HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nazianze, Discours funèbre en l'honneur de Basile de Césarée

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ν = 106 formes différentes pour 166 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[47]   τῇ γλώσσῃ πορνεύουσι, τὸν ἀρχιμάγειρον Ναβουζαρδάν, τὰς ἐκ τῆς τέχνης μαχαίρας

[28]   λέγω δὲ τοὺς καθ' ἡμᾶς Ναζιραίους καὶ περὶ τὰ τοιαῦτα μάλιστα

[67]   καθαίρομαι ψυχὴν καὶ σῶμα, καὶ ναὸς Θεοῦ γίνομαι δεκτικός, καὶ ὄργανον

[13]   τῶν νοουμένων δήλωσιν· κίνημα γὰρ ναρκώντων ἐστὶ νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία δὲ

[63]   καὶ Κολοσσοῦ χαλκὸς ἄμετρος, ἢ ναῶν μεγέθη καὶ κάλλη τῶν μηκέτι

[66]   θείοις λογίοις ἐνίδρωσαν· βοᾶται τὰ νέα, καὶ οὗτος ἄριστος ἡμῖν ἐν

[58]   τῶν ἐκ τῆς προτέρας τῇ νέᾳ προσαγαγούσης, ἐντεῦθεν καὶ τὰ ἐκείνων

[75]   δόξαν ἠνέγκατο. ~Ἐπὶ δὲ τὴν νέαν μέτειμι διαθήκην, καὶ τοῖς ἐνταῦθα

[17]   τάχιστα περιφρονηθῆναι, ὑπήρειδόν τε τοὺς νεανίας ἐπανάγων τὸν λόγον· καὶ τὴν

[74]   τἆλλα, τοὺς δροσισθέντας ἐν πυρὶ νεανίας· τὸν ἐν γαστρὶ κήτους εὐξάμενον

[46]   λαμπρὰ μὲν αὐτοῦ τὰ πρῶτα νεανιεύματα, λαμπρότερα δὲ τὰ τελευταῖα καθ'

[46]   γενέσεως. Ταῦτα τῶν πρώτων αὐτοῦ νεανιευμάτων τὰ διηγήματα, ἃ καὶ μέχρι

[41]   προϊόντων, οὐδέ τι μέγα καὶ νεανικόν, ἢ ἐννοῆσαι, ἢ καταπράξασθαι δυναμένων·

[40]   τοῦτο ποιεῖ, ἀλλὰ καὶ λίαν νεανικῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς, ὡς ἄν τις

[12]   οὐδὲ πτῶκας βάλλειν ἢ κατατρέχειν νεβρῶν ἢ θηρεύειν ἐλάφους ὑπ' αὐτοῦ

[17]   ἔχοιεν τοῦ ξένου τε καὶ νεήλυδος. Ἐγὼ δὲ ὁ φιλαθήναιος καὶ

[16]   δὲ αὐτοῖς, οἶμαι, τοῦτο τῶν νεηλύδων συστέλλειν τὸ φρόνημα καὶ ὑπὸ

[16]   διέφυγε νόμον, κρείττονος ἢ κατὰ νέηλυν ἀξιωθεὶς τῆς τιμῆς. ~Τοῦτο ἡμῖν

[36]   λιμοῦ καὶ τὴν Αἴγυπτον ἐξω νεῖται τῷ φιλανθρώπῳ, τὸν τῆς ἀφθονίας

[63]   θέαμα δεινὸν καὶ ἐλεεινόν, ἄνθρωποι νεκροὶ πρὸ θανάτου καὶ τετελευτηκότες τοῖς

[78]   κἀνταῦθα τῶν προειρημένων οὐκ ἔλαττον. Νεκρὸς γὰρ ὢν ἤδη σχεδὸν καὶ

[37]   Πνεύματι. Καί τι σύντομον φθέγξομαι, νεκρὸς ἐντεθεὶς ὡς τάφῳ τινὶ τῷ

[37]   πόνος ὑγείαν χαρίζεται, καὶ προθυμία νεκροὺς ἀνίστησι, καὶ πηδᾷ γῆρας χρισθὲν

[24]   εἰς δύο τομὴ καὶ ἀμφοτέρων νέκρωσις, ἢ μόσχων συν τρόφων καὶ

[10]   πειθόμενοι, ὃς πατράσι κελεύει πᾶσαν νέμειν τιμήν, τοῖς μνημονευθεῖσιν ἀποδεδώκαμεν, ἐπ'

[61]   καὶ ὧν ἀνδραποδώδης καὶ κάτω νενευκὼς ὁ βίος. Αὐτὸς δὲ οὐδὲν

[72]   τοῦ Αὐσίτου καὶ πεπείραται καὶ νενίκηκε καὶ ἀνηγόρευται λαμπρῶς ἐπὶ τέλει

[15]   ἅτε πλῆθος σύμμικτον ὄντες καὶ νέοι καὶ δυσκάθεκτοι ταῖς ὁρμαῖς. Ὅπερ

[23]   οὕτως αἰδέσιμος ἢ παλαιοῖς ἢ νέοις, μὴ ὅτι τῶν κατὰ τὸν

[13]   ἀγάλλονται καλλωπίσμασιν ἢ παλαιοῖς ἢ νέοις, ὅπως ἂν οἶμαι τῶν διηγημά

[37]   ζηλωτάς, καὶ μετὰ τούτων τὸν νέον Ἀβραὰμ καὶ Πατριάρχην ἡμέτερον, τὸν

[16]   τῶν θυρῶν ἀρασσομένων, πατάγῳ τὸν νέον φοβήσαντες, εἶτα τὴν εἴσοδον συγχωρήσαντες,

[37]   ὡς τάφῳ τινὶ τῷ φορείῳ, νέος ἐπάνεισιν, εὐσθενής, ἄνω βλέπων, ῥωσθεὶς

[10]   σῶμα καλινδουμένων, ἕως ἦν ἔτι νέος καὶ οὔπω φιλοσοφίᾳ τῶν σαρκῶν

[36]   ποιῶν ἀμφοτέρωθεν. ~Τοιοῦτος ἦν ὁ νέος σιτοδότης ἡμῖν, καὶ δεύτερος Ἰωσήφ·

[81]   ἡ πολιά, τὴν παιδαγωγίαν ἡ νεότης, ἡ πενία τὸν ποριστήν, ἡ

[45]   ἠκούετο ξένη καὶ θάλασσα τοῦ νέου δημιουργοῦ καὶ στρατὸς ἤπειρον πλέων

[58]   ὠδίνετο. Ὑπεσπῶντο σύνοδοι παρὰ τοῦ νέου μητροπολίτου, πρόσοδοι διηρπάζοντο· πρεσβύτεροι τῶν

[20]   ἢ πρὸς ἀρετὴν τυποῦσθαι τοὺς νέους ἢ πρὸς κακίαν. ~Δύο μὲν

[7]   ἐδυσχέραινον. Οἱ μὲν εἷλκον τοῖς νεύμασι, οἱ δὲ ἤγοντο. Τίνος διώκοντος

[72]   σημείοις πολλοῖς καὶ τέρασι, τῆς νεφέλης εἴσω χωρήσας, νομοθετήσας τὸν διπλοῦν

[30]   τούτοις ὄντων ἡμῶν, ἐξαίφνης ἐφίσταται νέφος χαλάζης πλῆρες καὶ τετριγὸς ὀλέθριον,

