HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nazianze, Discours funèbre en l'honneur de Basile de Césarée

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ι = 110 formes différentes pour 161 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[71]   τοῦ Πνεύματος κρίσεως. Ἐπαινῶ τὴν Ἰακὼβ κλίμακα καὶ τὴν στήλην ἣν

[46]   τί γένηται; Ἵν' ἐξωσθῇ μὲν Ἰακὼβ ὁ πατριάρχης, ἀντεισαχθῇ δὲ Ἠσαῦ,

[61]   ἢ μεθ' ὧν νοσοκομίαι καὶ ἰατρεῖαι, τὸ κοινὸν ἡμῶν ἐμφιλοσόφημα· ἔδει

[81]   ἰατρόν, ἣν βούλει νόσον καὶ ἰατρείαν, οἱ ὑγιαίνοντες τὸν φύλακα τῆς

[57]   Ξέειν τοῖς ὄνυξιν· ὁ δέ· Ἰατρεύεις, φησί, τὸ ἧπαρ, ὁρᾷς ὅπως

[23]   δὲ τοῦ αἱρεθέντος τὸ παρεθέν. Ἰατρικὴν μὲν γάρ, καὶ ἡ τοῦ

[40]   ἑαυτὸν μαλάσσει καὶ θεραπεύει λόγοις ἰατρικῆς μεγαλόφρονος· οὐ γὰρ θωπευτικῶς οὐδὲ

[81]   τὸν φιλάδελφον, οἱ νοσοῦντες τὸν ἰατρόν, ἣν βούλει νόσον καὶ ἰατρείαν,

[26]   ὁ δοῦλος καὶ ἀποστάτης. Καὶ ἰατρὸς μὲν οὐδεὶς οὐδὲ ζωγράφος, ὅστις

[54]   ἐπι κουρίαν τῷ πάθει καὶ ἰατρῶν τοὺς ἀρίστους ἐκλεγόμενος καὶ λιταῖς

[15]   ὁρμαῖς. Ὅπερ οὖν πάσχοντας ἔστιν ἰδεῖν περὶ τὰς ἀντιθέτους ἱπποδρομίας τοὺς

[2]   δεύτερος καὶ μετὰ τοσούτους ἐπαινέτας, ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ τὰ ἐκείνου

[69]   εἴ ποτε καιρὸς ἦν καὶ ἰδίᾳ τοῖς ἐρωτῶσι προθύμως ἀνωμολόγησε· σαφέστερον

[58]   ἡμιόνων λαβέσθαι ποτὲ τοῦ ἀνδρὸς ἰδίαν ὁδὸν ὁδεύοντος, εἴργων τοῦ πρώσω

[13]   αὐτὸ τὸ κάλλιστόν τε καὶ ἰδικώτατον. Ἄλλαι μὲν γὰρ τῶν πόλεων

[20]   παραχωρήσειεν· τὸ γὰρ ἀλλήλων εὐδόκιμον ἴδιον ἐποιούμεθα. Μία μὲν ἀμφοτέροις ἐδόκει

[33]   των ἀνθρώπων· ὧν οὐδὲν οὕτως ἴδιον, ὡς τὸ τῆς πίστεως ἀρραγὲς

[30]   καθαιρεῖν νομίζομεν· τρία μὲν ταῖς ἰδιότησιν, ἓν δὲ τῇ θεότητι σέβοντες

[21]   πατρόθεν ἢ οἴκοθεν, ἐκ τῶν ἰδίων ἐπιτηδευμάτων ἢ πράξεων· ἡμῖν δὲ

[38]   περὶ τούτων διανοούμενος. Ἡγεῖτο γὰρ ἰδιώτου μὲν ἀρετὴν εἶναι, τὸ μὴ

[77]   ὡς ἔτυχε. Καὶ πολλοὺς ἂν ἴδοις Βασιλείους ἄχρι τοῦ ὁρωμένου, τοὺς

[82]   ἐποπτεύοις ἄνωθεν, ὦ θεῖα καὶ ἱερὰ κεφαλή, καὶ τὸν δεδομένον ἡμῖν

[56]   μηρὰν μᾶλλον ἢ συνετήν. Τῇ ἱερᾷ τραπέζῃ προσφεύγει, καὶ Θεὸν ποιεῖται

[56]   ἀπάνθρωπον, καὶ καθυβρίσαι μὲν τὴν ἱερὰν τράπεζαν, καθυβρίσαι δὲ τὴν πίστιν

[72]   προθυόμενος καὶ προευχόμενος, μύστης τῆς ἱερᾶς καὶ μεγάλης σκηνῆς, ἣν ἔπηξεν

[27]   πολλοῖς τύπος καθίσταται. Τὰς γὰρ ἱερὰς πρότερον ὑπαναγινώσκων τῷ λαῷ βίβλους,

[41]   τὸ ἅγιον ἔθνος, τὸ βασίλειον ἱεράτευμα, κακῶς διακείμενον, εἴς τε μυρίας

[56]   τινα τῶν πολὺ μετ' ἐκεῖνον, ἱερέα δὲ ὅμως; Οὐκ ἀντιποιεῖσθαι, κατέχειν,

[73]   ἱερός, καὶ χρίων βασιλέας καὶ ἱερέας διὰ τοῦ κέρατος. Οὗτος δέ,

[74]   τῶν ἑπτὰ Μακκαβαίων ἄθλησιν, σὺν ἱερεῖ καὶ μητρὶ τελειωθέντων ἐν αἵματι

[71]   τῆς ἐπαγγελίας τῷ δεδωκότι προσαγαγών, ἱερεῖον ἕτοιμον καὶ πρὸς τὴν σφαγὴν

[13]   ἐν φιλοσοφίᾳ δογμάτων· τὸ μέγιστον, ἱερεὺς Χριστιανοῖς καὶ πρὸ τῆς ἱερωσύνης·

[72]   Μωϋσῆς καὶ Ἀαρὼν ἐν τοῖς ἱερεῦσιν αὐτοῦ. Καὶ μέγας Μωϋσῆς μὲν

[80]   πατέρων δίδοται, καὶ προστίθεται τοῖς ἱερεῦσιν ὁ ἀρχιερεύς, τοῖς κήρυξιν ἡ

[9]   Δηλοῖ δὲ ὁ μακαριστὸς τῶν ἱερέων καὶ τῶν παρθένων ἀριθμὸς καὶ

[26]   βασιλεῦσι, ὁ Σολομῶντος· ἀλλὰ καὶ Ἱεροβοάμ, ὁ δοῦλος καὶ ἀποστάτης. Καὶ

[2]   γὰρ τἀληθές, ὥσπερ οἱ τοῖς ἱεροῖς προσιόντες, πρὶν καθαρθῆναι καὶ φωνὴν

[25]   περιφανῆ τε καὶ περιβόητον, τοῖς ἱεροῖς τοῦ πρεσβυτερίου θρόνοις τέως ἐγκαταλέξασα,

[52]   ὁ λόγος. ~Εἰς γὰρ τὸ ἱερὸν εἰσελθὼν μετὰ πάσης τῆς περὶ

[73]   καὶ μετὰ τὴν γέννησιν εὐθὺς ἱερός, καὶ χρίων βασιλέας καὶ ἱερέας

[21]   λόγου· ἥ τε πρὸς τοὺς ἱεροὺς ἡμῶν οἴκους καὶ τοὺς ἐκεῖσε

[76]   πιστεύεται· καὶ οὐχ ὅσον ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ, μείζονα δὲ

