Chapitre |
[72] |
ἀλλ'
ὅλον
πνευματικούς·
εἰς
δὲ
|
τὰ |
ἅγια
τῶν
ἁγίων,
οὐχ
ἅπαξ |
[66] |
δύναμιν
τοσοῦτον
ὡς
ἀπ'
ἄκρων
|
τὰ |
ἄκρα
ἰσοτίμως
καταφωτίζειν,
καὶ
μηδὲν |
[34] |
εὐχῶν
διατάξεις,
εὐκοσμίαι
τοῦ
βήματος,
|
τὰ |
ἄλλα
οἷς
ἂν
ὁ
ἀληθῶς |
[63] |
τοῦ
πλούτου,
ἤδη
δὲ
καὶ
|
τὰ |
ἀναγκαῖα
ταῖς
ἐκείνου
παραινέσεσιν
ἀποτίθεται, |
[59] |
ὅτι
μείζω
φρονῶν
ἢ
κατὰ
|
τὰ |
ἀνθρώπινα,
καὶ
τῶν
ἐνθένδε
πρὶν |
[67] |
τοῦ
γράμματος
ἵστασθαι,
μηδὲ
βλέπειν
|
τὰ |
ἄνω
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
περαιτέρω |
[13] |
μετὰ
Θεοῦ
γενέσθαι,
τοῖς
κάτω
|
τὰ |
ἄνω
πραγματευόμενον
καὶ
τοῖς
ἀστάτοις |
[65] |
ἄρτιον;
Πάντα
μὲν
ἐρευνᾶν,
καὶ
|
τὰ |
βάθη
τοῦ
Θεοῦ,
τῷ
Πνεύματι |
[65] |
φῶς
γνώσεως
καὶ
διέκυψεν
εἰς
|
τὰ |
βάθη
τοῦ
Πνεύματος
καὶ
μετὰ |
[48] |
γὰρ
ἔχω
γινώσκειν.
Ὅτι
μὴ
|
τὰ |
βασιλέως
θρησκεύεις,
φησί,
τῶν
ἄλλων |
[58] |
Καὶ
ἡ
σκῆψις,
ὡς
εὐπρεπής!
|
Τὰ |
γὰρ
πνευματικὰ
τέκνα,
καὶ
αἱ |
[2] |
εὐσεβῆ
καὶ
κόσμου
παντὸς
σωτήριον.
|
Τὰ |
γὰρ
τοῦ
σώματος
ἴσως
οὐδὲ |
[8] |
μῦθον
εἶναι
τὸ
ἱστορούμενον.
Ὡς
|
τά |
γε
ἑξῆς
τοῦ
λόγου
καὶ |
[13] |
ἢ
τοῖς
δράμασι
τὰ
ἐπίσημα.
|
Τὰ |
δὲ
ἑξῆς
αὐτοὶ
διηγείσθωσαν,
οἱ |
[55] |
καὶ
εἰς
τοῦθ'
ἥκοντα
τέλους·
|
τὰ |
δὲ
πρὸς
ἑτέρους
ἑτέρως,
ἢ |
[54] |
Τί
τούτων
ἐνδικώτερον
ἢ
ταχύτερον;
|
Τὰ |
δὲ
τούτων
ἑξῆς,
ἔκαμνεν
ὁ |
[58] |
δεινά,
τὰ
μὲν
συνέβαινεν
ἤδη,
|
τὰ |
δὲ
ὠδίνετο.
Ὑπεσπῶντο
σύνοδοι
παρὰ |
[24] |
Ὁμηρικὸν
ἵππον
ὁ
πόθος·
καὶ
|
τὰ |
δεσμὰ
ῥήξας
τῶν
κατεχόντων
κροαίνω |
[33] |
εἰ
καὶ
τῆς
καθέδρας
εἶχε
|
τὰ |
δεύτερα·
τὴν
γὰρ
εὔνοιαν
εἰσφέρων, |
[46] |
Ταῦτα
τῶν
πρώτων
αὐτοῦ
νεανιευμάτων
|
τὰ |
διηγήματα,
ἃ
καὶ
μέχρι
τοῦ |
[3] |
ἡμῖν
ἐκ
τοῦ
πατρὸς
προβάλλει
|
τὰ |
διηγήματα
καὶ
οὐδενὸς
ἐλάττω
τῶν |
[52] |
πολλοῖς
ἄδηλον
ἔτι.
Ἐπεὶ
δὲ
|
τὰ |
δῶρα
τῇ
θείᾳ
τραπέζῃ
προσενεγκεῖν |
[59] |
πλείων
καὶ
τὸ
πόλιν
ἑκάστην
|
τὰ |
ἑαυτῆς
ἔχειν
καὶ
τὸ
λυθῆναι |
[34] |
καὶ
φρονοῦσι
κακῶς·
ἐκείνοις
μὲν
|
τὰ |
ἑαυτῶν,
ἑαυτοῖς
δὲ
τὰ
τοῦ |
[62] |
ἐσπούδασε;
Τίνος
οἱ
παρθενῶνες,
καὶ
|
τὰ |
ἔγγραφα
διατάγματα,
οἷς
πᾶσαν
μὲν |
[21] |
βλαβεραὶ
μὲν
τοῖς
ἄλλοις
Ἀθῆναι
|
τὰ |
εἰς
ψυχήν·
οὐ
γὰρ
φαύλως |
[55] |
οὐκ
εἰδότων·
οὐ
γὰρ
ἐπαύετο
|
τὰ |
ἐκείνου
καὶ
θαυμάζων
καὶ
διηγούμενος. |
[69] |
μὲν
τὰ
ἐμά,
ἐμοὶ
δὲ
|
τὰ |
ἐκείνου
λογίζοιτο
παρά
τε
Θεῷ |
[66] |
ἡμῖν
ἐν
λόγοις,
ὃς
ἂν
|
τὰ |
ἐκείνου
μάλιστα
τυγχάνῃ
γινώσκων
καὶ |
[60] |
ῥᾳθυμίας
ἔγκλημα
φεύγων,
παρὰ
τοῖς
|
τὰ |
ἐκείνου
πάντα
ἐπιζητοῦσιν,
ἀπληστίας
περιπέσω |
[75] |
διαθήκην,
καὶ
τοῖς
ἐνταῦθα
εὐδοκίμοις
|
τὰ |
ἐκείνου
παρεξετάσας,
τιμήσω
τὸν
μαθητὴν |
[61] |
ἡ
ἀγρυπνία
καὶ
ἡ
ἀλουσία,
|
τὰ |
ἐκείνου
σεμνολογήματα·
καὶ
τὸ
ἥδιστον |
[2] |
ἐπαινέτας,
ἰδίᾳ
τε
καὶ
δημοσίᾳ
|
τὰ |
ἐκείνου
σεμνύναντας,
μηδεὶς
θαυμαζέτω.
Ἀλλὰ |
[66] |
διὰ
πάντων
καὶ
ἡ
μεγίστη,
|
τὰ |
ἐκείνου
συγγράμματα
καὶ
πονήματα.
Οὐδὲ |
[66] |
τις
ἄλλη
μετ'
ἐκεῖνον
ἢ
|
τὰ |
ἐκείνου
συγγράμματα.
Σιωπᾶται
τὰ
παλαιά, |
[80] |
συμβουλεύσαιμ'
ἂν
ἄλλο
τι,
τοῖς
|
τὰ |
ἐκείνου
τετελεσμένοις,
ἢ
πρὸς
αὐτὸν |
[6] |
τί
φέρονται
παρὰ
τῆς
πάντα
|
τὰ |
ἐκείνων
ἀγούσης
προνοίας;
Ἐπί
τινα |
[58] |
τῇ
νέᾳ
προσαγαγούσης,
ἐντεῦθεν
καὶ
|
τὰ |
ἐκείνων
ἐστασιάσθη.
Ὁ
μὲν
γὰρ |
[63] |
οὕτως,
ἡ
χώρα
δὲ
καὶ
|
τὰ |
ἐκτὸς
ἑτέρως·
ἀλλὰ
κοινὸν
ἅπασιν |
[59] |
καὶ
πλεῖον
ἔχειν
τῶν
λυομένων
|
τὰ |
ἐλπιζόμενα.
~Δέδοικα
μὲν
οὖν
μὴ |
[8] |
ἦν
αὐτοῖς,
ἐγίνοντο
προθυμότεροι.
Τοιαῦτα
|
τὰ |
ἐμὰ
διηγήματα.
Σὺ
δέ
μοι |
[69] |
κοινοποιοῦμαι
πρὸς
ἅπασι·
κἀκείνῳ
μὲν
|
τὰ |
ἐμά,
ἐμοὶ
δὲ
τὰ
ἐκείνου |
[26] |
θρόνοι.
Σαμουὴλ
ἐν
προφήταις,
ὁ
|
τὰ |
ἔμπροσθεν
βλέπων·
ἀλλὰ
καὶ
Σαούλ, |
[26] |
τὴν
πρώραν
ἀγαγὼν
καὶ
πιστεύσας
|
τὰ |
ἔμπροσθεν,
οὕτως
ἐπὶ
τῶν
οἰάκων |
[32] |
πάντα
καταλλάττεται,
βουλεύεται,
παρατάττεται·
λύει
|
τὰ |
ἐν
τῷ
μέσῳ
σκῶλα
καὶ |
[30] |
τὸν
Πατέρα
τιμήσας,
καὶ
ἀτιμάσας
|
τὰ |
ἐξ
αὐτοῦ
διὰ
τῶν
ἀνίσων |
[73] |
τὴν
ἐκείνου
σοφίαν
γνωρίζεσθαι.
Καὶ
|
τὰ |
ἑξῆς
παρήσω
τοῦ
Σολομῶντος·
πᾶσι |
[66] |
τῶν
ἐν
πράγματι;
Τίς
τῶν
|
τὰ |
ἔξωθεν
φιλοσοφούντων
ἢ
τὰ
ἡμέτερα; |
[13] |
τοῖς
ὅπλοις
ἢ
τοῖς
δράμασι
|
τὰ |
ἐπίσημα.
Τὰ
δὲ
ἑξῆς
αὐτοὶ |
[71] |
πλείω
τῶν
ἀσήμων
προβάτων
κτησάμενος
|
τὰ |
ἐπίσημα,
τήν
τε
καλὴν
πολυτεκνίαν |
[73] |
δομένος
τῷ
βήματι
καὶ
βλέπων
|
τὰ |
ἐπουράνια
καὶ
χριστὸς
Κυρίου
ἦν |
[13] |
καὶ
τοῖς
ἀστάτοις
καὶ
ῥέουσι
|
τὰ |
ἑστῶτα
καὶ
μένοντα
κατακτώμενον.
~Ἐντεῦθεν |
[2] |
λόγον
καὶ
τοὺς
εἰδότας
σαφῶς
|
τὰ |
ἡμέτερα.
Ἤδη
δὲ
πρὸς
αὐτὴν |
[70] |
ἀνδρικῶν
μέχρις
αἵματος,
παρ'
ἐκείνους
|
τὰ |
ἡμέτερα
θεωρήσαντες,
κἀντεῦθεν
τὸν
ἄνδρα |
[58] |
ἠξίου
τοῖς
δημοσίοις
συνδιαιρεῖσθαι
καὶ
|
τὰ |
ἡμέτερα·
καὶ
διὰ
τοῦτο
μετεποιεῖτο |
[66] |
τῶν
τὰ
ἔξωθεν
φιλοσοφούντων
ἢ
|
τὰ |
ἡμέτερα;
Μία
καὶ
διὰ
πάντων |
[63] |
λείπεται.
Τί
ἂν
ἅπαντα
ἐκτραγῳδοίην
|
τὰ |
ἡμέτερα,
οὐκ
ἀρκοῦντος
τοῦ
λόγου |
[65] |
Πνεύματι,
καὶ
ἄξιον
τοῦ
διηγεῖσθαι
|
τὰ |
θεῖα
παρεσκεύασε;
Τίς
δὲ
μᾶλλον |
[71] |
γενέσεως·
Ἐπαινῶ
καὶ
τὴν
περὶ
|
τὰ |
θρέμματα
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐμηχανίαν
καὶ |
[62] |
καὶ
ὄντως
παρθενεύειν
ἔπειθεν,
εἴσω
|
τὰ |
κάλλη
στρέφων
ἀπὸ
τῶν
ὁρωμένων |
[59] |
Ἐξ
οὗ
τί
γίνεται;
Τρία
|
τὰ |
κάλλιστα·
ψυχῶν
ἐπιμέλεια
πλείων
καὶ |
[11] |
τοῦτο
ὑπεθέμεθα
καὶ
ἀνωμολογησάμεθα,
φέρε
|
τὰ |
κατ'
αὐτὸν
θεωρήσωμεν.
~Τὰ
μὲν |
[14] |
τελεωτάτοις,
ὧν
ἐν
βραχεῖ
χρόνῳ
|
τὰ |
κράτιστα
συνελέξατο
τάχει
τε
καὶ |
[61] |
τοῦτο
δεῖσθαι
πλειόνων·
ἀλλὰ
πρὸς
|
τὰ |
κρίνα
βλέπειν
καὶ
τὰ
πτηνά, |
[35] |
ἄρτοις
ἑστιᾶν
χιλιάδας,
ὧν
καὶ
|
τὰ |
λείψανα
πολλῶν
τραπεζῶν
ἄλλη
δύναμις. |
[63] |
καὶ
αἱ
λιπαραὶ
τράπεζαι
καὶ
|
τὰ |
μαγείρων
μαγγανεύματα
καὶ
κομψεύματα
καὶ |
[30] |
φιλοχρυσότατος
καὶ
μισοχριστότατος,
καὶ
δύο
|
τὰ |
μέγιστα
ταῦτα
νοσῶν,
ἀπληστίαν
καὶ |
[65] |
τῶν
παρόντων
ἀπανέστησε
καὶ
πρὸς
|
τὰ |
μέλλοντα
μετεσκεύασεν.
~Ἡλίου
μὲν
ἐπαινεῖται |
[12] |
φέρε
τὰ
κατ'
αὐτὸν
θεωρήσωμεν.
|
~Τὰ |
μὲν
δὴ
πρῶτα
τῆς
ἡλικίας |
[2] |
καλῶν
ὑπὸ
τοῦ
δεσμοῦ
παραβλάπτεσθαι.
|
Τὰ |
μὲν
δὴ
τῆς
ἀπολογίας
ἐνταῦθα |
[47] |
καὶ
τοσούτῳ
προβόλῳ
περιρραγεὶς
διελύθη.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
ἄλλα
λεγόντων
τε |
[25] |
ἐπιθυμίας
καὶ
τῆς
ὑποθέσεως
ἄξιον.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
ἡμέτερα,
ὅπη
τῷ |
[55] |
θαυμάζων
καὶ
διηγούμενος.
Ἆρ'
οὖν
|
τὰ |
μὲν
πρὸς
ἐκείνους
αὐτῷ
τοιαῦτα |
[58] |
Ἐξ
ὧν
πολλὰ
καὶ
δεινά,
|
τὰ |
μὲν
συνέβαινεν
ἤδη,
τὰ
δὲ |
[7] |
τῶν
ἀναγκαίων
ὄντες
διακορεῖς·
καὶ
|
τὰ |
μὲν
τοῦ
Ἰσραὴλ
οὐκ
ἐφθέγξαντο· |
[62] |
στρέφων
ἀπὸ
τῶν
ὁρωμένων
ἐπὶ
|
τὰ |
μὴ
βλεπόμενα·
καὶ
τὸ
μὲν |
[66] |
τοῖς
θείοις
λογίοις
ἐνίδρωσαν·
βοᾶται
|
τὰ |
νέα,
καὶ
οὗτος
ἄριστος
ἡμῖν |
[17] |
πλάσματι,
ἤδη
κλινομένων
αὐτῶν
καὶ
|
τὰ |
νῶτα
μεταβαλλόντων,
καὶ
γὰρ
ἐζηλοτύπουν |
[63] |
ἀλλ'
ἐν
ταῖς
ἀλλοτρίαις
συμφοραῖς
|
τὰ |
οἰκεῖα
εὖ
τίθεσθαι,
καὶ
δανείζειν |
[41] |
σιδήρῳ
συν
δαπανώμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ
|
τὰ |
οἴκοι
κατὰ
νοῦν
εἶχεν
αὐτῷ |
[52] |
πρὸς
οὐδὲν
παράδειγμα
ἠδύνατο
θεωρεῖν
|
τὰ |
ὁρώμενα,
ἔπαθέ
τι
ἀνθρώπινον,
σκότου |
[66] |
ἢ
τὰ
ἐκείνου
συγγράμματα.
Σιωπᾶται
|
τὰ |
παλαιά,
ὅσα
τινὲς
τοῖς
θείοις |
[23] |
ἀποδείξεις
καὶ
ἀντιθέσεις
ἔχει
καὶ
|
τὰ |
παλαίσματα,
ἣν
δὴ
δια
λεκτικὴν |
[21] |
ζῷον
ἐν
πυρὶ
σκαῖρον,
ᾧ
|
τὰ |
πάντα
ἁλίσκεται,
τοῦτο
ἦμεν
ἡμεῖς |
[19] |
εἶναι
τὸ
σπουδαζόμενον,
τηνικαῦτα
ἤδη
|
τὰ |
πάντα
ἦμεν
ἀλλήλοις,
ὁμόστεγοι,
ὁμοδίαιτοι, |
[32] |
ἑαυτῷ
λείψανον;
Οὐδαμῶς.
Ἀλλ'
ὁμοῦ
|
τὰ |
πάντα
καταλλάττεται,
βουλεύεται,
παρατάττεται·
λύει |
[62] |
ὥσπερ
δὲ
γῆ
καὶ
θάλασσα
|
τὰ |
παρ'
ἑαυτῶν
ἀλλήλοις
ἀντιδιδόντες,
εἰς |
[34] |
ἐνδείας
οὐ
χαλεπῶς
ἀναφέρουσι,
διδοῦσαι
|
τὰ |
παρ'
ἑαυτῶν
καὶ
τὰ
παρὰ |
[34] |
διδοῦσαι
τὰ
παρ'
ἑαυτῶν
καὶ
|
τὰ |
παρὰ
τῆς
θαλάσσης
δεχόμεναι·
τοῖς |
[77] |
πολλάκις
οἶδα
καλλωπισάμενος·
ἐπεὶ
καὶ
|
τὰ |
πάρεργα
τοῦ
ἀνδρὸς
τῶν
πονουμένων |
[65] |
καὶ
τὸ
τῆς
διδασκαλίας
κράτος
|
τὰ |
πέρατα
οἰκειούμενον;
Ἔτι
περὶ
τοὺς |
[66] |
τὸν
φθόγγον
αὐτοῦ,
καὶ
εἰς
|
τὰ |
πέρατα
τῆς
οἰκουμένης
τῶν
ῥημάτων |
[65] |
τοῦ
Πνεύματος
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
|
τὰ |
περὶ
Θεοῦ
διεσκέψατο;
Τίς
δὲ |
[63] |
τῶν
ἐχόντων
θησαύρισμα,
εἰς
ὃ
|
τὰ |
περιττὰ
τοῦ
πλούτου,
ἤδη
δὲ |
[40] |
μὲν
λόγου
προσδεηθείς,
ἔργῳ
δὲ
|
τὰ |
πλείω
δυνηθεὶς
πρὸς
τὴν
θεραπείαν· |
[60] |
οὗτος
ἄριστος
ἡμῖν,
ὃς
ἂν
|
τὰ |
πλείω
τυγχάνῃ
κατωρθωκὼς
ἢ
ἓν |
[12] |
ἐλάφους
ὑπ'
αὐτοῦ
διδασκόμενος,
ἢ
|
τὰ |
πολεμικὰ
κράτιστος
εἶναι
ἢ
πωλοδαμνεῖν |
[62] |
μιγάδος
μαχομένων
πρὸς
ἀλλήλους
ὡς
|
τὰ |
πολλὰ
καὶ
διϊσταμένων,
καὶ
οὐδετέρου |
[77] |
μὴ
πρόχειρον,
σύννουν
τε,
ὡς
|
τὰ |
πολλά,
καὶ
εἴσω
συννενευκός·
ὃ |
[20] |
παρ'
ἐμαυτοῦ
λήψομαι.
~Οὕτω
δὴ
|
τὰ |
πρὸς
ἀλλήλους
ἔχοντες,
καὶ
τοιαύτας |
[71] |
τῶν
τέκνων
προτίμησιν,
ἀλλ'
ἑκάστῳ
|
τὰ |
πρὸς
ἀξίαν
ἀπαραλογίστως
ἔνεμε
μετὰ |
[46] |
ἡμῶν
ἀγωνίσματα.
Τίνα
δὴ
λέγω
|
τὰ |
πρῶτα;
Ἐξορίαι,
φυγαί,
δημεύσεις,
ἐπιβουλαὶ |
[46] |
~Καὶ
δὴ
λαμπρὰ
μὲν
αὐτοῦ
|
τὰ |
πρῶτα
νεανιεύματα,
λαμπρότερα
δὲ
τὰ |
[54] |
Θεός.
Ὁ
γὰρ
πατάξας
Αἰγύπτου
|
τὰ |
πρωτότοκα,
τραχυνομένης
κατὰ
τοῦ
Ἰσραήλ, |
[61] |
πρὸς
τὰ
κρίνα
βλέπειν
καὶ
|
τὰ |
πτηνά,
οἷς
ἄτεχνον
τὸ
κάλλος |
[57] |
ἐν
χερσίν,
οἱ
λίθοι
προβεβλημένοι,
|
τὰ |
ῥόπαλα
εὐτρεπῆ,
δρόμος
ἁπάντων
εἷς, |
[35] |
καὶ
τῆς
τότε
καταστάσεως,
ἐπειδὴ
|
τὰ |
σημεῖα
τοῖς
ἀπίστοις,
οὐ
τοῖς |
[64] |
βλοσυρὸν
καὶ
βασιλικόν,
οὗ
καὶ
|
τὰ |
σκιρτήματα
γενναῖα
καὶ
μετὰ
θαύματος |
[16] |
πατρίδος
ἢ
τῶν
ὅσοι
περιττοὶ
|
τὰ |
σοφιστικὰ
καὶ
προσαγωγοὶ
τῶν
λημμάτων, |
[71] |
καὶ
ἀντίθεσις,
ὅθεν
καὶ
ἄγει
|
τὰ |
σύμβολα
τῆς
ἡττωμένης
γενέσεως·
Ἐπαινῶ |
[58] |
ταῖς
καινοτομίαις
χαίρουσιν
ἄνθρωποι
καὶ
|
τὰ |
σφῶν
ἡδέως
παρακερδαίνουσι·
καὶ
ῥᾷόν |
[9] |
τῆς
ἀρετῆς
ὁμότιμον
ἢ
καὶ
|
τὰ |
σώματα,
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα |
[35] |
τοῦτο
συνεργοῖς
χρώμενος,
ἐθεράπευε
μὲν
|
τὰ |
σώματα
τῶν
δεομένων,
ἐθεράπευε
δὲ |
[1] |
εἴπερ
ἄλλο
τι,
τοῖς
ἀγαθοῖς
|
τά |
τε
ἄλλα
καὶ
περὶ
τὸν |
[9] |
τιμηθὲν
ἐκ
τῶν
πρώτων
ὑποδειγμάτων,
|
τά |
τε
ἄλλα,
ὅσα
Πόντῳ
καὶ |
[46] |
τὰ
πρῶτα
νεανιεύματα,
λαμπρότερα
δὲ
|
τὰ |
τελευταῖα
καθ'
ἡμῶν
ἀγωνίσματα.
Τίνα |
[79] |
οἰκουμένην.
~Ἔκειτο
μὲν
ὁ
ἀνὴρ
|
τὰ |
τελευταῖα
πνέων
καὶ
παρὰ
τῆς |
[77] |
ἐκείνη
μὲν
γάρ,
εἰ
καὶ
|
τὰ |
τελευταῖα
τῆς
φωνῆς,
ἀλλ'
οὖν |
[12] |
πρὸ
τοῦ
καιροῦ
τῆς
ἀκριβείας
|
τὰ |
τῆς
ἀκριβείας
προχαραττόμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ |
[58] |
τῆς
πίστεως
λόγος,
καὶ
ταῦτα
|
τὰ |
τῆς
ἀπληστίας
ἐπικαλύμματα,
πρᾶγμα
τῶν |
[57] |
μάλιστα.
Καὶ
γάρ
εἰσι
περὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
θερμότεροι,
καὶ
τὸ
τολμᾶν |
[28] |
καθ'
ἡμᾶς
Ναζιραίους
καὶ
περὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
μάλιστα
ἐσπουδακότας·
οἳ
δεινὸν |
[64] |
ὄντα
ἕτερον
νομισθῆναι
τοῖς
μὴ
|
τὰ |
τοιαῦτα
πεπαιδευμένοις.
Τίς
γὰρ
ἐκείνου |
[11] |
κακῶς
τινες
ἐξειλήφασιν
ἀντὶ
Θεοῦ
|
τὰ |
τοῦ
Θεοῦ
σέβοντες,
διὰ
τοῦτο |
[34] |
μὲν
τὰ
ἑαυτῶν,
ἑαυτοῖς
δὲ
|
τὰ |
τοῦ
Θεοῦ
σπλάγχνα
κλείοντες,
οὗ |
[65] |
θεωρίᾳ.
Πάντα
δὲ
ἐκείνῳ
διηρεύνηται
|
τὰ |
τοῦ
Πνεύματος,
ἐξ
ὧν
ἦθος |
[46] |
τῆς
ἀσεβείας
ἀπαιτοῦντες,
οἱ
γράφοντες
|
τὰ |
τούτων
ἔτι
χαλεπώτερα.
Πρεσβυτέρων
ἐμπρησμοὶ |
[71] |
πρὸς
Θεόν,
ἀλλ'
ὑπὲρ
Θεοῦ,
|
τὰ |
τῶν
αἱρετικῶν
καταβάλλουσαν,
τήν
τε |
[71] |
ἤλειψεν,
ἀλλ'
ἤγειρε
τῷ
Θεῷ,
|
τὰ |
τῶν
ἀσεβῶν
στηλιτεύουσαν,
καὶ
τὴν |
[58] |
ὑπηλλάττοντο.
Ἐξ
ὧν
συνέβαινε
καὶ
|
τὰ |
τῶν
ἐκκλησιῶν
χεῖρον
ἔχειν
διϊσταμένων |
[63] |
Βασιλείου
δὲ
οἱ
νοσοῦντες
καὶ
|
τὰ |
τῶν
τραυμάτων
ἄκη
καὶ
ἡ |
[18] |
ἐντύχωμεν,
ἐλάττω
τῆς
δόξης
ὁρᾶν
|
τὰ |
φαινόμενα,
τοῦτο
καὶ
αὐτὸς
πάσχων |
[46] |
τῆς
βασιλικῆς
ἀπωλείας
ἐτύγχανον,
οἱ
|
τὰ |
χειρόγραφα
τῆς
ἀσεβείας
ἀπαιτοῦντες,
οἱ |
[13] |
ἀπολειφθῆναι
συλλεγούσης
ἐκ
παντὸς
ἄνθους
|
τὰ |
χρησιμώτατα,
ἐπὶ
τὴν
Καισαρέων
πόλιν |
[26] |
δὲ
κινδυνεύει
τὸ
πάντων
ἁγιώτατον
|
τάγμα |
τῶν
παρ'
ἡμῖν
πάντων
εἶναι |
[47] |
ἀπειλάς,
τοὺς
ἐκ
τοῦ
δικαστικοῦ
|
τάγματος |
προσπεμπομένους
αὐτῷ
καὶ
πείθειν
ἐπιχειροῦντας, |
[73] |
ἀοίδιμος,
οὗ
πολλαὶ
μὲν
ἱστοροῦν
|
ται |
κατὰ
τῶν
ἐχθρῶν
νῖκαι
καὶ |
[70] |
κιβωτὸν
σωτηρίας
τὴν
ἑαυτοῦ
πεποίη
|
ται |
πόλιν,
κούφως
τῶν
αἱρετικῶν
ὑπερπλέουσαν, |
[32] |
κατέχει,
τὸ
δὲ
ἀποκρούεται·
γίνε
|
ται |
τοῖς
μὲν
τεῖχος
ὀχυρὸν
καὶ |
[24] |
δια
στάσεως·
ἀλλ'
ἐπιμείναντά
με
|
ταῖς |
Ἀθήναις
χρόνον
οὐχὶ
συχνόν,
ποιεῖ |
[67] |
ἐκείνου
θεολογίας
καὶ
θεωρίας.
Ὅταν
|
ταῖς |
ἄλλαις
ἐξηγήσεσιν,
ἃς
τοῖς
μικρὰ |
[63] |
εἰς
ἐκείνους
ἀπανθρωπίας·
ἀλλ'
ἐν
|
ταῖς |
ἀλλοτρίαις
συμφοραῖς
τὰ
οἰκεῖα
εὖ |
[66] |
ἀεικίνητον
καὶ
μέχρι
Θεοῦ
φέρον
|
ταῖς |
ἀναβάσεσι,
δύναμις
δὲ
ἡ
τοῦ |
[45] |
μόνον
ἐπαίρεσθαι
καὶ
ἄμετρον
εἶναι
|
ταῖς |
ἀπειλαῖς,
ἀλλ'
ὡς
ἂν
μᾶλλον |
[51] |
φανερῶς,
ἢ
μὴ
προσδοκᾶν
εἴξειν
|
ταῖς |
ἀπειλαῖς.
Ἐφ'
οἷς
ἑαυτοῦ
καταγνόντα |
[64] |
τοῦτό
τινες
πεφιλοσοφήκασιν,
ὅτι
παραπεπήγασι
|
ταῖς |
ἀρεταῖς
αἱ
κακίαι,
καί
εἰσί |
[33] |
ἦν
τοῦ
πονηροῦ
καὶ
πάλη
|
ταῖς |
εἰς
τὸ
καλὸν
ὁμονοίαις
βασκαίνοντος· |
[68] |
μαρτυρίαις
ἀναμφιλέκτοις
ταὐτὸν
δυναμέναις
καὶ
|
ταῖς |
ἐκ
τῶν
συλλογισμῶν
ἀνάγκαις,
οὕτως |
[63] |
ἤδη
δὲ
καὶ
τὰ
ἀναγκαῖα
|
ταῖς |
ἐκείνου
παραινέσεσιν
ἀποτίθεται,
σῆτας
ἀποσειόμενα |
[25] |
Θεῷ
φίλον,
ἀγέσθω·
ἄγοιτο
δὲ
|
ταῖς |
ἐκείνου
πρεσβείαις
ἄμεινον.
Τὸν
δέ, |
[37] |
φερωνύμου
τῆς
εὐσεβείας
μετατεθέντος
καὶ
|
ταῖς |
ἐκείνου
χερσὶν
ἡδέως
ἐναποψύξαντος,
ἐπὶ |
[80] |
πίνακα
καὶ
πρόγραμμα
σωτήριον
πάσαις
|
ταῖς |
ἐκκλησίαις,
ψυχαῖς
ἁπάσαις·
πρὸς
ὃν |
[79] |
παρόντας
μυσταγωγήσας
καὶ
βελτίους
ποιήσας
|
ταῖς |
ἐπισκήψεσι·
τότε
δὴ
θαῦμα
γίνεται |
[37] |
καὶ
νόσῳ
τετρυχωμένος,
καὶ
πρὸς
|
ταῖς |
ἐσχάταις
ἀναπνοαῖς
ὤν,
κατατολμᾷ
τῆς |
[30] |
πᾶν
καθαιρεῖν
νομίζομεν·
τρία
μὲν
|
ταῖς |
ἰδιότησιν,
ἓν
δὲ
τῇ
θεότητι |
[3] |
ἂν
εἴχομεν
καὶ
οὐδ'
ἂν
|
ταῖς |
ἱστορίαις
παρήκαμεν
ἔχειν
τι
πλέον |
[58] |
καὶ
τεμνομένων.
Καὶ
γάρ
πως
|
ταῖς |
καινοτομίαις
χαίρουσιν
ἄνθρωποι
καὶ
τὰ |
[71] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
διαβαθεῖσαν
κλίμακα
|
ταῖς |
κατὰ
μέρος
εἰς
ἀρετὴν
ἀναβάσεσι, |
[45] |
καταπλήξειε,
φοβερὸν
ἑαυτὸν
ποιεῖν,
καὶ
|
ταῖς |
κατὰ
τῶν
στοιχείων
καινοτομίαις.
Γῆ |
[19] |
ὧν
τῆς
θαλάμης
ἐξελκομένων
προσέξονται
|
ταῖς |
κοτύλαις
αἱ
πέτραι,
καὶ
οὐ |
[8] |
θελήμασι
μόνον·
ὅσον
περιττὸν
ἀπεπέμφθη
|
ταῖς |
λόχμαις
εἰς
δευτέραν
τράπεζαν.
Οἱ |
[12] |
μόσχους
ὁρῶμεν
ὁμοῦ
τῇ
γενέσει
|
ταῖς |
μητράσιν
ἑαυτῶν
παρασκαίροντας,
οὕτω
καὶ |
[15] |
ὄντες
καὶ
νέοι
καὶ
δυσκάθεκτοι
|
ταῖς |
ὁρμαῖς.
Ὅπερ
οὖν
πάσχοντας
ἔστιν |
[43] |
μέλανος,
οὐδὲν
ἀτιμοτέρου
τῶν
ἐν
|
ταῖς |
πλαξὶ
χαραγμάτων·
οὐδὲ
ἑνὶ
τῆς |
[82] |
τὴν
ἡμετέραν
παιδαγωγίαν,
ἢ
στήσαις
|
ταῖς |
σεαυτοῦ
πρεσβείαις
ἢ
πείσαις
καρτερῶς |
[82] |
δὲ
μετασταίημεν,
δέξαιο
κἀκεῖθεν
ἡμᾶς
|
ταῖς |
σεαυτοῦ
σκηναῖς,
ὡς
ἂν
ἀλλήλοις |
[77] |
ἄχρι
τοῦ
ὁρωμένου,
τοὺς
ἐν
|
ταῖς |
σκιαῖς
ἀνδριάντας·
πολὺ
γὰρ
εἰπεῖν, |
[15] |
πλεῖστοι·
καὶ
γὰρ
τούτους
μεμερισμένους
|
ταῖς |
σπουδαῖς
ἔχουσιν.
~Ἐπειδὰν
οὖν
τις |
[67] |
μικρὰ
βλέπουσιν
ἀναπτύσσει,
τρισσῶς
ἐν
|
ταῖς |
στερραῖς
ἑαυτοῦ
πλαξὶτῆς
καρδίας
ἀπογραψάμενος, |
[64] |
τίς
μὲν
οὕτως
ἡδὺς
ἐν
|
ταῖς |
συνουσίαις,
ὅσα
ἐμὲ
γινώσκειν
τὸν |
[1] |
τοῦτο
ἐσπου
δακόσι
καὶ
μόνον,
|
ταῖς |
τοιαύταις
ἐνευδοκιμεῖν
ὑποθέσεσιν!
Ἔχω
μὲν |
[55] |
φασι
συμβῆναι.
Κάμπτει
καὶ
τοῦτον
|
ταῖς |
τοῦ
ἁγίου
χερσὶ
συμπεσοῦσά
τις |
[54] |
κἂν
ὑγιείας
τυχὼν
ὁ
παῖς
|
ταῖς |
τοῦ
πατρὸς
χερσὶν
ἀπεσώθη·
καὶ |
[42] |
προσεδαπάνα
τὸ
λειπόμενον
τῶν
σαρκῶν
|
ταῖς |
φροντίσιν,
ἕως
εὕρῃ
τοῦ
κακοῦ |
[72] |
ἐν
τοῖς
κρατίστοις»
καί·
Ἐν
|
ταῖς |
χερσί
σου
οἱ
κλῆροί
μου» |
[6] |
κρυμοῖς
καὶ
θάλπεσι
καὶ
ὄμβροις
|
ταλαιπωρεῖν, |
ἥ
τε
ἄφιλος
ἐρημία
καὶ |
[7] |
τοὺς
ἐκείνους
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
|
ταλαιπωροῦντας |
μετὰ
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου
φυγήν, |
[30] |
δόξαν
σωτήριον.
Οὐ
γὰρ
θεότητα
|
ταλαντεύομεν, |
οὐδὲ
τὴν
μίαν
καὶ
ἀπρόσιτον |
[24] |
μέν
τι
μαλακισθείς,
εἰρήσεται
γὰρ
|
τἀληθές, |
τὸ
δέ
τι
προδοθεὶς
παρ' |
[2] |
ὤκνουν
τὸν
λόγον,
εἰρήσεται
γὰρ
|
τἀληθές, |
ὥσπερ
οἱ
τοῖς
ἱεροῖς
προσιόντες, |
[7] |
ἥλιον
καὶ
ποταμὸν
ἀνακόψας,
καὶ
|
τἆλλα |
δὴ
ὑπειπόντες
ὅσα
πεποίηκε
(φιλεῖ |
[50] |
τὸν
τρόπον,
ὑπὲρ
τοιούτων
ἀγωνιζόμενος.
|
Τἆλλα |
μὲν
γὰρ
ἐπιεικεῖς
ἡμεῖς,
ὕπαρχε, |
[28] |
σιωπᾶν
ἄμεινον,
πλὴν
ἐγένετο·
ἀνδρὶ
|
τἆλλα |
μὲν
οὐκ
ἀγεννεῖ
καὶ
θαυμαστῷ |
[41] |
ἐννοῆσαι,
ἢ
καταπράξασθαι
δυναμένων·
καίτοι
|
τἆλλα |
μέτριος
ὤν,
ἐν
τούτοις
οὐ |
[55] |
κατὰ
τῆς
εὐσεβείας
ἱστάμενον.
Ἐῶ
|
τἆλλα |
ὅσα
καὶ
οἷα
κατὰ
τοῦ |
[54] |
περὶ
τὸν
πρόθυμον
ὁδοιπόρον
ἡμεῖς,
|
τἆλλα |
ὅσα
τῆς
καλῆς
ἀτιμίας
πάντα |
[50] |
Θεὸς
τὸ
κινδυνευόμενον
καὶ
προκείμενον,
|
τἆλλα |
περιφρονοῦντες,
πρὸς
αὐτὸν
μόνον
βλέπομεν. |
[74] |
ὕψους
δέρος,
τὴν
ἀσαρκίαν.
Ἐῶ
|
τἆλλα, |
τοὺς
δροσισθέντας
ἐν
πυρὶ
νεανίας· |
[44] |
ἑνὸς
περιουσίαν
καὶ
ἁρμονίαν.
~Τί
|
τἆλλα |
χρὴ
λέγειν;
Ἀλλ'
ἧκεν
αὖθις |
[63] |
καινὴν
πόλιν,
τὸ
τῆς
εὐσεβείας
|
ταμεῖον, |
τὸ
κοινὸν
τῶν
ἐχόντων
θησαύρισμα, |
[8] |
θαύματος!
αὐτοὶ
τοῦ
θηράματος
ἦσαν
|
ταμίαι. |
Ὅσον
φίλον
εἴχετο
θελήμασι
μόνον· |
[25] |
νῦν
τῆς
προστασίας
ἐφιεμένων·
ἀλλὰ
|
τάξει |
καὶ
νόμῳ
πνευματικῆς
ἀναβάσεως
τῆς |
[33] |
ᾔδει
νόμους
εὐπειθείας
καὶ
πνευματικῆς
|
τάξεως. |
Διὰ
τοῦτο
παρῆν,
ἐσόφιζεν,
ὑπήκουεν, |
[26] |
κἀν
τοῖς
πολεμικοῖς
ἔχει·
στρατιώτης,
|
ταξίαρχος, |
στρατηγός.
Αὕτη
ἡ
τάξις
ἀρίστη |
[27] |
καὶ
ταύτην
οὐκ
ἀπαξιώσας
τὴν
|
τάξιν |
τοῦ
βήματος,
οὕτως
ἐν
καθέδρᾳ |
[26] |
στρατιώτης,
ταξίαρχος,
στρατηγός.
Αὕτη
ἡ
|
τάξις |
ἀρίστη
καὶ
λυσιτελεστάτη
τοῖς
ἀρχομένοις. |
[57] |
ὁ
τοῖς
ὑπερηφάνοις
ἀντι
τασσόμενος,
|
ταπεινοῖς |
δὲ
χάριν
ἐπιμετρῶν.
Τί
δὲ |
[50] |
ἡμεῖς,
ὕπαρχε,
καὶ
παντὸς
ἄλλου
|
ταπεινότεροι, |
τοῦτο
τῆς
ἐντολῆς
κελευούσης,
καὶ |
[57] |
ἦν,
ἐλεεινός,
ἄθλιος,
τίνος
οὐ
|
ταπεινότερος, |
ἕως
ἐπιφανεὶς
ὁ
χωρὶς
αἵματος |
[30] |
ἀλλ'
ὑπὸ
τῶν
ἀγόντων
αὐτὸν
|
ταπεινούμενος, |
συνταπεινοῦν
ἐτόλμησεν
ἑαυτῷ
καὶ
φύσιν |
[54] |
ἐρριμμένος·
Ποιεῖ
γὰρ
καὶ
βασιλέας
|
ταπεινοὺς |
πάθος·
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
ἐπεὶ |
[26] |
στέργει
τὴν
κάτω
χώραν
καὶ
|
ταπεινῶς |
ἕστηκεν,
ὁ
τῆς
ὑψηλῆς
ἄξιος, |
[64] |
καὶ
διηγεῖσθαι
τὴν
ἐξ
ὄγκου
|
ταπείνωσιν, |
καὶ
Χριστὸν
εἰδέναι
μέχρι
δούλου |
[39] |
κατ'
αὐτὸν
ὠδινόντων
ἔτι
καὶ
|
ταρασσομένων, |
οἴκοι
κατέμεινα,
βίᾳ
χαλινώσας
τὸν |
[28] |
ἐκ
τῆς
περὶ
τὴν
κατάστασιν
|
ταραχῆς. |
ὡς
οὐκ
ἔννομον
οὐδὲ
κανονικῶς |
[35] |
πλήρεις
προθεὶς
λέβητας
καὶ
τοῦ
|
ταριχευτοῦ |
παρ'
ἡμῖν
ὄψου
καὶ
πένητας |
[62] |
καθαρῶν
ψυχῶν
ἐστι
νυμφίος,
καὶ
|
τὰς |
ἀγρύπνους
ἑαυτῷ
συνεισάγει
ψυχάς,
ἐὰν |
[14] |
ἐπὶ
τὸ
τῶν
λόγων
ἔδαφος,
|
τὰς |
Ἀθήνας,
ὑπὸ
τοῦ
Θεοῦ
πέμπεται |
[18] |
ἐζήτει
τὸ
ἐλπισθέν,
κενὴν
μακαρίαν
|
τὰς |
Ἀθήνας
ὠνόμαζεν.
Ὁ
μὲν
δὴ |
[24] |
καὶ
τολμηρόν.
Ὁ
μὲν
γάρ,
|
τὰς |
αἰτίας
εἰπὼν
τῆς
περὶ
τὴν |
[66] |
διὰ
γλώσσης
φέρων
καὶ
συνετίζων
|
τὰς |
ἀκοάς·
ἤρκεσε
γὰρ
εἷς
ἀντὶ |
[21] |
ἡ
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν
παιδευτάς.
|
Τὰς |
ἄλλας
δὲ
τοῖς
βουλομένοις
παρήκαμεν |
[46] |
ἐπιστρατεύοντες
καὶ
θυσιαστηρίων
κατορχούμενοι
καὶ
|
τὰς |
ἀναιμάκτους
θυσίας
ἀνθρώπων
καὶ
θυσιῶν |
[15] |
οὖν
πάσχοντας
ἔστιν
ἰδεῖν
περὶ
|
τὰς |
ἀντιθέτους
ἱπποδρομίας
τοὺς
φιλίππους
τε |
[10] |
ποιοῦν
καὶ
συνέδραμεν.
Ἐπεὶ
δὲ
|
τὰς |
ἀπαρχὰς
τῶν
ἐπαίνων
νόμῳ
θείῳ |
[47] |
γνωρίζουσι,
τὰς
προσβολάς,
τὰς
ὑποσχέσεις,
|
τὰς |
ἀπειλάς,
τοὺς
ἐκ
τοῦ
δικαστικοῦ |
[27] |
κόσμου
τοῖς
πολλοῖς
τύπος
καθίσταται.
|
Τὰς |
γὰρ
ἱερὰς
πρότερον
ὑπαναγινώσκων
τῷ |
[7] |
ἢ
κραυγῆς
ἢ
νέων
προκαταλαβόντων
|
τὰς |
διεξόδους
τοῖς
θήρας
νόμοις;
Εὐχῆς |
[24] |
οὐ
πράττοντες,
ὧν
τοὺς
ἀλγοῦν
|
τας |
εἰκός;
Ἐνταῦθά
τι
κατηγορήσω
μὲν |
[47] |
γλώσσῃ
πορνεύουσι,
τὸν
ἀρχιμάγειρον
Ναβουζαρδάν,
|
τὰς |
ἐκ
τῆς
τέχνης
μαχαίρας
ἐπαπειλοῦντα, |
[23] |
εἶναι
τοὺς
λαβυρίνθους
διεξελθεῖν,
ἢ
|
τὰς |
ἐκείνου
τῶν
λόγων
ἄρκυς
διαφυγεῖν, |
[8] |
διηγήματα.
Σὺ
δέ
μοι
λέγε
|
τὰς |
ἐλαφηβόλους
σου
καὶ
τοὺς
Ὠρίωνας |
[82] |
τελεώτερον,
ἧς
νῦν
μετρίως
δεδέγμεθα
|
τὰς |
ἐμφάσεις,
ἐνταῦθα
σταίημεν
τῆς
ἐφέσεως, |
[69] |
τοῦτον
ὅρον
τῆς
εὐσεβείας
νομίζοντες
|
τὰς |
ἐν
τοῖς
γράμμασι
μόνας
τοῦ |
[1] |
ἐπαίνους,
οἶδα
τούτων
σαφῶς
καὶ
|
τὰς |
ἐπιδόσεις·
ἐπ'
οὐδενὸς
οὖν
τῶν |
[17] |
πᾶν
ἐν
τοιούτοις,
ἴσας
ὑσμίνῃ
|
τὰς |
κεφαλάς,
τὸ
τοῦ
λόγου,
κατέστησα. |
[23] |
καὶ
θεωρητική,
ὅση
τε
περὶ
|
τὰς |
λογικὰς
ἀποδείξεις
καὶ
ἀντιθέσεις
ἔχει |
[20] |
ἀρετή,
καὶ
τὸ
ζῆν
πρὸς
|
τὰς |
μελλούσας
ἐλπίδας,
πρὶν
ἐνθένδε
ἀπελθεῖν |
[61] |
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν,
καὶ
ἄσαρκος;
|
Τὰς |
μὲν
γὰρ
πλησμονὰς
καὶ
τοὺς |
[4] |
τὴν
εὐγένειαν
ἀξιοῦντος,
καὶ
μὴ
|
τὰς |
μὲν
μορφὰς
καὶ
τὰς
χρόας |
[14] |
ταὐτὸ
πέπονθα
τῷ
Σαούλ,
ὅς,
|
τὰς |
ὄνους
τοῦ
πατρὸς
ἐπιζητῶν,
βασιλείαν |
[68] |
καὶ
φυγὴν
καὶ
θάνατον
καὶ
|
τὰς |
πρὸ
τοῦ
θανάτου
κολάσεις
προθύμως |
[47] |
ὅσοι
τοὺς
τότε
ἀγῶνας
γνωρίζουσι,
|
τὰς |
προσβολάς,
τὰς
ὑποσχέσεις,
τὰς
ἀπειλάς, |
[64] |
ὑγιαινόντων
κατοφρυᾶσθαι;
Καὶ
τήκειν
μὲν
|
τὰς |
σάρκας
δι'
ἐγκρατείας,
τὴν
ψυχὴν |
[50] |
ξίφος
καὶ
θῆρες
καὶ
οἱ
|
τὰς |
σάρκας
τέμνοντες
ὄνυχες,
τρυφὴ
μᾶλλον |
[34] |
καταπραγματεύονται
τῆς
ἐνδείας
καὶ
γεωργοῦσι
|
τὰς |
συμφοράς·
οὔτε,
τῷ
Κυρίῳ
δανείζειν |
[34] |
κακώσεως.
Αἱ
μὲν
γὰρ
παραλίαι
|
τὰς |
τοιαύτας
ἐνδείας
οὐ
χαλεπῶς
ἀναφέρουσι, |
[35] |
τῆς
αὐτῆς
πίστεως·
λόγῳ
γὰρ
|
τὰς |
τῶν
ἐχόντων
ἀποθήκας
ἀνοίξας
καὶ |
[38] |
ἢ
τὴν
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίαν,
ἢ
|
τὰς |
τῶν
πεπιστευκότων
ἐλπίδας·
ἀλλὰ
τοσοῦτον |
[7] |
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ
μὲν
θῆρες
|
τὰς |
τῶν
πλουσίων
διαφυγόντες
τραπέζας,
ἅπερ |
[80] |
μέν
ἐστιν
ἐν
οὐρανοῖς,
κἀκεῖ
|
τὰς |
ὑπὲρ
ἡμῶν,
ὡς
οἶμαι,
προσφέρων |
[47] |
τότε
ἀγῶνας
γνωρίζουσι,
τὰς
προσβολάς,
|
τὰς |
ὑποσχέσεις,
τὰς
ἀπειλάς,
τοὺς
ἐκ |
[41] |
καὶ
πρὸς
Θεὸν
μόνον
αἴρειν
|
τὰς |
χεῖρας
καὶ
παρ'
ἐκείνου
τῶν |
[4] |
μὴ
τὰς
μὲν
μορφὰς
καὶ
|
τὰς |
χρόας
ἐξ
ἑαυτῶν
δοκιμάζεσθαι
καὶ |
[14] |
περὶ
τὴν
παίδευσιν
ἀπληστίας,
Ἀθήνας
|
τὰς |
χρυσᾶς
ὄντως
ἐμοὶ
καὶ
τῶν |
[31] |
χειροποιήτων
καὶ
αὖθις
ἀνορθουμένων,
ἀλλὰ
|
τὰς |
ψυχὰς
αὐτὰς
κατασύρουσαν.
Συνεισβάλλει
δὲ |
[35] |
σώματα
τῶν
δεομένων,
ἐθεράπευε
δὲ
|
τὰς |
ψυχάς,
συμπλέκων
τῇ
χρείᾳ
τὸ |
[57] |
βέλτιον,
ὁ
τοῖς
ὑπερηφάνοις
ἀντι
|
τασσόμενος, |
ταπεινοῖς
δὲ
χάριν
ἐπιμετρῶν.
Τί |
[68] |
ὀλίγον
ἐπιζητοῦντες,
ἠξίουν
μεθ'
ἡμῶν
|
τάττεσθαι· |
τῷ
δὲ
κοινῷ
μεγίστην
ἂν |
[36] |
ἑτέρων
ὀνείροις
εἰς
τοῦτο
δια
|
ταττόμενος· |
ὁ
δὲ
προῖκα
χρηστὸς
ἦν |
[58] |
δὲ
πλεῖον
αὐτὸν
ἐξέμηνεν,
αἱ
|
Ταυρι |
καὶ
πρόσοδοι
καὶ
παρόδιοι,
αὐτῷ |
[7] |
μὴ
θηράσιμόν
σοι
θελήσαντι
μόνον»
|
Ταῦτ' |
ἔλεγον,
καὶ
ἡ
θήρα
παρῆν, |
[10] |
τοῦ
σκοποῦ
βάλλειν
τὸν
λόγον,
|
ταῦτ' |
ἐπαινέσομαι.
~Οἶμαι
δὲ
πᾶσιν
ἀνωμολογῆσθαι |
[42] |
ὁμοίως
ἔχειν
πᾶσαν
εἶναι
ἀνάγκην.
|
Ταῦτ' |
οὖν
ἐννοῶν
καὶ
σκοπῶν
ἐκεῖνος, |
[35] |
λείψανα
πολλῶν
τραπεζῶν
ἄλλη
δύναμις.
|
Ταῦτα |
γὰρ
Μωϋσέως
ἦν
καὶ
Ἡλίου |
[49] |
τῆς
ἐμῆς
δυναστείας
ἐστίν.
Τίνα
|
ταῦτα; |
γνωριζέσθω
γὰρ
ἡμῖν.
Δήμευσιν,
ἐξορίαν, |
[62] |
οὐδὲ
ὥσπερ
τειχίῳ
τινὶ
μέσῳ
|
ταῦτα |
διαλαβὼν
καὶ
ἀπ'
ἀλλήλων
χωρίσας, |
[22] |
σαφὲς
γέγονεν
ἐκ
πλειόνων
τῶν
|
ταῦτα |
διηγουμένων.
Παρὰ
τοσούτοις
μὲν
γὰρ |
[69] |
τὸ
καθ'
ἡμᾶς
εὐαγγέλιον.
Καὶ
|
ταῦτα |
διῆλθον,
οὐχ
ἵνα
τῆς
ἐκείνου |
[35] |
Θεοῦ,
παρ'
οὗ
κἀκείνοις
τὸ
|
ταῦτα |
δύνασθαι·
ἴσως
δὲ
καὶ
τῶν |
[69] |
καὶ
τὸν
σκοπὸν
ἀφ'
οὗ
|
ταῦτα |
ἐγράφετο,
μᾶλλον
τῇ
τε
ἀληθείᾳ |
[18] |
Ἀθήνας
ὠνόμαζεν.
Ὁ
μὲν
δὴ
|
ταῦτα· |
ἐγὼ
δὲ
τῆς
λύπης
ἀφῄρουν |
[52] |
φόβῳ
τινὶ
καὶ
σεβάσματι·
ἐπειδὴ
|
ταῦτα |
εἶδε,
καὶ
πρὸς
οὐδὲν
παράδειγμα |
[65] |
ἔκ
τινος
καινοτομίας
καὶ
θαύματος,
|
ταῦτα |
εἶναι
τὴν
ἐκείνου
φωνὴν
καὶ |
[51] |
ἀσεβείᾳ,
κἂν
ἀπειλῇς
χαλεπώτερα.
~Ἐπειδὴ
|
ταῦτα |
εἰπεῖν
καὶ
ἀκοῦσαι
τὸν
ὕπαρχον, |
[58] |
καὶ
ἄλλη
τις
διαφορά,
ἣ
|
ταῦτα |
ἐκαινοποίησε.
Τῆς
γὰρ
πατρίδος
ἡμῶν |
[2] |
ἃ
τὸν
ἀγῶνα
τοῦτον
ἐνεστησάμην,
|
ταῦτά |
ἐστιν.
Εἰ
δὲ
τοσοῦτον
ἀπήντηκα |
[48] |
ὑποκλιθέντων
καὶ
ἡττημένων.
Οὐ
γὰρ
|
ταῦτα, |
ἔφη,
βασιλεὺς
ὁ
ἐμὸς
βούλεται, |
[8] |
πρὸς
τὴν
ἄθλησιν
ὑπὲρ
ἧς
|
ταῦτα |
ἦν
αὐτοῖς,
ἐγίνοντο
προθυμότεροι.
Τοιαῦτα |
[59] |
συναπήχθη
τοῖς
πταίουσιν,
ἢ
παριδεῖν
|
ταῦτα |
ἠνέσχετο,
ἢ
μικρὰν
τοῦ
κακοῦ |
[50] |
σοι,
τῆς
ἐξουσίας
ἀπόλαυε.
Ἀκουέτω
|
ταῦτα |
καὶ
βασιλεύς,
ὡς
ἡμᾶς
γε |
[35] |
ἀκόλουθα
καὶ
εἰς
ταὐτὸν
φέρει,
|
ταῦτα |
καὶ
διενοήθη
καὶ
κατεπράξατο
μετὰ |
[24] |
παραδηλώσαντες.
~Εἶχε
μὲν
οὖν
οὕτω
|
ταῦτα, |
καὶ
πλήρης
παιδεύσεως
ἡ
φορτίς, |
[23] |
δογματικὸν
καὶ
φιλόσοφον.
Ἀλλὰ
τί
|
ταῦτα, |
καίπερ
τηλικαῦτα
τυγχάνοντα,
πρὸς
τὴν |
[23] |
ὅσον
μὴ
κλονεῖσθαι
τοῖς
περὶ
|
ταῦτα |
κομψοῖς,
τὸ
περιττὸν
διέπτυσεν
ὡς |
[27] |
ἁπάντων,
οὕτω
καὶ
τοῦ
περὶ
|
ταῦτα |
κόσμου
τοῖς
πολλοῖς
τύπος
καθίσταται. |
[38] |
σοφίᾳ
καὶ
χάριτι·
οὐ
τῷ
|
ταῦτα |
λαμβάνειν
αὔξησιν,
τί
γὰρ
τοῦ |
[32] |
δέ
τι
καὶ
Βαρνάβας,
ὁ
|
ταῦτα |
λέγων
καὶ
γράφων,
Παύλῳ
συνηγωνίσατο, |
[34] |
χρῄζοντες
ἀγνοοῦσιν
ἢ
αὐτῶν
ἕτεροι.
|
Ταῦτα |
μὲν
οἱ
σιτῶναι
καὶ
σιτοκάπηλοι, |
[36] |
ἀγαθῶν
διὰ
τῆς
ἐνταῦθα
σιτομετρίας.
|
Ταῦτα |
μετὰ
τῆς
τοῦ
λόγου
τροφῆς |
[18] |
ᾐσχυμμένων
ὑφ'
ἑνὸς
ἀνδρός,
καὶ
|
ταῦτα |
μηδὲ
τοῦ
θαρρεῖν
καιρὸν
ἔχοντος. |
[30] |
μισοχριστότατος,
καὶ
δύο
τὰ
μέγιστα
|
ταῦτα |
νοσῶν,
ἀπληστίαν
καὶ
βλασφημίαν·
ὁ |
[57] |
ἱκέτην
ἑαυτοῦ
καὶ
ὑβριστὴν
διεσώσατο.
|
Ταῦτα |
ὁ
τῶν
ἁγίων
Θεός,
ὁ |
[4] |
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπαρχόντων
αὐτῷ
καὶ
|
ταῦτα |
οἰκεῖα
τῷ
ἐκείνου
βίῳ
καὶ |
[38] |
τελεώτερον;
ἀλλὰ
τῷ
κατὰ
μικρὸν
|
ταῦτα |
παρα
γυμνοῦσθαι
καὶ
παρεκφαίνεσθαι.
Τήν |
[9] |
βίων
αἱρέσεις
μᾶλλον
ἢ
πολιτείας
|
ταῦτα |
ποιησαμένων.
~Τίς
οὐκ
οἶδε
τὸν |
[65] |
πράγματι
καιρὸν
διατάξαντος.
~Ἀλλὰ
τί
|
ταῦτα |
πρὸς
τὴν
ἐν
λόγοις
τοῦ |
[48] |
σοι
δοκοῦμεν;
Ἦ
οὐδέν,
ἔφη,
|
ταῦτα |
προστάττοντες.
Τί
δαί;
Οὐ
μέγα |
[82] |
κερδάνῃ
τοὺς
πάντας
ἢ
πλείονας.
|
~Ταῦτά |
σοι
παρ'
ἡμῶν,
ὦ
Βασίλειε, |
[58] |
ὁ
τῆς
πίστεως
λόγος,
καὶ
|
ταῦτα |
τὰ
τῆς
ἀπληστίας
ἐπικαλύμματα,
πρᾶγμα |
[32] |
ἀκινδύνως
δέ;
Ἢ
πάντα
μὲν
|
ταῦτα |
τελείως
καὶ
ὑπὲρ
λόγον,
ὑπελείπετο |
[64] |
ἔργῳ
δὲ
λέπραν
καθαίροντος.
~Πρὸς
|
ταῦτα, |
τί
φήσουσιν
ἡμῖν
οἱ
τὸν |
[15] |
ἡνιόχους,
ἵππους,
ἱπποστασίας,
στρατηγούς·
καὶ
|
ταῦτα |
τίνες;
οἱ
πένητες
πολλάκις
καὶ |
[76] |
τὸ
εὐτελὲς
καὶ
ἀπέριττον.
Διὰ
|
ταῦτά |
τοι
καὶ
κλεῖς
οὐρανῶν
πιστεύεται· |
[46] |
ὁ
μεμισημένος
καὶ
πρὸ
γενέσεως.
|
Ταῦτα |
τῶν
πρώτων
αὐτοῦ
νεανιευμάτων
τὰ |
[50] |
ἡμῖν
εἰσιν
ἢ
κατάπληξις.
Πρὸς
|
ταῦτα |
ὕβριζε,
ἀπείλει,
ποίει
πᾶν
ὁτιοῦν |
[45] |
ζέων
θυμῷ
καὶ
φρονήματι,
οὐ
|
ταύτῃ |
μόνον
ἐπαίρεσθαι
καὶ
ἄμετρον
εἶναι |
[59] |
ἑαυτῆς
ἔχειν
καὶ
τὸ
λυθῆναι
|
ταύτῃ |
τὸν
πόλεμον.
Ταύτης
τῆς
ἐπινοίας |
[55] |
καὶ
τὸ
κρατοῦντα
τῶν
πολλῶν
|
ταύτῃ |
φαίνεσθαι,
τοῦτο
δώσω
τῷ
λόγῳ. |
[39] |
μᾶλλον
ὑπ'
ὀλίγων
ἑλόμενος,
τῶν
|
ταύτην |
ἀγνοησάντων
τὴν
οἰκονομίαν,
ἤ
τι |
[1] |
οἱ
ζωγράφοι
τοὺς
ἀρχετύπους
πίνακας,
|
ταύτην |
ἂν
ὑφελὼν
μόνην,
ὡς
λόγου |
[13] |
ἐπείγεται,
τῶν
τῇδε
μεθέξων
παιδευτηρίων·
|
ταύτην |
δὲ
λέγω
τὴν
περιφανῆ
τε |
[57] |
γὰρ
ἕκαστος
ἑαυτοῦ
τὴν
ὕβριν
|
ταύτην |
ἐνόμιζεν,
ἐκμαίνεται
πᾶσα
καὶ
ἀνάπτεται· |
[49] |
μηδενὶ
τόπῳ
περιγραπτὸς
καὶ
μήτε
|
ταύτην |
ἔχων
ἐμὴν
ἣν
οἰκῶ
νῦν, |
[1] |
ποιούμενος,
ἔπειτα
πρὸς
μέτρον
κρῖναι
|
ταύτην |
θελήσειε,
μίαν
ἐκ
πασῶν
ὑπόθεσιν |
[54] |
πάντα
πεπλήρωται.
Τί
οὖν;
Λύει
|
ταύτην |
Θεός.
Ὁ
γὰρ
πατάξας
Αἰγύπτου |
[70] |
ἐφύλαξεν·
ὁ
δὲ
καὶ
ἐδέξατο
|
ταύτην |
καὶ
διεσώσατο
καὶ
τῷ
ξύλῳ |
[82] |
ἐνταῦθα
σταίημεν
τῆς
ἐφέσεως,
καὶ
|
ταύτην |
λάβοιμεν
ὧν
πεπολεμήκαμεν
καὶ
πεπολεμήμεθα |
[11] |
ἀγαθῶν
εἶναι
τὸ
πρῶτον·
οὐ
|
ταύτην |
μόνην
τὴν
εὐγενεστέραν
καὶ
ἡμετέραν, |
[51] |
τις
εὐπρεπεστάτη·
δηλώσει
δὲ
καὶ
|
ταύτην |
ὁ
λόγος.
~Εἰς
γὰρ
τὸ |
[27] |
βίβλους,
ὁ
τούτων
ἐξηγητής,
καὶ
|
ταύτην |
οὐκ
ἀπαξιώσας
τὴν
τάξιν
τοῦ |
[75] |
ἐν
γεννητοῖς
γυναικῶν
ὑπὲρ
ἅπαντας,
|
ταύτην |
ποιοῦμαι
τὴν
παρεξέτασιν·
ἀλλὰ
ζηλωτὴν |
[41] |
καὶ
ὁρῶν
καὶ
κέδρων
ὑπερεκτείνεσθαι·
|
ταύτην |
πονηρῷ
καὶ
ἀγρίῳ
συῒ
τῷ |
[42] |
~Τί
γὰρ
εἶναι
τῆς
συμφορᾶς
|
ταύτης |
ἀνιαρότερον,
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
κοινοῦ |
[49] |
εἰ
τὴν
πρώτην
λέγοις
πληγήν,
|
ταύτης |
γὰρ
σὺ
μόνης
κύριος·
ὁ |
[2] |
καὶ
γὰρ
οὐδὲ
μακροτέρας
οἶμαι
|
ταύτης |
δεήσειν
ἡμῖν,
πρὸς
ἐκεῖνόν
γε |
[22] |
παρὰ
τῇ
Ἑλλάδι
πάσῃ
καὶ
|
ταύτης |
μάλιστα
τοῖς
γνωριμωτάτοις.
Ἤδη
δὲ |
[23] |
ἕξιν
τῆς
τέχνης
ἀφίκετο·
καὶ
|
ταύτης, |
οὐχ
ὅση
περὶ
τὸ
φαινόμενον |
[59] |
τὸ
λυθῆναι
ταύτῃ
τὸν
πόλεμον.
|
Ταύτης |
τῆς
ἐπινοίας
δέδοικα
μὴ
καὶ |
[55] |
σωτηρίαν.
Καὶ
μέντοι
καὶ
τυγχάνει
|
ταύτης, |
ὡς
αὐτός
τε
ὡμολόγει,
καὶ |
[54] |
οὐδέν,
ἐπεὶ
καὶ
Δαβὶδ
πρότερον
|
ταὐτὸ |
ἐπὶ
τῷ
παιδὶ
πεπονθὼς
ἀναγέγραπται. |
[14] |
εὐδαιμονίαν
ἐκομισάμην·
καὶ
τρόπον
ἕτερον
|
ταὐτὸ |
πέπονθα
τῷ
Σαούλ,
ὅς,
τὰς |
[68] |
φωναῖς
γραφικαῖς
καὶ
μαρτυρίαις
ἀναμφιλέκτοις
|
ταὐτὸν |
δυναμέναις
καὶ
ταῖς
ἐκ
τῶν |
[10] |
σαρκῶν
κατεκράτησεν·
ἀλλ'
ἵνα
μὴ
|
ταὐτὸν |
πάθω
τοῖς
ἀπειροτέροις
τῶν
ἀθλητῶν, |
[51] |
πολέμιος,
μήτε
βιάζεσθαι
κελεῦσαι,
καὶ
|
ταὐτὸν |
τῷ
σιδήρῳ
παθεῖν,
ὃς
μαλάσσεται |
[35] |
τούτοις
ἐστὶν
ἀκόλουθα
καὶ
εἰς
|
ταὐτὸν |
φέρει,
ταῦτα
καὶ
διενοήθη
καὶ |
[22] |
καλῶς
ἅρμα
ἐλαύνειν
μεριζομένους
ἐν
|
ταὐτῷ |
ἡνίας
καὶ
μάστιγας.
Ἀλλὰ
γὰρ |
[35] |
εἰς
προσθήκην.
Συναγαγὼν
γὰρ
ἐν
|
ταὐτῷ |
τοὺς
λιμοῦ
τραυματίας,
ἔστι
δὲ |
[63] |
τείχη
Βαβυλώνια
καὶ
Μαυσόλου
Καρικὸς
|
τάφος |
καὶ
Πυρα
μίδες
καὶ
Κολοσσοῦ |
[37] |
σύντομον
φθέγξομαι,
νεκρὸς
ἐντεθεὶς
ὡς
|
τάφῳ |
τινὶ
τῷ
φορείῳ,
νέος
ἐπάνεισιν, |
[80] |
νικῆσαν
τοὺς
προπομπεύοντας,
οὕτω
τῷ
|
τάφῳ |
τῶν
πατέρων
δίδοται,
καὶ
προστίθεται |
[80] |
ἐκείνῳ
συνέκδημοι,
καὶ
θύματα
ἐπιτάφια,
|
τάχα |
ἄν
τις
εἴποι
τῶν
θερμοτέρων. |
[14] |
βραχεῖ
χρόνῳ
τὰ
κράτιστα
συνελέξατο
|
τάχει |
τε
καὶ
μεγέθει
φύσεως.
Ἐντεῦθεν |
[7] |
τοῦτο
εἰκάζειν
ἦν,
ὅτι
μὴ
|
τάχιον |
ἐκλήθησαν
ἐδυσχέραινον.
Οἱ
μὲν
εἷλκον |
[25] |
γε
εἴχομεν
θεατρικῶς
οὐδ'
ἐπιδεικτικῶς·
|
τάχιστα |
ἐγενόμεθα
ἡμῶν
αὐτῶν
καὶ
τελοῦμεν |
[17] |
κλέος
ἐν
ἐκείνοις
καταλυθῆναι
καὶ
|
τάχιστα |
περιφρονηθῆναι,
ὑπήρειδόν
τε
τοὺς
νεανίας |
[16] |
τῆς
τελετῆς
τὸ
τερπνότατον,
ἡ
|
ταχίστη |
τῶν
λυπούντων
ἀπαλλαγὴ
καὶ
κατάλυσις. |
[66] |
κάλλος
καὶ
μέγεθος
καὶ
δρόμου
|
τάχος |
καὶ
δύναμις,
λάμποντος
ὡς
νυμφίου, |
[54] |
θραύει
νόσου
πληγῇ·
καὶ
τὸ
|
τάχος |
ὅσον!
Ἐκεῖ
θεν
τὸ
γράμμα |
[23] |
δεόμενος,
ἥκιστα
δὲ
τόνου
διὰ
|
τάχος· |
οὕτω
δ'
ἀμφότερα
συλλαβὼν
καὶ |
[51] |
τῷ
βασιλεῖ
προσελθόντα
ὡς
εἶχε
|
τάχους· |
Ἡττήμεθα,
βασιλεῦ,
εἰπεῖν,
τοῦ
τῆσδε |
[23] |
τὸ
κράτος
ἔχουσιν.
Ἥκιστα
μὲν
|
τάχους |
φύσεως
διὰ
τόνον
δεόμενος,
ἥκιστα |
[54] |
σωφρονίζοντος.
Τί
τούτων
ἐνδικώτερον
ἢ
|
ταχύτερον; |
Τὰ
δὲ
τούτων
ἑξῆς,
ἔκαμνεν |
[69] |
οὗ
ταῦτα
ἐγράφετο,
μᾶλλον
τῇ
|
τε |
ἀληθείᾳ
προσάγωνται
καὶ
τοὺς
ἀσεβοῦντας |
[1] |
ἄλλο
τι,
τοῖς
ἀγαθοῖς
τά
|
τε |
ἄλλα
καὶ
περὶ
τὸν
λόγον, |
[9] |
ἐκ
τῶν
πρώτων
ὑποδειγμάτων,
τά
|
τε |
ἄλλα,
ὅσα
Πόντῳ
καὶ
Καππαδόκαις |
[22] |
παρ'
ὅσοις
οἱ
παιδευταί,
συνακουόμενοί
|
τε |
ἀλλήλοις
καὶ
συλλαλούμενοι,
καὶ
ξυνωρὶς |
[34] |
γνωρίσματα·
παρρησία
πρὸς
ἄρχοντας
τούς
|
τε |
ἄλλους
καὶ
τοὺς
δυνατωτάτους
τῆς |
[7] |
κρεῶν
χορηγοῦσα
τὴν
ἀφθονίαν
τῶν
|
τε |
ἄλλων
ὅσα
ἐκεῖσε
ἀπέλιπον·
ἡ |
[17] |
διὰ
τῆς
πρώτης
ἐπιχειρήσεως,
τήν
|
τε |
ἄνωθεν
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐφυΐαν
εἰδότες |
[45] |
πλέων
καὶ
πεζεύων
πέλαγος
νῆσοί
|
τε |
ἁρπαζόμεναι
καὶ
θάλασσα
μαστιζομένη
καὶ |
[17] |
νίκην
ἐποίησα.
Ὁ
δὲ
ἥσθη
|
τε |
αὐτίκα
τῷ
γενομένῳ·
καὶ
γὰρ |
[17] |
οὐκ
εὔνοια
τὸ
προσάγον,
ἐπηρώτων
|
τε |
αὐτὸν
φιλονείκως
μᾶλλον
ἢ
λογικῶς, |
[6] |
θάλπεσι
καὶ
ὄμβροις
ταλαιπωρεῖν,
ἥ
|
τε |
ἄφιλος
ἐρημία
καὶ
τὸ
ἀκοινώνητόν |
[28] |
ἐκ
τριῶν
τῶν
ἰσχυροτάτων.
Ὅ
|
τε |
γὰρ
ἀνὴρ
αἰδέσιμος,
ὡς
οὐκ |
[1] |
τὸν
ἄνδρα
τοῦτον
θαυμάσας.
Ἐμοί
|
τε |
γὰρ
ἔσται
τοῦτο
χρέος
ἱκανῶς |
[38] |
τοῦτο
κἀνταῦθα
συμβεβηκέναι
λογίζομαι.
Ἐκεῖνός
|
τε |
γὰρ
προέκοπτε,
φησίν,
ὥσπερ
ἡλικίᾳ, |
[20] |
εὐθὲς
καὶ
μὴ
διακρίνεται.
Ἑταίρων
|
τε |
γὰρ
ὡμιλοῦ
μεν,
οὐ
τοῖς |
[31] |
παρεῖναι
καὶ
συμμαχεῖν·
ἀλλ'
ὁμοῦ
|
τε |
εἶδεν
ἡμᾶς
πρεσβεύοντας,
κοινὸς
γὰρ |
[11] |
ὅσον
χρήσιμον
αὐτῶν
καρπούμενοι
πρός
|
τε |
ζωὴν
καὶ
ἀπόλαυσιν
ὅσον
ἐπικίνδυνον |
[68] |
οὐ
κίνδυνον.
Δηλοῖ
δὲ
οἷς
|
τε |
ἤδη
πεποίηκεν,
οἷς
τε
πέπονθεν· |
[43] |
σωτήριον.
Συναγαγὼν
ἑαυτόν,
ὡς
οἷόν
|
τε |
ἦν,
καὶ
συγκλείσας
τῷ
Πνεύματι, |
[69] |
δὲ
τὰ
ἐκείνου
λογίζοιτο
παρά
|
τε |
Θεῷ
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
τοῖς |
[29] |
τοῖς
ἐκεῖσε
φροντιστηρίοις
ἐπιστατεῖ·
αὐτοῖς
|
τε |
καθιστᾷ
τι
μνήμης
ἄξιον
καὶ |
[34] |
ξενοδοχίαι,
παρθενοκομίαι·
νομοθεσίαι
μοναστῶν,
ἔγγραφοί
|
τε |
καὶ
ἄγραφοι·
εὐχῶν
διατάξεις,
εὐκοσμίαι |
[19] |
κάλλος
φαντάζεται,
τοσούτῳ
μᾶλλον
ἑαυτῷ
|
τε |
καὶ
ἀλλήλοις
συνδεῖ
τοὺς
τῶν |
[6] |
ἄφιλος
ἐρημία
καὶ
τὸ
ἀκοινώνητόν
|
τε |
καὶ
ἄμικτον,
ὅσον
εἰς
κακοπάθειαν |
[23] |
δὲ
φιλοσοφίαν,
τὴν
ὄντως
ὑψηλήν
|
τε |
καὶ
ἄνωβαίνουσαν,
ὅση
τε
πρακτικὴ |
[46] |
Ἐξορίαι,
φυγαί,
δημεύσεις,
ἐπιβουλαὶ
φανεραί
|
τε |
καὶ
ἀφανεῖς·
τὸ
πείθειν,
οὗ |
[61] |
καινὴ
καρυκεία·
καὶ
ποτὸν
νηφάλιόν
|
τε |
καὶ
ἄφθονον,
ὃ
γεωργοῦσι
πηγαὶ |
[19] |
τὸν
πόθον
ἀλλήλοις
συναύξοντες
θερμότερόν
|
τε |
καὶ
βεβαιότερον.
Οἱ
μὲν
γὰρ |
[34] |
ὠφελήσειεν·
ἓν
δέ,
ὃ
μέγιστόν
|
τε |
καὶ
γνωριμώτατον.
Λιμὸς
ἦν,
καὶ |
[3] |
τὸ
μητρῷον
ἡμεῖς
ἀντανίσχομεν.
Στρατηγίαι
|
τε |
καὶ
δημαγωγίαι
καὶ
κράτος
ἐν |
[2] |
καὶ
μετὰ
τοσούτους
ἐπαινέτας,
ἰδίᾳ
|
τε |
καὶ
δημοσίᾳ
τὰ
ἐκείνου
σεμνύναντας, |
[67] |
Πνεύματι
καὶ
θείας
ὑμνῳδὸν
δόξης
|
τε |
καὶ
δυνάμεως·
τούτῳ
μεθαρμόζομαι
καὶ |
[18] |
παίδευσιν
τοῖς
πειρωμένοις
ἐξ
ὀλίγων
|
τε |
καὶ
ἐν
ὀλίγῳ
γνωρίζεσθαι.
Ὅθεν |
[13] |
ταύτην
δὲ
λέγω
τὴν
περιφανῆ
|
τε |
καὶ
ἡμετέραν,
ἐπεὶ
καὶ
τῶν |
[3] |
Κεκροπίδαι
καὶ
οἱ
Ἀλκμαίωνες,
Αἰακίδαι
|
τε |
καὶ
Ἡρακλεῖδαι
καὶ
ὧν
οὐδὲν |
[11] |
καὶ
τούτων
τὸ
μὲν
ἐξεταστικόν
|
τε |
καὶ
θεωρητικὸν
ἐδεξάμεθα,
ὅσον
δὲ |
[13] |
ἀφῃρηκὼς
ἔσται
αὐτὸ
τὸ
κάλλιστόν
|
τε |
καὶ
ἰδικώτατον.
Ἄλλαι
μὲν
γὰρ |
[47] |
Τὰ
μὲν
οὖν
ἄλλα
λεγόντων
|
τε |
καὶ
ἱστορούντων,
τῶν
τότε
πεπειραμένων, |
[12] |
καὶ
διαπλάττεται
πλάσιν
τὴν
ἀρίστην
|
τε |
καὶ
καθαρωτάτην,
ἣν
ἡμερινὴν
ὁ |
[80] |
γὰρ
ἐκείνου
τοῦ
σώματος
ἱερώτερόν
|
τε |
καὶ
καθαρώτερον;
τῷ
δὲ
τῶν |
[12] |
διδασκάλῳ
χρώμενος,
ἢ
μυελοῖς
ἐλάφων
|
τε |
καὶ
λεόντων
τοῖς
μυθικοῖς
ἐκτρεφόμενος· |
[14] |
χρόνῳ
τὰ
κράτιστα
συνελέξατο
τάχει
|
τε |
καὶ
μεγέθει
φύσεως.
Ἐντεῦθεν
ἐπὶ |
[41] |
καὶ
σκοτεινῆς
ἀγνοίας
εἰς
κάλλος
|
τε |
καὶ
μέγεθος
ἄπειρον
προελθοῦσαν,
ὡς |
[17] |
μὴ
πλέον
ἔχοιεν
τοῦ
ξένου
|
τε |
καὶ
νεήλυδος.
Ἐγὼ
δὲ
ὁ |
[14] |
τι
προσδιατρίψαι
τῷ
διηγήματι,
ὅθεν
|
τε |
καὶ
ὅπως
ἡμῖν
κἀκ
τίνος |
[6] |
διαίτης
σώμασιν
εὖ
γεγονόσι
στενόν
|
τε |
καὶ
παρηλλαγμένον,
ὡς
τὸ
εἰκός, |
[25] |
λαμπτῆρα
τῆς
Ἐκκλησίας
προτίθησι
περιφανῆ
|
τε |
καὶ
περιβόητον,
τοῖς
ἱεροῖς
τοῦ |
[63] |
καὶ
τῆς
ἐσθῆτος
ὅση
μαλακή
|
τε |
καὶ
περιρρέουσα·
Βασιλείου
δὲ
οἱ |
[3] |
θαυμάτων,
ὧν
πλήρης
πᾶσα
συγγραφή
|
τε |
καὶ
ποίησις·
πολλὰ
δὲ
τὸ |
[25] |
πόλις,
ὥς
τινα
δεύτερον
οἰκιστήν
|
τε |
καὶ
πολιοῦχον·
ἔπειτα
ἐκδημίαι
τινές, |
[63] |
σώμασι
γνωριζόμενοι·
οὐδὲ
προτίθενται
συνόδοις
|
τε |
καὶ
συλλόγοις
κατὰ
συζυγίαν
τε |
[12] |
καὶ
βίον
καὶ
λόγον
συναυξανομένους
|
τε |
καὶ
συνανιόντας
ἀλλήλοις
ὁ
θαυμάσιος |
[63] |
τε
καὶ
συλλόγοις
κατὰ
συζυγίαν
|
τε |
καὶ
συναυλίαν,
μηκέτ'
ἐλεούμενοι
διὰ |
[19] |
ὑπεκκαύματος.
Οἱ
δὲ
κατὰ
Θεόν
|
τε |
καὶ
σώφρονες,
ἐπειδὴ
πράγματος
ἑστῶτός |
[82] |
ἁγίαν
καὶ
μακαρίαν
Τριάδα,
καθαρώτερόν
|
τε |
καὶ
τελεώτερον,
ἧς
νῦν
μετρίως |
[9] |
πολλοῖς
σπουδαζόμενον,
ὥσπερ
νῦν
αὐξηθέν
|
τε |
καὶ
τιμηθὲν
ἐκ
τῶν
πρώτων |
[63] |
τιμᾶν
τὴν
νόσον,
ὁ
εὐγενής
|
τε |
καὶ
τῶν
εὖ
γεγονότων
καὶ |
[39] |
τοῦ
καιροῦ
τὸ
ἐπίφθονον,
ἄλλως
|
τε |
καὶ
τῶν
κατ'
αὐτὸν
ὠδινόντων |
[40] |
σωτηρίαν
ἡγεῖσθαι,
τὸ
μετ'
ἐκείνου
|
τε |
καὶ
ὑπ'
ἐκείνῳ
τετάχθαι,
ἕνα |
[64] |
τῆς
σκηνῆς
θαυμάζοι,
ὡς
ἡδεῖς
|
τε |
καὶ
φιλανθρώπους,
ὅτι
τοῖς
δήμοις |
[15] |
τὰς
ἀντιθέτους
ἱπποδρομίας
τοὺς
φιλίππους
|
τε |
καὶ
φιλοθεάμονας·
πηδῶσι,
βοῶσιν,
οὐρανῷ |
[14] |
πόλιν·
καὶ
γὰρ
ηὐδοκίμει
σοφιστῶν
|
τε |
καὶ
φιλοσόφων
τοῖς
τελεωτάτοις,
ὧν |
[38] |
τούτου
τοὺς
ἄλλους
ἐδείκνυτο,
κάλλιστά
|
τε |
καὶ
φιλοσοφώτατα
περὶ
τούτων
διανοούμενος. |
[71] |
προβάτων
κτησάμενος
τὰ
ἐπίσημα,
τήν
|
τε |
καλὴν
πολυτεκνίαν
τῶν
κατὰ
Θεὸν |
[48] |
κτίσμα
τι
προσκυνεῖν
ἀνέχομαι,
Θεοῦ
|
τε |
κτίσμα
τυγχάνων
καὶ
θεὸς
εἶναι |
[10] |
ἐγκωμιάζουσιν.
