶ
δυσκολία
συνέπεσε,
|
καὶ |
τὸ
πρὸς
τὴν
φιλοσοφίαν
οὐκ |
| [13] |
ἀνεκλάλητος.
Φιλοσοφία
δὲ
ἡ
σπουδή,
|
καὶ |
τὸ
ῥαγῆναι
κόσμου
καὶ
μετὰ |
| [64] |
τὸ
μειδίαμα
πολλάκις
ἔπαινος
ἦν,
|
καὶ |
τὸ
σιωπᾶν
ἐπιτίμησις,
οἰκείῳ
συνειδότι |
| [63] |
νόσος
φιλοσοφεῖται
καὶ
συμφορὰ
μακαρίζεται
|
καὶ |
τὸ
συμπαθὲς
δοκιμάζεται.
Τί
μοι |
| [43] |
λόγου
τῆς
ἀληθείας,
ἐξ
οὗ
|
καὶ |
τὸ
σώζεσθαι
περιγίνεται.
Δεύτερον
δέ· |
| [52] |
Σαμουὴλ
ὁ
λόγος
γράφει,
ἀκλινῆ
|
καὶ |
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν
ὄψιν |
| [72] |
πνεύματος·
Ἀαρὼν
δὲ
Μωϋσέως
ἀδελφὸς
|
καὶ |
τὸ
σῶμα
καὶ
τὸ
πνεῦμα, |
| [54] |
τοῦ
βασιλέως
θραύει
νόσου
πληγῇ·
|
καὶ |
τὸ
τάχος
ὅσον!
Ἐκεῖ
θεν |
| [63] |
ἔτι;
Καλὸν
φιλανθρωπία
καὶ
πτωχοτροφία
|
καὶ |
τὸ
τῆς
ἀνθρωπίνης
ἀσθενείας
βοήθημα. |
| [65] |
ἐν
λόγοις
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
|
καὶ |
τὸ
τῆς
διδασκαλίας
κράτος
τὰ |
| [77] |
ἀνδριάντας·
πολὺ
γὰρ
εἰπεῖν,
ὅτι
|
καὶ |
τὸ
τῆς
ἠχοῦς
ὑστερόφωνον·
ἐκείνη |
| [57] |
εἰσι
περὶ
τὰ
τοιαῦτα
θερμότεροι,
|
καὶ |
τὸ
τολμᾶν
ἐκ
τῆς
παρρησίας |
| [56] |
μάχαιρα
ἐστιλβοῦτο
ἔτι
καὶ
ἀνεβάλλετο·
|
καὶ |
τὸ
τόξον
ἐνετείνετο
μέν,
κατείχετο |
| [78] |
ὢν
ἤδη
σχεδὸν
καὶ
ἄπνους
|
καὶ |
τὸ
τοῦ
βίου
πλεῖστον
καταλελοιπώς, |
| [6] |
καὶ
παρηλλαγμένον,
ὡς
τὸ
εἰκός,
|
καὶ |
τὸ
ὑπαιθρίοις
κρυμοῖς
καὶ
θάλπεσι |
| [59] |
τὸν
βίον
ἀνωμαλία
καὶ
σύγχυσις
|
καὶ |
τὸ
φιλοσοφεῖν
μὴ
δυνηθῆναι
ἢ |
| [80] |
πρότερον
γινωσκόμεναι·
ψαλμῳδίαι
θρήνοις
ὑπερνικώμεναι,
|
καὶ |
τὸ
φιλόσοφον
τῷ
πάθει
καταλυόμενον· |
| [26] |
σοφώτερον
ἑαυτὸν
ὑπολαμβάνει,
κακῶς
εἰδὼς
|
καὶ |
τὸ
φρονεῖν
ὑπὸ
τῆς
ἐξουσίας |
| [57] |
Προσαποδύσομαί
σοι,
φησίν,
εἰ
βούλει,
|
καὶ |
τὸ
χιτώνιον»
Τύπτειν
ἠπείλει
τὸν |
| [20] |
δὴ
τὰ
πρὸς
ἀλλήλους
ἔχοντες,
|
καὶ |
τοιαύτας
ὑποστήσαντες
εὐτειχεῖ
θαλάμῳ
χρυσέας |
| [31] |
εἶναι
μικροψυχίας
καιρόν,
εἴ
τι
|
καὶ |
τοιοῦτον
ἔδει
παθεῖν,
τὸν
τῆς |
| [17] |
ἀλλήλοις
ἐτρώθημεν.
Ἔπειτα
συνηνέχθη
τι
|
καὶ |
τοιοῦτον·
οὐδὲ
γὰρ
τοῦτο
παραλιπεῖν |
| [70] |
Κύριον·
ὁ
δὲ
καὶ
ἐπικέκληται
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
ἐκήρυξεν,
ὃ
τοῦ |
| [13] |
τοῖς
κάτω
τὰ
ἄνω
πραγματευόμενον
|
καὶ |
τοῖς
ἀστάτοις
καὶ
ῥέουσι
τὰ |
| [22] |
ἐκείνῳ
καθηγεμόνι
παιδευομένη
καὶ
ἀγομένη
|
καὶ |
τοῖς
αὐτοῖς
χαίρουσα·
εἰ
καὶ |
| [39] |
ἤ
τι
πρᾶξαι
τῷ
λόγῳ
|
καὶ |
τοῖς
αὐτοῦ
βουλεύμασιν
ἐναντίον.
Καίτοι |
| [41] |
τὸν
μέγαν
τοῦ
Θεοῦ
κλῆρον
|
καὶ |
τοῖς
αὐτοῦ
λόγοις
καὶ
νόμοις |
| [35] |
νίπτειν
τοὺς
πόδας
τῶν
μαθητῶν,
|
καὶ |
τοῖς
ἑαυτοῦ
παισίν,
ἤτ'
οὖν |
| [3] |
μὲν
οὖν
ἑώρων
αὐτὸν
γένει
|
καὶ |
τοῖς
ἐκ
γένους
φιλοτιμούμενον,
ἤ |
| [13] |
ὀλίγου
χρόνου
παρὰ
πᾶσιν
ἠνέγκατο,
|
καὶ |
τοῖς
ἐκ
τοῦ
δήμου
καὶ |
| [29] |
ἡμῖν
πρὸς
τὸν
Πόντον
μεταχωρεῖ,
|
καὶ |
τοῖς
ἐκεῖσε
φροντιστηρίοις
ἐπιστατεῖ·
αὐτοῖς |
| [80] |
τοῖς
κήρυξιν
ἡ
μεγάλη
φωνὴ
|
καὶ |
τοῖς
ἐμοῖς
ὠσὶν
ἔνηχος,
ὁ |
| [31] |
ἀπειρίᾳ
τοῦ
τηνικαῦτα
ἡμῶν
προεδρεύοντος
|
καὶ |
τοῖς
ἐν
ἡμῖν
ἀρρωστήμασιν.
Ὁ |
| [75] |
δὲ
τὴν
νέαν
μέτειμι
διαθήκην,
|
καὶ |
τοῖς
ἐνταῦθα
εὐδοκίμοις
τὰ
ἐκείνου |
| [10] |
ἥττους
ἐν
τοῖς
καιρίοις
εὑρίσκονται,
|
καὶ |
τοῖς
ἐξ
ὧν
τὸ
νικᾶν |
| [54] |
συνεκέρασεν,
ὁμοῦ
τε
τοῦτον
εἰσκαλέσας
|
καὶ |
τοῖς
ἑτεροδόξοις
πιστεύσας,
κἂν
ὑγιείας |
| [36] |
εἰς
τὸν
τοῦ
λιμοῦ
διαθέμενος
|
καὶ |
τοῖς
ἑτέρων
ὀνείροις
εἰς
τοῦτο |
| [7] |
οὐ
τοῖς
ἀναγκαίοις
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοῖς
περιττοῖς·
εἰ
ὁ
τεμὼν |
| [13] |
καὶ
τοῖς
ἐκ
τοῦ
δήμου
|
καὶ |
τοῖς
πρώτοις
τῆς
πόλεως,
μείζω |
| [24] |
ἐκείνης
καὶ
ἀλήπτου
ψυχῆς,
εἰ
|
καὶ |
τολμηρόν.
Ὁ
μὲν
γάρ,
τὰς |
| [58] |
μὲν
ὁρώμεναι,
ἐκείνῳ
δὲ
προσγενόμεναι,
|
καὶ |
τὸν
ἅγιον
Ὀρέστην
ἐκκαρποῦσθαι
μέγα |
| [6] |
~Ἐπεὶ
δὲ
νόμιμον
αὐτοῖς
ἔδει
|
καὶ |
τὸν
ἀγῶνα
γενέσθαι·
νόμος
δὲ |
| [55] |
μάλιστα
καὶ
τὸν
ὑβριστὴν
ᾔσχυνε
|
καὶ |
τὸν
ἀγωνιστὴν
ὕψωσεν,
εἴπερ
τι |
| [64] |
αὐτοί
μοι
δοκοῦσι
ῥᾳδίως
ἂν
|
καὶ |
τὸν
ἀνδρεῖον
καλέσαι
θρασὺν
καὶ |
| [82] |
ὦ
θεῖα
καὶ
ἱερὰ
κεφαλή,
|
καὶ |
τὸν
δεδομένον
ἡμῖν
παρὰ
Θεοῦ |
| [64] |
περιεσκεμμένον
καὶ
τὸν
σώφρονα
μισάνθρωπον
|
καὶ |
τὸν
δίκαιον
ἀκοινώνητον.
Καὶ
γὰρ |
| [49] |
τούτων
γὰρ
οὐδὲν
ἡμῶν
ἅπτεται.
|
Καὶ |
τὸν
εἰπεῖν·
Πῶς
καὶ
τίνα |
| [42] |
δὲ
οὕτως
ἢ
ἐκείνως
ἔχοντος,
|
καὶ |
τὸν
καθ'
ἕκαστον
ὁμοίως
ἔχειν |
| [47] |
ἐκκλησιῶν
μητέρα
ὡς
δουλωσόμενος
ὥρμησε,
|
καὶ |
τὸν
λειπόμενον
ἔτι
μόνον
ζωτικὸν |
| [64] |
γε
νοῦν
ἔχουσιν;
Εἰ
μὴ
|
καὶ |
τὸν
λέοντα
αἰτιῷτό
τις
ὅτι |
| [54] |
τραχυνομένης
κατὰ
τοῦ
Ἰσραήλ,
οὗτος
|
καὶ |
τὸν
παῖδα
τοῦ
βασιλέως
θραύει |
| [82] |
πρεσβείαις
ἢ
πείσαις
καρτερῶς
φέρειν·
|
καὶ |
τὸν
πάντα
βίον
ἡμῖν
διεξάγοις |
| [69] |
τὸν
τῶν
γεγραμμένων
νοῦν
δοκιμάζοντες
|
καὶ |
τὸν
σκοπὸν
ἀφ'
οὗ
ταῦτα |
| [64] |
θρασὺν
καὶ
δειλὸν
τὸν
περιεσκεμμένον
|
καὶ |
τὸν
σώφρονα
μισάνθρωπον
καὶ
τὸν |
| [71] |
τοὺς
δώδεκα
ἐξ
αὐτοῦ
πατριάρχας,
|
καὶ |
τὸν
τῶν
εὐλογιῶν
μερισμὸν
σὺν |
| [55] |
ὁ
πόλεμος.
Ὃ
δὲ
μάλιστα
|
καὶ |
τὸν
ὑβριστὴν
ᾔσχυνε
καὶ
τὸν |
| [81] |
πατέρα,
καὶ
πτωχοὶ
τὸν
φιλόπτωχον,
|
καὶ |
τὸν
φιλόξενον
οἱ
ξένοι,
καὶ |
| [69] |
ἐμοὶ
φίλος,
ἡ
ἐκείνου
θεολογία!
|
Καὶ |
τοσοῦτον
θαρρῶ
τῇ
περὶ
τὸ |
| [47] |
τῷ
προστάτῃ
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐνέτυχε
|
καὶ |
τοσούτῳ
προβόλῳ
περιρραγεὶς
διελύθη.
Τὰ |
| [29] |
~Τί
οὖν
ὁ
γεννάδας
ἐκεῖνος
|
καὶ |
τοῦ
εἰρηνικοῦ
μαθητής;
Οὔτε
γὰρ |
| [35] |
γὰρ
Μωϋσέως
ἦν
καὶ
Ἡλίου
|
καὶ |
τοῦ
ἐμοῦ
Θεοῦ,
παρ'
οὗ |
| [70] |
πίστις,
ἆθλον
εὑράμενος
τὴν
μετάθεσιν,
|
καὶ |
τοῦ
ἑξῆς
βίου
τὸν
κίνδυνον |
| [46] |
ἐκκλησιῶν,
ὅσοι
τοῦ
ὀρθοῦ
λόγου
|
καὶ |
τοῦ
καθ'
ἡμᾶς·
οἱ
δὲ |
| [4] |
γνώρισμα
καὶ
διήγημα,
καὶ
γένους
|
καὶ |
τοῦ
καθέκαστον,
ἢ
μικρὸν
ἢ |
| [14] |
γάρ,
ἐνταῦθα
τοῦ
λόγου
γενόμενος
|
καὶ |
τοῦ
καιροῦ
τούτου
λαβόμενος,
καὶ |
| [11] |
ἀτιμάζουσα
μόνης
ἔχεται
τῆς
σωτηρίας
|
καὶ |
τοῦ
κάλλους
τῶν
νοουμένων·
ἀλλὰ |
| [78] |
ἐσπούδακα,
τῆς
κοινῆς
μεμνημένος
ζημίας,
|
καὶ |
τοῦ
κατασχόντος
πάθους
τὴν
οἰκουμένην. |
| [57] |
πόλις,
ὡς
ᾔσθετο
τοῦ
κακοῦ
|
καὶ |
τοῦ
κοινοῦ
πάντων
κινδύνου,
κίνδυνον |
| [24] |
λοιπὸν
ἐπανόδου
καὶ
βίου
τελεωτέρου
|
καὶ |
τοῦ
λαβέσθαι
τῶν
ἐλπιζομένων
ἡμῖν |
| [52] |
ἡμέρα
τῶν
Ἐπιφανίων
καὶ
ἀθροίσιμος·
|
καὶ |
τοῦ
λαοῦ
μέρος
γενόμενος,
οὕτως |
| [28] |
τῆς
Ἐκκλησίας
σώματος,
οὐκ
ὀλίγην
|
καὶ |
τοῦ
λαοῦ
μοῖραν
παρατεμόμενοι,
ὅση |
| [80] |
ἡμῶν,
ὡς
οἶμαι,
προσφέρων
θυσίας
|
καὶ |
τοῦ
λαοῦ
προευχόμενος·
οὐδὲ
γὰρ |
| [64] |
ψυχὴν
δὲ
οἰδαίνειν
κενῷ
φρυάγματι;
|
Καὶ |
τοῦ
μὲν
Φαρισαίου
καταγινώσκειν
καὶ |
| [19] |
μὲν
οὖν
ἔξω
τοῦ
καιροῦ
|
καὶ |
τοῦ
μέτρου
φερόμενος,
καὶ
οὐκ |
| [62] |
ἀπαντήσωσιν;
Τοῦ
τοίνυν
ἐρημικοῦ
βίου
|
καὶ |
τοῦ
μιγάδος
μαχομένων
πρὸς
ἀλλήλους |
| [64] |
τῶν
παριόντων
γελώμενον,
τὸν
ἀνάλωτον
|
καὶ |
τοῦ
παθεῖν
ὑψηλότερον·
αὐτὸν
δὲ |
| [27] |
ὥσπερ
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων,
οὕτω
|
καὶ |
τοῦ
περὶ
ταῦτα
κόσμου
τοῖς |
| [35] |
ἔτνους
τε
πλήρεις
προθεὶς
λέβητας
|
καὶ |
τοῦ
ταριχευτοῦ
παρ'
ἡμῖν
ὄψου |
| [80] |
ὠθισμοῦ
βίας
καὶ
συγκλονήσεως·
αἳ
|
καὶ |
τοῦ
τέλους
ἐμακαρίσθησαν,
ὡς
ἐκείνῳ |
| [64] |
τούτου
παραδοξότερον,
Θεὸν
σταυρούμενον
βλέπειν,
|
καὶ |
τοῦ
τον
μετὰ
λῃστῶν,
καὶ |
| [60] |
περιφρονῶν,
τούς
τε
λίαν
συντόμους
|
καὶ |
τοὺς
ἄγαν
ἀπλήστους,
ὡδί
πως |
| [8] |
ἐλαφηβόλους
σου
καὶ
τοὺς
Ὠρίωνας
|
καὶ |
τοὺς
Ἀκταίωνας,
τοὺς
κακοδαίμονας
θηρευτάς, |
| [16] |
τὸ
ἐν
λόγοις
καίριον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
ἔπειθον
ὁμοίως
ἔχειν, |
| [69] |
μᾶλλον
τῇ
τε
ἀληθείᾳ
προσάγωνται
|
καὶ |
τοὺς
ἀσεβοῦντας
ἐπιστομίζωσιν.
Ἔμοι
γοῦν |
| [34] |
πρὸς
ἄρχοντας
τούς
τε
ἄλλους
|
καὶ |
τοὺς
δυνατωτάτους
τῆς
πόλεως·
διαφορῶν |
| [71] |
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐμηχανίαν
καὶ
εὐημερίαν,
|
καὶ |
τοὺς
δώδεκα
ἐξ
αὐτοῦ
πατριάρχας, |
| [2] |
ἐκεῖνόν
γε
ποιουμένοις
τὸν
λόγον
|
καὶ |
τοὺς
εἰδότας
σαφῶς
τὰ
ἡμέτερα. |
| [21] |
πρὸς
τοὺς
ἱεροὺς
ἡμῶν
οἴκους
|
καὶ |
τοὺς
ἐκεῖσε
διδασκάλους
φέρουσα,
καὶ |
| [64] |
γενναῖα
καὶ
μετὰ
θαύματος
ἀγαπώμενα·
|
καὶ |
τοὺς
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
θαυμάζοι, |
| [61] |
ἄσαρκος;
Τὰς
μὲν
γὰρ
πλησμονὰς
|
καὶ |
τοὺς
κόρους
τοῖς
ἀλογωτέροις
ἀπέρριψε |
| [12] |
ἄριστος
ἦν.
Ὥσπερ
τοὺς
πώλους
|
καὶ |
τοὺς
μόσχους
ὁρῶμεν
ὁμοῦ
τῇ |
| [11] |
κοινῷ
τὸ
κατ'
αὐτοὺς
κρύπτηται,
|
καὶ |
τοὺς
τῆς
ἀπαιδευσίας
ἐλέγχους
διαδιδράσκωσιν. |
| [8] |
μοι
λέγε
τὰς
ἐλαφηβόλους
σου
|
καὶ |
τοὺς
Ὠρίωνας
καὶ
τοὺς
Ἀκταίωνας, |
| [8] |
πολλῶν,
ὡς
ὁ
ἐμὸς
λόγος.
|
Καὶ |
τοῦτο
διῆλθον,
οὐχ
ἵν'
ἐκείνῳ |
| [7] |
δὲ
πρόθυμοι
πρὸς
σφαγήν!
Μονονουχὶ
|
καὶ |
τοῦτο
εἰκάζειν
ἦν,
ὅτι
μὴ |
| [54] |
ταῖς
τοῦ
πατρὸς
χερσὶν
ἀπεσώθη·
|
καὶ |
τοῦτο
ἐπισ
τεύετο
παρὰ
τῶν |
| [16] |
καὶ
ὡς
αὐτῶν
ἕνα
δεχόμενοι·
|
καὶ |
τοῦτό
ἐστιν
αὐτοῖς
τῆς
τελετῆς |
| [52] |
τὴν
ψυχὴν
ἐκ
τοῦ
θάμβους.
|
Καὶ |
τοῦτο
ἦν
τοῖς
πολλοῖς
ἄδηλον |
| [69] |
πρᾶγμα
τοῦ
ἀνδρὸς
καθαρότητι,
ὥστε
|
καὶ |
τοῦτο
κοινοποιοῦμαι
πρὸς
ἅπασι·
κἀκείνῳ |
| [27] |
τι
προσδιατρίψωμεν.
Οἷον
γάρ
με
|
καὶ |
τοῦτο
μικροῦ
παρέδραμεν,
ἐν
μέσῳ |
| [16] |
μάλιστα
διὰ
τιμῆς
ἐκείνοις·
ἐπεὶ
|
καὶ |
τοῦτο
μισθός
ἐστιν
αὐτοῖς
τῶν |
| [34] |
δὲ
καὶ
σωματικαί·
καὶ
γὰρ
|
καὶ |
τοῦτο
πολλάκις
εἰς
ψυχὴν
φέρει |
| [6] |
θράσους,
τὸ
δὲ
ἀνανδρίας
ἐστίν·
|
καὶ |
τοῦτο
τιμῶντες
ἐκεῖνοι
τὸν
νομοθέτην, |
| [57] |
στήσας,
ἵνα
διασώσῃ
λαὸν
φυγάδα,
|
καὶ |
τοῦτον
ἐξαιρήσεσθαι
τῶν
κινδύνων;
~Ὁ |
| [55] |
μικρὸν
ὕστερόν
φασι
συμβῆναι.
Κάμπτει
|
καὶ |
τοῦτον
ταῖς
τοῦ
ἁγίου
χερσὶ |
| [71] |
προφητείᾳ
τοῦ
μέλλοντος·
ἀλλ'
ἐπαινῶ
|
καὶ |
τούτου
τὴν
οὐχ
ὁραθεῖσαν
μόνον, |
| [62] |
τὸ
δὲ
θορυβῶδες
οὐ
φεύγοντος,
|
καὶ |
τούτους
ἄριστα
κατήλλαξεν
ἀλλήλοις
καὶ |
| [55] |
Ἀδὲρ
τὸν
ἀλιτήριον,
οὗτος
κινεῖ
|
καὶ |
τούτῳ
τὸν
τῆς
Ποντικῆς
μοίρας |
| [75] |
ἀνήρ;
Καὶ
οὗτος
ἔρημον
ᾤκησε·
|
καὶ |
τούτῳ
τρίχινον
ἔσθημα
εἶχον
αἱ |
| [11] |
πρὸς
σωτηρίαν
φαρμάκοις
συνεκεράσαμεν·
οὕτω
|
καὶ |
τούτων
τὸ
μὲν
ἐξεταστικόν
τε |
| [49] |
θυμῷ
καὶ
τῆς
καθέδρας
ἐξαναστῆναι
|
καὶ |
τραχυτέροις
πρὸς
αὐτὸν
χρήσασθαι
λόγοις. |
| [35] |
ἄρτον
ἐξ
οὐρανοῦ
δι'
εὐχῆς,
|
καὶ |
τρέφειν
ἐν
ἐρήμῳ
λαὸν
φυγάδα, |
| [51] |
πυρί,
μένει
δὲ
ὅμως
σίδηρος·
|
καὶ |
τρέψαντα
εἰς
θαῦμα
τὴν
ἀπειλήν, |
| [61] |
θεν
αὐτῷ
τὸ
ἓν
χιτώνιον
|
καὶ |
τριβώνιον
καὶ
ἡ
χαμευνία
καὶ |
| [73] |
ται
κατὰ
τῶν
ἐχθρῶν
νῖκαι
|
καὶ |
τρόπαια,
ἡ
πρᾳότης
δὲ
τὸ |
| [22] |
ἅρμα
ἐθέομεν,
τὸν
ἐκείνου
δρόμον
|
καὶ |
τρόπον·
ἐξ
ὧν
ὑπῆρχεν
ἡμῖν |
| [14] |
λόγους
ἐπιζη
τῶν
εὐδαιμονίαν
ἐκομισάμην·
|
καὶ |
τρόπον
ἕτερον
ταὐτὸ
πέπονθα
τῷ |
| [77] |
εἶδος
ἐσθῆτος
καὶ
σκίμποδος
σχῆμα
|
καὶ |
τρόπος
βρώσεως,
ὧν
οὐδὲν
ἐκείνῳ |
| [11] |
Χριστόν·
ὡς
δὲ
καὶ
πυρὸς
|
καὶ |
τροφῆς
καὶ
σιδήρου
καὶ
τῶν |
| [36] |
δὲ
πόθον
τοῦ
ἀληθῶς
ζωτικοῦ
|
καὶ |
τροφίμου,
καὶ
εἰς
αὔξησιν
ἄγοντος |
| [55] |
ἐβόα·
δὸς
σωτηρίαν.