[59]   τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς ἄνω Ἱερουσαλὴμ ὄντως μητροπολίτης ἢ συναπήχθη τοῖς

[80]   δὲ σκιᾶς, τῷ δὲ τοῦ ἱεροφόρου σκίμποδος, καὶ ψαῦσαι μόνον! τί

[78]   τοὺς ἐκείνου μαθητὰς καὶ τῆς ἱερωσύνης συλλήπτορας. Τοῖς δὲ ἑξῆς ὀκνεῖ

[13]   ἱερεὺς Χριστιανοῖς καὶ πρὸ τῆς ἱερωσύνης· τοσοῦτον ἦν αὐτῷ τὸ παρὰ

[80]   τί γὰρ ἐκείνου τοῦ σώματος ἱερώτερόν τε καὶ καθαρώτερον; τῷ δὲ

[76]   δέ· καὶ ἐπὶ τὸ στῆθος Ἰησοῦ κείμενος, ἐκεῖθεν ἕλκει τοῦ λόγου

[75]   μαθητὴν ἐκ τῶν διδασκάλων. Τίς Ἰησοῦ πρόδρομος; Ἰωάννης, ὡς φωνὴ λόγου

[72]   ἀϊδίοις ἁγνίσμασι. Τί τὸ κάλλιστον Ἰησοῦ; στρατηγία καὶ κληροδοσία, καὶ γῆς

[82]   τοῖς λόγοις ἄξιον, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ

[56]   Εἱστήκει δέ, οἷον ὁ ἐμὸς Ἰησοῦς, Πιλάτου κρίνοντος. Οἱ κεραυνοὶ δὲ

[28]   τῶν καθ' ἡμᾶς φιλοσόφων, καὶ ἱκανὸς θάρσος παρασχεῖν, εἴπερ ἐβούλετο, τῷ

[1]   τε γὰρ ἔσται τοῦτο χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον· χρέος δέ, εἴπερ ἄλλο

[13]   τῆς ἀκριβείας προχαραττόμενος. ~Ἐπεὶ δὲ ἱκανῶς εἶχε τῆς ἐνταῦθα παιδεύσεως, ἔδει

[56]   δὲ τὴν πίστιν μεθ' ἧς ἱκέτευεν; Οὐ, φησὶν ὁ καινὸς δικαστής,

[57]   λαὸν κατασχὼν αἰδοῖ κρατηθέντα, τὸν ἱκέτην ἑαυτοῦ καὶ ὑβριστὴν διεσώσατο. Ταῦτα

[57]   σοβαρὸς ἐκεῖνος καὶ θρασὺς δικαστής; Ἱκέτης ἦν, ἐλεεινός, ἄθλιος, τίνος οὐ

[56]   νόμων. Ὁ μὲν ἐζήτει τὴν ἱκέτιν· ὁ δ' εἴχετο κατὰ κράτος.

[76]   ὅσον ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ, μείζονα δὲ κύκλον τῷ εὐαγγελίῳ

[40]   κακίαν ἀνίατον ἠμελήθη καὶ παρερρίφη, ἵν' αὐτὸς ἐν ἑαυτῷ συντριβῇ καὶ

[56]   ὦ πρὸς τῆς Τριάδος αὐτῆς! ἵν' εἴπω τι καὶ δικανικῶς μεταξὺ

[8]   λόγος. Καὶ τοῦτο διῆλθον, οὐχ ἵν' ἐκείνῳ προσθῶ τι τῆς εὐδοξίας·

[11]   ἂν ἅπαντας εἶναι καθ' ἑαυτούς, ἵν' ἐν τῷ κοινῷ τὸ κατ'

[46]   αἰδῶ καθυβρίζοντες. Ἵνα τί γένηται; Ἵν' ἐξωσθῇ μὲν Ἰακὼβ ὁ πατριάρχης,

[8]   εὐφημίαν ὁ νῦν ἐπαινούμενος· ἀλλ' ἵν' ἐπιδείξαιμι, οἵων αὐτῷ τῶν ἐξ

[45]   ἡμῶν τι γένηται λόγῳ φιλανθρωπίας, ἵν' ἡμᾶς ἑλκύσῃ πρὸς ἑαυτὴν χαμαὶ

[61]   καὶ σάρκα δι' ἡμᾶς πτωχεύσαντος, ἵν' ἡμεῖς πλουτισθῶμεν θεότητα. Ἐντεῦ θεν

[52]   οὐδενὸς καινοῦ γεγονότος, ἀλλ' ἐστηλωμένον, ἵν' οὕτως εἴπω, Θεῷ καὶ τῷ

[57]   καὶ χειρῶν ἐκτάσει τρόπαια στήσας, ἵνα διασώσῃ λαὸν φυγάδα, καὶ τοῦτον

[81]   πάντες τὸν πάντα πᾶσι γενόμενον ἵνα κερδάνῃ τοὺς πάντας ἢ πλείονας.

[75]   διὰ τῆς Ἡρῴδου μανίας παραπεμφθείς, ἵνα κηρύξῃ κἀκεῖ τὸν ἐρχόμενον. Καὶ

[10]   ὄνομα, ὃς πατρικῆς εὐχῆς ἔτυχεν, ἵνα μὴ λέγω μόνος, εἴπερ τις

[10]   φιλοσοφίᾳ τῶν σαρκῶν κατεκράτησεν· ἀλλ' ἵνα μὴ ταὐτὸν πάθω τοῖς ἀπειροτέροις

[76]   Ἔτι δὲ συντομώτερον εἰπεῖν ἔχω, ἵνα μὴ τοῖς καθ' ἕκαστον ἐπεξίω

[69]   τινές εἰσιν, ὁ ἀνήρ· ἀλλ' ἵνα μὴ τοῦτον ὅρον τῆς εὐσεβείας

[62]   ἀλλὰ πλησίον συνάψας καὶ διαζεύξας· ἵνα μήτε τὸ φιλόσοφον ἀκοινώνητον ᾖ

[8]   τῆς ἀντιδόσεως, εἰ σῴζει παρθένον ἵνα ξενοκτονεῖν διδαχθῇ, ἀπανθρωπίαν μαθοῦσα φιλανθρωπίας

[17]   τις ἄλλος· καὶ προθυμίας πλησθείς, ἵνα παίων συλλογισμοῖς, οὐ πρὶν ἀνῆκεν

[64]   μαθητῶν καὶ σταυρὸν οὐκ ἀπαξιοῦντα, ἵνα προσηλώσῃ τὴν ἐμὴν ἁμαρτίαν, καίτοι

[69]   εὐαγγέλιον. Καὶ ταῦτα διῆλθον, οὐχ ἵνα τῆς ἐκείνου δόξης ὑπερ απολογήσωμαι·

[46]   χραίνοντες καὶ παρθένων αἰδῶ καθυβρίζοντες. Ἵνα τί γένηται; Ἵν' ἐξωσθῇ μὲν