[16]   ἐκ διαστήματος, οἱ τελοῦντες τῷ νέῳ τὴν πρόοδον ἐπὶ τὸ λουτρὸν

[16]   ἔπειθον ὁμοίως ἔχειν, ὅσοι τῶν νέων ἀγνοοῦντες τὸν ἄνδρα ἐτύγχανον· τοῖς

[16]   ~Ἐπειδὰν οὖν τις ἐπιστῇ τῶν νέων καὶ ἐν χερσὶ γένηται τῶν

[15]   ἀγνοοῦσι διδασκαλίαν. Σοφιστομανοῦσιν Ἀθήνησι τῶν νέων οἱ πλεῖστοι καὶ ἀφρονέστεροι· οὐ

[7]   Τίνος ὑλακῆς ἢ κραυγῆς ἢ νέων προκαταλαβόντων τὰς διεξόδους τοῖς θήρας

[33]   τὸν δυναστεύοντα· καὶ γὰρ ἐδεῖτο, νεωστὶ μὲν ἐπὶ τὴν καθέδραν τεθείς,

[58]   καὶ διὰ τοῦτο μετεποιεῖτο τῶν νεωστὶ προσελθόντων, ὡς αὐτῷ διαφερόντων ἤδη

[26]   κατηγορεῖν, οὐδὲ δίκαιον. Ἐπαινῶ τὸν νηΐτην νόμον, ὃς τὴν κώπην πρότερον

[35]   μικρὸν ἀναπνέοντας, ἄνδρας καὶ γυναῖκας, νηπίους, γέροντας, πᾶσαν ἡλικίαν ἐλεεινήν, πᾶν

[45]   ἤπειρον πλέων καὶ πεζεύων πέλαγος νῆσοί τε ἁρπαζόμεναι καὶ θάλασσα μαστιζομένη

[61]   ἡ καινὴ καρυκεία· καὶ ποτὸν νηφάλιόν τε καὶ ἄφθονον, ὃ γεωργοῦσι

[37]   τὸ ἅγιον· καὶ μέντοι καὶ νικᾷ πολλῇ τῇ περιουσίᾳ. Κινεῖ γὰρ

[73]   ἱστοροῦν ται κατὰ τῶν ἐχθρῶν νῖκαι καὶ τρόπαια, ἡ πρᾳότης δὲ

[10]   καὶ τοῖς ἐξ ὧν τὸ νικᾶν ὑπάρχει καὶ στεφανίτας ἀναγορεύεσθαι. Ἃ

[5]   τοσοῦτον ἀπολειφθέντες ὅσον ἐπιβιῶναι τῇ νίκῃ καὶ μὴ συναπελθεῖν τοῖς παλαίσμασιν,

[17]   ἐκείνῳ θέμενος καὶ ἑτεραλκέα τὴν νίκην ἐποίησα. Ὁ δὲ ἥσθη τε

[37]   πόλεως ἐκείνοις συντεταγμένων. Πλὴν ἔδει νικῆσαι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον· καὶ

[80]   σῶμα διαφυγὸν τοὺς ἁρπάζοντας καὶ νικῆσαν τοὺς προπομπεύοντας, οὕτω τῷ τάφῳ

[35]   καὶ λεντίῳ διαζωννύμενος οὐκ ἀπηξίου νίπτειν τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν, καὶ

[64]   κατελθόντα καὶ τελώναις συνέσθοντα καὶ νίπτοντα τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν καὶ

[41]   τῶν ἀπίστων κἀκεῖνον ἠγνοηκότων, περι νοεῖ τι τῇ διανοίᾳ μεῖζον καὶ

[77]   πολλοῖς μὴ καλῶς ζηλωθὲν μηδὲ νοηθέν, σκυθρωπότης ἐγένετο· ἔτι δὲ εἶδος

[65]   δὲ λόγον ἔσχεν ἀμείνω τῶν νοηθέντων ἑρμηνευτήν, ὡς μηδ' ἑτέρῳ σκάζειν,

[11]   ὁ θεῖος Ἀπόστολος, αἰχμαλωτίζοντες πᾶν νόημα εἰς Χριστόν· ὡς δὲ καὶ

[76]   δύναμιν καὶ τὸ βάθος τῶν νοημάτων. Στέφανος μὲν γὰρ ἐκωλύθη γενέσθαι,

[2]   τοῦ φιλικοῦ καθήκοντος· οὐδὲ τῷ νομίζειν ἄλλοις μᾶλλον ἡμῶν προσήκειν τὸν

[40]   ἐκείνῳ, καὶ ἀλλοτρίωσιν ἀπὸ Θεοῦ νομίζειν τὴν ἀπ' ἐκείνου διάστασιν· οὕτως

[59]   φιλοσοφεῖν μὴ δυνηθῆναι ἢ μὴ νομίζεσθαι, εἰ καὶ βραχὺς τοῦ δευτέρου

[30]   κάτω θῶμεν, τὸ πᾶν καθαιρεῖν νομίζομεν· τρία μὲν ταῖς ἰδιότησιν, ἓν

[69]   μὴ τοῦτον ὅρον τῆς εὐσεβείας νομίζοντες τὰς ἐν τοῖς γράμμασι μόνας

[6]   ὑπὲρ ἡμῶν ἄθλησιν. ~Ἐπεὶ δὲ νόμιμον αὐτοῖς ἔδει καὶ τὸν ἀγῶνα

[64]   ῥᾷστον ἄλλο τι ὄντα ἕτερον νομισθῆναι τοῖς μὴ τὰ τοιαῦτα πεπαιδευμένοις.

[34]   εὐνοίας δουλούμενον· πτωχοτροφίαι, ξενοδοχίαι, παρθενοκομίαι· νομοθεσίαι μοναστῶν, ἔγγραφοί τε καὶ ἄγραφοι·

[70]   καὶ παραδείσου τρυφῆς καὶ πρώτης νομοθεσίας· ἀλλ' εἰ μή τι λέγω

[23]   συνάγει καὶ μέτροις ἐπιστατεῖ καὶ νομοθετεῖ ποιήμασιν; Τίς δὲ φιλοσοφίαν, τὴν

[56]   Βασίλειον καὶ τῶν τοιούτων ἅπασι νομοθέτην, ἄλλον δέ τινα τῶν πολὺ

[81]   ζητοῦντες, οἱ τῶν θρόνων τὸν νομοθέτην, οἱ τῆς πολιτείας τὸν πολιστήν,

[6]   καὶ τοῦτο τιμῶντες ἐκεῖνοι τὸν νομοθέτην, τί μηχανῶνται; μᾶλλον δέ, πρὸς

[26]   ἐμμελετήσας, πολλὰ δὲ τῇ σαρκὶ νομοθετήσας εἰς ὑποταγὴν πνεύματος· ὁ δὲ

[72]   τέρασι, τῆς νεφέλης εἴσω χωρήσας, νομοθετήσας τὸν διπλοῦν νόμον, τόν τε

[43]   Ἰουδαίας ἔθνει, καὶ μικρῷ τούτῳ, νομοθετοῦντος περὶ βρωμάτων καὶ πωμάτων καὶ

[70]   γεγονότων ἀνδρῶν ἐπ' εὐσεβείᾳ γνωρίμων, νομοθετῶν, στρατηγῶν, προφητῶν, διδασκάλων, τῶν ἀνδρικῶν

[62]   ἡμᾶς ἐκ παρθένου γεννᾶται, παρθενίαν νομοθετῶν ὡς ἐνθένδε μετάγουσαν καὶ κόσμον

[7]   προκαταλαβόντων τὰς διεξόδους τοῖς θήρας νόμοις; Εὐχῆς δέσμιοι καὶ δικαίας αἰτήσεως.