Καὶ
μέντοι
|
καὶ |
τυγχάνει
ταύτης,
ὡς
αὐτός
τε |
| [52] |
ἐστηλωμένον,
ἵν'
οὕτως
εἴπω,
Θεῷ
|
καὶ |
τῷ
βήματι·
τοὺς
δὲ
περὶ |
| [28] |
πολλῶν,
οἱ
κόσμου
χωρίσαντες
ἑαυτοὺς
|
καὶ |
τῷ
Θεῷ
τὸν
βίον
καθιερώσαντες· |
| [38] |
φαίνεσθαι,
μηδὲ
συμμετρεῖν
τῇ
ἀξίᾳ
|
καὶ |
τῷ
θρόνῳ
τὴν
ἀρετήν·
μόγις |
| [68] |
ὂν
ἀληθές,
ἀσεβὲς
ἐκείνοις
ὑπελαμβάνετο
|
καὶ |
τῷ
κακῷ
προστάτῃ
τῆς
ἀσεβείας· |
| [64] |
οἱ
πικροὶ
τῶν
τηλικούτων
κριταί,
|
καὶ |
τῷ
κανόνι
τοὺς
οὐ
κανόνας |
| [70] |
καὶ
ἐδέξατο
ταύτην
καὶ
διεσώσατο
|
καὶ |
τῷ
ξύλῳ
τῆς
γνώσεως
οὐκ |
| [47] |
ἐκ
τῆς
τέχνης
μαχαίρας
ἐπαπειλοῦντα,
|
καὶ |
τῷ
οἰκείῳ
πυρὶ
πεμπόμενον.
Ὃ |
| [38] |
ἄκρῳ
τοῦ
μέσου
κατα
τυγχάνειν,
|
καὶ |
τῷ
περιόντι
τῆς
ἀρετῆς
ἕλκειν |
| [49] |
Θεόν,
ᾧ
ζῶ
καὶ
πολιτεύομαι
|
καὶ |
τῷ
πλείστῳ
τέθνηκα
καὶ
πρὸς |
| [82] |
παθεῖν
καὶ
γήρᾳ
καὶ
νόσῳ
|
καὶ |
τῷ
σῷ
πόθῳ
τετρυχωμένους;
Πλὴν |
| [55] |
τοῦ
πάθους
~Τὸ
δὲ
αὐτὸ
|
καὶ |
τῷ
ὑπάρχῳ
μικρὸν
ὕστερόν
φασι |
| [12] |
ἐγγύθεν
ἐν
πωλικῷ
τῷ
φρυάγματι
|
καὶ |
τῶν
ἄκρων
τῆς
ἀρετῆς
κινημάτων |
| [11] |
πυρὸς
καὶ
τροφῆς
καὶ
σιδήρου
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
οὐδὲν
καθ'
ἑαυτὸ |
| [7] |
οἱ
γεννάδαι,
τῷ
χρόνῳ
κάμνοντες
|
καὶ |
τῶν
ἀναγκαίων
ὄντες
διακορεῖς·
καὶ |
| [60] |
ποτε
ἦν,
πλὴν
τοῦ
σώματος
|
καὶ |
τῶν
ἀναγκαίων
τῆς
σαρκὸς
καλυμμάτων; |
| [69] |
ἐκείνου
λογίζοιτο
παρά
τε
Θεῷ
|
καὶ |
τῶν
ἀνθρώπων
τοῖς
εὐγνωμονεστέροις!
Οὐδὲ |
| [15] |
ἀφρονέστεροι·
οὐ
τῶν
ἀγεννῶν
μόνον
|
καὶ |
τῶν
ἀνωνύμων,
ἀλλ'
ἤδη
καὶ |
| [28] |
οὐ
τῶν
πολλῶν
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τῶν
ἀρίστων
ὁ
Μῶμος,
ὡς |
| [6] |
ἀγῶνα
χωρεῖν,
φειδοῖ
τῶν
διωκόντων
|
καὶ |
τῶν
ἀσθενεστέρων,
μήτε
παρόντας
ἀναδύεσθαι· |
| [68] |
παρά
τε
τοῦ
Πνεύματος
αὐτοῦ
|
καὶ |
τῶν
γνησίων
τούτου
συναγωνιστῶν
χάριν |
| [51] |
οἷς
ἑαυτοῦ
καταγνόντα
τὸν
βασιλέα,
|
καὶ |
τῶν
ἐγκωμίων
τοῦ
ἀνδρὸς
ἡττηθέντα, |
| [36] |
τῷ
φιλανθρώπῳ
τὸ
φιλάνθρωπον
κτήσασθαι
|
καὶ |
τῶν
ἐκεῖθεν
τυχεῖν
ἀγαθῶν
διὰ |
| [58] |
πόλεμος
ἐνθένδε
ἤδη
τῶν
ἐπισκόπων,
|
καὶ |
τῶν
ἐκείνοις
συμμάχων·
οὗ
πολὺ |
| [77] |
τῆς
δόξης
περιουσία,
ὥστε
πολλὰ
|
καὶ |
τῶν
ἐκείνου
μικρῶν,
ἤδη
δὲ |
| [13] |
περιφανῆ
τε
καὶ
ἡμετέραν,
ἐπεὶ
|
καὶ |
τῶν
ἐμῶν
λόγων
αὕτη
καθηγεμὼν |
| [9] |
ἱερέων
καὶ
τῶν
παρθένων
ἀριθμὸς
|
καὶ |
τῶν
ἐν
γάμῳ,
μηδὲν
τῇ |
| [59] |
φρονῶν
ἢ
κατὰ
τὰ
ἀνθρώπινα,
|
καὶ |
τῶν
ἐνθένδε
πρὶν
ἀποβιῶναι
μεταναστάς, |
| [33] |
πολλοῦ
δὲ
τοῦ
κλύδωνος
περιζέοντος
|
καὶ |
τῶν
ἐπικειμένων
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐχθρῶν, |
| [48] |
ἡμᾶς;
Ὕπαρχοι
μέν,
φησίν,
ὑμεῖς,
|
καὶ |
τῶν
ἐπιφανῶν,
οὐκ
ἀρνήσομαι,
οὔπω |
| [11] |
δοκῇ
τοῖς
χρωμένοις·
ἤδη
δὲ
|
καὶ |
τῶν
ἑρπυστικῶν
θηρίων
ἔστιν
ἃ |
| [15] |
καὶ
τῶν
ἀνωνύμων,
ἀλλ'
ἤδη
|
καὶ |
τῶν
εὖ
γεγονότων
καὶ
περιφανεστέρων, |
| [63] |
τὴν
νόσον,
ὁ
εὐγενής
τε
|
καὶ |
τῶν
εὖ
γεγονότων
καὶ
τὴν |
| [58] |
Ὀρέστην
ἐκκαρποῦσθαι
μέγα
ἐτίθετο·
ὡς
|
καὶ |
τῶν
ἡμιόνων
λαβέσθαι
ποτὲ
τοῦ |
| [4] |
τὰς
χρόας
ἐξ
ἑαυτῶν
δοκιμάζεσθαι
|
καὶ |
τῶν
ἵππων
τοὺς
εὐγενεστάτους
ἢ |
| [35] |
τὸ
ταῦτα
δύνασθαι·
ἴσως
δὲ
|
καὶ |
τῶν
καιρῶν
ἐκείνων
καὶ
τῆς |
| [14] |
Ἀθήνας
τὰς
χρυσᾶς
ὄντως
ἐμοὶ
|
καὶ |
τῶν
καλῶν
προξένους
εἴπερ
τινί! |
| [39] |
καιροῦ
τὸ
ἐπίφθονον,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
τῶν
κατ'
αὐτὸν
ὠδινόντων
ἔτι |
| [14] |
καὶ
τοῦ
καιροῦ
τούτου
λαβόμενος,
|
καὶ |
τῶν
κατ'
ἐμαυτόν
τι
προσθεῖναι |
| [7] |
τῆς
ἐρημίας,
πολλὴν
τῶν
λεβήτων
|
καὶ |
τῶν
κρεῶν
χορηγοῦσα
τὴν
ἀφθονίαν |
| [66] |
ἐκκλησιῶν;
Τίς
τῶν
ἐν
τέλει
|
καὶ |
τῶν
μετ'
ἐκείνους
τρυφή;
Τίς |
| [9] |
δὲ
ὁ
μακαριστὸς
τῶν
ἱερέων
|
καὶ |
τῶν
παρθένων
ἀριθμὸς
καὶ
τῶν |
| [65] |
ἅπαν
ἐπαίδευσε
καὶ
ὑψηγορίαν
ἐδίδαξε
|
καὶ |
τῶν
παρόντων
ἀπανέστησε
καὶ
πρὸς |
| [23] |
τὸν
αὐτὸν
ἡμῖν
χρόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τῶν
πλεῖστον
προειληφότων;
Τίς
μὲν |
| [37] |
τῶν
τε
τῆς
πατρίδος
προεδρευόντων
|
καὶ |
τῶν
πονηροτάτων
τῆς
πόλεως
ἐκείνοις |
| [7] |
καὶ
λίαν
ἐπικινδύνως.
~Ἐπόθουν
τι
|
καὶ |
τῶν
πρὸς
ἡδονὴν
οἱ
γεννάδαι, |
| [34] |
τε
καὶ
γνωριμώτατον.
Λιμὸς
ἦν,
|
καὶ |
τῶν
πώποτε
μνημονευομένων
ὁ
χαλεπώτατος. |
| [38] |
Σωτῆρος
ἐγὼ
θεωρῶ,
οἶμαι
δὲ
|
καὶ |
τῶν
σοφωτέρων
ἕκαστος,
ἡνίκα
μεθ' |
| [77] |
τῶν
ἐκείνου
μικρῶν,
ἤδη
δὲ
|
καὶ |
τῶν
σωματικῶν
ἐλαττωμάτων,
ἑτέροις
εἰς |
| [56] |
μὴ
ὅτι
τὸν
μέγαν
Βασίλειον
|
καὶ |
τῶν
τοιούτων
ἅπασι
νομοθέτην,
ἄλλον |
| [37] |
καλῶς
τρεφόμενον.
~Ἐκ
δὴ
τούτων
|
καὶ |
τῶν
τοιούτων,
τί
γὰρ
δεῖ |
| [69] |
κἀν
τοῖς
τοιούτοις,
ἐξαγορεύσω
τι
|
καὶ |
τῶν
τοῖς
πολλοῖς
τέως
ἀγνοουμένων· |
| [72] |
τῷ
περιόντι
τὸν
πειραστὴν
καταπαλαίσας
|
καὶ |
τῶν
φίλων
τὴν
ἀλογίαν
ἐπιστομίσας |
| [3] |
ὧν
τὸ
σεμνότα
τον
ἀπιστία,
|
καὶ |
ὕβρις
τὸ
πιστευόμενον.
~Ἐπειδὴ
δὲ |
| [32] |
γραφή,
ῥᾳδίως
ἀναλίσκον
τοὺς
φρυγανώδεις
|
καὶ |
ὑβριστὰς
τῆς
θεότητος.
Εἰ
δέ |
| [57] |
αἰδοῖ
κρατηθέντα,
τὸν
ἱκέτην
ἑαυτοῦ
|
καὶ |
ὑβριστὴν
διεσώσατο.
Ταῦτα
ὁ
τῶν |
| [76] |
κύκλον
τῷ
εὐαγγελίῳ
περι
λαμβάνει·
|
καὶ |
υἱὸς
βροντῆς,
οὐκ
ὀνομάζεται
μέν, |
| [69] |
σέβοι
τὸ
Πνεῦμα
μετὰ
Πατρὸς
|
καὶ |
Υἱοῦ,
ὡς
ὁμοούσιον
καὶ
ὁμότιμον. |
| [48] |
πῶς
γὰρ
οὔ;
Πλάσμα
Θεοῦ
|
καὶ |
ὑμεῖς,
ἀλλ'
ὡσεί
τινας
ἄλλους |
| [2] |
ἔσται
τοῖς
ἡμετέροις.
Συγγινωσκέτωσαν
δὲ
|
καὶ |
ὑμῶν
ὅσοι
θερμότεροι
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [40] |
ἡγεῖσθαι,
τὸ
μετ'
ἐκείνου
τε
|
καὶ |
ὑπ'
ἐκείνῳ
τετάχθαι,
ἕνα
δὲ |
| [2] |
πᾶσι
νόμος
ἦν
ἀρετῆς)
οὕτω
|
καὶ |
ὑπὲρ
ἡμᾶς
γενόμενος,
συγγνώμων
ἔσται |
| [32] |
Ἢ
πάντα
μὲν
ταῦτα
τελείως
|
καὶ |
ὑπὲρ
λόγον,
ὑπελείπετο
δέ
τι |
| [2] |
θαρρῆσαι
χρὴ
λέγειν
ἀνδρὶ
γενναίῳ
|
καὶ |
ὑπὲρ
τὸ
σῶμα
πρὶν
ἐνθένδε |
| [33] |
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐχθρῶν,
τοῦ
χειραγωγοῦντος
|
καὶ |
ὑπερείδοντος.
Διὰ
τοῦτο
καὶ
τὴν |
| [30] |
κτίσεως
τιθεὶς
τὴν
ἄκτιστον
φύσιν
|
καὶ |
ὑπέρχρονον.
~Ὁ
μὲν
οὖν
οὕτω |
| [64] |
καὶ
τοῦ
τον
μετὰ
λῃστῶν,
|
καὶ |
ὑπὸ
τῶν
παριόντων
γελώμενον,
τὸν |
| [16] |
τῶν
νεηλύδων
συστέλλειν
τὸ
φρόνημα
|
καὶ |
ὑπὸ
χεῖρα
σφῶν
ἀπ'
ἀρχῆς |
| [17] |
αὐτὸν
φιλονείκως
μᾶλλον
ἢ
λογικῶς,
|
καὶ |
ὑποκλίνειν
ἑαυτοῖς
ἐπειρῶντο
διὰ
τῆς |
| [51] |
αὐτῆς
ἀπειλῆς,
ἀλλά
τινος
αἰδοῦς
|
καὶ |
ὑποχωρήσεως.
Αὐτὸν
δὲ
τῷ
βασιλεῖ |
| [17] |
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
κρυπτόν
τι
|
καὶ |
ὕφαλον.
Τότε
τοίνυν
τῶν
ἐκ |
| [65] |
ἐξ
ὧν
ἦθος
ἅπαν
ἐπαίδευσε
|
καὶ |
ὑψηγορίαν
ἐδίδαξε
καὶ
τῶν
παρόντων |
| [36] |
καὶ
διαδόσεως,
τῆς
ὄντως
οὐρανίου
|
καὶ |
ὑψηλῆς·
εἴπερ
ἄρτος
Ἀγγέλων
λόγος, |
| [55] |
ἀγωνιστὴν
ὕψωσεν,
εἴπερ
τι
μέγα
|
καὶ |
ὑψηλὸν
ἡ
φιλοσοφία,
καὶ
τὸ |
| [41] |
νοεῖ
τι
τῇ
διανοίᾳ
μεῖζον
|
καὶ |
ὑψηλότερον.
Τῶν
γὰρ
ἄλλων
ἁπάντων |
| [18] |
τῆς
ἐπιβουλῆς
ἐμοὶ
δυσχεράναντες,
ὡς
|
καὶ |
φανερὰν
ἔχθραν
ὁμολογῆσαι
καὶ
προδοσίαν |
| [63] |
διὰ
τῆς
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας
τυπῶν,
|
καὶ |
φθεγγομένη
καὶ
σιωπῶσα
παραίνεσις.
Καὶ |
| [63] |
ἀποσειόμενα
καὶ
κλέπτας
οὐκ
εὐφραίνοντα
|
καὶ |
φθόνου
πάλην
καὶ
καιροῦ
φθορὰν |
| [16] |
δὲ
προειδόσι
καὶ
μάλα
ἡδὺ
|
καὶ |
φιλάνθρωπον·
πλείων
γάρ
ἐστιν
ἡ |
| [64] |
σκηνῆς
θαυμάζοι,
ὡς
ἡδεῖς
τε
|
καὶ |
φιλανθρώπους,
ὅτι
τοῖς
δήμοις
χαρίζονται |
| [56] |
καὶ
ἀπολογεῖσθαι
κελεύει·
οὐδὲ
ἡμέρως
|
καὶ |
φιλανθρώπως,
ἀλλ'
ὡς
ἕνα
τῶν |
| [59] |
μεταναστάς,
πάντα
ἐποιεῖτο
τοῦ
Πνεύματος·
|
καὶ |
φιλίαν
αἰδεῖσθαι
εἰδώς,
ἐνταῦθα
μόνον |
| [15] |
ἀντιθέτους
ἱπποδρομίας
τοὺς
φιλίππους
τε
|
καὶ |
φιλοθεάμονας·
πηδῶσι,
βοῶσιν,
οὐρανῷ
πέμπουσι |
| [5] |
ἀπέδειξε,
θράσει
τε
πολλῷ
ῥέων
|
καὶ |
φιλονεικῶν
τὸ
τῆς
ἀσεβείας
κράτος |
| [23] |
σώματος
ἀρρωστία
καὶ
νοσοκομία,
φιλοσοφίας
|
καὶ |
φιλοπονίας
οὖσαν
καρπόν,
ἀναγκαίαν
αὐτῷ |
| [19] |
χρόνου
τὸν
πόθον
ἀλλήλοις
καθωμολογήσαμεν,
|
καὶ |
φιλοσοφίαν
εἶναι
τὸ
σπουδαζόμενον,
τηνικαῦτα |
| [23] |
κάτω
κείμενον,
ἀλλ'
ὅσον
δογματικὸν
|
καὶ |
φιλόσοφον.
Ἀλλὰ
τί
ταῦτα,
καίπερ |
| [14] |
καὶ
γὰρ
ηὐδοκίμει
σοφιστῶν
τε
|
καὶ |
φιλοσόφων
τοῖς
τελεωτάτοις,
ὧν
ἐν |
| [38] |
τοὺς
ἄλλους
ἐδείκνυτο,
κάλλιστά
τε
|
καὶ |
φιλοσοφώτατα
περὶ
τούτων
διανοούμενος.
Ἡγεῖτο |
| [31] |
καὶ
διελὼν
ἄριστα
παρ'
ἑαυτῷ
|
καὶ |
φιλοσοφώτατα
τοῖς
τοῦ
Πνεύματος
λογισμοῖς, |
| [11] |
πᾶν
τὸ
ἐν
λόγοις
κομψὸν
|
καὶ |
φιλότιμον
ἀτιμάζουσα
μόνης
ἔχεται
τῆς |
| [54] |
πρεσβείαν
ἐπιτρέπει
τῶν
οἰκειοτάτων
ἑαυτῷ
|
καὶ |
φιλτάτων.
Καὶ
ὃς
παρῆν,
οὐδὲν |
| [17] |
τῶν
ἐκ
πλείονος
αὐτῷ
συνήθων
|
καὶ |
φίλων
τινές,
ἔτ'
ἐκ
τοῦ |
| [22] |
ἥλιξι.
~Καὶ
τὸ
κάλλιστον,
ὅτι
|
καὶ |
φρατρία
τις
περὶ
ἡμᾶς
οὐκ |
| [45] |
ἐλαύνων,
παντὶ
δὲ
ζέων
θυμῷ
|
καὶ |
φρονήματι,
οὐ
ταύτῃ
μόνον
ἐπαίρεσθαι |
| [56] |
ὁ
δὲ
προὐκάθητο
γέμων
θυμοῦ
|
καὶ |
φρονήματος.
Εἱστήκει
δέ,
οἷον
ὁ |
| [34] |
Ἀλλ'
εἰσὶ
τοῦ
δέοντος
ἀπληστότεροι
|
καὶ |
φρονοῦσι
κακῶς·
ἐκείνοις
μὲν
τὰ |
| [7] |
πλουσίως
ἐν
ἐρήμῳ
ξένον
λαὸν
|
καὶ |
φυγάδα,
ὥστε
καὶ
ἄρτον
ὀμβρῆσαι |
| [68] |
οὐδὲ
ἀπ'
ἀρχῆς
ἐπεπήδησεν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
φυγὴν
καὶ
θάνατον
καὶ
τὰς |
| [48] |
τὸ
κράτος
ἑαυτῷ
συν
τηροῦντα
|
καὶ |
φυλάττοντα
χρονιώτερον;
Τούτῳ
βρέμοντι
κατὰ |
| [30] |
αὐτὸν
ταπεινούμενος,
συνταπεινοῦν
ἐτόλμησεν
ἑαυτῷ
|
καὶ |
φύσιν
θεότητος·
καὶ
κτίσμα
γίνεται |
| [68] |
ζημίαν,
ὑπαλλαττομένων
μικρὸν
τῶν
λέξεων,
|
καὶ |
φωναῖς
ἄλλαις
τὸ
ἶσον
διδασκομένοις· |
| [63] |
σοφισταὶ
μελῶν
ἐλεεινῶν,
εἴ
τισι
|
καὶ |
φωνὴ
λείπεται.
Τί
ἂν
ἅπαντα |
| [2] |
τοῖς
ἱεροῖς
προσιόντες,
πρὶν
καθαρθῆναι
|
καὶ |
φωνὴν
καὶ
διάνοιαν.