[38]   εἰς τὸ μέτριον· μᾶλλον δέ, ἵνα τι φιλοσοφήσω περὶ τούτων ἄμεινον,

[78]   περὶ τοὺς ἐξιτηρίους τῶν λόγων, ἵνα τοῖς τῆς εὐσεβείας συναπέλθῃ ῥήμασι,

[68]   τῷ κακῷ προστάτῃ τῆς ἀσεβείας· ἵνα τὸν μὲν τῆς πόλεως μετὰ

[73]   καὶ ἁρπαζομένων πολλῷ τιμιώτεροι. ~Καὶ ἵνα τοὺς Κριτὰς παραδράμωμεν, ἢ τῶν

[35]   κενώσει πληρουμένοις, ὃ καὶ παράδοξον, ἵνα τρέφῃ τρέφουσαν εἰς φιλοξενίας ἀντίδοσιν·

[46]   τοῖς πολλοῖς δάκρυον εἰς μνήμην ἰόντα καὶ ἀκουόμενα. ~Ἐπεὶ δὲ πάντα

[43]   τοὺς μὲν καὶ εἰς χεῖρας ἰόντας, ἀγχεμάχοις ὅπλοις τοῖς ἀπὸ γλώσσης

[40]   ἑαυτῷ συντριβῇ καὶ καταναλωθῇ, καθάπερ ἰὸς σιδήρῳ συν δαπανώμενος. ~Ἐπεὶ δὲ

[43]   πλαξὶ χαραγμάτων· οὐδὲ ἑνὶ τῆς Ἰουδαίας ἔθνει, καὶ μικρῷ τούτῳ, νομοθετοῦντος

[80]   ἡμετέροις πρὸς τοὺς ἐκτός, Ἕλληνας, Ἰουδαίους, ἐπήλυδας· ἐκείνοις πρὸς ἡμᾶς, ὅστις

[68]   ἢ πράγμασι· μηδὲ γὰρ τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἀποβαλεῖν ἄν, εἰ τὴν

[7]   διώκοντος ἢ συναναγκάζοντος; Οὐδενός. Τίνων ἱππέων; Ποίων κυνῶν; Τίνος ὑλακῆς ἢ

[15]   ἔστιν ἰδεῖν περὶ τὰς ἀντιθέτους ἱπποδρομίας τοὺς φιλίππους τε καὶ φιλοθεάμονας·

[3]   μηδὲν ἧττον κουροτρόφον ἢ εὔ ϊππον. Ὅθεν τῷ πατρῴῳ γένει τὸ

[24]   οὐχὶ συχνόν, ποιεῖ τὸν Ὁμηρικὸν ἵππον ὁ πόθος· καὶ τὰ δεσμὰ

[15]   ἀντιδιδόασι ἀλλήλοις ῥᾳδίως ἡνιόχους, ἵππους, ἱπποστασίας, στρατηγούς· καὶ ταῦτα τίνες; οἱ

[15]   καθήμενοι, παίουσι τὸν ἀέρα, τοὺς ἵππους δὴ τοῖς δακτύλοις ὡς μάστιξι,

[15]   κύριοι ἀντιδιδόασι ἀλλήλοις ῥᾳδίως ἡνιόχους, ἵππους, ἱπποστασίας, στρατηγούς· καὶ ταῦτα τίνες;

[4]   ἐξ ἑαυτῶν δοκιμάζεσθαι καὶ τῶν ἵππων τοὺς εὐγενεστάτους ἢ ἀτιμοτάτους, ἡμᾶς

[19]   ἐπειδὴ ῥεόντων εἰσί, καὶ ῥέουσιν ἶσα καὶ ἠρινοῖς ἄνθεσιν· οὔτε γὰρ

[71]   ὥστε καὶ τελειωθῆναι τὸ καλλιέρημα. Ἰσαὰκ ἐπηγγέλθη καὶ πρὸ γενέσεως· ὁ

[20]   ἀδακρυτὶ τὴν τούτων ἐνέγκω μνήμην! Ἶσαι μὲν ἐλπίδες ἦγον ἡμᾶς πράγματος

[17]   προσθήκη τὸ πᾶν ἐν τοιούτοις, ἴσας ὑσμίνῃ τὰς κεφαλάς, τὸ τοῦ

[9]   συζυγίᾳ βλαβῆναι βιασαμένων πρὸς τὴν ἴσην τῆς ἀρετῆς εὐδοκίμησιν, ἀλλὰ βίων

[75]   οὐκ ἐπιδεικνύμενον· καὶ οὗτος τὴν ἴσην τροφὴν ἠγάπησε, Θεῷ καθαίρων ἑαυτὸν

[11]   ἄλλων οὐδὲν καθ' ἑαυτὸ χρησιμώτατον ἴσμεν ἢ βλαβερώτατον, ἀλλ' ὅπως ἂν

[36]   μάλα πλούσιος, ὁ πενέστατος ὧν ἴσμεν καὶ ἀπορώτατος, οὐ λιμὸν ἄρτων,

[2]   ἄλλων ἐλθεῖν, κἂν ἐκείνου πάντες ἴσον ἀπολειπώμεθα, καθάπερ οὐρανοῦ καὶ ἡλιακῆς

[55]   οἷα κατὰ τοῦ ἀνδρὸς ἐξύβρισεν, ἶσον δὲ εἰπεῖν καὶ κατὰ τοῦ

[68]   λέξεων, καὶ φωναῖς ἄλλαις τὸ ἶσον διδασκομένοις· οὐδὲ γὰρ ἐν ῥήμασιν

[65]   ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως εὐδοκιμεῖν, καὶ αὐτὸν ἶσον ἑαυτῷ φαίνεσθαι, καὶ ὄντως ἄρτιον;

[61]   γάρ με τῶν ἀνιαρῶν τὸ ἶσον ἔχειν, τοῖς ἄλλοις λειπόμενον. ~Μέγα

[75]   ὅτι μὴ προτιθεὶς μηδὲ εἰς ἶσον μετάγων τὸν ἄνδρα τῷ ἐν

[71]   τῷ Θεῷ καὶ οὐδὲν ὡς ἰσότιμον ἀντεδόθη· τί γὰρ καὶ ἦν;

[66]   ὡς ἀπ' ἄκρων τὰ ἄκρα ἰσοτίμως καταφωτίζειν, καὶ μηδὲν ἐλαττοῦσθαι τὴν

[21]   δὲ δευτέρα καὶ οὐ τοῦ ἴσου λόγου· ἥ τε πρὸς τοὺς

[55]   Ἀλλ' ὁ κινήσας ποτὲ τῷ Ἰσραὴλ Ἀδὲρ τὸν ἀλιτήριον, οὗτος κινεῖ

[7]   διακορεῖς· καὶ τὰ μὲν τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ ἐφθέγξαντο· οὐ γὰρ ἦσαν

[54]   τὰ πρωτότοκα, τραχυνομένης κατὰ τοῦ Ἰσραήλ, οὗτος καὶ τὸν παῖδα τοῦ

[55]   ὑπερμαχοῦντα, καὶ κατὰ τῆς εὐσεβείας ἱστάμενον. Ἐῶ τἆλλα ὅσα καὶ οἷα

[11]   τῷ κτίστῃ τὴν κτίσιν ἐπαν ιστάντες κατὰ τοὺς ἄφρονας, ἀλλ' ἐκ

[67]   πείθομαι μὴ μέχρι τοῦ γράμματος ἵστασθαι, μηδὲ βλέπειν τὰ ἄνω μόνον,

[16]   ἡ βοὴ μὴ προβαίνειν, ἀλλ' ἵστασθαι, ὡς τοῦ λουτροῦ σφᾶς οὐ

[47]   τῶν τότε πεπειραμένων, ἔστιν ἀκούειν· ἱστορεῖ δὲ οὐδεὶς ὅς τις οὐ

[63]   τε ὅσα θαυμάζουσιν ἄνθρωποι καὶ ἱστορίαις διδόασιν, ὧν οὐδὲν τοὺς ἐγείραντας

