Chapitre
[62]	τὰς ἀγρύπνους ἑαυτῷ συνεισάγει ψυχάς,	ἐὰν	μετὰ λαμπρῶν τῶν λαμπάδων αὐτῷ
[45]	φιλανθρωπίας, ἵν' ἡμᾶς ἑλκύσῃ πρὸς	ἑαυτὴν	χαμαὶ κειμένους. ~Καὶ δὴ λαμπρὰ
[30]	μίαν καὶ ἀπρόσιτον φύσιν ἀποξενοῦμεν	ἑαυτῆς	ἐκφύλοις ἀλλοτριότησιν, οὐδὲ κακῷ τὸ
[59]	καὶ τὸ πόλιν ἑκάστην τὰ	ἑαυτῆς	ἔχειν καὶ τὸ λυθῆναι ταύτῃ
[11]	καὶ τῶν ἄλλων οὐδὲν καθ'	ἑαυτὸ	χρησιμώτατον ἴσμεν ἢ βλαβερώτατον, ἀλλ'
[34]	κακῶς· ἐκείνοις μὲν τὰ ἑαυτῶν,	ἑαυτοῖς	δὲ τὰ τοῦ Θεοῦ σπλάγχνα
[9]	καὶ μὴ τοιούτων ἦσαν πατέρες,	ἑαυτοῖς	εἰς εὐδοξίαν ἀρκεῖν· τοιούτων δὲ
[17]	μᾶλλον ἢ λογικῶς, καὶ ὑποκλίνειν	ἑαυτοῖς	ἐπειρῶντο διὰ τῆς πρώτης ἐπιχειρήσεως,
[13]	καὶ παιδεύσαντες τὸν ἄνδρα παρ'	ἑαυτοῖς	καὶ τῆς παιδεύσεως ἀπολαύσαντες· ὅσος
[18]	ἄπρακτοι, πολλὰ μὲν τῆς προπετείας	ἑαυτοῖς	καταμεμψάμενοι, πολλὰ δὲ τῆς ἐπιβουλῆς
[40]	τὴν ἀρετὴν καὶ μίαν μὲν	ἑαυτοῖς	σωτηρίαν ἡγεῖσθαι, τὸ μετ' ἐκείνου
[73]	θεωρίας, ὥστε γενέσθαι τῶν καθ'	ἑαυτὸν	ἁπάντων εὐδοκιμώτατος. Ὁ δέ, τοῦ
[75]	ἴσην τροφὴν ἠγάπησε, Θεῷ καθαίρων	ἑαυτὸν	διὰ τῆς ἐγκρατείας· καὶ οὗτος
[65]	ἀλόγων φύσιν ἡμεῖς. Τίς μὲν	ἑαυτὸν	ἐκάθηρε μᾶλλον τῷ Πνεύματι, καὶ
[18]	πάσχων ἐσκυθρώπαζεν, ἐδυσφόρει, τῆς ἐπιδημίας	ἑαυτὸν	ἐπαινεῖν οὐκ εἶχεν, ἐζήτει τὸ
[53]	συνεκκλησιάσας ἡμῖν εἴσω τοῦ παραπετάσματος	ἑαυτὸν	ἐποιήσατο εἴς τε ὄψιν ἦλθε
[40]	ἐγνώρισεν. ~Ἔπειτα τὸ στασιάζον πρὸς	ἑαυτὸν	μαλάσσει καὶ θεραπεύει λόγοις ἰατρικῆς
[1]	τοῖς ἑαυτοῦ τῶν πάντων οὐδείς,	ἑαυτὸν	νῦν ἡμῖν προθήσειν, ὑπόθεσιν ἀγώνων
[45]	ἂν μᾶλλον αὐτοὺς καταπλήξειε, φοβερὸν	ἑαυτὸν	ποιεῖν, καὶ ταῖς κατὰ τῶν
[71]	ἀλλ' οὐδὲ τὸ ἐκείνου μικρόν,	ἑαυτὸν	προσήγαγε τῷ Θεῷ καὶ οὐδὲν
[31]	ἐθελοντὴς καὶ τῇ μητρὶ φέρων	ἑαυτὸν	τῇ Ἐκκλησίᾳ δίδωσιν. ~Ἆρ' οὖν
[38]	τῶν πεπιστευκότων ἐλπίδας· ἀλλὰ τοσοῦτον	ἑαυτὸν	ὑπερβάλλων ἀεὶ ὅσον πρὸ τούτου
[62]	σαρκὶ ἐνομοθέτησεν, οὐ τῷ καθ'	ἑαυτὸν	ὑποδείγματι μόνον, ἀλλὰ καὶ οἷς
[26]	ὁμοῦ τῷ κράτει, καὶ σοφώτερον	ἑαυτὸν	ὑπολαμβάνει, κακῶς εἰδὼς καὶ τὸ
[43]	ἐπινοεῖ καὶ λίαν σωτήριον. Συναγαγὼν	ἑαυτόν,	ὡς οἷόν τε ἦν, καὶ
[60]	ἐπαινῶν, καὶ παρὰ πάντα τὸν	ἑαυτοῦ	βίον φυλάξας. Ὁμῶς δὲ ἀμφοτέρους
[8]	τὸ προσθεῖναι τοῖς ἄνω παρ'	ἑαυτοῦ,	καθάπερ ῥεύματος ἀνατρέχοντος. ~Τῆς δὲ
[57]	κατασχὼν αἰδοῖ κρατηθέντα, τὸν ἱκέτην	ἑαυτοῦ	καὶ ὑβριστὴν διεσώσατο. Ταῦτα ὁ
[51]	εἴξειν ταῖς ἀπειλαῖς. Ἐφ' οἷς	ἑαυτοῦ	καταγνόντα τὸν βασιλέα, καὶ τῶν
[54]	τοῦ ἀνδρὸς καταφεύγει· καὶ δι'	ἑαυτοῦ	μὲν οὐκ εἰσκαλεῖ, τὸ τῆς
[35]	πόδας τῶν μαθητῶν, καὶ τοῖς	ἑαυτοῦ	παισίν, ἤτ' οὖν συνδούλοις, πρὸς
[70]	διέφυγε καὶ κιβωτὸν σωτηρίας τὴν	ἑαυτοῦ	πεποίη ται πόλιν, κούφως τῶν
[67]	ἀναπτύσσει, τρισσῶς ἐν ταῖς στερραῖς	ἑαυτοῦ	πλαξὶτῆς καρδίας ἀπογραψάμενος, πείθομαι μὴ
[50]	μετὰ τοσαύτης τῆς παρρησίας, τὸ	ἑαυτοῦ	προσθεὶς ὄνομα. Οὐδὲ γὰρ ἐπισκόπῳ
[41]	τι καὶ βοηθεῖν καὶ παρ'	ἑαυτοῦ	συνεισφέρειν ᾤετο δεῖν. ~Τί γὰρ
[57]	πάντων κινδύνου, κίνδυνον γὰρ ἕκαστος	ἑαυτοῦ	τὴν ὕβριν ταύτην ἐνόμιζεν, ἐκμαίνεται
[1]	ἐμοῖς λόγοις ὡς οὔπω τοῖς	ἑαυτοῦ	τῶν πάντων οὐδείς, ἑαυτὸν νῦν
[38]	οὐδενὶ τῶν ἑξῆς ἢ τὴν	ἑαυτοῦ	φιλοσοφίαν, ἢ τὰς τῶν πεπιστευκότων
[29]	διανοηθῆναι περὶ τῶν παρόντων τῆς	ἑαυτοῦ	φιλοσοφίας ἀνάξιον καὶ διαφθείρειν ἐν
[63]	σώμασιν ἐπὶ θεραπείᾳ διὰ τῆς	ἑαυτοῦ	φιλοσοφίας τυπῶν, καὶ φθεγγομένη καὶ
[39]	οὓς ἐν πρώ τοις τῶν	ἑαυτοῦ	φίλων καὶ συνήθων ἐγνώρισεν. ~Ἔπειτα
[11]	βούλοιντ' ἂν ἅπαντας εἶναι καθ'	ἑαυτούς,	ἵν' ἐν τῷ κοινῷ τὸ
[28]	τῶν πολλῶν, οἱ κόσμου χωρίσαντες	ἑαυτοὺς	καὶ τῷ Θεῷ τὸν βίον
[16]	προαγόμενος. Ἡ πομπὴ δέ· διατάξαντες	ἑαυτοὺς	στοιχηδὸν κατὰ συζυγίαν ἐκ διαστήματος,
[28]	δυτικῶν ἀρχιερέων τινές, μεθέλκοντες πρὸς	ἑαυτοὺς	τῆς Ἐκκλησίας ὅσον ὀρθόδοξον. ~Τί
[31]	ἡττήθη· καὶ διελὼν ἄριστα παρ'	ἑαυτῷ	καὶ φιλοσοφώτατα τοῖς τοῦ Πνεύματος
[54]	τὴν πρεσβείαν ἐπιτρέπει τῶν οἰκειοτάτων	ἑαυτῷ	καὶ φιλτάτων. Καὶ ὃς παρῆν,
[30]	ἀγόντων αὐτὸν ταπεινούμενος, συνταπεινοῦν ἐτόλμησεν	ἑαυτῷ	καὶ φύσιν θεότητος· καὶ κτίσμα
[32]	δέ τι τῆς μικροψυχίας ἐν	ἑαυτῷ	λείψανον; Οὐδαμῶς. Ἀλλ' ὁμοῦ τὰ
[69]	ὅτι τοῦ καιροῦ στενοχωροῦντος ἡμᾶς,	ἑαυτῷ	μὲν τὴν οἰκονομίαν ἐπέτρεψεν, ἡμῖν
[48]	τοῦ πάντα χαρίζεσθαι, τὸ κράτος	ἑαυτῷ	συν τηροῦντα καὶ φυλάττοντα χρονιώτερον;
[62]	ἐστι νυμφίος, καὶ τὰς ἀγρύπνους	ἑαυτῷ	συνεισάγει ψυχάς, ἐὰν μετὰ λαμπρῶν
[40]	καὶ παρερρίφη, ἵν' αὐτὸς ἐν	ἑαυτῷ	συντριβῇ καὶ καταναλωθῇ, καθάπερ ἰὸς
[19]	τὸ κάλλος φαντάζεται, τοσούτῳ μᾶλλον	ἑαυτῷ	τε καὶ ἀλλήλοις συνδεῖ τοὺς
[60]	μόνῳ, ὃν πολλῶν χρημάτων ἐνόμιζεν	ἑαυτῷ	τιμιώτερον. Ἅπαντα μὲν γὰρ οὐδ'
[69]	μηδέπω πρότερον πολλάκις πεποίηκεν, ἐπαρασάμενος	ἑαυτῷ	τὸ φρικωδέστατον, αὐτοῦ τοῦ Πνεύματος
[65]	ὁμοίως εὐδοκιμεῖν, καὶ αὐτὸν ἶσον	ἑαυτῷ	φαίνεσθαι, καὶ ὄντως ἄρτιον; Πάντα
[75]	τι τοῦ χαρακτῆρος ἐκείνου ἐν	ἑαυτῷ	φέροντα. Οὐ γὰρ μικρὸν τοῖς
[62]	γῆ καὶ θάλασσα τὰ παρ'	ἑαυτῶν	ἀλλήλοις ἀντιδιδόντες, εἰς μίαν δόξαν
[15]	αὐτοὶ πάσχουσι ἀτεχνῶς περὶ τοὺς	ἑαυτῶν	διδασκάλους καὶ ἀντιτέχνους, ὅπως πλείους
[4]	μορφὰς καὶ τὰς χρόας ἐξ	ἑαυτῶν	δοκιμάζεσθαι καὶ τῶν ἵππων τοὺς
[34]	φρονοῦσι κακῶς· ἐκείνοις μὲν τὰ	ἑαυτῶν,	ἑαυτοῖς δὲ τὰ τοῦ Θεοῦ
[1]	ἐγγὺς ἔλθοιεν τῆς ἀξίας, τὴν	ἑαυτῶν	ἐπιδεδειγμένοις δύναμιν· εἰ δὲ πλεῖστον
[79]	πάθος· καὶ προσθεῖναί τι τῆς	ἑαυτῶν	ζωῆς αὐτὸν ἐλεγχθῆναι ἄνθρωπον ὄντα)
[34]	χαλεπῶς ἀναφέρουσι, διδοῦσαι τὰ παρ'	ἑαυτῶν	καὶ τὰ παρὰ τῆς θαλάσσης
[68]	κατασχόντες τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ τῆς	ἑαυτῶν	κακίας ὁρμητήριον ποιησάμενοι, ἐντεῦθεν τὸ
[68]	κακούργους ὁ λόγος, οἳ τοῖς	ἑαυτῶν	κακοῖς βοηθοῦσιν, ἐξ ὧν ἄλλοις
[69]	ἔχωσι, καὶ ἀπό δειξιν τῆς	ἑαυτῶν	κακουργίας τὴν ἐκείνου θεολογίαν, ἣν
[12]	ὁμοῦ τῇ γενέσει ταῖς μητράσιν	ἑαυτῶν	παρασκαίροντας, οὕτω καὶ αὐτὸς τῷ
[15]	αὐτοὶ κἀκείνους εὐπορωτέρους ποιῶσι δι'	ἑαυτῶν	σπουδὴν ἔχοντες· καὶ τὸ πρᾶγμά
[6]	τῆς φυγῆς παρετάθη ἔτος που	ἕβδομον,	καὶ μικρόν τι πρός· τό
[21]	εἰπεῖν, εἰς τὴν πίστιν ἐντεῦθεν	ἐβεβαιώθημεν,	καταμαθόντες αὐτῶν τὸ ἀπατηλὸν καὶ
[56]	ἀπολιπόντος ὁ τοῦ δικαστοῦ σύνεδρος	ἐβιάζετο,	πρὸς γάμον ἕλκων ἀπαξιοῦσαν. Ἡ
[70]	τῷ ξύλῳ τῆς γνώσεως οὐκ	ἐβλάβη	καὶ τὴν φλογίνην ῥομφαίαν παρελθών,
[79]	ἐπιζητούμενος, πρὸς ἣν ἐκ πλείονος	ἔβλεπεν.	Ἐγχεῖτο δὲ περὶ αὐτὸν πᾶσα
[55]	προσέπεμπεν, ἠντιβόλει· Τὴν ἀπολογίαν ἔχεις,	ἐβόα·	δὸς σωτηρίαν. Καὶ μέντοι καὶ
[28]	καὶ ἱκανὸς θάρσος παρασχεῖν, εἴπερ	ἐβούλετο,	τῷ συστήματι· τόν τε λυποῦντα
[62]	Τίνος οἱ παρθενῶνες, καὶ τὰ	ἔγγραφα	διατάγματα, οἷς πᾶσαν μὲν αἴσθησιν
[34]	πτωχοτροφίαι, ξενοδοχίαι, παρθενοκομίαι· νομοθεσίαι μοναστῶν,	ἔγγραφοί	τε καὶ ἄγραφοι· εὐχῶν διατάξεις,
[72]	τῆς ἐπαγγελίας, πλαξὶ δὲ νόμους	ἐγγράφων	οὐ συντριβομέναις, ἀλλὰ σωζομέναις, οὐκ
[5]	τὸν Μαξιμίνου, ὃς πολλοῖς τοῖς	ἐγγύθεν	γενομένοις ἐπιφυεὶς πάντας φιλανθρώπους ἀπέδειξε,
[12]	καὶ αὐτὸς τῷ πατρὶ παραθέων	ἐγγύθεν	ἐν πωλικῷ τῷ φρυάγματι καὶ
[71]	τὴν Ἐκκλησίαν, οὐ πόρρωθεν, ἀλλ'	ἐγγύθεν	ἠγάγετο, οὐδὲ διὰ πρεσβείας οἰκετικῆς,
[4]	κλῆρος πατρῷος ἢ πόρρωθεν ἢ	ἐγγύθεν	ἠργμένος, κάτεισιν εἰς τοὺς ὕστερον·
[1]	τὸ πρᾶγμα καλῶς· εἰ μὲν	ἐγγὺς	ἔλθοιεν τῆς ἀξίας, τὴν ἑαυτῶν
[82]	ἥλικος. Εἰ μὲν τῆς ἀξίας	ἐγγύς,	σὴ τοῦτο χάρις· σοὶ γὰρ
[63]	ἱστορίαις διδόασιν, ὧν οὐδὲν τοὺς	ἐγείραντας	πλὴν δόξης ὀλίγης ὤνησεν; Ἐμοὶ
[28]	καὶ ὅπως σιωπᾶν ἄμεινον, πλὴν	ἐγένετο·	ἀνδρὶ τἆλλα μὲν οὐκ ἀγεννεῖ
[58]	αὐτοῖς, εἰ καὶ ὁμολογεῖν αἴσχιστον.	Ἐγένετο	δὲ καὶ ἄλλη τις διαφορά,
[77]	καλῶς ζηλωθὲν μηδὲ νοηθέν, σκυθρωπότης	ἐγένετο·	ἔτι δὲ εἶδος ἐσθῆτος καὶ
[65]	πέλαγος. Οἶμαι γὰρ εἴ τις	ἐγένετο	ἢ γενήσεται σάλπιγξ ἐπὶ πολὺ
[52]	τοῦτο παραδραμεῖν. Ἐπειδὴ γὰρ ἔνδον	ἐγένετο	καὶ τὴν ἀκοὴν προσβαλούσῃ τῇ
[38]	σοφωτέρων ἕκαστος, ἡνίκα μεθ' ἡμῶν	ἐγένετο,	μορφωθεὶς τὸ ὑπὲρ ἡμᾶς καὶ
[10]	ἔχειν. Τίς Ἐμμελίαν, τὴν ὅπερ	ἐγένετο	προκληθεῖσαν ἢ γενομένην ὃ προεκλήθη,
[72]	εὐλογίαν ᾗ πολλοὺς ἐστήριξεν. ~Ἰωσὴφ	ἐγένετο	σιτοδότης, ἀλλ' Αἰγύπτου μόνης καὶ
[28]	ἐν μέσῳ τῶν εἰρημένων κείμενον!	~Ἐγένετό	τις πρὸς τὸν ἄνδρα διαφορὰ
[25]	εἴχομεν θεατρικῶς οὐδ' ἐπιδεικτικῶς· τάχιστα	ἐγενόμεθα	ἡμῶν αὐτῶν καὶ τελοῦμεν εἰς
[59]	ἐπινοίας δέδοικα μὴ καὶ αὐτὸς	ἐγενόμην	πάρεργον· ἢ οὐκ οἶδ' ὅ
[8]	ὑπὲρ ἧς ταῦτα ἦν αὐτοῖς,	ἐγίνοντο	προθυμότεροι. Τοιαῦτα τὰ ἐμὰ διηγήματα.
[64]	φήσουσιν ἡμῖν οἱ τὸν τῦφον	ἐγκαλοῦντες	ἐκείνῳ καὶ τὴν ὀφρύν, οἱ
[69]	ὑπερ απολογήσωμαι· κρείττων γὰρ τῶν	ἐγκαλούντων,	εἴπερ τινές εἰσιν, ὁ ἀνήρ·
[25]	ἱεροῖς τοῦ πρεσβυτερίου θρόνοις τέως	ἐγκαταλέξασα,	καὶ διὰ μιᾶς τῆς Καισαρέων
[60]	~Δέδοικα μὲν οὖν μὴ ῥᾳθυμίας	ἔγκλημα	φεύγων, παρὰ τοῖς τὰ ἐκείνου
[61]	τοῦ βίου θάλασσαν. ~Θαυμαστὸν ἡ	ἐγκράτεια	καὶ ὀλιγάρκεια καὶ τὸ μὴ
[9]	πτωχοτροφίαι, ξενοδοχίαι, ψυχῆς κάθαρσις ἐξ	ἐγκρατείας,	ἀπόμοιρα κτήσεως Θεῷ καθιερωθείσης, πρᾶγμα
[75]	Θεῷ καθαίρων ἑαυτὸν διὰ τῆς	ἐγκρατείας·	καὶ οὗτος Χριστοῦ κῆρυξ ἠξιώθη
[64]	τήκειν μὲν τὰς σάρκας δι'	ἐγκρατείας,	τὴν ψυχὴν δὲ οἰδαίνειν κενῷ
[26]	οὐδὲ φρίσσει τὴν ὄψιν τὸν	ἐγκρατῆ	κάτω βλέπων· ἀλλ' ὁμοῦ τῷ
[12]	τοῖς μυθικοῖς ἐκτρεφόμενος· ἀλλὰ τὴν	ἐγκύκλιον	παίδευσιν παιδευόμενος καὶ θεοσέβειαν ἐξασκούμενος
[1]	πᾶσα παθεῖν ἀνάγκη τοῖς ἐκεῖνον	ἐγκωμιάζουσιν,	ἔργῳ δεδηλωκόσι τὴν ἧτταν, καὶ
[10]	ἔδει τῆς ἐκείνου φωνῆς ἐκεῖνον	ἐγκωμιάζουσιν.	Ὁ γὰρ αὐτὸς ὑπόθεσίς τε
[2]	μὴ καθυβρίσαι τὸν ἄνδρα τοῖς	ἐγκωμίοις,	μηδὲ πολὺ δεύτερον τῶν ἄλλων
[67]	πρὸς τὸ ἀκρότατον. Ὅταν ἀθλητῶν	ἐγκωμίοις	προσομιλήσω, περιφρονῶ τὸ σῶμα καὶ
[9]	πάντων ἀκρότης, σαφὲς τῶν ἀγαγόντων	ἐγκώμιον.	Δηλοῖ δὲ ὁ μακαριστὸς τῶν
[14]	βασιλικῆς ὄντως τῶν τοῦ ἀνδρὸς	ἐγκωμίων·	τὸ δ' ἐντεῦθεν, οὐκ οἶδ'
[51]	καταγνόντα τὸν βασιλέα, καὶ τῶν	ἐγκωμίων	τοῦ ἀνδρὸς ἡττηθέντα, θαυμάζει γὰρ
[7]	δέσμιοι καὶ δικαίας αἰτήσεως. Τίς	ἔγνω	τοιοῦτον θήραμα τῶν νῦν ἢ
[17]	Ὡς δὲ τὸ τῆς διαλέξεως	ἔγνων	ἀπόρρητον, οὐδὲ καθεκτὸν ἔτι τύγχανον,
[21]	ἢ πρὸς κακίαν. ~Δύο μὲν	ἐγνωρίζοντο	ἡμῖν ὁδοί· ἡ μὲν πρώτη
[14]	γάρ μοι τὸν ἄνδρα τοῦτον	ἐγνώρισαν	τελεώτερον οὐδὲ πρὶν ἀγνοούμενον· καὶ
[22]	τὸ θαῦμα, οὓς κοινωνία συμφορῶν	ἐγνώρισε,	καὶ τὸ καλῶς ἅρμα ἐλαύνειν
[39]	τῶν ἑαυτοῦ φίλων καὶ συνήθων	ἐγνώρισεν.	~Ἔπειτα τὸ στασιάζον πρὸς ἑαυτὸν
[69]	τὸν σκοπὸν ἀφ' οὗ ταῦτα	ἐγράφετο,	μᾶλλον τῇ τε ἀληθείᾳ προσάγωνται
[26]	νόμον, ὃς τὴν κώπην πρότερον	ἐγχει	ρίσας τῷ νῦν κυβερνήτῃ κἀκεῖθεν
[14]	Δέδοικα δὲ τὸ φορτικὸν τῆς	ἐγχειρήσεως.	Πειράσομαι μὲν οὖν, ὡς οἷόν
[79]	πρὸς ἣν ἐκ πλείονος ἔβλεπεν.	Ἐγχεῖτο	δὲ περὶ αὐτὸν πᾶσα ἡ
[17]	τοῦ ξένου τε καὶ νεήλυδος.	Ἐγὼ	δὲ ὁ φιλαθήναιος καὶ μάταιος,
[6]	ὑπὸ πολλῶν δορυφορουμένοις καὶ τιμωμένοις.	Ἐγὼ	δέ, ὃ τούτων μεῖζόν ἐστι
[18]	ὠνόμαζεν. Ὁ μὲν δὴ ταῦτα·	ἐγὼ	δὲ τῆς λύπης ἀφῄρουν τὸ
[24]	δ' οὖν ὅμως τὴν ἐκδημίαν·	ἐγὼ	δὲ ὑπελείφθην Ἀθήνησι· τὸ μέν
[38]	ἄμεινον, ὅπερ ἐπὶ τοῦ Σωτῆρος	ἐγὼ	θεωρῶ, οἶμαι δὲ καὶ τῶν
[39]	τεκμαιρομένων· ἐπειδὴ τὸ φορτικὸν φεύγων	ἐγώ,	καὶ γὰρ ἐν ἅπασιν, εἴπερ
[49]	τοῦ Θεοῦ πᾶσαν, οὗ πάροικος	ἐγὼ	καὶ παρεπίδημος· αἱ βάσανοι δὲ
[30]	Τριάδος, ἣν δὴ μόνην εὐσέβειαν	ἐγὼ	καλῶ καὶ δόξαν σωτήριον. Οὐ
[80]	δέοντος ἔξω πέσοιμι. Καὶ οὐκ	ἐγὼ	μὲν οὕτω θρήνους ἀναμίγνυμι τοῖς
[26]	τιμῆς ἀξιώσασα. ~Οὐκ ἐπαινῶ γὰρ	ἐγὼ	τὴν παρ' ἡμῖν ἀταξίαν καὶ
[16]	ἀπαλλαγὴ καὶ κατάλυσις. Τότε τοίνυν	ἐγὼ	τὸν ἐμὸν καὶ μέγαν Βασίλειον,
[67]	πάντων τοῖς σπουδαιοτέροις εἰς παίδευσιν.	~Ἐγὼ	τοῦτο μόνον αὐτοῦ διηγήσομαι. Ὅταν
[55]	κρείττων εὐημερίας πολλάκις κακοπάθεια. Ἔκαμνεν,	ἐδάκρυεν,	ἐδυσφόρει, προσέπεμπεν, ἠντιβόλει· Τὴν ἀπολογίαν
[14]	Ἐντεῦθεν ἐπὶ τὸ τῶν λόγων	ἔδαφος,	τὰς Ἀθήνας, ὑπὸ τοῦ Θεοῦ
[3]	ποίησις· πολλὰ δὲ τὸ ἐμὸν	ἔδαφος	τοῦτο, οἱ σεμνοὶ Καππαδόκαι, τὸ
[60]	οὕτως ἔχων, βωμοῦ μὲν οὐκ	ἐδεήθη	καὶ τῆς κενῆς δόξης, οὐδὲ
[31]	ὄντως φιλόχριστος; Οὐ δὲ πολλῶν	ἐδεήθη	λόγων πρὸς τὸ παρεῖναι καὶ
[61]	ἰατρεῖαι, τὸ κοινὸν ἡμῶν ἐμφιλοσόφημα·	ἔδει	γάρ με τῶν ἀνιαρῶν τὸ
[13]	ἱκανῶς εἶχε τῆς ἐνταῦθα παιδεύσεως,	ἔδει	δ' αὐτὸν μηδὲν τῶν καλῶν
[24]	γὰρ ἐπέκεινα Γαδείρων οὐ περατόν·	ἔδει	δὲ λοιπὸν ἐπανόδου καὶ βίου
[10]	ἐν ἀνδράσιν ἐκεῖνος· ὥστ' εἴπερ	ἔδει	δουλεύσαντα πάντως τῇ φύσει τὸν
[6]	ἄθλησιν. ~Ἐπεὶ δὲ νόμιμον αὐτοῖς	ἔδει	καὶ τὸν ἀγῶνα γενέσθαι· νόμος
[37]	τῆς πόλεως ἐκείνοις συντεταγμένων. Πλὴν	ἔδει	νικῆσαι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον·
[31]	καιρόν, εἴ τι καὶ τοιοῦτον	ἔδει	παθεῖν, τὸν τῆς ἀδείας· ἄλλον
[56]	κατὰ τῆς ἐπηρείας. Τί οὖν	ἔδει	ποιεῖν, ὦ πρὸς τῆς Τριάδος
[59]	ἐνταῦθα μόνον ἠτίμαζεν, οὗ Θεὸν	ἔδει	προτιμηθῆναι καὶ πλεῖον ἔχειν τῶν
[10]	ἐκεῖνον ἐπισταμένοις, ὅτι μόνης ἡμῖν	ἔδει	τῆς ἐκείνου φωνῆς ἐκεῖνον ἐγκωμιάζουσιν.
[52]	δῶρα τῇ θείᾳ τραπέζῃ προσενεγκεῖν	ἔδει,	ὧν αὐτουργὸς ἦν, συνεπελάβετο δ'
[38]	ὅσον πρὸ τούτου τοὺς ἄλλους	ἐδείκνυτο,	κάλλιστά τε καὶ φιλοσοφώτατα περὶ
[39]	ἐναντίον. Καίτοι πῶς ἂν μᾶλλον	ἔδειξεν	ἄνθρωπος πάσης θωπείας καὶ κολακείας
[28]	καὶ θαυμαστῷ τὴν εὐσέβειαν, ὡς	ἔδειξεν	ὁ τότε διωγμός, καὶ ἡ
[45]	Ὁ δὲ τοιούτου μὲν οὐδενὸς	ἐδεῖτο	καθ' ἡμῶν στρατεύων· ὃ δὲ
[23]	πλεῖστον προειληφότων; Τίς μὲν ἧττον	ἐδεῖτο	λόγων διὰ τὸν τρόπον; Τίς
[33]	τιθασσεύων τὸν δυναστεύοντα· καὶ γὰρ	ἐδεῖτο,	νεωστὶ μὲν ἐπὶ τὴν καθέδραν
[11]	μὲν ἐξεταστικόν τε καὶ θεωρητικὸν	ἐδεξάμεθα,	ὅσον δὲ εἰς δαίμονας φέρει
[68]	πρὸ τοῦ θανάτου κολάσεις προθύμως	ἐδέξατο	ἂν ὡς κέρδος, οὐ κίνδυνον.
[70]	οὐκ ἐφύλαξεν· ὁ δὲ καὶ	ἐδέξατο	ταύτην καὶ διεσώσατο καὶ τῷ
[65]	ἦθος ἅπαν ἐπαίδευσε καὶ ὑψηγορίαν	ἐδίδαξε	καὶ τῶν παρόντων ἀπανέστησε καὶ
[42]	Δαβίδ, ἀπελέγετο τὴν ψυχήν, οὐκ	ἐδίδου	ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς οὐδὲ νυσταγμὸν
[20]	ἴδιον ἐποιούμεθα. Μία μὲν ἀμφοτέροις	ἐδόκει	ψυχὴ δύο σώματα φέρουσα· καὶ
[55]	εὐημερίας πολλάκις κακοπάθεια. Ἔκαμνεν, ἐδάκρυεν,	ἐδυσφόρει,	προσέπεμπεν, ἠντιβόλει· Τὴν ἀπολογίαν ἔχεις,
[18]	τοῦτο καὶ αὐτὸς πάσχων ἐσκυθρώπαζεν,	ἐδυσφόρει,	τῆς ἐπιδημίας ἑαυτὸν ἐπαινεῖν οὐκ
[7]	ἦν, ὅτι μὴ τάχιον ἐκλήθησαν	ἐδυσχέραινον.	Οἱ μὲν εἷλκον τοῖς νεύμασι,
[7]	ἐμφωλεύουσι· πολλοὶ δὲ ὄρνιθες τῶν	ἐδωδίμων	τοὺς ποθοῦντας ἡμᾶς ὑπερίπτανται, ὧν
[17]	τὰ νῶτα μεταβαλλόντων, καὶ γὰρ	ἐζηλοτύπουν	τὸ τῶν Ἀθηνῶν κλέος ἐν
[76]	ἐξεῦρε τῶν καλῶν, τὸ δὲ	ἐζήλωσε,	τὸ δὲ ἐνίκησε· τῷ δὲ
[56]	τῶν οἰκείων νόμων. Ὁ μὲν	ἐζήτει	τὴν ἱκέτιν· ὁ δ' εἴχετο
[18]	ἐπιδημίας ἑαυτὸν ἐπαινεῖν οὐκ εἶχεν,	ἐζήτει	τὸ ἐλπισθέν, κενὴν μακαρίαν τὰς
[68]	γλώσσῃ παρρησίαν. Οἱ μὲν γὰρ	ἐζήτουν	λαβέσθαι γυμνῆς τῆς περὶ τοῦ
[56]	Οὐ πάντα δρᾶσαι καὶ παθεῖν	ἐθελῆσαι	πρότερον ἤ τι βουλεύσασθαι κατ'
[6]	γενέσθαι· νόμος δὲ μαρτυρίας μήτε	ἐθελοντὰς	πρὸς τὸν ἀγῶνα χωρεῖν, φειδοῖ
[31]	ἀλήθειαν κινδυνεύουσαν καὶ γίνεται σύμμαχος	ἐθελοντὴς	καὶ τῇ μητρὶ φέρων ἑαυτὸν
[23]	διέπτυσεν ὡς ἄχρηστον τοῖς εὐσεβεῖν	ἐθέλουσιν·	ὥστε μᾶλλον μὲν τὸ αἱρεθὲν
[22]	καὶ πεζοὶ παρὰ Λύδιον ἅρμα	ἐθέομεν,	τὸν ἐκείνου δρόμον καὶ τρόπον·
[35]	μὲν τὰ σώματα τῶν δεομένων,	ἐθεράπευε	δὲ τὰς ψυχάς, συμπλέκων τῇ
[35]	συνδούλοις, πρὸς τοῦτο συνεργοῖς χρώμενος,	ἐθεράπευε	μὲν τὰ σώματα τῶν δεομένων,
[45]	τοῦτο ποιῶν καὶ λέγων ἠκούετο.	Ἔθετο	εἰς οὐρανὸν τὸ στόμα αὐτοῦ,
[43]	χαραγμάτων· οὐδὲ ἑνὶ τῆς Ἰουδαίας	ἔθνει,	καὶ μικρῷ τούτῳ, νομοθετοῦντος περὶ
[72]	μάστιξι, πνευματικαῖς δὲ καὶ λογικαῖς,	ἔθνος	αἱρετικὸν καὶ Αἰγύπτιον· ἄγων δὲ
[46]	χειρούμενοι, οὐκ ἄλλο τι βαρβαρικὸν	ἔθνος	ἀνακαθαίροντες· ἀλλ' ἐκκλησίαις ἐπιστρατεύοντες καὶ
[68]	πράγμασι· μηδὲ γὰρ τὸ Ἰουδαίων	ἔθνος	ἀποβαλεῖν ἄν, εἰ τὴν τοῦ
[41]	καὶ πάθεσι περιποιηθέντα, τὸ ἅγιον	ἔθνος,	τὸ βασίλειον ἱεράτευμα, κακῶς διακείμενον,
[44]	εἶναι καὶ σχέτλιον, πολλῶν μὲν	ἐθνῶν	ἐπάρχοντα, πολλῆς δὲ δόξης ἠξιωμένον,
[43]	ἐλέγχων, ἐπιτιμῶν, ἀπειλῶν, ὀνειδίζων, προπολεμῶν	ἐθνῶν,	πόλεων, τῶν καθ' ἕκαστον, πᾶν
[52]	συνεπελάβετο δ' οὐδείς, ὥσπερ ἦν	ἔθος,	ἄδηλον ὂν εἰ προσήσεται, τηνικαῦτα
[12]	κινημάτων οὐ παρὰ πολὺ λειπόμενος·	εἰ	βούλει δέ, κἀν τῇ σκιαγραφίᾳ
[57]	Ὁ δέ, Προσαποδύσομαί σοι, φησίν,	εἰ	βούλει, καὶ τὸ χιτώνιον» Τύπτειν
[60]	Ἅπαντα μὲν γὰρ οὐδ' ἄν,	εἰ	βούλοιτό τις, δυνατὸν εἶναι κτήσασθαι·
[3]	πλείους ἢ μείζους; Ὧν ἡμῖν,	εἰ	βουλομένοις εἰπεῖν ἐξῆν, οὐδὲν ἂν
[8]	ὃ παράδειγμα βλέπων, ὅσον ὑπερηκόντισεν.	Εἰ	γὰρ μέγα τοῖς ἄλλοις τὸ
[69]	Υἱοῦ, ὡς ὁμοούσιον καὶ ὁμότιμον.	Εἰ	δέ μέ τις δέξαιτο κοινωνὸν
[82]	ἡμῖν διεξάγοις πρὸς τὸ λυσιτελέστατον.	Εἰ	δὲ μετασταίημεν, δέξαιο κἀκεῖθεν ἡμᾶς
[19]	συγχωρήσοι τις, ἔχω τὸ ζητούμενον·	εἰ	δὲ μή, παρ' ἐμαυτοῦ λήψομαι.
[64]	οἰκείῳ συνειδότι τὸ κακὸν βασανίζουσα;	Εἰ	δὲ μὴ στωμύλος τις ἦν,
[1]	ἀξίας, τὴν ἑαυτῶν ἐπιδεδειγμένοις δύναμιν·	εἰ	δὲ πλεῖστον ἀπολειφθεῖεν, ὃ πᾶσα
[82]	τὸν περὶ σοῦ λόγον ἐνεστησάμην·	εἰ	δὲ πόρρω καὶ παρὰ πολὺ
[32]	φρυγανώδεις καὶ ὑβριστὰς τῆς θεότητος.	Εἰ	δέ τι καὶ Βαρνάβας, ὁ
[2]	ἀγῶνα τοῦτον ἐνεστησάμην, ταῦτά ἐστιν.	Εἰ	δὲ τοσοῦτον ἀπήντηκα τοῦ καιροῦ
[10]	ἣ τοῦτο ἐν γυναιξὶν ὤφθη,	εἰ	δεῖ συντόμως εἰπεῖν, ὅπερ ἐν
[78]	ὁ λόγος, προσβήσεται δὲ ὅμως,	εἰ	καὶ ἄλλοις μᾶλλον ἡμῶν πρέπων
[59]	μὴ δυνηθῆναι ἢ μὴ νομίζεσθαι,	εἰ	καὶ βραχὺς τοῦ δευτέρου λόγος·
[9]	τοιούτων δὲ πεφηνότας πατέρας ὥστε,	εἰ	καὶ μὴ αὐτοὶ τοσοῦτον ἦσαν
[75]	οὗτος Χριστοῦ κῆρυξ ἠξιώθη γενέσθαι,	εἰ	καὶ μὴ πρόδρομος· καὶ ἐξεπορεύετο
[9]	τοιούτους μὲν αὐτοὺς γεγονότας ὥστε,	εἰ	καὶ μὴ τοιούτων ἦσαν πατέρες,
[58]	πάν των βαρύτατον ἦν αὐτοῖς,	εἰ	καὶ ὁμολογεῖν αἴσχιστον. Ἐγένετο δὲ
[33]	μαθόντες μὴ ῥᾳδίως Καππαδοκῶν καταφρονεῖν,	εἰ	καὶ πάν των ἀνθρώπων· ὧν
[22]	ἀγομένη καὶ τοῖς αὐτοῖς χαίρουσα·	εἰ	καὶ πεζοὶ παρὰ Λύδιον ἅρμα
[23]	Μωσαϊκῶν οἶμαι βιβλίων καὶ ἡμετέρων,	εἰ	καὶ περὶ τὴν κλῆσίν τι
[76]	Στέφανος μὲν γὰρ ἐκωλύθη γενέσθαι,	εἰ	καὶ πρό θυμος ἦν, ἐπισχὼν
[77]	ἠχοῦς ὑστερόφωνον· ἐκείνη μὲν γάρ,	εἰ	καὶ τὰ τελευταῖα τῆς φωνῆς,
[33]	καὶ τὸ κράτος τῆς Ἐκκλησίας,	εἰ	καὶ τῆς καθέδρας εἶχε τὰ
[82]	μετὰ σὲ τὸν βίον ἀπολείποντας;	Εἰ	καί τι παράσχοιμεν ἐπαίνου τοῖς
[17]	γενομένῳ· καὶ γὰρ ἦν ἀγχίνους,	εἰ	καί τις ἄλλος· καὶ προθυμίας
[23]	τοσοῦτος, τὴν πυρὸς μένος πνέουσαν,	εἰ	καὶ τὸ ἦθος αὐτῷ μὴ
[24]	θείας ἐκείνης καὶ ἀλήπτου ψυχῆς,	εἰ	καὶ τολμηρόν. Ὁ μὲν γάρ,
[22]	τοῦτο δεξάμενος· καὶ θαυμαστὸν οὐδέν,	εἰ	κἀνταῦθα τῆς ἐκείνου φιλίας τι
[1]	ἂν ἔχοι τὸ πρᾶγμα καλῶς·	εἰ	μὲν ἐγγὺς ἔλθοιεν τῆς ἀξίας,
[3]	ἀκτῖνος οἱ πρὸς αὐτὰ βλέποντες.	~Εἰ	μὲν οὖν ἑώρων αὐτὸν γένει
[19]	τι προσλαβεῖν ἐκ τῆς βίας.	Εἰ	μὲν οὖν συγχωρήσοι τις, ἔχω
[82]	γλώττης καὶ ὁμοτίμου καὶ ἥλικος.	Εἰ	μὲν τῆς ἀξίας ἐγγύς, σὴ
[64]	μεμπτέος τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν;	Εἰ	μὴ καὶ τὸν λέοντα αἰτιῷτό
[25]	ἀπήγαγε δ' οὖν. Σκοπῶ δέ,	εἰ	μὴ κἀντεῦθέν μοι πᾶσα ἡ
[20]	ἀλλήλοις τὴν ἀρετὴν παραθήγοντες καί,	εἰ	μὴ μέγα ἐμοὶ τοῦτο εἰπεῖν,
[69]	φρικωδέστατον, αὐτοῦ τοῦ Πνεύματος ἐκπεσεῖν,	εἰ	μὴ σέβοι τὸ Πνεῦμα μετὰ
[54]	ὁ πατὴρ τῶν ἐλπίδων· καὶ	εἰ	μὴ τὴν ἅλμην τῷ ποτίμῳ
[70]	τρυφῆς καὶ πρώτης νομοθεσίας· ἀλλ'	εἰ	μή τι λέγω βλάσφημον αἰδοῖ
[52]	πάθος γνωρίζεται. Περιτρέπει γὰρ καί,	εἰ	μή τις τῶν ἐκ τοῦ
[7]	μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖς περιττοῖς·	εἰ	ὁ τεμὼν θάλασσαν καὶ στήσας
[7]	γάρ ἐστιν, ἔλεγον, τῶν ἀπίστων,	εἰ	ὁ τῶν θαυμασίων Θεός, ὁ
[26]	ἡμέτερον πολλοῦ ἂν ἦν ἄξιον,	εἰ	οὕτως εἶχε. Νῦν δὲ κινδυνεύει
[17]	οὐ φέροντες· δεινὸν γὰρ εἶναι,	εἰ	προειληφότες τοὺς τρίβωνας καὶ λαρυγγίζειν
[52]	ὥσπερ ἦν ἔθος, ἄδηλον ὂν	εἰ	προσήσεται, τηνικαῦτα τὸ πάθος γνωρίζεται.
[78]	φιλοσοφεῖν ἐν τῷ πάθει, καὶ	εἰ	σφόδρα φιλοσοφεῖν ἐσπούδακα, τῆς κοινῆς
[8]	Τί γὰρ ὄφελος τῆς ἀντιδόσεως,	εἰ	σῴζει παρθένον ἵνα ξενοκτονεῖν διδαχθῇ,
[49]	λάβοιεν, οὐκ ὄντος σώματος; Πλὴν	εἰ	τὴν πρώτην λέγοις πληγήν, ταύτης
[68]	τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἀποβαλεῖν ἄν,	εἰ	τὴν τοῦ ἠλειμμένου φωνὴν ἀντὶ
[20]	ψυχὴ δύο σώματα φέρουσα· καὶ	εἰ	τό, πάντα ἐν πᾶσι κεῖσθαι,
[64]	ῥαπίσμασι καὶ ψοφήμασι. Καίτοι κἂν	εἰ	τοῦτο ζητοίημεν, τίς μὲν οὕτως
[57]	λόγος· μερίζεσθαι τὴν εὐσέβειαν ᾤοντο,	εἰ	τοῦτον διέλοιντο· καὶ οὗτος αὐτοῖς
[23]	ἐκείνου τῶν λόγων ἄρκυς διαφυγεῖν,	εἰ	τούτου δεήσειεν; Ἀστρονομίας δὲ καὶ
[49]	ἁλωτὸς ὁ μηδὲν ἔχων, πλὴν	εἰ	τούτων χρῄζεις τῶν τρυχίνων μου
[14]	ἤτ' οὖν συμπνοίας καὶ συμφυΐας,	εἰ	χρὴ προσειπεῖν οἰκειότερον. Φιλεῖ γὰρ
[69]	καὶ δημοσίᾳ τοῦτο πολλάκις ἐκήρυξεν,	εἴ	ποτε καιρὸς ἦν καὶ ἰδίᾳ
[80]	καὶ σωφρονίζομαι διὰ νυκτερινῶν ὄψεων,	εἴ	ποτε τοῦ δέοντος ἔξω πέσοιμι.