Ἔπειτα,
οὐκ |
| [67] |
ἐν
βάθους,
ἄβυσσον
ἀβύσσῳ
προσκαλούμενος
|
καὶ |
φωτὶ
φῶς
εὑρίσκων,
μέχρις
ἂν |
| [21] |
εἴδωλα,
μᾶλλον
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος,
|
καὶ |
χαλεπὸν
μὴ
συναρπασθῆναι
τοῖς
τούτων |
| [32] |
ται
τοῖς
μὲν
τεῖχος
ὀχυρὸν
|
καὶ |
χαράκωμα,
τοῖς
δὲ
πέλεκυς
κόπτων |
| [64] |
ἐκ
τοῦ
πᾶσι
πάντα
γίνεσθαι
|
καὶ |
χαρίζεσθαι,
τί
τοῦτο;
Οὐκ
ἐπαινετέος |
| [38] |
ἡλικίᾳ,
οὕτω
δὴ
καὶ
σοφίᾳ
|
καὶ |
χάριτι·
οὐ
τῷ
ταῦτα
λαμβάνειν |
| [31] |
οἰκίας,
οὐδέ
τι
τῶν
μικρῶν
|
καὶ |
χειροποιήτων
καὶ
αὖθις
ἀνορθουμένων,
ἀλλὰ |
| [31] |
ἐκ
τῆς
τοῦ
βασιλέως
ῥοπῆς
|
καὶ |
χειρός,
τῆς
μὲν
ἐπαγομένης,
τῆς |
| [78] |
τοῖς
τῆς
εὐσεβείας
συναπέλθῃ
ῥήμασι,
|
καὶ |
χειροτονίαις
τῶν
γνησιωτάτων
αὐτοῦ
θεραπευτῶν |
| [57] |
ποταμὸν
ἀνακόψας
καὶ
στοιχεῖα
τυραννήσας
|
καὶ |
χειρῶν
ἐκτάσει
τρόπαια
στήσας,
ἵνα |
| [44] |
καταστρεψάμενον
τῷ
κράτει
τῆς
ἀσεβείας,
|
καὶ |
χειρωσάμενον
πᾶν
τὸ
προστυχόν,
ἑνὸς |
| [81] |
εὐπορία
τὸν
οἰκονόμον·
δοκοῦσί
μοι
|
καὶ |
χῆραι
τὸν
προστάτην
ἐπαινέσεσθαι,
καὶ |
| [35] |
τῆς
γραφῆς,
διαθρύπτει
πεινῶσι
τροφὴν
|
καὶ |
χορτάζει
πτωχοὺς
ἄρτων
καὶ
διατρέφει |
| [62] |
τοῦ
δὲ
πρακτικωτέρου
μὲν
μᾶλλον
|
καὶ |
χρησιμωτέρου,
τὸ
δὲ
θορυβῶδες
οὐ |
| [54] |
παρουσίᾳ
ῥᾴων
ἡ
νόσος
γίνεται,
|
καὶ |
χρηστοτέρων
ὁ
πατὴρ
τῶν
ἐλπίδων· |
| [73] |
ἐπουράνια
καὶ
χριστὸς
Κυρίου
ἦν
|
καὶ |
χρίστης
τῶν
τελειουμένων
ἐκ
Πνεύματος. |
| [64] |
διηγεῖσθαι
τὴν
ἐξ
ὄγκου
ταπείνωσιν,
|
καὶ |
Χριστὸν
εἰδέναι
μέχρι
δούλου
μορφῆς |
| [73] |
βήματι
καὶ
βλέπων
τὰ
ἐπουράνια
|
καὶ |
χριστὸς
Κυρίου
ἦν
καὶ
χρίστης |
| [73] |
μετὰ
τὴν
γέννησιν
εὐθὺς
ἱερός,
|
καὶ |
χρίων
βασιλέας
καὶ
ἱερέας
διὰ |
| [57] |
ἐπιφανεὶς
ὁ
χωρὶς
αἵματος
μάρτυς
|
καὶ |
χωρὶς
πληγῶν
στεφανίτης,
καὶ
βίᾳ |
| [80] |
τῷ
δὲ
τοῦ
ἱεροφόρου
σκίμποδος,
|
καὶ |
ψαῦσαι
μόνον!
τί
γὰρ
ἐκείνου |
| [64] |
γέλωτα
τοῖς
ἐπὶ
κόρρης
ῥαπίσμασι
|
καὶ |
ψοφήμασι.
Καίτοι
κἂν
εἰ
τοῦτο |
| [35] |
καὶ
διατρέφει
αὐτοὺς
ἐν
λιμῷ
|
καὶ |
ψυχὰς
πεινώσας
ἐμπίμπλησιν
ἀγαθῶν.
Καὶ |
| [61] |
τοὺς
κόρους
τοῖς
ἀλογωτέροις
ἀπέρριψε
|
καὶ |
ὧν
ἀνδραποδώδης
καὶ
κάτω
νενευκὼς |
| [3] |
Ἀλκμαίωνες,
Αἰακίδαι
τε
καὶ
Ἡρακλεῖδαι
|
καὶ |
ὧν
οὐδὲν
ὑψηλότεον,
οἵτινες
ἐκ |
| [3] |
αὐτοῖς
δὲ
τοῖς
πράγμασι
καλλωπίζεσθαι,
|
καὶ |
ὧν
πολλοὶ
μάρτυρες.
Πολλὰ
μὲν |
| [74] |
γαστρὶ
κήτους
εὐξάμενον
προφήτην
φυγάδα,
|
καὶ |
ὡς
ἀπὸ
θαλάμου,
τοῦ
θηρὸς |
| [16] |
διδόασιν,
ὁμότιμον
ἐκ
τοῦ
λουτροῦ
|
καὶ |
ὡς
αὐτῶν
ἕνα
δεχόμενοι·
καὶ |
| [1] |
Ἔχω
μὲν
οὕτω
περὶ
τούτων
|
καί, |
ὡς
ἐμαυτὸν
πείθω,
λίαν
ὀρθῶς. |
| [40] |
οὕτως
ἑκόντες
ὑπεχώρησαν
καὶ
ἡττήθησαν
|
καὶ |
ὡς
ἤχῳ
βροντῆς
ὑπεκλίθησαν,
ἄλλος |
| [47] |
γὰρ
βέλος
ἰσχυροτέρῳ
προσπεσὸν
ἀπεκρούσθη,
|
καὶ |
ὡς
κάλως
ῥαγεὶς
ὑπεχώρησε,
τοιούτῳ |
| [57] |
ἐνόμιζεν,
ἐκμαίνεται
πᾶσα
καὶ
ἀνάπτεται·
|
καὶ |
ὡς
καπνοῦ
σμῆνος
κινήσαντος,
ἄλλος |
| [75] |
πρόδρομος;
Ἰωάννης,
ὡς
φωνὴ
λόγου
|
καὶ |
ὡς
λύχνος
φωτός,
οὗ
καὶ |
| [80] |
ἢ
πρὸς
αὐτὸν
ἀεὶ
βλέπειν,
|
καὶ |
ὡς
ὁρῶντος
καὶ
ὁρωμένου,
τῷ |
| [41] |
οἴκοι
κατὰ
νοῦν
εἶχεν
αὐτῷ
|
καὶ |
ὡς
οὐκ
ἄν
τις
ᾠήθη |
| [61] |
ἄρτος
καὶ
οἱ
ἅλες,
ἡ
|
καινὴ |
καρυκεία·
καὶ
ποτὸν
νηφάλιόν
τε |
| [60] |
τὴν
ἀγοράν,
ὥστε
πᾶσι
παρατρυφᾶν,
|
καινὴν |
εὐπορίαν
τὸ
ἀπορεῖν
ποιούμενος·
ἀφιλότιμος |
| [63] |
πόλεως
πρόελθε,
καὶ
θέασαι
τὴν
|
καινὴν |
πόλιν,
τὸ
τῆς
εὐσεβείας
ταμεῖον, |
| [71] |
Ἀβραὰμ
καὶ
πατριάρχης
καὶ
θύτης
|
καινῆς |
θυσίας,
τὸν
ἐκ
τῆς
ἐπαγγελίας |
| [56] |
ἧς
ἱκέτευεν;
Οὐ,
φησὶν
ὁ
|
καινὸς |
δικαστής,
ἀλλ'
ἡττᾶσθαι
χρὴ
πάντας |
| [45] |
καὶ
ταῖς
κατὰ
τῶν
στοιχείων
|
καινοτομίαις. |
Γῆ
τις
ἠκούετο
ξένη
καὶ |
| [58] |
τεμνομένων.
Καὶ
γάρ
πως
ταῖς
|
καινοτομίαις |
χαίρουσιν
ἄνθρωποι
καὶ
τὰ
σφῶν |
| [59] |
πολλοῖς
ἀγνοούμενον,
τὴν
περὶ
ἡμᾶς
|
καινοτομίαν |
καὶ
ἀπιστίαν,
ἧς
οὐδὲ
ὁ |
| [65] |
ἢ
σεισμὸς
οἰκουμένης
ἔκ
τινος
|
καινοτομίας |
καὶ
θαύματος,
ταῦτα
εἶναι
τὴν |
| [52] |
καὶ
τὴν
διάνοιαν,
ὥσπερ
οὐδενὸς
|
καινοῦ |
γεγονότος,
ἀλλ'
ἐστηλωμένον,
ἵν'
οὕτως |
| [74] |
καὶ
τὴν
διὰ
πυρὸς
σωτηρίαν,
|
καίοντος |
μέν,
οὐ
κατακαίοντος
δέ,
τὸ |
| [29] |
γαλήνῃ
τῶν
λογισ
μῶν
κυβέρνησιν.
|
Καίπερ |
δὲ
οὕτω
φιλοσόφου
καὶ
θαυμασίας |
| [23] |
καὶ
φιλόσοφον.
Ἀλλὰ
τί
ταῦτα,
|
καίπερ |
τηλικαῦτα
τυγχάνοντα,
πρὸς
τὴν
ἐν |
| [10] |
παρέργοις
κενώσαντες,
ἥττους
ἐν
τοῖς
|
καιρίοις |
εὑρίσκονται,
καὶ
τοῖς
ἐξ
ὧν |
| [16] |
καθορῶν
καὶ
τὸ
ἐν
λόγοις
|
καίριον, |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἔπειθον |
| [64] |
τοὺς
Σολομῶντος
νόμους,
παντὶ
πράγματι
|
καιρὸν |
διατάξαντος.
~Ἀλλὰ
τί
ταῦτα
πρὸς |
| [68] |
μικρὸν
ὅσον
τὸν
τοῦ
πολέμου
|
καιρὸν |
διαφέρειν,
καὶ
τὴν
τῶν
αἱρετικῶν |
| [31] |
λογισμοῖς,
ἄλλον
μὲν
εἶναι
μικροψυχίας
|
καιρόν, |
εἴ
τι
καὶ
τοιοῦτον
ἔδει |
| [36] |
τῷ
φιλανθρώπῳ,
τὸν
τῆς
ἀφθονίας
|
καιρὸν |
εἰς
τὸν
τοῦ
λιμοῦ
διαθέμενος |
| [39] |
γάρ
μοι
φιλοσοφοῦντι
περὶ
τὸν
|
καιρὸν |
ἐκεῖνον
συνεφιλοσόφει!
Τῶν
γὰρ
ἄλλων |
| [18] |
καὶ
ταῦτα
μηδὲ
τοῦ
θαρρεῖν
|
καιρὸν |
ἔχοντος.
Ὁ
δέ,
καὶ
γὰρ |
| [56] |
μέν,
κατείχετο
δέ,
τῇ
μετανοίᾳ
|
καιρὸν |
ὑπανοῖγον.
Ὅς
τις
δὴ
τοῦ |
| [5] |
εὐσεβείας
ὁδὸν
καλὴν
ἐπήνεγκεν
ὁ
|
καιρὸς |
ἐκεῖνος
τὴν
κορωνίδα·
παρασκευῆς
μὲν |
| [69] |
τὴν
ἐκείνου
θεολογίαν,
ἣν
ὁ
|
καιρὸς |
ἐποίει
μετὰ
τοῦ
Πνεύματος·
ἀλλὰ |
| [69] |
τοῦτο
πολλάκις
ἐκήρυξεν,
εἴ
ποτε
|
καιρὸς |
ἦν
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς
ἐρωτῶσι |
| [46] |
καὶ
ἀφανεῖς·
τὸ
πείθειν,
οὗ
|
καιρὸς |
ἦν·
τὸ
βιάζεσθαι,
τοῦ
πείθειν |
| [68] |
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς
αἰθρίας
ἐπιλάβοι
|
καιρὸς |
καὶ
δῷ
τῇ
γλώσσῃ
παρρησίαν. |
| [78] |
καὶ
ὁ
τῶν
στεφάνων
ἐνειστήκει
|
καιρός, |
κἀκεῖνο
μὲν
οὐκ
ἤκουσεν·
Εἰς |
| [2] |
Εἰ
δὲ
τοσοῦτον
ἀπήντηκα
τοῦ
|
καιροῦ |
δεύτερος
καὶ
μετὰ
τοσούτους
ἐπαινέτας, |
| [57] |
Οὐδὲ
γυναῖκες
ἄοπλοι
τηνικαῦτα,
τοῦ
|
καιροῦ |
θήγοντος·
μελίαι
δ'
ἦσαν
αὐταῖς |
| [19] |
Αἰσθάνομαι
μὲν
οὖν
ἔξω
τοῦ
|
καιροῦ |
καὶ
τοῦ
μέτρου
φερόμενος,
καὶ |
| [54] |
παρῆν,
οὐδὲν
ἀναδὺς
οὐδὲ
τοῦ
|
καιροῦ |
κατεξαναστάς,
ὥσπερ
ἄλλος
τις,
καὶ |
| [69] |
πολλοῖς
τέως
ἀγνοουμένων·
ὅτι
τοῦ
|
καιροῦ |
στενοχωροῦντος
ἡμᾶς,
ἑαυτῷ
μὲν
τὴν |
| [12] |
κάλλος
ὑποσημαίνων
καὶ
πρὸ
τοῦ
|
καιροῦ |
τῆς
ἀκριβείας
τὰ
τῆς
ἀκριβείας |
| [39] |
ἄλλος
τις,
καὶ
ἅμα
τοῦ
|
καιροῦ |
τὸ
ἐπίφθονον,
ἄλλως
τε
καὶ |
| [14] |
τοῦ
λόγου
γενόμενος
καὶ
τοῦ
|
καιροῦ |
τούτου
λαβόμενος,
καὶ
τῶν
κατ' |
| [63] |
εὐφραίνοντα
καὶ
φθόνου
πάλην
καὶ
|
καιροῦ |
φθορὰν
διαφεύγοντα·
ἐν
ᾧ
νόσος |
| [34] |
καὶ
ἀπληστία.
Τηροῦσι
γὰρ
τοὺς
|
καιροὺς |
καὶ
καταπραγματεύονται
τῆς
ἐνδείας
καὶ |
| [68] |
πᾶν
ἀπολέσαι
δι'
ἀπληστίαν,
τῷ
|
καιρῷ |
παρασυρείσης
τῆς
εὐσεβείας.
Αὐτοῖς
μὲν |
| [57] |
εἴ
τέ
τι
ἄλλο
τῷ
|
καιρῷ |
τύχοι
σχεδιασθέν.
Αἱ
δᾷδες
ἐν |
| [64] |
φυγεῖν,
ἀμφοτέροις
σὺν
λόγῳ
καὶ
|
καιρῷ |
χρώμενον,
κατὰ
τοὺς
Σολομῶντος
νόμους, |
| [35] |
δύνασθαι·
ἴσως
δὲ
καὶ
τῶν
|
καιρῶν |
ἐκείνων
καὶ
τῆς
τότε
καταστάσεως, |
| [0] |
~ΕΙΣ
ΤΟΝ
ΜΕΓΑΝ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ
|
ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ |
ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.
~Ἔμελλεν
ἄρα
πολλὰς |
| [25] |
ἀλλήλοις.
Τὸν
μὲν
γὰρ
ἡ
|
Καισαρέων |
κατέχει
πόλις,
ὥς
τινα
δεύτερον |
| [25] |
ἐγκαταλέξασα,
καὶ
διὰ
μιᾶς
τῆς
|
Καισαρέων |
πόλεως
τῇ
οἰκουμένῃ
πάσῃ
πυρσεύουσα. |
| [13] |
ἄνθους
τὰ
χρησιμώτατα,
ἐπὶ
τὴν
|
Καισαρέων |
πόλιν
ἐπείγεται,
τῶν
τῇδε
μεθέξων |
| [64] |
ἐπὶ
κόρρης
ῥαπίσμασι
καὶ
ψοφήμασι.
|
Καίτοι |
κἂν
εἰ
τοῦτο
ζητοίημεν,
τίς |
| [39] |
καὶ
τοῖς
αὐτοῦ
βουλεύμασιν
ἐναντίον.
|
Καίτοι |
πῶς
ἂν
μᾶλλον
ἔδειξεν
ἄνθρωπος |
| [41] |
ἢ
ἐννοῆσαι,
ἢ
καταπράξασθαι
δυναμένων·
|
καίτοι |
τἆλλα
μέτριος
ὤν,
ἐν
τούτοις |
| [64] |
ἵνα
προσηλώσῃ
τὴν
ἐμὴν
ἁμαρτίαν,
|
καίτοι |
τί
τούτου
παραδοξότερον,
Θεὸν
σταυρούμενον |
| [14] |
ὅθεν
τε
καὶ
ὅπως
ἡμῖν
|
κἀκ |
τίνος
τῆς
ἀρχῆς
συνέστη
τὸ |
| [11] |
ἀπωλείας
βυθὸν
διεπτύσαμεν·
ὅτι
μὴ
|
κἀκ |
τού
των
πρὸς
θεοσέβειαν
ὠφελήμεθα, |
| [80] |
ὁ
μέν
ἐστιν
ἐν
οὐρανοῖς,
|
κἀκεῖ |
τὰς
ὑπὲρ
ἡμῶν,
ὡς
οἶμαι, |
| [75] |
Ἡρῴδου
μανίας
παραπεμφθείς,
ἵνα
κηρύξῃ
|
κἀκεῖ |
τὸν
ἐρχόμενον.
Καὶ
εἴ
τῳ |
| [26] |
ἐγχει
ρίσας
τῷ
νῦν
κυβερνήτῃ
|
κἀκεῖθεν |
ἐπὶ
τὴν
πρώραν
ἀγαγὼν
καὶ |
| [82] |
λυσιτελέστατον.
Εἰ
δὲ
μετασταίημεν,
δέξαιο
|
κἀκεῖθεν |
ἡμᾶς
ταῖς
σεαυτοῦ
σκηναῖς,
ὡς |
| [72] |
ἃς
διανέμει
τοῖς
ἀγομένοις;
Ὥστε
|
κἀκείνην |
δύνασθαι
τὴν
φωνὴν
εἰπεῖν,
ὅτι |
| [80] |
θέας
ἀπολαῦσαι
μόνης,
ὥς
τι
|
κἀκείνης |
πεμπούσης
ὄφελος.
Πλήρεις
ἀγοραί,
στοαί, |
| [78] |
ὁ
τῶν
στεφάνων
ἐνειστήκει
καιρός,
|
κἀκεῖνο |
μὲν
οὐκ
ἤκουσεν·
Εἰς
τὸ |
| [68] |
τοῦ
ἀνδρὸς
μάλιστα
μεγαλοφωνίας,
ἔτι
|
κἀκεῖνο |
προσθήσω
τοῖς
εἰρημένοις·
χρησιμώτατον
γὰρ |
| [35] |
τοῦ
ἐμοῦ
Θεοῦ,
παρ'
οὗ
|
κἀκείνοις |
τὸ
ταῦτα
δύνασθαι·
ἴσως
δὲ |
| [41] |
ἄν
τις
ᾠήθη
τῶν
ἀπίστων
|
κἀκεῖνον |
ἠγνοηκότων,
περι
νοεῖ
τι
τῇ |
| [58] |
προσελθόντων,
ὡς
αὐτῷ
διαφερόντων
ἤδη
|
κἀκείνου |
κεχωρισμένων.
Ὁ
δὲ
τῆς
παλαιᾶς |
| [74] |
τὸ
Ἡλίου
πνεῦμα
συνηκολούθησεν;
Ἐπαίνει
|
κἀκείνου |
τὴν
ἐν
πυρὶ
ζωήν,
τῷ |
| [15] |
ὅπως
πλείους
τε
ὦσιν
αὐτοὶ
|
κἀκείνους |
εὐπορωτέρους
ποιῶσι
δι'
ἑαυτῶν
σπουδὴν |
| [69] |
καὶ
τοῦτο
κοινοποιοῦμαι
πρὸς
ἅπασι·
|
κἀκείνῳ |
μὲν
τὰ
ἐμά,
ἐμοὶ
δὲ |
| [64] |
ὅτι
παραπεπήγασι
ταῖς
ἀρεταῖς
αἱ
|
κακίαι, |
καί
εἰσί
πως
ἀγχίθυροι·
καὶ |
| [40] |
ηὕρισκον·
πλὴν
εἴ
τις
διὰ
|
κακίαν |
ἀνίατον
ἠμελήθη
καὶ
παρερρίφη,
ἵν' |
| [20] |
τυποῦσθαι
τοὺς
νέους
ἢ
πρὸς
|
κακίαν. |
~Δύο
μὲν
ἐγνωρίζοντο
ἡμῖν
ὁδοί· |
| [64] |
μᾶλλον
ἢ
ἀρετὴν
ἐτίμησεν,
ἢ
|
κακίαν |
ἐκόλασεν,
ἢ
χρηστὸς
ὤφθη
τοῖς |
| [38] |
ἀγαθόν·
ἄρχοντος
δὲ
καὶ
προστάτου
|
κακίαν, |
καὶ
μάλιστα
τὴν
τοιαύτην
ἀρχήν, |
| [68] |
τὴν
Ἐκκλησίαν,
καὶ
τῆς
ἑαυτῶν
|
κακίας |
ὁρμητήριον
ποιησάμενοι,
ἐντεῦθεν
τὸ
λειπόμενον |
| [20] |
οἷς
συνεῖναι
λυσιτελέστατον·
εἰδότες,
ὅτι
|
κακίας |
ῥᾷον
μεταλαβεῖν
ἢ
ἀρετῆς
μεταδοῦναι, |
| [8] |
Ὠρίωνας
καὶ
τοὺς
Ἀκταίωνας,
τοὺς
|
κακοδαίμονας |
θηρευτάς,
ὁ
ἐμὸς
διώκτης,
ὁ |
| [58] |
καὶ
τό,
μὴ
χρῆναι
δασμοφορεῖν
|
κακοδόξοις |
πᾶς
γὰρ
ὁ
λυπῶν,
κακόδοξος. |
| [58] |
κακοδόξοις
πᾶς
γὰρ
ὁ
λυπῶν,
|
κακόδοξος. |
~Οὐ
μὴν
ὁ
ἅγιος
τοῦ |
| [33] |
οὖν
οὕτως
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
καὶ
|
κακοὶ |
κακῶς
τότε
πρῶτον
αἰσχυνθέντες
καὶ |
| [31] |
αὐτῷ
καὶ
στρατὸς
ἄξιος,
οἱ
|
κακοὶ |
τῶν
Ἐκκλησιῶν
ἡγεμόνες,
οἱ
πικροὶ |
| [68] |
ὁ
λόγος,
οἳ
τοῖς
ἑαυτῶν
|
κακοῖς |
βοηθοῦσιν,
ἐξ
ὧν
ἄλλοις
ἐπηρεάζουσιν. |
| [64] |
σιωπᾶν
ἐπιτίμησις,
οἰκείῳ
συνειδότι
τὸ
|
κακὸν |
βασανίζουσα;
Εἰ
δὲ
μὴ
στωμύλος |
| [38] |
μὲν
ἀρετὴν
εἶναι,
τὸ
μὴ
|
κακὸν |
εἶναι,
ἤ
τι
καὶ
ποσῶς |
| [30] |
ἐκφύλοις
ἀλλοτριότησιν,
οὐδὲ
κακῷ
τὸ
|
κακὸν |
ἰώμεθα,
τὴν
ἄθεον
Σαβελλίου
συναίρεσιν |
| [21] |
εὐσεβεστέροις·
καὶ
γὰρ
πλουτοῦσι
τὸν
|
κακὸν |
πλοῦτον
εἴδωλα,
μᾶλλον
τῆς
ἄλλης |
| [55] |
γίνεται,
καὶ
κρείττων
εὐημερίας
πολλάκις
|
κακοπάθεια. |
Ἔκαμνεν,
ἐδάκρυεν,
ἐδυσφόρει,
προσέπεμπεν,
ἠντιβόλει· |
| [6] |
τε
καὶ
ἄμικτον,
ὅσον
εἰς
|
κακοπάθειαν |
τοῖς
ὑπὸ
πολλῶν
δορυφορουμένοις
καὶ |
| [57] |
δὲ
πόλις,
ὡς
ᾔσθετο
τοῦ
|
κακοῦ |
καὶ
τοῦ
κοινοῦ
πάντων
κινδύνου, |
| [59] |
ταῦτα
ἠνέσχετο,
ἢ
μικρὰν
τοῦ
|
κακοῦ |
λύσιν
ἐπενόει.