[3]   εἴχομεν καὶ οὐδ' ἂν ταῖς ἱστορίαις παρήκαμεν ἔχειν τι πλέον ἡμῶν

[23]   γραμματικήν, ἣ γλῶσσαν ἐξελληνίζει καὶ ἱστορίαν συνάγει καὶ μέτροις ἐπιστατεῖ καὶ

[24]   τότε θέαμά τι ἐλεεινὸν καὶ ἱστορίας ἄξιον. Περιστάντες ἡμᾶς ὁ τῶν

[8]   δῶμεν μὴ μῦθον εἶναι τὸ ἱστορούμενον. Ὡς τά γε ἑξῆς τοῦ

[73]   βασιλεῦσιν ἀοίδιμος, οὗ πολλαὶ μὲν ἱστοροῦν ται κατὰ τῶν ἐχθρῶν νῖκαι

[47]   οὖν ἄλλα λεγόντων τε καὶ ἱστορούντων, τῶν τότε πεπειραμένων, ἔστιν ἀκούειν·

[57]   περὶ τὴν ὁπλοποιητικὴν καὶ βασίλειον ἱστουργικὴν μάλιστα. Καὶ γάρ εἰσι περὶ

[33]   καὶ τὸ ἡνῶσθαι καὶ τὸ ἰσχύειν αὐτοῖς, ἃ βοηθοῦσι βοηθουμένοις, μᾶλλον

[10]   ἀπειροτέροις τῶν ἀθλητῶν, οἳ τὴν ἰσχὺν ἐν τοῖς εἰκῇ παλαιομένοις καὶ

[11]   καταμαθόντες, καὶ τὴν ἀσθένειαν ἐκείνων ἰσχὺν τοῦ καθ' ἡμᾶς λόγου πεποιημένοι.

[69]   ἀφανείᾳ τετιμημένους, ὡς ἐξ ἀμφοτέρων ἰσχυρὸν εἶναι τὸ καθ' ἡμᾶς εὐαγγέλιον.

[40]   ἐπιδόσεως, ἣν δὴ μόνην ἀπολογίαν ἰσχυροτάτην ηὕρισκον· πλὴν εἴ τις διὰ

[28]   τοῦτο ἦν ἐκ τριῶν τῶν ἰσχυροτάτων. Ὅ τε γὰρ ἀνὴρ αἰδέσιμος,

[33]   μᾶλλον δὲ πολλῷ κρείττω καὶ ἰσχυρότερα. Τῷ δέ τι δεύτερον ἔργον

[44]   τῆς παρατάξεως, ὡς πρὸς ἀνταγωνιστὴν ἰσχυρότερον ὄντος αὐτῷ τοῦ λόγου, κατὰ

[51]   ὁ ἀνήρ, λόγων στερρότερος, πειθοῦς ἰσχυρότερος. Ἄλλον δεῖ τινα πειρᾶν τῶν

[47]   κακῶς βουλευσάμενος. Ὡς γὰρ βέλος ἰσχυροτέρῳ προσπεσὸν ἀπεκρούσθη, καὶ ὡς κάλως

[35]   οὗ κἀκείνοις τὸ ταῦτα δύνασθαι· ἴσως δὲ καὶ τῶν καιρῶν ἐκείνων

[2]   καλῶς βιασθέντες, καὶ κατὰ Θεὸν ἴσως ἔκδημοι γεγονότες, καὶ οὐδὲ ἀπὸ

[9]   πολύπαιδας καὶ καλλίπαιδας μῦθοι μὲν ἴσως ἔχουσιν· ἡμῖν δὲ τούτους ἡ

[39]   περιχαρήσεσθαι, ὅπερ ἑτέρου καὶ παθεῖν ἴσως ἦν, καὶ συνδιανεμεῖσθαι τὴν ἀρχὴν

[25]   ἀνδρὸς ἀπήγαγεν· οὐ καλῶς μὲν ἴσως οὐδὲ δικαίως, ἀπήγαγε δ' οὖν.

[2]   σωτήριον. Τὰ γὰρ τοῦ σώματος ἴσως οὐδὲ θαρρῆσαι χρὴ λέγειν ἀνδρὶ

[50]   προσθεὶς ὄνομα. Οὐδὲ γὰρ ἐπισκόπῳ ἴσως, φησίν, ἐνέτυχες, ἢ πάντως ἂν

[2]   Ἤδη δὲ πρὸς αὐτὴν ἡμῖν ἰτέον τὴν εὐφημίαν, αὐτὸν προστησαμένοις τοῦ

[75]   τῶν διδασκάλων. Τίς Ἰησοῦ πρόδρομος; Ἰωάννης, ὡς φωνὴ λόγου καὶ ὡς

[29]   ἔρημον ἀσπάζεται μετὰ Ἠλίου καὶ Ἰωάννου, τῶν πάνυ φιλοσόφων, τοῦτο λυσιτελεῖν

[72]   σιτοδοσίας ἐκείνης αἰδε σιμώτερον. Μετὰ Ἰὼβ τοῦ Αὐσίτου καὶ πεπείραται καὶ

[30]   ἀλλοτριότησιν, οὐδὲ κακῷ τὸ κακὸν ἰώμεθα, τὴν ἄθεον Σαβελλίου συναίρεσιν ἀσεβεστέρᾳ

[10]   τοῖς μνημονευθεῖσιν ἀποδεδώκαμεν, ἐπ' αὐτὸν ἴωμεν ἤδη, τοσοῦτον εἰπόντες, ὃ καὶ

[43]   πᾶν εἶδος ἐπινοῶν σωτηρίας, πανταχόθεν ἰώμενος· ὁ Βεσελεὴλ ἐκεῖνος ὁ τῆς

[42]   ἐσφάδαζεν, ἠνιᾶτο, κατετιτρώσκετο, ἔπασχε τὸ Ἰωνᾶ, τὸ Δαβίδ, ἀπελέγετο τὴν ψυχήν,

[72]   τὴν εὐλογίαν ᾗ πολλοὺς ἐστήριξεν. ~Ἰωσὴφ ἐγένετο σιτοδότης, ἀλλ' Αἰγύπτου μόνης