[41]   καὶ τοῖς αὐτοῦ λόγοις καὶ νόμοις καὶ πάθεσι περιποιηθέντα, τὸ ἅγιον

[80]   βλέποντες, ἀπευθυνοῦμεν τὸν βίον, ὡς νόμον ἔμψυχον· ὑμῖν δὲ συμβουλεύσαιμ' ἂν

[39]   μόνον βλέπων, τὸν τοῦ καλοῦ νόμον, ἢ περὶ ἡμῶν οὕτω διανοηθείς,

[16]   τῶν ἐπιδημούντων, τὸν κοινὸν διέφυγε νόμον, κρείττονος ἢ κατὰ νέηλυν ἀξιωθεὶς

[26]   οὐδὲ δίκαιον. Ἐπαινῶ τὸν νηΐτην νόμον, ὃς τὴν κώπην πρότερον ἐγχει

[72]   εἴσω χωρήσας, νομοθετήσας τὸν διπλοῦν νόμον, τόν τε τοῦ γράμματος ἔξωθεν,

[56]   Ὅς τις δὴ τοῦ Θεοῦ νόμος. ~Ἄθρει δὴ πάλην ἑτέραν ἀγωνιστοῦ

[19]   Οὗτος τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς ἔρωτος νόμος. Αἰσθάνομαι μὲν οὖν ἔξω τοῦ

[6]   ἔδει καὶ τὸν ἀγῶνα γενέσθαι· νόμος δὲ μαρτυρίας μήτε ἐθελοντὰς πρὸς

[2]   τοῦτο λέγειν, ὅτι καὶ πᾶσι νόμος ἦν ἀρετῆς) οὕτω καὶ ὑπὲρ

[16]   δὲ ἢ βιασθεὶς ἢ ἑκών, νόμος οὗτός ἐστιν αὐτοῖς Ἀττικὸς καὶ

[75]   καὶ ποιῶν πλήρωσιν τοῦ κρυπτομένου νόμου τὴν τοῦ φαινομένου κατάλυσιν. ~Ἐμιμήσατο

[72]   γῆν τῆς ἐπαγγελίας, πλαξὶ δὲ νόμους ἐγγράφων οὐ συντριβομέναις, ἀλλὰ σωζομέναις,

[33]   ὁμονοίαις βασκαίνοντος· αὐτὸς δὲ ᾔδει νόμους εὐπειθείας καὶ πνευματικῆς τάξεως. Διὰ

[64]   καιρῷ χρώμενον, κατὰ τοὺς Σολομῶντος νόμους, παντὶ πράγματι καιρὸν διατάξαντος. ~Ἀλλὰ

[10]   δὲ τὰς ἀπαρχὰς τῶν ἐπαίνων νόμῳ θείῳ πειθόμενοι, ὃς πατράσι κελεύει

[2]   ἐμῶν ὅρῳ τε φιλίας καὶ νόμῳ κρείττονι (οὐ γὰρ αἰσχύνομαι τοῦτο

[25]   προστασίας ἐφιεμένων· ἀλλὰ τάξει καὶ νόμῳ πνευματικῆς ἀναβάσεως τῆς τιμῆς ἀξιώσασα.

[56]   χεῖρα ὀρέγειν Θεοῦ φιλανθρωπίᾳ καὶ νόμῳ τῷ τετιμηκότι θυσιαστήρια; Οὐ πάντα

[34]   ὑπὸ τῆς ἐκείνου φωνῆς τυπούμεναι, νόμῳ τῷ τρόπῳ χρώμεναι· προστασίαι τῶν

[56]   γενέσθαι Χρισ τιανοὺς τῶν οἰκείων νόμων. Ὁ μὲν ἐζήτει τὴν ἱκέτιν·

[11]   σωτηρίας καὶ τοῦ κάλλους τῶν νοουμένων· ἀλλὰ καὶ τὴν ἔξωθεν, ἣν

[13]   τούτοις δυνάμεως πρὸς τὴν τῶν νοουμένων δήλωσιν· κίνημα γὰρ ναρκώντων ἐστὶ

[30]   κατα τομῇ λύοντες· ἣν Ἄρειος νοσήσας, ὁ τῆς μανίας ἐπώνυμος, τὸ

[23]   ἡ τοῦ σώματος ἀρρωστία καὶ νοσοκομία, φιλοσοφίας καὶ φιλοπονίας οὖσαν καρπόν,

[61]   Ἐξ ὧν ἢ μεθ' ὧν νοσοκομίαι καὶ ἰατρεῖαι, τὸ κοινὸν ἡμῶν

[63]   συναυλίαν, μηκέτ' ἐλεούμενοι διὰ τὴν νόσον, ἀλλὰ μισούμενοι· σοφισταὶ μελῶν ἐλεεινῶν,

[81]   νοσοῦντες τὸν ἰατρόν, ἣν βούλει νόσον καὶ ἰατρείαν, οἱ ὑγιαίνοντες τὸν

[63]   τοῖς χείλεσιν ἀπηξίου τιμᾶν τὴν νόσον, ὁ εὐγενής τε καὶ τῶν

[54]   ὁμοῦ τῇ παρουσίᾳ ῥᾴων ἡ νόσος γίνεται, καὶ χρηστοτέρων ὁ πατὴρ

[63]   καιροῦ φθορὰν διαφεύγοντα· ἐν ᾧ νόσος φιλοσοφεῖται καὶ συμφορὰ μακαρίζεται καὶ

[20]   ἢ ἀρετῆς μεταδοῦναι, ἐπεὶ καὶ νόσου μετασχεῖν μᾶλλον ἢ ὑγίειαν χαρίσασθαι.

[54]   τὸν παῖδα τοῦ βασιλέως θραύει νόσου πληγῇ· καὶ τὸ τάχος ὅσον!

[63]   καὶ περιρρέουσα· Βασιλείου δὲ οἱ νοσοῦντες καὶ τὰ τῶν τραυμάτων ἄκη

[81]   καὶ ἀδελφοὶ τὸν φιλάδελφον, οἱ νοσοῦντες τὸν ἰατρόν, ἣν βούλει νόσον

[82]   χρὴ παθεῖν καὶ γήρᾳ καὶ νόσῳ καὶ τῷ σῷ πόθῳ τετρυχωμένους;

[37]   ἐτῶν μόνον ἐκλελοιπώς, ἀλλὰ καὶ νόσῳ τετρυχωμένος, καὶ πρὸς ταῖς ἐσχάταις

[30]   καὶ δύο τὰ μέγιστα ταῦτα νοσῶν, ἀπληστίαν καὶ βλασφημίαν· ὁ μετὰ

[73]   δαιμονώντων καταμαλάσσειν· καὶ μὴ βασίλισσαν νότου μόνον, ἢ τὸν δεῖνα, κατὰ

[80]   παιδαγωγίαν· ᾧ καὶ νῦν ἔτι νουθετοῦμαι, καὶ σωφρονίζομαι διὰ νυκτερινῶν ὄψεων,