Ὁ
γὰρ
αὐτὸς
ὑπόθεσίς
|
τε |
λαμπρὰ
τοῖς
ἐπαινοῦσι,
καὶ
μόνος |
[52] |
προσβαλούσῃ
τῇ
ψαλμῳδίᾳ
κατεβροντήθη
τοῦ
|
τε |
λαοῦ
τὸ
πέλαγος
εἶδε
καὶ |
[60] |
Ὁμῶς
δὲ
ἀμφοτέρους
περιφρονῶν,
τούς
|
τε |
λίαν
συντόμους
καὶ
τοὺς
ἄγαν |
[1] |
ὅτῳ
οὐχὶ
τῶν
ἁπάντων.
Τοῖς
|
τε |
λόγοις
αὐτοῖς
ἀμφοτέρωθεν
ἂν
ἔχοι |
[28] |
εἴπερ
ἐβούλετο,
τῷ
συστήματι·
τόν
|
τε |
λυποῦντα
δι'
ὑπο
ψίας
εἶχεν |
[14] |
Πειράσομαι
μὲν
οὖν,
ὡς
οἷόν
|
τε |
μετρίως,
τοῦτο
ποιεῖν.
Ἂν
δ' |
[41] |
βασίλειον
ἱεράτευμα,
κακῶς
διακείμενον,
εἴς
|
τε |
μυρίας
δόξας
καὶ
πλάνας
διεσπασμένον· |
[63] |
κάλλη
τῶν
μηκέτι
ὄντων,
ἄλλα
|
τε |
ὅσα
θαυμάζουσιν
ἄνθρωποι
καὶ
ἱστορίαις |
[53] |
τοῦ
παραπετάσματος
ἑαυτὸν
ἐποιήσατο
εἴς
|
τε |
ὄψιν
ἦλθε
καὶ
λόγους,
ποθῶν |
[68] |
οἷς
τε
ἤδη
πεποίηκεν,
οἷς
|
τε |
πέπονθεν·
ὅς
γε
καὶ
ἐξορίαν |
[23] |
τε
πρακτικὴ
καὶ
θεωρητική,
ὅση
|
τε |
περὶ
τὰς
λογικὰς
ἀποδείξεις
καὶ |
[52] |
καὶ
πᾶσαν
τὴν
εὐκοσμίαν,
ὅση
|
τε |
περὶ
τὸ
βῆμα
καὶ
ὅση |
[49] |
δὴ
κινηθέντα
τὸν
ὕπαρχον
ζέσαι
|
τε |
πλέον
τῷ
θυμῷ
καὶ
τῆς |
[35] |
ὅση
τυγχάνει
λιμοῦ
βοήθεια,
ἔτνους
|
τε |
πλήρεις
προθεὶς
λέβητας
καὶ
τοῦ |
[25] |
σχεδιάσασα
τὸν
βαθμὸν
οὐδὲ
ὁμοῦ
|
τε |
πλύνασα
καὶ
σοφίσασα,
κατὰ
τοὺς |
[71] |
τὰ
τῶν
αἱρετικῶν
καταβάλλουσαν,
τήν
|
τε |
ποι
μαντικὴν
τοῦ
ἀνδρός,
ἐξ |
[16] |
προπέμπουσιν.
Ἐπειδὰν
δὲ
πλησιάσωσι,
βοῇ
|
τε |
πολλῇ
καὶ
ἐξάλμασι
χρώμενοι
καθάπερ |
[5] |
ἐπιφυεὶς
πάντας
φιλανθρώπους
ἀπέδειξε,
θράσει
|
τε |
πολλῷ
ῥέων
καὶ
φιλονεικῶν
τὸ |
[23] |
ὑψηλήν
τε
καὶ
ἄνωβαίνουσαν,
ὅση
|
τε |
πρακτικὴ
καὶ
θεωρητική,
ὅση
τε |
[21] |
οὐ
τοῦ
ἴσου
λόγου·
ἥ
|
τε |
πρὸς
τοὺς
ἱεροὺς
ἡμῶν
οἴκους |
[26] |
καὶ
πρόσφατος
τὴν
ἀξίαν,
ὁμοῦ
|
τε |
σπαρεὶς
καὶ
ἀναδοθείς,
ὡς
ὁ |
[74] |
τὴν
διὰ
πυρὸς
ἁρπαγήν;
Ἐλισσαίου
|
τε |
τὴν
καλὴν
κληρονομίαν,
τὴν
μηλωτήν, |
[44] |
Τούτου
γίνεται
μιμητὴς
ἐκεῖνος,
ὁμοῦ
|
τε |
τὴν
προτέραν
ἧτταν
ἀνακαλεσόμενος
καὶ |
[6] |
καὶ
μικρόν
τι
πρός·
τό
|
τε |
τῆς
διαίτης
σώμασιν
εὖ
γεγονόσι |
[20] |
καὶ
πρᾶξιν
ἅπασαν
ἀπηυθύνομεν,
παρά
|
τε |
τῆς
ἐντολῆς
οὕτως
ἀγόμενοι
καὶ |
[37] |
ἄνευ
βασκανίας
καὶ
πάλης
τῶν
|
τε |
τῆς
πατρίδος
προεδρευόντων
καὶ
τῶν |
[57] |
παρὸν
ἐκ
τῆς
τέχνης,
εἴ
|
τέ |
τι
ἄλλο
τῷ
καιρῷ
τύχοι |
[38] |
παρα
γυμνοῦσθαι
καὶ
παρεκφαίνεσθαι.
Τήν
|
τε |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀρετήν,
οὐχὶ
προσθήκην, |
[72] |
νομοθετήσας
τὸν
διπλοῦν
νόμον,
τόν
|
τε |
τοῦ
γράμματος
ἔξωθεν,
καὶ
ὅσος |
[16] |
δι'
αἰδοῦς
ἦγον
μόνον,
τό
|
τε |
τοῦ
ἤθους
στάσιμον
καθορῶν
καὶ |
[68] |
κυρίαν
φωνὴν
τέως
ὑπερετίθετο,
παρά
|
τε |
τοῦ
Πνεύματος
αὐτοῦ
καὶ
τῶν |
[17] |
καταλυθῆναι
καὶ
τάχιστα
περιφρονηθῆναι,
ὑπήρειδόν
|
τε |
τοὺς
νεανίας
ἐπανάγων
τὸν
λόγον· |
[54] |
τῷ
ποτίμῳ
ὕδατι
συνεκέρασεν,
ὁμοῦ
|
τε |
τοῦτον
εἰσκαλέσας
καὶ
τοῖς
ἑτεροδόξοις |
[28] |
τοῦ
λαοῦ
μοῖραν
παρατεμόμενοι,
ὅση
|
τε |
τῶν
κάτω
καὶ
ὅση
τῶν |
[2] |
ἐπηνώρθου
πολλὰ
τῶν
ἐμῶν
ὅρῳ
|
τε |
φιλίας
καὶ
νόμῳ
κρείττονι
(οὐ |
[55] |
καὶ
τυγχάνει
ταύτης,
ὡς
αὐτός
|
τε |
ὡμολόγει,
καὶ
πολλοὺς
ἔπειθε
τῶν |
[77] |
περὶ
λόγον
μὴ
πρόχειρον,
σύννουν
|
τε, |
ὡς
τὰ
πολλά,
καὶ
εἴσω |
[15] |
διδασκάλους
καὶ
ἀντιτέχνους,
ὅπως
πλείους
|
τε |
ὦσιν
αὐτοὶ
κἀκείνους
εὐπορωτέρους
ποιῶσι |
[33] |
νεωστὶ
μὲν
ἐπὶ
τὴν
καθέδραν
|
τεθείς, |
ἔτι
δὲ
τῆς
κοσμικῆς
ὕλης |
[49] |
καὶ
πολιτεύομαι
καὶ
τῷ
πλείστῳ
|
τέθνηκα |
καὶ
πρὸς
ὃν
ἐπείγομαι
πόρρωθεν. |
[63] |
ἑπτάπυλοι
Θῆβαι
καὶ
Αἰγύπτιαι
καὶ
|
τείχη |
Βαβυλώνια
καὶ
Μαυσόλου
Καρικὸς
τάφος |
[31] |
καταδρομὴν
τοῦτο
ὑποληπτέον,
καθαιροῦσαν
οὐ
|
τείχη |
καὶ
πόλεις
καὶ
οἰκίας,
οὐδέ |
[62] |
κοινωνικῶν
καὶ
μιγάδων,
οὐδὲ
ὥσπερ
|
τειχίῳ |
τινὶ
μέσῳ
ταῦτα
διαλαβὼν
καὶ |
[32] |
ἀποκρούεται·
γίνε
ται
τοῖς
μὲν
|
τεῖχος |
ὀχυρὸν
καὶ
χαράκωμα,
τοῖς
δὲ |
[39] |
παραδυναστεύειν,
καὶ
τῇ
φιλίᾳ
τοῦτο
|
τεκμαιρομένων· |
ἐπειδὴ
τὸ
φορτικὸν
φεύγων
ἐγώ, |
[58] |
ὡς
εὐπρεπής!
Τὰ
γὰρ
πνευματικὰ
|
τέκνα, |
καὶ
αἱ
ψυχαί,
καὶ
ὁ |
[71] |
οὐδὲ
κατεσοφίσθη
περὶ
τὴν
τῶν
|
τέκνων |
προτίμησιν,
ἀλλ'
ἑκάστῳ
τὰ
πρὸς |
[66] |
δὲ
ἐκκλησιῶν;
Τίς
τῶν
ἐν
|
τέλει |
καὶ
τῶν
μετ'
ἐκείνους
τρυφή; |
[72] |
νενίκηκε
καὶ
ἀνηγόρευται
λαμπρῶς
ἐπὶ
|
τέλει |
τῶν
ἄθλων,
μηδενὶ
τῶν
τινασσόντων |
[12] |
περιδεξίοις,
τούτοις
καὶ
τὸ
εἶναι
|
τελείοις |
καὶ
βιοτεύειν
μετὰ
τῆς
ἐκεῖθεν |
[12] |
συνελόντι
φάναι,
πρὸς
τὴν
μέλλουσαν
|
τελειότητα |
διὰ
τῶν
ἐξ
ἀρχῆς
μαθημάτων |
[38] |
τί
γὰρ
τοῦ
ἀπ'
ἀρχῆς
|
τελείου |
γένοιτ'
ἂν
τελεώτερον;
ἀλλὰ
τῷ |
[73] |
Κυρίου
ἦν
καὶ
χρίστης
τῶν
|
τελειουμένων |
ἐκ
Πνεύματος.
Δαβὶδ
ἐν
βασιλεῦσιν |
[70] |
μετάθεσις
ἦν,
τελείως
ἐν
βίῳ
|
τελείῳ |
δοκιμασθέντος.
Νῶε
κιβωτὸν
ἐπιστεύθη,
καὶ |
[74] |
ἄθλησιν,
σὺν
ἱερεῖ
καὶ
μητρὶ
|
τελειωθέντων |
ἐν
αἵματι
καὶ
παντοίοις
βασάνων |
[71] |
γὰρ
καὶ
ἦν;
ὥστε
καὶ
|
τελειωθῆναι |
τὸ
καλλιέρημα.
Ἰσαὰκ
ἐπηγγέλθη
καὶ |
[70] |
ὅλος
ὁ
βίος
μετάθεσις
ἦν,
|
τελείως |
ἐν
βίῳ
τελείῳ
δοκιμασθέντος.
Νῶε |
[32] |
δέ;
Ἢ
πάντα
μὲν
ταῦτα
|
τελείως |
καὶ
ὑπὲρ
λόγον,
ὑπελείπετο
δέ |
[78] |
περιφανέστερα.
~Ἐπεὶ
δὲ
τὸν
δρόμον
|
τελέσας |
καὶ
τὴν
πίστιν
τηρήσας
ἐπόθει |
[48] |
παρ'
ἐκείνων
ἦν
τῷ
βαπτίσματι
|
τελεσθείς, |
ἢ
συντελεσθείς·
πλείω
δὲ
τῶν |
[16] |
καὶ
τοῦτό
ἐστιν
αὐτοῖς
τῆς
|
τελετῆς |
τὸ
τερπνότατον,
ἡ
ταχίστη
τῶν |
[78] |
τὸ
ὄρος
ἀνάβηθι
καὶ
τελεύτα»
|
τελεύτα» |
δὲ
καὶ
ἀνάβαινε
πρὸς
ἡμᾶς» |
[78] |
Εἰς
τὸ
ὄρος
ἀνάβηθι
καὶ
|
τελεύτα» |
τελεύτα»
δὲ
καὶ
ἀνάβαινε
πρὸς |
[80] |
τοῦ
λόγου,
καὶ
εἰς
κίνδυνον
|
τελευτᾷ |
τὸ
πάθος·
συναπελθουσῶν
αὐτῷ
ψυχῶν |
[46] |
πρῶτα
νεανιεύματα,
λαμπρότερα
δὲ
τὰ
|
τελευταῖα |
καθ'
ἡμῶν
ἀγωνίσματα.
Τίνα
δὴ |
[79] |
~Ἔκειτο
μὲν
ὁ
ἀνὴρ
τὰ
|
τελευταῖα |
πνέων
καὶ
παρὰ
τῆς
ἄνω |
[77] |
μὲν
γάρ,
εἰ
καὶ
τὰ
|
τελευταῖα |
τῆς
φωνῆς,
ἀλλ'
οὖν
ἐναργέστερον |
[79] |
σου
παραθήσομαι
τὸ
πνεῦμά
μου»
|
τελευταῖον |
εἰπών,
τοῖς
ἀπάγουσιν
αὐτὸν
ἀγγέλοις |
[80] |
κεχωρισμένον,
οὐκ
οἶδα
εἰς
ὃ
|
τελευτήσων |
μετὰ
τὴν
ἐκείνου
παιδαγωγίαν·
ᾧ |
[58] |
τὴν
ἐπὶ
τῇ
χειροτονίᾳ
μικροψυχίαν
|
τελέως |
κατελελύκεσαν.
Καὶ
τὸ
παρὰ
πολὺ |
[17] |
συλλογισμοῖς,
οὐ
πρὶν
ἀνῆκεν
ἢ
|
τελέως |
τρέψασθαι
καὶ
τὸ
κράτος
καθαρῶς |
[14] |
σοφιστῶν
τε
καὶ
φιλοσόφων
τοῖς
|
τελεωτάτοις, |
ὧν
ἐν
βραχεῖ
χρόνῳ
τὰ |
[18] |
μὴ
χρόνῳ
πολλῷ
καὶ
συνουσίᾳ
|
τελεωτέρᾳ, |
οὔτε
παίδευσιν
τοῖς
πειρωμένοις
ἐξ |
[36] |
τοῦ
λόγου
τροφῆς
καὶ
τῆς
|
τελεωτέρας |
εὐεργεσίας
καὶ
διαδόσεως,
τῆς
ὄντως |
[38] |
ἀπ'
ἀρχῆς
τελείου
γένοιτ'
ἂν
|
τελεώτερον; |
ἀλλὰ
τῷ
κατὰ
μικρὸν
ταῦτα |
[82] |
μακαρίαν
Τριάδα,
καθαρώτερόν
τε
καὶ
|
τελεώτερον, |
ἧς
νῦν
μετρίως
δεδέγμεθα
τὰς |
[14] |
μοι
τὸν
ἄνδρα
τοῦτον
ἐγνώρισαν
|
τελεώτερον |
οὐδὲ
πρὶν
ἀγνοούμενον·
καὶ
λόγους |
[24] |
δὲ
λοιπὸν
ἐπανόδου
καὶ
βίου
|
τελεωτέρου |
καὶ
τοῦ
λαβέσθαι
τῶν
ἐλπιζομένων |
[56] |
κράτος.
Ὁ
δ'
ἐξεμαίνετο
καὶ
|
τέλος |
πέμπει
τινὰς
τῶν
ἐπ'
ἐξουσίας |
[25] |
τάχιστα
ἐγενόμεθα
ἡμῶν
αὐτῶν
καὶ
|
τελοῦμεν |
εἰς
ἄνδρας
ἐξ
ἀγενείων,
ἀνδρικώτερον |
[16] |
κατὰ
συζυγίαν
ἐκ
διαστήματος,
οἱ
|
τελοῦντες |
τῷ
νέῳ
τὴν
πρόοδον
ἐπὶ |
[80] |
καὶ
συγκλονήσεως·
αἳ
καὶ
τοῦ
|
τέλους |
ἐμακαρίσθησαν,
ὡς
ἐκείνῳ
συνέκδημοι,
καὶ |
[55] |
τοιαῦτα
καὶ
εἰς
τοῦθ'
ἥκοντα
|
τέλους· |
τὰ
δὲ
πρὸς
ἑτέρους
ἑτέρως, |
[64] |
μέχρι
δούλου
μορφῆς
κατελθόντα
καὶ
|
τελώναις |
συνέσθοντα
καὶ
νίπτοντα
τοὺς
πόδας |
[24] |
ἐκεῖσε
συννόμοις
Ἀθηνῶν
καὶ
ἀλλήλων
|
τέμνεσθαι. |
Γίνεται
δὴ
τότε
θέαμά
τι |
[58] |
ἐκκλησιῶν
χεῖρον
ἔχειν
διϊσταμένων
καὶ
|
τεμνομένων. |
Καὶ
γάρ
πως
ταῖς
καινοτομίαις |
[50] |
θῆρες
καὶ
οἱ
τὰς
σάρκας
|
τέμνοντες |
ὄνυχες,
τρυφὴ
μᾶλλον
ἡμῖν
εἰσιν |
[57] |
Τί
δὲ
οὐκ
ἔμελλεν
ὁ
|
τεμὼν |
θάλασσαν
καὶ
ποταμὸν
ἀνακόψας
καὶ |
[7] |
καὶ
τοῖς
περιττοῖς·
εἰ
ὁ
|
τεμὼν |
θάλασσαν
καὶ
στήσας
ἥλιον
καὶ |
[72] |
διασώσας
ἐν
σημείοις
πολλοῖς
καὶ
|
τέρασι, |
τῆς
νεφέλης
εἴσω
χωρήσας,
νομοθετήσας |
[16] |
ἐστιν
αὐτοῖς
τῆς
τελετῆς
τὸ
|
τερπνότατον, |
ἡ
ταχίστη
τῶν
λυπούντων
ἀπαλλαγὴ |
[14] |
οὔτε
ὄψις
ῥᾳδίως
ἀναχωρεῖν
τῶν
|
τερπνῶν |
θεαμάτων,
κἂν
ἀφέλκῃ
τις
βίᾳ, |
[34] |
τοῦ
Θεοῦ
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
|
τεταγμένος |
λαὸν
ὠφελήσειεν·
ἓν
δέ,
ὃ |
[48] |
τινας
ἄλλους
τῶν
ὑφ'
ἡμῖν
|
τεταγμένων· |
οὐ
γὰρ
προσώποις
τὸν
χριστιανισμόν, |
[40] |
ἐκείνου
τε
καὶ
ὑπ'
ἐκείνῳ
|
τετάχθαι, |
ἕνα
δὲ
κίνδυνον
τὸ
προσκρούειν |
[48] |
μέγα
σοι
τὸ
μεθ'
ἡμῶν
|
τετάχθαι |
καὶ
κοινωνοὺς
ἔχειν
ἡμᾶς;
Ὕπαρχοι |
[62] |
ἀζυγία
καὶ
τὸ
μετ'
ἀγγέλων
|
τετάχθαι |
καὶ
τῆς
μοναδικῆς
φύσεως·
ὀκνῶ |
[80] |
ἄλλο
τι,
τοῖς
τὰ
ἐκείνου
|
τετελεσμένοις, |
ἢ
πρὸς
αὐτὸν
ἀεὶ
βλέπειν, |
[63] |
ἄνθρωποι
νεκροὶ
πρὸ
θανάτου
καὶ
|
τετελευτηκότες |
τοῖς
πλείστοις
τοῦ
σώματος
μέλεσιν, |
[56] |
Θεοῦ
φιλανθρωπίᾳ
καὶ
νόμῳ
τῷ
|
τετιμηκότι |
θυσιαστήρια;
Οὐ
πάντα
δρᾶσαι
καὶ |
[69] |
οὐδὲ
ἀποβάλλειν
τῆς
πατρίδος,
ἀφανείᾳ
|
τετιμημένους, |
ὡς
ἐξ
ἀμφοτέρων
ἰσχυρὸν
εἶναι |
[31] |
τῶν
Ἐκκλησιῶν
ἡγεμόνες,
οἱ
πικροὶ
|
τετράρχαι |
τῆς
ὑπ'
αὐτὸν
οἰκουμένης·
οἱ |
[30] |
ἐφίσταται
νέφος
χαλάζης
πλῆρες
καὶ
|
τετριγὸς |
ὀλέθριον,
πᾶσαν
ἐκτρίψαν
ἐκκλησίαν,
καθ' |
[37] |
μόνον
ἐκλελοιπώς,
ἀλλὰ
καὶ
νόσῳ
|
τετρυχωμένος, |
καὶ
πρὸς
ταῖς
ἐσχάταις
ἀναπνοαῖς |
[82] |
νόσῳ
καὶ
τῷ
σῷ
πόθῳ
|
τετρυχωμένους; |
Πλὴν
καὶ
Θεῷ
φίλον
τὸ |
[70] |
παρελθών,
εὖ
οἶδα,
τοῦ
παραδείσου
|
τετύχηκεν. |
Ἐνὼς
ἤλπισε
πρῶτος
ἐπικαλεῖσθαι
τὸν |
[73] |
καρδίας
ᾐτήσατο
παρὰ
Θεοῦ
καὶ
|
τετύχηκεν, |
ἐπὶ
πλεῖστον
προελθὼν
σοφίας
καὶ |
[38] |
μὲν
γεγονότας,
τοιαύτης
δὲ
χάριτος
|
τετυχηκότας, |
οὕτω
δὲ
ὑπειλημμένους
εἰκός,
οὐ |
[54] |
χερσὶν
ἀπεσώθη·
καὶ
τοῦτο
ἐπισ
|
τεύετο |
παρὰ
τῶν
τηνικαῦτα
παρόντων
καὶ |
[67] |
τὸ
Σοδομιτικὸν
ὁρῶ
πῦρ,
ᾧ
|
τεφροῦνται |
γλῶσσαι
πονηραὶ
καὶ
παράνομοι,
ἢ |
[23] |
ἐξ
ὧν
ἐπι
στῆμαι
καὶ
|
τέχναι |
τὸ
κράτος
ἔχουσιν.
Ἥκιστα
μὲν |
[40] |
δυνηθεὶς
πρὸς
τὴν
θεραπείαν·
οὐ
|
τέχνῃ |
δουλούμενος,
ἀλλ'
εὐνοίᾳ
σφετεριζόμενος·
οὐ |
[33] |
καὶ
οἷον
λεοντοκόμος
τις
ἦν,
|
τέχνῃ |
τιθασσεύων
τὸν
δυναστεύοντα·
καὶ
γὰρ |
[43] |
πρὸς
τὸ
ἔργον
ὕλῃ
καὶ
|
τέχνῃ |
χρώμενος,
καὶ
πάντα
πλέκων
εἰς |
[23] |
ὅθεν
ἀρξάμενος,
εἰς
ἕξιν
τῆς
|
τέχνης |
ἀφίκετο·
καὶ
ταύτης,
οὐχ
ὅση |
[57] |
ἑκάστῳ,
τὸ
παρὸν
ἐκ
τῆς
|
τέχνης, |
εἴ
τέ
τι
ἄλλο
τῷ |
[47] |
ἀρχιμάγειρον
Ναβουζαρδάν,
τὰς
ἐκ
τῆς
|
τέχνης |
μαχαίρας
ἐπαπειλοῦντα,
καὶ
τῷ
οἰκείῳ |
[31] |
οὐκ
ἔχουσα
τὸν
προαγωνιστὴν
καὶ
|
τεχνίτην |
ὑπέρμαχον
ἐν
δυνάμει
λόγου
καὶ |
[69] |
τι
καὶ
τῶν
τοῖς
πολλοῖς
|
τέως |
ἀγνοουμένων·
ὅτι
τοῦ
καιροῦ
στενοχωροῦντος |
[25] |
τοῖς
ἱεροῖς
τοῦ
πρεσβυτερίου
θρόνοις
|
τέως |
ἐγκαταλέξασα,
καὶ
διὰ
μιᾶς
τῆς |
[68] |
Πνεύματος·
τὴν
δὲ
κυρίαν
φωνὴν
|
τέως |
ὑπερετίθετο,
παρά
τε
τοῦ
Πνεύματος |
[42] |
καρδία
αἰσθητική,
ὡς
Σολομῶντι
καὶ
|
τῇ |
ἀληθείᾳ
δοκεῖ·
καὶ
τὸ
μὲν |
[38] |
ἀεὶ
κρείττω
φαίνεσθαι,
μηδὲ
συμμετρεῖν
|
τῇ |
ἀξίᾳ
καὶ
τῷ
θρόνῳ
τὴν |
[50] |
οὐχ
αἱρήσεις
οὐδὲ
πείσεις
συνθέσθαι
|
τῇ |
ἀσεβείᾳ,
κἂν
ἀπειλῇς
χαλεπώτερα.
~Ἐπειδὴ |
[12] |
καὶ
τοὺς
μόσχους
ὁρῶμεν
ὁμοῦ
|
τῇ |
γενέσει
ταῖς
μητράσιν
ἑαυτῶν
παρασκαίροντας, |
[68] |
αἰθρίας
ἐπιλάβοι
καιρὸς
καὶ
δῷ
|
τῇ |
γλώσσῃ
παρρησίαν.
Οἱ
μὲν
γὰρ |
[47] |
οὐκ
ἔχοντες,
ᾧ
δύνανται
μόνον,
|
τῇ |
γλώσσῃ
πορνεύουσι,
τὸν
ἀρχιμάγειρον
Ναβουζαρδάν, |
[41] |
κἀκεῖνον
ἠγνοηκότων,
περι
νοεῖ
τι
|
τῇ |
διανοίᾳ
μεῖζον
καὶ
ὑψηλότερον.
Τῶν |
[31] |
καὶ
τῇ
μητρὶ
φέρων
ἑαυτὸν
|
τῇ |
Ἐκκλησίᾳ
δίδωσιν.
~Ἆρ'
οὖν
προεθυμήθη |
[22] |
καὶ
συμπράκτορσιν,
ἐπισήμοις
δὲ
παρὰ
|
τῇ |
Ἑλλάδι
πάσῃ
καὶ
ταύτης
μάλιστα |
[38] |
μείζω
τηνικαῦτα
λαμβάνειν,
ὕλῃ
πλείονι
|
τῇ |
ἐξουσίᾳ
χρωμένην.
~Πρῶτον
μὲν
ἐκεῖνο |
[7] |
γογγυσταὶ
κατὰ
τοὺς
ἐκείνους
ἐν
|
τῇ |
ἐρήμῳ
ταλαιπωροῦντας
μετὰ
τὴν
ἐξ |
[9] |
ἦσαν
εἰς
ἀρετήν,
πάντας
ὑπεραίρειν
|
τῇ |
εὐτεκνίᾳ
Ἕνα
μὲν
γὰρ
ἢ |
[52] |
ἔτι.
Ἐπεὶ
δὲ
τὰ
δῶρα
|
τῇ |
θείᾳ
τραπέζῃ
προσενεγκεῖν
ἔδει,
ὧν |
[69] |
Χριστοῦ
πλέον
ἐνησχολήθησαν,
οἱ
δὲ
|
τῇ |
θεολογίᾳ
προσέβησαν·
καὶ
οἱ
μὲν |
[30] |
μὲν
ταῖς
ἰδιότησιν,
ἓν
δὲ
|
τῇ |
θεότητι
σέβοντες
καὶ
γινώσκοντες.
Ὧν |
[65] |
ὡς
ἀγνοοῦντι,
ἀλλ'
ὡς
ἐντρυφῶντι
|
τῇ |
θεωρίᾳ.
Πάντα
δὲ
ἐκείνῳ
διηρεύνηται |
[56] |
τολ
μηρὰν
μᾶλλον
ἢ
συνετήν.
|
Τῇ |
ἱερᾷ
τραπέζῃ
προσφεύγει,
καὶ
Θεὸν |
[56] |
τόξον
ἐνετείνετο
μέν,
κατείχετο
δέ,
|
τῇ |
μετανοίᾳ
καιρὸν
ὑπανοῖγον.
Ὅς
τις |
[31] |
καὶ
γίνεται
σύμμαχος
ἐθελοντὴς
καὶ
|
τῇ |
μητρὶ
φέρων
ἑαυτὸν
τῇ
Ἐκκλησίᾳ |
[58] |
πολλὰ
τῶν
ἐκ
τῆς
προτέρας
|
τῇ |
νέᾳ
προσαγαγούσης,
ἐντεῦθεν
καὶ
τὰ |
[5] |
μικρόν,
τοσοῦτον
ἀπολειφθέντες
ὅσον
ἐπιβιῶναι
|
τῇ |
νίκῃ
καὶ
μὴ
συναπελθεῖν
τοῖς |
[68] |
γνησίων
τούτου
συναγωνιστῶν
χάριν
αἰτῶν,
|
τῇ |
οἰκονομίᾳ
μὴ
δυσχεραίνειν·
μηδὲ
μιᾶς |
[25] |
διὰ
μιᾶς
τῆς
Καισαρέων
πόλεως
|
τῇ |
οἰκουμένῃ
πάσῃ
πυρσεύουσα.
Καὶ
τίνα |
[54] |
ὥσπερ
ἄλλος
τις,
καὶ
ὁμοῦ
|
τῇ |
παρουσίᾳ
ῥᾴων
ἡ
νόσος
γίνεται, |
[69] |
ἐκείνου
θεολογία!
Καὶ
τοσοῦτον
θαρρῶ
|
τῇ |
περὶ
τὸ
πρᾶγμα
τοῦ
ἀνδρὸς |
[37] |
καὶ
μέντοι
καὶ
νικᾷ
πολλῇ
|
τῇ |
περιουσίᾳ.
Κινεῖ
γὰρ
ἐκ
τῆς |
[26] |
θείοις
λόγοις
ἐμμελετήσας,
πολλὰ
δὲ
|
τῇ |
σαρκὶ
νομοθετήσας
εἰς
ὑποταγὴν
πνεύματος· |
[25] |
ἐπανήκαμεν,
μικρὰ
τῷ
κόσμῳ
καὶ
|
τῇ |
σκηνῇ
χαρισάμενοι
καὶ
ὅσον
τὸν |
[12] |
λειπόμενος·
εἰ
βούλει
δέ,
κἀν
|
τῇ |
σκιαγραφίᾳ
τὸ
μέλλον
τῆς
ἀρε |
[73] |
μὲν
τῷ
πρᾴῳ,
τοῦ
δὲ
|
τῇ |
σοφίᾳ
κατὰ
τὸν
ἐμὸν
λόγον, |
[21] |
ὀνομάζεσθαι·
ᾧ
πλέον
ἐφρονοῦμεν
ἢ
|
τῇ |
στροφῇ
τῆς
σφενδονῆς
ὁ
Γύγης, |
[9] |
καὶ
τῶν
ἐν
γάμῳ,
μηδὲν
|
τῇ |
συζυγίᾳ
βλαβῆναι
βιασαμένων
πρὸς
τὴν |
[69] |
ἀφ'
οὗ
ταῦτα
ἐγράφετο,
μᾶλλον
|
τῇ |
τε
ἀληθείᾳ
προσάγωνται
καὶ
τοὺς |
[10] |
λαμπρὰ
τοῖς
ἐπαινοῦσι,
καὶ
μόνος
|
τῇ |
τοῦ
λόγου
δυνάμει
τῆς
ὑποθέσεως |
[31] |
θαρρεῖν
ἔχοντες
τῶν
ἁπάντων
ὅσον
|
τῇ |
τῶν
προειρημένων
μικροψυχίᾳ,
καὶ
ἀπειρίᾳ |
[39] |
ἀρχὴν
μᾶλλον
ἢ
παραδυναστεύειν,
καὶ
|
τῇ |
φιλίᾳ
τοῦτο
τεκμαιρομένων·
ἐπειδὴ
τὸ |
[25] |
εἰς
ἄνδρας
ἐξ
ἀγενείων,
ἀνδρικώτερον
|
τῇ |
φιλοσοφίᾳ
προσβαίνοντες·
οὐ
σὺν
ἀλλήλοις |
[9] |
δύο
γενέσθαι
τῶν
ἐπαινουμένων,
κἂν
|
τῇ |
φύσει
δοίη
τις·
ἡ
δὲ |
[10] |
ὥστ'
εἴπερ
ἔδει
δουλεύσαντα
πάντως
|
τῇ |
φύσει
τὸν
νῦν
εὐφημούμενον
ἀνθρώποις |
[58] |
πλήθεσι
βιαζόμενοι·
οὔτε
τὴν
ἐπὶ
|
τῇ |
χειροτονίᾳ
μικροψυχίαν
τελέως
κατελελύκεσαν.
Καὶ |
[35] |
ἐθεράπευε
δὲ
τὰς
ψυχάς,
συμπλέκων
|
τῇ |
χρείᾳ
τὸ
τῆς
τιμῆς
καὶ |
[52] |
ἐγένετο
καὶ
τὴν
ἀκοὴν
προσβαλούσῃ
|
τῇ |
ψαλμῳδίᾳ
κατεβροντήθη
τοῦ
τε
λαοῦ |
[37] |
ὤν,
κατατολμᾷ
τῆς
ὁδοῦ,
βοηθήσων
|
τῇ |
ψήφῳ
καὶ
θαρσήσας
τῷ
Πνεύματι. |
[13] |
των
ἔχωσιν
ἢ
τῶν
ὁρωμένων·
|
τῇδε |
λόγοι
τὸ
γνώρισμα,
ὥσπερ
ἐν |
[13] |
τὴν
Καισαρέων
πόλιν
ἐπείγεται,
τῶν
|
τῇδε |
μεθέξων
παιδευτηρίων·
ταύτην
δὲ
λέγω |
[64] |
τῶν
δὲ
ὑγιαινόντων
κατοφρυᾶσθαι;
Καὶ
|
τήκειν |
μὲν
τὰς
σάρκας
δι'
ἐγκρατείας, |
[23] |
φιλόσοφον.
Ἀλλὰ
τί
ταῦτα,
καίπερ
|
τηλικαῦτα |
τυγχάνοντα,
πρὸς
τὴν
ἐν
τῷ |
[64] |
τὴν
ὀφρύν,
οἱ
πικροὶ
τῶν
|
τηλικούτων |
κριταί,
καὶ
τῷ
κανόνι
τοὺς |
[72] |
εἰπεῖν,
εἰσιὼν
τὴν
ἡμέραν,
ὅθεν
|
τὴν |
ἁγίαν
ἡμῖν
ἀνακαλύπτει
Τριάδα,
καὶ |
[82] |
ἂν
ἀλλήλοις
συζῶντες
καὶ
συνεποπτεύοντες
|
τὴν |
ἁγίαν
καὶ
μακαρίαν
Τριάδα,
καθαρώτερόν |
[68] |
ὀρθοῦ
λόγου
καὶ
τῆς
κατὰ
|
τὴν |
ἁγίαν
Τριάδα
συναφείας
καὶ
συνθεΐας, |
[60] |
Οὐδὲ
πίθον
ᾤκει
καὶ
μέσην
|
τὴν |
ἀγοράν,
ὥστε
πᾶσι
παρατρυφᾶν,
καινὴν |
[30] |
οὐδὲ
κακῷ
τὸ
κακὸν
ἰώμεθα,
|
τὴν |
ἄθεον
Σαβελλίου
συναίρεσιν
ἀσεβεστέρᾳ
διαιρέσει |
[67] |
σύνειμι
τοῖς
ἐπαινουμένοις
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
ἄθλησιν
διεγείρομαι.
Ὅταν
ἠθικοῖς
λόγοις |
[8] |
θαῦμα.
Ἐξ
οὗ
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
ἄθλησιν
ὑπὲρ
ἧς
ταῦτα
ἦν |
[36] |
γὰρ
καταπραγματεύεται
τοῦ
λιμοῦ
καὶ
|
τὴν |
Αἴγυπτον
ἐξω
νεῖται
τῷ
φιλανθρώπῳ, |
[52] |
Ἐπειδὴ
γὰρ
ἔνδον
ἐγένετο
καὶ
|
τὴν |
ἀκοὴν
προσβαλούσῃ
τῇ
ψαλμῳδίᾳ
κατεβροντήθη |
[30] |
καὶ
μετὰ
τῆς
κτίσεως
τιθεὶς
|
τὴν |
ἄκτιστον
φύσιν
καὶ
ὑπέρχρονον.
~Ὁ |
[67] |
Θεὸν
ὃν
ἔχω,
καὶ
παρρησιάζομαι
|
τὴν |
ἀλήθειαν,
ἐπιβατεύων
τῆς
ἐκείνου
θεολογίας |
[31] |
μεθ'
ἡμῶν
ἀπανίσταται
καὶ
ζηλοτυπεῖ
|
τὴν |
ἀλήθειαν
κινδυνεύουσαν
καὶ
γίνεται
σύμμαχος |
[24] |
ἐπ'
ἀλλήλοις
καὶ
οὐ
φερόντων
|
τὴν |
ἀλλοτρίωσιν.
Οὐ
μὴν
μακρότερόν
μοι |
[54] |
τῶν
ἐλπίδων·
καὶ
εἰ
μὴ
|
τὴν |
ἅλμην
τῷ
ποτίμῳ
ὕδατι
συνεκέρασεν, |
[72] |
πειραστὴν
καταπαλαίσας
καὶ
τῶν
φίλων
|
τὴν |
ἀλογίαν
ἐπιστομίσας
ἀγνοούντων
τὸ
τοῦ |
[64] |
τὴν
ἄνεσιν
ἔκλυσιν,
ἀλλ'
ἀμφοτέρων
|
τὴν |
ἀμετρίαν
φυγεῖν,
ἀμφοτέροις
σὺν
λόγῳ |
[78] |
καὶ
τὴν
πίστιν
τηρήσας
ἐπόθει
|
τὴν |
ἀνάλυσιν,
καὶ
ὁ
τῶν
στεφάνων |
[64] |
τὴν
ἐπιτίμησιν
θράσος
ποιῆσαι
μήτε
|
τὴν |
ἄνεσιν
ἔκλυσιν,
ἀλλ'
ἀμφοτέρων
τὴν |
[7] |
οὐδὲν
ἦν
αὐτοῖς
τότε
διὰ
|
τὴν |
ἄνοιαν·
ἄλλα
δέ,
ὡς
εὐσεβέστερα |
[8] |
ὁ
τοὺς
μύθους
θαυμάζων
καὶ
|
τὴν |
ἀντιδοθεῖσαν
ἔλαφον
τῆς
παρθένου,
εἴ |
[82] |
λάβοιμεν
ὧν
πεπολεμήκαμεν
καὶ
πεπολεμήμεθα
|
τὴν |
ἀντίδοσιν.
Σοὶ
μὲν
οὖν
οὗτος |
[26] |
ῥᾳδίως
μὴ
πονηθείς,
καὶ
πρόσφατος
|
τὴν |
ἀξίαν,
ὁμοῦ
τε
σπαρεὶς
καὶ |
[40] |
καὶ
ἀλλοτρίωσιν
ἀπὸ
Θεοῦ
νομίζειν
|
τὴν |
ἀπ'
ἐκείνου
διάστασιν·
οὕτως
ἑκόντες |
[51] |
σίδηρος·
καὶ
τρέψαντα
εἰς
θαῦμα
|
τὴν |
ἀπειλήν,
τὴν
μὲν
κοινωνίαν
οὐ |
[55] |
Ἔκαμνεν,
ἐδάκρυεν,
ἐδυσφόρει,
προσέπεμπεν,
ἠντιβόλει·
|
Τὴν |
ἀπολογίαν
ἔχεις,
ἐβόα·
δὸς
σωτηρίαν. |
[40] |
αὐτοῦ
διανοίας
καὶ
ἀπρόσιτον
εἰδέναι
|
τὴν |
ἀρετὴν
καὶ
μίαν
μὲν
ἑαυτοῖς |
[38] |
τῇ
ἀξίᾳ
καὶ
τῷ
θρόνῳ
|
τὴν |
ἀρετήν·
μόγις
γὰρ
εἶναι
τῷ |
[20] |
ἐντολῆς
οὕτως
ἀγόμενοι
καὶ
ἀλλήλοις
|
τὴν |
ἀρετὴν
παραθήγοντες
καί,
εἰ
μὴ |
[12] |
προὐβάλλετο,
σπαργανοῦται
καὶ
διαπλάττεται
πλάσιν
|
τὴν |
ἀρίστην
τε
καὶ
καθαρωτάτην,
ἣν |
[39] |
παθεῖν
ἴσως
ἦν,
καὶ
συνδιανεμεῖσθαι
|
τὴν |
ἀρχὴν
μᾶλλον
ἢ
παραδυναστεύειν,
καὶ |
[69] |
ἐκ
τῶν
ὑπὲρ
ἡμᾶς
ἐποιήσαντο
|
τὴν |
ἀρχήν·
οὕτω
τὸ
κήρυγμα
διελόμενοι |
[74] |
τὸ
καλὸν
ἐξ
ὕψους
δέρος,
|
τὴν |
ἀσαρκίαν.
Ἐῶ
τἆλλα,
τοὺς
δροσισθέντας |
[47] |
γυναῖκας,
τοὺς
τοῦτο
μόνον
ἀνδρικοὺς
|
τὴν |
ἀσέβειαν,
οἳ
τὸ
φυσικῶς
ἀσελγαίνειν |
[47] |
~Ἐπεὶ
δὲ
πάντα
διεξελθών,
ἐπὶ
|
τὴν |
ἄσειστον
καὶ
ἀνεπηρέαστον
τήνδε
τῶν |
[11] |
χείρονος
τὸ
κρεῖττον
καταμαθόντες,
καὶ
|
τὴν |
ἀσθένειαν
ἐκείνων
ἰσχὺν
τοῦ
καθ' |
[7] |
λεβήτων
καὶ
τῶν
κρεῶν
χορηγοῦσα
|
τὴν |
ἀφθονίαν
τῶν
τε
ἄλλων
ὅσα |
[81] |
οἱ
ἐν
συμφοραῖς
τὴν
παράκλησιν,
|
τὴν |
βακτηρίαν
ἡ
πολιά,
τὴν
παιδαγωγίαν |
[74] |
οὐ
κατακαίοντος
δέ,
τὸ
περὶ
|
τὴν |
βάτον
θαῦμα,
καὶ
τὸ
καλὸν |
[33] |
τῆς
καθέδρας
εἶχε
τὰ
δεύτερα·
|
τὴν |
γὰρ
εὔνοιαν
εἰσφέρων,
τὴν
ἐξουσίαν |
[73] |
δοτὸς
πρὸ
γενέσεως,
καὶ
μετὰ
|
τὴν |
γέννησιν
εὐθὺς
ἱερός,
καὶ
χρίων |
[66] |
εἰπεῖν
ὀκνητέον,
τὸ
εἰς
πᾶσαν
|
τὴν |
γῆν
ἐξελθεῖν
τὸν
φθόγγον
αὐτοῦ, |
[41] |
ἄπειρον
προελθοῦσαν,
ὡς
καλύψαι
πᾶσαν
|
τὴν |
γῆν
καὶ
ὁρῶν
καὶ
κέδρων |
[72] |
ζηλω
τὴν
καλῶν
ἔργων,
ἐπὶ
|
τὴν |
γῆν
τῆς
ἐπαγγελίας,
πλαξὶ
δὲ |
[68] |
ὃν
περὶ
τούτου
συνέγραψε,
κινῶν
|
τὴν |
γραφίδα
ὡς
ἐκ
πυξίδος
τοῦ |
[68] |
ὡς
ἐκ
πυξίδος
τοῦ
Πνεύματος·
|
τὴν |
δὲ
κυρίαν
φωνὴν
τέως
ὑπερετίθετο, |
[39] |
Καὶ
μετὰ
τοῦτο
ἐπιστάντα
μέν,
|
τὴν |
δὲ
τῆς
καθέδρας
τιμὴν
οὐ |
[30] |
γίνεται
πονηρόν,
εἰς
δουλείαν
κατάγων
|
τὴν |
δεσποτείαν
καὶ
μετὰ
τῆς
κτίσεως |
[74] |
πρὸς
τοὺς
τυράννους
παρρησίαν,
καὶ
|
τὴν |
διὰ
πυρὸς
ἁρπαγήν;
Ἐλισσαίου
τε |
[74] |
πλήθει
λέγω
τῶν
πειρασμῶν,
καὶ
|
τὴν |
διὰ
πυρὸς
σωτηρίαν,
καίοντος
μέν, |
[21] |
δ'
οὐδεμία
παρὰ
τούτων
ζημία
|
τὴν |
διάνοιαν
πεπυκνωμένοις
καὶ
πεφραγμένοις.
Τοὐναντίον |
[52] |
σῶμα
καὶ
τὴν
ὄψιν
καὶ
|
τὴν |
διάνοιαν,
ὥσπερ
οὐδενὸς
καινοῦ
γεγονότος, |
[74] |
ἐκεῖνος
ζηλώσας
τὴν
καρτερίαν
καὶ
|
τὴν |
δόξαν
ἠνέγκατο.
~Ἐπὶ
δὲ
τὴν |
[63] |
καὶ
τῶν
εὖ
γεγονότων
καὶ
|
τὴν |
δόξαν
ὑπέρλαμπρος,
ἀλλ'
ὡς
ἀδελφοὺς |
[76] |
κείμενος,
ἐκεῖθεν
ἕλκει
τοῦ
λόγου
|
τὴν |
δύναμιν
καὶ
τὸ
βάθος
τῶν |
[66] |
πέρατα
τῆς
οἰκουμένης
τῶν
ῥημάτων
|
τὴν |
δύναμιν·
ὃ
περὶ
τῶν
ἀποστόλων |
[13] |
ὑπέρκειται
καὶ
καθ'
ὧν
ἔχει
|
τὴν |
δυναστείαν·
ἣν
εἴ
τις
τοῦ |
[70] |
ἀσεβείας
διέφυγε
καὶ
κιβωτὸν
σωτηρίας
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
πεποίη
ται
πόλιν,
κούφως |
[38] |
κατῄσχυνεν
οὐδενὶ
τῶν
ἑξῆς
ἢ
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίαν,
ἢ
τὰς
τῶν |
[1] |
μὲν
ἐγγὺς
ἔλθοιεν
τῆς
ἀξίας,
|
τὴν |
ἑαυτῶν
ἐπιδεδειγμένοις
δύναμιν·
εἰ
δὲ |
[12] |
λεόντων
τοῖς
μυθικοῖς
ἐκτρεφόμενος·
ἀλλὰ
|
τὴν |
ἐγκύκλιον
παίδευσιν
παιδευόμενος
καὶ
θεοσέβειαν |
[63] |
προὔθηκε
τοῖς
τῶν
λαῶν
προεστῶσι,
|
τὴν |
εἰς
αὐτοὺς
φιλανθρωπίαν
καὶ
μεγαλοψυχίαν. |
[16] |
πατάγῳ
τὸν
νέον
φοβήσαντες,
εἶτα
|
τὴν |
εἴσοδον
συγχωρήσαντες,
οὕτως
ἤδη
τὴν |
[43] |
ἄπρακτος,
προσετίθει
τῷ
λόγῳ
καὶ
|
τὴν |
ἐκ
τοῦ
πράττειν
ἐπικουρίαν·
τοῖς |
[24] |
μέν,
συνεχωρήθη
δ'
οὖν
ὅμως
|
τὴν |
ἐκδημίαν·
ἐγὼ
δὲ
ὑπελείφθην
Ἀθήνησι· |
[69] |
ἀπό
δειξιν
τῆς
ἑαυτῶν
κακουργίας
|
τὴν |
ἐκείνου
θεολογίαν,
ἣν
ὁ
καιρὸς |
[5] |
ἐξ
ὧν
στεφανοῖ
Χριστὸς
τοὺς
|
τὴν |
ἐκείνου
μιμησαμένους
ὑπὲρ
ἡμῶν
ἄθλησιν. |
[80] |
οἶδα
εἰς
ὃ
τελευτήσων
μετὰ
|
τὴν |
ἐκείνου
παιδαγωγίαν·
ᾧ
καὶ
νῦν |
[73] |
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσι
τοῖς
πέρασι
|
τὴν |
ἐκείνου
σοφίαν
γνωρίζεσθαι.
Καὶ
τὰ |
[65] |
καινοτομίας
καὶ
θαύματος,
ταῦτα
εἶναι
|
τὴν |
ἐκείνου
φωνὴν
καὶ
διάνοιαν,
τοσοῦτον |
[68] |
γλώσσης
ὑπερορίσωσιν,
αὐτοὶ
δὲ
κατασχόντες
|
τὴν |
Ἐκκλησίαν,
καὶ
τῆς
ἑαυτῶν
κακίας |
[71] |
καὶ
τὴν
Ῥεβέκκαν,
λέγω
δὴ
|
τὴν |
Ἐκκλησίαν,
οὐ
πόρρωθεν,
ἀλλ'
ἐγγύθεν |
[34] |
αὐτὸς
ὑπελάμβανε.
~Τῆς
δὲ
περὶ
|
τὴν |
Ἐκκλησίαν
τοῦ
ἀνδρὸς
κηδε
μονίας |
[16] |
τὴν
εἴσοδον
συγχωρήσαντες,
οὕτως
ἤδη
|
τὴν |
ἐλευθερίαν
διδόασιν,
ὁμότιμον
ἐκ
τοῦ |
[64] |
σταυρὸν
οὐκ
ἀπαξιοῦντα,
ἵνα
προσηλώσῃ
|
τὴν |
ἐμὴν
ἁμαρτίαν,
καίτοι
τί
τούτου |
[29] |
ἀνάξιον
καὶ
διαφθείρειν
ἐν
ζάλῃ
|
τὴν |
ἐν
γαλήνῃ
τῶν
λογισ
μῶν |
[65] |
διατάξαντος.
~Ἀλλὰ
τί
ταῦτα
πρὸς
|
τὴν |
ἐν
λόγοις
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀρετὴν |
[74] |
Ἡλίου
πνεῦμα
συνηκολούθησεν;
Ἐπαίνει
κἀκείνου
|
τὴν |
ἐν
πυρὶ
ζωήν,
τῷ
πλήθει |
[23] |
ταῦτα,
καίπερ
τηλικαῦτα
τυγχάνοντα,
πρὸς
|
τὴν |
ἐν
τῷ
ἤθει
τοῦ
ἀνδρὸς |
[51] |
καὶ
ἀκοῦσαι
τὸν
ὕπαρχον,
καὶ
|
τὴν |
ἔνστασιν
μαθεῖν
τοῦ
ἀνδρὸς
οὕτως |
[70] |
λέγω
βλάσφημον
αἰδοῖ
τοῦ
προπάτορος,
|
τὴν |
ἐντολὴν
οὐκ
ἐφύλαξεν·
ὁ
δὲ |
[52] |
λαοῦ
μέρος
γενόμενος,
οὕτως
ἀφοσιοῦται
|
τὴν |
ἕνωσιν·
ἄξιον
δὲ
μηδὲ
τοῦτο |
[41] |
δόξας
καὶ
πλάνας
διεσπασμένον·
καὶ
|
τὴν |
ἐξ
Αἰγύπτου
μετηρμένην
καὶ
μεταπεφυτευμένην |
[7] |
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
ταλαιπωροῦντας
μετὰ
|
τὴν |
ἐξ
Αἰγύπτου
φυγήν,
ὡς
ἄρα |
[64] |
μὲν
Φαρισαίου
καταγινώσκειν
καὶ
διηγεῖσθαι
|
τὴν |
ἐξ
ὄγκου
ταπείνωσιν,
καὶ
Χριστὸν |
[67] |
τοῦτο
μόνον
αὐτοῦ
διηγήσομαι.
Ὅταν
|
τὴν |
ἑξαήμερον
αὐτοῦ
μεταχειρίζωμαι
καὶ
διὰ |
[33] |
δεύτερα·
τὴν
γὰρ
εὔνοιαν
εἰσφέρων,
|
τὴν |
ἐξουσίαν
ἀντελάμβανε·
καὶ
ἦν
θαυμαστή |
[27] |
αἰνεῖ
τὸν
Κύριον,
οὐ
κλέψας
|
τὴν |
ἐξουσίαν
οὐδ'
ἁρπάσας,
οὐδὲ
διώξας |
[49] |
λόγοις.
Τί
δαί;
Οὐ
φοβεῖ
|
τὴν |
ἐξουσίαν;
φησί.
Μὴ
τί
γένηται, |
[11] |
κάλλους
τῶν
νοουμένων·
ἀλλὰ
καὶ
|
τὴν |
ἔξωθεν,
ἣν
οἱ
πολλοὶ
Χριστιανῶν |
[29] |
ἀναχωρήσεως,
κρείττω
καὶ
θαυμασιωτέραν
εὑρήσομεν
|
τὴν |
ἐπάνοδον·
ἔσχε
γὰρ
οὕτως.
~Ἐν |
[24] |
τὰς
αἰτίας
εἰπὼν
τῆς
περὶ
|
τὴν |
ἐπάνοδον
φιλονεικίας,
κρείττων
ὤφθη
τῶν |
[42] |
στήσει
τὸν
κοινὸν
ἐμπρησμὸν
καὶ
|
τὴν |
ἐπέχουσαν
ἡμᾶς
σκοτόμαιναν.
~Ἓν
μὲν |
[58] |
ἀνάγκη,
τοῖς
πλήθεσι
βιαζόμενοι·
οὔτε
|
τὴν |
ἐπὶ
τῇ
χειροτονίᾳ
μικροψυχίαν
τελέως |
[64] |
δὲ
καθάψασθαι
ἁπαλῶς;
Καὶ
μήτε
|
τὴν |
ἐπιτίμησιν
θράσος
ποιῆσαι
μήτε
τὴν |
[29] |
καθιστᾷ
τι
μνήμης
ἄξιον
καὶ
|
τὴν |
ἔρημον
ἀσπάζεται
μετὰ
Ἠλίου
καὶ |
[4] |
ὁ
λόγος
κατ'
ἄνδρα
κρίνεσθαι
|
τὴν |
εὐγένειαν
ἀξιοῦντος,
καὶ
μὴ
τὰς |
[11] |
τὸ
πρῶτον·
οὐ
ταύτην
μόνην
|
τὴν |
εὐγενεστέραν
καὶ
ἡμετέραν,
ἣ
πᾶν |
[52] |
τὸ
πέλαγος
εἶδε
καὶ
πᾶσαν
|
τὴν |
εὐκοσμίαν,
ὅση
τε
περὶ
τὸ |
[71] |
τῶν
κατὰ
Θεὸν
γεννηθέντων,
καὶ
|
τὴν |
εὐλογίαν
ᾗ
πολλοὺς
ἐστήριξεν.
~Ἰωσὴφ |
[43] |
τῶν
γραφῶν
βάθος
ἀναλεξάμενος,
λογογραφεῖ
|
τὴν |
εὐσέβειαν
καὶ
ἀντιθέτοις
πάλαις
καὶ |
[57] |
μεταλλαττόμεναι.
Βραχὺς
ὁ
λόγος·
μερίζεσθαι
|
τὴν |
εὐσέβειαν
ᾤοντο,
εἰ
τοῦτον
διέλοιντο· |
[28] |
μὲν
οὐκ
ἀγεννεῖ
καὶ
θαυμαστῷ
|
τὴν |
εὐσέβειαν,
ὡς
ἔδειξεν
ὁ
τότε |
[81] |
τὸν
πολιστήν,
οἱ
τοῦ
δήμου
|
τὴν |
εὐταξίαν,
οἱ
περὶ
λόγους
τὸν |
[2] |
δὲ
πρὸς
αὐτὴν
ἡμῖν
ἰτέον
|
τὴν |
εὐφημίαν,
αὐτὸν
προστησαμένοις
τοῦ
λόγου |
[81] |
ἡμετέρων
καὶ
ὅσοι
τῶν
ἔξωθεν,
|
τὴν |
εὐφημίαν
μοι
συνεργάζεσθε,
ἄλλος
ἄλλο |
[79] |
περὶ
αὐτὸν
πᾶσα
ἡ
πόλις,
|
τὴν |
ζημίαν
οὐ
φέροντες
καὶ
τῆς |
[72] |
καθ'
ἑκάστην,
ὡς
εἰπεῖν,
εἰσιὼν
|
τὴν |
ἡμέραν,
ὅθεν
τὴν
ἁγίαν
ἡμῖν |
[31] |
τῆς
δὲ
ἀπειλουμένης,
ἧκον
καὶ
|
τὴν |
ἡμετέραν
καταστρεψόμενοι,
οὐδενὶ
τοσοῦτον
θαρρεῖν |
[82] |
παρὰ
Θεοῦ
σκόλοπα
τῆς
σαρκός,
|
τὴν |
ἡμετέραν
παιδαγωγίαν,
ἢ
στήσαις
ταῖς |
[1] |
τοῖς
ἐκεῖνον
ἐγκωμιάζουσιν,
ἔργῳ
δεδηλωκόσι
|
τὴν |
ἧτταν,
καὶ
τὸ
κρείττω
ἢ |
[67] |
καὶ
ἄλλος
ἐξ
ἄλλου
γίνομαι,
|
τὴν |
θείαν
ἀλλοίωσιν
ἀλλοιούμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ |
[40] |
δὲ
τὰ
πλείω
δυνηθεὶς
πρὸς
|
τὴν |
θεραπείαν·
οὐ
τέχνῃ
δουλούμενος,
ἀλλ' |
[66] |
ἰσοτίμως
καταφωτίζειν,
καὶ
μηδὲν
ἐλαττοῦσθαι
|
τὴν |
θερμὴν
τοῖς
διαστήμασι·
τοῦ
δὲ |
[71] |
τῆς
τοῦ
Πνεύματος
κρίσεως.
Ἐπαινῶ
|
τὴν |
Ἰακὼβ
κλίμακα
καὶ
τὴν
στήλην |
[56] |
αὐτῆς
ἀπάνθρωπον,
καὶ
καθυβρίσαι
μὲν
|
τὴν |
ἱερὰν
τράπεζαν,
καθυβρίσαι
δὲ
τὴν |
[56] |
οἰκείων
νόμων.
Ὁ
μὲν
ἐζήτει
|
τὴν |
ἱκέτιν·
ὁ
δ'
εἴχετο
κατὰ |
[9] |
τῇ
συζυγίᾳ
βλαβῆναι
βιασαμένων
πρὸς
|
τὴν |
ἴσην
τῆς
ἀρετῆς
εὐδοκίμησιν,
ἀλλὰ |
[75] |
ἀγνοούμενον,
οὐκ
ἐπιδεικνύμενον·
καὶ
οὗτος
|
τὴν |
ἴσην
τροφὴν
ἠγάπησε,
Θεῷ
καθαίρων |
[10] |
τοῖς
ἀπειροτέροις
τῶν
ἀθλητῶν,
οἳ
|
τὴν |
ἰσχὺν
ἐν
τοῖς
εἰκῇ
παλαιομένοις |
[13] |
ἐξ
αὐτῶν
δρεπομένῳ
ὅσον
εἰς
|
τὴν |
καθ'
ἡμᾶς
φιλοσοφίαν
συνεργοὺς
ἔχειν, |
[33] |
γὰρ
ἐδεῖτο,
νεωστὶ
μὲν
ἐπὶ
|
τὴν |
καθέδραν
τεθείς,
ἔτι
δὲ
τῆς |
[63] |
τῆς
πόλεως
πρόελθε,
καὶ
θέασαι
|
τὴν |
καινὴν
πόλιν,
τὸ
τῆς
εὐσεβείας |
[13] |
παντὸς
ἄνθους
τὰ
χρησιμώτατα,
ἐπὶ
|
τὴν |
Καισαρέων
πόλιν
ἐπείγεται,
τῶν
τῇδε |
[74] |
διὰ
πυρὸς
ἁρπαγήν;
Ἐλισσαίου
τε
|
τὴν |
καλὴν
κληρονομίαν,
τὴν
μηλωτήν,
ᾗ |
[72] |
ἄγων
δὲ
λαὸν
περιούσιον,
ζηλω
|
τὴν |
καλῶν
ἔργων,
ἐπὶ
τὴν
γῆν |
[74] |
βασάνων
εἴδεσιν.
Ὧν
ἐκεῖνος
ζηλώσας
|
τὴν |
καρτερίαν
καὶ
τὴν
δόξαν
ἠνέγκατο. |
[28] |
ἡ
πόλις
ἐκ
τῆς
περὶ
|
τὴν |
κατάστασιν
ταραχῆς.
ὡς
οὐκ
ἔννομον |
[26] |
βούλεσθαι.
Καὶ
ὁ
μὲν
στέργει
|
τὴν |
κάτω
χώραν
καὶ
ταπεινῶς
ἕστηκεν, |
[41] |
τούτοις
οὐ
μετριάζει·
ἀλλ'
ὑψοῦ
|
τὴν |
κεφαλὴν
διάρας
καὶ
κύκλῳ
τὸ |
[23] |
καὶ
ἡμετέρων,
εἰ
καὶ
περὶ
|
τὴν |
κλῆσίν
τι
διηνέχθησαν,
ἐν
ἄλλοις |
[5] |
καλὴν
ἐπήνεγκεν
ὁ
καιρὸς
ἐκεῖνος
|
τὴν |
κορωνίδα·
παρασκευῆς
μὲν
γὰρ
οὕτως |
[11] |
ἐπικίνδυνον
διαφεύγομεν,
οὐ
τῷ
κτίστῃ
|
τὴν |
κτίσιν
ἐπαν
ιστάντες
κατὰ
τοὺς |
[26] |
Ἐπαινῶ
τὸν
νηΐτην
νόμον,
ὃς
|
τὴν |
κώπην
πρότερον
ἐγχει
ρίσας
τῷ |
[59] |
ἀπιστίαν,
ἧς
οὐδὲ
ὁ
χρόνος
|
τὴν |
λύπην
ἀνάλωσεν·
ἐκεῖθεν
γάρ
μοι |
[61] |
καὶ
σχέδιος
ἡ
τροφή,
κατὰ
|
τὴν |
μεγάλην
παραίνεσιν
τοῦ
ἐμοῦ
Χριστοῦ, |
[40] |
παρὸν
σκοπῶν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὴν |
μέλλουσαν
εὐπείθειαν
οἰκονομῶν.
Ὁρῶν
γὰρ |
[12] |
ἐξασκούμενος
καί,
συνελόντι
φάναι,
πρὸς
|
τὴν |
μέλλουσαν
τελειότητα
διὰ
τῶν
ἐξ |
[51] |
τρέψαντα
εἰς
θαῦμα
τὴν
ἀπειλήν,
|
τὴν |
μὲν
κοινωνίαν
οὐ
δέξασθαι,
τὴν |
[51] |
τὴν
μὲν
κοινωνίαν
οὐ
δέξασθαι,
|
τὴν |
μετάθεσιν
αἰσχυνόμενον,
ζητεῖν
δὲ
ἀπολογίαν, |
[70] |
ἦν
ἡ
πίστις,
ἆθλον
εὑράμενος
|
τὴν |
μετάθεσιν,
καὶ
τοῦ
ἑξῆς
βίου |
[74] |
Ἐλισσαίου
τε
τὴν
καλὴν
κληρονομίαν,
|
τὴν |
μηλωτήν,
ᾗ
τὸ
Ἡλίου
πνεῦμα |
[30] |
Οὐ
γὰρ
θεότητα
ταλαντεύομεν,
οὐδὲ
|
τὴν |
μίαν
καὶ
ἀπρόσιτον
φύσιν
ἀποξενοῦμεν |
[63] |
μὴ
καταφρονεῖν,
μηδ'
ἀτιμάζειν
Χριστόν,
|
τὴν |
μίαν
πάντων
κεφαλήν,
διὰ
τῆς |
[75] |
τὴν
δόξαν
ἠνέγκατο.
~Ἐπὶ
δὲ
|
τὴν |
νέαν
μέτειμι
διαθήκην,
καὶ
τοῖς |
[17] |
ἐκρουσάμην
ἐκείνῳ
θέμενος
καὶ
ἑτεραλκέα
|
τὴν |
νίκην
ἐποίησα.
Ὁ
δὲ
ἥσθη |
[63] |
καὶ
συναυλίαν,
μηκέτ'
ἐλεούμενοι
διὰ
|
τὴν |
νόσον,
ἀλλὰ
μισούμενοι·
σοφισταὶ
μελῶν |
[63] |
οὐδὲ
τοῖς
χείλεσιν
ἀπηξίου
τιμᾶν
|
τὴν |
νόσον,
ὁ
εὐγενής
τε
καὶ |
[22] |
μεταστάντος
εἰς
εὐφημίαν.
Ἀλλ'
ἐπὶ
|
τὴν |
νύσσαν
ἐπαναγέσθω
πάλιν
ἡμῖν
ὁ |
[69] |
καιροῦ
στενοχωροῦντος
ἡμᾶς,
ἑαυτῷ
μὲν
|
τὴν |
οἰκονομίαν
ἐπέτρεψεν,
ἡμῖν
δὲ
τὴν |
[39] |
ὀλίγων
ἑλόμενος,
τῶν
ταύτην
ἀγνοησάντων
|
τὴν |
οἰκονομίαν,
ἤ
τι
πρᾶξαι
τῷ |
[78] |
ζημίας,
καὶ
τοῦ
κατασχόντος
πάθους
|
τὴν |
οἰκουμένην.
~Ἔκειτο
μὲν
ὁ
ἀνὴρ |
[41] |
ὄμμα
περιαγαγών,
πᾶσαν
εἴσω
ποιεῖται
|
τὴν |
οἰκουμένην,
ὅσην
ὁ
σωτήριος
λόγος |
[30] |
μίαν
μὲν
δόξαν
Πατρὸς
γινώσκομεν,
|
τὴν |
ὁμοτιμίαν
τοῦ
Μονογενοῦς·
μίαν
δὲ |
[23] |
νομοθετεῖ
ποιήμασιν;
Τίς
δὲ
φιλοσοφίαν,
|
τὴν |
ὄντως
ὑψηλήν
τε
καὶ
ἄνωβαίνουσαν, |
[10] |
τὸ
πρωτεῖον
ἔχειν.
Τίς
Ἐμμελίαν,
|
τὴν |
ὅπερ
ἐγένετο
προκληθεῖσαν
ἢ
γενομένην |
[57] |
καὶ
ἡλικία
πᾶσα,
οἳ
περὶ
|
τὴν |
ὁπλοποιητικὴν
καὶ
βασίλειον
ἱστουργικὴν
μάλιστα. |
[13] |
λόγων
αὕτη
καθηγεμὼν
καὶ
διδάσκαλος,
|
τὴν |
οὐχ
ἧττον
λόγων
μητρόπολιν
ἢ |
[71] |
μέλλοντος·
ἀλλ'
ἐπαινῶ
καὶ
τούτου
|
τὴν |
οὐχ
ὁραθεῖσαν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[26] |
ὁ
δὲ
σοβαρῶς
προκαθέζεται
καὶ
|
τὴν |
ὀφρὺν
αἴρει
κατὰ
τῶν
βελτιόνων, |
[50] |
ἀλλὰ
μηδὲ
τῶν
τυχόντων
ἑνὶ
|
τὴν |
ὀφρὺν
αἴροντες·
οὗ
δὲ
Θεὸς |
[64] |
τὸν
τῦφον
ἐγκαλοῦντες
ἐκείνῳ
καὶ
|
τὴν |
ὀφρύν,
οἱ
πικροὶ
τῶν
τηλικούτων |
[52] |
ἀκλινῆ
καὶ
τὸ
σῶμα
καὶ
|
τὴν |
ὄψιν
καὶ
τὴν
διάνοιαν,
ὥσπερ |
[52] |
ἀνθρώπινον,
σκότου
καὶ
δίνης
πληροῦται
|
τὴν |
ὄψιν
καὶ
τὴν
ψυχὴν
ἐκ |
[26] |
ἐπιτρέμει
τοῖς
θρόνοις,
οὐδὲ
φρίσσει
|
τὴν |
ὄψιν
τὸν
ἐγκρατῆ
κάτω
βλέπων· |
[81] |
παράκλησιν,
τὴν
βακτηρίαν
ἡ
πολιά,
|
τὴν |
παιδαγωγίαν
ἡ
νεότης,
ἡ
πενία |
[14] |
πέμπεται
καὶ
τῆς
καλῆς
περὶ
|
τὴν |
παίδευσιν
ἀπληστίας,
Ἀθήνας
τὰς
χρυσᾶς |
[13] |
πόλεως,
μείζω
μὲν
τῆς
ἡλικίας
|
τὴν |
παίδευσιν,
μείζω
δὲ
τῆς
παιδεύσεως |
[11] |
ἡμᾶς
λόγου
πεποιημένοι.
Οὔκουν
ἀτιμαστέον
|
τὴν |
παίδευσιν,
ὅτι
τοῦτο
δοκεῖ
τισιν· |
[71] |
τὰ
τῶν
ἀσεβῶν
στηλιτεύουσαν,
καὶ
|
τὴν |
πάλην,
ἣν
οὐκ
ἐπάλαισε
πρὸς |
[17] |
νεανίας
ἐπανάγων
τὸν
λόγον·
καὶ
|
τὴν |
παρ'
ἐμαυτοῦ
ῥοπὴν
χαριζόμενος,
δύναται |
[26] |
ἀξιώσασα.
~Οὐκ
ἐπαινῶ
γὰρ
ἐγὼ
|
τὴν |
παρ'
ἡμῖν
ἀταξίαν
καὶ
ἀκοσμίαν, |
[81] |
τὸν
χαλινόν,
οἱ
ἐν
συμφοραῖς
|
τὴν |
παράκλησιν,
τὴν
βακτηρίαν
ἡ
πολιά, |
[75] |
γυναικῶν
ὑπὲρ
ἅπαντας,
ταύτην
ποιοῦμαι
|
τὴν |
παρεξέτασιν·
ἀλλὰ
ζηλωτὴν
ἀποφαίνων
καί |
[69] |
τὴν
οἰκονομίαν
ἐπέτρεψεν,
ἡμῖν
δὲ
|
τὴν |
παρρησίαν,
οὓς
οὐδεὶς
ἔμελλε
κρίνειν |
[59] |
ὡς
κάλλιστα
διατίθεται,
πλείοσιν
ἐπισκόποις
|
τὴν |
πατρίδα
καταπυκνώσας.
Ἐξ
οὗ
τί |
[59] |
οὐδὲ
ἄλλως
τοῖς
πολλοῖς
ἀγνοούμενον,
|
τὴν |
περὶ
ἡμᾶς
καινοτομίαν
καὶ
ἀπιστίαν, |
[71] |
τῆς
ἡττωμένης
γενέσεως·
Ἐπαινῶ
καὶ
|
τὴν |
περὶ
τὰ
θρέμματα
τοῦ
ἀνδρὸς |
[52] |
τοῦ
βήματος
ὑποσχὼν
τὴν
χεῖρα
|
τὴν |
περιτροπὴν
ἔστησε,
κἂν
κατηνέχθη
πτῶμα |
[13] |
μεθέξων
παιδευτηρίων·
ταύτην
δὲ
λέγω
|
τὴν |
περιφανῆ
τε
καὶ
ἡμετέραν,
ἐπεὶ |
[21] |
χρὴ
καὶ
παράδοξον
εἰπεῖν,
εἰς
|
τὴν |
πίστιν
ἐντεῦθεν
ἐβεβαιώθημεν,
καταμαθόντες
αὐτῶν |
[69] |
τοῦ
ἀνδρὸς
εὑρισκομένας
φωνάς,
ἀσθενεστέραν
|
τὴν |
πίστιν
ἔχωσι,
καὶ
ἀπό
δειξιν |
[56] |
τὴν
ἱερὰν
τράπεζαν,
καθυβρίσαι
δὲ
|
τὴν |
πίστιν
μεθ'
ἧς
ἱκέτευεν;
Οὐ, |
[78] |
δὲ
τὸν
δρόμον
τελέσας
καὶ
|
τὴν |
πίστιν
τηρήσας
ἐπόθει
τὴν
ἀνάλυσιν, |
[54] |
οὐδαμόθεν
τοῦ
κακοῦ
φάρμακον,
ἐπὶ
|
τὴν |
πίστιν
τοῦ
ἀνδρὸς
καταφεύγει·
καὶ |
[76] |
τῶν
ὀνομαστῶν
καὶ
μετωνομασμένων
ἀμφοτέρων
|
τὴν |
πίστιν·
τῶν
υἱῶν
Ζεβεδαίου
τὸ |
[26] |
ἐπὶ
τῶν
οἰάκων
καθίζει,
μετὰ
|
τὴν |
πολλὴν
τυφθεῖσαν
θάλασσαν
καὶ
τὴν |
[54] |
ὕβρεως
ὑπόγυιον
αἰσχυνόμενος,
ἑτέροις
δὲ
|
τὴν |
πρεσβείαν
ἐπιτρέπει
τῶν
οἰκειοτάτων
ἑαυτῷ |
[14] |
κατακτώμενον.
~Ἐντεῦθεν
ἐπὶ
τὸ
Βυζάντιον,
|
τὴν |
προκαθεζομένην
τῆς
Ἑῴας
πόλιν·
καὶ |
[16] |
διαστήματος,
οἱ
τελοῦντες
τῷ
νέῳ
|
τὴν |
πρόοδον
ἐπὶ
τὸ
λουτρὸν
προπέμπουσιν. |
[71] |
ἣν
ἤλειψε
τῷ
Θεῷ,
καὶ
|
τὴν |
πρὸς
αὐτὸν
πάλην,
ἥ
τίς |
[74] |
κἂν
ἡμεῖς
φειδώμεθα.
~Ἐπαινεῖς
Ἡλίου
|
τὴν |
πρὸς
τοὺς
τυράννους
παρρησίαν,
καὶ |
[28] |
οὐδὲ
κανονικῶς
μᾶλλον
ἢ
τυραννικῶς
|
τὴν |
προστασίαν
δεξάμενον·
καὶ
παρῆσαν
τῶν |
[44] |
γίνεται
μιμητὴς
ἐκεῖνος,
ὁμοῦ
τε
|
τὴν |
προτέραν
ἧτταν
ἀνακαλεσόμενος
καὶ
προσθήσων |
[26] |
τῷ
νῦν
κυβερνήτῃ
κἀκεῖθεν
ἐπὶ
|
τὴν |
πρώραν
ἀγαγὼν
καὶ
πιστεύσας
τὰ |
[49] |
οὐκ
ὄντος
σώματος;
Πλὴν
εἰ
|
τὴν |
πρώτην
λέγοις
πληγήν,
ταύτης
γὰρ |
[1] |
λόγου
κρείττονα,
τῶν
ἄλλων
ἑλέσθαι
|
τὴν |
πρώτην·
τοσοῦτον
ἔργον
ἡ
τοῦ |
[23] |
θαυμασιώτερος.
Τίς
μὲν
ῥητορικὴν
τοσοῦτος,
|
τὴν |
πυρὸς
μένος
πνέουσαν,
εἰ
καὶ |
[71] |
ὁ
δὲ
αὐτεπάγγελτος
ἦν,
καὶ
|
τὴν |
Ῥεβέκκαν,
λέγω
δὴ
τὴν
Ἐκκλησίαν, |
[59] |
Προσθήκην
γὰρ
τῆς
Ἐκκλησίας
ποιεῖται
|
τὴν |
στάσιν,
καὶ
τὴν
συμφορὰν
ὡς |
[71] |
Ἐπαινῶ
τὴν
Ἰακὼβ
κλίμακα
καὶ
|
τὴν |
στήλην
ἣν
ἤλειψε
τῷ
Θεῷ, |
[71] |
μέρος
εἰς
ἀρετὴν
ἀναβάσεσι,
καὶ
|
τὴν |
στήλην,
ἣν
οὐκ
ἤλειψεν,
ἀλλ' |
[33] |
καὶ
ὑπερείδοντος.
Διὰ
τοῦτο
καὶ
|
τὴν |
συμμαχίαν
ἠγάπα,
καὶ
κρατοῦντος
ἐκείνου |
[59] |
Ἐκκλησίας
ποιεῖται
τὴν
στάσιν,
καὶ
|
τὴν |
συμφορὰν
ὡς
κάλλιστα
διατίθεται,
πλείοσιν |
[23] |
~Τίς
μὲν
οὕτω
πολιὸς
ἦν
|
τὴν |
σύνεσιν
καὶ
πρὸ
τῆς
πολιᾶς; |
[71] |
προσαγαγών,
ἱερεῖον
ἕτοιμον
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
σφαγὴν
ἐπειγόμενον·
ἀλλ'
οὐδὲ
τὸ |
[68] |
γὰρ
ἐν
ῥήμασιν
ἡμῖν
εἶναι
|
τὴν |
σωτηρίαν
μᾶλλον
ἢ
πράγμασι·
μηδὲ |
[27] |
ἐξηγητής,
καὶ
ταύτην
οὐκ
ἀπαξιώσας
|
τὴν |
τάξιν
τοῦ
βήματος,
οὕτως
ἐν |
[17] |
ἐπειρῶντο
διὰ
τῆς
πρώτης
ἐπιχειρήσεως,
|
τήν |
τε
ἄνωθεν
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐφυΐαν |
[71] |
ἀσήμων
προβάτων
κτησάμενος
τὰ
ἐπίσημα,
|
τήν |
τε
καλὴν
πολυτεκνίαν
τῶν
κατὰ |
[71] |
Θεοῦ,
τὰ
τῶν
αἱρετικῶν
καταβάλλουσαν,
|
τήν |
τε
ποι
μαντικὴν
τοῦ
ἀνδρός, |
[38] |
ταῦτα
παρα
γυμνοῦσθαι
καὶ
παρεκφαίνεσθαι.
|
Τήν |
τε
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀρετήν,
οὐχὶ |
[10] |
προκληθεῖσαν
ἢ
γενομένην
ὃ
προεκλήθη,
|
τὴν |
τῆς
ἐμμελείας
ὄντως
φερώνυμον,
ἣ |
[27] |
ἐξουσίαν
οὐδ'
ἁρπάσας,
οὐδὲ
διώξας
|
τὴν |
τιμήν,
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς
τιμῆς |
[38] |
καὶ
προστάτου
κακίαν,
καὶ
μάλιστα
|
τὴν |
τοιαύτην
ἀρχήν,
τὸ
μὴ
πολὺ |
[17] |
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐφυΐαν
εἰδότες
καὶ
|
τὴν |
τότε
τιμὴν
οὐ
φέροντες·
δεινὸν |
[2] |
μὴ
τοῦτο
μόνον
πάντες
ὁμότιμοι,
|
τὴν |
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐφημίαν.
Οὐ
γὰρ |
[80] |
ἀναμίγνυμι
τοῖς
ἐπαίνοις,
καὶ
λογογραφῶ
|
τὴν |
τοῦ
ἀνδρὸς
πολιτείαν,
καὶ
προτίθημι |
[48] |
τὴν
τοῦ
ὑπάρχου
θρασύτητα,
ἢ
|
τὴν |
τοῦ
ἀνδρὸς
πρὸς
αὐτὸν
μετὰ |
[60] |
ὧν
ποτε
εἶχε,
κούφως
διέπλει
|
τὴν |
τοῦ
βίου
θάλασσαν.
~Θαυμαστὸν
ἡ |
[13] |
παίδευσιν,
μείζω
δὲ
τῆς
παιδεύσεως
|
τὴν |
τοῦ
ἤθους
πῆξιν
ἐπιδεικνύμενος·
ῥήτωρ |
[68] |
Ἰουδαίων
ἔθνος
ἀποβαλεῖν
ἄν,
εἰ
|
τὴν |
τοῦ
ἠλειμμένου
φωνὴν
ἀντὶ
τῆς |
[30] |
τοῦ
Μονογενοῦς·
μίαν
δὲ
Υἱοῦ,
|
τὴν |
τοῦ
Πνεύματος.
Καὶ
ὅ
τι |
[48] |
Πῶς
ἂν
ἀξίως
διηγησάμην,
ἢ
|
τὴν |
τοῦ
ὑπάρχου
θρασύτητα,
ἢ
τὴν |
[75] |
ποιῶν
πλήρωσιν
τοῦ
κρυπτομένου
νόμου
|
τὴν |
τοῦ
φαινομένου
κατάλυσιν.
~Ἐμιμήσατο
Πέτρου |
[35] |
ὄψου
καὶ
πένητας
τρέφοντος·
ἔπειτα
|
τὴν |
τοῦ
Χριστοῦ
διακονίαν
μιμούμενος,
ὃς |
[20] |
συνεργοῖς
χρώμενοι.
Ὤ!
πῶς
ἀδακρυτὶ
|
τὴν |
τούτων
ἐνέγκω
μνήμην!
Ἶσαι
μὲν |
[33] |
τῆς
πίστεως
ἀρραγὲς
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
Τριάδα
πιστὸν
καὶ
γνήσιον·
παρ' |
[56] |
δὲ
οὐκ
ἔχουσα
ὅπως
διαφύγῃ
|
τὴν |
τυραννίδα,
βουλὴν
βουλεύεται
οὐ
τολ |
[68] |
τοῦ
πολέμου
καιρὸν
διαφέρειν,
καὶ
|
τὴν |
τῶν
αἱρετικῶν
δυναστείαν,
ἕως
ὁ |
[65] |
ἅπαντας
ἀπολείπουσαν
καὶ
κάτωτιθεῖσαν,
ὅσον
|
τὴν |
τῶν
ἀλόγων
φύσιν
ἡμεῖς.