[36]   νέος σιτοδότης ἡμῖν, καὶ δεύτερος Ἰωσήφ· πλὴν ὅτι καὶ πλέον τι

Chapitre
[71]	τοῦ Πνεύματος κρίσεως. Ἐπαινῶ τὴν	Ἰακὼβ	κλίμακα καὶ τὴν στήλην ἣν
[46]	τί γένηται; Ἵν' ἐξωσθῇ μὲν	Ἰακὼβ	ὁ πατριάρχης, ἀντεισαχθῇ δὲ Ἠσαῦ,
[61]	ἢ μεθ' ὧν νοσοκομίαι καὶ	ἰατρεῖαι,	τὸ κοινὸν ἡμῶν ἐμφιλοσόφημα· ἔδει
[81]	ἰατρόν, ἣν βούλει νόσον καὶ	ἰατρείαν,	οἱ ὑγιαίνοντες τὸν φύλακα τῆς
[57]	Ξέειν τοῖς ὄνυξιν· ὁ δέ·	Ἰατρεύεις,	φησί, τὸ ἧπαρ, ὁρᾷς ὅπως
[23]	δὲ τοῦ αἱρεθέντος τὸ παρεθέν.	Ἰατρικὴν	μὲν γάρ, καὶ ἡ τοῦ
[40]	ἑαυτὸν μαλάσσει καὶ θεραπεύει λόγοις	ἰατρικῆς	μεγαλόφρονος· οὐ γὰρ θωπευτικῶς οὐδὲ
[81]	τὸν φιλάδελφον, οἱ νοσοῦντες τὸν	ἰατρόν,	ἣν βούλει νόσον καὶ ἰατρείαν,
[26]	ὁ δοῦλος καὶ ἀποστάτης. Καὶ	ἰατρὸς	μὲν οὐδεὶς οὐδὲ ζωγράφος, ὅστις
[54]	ἐπι κουρίαν τῷ πάθει καὶ	ἰατρῶν	τοὺς ἀρίστους ἐκλεγόμενος καὶ λιταῖς
[15]	ὁρμαῖς. Ὅπερ οὖν πάσχοντας ἔστιν	ἰδεῖν	περὶ τὰς ἀντιθέτους ἱπποδρομίας τοὺς
[2]	δεύτερος καὶ μετὰ τοσούτους ἐπαινέτας,	ἰδίᾳ	τε καὶ δημοσίᾳ τὰ ἐκείνου
[69]	εἴ ποτε καιρὸς ἦν καὶ	ἰδίᾳ	τοῖς ἐρωτῶσι προθύμως ἀνωμολόγησε· σαφέστερον
[58]	ἡμιόνων λαβέσθαι ποτὲ τοῦ ἀνδρὸς	ἰδίαν	ὁδὸν ὁδεύοντος, εἴργων τοῦ πρώσω
[13]	αὐτὸ τὸ κάλλιστόν τε καὶ	ἰδικώτατον.	Ἄλλαι μὲν γὰρ τῶν πόλεων
[20]	παραχωρήσειεν· τὸ γὰρ ἀλλήλων εὐδόκιμον	ἴδιον	ἐποιούμεθα. Μία μὲν ἀμφοτέροις ἐδόκει
[33]	των ἀνθρώπων· ὧν οὐδὲν οὕτως	ἴδιον,	ὡς τὸ τῆς πίστεως ἀρραγὲς
[30]	καθαιρεῖν νομίζομεν· τρία μὲν ταῖς	ἰδιότησιν,	ἓν δὲ τῇ θεότητι σέβοντες
[21]	πατρόθεν ἢ οἴκοθεν, ἐκ τῶν	ἰδίων	ἐπιτηδευμάτων ἢ πράξεων· ἡμῖν δὲ
[38]	περὶ τούτων διανοούμενος. Ἡγεῖτο γὰρ	ἰδιώτου	μὲν ἀρετὴν εἶναι, τὸ μὴ
[77]	ὡς ἔτυχε. Καὶ πολλοὺς ἂν	ἴδοις	Βασιλείους ἄχρι τοῦ ὁρωμένου, τοὺς
[82]	ἐποπτεύοις ἄνωθεν, ὦ θεῖα καὶ	ἱερὰ	κεφαλή, καὶ τὸν δεδομένον ἡμῖν
[56]	μηρὰν μᾶλλον ἢ συνετήν. Τῇ	ἱερᾷ	τραπέζῃ προσφεύγει, καὶ Θεὸν ποιεῖται
[56]	ἀπάνθρωπον, καὶ καθυβρίσαι μὲν τὴν	ἱερὰν	τράπεζαν, καθυβρίσαι δὲ τὴν πίστιν
[72]	προθυόμενος καὶ προευχόμενος, μύστης τῆς	ἱερᾶς	καὶ μεγάλης σκηνῆς, ἣν ἔπηξεν
[27]	πολλοῖς τύπος καθίσταται. Τὰς γὰρ	ἱερὰς	πρότερον ὑπαναγινώσκων τῷ λαῷ βίβλους,
[41]	τὸ ἅγιον ἔθνος, τὸ βασίλειον	ἱεράτευμα,	κακῶς διακείμενον, εἴς τε μυρίας
[56]	τινα τῶν πολὺ μετ' ἐκεῖνον,	ἱερέα	δὲ ὅμως; Οὐκ ἀντιποιεῖσθαι, κατέχειν,
[73]	ἱερός, καὶ χρίων βασιλέας καὶ	ἱερέας	διὰ τοῦ κέρατος. Οὗτος δέ,
[74]	τῶν ἑπτὰ Μακκαβαίων ἄθλησιν, σὺν	ἱερεῖ	καὶ μητρὶ τελειωθέντων ἐν αἵματι
[71]	τῆς ἐπαγγελίας τῷ δεδωκότι προσαγαγών,	ἱερεῖον	ἕτοιμον καὶ πρὸς τὴν σφαγὴν
[13]	ἐν φιλοσοφίᾳ δογμάτων· τὸ μέγιστον,	ἱερεὺς	Χριστιανοῖς καὶ πρὸ τῆς ἱερωσύνης·
[72]	Μωϋσῆς καὶ Ἀαρὼν ἐν τοῖς	ἱερεῦσιν	αὐτοῦ. Καὶ μέγας Μωϋσῆς μὲν
[80]	πατέρων δίδοται, καὶ προστίθεται τοῖς	ἱερεῦσιν	ὁ ἀρχιερεύς, τοῖς κήρυξιν ἡ
[9]	Δηλοῖ δὲ ὁ μακαριστὸς τῶν	ἱερέων	καὶ τῶν παρθένων ἀριθμὸς καὶ
[26]	βασιλεῦσι, ὁ Σολομῶντος· ἀλλὰ καὶ	Ἱεροβοάμ,	ὁ δοῦλος καὶ ἀποστάτης. Καὶ
[2]	γὰρ τἀληθές, ὥσπερ οἱ τοῖς	ἱεροῖς	προσιόντες, πρὶν καθαρθῆναι καὶ φωνὴν
[25]	περιφανῆ τε καὶ περιβόητον, τοῖς	ἱεροῖς	τοῦ πρεσβυτερίου θρόνοις τέως ἐγκαταλέξασα,
[52]	ὁ λόγος. ~Εἰς γὰρ τὸ	ἱερὸν	εἰσελθὼν μετὰ πάσης τῆς περὶ
[73]	καὶ μετὰ τὴν γέννησιν εὐθὺς	ἱερός,	καὶ χρίων βασιλέας καὶ ἱερέας