[43]   τοὺς πρεσβεύων, τοὺς δὲ καλῶν, νουθετῶν, ἐλέγχων, ἐπιτιμῶν, ἀπειλῶν, ὀνειδίζων, προπολεμῶν

[65]   ἔχοντι, ἢ λόγῳ μὴ κατὰ νοῦν βεβηκότι· ἀλλ' ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως εὐδοκιμεῖν,

[69]   Πνεύματος· ἀλλὰ τὸν τῶν γεγραμμένων νοῦν δοκιμάζοντες καὶ τὸν σκοπὸν ἀφ'

[41]   ~Ἐπεὶ δὲ τὰ οἴκοι κατὰ νοῦν εἶχεν αὐτῷ καὶ ὡς οὐκ

[11]   ~Οἶμαι δὲ πᾶσιν ἀνωμολογῆσθαι τὸν νοῦν ἐχόντων, παίδευσιν τῶν παρ' ἡμῖν

[64]   μᾶλλον ἢ μεμπτέος τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν; Εἰ μὴ καὶ τὸν

[14]   παθεῖν ἡ ζημία τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν. ~Εἶχον ἡμᾶς Ἀθῆναι, καθάπερ

[13]   δήλωσιν· κίνημα γὰρ ναρκώντων ἐστὶ νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία δὲ ἡ σπουδή,

[12]   Δαβὶδ καλῶς ὀνομάζει καὶ τῆς νυκτερινῆς ἀντίθετον. Ὑπὸ δὴ τούτῳ, καὶ

[80]   ἔτι νουθετοῦμαι, καὶ σωφρονίζομαι διὰ νυκτερινῶν ὄψεων, εἴ ποτε τοῦ δέοντος

[75]   τούτῳ τρίχινον ἔσθημα εἶχον αἱ νύκτες, ἀγνοούμενον, οὐκ ἐπιδεικνύμενον· καὶ οὗτος

[81]   τὸν παιδευτήν, αἱ παρθένοι τὸν νυμφαγωγόν, αἱ ὑπὸ ζυγὸν τὸν σωφρονιστήν,

[62]   μόνος τῶν καθαρῶν ψυχῶν ἐστι νυμφίος, καὶ τὰς ἀγρύπνους ἑαυτῷ συνεισάγει

[66]   τάχος καὶ δύναμις, λάμποντος ὡς νυμφίου, εὐμεγέθους ὡς γίγαντος, οὗ καὶ

[9]   οὔπω τότε πολλοῖς σπουδαζόμενον, ὥσπερ νῦν αὐξηθέν τε καὶ τιμηθὲν ἐκ

[70]   πολλῶν ἐν τοῖς πάλαι καὶ νῦν γεγονότων ἀνδρῶν ἐπ' εὐσεβείᾳ γνωρίμων,

[26]   ἦν ἄξιον, εἰ οὕτως εἶχε. Νῦν δὲ κινδυνεύει τὸ πάντων ἁγιώτατον

[8]   εἰσοισόντων τι πρὸς εὐφημίαν ὁ νῦν ἐπαινούμενος· ἀλλ' ἵν' ἐπιδείξαιμι, οἵων

[80]   τὴν ἐκείνου παιδαγωγίαν· ᾧ καὶ νῦν ἔτι νουθετοῦμαι, καὶ σωφρονίζομαι διὰ

[10]   δουλεύσαντα πάντως τῇ φύσει τὸν νῦν εὐφημούμενον ἀνθρώποις δοθῆναι ὥσπερ τινὰ

[7]   Τίς ἔγνω τοιοῦτον θήραμα τῶν νῦν ἢ τῶν πώποτε. ~Ὦ τοῦ

[60]   πρὸς τὸ ἀκρότατον οὔκουν τῶν νῦν ἡμῖν γινωσκομένων· ἀλλ' οὗτος ἄριστος

[1]   ἑαυτοῦ τῶν πάντων οὐδείς, ἑαυτὸν νῦν ἡμῖν προθήσειν, ὑπόθεσιν ἀγώνων μεγίστην

[49]   ταύτην ἔχων ἐμὴν ἣν οἰκῶ νῦν, καὶ πᾶσαν ἐμὴν εἰς ἣν

[2]   καὶ πάντ' ἐμοὶ σεβασμία καὶ νῦν καὶ πρότερον. Πάντως δὲ ὡς

[46]   διηγήματα, ἃ καὶ μέχρι τοῦ νῦν κινεῖ τοῖς πολλοῖς δάκρυον εἰς

[26]   κώπην πρότερον ἐγχει ρίσας τῷ νῦν κυβερνήτῃ κἀκεῖθεν ἐπὶ τὴν πρώραν

[82]   καθαρώτερόν τε καὶ τελεώτερον, ἧς νῦν μετρίως δεδέγμεθα τὰς ἐμφάσεις, ἐνταῦθα

[4]   τὸ εὐσεβὲς ἐπίσημον, δηλώσει δὲ νῦν ὁ λόγος. ~Διωγμὸς ἦν, καὶ

[80]   ὁ μάρτυς τοῖς μάρτυσι. Καὶ νῦν, ὁ μέν ἐστιν ἐν οὐρανοῖς,

[50]   ὕπαρχον· Οὐδείς, φάναι, μέχρι τοῦ νῦν οὕτως ἐμοὶ διείλεκται καὶ μετὰ

[76]   δὲ διὰ πάντων ἐλθεῖν, τῶν νῦν πάντων ἐκράτησεν. Ἓν ἐπὶ πᾶσιν

[25]   σοφίσασα, κατὰ τοὺς πολλοὺς τῶν νῦν τῆς προστασίας ἐφιεμένων· ἀλλὰ τάξει

[1]   ἄλλο χρησαίμην τοῖς λόγοις μὴ νῦν χρησάμενος. ἢ ὅ τί ποτ'

[54]   τῶν εἰς τοῦτο φερόντων. Ἡ νὺξ παρῆν, ὁ δίφρος εὐτρεπής, οἱ

[22]   εἰς εὐφημίαν. Ἀλλ' ἐπὶ τὴν νύσσαν ἐπαναγέσθω πάλιν ἡμῖν ὁ λόγος.

[42]   ἐδίδου ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς οὐδὲ νυσταγμὸν τοῖς βλεφάροις· προσεδαπάνα τὸ λειπόμενον

[65]   σκάζειν, κατὰ τοὺς πολλούς, ἢ νῷ λόγον οὐκ ἔχοντι, ἢ λόγῳ

[70]   τελείως ἐν βίῳ τελείῳ δοκιμασθέντος. Νῶε κιβωτὸν ἐπιστεύθη, καὶ κόσμου δευτέρου