Τίς |
[26] |
τὴν
πολλὴν
τυφθεῖσαν
θάλασσαν
καὶ
|
τὴν |
τῶν
ἀνέμων
διάσκεψιν·
ὡς
δὲ |
[74] |
δίκαιον,
λεόντων
θράσος
πεδήσαντα·
ἢ
|
τὴν |
τῶν
ἑπτὰ
Μακκαβαίων
ἄθλησιν,
σὺν |
[13] |
τῆς
ἐν
τούτοις
δυνάμεως
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
νοουμένων
δήλωσιν·
κίνημα
γὰρ |
[39] |
τῆς
αὐτῆς
ἕνεκεν
αἰτίας,
οὐδὲ
|
τὴν |
τῶν
πρεσβυτέρων
προτίμησιν,
οὔτε
ἐμέμψατο, |
[71] |
καὶ
πιστευθεῖσαν·
οὐδὲ
κατεσοφίσθη
περὶ
|
τὴν |
τῶν
τέκνων
προτίμησιν,
ἀλλ'
ἑκάστῳ |
[57] |
κινδύνου,
κίνδυνον
γὰρ
ἕκαστος
ἑαυτοῦ
|
τὴν |
ὕβριν
ταύτην
ἐνόμιζεν,
ἐκμαίνεται
πᾶσα |
[62] |
τὸ
μὲν
ἔξωθεν
ἀπομαραίνων,
καὶ
|
τὴν |
ὕλην
ὑποσπῶν
τῆς
φλογός,
τὸ |
[45] |
μετὰ
τῆς
κτίσεως
ἀριθμοῦντα
φύσιν
|
τὴν |
ὑπερκόσμιον,
ἣν
οὐδὲ
χωρεῖν
ἡ |
[33] |
γίνεται,
θεραπεύειν
τὸν
πρόεδρον,
λύειν
|
τὴν |
ὑποψίαν,
πείθειν
πάντας
ἀνθρώπους
ὡς |
[25] |
δυσκολία
συνέπεσε,
καὶ
τὸ
πρὸς
|
τὴν |
φιλοσοφίαν
οὐκ
εὔοδον
οὐδὲ
τῆς |
[70] |
τῆς
γνώσεως
οὐκ
ἐβλάβη
καὶ
|
τὴν |
φλογίνην
ῥομφαίαν
παρελθών,
εὖ
οἶδα, |
[72] |
τοῖς
ἀγομένοις;
Ὥστε
κἀκείνην
δύνασθαι
|
τὴν |
φωνὴν
εἰπεῖν,
ὅτι
Σχοινία
ἐπέπεσόν |
[78] |
χειροτονίαις
τῶν
γνησιωτάτων
αὐτοῦ
θεραπευτῶν
|
τὴν |
χεῖρα
δίδωσι
καὶ
τὸ
Πνεῦμα· |
[52] |
τῶν
ἐκ
τοῦ
βήματος
ὑποσχὼν
|
τὴν |
χεῖρα
τὴν
περιτροπὴν
ἔστησε,
κἂν |
[68] |
τοῖς
πολλοῖς,
τοῦ
μὴ
βλάπτεσθαι,
|
τὴν |
χείρω
περὶ
αὐτοῦ
δόξαν
ἔχοντας. |
[64] |
μὲν
τὰς
σάρκας
δι'
ἐγκρατείας,
|
τὴν |
ψυχὴν
δὲ
οἰδαίνειν
κενῷ
φρυάγματι; |
[52] |
δίνης
πληροῦται
τὴν
ὄψιν
καὶ
|
τὴν |
ψυχὴν
ἐκ
τοῦ
θάμβους.
Καὶ |
[39] |
πάσης
θωπείας
καὶ
κολακείας
κρείττω
|
τὴν |
ψυχὴν
ἔχων
καὶ
πρὸς
ἓν |
[42] |
τὸ
Ἰωνᾶ,
τὸ
Δαβίδ,
ἀπελέγετο
|
τὴν |
ψυχήν,
οὐκ
ἐδίδου
ὕπνον
τοῖς |
[47] |
ἐπὶ
τὴν
ἄσειστον
καὶ
ἀνεπηρέαστον
|
τήνδε |
τῶν
ἐκκλησιῶν
μητέρα
ὡς
δουλωσόμενος |
[19] |
καὶ
φιλοσοφίαν
εἶναι
τὸ
σπουδαζόμενον,
|
τηνικαῦτα |
ἤδη
τὰ
πάντα
ἦμεν
ἀλλήλοις, |
[31] |
προειρημένων
μικροψυχίᾳ,
καὶ
ἀπειρίᾳ
τοῦ
|
τηνικαῦτα |
ἡμῶν
προεδρεύοντος
καὶ
τοῖς
ἐν |
[38] |
προσθήκην,
ἀλλ'
ἐργασίαν
οἶμαι
μείζω
|
τηνικαῦτα |
λαμβάνειν,
ὕλῃ
πλείονι
τῇ
ἐξουσίᾳ |
[54] |
τοῦτο
ἐπισ
τεύετο
παρὰ
τῶν
|
τηνικαῦτα |
παρόντων
καὶ
κοινωνούντων
τοῦ
πάθους |
[12] |
κοινὸν
παιδευτὴν
ἀρετῆς
ὁ
Πόντος
|
τηνικαῦτα |
προὐβάλλετο,
σπαργανοῦται
καὶ
διαπλάττεται
πλάσιν |
[52] |
ἔθος,
ἄδηλον
ὂν
εἰ
προσήσεται,
|
τηνικαῦτα |
τὸ
πάθος
γνωρίζεται.
Περιτρέπει
γὰρ |
[57] |
ἢ
στρατηγός.
Οὐδὲ
γυναῖκες
ἄοπλοι
|
τηνικαῦτα, |
τοῦ
καιροῦ
θήγοντος·
μελίαι
δ' |
[48] |
ἐνδέχεται.
~Τίς
οὐκ
οἶδε
τὸν
|
τηνικαῦτα |
ὕπαρχον,
πολλῷ
μὲν
τῷ
οἰκείῳ |
[42] |
τὸ
δὲ
συμπαθὲς
λυπηρόν·
καὶ
|
τῆξις |
καρδίας
ἔμμονος
λογισμός·
διὰ
τοῦτο |
[78] |
δρόμον
τελέσας
καὶ
τὴν
πίστιν
|
τηρήσας |
ἐπόθει
τὴν
ἀνάλυσιν,
καὶ
ὁ |
[48] |
χαρίζεσθαι,
τὸ
κράτος
ἑαυτῷ
συν
|
τηροῦντα |
καὶ
φυλάττοντα
χρονιώτερον;
Τούτῳ
βρέμοντι |
[34] |
τῶν
ἐχόντων
ἀναλγησία
καὶ
ἀπληστία.
|
Τηροῦσι |
γὰρ
τοὺς
καιροὺς
καὶ
καταπραγματεύονται |
[72] |
στρατηγία
καὶ
κληροδοσία,
καὶ
γῆς
|
τῆς |
ἁγίας
κατάσχεσις·
ὁ
δὲ
οὐκ |
[16] |
τῶν
ἀπειλουμένων.
Ἔπειτα
πομπεύει
διὰ
|
τῆς |
ἀγορᾶς
ἐπὶ
τὸ
λουτρὸν
προαγόμενος. |
[31] |
καὶ
τοιοῦτον
ἔδει
παθεῖν,
τὸν
|
τῆς |
ἀδείας·
ἄλλον
δὲ
μακροθυμίας,
τὸν |
[44] |
τοῖς
ἄγουσι
μόνον
αὐτὸν
προστάταις
|
τῆς |
ἀθεΐας,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις, |
[41] |
μετηρμένην
καὶ
μεταπεφυτευμένην
ἄμπελον,
ἐκ
|
τῆς |
ἀθέου
καὶ
σκοτεινῆς
ἀγνοίας
εἰς |
[68] |
ἕως
ὁ
τῆς
ἐλευθερίας
καὶ
|
τῆς |
αἰθρίας
ἐπιλάβοι
καιρὸς
καὶ
δῷ |
[65] |
τοὺς
πρόποδας
τοῦ
ὄρους
στρεφόμεθα,
|
τῆς |
ἄκρας
ἀπολειπόμενοι·
ἔτι
πορθμὸν
διαπερῶμεν, |
[12] |
τοῦ
καιροῦ
τῆς
ἀκριβείας
τὰ
|
τῆς |
ἀκριβείας
προχαραττόμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ
ἱκανῶς |
[12] |
ὑποσημαίνων
καὶ
πρὸ
τοῦ
καιροῦ
|
τῆς |
ἀκριβείας
τὰ
τῆς
ἀκριβείας
προχαραττόμενος. |
[2] |
ἀπὸ
γνώμης
ἐκείνῳ
τῷ
γενναίῳ
|
τῆς |
ἀληθείας
ἀγωνιστῇ
καὶ
μηδὲν
ἕτερον |
[43] |
τῆς
οἰκουμένης,
περὶ
τοῦ
λόγου
|
τῆς |
ἀληθείας,
ἐξ
οὗ
καὶ
τὸ |
[68] |
ὅς
γε
καὶ
ἐξορίαν
ὑπὲρ
|
τῆς |
ἀληθείας
κατακριθείς,
τοσοῦτον
ἐπραγματεύσατο
μόνον, |
[47] |
λειπόμενον
ἔτι
μόνον
ζωτικὸν
σπινθῆρα
|
τῆς |
ἀληθείας·
τότε
πρῶτον
ᾔσθετο
κακῶς |
[21] |
τὸν
κακὸν
πλοῦτον
εἴδωλα,
μᾶλλον
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος,
καὶ
χαλεπὸν
μὴ |
[31] |
ἀδείας·
ἄλλον
δὲ
μακροθυμίας,
τὸν
|
τῆς |
ἀνάγκης·
εὐθὺς
τοῦ
Πόντου
μεθ' |
[29] |
οὕτω
φιλοσόφου
καὶ
θαυμασίας
οὔσης
|
τῆς |
ἀναχωρήσεως,
κρείττω
καὶ
θαυμασιωτέραν
εὑρήσομεν |
[63] |
φιλανθρωπία
καὶ
πτωχοτροφία
καὶ
τὸ
|
τῆς |
ἀνθρωπίνης
ἀσθενείας
βοήθημα.
Μικρὸν
ἀπὸ |
[8] |
λίαν
αἰσχρά!
Τί
γὰρ
ὄφελος
|
τῆς |
ἀντιδόσεως,
εἰ
σῴζει
παρθένον
ἵνα |
[59] |
ὁ
ἅγιος
τοῦ
Θεοῦ
καὶ
|
τῆς |
ἄνω
Ἱερουσαλὴμ
ὄντως
μητροπολίτης
ἢ |
[79] |
τὰ
τελευταῖα
πνέων
καὶ
παρὰ
|
τῆς |
ἄνω
χοροστασίας
ἐπιζητούμενος,
πρὸς
ἣν |
[17] |
ἔτ'
ἐκ
τοῦ
πατρὸς
καὶ
|
τῆς |
ἄνωθεν
ἑταιρίας,
καὶ
γὰρ
ἐκείνης |
[82] |
ὁμοτίμου
καὶ
ἥλικος.
Εἰ
μὲν
|
τῆς |
ἀξίας
ἐγγύς,
σὴ
τοῦτο
χάρις· |
[1] |
καλῶς·
εἰ
μὲν
ἐγγὺς
ἔλθοιεν
|
τῆς |
ἀξίας,
τὴν
ἑαυτῶν
ἐπιδεδειγμένοις
δύναμιν· |
[11] |
κατ'
αὐτοὺς
κρύπτηται,
καὶ
τοὺς
|
τῆς |
ἀπαιδευσίας
ἐλέγχους
διαδιδράσκωσιν.
Ἐπεὶ
δὲ |
[40] |
ἀπολογίαν
προφθάνοντες
καὶ
τὸ
μέτρον
|
τῆς |
ἀπεχθείας
εἰς
μέτρον
μετενεγκόντες
εὐνοίας |
[58] |
πίστεως
λόγος,
καὶ
ταῦτα
τὰ
|
τῆς |
ἀπληστίας
ἐπικαλύμματα,
πρᾶγμα
τῶν
εὐπορίστων, |
[81] |
τῆς
ἐπιμιξίας
τὸν
δικαστήν,
οἱ
|
τῆς |
ἁπλότητος
τὸν
ὁδηγόν,
οἱ
τῆς |
[2] |
δεσμοῦ
παραβλάπτεσθαι.
Τὰ
μὲν
δὴ
|
τῆς |
ἀπολογίας
ἐνταῦθα
κείσθω·
καὶ
γὰρ |
[12] |
κἀν
τῇ
σκιαγραφίᾳ
τὸ
μέλλον
|
τῆς |
ἀρε
τῆς
κάλλος
ὑποσημαίνων
καὶ |
[62] |
οὐκ
ἀτύφου
δὲ
διὰ
τὸ
|
τῆς |
ἀρετῆς
ἀβασάνιστον
καὶ
ἀσύγκριτον·
τοῦ |
[60] |
κατορθοῦσιν,
οἱ
δέ
τινα
τῶν
|
τῆς |
ἀρετῆς
εἰδῶν
ὄντων
πλειόνων.
Ἅπαντα |
[38] |
κατα
τυγχάνειν,
καὶ
τῷ
περιόντι
|
τῆς |
ἀρετῆς
ἕλκειν
τοὺς
πολλοὺς
εἰς |
[9] |
βλαβῆναι
βιασαμένων
πρὸς
τὴν
ἴσην
|
τῆς |
ἀρετῆς
εὐδοκίμησιν,
ἀλλὰ
βίων
αἱρέσεις |
[5] |
ἀλλ'
ὑπολειφθῆναι
τοῖς
ἄλλοις
ἀλεῖπται
|
τῆς |
ἀρετῆς,
ζῶντες
μάρτυρες,
ἔμπνοοι
στῆλαι, |
[12] |
τῷ
φρυάγματι
καὶ
τῶν
ἄκρων
|
τῆς |
ἀρετῆς
κινημάτων
οὐ
παρὰ
πολὺ |
[9] |
συζυγίας
οὐχ
ἧττον
κατὰ
τὸ
|
τῆς |
ἀρετῆς
ὁμότιμον
ἢ
καὶ
τὰ |
[12] |
συμβέβηκεν
εὖ
ποιοῦν
οἴκοθεν
ἔχοντι
|
τῆς |
ἀρετῆς
τὸ
παράδειγμα,
πρὸς
ὃ |
[54] |
τῆς
ἐξορίας,
ἐντεῦθεν
τὸ
δόγμα
|
τῆς |
ἀρρωστίας·
καὶ
ἡ
χεὶρ
ἐπέχεται |
[14] |
καὶ
ὅπως
ἡμῖν
κἀκ
τίνος
|
τῆς |
ἀρχῆς
συνέστη
τὸ
τῆς
φιλίας, |
[46] |
ἀπωλείας
ἐτύγχανον,
οἱ
τὰ
χειρόγραφα
|
τῆς |
ἀσεβείας
ἀπαιτοῦντες,
οἱ
γράφοντες
τὰ |
[68] |
ὑπελαμβάνετο
καὶ
τῷ
κακῷ
προστάτῃ
|
τῆς |
ἀσεβείας·
ἵνα
τὸν
μὲν
τῆς |
[44] |
τῆς
πίστεως
τύραννος,
μετὰ
πλείονος
|
τῆς |
ἀσεβείας
καὶ
θερμοτέρας
τῆς
παρατάξεως, |
[44] |
τοὺς
κύκλῳ
καταστρεψάμενον
τῷ
κράτει
|
τῆς |
ἀσεβείας,
καὶ
χειρωσάμενον
πᾶν
τὸ |
[5] |
πολλῷ
ῥέων
καὶ
φιλονεικῶν
τὸ
|
τῆς |
ἀσεβείας
κράτος
ἀναδήσασθαι.
Τοῦτον
πολλοὶ |
[31] |
καὶ
μετὰ
τοιαύτης
ἡμῖν
ἐπιστρατεύει
|
τῆς |
ἀσεβείας·
οὐ
γὰρ
ἄλλο
τι |
[55] |
τινὸς
ἀγανακτοῦντα,
τὸ
δ'
ἀληθὲς
|
τῆς |
ἀσεβείας
ὑπερμαχοῦντα,
καὶ
κατὰ
τῆς |
[15] |
ἐσχατιαί,
οὐδὲν
ὅ
τι
μὴ
|
τῆς |
Ἀττικῆς
μέρος
ἢ
τῆς
λοιπῆς |
[51] |
καὶ
μεταστήσασθαι,
οὐκ
ἔτι
μετὰ
|
τῆς |
αὐτῆς
ἀπειλῆς,
ἀλλά
τινος
αἰδοῦς |
[39] |
τῆς
καθέδρας
τιμὴν
οὐ
δεξάμενον,
|
τῆς |
αὐτῆς
ἕνεκεν
αἰτίας,
οὐδὲ
τὴν |
[16] |
ἢ
συγγενῶν
ἢ
τῶν
ἐκ
|
τῆς |
αὐτῆς
πατρίδος
ἢ
τῶν
ὅσοι |
[35] |
καὶ
διενοήθη
καὶ
κατεπράξατο
μετὰ
|
τῆς |
αὐτῆς
πίστεως·
λόγῳ
γὰρ
τὰς |
[40] |
δὲ
μέγιστον,
τῷ
πάντας
ἡττᾶσθαι
|
τῆς |
αὐτοῦ
διανοίας
καὶ
ἀπρόσιτον
εἰδέναι |
[73] |
ἢ
τὸν
δεῖνα,
κατὰ
κλέος
|
τῆς |
αὐτοῦ
σοφίας
ἐκ
τῶν
περάτων |
[36] |
ἐξω
νεῖται
τῷ
φιλανθρώπῳ,
τὸν
|
τῆς |
ἀφθονίας
καιρὸν
εἰς
τὸν
τοῦ |
[73] |
δὲ
τὸ
ἐπισημότατον,
καὶ
πρὸ
|
τῆς |
βασιλείας
ἡ
τῆς
κινύρας
δύναμις, |
[46] |
ἡμᾶς·
οἱ
δὲ
εἰσαγόμενοι,
ὅσοι
|
τῆς |
βασιλικῆς
ἀπωλείας
ἐτύγχανον,
οἱ
τὰ |
[19] |
παρ'
ἀλλήλων
τι
προσλαβεῖν
ἐκ
|
τῆς |
βίας.
Εἰ
μὲν
οὖν
συγχωρήσοι |
[58] |
τις
διαφορά,
ἣ
ταῦτα
ἐκαινοποίησε.
|
Τῆς |
γὰρ
πατρίδος
ἡμῶν
εἰς
δύο |
[61] |
ὑπὸ
πικρᾶς
καὶ
ἀνελευθέρου
δεσποίνης,
|
τῆς |
γαστρός,
ἄγεσθαι.
Τίς
οὕτω
μᾶλλον |
[73] |
αὐτοῦ
σοφίας
ἐκ
τῶν
περάτων
|
τῆς |
γῆς
ἀπαντᾶν,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσι |
[45] |
ἡ
γλῶσσα
αὐτοῦ
διῆλθεν
ἐπὶ
|
τῆς |
γῆς.
Καλῶς
γὰρ
αὐτὸν
ὁ |
[70] |
καὶ
διεσώσατο
καὶ
τῷ
ξύλῳ
|
τῆς |
γνώσεως
οὐκ
ἐβλάβη
καὶ
τὴν |
[35] |
ἀνοίξας
καὶ
παραινέσεσι,
ποιεῖ
τὸ
|
τῆς |
γραφῆς,
διαθρύπτει
πεινῶσι
τροφὴν
καὶ |
[47] |
ἐκ
τοῦ
στρατιωτικοῦ,
τοὺς
ἐκ
|
τῆς |
γυναικωνίτιδος,
τοὺς
ἐν
γυναιξὶν
ἄνδρας |
[31] |
καὶ
χειρός,
τῆς
μὲν
ἐπαγομένης,
|
τῆς |
δὲ
ἀπειλουμένης,
ἧκον
καὶ
τὴν |
[75] |
τῆς
μὲν
καταλύων
τὸ
γράμμα,
|
τῆς |
δὲ
δημοσιεύων
τὸ
πνεῦμα
καὶ |
[34] |
κρατοῦντος
ἐκείνου
κρατεῖν
αὐτὸς
ὑπελάμβανε.
|
~Τῆς |
δὲ
περὶ
τὴν
Ἐκκλησίαν
τοῦ |
[9] |
παρ'
ἑαυτοῦ,
καθάπερ
ῥεύματος
ἀνατρέχοντος.
|
~Τῆς |
δὲ
τῶν
πατέρων
συζυγίας
οὐχ |
[24] |
ὁρᾶσθαι
καὶ
πᾶσι
λόγον
ὑπέχειν
|
τῆς |
δια
στάσεως·
ἀλλ'
ἐπιμείναντά
με |
[6] |
μικρόν
τι
πρός·
τό
τε
|
τῆς |
διαίτης
σώμασιν
εὖ
γεγονόσι
στενόν |
[17] |
λόγου,
κατέστησα.
Ὡς
δὲ
τὸ
|
τῆς |
διαλέξεως
ἔγνων
ἀπόρρητον,
οὐδὲ
καθεκτὸν |
[17] |
ἄνωθεν
ἑταιρίας,
καὶ
γὰρ
ἐκείνης
|
τῆς |
διατριβῆς
ὄντες
ἐτύγχανον,
προσιόντες
αὐτῷ |
[65] |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
καὶ
τὸ
|
τῆς |
διδασκαλίας
κράτος
τὰ
πέρατα
οἰκειούμενον; |
[73] |
καθιερωμένος
ἀπὸ
μήτρας
καὶ
μετὰ
|
τῆς |
διπλοΐδος
ἐπιδε
δομένος
τῷ
βήματι |
[58] |
κατελελύκεσαν.
Καὶ
τὸ
παρὰ
πολὺ
|
τῆς |
δόξης
κρατεῖσθαι,
πάν
των
βαρύτατον |
[18] |
ἀθρόως
τοῖς
ἐλπισθεῖσιν
ἐντύχωμεν,
ἐλάττω
|
τῆς |
δόξης
ὁρᾶν
τὰ
φαινόμενα,
τοῦτο |
[77] |
ἀνδρὸς
ἡ
ἀρετὴ
καὶ
ἡ
|
τῆς |
δόξης
περιουσία,
ὥστε
πολλὰ
καὶ |
[29] |
τι
διανοηθῆναι
περὶ
τῶν
παρόντων
|
τῆς |
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας
ἀνάξιον
καὶ
διαφθείρειν |
[63] |
τοῖς
σώμασιν
ἐπὶ
θεραπείᾳ
διὰ
|
τῆς |
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας
τυπῶν,
καὶ
φθεγγομένη |
[79] |
τὸ
πάθος·
καὶ
προσθεῖναί
τι
|
τῆς |
ἑαυτῶν
ζωῆς
αὐτὸν
ἐλεγχθῆναι
ἄνθρωπον |
[68] |
δὲ
κατασχόντες
τὴν
Ἐκκλησίαν,
καὶ
|
τῆς |
ἑαυτῶν
κακίας
ὁρμητήριον
ποιησάμενοι,
ἐντεῦθεν |
[69] |
πίστιν
ἔχωσι,
καὶ
ἀπό
δειξιν
|
τῆς |
ἑαυτῶν
κακουργίας
τὴν
ἐκείνου
θεολογίαν, |
[75] |
ἠγάπησε,
Θεῷ
καθαίρων
ἑαυτὸν
διὰ
|
τῆς |
ἐγκρατείας·
καὶ
οὗτος
Χριστοῦ
κῆρυξ |
[14] |
διηγημάτων.
Δέδοικα
δὲ
τὸ
φορτικὸν
|
τῆς |
ἐγχειρήσεως.
Πειράσομαι
μὲν
οὖν,
ὡς |
[40] |
εἰς
μέτρον
μετενεγκόντες
εὐνοίας
καὶ
|
τῆς |
εἰς
ἀρετὴν
ἐπιδόσεως,
ἣν
δὴ |
[63] |
τὴν
μίαν
πάντων
κεφαλήν,
διὰ
|
τῆς |
εἰς
ἐκείνους
ἀπανθρωπίας·
ἀλλ'
ἐν |
[58] |
τῆς
παλαιᾶς
εἴχετο
συνηθείας
καὶ
|
τῆς |
ἐκ
τῶν
πατέρων
ἄνωθεν
διαιρέσεως. |
[24] |
τῆς
ἐκδημίας
ἡμέρα
καὶ
ὅσα
|
τῆς |
ἐκδημίας·
ἐξιτήριοι
λόγοι,
προπόμπιοι,
ἀνακλήσεις, |
[24] |
ἡμῖν
καὶ
συγκειμένων.
Παρῆν
ἡ
|
τῆς |
ἐκδημίας
ἡμέρα
καὶ
ὅσα
τῆς |
[79] |
τὴν
ζημίαν
οὐ
φέροντες
καὶ
|
τῆς |
ἐκδημίας
ὡς
τυραννίδος
καταβοῶντες
καὶ |
[12] |
εἶναι
τελείοις
καὶ
βιοτεύειν
μετὰ
|
τῆς |
ἐκεῖθεν
μακαριότητος.
Ὅπερ
οὖν
ἐκείνῳ |
[69] |
Καὶ
ταῦτα
διῆλθον,
οὐχ
ἵνα
|
τῆς |
ἐκείνου
δόξης
ὑπερ
απολογήσωμαι·
κρείττων |
[67] |
καὶ
παρρησιάζομαι
τὴν
ἀλήθειαν,
ἐπιβατεύων
|
τῆς |
ἐκείνου
θεολογίας
καὶ
θεωρίας.
Ὅταν |
[58] |
εἶχεν
ἐκ
Θεοῦ
δεξιὸν
καὶ
|
τῆς |
ἐκείνου
πίστεως
ἄξιον.
Ἄρχεται
δὲ |
[22] |
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
εἰ
κἀνταῦθα
|
τῆς |
ἐκείνου
φιλίας
τι
παραπέλαυσα,
ὥσπερ |
[75] |
μίμησις.
Ἦ
γὰρ
οὐκ
ἐναργὴς
|
τῆς |
ἐκείνου
φιλοσοφίας
εἰκὼν
ὁ
ἀνήρ; |
[10] |
ἐπισταμένοις,
ὅτι
μόνης
ἡμῖν
ἔδει
|
τῆς |
ἐκείνου
φωνῆς
ἐκεῖνον
ἐγκωμιάζουσιν.
Ὁ |
[34] |
λύσεις
οὐκ
ἀπιστούμεναι,
ἀλλ'
ὑπὸ
|
τῆς |
ἐκείνου
φωνῆς
τυπούμεναι,
νόμῳ
τῷ |
[59] |
θαυμασίαν,
καὶ
τί
γάρ,
ἢ
|
τῆς |
ἐκείνου
ψυχῆς
ἀξίαν.
Προσθήκην
γὰρ |
[30] |
τῆς
μανίας
ἐπώνυμος,
τὸ
πολὺ
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
διέσεισε
καὶ
διέφθειρεν,
οὔτε |
[33] |
αὐτῷ
περιῆν
καὶ
τὸ
κράτος
|
τῆς |
Ἐκκλησίας,
εἰ
καὶ
τῆς
καθέδρας |
[47] |
ῥαγεὶς
ὑπεχώρησε,
τοιούτῳ
τῷ
προστάτῃ
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
ἐνέτυχε
καὶ
τοσούτῳ
προβόλῳ |
[33] |
κλύδωνος
περιζέοντος
καὶ
τῶν
ἐπικειμένων
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
ἐχθρῶν,
τοῦ
χειραγωγοῦντος
καὶ |
[29] |
ἢ
δια
σπᾶν
τὸ
σῶμα
|
τῆς |
Ἐκκλησίας,
καὶ
ἄλλως
πολεμουμένης
καὶ |
[48] |
φυλάττοντα
χρονιώτερον;
Τούτῳ
βρέμοντι
κατὰ
|
τῆς |
ἐκκλησίας
καὶ
λεόντειον
μὲν
τὸ |
[68] |
κοινῷ
μεγίστην
ἂν
βλάβην
γενέσθαι,
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
κατασχεθείσης.
~Ἐπεὶ
ὅτι
γε |
[51] |
βασιλεῦ,
εἰπεῖν,
τοῦ
τῆσδε
προβεβλημένου
|
τῆς |
Ἐκκλησίας.
Κρείττων
ἀπειλῶν
ὁ
ἀνήρ, |
[28] |
πάθεσι.
Κινεῖται
οὖν
ἐπ'
αὐτὸν
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
ὅσον
ἔκκριτον
καὶ
σοφώτερον, |
[28] |
ἀρχιερέων
τινές,
μεθέλκοντες
πρὸς
ἑαυτοὺς
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
ὅσον
ὀρθόδοξον.
~Τί
οὖν |
[59] |
ἐκείνου
ψυχῆς
ἀξίαν.
Προσθήκην
γὰρ
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
ποιεῖται
τὴν
στάσιν,
καὶ |
[25] |
καὶ
ἀεὶ
λαμπρότερον
ἀποδείξασα,
λαμπτῆρα
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
προτίθησι
περιφανῆ
τε
καὶ |
[28] |
ῥῆξιν
τοῦ
μεγάλου
καὶ
ἀστασιάστου
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
σώματος,
οὐκ
ὀλίγην
καὶ |
[28] |
διαφορὰ
τῷ
πρὸ
τούτου
καθηγεμόνι
|
τῆς |
Ἐκκλησίας·
τὸ
μὲν
ὅθεν
καὶ |
[68] |
τῶν
αἱρετικῶν
δυναστείαν,
ἕως
ὁ
|
τῆς |
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς
αἰθρίας
ἐπιλάβοι |
[45] |
βασιλέα
φασίν,
ἐπειδή
ποτε
κατὰ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἐστράτευε,
πᾶν
μὲν
γένος |
[15] |
μετὰ
πολλῆς
προσδεχθέντα
καὶ
περιφανοῦς
|
τῆς |
ἐλπίδος.
Καὶ
γὰρ
ἐν
πολλῶν |
[82] |
δὲ
πόρρω
καὶ
παρὰ
πολὺ
|
τῆς |
ἐλπίδος,
τί
χρὴ
παθεῖν
καὶ |
[49] |
τι
τῶν
πολλῶν
ἓν
ἃ
|
τῆς |
ἐμῆς
δυναστείας
ἐστίν.
Τίνα
ταῦτα; |
[56] |
δικαστής,
ἀλλ'
ἡττᾶσθαι
χρὴ
πάντας
|
τῆς |
ἐμῆς
δυναστείας,
καὶ
προδότας
γενέσθαι |
[10] |
ἢ
γενομένην
ὃ
προεκλήθη,
τὴν
|
τῆς |
ἐμμελείας
ὄντως
φερώνυμον,
ἣ
τοῦτο |
[45] |
καὶ
θάλασσα
μαστιζομένη
καὶ
ὅσα
|
τῆς |
ἐμπλήκτου
σαφῶς
ἦν
στρατιᾶς
καὶ |
[1] |
ἐσπουδακόσιν.
Οἶμαι
γάρ,
εἴ
τις
|
τῆς |
ἐν
λόγοις
δυνάμεως
πεῖραν
ποιούμενος, |
[13] |
συνεργοὺς
ἔχειν,
ἐπειδὴ
δεῖ
καὶ
|
τῆς |
ἐν
τούτοις
δυνάμεως
πρὸς
τὴν |
[34] |
γὰρ
τοὺς
καιροὺς
καὶ
καταπραγματεύονται
|
τῆς |
ἐνδείας
καὶ
γεωργοῦσι
τὰς
συμφοράς· |
[13] |
προχαραττόμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ
ἱκανῶς
εἶχε
|
τῆς |
ἐνταῦθα
παιδεύσεως,
ἔδει
δ'
αὐτὸν |
[36] |
τῶν
ἐκεῖθεν
τυχεῖν
ἀγαθῶν
διὰ
|
τῆς |
ἐνταῦθα
σιτομετρίας.
Ταῦτα
μετὰ
τῆς |
[50] |
καὶ
παντὸς
ἄλλου
ταπεινότεροι,
τοῦτο
|
τῆς |
ἐντολῆς
κελευούσης,
καὶ
μὴ
ὅτι |
[20] |
πρᾶξιν
ἅπασαν
ἀπηυθύνομεν,
παρά
τε
|
τῆς |
ἐντολῆς
οὕτως
ἀγόμενοι
καὶ
ἀλλήλοις |
[54] |
ὅσον!
Ἐκεῖ
θεν
τὸ
γράμμα
|
τῆς |
ἐξορίας,
ἐντεῦθεν
τὸ
δόγμα
τῆς |
[50] |
ὁτιοῦν
ἂν
ᾖ
βουλομένῳ
σοι,
|
τῆς |
ἐξουσίας
ἀπόλαυε.
Ἀκουέτω
ταῦτα
καὶ |
[26] |
εἰδὼς
καὶ
τὸ
φρονεῖν
ὑπὸ
|
τῆς |
ἐξουσίας
ἀφῃρημένος.
~Ἀλλ'
οὐχ
ὁ |
[72] |
καλῶν
ἔργων,
ἐπὶ
τὴν
γῆν
|
τῆς |
ἐπαγγελίας,
πλαξὶ
δὲ
νόμους
ἐγγράφων |
[71] |
θύτης
καινῆς
θυσίας,
τὸν
ἐκ
|
τῆς |
ἐπαγγελίας
τῷ
δεδωκότι
προσαγαγών,
ἱερεῖον |
[56] |
καὶ
Θεὸν
ποιεῖται
προστάτην
κατὰ
|
τῆς |
ἐπηρείας.
Τί
οὖν
ἔδει
ποιεῖν, |
[18] |
προπετείας
ἑαυτοῖς
καταμεμψάμενοι,
πολλὰ
δὲ
|
τῆς |
ἐπιβουλῆς
ἐμοὶ
δυσχεράναντες,
ὡς
καὶ |
[18] |
καὶ
αὐτὸς
πάσχων
ἐσκυθρώπαζεν,
ἐδυσφόρει,
|
τῆς |
ἐπιδημίας
ἑαυτὸν
ἐπαινεῖν
οὐκ
εἶχεν, |
[25] |
τὴν
φιλοσοφίαν
οὐκ
εὔοδον
οὐδὲ
|
τῆς |
ἐπιθυμίας
καὶ
τῆς
ὑποθέσεως
ἄξιον. |
[81] |
τῆς
ἐρημίας
τὸν
πτερωτήν,
οἱ
|
τῆς |
ἐπιμιξίας
τὸν
δικαστήν,
οἱ
τῆς |
[59] |
λυθῆναι
ταύτῃ
τὸν
πόλεμον.
Ταύτης
|
τῆς |
ἐπινοίας
δέδοικα
μὴ
καὶ
αὐτὸς |
[37] |
ἡδέως
ἐναποψύξαντος,
ἐπὶ
τὸν
ὑψηλὸν
|
τῆς |
ἐπισκοπῆς
θρόνον
ἀνάγεται·
οὐκ
ἀμογητὶ |
[7] |
ἄρα
βελτίων
Αἴγυπτος
αὐτοῖς
εἴη
|
τῆς |
ἐρημίας,
πολλὴν
τῶν
λεβήτων
καὶ |
[81] |
ὑπὸ
ζυγὸν
τὸν
σωφρονιστήν,
οἱ
|
τῆς |
ἐρημίας
τὸν
πτερωτήν,
οἱ
τῆς |
[63] |
καὶ
οἱ
φιλόκαλοι
δίφροι,
καὶ
|
τῆς |
ἐσθῆτος
ὅση
μαλακή
τε
καὶ |
[8] |
οὐχ
ἵν'
ἐκείνῳ
προσθῶ
τι
|
τῆς |
εὐδοξίας·
οὔτε
γὰρ
θάλασσα
δεῖται |
[7] |
σήμερον
τοῖς
τῆς
τρυφῆς
τοὺς
|
τῆς |
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ
μὲν
θῆρες |
[68] |
δι'
ἀπληστίαν,
τῷ
καιρῷ
παρασυρείσης
|
τῆς |
εὐσεβείας.
Αὐτοῖς
μὲν
γὰρ
οὐδεμίαν |
[55] |
τῆς
ἀσεβείας
ὑπερμαχοῦντα,
καὶ
κατὰ
|
τῆς |
εὐσεβείας
ἱστάμενον.
Ἐῶ
τἆλλα
ὅσα |
[37] |
λέγοντα
διατρίβειν;
ἄρτι
τοῦ
φερωνύμου
|
τῆς |
εὐσεβείας
μετατεθέντος
καὶ
ταῖς
ἐκείνου |
[69] |
ἀλλ'
ἵνα
μὴ
τοῦτον
ὅρον
|
τῆς |
εὐσεβείας
νομίζοντες
τὰς
ἐν
τοῖς |
[78] |
ἐξιτηρίους
τῶν
λόγων,
ἵνα
τοῖς
|
τῆς |
εὐσεβείας
συναπέλθῃ
ῥήμασι,
καὶ
χειροτονίαις |
[63] |
θέασαι
τὴν
καινὴν
πόλιν,
τὸ
|
τῆς |
εὐσεβείας
ταμεῖον,
τὸ
κοινὸν
τῶν |
[21] |
Μίδας,
δι'
ὃν
ἀπώλετο,
ἐπιτυχὼν
|
τῆς |
εὐχῆς
καὶ
πάντα
χρυσὸν
κτησάμενος, |
[82] |
δεδέγμεθα
τὰς
ἐμφάσεις,
ἐνταῦθα
σταίημεν
|
τῆς |
ἐφέσεως,
καὶ
ταύτην
λάβοιμεν
ὧν |
[14] |
ἐπὶ
τὸ
Βυζάντιον,
τὴν
προκαθεζομένην
|
τῆς |
Ἑῴας
πόλιν·
καὶ
γὰρ
ηὐδοκίμει |
[24] |
Οὐ
μὴν
μακρότερόν
μοι
τὸ
|
τῆς |
ζημίας·
οὐ
γὰρ
ἠνειχόμην
ἐπὶ |
[82] |
σοι
παρ'
ἡμῶν,
ὦ
Βασίλειε,
|
τῆς |
ἡδίστης
σοί
ποτε
γλώττης
καὶ |
[13] |
πρώτοις
τῆς
πόλεως,
μείζω
μὲν
|
τῆς |
ἡλικίας
τὴν
παίδευσιν,
μείζω
δὲ |
[12] |
θεωρήσωμεν.
~Τὰ
μὲν
δὴ
πρῶτα
|
τῆς |
ἡλικίας
ὑπὸ
τῷ
μεγάλῳ
πατρί, |
[75] |
καὶ
προέδραμεν
εἰς
Ἅιδου,
διὰ
|
τῆς |
Ἡρῴδου
μανίας
παραπεμφθείς,
ἵνα
κηρύξῃ |
[71] |
ὅθεν
καὶ
ἄγει
τὰ
σύμβολα
|
τῆς |
ἡττωμένης
γενέσεως·
Ἐπαινῶ
καὶ
τὴν |
[77] |
γὰρ
εἰπεῖν,
ὅτι
καὶ
τὸ
|
τῆς |
ἠχοῦς
ὑστερόφωνον·
ἐκείνη
μὲν
γάρ, |
[19] |
τὸ
τῶν
πολυπόδων
πείσομαι,
ὧν
|
τῆς |
θαλάμης
ἐξελκομένων
προσέξονται
ταῖς
κοτύλαις |
[34] |
παρ'
ἑαυτῶν
καὶ
τὰ
παρὰ
|
τῆς |
θαλάσσης
δεχόμεναι·
τοῖς
δ'
ἠπειρώταις |
[80] |
ἀγόντων
ἐλθεῖν
πλησίον,
τῷ
δὲ
|
τῆς |
θέας
ἀπολαῦσαι
μόνης,
ὥς
τι |
[43] |
ἰώμενος·
ὁ
Βεσελεὴλ
ἐκεῖνος
ὁ
|
τῆς |
θείας
ἀρχιτέκτων
σκηνῆς,
πάσῃ
πρὸς |
[24] |
κατηγορήσω
μὲν
ἐμαυτοῦ,
κατηγορήσω
δὲ
|
τῆς |
θείας
ἐκείνης
καὶ
ἀλήπτου
ψυχῆς, |
[68] |
τὸν
μὲν
τῆς
πόλεως
μετὰ
|
τῆς |
θεολόγου
γλώσσης
ὑπερορίσωσιν,
αὐτοὶ
δὲ |
[30] |
αὐτοῦ
διὰ
τῶν
ἀνίσων
βαθμῶν
|
τῆς |
θεότητος.
Ἀλλὰ
μίαν
μὲν
δόξαν |
[32] |
ἀναλίσκον
τοὺς
φρυγανώδεις
καὶ
ὑβριστὰς
|
τῆς |
θεότητος.
Εἰ
δέ
τι
καὶ |
[81] |
τῆς
ἁπλότητος
τὸν
ὁδηγόν,
οἱ
|
τῆς |
θεωρίας
τὸν
θεολόγον,
οἱ
ἐν |
[72] |
λαοῦ
προθυόμενος
καὶ
προευχόμενος,
μύστης
|
τῆς |
ἱερᾶς
καὶ
μεγάλης
σκηνῆς,
ἣν |
[78] |
βῆμα
τοὺς
ἐκείνου
μαθητὰς
καὶ
|
τῆς |
ἱερωσύνης
συλλήπτορας.
Τοῖς
δὲ
ἑξῆς |
[13] |
μέγιστον,
ἱερεὺς
Χριστιανοῖς
καὶ
πρὸ
|
τῆς |
ἱερωσύνης·
τοσοῦτον
ἦν
αὐτῷ
τὸ |
[43] |
ταῖς
πλαξὶ
χαραγμάτων·
οὐδὲ
ἑνὶ
|
τῆς |
Ἰουδαίας
ἔθνει,
καὶ
μικρῷ
τούτῳ, |
[33] |
κράτος
τῆς
Ἐκκλησίας,
εἰ
καὶ
|
τῆς |
καθέδρας
εἶχε
τὰ
δεύτερα·
τὴν |
[49] |
τε
πλέον
τῷ
θυμῷ
καὶ
|
τῆς |
καθέδρας
ἐξαναστῆναι
καὶ
τραχυτέροις
πρὸς |
[39] |
τοῦτο
ἐπιστάντα
μέν,
τὴν
δὲ
|
τῆς |
καθέδρας
τιμὴν
οὐ
δεξάμενον,
τῆς |
[25] |
τέως
ἐγκαταλέξασα,
καὶ
διὰ
μιᾶς
|
τῆς |
Καισαρέων
πόλεως
τῇ
οἰκουμένῃ
πάσῃ |
[34] |
ἦν
οὐδαμόθεν,
οὐδέ
τι
φάρμακον
|
τῆς |
κακώσεως.
Αἱ
μὲν
γὰρ
παραλίαι |
[54] |
πρόθυμον
ὁδοιπόρον
ἡμεῖς,
τἆλλα
ὅσα
|
τῆς |
καλῆς
ἀτιμίας
πάντα
πεπλήρωται.
Τί |
[14] |
ὑπὸ
τοῦ
Θεοῦ
πέμπεται
καὶ
|
τῆς |
καλῆς
περὶ
τὴν
παίδευσιν
ἀπληστίας, |
[12] |
σκιαγραφίᾳ
τὸ
μέλλον
τῆς
ἀρε
|
τῆς |
κάλλος
ὑποσημαίνων
καὶ
πρὸ
τοῦ |
[68] |
ἕνεκα
τοῦ
ὀρθοῦ
λόγου
καὶ
|
τῆς |
κατὰ
τὴν
ἁγίαν
Τριάδα
συναφείας |
[60] |
βωμοῦ
μὲν
οὐκ
ἐδεήθη
καὶ
|
τῆς |
κενῆς
δόξης,
οὐδὲ
δημοσίου
κηρύγματος |
[37] |
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν
ὅτι
καὶ
|
τῆς |
κεφαλῆς
τοῦ
χρισθέντος.
Τοῦτο
προσκείσθω |
[73] |
καὶ
πρὸ
τῆς
βασιλείας
ἡ
|
τῆς |
κινύρας
δύναμις,
καὶ
πονηροῦ
πνεύματος |
[78] |
καὶ
εἰ
σφόδρα
φιλοσοφεῖν
ἐσπούδακα,
|
τῆς |
κοινῆς
μεμνημένος
ζημίας,
καὶ
τοῦ |
[33] |
τὴν
καθέδραν
τεθείς,
ἔτι
δὲ
|
τῆς |
κοσμικῆς
ὕλης
τι
πνέων,
οὔπω |
[45] |
εἰς
γῆν
κλίναντα
καὶ
μετὰ
|
τῆς |
κτίσεως
ἀριθμοῦντα
φύσιν
τὴν
ὑπερκόσμιον, |
[30] |
κατάγων
τὴν
δεσποτείαν
καὶ
μετὰ
|
τῆς |
κτίσεως
τιθεὶς
τὴν
ἄκτιστον
φύσιν |
[15] |
μὴ
τῆς
Ἀττικῆς
μέρος
ἢ
|
τῆς |
λοιπῆς
Ἑλλάδος,
αὐτῶν
τῶν
οἰκητόρων |
[18] |
μὲν
δὴ
ταῦτα·
ἐγὼ
δὲ
|
τῆς |
λύπης
ἀφῄρουν
τὸ
πλεῖστον,
καὶ |
[30] |
λύοντες·
ἣν
Ἄρειος
νοσήσας,
ὁ
|
τῆς |
μανίας
ἐπώνυμος,
τὸ
πολὺ
τῆς |
[80] |
ἡμιθνὴς
δὲ
Γρηγόριος
καὶ
ἡμίτομος,
|
τῆς |
μεγάλης
ἀπερρωγὼς
συζυγίας,
καὶ
βίον |
[13] |
καλῶν
διαφυγεῖν,
μηδὲ
τῷ
φιλοπόνῳ
|
τῆς |
μελίσσης
ἀπολειφθῆναι
συλλεγούσης
ἐκ
παντὸς |
[31] |
τοῦ
βασιλέως
ῥοπῆς
καὶ
χειρός,
|
τῆς |
μὲν
ἐπαγομένης,
τῆς
δὲ
ἀπειλουμένης, |
[75] |
οὗτος
μέσος
τῶν
δύο
διαθηκῶν,
|
τῆς |
μὲν
καταλύων
τὸ
γράμμα,
τῆς |
[32] |
ὑπὲρ
λόγον,
ὑπελείπετο
δέ
τι
|
τῆς |
μικροψυχίας
ἐν
ἑαυτῷ
λείψανον;
Οὐδαμῶς. |
[62] |
τὸ
μετ'
ἀγγέλων
τετάχθαι
καὶ
|
τῆς |
μοναδικῆς
φύσεως·
ὀκνῶ
γὰρ
εἰπεῖν |
[72] |
ἐν
σημείοις
πολλοῖς
καὶ
τέρασι,
|
τῆς |
νεφέλης
εἴσω
χωρήσας,
νομοθετήσας
τὸν |
[12] |
θεῖος
Δαβὶδ
καλῶς
ὀνομάζει
καὶ
|
τῆς |
νυκτερινῆς
ἀντίθετον.
Ὑπὸ
δὴ
τούτῳ, |
[37] |
ταῖς
ἐσχάταις
ἀναπνοαῖς
ὤν,
κατατολμᾷ
|
τῆς |
ὁδοῦ,
βοηθήσων
τῇ
ψήφῳ
καὶ |
[14] |
ὁ
λόγος
καὶ
διὰ
λείας
|
τῆς |
ὁδοῦ
φέρων
καὶ
ἄγαν
εὐπόρου |
[43] |
ἀλλὰ
παντὶ
γένει
καὶ
μέρει
|
τῆς |
οἰκουμένης,
περὶ
τοῦ
λόγου
τῆς |
[66] |
αὐτοῦ,
καὶ
εἰς
τὰ
πέρατα
|
τῆς |
οἰκουμένης
τῶν
ῥημάτων
τὴν
δύναμιν· |
[22] |
οἱ
Πυλάδαι·
οὐδὲν
οἱ
Μολιονίδαι,
|
τῆς |
Ὁμηρικῆς
δέλτου
τὸ
θαῦμα,
οὓς |
[36] |
τῆς
τελεωτέρας
εὐεργεσίας
καὶ
διαδόσεως,
|
τῆς |
ὄντως
οὐρανίου
καὶ
ὑψηλῆς·
εἴπερ |
[13] |
τὸν
ἄνδρα
παρ'
ἑαυτοῖς
καὶ
|
τῆς |
παιδεύσεως
ἀπολαύσαντες·
ὅσος
μὲν
ἦν |
[15] |
εἰς
διάφορον
ὑπερορίαν
κατ'
ἔρωτα
|
τῆς |
παιδεύσεως
καὶ
πάλιν
εἰς
τὸ |
[13] |
ἡλικίας
τὴν
παίδευσιν,
μείζω
δὲ
|
τῆς |
παιδεύσεως
τὴν
τοῦ
ἤθους
πῆξιν |
[58] |
ἤδη
κἀκείνου
κεχωρισμένων.
Ὁ
δὲ
|
τῆς |
παλαιᾶς
εἴχετο
συνηθείας
καὶ
τῆς |
[6] |
δέ,
πρὸς
τί
φέρονται
παρὰ
|
τῆς |
πάντα
τὰ
ἐκείνων
ἀγούσης
προνοίας; |
[44] |
πλείονος
τῆς
ἀσεβείας
καὶ
θερμοτέρας
|
τῆς |
παρατάξεως,
ὡς
πρὸς
ἀνταγωνιστὴν
ἰσχυρότερον |
[8] |
θαυμάζων
καὶ
τὴν
ἀντιδοθεῖσαν
ἔλαφον
|
τῆς |
παρθένου,
εἴ
τι
τοσοῦτον
εἰς |
[57] |
θερμότεροι,
καὶ
τὸ
τολμᾶν
ἐκ
|
τῆς |
παρρησίας
ἔχοντες.
Καὶ
πᾶν
ἦν |
[50] |
ἐμοὶ
διείλεκται
καὶ
μετὰ
τοσαύτης
|
τῆς |
παρρησίας,
τὸ
ἑαυτοῦ
προσθεὶς
ὄνομα. |
[69] |
οὐδεὶς
ἔμελλε
κρίνειν
οὐδὲ
ἀποβάλλειν
|
τῆς |
πατρίδος,
ἀφανείᾳ
τετιμημένους,
ὡς
ἐξ |
[15] |
ποτάμιον,
ἀπὸ
μιᾶς
σχισθέντας
πηγῆς
|
τῆς |
πατρίδος
εἰς
διάφορον
ὑπερορίαν
κατ' |
[37] |
βασκανίας
καὶ
πάλης
τῶν
τε
|
τῆς |
πατρίδος
προεδρευόντων
καὶ
τῶν
πονηροτάτων |
[52] |
τὸ
ἱερὸν
εἰσελθὼν
μετὰ
πάσης
|
τῆς |
περὶ
αὐτὸν
δορυφορίας·
ἦν
δὲ |
[24] |
μὲν
γάρ,
τὰς
αἰτίας
εἰπὼν
|
τῆς |
περὶ
τὴν
ἐπάνοδον
φιλονεικίας,
κρείττων |
[28] |
ψίας
εἶχεν
ἡ
πόλις
ἐκ
|
τῆς |
περὶ
τὴν
κατάστασιν
ταραχῆς.
ὡς |
[68] |
μὲν
γὰρ
ἐζήτουν
λαβέσθαι
γυμνῆς
|
τῆς |
περὶ
τοῦ
Πνεύματος
φωνῆς,
ὡς |
[68] |
~Ἐπεὶ
δὲ
θεολογίας
ἐμνήσθην,
καὶ
|
τῆς |
περὶ
τοῦτο
τοῦ
ἀνδρὸς
μάλιστα |
[33] |
οὐδὲν
οὕτως
ἴδιον,
ὡς
τὸ
|
τῆς |
πίστεως
ἀρραγὲς
καὶ
πρὸς
τὴν |
[58] |
καὶ
αἱ
ψυχαί,
καὶ
ὁ
|
τῆς |
πίστεως
λόγος,
καὶ
ταῦτα
τὰ |
[58] |
τῶν
ὑπαιτίων.
Οὔτε
γὰρ
τῷ
|
τῆς |
πίστεως
λόγῳ
συνέβαινον,
ὅτι
μὴ |
[44] |
ἡμῖν
ὁ
χριστομάχος
βασιλεὺς
καὶ
|
τῆς |
πίστεως
τύραννος,
μετὰ
πλείονος
τῆς |
[34] |
τε
ἄλλους
καὶ
τοὺς
δυνατωτάτους
|
τῆς |
πόλεως·
διαφορῶν
λύσεις
οὐκ
ἀπιστούμεναι, |
[37] |
πατρίδος
προεδρευόντων
καὶ
τῶν
πονηροτάτων
|
τῆς |
πόλεως
ἐκείνοις
συντεταγμένων.
Πλὴν
ἔδει |
[13] |
τοῦ
δήμου
καὶ
τοῖς
πρώτοις
|
τῆς |
πόλεως,
μείζω
μὲν
τῆς
ἡλικίας |
[68] |
τῆς
ἀσεβείας·
ἵνα
τὸν
μὲν
|
τῆς |
πόλεως
μετὰ
τῆς
θεολόγου
γλώσσης |
[63] |
ἀνθρωπίνης
ἀσθενείας
βοήθημα.
Μικρὸν
ἀπὸ
|
τῆς |
πόλεως
πρόελθε,
καὶ
θέασαι
τὴν |
[23] |
ἦν
τὴν
σύνεσιν
καὶ
πρὸ
|
τῆς |
πολιᾶς;
ἐπειδὴ
τούτῳ
καὶ
Σολομῶν |
[81] |
τῶν
θρόνων
τὸν
νομοθέτην,
οἱ
|
τῆς |
πολιτείας
τὸν
πολιστήν,
οἱ
τοῦ |
[55] |
οὗτος
κινεῖ
καὶ
τούτῳ
τὸν
|
τῆς |
Ποντικῆς
μοίρας
ὕπαρχον·
προφάσει
μὲν |
[31] |
ὡς
τοῦ
λόγου
προβεβλημένοις,
καὶ
|
τῆς |
πρεσβείας
ἡττήθη·
καὶ
διελὼν
ἄριστα |
[38] |
χρισθὲν
τῷ
Πνεύματι.
~Οὕτω
δὲ
|
τῆς |
προεδρίας
ἀξιωθείς,
ὡς
τοὺς
τοιούτους |
[27] |
θείαν
δεξάμενος.
Ὁ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
προεδρίας
λόγος
ἀναμεινάτω·
τῷ
δὲ |
[32] |
προεθυμήθη
μὲν
οὕτως,
ἠγώνισται
δὲ
|
τῆς |
προθυμίας
ἔλαττον;
Ἢ
διαγωνίζεται
μὲν |
[25] |
ὑπολαμβάνουσι,
καὶ
οὐκ
ἀπὸ
σκοποῦ
|
τῆς |
προκειμένης
φιλοσοφίας.
Ἐμὲ
δὲ
πατέρων |
[18] |
οὕτως
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
πολλὰ
μὲν
|
τῆς |
προπετείας
ἑαυτοῖς
καταμεμψάμενοι,
πολλὰ
δὲ |
[25] |
κατὰ
τοὺς
πολλοὺς
τῶν
νῦν
|
τῆς |
προστασίας
ἐφιεμένων·
ἀλλὰ
τάξει
καὶ |
[58] |
μητροπόλεις,
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἐκ
|
τῆς |
προτέρας
τῇ
νέᾳ
προσαγαγούσης,
ἐντεῦθεν |
[17] |
καὶ
ὑποκλίνειν
ἑαυτοῖς
ἐπειρῶντο
διὰ
|
τῆς |
πρώτης
ἐπιχειρήσεως,
τήν
τε
ἄνωθεν |
[18] |
καὶ
αὐτῶν
Ἀθηνῶν,
ὡς
διὰ
|
τῆς |
πρώτης
πείρας
ἐληλεγμένων
καὶ
ᾐσχυμμένων |
[60] |
τοῦ
σώματος
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
|
τῆς |
σαρκὸς
καλυμμάτων;
Πλοῦτος
δὲ
τὸ |
[82] |
δεδομένον
ἡμῖν
παρὰ
Θεοῦ
σκόλοπα
|
τῆς |
σαρκός,
τὴν
ἡμετέραν
παιδαγωγίαν,
ἢ |
[36] |
δὲ
προῖκα
χρηστὸς
ἦν
καὶ
|
τῆς |
σιτοδείας
ἐπίκουρος
ἀπραγμάτευτος,
πρὸς
ἓν |
[72] |
ἀεὶ
καὶ
πνευματικῶς,
ὅπερ
ἐμοὶ
|
τῆς |
σιτοδοσίας
ἐκείνης
αἰδε
σιμώτερον.
Μετὰ |
[64] |
θαύματος
ἀγαπώμενα·
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
|
τῆς |
σκηνῆς
θαυμάζοι,
ὡς
ἡδεῖς
τε |
[42] |
ᾤετο
δεῖν.
~Τί
γὰρ
εἶναι
|
τῆς |
συμφορᾶς
ταύτης
ἀνιαρότερον,
ὑπὲρ
δὲ |
[17] |
τῆς
φιλίας
προοίμιον·
ἐντεῦθεν
ὁ
|
τῆς |
συναφείας
σπινθήρ·
οὕτως
ἐπ'
ἀλλήλοις |
[21] |
πλέον
ἐφρονοῦμεν
ἢ
τῇ
στροφῇ
|
τῆς |
σφενδονῆς
ὁ
Γύγης,
εἴπερ
μὴ |
[11] |
καὶ
φιλότιμον
ἀτιμάζουσα
μόνης
ἔχεται
|
τῆς |
σωτηρίας
καὶ
τοῦ
κάλλους
τῶν |
[63] |
Ἐμοὶ
δὲ
θαυμασιώτατον,
ἡ
σύντομος
|
τῆς |
σωτηρίας
ὁδός,
ἡ
ῥᾴστη
πρὸς |
[16] |
δεχόμενοι·
καὶ
τοῦτό
ἐστιν
αὐτοῖς
|
τῆς |
τελετῆς
τὸ
τερπνότατον,
ἡ
ταχίστη |
[36] |
τῆς
τοῦ
λόγου
τροφῆς
καὶ
|
τῆς |
τελεωτέρας
εὐεργεσίας
καὶ
διαδόσεως,
τῆς |
[23] |
πεποιήκασιν·
ὅθεν
ἀρξάμενος,
εἰς
ἕξιν
|
τῆς |
τέχνης
ἀφίκετο·
καὶ
ταύτης,
οὐχ |
[57] |
ὅπλον
ἑκάστῳ,
τὸ
παρὸν
ἐκ
|
τῆς |
τέχνης,
εἴ
τέ
τι
ἄλλο |
[47] |
τὸν
ἀρχιμάγειρον
Ναβουζαρδάν,
τὰς
ἐκ
|
τῆς |
τέχνης
μαχαίρας
ἐπαπειλοῦντα,
καὶ
τῷ |
[25] |
τάξει
καὶ
νόμῳ
πνευματικῆς
ἀναβάσεως
|
τῆς |
τιμῆς
ἀξιώσασα.
~Οὐκ
ἐπαινῶ
γὰρ |
[27] |
διώξας
τὴν
τιμήν,
ἀλλ'
ὑπὸ
|
τῆς |
τιμῆς
διωχθείς,
οὐδ'
ἀνθρωπίνην
χάριν, |
[35] |
ψυχάς,
συμπλέκων
τῇ
χρείᾳ
τὸ
|
τῆς |
τιμῆς
καὶ
ῥᾴους
ποιῶν
ἀμφοτέρωθεν. |
[16] |
κρείττονος
ἢ
κατὰ
νέηλυν
ἀξιωθεὶς
|
τῆς |
τιμῆς.
~Τοῦτο
ἡμῖν
τῆς
φιλίας |
[53] |
κατάστασις
πρώτη·
τοῦτο
τὸ
λῆμα
|
τῆς |
τότε
διοχλούσης
ἐπηρείας
τὸ
πλεῖστον, |
[35] |
καὶ
τῶν
καιρῶν
ἐκείνων
καὶ
|
τῆς |
τότε
καταστάσεως,
ἐπειδὴ
τὰ
σημεῖα |
[29] |
πολεμουμένης
καὶ
σφαλερῶς
διακειμένης
ὑπὸ
|
τῆς |
τότε
τῶν
αἱρετικῶν
δυναστείας.
Καὶ |
[53] |
τοῖς
συνεισελθοῦσιν
ἠκούσθησαν;
Αὕτη
γίνεται
|
τῆς |
τοῦ
βασιλέως
περὶ
ἡμᾶς
φιλανθρωπίας |
[31] |
προσβάλλοντες,
τὸ
δὲ
ἐλπίζοντες
ἐκ
|
τῆς |
τοῦ
βασιλέως
ῥοπῆς
καὶ
χειρός, |
[62] |
τῶν
λαμπάδων
αὐτῷ
καὶ
δαψιλοῦς
|
τῆς |
τοῦ
ἐλαίου
τροφῆς
ἀπαντήσωσιν;
Τοῦ |
[36] |
τῆς
ἐνταῦθα
σιτομετρίας.
Ταῦτα
μετὰ
|
τῆς |
τοῦ
λόγου
τροφῆς
καὶ
τῆς |
[71] |
πρὸς
ἀξίαν
ἀπαραλογίστως
ἔνεμε
μετὰ
|
τῆς |
τοῦ
Πνεύματος
κρίσεως.
Ἐπαινῶ
τὴν |
[80] |
αὐτῷ
ψυχῶν
οὐκ
ὀλίγων,
ἐκ
|
τῆς |
τοῦ
ὠθισμοῦ
βίας
καὶ
συγκλονήσεως· |
[56] |
οὖν
ἔδει
ποιεῖν,
ὦ
πρὸς
|
τῆς |
Τριάδος
αὐτῆς!
ἵν'
εἴπω
τι |
[30] |
μέρει
καὶ
καθαρωτάτῳ
καὶ
προσκυνητῇ
|
τῆς |
Τριάδος,
ἣν
δὴ
μόνην
εὐσέβειαν |
[6] |
καὶ
τῆς
φυγῆς
συνεργοῖς
καὶ
|
τῆς |
τροφῆς
ὑπηρέταις.
Ἄλλοι
μὲν
οὖν |
[7] |
καὶ
ἡμᾶς
θρέψειε
σήμερον
τοῖς
|
τῆς |
τρυφῆς
τοὺς
τῆς
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς; |
[54] |
ἑαυτοῦ
μὲν
οὐκ
εἰσκαλεῖ,
τὸ
|
τῆς |
ὕβρεως
ὑπόγυιον
αἰσχυνόμενος,
ἑτέροις
δὲ |
[81] |
ἰατρείαν,
οἱ
ὑγιαίνοντες
τὸν
φύλακα
|
τῆς |
ὑγείας,
οἱ
πάντες
τὸν
πάντα |
[19] |
ἄνθεσιν·
οὔτε
γὰρ
φλὸξ
μένει
|
τῆς |
ὕλης
δαπανηθείσης,
ἀλλὰ
τῷ
ἀνάπτοντι |
[31] |
Ἐκκλησιῶν
ἡγεμόνες,
οἱ
πικροὶ
τετράρχαι
|
τῆς |
ὑπ'
αὐτὸν
οἰκουμένης·
οἱ
τὸ |
[22] |
γνωριμωτάτοις.
Ἤδη
δὲ
καὶ
μέχρι
|
τῆς |
ὑπερορίας
προήλθομεν,
ὡς
σαφὲς
γέγονεν |
[37] |
τῇ
περιουσίᾳ.
Κινεῖ
γὰρ
ἐκ
|
τῆς |
ὑπερορίας
τοὺς
χρίσοντας,
ἄνδρας
ἐπ' |
[25] |
εὔοδον
οὐδὲ
τῆς
ἐπιθυμίας
καὶ
|
τῆς |
ὑποθέσεως
ἄξιον.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[10] |
μόνος
τῇ
τοῦ
λόγου
δυνάμει
|
τῆς |
ὑποθέσεως
ἄξιος.
Κάλλους
μὲν
δὴ |
[27] |
προεδρίας
λόγος
ἀναμεινάτω·
τῷ
δὲ
|
τῆς |
ὑφεδρίας
μικρόν
τι
προσδιατρίψωμεν.
Οἷον |
[26] |
χώραν
καὶ
ταπεινῶς
ἕστηκεν,
ὁ
|
τῆς |
ὑψηλῆς
ἄξιος,
καὶ
πολλὰ
μὲν |
[14] |
τίνος
τῆς
ἀρχῆς
συνέστη
τὸ
|
τῆς |
φιλίας,
ἤτ'
οὖν
συμπνοίας
καὶ |
[17] |
καθαρῶς
ἀναδήσασθαι.
Οὗτος
δεύτερος
ἡμῖν
|
τῆς |
φιλίας
οὐκ
ἔτι
σπινθήρ,
ἀλλ' |
[17] |
ἀξιωθεὶς
τῆς
τιμῆς.
~Τοῦτο
ἡμῖν
|
τῆς |
φιλίας
προοίμιον·
ἐντεῦθεν
ὁ
τῆς |
[53] |
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
μεθ'
ὅσης
|
τῆς |
φιλοσοφίας,
ἐπειδή
γε
αὖθις
τρόπον |
[62] |
ἀπομαραίνων,
καὶ
τὴν
ὕλην
ὑποσπῶν
|
τῆς |
φλογός,
τὸ
δὲ
κρυπτὸν
τῷ |
[6] |
πλεῖστον
αὐτοῖς,
ὥς
φασι,
τὸ
|
τῆς |
φυγῆς
παρετάθη
ἔτος
που
ἕβδομον, |
[6] |
καταφεύγουσι,
λίαν
ὀλίγοις
χρώμενοι
καὶ
|
τῆς |
φυγῆς
συνεργοῖς
καὶ
τῆς
τροφῆς |
[77] |
γάρ,
εἰ
καὶ
τὰ
τελευταῖα
|
τῆς |
φωνῆς,
ἀλλ'
οὖν
ἐναργέστερον
ὑποκρίνεται· |
[37] |
εὐσθενής,
ἄνω
βλέπων,
ῥωσθεὶς
ἐκ
|
τῆς |
χειρὸς
καὶ
τῆς
χρίσεως,
οὐ |
[37] |
ῥωσθεὶς
ἐκ
τῆς
χειρὸς
καὶ
|
τῆς |
χρίσεως,
οὐ
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν |
[68] |
τὴν
τοῦ
ἠλειμμένου
φωνὴν
ἀντὶ
|
τῆς |
χριστοῦ
πρὸς
ὀλίγον
ἐπιζητοῦντες,
ἠξίουν |
[2] |
μεταναστῆναι,
καὶ
μηδὲν
ἀξιοῦντι
τῶν
|
τῆς |
ψυχῆς
καλῶν
ὑπὸ
τοῦ
δεσμοῦ |
[79] |
ἐκδημίας
ὡς
τυραννίδος
καταβοῶντες
καὶ
|
τῆς |
ψυχῆς
λαμβανόμενοι,
ὡς
καθεκτῆς
καὶ |
[41] |
κεφαλὴν
διάρας
καὶ
κύκλῳ
τὸ
|
τῆς |
ψυχῆς
ὄμμα
περιαγαγών,
πᾶσαν
εἴσω |
[80] |
ὅστις
πλέον
ἀποκλαυσάμενος
πλείονος
μετάσχῃ
|
τῆς |
ὠφελείας.
Πέρας
τοῦ
λόγου,
καὶ |
[51] |
τάχους·
Ἡττήμεθα,
βασιλεῦ,
εἰπεῖν,
τοῦ
|
τῆσδε |
προβεβλημένου
τῆς
Ἐκκλησίας.
Κρείττων
ἀπειλῶν |
[57] |
ἐκ
τῆς
τέχνης,
εἴ
τέ
|
τι |
ἄλλο
τῷ
καιρῷ
τύχοι
σχεδιασθέν. |
[49] |
Δήμευσιν,
ἐξορίαν,
βασάνους,
θάνατον.
Εἴ
|
τι |
ἄλλο,
φησίν,
ἀπείλει·
τούτων
γὰρ |
[1] |
Οὐκ
οἶδα
δὲ
εἰς
ὅ
|
τι |
ἂν
ἄλλο
χρησαίμην
τοῖς
λόγοις |
[63] |
εἴ
τισι
καὶ
φωνὴ
λείπεται.
|
Τί |
ἂν
ἅπαντα
ἐκτραγῳδοίην
τὰ
ἡμέτερα, |
[49] |
καὶ
παρεπίδημος·
αἱ
βάσανοι
δὲ
|
τί |
ἂν
λάβοιεν,
οὐκ
ὄντος
σώματος; |
[21] |
μῦθος.
Τὸν
γὰρ
Ἀβάριδος
ὀϊστὸν
|
τί |
ἂν
λέγοιμι
τοῦ
Ὑπερβορέου
ἢ |
[30] |
τὴν
τοῦ
Πνεύματος.
Καὶ
ὅ
|
τι |
ἂν
τῶν
τριῶν
κάτω
θῶμεν, |
[52] |
ἠδύνατο
θεωρεῖν
τὰ
ὁρώμενα,
ἔπαθέ
|
τι |
ἀνθρώπινον,
σκότου
καὶ
δίνης
πληροῦται |
[46] |
οὐ
Σκύθας
χειρούμενοι,
οὐκ
ἄλλο
|
τι |
βαρβαρικὸν
ἔθνος
ἀνακαθαίροντες·
ἀλλ'
ἐκκλησίαις |
[56] |
καὶ
παθεῖν
ἐθελῆσαι
πρότερον
ἤ
|
τι |
βουλεύσασθαι
κατ'
αὐτῆς
ἀπάνθρωπον,
καὶ |
[37] |
δὴ
τούτων
καὶ
τῶν
τοιούτων,
|
τί |
γὰρ
δεῖ
πάντα
λέγοντα
διατρίβειν; |
[42] |
παρ'
ἑαυτοῦ
συνεισφέρειν
ᾤετο
δεῖν.
|
~Τί |
γὰρ
εἶναι
τῆς
συμφορᾶς
ταύτης |
[80] |
ἱεροφόρου
σκίμποδος,
καὶ
ψαῦσαι
μόνον!
|
τί |
γὰρ
ἐκείνου
τοῦ
σώματος
ἱερώτερόν |
[7] |
δέ,
ὡς
εὐσεβέστερα
καὶ
πιστότερα!
|
Τί |
γάρ
ἐστιν,
ἔλεγον,
τῶν
ἀπίστων, |
[59] |
ὡς
μεγάλην
καὶ
θαυμασίαν,
καὶ
|
τί |
γάρ,
ἢ
τῆς
ἐκείνου
ψυχῆς |
[71] |
καὶ
οὐδὲν
ὡς
ἰσότιμον
ἀντεδόθη·
|
τί |
γὰρ
καὶ
ἦν;
ὥστε
καὶ |
[54] |
συνέκαμνε
δὲ
ὁ
πατήρ·
καὶ
|
τί |
γὰρ
ὁ
πατήρ;
πανταχόθεν
ἐπιζητῶν |
[24] |
μεθήσειν
ἔφασκον,
ἀντιβολοῦντες,
βιαζόμενοι,
πείθοντες·
|
τί |
γὰρ
οὐ
λέγοντες;
τί
δ' |
[8] |
τοῦ
λόγου
καὶ
λίαν
αἰσχρά!
|
Τί |
γὰρ
ὄφελος
τῆς
ἀντιδόσεως,
εἰ |
[38] |
οὐ
τῷ
ταῦτα
λαμβάνειν
αὔξησιν,
|
τί |
γὰρ
τοῦ
ἀπ'
ἀρχῆς
τελείου |
[46] |
καὶ
παρθένων
αἰδῶ
καθυβρίζοντες.
Ἵνα
|
τί |
γένηται;
Ἵν'
ἐξωσθῇ
μὲν
Ἰακὼβ |
[45] |
κτίσις
δύναται,
κἂν
μεθ'
ἡμῶν
|
τι |
γένηται
λόγῳ
φιλανθρωπίας,
ἵν'
ἡμᾶς |
[49] |
φοβεῖ
τὴν
ἐξουσίαν;
φησί.
Μὴ
|
τί |
γένηται,
μὴ
δὲ
τί
πάθω; |
[24] |
καὶ
διδασκάλων,
οὐδ'
ἂν
εἴ
|
τι |
γένοιτο
μεθήσειν
ἔφασκον,
ἀντιβολοῦντες,
βιαζόμενοι, |
[16] |
ἦν,
ἀκοῇ
προκατειλημμένος.
Ἐξ
οὗ
|
τί |
γίνεται;
μόνος
σχεδὸν
τῶν
ἐπιδημούντων, |
[59] |
τὴν
πατρίδα
καταπυκνώσας.
Ἐξ
οὗ
|
τί |
γίνεται;
Τρία
τὰ
κάλλιστα·
ψυχῶν |
[4] |
τρέψομαι.
Ἄλλου
μὲν
οὖν
ἄλλο
|
τι |
γνώρισμα
καὶ
διήγημα,
καὶ
γένους |
[53] |
πλείονος,
τί
χρὴ
καὶ
λέγειν,
|
τί |
δ'
ἄλλο
γε
ἢ
Θεοῦ |
[24] |
πείθοντες·
τί
γὰρ
οὐ
λέγοντες;
|
τί |
δ'
οὐ
πράττοντες,
ὧν
τοὺς |
[48] |
Ἦ
οὐδέν,
ἔφη,
ταῦτα
προστάττοντες.
|
Τί |
δαί;
Οὐ
μέγα
σοι
τὸ |
[49] |
τραχυτέροις
πρὸς
αὐτὸν
χρήσασθαι
λόγοις.
|
Τί |
δαί;
Οὐ
φοβεῖ
τὴν
ἐξουσίαν; |
[57] |
τασσόμενος,
ταπεινοῖς
δὲ
χάριν
ἐπιμετρῶν.
|
Τί |
δὲ
οὐκ
ἔμελλεν
ὁ
τεμὼν |
[33] |
κρείττω
καὶ
ἰσχυρότερα.
Τῷ
δέ
|
τι |
δεύτερον
ἔργον
καὶ
σπούδασμα
γίνεται, |
[29] |
λυσιτελεῖν
αὐτῷ
μᾶλλον
ἡγούμενος
ἤ
|
τι |
διανοηθῆναι
περὶ
τῶν
παρόντων
τῆς |
[23] |
εἰ
καὶ
περὶ
τὴν
κλῆσίν
|
τι |
διηνέχθησαν,
ἐν
ἄλλοις
ὀνόμασι
τοῦτο |
[24] |
τέμνεσθαι.
Γίνεται
δὴ
τότε
θέαμά
|
τι |
ἐλεεινὸν
καὶ
ἱστορίας
ἄξιον.
Περιστάντες |
[63] |
εἰς
μίαν
δόξαν
Θεοῦ
συντρέχωσι.
|
~Τί |
ἔτι;
Καλὸν
φιλανθρωπία
καὶ
πτωχοτροφία |
[31] |
τῆς
ἀσεβείας·
οὐ
γὰρ
ἄλλο
|
τι |
ἢ
βαρβαρικὴν
καταδρομὴν
τοῦτο
ὑποληπτέον, |
[32] |
ὑβριστὰς
τῆς
θεότητος.
Εἰ
δέ
|
τι |
καὶ
Βαρνάβας,
ὁ
ταῦτα
λέγων |
[14] |
τοῦτο
ποιεῖν.
Ἂν
δ'
ἄρα
|
τι |
καὶ
βιαζώμεθα
ὑπὸ
τοῦ
πόθου, |
[41] |
ζητεῖν,
αὐτὸς
δὲ
καθεύδειν·
ἀλλά
|
τι |
καὶ
βοηθεῖν
καὶ
παρ'
ἑαυτοῦ |
[56] |
τῆς
Τριάδος
αὐτῆς!
ἵν'
εἴπω
|
τι |
καὶ
δικανικῶς
μεταξὺ
τῶν
ἐπαίνων, |
[59] |
πάρεργον·
ἢ
οὐκ
οἶδ'
ὅ
|
τι |
καὶ
εἰπεῖν
εὐπρεπὲς
χρή.
Πάντα |
[12] |
ὁ
θαυμάσιος
ἐκπαιδεύεται·
οὐ
Θετταλικόν
|
τι |
καὶ
ὄρειον
ἄντρον
αὐχῶν
ὡς |
[38] |
τὸ
μὴ
κακὸν
εἶναι,
ἤ
|
τι |
καὶ
ποσῶς
ἀγαθόν·
ἄρχοντος
δὲ |
[14] |
καὶ
ποῖ
τράπωμαι·
ἔχει
γάρ
|
τι |
καὶ
πρόσαντες
ἡμῖν
ὁ
λόγος. |
[37] |
ἐμὸν
λέγω
πατέρα,
περὶ
ὅν
|
τι |
καὶ
συμβαίνει
θαυμάσιον.
Οὐ
γὰρ |
[31] |
μὲν
εἶναι
μικροψυχίας
καιρόν,
εἴ
|
τι |
καὶ
τοιοῦτον
ἔδει
παθεῖν,
τὸν |
[17] |
ἐπ'
ἀλλήλοις
ἐτρώθημεν.
Ἔπειτα
συνηνέχθη
|
τι |
καὶ
τοιοῦτον·
οὐδὲ
γὰρ
τοῦτο |
[7] |
γινώσκων
καὶ
λίαν
ἐπικινδύνως.
~Ἐπόθουν
|
τι |
καὶ
τῶν
πρὸς
ἡδονὴν
οἱ |
[69] |
ἐκείνου
κἀν
τοῖς
τοιούτοις,
ἐξαγορεύσω
|
τι |
καὶ
τῶν
τοῖς
πολλοῖς
τέως |
[17] |
Ἀρμενίους,
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
κρυπτόν
|
τι |
καὶ
ὕφαλον.
Τότε
τοίνυν
τῶν |
[80] |
τῆς
θέας
ἀπολαῦσαι
μόνης,
ὥς
|
τι |
κἀκείνης
πεμπούσης
ὄφελος.
Πλήρεις
ἀγοραί, |
[78] |
καὶ
ἀνάβαινε
πρὸς
ἡμᾶς»
θαυματουργεῖ
|
τι |
κἀνταῦθα
τῶν
προειρημένων
οὐκ
ἔλαττον. |
[77] |
ποτὲ
πλησιάσαντας,
ἢ
θεραπεύσαντας,
ἤ
|
τι |
κατὰ
παιδιὰν
ἢ
σπουδὴν
εἰρημένον |
[58] |
σφῶν
ἡδέως
παρακερδαίνουσι·
καὶ
ῥᾷόν
|
τι |
καταλῦσαι
τῶν
καθεστώτων
ἢ
καταλυθὲν |
[24] |
τοὺς
ἀλγοῦν
τας
εἰκός;
Ἐνταῦθά
|
τι |
κατηγορήσω
μὲν
ἐμαυτοῦ,
κατηγορήσω
δὲ |
[60] |
χρήσομαι.
Ἄλλοι
μὲν
οὖν
ἄλλο
|
τι |
κατορθοῦσιν,
οἱ
δέ
τινα
τῶν |
[68] |
συνθεΐας,
ἢ
οὐκ
οἶδ'
ὅ
|
τι |
κυριώτερον
χρὴ
εἰπεῖν
καὶ
σαφέστερον, |
[36] |
Ἰωσήφ·
πλὴν
ὅτι
καὶ
πλέον
|
τι |
λέγειν
ἔχομεν.
Ὁ
μὲν
γὰρ |
[56] |
κατὰ
χρείαν
μᾶλλον
ἢ
ἀτιμίαν.
|
Τί |
λέγεις;
οἶκον
ἐκείνου
τοῦ
ἀπαθοῦς, |
[70] |
πρώτης
νομοθεσίας·
ἀλλ'
εἰ
μή
|
τι |
λέγω
βλάσφημον
αἰδοῖ
τοῦ
προπάτορος, |
[24] |
δὲ
ὑπελείφθην
Ἀθήνησι·
τὸ
μέν
|
τι |
μαλακισθείς,
εἰρήσεται
γὰρ
τἀληθές,
τὸ |
[41] |
περαιτέρω
δ'
οὐ
προϊόντων,
οὐδέ
|
τι |
μέγα
καὶ
νεανικόν,
ἢ
ἐννοῆσαι, |
[55] |
καὶ
τὸν
ἀγωνιστὴν
ὕψωσεν,
εἴπερ
|
τι |
μέγα
καὶ
ὑψηλὸν
ἡ
φιλοσοφία, |
[7] |
τοὺς
ποθοῦντας
ἡμᾶς
ὑπερίπτανται,
ὧν
|
τί |
μὴ
θηράσιμόν
σοι
θελήσαντι
μόνον» |
[15] |
ἄκρα,
πεδία,
ἐσχατιαί,
οὐδὲν
ὅ
|
τι |
μὴ
τῆς
Ἀττικῆς
μέρος
ἢ |
[6] |
τοῦτο
τιμῶντες
ἐκεῖνοι
τὸν
νομοθέτην,
|
τί |
μηχανῶνται;
μᾶλλον
δέ,
πρὸς
τί |
[29] |
φροντιστηρίοις
ἐπιστατεῖ·
αὐτοῖς
τε
καθιστᾷ
|
τι |
μνήμης
ἄξιον
καὶ
τὴν
ἔρημον |
[63] |
μακαρίζεται
καὶ
τὸ
συμπαθὲς
δοκιμάζεται.
|
Τί |
μοι
πρὸς
τοῦτο
τὸ
ἔργον, |
[64] |
πως
ἀγχίθυροι·
καὶ
ῥᾷστον
ἄλλο
|
τι |
ὄντα
ἕτερον
νομισθῆναι
τοῖς
μὴ |
[56] |
ποιεῖται
προστάτην
κατὰ
τῆς
ἐπηρείας.
|
Τί |
οὖν
ἔδει
ποιεῖν,
ὦ
πρὸς |
[31] |
ἐν
δυνάμει
λόγου
καὶ
Πνεύματος.
|
Τί |
οὖν
ἡ
γενναία
καὶ
μεγαλόφρων |
[54] |
τῆς
καλῆς
ἀτιμίας
πάντα
πεπλήρωται.
|
Τί |
οὖν;
Λύει
ταύτην
Θεός.