Ἀλλὰ
σκοπῶμεν,
ὡς |
| [42] |
ταῖς
φροντίσιν,
ἕως
εὕρῃ
τοῦ
|
κακοῦ |
λύσιν·
ἐπιζητεῖ
θείαν
βοήθειαν
ἢ |
| [54] |
δὲ
οὐδὲν
εὕρισκεν
οὐδαμόθεν
τοῦ
|
κακοῦ |
φάρμακον,
ἐπὶ
τὴν
πίστιν
τοῦ |
| [26] |
γὰρ
ἐξ
ἀρετῆς
μᾶλλον
ἢ
|
κακουργίας |
ἡ
προεδρία,
οὐδὲ
τῶν
ἀξιωτέρων |
| [69] |
καὶ
ἀπό
δειξιν
τῆς
ἑαυτῶν
|
κακουργίας |
τὴν
ἐκείνου
θεολογίαν,
ἣν
ὁ |
| [68] |
δόξαν
ἔχοντας.
Πρὸς
δὲ
τοὺς
|
κακούργους |
ὁ
λόγος,
οἳ
τοῖς
ἑαυτῶν |
| [68] |
ἀσεβὲς
ἐκείνοις
ὑπελαμβάνετο
καὶ
τῷ
|
κακῷ |
προστάτῃ
τῆς
ἀσεβείας·
ἵνα
τὸν |
| [30] |
ἀποξενοῦμεν
ἑαυτῆς
ἐκφύλοις
ἀλλοτριότησιν,
οὐδὲ
|
κακῷ |
τὸ
κακὸν
ἰώμεθα,
τὴν
ἄθεον |
| [41] |
καὶ
παρ'
ἐκείνου
τῶν
κατεχόντων
|
κακῶν |
λύσιν
ζητεῖν,
αὐτὸς
δὲ
καθεύδειν· |
| [47] |
τῆς
ἀληθείας·
τότε
πρῶτον
ᾔσθετο
|
κακῶς |
βουλευσάμενος.
Ὡς
γὰρ
βέλος
ἰσχυροτέρῳ |
| [6] |
ὑπὲρ
Χριστοῦ
διωγμοὺς
καὶ
κινδύνους,
|
κακῶς |
γινώσκων
καὶ
λίαν
ἐπικινδύνως.
~Ἐπόθουν |
| [41] |
ἅγιον
ἔθνος,
τὸ
βασίλειον
ἱεράτευμα,
|
κακῶς |
διακείμενον,
εἴς
τε
μυρίας
δόξας |
| [11] |
σφαλερὰν
καὶ
Θεοῦ
πόρρω
βάλλουσαν,
|
κακῶς |
εἰδότες.
Ὥσπερ
γὰρ
οὐρανὸν
καὶ |
| [26] |
κράτει,
καὶ
σοφώτερον
ἑαυτὸν
ὑπολαμβάνει,
|
κακῶς |
εἰδὼς
καὶ
τὸ
φρονεῖν
ὑπὸ |
| [34] |
τοῦ
δέοντος
ἀπληστότεροι
καὶ
φρονοῦσι
|
κακῶς· |
ἐκείνοις
μὲν
τὰ
ἑαυτῶν,
ἑαυτοῖς |
| [67] |
παράνομοι,
ἢ
τὸν
Χαλανῆς
πύργον,
|
κακῶς |
μὲν
οἰκοδομούμενον,
καλῶς
δὲ
λυόμενον. |
| [42] |
μὲν
γὰρ
εὖ
πράττοντος
ἢ
|
κακῶς, |
οὐδὲν
τῷ
κοινῷ
τοῦτο
ἐπισημαίνειν· |
| [11] |
καὶ
ὅσα
τούτων,
οὐκ
ἐπειδὴ
|
κακῶς |
τινες
ἐξειλήφασιν
ἀντὶ
Θεοῦ
τὰ |
| [33] |
οὕτως
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
καὶ
κακοὶ
|
κακῶς |
τότε
πρῶτον
αἰσχυνθέντες
καὶ
ἡττηθέντες, |
| [34] |
οὐδαμόθεν,
οὐδέ
τι
φάρμακον
τῆς
|
κακώσεως. |
Αἱ
μὲν
γὰρ
παραλίαι
τὰς |
| [48] |
προσειπών,
οὔπω
γὰρ
ἐπίσκοπον
ἠξίου
|
καλεῖν, |
τὸ
κατὰ
τοσούτου
κράτους
τολμᾶν, |
| [64] |
ῥᾳδίως
ἂν
καὶ
τὸν
ἀνδρεῖον
|
καλέσαι |
θρασὺν
καὶ
δειλὸν
τὸν
περιεσκεμμένον |
| [5] |
οἷς
πᾶσαν
ἀσκήσασιν
εὐσεβείας
ὁδὸν
|
καλὴν |
ἐπήνεγκεν
ὁ
καιρὸς
ἐκεῖνος
τὴν |
| [74] |
πυρὸς
ἁρπαγήν;
Ἐλισσαίου
τε
τὴν
|
καλὴν |
κληρονομίαν,
τὴν
μηλωτήν,
ᾗ
τὸ |
| [71] |
κτησάμενος
τὰ
ἐπίσημα,
τήν
τε
|
καλὴν |
πολυτεκνίαν
τῶν
κατὰ
Θεὸν
γεννηθέντων, |
| [54] |
ὁδοιπόρον
ἡμεῖς,
τἆλλα
ὅσα
τῆς
|
καλῆς |
ἀτιμίας
πάντα
πεπλήρωται.
Τί
οὖν; |
| [14] |
τοῦ
Θεοῦ
πέμπεται
καὶ
τῆς
|
καλῆς |
περὶ
τὴν
παίδευσιν
ἀπληστίας,
Ἀθήνας |
| [10] |
μικρολόγων
καὶ
περὶ
τὸ
σῶμα
|
καλινδουμένων, |
ἕως
ἦν
ἔτι
νέος
καὶ |
| [62] |
ὄντως
παρθενεύειν
ἔπειθεν,
εἴσω
τὰ
|
κάλλη |
στρέφων
ἀπὸ
τῶν
ὁρωμένων
ἐπὶ |
| [63] |
ἄμετρος,
ἢ
ναῶν
μεγέθη
καὶ
|
κάλλη |
τῶν
μηκέτι
ὄντων,
ἄλλα
τε |
| [71] |
ἦν;
ὥστε
καὶ
τελειωθῆναι
τὸ
|
καλλιέρημα. |
Ἰσαὰκ
ἐπηγγέλθη
καὶ
πρὸ
γενέσεως· |
| [9] |
Τοὺς
γὰρ
αὐτοὺς
πολύπαιδας
καὶ
|
καλλίπαιδας |
μῦθοι
μὲν
ἴσως
ἔχουσιν·
ἡμῖν |
| [59] |
στάσιν,
καὶ
τὴν
συμφορὰν
ὡς
|
κάλλιστα |
διατίθεται,
πλείοσιν
ἐπισκόποις
τὴν
πατρίδα |
| [38] |
πρὸ
τούτου
τοὺς
ἄλλους
ἐδείκνυτο,
|
κάλλιστά |
τε
καὶ
φιλοσοφώτατα
περὶ
τούτων |
| [59] |
οὗ
τί
γίνεται;
Τρία
τὰ
|
κάλλιστα· |
ψυχῶν
ἐπιμέλεια
πλείων
καὶ
τὸ |
| [20] |
τοῖς
ἡδίστοις
πλέον
ἢ
τοῖς
|
καλλίστοις |
ἐχαίρομεν·
ἐπειδὴ
κἀντεῦθέν
ἐστιν
ἢ |
| [72] |
ἀλλ'
ἀϊδίοις
ἁγνίσμασι.
Τί
τὸ
|
κάλλιστον |
Ἰησοῦ;
στρατηγία
καὶ
κληροδοσία,
καὶ |
| [22] |
πᾶσι
τοῖς
ἥλιξι.
~Καὶ
τὸ
|
κάλλιστον, |
ὅτι
καὶ
φρατρία
τις
περὶ |
| [13] |
ἀποστερήσειεν,
ἀφῃρηκὼς
ἔσται
αὐτὸ
τὸ
|
κάλλιστόν |
τε
καὶ
ἰδικώτατον.
Ἄλλαι
μὲν |
| [66] |
μὲν
ἐπαινεῖται
παρὰ
τῷ
Δαβὶδ
|
κάλλος |
καὶ
μέγεθος
καὶ
δρόμου
τάχος |
| [61] |
τὰ
πτηνά,
οἷς
ἄτεχνον
τὸ
|
κάλλος |
καὶ
σχέδιος
ἡ
τροφή,
κατὰ |
| [66] |
θερμὴν
τοῖς
διαστήμασι·
τοῦ
δὲ
|
κάλλος |
μὲν
ἡ
ἀρετή,
μέγεθος
δὲ |
| [41] |
ἀθέου
καὶ
σκοτεινῆς
ἀγνοίας
εἰς
|
κάλλος |
τε
καὶ
μέγεθος
ἄπειρον
προελθοῦσαν, |
| [12] |
τὸ
μέλλον
τῆς
ἀρε
τῆς
|
κάλλος |
ὑποσημαίνων
καὶ
πρὸ
τοῦ
καιροῦ |
| [19] |
καὶ
ὅσῳ
πλέον
αὐτοῖς
τὸ
|
κάλλος |
φαντάζεται,
τοσούτῳ
μᾶλλον
ἑαυτῷ
τε |
| [43] |
χρώμενος,
καὶ
πάντα
πλέκων
εἰς
|
κάλλους |
ἑνὸς
περιουσίαν
καὶ
ἁρμονίαν.
~Τί |
| [10] |
λόγου
δυνάμει
τῆς
ὑποθέσεως
ἄξιος.
|
Κάλλους |
μὲν
δὴ
καὶ
ῥώμης
καὶ |
| [11] |
ἔχεται
τῆς
σωτηρίας
καὶ
τοῦ
|
κάλλους |
τῶν
νοουμένων·
ἀλλὰ
καὶ
τὴν |
| [3] |
μύθοις,
αὐτοῖς
δὲ
τοῖς
πράγμασι
|
καλλωπίζεσθαι, |
καὶ
ὧν
πολλοὶ
μάρτυρες.
Πολλὰ |
| [77] |
ὥσπερ
οὖν
κἀγὼ
πολλάκις
οἶδα
|
καλλωπισάμενος· |
ἐπεὶ
καὶ
τὰ
πάρεργα
τοῦ |
| [13] |
γὰρ
τῶν
πόλεων
ἄλλοις
ἀγάλλονται
|
καλλωπίσμασιν |
ἢ
παλαιοῖς
ἢ
νέοις,
ὅπως |
| [74] |
τὴν
βάτον
θαῦμα,
καὶ
τὸ
|
καλὸν |
ἐξ
ὕψους
δέρος,
τὴν
ἀσαρκίαν. |
| [62] |
καὶ
οὐδετέρου
πάντως
ἢ
τὸ
|
καλὸν |
ἢ
τὸ
φαῦλον
ἀνεπίμικτον
ἔχοντος· |
| [33] |
καὶ
πάλη
ταῖς
εἰς
τὸ
|
καλὸν |
ὁμονοίαις
βασκαίνοντος·
αὐτὸς
δὲ
ᾔδει |
| [63] |
δόξαν
Θεοῦ
συντρέχωσι.
~Τί
ἔτι;
|
Καλὸν |
φιλανθρωπία
καὶ
πτωχοτροφία
καὶ
τὸ |
| [39] |
ἓν
μόνον
βλέπων,
τὸν
τοῦ
|
καλοῦ |
νόμον,
ἢ
περὶ
ἡμῶν
οὕτω |
| [48] |
εἰς
ἑορτήν,
οὐκ
εἰς
κρίσιν
|
καλούμενος. |
Πῶς
ἂν
ἀξίως
διηγησάμην,
ἢ |
| [60] |
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
τῆς
σαρκὸς
|
καλυμμάτων; |
Πλοῦτος
δὲ
τὸ
μηδὲν
ἔχειν, |
| [41] |
καὶ
μέγεθος
ἄπειρον
προελθοῦσαν,
ὡς
|
καλύψαι |
πᾶσαν
τὴν
γῆν
καὶ
ὁρῶν |
| [30] |
ἣν
δὴ
μόνην
εὐσέβειαν
ἐγὼ
|
καλῶ |
καὶ
δόξαν
σωτήριον.
Οὐ
γὰρ |
| [13] |
ἔδει
δ'
αὐτὸν
μηδὲν
τῶν
|
καλῶν |
διαφυγεῖν,
μηδὲ
τῷ
φιλοπόνῳ
τῆς |
| [81] |
ἄλλος
ἄλλο
τι
τῶν
ἐκείνου
|
καλῶν |
διηγούμενοι
καὶ
ζητοῦντες,
οἱ
τῶν |
| [72] |
δὲ
λαὸν
περιούσιον,
ζηλω
τὴν
|
καλῶν |
ἔργων,
ἐπὶ
τὴν
γῆν
τῆς |
| [43] |
δὲ
τοὺς
πρεσβεύων,
τοὺς
δὲ
|
καλῶν, |
νουθετῶν,
ἐλέγχων,
ἐπιτιμῶν,
ἀπειλῶν,
ὀνειδίζων, |
| [14] |
χρυσᾶς
ὄντως
ἐμοὶ
καὶ
τῶν
|
καλῶν |
προξένους
εἴπερ
τινί!
Ἐκεῖναι
γάρ |
| [76] |
γὰρ
τὸ
μὲν
ἐξεῦρε
τῶν
|
καλῶν, |
τὸ
δὲ
ἐζήλωσε,
τὸ
δὲ |
| [2] |
μηδὲν
ἀξιοῦντι
τῶν
τῆς
ψυχῆς
|
καλῶν |
ὑπὸ
τοῦ
δεσμοῦ
παραβλάπτεσθαι.
Τὰ |
| [22] |
κοινωνία
συμφορῶν
ἐγνώρισε,
καὶ
τὸ
|
καλῶς |
ἅρμα
ἐλαύνειν
μεριζομένους
ἐν
ταὐτῷ |
| [2] |
τὸν
ἀληθῆ
λόγον
ἠσχολήμεθα
κινδυνεύοντα,
|
καλῶς |
βιασθέντες,
καὶ
κατὰ
Θεὸν
ἴσως |
| [45] |
αὐτοῦ
διῆλθεν
ἐπὶ
τῆς
γῆς.
|
Καλῶς |
γὰρ
αὐτὸν
ὁ
θεῖος
Δαβὶδ |
| [67] |
Χαλανῆς
πύργον,
κακῶς
μὲν
οἰκοδομούμενον,
|
καλῶς |
δὲ
λυόμενον.
Ὅταν
τοῖς
περὶ |
| [1] |
ἀμφοτέρωθεν
ἂν
ἔχοι
τὸ
πρᾶγμα
|
καλῶς· |
εἰ
μὲν
ἐγγὺς
ἔλθοιεν
τῆς |
| [77] |
συννενευκός·
ὃ
τοῖς
πολλοῖς
μὴ
|
καλῶς |
ζηλωθὲν
μηδὲ
νοηθέν,
σκυθρωπότης
ἐγένετο· |
| [25] |
κατασχοῦσα
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀπήγαγεν·
οὐ
|
καλῶς |
μὲν
ἴσως
οὐδὲ
δικαίως,
ἀπήγαγε |
| [12] |
ἣν
ἡμερινὴν
ὁ
θεῖος
Δαβὶδ
|
καλῶς |
ὀνομάζει
καὶ
τῆς
νυκτερινῆς
ἀντίθετον. |
| [10] |
τοῦδε
πατράσιν
ὀνομασθῆναι·
ὅπερ
οὖν
|
καλῶς |
ποιοῦν
καὶ
συνέδραμεν.
Ἐπεὶ
δὲ |
| [47] |
ἰσχυροτέρῳ
προσπεσὸν
ἀπεκρούσθη,
καὶ
ὡς
|
κάλως |
ῥαγεὶς
ὑπεχώρησε,
τοιούτῳ
τῷ
προστάτῃ |
| [36] |
αὔξησιν
ἄγοντος
πνευματικῆς
ἡλικίας
τὸν
|
καλῶς |
τρεφόμενον.
~Ἐκ
δὴ
τούτων
καὶ |
| [7] |
ἡδονὴν
οἱ
γεννάδαι,
τῷ
χρόνῳ
|
κάμνοντες |
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
ὄντες
διακορεῖς· |
| [55] |
ὑπάρχῳ
μικρὸν
ὕστερόν
φασι
συμβῆναι.
|
Κάμπτει |
καὶ
τοῦτον
ταῖς
τοῦ
ἁγίου |
| [12] |
πολὺ
λειπόμενος·
εἰ
βούλει
δέ,
|
κἀν |
τῇ
σκιαγραφίᾳ
τὸ
μέλλον
τῆς |
| [26] |
τῶν
ἀνέμων
διάσκεψιν·
ὡς
δὲ
|
κἀν |
τοῖς
πολεμικοῖς
ἔχει·
στρατιώτης,
ταξίαρχος, |
| [69] |
μέ
τις
δέξαιτο
κοινωνὸν
ἐκείνου
|
κἀν |
τοῖς
τοιούτοις,
ἐξαγορεύσω
τι
καὶ |
| [10] |
βουλομένοις
παρα
χωρήσομεν·
οὐχ
ὅτι
|
κἀν |
τούτοις
ἔλαττόν
τινος
ἠνέγκατο
τῶν |
| [19] |
φαίνεται
καὶ
κρεῖττον
τοῦ
προληφθέντος·
|
κἄν |
μέ
τις
ἀπάγῃ
τοῦ
πρόσω |
| [50] |
οὐδὲ
πείσεις
συνθέσθαι
τῇ
ἀσεβείᾳ,
|
κἂν |
ἀπειλῇς
χαλεπώτερα.
~Ἐπειδὴ
ταῦτα
εἰπεῖν |
| [14] |
ῥᾳδίως
ἀναχωρεῖν
τῶν
τερπνῶν
θεαμάτων,
|
κἂν |
ἀφέλκῃ
τις
βίᾳ,
πρὸς
αὐτὰ |
| [8] |
τοσοῦτον
εἰς
φιλοτιμίαν
ἔστι
σοι,
|
κἂν |
δῶμεν
μὴ
μῦθον
εἶναι
τὸ |
| [64] |
κόρρης
ῥαπίσμασι
καὶ
ψοφήμασι.
Καίτοι
|
κἂν |
εἰ
τοῦτο
ζητοίημεν,
τίς
μὲν |
| [8] |
τῶν
εἰσρεόντων
εἰς
αὐτὴν
ποταμῶν
|
κἂν |
εἰσρέωσιν
ὅτι
πλεῖστοι
καὶ
μέγιστοι, |
| [2] |
πολὺ
δεύτερον
τῶν
ἄλλων
ἐλθεῖν,
|
κἂν |
ἐκείνου
πάντες
ἴσον
ἀπολειπώμεθα,
καθάπερ |
| [73] |
τοῦ
Σολομῶντος·
πᾶσι
δὲ
δῆλα,
|
κἂν |
ἡμεῖς
φειδώμεθα.
~Ἐπαινεῖς
Ἡλίου
τὴν |
| [52] |
τὴν
χεῖρα
τὴν
περιτροπὴν
ἔστησε,
|
κἂν |
κατηνέχθη
πτῶμα
δακρύων
ἄξιον.
Εἶεν. |
| [45] |
οὐδὲ
χωρεῖν
ἡ
κτίσις
δύναται,
|
κἂν |
μεθ'
ἡμῶν
τι
γένηται
λόγῳ |
| [9] |
ἢ
δύο
γενέσθαι
τῶν
ἐπαινουμένων,
|
κἂν |
τῇ
φύσει
δοίη
τις·
ἡ |
| [54] |
εἰσκαλέσας
καὶ
τοῖς
ἑτεροδόξοις
πιστεύσας,
|
κἂν |
ὑγιείας
τυχὼν
ὁ
παῖς
ταῖς |
| [64] |
καὶ
τῷ
κανόνι
τοὺς
οὐ
|
κανόνας |
προσάγοντες;
Ἔστι
λεπροὺς
μὲν
ἀσπάζεσθαι |
| [20] |
μὴ
μέγα
ἐμοὶ
τοῦτο
εἰπεῖν,
|
κανόνες |
ὄντες
ἀλλήλοις
καὶ
στάθμαι,
οἷς |
| [64] |
τῶν
τηλικούτων
κριταί,
καὶ
τῷ
|
κανόνι |
τοὺς
οὐ
κανόνας
προσάγοντες;
Ἔστι |
| [28] |
ταραχῆς.
ὡς
οὐκ
ἔννομον
οὐδὲ
|
κανονικῶς |
μᾶλλον
ἢ
τυραννικῶς
τὴν
προστασίαν |
| [38] |
ὑπὲρ
ἡμᾶς
καὶ
ἡμέτερον,
τοῦτο
|
κἀνταῦθα |
συμβεβηκέναι
λογίζομαι.