[57]	τὸ παρὸν ἐκ τῆς τέχνης,	εἴ	τέ τι ἄλλο τῷ καιρῷ
[49]	ἡμῖν. Δήμευσιν, ἐξορίαν, βασάνους, θάνατον.	Εἴ	τι ἄλλο, φησίν, ἀπείλει· τούτων
[24]	ὧν καὶ διδασκάλων, οὐδ' ἂν	εἴ	τι γένοιτο μεθήσειν ἔφασκον, ἀντιβολοῦντες,
[31]	ἄλλον μὲν εἶναι μικροψυχίας καιρόν,	εἴ	τι καὶ τοιοῦτον ἔδει παθεῖν,
[8]	τὴν ἀντιδοθεῖσαν ἔλαφον τῆς παρθένου,	εἴ	τι τοσοῦτον εἰς φιλοτιμίαν ἔστι
[21]	καὶ πεφραγμένοις. Τοὐναντίον μὲν οὖν,	εἴ	τι χρὴ καὶ παράδοξον εἰπεῖν,
[28]	ἀνὴρ αἰδέσιμος, ὡς οὐκ οἶδ'	εἴ	τις ἄλλος τῶν καθ' ἡμᾶς
[40]	μόνην ἀπολογίαν ἰσχυροτάτην ηὕρισκον· πλὴν	εἴ	τις διὰ κακίαν ἀνίατον ἠμελήθη
[65]	καὶ βαθὺ πέλαγος. Οἶμαι γὰρ	εἴ	τις ἐγένετο ἢ γενήσεται σάλπιγξ
[59]	βραχὺς τοῦ δευτέρου λόγος· πλὴν	εἴ	τις ἐκεῖνο δέξαιτο, ἡμῶν τοῦ
[21]	καταφρονήσαντες, οὗ θαυμάζονται δαίμονες. Καὶ	εἴ	τις ἔστιν ἢ πιστεύεται ποταμός,
[1]	περὶ λόγους ἐσπουδακόσιν. Οἶμαι γάρ,	εἴ	τις τῆς ἐν λόγοις δυνάμεως
[13]	ὧν ἔχει τὴν δυναστείαν· ἣν	εἴ	τις τοῦ ἐν λόγοις κράτους
[63]	ἀλλὰ μισούμενοι· σοφισταὶ μελῶν ἐλεεινῶν,	εἴ	τισι καὶ φωνὴ λείπεται. Τί
[75]	κηρύξῃ κἀκεῖ τὸν ἐρχόμενον. Καὶ	εἴ	τῳ φαίνεται τολμηρὸς ὁ λόγος,
[52]	τοῦ τε λαοῦ τὸ πέλαγος	εἶδε	καὶ πᾶσαν τὴν εὐκοσμίαν, ὅση
[52]	τινὶ καὶ σεβάσματι· ἐπειδὴ ταῦτα	εἶδε,	καὶ πρὸς οὐδὲν παράδειγμα ἠδύνατο
[31]	καὶ συμμαχεῖν· ἀλλ' ὁμοῦ τε	εἶδεν	ἡμᾶς πρεσβεύοντας, κοινὸς γὰρ ἦν
[60]	δυνατὸν εἶναι κτήσασθαι· πάντων δὲ	εἰδέναι	καταφρονεῖν, καὶ οὕτω κρείττω τῶν
[64]	ἐξ ὄγκου ταπείνωσιν, καὶ Χριστὸν	εἰδέναι	μέχρι δούλου μορφῆς κατελθόντα καὶ
[40]	τῆς αὐτοῦ διανοίας καὶ ἀπρόσιτον	εἰδέναι	τὴν ἀρετὴν καὶ μίαν μὲν
[74]	ἐν αἵματι καὶ παντοίοις βασάνων	εἴδεσιν.	Ὧν ἐκεῖνος ζηλώσας τὴν καρτερίαν
[43]	πόλεων, τῶν καθ' ἕκαστον, πᾶν	εἶδος	ἐπινοῶν σωτηρίας, πανταχόθεν ἰώμενος· ὁ
[77]	νοηθέν, σκυθρωπότης ἐγένετο· ἔτι δὲ	εἶδος	ἐσθῆτος καὶ σκίμποδος σχῆμα καὶ
[23]	μετὰ τοῦ τρόπου; Ποῖον μὲν	εἶδος	οὐκ ἐπῆλθε παιδεύσεως; Μᾶλλον δέ,
[13]	τοὺς δὲ ὑπεραίρων κατὰ πᾶν	εἶδος	παιδεύσεως· ὅσον κλέος ἐντὸς ὀλίγου
[48]	ἐκκλησίας καὶ λεόντειον μὲν τὸ	εἶδος	προβεβλημένῳ, λεόντειον δὲ βρυχωμένῳ, καὶ
[35]	γέροντας, πᾶσαν ἡλικίαν ἐλεεινήν, πᾶν	εἶδος	τροφῆς ἐρανίζων, ὅση τυγχάνει λιμοῦ
[5]	διωγμῶν ὁ φρικωδέστατος καὶ βαρύτατος·	εἰδόσι	λέγω τὸν Μαξιμίνου, ὃς πολλοῖς
[15]	λόγῳ μικρὸν ἀφήγημα, τοῖς μὲν	εἰδόσιν	ὑπόμνησιν, τοῖς δὲ ἀγνοοῦσι διδασκαλίαν.
[2]	ποιουμένοις τὸν λόγον καὶ τοὺς	εἰδότας	σαφῶς τὰ ἡμέτερα. Ἤδη δὲ
[17]	τε ἄνωθεν τοῦ ἀνδρὸς εὐφυΐαν	εἰδότες	καὶ τὴν τότε τιμὴν οὐ
[20]	εἰρηνικωτάτοις καὶ οἷς συνεῖναι λυσιτελέστατον·	εἰδότες,	ὅτι κακίας ῥᾷον μεταλαβεῖν ἢ
[11]	καὶ Θεοῦ πόρρω βάλλουσαν, κακῶς	εἰδότες.	Ὥσπερ γὰρ οὐρανὸν καὶ γῆν
[55]	καὶ πολλοὺς ἔπειθε τῶν οὐκ	εἰδότων·	οὐ γὰρ ἐπαύετο τὰ ἐκείνου
[21]	γὰρ πλουτοῦσι τὸν κακὸν πλοῦτον	εἴδωλα,	μᾶλλον τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ
[60]	δέ τινα τῶν τῆς ἀρετῆς	εἰδῶν	ὄντων πλειόνων. Ἅπαντα δὲ οὐδεὶς
[59]	τοῦ Πνεύματος· καὶ φιλίαν αἰδεῖσθαι	εἰδώς,	ἐνταῦθα μόνον ἠτίμαζεν, οὗ Θεὸν
[26]	καὶ σοφώτερον ἑαυτὸν ὑπολαμβάνει, κακῶς	εἰδὼς	καὶ τὸ φρονεῖν ὑπὸ τῆς
[52]	κἂν κατηνέχθη πτῶμα δακρύων ἄξιον.	Εἶεν.	~Ἃ δὲ αὐτῷ διείλεκται τῷ
[68]	περὶ τοῦ Πνεύματος φωνῆς, ὡς	εἴη	Θεός· ὅπερ ὂν ἀληθές, ἀσεβὲς
[69]	τοὺς ἀσεβοῦντας ἐπιστομίζωσιν. Ἔμοι γοῦν	εἴη	καὶ ὅς τις ἐμοὶ φίλος,
[7]	ὡς ἄρα βελτίων Αἴγυπτος αὐτοῖς	εἴη	τῆς ἐρημίας, πολλὴν τῶν λεβήτων
[7]	πρὸς σφαγήν! Μονονουχὶ καὶ τοῦτο	εἰκάζειν	ἦν, ὅτι μὴ τάχιον ἐκλήθησαν
[10]	οἳ τὴν ἰσχὺν ἐν τοῖς	εἰκῇ	παλαιομένοις καὶ παρέργοις κενώσαντες, ἥττους
[2]	εὐφημίαν. Οὐ γὰρ ὀλιγωρίᾳ τὸ	εἰκὸς	ἐνελίπομεν· μή ποτε τοσοῦτον ἀμελήσαιμεν
[24]	πράττοντες, ὧν τοὺς ἀλγοῦν τας	εἰκός;	Ἐνταῦθά τι κατηγορήσω μὲν ἐμαυτοῦ,
[6]	τε καὶ παρηλλαγμένον, ὡς τὸ	εἰκός,	καὶ τὸ ὑπαιθρίοις κρυμοῖς καὶ
[38]	χάριτος τετυχηκότας, οὕτω δὲ ὑπειλημμένους	εἰκός,	οὐ κατῄσχυνεν οὐδενὶ τῶν ἑξῆς
[80]	ὀδυνηρὸν καὶ οὐκ εὔδρομον, οἷον	εἰκὸς	τὸν ἐκείνου κεχωρισμένον, οὐκ οἶδα
[77]	ἀλλὰ καὶ μέγιστον εἰς φιλοτιμίαν	εἰκότως,	τὸ τυχεῖν ἐκείνῳ ποτὲ πλησιάσαντας,
[75]	οὐκ ἐναργὴς τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας	εἰκὼν	ὁ ἀνήρ; Καὶ οὗτος ἔρημον
[7]	τάχιον ἐκλήθησαν ἐδυσχέραινον. Οἱ μὲν	εἷλκον	τοῖς νεύμασι, οἱ δὲ ἤγοντο.
[42]	καθ' ἕκαστον ὁμοίως ἔχειν πᾶσαν	εἶναι	ἀνάγκην. Ταῦτ' οὖν ἐννοῶν καὶ
[60]	τοῦ, Κράτης Κράτητα Θηβαῖον ἐλευθεροῖ.	Εἶναι	γάρ, οὐ δοκεῖν, ἐσπούδαζεν ἄριστος.
[17]	τιμὴν οὐ φέροντες· δεινὸν γὰρ	εἶναι,	εἰ προειληφότες τοὺς τρίβωνας καὶ
[68]	εὐσεβείας. Αὐτοῖς μὲν γὰρ οὐδεμίαν	εἶναι	ζημίαν, ὑπαλλαττομένων μικρὸν τῶν λέξεων,
[38]	ἀρετὴν εἶναι, τὸ μὴ κακὸν	εἶναι,	ἤ τι καὶ ποσῶς ἀγαθόν·
[12]	διδασκόμενος, ἢ τὰ πολεμικὰ κράτιστος	εἶναι	ἢ πωλοδαμνεῖν ἄριστα, τῷ αὐτῷ
[11]	ἔχοντας, οἳ βούλοιντ' ἂν ἅπαντας	εἶναι	καθ' ἑαυτούς, ἵν' ἐν τῷ
[21]	πρᾶγμα καὶ ὄνομα, Χριστιανοὺς καὶ	εἶναι	καὶ ὀνομάζεσθαι· ᾧ πλέον ἐφρονοῦμεν
[44]	τοῖς πρώτοις παλαίσμασι· δεινὸν γὰρ	εἶναι	καὶ σχέτλιον, πολλῶν μὲν ἐθνῶν
[26]	τάγμα τῶν παρ' ἡμῖν πάντων	εἶναι	καταγελαστότα τον. Οὐ γὰρ ἐξ
[48]	τε κτίσμα τυγχάνων καὶ θεὸς	εἶναι	κεκελευσμένος. Ἡμεῖς δέ, τί σοι
[26]	αὐθημερὸν τοὺς ἁγίους, καὶ σοφοὺς	εἶναι	κελεύομεν, τοὺς οὐδὲν σοφισθέντας, οὐδὲ
[60]	ἄν, εἰ βούλοιτό τις, δυνατὸν	εἶναι	κτήσασθαι· πάντων δὲ εἰδέναι καταφρονεῖν,
[18]	οὔτε ἦθος ἀνδρὸς εὐθὺς ἁλωτὸν	εἶναι	λέγων, ὅτι μὴ χρόνῳ πολλῷ
[31]	τοῦ Πνεύματος λογισμοῖς, ἄλλον μὲν	εἶναι	μικροψυχίας καιρόν, εἴ τι καὶ
[22]	ὧν ὑπῆρχεν ἡμῖν ἐπισήμοις μὲν	εἶναι	παρὰ τοῖς ἡμετέροις παιδευταῖς καὶ
[12]	κατ' ἀμφότερα εὐδοκιμεῖν ὑπάρχει καὶ	εἶναι	περιδεξίοις, τούτοις καὶ τὸ εἶναι
[23]	εἰς ἓν ἀγαγών, ὥστε ἄδηλον	εἶναι	ποτέρῳ τούτων ἐκεῖνος θαυμασιώτερος. Τίς
[45]	ταύτῃ μόνον ἐπαίρεσθαι καὶ ἄμετρον	εἶναι	ταῖς ἀπειλαῖς, ἀλλ' ὡς ἂν
[12]	εἶναι περιδεξίοις, τούτοις καὶ τὸ	εἶναι	τελείοις καὶ βιοτεύειν μετὰ τῆς
[65]	τινος καινοτομίας καὶ θαύματος, ταῦτα	εἶναι	τὴν ἐκείνου φωνὴν καὶ διάνοιαν,
[68]	οὐδὲ γὰρ ἐν ῥήμασιν ἡμῖν	εἶναι	τὴν σωτηρίαν μᾶλλον ἢ πράγμασι·
[42]	συνεισφέρειν ᾤετο δεῖν. ~Τί γὰρ	εἶναι	τῆς συμφορᾶς ταύτης ἀνιαρότερον, ὑπὲρ
[8]	σοι, κἂν δῶμεν μὴ μῦθον	εἶναι	τὸ ἱστορούμενον. Ὡς τά γε
[69]	τετιμημένους, ὡς ἐξ ἀμφοτέρων ἰσχυρὸν	εἶναι	τὸ καθ' ἡμᾶς εὐαγγέλιον. Καὶ
[38]	Ἡγεῖτο γὰρ ἰδιώτου μὲν ἀρετὴν	εἶναι,	τὸ μὴ κακὸν εἶναι, ἤ
[11]	παίδευσιν τῶν παρ' ἡμῖν ἀγαθῶν	εἶναι	τὸ πρῶτον· οὐ ταύτην μόνην
[19]	πόθον ἀλλήλοις καθωμολογήσαμεν, καὶ φιλοσοφίαν	εἶναι	τὸ σπουδαζόμενον, τηνικαῦτα ἤδη τὰ
[1]	κρείττω ἢ κατὰ λόγου δύναμιν	εἶναι	τὸν εὐφημούμενον. ~Ἃ μὲν οὖν
[28]	ὁ Μῶμος, ὡς μόνον ἂν	εἶναι	τοῦ Θεοῦ τὸ παντελῶς ἄπταιστον
[23]	δια λεκτικὴν ὀνομάζουσιν· ὡς ῥᾷον	εἶναι	τοὺς λαβυρίνθους διεξελθεῖν, ἢ τὰς
[38]	θρόνῳ τὴν ἀρετήν· μόγις γὰρ	εἶναι	τῷ ἄκρῳ τοῦ μέσου κατα
[60]	οὕτω διὰ πάντων ἀφίκετο, ὡς	εἶναι	φιλοτιμία τις φύσεως. Σκοπῶμεν δὲ
[51]	βιάζεσθαι φανερῶς, ἢ μὴ προσδοκᾶν	εἴξειν	ταῖς ἀπειλαῖς. Ἐφ' οἷς ἑαυτοῦ
[68]	μόνον, ὅσον ἑνὶ τῶν ἀκολούθων	εἰπεῖν,	ἀραμένῳ τὸ πυκτίον ἀκολουθεῖν. Οἰκονομεῖν
[59]	θαυμάζων, οὐ μὲν οὖν ὁπόσον	εἰπεῖν	δυνατόν, ἓν τοῦτο ἐπαινεῖν οὐκ
[21]	εἴ τι χρὴ καὶ παράδοξον	εἰπεῖν,	εἰς τὴν πίστιν ἐντεῦθεν ἐβεβαιώθημεν,
[72]	δὲ καὶ καθ' ἑκάστην, ὡς	εἰπεῖν,	εἰσιὼν τὴν ἡμέραν, ὅθεν τὴν
[3]	μείζους; Ὧν ἡμῖν, εἰ βουλομένοις	εἰπεῖν	ἐξῆν, οὐδὲν ἂν ἦσαν ἡμῖν
[59]	οὐκ οἶδ' ὅ τι καὶ	εἰπεῖν	εὐπρεπὲς χρή. Πάντα γὰρ τοῦ
[76]	τοὺς λιθάζοντας. Ἔτι δὲ συντομώτερον	εἰπεῖν	ἔχω, ἵνα μὴ τοῖς καθ'
[51]	κἂν ἀπειλῇς χαλεπώτερα. ~Ἐπειδὴ ταῦτα	εἰπεῖν	καὶ ἀκοῦσαι τὸν ὕπαρχον, καὶ
[61]	ἄτροφος ἦν, οὐ πολὺ δὲ	εἰπεῖν,	καὶ ἄσαρκος; Τὰς μὲν γὰρ
[55]	τοῦ ἀνδρὸς ἐξύβρισεν, ἶσον δὲ	εἰπεῖν	καὶ κατὰ τοῦ Θεοῦ, πρὸς
[68]	οἶδ' ὅ τι κυριώτερον χρὴ	εἰπεῖν	καὶ σαφέστερον, μὴ ὅτι θρόνων
[20]	εἰ μὴ μέγα ἐμοὶ τοῦτο	εἰπεῖν,	κανόνες ὄντες ἀλλήλοις καὶ στάθμαι,
[66]	ὥστε ἐμοί γε, οὐδὲ τοῦτο	εἰπεῖν	ὀκνητέον, τὸ εἰς πᾶσαν τὴν
[10]	γυναιξὶν ὤφθη, εἰ δεῖ συντόμως	εἰπεῖν,	ὅπερ ἐν ἀνδράσιν ἐκεῖνος· ὥστ'
[37]	τῆς χρίσεως, οὐ πολὺ δὲ	εἰπεῖν	ὅτι καὶ τῆς κεφαλῆς τοῦ
[77]	ταῖς σκιαῖς ἀνδριάντας· πολὺ γὰρ	εἰπεῖν,	ὅτι καὶ τὸ τῆς ἠχοῦς
[72]	Ὥστε κἀκείνην δύνασθαι τὴν φωνὴν	εἰπεῖν,	ὅτι Σχοινία ἐπέπεσόν μοι ἐν
[3]	οἵτινες ἐκ τῶν οἰκείων φανερῶς	εἰπεῖν	οὐκ ἔχοντες ἐπὶ τὸ ἀφανὲς
[49]	οὐδὲν ἡμῶν ἅπτεται. Καὶ τὸν	εἰπεῖν·	Πῶς καὶ τίνα τρόπον; Ὅτι
[51]	ὡς εἶχε τάχους· Ἡττήμεθα, βασιλεῦ,	εἰπεῖν,	τοῦ τῆσδε προβεβλημένου τῆς Ἐκκλησίας.
[62]	τῆς μοναδικῆς φύσεως· ὀκνῶ γὰρ	εἰπεῖν	Χριστοῦ, ὃς καὶ γεννηθῆναι θελήσας
[1]	χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον· χρέος δέ,	εἴπερ	ἄλλο τι, τοῖς ἀγαθοῖς τά
[39]	ἐγώ, καὶ γὰρ ἐν ἅπασιν,	εἴπερ	ἄλλος τις, καὶ ἅμα τοῦ
[54]	ἀρίστους ἐκλεγόμενος καὶ λιταῖς προσκείμενος,	εἴπερ	ἄλλοτέ ποτε, καὶ κατὰ γῆς
[36]	τῆς ὄντως οὐρανίου καὶ ὑψηλῆς·	εἴπερ	ἄρτος Ἀγγέλων λόγος, ᾧ ψυχαὶ
[28]	φιλοσόφων, καὶ ἱκανὸς θάρσος παρασχεῖν,	εἴπερ	ἐβούλετο, τῷ συστήματι· τόν τε
[10]	ὅπερ ἐν ἀνδράσιν ἐκεῖνος· ὥστ'	εἴπερ	ἔδει δουλεύσαντα πάντως τῇ φύσει
[21]	στροφῇ τῆς σφενδονῆς ὁ Γύγης,	εἴπερ	μὴ μῦθος ἦν, ἐξ ἧς
[28]	Ἐκκλησίας ὅσον ἔκκριτον καὶ σοφώτερον,	εἴπερ	σοφώτεροι τῶν πολλῶν, οἱ κόσμου
[55]	ᾔσχυνε καὶ τὸν ἀγωνιστὴν ὕψωσεν,	εἴπερ	τι μέγα καὶ ὑψηλὸν ἡ
[69]	απολογήσωμαι· κρείττων γὰρ τῶν ἐγκαλούντων,	εἴπερ	τινές εἰσιν, ὁ ἀνήρ· ἀλλ'
[14]	ἐμοὶ καὶ τῶν καλῶν προξένους	εἴπερ	τινί! Ἐκεῖναι γάρ μοι τὸν
[10]	ἔτυχεν, ἵνα μὴ λέγω μόνος,	εἴπερ	τις ἀνθρώπων; Παντὸς γὰρ κρατῶν
[2]	ὅσοι θερμότεροι τοῦ ἀνδρὸς ἐπαινέται,	εἴπερ	τις ἔστιν ἄλλου θερμότερος, ἀλλὰ
[41]	αὐτοὺς ὅπως ἀσφαλῶς ἕξει λογιζομένων,	εἴπερ	τοῦτο ἀσφαλές, περαιτέρω δ' οὐ
[80]	θύματα ἐπιτάφια, τάχα ἄν τις	εἴποι	τῶν θερμοτέρων. Μόλις δὲ τὸ
[10]	ἐπ' αὐτὸν ἴωμεν ἤδη, τοσοῦτον	εἰπόντες,	ὃ καὶ πᾶσιν ἂν οἶμαι
[52]	γεγονότος, ἀλλ' ἐστηλωμένον, ἵν' οὕτως	εἴπω,	Θεῷ καὶ τῷ βήματι· τοὺς
[56]	πρὸς τῆς Τριάδος αὐτῆς! ἵν'	εἴπω	τι καὶ δικανικῶς μεταξὺ τῶν
[21]	δι' ἀλλήλων καὶ σὺν ἀλλήλοις.	Εἴπω	τι συντομώτερον· βλαβεραὶ μὲν τοῖς
[4]	οἷς ἂν μάλιστα ἡσθείη λεγομένοις	εἰπών,	ἐπ' αὐτὸν καὶ δὴ τρέψομαι.
[10]	ἀναγορεύεσθαι. Ἃ δὲ οὐδαμῶς ἂν	εἰπὼν	οἶμαι περιττὸς δόξειν οὐδὲ ἔξω
[24]	Ὁ μὲν γάρ, τὰς αἰτίας	εἰπὼν	τῆς περὶ τὴν ἐπάνοδον φιλονεικίας,
[79]	παραθήσομαι τὸ πνεῦμά μου» τελευταῖον	εἰπών,	τοῖς ἀπάγουσιν αὐτὸν ἀγγέλοις οὐκ
[58]	τοῦ ἀνδρὸς ἰδίαν ὁδὸν ὁδεύοντος,	εἴργων	τοῦ πρώσω μετὰ λῃστρικοῦ συντάγματος.
[14]	κατ' ἐμαυτόν τι προσθεῖναι τοῖς	εἰρημένοις	καὶ μικρόν τι προσδιατρίψαι τῷ
[68]	μεγαλοφωνίας, ἔτι κἀκεῖνο προσθήσω τοῖς	εἰρημένοις·	χρησιμώτατον γὰρ τοῖς πολλοῖς, τοῦ
[77]	τι κατὰ παιδιὰν ἢ σπουδὴν	εἰρημένον	ἢ πεπραγμένον φέρειν ἀπομνημόνευμα, ὥσπερ
[27]	μικροῦ παρέδραμεν, ἐν μέσῳ τῶν	εἰρημένων	κείμενον! ~Ἐγένετό τις πρὸς τὸν
[54]	ῥεῦμα, διέλυσεν. ~Ἕτερον δὲ τῶν	εἰρημένων	οὐκ ἔλαττον. Ἐνίκων οἱ πονηροί,
[29]	ὁ γεννάδας ἐκεῖνος καὶ τοῦ	εἰρηνικοῦ	μαθητής; Οὔτε γὰρ ἀντιτείνειν εἶχε
[20]	οὐδὲ τοῖς μαχιμωτάτοις ἀλλὰ τοῖς	εἰρηνικωτάτοις	καὶ οἷς συνεῖναι λυσιτελέστατον· εἰδότες,
[24]	Ἀθήνησι· τὸ μέν τι μαλακισθείς,	εἰρήσεται	γὰρ τἀληθές, τὸ δέ τι
[2]	πρῶτον μὲν ὤκνουν τὸν λόγον,	εἰρήσεται	γὰρ τἀληθές, ὥσπερ οἱ τοῖς
[0]		~ΕΙΣ	ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ
[75]	προεσκίρτησεν ἐν γαστρί, καὶ προέδραμεν	εἰς	Ἅιδου, διὰ τῆς Ἡρῴδου μανίας
[23]	ὡς οὐδεὶς ἕν· οὕτω δὲ	εἰς	ἄκρον ἕκαστον, ὡς τῶν ἄλλων
[25]	ἐγενόμεθα ἡμῶν αὐτῶν καὶ τελοῦμεν	εἰς	ἄνδρας ἐξ ἀγενείων, ἀνδρικώτερον τῇ
[57]	ἔτι, τῷ ζήλῳ ῥωσθεῖσαι, καὶ	εἰς	ἀνδρῶν θάρσος μεταλλαττόμεναι. Βραχὺς ὁ
[40]	ἤχῳ βροντῆς ὑπεκλίθησαν, ἄλλος ἄλλον	εἰς	ἀπολογίαν προφθάνοντες καὶ τὸ μέτρον
[71]	διαβαθεῖσαν κλίμακα ταῖς κατὰ μέρος	εἰς	ἀρετὴν ἀναβάσεσι, καὶ τὴν στήλην,
[40]	μέτρον μετενεγκόντες εὐνοίας καὶ τῆς	εἰς	ἀρετὴν ἐπιδόσεως, ἣν δὴ μόνην
[1]	ἂν γένοιτο, καὶ ἅμα παράκλησις	εἰς	ἀρετήν, ὁ λόγος. Ὧν γὰρ
[22]	φιλίας τι παραπέλαυσα, ὥσπερ ζῶντος	εἰς	ἀρετήν, οὕτω μεταστάντος εἰς εὐφημίαν.
[9]	καὶ μὴ αὐτοὶ τοσοῦτον ἦσαν	εἰς	ἀρετήν, πάντας ὑπεραίρειν τῇ εὐτεκνίᾳ
[36]	ἀληθῶς ζωτικοῦ καὶ τροφίμου, καὶ	εἰς	αὔξησιν ἄγοντος πνευματικῆς ἡλικίας τὸν
[8]	γὰρ θάλασσα δεῖται τῶν εἰσρεόντων	εἰς	αὐτὴν ποταμῶν κἂν εἰσρέωσιν ὅτι
[63]	τοῖς τῶν λαῶν προεστῶσι, τὴν	εἰς	αὐτοὺς φιλανθρωπίαν καὶ μεγαλοψυχίαν. Καὶ
[67]	ἀλλὰ καὶ περαιτέρω διαβαίνειν καὶ	εἰς	βάθος ἔτι χωρεῖν ἐν βάθους,
[52]	δὲ καὶ ταύτην ὁ λόγος.	~Εἰς	γὰρ τὸ ἱερὸν εἰσελθὼν μετὰ
[45]	πρὸ ἡμῶν ἐστηλίτευσε, τὸν οὐρανὸν	εἰς	γῆν κλίναντα καὶ μετὰ τῆς
[11]	καὶ θεωρητικὸν ἐδεξάμεθα, ὅσον δὲ	εἰς	δαίμονας φέρει καὶ πλάνην καὶ
[72]	ἔτι σκιοειδεῖς, ἀλλ' ὅλον πνευματικούς·	εἰς	δὲ τὰ ἅγια τῶν ἁγίων,
[8]	ὅσον περιττὸν ἀπεπέμφθη ταῖς λόχμαις	εἰς	δευτέραν τράπεζαν. Οἱ ὀψο ποιοὶ
[15]	μιᾶς σχισθέντας πηγῆς τῆς πατρίδος	εἰς	διάφορον ὑπερορίαν κατ' ἔρωτα τῆς
[30]	θεότητος· καὶ κτίσμα γίνεται πονηρόν,	εἰς	δουλείαν κατάγων τὴν δεσποτείαν καὶ
[58]	ἐκαινοποίησε. Τῆς γὰρ πατρίδος ἡμῶν	εἰς	δύο διαιρεθείσης ἡγεμονίας καὶ μητροπόλεις,
[24]	γίνεται γὰρ ὥσπερ ἑνὸς σώματος	εἰς	δύο τομὴ καὶ ἀμφοτέρων νέκρωσις,
[63]	μίαν πάντων κεφαλήν, διὰ τῆς	εἰς	ἐκείνους ἀπανθρωπίας· ἀλλ' ἐν ταῖς
[23]	οὕτω δ' ἀμφότερα συλλαβὼν καὶ	εἰς	ἓν ἀγαγών, ὥστε ἄδηλον εἶναι
[23]	ἀναγκαίαν αὐτῷ πεποιήκασιν· ὅθεν ἀρξάμενος,	εἰς	ἕξιν τῆς τέχνης ἀφίκετο· καὶ
[48]	εἰσάγεται· μᾶλλον δὲ εἴσεισιν ὥσπερ	εἰς	ἑορτήν, οὐκ εἰς κρίσιν καλούμενος.
[9]	μὴ τοιούτων ἦσαν πατέρες, ἑαυτοῖς	εἰς	εὐδοξίαν ἀρκεῖν· τοιούτων δὲ πεφηνότας
[77]	καὶ τῶν σωματικῶν ἐλαττωμάτων, ἑτέροις	εἰς	εὐδοξίαν ἐπενοήθη· οἷον ὠχρότητα λέγω
[33]	ὁ πρακτικώτατος· ἑνὶ λόγῳ, τοσοῦτος	εἰς	εὔνοιαν ὅσος εἰς ἔχθραν τὸ
[22]	ζῶντος εἰς ἀρετήν, οὕτω μεταστάντος	εἰς	εὐφημίαν. Ἀλλ' ἐπὶ τὴν νύσσαν
[33]	λόγῳ, τοσοῦτος εἰς εὔνοιαν ὅσος	εἰς	ἔχθραν τὸ πρὶν ἐνομίζετο. Ἐντεῦθεν
[49]	οἰκῶ νῦν, καὶ πᾶσαν ἐμὴν	εἰς	ἣν ἂν ῥιφῶ· μᾶλλον δὲ
[51]	δὲ ὅμως σίδηρος· καὶ τρέψαντα	εἰς	θαῦμα τὴν ἀπειλήν, τὴν μὲν
[75]	λεγομένοις, ὅτι μὴ προτιθεὶς μηδὲ	εἰς	ἶσον μετάγων τὸν ἄνδρα τῷ
[6]	ἀκοινώνητόν τε καὶ ἄμικτον, ὅσον	εἰς	κακοπάθειαν τοῖς ὑπὸ πολλῶν δορυφορουμένοις
[41]	τῆς ἀθέου καὶ σκοτεινῆς ἀγνοίας	εἰς	κάλλος τε καὶ μέγεθος ἄπειρον
[43]	τέχνῃ χρώμενος, καὶ πάντα πλέκων	εἰς	κάλλους ἑνὸς περιουσίαν καὶ ἁρμονίαν.
[80]	ὠφελείας. Πέρας τοῦ λόγου, καὶ	εἰς	κίνδυνον τελευτᾷ τὸ πάθος· συναπελθουσῶν
[10]	τῶν πάλαι παρὰ Θεοῦ δεδομένων	εἰς	κοινὸν ὄφελος, μήτε ἐξ ἄλλων
[48]	εἴσεισιν ὥσπερ εἰς ἑορτήν, οὐκ	εἰς	κρίσιν καλούμενος. Πῶς ἂν ἀξίως
[40]	καὶ τὸ μέτρον τῆς ἀπεχθείας	εἰς	μέτρον μετενεγκόντες εὐνοίας καὶ τῆς
[62]	τὰ παρ' ἑαυτῶν ἀλλήλοις ἀντιδιδόντες,	εἰς	μίαν δόξαν Θεοῦ συντρέχωσι. ~Τί
[15]	καὶ ἄποροι καὶ μηδ' ἂν	εἰς	μίαν ἡμέραν τροφῆς εὐπορήσαντες. Τοῦτο
[46]	νῦν κινεῖ τοῖς πολλοῖς δάκρυον	εἰς	μνήμην ἰόντα καὶ ἀκουόμενα. ~Ἐπεὶ
[1]	λίαν ὀρθῶς. Οὐκ οἶδα δὲ	εἰς	ὅ τι ἂν ἄλλο χρησαίμην
[63]	τὸ κοινὸν τῶν ἐχόντων θησαύρισμα,	εἰς	ὃ τὰ περιττὰ τοῦ πλούτου,
[80]	τὸν ἐκείνου κεχωρισμένον, οὐκ οἶδα	εἰς	ὃ τελευτήσων μετὰ τὴν ἐκείνου
[45]	ποιῶν καὶ λέγων ἠκούετο. Ἔθετο	εἰς	οὐρανὸν τὸ στόμα αὐτοῦ, βλασφημίαν
[66]	εἷς ἀντὶ πάντων τοῖς σπουδαιοτέροις	εἰς	παίδευσιν. ~Ἐγὼ τοῦτο μόνον αὐτοῦ
[66]	οὐδὲ τοῦτο εἰπεῖν ὀκνητέον, τὸ	εἰς	πᾶσαν τὴν γῆν ἐξελθεῖν τὸν
[35]	τρόπον; Οὐδὲ γὰρ τοῦτο μικρὸν	εἰς	προσθήκην. Συναγαγὼν γὰρ ἐν ταὐτῷ
[65]	ἐφωτίσθη φῶς γνώσεως καὶ διέκυψεν	εἰς	τὰ βάθη τοῦ Πνεύματος καὶ
[66]	ἐξελθεῖν τὸν φθόγγον αὐτοῦ, καὶ	εἰς	τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τῶν
[35]	δὲ τούτοις ἐστὶν ἀκόλουθα καὶ	εἰς	ταὐτὸν φέρει, ταῦτα καὶ διενοήθη
[13]	τοσοῦτον ἐξ αὐτῶν δρεπομένῳ ὅσον	εἰς	τὴν καθ' ἡμᾶς φιλοσοφίαν συνεργοὺς
[21]	τι χρὴ καὶ παράδοξον εἰπεῖν,	εἰς	τὴν πίστιν ἐντεῦθεν ἐβεβαιώθημεν, καταμαθόντες
[15]	ἔρωτα τῆς παιδεύσεως καὶ πάλιν	εἰς	τὸ αὐτὸ συνελθόντας, ὥσπερ ἀπὸ
[18]	ὀλίγῳ γνωρίζεσθαι. Ὅθεν ἐπανῆγον αὐτὸν	εἰς	τὸ εὔθυμον, καὶ πεῖραν διδοὺς
[33]	τοῦ πονηροῦ καὶ πάλη ταῖς	εἰς	τὸ καλὸν ὁμονοίαις βασκαίνοντος· αὐτὸς
[38]	τῆς ἀρετῆς ἕλκειν τοὺς πολλοὺς	εἰς	τὸ μέτριον· μᾶλλον δέ, ἵνα
[78]	καιρός, κἀκεῖνο μὲν οὐκ ἤκουσεν·	Εἰς	τὸ ὄρος ἀνάβηθι καὶ τελεύτα»
[20]	ὅ φησι Πίνδαρος, οὕτως ᾔειμεν	εἰς	τὸ πρόσω, Θεῷ καὶ πόθῳ
[45]	τὸ στόμα αὐτοῦ, βλασφημίαν λαλῶν	εἰς	τὸ ὕψος, καὶ ἡ γλῶσσα
[36]	φιλανθρώπῳ, τὸν τῆς ἀφθονίας καιρὸν	εἰς	τὸν τοῦ λιμοῦ διαθέμενος καὶ
[55]	πρὸς ἐκείνους αὐτῷ τοιαῦτα καὶ	εἰς	τοῦθ' ἥκοντα τέλους· τὰ δὲ
[82]	Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα	εἰς	τοὺς αἰῶνας· Ἀμήν.
[22]	μάστιγας. Ἀλλὰ γὰρ ἔλαθον ἐμαυτὸν	εἰς	τοὺς ἐμοὺς ὑπαχθεὶς ἐπαίνους, ὁ
[4]	πόρρωθεν ἢ ἐγγύθεν ἠργμένος, κάτεισιν	εἰς	τοὺς ὕστερον· τούτῳ δὲ γενοῖν
[36]	διαθέμενος καὶ τοῖς ἑτέρων ὀνείροις	εἰς	τοῦτο δια ταττόμενος· ὁ δὲ
[54]	ἐξορία· καὶ οὐδὲν ἀπῆν τῶν	εἰς	τοῦτο φερόντων. Ἡ νὺξ παρῆν,
[19]	φερόμενος, καὶ οὐκ οἶδ' ὅπως	εἰς	τούτους ἐμπίπτω τοὺς λόγους, οὐκ
[26]	πολλὰ δὲ τῇ σαρκὶ νομοθετήσας	εἰς	ὑποταγὴν πνεύματος· ὁ δὲ σοβαρῶς
[35]	καὶ παράδοξον, ἵνα τρέφῃ τρέφουσαν	εἰς	φιλοξενίας ἀντίδοσιν· οὐδὲ πέντε ἄρτοις
[77]	ἔτι μικρόν, ἀλλὰ καὶ μέγιστον	εἰς	φιλοτιμίαν εἰκότως, τὸ τυχεῖν ἐκείνῳ
[8]	τῆς παρθένου, εἴ τι τοσοῦτον	εἰς	φιλοτιμίαν ἔστι σοι, κἂν δῶμεν
[8]	προσλαβεῖν τι παρὰ τῶν ἄνωθεν	εἰς	φιλοτιμίαν, μεῖζον ἐκείνῳ τὸ προσθεῖναι
[43]	ἀποκρούεται θράσος· τοὺς μὲν καὶ	εἰς	χεῖρας ἰόντας, ἀγχεμάχοις ὅπλοις τοῖς
[79]	αὐτὸν ἐλεγχθῆναι ἄνθρωπον ὄντα) καὶ	Εἰς	χεῖράς σου παραθήσομαι τὸ πνεῦμά
[11]	θεῖος Ἀπόστολος, αἰχμαλωτίζοντες πᾶν νόημα	εἰς	Χριστόν· ὡς δὲ καὶ πυρὸς
[21]	μὲν τοῖς ἄλλοις Ἀθῆναι τὰ	εἰς	ψυχήν· οὐ γὰρ φαύλως τοῦτο
[34]	καὶ γὰρ καὶ τοῦτο πολλάκις	εἰς	ψυχὴν φέρει δι' εὐνοίας δουλούμενον·
[41]	τὸ βασίλειον ἱεράτευμα, κακῶς διακείμενον,	εἴς	τε μυρίας δόξας καὶ πλάνας
[53]	εἴσω τοῦ παραπετάσματος ἑαυτὸν ἐποιήσατο	εἴς	τε ὄψιν ἦλθε καὶ λόγους,
[66]	συνετίζων τὰς ἀκοάς· ἤρκεσε γὰρ	εἷς	ἀντὶ πάντων τοῖς σπουδαιοτέροις εἰς
[57]	τὰ ῥόπαλα εὐτρεπῆ, δρόμος ἁπάντων	εἷς,	βοὴ μία, προθυμία κοινή. Θυμός,
[48]	τοῖς πλείοσιν, ὁ γεννάδας ἐκεῖνος	εἰσάγεται·	μᾶλλον δὲ εἴσεισιν ὥσπερ εἰς
[46]	τοῦ καθ' ἡμᾶς· οἱ δὲ	εἰσαγόμενοι,	ὅσοι τῆς βασιλικῆς ἀπωλείας ἐτύγχανον,
[48]	γεννάδας ἐκεῖνος εἰσάγεται· μᾶλλον δὲ	εἴσεισιν	ὥσπερ εἰς ἑορτήν, οὐκ εἰς
[52]	λόγος. ~Εἰς γὰρ τὸ ἱερὸν	εἰσελθὼν	μετὰ πάσης τῆς περὶ αὐτὸν
[19]	καὶ σώφρονες, ἐπειδὴ πράγματος ἑστῶτός	εἰσι,	διὰ τοῦτο καὶ μονιμώτεροι, καὶ
[6]	πολλαὶ δὲ αὗται παρ' αὐτοῖς	εἰσι	καὶ βαθεῖαι καὶ ἐπὶ πλεῖστον
[19]	τῶν σωμάτων ἔρωτες, ἐπειδὴ ῥεόντων	εἰσί,	καὶ ῥέουσιν ἶσα καὶ ἠρινοῖς
[57]	βασίλειον ἱστουργικὴν μάλιστα. Καὶ γάρ	εἰσι	περὶ τὰ τοιαῦτα θερμότεροι, καὶ
[64]	ταῖς ἀρεταῖς αἱ κακίαι, καί	εἰσί	πως ἀγχίθυροι· καὶ ῥᾷστον ἄλλο
[34]	ἢ τοῖς ἀπανθρώποις ἠπειλημμένων. Ἀλλ'	εἰσὶ	τοῦ δέοντος ἀπληστότεροι καὶ φρονοῦσι
[50]	τέμνοντες ὄνυχες, τρυφὴ μᾶλλον ἡμῖν	εἰσιν	ἢ κατάπληξις. Πρὸς ταῦτα ὕβριζε,
[21]	μὲν οὖν ἄλλαι προσηγορίαι τινές	εἰσιν,	ἢ πατρόθεν ἢ οἴκοθεν, ἐκ
[69]	γὰρ τῶν ἐγκαλούντων, εἴπερ τινές	εἰσιν,	ὁ ἀνήρ· ἀλλ' ἵνα μὴ
[72]	καὶ καθ' ἑκάστην, ὡς εἰπεῖν,	εἰσιὼν	τὴν ἡμέραν, ὅθεν τὴν ἁγίαν
[54]	καὶ δι' ἑαυτοῦ μὲν οὐκ	εἰσκαλεῖ,	τὸ τῆς ὕβρεως ὑπόγυιον αἰσχυνόμενος,
[54]	ὕδατι συνεκέρασεν, ὁμοῦ τε τοῦτον	εἰσκαλέσας	καὶ τοῖς ἑτεροδόξοις πιστεύσας, κἂν
[34]	ὄντων ἢ τῶν οὐκ ὄντων	εἰσκομισώμεθα.	Καὶ ὃ χαλεπώτατόν ἐστιν ἐν
[16]	τὸν νέον φοβήσαντες, εἶτα τὴν	εἴσοδον	συγχωρήσαντες, οὕτως ἤδη τὴν ἐλευθερίαν
[44]	αὐτὸν ἀναστρέφει μετὰ πλειόνων πνευμάτων	εἰσοικισθησόμενον,	ὥσπερ ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις ἠκούσαμεν.