[17]   ἤδη κλινομένων αὐτῶν καὶ τὰ νῶτα μεταβαλλόντων, καὶ γὰρ ἐζηλοτύπουν τὸ

Chapitre
[47]	τῇ γλώσσῃ πορνεύουσι, τὸν ἀρχιμάγειρον	Ναβουζαρδάν,	τὰς ἐκ τῆς τέχνης μαχαίρας
[28]	λέγω δὲ τοὺς καθ' ἡμᾶς	Ναζιραίους	καὶ περὶ τὰ τοιαῦτα μάλιστα
[67]	καθαίρομαι ψυχὴν καὶ σῶμα, καὶ	ναὸς	Θεοῦ γίνομαι δεκτικός, καὶ ὄργανον
[13]	τῶν νοουμένων δήλωσιν· κίνημα γὰρ	ναρκώντων	ἐστὶ νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία δὲ
[63]	καὶ Κολοσσοῦ χαλκὸς ἄμετρος, ἢ	ναῶν	μεγέθη καὶ κάλλη τῶν μηκέτι
[66]	θείοις λογίοις ἐνίδρωσαν· βοᾶται τὰ	νέα,	καὶ οὗτος ἄριστος ἡμῖν ἐν
[58]	τῶν ἐκ τῆς προτέρας τῇ	νέᾳ	προσαγαγούσης, ἐντεῦθεν καὶ τὰ ἐκείνων
[75]	δόξαν ἠνέγκατο. ~Ἐπὶ δὲ τὴν	νέαν	μέτειμι διαθήκην, καὶ τοῖς ἐνταῦθα
[17]	τάχιστα περιφρονηθῆναι, ὑπήρειδόν τε τοὺς	νεανίας	ἐπανάγων τὸν λόγον· καὶ τὴν
[74]	τἆλλα, τοὺς δροσισθέντας ἐν πυρὶ	νεανίας·	τὸν ἐν γαστρὶ κήτους εὐξάμενον
[46]	λαμπρὰ μὲν αὐτοῦ τὰ πρῶτα	νεανιεύματα,	λαμπρότερα δὲ τὰ τελευταῖα καθ'
[46]	γενέσεως. Ταῦτα τῶν πρώτων αὐτοῦ	νεανιευμάτων	τὰ διηγήματα, ἃ καὶ μέχρι
[41]	προϊόντων, οὐδέ τι μέγα καὶ	νεανικόν,	ἢ ἐννοῆσαι, ἢ καταπράξασθαι δυναμένων·
[40]	τοῦτο ποιεῖ, ἀλλὰ καὶ λίαν	νεανικῶς	καὶ μεγαλοπρεπῶς, ὡς ἄν τις
[12]	οὐδὲ πτῶκας βάλλειν ἢ κατατρέχειν	νεβρῶν	ἢ θηρεύειν ἐλάφους ὑπ' αὐτοῦ
[17]	ἔχοιεν τοῦ ξένου τε καὶ	νεήλυδος.	Ἐγὼ δὲ ὁ φιλαθήναιος καὶ
[16]	δὲ αὐτοῖς, οἶμαι, τοῦτο τῶν	νεηλύδων	συστέλλειν τὸ φρόνημα καὶ ὑπὸ
[16]	διέφυγε νόμον, κρείττονος ἢ κατὰ	νέηλυν	ἀξιωθεὶς τῆς τιμῆς. ~Τοῦτο ἡμῖν
[36]	λιμοῦ καὶ τὴν Αἴγυπτον ἐξω	νεῖται	τῷ φιλανθρώπῳ, τὸν τῆς ἀφθονίας
[63]	θέαμα δεινὸν καὶ ἐλεεινόν, ἄνθρωποι	νεκροὶ	πρὸ θανάτου καὶ τετελευτηκότες τοῖς
[78]	κἀνταῦθα τῶν προειρημένων οὐκ ἔλαττον.	Νεκρὸς	γὰρ ὢν ἤδη σχεδὸν καὶ
[37]	Πνεύματι. Καί τι σύντομον φθέγξομαι,	νεκρὸς	ἐντεθεὶς ὡς τάφῳ τινὶ τῷ
[37]	πόνος ὑγείαν χαρίζεται, καὶ προθυμία	νεκροὺς	ἀνίστησι, καὶ πηδᾷ γῆρας χρισθὲν
[24]	εἰς δύο τομὴ καὶ ἀμφοτέρων	νέκρωσις,	ἢ μόσχων συν τρόφων καὶ
[10]	πειθόμενοι, ὃς πατράσι κελεύει πᾶσαν	νέμειν	τιμήν, τοῖς μνημονευθεῖσιν ἀποδεδώκαμεν, ἐπ'
[61]	καὶ ὧν ἀνδραποδώδης καὶ κάτω	νενευκὼς	ὁ βίος. Αὐτὸς δὲ οὐδὲν
[72]	τοῦ Αὐσίτου καὶ πεπείραται καὶ	νενίκηκε	καὶ ἀνηγόρευται λαμπρῶς ἐπὶ τέλει
[15]	ἅτε πλῆθος σύμμικτον ὄντες καὶ	νέοι	καὶ δυσκάθεκτοι ταῖς ὁρμαῖς. Ὅπερ
[23]	οὕτως αἰδέσιμος ἢ παλαιοῖς ἢ	νέοις,	μὴ ὅτι τῶν κατὰ τὸν
[13]	ἀγάλλονται καλλωπίσμασιν ἢ παλαιοῖς ἢ	νέοις,	ὅπως ἂν οἶμαι τῶν διηγημά
[37]	ζηλωτάς, καὶ μετὰ τούτων τὸν	νέον	Ἀβραὰμ καὶ Πατριάρχην ἡμέτερον, τὸν
[16]	τῶν θυρῶν ἀρασσομένων, πατάγῳ τὸν	νέον	φοβήσαντες, εἶτα τὴν εἴσοδον συγχωρήσαντες,
[37]	ὡς τάφῳ τινὶ τῷ φορείῳ,	νέος	ἐπάνεισιν, εὐσθενής, ἄνω βλέπων, ῥωσθεὶς
[10]	σῶμα καλινδουμένων, ἕως ἦν ἔτι	νέος	καὶ οὔπω φιλοσοφίᾳ τῶν σαρκῶν
[36]	ποιῶν ἀμφοτέρωθεν. ~Τοιοῦτος ἦν ὁ	νέος	σιτοδότης ἡμῖν, καὶ δεύτερος Ἰωσήφ·
[81]	ἡ πολιά, τὴν παιδαγωγίαν ἡ	νεότης,	ἡ πενία τὸν ποριστήν, ἡ
[45]	ἠκούετο ξένη καὶ θάλασσα τοῦ	νέου	δημιουργοῦ καὶ στρατὸς ἤπειρον πλέων
[58]	ὠδίνετο. Ὑπεσπῶντο σύνοδοι παρὰ τοῦ	νέου	μητροπολίτου, πρόσοδοι διηρπάζοντο· πρεσβύτεροι τῶν
[20]	ἢ πρὸς ἀρετὴν τυποῦσθαι τοὺς	νέους	ἢ πρὸς κακίαν. ~Δύο μὲν
[7]	ἐδυσχέραινον. Οἱ μὲν εἷλκον τοῖς	νεύμασι,	οἱ δὲ ἤγοντο. Τίνος διώκοντος
[72]	σημείοις πολλοῖς καὶ τέρασι, τῆς	νεφέλης	εἴσω χωρήσας, νομοθετήσας τὸν διπλοῦν