Ὁ |
[29] |
ἑαυτοὺς
τῆς
Ἐκκλησίας
ὅσον
ὀρθόδοξον.
|
~Τί |
οὖν
ὁ
γεννάδας
ἐκεῖνος
καὶ |
[57] |
χεῖρα
τῷ
τολμητῇ
τῶν
τοιούτων.
|
Τί |
οὖν
ὁ
σοβαρὸς
ἐκεῖνος
καὶ |
[28] |
πρὸς
αὐτὸν
ἔνστασις,
ὅμως
δέ
|
τι |
παθόντι
πρὸς
ἐκεῖνον
ἀνθρώπινον·
ἅπτεται |
[49] |
Μὴ
τί
γένηται,
μὴ
δὲ
|
τί |
πάθω;
Μή
τι
τῶν
πολλῶν |
[8] |
μέγα
τοῖς
ἄλλοις
τὸ
προσλαβεῖν
|
τι |
παρὰ
τῶν
ἄνωθεν
εἰς
φιλοτιμίαν, |
[22] |
εἰ
κἀνταῦθα
τῆς
ἐκείνου
φιλίας
|
τι |
παραπέλαυσα,
ὥσπερ
ζῶντος
εἰς
ἀρετήν, |
[82] |
τὸν
βίον
ἀπολείποντας;
Εἰ
καί
|
τι |
παράσχοιμεν
ἐπαίνου
τοῖς
λόγοις
ἄξιον, |
[3] |
ἂν
ταῖς
ἱστορίαις
παρήκαμεν
ἔχειν
|
τι |
πλέον
ἡμῶν
ἐκεῖνό
γε
πλέον |
[26] |
σοφισθέντας,
οὐδὲ
τοῦ
βαθμοῦ
προεισενεγκόντας
|
τι, |
πλὴν
τοῦ
βούλεσθαι.
Καὶ
ὁ |
[33] |
ἔτι
δὲ
τῆς
κοσμικῆς
ὕλης
|
τι |
πνέων,
οὔπω
δὲ
κατηρτισμένος
ἐν |
[1] |
μὴ
νῦν
χρησάμενος.
ἢ
ὅ
|
τί |
ποτ'
ἂν
μᾶλλον
ἢ
ἐμαυτῷ |
[60] |
ἄσκευον
καὶ
ἀπέριττον;
Ἐκείνῳ
δὲ
|
τί |
ποτε
ἦν,
πλὴν
τοῦ
σώματος |
[39] |
ταύτην
ἀγνοησάντων
τὴν
οἰκονομίαν,
ἤ
|
τι |
πρᾶξαι
τῷ
λόγῳ
καὶ
τοῖς |
[24] |
εἰρήσεται
γὰρ
τἀληθές,
τὸ
δέ
|
τι |
προδοθεὶς
παρ'
ἐκείνου,
πεισθέντος
ἀφεῖναι |
[8] |
καὶ
μέγιστοι,
οὔτε
τῶν
εἰσοισόντων
|
τι |
πρὸς
εὐφημίαν
ὁ
νῦν
ἐπαινούμενος· |
[6] |
ἔτος
που
ἕβδομον,
καὶ
μικρόν
|
τι |
πρός·
τό
τε
τῆς
διαίτης |
[14] |
προσθεῖναι
τοῖς
εἰρημένοις
καὶ
μικρόν
|
τι |
προσδιατρίψαι
τῷ
διηγήματι,
ὅθεν
τε |
[27] |
τῷ
δὲ
τῆς
ὑφεδρίας
μικρόν
|
τι |
προσδιατρίψωμεν.
Οἷον
γάρ
με
καὶ |
[14] |
λαβόμενος,
καὶ
τῶν
κατ'
ἐμαυτόν
|
τι |
προσθεῖναι
τοῖς
εἰρημένοις
καὶ
μικρόν |
[15] |
Οὐδὲν
δὲ
οἷον
καὶ
ἥδυσμά
|
τι |
προσθεῖναι
τῷ
λόγῳ
μικρὸν
ἀφήγημα, |
[48] |
ὁ
ἐμὸς
βούλεται,
οὐδὲ
κτίσμα
|
τι |
προσκυνεῖν
ἀνέχομαι,
Θεοῦ
τε
κτίσμα |
[19] |
πρὶν
ἀφεθήσονται
ἢ
παρ'
ἀλλήλων
|
τι |
προσλαβεῖν
ἐκ
τῆς
βίας.
Εἰ |
[53] |
διοχλούσης
ἐπηρείας
τὸ
πλεῖστον,
ὥσπερ
|
τι |
ῥεῦμα,
διέλυσεν.
~Ἕτερον
δὲ
τῶν |
[15] |
ἔχουσιν.
~Εἶχον
ἡμᾶς
Ἀθῆναι,
καθάπερ
|
τι |
ῥεῦμα
ποτάμιον,
ἀπὸ
μιᾶς
σχισθέντας |
[48] |
θεὸς
εἶναι
κεκελευσμένος.
Ἡμεῖς
δέ,
|
τί |
σοι
δοκοῦμεν;
Ἦ
οὐδέν,
ἔφη, |
[48] |
πρὸς
αὐτὸν
μετὰ
συνέσεως
ἔνστασιν.
|
Τί |
σοι,
φησίν,
ὦ
οὗτος,
βούλεται, |
[37] |
καὶ
θαρσήσας
τῷ
Πνεύματι.
Καί
|
τι |
σύντομον
φθέγξομαι,
νεκρὸς
ἐντεθεὶς
ὡς |
[21] |
ἀλλήλων
καὶ
σὺν
ἀλλήλοις.
Εἴπω
|
τι |
συντομώτερον·
βλαβεραὶ
μὲν
τοῖς
ἄλλοις |
[44] |
κάλλους
ἑνὸς
περιουσίαν
καὶ
ἁρμονίαν.
|
~Τί |
τἆλλα
χρὴ
λέγειν;
Ἀλλ'
ἧκεν |
[23] |
ὅσον
δογματικὸν
καὶ
φιλόσοφον.
Ἀλλὰ
|
τί |
ταῦτα,
καίπερ
τηλικαῦτα
τυγχάνοντα,
πρὸς |
[65] |
παντὶ
πράγματι
καιρὸν
διατάξαντος.
~Ἀλλὰ
|
τί |
ταῦτα
πρὸς
τὴν
ἐν
λόγοις |
[41] |
ἀπίστων
κἀκεῖνον
ἠγνοηκότων,
περι
νοεῖ
|
τι |
τῇ
διανοίᾳ
μεῖζον
καὶ
ὑψηλότερον. |
[79] |
παράφρονας
τὸ
πάθος·
καὶ
προσθεῖναί
|
τι |
τῆς
ἑαυτῶν
ζωῆς
αὐτὸν
ἐλεγχθῆναι |
[8] |
διῆλθον,
οὐχ
ἵν'
ἐκείνῳ
προσθῶ
|
τι |
τῆς
εὐδοξίας·
οὔτε
γὰρ
θάλασσα |
[32] |
καὶ
ὑπὲρ
λόγον,
ὑπελείπετο
δέ
|
τι |
τῆς
μικροψυχίας
ἐν
ἑαυτῷ
λείψανον; |
[72] |
προσκαίροις
ῥαντίσμασιν,
ἀλλ'
ἀϊδίοις
ἁγνίσμασι.
|
Τί |
τὸ
κάλλιστον
Ἰησοῦ;
στρατηγία
καὶ |
[1] |
ἀφωσιωμένον·
χρέος
δέ,
εἴπερ
ἄλλο
|
τι, |
τοῖς
ἀγαθοῖς
τά
τε
ἄλλα |
[44] |
προτέραν
ἧτταν
ἀνακαλεσόμενος
καὶ
προσθήσων
|
τι |
τοῖς
πρώτοις
παλαίσμασι·
δεινὸν
γὰρ |
[80] |
ὑμῖν
δὲ
συμβουλεύσαιμ'
ἂν
ἄλλο
|
τι, |
τοῖς
τὰ
ἐκείνου
τετελεσμένοις,
ἢ |
[8] |
ἀντιδοθεῖσαν
ἔλαφον
τῆς
παρθένου,
εἴ
|
τι |
τοσοῦτον
εἰς
φιλοτιμίαν
ἔστι
σοι, |
[75] |
παρεξέτασιν·
ἀλλὰ
ζηλωτὴν
ἀποφαίνων
καί
|
τι |
τοῦ
χαρακτῆρος
ἐκείνου
ἐν
ἑαυτῷ |
[64] |
πᾶσι
πάντα
γίνεσθαι
καὶ
χαρίζεσθαι,
|
τί |
τοῦτο;
Οὐκ
ἐπαινετέος
μᾶλλον
ἢ |
[64] |
προσηλώσῃ
τὴν
ἐμὴν
ἁμαρτίαν,
καίτοι
|
τί |
τούτου
παραδοξότερον,
Θεὸν
σταυρούμενον
βλέπειν, |
[54] |
ἀνὴρ
εὐσεβής,
βασιλέα
θρασὺν
σωφρονίζοντος.
|
Τί |
τούτων
ἐνδικώτερον
ἢ
ταχύτερον;
Τὰ |
[14] |
δ'
ἐντεῦθεν,
οὐκ
οἶδ'
ὅ
|
τι |
τῷ
λόγῳ
χρήσωμαι
καὶ
ποῖ |
[81] |
εὐφημίαν
μοι
συνεργάζεσθε,
ἄλλος
ἄλλο
|
τι |
τῶν
ἐκείνου
καλῶν
διηγούμενοι
καὶ |
[31] |
καὶ
πόλεις
καὶ
οἰκίας,
οὐδέ
|
τι |
τῶν
μικρῶν
καὶ
χειροποιήτων
καὶ |
[34] |
οὐκ
ἔχουσιν
ὅπως
ἢ
διαθώμεθά
|
τι |
τῶν
ὄντων
ἢ
τῶν
οὐκ |
[49] |
μὴ
δὲ
τί
πάθω;
Μή
|
τι |
τῶν
πολλῶν
ἓν
ἃ
τῆς |
[34] |
ἐπικουρία
δ'
ἦν
οὐδαμόθεν,
οὐδέ
|
τι |
φάρμακον
τῆς
κακώσεως.
Αἱ
μὲν |
[6] |
τί
μηχανῶνται;
μᾶλλον
δέ,
πρὸς
|
τί |
φέρονται
παρὰ
τῆς
πάντα
τὰ |
[64] |
δὲ
λέπραν
καθαίροντος.
~Πρὸς
ταῦτα,
|
τί |
φήσουσιν
ἡμῖν
οἱ
τὸν
τῦφον |
[38] |
τὸ
μέτριον·
μᾶλλον
δέ,
ἵνα
|
τι |
φιλοσοφήσω
περὶ
τούτων
ἄμεινον,
ὅπερ |
[53] |
καὶ
λόγους,
ποθῶν
ἐκ
πλείονος,
|
τί |
χρὴ
καὶ
λέγειν,
τί
δ' |
[21] |
πεφραγμένοις.
Τοὐναντίον
μὲν
οὖν,
εἴ
|
τι |
χρὴ
καὶ
παράδοξον
εἰπεῖν,
εἰς |
[82] |
καὶ
παρὰ
πολὺ
τῆς
ἐλπίδος,
|
τί |
χρὴ
παθεῖν
καὶ
γήρᾳ
καὶ |
[56] |
δυναστείας,
καὶ
προδότας
γενέσθαι
Χρισ
|
τιανοὺς |
τῶν
οἰκείων
νόμων.
Ὁ
μὲν |
[33] |
οἷον
λεοντοκόμος
τις
ἦν,
τέχνῃ
|
τιθασσεύων |
τὸν
δυναστεύοντα·
καὶ
γὰρ
ἐδεῖτο, |
[30] |
δεσποτείαν
καὶ
μετὰ
τῆς
κτίσεως
|
τιθεὶς |
τὴν
ἄκτιστον
φύσιν
καὶ
ὑπέρχρονον. |
[63] |
ἀλλοτρίαις
συμφοραῖς
τὰ
οἰκεῖα
εὖ
|
τίθεσθαι, |
καὶ
δανείζειν
Θεῷ
τὸν
ἔλεον, |
[3] |
περιουσίαι
καὶ
θρόνων
ὕψη
καὶ
|
τιμαὶ |
δημόσιαι
καὶ
λόγων
λαμπρότητες,
τίνων |
[63] |
τοῦτο,
οὐδὲ
τοῖς
χείλεσιν
ἀπηξίου
|
τιμᾶν |
τὴν
νόσον,
ὁ
εὐγενής
τε |
[9] |
ὥσπερ
νῦν
αὐξηθέν
τε
καὶ
|
τιμηθὲν |
ἐκ
τῶν
πρώτων
ὑποδειγμάτων,
τά |
[27] |
οὐδ'
ἁρπάσας,
οὐδὲ
διώξας
τὴν
|
τιμήν, |
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς
τιμῆς
διωχθείς, |
[39] |
μέν,
τὴν
δὲ
τῆς
καθέδρας
|
τιμὴν |
οὐ
δεξάμενον,
τῆς
αὐτῆς
ἕνεκεν |
[17] |
εὐφυΐαν
εἰδότες
καὶ
τὴν
τότε
|
τιμὴν |
οὐ
φέροντες·
δεινὸν
γὰρ
εἶναι, |
[10] |
ὃς
πατράσι
κελεύει
πᾶσαν
νέμειν
|
τιμήν, |
τοῖς
μνημονευθεῖσιν
ἀποδεδώκαμεν,
ἐπ'
αὐτὸν |
[25] |
καὶ
νόμῳ
πνευματικῆς
ἀναβάσεως
τῆς
|
τιμῆς |
ἀξιώσασα.
~Οὐκ
ἐπαινῶ
γὰρ
ἐγὼ |
[27] |
τὴν
τιμήν,
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς
|
τιμῆς |
διωχθείς,
οὐδ'
ἀνθρωπίνην
χάριν,
ἀλλ' |
[16] |
τῶν
λημμάτων,
κἀντεῦθεν
μάλιστα
διὰ
|
τιμῆς |
ἐκείνοις·
ἐπεὶ
καὶ
τοῦτο
μισθός |
[35] |
συμπλέκων
τῇ
χρείᾳ
τὸ
τῆς
|
τιμῆς |
καὶ
ῥᾴους
ποιῶν
ἀμφοτέρωθεν.
~Τοιοῦτος |
[16] |
ἢ
κατὰ
νέηλυν
ἀξιωθεὶς
τῆς
|
τιμῆς. |
~Τοῦτο
ἡμῖν
τῆς
φιλίας
προοίμιον· |
[30] |
καὶ
διέφθειρεν,
οὔτε
τὸν
Πατέρα
|
τιμήσας, |
καὶ
ἀτιμάσας
τὰ
ἐξ
αὐτοῦ |
[75] |
ἐνταῦθα
εὐδοκίμοις
τὰ
ἐκείνου
παρεξετάσας,
|
τιμήσω |
τὸν
μαθητὴν
ἐκ
τῶν
διδασκάλων. |
[21] |
πανηγύρεις,
συμπόσια.
Οὐδὲν
γὰρ
οἶμαι
|
τίμιον, |
ὃ
μὴ
πρὸς
ἀρετὴν
φέρει, |
[21] |
ὁδοί·
ἡ
μὲν
πρώτη
καὶ
|
τιμιωτέρα, |
ἡ
δὲ
δευτέρα
καὶ
οὐ |
[77] |
ἀνδρὸς
τῶν
πονουμένων
ἑτέροις
πολὺ
|
τιμιώτερα |
καὶ
περιφανέστερα.
~Ἐπεὶ
δὲ
τὸν |
[72] |
χαμαὶ
ἐρχομένων
καὶ
ἁρπαζομένων
πολλῷ
|
τιμιώτεροι. |
~Καὶ
ἵνα
τοὺς
Κριτὰς
παραδράμωμεν, |
[48] |
οὐκ
ἀρνήσομαι,
οὔπω
δὲ
Θεοῦ
|
τιμιώτεροι. |
Καὶ
τὸ
κοινωνοὺς
ἔχειν,
μέγα |
[60] |
ὃν
πολλῶν
χρημάτων
ἐνόμιζεν
ἑαυτῷ
|
τιμιώτερον. |
Ἅπαντα
μὲν
γὰρ
οὐδ'
ἄν, |
[70] |
ἐκήρυξεν,
ὃ
τοῦ
ἐπικαλεῖσθαι
πολὺ
|
τιμιώτερον. |
Ἐνὼχ
μετετέθη,
μικρᾶς
εὐσεβείας,
ἔτι |
[6] |
τοῖς
ὑπὸ
πολλῶν
δορυφορουμένοις
καὶ
|
τιμωμένοις. |
Ἐγὼ
δέ,
ὃ
τούτων
μεῖζόν |
[6] |
δὲ
ἀνανδρίας
ἐστίν·
καὶ
τοῦτο
|
τιμῶντες |
ἐκεῖνοι
τὸν
νομοθέτην,
τί
μηχανῶνται; |
[25] |
ἡ
Καισαρέων
κατέχει
πόλις,
ὥς
|
τινα |
δεύτερον
οἰκιστήν
τε
καὶ
πολιοῦχον· |
[46] |
τὰ
τελευταῖα
καθ'
ἡμῶν
ἀγωνίσματα.
|
Τίνα |
δὴ
λέγω
τὰ
πρῶτα;
Ἐξορίαι, |
[12] |
αὐχῶν
ὡς
ἀρετῆς
ἐργαστήριον,
οὐδέ
|
τινα |
Κένταυρον
ἀλαζόνα
τῶν
κατ'
αὐτὸν |
[51] |
στερρότερος,
πειθοῦς
ἰσχυρότερος.
Ἄλλον
δεῖ
|
τινα |
πειρᾶν
τῶν
ἀγενεστέρων,
τοῦτον
δὲ |
[53] |
φιλοσοφίας,
ἐπειδή
γε
αὖθις
τρόπον
|
τινὰ |
συνεκκλησιάσας
ἡμῖν
εἴσω
τοῦ
παραπετάσματος |
[49] |
ἃ
τῆς
ἐμῆς
δυναστείας
ἐστίν.
|
Τίνα |
ταῦτα;
γνωριζέσθω
γὰρ
ἡμῖν.
Δήμευσιν, |
[49] |
Καὶ
τὸν
εἰπεῖν·
Πῶς
καὶ
|
τίνα |
τρόπον;
Ὅτι
τοι,
ἔφη,
δημεύσει |
[25] |
τῇ
οἰκουμένῃ
πάσῃ
πυρσεύουσα.
Καὶ
|
τίνα |
τρόπον;
Οὐ
σχεδιάσασα
τὸν
βαθμὸν |
[35] |
ψυχὰς
πεινώσας
ἐμπίμπλησιν
ἀγαθῶν.
Καὶ
|
τίνα |
τρόπον;
Οὐδὲ
γὰρ
τοῦτο
μικρὸν |
[56] |
τοῦτο
δώσω
τῷ
λόγῳ.
~Γυναῖκά
|
τινα |
τῶν
ἐπιφανῶν
ἐξ
ἀνδρὸς
οὐ |
[10] |
νῦν
εὐφημούμενον
ἀνθρώποις
δοθῆναι
ὥσπερ
|
τινὰ |
τῶν
πάλαι
παρὰ
Θεοῦ
δεδομένων |
[56] |
τοιούτων
ἅπασι
νομοθέτην,
ἄλλον
δέ
|
τινα |
τῶν
πολὺ
μετ'
ἐκεῖνον,
ἱερέα |
[6] |
τὰ
ἐκείνων
ἀγούσης
προνοίας;
Ἐπί
|
τινα |
τῶν
Ποντικῶν
ὀρῶν
λόχμην,
πολλαὶ |
[60] |
ἄλλο
τι
κατορθοῦσιν,
οἱ
δέ
|
τινα |
τῶν
τῆς
ἀρετῆς
εἰδῶν
ὄντων |
[48] |
Θεοῦ
καὶ
ὑμεῖς,
ἀλλ'
ὡσεί
|
τινας |
ἄλλους
τῶν
ὑφ'
ἡμῖν
τεταγμένων· |
[3] |
τὸ
ἀφανὲς
καταφεύγουσι,
δαίμονας
δή
|
τινας |
καὶ
θεοὺς
καὶ
μύθους
τοῖς |
[56] |
δ'
ἐξεμαίνετο
καὶ
τέλος
πέμπει
|
τινὰς |
τῶν
ἐπ'
ἐξουσίας
τὸν
τοῦ |
[72] |
τέλει
τῶν
ἄθλων,
μηδενὶ
τῶν
|
τινασσόντων |
πολλῶν
ὄντων
κατασεισθείς,
ἀλλὰ
πολλῷ |
[21] |
Ἄλλοις
μὲν
οὖν
ἄλλαι
προσηγορίαι
|
τινές |
εἰσιν,
ἢ
πατρόθεν
ἢ
οἴκοθεν, |
[69] |
κρείττων
γὰρ
τῶν
ἐγκαλούντων,
εἴπερ
|
τινές |
εἰσιν,
ὁ
ἀνήρ·
ἀλλ'
ἵνα |
[11] |
ὅσα
τούτων,
οὐκ
ἐπειδὴ
κακῶς
|
τινες |
ἐξειλήφασιν
ἀντὶ
Θεοῦ
τὰ
τοῦ |
[25] |
τε
καὶ
πολιοῦχον·
ἔπειτα
ἐκδημίαι
|
τινές, |
ἐπειδή
γε
ἡμᾶς
οὐκ
εἶχε, |
[17] |
πλείονος
αὐτῷ
συνήθων
καὶ
φίλων
|
τινές, |
ἔτ'
ἐκ
τοῦ
πατρὸς
καὶ |
[28] |
καὶ
παρῆσαν
τῶν
δυτικῶν
ἀρχιερέων
|
τινές, |
μεθέλκοντες
πρὸς
ἑαυτοὺς
τῆς
Ἐκκλησίας |
[15] |
ἵππους,
ἱπποστασίας,
στρατηγούς·
καὶ
ταῦτα
|
τίνες; |
οἱ
πένητες
πολλάκις
καὶ
ἄποροι |
[64] |
Καὶ
γὰρ
οὐ
φαύλως
τοῦτό
|
τινες |
πεφιλοσοφήκασιν,
ὅτι
παραπεπήγασι
ταῖς
ἀρεταῖς |
[66] |
συγγράμματα.
Σιωπᾶται
τὰ
παλαιά,
ὅσα
|
τινὲς |
τοῖς
θείοις
λογίοις
ἐνίδρωσαν·
βοᾶται |
[14] |
καὶ
τῶν
καλῶν
προξένους
εἴπερ
|
τινί! |
Ἐκεῖναι
γάρ
μοι
τὸν
ἄνδρα |
[52] |
περὶ
αὐτὸν
ἑστηκότας
ἐν
φόβῳ
|
τινὶ |
καὶ
σεβάσματι·
ἐπειδὴ
ταῦτα
εἶδε, |
[62] |
καὶ
μιγάδων,
οὐδὲ
ὥσπερ
τειχίῳ
|
τινὶ |
μέσῳ
ταῦτα
διαλαβὼν
καὶ
ἀπ' |
[37] |
φθέγξομαι,
νεκρὸς
ἐντεθεὶς
ὡς
τάφῳ
|
τινὶ |
τῷ
φορείῳ,
νέος
ἐπάνεισιν,
εὐσθενής, |
[3] |
τοῖς
ἐκ
γένους
φιλοτιμούμενον,
ἤ
|
τινι |
τῶν
μικρῶν
ὅλως
καὶ
οἷς |
[16] |
σύμμικτος.
Πρῶτον
μὲν
ξεναγεῖται
παρά
|
τινι |
τῶν
προειληφότων
ἢ
φίλων
ἢ |
[55] |
προφάσει
μὲν
ὡς
ὑπὲρ
γυναίου
|
τινὸς |
ἀγανακτοῦντα,
τὸ
δ'
ἀληθὲς
τῆς |
[51] |
μετὰ
τῆς
αὐτῆς
ἀπειλῆς,
ἀλλά
|
τινος |
αἰδοῦς
καὶ
ὑποχωρήσεως.
Αὐτὸν
δὲ |
[68] |
τὸ
λειπόμενον
ἅπαν,
ὡς
ἔκ
|
τινος |
ἀκροπόλεως,
καταδράμωσιν.
Ὁ
δὲ
ἐν |
[7] |
τοῖς
νεύμασι,
οἱ
δὲ
ἤγοντο.
|
Τίνος |
διώκοντος
ἢ
συναναγκάζοντος;
Οὐδενός.
Τίνων |
[10] |
οὐχ
ὅτι
κἀν
τούτοις
ἔλαττόν
|
τινος |
ἠνέγκατο
τῶν
μικρολόγων
καὶ
περὶ |
[65] |
περιλαμβάνουσα,
ἢ
σεισμὸς
οἰκουμένης
ἔκ
|
τινος |
καινοτομίας
καὶ
θαύματος,
ταῦτα
εἶναι |
[62] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
οἷς
ἐσπούδασε;
|
Τίνος |
οἱ
παρθενῶνες,
καὶ
τὰ
ἔγγραφα |
[57] |
δικαστής;
Ἱκέτης
ἦν,
ἐλεεινός,
ἄθλιος,
|
τίνος |
οὐ
ταπεινότερος,
ἕως
ἐπιφανεὶς
ὁ |
[14] |
τε
καὶ
ὅπως
ἡμῖν
κἀκ
|
τίνος |
τῆς
ἀρχῆς
συνέστη
τὸ
τῆς |
[7] |
Οὐδενός.
Τίνων
ἱππέων;
Ποίων
κυνῶν;
|
Τίνος |
ὑλακῆς
ἢ
κραυγῆς
ἢ
νέων |
[3] |
τιμαὶ
δημόσιαι
καὶ
λόγων
λαμπρότητες,
|
τίνων |
ἢ
πλείους
ἢ
μείζους;
Ὧν |
[7] |
Τίνος
διώκοντος
ἢ
συναναγκάζοντος;
Οὐδενός.
|
Τίνων |
ἱππέων;
Ποίων
κυνῶν;
Τίνος
ὑλακῆς |
[66] |
καὶ
πονήματα.
Οὐδὲ
γραφεῦσιν
εὐπορία
|
τις |
ἄλλη
μετ'
ἐκεῖνον
ἢ
τὰ |
[17] |
γὰρ
ἦν
ἀγχίνους,
εἰ
καί
|
τις |
ἄλλος·
καὶ
προθυμίας
πλησθείς,
ἵνα |
[28] |
αἰδέσιμος,
ὡς
οὐκ
οἶδ'
εἴ
|
τις |
ἄλλος
τῶν
καθ'
ἡμᾶς
φιλοσόφων, |
[10] |
ἵνα
μὴ
λέγω
μόνος,
εἴπερ
|
τις |
ἀνθρώπων;
Παντὸς
γὰρ
κρατῶν
ἀρετῇ, |
[19] |
κρεῖττον
τοῦ
προληφθέντος·
κἄν
μέ
|
τις |
ἀπάγῃ
τοῦ
πρόσω
τυραννικῶς,
τὸ |
[55] |
ταῖς
τοῦ
ἁγίου
χερσὶ
συμπεσοῦσά
|
τις |
ἀρρωστία.
Καὶ
ὄντως
πληγὴ
τοῖς |
[14] |
τῶν
τερπνῶν
θεαμάτων,
κἂν
ἀφέλκῃ
|
τις |
βίᾳ,
πρὸς
αὐτὰ
πάλιν
φέρεσθαι· |
[58] |
δὲ
ἡ
βλάβη
τοῖς
ἀρχομένοις.
|
Τίς |
γὰρ
ἂν
τοὺς
ἄλλους
πείσειε |
[64] |
τοῖς
μὴ
τὰ
τοιαῦτα
πεπαιδευμένοις.
|
Τίς |
γὰρ
ἐκείνου
μᾶλλον
ἢ
ἀρετὴν |
[63] |
ὅπερ
ἄν
τις
ὑπολάβοι
κενοδοξῶν
|
(τίς |
γὰρ
τοσοῦτον
ἀπεῖχε
τοῦ
πάθους; |
[66] |
χάρις;
Τίς
δὲ
συμποσίων
ἡδονή;
|
Τίς |
δὲ
ἀγορῶν;
Τίς
δὲ
ἐκκλησιῶν; |
[23] |
αὐτῷ
μὴ
κατὰ
ῥήτορας
ἦν;
|
Τίς |
δὲ
γραμματικήν,
ἣ
γλῶσσαν
ἐξελληνίζει |
[66] |
συμποσίων
ἡδονή;
Τίς
δὲ
ἀγορῶν;
|
Τίς |
δὲ
ἐκκλησιῶν;
Τίς
τῶν
ἐν |
[64] |
χαριέστερος;
Τίς
μὲν
σκῶψαι
παιδευτικῶς,
|
τίς |
δὲ
καθάψασθαι
ἁπαλῶς;
Καὶ
μήτε |
[65] |
Θεοῦ
τὰ
περὶ
Θεοῦ
διεσκέψατο;
|
Τίς |
δὲ
λόγον
ἔσχεν
ἀμείνω
τῶν |
[65] |
τοῦ
διηγεῖσθαι
τὰ
θεῖα
παρεσκεύασε;
|
Τίς |
δὲ
μᾶλλον
ἐφωτίσθη
φῶς
γνώσεως |
[23] |
ἐδεῖτο
λόγων
διὰ
τὸν
τρόπον;
|
Τίς |
δὲ
μᾶλλον
μετέσχε
λόγου
καὶ |
[23] |
καὶ
Σολομῶν
τὸ
γῆρας
ὁρίζεται.
|
Τίς |
δὲ
οὕτως
αἰδέσιμος
ἢ
παλαιοῖς |
[66] |
μὲν
ἄλλη
συλλόγου
σήμερον
χάρις;
|
Τίς |
δὲ
συμποσίων
ἡδονή;
Τίς
δὲ |
[23] |
μέτροις
ἐπιστατεῖ
καὶ
νομοθετεῖ
ποιήμασιν;
|
Τίς |
δὲ
φιλοσοφίαν,
τὴν
ὄντως
ὑψηλήν |
[69] |
καὶ
ὁμότιμον.
Εἰ
δέ
μέ
|
τις |
δέξαιτο
κοινωνὸν
ἐκείνου
κἀν
τοῖς |
[56] |
τῇ
μετανοίᾳ
καιρὸν
ὑπανοῖγον.
Ὅς
|
τις |
δὴ
τοῦ
Θεοῦ
νόμος.
~Ἄθρει |
[40] |
ἀπολογίαν
ἰσχυροτάτην
ηὕρισκον·
πλὴν
εἴ
|
τις |
διὰ
κακίαν
ἀνίατον
ἠμελήθη
καὶ |
[58] |
αἴσχιστον.
Ἐγένετο
δὲ
καὶ
ἄλλη
|
τις |
διαφορά,
ἣ
ταῦτα
ἐκαινοποίησε.
Τῆς |
[64] |
γινώσκειν
τὸν
μάλιστα
ἐκείνου
πεπειραμένον;
|
Τίς |
διηγήσασθαι
χαριέστερος;
Τίς
μὲν
σκῶψαι |
[60] |
γὰρ
οὐδ'
ἄν,
εἰ
βούλοιτό
|
τις, |
δυνατὸν
εἶναι
κτήσασθαι·
πάντων
δὲ |
[65] |
βαθὺ
πέλαγος.
Οἶμαι
γὰρ
εἴ
|
τις |
ἐγένετο
ἢ
γενήσεται
σάλπιγξ
ἐπὶ |
[7] |
Εὐχῆς
δέσμιοι
καὶ
δικαίας
αἰτήσεως.
|
Τίς |
ἔγνω
τοιοῦτον
θήραμα
τῶν
νῦν |
[80] |
καὶ
θύματα
ἐπιτάφια,
τάχα
ἄν
|
τις |
εἴποι
τῶν
θερμοτέρων.
Μόλις
δὲ |
[59] |
τοῦ
δευτέρου
λόγος·
πλὴν
εἴ
|
τις |
ἐκεῖνο
δέξαιτο,
ἡμῶν
τοῦ
ἀνδρὸς |
[10] |
κωλύεται
μόνου
τὸ
πρωτεῖον
ἔχειν.
|
Τίς |
Ἐμμελίαν,
τὴν
ὅπερ
ἐγένετο
προκληθεῖσαν |
[69] |
Ἔμοι
γοῦν
εἴη
καὶ
ὅς
|
τις |
ἐμοὶ
φίλος,
ἡ
ἐκείνου
θεολογία! |
[60] |
φύσεως.
Σκοπῶμεν
δὲ
οὕτως.
Ἀκτησίαν
|
τίς |
ἐπαινεῖ
καὶ
βίον
ἄσκευον
καὶ |
[82] |
ἡμῶν
ὁ
λόγος·
ἡμᾶς
δὲ
|
τίς |
ἐπαινέσεται
μετὰ
σὲ
τὸν
βίον |
[16] |
ταῖς
σπουδαῖς
ἔχουσιν.
~Ἐπειδὰν
οὖν
|
τις |
ἐπιστῇ
τῶν
νέων
καὶ
ἐν |
[2] |
θερμότεροι
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐπαινέται,
εἴπερ
|
τις |
ἔστιν
ἄλλου
θερμότερος,
ἀλλὰ
μὴ |
[21] |
οὗ
θαυμάζονται
δαίμονες.
Καὶ
εἴ
|
τις |
ἔστιν
ἢ
πιστεύεται
ποταμός,
δι' |
[51] |
αἰσχυνόμενον,
ζητεῖν
δὲ
ἀπολογίαν,
ἥ
|
τις |
εὐπρεπεστάτη·
δηλώσει
δὲ
καὶ
ταύτην |
[19] |
βίας.
Εἰ
μὲν
οὖν
συγχωρήσοι
|
τις, |
ἔχω
τὸ
ζητούμενον·
εἰ
δὲ |
[48] |
χάριν,
ὁ
γεννάδας
φησί,
καὶ
|
τίς |
ἡ
ἀπόνοια;
Οὔπω
γὰρ
ἔχω |
[9] |
ἐπαινουμένων,
κἂν
τῇ
φύσει
δοίη
|
τις· |
ἡ
δὲ
διὰ
πάντων
ἀκρότης, |
[33] |
ἐξουσίαν
ἀντελάμβανε·
καὶ
ἦν
θαυμαστή
|
τις |
ἡ
συμφωνία
καὶ
ἡ
πλοκὴ |
[45] |
κατὰ
τῶν
στοιχείων
καινοτομίαις.
Γῆ
|
τις |
ἠκούετο
ξένη
καὶ
θάλασσα
τοῦ |
[64] |
βασανίζουσα;
Εἰ
δὲ
μὴ
στωμύλος
|
τις |
ἦν,
μηδὲ
γελοιαστὴς
καὶ
ἀγοραῖος, |
[33] |
τὸν
ἄγοντα·
καὶ
οἷον
λεοντοκόμος
|
τις |
ἦν,
τέχνῃ
τιθασσεύων
τὸν
δυναστεύοντα· |
[33] |
ὡς
ἃ
μὲν
λελύπητο
πεῖρά
|
τις |
ἦν
τοῦ
πονηροῦ
καὶ
πάλη |
[75] |
τὸν
μαθητὴν
ἐκ
τῶν
διδασκάλων.
|
Τίς |
Ἰησοῦ
πρόδρομος;
Ἰωάννης,
ὡς
φωνὴ |
[39] |
γὰρ
ἐν
ἅπασιν,
εἴπερ
ἄλλος
|
τις, |
καὶ
ἅμα
τοῦ
καιροῦ
τὸ |
[54] |
τοῦ
καιροῦ
κατεξαναστάς,
ὥσπερ
ἄλλος
|
τις, |
καὶ
ὁμοῦ
τῇ
παρουσίᾳ
ῥᾴων |
[4] |
ἢ
μικρὸν
ἢ
μεῖζον,
καθάπερ
|
τις |
κλῆρος
πατρῷος
ἢ
πόρρωθεν
ἢ |
[66] |
Παῦλος
ἔφησε,
παρὰ
Δαβὶδ
ἐκδεξάμενος.
|
Τίς |
μὲν
ἄλλη
συλλόγου
σήμερον
χάρις; |
[65] |
τὴν
τῶν
ἀλόγων
φύσιν
ἡμεῖς.
|
Τίς |
μὲν
ἑαυτὸν
ἐκάθηρε
μᾶλλον
τῷ |
[23] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
πλεῖστον
προειληφότων;
|
Τίς |
μὲν
ἧττον
ἐδεῖτο
λόγων
διὰ |
[23] |
ἐπαναγέσθω
πάλιν
ἡμῖν
ὁ
λόγος.
|
~Τίς |
μὲν
οὕτω
πολιὸς
ἦν
τὴν |
[64] |
Καίτοι
κἂν
εἰ
τοῦτο
ζητοίημεν,
|
τίς |
μὲν
οὕτως
ἡδὺς
ἐν
ταῖς |
[23] |
εἶναι
ποτέρῳ
τούτων
ἐκεῖνος
θαυμασιώτερος.
|
Τίς |
μὲν
ῥητορικὴν
τοσοῦτος,
τὴν
πυρὸς |
[64] |
ἐκείνου
πεπειραμένον;
Τίς
διηγήσασθαι
χαριέστερος;
|
Τίς |
μὲν
σκῶψαι
παιδευτικῶς,
τίς
δὲ |
[66] |
καὶ
τῶν
μετ'
ἐκείνους
τρυφή;
|
Τίς |
μοναστῶν
ἢ
μιγάδων;
Τίς
τῶν |
[64] |
μὴ
καὶ
τὸν
λέοντα
αἰτιῷτό
|
τις |
ὅτι
μὴ
πιθήκειον
βλέπει,
ἀλλὰ |
[40] |
νεανικῶς
καὶ
μεγαλοπρεπῶς,
ὡς
ἄν
|
τις |
οὐ
τὸ
παρὸν
σκοπῶν
μόνον, |
[47] |
ἀκούειν·
ἱστορεῖ
δὲ
οὐδεὶς
ὅς
|
τις |
οὐ
τῶν
ἁπάντων.
Ἀλλὰ
τοσοῦτοι |
[48] |
τῷ
λόγῳ
συνελὼν
ὅσον
ἐνδέχεται.
|
~Τίς |
οὐκ
οἶδε
τὸν
τηνικαῦτα
ὕπαρχον, |
[10] |
μᾶλλον
ἢ
πολιτείας
ταῦτα
ποιησαμένων.
|
~Τίς |
οὐκ
οἶδε
τὸν
τούτου
πατέρα, |
[62] |
παραπέμπουσαν,
τὸν
ἐνεστῶτα
τῷ
μέλλοντι.
|
Τίς |
οὖν
ἐκείνου
μᾶλλον
ἢ
παρθενίαν |
[61] |
ἀνελευθέρου
δεσποίνης,
τῆς
γαστρός,
ἄγεσθαι.
|
Τίς |
οὕτω
μᾶλλον
ἄτροφος
ἦν,
οὐ |
[22] |
τὸ
κάλλιστον,
ὅτι
καὶ
φρατρία
|
τις |
περὶ
ἡμᾶς
οὐκ
ἀγεννὴς
ἦν, |
[71] |
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
πάλην,
ἥ
|
τίς |
ποτε
ἦν·
οἶμαι
δὲ
τοῦ |
[28] |
μέσῳ
τῶν
εἰρημένων
κείμενον!
~Ἐγένετό
|
τις |
πρὸς
τὸν
ἄνδρα
διαφορὰ
τῷ |
[42] |
θείαν
βοήθειαν
ἢ
ἀνθρωπίνην,
ἥ
|
τις |
στήσει
τὸν
κοινὸν
ἐμπρησμὸν
καὶ |
[1] |
λόγους
ἐσπουδακόσιν.
Οἶμαι
γάρ,
εἴ
|
τις |
τῆς
ἐν
λόγοις
δυνάμεως
πεῖραν |
[13] |
ἔχει
τὴν
δυναστείαν·
ἣν
εἴ
|
τις |
τοῦ
ἐν
λόγοις
κράτους
ἀποστερήσειεν, |
[66] |
τρυφή;
Τίς
μοναστῶν
ἢ
μιγάδων;
|
Τίς |
τῶν
ἀπραγμόνων
ἢ
τῶν
ἐν |
[52] |
Περιτρέπει
γὰρ
καί,
εἰ
μή
|
τις |
τῶν
ἐκ
τοῦ
βήματος
ὑποσχὼν |
[66] |
δὲ
ἀγορῶν;
Τίς
δὲ
ἐκκλησιῶν;
|
Τίς |
τῶν
ἐν
τέλει
καὶ
τῶν |
[66] |
ἀπραγμόνων
ἢ
τῶν
ἐν
πράγματι;
|
Τίς |
τῶν
τὰ
ἔξωθεν
φιλοσοφούντων
ἢ |
[63] |
ἀδελφοὺς
ἠσπάζετο,
οὐχ
ὅπερ
ἄν
|
τις |
ὑπολάβοι
κενοδοξῶν
(τίς
γὰρ
τοσοῦτον |
[60] |
πάντων
ἀφίκετο,
ὡς
εἶναι
φιλοτιμία
|
τις |
φύσεως.
Σκοπῶμεν
δὲ
οὕτως.
Ἀκτησίαν |
[41] |
αὐτῷ
καὶ
ὡς
οὐκ
ἄν
|
τις |
ᾠήθη
τῶν
ἀπίστων
κἀκεῖνον
ἠγνοηκότων, |
[63] |
μισούμενοι·
σοφισταὶ
μελῶν
ἐλεεινῶν,
εἴ
|
τισι |
καὶ
φωνὴ
λείπεται.
Τί
ἂν |
[11] |
τὴν
παίδευσιν,
ὅτι
τοῦτο
δοκεῖ
|
τισιν· |
ἀλλὰ
σκαιοὺς
καὶ
ἀπαιδεύτους
ὑποληπτέον |
[41] |
καὶ
νόμοις
καὶ
πάθεσι
περιποιηθέντα,
|
τὸ |
ἅγιον
ἔθνος,
τὸ
βασίλειον
ἱεράτευμα, |
[37] |
Πλὴν
ἔδει
νικῆσαι
τὸ
Πνεῦμα
|
τὸ |
ἅγιον·
καὶ
μέντοι
καὶ
νικᾷ |
[58] |
ἐκείνοις
συμμάχων·
οὗ
πολὺ
μὲν
|
τὸ |
ἄδοξον,
πλείων
δὲ
ἡ
βλάβη |
[66] |
δὲ
ἡ
θεολογία,
δρόμος
δὲ
|
τὸ |
ἀεικίνητον
καὶ
μέχρι
Θεοῦ
φέρον |
[23] |
εὐσεβεῖν
ἐθέλουσιν·
ὥστε
μᾶλλον
μὲν
|
τὸ |
αἱρεθὲν
τοῦ
παρεθέντος
ἐξεῖναι
θαυμάζειν, |
[12] |
μὲν
ἡ
ζημία,
μεῖζον
δὲ
|
τὸ |
αἶσχος
ὁρῶσι
καὶ
ὁρωμένοις.
Οἷς |
[44] |
ὄντος
αὐτῷ
τοῦ
λόγου,
κατὰ
|
τὸ |
ἀκάθαρτον
ἐκεῖνο
πνεῦμα
καὶ
πονηρόν, |
[6] |
ἥ
τε
ἄφιλος
ἐρημία
καὶ
|
τὸ |
ἀκοινώνητόν
τε
καὶ
ἄμικτον,
ὅσον |
[67] |
εὑρίσκων,
μέχρις
ἂν
φθάσω
πρὸς
|
τὸ |
ἀκρότατον.
Ὅταν
ἀθλητῶν
ἐγκωμίοις
προσομιλήσω, |
[60] |
Ἅπαντα
δὲ
οὐδεὶς
ἐπῆλθε
πρὸς
|
τὸ |
ἀκρότατον
οὔκουν
τῶν
νῦν
ἡμῖν |
[40] |
βοηθεῖ
δι'
ἀλλήλων·
ἐπιεικείᾳ
μὲν
|
τὸ |
ἀντιτυπές,
στερρότητι
δὲ
τὸ
ἁπαλὸν |
[40] |
μὲν
τὸ
ἀντιτυπές,
στερρότητι
δὲ
|
τὸ |
ἁπαλὸν
κερασάμενος·
ὀλίγα
μὲν
λόγου |
[21] |
πίστιν
ἐντεῦθεν
ἐβεβαιώθημεν,
καταμαθόντες
αὐτῶν
|
τὸ |
ἀπατηλὸν
καὶ
κίβδηλον,
ἐνταῦθα
δαιμόνων |
[60] |
ὥστε
πᾶσι
παρατρυφᾶν,
καινὴν
εὐπορίαν
|
τὸ |
ἀπορεῖν
ποιούμενος·
ἀφιλότιμος
δέ,
πένης |
[15] |
τῆς
παιδεύσεως
καὶ
πάλιν
εἰς
|
τὸ |
αὐτὸ
συνελθόντας,
ὥσπερ
ἀπὸ
συνθήματος |
[3] |
φανερῶς
εἰπεῖν
οὐκ
ἔχοντες
ἐπὶ
|
τὸ |
ἀφανὲς
καταφεύγουσι,
δαίμονας
δή
τινας |
[76] |
τοῦ
λόγου
τὴν
δύναμιν
καὶ
|
τὸ |
βάθος
τῶν
νοημάτων.
Στέφανος
μὲν |
[41] |
πάθεσι
περιποιηθέντα,
τὸ
ἅγιον
ἔθνος,
|
τὸ |
βασίλειον
ἱεράτευμα,
κακῶς
διακείμενον,
εἴς |
[57] |
ποιῶν
πάντα
καὶ
μετασκευάζων
ἐπὶ
|
τὸ |
βέλτιον,
ὁ
τοῖς
ὑπερηφάνοις
ἀντι |
[52] |
τὴν
εὐκοσμίαν,
ὅση
τε
περὶ
|
τὸ |
βῆμα
καὶ
ὅση
πλησίον,
ἀγγελικὴν |
[78] |
τὸ
Πνεῦμα·
ὥστε
μὴ
ζημιωθῆναι
|
τὸ |
βῆμα
τοὺς
ἐκείνου
μαθητὰς
καὶ |
[46] |
τὸ
πείθειν,
οὗ
καιρὸς
ἦν·
|
τὸ |
βιάζεσθαι,
τοῦ
πείθειν
οὐκ
ὄντος. |
[14] |
καὶ
μένοντα
κατακτώμενον.
~Ἐντεῦθεν
ἐπὶ
|
τὸ |
Βυζάντιον,
τὴν
προκαθεζομένην
τῆς
Ἑῴας |
[20] |
ὅπως
τῷ
ἑτέρῳ
τούτου
παραχωρήσειεν·
|
τὸ |
γὰρ
ἀλλήλων
εὐδόκιμον
ἴδιον
ἐποιούμεθα. |
[24] |
ὡς
γοῦν
ἐφικτὸν
ἀνθρωπίνῃ
φύσει·
|
τὸ |
γὰρ
ἐπέκεινα
Γαδείρων
οὐ
περατόν· |
[23] |
πολιᾶς;
ἐπειδὴ
τούτῳ
καὶ
Σολομῶν
|
τὸ |
γῆρας
ὁρίζεται.
Τίς
δὲ
οὕτως |
[13] |
ἢ
τῶν
ὁρωμένων·
τῇδε
λόγοι
|
τὸ |
γνώρισμα,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
ὅπλοις |
[75] |
δύο
διαθηκῶν,
τῆς
μὲν
καταλύων
|
τὸ |
γράμμα,
τῆς
δὲ
δημοσιεύων
τὸ |
[54] |
τὸ
τάχος
ὅσον!
Ἐκεῖ
θεν
|
τὸ |
γράμμα
τῆς
ἐξορίας,
ἐντεῦθεν
τὸ |
[55] |
ὡς
ὑπὲρ
γυναίου
τινὸς
ἀγανακτοῦντα,
|
τὸ |
δ'
ἀληθὲς
τῆς
ἀσεβείας
ὑπερμαχοῦντα, |
[14] |
ὄντως
τῶν
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐγκωμίων·
|
τὸ |
δ'
ἐντεῦθεν,
οὐκ
οἶδ'
ὅ |
[26] |
ἀρίστη
καὶ
λυσιτελεστάτη
τοῖς
ἀρχομένοις.
|
Τὸ |
δ'
ἡμέτερον
πολλοῦ
ἂν
ἦν |
[42] |
ἠνιᾶτο,
κατετιτρώσκετο,
ἔπασχε
τὸ
Ἰωνᾶ,
|
τὸ |
Δαβίδ,
ἀπελέγετο
τὴν
ψυχήν,
οὐκ |
[6] |
ἀναδύεσθαι·
τὸ
μὲν
γὰρ
θράσους,
|
τὸ |
δὲ
ἀνανδρίας
ἐστίν·
καὶ
τοῦτο |
[32] |
μὲν
προσλαμβάνει,
τὸ
δὲ
κατέχει,
|
τὸ |
δὲ
ἀποκρούεται·
γίνε
ται
τοῖς |
[40] |
μὲν
ἁπαλὸν
ἔκλυτον
καὶ
μαλακίζον,
|
τὸ |
δὲ
αὐστηρὸν
τραχῦνον
καὶ
ἀπαυθαδιάζον, |
[55] |
παρόντων
καὶ
κοινωνούντων
τοῦ
πάθους
|
~Τὸ |
δὲ
αὐτὸ
καὶ
τῷ
ὑπάρχῳ |
[76] |
τὸ
μὲν
ἐξεῦρε
τῶν
καλῶν,
|
τὸ |
δὲ
ἐζήλωσε,
τὸ
δὲ
ἐνίκησε· |
[31] |
τῶν
Ἐκκλησιῶν,
τῷ
δὲ
προσβάλλοντες,
|
τὸ |
δὲ
ἐλπίζοντες
ἐκ
τῆς
τοῦ |
[76] |
τῶν
καλῶν,
τὸ
δὲ
ἐζήλωσε,
|
τὸ |
δὲ
ἐνίκησε·
τῷ
δὲ
διὰ |
[62] |
πρακτικωτέρου
μὲν
μᾶλλον
καὶ
χρησιμωτέρου,
|
τὸ |
δὲ
θορυβῶδες
οὐ
φεύγοντος,
καὶ |
[32] |
ἡμῶν
ἐστρατεύσαντο·
τὸ
μὲν
προσλαμβάνει,
|
τὸ |
δὲ
κατέχει,
τὸ
δὲ
ἀποκρούεται· |
[62] |
τὴν
ὕλην
ὑποσπῶν
τῆς
φλογός,
|
τὸ |
δὲ
κρυπτὸν
τῷ
Θεῷ
δεικνύς, |
[40] |
μέν,
φείδεσθαι
δὲ
προσα
γόμενος·
|
τὸ |
δὲ
μέγιστον,
τῷ
πάντας
ἡττᾶσθαι |
[42] |
καὶ
τὸ
μὲν
ἀνάλγητον
εὔθυμον,
|
τὸ |
δὲ
συμπαθὲς
λυπηρόν·
καὶ
τῆξις |
[24] |
τι
μαλακισθείς,
εἰρήσεται
γὰρ
τἀληθές,
|
τὸ |
δέ
τι
προδοθεὶς
παρ'
ἐκείνου, |
[39] |
αὐτῷ
ἔργον,
ἀλλὰ
Θεοῦ
δῶρον
|
τὸ |
δεδομένον·
δηλώσει
δὲ
καὶ
τὸ |
[8] |
τράπεζαν.
Οἱ
ὀψο
ποιοὶ
σχέδιοι,
|
τὸ |
δεῖπνον
εὐτρεπές,
οἱ
δαιτύμονες
εὐχάριστοι, |
[21] |
Πήγασον,
οἷς
οὐ
τοσοῦτον
ἦν
|
τὸ |
δι'
ἀέρος
φέρεσθαι
ὅσον
ἡμῖν |
[54] |
τὸ
γράμμα
τῆς
ἐξορίας,
ἐντεῦθεν
|
τὸ |
δόγμα
τῆς
ἀρρωστίας·
καὶ
ἡ |
[50] |
καὶ
μετὰ
τοσαύτης
τῆς
παρρησίας,
|
τὸ |
ἑαυτοῦ
προσθεὶς
ὄνομα.
Οὐδὲ
γὰρ |
[48] |
τῆς
ἐκκλησίας
καὶ
λεόντειον
μὲν
|
τὸ |
εἶδος
προβεβλημένῳ,
λεόντειον
δὲ
βρυχωμένῳ, |
[2] |
ἀνδρὸς
εὐφημίαν.
Οὐ
γὰρ
ὀλιγωρίᾳ
|
τὸ |
εἰκὸς
ἐνελίπομεν·
μή
ποτε
τοσοῦτον |
[6] |
στενόν
τε
καὶ
παρηλλαγμένον,
ὡς
|
τὸ |
εἰκός,
καὶ
τὸ
ὑπαιθρίοις
κρυμοῖς |
[12] |
καὶ
εἶναι
περιδεξίοις,
τούτοις
καὶ
|
τὸ |
εἶναι
τελείοις
καὶ
βιοτεύειν
μετὰ |
[66] |
γε,
οὐδὲ
τοῦτο
εἰπεῖν
ὀκνητέον,
|
τὸ |
εἰς
πᾶσαν
τὴν
γῆν
ἐξελθεῖν |
[71] |
τὴν
σφαγὴν
ἐπειγόμενον·
ἀλλ'
οὐδὲ
|
τὸ |
ἐκείνου
μικρόν,
ἑαυτὸν
προσήγαγε
τῷ |
[18] |
ἑαυτὸν
ἐπαινεῖν
οὐκ
εἶχεν,
ἐζήτει
|
τὸ |
ἐλπισθέν,
κενὴν
μακαρίαν
τὰς
Ἀθήνας |
[3] |
τε
καὶ
ποίησις·
πολλὰ
δὲ
|
τὸ |
ἐμὸν
ἔδαφος
τοῦτο,
οἱ
σεμνοὶ |
[16] |
τοῦ
ἤθους
στάσιμον
καθορῶν
καὶ
|
τὸ |
ἐν
λόγοις
καίριον,
ἀλλὰ
καὶ |
[11] |
εὐγενεστέραν
καὶ
ἡμετέραν,
ἣ
πᾶν
|
τὸ |
ἐν
λόγοις
κομψὸν
καὶ
φιλότιμον |
[41] |
ὑψηλότερον.
Τῶν
γὰρ
ἄλλων
ἁπάντων
|
τὸ |
ἐν
ποσὶ
μόνον
ὁρώντων,
καὶ |
[19] |
ἦμεν
ἀλλήλοις,
ὁμόστεγοι,
ὁμοδίαιτοι,
συμφυεῖς,
|
τὸ |
ἓν
βλέποντες,
ἀεὶ
τὸν
πόθον |
[61] |
πλουτισθῶμεν
θεότητα.
Ἐντεῦ
θεν
αὐτῷ
|
τὸ |
ἓν
χιτώνιον
καὶ
τριβώνιον
καὶ |
[34] |
καὶ
τὸ
περιττεῦον
ἀνόνητον,
καὶ
|
τὸ |
ἐνδέον
ἀνεπινόητον,
οὐκ
ἔχουσιν
ὅπως |
[73] |
καὶ
τρόπαια,
ἡ
πρᾳότης
δὲ
|
τὸ |
ἐπισημότατον,
καὶ
πρὸ
τῆς
βασιλείας |
[39] |
τις,
καὶ
ἅμα
τοῦ
καιροῦ
|
τὸ |
ἐπίφθονον,
ἄλλως
τε
καὶ
τῶν |
[63] |
δοκιμάζεται.
Τί
μοι
πρὸς
τοῦτο
|
τὸ |
ἔργον,
ἑπτάπυλοι
Θῆβαι
καὶ
Αἰγύπτιαι |
[16] |
γάρ
ἐστιν
ἡ
ἔνδειξις
ἢ
|
τὸ |
ἔργον
τῶν
ἀπειλουμένων.
Ἔπειτα
πομπεύει |
[43] |
θείας
ἀρχιτέκτων
σκηνῆς,
πάσῃ
πρὸς
|
τὸ |
ἔργον
ὕλῃ
καὶ
τέχνῃ
χρώμενος, |
[20] |
ὄντες
ἀλλήλοις
καὶ
στάθμαι,
οἷς
|
τὸ |
εὐθὲς
καὶ
μὴ
διακρίνεται.
Ἑταίρων |
[18] |
γνωρίζεσθαι.
Ὅθεν
ἐπανῆγον
αὐτὸν
εἰς
|
τὸ |
εὔθυμον,
καὶ
πεῖραν
διδοὺς
καὶ |
[4] |
τούτῳ
δὲ
γενοῖν
τοῖν
ἀμφοτέροιν
|
τὸ |
εὐσεβὲς
ἐπίσημον,
δηλώσει
δὲ
νῦν |
[54] |
μισοῦντες
ἐν
κρότοις,
ἐν
ἀθυμίᾳ
|
τὸ |
εὐσεβές,
περὶ
τὸν
πρόθυμον
ὁδοιπόρον |
[76] |
τὸ
μεγαλόφωνον·
πάντων
τῶν
μαθητῶν
|
τὸ |
εὐτελὲς
καὶ
ἀπέριττον.
Διὰ
ταῦτά |
[34] |
τὸ
θεῖον
εὐχάριστοι,
παρ'
οὗ
|
τὸ |
ἔχειν
αὐτοῖς,
ἄλλων
πιεζομένων.
~Ὁ |
[20] |
ἀμφοτέροις
ἔργον
ἡ
ἀρετή,
καὶ
|
τὸ |
ζῆν
πρὸς
τὰς
μελλούσας
ἐλπίδας, |
[19] |
μὲν
οὖν
συγχωρήσοι
τις,
ἔχω
|
τὸ |
ζητούμενον·
εἰ
δὲ
μή,
παρ' |
[61] |
ἀλουσία,
τὰ
ἐκείνου
σεμνολογήματα·
καὶ
|
τὸ |
ἥδιστον
δεῖπνον
καὶ
ὄψον,
ὁ |
[23] |
πυρὸς
μένος
πνέουσαν,
εἰ
καὶ
|
τὸ |
ἦθος
αὐτῷ
μὴ
κατὰ
ῥήτορας |
[74] |
καλὴν
κληρονομίαν,
τὴν
μηλωτήν,
ᾗ
|
τὸ |
Ἡλίου
πνεῦμα
συνηκολούθησεν;
Ἐπαίνει
κἀκείνου |
[25] |
τοῦ
Θεοῦ
φιλανθρωπία
καὶ
περὶ
|
τὸ |
ἡμέτερον
γένος
οἰκονομία,
διὰ
πολλῶν |
[39] |
τὸ
δεδομένον·
δηλώσει
δὲ
καὶ
|
τὸ |
ἡμέτερον.
Οἷα
γάρ
μοι
φιλοσοφοῦντι |
[33] |
καὶ
γνήσιον·
παρ'
ἧς
καὶ
|
τὸ |
ἡνῶσθαι
καὶ
τὸ
ἰσχύειν
αὐτοῖς, |
[57] |
ὄνυξιν·
ὁ
δέ·
Ἰατρεύεις,
φησί,
|
τὸ |
ἧπαρ,
ὁρᾷς
ὅπως
με
κατατρύχον, |
[22] |
οἱ
Μολιονίδαι,
τῆς
Ὁμηρικῆς
δέλτου
|
τὸ |
θαῦμα,
οὓς
κοινωνία
συμφορῶν
ἐγνώρισε, |
[34] |
τὸ
συγγενὲς
αἰδούμενοι,
μήτε
περὶ
|
τὸ |
θεῖον
εὐχάριστοι,
παρ'
οὗ
τὸ |
[71] |
δὲ
τοῦ
ἀνθρωπείου
μέτρου
πρὸς
|
τὸ |
θεῖον
ὕψος
ἀντιπαρ
έκτασις
καὶ |
[52] |
ταύτην
ὁ
λόγος.
~Εἰς
γὰρ
|
τὸ |
ἱερὸν
εἰσελθὼν
μετὰ
πάσης
τῆς |
[68] |
μᾶλλον
ἢ
πράγμασι·
μηδὲ
γὰρ
|
τὸ |
Ἰουδαίων
ἔθνος
ἀποβαλεῖν
ἄν,
εἰ |
[68] |
τῶν
λέξεων,
καὶ
φωναῖς
ἄλλαις
|
τὸ |
ἶσον
διδασκομένοις·
οὐδὲ
γὰρ
ἐν |
[61] |
ἔδει
γάρ
με
τῶν
ἀνιαρῶν
|
τὸ |
ἶσον
ἔχειν,
τοῖς
ἄλλοις
λειπόμενον. |
[8] |
κἂν
δῶμεν
μὴ
μῦθον
εἶναι
|
τὸ |
ἱστορούμενον.
Ὡς
τά
γε
ἑξῆς |
[33] |
ἧς
καὶ
τὸ
ἡνῶσθαι
καὶ
|
τὸ |
ἰσχύειν
αὐτοῖς,
ἃ
βοηθοῦσι
βοηθουμένοις, |
[42] |
τοῦτο
ἐσφάδαζεν,
ἠνιᾶτο,
κατετιτρώσκετο,
ἔπασχε
|
τὸ |
Ἰωνᾶ,
τὸ
Δαβίδ,
ἀπελέγετο
τὴν |
[69] |
ὡς
ἐξ
ἀμφοτέρων
ἰσχυρὸν
εἶναι
|
τὸ |
καθ'
ἡμᾶς
εὐαγγέλιον.
Καὶ
ταῦτα |
[64] |
τὸ
σιωπᾶν
ἐπιτίμησις,
οἰκείῳ
συνειδότι
|
τὸ |
κακὸν
βασανίζουσα;
Εἰ
δὲ
μὴ |
[30] |
ἑαυτῆς
ἐκφύλοις
ἀλλοτριότησιν,
οὐδὲ
κακῷ
|
τὸ |
κακὸν
ἰώμεθα,
τὴν
ἄθεον
Σαβελλίου |
[71] |
καὶ
ἦν;
ὥστε
καὶ
τελειωθῆναι
|
τὸ |
καλλιέρημα.
Ἰσαὰκ
ἐπηγγέλθη
καὶ
πρὸ |
[72] |
ῥαντίσμασιν,
ἀλλ'
ἀϊδίοις
ἁγνίσμασι.
Τί
|
τὸ |
κάλλιστον
Ἰησοῦ;
στρατηγία
καὶ
κληροδοσία, |
[22] |
ἐν
πᾶσι
τοῖς
ἥλιξι.
~Καὶ
|
τὸ |
κάλλιστον,
ὅτι
καὶ
φρατρία
τις |
[13] |
κράτους
ἀποστερήσειεν,
ἀφῃρηκὼς
ἔσται
αὐτὸ
|
τὸ |
κάλλιστόν
τε
καὶ
ἰδικώτατον.
Ἄλλαι |
[61] |
καὶ
τὰ
πτηνά,
οἷς
ἄτεχνον
|
τὸ |
κάλλος
καὶ
σχέδιος
ἡ
τροφή, |
[19] |
μονιμώτεροι,
καὶ
ὅσῳ
πλέον
αὐτοῖς
|
τὸ |
κάλλος
φαντάζεται,
τοσούτῳ
μᾶλλον
ἑαυτῷ |
[74] |
περὶ
τὴν
βάτον
θαῦμα,
καὶ
|
τὸ |
καλὸν
ἐξ
ὕψους
δέρος,
τὴν |
[62] |
διϊσταμένων,
καὶ
οὐδετέρου
πάντως
ἢ
|
τὸ |
καλὸν
ἢ
τὸ
φαῦλον
ἀνεπίμικτον |
[33] |
πονηροῦ
καὶ
πάλη
ταῖς
εἰς
|
τὸ |
καλὸν
ὁμονοίαις
βασκαίνοντος·
αὐτὸς
δὲ |
[22] |
οὓς
κοινωνία
συμφορῶν
ἐγνώρισε,
καὶ
|
τὸ |
καλῶς
ἅρμα
ἐλαύνειν
μεριζομένους
ἐν |
[11] |
ἑαυτούς,
ἵν'
ἐν
τῷ
κοινῷ
|
τὸ |
κατ'
αὐτοὺς
κρύπτηται,
καὶ
τοὺς |
[41] |
ἐν
ποσὶ
μόνον
ὁρώντων,
καὶ
|
τὸ |
κατ'
αὐτοὺς
ὅπως
ἀσφαλῶς
ἕξει |
[82] |
τετρυχωμένους;
Πλὴν
καὶ
Θεῷ
φίλον
|
τὸ |
κατὰ
δύναμιν.
Σὺ
δὲ
ἡμᾶς |
[48] |
οὔπω
γὰρ
ἐπίσκοπον
ἠξίου
καλεῖν,
|
τὸ |
κατὰ
τοσούτου
κράτους
τολμᾶν,
καὶ |
[69] |
ἡμᾶς
ἐποιήσαντο
τὴν
ἀρχήν·
οὕτω
|
τὸ |
κήρυγμα
διελόμενοι
πρὸς
τὸ
χρήσιμον |
[50] |
ὀφρὺν
αἴροντες·
οὗ
δὲ
Θεὸς
|
τὸ |
κινδυνευόμενον
καὶ
προκείμενον,
τἆλλα
περιφρονοῦντες, |
[61] |
μεθ'
ὧν
νοσοκομίαι
καὶ
ἰατρεῖαι,
|
τὸ |
κοινὸν
ἡμῶν
ἐμφιλοσόφημα·
ἔδει
γάρ |
[63] |
πόλιν,
τὸ
τῆς
εὐσεβείας
ταμεῖον,
|
τὸ |
κοινὸν
τῶν
ἐχόντων
θησαύρισμα,
εἰς |
[48] |
οὔπω
δὲ
Θεοῦ
τιμιώτεροι.
Καὶ
|
τὸ |
κοινωνοὺς
ἔχειν,
μέγα
μέν·
πῶς |
[48] |
καὶ
διὰ
τοῦ
πάντα
χαρίζεσθαι,
|
τὸ |
κράτος
ἑαυτῷ
συν
τηροῦντα
καὶ |
[23] |
ὧν
ἐπι
στῆμαι
καὶ
τέχναι
|
τὸ |
κράτος
ἔχουσιν.
Ἥκιστα
μὲν
τάχους |
[17] |
ἀνῆκεν
ἢ
τελέως
τρέψασθαι
καὶ
|
τὸ |
κράτος
καθαρῶς
ἀναδήσασθαι.
Οὗτος
δεύτερος |
[33] |
ἐνομίζετο.
Ἐντεῦθεν
αὐτῷ
περιῆν
καὶ
|
τὸ |
κράτος
τῆς
Ἐκκλησίας,
εἰ
καὶ |
[55] |
καὶ
ὑψηλὸν
ἡ
φιλοσοφία,
καὶ
|
τὸ |
κρατοῦντα
τῶν
πολλῶν
ταύτῃ
φαίνεσθαι, |
[11] |
θεοσέβειαν
ὠφελήμεθα,
ἐκ
τοῦ
χείρονος
|
τὸ |
κρεῖττον
καταμαθόντες,
καὶ
τὴν
ἀσθένειαν |
[1] |
ἔργῳ
δεδηλωκόσι
τὴν
ἧτταν,
καὶ
|
τὸ |
κρείττω
ἢ
κατὰ
λόγου
δύναμιν |
[68] |
ἑαυτῶν
κακίας
ὁρμητήριον
ποιησάμενοι,
ἐντεῦθεν
|
τὸ |
λειπόμενον
ἅπαν,
ὡς
ἔκ
τινος |
[42] |
οὐδὲ
νυσταγμὸν
τοῖς
βλεφάροις·
προσεδαπάνα
|
τὸ |
λειπόμενον
τῶν
σαρκῶν
ταῖς
φροντίσιν, |
[53] |
ἀρχὴ
καὶ
κατάστασις
πρώτη·
τοῦτο
|
τὸ |
λῆμα
τῆς
τότε
διοχλούσης
ἐπηρείας |
[16] |
πομπεύει
διὰ
τῆς
ἀγορᾶς
ἐπὶ
|
τὸ |
λουτρὸν
προαγόμενος.
Ἡ
πομπὴ
δέ· |
[16] |
τῷ
νέῳ
τὴν
πρόοδον
ἐπὶ
|
τὸ |
λουτρὸν
προπέμπουσιν.
Ἐπειδὰν
δὲ
πλησιάσωσι, |
[59] |
ἑκάστην
τὰ
ἑαυτῆς
ἔχειν
καὶ
|
τὸ |
λυθῆναι
ταύτῃ
τὸν
πόλεμον.
Ταύτης |
[82] |
πάντα
βίον
ἡμῖν
διεξάγοις
πρὸς
|
τὸ |
λυσιτελέστατον.
Εἰ
δὲ
μετασταίημεν,
δέξαιο |
[29] |
τοὺς
σπουδαστάς,
οὔτε
πρὸς
αὐτοῦ
|
τὸ |
μάχεσθαι,
ἢ
δια
σπᾶν
τὸ |
[65] |
ἀπολειπόμενοι·
ἔτι
πορθμὸν
διαπερῶμεν,
ἀφέντες
|
τὸ |
μέγα
καὶ
βαθὺ
πέλαγος.
Οἶμαι |
[10] |
οἶδε
τὸν
τούτου
πατέρα,
Βασίλειον,
|
τὸ |
μέγα
παρὰ
πᾶσιν
ὄνομα,
ὃς |
[21] |
ἐπιτηδευμάτων
ἢ
πράξεων·
ἡμῖν
δὲ
|
τὸ |
μέγα
πρᾶγμα
καὶ
ὄνομα,
Χριστιανοὺς |
[76] |
τὴν
πίστιν·
τῶν
υἱῶν
Ζεβεδαίου
|
τὸ |
μεγαλόφωνον·
πάντων
τῶν
μαθητῶν
τὸ |
[13] |
πρὸ
τῶν
ἐν
φιλοσοφίᾳ
δογμάτων·
|
τὸ |
μέγιστον,
ἱερεὺς
Χριστιανοῖς
καὶ
πρὸ |
[48] |
Τί
δαί;
Οὐ
μέγα
σοι
|
τὸ |
μεθ'
ἡμῶν
τετάχθαι
καὶ
κοινωνοὺς |
[64] |
τοῖς
ἁμαρτάνουσιν
ἐμβριθής·
οὗ
καὶ
|
τὸ |
μειδίαμα
πολλάκις
ἔπαινος
ἦν,
καὶ |
[12] |
βούλει
δέ,
κἀν
τῇ
σκιαγραφίᾳ
|
τὸ |
μέλλον
τῆς
ἀρε
τῆς
κάλλος |
[42] |
καὶ
τῇ
ἀληθείᾳ
δοκεῖ·
καὶ
|
τὸ |
μὲν
ἀνάλγητον
εὔθυμον,
τὸ
δὲ |
[40] |
μέλλουσαν
εὐπείθειαν
οἰκονομῶν.
Ὁρῶν
γὰρ
|
τὸ |
μὲν
ἁπαλὸν
ἔκλυτον
καὶ
μαλακίζον, |
[6] |
τῶν
ἀσθενεστέρων,
μήτε
παρόντας
ἀναδύεσθαι·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
θράσους,
τὸ
δὲ |
[14] |
τοῦ
ἔργου
τὸ
πάρεργον
ἐμπορευσάμενος.
|
Τὸ |
μὲν
δὴ
μέχρι
τούτων
εὔδρομος |
[11] |
φαρμάκοις
συνεκεράσαμεν·
οὕτω
καὶ
τούτων
|
τὸ |
μὲν
ἐξεταστικόν
τε
καὶ
θεωρητικὸν |
[76] |
ἐπεξίω
περὶ
τούτων·
ἐκεῖνος
γὰρ
|
τὸ |
μὲν
ἐξεῦρε
τῶν
καλῶν,
τὸ |
[62] |
ἐπὶ
τὰ
μὴ
βλεπόμενα·
καὶ
|
τὸ |
μὲν
ἔξωθεν
ἀπομαραίνων,
καὶ
τὴν |
[31] |
τῆς
ὑπ'
αὐτὸν
οἰκουμένης·
οἱ
|
τὸ |
μὲν
ἔχοντες
ἤδη
τῶν
Ἐκκλησιῶν, |
[28] |
πρὸ
τούτου
καθηγεμόνι
τῆς
Ἐκκλησίας·
|
τὸ |
μὲν
ὅθεν
καὶ
ὅπως
σιωπᾶν |
[32] |
ἐκεῖνοι
θαρροῦντες
καθ'
ἡμῶν
ἐστρατεύσαντο·
|
τὸ |
μὲν
προσλαμβάνει,
τὸ
δὲ
κατέχει, |
[24] |
ἐκδημίαν·
ἐγὼ
δὲ
ὑπελείφθην
Ἀθήνησι·
|
τὸ |
μέν
τι
μαλακισθείς,
εἰρήσεται
γὰρ |
[62] |
~Μέγα
παρθενία
καὶ
ἀζυγία
καὶ
|
τὸ |
μετ'
ἀγγέλων
τετάχθαι
καὶ
τῆς |
[40] |
μίαν
μὲν
ἑαυτοῖς
σωτηρίαν
ἡγεῖσθαι,
|
τὸ |
μετ'
ἐκείνου
τε
καὶ
ὑπ' |
[38] |
ἀρετῆς
ἕλκειν
τοὺς
πολλοὺς
εἰς
|
τὸ |
μέτριον·
μᾶλλον
δέ,
ἵνα
τι |
[60] |
περιπέσω
γραφῇ,
παρὰ
τοῖς
ἐπαινοῦσι
|
τὸ |
μέτριον,
ὃ
μηδὲ
ἐκεῖνος
ἠτίμαζε, |
[40] |
ἄλλον
εἰς
ἀπολογίαν
προφθάνοντες
καὶ
|
τὸ |
μέτρον
τῆς
ἀπεχθείας
εἰς
μέτρον |
[38] |
γὰρ
ἰδιώτου
μὲν
ἀρετὴν
εἶναι,
|
τὸ |
μὴ
κακὸν
εἶναι,
ἤ
τι |
[61] |
ἡ
ἐγκράτεια
καὶ
ὀλιγάρκεια
καὶ
|
τὸ |
μὴ
κρατεῖσθαι
τῶν
ἡδονῶν,
μηδ' |
[3] |
ἐκεῖνό
γε
πλέον
ἔχοντες
πάντως,
|
τὸ |
μὴ
πλάσματι
μηδὲ
μύθοις,
αὐτοῖς |
[38] |
καὶ
μάλιστα
τὴν
τοιαύτην
ἀρχήν,
|
τὸ |
μὴ
πολὺ
τῶν
πολλῶν
προέχειν, |
[61] |
ἐξῆν,
καὶ
μόνην
ᾔδει
τρυφήν,
|
τὸ |
μὴ
τρυφῶν
φαίνεσθαι,
μηδὲ
διὰ |
[58] |
ἐπικαλύμματα,
πρᾶγμα
τῶν
εὐπορίστων,
καὶ
|
τό, |
μὴ
χρῆναι
δασμοφορεῖν
κακοδόξοις
πᾶς |
[60] |
τῆς
σαρκὸς
καλυμμάτων;
Πλοῦτος
δὲ
|
τὸ |
μηδὲν
ἔχειν,
καὶ
ὁ
σταυρὸς |
[3] |
ἔδαφος
τοῦτο,
οἱ
σεμνοὶ
Καππαδόκαι,
|
τὸ |
μηδὲν
ἧττον
κουροτρόφον
ἢ
εὔ |
[3] |
ϊππον.
Ὅθεν
τῷ
πατρῴῳ
γένει
|
τὸ |
μητρῷον
ἡμεῖς
ἀντανίσχομεν.
Στρατηγίαι
τε |
[10] |
εὑρίσκονται,
καὶ
τοῖς
ἐξ
ὧν
|
τὸ |
νικᾶν
ὑπάρχει
καὶ
στεφανίτας
ἀναγορεύεσθαι. |
[73] |
εὐδοκιμωτάτους,
Σαμουὴλ
ἐν
τοῖς
ἐπικαλουμένοις
|
τὸ |
ὄνομα
αὐτοῦ,
καὶ
Θεῷ
δοτὸς |
[78] |
κἀκεῖνο
μὲν
οὐκ
ἤκουσεν·
Εἰς
|
τὸ |
ὄρος
ἀνάβηθι
καὶ
τελεύτα»
τελεύτα» |
[52] |
ἄδηλον
ὂν
εἰ
προσήσεται,
τηνικαῦτα
|
τὸ |
πάθος
γνωρίζεται.
Περιτρέπει
γὰρ
καί, |
[41] |
αὔταρκες
ὑπο
λαμβάνει
θρηνεῖν
ἡσυχῆ
|
τὸ |
πάθος
καὶ
πρὸς
Θεὸν
μόνον |
[79] |
ἐποίει
γὰρ
αὐτοὺς
καὶ
παράφρονας
|
τὸ |
πάθος·
καὶ
προσθεῖναί
τι
τῆς |
[18] |
Ὁ
δέ,
καὶ
γὰρ
ἀνθρώπινον
|
τὸ |
πάθος,
ὅταν
μεγάλα
ἐλπίσαντες
ἀθρόως |
[59] |
οὐκ
ἔχω,
καὶ
γὰρ
ὁμολογήσω
|
τὸ |
πάθος,
οὐδὲ
ἄλλως
τοῖς
πολλοῖς |
[80] |
λόγου,
καὶ
εἰς
κίνδυνον
τελευτᾷ
|
τὸ |
πάθος·
συναπελθουσῶν
αὐτῷ
ψυχῶν
οὐκ |
[68] |
δυσχεραίνειν·
μηδὲ
μιᾶς
ἀντεχομένους
φωνῆς,
|
τὸ |
πᾶν
ἀπολέσαι
δι'
ἀπληστίαν,
τῷ |
[17] |
δὲ
καὶ
ἡ
μικρὰ
προσθήκη
|
τὸ |
πᾶν
ἐν
τοιούτοις,
ἴσας
ὑσμίνῃ |
[30] |
ἂν
τῶν
τριῶν
κάτω
θῶμεν,
|
τὸ |
πᾶν
καθαιρεῖν
νομίζομεν·
τρία
μὲν |
[60] |
μέτριον,
ὃ
μηδὲ
ἐκεῖνος
ἠτίμαζε,
|
τὸ |
πᾶν
μέτρον
ἄριστον,
ἐν
τοῖς |
[20] |
δύο
σώματα
φέρουσα·
καὶ
εἰ
|
τό, |
πάντα
ἐν
πᾶσι
κεῖσθαι,
μὴ |
[28] |
μόνον
ἂν
εἶναι
τοῦ
Θεοῦ
|
τὸ |
παντελῶς
ἄπταιστον
καὶ
ἀνάλωτον
πάθεσι. |
[26] |
οὕτως
εἶχε.
Νῦν
δὲ
κινδυνεύει
|
τὸ |
πάντων
ἁγιώτατον
τάγμα
τῶν
παρ' |
[13] |
τῆς
ἱερωσύνης·
τοσοῦτον
ἦν
αὐτῷ
|
τὸ |
παρὰ
πάντων
συγκεχωρηκὸς
ἐν
ἅπασιν! |
[58] |
χειροτονίᾳ
μικροψυχίαν
τελέως
κατελελύκεσαν.
Καὶ
|
τὸ |
παρὰ
πολὺ
τῆς
δόξης
κρατεῖσθαι, |
[12] |
ποιοῦν
οἴκοθεν
ἔχοντι
τῆς
ἀρετῆς
|
τὸ |
παράδειγμα,
πρὸς
ὃ
βλέπων
εὐθὺς |
[19] |
τοῦ
διηγήματος·
ἀεὶ
γάρ
μοι
|
τὸ |
παρεθὲν
ἀναγκαῖον
φαίνεται
καὶ
κρεῖττον |
[23] |
θαυμάζειν,
μᾶλλον
δὲ
τοῦ
αἱρεθέντος
|
τὸ |
παρεθέν.
Ἰατρικὴν
μὲν
γάρ,
καὶ |
[31] |
δὲ
πολλῶν
ἐδεήθη
λόγων
πρὸς
|
τὸ |
παρεῖναι
καὶ
συμμαχεῖν·
ἀλλ'
ὁμοῦ |
[14] |
βασιλείαν
ηὕρατο,
μεῖζον
τοῦ
ἔργου
|
τὸ |
πάρεργον
ἐμπορευσάμενος.
Τὸ
μὲν
δὴ |
[13] |
ἅπασιν!
Τῷ
δὲ
λόγοι
μὲν
|
τὸ |
πάρεργον
ἦσαν,
τοσοῦτον
ἐξ
αὐτῶν |
[57] |
Καὶ
πᾶν
ἦν
ὅπλον
ἑκάστῳ,
|
τὸ |
παρὸν
ἐκ
τῆς
τέχνης,
εἴ |
[8] |
προοίμιον
ἔχοντες
ἤδη
τῶν
ἐλπιζομένων
|
τὸ |
παρὸν
θαῦμα.
Ἐξ
οὗ
καὶ |
[40] |
μεγαλοπρεπῶς,
ὡς
ἄν
τις
οὐ
|
τὸ |
παρὸν
σκοπῶν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[46] |
ἐπιβουλαὶ
φανεραί
τε
καὶ
ἀφανεῖς·
|
τὸ |
πείθειν,
οὗ
καιρὸς
ἦν·
τὸ |
[52] |
ψαλμῳδίᾳ
κατεβροντήθη
τοῦ
τε
λαοῦ
|
τὸ |
πέλαγος
εἶδε
καὶ
πᾶσαν
τὴν |
[77] |
γενειάδα
καὶ
βαδίσματος
ἦθος
καὶ
|
τὸ |
περὶ
λόγον
μὴ
πρόχειρον,
σύννουν |
[74] |
καίοντος
μέν,
οὐ
κατακαίοντος
δέ,
|
τὸ |
περὶ
τὴν
βάτον
θαῦμα,
καὶ |
[57] |
πάλην
ἑτέραν
ἀγωνιστοῦ
καὶ
διώκτου.
|
Τὸ |
περιαυχένιον
ῥάκος
σφενδονᾶσθαι
προσέταττεν.
Ὁ |
[34] |
τοῖς
δ'
ἠπειρώταις
ἡμῖν
καὶ
|
τὸ |
περιττεῦον
ἀνόνητον,
καὶ
τὸ
ἐνδέον |
[23] |
κλονεῖσθαι
τοῖς
περὶ
ταῦτα
κομψοῖς,
|
τὸ |
περιττὸν
διέπτυσεν
ὡς
ἄχρηστον
τοῖς |
[3] |
σεμνότα
τον
ἀπιστία,
καὶ
ὕβρις
|
τὸ |
πιστευόμενον.
~Ἐπειδὴ
δὲ
ὑπὲρ
ἀνδρὸς |
[18] |
ἐγὼ
δὲ
τῆς
λύπης
ἀφῄρουν
|
τὸ |
πλεῖστον,
καὶ
λογικῶς
συγγινόμενος
καὶ |
[53] |
λῆμα
τῆς
τότε
διοχλούσης
ἐπηρείας
|
τὸ |
πλεῖστον,
ὥσπερ
τι
ῥεῦμα,
διέλυσεν. |
[69] |
ὅτι
γε
παντὸς
μᾶλλον
ᾔδει
|
τὸ |
Πνεῦμα
Θεόν,
δῆλον
μὲν
ἐξ |
[75] |
τὸ
γράμμα,
τῆς
δὲ
δημοσιεύων
|
τὸ |
πνεῦμα
καὶ
ποιῶν
πλήρωσιν
τοῦ |
[69] |
Πνεύματος
ἐκπεσεῖν,
εἰ
μὴ
σέβοι
|
τὸ |
Πνεῦμα
μετὰ
Πατρὸς
καὶ
Υἱοῦ, |
[79] |
καὶ
Εἰς
χεῖράς
σου
παραθήσομαι
|
τὸ |
πνεῦμά
μου»
τελευταῖον
εἰπών,
τοῖς |
[37] |
ἐκείνοις
συντεταγμένων.