[8]	πλεῖστοι καὶ μέγιστοι, οὔτε τῶν	εἰσοισόντων	τι πρὸς εὐφημίαν ὁ νῦν
[8]	οὔτε γὰρ θάλασσα δεῖται τῶν	εἰσρεόντων	εἰς αὐτὴν ποταμῶν κἂν εἰσρέωσιν
[8]	εἰσρεόντων εἰς αὐτὴν ποταμῶν κἂν	εἰσρέωσιν	ὅτι πλεῖστοι καὶ μέγιστοι, οὔτε
[56]	προὐκάθητο γέμων θυμοῦ καὶ φρονήματος.	Εἱστήκει	δέ, οἷον ὁ ἐμὸς Ἰησοῦς,
[33]	τὰ δεύτερα· τὴν γὰρ εὔνοιαν	εἰσφέρων,	τὴν ἐξουσίαν ἀντελάμβανε· καὶ ἦν
[41]	τῆς ψυχῆς ὄμμα περιαγαγών, πᾶσαν	εἴσω	ποιεῖται τὴν οἰκουμένην, ὅσην ὁ
[77]	τε, ὡς τὰ πολλά, καὶ	εἴσω	συννενευκός· ὃ τοῖς πολλοῖς μὴ
[62]	ἐρύθμιζε, καὶ ὄντως παρθενεύειν ἔπειθεν,	εἴσω	τὰ κάλλη στρέφων ἀπὸ τῶν
[53]	αὖθις τρόπον τινὰ συνεκκλησιάσας ἡμῖν	εἴσω	τοῦ παραπετάσματος ἑαυτὸν ἐποιήσατο εἴς
[72]	πολλοῖς καὶ τέρασι, τῆς νεφέλης	εἴσω	χωρήσας, νομοθετήσας τὸν διπλοῦν νόμον,
[16]	ἀρασσομένων, πατάγῳ τὸν νέον φοβήσαντες,	εἶτα	τὴν εἴσοδον συγχωρήσαντες, οὕτως ἤδη
[60]	πάντων ἐκβολὴν στέρξας, ὧν ποτε	εἶχε,	κούφως διέπλει τὴν τοῦ βίου
[24]	ἐν ἄλλοις ὀνόμασι τοῦτο παραδηλώσαντες.	~Εἶχε	μὲν οὖν οὕτω ταῦτα, καὶ
[26]	ἂν ἦν ἄξιον, εἰ οὕτως	εἶχε.	Νῦν δὲ κινδυνεύει τὸ πάντων
[29]	εἰρηνικοῦ μαθητής; Οὔτε γὰρ ἀντιτείνειν	εἶχε	πρὸς τοὺς ὑβριστὰς ἢ τοὺς
[33]	Ἐκκλησίας, εἰ καὶ τῆς καθέδρας	εἶχε	τὰ δεύτερα· τὴν γὰρ εὔνοιαν
[51]	δὲ τῷ βασιλεῖ προσελθόντα ὡς	εἶχε	τάχους· Ἡττήμεθα, βασιλεῦ, εἰπεῖν, τοῦ
[13]	ἀκριβείας προχαραττόμενος. ~Ἐπεὶ δὲ ἱκανῶς	εἶχε	τῆς ἐνταῦθα παιδεύσεως, ἔδει δ'
[54]	παῖς τῷ βασιλεῖ καὶ πονηρῶς	εἶχε	τοῦ σώματος· συνέκαμνε δὲ ὁ
[25]	τινές, ἐπειδή γε ἡμᾶς οὐκ	εἶχε,	τῶν ἀναγκαίων ὑπολαμβάνουσι, καὶ οὐκ
[35]	~Ὁ δὲ ὕειν μὲν οὐκ	εἶχεν	ἄρτον ἐξ οὐρανοῦ δι' εὐχῆς,
[41]	δὲ τὰ οἴκοι κατὰ νοῦν	εἶχεν	αὐτῷ καὶ ὡς οὐκ ἄν
[18]	τῆς ἐπιδημίας ἑαυτὸν ἐπαινεῖν οὐκ	εἶχεν,	ἐζήτει τὸ ἐλπισθέν, κενὴν μακαρίαν
[58]	πόλεμος ἐνταῦθα ἐτελεύτησε, καὶ πέρας	εἶχεν	ἐκ Θεοῦ δεξιὸν καὶ τῆς
[28]	τε λυποῦντα δι' ὑπο ψίας	εἶχεν	ἡ πόλις ἐκ τῆς περὶ
[8]	θηράματος ἦσαν ταμίαι. Ὅσον φίλον	εἴχετο	θελήμασι μόνον· ὅσον περιττὸν ἀπεπέμφθη
[56]	ἐζήτει τὴν ἱκέτιν· ὁ δ'	εἴχετο	κατὰ κράτος. Ὁ δ' ἐξεμαίνετο
[58]	κεχωρισμένων. Ὁ δὲ τῆς παλαιᾶς	εἴχετο	συνηθείας καὶ τῆς ἐκ τῶν
[25]	ἀφοσιώσασθαι· οὐ γὰρ αὐτοί γε	εἴχομεν	θεατρικῶς οὐδ' ἐπιδεικτικῶς· τάχιστα ἐγενόμεθα
[3]	τοῖς χρόνοις ἐκείνῳ συνεισενεγκεῖν ἂν	εἴχομεν	καὶ οὐδ' ἂν ταῖς ἱστορίαις
[75]	ᾤκησε· καὶ τούτῳ τρίχινον ἔσθημα	εἶχον	αἱ νύκτες, ἀγνοούμενον, οὐκ ἐπιδεικνύμενον·
[15]	ἀπὸ συνθήματος οὕτω Θεοῦ κινήσαντος.	Εἶχον	δὲ μικρῷ μὲν ἐμὲ πρότερον,
[15]	ζημία τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν.	~Εἶχον	ἡμᾶς Ἀθῆναι, καθάπερ τι ῥεῦμα
[5]	κορωνίδα· παρασκευῆς μὲν γὰρ οὕτως	εἶχον	καὶ γνώμης ὡς πάντα ῥᾳδίως
[58]	μετριάζειν, οὕτω τῶν προεστώτων διακειμένων;	Εἶχον	μὲν γὰρ οὐδ' ἐκ πλείονος
[73]	τοῦ κέρατος. Οὗτος δέ, οὐκ	ἐκ	βρέφους Θεῷ καθιερωμένος ἀπὸ μήτρας
[3]	ἑώρων αὐτὸν γένει καὶ τοῖς	ἐκ	γένους φιλοτιμούμενον, ἤ τινι τῶν
[37]	πνευματικῆς ἡλικίας τὸν καλῶς τρεφόμενον.	~Ἐκ	δὴ τούτων καὶ τῶν τοιούτων,
[16]	διατάξαντες ἑαυτοὺς στοιχηδὸν κατὰ συζυγίαν	ἐκ	διαστήματος, οἱ τελοῦντες τῷ νέῳ
[58]	ἐνταῦθα ἐτελεύτησε, καὶ πέρας εἶχεν	ἐκ	Θεοῦ δεξιὸν καὶ τῆς ἐκείνου
[71]	οὐδὲ διὰ πρεσβείας οἰκετικῆς, ἀλλ'	ἐκ	Θεοῦ δοθεῖσαν καὶ πιστευθεῖσαν· οὐδὲ
[27]	διωχθείς, οὐδ' ἀνθρωπίνην χάριν, ἀλλ'	ἐκ	Θεοῦ καὶ θείαν δεξάμενος. Ὁ
[43]	δὲ πόρρωθεν, βάλλων τοξεύμασι τοῖς	ἐκ	μέλανος, οὐδὲν ἀτιμοτέρου τῶν ἐν
[13]	φιλοπόνῳ τῆς μελίσσης ἀπολειφθῆναι συλλεγούσης	ἐκ	παντὸς ἄνθους τὰ χρησιμώτατα, ἐπὶ
[62]	θελήσας διὰ τοὺς γεννητοὺς ἡμᾶς	ἐκ	παρθένου γεννᾶται, παρθενίαν νομοθετῶν ὡς
[1]	μέτρον κρῖναι ταύτην θελήσειε, μίαν	ἐκ	πασῶν ὑπόθεσιν προστησά μενος, καθάπερ
[17]	καὶ ὕφαλον. Τότε τοίνυν τῶν	ἐκ	πλείονος αὐτῷ συνήθων καὶ φίλων
[79]	ἄνω χοροστασίας ἐπιζητούμενος, πρὸς ἣν	ἐκ	πλείονος ἔβλεπεν. Ἐγχεῖτο δὲ περὶ
[58]	διακειμένων; Εἶχον μὲν γὰρ οὐδ'	ἐκ	πλείονος ἐπιεικῶς πρὸς αὐτόν, τριῶν
[53]	ὄψιν ἦλθε καὶ λόγους, ποθῶν	ἐκ	πλείονος, τί χρὴ καὶ λέγειν,
[22]	ὑπερορίας προήλθομεν, ὡς σαφὲς γέγονεν	ἐκ	πλειόνων τῶν ταῦτα διηγουμένων. Παρὰ
[73]	ἦν καὶ χρίστης τῶν τελειουμένων	ἐκ	Πνεύματος. Δαβὶδ ἐν βασιλεῦσιν ἀοίδιμος,
[8]	ἀντίδοσιν; Τοῦτο μὲν οὖν τοσοῦτον	ἐκ	πολλῶν ἓν καὶ ἀντὶ πολλῶν,
[68]	συνέγραψε, κινῶν τὴν γραφίδα ὡς	ἐκ	πυξίδος τοῦ Πνεύματος· τὴν δὲ
[41]	Αἰγύπτου μετηρμένην καὶ μεταπεφυτευμένην ἄμπελον,	ἐκ	τῆς ἀθέου καὶ σκοτεινῆς ἀγνοίας
[16]	φίλων ἢ συγγενῶν ἢ τῶν	ἐκ	τῆς αὐτῆς πατρίδος ἢ τῶν
[19]	ἢ παρ' ἀλλήλων τι προσλαβεῖν	ἐκ	τῆς βίας. Εἰ μὲν οὖν
[47]	τοὺς ἐκ τοῦ στρατιωτικοῦ, τοὺς	ἐκ	τῆς γυναικωνίτιδος, τοὺς ἐν γυναιξὶν
[71]	καὶ θύτης καινῆς θυσίας, τὸν	ἐκ	τῆς ἐπαγγελίας τῷ δεδωκότι προσαγαγών,
[57]	τοιαῦτα θερμότεροι, καὶ τὸ τολμᾶν	ἐκ	τῆς παρρησίας ἔχοντες. Καὶ πᾶν
[28]	ὑπο ψίας εἶχεν ἡ πόλις	ἐκ	τῆς περὶ τὴν κατάστασιν ταραχῆς.
[58]	καὶ μητροπόλεις, καὶ πολλὰ τῶν	ἐκ	τῆς προτέρας τῇ νέᾳ προσαγαγούσης,
[57]	ἦν ὅπλον ἑκάστῳ, τὸ παρὸν	ἐκ	τῆς τέχνης, εἴ τέ τι
[47]	πορνεύουσι, τὸν ἀρχιμάγειρον Ναβουζαρδάν, τὰς	ἐκ	τῆς τέχνης μαχαίρας ἐπαπειλοῦντα, καὶ
[31]	δὲ προσβάλλοντες, τὸ δὲ ἐλπίζοντες	ἐκ	τῆς τοῦ βασιλέως ῥοπῆς καὶ
[80]	συναπελθουσῶν αὐτῷ ψυχῶν οὐκ ὀλίγων,	ἐκ	τῆς τοῦ ὠθισμοῦ βίας καὶ
[37]	πολλῇ τῇ περιουσίᾳ. Κινεῖ γὰρ	ἐκ	τῆς ὑπερορίας τοὺς χρίσοντας, ἄνδρας
[37]	ἐπάνεισιν, εὐσθενής, ἄνω βλέπων, ῥωσθεὶς	ἐκ	τῆς χειρὸς καὶ τῆς χρίσεως,
[52]	καί, εἰ μή τις τῶν	ἐκ	τοῦ βήματος ὑποσχὼν τὴν χεῖρα
[13]	παρὰ πᾶσιν ἠνέγκατο, καὶ τοῖς	ἐκ	τοῦ δήμου καὶ τοῖς πρώτοις
[47]	τὰς ὑποσχέσεις, τὰς ἀπειλάς, τοὺς	ἐκ	τοῦ δικαστικοῦ τάγματος προσπεμπομένους αὐτῷ
[52]	τὴν ὄψιν καὶ τὴν ψυχὴν	ἐκ	τοῦ θάμβους. Καὶ τοῦτο ἦν
[16]	ἤδη τὴν ἐλευθερίαν διδόασιν, ὁμότιμον	ἐκ	τοῦ λουτροῦ καὶ ὡς αὐτῶν
[64]	ἀγοραῖος, μηδὲ τοῖς πολλοῖς ἀρέσκων,	ἐκ	τοῦ πᾶσι πάντα γίνεσθαι καὶ
[17]	συνήθων καὶ φίλων τινές, ἔτ'	ἐκ	τοῦ πατρὸς καὶ τῆς ἄνωθεν
[3]	μὲν γὰρ ὁ Πόντος ἡμῖν	ἐκ	τοῦ πατρὸς προβάλλει τὰ διηγήματα
[43]	προσετίθει τῷ λόγῳ καὶ τὴν	ἐκ	τοῦ πράττειν ἐπικουρίαν· τοῖς μὲν
[47]	αὐτῷ καὶ πείθειν ἐπιχειροῦντας, τοὺς	ἐκ	τοῦ στρατιωτικοῦ, τοὺς ἐκ τῆς
[11]	τού των πρὸς θεοσέβειαν ὠφελήμεθα,	ἐκ	τοῦ χείρονος τὸ κρεῖττον καταμαθόντες,
[28]	ἀξίας. Ῥᾷστον δὲ τοῦτο ἦν	ἐκ	τριῶν τῶν ἰσχυροτάτων. Ὅ τε
[11]	ιστάντες κατὰ τοὺς ἄφρονας, ἀλλ'	ἐκ	τῶν δημιουργημάτων τὸν δημιουργὸν καταλαμβάνοντες,
[75]	ἐκείνου παρεξετάσας, τιμήσω τὸν μαθητὴν	ἐκ	τῶν διδασκάλων. Τίς Ἰησοῦ πρόδρομος;
[21]	εἰσιν, ἢ πατρόθεν ἢ οἴκοθεν,	ἐκ	τῶν ἰδίων ἐπιτηδευμάτων ἢ πράξεων·
[69]	θεολογίᾳ προσέβησαν· καὶ οἱ μὲν	ἐκ	τῶν καθ' ἡμᾶς, οἱ δὲ
[23]	τοῦ καθ' ἡμᾶς Παραδείσου γενόμενοι,	ἐκ	τῶν Μωσαϊκῶν οἶμαι βιβλίων καὶ
[3]	καὶ ὧν οὐδὲν ὑψηλότεον, οἵτινες	ἐκ	τῶν οἰκείων φανερῶς εἰπεῖν οὐκ
[58]	παλαιᾶς εἴχετο συνηθείας καὶ τῆς	ἐκ	τῶν πατέρων ἄνωθεν διαιρέσεως. Ἐξ
[73]	κατὰ κλέος τῆς αὐτοῦ σοφίας	ἐκ	τῶν περάτων τῆς γῆς ἀπαντᾶν,
[9]	νῦν αὐξηθέν τε καὶ τιμηθὲν	ἐκ	τῶν πρώτων ὑποδειγμάτων, τά τε
[68]	ἀναμφιλέκτοις ταὐτὸν δυναμέναις καὶ ταῖς	ἐκ	τῶν συλλογισμῶν ἀνάγκαις, οὕτως ἦρχε
[69]	τῶν καθ' ἡμᾶς, οἱ δὲ	ἐκ	τῶν ὑπὲρ ἡμᾶς ἐποιήσαντο τὴν
[68]	ἐντεῦθεν τὸ λειπόμενον ἅπαν, ὡς	ἔκ	τινος ἀκροπόλεως, καταδράμωσιν. Ὁ δὲ
[65]	κόσμον περιλαμβάνουσα, ἢ σεισμὸς οἰκουμένης	ἔκ	τινος καινοτομίας καὶ θαύματος, ταῦτα
[65]	φύσιν ἡμεῖς. Τίς μὲν ἑαυτὸν	ἐκάθηρε	μᾶλλον τῷ Πνεύματι, καὶ ἄξιον
[58]	ἄλλη τις διαφορά, ἣ ταῦτα	ἐκαινοποίησε.	Τῆς γὰρ πατρίδος ἡμῶν εἰς
[34]	τῶν πώποτε μνημονευομένων ὁ χαλεπώτατος.	Ἔκαμνε	δὲ ἡ πόλις, ἐπικουρία δ'
[55]	καὶ κρείττων εὐημερίας πολλάκις κακοπάθεια.	Ἔκαμνεν,	ἐδάκρυεν, ἐδυσφόρει, προσέπεμπεν, ἠντιβόλει· Τὴν
[54]	ταχύτερον; Τὰ δὲ τούτων ἑξῆς,	ἔκαμνεν	ὁ παῖς τῷ βασιλεῖ καὶ
[59]	ἐπιμέλεια πλείων καὶ τὸ πόλιν	ἑκάστην	τὰ ἑαυτῆς ἔχειν καὶ τὸ
[72]	ἐνιαυτοῦ, πολλάκις δὲ καὶ καθ'	ἑκάστην,	ὡς εἰπεῖν, εἰσιὼν τὴν ἡμέραν,
[15]	ἔκειτο πρὶν ἐπιστῆναι, καὶ μέγα	ἑκάστοις	ἦν προκαταλαβεῖν τὸ σπουδαζόμενον. Οὐδὲν
[76]	ἔχω, ἵνα μὴ τοῖς καθ'	ἕκαστον	ἐπεξίω περὶ τούτων· ἐκεῖνος γὰρ
[42]	ἐκείνως ἔχοντος, καὶ τὸν καθ'	ἕκαστον	ὁμοίως ἔχειν πᾶσαν εἶναι ἀνάγκην.
[43]	προπολεμῶν ἐθνῶν, πόλεων, τῶν καθ'	ἕκαστον,	πᾶν εἶδος ἐπινοῶν σωτηρίας, πανταχόθεν
[23]	ἕν· οὕτω δὲ εἰς ἄκρον	ἕκαστον,	ὡς τῶν ἄλλων οὐδέν· σπουδὴ
[57]	κοινοῦ πάντων κινδύνου, κίνδυνον γὰρ	ἕκαστος	ἑαυτοῦ τὴν ὕβριν ταύτην ἐνόμιζεν,
[38]	οἶμαι δὲ καὶ τῶν σοφωτέρων	ἕκαστος,	ἡνίκα μεθ' ἡμῶν ἐγένετο, μορφωθεὶς
[71]	τὴν τῶν τέκνων προτίμησιν, ἀλλ'	ἑκάστῳ	τὰ πρὸς ἀξίαν ἀπαραλογίστως ἔνεμε
[57]	ἔχοντες. Καὶ πᾶν ἦν ὅπλον	ἑκάστῳ,	τὸ παρὸν ἐκ τῆς τέχνης,
[80]	ἁγίων ὑψούμενος· σπουδὴ δ' ἦν	ἑκάστῳ	τῷ μὲν κρασπέδου λαβέσθαι, τῷ
[60]	ἦν καὶ ἀνήροτος· καὶ πάντων	ἐκβολὴν	στέρξας, ὧν ποτε εἶχε, κούφως
[66]	ὁ Παῦλος ἔφησε, παρὰ Δαβὶδ	ἐκδεξάμενος.	Τίς μὲν ἄλλη συλλόγου σήμερον
[25]	οἰκιστήν τε καὶ πολιοῦχον· ἔπειτα	ἐκδημίαι	τινές, ἐπειδή γε ἡμᾶς οὐκ
[24]	συνεχωρήθη δ' οὖν ὅμως τὴν	ἐκδημίαν·	ἐγὼ δὲ ὑπελείφθην Ἀθήνησι· τὸ
[24]	ἐκδημίας ἡμέρα καὶ ὅσα τῆς	ἐκδημίας·	ἐξιτήριοι λόγοι, προπόμπιοι, ἀνακλήσεις, οἰμωγαί,
[24]	καὶ συγκειμένων. Παρῆν ἡ τῆς	ἐκδημίας	ἡμέρα καὶ ὅσα τῆς ἐκδημίας·
[79]	ζημίαν οὐ φέροντες καὶ τῆς	ἐκδημίας	ὡς τυραννίδος καταβοῶντες καὶ τῆς
[2]	βιασθέντες, καὶ κατὰ Θεὸν ἴσως	ἔκδημοι	γεγονότες, καὶ οὐδὲ ἀπὸ γνώμης
[54]	πληγῇ· καὶ τὸ τάχος ὅσον!	Ἐκεῖ	θεν τὸ γράμμα τῆς ἐξορίας,
[59]	ὁ χρόνος τὴν λύπην ἀνάλωσεν·	ἐκεῖθεν	γάρ μοι πᾶσα συνέπεσεν ἡ
[76]	ἐπὶ τὸ στῆθος Ἰησοῦ κείμενος,	ἐκεῖθεν	ἕλκει τοῦ λόγου τὴν δύναμιν
[12]	τελείοις καὶ βιοτεύειν μετὰ τῆς	ἐκεῖθεν	μακαριότητος. Ὅπερ οὖν ἐκείνῳ συμβέβηκεν
[36]	τὸ φιλάνθρωπον κτήσασθαι καὶ τῶν	ἐκεῖθεν	τυχεῖν ἀγαθῶν διὰ τῆς ἐνταῦθα
[20]	ἐν ἀλλήλοις καὶ παρ' ἀλλήλοις	ἐκείμεθα.	Ἓν δ' ἀμφοτέροις ἔργον ἡ
[14]	τῶν καλῶν προξένους εἴπερ τινί!	Ἐκεῖναι	γάρ μοι τὸν ἄνδρα τοῦτον
[77]	καὶ τὸ τῆς ἠχοῦς ὑστερόφωνον·	ἐκείνη	μὲν γάρ, εἰ καὶ τὰ
[31]	οὖν ἡ γενναία καὶ μεγαλόφρων	ἐκείνη	ψυχὴ καὶ ὄντως φιλόχριστος; Οὐ
[72]	πνευματικῶς, ὅπερ ἐμοὶ τῆς σιτοδοσίας	ἐκείνης	αἰδε σιμώτερον. Μετὰ Ἰὼβ τοῦ
[24]	ἐμαυτοῦ, κατηγορήσω δὲ τῆς θείας	ἐκείνης	καὶ ἀλήπτου ψυχῆς, εἰ καὶ
[17]	τῆς ἄνωθεν ἑταιρίας, καὶ γὰρ	ἐκείνης	τῆς διατριβῆς ὄντες ἐτύγχανον, προσιόντες
[3]	παρήκαμεν ἔχειν τι πλέον ἡμῶν	ἐκεῖνό	γε πλέον ἔχοντες πάντως, τὸ
[77]	ἀνδρὸς ἢ ὅσον πλησιάζειν ἐπιθυμοῦσιν.	Ἐκεῖνο	δὲ οὐκ ἔτι μικρόν, ἀλλὰ
[59]	δευτέρου λόγος· πλὴν εἴ τις	ἐκεῖνο	δέξαιτο, ἡμῶν τοῦ ἀνδρὸς ὑπερ
[43]	ἡμᾶς σκοτόμαιναν. ~Ἓν μὲν οὖν	ἐκεῖνο	ἐπινοεῖ καὶ λίαν σωτήριον. Συναγαγὼν
[39]	τῇ ἐξουσίᾳ χρωμένην. ~Πρῶτον μὲν	ἐκεῖνο	πᾶσι ποιεῖ φανερόν, ὡς οὐκ
[44]	τοῦ λόγου, κατὰ τὸ ἀκάθαρτον	ἐκεῖνο	πνεῦμα καὶ πονηρόν, ὃ τοῦ
[75]	τῳ φαίνεται τολμηρὸς ὁ λόγος,	ἐκεῖνο	προεξεταζέτω τοῖς λεγομένοις, ὅτι μὴ
[32]	σκῶλα καὶ προσκόμματα, καὶ οἷς	ἐκεῖνοι	θαρροῦντες καθ' ἡμῶν ἐστρατεύσαντο· τὸ
[6]	ἀνανδρίας ἐστίν· καὶ τοῦτο τιμῶντες	ἐκεῖνοι	τὸν νομοθέτην, τί μηχανῶνται; μᾶλλον
[16]	λημμάτων, κἀντεῦθεν μάλιστα διὰ τιμῆς	ἐκείνοις·	ἐπεὶ καὶ τοῦτο μισθός ἐστιν
[10]	ἢ ἐκείνων τοῦτον γενέσθαι, μήτε	ἐκείνοις	ἑτέρου μᾶλλον ἢ τοῦδε πατράσιν
[1]	περὶ τὸν λόγον, ὁ λόγος.	Ἐκείνοις	θ' ἅμα μὲν ἡδονὴ ἂν
[17]	τὸ τῶν Ἀθηνῶν κλέος ἐν	ἐκείνοις	καταλυθῆναι καὶ τάχιστα περιφρονηθῆναι, ὑπήρειδόν
[34]	δέοντος ἀπληστότεροι καὶ φρονοῦσι κακῶς·	ἐκείνοις	μὲν τὰ ἑαυτῶν, ἑαυτοῖς δὲ
[80]	τοὺς ἐκτός, Ἕλληνας, Ἰουδαίους, ἐπήλυδας·	ἐκείνοις	πρὸς ἡμᾶς, ὅστις πλέον ἀποκλαυσάμενος
[58]	ἤδη τῶν ἐπισκόπων, καὶ τῶν	ἐκείνοις	συμμάχων· οὗ πολὺ μὲν τὸ
[37]	καὶ τῶν πονηροτάτων τῆς πόλεως	ἐκείνοις	συντεταγμένων. Πλὴν ἔδει νικῆσαι τὸ
[68]	Θεός· ὅπερ ὂν ἀληθές, ἀσεβὲς	ἐκείνοις	ὑπελαμβάνετο καὶ τῷ κακῷ προστάτῃ
[28]	ὅμως δέ τι παθόντι πρὸς	ἐκεῖνον	ἀνθρώπινον· ἅπτεται γὰρ οὐ τῶν
[2]	οἶμαι ταύτης δεήσειν ἡμῖν, πρὸς	ἐκεῖνόν	γε ποιουμένοις τὸν λόγον καὶ
[1]	ὃ πᾶσα παθεῖν ἀνάγκη τοῖς	ἐκεῖνον	ἐγκωμιάζουσιν, ἔργῳ δεδηλωκόσι τὴν ἧτταν,
[10]	ἡμῖν ἔδει τῆς ἐκείνου φωνῆς	ἐκεῖνον	ἐγκωμιάζουσιν. Ὁ γὰρ αὐτὸς ὑπόθεσίς
[10]	οἶμαι δόξειεν ἀληθῶς λέγεσθαι τοῖς	ἐκεῖνον	ἐπισταμένοις, ὅτι μόνης ἡμῖν ἔδει
[66]	γραφεῦσιν εὐπορία τις ἄλλη μετ'	ἐκεῖνον	ἢ τὰ ἐκείνου συγγράμματα. Σιωπᾶται
[56]	δέ τινα τῶν πολὺ μετ'	ἐκεῖνον,	ἱερέα δὲ ὅμως; Οὐκ ἀντιποιεῖσθαι,
[80]	ἀγοραί, στοαί, διώροφοι, τριώροφοι, τῶν	ἐκεῖνον	παραπεμπόντων, προηγουμένων, ἑπομένων, παρεπομένων, ἀλλήλοις
[39]	μοι φιλοσοφοῦντι περὶ τὸν καιρὸν	ἐκεῖνον	συνεφιλοσόφει! Τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων
[3]	ὤφθη κατάλογος. Ὅσα τῶν ὑπὲρ	ἐκεῖνον	τοῖς χρόνοις ἐκείνῳ συνεισενεγκεῖν ἂν
[72]	ἄνθρωπος. Τούτων δὲ ἀμφοτέρων ζηλωτὴς	ἐκεῖνος,	βασανίζων μὲν οὐ σωματικαῖς μάστιξι,
[68]	βοηθοῦσιν, ἐξ ὧν ἄλλοις ἐπηρεάζουσιν.	Ἐκεῖνος	γὰρ ἕνεκα τοῦ ὀρθοῦ λόγου
[76]	καθ' ἕκαστον ἐπεξίω περὶ τούτων·	ἐκεῖνος	γὰρ τὸ μὲν ἐξεῦρε τῶν
[63]	τοῦ λόγου τῷ πάθει; Ἀλλ'	ἐκεῖνός	γε μάλιστα πάντων ἔπεισεν ἀνθρώπους
[48]	προσιτὸν τοῖς πλείοσιν, ὁ γεννάδας	ἐκεῖνος	εἰσάγεται· μᾶλλον δὲ εἴσεισιν ὥσπερ
[74]	καὶ παντοίοις βασάνων εἴδεσιν. Ὧν	ἐκεῖνος	ζηλώσας τὴν καρτερίαν καὶ τὴν
[60]	ἐπαινοῦσι τὸ μέτριον, ὃ μηδὲ	ἐκεῖνος	ἠτίμαζε, τὸ πᾶν μέτρον ἄριστον,
[23]	ὥστε ἄδηλον εἶναι ποτέρῳ τούτων	ἐκεῖνος	θαυμασιώτερος. Τίς μὲν ῥητορικὴν τοσοῦτος,
[57]	τοιούτων. Τί οὖν ὁ σοβαρὸς	ἐκεῖνος	καὶ θρασὺς δικαστής; Ἱκέτης ἦν,
[36]	ἀεὶ μένουσαν· ἧς σιτοδότης ἦν	ἐκεῖνος,	καὶ μάλα πλούσιος, ὁ πενέστατος
[23]	τοῦ ἀνδρὸς πεπειραμένοις ὁ Μίνως	ἐκεῖνος	καὶ ὁ Ῥαδάμανθυς οὓς ἀσφοδελῶν
[29]	ὀρθόδοξον. ~Τί οὖν ὁ γεννάδας	ἐκεῖνος	καὶ τοῦ εἰρηνικοῦ μαθητής; Οὔτε
[43]	σωτηρίας, πανταχόθεν ἰώμενος· ὁ Βεσελεὴλ	ἐκεῖνος	ὁ τῆς θείας ἀρχιτέκτων σκηνῆς,
[42]	Ταῦτ' οὖν ἐννοῶν καὶ σκοπῶν	ἐκεῖνος,	ὁ τοῦ κοινοῦ κηδεμὼν καὶ
[44]	Εὐαγγελίοις ἠκούσαμεν. Τούτου γίνεται μιμητὴς	ἐκεῖνος,	ὁμοῦ τε τὴν προτέραν ἧτταν
[30]	καὶ γινώσκοντες. Ὧν οὐδὲν ἐννοῶν	ἐκεῖνος	οὐδὲ ἄνω βλέπειν δυνάμενος, ἀλλ'
[38]	ἡμέτερον, τοῦτο κἀνταῦθα συμβεβηκέναι λογίζομαι.	Ἐκεῖνός	τε γὰρ προέκοπτε, φησίν, ὥσπερ
[5]	ὁδὸν καλὴν ἐπήνεγκεν ὁ καιρὸς	ἐκεῖνος	τὴν κορωνίδα· παρασκευῆς μὲν γὰρ
[10]	συντόμως εἰπεῖν, ὅπερ ἐν ἀνδράσιν	ἐκεῖνος·	ὥστ' εἴπερ ἔδει δουλεύσαντα πάντως
[4]	αὐτῷ καὶ ταῦτα οἰκεῖα τῷ	ἐκείνου	βίῳ καὶ οἷς ἂν μάλιστα
[40]	ἀπὸ Θεοῦ νομίζειν τὴν ἀπ'	ἐκείνου	διάστασιν· οὕτως ἑκόντες ὑπεχώρησαν καὶ
[69]	ταῦτα διῆλθον, οὐχ ἵνα τῆς	ἐκείνου	δόξης ὑπερ απολογήσωμαι· κρείττων γὰρ
[22]	παρὰ Λύδιον ἅρμα ἐθέομεν, τὸν	ἐκείνου	δρόμον καὶ τρόπον· ἐξ ὧν
[75]	ἀποφαίνων καί τι τοῦ χαρακτῆρος	ἐκείνου	ἐν ἑαυτῷ φέροντα. Οὐ γὰρ
[47]	Ὃ δὲ μάλιστά μοι τῶν	ἐκείνου	θαυμάσιον καὶ οὐδὲ βουλομένῳ παρελθεῖν
[69]	ὅς τις ἐμοὶ φίλος, ἡ	ἐκείνου	θεολογία! Καὶ τοσοῦτον θαρρῶ τῇ
[69]	δειξιν τῆς ἑαυτῶν κακουργίας τὴν	ἐκείνου	θεολογίαν, ἣν ὁ καιρὸς ἐποίει
[67]	παρρησιάζομαι τὴν ἀλήθειαν, ἐπιβατεύων τῆς	ἐκείνου	θεολογίας καὶ θεωρίας. Ὅταν ταῖς
[2]	αὐτὸν προστησαμένοις τοῦ λόγου τὸν	ἐκείνου	Θεόν, μὴ καθυβρίσαι τὸν ἄνδρα
[55]	εἰδότων· οὐ γὰρ ἐπαύετο τὰ	ἐκείνου	καὶ θαυμάζων καὶ διηγούμενος. Ἆρ'
[81]	συνεργάζεσθε, ἄλλος ἄλλο τι τῶν	ἐκείνου	καλῶν διηγούμενοι καὶ ζητοῦντες, οἱ
[69]	δέ μέ τις δέξαιτο κοινωνὸν	ἐκείνου	κἀν τοῖς τοιούτοις, ἐξαγορεύσω τι
[80]	οὐκ εὔδρομον, οἷον εἰκὸς τὸν	ἐκείνου	κεχωρισμένον, οὐκ οἶδα εἰς ὃ
[33]	τὴν συμμαχίαν ἠγάπα, καὶ κρατοῦντος	ἐκείνου	κρατεῖν αὐτὸς ὑπελάμβανε. ~Τῆς δὲ
[69]	τὰ ἐμά, ἐμοὶ δὲ τὰ	ἐκείνου	λογίζοιτο παρά τε Θεῷ καὶ
[78]	μὴ ζημιωθῆναι τὸ βῆμα τοὺς	ἐκείνου	μαθητὰς καὶ τῆς ἱερωσύνης συλλήπτορας.
[66]	ἐν λόγοις, ὃς ἂν τὰ	ἐκείνου	μάλιστα τυγχάνῃ γινώσκων καὶ διὰ
[64]	τὰ τοιαῦτα πεπαιδευμένοις. Τίς γὰρ	ἐκείνου	μᾶλλον ἢ ἀρετὴν ἐτίμησεν, ἢ
[62]	ἐνεστῶτα τῷ μέλλοντι. Τίς οὖν	ἐκείνου	μᾶλλον ἢ παρθενίαν ἐτίμησεν, ἢ
[71]	σφαγὴν ἐπειγόμενον· ἀλλ' οὐδὲ τὸ	ἐκείνου	μικρόν, ἑαυτὸν προσήγαγε τῷ Θεῷ
[77]	περιουσία, ὥστε πολλὰ καὶ τῶν	ἐκείνου	μικρῶν, ἤδη δὲ καὶ τῶν
[5]	ὧν στεφανοῖ Χριστὸς τοὺς τὴν	ἐκείνου	μιμησαμένους ὑπὲρ ἡμῶν ἄθλησιν. ~Ἐπεὶ
[80]	εἰς ὃ τελευτήσων μετὰ τὴν	ἐκείνου	παιδαγωγίαν· ᾧ καὶ νῦν ἔτι
[60]	ἔγκλημα φεύγων, παρὰ τοῖς τὰ	ἐκείνου	πάντα ἐπιζητοῦσιν, ἀπληστίας περιπέσω γραφῇ,
[2]	δεύτερον τῶν ἄλλων ἐλθεῖν, κἂν	ἐκείνου	πάντες ἴσον ἀπολειπώμεθα, καθάπερ οὐρανοῦ
[63]	δὲ καὶ τὰ ἀναγκαῖα ταῖς	ἐκείνου	παραινέσεσιν ἀποτίθεται, σῆτας ἀποσειόμενα καὶ
[75]	καὶ τοῖς ἐνταῦθα εὐδοκίμοις τὰ	ἐκείνου	παρεξετάσας, τιμήσω τὸν μαθητὴν ἐκ
[24]	τὸ δέ τι προδοθεὶς παρ'	ἐκείνου,	πεισθέντος ἀφεῖναι μὴ ἀφιέντα καὶ
[64]	ὅσα ἐμὲ γινώσκειν τὸν μάλιστα	ἐκείνου	πεπειραμένον; Τίς διηγήσασθαι χαριέστερος; Τίς
[58]	ἐκ Θεοῦ δεξιὸν καὶ τῆς	ἐκείνου	πίστεως ἄξιον. Ἄρχεται δὲ ὁ
[25]	φίλον, ἀγέσθω· ἄγοιτο δὲ ταῖς	ἐκείνου	πρεσβείαις ἄμεινον. Τὸν δέ, ἡ
[61]	ἀγρυπνία καὶ ἡ ἀλουσία, τὰ	ἐκείνου	σεμνολογήματα· καὶ τὸ ἥδιστον δεῖπνον
[2]	ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ τὰ	ἐκείνου	σεμνύναντας, μηδεὶς θαυμαζέτω. Ἀλλὰ συγγινωσκέτω
[73]	καὶ πᾶσι τοῖς πέρασι τὴν	ἐκείνου	σοφίαν γνωρίζεσθαι. Καὶ τὰ ἑξῆς
[66]	πάντων καὶ ἡ μεγίστη, τὰ	ἐκείνου	συγγράμματα καὶ πονήματα. Οὐδὲ γραφεῦσιν
[66]	ἄλλη μετ' ἐκεῖνον ἢ τὰ	ἐκείνου	συγγράμματα. Σιωπᾶται τὰ παλαιά, ὅσα
[40]	ἑαυτοῖς σωτηρίαν ἡγεῖσθαι, τὸ μετ'	ἐκείνου	τε καὶ ὑπ' ἐκείνῳ τετάχθαι,
[80]	ἂν ἄλλο τι, τοῖς τὰ	ἐκείνου	τετελεσμένοις, ἢ πρὸς αὐτὸν ἀεὶ
[56]	ἢ ἀτιμίαν. Τί λέγεις; οἶκον	ἐκείνου	τοῦ ἀπαθοῦς, ὃν περιέπουσιν ἄγγελοι,
[80]	καὶ ψαῦσαι μόνον! τί γὰρ	ἐκείνου	τοῦ σώματος ἱερώτερόν τε καὶ
[41]	αἴρειν τὰς χεῖρας καὶ παρ'	ἐκείνου	τῶν κατεχόντων κακῶν λύσιν ζητεῖν,
[23]	τοὺς λαβυρίνθους διεξελθεῖν, ἢ τὰς	ἐκείνου	τῶν λόγων ἄρκυς διαφυγεῖν, εἰ
[22]	θαυμαστὸν οὐδέν, εἰ κἀνταῦθα τῆς	ἐκείνου	φιλίας τι παραπέλαυσα, ὥσπερ ζῶντος
[75]	Ἦ γὰρ οὐκ ἐναργὴς τῆς	ἐκείνου	φιλοσοφίας εἰκὼν ὁ ἀνήρ; Καὶ
[65]	καὶ θαύματος, ταῦτα εἶναι τὴν	ἐκείνου	φωνὴν καὶ διάνοιαν, τοσοῦτον ἅπαντας
[10]	ὅτι μόνης ἡμῖν ἔδει τῆς	ἐκείνου	φωνῆς ἐκεῖνον ἐγκωμιάζουσιν. Ὁ γὰρ
[34]	οὐκ ἀπιστούμεναι, ἀλλ' ὑπὸ τῆς	ἐκείνου	φωνῆς τυπούμεναι, νόμῳ τῷ τρόπῳ
[37]	τῆς εὐσεβείας μετατεθέντος καὶ ταῖς	ἐκείνου	χερσὶν ἡδέως ἐναποψύξαντος, ἐπὶ τὸν
[81]	δὴ περιστάντες με πᾶς ὁ	ἐκείνου	χορός, ὅσοι τοῦ βήματος καὶ
[59]	καὶ τί γάρ, ἢ τῆς	ἐκείνου	ψυχῆς ἀξίαν. Προσθήκην γὰρ τῆς
[63]	πάντων κεφαλήν, διὰ τῆς εἰς	ἐκείνους	ἀπανθρωπίας· ἀλλ' ἐν ταῖς ἀλλοτρίαις
[55]	Ἆρ' οὖν τὰ μὲν πρὸς	ἐκείνους	αὐτῷ τοιαῦτα καὶ εἰς τοῦθ'
[7]	γὰρ ἦσαν γογγυσταὶ κατὰ τοὺς	ἐκείνους	ἐν τῇ ἐρήμῳ ταλαιπωροῦντας μετὰ
[70]	τῶν ἀνδρικῶν μέχρις αἵματος, παρ'	ἐκείνους	τὰ ἡμέτερα θεωρήσαντες, κἀντεῦθεν τὸν
[66]	ἐν τέλει καὶ τῶν μετ'	ἐκείνους	τρυφή; Τίς μοναστῶν ἢ μιγάδων;
[64]	γινώσκειν ὁμότιμον, ὃ δοκεῖ τοῖς	ἐκείνῳ	βασκαίνουσιν; Ἀλλ' οἶμαι τὸ τοῦ
[58]	καὶ παρόδιοι, αὐτῷ μὲν ὁρώμεναι,	ἐκείνῳ	δὲ προσγενόμεναι, καὶ τὸν ἅγιον
[60]	καὶ βίον ἄσκευον καὶ ἀπέριττον;	Ἐκείνῳ	δὲ τί ποτε ἦν, πλὴν
[77]	καὶ τρόπος βρώσεως, ὧν οὐδὲν	ἐκείνῳ	διὰ σπουδῆς ἦν, ἀλλ' ἁπλῶς
[65]	ἐντρυφῶντι τῇ θεωρίᾳ. Πάντα δὲ	ἐκείνῳ	διηρεύνηται τὰ τοῦ Πνεύματος, ἐξ
[17]	παραγυμνούμενον, ἐξαίφνης μεταβαλών, πρύμναντε ἐκρουσάμην	ἐκείνῳ	θέμενος καὶ ἑτεραλκέα τὴν νίκην
[22]	ἡμᾶς οὐκ ἀγεννὴς ἦν, ὑπ'	ἐκείνῳ	καθηγεμόνι παιδευομένη καὶ ἀγομένη καὶ
[40]	ἕνα δὲ κίνδυνον τὸ προσκρούειν	ἐκείνῳ,	καὶ ἀλλοτρίωσιν ἀπὸ Θεοῦ νομίζειν
[64]	ἡμῖν οἱ τὸν τῦφον ἐγκαλοῦντες	ἐκείνῳ	καὶ τὴν ὀφρύν, οἱ πικροὶ
[77]	εἰς φιλοτιμίαν εἰκότως, τὸ τυχεῖν	ἐκείνῳ	ποτὲ πλησιάσαντας, ἢ θεραπεύσαντας, ἤ
[8]	Καὶ τοῦτο διῆλθον, οὐχ ἵν'	ἐκείνῳ	προσθῶ τι τῆς εὐδοξίας· οὔτε
[12]	τῆς ἐκεῖθεν μακαριότητος. Ὅπερ οὖν	ἐκείνῳ	συμβέβηκεν εὖ ποιοῦν οἴκοθεν ἔχοντι
[3]	τῶν ὑπὲρ ἐκεῖνον τοῖς χρόνοις	ἐκείνῳ	συνεισενεγκεῖν ἂν εἴχομεν καὶ οὐδ'
[80]	καὶ τοῦ τέλους ἐμακαρίσθησαν, ὡς	ἐκείνῳ	συνέκδημοι, καὶ θύματα ἐπιτάφια, τάχα
[40]	μετ' ἐκείνου τε καὶ ὑπ'	ἐκείνῳ	τετάχθαι, ἕνα δὲ κίνδυνον τὸ
[8]	τῶν ἄνωθεν εἰς φιλοτιμίαν, μεῖζον	ἐκείνῳ	τὸ προσθεῖναι τοῖς ἄνω παρ'
[2]	γεγονότες, καὶ οὐδὲ ἀπὸ γνώμης	ἐκείνῳ	τῷ γενναίῳ τῆς ἀληθείας ἀγωνιστῇ
[6]	φέρονται παρὰ τῆς πάντα τὰ	ἐκείνων	ἀγούσης προνοίας; Ἐπί τινα τῶν
[58]	νέᾳ προσαγαγούσης, ἐντεῦθεν καὶ τὰ	ἐκείνων	ἐστασιάσθη. Ὁ μὲν γὰρ ἠξίου
[48]	μάλιστα χρώμενον, ἐπειδὴ καὶ παρ'	ἐκείνων	ἦν τῷ βαπτίσματι τελεσθείς, ἢ
[11]	κρεῖττον καταμαθόντες, καὶ τὴν ἀσθένειαν	ἐκείνων	ἰσχὺν τοῦ καθ' ἡμᾶς λόγου
[35]	ἴσως δὲ καὶ τῶν καιρῶν	ἐκείνων	καὶ τῆς τότε καταστάσεως, ἐπειδὴ
[18]	ὁμολογῆσαι καὶ προδοσίαν ἐπικαλεῖν, οὐκ	ἐκείνων	μόνον, ἀλλὰ καὶ αὐτῶν Ἀθηνῶν,
[10]	ἐξ ἄλλων μᾶλλον ἁρμόζειν ἢ	ἐκείνων	τοῦτον γενέσθαι, μήτε ἐκείνοις ἑτέρου
[45]	ἡμῶν στρατεύων· ὃ δὲ ἦν	ἐκείνων	χεῖρον καὶ βλαβερώτερον, τοῦτο ποιῶν
[42]	τοῦ κοινοῦ δὲ οὕτως ἢ	ἐκείνως	ἔχοντος, καὶ τὸν καθ' ἕκαστον
[7]	ἀφθονίαν τῶν τε ἄλλων ὅσα	ἐκεῖσε	ἀπέλιπον· ἡ γὰρ πλινθεία καὶ
[21]	ἱεροὺς ἡμῶν οἴκους καὶ τοὺς	ἐκεῖσε	διδασκάλους φέρουσα, καὶ ἡ πρὸς
[24]	οὕτως οὐδενὶ λυπηρόν, ὡς τοῖς	ἐκεῖσε	συννόμοις Ἀθηνῶν καὶ ἀλλήλων τέμνεσθαι.