[21]	λόγου· ἥ τε πρὸς τοὺς	ἱεροὺς	ἡμῶν οἴκους καὶ τοὺς ἐκεῖσε
[76]	πιστεύεται· καὶ οὐχ ὅσον ἀπὸ	Ἱερουσαλὴμ	μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ, μείζονα δὲ
[59]	τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς ἄνω	Ἱερουσαλὴμ	ὄντως μητροπολίτης ἢ συναπήχθη τοῖς
[80]	δὲ σκιᾶς, τῷ δὲ τοῦ	ἱεροφόρου	σκίμποδος, καὶ ψαῦσαι μόνον! τί
[78]	τοὺς ἐκείνου μαθητὰς καὶ τῆς	ἱερωσύνης	συλλήπτορας. Τοῖς δὲ ἑξῆς ὀκνεῖ
[13]	ἱερεὺς Χριστιανοῖς καὶ πρὸ τῆς	ἱερωσύνης·	τοσοῦτον ἦν αὐτῷ τὸ παρὰ
[80]	τί γὰρ ἐκείνου τοῦ σώματος	ἱερώτερόν	τε καὶ καθαρώτερον; τῷ δὲ
[76]	δέ· καὶ ἐπὶ τὸ στῆθος	Ἰησοῦ	κείμενος, ἐκεῖθεν ἕλκει τοῦ λόγου
[75]	μαθητὴν ἐκ τῶν διδασκάλων. Τίς	Ἰησοῦ	πρόδρομος; Ἰωάννης, ὡς φωνὴ λόγου
[72]	ἀϊδίοις ἁγνίσμασι. Τί τὸ κάλλιστον	Ἰησοῦ;	στρατηγία καὶ κληροδοσία, καὶ γῆς
[82]	τοῖς λόγοις ἄξιον, ἐν Χριστῷ	Ἰησοῦ	τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ
[56]	Εἱστήκει δέ, οἷον ὁ ἐμὸς	Ἰησοῦς,	Πιλάτου κρίνοντος. Οἱ κεραυνοὶ δὲ
[28]	τῶν καθ' ἡμᾶς φιλοσόφων, καὶ	ἱκανὸς	θάρσος παρασχεῖν, εἴπερ ἐβούλετο, τῷ
[1]	τε γὰρ ἔσται τοῦτο χρέος	ἱκανῶς	ἀφωσιωμένον· χρέος δέ, εἴπερ ἄλλο
[13]	τῆς ἀκριβείας προχαραττόμενος. ~Ἐπεὶ δὲ	ἱκανῶς	εἶχε τῆς ἐνταῦθα παιδεύσεως, ἔδει
[56]	δὲ τὴν πίστιν μεθ' ἧς	ἱκέτευεν;	Οὐ, φησὶν ὁ καινὸς δικαστής,
[57]	λαὸν κατασχὼν αἰδοῖ κρατηθέντα, τὸν	ἱκέτην	ἑαυτοῦ καὶ ὑβριστὴν διεσώσατο. Ταῦτα
[57]	σοβαρὸς ἐκεῖνος καὶ θρασὺς δικαστής;	Ἱκέτης	ἦν, ἐλεεινός, ἄθλιος, τίνος οὐ
[56]	νόμων. Ὁ μὲν ἐζήτει τὴν	ἱκέτιν·	ὁ δ' εἴχετο κατὰ κράτος.
[76]	ὅσον ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ μέχρι τοῦ	Ἰλλυρικοῦ,	μείζονα δὲ κύκλον τῷ εὐαγγελίῳ
[40]	κακίαν ἀνίατον ἠμελήθη καὶ παρερρίφη,	ἵν'	αὐτὸς ἐν ἑαυτῷ συντριβῇ καὶ
[56]	ὦ πρὸς τῆς Τριάδος αὐτῆς!	ἵν'	εἴπω τι καὶ δικανικῶς μεταξὺ
[8]	λόγος. Καὶ τοῦτο διῆλθον, οὐχ	ἵν'	ἐκείνῳ προσθῶ τι τῆς εὐδοξίας·
[11]	ἂν ἅπαντας εἶναι καθ' ἑαυτούς,	ἵν'	ἐν τῷ κοινῷ τὸ κατ'
[46]	αἰδῶ καθυβρίζοντες. Ἵνα τί γένηται;	Ἵν'	ἐξωσθῇ μὲν Ἰακὼβ ὁ πατριάρχης,
[8]	εὐφημίαν ὁ νῦν ἐπαινούμενος· ἀλλ'	ἵν'	ἐπιδείξαιμι, οἵων αὐτῷ τῶν ἐξ
[45]	ἡμῶν τι γένηται λόγῳ φιλανθρωπίας,	ἵν'	ἡμᾶς ἑλκύσῃ πρὸς ἑαυτὴν χαμαὶ
[61]	καὶ σάρκα δι' ἡμᾶς πτωχεύσαντος,	ἵν'	ἡμεῖς πλουτισθῶμεν θεότητα. Ἐντεῦ θεν
[52]	οὐδενὸς καινοῦ γεγονότος, ἀλλ' ἐστηλωμένον,	ἵν'	οὕτως εἴπω, Θεῷ καὶ τῷ
[57]	καὶ χειρῶν ἐκτάσει τρόπαια στήσας,	ἵνα	διασώσῃ λαὸν φυγάδα, καὶ τοῦτον
[81]	πάντες τὸν πάντα πᾶσι γενόμενον	ἵνα	κερδάνῃ τοὺς πάντας ἢ πλείονας.
[75]	διὰ τῆς Ἡρῴδου μανίας παραπεμφθείς,	ἵνα	κηρύξῃ κἀκεῖ τὸν ἐρχόμενον. Καὶ
[10]	ὄνομα, ὃς πατρικῆς εὐχῆς ἔτυχεν,	ἵνα	μὴ λέγω μόνος, εἴπερ τις
[10]	φιλοσοφίᾳ τῶν σαρκῶν κατεκράτησεν· ἀλλ'	ἵνα	μὴ ταὐτὸν πάθω τοῖς ἀπειροτέροις
[76]	Ἔτι δὲ συντομώτερον εἰπεῖν ἔχω,	ἵνα	μὴ τοῖς καθ' ἕκαστον ἐπεξίω
[69]	τινές εἰσιν, ὁ ἀνήρ· ἀλλ'	ἵνα	μὴ τοῦτον ὅρον τῆς εὐσεβείας
[62]	ἀλλὰ πλησίον συνάψας καὶ διαζεύξας·	ἵνα	μήτε τὸ φιλόσοφον ἀκοινώνητον ᾖ
[8]	τῆς ἀντιδόσεως, εἰ σῴζει παρθένον	ἵνα	ξενοκτονεῖν διδαχθῇ, ἀπανθρωπίαν μαθοῦσα φιλανθρωπίας
[17]	τις ἄλλος· καὶ προθυμίας πλησθείς,	ἵνα	παίων συλλογισμοῖς, οὐ πρὶν ἀνῆκεν
[64]	μαθητῶν καὶ σταυρὸν οὐκ ἀπαξιοῦντα,	ἵνα	προσηλώσῃ τὴν ἐμὴν ἁμαρτίαν, καίτοι