Πλὴν
ἔδει
νικῆσαι
|
τὸ |
Πνεῦμα
τὸ
ἅγιον·
καὶ
μέντοι |
[72] |
ἀδελφὸς
καὶ
τὸ
σῶμα
καὶ
|
τὸ |
πνεῦμα,
τοῦ
λαοῦ
προθυόμενος
καὶ |
[78] |
θεραπευτῶν
τὴν
χεῖρα
δίδωσι
καὶ
|
τὸ |
Πνεῦμα·
ὥστε
μὴ
ζημιωθῆναι
τὸ |
[59] |
κάλλιστα·
ψυχῶν
ἐπιμέλεια
πλείων
καὶ
|
τὸ |
πόλιν
ἑκάστην
τὰ
ἑαυτῆς
ἔχειν |
[66] |
εὐμεγέθους
ὡς
γίγαντος,
οὗ
καὶ
|
τὸ |
πολὺ
διαβαίνειν
ἔχει
δύναμιν
τοσοῦτον |
[30] |
νοσήσας,
ὁ
τῆς
μανίας
ἐπώνυμος,
|
τὸ |
πολὺ
τῆς
Ἐκκλησίας
διέσεισε
καὶ |
[43] |
καὶ
ἀντιθέτοις
πάλαις
καὶ
μάχαις
|
τὸ |
πολὺ
τῶν
αἱρετικῶν
ἀποκρούεται
θράσος· |
[15] |
δι'
ἑαυτῶν
σπουδὴν
ἔχοντες·
καὶ
|
τὸ |
πρᾶγμά
ἐστιν
ἐπιεικῶς
ἄτοπον
καὶ |
[1] |
λόγοις
αὐτοῖς
ἀμφοτέρωθεν
ἂν
ἔχοι
|
τὸ |
πρᾶγμα
καλῶς·
εἰ
μὲν
ἐγγὺς |
[16] |
ἀγροικίας
ἢ
ἀστειότητος
ἔχῃ.
Καὶ
|
τὸ |
πρᾶγμα,
τοῖς
μὲν
ἀγνοοῦσι
λίαν |
[69] |
Καὶ
τοσοῦτον
θαρρῶ
τῇ
περὶ
|
τὸ |
πρᾶγμα
τοῦ
ἀνδρὸς
καθαρότητι,
ὥστε |
[62] |
τὸ
φιλόσοφον
ἀκοινώνητον
ᾖ
μήτε
|
τὸ |
πρακτικὸν
ἀφιλόσοφον·
ὥσπερ
δὲ
γῆ |
[33] |
εἰς
εὔνοιαν
ὅσος
εἰς
ἔχθραν
|
τὸ |
πρὶν
ἐνομίζετο.
Ἐντεῦθεν
αὐτῷ
περιῆν |
[21] |
δι'
ἀέρος
φέρεσθαι
ὅσον
ἡμῖν
|
τὸ |
πρὸς
Θεὸν
αἴρεσθαι
δι'
ἀλλήλων |
[25] |
ἀνωμαλία
καὶ
δυσκολία
συνέπεσε,
καὶ
|
τὸ |
πρὸς
τὴν
φιλοσοφίαν
οὐκ
εὔοδον |
[17] |
φθόνος
δὲ
ἦν,
οὐκ
εὔνοια
|
τὸ |
προσάγον,
ἐπηρώτων
τε
αὐτὸν
φιλονείκως |
[8] |
ἄνωθεν
εἰς
φιλοτιμίαν,
μεῖζον
ἐκείνῳ
|
τὸ |
προσθεῖναι
τοῖς
ἄνω
παρ'
ἑαυτοῦ, |
[63] |
τοσοῦτον
ἀπεῖχε
τοῦ
πάθους;
ἀλλὰ
|
τὸ |
προσιέναι
τοῖς
σώμασιν
ἐπὶ
θεραπείᾳ |
[40] |
ἐκείνῳ
τετάχθαι,
ἕνα
δὲ
κίνδυνον
|
τὸ |
προσκρούειν
ἐκείνῳ,
καὶ
ἀλλοτρίωσιν
ἀπὸ |
[8] |
Εἰ
γὰρ
μέγα
τοῖς
ἄλλοις
|
τὸ |
προσλαβεῖν
τι
παρὰ
τῶν
ἄνωθεν |
[44] |
τῆς
ἀσεβείας,
καὶ
χειρωσάμενον
πᾶν
|
τὸ |
προστυχόν,
ἑνὸς
ἀνδρὸς
καὶ
μιᾶς |
[20] |
φησι
Πίνδαρος,
οὕτως
ᾔειμεν
εἰς
|
τὸ |
πρόσω,
Θεῷ
καὶ
πόθῳ
συνεργοῖς |
[10] |
παρὰ
τοῦ
παιδὸς
κωλύεται
μόνου
|
τὸ |
πρωτεῖον
ἔχειν.
Τίς
Ἐμμελίαν,
τὴν |
[20] |
δὲ
ἀμφοτέροις,
οὐχ
ὅστις
αὐτὸς
|
τὸ |
πρωτεῖον
ἔχοι,
ἀλλ'
ὅπως
τῷ |
[11] |
τῶν
παρ'
ἡμῖν
ἀγαθῶν
εἶναι
|
τὸ |
πρῶτον·
οὐ
ταύτην
μόνην
τὴν |
[68] |
ἑνὶ
τῶν
ἀκολούθων
εἰπεῖν,
ἀραμένῳ
|
τὸ |
πυκτίον
ἀκολουθεῖν.
Οἰκονομεῖν
δὲ
τοὺς |
[13] |
Φιλοσοφία
δὲ
ἡ
σπουδή,
καὶ
|
τὸ |
ῥαγῆναι
κόσμου
καὶ
μετὰ
Θεοῦ |
[3] |
μύθους
τοῖς
προγόνοις
ἐπιφημίζοντες,
ὧν
|
τὸ |
σεμνότα
τον
ἀπιστία,
καὶ
ὕβρις |
[64] |
μειδίαμα
πολλάκις
ἔπαινος
ἦν,
καὶ
|
τὸ |
σιωπᾶν
ἐπιτίμησις,
οἰκείῳ
συνειδότι
τὸ |
[67] |
Ὅταν
τοῖς
ἀντιρρητικοῖς
ἐντύχω
λόγοις,
|
τὸ |
Σοδομιτικὸν
ὁρῶ
πῦρ,
ᾧ
τεφροῦνται |
[15] |
καὶ
μέγα
ἑκάστοις
ἦν
προκαταλαβεῖν
|
τὸ |
σπουδαζόμενον.
Οὐδὲν
δὲ
οἷον
καὶ |
[19] |
ἀλλήλοις
καθωμολογήσαμεν,
καὶ
φιλοσοφίαν
εἶναι
|
τὸ |
σπουδαζόμενον,
τηνικαῦτα
ἤδη
τὰ
πάντα |
[40] |
φίλων
καὶ
συνήθων
ἐγνώρισεν.
~Ἔπειτα
|
τὸ |
στασιάζον
πρὸς
ἑαυτὸν
μαλάσσει
καὶ |
[76] |
μέν,
γίνεται
δέ·
καὶ
ἐπὶ
|
τὸ |
στῆθος
Ἰησοῦ
κείμενος,
ἐκεῖθεν
ἕλκει |
[45] |
λέγων
ἠκούετο.
Ἔθετο
εἰς
οὐρανὸν
|
τὸ |
στόμα
αὐτοῦ,
βλασφημίαν
λαλῶν
εἰς |
[34] |
σιτῶναι
καὶ
σιτοκάπηλοι,
καὶ
μήτε
|
τὸ |
συγγενὲς
αἰδούμενοι,
μήτε
περὶ
τὸ |
[63] |
φιλοσοφεῖται
καὶ
συμφορὰ
μακαρίζεται
καὶ
|
τὸ |
συμπαθὲς
δοκιμάζεται.
Τί
μοι
πρὸς |
[28] |
μάλιστα
ἐσπουδακότας·
οἳ
δεινὸν
ποιησάμενοι
|
τὸ |
σφῶν
κράτος
παριδεῖν
περιυβρισμένον
καὶ |
[43] |
τῆς
ἀληθείας,
ἐξ
οὗ
καὶ
|
τὸ |
σώζεσθαι
περιγίνεται.
Δεύτερον
δέ·
καὶ |
[80] |
εἴποι
τῶν
θερμοτέρων.
Μόλις
δὲ
|
τὸ |
σῶμα
διαφυγὸν
τοὺς
ἁρπάζοντας
καὶ |
[67] |
Ὅταν
ἀθλητῶν
ἐγκωμίοις
προσομιλήσω,
περιφρονῶ
|
τὸ |
σῶμα
καὶ
σύνειμι
τοῖς
ἐπαινουμένοις |
[52] |
ὁ
λόγος
γράφει,
ἀκλινῆ
καὶ
|
τὸ |
σῶμα
καὶ
τὴν
ὄψιν
καὶ |
[72] |
Ἀαρὼν
δὲ
Μωϋσέως
ἀδελφὸς
καὶ
|
τὸ |
σῶμα
καὶ
τὸ
πνεῦμα,
τοῦ |
[10] |
ἠνέγκατο
τῶν
μικρολόγων
καὶ
περὶ
|
τὸ |
σῶμα
καλινδουμένων,
ἕως
ἦν
ἔτι |
[2] |
λέγειν
ἀνδρὶ
γενναίῳ
καὶ
ὑπὲρ
|
τὸ |
σῶμα
πρὶν
ἐνθένδε
μεταναστῆναι,
καὶ |
[29] |
τὸ
μάχεσθαι,
ἢ
δια
σπᾶν
|
τὸ |
σῶμα
τῆς
Ἐκκλησίας,
καὶ
ἄλλως |
[35] |
ἐμοῦ
Θεοῦ,
παρ'
οὗ
κἀκείνοις
|
τὸ |
ταῦτα
δύνασθαι·
ἴσως
δὲ
καὶ |
[54] |
βασιλέως
θραύει
νόσου
πληγῇ·
καὶ
|
τὸ |
τάχος
ὅσον!
Ἐκεῖ
θεν
τὸ |
[6] |
ἕβδομον,
καὶ
μικρόν
τι
πρός·
|
τό |
τε
τῆς
διαίτης
σώμασιν
εὖ |
[16] |
αὐτὸς
δι'
αἰδοῦς
ἦγον
μόνον,
|
τό |
τε
τοῦ
ἤθους
στάσιμον
καθορῶν |
[16] |
τοῦτό
ἐστιν
αὐτοῖς
τῆς
τελετῆς
|
τὸ |
τερπνότατον,
ἡ
ταχίστη
τῶν
λυπούντων |
[63] |
Καλὸν
φιλανθρωπία
καὶ
πτωχοτροφία
καὶ
|
τὸ |
τῆς
ἀνθρωπίνης
ἀσθενείας
βοήθημα.
Μικρὸν |
[62] |
συνάγοντος,
οὐκ
ἀτύφου
δὲ
διὰ
|
τὸ |
τῆς
ἀρετῆς
ἀβασάνιστον
καὶ
ἀσύγκριτον· |
[9] |
πατέρων
συζυγίας
οὐχ
ἧττον
κατὰ
|
τὸ |
τῆς
ἀρετῆς
ὁμότιμον
ἢ
καὶ |
[5] |
τε
πολλῷ
ῥέων
καὶ
φιλονεικῶν
|
τὸ |
τῆς
ἀσεβείας
κράτος
ἀναδήσασθαι.
Τοῦτον |
[35] |
ἀποθήκας
ἀνοίξας
καὶ
παραινέσεσι,
ποιεῖ
|
τὸ |
τῆς
γραφῆς,
διαθρύπτει
πεινῶσι
τροφὴν |
[17] |
τοῦ
λόγου,
κατέστησα.
Ὡς
δὲ
|
τὸ |
τῆς
διαλέξεως
ἔγνων
ἀπόρρητον,
οὐδὲ |
[65] |
λόγοις
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
καὶ
|
τὸ |
τῆς
διδασκαλίας
κράτος
τὰ
πέρατα |
[63] |
καὶ
θέασαι
τὴν
καινὴν
πόλιν,
|
τὸ |
τῆς
εὐσεβείας
ταμεῖον,
τὸ
κοινὸν |
[24] |
ἀλλοτρίωσιν.
Οὐ
μὴν
μακρότερόν
μοι
|
τὸ |
τῆς
ζημίας·
οὐ
γὰρ
ἠνειχόμην |
[77] |
πολὺ
γὰρ
εἰπεῖν,
ὅτι
καὶ
|
τὸ |
τῆς
ἠχοῦς
ὑστερόφωνον·
ἐκείνη
μὲν |
[33] |
ὧν
οὐδὲν
οὕτως
ἴδιον,
ὡς
|
τὸ |
τῆς
πίστεως
ἀρραγὲς
καὶ
πρὸς |
[35] |
τὰς
ψυχάς,
συμπλέκων
τῇ
χρείᾳ
|
τὸ |
τῆς
τιμῆς
καὶ
ῥᾴους
ποιῶν |
[54] |
δι'
ἑαυτοῦ
μὲν
οὐκ
εἰσκαλεῖ,
|
τὸ |
τῆς
ὕβρεως
ὑπόγυιον
αἰσχυνόμενος,
ἑτέροις |
[14] |
κἀκ
τίνος
τῆς
ἀρχῆς
συνέστη
|
τὸ |
τῆς
φιλίας,
ἤτ'
οὖν
συμπνοίας |
[6] |
ἐπὶ
πλεῖστον
αὐτοῖς,
ὥς
φασι,
|
τὸ |
τῆς
φυγῆς
παρετάθη
ἔτος
που |
[41] |
τὴν
κεφαλὴν
διάρας
καὶ
κύκλῳ
|
τὸ |
τῆς
ψυχῆς
ὄμμα
περιαγαγών,
πᾶσαν |
[57] |
περὶ
τὰ
τοιαῦτα
θερμότεροι,
καὶ
|
τὸ |
τολμᾶν
ἐκ
τῆς
παρρησίας
ἔχοντες. |
[56] |
ἐστιλβοῦτο
ἔτι
καὶ
ἀνεβάλλετο·
καὶ
|
τὸ |
τόξον
ἐνετείνετο
μέν,
κατείχετο
δέ, |
[78] |
ἤδη
σχεδὸν
καὶ
ἄπνους
καὶ
|
τὸ |
τοῦ
βίου
πλεῖστον
καταλελοιπώς,
εὐτονώτερος |
[64] |
τοῖς
ἐκείνῳ
βασκαίνουσιν;
Ἀλλ'
οἶμαι
|
τὸ |
τοῦ
ἤθους
εὐσταθὲς
καὶ
βεβηκὸς |
[17] |
τοιούτοις,
ἴσας
ὑσμίνῃ
τὰς
κεφαλάς,
|
τὸ |
τοῦ
λόγου,
κατέστησα.
Ὡς
δὲ |
[72] |
φίλων
τὴν
ἀλογίαν
ἐπιστομίσας
ἀγνοούντων
|
τὸ |
τοῦ
πάθους
μυστήριον.
Μωϋσῆς
καὶ |
[6] |
ὑπηρέταις.
Ἄλλοι
μὲν
οὖν
θαυμαζέτωσαν
|
τὸ |
τοῦ
χρόνου
μῆκος·
καὶ
γὰρ |
[77] |
καὶ
μέγιστον
εἰς
φιλοτιμίαν
εἰκότως,
|
τὸ |
τυχεῖν
ἐκείνῳ
ποτὲ
πλησιάσαντας,
ἢ |
[17] |
νῶτα
μεταβαλλόντων,
καὶ
γὰρ
ἐζηλοτύπουν
|
τὸ |
τῶν
Ἀθηνῶν
κλέος
ἐν
ἐκείνοις |
[14] |
καὶ
μεγέθει
φύσεως.
Ἐντεῦθεν
ἐπὶ
|
τὸ |
τῶν
λόγων
ἔδαφος,
τὰς
Ἀθήνας, |
[19] |
τις
ἀπάγῃ
τοῦ
πρόσω
τυραννικῶς,
|
τὸ |
τῶν
πολυπόδων
πείσομαι,
ὧν
τῆς |
[6] |
παρηλλαγμένον,
ὡς
τὸ
εἰκός,
καὶ
|
τὸ |
ὑπαιθρίοις
κρυμοῖς
καὶ
θάλπεσι
καὶ |
[38] |
ἡνίκα
μεθ'
ἡμῶν
ἐγένετο,
μορφωθεὶς
|
τὸ |
ὑπὲρ
ἡμᾶς
καὶ
ἡμέτερον,
τοῦτο |
[45] |
στόμα
αὐτοῦ,
βλασφημίαν
λαλῶν
εἰς
|
τὸ |
ὕψος,
καὶ
ἡ
γλῶσσα
αὐτοῦ |
[23] |
καὶ
ταύτης,
οὐχ
ὅση
περὶ
|
τὸ |
φαινόμενον
ἔχει
καὶ
κάτω
κείμενον, |
[62] |
πάντως
ἢ
τὸ
καλὸν
ἢ
|
τὸ |
φαῦλον
ἀνεπίμικτον
ἔχοντος·
ἀλλὰ
τοῦ |
[36] |
πρὸς
ἓν
ὁρῶν,
τῷ
φιλανθρώπῳ
|
τὸ |
φιλάνθρωπον
κτήσασθαι
καὶ
τῶν
ἐκεῖθεν |
[59] |
βίον
ἀνωμαλία
καὶ
σύγχυσις
καὶ
|
τὸ |
φιλοσοφεῖν
μὴ
δυνηθῆναι
ἢ
μὴ |
[62] |
συνάψας
καὶ
διαζεύξας·
ἵνα
μήτε
|
τὸ |
φιλόσοφον
ἀκοινώνητον
ᾖ
μήτε
τὸ |
[80] |
γινωσκόμεναι·
ψαλμῳδίαι
θρήνοις
ὑπερνικώμεναι,
καὶ
|
τὸ |
φιλόσοφον
τῷ
πάθει
καταλυόμενον·
ἀγὼν |
[1] |
γε
ἡμῖν
τοῖς
πάλαι
πᾶν
|
τὸ |
φιλότιμον
καταλύσασιν,
ἀλλὰ
καὶ
οἷς |
[14] |
τῶν
ἡδίστων
διηγημάτων.
Δέδοικα
δὲ
|
τὸ |
φορτικὸν
τῆς
ἐγχειρήσεως.
Πειράσομαι
μὲν |
[39] |
τῇ
φιλίᾳ
τοῦτο
τεκμαιρομένων·
ἐπειδὴ
|
τὸ |
φορτικὸν
φεύγων
ἐγώ,
καὶ
γὰρ |
[69] |
πρότερον
πολλάκις
πεποίηκεν,
ἐπαρασάμενος
ἑαυτῷ
|
τὸ |
φρικωδέστατον,
αὐτοῦ
τοῦ
Πνεύματος
ἐκπεσεῖν, |
[26] |
ἑαυτὸν
ὑπολαμβάνει,
κακῶς
εἰδὼς
καὶ
|
τὸ |
φρονεῖν
ὑπὸ
τῆς
ἐξουσίας
ἀφῃρημένος. |
[16] |
οἶμαι,
τοῦτο
τῶν
νεηλύδων
συστέλλειν
|
τὸ |
φρόνημα
καὶ
ὑπὸ
χεῖρα
σφῶν |
[45] |
δὲ
τοῖς
ἀνδρικωτέροις
καὶ
στερροτέροις
|
τὸ |
φρόνημα.
Ὁ
δὲ
τοιούτου
μὲν |
[47] |
μόνον
ἀνδρικοὺς
τὴν
ἀσέβειαν,
οἳ
|
τὸ |
φυσικῶς
ἀσελγαίνειν
οὐκ
ἔχοντες,
ᾧ |
[57] |
σοι,
φησίν,
εἰ
βούλει,
καὶ
|
τὸ |
χιτώνιον»
Τύπτειν
ἠπείλει
τὸν
ἄσαρκον· |
[69] |
οὕτω
τὸ
κήρυγμα
διελόμενοι
πρὸς
|
τὸ |
χρήσιμον
οἶμαι
τοῖς
δεχομένοις,
καὶ |
[49] |
Πῶς
καὶ
τίνα
τρόπον;
Ὅτι
|
τοι, |
ἔφη,
δημεύσει
μὲν
οὐχ
ἁλωτὸς |
[76] |
εὐτελὲς
καὶ
ἀπέριττον.
Διὰ
ταῦτά
|
τοι |
καὶ
κλεῖς
οὐρανῶν
πιστεύεται·
καὶ |
[57] |
Καὶ
γάρ
εἰσι
περὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
θερμότεροι,
καὶ
τὸ
τολμᾶν
ἐκ |
[55] |
τὰ
μὲν
πρὸς
ἐκείνους
αὐτῷ
|
τοιαῦτα |
καὶ
εἰς
τοῦθ'
ἥκοντα
τέλους· |
[28] |
ἡμᾶς
Ναζιραίους
καὶ
περὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
μάλιστα
ἐσπουδακότας·
οἳ
δεινὸν
ποιησάμενοι |
[64] |
ἕτερον
νομισθῆναι
τοῖς
μὴ
τὰ
|
τοιαῦτα |
πεπαιδευμένοις.
Τίς
γὰρ
ἐκείνου
μᾶλλον |
[8] |
ταῦτα
ἦν
αὐτοῖς,
ἐγίνοντο
προθυμότεροι.
|
Τοιαῦτα |
τὰ
ἐμὰ
διηγήματα.
Σὺ
δέ |
[1] |
ἐσπου
δακόσι
καὶ
μόνον,
ταῖς
|
τοιαύταις |
ἐνευδοκιμεῖν
ὑποθέσεσιν!
Ἔχω
μὲν
οὕτω |
[34] |
Αἱ
μὲν
γὰρ
παραλίαι
τὰς
|
τοιαύτας |
ἐνδείας
οὐ
χαλεπῶς
ἀναφέρουσι,
διδοῦσαι |
[20] |
τὰ
πρὸς
ἀλλήλους
ἔχοντες,
καὶ
|
τοιαύτας |
ὑποστήσαντες
εὐτειχεῖ
θαλάμῳ
χρυσέας
κίονας, |
[38] |
προστάτου
κακίαν,
καὶ
μάλιστα
τὴν
|
τοιαύτην |
ἀρχήν,
τὸ
μὴ
πολὺ
τῶν |
[38] |
ὡς
τοὺς
τοιούτους
μὲν
γεγονότας,
|
τοιαύτης |
δὲ
χάριτος
τετυχηκότας,
οὕτω
δὲ |
[31] |
οὖν
οὕτω
φρονῶν
καὶ
μετὰ
|
τοιαύτης |
ἡμῖν
ἐπιστρατεύει
τῆς
ἀσεβείας·
οὐ |
[4] |
τοὺς
ὕστερον·
τούτῳ
δὲ
γενοῖν
|
τοῖν |
ἀμφοτέροιν
τὸ
εὐσεβὲς
ἐπίσημον,
δηλώσει |
[16] |
λυπούντων
ἀπαλλαγὴ
καὶ
κατάλυσις.
Τότε
|
τοίνυν |
ἐγὼ
τὸν
ἐμὸν
καὶ
μέγαν |
[62] |
τοῦ
ἐλαίου
τροφῆς
ἀπαντήσωσιν;
Τοῦ
|
τοίνυν |
ἐρημικοῦ
βίου
καὶ
τοῦ
μιγάδος |
[17] |
κρυπτόν
τι
καὶ
ὕφαλον.
Τότε
|
τοίνυν |
τῶν
ἐκ
πλείονος
αὐτῷ
συνήθων |
[69] |
δέξαιτο
κοινωνὸν
ἐκείνου
κἀν
τοῖς
|
τοιούτοις, |
ἐξαγορεύσω
τι
καὶ
τῶν
τοῖς |
[34] |
ὃ
χαλεπώτατόν
ἐστιν
ἐν
τοῖς
|
τοιούτοις, |
ἡ
τῶν
ἐχόντων
ἀναλγησία
καὶ |
[57] |
ὁρᾷς
ὅπως
με
κατατρύχον,
τοῖς
|
τοιούτοις |
θεραπεύων
σπαράγμασιν»
Οἱ
μὲν
οὖν |
[17] |
μικρὰ
προσθήκη
τὸ
πᾶν
ἐν
|
τοιούτοις, |
ἴσας
ὑσμίνῃ
τὰς
κεφαλάς,
τὸ |
[7] |
πεποίηκε
(φιλεῖ
γὰρ
ἐν
τοῖς
|
τοιούτοις |
φιλιστορεῖν
ἡ
ψυχὴ
καὶ
πολλοῖς |
[22] |
παρ'
αὐτοῖς
καὶ
ἀκούοντες.
Οὐδὲν
|
τοιοῦτον |
αὐτοῖς
οἱ
Ὀρέσται
καὶ
οἱ |
[31] |
μικροψυχίας
καιρόν,
εἴ
τι
καὶ
|
τοιοῦτον |
ἔδει
παθεῖν,
τὸν
τῆς
ἀδείας· |
[7] |
καὶ
δικαίας
αἰτήσεως.
Τίς
ἔγνω
|
τοιοῦτον |
θήραμα
τῶν
νῦν
ἢ
τῶν |
[17] |
ἐτρώθημεν.
Ἔπειτα
συνηνέχθη
τι
καὶ
|
τοιοῦτον· |
οὐδὲ
γὰρ
τοῦτο
παραλιπεῖν
ἄξιον. |
[36] |
τιμῆς
καὶ
ῥᾴους
ποιῶν
ἀμφοτέρωθεν.
|
~Τοιοῦτος |
ἦν
ὁ
νέος
σιτοδότης
ἡμῖν, |
[45] |
στερροτέροις
τὸ
φρόνημα.
Ὁ
δὲ
|
τοιούτου |
μὲν
οὐδενὸς
ἐδεῖτο
καθ'
ἡμῶν |
[9] |
δὲ
τούτους
ἡ
πεῖρα
παρέστησε,
|
τοιούτους |
μὲν
αὐτοὺς
γεγονότας
ὥστε,
εἰ |
[38] |
τῆς
προεδρίας
ἀξιωθείς,
ὡς
τοὺς
|
τοιούτους |
μὲν
γεγονότας,
τοιαύτης
δὲ
χάριτος |
[47] |
καὶ
ὡς
κάλως
ῥαγεὶς
ὑπεχώρησε,
|
τοιούτῳ |
τῷ
προστάτῃ
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐνέτυχε |
[50] |
τοῦτον
διειλέχθη
τὸν
τρόπον,
ὑπὲρ
|
τοιούτων |
ἀγωνιζόμενος.
Τἆλλα
μὲν
γὰρ
ἐπιεικεῖς |
[56] |
τὸν
μέγαν
Βασίλειον
καὶ
τῶν
|
τοιούτων |
ἅπασι
νομοθέτην,
ἄλλον
δέ
τινα |
[9] |
πατέρες,
ἑαυτοῖς
εἰς
εὐδοξίαν
ἀρκεῖν·
|
τοιούτων |
δὲ
πεφηνότας
πατέρας
ὥστε,
εἰ |
[9] |
γεγονότας
ὥστε,
εἰ
καὶ
μὴ
|
τοιούτων |
ἦσαν
πατέρες,
ἑαυτοῖς
εἰς
εὐδοξίαν |
[37] |
~Ἐκ
δὴ
τούτων
καὶ
τῶν
|
τοιούτων, |
τί
γὰρ
δεῖ
πάντα
λέγοντα |
[57] |
βαλεῖ
χεῖρα
τῷ
τολμητῇ
τῶν
|
τοιούτων. |
Τί
οὖν
ὁ
σοβαρὸς
ἐκεῖνος |
[1] |
χρέος
δέ,
εἴπερ
ἄλλο
τι,
|
τοῖς |
ἀγαθοῖς
τά
τε
ἄλλα
καὶ |
[45] |
στρατιᾶς
καὶ
στρατηγίας,
κατάπληξις
μὲν
|
τοῖς |
ἀγενεστέροις,
γέλως
δὲ
τοῖς
ἀνδρικωτέροις |
[72] |
κλήρων
καὶ
μονῶν,
ἃς
διανέμει
|
τοῖς |
ἀγομένοις;
Ὥστε
κἀκείνην
δύνασθαι
τὴν |
[44] |
ὀφθῆναι,
καὶ
γέλωτα
ὄφλειν,
οὐ
|
τοῖς |
ἄγουσι
μόνον
αὐτὸν
προστάταις
τῆς |
[21] |
Εἴπω
τι
συντομώτερον·
βλαβεραὶ
μὲν
|
τοῖς |
ἄλλοις
Ἀθῆναι
τὰ
εἰς
ψυχήν· |
[5] |
συναπελθεῖν
τοῖς
παλαίσμασιν,
ἀλλ'
ὑπολειφθῆναι
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἀλεῖπται
τῆς
ἀρετῆς,
ζῶντες |
[70] |
ὁ
δὲ
καὶ
ἐπικέκληται
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἐκήρυξεν,
ὃ
τοῦ
ἐπικαλεῖσθαι |
[61] |
τῶν
ἀνιαρῶν
τὸ
ἶσον
ἔχειν,
|
τοῖς |
ἄλλοις
λειπόμενον.
~Μέγα
παρθενία
καὶ |
[8] |
ὅσον
ὑπερηκόντισεν.
Εἰ
γὰρ
μέγα
|
τοῖς |
ἄλλοις
τὸ
προσλαβεῖν
τι
παρὰ |
[61] |
γὰρ
πλησμονὰς
καὶ
τοὺς
κόρους
|
τοῖς |
ἀλογωτέροις
ἀπέρριψε
καὶ
ὧν
ἀνδραποδώδης |
[64] |
χρηστὸς
ὤφθη
τοῖς
κατορθοῦσιν,
ἢ
|
τοῖς |
ἁμαρτάνουσιν
ἐμβριθής·
οὗ
καὶ
τὸ |
[61] |
μετὰ
τὸν
λαιμὸν
ὁμοτίμων,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
ἀναγκαίοις
διέζη
μόνον
ἕως
ἐξῆν, |
[7] |
καὶ
βλύσαι
ὄρνιθας,
τρέφων
οὐ
|
τοῖς |
ἀναγκαίοις
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς |
[45] |
μὲν
τοῖς
ἀγενεστέροις,
γέλως
δὲ
|
τοῖς |
ἀνδρικωτέροις
καὶ
στερροτέροις
τὸ
φρόνημα. |
[67] |
ὄψει
μόνῃ
διδασκάλῳ
χρώμενος.
Ὅταν
|
τοῖς |
ἀντιρρητικοῖς
ἐντύχω
λόγοις,
τὸ
Σοδομιτικὸν |
[8] |
φιλοτιμίαν,
μεῖζον
ἐκείνῳ
τὸ
προσθεῖναι
|
τοῖς |
ἄνω
παρ'
ἑαυτοῦ,
καθάπερ
ῥεύματος |
[79] |
τὸ
πνεῦμά
μου»
τελευταῖον
εἰπών,
|
τοῖς |
ἀπάγουσιν
αὐτὸν
ἀγγέλοις
οὐκ
ἀηδῶς |
[34] |
ἢ
τοῖς
φιλανθρώποις
ἐπηγγελμένων
ἢ
|
τοῖς |
ἀπανθρώποις
ἠπειλημμένων.
Ἀλλ'
εἰσὶ
τοῦ |
[10] |
ἀλλ'
ἵνα
μὴ
ταὐτὸν
πάθω
|
τοῖς |
ἀπειροτέροις
τῶν
ἀθλητῶν,
οἳ
τὴν |
[35] |
τότε
καταστάσεως,
ἐπειδὴ
τὰ
σημεῖα
|
τοῖς |
ἀπίστοις,
οὐ
τοῖς
πιστεύουσιν.
Ἃ |
[43] |
εἰς
χεῖρας
ἰόντας,
ἀγχεμάχοις
ὅπλοις
|
τοῖς |
ἀπὸ
γλώσσης
καταστρεφόμενος·
τοὺς
δὲ |
[1] |
μᾶλλον
ἢ
ἐμαυτῷ
χαρισαίμην
ἢ
|
τοῖς |
ἀρετῆς
ἐπαινέταις
ἢ
τοῖς
λόγοις |
[5] |
σιγῶντα
κηρύγματα,
σὺν
πολλοῖς
δὲ
|
τοῖς |
ἀριθμουμένοις
καὶ
οἱ
πρὸς
πατρὸς |
[58] |
ἄδοξον,
πλείων
δὲ
ἡ
βλάβη
|
τοῖς |
ἀρχομένοις.
Τίς
γὰρ
ἂν
τοὺς |
[26] |
ἡ
τάξις
ἀρίστη
καὶ
λυσιτελεστάτη
|
τοῖς |
ἀρχομένοις.
Τὸ
δ'
ἡμέτερον
πολλοῦ |
[20] |
τε
γὰρ
ὡμιλοῦ
μεν,
οὐ
|
τοῖς |
ἀσελγεστάτοις
ἀλλὰ
τοῖς
σωφρονεστάτοις,
οὐδὲ |
[13] |
κάτω
τὰ
ἄνω
πραγματευόμενον
καὶ
|
τοῖς |
ἀστάτοις
καὶ
ῥέουσι
τὰ
ἑστῶτα |
[22] |
καθηγεμόνι
παιδευομένη
καὶ
ἀγομένη
καὶ
|
τοῖς |
αὐτοῖς
χαίρουσα·
εἰ
καὶ
πεζοὶ |
[39] |
τι
πρᾶξαι
τῷ
λόγῳ
καὶ
|
τοῖς |
αὐτοῦ
βουλεύμασιν
ἐναντίον.
Καίτοι
πῶς |
[41] |
μέγαν
τοῦ
Θεοῦ
κλῆρον
καὶ
|
τοῖς |
αὐτοῦ
λόγοις
καὶ
νόμοις
καὶ |
[42] |
ὕπνον
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
οὐδὲ
νυσταγμὸν
|
τοῖς |
βλεφάροις·
προσεδαπάνα
τὸ
λειπόμενον
τῶν |
[10] |
οἷς
τοὺς
πολλοὺς
ὁρῶ
χαίροντας,
|
τοῖς |
βουλομένοις
παρα
χωρήσομεν·
οὐχ
ὅτι |
[21] |
ἔξωθεν
παιδευτάς.
Τὰς
ἄλλας
δὲ
|
τοῖς |
βουλομένοις
παρήκαμεν
ἑορτάς,
θέατρα,
πανηγύρεις, |
[16] |
νέων
ἀγνοοῦντες
τὸν
ἄνδρα
ἐτύγχανον·
|
τοῖς |
γὰρ
πολλοῖς
εὐθὺς
αἰδέσιμος
ἦν, |
[64] |
Οὐκ
ἐπαινετέος
μᾶλλον
ἢ
μεμπτέος
|
τοῖς |
γε
νοῦν
ἔχουσιν;
Εἰ
μὴ |
[14] |
ὃ
μὴ
παθεῖν
ἡ
ζημία
|
τοῖς |
γε
νοῦν
ἔχουσιν.
~Εἶχον
ἡμᾶς |
[22] |
Ἑλλάδι
πάσῃ
καὶ
ταύτης
μάλιστα
|
τοῖς |
γνωριμωτάτοις.
Ἤδη
δὲ
καὶ
μέχρι |
[69] |
τῆς
εὐσεβείας
νομίζοντες
τὰς
ἐν
|
τοῖς |
γράμμασι
μόνας
τοῦ
ἀνδρὸς
εὑρισκομένας |
[34] |
τὰ
παρὰ
τῆς
θαλάσσης
δεχόμεναι·
|
τοῖς |
δ'
ἠπειρώταις
ἡμῖν
καὶ
τὸ |
[15] |
τὸν
ἀέρα,
τοὺς
ἵππους
δὴ
|
τοῖς |
δακτύλοις
ὡς
μάστιξι,
ζευγνύουσι,
μεταζευγνύουσιν· |
[15] |
ἀφήγημα,
τοῖς
μὲν
εἰδόσιν
ὑπόμνησιν,
|
τοῖς |
δὲ
ἀγνοοῦσι
διδασκαλίαν.
Σοφιστομανοῦσιν
Ἀθήνησι |
[78] |
μαθητὰς
καὶ
τῆς
ἱερωσύνης
συλλήπτορας.
|
Τοῖς |
δὲ
ἑξῆς
ὀκνεῖ
μὲν
προσελθεῖν |
[32] |
μὲν
τεῖχος
ὀχυρὸν
καὶ
χαράκωμα,
|
τοῖς |
δὲ
πέλεκυς
κόπτων
πέτραν,
ἢ |
[16] |
ἀγνοοῦσι
λίαν
φοβερὸν
καὶ
ἀνήμερον,
|
τοῖς |
δὲ
προειδόσι
καὶ
μάλα
ἡδὺ |
[69] |
διελόμενοι
πρὸς
τὸ
χρήσιμον
οἶμαι
|
τοῖς |
δεχομένοις,
καὶ
οὕτω
παρὰ
τοῦ |
[64] |
ἡδεῖς
τε
καὶ
φιλανθρώπους,
ὅτι
|
τοῖς |
δήμοις
χαρίζονται
καὶ
κινοῦσι
γέλωτα |
[58] |
ἐστασιάσθη.
Ὁ
μὲν
γὰρ
ἠξίου
|
τοῖς |
δημοσίοις
συνδιαιρεῖσθαι
καὶ
τὰ
ἡμέτερα· |
[66] |
καὶ
μηδὲν
ἐλαττοῦσθαι
τὴν
θερμὴν
|
τοῖς |
διαστήμασι·
τοῦ
δὲ
κάλλος
μὲν |
[13] |
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
ὅπλοις
ἢ
|
τοῖς |
δράμασι
τὰ
ἐπίσημα.
Τὰ
δὲ |
[35] |
τοὺς
πόδας
τῶν
μαθητῶν,
καὶ
|
τοῖς |
ἑαυτοῦ
παισίν,
ἤτ'
οὖν
συνδούλοις, |
[1] |
τοῖς
ἐμοῖς
λόγοις
ὡς
οὔπω
|
τοῖς |
ἑαυτοῦ
τῶν
πάντων
οὐδείς,
ἑαυτὸν |
[68] |
τοὺς
κακούργους
ὁ
λόγος,
οἳ
|
τοῖς |
ἑαυτῶν
κακοῖς
βοηθοῦσιν,
ἐξ
ὧν |
[5] |
λέγω
τὸν
Μαξιμίνου,
ὃς
πολλοῖς
|
τοῖς |
ἐγγύθεν
γενομένοις
ἐπιφυεὶς
πάντας
φιλανθρώπους |
[2] |
Θεόν,
μὴ
καθυβρίσαι
τὸν
ἄνδρα
|
τοῖς |
ἐγκωμίοις,
μηδὲ
πολὺ
δεύτερον
τῶν |
[10] |
ἀθλητῶν,
οἳ
τὴν
ἰσχὺν
ἐν
|
τοῖς |
εἰκῇ
παλαιομένοις
καὶ
παρέργοις
κενώσαντες, |
[14] |
τῶν
κατ'
ἐμαυτόν
τι
προσθεῖναι
|
τοῖς |
εἰρημένοις
καὶ
μικρόν
τι
προσδιατρίψαι |
[68] |
μάλιστα
μεγαλοφωνίας,
ἔτι
κἀκεῖνο
προσθήσω
|
τοῖς |
εἰρημένοις·
χρησιμώτατον
γὰρ
τοῖς
πολλοῖς, |
[20] |
σωφρονεστάτοις,
οὐδὲ
τοῖς
μαχιμωτάτοις
ἀλλὰ
|
τοῖς |
εἰρηνικωτάτοις
καὶ
οἷς
συνεῖναι
λυσιτελέστατον· |
[3] |
οὖν
ἑώρων
αὐτὸν
γένει
καὶ
|
τοῖς |
ἐκ
γένους
φιλοτιμούμενον,
ἤ
τινι |
[43] |
τοὺς
δὲ
πόρρωθεν,
βάλλων
τοξεύμασι
|
τοῖς |
ἐκ
μέλανος,
οὐδὲν
ἀτιμοτέρου
τῶν |
[13] |
χρόνου
παρὰ
πᾶσιν
ἠνέγκατο,
καὶ
|
τοῖς |
ἐκ
τοῦ
δήμου
καὶ
τοῖς |
[1] |
ἀπολειφθεῖεν,
ὃ
πᾶσα
παθεῖν
ἀνάγκη
|
τοῖς |
ἐκεῖνον
ἐγκωμιάζουσιν,
ἔργῳ
δεδηλωκόσι
τὴν |
[10] |
ἂν
οἶμαι
δόξειεν
ἀληθῶς
λέγεσθαι
|
τοῖς |
ἐκεῖνον
ἐπισταμένοις,
ὅτι
μόνης
ἡμῖν |
[64] |
μηδὲν
γινώσκειν
ὁμότιμον,
ὃ
δοκεῖ
|
τοῖς |
ἐκείνῳ
βασκαίνουσιν;
Ἀλλ'
οἶμαι
τὸ |
[24] |
γὰρ
οὕτως
οὐδενὶ
λυπηρόν,
ὡς
|
τοῖς |
ἐκεῖσε
συννόμοις
Ἀθηνῶν
καὶ
ἀλλήλων |
[29] |
πρὸς
τὸν
Πόντον
μεταχωρεῖ,
καὶ
|
τοῖς |
ἐκεῖσε
φροντιστηρίοις
ἐπιστατεῖ·
αὐτοῖς
τε |
[24] |
ἀφεῖναι
μὴ
ἀφιέντα
καὶ
παραχωρῆσαι
|
τοῖς |
ἕλκουσι.
Πρᾶγμα,
πρὶν
γενέσθαι,
μὴ |
[18] |
πάθος,
ὅταν
μεγάλα
ἐλπίσαντες
ἀθρόως
|
τοῖς |
ἐλπισθεῖσιν
ἐντύχωμεν,
ἐλάττω
τῆς
δόξης |
[1] |
μέγας
Βασίλειος,
καὶ
γὰρ
ἐφιλοτιμεῖτο
|
τοῖς |
ἐμοῖς
λόγοις
ὡς
οὔπω
τοῖς |
[80] |
κήρυξιν
ἡ
μεγάλη
φωνὴ
καὶ
|
τοῖς |
ἐμοῖς
ὠσὶν
ἔνηχος,
ὁ
μάρτυς |
[31] |
τοῦ
τηνικαῦτα
ἡμῶν
προεδρεύοντος
καὶ
|
τοῖς |
ἐν
ἡμῖν
ἀρρωστήμασιν.
Ὁ
μὲν |
[75] |
τὴν
νέαν
μέτειμι
διαθήκην,
καὶ
|
τοῖς |
ἐνταῦθα
εὐδοκίμοις
τὰ
ἐκείνου
παρεξετάσας, |
[10] |
ἐν
τοῖς
καιρίοις
εὑρίσκονται,
καὶ
|
τοῖς |
ἐξ
ὧν
τὸ
νικᾶν
ὑπάρχει |
[4] |
ἢ
ἀτιμοτάτους,
ἡμᾶς
δὲ
ζωγραφεῖσθαι
|
τοῖς |
ἔξωθεν,
ἓν
ἢ
δύο
τῶν |
[80] |
ἐγὼ
μὲν
οὕτω
θρήνους
ἀναμίγνυμι
|
τοῖς |
ἐπαίνοις,
καὶ
λογογραφῶ
τὴν
τοῦ |
[67] |
περιφρονῶ
τὸ
σῶμα
καὶ
σύνειμι
|
τοῖς |
ἐπαινουμένοις
καὶ
πρὸς
τὴν
ἄθλησιν |
[10] |
γὰρ
αὐτὸς
ὑπόθεσίς
τε
λαμπρὰ
|
τοῖς |
ἐπαινοῦσι,
καὶ
μόνος
τῇ
τοῦ |
[60] |
ἐπιζητοῦσιν,
ἀπληστίας
περιπέσω
γραφῇ,
παρὰ
|
τοῖς |
ἐπαινοῦσι
τὸ
μέτριον,
ὃ
μηδὲ |
[64] |
δήμοις
χαρίζονται
καὶ
κινοῦσι
γέλωτα
|
τοῖς |
ἐπὶ
κόρρης
ῥαπίσμασι
καὶ
ψοφήμασι. |
[73] |
Κριτῶν
τοὺς
εὐδοκιμωτάτους,
Σαμουὴλ
ἐν
|
τοῖς |
ἐπικαλουμένοις
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ,
καὶ |
[69] |
ποτε
καιρὸς
ἦν
καὶ
ἰδίᾳ
|
τοῖς |
ἐρωτῶσι
προθύμως
ἀνωμολόγησε·
σαφέστερον
δὲ |
[54] |
ὁμοῦ
τε
τοῦτον
εἰσκαλέσας
καὶ
|
τοῖς |
ἑτεροδόξοις
πιστεύσας,
κἂν
ὑγιείας
τυχὼν |
[36] |
τὸν
τοῦ
λιμοῦ
διαθέμενος
καὶ
|
τοῖς |
ἑτέρων
ὀνείροις
εἰς
τοῦτο
δια |
[55] |
τις
ἀρρωστία.
Καὶ
ὄντως
πληγὴ
|
τοῖς |
εὖ
φρονοῦσι
παίδευμα
γίνεται,
καὶ |
[44] |
πλειόνων
πνευμάτων
εἰσοικισθησόμενον,
ὥσπερ
ἐν
|
τοῖς |
Εὐαγγελίοις
ἠκούσαμεν.
Τούτου
γίνεται
μιμητὴς |
[69] |
τε
Θεῷ
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
|
τοῖς |
εὐγνωμονεστέροις!
Οὐδὲ
γὰρ
τοὺς
εὐαγγελιστὰς |
[23] |
τὸ
περιττὸν
διέπτυσεν
ὡς
ἄχρηστον
|
τοῖς |
εὐσεβεῖν
ἐθέλουσιν·
ὥστε
μᾶλλον
μὲν |
[21] |
οὐ
γὰρ
φαύλως
τοῦτο
ὑπολαμβάνεται
|
τοῖς |
εὐσεβεστέροις·
καὶ
γὰρ
πλουτοῦσι
τὸν |
[20] |
ὑγίειαν
χαρίσασθαι.
Μαθημάτων
δὲ
οὐ
|
τοῖς |
ἡδίστοις
πλέον
ἢ
τοῖς
καλλίστοις |
[21] |
τοῦτο
ἦμεν
ἡμεῖς
ἐν
πᾶσι
|
τοῖς |
ἥλιξι.
~Καὶ
τὸ
κάλλιστον,
ὅτι |
[22] |
ἡμῖν
ἐπισήμοις
μὲν
εἶναι
παρὰ
|
τοῖς |
ἡμετέροις
παιδευταῖς
καὶ
συμπράκτορσιν,
ἐπισήμοις |
[80] |
τῷ
πάθει
καταλυόμενον·
ἀγὼν
δὲ
|
τοῖς |
ἡμετέροις
πρὸς
τοὺς
ἐκτός,
Ἕλληνας, |
[2] |
ὑπὲρ
ἡμᾶς
γενόμενος,
συγγνώμων
ἔσται
|
τοῖς |
ἡμετέροις.
Συγγινωσκέτωσαν
δὲ
καὶ
ὑμῶν |
[66] |
Σιωπᾶται
τὰ
παλαιά,
ὅσα
τινὲς
|
τοῖς |
θείοις
λογίοις
ἐνίδρωσαν·
βοᾶται
τὰ |
[26] |
ὑψηλῆς
ἄξιος,
καὶ
πολλὰ
μὲν
|
τοῖς |
θείοις
λόγοις
ἐμμελετήσας,
πολλὰ
δὲ |
[7] |
ἢ
νέων
προκαταλαβόντων
τὰς
διεξόδους
|
τοῖς |
θήρας
νόμοις;
Εὐχῆς
δέσμιοι
καὶ |
[26] |
τῶν
βελτιόνων,
καὶ
οὐκ
ἐπιτρέμει
|
τοῖς |
θρόνοις,
οὐδὲ
φρίσσει
τὴν
ὄψιν |
[72] |
μυστήριον.
Μωϋσῆς
καὶ
Ἀαρὼν
ἐν
|
τοῖς |
ἱερεῦσιν
αὐτοῦ.
Καὶ
μέγας
Μωϋσῆς |
[80] |
τῶν
πατέρων
δίδοται,
καὶ
προστίθεται
|
τοῖς |
ἱερεῦσιν
ὁ
ἀρχιερεύς,
τοῖς
κήρυξιν |
[2] |
εἰρήσεται
γὰρ
τἀληθές,
ὥσπερ
οἱ
|
τοῖς |
ἱεροῖς
προσιόντες,
πρὶν
καθαρθῆναι
καὶ |
[25] |
προτίθησι
περιφανῆ
τε
καὶ
περιβόητον,
|
τοῖς |
ἱεροῖς
τοῦ
πρεσβυτερίου
θρόνοις
τέως |
[76] |
συντομώτερον
εἰπεῖν
ἔχω,
ἵνα
μὴ
|
τοῖς |
καθ'
ἕκαστον
ἐπεξίω
περὶ
τούτων· |
[10] |
καὶ
παρέργοις
κενώσαντες,
ἥττους
ἐν
|
τοῖς |
καιρίοις
εὑρίσκονται,
καὶ
τοῖς
ἐξ |
[20] |
οὐ
τοῖς
ἡδίστοις
πλέον
ἢ
|
τοῖς |
καλλίστοις
ἐχαίρομεν·
ἐπειδὴ
κἀντεῦθέν
ἐστιν |
[64] |
κακίαν
ἐκόλασεν,
ἢ
χρηστὸς
ὤφθη
|
τοῖς |
κατορθοῦσιν,
ἢ
τοῖς
ἁμαρτάνουσιν
ἐμβριθής· |
[13] |
κόσμου
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
γενέσθαι,
|
τοῖς |
κάτω
τὰ
ἄνω
πραγματευόμενον
καὶ |
[80] |
προστίθεται
τοῖς
ἱερεῦσιν
ὁ
ἀρχιερεύς,
|
τοῖς |
κήρυξιν
ἡ
μεγάλη
φωνὴ
καὶ |
[72] |
ὅτι
Σχοινία
ἐπέπεσόν
μοι
ἐν
|
τοῖς |
κρατίστοις»
καί·
Ἐν
ταῖς
χερσί |
[75] |
τολμηρὸς
ὁ
λόγος,
ἐκεῖνο
προεξεταζέτω
|
τοῖς |
λεγομένοις,
ὅτι
μὴ
προτιθεὶς
μηδὲ |
[20] |
ἐν
πᾶσι
κεῖσθαι,
μὴ
πειστέον
|
τοῖς |
λέγουσιν,
ἀλλ'
ἡμῖν
γε
πειστέον, |
[18] |
καὶ
λογικῶς
συγγινόμενος
καὶ
κατεπᾴδων
|
τοῖς |
λογισμοῖς
καί,
ὅπερ
ἦν
ἀληθές, |
[82] |
Εἰ
καί
τι
παράσχοιμεν
ἐπαίνου
|
τοῖς |
λόγοις
ἄξιον,
ἐν
Χριστῷ
Ἰησοῦ |
[1] |
ἢ
τοῖς
ἀρετῆς
ἐπαινέταις
ἢ
|
τοῖς |
λόγοις
αὐτοῖς,
ἢ
τὸν
ἄνδρα |
[1] |
ὅ
τι
ἂν
ἄλλο
χρησαίμην
|
τοῖς |
λόγοις
μὴ
νῦν
χρησάμενος.
ἢ |
[60] |
τὸ
πᾶν
μέτρον
ἄριστον,
ἐν
|
τοῖς |
μάλιστα
ἐπαινῶν,
καὶ
παρὰ
πάντα |
[80] |
ἐμοῖς
ὠσὶν
ἔνηχος,
ὁ
μάρτυς
|
τοῖς |
μάρτυσι.
Καὶ
νῦν,
ὁ
μέν |
[20] |
ἀσελγεστάτοις
ἀλλὰ
τοῖς
σωφρονεστάτοις,
οὐδὲ
|
τοῖς |
μαχιμωτάτοις
ἀλλὰ
τοῖς
εἰρηνικωτάτοις
καὶ |
[16] |
ἀστειότητος
ἔχῃ.
Καὶ
τὸ
πρᾶγμα,
|
τοῖς |
μὲν
ἀγνοοῦσι
λίαν
φοβερὸν
καὶ |
[15] |
προσθεῖναι
τῷ
λόγῳ
μικρὸν
ἀφήγημα,
|
τοῖς |
μὲν
εἰδόσιν
ὑπόμνησιν,
τοῖς
δὲ |
[43] |
τὴν
ἐκ
τοῦ
πράττειν
ἐπικουρίαν·
|
τοῖς |
μὲν
ἐπιδημῶν,
πρὸς
δὲ
τοὺς |
[13] |
ἦν
διδασκάλοις,
ὅσος
δὲ
ἥλιξι,
|
τοῖς |
μὲν
παρεκτεινόμενος,
τοὺς
δὲ
ὑπεραίρων |
[32] |
τὸ
δὲ
ἀποκρούεται·
γίνε
ται
|
τοῖς |
μὲν
τεῖχος
ὀχυρὸν
καὶ
χαράκωμα, |
[64] |
ἄλλο
τι
ὄντα
ἕτερον
νομισθῆναι
|
τοῖς |
μὴ
τὰ
τοιαῦτα
πεπαιδευμένοις.
Τίς |
[67] |
Ὅταν
ταῖς
ἄλλαις
ἐξηγήσεσιν,
ἃς
|
τοῖς |
μικρὰ
βλέπουσιν
ἀναπτύσσει,
τρισσῶς
ἐν |
[10] |
πατράσι
κελεύει
πᾶσαν
νέμειν
τιμήν,
|
τοῖς |
μνημονευθεῖσιν
ἀποδεδώκαμεν,
ἐπ'
αὐτὸν
ἴωμεν |
[12] |
μυελοῖς
ἐλάφων
τε
καὶ
λεόντων
|
τοῖς |
μυθικοῖς
ἐκτρεφόμενος·
ἀλλὰ
τὴν
ἐγκύκλιον |
[7] |
ἐκλήθησαν
ἐδυσχέραινον.
Οἱ
μὲν
εἷλκον
|
τοῖς |
νεύμασι,
οἱ
δὲ
ἤγοντο.
Τίνος |
[57] |
ἄσαρκον·
ὁ
δὲ
ὑπέκυπτε.
Ξέειν
|
τοῖς |
ὄνυξιν·
ὁ
δέ·
Ἰατρεύεις,
φησί, |
[13] |
λόγοι
τὸ
γνώρισμα,
ὥσπερ
ἐν
|
τοῖς |
ὅπλοις
ἢ
τοῖς
δράμασι
τὰ |
[7] |
ἅπερ
ἦν
ποτε
καὶ
ἡμῖν,
|
τοῖς |
ὄρεσι
τούτοις
ἐμφωλεύουσι·
πολλοὶ
δὲ |
[63] |
οὐρανὸν
ἀνάβασις.
Οὐκ
ἔτι
πρόκειται
|
τοῖς |
ὀφθαλμοῖς
ἡμῶν
θέαμα
δεινὸν
καὶ |
[42] |
τὴν
ψυχήν,
οὐκ
ἐδίδου
ὕπνον
|
τοῖς |
ὀφθαλμοῖς
οὐδὲ
νυσταγμὸν
τοῖς
βλεφάροις· |
[70] |
Πνεύματος.
~Φέρε
δή,
πολλῶν
ἐν
|
τοῖς |
πάλαι
καὶ
νῦν
γεγονότων
ἀνδρῶν |
[1] |
εὐφημία,
μὴ
ὅτι
γε
ἡμῖν
|
τοῖς |
πάλαι
πᾶν
τὸ
φιλότιμον
καταλύσασιν, |
[37] |
κεφαλῆς
τοῦ
χρισθέντος.
Τοῦτο
προσκείσθω
|
τοῖς |
παλαιοῖς
διηγήμασιν,
ὅτι
πόνος
ὑγείαν |
[5] |
τῇ
νίκῃ
καὶ
μὴ
συναπελθεῖν
|
τοῖς |
παλαίσμασιν,
ἀλλ'
ὑπολειφθῆναι
τοῖς
ἄλλοις |
[18] |
καὶ
συνουσίᾳ
τελεωτέρᾳ,
οὔτε
παίδευσιν
|
τοῖς |
πειρωμένοις
ἐξ
ὀλίγων
τε
καὶ |
[73] |
γῆς
ἀπαντᾶν,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσι
|
τοῖς |
πέρασι
τὴν
ἐκείνου
σοφίαν
γνωρίζεσθαι. |
[1] |
ἡμῖν
προθήσειν,
ὑπόθεσιν
ἀγώνων
μεγίστην
|
τοῖς |
περὶ
λόγους
ἐσπουδακόσιν.
Οἶμαι
γάρ, |
[67] |
οἰκοδομούμενον,
καλῶς
δὲ
λυόμενον.
Ὅταν
|
τοῖς |
περὶ
Πνεύματος,
εὑρίσκω
Θεὸν
ὃν |
[23] |
τοσοῦτον
λαβών,
ὅσον
μὴ
κλονεῖσθαι
|
τοῖς |
περὶ
ταῦτα
κομψοῖς,
τὸ
περιττὸν |
[53] |
γε
ἢ
Θεοῦ
φωνάς,
αἳ
|
τοῖς |
περὶ
τὸν
βασιλέα
καὶ
ἡμῖν |
[7] |
τοῖς
ἀναγκαίοις
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῖς |
περιττοῖς·
εἰ
ὁ
τεμὼν
θάλασσαν |
[35] |
τὰ
σημεῖα
τοῖς
ἀπίστοις,
οὐ
|
τοῖς |
πιστεύουσιν.
Ἃ
δὲ
τούτοις
ἐστὶν |
[48] |
δὲ
βρυχωμένῳ,
καὶ
μηδὲ
προσιτὸν
|
τοῖς |
πλείοσιν,
ὁ
γεννάδας
ἐκεῖνος
εἰσάγεται· |
[63] |
νεκροὶ
πρὸ
θανάτου
καὶ
τετελευτηκότες
|
τοῖς |
πλείστοις
τοῦ
σώματος
μέλεσιν,
ἀπελαυνόμενοι |
[58] |
συνέβαινον,
ὅτι
μὴ
πᾶσα
ἀνάγκη,
|
τοῖς |
πλήθεσι
βιαζόμενοι·
οὔτε
τὴν
ἐπὶ |
[26] |
ἀνέμων
διάσκεψιν·
ὡς
δὲ
κἀν
|
τοῖς |
πολεμικοῖς
ἔχει·
στρατιώτης,
ταξίαρχος,
στρατηγός. |
[59] |
ὁμολογήσω
τὸ
πάθος,
οὐδὲ
ἄλλως
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἀγνοούμενον,
τὴν
περὶ
ἡμᾶς |
[52] |
τοῦ
θάμβους.
Καὶ
τοῦτο
ἦν
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἄδηλον
ἔτι.
Ἐπεὶ
δὲ |
[64] |
μηδὲ
γελοιαστὴς
καὶ
ἀγοραῖος,
μηδὲ
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἀρέσκων,
ἐκ
τοῦ
πᾶσι |
[46] |
καὶ
μέχρι
τοῦ
νῦν
κινεῖ
|
τοῖς |
πολλοῖς
δάκρυον
εἰς
μνήμην
ἰόντα |
[77] |
πολλά,
καὶ
εἴσω
συννενευκός·
ὃ
|
τοῖς |
πολλοῖς
μὴ
καλῶς
ζηλωθὲν
μηδὲ |
[69] |
τοιούτοις,
ἐξαγορεύσω
τι
καὶ
τῶν
|
τοῖς |
πολλοῖς
τέως
ἀγνοουμένων·
ὅτι
τοῦ |
[68] |
προσθήσω
τοῖς
εἰρημένοις·
χρησιμώτατον
γὰρ
|
τοῖς |
πολλοῖς,
τοῦ
μὴ
βλάπτεσθαι,
τὴν |
[27] |
καὶ
τοῦ
περὶ
ταῦτα
κόσμου
|
τοῖς |
πολλοῖς
τύπος
καθίσταται.
Τὰς
γὰρ |
[3] |
πλάσματι
μηδὲ
μύθοις,
αὐτοῖς
δὲ
|
τοῖς |
πράγμασι
καλλωπίζεσθαι,
καὶ
ὧν
πολλοὶ |
[3] |
τινας
καὶ
θεοὺς
καὶ
μύθους
|
τοῖς |
προγόνοις
ἐπιφημίζοντες,
ὧν
τὸ
σεμνότα |
[69] |
ἀνωμολόγησε·
σαφέστερον
δὲ
πεποίηκεν
ἐν
|
τοῖς |
πρὸς
ἐμὲ
λόγοις,
πρὸς
ὃν |
[11] |
τῶν
ἑρπυστικῶν
θηρίων
ἔστιν
ἃ
|
τοῖς |
πρὸς
σωτηρίαν
φαρμάκοις
συνεκεράσαμεν·
οὕτω |
[44] |
ἧτταν
ἀνακαλεσόμενος
καὶ
προσθήσων
τι
|
τοῖς |
πρώτοις
παλαίσμασι·
δεινὸν
γὰρ
εἶναι |
[13] |
τοῖς
ἐκ
τοῦ
δήμου
καὶ
|
τοῖς |
πρώτοις
τῆς
πόλεως,
μείζω
μὲν |
[59] |
Ἱερουσαλὴμ
ὄντως
μητροπολίτης
ἢ
συναπήχθη
|
τοῖς |
πταίουσιν,
ἢ
παριδεῖν
ταῦτα
ἠνέσχετο, |
[75] |
ἑαυτῷ
φέροντα.
Οὐ
γὰρ
μικρὸν
|
τοῖς |
σπουδαίοις
καὶ
μικρὰ
τῶν
μεγίστων |
[66] |
ἤρκεσε
γὰρ
εἷς
ἀντὶ
πάντων
|
τοῖς |
σπουδαιοτέροις
εἰς
παίδευσιν.
~Ἐγὼ
τοῦτο |
[53] |
περὶ
τὸν
βασιλέα
καὶ
ἡμῖν
|
τοῖς |
συνεισελθοῦσιν
ἠκούσθησαν;
Αὕτη
γίνεται
τῆς |
[63] |
τοῦ
πάθους;
ἀλλὰ
τὸ
προσιέναι
|
τοῖς |
σώμασιν
ἐπὶ
θεραπείᾳ
διὰ
τῆς |
[20] |
μεν,
οὐ
τοῖς
ἀσελγεστάτοις
ἀλλὰ
|
τοῖς |
σωφρονεστάτοις,
οὐδὲ
τοῖς
μαχιμωτάτοις
ἀλλὰ |
[60] |
μὴ
ῥᾳθυμίας
ἔγκλημα
φεύγων,
παρὰ
|
τοῖς |
τὰ
ἐκείνου
πάντα
ἐπιζητοῦσιν,
ἀπληστίας |
[80] |
δὲ
συμβουλεύσαιμ'
ἂν
ἄλλο
τι,
|
τοῖς |
τὰ
ἐκείνου
τετελεσμένοις,
ἢ
πρὸς |
[1] |
ἐφ'
ὅτῳ
οὐχὶ
τῶν
ἁπάντων.
|
Τοῖς |
τε
λόγοις
αὐτοῖς
ἀμφοτέρωθεν
ἂν |
[14] |
ηὐδοκίμει
σοφιστῶν
τε
καὶ
φιλοσόφων
|
τοῖς |
τελεωτάτοις,
ὧν
ἐν
βραχεῖ
χρόνῳ |
[78] |
τοὺς
ἐξιτηρίους
τῶν
λόγων,
ἵνα
|
τοῖς |
τῆς
εὐσεβείας
συναπέλθῃ
ῥήμασι,
καὶ |
[7] |
ἐπῆγον,
καὶ
ἡμᾶς
θρέψειε
σήμερον
|
τοῖς |
τῆς
τρυφῆς
τοὺς
τῆς
εὐσεβείας |
[69] |
τις
δέξαιτο
κοινωνὸν
ἐκείνου
κἀν
|
τοῖς |
τοιούτοις,
ἐξαγορεύσω
τι
καὶ
τῶν |
[34] |
Καὶ
ὃ
χαλεπώτατόν
ἐστιν
ἐν
|
τοῖς |
τοιούτοις,
ἡ
τῶν
ἐχόντων
ἀναλγησία |
[57] |
ἧπαρ,
ὁρᾷς
ὅπως
με
κατατρύχον,
|
τοῖς |
τοιούτοις
θεραπεύων
σπαράγμασιν»
Οἱ
μὲν |
[7] |
ὅσα
πεποίηκε
(φιλεῖ
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
τοιούτοις
φιλιστορεῖν
ἡ
ψυχὴ
καὶ |
[23] |
ἤθει
τοῦ
ἀνδρὸς
παίδευσιν;
Λῆρος
|
τοῖς |
τοῦ
ἀνδρὸς
πεπειραμένοις
ὁ
Μίνως |
[31] |
ἄριστα
παρ'
ἑαυτῷ
καὶ
φιλοσοφώτατα
|
τοῖς |
τοῦ
Πνεύματος
λογισμοῖς,
ἄλλον
μὲν |
[33] |
πνέων,
οὔπω
δὲ
κατηρτισμένος
ἐν
|
τοῖς |
τοῦ
Πνεύματος,
πολλοῦ
δὲ
τοῦ |
[21] |
Ἑλλάδος,
καὶ
χαλεπὸν
μὴ
συναρπασθῆναι
|
τοῖς |
τούτων
ἐπαινέταις
καὶ
συνηγόροις·
ἡμῖν |
[39] |
οὕτω
διανοηθείς,
οὓς
ἐν
πρώ
|
τοις |
τῶν
ἑαυτοῦ
φίλων
καὶ
συνήθων |
[63] |
ἀλλὰ
κοινὸν
ἅπασιν
ἀγῶνα
προὔθηκε
|
τοῖς |
τῶν
λαῶν
προεστῶσι,
τὴν
εἰς |
[57] |
μετασκευάζων
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον,
ὁ
|
τοῖς |
ὑπερηφάνοις
ἀντι
τασσόμενος,
ταπεινοῖς
δὲ |
[6] |
καὶ
ἄμικτον,
ὅσον
εἰς
κακοπάθειαν
|
τοῖς |
ὑπὸ
πολλῶν
δορυφορουμένοις
καὶ
τιμωμένοις. |
[34] |
οὔτ'
ἄλλο
οὐδὲν
τῶν
ἢ
|
τοῖς |
φιλανθρώποις
ἐπηγγελμένων
ἢ
τοῖς
ἀπανθρώποις |
[63] |
ἐλέου
χρῄζοντας.
Διὰ
τοῦτο,
οὐδὲ
|
τοῖς |
χείλεσιν
ἀπηξίου
τιμᾶν
τὴν
νόσον, |
[3] |
κατάλογος.
Ὅσα
τῶν
ὑπὲρ
ἐκεῖνον
|
τοῖς |
χρόνοις
ἐκείνῳ
συνεισενεγκεῖν
ἂν
εἴχομεν |
[11] |
βλαβερώτατον,
ἀλλ'
ὅπως
ἂν
δοκῇ
|
τοῖς |
χρωμένοις·
ἤδη
δὲ
καὶ
τῶν |
[56] |
τὴν
τυραννίδα,
βουλὴν
βουλεύεται
οὐ
|
τολ |
μηρὰν
μᾶλλον
ἢ
συνετήν.
Τῇ |
[57] |
τὰ
τοιαῦτα
θερμότεροι,
καὶ
τὸ
|
τολμᾶν |
ἐκ
τῆς
παρρησίας
ἔχοντες.
Καὶ |
[48] |
καλεῖν,
τὸ
κατὰ
τοσούτου
κράτους
|
τολμᾶν, |
καὶ
μόνον
τῶν
ἄλλων
ἀπαυθαδιάζεσθαι; |
[24] |
καὶ
ἀλήπτου
ψυχῆς,
εἰ
καὶ
|
τολμηρόν. |
Ὁ
μὲν
γάρ,
τὰς
αἰτίας |
[75] |
ἐρχόμενον.
Καὶ
εἴ
τῳ
φαίνεται
|
τολμηρὸς |
ὁ
λόγος,
ἐκεῖνο
προεξεταζέτω
τοῖς |
[26] |
ἐν
βήμασιν·
οὐ
γὰρ
ἁπάντων
|
τολμήσω |
κατηγορεῖν,
οὐδὲ
δίκαιον.
Ἐπαινῶ
τὸν |
[57] |
πρῶτος
ἐπι
βαλεῖ
χεῖρα
τῷ
|
τολμητῇ |
τῶν
τοιούτων.
Τί
οὖν
ὁ |
[28] |
παριδεῖν
περιυβρισμένον
καὶ
ἀπωσμένον,
πρᾶγμα
|
τολμῶσιν |
ἐπικινδυνότατον·
ἀπόστασιν
ἐννοοῦσι
καὶ
ῥῆξιν |
[24] |
ὥσπερ
ἑνὸς
σώματος
εἰς
δύο
|
τομὴ |
καὶ
ἀμφοτέρων
νέκρωσις,
ἢ
μόσχων |
[30] |
συναίρεσιν
ἀσεβεστέρᾳ
διαιρέσει
καὶ
κατα
|
τομῇ |
λύοντες·
ἣν
Ἄρειος
νοσήσας,
ὁ |
[58] |
ὁρώμεναι,
ἐκείνῳ
δὲ
προσγενόμεναι,
καὶ
|
τὸν |
ἅγιον
Ὀρέστην
ἐκκαρποῦσθαι
μέγα
ἐτίθετο· |
[33] |
τὸν
λαὸν
ἦγεν,
ὁ
δὲ
|
τὸν |
ἄγοντα·
καὶ
οἷον
λεοντοκόμος
τις |
[6] |
δὲ
νόμιμον
αὐτοῖς
ἔδει
καὶ
|
τὸν |
ἀγῶνα
γενέσθαι·
νόμος
δὲ
μαρτυρίας |
[2] |
τὸν
λόγον
καὶ
δι'
ἃ
|
τὸν |
ἀγῶνα
τοῦτον
ἐνεστησάμην,
ταῦτά
ἐστιν. |
[6] |
δὲ
μαρτυρίας
μήτε
ἐθελοντὰς
πρὸς
|
τὸν |
ἀγῶνα
χωρεῖν,
φειδοῖ
τῶν
διωκόντων |
[55] |
καὶ
τὸν
ὑβριστὴν
ᾔσχυνε
καὶ
|
τὸν |
ἀγωνιστὴν
ὕψωσεν,
εἴπερ
τι
μέγα |
[15] |
πέμπουσι
κόνιν,
ἡνιοχοῦσι
καθήμενοι,
παίουσι
|
τὸν |
ἀέρα,
τοὺς
ἵππους
δὴ
τοῖς |
[2] |
οὖν
ὅμως,
ὧν
μεταξὺ
περὶ
|
τὸν |
ἀληθῆ
λόγον
ἠσχολήμεθα
κινδυνεύοντα,
καλῶς |
[55] |
κινήσας
ποτὲ
τῷ
Ἰσραὴλ
Ἀδὲρ
|
τὸν |
ἀλιτήριον,
οὗτος
κινεῖ
καὶ
τούτῳ |
[64] |
καὶ
ὑπὸ
τῶν
παριόντων
γελώμενον,
|
τὸν |
ἀνάλωτον
καὶ
τοῦ
παθεῖν
ὑψηλότερον· |
[70] |
ἐκείνους
τὰ
ἡμέτερα
θεωρήσαντες,
κἀντεῦθεν
|
τὸν |
ἄνδρα
γνωρίσωμεν.
Ἀδὰμ
ἠξιώθη
Θεοῦ |
[28] |
εἰρημένων
κείμενον!
~Ἐγένετό
τις
πρὸς
|
τὸν |
ἄνδρα
διαφορὰ
τῷ
πρὸ
τούτου |
[16] |
ἔχειν,
ὅσοι
τῶν
νέων
ἀγνοοῦντες
|
τὸν |
ἄνδρα
ἐτύγχανον·
τοῖς
γὰρ
πολλοῖς |
[13] |
αὐτοὶ
διηγείσθωσαν,
οἱ
καὶ
παιδεύσαντες
|
τὸν |
ἄνδρα
παρ'
ἑαυτοῖς
καὶ
τῆς |
[2] |
τὸν
ἐκείνου
Θεόν,
μὴ
καθυβρίσαι
|
τὸν |
ἄνδρα
τοῖς
ἐγκωμίοις,
μηδὲ
πολὺ |
[14] |
εἴπερ
τινί!
Ἐκεῖναι
γάρ
μοι
|
τὸν |
ἄνδρα
τοῦτον
ἐγνώρισαν
τελεώτερον
οὐδὲ |
[1] |
ἢ
τοῖς
λόγοις
αὐτοῖς,
ἢ
|
τὸν |
ἄνδρα
τοῦτον
θαυμάσας.
Ἐμοί
τε |
[75] |
προτιθεὶς
μηδὲ
εἰς
ἶσον
μετάγων
|
τὸν |
ἄνδρα
τῷ
ἐν
γεννητοῖς
γυναικῶν |
[64] |
μοι
δοκοῦσι
ῥᾳδίως
ἂν
καὶ
|
τὸν |
ἀνδρεῖον
καλέσαι
θρασὺν
καὶ
δειλὸν |
[42] |
τοῦ
κοινοῦ
χρῆναι
μᾶλλον
σπουδάζειν
|
τὸν |
ἄνω
βλέποντα;
Ἑνὸς
μὲν
γὰρ |
[3] |
προγόνοις
ἐπιφημίζοντες,
ὧν
τὸ
σεμνότα
|
τον |
ἀπιστία,
καὶ
ὕβρις
τὸ
πιστευόμενον. |
[30] |
τὸν
διώκτην
διώκτης,
καὶ
μετὰ
|
τὸν |
ἀποστάτην
οὐκ
ἀποστάτης
μέν,
οὐδὲν |
[21] |
ἂν
λέγοιμι
τοῦ
Ὑπερβορέου
ἢ
|
τὸν |
Ἀργεῖον
Πήγασον,
οἷς
οὐ
τοσοῦτον |
[47] |
δύνανται
μόνον,
τῇ
γλώσσῃ
πορνεύουσι,
|
τὸν |
ἀρχιμάγειρον
Ναβουζαρδάν,
τὰς
ἐκ
τῆς |
[57] |
καὶ
τὸ
χιτώνιον»
Τύπτειν
ἠπείλει
|
τὸν |
ἄσαρκον·
ὁ
δὲ
ὑπέκυπτε.
Ξέειν |
[44] |
ἀνθρώπου
λυθὲν
καὶ
περιπλανηθέν,
πρὸς
|
τὸν |
αὐτὸν
ἀναστρέφει
μετὰ
πλειόνων
πνευμάτων |
[23] |
νέοις,
μὴ
ὅτι
τῶν
κατὰ
|
τὸν |
αὐτὸν
ἡμῖν
χρόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[25] |
Καὶ
τίνα
τρόπον;
Οὐ
σχεδιάσασα
|
τὸν |
βαθμὸν
οὐδὲ
ὁμοῦ
τε
πλύνασα |
[53] |
Θεοῦ
φωνάς,
αἳ
τοῖς
περὶ
|
τὸν |
βασιλέα
καὶ
ἡμῖν
τοῖς
συνεισελθοῦσιν |
[51] |
ἀπειλαῖς.
Ἐφ'
οἷς
ἑαυτοῦ
καταγνόντα
|
τὸν |
βασιλέα,
καὶ
τῶν
ἐγκωμίων
τοῦ |
[25] |
κἀντεῦθέν
μοι
πᾶσα
ἡ
περὶ
|
τὸν |
βίον
ἀνωμαλία
καὶ
δυσκολία
συνέπεσε, |
[59] |
μοι
πᾶσα
συνέπεσεν
ἡ
περὶ
|
τὸν |
βίον
ἀνωμαλία
καὶ
σύγχυσις
καὶ |
[82] |
δὲ
τίς
ἐπαινέσεται
μετὰ
σὲ
|
τὸν |
βίον
ἀπολείποντας;
Εἰ
καί
τι |
[56] |
ἐξ
ἀνδρὸς
οὐ
πρὸ
πολλοῦ
|
τὸν |
βίον
ἀπολιπόντος
ὁ
τοῦ
δικαστοῦ |
[28] |
χωρίσαντες
ἑαυτοὺς
καὶ
τῷ
Θεῷ
|
τὸν |
βίον
καθιερώσαντες·
λέγω
δὲ
τοὺς |
[80] |
ἁπάσαις·
πρὸς
ὃν
βλέποντες,
ἀπευθυνοῦμεν
|
τὸν |
βίον,
ὡς
νόμον
ἔμψυχον·
ὑμῖν |
[21] |
κτησάμενος,
ἄλλος
οὗτος
Φρύγιος
μῦθος.
|
Τὸν |
γὰρ
Ἀβάριδος
ὀϊστὸν
τί
ἂν |
[15] |
δὲ
μικρῷ
μὲν
ἐμὲ
πρότερον,
|
τὸν |
δ'
εὐθὺς
μετ'
ἐμέ,
μετὰ |
[25] |
δὲ
ταῖς
ἐκείνου
πρεσβείαις
ἄμεινον.
|
Τὸν |
δέ,
ἡ
πολύ
τροπος
τοῦ |
[82] |
θεῖα
καὶ
ἱερὰ
κεφαλή,
καὶ
|
τὸν |
δεδομένον
ἡμῖν
παρὰ
Θεοῦ
σκόλοπα |
[73] |
μὴ
βασίλισσαν
νότου
μόνον,
ἢ
|
τὸν |
δεῖνα,
κατὰ
κλέος
τῆς
αὐτοῦ |
[11] |
ἄφρονας,
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
δημιουργημάτων
|
τὸν |
δημιουργὸν
καταλαμβάνοντες,
καὶ
ὅ
φησιν |
[64] |
καὶ
τὸν
σώφρονα
μισάνθρωπον
καὶ
|
τὸν |
δίκαιον
ἀκοινώνητον.
Καὶ
γὰρ
οὐ |
[81] |
τὸν
πτερωτήν,
οἱ
τῆς
ἐπιμιξίας
|
τὸν |
δικαστήν,
οἱ
τῆς
ἁπλότητος
τὸν |
[72] |
τῆς
νεφέλης
εἴσω
χωρήσας,
νομοθετήσας
|
τὸν |
διπλοῦν
νόμον,
τόν
τε
τοῦ |
[30] |
ἀπληστίαν
καὶ
βλασφημίαν·
ὁ
μετὰ
|
τὸν |
διώκτην
διώκτης,
καὶ
μετὰ
τὸν |
[78] |
τιμιώτερα
καὶ
περιφανέστερα.
~Ἐπεὶ
δὲ
|
τὸν |
δρόμον
τελέσας
καὶ
τὴν
πίστιν |
[33] |
λεοντοκόμος
τις
ἦν,
τέχνῃ
τιθασσεύων
|
τὸν |
δυναστεύοντα·
καὶ
γὰρ
ἐδεῖτο,
νεωστὶ |
[60] |
μάλιστα
ἐπαινῶν,
καὶ
παρὰ
πάντα
|
τὸν |
ἑαυτοῦ
βίον
φυλάξας.
Ὁμῶς
δὲ |
[26] |
θρόνοις,
οὐδὲ
φρίσσει
τὴν
ὄψιν
|
τὸν |
ἐγκρατῆ
κάτω
βλέπων·
ἀλλ'
ὁμοῦ |
[49] |
γὰρ
οὐδὲν
ἡμῶν
ἅπτεται.
Καὶ
|
τὸν |
εἰπεῖν·
Πῶς
καὶ
τίνα
τρόπον; |
[71] |
πατριάρχης
καὶ
θύτης
καινῆς
θυσίας,
|
τὸν |
ἐκ
τῆς
ἐπαγγελίας
τῷ
δεδωκότι |
[22] |
πεζοὶ
παρὰ
Λύδιον
ἅρμα
ἐθέομεν,
|
τὸν |
ἐκείνου
δρόμον
καὶ
τρόπον·
ἐξ |
[2] |
εὐφημίαν,
αὐτὸν
προστησαμένοις
τοῦ
λόγου
|
τὸν |
ἐκείνου
Θεόν,
μὴ
καθυβρίσαι
τὸν |
[80] |
καὶ
οὐκ
εὔδρομον,
οἷον
εἰκὸς
|
τὸν |
ἐκείνου
κεχωρισμένον,
οὐκ
οἶδα
εἰς |
[63] |
εὖ
τίθεσθαι,
καὶ
δανείζειν
Θεῷ
|
τὸν |
ἔλεον,
ἐλέου
χρῄζοντας.
Διὰ
τοῦτο, |
[34] |
συμφοράς·
οὔτε,
τῷ
Κυρίῳ
δανείζειν
|
τὸν |
ἐλεοῦντα
πτωχούς,
ἀκούοντες·
οὐδ'
ὅτι |
[16] |
καὶ
κατάλυσις.
Τότε
τοίνυν
ἐγὼ
|
τὸν |
ἐμὸν
καὶ
μέγαν
Βασίλειον,
οὐκ |
[37] |
νέον
Ἀβραὰμ
καὶ
Πατριάρχην
ἡμέτερον,
|
τὸν |
ἐμὸν
λέγω
πατέρα,
περὶ
ὅν |
[73] |
τοῦ
δὲ
τῇ
σοφίᾳ
κατὰ
|
τὸν |
ἐμὸν
λόγον,
οὐδὲν
ἢ
μικρῷ |
[74] |
τοὺς
δροσισθέντας
ἐν
πυρὶ
νεανίας·
|
τὸν |
ἐν
γαστρὶ
κήτους
εὐξάμενον
προφήτην |
[74] |
ἀπὸ
θαλάμου,
τοῦ
θηρὸς
προελθόντα·
|
τὸν |
ἐν
λάκκῳ
δίκαιον,
λεόντων
θράσος |
[62] |
μᾶλλον
δὲ
κόσμον
κόσμῳ
παραπέμπουσαν,
|
τὸν |
ἐνεστῶτα
τῷ
μέλλοντι.
Τίς
οὖν |
[2] |
νομίζειν
ἄλλοις
μᾶλλον
ἡμῶν
προσήκειν
|
τὸν |
ἔπαινον.
Ἀλλὰ
πρῶτον
μὲν
ὤκνουν |
[75] |
μανίας
παραπεμφθείς,
ἵνα
κηρύξῃ
κἀκεῖ
|
τὸν |
ἐρχόμενον.