[29]	τὸν Πόντον μεταχωρεῖ, καὶ τοῖς	ἐκεῖσε	φροντιστηρίοις ἐπιστατεῖ· αὐτοῖς τε καθιστᾷ
[79]	τοῦ κατασχόντος πάθους τὴν οἰκουμένην.	~Ἔκειτο	μὲν ὁ ἀνὴρ τὰ τελευταῖα
[15]	Καὶ γὰρ ἐν πολλῶν γλώσσαις	ἔκειτο	πρὶν ἐπιστῆναι, καὶ μέγα ἑκάστοις
[69]	ὧν καὶ δημοσίᾳ τοῦτο πολλάκις	ἐκήρυξεν,	εἴ ποτε καιρὸς ἦν καὶ
[70]	καὶ ἐπικέκληται καὶ τοῖς ἄλλοις	ἐκήρυξεν,	ὃ τοῦ ἐπικαλεῖσθαι πολὺ τιμιώτερον.
[58]	προσγενόμεναι, καὶ τὸν ἅγιον Ὀρέστην	ἐκκαρποῦσθαι	μέγα ἐτίθετο· ὡς καὶ τῶν
[31]	τῇ μητρὶ φέρων ἑαυτὸν τῇ	Ἐκκλησίᾳ	δίδωσιν. ~Ἆρ' οὖν προεθυμήθη μὲν
[46]	τι βαρβαρικὸν ἔθνος ἀνακαθαίροντες· ἀλλ'	ἐκκλησίαις	ἐπιστρατεύοντες καὶ θυσιαστηρίων κατορχούμενοι καὶ
[80]	καὶ πρόγραμμα σωτήριον πάσαις ταῖς	ἐκκλησίαις,	ψυχαῖς ἁπάσαις· πρὸς ὃν βλέποντες,
[30]	καὶ τετριγὸς ὀλέθριον, πᾶσαν ἐκτρίψαν	ἐκκλησίαν,	καθ' ἧς ἐρράγη καὶ ὅσην
[68]	ὑπερορίσωσιν, αὐτοὶ δὲ κατασχόντες τὴν	Ἐκκλησίαν,	καὶ τῆς ἑαυτῶν κακίας ὁρμητήριον
[71]	τὴν Ῥεβέκκαν, λέγω δὴ τὴν	Ἐκκλησίαν,	οὐ πόρρωθεν, ἀλλ' ἐγγύθεν ἠγάγετο,
[34]	ὑπελάμβανε. ~Τῆς δὲ περὶ τὴν	Ἐκκλησίαν	τοῦ ἀνδρὸς κηδε μονίας καὶ
[30]	μανίας ἐπώνυμος, τὸ πολὺ τῆς	Ἐκκλησίας	διέσεισε καὶ διέφθειρεν, οὔτε τὸν
[33]	περιῆν καὶ τὸ κράτος τῆς	Ἐκκλησίας,	εἰ καὶ τῆς καθέδρας εἶχε
[47]	ὑπεχώρησε, τοιούτῳ τῷ προστάτῃ τῆς	Ἐκκλησίας	ἐνέτυχε καὶ τοσούτῳ προβόλῳ περιρραγεὶς
[33]	περιζέοντος καὶ τῶν ἐπικειμένων τῆς	Ἐκκλησίας	ἐχθρῶν, τοῦ χειραγωγοῦντος καὶ ὑπερείδοντος.
[29]	δια σπᾶν τὸ σῶμα τῆς	Ἐκκλησίας,	καὶ ἄλλως πολεμουμένης καὶ σφαλερῶς
[48]	χρονιώτερον; Τούτῳ βρέμοντι κατὰ τῆς	ἐκκλησίας	καὶ λεόντειον μὲν τὸ εἶδος
[68]	μεγίστην ἂν βλάβην γενέσθαι, τῆς	Ἐκκλησίας	κατασχεθείσης. ~Ἐπεὶ ὅτι γε παντὸς
[51]	εἰπεῖν, τοῦ τῆσδε προβεβλημένου τῆς	Ἐκκλησίας.	Κρείττων ἀπειλῶν ὁ ἀνήρ, λόγων
[28]	Κινεῖται οὖν ἐπ' αὐτὸν τῆς	Ἐκκλησίας	ὅσον ἔκκριτον καὶ σοφώτερον, εἴπερ
[28]	τινές, μεθέλκοντες πρὸς ἑαυτοὺς τῆς	Ἐκκλησίας	ὅσον ὀρθόδοξον. ~Τί οὖν ὁ
[59]	ψυχῆς ἀξίαν. Προσθήκην γὰρ τῆς	Ἐκκλησίας	ποιεῖται τὴν στάσιν, καὶ τὴν
[25]	ἀεὶ λαμπρότερον ἀποδείξασα, λαμπτῆρα τῆς	Ἐκκλησίας	προτίθησι περιφανῆ τε καὶ περιβόητον,
[28]	τοῦ μεγάλου καὶ ἀστασιάστου τῆς	Ἐκκλησίας	σώματος, οὐκ ὀλίγην καὶ τοῦ
[28]	τῷ πρὸ τούτου καθηγεμόνι τῆς	Ἐκκλησίας·	τὸ μὲν ὅθεν καὶ ὅπως
[31]	στρατὸς ἄξιος, οἱ κακοὶ τῶν	Ἐκκλησιῶν	ἡγεμόνες, οἱ πικροὶ τετράρχαι τῆς
[47]	ἄσειστον καὶ ἀνεπηρέαστον τήνδε τῶν	ἐκκλησιῶν	μητέρα ὡς δουλωσόμενος ὥρμησε, καὶ
[58]	μητροπολίτου, πρόσοδοι διηρπάζοντο· πρεσβύτεροι τῶν	ἐκκλησιῶν,	οἱ μὲν ἀνεπείθοντο, οἱ δὲ
[46]	ὄντος. Οἱ μὲν ἐξωθούμενοι τῶν	ἐκκλησιῶν,	ὅσοι τοῦ ὀρθοῦ λόγου καὶ
[66]	Τίς δὲ ἀγορῶν; Τίς δὲ	ἐκκλησιῶν;	Τίς τῶν ἐν τέλει καὶ
[31]	τὸ μὲν ἔχοντες ἤδη τῶν	Ἐκκλησιῶν,	τῷ δὲ προσβάλλοντες, τὸ δὲ
[58]	ὧν συνέβαινε καὶ τὰ τῶν	ἐκκλησιῶν	χεῖρον ἔχειν διϊσταμένων καὶ τεμνομένων.
[28]	ἐπ' αὐτὸν τῆς Ἐκκλησίας ὅσον	ἔκκριτον	καὶ σοφώτερον, εἴπερ σοφώτεροι τῶν
[54]	πάθει καὶ ἰατρῶν τοὺς ἀρίστους	ἐκλεγόμενος	καὶ λιταῖς προσκείμενος, εἴπερ ἄλλοτέ
[37]	τῷ πλήθει τῶν ἐτῶν μόνον	ἐκλελοιπώς,	ἀλλὰ καὶ νόσῳ τετρυχωμένος, καὶ
[7]	εἰκάζειν ἦν, ὅτι μὴ τάχιον	ἐκλήθησαν	ἐδυσχέραινον. Οἱ μὲν εἷλκον τοῖς
[64]	θράσος ποιῆσαι μήτε τὴν ἄνεσιν	ἔκλυσιν,	ἀλλ' ἀμφοτέρων τὴν ἀμετρίαν φυγεῖν,
[40]	Ὁρῶν γὰρ τὸ μὲν ἁπαλὸν	ἔκλυτον	καὶ μαλακίζον, τὸ δὲ αὐστηρὸν
[57]	ἑαυτοῦ τὴν ὕβριν ταύτην ἐνόμιζεν,	ἐκμαίνεται	πᾶσα καὶ ἀνάπτεται· καὶ ὡς
[64]	ἢ ἀρετὴν ἐτίμησεν, ἢ κακίαν	ἐκόλασεν,	ἢ χρηστὸς ὤφθη τοῖς κατορθοῦσιν,
[14]	καὶ λόγους ἐπιζη τῶν εὐδαιμονίαν	ἐκομισάμην·	καὶ τρόπον ἕτερον ταὐτὸ πέπονθα
[40]	τὴν ἀπ' ἐκείνου διάστασιν· οὕτως	ἑκόντες	ὑπεχώρησαν καὶ ἡττήθησαν καὶ ὡς
[12]	καὶ συνανιόντας ἀλλήλοις ὁ θαυμάσιος	ἐκπαιδεύεται·	οὐ Θετταλικόν τι καὶ ὄρειον
[69]	τὸ φρικωδέστατον, αὐτοῦ τοῦ Πνεύματος	ἐκπεσεῖν,	εἰ μὴ σέβοι τὸ Πνεῦμα
[68]	καὶ σαφέστερον, μὴ ὅτι θρόνων	ἐκπεσεῖν,	οἷς οὐδὲ ἀπ' ἀρχῆς ἐπεπήδησεν,
[76]	πάντων ἐλθεῖν, τῶν νῦν πάντων	ἐκράτησεν.	Ἓν ἐπὶ πᾶσιν ἐρῶ καὶ
[17]	ἤδη παραγυμνούμενον, ἐξαίφνης μεταβαλών, πρύμναντε	ἐκρουσάμην	ἐκείνῳ θέμενος καὶ ἑτεραλκέα τὴν
[57]	καὶ στοιχεῖα τυραννήσας καὶ χειρῶν	ἐκτάσει	τρόπαια στήσας, ἵνα διασώσῃ λαὸν
[71]	πρὸς τὸ θεῖον ὕψος ἀντιπαρ	έκτασις	καὶ ἀντίθεσις, ὅθεν καὶ ἄγει
[80]	δὲ τοῖς ἡμετέροις πρὸς τοὺς	ἐκτός,	Ἕλληνας, Ἰουδαίους, ἐπήλυδας· ἐκείνοις πρὸς
[63]	ἡ χώρα δὲ καὶ τὰ	ἐκτὸς	ἑτέρως· ἀλλὰ κοινὸν ἅπασιν ἀγῶνα
[33]	τῶν ἔνδον ὁ πιστότατος, τῶν	ἐκτὸς	ὁ πρακτικώτατος· ἑνὶ λόγῳ, τοσοῦτος
[63]	φωνὴ λείπεται. Τί ἂν ἅπαντα	ἐκτραγῳδοίην	τὰ ἡμέτερα, οὐκ ἀρκοῦντος τοῦ
[12]	τε καὶ λεόντων τοῖς μυθικοῖς	ἐκτρεφόμενος·	ἀλλὰ τὴν ἐγκύκλιον παίδευσιν παιδευόμενος
[30]	πλῆρες καὶ τετριγὸς ὀλέθριον, πᾶσαν	ἐκτρίψαν	ἐκκλησίαν, καθ' ἧς ἐρράγη καὶ
[30]	καὶ ἀπρόσιτον φύσιν ἀποξενοῦμεν ἑαυτῆς	ἐκφύλοις	ἀλλοτριότησιν, οὐδὲ κακῷ τὸ κακὸν
[76]	τῶν νοημάτων. Στέφανος μὲν γὰρ	ἐκωλύθη	γενέσθαι, εἰ καὶ πρό θυμος
[16]	γίνεται δὲ ἢ βιασθεὶς ἢ	ἑκών,	νόμος οὗτός ἐστιν αὐτοῖς Ἀττικὸς
[22]	ἡνίας καὶ μάστιγας. Ἀλλὰ γὰρ	ἔλαθον	ἐμαυτὸν εἰς τοὺς ἐμοὺς ὑπαχθεὶς
[62]	αὐτῷ καὶ δαψιλοῦς τῆς τοῦ	ἐλαίου	τροφῆς ἀπαντήσωσιν; Τοῦ τοίνυν ἐρημικοῦ
[54]	~Ἕτερον δὲ τῶν εἰρημένων οὐκ	ἔλαττον.	Ἐνίκων οἱ πονηροί, καὶ κυροῦται
[32]	οὕτως, ἠγώνισται δὲ τῆς προθυμίας	ἔλαττον;	Ἢ διαγωνίζεται μὲν ἀνδρικῶς, οὐ
[78]	τι κἀνταῦθα τῶν προειρημένων οὐκ	ἔλαττον.	Νεκρὸς γὰρ ὢν ἤδη σχεδὸν
[10]	χωρήσομεν· οὐχ ὅτι κἀν τούτοις	ἔλαττόν	τινος ἠνέγκατο τῶν μικρολόγων καὶ
[66]	ἄκρα ἰσοτίμως καταφωτίζειν, καὶ μηδὲν	ἐλαττοῦσθαι	τὴν θερμὴν τοῖς διαστήμασι· τοῦ
[18]	ἐλπίσαντες ἀθρόως τοῖς ἐλπισθεῖσιν ἐντύχωμεν,	ἐλάττω	τῆς δόξης ὁρᾶν τὰ φαινόμενα,
[3]	προβάλλει τὰ διηγήματα καὶ οὐδενὸς	ἐλάττω	τῶν πάλαι περὶ αὐτὸν θαυμάτων,
[77]	ἤδη δὲ καὶ τῶν σωματικῶν	ἐλαττωμάτων,	ἑτέροις εἰς εὐδοξίαν ἐπενοήθη· οἷον
[22]	ἐγνώρισε, καὶ τὸ καλῶς ἅρμα	ἐλαύνειν	μεριζομένους ἐν ταὐτῷ ἡνίας καὶ
[45]	μὲν γένος ἀνθρώπων ἐπ' αὐτοὺς	ἐλαύνων,	παντὶ δὲ ζέων θυμῷ καὶ
[8]	Σὺ δέ μοι λέγε τὰς	ἐλαφηβόλους	σου καὶ τοὺς Ὠρίωνας καὶ
[7]	παρῆν, ὄψον αὐτόματον, ἀπραγμάτευτος πανδαισία,	ἔλαφοι	τῶν λόφων ποθὲν ὑπερ φανέντες
[8]	μύθους θαυμάζων καὶ τὴν ἀντιδοθεῖσαν	ἔλαφον	τῆς παρθένου, εἴ τι τοσοῦτον
[12]	ἢ κατατρέχειν νεβρῶν ἢ θηρεύειν	ἐλάφους	ὑπ' αὐτοῦ διδασκόμενος, ἢ τὰ
[12]	καὶ διδασκάλῳ χρώμενος, ἢ μυελοῖς	ἐλάφων	τε καὶ λεόντων τοῖς μυθικοῖς
[7]	θηράσιμόν σοι θελήσαντι μόνον» Ταῦτ'	ἔλεγον,	καὶ ἡ θήρα παρῆν, ὄψον
[7]	καὶ πιστότερα! Τί γάρ ἐστιν,	ἔλεγον,	τῶν ἀπίστων, εἰ ὁ τῶν
[79]	τι τῆς ἑαυτῶν ζωῆς αὐτὸν	ἐλεγχθῆναι	ἄνθρωπον ὄντα) καὶ Εἰς χεῖράς
[11]	κρύπτηται, καὶ τοὺς τῆς ἀπαιδευσίας	ἐλέγχους	διαδιδράσκωσιν. Ἐπεὶ δὲ τοῦτο ὑπεθέμεθα
[43]	πρεσβεύων, τοὺς δὲ καλῶν, νουθετῶν,	ἐλέγχων,	ἐπιτιμῶν, ἀπειλῶν, ὀνειδίζων, προπολεμῶν ἐθνῶν,
[35]	γυναῖκας, νηπίους, γέροντας, πᾶσαν ἡλικίαν	ἐλεεινήν,	πᾶν εἶδος τροφῆς ἐρανίζων, ὅση
[63]	ὀφθαλμοῖς ἡμῶν θέαμα δεινὸν καὶ	ἐλεεινόν,	ἄνθρωποι νεκροὶ πρὸ θανάτου καὶ
[24]	Γίνεται δὴ τότε θέαμά τι	ἐλεεινὸν	καὶ ἱστορίας ἄξιον. Περιστάντες ἡμᾶς
[57]	καὶ θρασὺς δικαστής; Ἱκέτης ἦν,	ἐλεεινός,	ἄθλιος, τίνος οὐ ταπεινότερος, ἕως
[24]	οὐ γὰρ ἠνειχόμην ἐπὶ πλέον	ἐλεεινὸς	ὁρᾶσθαι καὶ πᾶσι λόγον ὑπέχειν
[63]	νόσον, ἀλλὰ μισούμενοι· σοφισταὶ μελῶν	ἐλεεινῶν,	εἴ τισι καὶ φωνὴ λείπεται.
[63]	τίθεσθαι, καὶ δανείζειν Θεῷ τὸν	ἔλεον,	ἐλέου χρῄζοντας. Διὰ τοῦτο, οὐδὲ
[63]	καὶ δανείζειν Θεῷ τὸν ἔλεον,	ἐλέου	χρῄζοντας. Διὰ τοῦτο, οὐδὲ τοῖς
[63]	συζυγίαν τε καὶ συναυλίαν, μηκέτ'	ἐλεούμενοι	διὰ τὴν νόσον, ἀλλὰ μισούμενοι·
[34]	οὔτε, τῷ Κυρίῳ δανείζειν τὸν	ἐλεοῦντα	πτωχούς, ἀκούοντες· οὐδ' ὅτι ὁ
[1]	ὡς λόγου κρείττονα, τῶν ἄλλων	ἑλέσθαι	τὴν πρώτην· τοσοῦτον ἔργον ἡ
[16]	εἴσοδον συγχωρήσαντες, οὕτως ἤδη τὴν	ἐλευθερίαν	διδόασιν, ὁμότιμον ἐκ τοῦ λουτροῦ
[68]	αἱρετικῶν δυναστείαν, ἕως ὁ τῆς	ἐλευθερίας	καὶ τῆς αἰθρίας ἐπιλάβοι καιρὸς
[60]	κηρύγματος τοῦ, Κράτης Κράτητα Θηβαῖον	ἐλευθεροῖ.	Εἶναι γάρ, οὐ δοκεῖν, ἐσπούδαζεν
[18]	ὡς διὰ τῆς πρώτης πείρας	ἐληλεγμένων	καὶ ᾐσχυμμένων ὑφ' ἑνὸς ἀνδρός,
[2]	μηδὲ πολὺ δεύτερον τῶν ἄλλων	ἐλθεῖν,	κἂν ἐκείνου πάντες ἴσον ἀπολειπώμεθα,
[80]	καθαρώτερον; τῷ δὲ τῶν ἀγόντων	ἐλθεῖν	πλησίον, τῷ δὲ τῆς θέας
[76]	ἐνίκησε· τῷ δὲ διὰ πάντων	ἐλθεῖν,	τῶν νῦν πάντων ἐκράτησεν. Ἓν
[1]	πρᾶγμα καλῶς· εἰ μὲν ἐγγὺς	ἔλθοιεν	τῆς ἀξίας, τὴν ἑαυτῶν ἐπιδεδειγμένοις
[74]	καὶ τὴν διὰ πυρὸς ἁρπαγήν;	Ἐλισσαίου	τε τὴν καλὴν κληρονομίαν, τὴν
[76]	τὸ στῆθος Ἰησοῦ κείμενος, ἐκεῖθεν	ἕλκει	τοῦ λόγου τὴν δύναμιν καὶ
[38]	καὶ τῷ περιόντι τῆς ἀρετῆς	ἕλκειν	τοὺς πολλοὺς εἰς τὸ μέτριον·
[24]	μὴ ἀφιέντα καὶ παραχωρῆσαι τοῖς	ἕλκουσι.	Πρᾶγμα, πρὶν γενέσθαι, μὴ πιστευόμενον·
[45]	γένηται λόγῳ φιλανθρωπίας, ἵν' ἡμᾶς	ἑλκύσῃ	πρὸς ἑαυτὴν χαμαὶ κειμένους. ~Καὶ
[56]	δικαστοῦ σύνεδρος ἐβιάζετο, πρὸς γάμον	ἕλκων	ἀπαξιοῦσαν. Ἡ δὲ οὐκ ἔχουσα
[80]	μεγάλης ἀπερρωγὼς συζυγίας, καὶ βίον	ἕλκων	ὀδυνηρὸν καὶ οὐκ εὔδρομον, οἷον
[22]	συμπράκτορσιν, ἐπισήμοις δὲ παρὰ τῇ	Ἑλλάδι	πάσῃ καὶ ταύτης μάλιστα τοῖς
[15]	Ἀττικῆς μέρος ἢ τῆς λοιπῆς	Ἑλλάδος,	αὐτῶν τῶν οἰκητόρων οἱ πλεῖστοι·
[45]	φασίν, ἐπειδή ποτε κατὰ τῆς	Ἑλλάδος	ἐστράτευε, πᾶν μὲν γένος ἀνθρώπων
[21]	πλοῦτον εἴδωλα, μᾶλλον τῆς ἄλλης	Ἑλλάδος,	καὶ χαλεπὸν μὴ συναρπασθῆναι τοῖς
[80]	τοῖς ἡμετέροις πρὸς τοὺς ἐκτός,	Ἕλληνας,	Ἰουδαίους, ἐπήλυδας· ἐκείνοις πρὸς ἡμᾶς,
[23]	λειμώνων καὶ Ἠλυσίων πεδίων ἠξίωσαν	Ἕλληνες,	ἐν φαντασίᾳ τοῦ καθ' ἡμᾶς
[39]	τῦφον κατηγορηθῆναι μᾶλλον ὑπ' ὀλίγων	ἑλόμενος,	τῶν ταύτην ἀγνοησάντων τὴν οἰκονομίαν,
[16]	καὶ ἐν χερσὶ γένηται τῶν	ἑλόντων,	γίνεται δὲ ἢ βιασθεὶς ἢ
[38]	φιλοσοφίαν, ἢ τὰς τῶν πεπιστευκότων	ἐλπίδας·	ἀλλὰ τοσοῦτον ἑαυτὸν ὑπερβάλλων ἀεὶ
[20]	τὸ ζῆν πρὸς τὰς μελλούσας	ἐλπίδας,	πρὶν ἐνθένδε ἀπελθεῖν ἐνθένδε μεθισταμένοις·
[20]	τούτων ἐνέγκω μνήμην! Ἶσαι μὲν	ἐλπίδες	ἦγον ἡμᾶς πράγματος ἐπιφθονωτάτου, τῶν
[15]	πολλῆς προσδεχθέντα καὶ περιφανοῦς τῆς	ἐλπίδος.	Καὶ γὰρ ἐν πολλῶν γλώσσαις
[82]	πόρρω καὶ παρὰ πολὺ τῆς	ἐλπίδος,	τί χρὴ παθεῖν καὶ γήρᾳ
[54]	καὶ χρηστοτέρων ὁ πατὴρ τῶν	ἐλπίδων·	καὶ εἰ μὴ τὴν ἅλμην
[59]	πλεῖον ἔχειν τῶν λυομένων τὰ	ἐλπιζόμενα.	~Δέδοικα μὲν οὖν μὴ ῥᾳθυμίας
[24]	τελεωτέρου καὶ τοῦ λαβέσθαι τῶν	ἐλπιζομένων	ἡμῖν καὶ συγκειμένων. Παρῆν ἡ
[8]	εὐχάριστοι, προοίμιον ἔχοντες ἤδη τῶν	ἐλπιζομένων	τὸ παρὸν θαῦμα. Ἐξ οὗ
[31]	τῷ δὲ προσβάλλοντες, τὸ δὲ	ἐλπίζοντες	ἐκ τῆς τοῦ βασιλέως ῥοπῆς
[18]	ἀνθρώπινον τὸ πάθος, ὅταν μεγάλα	ἐλπίσαντες	ἀθρόως τοῖς ἐλπισθεῖσιν ἐντύχωμεν, ἐλάττω
[18]	ὅταν μεγάλα ἐλπίσαντες ἀθρόως τοῖς	ἐλπισθεῖσιν	ἐντύχωμεν, ἐλάττω τῆς δόξης ὁρᾶν
[18]	ἐπαινεῖν οὐκ εἶχεν, ἐζήτει τὸ	ἐλπισθέν,	κενὴν μακαρίαν τὰς Ἀθήνας ὠνόμαζεν.
[8]	αὐτοῖς, ἐγίνοντο προθυμότεροι. Τοιαῦτα τὰ	ἐμὰ	διηγήματα. Σὺ δέ μοι λέγε
[69]	πρὸς ἅπασι· κἀκείνῳ μὲν τὰ	ἐμά,	ἐμοὶ δὲ τὰ ἐκείνου λογίζοιτο
[80]	συγκλονήσεως· αἳ καὶ τοῦ τέλους	ἐμακαρίσθησαν,	ὡς ἐκείνῳ συνέκδημοι, καὶ θύματα
[22]	καὶ μάστιγας. Ἀλλὰ γὰρ ἔλαθον	ἐμαυτὸν	εἰς τοὺς ἐμοὺς ὑπαχθεὶς ἐπαίνους,
[19]	λόγους, οὐκ ἔχω δ' ὅπως	ἐμαυτὸν	ἐπίσχω τοῦ διηγήματος· ἀεὶ γάρ
[1]	οὕτω περὶ τούτων καί, ὡς	ἐμαυτὸν	πείθω, λίαν ὀρθῶς. Οὐκ οἶδα
[14]	τούτου λαβόμενος, καὶ τῶν κατ'	ἐμαυτόν	τι προσθεῖναι τοῖς εἰρημένοις καὶ
[24]	εἰκός; Ἐνταῦθά τι κατηγορήσω μὲν	ἐμαυτοῦ,	κατηγορήσω δὲ τῆς θείας ἐκείνης
[19]	ζητούμενον· εἰ δὲ μή, παρ'	ἐμαυτοῦ	λήψομαι. ~Οὕτω δὴ τὰ πρὸς
[17]	τὸν λόγον· καὶ τὴν παρ'	ἐμαυτοῦ	ῥοπὴν χαριζόμενος, δύναται δὲ καὶ
[18]	πεῖραν διδοὺς καὶ λαμβάνων πλέον	ἐμαυτῷ	συνέδησα. ~Ὡς δὲ προϊόντος τοῦ
[1]	τί ποτ' ἂν μᾶλλον ἢ	ἐμαυτῷ	χαρισαίμην ἢ τοῖς ἀρετῆς ἐπαινέταις
[64]	τοῖς κατορθοῦσιν, ἢ τοῖς ἁμαρτάνουσιν	ἐμβριθής·	οὗ καὶ τὸ μειδίαμα πολλάκις
[64]	ἡδὺς ἐν ταῖς συνουσίαις, ὅσα	ἐμὲ	γινώσκειν τὸν μάλιστα ἐκείνου πεπειραμένον;
[25]	ἀπὸ σκοποῦ τῆς προκειμένης φιλοσοφίας.	Ἐμὲ	δὲ πατέρων εὐλάβεια καὶ γηροκομία
[69]	δὲ πεποίηκεν ἐν τοῖς πρὸς	ἐμὲ	λόγοις, πρὸς ὃν οὐδὲν ἀπόρρητον
[15]	πρότερον, τὸν δ' εὐθὺς μετ'	ἐμέ,	μετὰ πολλῆς προσδεχθέντα καὶ περιφανοῦς
[15]	κινήσαντος. Εἶχον δὲ μικρῷ μὲν	ἐμὲ	πρότερον, τὸν δ' εὐθὺς μετ'
[69]	δὲ τὴν παρρησίαν, οὓς οὐδεὶς	ἔμελλε	κρίνειν οὐδὲ ἀποβάλλειν τῆς πατρίδος,
[1]	ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.	~Ἔμελλεν	ἄρα πολλὰς ἡμῖν ὑποθέσεις τῶν
[57]	χάριν ἐπιμετρῶν. Τί δὲ οὐκ	ἔμελλεν	ὁ τεμὼν θάλασσαν καὶ ποταμὸν
[39]	τὴν τῶν πρεσβυτέρων προτίμησιν, οὔτε	ἐμέμψατο,	καὶ προσεπῄνεσεν, εὖ ποιῶν, τῦφον
[57]	αἱ κερκίδες· αἳ οὐδὲ γυναῖκες	ἔμενον	ἔτι, τῷ ζήλῳ ῥωσθεῖσαι, καὶ
[64]	οὐκ ἀπαξιοῦντα, ἵνα προσηλώσῃ τὴν	ἐμὴν	ἁμαρτίαν, καίτοι τί τούτου παραδοξότερον,
[49]	ἣν οἰκῶ νῦν, καὶ πᾶσαν	ἐμὴν	εἰς ἣν ἂν ῥιφῶ· μᾶλλον
[49]	περιγραπτὸς καὶ μήτε ταύτην ἔχων	ἐμὴν	ἣν οἰκῶ νῦν, καὶ πᾶσαν
[49]	τῶν πολλῶν ἓν ἃ τῆς	ἐμῆς	δυναστείας ἐστίν. Τίνα ταῦτα; γνωριζέσθω
[56]	ἀλλ' ἡττᾶσθαι χρὴ πάντας τῆς	ἐμῆς	δυναστείας, καὶ προδότας γενέσθαι Χρισ
[76]	νόμου τὴν τοῦ φαινομένου κατάλυσιν.	~Ἐμιμήσατο	Πέτρου τὸν ζῆλον, Παύλου τὸν
[10]	γενομένην ὃ προεκλήθη, τὴν τῆς	ἐμμελείας	ὄντως φερώνυμον, ἣ τοῦτο ἐν
[26]	πολλὰ μὲν τοῖς θείοις λόγοις	ἐμμελετήσας,	πολλὰ δὲ τῇ σαρκὶ νομοθετήσας
[10]	μόνου τὸ πρωτεῖον ἔχειν. Τίς	Ἐμμελίαν,	τὴν ὅπερ ἐγένετο προκληθεῖσαν ἢ
[42]	συμπαθὲς λυπηρόν· καὶ τῆξις καρδίας	ἔμμονος	λογισμός· διὰ τοῦτο ἐσφάδαζεν, ἠνιᾶτο,
[68]	ἀλλοίωσιν ἀλλοιούμενος. ~Ἐπεὶ δὲ θεολογίας	ἐμνήσθην,	καὶ τῆς περὶ τοῦτο τοῦ
[49]	ὀλίγων, ἐν οἷς ὁ πᾶς	ἐμοὶ	βίος· ἐξορίαν δὲ οὐ γινώσκω,
[66]	λόγου σπορὰ καὶ διάδοσις· ὥστε	ἐμοί	γε, οὐδὲ τοῦτο εἰπεῖν ὀκνητέον,
[63]	ἐγείραντας πλὴν δόξης ὀλίγης ὤνησεν;	Ἐμοὶ	δὲ θαυμασιώτατον, ἡ σύντομος τῆς
[9]	μερισαμένοις ἤρκεσε πολλῶν πληροῦν ἀκοάς·	ἐμοὶ	δὲ μέγιστον δοκεῖ καὶ περι
[69]	ἅπασι· κἀκείνῳ μὲν τὰ ἐμά,	ἐμοὶ	δὲ τὰ ἐκείνου λογίζοιτο παρά
[50]	φάναι, μέχρι τοῦ νῦν οὕτως	ἐμοὶ	διείλεκται καὶ μετὰ τοσαύτης τῆς
[12]	δὲ λείποντες, οὐδὲν τῶν ἑτεροφθάλμων,	ἐμοὶ	δοκεῖν, διαφέρουσιν, οἷς μεγάλη μὲν
[18]	καταμεμψάμενοι, πολλὰ δὲ τῆς ἐπιβουλῆς	ἐμοὶ	δυσχεράναντες, ὡς καὶ φανερὰν ἔχθραν
[14]	ἀπληστίας, Ἀθήνας τὰς χρυσᾶς ὄντως	ἐμοὶ	καὶ τῶν καλῶν προξένους εἴπερ
[2]	θεία ἡ ψυχή, καὶ πάντ'	ἐμοὶ	σεβασμία καὶ νῦν καὶ πρότερον.
[1]	ἢ τὸν ἄνδρα τοῦτον θαυμάσας.	Ἐμοί	τε γὰρ ἔσται τοῦτο χρέος
[72]	καὶ ἀεὶ καὶ πνευματικῶς, ὅπερ	ἐμοὶ	τῆς σιτοδοσίας ἐκείνης αἰδε σιμώτερον.
[20]	παραθήγοντες καί, εἰ μὴ μέγα	ἐμοὶ	τοῦτο εἰπεῖν, κανόνες ὄντες ἀλλήλοις
[69]	γοῦν εἴη καὶ ὅς τις	ἐμοὶ	φίλος, ἡ ἐκείνου θεολογία! Καὶ
[69]	προσάγωνται καὶ τοὺς ἀσεβοῦντας ἐπιστομίζωσιν.	Ἔμοι	γοῦν εἴη καὶ ὅς τις
[1]	Βασίλειος, καὶ γὰρ ἐφιλοτιμεῖτο τοῖς	ἐμοῖς	λόγοις ὡς οὔπω τοῖς ἑαυτοῦ
[80]	ἡ μεγάλη φωνὴ καὶ τοῖς	ἐμοῖς	ὠσὶν ἔνηχος, ὁ μάρτυς τοῖς
[3]	καὶ ποίησις· πολλὰ δὲ τὸ	ἐμὸν	ἔδαφος τοῦτο, οἱ σεμνοὶ Καππαδόκαι,
[16]	κατάλυσις. Τότε τοίνυν ἐγὼ τὸν	ἐμὸν	καὶ μέγαν Βασίλειον, οὐκ αὐτὸς
[37]	Ἀβραὰμ καὶ Πατριάρχην ἡμέτερον, τὸν	ἐμὸν	λέγω πατέρα, περὶ ὅν τι
[73]	δὲ τῇ σοφίᾳ κατὰ τὸν	ἐμὸν	λόγον, οὐδὲν ἢ μικρῷ λείπεται·
[26]	πολλὰ χρώματα συνε κέρασεν ἢ	ἐμόρφωσεν·	ὁ δὲ πρόεδρος εὑρίσκεται ῥᾳδίως
[48]	γὰρ ταῦτα, ἔφη, βασιλεὺς ὁ	ἐμὸς	βούλεται, οὐδὲ κτίσμα τι προσκυνεῖν
[8]	Ἀκταίωνας, τοὺς κακοδαίμονας θηρευτάς, ὁ	ἐμὸς	διώκτης, ὁ τοὺς μύθους θαυμάζων
[56]	φρονήματος. Εἱστήκει δέ, οἷον ὁ	ἐμὸς	Ἰησοῦς, Πιλάτου κρίνοντος. Οἱ κεραυνοὶ
[8]	καὶ ἀντὶ πολλῶν, ὡς ὁ	ἐμὸς	λόγος. Καὶ τοῦτο διῆλθον, οὐχ
[35]	ἦν καὶ Ἡλίου καὶ τοῦ	ἐμοῦ	Θεοῦ, παρ' οὗ κἀκείνοις τὸ
[61]	κατὰ τὴν μεγάλην παραίνεσιν τοῦ	ἐμοῦ	Χριστοῦ, καὶ σάρκα δι' ἡμᾶς
[22]	γὰρ ἔλαθον ἐμαυτὸν εἰς τοὺς	ἐμοὺς	ὑπαχθεὶς ἐπαίνους, ὁ μηδὲ παρ'
[35]	ἐν λιμῷ καὶ ψυχὰς πεινώσας	ἐμπίμπλησιν	ἀγαθῶν. Καὶ τίνα τρόπον; Οὐδὲ
[19]	οὐκ οἶδ' ὅπως εἰς τούτους	ἐμπίπτω	τοὺς λόγους, οὐκ ἔχω δ'
[45]	θάλασσα μαστιζομένη καὶ ὅσα τῆς	ἐμπλήκτου	σαφῶς ἦν στρατιᾶς καὶ στρατηγίας,
[5]	ἀλεῖπται τῆς ἀρετῆς, ζῶντες μάρτυρες,	ἔμπνοοι	στῆλαι, σιγῶντα κηρύγματα, σὺν πολλοῖς
[14]	μεῖζον τοῦ ἔργου τὸ πάρεργον	ἐμπορευσάμενος.	Τὸ μὲν δὴ μέχρι τούτων
[46]	τὰ τούτων ἔτι χαλεπώτερα. Πρεσβυτέρων	ἐμπρησμοὶ	θαλάττιοι· στρατηγοὶ δυσσεβεῖς, οὐ Περσῶν
[42]	ἥ τις στήσει τὸν κοινὸν	ἐμπρησμὸν	καὶ τὴν ἐπέχουσαν ἡμᾶς σκοτόμαιναν.
[26]	Σαμουὴλ ἐν προφήταις, ὁ τὰ	ἔμπροσθεν	βλέπων· ἀλλὰ καὶ Σαούλ, ὁ
[26]	πρώραν ἀγαγὼν καὶ πιστεύσας τὰ	ἔμπροσθεν,	οὕτως ἐπὶ τῶν οἰάκων καθίζει,
[82]	ἧς νῦν μετρίως δεδέγμεθα τὰς	ἐμφάσεις,	ἐνταῦθα σταίημεν τῆς ἐφέσεως, καὶ
[61]	καὶ ἰατρεῖαι, τὸ κοινὸν ἡμῶν	ἐμφιλοσόφημα·	ἔδει γάρ με τῶν ἀνιαρῶν
[7]	καὶ ἡμῖν, τοῖς ὄρεσι τούτοις	ἐμφωλεύουσι·	πολλοὶ δὲ ὄρνιθες τῶν ἐδωδίμων
[80]	ἀπευθυνοῦμεν τὸν βίον, ὡς νόμον	ἔμψυχον·	ὑμῖν δὲ συμβουλεύσαιμ' ἂν ἄλλο
[13]	καὶ ἡμετέραν, ἐπεὶ καὶ τῶν	ἐμῶν	λόγων αὕτη καθηγεμὼν καὶ διδάσκαλος,
[2]	ἡμῖν ὢν ἐπηνώρθου πολλὰ τῶν	ἐμῶν	ὅρῳ τε φιλίας καὶ νόμῳ
[54]	εὐτρεπής, οἱ μισοῦντες ἐν κρότοις,	ἐν	ἀθυμίᾳ τὸ εὐσεβές, περὶ τὸν
[74]	σὺν ἱερεῖ καὶ μητρὶ τελειωθέντων	ἐν	αἵματι καὶ παντοίοις βασάνων εἴδεσιν.
[32]	πέλεκυς κόπτων πέτραν, ἢ πῦρ	ἐν	ἀκάνθαις, ὅ φησιν ἡ θεία
[68]	τινος ἀκροπόλεως, καταδράμωσιν. Ὁ δὲ	ἐν	ἄλλαις μὲν φωναῖς γραφικαῖς καὶ
[20]	ἀλλ' ἡμῖν γε πειστέον, ὡς	ἐν	ἀλλήλοις καὶ παρ' ἀλλήλοις ἐκείμεθα.
[23]	περὶ τὴν κλῆσίν τι διηνέχθησαν,	ἐν	ἄλλοις ὀνόμασι τοῦτο παραδηλώσαντες. ~Εἶχε
[47]	τοὺς ἐν γυναιξὶν ἄνδρας καὶ	ἐν	ἀνδράσι γυναῖκας, τοὺς τοῦτο μόνον
[10]	εἰ δεῖ συντόμως εἰπεῖν, ὅπερ	ἐν	ἀνδράσιν ἐκεῖνος· ὥστ' εἴπερ ἔδει
[39]	φορτικὸν φεύγων ἐγώ, καὶ γὰρ	ἐν	ἅπασιν, εἴπερ ἄλλος τις, καὶ
[13]	αὐτῷ τὸ παρὰ πάντων συγκεχωρηκὸς	ἐν	ἅπασιν! Τῷ δὲ λόγοι μὲν
[69]	δεχομένοις, καὶ οὕτω παρὰ τοῦ	ἐν	αὐτοῖς τυπούμενοι Πνεύματος. ~Φέρε δή,
[67]	καὶ εἰς βάθος ἔτι χωρεῖν	ἐν	βάθους, ἄβυσσον ἀβύσσῳ προσκαλούμενος καὶ
[3]	τε καὶ δημαγωγίαι καὶ κράτος	ἐν	βασιλείοις αὐλαῖς· ἔτι δὲ περιουσίαι
[26]	καὶ Σαούλ, ὁ ἀπόβλητος. Ῥοβοὰμ	ἐν	βασιλεῦσι, ὁ Σολομῶντος· ἀλλὰ καὶ
[73]	τῶν τελειουμένων ἐκ Πνεύματος. Δαβὶδ	ἐν	βασιλεῦσιν ἀοίδιμος, οὗ πολλαὶ μὲν
[26]	ὅτε καὶ ἐφ' ὧν προεδρευόντων	ἐν	βήμασιν· οὐ γὰρ ἁπάντων τολμήσω
[70]	ὁ βίος μετάθεσις ἦν, τελείως	ἐν	βίῳ τελείῳ δοκιμασθέντος. Νῶε κιβωτὸν
[14]	καὶ φιλοσόφων τοῖς τελεωτάτοις, ὧν	ἐν	βραχεῖ χρόνῳ τὰ κράτιστα συνελέξατο
[29]	καὶ διαφθείρειν ἐν ζάλῃ τὴν	ἐν	γαλήνῃ τῶν λογισ μῶν κυβέρνησιν.