[69]	εὐαγγέλιον. Καὶ ταῦτα διῆλθον, οὐχ	ἵνα	τῆς ἐκείνου δόξης ὑπερ απολογήσωμαι·
[46]	χραίνοντες καὶ παρθένων αἰδῶ καθυβρίζοντες.	Ἵνα	τί γένηται; Ἵν' ἐξωσθῇ μὲν
[38]	εἰς τὸ μέτριον· μᾶλλον δέ,	ἵνα	τι φιλοσοφήσω περὶ τούτων ἄμεινον,
[78]	περὶ τοὺς ἐξιτηρίους τῶν λόγων,	ἵνα	τοῖς τῆς εὐσεβείας συναπέλθῃ ῥήμασι,
[68]	τῷ κακῷ προστάτῃ τῆς ἀσεβείας·	ἵνα	τὸν μὲν τῆς πόλεως μετὰ
[73]	καὶ ἁρπαζομένων πολλῷ τιμιώτεροι. ~Καὶ	ἵνα	τοὺς Κριτὰς παραδράμωμεν, ἢ τῶν
[35]	κενώσει πληρουμένοις, ὃ καὶ παράδοξον,	ἵνα	τρέφῃ τρέφουσαν εἰς φιλοξενίας ἀντίδοσιν·
[46]	τοῖς πολλοῖς δάκρυον εἰς μνήμην	ἰόντα	καὶ ἀκουόμενα. ~Ἐπεὶ δὲ πάντα
[43]	τοὺς μὲν καὶ εἰς χεῖρας	ἰόντας,	ἀγχεμάχοις ὅπλοις τοῖς ἀπὸ γλώσσης
[40]	ἑαυτῷ συντριβῇ καὶ καταναλωθῇ, καθάπερ	ἰὸς	σιδήρῳ συν δαπανώμενος. ~Ἐπεὶ δὲ
[43]	πλαξὶ χαραγμάτων· οὐδὲ ἑνὶ τῆς	Ἰουδαίας	ἔθνει, καὶ μικρῷ τούτῳ, νομοθετοῦντος
[80]	ἡμετέροις πρὸς τοὺς ἐκτός, Ἕλληνας,	Ἰουδαίους,	ἐπήλυδας· ἐκείνοις πρὸς ἡμᾶς, ὅστις
[68]	ἢ πράγμασι· μηδὲ γὰρ τὸ	Ἰουδαίων	ἔθνος ἀποβαλεῖν ἄν, εἰ τὴν
[7]	διώκοντος ἢ συναναγκάζοντος; Οὐδενός. Τίνων	ἱππέων;	Ποίων κυνῶν; Τίνος ὑλακῆς ἢ
[15]	ἔστιν ἰδεῖν περὶ τὰς ἀντιθέτους	ἱπποδρομίας	τοὺς φιλίππους τε καὶ φιλοθεάμονας·
[3]	μηδὲν ἧττον κουροτρόφον ἢ εὔ	ϊππον.	Ὅθεν τῷ πατρῴῳ γένει τὸ
[24]	οὐχὶ συχνόν, ποιεῖ τὸν Ὁμηρικὸν	ἵππον	ὁ πόθος· καὶ τὰ δεσμὰ
[15]	ἀντιδιδόασι ἀλλήλοις ῥᾳδίως ἡνιόχους, ἵππους,	ἱπποστασίας,	στρατηγούς· καὶ ταῦτα τίνες; οἱ
[15]	καθήμενοι, παίουσι τὸν ἀέρα, τοὺς	ἵππους	δὴ τοῖς δακτύλοις ὡς μάστιξι,
[15]	κύριοι ἀντιδιδόασι ἀλλήλοις ῥᾳδίως ἡνιόχους,	ἵππους,	ἱπποστασίας, στρατηγούς· καὶ ταῦτα τίνες;
[4]	ἐξ ἑαυτῶν δοκιμάζεσθαι καὶ τῶν	ἵππων	τοὺς εὐγενεστάτους ἢ ἀτιμοτάτους, ἡμᾶς
[19]	ἐπειδὴ ῥεόντων εἰσί, καὶ ῥέουσιν	ἶσα	καὶ ἠρινοῖς ἄνθεσιν· οὔτε γὰρ
[71]	ὥστε καὶ τελειωθῆναι τὸ καλλιέρημα.	Ἰσαὰκ	ἐπηγγέλθη καὶ πρὸ γενέσεως· ὁ
[20]	ἀδακρυτὶ τὴν τούτων ἐνέγκω μνήμην!	Ἶσαι	μὲν ἐλπίδες ἦγον ἡμᾶς πράγματος
[17]	προσθήκη τὸ πᾶν ἐν τοιούτοις,	ἴσας	ὑσμίνῃ τὰς κεφαλάς, τὸ τοῦ
[9]	συζυγίᾳ βλαβῆναι βιασαμένων πρὸς τὴν	ἴσην	τῆς ἀρετῆς εὐδοκίμησιν, ἀλλὰ βίων
[75]	οὐκ ἐπιδεικνύμενον· καὶ οὗτος τὴν	ἴσην	τροφὴν ἠγάπησε, Θεῷ καθαίρων ἑαυτὸν
[11]	ἄλλων οὐδὲν καθ' ἑαυτὸ χρησιμώτατον	ἴσμεν	ἢ βλαβερώτατον, ἀλλ' ὅπως ἂν
[36]	μάλα πλούσιος, ὁ πενέστατος ὧν	ἴσμεν	καὶ ἀπορώτατος, οὐ λιμὸν ἄρτων,
[2]	ἄλλων ἐλθεῖν, κἂν ἐκείνου πάντες	ἴσον	ἀπολειπώμεθα, καθάπερ οὐρανοῦ καὶ ἡλιακῆς
[55]	οἷα κατὰ τοῦ ἀνδρὸς ἐξύβρισεν,	ἶσον	δὲ εἰπεῖν καὶ κατὰ τοῦ
[68]	λέξεων, καὶ φωναῖς ἄλλαις τὸ	ἶσον	διδασκομένοις· οὐδὲ γὰρ ἐν ῥήμασιν
[65]	ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως εὐδοκιμεῖν, καὶ αὐτὸν	ἶσον	ἑαυτῷ φαίνεσθαι, καὶ ὄντως ἄρτιον;
[61]	γάρ με τῶν ἀνιαρῶν τὸ	ἶσον	ἔχειν, τοῖς ἄλλοις λειπόμενον. ~Μέγα
[75]	ὅτι μὴ προτιθεὶς μηδὲ εἰς	ἶσον	μετάγων τὸν ἄνδρα τῷ ἐν
[71]	τῷ Θεῷ καὶ οὐδὲν ὡς	ἰσότιμον	ἀντεδόθη· τί γὰρ καὶ ἦν;
[66]	ὡς ἀπ' ἄκρων τὰ ἄκρα	ἰσοτίμως	καταφωτίζειν, καὶ μηδὲν ἐλαττοῦσθαι τὴν
[21]	δὲ δευτέρα καὶ οὐ τοῦ	ἴσου	λόγου· ἥ τε πρὸς τοὺς
[55]	Ἀλλ' ὁ κινήσας ποτὲ τῷ	Ἰσραὴλ	Ἀδὲρ τὸν ἀλιτήριον, οὗτος κινεῖ
[7]	διακορεῖς· καὶ τὰ μὲν τοῦ	Ἰσραὴλ	οὐκ ἐφθέγξαντο· οὐ γὰρ ἦσαν
[54]	τὰ πρωτότοκα, τραχυνομένης κατὰ τοῦ	Ἰσραήλ,	οὗτος καὶ τὸν παῖδα τοῦ