Καὶ
εἴ
τῳ
φαίνεται |
[1] |
ἢ
κατὰ
λόγου
δύναμιν
εἶναι
|
τὸν |
εὐφημούμενον.
~Ἃ
μὲν
οὖν
πεποίηκέ |
[76] |
τοῦ
φαινομένου
κατάλυσιν.
~Ἐμιμήσατο
Πέτρου
|
τὸν |
ζῆλον,
Παύλου
τὸν
τόνον,
τῶν |
[81] |
τὸν
ὁδηγόν,
οἱ
τῆς
θεωρίας
|
τὸν |
θεολόγον,
οἱ
ἐν
εὐθυμίᾳ
τὸν |
[7] |
ψυχὴ
καὶ
πολλοῖς
θαύμασιν
ἀνυμνεῖν
|
τὸν |
Θεόν)
οὗτος,
ἐπῆγον,
καὶ
ἡμᾶς |
[81] |
ἀδελφοὶ
τὸν
φιλάδελφον,
οἱ
νοσοῦντες
|
τὸν |
ἰατρόν,
ἣν
βούλει
νόσον
καὶ |
[57] |
τὸν
λαὸν
κατασχὼν
αἰδοῖ
κρατηθέντα,
|
τὸν |
ἱκέτην
ἑαυτοῦ
καὶ
ὑβριστὴν
διεσώσατο. |
[42] |
οὕτως
ἢ
ἐκείνως
ἔχοντος,
καὶ
|
τὸν |
καθ'
ἕκαστον
ὁμοίως
ἔχειν
πᾶσαν |
[39] |
Οἷα
γάρ
μοι
φιλοσοφοῦντι
περὶ
|
τὸν |
καιρὸν
ἐκεῖνον
συνεφιλοσόφει!
Τῶν
γὰρ |
[21] |
τοῖς
εὐσεβεστέροις·
καὶ
γὰρ
πλουτοῦσι
|
τὸν |
κακὸν
πλοῦτον
εἴδωλα,
μᾶλλον
τῆς |
[36] |
εἰς
αὔξησιν
ἄγοντος
πνευματικῆς
ἡλικίας
|
τὸν |
καλῶς
τρεφόμενον.
~Ἐκ
δὴ
τούτων |
[70] |
μετάθεσιν,
καὶ
τοῦ
ἑξῆς
βίου
|
τὸν |
κίνδυνον
διαπέφευγε·
τοῦ
δὲ
ὅλος |
[16] |
γίνεται;
μόνος
σχεδὸν
τῶν
ἐπιδημούντων,
|
τὸν |
κοινὸν
διέφυγε
νόμον,
κρείττονος
ἢ |
[42] |
ἢ
ἀνθρωπίνην,
ἥ
τις
στήσει
|
τὸν |
κοινὸν
ἐμπρησμὸν
καὶ
τὴν
ἐπέχουσαν |
[65] |
ἀέρος
φθάνουσα,
ἢ
Θεοῦ
φωνὴ
|
τὸν |
κόσμον
περιλαμβάνουσα,
ἢ
σεισμὸς
οἰκουμένης |
[67] |
γινώσκω
κτίσεως
λόγους,
καὶ
θαυμάζω
|
τὸν |
κτίστην
πλέον
ἢ
πρότερον,
ὄψει |
[70] |
τετύχηκεν.
Ἐνὼς
ἤλπισε
πρῶτος
ἐπικαλεῖσθαι
|
τὸν |
Κύριον·
ὁ
δὲ
καὶ
ἐπικέκληται |
[27] |
πρεσβυτέρων,
οὕτως
ἐν
ἐπισκόπων
αἰνεῖ
|
τὸν |
Κύριον,
οὐ
κλέψας
τὴν
ἐξουσίαν |
[61] |
οὐδὲν
ᾔδει
μέγα
τῶν
μετὰ
|
τὸν |
λαιμὸν
ὁμοτίμων,
ἀλλὰ
τοῖς
ἀναγκαίοις |
[33] |
πλοκὴ
τοῦ
δύνασθαι.
Ὁ
μὲν
|
τὸν |
λαὸν
ἦγεν,
ὁ
δὲ
τὸν |
[57] |
χωρὶς
πληγῶν
στεφανίτης,
καὶ
βίᾳ
|
τὸν |
λαὸν
κατασχὼν
αἰδοῖ
κρατηθέντα,
τὸν |
[47] |
μητέρα
ὡς
δουλωσόμενος
ὥρμησε,
καὶ
|
τὸν |
λειπόμενον
ἔτι
μόνον
ζωτικὸν
σπινθῆρα |
[64] |
νοῦν
ἔχουσιν;
Εἰ
μὴ
καὶ
|
τὸν |
λέοντα
αἰτιῷτό
τις
ὅτι
μὴ |
[2] |
ἔπαινον.
Ἀλλὰ
πρῶτον
μὲν
ὤκνουν
|
τὸν |
λόγον,
εἰρήσεται
γὰρ
τἀληθές,
ὥσπερ |
[2] |
~Ἃ
μὲν
οὖν
πεποίηκέ
μοι
|
τὸν |
λόγον
καὶ
δι'
ἃ
τὸν |
[17] |
ὑπήρειδόν
τε
τοὺς
νεανίας
ἐπανάγων
|
τὸν |
λόγον·
καὶ
τὴν
παρ'
ἐμαυτοῦ |
[2] |
ἡμῖν,
πρὸς
ἐκεῖνόν
γε
ποιουμένοις
|
τὸν |
λόγον
καὶ
τοὺς
εἰδότας
σαφῶς |
[1] |
τά
τε
ἄλλα
καὶ
περὶ
|
τὸν |
λόγον,
ὁ
λόγος.
Ἐκείνοις
θ' |
[10] |
οὐδὲ
ἔξω
τοῦ
σκοποῦ
βάλλειν
|
τὸν |
λόγον,
ταῦτ'
ἐπαινέσομαι.
~Οἶμαι
δὲ |
[75] |
εὐδοκίμοις
τὰ
ἐκείνου
παρεξετάσας,
τιμήσω
|
τὸν |
μαθητὴν
ἐκ
τῶν
διδασκάλων.
Τίς |
[64] |
ταῖς
συνουσίαις,
ὅσα
ἐμὲ
γινώσκειν
|
τὸν |
μάλιστα
ἐκείνου
πεπειραμένον;
Τίς
διηγήσασθαι |
[5] |
φρικωδέστατος
καὶ
βαρύτατος·
εἰδόσι
λέγω
|
τὸν |
Μαξιμίνου,
ὃς
πολλοῖς
τοῖς
ἐγγύθεν |
[0] |
~ΕΙΣ
|
ΤΟΝ |
ΜΕΓΑΝ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ
ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ
ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ |
[56] |
μεταξὺ
τῶν
ἐπαίνων,
μὴ
ὅτι
|
τὸν |
μέγαν
Βασίλειον
καὶ
τῶν
τοιούτων |
[41] |
σωτήριος
λόγος
ἐπέδραμεν.
Ὁρῶν
δὲ
|
τὸν |
μέγαν
τοῦ
Θεοῦ
κλῆρον
καὶ |
[25] |
τῷ
πόθῳ
δὲ
σὺν
ἀλλήλοις.
|
Τὸν |
μὲν
γὰρ
ἡ
Καισαρέων
κατέχει |
[45] |
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις,
ὡς
ὑπελάμβανε.
|
~Τὸν |
μὲν
δὴ
Περσῶν
βασιλέα
φασίν, |
[51] |
ἀνδρὸς
οὕτως
ἀκατάπληκτον
καὶ
ἀήττητον,
|
τὸν |
μὲν
ἔξω
πέμψαι
καὶ
μεταστήσασθαι, |
[68] |
κακῷ
προστάτῃ
τῆς
ἀσεβείας·
ἵνα
|
τὸν |
μὲν
τῆς
πόλεως
μετὰ
τῆς |
[52] |
πλησίον,
ἀγγελικὴν
μᾶλλον
ἢ
ἀνθρωπίνην·
|
τὸν |
μὲν
τοῦ
λαοῦ
προτεταγμένον
ὄρθιον, |
[64] |
Θεὸν
σταυρούμενον
βλέπειν,
καὶ
τοῦ
|
τον |
μετὰ
λῃστῶν,
καὶ
ὑπὸ
τῶν |
[37] |
καὶ
ζηλωτάς,
καὶ
μετὰ
τούτων
|
τὸν |
νέον
Ἀβραὰμ
καὶ
Πατριάρχην
ἡμέτερον, |
[16] |
ἅμα
τῶν
θυρῶν
ἀρασσομένων,
πατάγῳ
|
τὸν |
νέον
φοβήσαντες,
εἶτα
τὴν
εἴσοδον |
[26] |
τολμήσω
κατηγορεῖν,
οὐδὲ
δίκαιον.
Ἐπαινῶ
|
τὸν |
νηΐτην
νόμον,
ὃς
τὴν
κώπην |
[81] |
καὶ
ζητοῦντες,
οἱ
τῶν
θρόνων
|
τὸν |
νομοθέτην,
οἱ
τῆς
πολιτείας
τὸν |
[6] |
ἐστίν·
καὶ
τοῦτο
τιμῶντες
ἐκεῖνοι
|
τὸν |
νομοθέτην,
τί
μηχανῶνται;
μᾶλλον
δέ, |
[11] |
ἐπαινέσομαι.
~Οἶμαι
δὲ
πᾶσιν
ἀνωμολογῆσθαι
|
τὸν |
νοῦν
ἐχόντων,
παίδευσιν
τῶν
παρ' |
[81] |
λόγους
τὸν
παιδευτήν,
αἱ
παρθένοι
|
τὸν |
νυμφαγωγόν,
αἱ
ὑπὸ
ζυγὸν
τὸν |
[10] |
ἔδει
δουλεύσαντα
πάντως
τῇ
φύσει
|
τὸν |
νῦν
εὐφημούμενον
ἀνθρώποις
δοθῆναι
ὥσπερ |
[81] |
τὸν
δικαστήν,
οἱ
τῆς
ἁπλότητος
|
τὸν |
ὁδηγόν,
οἱ
τῆς
θεωρίας
τὸν |
[81] |
πενία
τὸν
ποριστήν,
ἡ
εὐπορία
|
τὸν |
οἰκονόμον·
δοκοῦσί
μοι
καὶ
χῆραι |
[24] |
Ἀθήναις
χρόνον
οὐχὶ
συχνόν,
ποιεῖ
|
τὸν |
Ὁμηρικὸν
ἵππον
ὁ
πόθος·
καὶ |
[26] |
παρ'
ἡμῖν
πάντων
εἶναι
καταγελαστότα
|
τον. |
Οὐ
γὰρ
ἐξ
ἀρετῆς
μᾶλλον |
[45] |
θεῖος
Δαβὶδ
πρὸ
ἡμῶν
ἐστηλίτευσε,
|
τὸν |
οὐρανὸν
εἰς
γῆν
κλίναντα
καὶ |
[54] |
κατὰ
τοῦ
Ἰσραήλ,
οὗτος
καὶ
|
τὸν |
παῖδα
τοῦ
βασιλέως
θραύει
νόσου |
[81] |
τὴν
εὐταξίαν,
οἱ
περὶ
λόγους
|
τὸν |
παιδευτήν,
αἱ
παρθένοι
τὸν
νυμφαγωγόν, |
[82] |
ἢ
πείσαις
καρτερῶς
φέρειν·
καὶ
|
τὸν |
πάντα
βίον
ἡμῖν
διεξάγοις
πρὸς |
[81] |
φύλακα
τῆς
ὑγείας,
οἱ
πάντες
|
τὸν |
πάντα
πᾶσι
γενόμενον
ἵνα
κερδάνῃ |
[81] |
τὸν
προστάτην
ἐπαινέσεσθαι,
καὶ
ὀρφανοὶ
|
τὸν |
πατέρα,
καὶ
πτωχοὶ
τὸν
φιλόπτωχον, |
[30] |
Ἐκκλησίας
διέσεισε
καὶ
διέφθειρεν,
οὔτε
|
τὸν |
Πατέρα
τιμήσας,
καὶ
ἀτιμάσας
τὰ |
[72] |
κατασεισθείς,
ἀλλὰ
πολλῷ
τῷ
περιόντι
|
τὸν |
πειραστὴν
καταπαλαίσας
καὶ
τῶν
φίλων |
[82] |
τοῦτο
χάρις·
σοὶ
γὰρ
θαρρῶν,
|
τὸν |
περὶ
σοῦ
λόγον
ἐνεστησάμην·
εἰ |
[64] |
ἀνδρεῖον
καλέσαι
θρασὺν
καὶ
δειλὸν
|
τὸν |
περιεσκεμμένον
καὶ
τὸν
σώφρονα
μισάνθρωπον |
[19] |
~Ὡς
δὲ
προϊόντος
τοῦ
χρόνου
|
τὸν |
πόθον
ἀλλήλοις
καθωμολογήσαμεν,
καὶ
φιλοσοφίαν |
[19] |
συμφυεῖς,
τὸ
ἓν
βλέποντες,
ἀεὶ
|
τὸν |
πόθον
ἀλλήλοις
συναύξοντες
θερμότερόν
τε |
[39] |
ταρασσομένων,
οἴκοι
κατέμεινα,
βίᾳ
χαλινώσας
|
τὸν |
πόθον,
μέμφεται
μέν,
συγγινώσκει
δέ. |
[59] |
ἔχειν
καὶ
τὸ
λυθῆναι
ταύτῃ
|
τὸν |
πόλεμον.
Ταύτης
τῆς
ἐπινοίας
δέδοικα |
[81] |
τὸν
νομοθέτην,
οἱ
τῆς
πολιτείας
|
τὸν |
πολιστήν,
οἱ
τοῦ
δήμου
τὴν |
[29] |
φυγὰς
ἐνθένδε
σὺν
ἡμῖν
πρὸς
|
τὸν |
Πόντον
μεταχωρεῖ,
καὶ
τοῖς
ἐκεῖσε |
[81] |
παιδαγωγίαν
ἡ
νεότης,
ἡ
πενία
|
τὸν |
ποριστήν,
ἡ
εὐπορία
τὸν
οἰκονόμον· |
[31] |
δὲ
παράταξις
ἀσθενής,
οὐκ
ἔχουσα
|
τὸν |
προαγωνιστὴν
καὶ
τεχνίτην
ὑπέρμαχον
ἐν |
[33] |
ἔργον
καὶ
σπούδασμα
γίνεται,
θεραπεύειν
|
τὸν |
πρόεδρον,
λύειν
τὴν
ὑποψίαν,
πείθειν |
[54] |
ἐν
ἀθυμίᾳ
τὸ
εὐσεβές,
περὶ
|
τὸν |
πρόθυμον
ὁδοιπόρον
ἡμεῖς,
τἆλλα
ὅσα |
[81] |
οἰκονόμον·
δοκοῦσί
μοι
καὶ
χῆραι
|
τὸν |
προστάτην
ἐπαινέσεσθαι,
καὶ
ὀρφανοὶ
τὸν |
[81] |
τὸν
σωφρονιστήν,
οἱ
τῆς
ἐρημίας
|
τὸν |
πτερωτήν,
οἱ
τῆς
ἐπιμιξίας
τὸν |
[52] |
τοῦ
λαοῦ
προτεταγμένον
ὄρθιον,
οἷον
|
τὸν |
Σαμουὴλ
ὁ
λόγος
γράφει,
ἀκλινῆ |
[69] |
τῶν
γεγραμμένων
νοῦν
δοκιμάζοντες
καὶ
|
τὸν |
σκοπὸν
ἀφ'
οὗ
ταῦτα
ἐγράφετο, |
[24] |
κροαίνω
κατὰ
πεδίων
καὶ
πρὸς
|
τὸν |
σύννομον
ἐφερόμην.
~Ὡς
δ'
οὖν |
[64] |
καὶ
δειλὸν
τὸν
περιεσκεμμένον
καὶ
|
τὸν |
σώφρονα
μισάνθρωπον
καὶ
τὸν
δίκαιον |
[81] |
τὸν
νυμφαγωγόν,
αἱ
ὑπὸ
ζυγὸν
|
τὸν |
σωφρονιστήν,
οἱ
τῆς
ἐρημίας
τὸν |
[28] |
παρασχεῖν,
εἴπερ
ἐβούλετο,
τῷ
συστήματι·
|
τόν |
τε
λυποῦντα
δι'
ὑπο
ψίας |
[72] |
χωρήσας,
νομοθετήσας
τὸν
διπλοῦν
νόμον,
|
τόν |
τε
τοῦ
γράμματος
ἔξωθεν,
καὶ |
[48] |
ὅσον
ἐνδέχεται.
~Τίς
οὐκ
οἶδε
|
τὸν |
τηνικαῦτα
ὕπαρχον,
πολλῷ
μὲν
τῷ |
[31] |
τι
καὶ
τοιοῦτον
ἔδει
παθεῖν,
|
τὸν |
τῆς
ἀδείας·
ἄλλον
δὲ
μακροθυμίας, |
[31] |
τῆς
ἀδείας·
ἄλλον
δὲ
μακροθυμίας,
|
τὸν |
τῆς
ἀνάγκης·
εὐθὺς
τοῦ
Πόντου |
[36] |
Αἴγυπτον
ἐξω
νεῖται
τῷ
φιλανθρώπῳ,
|
τὸν |
τῆς
ἀφθονίας
καιρὸν
εἰς
τὸν |
[55] |
ἀλιτήριον,
οὗτος
κινεῖ
καὶ
τούτῳ
|
τὸν |
τῆς
Ποντικῆς
μοίρας
ὕπαρχον·
προφάσει |
[76] |
~Ἐμιμήσατο
Πέτρου
τὸν
ζῆλον,
Παύλου
|
τὸν |
τόνον,
τῶν
ὀνομαστῶν
καὶ
μετωνομασμένων |
[56] |
πέμπει
τινὰς
τῶν
ἐπ'
ἐξουσίας
|
τὸν |
τοῦ
ἁγίου
κοιτωνίσκον
ἐξερευνήσοντας,
οὐ |
[39] |
καὶ
πρὸς
ἓν
μόνον
βλέπων,
|
τὸν |
τοῦ
καλοῦ
νόμον,
ἢ
περὶ |
[36] |
τὸν
τῆς
ἀφθονίας
καιρὸν
εἰς
|
τὸν |
τοῦ
λιμοῦ
διαθέμενος
καὶ
τοῖς |
[72] |
γράμματος
ἔξωθεν,
καὶ
ὅσος
ἔνδοθεν
|
τὸν |
τοῦ
πνεύματος·
Ἀαρὼν
δὲ
Μωϋσέως |
[68] |
συμβούλῳ
χρώμενος,
καὶ
μικρὸν
ὅσον
|
τὸν |
τοῦ
πολέμου
καιρὸν
διαφέρειν,
καὶ |
[10] |
ταῦτα
ποιησαμένων.
~Τίς
οὐκ
οἶδε
|
τὸν |
τούτου
πατέρα,
Βασίλειον,
τὸ
μέγα |
[23] |
μὲν
ἧττον
ἐδεῖτο
λόγων
διὰ
|
τὸν |
τρόπον;
Τίς
δὲ
μᾶλλον
μετέσχε |
[50] |
ἢ
πάντως
ἂν
τοῦτον
διειλέχθη
|
τὸν |
τρόπον,
ὑπὲρ
τοιούτων
ἀγωνιζόμενος.
Τἆλλα |
[64] |
ταῦτα,
τί
φήσουσιν
ἡμῖν
οἱ
|
τὸν |
τῦφον
ἐγκαλοῦντες
ἐκείνῳ
καὶ
τὴν |
[69] |
ἐποίει
μετὰ
τοῦ
Πνεύματος·
ἀλλὰ
|
τὸν |
τῶν
γεγραμμένων
νοῦν
δοκιμάζοντες
καὶ |
[71] |
δώδεκα
ἐξ
αὐτοῦ
πατριάρχας,
καὶ
|
τὸν |
τῶν
εὐλογιῶν
μερισμὸν
σὺν
οὐκ |
[25] |
τῇ
σκηνῇ
χαρισάμενοι
καὶ
ὅσον
|
τὸν |
τῶν
πολλῶν
πόθον
ἀφοσιώσασθαι·
οὐ |
[55] |
πόλεμος.
Ὃ
δὲ
μάλιστα
καὶ
|
τὸν |
ὑβριστὴν
ᾔσχυνε
καὶ
τὸν
ἀγωνιστὴν |
[49] |
πίστει
χαρακτηρίζεσθαι»
~Τότε
δὴ
κινηθέντα
|
τὸν |
ὕπαρχον
ζέσαι
τε
πλέον
τῷ |
[51] |
~Ἐπειδὴ
ταῦτα
εἰπεῖν
καὶ
ἀκοῦσαι
|
τὸν |
ὕπαρχον,
καὶ
τὴν
ἔνστασιν
μαθεῖν |
[50] |
ὃν
ἐπείγομαι
πόρρωθεν.
~Τούτοις
καταπλαγέντα
|
τὸν |
ὕπαρχον·
Οὐδείς,
φάναι,
μέχρι
τοῦ |
[37] |
ἐκείνου
χερσὶν
ἡδέως
ἐναποψύξαντος,
ἐπὶ
|
τὸν |
ὑψηλὸν
τῆς
ἐπισκοπῆς
θρόνον
ἀνάγεται· |
[66] |
εἰς
πᾶσαν
τὴν
γῆν
ἐξελθεῖν
|
τὸν |
φθόγγον
αὐτοῦ,
καὶ
εἰς
τὰ |
[81] |
φιλόξενον
οἱ
ξένοι,
καὶ
ἀδελφοὶ
|
τὸν |
φιλάδελφον,
οἱ
νοσοῦντες
τὸν
ἰατρόν, |
[81] |
καὶ
πτωχοὶ
τὸν
φιλόπτωχον,
καὶ
|
τὸν |
φιλόξενον
οἱ
ξένοι,
καὶ
ἀδελφοὶ |
[81] |
ὀρφανοὶ
τὸν
πατέρα,
καὶ
πτωχοὶ
|
τὸν |
φιλόπτωχον,
καὶ
τὸν
φιλόξενον
οἱ |
[81] |
νόσον
καὶ
ἰατρείαν,
οἱ
ὑγιαίνοντες
|
τὸν |
φύλακα
τῆς
ὑγείας,
οἱ
πάντες |
[67] |
γλῶσσαι
πονηραὶ
καὶ
παράνομοι,
ἢ
|
τὸν |
Χαλανῆς
πύργον,
κακῶς
μὲν
οἰκοδομούμενον, |
[81] |
τὸν
θεολόγον,
οἱ
ἐν
εὐθυμίᾳ
|
τὸν |
χαλινόν,
οἱ
ἐν
συμφοραῖς
τὴν |
[48] |
ἡμῖν
τεταγμένων·
οὐ
γὰρ
προσώποις
|
τὸν |
χριστιανισμόν,
ἀλλὰ
πίστει
χαρακτηρίζεσθαι»
~Τότε |
[23] |
Ἥκιστα
μὲν
τάχους
φύσεως
διὰ
|
τόνον |
δεόμενος,
ἥκιστα
δὲ
τόνου
διὰ |
[76] |
Πέτρου
τὸν
ζῆλον,
Παύλου
τὸν
|
τόνον, |
τῶν
ὀνομαστῶν
καὶ
μετωνομασμένων
ἀμφοτέρων |
[23] |
διὰ
τόνον
δεόμενος,
ἥκιστα
δὲ
|
τόνου |
διὰ
τάχος·
οὕτω
δ'
ἀμφότερα |
[43] |
καταστρεφόμενος·
τοὺς
δὲ
πόρρωθεν,
βάλλων
|
τοξεύμασι |
τοῖς
ἐκ
μέλανος,
οὐδὲν
ἀτιμοτέρου |
[56] |
ἔτι
καὶ
ἀνεβάλλετο·
καὶ
τὸ
|
τόξον |
ἐνετείνετο
μέν,
κατείχετο
δέ,
τῇ |
[49] |
δὲ
οὐ
γινώσκω,
ὁ
μηδενὶ
|
τόπῳ |
περιγραπτὸς
καὶ
μήτε
ταύτην
ἔχων |
[77] |
ἐπὶ
πᾶσιν
ἐρῶ
καὶ
σύντομον.
|
~Τοσαύτη |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἡ
ἀρετὴ
καὶ |
[50] |
οὕτως
ἐμοὶ
διείλεκται
καὶ
μετὰ
|
τοσαύτης |
τῆς
παρρησίας,
τὸ
ἑαυτοῦ
προσθεὶς |
[47] |
τις
οὐ
τῶν
ἁπάντων.
Ἀλλὰ
|
τοσοῦτοι |
θαυμάζουσιν
ὅσοι
τοὺς
τότε
ἀγῶνας |
[22] |
παιδευταί,
παρ'
ὅσοις
Ἀθῆναι·
παρὰ
|
τοσούτοις |
δὲ
ἡμεῖς,
παρ'
ὅσοις
οἱ |
[22] |
πλειόνων
τῶν
ταῦτα
διηγουμένων.
Παρὰ
|
τοσούτοις |
μὲν
γὰρ
οἱ
ἡμέτεροι
παιδευταί, |
[2] |
τὸ
εἰκὸς
ἐνελίπομεν·
μή
ποτε
|
τοσοῦτον |
ἀμελήσαιμεν
ἢ
ἀρετῆς
ἢ
τοῦ |
[65] |
τὴν
ἐκείνου
φωνὴν
καὶ
διάνοιαν,
|
τοσοῦτον |
ἅπαντας
ἀπολείπουσαν
καὶ
κάτωτιθεῖσαν,
ὅσον |
[63] |
τις
ὑπολάβοι
κενοδοξῶν
(τίς
γὰρ
|
τοσοῦτον |
ἀπεῖχε
τοῦ
πάθους;
ἀλλὰ
τὸ |
[2] |
ἐνεστησάμην,
ταῦτά
ἐστιν.
Εἰ
δὲ
|
τοσοῦτον |
ἀπήντηκα
τοῦ
καιροῦ
δεύτερος
καὶ |
[5] |
διηγωνισμένοι
καὶ
πρὸ
θανάτου
μικρόν,
|
τοσοῦτον |
ἀπολειφθέντες
ὅσον
ἐπιβιῶναι
τῇ
νίκῃ |
[38] |
τὰς
τῶν
πεπιστευκότων
ἐλπίδας·
ἀλλὰ
|
τοσοῦτον |
ἑαυτὸν
ὑπερβάλλων
ἀεὶ
ὅσον
πρὸ |
[10] |
ἀποδεδώκαμεν,
ἐπ'
αὐτὸν
ἴωμεν
ἤδη,
|
τοσοῦτον |
εἰπόντες,
ὃ
καὶ
πᾶσιν
ἂν |
[8] |
ἔλαφον
τῆς
παρθένου,
εἴ
τι
|
τοσοῦτον |
εἰς
φιλοτιμίαν
ἔστι
σοι,
κἂν |
[8] |
φιλανθρωπίας
ἀντίδοσιν;
Τοῦτο
μὲν
οὖν
|
τοσοῦτον |
ἐκ
πολλῶν
ἓν
καὶ
ἀντὶ |
[13] |
λόγοι
μὲν
τὸ
πάρεργον
ἦσαν,
|
τοσοῦτον |
ἐξ
αὐτῶν
δρεπομένῳ
ὅσον
εἰς |
[68] |
ἐξορίαν
ὑπὲρ
τῆς
ἀληθείας
κατακριθείς,
|
τοσοῦτον |
ἐπραγματεύσατο
μόνον,
ὅσον
ἑνὶ
τῶν |
[1] |
τῶν
ἄλλων
ἑλέσθαι
τὴν
πρώτην·
|
τοσοῦτον |
ἔργον
ἡ
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐφημία, |
[13] |
Χριστιανοῖς
καὶ
πρὸ
τῆς
ἱερωσύνης·
|
τοσοῦτον |
ἦν
αὐτῷ
τὸ
παρὰ
πάντων |
[21] |
τὸν
Ἀργεῖον
Πήγασον,
οἷς
οὐ
|
τοσοῦτον |
ἦν
τὸ
δι'
ἀέρος
φέρεσθαι |
[9] |
ὥστε,
εἰ
καὶ
μὴ
αὐτοὶ
|
τοσοῦτον |
ἦσαν
εἰς
ἀρετήν,
πάντας
ὑπεραίρειν |
[31] |
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
καταστρεψόμενοι,
οὐδενὶ
|
τοσοῦτον |
θαρρεῖν
ἔχοντες
τῶν
ἁπάντων
ὅσον |
[69] |
φίλος,
ἡ
ἐκείνου
θεολογία!
Καὶ
|
τοσοῦτον |
θαρρῶ
τῇ
περὶ
τὸ
πρᾶγμα |
[23] |
καὶ
γεωμετρίας
καὶ
ἀριθμῶν
ἀναλογίας
|
τοσοῦτον |
λαβών,
ὅσον
μὴ
κλονεῖσθαι
τοῖς |
[66] |
τὸ
πολὺ
διαβαίνειν
ἔχει
δύναμιν
|
τοσοῦτον |
ὡς
ἀπ'
ἄκρων
τὰ
ἄκρα |
[33] |
ἐκτὸς
ὁ
πρακτικώτατος·
ἑνὶ
λόγῳ,
|
τοσοῦτος |
εἰς
εὔνοιαν
ὅσος
εἰς
ἔχθραν |
[23] |
ἐκεῖνος
θαυμασιώτερος.
Τίς
μὲν
ῥητορικὴν
|
τοσοῦτος, |
τὴν
πυρὸς
μένος
πνέουσαν,
εἰ |
[48] |
ἐπίσκοπον
ἠξίου
καλεῖν,
τὸ
κατὰ
|
τοσούτου |
κράτους
τολμᾶν,
καὶ
μόνον
τῶν |
[2] |
τοῦ
καιροῦ
δεύτερος
καὶ
μετὰ
|
τοσούτους |
ἐπαινέτας,
ἰδίᾳ
τε
καὶ
δημοσίᾳ |
[50] |
ἐντολῆς
κελευούσης,
καὶ
μὴ
ὅτι
|
τοσούτῳ |
κράτει,
ἀλλὰ
μηδὲ
τῶν
τυχόντων |
[19] |
πλέον
αὐτοῖς
τὸ
κάλλος
φαντάζεται,
|
τοσούτῳ |
μᾶλλον
ἑαυτῷ
τε
καὶ
ἀλλήλοις |
[47] |
προστάτῃ
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐνέτυχε
καὶ
|
τοσούτῳ |
προβόλῳ
περιρραγεὶς
διελύθη.
Τὰ
μὲν |
[47] |
Ἀλλὰ
τοσοῦτοι
θαυμάζουσιν
ὅσοι
τοὺς
|
τότε |
ἀγῶνας
γνωρίζουσι,
τὰς
προσβολάς,
τὰς |
[79] |
καὶ
βελτίους
ποιήσας
ταῖς
ἐπισκήψεσι·
|
τότε |
δὴ
θαῦμα
γίνεται
τῶν
πώποτε |
[49] |
τὸν
χριστιανισμόν,
ἀλλὰ
πίστει
χαρακτηρίζεσθαι»
|
~Τότε |
δὴ
κινηθέντα
τὸν
ὕπαρχον
ζέσαι |
[7] |
ὁ
πηλὸς
οὐδὲν
ἦν
αὐτοῖς
|
τότε |
διὰ
τὴν
ἄνοιαν·
ἄλλα
δέ, |
[53] |
πρώτη·
τοῦτο
τὸ
λῆμα
τῆς
|
τότε |
διοχλούσης
ἐπηρείας
τὸ
πλεῖστον,
ὥσπερ |
[28] |
τὴν
εὐσέβειαν,
ὡς
ἔδειξεν
ὁ
|
τότε |
διωγμός,
καὶ
ἡ
πρὸς
αὐτὸν |
[24] |
καὶ
ἀλλήλων
τέμνεσθαι.
Γίνεται
δὴ
|
τότε |
θέαμά
τι
ἐλεεινὸν
καὶ
ἱστορίας |
[35] |
τῶν
καιρῶν
ἐκείνων
καὶ
τῆς
|
τότε |
καταστάσεως,
ἐπειδὴ
τὰ
σημεῖα
τοῖς |
[47] |
λεγόντων
τε
καὶ
ἱστορούντων,
τῶν
|
τότε |
πεπειραμένων,
ἔστιν
ἀκούειν·
ἱστορεῖ
δὲ |
[9] |
κτήσεως
Θεῷ
καθιερωθείσης,
πρᾶγμα
οὔπω
|
τότε |
πολλοῖς
σπουδαζόμενον,
ὥσπερ
νῦν
αὐξηθέν |
[33] |
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
καὶ
κακοὶ
κακῶς
|
τότε |
πρῶτον
αἰσχυνθέντες
καὶ
ἡττηθέντες,
καὶ |
[47] |
μόνον
ζωτικὸν
σπινθῆρα
τῆς
ἀληθείας·
|
τότε |
πρῶτον
ᾔσθετο
κακῶς
βουλευσάμενος.
Ὡς |
[17] |
ἀνδρὸς
εὐφυΐαν
εἰδότες
καὶ
τὴν
|
τότε |
τιμὴν
οὐ
φέροντες·
δεινὸν
γὰρ |
[16] |
τῶν
λυπούντων
ἀπαλλαγὴ
καὶ
κατάλυσις.
|
Τότε |
τοίνυν
ἐγὼ
τὸν
ἐμὸν
καὶ |
[17] |
λίαν
κρυπτόν
τι
καὶ
ὕφαλον.
|
Τότε |
τοίνυν
τῶν
ἐκ
πλείονος
αὐτῷ |
[29] |
καὶ
σφαλερῶς
διακειμένης
ὑπὸ
τῆς
|
τότε |
τῶν
αἱρετικῶν
δυναστείας.
Καὶ
ἅμα |
[56] |
τινὰς
τῶν
ἐπ'
ἐξουσίας
τὸν
|
τοῦ |
ἁγίου
κοιτωνίσκον
ἐξερευνήσοντας,
οὐ
κατὰ |
[55] |
συμβῆναι.
Κάμπτει
καὶ
τοῦτον
ταῖς
|
τοῦ |
ἁγίου
χερσὶ
συμπεσοῦσά
τις
ἀρρωστία. |
[32] |
τῷ
προελομένῳ
καὶ
συνεργὸν
ποιησαμένῳ
|
τοῦ |
ἀγωνίσματος.
~Οἱ
μὲν
οὖν
οὕτως |
[65] |
ἢ
γενήσεται
σάλπιγξ
ἐπὶ
πολὺ
|
τοῦ |
ἀέρος
φθάνουσα,
ἢ
Θεοῦ
φωνὴ |
[23] |
παρεθέντος
ἐξεῖναι
θαυμάζειν,
μᾶλλον
δὲ
|
τοῦ |
αἱρεθέντος
τὸ
παρεθέν.
Ἰατρικὴν
μὲν |
[36] |
ὕδατος
ἐξιώμενος,
λόγου
δὲ
πόθον
|
τοῦ |
ἀληθῶς
ζωτικοῦ
καὶ
τροφίμου,
καὶ |
[25] |
γηροκομία
καὶ
συμφορῶν
ἐπανάστασις
κατασχοῦσα
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἀπήγαγεν·
οὐ
καλῶς
μὲν |
[65] |
ταῦτα
πρὸς
τὴν
ἐν
λόγοις
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
καὶ
τὸ
τῆς |
[38] |
γυμνοῦσθαι
καὶ
παρεκφαίνεσθαι.
Τήν
τε
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἀρετήν,
οὐχὶ
προσθήκην,
ἀλλ' |
[14] |
εὐπόρου
καὶ
βασιλικῆς
ὄντως
τῶν
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἐγκωμίων·
τὸ
δ'
ἐντεῦθεν, |
[71] |
καταβάλλουσαν,
τήν
τε
ποι
μαντικὴν
|
τοῦ |
ἀνδρός,
ἐξ
ἧς
ἐπλούτησε,
πλείω |
[54] |
οἱ
πονηροί,
καὶ
κυροῦται
κατὰ
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἐξορία·
καὶ
οὐδὲν
ἀπῆν |
[55] |
τἆλλα
ὅσα
καὶ
οἷα
κατὰ
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἐξύβρισεν,
ἶσον
δὲ
εἰπεῖν |
[2] |
δὲ
καὶ
ὑμῶν
ὅσοι
θερμότεροι
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἐπαινέται,
εἴπερ
τις
ἔστιν |
[71] |
καὶ
τὴν
περὶ
τὰ
θρέμματα
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
εὐμηχανίαν
καὶ
εὐημερίαν,
καὶ |
[69] |
τὰς
ἐν
τοῖς
γράμμασι
μόνας
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
εὑρισκομένας
φωνάς,
ἀσθενεστέραν
τὴν |
[1] |
τὴν
πρώτην·
τοσοῦτον
ἔργον
ἡ
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
εὐφημία,
μὴ
ὅτι
γε |
[2] |
τοῦτο
μόνον
πάντες
ὁμότιμοι,
τὴν
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
εὐφημίαν.
Οὐ
γὰρ
ὀλιγωρίᾳ |
[17] |
πρώτης
ἐπιχειρήσεως,
τήν
τε
ἄνωθεν
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
εὐφυΐαν
εἰδότες
καὶ
τὴν |
[77] |
ὑποκρίνεται·
οἱ
δὲ
πλεῖον
ἀπέχουσι
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἢ
ὅσον
πλησιάζειν
ἐπιθυμοῦσιν. |
[77] |
πᾶσιν
ἐρῶ
καὶ
σύντομον.
~Τοσαύτη
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἡ
ἀρετὴ
καὶ
ἡ |
[51] |
τὸν
βασιλέα,
καὶ
τῶν
ἐγκωμίων
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἡττηθέντα,
θαυμάζει
γὰρ
ἀνδρὸς |
[59] |
εἰπεῖν
εὐπρεπὲς
χρή.
Πάντα
γὰρ
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
θαυμάζων,
οὐ
μὲν
οὖν |
[58] |
καὶ
τῶν
ἡμιόνων
λαβέσθαι
ποτὲ
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἰδίαν
ὁδὸν
ὁδεύοντος,
εἴργων |
[69] |
θαρρῶ
τῇ
περὶ
τὸ
πρᾶγμα
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
καθαρότητι,
ὥστε
καὶ
τοῦτο |
[54] |
κακοῦ
φάρμακον,
ἐπὶ
τὴν
πίστιν
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
καταφεύγει·
καὶ
δι'
ἑαυτοῦ |
[34] |
~Τῆς
δὲ
περὶ
τὴν
Ἐκκλησίαν
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
κηδε
μονίας
καὶ
προστασίας, |
[68] |
ἐμνήσθην,
καὶ
τῆς
περὶ
τοῦτο
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
μάλιστα
μεγαλοφωνίας,
ἔτι
κἀκεῖνο |
[51] |
ὕπαρχον,
καὶ
τὴν
ἔνστασιν
μαθεῖν
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
οὕτως
ἀκατάπληκτον
καὶ
ἀήττητον, |
[23] |
πρὸς
τὴν
ἐν
τῷ
ἤθει
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
παίδευσιν;
Λῆρος
τοῖς
τοῦ |
[23] |
τοῦ
ἀνδρὸς
παίδευσιν;
Λῆρος
τοῖς
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
πεπειραμένοις
ὁ
Μίνως
ἐκεῖνος |
[80] |
τοῖς
ἐπαίνοις,
καὶ
λογογραφῶ
τὴν
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
πολιτείαν,
καὶ
προτίθημι
τῷ |
[48] |
τοῦ
ὑπάρχου
θρασύτητα,
ἢ
τὴν
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
πρὸς
αὐτὸν
μετὰ
συνέσεως |
[77] |
καλλωπισάμενος·
ἐπεὶ
καὶ
τὰ
πάρεργα
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
τῶν
πονουμένων
ἑτέροις
πολὺ |
[59] |
εἴ
τις
ἐκεῖνο
δέξαιτο,
ἡμῶν
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ὑπερ
απολογουμένων,
ὅτι
μείζω |
[71] |
τίς
ποτε
ἦν·
οἶμαι
δὲ
|
τοῦ |
ἀνθρωπείου
μέτρου
πρὸς
τὸ
θεῖον |
[44] |
ἐκεῖνο
πνεῦμα
καὶ
πονηρόν,
ὃ
|
τοῦ |
ἀνθρώπου
λυθὲν
καὶ
περιπλανηθέν,
πρὸς |
[38] |
ταῦτα
λαμβάνειν
αὔξησιν,
τί
γὰρ
|
τοῦ |
ἀπ'
ἀρχῆς
τελείου
γένοιτ'
ἂν |
[56] |
ἀτιμίαν.
Τί
λέγεις;
οἶκον
ἐκείνου
|
τοῦ |
ἀπαθοῦς,
ὃν
περιέπουσιν
ἄγγελοι,
ᾧ |
[72] |
ἐκείνης
αἰδε
σιμώτερον.
Μετὰ
Ἰὼβ
|
τοῦ |
Αὐσίτου
καὶ
πεπείραται
καὶ
νενίκηκε |
[26] |
κελεύομεν,
τοὺς
οὐδὲν
σοφισθέντας,
οὐδὲ
|
τοῦ |
βαθμοῦ
προεισενεγκόντας
τι,
πλὴν
τοῦ |
[54] |
Ἰσραήλ,
οὗτος
καὶ
τὸν
παῖδα
|
τοῦ |
βασιλέως
θραύει
νόσου
πληγῇ·
καὶ |
[53] |
συνεισελθοῦσιν
ἠκούσθησαν;
Αὕτη
γίνεται
τῆς
|
τοῦ |
βασιλέως
περὶ
ἡμᾶς
φιλανθρωπίας
ἀρχὴ |
[31] |
τὸ
δὲ
ἐλπίζοντες
ἐκ
τῆς
|
τοῦ |
βασιλέως
ῥοπῆς
καὶ
χειρός,
τῆς |
[81] |
πᾶς
ὁ
ἐκείνου
χορός,
ὅσοι
|
τοῦ |
βήματος
καὶ
ὅσοι
τῶν
κάτω, |
[27] |
ταύτην
οὐκ
ἀπαξιώσας
τὴν
τάξιν
|
τοῦ |
βήματος,
οὕτως
ἐν
καθέδρᾳ
πρεσβυτέρων, |
[34] |
καὶ
ἄγραφοι·
εὐχῶν
διατάξεις,
εὐκοσμίαι
|
τοῦ |
βήματος,
τὰ
ἄλλα
οἷς
ἂν |
[52] |
εἰ
μή
τις
τῶν
ἐκ
|
τοῦ |
βήματος
ὑποσχὼν
τὴν
χεῖρα
τὴν |
[60] |
ποτε
εἶχε,
κούφως
διέπλει
τὴν
|
τοῦ |
βίου
θάλασσαν.
~Θαυμαστὸν
ἡ
ἐγκράτεια |
[78] |
σχεδὸν
καὶ
ἄπνους
καὶ
τὸ
|
τοῦ |
βίου
πλεῖστον
καταλελοιπώς,
εὐτονώτερος
γίνεται |
[26] |
τοῦ
βαθμοῦ
προεισενεγκόντας
τι,
πλὴν
|
τοῦ |
βούλεσθαι.
Καὶ
ὁ
μὲν
στέργει |
[16] |
σπουδαστῶν
τυγχάνειν.
Ἔπειτα
ἐρεσχελεῖται
παρὰ
|
τοῦ |
βουλομένου
παντός·
βούλεται
δὲ
αὐτοῖς, |
[72] |
τὸν
διπλοῦν
νόμον,
τόν
τε
|
τοῦ |
γράμματος
ἔξωθεν,
καὶ
ὅσος
ἔνδοθεν |
[67] |
καρδίας
ἀπογραψάμενος,
πείθομαι
μὴ
μέχρι
|
τοῦ |
γράμματος
ἵστασθαι,
μηδὲ
βλέπειν
τὰ |
[66] |
ἐλαττοῦσθαι
τὴν
θερμὴν
τοῖς
διαστήμασι·
|
τοῦ |
δὲ
κάλλος
μὲν
ἡ
ἀρετή, |
[70] |
ἑξῆς
βίου
τὸν
κίνδυνον
διαπέφευγε·
|
τοῦ |
δὲ
ὅλος
ὁ
βίος
μετάθεσις |
[62] |
τῆς
ἀρετῆς
ἀβασάνιστον
καὶ
ἀσύγκριτον·
|
τοῦ |
δὲ
πρακτικωτέρου
μὲν
μᾶλλον
καὶ |
[73] |
δέ,
τοῦ
μὲν
τῷ
πρᾴῳ,
|
τοῦ |
δὲ
τῇ
σοφίᾳ
κατὰ
τὸν |
[34] |
τοῖς
ἀπανθρώποις
ἠπειλημμένων.
Ἀλλ'
εἰσὶ
|
τοῦ |
δέοντος
ἀπληστότεροι
καὶ
φρονοῦσι
κακῶς· |
[80] |
διὰ
νυκτερινῶν
ὄψεων,
εἴ
ποτε
|
τοῦ |
δέοντος
ἔξω
πέσοιμι.
Καὶ
οὐκ |
[2] |
τῶν
τῆς
ψυχῆς
καλῶν
ὑπὸ
|
τοῦ |
δεσμοῦ
παραβλάπτεσθαι.
Τὰ
μὲν
δὴ |
[59] |
μὴ
νομίζεσθαι,
εἰ
καὶ
βραχὺς
|
τοῦ |
δευτέρου
λόγος·
πλὴν
εἴ
τις |
[13] |
πᾶσιν
ἠνέγκατο,
καὶ
τοῖς
ἐκ
|
τοῦ |
δήμου
καὶ
τοῖς
πρώτοις
τῆς |
[81] |
τῆς
πολιτείας
τὸν
πολιστήν,
οἱ
|
τοῦ |
δήμου
τὴν
εὐταξίαν,
οἱ
περὶ |
[65] |
μᾶλλον
τῷ
Πνεύματι,
καὶ
ἄξιον
|
τοῦ |
διηγεῖσθαι
τὰ
θεῖα
παρεσκεύασε;
Τίς |
[19] |
ἔχω
δ'
ὅπως
ἐμαυτὸν
ἐπίσχω
|
τοῦ |
διηγήματος·
ἀεὶ
γάρ
μοι
τὸ |
[47] |
ὑποσχέσεις,
τὰς
ἀπειλάς,
τοὺς
ἐκ
|
τοῦ |
δικαστικοῦ
τάγματος
προσπεμπομένους
αὐτῷ
καὶ |
[56] |
πολλοῦ
τὸν
βίον
ἀπολιπόντος
ὁ
|
τοῦ |
δικαστοῦ
σύνεδρος
ἐβιάζετο,
πρὸς
γάμον |
[33] |
ἡ
συμφωνία
καὶ
ἡ
πλοκὴ
|
τοῦ |
δύνασθαι.
Ὁ
μὲν
τὸν
λαὸν |
[29] |
οὖν
ὁ
γεννάδας
ἐκεῖνος
καὶ
|
τοῦ |
εἰρηνικοῦ
μαθητής;
Οὔτε
γὰρ
ἀντιτείνειν |
[62] |
λαμπάδων
αὐτῷ
καὶ
δαψιλοῦς
τῆς
|
τοῦ |
ἐλαίου
τροφῆς
ἀπαντήσωσιν;
Τοῦ
τοίνυν |
[35] |
Μωϋσέως
ἦν
καὶ
Ἡλίου
καὶ
|
τοῦ |
ἐμοῦ
Θεοῦ,
παρ'
οὗ
κἀκείνοις |
[61] |
τροφή,
κατὰ
τὴν
μεγάλην
παραίνεσιν
|
τοῦ |
ἐμοῦ
Χριστοῦ,
καὶ
σάρκα
δι' |
[69] |
τοῖς
δεχομένοις,
καὶ
οὕτω
παρὰ
|
τοῦ |
ἐν
αὐτοῖς
τυπούμενοι
Πνεύματος.
~Φέρε |
[13] |
τὴν
δυναστείαν·
ἣν
εἴ
τις
|
τοῦ |
ἐν
λόγοις
κράτους
ἀποστερήσειεν,
ἀφῃρηκὼς |
[72] |
ἅγια
τῶν
ἁγίων,
οὐχ
ἅπαξ
|
τοῦ |
ἐνιαυτοῦ,
πολλάκις
δὲ
καὶ
καθ' |
[70] |
ἆθλον
εὑράμενος
τὴν
μετάθεσιν,
καὶ
|
τοῦ |
ἑξῆς
βίου
τὸν
κίνδυνον
διαπέφευγε· |
[70] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἐκήρυξεν,
ὃ
|
τοῦ |
ἐπικαλεῖσθαι
πολὺ
τιμιώτερον.
Ἐνὼχ
μετετέθη, |
[14] |
πατρὸς
ἐπιζητῶν,
βασιλείαν
ηὕρατο,
μεῖζον
|
τοῦ |
ἔργου
τὸ
πάρεργον
ἐμπορευσάμενος.
Τὸ |
[64] |
ἐκείνῳ
βασκαίνουσιν;
Ἀλλ'
οἶμαι
τὸ
|
τοῦ |
ἤθους
εὐσταθὲς
καὶ
βεβηκὸς
καὶ |
[13] |
μείζω
δὲ
τῆς
παιδεύσεως
τὴν
|
τοῦ |
ἤθους
πῆξιν
ἐπιδεικνύμενος·
ῥήτωρ
ἐν |
[16] |
αἰδοῦς
ἦγον
μόνον,
τό
τε
|
τοῦ |
ἤθους
στάσιμον
καθορῶν
καὶ
τὸ |
[68] |
ἔθνος
ἀποβαλεῖν
ἄν,
εἰ
τὴν
|
τοῦ |
ἠλειμμένου
φωνὴν
ἀντὶ
τῆς
χριστοῦ |
[52] |
ὄψιν
καὶ
τὴν
ψυχὴν
ἐκ
|
τοῦ |
θάμβους.
Καὶ
τοῦτο
ἦν
τοῖς |
[68] |
καὶ
θάνατον
καὶ
τὰς
πρὸ
|
τοῦ |
θανάτου
κολάσεις
προθύμως
ἐδέξατο
ἂν |
[18] |
ἑνὸς
ἀνδρός,
καὶ
ταῦτα
μηδὲ
|
τοῦ |
θαρρεῖν
καιρὸν
ἔχοντος.
Ὁ
δέ, |
[8] |
νῦν
ἢ
τῶν
πώποτε.
~Ὦ
|
τοῦ |
θαύματος!
αὐτοὶ
τοῦ
θηράματος
ἦσαν |
[34] |
οἷς
ἂν
ὁ
ἀληθῶς
ἄνθρωπος
|
τοῦ |
Θεοῦ
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
τεταγμένος |
[59] |
κακόδοξος.
~Οὐ
μὴν
ὁ
ἅγιος
|
τοῦ |
Θεοῦ
καὶ
τῆς
ἄνω
Ἱερουσαλὴμ |
[41] |
ἐπέδραμεν.
Ὁρῶν
δὲ
τὸν
μέγαν
|
τοῦ |
Θεοῦ
κλῆρον
καὶ
τοῖς
αὐτοῦ |
[56] |
κεραυνοὶ
δὲ
ἠμέλουν,
ἡ
δὲ
|
τοῦ |
Θεοῦ
μάχαιρα
ἐστιλβοῦτο
ἔτι
καὶ |
[56] |
καιρὸν
ὑπανοῖγον.
Ὅς
τις
δὴ
|
τοῦ |
Θεοῦ
νόμος.
~Ἄθρει
δὴ
πάλην |
[49] |
ἣν
ἂν
ῥιφῶ·
μᾶλλον
δὲ
|
τοῦ |
Θεοῦ
πᾶσαν,
οὗ
πάροικος
ἐγὼ |
[14] |
λόγων
ἔδαφος,
τὰς
Ἀθήνας,
ὑπὸ
|
τοῦ |
Θεοῦ
πέμπεται
καὶ
τῆς
καλῆς |
[55] |
ἶσον
δὲ
εἰπεῖν
καὶ
κατὰ
|
τοῦ |
Θεοῦ,
πρὸς
ὃν
καὶ
δι' |
[11] |
τινες
ἐξειλήφασιν
ἀντὶ
Θεοῦ
τὰ
|
τοῦ |
Θεοῦ
σέβοντες,
διὰ
τοῦτο
περιφρονητέον· |
[34] |
τὰ
ἑαυτῶν,
ἑαυτοῖς
δὲ
τὰ
|
τοῦ |
Θεοῦ
σπλάγχνα
κλείοντες,
οὗ
καὶ |
[28] |
Μῶμος,
ὡς
μόνον
ἂν
εἶναι
|
τοῦ |
Θεοῦ
τὸ
παντελῶς
ἄπταιστον
καὶ |
[65] |
μὲν
ἐρευνᾶν,
καὶ
τὰ
βάθη
|
τοῦ |
Θεοῦ,
τῷ
Πνεύματι
μεμαρτύρηται,
οὐχ |
[25] |
Τὸν
δέ,
ἡ
πολύ
τροπος
|
τοῦ |
Θεοῦ
φιλανθρωπία
καὶ
περὶ
τὸ |
[8] |
πώποτε.
~Ὦ
τοῦ
θαύματος!
αὐτοὶ
|
τοῦ |
θηράματος
ἦσαν
ταμίαι.
Ὅσον
φίλον |
[74] |
φυγάδα,
καὶ
ὡς
ἀπὸ
θαλάμου,
|
τοῦ |
θηρὸς
προελθόντα·
τὸν
ἐν
λάκκῳ |
[80] |
τῷ
δὲ
σκιᾶς,
τῷ
δὲ
|
τοῦ |
ἱεροφόρου
σκίμποδος,
καὶ
ψαῦσαι
μόνον! |
[76] |
οὐχ
ὅσον
ἀπὸ
Ἱερουσαλὴμ
μέχρι
|
τοῦ |
Ἰλλυρικοῦ,
μείζονα
δὲ
κύκλον
τῷ |
[21] |
ἡ
δὲ
δευτέρα
καὶ
οὐ
|
τοῦ |
ἴσου
λόγου·
ἥ
τε
πρὸς |
[7] |
ὄντες
διακορεῖς·
καὶ
τὰ
μὲν
|
τοῦ |
Ἰσραὴλ
οὐκ
ἐφθέγξαντο·
οὐ
γὰρ |
[54] |
Αἰγύπτου
τὰ
πρωτότοκα,
τραχυνομένης
κατὰ
|
τοῦ |
Ἰσραήλ,
οὗτος
καὶ
τὸν
παῖδα |
[11] |
καὶ
τὴν
ἀσθένειαν
ἐκείνων
ἰσχὺν
|
τοῦ |
καθ'
ἡμᾶς
λόγου
πεποιημένοι.
Οὔκουν |
[46] |
ὅσοι
τοῦ
ὀρθοῦ
λόγου
καὶ
|
τοῦ |
καθ'
ἡμᾶς·
οἱ
δὲ
εἰσαγόμενοι, |
[23] |
πεδίων
ἠξίωσαν
Ἕλληνες,
ἐν
φαντασίᾳ
|
τοῦ |
καθ'
ἡμᾶς
Παραδείσου
γενόμενοι,
ἐκ |
[4] |
καὶ
διήγημα,
καὶ
γένους
καὶ
|
τοῦ |
καθέκαστον,
ἢ
μικρὸν
ἢ
μεῖζον, |
[2] |
ἐστιν.
Εἰ
δὲ
τοσοῦτον
ἀπήντηκα
|
τοῦ |
καιροῦ
δεύτερος
καὶ
μετὰ
τοσούτους |
[57] |
στρατηγός.
Οὐδὲ
γυναῖκες
ἄοπλοι
τηνικαῦτα,
|
τοῦ |
καιροῦ
θήγοντος·
μελίαι
δ'
ἦσαν |
[19] |
νόμος.
Αἰσθάνομαι
μὲν
οὖν
ἔξω
|
τοῦ |
καιροῦ
καὶ
τοῦ
μέτρου
φερόμενος, |
[54] |
ὃς
παρῆν,
οὐδὲν
ἀναδὺς
οὐδὲ
|
τοῦ |
καιροῦ
κατεξαναστάς,
ὥσπερ
ἄλλος
τις, |
[69] |
τοῖς
πολλοῖς
τέως
ἀγνοουμένων·
ὅτι
|
τοῦ |
καιροῦ
στενοχωροῦντος
ἡμᾶς,
ἑαυτῷ
μὲν |
[12] |
τῆς
κάλλος
ὑποσημαίνων
καὶ
πρὸ
|
τοῦ |
καιροῦ
τῆς
ἀκριβείας
τὰ
τῆς |
[39] |
εἴπερ
ἄλλος
τις,
καὶ
ἅμα
|
τοῦ |
καιροῦ
τὸ
ἐπίφθονον,
ἄλλως
τε |
[14] |
ἐνταῦθα
τοῦ
λόγου
γενόμενος
καὶ
|
τοῦ |
καιροῦ
τούτου
λαβόμενος,
καὶ
τῶν |
[57] |
Ἡ
δὲ
πόλις,
ὡς
ᾔσθετο
|
τοῦ |
κακοῦ
καὶ
τοῦ
κοινοῦ
πάντων |
[59] |
παριδεῖν
ταῦτα
ἠνέσχετο,
ἢ
μικρὰν
|
τοῦ |
κακοῦ
λύσιν
ἐπενόει.
Ἀλλὰ
σκοπῶμεν, |
[42] |
σαρκῶν
ταῖς
φροντίσιν,
ἕως
εὕρῃ
|
τοῦ |
κακοῦ
λύσιν·
ἐπιζητεῖ
θείαν
βοήθειαν |
[54] |
Ὡς
δὲ
οὐδὲν
εὕρισκεν
οὐδαμόθεν
|
τοῦ |
κακοῦ
φάρμακον,
ἐπὶ
τὴν
πίστιν |
[11] |
μόνης
ἔχεται
τῆς
σωτηρίας
καὶ
|
τοῦ |
κάλλους
τῶν
νοουμένων·
ἀλλὰ
καὶ |
[39] |
πρὸς
ἓν
μόνον
βλέπων,
τὸν
|
τοῦ |
καλοῦ
νόμον,
ἢ
περὶ
ἡμῶν |
[78] |
τῆς
κοινῆς
μεμνημένος
ζημίας,
καὶ
|
τοῦ |
κατασχόντος
πάθους
τὴν
οἰκουμένην.
~Ἔκειτο |
[73] |
χρίων
βασιλέας
καὶ
ἱερέας
διὰ
|
τοῦ |
κέρατος.
Οὗτος
δέ,
οὐκ
ἐκ |
[33] |
τοῖς
τοῦ
Πνεύματος,
πολλοῦ
δὲ
|
τοῦ |
κλύδωνος
περιζέοντος
καὶ
τῶν
ἐπικειμένων |
[42] |
οὐδὲν
τῷ
κοινῷ
τοῦτο
ἐπισημαίνειν·
|
τοῦ |
κοινοῦ
δὲ
οὕτως
ἢ
ἐκείνως |
[42] |
ἐννοῶν
καὶ
σκοπῶν
ἐκεῖνος,
ὁ
|
τοῦ |
κοινοῦ
κηδεμὼν
καὶ
προστάτης,
ἐπειδὴ |
[57] |
ὡς
ᾔσθετο
τοῦ
κακοῦ
καὶ
|
τοῦ |
κοινοῦ
πάντων
κινδύνου,
κίνδυνον
γὰρ |
[42] |
συμφορᾶς
ταύτης
ἀνιαρότερον,
ὑπὲρ
δὲ
|
τοῦ |
κοινοῦ
χρῆναι
μᾶλλον
σπουδάζειν
τὸν |
[60] |
κενῆς
δόξης,
οὐδὲ
δημοσίου
κηρύγματος
|
τοῦ, |
Κράτης
Κράτητα
Θηβαῖον
ἐλευθεροῖ.
Εἶναι |
[75] |
τὸ
πνεῦμα
καὶ
ποιῶν
πλήρωσιν
|
τοῦ |
κρυπτομένου
νόμου
τὴν
τοῦ
φαινομένου |
[67] |
καὶ
διὰ
γλώσσης
φέρω,
μετὰ
|
τοῦ |
κτίστου
γίνομαι,
καὶ
γινώσκω
κτίσεως |
[24] |
ἐπανόδου
καὶ
βίου
τελεωτέρου
καὶ
|
τοῦ |
λαβέσθαι
τῶν
ἐλπιζομένων
ἡμῖν
καὶ |
[52] |
τῶν
Ἐπιφανίων
καὶ
ἀθροίσιμος·
καὶ
|
τοῦ |
λαοῦ
μέρος
γενόμενος,
οὕτως
ἀφοσιοῦται |
[28] |
Ἐκκλησίας
σώματος,
οὐκ
ὀλίγην
καὶ
|
τοῦ |
λαοῦ
μοῖραν
παρατεμόμενοι,
ὅση
τε |
[80] |
ὡς
οἶμαι,
προσφέρων
θυσίας
καὶ
|
τοῦ |
λαοῦ
προευχόμενος·
οὐδὲ
γὰρ
ἀπολιπὼν |
[72] |
τὸ
σῶμα
καὶ
τὸ
πνεῦμα,
|
τοῦ |
λαοῦ
προθυόμενος
καὶ
προευχόμενος,
μύστης |
[52] |
μᾶλλον
ἢ
ἀνθρωπίνην·
τὸν
μὲν
|
τοῦ |
λαοῦ
προτεταγμένον
ὄρθιον,
οἷον
τὸν |
[36] |
τῆς
ἀφθονίας
καιρὸν
εἰς
τὸν
|
τοῦ |
λιμοῦ
διαθέμενος
καὶ
τοῖς
ἑτέρων |
[36] |
ἔχομεν.
Ὁ
μὲν
γὰρ
καταπραγματεύεται
|
τοῦ |
λιμοῦ
καὶ
τὴν
Αἴγυπτον
ἐξω |
[14] |
λόγος.
Ποθῶ
μὲν
γάρ,
ἐνταῦθα
|
τοῦ |
λόγου
γενόμενος
καὶ
τοῦ
καιροῦ |
[10] |
τοῖς
ἐπαινοῦσι,
καὶ
μόνος
τῇ
|
τοῦ |
λόγου
δυνάμει
τῆς
ὑποθέσεως
ἄξιος. |
[80] |
πλείονος
μετάσχῃ
τῆς
ὠφελείας.
Πέρας
|
τοῦ |
λόγου,
καὶ
εἰς
κίνδυνον
τελευτᾷ |
[8] |
ἱστορούμενον.
Ὡς
τά
γε
ἑξῆς
|
τοῦ |
λόγου
καὶ
λίαν
αἰσχρά!
Τί |
[44] |
πρὸς
ἀνταγωνιστὴν
ἰσχυρότερον
ὄντος
αὐτῷ
|
τοῦ |
λόγου,
κατὰ
τὸ
ἀκάθαρτον
ἐκεῖνο |
[17] |
ἴσας
ὑσμίνῃ
τὰς
κεφαλάς,
τὸ
|
τοῦ |
λόγου,
κατέστησα.
Ὡς
δὲ
τὸ |
[31] |
ἦν
ὁ
ἀγὼν
ἀμφοτέροις
ὡς
|
τοῦ |
λόγου
προβεβλημένοις,
καὶ
τῆς
πρεσβείας |
[66] |
ταῖς
ἀναβάσεσι,
δύναμις
δὲ
ἡ
|
τοῦ |
λόγου
σπορὰ
καὶ
διάδοσις·
ὥστε |
[76] |
στῆθος
Ἰησοῦ
κείμενος,
ἐκεῖθεν
ἕλκει
|
τοῦ |
λόγου
τὴν
δύναμιν
καὶ
τὸ |
[43] |
καὶ
μέρει
τῆς
οἰκουμένης,
περὶ
|
τοῦ |
λόγου
τῆς
ἀληθείας,
ἐξ
οὗ |
[2] |
ἰτέον
τὴν
εὐφημίαν,
αὐτὸν
προστησαμένοις
|
τοῦ |
λόγου
τὸν
ἐκείνου
Θεόν,
μὴ |
[36] |
ἐνταῦθα
σιτομετρίας.
Ταῦτα
μετὰ
τῆς
|
τοῦ |
λόγου
τροφῆς
καὶ
τῆς
τελεωτέρας |
[63] |
ἐκτραγῳδοίην
τὰ
ἡμέτερα,
οὐκ
ἀρκοῦντος
|
τοῦ |
λόγου
τῷ
πάθει;
Ἀλλ'
ἐκεῖνός |
[16] |
τὴν
ἐλευθερίαν
διδόασιν,
ὁμότιμον
ἐκ
|
τοῦ |
λουτροῦ
καὶ
ὡς
αὐτῶν
ἕνα |
[16] |
μὴ
προβαίνειν,
ἀλλ'
ἵστασθαι,
ὡς
|
τοῦ |
λουτροῦ
σφᾶς
οὐ
παραδεχομένου·
καὶ |
[28] |
ἐπικινδυνότατον·
ἀπόστασιν
ἐννοοῦσι
καὶ
ῥῆξιν
|
τοῦ |
μεγάλου
καὶ
ἀστασιάστου
τῆς
Ἐκκλησίας |
[71] |
μερισμὸν
σὺν
οὐκ
ἀγεννεῖ
προφητείᾳ
|
τοῦ |
μέλλοντος·
ἀλλ'
ἐπαινῶ
καὶ
τούτου |
[62] |
τὸ
φαῦλον
ἀνεπίμικτον
ἔχοντος·
ἀλλὰ
|
τοῦ |
μὲν
ἡσυχίου
μὲν
ὄντος
μᾶλλον |
[73] |
ἑαυτὸν
ἁπάντων
εὐδοκιμώτατος.
Ὁ
δέ,
|
τοῦ |
μὲν
τῷ
πρᾴῳ,
τοῦ
δὲ |
[64] |
δὲ
οἰδαίνειν
κενῷ
φρυάγματι;
Καὶ
|
τοῦ |
μὲν
Φαρισαίου
καταγινώσκειν
καὶ
διηγεῖσθαι |
[38] |
μόγις
γὰρ
εἶναι
τῷ
ἄκρῳ
|
τοῦ |
μέσου
κατα
τυγχάνειν,
καὶ
τῷ |
[19] |
οὖν
ἔξω
τοῦ
καιροῦ
καὶ
|
τοῦ |
μέτρου
φερόμενος,
καὶ
οὐκ
οἶδ' |
[68] |
εἰρημένοις·
χρησιμώτατον
γὰρ
τοῖς
πολλοῖς,
|
τοῦ |
μὴ
βλάπτεσθαι,
τὴν
χείρω
περὶ |
[62] |
Τοῦ
τοίνυν
ἐρημικοῦ
βίου
καὶ
|
τοῦ |
μιγάδος
μαχομένων
πρὸς
ἀλλήλους
ὡς |
[30] |
δόξαν
Πατρὸς
γινώσκομεν,
τὴν
ὁμοτιμίαν
|
τοῦ |
Μονογενοῦς·
μίαν
δὲ
Υἱοῦ,
τὴν |
[45] |
τις
ἠκούετο
ξένη
καὶ
θάλασσα
|
τοῦ |
νέου
δημιουργοῦ
καὶ
στρατὸς
ἤπειρον |
[58] |
δὲ
ὠδίνετο.
Ὑπεσπῶντο
σύνοδοι
παρὰ
|
τοῦ |
νέου
μητροπολίτου,
πρόσοδοι
διηρπάζοντο·
πρεσβύτεροι |
[46] |
τὰ
διηγήματα,
ἃ
καὶ
μέχρι
|
τοῦ |
νῦν
κινεῖ
τοῖς
πολλοῖς
δάκρυον |
[50] |
τὸν
ὕπαρχον·
Οὐδείς,
φάναι,
μέχρι
|
τοῦ |
νῦν
οὕτως
ἐμοὶ
διείλεκται
καὶ |
[17] |
λαρυγγίζειν
προμελετήσαντες
μὴ
πλέον
ἔχοιεν
|
τοῦ |
ξένου
τε
καὶ
νεήλυδος.
Ἐγὼ |
[68] |
ἄλλοις
ἐπηρεάζουσιν.
Ἐκεῖνος
γὰρ
ἕνεκα
|
τοῦ |
ὀρθοῦ
λόγου
καὶ
τῆς
κατὰ |
[46] |
μὲν
ἐξωθούμενοι
τῶν
ἐκκλησιῶν,
ὅσοι
|
τοῦ |
ὀρθοῦ
λόγου
καὶ
τοῦ
καθ' |
[65] |
οἰκειούμενον;
Ἔτι
περὶ
τοὺς
πρόποδας
|
τοῦ |
ὄρους
στρεφόμεθα,
τῆς
ἄκρας
ἀπολειπόμενοι· |
[77] |
πολλοὺς
ἂν
ἴδοις
Βασιλείους
ἄχρι
|
τοῦ |
ὁρωμένου,
τοὺς
ἐν
ταῖς
σκιαῖς |
[64] |
παριόντων
γελώμενον,
τὸν
ἀνάλωτον
καὶ
|
τοῦ |
παθεῖν
ὑψηλότερον·
αὐτὸν
δὲ
ὑπερνεφεῖν |
[63] |
κενοδοξῶν
(τίς
γὰρ
τοσοῦτον
ἀπεῖχε
|
τοῦ |
πάθους;
ἀλλὰ
τὸ
προσιέναι
τοῖς |
[72] |
τὴν
ἀλογίαν
ἐπιστομίσας
ἀγνοούντων
τὸ
|
τοῦ |
πάθους
μυστήριον.
Μωϋσῆς
καὶ
Ἀαρὼν |
[54] |
τῶν
τηνικαῦτα
παρόντων
καὶ
κοινωνούντων
|
τοῦ |
πάθους
~Τὸ
δὲ
αὐτὸ
καὶ |
[10] |
Παντὸς
γὰρ
κρατῶν
ἀρετῇ,
παρὰ
|
τοῦ |
παιδὸς
κωλύεται
μόνου
τὸ
πρωτεῖον |
[48] |
ὑπηρετοῦντα
τῷ
ἐπιτάττοντι,
καὶ
διὰ
|
τοῦ |
πάντα
χαρίζεσθαι,
τὸ
κράτος
ἑαυτῷ |
[70] |
φλογίνην
ῥομφαίαν
παρελθών,
εὖ
οἶδα,
|
τοῦ |
παραδείσου
τετύχηκεν.
Ἐνὼς
ἤλπισε
πρῶτος |
[53] |
τρόπον
τινὰ
συνεκκλησιάσας
ἡμῖν
εἴσω
|
τοῦ |
παραπετάσματος
ἑαυτὸν
ἐποιήσατο
εἴς
τε |
[23] |
ὥστε
μᾶλλον
μὲν
τὸ
αἱρεθὲν
|
τοῦ |
παρεθέντος
ἐξεῖναι
θαυμάζειν,
μᾶλλον
δὲ |
[64] |
μηδὲ
τοῖς
πολλοῖς
ἀρέσκων,
ἐκ
|
τοῦ |
πᾶσι
πάντα
γίνεσθαι
καὶ
χαρίζεσθαι, |
[14] |
τῷ
Σαούλ,
ὅς,
τὰς
ὄνους
|
τοῦ |
πατρὸς
ἐπιζητῶν,
βασιλείαν
ηὕρατο,
μεῖζον |
[17] |
καὶ
φίλων
τινές,
ἔτ'
ἐκ
|
τοῦ |
πατρὸς
καὶ
τῆς
ἄνωθεν
ἑταιρίας, |
[3] |
γὰρ
ὁ
Πόντος
ἡμῖν
ἐκ
|
τοῦ |
πατρὸς
προβάλλει
τὰ
διηγήματα
καὶ |
[54] |
ὑγιείας
τυχὼν
ὁ
παῖς
ταῖς
|
τοῦ |
πατρὸς
χερσὶν
ἀπεσώθη·
καὶ
τοῦτο |
[46] |
οὗ
καιρὸς
ἦν·
τὸ
βιάζεσθαι,
|
τοῦ |
πείθειν
οὐκ
ὄντος.
Οἱ
μὲν |
[27] |
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων,
οὕτω
καὶ
|
τοῦ |
περὶ
ταῦτα
κόσμου
τοῖς
πολλοῖς |
[63] |
θησαύρισμα,
εἰς
ὃ
τὰ
περιττὰ
|
τοῦ |
πλούτου,
ἤδη
δὲ
καὶ
τὰ |
[72] |
ἔξωθεν,
καὶ
ὅσος
ἔνδοθεν
τὸν
|
τοῦ |
πνεύματος·
Ἀαρὼν
δὲ
Μωϋσέως
ἀδελφὸς |
[69] |
ἣν
ὁ
καιρὸς
ἐποίει
μετὰ
|
τοῦ |
Πνεύματος·
ἀλλὰ
τὸν
τῶν
γεγραμμένων |
[68] |
φωνὴν
τέως
ὑπερετίθετο,
παρά
τε
|
τοῦ |
Πνεύματος
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
γνησίων |
[69] |
ἐπαρασάμενος
ἑαυτῷ
τὸ
φρικωδέστατον,
αὐτοῦ
|
τοῦ |
Πνεύματος
ἐκπεσεῖν,
εἰ
μὴ
σέβοι |
[65] |
Πάντα
δὲ
ἐκείνῳ
διηρεύνηται
τὰ
|
τοῦ |
Πνεύματος,
ἐξ
ὧν
ἦθος
ἅπαν |
[65] |
καὶ
διέκυψεν
εἰς
τὰ
βάθη
|
τοῦ |
Πνεύματος
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
τὰ |
[30] |
Μονογενοῦς·
μίαν
δὲ
Υἱοῦ,
τὴν
|
τοῦ |
Πνεύματος.
Καὶ
ὅ
τι
ἂν |
[59] |
πρὶν
ἀποβιῶναι
μεταναστάς,
πάντα
ἐποιεῖτο
|
τοῦ |
Πνεύματος·
καὶ
φιλίαν
αἰδεῖσθαι
εἰδώς, |
[71] |
ἀξίαν
ἀπαραλογίστως
ἔνεμε
μετὰ
τῆς
|
τοῦ |
Πνεύματος
κρίσεως.
Ἐπαινῶ
τὴν
Ἰακὼβ |
[31] |
παρ'
ἑαυτῷ
καὶ
φιλοσοφώτατα
τοῖς
|
τοῦ |
Πνεύματος
λογισμοῖς,
ἄλλον
μὲν
εἶναι |
[33] |
οὔπω
δὲ
κατηρτισμένος
ἐν
τοῖς
|
τοῦ |
Πνεύματος,
πολλοῦ
δὲ
τοῦ
κλύδωνος |
[68] |
τὴν
γραφίδα
ὡς
ἐκ
πυξίδος
|
τοῦ |
Πνεύματος·
τὴν
δὲ
κυρίαν
φωνὴν |
[68] |
ἐζήτουν
λαβέσθαι
γυμνῆς
τῆς
περὶ
|
τοῦ |
Πνεύματος
φωνῆς,
ὡς
εἴη
Θεός· |
[14] |
ἄρα
τι
καὶ
βιαζώμεθα
ὑπὸ
|
τοῦ |
πόθου,
συγγνώμη
τῷ
πάθει,
πάντων |
[68] |
χρώμενος,
καὶ
μικρὸν
ὅσον
τὸν
|
τοῦ |
πολέμου
καιρὸν
διαφέρειν,
καὶ
τὴν |
[54] |
ἀρρωστίας·
καὶ
ἡ
χεὶρ
ἐπέχεται
|
τοῦ |
πονηροῦ
γραφέως,
καὶ
ὁ
ἅγιος |
[33] |
μὲν
λελύπητο
πεῖρά
τις
ἦν
|
τοῦ |
πονηροῦ
καὶ
πάλη
ταῖς
εἰς |
[31] |
μακροθυμίας,
τὸν
τῆς
ἀνάγκης·
εὐθὺς
|
τοῦ |
Πόντου
μεθ'
ἡμῶν
ἀπανίσταται
καὶ |
[43] |
τῷ
λόγῳ
καὶ
τὴν
ἐκ
|
τοῦ |
πράττειν
ἐπικουρίαν·
τοῖς
μὲν
ἐπιδημῶν, |
[25] |
τε
καὶ
περιβόητον,
τοῖς
ἱεροῖς
|
τοῦ |
πρεσβυτερίου
θρόνοις
τέως
ἐγκαταλέξασα,
καὶ |
[19] |
παρεθὲν
ἀναγκαῖον
φαίνεται
καὶ
κρεῖττον
|
τοῦ |
προληφθέντος·
κἄν
μέ
τις
ἀπάγῃ |
[70] |
μή
τι
λέγω
βλάσφημον
αἰδοῖ
|
τοῦ |
προπάτορος,
τὴν
ἐντολὴν
οὐκ
ἐφύλαξεν· |
[19] |
προληφθέντος·
κἄν
μέ
τις
ἀπάγῃ
|
τοῦ |
πρόσω
τυραννικῶς,
τὸ
τῶν
πολυπόδων |
[58] |
ἀνδρὸς
ἰδίαν
ὁδὸν
ὁδεύοντος,
εἴργων
|
τοῦ |
πρώσω
μετὰ
λῃστρικοῦ
συντάγματος.
Καὶ |
[10] |
οἶμαι
περιττὸς
δόξειν
οὐδὲ
ἔξω
|
τοῦ |
σκοποῦ
βάλλειν
τὸν
λόγον,
ταῦτ' |
[73] |
γνωρίζεσθαι.
Καὶ
τὰ
ἑξῆς
παρήσω
|
τοῦ |
Σολομῶντος·
πᾶσι
δὲ
δῆλα,
κἂν |
[47] |
καὶ
πείθειν
ἐπιχειροῦντας,
τοὺς
ἐκ
|
τοῦ |
στρατιωτικοῦ,
τοὺς
ἐκ
τῆς
γυναικωνίτιδος, |
[23] |
Ἰατρικὴν
μὲν
γάρ,
καὶ
ἡ
|
τοῦ |
σώματος
ἀρρωστία
καὶ
νοσοκομία,
φιλοσοφίας |
[80] |
ψαῦσαι
μόνον!
τί
γὰρ
ἐκείνου
|
τοῦ |
σώματος
ἱερώτερόν
τε
καὶ
καθαρώτερον; |
[2] |
κόσμου
παντὸς
σωτήριον.
Τὰ
γὰρ
|
τοῦ |
σώματος
ἴσως
οὐδὲ
θαρρῆσαι
χρὴ |
[60] |
δὲ
τί
ποτε
ἦν,
πλὴν
|
τοῦ |
σώματος
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
τῆς |
[63] |
θανάτου
καὶ
τετελευτηκότες
τοῖς
πλείστοις
|
τοῦ |
σώματος
μέλεσιν,
ἀπελαυνόμενοι
πόλεων,
οἰκιῶν, |
[54] |
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
πονηρῶς
εἶχε
|
τοῦ |
σώματος·
συνέκαμνε
δὲ
ὁ
πατήρ· |
[38] |
περὶ
τούτων
ἄμεινον,
ὅπερ
ἐπὶ
|
τοῦ |
Σωτῆρος
ἐγὼ
θεωρῶ,
οἶμαι
δὲ |
[35] |
τε
πλήρεις
προθεὶς
λέβητας
καὶ
|
τοῦ |
ταριχευτοῦ
παρ'
ἡμῖν
ὄψου
καὶ |
[52] |
ἀκοὴν
προσβαλούσῃ
τῇ
ψαλμῳδίᾳ
κατεβροντήθη
|
τοῦ |
τε
λαοῦ
τὸ
πέλαγος
εἶδε |
[80] |
βίας
καὶ
συγκλονήσεως·
αἳ
καὶ
|
τοῦ |
τέλους
ἐμακαρίσθησαν,
ὡς
ἐκείνῳ
συνέκδημοι, |
[31] |
τῶν
προειρημένων
μικροψυχίᾳ,
καὶ
ἀπειρίᾳ
|
τοῦ |
τηνικαῦτα
ἡμῶν
προεδρεύοντος
καὶ
τοῖς |
[51] |
εἶχε
τάχους·
Ἡττήμεθα,
βασιλεῦ,
εἰπεῖν,
|
τοῦ |
τῆσδε
προβεβλημένου
τῆς
Ἐκκλησίας.
Κρείττων |
[62] |
τῆς
τοῦ
ἐλαίου
τροφῆς
ἀπαντήσωσιν;
|
Τοῦ |
τοίνυν
ἐρημικοῦ
βίου
καὶ
τοῦ |
[64] |
παραδοξότερον,
Θεὸν
σταυρούμενον
βλέπειν,
καὶ
|
τοῦ |
τον
μετὰ
λῃστῶν,
καὶ
ὑπὸ |
[23] |
μᾶλλον
μετέσχε
λόγου
καὶ
μετὰ
|
τοῦ |
τρόπου;
Ποῖον
μὲν
εἶδος
οὐκ |
[11] |
βυθὸν
διεπτύσαμεν·
ὅτι
μὴ
κἀκ
|
τού |
των
πρὸς
θεοσέβειαν
ὠφελήμεθα,
ἐκ |
[48] |
ἂν
ἀξίως
διηγησάμην,
ἢ
τὴν
|
τοῦ |
ὑπάρχου
θρασύτητα,
ἢ
τὴν
τοῦ |
[19] |
συναπέρχεται,
οὔτε
πόθος
ὑφίσταται,
μαραινομένου
|
τοῦ |
ὑπεκκαύματος.
Οἱ
δὲ
κατὰ
Θεόν |
[19] |
τοὺς
τῶν
αὐτῶν
ἐραστάς.
Οὗτος
|
τοῦ |
ὑπὲρ
ἡμᾶς
ἔρωτος
νόμος.
Αἰσθάνομαι |
[21] |
Ἀβάριδος
ὀϊστὸν
τί
ἂν
λέγοιμι
|
τοῦ |
Ὑπερβορέου
ἢ
τὸν
Ἀργεῖον
Πήγασον, |
[75] |
πλήρωσιν
τοῦ
κρυπτομένου
νόμου
τὴν
|
τοῦ |
φαινομένου
κατάλυσιν.
~Ἐμιμήσατο
Πέτρου
τὸν |
[37] |
δεῖ
πάντα
λέγοντα
διατρίβειν;
ἄρτι
|
τοῦ |
φερωνύμου
τῆς
εὐσεβείας
μετατεθέντος
καὶ |
[17] |
καὶ
μάταιος,
οὐ
γὰρ
ᾐσθόμην
|
τοῦ |
φθόνου,
πιστεύων
τῷ
πλάσματι,
ἤδη |
[2] |
τοσοῦτον
ἀμελήσαιμεν
ἢ
ἀρετῆς
ἢ
|
τοῦ |
φιλικοῦ
καθήκοντος·
οὐδὲ
τῷ
νομίζειν |
[75] |
ἀλλὰ
ζηλωτὴν
ἀποφαίνων
καί
τι
|
τοῦ |
χαρακτῆρος
ἐκείνου
ἐν
ἑαυτῷ
φέροντα. |
[48] |
καὶ
μόνον
τῶν
ἄλλων
ἀπαυθαδιάζεσθαι;
|
Τοῦ |
χάριν,
ὁ
γεννάδας
φησί,
καὶ |
[33] |
τῶν
ἐπικειμένων
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐχθρῶν,
|
τοῦ |
χειραγωγοῦντος
καὶ
ὑπερείδοντος.