Ἐκεῖνός
τε
γὰρ |
| [22] |
δεξάμενος·
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
εἰ
|
κἀνταῦθα |
τῆς
ἐκείνου
φιλίας
τι
παραπέλαυσα, |
| [78] |
ἀνάβαινε
πρὸς
ἡμᾶς»
θαυματουργεῖ
τι
|
κἀνταῦθα |
τῶν
προειρημένων
οὐκ
ἔλαττον.
Νεκρὸς |
| [20] |
ἢ
τοῖς
καλλίστοις
ἐχαίρομεν·
ἐπειδὴ
|
κἀντεῦθέν |
ἐστιν
ἢ
πρὸς
ἀρετὴν
τυποῦσθαι |
| [16] |
σοφιστικὰ
καὶ
προσαγωγοὶ
τῶν
λημμάτων,
|
κἀντεῦθεν |
μάλιστα
διὰ
τιμῆς
ἐκείνοις·
ἐπεὶ |
| [25] |
οὖν.
Σκοπῶ
δέ,
εἰ
μὴ
|
κἀντεῦθέν |
μοι
πᾶσα
ἡ
περὶ
τὸν |
| [70] |
παρ'
ἐκείνους
τὰ
ἡμέτερα
θεωρήσαντες,
|
κἀντεῦθεν |
τὸν
ἄνδρα
γνωρίσωμεν.
Ἀδὰμ
ἠξιώθη |
| [57] |
πᾶσα
καὶ
ἀνάπτεται·
καὶ
ὡς
|
καπνοῦ |
σμῆνος
κινήσαντος,
ἄλλος
ἐπ'
ἄλλῳ |
| [3] |
ἐμὸν
ἔδαφος
τοῦτο,
οἱ
σεμνοὶ
|
Καππαδόκαι, |
τὸ
μηδὲν
ἧττον
κουροτρόφον
ἢ |
| [9] |
τε
ἄλλα,
ὅσα
Πόντῳ
καὶ
|
Καππαδόκαις |
μερισαμένοις
ἤρκεσε
πολλῶν
πληροῦν
ἀκοάς· |
| [0] |
ΤΟΝ
ΜΕΓΑΝ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ
ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ
|
ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ |
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.
~Ἔμελλεν
ἄρα
πολλὰς
ἡμῖν |
| [33] |
ἡττηθέντες,
καὶ
μαθόντες
μὴ
ῥᾳδίως
|
Καππαδοκῶν |
καταφρονεῖν,
εἰ
καὶ
πάν
των |
| [42] |
καὶ
προστάτης,
ἐπειδὴ
σὴς
ὀστέων
|
καρδία |
αἰσθητική,
ὡς
Σολομῶντι
καὶ
τῇ |
| [67] |
ἐν
ταῖς
στερραῖς
ἑαυτοῦ
πλαξὶτῆς
|
καρδίας |
ἀπογραψάμενος,
πείθομαι
μὴ
μέχρι
τοῦ |
| [42] |
δὲ
συμπαθὲς
λυπηρόν·
καὶ
τῆξις
|
καρδίας |
ἔμμονος
λογισμός·
διὰ
τοῦτο
ἐσφάδαζεν, |
| [73] |
πονηροῦ
πνεύματος
κατεπᾴδουσα.
Σολομῶν
πλάτος
|
καρδίας |
ᾐτήσατο
παρὰ
Θεοῦ
καὶ
τετύχηκεν, |
| [63] |
καὶ
τείχη
Βαβυλώνια
καὶ
Μαυσόλου
|
Καρικὸς |
τάφος
καὶ
Πυρα
μίδες
καὶ |
| [23] |
νοσοκομία,
φιλοσοφίας
καὶ
φιλοπονίας
οὖσαν
|
καρπόν, |
ἀναγκαίαν
αὐτῷ
πεποιήκασιν·
ὅθεν
ἀρξάμενος, |
| [11] |
περιφρονητέον·
ἀλλ'
ὅσον
χρήσιμον
αὐτῶν
|
καρπούμενοι |
πρός
τε
ζωὴν
καὶ
ἀπόλαυσιν |
| [74] |
εἴδεσιν.
Ὧν
ἐκεῖνος
ζηλώσας
τὴν
|
καρτερίαν |
καὶ
τὴν
δόξαν
ἠνέγκατο.
~Ἐπὶ |
| [82] |
ταῖς
σεαυτοῦ
πρεσβείαις
ἢ
πείσαις
|
καρτερῶς |
φέρειν·
καὶ
τὸν
πάντα
βίον |
| [61] |
καὶ
οἱ
ἅλες,
ἡ
καινὴ
|
καρυκεία· |
καὶ
ποτὸν
νηφάλιόν
τε
καὶ |
| [12] |
ὁρῶσι
καὶ
ὁρωμένοις.
Οἷς
δὲ
|
κατ' |
ἀμφότερα
εὐδοκιμεῖν
ὑπάρχει
καὶ
εἶναι |
| [4] |
ὑπὲρ
ἀνδρὸς
ἡμῖν
ὁ
λόγος
|
κατ' |
ἄνδρα
κρίνεσθαι
τὴν
εὐγένειαν
ἀξιοῦντος, |
| [56] |
ἐθελῆσαι
πρότερον
ἤ
τι
βουλεύσασθαι
|
κατ' |
αὐτῆς
ἀπάνθρωπον,
καὶ
καθυβρίσαι
μὲν |
| [12] |
οὐδέ
τινα
Κένταυρον
ἀλαζόνα
τῶν
|
κατ' |
αὐτὸν
ἡρώων
διδάσκαλον·
οὐδὲ
πτῶκας |
| [11] |
ὑπεθέμεθα
καὶ
ἀνωμολογησάμεθα,
φέρε
τὰ
|
κατ' |
αὐτὸν
θεωρήσωμεν.
~Τὰ
μὲν
δὴ |
| [39] |
ἐπίφθονον,
ἄλλως
τε
καὶ
τῶν
|
κατ' |
αὐτὸν
ὠδινόντων
ἔτι
καὶ
ταρασσομένων, |
| [11] |
ἵν'
ἐν
τῷ
κοινῷ
τὸ
|
κατ' |
αὐτοὺς
κρύπτηται,
καὶ
τοὺς
τῆς |
| [41] |
ποσὶ
μόνον
ὁρώντων,
καὶ
τὸ
|
κατ' |
αὐτοὺς
ὅπως
ἀσφαλῶς
ἕξει
λογιζομένων, |
| [14] |
καιροῦ
τούτου
λαβόμενος,
καὶ
τῶν
|
κατ' |
ἐμαυτόν
τι
προσθεῖναι
τοῖς
εἰρημένοις |
| [15] |
τῆς
πατρίδος
εἰς
διάφορον
ὑπερορίαν
|
κατ' |
ἔρωτα
τῆς
παιδεύσεως
καὶ
πάλιν |
| [54] |
προσκείμενος,
εἴπερ
ἄλλοτέ
ποτε,
καὶ
|
κατὰ |
γῆς
ἐρριμμένος·
Ποιεῖ
γὰρ
καὶ |
| [82] |
Πλὴν
καὶ
Θεῷ
φίλον
τὸ
|
κατὰ |
δύναμιν.
Σὺ
δὲ
ἡμᾶς
ἐποπτεύοις |
| [71] |
τήν
τε
καλὴν
πολυτεκνίαν
τῶν
|
κατὰ |
Θεὸν
γεννηθέντων,
καὶ
τὴν
εὐλογίαν |
| [2] |
ἠσχολήμεθα
κινδυνεύοντα,
καλῶς
βιασθέντες,
καὶ
|
κατὰ |
Θεὸν
ἴσως
ἔκδημοι
γεγονότες,
καὶ |
| [19] |
μαραινομένου
τοῦ
ὑπεκκαύματος.
Οἱ
δὲ
|
κατὰ |
Θεόν
τε
καὶ
σώφρονες,
ἐπειδὴ |
| [73] |
νότου
μόνον,
ἢ
τὸν
δεῖνα,
|
κατὰ |
κλέος
τῆς
αὐτοῦ
σοφίας
ἐκ |
| [56] |
τὴν
ἱκέτιν·
ὁ
δ'
εἴχετο
|
κατὰ |
κράτος.
Ὁ
δ'
ἐξεμαίνετο
καὶ |
| [1] |
ἧτταν,
καὶ
τὸ
κρείττω
ἢ
|
κατὰ |
λόγου
δύναμιν
εἶναι
τὸν
εὐφημούμενον. |
| [71] |
ἀλλὰ
καὶ
διαβαθεῖσαν
κλίμακα
ταῖς
|
κατὰ |
μέρος
εἰς
ἀρετὴν
ἀναβάσεσι,
καὶ |
| [38] |
γένοιτ'
ἂν
τελεώτερον;
ἀλλὰ
τῷ
|
κατὰ |
μικρὸν
ταῦτα
παρα
γυμνοῦσθαι
καὶ |
| [16] |
κοινὸν
διέφυγε
νόμον,
κρείττονος
ἢ
|
κατὰ |
νέηλυν
ἀξιωθεὶς
τῆς
τιμῆς.
~Τοῦτο |
| [65] |
οὐκ
ἔχοντι,
ἢ
λόγῳ
μὴ
|
κατὰ |
νοῦν
βεβηκότι·
ἀλλ'
ἀμφοτέρωθεν
ὁμοίως |
| [41] |
δαπανώμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ
τὰ
οἴκοι
|
κατὰ |
νοῦν
εἶχεν
αὐτῷ
καὶ
ὡς |
| [77] |
πλησιάσαντας,
ἢ
θεραπεύσαντας,
ἤ
τι
|
κατὰ |
παιδιὰν
ἢ
σπουδὴν
εἰρημένον
ἢ |
| [13] |
μὲν
παρεκτεινόμενος,
τοὺς
δὲ
ὑπεραίρων
|
κατὰ |
πᾶν
εἶδος
παιδεύσεως·
ὅσον
κλέος |
| [24] |
δεσμὰ
ῥήξας
τῶν
κατεχόντων
κροαίνω
|
κατὰ |
πεδίων
καὶ
πρὸς
τὸν
σύννομον |
| [23] |
καὶ
τὸ
ἦθος
αὐτῷ
μὴ
|
κατὰ |
ῥήτορας
ἦν;
Τίς
δὲ
γραμματικήν, |
| [16] |
πομπὴ
δέ·
διατάξαντες
ἑαυτοὺς
στοιχηδὸν
|
κατὰ |
συζυγίαν
ἐκ
διαστήματος,
οἱ
τελοῦντες |
| [63] |
προτίθενται
συνόδοις
τε
καὶ
συλλόγοις
|
κατὰ |
συζυγίαν
τε
καὶ
συναυλίαν,
μηκέτ' |
| [59] |
απολογουμένων,
ὅτι
μείζω
φρονῶν
ἢ
|
κατὰ |
τὰ
ἀνθρώπινα,
καὶ
τῶν
ἐνθένδε |
| [68] |
τοῦ
ὀρθοῦ
λόγου
καὶ
τῆς
|
κατὰ |
τὴν
ἁγίαν
Τριάδα
συναφείας
καὶ |
| [61] |
κάλλος
καὶ
σχέδιος
ἡ
τροφή,
|
κατὰ |
τὴν
μεγάλην
παραίνεσιν
τοῦ
ἐμοῦ |
| [48] |
καὶ
φυλάττοντα
χρονιώτερον;
Τούτῳ
βρέμοντι
|
κατὰ |
τῆς
ἐκκλησίας
καὶ
λεόντειον
μὲν |
| [45] |
Περσῶν
βασιλέα
φασίν,
ἐπειδή
ποτε
|
κατὰ |
τῆς
Ἑλλάδος
ἐστράτευε,
πᾶν
μὲν |
| [56] |
προσφεύγει,
καὶ
Θεὸν
ποιεῖται
προστάτην
|
κατὰ |
τῆς
ἐπηρείας.
Τί
οὖν
ἔδει |
| [55] |
ἀληθὲς
τῆς
ἀσεβείας
ὑπερμαχοῦντα,
καὶ
|
κατὰ |
τῆς
εὐσεβείας
ἱστάμενον.
Ἐῶ
τἆλλα |
| [44] |
ἰσχυρότερον
ὄντος
αὐτῷ
τοῦ
λόγου,
|
κατὰ |
τὸ
ἀκάθαρτον
ἐκεῖνο
πνεῦμα
καὶ |
| [9] |
τῶν
πατέρων
συζυγίας
οὐχ
ἧττον
|
κατὰ |
τὸ
τῆς
ἀρετῆς
ὁμότιμον
ἢ |
| [30] |
Σαβελλίου
συναίρεσιν
ἀσεβεστέρᾳ
διαιρέσει
καὶ
|
κατα |
τομῇ
λύοντες·
ἣν
Ἄρειος
νοσήσας, |
| [23] |
ἢ
νέοις,
μὴ
ὅτι
τῶν
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
ἡμῖν
χρόνον,
ἀλλὰ |
| [73] |
πρᾴῳ,
τοῦ
δὲ
τῇ
σοφίᾳ
|
κατὰ |
τὸν
ἐμὸν
λόγον,
οὐδὲν
ἢ |
| [48] |
γὰρ
ἐπίσκοπον
ἠξίου
καλεῖν,
τὸ
|
κατὰ |
τοσούτου
κράτους
τολμᾶν,
καὶ
μόνον |
| [54] |
Ἐνίκων
οἱ
πονηροί,
καὶ
κυροῦται
|
κατὰ |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐξορία·
καὶ
οὐδὲν |
| [55] |
Ἐῶ
τἆλλα
ὅσα
καὶ
οἷα
|
κατὰ |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐξύβρισεν,
ἶσον
δὲ |
| [55] |
ἐξύβρισεν,
ἶσον
δὲ
εἰπεῖν
καὶ
|
κατὰ |
τοῦ
Θεοῦ,
πρὸς
ὃν
καὶ |
| [54] |
πατάξας
Αἰγύπτου
τὰ
πρωτότοκα,
τραχυνομένης
|
κατὰ |
τοῦ
Ἰσραήλ,
οὗτος
καὶ
τὸν |
| [11] |
κτίστῃ
τὴν
κτίσιν
ἐπαν
ιστάντες
|
κατὰ |
τοὺς
ἄφρονας,
ἀλλ'
ἐκ
τῶν |
| [7] |
ἐφθέγξαντο·
οὐ
γὰρ
ἦσαν
γογγυσταὶ
|
κατὰ |
τοὺς
ἐκείνους
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ |
| [65] |
ἑρμηνευτήν,
ὡς
μηδ'
ἑτέρῳ
σκάζειν,
|
κατὰ |
τοὺς
πολλούς,
ἢ
νῷ
λόγον |
| [25] |
ὁμοῦ
τε
πλύνασα
καὶ
σοφίσασα,
|
κατὰ |
τοὺς
πολλοὺς
τῶν
νῦν
τῆς |
| [64] |
σὺν
λόγῳ
καὶ
καιρῷ
χρώμενον,
|
κατὰ |
τοὺς
Σολομῶντος
νόμους,
παντὶ
πράγματι |
| [38] |
εἶναι
τῷ
ἄκρῳ
τοῦ
μέσου
|
κατα |
τυγχάνειν,
καὶ
τῷ
περιόντι
τῆς |
| [26] |
προκαθέζεται
καὶ
τὴν
ὀφρὺν
αἴρει
|
κατὰ |
τῶν
βελτιόνων,
καὶ
οὐκ
ἐπιτρέμει |
| [73] |
οὗ
πολλαὶ
μὲν
ἱστοροῦν
ται
|
κατὰ |
τῶν
ἐχθρῶν
νῖκαι
καὶ
τρόπαια, |
| [45] |
φοβερὸν
ἑαυτὸν
ποιεῖν,
καὶ
ταῖς
|
κατὰ |
τῶν
στοιχείων
καινοτομίαις.
Γῆ
τις |
| [56] |
τοῦ
ἁγίου
κοιτωνίσκον
ἐξερευνήσοντας,
οὐ
|
κατὰ |
χρείαν
μᾶλλον
ἢ
ἀτιμίαν.
Τί |
| [71] |
ὑπὲρ
Θεοῦ,
τὰ
τῶν
αἱρετικῶν
|
καταβάλλουσαν, |
τήν
τε
ποι
μαντικὴν
τοῦ |
| [79] |
καὶ
τῆς
ἐκδημίας
ὡς
τυραννίδος
|
καταβοῶντες |
καὶ
τῆς
ψυχῆς
λαμβανόμενοι,
ὡς |
| [26] |
τῶν
παρ'
ἡμῖν
πάντων
εἶναι
|
καταγελαστότα |
τον.
Οὐ
γὰρ
ἐξ
ἀρετῆς |
| [64] |
φρυάγματι;
Καὶ
τοῦ
μὲν
Φαρισαίου
|
καταγινώσκειν |
καὶ
διηγεῖσθαι
τὴν
ἐξ
ὄγκου |
| [51] |
ταῖς
ἀπειλαῖς.
Ἐφ'
οἷς
ἑαυτοῦ
|
καταγνόντα |
τὸν
βασιλέα,
καὶ
τῶν
ἐγκωμίων |
| [30] |
κτίσμα
γίνεται
πονηρόν,
εἰς
δουλείαν
|
κατάγων |
τὴν
δεσποτείαν
καὶ
μετὰ
τῆς |
| [68] |
ἅπαν,
ὡς
ἔκ
τινος
ἀκροπόλεως,
|
καταδράμωσιν. |
Ὁ
δὲ
ἐν
ἄλλαις
μὲν |
| [31] |
γὰρ
ἄλλο
τι
ἢ
βαρβαρικὴν
|
καταδρομὴν |
τοῦτο
ὑποληπτέον,
καθαιροῦσαν
οὐ
τείχη |
| [74] |
πυρὸς
σωτηρίαν,
καίοντος
μέν,
οὐ
|
κατακαίοντος |
δέ,
τὸ
περὶ
τὴν
βάτον |
| [70] |
καθ'
ὑδάτων
σωζόμενα·
ὁ
δὲ
|
κατακλυσμὸν |
ἀσεβείας
διέφυγε
καὶ
κιβωτὸν
σωτηρίας |
| [68] |
καὶ
ἐξορίαν
ὑπὲρ
τῆς
ἀληθείας
|
κατακριθείς, |
τοσοῦτον
ἐπραγματεύσατο
μόνον,
ὅσον
ἑνὶ |
| [56] |
φιλανθρώπως,
ἀλλ'
ὡς
ἕνα
τῶν
|
κατακρίτων. |
Καὶ
ὁ
μὲν
παρῆν·
ὁ |
| [13] |
ῥέουσι
τὰ
ἑστῶτα
καὶ
μένοντα
|
κατακτώμενον. |
~Ἐντεῦθεν
ἐπὶ
τὸ
Βυζάντιον,
τὴν |
| [11] |
ἐκ
τῶν
δημιουργημάτων
τὸν
δημιουργὸν
|
καταλαμβάνοντες, |
καὶ
ὅ
φησιν
ὁ
θεῖος |
| [78] |
καὶ
τὸ
τοῦ
βίου
πλεῖστον
|
καταλελοιπώς, |
εὐτονώτερος
γίνεται
περὶ
τοὺς
ἐξιτηρίους |
| [32] |
Οὐδαμῶς.
Ἀλλ'
ὁμοῦ
τὰ
πάντα
|
καταλλάττεται, |
βουλεύεται,
παρατάττεται·
λύει
τὰ
ἐν |
| [3] |
βλέποντες,
ἄλλος
ἂν
ἡρώων
ὤφθη
|
κατάλογος. |
Ὅσα
τῶν
ὑπὲρ
ἐκεῖνον
τοῖς |
| [58] |
τι
καταλῦσαι
τῶν
καθεστώτων
ἢ
|
καταλυθὲν |
ἐπαναγαγεῖν.
Ὃ
δὲ
πλεῖον
αὐτὸν |
| [17] |
τῶν
Ἀθηνῶν
κλέος
ἐν
ἐκείνοις
|
καταλυθῆναι |
καὶ
τάχιστα
περιφρονηθῆναι,
ὑπήρειδόν
τε |
| [80] |
καὶ
τὸ
φιλόσοφον
τῷ
πάθει
|
καταλυόμενον· |
ἀγὼν
δὲ
τοῖς
ἡμετέροις
πρὸς |
| [58] |
ἡδέως
παρακερδαίνουσι·
καὶ
ῥᾷόν
τι
|
καταλῦσαι |
τῶν
καθεστώτων
ἢ
καταλυθὲν
ἐπαναγαγεῖν. |
| [1] |
τοῖς
πάλαι
πᾶν
τὸ
φιλότιμον
|
καταλύσασιν, |
ἀλλὰ
καὶ
οἷς
βίος
ἐστὶν |
| [75] |
κρυπτομένου
νόμου
τὴν
τοῦ
φαινομένου
|
κατάλυσιν. |
~Ἐμιμήσατο
Πέτρου
τὸν
ζῆλον,
Παύλου |
| [16] |
ταχίστη
τῶν
λυπούντων
ἀπαλλαγὴ
καὶ
|
κατάλυσις. |
Τότε
τοίνυν
ἐγὼ
τὸν
ἐμὸν |
| [75] |
τῶν
δύο
διαθηκῶν,
τῆς
μὲν
|
καταλύων |
τὸ
γράμμα,
τῆς
δὲ
δημοσιεύων |
| [21] |
εἰς
τὴν
πίστιν
ἐντεῦθεν
ἐβεβαιώθημεν,
|
καταμαθόντες |
αὐτῶν
τὸ
ἀπατηλὸν
καὶ
κίβδηλον, |
| [11] |
ἐκ
τοῦ
χείρονος
τὸ
κρεῖττον
|
καταμαθόντες, |
καὶ
τὴν
ἀσθένειαν
ἐκείνων
ἰσχὺν |
| [73] |
ὥστε
καὶ
βασιλέων
θράσος
δαιμονώντων
|
καταμαλάσσειν· |
καὶ
μὴ
βασίλισσαν
νότου
μόνον, |
| [18] |
πολλὰ
μὲν
τῆς
προπετείας
ἑαυτοῖς
|
καταμεμψάμενοι, |
πολλὰ
δὲ
τῆς
ἐπιβουλῆς
ἐμοὶ |
| [40] |
αὐτὸς
ἐν
ἑαυτῷ
συντριβῇ
καὶ
|
καταναλωθῇ, |
καθάπερ
ἰὸς
σιδήρῳ
συν
δαπανώμενος. |
| [72] |
πολλῷ
τῷ
περιόντι
τὸν
πειραστὴν
|
καταπαλαίσας |
καὶ
τῶν
φίλων
τὴν
ἀλογίαν |
| [50] |
πρὸς
ὃν
ἐπείγομαι
πόρρωθεν.
~Τούτοις
|
καταπλαγέντα |
τὸν
ὕπαρχον·
Οὐδείς,
φάναι,
μέχρι |
| [45] |
ἀλλ'
ὡς
ἂν
μᾶλλον
αὐτοὺς
|
καταπλήξειε, |
φοβερὸν
ἑαυτὸν
ποιεῖν,
καὶ
ταῖς |
| [45] |
σαφῶς
ἦν
στρατιᾶς
καὶ
στρατηγίας,
|
κατάπληξις |
μὲν
τοῖς
ἀγενεστέροις,
γέλως
δὲ |
| [50] |
τρυφὴ
μᾶλλον
ἡμῖν
εἰσιν
ἢ
|
κατάπληξις. |
Πρὸς
ταῦτα
ὕβριζε,
ἀπείλει,
ποίει |
| [36] |
λέγειν
ἔχομεν.