[55]	ὑπερμαχοῦντα, καὶ κατὰ τῆς εὐσεβείας	ἱστάμενον.	Ἐῶ τἆλλα ὅσα καὶ οἷα
[11]	τῷ κτίστῃ τὴν κτίσιν ἐπαν	ιστάντες	κατὰ τοὺς ἄφρονας, ἀλλ' ἐκ
[67]	πείθομαι μὴ μέχρι τοῦ γράμματος	ἵστασθαι,	μηδὲ βλέπειν τὰ ἄνω μόνον,
[16]	ἡ βοὴ μὴ προβαίνειν, ἀλλ'	ἵστασθαι,	ὡς τοῦ λουτροῦ σφᾶς οὐ
[47]	τῶν τότε πεπειραμένων, ἔστιν ἀκούειν·	ἱστορεῖ	δὲ οὐδεὶς ὅς τις οὐ
[63]	τε ὅσα θαυμάζουσιν ἄνθρωποι καὶ	ἱστορίαις	διδόασιν, ὧν οὐδὲν τοὺς ἐγείραντας
[3]	εἴχομεν καὶ οὐδ' ἂν ταῖς	ἱστορίαις	παρήκαμεν ἔχειν τι πλέον ἡμῶν
[23]	γραμματικήν, ἣ γλῶσσαν ἐξελληνίζει καὶ	ἱστορίαν	συνάγει καὶ μέτροις ἐπιστατεῖ καὶ
[24]	τότε θέαμά τι ἐλεεινὸν καὶ	ἱστορίας	ἄξιον. Περιστάντες ἡμᾶς ὁ τῶν
[8]	δῶμεν μὴ μῦθον εἶναι τὸ	ἱστορούμενον.	Ὡς τά γε ἑξῆς τοῦ
[73]	βασιλεῦσιν ἀοίδιμος, οὗ πολλαὶ μὲν	ἱστοροῦν	ται κατὰ τῶν ἐχθρῶν νῖκαι
[47]	οὖν ἄλλα λεγόντων τε καὶ	ἱστορούντων,	τῶν τότε πεπειραμένων, ἔστιν ἀκούειν·
[57]	περὶ τὴν ὁπλοποιητικὴν καὶ βασίλειον	ἱστουργικὴν	μάλιστα. Καὶ γάρ εἰσι περὶ
[33]	καὶ τὸ ἡνῶσθαι καὶ τὸ	ἰσχύειν	αὐτοῖς, ἃ βοηθοῦσι βοηθουμένοις, μᾶλλον
[10]	ἀπειροτέροις τῶν ἀθλητῶν, οἳ τὴν	ἰσχὺν	ἐν τοῖς εἰκῇ παλαιομένοις καὶ
[11]	καταμαθόντες, καὶ τὴν ἀσθένειαν ἐκείνων	ἰσχὺν	τοῦ καθ' ἡμᾶς λόγου πεποιημένοι.
[69]	ἀφανείᾳ τετιμημένους, ὡς ἐξ ἀμφοτέρων	ἰσχυρὸν	εἶναι τὸ καθ' ἡμᾶς εὐαγγέλιον.
[40]	ἐπιδόσεως, ἣν δὴ μόνην ἀπολογίαν	ἰσχυροτάτην	ηὕρισκον· πλὴν εἴ τις διὰ
[28]	τοῦτο ἦν ἐκ τριῶν τῶν	ἰσχυροτάτων.	Ὅ τε γὰρ ἀνὴρ αἰδέσιμος,
[33]	μᾶλλον δὲ πολλῷ κρείττω καὶ	ἰσχυρότερα.	Τῷ δέ τι δεύτερον ἔργον
[44]	τῆς παρατάξεως, ὡς πρὸς ἀνταγωνιστὴν	ἰσχυρότερον	ὄντος αὐτῷ τοῦ λόγου, κατὰ
[51]	ὁ ἀνήρ, λόγων στερρότερος, πειθοῦς	ἰσχυρότερος.	Ἄλλον δεῖ τινα πειρᾶν τῶν
[47]	κακῶς βουλευσάμενος. Ὡς γὰρ βέλος	ἰσχυροτέρῳ	προσπεσὸν ἀπεκρούσθη, καὶ ὡς κάλως
[35]	οὗ κἀκείνοις τὸ ταῦτα δύνασθαι·	ἴσως	δὲ καὶ τῶν καιρῶν ἐκείνων
[2]	καλῶς βιασθέντες, καὶ κατὰ Θεὸν	ἴσως	ἔκδημοι γεγονότες, καὶ οὐδὲ ἀπὸ
[9]	πολύπαιδας καὶ καλλίπαιδας μῦθοι μὲν	ἴσως	ἔχουσιν· ἡμῖν δὲ τούτους ἡ
[39]	περιχαρήσεσθαι, ὅπερ ἑτέρου καὶ παθεῖν	ἴσως	ἦν, καὶ συνδιανεμεῖσθαι τὴν ἀρχὴν
[25]	ἀνδρὸς ἀπήγαγεν· οὐ καλῶς μὲν	ἴσως	οὐδὲ δικαίως, ἀπήγαγε δ' οὖν.
[2]	σωτήριον. Τὰ γὰρ τοῦ σώματος	ἴσως	οὐδὲ θαρρῆσαι χρὴ λέγειν ἀνδρὶ
[50]	προσθεὶς ὄνομα. Οὐδὲ γὰρ ἐπισκόπῳ	ἴσως,	φησίν, ἐνέτυχες, ἢ πάντως ἂν
[2]	Ἤδη δὲ πρὸς αὐτὴν ἡμῖν	ἰτέον	τὴν εὐφημίαν, αὐτὸν προστησαμένοις τοῦ
[75]	τῶν διδασκάλων. Τίς Ἰησοῦ πρόδρομος;	Ἰωάννης,	ὡς φωνὴ λόγου καὶ ὡς
[29]	ἔρημον ἀσπάζεται μετὰ Ἠλίου καὶ	Ἰωάννου,	τῶν πάνυ φιλοσόφων, τοῦτο λυσιτελεῖν
[72]	σιτοδοσίας ἐκείνης αἰδε σιμώτερον. Μετὰ	Ἰὼβ	τοῦ Αὐσίτου καὶ πεπείραται καὶ
[30]	ἀλλοτριότησιν, οὐδὲ κακῷ τὸ κακὸν	ἰώμεθα,	τὴν ἄθεον Σαβελλίου συναίρεσιν ἀσεβεστέρᾳ
[10]	τοῖς μνημονευθεῖσιν ἀποδεδώκαμεν, ἐπ' αὐτὸν	ἴωμεν	ἤδη, τοσοῦτον εἰπόντες, ὃ καὶ
[43]	πᾶν εἶδος ἐπινοῶν σωτηρίας, πανταχόθεν	ἰώμενος·	ὁ Βεσελεὴλ ἐκεῖνος ὁ τῆς
[42]	ἐσφάδαζεν, ἠνιᾶτο, κατετιτρώσκετο, ἔπασχε τὸ	Ἰωνᾶ,	τὸ Δαβίδ, ἀπελέγετο τὴν ψυχήν,
[72]	τὴν εὐλογίαν ᾗ πολλοὺς ἐστήριξεν.	~Ἰωσὴφ	ἐγένετο σιτοδότης, ἀλλ' Αἰγύπτου μόνης
[36]	νέος σιτοδότης ἡμῖν, καὶ δεύτερος	Ἰωσήφ·	πλὴν ὅτι καὶ πλέον τι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/06/2009