[9]	τῶν παρθένων ἀριθμὸς καὶ τῶν	ἐν	γάμῳ, μηδὲν τῇ συζυγίᾳ βλαβῆναι
[75]	λύχνος φωτός, οὗ καὶ προεσκίρτησεν	ἐν	γαστρί, καὶ προέδραμεν εἰς Ἅιδου,
[74]	δροσισθέντας ἐν πυρὶ νεανίας· τὸν	ἐν	γαστρὶ κήτους εὐξάμενον προφήτην φυγάδα,
[75]	ἶσον μετάγων τὸν ἄνδρα τῷ	ἐν	γεννητοῖς γυναικῶν ὑπὲρ ἅπαντας, ταύτην
[47]	τοὺς ἐκ τῆς γυναικωνίτιδος, τοὺς	ἐν	γυναιξὶν ἄνδρας καὶ ἐν ἀνδράσι
[10]	ἐμμελείας ὄντως φερώνυμον, ἣ τοῦτο	ἐν	γυναιξὶν ὤφθη, εἰ δεῖ συντόμως
[31]	τὸν προαγωνιστὴν καὶ τεχνίτην ὑπέρμαχον	ἐν	δυνάμει λόγου καὶ Πνεύματος. Τί
[32]	ὑπελείπετο δέ τι τῆς μικροψυχίας	ἐν	ἑαυτῷ λείψανον; Οὐδαμῶς. Ἀλλ' ὁμοῦ
[40]	ἠμελήθη καὶ παρερρίφη, ἵν' αὐτὸς	ἐν	ἑαυτῷ συντριβῇ καὶ καταναλωθῇ, καθάπερ
[75]	καί τι τοῦ χαρακτῆρος ἐκείνου	ἐν	ἑαυτῷ φέροντα. Οὐ γὰρ μικρὸν
[17]	ἐζηλοτύπουν τὸ τῶν Ἀθηνῶν κλέος	ἐν	ἐκείνοις καταλυθῆναι καὶ τάχιστα περιφρονηθῆναι,
[27]	οὕτως ἐν καθέδρᾳ πρεσβυτέρων, οὕτως	ἐν	ἐπισκόπων αἰνεῖ τὸν Κύριον, οὐ
[35]	οὐρανοῦ δι' εὐχῆς, καὶ τρέφειν	ἐν	ἐρήμῳ λαὸν φυγάδα, οὐδὲ πυθμέσι
[7]	θαυμασίων Θεός, ὁ θρέψας πλουσίως	ἐν	ἐρήμῳ ξένον λαὸν καὶ φυγάδα,
[81]	τῆς θεωρίας τὸν θεολόγον, οἱ	ἐν	εὐθυμίᾳ τὸν χαλινόν, οἱ ἐν
[29]	ἑαυτοῦ φιλοσοφίας ἀνάξιον καὶ διαφθείρειν	ἐν	ζάλῃ τὴν ἐν γαλήνῃ τῶν
[31]	τηνικαῦτα ἡμῶν προεδρεύοντος καὶ τοῖς	ἐν	ἡμῖν ἀρρωστήμασιν. Ὁ μὲν οὖν
[27]	τὴν τάξιν τοῦ βήματος, οὕτως	ἐν	καθέδρᾳ πρεσβυτέρων, οὕτως ἐν ἐπισκόπων
[68]	ἀκολουθεῖν. Οἰκονομεῖν δὲ τοὺς λόγους	ἐν	κρίσει τῶν ἀναγκαίων ἐνόμιζε, τῷ
[54]	ὁ δίφρος εὐτρεπής, οἱ μισοῦντες	ἐν	κρότοις, ἐν ἀθυμίᾳ τὸ εὐσεβές,
[74]	θαλάμου, τοῦ θηρὸς προελθόντα· τὸν	ἐν	λάκκῳ δίκαιον, λεόντων θράσος πεδήσαντα·
[35]	πτωχοὺς ἄρτων καὶ διατρέφει αὐτοὺς	ἐν	λιμῷ καὶ ψυχὰς πεινώσας ἐμπίμπλησιν
[1]	Οἶμαι γάρ, εἴ τις τῆς	ἐν	λόγοις δυνάμεως πεῖραν ποιούμενος, ἔπειτα
[16]	ἤθους στάσιμον καθορῶν καὶ τὸ	ἐν	λόγοις καίριον, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[11]	καὶ ἡμετέραν, ἣ πᾶν τὸ	ἐν	λόγοις κομψὸν καὶ φιλότιμον ἀτιμάζουσα
[13]	δυναστείαν· ἣν εἴ τις τοῦ	ἐν	λόγοις κράτους ἀποστερήσειεν, ἀφῃρηκὼς ἔσται
[66]	νέα, καὶ οὗτος ἄριστος ἡμῖν	ἐν	λόγοις, ὃς ἂν τὰ ἐκείνου
[65]	~Ἀλλὰ τί ταῦτα πρὸς τὴν	ἐν	λόγοις τοῦ ἀνδρὸς ἀρετὴν καὶ
[25]	γένος οἰκονομία, διὰ πολλῶν τῶν	ἐν	μέσῳ γνωρίσασα καὶ ἀεὶ λαμπρότερον
[27]	με καὶ τοῦτο μικροῦ παρέδραμεν,	ἐν	μέσῳ τῶν εἰρημένων κείμενον! ~Ἐγένετό
[49]	μου ῥακίων καὶ βιβλίων ὀλίγων,	ἐν	οἷς ὁ πᾶς ἐμοὶ βίος·
[18]	πειρωμένοις ἐξ ὀλίγων τε καὶ	ἐν	ὀλίγῳ γνωρίζεσθαι. Ὅθεν ἐπανῆγον αὐτὸν
[80]	Καὶ νῦν, ὁ μέν ἐστιν	ἐν	οὐρανοῖς, κἀκεῖ τὰς ὑπὲρ ἡμῶν,
[20]	φέρουσα· καὶ εἰ τό, πάντα	ἐν	πᾶσι κεῖσθαι, μὴ πειστέον τοῖς
[21]	πάντα ἁλίσκεται, τοῦτο ἦμεν ἡμεῖς	ἐν	πᾶσι τοῖς ἥλιξι. ~Καὶ τὸ
[15]	περιφανοῦς τῆς ἐλπίδος. Καὶ γὰρ	ἐν	πολλῶν γλώσσαις ἔκειτο πρὶν ἐπιστῆναι,
[41]	Τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων τὸ	ἐν	ποσὶ μόνον ὁρώντων, καὶ τὸ
[66]	Τίς τῶν ἀπραγμόνων ἢ τῶν	ἐν	πράγματι; Τίς τῶν τὰ ἔξωθεν
[26]	τῶν δυνατωτέρων οἱ θρόνοι. Σαμουὴλ	ἐν	προφήταις, ὁ τὰ ἔμπροσθεν βλέπων·
[39]	περὶ ἡμῶν οὕτω διανοηθείς, οὓς	ἐν	πρώ τοις τῶν ἑαυτοῦ φίλων
[74]	πνεῦμα συνηκολούθησεν; Ἐπαίνει κἀκείνου τὴν	ἐν	πυρὶ ζωήν, τῷ πλήθει λέγω
[74]	ἀσαρκίαν. Ἐῶ τἆλλα, τοὺς δροσισθέντας	ἐν	πυρὶ νεανίας· τὸν ἐν γαστρὶ
[21]	ἅλμης ῥέων γλυκύς, ἢ ζῷον	ἐν	πυρὶ σκαῖρον, ᾧ τὰ πάντα
[12]	αὐτὸς τῷ πατρὶ παραθέων ἐγγύθεν	ἐν	πωλικῷ τῷ φρυάγματι καὶ τῶν
[68]	τὸ ἶσον διδασκομένοις· οὐδὲ γὰρ	ἐν	ῥήμασιν ἡμῖν εἶναι τὴν σωτηρίαν
[13]	τοῦ ἤθους πῆξιν ἐπιδεικνύμενος· ῥήτωρ	ἐν	ῥήτορσι καὶ πρὸ τῶν σοφιστικῶν
[72]	μὲν Αἴγυπτον βασανίσας, λαὸν διασώσας	ἐν	σημείοις πολλοῖς καὶ τέρασι, τῆς
[70]	μετετέθη, μικρᾶς εὐσεβείας, ἔτι γὰρ	ἐν	σκιαῖς ἦν ἡ πίστις, ἆθλον
[81]	ἐν εὐθυμίᾳ τὸν χαλινόν, οἱ	ἐν	συμφοραῖς τὴν παράκλησιν, τὴν βακτηρίαν
[63]	τῆς εἰς ἐκείνους ἀπανθρωπίας· ἀλλ'	ἐν	ταῖς ἀλλοτρίαις συμφοραῖς τὰ οἰκεῖα
[43]	ἐκ μέλανος, οὐδὲν ἀτιμοτέρου τῶν	ἐν	ταῖς πλαξὶ χαραγμάτων· οὐδὲ ἑνὶ
[77]	Βασιλείους ἄχρι τοῦ ὁρωμένου, τοὺς	ἐν	ταῖς σκιαῖς ἀνδριάντας· πολὺ γὰρ
[67]	τοῖς μικρὰ βλέπουσιν ἀναπτύσσει, τρισσῶς	ἐν	ταῖς στερραῖς ἑαυτοῦ πλαξὶτῆς καρδίας
[64]	ζητοίημεν, τίς μὲν οὕτως ἡδὺς	ἐν	ταῖς συνουσίαις, ὅσα ἐμὲ γινώσκειν
[72]	μοι ἐν τοῖς κρατίστοις» καί·	Ἐν	ταῖς χερσί σου οἱ κλῆροί
[22]	τὸ καλῶς ἅρμα ἐλαύνειν μεριζομένους	ἐν	ταὐτῷ ἡνίας καὶ μάστιγας. Ἀλλὰ
[35]	μικρὸν εἰς προσθήκην. Συναγαγὼν γὰρ	ἐν	ταὐτῷ τοὺς λιμοῦ τραυματίας, ἔστι
[66]	Τίς δὲ ἐκκλησιῶν; Τίς τῶν	ἐν	τέλει καὶ τῶν μετ' ἐκείνους
[7]	ἦσαν γογγυσταὶ κατὰ τοὺς ἐκείνους	ἐν	τῇ ἐρήμῳ ταλαιπωροῦντας μετὰ τὴν
[17]	ἡ μικρὰ προσθήκη τὸ πᾶν	ἐν	τοιούτοις, ἴσας ὑσμίνῃ τὰς κεφαλάς,
[69]	ὅρον τῆς εὐσεβείας νομίζοντες τὰς	ἐν	τοῖς γράμμασι μόνας τοῦ ἀνδρὸς
[10]	τῶν ἀθλητῶν, οἳ τὴν ἰσχὺν	ἐν	τοῖς εἰκῇ παλαιομένοις καὶ παρέργοις
[73]	τῶν Κριτῶν τοὺς εὐδοκιμωτάτους, Σαμουὴλ	ἐν	τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
[44]	μετὰ πλειόνων πνευμάτων εἰσοικισθησόμενον, ὥσπερ	ἐν	τοῖς Εὐαγγελίοις ἠκούσαμεν. Τούτου γίνεται
[72]	πάθους μυστήριον. Μωϋσῆς καὶ Ἀαρὼν	ἐν	τοῖς ἱερεῦσιν αὐτοῦ. Καὶ μέγας
[10]	παλαιομένοις καὶ παρέργοις κενώσαντες, ἥττους	ἐν	τοῖς καιρίοις εὑρίσκονται, καὶ τοῖς
[72]	εἰπεῖν, ὅτι Σχοινία ἐπέπεσόν μοι	ἐν	τοῖς κρατίστοις» καί· Ἐν ταῖς
[60]	ἠτίμαζε, τὸ πᾶν μέτρον ἄριστον,	ἐν	τοῖς μάλιστα ἐπαινῶν, καὶ παρὰ
[13]	τῇδε λόγοι τὸ γνώρισμα, ὥσπερ	ἐν	τοῖς ὅπλοις ἢ τοῖς δράμασι
[70]	τυπούμενοι Πνεύματος. ~Φέρε δή, πολλῶν	ἐν	τοῖς πάλαι καὶ νῦν γεγονότων
[69]	προθύμως ἀνωμολόγησε· σαφέστερον δὲ πεποίηκεν	ἐν	τοῖς πρὸς ἐμὲ λόγοις, πρὸς
[34]	εἰσκομισώμεθα. Καὶ ὃ χαλεπώτατόν ἐστιν	ἐν	τοῖς τοιούτοις, ἡ τῶν ἐχόντων
[7]	ὑπειπόντες ὅσα πεποίηκε (φιλεῖ γὰρ	ἐν	τοῖς τοιούτοις φιλιστορεῖν ἡ ψυχὴ
[33]	τι πνέων, οὔπω δὲ κατηρτισμένος	ἐν	τοῖς τοῦ Πνεύματος, πολλοῦ δὲ
[13]	ἔχειν, ἐπειδὴ δεῖ καὶ τῆς	ἐν	τούτοις δυνάμεως πρὸς τὴν τῶν
[57]	θεραπεύων σπαράγμασιν» Οἱ μὲν οὖν	ἐν	τούτοις ἦσαν. Ἡ δὲ πόλις,
[30]	τὴν ἐπάνοδον· ἔσχε γὰρ οὕτως.	~Ἐν	τούτοις ὄντων ἡμῶν, ἐξαίφνης ἐφίσταται
[41]	δυναμένων· καίτοι τἆλλα μέτριος ὤν,	ἐν	τούτοις οὐ μετριάζει· ἀλλ' ὑψοῦ
[23]	καίπερ τηλικαῦτα τυγχάνοντα, πρὸς τὴν	ἐν	τῷ ἤθει τοῦ ἀνδρὸς παίδευσιν;
[11]	ἅπαντας εἶναι καθ' ἑαυτούς, ἵν'	ἐν	τῷ κοινῷ τὸ κατ' αὐτοὺς
[32]	καταλλάττεται, βουλεύεται, παρατάττεται· λύει τὰ	ἐν	τῷ μέσῳ σκῶλα καὶ προσκόμματα,
[78]	λόγος. Οὐ γὰρ ἔχω φιλοσοφεῖν	ἐν	τῷ πάθει, καὶ εἰ σφόδρα
[23]	καὶ Ἠλυσίων πεδίων ἠξίωσαν Ἕλληνες,	ἐν	φαντασίᾳ τοῦ καθ' ἡμᾶς Παραδείσου
[13]	ἐν φιλοσόφοις καὶ πρὸ τῶν	ἐν	φιλοσοφίᾳ δογμάτων· τὸ μέγιστον, ἱερεὺς
[13]	πρὸ τῶν σοφιστικῶν θρόνων, φιλόσοφος	ἐν	φιλοσόφοις καὶ πρὸ τῶν ἐν
[52]	τοὺς δὲ περὶ αὐτὸν ἑστηκότας	ἐν	φόβῳ τινὶ καὶ σεβάσματι· ἐπειδὴ
[16]	τις ἐπιστῇ τῶν νέων καὶ	ἐν	χερσὶ γένηται τῶν ἑλόντων, γίνεται
[57]	καιρῷ τύχοι σχεδιασθέν. Αἱ δᾷδες	ἐν	χερσίν, οἱ λίθοι προβεβλημένοι, τὰ
[82]	παράσχοιμεν ἐπαίνου τοῖς λόγοις ἄξιον,	ἐν	Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν,
[63]	πάλην καὶ καιροῦ φθορὰν διαφεύγοντα·	ἐν	ᾧ νόσος φιλοσοφεῖται καὶ συμφορὰ
[23]	μὲν ἅπαντα διελθών, ὡς οὐδεὶς	ἕν·	οὕτω δὲ εἰς ἄκρον ἕκαστον,
[49]	πάθω; Μή τι τῶν πολλῶν	ἓν	ἃ τῆς ἐμῆς δυναστείας ἐστίν.
[23]	δ' ἀμφότερα συλλαβὼν καὶ εἰς	ἓν	ἀγαγών, ὥστε ἄδηλον εἶναι ποτέρῳ
[19]	ἀλλήλοις, ὁμόστεγοι, ὁμοδίαιτοι, συμφυεῖς, τὸ	ἓν	βλέποντες, ἀεὶ τὸν πόθον ἀλλήλοις
[20]	ἀλλήλοις καὶ παρ' ἀλλήλοις ἐκείμεθα.	Ἓν	δ' ἀμφοτέροις ἔργον ἡ ἀρετή,
[34]	μετὰ Θεοῦ τεταγμένος λαὸν ὠφελήσειεν·	ἓν	δέ, ὃ μέγιστόν τε καὶ
[30]	νομίζομεν· τρία μὲν ταῖς ἰδιότησιν,	ἓν	δὲ τῇ θεότητι σέβοντες καὶ
[76]	ἐλθεῖν, τῶν νῦν πάντων ἐκράτησεν.	Ἓν	ἐπὶ πᾶσιν ἐρῶ καὶ σύντομον.
[4]	ἡμᾶς δὲ ζωγραφεῖσθαι τοῖς ἔξωθεν,	ἓν	ἢ δύο τῶν ἐξ ἀρχῆς
[8]	μὲν οὖν τοσοῦτον ἐκ πολλῶν	ἓν	καὶ ἀντὶ πολλῶν, ὡς ὁ
[43]	καὶ τὴν ἐπέχουσαν ἡμᾶς σκοτόμαιναν.	~Ἓν	μὲν οὖν ἐκεῖνο ἐπινοεῖ καὶ
[39]	τὴν ψυχὴν ἔχων καὶ πρὸς	ἓν	μόνον βλέπων, τὸν τοῦ καλοῦ
[36]	τῆς σιτοδείας ἐπίκουρος ἀπραγμάτευτος, πρὸς	ἓν	ὁρῶν, τῷ φιλανθρώπῳ τὸ φιλάνθρωπον
[60]	τὰ πλείω τυγχάνῃ κατωρθωκὼς ἢ	ἓν	ὅτι μάλιστα. Ὁ δὲ οὕτω
[59]	μὲν οὖν ὁπόσον εἰπεῖν δυνατόν,	ἓν	τοῦτο ἐπαινεῖν οὐκ ἔχω, καὶ
[1]	οἷς βίος ἐστὶν ὁ λόγος,	ἓν	τοῦτο ἐσπου δακόσι καὶ μόνον,
[61]	θεότητα. Ἐντεῦ θεν αὐτῷ τὸ	ἓν	χιτώνιον καὶ τριβώνιον καὶ ἡ
[40]	τε καὶ ὑπ' ἐκείνῳ τετάχθαι,	ἕνα	δὲ κίνδυνον τὸ προσκρούειν ἐκείνῳ,
[16]	τοῦ λουτροῦ καὶ ὡς αὐτῶν	ἕνα	δεχόμενοι· καὶ τοῦτό ἐστιν αὐτοῖς
[9]	ἀρετήν, πάντας ὑπεραίρειν τῇ εὐτεκνίᾳ	Ἕνα	μὲν γὰρ ἢ δύο γενέσθαι
[56]	ἡμέρως καὶ φιλανθρώπως, ἀλλ' ὡς	ἕνα	τῶν κατακρίτων. Καὶ ὁ μὲν
[39]	λόγῳ καὶ τοῖς αὐτοῦ βουλεύμασιν	ἐναντίον.	Καίτοι πῶς ἂν μᾶλλον ἔδειξεν
[79]	ἀπάγουσιν αὐτὸν ἀγγέλοις οὐκ ἀηδῶς	ἐναπέψυξεν·	ἔστιν ἃ τοὺς παρόντας μυσταγωγήσας
[37]	καὶ ταῖς ἐκείνου χερσὶν ἡδέως	ἐναποψύξαντος,	ἐπὶ τὸν ὑψηλὸν τῆς ἐπισκοπῆς
[77]	τελευταῖα τῆς φωνῆς, ἀλλ' οὖν	ἐναργέστερον	ὑποκρίνεται· οἱ δὲ πλεῖον ἀπέχουσι
[75]	ἡ μίμησις. Ἦ γὰρ οὐκ	ἐναργὴς	τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας εἰκὼν ὁ
[34]	τοὺς καιροὺς καὶ καταπραγματεύονται τῆς	ἐνδείας	καὶ γεωργοῦσι τὰς συμφοράς· οὔτε,
[34]	μὲν γὰρ παραλίαι τὰς τοιαύτας	ἐνδείας	οὐ χαλεπῶς ἀναφέρουσι, διδοῦσαι τὰ
[16]	φιλάνθρωπον· πλείων γάρ ἐστιν ἡ	ἔνδειξις	ἢ τὸ ἔργον τῶν ἀπειλουμένων.
[34]	τὸ περιττεῦον ἀνόνητον, καὶ τὸ	ἐνδέον	ἀνεπινόητον, οὐκ ἔχουσιν ὅπως ἢ
[47]	δώσω τῷ λόγῳ συνελὼν ὅσον	ἐνδέχεται.	~Τίς οὐκ οἶδε τὸν τηνικαῦτα
[54]	βασιλέα θρασὺν σωφρονίζοντος. Τί τούτων	ἐνδικώτερον	ἢ ταχύτερον; Τὰ δὲ τούτων
[72]	τοῦ γράμματος ἔξωθεν, καὶ ὅσος	ἔνδοθεν	τὸν τοῦ πνεύματος· Ἀαρὼν δὲ
[52]	μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν. Ἐπειδὴ γὰρ	ἔνδον	ἐγένετο καὶ τὴν ἀκοὴν προσβαλούσῃ
[33]	γήρως βακτηρία, πίστεως ἔρεισμα, τῶν	ἔνδον	ὁ πιστότατος, τῶν ἐκτὸς ὁ
[20]	Ὤ! πῶς ἀδακρυτὶ τὴν τούτων	ἐνέγκω	μνήμην! Ἶσαι μὲν ἐλπίδες ἦγον
[78]	ἀνάλυσιν, καὶ ὁ τῶν στεφάνων	ἐνειστήκει	καιρός, κἀκεῖνο μὲν οὐκ ἤκουσεν·
[68]	ὧν ἄλλοις ἐπηρεάζουσιν. Ἐκεῖνος γὰρ	ἕνεκα	τοῦ ὀρθοῦ λόγου καὶ τῆς
[39]	τιμὴν οὐ δεξάμενον, τῆς αὐτῆς	ἕνεκεν	αἰτίας, οὐδὲ τὴν τῶν πρεσβυτέρων
[2]	Οὐ γὰρ ὀλιγωρίᾳ τὸ εἰκὸς	ἐνελίπομεν·	μή ποτε τοσοῦτον ἀμελήσαιμεν ἢ
[71]	ἑκάστῳ τὰ πρὸς ἀξίαν ἀπαραλογίστως	ἔνεμε	μετὰ τῆς τοῦ Πνεύματος κρίσεως.
[82]	θαρρῶν, τὸν περὶ σοῦ λόγον	ἐνεστησάμην·	εἰ δὲ πόρρω καὶ παρὰ
[2]	δι' ἃ τὸν ἀγῶνα τοῦτον	ἐνεστησάμην,	ταῦτά ἐστιν. Εἰ δὲ τοσοῦτον
[62]	δὲ κόσμον κόσμῳ παραπέμπουσαν, τὸν	ἐνεστῶτα	τῷ μέλλοντι. Τίς οὖν ἐκείνου
[56]	καὶ ἀνεβάλλετο· καὶ τὸ τόξον	ἐνετείνετο	μέν, κατείχετο δέ, τῇ μετανοίᾳ
[47]	τοιούτῳ τῷ προστάτῃ τῆς Ἐκκλησίας	ἐνέτυχε	καὶ τοσούτῳ προβόλῳ περιρραγεὶς διελύθη.
[50]	Οὐδὲ γὰρ ἐπισκόπῳ ἴσως, φησίν,	ἐνέτυχες,	ἢ πάντως ἂν τοῦτον διειλέχθη
[1]	δακόσι καὶ μόνον, ταῖς τοιαύταις	ἐνευδοκιμεῖν	ὑποθέσεσιν! Ἔχω μὲν οὕτω περὶ
[69]	τῷ σαρκικῷ τοῦ Χριστοῦ πλέον	ἐνησχολήθησαν,	οἱ δὲ τῇ θεολογίᾳ προσέβησαν·
[80]	φωνὴ καὶ τοῖς ἐμοῖς ὠσὶν	ἔνηχος,	ὁ μάρτυς τοῖς μάρτυσι. Καὶ
[20]	πρὸς τὰς μελλούσας ἐλπίδας, πρὶν	ἐνθένδε	ἀπελθεῖν ἐνθένδε μεθισταμένοις· πρὸς ὃ
[58]	ἄξιον. Ἄρχεται δὲ ὁ πόλεμος	ἐνθένδε	ἤδη τῶν ἐπισκόπων, καὶ τῶν
[20]	μελλούσας ἐλπίδας, πρὶν ἐνθένδε ἀπελθεῖν	ἐνθένδε	μεθισταμένοις· πρὸς ὃ βλέποντες, καὶ
[62]	παρθένου γεννᾶται, παρθενίαν νομοθετῶν ὡς	ἐνθένδε	μετάγουσαν καὶ κόσμον συντέμνουσαν, μᾶλλον
[2]	καὶ ὑπὲρ τὸ σῶμα πρὶν	ἐνθένδε	μεταναστῆναι, καὶ μηδὲν ἀξιοῦντι τῶν
[59]	κατὰ τὰ ἀνθρώπινα, καὶ τῶν	ἐνθένδε	πρὶν ἀποβιῶναι μεταναστάς, πάντα ἐποιεῖτο
[29]	χρησάμενος καὶ παραινέταις γνησίοις, φυγὰς	ἐνθένδε	σὺν ἡμῖν πρὸς τὸν Πόντον
[16]	πολλῇ καὶ ἐξάλμασι χρώμενοι καθάπερ	ἐνθουσιῶντες·	κελεύει δὲ ἡ βοὴ μὴ
[33]	πιστότατος, τῶν ἐκτὸς ὁ πρακτικώτατος·	ἑνὶ	λόγῳ, τοσοῦτος εἰς εὔνοιαν ὅσος
[50]	κράτει, ἀλλὰ μηδὲ τῶν τυχόντων	ἑνὶ	τὴν ὀφρὺν αἴροντες· οὗ δὲ
[43]	ἐν ταῖς πλαξὶ χαραγμάτων· οὐδὲ	ἑνὶ	τῆς Ἰουδαίας ἔθνει, καὶ μικρῷ
[68]	κατακριθείς, τοσοῦτον ἐπραγματεύσατο μόνον, ὅσον	ἑνὶ	τῶν ἀκολούθων εἰπεῖν, ἀραμένῳ τὸ
[72]	τῶν ἁγίων, οὐχ ἅπαξ τοῦ	ἐνιαυτοῦ,	πολλάκις δὲ καὶ καθ' ἑκάστην,
[66]	ὅσα τινὲς τοῖς θείοις λογίοις	ἐνίδρωσαν·	βοᾶται τὰ νέα, καὶ οὗτος
[76]	τὸ δὲ ἐζήλωσε, τὸ δὲ	ἐνίκησε·	τῷ δὲ διὰ πάντων ἐλθεῖν,
[54]	δὲ τῶν εἰρημένων οὐκ ἔλαττον.	Ἐνίκων	οἱ πονηροί, καὶ κυροῦται κατὰ
[41]	τι μέγα καὶ νεανικόν, ἢ	ἐννοῆσαι,	ἢ καταπράξασθαι δυναμένων· καίτοι τἆλλα
[28]	τὴν κατάστασιν ταραχῆς. ὡς οὐκ	ἔννομον	οὐδὲ κανονικῶς μᾶλλον ἢ τυραννικῶς
[28]	ἀπωσμένον, πρᾶγμα τολμῶσιν ἐπικινδυνότατον· ἀπόστασιν	ἐννοοῦσι	καὶ ῥῆξιν τοῦ μεγάλου καὶ
[30]	σέβοντες καὶ γινώσκοντες. Ὧν οὐδὲν	ἐννοῶν	ἐκεῖνος οὐδὲ ἄνω βλέπειν δυνάμενος,
[42]	πᾶσαν εἶναι ἀνάγκην. Ταῦτ' οὖν	ἐννοῶν	καὶ σκοπῶν ἐκεῖνος, ὁ τοῦ
[68]	λόγους ἐν κρίσει τῶν ἀναγκαίων	ἐνόμιζε,	τῷ θείῳ Δαβὶδ περὶ τούτου
[60]	συνέζη μόνῳ, ὃν πολλῶν χρημάτων	ἐνόμιζεν	ἑαυτῷ τιμιώτερον. Ἅπαντα μὲν γὰρ
[57]	ἕκαστος ἑαυτοῦ τὴν ὕβριν ταύτην	ἐνόμιζεν,	ἐκμαίνεται πᾶσα καὶ ἀνάπτεται· καὶ
[33]	ὅσος εἰς ἔχθραν τὸ πρὶν	ἐνομίζετο.	Ἐντεῦθεν αὐτῷ περιῆν καὶ τὸ
[62]	ἢ παρθενίαν ἐτίμησεν, ἢ σαρκὶ	ἐνομοθέτησεν,	οὐ τῷ καθ' ἑαυτὸν ὑποδείγματι
[44]	καὶ χειρωσάμενον πᾶν τὸ προστυχόν,	ἑνὸς	ἀνδρὸς καὶ μιᾶς πόλεως ἥττω
[18]	πείρας ἐληλεγμένων καὶ ᾐσχυμμένων ὑφ'	ἑνὸς	ἀνδρός, καὶ ταῦτα μηδὲ τοῦ
[42]	μᾶλλον σπουδάζειν τὸν ἄνω βλέποντα;	Ἑνὸς	μὲν γὰρ εὖ πράττοντος ἢ
[43]	καὶ πάντα πλέκων εἰς κάλλους	ἑνὸς	περιουσίαν καὶ ἁρμονίαν. ~Τί τἆλλα
[24]	μὴ πιστευόμενον· γίνεται γὰρ ὥσπερ	ἑνὸς	σώματος εἰς δύο τομὴ καὶ
[33]	Διὰ τοῦτο παρῆν, ἐσόφιζεν, ὑπήκουεν,	ἐνουθέτει,	πάντα ἦν αὐτῷ, σύμβουλος ἀγαθός,
[51]	ἀκοῦσαι τὸν ὕπαρχον, καὶ τὴν	ἔνστασιν	μαθεῖν τοῦ ἀνδρὸς οὕτως ἀκατάπληκτον
[48]	ἀνδρὸς πρὸς αὐτὸν μετὰ συνέσεως	ἔνστασιν.	Τί σοι, φησίν, ὦ οὗτος,
[28]	διωγμός, καὶ ἡ πρὸς αὐτὸν	ἔνστασις,	ὅμως δέ τι παθόντι πρὸς
[21]	αὐτῶν τὸ ἀπατηλὸν καὶ κίβδηλον,	ἐνταῦθα	δαιμόνων καταφρονήσαντες, οὗ θαυμάζονται δαίμονες.
[58]	~Ὁ μὲν δὴ κοσμικὸς πόλεμος	ἐνταῦθα	ἐτελεύτησε, καὶ πέρας εἶχεν ἐκ
[75]	νέαν μέτειμι διαθήκην, καὶ τοῖς	ἐνταῦθα	εὐδοκίμοις τὰ ἐκείνου παρεξετάσας, τιμήσω
[2]	Τὰ μὲν δὴ τῆς ἀπολογίας	ἐνταῦθα	κείσθω· καὶ γὰρ οὐδὲ μακροτέρας
[59]	Πνεύματος· καὶ φιλίαν αἰδεῖσθαι εἰδώς,	ἐνταῦθα	μόνον ἠτίμαζεν, οὗ Θεὸν ἔδει
[13]	~Ἐπεὶ δὲ ἱκανῶς εἶχε τῆς	ἐνταῦθα	παιδεύσεως, ἔδει δ' αὐτὸν μηδὲν
[36]	ἐκεῖθεν τυχεῖν ἀγαθῶν διὰ τῆς	ἐνταῦθα	σιτομετρίας. Ταῦτα μετὰ τῆς τοῦ
[82]	νῦν μετρίως δεδέγμεθα τὰς ἐμφάσεις,	ἐνταῦθα	σταίημεν τῆς ἐφέσεως, καὶ ταύτην
[24]	ὧν τοὺς ἀλγοῦν τας εἰκός;	Ἐνταῦθά	τι κατηγορήσω μὲν ἐμαυτοῦ, κατηγορήσω
[14]	ὁ λόγος. Ποθῶ μὲν γάρ,	ἐνταῦθα	τοῦ λόγου γενόμενος καὶ τοῦ
[37]	Καί τι σύντομον φθέγξομαι, νεκρὸς	ἐντεθεὶς	ὡς τάφῳ τινὶ τῷ φορείῳ,
[61]	πτωχεύσαντος, ἵν' ἡμεῖς πλουτισθῶμεν θεότητα.	Ἐντεῦ	θεν αὐτῷ τὸ ἓν χιτώνιον
[33]	εἰς ἔχθραν τὸ πρὶν ἐνομίζετο.	Ἐντεῦθεν	αὐτῷ περιῆν καὶ τὸ κράτος
[21]	παράδοξον εἰπεῖν, εἰς τὴν πίστιν	ἐντεῦθεν	ἐβεβαιώθημεν, καταμαθόντες αὐτῶν τὸ ἀπατηλὸν
[14]	τὰ ἑστῶτα καὶ μένοντα κατακτώμενον.	~Ἐντεῦθεν	ἐπὶ τὸ Βυζάντιον, τὴν προκαθεζομένην
[14]	τάχει τε καὶ μεγέθει φύσεως.	Ἐντεῦθεν	ἐπὶ τὸ τῶν λόγων ἔδαφος,
[58]	τῆς προτέρας τῇ νέᾳ προσαγαγούσης,	ἐντεῦθεν	καὶ τὰ ἐκείνων ἐστασιάσθη. Ὁ
[17]	~Τοῦτο ἡμῖν τῆς φιλίας προοίμιον·	ἐντεῦθεν	ὁ τῆς συναφείας σπινθήρ· οὕτως
[14]	τοῦ ἀνδρὸς ἐγκωμίων· τὸ δ'	ἐντεῦθεν,	οὐκ οἶδ' ὅ τι τῷ
[54]	θεν τὸ γράμμα τῆς ἐξορίας,	ἐντεῦθεν	τὸ δόγμα τῆς ἀρρωστίας· καὶ
[68]	τῆς ἑαυτῶν κακίας ὁρμητήριον ποιησάμενοι,	ἐντεῦθεν	τὸ λειπόμενον ἅπαν, ὡς ἔκ
[70]	βλάσφημον αἰδοῖ τοῦ προπάτορος, τὴν	ἐντολὴν	οὐκ ἐφύλαξεν· ὁ δὲ καὶ
[50]	παντὸς ἄλλου ταπεινότεροι, τοῦτο τῆς	ἐντολῆς	κελευούσης, καὶ μὴ ὅτι τοσούτῳ
[20]	ἅπασαν ἀπηυθύνομεν, παρά τε τῆς	ἐντολῆς	οὕτως ἀγόμενοι καὶ ἀλλήλοις τὴν
[13]	πᾶν εἶδος παιδεύσεως· ὅσον κλέος	ἐντὸς	ὀλίγου χρόνου παρὰ πᾶσιν ἠνέγκατο,
[65]	οὐχ ὡς ἀγνοοῦντι, ἀλλ' ὡς	ἐντρυφῶντι	τῇ θεωρίᾳ. Πάντα δὲ ἐκείνῳ
[67]	διδασκάλῳ χρώμενος. Ὅταν τοῖς ἀντιρρητικοῖς	ἐντύχω	λόγοις, τὸ Σοδομιτικὸν ὁρῶ πῦρ,
[18]	μεγάλα ἐλπίσαντες ἀθρόως τοῖς ἐλπισθεῖσιν	ἐντύχωμεν,	ἐλάττω τῆς δόξης ὁρᾶν τὰ
[70]	εὖ οἶδα, τοῦ παραδείσου τετύχηκεν.	Ἐνὼς	ἤλπισε πρῶτος ἐπικαλεῖσθαι τὸν Κύριον·
[52]	μέρος γενόμενος, οὕτως ἀφοσιοῦται τὴν	ἕνωσιν·	ἄξιον δὲ μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν.
[70]	ὃ τοῦ ἐπικαλεῖσθαι πολὺ τιμιώτερον.	Ἐνὼχ	μετετέθη, μικρᾶς εὐσεβείας, ἔτι γὰρ
[25]	αὐτῶν καὶ τελοῦμεν εἰς ἄνδρας	ἐξ	ἀγενείων, ἀνδρικώτερον τῇ φιλοσοφίᾳ προσβαίνοντες·
[41]	καὶ πλάνας διεσπασμένον· καὶ τὴν	ἐξ	Αἰγύπτου μετηρμένην καὶ μεταπεφυτευμένην ἄμπελον,
[7]	τῇ ἐρήμῳ ταλαιπωροῦντας μετὰ τὴν	ἐξ	Αἰγύπτου φυγήν, ὡς ἄρα βελτίων
[67]	μεθαρμόζομαι καὶ ῥυθμίζομαι καὶ ἄλλος	ἐξ	ἄλλου γίνομαι, τὴν θείαν ἀλλοίωσιν
[10]	δεδομένων εἰς κοινὸν ὄφελος, μήτε	ἐξ	ἄλλων μᾶλλον ἁρμόζειν ἢ ἐκείνων
[69]	τῆς πατρίδος, ἀφανείᾳ τετιμημένους, ὡς	ἐξ	ἀμφοτέρων ἰσχυρὸν εἶναι τὸ καθ'
[56]	λόγῳ. ~Γυναῖκά τινα τῶν ἐπιφανῶν	ἐξ	ἀνδρὸς οὐ πρὸ πολλοῦ τὸν
[26]	εἶναι καταγελαστότα τον. Οὐ γὰρ	ἐξ	ἀρετῆς μᾶλλον ἢ κακουργίας ἡ
[12]	τὴν μέλλουσαν τελειότητα διὰ τῶν	ἐξ	ἀρχῆς μαθημάτων ἀγόμενος. Οἱ μὲν
[4]	ἔξωθεν, ἓν ἢ δύο τῶν	ἐξ	ἀρχῆς ὑπαρχόντων αὐτῷ καὶ ταῦτα
[8]	ἵν' ἐπιδείξαιμι, οἵων αὐτῷ τῶν	ἐξ	ἀρχῆς ὑπαρχόντων, καὶ πρὸς ὃ
[30]	Πατέρα τιμήσας, καὶ ἀτιμάσας τὰ	ἐξ	αὐτοῦ διὰ τῶν ἀνίσων βαθμῶν
[71]	καὶ εὐημερίαν, καὶ τοὺς δώδεκα	ἐξ	αὐτοῦ πατριάρχας, καὶ τὸν τῶν
[13]	μὲν τὸ πάρεργον ἦσαν, τοσοῦτον	ἐξ	αὐτῶν δρεπομένῳ ὅσον εἰς τὴν
[4]	μὲν μορφὰς καὶ τὰς χρόας	ἐξ	ἑαυτῶν δοκιμάζεσθαι καὶ τῶν ἵππων
[9]	γνωρίσματα, πτωχοτροφίαι, ξενοδοχίαι, ψυχῆς κάθαρσις	ἐξ	ἐγκρατείας, ἀπόμοιρα κτήσεως Θεῷ καθιερωθείσης,
[71]	τε ποι μαντικὴν τοῦ ἀνδρός,	ἐξ	ἧς ἐπλούτησε, πλείω τῶν ἀσήμων
[21]	Γύγης, εἴπερ μὴ μῦθος ἦν,	ἐξ	ἧς Λυδῶν ἐτυράννησεν· ἢ τῷ
[64]	Φαρισαίου καταγινώσκειν καὶ διηγεῖσθαι τὴν	ἐξ	ὄγκου ταπείνωσιν, καὶ Χριστὸν εἰδέναι
[18]	τελεωτέρᾳ, οὔτε παίδευσιν τοῖς πειρωμένοις	ἐξ	ὀλίγων τε καὶ ἐν ὀλίγῳ
[8]	τῶν ἐλπιζομένων τὸ παρὸν θαῦμα.	Ἐξ	οὗ καὶ πρὸς τὴν ἄθλησιν
[43]	περὶ τοῦ λόγου τῆς ἀληθείας,	ἐξ	οὗ καὶ τὸ σώζεσθαι περιγίνεται.
[70]	πόλιν, κούφως τῶν αἱρετικῶν ὑπερπλέουσαν,	ἐξ	οὗ κόσμον ὅλον ἀνεκαλέσατο. ~Μέγας
[16]	εὐθὺς αἰδέσιμος ἦν, ἀκοῇ προκατειλημμένος.	Ἐξ	οὗ τί γίνεται; μόνος σχεδὸν
[59]	πλείοσιν ἐπισκόποις τὴν πατρίδα καταπυκνώσας.	Ἐξ	οὗ τί γίνεται; Τρία τὰ
[35]	ὕειν μὲν οὐκ εἶχεν ἄρτον	ἐξ	οὐρανοῦ δι' εὐχῆς, καὶ τρέφειν
[74]	βάτον θαῦμα, καὶ τὸ καλὸν	ἐξ	ὕψους δέρος, τὴν ἀσαρκίαν. Ἐῶ
[68]	οἳ τοῖς ἑαυτῶν κακοῖς βοηθοῦσιν,	ἐξ	ὧν ἄλλοις ἐπηρεάζουσιν. Ἐκεῖνος γὰρ
[23]	οὐδέν· σπουδὴ γὰρ εὐφυΐᾳ συνέδραμεν,	ἐξ	ὧν ἐπι στῆμαι καὶ τέχναι
[61]	ὃ γεωργοῦσι πηγαὶ μηδὲν πονουμένοις.	Ἐξ	ὧν ἢ μεθ' ὧν νοσοκομίαι
[65]	ἐκείνῳ διηρεύνηται τὰ τοῦ Πνεύματος,	ἐξ	ὧν ἦθος ἅπαν ἐπαίδευσε καὶ
[69]	τὸ Πνεῦμα Θεόν, δῆλον μὲν	ἐξ	ὧν καὶ δημοσίᾳ τοῦτο πολλάκις
[58]	ἐκ τῶν πατέρων ἄνωθεν διαιρέσεως.	Ἐξ	ὧν πολλὰ καὶ δεινά, τὰ
[5]	γνώμης ὡς πάντα ῥᾳδίως οἴσοντες,	ἐξ	ὧν στεφανοῖ Χριστὸς τοὺς τὴν
[58]	μὲν ἀνεπείθοντο, οἱ δὲ ὑπηλλάττοντο.	Ἐξ	ὧν συνέβαινε καὶ τὰ τῶν
[10]	τοῖς καιρίοις εὑρίσκονται, καὶ τοῖς	ἐξ	ὧν τὸ νικᾶν ὑπάρχει καὶ
[22]	τὸν ἐκείνου δρόμον καὶ τρόπον·	ἐξ	ὧν ὑπῆρχεν ἡμῖν ἐπισήμοις μὲν
[69]	κοινωνὸν ἐκείνου κἀν τοῖς τοιούτοις,	ἐξαγορεύσω	τι καὶ τῶν τοῖς πολλοῖς
[67]	μόνον αὐτοῦ διηγήσομαι. Ὅταν τὴν	ἑξαήμερον	αὐτοῦ μεταχειρίζωμαι καὶ διὰ γλώσσης
[57]	διασώσῃ λαὸν φυγάδα, καὶ τοῦτον	ἐξαιρήσεσθαι	τῶν κινδύνων; ~Ὁ μὲν δὴ
[30]	οὕτως. ~Ἐν τούτοις ὄντων ἡμῶν,	ἐξαίφνης	ἐφίσταται νέφος χαλάζης πλῆρες καὶ
[17]	τύγχανον, ἀλλὰ σαφῶς ἤδη παραγυμνούμενον,	ἐξαίφνης	μεταβαλών, πρύμναντε ἐκρουσάμην ἐκείνῳ θέμενος
[16]	πλησιάσωσι, βοῇ τε πολλῇ καὶ	ἐξάλμασι	χρώμενοι καθάπερ ἐνθουσιῶντες· κελεύει δὲ
[49]	τῷ θυμῷ καὶ τῆς καθέδρας	ἐξαναστῆναι	καὶ τραχυτέροις πρὸς αὐτὸν χρήσασθαι
[72]	ἁγίας κατάσχεσις· ὁ δὲ οὐκ	ἔξαρχος;	οὐ στρατηγὸς τῶν διὰ πίστεως
[12]	ἐγκύκλιον παίδευσιν παιδευόμενος καὶ θεοσέβειαν	ἐξασκούμενος	καί, συνελόντι φάναι, πρὸς τὴν
[41]	τὸ κατ' αὐτοὺς ὅπως ἀσφαλῶς	ἕξει	λογιζομένων, εἴπερ τοῦτο ἀσφαλές, περαιτέρω
[11]	τούτων, οὐκ ἐπειδὴ κακῶς τινες	ἐξειλήφασιν	ἀντὶ Θεοῦ τὰ τοῦ Θεοῦ
[23]	μὲν τὸ αἱρεθὲν τοῦ παρεθέντος	ἐξεῖναι	θαυμάζειν, μᾶλλον δὲ τοῦ αἱρεθέντος
[66]	τὸ εἰς πᾶσαν τὴν γῆν	ἐξελθεῖν	τὸν φθόγγον αὐτοῦ, καὶ εἰς
[19]	πολυπόδων πείσομαι, ὧν τῆς θαλάμης	ἐξελκομένων	προσέξονται ταῖς κοτύλαις αἱ πέτραι,
[23]	Τίς δὲ γραμματικήν, ἣ γλῶσσαν	ἐξελληνίζει	καὶ ἱστορίαν συνάγει καὶ μέτροις
[56]	εἴχετο κατὰ κράτος. Ὁ δ'	ἐξεμαίνετο	καὶ τέλος πέμπει τινὰς τῶν
[58]	ἐπαναγαγεῖν. Ὃ δὲ πλεῖον αὐτὸν	ἐξέμηνεν,	αἱ Ταυρι καὶ πρόσοδοι καὶ
[75]	εἰ καὶ μὴ πρόδρομος· καὶ	ἐξεπορεύετο	πρὸς αὐτόν, οὐχ ἡ περίχωρος
[56]	ἐξουσίας τὸν τοῦ ἁγίου κοιτωνίσκον	ἐξερευνήσοντας,	οὐ κατὰ χρείαν μᾶλλον ἢ
[11]	οὕτω καὶ τούτων τὸ μὲν	ἐξεταστικόν	τε καὶ θεωρητικὸν ἐδεξάμεθα, ὅσον
[76]	τούτων· ἐκεῖνος γὰρ τὸ μὲν	ἐξεῦρε	τῶν καλῶν, τὸ δὲ ἐζήλωσε,
[67]	καὶ θεωρίας. Ὅταν ταῖς ἄλλαις	ἐξηγήσεσιν,	ἃς τοῖς μικρὰ βλέπουσιν ἀναπτύσσει,
[27]	τῷ λαῷ βίβλους, ὁ τούτων	ἐξηγητής,	καὶ ταύτην οὐκ ἀπαξιώσας τὴν
[61]	τοῖς ἀναγκαίοις διέζη μόνον ἕως	ἐξῆν,	καὶ μόνην ᾔδει τρυφήν, τὸ
[3]	Ὧν ἡμῖν, εἰ βουλομένοις εἰπεῖν	ἐξῆν,	οὐδὲν ἂν ἦσαν ἡμῖν οἱ
[13]	δράμασι τὰ ἐπίσημα. Τὰ δὲ	ἑξῆς	αὐτοὶ διηγείσθωσαν, οἱ καὶ παιδεύσαντες
[70]	εὑράμενος τὴν μετάθεσιν, καὶ τοῦ	ἑξῆς	βίου τὸν κίνδυνον διαπέφευγε· τοῦ
[54]	ἢ ταχύτερον; Τὰ δὲ τούτων	ἑξῆς,	ἔκαμνεν ὁ παῖς τῷ βασιλεῖ
[38]	εἰκός, οὐ κατῄσχυνεν οὐδενὶ τῶν	ἑξῆς	ἢ τὴν ἑαυτοῦ φιλοσοφίαν, ἢ
[78]	τῆς ἱερωσύνης συλλήπτορας. Τοῖς δὲ	ἑξῆς	ὀκνεῖ μὲν προσελθεῖν ὁ λόγος,
[73]	ἐκείνου σοφίαν γνωρίζεσθαι. Καὶ τὰ	ἑξῆς	παρήσω τοῦ Σολομῶντος· πᾶσι δὲ
[8]	τὸ ἱστορούμενον. Ὡς τά γε	ἑξῆς	τοῦ λόγου καὶ λίαν αἰσχρά!