[30]	τούτοις ὄντων ἡμῶν, ἐξαίφνης ἐφίσταται	νέφος	χαλάζης πλῆρες καὶ τετριγὸς ὀλέθριον,
[16]	ἐκ διαστήματος, οἱ τελοῦντες τῷ	νέῳ	τὴν πρόοδον ἐπὶ τὸ λουτρὸν
[16]	ἔπειθον ὁμοίως ἔχειν, ὅσοι τῶν	νέων	ἀγνοοῦντες τὸν ἄνδρα ἐτύγχανον· τοῖς
[16]	~Ἐπειδὰν οὖν τις ἐπιστῇ τῶν	νέων	καὶ ἐν χερσὶ γένηται τῶν
[15]	ἀγνοοῦσι διδασκαλίαν. Σοφιστομανοῦσιν Ἀθήνησι τῶν	νέων	οἱ πλεῖστοι καὶ ἀφρονέστεροι· οὐ
[7]	Τίνος ὑλακῆς ἢ κραυγῆς ἢ	νέων	προκαταλαβόντων τὰς διεξόδους τοῖς θήρας
[33]	τὸν δυναστεύοντα· καὶ γὰρ ἐδεῖτο,	νεωστὶ	μὲν ἐπὶ τὴν καθέδραν τεθείς,
[58]	καὶ διὰ τοῦτο μετεποιεῖτο τῶν	νεωστὶ	προσελθόντων, ὡς αὐτῷ διαφερόντων ἤδη
[26]	κατηγορεῖν, οὐδὲ δίκαιον. Ἐπαινῶ τὸν	νηΐτην	νόμον, ὃς τὴν κώπην πρότερον
[35]	μικρὸν ἀναπνέοντας, ἄνδρας καὶ γυναῖκας,	νηπίους,	γέροντας, πᾶσαν ἡλικίαν ἐλεεινήν, πᾶν
[45]	ἤπειρον πλέων καὶ πεζεύων πέλαγος	νῆσοί	τε ἁρπαζόμεναι καὶ θάλασσα μαστιζομένη
[61]	ἡ καινὴ καρυκεία· καὶ ποτὸν	νηφάλιόν	τε καὶ ἄφθονον, ὃ γεωργοῦσι
[37]	τὸ ἅγιον· καὶ μέντοι καὶ	νικᾷ	πολλῇ τῇ περιουσίᾳ. Κινεῖ γὰρ
[73]	ἱστοροῦν ται κατὰ τῶν ἐχθρῶν	νῖκαι	καὶ τρόπαια, ἡ πρᾳότης δὲ
[10]	καὶ τοῖς ἐξ ὧν τὸ	νικᾶν	ὑπάρχει καὶ στεφανίτας ἀναγορεύεσθαι. Ἃ
[5]	τοσοῦτον ἀπολειφθέντες ὅσον ἐπιβιῶναι τῇ	νίκῃ	καὶ μὴ συναπελθεῖν τοῖς παλαίσμασιν,
[17]	ἐκείνῳ θέμενος καὶ ἑτεραλκέα τὴν	νίκην	ἐποίησα. Ὁ δὲ ἥσθη τε
[37]	πόλεως ἐκείνοις συντεταγμένων. Πλὴν ἔδει	νικῆσαι	τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον· καὶ
[80]	σῶμα διαφυγὸν τοὺς ἁρπάζοντας καὶ	νικῆσαν	τοὺς προπομπεύοντας, οὕτω τῷ τάφῳ
[35]	καὶ λεντίῳ διαζωννύμενος οὐκ ἀπηξίου	νίπτειν	τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν, καὶ
[64]	κατελθόντα καὶ τελώναις συνέσθοντα καὶ	νίπτοντα	τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν καὶ
[41]	τῶν ἀπίστων κἀκεῖνον ἠγνοηκότων, περι	νοεῖ	τι τῇ διανοίᾳ μεῖζον καὶ
[77]	πολλοῖς μὴ καλῶς ζηλωθὲν μηδὲ	νοηθέν,	σκυθρωπότης ἐγένετο· ἔτι δὲ εἶδος
[65]	δὲ λόγον ἔσχεν ἀμείνω τῶν	νοηθέντων	ἑρμηνευτήν, ὡς μηδ' ἑτέρῳ σκάζειν,
[11]	ὁ θεῖος Ἀπόστολος, αἰχμαλωτίζοντες πᾶν	νόημα	εἰς Χριστόν· ὡς δὲ καὶ
[76]	δύναμιν καὶ τὸ βάθος τῶν	νοημάτων.	Στέφανος μὲν γὰρ ἐκωλύθη γενέσθαι,
[2]	τοῦ φιλικοῦ καθήκοντος· οὐδὲ τῷ	νομίζειν	ἄλλοις μᾶλλον ἡμῶν προσήκειν τὸν
[40]	ἐκείνῳ, καὶ ἀλλοτρίωσιν ἀπὸ Θεοῦ	νομίζειν	τὴν ἀπ' ἐκείνου διάστασιν· οὕτως
[59]	φιλοσοφεῖν μὴ δυνηθῆναι ἢ μὴ	νομίζεσθαι,	εἰ καὶ βραχὺς τοῦ δευτέρου
[30]	κάτω θῶμεν, τὸ πᾶν καθαιρεῖν	νομίζομεν·	τρία μὲν ταῖς ἰδιότησιν, ἓν
[69]	μὴ τοῦτον ὅρον τῆς εὐσεβείας	νομίζοντες	τὰς ἐν τοῖς γράμμασι μόνας
[6]	ὑπὲρ ἡμῶν ἄθλησιν. ~Ἐπεὶ δὲ	νόμιμον	αὐτοῖς ἔδει καὶ τὸν ἀγῶνα
[64]	ῥᾷστον ἄλλο τι ὄντα ἕτερον	νομισθῆναι	τοῖς μὴ τὰ τοιαῦτα πεπαιδευμένοις.
[34]	εὐνοίας δουλούμενον· πτωχοτροφίαι, ξενοδοχίαι, παρθενοκομίαι·	νομοθεσίαι	μοναστῶν, ἔγγραφοί τε καὶ ἄγραφοι·
[70]	καὶ παραδείσου τρυφῆς καὶ πρώτης	νομοθεσίας·	ἀλλ' εἰ μή τι λέγω
[23]	συνάγει καὶ μέτροις ἐπιστατεῖ καὶ	νομοθετεῖ	ποιήμασιν; Τίς δὲ φιλοσοφίαν, τὴν
[56]	Βασίλειον καὶ τῶν τοιούτων ἅπασι	νομοθέτην,	ἄλλον δέ τινα τῶν πολὺ
[81]	ζητοῦντες, οἱ τῶν θρόνων τὸν	νομοθέτην,	οἱ τῆς πολιτείας τὸν πολιστήν,
[6]	καὶ τοῦτο τιμῶντες ἐκεῖνοι τὸν	νομοθέτην,	τί μηχανῶνται; μᾶλλον δέ, πρὸς
[26]	ἐμμελετήσας, πολλὰ δὲ τῇ σαρκὶ	νομοθετήσας	εἰς ὑποταγὴν πνεύματος· ὁ δὲ
[72]	τέρασι, τῆς νεφέλης εἴσω χωρήσας,	νομοθετήσας	τὸν διπλοῦν νόμον, τόν τε