Ὁ
μὲν
γὰρ
|
καταπραγματεύεται |
τοῦ
λιμοῦ
καὶ
τὴν
Αἴγυπτον |
| [34] |
Τηροῦσι
γὰρ
τοὺς
καιροὺς
καὶ
|
καταπραγματεύονται |
τῆς
ἐνδείας
καὶ
γεωργοῦσι
τὰς |
| [41] |
καὶ
νεανικόν,
ἢ
ἐννοῆσαι,
ἢ
|
καταπράξασθαι |
δυναμένων·
καίτοι
τἆλλα
μέτριος
ὤν, |
| [59] |
διατίθεται,
πλείοσιν
ἐπισκόποις
τὴν
πατρίδα
|
καταπυκνώσας. |
Ἐξ
οὗ
τί
γίνεται;
Τρία |
| [80] |
ὁρῶντος
καὶ
ὁρωμένου,
τῷ
Πνεύματι
|
καταρτίζεσθαι. |
~Δεῦρο
δὴ
περιστάντες
με
πᾶς |
| [72] |
μηδενὶ
τῶν
τινασσόντων
πολλῶν
ὄντων
|
κατασεισθείς, |
ἀλλὰ
πολλῷ
τῷ
περιόντι
τὸν |
| [35] |
καιρῶν
ἐκείνων
καὶ
τῆς
τότε
|
καταστάσεως, |
ἐπειδὴ
τὰ
σημεῖα
τοῖς
ἀπίστοις, |
| [28] |
πόλις
ἐκ
τῆς
περὶ
τὴν
|
κατάστασιν |
ταραχῆς.
ὡς
οὐκ
ἔννομον
οὐδὲ |
| [53] |
περὶ
ἡμᾶς
φιλανθρωπίας
ἀρχὴ
καὶ
|
κατάστασις |
πρώτη·
τοῦτο
τὸ
λῆμα
τῆς |
| [43] |
ἀγχεμάχοις
ὅπλοις
τοῖς
ἀπὸ
γλώσσης
|
καταστρεφόμενος· |
τοὺς
δὲ
πόρρωθεν,
βάλλων
τοξεύμασι |
| [44] |
ἠξιωμένον,
πάντας
δὲ
τοὺς
κύκλῳ
|
καταστρεψάμενον |
τῷ
κράτει
τῆς
ἀσεβείας,
καὶ |
| [31] |
ἀπειλουμένης,
ἧκον
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
|
καταστρεψόμενοι, |
οὐδενὶ
τοσοῦτον
θαρρεῖν
ἔχοντες
τῶν |
| [31] |
ἀνορθουμένων,
ἀλλὰ
τὰς
ψυχὰς
αὐτὰς
|
κατασύρουσαν. |
Συνεισβάλλει
δὲ
αὐτῷ
καὶ
στρατὸς |
| [68] |
ἂν
βλάβην
γενέσθαι,
τῆς
Ἐκκλησίας
|
κατασχεθείσης. |
~Ἐπεὶ
ὅτι
γε
παντὸς
μᾶλλον |
| [72] |
κληροδοσία,
καὶ
γῆς
τῆς
ἁγίας
|
κατάσχεσις· |
ὁ
δὲ
οὐκ
ἔξαρχος;
οὐ |
| [68] |
θεολόγου
γλώσσης
ὑπερορίσωσιν,
αὐτοὶ
δὲ
|
κατασχόντες |
τὴν
Ἐκκλησίαν,
καὶ
τῆς
ἑαυτῶν |
| [78] |
κοινῆς
μεμνημένος
ζημίας,
καὶ
τοῦ
|
κατασχόντος |
πάθους
τὴν
οἰκουμένην.
~Ἔκειτο
μὲν |
| [25] |
καὶ
γηροκομία
καὶ
συμφορῶν
ἐπανάστασις
|
κατασχοῦσα |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀπήγαγεν·
οὐ
καλῶς |
| [57] |
στεφανίτης,
καὶ
βίᾳ
τὸν
λαὸν
|
κατασχὼν |
αἰδοῖ
κρατηθέντα,
τὸν
ἱκέτην
ἑαυτοῦ |
| [37] |
πρὸς
ταῖς
ἐσχάταις
ἀναπνοαῖς
ὤν,
|
κατατολμᾷ |
τῆς
ὁδοῦ,
βοηθήσων
τῇ
ψήφῳ |
| [12] |
διδάσκαλον·
οὐδὲ
πτῶκας
βάλλειν
ἢ
|
κατατρέχειν |
νεβρῶν
ἢ
θηρεύειν
ἐλάφους
ὑπ' |
| [57] |
τὸ
ἧπαρ,
ὁρᾷς
ὅπως
με
|
κατατρύχον, |
τοῖς
τοιούτοις
θεραπεύων
σπαράγμασιν»
Οἱ |
| [54] |
ἐπὶ
τὴν
πίστιν
τοῦ
ἀνδρὸς
|
καταφεύγει· |
καὶ
δι'
ἑαυτοῦ
μὲν
οὐκ |
| [3] |
οὐκ
ἔχοντες
ἐπὶ
τὸ
ἀφανὲς
|
καταφεύγουσι, |
δαίμονας
δή
τινας
καὶ
θεοὺς |
| [6] |
βαθεῖαι
καὶ
ἐπὶ
πλεῖστον
διήκουσαι,
|
καταφεύγουσι, |
λίαν
ὀλίγοις
χρώμενοι
καὶ
τῆς |
| [33] |
καὶ
μαθόντες
μὴ
ῥᾳδίως
Καππαδοκῶν
|
καταφρονεῖν, |
εἰ
καὶ
πάν
των
ἀνθρώπων· |
| [60] |
εἶναι
κτήσασθαι·
πάντων
δὲ
εἰδέναι
|
καταφρονεῖν, |
καὶ
οὕτω
κρείττω
τῶν
πάντων |
| [63] |
ἔπεισεν
ἀνθρώπους
ὄντας
ἀνθρώπων
μὴ
|
καταφρονεῖν, |
μηδ'
ἀτιμάζειν
Χριστόν,
τὴν
μίαν |
| [21] |
ἀπατηλὸν
καὶ
κίβδηλον,
ἐνταῦθα
δαιμόνων
|
καταφρονήσαντες, |
οὗ
θαυμάζονται
δαίμονες.
Καὶ
εἴ |
| [66] |
ἀπ'
ἄκρων
τὰ
ἄκρα
ἰσοτίμως
|
καταφωτίζειν, |
καὶ
μηδὲν
ἐλαττοῦσθαι
τὴν
θερμὴν |
| [52] |
τὴν
ἀκοὴν
προσβαλούσῃ
τῇ
ψαλμῳδίᾳ
|
κατεβροντήθη |
τοῦ
τε
λαοῦ
τὸ
πέλαγος |
| [4] |
ἢ
πόρρωθεν
ἢ
ἐγγύθεν
ἠργμένος,
|
κάτεισιν |
εἰς
τοὺς
ὕστερον·
τούτῳ
δὲ |
| [56] |
καὶ
τὸ
τόξον
ἐνετείνετο
μέν,
|
κατείχετο |
δέ,
τῇ
μετανοίᾳ
καιρὸν
ὑπανοῖγον. |
| [10] |
καὶ
οὔπω
φιλοσοφίᾳ
τῶν
σαρκῶν
|
κατεκράτησεν· |
ἀλλ'
ἵνα
μὴ
ταὐτὸν
πάθω |
| [58] |
ἐπὶ
τῇ
χειροτονίᾳ
μικροψυχίαν
τελέως
|
κατελελύκεσαν. |
Καὶ
τὸ
παρὰ
πολὺ
τῆς |
| [64] |
Χριστὸν
εἰδέναι
μέχρι
δούλου
μορφῆς
|
κατελθόντα |
καὶ
τελώναις
συνέσθοντα
καὶ
νίπτοντα |
| [39] |
ὠδινόντων
ἔτι
καὶ
ταρασσομένων,
οἴκοι
|
κατέμεινα, |
βίᾳ
χαλινώσας
τὸν
πόθον,
μέμφεται |
| [54] |
οὐδὲν
ἀναδὺς
οὐδὲ
τοῦ
καιροῦ
|
κατεξαναστάς, |
ὥσπερ
ἄλλος
τις,
καὶ
ὁμοῦ |
| [73] |
κινύρας
δύναμις,
καὶ
πονηροῦ
πνεύματος
|
κατεπᾴδουσα. |
Σολομῶν
πλάτος
καρδίας
ᾐτήσατο
παρὰ |
| [18] |
πλεῖστον,
καὶ
λογικῶς
συγγινόμενος
καὶ
|
κατεπᾴδων |
τοῖς
λογισμοῖς
καί,
ὅπερ
ἦν |
| [35] |
φέρει,
ταῦτα
καὶ
διενοήθη
καὶ
|
κατεπράξατο |
μετὰ
τῆς
αὐτῆς
πίστεως·
λόγῳ |
| [71] |
Θεοῦ
δοθεῖσαν
καὶ
πιστευθεῖσαν·
οὐδὲ
|
κατεσοφίσθη |
περὶ
τὴν
τῶν
τέκνων
προτίμησιν, |
| [17] |
τὰς
κεφαλάς,
τὸ
τοῦ
λόγου,
|
κατέστησα. |
Ὡς
δὲ
τὸ
τῆς
διαλέξεως |
| [42] |
λογισμός·
διὰ
τοῦτο
ἐσφάδαζεν,
ἠνιᾶτο,
|
κατετιτρώσκετο, |
ἔπασχε
τὸ
Ἰωνᾶ,
τὸ
Δαβίδ, |
| [25] |
Τὸν
μὲν
γὰρ
ἡ
Καισαρέων
|
κατέχει |
πόλις,
ὥς
τινα
δεύτερον
οἰκιστήν |
| [32] |
τὸ
μὲν
προσλαμβάνει,
τὸ
δὲ
|
κατέχει, |
τὸ
δὲ
ἀποκρούεται·
γίνε
ται |
| [56] |
ἱερέα
δὲ
ὅμως;
Οὐκ
ἀντιποιεῖσθαι,
|
κατέχειν, |
κήδεσθαι,
χεῖρα
ὀρέγειν
Θεοῦ
φιλανθρωπίᾳ |
| [24] |
ἐπάνοδον
φιλονεικίας,
κρείττων
ὤφθη
τῶν
|
κατεχόντων· |
καὶ
βίᾳ
μέν,
συνεχωρήθη
δ' |
| [41] |
χεῖρας
καὶ
παρ'
ἐκείνου
τῶν
|
κατεχόντων |
κακῶν
λύσιν
ζητεῖν,
αὐτὸς
δὲ |
| [24] |
καὶ
τὰ
δεσμὰ
ῥήξας
τῶν
|
κατεχόντων |
κροαίνω
κατὰ
πεδίων
καὶ
πρὸς |
| [26] |
βήμασιν·
οὐ
γὰρ
ἁπάντων
τολμήσω
|
κατηγορεῖν, |
οὐδὲ
δίκαιον.
Ἐπαινῶ
τὸν
νηΐτην |
| [39] |
καὶ
προσεπῄνεσεν,
εὖ
ποιῶν,
τῦφον
|
κατηγορηθῆναι |
μᾶλλον
ὑπ'
ὀλίγων
ἑλόμενος,
τῶν |
| [24] |
Ἐνταῦθά
τι
κατηγορήσω
μὲν
ἐμαυτοῦ,
|
κατηγορήσω |
δὲ
τῆς
θείας
ἐκείνης
καὶ |
| [24] |
ἀλγοῦν
τας
εἰκός;
Ἐνταῦθά
τι
|
κατηγορήσω |
μὲν
ἐμαυτοῦ,
κατηγορήσω
δὲ
τῆς |
| [62] |
οὐ
φεύγοντος,
καὶ
τούτους
ἄριστα
|
κατήλλαξεν |
ἀλλήλοις
καὶ
συνεκέρασεν·
ἀσκητήρια
καὶ |
| [52] |
χεῖρα
τὴν
περιτροπὴν
ἔστησε,
κἂν
|
κατηνέχθη |
πτῶμα
δακρύων
ἄξιον.
Εἶεν.
~Ἃ |
| [33] |
ὕλης
τι
πνέων,
οὔπω
δὲ
|
κατηρτισμένος |
ἐν
τοῖς
τοῦ
Πνεύματος,
πολλοῦ |
| [38] |
οὕτω
δὲ
ὑπειλημμένους
εἰκός,
οὐ
|
κατῄσχυνεν |
οὐδενὶ
τῶν
ἑξῆς
ἢ
τὴν |
| [64] |
ἐκόλασεν,
ἢ
χρηστὸς
ὤφθη
τοῖς
|
κατορθοῦσιν, |
ἢ
τοῖς
ἁμαρτάνουσιν
ἐμβριθής·
οὗ |
| [60] |
Ἄλλοι
μὲν
οὖν
ἄλλο
τι
|
κατορθοῦσιν, |
οἱ
δέ
τινα
τῶν
τῆς |
| [46] |
ἀλλ'
ἐκκλησίαις
ἐπιστρατεύοντες
καὶ
θυσιαστηρίων
|
κατορχούμενοι |
καὶ
τὰς
ἀναιμάκτους
θυσίας
ἀνθρώπων |
| [64] |
τούτου
συνταπεινοῦσθαι,
τῶν
δὲ
ὑγιαινόντων
|
κατοφρυᾶσθαι; |
Καὶ
τήκειν
μὲν
τὰς
σάρκας |
| [26] |
φρίσσει
τὴν
ὄψιν
τὸν
ἐγκρατῆ
|
κάτω |
βλέπων·
ἀλλ'
ὁμοῦ
τῷ
κράτει, |
| [30] |
ὅ
τι
ἂν
τῶν
τριῶν
|
κάτω |
θῶμεν,
τὸ
πᾶν
καθαιρεῖν
νομίζομεν· |
| [28] |
μοῖραν
παρατεμόμενοι,
ὅση
τε
τῶν
|
κάτω |
καὶ
ὅση
τῶν
ἐπ'
ἀξίας. |
| [23] |
περὶ
τὸ
φαινόμενον
ἔχει
καὶ
|
κάτω |
κείμενον,
ἀλλ'
ὅσον
δογματικὸν
καὶ |
| [61] |
ἀπέρριψε
καὶ
ὧν
ἀνδραποδώδης
καὶ
|
κάτω |
νενευκὼς
ὁ
βίος.
Αὐτὸς
δὲ |
| [81] |
τοῦ
βήματος
καὶ
ὅσοι
τῶν
|
κάτω, |
ὅσοι
τῶν
ἡμετέρων
καὶ
ὅσοι |
| [13] |
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
γενέσθαι,
τοῖς
|
κάτω |
τὰ
ἄνω
πραγματευόμενον
καὶ
τοῖς |
| [26] |
Καὶ
ὁ
μὲν
στέργει
τὴν
|
κάτω |
χώραν
καὶ
ταπεινῶς
ἕστηκεν,
ὁ |
| [12] |
ἢ
βίον
μόνον,
ἢ
λόγον
|
κατωρθωκότες, |
τῷ
ἑτέρῳ
δὲ
λείποντες,
οὐδὲν |
| [60] |
ὃς
ἂν
τὰ
πλείω
τυγχάνῃ
|
κατωρθωκὼς |
ἢ
ἓν
ὅτι
μάλιστα.
Ὁ |
| [65] |
διάνοιαν,
τοσοῦτον
ἅπαντας
ἀπολείπουσαν
καὶ
|
κάτωτιθεῖσαν, |
ὅσον
τὴν
τῶν
ἀλόγων
φύσιν |
| [41] |
τὴν
γῆν
καὶ
ὁρῶν
καὶ
|
κέδρων |
ὑπερεκτείνεσθαι·
ταύτην
πονηρῷ
καὶ
ἀγρίῳ |
| [23] |
τὸ
φαινόμενον
ἔχει
καὶ
κάτω
|
κείμενον, |
ἀλλ'
ὅσον
δογματικὸν
καὶ
φιλόσοφον. |
| [27] |
παρέδραμεν,
ἐν
μέσῳ
τῶν
εἰρημένων
|
κείμενον! |
~Ἐγένετό
τις
πρὸς
τὸν
ἄνδρα |
| [76] |
καὶ
ἐπὶ
τὸ
στῆθος
Ἰησοῦ
|
κείμενος, |
ἐκεῖθεν
ἕλκει
τοῦ
λόγου
τὴν |
| [45] |
ἡμᾶς
ἑλκύσῃ
πρὸς
ἑαυτὴν
χαμαὶ
|
κειμένους. |
~Καὶ
δὴ
λαμπρὰ
μὲν
αὐτοῦ |
| [20] |
εἰ
τό,
πάντα
ἐν
πᾶσι
|
κεῖσθαι, |
μὴ
πειστέον
τοῖς
λέγουσιν,
ἀλλ' |
| [2] |
μὲν
δὴ
τῆς
ἀπολογίας
ἐνταῦθα
|
κείσθω· |
καὶ
γὰρ
οὐδὲ
μακροτέρας
οἶμαι |
| [48] |
κτίσμα
τυγχάνων
καὶ
θεὸς
εἶναι
|
κεκελευσμένος. |
Ἡμεῖς
δέ,
τί
σοι
δοκοῦμεν; |
| [3] |
ἦσαν
ἡμῖν
οἱ
Πελοπίδαι
καὶ
|
Κεκροπίδαι |
καὶ
οἱ
Ἀλκμαίωνες,
Αἰακίδαι
τε |
| [16] |
καὶ
ἐξάλμασι
χρώμενοι
καθάπερ
ἐνθουσιῶντες·
|
κελεύει |
δὲ
ἡ
βοὴ
μὴ
προβαίνειν, |
| [56] |
καὶ
αὐτὸν
παρεῖναι
καὶ
ἀπολογεῖσθαι
|
κελεύει· |
οὐδὲ
ἡμέρως
καὶ
φιλανθρώπως,
ἀλλ' |
| [10] |
νόμῳ
θείῳ
πειθόμενοι,
ὃς
πατράσι
|
κελεύει |
πᾶσαν
νέμειν
τιμήν,
τοῖς
μνημονευθεῖσιν |
| [26] |
τοὺς
ἁγίους,
καὶ
σοφοὺς
εἶναι
|
κελεύομεν, |
τοὺς
οὐδὲν
σοφισθέντας,
οὐδὲ
τοῦ |
| [50] |
ἄλλου
ταπεινότεροι,
τοῦτο
τῆς
ἐντολῆς
|
κελευούσης, |
καὶ
μὴ
ὅτι
τοσούτῳ
κράτει, |
| [51] |
ἀρετὴν
καὶ
πολέμιος,
μήτε
βιάζεσθαι
|
κελεῦσαι, |
καὶ
ταὐτὸν
τῷ
σιδήρῳ
παθεῖν, |
| [18] |
οὐκ
εἶχεν,
ἐζήτει
τὸ
ἐλπισθέν,
|
κενὴν |
μακαρίαν
τὰς
Ἀθήνας
ὠνόμαζεν.
Ὁ |
| [60] |
μὲν
οὐκ
ἐδεήθη
καὶ
τῆς
|
κενῆς |
δόξης,
οὐδὲ
δημοσίου
κηρύγματος
τοῦ, |
| [63] |
οὐχ
ὅπερ
ἄν
τις
ὑπολάβοι
|
κενοδοξῶν |
(τίς
γὰρ
τοσοῦτον
ἀπεῖχε
τοῦ |
| [12] |
ὡς
ἀρετῆς
ἐργαστήριον,
οὐδέ
τινα
|
Κένταυρον |
ἀλαζόνα
τῶν
κατ'
αὐτὸν
ἡρώων |
| [64] |
ἐγκρατείας,
τὴν
ψυχὴν
δὲ
οἰδαίνειν
|
κενῷ |
φρυάγματι;
Καὶ
τοῦ
μὲν
Φαρισαίου |
| [10] |
τοῖς
εἰκῇ
παλαιομένοις
καὶ
παρέργοις
|
κενώσαντες, |
ἥττους
ἐν
τοῖς
καιρίοις
εὑρίσκονται, |
| [35] |
οὐδὲ
πυθμέσι
πηγάζειν
τροφὴν
ἀδάπανον
|
κενώσει |
πληρουμένοις,
ὃ
καὶ
παράδοξον,
ἵνα |
| [40] |
ἀντιτυπές,
στερρότητι
δὲ
τὸ
ἁπαλὸν
|
κερασάμενος· |
ὀλίγα
μὲν
λόγου
προσδεηθείς,
ἔργῳ |
| [26] |
πρότερον,
ἢ
πολλὰ
χρώματα
συνε
|
κέρασεν |
ἢ
ἐμόρφωσεν·
ὁ
δὲ
πρόεδρος |
| [73] |
βασιλέας
καὶ
ἱερέας
διὰ
τοῦ
|
κέρατος. |
Οὗτος
δέ,
οὐκ
ἐκ
βρέφους |
| [56] |
ἐμὸς
Ἰησοῦς,
Πιλάτου
κρίνοντος.
Οἱ
|
κεραυνοὶ |
δὲ
ἠμέλουν,
ἡ
δὲ
τοῦ |
| [81] |
τὸν
πάντα
πᾶσι
γενόμενον
ἵνα
|
κερδάνῃ |
τοὺς
πάντας
ἢ
πλείονας.
~Ταῦτά |
| [68] |
κολάσεις
προθύμως
ἐδέξατο
ἂν
ὡς
|
κέρδος, |
οὐ
κίνδυνον.
Δηλοῖ
δὲ
οἷς |
| [57] |
μελίαι
δ'
ἦσαν
αὐταῖς
αἱ
|
κερκίδες· |
αἳ
οὐδὲ
γυναῖκες
ἔμενον
ἔτι, |
| [17] |
ἐν
τοιούτοις,
ἴσας
ὑσμίνῃ
τὰς
|
κεφαλάς, |
τὸ
τοῦ
λόγου,
κατέστησα.
Ὡς |
| [82] |
ἄνωθεν,
ὦ
θεῖα
καὶ
ἱερὰ
|
κεφαλή, |
καὶ
τὸν
δεδομένον
ἡμῖν
παρὰ |
| [63] |
ἀτιμάζειν
Χριστόν,
τὴν
μίαν
πάντων
|
κεφαλήν, |
διὰ
τῆς
εἰς
ἐκείνους
ἀπανθρωπίας· |
| [41] |
οὐ
μετριάζει·
ἀλλ'
ὑψοῦ
τὴν
|
κεφαλὴν |
διάρας
καὶ
κύκλῳ
τὸ
τῆς |
| [37] |
δὲ
εἰπεῖν
ὅτι
καὶ
τῆς
|
κεφαλῆς |
τοῦ
χρισθέντος.