Διὰ
τοῦτο |
[11] |
των
πρὸς
θεοσέβειαν
ὠφελήμεθα,
ἐκ
|
τοῦ |
χείρονος
τὸ
κρεῖττον
καταμαθόντες,
καὶ |
[37] |
εἰπεῖν
ὅτι
καὶ
τῆς
κεφαλῆς
|
τοῦ |
χρισθέντος.
Τοῦτο
προσκείσθω
τοῖς
παλαιοῖς |
[35] |
καὶ
πένητας
τρέφοντος·
ἔπειτα
τὴν
|
τοῦ |
Χριστοῦ
διακονίαν
μιμούμενος,
ὃς
καὶ |
[69] |
ὅτι
οἱ
μὲν
τῷ
σαρκικῷ
|
τοῦ |
Χριστοῦ
πλέον
ἐνησχολήθησαν,
οἱ
δὲ |
[6] |
Ἄλλοι
μὲν
οὖν
θαυμαζέτωσαν
τὸ
|
τοῦ |
χρόνου
μῆκος·
καὶ
γὰρ
ἐπὶ |
[19] |
ἐμαυτῷ
συνέδησα.
~Ὡς
δὲ
προϊόντος
|
τοῦ |
χρόνου
τὸν
πόθον
ἀλλήλοις
καθωμολογήσαμεν, |
[80] |
ψυχῶν
οὐκ
ὀλίγων,
ἐκ
τῆς
|
τοῦ |
ὠθισμοῦ
βίας
καὶ
συγκλονήσεως·
αἳ |
[10] |
μήτε
ἐκείνοις
ἑτέρου
μᾶλλον
ἢ
|
τοῦδε |
πατράσιν
ὀνομασθῆναι·
ὅπερ
οὖν
καλῶς |
[55] |
ἐκείνους
αὐτῷ
τοιαῦτα
καὶ
εἰς
|
τοῦθ' |
ἥκοντα
τέλους·
τὰ
δὲ
πρὸς |
[21] |
τὴν
διάνοιαν
πεπυκνωμένοις
καὶ
πεφραγμένοις.
|
Τοὐναντίον |
μὲν
οὖν,
εἴ
τι
χρὴ |
[48] |
σοι,
φησίν,
ὦ
οὗτος,
βούλεται,
|
τοὔνομα |
προσειπών,
οὔπω
γὰρ
ἐπίσκοπον
ἠξίου |
[60] |
τούς
τε
λίαν
συντόμους
καὶ
|
τοὺς |
ἄγαν
ἀπλήστους,
ὡδί
πως
τῷ |
[26] |
ποιεῖ
τοὺς
Γίγαντας.
Πλάττομεν
αὐθημερὸν
|
τοὺς |
ἁγίους,
καὶ
σοφοὺς
εἶναι
κελεύομεν, |
[82] |
ἡμῶν,
ᾧ
ἡ
δόξα
εἰς
|
τοὺς |
αἰῶνας·
Ἀμήν.
|
[8] |
σου
καὶ
τοὺς
Ὠρίωνας
καὶ
|
τοὺς |
Ἀκταίωνας,
τοὺς
κακοδαίμονας
θηρευτάς,
ὁ |
[24] |
τί
δ'
οὐ
πράττοντες,
ὧν
|
τοὺς |
ἀλγοῦν
τας
εἰκός;
Ἐνταῦθά
τι |
[38] |
ὑπερβάλλων
ἀεὶ
ὅσον
πρὸ
τούτου
|
τοὺς |
ἄλλους
ἐδείκνυτο,
κάλλιστά
τε
καὶ |
[16] |
ἐν
λόγοις
καίριον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
ἔπειθον
ὁμοίως
ἔχειν,
ὅσοι |
[58] |
τοῖς
ἀρχομένοις.
Τίς
γὰρ
ἂν
|
τοὺς |
ἄλλους
πείσειε
μετριάζειν,
οὕτω
τῶν |
[68] |
τῶν
συλλογισμῶν
ἀνάγκαις,
οὕτως
ἦρχε
|
τοὺς |
ἀντιλέγοντας,
ὥστε
μὴ
ἀντιβαίνειν
ἔχειν, |
[54] |
κουρίαν
τῷ
πάθει
καὶ
ἰατρῶν
|
τοὺς |
ἀρίστους
ἐκλεγόμενος
καὶ
λιταῖς
προσκείμενος, |
[17] |
ἄξιον.
Οὐχ
ἁπλοῦν
γένος
εὑρίσκω
|
τοὺς |
Ἀρμενίους,
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
κρυπτόν |
[80] |
Μόλις
δὲ
τὸ
σῶμα
διαφυγὸν
|
τοὺς |
ἁρπάζοντας
καὶ
νικῆσαν
τοὺς
προπομπεύοντας, |
[1] |
προστησά
μενος,
καθάπερ
οἱ
ζωγράφοι
|
τοὺς |
ἀρχετύπους
πίνακας,
ταύτην
ἂν
ὑφελὼν |
[69] |
τῇ
τε
ἀληθείᾳ
προσάγωνται
καὶ
|
τοὺς |
ἀσεβοῦντας
ἐπιστομίζωσιν.
Ἔμοι
γοῦν
εἴη |
[11] |
τὴν
κτίσιν
ἐπαν
ιστάντες
κατὰ
|
τοὺς |
ἄφρονας,
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
δημιουργημάτων |
[9] |
καὶ
περι
φανέστατον
ἡ
εὐτεκνία.
|
Τοὺς |
γὰρ
αὐτοὺς
πολύπαιδας
καὶ
καλλίπαιδας |
[62] |
ὃς
καὶ
γεννηθῆναι
θελήσας
διὰ
|
τοὺς |
γεννητοὺς
ἡμᾶς
ἐκ
παρθένου
γεννᾶται, |
[26] |
ἀναδοθείς,
ὡς
ὁ
μῦθος
ποιεῖ
|
τοὺς |
Γίγαντας.
Πλάττομεν
αὐθημερὸν
τοὺς
ἁγίους, |
[43] |
ἐπιδημῶν,
πρὸς
δὲ
τοὺς
πρεσβεύων,
|
τοὺς |
δὲ
καλῶν,
νουθετῶν,
ἐλέγχων,
ἐπιτιμῶν, |
[52] |
εἴπω,
Θεῷ
καὶ
τῷ
βήματι·
|
τοὺς |
δὲ
περὶ
αὐτὸν
ἑστηκότας
ἐν |
[43] |
ὅπλοις
τοῖς
ἀπὸ
γλώσσης
καταστρεφόμενος·
|
τοὺς |
δὲ
πόρρωθεν,
βάλλων
τοξεύμασι
τοῖς |
[13] |
δὲ
ἥλιξι,
τοῖς
μὲν
παρεκτεινόμενος,
|
τοὺς |
δὲ
ὑπεραίρων
κατὰ
πᾶν
εἶδος |
[74] |
δέρος,
τὴν
ἀσαρκίαν.
Ἐῶ
τἆλλα,
|
τοὺς |
δροσισθέντας
ἐν
πυρὶ
νεανίας·
τὸν |
[34] |
ἄρχοντας
τούς
τε
ἄλλους
καὶ
|
τοὺς |
δυνατωτάτους
τῆς
πόλεως·
διαφορῶν
λύσεις |
[71] |
ἀνδρὸς
εὐμηχανίαν
καὶ
εὐημερίαν,
καὶ
|
τοὺς |
δώδεκα
ἐξ
αὐτοῦ
πατριάρχας,
καὶ |
[15] |
καὶ
αὐτοὶ
πάσχουσι
ἀτεχνῶς
περὶ
|
τοὺς |
ἑαυτῶν
διδασκάλους
καὶ
ἀντιτέχνους,
ὅπως |
[63] |
καὶ
ἱστορίαις
διδόασιν,
ὧν
οὐδὲν
|
τοὺς |
ἐγείραντας
πλὴν
δόξης
ὀλίγης
ὤνησεν; |
[2] |
γε
ποιουμένοις
τὸν
λόγον
καὶ
|
τοὺς |
εἰδότας
σαφῶς
τὰ
ἡμέτερα.
Ἤδη |
[47] |
ἐπιχειροῦντας,
τοὺς
ἐκ
τοῦ
στρατιωτικοῦ,
|
τοὺς |
ἐκ
τῆς
γυναικωνίτιδος,
τοὺς
ἐν |
[47] |
προσβολάς,
τὰς
ὑποσχέσεις,
τὰς
ἀπειλάς,
|
τοὺς |
ἐκ
τοῦ
δικαστικοῦ
τάγματος
προσπεμπομένους |
[47] |
προσπεμπομένους
αὐτῷ
καὶ
πείθειν
ἐπιχειροῦντας,
|
τοὺς |
ἐκ
τοῦ
στρατιωτικοῦ,
τοὺς
ἐκ |
[78] |
ὥστε
μὴ
ζημιωθῆναι
τὸ
βῆμα
|
τοὺς |
ἐκείνου
μαθητὰς
καὶ
τῆς
ἱερωσύνης |
[7] |
οὐ
γὰρ
ἦσαν
γογγυσταὶ
κατὰ
|
τοὺς |
ἐκείνους
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
ταλαιπωροῦντας |
[21] |
τοὺς
ἱεροὺς
ἡμῶν
οἴκους
καὶ
|
τοὺς |
ἐκεῖσε
διδασκάλους
φέρουσα,
καὶ
ἡ |
[80] |
ἀγὼν
δὲ
τοῖς
ἡμετέροις
πρὸς
|
τοὺς |
ἐκτός,
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας·
ἐκείνοις |
[22] |
Ἀλλὰ
γὰρ
ἔλαθον
ἐμαυτὸν
εἰς
|
τοὺς |
ἐμοὺς
ὑπαχθεὶς
ἐπαίνους,
ὁ
μηδὲ |
[47] |
στρατιωτικοῦ,
τοὺς
ἐκ
τῆς
γυναικωνίτιδος,
|
τοὺς |
ἐν
γυναιξὶν
ἄνδρας
καὶ
ἐν |
[77] |
ἴδοις
Βασιλείους
ἄχρι
τοῦ
ὁρωμένου,
|
τοὺς |
ἐν
ταῖς
σκιαῖς
ἀνδριάντας·
πολὺ |
[78] |
πλεῖστον
καταλελοιπώς,
εὐτονώτερος
γίνεται
περὶ
|
τοὺς |
ἐξιτηρίους
τῶν
λόγων,
ἵνα
τοῖς |
[21] |
διδασκάλους
φέρουσα,
καὶ
ἡ
πρὸς
|
τοὺς |
ἔξωθεν
παιδευτάς.
Τὰς
ἄλλας
δὲ |
[1] |
ἀρετήν,
ὁ
λόγος.
Ὧν
γὰρ
|
τοὺς |
ἐπαίνους,
οἶδα
τούτων
σαφῶς
καὶ |
[64] |
καὶ
μετὰ
θαύματος
ἀγαπώμενα·
καὶ
|
τοὺς |
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
θαυμάζοι,
ὡς |
[69] |
ἀνθρώπων
τοῖς
εὐγνωμονεστέροις!
Οὐδὲ
γὰρ
|
τοὺς |
εὐαγγελιστὰς
φαίη
μεν
ἂν
ὑπεναντία |
[4] |
ἑαυτῶν
δοκιμάζεσθαι
καὶ
τῶν
ἵππων
|
τοὺς |
εὐγενεστάτους
ἢ
ἀτιμοτάτους,
ἡμᾶς
δὲ |
[73] |
Κριτὰς
παραδράμωμεν,
ἢ
τῶν
Κριτῶν
|
τοὺς |
εὐδοκιμωτάτους,
Σαμουὴλ
ἐν
τοῖς
ἐπικαλουμένοις |
[21] |
ἴσου
λόγου·
ἥ
τε
πρὸς
|
τοὺς |
ἱεροὺς
ἡμῶν
οἴκους
καὶ
τοὺς |
[15] |
ἡνιοχοῦσι
καθήμενοι,
παίουσι
τὸν
ἀέρα,
|
τοὺς |
ἵππους
δὴ
τοῖς
δακτύλοις
ὡς |
[28] |
τὸν
βίον
καθιερώσαντες·
λέγω
δὲ
|
τοὺς |
καθ'
ἡμᾶς
Ναζιραίους
καὶ
περὶ |
[34] |
ἀναλγησία
καὶ
ἀπληστία.
Τηροῦσι
γὰρ
|
τοὺς |
καιροὺς
καὶ
καταπραγματεύονται
τῆς
ἐνδείας |
[8] |
τοὺς
Ὠρίωνας
καὶ
τοὺς
Ἀκταίωνας,
|
τοὺς |
κακοδαίμονας
θηρευτάς,
ὁ
ἐμὸς
διώκτης, |
[68] |
αὐτοῦ
δόξαν
ἔχοντας.
Πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
κακούργους
ὁ
λόγος,
οἳ
τοῖς |
[61] |
Τὰς
μὲν
γὰρ
πλησμονὰς
καὶ
|
τοὺς |
κόρους
τοῖς
ἀλογωτέροις
ἀπέρριψε
καὶ |
[73] |
ἁρπαζομένων
πολλῷ
τιμιώτεροι.
~Καὶ
ἵνα
|
τοὺς |
Κριτὰς
παραδράμωμεν,
ἢ
τῶν
Κριτῶν |
[44] |
δὲ
δόξης
ἠξιωμένον,
πάντας
δὲ
|
τοὺς |
κύκλῳ
καταστρεψάμενον
τῷ
κράτει
τῆς |
[23] |
λεκτικὴν
ὀνομάζουσιν·
ὡς
ῥᾷον
εἶναι
|
τοὺς |
λαβυρίνθους
διεξελθεῖν,
ἢ
τὰς
ἐκείνου |
[76] |
πρό
θυμος
ἦν,
ἐπισχὼν
αἰδοῖ
|
τοὺς |
λιθάζοντας.
Ἔτι
δὲ
συντομώτερον
εἰπεῖν |
[35] |
προσθήκην.
Συναγαγὼν
γὰρ
ἐν
ταὐτῷ
|
τοὺς |
λιμοῦ
τραυματίας,
ἔστι
δὲ
οὓς |
[68] |
τὸ
πυκτίον
ἀκολουθεῖν.
Οἰκονομεῖν
δὲ
|
τοὺς |
λόγους
ἐν
κρίσει
τῶν
ἀναγκαίων |
[19] |
οἶδ'
ὅπως
εἰς
τούτους
ἐμπίπτω
|
τοὺς |
λόγους,
οὐκ
ἔχω
δ'
ὅπως |
[43] |
πολὺ
τῶν
αἱρετικῶν
ἀποκρούεται
θράσος·
|
τοὺς |
μὲν
καὶ
εἰς
χεῖρας
ἰόντας, |
[12] |
ἦν.
Ὥσπερ
τοὺς
πώλους
καὶ
|
τοὺς |
μόσχους
ὁρῶμεν
ὁμοῦ
τῇ
γενέσει |
[8] |
θηρευτάς,
ὁ
ἐμὸς
διώκτης,
ὁ
|
τοὺς |
μύθους
θαυμάζων
καὶ
τὴν
ἀντιδοθεῖσαν |
[17] |
καὶ
τάχιστα
περιφρονηθῆναι,
ὑπήρειδόν
τε
|
τοὺς |
νεανίας
ἐπανάγων
τὸν
λόγον·
καὶ |
[20] |
ἐστιν
ἢ
πρὸς
ἀρετὴν
τυποῦσθαι
|
τοὺς |
νέους
ἢ
πρὸς
κακίαν.
~Δύο |
[64] |
τηλικούτων
κριταί,
καὶ
τῷ
κανόνι
|
τοὺς |
οὐ
κανόνας
προσάγοντες;
Ἔστι
λεπροὺς |
[26] |
ἁγίους,
καὶ
σοφοὺς
εἶναι
κελεύομεν,
|
τοὺς |
οὐδὲν
σοφισθέντας,
οὐδὲ
τοῦ
βαθμοῦ |
[11] |
ἀλλὰ
σκαιοὺς
καὶ
ἀπαιδεύτους
ὑποληπτέον
|
τοὺς |
οὕτως
ἔχοντας,
οἳ
βούλοιντ'
ἂν |
[81] |
πάντα
πᾶσι
γενόμενον
ἵνα
κερδάνῃ
|
τοὺς |
πάντας
ἢ
πλείονας.
~Ταῦτά
σοι |
[79] |
οὐκ
ἀηδῶς
ἐναπέψυξεν·
ἔστιν
ἃ
|
τοὺς |
παρόντας
μυσταγωγήσας
καὶ
βελτίους
ποιήσας |
[21] |
ἀρετὴν
φέρει,
μηδὲ
ποιεῖ
βελτίους
|
τοὺς |
περὶ
αὐτὸ
σπουδάζοντας.
Ἄλλοις
μὲν |
[64] |
καὶ
τελώναις
συνέσθοντα
καὶ
νίπτοντα
|
τοὺς |
πόδας
τῶν
μαθητῶν
καὶ
σταυρὸν |
[35] |
λεντίῳ
διαζωννύμενος
οὐκ
ἀπηξίου
νίπτειν
|
τοὺς |
πόδας
τῶν
μαθητῶν,
καὶ
τοῖς |
[7] |
πολλοὶ
δὲ
ὄρνιθες
τῶν
ἐδωδίμων
|
τοὺς |
ποθοῦντας
ἡμᾶς
ὑπερίπτανται,
ὧν
τί |
[38] |
τῷ
περιόντι
τῆς
ἀρετῆς
ἕλκειν
|
τοὺς |
πολλοὺς
εἰς
τὸ
μέτριον·
μᾶλλον |
[65] |
ὡς
μηδ'
ἑτέρῳ
σκάζειν,
κατὰ
|
τοὺς |
πολλούς,
ἢ
νῷ
λόγον
οὐκ |
[10] |
καὶ
ῥώμης
καὶ
μεγέθους,
οἷς
|
τοὺς |
πολλοὺς
ὁρῶ
χαίροντας,
τοῖς
βουλομένοις |
[25] |
τε
πλύνασα
καὶ
σοφίσασα,
κατὰ
|
τοὺς |
πολλοὺς
τῶν
νῦν
τῆς
προστασίας |
[43] |
τοῖς
μὲν
ἐπιδημῶν,
πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
πρεσβεύων,
τοὺς
δὲ
καλῶν,
νουθετῶν, |
[65] |
τὰ
πέρατα
οἰκειούμενον;
Ἔτι
περὶ
|
τοὺς |
πρόποδας
τοῦ
ὄρους
στρεφόμεθα,
τῆς |
[80] |
διαφυγὸν
τοὺς
ἁρπάζοντας
καὶ
νικῆσαν
|
τοὺς |
προπομπεύοντας,
οὕτω
τῷ
τάφῳ
τῶν |
[12] |
βλέπων
εὐθὺς
ἄριστος
ἦν.
Ὥσπερ
|
τοὺς |
πώλους
καὶ
τοὺς
μόσχους
ὁρῶμεν |
[64] |
λόγῳ
καὶ
καιρῷ
χρώμενον,
κατὰ
|
τοὺς |
Σολομῶντος
νόμους,
παντὶ
πράγματι
καιρὸν |
[29] |
εἶχε
πρὸς
τοὺς
ὑβριστὰς
ἢ
|
τοὺς |
σπουδαστάς,
οὔτε
πρὸς
αὐτοῦ
τὸ |
[34] |
ἄλλα
γνωρίσματα·
παρρησία
πρὸς
ἄρχοντας
|
τούς |
τε
ἄλλους
καὶ
τοὺς
δυνατωτάτους |
[60] |
φυλάξας.
Ὁμῶς
δὲ
ἀμφοτέρους
περιφρονῶν,
|
τούς |
τε
λίαν
συντόμους
καὶ
τοὺς |
[5] |
οἴσοντες,
ἐξ
ὧν
στεφανοῖ
Χριστὸς
|
τοὺς |
τὴν
ἐκείνου
μιμησαμένους
ὑπὲρ
ἡμῶν |
[11] |
τὸ
κατ'
αὐτοὺς
κρύπτηται,
καὶ
|
τοὺς |
τῆς
ἀπαιδευσίας
ἐλέγχους
διαδιδράσκωσιν.
Ἐπεὶ |
[7] |
θρέψειε
σήμερον
τοῖς
τῆς
τρυφῆς
|
τοὺς |
τῆς
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ
μὲν |
[38] |
δὲ
τῆς
προεδρίας
ἀξιωθείς,
ὡς
|
τοὺς |
τοιούτους
μὲν
γεγονότας,
τοιαύτης
δὲ |
[47] |
ἁπάντων.
Ἀλλὰ
τοσοῦτοι
θαυμάζουσιν
ὅσοι
|
τοὺς |
τότε
ἀγῶνας
γνωρίζουσι,
τὰς
προσβολάς, |
[47] |
ἄνδρας
καὶ
ἐν
ἀνδράσι
γυναῖκας,
|
τοὺς |
τοῦτο
μόνον
ἀνδρικοὺς
τὴν
ἀσέβειαν, |
[17] |
δεινὸν
γὰρ
εἶναι,
εἰ
προειληφότες
|
τοὺς |
τρίβωνας
καὶ
λαρυγγίζειν
προμελετήσαντες
μὴ |
[74] |
φειδώμεθα.
~Ἐπαινεῖς
Ἡλίου
τὴν
πρὸς
|
τοὺς |
τυράννους
παρρησίαν,
καὶ
τὴν
διὰ |
[19] |
ἑαυτῷ
τε
καὶ
ἀλλήλοις
συνδεῖ
|
τοὺς |
τῶν
αὐτῶν
ἐραστάς.
Οὗτος
τοῦ |
[29] |
Οὔτε
γὰρ
ἀντιτείνειν
εἶχε
πρὸς
|
τοὺς |
ὑβριστὰς
ἢ
τοὺς
σπουδαστάς,
οὔτε |
[6] |
ἢ
ὅστις
οὐδὲν
μέγα
οἴεται
|
τοὺς |
ὑπὲρ
Χριστοῦ
διωγμοὺς
καὶ
κινδύνους, |
[4] |
ἢ
ἐγγύθεν
ἠργμένος,
κάτεισιν
εἰς
|
τοὺς |
ὕστερον·
τούτῳ
δὲ
γενοῖν
τοῖν |
[15] |
ἰδεῖν
περὶ
τὰς
ἀντιθέτους
ἱπποδρομίας
|
τοὺς |
φιλίππους
τε
καὶ
φιλοθεάμονας·
πηδῶσι, |
[32] |
ἡ
θεία
γραφή,
ῥᾳδίως
ἀναλίσκον
|
τοὺς |
φρυγανώδεις
καὶ
ὑβριστὰς
τῆς
θεότητος. |
[37] |
Κινεῖ
γὰρ
ἐκ
τῆς
ὑπερορίας
|
τοὺς |
χρίσοντας,
ἄνδρας
ἐπ'
εὐσεβείᾳ
γνωρίμους |
[8] |
λέγε
τὰς
ἐλαφηβόλους
σου
καὶ
|
τοὺς |
Ὠρίωνας
καὶ
τοὺς
Ἀκταίωνας,
τοὺς |
[69] |
περὶ
τούτων
κοινολογουμένῳ·
μηδὲ
ἁπλῶς
|
τοῦτο |
ἀποφηνάμενος,
ἀλλ'
ὃ
μηδέπω
πρότερον |
[41] |
ὅπως
ἀσφαλῶς
ἕξει
λογιζομένων,
εἴπερ
|
τοῦτο |
ἀσφαλές,
περαιτέρω
δ'
οὐ
προϊόντων, |
[61] |
μὴ
τρυφῶν
φαίνεσθαι,
μηδὲ
διὰ
|
τοῦτο |
δεῖσθαι
πλειόνων·
ἀλλὰ
πρὸς
τὰ |
[22] |
ὁ
μηδὲ
παρ'
ἑτέρου
ποτὲ
|
τοῦτο |
δεξάμενος·
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
εἰ |
[36] |
καὶ
τοῖς
ἑτέρων
ὀνείροις
εἰς
|
τοῦτο |
δια
ταττόμενος·
ὁ
δὲ
προῖκα |
[8] |
ὡς
ὁ
ἐμὸς
λόγος.
Καὶ
|
τοῦτο |
διῆλθον,
οὐχ
ἵν'
ἐκείνῳ
προσθῶ |
[11] |
Οὔκουν
ἀτιμαστέον
τὴν
παίδευσιν,
ὅτι
|
τοῦτο |
δοκεῖ
τισιν·
ἀλλὰ
σκαιοὺς
καὶ |
[55] |
κρατοῦντα
τῶν
πολλῶν
ταύτῃ
φαίνεσθαι,
|
τοῦτο |
δώσω
τῷ
λόγῳ.
~Γυναῖκά
τινα |
[47] |
καὶ
οὐδὲ
βουλομένῳ
παρελθεῖν
δυνατόν,
|
τοῦτο |
δώσω
τῷ
λόγῳ
συνελὼν
ὅσον |
[7] |
πρόθυμοι
πρὸς
σφαγήν!
Μονονουχὶ
καὶ
|
τοῦτο |
εἰκάζειν
ἦν,
ὅτι
μὴ
τάχιον |
[20] |
καί,
εἰ
μὴ
μέγα
ἐμοὶ
|
τοῦτο |
εἰπεῖν,
κανόνες
ὄντες
ἀλλήλοις
καὶ |
[66] |
διάδοσις·
ὥστε
ἐμοί
γε,
οὐδὲ
|
τοῦτο |
εἰπεῖν
ὀκνητέον,
τὸ
εἰς
πᾶσαν |
[10] |
τῆς
ἐμμελείας
ὄντως
φερώνυμον,
ἣ
|
τοῦτο |
ἐν
γυναιξὶν
ὤφθη,
εἰ
δεῖ |
[59] |
οὖν
ὁπόσον
εἰπεῖν
δυνατόν,
ἓν
|
τοῦτο |
ἐπαινεῖν
οὐκ
ἔχω,
καὶ
γὰρ |
[54] |
τοῦ
πατρὸς
χερσὶν
ἀπεσώθη·
καὶ
|
τοῦτο |
ἐπισ
τεύετο
παρὰ
τῶν
τηνικαῦτα |
[42] |
ἢ
κακῶς,
οὐδὲν
τῷ
κοινῷ
|
τοῦτο |
ἐπισημαίνειν·
τοῦ
κοινοῦ
δὲ
οὕτως |
[39] |
μέν,
συγγινώσκει
δέ.
Καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
ἐπιστάντα
μέν,
τὴν
δὲ
τῆς |
[1] |
βίος
ἐστὶν
ὁ
λόγος,
ἓν
|
τοῦτο |
ἐσπου
δακόσι
καὶ
μόνον,
ταῖς |
[16] |
ὡς
αὐτῶν
ἕνα
δεχόμενοι·
καὶ
|
τοῦτό |
ἐστιν
αὐτοῖς
τῆς
τελετῆς
τὸ |
[42] |
τῆξις
καρδίας
ἔμμονος
λογισμός·
διὰ
|
τοῦτο |
ἐσφάδαζεν,
ἠνιᾶτο,
κατετιτρώσκετο,
ἔπασχε
τὸ |
[64] |
καὶ
ψοφήμασι.
Καίτοι
κἂν
εἰ
|
τοῦτο |
ζητοίημεν,
τίς
μὲν
οὕτως
ἡδὺς |
[21] |
σκαῖρον,
ᾧ
τὰ
πάντα
ἁλίσκεται,
|
τοῦτο |
ἦμεν
ἡμεῖς
ἐν
πᾶσι
τοῖς |
[17] |
κατὰ
νέηλυν
ἀξιωθεὶς
τῆς
τιμῆς.
|
~Τοῦτο |
ἡμῖν
τῆς
φιλίας
προοίμιον·
ἐντεῦθεν |
[28] |
τῶν
ἐπ'
ἀξίας.
Ῥᾷστον
δὲ
|
τοῦτο |
ἦν
ἐκ
τριῶν
τῶν
ἰσχυροτάτων. |
[52] |
ψυχὴν
ἐκ
τοῦ
θάμβους.
Καὶ
|
τοῦτο |
ἦν
τοῖς
πολλοῖς
ἄδηλον
ἔτι. |
[15] |
εἰς
μίαν
ἡμέραν
τροφῆς
εὐπορήσαντες.
|
Τοῦτο |
καὶ
αὐτοὶ
πάσχουσι
ἀτεχνῶς
περὶ |
[18] |
τῆς
δόξης
ὁρᾶν
τὰ
φαινόμενα,
|
τοῦτο |
καὶ
αὐτὸς
πάσχων
ἐσκυθρώπαζεν,
ἐδυσφόρει, |
[19] |
ἐπειδὴ
πράγματος
ἑστῶτός
εἰσι,
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
μονιμώτεροι,
καὶ
ὅσῳ
πλέον |
[33] |
τοῦ
χειραγωγοῦντος
καὶ
ὑπερείδοντος.
Διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
τὴν
συμμαχίαν
ἠγάπα,
καὶ |
[38] |
τὸ
ὑπὲρ
ἡμᾶς
καὶ
ἡμέτερον,
|
τοῦτο |
κἀνταῦθα
συμβεβηκέναι
λογίζομαι.
Ἐκεῖνός
τε |
[69] |
τοῦ
ἀνδρὸς
καθαρότητι,
ὥστε
καὶ
|
τοῦτο |
κοινοποιοῦμαι
πρὸς
ἅπασι·
κἀκείνῳ
μὲν |
[2] |
νόμῳ
κρείττονι
(οὐ
γὰρ
αἰσχύνομαι
|
τοῦτο |
λέγειν,
ὅτι
καὶ
πᾶσι
νόμος |
[29] |
καὶ
Ἰωάννου,
τῶν
πάνυ
φιλοσόφων,
|
τοῦτο |
λυσιτελεῖν
αὐτῷ
μᾶλλον
ἡγούμενος
ἤ |
[8] |
διδαχθῇ,
ἀπανθρωπίαν
μαθοῦσα
φιλανθρωπίας
ἀντίδοσιν;
|
Τοῦτο |
μὲν
οὖν
τοσοῦτον
ἐκ
πολλῶν |
[58] |
καὶ
τὰ
ἡμέτερα·
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
μετεποιεῖτο
τῶν
νεωστὶ
προσελθόντων,
ὡς |
[35] |
Καὶ
τίνα
τρόπον;
Οὐδὲ
γὰρ
|
τοῦτο |
μικρὸν
εἰς
προσθήκην.
Συναγαγὼν
γὰρ |
[27] |
προσδιατρίψωμεν.
Οἷον
γάρ
με
καὶ
|
τοῦτο |
μικροῦ
παρέδραμεν,
ἐν
μέσῳ
τῶν |
[16] |
διὰ
τιμῆς
ἐκείνοις·
ἐπεὶ
καὶ
|
τοῦτο |
μισθός
ἐστιν
αὐτοῖς
τῶν
σπουδαστῶν |
[56] |
προσβλέπειν
ὄκνουσι
γυναῖκες;
Καὶ
οὐ
|
τοῦτο |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὸν
παρεῖναι |
[47] |
καὶ
ἐν
ἀνδράσι
γυναῖκας,
τοὺς
|
τοῦτο |
μόνον
ἀνδρικοὺς
τὴν
ἀσέβειαν,
οἳ |
[67] |
τοῖς
σπουδαιοτέροις
εἰς
παίδευσιν.
~Ἐγὼ
|
τοῦτο |
μόνον
αὐτοῦ
διηγήσομαι.
Ὅταν
τὴν |
[2] |
ἔστιν
ἄλλου
θερμότερος,
ἀλλὰ
μὴ
|
τοῦτο |
μόνον
πάντες
ὁμότιμοι,
τὴν
τοῦ |
[3] |
πολλὰ
δὲ
τὸ
ἐμὸν
ἔδαφος
|
τοῦτο, |
οἱ
σεμνοὶ
Καππαδόκαι,
τὸ
μηδὲν |
[63] |
τὸν
ἔλεον,
ἐλέου
χρῄζοντας.
Διὰ
|
τοῦτο, |
οὐδὲ
τοῖς
χείλεσιν
ἀπηξίου
τιμᾶν |
[64] |
πάντα
γίνεσθαι
καὶ
χαρίζεσθαι,
τί
|
τοῦτο; |
Οὐκ
ἐπαινετέος
μᾶλλον
ἢ
μεμπτέος |
[23] |
τι
διηνέχθησαν,
ἐν
ἄλλοις
ὀνόμασι
|
τοῦτο |
παραδηλώσαντες.
~Εἶχε
μὲν
οὖν
οὕτω |
[52] |
τὴν
ἕνωσιν·
ἄξιον
δὲ
μηδὲ
|
τοῦτο |
παραδραμεῖν.
Ἐπειδὴ
γὰρ
ἔνδον
ἐγένετο |
[17] |
τι
καὶ
τοιοῦτον·
οὐδὲ
γὰρ
|
τοῦτο |
παραλιπεῖν
ἄξιον.
Οὐχ
ἁπλοῦν
γένος |
[33] |
εὐπειθείας
καὶ
πνευματικῆς
τάξεως.
Διὰ
|
τοῦτο |
παρῆν,
ἐσόφιζεν,
ὑπήκουεν,
ἐνουθέτει,
πάντα |
[11] |
τὰ
τοῦ
Θεοῦ
σέβοντες,
διὰ
|
τοῦτο |
περιφρονητέον·
ἀλλ'
ὅσον
χρήσιμον
αὐτῶν |
[40] |
οὐ
γὰρ
θωπευτικῶς
οὐδὲ
ἀνελευθέρως
|
τοῦτο |
ποιεῖ,
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
νεανικῶς |
[14] |
οὖν,
ὡς
οἷόν
τε
μετρίως,
|
τοῦτο |
ποιεῖν.
Ἂν
δ'
ἄρα
τι |
[45] |
ἦν
ἐκείνων
χεῖρον
καὶ
βλαβερώτερον,
|
τοῦτο |
ποιῶν
καὶ
λέγων
ἠκούετο.
Ἔθετο |
[34] |
καὶ
σωματικαί·
καὶ
γὰρ
καὶ
|
τοῦτο |
πολλάκις
εἰς
ψυχὴν
φέρει
δι' |
[69] |
μὲν
ἐξ
ὧν
καὶ
δημοσίᾳ
|
τοῦτο |
πολλάκις
ἐκήρυξεν,
εἴ
ποτε
καιρὸς |
[37] |
καὶ
τῆς
κεφαλῆς
τοῦ
χρισθέντος.
|
Τοῦτο |
προσκείσθω
τοῖς
παλαιοῖς
διηγήμασιν,
ὅτι |
[35] |
παισίν,
ἤτ'
οὖν
συνδούλοις,
πρὸς
|
τοῦτο |
συνεργοῖς
χρώμενος,
ἐθεράπευε
μὲν
τὰ |
[39] |
ἢ
παραδυναστεύειν,
καὶ
τῇ
φιλίᾳ
|
τοῦτο |
τεκμαιρομένων·
ἐπειδὴ
τὸ
φορτικὸν
φεύγων |
[50] |
ὕπαρχε,
καὶ
παντὸς
ἄλλου
ταπεινότεροι,
|
τοῦτο |
τῆς
ἐντολῆς
κελευούσης,
καὶ
μὴ |
[6] |
τὸ
δὲ
ἀνανδρίας
ἐστίν·
καὶ
|
τοῦτο |
τιμῶντες
ἐκεῖνοι
τὸν
νομοθέτην,
τί |
[64] |
ἀκοινώνητον.
Καὶ
γὰρ
οὐ
φαύλως
|
τοῦτό |
τινες
πεφιλοσοφήκασιν,
ὅτι
παραπεπήγασι
ταῖς |
[63] |
συμπαθὲς
δοκιμάζεται.
Τί
μοι
πρὸς
|
τοῦτο |
τὸ
ἔργον,
ἑπτάπυλοι
Θῆβαι
καὶ |
[53] |
φιλανθρωπίας
ἀρχὴ
καὶ
κατάστασις
πρώτη·
|
τοῦτο |
τὸ
λῆμα
τῆς
τότε
διοχλούσης |
[68] |
θεολογίας
ἐμνήσθην,
καὶ
τῆς
περὶ
|
τοῦτο |
τοῦ
ἀνδρὸς
μάλιστα
μεγαλοφωνίας,
ἔτι |
[16] |
παντός·
βούλεται
δὲ
αὐτοῖς,
οἶμαι,
|
τοῦτο |
τῶν
νεηλύδων
συστέλλειν
τὸ
φρόνημα |
[11] |
ἀπαιδευσίας
ἐλέγχους
διαδιδράσκωσιν.
Ἐπεὶ
δὲ
|
τοῦτο |
ὑπεθέμεθα
καὶ
ἀνωμολογησάμεθα,
φέρε
τὰ |
[21] |
εἰς
ψυχήν·
οὐ
γὰρ
φαύλως
|
τοῦτο |
ὑπολαμβάνεται
τοῖς
εὐσεβεστέροις·
καὶ
γὰρ |
[31] |
ἄλλο
τι
ἢ
βαρβαρικὴν
καταδρομὴν
|
τοῦτο |
ὑποληπτέον,
καθαιροῦσαν
οὐ
τείχη
καὶ |
[54] |
καὶ
οὐδὲν
ἀπῆν
τῶν
εἰς
|
τοῦτο |
φερόντων.
Ἡ
νὺξ
παρῆν,
ὁ |
[82] |
μὲν
τῆς
ἀξίας
ἐγγύς,
σὴ
|
τοῦτο |
χάρις·
σοὶ
γὰρ
θαρρῶν,
τὸν |
[1] |
θαυμάσας.
Ἐμοί
τε
γὰρ
ἔσται
|
τοῦτο |
χρέος
ἱκανῶς
ἀφωσιωμένον·
χρέος
δέ, |
[13] |
ἐπειδὴ
δεῖ
καὶ
τῆς
ἐν
|
τούτοις |
δυνάμεως
πρὸς
τὴν
τῶν
νοουμένων |
[10] |
παρα
χωρήσομεν·
οὐχ
ὅτι
κἀν
|
τούτοις |
ἔλαττόν
τινος
ἠνέγκατο
τῶν
μικρολόγων |
[7] |
ποτε
καὶ
ἡμῖν,
τοῖς
ὄρεσι
|
τούτοις |
ἐμφωλεύουσι·
πολλοὶ
δὲ
ὄρνιθες
τῶν |
[35] |
οὐ
τοῖς
πιστεύουσιν.
Ἃ
δὲ
|
τούτοις |
ἐστὶν
ἀκόλουθα
καὶ
εἰς
ταὐτὸν |
[57] |
σπαράγμασιν»
Οἱ
μὲν
οὖν
ἐν
|
τούτοις |
ἦσαν.
Ἡ
δὲ
πόλις,
ὡς |
[12] |
εὐδοκιμεῖν
ὑπάρχει
καὶ
εἶναι
περιδεξίοις,
|
τούτοις |
καὶ
τὸ
εἶναι
τελείοις
καὶ |
[50] |
καὶ
πρὸς
ὃν
ἐπείγομαι
πόρρωθεν.
|
~Τούτοις |
καταπλαγέντα
τὸν
ὕπαρχον·
Οὐδείς,
φάναι, |
[30] |
ἐπάνοδον·
ἔσχε
γὰρ
οὕτως.
~Ἐν
|
τούτοις |
ὄντων
ἡμῶν,
ἐξαίφνης
ἐφίσταται
νέφος |
[41] |
καίτοι
τἆλλα
μέτριος
ὤν,
ἐν
|
τούτοις |
οὐ
μετριάζει·
ἀλλ'
ὑψοῦ
τὴν |
[10] |
ἄλλων
μᾶλλον
ἁρμόζειν
ἢ
ἐκείνων
|
τοῦτον |
γενέσθαι,
μήτε
ἐκείνοις
ἑτέρου
μᾶλλον |
[51] |
δεῖ
τινα
πειρᾶν
τῶν
ἀγενεστέρων,
|
τοῦτον |
δὲ
ἢ
βιάζεσθαι
φανερῶς,
ἢ |
[50] |
φησίν,
ἐνέτυχες,
ἢ
πάντως
ἂν
|
τοῦτον |
διειλέχθη
τὸν
τρόπον,
ὑπὲρ
τοιούτων |
[57] |
μερίζεσθαι
τὴν
εὐσέβειαν
ᾤοντο,
εἰ
|
τοῦτον |
διέλοιντο·
καὶ
οὗτος
αὐτοῖς
εὐσεβέστερος |
[14] |
Ἐκεῖναι
γάρ
μοι
τὸν
ἄνδρα
|
τοῦτον |
ἐγνώρισαν
τελεώτερον
οὐδὲ
πρὶν
ἀγνοούμενον· |
[54] |
ποτίμῳ
ὕδατι
συνεκέρασεν,
ὁμοῦ
τε
|
τοῦτον |
εἰσκαλέσας
καὶ
τοῖς
ἑτεροδόξοις
πιστεύσας, |
[2] |
καὶ
δι'
ἃ
τὸν
ἀγῶνα
|
τοῦτον |
ἐνεστησάμην,
ταῦτά
ἐστιν.
Εἰ
δὲ |
[57] |
ἵνα
διασώσῃ
λαὸν
φυγάδα,
καὶ
|
τοῦτον |
ἐξαιρήσεσθαι
τῶν
κινδύνων;
~Ὁ
μὲν |
[1] |
λόγοις
αὐτοῖς,
ἢ
τὸν
ἄνδρα
|
τοῦτον |
θαυμάσας.
Ἐμοί
τε
γὰρ
ἔσται |
[69] |
ὁ
ἀνήρ·
ἀλλ'
ἵνα
μὴ
|
τοῦτον |
ὅρον
τῆς
εὐσεβείας
νομίζοντες
τὰς |
[5] |
τὸ
τῆς
ἀσεβείας
κράτος
ἀναδήσασθαι.
|
Τοῦτον |
πολλοὶ
μὲν
ὑπερέσχον
τῶν
ἡμετέρων |
[55] |
ὕστερόν
φασι
συμβῆναι.
Κάμπτει
καὶ
|
τοῦτον |
ταῖς
τοῦ
ἁγίου
χερσὶ
συμπεσοῦσά |
[44] |
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
Εὐαγγελίοις
ἠκούσαμεν.
|
Τούτου |
γίνεται
μιμητὴς
ἐκεῖνος,
ὁμοῦ
τε |
[23] |
τῶν
λόγων
ἄρκυς
διαφυγεῖν,
εἰ
|
τούτου |
δεήσειεν;
Ἀστρονομίας
δὲ
καὶ
γεωμετρίας |
[28] |
τὸν
ἄνδρα
διαφορὰ
τῷ
πρὸ
|
τούτου |
καθηγεμόνι
τῆς
Ἐκκλησίας·
τὸ
μὲν |
[14] |
λόγου
γενόμενος
καὶ
τοῦ
καιροῦ
|
τούτου |
λαβόμενος,
καὶ
τῶν
κατ'
ἐμαυτόν |
[64] |
τὴν
ἐμὴν
ἁμαρτίαν,
καίτοι
τί
|
τούτου |
παραδοξότερον,
Θεὸν
σταυρούμενον
βλέπειν,
καὶ |
[20] |
ἔχοι,
ἀλλ'
ὅπως
τῷ
ἑτέρῳ
|
τούτου |
παραχωρήσειεν·
τὸ
γὰρ
ἀλλήλων
εὐδόκιμον |
[10] |
ποιησαμένων.
~Τίς
οὐκ
οἶδε
τὸν
|
τούτου |
πατέρα,
Βασίλειον,
τὸ
μέγα
παρὰ |
[68] |
ἐνόμιζε,
τῷ
θείῳ
Δαβὶδ
περὶ
|
τούτου |
συμβούλῳ
χρώμενος,
καὶ
μικρὸν
ὅσον |
[68] |
Πνεύματος
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
γνησίων
|
τούτου |
συναγωνιστῶν
χάριν
αἰτῶν,
τῇ
οἰκονομίᾳ |
[68] |
καὶ
ὁ
λόγος,
ὃν
περὶ
|
τούτου |
συνέγραψε,
κινῶν
τὴν
γραφίδα
ὡς |
[64] |
λεπροὺς
μὲν
ἀσπάζεσθαι
καὶ
μέχρι
|
τούτου |
συνταπεινοῦσθαι,
τῶν
δὲ
ὑγιαινόντων
κατοφρυᾶσθαι; |
[71] |
τοῦ
μέλλοντος·
ἀλλ'
ἐπαινῶ
καὶ
|
τούτου |
τὴν
οὐχ
ὁραθεῖσαν
μόνον,
ἀλλὰ |
[38] |
ἑαυτὸν
ὑπερβάλλων
ἀεὶ
ὅσον
πρὸ
|
τούτου |
τοὺς
ἄλλους
ἐδείκνυτο,
κάλλιστά
τε |
[29] |
Καὶ
ἅμα
συμβούλοις
ἡμῖν
περὶ
|
τούτου |
χρησάμενος
καὶ
παραινέταις
γνησίοις,
φυγὰς |
[62] |
δὲ
θορυβῶδες
οὐ
φεύγοντος,
καὶ
|
τούτους |
ἄριστα
κατήλλαξεν
ἀλλήλοις
καὶ
συνεκέρασεν· |
[19] |
καὶ
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
εἰς
|
τούτους |
ἐμπίπτω
τοὺς
λόγους,
οὐκ
ἔχω |
[9] |
μὲν
ἴσως
ἔχουσιν·
ἡμῖν
δὲ
|
τούτους |
ἡ
πεῖρα
παρέστησε,
τοιούτους
μὲν |
[15] |
οἰκητόρων
οἱ
πλεῖστοι·
καὶ
γὰρ
|
τούτους |
μεμερισμένους
ταῖς
σπουδαῖς
ἔχουσιν.
~Ἐπειδὰν |
[48] |
συν
τηροῦντα
καὶ
φυλάττοντα
χρονιώτερον;
|
Τούτῳ |
βρέμοντι
κατὰ
τῆς
ἐκκλησίας
καὶ |
[4] |
ἠργμένος,
κάτεισιν
εἰς
τοὺς
ὕστερον·
|
τούτῳ |
δὲ
γενοῖν
τοῖν
ἀμφοτέροιν
τὸ |
[12] |
τῆς
νυκτερινῆς
ἀντίθετον.
Ὑπὸ
δὴ
|
τούτῳ, |
καὶ
βίον
καὶ
λόγον
συναυξανομένους |
[23] |
καὶ
πρὸ
τῆς
πολιᾶς;
ἐπειδὴ
|
τούτῳ |
καὶ
Σολομῶν
τὸ
γῆρας
ὁρίζεται. |
[67] |
ὑμνῳδὸν
δόξης
τε
καὶ
δυνάμεως·
|
τούτῳ |
μεθαρμόζομαι
καὶ
ῥυθμίζομαι
καὶ
ἄλλος |
[43] |
τῆς
Ἰουδαίας
ἔθνει,
καὶ
μικρῷ
|
τούτῳ, |
νομοθετοῦντος
περὶ
βρωμάτων
καὶ
πωμάτων |
[5] |
ἀριθμουμένοις
καὶ
οἱ
πρὸς
πατρὸς
|
τούτῳ |
πατέρες,
οἷς
πᾶσαν
ἀσκήσασιν
εὐσεβείας |
[55] |
τὸν
ἀλιτήριον,
οὗτος
κινεῖ
καὶ
|
τούτῳ |
τὸν
τῆς
Ποντικῆς
μοίρας
ὕπαρχον· |
[75] |
Καὶ
οὗτος
ἔρημον
ᾤκησε·
καὶ
|
τούτῳ |
τρίχινον
ἔσθημα
εἶχον
αἱ
νύκτες, |
[38] |
δέ,
ἵνα
τι
φιλοσοφήσω
περὶ
|
τούτων |
ἄμεινον,
ὅπερ
ἐπὶ
τοῦ
Σωτῆρος |
[49] |
Εἴ
τι
ἄλλο,
φησίν,
ἀπείλει·
|
τούτων |
γὰρ
οὐδὲν
ἡμῶν
ἅπτεται.
Καὶ |
[72] |
ὁ
Κύριος,
καὶ
οὐκ
ἄνθρωπος.
|
Τούτων |
δὲ
ἀμφοτέρων
ζηλωτὴς
ἐκεῖνος,
βασανίζων |
[38] |
κάλλιστά
τε
καὶ
φιλοσοφώτατα
περὶ
|
τούτων |
διανοούμενος.
Ἡγεῖτο
γὰρ
ἰδιώτου
μὲν |
[76] |
τοῖς
καθ'
ἕκαστον
ἐπεξίω
περὶ
|
τούτων· |
ἐκεῖνος
γὰρ
τὸ
μὲν
ἐξεῦρε |
[23] |
ἀγαγών,
ὥστε
ἄδηλον
εἶναι
ποτέρῳ
|
τούτων |
ἐκεῖνος
θαυμασιώτερος.
Τίς
μὲν
ῥητορικὴν |
[54] |
εὐσεβής,
βασιλέα
θρασὺν
σωφρονίζοντος.
Τί
|
τούτων |
ἐνδικώτερον
ἢ
ταχύτερον;
Τὰ
δὲ |
[20] |
χρώμενοι.
Ὤ!
πῶς
ἀδακρυτὶ
τὴν
|
τούτων |
ἐνέγκω
μνήμην!
Ἶσαι
μὲν
ἐλπίδες |
[27] |
ὑπαναγινώσκων
τῷ
λαῷ
βίβλους,
ὁ
|
τούτων |
ἐξηγητής,
καὶ
ταύτην
οὐκ
ἀπαξιώσας |
[54] |
ἐνδικώτερον
ἢ
ταχύτερον;
Τὰ
δὲ
|
τούτων |
ἑξῆς,
ἔκαμνεν
ὁ
παῖς
τῷ |
[21] |
καὶ
χαλεπὸν
μὴ
συναρπασθῆναι
τοῖς
|
τούτων |
ἐπαινέταις
καὶ
συνηγόροις·
ἡμῖν
δ' |
[46] |
ἀσεβείας
ἀπαιτοῦντες,
οἱ
γράφοντες
τὰ
|
τούτων |
ἔτι
χαλεπώτερα.
Πρεσβυτέρων
ἐμπρησμοὶ
θαλάττιοι· |
[14] |
ἐμπορευσάμενος.
Τὸ
μὲν
δὴ
μέχρι
|
τούτων |
εὔδρομος
ἡμῖν
ὁ
λόγος
καὶ |
[21] |
συνηγόροις·
ἡμῖν
δ'
οὐδεμία
παρὰ
|
τούτων |
ζημία
τὴν
διάνοιαν
πεπυκνωμένοις
καὶ |
[37] |
τὸν
καλῶς
τρεφόμενον.
~Ἐκ
δὴ
|
τούτων |
καὶ
τῶν
τοιούτων,
τί
γὰρ |
[1] |
ὑποθέσεσιν!
Ἔχω
μὲν
οὕτω
περὶ
|
τούτων |
καί,
ὡς
ἐμαυτὸν
πείθω,
λίαν |
[69] |
οὐδὲν
ἀπόρρητον
ἦν
αὐτῷ
περὶ
|
τούτων |
κοινολογουμένῳ·
μηδὲ
ἁπλῶς
τοῦτο
ἀποφηνάμενος, |
[6] |
καὶ
τιμωμένοις.
Ἐγὼ
δέ,
ὃ
|
τούτων |
μεῖζόν
ἐστι
καὶ
παραδοξότερον,
λέξων |
[11] |
γῆν
καὶ
ἀέρα
καὶ
ὅσα
|
τούτων, |
οὐκ
ἐπειδὴ
κακῶς
τινες
ἐξειλήφασιν |
[1] |
Ὧν
γὰρ
τοὺς
ἐπαίνους,
οἶδα
|
τούτων |
σαφῶς
καὶ
τὰς
ἐπιδόσεις·
ἐπ' |
[11] |
σωτηρίαν
φαρμάκοις
συνεκεράσαμεν·
οὕτω
καὶ
|
τούτων |
τὸ
μὲν
ἐξεταστικόν
τε
καὶ |
[37] |
γνωρίμους
καὶ
ζηλωτάς,
καὶ
μετὰ
|
τούτων |
τὸν
νέον
Ἀβραὰμ
καὶ
Πατριάρχην |
[49] |
ὁ
μηδὲν
ἔχων,
πλὴν
εἰ
|
τούτων |
χρῄζεις
τῶν
τρυχίνων
μου
ῥακίων |
[63] |
οἱ
ὀψοποιοὶ
καὶ
αἱ
λιπαραὶ
|
τράπεζαι |
καὶ
τὰ
μαγείρων
μαγγανεύματα
καὶ |
[56] |
καὶ
καθυβρίσαι
μὲν
τὴν
ἱερὰν
|
τράπεζαν, |
καθυβρίσαι
δὲ
τὴν
πίστιν
μεθ' |
[8] |
ἀπεπέμφθη
ταῖς
λόχμαις
εἰς
δευτέραν
|
τράπεζαν. |
Οἱ
ὀψο
ποιοὶ
σχέδιοι,
τὸ |
[7] |
θῆρες
τὰς
τῶν
πλουσίων
διαφυγόντες
|
τραπέζας, |
ἅπερ
ἦν
ποτε
καὶ
ἡμῖν, |
[52] |
δὲ
τὰ
δῶρα
τῇ
θείᾳ
|
τραπέζῃ |
προσενεγκεῖν
ἔδει,
ὧν
αὐτουργὸς
ἦν, |
[56] |
μᾶλλον
ἢ
συνετήν.
Τῇ
ἱερᾷ
|
τραπέζῃ |
προσφεύγει,
καὶ
Θεὸν
ποιεῖται
προστάτην |
[35] |
ὧν
καὶ
τὰ
λείψανα
πολλῶν
|
τραπεζῶν |
ἄλλη
δύναμις.
Ταῦτα
γὰρ
Μωϋσέως |
[14] |
τῷ
λόγῳ
χρήσωμαι
καὶ
ποῖ
|
τράπωμαι· |
ἔχει
γάρ
τι
καὶ
πρόσαντες |
[35] |
γὰρ
ἐν
ταὐτῷ
τοὺς
λιμοῦ
|
τραυματίας, |
ἔστι
δὲ
οὓς
καὶ
μικρὸν |
[63] |
οἱ
νοσοῦντες
καὶ
τὰ
τῶν
|
τραυμάτων |
ἄκη
καὶ
ἡ
Χριστοῦ
μίμησις, |
[54] |
γὰρ
πατάξας
Αἰγύπτου
τὰ
πρωτότοκα,
|
τραχυνομένης |
κατὰ
τοῦ
Ἰσραήλ,
οὗτος
καὶ |
[40] |
καὶ
μαλακίζον,
τὸ
δὲ
αὐστηρὸν
|
τραχῦνον |
καὶ
ἀπαυθαδιάζον,
ἀμφοτέροις
βοηθεῖ
δι' |
[49] |
καὶ
τῆς
καθέδρας
ἐξαναστῆναι
καὶ
|
τραχυτέροις |
πρὸς
αὐτὸν
χρήσασθαι
λόγοις.
Τί |
[35] |
ἐξ
οὐρανοῦ
δι'
εὐχῆς,
καὶ
|
τρέφειν |
ἐν
ἐρήμῳ
λαὸν
φυγάδα,
οὐδὲ |
[35] |
πληρουμένοις,
ὃ
καὶ
παράδοξον,
ἵνα
|
τρέφῃ |
τρέφουσαν
εἰς
φιλοξενίας
ἀντίδοσιν·
οὐδὲ |
[36] |
ἄγοντος
πνευματικῆς
ἡλικίας
τὸν
καλῶς
|
τρεφόμενον. |
~Ἐκ
δὴ
τούτων
καὶ
τῶν |
[36] |
ἄρτος
Ἀγγέλων
λόγος,
ᾧ
ψυχαὶ
|
τρέφονται |
καὶ
ποτίζονται,
Θεὸν
πεινῶσαι
καὶ |
[35] |
παρ'
ἡμῖν
ὄψου
καὶ
πένητας
|
τρέφοντος· |
ἔπειτα
τὴν
τοῦ
Χριστοῦ
διακονίαν |
[35] |
ὃ
καὶ
παράδοξον,
ἵνα
τρέφῃ
|
τρέφουσαν |
εἰς
φιλοξενίας
ἀντίδοσιν·
οὐδὲ
πέντε |
[7] |
ἄρτον
ὀμβρῆσαι
καὶ
βλύσαι
ὄρνιθας,
|
τρέφων |
οὐ
τοῖς
ἀναγκαίοις
μόνον,
ἀλλὰ |
[51] |
μένει
δὲ
ὅμως
σίδηρος·
καὶ
|
τρέψαντα |
εἰς
θαῦμα
τὴν
ἀπειλήν,
τὴν |
[17] |
οὐ
πρὶν
ἀνῆκεν
ἢ
τελέως
|
τρέψασθαι |
καὶ
τὸ
κράτος
καθαρῶς
ἀναδήσασθαι. |
[4] |
εἰπών,
ἐπ'
αὐτὸν
καὶ
δὴ
|
τρέψομαι. |
Ἄλλου
μὲν
οὖν
ἄλλο
τι |
[30] |
θῶμεν,
τὸ
πᾶν
καθαιρεῖν
νομίζομεν·
|
τρία |
μὲν
ταῖς
ἰδιότησιν,
ἓν
δὲ |
[59] |
καταπυκνώσας.
Ἐξ
οὗ
τί
γίνεται;
|
Τρία |
τὰ
κάλλιστα·
ψυχῶν
ἐπιμέλεια
πλείων |
[82] |
συνεποπτεύοντες
τὴν
ἁγίαν
καὶ
μακαρίαν
|
Τριάδα, |
καθαρώτερόν
τε
καὶ
τελεώτερον,
ἧς |
[72] |
ὅθεν
τὴν
ἁγίαν
ἡμῖν
ἀνακαλύπτει
|
Τριάδα, |
καὶ
λαὸν
καθαίρων
οὐ
προσκαίροις |
[33] |
πίστεως
ἀρραγὲς
καὶ
πρὸς
τὴν
|
Τριάδα |
πιστὸν
καὶ
γνήσιον·
παρ'
ἧς |
[68] |
καὶ
τῆς
κατὰ
τὴν
ἁγίαν
|
Τριάδα |
συναφείας
καὶ
συνθεΐας,
ἢ
οὐκ |
[56] |
ἔδει
ποιεῖν,
ὦ
πρὸς
τῆς
|
Τριάδος |
αὐτῆς!
ἵν'
εἴπω
τι
καὶ |
[30] |
καὶ
καθαρωτάτῳ
καὶ
προσκυνητῇ
τῆς
|
Τριάδος, |
ἣν
δὴ
μόνην
εὐσέβειαν
ἐγὼ |
[17] |
γὰρ
εἶναι,
εἰ
προειληφότες
τοὺς
|
τρίβωνας |
καὶ
λαρυγγίζειν
προμελετήσαντες
μὴ
πλέον |
[61] |
αὐτῷ
τὸ
ἓν
χιτώνιον
καὶ
|
τριβώνιον |
καὶ
ἡ
χαμευνία
καὶ
ἡ |
[67] |
ἃς
τοῖς
μικρὰ
βλέπουσιν
ἀναπτύσσει,
|
τρισσῶς |
ἐν
ταῖς
στερραῖς
ἑαυτοῦ
πλαξὶτῆς |
[75] |
οὗτος
ἔρημον
ᾤκησε·
καὶ
τούτῳ
|
τρίχινον |
ἔσθημα
εἶχον
αἱ
νύκτες,
ἀγνοούμενον, |
[30] |
Καὶ
ὅ
τι
ἂν
τῶν
|
τριῶν |
κάτω
θῶμεν,
τὸ
πᾶν
καθαιρεῖν |
[58] |
ἐκ
πλείονος
ἐπιεικῶς
πρὸς
αὐτόν,
|
τριῶν |
ὄντων
τῶν
ὑπαιτίων.
Οὔτε
γὰρ |
[28] |
Ῥᾷστον
δὲ
τοῦτο
ἦν
ἐκ
|
τριῶν |
τῶν
ἰσχυροτάτων.
Ὅ
τε
γὰρ |
[80] |
ὄφελος.
Πλήρεις
ἀγοραί,
στοαί,
διώροφοι,
|
τριώροφοι, |
τῶν
ἐκεῖνον
παραπεμπόντων,
προηγουμένων,
ἑπομένων, |
[73] |
κατὰ
τῶν
ἐχθρῶν
νῖκαι
καὶ
|
τρόπαια, |
ἡ
πρᾳότης
δὲ
τὸ
ἐπισημότατον, |
[57] |
στοιχεῖα
τυραννήσας
καὶ
χειρῶν
ἐκτάσει
|
τρόπαια |
στήσας,
ἵνα
διασώσῃ
λαὸν
φυγάδα, |
[22] |
ἐθέομεν,
τὸν
ἐκείνου
δρόμον
καὶ
|
τρόπον· |
ἐξ
ὧν
ὑπῆρχεν
ἡμῖν
ἐπισήμοις |
[14] |
ἐπιζη
τῶν
εὐδαιμονίαν
ἐκομισάμην·
καὶ
|
τρόπον |
ἕτερον
ταὐτὸ
πέπονθα
τῷ
Σαούλ, |
[49] |
τὸν
εἰπεῖν·
Πῶς
καὶ
τίνα
|
τρόπον; |
Ὅτι
τοι,
ἔφη,
δημεύσει
μὲν |
[25] |
οἰκουμένῃ
πάσῃ
πυρσεύουσα.
Καὶ
τίνα
|
τρόπον; |
Οὐ
σχεδιάσασα
τὸν
βαθμὸν
οὐδὲ |
[35] |
πεινώσας
ἐμπίμπλησιν
ἀγαθῶν.
Καὶ
τίνα
|
τρόπον; |
Οὐδὲ
γὰρ
τοῦτο
μικρὸν
εἰς |
[53] |
τῆς
φιλοσοφίας,
ἐπειδή
γε
αὖθις
|
τρόπον |
τινὰ
συνεκκλησιάσας
ἡμῖν
εἴσω
τοῦ |
[23] |
ἧττον
ἐδεῖτο
λόγων
διὰ
τὸν
|
τρόπον; |
Τίς
δὲ
μᾶλλον
μετέσχε
λόγου |
[50] |
πάντως
ἂν
τοῦτον
διειλέχθη
τὸν
|
τρόπον, |
ὑπὲρ
τοιούτων
ἀγωνιζόμενος.
Τἆλλα
μὲν |
[77] |
ἐσθῆτος
καὶ
σκίμποδος
σχῆμα
καὶ
|
τρόπος |
βρώσεως,
ὧν
οὐδὲν
ἐκείνῳ
διὰ |
[25] |
ἄμεινον.
Τὸν
δέ,
ἡ
πολύ
|
τροπος |
τοῦ
Θεοῦ
φιλανθρωπία
καὶ
περὶ |
[23] |
μετέσχε
λόγου
καὶ
μετὰ
τοῦ
|
τρόπου; |
Ποῖον
μὲν
εἶδος
οὐκ
ἐπῆλθε |
[34] |
ἐκείνου
φωνῆς
τυπούμεναι,
νόμῳ
τῷ
|
τρόπῳ |
χρώμεναι·
προστασίαι
τῶν
δεομένων,
αἱ |
[61] |
τὸ
κάλλος
καὶ
σχέδιος
ἡ
|
τροφή, |
κατὰ
τὴν
μεγάλην
παραίνεσιν
τοῦ |
[35] |
λαὸν
φυγάδα,
οὐδὲ
πυθμέσι
πηγάζειν
|
τροφὴν |
ἀδάπανον
κενώσει
πληρουμένοις,
ὃ
καὶ |
[75] |
ἐπιδεικνύμενον·
καὶ
οὗτος
τὴν
ἴσην
|
τροφὴν |
ἠγάπησε,
Θεῷ
καθαίρων
ἑαυτὸν
διὰ |
[35] |
τὸ
τῆς
γραφῆς,
διαθρύπτει
πεινῶσι
|
τροφὴν |
καὶ
χορτάζει
πτωχοὺς
ἄρτων
καὶ |
[36] |
ποτίζονται,
Θεὸν
πεινῶσαι
καὶ
ζητοῦσαι
|
τροφὴν |
οὐ
ῥέουσαν
οὐδ'
ἀπιοῦσαν,
ἀλλ' |
[62] |
καὶ
δαψιλοῦς
τῆς
τοῦ
ἐλαίου
|
τροφῆς |
ἀπαντήσωσιν;
Τοῦ
τοίνυν
ἐρημικοῦ
βίου |
[35] |
πᾶσαν
ἡλικίαν
ἐλεεινήν,
πᾶν
εἶδος
|
τροφῆς |
ἐρανίζων,
ὅση
τυγχάνει
λιμοῦ
βοήθεια, |
[15] |
μηδ'
ἂν
εἰς
μίαν
ἡμέραν
|
τροφῆς |
εὐπορήσαντες.
Τοῦτο
καὶ
αὐτοὶ
πάσχουσι |
[11] |
ὡς
δὲ
καὶ
πυρὸς
καὶ
|
τροφῆς |
καὶ
σιδήρου
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[36] |
Ταῦτα
μετὰ
τῆς
τοῦ
λόγου
|
τροφῆς |
καὶ
τῆς
τελεωτέρας
εὐεργεσίας
καὶ |
[6] |
τῆς
φυγῆς
συνεργοῖς
καὶ
τῆς
|
τροφῆς |
ὑπηρέταις.
Ἄλλοι
μὲν
οὖν
θαυμαζέτωσαν |
[36] |
πόθον
τοῦ
ἀληθῶς
ζωτικοῦ
καὶ
|
τροφίμου, |
καὶ
εἰς
αὔξησιν
ἄγοντος
πνευματικῆς |
[24] |
ἀμφοτέρων
νέκρωσις,
ἢ
μόσχων
συν
|
τρόφων |
καὶ
ὁμοζύγων
διάζευξις
γοερὸν
μυκωμένων |
[50] |
οἱ
τὰς
σάρκας
τέμνοντες
ὄνυχες,
|
τρυφὴ |
μᾶλλον
ἡμῖν
εἰσιν
ἢ
κατάπληξις. |
[66] |
τέλει
καὶ
τῶν
μετ'
ἐκείνους
|
τρυφή; |
Τίς
μοναστῶν
ἢ
μιγάδων;
Τίς |
[61] |
ἕως
ἐξῆν,
καὶ
μόνην
ᾔδει
|
τρυφήν, |
τὸ
μὴ
τρυφῶν
φαίνεσθαι,
μηδὲ |
[70] |
ἠξιώθη
Θεοῦ
χειρὸς
καὶ
παραδείσου
|
τρυφῆς |
καὶ
πρώτης
νομοθεσίας·
ἀλλ'
εἰ |
[7] |
ἡμᾶς
θρέψειε
σήμερον
τοῖς
τῆς
|
τρυφῆς |
τοὺς
τῆς
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ |
[61] |
μόνην
ᾔδει
τρυφήν,
τὸ
μὴ
|
τρυφῶν |
φαίνεσθαι,
μηδὲ
διὰ
τοῦτο
δεῖσθαι |
[49] |
πλὴν
εἰ
τούτων
χρῄζεις
τῶν
|
τρυχίνων |
μου
ῥακίων
καὶ
βιβλίων
ὀλίγων, |
[35] |
πᾶν
εἶδος
τροφῆς
ἐρανίζων,
ὅση
|
τυγχάνει |
λιμοῦ
βοήθεια,
ἔτνους
τε
πλήρεις |
[55] |
δὸς
σωτηρίαν.
Καὶ
μέντοι
καὶ
|
τυγχάνει |
ταύτης,
ὡς
αὐτός
τε
ὡμολόγει, |
[16] |
μισθός
ἐστιν
αὐτοῖς
τῶν
σπουδαστῶν
|
τυγχάνειν. |
Ἔπειτα
ἐρεσχελεῖται
παρὰ
τοῦ
βουλομένου |
[38] |
τῷ
ἄκρῳ
τοῦ
μέσου
κατα
|
τυγχάνειν, |
καὶ
τῷ
περιόντι
τῆς
ἀρετῆς |
[66] |
ὃς
ἂν
τὰ
ἐκείνου
μάλιστα
|
τυγχάνῃ |
γινώσκων
καὶ
διὰ
γλώσσης
φέρων |
[60] |
ἡμῖν,
ὃς
ἂν
τὰ
πλείω
|
τυγχάνῃ |
κατωρθωκὼς
ἢ
ἓν
ὅτι
μάλιστα. |
[17] |
ἔγνων
ἀπόρρητον,
οὐδὲ
καθεκτὸν
ἔτι
|
τύγχανον, |
ἀλλὰ
σαφῶς
ἤδη
παραγυμνούμενον,
ἐξαίφνης |
[23] |
Ἀλλὰ
τί
ταῦτα,
καίπερ
τηλικαῦτα
|
τυγχάνοντα, |
πρὸς
τὴν
ἐν
τῷ
ἤθει |
[48] |
προσκυνεῖν
ἀνέχομαι,
Θεοῦ
τε
κτίσμα
|
τυγχάνων |
καὶ
θεὸς
εἶναι
κεκελευσμένος.
Ἡμεῖς |
[27] |
περὶ
ταῦτα
κόσμου
τοῖς
πολλοῖς
|
τύπος |
καθίσταται.
Τὰς
γὰρ
ἱερὰς
πρότερον |
[34] |
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς
ἐκείνου
φωνῆς
|
τυπούμεναι, |
νόμῳ
τῷ
τρόπῳ
χρώμεναι·
προστασίαι |
[69] |
οὕτω
παρὰ
τοῦ
ἐν
αὐτοῖς
|
τυπούμενοι |
Πνεύματος.
~Φέρε
δή,
πολλῶν
ἐν |
[20] |
κἀντεῦθέν
ἐστιν
ἢ
πρὸς
ἀρετὴν
|
τυποῦσθαι |
τοὺς
νέους
ἢ
πρὸς
κακίαν. |
[57] |
εἰ
βούλει,
καὶ
τὸ
χιτώνιον»
|
Τύπτειν |
ἠπείλει
τὸν
ἄσαρκον·
ὁ
δὲ |
[63] |
θεραπείᾳ
διὰ
τῆς
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας
|
τυπῶν, |
καὶ
φθεγγομένη
καὶ
σιωπῶσα
παραίνεσις. |
[57] |
καὶ
ποταμὸν
ἀνακόψας
καὶ
στοιχεῖα
|
τυραννήσας |
καὶ
χειρῶν
ἐκτάσει
τρόπαια
στήσας, |
[56] |
οὐκ
ἔχουσα
ὅπως
διαφύγῃ
τὴν
|
τυραννίδα, |
βουλὴν
βουλεύεται
οὐ
τολ
μηρὰν |
[79] |
φέροντες
καὶ
τῆς
ἐκδημίας
ὡς
|
τυραννίδος |
καταβοῶντες
καὶ
τῆς
ψυχῆς
λαμβανόμενοι, |
[28] |
ἔννομον
οὐδὲ
κανονικῶς
μᾶλλον
ἢ
|
τυραννικῶς |
τὴν
προστασίαν
δεξάμενον·
καὶ
παρῆσαν |
[19] |
μέ
τις
ἀπάγῃ
τοῦ
πρόσω
|
τυραννικῶς, |
τὸ
τῶν
πολυπόδων
πείσομαι,
ὧν |
[44] |
χριστομάχος
βασιλεὺς
καὶ
τῆς
πίστεως
|
τύραννος, |
μετὰ
πλείονος
τῆς
ἀσεβείας
καὶ |
[74] |
~Ἐπαινεῖς
Ἡλίου
τὴν
πρὸς
τοὺς
|
τυράννους |
παρρησίαν,
καὶ
τὴν
διὰ
πυρὸς |
[26] |
οἰάκων
καθίζει,
μετὰ
τὴν
πολλὴν
|
τυφθεῖσαν |
θάλασσαν
καὶ
τὴν
τῶν
ἀνέμων |
[64] |
τί
φήσουσιν
ἡμῖν
οἱ
τὸν
|
τῦφον |
ἐγκαλοῦντες
ἐκείνῳ
καὶ
τὴν
ὀφρύν, |
[39] |
ἐμέμψατο,
καὶ
προσεπῄνεσεν,
εὖ
ποιῶν,
|
τῦφον |
κατηγορηθῆναι
μᾶλλον
ὑπ'
ὀλίγων
ἑλόμενος, |
[64] |
εὐσταθὲς
καὶ
βεβηκὸς
καὶ
ἀπεξεσμένον
|
τῦφον |
ὠνόμασαν.
Οἱ
δ'
αὐτοί
μοι |
[36] |
φιλάνθρωπον
κτήσασθαι
καὶ
τῶν
ἐκεῖθεν
|
τυχεῖν |
ἀγαθῶν
διὰ
τῆς
ἐνταῦθα
σιτομετρίας. |
[77] |
μέγιστον
εἰς
φιλοτιμίαν
εἰκότως,
τὸ
|
τυχεῖν |
ἐκείνῳ
ποτὲ
πλησιάσαντας,
ἢ
θεραπεύσαντας, |
[57] |
τέ
τι
ἄλλο
τῷ
καιρῷ
|
τύχοι |
σχεδιασθέν.
Αἱ
δᾷδες
ἐν
χερσίν, |
[50] |
τοσούτῳ
κράτει,
ἀλλὰ
μηδὲ
τῶν
|
τυχόντων |
ἑνὶ
τὴν
ὀφρὺν
αἴροντες·
οὗ |
[54] |
τοῖς
ἑτεροδόξοις
πιστεύσας,
κἂν
ὑγιείας
|
τυχὼν |
ὁ
παῖς
ταῖς
τοῦ
πατρὸς |
[38] |
τὴν
ἀρετήν·
μόγις
γὰρ
εἶναι
|
τῷ |
ἄκρῳ
τοῦ
μέσου
κατα
τυγχάνειν, |
[19] |
μένει
τῆς
ὕλης
δαπανηθείσης,
ἀλλὰ
|
τῷ |
ἀνάπτοντι
συναπέρχεται,
οὔτε
πόθος
ὑφίσταται, |
[12] |
κράτιστος
εἶναι
ἢ
πωλοδαμνεῖν
ἄριστα,
|
τῷ |
αὐτῷ
πώλῳ
καὶ
διδασκάλῳ
χρώμενος, |
[48] |
ἐπειδὴ
καὶ
παρ'
ἐκείνων
ἦν
|
τῷ |
βαπτίσματι
τελεσθείς,
ἢ
συντελεσθείς·
πλείω |
[53] |
Εἶεν.
~Ἃ
δὲ
αὐτῷ
διείλεκται
|
τῷ |
βασιλεῖ
καὶ
μεθ'
ὅσης
τῆς |
[54] |
τούτων
ἑξῆς,
ἔκαμνεν
ὁ
παῖς
|
τῷ |
βασιλεῖ
καὶ
πονηρῶς
εἶχε
τοῦ |
[51] |
αἰδοῦς
καὶ
ὑποχωρήσεως.
Αὐτὸν
δὲ
|
τῷ |
βασιλεῖ
προσελθόντα
ὡς
εἶχε
τάχους· |
[73] |
μετὰ
τῆς
διπλοΐδος
ἐπιδε
δομένος
|
τῷ |
βήματι
καὶ
βλέπων
τὰ
ἐπουράνια |
[52] |
ἵν'
οὕτως
εἴπω,
Θεῷ
καὶ
|
τῷ |
βήματι·
τοὺς
δὲ
περὶ
αὐτὸν |
[39] |
ἁπάντων
οἰομένων
καὶ
προσδραμεῖσθαί
με
|
τῷ |
γεγονότι
καὶ
περιχαρήσεσθαι,
ὅπερ
ἑτέρου |
[2] |
καὶ
οὐδὲ
ἀπὸ
γνώμης
ἐκείνῳ
|
τῷ |
γενναίῳ
τῆς
ἀληθείας
ἀγωνιστῇ
καὶ |
[17] |
Ὁ
δὲ
ἥσθη
τε
αὐτίκα
|
τῷ |
γενομένῳ·
καὶ
γὰρ
ἦν
ἀγχίνους, |
[66] |
μετεσκεύασεν.
~Ἡλίου
μὲν
ἐπαινεῖται
παρὰ
|
τῷ |
Δαβὶδ
κάλλος
καὶ
μέγεθος
καὶ |
[76] |
δὲ
ἐζήλωσε,
τὸ
δὲ
ἐνίκησε·
|
τῷ |
δὲ
διὰ
πάντων
ἐλθεῖν,
τῶν |
[68] |
ἐπιζητοῦντες,
ἠξίουν
μεθ'
ἡμῶν
τάττεσθαι·
|
τῷ |
δὲ
κοινῷ
μεγίστην
ἂν
βλάβην |
[13] |
παρὰ
πάντων
συγκεχωρηκὸς
ἐν
ἅπασιν!
|
Τῷ |
δὲ
λόγοι
μὲν
τὸ
πάρεργον |
[31] |
μὲν
ἔχοντες
ἤδη
τῶν
Ἐκκλησιῶν,
|
τῷ |
δὲ
προσβάλλοντες,
τὸ
δὲ
ἐλπίζοντες |
[80] |
ἑκάστῳ
τῷ
μὲν
κρασπέδου
λαβέσθαι,
|
τῷ |
δὲ
σκιᾶς,
τῷ
δὲ
τοῦ |
[80] |
δὲ
τῶν
ἀγόντων
ἐλθεῖν
πλησίον,
|
τῷ |
δὲ
τῆς
θέας
ἀπολαῦσαι
μόνης, |
[27] |
οὖν
τῆς
προεδρίας
λόγος
ἀναμεινάτω·
|
τῷ |
δὲ
τῆς
ὑφεδρίας
μικρόν
τι |
[33] |
δὲ
πολλῷ
κρείττω
καὶ
ἰσχυρότερα.
|
Τῷ |
δέ
τι
δεύτερον
ἔργον
καὶ |
[80] |
κρασπέδου
λαβέσθαι,
τῷ
δὲ
σκιᾶς,
|
τῷ |
δὲ
τοῦ
ἱεροφόρου
σκίμποδος,
καὶ |
[80] |
σώματος
ἱερώτερόν
τε
καὶ
καθαρώτερον;
|
τῷ |
δὲ
τῶν
ἀγόντων
ἐλθεῖν
πλησίον, |
[71] |
θυσίας,
τὸν
ἐκ
τῆς
ἐπαγγελίας
|
τῷ |
δεδωκότι
προσαγαγών,
ἱερεῖον
ἕτοιμον
καὶ |
[41] |
ταύτην
πονηρῷ
καὶ
ἀγρίῳ
συῒ
|
τῷ |
διαβόλῳ
λελυμασμένην·
οὐκ
αὔταρκες
ὑπο |
[14] |
εἰρημένοις
καὶ
μικρόν
τι
προσδιατρίψαι
|
τῷ |
διηγήματι,
ὅθεν
τε
καὶ
ὅπως |
[40] |
σφετεριζόμενος·
οὐ
δυναστείᾳ
προσχρώμενος,
ἀλλὰ
|
τῷ |
δύνασθαι
μέν,
φείδεσθαι
δὲ
προσα |
[4] |
ὑπαρχόντων
αὐτῷ
καὶ
ταῦτα
οἰκεῖα
|
τῷ |
ἐκείνου
βίῳ
καὶ
οἷς
ἂν |
[75] |
εἰς
ἶσον
μετάγων
τὸν
ἄνδρα
|
τῷ |
ἐν
γεννητοῖς
γυναικῶν
ὑπὲρ
ἅπαντας, |
[48] |
πλείω
δὲ
τῶν
ἀναγκαίων
ὑπηρετοῦντα
|
τῷ |
ἐπιτάττοντι,
καὶ
διὰ
τοῦ
πάντα |
[12] |
βίον
μόνον,
ἢ
λόγον
κατωρθωκότες,
|
τῷ |
ἑτέρῳ
δὲ
λείποντες,
οὐδὲν
τῶν |
[20] |
τὸ
πρωτεῖον
ἔχοι,
ἀλλ'
ὅπως
|
τῷ |
ἑτέρῳ
τούτου
παραχωρήσειεν·
τὸ
γὰρ |
[76] |
τοῦ
Ἰλλυρικοῦ,
μείζονα
δὲ
κύκλον
|
τῷ |
εὐαγγελίῳ
περι
λαμβάνει·
καὶ
υἱὸς |
[30] |
ἀμείνων
Χριστιανοῖς,
μᾶλλον
δὲ
Χριστιανῶν
|
τῷ |
εὐσεβεστάτῳ
μέρει
καὶ
καθαρωτάτῳ
καὶ |
[57] |
αἳ
οὐδὲ
γυναῖκες
ἔμενον
ἔτι,
|
τῷ |
ζήλῳ
ῥωσθεῖσαι,
καὶ
εἰς
ἀνδρῶν |
[23] |
τηλικαῦτα
τυγχάνοντα,
πρὸς
τὴν
ἐν
|
τῷ |
ἤθει
τοῦ
ἀνδρὸς
παίδευσιν;
Λῆρος |
[68] |
ἐν
κρίσει
τῶν
ἀναγκαίων
ἐνόμιζε,
|
τῷ |
θείῳ
Δαβὶδ
περὶ
τούτου
συμβούλῳ |
[62] |
τῆς
φλογός,
τὸ
δὲ
κρυπτὸν
|
τῷ |
Θεῷ
δεικνύς,
ὃς
μόνος
τῶν |
[71] |
τὸ
ἐκείνου
μικρόν,
ἑαυτὸν
προσήγαγε
|
τῷ |
Θεῷ
καὶ
οὐδὲν
ὡς
ἰσότιμον |
[71] |
καὶ
τὴν
στήλην
ἣν
ἤλειψε
|
τῷ |
Θεῷ,
καὶ
τὴν
πρὸς
αὐτὸν |
[71] |
ἣν
οὐκ
ἤλειψεν,
ἀλλ'
ἤγειρε
|
τῷ |
Θεῷ,
τὰ
τῶν
ἀσεβῶν
στηλιτεύουσαν, |
[28] |
οἱ
κόσμου
χωρίσαντες
ἑαυτοὺς
καὶ
|
τῷ |
Θεῷ
τὸν
βίον
καθιερώσαντες·
λέγω |
[25] |
Τὰ
μὲν
οὖν
ἡμέτερα,
ὅπη
|
τῷ |
Θεῷ
φίλον,
ἀγέσθω·
ἄγοιτο
δὲ |
[38] |
μηδὲ
συμμετρεῖν
τῇ
ἀξίᾳ
καὶ
|
τῷ |
θρόνῳ
τὴν
ἀρετήν·
μόγις
γὰρ |
[49] |
τὸν
ὕπαρχον
ζέσαι
τε
πλέον
|
τῷ |
θυμῷ
καὶ
τῆς
καθέδρας
ἐξαναστῆναι |
[55] |
οὖν.