[43]	Ἰουδαίας ἔθνει, καὶ μικρῷ τούτῳ,	νομοθετοῦντος	περὶ βρωμάτων καὶ πωμάτων καὶ
[70]	γεγονότων ἀνδρῶν ἐπ' εὐσεβείᾳ γνωρίμων,	νομοθετῶν,	στρατηγῶν, προφητῶν, διδασκάλων, τῶν ἀνδρικῶν
[62]	ἡμᾶς ἐκ παρθένου γεννᾶται, παρθενίαν	νομοθετῶν	ὡς ἐνθένδε μετάγουσαν καὶ κόσμον
[7]	προκαταλαβόντων τὰς διεξόδους τοῖς θήρας	νόμοις;	Εὐχῆς δέσμιοι καὶ δικαίας αἰτήσεως.
[41]	καὶ τοῖς αὐτοῦ λόγοις καὶ	νόμοις	καὶ πάθεσι περιποιηθέντα, τὸ ἅγιον
[80]	βλέποντες, ἀπευθυνοῦμεν τὸν βίον, ὡς	νόμον	ἔμψυχον· ὑμῖν δὲ συμβουλεύσαιμ' ἂν
[39]	μόνον βλέπων, τὸν τοῦ καλοῦ	νόμον,	ἢ περὶ ἡμῶν οὕτω διανοηθείς,
[16]	τῶν ἐπιδημούντων, τὸν κοινὸν διέφυγε	νόμον,	κρείττονος ἢ κατὰ νέηλυν ἀξιωθεὶς
[26]	οὐδὲ δίκαιον. Ἐπαινῶ τὸν νηΐτην	νόμον,	ὃς τὴν κώπην πρότερον ἐγχει
[72]	εἴσω χωρήσας, νομοθετήσας τὸν διπλοῦν	νόμον,	τόν τε τοῦ γράμματος ἔξωθεν,
[56]	Ὅς τις δὴ τοῦ Θεοῦ	νόμος.	~Ἄθρει δὴ πάλην ἑτέραν ἀγωνιστοῦ
[19]	Οὗτος τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς ἔρωτος	νόμος.	Αἰσθάνομαι μὲν οὖν ἔξω τοῦ
[6]	ἔδει καὶ τὸν ἀγῶνα γενέσθαι·	νόμος	δὲ μαρτυρίας μήτε ἐθελοντὰς πρὸς
[2]	τοῦτο λέγειν, ὅτι καὶ πᾶσι	νόμος	ἦν ἀρετῆς) οὕτω καὶ ὑπὲρ
[16]	δὲ ἢ βιασθεὶς ἢ ἑκών,	νόμος	οὗτός ἐστιν αὐτοῖς Ἀττικὸς καὶ
[75]	καὶ ποιῶν πλήρωσιν τοῦ κρυπτομένου	νόμου	τὴν τοῦ φαινομένου κατάλυσιν. ~Ἐμιμήσατο
[72]	γῆν τῆς ἐπαγγελίας, πλαξὶ δὲ	νόμους	ἐγγράφων οὐ συντριβομέναις, ἀλλὰ σωζομέναις,
[33]	ὁμονοίαις βασκαίνοντος· αὐτὸς δὲ ᾔδει	νόμους	εὐπειθείας καὶ πνευματικῆς τάξεως. Διὰ
[64]	καιρῷ χρώμενον, κατὰ τοὺς Σολομῶντος	νόμους,	παντὶ πράγματι καιρὸν διατάξαντος. ~Ἀλλὰ
[10]	δὲ τὰς ἀπαρχὰς τῶν ἐπαίνων	νόμῳ	θείῳ πειθόμενοι, ὃς πατράσι κελεύει
[2]	ἐμῶν ὅρῳ τε φιλίας καὶ	νόμῳ	κρείττονι (οὐ γὰρ αἰσχύνομαι τοῦτο
[25]	προστασίας ἐφιεμένων· ἀλλὰ τάξει καὶ	νόμῳ	πνευματικῆς ἀναβάσεως τῆς τιμῆς ἀξιώσασα.
[56]	χεῖρα ὀρέγειν Θεοῦ φιλανθρωπίᾳ καὶ	νόμῳ	τῷ τετιμηκότι θυσιαστήρια; Οὐ πάντα
[34]	ὑπὸ τῆς ἐκείνου φωνῆς τυπούμεναι,	νόμῳ	τῷ τρόπῳ χρώμεναι· προστασίαι τῶν
[56]	γενέσθαι Χρισ τιανοὺς τῶν οἰκείων	νόμων.	Ὁ μὲν ἐζήτει τὴν ἱκέτιν·
[11]	σωτηρίας καὶ τοῦ κάλλους τῶν	νοουμένων·	ἀλλὰ καὶ τὴν ἔξωθεν, ἣν
[13]	τούτοις δυνάμεως πρὸς τὴν τῶν	νοουμένων	δήλωσιν· κίνημα γὰρ ναρκώντων ἐστὶ
[30]	κατα τομῇ λύοντες· ἣν Ἄρειος	νοσήσας,	ὁ τῆς μανίας ἐπώνυμος, τὸ
[23]	ἡ τοῦ σώματος ἀρρωστία καὶ	νοσοκομία,	φιλοσοφίας καὶ φιλοπονίας οὖσαν καρπόν,
[61]	Ἐξ ὧν ἢ μεθ' ὧν	νοσοκομίαι	καὶ ἰατρεῖαι, τὸ κοινὸν ἡμῶν
[63]	συναυλίαν, μηκέτ' ἐλεούμενοι διὰ τὴν	νόσον,	ἀλλὰ μισούμενοι· σοφισταὶ μελῶν ἐλεεινῶν,
[81]	νοσοῦντες τὸν ἰατρόν, ἣν βούλει	νόσον	καὶ ἰατρείαν, οἱ ὑγιαίνοντες τὸν
[63]	τοῖς χείλεσιν ἀπηξίου τιμᾶν τὴν	νόσον,	ὁ εὐγενής τε καὶ τῶν
[54]	ὁμοῦ τῇ παρουσίᾳ ῥᾴων ἡ	νόσος	γίνεται, καὶ χρηστοτέρων ὁ πατὴρ
[63]	καιροῦ φθορὰν διαφεύγοντα· ἐν ᾧ	νόσος	φιλοσοφεῖται καὶ συμφορὰ μακαρίζεται καὶ
[20]	ἢ ἀρετῆς μεταδοῦναι, ἐπεὶ καὶ	νόσου	μετασχεῖν μᾶλλον ἢ ὑγίειαν χαρίσασθαι.
[54]	τὸν παῖδα τοῦ βασιλέως θραύει	νόσου	πληγῇ· καὶ τὸ τάχος ὅσον!
[63]	καὶ περιρρέουσα· Βασιλείου δὲ οἱ	νοσοῦντες	καὶ τὰ τῶν τραυμάτων ἄκη
[81]	καὶ ἀδελφοὶ τὸν φιλάδελφον, οἱ	νοσοῦντες	τὸν ἰατρόν, ἣν βούλει νόσον
[82]	χρὴ παθεῖν καὶ γήρᾳ καὶ	νόσῳ	καὶ τῷ σῷ πόθῳ τετρυχωμένους;
[37]	ἐτῶν μόνον ἐκλελοιπώς, ἀλλὰ καὶ	νόσῳ	τετρυχωμένος, καὶ πρὸς ταῖς ἐσχάταις
[30]	καὶ δύο τὰ μέγιστα ταῦτα	νοσῶν,	ἀπληστίαν καὶ βλασφημίαν· ὁ μετὰ