Τοῦτο
προσκείσθω
τοῖς |
| [80] |
εὔδρομον,
οἷον
εἰκὸς
τὸν
ἐκείνου
|
κεχωρισμένον, |
οὐκ
οἶδα
εἰς
ὃ
τελευτήσων |
| [58] |
ὡς
αὐτῷ
διαφερόντων
ἤδη
κἀκείνου
|
κεχωρισμένων. |
Ὁ
δὲ
τῆς
παλαιᾶς
εἴχετο |
| [34] |
περὶ
τὴν
Ἐκκλησίαν
τοῦ
ἀνδρὸς
|
κηδε |
μονίας
καὶ
προστασίας,
πολλὰ
μὲν |
| [42] |
σκοπῶν
ἐκεῖνος,
ὁ
τοῦ
κοινοῦ
|
κηδεμὼν |
καὶ
προστάτης,
ἐπειδὴ
σὴς
ὀστέων |
| [56] |
δὲ
ὅμως;
Οὐκ
ἀντιποιεῖσθαι,
κατέχειν,
|
κήδεσθαι, |
χεῖρα
ὀρέγειν
Θεοῦ
φιλανθρωπίᾳ
καὶ |
| [69] |
ἐποιήσαντο
τὴν
ἀρχήν·
οὕτω
τὸ
|
κήρυγμα |
διελόμενοι
πρὸς
τὸ
χρήσιμον
οἶμαι |
| [5] |
ζῶντες
μάρτυρες,
ἔμπνοοι
στῆλαι,
σιγῶντα
|
κηρύγματα, |
σὺν
πολλοῖς
δὲ
τοῖς
ἀριθμουμένοις |
| [60] |
τῆς
κενῆς
δόξης,
οὐδὲ
δημοσίου
|
κηρύγματος |
τοῦ,
Κράτης
Κράτητα
Θηβαῖον
ἐλευθεροῖ. |
| [75] |
τῆς
ἐγκρατείας·
καὶ
οὗτος
Χριστοῦ
|
κῆρυξ |
ἠξιώθη
γενέσθαι,
εἰ
καὶ
μὴ |
| [75] |
τῆς
Ἡρῴδου
μανίας
παραπεμφθείς,
ἵνα
|
κηρύξῃ |
κἀκεῖ
τὸν
ἐρχόμενον.
Καὶ
εἴ |
| [80] |
τοῖς
ἱερεῦσιν
ὁ
ἀρχιερεύς,
τοῖς
|
κήρυξιν |
ἡ
μεγάλη
φωνὴ
καὶ
τοῖς |
| [74] |
πυρὶ
νεανίας·
τὸν
ἐν
γαστρὶ
|
κήτους |
εὐξάμενον
προφήτην
φυγάδα,
καὶ
ὡς |
| [21] |
καταμαθόντες
αὐτῶν
τὸ
ἀπατηλὸν
καὶ
|
κίβδηλον, |
ἐνταῦθα
δαιμόνων
καταφρονήσαντες,
οὗ
θαυμάζονται |
| [70] |
ἐν
βίῳ
τελείῳ
δοκιμασθέντος.
Νῶε
|
κιβωτὸν |
ἐπιστεύθη,
καὶ
κόσμου
δευτέρου
σπέρματα |
| [70] |
δὲ
κατακλυσμὸν
ἀσεβείας
διέφυγε
καὶ
|
κιβωτὸν |
σωτηρίας
τὴν
ἑαυτοῦ
πεποίη
ται |
| [26] |
εἰ
οὕτως
εἶχε.
Νῦν
δὲ
|
κινδυνεύει |
τὸ
πάντων
ἁγιώτατον
τάγμα
τῶν |
| [50] |
αἴροντες·
οὗ
δὲ
Θεὸς
τὸ
|
κινδυνευόμενον |
καὶ
προκείμενον,
τἆλλα
περιφρονοῦντες,
πρὸς |
| [2] |
περὶ
τὸν
ἀληθῆ
λόγον
ἠσχολήμεθα
|
κινδυνεύοντα, |
καλῶς
βιασθέντες,
καὶ
κατὰ
Θεὸν |
| [31] |
ἀπανίσταται
καὶ
ζηλοτυπεῖ
τὴν
ἀλήθειαν
|
κινδυνεύουσαν |
καὶ
γίνεται
σύμμαχος
ἐθελοντὴς
καὶ |
| [57] |
καὶ
τοῦ
κοινοῦ
πάντων
κινδύνου,
|
κίνδυνον |
γὰρ
ἕκαστος
ἑαυτοῦ
τὴν
ὕβριν |
| [68] |
ἐδέξατο
ἂν
ὡς
κέρδος,
οὐ
|
κίνδυνον. |
Δηλοῖ
δὲ
οἷς
τε
ἤδη |
| [70] |
καὶ
τοῦ
ἑξῆς
βίου
τὸν
|
κίνδυνον |
διαπέφευγε·
τοῦ
δὲ
ὅλος
ὁ |
| [80] |
Πέρας
τοῦ
λόγου,
καὶ
εἰς
|
κίνδυνον |
τελευτᾷ
τὸ
πάθος·
συναπελθουσῶν
αὐτῷ |
| [40] |
ὑπ'
ἐκείνῳ
τετάχθαι,
ἕνα
δὲ
|
κίνδυνον |
τὸ
προσκρούειν
ἐκείνῳ,
καὶ
ἀλλοτρίωσιν |
| [57] |
κακοῦ
καὶ
τοῦ
κοινοῦ
πάντων
|
κινδύνου, |
κίνδυνον
γὰρ
ἕκαστος
ἑαυτοῦ
τὴν |
| [6] |
τοὺς
ὑπὲρ
Χριστοῦ
διωγμοὺς
καὶ
|
κινδύνους, |
κακῶς
γινώσκων
καὶ
λίαν
ἐπικινδύνως. |
| [57] |
φυγάδα,
καὶ
τοῦτον
ἐξαιρήσεσθαι
τῶν
|
κινδύνων; |
~Ὁ
μὲν
δὴ
κοσμικὸς
πόλεμος |
| [37] |
καὶ
νικᾷ
πολλῇ
τῇ
περιουσίᾳ.
|
Κινεῖ |
γὰρ
ἐκ
τῆς
ὑπερορίας
τοὺς |
| [55] |
Ἰσραὴλ
Ἀδὲρ
τὸν
ἀλιτήριον,
οὗτος
|
κινεῖ |
καὶ
τούτῳ
τὸν
τῆς
Ποντικῆς |
| [46] |
ἃ
καὶ
μέχρι
τοῦ
νῦν
|
κινεῖ |
τοῖς
πολλοῖς
δάκρυον
εἰς
μνήμην |
| [28] |
παντελῶς
ἄπταιστον
καὶ
ἀνάλωτον
πάθεσι.
|
Κινεῖται |
οὖν
ἐπ'
αὐτὸν
τῆς
Ἐκκλησίας |
| [49] |
ἀλλὰ
πίστει
χαρακτηρίζεσθαι»
~Τότε
δὴ
|
κινηθέντα |
τὸν
ὕπαρχον
ζέσαι
τε
πλέον |
| [13] |
πρὸς
τὴν
τῶν
νοουμένων
δήλωσιν·
|
κίνημα |
γὰρ
ναρκώντων
ἐστὶ
νοῦς
ἀνεκλάλητος. |
| [12] |
καὶ
τῶν
ἄκρων
τῆς
ἀρετῆς
|
κινημάτων |
οὐ
παρὰ
πολὺ
λειπόμενος·
εἰ |
| [57] |
ἀνάπτεται·
καὶ
ὡς
καπνοῦ
σμῆνος
|
κινήσαντος, |
ἄλλος
ἐπ'
ἄλλῳ
διεγείρεται
καὶ |
| [15] |
ὥσπερ
ἀπὸ
συνθήματος
οὕτω
Θεοῦ
|
κινήσαντος. |
Εἶχον
δὲ
μικρῷ
μὲν
ἐμὲ |
| [43] |
καὶ
πάντας
μὲν
ἀνθρωπίνους
λογισμοὺς
|
κινήσας, |
πᾶν
δὲ
τῶν
γραφῶν
βάθος |
| [55] |
Οὐ
μὲν
οὖν.
Ἀλλ'
ὁ
|
κινήσας |
ποτὲ
τῷ
Ἰσραὴλ
Ἀδὲρ
τὸν |
| [64] |
ὅτι
τοῖς
δήμοις
χαρίζονται
καὶ
|
κινοῦσι |
γέλωτα
τοῖς
ἐπὶ
κόρρης
ῥαπίσμασι |
| [73] |
πρὸ
τῆς
βασιλείας
ἡ
τῆς
|
κινύρας |
δύναμις,
καὶ
πονηροῦ
πνεύματος
κατεπᾴδουσα. |
| [68] |
λόγος,
ὃν
περὶ
τούτου
συνέγραψε,
|
κινῶν |
τὴν
γραφίδα
ὡς
ἐκ
πυξίδος |
| [20] |
τοιαύτας
ὑποστήσαντες
εὐτειχεῖ
θαλάμῳ
χρυσέας
|
κίονας, |
ὅ
φησι
Πίνδαρος,
οὕτως
ᾔειμεν |
| [34] |
δὲ
τὰ
τοῦ
Θεοῦ
σπλάγχνα
|
κλείοντες, |
οὗ
καὶ
μᾶλλον
χρῄζοντες
ἀγνοοῦσιν |
| [76] |
ἀπέριττον.
Διὰ
ταῦτά
τοι
καὶ
|
κλεῖς |
οὐρανῶν
πιστεύεται·
καὶ
οὐχ
ὅσον |
| [17] |
γὰρ
ἐζηλοτύπουν
τὸ
τῶν
Ἀθηνῶν
|
κλέος |
ἐν
ἐκείνοις
καταλυθῆναι
καὶ
τάχιστα |
| [13] |
κατὰ
πᾶν
εἶδος
παιδεύσεως·
ὅσον
|
κλέος |
ἐντὸς
ὀλίγου
χρόνου
παρὰ
πᾶσιν |
| [73] |
μόνον,
ἢ
τὸν
δεῖνα,
κατὰ
|
κλέος |
τῆς
αὐτοῦ
σοφίας
ἐκ
τῶν |
| [63] |
παραινέσεσιν
ἀποτίθεται,
σῆτας
ἀποσειόμενα
καὶ
|
κλέπτας |
οὐκ
εὐφραίνοντα
καὶ
φθόνου
πάλην |
| [27] |
ἐπισκόπων
αἰνεῖ
τὸν
Κύριον,
οὐ
|
κλέψας |
τὴν
ἐξουσίαν
οὐδ'
ἁρπάσας,
οὐδὲ |
| [72] |
τὸ
κάλλιστον
Ἰησοῦ;
στρατηγία
καὶ
|
κληροδοσία, |
καὶ
γῆς
τῆς
ἁγίας
κατάσχεσις· |
| [72] |
τῶν
διὰ
πίστεως
σωζομένων;
οὐ
|
κληροδότης |
τῶν
διαφόρων
παρὰ
Θεῷ
κλήρων |
| [72] |
Ἐν
ταῖς
χερσί
σου
οἱ
|
κλῆροί |
μου»
κλῆροι
τῶν
χαμαὶ
ἐρχομένων |
| [72] |
χερσί
σου
οἱ
κλῆροί
μου»
|
κλῆροι |
τῶν
χαμαὶ
ἐρχομένων
καὶ
ἁρπαζομένων |
| [41] |
δὲ
τὸν
μέγαν
τοῦ
Θεοῦ
|
κλῆρον |
καὶ
τοῖς
αὐτοῦ
λόγοις
καὶ |
| [74] |
ἁρπαγήν;
Ἐλισσαίου
τε
τὴν
καλὴν
|
κληρονομίαν, |
τὴν
μηλωτήν,
ᾗ
τὸ
Ἡλίου |
| [4] |
μικρὸν
ἢ
μεῖζον,
καθάπερ
τις
|
κλῆρος |
πατρῷος
ἢ
πόρρωθεν
ἢ
ἐγγύθεν |
| [72] |
κληροδότης
τῶν
διαφόρων
παρὰ
Θεῷ
|
κλήρων |
καὶ
μονῶν,
ἃς
διανέμει
τοῖς |
| [23] |
ἡμετέρων,
εἰ
καὶ
περὶ
τὴν
|
κλῆσίν |
τι
διηνέχθησαν,
ἐν
ἄλλοις
ὀνόμασι |
| [71] |
Πνεύματος
κρίσεως.
Ἐπαινῶ
τὴν
Ἰακὼβ
|
κλίμακα |
καὶ
τὴν
στήλην
ἣν
ἤλειψε |
| [71] |
ὁραθεῖσαν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
διαβαθεῖσαν
|
κλίμακα |
ταῖς
κατὰ
μέρος
εἰς
ἀρετὴν |
| [45] |
ἐστηλίτευσε,
τὸν
οὐρανὸν
εἰς
γῆν
|
κλίναντα |
καὶ
μετὰ
τῆς
κτίσεως
ἀριθμοῦντα |
| [17] |
φθόνου,
πιστεύων
τῷ
πλάσματι,
ἤδη
|
κλινομένων |
αὐτῶν
καὶ
τὰ
νῶτα
μεταβαλλόντων, |
| [23] |
ἀναλογίας
τοσοῦτον
λαβών,
ὅσον
μὴ
|
κλονεῖσθαι |
τοῖς
περὶ
ταῦτα
κομψοῖς,
τὸ |
| [33] |
τοῦ
Πνεύματος,
πολλοῦ
δὲ
τοῦ
|
κλύδωνος |
περιζέοντος
καὶ
τῶν
ἐπικειμένων
τῆς |
| [57] |
ἁπάντων
εἷς,
βοὴ
μία,
προθυμία
|
κοινή. |
Θυμός,
ὁ
δεινὸς
ὁπλίτης
ἢ |
| [78] |
εἰ
σφόδρα
φιλοσοφεῖν
ἐσπούδακα,
τῆς
|
κοινῆς |
μεμνημένος
ζημίας,
καὶ
τοῦ
κατασχόντος |
| [69] |
ἀπόρρητον
ἦν
αὐτῷ
περὶ
τούτων
|
κοινολογουμένῳ· |
μηδὲ
ἁπλῶς
τοῦτο
ἀποφηνάμενος,
ἀλλ' |
| [63] |
καὶ
τὰ
ἐκτὸς
ἑτέρως·
ἀλλὰ
|
κοινὸν |
ἅπασιν
ἀγῶνα
προὔθηκε
τοῖς
τῶν |
| [80] |
πολιτείαν,
καὶ
προτίθημι
τῷ
χρόνῳ
|
κοινὸν |
ἀρετῆς
πίνακα
καὶ
πρόγραμμα
σωτήριον |
| [16] |
μόνος
σχεδὸν
τῶν
ἐπιδημούντων,
τὸν
|
κοινὸν |
διέφυγε
νόμον,
κρείττονος
ἢ
κατὰ |
| [42] |
ἀνθρωπίνην,
ἥ
τις
στήσει
τὸν
|
κοινὸν |
ἐμπρησμὸν
καὶ
τὴν
ἐπέχουσαν
ἡμᾶς |
| [61] |
ὧν
νοσοκομίαι
καὶ
ἰατρεῖαι,
τὸ
|
κοινὸν |
ἡμῶν
ἐμφιλοσόφημα·
ἔδει
γάρ
με |
| [10] |
πάλαι
παρὰ
Θεοῦ
δεδομένων
εἰς
|
κοινὸν |
ὄφελος,
μήτε
ἐξ
ἄλλων
μᾶλλον |
| [12] |
ὑπὸ
τῷ
μεγάλῳ
πατρί,
ὃν
|
κοινὸν |
παιδευτὴν
ἀρετῆς
ὁ
Πόντος
τηνικαῦτα |
| [63] |
τὸ
τῆς
εὐσεβείας
ταμεῖον,
τὸ
|
κοινὸν |
τῶν
ἐχόντων
θησαύρισμα,
εἰς
ὃ |
| [69] |
ἀνδρὸς
καθαρότητι,
ὥστε
καὶ
τοῦτο
|
κοινοποιοῦμαι |
πρὸς
ἅπασι·
κἀκείνῳ
μὲν
τὰ |
| [31] |
ὁμοῦ
τε
εἶδεν
ἡμᾶς
πρεσβεύοντας,
|
κοινὸς |
γὰρ
ἦν
ὁ
ἀγὼν
ἀμφοτέροις |
| [42] |
τῷ
κοινῷ
τοῦτο
ἐπισημαίνειν·
τοῦ
|
κοινοῦ |
δὲ
οὕτως
ἢ
ἐκείνως
ἔχοντος, |
| [42] |
καὶ
σκοπῶν
ἐκεῖνος,
ὁ
τοῦ
|
κοινοῦ |
κηδεμὼν
καὶ
προστάτης,
ἐπειδὴ
σὴς |
| [57] |
ᾔσθετο
τοῦ
κακοῦ
καὶ
τοῦ
|
κοινοῦ |
πάντων
κινδύνου,
κίνδυνον
γὰρ
ἕκαστος |
| [42] |
ταύτης
ἀνιαρότερον,
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
|
κοινοῦ |
χρῆναι
μᾶλλον
σπουδάζειν
τὸν
ἄνω |
| [68] |
μεθ'
ἡμῶν
τάττεσθαι·
τῷ
δὲ
|
κοινῷ |
μεγίστην
ἂν
βλάβην
γενέσθαι,
τῆς |
| [11] |
καθ'
ἑαυτούς,
ἵν'
ἐν
τῷ
|
κοινῷ |
τὸ
κατ'
αὐτοὺς
κρύπτηται,
καὶ |
| [42] |
πράττοντος
ἢ
κακῶς,
οὐδὲν
τῷ
|
κοινῷ |
τοῦτο
ἐπισημαίνειν·
τοῦ
κοινοῦ
δὲ |
| [22] |
Ὁμηρικῆς
δέλτου
τὸ
θαῦμα,
οὓς
|
κοινωνία |
συμφορῶν
ἐγνώρισε,
καὶ
τὸ
καλῶς |
| [51] |
θαῦμα
τὴν
ἀπειλήν,
τὴν
μὲν
|
κοινωνίαν |
οὐ
δέξασθαι,
τὴν
μετάθεσιν
αἰσχυνόμενον, |
| [62] |
μέν,
οὐ
πόρρω
δὲ
τῶν
|
κοινωνικῶν |
καὶ
μιγάδων,
οὐδὲ
ὥσπερ
τειχίῳ |
| [69] |
Εἰ
δέ
μέ
τις
δέξαιτο
|
κοινωνὸν |
ἐκείνου
κἀν
τοῖς
τοιούτοις,
ἐξαγορεύσω |
| [54] |
παρὰ
τῶν
τηνικαῦτα
παρόντων
καὶ
|
κοινωνούντων |
τοῦ
πάθους
~Τὸ
δὲ
αὐτὸ |
| [48] |
τὸ
μεθ'
ἡμῶν
τετάχθαι
καὶ
|
κοινωνοὺς |
ἔχειν
ἡμᾶς;
Ὕπαρχοι
μέν,
φησίν, |
| [48] |
δὲ
Θεοῦ
τιμιώτεροι.
Καὶ
τὸ
|
κοινωνοὺς |
ἔχειν,
μέγα
μέν·
πῶς
γὰρ |
| [56] |
ἐπ'
ἐξουσίας
τὸν
τοῦ
ἁγίου
|
κοιτωνίσκον |
ἐξερευνήσοντας,
οὐ
κατὰ
χρείαν
μᾶλλον |
| [39] |
ἔδειξεν
ἄνθρωπος
πάσης
θωπείας
καὶ
|
κολακείας |
κρείττω
τὴν
ψυχὴν
ἔχων
καὶ |
| [68] |
καὶ
τὰς
πρὸ
τοῦ
θανάτου
|
κολάσεις |
προθύμως
ἐδέξατο
ἂν
ὡς
κέρδος, |
| [63] |
τάφος
καὶ
Πυρα
μίδες
καὶ
|
Κολοσσοῦ |
χαλκὸς
ἄμετρος,
ἢ
ναῶν
μεγέθη |
| [63] |
καὶ
τὰ
μαγείρων
μαγγανεύματα
καὶ
|
κομψεύματα |
καὶ
οἱ
φιλόκαλοι
δίφροι,
καὶ |
| [23] |
μὴ
κλονεῖσθαι
τοῖς
περὶ
ταῦτα
|
κομψοῖς, |
τὸ
περιττὸν
διέπτυσεν
ὡς
ἄχρηστον |
| [11] |
ἣ
πᾶν
τὸ
ἐν
λόγοις
|
κομψὸν |
καὶ
φιλότιμον
ἀτιμάζουσα
μόνης
ἔχεται |
| [15] |
φιλοθεάμονας·
πηδῶσι,
βοῶσιν,
οὐρανῷ
πέμπουσι
|
κόνιν, |
ἡνιοχοῦσι
καθήμενοι,
παίουσι
τὸν
ἀέρα, |
| [32] |
καὶ
χαράκωμα,
τοῖς
δὲ
πέλεκυς
|
κόπτων |
πέτραν,
ἢ
πῦρ
ἐν
ἀκάνθαις, |
| [61] |
μὲν
γὰρ
πλησμονὰς
καὶ
τοὺς
|
κόρους |
τοῖς
ἀλογωτέροις
ἀπέρριψε
καὶ
ὧν |
| [64] |
καὶ
κινοῦσι
γέλωτα
τοῖς
ἐπὶ
|
κόρρης |
ῥαπίσμασι
καὶ
ψοφήμασι.
Καίτοι
κἂν |
| [5] |
ἐπήνεγκεν
ὁ
καιρὸς
ἐκεῖνος
τὴν
|
κορωνίδα· |
παρασκευῆς
μὲν
γὰρ
οὕτως
εἶχον |
| [33] |
καθέδραν
τεθείς,
ἔτι
δὲ
τῆς
|
κοσμικῆς |
ὕλης
τι
πνέων,
οὔπω
δὲ |
| [58] |
τῶν
κινδύνων;
~Ὁ
μὲν
δὴ
|
κοσμικὸς |
πόλεμος
ἐνταῦθα
ἐτελεύτησε,
καὶ
πέρας |
| [62] |
καὶ
κόσμον
συντέμνουσαν,
μᾶλλον
δὲ
|
κόσμον |
κόσμῳ
παραπέμπουσαν,
τὸν
ἐνεστῶτα
τῷ |
| [70] |
τῶν
αἱρετικῶν
ὑπερπλέουσαν,
ἐξ
οὗ
|
κόσμον |
ὅλον
ἀνεκαλέσατο.
~Μέγας
ὁ
Ἀβραὰμ |
| [65] |
φθάνουσα,
ἢ
Θεοῦ
φωνὴ
τὸν
|
κόσμον |
περιλαμβάνουσα,
ἢ
σεισμὸς
οἰκουμένης
ἔκ |
| [62] |
νομοθετῶν
ὡς
ἐνθένδε
μετάγουσαν
καὶ
|
κόσμον |
συντέμνουσαν,
μᾶλλον
δὲ
κόσμον
κόσμῳ |
| [70] |
δοκιμασθέντος.