Ἀλλ'
ὁ
κινήσας
ποτὲ
|
τῷ |
Ἰσραὴλ
Ἀδὲρ
τὸν
ἀλιτήριον,
οὗτος |
[62] |
ἐτίμησεν,
ἢ
σαρκὶ
ἐνομοθέτησεν,
οὐ
|
τῷ |
καθ'
ἑαυτὸν
ὑποδείγματι
μόνον,
ἀλλὰ |
[68] |
τὸ
πᾶν
ἀπολέσαι
δι'
ἀπληστίαν,
|
τῷ |
καιρῷ
παρασυρείσης
τῆς
εὐσεβείας.
Αὐτοῖς |
[57] |
τέχνης,
εἴ
τέ
τι
ἄλλο
|
τῷ |
καιρῷ
τύχοι
σχεδιασθέν.
Αἱ
δᾷδες |
[68] |
ἀληθές,
ἀσεβὲς
ἐκείνοις
ὑπελαμβάνετο
καὶ
|
τῷ |
κακῷ
προστάτῃ
τῆς
ἀσεβείας·
ἵνα |
[64] |
πικροὶ
τῶν
τηλικούτων
κριταί,
καὶ
|
τῷ |
κανόνι
τοὺς
οὐ
κανόνας
προσάγοντες; |
[38] |
τελείου
γένοιτ'
ἂν
τελεώτερον;
ἀλλὰ
|
τῷ |
κατὰ
μικρὸν
ταῦτα
παρα
γυμνοῦσθαι |
[11] |
εἶναι
καθ'
ἑαυτούς,
ἵν'
ἐν
|
τῷ |
κοινῷ
τὸ
κατ'
αὐτοὺς
κρύπτηται, |
[42] |
εὖ
πράττοντος
ἢ
κακῶς,
οὐδὲν
|
τῷ |
κοινῷ
τοῦτο
ἐπισημαίνειν·
τοῦ
κοινοῦ |
[25] |
~Ὡς
δ'
οὖν
ἐπανήκαμεν,
μικρὰ
|
τῷ |
κόσμῳ
καὶ
τῇ
σκηνῇ
χαρισάμενοι |
[26] |
ἐγκρατῆ
κάτω
βλέπων·
ἀλλ'
ὁμοῦ
|
τῷ |
κράτει,
καὶ
σοφώτερον
ἑαυτὸν
ὑπολαμβάνει, |
[44] |
πάντας
δὲ
τοὺς
κύκλῳ
καταστρεψάμενον
|
τῷ |
κράτει
τῆς
ἀσεβείας,
καὶ
χειρωσάμενον |
[11] |
ἀπόλαυσιν
ὅσον
ἐπικίνδυνον
διαφεύγομεν,
οὐ
|
τῷ |
κτίστῃ
τὴν
κτίσιν
ἐπαν
ιστάντες |
[34] |
καὶ
γεωργοῦσι
τὰς
συμφοράς·
οὔτε,
|
τῷ |
Κυρίῳ
δανείζειν
τὸν
ἐλεοῦντα
πτωχούς, |
[82] |
λόγοις
ἄξιον,
ἐν
Χριστῷ
Ἰησοῦ
|
τῷ |
Κυρίῳ
ἡμῶν,
ᾧ
ἡ
δόξα |
[27] |
Τὰς
γὰρ
ἱερὰς
πρότερον
ὑπαναγινώσκων
|
τῷ |
λαῷ
βίβλους,
ὁ
τούτων
ἐξηγητής, |
[55] |
πολλῶν
ταύτῃ
φαίνεσθαι,
τοῦτο
δώσω
|
τῷ |
λόγῳ.
~Γυναῖκά
τινα
τῶν
ἐπιφανῶν |
[43] |
πρᾶξις
καὶ
λόγος
ἄπρακτος,
προσετίθει
|
τῷ |
λόγῳ
καὶ
τὴν
ἐκ
τοῦ |
[39] |
τὴν
οἰκονομίαν,
ἤ
τι
πρᾶξαι
|
τῷ |
λόγῳ
καὶ
τοῖς
αὐτοῦ
βουλεύμασιν |
[15] |
οἷον
καὶ
ἥδυσμά
τι
προσθεῖναι
|
τῷ |
λόγῳ
μικρὸν
ἀφήγημα,
τοῖς
μὲν |
[47] |
βουλομένῳ
παρελθεῖν
δυνατόν,
τοῦτο
δώσω
|
τῷ |
λόγῳ
συνελὼν
ὅσον
ἐνδέχεται.
~Τίς |
[60] |
τοὺς
ἄγαν
ἀπλήστους,
ὡδί
πως
|
τῷ |
λόγῳ
χρήσομαι.
Ἄλλοι
μὲν
οὖν |
[14] |
ἐντεῦθεν,
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι
|
τῷ |
λόγῳ
χρήσωμαι
καὶ
ποῖ
τράπωμαι· |
[12] |
δὴ
πρῶτα
τῆς
ἡλικίας
ὑπὸ
|
τῷ |
μεγάλῳ
πατρί,
ὃν
κοινὸν
παιδευτὴν |
[62] |
κόσμον
κόσμῳ
παραπέμπουσαν,
τὸν
ἐνεστῶτα
|
τῷ |
μέλλοντι.
Τίς
οὖν
ἐκείνου
μᾶλλον |
[80] |
ὑψούμενος·
σπουδὴ
δ'
ἦν
ἑκάστῳ
|
τῷ |
μὲν
κρασπέδου
λαβέσθαι,
τῷ
δὲ |
[32] |
βουλεύεται,
παρατάττεται·
λύει
τὰ
ἐν
|
τῷ |
μέσῳ
σκῶλα
καὶ
προσκόμματα,
καὶ |
[16] |
συζυγίαν
ἐκ
διαστήματος,
οἱ
τελοῦντες
|
τῷ |
νέῳ
τὴν
πρόοδον
ἐπὶ
τὸ |
[2] |
ἢ
τοῦ
φιλικοῦ
καθήκοντος·
οὐδὲ
|
τῷ |
νομίζειν
ἄλλοις
μᾶλλον
ἡμῶν
προσήκειν |
[26] |
τὴν
κώπην
πρότερον
ἐγχει
ρίσας
|
τῷ |
νῦν
κυβερνήτῃ
κἀκεῖθεν
ἐπὶ
τὴν |
[70] |
ἐδέξατο
ταύτην
καὶ
διεσώσατο
καὶ
|
τῷ |
ξύλῳ
τῆς
γνώσεως
οὐκ
ἐβλάβη |
[48] |
τὸν
τηνικαῦτα
ὕπαρχον,
πολλῷ
μὲν
|
τῷ |
οἰκείῳ
θράσει
καθ'
ἡμῶν
μάλιστα |
[47] |
τῆς
τέχνης
μαχαίρας
ἐπαπειλοῦντα,
καὶ
|
τῷ |
οἰκείῳ
πυρὶ
πεμπόμενον.
Ὃ
δὲ |
[63] |
ἡμέτερα,
οὐκ
ἀρκοῦντος
τοῦ
λόγου
|
τῷ |
πάθει;
Ἀλλ'
ἐκεῖνός
γε
μάλιστα |
[78] |
Οὐ
γὰρ
ἔχω
φιλοσοφεῖν
ἐν
|
τῷ |
πάθει,
καὶ
εἰ
σφόδρα
φιλοσοφεῖν |
[54] |
πατήρ;
πανταχόθεν
ἐπιζητῶν
ἐπι
κουρίαν
|
τῷ |
πάθει
καὶ
ἰατρῶν
τοὺς
ἀρίστους |
[80] |
θρήνοις
ὑπερνικώμεναι,
καὶ
τὸ
φιλόσοφον
|
τῷ |
πάθει
καταλυόμενον·
ἀγὼν
δὲ
τοῖς |
[14] |
βιαζώμεθα
ὑπὸ
τοῦ
πόθου,
συγγνώμη
|
τῷ |
πάθει,
πάντων
παθῶν
ὄντι
δικαιοτάτῳ |
[54] |
καὶ
Δαβὶδ
πρότερον
ταὐτὸ
ἐπὶ
|
τῷ |
παιδὶ
πεπονθὼς
ἀναγέγραπται.
Ὡς
δὲ |
[40] |
προσα
γόμενος·
τὸ
δὲ
μέγιστον,
|
τῷ |
πάντας
ἡττᾶσθαι
τῆς
αὐτοῦ
διανοίας |
[12] |
ἑαυτῶν
παρασκαίροντας,
οὕτω
καὶ
αὐτὸς
|
τῷ |
πατρὶ
παραθέων
ἐγγύθεν
ἐν
πωλικῷ |
[3] |
κουροτρόφον
ἢ
εὔ
ϊππον.
Ὅθεν
|
τῷ |
πατρῴῳ
γένει
τὸ
μητρῷον
ἡμεῖς |
[38] |
τοῦ
μέσου
κατα
τυγχάνειν,
καὶ
|
τῷ |
περιόντι
τῆς
ἀρετῆς
ἕλκειν
τοὺς |
[72] |
πολλῶν
ὄντων
κατασεισθείς,
ἀλλὰ
πολλῷ
|
τῷ |
περιόντι
τὸν
πειραστὴν
καταπαλαίσας
καὶ |
[17] |
γὰρ
ᾐσθόμην
τοῦ
φθόνου,
πιστεύων
|
τῷ |
πλάσματι,
ἤδη
κλινομένων
αὐτῶν
καὶ |
[49] |
ᾧ
ζῶ
καὶ
πολιτεύομαι
καὶ
|
τῷ |
πλείστῳ
τέθνηκα
καὶ
πρὸς
ὃν |
[74] |
κἀκείνου
τὴν
ἐν
πυρὶ
ζωήν,
|
τῷ |
πλήθει
λέγω
τῶν
πειρασμῶν,
καὶ |
[37] |
καὶ
συμβαίνει
θαυμάσιον.
Οὐ
γὰρ
|
τῷ |
πλήθει
τῶν
ἐτῶν
μόνον
ἐκλελοιπώς, |
[65] |
Τίς
μὲν
ἑαυτὸν
ἐκάθηρε
μᾶλλον
|
τῷ |
Πνεύματι,
καὶ
ἄξιον
τοῦ
διηγεῖσθαι |
[43] |
οἷόν
τε
ἦν,
καὶ
συγκλείσας
|
τῷ |
Πνεύματι,
καὶ
πάντας
μὲν
ἀνθρωπίνους |
[37] |
βοηθήσων
τῇ
ψήφῳ
καὶ
θαρσήσας
|
τῷ |
Πνεύματι.
Καί
τι
σύντομον
φθέγξομαι, |
[80] |
καὶ
ὡς
ὁρῶντος
καὶ
ὁρωμένου,
|
τῷ |
Πνεύματι
καταρτίζεσθαι.
~Δεῦρο
δὴ
περιστάντες |
[65] |
καὶ
τὰ
βάθη
τοῦ
Θεοῦ,
|
τῷ |
Πνεύματι
μεμαρτύρηται,
οὐχ
ὡς
ἀγνοοῦντι, |
[37] |
ἀνίστησι,
καὶ
πηδᾷ
γῆρας
χρισθὲν
|
τῷ |
Πνεύματι.
~Οὕτω
δὲ
τῆς
προεδρίας |
[25] |
οὐ
γὰρ
ἀφῆκεν
ὁ
φθόνος,
|
τῷ |
πόθῳ
δὲ
σὺν
ἀλλήλοις.
Τὸν |
[54] |
καὶ
εἰ
μὴ
τὴν
ἅλμην
|
τῷ |
ποτίμῳ
ὕδατι
συνεκέρασεν,
ὁμοῦ
τε |
[73] |
εὐδοκιμώτατος.
Ὁ
δέ,
τοῦ
μὲν
|
τῷ |
πρᾴῳ,
τοῦ
δὲ
τῇ
σοφίᾳ |
[28] |
τις
πρὸς
τὸν
ἄνδρα
διαφορὰ
|
τῷ |
πρὸ
τούτου
καθηγεμόνι
τῆς
Ἐκκλησίας· |
[32] |
γράφων,
Παύλῳ
συνηγωνίσατο,
Παύλῳ
χάρις
|
τῷ |
προελομένῳ
καὶ
συνεργὸν
ποιησαμένῳ
τοῦ |
[47] |
ὡς
κάλως
ῥαγεὶς
ὑπεχώρησε,
τοιούτῳ
|
τῷ |
προστάτῃ
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐνέτυχε
καὶ |
[51] |
σιδήρῳ
παθεῖν,
ὃς
μαλάσσεται
μὲν
|
τῷ |
πυρί,
μένει
δὲ
ὅμως
σίδηρος· |
[14] |
καὶ
τρόπον
ἕτερον
ταὐτὸ
πέπονθα
|
τῷ |
Σαούλ,
ὅς,
τὰς
ὄνους
τοῦ |
[69] |
ποιεῖν
ἀλλήλοις,
ὅτι
οἱ
μὲν
|
τῷ |
σαρκικῷ
τοῦ
Χριστοῦ
πλέον
ἐνησχολήθησαν, |
[51] |
μήτε
βιάζεσθαι
κελεῦσαι,
καὶ
ταὐτὸν
|
τῷ |
σιδήρῳ
παθεῖν,
ὃς
μαλάσσεται
μὲν |
[28] |
ἱκανὸς
θάρσος
παρασχεῖν,
εἴπερ
ἐβούλετο,
|
τῷ |
συστήματι·
τόν
τε
λυποῦντα
δι' |
[82] |
καὶ
γήρᾳ
καὶ
νόσῳ
καὶ
|
τῷ |
σῷ
πόθῳ
τετρυχωμένους;
Πλὴν
καὶ |
[38] |
καὶ
σοφίᾳ
καὶ
χάριτι·
οὐ
|
τῷ |
ταῦτα
λαμβάνειν
αὔξησιν,
τί
γὰρ |
[80] |
καὶ
νικῆσαν
τοὺς
προπομπεύοντας,
οὕτω
|
τῷ |
τάφῳ
τῶν
πατέρων
δίδοται,
καὶ |
[56] |
ὀρέγειν
Θεοῦ
φιλανθρωπίᾳ
καὶ
νόμῳ
|
τῷ |
τετιμηκότι
θυσιαστήρια;
Οὐ
πάντα
δρᾶσαι |
[58] |
ὄντων
τῶν
ὑπαιτίων.
Οὔτε
γὰρ
|
τῷ |
τῆς
πίστεως
λόγῳ
συνέβαινον,
ὅτι |
[57] |
ὃς
πρῶτος
ἐπι
βαλεῖ
χεῖρα
|
τῷ |
τολμητῇ
τῶν
τοιούτων.
Τί
οὖν |
[34] |
τῆς
ἐκείνου
φωνῆς
τυπούμεναι,
νόμῳ
|
τῷ |
τρόπῳ
χρώμεναι·
προστασίαι
τῶν
δεομένων, |
[55] |
πάθους
~Τὸ
δὲ
αὐτὸ
καὶ
|
τῷ |
ὑπάρχῳ
μικρὸν
ὕστερόν
φασι
συμβῆναι. |
[75] |
κἀκεῖ
τὸν
ἐρχόμενον.
Καὶ
εἴ
|
τῳ |
φαίνεται
τολμηρὸς
ὁ
λόγος,
ἐκεῖνο |
[36] |
ἐπίκουρος
ἀπραγμάτευτος,
πρὸς
ἓν
ὁρῶν,
|
τῷ |
φιλανθρώπῳ
τὸ
φιλάνθρωπον
κτήσασθαι
καὶ |
[36] |
καὶ
τὴν
Αἴγυπτον
ἐξω
νεῖται
|
τῷ |
φιλανθρώπῳ,
τὸν
τῆς
ἀφθονίας
καιρὸν |
[13] |
μηδὲν
τῶν
καλῶν
διαφυγεῖν,
μηδὲ
|
τῷ |
φιλοπόνῳ
τῆς
μελίσσης
ἀπολειφθῆναι
συλλεγούσης |
[37] |
νεκρὸς
ἐντεθεὶς
ὡς
τάφῳ
τινὶ
|
τῷ |
φορείῳ,
νέος
ἐπάνεισιν,
εὐσθενής,
ἄνω |
[12] |
πατρὶ
παραθέων
ἐγγύθεν
ἐν
πωλικῷ
|
τῷ |
φρυάγματι
καὶ
τῶν
ἄκρων
τῆς |
[7] |
τῶν
πρὸς
ἡδονὴν
οἱ
γεννάδαι,
|
τῷ |
χρόνῳ
κάμνοντες
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων |
[80] |
τοῦ
ἀνδρὸς
πολιτείαν,
καὶ
προτίθημι
|
τῷ |
χρόνῳ
κοινὸν
ἀρετῆς
πίνακα
καὶ |
[21] |
ἐξ
ἧς
Λυδῶν
ἐτυράννησεν·
ἢ
|
τῷ |
χρυσῷ
ποτε
Μίδας,
δι'
ὃν |
[9] |
δὲ
διὰ
πάντων
ἀκρότης,
σαφὲς
|
τῶν |
ἀγαγόντων
ἐγκώμιον.
Δηλοῖ
δὲ
ὁ |
[51] |
ἰσχυρότερος.
Ἄλλον
δεῖ
τινα
πειρᾶν
|
τῶν |
ἀγενεστέρων,
τοῦτον
δὲ
ἢ
βιάζεσθαι |
[15] |
οἱ
πλεῖστοι
καὶ
ἀφρονέστεροι·
οὐ
|
τῶν |
ἀγεννῶν
μόνον
καὶ
τῶν
ἀνωνύμων, |
[57] |
καὶ
ὑβριστὴν
διεσώσατο.
Ταῦτα
ὁ
|
τῶν |
ἁγίων
Θεός,
ὁ
ποιῶν
πάντα |
[72] |
πνευματικούς·
εἰς
δὲ
τὰ
ἅγια
|
τῶν |
ἁγίων,
οὐχ
ἅπαξ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ, |
[30] |
ἄνω
βλέπειν
δυνάμενος,
ἀλλ'
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀγόντων
αὐτὸν
ταπεινούμενος,
συνταπεινοῦν
ἐτόλμησεν |
[80] |
τε
καὶ
καθαρώτερον;
τῷ
δὲ
|
τῶν |
ἀγόντων
ἐλθεῖν
πλησίον,
τῷ
δὲ |
[17] |
μεταβαλλόντων,
καὶ
γὰρ
ἐζηλοτύπουν
τὸ
|
τῶν |
Ἀθηνῶν
κλέος
ἐν
ἐκείνοις
καταλυθῆναι |
[10] |
μὴ
ταὐτὸν
πάθω
τοῖς
ἀπειροτέροις
|
τῶν |
ἀθλητῶν,
οἳ
τὴν
ἰσχὺν
ἐν |
[72] |
καὶ
ἀνηγόρευται
λαμπρῶς
ἐπὶ
τέλει
|
τῶν |
ἄθλων,
μηδενὶ
τῶν
τινασσόντων
πολλῶν |
[43] |
πάλαις
καὶ
μάχαις
τὸ
πολὺ
|
τῶν |
αἱρετικῶν
ἀποκρούεται
θράσος·
τοὺς
μὲν |
[68] |
πολέμου
καιρὸν
διαφέρειν,
καὶ
τὴν
|
τῶν |
αἱρετικῶν
δυναστείαν,
ἕως
ὁ
τῆς |
[29] |
σφαλερῶς
διακειμένης
ὑπὸ
τῆς
τότε
|
τῶν |
αἱρετικῶν
δυναστείας.
Καὶ
ἅμα
συμβούλοις |
[71] |
Θεόν,
ἀλλ'
ὑπὲρ
Θεοῦ,
τὰ
|
τῶν |
αἱρετικῶν
καταβάλλουσαν,
τήν
τε
ποι |
[70] |
ἑαυτοῦ
πεποίη
ται
πόλιν,
κούφως
|
τῶν |
αἱρετικῶν
ὑπερπλέουσαν,
ἐξ
οὗ
κόσμον |
[68] |
τοσοῦτον
ἐπραγματεύσατο
μόνον,
ὅσον
ἑνὶ
|
τῶν |
ἀκολούθων
εἰπεῖν,
ἀραμένῳ
τὸ
πυκτίον |
[12] |
ἐν
πωλικῷ
τῷ
φρυάγματι
καὶ
|
τῶν |
ἄκρων
τῆς
ἀρετῆς
κινημάτων
οὐ |
[27] |
καὶ
μέγας
Βασίλειος·
ἀλλ'
ὥσπερ
|
τῶν |
ἄλλων
ἁπάντων,
οὕτω
καὶ
τοῦ |
[48] |
μὴ
τὰ
βασιλέως
θρησκεύεις,
φησί,
|
τῶν |
ἄλλων
ἁπάντων
ὑποκλιθέντων
καὶ
ἡττημένων. |
[48] |
τοσούτου
κράτους
τολμᾶν,
καὶ
μόνον
|
τῶν |
ἄλλων
ἀπαυθαδιάζεσθαι;
Τοῦ
χάριν,
ὁ |
[1] |
ὑφελὼν
μόνην,
ὡς
λόγου
κρείττονα,
|
τῶν |
ἄλλων
ἑλέσθαι
τὴν
πρώτην·
τοσοῦτον |
[2] |
τοῖς
ἐγκωμίοις,
μηδὲ
πολὺ
δεύτερον
|
τῶν |
ἄλλων
ἐλθεῖν,
κἂν
ἐκείνου
πάντες |
[11] |
καὶ
τροφῆς
καὶ
σιδήρου
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
οὐδὲν
καθ'
ἑαυτὸ
χρησιμώτατον |
[23] |
δὲ
εἰς
ἄκρον
ἕκαστον,
ὡς
|
τῶν |
ἄλλων
οὐδέν·
σπουδὴ
γὰρ
εὐφυΐᾳ |
[65] |
ἀπολείπουσαν
καὶ
κάτωτιθεῖσαν,
ὅσον
τὴν
|
τῶν |
ἀλόγων
φύσιν
ἡμεῖς.
Τίς
μὲν |
[68] |
δὲ
τοὺς
λόγους
ἐν
κρίσει
|
τῶν |
ἀναγκαίων
ἐνόμιζε,
τῷ
θείῳ
Δαβὶδ |
[7] |
γεννάδαι,
τῷ
χρόνῳ
κάμνοντες
καὶ
|
τῶν |
ἀναγκαίων
ὄντες
διακορεῖς·
καὶ
τὰ |
[60] |
ἦν,
πλὴν
τοῦ
σώματος
καὶ
|
τῶν |
ἀναγκαίων
τῆς
σαρκὸς
καλυμμάτων;
Πλοῦτος |
[48] |
τελεσθείς,
ἢ
συντελεσθείς·
πλείω
δὲ
|
τῶν |
ἀναγκαίων
ὑπηρετοῦντα
τῷ
ἐπιτάττοντι,
καὶ |
[25] |
ἐπειδή
γε
ἡμᾶς
οὐκ
εἶχε,
|
τῶν |
ἀναγκαίων
ὑπολαμβάνουσι,
καὶ
οὐκ
ἀπὸ |
[70] |
γνωρίμων,
νομοθετῶν,
στρατηγῶν,
προφητῶν,
διδασκάλων,
|
τῶν |
ἀνδρικῶν
μέχρις
αἵματος,
παρ'
ἐκείνους |
[26] |
πολλὴν
τυφθεῖσαν
θάλασσαν
καὶ
τὴν
|
τῶν |
ἀνέμων
διάσκεψιν·
ὡς
δὲ
κἀν |
[69] |
λογίζοιτο
παρά
τε
Θεῷ
καὶ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
τοῖς
εὐγνωμονεστέροις!
Οὐδὲ
γὰρ |
[33] |
Καππαδοκῶν
καταφρονεῖν,
εἰ
καὶ
πάν
|
των |
ἀνθρώπων·
ὧν
οὐδὲν
οὕτως
ἴδιον, |
[61] |
ἡμῶν
ἐμφιλοσόφημα·
ἔδει
γάρ
με
|
τῶν |
ἀνιαρῶν
τὸ
ἶσον
ἔχειν,
τοῖς |
[30] |
ἀτιμάσας
τὰ
ἐξ
αὐτοῦ
διὰ
|
τῶν |
ἀνίσων
βαθμῶν
τῆς
θεότητος.
Ἀλλὰ |
[8] |
ἄλλοις
τὸ
προσλαβεῖν
τι
παρὰ
|
τῶν |
ἄνωθεν
εἰς
φιλοτιμίαν,
μεῖζον
ἐκείνῳ |
[15] |
οὐ
τῶν
ἀγεννῶν
μόνον
καὶ
|
τῶν |
ἀνωνύμων,
ἀλλ'
ἤδη
καὶ
τῶν |
[26] |
ἢ
κακουργίας
ἡ
προεδρία,
οὐδὲ
|
τῶν |
ἀξιωτέρων
ἀλλὰ
τῶν
δυνατωτέρων
οἱ |
[47] |
δὲ
οὐδεὶς
ὅς
τις
οὐ
|
τῶν |
ἁπάντων.
Ἀλλὰ
τοσοῦτοι
θαυμάζουσιν
ὅσοι |
[31] |
καταστρεψόμενοι,
οὐδενὶ
τοσοῦτον
θαρρεῖν
ἔχοντες
|
τῶν |
ἁπάντων
ὅσον
τῇ
τῶν
προειρημένων |
[1] |
τὰς
ἐπιδόσεις·
ἐπ'
οὐδενὸς
οὖν
|
τῶν |
ἁπάντων,
οὐκ
ἔστιν
ἐφ'
ὅτῳ |
[1] |
οὐκ
ἔστιν
ἐφ'
ὅτῳ
οὐχὶ
|
τῶν |
ἁπάντων.
Τοῖς
τε
λόγοις
αὐτοῖς |
[16] |
ἡ
ἔνδειξις
ἢ
τὸ
ἔργον
|
τῶν |
ἀπειλουμένων.
Ἔπειτα
πομπεύει
διὰ
τῆς |
[7] |
πιστότερα!
Τί
γάρ
ἐστιν,
ἔλεγον,
|
τῶν |
ἀπίστων,
εἰ
ὁ
τῶν
θαυμασίων |
[41] |
ὡς
οὐκ
ἄν
τις
ᾠήθη
|
τῶν |
ἀπίστων
κἀκεῖνον
ἠγνοηκότων,
περι
νοεῖ |
[66] |
ῥημάτων
τὴν
δύναμιν·
ὃ
περὶ
|
τῶν |
ἀποστόλων
ὁ
Παῦλος
ἔφησε,
παρὰ |
[66] |
Τίς
μοναστῶν
ἢ
μιγάδων;
Τίς
|
τῶν |
ἀπραγμόνων
ἢ
τῶν
ἐν
πράγματι; |
[28] |
τῶν
πολλῶν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τῶν |
ἀρίστων
ὁ
Μῶμος,
ὡς
μόνον |
[71] |
ἀλλ'
ἤγειρε
τῷ
Θεῷ,
τὰ
|
τῶν |
ἀσεβῶν
στηλιτεύουσαν,
καὶ
τὴν
πάλην, |
[71] |
ἀνδρός,
ἐξ
ἧς
ἐπλούτησε,
πλείω
|
τῶν |
ἀσήμων
προβάτων
κτησάμενος
τὰ
ἐπίσημα, |
[6] |
χωρεῖν,
φειδοῖ
τῶν
διωκόντων
καὶ
|
τῶν |
ἀσθενεστέρων,
μήτε
παρόντας
ἀναδύεσθαι·
τὸ |
[19] |
τε
καὶ
ἀλλήλοις
συνδεῖ
τοὺς
|
τῶν |
αὐτῶν
ἐραστάς.
Οὗτος
τοῦ
ὑπὲρ |
[58] |
πολὺ
τῆς
δόξης
κρατεῖσθαι,
πάν
|
των |
βαρύτατον
ἦν
αὐτοῖς,
εἰ
καὶ |
[26] |
καὶ
τὴν
ὀφρὺν
αἴρει
κατὰ
|
τῶν |
βελτιόνων,
καὶ
οὐκ
ἐπιτρέμει
τοῖς |
[39] |
περὶ
τὸν
καιρὸν
ἐκεῖνον
συνεφιλοσόφει!
|
Τῶν |
γὰρ
ἄλλων
ἁπάντων
οἰομένων
καὶ |
[41] |
τῇ
διανοίᾳ
μεῖζον
καὶ
ὑψηλότερον.
|
Τῶν |
γὰρ
ἄλλων
ἁπάντων
τὸ
ἐν |
[69] |
μετὰ
τοῦ
Πνεύματος·
ἀλλὰ
τὸν
|
τῶν |
γεγραμμένων
νοῦν
δοκιμάζοντες
καὶ
τὸν |
[68] |
τε
τοῦ
Πνεύματος
αὐτοῦ
καὶ
|
τῶν |
γνησίων
τούτου
συναγωνιστῶν
χάριν
αἰτῶν, |
[78] |
εὐσεβείας
συναπέλθῃ
ῥήμασι,
καὶ
χειροτονίαις
|
τῶν |
γνησιωτάτων
αὐτοῦ
θεραπευτῶν
τὴν
χεῖρα |
[43] |
ἀνθρωπίνους
λογισμοὺς
κινήσας,
πᾶν
δὲ
|
τῶν |
γραφῶν
βάθος
ἀναλεξάμενος,
λογογραφεῖ
τὴν |
[64] |
ἀσπάζεσθαι
καὶ
μέχρι
τούτου
συνταπεινοῦσθαι,
|
τῶν |
δὲ
ὑγιαινόντων
κατοφρυᾶσθαι;
Καὶ
τήκειν |
[34] |
νόμῳ
τῷ
τρόπῳ
χρώμεναι·
προστασίαι
|
τῶν |
δεομένων,
αἱ
μὲν
πλείους
πνευματικαί, |
[35] |
χρώμενος,
ἐθεράπευε
μὲν
τὰ
σώματα
|
τῶν |
δεομένων,
ἐθεράπευε
δὲ
τὰς
ψυχάς, |
[11] |
κατὰ
τοὺς
ἄφρονας,
ἀλλ'
ἐκ
|
τῶν |
δημιουργημάτων
τὸν
δημιουργὸν
καταλαμβάνοντες,
καὶ |
[72] |
δὲ
οὐκ
ἔξαρχος;
οὐ
στρατηγὸς
|
τῶν |
διὰ
πίστεως
σωζομένων;
οὐ
κληροδότης |
[72] |
διὰ
πίστεως
σωζομένων;
οὐ
κληροδότης
|
τῶν |
διαφόρων
παρὰ
Θεῷ
κλήρων
καὶ |
[75] |
παρεξετάσας,
τιμήσω
τὸν
μαθητὴν
ἐκ
|
τῶν |
διδασκάλων.
Τίς
Ἰησοῦ
πρόδρομος;
Ἰωάννης, |
[13] |
ἢ
νέοις,
ὅπως
ἂν
οἶμαι
|
τῶν |
διηγημά
των
ἔχωσιν
ἢ
τῶν |
[6] |
πρὸς
τὸν
ἀγῶνα
χωρεῖν,
φειδοῖ
|
τῶν |
διωκόντων
καὶ
τῶν
ἀσθενεστέρων,
μήτε |
[26] |
προεδρία,
οὐδὲ
τῶν
ἀξιωτέρων
ἀλλὰ
|
τῶν |
δυνατωτέρων
οἱ
θρόνοι.
Σαμουὴλ
ἐν |
[75] |
ἡ
ὑπερόριος·
καὶ
οὗτος
μέσος
|
τῶν |
δύο
διαθηκῶν,
τῆς
μὲν
καταλύων |
[28] |
τὴν
προστασίαν
δεξάμενον·
καὶ
παρῆσαν
|
τῶν |
δυτικῶν
ἀρχιερέων
τινές,
μεθέλκοντες
πρὸς |
[39] |
διανοηθείς,
οὓς
ἐν
πρώ
τοις
|
τῶν |
ἑαυτοῦ
φίλων
καὶ
συνήθων
ἐγνώρισεν. |
[69] |
δόξης
ὑπερ
απολογήσωμαι·
κρείττων
γὰρ
|
τῶν |
ἐγκαλούντων,
εἴπερ
τινές
εἰσιν,
ὁ |
[51] |
ἑαυτοῦ
καταγνόντα
τὸν
βασιλέα,
καὶ
|
τῶν |
ἐγκωμίων
τοῦ
ἀνδρὸς
ἡττηθέντα,
θαυμάζει |
[7] |
τούτοις
ἐμφωλεύουσι·
πολλοὶ
δὲ
ὄρνιθες
|
τῶν |
ἐδωδίμων
τοὺς
ποθοῦντας
ἡμᾶς
ὑπερίπτανται, |
[27] |
τοῦτο
μικροῦ
παρέδραμεν,
ἐν
μέσῳ
|
τῶν |
εἰρημένων
κείμενον!
~Ἐγένετό
τις
πρὸς |
[54] |
τι
ῥεῦμα,
διέλυσεν.
~Ἕτερον
δὲ
|
τῶν |
εἰρημένων
οὐκ
ἔλαττον.
Ἐνίκων
οἱ |
[54] |
ἀνδρὸς
ἐξορία·
καὶ
οὐδὲν
ἀπῆν
|
τῶν |
εἰς
τοῦτο
φερόντων.
Ἡ
νὺξ |
[8] |
ὅτι
πλεῖστοι
καὶ
μέγιστοι,
οὔτε
|
τῶν |
εἰσοισόντων
τι
πρὸς
εὐφημίαν
ὁ |
[8] |
εὐδοξίας·
οὔτε
γὰρ
θάλασσα
δεῖται
|
τῶν |
εἰσρεόντων
εἰς
αὐτὴν
ποταμῶν
κἂν |
[17] |
τι
καὶ
ὕφαλον.
Τότε
τοίνυν
|
τῶν |
ἐκ
πλείονος
αὐτῷ
συνήθων
καὶ |
[16] |
ἢ
φίλων
ἢ
συγγενῶν
ἢ
|
τῶν |
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
πατρίδος
ἢ |
[58] |
ἡγεμονίας
καὶ
μητροπόλεις,
καὶ
πολλὰ
|
τῶν |
ἐκ
τῆς
προτέρας
τῇ
νέᾳ |
[52] |
γὰρ
καί,
εἰ
μή
τις
|
τῶν |
ἐκ
τοῦ
βήματος
ὑποσχὼν
τὴν |
[36] |
φιλανθρώπῳ
τὸ
φιλάνθρωπον
κτήσασθαι
καὶ
|
τῶν |
ἐκεῖθεν
τυχεῖν
ἀγαθῶν
διὰ
τῆς |
[58] |
ἐνθένδε
ἤδη
τῶν
ἐπισκόπων,
καὶ
|
τῶν |
ἐκείνοις
συμμάχων·
οὗ
πολὺ
μὲν |
[80] |
Πλήρεις
ἀγοραί,
στοαί,
διώροφοι,
τριώροφοι,
|
τῶν |
ἐκεῖνον
παραπεμπόντων,
προηγουμένων,
ἑπομένων,
παρεπομένων, |
[47] |
πεμπόμενον.
Ὃ
δὲ
μάλιστά
μοι
|
τῶν |
ἐκείνου
θαυμάσιον
καὶ
οὐδὲ
βουλομένῳ |
[81] |
μοι
συνεργάζεσθε,
ἄλλος
ἄλλο
τι
|
τῶν |
ἐκείνου
καλῶν
διηγούμενοι
καὶ
ζητοῦντες, |
[77] |
δόξης
περιουσία,
ὥστε
πολλὰ
καὶ
|
τῶν |
ἐκείνου
μικρῶν,
ἤδη
δὲ
καὶ |
[31] |
καὶ
στρατὸς
ἄξιος,
οἱ
κακοὶ
|
τῶν |
Ἐκκλησιῶν
ἡγεμόνες,
οἱ
πικροὶ
τετράρχαι |
[47] |
τὴν
ἄσειστον
καὶ
ἀνεπηρέαστον
τήνδε
|
τῶν |
ἐκκλησιῶν
μητέρα
ὡς
δουλωσόμενος
ὥρμησε, |
[58] |
νέου
μητροπολίτου,
πρόσοδοι
διηρπάζοντο·
πρεσβύτεροι
|
τῶν |
ἐκκλησιῶν,
οἱ
μὲν
ἀνεπείθοντο,
οἱ |
[46] |
οὐκ
ὄντος.
Οἱ
μὲν
ἐξωθούμενοι
|
τῶν |
ἐκκλησιῶν,
ὅσοι
τοῦ
ὀρθοῦ
λόγου |
[31] |
οἱ
τὸ
μὲν
ἔχοντες
ἤδη
|
τῶν |
Ἐκκλησιῶν,
τῷ
δὲ
προσβάλλοντες,
τὸ |
[58] |
Ἐξ
ὧν
συνέβαινε
καὶ
τὰ
|
τῶν |
ἐκκλησιῶν
χεῖρον
ἔχειν
διϊσταμένων
καὶ |
[33] |
ἔρεισμα,
τῶν
ἔνδον
ὁ
πιστότατος,
|
τῶν |
ἐκτὸς
ὁ
πρακτικώτατος·
ἑνὶ
λόγῳ, |
[16] |
νέων
καὶ
ἐν
χερσὶ
γένηται
|
τῶν |
ἑλόντων,
γίνεται
δὲ
ἢ
βιασθεὶς |
[54] |
γίνεται,
καὶ
χρηστοτέρων
ὁ
πατὴρ
|
τῶν |
ἐλπίδων·
καὶ
εἰ
μὴ
τὴν |
[24] |
βίου
τελεωτέρου
καὶ
τοῦ
λαβέσθαι
|
τῶν |
ἐλπιζομένων
ἡμῖν
καὶ
συγκειμένων.
Παρῆν |
[8] |
δαιτύμονες
εὐχάριστοι,
προοίμιον
ἔχοντες
ἤδη
|
τῶν |
ἐλπιζομένων
τὸ
παρὸν
θαῦμα.
Ἐξ |
[13] |
τε
καὶ
ἡμετέραν,
ἐπεὶ
καὶ
|
τῶν |
ἐμῶν
λόγων
αὕτη
καθηγεμὼν
καὶ |
[2] |
σὺν
ἡμῖν
ὢν
ἐπηνώρθου
πολλὰ
|
τῶν |
ἐμῶν
ὅρῳ
τε
φιλίας
καὶ |
[9] |
καὶ
τῶν
παρθένων
ἀριθμὸς
καὶ
|
τῶν |
ἐν
γάμῳ,
μηδὲν
τῇ
συζυγίᾳ |
[25] |
ἡμέτερον
γένος
οἰκονομία,
διὰ
πολλῶν
|
τῶν |
ἐν
μέσῳ
γνωρίσασα
καὶ
ἀεὶ |
[66] |
μιγάδων;
Τίς
τῶν
ἀπραγμόνων
ἢ
|
τῶν |
ἐν
πράγματι;
Τίς
τῶν
τὰ |
[43] |
τοῖς
ἐκ
μέλανος,
οὐδὲν
ἀτιμοτέρου
|
τῶν |
ἐν
ταῖς
πλαξὶ
χαραγμάτων·
οὐδὲ |
[66] |
ἀγορῶν;
Τίς
δὲ
ἐκκλησιῶν;
Τίς
|
τῶν |
ἐν
τέλει
καὶ
τῶν
μετ' |
[13] |
φιλόσοφος
ἐν
φιλοσόφοις
καὶ
πρὸ
|
τῶν |
ἐν
φιλοσοφίᾳ
δογμάτων·
τὸ
μέγιστον, |
[33] |
καθηγητής,
γήρως
βακτηρία,
πίστεως
ἔρεισμα,
|
τῶν |
ἔνδον
ὁ
πιστότατος,
τῶν
ἐκτὸς |
[59] |
ἢ
κατὰ
τὰ
ἀνθρώπινα,
καὶ
|
τῶν |
ἐνθένδε
πρὶν
ἀποβιῶναι
μεταναστάς,
πάντα |
[12] |
πρὸς
τὴν
μέλλουσαν
τελειότητα
διὰ
|
τῶν |
ἐξ
ἀρχῆς
μαθημάτων
ἀγόμενος.
Οἱ |
[4] |
τοῖς
ἔξωθεν,
ἓν
ἢ
δύο
|
τῶν |
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπαρχόντων
αὐτῷ
καὶ |
[8] |
ἀλλ'
ἵν'
ἐπιδείξαιμι,
οἵων
αὐτῷ
|
τῶν |
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπαρχόντων,
καὶ
πρὸς |
[38] |
ὑπειλημμένους
εἰκός,
οὐ
κατῄσχυνεν
οὐδενὶ
|
τῶν |
ἑξῆς
ἢ
τὴν
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίαν, |
[81] |
ὅσοι
τῶν
ἡμετέρων
καὶ
ὅσοι
|
τῶν |
ἔξωθεν,
τὴν
εὐφημίαν
μοι
συνεργάζεσθε, |
[28] |
τε
τῶν
κάτω
καὶ
ὅση
|
τῶν |
ἐπ'
ἀξίας.
Ῥᾷστον
δὲ
τοῦτο |
[56] |
ἐξεμαίνετο
καὶ
τέλος
πέμπει
τινὰς
|
τῶν |
ἐπ'
ἐξουσίας
τὸν
τοῦ
ἁγίου |
[9] |
μὲν
γὰρ
ἢ
δύο
γενέσθαι
|
τῶν |
ἐπαινουμένων,
κἂν
τῇ
φύσει
δοίη |
[56] |
εἴπω
τι
καὶ
δικανικῶς
μεταξὺ
|
τῶν |
ἐπαίνων,
μὴ
ὅτι
τὸν
μέγαν |
[10] |
συνέδραμεν.
Ἐπεὶ
δὲ
τὰς
ἀπαρχὰς
|
τῶν |
ἐπαίνων
νόμῳ
θείῳ
πειθόμενοι,
ὃς |
[16] |
οὗ
τί
γίνεται;
μόνος
σχεδὸν
|
τῶν |
ἐπιδημούντων,
τὸν
κοινὸν
διέφυγε
νόμον, |
[33] |
δὲ
τοῦ
κλύδωνος
περιζέοντος
καὶ
|
τῶν |
ἐπικειμένων
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐχθρῶν,
τοῦ |
[58] |
δὲ
ὁ
πόλεμος
ἐνθένδε
ἤδη
|
τῶν |
ἐπισκόπων,
καὶ
τῶν
ἐκείνοις
συμμάχων· |
[52] |
αὐτὸν
δορυφορίας·
ἦν
δὲ
ἡμέρα
|
τῶν |
Ἐπιφανίων
καὶ
ἀθροίσιμος·
καὶ
τοῦ |
[56] |
δώσω
τῷ
λόγῳ.
~Γυναῖκά
τινα
|
τῶν |
ἐπιφανῶν
ἐξ
ἀνδρὸς
οὐ
πρὸ |
[48] |
Ὕπαρχοι
μέν,
φησίν,
ὑμεῖς,
καὶ
|
τῶν |
ἐπιφανῶν,
οὐκ
ἀρνήσομαι,
οὔπω
δὲ |
[74] |
λεόντων
θράσος
πεδήσαντα·
ἢ
τὴν
|
τῶν |
ἑπτὰ
Μακκαβαίων
ἄθλησιν,
σὺν
ἱερεῖ |
[11] |
τοῖς
χρωμένοις·
ἤδη
δὲ
καὶ
|
τῶν |
ἑρπυστικῶν
θηρίων
ἔστιν
ἃ
τοῖς |
[24] |
ἱστορίας
ἄξιον.
Περιστάντες
ἡμᾶς
ὁ
|
τῶν |
ἑταίρων
καὶ
ἡλίκων
χορός,
ἔστι |
[12] |
τῷ
ἑτέρῳ
δὲ
λείποντες,
οὐδὲν
|
τῶν |
ἑτεροφθάλμων,
ἐμοὶ
δοκεῖν,
διαφέρουσιν,
οἷς |
[37] |
θαυμάσιον.
Οὐ
γὰρ
τῷ
πλήθει
|
τῶν |
ἐτῶν
μόνον
ἐκλελοιπώς,
ἀλλὰ
καὶ |
[15] |
τῶν
ἀνωνύμων,
ἀλλ'
ἤδη
καὶ
|
τῶν |
εὖ
γεγονότων
καὶ
περιφανεστέρων,
ἅτε |
[63] |
νόσον,
ὁ
εὐγενής
τε
καὶ
|
τῶν |
εὖ
γεγονότων
καὶ
τὴν
δόξαν |
[14] |
πρὶν
ἀγνοούμενον·
καὶ
λόγους
ἐπιζη
|
τῶν |
εὐδαιμονίαν
ἐκομισάμην·
καὶ
τρόπον
ἕτερον |
[71] |
ἐξ
αὐτοῦ
πατριάρχας,
καὶ
τὸν
|
τῶν |
εὐλογιῶν
μερισμὸν
σὺν
οὐκ
ἀγεννεῖ |
[58] |
τὰ
τῆς
ἀπληστίας
ἐπικαλύμματα,
πρᾶγμα
|
τῶν |
εὐπορίστων,
καὶ
τό,
μὴ
χρῆναι |
[73] |
πολλαὶ
μὲν
ἱστοροῦν
ται
κατὰ
|
τῶν |
ἐχθρῶν
νῖκαι
καὶ
τρόπαια,
ἡ |
[34] |
ἐστιν
ἐν
τοῖς
τοιούτοις,
ἡ
|
τῶν |
ἐχόντων
ἀναλγησία
καὶ
ἀπληστία.
Τηροῦσι |
[35] |
αὐτῆς
πίστεως·
λόγῳ
γὰρ
τὰς
|
τῶν |
ἐχόντων
ἀποθήκας
ἀνοίξας
καὶ
παραινέσεσι, |
[63] |
τῆς
εὐσεβείας
ταμεῖον,
τὸ
κοινὸν
|
τῶν |
ἐχόντων
θησαύρισμα,
εἰς
ὃ
τὰ |
[13] |
ὅπως
ἂν
οἶμαι
τῶν
διηγημά
|
των |
ἔχωσιν
ἢ
τῶν
ὁρωμένων·
τῇδε |
[34] |
σῖτον
δημοκατάρατος·
οὔτ'
ἄλλο
οὐδὲν
|
τῶν |
ἢ
τοῖς
φιλανθρώποις
ἐπηγγελμένων
ἢ |
[14] |
αὐτὰ
πάλιν
φέρεσθαι·
οὔτε
λόγος
|
τῶν |
ἡδίστων
διηγημάτων.
Δέδοικα
δὲ
τὸ |
[61] |
ὀλιγάρκεια
καὶ
τὸ
μὴ
κρατεῖσθαι
|
τῶν |
ἡδονῶν,
μηδ'
ὡς
ὑπὸ
πικρᾶς |
[5] |
ἀναδήσασθαι.
Τοῦτον
πολλοὶ
μὲν
ὑπερέσχον
|
τῶν |
ἡμετέρων
ἀγωνιστῶν,
καὶ
μέχρι
θανάτου |
[81] |
καὶ
ὅσοι
τῶν
κάτω,
ὅσοι
|
τῶν |
ἡμετέρων
καὶ
ὅσοι
τῶν
ἔξωθεν, |
[58] |
ἐκκαρποῦσθαι
μέγα
ἐτίθετο·
ὡς
καὶ
|
τῶν |
ἡμιόνων
λαβέσθαι
ποτὲ
τοῦ
ἀνδρὸς |
[7] |
ἔλεγον,
τῶν
ἀπίστων,
εἰ
ὁ
|
τῶν |
θαυμασίων
Θεός,
ὁ
θρέψας
πλουσίως |
[33] |
αὐτῷ,
σύμβουλος
ἀγαθός,
παραστάτης
δεξιός,
|
τῶν |
θείωνἐξηγητής,
τῶν
πρακτέων
καθηγητής,
γήρως |
[80] |
ἐπιτάφια,
τάχα
ἄν
τις
εἴποι
|
τῶν |
θερμοτέρων.
Μόλις
δὲ
τὸ
σῶμα |
[16] |
ἄγειν·
ἐρεσχελεῖται
δέ,
παρὰ
μὲν
|
τῶν |
θρασύτερον,
παρὰ
δὲ
τῶν
λογικώτερον, |
[81] |
καλῶν
διηγούμενοι
καὶ
ζητοῦντες,
οἱ
|
τῶν |
θρόνων
τὸν
νομοθέτην,
οἱ
τῆς |
[16] |
σφᾶς
οὐ
παραδεχομένου·
καὶ
ἅμα
|
τῶν |
θυρῶν
ἀρασσομένων,
πατάγῳ
τὸν
νέον |
[21] |
ἢ
πατρόθεν
ἢ
οἴκοθεν,
ἐκ
|
τῶν |
ἰδίων
ἐπιτηδευμάτων
ἢ
πράξεων·
ἡμῖν |
[9] |
ἐγκώμιον.
Δηλοῖ
δὲ
ὁ
μακαριστὸς
|
τῶν |
ἱερέων
καὶ
τῶν
παρθένων
ἀριθμὸς |
[4] |
χρόας
ἐξ
ἑαυτῶν
δοκιμάζεσθαι
καὶ
|
τῶν |
ἵππων
τοὺς
εὐγενεστάτους
ἢ
ἀτιμοτάτους, |
[28] |
δὲ
τοῦτο
ἦν
ἐκ
τριῶν
|
τῶν |
ἰσχυροτάτων.
Ὅ
τε
γὰρ
ἀνὴρ |
[73] |
σοφίας
καὶ
θεωρίας,
ὥστε
γενέσθαι
|
τῶν |
καθ'
ἑαυτὸν
ἁπάντων
εὐδοκιμώτατος.
Ὁ |
[43] |
ἀπειλῶν,
ὀνειδίζων,
προπολεμῶν
ἐθνῶν,
πόλεων,
|
τῶν |
καθ'
ἕκαστον,
πᾶν
εἶδος
ἐπινοῶν |
[69] |
προσέβησαν·
καὶ
οἱ
μὲν
ἐκ
|
τῶν |
καθ'
ἡμᾶς,
οἱ
δὲ
ἐκ |
[28] |
οὐκ
οἶδ'
εἴ
τις
ἄλλος
|
τῶν |
καθ'
ἡμᾶς
φιλοσόφων,
καὶ
ἱκανὸς |
[62] |
τῷ
Θεῷ
δεικνύς,
ὃς
μόνος
|
τῶν |
καθαρῶν
ψυχῶν
ἐστι
νυμφίος,
καὶ |
[58] |
παρακερδαίνουσι·
καὶ
ῥᾷόν
τι
καταλῦσαι
|
τῶν |
καθεστώτων
ἢ
καταλυθὲν
ἐπαναγαγεῖν.
Ὃ |
[35] |
ταῦτα
δύνασθαι·
ἴσως
δὲ
καὶ
|
τῶν |
καιρῶν
ἐκείνων
καὶ
τῆς
τότε |
[13] |
παιδεύσεως,
ἔδει
δ'
αὐτὸν
μηδὲν
|
τῶν |
καλῶν
διαφυγεῖν,
μηδὲ
τῷ
φιλοπόνῳ |
[14] |
τὰς
χρυσᾶς
ὄντως
ἐμοὶ
καὶ
|
τῶν |
καλῶν
προξένους
εἴπερ
τινί!
Ἐκεῖναι |
[76] |
ἐκεῖνος
γὰρ
τὸ
μὲν
ἐξεῦρε
|
τῶν |
καλῶν,
τὸ
δὲ
ἐζήλωσε,
τὸ |
[12] |
ἐργαστήριον,
οὐδέ
τινα
Κένταυρον
ἀλαζόνα
|
τῶν |
κατ'
αὐτὸν
ἡρώων
διδάσκαλον·
οὐδὲ |
[39] |
τὸ
ἐπίφθονον,
ἄλλως
τε
καὶ
|
τῶν |
κατ'
αὐτὸν
ὠδινόντων
ἔτι
καὶ |
[14] |
τοῦ
καιροῦ
τούτου
λαβόμενος,
καὶ
|
τῶν |
κατ'
ἐμαυτόν
τι
προσθεῖναι
τοῖς |
[71] |
ἐπίσημα,
τήν
τε
καλὴν
πολυτεκνίαν
|
τῶν |
κατὰ
Θεὸν
γεννηθέντων,
καὶ
τὴν |
[23] |
παλαιοῖς
ἢ
νέοις,
μὴ
ὅτι
|
τῶν |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
ἡμῖν
χρόνον, |
[56] |
καὶ
φιλανθρώπως,
ἀλλ'
ὡς
ἕνα
|
τῶν |
κατακρίτων.
Καὶ
ὁ
μὲν
παρῆν· |
[24] |
τὴν
ἐπάνοδον
φιλονεικίας,
κρείττων
ὤφθη
|
τῶν |
κατεχόντων·
καὶ
βίᾳ
μέν,
συνεχωρήθη |
[41] |
τὰς
χεῖρας
καὶ
παρ'
ἐκείνου
|
τῶν |
κατεχόντων
κακῶν
λύσιν
ζητεῖν,
αὐτὸς |
[24] |
πόθος·
καὶ
τὰ
δεσμὰ
ῥήξας
|
τῶν |
κατεχόντων
κροαίνω
κατὰ
πεδίων
καὶ |
[28] |
λαοῦ
μοῖραν
παρατεμόμενοι,
ὅση
τε
|
τῶν |
κάτω
καὶ
ὅση
τῶν
ἐπ' |
[81] |
ὅσοι
τοῦ
βήματος
καὶ
ὅσοι
|
τῶν |
κάτω,
ὅσοι
τῶν
ἡμετέρων
καὶ |
[57] |
λαὸν
φυγάδα,
καὶ
τοῦτον
ἐξαιρήσεσθαι
|
τῶν |
κινδύνων;
~Ὁ
μὲν
δὴ
κοσμικὸς |
[62] |
δειμάμενος
μέν,
οὐ
πόρρω
δὲ
|
τῶν |
κοινωνικῶν
καὶ
μιγάδων,
οὐδὲ
ὥσπερ |
[7] |
ἐρημίας,
πολλὴν
τῶν
λεβήτων
καὶ
|
τῶν |
κρεῶν
χορηγοῦσα
τὴν
ἀφθονίαν
τῶν |
[73] |
ἵνα
τοὺς
Κριτὰς
παραδράμωμεν,
ἢ
|
τῶν |
Κριτῶν
τοὺς
εὐδοκιμωτάτους,
Σαμουὴλ
ἐν |
[62] |
συνεισάγει
ψυχάς,
ἐὰν
μετὰ
λαμπρῶν
|
τῶν |
λαμπάδων
αὐτῷ
καὶ
δαψιλοῦς
τῆς |
[63] |
κοινὸν
ἅπασιν
ἀγῶνα
προὔθηκε
τοῖς
|
τῶν |
λαῶν
προεστῶσι,
τὴν
εἰς
αὐτοὺς |
[7] |
αὐτοῖς
εἴη
τῆς
ἐρημίας,
πολλὴν
|
τῶν |
λεβήτων
καὶ
τῶν
κρεῶν
χορηγοῦσα |
[68] |
οὐδεμίαν
εἶναι
ζημίαν,
ὑπαλλαττομένων
μικρὸν
|
τῶν |
λέξεων,
καὶ
φωναῖς
ἄλλαις
τὸ |
[16] |
περιττοὶ
τὰ
σοφιστικὰ
καὶ
προσαγωγοὶ
|
τῶν |
λημμάτων,
κἀντεῦθεν
μάλιστα
διὰ
τιμῆς |
[16] |
μὲν
τῶν
θρασύτερον,
παρὰ
δὲ
|
τῶν |
λογικώτερον,
ὄπως
ἂν
ἀγροικίας
ἢ |
[29] |
ἐν
ζάλῃ
τὴν
ἐν
γαλήνῃ
|
τῶν |
λογισ
μῶν
κυβέρνησιν.
Καίπερ
δὲ |
[1] |
~Ἔμελλεν
ἄρα
πολλὰς
ἡμῖν
ὑποθέσεις
|
τῶν |
λόγων
ἀεὶ
προθεὶς
ὁ
μέγας |
[23] |
λαβυρίνθους
διεξελθεῖν,
ἢ
τὰς
ἐκείνου
|
τῶν |
λόγων
ἄρκυς
διαφυγεῖν,
εἰ
τούτου |
[14] |
μεγέθει
φύσεως.
Ἐντεῦθεν
ἐπὶ
τὸ
|
τῶν |
λόγων
ἔδαφος,
τὰς
Ἀθήνας,
ὑπὸ |
[78] |
εὐτονώτερος
γίνεται
περὶ
τοὺς
ἐξιτηρίους
|
τῶν |
λόγων,
ἵνα
τοῖς
τῆς
εὐσεβείας |
[20] |
ἐλπίδες
ἦγον
ἡμᾶς
πράγματος
ἐπιφθονωτάτου,
|
τῶν |
λόγων·
φθόνος
δὲ
ἀπῆν,
ζῆλος |
[7] |
ὄψον
αὐτόματον,
ἀπραγμάτευτος
πανδαισία,
ἔλαφοι
|
τῶν |
λόφων
ποθὲν
ὑπερ
φανέντες
ἀθρόως. |
[59] |
ἔδει
προτιμηθῆναι
καὶ
πλεῖον
ἔχειν
|
τῶν |
λυομένων
τὰ
ἐλπιζόμενα.
~Δέδοικα
μὲν |
[16] |
τελετῆς
τὸ
τερπνότατον,
ἡ
ταχίστη
|
τῶν |
λυπούντων
ἀπαλλαγὴ
καὶ
κατάλυσις.
Τότε |
[64] |
συνέσθοντα
καὶ
νίπτοντα
τοὺς
πόδας
|
τῶν |
μαθητῶν
καὶ
σταυρὸν
οὐκ
ἀπαξιοῦντα, |
[35] |
οὐκ
ἀπηξίου
νίπτειν
τοὺς
πόδας
|
τῶν |
μαθητῶν,
καὶ
τοῖς
ἑαυτοῦ
παισίν, |
[76] |
υἱῶν
Ζεβεδαίου
τὸ
μεγαλόφωνον·
πάντων
|
τῶν |
μαθητῶν
τὸ
εὐτελὲς
καὶ
ἀπέριττον. |
[75] |
μικρὸν
τοῖς
σπουδαίοις
καὶ
μικρὰ
|
τῶν |
μεγίστων
ἡ
μίμησις.
Ἦ
γὰρ |
[66] |
Τίς
τῶν
ἐν
τέλει
καὶ
|
τῶν |
μετ'
ἐκείνους
τρυφή;
Τίς
μοναστῶν |
[61] |
Αὐτὸς
δὲ
οὐδὲν
ᾔδει
μέγα
|
τῶν |
μετὰ
τὸν
λαιμὸν
ὁμοτίμων,
ἀλλὰ |
[63] |
ἢ
ναῶν
μεγέθη
καὶ
κάλλη
|
τῶν |
μηκέτι
ὄντων,
ἄλλα
τε
ὅσα |
[10] |
κἀν
τούτοις
ἔλαττόν
τινος
ἠνέγκατο
|
τῶν |
μικρολόγων
καὶ
περὶ
τὸ
σῶμα |
[31] |
πόλεις
καὶ
οἰκίας,
οὐδέ
τι
|
τῶν |
μικρῶν
καὶ
χειροποιήτων
καὶ
αὖθις |
[3] |
ἐκ
γένους
φιλοτιμούμενον,
ἤ
τινι
|
τῶν |
μικρῶν
ὅλως
καὶ
οἷς
οἱ |
[23] |
καθ'
ἡμᾶς
Παραδείσου
γενόμενοι,
ἐκ
|
τῶν |
Μωσαϊκῶν
οἶμαι
βιβλίων
καὶ
ἡμετέρων, |
[16] |
βούλεται
δὲ
αὐτοῖς,
οἶμαι,
τοῦτο
|
τῶν |
νεηλύδων
συστέλλειν
τὸ
φρόνημα
καὶ |
[16] |
ἄλλους
ἔπειθον
ὁμοίως
ἔχειν,
ὅσοι
|
τῶν |
νέων
ἀγνοοῦντες
τὸν
ἄνδρα
ἐτύγχανον· |
[16] |
ἔχουσιν.
~Ἐπειδὰν
οὖν
τις
ἐπιστῇ
|
τῶν |
νέων
καὶ
ἐν
χερσὶ
γένηται |
[15] |
δὲ
ἀγνοοῦσι
διδασκαλίαν.
Σοφιστομανοῦσιν
Ἀθήνησι
|
τῶν |
νέων
οἱ
πλεῖστοι
καὶ
ἀφρονέστεροι· |
[58] |
ἡμέτερα·
καὶ
διὰ
τοῦτο
μετεποιεῖτο
|
τῶν |
νεωστὶ
προσελθόντων,
ὡς
αὐτῷ
διαφερόντων |
[65] |
Τίς
δὲ
λόγον
ἔσχεν
ἀμείνω
|
τῶν |
νοηθέντων
ἑρμηνευτήν,
ὡς
μηδ'
ἑτέρῳ |
[76] |
τὴν
δύναμιν
καὶ
τὸ
βάθος
|
τῶν |
νοημάτων.
Στέφανος
μὲν
γὰρ
ἐκωλύθη |
[11] |
τῆς
σωτηρίας
καὶ
τοῦ
κάλλους
|
τῶν |
νοουμένων·
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
ἔξωθεν, |
[13] |
ἐν
τούτοις
δυνάμεως
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
νοουμένων
δήλωσιν·
κίνημα
γὰρ
ναρκώντων |
[7] |
αἰτήσεως.
Τίς
ἔγνω
τοιοῦτον
θήραμα
|
τῶν |
νῦν
ἢ
τῶν
πώποτε.
~Ὦ |
[60] |
ἐπῆλθε
πρὸς
τὸ
ἀκρότατον
οὔκουν
|
τῶν |
νῦν
ἡμῖν
γινωσκομένων·
ἀλλ'
οὗτος |
[76] |
τῷ
δὲ
διὰ
πάντων
ἐλθεῖν,
|
τῶν |
νῦν
πάντων
ἐκράτησεν.
Ἓν
ἐπὶ |
[25] |
καὶ
σοφίσασα,
κατὰ
τοὺς
πολλοὺς
|
τῶν |
νῦν
τῆς
προστασίας
ἐφιεμένων·
ἀλλὰ |
[26] |
πιστεύσας
τὰ
ἔμπροσθεν,
οὕτως
ἐπὶ
|
τῶν |
οἰάκων
καθίζει,
μετὰ
τὴν
πολλὴν |
[54] |
ἑτέροις
δὲ
τὴν
πρεσβείαν
ἐπιτρέπει
|
τῶν |
οἰκειοτάτων
ἑαυτῷ
καὶ
φιλτάτων.
Καὶ |
[56] |
καὶ
προδότας
γενέσθαι
Χρισ
τιανοὺς
|
τῶν |
οἰκείων
νόμων.
Ὁ
μὲν
ἐζήτει |
[3] |
ὧν
οὐδὲν
ὑψηλότεον,
οἵτινες
ἐκ
|
τῶν |
οἰκείων
φανερῶς
εἰπεῖν
οὐκ
ἔχοντες |
[15] |
ἢ
τῆς
λοιπῆς
Ἑλλάδος,
αὐτῶν
|
τῶν |
οἰκητόρων
οἱ
πλεῖστοι·
καὶ
γὰρ |
[76] |
τὸν
ζῆλον,
Παύλου
τὸν
τόνον,
|
τῶν |
ὀνομαστῶν
καὶ
μετωνομασμένων
ἀμφοτέρων
τὴν |
[34] |
ἔχουσιν
ὅπως
ἢ
διαθώμεθά
τι
|
τῶν |
ὄντων
ἢ
τῶν
οὐκ
ὄντων |
[62] |
εἴσω
τὰ
κάλλη
στρέφων
ἀπὸ
|
τῶν |
ὁρωμένων
ἐπὶ
τὰ
μὴ
βλεπόμενα· |
[13] |
τῶν
διηγημά
των
ἔχωσιν
ἢ
|
τῶν |
ὁρωμένων·
τῇδε
λόγοι
τὸ
γνώρισμα, |
[16] |
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
πατρίδος
ἢ
|
τῶν |
ὅσοι
περιττοὶ
τὰ
σοφιστικὰ
καὶ |
[55] |
τε
ὡμολόγει,
καὶ
πολλοὺς
ἔπειθε
|
τῶν |
οὐκ
εἰδότων·
οὐ
γὰρ
ἐπαύετο |
[34] |
διαθώμεθά
τι
τῶν
ὄντων
ἢ
|
τῶν |
οὐκ
ὄντων
εἰσκομισώμεθα.
Καὶ
ὃ |
[10] |
εὐφημούμενον
ἀνθρώποις
δοθῆναι
ὥσπερ
τινὰ
|
τῶν |
πάλαι
παρὰ
Θεοῦ
δεδομένων
εἰς |
[3] |
τὰ
διηγήματα
καὶ
οὐδενὸς
ἐλάττω
|
τῶν |
πάλαι
περὶ
αὐτὸν
θαυμάτων,
ὧν |
[1] |
λόγοις
ὡς
οὔπω
τοῖς
ἑαυτοῦ
|
τῶν |
πάντων
οὐδείς,
ἑαυτὸν
νῦν
ἡμῖν |
[60] |
εἰδέναι
καταφρονεῖν,
καὶ
οὕτω
κρείττω
|
τῶν |
πάντων
φαίνεσθαι.
Οὕτω
δὲ
διανοηθεὶς |
[29] |
ἀσπάζεται
μετὰ
Ἠλίου
καὶ
Ἰωάννου,
|
τῶν |
πάνυ
φιλοσόφων,
τοῦτο
λυσιτελεῖν
αὐτῷ |
[11] |
ἀνωμολογῆσθαι
τὸν
νοῦν
ἐχόντων,
παίδευσιν
|
τῶν |
παρ'
ἡμῖν
ἀγαθῶν
εἶναι
τὸ |
[26] |
κινδυνεύει
τὸ
πάντων
ἁγιώτατον
τάγμα
|
τῶν |
παρ'
ἡμῖν
πάντων
εἶναι
καταγελαστότα |
[9] |
ὁ
μακαριστὸς
τῶν
ἱερέων
καὶ
|
τῶν |
παρθένων
ἀριθμὸς
καὶ
τῶν
ἐν |
[64] |
τον
μετὰ
λῃστῶν,
καὶ
ὑπὸ
|
τῶν |
παριόντων
γελώμενον,
τὸν
ἀνάλωτον
καὶ |
[65] |
ἐπαίδευσε
καὶ
ὑψηγορίαν
ἐδίδαξε
καὶ
|
τῶν |
παρόντων
ἀπανέστησε
καὶ
πρὸς
τὰ |
[29] |
ἡγούμενος
ἤ
τι
διανοηθῆναι
περὶ
|
τῶν |
παρόντων
τῆς
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας
ἀνάξιον |
[58] |
εἴχετο
συνηθείας
καὶ
τῆς
ἐκ
|
τῶν |
πατέρων
ἄνωθεν
διαιρέσεως.
Ἐξ
ὧν |
[80] |
τοὺς
προπομπεύοντας,
οὕτω
τῷ
τάφῳ
|
τῶν |
πατέρων
δίδοται,
καὶ
προστίθεται
τοῖς |
[9] |
καθάπερ
ῥεύματος
ἀνατρέχοντος.
~Τῆς
δὲ
|
τῶν |
πατέρων
συζυγίας
οὐχ
ἧττον
κατὰ |
[74] |
πυρὶ
ζωήν,
τῷ
πλήθει
λέγω
|
τῶν |
πειρασμῶν,
καὶ
τὴν
διὰ
πυρὸς |
[38] |
τὴν
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίαν,
ἢ
τὰς
|
τῶν |
πεπιστευκότων
ἐλπίδας·
ἀλλὰ
τοσοῦτον
ἑαυτὸν |
[73] |
κλέος
τῆς
αὐτοῦ
σοφίας
ἐκ
|
τῶν |
περάτων
τῆς
γῆς
ἀπαντᾶν,
ἀλλὰ |
[23] |
αὐτὸν
ἡμῖν
χρόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τῶν |
πλεῖστον
προειληφότων;
Τίς
μὲν
ἧττον |
[31] |
ἀγὼν
πολύς·
ἡ
δὲ
προθυμία
|
τῶν |
πλείστων
οὐκ
ἀγεννής,
ἡ
δὲ |
[7] |
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ
μὲν
θῆρες
τὰς
|
τῶν |
πλουσίων
διαφυγόντες
τραπέζας,
ἅπερ
ἦν |
[13] |
καὶ
ἰδικώτατον.
Ἄλλαι
μὲν
γὰρ
|
τῶν |
πόλεων
ἄλλοις
ἀγάλλονται
καλλωπίσμασιν
ἢ |
[13] |
οὐχ
ἧττον
λόγων
μητρόπολιν
ἢ
|
τῶν |
πόλεων
ὧν
ὑπέρκειται
καὶ
καθ' |
[49] |
δὲ
τί
πάθω;
Μή
τι
|
τῶν |
πολλῶν
ἓν
ἃ
τῆς
ἐμῆς |
[28] |
ἐκεῖνον
ἀνθρώπινον·
ἅπτεται
γὰρ
οὐ
|
τῶν |
πολλῶν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
[28] |
ἔκκριτον
καὶ
σοφώτερον,
εἴπερ
σοφώτεροι
|
τῶν |
πολλῶν,
οἱ
κόσμου
χωρίσαντες
ἑαυτοὺς |
[25] |
σκηνῇ
χαρισάμενοι
καὶ
ὅσον
τὸν
|
τῶν |
πολλῶν
πόθον
ἀφοσιώσασθαι·
οὐ
γὰρ |
[38] |
τοιαύτην
ἀρχήν,
τὸ
μὴ
πολὺ
|
τῶν |
πολλῶν
προέχειν,
μηδὲ
ἀεὶ
κρείττω |
[55] |
ἡ
φιλοσοφία,
καὶ
τὸ
κρατοῦντα
|
τῶν |
πολλῶν
ταύτῃ
φαίνεσθαι,
τοῦτο
δώσω |
[56] |
ἅπασι
νομοθέτην,
ἄλλον
δέ
τινα
|
τῶν |
πολὺ
μετ'
ἐκεῖνον,
ἱερέα
δὲ |
[19] |
ἀπάγῃ
τοῦ
πρόσω
τυραννικῶς,
τὸ
|
τῶν |
πολυπόδων
πείσομαι,
ὧν
τῆς
θαλάμης |
[37] |
τε
τῆς
πατρίδος
προεδρευόντων
καὶ
|
τῶν |
πονηροτάτων
τῆς
πόλεως
ἐκείνοις
συντεταγμένων. |
[77] |
καὶ
τὰ
πάρεργα
τοῦ
ἀνδρὸς
|
τῶν |
πονουμένων
ἑτέροις
πολὺ
τιμιώτερα
καὶ |
[6] |
ἐκείνων
ἀγούσης
προνοίας;
Ἐπί
τινα
|
τῶν |
Ποντικῶν
ὀρῶν
λόχμην,
πολλαὶ
δὲ |
[33] |
ἀγαθός,
παραστάτης
δεξιός,
τῶν
θείωνἐξηγητής,
|
τῶν |
πρακτέων
καθηγητής,
γήρως
βακτηρία,
πίστεως |
[39] |
αὐτῆς
ἕνεκεν
αἰτίας,
οὐδὲ
τὴν
|
τῶν |
πρεσβυτέρων
προτίμησιν,
οὔτε
ἐμέμψατο,
καὶ |
[16] |
Πρῶτον
μὲν
ξεναγεῖται
παρά
τινι
|
τῶν |
προειληφότων
ἢ
φίλων
ἢ
συγγενῶν |
[31] |
ἔχοντες
τῶν
ἁπάντων
ὅσον
τῇ
|
τῶν |
προειρημένων
μικροψυχίᾳ,
καὶ
ἀπειρίᾳ
τοῦ |
[78] |
πρὸς
ἡμᾶς»
θαυματουργεῖ
τι
κἀνταῦθα
|
τῶν |
προειρημένων
οὐκ
ἔλαττον.
Νεκρὸς
γὰρ |
[58] |
τοὺς
ἄλλους
πείσειε
μετριάζειν,
οὕτω
|
τῶν |
προεστώτων
διακειμένων;
Εἶχον
μὲν
γὰρ |
[7] |
λίαν
ἐπικινδύνως.
~Ἐπόθουν
τι
καὶ
|
τῶν |
πρὸς
ἡδονὴν
οἱ
γεννάδαι,
τῷ |
[11] |
διεπτύσαμεν·
ὅτι
μὴ
κἀκ
τού
|
των |
πρὸς
θεοσέβειαν
ὠφελήμεθα,
ἐκ
τοῦ |
[46] |
μεμισημένος
καὶ
πρὸ
γενέσεως.
Ταῦτα
|
τῶν |
πρώτων
αὐτοῦ
νεανιευμάτων
τὰ
διηγήματα, |
[9] |
αὐξηθέν
τε
καὶ
τιμηθὲν
ἐκ
|
τῶν |
πρώτων
ὑποδειγμάτων,
τά
τε
ἄλλα, |
[79] |
ἐπισκήψεσι·
τότε
δὴ
θαῦμα
γίνεται
|
τῶν |
πώποτε
γενομένων
ὀνομαστότατον.
~Προεκομίζετο
μὲν |
[34] |
καὶ
γνωριμώτατον.
Λιμὸς
ἦν,
καὶ
|
τῶν |
πώποτε
μνημονευομένων
ὁ
χαλεπώτατος.
Ἔκαμνε |
[7] |
τοιοῦτον
θήραμα
τῶν
νῦν
ἢ
|
τῶν |
πώποτε.
~Ὦ
τοῦ
θαύματος!
αὐτοὶ |
[66] |
εἰς
τὰ
πέρατα
τῆς
οἰκουμένης
|
τῶν |
ῥημάτων
τὴν
δύναμιν·
ὃ
περὶ |
[10] |
ἔτι
νέος
καὶ
οὔπω
φιλοσοφίᾳ
|
τῶν |
σαρκῶν
κατεκράτησεν·
ἀλλ'
ἵνα
μὴ |
[42] |
τοῖς
βλεφάροις·
προσεδαπάνα
τὸ
λειπόμενον
|
τῶν |
σαρκῶν
ταῖς
φροντίσιν,
ἕως
εὕρῃ |
[13] |
ῥήτωρ
ἐν
ῥήτορσι
καὶ
πρὸ
|
τῶν |
σοφιστικῶν
θρόνων,
φιλόσοφος
ἐν
φιλοσόφοις |
[38] |
ἐγὼ
θεωρῶ,
οἶμαι
δὲ
καὶ
|
τῶν |
σοφωτέρων
ἕκαστος,
ἡνίκα
μεθ'
ἡμῶν |
[16] |
καὶ
τοῦτο
μισθός
ἐστιν
αὐτοῖς
|
τῶν |
σπουδαστῶν
τυγχάνειν.
Ἔπειτα
ἐρεσχελεῖται
παρὰ |
[78] |
ἐπόθει
τὴν
ἀνάλυσιν,
καὶ
ὁ
|
τῶν |
στεφάνων
ἐνειστήκει
καιρός,
κἀκεῖνο
μὲν |
[45] |
ἑαυτὸν
ποιεῖν,
καὶ
ταῖς
κατὰ
|
τῶν |
στοιχείων
καινοτομίαις.
Γῆ
τις
ἠκούετο |
[68] |
ταὐτὸν
δυναμέναις
καὶ
ταῖς
ἐκ
|
τῶν |
συλλογισμῶν
ἀνάγκαις,
οὕτως
ἦρχε
τοὺς |
[77] |
ἐκείνου
μικρῶν,
ἤδη
δὲ
καὶ
|
τῶν |
σωματικῶν
ἐλαττωμάτων,
ἑτέροις
εἰς
εὐδοξίαν |
[19] |
καὶ
βεβαιότερον.
Οἱ
μὲν
γὰρ
|
τῶν |
σωμάτων
ἔρωτες,
ἐπειδὴ
ῥεόντων
εἰσί, |
[66] |
ἢ
τῶν
ἐν
πράγματι;
Τίς
|
τῶν |
τὰ
ἔξωθεν
φιλοσοφούντων
ἢ
τὰ |
[22] |
ὡς
σαφὲς
γέγονεν
ἐκ
πλειόνων
|
τῶν |
ταῦτα
διηγουμένων.
Παρὰ
τοσούτοις
μὲν |
[39] |
κατηγορηθῆναι
μᾶλλον
ὑπ'
ὀλίγων
ἑλόμενος,
|
τῶν |
ταύτην
ἀγνοησάντων
τὴν
οἰκονομίαν,
ἤ |
[7] |
τῶν
κρεῶν
χορηγοῦσα
τὴν
ἀφθονίαν
|
τῶν |
τε
ἄλλων
ὅσα
ἐκεῖσε
ἀπέλιπον· |
[37] |
οὐδὲ
ἄνευ
βασκανίας
καὶ
πάλης
|
τῶν |
τε
τῆς
πατρίδος
προεδρευόντων
καὶ |
[71] |
πιστευθεῖσαν·
οὐδὲ
κατεσοφίσθη
περὶ
τὴν
|
τῶν |
τέκνων
προτίμησιν,
ἀλλ'
ἑκάστῳ
τὰ |
[73] |
χριστὸς
Κυρίου
ἦν
καὶ
χρίστης
|
τῶν |
τελειουμένων
ἐκ
Πνεύματος.
Δαβὶδ
ἐν |
[14] |
γὰρ
οὔτε
ὄψις
ῥᾳδίως
ἀναχωρεῖν
|
τῶν |
τερπνῶν
θεαμάτων,
κἂν
ἀφέλκῃ
τις |
[13] |
ἐπὶ
τὴν
Καισαρέων
πόλιν
ἐπείγεται,
|
τῶν |
τῇδε
μεθέξων
παιδευτηρίων·
ταύτην
δὲ |
[64] |
καὶ
τὴν
ὀφρύν,
οἱ
πικροὶ
|
τῶν |
τηλικούτων
κριταί,
καὶ
τῷ
κανόνι |
[54] |
καὶ
τοῦτο
ἐπισ
τεύετο
παρὰ
|
τῶν |
τηνικαῦτα
παρόντων
καὶ
κοινωνούντων
τοῦ |
[60] |
τι
κατορθοῦσιν,
οἱ
δέ
τινα
|
τῶν |
τῆς
ἀρετῆς
εἰδῶν
ὄντων
πλειόνων. |
[2] |
ἐνθένδε
μεταναστῆναι,
καὶ
μηδὲν
ἀξιοῦντι
|
τῶν |
τῆς
ψυχῆς
καλῶν
ὑπὸ
τοῦ |
[72] |
ἐπὶ
τέλει
τῶν
ἄθλων,
μηδενὶ
|
τῶν |
τινασσόντων
πολλῶν
ὄντων
κατασεισθείς,
ἀλλὰ |
[56] |
ὅτι
τὸν
μέγαν
Βασίλειον
καὶ
|
τῶν |
τοιούτων
ἅπασι
νομοθέτην,
ἄλλον
δέ |
[37] |
τρεφόμενον.
~Ἐκ
δὴ
τούτων
καὶ
|
τῶν |
τοιούτων,
τί
γὰρ
δεῖ
πάντα |
[57] |
ἐπι
βαλεῖ
χεῖρα
τῷ
τολμητῇ
|
τῶν |
τοιούτων.
Τί
οὖν
ὁ
σοβαρὸς |
[69] |
τοῖς
τοιούτοις,
ἐξαγορεύσω
τι
καὶ
|
τῶν |
τοῖς
πολλοῖς
τέως
ἀγνοουμένων·
ὅτι |
[47] |
ἄλλα
λεγόντων
τε
καὶ
ἱστορούντων,
|
τῶν |
τότε
πεπειραμένων,
ἔστιν
ἀκούειν·
ἱστορεῖ |
[14] |
ἄγαν
εὐπόρου
καὶ
βασιλικῆς
ὄντως
|
τῶν |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐγκωμίων·
τὸ
δ' |
[63] |
δὲ
οἱ
νοσοῦντες
καὶ
τὰ
|
τῶν |
τραυμάτων
ἄκη
καὶ
ἡ
Χριστοῦ |
[30] |
Πνεύματος.
Καὶ
ὅ
τι
ἂν
|
τῶν |
τριῶν
κάτω
θῶμεν,
τὸ
πᾶν |
[49] |
ἔχων,
πλὴν
εἰ
τούτων
χρῄζεις
|
τῶν |
τρυχίνων
μου
ῥακίων
καὶ
βιβλίων |
[50] |
ὅτι
τοσούτῳ
κράτει,
ἀλλὰ
μηδὲ
|
τῶν |
τυχόντων
ἑνὶ
τὴν
ὀφρὺν
αἴροντες· |
[76] |
καὶ
μετωνομασμένων
ἀμφοτέρων
τὴν
πίστιν·
|
τῶν |
υἱῶν
Ζεβεδαίου
τὸ
μεγαλόφωνον·
πάντων |
[58] |
ἐπιεικῶς
πρὸς
αὐτόν,
τριῶν
ὄντων
|
τῶν |
ὑπαιτίων.
Οὔτε
γὰρ
τῷ
τῆς |
[3] |
ἂν
ἡρώων
ὤφθη
κατάλογος.
Ὅσα
|
τῶν |
ὑπὲρ
ἐκεῖνον
τοῖς
χρόνοις
ἐκείνῳ |
[69] |
καθ'
ἡμᾶς,
οἱ
δὲ
ἐκ
|
τῶν |
ὑπὲρ
ἡμᾶς
ἐποιήσαντο
τὴν
ἀρχήν· |
[48] |
ὑμεῖς,
ἀλλ'
ὡσεί
τινας
ἄλλους
|
τῶν |
ὑφ'
ἡμῖν
τεταγμένων·
οὐ
γὰρ |
[63] |
πόλεων,
οἰκιῶν,
ἀγορῶν,
ὑδάτων,
αὐτῶν
|
τῶν |
φιλτάτων,
ὀνόμασι
μᾶλλον
ἢ
σώμασι |
[72] |
περιόντι
τὸν
πειραστὴν
καταπαλαίσας
καὶ
|
τῶν |
φίλων
τὴν
ἀλογίαν
ἐπιστομίσας
ἀγνοούντων |
[72] |
σου
οἱ
κλῆροί
μου»
κλῆροι
|
τῶν |
χαμαὶ
ἐρχομένων
καὶ
ἁρπαζομένων
πολλῷ |