[73]	δαιμονώντων καταμαλάσσειν· καὶ μὴ βασίλισσαν	νότου	μόνον, ἢ τὸν δεῖνα, κατὰ
[80]	παιδαγωγίαν· ᾧ καὶ νῦν ἔτι	νουθετοῦμαι,	καὶ σωφρονίζομαι διὰ νυκτερινῶν ὄψεων,
[43]	τοὺς πρεσβεύων, τοὺς δὲ καλῶν,	νουθετῶν,	ἐλέγχων, ἐπιτιμῶν, ἀπειλῶν, ὀνειδίζων, προπολεμῶν
[65]	ἔχοντι, ἢ λόγῳ μὴ κατὰ	νοῦν	βεβηκότι· ἀλλ' ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως εὐδοκιμεῖν,
[69]	Πνεύματος· ἀλλὰ τὸν τῶν γεγραμμένων	νοῦν	δοκιμάζοντες καὶ τὸν σκοπὸν ἀφ'
[41]	~Ἐπεὶ δὲ τὰ οἴκοι κατὰ	νοῦν	εἶχεν αὐτῷ καὶ ὡς οὐκ
[11]	~Οἶμαι δὲ πᾶσιν ἀνωμολογῆσθαι τὸν	νοῦν	ἐχόντων, παίδευσιν τῶν παρ' ἡμῖν
[64]	μᾶλλον ἢ μεμπτέος τοῖς γε	νοῦν	ἔχουσιν; Εἰ μὴ καὶ τὸν
[14]	παθεῖν ἡ ζημία τοῖς γε	νοῦν	ἔχουσιν. ~Εἶχον ἡμᾶς Ἀθῆναι, καθάπερ
[13]	δήλωσιν· κίνημα γὰρ ναρκώντων ἐστὶ	νοῦς	ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία δὲ ἡ σπουδή,
[12]	Δαβὶδ καλῶς ὀνομάζει καὶ τῆς	νυκτερινῆς	ἀντίθετον. Ὑπὸ δὴ τούτῳ, καὶ
[80]	ἔτι νουθετοῦμαι, καὶ σωφρονίζομαι διὰ	νυκτερινῶν	ὄψεων, εἴ ποτε τοῦ δέοντος
[75]	τούτῳ τρίχινον ἔσθημα εἶχον αἱ	νύκτες,	ἀγνοούμενον, οὐκ ἐπιδεικνύμενον· καὶ οὗτος
[81]	τὸν παιδευτήν, αἱ παρθένοι τὸν	νυμφαγωγόν,	αἱ ὑπὸ ζυγὸν τὸν σωφρονιστήν,
[62]	μόνος τῶν καθαρῶν ψυχῶν ἐστι	νυμφίος,	καὶ τὰς ἀγρύπνους ἑαυτῷ συνεισάγει
[66]	τάχος καὶ δύναμις, λάμποντος ὡς	νυμφίου,	εὐμεγέθους ὡς γίγαντος, οὗ καὶ
[9]	οὔπω τότε πολλοῖς σπουδαζόμενον, ὥσπερ	νῦν	αὐξηθέν τε καὶ τιμηθὲν ἐκ
[70]	πολλῶν ἐν τοῖς πάλαι καὶ	νῦν	γεγονότων ἀνδρῶν ἐπ' εὐσεβείᾳ γνωρίμων,
[26]	ἦν ἄξιον, εἰ οὕτως εἶχε.	Νῦν	δὲ κινδυνεύει τὸ πάντων ἁγιώτατον
[8]	εἰσοισόντων τι πρὸς εὐφημίαν ὁ	νῦν	ἐπαινούμενος· ἀλλ' ἵν' ἐπιδείξαιμι, οἵων
[80]	τὴν ἐκείνου παιδαγωγίαν· ᾧ καὶ	νῦν	ἔτι νουθετοῦμαι, καὶ σωφρονίζομαι διὰ
[10]	δουλεύσαντα πάντως τῇ φύσει τὸν	νῦν	εὐφημούμενον ἀνθρώποις δοθῆναι ὥσπερ τινὰ
[7]	Τίς ἔγνω τοιοῦτον θήραμα τῶν	νῦν	ἢ τῶν πώποτε. ~Ὦ τοῦ
[60]	πρὸς τὸ ἀκρότατον οὔκουν τῶν	νῦν	ἡμῖν γινωσκομένων· ἀλλ' οὗτος ἄριστος
[1]	ἑαυτοῦ τῶν πάντων οὐδείς, ἑαυτὸν	νῦν	ἡμῖν προθήσειν, ὑπόθεσιν ἀγώνων μεγίστην
[49]	ταύτην ἔχων ἐμὴν ἣν οἰκῶ	νῦν,	καὶ πᾶσαν ἐμὴν εἰς ἣν
[2]	καὶ πάντ' ἐμοὶ σεβασμία καὶ	νῦν	καὶ πρότερον. Πάντως δὲ ὡς
[46]	διηγήματα, ἃ καὶ μέχρι τοῦ	νῦν	κινεῖ τοῖς πολλοῖς δάκρυον εἰς
[26]	κώπην πρότερον ἐγχει ρίσας τῷ	νῦν	κυβερνήτῃ κἀκεῖθεν ἐπὶ τὴν πρώραν
[82]	καθαρώτερόν τε καὶ τελεώτερον, ἧς	νῦν	μετρίως δεδέγμεθα τὰς ἐμφάσεις, ἐνταῦθα
[4]	τὸ εὐσεβὲς ἐπίσημον, δηλώσει δὲ	νῦν	ὁ λόγος. ~Διωγμὸς ἦν, καὶ
[80]	ὁ μάρτυς τοῖς μάρτυσι. Καὶ	νῦν,	ὁ μέν ἐστιν ἐν οὐρανοῖς,
[50]	ὕπαρχον· Οὐδείς, φάναι, μέχρι τοῦ	νῦν	οὕτως ἐμοὶ διείλεκται καὶ μετὰ
[76]	δὲ διὰ πάντων ἐλθεῖν, τῶν	νῦν	πάντων ἐκράτησεν. Ἓν ἐπὶ πᾶσιν
[25]	σοφίσασα, κατὰ τοὺς πολλοὺς τῶν	νῦν	τῆς προστασίας ἐφιεμένων· ἀλλὰ τάξει
[1]	ἄλλο χρησαίμην τοῖς λόγοις μὴ	νῦν	χρησάμενος. ἢ ὅ τί ποτ'
[54]	τῶν εἰς τοῦτο φερόντων. Ἡ	νὺξ	παρῆν, ὁ δίφρος εὐτρεπής, οἱ
[22]	εἰς εὐφημίαν. Ἀλλ' ἐπὶ τὴν	νύσσαν	ἐπαναγέσθω πάλιν ἡμῖν ὁ λόγος.
[42]	ἐδίδου ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς οὐδὲ	νυσταγμὸν	τοῖς βλεφάροις· προσεδαπάνα τὸ λειπόμενον
[65]	σκάζειν, κατὰ τοὺς πολλούς, ἢ	νῷ	λόγον οὐκ ἔχοντι, ἢ λόγῳ
[70]	τελείως ἐν βίῳ τελείῳ δοκιμασθέντος.	Νῶε	κιβωτὸν ἐπιστεύθη, καὶ κόσμου δευτέρου
[17]	ἤδη κλινομένων αὐτῶν καὶ τὰ	νῶτα	μεταβαλλόντων, καὶ γὰρ ἐζηλοτύπουν τὸ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/06/2009