Νῶε
κιβωτὸν
ἐπιστεύθη,
καὶ
|
κόσμου |
δευτέρου
σπέρματα
ξύλῳ
μικρῷ
πιστευθέντα |
| [13] |
ἡ
σπουδή,
καὶ
τὸ
ῥαγῆναι
|
κόσμου |
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
γενέσθαι,
τοῖς |
| [2] |
ὅτι
μὴ
λόγον
εὐσεβῆ
καὶ
|
κόσμου |
παντὸς
σωτήριον.
Τὰ
γὰρ
τοῦ |
| [27] |
οὕτω
καὶ
τοῦ
περὶ
ταῦτα
|
κόσμου |
τοῖς
πολλοῖς
τύπος
καθίσταται.
Τὰς |
| [28] |
εἴπερ
σοφώτεροι
τῶν
πολλῶν,
οἱ
|
κόσμου |
χωρίσαντες
ἑαυτοὺς
καὶ
τῷ
Θεῷ |
| [25] |
δ'
οὖν
ἐπανήκαμεν,
μικρὰ
τῷ
|
κόσμῳ |
καὶ
τῇ
σκηνῇ
χαρισάμενοι
καὶ |
| [62] |
κόσμον
συντέμνουσαν,
μᾶλλον
δὲ
κόσμον
|
κόσμῳ |
παραπέμπουσαν,
τὸν
ἐνεστῶτα
τῷ
μέλλοντι. |
| [19] |
τῆς
θαλάμης
ἐξελκομένων
προσέξονται
ταῖς
|
κοτύλαις |
αἱ
πέτραι,
καὶ
οὐ
πρὶν |
| [54] |
ὁ
πατήρ;
πανταχόθεν
ἐπιζητῶν
ἐπι
|
κουρίαν |
τῷ
πάθει
καὶ
ἰατρῶν
τοὺς |
| [3] |
σεμνοὶ
Καππαδόκαι,
τὸ
μηδὲν
ἧττον
|
κουροτρόφον |
ἢ
εὔ
ϊππον.
Ὅθεν
τῷ |
| [60] |
ἐκβολὴν
στέρξας,
ὧν
ποτε
εἶχε,
|
κούφως |
διέπλει
τὴν
τοῦ
βίου
θάλασσαν. |
| [70] |
τὴν
ἑαυτοῦ
πεποίη
ται
πόλιν,
|
κούφως |
τῶν
αἱρετικῶν
ὑπερπλέουσαν,
ἐξ
οὗ |
| [80] |
δ'
ἦν
ἑκάστῳ
τῷ
μὲν
|
κρασπέδου |
λαβέσθαι,
τῷ
δὲ
σκιᾶς,
τῷ |
| [50] |
κελευούσης,
καὶ
μὴ
ὅτι
τοσούτῳ
|
κράτει, |
ἀλλὰ
μηδὲ
τῶν
τυχόντων
ἑνὶ |
| [26] |
κάτω
βλέπων·
ἀλλ'
ὁμοῦ
τῷ
|
κράτει, |
καὶ
σοφώτερον
ἑαυτὸν
ὑπολαμβάνει,
κακῶς |
| [44] |
δὲ
τοὺς
κύκλῳ
καταστρεψάμενον
τῷ
|
κράτει |
τῆς
ἀσεβείας,
καὶ
χειρωσάμενον
πᾶν |
| [33] |
συμμαχίαν
ἠγάπα,
καὶ
κρατοῦντος
ἐκείνου
|
κρατεῖν |
αὐτὸς
ὑπελάμβανε.
~Τῆς
δὲ
περὶ |
| [58] |
τὸ
παρὰ
πολὺ
τῆς
δόξης
|
κρατεῖσθαι, |
πάν
των
βαρύτατον
ἦν
αὐτοῖς, |
| [61] |
καὶ
ὀλιγάρκεια
καὶ
τὸ
μὴ
|
κρατεῖσθαι |
τῶν
ἡδονῶν,
μηδ'
ὡς
ὑπὸ |
| [57] |
βίᾳ
τὸν
λαὸν
κατασχὼν
αἰδοῖ
|
κρατηθέντα, |
τὸν
ἱκέτην
ἑαυτοῦ
καὶ
ὑβριστὴν |
| [60] |
δόξης,
οὐδὲ
δημοσίου
κηρύγματος
τοῦ,
|
Κράτης |
Κράτητα
Θηβαῖον
ἐλευθεροῖ.
Εἶναι
γάρ, |
| [60] |
οὐδὲ
δημοσίου
κηρύγματος
τοῦ,
Κράτης
|
Κράτητα |
Θηβαῖον
ἐλευθεροῖ.
Εἶναι
γάρ,
οὐ |
| [14] |
ὧν
ἐν
βραχεῖ
χρόνῳ
τὰ
|
κράτιστα |
συνελέξατο
τάχει
τε
καὶ
μεγέθει |
| [72] |
Σχοινία
ἐπέπεσόν
μοι
ἐν
τοῖς
|
κρατίστοις» |
καί·
Ἐν
ταῖς
χερσί
σου |
| [12] |
αὐτοῦ
διδασκόμενος,
ἢ
τὰ
πολεμικὰ
|
κράτιστος |
εἶναι
ἢ
πωλοδαμνεῖν
ἄριστα,
τῷ |
| [5] |
καὶ
φιλονεικῶν
τὸ
τῆς
ἀσεβείας
|
κράτος |
ἀναδήσασθαι.
Τοῦτον
πολλοὶ
μὲν
ὑπερέσχον |
| [48] |
διὰ
τοῦ
πάντα
χαρίζεσθαι,
τὸ
|
κράτος |
ἑαυτῷ
συν
τηροῦντα
καὶ
φυλάττοντα |
| [3] |
Στρατηγίαι
τε
καὶ
δημαγωγίαι
καὶ
|
κράτος |
ἐν
βασιλείοις
αὐλαῖς·
ἔτι
δὲ |
| [23] |
ἐπι
στῆμαι
καὶ
τέχναι
τὸ
|
κράτος |
ἔχουσιν.
Ἥκιστα
μὲν
τάχους
φύσεως |
| [17] |
ἢ
τελέως
τρέψασθαι
καὶ
τὸ
|
κράτος |
καθαρῶς
ἀναδήσασθαι.
Οὗτος
δεύτερος
ἡμῖν |
| [56] |
ἱκέτιν·
ὁ
δ'
εἴχετο
κατὰ
|
κράτος. |
Ὁ
δ'
ἐξεμαίνετο
καὶ
τέλος |
| [28] |
οἳ
δεινὸν
ποιησάμενοι
τὸ
σφῶν
|
κράτος |
παριδεῖν
περιυβρισμένον
καὶ
ἀπωσμένον,
πρᾶγμα |
| [65] |
ἀρετὴν
καὶ
τὸ
τῆς
διδασκαλίας
|
κράτος |
τὰ
πέρατα
οἰκειούμενον;
Ἔτι
περὶ |
| [33] |
Ἐντεῦθεν
αὐτῷ
περιῆν
καὶ
τὸ
|
κράτος |
τῆς
Ἐκκλησίας,
εἰ
καὶ
τῆς |
| [55] |
ὑψηλὸν
ἡ
φιλοσοφία,
καὶ
τὸ
|
κρατοῦντα |
τῶν
πολλῶν
ταύτῃ
φαίνεσθαι,
τοῦτο |
| [46] |
θαλάττιοι·
στρατηγοὶ
δυσσεβεῖς,
οὐ
Περσῶν
|
κρατοῦντες, |
οὐ
Σκύθας
χειρούμενοι,
οὐκ
ἄλλο |
| [33] |
καὶ
τὴν
συμμαχίαν
ἠγάπα,
καὶ
|
κρατοῦντος |
ἐκείνου
κρατεῖν
αὐτὸς
ὑπελάμβανε.
~Τῆς |
| [13] |
εἴ
τις
τοῦ
ἐν
λόγοις
|
κράτους |
ἀποστερήσειεν,
ἀφῃρηκὼς
ἔσται
αὐτὸ
τὸ |
| [48] |
ἠξίου
καλεῖν,
τὸ
κατὰ
τοσούτου
|
κράτους |
τολμᾶν,
καὶ
μόνον
τῶν
ἄλλων |
| [10] |
εἴπερ
τις
ἀνθρώπων;
Παντὸς
γὰρ
|
κρατῶν |
ἀρετῇ,
παρὰ
τοῦ
παιδὸς
κωλύεται |
| [7] |
Ποίων
κυνῶν;
Τίνος
ὑλακῆς
ἢ
|
κραυγῆς |
ἢ
νέων
προκαταλαβόντων
τὰς
διεξόδους |
| [11] |
ὠφελήμεθα,
ἐκ
τοῦ
χείρονος
τὸ
|
κρεῖττον |
καταμαθόντες,
καὶ
τὴν
ἀσθένειαν
ἐκείνων |
| [19] |
τὸ
παρεθὲν
ἀναγκαῖον
φαίνεται
καὶ
|
κρεῖττον |
τοῦ
προληφθέντος·
κἄν
μέ
τις |
| [1] |
ἂν
ὑφελὼν
μόνην,
ὡς
λόγου
|
κρείττονα, |
τῶν
ἄλλων
ἑλέσθαι
τὴν
πρώτην· |
| [2] |
ὅρῳ
τε
φιλίας
καὶ
νόμῳ
|
κρείττονι |
(οὐ
γὰρ
αἰσχύνομαι
τοῦτο
λέγειν, |
| [16] |
ἐπιδημούντων,
τὸν
κοινὸν
διέφυγε
νόμον,
|
κρείττονος |
ἢ
κατὰ
νέηλυν
ἀξιωθεὶς
τῆς |
| [1] |
δεδηλωκόσι
τὴν
ἧτταν,
καὶ
τὸ
|
κρείττω |
ἢ
κατὰ
λόγου
δύναμιν
εἶναι |
| [29] |
καὶ
θαυμασίας
οὔσης
τῆς
ἀναχωρήσεως,
|
κρείττω |
καὶ
θαυμασιωτέραν
εὑρήσομεν
τὴν
ἐπάνοδον· |
| [33] |
βοηθοῦσι
βοηθουμένοις,
μᾶλλον
δὲ
πολλῷ
|
κρείττω |
καὶ
ἰσχυρότερα.
Τῷ
δέ
τι |
| [39] |
ἄνθρωπος
πάσης
θωπείας
καὶ
κολακείας
|
κρείττω |
τὴν
ψυχὴν
ἔχων
καὶ
πρὸς |
| [60] |
δὲ
εἰδέναι
καταφρονεῖν,
καὶ
οὕτω
|
κρείττω |
τῶν
πάντων
φαίνεσθαι.
Οὕτω
δὲ |
| [38] |
τῶν
πολλῶν
προέχειν,
μηδὲ
ἀεὶ
|
κρείττω |
φαίνεσθαι,
μηδὲ
συμμετρεῖν
τῇ
ἀξίᾳ |
| [51] |
τοῦ
τῆσδε
προβεβλημένου
τῆς
Ἐκκλησίας.
|
Κρείττων |
ἀπειλῶν
ὁ
ἀνήρ,
λόγων
στερρότερος, |
| [69] |
τῆς
ἐκείνου
δόξης
ὑπερ
απολογήσωμαι·
|
κρείττων |
γὰρ
τῶν
ἐγκαλούντων,
εἴπερ
τινές |
| [55] |
εὖ
φρονοῦσι
παίδευμα
γίνεται,
καὶ
|
κρείττων |
εὐημερίας
πολλάκις
κακοπάθεια.
Ἔκαμνεν,
ἐδάκρυεν, |
| [24] |
τῆς
περὶ
τὴν
ἐπάνοδον
φιλονεικίας,
|
κρείττων |
ὤφθη
τῶν
κατεχόντων·
καὶ
βίᾳ |
| [7] |
πολλὴν
τῶν
λεβήτων
καὶ
τῶν
|
κρεῶν |
χορηγοῦσα
τὴν
ἀφθονίαν
τῶν
τε |
| [61] |
δεῖσθαι
πλειόνων·
ἀλλὰ
πρὸς
τὰ
|
κρίνα |
βλέπειν
καὶ
τὰ
πτηνά,
οἷς |
| [1] |
πεῖραν
ποιούμενος,
ἔπειτα
πρὸς
μέτρον
|
κρῖναι |
ταύτην
θελήσειε,
μίαν
ἐκ
πασῶν |
| [69] |
τὴν
παρρησίαν,
οὓς
οὐδεὶς
ἔμελλε
|
κρίνειν |
οὐδὲ
ἀποβάλλειν
τῆς
πατρίδος,
ἀφανείᾳ |
| [4] |
ἡμῖν
ὁ
λόγος
κατ'
ἄνδρα
|
κρίνεσθαι |
τὴν
εὐγένειαν
ἀξιοῦντος,
καὶ
μὴ |
| [56] |
οἷον
ὁ
ἐμὸς
Ἰησοῦς,
Πιλάτου
|
κρίνοντος. |
Οἱ
κεραυνοὶ
δὲ
ἠμέλουν,
ἡ |
| [68] |
Οἰκονομεῖν
δὲ
τοὺς
λόγους
ἐν
|
κρίσει |
τῶν
ἀναγκαίων
ἐνόμιζε,
τῷ
θείῳ |
| [71] |
ἔνεμε
μετὰ
τῆς
τοῦ
Πνεύματος
|
κρίσεως. |
Ἐπαινῶ
τὴν
Ἰακὼβ
κλίμακα
καὶ |
| [48] |
ὥσπερ
εἰς
ἑορτήν,
οὐκ
εἰς
|
κρίσιν |
καλούμενος.
Πῶς
ἂν
ἀξίως
διηγησάμην, |
| [64] |
ὀφρύν,
οἱ
πικροὶ
τῶν
τηλικούτων
|
κριταί, |
καὶ
τῷ
κανόνι
τοὺς
οὐ |
| [73] |
πολλῷ
τιμιώτεροι.
~Καὶ
ἵνα
τοὺς
|
Κριτὰς |
παραδράμωμεν,
ἢ
τῶν
Κριτῶν
τοὺς |
| [73] |
τοὺς
Κριτὰς
παραδράμωμεν,
ἢ
τῶν
|
Κριτῶν |
τοὺς
εὐδοκιμωτάτους,
Σαμουὴλ
ἐν
τοῖς |
| [24] |
τὰ
δεσμὰ
ῥήξας
τῶν
κατεχόντων
|
κροαίνω |
κατὰ
πεδίων
καὶ
πρὸς
τὸν |
| [54] |
δίφρος
εὐτρεπής,
οἱ
μισοῦντες
ἐν
|
κρότοις, |
ἐν
ἀθυμίᾳ
τὸ
εὐσεβές,
περὶ |
| [67] |
Θεοῦ
γίνομαι
δεκτικός,
καὶ
ὄργανον
|
κρουόμενον |
Πνεύματι
καὶ
θείας
ὑμνῳδὸν
δόξης |
| [6] |
τὸ
εἰκός,
καὶ
τὸ
ὑπαιθρίοις
|
κρυμοῖς |
καὶ
θάλπεσι
καὶ
ὄμβροις
ταλαιπωρεῖν, |
| [11] |
τῷ
κοινῷ
τὸ
κατ'
αὐτοὺς
|
κρύπτηται, |
καὶ
τοὺς
τῆς
ἀπαιδευσίας
ἐλέγχους |
| [75] |
πνεῦμα
καὶ
ποιῶν
πλήρωσιν
τοῦ
|
κρυπτομένου |
νόμου
τὴν
τοῦ
φαινομένου
κατάλυσιν. |
| [17] |
τοὺς
Ἀρμενίους,
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
|
κρυπτόν |
τι
καὶ
ὕφαλον.
Τότε
τοίνυν |
| [62] |
ὑποσπῶν
τῆς
φλογός,
τὸ
δὲ
|
κρυπτὸν |
τῷ
Θεῷ
δεικνύς,
ὃς
μόνος |
| [21] |
τῆς
εὐχῆς
καὶ
πάντα
χρυσὸν
|
κτησάμενος, |
ἄλλος
οὗτος
Φρύγιος
μῦθος.
Τὸν |
| [71] |
ἐπλούτησε,
πλείω
τῶν
ἀσήμων
προβάτων
|
κτησάμενος |
τὰ
ἐπίσημα,
τήν
τε
καλὴν |
| [36] |
ὁρῶν,
τῷ
φιλανθρώπῳ
τὸ
φιλάνθρωπον
|
κτήσασθαι |
καὶ
τῶν
ἐκεῖθεν
τυχεῖν
ἀγαθῶν |
| [60] |
εἰ
βούλοιτό
τις,
δυνατὸν
εἶναι
|
κτήσασθαι· |
πάντων
δὲ
εἰδέναι
καταφρονεῖν,
καὶ |
| [9] |
ψυχῆς
κάθαρσις
ἐξ
ἐγκρατείας,
ἀπόμοιρα
|
κτήσεως |
Θεῷ
καθιερωθείσης,
πρᾶγμα
οὔπω
τότε |
| [45] |
γῆν
κλίναντα
καὶ
μετὰ
τῆς
|
κτίσεως |
ἀριθμοῦντα
φύσιν
τὴν
ὑπερκόσμιον,
ἣν |
| [67] |
τοῦ
κτίστου
γίνομαι,
καὶ
γινώσκω
|
κτίσεως |
λόγους,
καὶ
θαυμάζω
τὸν
κτίστην |
| [30] |
τὴν
δεσποτείαν
καὶ
μετὰ
τῆς
|
κτίσεως |
τιθεὶς
τὴν
ἄκτιστον
φύσιν
καὶ |
| [11] |
διαφεύγομεν,
οὐ
τῷ
κτίστῃ
τὴν
|
κτίσιν |
ἐπαν
ιστάντες
κατὰ
τοὺς
ἄφρονας, |
| [45] |
ὑπερκόσμιον,
ἣν
οὐδὲ
χωρεῖν
ἡ
|
κτίσις |
δύναται,
κἂν
μεθ'
ἡμῶν
τι |
| [30] |
ἑαυτῷ
καὶ
φύσιν
θεότητος·
καὶ
|
κτίσμα |
γίνεται
πονηρόν,
εἰς
δουλείαν
κατάγων |
| [48] |
βασιλεὺς
ὁ
ἐμὸς
βούλεται,
οὐδὲ
|
κτίσμα |
τι
προσκυνεῖν
ἀνέχομαι,
Θεοῦ
τε |
| [48] |
τι
προσκυνεῖν
ἀνέχομαι,
Θεοῦ
τε
|
κτίσμα |
τυγχάνων
καὶ
θεὸς
εἶναι
κεκελευσμένος. |
| [11] |
ὅσον
ἐπικίνδυνον
διαφεύγομεν,
οὐ
τῷ
|
κτίστῃ |
τὴν
κτίσιν
ἐπαν
ιστάντες
κατὰ |
| [67] |
κτίσεως
λόγους,
καὶ
θαυμάζω
τὸν
|
κτίστην |
πλέον
ἢ
πρότερον,
ὄψει
μόνῃ |
| [67] |
διὰ
γλώσσης
φέρω,
μετὰ
τοῦ
|
κτίστου |
γίνομαι,
καὶ
γινώσκω
κτίσεως
λόγους, |
| [29] |
ἐν
γαλήνῃ
τῶν
λογισ
μῶν
|
κυβέρνησιν. |
Καίπερ
δὲ
οὕτω
φιλοσόφου
καὶ |
| [26] |
πρότερον
ἐγχει
ρίσας
τῷ
νῦν
|
κυβερνήτῃ |
κἀκεῖθεν
ἐπὶ
τὴν
πρώραν
ἀγαγὼν |
| [76] |
μέχρι
τοῦ
Ἰλλυρικοῦ,
μείζονα
δὲ
|
κύκλον |
τῷ
εὐαγγελίῳ
περι
λαμβάνει·
καὶ |
| [44] |
δόξης
ἠξιωμένον,
πάντας
δὲ
τοὺς
|
κύκλῳ |
καταστρεψάμενον
τῷ
κράτει
τῆς
ἀσεβείας, |
| [41] |
ὑψοῦ
τὴν
κεφαλὴν
διάρας
καὶ
|
κύκλῳ |
τὸ
τῆς
ψυχῆς
ὄμμα
περιαγαγών, |
| [7] |
συναναγκάζοντος;
Οὐδενός.
Τίνων
ἱππέων;
Ποίων
|
κυνῶν; |
Τίνος
ὑλακῆς
ἢ
κραυγῆς
ἢ |
| [68] |
πυξίδος
τοῦ
Πνεύματος·
τὴν
δὲ
|
κυρίαν |
φωνὴν
τέως
ὑπερετίθετο,
παρά
τε |
| [15] |
μάστιξι,
ζευγνύουσι,
μεταζευγνύουσιν·
οὐδενὸς
ὄντες
|
κύριοι |
ἀντιδιδόασι
ἀλλήλοις
ῥᾳδίως
ἡνιόχους,
ἵππους, |
| [70] |
Ἐνὼς
ἤλπισε
πρῶτος
ἐπικαλεῖσθαι
τὸν
|
Κύριον· |
ὁ
δὲ
καὶ
ἐπικέκληται
καὶ |
| [27] |
οὕτως
ἐν
ἐπισκόπων
αἰνεῖ
τὸν
|
Κύριον, |
οὐ
κλέψας
τὴν
ἐξουσίαν
οὐδ' |
| [72] |
μεγάλης
σκηνῆς,
ἣν
ἔπηξεν
ὁ
|
Κύριος, |
καὶ
οὐκ
ἄνθρωπος.
Τούτων
δὲ |
| [49] |
πληγήν,
ταύτης
γὰρ
σὺ
μόνης
|
κύριος· |
ὁ
δὲ
θάνατος
εὐεργέτης,
καὶ |
| [73] |
βλέπων
τὰ
ἐπουράνια
καὶ
χριστὸς
|
Κυρίου |
ἦν
καὶ
χρίστης
τῶν
τελειουμένων |
| [34] |
γεωργοῦσι
τὰς
συμφοράς·
οὔτε,
τῷ
|
Κυρίῳ |
δανείζειν
τὸν
ἐλεοῦντα
πτωχούς,
ἀκούοντες· |
| [82] |
ἄξιον,
ἐν
Χριστῷ
Ἰησοῦ
τῷ
|
Κυρίῳ |
ἡμῶν,
ᾧ
ἡ
δόξα
εἰς |
| [68] |
ἢ
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι
|
κυριώτερον |
χρὴ
εἰπεῖν
καὶ
σαφέστερον,
μὴ |
| [54] |
ἔλαττον.
Ἐνίκων
οἱ
πονηροί,
καὶ
|
κυροῦται |
κατὰ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐξορία·
καὶ |
| [10] |
κρατῶν
ἀρετῇ,
παρὰ
τοῦ
παιδὸς
|
κωλύεται |
μόνου
τὸ
πρωτεῖον
ἔχειν.
Τίς |
| [26] |
τὸν
νηΐτην
νόμον,
ὃς
τὴν
|
κώπην |
πρότερον
ἐγχει
ρίσας
τῷ
νῦν |