[23]	αὐτῷ πεποιήκασιν· ὅθεν ἀρξάμενος, εἰς	ἕξιν	τῆς τέχνης ἀφίκετο· καὶ ταύτης,
[24]	ἡμέρα καὶ ὅσα τῆς ἐκδημίας·	ἐξιτήριοι	λόγοι, προπόμπιοι, ἀνακλήσεις, οἰμωγαί, περιπλοκαί,
[78]	καταλελοιπώς, εὐτονώτερος γίνεται περὶ τοὺς	ἐξιτηρίους	τῶν λόγων, ἵνα τοῖς τῆς
[36]	λιμὸν ἄρτων, οὐδὲ δίψαν ὕδατος	ἐξιώμενος,	λόγου δὲ πόθον τοῦ ἀληθῶς
[54]	καὶ κυροῦται κατὰ τοῦ ἀνδρὸς	ἐξορία·	καὶ οὐδὲν ἀπῆν τῶν εἰς
[46]	Τίνα δὴ λέγω τὰ πρῶτα;	Ἐξορίαι,	φυγαί, δημεύσεις, ἐπιβουλαὶ φανεραί τε
[49]	ταῦτα; γνωριζέσθω γὰρ ἡμῖν. Δήμευσιν,	ἐξορίαν,	βασάνους, θάνατον. Εἴ τι ἄλλο,
[49]	οἷς ὁ πᾶς ἐμοὶ βίος·	ἐξορίαν	δὲ οὐ γινώσκω, ὁ μηδενὶ
[68]	τε πέπονθεν· ὅς γε καὶ	ἐξορίαν	ὑπὲρ τῆς ἀληθείας κατακριθείς, τοσοῦτον
[54]	Ἐκεῖ θεν τὸ γράμμα τῆς	ἐξορίας,	ἐντεῦθεν τὸ δόγμα τῆς ἀρρωστίας·
[38]	τηνικαῦτα λαμβάνειν, ὕλῃ πλείονι τῇ	ἐξουσίᾳ	χρωμένην. ~Πρῶτον μὲν ἐκεῖνο πᾶσι
[33]	τὴν γὰρ εὔνοιαν εἰσφέρων, τὴν	ἐξουσίαν	ἀντελάμβανε· καὶ ἦν θαυμαστή τις
[27]	τὸν Κύριον, οὐ κλέψας τὴν	ἐξουσίαν	οὐδ' ἁρπάσας, οὐδὲ διώξας τὴν
[49]	Τί δαί; Οὐ φοβεῖ τὴν	ἐξουσίαν;	φησί. Μὴ τί γένηται, μὴ
[50]	ἂν ᾖ βουλομένῳ σοι, τῆς	ἐξουσίας	ἀπόλαυε. Ἀκουέτω ταῦτα καὶ βασιλεύς,
[26]	καὶ τὸ φρονεῖν ὑπὸ τῆς	ἐξουσίας	ἀφῃρημένος. ~Ἀλλ' οὐχ ὁ πολὺς
[56]	τέλος πέμπει τινὰς τῶν ἐπ'	ἐξουσίας	τὸν τοῦ ἁγίου κοιτωνίσκον ἐξερευνήσοντας,
[55]	καὶ οἷα κατὰ τοῦ ἀνδρὸς	ἐξύβρισεν,	ἶσον δὲ εἰπεῖν καὶ κατὰ
[36]	τοῦ λιμοῦ καὶ τὴν Αἴγυπτον	ἐξω	νεῖται τῷ φιλανθρώπῳ, τὸν τῆς
[51]	ἀκατάπληκτον καὶ ἀήττητον, τὸν μὲν	ἔξω	πέμψαι καὶ μεταστήσασθαι, οὐκ ἔτι
[80]	ὄψεων, εἴ ποτε τοῦ δέοντος	ἔξω	πέσοιμι. Καὶ οὐκ ἐγὼ μὲν
[19]	ἔρωτος νόμος. Αἰσθάνομαι μὲν οὖν	ἔξω	τοῦ καιροῦ καὶ τοῦ μέτρου
[10]	εἰπὼν οἶμαι περιττὸς δόξειν οὐδὲ	ἔξω	τοῦ σκοποῦ βάλλειν τὸν λόγον,
[62]	μὴ βλεπόμενα· καὶ τὸ μὲν	ἔξωθεν	ἀπομαραίνων, καὶ τὴν ὕλην ὑποσπῶν
[4]	ἀτιμοτάτους, ἡμᾶς δὲ ζωγραφεῖσθαι τοῖς	ἔξωθεν,	ἓν ἢ δύο τῶν ἐξ
[11]	τῶν νοουμένων· ἀλλὰ καὶ τὴν	ἔξωθεν,	ἣν οἱ πολλοὶ Χριστιανῶν διαπτύουσιν,
[72]	νόμον, τόν τε τοῦ γράμματος	ἔξωθεν,	καὶ ὅσος ἔνδοθεν τὸν τοῦ
[21]	φέρουσα, καὶ ἡ πρὸς τοὺς	ἔξωθεν	παιδευτάς. Τὰς ἄλλας δὲ τοῖς
[81]	τῶν ἡμετέρων καὶ ὅσοι τῶν	ἔξωθεν,	τὴν εὐφημίαν μοι συνεργάζεσθε, ἄλλος
[66]	ἐν πράγματι; Τίς τῶν τὰ	ἔξωθεν	φιλοσοφούντων ἢ τὰ ἡμέτερα; Μία
[46]	πείθειν οὐκ ὄντος. Οἱ μὲν	ἐξωθούμενοι	τῶν ἐκκλησιῶν, ὅσοι τοῦ ὀρθοῦ
[46]	καθυβρίζοντες. Ἵνα τί γένηται; Ἵν'	ἐξωσθῇ	μὲν Ἰακὼβ ὁ πατριάρχης, ἀντεισαχθῇ
[21]	ἄλλας δὲ τοῖς βουλομένοις παρήκαμεν	ἑορτάς,	θέατρα, πανηγύρεις, συμπόσια. Οὐδὲν γὰρ
[48]	μᾶλλον δὲ εἴσεισιν ὥσπερ εἰς	ἑορτήν,	οὐκ εἰς κρίσιν καλούμενος. Πῶς
[17]	ὁ τῆς συναφείας σπινθήρ· οὕτως	ἐπ'	ἀλλήλοις ἐτρώθημεν. Ἔπειτα συνηνέχθη τι
[24]	καὶ ὁμοζύγων διάζευξις γοερὸν μυκωμένων	ἐπ'	ἀλλήλοις καὶ οὐ φερόντων τὴν
[57]	ὡς καπνοῦ σμῆνος κινήσαντος, ἄλλος	ἐπ'	ἄλλῳ διεγείρεται καὶ ἀνίσταται, γένος
[28]	τῶν κάτω καὶ ὅση τῶν	ἐπ'	ἀξίας. Ῥᾷστον δὲ τοῦτο ἦν
[10]	νέμειν τιμήν, τοῖς μνημονευθεῖσιν ἀποδεδώκαμεν,	ἐπ'	αὐτὸν ἴωμεν ἤδη, τοσοῦτον εἰπόντες,
[4]	ἂν μάλιστα ἡσθείη λεγομένοις εἰπών,	ἐπ'	αὐτὸν καὶ δὴ τρέψομαι. Ἄλλου
[28]	καὶ ἀνάλωτον πάθεσι. Κινεῖται οὖν	ἐπ'	αὐτὸν τῆς Ἐκκλησίας ὅσον ἔκκριτον
[45]	ἐστράτευε, πᾶν μὲν γένος ἀνθρώπων	ἐπ'	αὐτοὺς ἐλαύνων, παντὶ δὲ ζέων
[56]	καὶ τέλος πέμπει τινὰς τῶν	ἐπ'	ἐξουσίας τὸν τοῦ ἁγίου κοιτωνίσκον
[37]	τῆς ὑπερορίας τοὺς χρίσοντας, ἄνδρας	ἐπ'	εὐσεβείᾳ γνωρίμους καὶ ζηλωτάς, καὶ
[70]	πάλαι καὶ νῦν γεγονότων ἀνδρῶν	ἐπ'	εὐσεβείᾳ γνωρίμων, νομοθετῶν, στρατηγῶν, προφητῶν,
[1]	τούτων σαφῶς καὶ τὰς ἐπιδόσεις·	ἐπ'	οὐδενὸς οὖν τῶν ἁπάντων, οὐκ
[72]	ἔργων, ἐπὶ τὴν γῆν τῆς	ἐπαγγελίας,	πλαξὶ δὲ νόμους ἐγγράφων οὐ
[71]	καινῆς θυσίας, τὸν ἐκ τῆς	ἐπαγγελίας	τῷ δεδωκότι προσαγαγών, ἱερεῖον ἕτοιμον
[31]	ῥοπῆς καὶ χειρός, τῆς μὲν	ἐπαγομένης,	τῆς δὲ ἀπειλουμένης, ἧκον καὶ
[52]	παράδειγμα ἠδύνατο θεωρεῖν τὰ ὁρώμενα,	ἔπαθέ	τι ἀνθρώπινον, σκότου καὶ δίνης
[65]	Πνεύματος, ἐξ ὧν ἦθος ἅπαν	ἐπαίδευσε	καὶ ὑψηγορίαν ἐδίδαξε καὶ τῶν
[60]	Σκοπῶμεν δὲ οὕτως. Ἀκτησίαν τίς	ἐπαινεῖ	καὶ βίον ἄσκευον καὶ ἀπέριττον;
[74]	ᾗ τὸ Ἡλίου πνεῦμα συνηκολούθησεν;	Ἐπαίνει	κἀκείνου τὴν ἐν πυρὶ ζωήν,
[18]	ἐσκυθρώπαζεν, ἐδυσφόρει, τῆς ἐπιδημίας ἑαυτὸν	ἐπαινεῖν	οὐκ εἶχεν, ἐζήτει τὸ ἐλπισθέν,
[59]	ὁπόσον εἰπεῖν δυνατόν, ἓν τοῦτο	ἐπαινεῖν	οὐκ ἔχω, καὶ γὰρ ὁμολογήσω
[74]	δὲ δῆλα, κἂν ἡμεῖς φειδώμεθα.	~Ἐπαινεῖς	Ἡλίου τὴν πρὸς τοὺς τυράννους
[66]	τὰ μέλλοντα μετεσκεύασεν. ~Ἡλίου μὲν	ἐπαινεῖται	παρὰ τῷ Δαβὶδ κάλλος καὶ
[81]	μοι καὶ χῆραι τὸν προστάτην	ἐπαινέσεσθαι,	καὶ ὀρφανοὶ τὸν πατέρα, καὶ
[82]	ὁ λόγος· ἡμᾶς δὲ τίς	ἐπαινέσεται	μετὰ σὲ τὸν βίον ἀπολείποντας;
[10]	σκοποῦ βάλλειν τὸν λόγον, ταῦτ'	ἐπαινέσομαι.	~Οἶμαι δὲ πᾶσιν ἀνωμολογῆσθαι τὸν
[2]	ὑμῶν ὅσοι θερμότεροι τοῦ ἀνδρὸς	ἐπαινέται,	εἴπερ τις ἔστιν ἄλλου θερμότερος,
[1]	ἐμαυτῷ χαρισαίμην ἢ τοῖς ἀρετῆς	ἐπαινέταις	ἢ τοῖς λόγοις αὐτοῖς, ἢ
[21]	χαλεπὸν μὴ συναρπασθῆναι τοῖς τούτων	ἐπαινέταις	καὶ συνηγόροις· ἡμῖν δ' οὐδεμία
[2]	καιροῦ δεύτερος καὶ μετὰ τοσούτους	ἐπαινέτας,	ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ τὰ
[64]	καὶ χαρίζεσθαι, τί τοῦτο; Οὐκ	ἐπαινετέος	μᾶλλον ἢ μεμπτέος τοῖς γε
[55]	σιγῆς ἀξίως, ἢ οὐ λίαν	ἐπαινετῶς;	Οὐ μὲν οὖν. Ἀλλ' ὁ
[80]	μὲν οὕτω θρήνους ἀναμίγνυμι τοῖς	ἐπαίνοις,	καὶ λογογραφῶ τὴν τοῦ ἀνδρὸς
[2]	ἄλλοις μᾶλλον ἡμῶν προσήκειν τὸν	ἔπαινον.	Ἀλλὰ πρῶτον μὲν ὤκνουν τὸν
[64]	οὗ καὶ τὸ μειδίαμα πολλάκις	ἔπαινος	ἦν, καὶ τὸ σιωπᾶν ἐπιτίμησις,
[82]	ἀπολείποντας; Εἰ καί τι παράσχοιμεν	ἐπαίνου	τοῖς λόγοις ἄξιον, ἐν Χριστῷ
[67]	τὸ σῶμα καὶ σύνειμι τοῖς	ἐπαινουμένοις	καὶ πρὸς τὴν ἄθλησιν διεγείρομαι.
[8]	τι πρὸς εὐφημίαν ὁ νῦν	ἐπαινούμενος·	ἀλλ' ἵν' ἐπιδείξαιμι, οἵων αὐτῷ
[9]	γὰρ ἢ δύο γενέσθαι τῶν	ἐπαινουμένων,	κἂν τῇ φύσει δοίη τις·
[22]	ἐμαυτὸν εἰς τοὺς ἐμοὺς ὑπαχθεὶς	ἐπαίνους,	ὁ μηδὲ παρ' ἑτέρου ποτὲ
[1]	ὁ λόγος. Ὧν γὰρ τοὺς	ἐπαίνους,	οἶδα τούτων σαφῶς καὶ τὰς
[10]	αὐτὸς ὑπόθεσίς τε λαμπρὰ τοῖς	ἐπαινοῦσι,	καὶ μόνος τῇ τοῦ λόγου
[60]	ἀπληστίας περιπέσω γραφῇ, παρὰ τοῖς	ἐπαινοῦσι	τὸ μέτριον, ὃ μηδὲ ἐκεῖνος
[26]	ἀναβάσεως τῆς τιμῆς ἀξιώσασα. ~Οὐκ	ἐπαινῶ	γὰρ ἐγὼ τὴν παρ' ἡμῖν
[71]	τὰ σύμβολα τῆς ἡττωμένης γενέσεως·	Ἐπαινῶ	καὶ τὴν περὶ τὰ θρέμματα
[71]	ἀγεννεῖ προφητείᾳ τοῦ μέλλοντος· ἀλλ'	ἐπαινῶ	καὶ τούτου τὴν οὐχ ὁραθεῖσαν
[71]	μετὰ τῆς τοῦ Πνεύματος κρίσεως.	Ἐπαινῶ	τὴν Ἰακὼβ κλίμακα καὶ τὴν
[26]	ἁπάντων τολμήσω κατηγορεῖν, οὐδὲ δίκαιον.	Ἐπαινῶ	τὸν νηΐτην νόμον, ὃς τὴν
[60]	μέτρον ἄριστον, ἐν τοῖς μάλιστα	ἐπαινῶν,	καὶ παρὰ πάντα τὸν ἑαυτοῦ
[56]	τι καὶ δικανικῶς μεταξὺ τῶν	ἐπαίνων,	μὴ ὅτι τὸν μέγαν Βασίλειον
[10]	Ἐπεὶ δὲ τὰς ἀπαρχὰς τῶν	ἐπαίνων	νόμῳ θείῳ πειθόμενοι, ὃς πατράσι
[45]	καὶ φρονήματι, οὐ ταύτῃ μόνον	ἐπαίρεσθαι	καὶ ἄμετρον εἶναι ταῖς ἀπειλαῖς,
[71]	καὶ τὴν πάλην, ἣν οὐκ	ἐπάλαισε	πρὸς Θεόν, ἀλλ' ὑπὲρ Θεοῦ,
[11]	οὐ τῷ κτίστῃ τὴν κτίσιν	ἐπαν	ιστάντες κατὰ τοὺς ἄφρονας, ἀλλ'
[58]	καταλῦσαι τῶν καθεστώτων ἢ καταλυθὲν	ἐπαναγαγεῖν.	Ὃ δὲ πλεῖον αὐτὸν ἐξέμηνεν,
[22]	εὐφημίαν. Ἀλλ' ἐπὶ τὴν νύσσαν	ἐπαναγέσθω	πάλιν ἡμῖν ὁ λόγος. ~Τίς
[17]	περιφρονηθῆναι, ὑπήρειδόν τε τοὺς νεανίας	ἐπανάγων	τὸν λόγον· καὶ τὴν παρ'
[25]	εὐλάβεια καὶ γηροκομία καὶ συμφορῶν	ἐπανάστασις	κατασχοῦσα τοῦ ἀνδρὸς ἀπήγαγεν· οὐ
[37]	τάφῳ τινὶ τῷ φορείῳ, νέος	ἐπάνεισιν,	εὐσθενής, ἄνω βλέπων, ῥωσθεὶς ἐκ
[18]	καὶ ἐν ὀλίγῳ γνωρίζεσθαι. Ὅθεν	ἐπανῆγον	αὐτὸν εἰς τὸ εὔθυμον, καὶ
[25]	σύννομον ἐφερόμην. ~Ὡς δ' οὖν	ἐπανήκαμεν,	μικρὰ τῷ κόσμῳ καὶ τῇ
[29]	κρείττω καὶ θαυμασιωτέραν εὑρήσομεν τὴν	ἐπάνοδον·	ἔσχε γὰρ οὕτως. ~Ἐν τούτοις
[24]	αἰτίας εἰπὼν τῆς περὶ τὴν	ἐπάνοδον	φιλονεικίας, κρείττων ὤφθη τῶν κατεχόντων·
[24]	οὐ περατόν· ἔδει δὲ λοιπὸν	ἐπανόδου	καὶ βίου τελεωτέρου καὶ τοῦ
[47]	τὰς ἐκ τῆς τέχνης μαχαίρας	ἐπαπειλοῦντα,	καὶ τῷ οἰκείῳ πυρὶ πεμπόμενον.
[69]	ὃ μηδέπω πρότερον πολλάκις πεποίηκεν,	ἐπαρασάμενος	ἑαυτῷ τὸ φρικωδέστατον, αὐτοῦ τοῦ
[44]	καὶ σχέτλιον, πολλῶν μὲν ἐθνῶν	ἐπάρχοντα,	πολλῆς δὲ δόξης ἠξιωμένον, πάντας
[42]	διὰ τοῦτο ἐσφάδαζεν, ἠνιᾶτο, κατετιτρώσκετο,	ἔπασχε	τὸ Ἰωνᾶ, τὸ Δαβίδ, ἀπελέγετο
[55]	τῶν οὐκ εἰδότων· οὐ γὰρ	ἐπαύετο	τὰ ἐκείνου καὶ θαυμάζων καὶ
[41]	οἰκουμένην, ὅσην ὁ σωτήριος λόγος	ἐπέδραμεν.	Ὁρῶν δὲ τὸν μέγαν τοῦ
[68]	γίνομαι, τὴν θείαν ἀλλοίωσιν ἀλλοιούμενος.	~Ἐπεὶ	δὲ θεολογίας ἐμνήσθην, καὶ τῆς
[13]	ἀκριβείας τὰ τῆς ἀκριβείας προχαραττόμενος.	~Ἐπεὶ	δὲ ἱκανῶς εἶχε τῆς ἐνταῦθα
[6]	ἐκείνου μιμησαμένους ὑπὲρ ἡμῶν ἄθλησιν.	~Ἐπεὶ	δὲ νόμιμον αὐτοῖς ἔδει καὶ
[47]	εἰς μνήμην ἰόντα καὶ ἀκουόμενα.	~Ἐπεὶ	δὲ πάντα διεξελθών, ἐπὶ τὴν
[52]	ἦν τοῖς πολλοῖς ἄδηλον ἔτι.	Ἐπεὶ	δὲ τὰ δῶρα τῇ θείᾳ
[41]	καθάπερ ἰὸς σιδήρῳ συν δαπανώμενος.	~Ἐπεὶ	δὲ τὰ οἴκοι κατὰ νοῦν
[10]	οὖν καλῶς ποιοῦν καὶ συνέδραμεν.	Ἐπεὶ	δὲ τὰς ἀπαρχὰς τῶν ἐπαίνων
[78]	ἑτέροις πολὺ τιμιώτερα καὶ περιφανέστερα.	~Ἐπεὶ	δὲ τὸν δρόμον τελέσας καὶ
[11]	τοὺς τῆς ἀπαιδευσίας ἐλέγχους διαδιδράσκωσιν.	Ἐπεὶ	δὲ τοῦτο ὑπεθέμεθα καὶ ἀνωμολογησάμεθα,
[54]	ταπεινοὺς πάθος· καὶ θαυμαστὸν οὐδέν,	ἐπεὶ	καὶ Δαβὶδ πρότερον ταὐτὸ ἐπὶ
[20]	ῥᾷον μεταλαβεῖν ἢ ἀρετῆς μεταδοῦναι,	ἐπεὶ	καὶ νόσου μετασχεῖν μᾶλλον ἢ
[77]	οὖν κἀγὼ πολλάκις οἶδα καλλωπισάμενος·	ἐπεὶ	καὶ τὰ πάρεργα τοῦ ἀνδρὸς
[16]	κἀντεῦθεν μάλιστα διὰ τιμῆς ἐκείνοις·	ἐπεὶ	καὶ τοῦτο μισθός ἐστιν αὐτοῖς
[13]	τὴν περιφανῆ τε καὶ ἡμετέραν,	ἐπεὶ	καὶ τῶν ἐμῶν λόγων αὕτη
[69]	βλάβην γενέσθαι, τῆς Ἐκκλησίας κατασχεθείσης.	~Ἐπεὶ	ὅτι γε παντὸς μᾶλλον ᾔδει
[13]	χρησιμώτατα, ἐπὶ τὴν Καισαρέων πόλιν	ἐπείγεται,	τῶν τῇδε μεθέξων παιδευτηρίων· ταύτην
[49]	πλείστῳ τέθνηκα καὶ πρὸς ὃν	ἐπείγομαι	πόρρωθεν. ~Τούτοις καταπλαγέντα τὸν ὕπαρχον·
[71]	ἕτοιμον καὶ πρὸς τὴν σφαγὴν	ἐπειγόμενον·	ἀλλ' οὐδὲ τὸ ἐκείνου μικρόν,
[16]	πρόοδον ἐπὶ τὸ λουτρὸν προπέμπουσιν.	Ἐπειδὰν	δὲ πλησιάσωσι, βοῇ τε πολλῇ
[16]	τούτους μεμερισμένους ταῖς σπουδαῖς ἔχουσιν.	~Ἐπειδὰν	οὖν τις ἐπιστῇ τῶν νέων
[52]	ἄξιον δὲ μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν.	Ἐπειδὴ	γὰρ ἔνδον ἐγένετο καὶ τὴν
[53]	καὶ μεθ' ὅσης τῆς φιλοσοφίας,	ἐπειδή	γε αὖθις τρόπον τινὰ συνεκκλησιάσας
[25]	καὶ πολιοῦχον· ἔπειτα ἐκδημίαι τινές,	ἐπειδή	γε ἡμᾶς οὐκ εἶχε, τῶν
[4]	ἀπιστία, καὶ ὕβρις τὸ πιστευόμενον.	~Ἐπειδὴ	δὲ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἡμῖν ὁ
[13]	καθ' ἡμᾶς φιλοσοφίαν συνεργοὺς ἔχειν,	ἐπειδὴ	δεῖ καὶ τῆς ἐν τούτοις
[48]	θράσει καθ' ἡμῶν μάλιστα χρώμενον,	ἐπειδὴ	καὶ παρ' ἐκείνων ἦν τῷ
[11]	ἀέρα καὶ ὅσα τούτων, οὐκ	ἐπειδὴ	κακῶς τινες ἐξειλήφασιν ἀντὶ Θεοῦ
[20]	πλέον ἢ τοῖς καλλίστοις ἐχαίρομεν·	ἐπειδὴ	κἀντεῦθέν ἐστιν ἢ πρὸς ἀρετὴν
[45]	μὲν δὴ Περσῶν βασιλέα φασίν,	ἐπειδή	ποτε κατὰ τῆς Ἑλλάδος ἐστράτευε,
[19]	κατὰ Θεόν τε καὶ σώφρονες,	ἐπειδὴ	πράγματος ἑστῶτός εἰσι, διὰ τοῦτο
[19]	μὲν γὰρ τῶν σωμάτων ἔρωτες,	ἐπειδὴ	ῥεόντων εἰσί, καὶ ῥέουσιν ἶσα
[42]	τοῦ κοινοῦ κηδεμὼν καὶ προστάτης,	ἐπειδὴ	σὴς ὀστέων καρδία αἰσθητική, ὡς
[35]	ἐκείνων καὶ τῆς τότε καταστάσεως,	ἐπειδὴ	τὰ σημεῖα τοῖς ἀπίστοις, οὐ
[52]	ἐν φόβῳ τινὶ καὶ σεβάσματι·	ἐπειδὴ	ταῦτα εἶδε, καὶ πρὸς οὐδὲν
[51]	τῇ ἀσεβείᾳ, κἂν ἀπειλῇς χαλεπώτερα.	~Ἐπειδὴ	ταῦτα εἰπεῖν καὶ ἀκοῦσαι τὸν
[39]	καὶ τῇ φιλίᾳ τοῦτο τεκμαιρομένων·	ἐπειδὴ	τὸ φορτικὸν φεύγων ἐγώ, καὶ
[23]	σύνεσιν καὶ πρὸ τῆς πολιᾶς;	ἐπειδὴ	τούτῳ καὶ Σολομῶν τὸ γῆρας
[55]	αὐτός τε ὡμολόγει, καὶ πολλοὺς	ἔπειθε	τῶν οὐκ εἰδότων· οὐ γὰρ
[62]	μέλος ἐρύθμιζε, καὶ ὄντως παρθενεύειν	ἔπειθεν,	εἴσω τὰ κάλλη στρέφων ἀπὸ
[16]	καίριον, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄλλους	ἔπειθον	ὁμοίως ἔχειν, ὅσοι τῶν νέων
[17]	ἢ λογικῶς, καὶ ὑποκλίνειν ἑαυτοῖς	ἐπειρῶντο	διὰ τῆς πρώτης ἐπιχειρήσεως, τήν
[63]	Ἀλλ' ἐκεῖνός γε μάλιστα πάντων	ἔπεισεν	ἀνθρώπους ὄντας ἀνθρώπων μὴ καταφρονεῖν,
[25]	δεύτερον οἰκιστήν τε καὶ πολιοῦχον·	ἔπειτα	ἐκδημίαι τινές, ἐπειδή γε ἡμᾶς
[16]	ἐστιν αὐτοῖς τῶν σπουδαστῶν τυγχάνειν.	Ἔπειτα	ἐρεσχελεῖται παρὰ τοῦ βουλομένου παντός·
[2]	καθαρθῆναι καὶ φωνὴν καὶ διάνοιαν.	Ἔπειτα,	οὐκ ἀγνοοῦντας μέν, ὑπομνήσω δ'
[16]	ἢ τὸ ἔργον τῶν ἀπειλουμένων.	Ἔπειτα	πομπεύει διὰ τῆς ἀγορᾶς ἐπὶ
[1]	ἐν λόγοις δυνάμεως πεῖραν ποιούμενος,	ἔπειτα	πρὸς μέτρον κρῖναι ταύτην θελήσειε,
[17]	σπινθήρ· οὕτως ἐπ' ἀλλήλοις ἐτρώθημεν.	Ἔπειτα	συνηνέχθη τι καὶ τοιοῦτον· οὐδὲ
[35]	ἡμῖν ὄψου καὶ πένητας τρέφοντος·	ἔπειτα	τὴν τοῦ Χριστοῦ διακονίαν μιμούμενος,
[40]	ἑαυτοῦ φίλων καὶ συνήθων ἐγνώρισεν.	~Ἔπειτα	τὸ στασιάζον πρὸς ἑαυτὸν μαλάσσει
[24]	ἐφικτὸν ἀνθρωπίνῃ φύσει· τὸ γὰρ	ἐπέκεινα	Γαδείρων οὐ περατόν· ἔδει δὲ
[30]	καθ' ἧς ἐρράγη καὶ ὅσην	ἐπέλαβε·	βασιλεὺς ὁ φιλοχρυσότατος καὶ μισοχριστότατος,
[80]	παραπεμπόντων, προηγουμένων, ἑπομένων, παρεπομένων, ἀλλήλοις	ἐπεμβαινόντων,	μυριάδες γένους παντὸς καὶ ἡλικίας
[59]	ἢ μικρὰν τοῦ κακοῦ λύσιν	ἐπενόει.	Ἀλλὰ σκοπῶμεν, ὡς μεγάλην καὶ
[77]	σωματικῶν ἐλαττωμάτων, ἑτέροις εἰς εὐδοξίαν	ἐπενοήθη·	οἷον ὠχρότητα λέγω καὶ γενειάδα
[76]	ἵνα μὴ τοῖς καθ' ἕκαστον	ἐπεξίω	περὶ τούτων· ἐκεῖνος γὰρ τὸ
[72]	τὴν φωνὴν εἰπεῖν, ὅτι Σχοινία	ἐπέπεσόν	μοι ἐν τοῖς κρατίστοις» καί·
[68]	ἐκπεσεῖν, οἷς οὐδὲ ἀπ' ἀρχῆς	ἐπεπήδησεν,	ἀλλὰ καὶ φυγὴν καὶ θάνατον
[69]	ἡμᾶς, ἑαυτῷ μὲν τὴν οἰκονομίαν	ἐπέτρεψεν,	ἡμῖν δὲ τὴν παρρησίαν, οὓς
[54]	τῆς ἀρρωστίας· καὶ ἡ χεὶρ	ἐπέχεται	τοῦ πονηροῦ γραφέως, καὶ ὁ
[42]	τὸν κοινὸν ἐμπρησμὸν καὶ τὴν	ἐπέχουσαν	ἡμᾶς σκοτόμαιναν. ~Ἓν μὲν οὖν
[71]	καὶ τελειωθῆναι τὸ καλλιέρημα. Ἰσαὰκ	ἐπηγγέλθη	καὶ πρὸ γενέσεως· ὁ δὲ
[34]	οὐδὲν τῶν ἢ τοῖς φιλανθρώποις	ἐπηγγελμένων	ἢ τοῖς ἀπανθρώποις ἠπειλημμένων. Ἀλλ'
[7]	θαύμασιν ἀνυμνεῖν τὸν Θεόν) οὗτος,	ἐπῆγον,	καὶ ἡμᾶς θρέψειε σήμερον τοῖς
[23]	τρόπου; Ποῖον μὲν εἶδος οὐκ	ἐπῆλθε	παιδεύσεως; Μᾶλλον δέ, ποῖον οὐ
[60]	ὄντων πλειόνων. Ἅπαντα δὲ οὐδεὶς	ἐπῆλθε	πρὸς τὸ ἀκρότατον οὔκουν τῶν
[80]	πρὸς τοὺς ἐκτός, Ἕλληνας, Ἰουδαίους,	ἐπήλυδας·	ἐκείνοις πρὸς ἡμᾶς, ὅστις πλέον
[5]	πᾶσαν ἀσκήσασιν εὐσεβείας ὁδὸν καλὴν	ἐπήνεγκεν	ὁ καιρὸς ἐκεῖνος τὴν κορωνίδα·
[2]	δὲ ὡς σὺν ἡμῖν ὢν	ἐπηνώρθου	πολλὰ τῶν ἐμῶν ὅρῳ τε
[72]	ἱερᾶς καὶ μεγάλης σκηνῆς, ἣν	ἔπηξεν	ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος.
[68]	κακοῖς βοηθοῦσιν, ἐξ ὧν ἄλλοις	ἐπηρεάζουσιν.	Ἐκεῖνος γὰρ ἕνεκα τοῦ ὀρθοῦ
[56]	Θεὸν ποιεῖται προστάτην κατὰ τῆς	ἐπηρείας.	Τί οὖν ἔδει ποιεῖν, ὦ
[53]	τὸ λῆμα τῆς τότε διοχλούσης	ἐπηρείας	τὸ πλεῖστον, ὥσπερ τι ῥεῦμα,
[17]	ἦν, οὐκ εὔνοια τὸ προσάγον,	ἐπηρώτων	τε αὐτὸν φιλονείκως μᾶλλον ἢ
[57]	αὐτοῖς εὐσεβέστερος ἦν, ὃς πρῶτος	ἐπι	βαλεῖ χεῖρα τῷ τολμητῇ τῶν
[75]	καρτερίαν καὶ τὴν δόξαν ἠνέγκατο.	~Ἐπὶ	δὲ τὴν νέαν μέτειμι διαθήκην,
[63]	ἀλλὰ τὸ προσιέναι τοῖς σώμασιν	ἐπὶ	θεραπείᾳ διὰ τῆς ἑαυτοῦ φιλοσοφίας
[64]	χαρίζονται καὶ κινοῦσι γέλωτα τοῖς	ἐπὶ	κόρρης ῥαπίσμασι καὶ ψοφήμασι. Καίτοι
[54]	γὰρ ὁ πατήρ; πανταχόθεν ἐπιζητῶν	ἐπι	κουρίαν τῷ πάθει καὶ ἰατρῶν
[76]	τῶν νῦν πάντων ἐκράτησεν. Ἓν	ἐπὶ	πᾶσιν ἐρῶ καὶ σύντομον. ~Τοσαύτη
[6]	τοῦ χρόνου μῆκος· καὶ γὰρ	ἐπὶ	πλεῖστον αὐτοῖς, ὥς φασι, τὸ
[6]	αὐτοῖς εἰσι καὶ βαθεῖαι καὶ	ἐπὶ	πλεῖστον διήκουσαι, καταφεύγουσι, λίαν ὀλίγοις
[73]	ᾐτήσατο παρὰ Θεοῦ καὶ τετύχηκεν,	ἐπὶ	πλεῖστον προελθὼν σοφίας καὶ θεωρίας,
[24]	τῆς ζημίας· οὐ γὰρ ἠνειχόμην	ἐπὶ	πλέον ἐλεεινὸς ὁρᾶσθαι καὶ πᾶσι
[65]	τις ἐγένετο ἢ γενήσεται σάλπιγξ	ἐπὶ	πολὺ τοῦ ἀέρος φθάνουσα, ἢ
[23]	γὰρ εὐφυΐᾳ συνέδραμεν, ἐξ ὧν	ἐπι	στῆμαι καὶ τέχναι τὸ κράτος
[62]	κάλλη στρέφων ἀπὸ τῶν ὁρωμένων	ἐπὶ	τὰ μὴ βλεπόμενα· καὶ τὸ
[72]	καὶ νενίκηκε καὶ ἀνηγόρευται λαμπρῶς	ἐπὶ	τέλει τῶν ἄθλων, μηδενὶ τῶν
[58]	τοῖς πλήθεσι βιαζόμενοι· οὔτε τὴν	ἐπὶ	τῇ χειροτονίᾳ μικροψυχίαν τελέως κατελελύκεσαν.
[47]	ἀκουόμενα. ~Ἐπεὶ δὲ πάντα διεξελθών,	ἐπὶ	τὴν ἄσειστον καὶ ἀνεπηρέαστον τήνδε
[72]	περιούσιον, ζηλω τὴν καλῶν ἔργων,	ἐπὶ	τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, πλαξὶ
[33]	καὶ γὰρ ἐδεῖτο, νεωστὶ μὲν	ἐπὶ	τὴν καθέδραν τεθείς, ἔτι δὲ
[13]	ἐκ παντὸς ἄνθους τὰ χρησιμώτατα,	ἐπὶ	τὴν Καισαρέων πόλιν ἐπείγεται, τῶν
[22]	οὕτω μεταστάντος εἰς εὐφημίαν. Ἀλλ'	ἐπὶ	τὴν νύσσαν ἐπαναγέσθω πάλιν ἡμῖν
[54]	εὕρισκεν οὐδαμόθεν τοῦ κακοῦ φάρμακον,	ἐπὶ	τὴν πίστιν τοῦ ἀνδρὸς καταφεύγει·
[26]	ρίσας τῷ νῦν κυβερνήτῃ κἀκεῖθεν	ἐπὶ	τὴν πρώραν ἀγαγὼν καὶ πιστεύσας
[45]	καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ διῆλθεν	ἐπὶ	τῆς γῆς. Καλῶς γὰρ αὐτὸν
[64]	μετὰ θαύματος ἀγαπώμενα· καὶ τοὺς	ἐπὶ	τῆς σκηνῆς θαυμάζοι, ὡς ἡδεῖς
[6]	πάντα τὰ ἐκείνων ἀγούσης προνοίας;	Ἐπί	τινα τῶν Ποντικῶν ὀρῶν λόχμην,
[3]	οἰκείων φανερῶς εἰπεῖν οὐκ ἔχοντες	ἐπὶ	τὸ ἀφανὲς καταφεύγουσι, δαίμονας δή
[57]	ὁ ποιῶν πάντα καὶ μετασκευάζων	ἐπὶ	τὸ βέλτιον, ὁ τοῖς ὑπερηφάνοις
[14]	ἑστῶτα καὶ μένοντα κατακτώμενον. ~Ἐντεῦθεν	ἐπὶ	τὸ Βυζάντιον, τὴν προκαθεζομένην τῆς
[16]	Ἔπειτα πομπεύει διὰ τῆς ἀγορᾶς	ἐπὶ	τὸ λουτρὸν προαγόμενος. Ἡ πομπὴ
[16]	τελοῦντες τῷ νέῳ τὴν πρόοδον	ἐπὶ	τὸ λουτρὸν προπέμπουσιν. Ἐπειδὰν δὲ
[76]	ὀνομάζεται μέν, γίνεται δέ· καὶ	ἐπὶ	τὸ στῆθος Ἰησοῦ κείμενος, ἐκεῖθεν
[14]	τε καὶ μεγέθει φύσεως. Ἐντεῦθεν	ἐπὶ	τὸ τῶν λόγων ἔδαφος, τὰς
[37]	ταῖς ἐκείνου χερσὶν ἡδέως ἐναποψύξαντος,	ἐπὶ	τὸν ὑψηλὸν τῆς ἐπισκοπῆς θρόνον
[38]	φιλοσοφήσω περὶ τούτων ἄμεινον, ὅπερ	ἐπὶ	τοῦ Σωτῆρος ἐγὼ θεωρῶ, οἶμαι
[54]	ἐπεὶ καὶ Δαβὶδ πρότερον ταὐτὸ	ἐπὶ	τῷ παιδὶ πεπονθὼς ἀναγέγραπται. Ὡς
[26]	καὶ πιστεύσας τὰ ἔμπροσθεν, οὕτως	ἐπὶ	τῶν οἰάκων καθίζει, μετὰ τὴν
[67]	ἔχω, καὶ παρρησιάζομαι τὴν ἀλήθειαν,	ἐπιβατεύων	τῆς ἐκείνου θεολογίας καὶ θεωρίας.
[5]	θανάτου μικρόν, τοσοῦτον ἀπολειφθέντες ὅσον	ἐπιβιῶναι	τῇ νίκῃ καὶ μὴ συναπελθεῖν
[46]	τὰ πρῶτα; Ἐξορίαι, φυγαί, δημεύσεις,	ἐπιβουλαὶ	φανεραί τε καὶ ἀφανεῖς· τὸ
[18]	ἑαυτοῖς καταμεμψάμενοι, πολλὰ δὲ τῆς	ἐπιβουλῆς	ἐμοὶ δυσχεράναντες, ὡς καὶ φανερὰν
[11]	οἱ πολλοὶ Χριστιανῶν διαπτύουσιν, ὡς	ἐπίβουλον	καὶ σφαλερὰν καὶ Θεοῦ πόρρω
[73]	μήτρας καὶ μετὰ τῆς διπλοΐδος	ἐπιδε	δομένος τῷ βήματι καὶ βλέπων
[1]	ἔλθοιεν τῆς ἀξίας, τὴν ἑαυτῶν	ἐπιδεδειγμένοις	δύναμιν· εἰ δὲ πλεῖστον ἀπολειφθεῖεν,
[75]	εἶχον αἱ νύκτες, ἀγνοούμενον, οὐκ	ἐπιδεικνύμενον·	καὶ οὗτος τὴν ἴσην τροφὴν
[13]	παιδεύσεως τὴν τοῦ ἤθους πῆξιν	ἐπιδεικνύμενος·	ῥήτωρ ἐν ῥήτορσι καὶ πρὸ
[25]	αὐτοί γε εἴχομεν θεατρικῶς οὐδ'	ἐπιδεικτικῶς·	τάχιστα ἐγενόμεθα ἡμῶν αὐτῶν καὶ
[8]	ὁ νῦν ἐπαινούμενος· ἀλλ' ἵν'	ἐπιδείξαιμι,	οἵων αὐτῷ τῶν ἐξ ἀρχῆς
[18]	αὐτὸς πάσχων ἐσκυθρώπαζεν, ἐδυσφόρει, τῆς	ἐπιδημίας	ἑαυτὸν ἐπαινεῖν οὐκ εἶχεν, ἐζήτει
[16]	τί γίνεται; μόνος σχεδὸν τῶν	ἐπιδημούντων,	τὸν κοινὸν διέφυγε νόμον, κρείττονος
[43]	τοῦ πράττειν ἐπικουρίαν· τοῖς μὲν	ἐπιδημῶν,	πρὸς δὲ τοὺς πρεσβεύων, τοὺς
[1]	οἶδα τούτων σαφῶς καὶ τὰς	ἐπιδόσεις·	ἐπ' οὐδενὸς οὖν τῶν ἁπάντων,
[40]	εὐνοίας καὶ τῆς εἰς ἀρετὴν	ἐπιδόσεως,	ἣν δὴ μόνην ἀπολογίαν ἰσχυροτάτην
[40]	ἀπαυθαδιάζον, ἀμφοτέροις βοηθεῖ δι' ἀλλήλων·	ἐπιεικείᾳ	μὲν τὸ ἀντιτυπές, στερρότητι δὲ
[50]	τοιούτων ἀγωνιζόμενος. Τἆλλα μὲν γὰρ	ἐπιεικεῖς	ἡμεῖς, ὕπαρχε, καὶ παντὸς ἄλλου
[15]	ἔχοντες· καὶ τὸ πρᾶγμά ἐστιν	ἐπιεικῶς	ἄτοπον καὶ δαιμόνιον. Προκαταλαμβάνονται πόλεις,
[58]	μὲν γὰρ οὐδ' ἐκ πλείονος	ἐπιεικῶς	πρὸς αὐτόν, τριῶν ὄντων τῶν
[14]	οὐδὲ πρὶν ἀγνοούμενον· καὶ λόγους	ἐπιζη	τῶν εὐδαιμονίαν ἐκομισάμην· καὶ τρόπον
[42]	ἕως εὕρῃ τοῦ κακοῦ λύσιν·	ἐπιζητεῖ	θείαν βοήθειαν ἢ ἀνθρωπίνην, ἥ
[79]	καὶ παρὰ τῆς ἄνω χοροστασίας	ἐπιζητούμενος,	πρὸς ἣν ἐκ πλείονος ἔβλεπεν.
[68]	ἀντὶ τῆς χριστοῦ πρὸς ὀλίγον	ἐπιζητοῦντες,	ἠξίουν μεθ' ἡμῶν τάττεσθαι· τῷ
[60]	παρὰ τοῖς τὰ ἐκείνου πάντα	ἐπιζητοῦσιν,	ἀπληστίας περιπέσω γραφῇ, παρὰ τοῖς
[14]	ὅς, τὰς ὄνους τοῦ πατρὸς	ἐπιζητῶν,	βασιλείαν ηὕρατο, μεῖζον τοῦ ἔργου
[54]	τί γὰρ ὁ πατήρ; πανταχόθεν	ἐπιζητῶν	ἐπι κουρίαν τῷ πάθει καὶ
[25]	φιλοσοφίαν οὐκ εὔοδον οὐδὲ τῆς	ἐπιθυμίας	καὶ τῆς ὑποθέσεως ἄξιον. Τὰ
[77]	τοῦ ἀνδρὸς ἢ ὅσον πλησιάζειν	ἐπιθυμοῦσιν.	Ἐκεῖνο δὲ οὐκ ἔτι μικρόν,
[18]	φανερὰν ἔχθραν ὁμολογῆσαι καὶ προδοσίαν	ἐπικαλεῖν,	οὐκ ἐκείνων μόνον, ἀλλὰ καὶ
[70]	τοῖς ἄλλοις ἐκήρυξεν, ὃ τοῦ	ἐπικαλεῖσθαι	πολὺ τιμιώτερον. Ἐνὼχ μετετέθη, μικρᾶς
[70]	παραδείσου τετύχηκεν. Ἐνὼς ἤλπισε πρῶτος	ἐπικαλεῖσθαι	τὸν Κύριον· ὁ δὲ καὶ
[73]	τοὺς εὐδοκιμωτάτους, Σαμουὴλ ἐν τοῖς	ἐπικαλουμένοις	τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ Θεῷ
[58]	καὶ ταῦτα τὰ τῆς ἀπληστίας	ἐπικαλύμματα,	πρᾶγμα τῶν εὐπορίστων, καὶ τό,
[33]	τοῦ κλύδωνος περιζέοντος καὶ τῶν	ἐπικειμένων	τῆς Ἐκκλησίας ἐχθρῶν, τοῦ χειραγωγοῦντος
[70]	τὸν Κύριον· ὁ δὲ καὶ	ἐπικέκληται	καὶ τοῖς ἄλλοις ἐκήρυξεν, ὃ
[11]	τε ζωὴν καὶ ἀπόλαυσιν ὅσον	ἐπικίνδυνον	διαφεύγομεν, οὐ τῷ κτίστῃ τὴν
[28]	περιυβρισμένον καὶ ἀπωσμένον, πρᾶγμα τολμῶσιν	ἐπικινδυνότατον·	ἀπόστασιν ἐννοοῦσι καὶ ῥῆξιν τοῦ
[6]	κινδύνους, κακῶς γινώσκων καὶ λίαν	ἐπικινδύνως.	~Ἐπόθουν τι καὶ τῶν πρὸς
[34]	χαλεπώτατος. Ἔκαμνε δὲ ἡ πόλις,	ἐπικουρία	δ' ἦν οὐδαμόθεν, οὐδέ τι
[43]	καὶ τὴν ἐκ τοῦ πράττειν	ἐπικουρίαν·	τοῖς μὲν ἐπιδημῶν, πρὸς δὲ
[36]	χρηστὸς ἦν καὶ τῆς σιτοδείας	ἐπίκουρος	ἀπραγμάτευτος, πρὸς ἓν ὁρῶν, τῷ
[68]	τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς αἰθρίας	ἐπιλάβοι	καιρὸς καὶ δῷ τῇ γλώσσῃ
[24]	ὑπέχειν τῆς δια στάσεως· ἀλλ'	ἐπιμείναντά	με ταῖς Ἀθήναις χρόνον οὐχὶ
[59]	γίνεται; Τρία τὰ κάλλιστα· ψυχῶν	ἐπιμέλεια	πλείων καὶ τὸ πόλιν ἑκάστην
[57]	ἀντι τασσόμενος, ταπεινοῖς δὲ χάριν	ἐπιμετρῶν.	Τί δὲ οὐκ ἔμελλεν ὁ
[81]	ἐρημίας τὸν πτερωτήν, οἱ τῆς	ἐπιμιξίας	τὸν δικαστήν, οἱ τῆς ἁπλότητος
[43]	σκοτόμαιναν. ~Ἓν μὲν οὖν ἐκεῖνο	ἐπινοεῖ	καὶ λίαν σωτήριον. Συναγαγὼν ἑαυτόν,
[59]	ταύτῃ τὸν πόλεμον. Ταύτης τῆς	ἐπινοίας	δέδοικα μὴ καὶ αὐτὸς ἐγενόμην
[43]	τῶν καθ' ἕκαστον, πᾶν εἶδος	ἐπινοῶν	σωτηρίας, πανταχόθεν ἰώμενος· ὁ Βεσελεὴλ
[54]	πατρὸς χερσὶν ἀπεσώθη· καὶ τοῦτο	ἐπισ	τεύετο παρὰ τῶν τηνικαῦτα παρόντων
[13]	ὅπλοις ἢ τοῖς δράμασι τὰ	ἐπίσημα.	Τὰ δὲ ἑξῆς αὐτοὶ διηγείσθωσαν,
[71]	τῶν ἀσήμων προβάτων κτησάμενος τὰ	ἐπίσημα,	τήν τε καλὴν πολυτεκνίαν τῶν
[42]	κακῶς, οὐδὲν τῷ κοινῷ τοῦτο	ἐπισημαίνειν·	τοῦ κοινοῦ δὲ οὕτως ἢ
[22]	τοῖς ἡμετέροις παιδευταῖς καὶ συμπράκτορσιν,	ἐπισήμοις	δὲ παρὰ τῇ Ἑλλάδι πάσῃ
[22]	τρόπον· ἐξ ὧν ὑπῆρχεν ἡμῖν	ἐπισήμοις	μὲν εἶναι παρὰ τοῖς ἡμετέροις
[4]	γενοῖν τοῖν ἀμφοτέροιν τὸ εὐσεβὲς	ἐπίσημον,	δηλώσει δὲ νῦν ὁ λόγος.
[73]	τρόπαια, ἡ πρᾳότης δὲ τὸ	ἐπισημότατον,	καὶ πρὸ τῆς βασιλείας ἡ
[79]	μυσταγωγήσας καὶ βελτίους ποιήσας ταῖς	ἐπισκήψεσι·	τότε δὴ θαῦμα γίνεται τῶν
[37]	ἐναποψύξαντος, ἐπὶ τὸν ὑψηλὸν τῆς	ἐπισκοπῆς	θρόνον ἀνάγεται· οὐκ ἀμογητὶ μὲν
[59]	συμφορὰν ὡς κάλλιστα διατίθεται, πλείοσιν	ἐπισκόποις	τὴν πατρίδα καταπυκνώσας. Ἐξ οὗ
[0]	~ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ	ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ	ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ. ~Ἔμελλεν ἄρα
[48]	βούλεται, τοὔνομα προσειπών, οὔπω γὰρ	ἐπίσκοπον	ἠξίου καλεῖν, τὸ κατὰ τοσούτου
[50]	ἑαυτοῦ προσθεὶς ὄνομα. Οὐδὲ γὰρ	ἐπισκόπῳ	ἴσως, φησίν, ἐνέτυχες, ἢ πάντως
[27]	ἐν καθέδρᾳ πρεσβυτέρων, οὕτως ἐν	ἐπισκόπων	αἰνεῖ τὸν Κύριον, οὐ κλέψας
[58]	ὁ πόλεμος ἐνθένδε ἤδη τῶν	ἐπισκόπων,	καὶ τῶν ἐκείνοις συμμάχων· οὗ
[10]	δόξειεν ἀληθῶς λέγεσθαι τοῖς ἐκεῖνον	ἐπισταμένοις,	ὅτι μόνης ἡμῖν ἔδει τῆς
[39]	συγγινώσκει δέ. Καὶ μετὰ τοῦτο	ἐπιστάντα	μέν, τὴν δὲ τῆς καθέδρας
[29]	μεταχωρεῖ, καὶ τοῖς ἐκεῖσε φροντιστηρίοις	ἐπιστατεῖ·	αὐτοῖς τε καθιστᾷ τι μνήμης
[23]	καὶ ἱστορίαν συνάγει καὶ μέτροις	ἐπιστατεῖ	καὶ νομοθετεῖ ποιήμασιν; Τίς δὲ
[70]	βίῳ τελείῳ δοκιμασθέντος. Νῶε κιβωτὸν	ἐπιστεύθη,	καὶ κόσμου δευτέρου σπέρματα ξύλῳ
[16]	σπουδαῖς ἔχουσιν. ~Ἐπειδὰν οὖν τις	ἐπιστῇ	τῶν νέων καὶ ἐν χερσὶ
[15]	ἐν πολλῶν γλώσσαις ἔκειτο πρὶν	ἐπιστῆναι,	καὶ μέγα ἑκάστοις ἦν προκαταλαβεῖν
[69]	ἀληθείᾳ προσάγωνται καὶ τοὺς ἀσεβοῦντας	ἐπιστομίζωσιν.	Ἔμοι γοῦν εἴη καὶ ὅς
[72]	καὶ τῶν φίλων τὴν ἀλογίαν	ἐπιστομίσας	ἀγνοούντων τὸ τοῦ πάθους μυστήριον.
[31]	φρονῶν καὶ μετὰ τοιαύτης ἡμῖν	ἐπιστρατεύει	τῆς ἀσεβείας· οὐ γὰρ ἄλλο
[46]	βαρβαρικὸν ἔθνος ἀνακαθαίροντες· ἀλλ' ἐκκλησίαις	ἐπιστρατεύοντες	καὶ θυσιαστηρίων κατορχούμενοι καὶ τὰς
[19]	οὐκ ἔχω δ' ὅπως ἐμαυτὸν	ἐπίσχω	τοῦ διηγήματος· ἀεὶ γάρ μοι
[76]	εἰ καὶ πρό θυμος ἦν,	ἐπισχὼν	αἰδοῖ τοὺς λιθάζοντας. Ἔτι δὲ
[48]	δὲ τῶν ἀναγκαίων ὑπηρετοῦντα τῷ	ἐπιτάττοντι,	καὶ διὰ τοῦ πάντα χαρίζεσθαι,
[80]	ὡς ἐκείνῳ συνέκδημοι, καὶ θύματα	ἐπιτάφια,	τάχα ἄν τις εἴποι τῶν
[0]	ΜΕΓΑΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ	ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.	~Ἔμελλεν ἄρα πολλὰς ἡμῖν ὑποθέσεις
[21]	ἢ οἴκοθεν, ἐκ τῶν ἰδίων	ἐπιτηδευμάτων	ἢ πράξεων· ἡμῖν δὲ τὸ
[64]	καθάψασθαι ἁπαλῶς; Καὶ μήτε τὴν	ἐπιτίμησιν	θράσος ποιῆσαι μήτε τὴν ἄνεσιν
[64]	ἔπαινος ἦν, καὶ τὸ σιωπᾶν	ἐπιτίμησις,	οἰκείῳ συνειδότι τὸ κακὸν βασανίζουσα;
[43]	τοὺς δὲ καλῶν, νουθετῶν, ἐλέγχων,	ἐπιτιμῶν,	ἀπειλῶν, ὀνειδίζων, προπολεμῶν ἐθνῶν, πόλεων,
[26]	κατὰ τῶν βελτιόνων, καὶ οὐκ	ἐπιτρέμει	τοῖς θρόνοις, οὐδὲ φρίσσει τὴν
[54]	αἰσχυνόμενος, ἑτέροις δὲ τὴν πρεσβείαν	ἐπιτρέπει	τῶν οἰκειοτάτων ἑαυτῷ καὶ φιλτάτων.
[21]	ποτε Μίδας, δι' ὃν ἀπώλετο,	ἐπιτυχὼν	τῆς εὐχῆς καὶ πάντα χρυσὸν
[57]	ἄθλιος, τίνος οὐ ταπεινότερος, ἕως	ἐπιφανεὶς	ὁ χωρὶς αἵματος μάρτυς καὶ
[52]	δορυφορίας· ἦν δὲ ἡμέρα τῶν	Ἐπιφανίων	καὶ ἀθροίσιμος· καὶ τοῦ λαοῦ
[56]	τῷ λόγῳ. ~Γυναῖκά τινα τῶν	ἐπιφανῶν	ἐξ ἀνδρὸς οὐ πρὸ πολλοῦ
[48]	μέν, φησίν, ὑμεῖς, καὶ τῶν	ἐπιφανῶν,	οὐκ ἀρνήσομαι, οὔπω δὲ Θεοῦ
[3]	θεοὺς καὶ μύθους τοῖς προγόνοις	ἐπιφημίζοντες,	ὧν τὸ σεμνότα τον ἀπιστία,
[39]	καὶ ἅμα τοῦ καιροῦ τὸ	ἐπίφθονον,	ἄλλως τε καὶ τῶν κατ'
[20]	μὲν ἐλπίδες ἦγον ἡμᾶς πράγματος	ἐπιφθονωτάτου,	τῶν λόγων· φθόνος δὲ ἀπῆν,
[5]	ὃς πολλοῖς τοῖς ἐγγύθεν γενομένοις	ἐπιφυεὶς	πάντας φιλανθρώπους ἀπέδειξε, θράσει τε
[17]	ἑαυτοῖς ἐπειρῶντο διὰ τῆς πρώτης	ἐπιχειρήσεως,	τήν τε ἄνωθεν τοῦ ἀνδρὸς
[47]	τάγματος προσπεμπομένους αὐτῷ καὶ πείθειν	ἐπιχειροῦντας,	τοὺς ἐκ τοῦ στρατιωτικοῦ, τοὺς
[71]	μαντικὴν τοῦ ἀνδρός, ἐξ ἧς	ἐπλούτησε,	πλείω τῶν ἀσήμων προβάτων κτησάμενος
[78]	τελέσας καὶ τὴν πίστιν τηρήσας	ἐπόθει	τὴν ἀνάλυσιν, καὶ ὁ τῶν
[7]	κακῶς γινώσκων καὶ λίαν ἐπικινδύνως.	~Ἐπόθουν	τι καὶ τῶν πρὸς ἡδονὴν
[79]	δυναμένης ἢ χερσὶν ἢ δεήσεσιν·	ἐποίει	γὰρ αὐτοὺς καὶ παράφρονας τὸ
[69]	ἐκείνου θεολογίαν, ἣν ὁ καιρὸς	ἐποίει	μετὰ τοῦ Πνεύματος· ἀλλὰ τὸν
[59]	ἐνθένδε πρὶν ἀποβιῶναι μεταναστάς, πάντα	ἐποιεῖτο	τοῦ Πνεύματος· καὶ φιλίαν αἰδεῖσθαι
[17]	θέμενος καὶ ἑτεραλκέα τὴν νίκην	ἐποίησα.	Ὁ δὲ ἥσθη τε αὐτίκα
[69]	δὲ ἐκ τῶν ὑπὲρ ἡμᾶς	ἐποιήσαντο	τὴν ἀρχήν· οὕτω τὸ κήρυγμα
[53]	ἡμῖν εἴσω τοῦ παραπετάσματος ἑαυτὸν	ἐποιήσατο	εἴς τε ὄψιν ἦλθε καὶ
[20]	τὸ γὰρ ἀλλήλων εὐδόκιμον ἴδιον	ἐποιούμεθα.	Μία μὲν ἀμφοτέροις ἐδόκει ψυχὴ
[80]	τριώροφοι, τῶν ἐκεῖνον παραπεμπόντων, προηγουμένων,	ἑπομένων,	παρεπομένων, ἀλλήλοις ἐπεμβαινόντων, μυριάδες γένους
[82]	κατὰ δύναμιν. Σὺ δὲ ἡμᾶς	ἐποπτεύοις	ἄνωθεν, ὦ θεῖα καὶ ἱερὰ
[73]	τῷ βήματι καὶ βλέπων τὰ	ἐπουράνια	καὶ χριστὸς Κυρίου ἦν καὶ
[68]	ὑπὲρ τῆς ἀληθείας κατακριθείς, τοσοῦτον	ἐπραγματεύσατο	μόνον, ὅσον ἑνὶ τῶν ἀκολούθων
[74]	θράσος πεδήσαντα· ἢ τὴν τῶν	ἑπτὰ	Μακκαβαίων ἄθλησιν, σὺν ἱερεῖ καὶ
[63]	μοι πρὸς τοῦτο τὸ ἔργον,	ἑπτάπυλοι	Θῆβαι καὶ Αἰγύπτιαι καὶ τείχη
[30]	Ἄρειος νοσήσας, ὁ τῆς μανίας	ἐπώνυμος,	τὸ πολὺ τῆς Ἐκκλησίας διέσεισε
[35]	ἡλικίαν ἐλεεινήν, πᾶν εἶδος τροφῆς	ἐρανίζων,	ὅση τυγχάνει λιμοῦ βοήθεια, ἔτνους
[19]	ἀλλήλοις συνδεῖ τοὺς τῶν αὐτῶν	ἐραστάς.	Οὗτος τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς ἔρωτος
[38]	ἀνδρὸς ἀρετήν, οὐχὶ προσθήκην, ἀλλ'	ἐργασίαν	οἶμαι μείζω τηνικαῦτα λαμβάνειν, ὕλῃ
[12]	ὄρειον ἄντρον αὐχῶν ὡς ἀρετῆς	ἐργαστήριον,	οὐδέ τινα Κένταυρον ἀλαζόνα τῶν
[39]	οὐκ ἀνθρωπίνης χάριτος ἦν αὐτῷ	ἔργον,	ἀλλὰ Θεοῦ δῶρον τὸ δεδομένον·
[63]	Τί μοι πρὸς τοῦτο τὸ	ἔργον,	ἑπτάπυλοι Θῆβαι καὶ Αἰγύπτιαι καὶ
[20]	ἀλλήλοις ἐκείμεθα. Ἓν δ' ἀμφοτέροις	ἔργον	ἡ ἀρετή, καὶ τὸ ζῆν
[1]	ἄλλων ἑλέσθαι τὴν πρώτην· τοσοῦτον	ἔργον	ἡ τοῦ ἀνδρὸς εὐφημία, μὴ
[33]	ἰσχυρότερα. Τῷ δέ τι δεύτερον	ἔργον	καὶ σπούδασμα γίνεται, θεραπεύειν τὸν
[16]	ἐστιν ἡ ἔνδειξις ἢ τὸ	ἔργον	τῶν ἀπειλουμένων. Ἔπειτα πομπεύει διὰ
[43]	ἀρχιτέκτων σκηνῆς, πάσῃ πρὸς τὸ	ἔργον	ὕλῃ καὶ τέχνῃ χρώμενος, καὶ
[14]	ἐπιζητῶν, βασιλείαν ηὕρατο, μεῖζον τοῦ	ἔργου	τὸ πάρεργον ἐμπορευσάμενος. Τὸ μὲν
[63]	Χριστοῦ μίμησις, οὐ λόγῳ μέν,	ἔργῳ	δὲ λέπραν καθαίροντος. ~Πρὸς ταῦτα,
[40]	κερασάμενος· ὀλίγα μὲν λόγου προσδεηθείς,	ἔργῳ	δὲ τὰ πλείω δυνηθεὶς πρὸς
[1]	παθεῖν ἀνάγκη τοῖς ἐκεῖνον ἐγκωμιάζουσιν,	ἔργῳ	δεδηλωκόσι τὴν ἧτταν, καὶ τὸ
[72]	λαὸν περιούσιον, ζηλω τὴν καλῶν	ἔργων,	ἐπὶ τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας,
[33]	πρακτέων καθηγητής, γήρως βακτηρία, πίστεως	ἔρεισμα,	τῶν ἔνδον ὁ πιστότατος, τῶν
[16]	χεῖρα σφῶν ἀπ' ἀρχῆς ἄγειν·	ἐρεσχελεῖται	δέ, παρὰ μὲν τῶν θρασύτερον,
[16]	αὐτοῖς τῶν σπουδαστῶν τυγχάνειν. Ἔπειτα	ἐρεσχελεῖται	παρὰ τοῦ βουλομένου παντός· βούλεται
[65]	καὶ ὄντως ἄρτιον; Πάντα μὲν	ἐρευνᾶν,	καὶ τὰ βάθη τοῦ Θεοῦ,
[6]	ὄμβροις ταλαιπωρεῖν, ἥ τε ἄφιλος	ἐρημία	καὶ τὸ ἀκοινώνητόν τε καὶ
[7]	βελτίων Αἴγυπτος αὐτοῖς εἴη τῆς	ἐρημίας,	πολλὴν τῶν λεβήτων καὶ τῶν
[81]	ζυγὸν τὸν σωφρονιστήν, οἱ τῆς	ἐρημίας	τὸν πτερωτήν, οἱ τῆς ἐπιμιξίας
[62]	ἐλαίου τροφῆς ἀπαντήσωσιν; Τοῦ τοίνυν	ἐρημικοῦ	βίου καὶ τοῦ μιγάδος μαχομένων
[29]	τι μνήμης ἄξιον καὶ τὴν	ἔρημον	ἀσπάζεται μετὰ Ἠλίου καὶ Ἰωάννου,
[75]	εἰκὼν ὁ ἀνήρ; Καὶ οὗτος	ἔρημον	ᾤκησε· καὶ τούτῳ τρίχινον ἔσθημα
[35]	δι' εὐχῆς, καὶ τρέφειν ἐν	ἐρήμῳ	λαὸν φυγάδα, οὐδὲ πυθμέσι πηγάζειν
[7]	Θεός, ὁ θρέψας πλουσίως ἐν	ἐρήμῳ	ξένον λαὸν καὶ φυγάδα, ὥστε
[7]	κατὰ τοὺς ἐκείνους ἐν τῇ	ἐρήμῳ	ταλαιπωροῦντας μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου
[65]	λόγον ἔσχεν ἀμείνω τῶν νοηθέντων	ἑρμηνευτήν,	ὡς μηδ' ἑτέρῳ σκάζειν, κατὰ
[11]	χρωμένοις· ἤδη δὲ καὶ τῶν	ἑρπυστικῶν	θηρίων ἔστιν ἃ τοῖς πρὸς
[30]	πᾶσαν ἐκτρίψαν ἐκκλησίαν, καθ' ἧς	ἐρράγη	καὶ ὅσην ἐπέλαβε· βασιλεὺς ὁ
[54]	ἄλλοτέ ποτε, καὶ κατὰ γῆς	ἐρριμμένος·	Ποιεῖ γὰρ καὶ βασιλέας ταπεινοὺς
[62]	αἴσθησιν ἐσωφρόνιζε, πᾶν δὲ μέλος	ἐρύθμιζε,	καὶ ὄντως παρθενεύειν ἔπειθεν, εἴσω
[6]	μεῖζόν ἐστι καὶ παραδοξότερον, λέξων	ἔρχομαι·	ἀπιστήσει δ' οὐδεὶς ἢ ὅστις
[75]	παραπεμφθείς, ἵνα κηρύξῃ κἀκεῖ τὸν	ἐρχόμενον.	Καὶ εἴ τῳ φαίνεται τολμηρὸς
[72]	κλῆροί μου» κλῆροι τῶν χαμαὶ	ἐρχομένων	καὶ ἁρπαζομένων πολλῷ τιμιώτεροι. ~Καὶ
[76]	πάντων ἐκράτησεν. Ἓν ἐπὶ πᾶσιν	ἐρῶ	καὶ σύντομον. ~Τοσαύτη τοῦ ἀνδρὸς
[15]	πατρίδος εἰς διάφορον ὑπερορίαν κατ'	ἔρωτα	τῆς παιδεύσεως καὶ πάλιν εἰς
[19]	Οἱ μὲν γὰρ τῶν σωμάτων	ἔρωτες,	ἐπειδὴ ῥεόντων εἰσί, καὶ ῥέουσιν
[19]	ἐραστάς. Οὗτος τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς	ἔρωτος	νόμος. Αἰσθάνομαι μὲν οὖν ἔξω
[69]	καιρὸς ἦν καὶ ἰδίᾳ τοῖς	ἐρωτῶσι	προθύμως ἀνωμολόγησε· σαφέστερον δὲ πεποίηκεν
[75]	ἔρημον ᾤκησε· καὶ τούτῳ τρίχινον	ἔσθημα	εἶχον αἱ νύκτες, ἀγνοούμενον, οὐκ
[77]	σκυθρωπότης ἐγένετο· ἔτι δὲ εἶδος	ἐσθῆτος	καὶ σκίμποδος σχῆμα καὶ τρόπος
[63]	οἱ φιλόκαλοι δίφροι, καὶ τῆς	ἐσθῆτος	ὅση μαλακή τε καὶ περιρρέουσα·
[26]	ζωγράφος, ὅστις οὐ φύσεις ἀρρωστημάτων	ἐσκέψατο	πρότερον, ἢ πολλὰ χρώματα συνε
[18]	φαινόμενα, τοῦτο καὶ αὐτὸς πάσχων	ἐσκυθρώπαζεν,	ἐδυσφόρει, τῆς ἐπιδημίας ἑαυτὸν ἐπαινεῖν
[33]	πνευματικῆς τάξεως. Διὰ τοῦτο παρῆν,	ἐσόφιζεν,	ὑπήκουεν, ἐνουθέτει, πάντα ἦν αὐτῷ,
[1]	ἐστὶν ὁ λόγος, ἓν τοῦτο	ἐσπου	δακόσι καὶ μόνον, ταῖς τοιαύταις
[60]	ἐλευθεροῖ. Εἶναι γάρ, οὐ δοκεῖν,	ἐσπούδαζεν	ἄριστος. Οὐδὲ πίθον ᾤκει καὶ
[20]	φθόνος δὲ ἀπῆν, ζῆλος δὲ	ἐσπουδάζετο.	Ἀγὼν δὲ ἀμφοτέροις, οὐχ ὅστις
[78]	πάθει, καὶ εἰ σφόδρα φιλοσοφεῖν	ἐσπούδακα,	τῆς κοινῆς μεμνημένος ζημίας, καὶ
[1]	ἀγώνων μεγίστην τοῖς περὶ λόγους	ἐσπουδακόσιν.	Οἶμαι γάρ, εἴ τις τῆς
[28]	καὶ περὶ τὰ τοιαῦτα μάλιστα	ἐσπουδακότας·	οἳ δεινὸν ποιησάμενοι τὸ σφῶν
[62]	ὑποδείγματι μόνον, ἀλλὰ καὶ οἷς	ἐσπούδασε;	Τίνος οἱ παρθενῶνες, καὶ τὰ
[13]	ἐν λόγοις κράτους ἀποστερήσειεν, ἀφῃρηκὼς	ἔσται	αὐτὸ τὸ κάλλιστόν τε καὶ
[2]	καὶ ὑπὲρ ἡμᾶς γενόμενος, συγγνώμων	ἔσται	τοῖς ἡμετέροις. Συγγινωσκέτωσαν δὲ καὶ
[1]	τοῦτον θαυμάσας. Ἐμοί τε γὰρ	ἔσται	τοῦτο χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον· χρέος
[58]	προσαγαγούσης, ἐντεῦθεν καὶ τὰ ἐκείνων	ἐστασιάσθη.	Ὁ μὲν γὰρ ἠξίου τοῖς
[26]	τὴν κάτω χώραν καὶ ταπεινῶς	ἕστηκεν,	ὁ τῆς ὑψηλῆς ἄξιος, καὶ
[52]	βήματι· τοὺς δὲ περὶ αὐτὸν	ἑστηκότας	ἐν φόβῳ τινὶ καὶ σεβάσματι·
[45]	ὁ θεῖος Δαβὶδ πρὸ ἡμῶν	ἐστηλίτευσε,	τὸν οὐρανὸν εἰς γῆν κλίναντα
[52]	ὥσπερ οὐδενὸς καινοῦ γεγονότος, ἀλλ'	ἐστηλωμένον,	ἵν' οὕτως εἴπω, Θεῷ καὶ
[71]	καὶ τὴν εὐλογίαν ᾗ πολλοὺς	ἐστήριξεν.	~Ἰωσὴφ ἐγένετο σιτοδότης, ἀλλ' Αἰγύπτου
[52]	ὑποσχὼν τὴν χεῖρα τὴν περιτροπὴν	ἔστησε,	κἂν κατηνέχθη πτῶμα δακρύων ἄξιον.
[6]	Ἐγὼ δέ, ὃ τούτων μεῖζόν	ἐστι	καὶ παραδοξότερον, λέξων ἔρχομαι· ἀπιστήσει
[13]	νοουμένων δήλωσιν· κίνημα γὰρ ναρκώντων	ἐστὶ	νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία δὲ ἡ
[62]	ὃς μόνος τῶν καθαρῶν ψυχῶν	ἐστι	νυμφίος, καὶ τὰς ἀγρύπνους ἑαυτῷ
[35]	ἐν ταὐτῷ τοὺς λιμοῦ τραυματίας,	ἔστι	δὲ οὓς καὶ μικρὸν ἀναπνέοντας,
[24]	τῶν ἑταίρων καὶ ἡλίκων χορός,	ἔστι	δὲ ὧν καὶ διδασκάλων, οὐδ'
[64]	κανόνι τοὺς οὐ κανόνας προσάγοντες;	Ἔστι	λεπροὺς μὲν ἀσπάζεσθαι καὶ μέχρι
[8]	εἴ τι τοσοῦτον εἰς φιλοτιμίαν	ἔστι	σοι, κἂν δῶμεν μὴ μῦθον
[35]	φιλοξενίας ἀντίδοσιν· οὐδὲ πέντε ἄρτοις	ἑστιᾶν	χιλιάδας, ὧν καὶ τὰ λείψανα
[56]	ἡ δὲ τοῦ Θεοῦ μάχαιρα	ἐστιλβοῦτο	ἔτι καὶ ἀνεβάλλετο· καὶ τὸ
[35]	τοῖς πιστεύουσιν. Ἃ δὲ τούτοις	ἐστὶν	ἀκόλουθα καὶ εἰς ταὐτὸν φέρει,
[16]	βιασθεὶς ἢ ἑκών, νόμος οὗτός	ἐστιν	αὐτοῖς Ἀττικὸς καὶ παιδιὰ σπουδῇ
[16]	αὐτῶν ἕνα δεχόμενοι· καὶ τοῦτό	ἐστιν	αὐτοῖς τῆς τελετῆς τὸ τερπνότατον,
[16]	ἐκείνοις· ἐπεὶ καὶ τοῦτο μισθός	ἐστιν	αὐτοῖς τῶν σπουδαστῶν τυγχάνειν. Ἔπειτα
[2]	τὸν ἀγῶνα τοῦτον ἐνεστησάμην, ταῦτά	ἐστιν.	Εἰ δὲ τοσοῦτον ἀπήντηκα τοῦ
[7]	εὐσεβέστερα καὶ πιστότερα! Τί γάρ	ἐστιν,	ἔλεγον, τῶν ἀπίστων, εἰ ὁ
[80]	μάρτυσι. Καὶ νῦν, ὁ μέν	ἐστιν	ἐν οὐρανοῖς, κἀκεῖ τὰς ὑπὲρ
[34]	ὄντων εἰσκομισώμεθα. Καὶ ὃ χαλεπώτατόν	ἐστιν	ἐν τοῖς τοιούτοις, ἡ τῶν
[15]	σπουδὴν ἔχοντες· καὶ τὸ πρᾶγμά	ἐστιν	ἐπιεικῶς ἄτοπον καὶ δαιμόνιον. Προκαταλαμβάνονται
[20]	τοῖς καλλίστοις ἐχαίρομεν· ἐπειδὴ κἀντεῦθέν	ἐστιν	ἢ πρὸς ἀρετὴν τυποῦσθαι τοὺς
[16]	ἡδὺ καὶ φιλάνθρωπον· πλείων γάρ	ἐστιν	ἡ ἔνδειξις ἢ τὸ ἔργον
[6]	γὰρ θράσους, τὸ δὲ ἀνανδρίας	ἐστίν·	καὶ τοῦτο τιμῶντες ἐκεῖνοι τὸν
[1]	καταλύσασιν, ἀλλὰ καὶ οἷς βίος	ἐστὶν	ὁ λόγος, ἓν τοῦτο ἐσπου
[49]	ἓν ἃ τῆς ἐμῆς δυναστείας	ἐστίν.	Τίνα ταῦτα; γνωριζέσθω γὰρ ἡμῖν.
[11]	δὲ καὶ τῶν ἑρπυστικῶν θηρίων	ἔστιν	ἃ τοῖς πρὸς σωτηρίαν φαρμάκοις
[79]	αὐτὸν ἀγγέλοις οὐκ ἀηδῶς ἐναπέψυξεν·	ἔστιν	ἃ τοὺς παρόντας μυσταγωγήσας καὶ
[47]	καὶ ἱστορούντων, τῶν τότε πεπειραμένων,	ἔστιν	ἀκούειν· ἱστορεῖ δὲ οὐδεὶς ὅς
[2]	τοῦ ἀνδρὸς ἐπαινέται, εἴπερ τις	ἔστιν	ἄλλου θερμότερος, ἀλλὰ μὴ τοῦτο
[1]	οὐδενὸς οὖν τῶν ἁπάντων, οὐκ	ἔστιν	ἐφ' ὅτῳ οὐχὶ τῶν ἁπάντων.
[21]	θαυμάζονται δαίμονες. Καὶ εἴ τις	ἔστιν	ἢ πιστεύεται ποταμός, δι' ἅλμης
[15]	ταῖς ὁρμαῖς. Ὅπερ οὖν πάσχοντας	ἔστιν	ἰδεῖν περὶ τὰς ἀντιθέτους ἱπποδρομίας
[26]	παρ' ἡμῖν ἀταξίαν καὶ ἀκοσμίαν,	ἔστιν	ὅτε καὶ ἐφ' ὧν προεδρευόντων
[45]	ἐπειδή ποτε κατὰ τῆς Ἑλλάδος	ἐστράτευε,	πᾶν μὲν γένος ἀνθρώπων ἐπ'
[32]	οἷς ἐκεῖνοι θαρροῦντες καθ' ἡμῶν	ἐστρατεύσαντο·	τὸ μὲν προσλαμβάνει, τὸ δὲ
[13]	τοῖς ἀστάτοις καὶ ῥέουσι τὰ	ἑστῶτα	καὶ μένοντα κατακτώμενον. ~Ἐντεῦθεν ἐπὶ
[19]	τε καὶ σώφρονες, ἐπειδὴ πράγματος	ἑστῶτός	εἰσι, διὰ τοῦτο καὶ μονιμώτεροι,
[42]	καρδίας ἔμμονος λογισμός· διὰ τοῦτο	ἐσφάδαζεν,	ἠνιᾶτο, κατετιτρώσκετο, ἔπασχε τὸ Ἰωνᾶ,
[37]	νόσῳ τετρυχωμένος, καὶ πρὸς ταῖς	ἐσχάταις	ἀναπνοαῖς ὤν, κατατολμᾷ τῆς ὁδοῦ,
[15]	ὁδοί, λιμένες, ὀρῶν ἄκρα, πεδία,	ἐσχατιαί,	οὐδὲν ὅ τι μὴ τῆς
[29]	καὶ θαυμασιωτέραν εὑρήσομεν τὴν ἐπάνοδον·	ἔσχε	γὰρ οὕτως. ~Ἐν τούτοις ὄντων
[65]	Θεοῦ διεσκέψατο; Τίς δὲ λόγον	ἔσχεν	ἀμείνω τῶν νοηθέντων ἑρμηνευτήν, ὡς
[62]	διατάγματα, οἷς πᾶσαν μὲν αἴσθησιν	ἐσωφρόνιζε,	πᾶν δὲ μέλος ἐρύθμιζε, καὶ
[17]	αὐτῷ συνήθων καὶ φίλων τινές,	ἔτ'	ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ τῆς
[17]	τοῦ πατρὸς καὶ τῆς ἄνωθεν	ἑταιρίας,	καὶ γὰρ ἐκείνης τῆς διατριβῆς
[24]	ἄξιον. Περιστάντες ἡμᾶς ὁ τῶν	ἑταίρων	καὶ ἡλίκων χορός, ἔστι δὲ
[20]	τὸ εὐθὲς καὶ μὴ διακρίνεται.	Ἑταίρων	τε γὰρ ὡμιλοῦ μεν, οὐ
[58]	μὲν δὴ κοσμικὸς πόλεμος ἐνταῦθα	ἐτελεύτησε,	καὶ πέρας εἶχεν ἐκ Θεοῦ
[17]	πρύμναντε ἐκρουσάμην ἐκείνῳ θέμενος καὶ	ἑτεραλκέα	τὴν νίκην ἐποίησα. Ὁ δὲ
[57]	Θεοῦ νόμος. ~Ἄθρει δὴ πάλην	ἑτέραν	ἀγωνιστοῦ καὶ διώκτου. Τὸ περιαυχένιον
[54]	τε τοῦτον εἰσκαλέσας καὶ τοῖς	ἑτεροδόξοις	πιστεύσας, κἂν ὑγιείας τυχὼν ὁ
[34]	μᾶλλον χρῄζοντες ἀγνοοῦσιν ἢ αὐτῶν	ἕτεροι.	Ταῦτα μὲν οἱ σιτῶναι καὶ
[54]	τὸ τῆς ὕβρεως ὑπόγυιον αἰσχυνόμενος,	ἑτέροις	δὲ τὴν πρεσβείαν ἐπιτρέπει τῶν
[77]	δὲ καὶ τῶν σωματικῶν ἐλαττωμάτων,	ἑτέροις	εἰς εὐδοξίαν ἐπενοήθη· οἷον ὠχρότητα
[77]	πάρεργα τοῦ ἀνδρὸς τῶν πονουμένων	ἑτέροις	πολὺ τιμιώτερα καὶ περιφανέστερα. ~Ἐπεὶ
[2]	τῆς ἀληθείας ἀγωνιστῇ καὶ μηδὲν	ἕτερον	ἀναπνεύσαντι ὅτι μὴ λόγον εὐσεβῆ
[54]	πλεῖστον, ὥσπερ τι ῥεῦμα, διέλυσεν.	~Ἕτερον	δὲ τῶν εἰρημένων οὐκ ἔλαττον.
[64]	καὶ ῥᾷστον ἄλλο τι ὄντα	ἕτερον	νομισθῆναι τοῖς μὴ τὰ τοιαῦτα
[14]	τῶν εὐδαιμονίαν ἐκομισάμην· καὶ τρόπον	ἕτερον	ταὐτὸ πέπονθα τῷ Σαούλ, ὅς,
[39]	τῷ γεγονότι καὶ περιχαρήσεσθαι, ὅπερ	ἑτέρου	καὶ παθεῖν ἴσως ἦν, καὶ
[10]	ἐκείνων τοῦτον γενέσθαι, μήτε ἐκείνοις	ἑτέρου	μᾶλλον ἢ τοῦδε πατράσιν ὀνομασθῆναι·
[22]	ὑπαχθεὶς ἐπαίνους, ὁ μηδὲ παρ'	ἑτέρου	ποτὲ τοῦτο δεξάμενος· καὶ θαυμαστὸν
[55]	ἥκοντα τέλους· τὰ δὲ πρὸς	ἑτέρους	ἑτέρως, ἢ περὶ μικρῶν, ἢ
[12]	ἑτέρῳ δὲ λείποντες, οὐδὲν τῶν	ἑτεροφθάλμων,	ἐμοὶ δοκεῖν, διαφέρουσιν, οἷς μεγάλη
[12]	μόνον, ἢ λόγον κατωρθωκότες, τῷ	ἑτέρῳ	δὲ λείποντες, οὐδὲν τῶν ἑτεροφθάλμων,
[65]	τῶν νοηθέντων ἑρμηνευτήν, ὡς μηδ'	ἑτέρῳ	σκάζειν, κατὰ τοὺς πολλούς, ἢ
[20]	πρωτεῖον ἔχοι, ἀλλ' ὅπως τῷ	ἑτέρῳ	τούτου παραχωρήσειεν· τὸ γὰρ ἀλλήλων
[36]	τοῦ λιμοῦ διαθέμενος καὶ τοῖς	ἑτέρων	ὀνείροις εἰς τοῦτο δια ταττόμενος·
[63]	χώρα δὲ καὶ τὰ ἐκτὸς	ἑτέρως·	ἀλλὰ κοινὸν ἅπασιν ἀγῶνα προὔθηκε
[55]	τέλους· τὰ δὲ πρὸς ἑτέρους	ἑτέρως,	ἢ περὶ μικρῶν, ἢ μικρὰ
[70]	τιμιώτερον. Ἐνὼχ μετετέθη, μικρᾶς εὐσεβείας,	ἔτι	γὰρ ἐν σκιαῖς ἦν ἡ
[77]	ζηλωθὲν μηδὲ νοηθέν, σκυθρωπότης ἐγένετο·	ἔτι	δὲ εἶδος ἐσθῆτος καὶ σκίμποδος
[3]	καὶ κράτος ἐν βασιλείοις αὐλαῖς·	ἔτι	δὲ περιουσίαι καὶ θρόνων ὕψη
[76]	ἦν, ἐπισχὼν αἰδοῖ τοὺς λιθάζοντας.	Ἔτι	δὲ συντομώτερον εἰπεῖν ἔχω, ἵνα
[33]	μὲν ἐπὶ τὴν καθέδραν τεθείς,	ἔτι	δὲ τῆς κοσμικῆς ὕλης τι
[52]	τοῦτο ἦν τοῖς πολλοῖς ἄδηλον	ἔτι.	Ἐπεὶ δὲ τὰ δῶρα τῇ
[56]	δὲ τοῦ Θεοῦ μάχαιρα ἐστιλβοῦτο	ἔτι	καὶ ἀνεβάλλετο· καὶ τὸ τόξον
[39]	καὶ τῶν κατ' αὐτὸν ὠδινόντων	ἔτι	καὶ ταρασσομένων, οἴκοι κατέμεινα, βίᾳ
[68]	τοῦτο τοῦ ἀνδρὸς μάλιστα μεγαλοφωνίας,	ἔτι	κἀκεῖνο προσθήσω τοῖς εἰρημένοις· χρησιμώτατον
[63]	μίαν δόξαν Θεοῦ συντρέχωσι. ~Τί	ἔτι;	Καλὸν φιλανθρωπία καὶ πτωχοτροφία καὶ
[51]	ἔξω πέμψαι καὶ μεταστήσασθαι, οὐκ	ἔτι	μετὰ τῆς αὐτῆς ἀπειλῆς, ἀλλά
[77]	πλησιάζειν ἐπιθυμοῦσιν. Ἐκεῖνο δὲ οὐκ	ἔτι	μικρόν, ἀλλὰ καὶ μέγιστον εἰς
[47]	δουλωσόμενος ὥρμησε, καὶ τὸν λειπόμενον	ἔτι	μόνον ζωτικὸν σπινθῆρα τῆς ἀληθείας·
[10]	τὸ σῶμα καλινδουμένων, ἕως ἦν	ἔτι	νέος καὶ οὔπω φιλοσοφίᾳ τῶν
[80]	ἐκείνου παιδαγωγίαν· ᾧ καὶ νῦν	ἔτι	νουθετοῦμαι, καὶ σωφρονίζομαι διὰ νυκτερινῶν
[25]	προσβαίνοντες· οὐ σὺν ἀλλήλοις μὲν	ἔτι,	οὐ γὰρ ἀφῆκεν ὁ φθόνος,
[65]	διδασκαλίας κράτος τὰ πέρατα οἰκειούμενον;	Ἔτι	περὶ τοὺς πρόποδας τοῦ ὄρους
[65]	ὄρους στρεφόμεθα, τῆς ἄκρας ἀπολειπόμενοι·	ἔτι	πορθμὸν διαπερῶμεν, ἀφέντες τὸ μέγα
[63]	ῥᾴστη πρὸς οὐρανὸν ἀνάβασις. Οὐκ	ἔτι	πρόκειται τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν θέαμα
[72]	οὐ συντριβομέναις, ἀλλὰ σωζομέναις, οὐκ	ἔτι	σκιοειδεῖς, ἀλλ' ὅλον πνευματικούς· εἰς
[17]	δεύτερος ἡμῖν τῆς φιλίας οὐκ	ἔτι	σπινθήρ, ἀλλ' ἤδη πυρσὸς ἀνάπτεται
[17]	διαλέξεως ἔγνων ἀπόρρητον, οὐδὲ καθεκτὸν	ἔτι	τύγχανον, ἀλλὰ σαφῶς ἤδη παραγυμνούμενον,
[57]	κερκίδες· αἳ οὐδὲ γυναῖκες ἔμενον	ἔτι,	τῷ ζήλῳ ῥωσθεῖσαι, καὶ εἰς
[46]	ἀπαιτοῦντες, οἱ γράφοντες τὰ τούτων	ἔτι	χαλεπώτερα. Πρεσβυτέρων ἐμπρησμοὶ θαλάττιοι· στρατηγοὶ
[67]	περαιτέρω διαβαίνειν καὶ εἰς βάθος	ἔτι	χωρεῖν ἐν βάθους, ἄβυσσον ἀβύσσῳ
[58]	τὸν ἅγιον Ὀρέστην ἐκκαρποῦσθαι μέγα	ἐτίθετο·	ὡς καὶ τῶν ἡμιόνων λαβέσθαι
[64]	γὰρ ἐκείνου μᾶλλον ἢ ἀρετὴν	ἐτίμησεν,	ἢ κακίαν ἐκόλασεν, ἢ χρηστὸς
[62]	οὖν ἐκείνου μᾶλλον ἢ παρθενίαν	ἐτίμησεν,	ἢ σαρκὶ ἐνομοθέτησεν, οὐ τῷ
[35]	ἐρανίζων, ὅση τυγχάνει λιμοῦ βοήθεια,	ἔτνους	τε πλήρεις προθεὶς λέβητας καὶ
[71]	ἐπαγγελίας τῷ δεδωκότι προσαγαγών, ἱερεῖον	ἕτοιμον	καὶ πρὸς τὴν σφαγὴν ἐπειγόμενον·
[30]	τῶν ἀγόντων αὐτὸν ταπεινούμενος, συνταπεινοῦν	ἐτόλμησεν	ἑαυτῷ καὶ φύσιν θεότητος· καὶ
[6]	φασι, τὸ τῆς φυγῆς παρετάθη	ἔτος	που ἕβδομον, καὶ μικρόν τι
[17]	συναφείας σπινθήρ· οὕτως ἐπ' ἀλλήλοις	ἐτρώθημεν.	Ἔπειτα συνηνέχθη τι καὶ τοιοῦτον·
[46]	εἰσαγόμενοι, ὅσοι τῆς βασιλικῆς ἀπωλείας	ἐτύγχανον,	οἱ τὰ χειρόγραφα τῆς ἀσεβείας
[17]	γὰρ ἐκείνης τῆς διατριβῆς ὄντες	ἐτύγχανον,	προσιόντες αὐτῷ μετὰ φιλικοῦ πλάσματος,
[16]	τῶν νέων ἀγνοοῦντες τὸν ἄνδρα	ἐτύγχανον·	τοῖς γὰρ πολλοῖς εὐθὺς αἰδέσιμος
[21]	μῦθος ἦν, ἐξ ἧς Λυδῶν	ἐτυράννησεν·	ἢ τῷ χρυσῷ ποτε Μίδας,
[77]	ἁπλῶς ἔχον καὶ συμπῖπτον ὡς	ἔτυχε.	Καὶ πολλοὺς ἂν ἴδοις Βασιλείους
[10]	πᾶσιν ὄνομα, ὃς πατρικῆς εὐχῆς	ἔτυχεν,	ἵνα μὴ λέγω μόνος, εἴπερ
[37]	Οὐ γὰρ τῷ πλήθει τῶν	ἐτῶν	μόνον ἐκλελοιπώς, ἀλλὰ καὶ νόσῳ
[3]	τὸ μηδὲν ἧττον κουροτρόφον ἢ	εὔ	ϊππον. Ὅθεν τῷ πατρῴῳ γένει
[6]	τό τε τῆς διαίτης σώμασιν	εὖ	γεγονόσι στενόν τε καὶ παρηλλαγμένον,
[15]	ἀνωνύμων, ἀλλ' ἤδη καὶ τῶν	εὖ	γεγονότων καὶ περιφανεστέρων, ἅτε πλῆθος
[63]	ὁ εὐγενής τε καὶ τῶν	εὖ	γεγονότων καὶ τὴν δόξαν ὑπέρλαμπρος,
[70]	καὶ τὴν φλογίνην ῥομφαίαν παρελθών,	εὖ	οἶδα, τοῦ παραδείσου τετύχηκεν. Ἐνὼς
[12]	μακαριότητος. Ὅπερ οὖν ἐκείνῳ συμβέβηκεν	εὖ	ποιοῦν οἴκοθεν ἔχοντι τῆς ἀρετῆς
[39]	προτίμησιν, οὔτε ἐμέμψατο, καὶ προσεπῄνεσεν,	εὖ	ποιῶν, τῦφον κατηγορηθῆναι μᾶλλον ὑπ'
[42]	ἄνω βλέποντα; Ἑνὸς μὲν γὰρ	εὖ	πράττοντος ἢ κακῶς, οὐδὲν τῷ
[63]	ταῖς ἀλλοτρίαις συμφοραῖς τὰ οἰκεῖα	εὖ	τίθεσθαι, καὶ δανείζειν Θεῷ τὸν
[55]	ἀρρωστία. Καὶ ὄντως πληγὴ τοῖς	εὖ	φρονοῦσι παίδευμα γίνεται, καὶ κρείττων
[44]	πνευμάτων εἰσοικισθησόμενον, ὥσπερ ἐν τοῖς	Εὐαγγελίοις	ἠκούσαμεν. Τούτου γίνεται μιμητὴς ἐκεῖνος,
[69]	ἰσχυρὸν εἶναι τὸ καθ' ἡμᾶς	εὐαγγέλιον.	Καὶ ταῦτα διῆλθον, οὐχ ἵνα
[69]	τοῖς εὐγνωμονεστέροις! Οὐδὲ γὰρ τοὺς	εὐαγγελιστὰς	φαίη μεν ἂν ὑπεναντία ποιεῖν
[76]	Ἰλλυρικοῦ, μείζονα δὲ κύκλον τῷ	εὐαγγελίῳ	περι λαμβάνει· καὶ υἱὸς βροντῆς,
[4]	λόγος κατ' ἄνδρα κρίνεσθαι τὴν	εὐγένειαν	ἀξιοῦντος, καὶ μὴ τὰς μὲν
[4]	δοκιμάζεσθαι καὶ τῶν ἵππων τοὺς	εὐγενεστάτους	ἢ ἀτιμοτάτους, ἡμᾶς δὲ ζωγραφεῖσθαι
[11]	πρῶτον· οὐ ταύτην μόνην τὴν	εὐγενεστέραν	καὶ ἡμετέραν, ἣ πᾶν τὸ
[63]	ἀπηξίου τιμᾶν τὴν νόσον, ὁ	εὐγενής	τε καὶ τῶν εὖ γεγονότων
[69]	Θεῷ καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῖς	εὐγνωμονεστέροις!	Οὐδὲ γὰρ τοὺς εὐαγγελιστὰς φαίη
[14]	ἀγνοούμενον· καὶ λόγους ἐπιζη τῶν	εὐδαιμονίαν	ἐκομισάμην· καὶ τρόπον ἕτερον ταὐτὸ
[65]	νοῦν βεβηκότι· ἀλλ' ἀμφοτέρωθεν ὁμοίως	εὐδοκιμεῖν,	καὶ αὐτὸν ἶσον ἑαυτῷ φαίνεσθαι,
[12]	ὁρωμένοις. Οἷς δὲ κατ' ἀμφότερα	εὐδοκιμεῖν	ὑπάρχει καὶ εἶναι περιδεξίοις, τούτοις
[9]	πρὸς τὴν ἴσην τῆς ἀρετῆς	εὐδοκίμησιν,	ἀλλὰ βίων αἱρέσεις μᾶλλον ἢ
[75]	μέτειμι διαθήκην, καὶ τοῖς ἐνταῦθα	εὐδοκίμοις	τὰ ἐκείνου παρεξετάσας, τιμήσω τὸν
[20]	τούτου παραχωρήσειεν· τὸ γὰρ ἀλλήλων	εὐδόκιμον	ἴδιον ἐποιούμεθα. Μία μὲν ἀμφοτέροις
[73]	γενέσθαι τῶν καθ' ἑαυτὸν ἁπάντων	εὐδοκιμώτατος.	Ὁ δέ, τοῦ μὲν τῷ
[73]	παραδράμωμεν, ἢ τῶν Κριτῶν τοὺς	εὐδοκιμωτάτους,	Σαμουὴλ ἐν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ
[9]	τοιούτων ἦσαν πατέρες, ἑαυτοῖς εἰς	εὐδοξίαν	ἀρκεῖν· τοιούτων δὲ πεφηνότας πατέρας
[77]	τῶν σωματικῶν ἐλαττωμάτων, ἑτέροις εἰς	εὐδοξίαν	ἐπενοήθη· οἷον ὠχρότητα λέγω καὶ
[8]	ἵν' ἐκείνῳ προσθῶ τι τῆς	εὐδοξίας·	οὔτε γὰρ θάλασσα δεῖται τῶν
[80]	βίον ἕλκων ὀδυνηρὸν καὶ οὐκ	εὔδρομον,	οἷον εἰκὸς τὸν ἐκείνου κεχωρισμένον,
[14]	Τὸ μὲν δὴ μέχρι τούτων	εὔδρομος	ἡμῖν ὁ λόγος καὶ διὰ
[36]	λόγου τροφῆς καὶ τῆς τελεωτέρας	εὐεργεσίας	καὶ διαδόσεως, τῆς ὄντως οὐρανίου
[49]	μόνης κύριος· ὁ δὲ θάνατος	εὐεργέτης,	καὶ γὰρ θᾶττον πέμψει με
[71]	θρέμματα τοῦ ἀνδρὸς εὐμηχανίαν καὶ	εὐημερίαν,	καὶ τοὺς δώδεκα ἐξ αὐτοῦ
[55]	φρονοῦσι παίδευμα γίνεται, καὶ κρείττων	εὐημερίας	πολλάκις κακοπάθεια. Ἔκαμνεν, ἐδάκρυεν, ἐδυσφόρει,
[20]	ἀλλήλοις καὶ στάθμαι, οἷς τὸ	εὐθὲς	καὶ μὴ διακρίνεται. Ἑταίρων τε
[81]	θεωρίας τὸν θεολόγον, οἱ ἐν	εὐθυμίᾳ	τὸν χαλινόν, οἱ ἐν συμφοραῖς
[18]	Ὅθεν ἐπανῆγον αὐτὸν εἰς τὸ	εὔθυμον,	καὶ πεῖραν διδοὺς καὶ λαμβάνων
[42]	δοκεῖ· καὶ τὸ μὲν ἀνάλγητον	εὔθυμον,	τὸ δὲ συμπαθὲς λυπηρόν· καὶ
[16]	ἄνδρα ἐτύγχανον· τοῖς γὰρ πολλοῖς	εὐθὺς	αἰδέσιμος ἦν, ἀκοῇ προκατειλημμένος. Ἐξ
[18]	ἦν ἀληθές, οὔτε ἦθος ἀνδρὸς	εὐθὺς	ἁλωτὸν εἶναι λέγων, ὅτι μὴ
[12]	τὸ παράδειγμα, πρὸς ὃ βλέπων	εὐθὺς	ἄριστος ἦν. Ὥσπερ τοὺς πώλους
[73]	γενέσεως, καὶ μετὰ τὴν γέννησιν	εὐθὺς	ἱερός, καὶ χρίων βασιλέας καὶ
[15]	μὲν ἐμὲ πρότερον, τὸν δ'	εὐθὺς	μετ' ἐμέ, μετὰ πολλῆς προσδεχθέντα
[31]	δὲ μακροθυμίας, τὸν τῆς ἀνάγκης·	εὐθὺς	τοῦ Πόντου μεθ' ἡμῶν ἀπανίσταται
[34]	τε καὶ ἄγραφοι· εὐχῶν διατάξεις,	εὐκοσμίαι	τοῦ βήματος, τὰ ἄλλα οἷς
[52]	πέλαγος εἶδε καὶ πᾶσαν τὴν	εὐκοσμίαν,	ὅση τε περὶ τὸ βῆμα
[25]	προκειμένης φιλοσοφίας. Ἐμὲ δὲ πατέρων	εὐλάβεια	καὶ γηροκομία καὶ συμφορῶν ἐπανάστασις
[71]	κατὰ Θεὸν γεννηθέντων, καὶ τὴν	εὐλογίαν	ᾗ πολλοὺς ἐστήριξεν. ~Ἰωσὴφ ἐγένετο
[71]	αὐτοῦ πατριάρχας, καὶ τὸν τῶν	εὐλογιῶν	μερισμὸν σὺν οὐκ ἀγεννεῖ προφητείᾳ
[7]	ὑπερ φανέντες ἀθρόως. Ὡς μὲν	εὐμεγέθεις,	ὡς δὲ πίονες, ὡς δὲ
[66]	καὶ δύναμις, λάμποντος ὡς νυμφίου,	εὐμεγέθους	ὡς γίγαντος, οὗ καὶ τὸ
[71]	περὶ τὰ θρέμματα τοῦ ἀνδρὸς	εὐμηχανίαν	καὶ εὐημερίαν, καὶ τοὺς δώδεκα
[40]	θεραπείαν· οὐ τέχνῃ δουλούμενος, ἀλλ'	εὐνοίᾳ	σφετεριζόμενος· οὐ δυναστείᾳ προσχρώμενος, ἀλλὰ
[17]	πλάσματος, φθόνος δὲ ἦν, οὐκ	εὔνοια	τὸ προσάγον, ἐπηρώτων τε αὐτὸν
[33]	εἶχε τὰ δεύτερα· τὴν γὰρ	εὔνοιαν	εἰσφέρων, τὴν ἐξουσίαν ἀντελάμβανε· καὶ
[33]	πρακτικώτατος· ἑνὶ λόγῳ, τοσοῦτος εἰς	εὔνοιαν	ὅσος εἰς ἔχθραν τὸ πρὶν
[34]	πολλάκις εἰς ψυχὴν φέρει δι'	εὐνοίας	δουλούμενον· πτωχοτροφίαι, ξενοδοχίαι, παρθενοκομίαι· νομοθεσίαι
[40]	τῆς ἀπεχθείας εἰς μέτρον μετενεγκόντες	εὐνοίας	καὶ τῆς εἰς ἀρετὴν ἐπιδόσεως,
[74]	νεανίας· τὸν ἐν γαστρὶ κήτους	εὐξάμενον	προφήτην φυγάδα, καὶ ὡς ἀπὸ
[25]	τὸ πρὸς τὴν φιλοσοφίαν οὐκ	εὔοδον	οὐδὲ τῆς ἐπιθυμίας καὶ τῆς
[40]	μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν μέλλουσαν	εὐπείθειαν	οἰκονομῶν. Ὁρῶν γὰρ τὸ μὲν
[33]	βασκαίνοντος· αὐτὸς δὲ ᾔδει νόμους	εὐπειθείας	καὶ πνευματικῆς τάξεως. Διὰ τοῦτο
[15]	ἂν εἰς μίαν ἡμέραν τροφῆς	εὐπορήσαντες.	Τοῦτο καὶ αὐτοὶ πάσχουσι ἀτεχνῶς
[66]	συγγράμματα καὶ πονήματα. Οὐδὲ γραφεῦσιν	εὐπορία	τις ἄλλη μετ' ἐκεῖνον ἢ
[81]	ἡ πενία τὸν ποριστήν, ἡ	εὐπορία	τὸν οἰκονόμον· δοκοῦσί μοι καὶ
[60]	ἀγοράν, ὥστε πᾶσι παρατρυφᾶν, καινὴν	εὐπορίαν	τὸ ἀπορεῖν ποιούμενος· ἀφιλότιμος δέ,
[58]	τῆς ἀπληστίας ἐπικαλύμματα, πρᾶγμα τῶν	εὐπορίστων,	καὶ τό, μὴ χρῆναι δασμοφορεῖν
[14]	τῆς ὁδοῦ φέρων καὶ ἄγαν	εὐπόρου	καὶ βασιλικῆς ὄντως τῶν τοῦ
[15]	πλείους τε ὦσιν αὐτοὶ κἀκείνους	εὐπορωτέρους	ποιῶσι δι' ἑαυτῶν σπουδὴν ἔχοντες·
[59]	οἶδ' ὅ τι καὶ εἰπεῖν	εὐπρεπὲς	χρή. Πάντα γὰρ τοῦ ἀνδρὸς
[51]	ζητεῖν δὲ ἀπολογίαν, ἥ τις	εὐπρεπεστάτη·	δηλώσει δὲ καὶ ταύτην ὁ
[58]	συντάγματος. Καὶ ἡ σκῆψις, ὡς	εὐπρεπής!	Τὰ γὰρ πνευματικὰ τέκνα, καὶ
[70]	σκιαῖς ἦν ἡ πίστις, ἆθλον	εὑράμενος	τὴν μετάθεσιν, καὶ τοῦ ἑξῆς
[42]	τῶν σαρκῶν ταῖς φροντίσιν, ἕως	εὕρῃ	τοῦ κακοῦ λύσιν· ἐπιζητεῖ θείαν
[29]	τῆς ἀναχωρήσεως, κρείττω καὶ θαυμασιωτέραν	εὑρήσομεν	τὴν ἐπάνοδον· ἔσχε γὰρ οὕτως.
[54]	πεπονθὼς ἀναγέγραπται. Ὡς δὲ οὐδὲν	εὕρισκεν	οὐδαμόθεν τοῦ κακοῦ φάρμακον, ἐπὶ
[26]	ἢ ἐμόρφωσεν· ὁ δὲ πρόεδρος	εὑρίσκεται	ῥᾳδίως μὴ πονηθείς, καὶ πρόσφατος
[69]	τοῖς γράμμασι μόνας τοῦ ἀνδρὸς	εὑρισκομένας	φωνάς, ἀσθενεστέραν τὴν πίστιν ἔχωσι,
[10]	κενώσαντες, ἥττους ἐν τοῖς καιρίοις	εὑρίσκονται,	καὶ τοῖς ἐξ ὧν τὸ
[67]	λυόμενον. Ὅταν τοῖς περὶ Πνεύματος,	εὑρίσκω	Θεὸν ὃν ἔχω, καὶ παρρησιάζομαι
[17]	παραλιπεῖν ἄξιον. Οὐχ ἁπλοῦν γένος	εὑρίσκω	τοὺς Ἀρμενίους, ἀλλὰ καὶ λίαν
[67]	ἀβύσσῳ προσκαλούμενος καὶ φωτὶ φῶς	εὑρίσκων,	μέχρις ἂν φθάσω πρὸς τὸ
[37]	ὑπερορίας τοὺς χρίσοντας, ἄνδρας ἐπ'	εὐσεβείᾳ	γνωρίμους καὶ ζηλωτάς, καὶ μετὰ
[70]	καὶ νῦν γεγονότων ἀνδρῶν ἐπ'	εὐσεβείᾳ	γνωρίμων, νομοθετῶν, στρατηγῶν, προφητῶν, διδασκάλων,
[30]	τῆς Τριάδος, ἣν δὴ μόνην	εὐσέβειαν	ἐγὼ καλῶ καὶ δόξαν σωτήριον.
[43]	γραφῶν βάθος ἀναλεξάμενος, λογογραφεῖ τὴν	εὐσέβειαν	καὶ ἀντιθέτοις πάλαις καὶ μάχαις
[57]	Βραχὺς ὁ λόγος· μερίζεσθαι τὴν	εὐσέβειαν	ᾤοντο, εἰ τοῦτον διέλοιντο· καὶ
[28]	οὐκ ἀγεννεῖ καὶ θαυμαστῷ τὴν	εὐσέβειαν,	ὡς ἔδειξεν ὁ τότε διωγμός,
[7]	τοῖς τῆς τρυφῆς τοὺς τῆς	εὐσεβείας	ἀγωνιστάς; Πολλοὶ μὲν θῆρες τὰς
[68]	ἀπληστίαν, τῷ καιρῷ παρασυρείσης τῆς	εὐσεβείας.	Αὐτοῖς μὲν γὰρ οὐδεμίαν εἶναι
[70]	πολὺ τιμιώτερον. Ἐνὼχ μετετέθη, μικρᾶς	εὐσεβείας,	ἔτι γὰρ ἐν σκιαῖς ἦν
[55]	ἀσεβείας ὑπερμαχοῦντα, καὶ κατὰ τῆς	εὐσεβείας	ἱστάμενον. Ἐῶ τἆλλα ὅσα καὶ
[37]	διατρίβειν; ἄρτι τοῦ φερωνύμου τῆς	εὐσεβείας	μετατεθέντος καὶ ταῖς ἐκείνου χερσὶν
[69]	ἵνα μὴ τοῦτον ὅρον τῆς	εὐσεβείας	νομίζοντες τὰς ἐν τοῖς γράμμασι
[5]	τούτῳ πατέρες, οἷς πᾶσαν ἀσκήσασιν	εὐσεβείας	ὁδὸν καλὴν ἐπήνεγκεν ὁ καιρὸς
[78]	τῶν λόγων, ἵνα τοῖς τῆς	εὐσεβείας	συναπέλθῃ ῥήμασι, καὶ χειροτονίαις τῶν
[63]	τὴν καινὴν πόλιν, τὸ τῆς	εὐσεβείας	ταμεῖον, τὸ κοινὸν τῶν ἐχόντων
[23]	περιττὸν διέπτυσεν ὡς ἄχρηστον τοῖς	εὐσεβεῖν	ἐθέλουσιν· ὥστε μᾶλλον μὲν τὸ
[4]	δὲ γενοῖν τοῖν ἀμφοτέροιν τὸ	εὐσεβὲς	ἐπίσημον, δηλώσει δὲ νῦν ὁ
[54]	ἐν κρότοις, ἐν ἀθυμίᾳ τὸ	εὐσεβές,	περὶ τὸν πρόθυμον ὁδοιπόρον ἡμεῖς,
[30]	Χριστιανοῖς, μᾶλλον δὲ Χριστιανῶν τῷ	εὐσεβεστάτῳ	μέρει καὶ καθαρωτάτῳ καὶ προσκυνητῇ
[7]	τὴν ἄνοιαν· ἄλλα δέ, ὡς	εὐσεβέστερα	καὶ πιστότερα! Τί γάρ ἐστιν,
[21]	γὰρ φαύλως τοῦτο ὑπολαμβάνεται τοῖς	εὐσεβεστέροις·	καὶ γὰρ πλουτοῦσι τὸν κακὸν
[57]	τοῦτον διέλοιντο· καὶ οὗτος αὐτοῖς	εὐσεβέστερος	ἦν, ὃς πρῶτος ἐπι βαλεῖ
[2]	ἕτερον ἀναπνεύσαντι ὅτι μὴ λόγον	εὐσεβῆ	καὶ κόσμου παντὸς σωτήριον. Τὰ
[54]	καὶ γίνεται πυρετοῦ δῶρον ἀνὴρ	εὐσεβής,	βασιλέα θρασὺν σωφρονίζοντος. Τί τούτων
[37]	τινὶ τῷ φορείῳ, νέος ἐπάνεισιν,	εὐσθενής,	ἄνω βλέπων, ῥωσθεὶς ἐκ τῆς
[64]	Ἀλλ' οἶμαι τὸ τοῦ ἤθους	εὐσταθὲς	καὶ βεβηκὸς καὶ ἀπεξεσμένον τῦφον
[81]	πολιστήν, οἱ τοῦ δήμου τὴν	εὐταξίαν,	οἱ περὶ λόγους τὸν παιδευτήν,
[20]	ἀλλήλους ἔχοντες, καὶ τοιαύτας ὑποστήσαντες	εὐτειχεῖ	θαλάμῳ χρυσέας κίονας, ὅ φησι
[9]	εἰς ἀρετήν, πάντας ὑπεραίρειν τῇ	εὐτεκνίᾳ	Ἕνα μὲν γὰρ ἢ δύο
[9]	δοκεῖ καὶ περι φανέστατον ἡ	εὐτεκνία.	Τοὺς γὰρ αὐτοὺς πολύπαιδας καὶ
[76]	μεγαλόφωνον· πάντων τῶν μαθητῶν τὸ	εὐτελὲς	καὶ ἀπέριττον. Διὰ ταῦτά τοι
[78]	τὸ τοῦ βίου πλεῖστον καταλελοιπώς,	εὐτονώτερος	γίνεται περὶ τοὺς ἐξιτηρίους τῶν
[8]	ὀψο ποιοὶ σχέδιοι, τὸ δεῖπνον	εὐτρεπές,	οἱ δαιτύμονες εὐχάριστοι, προοίμιον ἔχοντες
[57]	οἱ λίθοι προβεβλημένοι, τὰ ῥόπαλα	εὐτρεπῆ,	δρόμος ἁπάντων εἷς, βοὴ μία,
[54]	Ἡ νὺξ παρῆν, ὁ δίφρος	εὐτρεπής,	οἱ μισοῦντες ἐν κρότοις, ἐν
[1]	τοσοῦτον ἔργον ἡ τοῦ ἀνδρὸς	εὐφημία,	μὴ ὅτι γε ἡμῖν τοῖς
[22]	εἰς ἀρετήν, οὕτω μεταστάντος εἰς	εὐφημίαν.	Ἀλλ' ἐπὶ τὴν νύσσαν ἐπαναγέσθω
[2]	πρὸς αὐτὴν ἡμῖν ἰτέον τὴν	εὐφημίαν,	αὐτὸν προστησαμένοις τοῦ λόγου τὸν
[81]	καὶ ὅσοι τῶν ἔξωθεν, τὴν	εὐφημίαν	μοι συνεργάζεσθε, ἄλλος ἄλλο τι
[8]	οὔτε τῶν εἰσοισόντων τι πρὸς	εὐφημίαν	ὁ νῦν ἐπαινούμενος· ἀλλ' ἵν'
[2]	πάντες ὁμότιμοι, τὴν τοῦ ἀνδρὸς	εὐφημίαν.	Οὐ γὰρ ὀλιγωρίᾳ τὸ εἰκὸς
[1]	κατὰ λόγου δύναμιν εἶναι τὸν	εὐφημούμενον.	~Ἃ μὲν οὖν πεποίηκέ μοι
[10]	πάντως τῇ φύσει τὸν νῦν	εὐφημούμενον	ἀνθρώποις δοθῆναι ὥσπερ τινὰ τῶν
[63]	σῆτας ἀποσειόμενα καὶ κλέπτας οὐκ	εὐφραίνοντα	καὶ φθόνου πάλην καὶ καιροῦ
[23]	τῶν ἄλλων οὐδέν· σπουδὴ γὰρ	εὐφυΐᾳ	συνέδραμεν, ἐξ ὧν ἐπι στῆμαι
[17]	τήν τε ἄνωθεν τοῦ ἀνδρὸς	εὐφυΐαν	εἰδότες καὶ τὴν τότε τιμὴν
[34]	αἰδούμενοι, μήτε περὶ τὸ θεῖον	εὐχάριστοι,	παρ' οὗ τὸ ἔχειν αὐτοῖς,
[8]	τὸ δεῖπνον εὐτρεπές, οἱ δαιτύμονες	εὐχάριστοι,	προοίμιον ἔχοντες ἤδη τῶν ἐλπιζομένων
[7]	τὰς διεξόδους τοῖς θήρας νόμοις;	Εὐχῆς	δέσμιοι καὶ δικαίας αἰτήσεως. Τίς
[10]	παρὰ πᾶσιν ὄνομα, ὃς πατρικῆς	εὐχῆς	ἔτυχεν, ἵνα μὴ λέγω μόνος,
[21]	δι' ὃν ἀπώλετο, ἐπιτυχὼν τῆς	εὐχῆς	καὶ πάντα χρυσὸν κτησάμενος, ἄλλος
[35]	εἶχεν ἄρτον ἐξ οὐρανοῦ δι'	εὐχῆς,	καὶ τρέφειν ἐν ἐρήμῳ λαὸν
[34]	μοναστῶν, ἔγγραφοί τε καὶ ἄγραφοι·	εὐχῶν	διατάξεις, εὐκοσμίαι τοῦ βήματος, τὰ
[51]	μὴ προσδοκᾶν εἴξειν ταῖς ἀπειλαῖς.	Ἐφ'	οἷς ἑαυτοῦ καταγνόντα τὸν βασιλέα,
[1]	οὖν τῶν ἁπάντων, οὐκ ἔστιν	ἐφ'	ὅτῳ οὐχὶ τῶν ἁπάντων. Τοῖς
[26]	καὶ ἀκοσμίαν, ἔστιν ὅτε καὶ	ἐφ'	ὧν προεδρευόντων ἐν βήμασιν· οὐ
[24]	ἂν εἴ τι γένοιτο μεθήσειν	ἔφασκον,	ἀντιβολοῦντες, βιαζόμενοι, πείθοντες· τί γὰρ
[24]	πεδίων καὶ πρὸς τὸν σύννομον	ἐφερόμην.	~Ὡς δ' οὖν ἐπανήκαμεν, μικρὰ
[82]	τὰς ἐμφάσεις, ἐνταῦθα σταίημεν τῆς	ἐφέσεως,	καὶ ταύτην λάβοιμεν ὧν πεπολεμήκαμεν
[48]	καὶ ἡττημένων. Οὐ γὰρ ταῦτα,	ἔφη,	βασιλεὺς ὁ ἐμὸς βούλεται, οὐδὲ
[49]	καὶ τίνα τρόπον; Ὅτι τοι,	ἔφη,	δημεύσει μὲν οὐχ ἁλωτὸς ὁ
[48]	τί σοι δοκοῦμεν; Ἦ οὐδέν,	ἔφη,	ταῦτα προστάττοντες. Τί δαί; Οὐ
[66]	περὶ τῶν ἀποστόλων ὁ Παῦλος	ἔφησε,	παρὰ Δαβὶδ ἐκδεξάμενος. Τίς μὲν
[7]	τὰ μὲν τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ	ἐφθέγξαντο·	οὐ γὰρ ἦσαν γογγυσταὶ κατὰ
[25]	πολλοὺς τῶν νῦν τῆς προστασίας	ἐφιεμένων·	ἀλλὰ τάξει καὶ νόμῳ πνευματικῆς
[24]	παιδεύσεως ἡ φορτίς, ὡς γοῦν	ἐφικτὸν	ἀνθρωπίνῃ φύσει· τὸ γὰρ ἐπέκεινα
[1]	ὁ μέγας Βασίλειος, καὶ γὰρ	ἐφιλοτιμεῖτο	τοῖς ἐμοῖς λόγοις ὡς οὔπω
[30]	~Ἐν τούτοις ὄντων ἡμῶν, ἐξαίφνης	ἐφίσταται	νέφος χαλάζης πλῆρες καὶ τετριγὸς
[21]	εἶναι καὶ ὀνομάζεσθαι· ᾧ πλέον	ἐφρονοῦμεν	ἢ τῇ στροφῇ τῆς σφενδονῆς
[70]	τοῦ προπάτορος, τὴν ἐντολὴν οὐκ	ἐφύλαξεν·	ὁ δὲ καὶ ἐδέξατο ταύτην
[65]	θεῖα παρεσκεύασε; Τίς δὲ μᾶλλον	ἐφωτίσθη	φῶς γνώσεως καὶ διέκυψεν εἰς
[20]	ἡδίστοις πλέον ἢ τοῖς καλλίστοις	ἐχαίρομεν·	ἐπειδὴ κἀντεῦθέν ἐστιν ἢ πρὸς
[14]	λόγῳ χρήσωμαι καὶ ποῖ τράπωμαι·	ἔχει	γάρ τι καὶ πρόσαντες ἡμῖν
[66]	οὗ καὶ τὸ πολὺ διαβαίνειν	ἔχει	δύναμιν τοσοῦτον ὡς ἀπ' ἄκρων
[23]	οὐχ ὅση περὶ τὸ φαινόμενον	ἔχει	καὶ κάτω κείμενον, ἀλλ' ὅσον
[23]	τὰς λογικὰς ἀποδείξεις καὶ ἀντιθέσεις	ἔχει	καὶ τὰ παλαίσματα, ἣν δὴ
[26]	ὡς δὲ κἀν τοῖς πολεμικοῖς	ἔχει·	στρατιώτης, ταξίαρχος, στρατηγός. Αὕτη ἡ
[13]	ὧν ὑπέρκειται καὶ καθ' ὧν	ἔχει	τὴν δυναστείαν· ἣν εἴ τις
[68]	τοὺς ἀντιλέγοντας, ὥστε μὴ ἀντιβαίνειν	ἔχειν,	ἀλλ' οἰκείαις συνδεῖσθαι φωναῖς, ἥπερ
[34]	θεῖον εὐχάριστοι, παρ' οὗ τὸ	ἔχειν	αὐτοῖς, ἄλλων πιεζομένων. ~Ὁ δὲ
[58]	καὶ τὰ τῶν ἐκκλησιῶν χεῖρον	ἔχειν	διϊσταμένων καὶ τεμνομένων. Καὶ γάρ
[13]	τὴν καθ' ἡμᾶς φιλοσοφίαν συνεργοὺς	ἔχειν,	ἐπειδὴ δεῖ καὶ τῆς ἐν
[48]	μεθ' ἡμῶν τετάχθαι καὶ κοινωνοὺς	ἔχειν	ἡμᾶς; Ὕπαρχοι μέν, φησίν, ὑμεῖς,
[60]	καλυμμάτων; Πλοῦτος δὲ τὸ μηδὲν	ἔχειν,	καὶ ὁ σταυρὸς ᾧ συνέζη
[59]	τὸ πόλιν ἑκάστην τὰ ἑαυτῆς	ἔχειν	καὶ τὸ λυθῆναι ταύτῃ τὸν
[48]	Θεοῦ τιμιώτεροι. Καὶ τὸ κοινωνοὺς	ἔχειν,	μέγα μέν· πῶς γὰρ οὔ;
[16]	καὶ τοὺς ἄλλους ἔπειθον ὁμοίως	ἔχειν,	ὅσοι τῶν νέων ἀγνοοῦντες τὸν
[42]	καὶ τὸν καθ' ἕκαστον ὁμοίως	ἔχειν	πᾶσαν εἶναι ἀνάγκην. Ταῦτ' οὖν
[3]	οὐδ' ἂν ταῖς ἱστορίαις παρήκαμεν	ἔχειν	τι πλέον ἡμῶν ἐκεῖνό γε
[10]	παιδὸς κωλύεται μόνου τὸ πρωτεῖον	ἔχειν.	Τίς Ἐμμελίαν, τὴν ὅπερ ἐγένετο
[61]	με τῶν ἀνιαρῶν τὸ ἶσον	ἔχειν,	τοῖς ἄλλοις λειπόμενον. ~Μέγα παρθενία
[59]	Θεὸν ἔδει προτιμηθῆναι καὶ πλεῖον	ἔχειν	τῶν λυομένων τὰ ἐλπιζόμενα. ~Δέδοικα
[55]	ἐδυσφόρει, προσέπεμπεν, ἠντιβόλει· Τὴν ἀπολογίαν	ἔχεις,	ἐβόα· δὸς σωτηρίαν. Καὶ μέντοι
[11]	κομψὸν καὶ φιλότιμον ἀτιμάζουσα μόνης	ἔχεται	τῆς σωτηρίας καὶ τοῦ κάλλους
[16]	ὄπως ἂν ἀγροικίας ἢ ἀστειότητος	ἔχῃ.	Καὶ τὸ πρᾶγμα, τοῖς μὲν
[18]	ἐμοὶ δυσχεράναντες, ὡς καὶ φανερὰν	ἔχθραν	ὁμολογῆσαι καὶ προδοσίαν ἐπικαλεῖν, οὐκ
[33]	τοσοῦτος εἰς εὔνοιαν ὅσος εἰς	ἔχθραν	τὸ πρὶν ἐνομίζετο. Ἐντεῦθεν αὐτῷ
[73]	μὲν ἱστοροῦν ται κατὰ τῶν	ἐχθρῶν	νῖκαι καὶ τρόπαια, ἡ πρᾳότης
[33]	καὶ τῶν ἐπικειμένων τῆς Ἐκκλησίας	ἐχθρῶν,	τοῦ χειραγωγοῦντος καὶ ὑπερείδοντος. Διὰ
[20]	οὐχ ὅστις αὐτὸς τὸ πρωτεῖον	ἔχοι,	ἀλλ' ὅπως τῷ ἑτέρῳ τούτου
[1]	τε λόγοις αὐτοῖς ἀμφοτέρωθεν ἂν	ἔχοι	τὸ πρᾶγμα καλῶς· εἰ μὲν
[17]	καὶ λαρυγγίζειν προμελετήσαντες μὴ πλέον	ἔχοιεν	τοῦ ξένου τε καὶ νεήλυδος.
[36]	ὅτι καὶ πλέον τι λέγειν	ἔχομεν.	Ὁ μὲν γὰρ καταπραγματεύεται τοῦ
[77]	διὰ σπουδῆς ἦν, ἀλλ' ἁπλῶς	ἔχον	καὶ συμπῖπτον ὡς ἔτυχε. Καὶ
[11]	καὶ ἀπαιδεύτους ὑποληπτέον τοὺς οὕτως	ἔχοντας,	οἳ βούλοιντ' ἂν ἅπαντας εἶναι
[68]	τὴν χείρω περὶ αὐτοῦ δόξαν	ἔχοντας.	Πρὸς δὲ τοὺς κακούργους ὁ
[3]	τῶν οἰκείων φανερῶς εἰπεῖν οὐκ	ἔχοντες	ἐπὶ τὸ ἀφανὲς καταφεύγουσι, δαίμονας
[31]	αὐτὸν οἰκουμένης· οἱ τὸ μὲν	ἔχοντες	ἤδη τῶν Ἐκκλησιῶν, τῷ δὲ
[8]	εὐτρεπές, οἱ δαιτύμονες εὐχάριστοι, προοίμιον	ἔχοντες	ἤδη τῶν ἐλπιζομένων τὸ παρὸν
[57]	τὸ τολμᾶν ἐκ τῆς παρρησίας	ἔχοντες.	Καὶ πᾶν ἦν ὅπλον ἑκάστῳ,
[15]	εὐπορωτέρους ποιῶσι δι' ἑαυτῶν σπουδὴν	ἔχοντες·	καὶ τὸ πρᾶγμά ἐστιν ἐπιεικῶς
[20]	~Οὕτω δὴ τὰ πρὸς ἀλλήλους	ἔχοντες,	καὶ τοιαύτας ὑποστήσαντες εὐτειχεῖ θαλάμῳ
[3]	πλέον ἡμῶν ἐκεῖνό γε πλέον	ἔχοντες	πάντως, τὸ μὴ πλάσματι μηδὲ
[31]	ἡμετέραν καταστρεψόμενοι, οὐδενὶ τοσοῦτον θαρρεῖν	ἔχοντες	τῶν ἁπάντων ὅσον τῇ τῶν
[47]	οἳ τὸ φυσικῶς ἀσελγαίνειν οὐκ	ἔχοντες,	ᾧ δύνανται μόνον, τῇ γλώσσῃ
[65]	πολλούς, ἢ νῷ λόγον οὐκ	ἔχοντι,	ἢ λόγῳ μὴ κατὰ νοῦν
[12]	ἐκείνῳ συμβέβηκεν εὖ ποιοῦν οἴκοθεν	ἔχοντι	τῆς ἀρετῆς τὸ παράδειγμα, πρὸς
[62]	καλὸν ἢ τὸ φαῦλον ἀνεπίμικτον	ἔχοντος·	ἀλλὰ τοῦ μὲν ἡσυχίου μὲν
[42]	κοινοῦ δὲ οὕτως ἢ ἐκείνως	ἔχοντος,	καὶ τὸν καθ' ἕκαστον ὁμοίως
[18]	ταῦτα μηδὲ τοῦ θαρρεῖν καιρὸν	ἔχοντος.	Ὁ δέ, καὶ γὰρ ἀνθρώπινον
[34]	ἐν τοῖς τοιούτοις, ἡ τῶν	ἐχόντων	ἀναλγησία καὶ ἀπληστία. Τηροῦσι γὰρ
[35]	πίστεως· λόγῳ γὰρ τὰς τῶν	ἐχόντων	ἀποθήκας ἀνοίξας καὶ παραινέσεσι, ποιεῖ
[63]	εὐσεβείας ταμεῖον, τὸ κοινὸν τῶν	ἐχόντων	θησαύρισμα, εἰς ὃ τὰ περιττὰ
[11]	δὲ πᾶσιν ἀνωμολογῆσθαι τὸν νοῦν	ἐχόντων,	παίδευσιν τῶν παρ' ἡμῖν ἀγαθῶν
[56]	ἕλκων ἀπαξιοῦσαν. Ἡ δὲ οὐκ	ἔχουσα	ὅπως διαφύγῃ τὴν τυραννίδα, βουλὴν
[31]	ἡ δὲ παράταξις ἀσθενής, οὐκ	ἔχουσα	τὸν προαγωνιστὴν καὶ τεχνίτην ὑπέρμαχον
[64]	ἢ μεμπτέος τοῖς γε νοῦν	ἔχουσιν;	Εἰ μὴ καὶ τὸν λέοντα
[14]	ἡ ζημία τοῖς γε νοῦν	ἔχουσιν.	~Εἶχον ἡμᾶς Ἀθῆναι, καθάπερ τι
[15]	γὰρ τούτους μεμερισμένους ταῖς σπουδαῖς	ἔχουσιν.	~Ἐπειδὰν οὖν τις ἐπιστῇ τῶν
[23]	στῆμαι καὶ τέχναι τὸ κράτος	ἔχουσιν.	Ἥκιστα μὲν τάχους φύσεως διὰ
[9]	καὶ καλλίπαιδας μῦθοι μὲν ἴσως	ἔχουσιν·	ἡμῖν δὲ τούτους ἡ πεῖρα
[34]	καὶ τὸ ἐνδέον ἀνεπινόητον, οὐκ	ἔχουσιν	ὅπως ἢ διαθώμεθά τι τῶν
[48]	τίς ἡ ἀπόνοια; Οὔπω γὰρ	ἔχω	γινώσκειν. Ὅτι μὴ τὰ βασιλέως
[19]	τούτους ἐμπίπτω τοὺς λόγους, οὐκ	ἔχω	δ' ὅπως ἐμαυτὸν ἐπίσχω τοῦ
[76]	λιθάζοντας. Ἔτι δὲ συντομώτερον εἰπεῖν	ἔχω,	ἵνα μὴ τοῖς καθ' ἕκαστον
[59]	δυνατόν, ἓν τοῦτο ἐπαινεῖν οὐκ	ἔχω,	καὶ γὰρ ὁμολογήσω τὸ πάθος,
[67]	περὶ Πνεύματος, εὑρίσκω Θεὸν ὃν	ἔχω,	καὶ παρρησιάζομαι τὴν ἀλήθειαν, ἐπιβατεύων
[1]	μόνον, ταῖς τοιαύταις ἐνευδοκιμεῖν ὑποθέσεσιν!	Ἔχω	μὲν οὕτω περὶ τούτων καί,
[19]	Εἰ μὲν οὖν συγχωρήσοι τις,	ἔχω	τὸ ζητούμενον· εἰ δὲ μή,
[78]	πρέπων ὁ λόγος. Οὐ γὰρ	ἔχω	φιλοσοφεῖν ἐν τῷ πάθει, καὶ
[60]	Οὕτω δὲ διανοηθεὶς καὶ οὕτως	ἔχων,	βωμοῦ μὲν οὐκ ἐδεήθη καὶ
[49]	τόπῳ περιγραπτὸς καὶ μήτε ταύτην	ἔχων	ἐμὴν ἣν οἰκῶ νῦν, καὶ
[39]	καὶ κολακείας κρείττω τὴν ψυχὴν	ἔχων	καὶ πρὸς ἓν μόνον βλέπων,
[49]	μὲν οὐχ ἁλωτὸς ὁ μηδὲν	ἔχων,	πλὴν εἰ τούτων χρῄζεις τῶν
[69]	εὑρισκομένας φωνάς, ἀσθενεστέραν τὴν πίστιν	ἔχωσι,	καὶ ἀπό δειξιν τῆς ἑαυτῶν
[13]	ἂν οἶμαι τῶν διηγημά των	ἔχωσιν	ἢ τῶν ὁρωμένων· τῇδε λόγοι
[55]	καὶ κατὰ τῆς εὐσεβείας ἱστάμενον.	Ἐῶ	τἆλλα ὅσα καὶ οἷα κατὰ
[74]	ἐξ ὕψους δέρος, τὴν ἀσαρκίαν.	Ἐῶ	τἆλλα, τοὺς δροσισθέντας ἐν πυρὶ
[14]	τὸ Βυζάντιον, τὴν προκαθεζομένην τῆς	Ἑῴας	πόλιν· καὶ γὰρ ηὐδοκίμει σοφιστῶν
[3]	αὐτὰ βλέποντες. ~Εἰ μὲν οὖν	ἑώρων	αὐτὸν γένει καὶ τοῖς ἐκ
[61]	ἀλλὰ τοῖς ἀναγκαίοις διέζη μόνον	ἕως	ἐξῆν, καὶ μόνην ᾔδει τρυφήν,
[57]	ἐλεεινός, ἄθλιος, τίνος οὐ ταπεινότερος,	ἕως	ἐπιφανεὶς ὁ χωρὶς αἵματος μάρτυς
[42]	λειπόμενον τῶν σαρκῶν ταῖς φροντίσιν,	ἕως	εὕρῃ τοῦ κακοῦ λύσιν· ἐπιζητεῖ
[10]	καὶ περὶ τὸ σῶμα καλινδουμένων,	ἕως	ἦν ἔτι νέος καὶ οὔπω
[68]	καὶ τὴν τῶν αἱρετικῶν δυναστείαν,	ἕως	ὁ τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς