Chapitre |
[63] |
οὐκ
ἀρκοῦντος
τοῦ
λόγου
τῷ
|
πάθει; |
Ἀλλ'
ἐκεῖνός
γε
μάλιστα
πάντων |
[78] |
γὰρ
ἔχω
φιλοσοφεῖν
ἐν
τῷ
|
πάθει, |
καὶ
εἰ
σφόδρα
φιλοσοφεῖν
ἐσπούδακα, |
[54] |
πανταχόθεν
ἐπιζητῶν
ἐπι
κουρίαν
τῷ
|
πάθει |
καὶ
ἰατρῶν
τοὺς
ἀρίστους
ἐκλεγόμενος |
[80] |
ὑπερνικώμεναι,
καὶ
τὸ
φιλόσοφον
τῷ
|
πάθει |
καταλυόμενον·
ἀγὼν
δὲ
τοῖς
ἡμετέροις |
[14] |
ὑπὸ
τοῦ
πόθου,
συγγνώμη
τῷ
|
πάθει, |
πάντων
παθῶν
ὄντι
δικαιοτάτῳ
καὶ |
[1] |
δὲ
πλεῖστον
ἀπολειφθεῖεν,
ὃ
πᾶσα
|
παθεῖν |
ἀνάγκη
τοῖς
ἐκεῖνον
ἐγκωμιάζουσιν,
ἔργῳ |
[56] |
θυσιαστήρια;
Οὐ
πάντα
δρᾶσαι
καὶ
|
παθεῖν |
ἐθελῆσαι
πρότερον
ἤ
τι
βουλεύσασθαι |
[14] |
ὄντι
δικαιοτάτῳ
καὶ
ὃ
μὴ
|
παθεῖν |
ἡ
ζημία
τοῖς
γε
νοῦν |
[39] |
καὶ
περιχαρήσεσθαι,
ὅπερ
ἑτέρου
καὶ
|
παθεῖν |
ἴσως
ἦν,
καὶ
συνδιανεμεῖσθαι
τὴν |
[82] |
πολὺ
τῆς
ἐλπίδος,
τί
χρὴ
|
παθεῖν |
καὶ
γήρᾳ
καὶ
νόσῳ
καὶ |
[51] |
κελεῦσαι,
καὶ
ταὐτὸν
τῷ
σιδήρῳ
|
παθεῖν, |
ὃς
μαλάσσεται
μὲν
τῷ
πυρί, |
[31] |
εἴ
τι
καὶ
τοιοῦτον
ἔδει
|
παθεῖν, |
τὸν
τῆς
ἀδείας·
ἄλλον
δὲ |
[64] |
γελώμενον,
τὸν
ἀνάλωτον
καὶ
τοῦ
|
παθεῖν |
ὑψηλότερον·
αὐτὸν
δὲ
ὑπερνεφεῖν
καὶ |
[28] |
τὸ
παντελῶς
ἄπταιστον
καὶ
ἀνάλωτον
|
πάθεσι. |
Κινεῖται
οὖν
ἐπ'
αὐτὸν
τῆς |
[41] |
αὐτοῦ
λόγοις
καὶ
νόμοις
καὶ
|
πάθεσι |
περιποιηθέντα,
τὸ
ἅγιον
ἔθνος,
τὸ |
[28] |
αὐτὸν
ἔνστασις,
ὅμως
δέ
τι
|
παθόντι |
πρὸς
ἐκεῖνον
ἀνθρώπινον·
ἅπτεται
γὰρ |
[52] |
ὂν
εἰ
προσήσεται,
τηνικαῦτα
τὸ
|
πάθος |
γνωρίζεται.
Περιτρέπει
γὰρ
καί,
εἰ |
[54] |
Ποιεῖ
γὰρ
καὶ
βασιλέας
ταπεινοὺς
|
πάθος· |
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
ἐπεὶ
καὶ |
[41] |
ὑπο
λαμβάνει
θρηνεῖν
ἡσυχῆ
τὸ
|
πάθος |
καὶ
πρὸς
Θεὸν
μόνον
αἴρειν |
[79] |
γὰρ
αὐτοὺς
καὶ
παράφρονας
τὸ
|
πάθος· |
καὶ
προσθεῖναί
τι
τῆς
ἑαυτῶν |
[18] |
δέ,
καὶ
γὰρ
ἀνθρώπινον
τὸ
|
πάθος, |
ὅταν
μεγάλα
ἐλπίσαντες
ἀθρόως
τοῖς |
[59] |
ἔχω,
καὶ
γὰρ
ὁμολογήσω
τὸ
|
πάθος, |
οὐδὲ
ἄλλως
τοῖς
πολλοῖς
ἀγνοούμενον, |
[80] |
καὶ
εἰς
κίνδυνον
τελευτᾷ
τὸ
|
πάθος· |
συναπελθουσῶν
αὐτῷ
ψυχῶν
οὐκ
ὀλίγων, |
[63] |
(τίς
γὰρ
τοσοῦτον
ἀπεῖχε
τοῦ
|
πάθους; |
ἀλλὰ
τὸ
προσιέναι
τοῖς
σώμασιν |
[72] |
ἀλογίαν
ἐπιστομίσας
ἀγνοούντων
τὸ
τοῦ
|
πάθους |
μυστήριον.
Μωϋσῆς
καὶ
Ἀαρὼν
ἐν |
[78] |
μεμνημένος
ζημίας,
καὶ
τοῦ
κατασχόντος
|
πάθους |
τὴν
οἰκουμένην.
~Ἔκειτο
μὲν
ὁ |
[54] |
τηνικαῦτα
παρόντων
καὶ
κοινωνούντων
τοῦ
|
πάθους |
~Τὸ
δὲ
αὐτὸ
καὶ
τῷ |
[49] |
τί
γένηται,
μὴ
δὲ
τί
|
πάθω; |
Μή
τι
τῶν
πολλῶν
ἓν |
[10] |
κατεκράτησεν·
ἀλλ'
ἵνα
μὴ
ταὐτὸν
|
πάθω |
τοῖς
ἀπειροτέροις
τῶν
ἀθλητῶν,
οἳ |
[14] |
πόθου,
συγγνώμη
τῷ
πάθει,
πάντων
|
παθῶν |
ὄντι
δικαιοτάτῳ
καὶ
ὃ
μὴ |
[54] |
τοῦ
Ἰσραήλ,
οὗτος
καὶ
τὸν
|
παῖδα |
τοῦ
βασιλέως
θραύει
νόσου
πληγῇ· |
[82] |
σκόλοπα
τῆς
σαρκός,
τὴν
ἡμετέραν
|
παιδαγωγίαν, |
ἢ
στήσαις
ταῖς
σεαυτοῦ
πρεσβείαις |
[81] |
τὴν
βακτηρίαν
ἡ
πολιά,
τὴν
|
παιδαγωγίαν |
ἡ
νεότης,
ἡ
πενία
τὸν |
[80] |
ὃ
τελευτήσων
μετὰ
τὴν
ἐκείνου
|
παιδαγωγίαν· |
ᾧ
καὶ
νῦν
ἔτι
νουθετοῦμαι, |
[55] |
ὄντως
πληγὴ
τοῖς
εὖ
φρονοῦσι
|
παίδευμα |
γίνεται,
καὶ
κρείττων
εὐημερίας
πολλάκις |
[22] |
ἀγεννὴς
ἦν,
ὑπ'
ἐκείνῳ
καθηγεμόνι
|
παιδευομένη |
καὶ
ἀγομένη
καὶ
τοῖς
αὐτοῖς |
[12] |
ἐκτρεφόμενος·
ἀλλὰ
τὴν
ἐγκύκλιον
παίδευσιν
|
παιδευόμενος |
καὶ
θεοσέβειαν
ἐξασκούμενος
καί,
συνελόντι |
[13] |
ἑξῆς
αὐτοὶ
διηγείσθωσαν,
οἱ
καὶ
|
παιδεύσαντες |
τὸν
ἄνδρα
παρ'
ἑαυτοῖς
καὶ |
[13] |
ἄνδρα
παρ'
ἑαυτοῖς
καὶ
τῆς
|
παιδεύσεως |
ἀπολαύσαντες·
ὅσος
μὲν
ἦν
διδασκάλοις, |
[13] |
δὲ
ἱκανῶς
εἶχε
τῆς
ἐνταῦθα
|
παιδεύσεως, |
ἔδει
δ'
αὐτὸν
μηδὲν
τῶν |
[24] |
οὖν
οὕτω
ταῦτα,
καὶ
πλήρης
|
παιδεύσεως |
ἡ
φορτίς,
ὡς
γοῦν
ἐφικτὸν |
[15] |
διάφορον
ὑπερορίαν
κατ'
ἔρωτα
τῆς
|
παιδεύσεως |
καὶ
πάλιν
εἰς
τὸ
αὐτὸ |
[23] |
Ποῖον
μὲν
εἶδος
οὐκ
ἐπῆλθε
|
παιδεύσεως; |
Μᾶλλον
δέ,
ποῖον
οὐ
μεθ' |
[13] |
δὲ
ὑπεραίρων
κατὰ
πᾶν
εἶδος
|
παιδεύσεως· |
ὅσον
κλέος
ἐντὸς
ὀλίγου
χρόνου |
[13] |
τὴν
παίδευσιν,
μείζω
δὲ
τῆς
|
παιδεύσεως |
τὴν
τοῦ
ἤθους
πῆξιν
ἐπιδεικνύμενος· |
[14] |
καὶ
τῆς
καλῆς
περὶ
τὴν
|
παίδευσιν |
ἀπληστίας,
Ἀθήνας
τὰς
χρυσᾶς
ὄντως |
[66] |
ἀντὶ
πάντων
τοῖς
σπουδαιοτέροις
εἰς
|
παίδευσιν. |
~Ἐγὼ
τοῦτο
μόνον
αὐτοῦ
διηγήσομαι. |
[23] |
ἐν
τῷ
ἤθει
τοῦ
ἀνδρὸς
|
παίδευσιν; |
Λῆρος
τοῖς
τοῦ
ἀνδρὸς
πεπειραμένοις |
[13] |
μείζω
μὲν
τῆς
ἡλικίας
τὴν
|
παίδευσιν, |
μείζω
δὲ
τῆς
παιδεύσεως
τὴν |
[11] |
λόγου
πεποιημένοι.
Οὔκουν
ἀτιμαστέον
τὴν
|
παίδευσιν, |
ὅτι
τοῦτο
δοκεῖ
τισιν·
ἀλλὰ |
[12] |
μυθικοῖς
ἐκτρεφόμενος·
ἀλλὰ
τὴν
ἐγκύκλιον
|
παίδευσιν |
παιδευόμενος
καὶ
θεοσέβειαν
ἐξασκούμενος
καί, |
[18] |
πολλῷ
καὶ
συνουσίᾳ
τελεωτέρᾳ,
οὔτε
|
παίδευσιν |
τοῖς
πειρωμένοις
ἐξ
ὀλίγων
τε |
[11] |
πᾶσιν
ἀνωμολογῆσθαι
τὸν
νοῦν
ἐχόντων,
|
παίδευσιν |
τῶν
παρ'
ἡμῖν
ἀγαθῶν
εἶναι |
[22] |
τοσούτοις
μὲν
γὰρ
οἱ
ἡμέτεροι
|
παιδευταί, |
παρ'
ὅσοις
Ἀθῆναι·
παρὰ
τοσούτοις |
[22] |
δὲ
ἡμεῖς,
παρ'
ὅσοις
οἱ
|
παιδευταί, |
συνακουόμενοί
τε
ἀλλήλοις
καὶ
συλλαλούμενοι, |
[22] |
μὲν
εἶναι
παρὰ
τοῖς
ἡμετέροις
|
παιδευταῖς |
καὶ
συμπράκτορσιν,
ἐπισήμοις
δὲ
παρὰ |
[21] |
καὶ
ἡ
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν
|
παιδευτάς. |
Τὰς
ἄλλας
δὲ
τοῖς
βουλομένοις |
[81] |
εὐταξίαν,
οἱ
περὶ
λόγους
τὸν
|
παιδευτήν, |
αἱ
παρθένοι
τὸν
νυμφαγωγόν,
αἱ |
[12] |
τῷ
μεγάλῳ
πατρί,
ὃν
κοινὸν
|
παιδευτὴν |
ἀρετῆς
ὁ
Πόντος
τηνικαῦτα
προὐβάλλετο, |
[13] |
πόλιν
ἐπείγεται,
τῶν
τῇδε
μεθέξων
|
παιδευτηρίων· |
ταύτην
δὲ
λέγω
τὴν
περιφανῆ |
[64] |
διηγήσασθαι
χαριέστερος;
Τίς
μὲν
σκῶψαι
|
παιδευτικῶς, |
τίς
δὲ
καθάψασθαι
ἁπαλῶς;
Καὶ |
[54] |
Δαβὶδ
πρότερον
ταὐτὸ
ἐπὶ
τῷ
|
παιδὶ |
πεπονθὼς
ἀναγέγραπται.
Ὡς
δὲ
οὐδὲν |
[16] |
οὗτός
ἐστιν
αὐτοῖς
Ἀττικὸς
καὶ
|
παιδιὰ |
σπουδῇ
σύμμικτος.
Πρῶτον
μὲν
ξεναγεῖται |
[77] |
ἢ
θεραπεύσαντας,
ἤ
τι
κατὰ
|
παιδιὰν |
ἢ
σπουδὴν
εἰρημένον
ἢ
πεπραγμένον |
[10] |
γὰρ
κρατῶν
ἀρετῇ,
παρὰ
τοῦ
|
παιδὸς |
κωλύεται
μόνου
τὸ
πρωτεῖον
ἔχειν. |
[15] |
οὐρανῷ
πέμπουσι
κόνιν,
ἡνιοχοῦσι
καθήμενοι,
|
παίουσι |
τὸν
ἀέρα,
τοὺς
ἵππους
δὴ |
[54] |
πιστεύσας,
κἂν
ὑγιείας
τυχὼν
ὁ
|
παῖς |
ταῖς
τοῦ
πατρὸς
χερσὶν
ἀπεσώθη· |
[54] |
δὲ
τούτων
ἑξῆς,
ἔκαμνεν
ὁ
|
παῖς |
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
πονηρῶς
εἶχε |
[35] |
τῶν
μαθητῶν,
καὶ
τοῖς
ἑαυτοῦ
|
παισίν, |
ἤτ'
οὖν
συνδούλοις,
πρὸς
τοῦτο |
[17] |
ἄλλος·
καὶ
προθυμίας
πλησθείς,
ἵνα
|
παίων |
συλλογισμοῖς,
οὐ
πρὶν
ἀνῆκεν
ἢ |
[70] |
~Φέρε
δή,
πολλῶν
ἐν
τοῖς
|
πάλαι |
καὶ
νῦν
γεγονότων
ἀνδρῶν
ἐπ' |
[1] |
μὴ
ὅτι
γε
ἡμῖν
τοῖς
|
πάλαι |
πᾶν
τὸ
φιλότιμον
καταλύσασιν,
ἀλλὰ |
[10] |
ἀνθρώποις
δοθῆναι
ὥσπερ
τινὰ
τῶν
|
πάλαι |
παρὰ
Θεοῦ
δεδομένων
εἰς
κοινὸν |
[3] |
διηγήματα
καὶ
οὐδενὸς
ἐλάττω
τῶν
|
πάλαι |
περὶ
αὐτὸν
θαυμάτων,
ὧν
πλήρης |
[66] |
τὰ
ἐκείνου
συγγράμματα.
Σιωπᾶται
τὰ
|
παλαιά, |
ὅσα
τινὲς
τοῖς
θείοις
λογίοις |
[58] |
κἀκείνου
κεχωρισμένων.
Ὁ
δὲ
τῆς
|
παλαιᾶς |
εἴχετο
συνηθείας
καὶ
τῆς
ἐκ |
[37] |
τοῦ
χρισθέντος.
Τοῦτο
προσκείσθω
τοῖς
|
παλαιοῖς |
διηγήμασιν,
ὅτι
πόνος
ὑγείαν
χαρίζεται, |
[23] |
Τίς
δὲ
οὕτως
αἰδέσιμος
ἢ
|
παλαιοῖς |
ἢ
νέοις,
μὴ
ὅτι
τῶν |
[13] |
πόλεων
ἄλλοις
ἀγάλλονται
καλλωπίσμασιν
ἢ
|
παλαιοῖς |
ἢ
νέοις,
ὅπως
ἂν
οἶμαι |
[10] |
τὴν
ἰσχὺν
ἐν
τοῖς
εἰκῇ
|
παλαιομένοις |
καὶ
παρέργοις
κενώσαντες,
ἥττους
ἐν |
[43] |
λογογραφεῖ
τὴν
εὐσέβειαν
καὶ
ἀντιθέτοις
|
πάλαις |
καὶ
μάχαις
τὸ
πολὺ
τῶν |
[44] |
καὶ
προσθήσων
τι
τοῖς
πρώτοις
|
παλαίσμασι· |
δεινὸν
γὰρ
εἶναι
καὶ
σχέτλιον, |
[5] |
νίκῃ
καὶ
μὴ
συναπελθεῖν
τοῖς
|
παλαίσμασιν, |
ἀλλ'
ὑπολειφθῆναι
τοῖς
ἄλλοις
ἀλεῖπται |
[23] |
καὶ
ἀντιθέσεις
ἔχει
καὶ
τὰ
|
παλαίσματα, |
ἣν
δὴ
δια
λεκτικὴν
ὀνομάζουσιν· |
[33] |
τις
ἦν
τοῦ
πονηροῦ
καὶ
|
πάλη |
ταῖς
εἰς
τὸ
καλὸν
ὁμονοίαις |
[57] |
τοῦ
Θεοῦ
νόμος.
~Ἄθρει
δὴ
|
πάλην |
ἑτέραν
ἀγωνιστοῦ
καὶ
διώκτου.
Τὸ |
[71] |
Θεῷ,
καὶ
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
|
πάλην, |
ἥ
τίς
ποτε
ἦν·
οἶμαι |
[71] |
τῶν
ἀσεβῶν
στηλιτεύουσαν,
καὶ
τὴν
|
πάλην, |
ἣν
οὐκ
ἐπάλαισε
πρὸς
Θεόν, |
[63] |
κλέπτας
οὐκ
εὐφραίνοντα
καὶ
φθόνου
|
πάλην |
καὶ
καιροῦ
φθορὰν
διαφεύγοντα·
ἐν |
[37] |
μὲν
οὐδὲ
ἄνευ
βασκανίας
καὶ
|
πάλης |
τῶν
τε
τῆς
πατρίδος
προεδρευόντων |
[15] |
κατ'
ἔρωτα
τῆς
παιδεύσεως
καὶ
|
πάλιν |
εἰς
τὸ
αὐτὸ
συνελθόντας,
ὥσπερ |
[22] |
Ἀλλ'
ἐπὶ
τὴν
νύσσαν
ἐπαναγέσθω
|
πάλιν |
ἡμῖν
ὁ
λόγος.
~Τίς
μὲν |
[14] |
ἀφέλκῃ
τις
βίᾳ,
πρὸς
αὐτὰ
|
πάλιν |
φέρεσθαι·
οὔτε
λόγος
τῶν
ἡδίστων |
[68] |
μηδὲ
μιᾶς
ἀντεχομένους
φωνῆς,
τὸ
|
πᾶν |
ἀπολέσαι
δι'
ἀπληστίαν,
τῷ
καιρῷ |
[62] |
οἷς
πᾶσαν
μὲν
αἴσθησιν
ἐσωφρόνιζε,
|
πᾶν |
δὲ
μέλος
ἐρύθμιζε,
καὶ
ὄντως |
[43] |
πάντας
μὲν
ἀνθρωπίνους
λογισμοὺς
κινήσας,
|
πᾶν |
δὲ
τῶν
γραφῶν
βάθος
ἀναλεξάμενος, |
[43] |
ἐθνῶν,
πόλεων,
τῶν
καθ'
ἕκαστον,
|
πᾶν |
εἶδος
ἐπινοῶν
σωτηρίας,
πανταχόθεν
ἰώμενος· |
[13] |
παρεκτεινόμενος,
τοὺς
δὲ
ὑπεραίρων
κατὰ
|
πᾶν |
εἶδος
παιδεύσεως·
ὅσον
κλέος
ἐντὸς |
[35] |
νηπίους,
γέροντας,
πᾶσαν
ἡλικίαν
ἐλεεινήν,
|
πᾶν |
εἶδος
τροφῆς
ἐρανίζων,
ὅση
τυγχάνει |
[17] |
καὶ
ἡ
μικρὰ
προσθήκη
τὸ
|
πᾶν |
ἐν
τοιούτοις,
ἴσας
ὑσμίνῃ
τὰς |
[57] |
ἐκ
τῆς
παρρησίας
ἔχοντες.
Καὶ
|
πᾶν |
ἦν
ὅπλον
ἑκάστῳ,
τὸ
παρὸν |
[30] |
τῶν
τριῶν
κάτω
θῶμεν,
τὸ
|
πᾶν |
καθαιρεῖν
νομίζομεν·
τρία
μὲν
ταῖς |
[45] |
ποτε
κατὰ
τῆς
Ἑλλάδος
ἐστράτευε,
|
πᾶν |
μὲν
γένος
ἀνθρώπων
ἐπ'
αὐτοὺς |
[60] |
ὃ
μηδὲ
ἐκεῖνος
ἠτίμαζε,
τὸ
|
πᾶν |
μέτρον
ἄριστον,
ἐν
τοῖς
μάλιστα |
[11] |
φησιν
ὁ
θεῖος
Ἀπόστολος,
αἰχμαλωτίζοντες
|
πᾶν |
νόημα
εἰς
Χριστόν·
ὡς
δὲ |
[50] |
Πρὸς
ταῦτα
ὕβριζε,
ἀπείλει,
ποίει
|
πᾶν |
ὁτιοῦν
ἂν
ᾖ
βουλομένῳ
σοι, |
[11] |
τὴν
εὐγενεστέραν
καὶ
ἡμετέραν,
ἣ
|
πᾶν |
τὸ
ἐν
λόγοις
κομψὸν
καὶ |
[44] |
κράτει
τῆς
ἀσεβείας,
καὶ
χειρωσάμενον
|
πᾶν |
τὸ
προστυχόν,
ἑνὸς
ἀνδρὸς
καὶ |
[1] |
ὅτι
γε
ἡμῖν
τοῖς
πάλαι
|
πᾶν |
τὸ
φιλότιμον
καταλύσασιν,
ἀλλὰ
καὶ |
[33] |
ῥᾳδίως
Καππαδοκῶν
καταφρονεῖν,
εἰ
καὶ
|
πάν |
των
ἀνθρώπων·
ὧν
οὐδὲν
οὕτως |
[58] |
παρὰ
πολὺ
τῆς
δόξης
κρατεῖσθαι,
|
πάν |
των
βαρύτατον
ἦν
αὐτοῖς,
εἰ |
[7] |
θήρα
παρῆν,
ὄψον
αὐτόματον,
ἀπραγμάτευτος
|
πανδαισία, |
ἔλαφοι
τῶν
λόφων
ποθὲν
ὑπερ |
[21] |
τοῖς
βουλομένοις
παρήκαμεν
ἑορτάς,
θέατρα,
|
πανηγύρεις, |
συμπόσια.
Οὐδὲν
γὰρ
οἶμαι
τίμιον, |
[2] |
ἡ
θεία
ἡ
ψυχή,
καὶ
|
πάντ' |
ἐμοὶ
σεβασμία
καὶ
νῦν
καὶ |
[21] |
ἐν
πυρὶ
σκαῖρον,
ᾧ
τὰ
|
πάντα |
ἁλίσκεται,
τοῦτο
ἦμεν
ἡμεῖς
ἐν |
[82] |
πείσαις
καρτερῶς
φέρειν·
καὶ
τὸν
|
πάντα |
βίον
ἡμῖν
διεξάγοις
πρὸς
τὸ |
[59] |
τι
καὶ
εἰπεῖν
εὐπρεπὲς
χρή.
|
Πάντα |
γὰρ
τοῦ
ἀνδρὸς
θαυμάζων,
οὐ |
[64] |
πολλοῖς
ἀρέσκων,
ἐκ
τοῦ
πᾶσι
|
πάντα |
γίνεσθαι
καὶ
χαρίζεσθαι,
τί
τοῦτο; |
[65] |
ἀλλ'
ὡς
ἐντρυφῶντι
τῇ
θεωρίᾳ.
|
Πάντα |
δὲ
ἐκείνῳ
διηρεύνηται
τὰ
τοῦ |
[47] |
ἰόντα
καὶ
ἀκουόμενα.
~Ἐπεὶ
δὲ
|
πάντα |
διεξελθών,
ἐπὶ
τὴν
ἄσειστον
καὶ |
[56] |
νόμῳ
τῷ
τετιμηκότι
θυσιαστήρια;
Οὐ
|
πάντα |
δρᾶσαι
καὶ
παθεῖν
ἐθελῆσαι
πρότερον |
[20] |
σώματα
φέρουσα·
καὶ
εἰ
τό,
|
πάντα |
ἐν
πᾶσι
κεῖσθαι,
μὴ
πειστέον |
[60] |
φεύγων,
παρὰ
τοῖς
τὰ
ἐκείνου
|
πάντα |
ἐπιζητοῦσιν,
ἀπληστίας
περιπέσω
γραφῇ,
παρὰ |
[59] |
τῶν
ἐνθένδε
πρὶν
ἀποβιῶναι
μεταναστάς,
|
πάντα |
ἐποιεῖτο
τοῦ
Πνεύματος·
καὶ
φιλίαν |
[19] |
τὸ
σπουδαζόμενον,
τηνικαῦτα
ἤδη
τὰ
|
πάντα |
ἦμεν
ἀλλήλοις,
ὁμόστεγοι,
ὁμοδίαιτοι,
συμφυεῖς, |
[33] |
τοῦτο
παρῆν,
ἐσόφιζεν,
ὑπήκουεν,
ἐνουθέτει,
|
πάντα |
ἦν
αὐτῷ,
σύμβουλος
ἀγαθός,
παραστάτης |
[57] |
τῶν
ἁγίων
Θεός,
ὁ
ποιῶν
|
πάντα |
καὶ
μετασκευάζων
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον, |
[32] |
λείψανον;
Οὐδαμῶς.
Ἀλλ'
ὁμοῦ
τὰ
|
πάντα |
καταλλάττεται,
βουλεύεται,
παρατάττεται·
λύει
τὰ |
[37] |
τῶν
τοιούτων,
τί
γὰρ
δεῖ
|
πάντα |
λέγοντα
διατρίβειν;
ἄρτι
τοῦ
φερωνύμου |
[65] |
ἑαυτῷ
φαίνεσθαι,
καὶ
ὄντως
ἄρτιον;
|
Πάντα |
μὲν
ἐρευνᾶν,
καὶ
τὰ
βάθη |
[32] |
πεπαιδευμένως
μέν,
ἀκινδύνως
δέ;
Ἢ
|
πάντα |
μὲν
ταῦτα
τελείως
καὶ
ὑπὲρ |
[81] |
τῆς
ὑγείας,
οἱ
πάντες
τὸν
|
πάντα |
πᾶσι
γενόμενον
ἵνα
κερδάνῃ
τοὺς |
[54] |
τἆλλα
ὅσα
τῆς
καλῆς
ἀτιμίας
|
πάντα |
πεπλήρωται.
Τί
οὖν;
Λύει
ταύτην |
[43] |
ὕλῃ
καὶ
τέχνῃ
χρώμενος,
καὶ
|
πάντα |
πλέκων
εἰς
κάλλους
ἑνὸς
περιουσίαν |
[5] |
οὕτως
εἶχον
καὶ
γνώμης
ὡς
|
πάντα |
ῥᾳδίως
οἴσοντες,
ἐξ
ὧν
στεφανοῖ |
[6] |
πρὸς
τί
φέρονται
παρὰ
τῆς
|
πάντα |
τὰ
ἐκείνων
ἀγούσης
προνοίας;
Ἐπί |
[60] |
τοῖς
μάλιστα
ἐπαινῶν,
καὶ
παρὰ
|
πάντα |
τὸν
ἑαυτοῦ
βίον
φυλάξας.
Ὁμῶς |
[48] |
τῷ
ἐπιτάττοντι,
καὶ
διὰ
τοῦ
|
πάντα |
χαρίζεσθαι,
τὸ
κράτος
ἑαυτῷ
συν |
[21] |
ἀπώλετο,
ἐπιτυχὼν
τῆς
εὐχῆς
καὶ
|
πάντα |
χρυσὸν
κτησάμενος,
ἄλλος
οὗτος
Φρύγιος |
[80] |
προευχόμενος·
οὐδὲ
γὰρ
ἀπολιπὼν
ἡμᾶς
|
παντάπασιν |
ἀπολέλοιπεν·
ἡμιθνὴς
δὲ
Γρηγόριος
καὶ |
[33] |
πρόεδρον,
λύειν
τὴν
ὑποψίαν,
πείθειν
|
πάντας |
ἀνθρώπους
ὡς
ἃ
μὲν
λελύπητο |
[44] |
ἐπάρχοντα,
πολλῆς
δὲ
δόξης
ἠξιωμένον,
|
πάντας |
δὲ
τοὺς
κύκλῳ
καταστρεψάμενον
τῷ |
[81] |
πᾶσι
γενόμενον
ἵνα
κερδάνῃ
τοὺς
|
πάντας |
ἢ
πλείονας.
~Ταῦτά
σοι
παρ' |
[40] |
γόμενος·
τὸ
δὲ
μέγιστον,
τῷ
|
πάντας |
ἡττᾶσθαι
τῆς
αὐτοῦ
διανοίας
καὶ |
[43] |
καὶ
συγκλείσας
τῷ
Πνεύματι,
καὶ
|
πάντας |
μὲν
ἀνθρωπίνους
λογισμοὺς
κινήσας,
πᾶν |
[56] |
καινὸς
δικαστής,
ἀλλ'
ἡττᾶσθαι
χρὴ
|
πάντας |
τῆς
ἐμῆς
δυναστείας,
καὶ
προδότας |
[9] |
αὐτοὶ
τοσοῦτον
ἦσαν
εἰς
ἀρετήν,
|
πάντας |
ὑπεραίρειν
τῇ
εὐτεκνίᾳ
Ἕνα
μὲν |
[5] |
πολλοῖς
τοῖς
ἐγγύθεν
γενομένοις
ἐπιφυεὶς
|
πάντας |
φιλανθρώπους
ἀπέδειξε,
θράσει
τε
πολλῷ |
[54] |
καὶ
τί
γὰρ
ὁ
πατήρ;
|
πανταχόθεν |
ἐπιζητῶν
ἐπι
κουρίαν
τῷ
πάθει |
[43] |
ἕκαστον,
πᾶν
εἶδος
ἐπινοῶν
σωτηρίας,
|
πανταχόθεν |
ἰώμενος·
ὁ
Βεσελεὴλ
ἐκεῖνος
ὁ |
[28] |
ἂν
εἶναι
τοῦ
Θεοῦ
τὸ
|
παντελῶς |
ἄπταιστον
καὶ
ἀνάλωτον
πάθεσι.
Κινεῖται |
[2] |
τῶν
ἄλλων
ἐλθεῖν,
κἂν
ἐκείνου
|
πάντες |
ἴσον
ἀπολειπώμεθα,
καθάπερ
οὐρανοῦ
καὶ |
[2] |
θερμότερος,
ἀλλὰ
μὴ
τοῦτο
μόνον
|
πάντες |
ὁμότιμοι,
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐφημίαν. |
[81] |
τὸν
φύλακα
τῆς
ὑγείας,
οἱ
|
πάντες |
τὸν
πάντα
πᾶσι
γενόμενον
ἵνα |
[43] |
θυσιῶν
καὶ
σαρκὸς
καθαρσίων·
ἀλλὰ
|
παντὶ |
γένει
καὶ
μέρει
τῆς
οἰκουμένης, |
[45] |
γένος
ἀνθρώπων
ἐπ'
αὐτοὺς
ἐλαύνων,
|
παντὶ |
δὲ
ζέων
θυμῷ
καὶ
φρονήματι, |
[64] |
χρώμενον,
κατὰ
τοὺς
Σολομῶντος
νόμους,
|
παντὶ |
πράγματι
καιρὸν
διατάξαντος.
~Ἀλλὰ
τί |
[74] |
μητρὶ
τελειωθέντων
ἐν
αἵματι
καὶ
|
παντοίοις |
βασάνων
εἴδεσιν.
Ὧν
ἐκεῖνος
ζηλώσας |
[50] |
γὰρ
ἐπιεικεῖς
ἡμεῖς,
ὕπαρχε,
καὶ
|
παντὸς |
ἄλλου
ταπεινότεροι,
τοῦτο
τῆς
ἐντολῆς |
[13] |
τῆς
μελίσσης
ἀπολειφθῆναι
συλλεγούσης
ἐκ
|
παντὸς |
ἄνθους
τὰ
χρησιμώτατα,
ἐπὶ
τὴν |
[16] |
Ἔπειτα
ἐρεσχελεῖται
παρὰ
τοῦ
βουλομένου
|
παντός· |
βούλεται
δὲ
αὐτοῖς,
οἶμαι,
τοῦτο |
[10] |
λέγω
μόνος,
εἴπερ
τις
ἀνθρώπων;
|
Παντὸς |
γὰρ
κρατῶν
ἀρετῇ,
παρὰ
τοῦ |
[80] |
παρεπομένων,
ἀλλήλοις
ἐπεμβαινόντων,
μυριάδες
γένους
|
παντὸς |
καὶ
ἡλικίας
ἁπάσης,
οὐ
πρότερον |
[69] |
Ἐκκλησίας
κατασχεθείσης.
~Ἐπεὶ
ὅτι
γε
|
παντὸς |
μᾶλλον
ᾔδει
τὸ
Πνεῦμα
Θεόν, |
[2] |
μὴ
λόγον
εὐσεβῆ
καὶ
κόσμου
|
παντὸς |
σωτήριον.
Τὰ
γὰρ
τοῦ
σώματος |
[26] |
εἶχε.
Νῦν
δὲ
κινδυνεύει
τὸ
|
πάντων |
ἁγιώτατον
τάγμα
τῶν
παρ'
ἡμῖν |
[9] |
δοίη
τις·
ἡ
δὲ
διὰ
|
πάντων |
ἀκρότης,
σαφὲς
τῶν
ἀγαγόντων
ἐγκώμιον. |
[60] |
μάλιστα.
Ὁ
δὲ
οὕτω
διὰ
|
πάντων |
ἀφίκετο,
ὡς
εἶναι
φιλοτιμία
τις |
[60] |
βούλοιτό
τις,
δυνατὸν
εἶναι
κτήσασθαι·
|
πάντων |
δὲ
εἰδέναι
καταφρονεῖν,
καὶ
οὕτω |
[26] |
ἁγιώτατον
τάγμα
τῶν
παρ'
ἡμῖν
|
πάντων |
εἶναι
καταγελαστότα
τον.
Οὐ
γὰρ |
[60] |
πένης
ἦν
καὶ
ἀνήροτος·
καὶ
|
πάντων |
ἐκβολὴν
στέρξας,
ὧν
ποτε
εἶχε, |
[76] |
διὰ
πάντων
ἐλθεῖν,
τῶν
νῦν
|
πάντων |
ἐκράτησεν.
Ἓν
ἐπὶ
πᾶσιν
ἐρῶ |
[76] |
δὲ
ἐνίκησε·
τῷ
δὲ
διὰ
|
πάντων |
ἐλθεῖν,
τῶν
νῦν
πάντων
ἐκράτησεν. |
[63] |
πάθει;
Ἀλλ'
ἐκεῖνός
γε
μάλιστα
|
πάντων |
ἔπεισεν
ἀνθρώπους
ὄντας
ἀνθρώπων
μὴ |
[72] |
πολλάκις
καὶ
σωματικῶς·
ὁ
δὲ
|
πάντων |
καὶ
ἀεὶ
καὶ
πνευματικῶς,
ὅπερ |
[66] |
τὰ
ἡμέτερα;
Μία
καὶ
διὰ
|
πάντων |
καὶ
ἡ
μεγίστη,
τὰ
ἐκείνου |
[63] |
μηδ'
ἀτιμάζειν
Χριστόν,
τὴν
μίαν
|
πάντων |
κεφαλήν,
διὰ
τῆς
εἰς
ἐκείνους |
[57] |
τοῦ
κακοῦ
καὶ
τοῦ
κοινοῦ
|
πάντων |
κινδύνου,
κίνδυνον
γὰρ
ἕκαστος
ἑαυτοῦ |
[1] |
ὡς
οὔπω
τοῖς
ἑαυτοῦ
τῶν
|
πάντων |
οὐδείς,
ἑαυτὸν
νῦν
ἡμῖν
προθήσειν, |
[14] |
τοῦ
πόθου,
συγγνώμη
τῷ
πάθει,
|
πάντων |
παθῶν
ὄντι
δικαιοτάτῳ
καὶ
ὃ |
[13] |
τοσοῦτον
ἦν
αὐτῷ
τὸ
παρὰ
|
πάντων |
συγκεχωρηκὸς
ἐν
ἅπασιν!
Τῷ
δὲ |
[66] |
ἀκοάς·
ἤρκεσε
γὰρ
εἷς
ἀντὶ
|
πάντων |
τοῖς
σπουδαιοτέροις
εἰς
παίδευσιν.
~Ἐγὼ |
[76] |
τῶν
υἱῶν
Ζεβεδαίου
τὸ
μεγαλόφωνον·
|
πάντων |
τῶν
μαθητῶν
τὸ
εὐτελὲς
καὶ |
[60] |
καταφρονεῖν,
καὶ
οὕτω
κρείττω
τῶν
|
πάντων |
φαίνεσθαι.
Οὕτω
δὲ
διανοηθεὶς
καὶ |
[50] |
ἐπισκόπῳ
ἴσως,
φησίν,
ἐνέτυχες,
ἢ
|
πάντως |
ἂν
τοῦτον
διειλέχθη
τὸν
τρόπον, |
[2] |
σεβασμία
καὶ
νῦν
καὶ
πρότερον.
|
Πάντως |
δὲ
ὡς
σὺν
ἡμῖν
ὢν |
[62] |
πολλὰ
καὶ
διϊσταμένων,
καὶ
οὐδετέρου
|
πάντως |
ἢ
τὸ
καλὸν
ἢ
τὸ |
[10] |
ἐκεῖνος·
ὥστ'
εἴπερ
ἔδει
δουλεύσαντα
|
πάντως |
τῇ
φύσει
τὸν
νῦν
εὐφημούμενον |
[3] |
ἡμῶν
ἐκεῖνό
γε
πλέον
ἔχοντες
|
πάντως, |
τὸ
μὴ
πλάσματι
μηδὲ
μύθοις, |
[29] |
μετὰ
Ἠλίου
καὶ
Ἰωάννου,
τῶν
|
πάνυ |
φιλοσόφων,
τοῦτο
λυσιτελεῖν
αὐτῷ
μᾶλλον |
[20] |
πειστέον,
ὡς
ἐν
ἀλλήλοις
καὶ
|
παρ' |
ἀλλήλοις
ἐκείμεθα.
Ἓν
δ'
ἀμφοτέροις |
[19] |
καὶ
οὐ
πρὶν
ἀφεθήσονται
ἢ
|
παρ' |
ἀλλήλων
τι
προσλαβεῖν
ἐκ
τῆς |
[6] |
ὀρῶν
λόχμην,
πολλαὶ
δὲ
αὗται
|
παρ' |
αὐτοῖς
εἰσι
καὶ
βαθεῖαι
καὶ |
[22] |
ξυνωρὶς
οὐκ
ἀνώνυμος
καὶ
ὄντες
|
παρ' |
αὐτοῖς
καὶ
ἀκούοντες.
Οὐδὲν
τοιοῦτον |
[13] |
οἱ
καὶ
παιδεύσαντες
τὸν
ἄνδρα
|
παρ' |
ἑαυτοῖς
καὶ
τῆς
παιδεύσεως
ἀπολαύσαντες· |
[8] |
ἐκείνῳ
τὸ
προσθεῖναι
τοῖς
ἄνω
|
παρ' |
ἑαυτοῦ,
καθάπερ
ῥεύματος
ἀνατρέχοντος.
~Τῆς |
[41] |
ἀλλά
τι
καὶ
βοηθεῖν
καὶ
|
παρ' |
ἑαυτοῦ
συνεισφέρειν
ᾤετο
δεῖν.
~Τί |
[31] |
πρεσβείας
ἡττήθη·
καὶ
διελὼν
ἄριστα
|
παρ' |
ἑαυτῷ
καὶ
φιλοσοφώτατα
τοῖς
τοῦ |
[62] |
δὲ
γῆ
καὶ
θάλασσα
τὰ
|
παρ' |
ἑαυτῶν
ἀλλήλοις
ἀντιδιδόντες,
εἰς
μίαν |
[34] |
οὐ
χαλεπῶς
ἀναφέρουσι,
διδοῦσαι
τὰ
|
παρ' |
ἑαυτῶν
καὶ
τὰ
παρὰ
τῆς |
[24] |
τἀληθές,
τὸ
δέ
τι
προδοθεὶς
|
παρ' |
ἐκείνου,
πεισθέντος
ἀφεῖναι
μὴ
ἀφιέντα |
[41] |
μόνον
αἴρειν
τὰς
χεῖρας
καὶ
|
παρ' |
ἐκείνου
τῶν
κατεχόντων
κακῶν
λύσιν |
[70] |
διδασκάλων,
τῶν
ἀνδρικῶν
μέχρις
αἵματος,
|
παρ' |
ἐκείνους
τὰ
ἡμέτερα
θεωρήσαντες,
κἀντεῦθεν |
[48] |
ἡμῶν
μάλιστα
χρώμενον,
ἐπειδὴ
καὶ
|
παρ' |
ἐκείνων
ἦν
τῷ
βαπτίσματι
τελεσθείς, |
[19] |
τὸ
ζητούμενον·
εἰ
δὲ
μή,
|
παρ' |
ἐμαυτοῦ
λήψομαι.
~Οὕτω
δὴ
τὰ |
[17] |
ἐπανάγων
τὸν
λόγον·
καὶ
τὴν
|
παρ' |
ἐμαυτοῦ
ῥοπὴν
χαριζόμενος,
δύναται
δὲ |
[22] |
ἐμοὺς
ὑπαχθεὶς
ἐπαίνους,
ὁ
μηδὲ
|
παρ' |
ἑτέρου
ποτὲ
τοῦτο
δεξάμενος·
καὶ |
[11] |
τὸν
νοῦν
ἐχόντων,
παίδευσιν
τῶν
|
παρ' |
ἡμῖν
ἀγαθῶν
εἶναι
τὸ
πρῶτον· |
[26] |
~Οὐκ
ἐπαινῶ
γὰρ
ἐγὼ
τὴν
|
παρ' |
ἡμῖν
ἀταξίαν
καὶ
ἀκοσμίαν,
ἔστιν |
[35] |
προθεὶς
λέβητας
καὶ
τοῦ
ταριχευτοῦ
|
παρ' |
ἡμῖν
ὄψου
καὶ
πένητας
τρέφοντος· |
[26] |
τὸ
πάντων
ἁγιώτατον
τάγμα
τῶν
|
παρ' |
ἡμῖν
πάντων
εἶναι
καταγελαστότα
τον. |
[82] |
ἀντίδοσιν.
Σοὶ
μὲν
οὖν
οὗτος
|
παρ' |
ἡμῶν
ὁ
λόγος·
ἡμᾶς
δὲ |
[82] |
πάντας
ἢ
πλείονας.
~Ταῦτά
σοι
|
παρ' |
ἡμῶν,
ὦ
Βασίλειε,
τῆς
ἡδίστης |
[33] |
τὴν
Τριάδα
πιστὸν
καὶ
γνήσιον·
|
παρ' |
ἧς
καὶ
τὸ
ἡνῶσθαι
καὶ |
[22] |
μὲν
γὰρ
οἱ
ἡμέτεροι
παιδευταί,
|
παρ' |
ὅσοις
Ἀθῆναι·
παρὰ
τοσούτοις
δὲ |
[22] |
Ἀθῆναι·
παρὰ
τοσούτοις
δὲ
ἡμεῖς,
|
παρ' |
ὅσοις
οἱ
παιδευταί,
συνακουόμενοί
τε |
[35] |
Ἡλίου
καὶ
τοῦ
ἐμοῦ
Θεοῦ,
|
παρ' |
οὗ
κἀκείνοις
τὸ
ταῦτα
δύνασθαι· |
[34] |
μήτε
περὶ
τὸ
θεῖον
εὐχάριστοι,
|
παρ' |
οὗ
τὸ
ἔχειν
αὐτοῖς,
ἄλλων |
[38] |
ἀλλὰ
τῷ
κατὰ
μικρὸν
ταῦτα
|
παρα |
γυμνοῦσθαι
καὶ
παρεκφαίνεσθαι.
Τήν
τε |
[66] |
τῶν
ἀποστόλων
ὁ
Παῦλος
ἔφησε,
|
παρὰ |
Δαβὶδ
ἐκδεξάμενος.
Τίς
μὲν
ἄλλη |
[16] |
δέ,
παρὰ
μὲν
τῶν
θρασύτερον,
|
παρὰ |
δὲ
τῶν
λογικώτερον,
ὄπως
ἂν |
[10] |
δοθῆναι
ὥσπερ
τινὰ
τῶν
πάλαι
|
παρὰ |
Θεοῦ
δεδομένων
εἰς
κοινὸν
ὄφελος, |
[73] |
κατεπᾴδουσα.
Σολομῶν
πλάτος
καρδίας
ᾐτήσατο
|
παρὰ |
Θεοῦ
καὶ
τετύχηκεν,
ἐπὶ
πλεῖστον |
[82] |
κεφαλή,
καὶ
τὸν
δεδομένον
ἡμῖν
|
παρὰ |
Θεοῦ
σκόλοπα
τῆς
σαρκός,
τὴν |
[72] |
σωζομένων;
οὐ
κληροδότης
τῶν
διαφόρων
|
παρὰ |
Θεῷ
κλήρων
καὶ
μονῶν,
ἃς |
[22] |
αὐτοῖς
χαίρουσα·
εἰ
καὶ
πεζοὶ
|
παρὰ |
Λύδιον
ἅρμα
ἐθέομεν,
τὸν
ἐκείνου |
[16] |
ἀπ'
ἀρχῆς
ἄγειν·
ἐρεσχελεῖται
δέ,
|
παρὰ |
μὲν
τῶν
θρασύτερον,
παρὰ
δὲ |
[60] |
ἐν
τοῖς
μάλιστα
ἐπαινῶν,
καὶ
|
παρὰ |
πάντα
τὸν
ἑαυτοῦ
βίον
φυλάξας. |
[13] |
ἱερωσύνης·
τοσοῦτον
ἦν
αὐτῷ
τὸ
|
παρὰ |
πάντων
συγκεχωρηκὸς
ἐν
ἅπασιν!
Τῷ |
[13] |
ὅσον
κλέος
ἐντὸς
ὀλίγου
χρόνου
|
παρὰ |
πᾶσιν
ἠνέγκατο,
καὶ
τοῖς
ἐκ |
[10] |
τούτου
πατέρα,
Βασίλειον,
τὸ
μέγα
|
παρὰ |
πᾶσιν
ὄνομα,
ὃς
πατρικῆς
εὐχῆς |
[12] |
ἄκρων
τῆς
ἀρετῆς
κινημάτων
οὐ
|
παρὰ |
πολὺ
λειπόμενος·
εἰ
βούλει
δέ, |
[58] |
μικροψυχίαν
τελέως
κατελελύκεσαν.
Καὶ
τὸ
|
παρὰ |
πολὺ
τῆς
δόξης
κρατεῖσθαι,
πάν |
[82] |
ἐνεστησάμην·
εἰ
δὲ
πόρρω
καὶ
|
παρὰ |
πολὺ
τῆς
ἐλπίδος,
τί
χρὴ |
[69] |
ἐμοὶ
δὲ
τὰ
ἐκείνου
λογίζοιτο
|
παρά |
τε
Θεῷ
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων |
[20] |
βίον
καὶ
πρᾶξιν
ἅπασαν
ἀπηυθύνομεν,
|
παρά |
τε
τῆς
ἐντολῆς
οὕτως
ἀγόμενοι |
[68] |
δὲ
κυρίαν
φωνὴν
τέως
ὑπερετίθετο,
|
παρά |
τε
τοῦ
Πνεύματος
αὐτοῦ
καὶ |
[22] |
παιδευταῖς
καὶ
συμπράκτορσιν,
ἐπισήμοις
δὲ
|
παρὰ |
τῇ
Ἑλλάδι
πάσῃ
καὶ
ταύτης |
[79] |
ἀνὴρ
τὰ
τελευταῖα
πνέων
καὶ
|
παρὰ |
τῆς
ἄνω
χοροστασίας
ἐπιζητούμενος,
πρὸς |
[34] |
τὰ
παρ'
ἑαυτῶν
καὶ
τὰ
|
παρὰ |
τῆς
θαλάσσης
δεχόμεναι·
τοῖς
δ' |
[6] |
μᾶλλον
δέ,
πρὸς
τί
φέρονται
|
παρὰ |
τῆς
πάντα
τὰ
ἐκείνων
ἀγούσης |
[16] |
σπουδῇ
σύμμικτος.
Πρῶτον
μὲν
ξεναγεῖται
|
παρά |
τινι
τῶν
προειληφότων
ἢ
φίλων |
[60] |
πάντα
ἐπιζητοῦσιν,
ἀπληστίας
περιπέσω
γραφῇ,
|
παρὰ |
τοῖς
ἐπαινοῦσι
τὸ
μέτριον,
ὃ |
[22] |
ὑπῆρχεν
ἡμῖν
ἐπισήμοις
μὲν
εἶναι
|
παρὰ |
τοῖς
ἡμετέροις
παιδευταῖς
καὶ
συμπράκτορσιν, |
[60] |
οὖν
μὴ
ῥᾳθυμίας
ἔγκλημα
φεύγων,
|
παρὰ |
τοῖς
τὰ
ἐκείνου
πάντα
ἐπιζητοῦσιν, |
[22] |
ἡμέτεροι
παιδευταί,
παρ'
ὅσοις
Ἀθῆναι·
|
παρὰ |
τοσούτοις
δὲ
ἡμεῖς,
παρ'
ὅσοις |
[22] |
ἐκ
πλειόνων
τῶν
ταῦτα
διηγουμένων.
|
Παρὰ |
τοσούτοις
μὲν
γὰρ
οἱ
ἡμέτεροι |
[16] |
τῶν
σπουδαστῶν
τυγχάνειν.
Ἔπειτα
ἐρεσχελεῖται
|
παρὰ |
τοῦ
βουλομένου
παντός·
βούλεται
δὲ |
[69] |
οἶμαι
τοῖς
δεχομένοις,
καὶ
οὕτω
|
παρὰ |
τοῦ
ἐν
αὐτοῖς
τυπούμενοι
Πνεύματος. |
[58] |
τὰ
δὲ
ὠδίνετο.
Ὑπεσπῶντο
σύνοδοι
|
παρὰ |
τοῦ
νέου
μητροπολίτου,
πρόσοδοι
διηρπάζοντο· |
[10] |
ἀνθρώπων;
Παντὸς
γὰρ
κρατῶν
ἀρετῇ,
|
παρὰ |
τοῦ
παιδὸς
κωλύεται
μόνου
τὸ |
[21] |
καὶ
συνηγόροις·
ἡμῖν
δ'
οὐδεμία
|
παρὰ |
τούτων
ζημία
τὴν
διάνοιαν
πεπυκνωμένοις |
[66] |
μέλλοντα
μετεσκεύασεν.
~Ἡλίου
μὲν
ἐπαινεῖται
|
παρὰ |
τῷ
Δαβὶδ
κάλλος
καὶ
μέγεθος |
[8] |
τοῖς
ἄλλοις
τὸ
προσλαβεῖν
τι
|
παρὰ |
τῶν
ἄνωθεν
εἰς
φιλοτιμίαν,
μεῖζον |
[54] |
ἀπεσώθη·
καὶ
τοῦτο
ἐπισ
τεύετο
|
παρὰ |
τῶν
τηνικαῦτα
παρόντων
καὶ
κοινωνούντων |
[10] |
πολλοὺς
ὁρῶ
χαίροντας,
τοῖς
βουλομένοις
|
παρα |
χωρήσομεν·
οὐχ
ὅτι
κἀν
τούτοις |
[2] |
ψυχῆς
καλῶν
ὑπὸ
τοῦ
δεσμοῦ
|
παραβλάπτεσθαι. |
Τὰ
μὲν
δὴ
τῆς
ἀπολογίας |
[17] |
ἔτι
τύγχανον,
ἀλλὰ
σαφῶς
ἤδη
|
παραγυμνούμενον, |
ἐξαίφνης
μεταβαλών,
πρύμναντε
ἐκρουσάμην
ἐκείνῳ |
[8] |
ἀρχῆς
ὑπαρχόντων,
καὶ
πρὸς
ὃ
|
παράδειγμα |
βλέπων,
ὅσον
ὑπερηκόντισεν.
Εἰ
γὰρ |
[52] |
ταῦτα
εἶδε,
καὶ
πρὸς
οὐδὲν
|
παράδειγμα |
ἠδύνατο
θεωρεῖν
τὰ
ὁρώμενα,
ἔπαθέ |
[12] |
οἴκοθεν
ἔχοντι
τῆς
ἀρετῆς
τὸ
|
παράδειγμα, |
πρὸς
ὃ
βλέπων
εὐθὺς
ἄριστος |
[23] |
ἐν
φαντασίᾳ
τοῦ
καθ'
ἡμᾶς
|
Παραδείσου |
γενόμενοι,
ἐκ
τῶν
Μωσαϊκῶν
οἶμαι |
[70] |
ῥομφαίαν
παρελθών,
εὖ
οἶδα,
τοῦ
|
παραδείσου |
τετύχηκεν.
Ἐνὼς
ἤλπισε
πρῶτος
ἐπικαλεῖσθαι |
[70] |
Ἀδὰμ
ἠξιώθη
Θεοῦ
χειρὸς
καὶ
|
παραδείσου |
τρυφῆς
καὶ
πρώτης
νομοθεσίας·
ἀλλ' |
[16] |
ὡς
τοῦ
λουτροῦ
σφᾶς
οὐ
|
παραδεχομένου· |
καὶ
ἅμα
τῶν
θυρῶν
ἀρασσομένων, |
[23] |
διηνέχθησαν,
ἐν
ἄλλοις
ὀνόμασι
τοῦτο
|
παραδηλώσαντες. |
~Εἶχε
μὲν
οὖν
οὕτω
ταῦτα, |
[21] |
οὖν,
εἴ
τι
χρὴ
καὶ
|
παράδοξον |
εἰπεῖν,
εἰς
τὴν
πίστιν
ἐντεῦθεν |
[35] |
ἀδάπανον
κενώσει
πληρουμένοις,
ὃ
καὶ
|
παράδοξον, |
ἵνα
τρέφῃ
τρέφουσαν
εἰς
φιλοξενίας |
[64] |
ἐμὴν
ἁμαρτίαν,
καίτοι
τί
τούτου
|
παραδοξότερον, |
Θεὸν
σταυρούμενον
βλέπειν,
καὶ
τοῦ |
[6] |
ὃ
τούτων
μεῖζόν
ἐστι
καὶ
|
παραδοξότερον, |
λέξων
ἔρχομαι·
ἀπιστήσει
δ'
οὐδεὶς |
[52] |
ἕνωσιν·
ἄξιον
δὲ
μηδὲ
τοῦτο
|
παραδραμεῖν. |
Ἐπειδὴ
γὰρ
ἔνδον
ἐγένετο
καὶ |
[73] |
τιμιώτεροι.
~Καὶ
ἵνα
τοὺς
Κριτὰς
|
παραδράμωμεν, |
ἢ
τῶν
Κριτῶν
τοὺς
εὐδοκιμωτάτους, |
[39] |
συνδιανεμεῖσθαι
τὴν
ἀρχὴν
μᾶλλον
ἢ
|
παραδυναστεύειν, |
καὶ
τῇ
φιλίᾳ
τοῦτο
τεκμαιρομένων· |
[12] |
οὕτω
καὶ
αὐτὸς
τῷ
πατρὶ
|
παραθέων |
ἐγγύθεν
ἐν
πωλικῷ
τῷ
φρυάγματι |
[20] |
ἀγόμενοι
καὶ
ἀλλήλοις
τὴν
ἀρετὴν
|
παραθήγοντες |
καί,
εἰ
μὴ
μέγα
ἐμοὶ |
[79] |
ὄντα)
καὶ
Εἰς
χεῖράς
σου
|
παραθήσομαι |
τὸ
πνεῦμά
μου»
τελευταῖον
εἰπών, |
[35] |
τῶν
ἐχόντων
ἀποθήκας
ἀνοίξας
καὶ
|
παραινέσεσι, |
ποιεῖ
τὸ
τῆς
γραφῆς,
διαθρύπτει |
[63] |
καὶ
τὰ
ἀναγκαῖα
ταῖς
ἐκείνου
|
παραινέσεσιν |
ἀποτίθεται,
σῆτας
ἀποσειόμενα
καὶ
κλέπτας |
[61] |
ἡ
τροφή,
κατὰ
τὴν
μεγάλην
|
παραίνεσιν |
τοῦ
ἐμοῦ
Χριστοῦ,
καὶ
σάρκα |
[63] |
τυπῶν,
καὶ
φθεγγομένη
καὶ
σιωπῶσα
|
παραίνεσις. |
Καὶ
οὐχ
ἡ
μὲν
πόλις |
[29] |
ἡμῖν
περὶ
τούτου
χρησάμενος
καὶ
|
παραινέταις |
γνησίοις,
φυγὰς
ἐνθένδε
σὺν
ἡμῖν |
[58] |
ἄνθρωποι
καὶ
τὰ
σφῶν
ἡδέως
|
παρακερδαίνουσι· |
καὶ
ῥᾷόν
τι
καταλῦσαι
τῶν |
[81] |
χαλινόν,
οἱ
ἐν
συμφοραῖς
τὴν
|
παράκλησιν, |
τὴν
βακτηρίαν
ἡ
πολιά,
τὴν |
[1] |
ἡδονὴ
ἂν
γένοιτο,
καὶ
ἅμα
|
παράκλησις |
εἰς
ἀρετήν,
ὁ
λόγος.
Ὧν |
[34] |
τῆς
κακώσεως.
Αἱ
μὲν
γὰρ
|
παραλίαι |
τὰς
τοιαύτας
ἐνδείας
οὐ
χαλεπῶς |
[17] |
καὶ
τοιοῦτον·
οὐδὲ
γὰρ
τοῦτο
|
παραλιπεῖν |
ἄξιον.
Οὐχ
ἁπλοῦν
γένος
εὑρίσκω |
[67] |
ᾧ
τεφροῦνται
γλῶσσαι
πονηραὶ
καὶ
|
παράνομοι, |
ἢ
τὸν
Χαλανῆς
πύργον,
κακῶς |
[22] |
κἀνταῦθα
τῆς
ἐκείνου
φιλίας
τι
|
παραπέλαυσα, |
ὥσπερ
ζῶντος
εἰς
ἀρετήν,
οὕτω |
[80] |
στοαί,
διώροφοι,
τριώροφοι,
τῶν
ἐκεῖνον
|
παραπεμπόντων, |
προηγουμένων,
ἑπομένων,
παρεπομένων,
ἀλλήλοις
ἐπεμβαινόντων, |
[62] |
συντέμνουσαν,
μᾶλλον
δὲ
κόσμον
κόσμῳ
|
παραπέμπουσαν, |
τὸν
ἐνεστῶτα
τῷ
μέλλοντι.
Τίς |
[75] |
Ἅιδου,
διὰ
τῆς
Ἡρῴδου
μανίας
|
παραπεμφθείς, |
ἵνα
κηρύξῃ
κἀκεῖ
τὸν
ἐρχόμενον. |
[64] |
φαύλως
τοῦτό
τινες
πεφιλοσοφήκασιν,
ὅτι
|
παραπεπήγασι |
ταῖς
ἀρεταῖς
αἱ
κακίαι,
καί |
[53] |
τινὰ
συνεκκλησιάσας
ἡμῖν
εἴσω
τοῦ
|
παραπετάσματος |
ἑαυτὸν
ἐποιήσατο
εἴς
τε
ὄψιν |
[12] |
τῇ
γενέσει
ταῖς
μητράσιν
ἑαυτῶν
|
παρασκαίροντας, |
οὕτω
καὶ
αὐτὸς
τῷ
πατρὶ |
[5] |
ὁ
καιρὸς
ἐκεῖνος
τὴν
κορωνίδα·
|
παρασκευῆς |
μὲν
γὰρ
οὕτως
εἶχον
καὶ |
[33] |
πάντα
ἦν
αὐτῷ,
σύμβουλος
ἀγαθός,
|
παραστάτης |
δεξιός,
τῶν
θείωνἐξηγητής,
τῶν
πρακτέων |
[68] |
ἀπολέσαι
δι'
ἀπληστίαν,
τῷ
καιρῷ
|
παρασυρείσης |
τῆς
εὐσεβείας.
Αὐτοῖς
μὲν
γὰρ |
[28] |
ἡμᾶς
φιλοσόφων,
καὶ
ἱκανὸς
θάρσος
|
παρασχεῖν, |
εἴπερ
ἐβούλετο,
τῷ
συστήματι·
τόν |
[82] |
βίον
ἀπολείποντας;
Εἰ
καί
τι
|
παράσχοιμεν |
ἐπαίνου
τοῖς
λόγοις
ἄξιον,
ἐν |
[44] |
τῆς
ἀσεβείας
καὶ
θερμοτέρας
τῆς
|
παρατάξεως, |
ὡς
πρὸς
ἀνταγωνιστὴν
ἰσχυρότερον
ὄντος |
[31] |
πλείστων
οὐκ
ἀγεννής,
ἡ
δὲ
|
παράταξις |
ἀσθενής,
οὐκ
ἔχουσα
τὸν
προαγωνιστὴν |
[32] |
ὁμοῦ
τὰ
πάντα
καταλλάττεται,
βουλεύεται,
|
παρατάττεται· |
λύει
τὰ
ἐν
τῷ
μέσῳ |
[28] |
ὀλίγην
καὶ
τοῦ
λαοῦ
μοῖραν
|
παρατεμόμενοι, |
ὅση
τε
τῶν
κάτω
καὶ |
[60] |
μέσην
τὴν
ἀγοράν,
ὥστε
πᾶσι
|
παρατρυφᾶν, |
καινὴν
εὐπορίαν
τὸ
ἀπορεῖν
ποιούμενος· |
[79] |
δεήσεσιν·
ἐποίει
γὰρ
αὐτοὺς
καὶ
|
παράφρονας |
τὸ
πάθος·
καὶ
προσθεῖναί
τι |
[24] |
πεισθέντος
ἀφεῖναι
μὴ
ἀφιέντα
καὶ
|
παραχωρῆσαι |
τοῖς
ἕλκουσι.
Πρᾶγμα,
πρὶν
γενέσθαι, |
[20] |
ἀλλ'
ὅπως
τῷ
ἑτέρῳ
τούτου
|
παραχωρήσειεν· |
τὸ
γὰρ
ἀλλήλων
εὐδόκιμον
ἴδιον |
[27] |
γάρ
με
καὶ
τοῦτο
μικροῦ
|
παρέδραμεν, |
ἐν
μέσῳ
τῶν
εἰρημένων
κείμενον! |
[19] |
διηγήματος·
ἀεὶ
γάρ
μοι
τὸ
|
παρεθὲν |
ἀναγκαῖον
φαίνεται
καὶ
κρεῖττον
τοῦ |
[23] |
μᾶλλον
δὲ
τοῦ
αἱρεθέντος
τὸ
|
παρεθέν. |
Ἰατρικὴν
μὲν
γάρ,
καὶ
ἡ |
[23] |
μᾶλλον
μὲν
τὸ
αἱρεθὲν
τοῦ
|
παρεθέντος |
ἐξεῖναι
θαυμάζειν,
μᾶλλον
δὲ
τοῦ |
[56] |
τοῦτο
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὸν
|
παρεῖναι |
καὶ
ἀπολογεῖσθαι
κελεύει·
οὐδὲ
ἡμέρως |
[31] |
πολλῶν
ἐδεήθη
λόγων
πρὸς
τὸ
|
παρεῖναι |
καὶ
συμμαχεῖν·
ἀλλ'
ὁμοῦ
τε |
[13] |
ὅσος
δὲ
ἥλιξι,
τοῖς
μὲν
|
παρεκτεινόμενος, |
τοὺς
δὲ
ὑπεραίρων
κατὰ
πᾶν |
[38] |
μικρὸν
ταῦτα
παρα
γυμνοῦσθαι
καὶ
|
παρεκφαίνεσθαι. |
Τήν
τε
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀρετήν, |
[47] |
ἐκείνου
θαυμάσιον
καὶ
οὐδὲ
βουλομένῳ
|
παρελθεῖν |
δυνατόν,
τοῦτο
δώσω
τῷ
λόγῳ |
[70] |
ἐβλάβη
καὶ
τὴν
φλογίνην
ῥομφαίαν
|
παρελθών, |
εὖ
οἶδα,
τοῦ
παραδείσου
τετύχηκεν. |
[75] |
τοῖς
ἐνταῦθα
εὐδοκίμοις
τὰ
ἐκείνου
|
παρεξετάσας, |
τιμήσω
τὸν
μαθητὴν
ἐκ
τῶν |
[75] |
ὑπὲρ
ἅπαντας,
ταύτην
ποιοῦμαι
τὴν
|
παρεξέτασιν· |
ἀλλὰ
ζηλωτὴν
ἀποφαίνων
καί
τι |
[49] |
πᾶσαν,
οὗ
πάροικος
ἐγὼ
καὶ
|
παρεπίδημος· |
αἱ
βάσανοι
δὲ
τί
ἂν |
[80] |
τῶν
ἐκεῖνον
παραπεμπόντων,
προηγουμένων,
ἑπομένων,
|
παρεπομένων, |
ἀλλήλοις
ἐπεμβαινόντων,
μυριάδες
γένους
παντὸς |
[77] |
οἶδα
καλλωπισάμενος·
ἐπεὶ
καὶ
τὰ
|
πάρεργα |
τοῦ
ἀνδρὸς
τῶν
πονουμένων
ἑτέροις |
[10] |
ἐν
τοῖς
εἰκῇ
παλαιομένοις
καὶ
|
παρέργοις |
κενώσαντες,
ἥττους
ἐν
τοῖς
καιρίοις |
[14] |
ηὕρατο,
μεῖζον
τοῦ
ἔργου
τὸ
|
πάρεργον |
ἐμπορευσάμενος.
Τὸ
μὲν
δὴ
μέχρι |
[59] |
δέδοικα
μὴ
καὶ
αὐτὸς
ἐγενόμην
|
πάρεργον· |
ἢ
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι |
[13] |
Τῷ
δὲ
λόγοι
μὲν
τὸ
|
πάρεργον |
ἦσαν,
τοσοῦτον
ἐξ
αὐτῶν
δρεπομένῳ |
[40] |
διὰ
κακίαν
ἀνίατον
ἠμελήθη
καὶ
|
παρερρίφη, |
ἵν'
αὐτὸς
ἐν
ἑαυτῷ
συντριβῇ |
[65] |
ἄξιον
τοῦ
διηγεῖσθαι
τὰ
θεῖα
|
παρεσκεύασε; |
Τίς
δὲ
μᾶλλον
ἐφωτίσθη
φῶς |
[9] |
ἡμῖν
δὲ
τούτους
ἡ
πεῖρα
|
παρέστησε, |
τοιούτους
μὲν
αὐτοὺς
γεγονότας
ὥστε, |
[6] |
ὥς
φασι,
τὸ
τῆς
φυγῆς
|
παρετάθη |
ἔτος
που
ἕβδομον,
καὶ
μικρόν |
[21] |
Τὰς
ἄλλας
δὲ
τοῖς
βουλομένοις
|
παρήκαμεν |
ἑορτάς,
θέατρα,
πανηγύρεις,
συμπόσια.
Οὐδὲν |
[3] |
καὶ
οὐδ'
ἂν
ταῖς
ἱστορίαις
|
παρήκαμεν |
ἔχειν
τι
πλέον
ἡμῶν
ἐκεῖνό |
[6] |
εὖ
γεγονόσι
στενόν
τε
καὶ
|
παρηλλαγμένον, |
ὡς
τὸ
εἰκός,
καὶ
τὸ |
[33] |
καὶ
πνευματικῆς
τάξεως.
Διὰ
τοῦτο
|
παρῆν, |
ἐσόφιζεν,
ὑπήκουεν,
ἐνουθέτει,
πάντα
ἦν |
[24] |
τῶν
ἐλπιζομένων
ἡμῖν
καὶ
συγκειμένων.
|
Παρῆν |
ἡ
τῆς
ἐκδημίας
ἡμέρα
καὶ |
[56] |
τῶν
κατακρίτων.
Καὶ
ὁ
μὲν
|
παρῆν· |
ὁ
δὲ
προὐκάθητο
γέμων
θυμοῦ |
[54] |
εἰς
τοῦτο
φερόντων.
Ἡ
νὺξ
|
παρῆν, |
ὁ
δίφρος
εὐτρεπής,
οἱ
μισοῦντες |
[54] |
ἑαυτῷ
καὶ
φιλτάτων.
Καὶ
ὃς
|
παρῆν, |
οὐδὲν
ἀναδὺς
οὐδὲ
τοῦ
καιροῦ |
[7] |
Ταῦτ'
ἔλεγον,
καὶ
ἡ
θήρα
|
παρῆν, |
ὄψον
αὐτόματον,
ἀπραγμάτευτος
πανδαισία,
ἔλαφοι |
[28] |
τυραννικῶς
τὴν
προστασίαν
δεξάμενον·
καὶ
|
παρῆσαν |
τῶν
δυτικῶν
ἀρχιερέων
τινές,
μεθέλκοντες |
[73] |
σοφίαν
γνωρίζεσθαι.
Καὶ
τὰ
ἑξῆς
|
παρήσω |
τοῦ
Σολομῶντος·
πᾶσι
δὲ
δῆλα, |
[62] |
δὲ
μέλος
ἐρύθμιζε,
καὶ
ὄντως
|
παρθενεύειν |
ἔπειθεν,
εἴσω
τὰ
κάλλη
στρέφων |
[62] |
ἔχειν,
τοῖς
ἄλλοις
λειπόμενον.
~Μέγα
|
παρθενία |
καὶ
ἀζυγία
καὶ
τὸ
μετ' |
[62] |
Τίς
οὖν
ἐκείνου
μᾶλλον
ἢ
|
παρθενίαν |
ἐτίμησεν,
ἢ
σαρκὶ
ἐνομοθέτησεν,
οὐ |
[62] |
γεννητοὺς
ἡμᾶς
ἐκ
παρθένου
γεννᾶται,
|
παρθενίαν |
νομοθετῶν
ὡς
ἐνθένδε
μετάγουσαν
καὶ |
[81] |
περὶ
λόγους
τὸν
παιδευτήν,
αἱ
|
παρθένοι |
τὸν
νυμφαγωγόν,
αἱ
ὑπὸ
ζυγὸν |
[34] |
δι'
εὐνοίας
δουλούμενον·
πτωχοτροφίαι,
ξενοδοχίαι,
|
παρθενοκομίαι· |
νομοθεσίαι
μοναστῶν,
ἔγγραφοί
τε
καὶ |
[8] |
ὄφελος
τῆς
ἀντιδόσεως,
εἰ
σῴζει
|
παρθένον |
ἵνα
ξενοκτονεῖν
διδαχθῇ,
ἀπανθρωπίαν
μαθοῦσα |
[62] |
διὰ
τοὺς
γεννητοὺς
ἡμᾶς
ἐκ
|
παρθένου |
γεννᾶται,
παρθενίαν
νομοθετῶν
ὡς
ἐνθένδε |
[8] |
καὶ
τὴν
ἀντιδοθεῖσαν
ἔλαφον
τῆς
|
παρθένου, |
εἴ
τι
τοσοῦτον
εἰς
φιλοτιμίαν |
[46] |
καὶ
θυσιῶν
αἵμασι
χραίνοντες
καὶ
|
παρθένων |
αἰδῶ
καθυβρίζοντες.
Ἵνα
τί
γένηται; |
[9] |
μακαριστὸς
τῶν
ἱερέων
καὶ
τῶν
|
παρθένων |
ἀριθμὸς
καὶ
τῶν
ἐν
γάμῳ, |
[62] |
καὶ
οἷς
ἐσπούδασε;
Τίνος
οἱ
|
παρθενῶνες, |
καὶ
τὰ
ἔγγραφα
διατάγματα,
οἷς |
[28] |
δεινὸν
ποιησάμενοι
τὸ
σφῶν
κράτος
|
παριδεῖν |
περιυβρισμένον
καὶ
ἀπωσμένον,
πρᾶγμα
τολμῶσιν |
[59] |
ἢ
συναπήχθη
τοῖς
πταίουσιν,
ἢ
|
παριδεῖν |
ταῦτα
ἠνέσχετο,
ἢ
μικρὰν
τοῦ |
[64] |
μετὰ
λῃστῶν,
καὶ
ὑπὸ
τῶν
|
παριόντων |
γελώμενον,
τὸν
ἀνάλωτον
καὶ
τοῦ |
[58] |
αἱ
Ταυρι
καὶ
πρόσοδοι
καὶ
|
παρόδιοι, |
αὐτῷ
μὲν
ὁρώμεναι,
ἐκείνῳ
δὲ |
[49] |
δὲ
τοῦ
Θεοῦ
πᾶσαν,
οὗ
|
πάροικος |
ἐγὼ
καὶ
παρεπίδημος·
αἱ
βάσανοι |
[57] |
πᾶν
ἦν
ὅπλον
ἑκάστῳ,
τὸ
|
παρὸν |
ἐκ
τῆς
τέχνης,
εἴ
τέ |
[8] |
ἔχοντες
ἤδη
τῶν
ἐλπιζομένων
τὸ
|
παρὸν |
θαῦμα.
Ἐξ
οὗ
καὶ
πρὸς |
[40] |
ὡς
ἄν
τις
οὐ
τὸ
|
παρὸν |
σκοπῶν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν |
[6] |
διωκόντων
καὶ
τῶν
ἀσθενεστέρων,
μήτε
|
παρόντας |
ἀναδύεσθαι·
τὸ
μὲν
γὰρ
θράσους, |
[79] |
ἀηδῶς
ἐναπέψυξεν·
ἔστιν
ἃ
τοὺς
|
παρόντας |
μυσταγωγήσας
καὶ
βελτίους
ποιήσας
ταῖς |
[65] |
καὶ
ὑψηγορίαν
ἐδίδαξε
καὶ
τῶν
|
παρόντων |
ἀπανέστησε
καὶ
πρὸς
τὰ
μέλλοντα |
[54] |
ἐπισ
τεύετο
παρὰ
τῶν
τηνικαῦτα
|
παρόντων |
καὶ
κοινωνούντων
τοῦ
πάθους
~Τὸ |
[29] |
ἤ
τι
διανοηθῆναι
περὶ
τῶν
|
παρόντων |
τῆς
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας
ἀνάξιον
καὶ |
[54] |
ἄλλος
τις,
καὶ
ὁμοῦ
τῇ
|
παρουσίᾳ |
ῥᾴων
ἡ
νόσος
γίνεται,
καὶ |
[34] |
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα
γνωρίσματα·
|
παρρησία |
πρὸς
ἄρχοντας
τούς
τε
ἄλλους |
[67] |
εὑρίσκω
Θεὸν
ὃν
ἔχω,
καὶ
|
παρρησιάζομαι |
τὴν
ἀλήθειαν,
ἐπιβατεύων
τῆς
ἐκείνου |
[74] |
Ἡλίου
τὴν
πρὸς
τοὺς
τυράννους
|
παρρησίαν, |
καὶ
τὴν
διὰ
πυρὸς
ἁρπαγήν; |
[68] |
καιρὸς
καὶ
δῷ
τῇ
γλώσσῃ
|
παρρησίαν. |
Οἱ
μὲν
γὰρ
ἐζήτουν
λαβέσθαι |
[69] |
οἰκονομίαν
ἐπέτρεψεν,
ἡμῖν
δὲ
τὴν
|
παρρησίαν, |
οὓς
οὐδεὶς
ἔμελλε
κρίνειν
οὐδὲ |
[57] |
καὶ
τὸ
τολμᾶν
ἐκ
τῆς
|
παρρησίας |
ἔχοντες.
Καὶ
πᾶν
ἦν
ὅπλον |
[50] |
διείλεκται
καὶ
μετὰ
τοσαύτης
τῆς
|
παρρησίας, |
τὸ
ἑαυτοῦ
προσθεὶς
ὄνομα.
Οὐδὲ |
[58] |
τό,
μὴ
χρῆναι
δασμοφορεῖν
κακοδόξοις
|
πᾶς |
γὰρ
ὁ
λυπῶν,
κακόδοξος.
~Οὐ |
[49] |
βιβλίων
ὀλίγων,
ἐν
οἷς
ὁ
|
πᾶς |
ἐμοὶ
βίος·
ἐξορίαν
δὲ
οὐ |
[81] |
καταρτίζεσθαι.
~Δεῦρο
δὴ
περιστάντες
με
|
πᾶς |
ὁ
ἐκείνου
χορός,
ὅσοι
τοῦ |
[58] |
πίστεως
λόγῳ
συνέβαινον,
ὅτι
μὴ
|
πᾶσα |
ἀνάγκη,
τοῖς
πλήθεσι
βιαζόμενοι·
οὔτε |
[25] |
δέ,
εἰ
μὴ
κἀντεῦθέν
μοι
|
πᾶσα |
ἡ
περὶ
τὸν
βίον
ἀνωμαλία |
[79] |
ἔβλεπεν.
Ἐγχεῖτο
δὲ
περὶ
αὐτὸν
|
πᾶσα |
ἡ
πόλις,
τὴν
ζημίαν
οὐ |
[57] |
τὴν
ὕβριν
ταύτην
ἐνόμιζεν,
ἐκμαίνεται
|
πᾶσα |
καὶ
ἀνάπτεται·
καὶ
ὡς
καπνοῦ |
[75] |
πρὸς
αὐτόν,
οὐχ
ἡ
περίχωρος
|
πᾶσα |
μόνον,
ἀλλ'
ἤδη
καὶ
ἡ |
[57] |
ἀνίσταται,
γένος
ἅπαν
καὶ
ἡλικία
|
πᾶσα, |
οἳ
περὶ
τὴν
ὁπλοποιητικὴν
καὶ |
[1] |
εἰ
δὲ
πλεῖστον
ἀπολειφθεῖεν,
ὃ
|
πᾶσα |
παθεῖν
ἀνάγκη
τοῖς
ἐκεῖνον
ἐγκωμιάζουσιν, |
[3] |
περὶ
αὐτὸν
θαυμάτων,
ὧν
πλήρης
|
πᾶσα |
συγγραφή
τε
καὶ
ποίησις·
πολλὰ |
[59] |
λύπην
ἀνάλωσεν·
ἐκεῖθεν
γάρ
μοι
|
πᾶσα |
συνέπεσεν
ἡ
περὶ
τὸν
βίον |
[80] |
ἀρετῆς
πίνακα
καὶ
πρόγραμμα
σωτήριον
|
πάσαις |
ταῖς
ἐκκλησίαις,
ψυχαῖς
ἁπάσαις·
πρὸς |
[5] |
πρὸς
πατρὸς
τούτῳ
πατέρες,
οἷς
|
πᾶσαν |
ἀσκήσασιν
εὐσεβείας
ὁδὸν
καλὴν
ἐπήνεγκεν |
[42] |
τὸν
καθ'
ἕκαστον
ὁμοίως
ἔχειν
|
πᾶσαν |
εἶναι
ἀνάγκην.
Ταῦτ'
οὖν
ἐννοῶν |
[41] |
τὸ
τῆς
ψυχῆς
ὄμμα
περιαγαγών,
|
πᾶσαν |
εἴσω
ποιεῖται
τὴν
οἰκουμένην,
ὅσην |
[30] |
χαλάζης
πλῆρες
καὶ
τετριγὸς
ὀλέθριον,
|
πᾶσαν |
ἐκτρίψαν
ἐκκλησίαν,
καθ'
ἧς
ἐρράγη |
[49] |
ἐμὴν
ἣν
οἰκῶ
νῦν,
καὶ
|
πᾶσαν |
ἐμὴν
εἰς
ἣν
ἂν
ῥιφῶ· |
[35] |
ἄνδρας
καὶ
γυναῖκας,
νηπίους,
γέροντας,
|
πᾶσαν |
ἡλικίαν
ἐλεεινήν,
πᾶν
εἶδος
τροφῆς |
[62] |
καὶ
τὰ
ἔγγραφα
διατάγματα,
οἷς
|
πᾶσαν |
μὲν
αἴσθησιν
ἐσωφρόνιζε,
πᾶν
δὲ |
[10] |
θείῳ
πειθόμενοι,
ὃς
πατράσι
κελεύει
|
πᾶσαν |
νέμειν
τιμήν,
τοῖς
μνημονευθεῖσιν
ἀποδεδώκαμεν, |
[49] |
ῥιφῶ·
μᾶλλον
δὲ
τοῦ
Θεοῦ
|
πᾶσαν, |
οὗ
πάροικος
ἐγὼ
καὶ
παρεπίδημος· |
[66] |
τοῦτο
εἰπεῖν
ὀκνητέον,
τὸ
εἰς
|
πᾶσαν |
τὴν
γῆν
ἐξελθεῖν
τὸν
φθόγγον |
[41] |
μέγεθος
ἄπειρον
προελθοῦσαν,
ὡς
καλύψαι
|
πᾶσαν |
τὴν
γῆν
καὶ
ὁρῶν
καὶ |
[52] |
λαοῦ
τὸ
πέλαγος
εἶδε
καὶ
|
πᾶσαν |
τὴν
εὐκοσμίαν,
ὅση
τε
περὶ |
[22] |
ἐπισήμοις
δὲ
παρὰ
τῇ
Ἑλλάδι
|
πάσῃ |
καὶ
ταύτης
μάλιστα
τοῖς
γνωριμωτάτοις. |
[43] |
ὁ
τῆς
θείας
ἀρχιτέκτων
σκηνῆς,
|
πάσῃ |
πρὸς
τὸ
ἔργον
ὕλῃ
καὶ |
[25] |
τῆς
Καισαρέων
πόλεως
τῇ
οἰκουμένῃ
|
πάσῃ |
πυρσεύουσα.
Καὶ
τίνα
τρόπον;
Οὐ |
[39] |
πῶς
ἂν
μᾶλλον
ἔδειξεν
ἄνθρωπος
|
πάσης |
θωπείας
καὶ
κολακείας
κρείττω
τὴν |
[52] |
γὰρ
τὸ
ἱερὸν
εἰσελθὼν
μετὰ
|
πάσης |
τῆς
περὶ
αὐτὸν
δορυφορίας·
ἦν |
[81] |
ὑγείας,
οἱ
πάντες
τὸν
πάντα
|
πᾶσι |
γενόμενον
ἵνα
κερδάνῃ
τοὺς
πάντας |
[73] |
τὰ
ἑξῆς
παρήσω
τοῦ
Σολομῶντος·
|
πᾶσι |
δὲ
δῆλα,
κἂν
ἡμεῖς
φειδώμεθα. |
[20] |
καὶ
εἰ
τό,
πάντα
ἐν
|
πᾶσι |
κεῖσθαι,
μὴ
πειστέον
τοῖς
λέγουσιν, |
[24] |
ἐπὶ
πλέον
ἐλεεινὸς
ὁρᾶσθαι
καὶ
|
πᾶσι |
λόγον
ὑπέχειν
τῆς
δια
στάσεως· |
[2] |
αἰσχύνομαι
τοῦτο
λέγειν,
ὅτι
καὶ
|
πᾶσι |
νόμος
ἦν
ἀρετῆς)
οὕτω
καὶ |
[64] |
τοῖς
πολλοῖς
ἀρέσκων,
ἐκ
τοῦ
|
πᾶσι |
πάντα
γίνεσθαι
καὶ
χαρίζεσθαι,
τί |
[60] |
καὶ
μέσην
τὴν
ἀγοράν,
ὥστε
|
πᾶσι |
παρατρυφᾶν,
καινὴν
εὐπορίαν
τὸ
ἀπορεῖν |
[39] |
ἐξουσίᾳ
χρωμένην.
~Πρῶτον
μὲν
ἐκεῖνο
|
πᾶσι |
ποιεῖ
φανερόν,
ὡς
οὐκ
ἀνθρωπίνης |
[21] |
ἁλίσκεται,
τοῦτο
ἦμεν
ἡμεῖς
ἐν
|
πᾶσι |
τοῖς
ἥλιξι.
~Καὶ
τὸ
κάλλιστον, |
[73] |
τῆς
γῆς
ἀπαντᾶν,
ἀλλὰ
καὶ
|
πᾶσι |
τοῖς
πέρασι
τὴν
ἐκείνου
σοφίαν |
[10] |
ἤδη,
τοσοῦτον
εἰπόντες,
ὃ
καὶ
|
πᾶσιν |
ἂν
οἶμαι
δόξειεν
ἀληθῶς
λέγεσθαι |
[44] |
προστάταις
τῆς
ἀθεΐας,
ἀλλὰ
καὶ
|
πᾶσιν |
ἀνθρώποις,
ὡς
ὑπελάμβανε.
~Τὸν
μὲν |
[11] |
λόγον,
ταῦτ'
ἐπαινέσομαι.
~Οἶμαι
δὲ
|
πᾶσιν |
ἀνωμολογῆσθαι
τὸν
νοῦν
ἐχόντων,
παίδευσιν |
[76] |
νῦν
πάντων
ἐκράτησεν.
Ἓν
ἐπὶ
|
πᾶσιν |
ἐρῶ
καὶ
σύντομον.
~Τοσαύτη
τοῦ |
[13] |
κλέος
ἐντὸς
ὀλίγου
χρόνου
παρὰ
|
πᾶσιν |
ἠνέγκατο,
καὶ
τοῖς
ἐκ
τοῦ |
[10] |
πατέρα,
Βασίλειον,
τὸ
μέγα
παρὰ
|
πᾶσιν |
ὄνομα,
ὃς
πατρικῆς
εὐχῆς
ἔτυχεν, |
[15] |
δυσκάθεκτοι
ταῖς
ὁρμαῖς.
Ὅπερ
οὖν
|
πάσχοντας |
ἔστιν
ἰδεῖν
περὶ
τὰς
ἀντιθέτους |
[15] |
τροφῆς
εὐπορήσαντες.
Τοῦτο
καὶ
αὐτοὶ
|
πάσχουσι |
ἀτεχνῶς
περὶ
τοὺς
ἑαυτῶν
διδασκάλους |
[18] |
τὰ
φαινόμενα,
τοῦτο
καὶ
αὐτὸς
|
πάσχων |
ἐσκυθρώπαζεν,
ἐδυσφόρει,
τῆς
ἐπιδημίας
ἑαυτὸν |
[1] |
κρῖναι
ταύτην
θελήσειε,
μίαν
ἐκ
|
πασῶν |
ὑπόθεσιν
προστησά
μενος,
καθάπερ
οἱ |
[16] |
καὶ
ἅμα
τῶν
θυρῶν
ἀρασσομένων,
|
πατάγῳ |
τὸν
νέον
φοβήσαντες,
εἶτα
τὴν |
[54] |
Λύει
ταύτην
Θεός.
Ὁ
γὰρ
|
πατάξας |
Αἰγύπτου
τὰ
πρωτότοκα,
τραχυνομένης
κατὰ |
[10] |
~Τίς
οὐκ
οἶδε
τὸν
τούτου
|
πατέρα, |
Βασίλειον,
τὸ
μέγα
παρὰ
πᾶσιν |
[81] |
προστάτην
ἐπαινέσεσθαι,
καὶ
ὀρφανοὶ
τὸν
|
πατέρα, |
καὶ
πτωχοὶ
τὸν
φιλόπτωχον,
καὶ |
[37] |
Πατριάρχην
ἡμέτερον,
τὸν
ἐμὸν
λέγω
|
πατέρα, |
περὶ
ὅν
τι
καὶ
συμβαίνει |
[30] |
διέσεισε
καὶ
διέφθειρεν,
οὔτε
τὸν
|
Πατέρα |
τιμήσας,
καὶ
ἀτιμάσας
τὰ
ἐξ |
[9] |
εὐδοξίαν
ἀρκεῖν·
τοιούτων
δὲ
πεφηνότας
|
πατέρας |
ὥστε,
εἰ
καὶ
μὴ
αὐτοὶ |
[9] |
εἰ
καὶ
μὴ
τοιούτων
ἦσαν
|
πατέρες, |
ἑαυτοῖς
εἰς
εὐδοξίαν
ἀρκεῖν·
τοιούτων |
[5] |
καὶ
οἱ
πρὸς
πατρὸς
τούτῳ
|
πατέρες, |
οἷς
πᾶσαν
ἀσκήσασιν
εὐσεβείας
ὁδὸν |
[58] |
συνηθείας
καὶ
τῆς
ἐκ
τῶν
|
πατέρων |
ἄνωθεν
διαιρέσεως.
Ἐξ
ὧν
πολλὰ |
[80] |
προπομπεύοντας,
οὕτω
τῷ
τάφῳ
τῶν
|
πατέρων |
δίδοται,
καὶ
προστίθεται
τοῖς
ἱερεῦσιν |
[25] |
τῆς
προκειμένης
φιλοσοφίας.
Ἐμὲ
δὲ
|
πατέρων |
εὐλάβεια
καὶ
γηροκομία
καὶ
συμφορῶν |
[9] |
ῥεύματος
ἀνατρέχοντος.
~Τῆς
δὲ
τῶν
|
πατέρων |
συζυγίας
οὐχ
ἧττον
κατὰ
τὸ |
[54] |
τοῦ
σώματος·
συνέκαμνε
δὲ
ὁ
|
πατήρ· |
καὶ
τί
γὰρ
ὁ
πατήρ; |
[54] |
πατήρ·
καὶ
τί
γὰρ
ὁ
|
πατήρ; |
πανταχόθεν
ἐπιζητῶν
ἐπι
κουρίαν
τῷ |
[54] |
νόσος
γίνεται,
καὶ
χρηστοτέρων
ὁ
|
πατὴρ |
τῶν
ἐλπίδων·
καὶ
εἰ
μὴ |
[10] |
ἐπαίνων
νόμῳ
θείῳ
πειθόμενοι,
ὃς
|
πατράσι |
κελεύει
πᾶσαν
νέμειν
τιμήν,
τοῖς |
[10] |
ἐκείνοις
ἑτέρου
μᾶλλον
ἢ
τοῦδε
|
πατράσιν |
ὀνομασθῆναι·
ὅπερ
οὖν
καλῶς
ποιοῦν |
[12] |
τῆς
ἡλικίας
ὑπὸ
τῷ
μεγάλῳ
|
πατρί, |
ὃν
κοινὸν
παιδευτὴν
ἀρετῆς
ὁ |
[12] |
παρασκαίροντας,
οὕτω
καὶ
αὐτὸς
τῷ
|
πατρὶ |
παραθέων
ἐγγύθεν
ἐν
πωλικῷ
τῷ |
[71] |
καὶ
τοὺς
δώδεκα
ἐξ
αὐτοῦ
|
πατριάρχας, |
καὶ
τὸν
τῶν
εὐλογιῶν
μερισμὸν |
[37] |
τούτων
τὸν
νέον
Ἀβραὰμ
καὶ
|
Πατριάρχην |
ἡμέτερον,
τὸν
ἐμὸν
λέγω
πατέρα, |
[46] |
Ἵν'
ἐξωσθῇ
μὲν
Ἰακὼβ
ὁ
|
πατριάρχης, |
ἀντεισαχθῇ
δὲ
Ἠσαῦ,
ὁ
μεμισημένος |
[71] |
ἀνεκαλέσατο.
~Μέγας
ὁ
Ἀβραὰμ
καὶ
|
πατριάρχης |
καὶ
θύτης
καινῆς
θυσίας,
τὸν |
[59] |
κάλλιστα
διατίθεται,
πλείοσιν
ἐπισκόποις
τὴν
|
πατρίδα |
καταπυκνώσας.
Ἐξ
οὗ
τί
γίνεται; |
[69] |
ἔμελλε
κρίνειν
οὐδὲ
ἀποβάλλειν
τῆς
|
πατρίδος, |
ἀφανείᾳ
τετιμημένους,
ὡς
ἐξ
ἀμφοτέρων |
[15] |
ἀπὸ
μιᾶς
σχισθέντας
πηγῆς
τῆς
|
πατρίδος |
εἰς
διάφορον
ὑπερορίαν
κατ'
ἔρωτα |
[16] |
ἢ
τῶν
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
|
πατρίδος |
ἢ
τῶν
ὅσοι
περιττοὶ
τὰ |
[58] |
ἣ
ταῦτα
ἐκαινοποίησε.
Τῆς
γὰρ
|
πατρίδος |
ἡμῶν
εἰς
δύο
διαιρεθείσης
ἡγεμονίας |
[37] |
καὶ
πάλης
τῶν
τε
τῆς
|
πατρίδος |
προεδρευόντων
καὶ
τῶν
πονηροτάτων
τῆς |
[10] |
μέγα
παρὰ
πᾶσιν
ὄνομα,
ὃς
|
πατρικῆς |
εὐχῆς
ἔτυχεν,
ἵνα
μὴ
λέγω |
[21] |
ἄλλαι
προσηγορίαι
τινές
εἰσιν,
ἢ
|
πατρόθεν |
ἢ
οἴκοθεν,
ἐκ
τῶν
ἰδίων |
[30] |
θεότητος.
Ἀλλὰ
μίαν
μὲν
δόξαν
|
Πατρὸς |
γινώσκομεν,
τὴν
ὁμοτιμίαν
τοῦ
Μονογενοῦς· |
[14] |
Σαούλ,
ὅς,
τὰς
ὄνους
τοῦ
|
πατρὸς |
ἐπιζητῶν,
βασιλείαν
ηὕρατο,
μεῖζον
τοῦ |
[17] |
φίλων
τινές,
ἔτ'
ἐκ
τοῦ
|
πατρὸς |
καὶ
τῆς
ἄνωθεν
ἑταιρίας,
καὶ |
[69] |
μὴ
σέβοι
τὸ
Πνεῦμα
μετὰ
|
Πατρὸς |
καὶ
Υἱοῦ,
ὡς
ὁμοούσιον
καὶ |
[3] |
ὁ
Πόντος
ἡμῖν
ἐκ
τοῦ
|
πατρὸς |
προβάλλει
τὰ
διηγήματα
καὶ
οὐδενὸς |
[5] |
τοῖς
ἀριθμουμένοις
καὶ
οἱ
πρὸς
|
πατρὸς |
τούτῳ
πατέρες,
οἷς
πᾶσαν
ἀσκήσασιν |
[54] |
τυχὼν
ὁ
παῖς
ταῖς
τοῦ
|
πατρὸς |
χερσὶν
ἀπεσώθη·
καὶ
τοῦτο
ἐπισ |
[4] |
ἢ
μεῖζον,
καθάπερ
τις
κλῆρος
|
πατρῷος |
ἢ
πόρρωθεν
ἢ
ἐγγύθεν
ἠργμένος, |
[3] |
ἢ
εὔ
ϊππον.
Ὅθεν
τῷ
|
πατρῴῳ |
γένει
τὸ
μητρῷον
ἡμεῖς
ἀντανίσχομεν. |
[66] |
ὃ
περὶ
τῶν
ἀποστόλων
ὁ
|
Παῦλος |
ἔφησε,
παρὰ
Δαβὶδ
ἐκδεξάμενος.
Τίς |
[76] |
κατάλυσιν.
~Ἐμιμήσατο
Πέτρου
τὸν
ζῆλον,
|
Παύλου |
τὸν
τόνον,
τῶν
ὀνομαστῶν
καὶ |
[32] |
ὁ
ταῦτα
λέγων
καὶ
γράφων,
|
Παύλῳ |
συνηγωνίσατο,
Παύλῳ
χάρις
τῷ
προελομένῳ |
[32] |
λέγων
καὶ
γράφων,
Παύλῳ
συνηγωνίσατο,
|
Παύλῳ |
χάρις
τῷ
προελομένῳ
καὶ
συνεργὸν |
[74] |
ἐν
λάκκῳ
δίκαιον,
λεόντων
θράσος
|
πεδήσαντα· |
ἢ
τὴν
τῶν
ἑπτὰ
Μακκαβαίων |
[15] |
πόλεις,
ὁδοί,
λιμένες,
ὀρῶν
ἄκρα,
|
πεδία, |
ἐσχατιαί,
οὐδὲν
ὅ
τι
μὴ |
[23] |
οὓς
ἀσφοδελῶν
λειμώνων
καὶ
Ἠλυσίων
|
πεδίων |
ἠξίωσαν
Ἕλληνες,
ἐν
φαντασίᾳ
τοῦ |
[24] |
ῥήξας
τῶν
κατεχόντων
κροαίνω
κατὰ
|
πεδίων |
καὶ
πρὸς
τὸν
σύννομον
ἐφερόμην. |
[45] |
καὶ
στρατὸς
ἤπειρον
πλέων
καὶ
|
πεζεύων |
πέλαγος
νῆσοί
τε
ἁρπαζόμεναι
καὶ |
[22] |
τοῖς
αὐτοῖς
χαίρουσα·
εἰ
καὶ
|
πεζοὶ |
παρὰ
Λύδιον
ἅρμα
ἐθέομεν,
τὸν |
[47] |
δικαστικοῦ
τάγματος
προσπεμπομένους
αὐτῷ
καὶ
|
πείθειν |
ἐπιχειροῦντας,
τοὺς
ἐκ
τοῦ
στρατιωτικοῦ, |
[46] |
φανεραί
τε
καὶ
ἀφανεῖς·
τὸ
|
πείθειν, |
οὗ
καιρὸς
ἦν·
τὸ
βιάζεσθαι, |
[46] |
καιρὸς
ἦν·
τὸ
βιάζεσθαι,
τοῦ
|
πείθειν |
οὐκ
ὄντος.
Οἱ
μὲν
ἐξωθούμενοι |
[33] |
τὸν
πρόεδρον,
λύειν
τὴν
ὑποψίαν,
|
πείθειν |
πάντας
ἀνθρώπους
ὡς
ἃ
μὲν |
[67] |
στερραῖς
ἑαυτοῦ
πλαξὶτῆς
καρδίας
ἀπογραψάμενος,
|
πείθομαι |
μὴ
μέχρι
τοῦ
γράμματος
ἵστασθαι, |
[10] |
ἀπαρχὰς
τῶν
ἐπαίνων
νόμῳ
θείῳ
|
πειθόμενοι, |
ὃς
πατράσι
κελεύει
πᾶσαν
νέμειν |
[24] |
γένοιτο
μεθήσειν
ἔφασκον,
ἀντιβολοῦντες,
βιαζόμενοι,
|
πείθοντες· |
τί
γὰρ
οὐ
λέγοντες;
τί |
[51] |
ἀπειλῶν
ὁ
ἀνήρ,
λόγων
στερρότερος,
|
πειθοῦς |
ἰσχυρότερος.
Ἄλλον
δεῖ
τινα
πειρᾶν |
[1] |
περὶ
τούτων
καί,
ὡς
ἐμαυτὸν
|
πείθω, |
λίαν
ὀρθῶς.
Οὐκ
οἶδα
δὲ |
[36] |
ψυχαὶ
τρέφονται
καὶ
ποτίζονται,
Θεὸν
|
πεινῶσαι |
καὶ
ζητοῦσαι
τροφὴν
οὐ
ῥέουσαν |
[35] |
αὐτοὺς
ἐν
λιμῷ
καὶ
ψυχὰς
|
πεινώσας |
ἐμπίμπλησιν
ἀγαθῶν.
Καὶ
τίνα
τρόπον; |
[35] |
ποιεῖ
τὸ
τῆς
γραφῆς,
διαθρύπτει
|
πεινῶσι |
τροφὴν
καὶ
χορτάζει
πτωχοὺς
ἄρτων |
[9] |
ἔχουσιν·
ἡμῖν
δὲ
τούτους
ἡ
|
πεῖρα |
παρέστησε,
τοιούτους
μὲν
αὐτοὺς
γεγονότας |
[33] |
ἀνθρώπους
ὡς
ἃ
μὲν
λελύπητο
|
πεῖρά |
τις
ἦν
τοῦ
πονηροῦ
καὶ |
[18] |
αὐτὸν
εἰς
τὸ
εὔθυμον,
καὶ
|
πεῖραν |
διδοὺς
καὶ
λαμβάνων
πλέον
ἐμαυτῷ |
[1] |
τις
τῆς
ἐν
λόγοις
δυνάμεως
|
πεῖραν |
ποιούμενος,
ἔπειτα
πρὸς
μέτρον
κρῖναι |
[51] |
πειθοῦς
ἰσχυρότερος.
Ἄλλον
δεῖ
τινα
|
πειρᾶν |
τῶν
ἀγενεστέρων,
τοῦτον
δὲ
ἢ |
[18] |
Ἀθηνῶν,
ὡς
διὰ
τῆς
πρώτης
|
πείρας |
ἐληλεγμένων
καὶ
ᾐσχυμμένων
ὑφ'
ἑνὸς |
[74] |
ζωήν,
τῷ
πλήθει
λέγω
τῶν
|
πειρασμῶν, |
καὶ
τὴν
διὰ
πυρὸς
σωτηρίαν, |
[14] |
δὲ
τὸ
φορτικὸν
τῆς
ἐγχειρήσεως.
|
Πειράσομαι |
μὲν
οὖν,
ὡς
οἷόν
τε |
[72] |
ἀλλὰ
πολλῷ
τῷ
περιόντι
τὸν
|
πειραστὴν |
καταπαλαίσας
καὶ
τῶν
φίλων
τὴν |
[18] |
συνουσίᾳ
τελεωτέρᾳ,
οὔτε
παίδευσιν
τοῖς
|
πειρωμένοις |
ἐξ
ὀλίγων
τε
καὶ
ἐν |
[82] |
στήσαις
ταῖς
σεαυτοῦ
πρεσβείαις
ἢ
|
πείσαις |
καρτερῶς
φέρειν·
καὶ
τὸν
πάντα |
[58] |
Τίς
γὰρ
ἂν
τοὺς
ἄλλους
|
πείσειε |
μετριάζειν,
οὕτω
τῶν
προεστώτων
διακειμένων; |
[50] |
ἡμᾶς
γε
οὐχ
αἱρήσεις
οὐδὲ
|
πείσεις |
συνθέσθαι
τῇ
ἀσεβείᾳ,
κἂν
ἀπειλῇς |
[24] |
δέ
τι
προδοθεὶς
παρ'
ἐκείνου,
|
πεισθέντος |
ἀφεῖναι
μὴ
ἀφιέντα
καὶ
παραχωρῆσαι |
[19] |
πρόσω
τυραννικῶς,
τὸ
τῶν
πολυπόδων
|
πείσομαι, |
ὧν
τῆς
θαλάμης
ἐξελκομένων
προσέξονται |
[20] |
πάντα
ἐν
πᾶσι
κεῖσθαι,
μὴ
|
πειστέον |
τοῖς
λέγουσιν,
ἀλλ'
ἡμῖν
γε |
[20] |
τοῖς
λέγουσιν,
ἀλλ'
ἡμῖν
γε
|
πειστέον, |
ὡς
ἐν
ἀλλήλοις
καὶ
παρ' |
[52] |
κατεβροντήθη
τοῦ
τε
λαοῦ
τὸ
|
πέλαγος |
εἶδε
καὶ
πᾶσαν
τὴν
εὐκοσμίαν, |
[45] |
στρατὸς
ἤπειρον
πλέων
καὶ
πεζεύων
|
πέλαγος |
νῆσοί
τε
ἁρπαζόμεναι
καὶ
θάλασσα |
[65] |
ἀφέντες
τὸ
μέγα
καὶ
βαθὺ
|
πέλαγος. |
Οἶμαι
γὰρ
εἴ
τις
ἐγένετο |
[32] |
ὀχυρὸν
καὶ
χαράκωμα,
τοῖς
δὲ
|
πέλεκυς |
κόπτων
πέτραν,
ἢ
πῦρ
ἐν |
[3] |
οὐδὲν
ἂν
ἦσαν
ἡμῖν
οἱ
|
Πελοπίδαι |
καὶ
Κεκροπίδαι
καὶ
οἱ
Ἀλκμαίωνες, |
[56] |
Ὁ
δ'
ἐξεμαίνετο
καὶ
τέλος
|
πέμπει |
τινὰς
τῶν
ἐπ'
ἐξουσίας
τὸν |
[14] |
τὰς
Ἀθήνας,
ὑπὸ
τοῦ
Θεοῦ
|
πέμπεται |
καὶ
τῆς
καλῆς
περὶ
τὴν |
[47] |
ἐπαπειλοῦντα,
καὶ
τῷ
οἰκείῳ
πυρὶ
|
πεμπόμενον. |
Ὃ
δὲ
μάλιστά
μοι
τῶν |
[80] |
ἀπολαῦσαι
μόνης,
ὥς
τι
κἀκείνης
|
πεμπούσης |
ὄφελος.
Πλήρεις
ἀγοραί,
στοαί,
διώροφοι, |
[15] |
καὶ
φιλοθεάμονας·
πηδῶσι,
βοῶσιν,
οὐρανῷ
|
πέμπουσι |
κόνιν,
ἡνιοχοῦσι
καθήμενοι,
παίουσι
τὸν |
[51] |
καὶ
ἀήττητον,
τὸν
μὲν
ἔξω
|
πέμψαι |
καὶ
μεταστήσασθαι,
οὐκ
ἔτι
μετὰ |
[49] |
θάνατος
εὐεργέτης,
καὶ
γὰρ
θᾶττον
|
πέμψει |
με
πρὸς
Θεόν,
ᾧ
ζῶ |
[36] |
ἐκεῖνος,
καὶ
μάλα
πλούσιος,
ὁ
|
πενέστατος |
ὧν
ἴσμεν
καὶ
ἀπορώτατος,
οὐ |
[60] |
τὸ
ἀπορεῖν
ποιούμενος·
ἀφιλότιμος
δέ,
|
πένης |
ἦν
καὶ
ἀνήροτος·
καὶ
πάντων |
[35] |
ταριχευτοῦ
παρ'
ἡμῖν
ὄψου
καὶ
|
πένητας |
τρέφοντος·
ἔπειτα
τὴν
τοῦ
Χριστοῦ |
[15] |
στρατηγούς·
καὶ
ταῦτα
τίνες;
οἱ
|
πένητες |
πολλάκις
καὶ
ἄποροι
καὶ
μηδ' |
[81] |
τὴν
παιδαγωγίαν
ἡ
νεότης,
ἡ
|
πενία |
τὸν
ποριστήν,
ἡ
εὐπορία
τὸν |
[35] |
τρέφουσαν
εἰς
φιλοξενίας
ἀντίδοσιν·
οὐδὲ
|
πέντε |
ἄρτοις
ἑστιᾶν
χιλιάδας,
ὧν
καὶ |
[64] |
νομισθῆναι
τοῖς
μὴ
τὰ
τοιαῦτα
|
πεπαιδευμένοις. |
Τίς
γὰρ
ἐκείνου
μᾶλλον
ἢ |
[32] |
ἀνδρικῶς,
οὐ
συνετῶς
δέ;
Ἢ
|
πεπαιδευμένως |
μέν,
ἀκινδύνως
δέ;
Ἢ
πάντα |
[23] |
παίδευσιν;
Λῆρος
τοῖς
τοῦ
ἀνδρὸς
|
πεπειραμένοις |
ὁ
Μίνως
ἐκεῖνος
καὶ
ὁ |
[64] |
ἐμὲ
γινώσκειν
τὸν
μάλιστα
ἐκείνου
|
πεπειραμένον; |
Τίς
διηγήσασθαι
χαριέστερος;
Τίς
μὲν |
[47] |
τε
καὶ
ἱστορούντων,
τῶν
τότε
|
πεπειραμένων, |
ἔστιν
ἀκούειν·
ἱστορεῖ
δὲ
οὐδεὶς |
[72] |
Μετὰ
Ἰὼβ
τοῦ
Αὐσίτου
καὶ
|
πεπείραται |
καὶ
νενίκηκε
καὶ
ἀνηγόρευται
λαμπρῶς |
[38] |
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίαν,
ἢ
τὰς
τῶν
|
πεπιστευκότων |
ἐλπίδας·
ἀλλὰ
τοσοῦτον
ἑαυτὸν
ὑπερβάλλων |
[54] |
ὅσα
τῆς
καλῆς
ἀτιμίας
πάντα
|
πεπλήρωται. |
Τί
οὖν;
Λύει
ταύτην
Θεός. |
[70] |
καὶ
κιβωτὸν
σωτηρίας
τὴν
ἑαυτοῦ
|
πεποίη |
ται
πόλιν,
κούφως
τῶν
αἱρετικῶν |
[23] |
φιλοπονίας
οὖσαν
καρπόν,
ἀναγκαίαν
αὐτῷ
|
πεποιήκασιν· |
ὅθεν
ἀρξάμενος,
εἰς
ἕξιν
τῆς |
[2] |
τὸν
εὐφημούμενον.
~Ἃ
μὲν
οὖν
|
πεποίηκέ |
μοι
τὸν
λόγον
καὶ
δι' |
[7] |
καὶ
τἆλλα
δὴ
ὑπειπόντες
ὅσα
|
πεποίηκε |
(φιλεῖ
γὰρ
ἐν
τοῖς
τοιούτοις |
[69] |
ἐρωτῶσι
προθύμως
ἀνωμολόγησε·
σαφέστερον
δὲ
|
πεποίηκεν |
ἐν
τοῖς
πρὸς
ἐμὲ
λόγοις, |
[69] |
ἀλλ'
ὃ
μηδέπω
πρότερον
πολλάκις
|
πεποίηκεν, |
ἐπαρασάμενος
ἑαυτῷ
τὸ
φρικωδέστατον,
αὐτοῦ |
[68] |
Δηλοῖ
δὲ
οἷς
τε
ἤδη
|
πεποίηκεν, |
οἷς
τε
πέπονθεν·
ὅς
γε |
[11] |
ἰσχὺν
τοῦ
καθ'
ἡμᾶς
λόγου
|
πεποιημένοι. |
Οὔκουν
ἀτιμαστέον
τὴν
παίδευσιν,
ὅτι |
[82] |
ἐφέσεως,
καὶ
ταύτην
λάβοιμεν
ὧν
|
πεπολεμήκαμεν |
καὶ
πεπολεμήμεθα
τὴν
ἀντίδοσιν.
Σοὶ |
[82] |
ταύτην
λάβοιμεν
ὧν
πεπολεμήκαμεν
καὶ
|
πεπολεμήμεθα |
τὴν
ἀντίδοσιν.
Σοὶ
μὲν
οὖν |
[55] |
ἢ
περὶ
μικρῶν,
ἢ
μικρὰ
|
πεπολέμηται, |
ἢ
μετρίως
πεφιλοσόφηται,
ἢ
σιγῆς |
[14] |
ἐκομισάμην·
καὶ
τρόπον
ἕτερον
ταὐτὸ
|
πέπονθα |
τῷ
Σαούλ,
ὅς,
τὰς
ὄνους |
[68] |
τε
ἤδη
πεποίηκεν,
οἷς
τε
|
πέπονθεν· |
ὅς
γε
καὶ
ἐξορίαν
ὑπὲρ |
[54] |
πρότερον
ταὐτὸ
ἐπὶ
τῷ
παιδὶ
|
πεπονθὼς |
ἀναγέγραπται.
Ὡς
δὲ
οὐδὲν
εὕρισκεν |
[77] |
παιδιὰν
ἢ
σπουδὴν
εἰρημένον
ἢ
|
πεπραγμένον |
φέρειν
ἀπομνημόνευμα,
ὥσπερ
οὖν
κἀγὼ |
[21] |
παρὰ
τούτων
ζημία
τὴν
διάνοιαν
|
πεπυκνωμένοις |
καὶ
πεφραγμένοις.
Τοὐναντίον
μὲν
οὖν, |
[41] |
ἕξει
λογιζομένων,
εἴπερ
τοῦτο
ἀσφαλές,
|
περαιτέρω |
δ'
οὐ
προϊόντων,
οὐδέ
τι |
[67] |
τὰ
ἄνω
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
περαιτέρω |
διαβαίνειν
καὶ
εἰς
βάθος
ἔτι |
[58] |
κοσμικὸς
πόλεμος
ἐνταῦθα
ἐτελεύτησε,
καὶ
|
πέρας |
εἶχεν
ἐκ
Θεοῦ
δεξιὸν
καὶ |
[80] |
ἀποκλαυσάμενος
πλείονος
μετάσχῃ
τῆς
ὠφελείας.
|
Πέρας |
τοῦ
λόγου,
καὶ
εἰς
κίνδυνον |
[73] |
ἀπαντᾶν,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσι
τοῖς
|
πέρασι |
τὴν
ἐκείνου
σοφίαν
γνωρίζεσθαι.
Καὶ |
[65] |
τὸ
τῆς
διδασκαλίας
κράτος
τὰ
|
πέρατα |
οἰκειούμενον;
Ἔτι
περὶ
τοὺς
πρόποδας |
[66] |
φθόγγον
αὐτοῦ,
καὶ
εἰς
τὰ
|
πέρατα |
τῆς
οἰκουμένης
τῶν
ῥημάτων
τὴν |
[24] |
τὸ
γὰρ
ἐπέκεινα
Γαδείρων
οὐ
|
περατόν· |
ἔδει
δὲ
λοιπὸν
ἐπανόδου
καὶ |
[73] |
τῆς
αὐτοῦ
σοφίας
ἐκ
τῶν
|
περάτων |
τῆς
γῆς
ἀπαντᾶν,
ἀλλὰ
καὶ |
[21] |
φέρει,
μηδὲ
ποιεῖ
βελτίους
τοὺς
|
περὶ |
αὐτὸ
σπουδάζοντας.
Ἄλλοις
μὲν
οὖν |
[52] |
ἱερὸν
εἰσελθὼν
μετὰ
πάσης
τῆς
|
περὶ |
αὐτὸν
δορυφορίας·
ἦν
δὲ
ἡμέρα |
[52] |
καὶ
τῷ
βήματι·
τοὺς
δὲ
|
περὶ |
αὐτὸν
ἑστηκότας
ἐν
φόβῳ
τινὶ |
[3] |
καὶ
οὐδενὸς
ἐλάττω
τῶν
πάλαι
|
περὶ |
αὐτὸν
θαυμάτων,
ὧν
πλήρης
πᾶσα |
[79] |
ἐκ
πλείονος
ἔβλεπεν.
Ἐγχεῖτο
δὲ
|
περὶ |
αὐτὸν
πᾶσα
ἡ
πόλις,
τὴν |
[68] |
τοῦ
μὴ
βλάπτεσθαι,
τὴν
χείρω
|
περὶ |
αὐτοῦ
δόξαν
ἔχοντας.
Πρὸς
δὲ |
[43] |
ἔθνει,
καὶ
μικρῷ
τούτῳ,
νομοθετοῦντος
|
περὶ |
βρωμάτων
καὶ
πωμάτων
καὶ
προσκαίρων |
[59] |
ἄλλως
τοῖς
πολλοῖς
ἀγνοούμενον,
τὴν
|
περὶ |
ἡμᾶς
καινοτομίαν
καὶ
ἀπιστίαν,
ἧς |
[22] |
κάλλιστον,
ὅτι
καὶ
φρατρία
τις
|
περὶ |
ἡμᾶς
οὐκ
ἀγεννὴς
ἦν,
ὑπ' |
[53] |
Αὕτη
γίνεται
τῆς
τοῦ
βασιλέως
|
περὶ |
ἡμᾶς
φιλανθρωπίας
ἀρχὴ
καὶ
κατάστασις |
[39] |
τὸν
τοῦ
καλοῦ
νόμον,
ἢ
|
περὶ |
ἡμῶν
οὕτω
διανοηθείς,
οὓς
ἐν |
[65] |
Πνεύματος
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
τὰ
|
περὶ |
Θεοῦ
διεσκέψατο;
Τίς
δὲ
λόγον |
[76] |
μείζονα
δὲ
κύκλον
τῷ
εὐαγγελίῳ
|
περι |
λαμβάνει·
καὶ
υἱὸς
βροντῆς,
οὐκ |
[77] |
καὶ
βαδίσματος
ἦθος
καὶ
τὸ
|
περὶ |
λόγον
μὴ
πρόχειρον,
σύννουν
τε, |
[1] |
προθήσειν,
ὑπόθεσιν
ἀγώνων
μεγίστην
τοῖς
|
περὶ |
λόγους
ἐσπουδακόσιν.
Οἶμαι
γάρ,
εἴ |
[81] |
τοῦ
δήμου
τὴν
εὐταξίαν,
οἱ
|
περὶ |
λόγους
τὸν
παιδευτήν,
αἱ
παρθένοι |
[55] |
δὲ
πρὸς
ἑτέρους
ἑτέρως,
ἢ
|
περὶ |
μικρῶν,
ἢ
μικρὰ
πεπολέμηται,
ἢ |
[41] |
ᾠήθη
τῶν
ἀπίστων
κἀκεῖνον
ἠγνοηκότων,
|
περι |
νοεῖ
τι
τῇ
διανοίᾳ
μεῖζον |
[37] |
ἡμέτερον,
τὸν
ἐμὸν
λέγω
πατέρα,
|
περὶ |
ὅν
τι
καὶ
συμβαίνει
θαυμάσιον. |
[67] |
καλῶς
δὲ
λυόμενον.
Ὅταν
τοῖς
|
περὶ |
Πνεύματος,
εὑρίσκω
Θεὸν
ὃν
ἔχω, |
[82] |
χάρις·
σοὶ
γὰρ
θαρρῶν,
τὸν
|
περὶ |
σοῦ
λόγον
ἐνεστησάμην·
εἰ
δὲ |
[71] |
ἡττωμένης
γενέσεως·
Ἐπαινῶ
καὶ
τὴν
|
περὶ |
τὰ
θρέμματα
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐμηχανίαν |
[57] |
ἱστουργικὴν
μάλιστα.
Καὶ
γάρ
εἰσι
|
περὶ |
τὰ
τοιαῦτα
θερμότεροι,
καὶ
τὸ |
[28] |
τοὺς
καθ'
ἡμᾶς
Ναζιραίους
καὶ
|
περὶ |
τὰ
τοιαῦτα
μάλιστα
ἐσπουδακότας·
οἳ |
[15] |
Ὅπερ
οὖν
πάσχοντας
ἔστιν
ἰδεῖν
|
περὶ |
τὰς
ἀντιθέτους
ἱπποδρομίας
τοὺς
φιλίππους |
[23] |
πρακτικὴ
καὶ
θεωρητική,
ὅση
τε
|
περὶ |
τὰς
λογικὰς
ἀποδείξεις
καὶ
ἀντιθέσεις |
[23] |
λαβών,
ὅσον
μὴ
κλονεῖσθαι
τοῖς
|
περὶ |
ταῦτα
κομψοῖς,
τὸ
περιττὸν
διέπτυσεν |
[27] |
ἄλλων
ἁπάντων,
οὕτω
καὶ
τοῦ
|
περὶ |
ταῦτα
κόσμου
τοῖς
πολλοῖς
τύπος |
[74] |
μέν,
οὐ
κατακαίοντος
δέ,
τὸ
|
περὶ |
τὴν
βάτον
θαῦμα,
καὶ
τὸ |
[34] |
κρατεῖν
αὐτὸς
ὑπελάμβανε.
~Τῆς
δὲ
|
περὶ |
τὴν
Ἐκκλησίαν
τοῦ
ἀνδρὸς
κηδε |
[24] |
γάρ,
τὰς
αἰτίας
εἰπὼν
τῆς
|
περὶ |
τὴν
ἐπάνοδον
φιλονεικίας,
κρείττων
ὤφθη |
[28] |
εἶχεν
ἡ
πόλις
ἐκ
τῆς
|
περὶ |
τὴν
κατάστασιν
ταραχῆς.
ὡς
οὐκ |
[23] |
βιβλίων
καὶ
ἡμετέρων,
εἰ
καὶ
|
περὶ |
τὴν
κλῆσίν
τι
διηνέχθησαν,
ἐν |
[57] |
ἅπαν
καὶ
ἡλικία
πᾶσα,
οἳ
|
περὶ |
τὴν
ὁπλοποιητικὴν
καὶ
βασίλειον
ἱστουργικὴν |
[14] |
Θεοῦ
πέμπεται
καὶ
τῆς
καλῆς
|
περὶ |
τὴν
παίδευσιν
ἀπληστίας,
Ἀθήνας
τὰς |
[71] |
δοθεῖσαν
καὶ
πιστευθεῖσαν·
οὐδὲ
κατεσοφίσθη
|
περὶ |
τὴν
τῶν
τέκνων
προτίμησιν,
ἀλλ' |
[52] |
πᾶσαν
τὴν
εὐκοσμίαν,
ὅση
τε
|
περὶ |
τὸ
βῆμα
καὶ
ὅση
πλησίον, |
[25] |
τροπος
τοῦ
Θεοῦ
φιλανθρωπία
καὶ
|
περὶ |
τὸ
ἡμέτερον
γένος
οἰκονομία,
διὰ |
[34] |
μήτε
τὸ
συγγενὲς
αἰδούμενοι,
μήτε
|
περὶ |
τὸ
θεῖον
εὐχάριστοι,
παρ'
οὗ |
[69] |
θεολογία!
Καὶ
τοσοῦτον
θαρρῶ
τῇ
|
περὶ |
τὸ
πρᾶγμα
τοῦ
ἀνδρὸς
καθαρότητι, |
[10] |
τινος
ἠνέγκατο
τῶν
μικρολόγων
καὶ
|
περὶ |
τὸ
σῶμα
καλινδουμένων,
ἕως
ἦν |
[23] |
ἀφίκετο·
καὶ
ταύτης,
οὐχ
ὅση
|
περὶ |
τὸ
φαινόμενον
ἔχει
καὶ
κάτω |
[2] |
δ'
οὖν
ὅμως,
ὧν
μεταξὺ
|
περὶ |
τὸν
ἀληθῆ
λόγον
ἠσχολήμεθα
κινδυνεύοντα, |
[53] |
ἢ
Θεοῦ
φωνάς,
αἳ
τοῖς
|
περὶ |
τὸν
βασιλέα
καὶ
ἡμῖν
τοῖς |
[25] |
μὴ
κἀντεῦθέν
μοι
πᾶσα
ἡ
|
περὶ |
τὸν
βίον
ἀνωμαλία
καὶ
δυσκολία |
[59] |
γάρ
μοι
πᾶσα
συνέπεσεν
ἡ
|
περὶ |
τὸν
βίον
ἀνωμαλία
καὶ
σύγχυσις |
[39] |
ἡμέτερον.
Οἷα
γάρ
μοι
φιλοσοφοῦντι
|
περὶ |
τὸν
καιρὸν
ἐκεῖνον
συνεφιλοσόφει!
Τῶν |
[1] |
ἀγαθοῖς
τά
τε
ἄλλα
καὶ
|
περὶ |
τὸν
λόγον,
ὁ
λόγος.
Ἐκείνοις |
[54] |
κρότοις,
ἐν
ἀθυμίᾳ
τὸ
εὐσεβές,
|
περὶ |
τὸν
πρόθυμον
ὁδοιπόρον
ἡμεῖς,
τἆλλα |
[43] |
γένει
καὶ
μέρει
τῆς
οἰκουμένης,
|
περὶ |
τοῦ
λόγου
τῆς
ἀληθείας,
ἐξ |
[68] |
γὰρ
ἐζήτουν
λαβέσθαι
γυμνῆς
τῆς
|
περὶ |
τοῦ
Πνεύματος
φωνῆς,
ὡς
εἴη |
[15] |
Τοῦτο
καὶ
αὐτοὶ
πάσχουσι
ἀτεχνῶς
|
περὶ |
τοὺς
ἑαυτῶν
διδασκάλους
καὶ
ἀντιτέχνους, |
[78] |
βίου
πλεῖστον
καταλελοιπώς,
εὐτονώτερος
γίνεται
|
περὶ |
τοὺς
ἐξιτηρίους
τῶν
λόγων,
ἵνα |
[65] |
κράτος
τὰ
πέρατα
οἰκειούμενον;
Ἔτι
|
περὶ |
τοὺς
πρόποδας
τοῦ
ὄρους
στρεφόμεθα, |
[68] |
δὲ
θεολογίας
ἐμνήσθην,
καὶ
τῆς
|
περὶ |
τοῦτο
τοῦ
ἀνδρὸς
μάλιστα
μεγαλοφωνίας, |
[68] |
ἀναγκαίων
ἐνόμιζε,
τῷ
θείῳ
Δαβὶδ
|
περὶ |
τούτου
συμβούλῳ
χρώμενος,
καὶ
μικρὸν |
[68] |
δὲ
καὶ
ὁ
λόγος,
ὃν
|
περὶ |
τούτου
συνέγραψε,
κινῶν
τὴν
γραφίδα |
[29] |
δυναστείας.
Καὶ
ἅμα
συμβούλοις
ἡμῖν
|
περὶ |
τούτου
χρησάμενος
καὶ
παραινέταις
γνησίοις, |
[38] |
μᾶλλον
δέ,
ἵνα
τι
φιλοσοφήσω
|
περὶ |
τούτων
ἄμεινον,
ὅπερ
ἐπὶ
τοῦ |
[38] |
ἐδείκνυτο,
κάλλιστά
τε
καὶ
φιλοσοφώτατα
|
περὶ |
τούτων
διανοούμενος.
Ἡγεῖτο
γὰρ
ἰδιώτου |
[76] |
μὴ
τοῖς
καθ'
ἕκαστον
ἐπεξίω
|
περὶ |
τούτων·
ἐκεῖνος
γὰρ
τὸ
μὲν |
[1] |
ἐνευδοκιμεῖν
ὑποθέσεσιν!
Ἔχω
μὲν
οὕτω
|
περὶ |
τούτων
καί,
ὡς
ἐμαυτὸν
πείθω, |
[69] |
ὃν
οὐδὲν
ἀπόρρητον
ἦν
αὐτῷ
|
περὶ |
τούτων
κοινολογουμένῳ·
μηδὲ
ἁπλῶς
τοῦτο |
[66] |
τῶν
ῥημάτων
τὴν
δύναμιν·
ὃ
|
περὶ |
τῶν
ἀποστόλων
ὁ
Παῦλος
ἔφησε, |
[29] |
μᾶλλον
ἡγούμενος
ἤ
τι
διανοηθῆναι
|
περὶ |
τῶν
παρόντων
τῆς
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας |
[9] |
ἐμοὶ
δὲ
μέγιστον
δοκεῖ
καὶ
|
περι |
φανέστατον
ἡ
εὐτεκνία.
Τοὺς
γὰρ |
[41] |
κύκλῳ
τὸ
τῆς
ψυχῆς
ὄμμα
|
περιαγαγών, |
πᾶσαν
εἴσω
ποιεῖται
τὴν
οἰκουμένην, |
[57] |
ἑτέραν
ἀγωνιστοῦ
καὶ
διώκτου.
Τὸ
|
περιαυχένιον |
ῥάκος
σφενδονᾶσθαι
προσέταττεν.
Ὁ
δέ, |
[25] |
Ἐκκλησίας
προτίθησι
περιφανῆ
τε
καὶ
|
περιβόητον, |
τοῖς
ἱεροῖς
τοῦ
πρεσβυτερίου
θρόνοις |
[43] |
ἐξ
οὗ
καὶ
τὸ
σώζεσθαι
|
περιγίνεται. |
Δεύτερον
δέ·
καὶ
γὰρ
ὁμοίως |
[49] |
οὐ
γινώσκω,
ὁ
μηδενὶ
τόπῳ
|
περιγραπτὸς |
καὶ
μήτε
ταύτην
ἔχων
ἐμὴν |
[12] |
ἀμφότερα
εὐδοκιμεῖν
ὑπάρχει
καὶ
εἶναι
|
περιδεξίοις, |
τούτοις
καὶ
τὸ
εἶναι
τελείοις |
[56] |
οἶκον
ἐκείνου
τοῦ
ἀπαθοῦς,
ὃν
|
περιέπουσιν |
ἄγγελοι,
ᾧ
καὶ
προσβλέπειν
ὄκνουσι |
[64] |
καλέσαι
θρασὺν
καὶ
δειλὸν
τὸν
|
περιεσκεμμένον |
καὶ
τὸν
σώφρονα
μισάνθρωπον
καὶ |
[33] |
Πνεύματος,
πολλοῦ
δὲ
τοῦ
κλύδωνος
|
περιζέοντος |
καὶ
τῶν
ἐπικειμένων
τῆς
Ἐκκλησίας |
[33] |
τὸ
πρὶν
ἐνομίζετο.
Ἐντεῦθεν
αὐτῷ
|
περιῆν |
καὶ
τὸ
κράτος
τῆς
Ἐκκλησίας, |
[65] |
ἢ
Θεοῦ
φωνὴ
τὸν
κόσμον
|
περιλαμβάνουσα, |
ἢ
σεισμὸς
οἰκουμένης
ἔκ
τινος |
[38] |
μέσου
κατα
τυγχάνειν,
καὶ
τῷ
|
περιόντι |
τῆς
ἀρετῆς
ἕλκειν
τοὺς
πολλοὺς |
[72] |
ὄντων
κατασεισθείς,
ἀλλὰ
πολλῷ
τῷ
|
περιόντι |
τὸν
πειραστὴν
καταπαλαίσας
καὶ
τῶν |
[37] |
μέντοι
καὶ
νικᾷ
πολλῇ
τῇ
|
περιουσίᾳ. |
Κινεῖ
γὰρ
ἐκ
τῆς
ὑπερορίας |
[77] |
ἀρετὴ
καὶ
ἡ
τῆς
δόξης
|
περιουσία, |
ὥστε
πολλὰ
καὶ
τῶν
ἐκείνου |
[3] |
ἐν
βασιλείοις
αὐλαῖς·
ἔτι
δὲ
|
περιουσίαι |
καὶ
θρόνων
ὕψη
καὶ
τιμαὶ |
[43] |
πάντα
πλέκων
εἰς
κάλλους
ἑνὸς
|
περιουσίαν |
καὶ
ἁρμονίαν.
~Τί
τἆλλα
χρὴ |
[72] |
καὶ
Αἰγύπτιον·
ἄγων
δὲ
λαὸν
|
περιούσιον, |
ζηλω
τὴν
καλῶν
ἔργων,
ἐπὶ |
[60] |
τὰ
ἐκείνου
πάντα
ἐπιζητοῦσιν,
ἀπληστίας
|
περιπέσω |
γραφῇ,
παρὰ
τοῖς
ἐπαινοῦσι
τὸ |
[44] |
ὃ
τοῦ
ἀνθρώπου
λυθὲν
καὶ
|
περιπλανηθέν, |
πρὸς
τὸν
αὐτὸν
ἀναστρέφει
μετὰ |
[24] |
ἐξιτήριοι
λόγοι,
προπόμπιοι,
ἀνακλήσεις,
οἰμωγαί,
|
περιπλοκαί, |
δάκρυα.
Οὐδὲν
γὰρ
οὕτως
οὐδενὶ |
[41] |
λόγοις
καὶ
νόμοις
καὶ
πάθεσι
|
περιποιηθέντα, |
τὸ
ἅγιον
ἔθνος,
τὸ
βασίλειον |
[47] |
Ἐκκλησίας
ἐνέτυχε
καὶ
τοσούτῳ
προβόλῳ
|
περιρραγεὶς |
διελύθη.
Τὰ
μὲν
οὖν
ἄλλα |
[63] |
ἐσθῆτος
ὅση
μαλακή
τε
καὶ
|
περιρρέουσα· |
Βασιλείου
δὲ
οἱ
νοσοῦντες
καὶ |
[24] |
τι
ἐλεεινὸν
καὶ
ἱστορίας
ἄξιον.
|
Περιστάντες |
ἡμᾶς
ὁ
τῶν
ἑταίρων
καὶ |
[81] |
τῷ
Πνεύματι
καταρτίζεσθαι.
~Δεῦρο
δὴ
|
περιστάντες |
με
πᾶς
ὁ
ἐκείνου
χορός, |
[52] |
προσήσεται,
τηνικαῦτα
τὸ
πάθος
γνωρίζεται.
|
Περιτρέπει |
γὰρ
καί,
εἰ
μή
τις |
[52] |
βήματος
ὑποσχὼν
τὴν
χεῖρα
τὴν
|
περιτροπὴν |
ἔστησε,
κἂν
κατηνέχθη
πτῶμα
δακρύων |
[63] |
ἐχόντων
θησαύρισμα,
εἰς
ὃ
τὰ
|
περιττὰ |
τοῦ
πλούτου,
ἤδη
δὲ
καὶ |
[34] |
δ'
ἠπειρώταις
ἡμῖν
καὶ
τὸ
|
περιττεῦον |
ἀνόνητον,
καὶ
τὸ
ἐνδέον
ἀνεπινόητον, |
[16] |
αὐτῆς
πατρίδος
ἢ
τῶν
ὅσοι
|
περιττοὶ |
τὰ
σοφιστικὰ
καὶ
προσαγωγοὶ
τῶν |
[7] |
ἀναγκαίοις
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
|
περιττοῖς· |
εἰ
ὁ
τεμὼν
θάλασσαν
καὶ |
[8] |
φίλον
εἴχετο
θελήμασι
μόνον·
ὅσον
|
περιττὸν |
ἀπεπέμφθη
ταῖς
λόχμαις
εἰς
δευτέραν |
[23] |
τοῖς
περὶ
ταῦτα
κομψοῖς,
τὸ
|
περιττὸν |
διέπτυσεν
ὡς
ἄχρηστον
τοῖς
εὐσεβεῖν |
[10] |
δὲ
οὐδαμῶς
ἂν
εἰπὼν
οἶμαι
|
περιττὸς |
δόξειν
οὐδὲ
ἔξω
τοῦ
σκοποῦ |
[28] |
ποιησάμενοι
τὸ
σφῶν
κράτος
παριδεῖν
|
περιυβρισμένον |
καὶ
ἀπωσμένον,
πρᾶγμα
τολμῶσιν
ἐπικινδυνότατον· |
[77] |
πονουμένων
ἑτέροις
πολὺ
τιμιώτερα
καὶ
|
περιφανέστερα. |
~Ἐπεὶ
δὲ
τὸν
δρόμον
τελέσας |
[15] |
καὶ
τῶν
εὖ
γεγονότων
καὶ
|
περιφανεστέρων, |
ἅτε
πλῆθος
σύμμικτον
ὄντες
καὶ |
[13] |
παιδευτηρίων·
ταύτην
δὲ
λέγω
τὴν
|
περιφανῆ |
τε
καὶ
ἡμετέραν,
ἐπεὶ
καὶ |
[25] |
ἀποδείξασα,
λαμπτῆρα
τῆς
Ἐκκλησίας
προτίθησι
|
περιφανῆ |
τε
καὶ
περιβόητον,
τοῖς
ἱεροῖς |
[17] |
σπινθήρ,
ἀλλ'
ἤδη
πυρσὸς
ἀνάπτεται
|
περιφανὴς |
καὶ
ἀέριος.
~Οἱ
μὲν
οὖν |
[15] |
ἐμέ,
μετὰ
πολλῆς
προσδεχθέντα
καὶ
|
περιφανοῦς |
τῆς
ἐλπίδος.
Καὶ
γὰρ
ἐν |
[17] |
ἐν
ἐκείνοις
καταλυθῆναι
καὶ
τάχιστα
|
περιφρονηθῆναι, |
ὑπήρειδόν
τε
τοὺς
νεανίας
ἐπανάγων |
[11] |
τοῦ
Θεοῦ
σέβοντες,
διὰ
τοῦτο
|
περιφρονητέον· |
ἀλλ'
ὅσον
χρήσιμον
αὐτῶν
καρπούμενοι |
[50] |
τὸ
κινδυνευόμενον
καὶ
προκείμενον,
τἆλλα
|
περιφρονοῦντες, |
πρὸς
αὐτὸν
μόνον
βλέπομεν.
Πῦρ |
[67] |
ἀκρότατον.
Ὅταν
ἀθλητῶν
ἐγκωμίοις
προσομιλήσω,
|
περιφρονῶ |
τὸ
σῶμα
καὶ
σύνειμι
τοῖς |
[60] |
βίον
φυλάξας.
Ὁμῶς
δὲ
ἀμφοτέρους
|
περιφρονῶν, |
τούς
τε
λίαν
συντόμους
καὶ |
[39] |
προσδραμεῖσθαί
με
τῷ
γεγονότι
καὶ
|
περιχαρήσεσθαι, |
ὅπερ
ἑτέρου
καὶ
παθεῖν
ἴσως |
[75] |
ἐξεπορεύετο
πρὸς
αὐτόν,
οὐχ
ἡ
|
περίχωρος |
πᾶσα
μόνον,
ἀλλ'
ἤδη
καὶ |
[45] |
ὡς
ὑπελάμβανε.
~Τὸν
μὲν
δὴ
|
Περσῶν |
βασιλέα
φασίν,
ἐπειδή
ποτε
κατὰ |
[46] |
ἐμπρησμοὶ
θαλάττιοι·
στρατηγοὶ
δυσσεβεῖς,
οὐ
|
Περσῶν |
κρατοῦντες,
οὐ
Σκύθας
χειρούμενοι,
οὐκ |
[80] |
εἴ
ποτε
τοῦ
δέοντος
ἔξω
|
πέσοιμι. |
Καὶ
οὐκ
ἐγὼ
μὲν
οὕτω |
[19] |
ἐξελκομένων
προσέξονται
ταῖς
κοτύλαις
αἱ
|
πέτραι, |
καὶ
οὐ
πρὶν
ἀφεθήσονται
ἢ |
[32] |
χαράκωμα,
τοῖς
δὲ
πέλεκυς
κόπτων
|
πέτραν, |
ἢ
πῦρ
ἐν
ἀκάνθαις,
ὅ |
[76] |
τὴν
τοῦ
φαινομένου
κατάλυσιν.
~Ἐμιμήσατο
|
Πέτρου |
τὸν
ζῆλον,
Παύλου
τὸν
τόνον, |
[9] |
εἰς
εὐδοξίαν
ἀρκεῖν·
τοιούτων
δὲ
|
πεφηνότας |
πατέρας
ὥστε,
εἰ
καὶ
μὴ |
[64] |
γὰρ
οὐ
φαύλως
τοῦτό
τινες
|
πεφιλοσοφήκασιν, |
ὅτι
παραπεπήγασι
ταῖς
ἀρεταῖς
αἱ |
[55] |
ἢ
μικρὰ
πεπολέμηται,
ἢ
μετρίως
|
πεφιλοσόφηται, |
ἢ
σιγῆς
ἀξίως,
ἢ
οὐ |
[21] |
ζημία
τὴν
διάνοιαν
πεπυκνωμένοις
καὶ
|
πεφραγμένοις. |
Τοὐναντίον
μὲν
οὖν,
εἴ
τι |
[35] |
ἐρήμῳ
λαὸν
φυγάδα,
οὐδὲ
πυθμέσι
|
πηγάζειν |
τροφὴν
ἀδάπανον
κενώσει
πληρουμένοις,
ὃ |
[61] |
τε
καὶ
ἄφθονον,
ὃ
γεωργοῦσι
|
πηγαὶ |
μηδὲν
πονουμένοις.
Ἐξ
ὧν
ἢ |
[21] |
τοῦ
Ὑπερβορέου
ἢ
τὸν
Ἀργεῖον
|
Πήγασον, |
οἷς
οὐ
τοσοῦτον
ἦν
τὸ |
[15] |
ῥεῦμα
ποτάμιον,
ἀπὸ
μιᾶς
σχισθέντας
|
πηγῆς |
τῆς
πατρίδος
εἰς
διάφορον
ὑπερορίαν |
[37] |
καὶ
προθυμία
νεκροὺς
ἀνίστησι,
καὶ
|
πηδᾷ |
γῆρας
χρισθὲν
τῷ
Πνεύματι.
~Οὕτω |
[15] |
τοὺς
φιλίππους
τε
καὶ
φιλοθεάμονας·
|
πηδῶσι, |
βοῶσιν,
οὐρανῷ
πέμπουσι
κόνιν,
ἡνιοχοῦσι |
[7] |
ἡ
γὰρ
πλινθεία
καὶ
ὁ
|
πηλὸς |
οὐδὲν
ἦν
αὐτοῖς
τότε
διὰ |
[13] |
τῆς
παιδεύσεως
τὴν
τοῦ
ἤθους
|
πῆξιν |
ἐπιδεικνύμενος·
ῥήτωρ
ἐν
ῥήτορσι
καὶ |
[34] |
οὗ
τὸ
ἔχειν
αὐτοῖς,
ἄλλων
|
πιεζομένων. |
~Ὁ
δὲ
ὕειν
μὲν
οὐκ |
[64] |
λέοντα
αἰτιῷτό
τις
ὅτι
μὴ
|
πιθήκειον |
βλέπει,
ἀλλὰ
βλοσυρὸν
καὶ
βασιλικόν, |
[60] |
οὐ
δοκεῖν,
ἐσπούδαζεν
ἄριστος.
Οὐδὲ
|
πίθον |
ᾤκει
καὶ
μέσην
τὴν
ἀγοράν, |
[61] |
τῶν
ἡδονῶν,
μηδ'
ὡς
ὑπὸ
|
πικρᾶς |
καὶ
ἀνελευθέρου
δεσποίνης,
τῆς
γαστρός, |
[31] |
κακοὶ
τῶν
Ἐκκλησιῶν
ἡγεμόνες,
οἱ
|
πικροὶ |
τετράρχαι
τῆς
ὑπ'
αὐτὸν
οἰκουμένης· |
[64] |
ἐκείνῳ
καὶ
τὴν
ὀφρύν,
οἱ
|
πικροὶ |
τῶν
τηλικούτων
κριταί,
καὶ
τῷ |
[56] |
δέ,
οἷον
ὁ
ἐμὸς
Ἰησοῦς,
|
Πιλάτου |
κρίνοντος.
Οἱ
κεραυνοὶ
δὲ
ἠμέλουν, |
[80] |
προτίθημι
τῷ
χρόνῳ
κοινὸν
ἀρετῆς
|
πίνακα |
καὶ
πρόγραμμα
σωτήριον
πάσαις
ταῖς |
[1] |
καθάπερ
οἱ
ζωγράφοι
τοὺς
ἀρχετύπους
|
πίνακας, |
ταύτην
ἂν
ὑφελὼν
μόνην,
ὡς |
[20] |
θαλάμῳ
χρυσέας
κίονας,
ὅ
φησι
|
Πίνδαρος, |
οὕτως
ᾔειμεν
εἰς
τὸ
πρόσω, |
[7] |
Ὡς
μὲν
εὐμεγέθεις,
ὡς
δὲ
|
πίονες, |
ὡς
δὲ
πρόθυμοι
πρὸς
σφαγήν! |
[48] |
γὰρ
προσώποις
τὸν
χριστιανισμόν,
ἀλλὰ
|
πίστει |
χαρακτηρίζεσθαι»
~Τότε
δὴ
κινηθέντα
τὸν |
[76] |
ταῦτά
τοι
καὶ
κλεῖς
οὐρανῶν
|
πιστεύεται· |
καὶ
οὐχ
ὅσον
ἀπὸ
Ἱερουσαλὴμ |
[21] |
Καὶ
εἴ
τις
ἔστιν
ἢ
|
πιστεύεται |
ποταμός,
δι'
ἅλμης
ῥέων
γλυκύς, |
[71] |
ἀλλ'
ἐκ
Θεοῦ
δοθεῖσαν
καὶ
|
πιστευθεῖσαν· |
οὐδὲ
κατεσοφίσθη
περὶ
τὴν
τῶν |
[70] |
κόσμου
δευτέρου
σπέρματα
ξύλῳ
μικρῷ
|
πιστευθέντα |
καὶ
καθ'
ὑδάτων
σωζόμενα·
ὁ |
[24] |
ἕλκουσι.
Πρᾶγμα,
πρὶν
γενέσθαι,
μὴ
|
πιστευόμενον· |
γίνεται
γὰρ
ὥσπερ
ἑνὸς
σώματος |
[3] |
τον
ἀπιστία,
καὶ
ὕβρις
τὸ
|
πιστευόμενον. |
~Ἐπειδὴ
δὲ
ὑπὲρ
ἀνδρὸς
ἡμῖν |
[35] |
σημεῖα
τοῖς
ἀπίστοις,
οὐ
τοῖς
|
πιστεύουσιν. |
Ἃ
δὲ
τούτοις
ἐστὶν
ἀκόλουθα |
[54] |
τοῦτον
εἰσκαλέσας
καὶ
τοῖς
ἑτεροδόξοις
|
πιστεύσας, |
κἂν
ὑγιείας
τυχὼν
ὁ
παῖς |
[26] |
ἐπὶ
τὴν
πρώραν
ἀγαγὼν
καὶ
|
πιστεύσας |
τὰ
ἔμπροσθεν,
οὕτως
ἐπὶ
τῶν |
[17] |
οὐ
γὰρ
ᾐσθόμην
τοῦ
φθόνου,
|
πιστεύων |
τῷ
πλάσματι,
ἤδη
κλινομένων
αὐτῶν |
[58] |
Θεοῦ
δεξιὸν
καὶ
τῆς
ἐκείνου
|
πίστεως |
ἄξιον.
Ἄρχεται
δὲ
ὁ
πόλεμος |
[33] |
οὕτως
ἴδιον,
ὡς
τὸ
τῆς
|
πίστεως |
ἀρραγὲς
καὶ
πρὸς
τὴν
Τριάδα |
[33] |
τῶν
πρακτέων
καθηγητής,
γήρως
βακτηρία,
|
πίστεως |
ἔρεισμα,
τῶν
ἔνδον
ὁ
πιστότατος, |
[58] |
αἱ
ψυχαί,
καὶ
ὁ
τῆς
|
πίστεως |
λόγος,
καὶ
ταῦτα
τὰ
τῆς |
[35] |
καὶ
κατεπράξατο
μετὰ
τῆς
αὐτῆς
|
πίστεως· |
λόγῳ
γὰρ
τὰς
τῶν
ἐχόντων |
[58] |
ὑπαιτίων.
Οὔτε
γὰρ
τῷ
τῆς
|
πίστεως |
λόγῳ
συνέβαινον,
ὅτι
μὴ
πᾶσα |
[72] |
ἔξαρχος;
οὐ
στρατηγὸς
τῶν
διὰ
|
πίστεως |
σωζομένων;
οὐ
κληροδότης
τῶν
διαφόρων |
[44] |
ὁ
χριστομάχος
βασιλεὺς
καὶ
τῆς
|
πίστεως |
τύραννος,
μετὰ
πλείονος
τῆς
ἀσεβείας |
[21] |
καὶ
παράδοξον
εἰπεῖν,
εἰς
τὴν
|
πίστιν |
ἐντεῦθεν
ἐβεβαιώθημεν,
καταμαθόντες
αὐτῶν
τὸ |
[69] |
ἀνδρὸς
εὑρισκομένας
φωνάς,
ἀσθενεστέραν
τὴν
|
πίστιν |
ἔχωσι,
καὶ
ἀπό
δειξιν
τῆς |
[56] |
ἱερὰν
τράπεζαν,
καθυβρίσαι
δὲ
τὴν
|
πίστιν |
μεθ'
ἧς
ἱκέτευεν;
Οὐ,
φησὶν |
[78] |
τὸν
δρόμον
τελέσας
καὶ
τὴν
|
πίστιν |
τηρήσας
ἐπόθει
τὴν
ἀνάλυσιν,
καὶ |
[54] |
τοῦ
κακοῦ
φάρμακον,
ἐπὶ
τὴν
|
πίστιν |
τοῦ
ἀνδρὸς
καταφεύγει·
καὶ
δι' |
[76] |
ὀνομαστῶν
καὶ
μετωνομασμένων
ἀμφοτέρων
τὴν
|
πίστιν· |
τῶν
υἱῶν
Ζεβεδαίου
τὸ
μεγαλόφωνον· |
[70] |
γὰρ
ἐν
σκιαῖς
ἦν
ἡ
|
πίστις, |
ἆθλον
εὑράμενος
τὴν
μετάθεσιν,
καὶ |
[33] |
ἀρραγὲς
καὶ
πρὸς
τὴν
Τριάδα
|
πιστὸν |
καὶ
γνήσιον·
παρ'
ἧς
καὶ |
[33] |
πίστεως
ἔρεισμα,
τῶν
ἔνδον
ὁ
|
πιστότατος, |
τῶν
ἐκτὸς
ὁ
πρακτικώτατος·
ἑνὶ |
[7] |
ἄλλα
δέ,
ὡς
εὐσεβέστερα
καὶ
|
πιστότερα! |
Τί
γάρ
ἐστιν,
ἔλεγον,
τῶν |
[41] |
εἴς
τε
μυρίας
δόξας
καὶ
|
πλάνας |
διεσπασμένον·
καὶ
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου |
[11] |
δὲ
εἰς
δαίμονας
φέρει
καὶ
|
πλάνην |
καὶ
ἀπωλείας
βυθὸν
διεπτύσαμεν·
ὅτι |
[72] |
ἐπὶ
τὴν
γῆν
τῆς
ἐπαγγελίας,
|
πλαξὶ |
δὲ
νόμους
ἐγγράφων
οὐ
συντριβομέναις, |
[43] |
οὐδὲν
ἀτιμοτέρου
τῶν
ἐν
ταῖς
|
πλαξὶ |
χαραγμάτων·
οὐδὲ
ἑνὶ
τῆς
Ἰουδαίας |
[67] |
τρισσῶς
ἐν
ταῖς
στερραῖς
ἑαυτοῦ
|
πλαξὶτῆς |
καρδίας
ἀπογραψάμενος,
πείθομαι
μὴ
μέχρι |
[12] |
τηνικαῦτα
προὐβάλλετο,
σπαργανοῦται
καὶ
διαπλάττεται
|
πλάσιν |
τὴν
ἀρίστην
τε
καὶ
καθαρωτάτην, |
[48] |
μέγα
μέν·
πῶς
γὰρ
οὔ;
|
Πλάσμα |
Θεοῦ
καὶ
ὑμεῖς,
ἀλλ'
ὡσεί |
[17] |
ᾐσθόμην
τοῦ
φθόνου,
πιστεύων
τῷ
|
πλάσματι, |
ἤδη
κλινομένων
αὐτῶν
καὶ
τὰ |
[3] |
πλέον
ἔχοντες
πάντως,
τὸ
μὴ
|
πλάσματι |
μηδὲ
μύθοις,
αὐτοῖς
δὲ
τοῖς |
[17] |
ἐτύγχανον,
προσιόντες
αὐτῷ
μετὰ
φιλικοῦ
|
πλάσματος, |
φθόνος
δὲ
ἦν,
οὐκ
εὔνοια |
[73] |
καὶ
πονηροῦ
πνεύματος
κατεπᾴδουσα.
Σολομῶν
|
πλάτος |
καρδίας
ᾐτήσατο
παρὰ
Θεοῦ
καὶ |
[26] |
ὁ
μῦθος
ποιεῖ
τοὺς
Γίγαντας.
|
Πλάττομεν |
αὐθημερὸν
τοὺς
ἁγίους,
καὶ
σοφοὺς |
[77] |
οὖν
ἐναργέστερον
ὑποκρίνεται·
οἱ
δὲ
|
πλεῖον |
ἀπέχουσι
τοῦ
ἀνδρὸς
ἢ
ὅσον |
[58] |
ἢ
καταλυθὲν
ἐπαναγαγεῖν.
Ὃ
δὲ
|
πλεῖον |
αὐτὸν
ἐξέμηνεν,
αἱ
Ταυρι
καὶ |
[59] |
οὗ
Θεὸν
ἔδει
προτιμηθῆναι
καὶ
|
πλεῖον |
ἔχειν
τῶν
λυομένων
τὰ
ἐλπιζόμενα. |
[81] |
ἵνα
κερδάνῃ
τοὺς
πάντας
ἢ
|
πλείονας. |
~Ταῦτά
σοι
παρ'
ἡμῶν,
ὦ |
[38] |
οἶμαι
μείζω
τηνικαῦτα
λαμβάνειν,
ὕλῃ
|
πλείονι |
τῇ
ἐξουσίᾳ
χρωμένην.
~Πρῶτον
μὲν |
[17] |
ὕφαλον.
Τότε
τοίνυν
τῶν
ἐκ
|
πλείονος |
αὐτῷ
συνήθων
καὶ
φίλων
τινές, |
[79] |
χοροστασίας
ἐπιζητούμενος,
πρὸς
ἣν
ἐκ
|
πλείονος |
ἔβλεπεν.
Ἐγχεῖτο
δὲ
περὶ
αὐτὸν |
[58] |
Εἶχον
μὲν
γὰρ
οὐδ'
ἐκ
|
πλείονος |
ἐπιεικῶς
πρὸς
αὐτόν,
τριῶν
ὄντων |
[80] |
πρὸς
ἡμᾶς,
ὅστις
πλέον
ἀποκλαυσάμενος
|
πλείονος |
μετάσχῃ
τῆς
ὠφελείας.
Πέρας
τοῦ |
[44] |
καὶ
τῆς
πίστεως
τύραννος,
μετὰ
|
πλείονος |
τῆς
ἀσεβείας
καὶ
θερμοτέρας
τῆς |
[53] |
ἦλθε
καὶ
λόγους,
ποθῶν
ἐκ
|
πλείονος, |
τί
χρὴ
καὶ
λέγειν,
τί |
[61] |
φαίνεσθαι,
μηδὲ
διὰ
τοῦτο
δεῖσθαι
|
πλειόνων· |
ἀλλὰ
πρὸς
τὰ
κρίνα
βλέπειν |
[60] |
τῶν
τῆς
ἀρετῆς
εἰδῶν
ὄντων
|
πλειόνων. |
Ἅπαντα
δὲ
οὐδεὶς
ἐπῆλθε
πρὸς |
[44] |
πρὸς
τὸν
αὐτὸν
ἀναστρέφει
μετὰ
|
πλειόνων |
πνευμάτων
εἰσοικισθησόμενον,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς |
[22] |
προήλθομεν,
ὡς
σαφὲς
γέγονεν
ἐκ
|
πλειόνων |
τῶν
ταῦτα
διηγουμένων.
Παρὰ
τοσούτοις |
[59] |
τὴν
συμφορὰν
ὡς
κάλλιστα
διατίθεται,
|
πλείοσιν |
ἐπισκόποις
τὴν
πατρίδα
καταπυκνώσας.
Ἐξ |
[48] |
βρυχωμένῳ,
καὶ
μηδὲ
προσιτὸν
τοῖς
|
πλείοσιν, |
ὁ
γεννάδας
ἐκεῖνος
εἰσάγεται·
μᾶλλον |
[3] |
καὶ
λόγων
λαμπρότητες,
τίνων
ἢ
|
πλείους |
ἢ
μείζους;
Ὧν
ἡμῖν,
εἰ |
[34] |
προστασίαι
τῶν
δεομένων,
αἱ
μὲν
|
πλείους |
πνευματικαί,
οὐκ
ὀλίγαι
δὲ
καὶ |
[15] |
ἑαυτῶν
διδασκάλους
καὶ
ἀντιτέχνους,
ὅπως
|
πλείους |
τε
ὦσιν
αὐτοὶ
κἀκείνους
εὐπορωτέρους |
[15] |
Σοφιστομανοῦσιν
Ἀθήνησι
τῶν
νέων
οἱ
|
πλεῖστοι |
καὶ
ἀφρονέστεροι·
οὐ
τῶν
ἀγεννῶν |
[15] |
Ἑλλάδος,
αὐτῶν
τῶν
οἰκητόρων
οἱ
|
πλεῖστοι· |
καὶ
γὰρ
τούτους
μεμερισμένους
ταῖς |
[8] |
αὐτὴν
ποταμῶν
κἂν
εἰσρέωσιν
ὅτι
|
πλεῖστοι |
καὶ
μέγιστοι,
οὔτε
τῶν
εἰσοισόντων |
[63] |
πρὸ
θανάτου
καὶ
τετελευτηκότες
τοῖς
|
πλείστοις |
τοῦ
σώματος
μέλεσιν,
ἀπελαυνόμενοι
πόλεων, |
[1] |
ἑαυτῶν
ἐπιδεδειγμένοις
δύναμιν·
εἰ
δὲ
|
πλεῖστον |
ἀπολειφθεῖεν,
ὃ
πᾶσα
παθεῖν
ἀνάγκη |
[6] |
χρόνου
μῆκος·
καὶ
γὰρ
ἐπὶ
|
πλεῖστον |
αὐτοῖς,
ὥς
φασι,
τὸ
τῆς |
[6] |
εἰσι
καὶ
βαθεῖαι
καὶ
ἐπὶ
|
πλεῖστον |
διήκουσαι,
καταφεύγουσι,
λίαν
ὀλίγοις
χρώμενοι |
[18] |
δὲ
τῆς
λύπης
ἀφῄρουν
τὸ
|
πλεῖστον, |
καὶ
λογικῶς
συγγινόμενος
καὶ
κατεπᾴδων |
[78] |
ἄπνους
καὶ
τὸ
τοῦ
βίου
|
πλεῖστον |
καταλελοιπώς,
εὐτονώτερος
γίνεται
περὶ
τοὺς |
[23] |
ἡμῖν
χρόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
|
πλεῖστον |
προειληφότων;
Τίς
μὲν
ἧττον
ἐδεῖτο |
[73] |
παρὰ
Θεοῦ
καὶ
τετύχηκεν,
ἐπὶ
|
πλεῖστον |
προελθὼν
σοφίας
καὶ
θεωρίας,
ὥστε |
[53] |
τῆς
τότε
διοχλούσης
ἐπηρείας
τὸ
|
πλεῖστον, |
ὥσπερ
τι
ῥεῦμα,
διέλυσεν.
~Ἕτερον |
[49] |
ζῶ
καὶ
πολιτεύομαι
καὶ
τῷ
|
πλείστῳ |
τέθνηκα
καὶ
πρὸς
ὃν
ἐπείγομαι |
[31] |
πολύς·
ἡ
δὲ
προθυμία
τῶν
|
πλείστων |
οὐκ
ἀγεννής,
ἡ
δὲ
παράταξις |
[48] |
τῷ
βαπτίσματι
τελεσθείς,
ἢ
συντελεσθείς·
|
πλείω |
δὲ
τῶν
ἀναγκαίων
ὑπηρετοῦντα
τῷ |
[40] |
λόγου
προσδεηθείς,
ἔργῳ
δὲ
τὰ
|
πλείω |
δυνηθεὶς
πρὸς
τὴν
θεραπείαν·
οὐ |
[60] |
ἄριστος
ἡμῖν,
ὃς
ἂν
τὰ
|
πλείω |
τυγχάνῃ
κατωρθωκὼς
ἢ
ἓν
ὅτι |
[71] |
τοῦ
ἀνδρός,
ἐξ
ἧς
ἐπλούτησε,
|
πλείω |
τῶν
ἀσήμων
προβάτων
κτησάμενος
τὰ |
[16] |
καὶ
μάλα
ἡδὺ
καὶ
φιλάνθρωπον·
|
πλείων |
γάρ
ἐστιν
ἡ
ἔνδειξις
ἢ |
[58] |
οὗ
πολὺ
μὲν
τὸ
ἄδοξον,
|
πλείων |
δὲ
ἡ
βλάβη
τοῖς
ἀρχομένοις. |
[59] |
Τρία
τὰ
κάλλιστα·
ψυχῶν
ἐπιμέλεια
|
πλείων |
καὶ
τὸ
πόλιν
ἑκάστην
τὰ |
[43] |
καὶ
τέχνῃ
χρώμενος,
καὶ
πάντα
|
πλέκων |
εἰς
κάλλους
ἑνὸς
περιουσίαν
καὶ |
[80] |
ἐπήλυδας·
ἐκείνοις
πρὸς
ἡμᾶς,
ὅστις
|
πλέον |
ἀποκλαυσάμενος
πλείονος
μετάσχῃ
τῆς
ὠφελείας. |
[19] |
τοῦτο
καὶ
μονιμώτεροι,
καὶ
ὅσῳ
|
πλέον |
αὐτοῖς
τὸ
κάλλος
φαντάζεται,
τοσούτῳ |
[24] |
ζημίας·
οὐ
γὰρ
ἠνειχόμην
ἐπὶ
|
πλέον |
ἐλεεινὸς
ὁρᾶσθαι
καὶ
πᾶσι
λόγον |
[18] |
καὶ
πεῖραν
διδοὺς
καὶ
λαμβάνων
|
πλέον |
ἐμαυτῷ
συνέδησα.
~Ὡς
δὲ
προϊόντος |
[69] |
μὲν
τῷ
σαρκικῷ
τοῦ
Χριστοῦ
|
πλέον |
ἐνησχολήθησαν,
οἱ
δὲ
τῇ
θεολογίᾳ |
[21] |
καὶ
εἶναι
καὶ
ὀνομάζεσθαι·
ᾧ
|
πλέον |
ἐφρονοῦμεν
ἢ
τῇ
στροφῇ
τῆς |
[17] |
τρίβωνας
καὶ
λαρυγγίζειν
προμελετήσαντες
μὴ
|
πλέον |
ἔχοιεν
τοῦ
ξένου
τε
καὶ |
[3] |
τι
πλέον
ἡμῶν
ἐκεῖνό
γε
|
πλέον |
ἔχοντες
πάντως,
τὸ
μὴ
πλάσματι |
[67] |
λόγους,
καὶ
θαυμάζω
τὸν
κτίστην
|
πλέον |
ἢ
πρότερον,
ὄψει
μόνῃ
διδασκάλῳ |
[20] |
Μαθημάτων
δὲ
οὐ
τοῖς
ἡδίστοις
|
πλέον |
ἢ
τοῖς
καλλίστοις
ἐχαίρομεν·
ἐπειδὴ |
[3] |
ταῖς
ἱστορίαις
παρήκαμεν
ἔχειν
τι
|
πλέον |
ἡμῶν
ἐκεῖνό
γε
πλέον
ἔχοντες |
[36] |
δεύτερος
Ἰωσήφ·
πλὴν
ὅτι
καὶ
|
πλέον |
τι
λέγειν
ἔχομεν.
Ὁ
μὲν |
[49] |
κινηθέντα
τὸν
ὕπαρχον
ζέσαι
τε
|
πλέον |
τῷ
θυμῷ
καὶ
τῆς
καθέδρας |
[45] |
νέου
δημιουργοῦ
καὶ
στρατὸς
ἤπειρον
|
πλέων |
καὶ
πεζεύων
πέλαγος
νῆσοί
τε |
[54] |
παῖδα
τοῦ
βασιλέως
θραύει
νόσου
|
πληγῇ· |
καὶ
τὸ
τάχος
ὅσον!
Ἐκεῖ |
[55] |
συμπεσοῦσά
τις
ἀρρωστία.
Καὶ
ὄντως
|
πληγὴ |
τοῖς
εὖ
φρονοῦσι
παίδευμα
γίνεται, |
[49] |
Πλὴν
εἰ
τὴν
πρώτην
λέγοις
|
πληγήν, |
ταύτης
γὰρ
σὺ
μόνης
κύριος· |
[57] |
χωρὶς
αἵματος
μάρτυς
καὶ
χωρὶς
|
πληγῶν |
στεφανίτης,
καὶ
βίᾳ
τὸν
λαὸν |
[74] |
τὴν
ἐν
πυρὶ
ζωήν,
τῷ
|
πλήθει |
λέγω
τῶν
πειρασμῶν,
καὶ
τὴν |
[37] |
συμβαίνει
θαυμάσιον.
Οὐ
γὰρ
τῷ
|
πλήθει |
τῶν
ἐτῶν
μόνον
ἐκλελοιπώς,
ἀλλὰ |
[58] |
ὅτι
μὴ
πᾶσα
ἀνάγκη,
τοῖς
|
πλήθεσι |
βιαζόμενοι·
οὔτε
τὴν
ἐπὶ
τῇ |
[15] |
εὖ
γεγονότων
καὶ
περιφανεστέρων,
ἅτε
|
πλῆθος |
σύμμικτον
ὄντες
καὶ
νέοι
καὶ |
[63] |
διδόασιν,
ὧν
οὐδὲν
τοὺς
ἐγείραντας
|
πλὴν |
δόξης
ὀλίγης
ὤνησεν;
Ἐμοὶ
δὲ |
[28] |
ὅθεν
καὶ
ὅπως
σιωπᾶν
ἄμεινον,
|
πλὴν |
ἐγένετο·
ἀνδρὶ
τἆλλα
μὲν
οὐκ |
[37] |
πονηροτάτων
τῆς
πόλεως
ἐκείνοις
συντεταγμένων.
|
Πλὴν |
ἔδει
νικῆσαι
τὸ
Πνεῦμα
τὸ |
[49] |
ἂν
λάβοιεν,
οὐκ
ὄντος
σώματος;
|
Πλὴν |
εἰ
τὴν
πρώτην
λέγοις
πληγήν, |
[49] |
οὐχ
ἁλωτὸς
ὁ
μηδὲν
ἔχων,
|
πλὴν |
εἰ
τούτων
χρῄζεις
τῶν
τρυχίνων |
[40] |
δὴ
μόνην
ἀπολογίαν
ἰσχυροτάτην
ηὕρισκον·
|
πλὴν |
εἴ
τις
διὰ
κακίαν
ἀνίατον |
[59] |
καὶ
βραχὺς
τοῦ
δευτέρου
λόγος·
|
πλὴν |
εἴ
τις
ἐκεῖνο
δέξαιτο,
ἡμῶν |
[82] |
καὶ
τῷ
σῷ
πόθῳ
τετρυχωμένους;
|
Πλὴν |
καὶ
Θεῷ
φίλον
τὸ
κατὰ |
[36] |
σιτοδότης
ἡμῖν,
καὶ
δεύτερος
Ἰωσήφ·
|
πλὴν |
ὅτι
καὶ
πλέον
τι
λέγειν |
[26] |
οὐδὲ
τοῦ
βαθμοῦ
προεισενεγκόντας
τι,
|
πλὴν |
τοῦ
βούλεσθαι.
Καὶ
ὁ
μὲν |
[60] |
Ἐκείνῳ
δὲ
τί
ποτε
ἦν,
|
πλὴν |
τοῦ
σώματος
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων |
[80] |
ὥς
τι
κἀκείνης
πεμπούσης
ὄφελος.
|
Πλήρεις |
ἀγοραί,
στοαί,
διώροφοι,
τριώροφοι,
τῶν |
[35] |
τυγχάνει
λιμοῦ
βοήθεια,
ἔτνους
τε
|
πλήρεις |
προθεὶς
λέβητας
καὶ
τοῦ
ταριχευτοῦ |
[30] |
ἡμῶν,
ἐξαίφνης
ἐφίσταται
νέφος
χαλάζης
|
πλῆρες |
καὶ
τετριγὸς
ὀλέθριον,
πᾶσαν
ἐκτρίψαν |
[24] |
μὲν
οὖν
οὕτω
ταῦτα,
καὶ
|
πλήρης |
παιδεύσεως
ἡ
φορτίς,
ὡς
γοῦν |
[3] |
πάλαι
περὶ
αὐτὸν
θαυμάτων,
ὧν
|
πλήρης |
πᾶσα
συγγραφή
τε
καὶ
ποίησις· |
[35] |
πυθμέσι
πηγάζειν
τροφὴν
ἀδάπανον
κενώσει
|
πληρουμένοις, |
ὃ
καὶ
παράδοξον,
ἵνα
τρέφῃ |
[9] |
καὶ
Καππαδόκαις
μερισαμένοις
ἤρκεσε
πολλῶν
|
πληροῦν |
ἀκοάς·
ἐμοὶ
δὲ
μέγιστον
δοκεῖ |
[52] |
τι
ἀνθρώπινον,
σκότου
καὶ
δίνης
|
πληροῦται |
τὴν
ὄψιν
καὶ
τὴν
ψυχὴν |
[75] |
δημοσιεύων
τὸ
πνεῦμα
καὶ
ποιῶν
|
πλήρωσιν |
τοῦ
κρυπτομένου
νόμου
τὴν
τοῦ |
[17] |
καί
τις
ἄλλος·
καὶ
προθυμίας
|
πλησθείς, |
ἵνα
παίων
συλλογισμοῖς,
οὐ
πρὶν |
[77] |
ἀπέχουσι
τοῦ
ἀνδρὸς
ἢ
ὅσον
|
πλησιάζειν |
ἐπιθυμοῦσιν.
Ἐκεῖνο
δὲ
οὐκ
ἔτι |
[77] |
εἰκότως,
τὸ
τυχεῖν
ἐκείνῳ
ποτὲ
|
πλησιάσαντας, |
ἢ
θεραπεύσαντας,
ἤ
τι
κατὰ |
[16] |
τὸ
λουτρὸν
προπέμπουσιν.
Ἐπειδὰν
δὲ
|
πλησιάσωσι, |
βοῇ
τε
πολλῇ
καὶ
ἐξάλμασι |
[52] |
περὶ
τὸ
βῆμα
καὶ
ὅση
|
πλησίον, |
ἀγγελικὴν
μᾶλλον
ἢ
ἀνθρωπίνην·
τὸν |
[62] |
καὶ
ἀπ'
ἀλλήλων
χωρίσας,
ἀλλὰ
|
πλησίον |
συνάψας
καὶ
διαζεύξας·
ἵνα
μήτε |
[80] |
τῷ
δὲ
τῶν
ἀγόντων
ἐλθεῖν
|
πλησίον, |
τῷ
δὲ
τῆς
θέας
ἀπολαῦσαι |
[61] |
καὶ
ἄσαρκος;
Τὰς
μὲν
γὰρ
|
πλησμονὰς |
καὶ
τοὺς
κόρους
τοῖς
ἀλογωτέροις |
[7] |
ὅσα
ἐκεῖσε
ἀπέλιπον·
ἡ
γὰρ
|
πλινθεία |
καὶ
ὁ
πηλὸς
οὐδὲν
ἦν |
[33] |
τις
ἡ
συμφωνία
καὶ
ἡ
|
πλοκὴ |
τοῦ
δύνασθαι.
Ὁ
μὲν
τὸν |
[36] |
σιτοδότης
ἦν
ἐκεῖνος,
καὶ
μάλα
|
πλούσιος, |
ὁ
πενέστατος
ὧν
ἴσμεν
καὶ |
[7] |
Πολλοὶ
μὲν
θῆρες
τὰς
τῶν
|
πλουσίων |
διαφυγόντες
τραπέζας,
ἅπερ
ἦν
ποτε |
[7] |
τῶν
θαυμασίων
Θεός,
ὁ
θρέψας
|
πλουσίως |
ἐν
ἐρήμῳ
ξένον
λαὸν
καὶ |
[61] |
δι'
ἡμᾶς
πτωχεύσαντος,
ἵν'
ἡμεῖς
|
πλουτισθῶμεν |
θεότητα.
Ἐντεῦ
θεν
αὐτῷ
τὸ |
[21] |
καὶ
γὰρ
πλουτοῦσι
τὸν
κακὸν
|
πλοῦτον |
εἴδωλα,
μᾶλλον
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος, |
[60] |
τῶν
ἀναγκαίων
τῆς
σαρκὸς
καλυμμάτων;
|
Πλοῦτος |
δὲ
τὸ
μηδὲν
ἔχειν,
καὶ |
[63] |
εἰς
ὃ
τὰ
περιττὰ
τοῦ
|
πλούτου, |
ἤδη
δὲ
καὶ
τὰ
ἀναγκαῖα |
[21] |
ὑπολαμβάνεται
τοῖς
εὐσεβεστέροις·
καὶ
γὰρ
|
πλουτοῦσι |
τὸν
κακὸν
πλοῦτον
εἴδωλα,
μᾶλλον |
[25] |
τὸν
βαθμὸν
οὐδὲ
ὁμοῦ
τε
|
πλύνασα |
καὶ
σοφίσασα,
κατὰ
τοὺς
πολλοὺς |
[23] |
ῥητορικὴν
τοσοῦτος,
τὴν
πυρὸς
μένος
|
πνέουσαν, |
εἰ
καὶ
τὸ
ἦθος
αὐτῷ |
[69] |
γε
παντὸς
μᾶλλον
ᾔδει
τὸ
|
Πνεῦμα |
Θεόν,
δῆλον
μὲν
ἐξ
ὧν |
[75] |
γράμμα,
τῆς
δὲ
δημοσιεύων
τὸ
|
πνεῦμα |
καὶ
ποιῶν
πλήρωσιν
τοῦ
κρυπτομένου |
[44] |
λόγου,
κατὰ
τὸ
ἀκάθαρτον
ἐκεῖνο
|
πνεῦμα |
καὶ
πονηρόν,
ὃ
τοῦ
ἀνθρώπου |
[69] |
ἐκπεσεῖν,
εἰ
μὴ
σέβοι
τὸ
|
Πνεῦμα |
μετὰ
Πατρὸς
καὶ
Υἱοῦ,
ὡς |
[79] |
Εἰς
χεῖράς
σου
παραθήσομαι
τὸ
|
πνεῦμά |
μου»
τελευταῖον
εἰπών,
τοῖς
ἀπάγουσιν |
[74] |
τὴν
μηλωτήν,
ᾗ
τὸ
Ἡλίου
|
πνεῦμα |
συνηκολούθησεν;
Ἐπαίνει
κἀκείνου
τὴν
ἐν |
[37] |
συντεταγμένων.
Πλὴν
ἔδει
νικῆσαι
τὸ
|
Πνεῦμα |
τὸ
ἅγιον·
καὶ
μέντοι
καὶ |
[72] |
καὶ
τὸ
σῶμα
καὶ
τὸ
|
πνεῦμα, |
τοῦ
λαοῦ
προθυόμενος
καὶ
προευχόμενος, |
[78] |
τὴν
χεῖρα
δίδωσι
καὶ
τὸ
|
Πνεῦμα· |
ὥστε
μὴ
ζημιωθῆναι
τὸ
βῆμα |
[65] |
μὲν
ἑαυτὸν
ἐκάθηρε
μᾶλλον
τῷ
|
Πνεύματι, |
καὶ
ἄξιον
τοῦ
διηγεῖσθαι
τὰ |
[67] |
γίνομαι
δεκτικός,
καὶ
ὄργανον
κρουόμενον
|
Πνεύματι |
καὶ
θείας
ὑμνῳδὸν
δόξης
τε |
[43] |
τε
ἦν,
καὶ
συγκλείσας
τῷ
|
Πνεύματι, |
καὶ
πάντας
μὲν
ἀνθρωπίνους
λογισμοὺς |
[37] |
τῇ
ψήφῳ
καὶ
θαρσήσας
τῷ
|
Πνεύματι. |
Καί
τι
σύντομον
φθέγξομαι,
νεκρὸς |
[80] |
ὡς
ὁρῶντος
καὶ
ὁρωμένου,
τῷ
|
Πνεύματι |
καταρτίζεσθαι.
~Δεῦρο
δὴ
περιστάντες
με |
[65] |
τὰ
βάθη
τοῦ
Θεοῦ,
τῷ
|
Πνεύματι |
μεμαρτύρηται,
οὐχ
ὡς
ἀγνοοῦντι,
ἀλλ' |
[37] |
καὶ
πηδᾷ
γῆρας
χρισθὲν
τῷ
|
Πνεύματι. |
~Οὕτω
δὲ
τῆς
προεδρίας
ἀξιωθείς, |
[58] |
σκῆψις,
ὡς
εὐπρεπής!
Τὰ
γὰρ
|
πνευματικὰ |
τέκνα,
καὶ
αἱ
ψυχαί,
καὶ |
[34] |
τῶν
δεομένων,
αἱ
μὲν
πλείους
|
πνευματικαί, |
οὐκ
ὀλίγαι
δὲ
καὶ
σωματικαί· |
[72] |
βασανίζων
μὲν
οὐ
σωματικαῖς
μάστιξι,
|
πνευματικαῖς |
δὲ
καὶ
λογικαῖς,
ἔθνος
αἱρετικὸν |
[25] |
ἐφιεμένων·
ἀλλὰ
τάξει
καὶ
νόμῳ
|
πνευματικῆς |
ἀναβάσεως
τῆς
τιμῆς
ἀξιώσασα.
~Οὐκ |
[36] |
τροφίμου,
καὶ
εἰς
αὔξησιν
ἄγοντος
|
πνευματικῆς |
ἡλικίας
τὸν
καλῶς
τρεφόμενον.
~Ἐκ |
[33] |
δὲ
ᾔδει
νόμους
εὐπειθείας
καὶ
|
πνευματικῆς |
τάξεως.
Διὰ
τοῦτο
παρῆν,
ἐσόφιζεν, |
[72] |
οὐκ
ἔτι
σκιοειδεῖς,
ἀλλ'
ὅλον
|
πνευματικούς· |
εἰς
δὲ
τὰ
ἅγια
τῶν |
[72] |
δὲ
πάντων
καὶ
ἀεὶ
καὶ
|
πνευματικῶς, |
ὅπερ
ἐμοὶ
τῆς
σιτοδοσίας
ἐκείνης |
[72] |
καὶ
ὅσος
ἔνδοθεν
τὸν
τοῦ
|
πνεύματος· |
Ἀαρὼν
δὲ
Μωϋσέως
ἀδελφὸς
καὶ |
[69] |
ὁ
καιρὸς
ἐποίει
μετὰ
τοῦ
|
Πνεύματος· |
ἀλλὰ
τὸν
τῶν
γεγραμμένων
νοῦν |
[68] |
τέως
ὑπερετίθετο,
παρά
τε
τοῦ
|
Πνεύματος |
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
γνησίων
τούτου |
[73] |
καὶ
χρίστης
τῶν
τελειουμένων
ἐκ
|
Πνεύματος. |
Δαβὶδ
ἐν
βασιλεῦσιν
ἀοίδιμος,
οὗ |
[69] |
ἑαυτῷ
τὸ
φρικωδέστατον,
αὐτοῦ
τοῦ
|
Πνεύματος |
ἐκπεσεῖν,
εἰ
μὴ
σέβοι
τὸ |
[65] |
δὲ
ἐκείνῳ
διηρεύνηται
τὰ
τοῦ
|
Πνεύματος, |
ἐξ
ὧν
ἦθος
ἅπαν
ἐπαίδευσε |
[67] |
δὲ
λυόμενον.
Ὅταν
τοῖς
περὶ
|
Πνεύματος, |
εὑρίσκω
Θεὸν
ὃν
ἔχω,
καὶ |
[65] |
διέκυψεν
εἰς
τὰ
βάθη
τοῦ
|
Πνεύματος |
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
τὰ
περὶ |
[30] |
μίαν
δὲ
Υἱοῦ,
τὴν
τοῦ
|
Πνεύματος. |
Καὶ
ὅ
τι
ἂν
τῶν |
[59] |
ἀποβιῶναι
μεταναστάς,
πάντα
ἐποιεῖτο
τοῦ
|
Πνεύματος· |
καὶ
φιλίαν
αἰδεῖσθαι
εἰδώς,
ἐνταῦθα |
[73] |
τῆς
κινύρας
δύναμις,
καὶ
πονηροῦ
|
πνεύματος |
κατεπᾴδουσα.
Σολομῶν
πλάτος
καρδίας
ᾐτήσατο |
[71] |
ἀπαραλογίστως
ἔνεμε
μετὰ
τῆς
τοῦ
|
Πνεύματος |
κρίσεως.
Ἐπαινῶ
τὴν
Ἰακὼβ
κλίμακα |
[31] |
ἑαυτῷ
καὶ
φιλοσοφώτατα
τοῖς
τοῦ
|
Πνεύματος |
λογισμοῖς,
ἄλλον
μὲν
εἶναι
μικροψυχίας |
[26] |
τῇ
σαρκὶ
νομοθετήσας
εἰς
ὑποταγὴν
|
πνεύματος· |
ὁ
δὲ
σοβαρῶς
προκαθέζεται
καὶ |
[33] |
δὲ
κατηρτισμένος
ἐν
τοῖς
τοῦ
|
Πνεύματος, |
πολλοῦ
δὲ
τοῦ
κλύδωνος
περιζέοντος |
[68] |
γραφίδα
ὡς
ἐκ
πυξίδος
τοῦ
|
Πνεύματος· |
τὴν
δὲ
κυρίαν
φωνὴν
τέως |
[31] |
ὑπέρμαχον
ἐν
δυνάμει
λόγου
καὶ
|
Πνεύματος. |
Τί
οὖν
ἡ
γενναία
καὶ |
[69] |
παρὰ
τοῦ
ἐν
αὐτοῖς
τυπούμενοι
|
Πνεύματος. |
~Φέρε
δή,
πολλῶν
ἐν
τοῖς |
[68] |
λαβέσθαι
γυμνῆς
τῆς
περὶ
τοῦ
|
Πνεύματος |
φωνῆς,
ὡς
εἴη
Θεός·
ὅπερ |
[44] |
τὸν
αὐτὸν
ἀναστρέφει
μετὰ
πλειόνων
|
πνευμάτων |
εἰσοικισθησόμενον,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
Εὐαγγελίοις |
[79] |
μὲν
ὁ
ἀνὴρ
τὰ
τελευταῖα
|
πνέων |
καὶ
παρὰ
τῆς
ἄνω
χοροστασίας |
[33] |
δὲ
τῆς
κοσμικῆς
ὕλης
τι
|
πνέων, |
οὔπω
δὲ
κατηρτισμένος
ἐν
τοῖς |
[64] |
τελώναις
συνέσθοντα
καὶ
νίπτοντα
τοὺς
|
πόδας |
τῶν
μαθητῶν
καὶ
σταυρὸν
οὐκ |
[35] |
διαζωννύμενος
οὐκ
ἀπηξίου
νίπτειν
τοὺς
|
πόδας |
τῶν
μαθητῶν,
καὶ
τοῖς
ἑαυτοῦ |
[7] |
ἀπραγμάτευτος
πανδαισία,
ἔλαφοι
τῶν
λόφων
|
ποθὲν |
ὑπερ
φανέντες
ἀθρόως.
Ὡς
μὲν |
[19] |
δὲ
προϊόντος
τοῦ
χρόνου
τὸν
|
πόθον |
ἀλλήλοις
καθωμολογήσαμεν,
καὶ
φιλοσοφίαν
εἶναι |
[19] |
τὸ
ἓν
βλέποντες,
ἀεὶ
τὸν
|
πόθον |
ἀλλήλοις
συναύξοντες
θερμότερόν
τε
καὶ |
[25] |
καὶ
ὅσον
τὸν
τῶν
πολλῶν
|
πόθον |
ἀφοσιώσασθαι·
οὐ
γὰρ
αὐτοί
γε |
[39] |
οἴκοι
κατέμεινα,
βίᾳ
χαλινώσας
τὸν
|
πόθον, |
μέμφεται
μέν,
συγγινώσκει
δέ.
Καὶ |
[36] |
δίψαν
ὕδατος
ἐξιώμενος,
λόγου
δὲ
|
πόθον |
τοῦ
ἀληθῶς
ζωτικοῦ
καὶ
τροφίμου, |
[24] |
ποιεῖ
τὸν
Ὁμηρικὸν
ἵππον
ὁ
|
πόθος· |
καὶ
τὰ
δεσμὰ
ῥήξας
τῶν |
[19] |
ἀλλὰ
τῷ
ἀνάπτοντι
συναπέρχεται,
οὔτε
|
πόθος |
ὑφίσταται,
μαραινομένου
τοῦ
ὑπεκκαύματος.
Οἱ |
[14] |
τι
καὶ
βιαζώμεθα
ὑπὸ
τοῦ
|
πόθου, |
συγγνώμη
τῷ
πάθει,
πάντων
παθῶν |
[7] |
δὲ
ὄρνιθες
τῶν
ἐδωδίμων
τοὺς
|
ποθοῦντας |
ἡμᾶς
ὑπερίπτανται,
ὧν
τί
μὴ |
[25] |
γὰρ
ἀφῆκεν
ὁ
φθόνος,
τῷ
|
πόθῳ |
δὲ
σὺν
ἀλλήλοις.
Τὸν
μὲν |
[14] |
καὶ
πρόσαντες
ἡμῖν
ὁ
λόγος.
|
Ποθῶ |
μὲν
γάρ,
ἐνταῦθα
τοῦ
λόγου |
[20] |
εἰς
τὸ
πρόσω,
Θεῷ
καὶ
|
πόθῳ |
συνεργοῖς
χρώμενοι.
Ὤ!
πῶς
ἀδακρυτὶ |
[82] |
καὶ
νόσῳ
καὶ
τῷ
σῷ
|
πόθῳ |
τετρυχωμένους;
Πλὴν
καὶ
Θεῷ
φίλον |
[53] |
τε
ὄψιν
ἦλθε
καὶ
λόγους,
|
ποθῶν |
ἐκ
πλείονος,
τί
χρὴ
καὶ |
[71] |
τῶν
αἱρετικῶν
καταβάλλουσαν,
τήν
τε
|
ποι |
μαντικὴν
τοῦ
ἀνδρός,
ἐξ
ἧς |
[14] |
τι
τῷ
λόγῳ
χρήσωμαι
καὶ
|
ποῖ |
τράπωμαι·
ἔχει
γάρ
τι
καὶ |
[40] |
γὰρ
θωπευτικῶς
οὐδὲ
ἀνελευθέρως
τοῦτο
|
ποιεῖ, |
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
νεανικῶς
καὶ |
[21] |
μὴ
πρὸς
ἀρετὴν
φέρει,
μηδὲ
|
ποιεῖ |
βελτίους
τοὺς
περὶ
αὐτὸ
σπουδάζοντας. |
[54] |
ποτε,
καὶ
κατὰ
γῆς
ἐρριμμένος·
|
Ποιεῖ |
γὰρ
καὶ
βασιλέας
ταπεινοὺς
πάθος· |
[50] |
κατάπληξις.
Πρὸς
ταῦτα
ὕβριζε,
ἀπείλει,
|
ποίει |
πᾶν
ὁτιοῦν
ἂν
ᾖ
βουλομένῳ |
[35] |
ἐχόντων
ἀποθήκας
ἀνοίξας
καὶ
παραινέσεσι,
|
ποιεῖ |
τὸ
τῆς
γραφῆς,
διαθρύπτει
πεινῶσι |
[24] |
ταῖς
Ἀθήναις
χρόνον
οὐχὶ
συχνόν,
|
ποιεῖ |
τὸν
Ὁμηρικὸν
ἵππον
ὁ
πόθος· |
[26] |
καὶ
ἀναδοθείς,
ὡς
ὁ
μῦθος
|
ποιεῖ |
τοὺς
Γίγαντας.
Πλάττομεν
αὐθημερὸν
τοὺς |
[39] |
χρωμένην.
~Πρῶτον
μὲν
ἐκεῖνο
πᾶσι
|
ποιεῖ |
φανερόν,
ὡς
οὐκ
ἀνθρωπίνης
χάριτος |
[69] |
εὐαγγελιστὰς
φαίη
μεν
ἂν
ὑπεναντία
|
ποιεῖν |
ἀλλήλοις,
ὅτι
οἱ
μὲν
τῷ |
[14] |
ὡς
οἷόν
τε
μετρίως,
τοῦτο
|
ποιεῖν. |
Ἂν
δ'
ἄρα
τι
καὶ |
[45] |
μᾶλλον
αὐτοὺς
καταπλήξειε,
φοβερὸν
ἑαυτὸν
|
ποιεῖν, |
καὶ
ταῖς
κατὰ
τῶν
στοιχείων |
[56] |
τῆς
ἐπηρείας.
Τί
οὖν
ἔδει
|
ποιεῖν, |
ὦ
πρὸς
τῆς
Τριάδος
αὐτῆς! |
[56] |
ἱερᾷ
τραπέζῃ
προσφεύγει,
καὶ
Θεὸν
|
ποιεῖται |
προστάτην
κατὰ
τῆς
ἐπηρείας.
Τί |
[41] |
ψυχῆς
ὄμμα
περιαγαγών,
πᾶσαν
εἴσω
|
ποιεῖται |
τὴν
οἰκουμένην,
ὅσην
ὁ
σωτήριος |
[59] |
ἀξίαν.
Προσθήκην
γὰρ
τῆς
Ἐκκλησίας
|
ποιεῖται |
τὴν
στάσιν,
καὶ
τὴν
συμφορὰν |
[23] |
καὶ
μέτροις
ἐπιστατεῖ
καὶ
νομοθετεῖ
|
ποιήμασιν; |
Τίς
δὲ
φιλοσοφίαν,
τὴν
ὄντως |
[64] |
Καὶ
μήτε
τὴν
ἐπιτίμησιν
θράσος
|
ποιῆσαι |
μήτε
τὴν
ἄνεσιν
ἔκλυσιν,
ἀλλ' |
[68] |
καὶ
τῆς
ἑαυτῶν
κακίας
ὁρμητήριον
|
ποιησάμενοι, |
ἐντεῦθεν
τὸ
λειπόμενον
ἅπαν,
ὡς |
[28] |
τοιαῦτα
μάλιστα
ἐσπουδακότας·
οἳ
δεινὸν
|
ποιησάμενοι |
τὸ
σφῶν
κράτος
παριδεῖν
περιυβρισμένον |
[32] |
χάρις
τῷ
προελομένῳ
καὶ
συνεργὸν
|
ποιησαμένῳ |
τοῦ
ἀγωνίσματος.
~Οἱ
μὲν
οὖν |
[9] |
αἱρέσεις
μᾶλλον
ἢ
πολιτείας
ταῦτα
|
ποιησαμένων. |
~Τίς
οὐκ
οἶδε
τὸν
τούτου |
[79] |
τοὺς
παρόντας
μυσταγωγήσας
καὶ
βελτίους
|
ποιήσας |
ταῖς
ἐπισκήψεσι·
τότε
δὴ
θαῦμα |
[3] |
πλήρης
πᾶσα
συγγραφή
τε
καὶ
|
ποίησις· |
πολλὰ
δὲ
τὸ
ἐμὸν
ἔδαφος |
[8] |
εἰς
δευτέραν
τράπεζαν.
Οἱ
ὀψο
|
ποιοὶ |
σχέδιοι,
τὸ
δεῖπνον
εὐτρεπές,
οἱ |
[23] |
λόγου
καὶ
μετὰ
τοῦ
τρόπου;
|
Ποῖον |
μὲν
εἶδος
οὐκ
ἐπῆλθε
παιδεύσεως; |
[23] |
οὐκ
ἐπῆλθε
παιδεύσεως;
Μᾶλλον
δέ,
|
ποῖον |
οὐ
μεθ'
ὑπερβολῆς
ὡς
μόνον; |
[75] |
γεννητοῖς
γυναικῶν
ὑπὲρ
ἅπαντας,
ταύτην
|
ποιοῦμαι |
τὴν
παρεξέτασιν·
ἀλλὰ
ζηλωτὴν
ἀποφαίνων |
[2] |
δεήσειν
ἡμῖν,
πρὸς
ἐκεῖνόν
γε
|
ποιουμένοις |
τὸν
λόγον
καὶ
τοὺς
εἰδότας |
[60] |
παρατρυφᾶν,
καινὴν
εὐπορίαν
τὸ
ἀπορεῖν
|
ποιούμενος· |
ἀφιλότιμος
δέ,
πένης
ἦν
καὶ |
[1] |
τῆς
ἐν
λόγοις
δυνάμεως
πεῖραν
|
ποιούμενος, |
ἔπειτα
πρὸς
μέτρον
κρῖναι
ταύτην |
[10] |
πατράσιν
ὀνομασθῆναι·
ὅπερ
οὖν
καλῶς
|
ποιοῦν |
καὶ
συνέδραμεν.
Ἐπεὶ
δὲ
τὰς |
[12] |
Ὅπερ
οὖν
ἐκείνῳ
συμβέβηκεν
εὖ
|
ποιοῦν |
οἴκοθεν
ἔχοντι
τῆς
ἀρετῆς
τὸ |
[35] |
τὸ
τῆς
τιμῆς
καὶ
ῥᾴους
|
ποιῶν |
ἀμφοτέρωθεν.
~Τοιοῦτος
ἦν
ὁ
νέος |
[45] |
ἐκείνων
χεῖρον
καὶ
βλαβερώτερον,
τοῦτο
|
ποιῶν |
καὶ
λέγων
ἠκούετο.
Ἔθετο
εἰς |
[7] |
ἢ
συναναγκάζοντος;
Οὐδενός.
Τίνων
ἱππέων;
|
Ποίων |
κυνῶν;
Τίνος
ὑλακῆς
ἢ
κραυγῆς |
[57] |
ὁ
τῶν
ἁγίων
Θεός,
ὁ
|
ποιῶν |
πάντα
καὶ
μετασκευάζων
ἐπὶ
τὸ |
[75] |
δὲ
δημοσιεύων
τὸ
πνεῦμα
καὶ
|
ποιῶν |
πλήρωσιν
τοῦ
κρυπτομένου
νόμου
τὴν |
[39] |
οὔτε
ἐμέμψατο,
καὶ
προσεπῄνεσεν,
εὖ
|
ποιῶν, |
τῦφον
κατηγορηθῆναι
μᾶλλον
ὑπ'
ὀλίγων |
[15] |
τε
ὦσιν
αὐτοὶ
κἀκείνους
εὐπορωτέρους
|
ποιῶσι |
δι'
ἑαυτῶν
σπουδὴν
ἔχοντες·
καὶ |
[31] |
ὑποληπτέον,
καθαιροῦσαν
οὐ
τείχη
καὶ
|
πόλεις |
καὶ
οἰκίας,
οὐδέ
τι
τῶν |
[15] |
ἐπιεικῶς
ἄτοπον
καὶ
δαιμόνιον.
Προκαταλαμβάνονται
|
πόλεις, |
ὁδοί,
λιμένες,
ὀρῶν
ἄκρα,
πεδία, |
[12] |
ὑπ'
αὐτοῦ
διδασκόμενος,
ἢ
τὰ
|
πολεμικὰ |
κράτιστος
εἶναι
ἢ
πωλοδαμνεῖν
ἄριστα, |
[26] |
διάσκεψιν·
ὡς
δὲ
κἀν
τοῖς
|
πολεμικοῖς |
ἔχει·
στρατιώτης,
ταξίαρχος,
στρατηγός.
Αὕτη |
[51] |
θαυμάζει
γὰρ
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
καὶ
|
πολέμιος, |
μήτε
βιάζεσθαι
κελεῦσαι,
καὶ
ταὐτὸν |
[59] |
καὶ
τὸ
λυθῆναι
ταύτῃ
τὸν
|
πόλεμον. |
Ταύτης
τῆς
ἐπινοίας
δέδοικα
μὴ |
[58] |
πίστεως
ἄξιον.
Ἄρχεται
δὲ
ὁ
|
πόλεμος |
ἐνθένδε
ἤδη
τῶν
ἐπισκόπων,
καὶ |
[58] |
κινδύνων;
~Ὁ
μὲν
δὴ
κοσμικὸς
|
πόλεμος |
ἐνταῦθα
ἐτελεύτησε,
καὶ
πέρας
εἶχεν |
[55] |
ὃν
καὶ
δι'
ὃν
ὁ
|
πόλεμος. |
Ὃ
δὲ
μάλιστα
καὶ
τὸν |
[68] |
καὶ
μικρὸν
ὅσον
τὸν
τοῦ
|
πολέμου |
καιρὸν
διαφέρειν,
καὶ
τὴν
τῶν |
[29] |
σῶμα
τῆς
Ἐκκλησίας,
καὶ
ἄλλως
|
πολεμουμένης |
καὶ
σφαλερῶς
διακειμένης
ὑπὸ
τῆς |
[13] |
ἰδικώτατον.
Ἄλλαι
μὲν
γὰρ
τῶν
|
πόλεων |
ἄλλοις
ἀγάλλονται
καλλωπίσμασιν
ἢ
παλαιοῖς |
[63] |
πλείστοις
τοῦ
σώματος
μέλεσιν,
ἀπελαυνόμενοι
|
πόλεων, |
οἰκιῶν,
ἀγορῶν,
ὑδάτων,
αὐτῶν
τῶν |
[43] |
ἐπιτιμῶν,
ἀπειλῶν,
ὀνειδίζων,
προπολεμῶν
ἐθνῶν,
|
πόλεων, |
τῶν
καθ'
ἕκαστον,
πᾶν
εἶδος |
[13] |
ἧττον
λόγων
μητρόπολιν
ἢ
τῶν
|
πόλεων |
ὧν
ὑπέρκειται
καὶ
καθ'
ὧν |
[34] |
ἄλλους
καὶ
τοὺς
δυνατωτάτους
τῆς
|
πόλεως· |
διαφορῶν
λύσεις
οὐκ
ἀπιστούμεναι,
ἀλλ' |
[37] |
προεδρευόντων
καὶ
τῶν
πονηροτάτων
τῆς
|
πόλεως |
ἐκείνοις
συντεταγμένων.
Πλὴν
ἔδει
νικῆσαι |
[44] |
προστυχόν,
ἑνὸς
ἀνδρὸς
καὶ
μιᾶς
|
πόλεως |
ἥττω
ὀφθῆναι,
καὶ
γέλωτα
ὄφλειν, |
[13] |
δήμου
καὶ
τοῖς
πρώτοις
τῆς
|
πόλεως, |
μείζω
μὲν
τῆς
ἡλικίας
τὴν |
[68] |
ἀσεβείας·
ἵνα
τὸν
μὲν
τῆς
|
πόλεως |
μετὰ
τῆς
θεολόγου
γλώσσης
ὑπερορίσωσιν, |
[63] |
ἀσθενείας
βοήθημα.
Μικρὸν
ἀπὸ
τῆς
|
πόλεως |
πρόελθε,
καὶ
θέασαι
τὴν
καινὴν |
[25] |
καὶ
διὰ
μιᾶς
τῆς
Καισαρέων
|
πόλεως |
τῇ
οἰκουμένῃ
πάσῃ
πυρσεύουσα.
Καὶ |
[81] |
τὴν
παράκλησιν,
τὴν
βακτηρίαν
ἡ
|
πολιά, |
τὴν
παιδαγωγίαν
ἡ
νεότης,
ἡ |
[23] |
τὴν
σύνεσιν
καὶ
πρὸ
τῆς
|
πολιᾶς; |
ἐπειδὴ
τούτῳ
καὶ
Σολομῶν
τὸ |
[59] |
ψυχῶν
ἐπιμέλεια
πλείων
καὶ
τὸ
|
πόλιν |
ἑκάστην
τὰ
ἑαυτῆς
ἔχειν
καὶ |
[13] |
τὰ
χρησιμώτατα,
ἐπὶ
τὴν
Καισαρέων
|
πόλιν |
ἐπείγεται,
τῶν
τῇδε
μεθέξων
παιδευτηρίων· |
[14] |
Βυζάντιον,
τὴν
προκαθεζομένην
τῆς
Ἑῴας
|
πόλιν· |
καὶ
γὰρ
ηὐδοκίμει
σοφιστῶν
τε |
[70] |
σωτηρίας
τὴν
ἑαυτοῦ
πεποίη
ται
|
πόλιν, |
κούφως
τῶν
αἱρετικῶν
ὑπερπλέουσαν,
ἐξ |
[63] |
πρόελθε,
καὶ
θέασαι
τὴν
καινὴν
|
πόλιν, |
τὸ
τῆς
εὐσεβείας
ταμεῖον,
τὸ |
[23] |
ὁ
λόγος.
~Τίς
μὲν
οὕτω
|
πολιὸς |
ἦν
τὴν
σύνεσιν
καὶ
πρὸ |
[25] |
τινα
δεύτερον
οἰκιστήν
τε
καὶ
|
πολιοῦχον· |
ἔπειτα
ἐκδημίαι
τινές,
ἐπειδή
γε |
[28] |
δι'
ὑπο
ψίας
εἶχεν
ἡ
|
πόλις |
ἐκ
τῆς
περὶ
τὴν
κατάστασιν |
[34] |
ὁ
χαλεπώτατος.
Ἔκαμνε
δὲ
ἡ
|
πόλις, |
ἐπικουρία
δ'
ἦν
οὐδαμόθεν,
οὐδέ |
[63] |
παραίνεσις.
Καὶ
οὐχ
ἡ
μὲν
|
πόλις |
οὕτως,
ἡ
χώρα
δὲ
καὶ |
[79] |
δὲ
περὶ
αὐτὸν
πᾶσα
ἡ
|
πόλις, |
τὴν
ζημίαν
οὐ
φέροντες
καὶ |
[57] |
ἐν
τούτοις
ἦσαν.
Ἡ
δὲ
|
πόλις, |
ὡς
ᾔσθετο
τοῦ
κακοῦ
καὶ |
[25] |
μὲν
γὰρ
ἡ
Καισαρέων
κατέχει
|
πόλις, |
ὥς
τινα
δεύτερον
οἰκιστήν
τε |
[81] |
νομοθέτην,
οἱ
τῆς
πολιτείας
τὸν
|
πολιστήν, |
οἱ
τοῦ
δήμου
τὴν
εὐταξίαν, |
[80] |
καὶ
λογογραφῶ
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς
|
πολιτείαν, |
καὶ
προτίθημι
τῷ
χρόνῳ
κοινὸν |
[9] |
ἀλλὰ
βίων
αἱρέσεις
μᾶλλον
ἢ
|
πολιτείας |
ταῦτα
ποιησαμένων.
~Τίς
οὐκ
οἶδε |
[81] |
θρόνων
τὸν
νομοθέτην,
οἱ
τῆς
|
πολιτείας |
τὸν
πολιστήν,
οἱ
τοῦ
δήμου |
[49] |
πρὸς
Θεόν,
ᾧ
ζῶ
καὶ
|
πολιτεύομαι |
καὶ
τῷ
πλείστῳ
τέθνηκα
καὶ |
[26] |
μὲν
τοῖς
θείοις
λόγοις
ἐμμελετήσας,
|
πολλὰ |
δὲ
τῇ
σαρκὶ
νομοθετήσας
εἰς |
[18] |
μὲν
τῆς
προπετείας
ἑαυτοῖς
καταμεμψάμενοι,
|
πολλὰ |
δὲ
τῆς
ἐπιβουλῆς
ἐμοὶ
δυσχεράναντες, |
[3] |
πᾶσα
συγγραφή
τε
καὶ
ποίησις·
|
πολλὰ |
δὲ
τὸ
ἐμὸν
ἔδαφος
τοῦτο, |
[58] |
πατέρων
ἄνωθεν
διαιρέσεως.
Ἐξ
ὧν
|
πολλὰ |
καὶ
δεινά,
τὰ
μὲν
συνέβαινεν |
[62] |
μαχομένων
πρὸς
ἀλλήλους
ὡς
τὰ
|
πολλὰ |
καὶ
διϊσταμένων,
καὶ
οὐδετέρου
πάντως |
[77] |
πρόχειρον,
σύννουν
τε,
ὡς
τὰ
|
πολλά, |
καὶ
εἴσω
συννενευκός·
ὃ
τοῖς |
[77] |
ἡ
τῆς
δόξης
περιουσία,
ὥστε
|
πολλὰ |
καὶ
τῶν
ἐκείνου
μικρῶν,
ἤδη |
[3] |
καλλωπίζεσθαι,
καὶ
ὧν
πολλοὶ
μάρτυρες.
|
Πολλὰ |
μὲν
γὰρ
ὁ
Πόντος
ἡμῖν |
[34] |
ἀνδρὸς
κηδε
μονίας
καὶ
προστασίας,
|
πολλὰ |
μὲν
καὶ
ἄλλα
γνωρίσματα·
παρρησία |
[9] |
ὁμότιμον
ἢ
καὶ
τὰ
σώματα,
|
πολλὰ |
μὲν
καὶ
ἄλλα
γνωρίσματα,
πτωχοτροφίαι, |
[18] |
μὲν
οὖν
οὕτως
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
|
πολλὰ |
μὲν
τῆς
προπετείας
ἑαυτοῖς
καταμεμψάμενοι, |
[26] |
ὁ
τῆς
ὑψηλῆς
ἄξιος,
καὶ
|
πολλὰ |
μὲν
τοῖς
θείοις
λόγοις
ἐμμελετήσας, |
[58] |
διαιρεθείσης
ἡγεμονίας
καὶ
μητροπόλεις,
καὶ
|
πολλὰ |
τῶν
ἐκ
τῆς
προτέρας
τῇ |
[2] |
ὡς
σὺν
ἡμῖν
ὢν
ἐπηνώρθου
|
πολλὰ |
τῶν
ἐμῶν
ὅρῳ
τε
φιλίας |
[26] |
φύσεις
ἀρρωστημάτων
ἐσκέψατο
πρότερον,
ἢ
|
πολλὰ |
χρώματα
συνε
κέρασεν
ἢ
ἐμόρφωσεν· |
[6] |
τινα
τῶν
Ποντικῶν
ὀρῶν
λόχμην,
|
πολλαὶ |
δὲ
αὗται
παρ'
αὐτοῖς
εἰσι |
[73] |
Δαβὶδ
ἐν
βασιλεῦσιν
ἀοίδιμος,
οὗ
|
πολλαὶ |
μὲν
ἱστοροῦν
ται
κατὰ
τῶν |
[72] |
ἁγίων,
οὐχ
ἅπαξ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ,
|
πολλάκις |
δὲ
καὶ
καθ'
ἑκάστην,
ὡς |
[34] |
σωματικαί·
καὶ
γὰρ
καὶ
τοῦτο
|
πολλάκις |
εἰς
ψυχὴν
φέρει
δι'
εὐνοίας |
[69] |
ἐξ
ὧν
καὶ
δημοσίᾳ
τοῦτο
|
πολλάκις |
ἐκήρυξεν,
εἴ
ποτε
καιρὸς
ἦν |
[64] |
ἐμβριθής·
οὗ
καὶ
τὸ
μειδίαμα
|
πολλάκις |
ἔπαινος
ἦν,
καὶ
τὸ
σιωπᾶν |
[15] |
καὶ
ταῦτα
τίνες;
οἱ
πένητες
|
πολλάκις |
καὶ
ἄποροι
καὶ
μηδ'
ἂν |
[72] |
ἀλλ'
Αἰγύπτου
μόνης
καὶ
οὐ
|
πολλάκις |
καὶ
σωματικῶς·
ὁ
δὲ
πάντων |
[55] |
παίδευμα
γίνεται,
καὶ
κρείττων
εὐημερίας
|
πολλάκις |
κακοπάθεια.
Ἔκαμνεν,
ἐδάκρυεν,
ἐδυσφόρει,
προσέπεμπεν, |
[77] |
φέρειν
ἀπομνημόνευμα,
ὥσπερ
οὖν
κἀγὼ
|
πολλάκις |
οἶδα
καλλωπισάμενος·
ἐπεὶ
καὶ
τὰ |
[69] |
ἀποφηνάμενος,
ἀλλ'
ὃ
μηδέπω
πρότερον
|
πολλάκις |
πεποίηκεν,
ἐπαρασάμενος
ἑαυτῷ
τὸ
φρικωδέστατον, |
[1] |
ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ
ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.
~Ἔμελλεν
ἄρα
|
πολλὰς |
ἡμῖν
ὑποθέσεις
τῶν
λόγων
ἀεὶ |
[16] |
Ἐπειδὰν
δὲ
πλησιάσωσι,
βοῇ
τε
|
πολλῇ |
καὶ
ἐξάλμασι
χρώμενοι
καθάπερ
ἐνθουσιῶντες· |
[37] |
ἅγιον·
καὶ
μέντοι
καὶ
νικᾷ
|
πολλῇ |
τῇ
περιουσίᾳ.
Κινεῖ
γὰρ
ἐκ |
[26] |
τῶν
οἰάκων
καθίζει,
μετὰ
τὴν
|
πολλὴν |
τυφθεῖσαν
θάλασσαν
καὶ
τὴν
τῶν |
[7] |
Αἴγυπτος
αὐτοῖς
εἴη
τῆς
ἐρημίας,
|
πολλὴν |
τῶν
λεβήτων
καὶ
τῶν
κρεῶν |
[44] |
σχέτλιον,
πολλῶν
μὲν
ἐθνῶν
ἐπάρχοντα,
|
πολλῆς |
δὲ
δόξης
ἠξιωμένον,
πάντας
δὲ |
[15] |
δ'
εὐθὺς
μετ'
ἐμέ,
μετὰ
|
πολλῆς |
προσδεχθέντα
καὶ
περιφανοῦς
τῆς
ἐλπίδος. |
[7] |
ἡμῖν,
τοῖς
ὄρεσι
τούτοις
ἐμφωλεύουσι·
|
πολλοὶ |
δὲ
ὄρνιθες
τῶν
ἐδωδίμων
τοὺς |
[3] |
τοῖς
πράγμασι
καλλωπίζεσθαι,
καὶ
ὧν
|
πολλοὶ |
μάρτυρες.
Πολλὰ
μὲν
γὰρ
ὁ |
[7] |
τρυφῆς
τοὺς
τῆς
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς;
|
Πολλοὶ |
μὲν
θῆρες
τὰς
τῶν
πλουσίων |
[5] |
τῆς
ἀσεβείας
κράτος
ἀναδήσασθαι.
Τοῦτον
|
πολλοὶ |
μὲν
ὑπερέσχον
τῶν
ἡμετέρων
ἀγωνιστῶν, |
[11] |
καὶ
τὴν
ἔξωθεν,
ἣν
οἱ
|
πολλοὶ |
Χριστιανῶν
διαπτύουσιν,
ὡς
ἐπίβουλον
καὶ |
[59] |
τὸ
πάθος,
οὐδὲ
ἄλλως
τοῖς
|
πολλοῖς |
ἀγνοούμενον,
τὴν
περὶ
ἡμᾶς
καινοτομίαν |
[52] |
θάμβους.
Καὶ
τοῦτο
ἦν
τοῖς
|
πολλοῖς |
ἄδηλον
ἔτι.
Ἐπεὶ
δὲ
τὰ |
[64] |
γελοιαστὴς
καὶ
ἀγοραῖος,
μηδὲ
τοῖς
|
πολλοῖς |
ἀρέσκων,
ἐκ
τοῦ
πᾶσι
πάντα |
[46] |
μέχρι
τοῦ
νῦν
κινεῖ
τοῖς
|
πολλοῖς |
δάκρυον
εἰς
μνήμην
ἰόντα
καὶ |
[5] |
ἔμπνοοι
στῆλαι,
σιγῶντα
κηρύγματα,
σὺν
|
πολλοῖς |
δὲ
τοῖς
ἀριθμουμένοις
καὶ
οἱ |
[16] |
τὸν
ἄνδρα
ἐτύγχανον·
τοῖς
γὰρ
|
πολλοῖς |
εὐθὺς
αἰδέσιμος
ἦν,
ἀκοῇ
προκατειλημμένος. |
[7] |
τοιούτοις
φιλιστορεῖν
ἡ
ψυχὴ
καὶ
|
πολλοῖς |
θαύμασιν
ἀνυμνεῖν
τὸν
Θεόν)
οὗτος, |
[72] |
βασανίσας,
λαὸν
διασώσας
ἐν
σημείοις
|
πολλοῖς |
καὶ
τέρασι,
τῆς
νεφέλης
εἴσω |
[77] |
καὶ
εἴσω
συννενευκός·
ὃ
τοῖς
|
πολλοῖς |
μὴ
καλῶς
ζηλωθὲν
μηδὲ
νοηθέν, |
[9] |
Θεῷ
καθιερωθείσης,
πρᾶγμα
οὔπω
τότε
|
πολλοῖς |
σπουδαζόμενον,
ὥσπερ
νῦν
αὐξηθέν
τε |
[69] |
ἐξαγορεύσω
τι
καὶ
τῶν
τοῖς
|
πολλοῖς |
τέως
ἀγνοουμένων·
ὅτι
τοῦ
καιροῦ |
[5] |
εἰδόσι
λέγω
τὸν
Μαξιμίνου,
ὃς
|
πολλοῖς |
τοῖς
ἐγγύθεν
γενομένοις
ἐπιφυεὶς
πάντας |
[68] |
τοῖς
εἰρημένοις·
χρησιμώτατον
γὰρ
τοῖς
|
πολλοῖς, |
τοῦ
μὴ
βλάπτεσθαι,
τὴν
χείρω |
[27] |
τοῦ
περὶ
ταῦτα
κόσμου
τοῖς
|
πολλοῖς |
τύπος
καθίσταται.
Τὰς
γὰρ
ἱερὰς |
[26] |
τοῖς
ἀρχομένοις.
Τὸ
δ'
ἡμέτερον
|
πολλοῦ |
ἂν
ἦν
ἄξιον,
εἰ
οὕτως |
[33] |
κατηρτισμένος
ἐν
τοῖς
τοῦ
Πνεύματος,
|
πολλοῦ |
δὲ
τοῦ
κλύδωνος
περιζέοντος
καὶ |
[56] |
ἐπιφανῶν
ἐξ
ἀνδρὸς
οὐ
πρὸ
|
πολλοῦ |
τὸν
βίον
ἀπολιπόντος
ὁ
τοῦ |
[77] |
καὶ
συμπῖπτον
ὡς
ἔτυχε.
Καὶ
|
πολλοὺς |
ἂν
ἴδοις
Βασιλείους
ἄχρι
τοῦ |
[38] |
περιόντι
τῆς
ἀρετῆς
ἕλκειν
τοὺς
|
πολλοὺς |
εἰς
τὸ
μέτριον·
μᾶλλον
δέ, |
[55] |
ὡς
αὐτός
τε
ὡμολόγει,
καὶ
|
πολλοὺς |
ἔπειθε
τῶν
οὐκ
εἰδότων·
οὐ |
[71] |
γεννηθέντων,
καὶ
τὴν
εὐλογίαν
ᾗ
|
πολλοὺς |
ἐστήριξεν.
~Ἰωσὴφ
ἐγένετο
σιτοδότης,
ἀλλ' |
[65] |
μηδ'
ἑτέρῳ
σκάζειν,
κατὰ
τοὺς
|
πολλούς, |
ἢ
νῷ
λόγον
οὐκ
ἔχοντι, |
[10] |
ῥώμης
καὶ
μεγέθους,
οἷς
τοὺς
|
πολλοὺς |
ὁρῶ
χαίροντας,
τοῖς
βουλομένοις
παρα |
[25] |
πλύνασα
καὶ
σοφίσασα,
κατὰ
τοὺς
|
πολλοὺς |
τῶν
νῦν
τῆς
προστασίας
ἐφιεμένων· |
[18] |
εἶναι
λέγων,
ὅτι
μὴ
χρόνῳ
|
πολλῷ |
καὶ
συνουσίᾳ
τελεωτέρᾳ,
οὔτε
παίδευσιν |
[33] |
ἃ
βοηθοῦσι
βοηθουμένοις,
μᾶλλον
δὲ
|
πολλῷ |
κρείττω
καὶ
ἰσχυρότερα.
Τῷ
δέ |
[48] |
οὐκ
οἶδε
τὸν
τηνικαῦτα
ὕπαρχον,
|
πολλῷ |
μὲν
τῷ
οἰκείῳ
θράσει
καθ' |
[5] |
πάντας
φιλανθρώπους
ἀπέδειξε,
θράσει
τε
|
πολλῷ |
ῥέων
καὶ
φιλονεικῶν
τὸ
τῆς |
[72] |
τῶν
χαμαὶ
ἐρχομένων
καὶ
ἁρπαζομένων
|
πολλῷ |
τιμιώτεροι.
~Καὶ
ἵνα
τοὺς
Κριτὰς |
[72] |
τινασσόντων
πολλῶν
ὄντων
κατασεισθείς,
ἀλλὰ
|
πολλῷ |
τῷ
περιόντι
τὸν
πειραστὴν
καταπαλαίσας |
[15] |
τῆς
ἐλπίδος.
Καὶ
γὰρ
ἐν
|
πολλῶν |
γλώσσαις
ἔκειτο
πρὶν
ἐπιστῆναι,
καὶ |
[6] |
ὅσον
εἰς
κακοπάθειαν
τοῖς
ὑπὸ
|
πολλῶν |
δορυφορουμένοις
καὶ
τιμωμένοις.
Ἐγὼ
δέ, |
[31] |
καὶ
ὄντως
φιλόχριστος;
Οὐ
δὲ
|
πολλῶν |
ἐδεήθη
λόγων
πρὸς
τὸ
παρεῖναι |
[70] |
αὐτοῖς
τυπούμενοι
Πνεύματος.
~Φέρε
δή,
|
πολλῶν |
ἐν
τοῖς
πάλαι
καὶ
νῦν |
[49] |
τί
πάθω;
Μή
τι
τῶν
|
πολλῶν |
ἓν
ἃ
τῆς
ἐμῆς
δυναστείας |
[8] |
Τοῦτο
μὲν
οὖν
τοσοῦτον
ἐκ
|
πολλῶν |
ἓν
καὶ
ἀντὶ
πολλῶν,
ὡς |
[44] |
δεινὸν
γὰρ
εἶναι
καὶ
σχέτλιον,
|
πολλῶν |
μὲν
ἐθνῶν
ἐπάρχοντα,
πολλῆς
δὲ |
[28] |
ἀνθρώπινον·
ἅπτεται
γὰρ
οὐ
τῶν
|
πολλῶν |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἀρίστων |
[28] |
καὶ
σοφώτερον,
εἴπερ
σοφώτεροι
τῶν
|
πολλῶν, |
οἱ
κόσμου
χωρίσαντες
ἑαυτοὺς
καὶ |
[72] |
τῶν
ἄθλων,
μηδενὶ
τῶν
τινασσόντων
|
πολλῶν |
ὄντων
κατασεισθείς,
ἀλλὰ
πολλῷ
τῷ |
[9] |
Πόντῳ
καὶ
Καππαδόκαις
μερισαμένοις
ἤρκεσε
|
πολλῶν |
πληροῦν
ἀκοάς·
ἐμοὶ
δὲ
μέγιστον |
[25] |
χαρισάμενοι
καὶ
ὅσον
τὸν
τῶν
|
πολλῶν |
πόθον
ἀφοσιώσασθαι·
οὐ
γὰρ
αὐτοί |
[38] |
ἀρχήν,
τὸ
μὴ
πολὺ
τῶν
|
πολλῶν |
προέχειν,
μηδὲ
ἀεὶ
κρείττω
φαίνεσθαι, |
[55] |
φιλοσοφία,
καὶ
τὸ
κρατοῦντα
τῶν
|
πολλῶν |
ταύτῃ
φαίνεσθαι,
τοῦτο
δώσω
τῷ |
[35] |
χιλιάδας,
ὧν
καὶ
τὰ
λείψανα
|
πολλῶν |
τραπεζῶν
ἄλλη
δύναμις.
Ταῦτα
γὰρ |
[25] |
τὸ
ἡμέτερον
γένος
οἰκονομία,
διὰ
|
πολλῶν |
τῶν
ἐν
μέσῳ
γνωρίσασα
καὶ |
[60] |
σταυρὸς
ᾧ
συνέζη
μόνῳ,
ὃν
|
πολλῶν |
χρημάτων
ἐνόμιζεν
ἑαυτῷ
τιμιώτερον.
Ἅπαντα |
[8] |
ἐκ
πολλῶν
ἓν
καὶ
ἀντὶ
|
πολλῶν, |
ὡς
ὁ
ἐμὸς
λόγος.
Καὶ |
[77] |
τοὺς
ἐν
ταῖς
σκιαῖς
ἀνδριάντας·
|
πολὺ |
γὰρ
εἰπεῖν,
ὅτι
καὶ
τὸ |
[61] |
οὕτω
μᾶλλον
ἄτροφος
ἦν,
οὐ
|
πολὺ |
δὲ
εἰπεῖν,
καὶ
ἄσαρκος;
Τὰς |
[37] |
χειρὸς
καὶ
τῆς
χρίσεως,
οὐ
|
πολὺ |
δὲ
εἰπεῖν
ὅτι
καὶ
τῆς |
[2] |
τὸν
ἄνδρα
τοῖς
ἐγκωμίοις,
μηδὲ
|
πολὺ |
δεύτερον
τῶν
ἄλλων
ἐλθεῖν,
κἂν |
[66] |
ὡς
γίγαντος,
οὗ
καὶ
τὸ
|
πολὺ |
διαβαίνειν
ἔχει
δύναμιν
τοσοῦτον
ὡς |
[12] |
τῆς
ἀρετῆς
κινημάτων
οὐ
παρὰ
|
πολὺ |
λειπόμενος·
εἰ
βούλει
δέ,
κἀν |
[58] |
καὶ
τῶν
ἐκείνοις
συμμάχων·
οὗ
|
πολὺ |
μὲν
τὸ
ἄδοξον,
πλείων
δὲ |
[56] |
νομοθέτην,
ἄλλον
δέ
τινα
τῶν
|
πολὺ |
μετ'
ἐκεῖνον,
ἱερέα
δὲ
ὅμως; |
[58] |
τελέως
κατελελύκεσαν.
Καὶ
τὸ
παρὰ
|
πολὺ |
τῆς
δόξης
κρατεῖσθαι,
πάν
των |
[30] |
ὁ
τῆς
μανίας
ἐπώνυμος,
τὸ
|
πολὺ |
τῆς
Ἐκκλησίας
διέσεισε
καὶ
διέφθειρεν, |
[82] |
εἰ
δὲ
πόρρω
καὶ
παρὰ
|
πολὺ |
τῆς
ἐλπίδος,
τί
χρὴ
παθεῖν |
[77] |
τοῦ
ἀνδρὸς
τῶν
πονουμένων
ἑτέροις
|
πολὺ |
τιμιώτερα
καὶ
περιφανέστερα.
~Ἐπεὶ
δὲ |
[70] |
ἄλλοις
ἐκήρυξεν,
ὃ
τοῦ
ἐπικαλεῖσθαι
|
πολὺ |
τιμιώτερον.
Ἐνὼχ
μετετέθη,
μικρᾶς
εὐσεβείας, |
[65] |
ἐγένετο
ἢ
γενήσεται
σάλπιγξ
ἐπὶ
|
πολὺ |
τοῦ
ἀέρος
φθάνουσα,
ἢ
Θεοῦ |
[25] |
πρεσβείαις
ἄμεινον.
Τὸν
δέ,
ἡ
|
πολύ |
τροπος
τοῦ
Θεοῦ
φιλανθρωπία
καὶ |
[43] |
ἀντιθέτοις
πάλαις
καὶ
μάχαις
τὸ
|
πολὺ |
τῶν
αἱρετικῶν
ἀποκρούεται
θράσος·
τοὺς |
[38] |
τὴν
τοιαύτην
ἀρχήν,
τὸ
μὴ
|
πολὺ |
τῶν
πολλῶν
προέχειν,
μηδὲ
ἀεὶ |
[9] |
ἡ
εὐτεκνία.
Τοὺς
γὰρ
αὐτοὺς
|
πολύπαιδας |
καὶ
καλλίπαιδας
μῦθοι
μὲν
ἴσως |
[19] |
τοῦ
πρόσω
τυραννικῶς,
τὸ
τῶν
|
πολυπόδων |
πείσομαι,
ὧν
τῆς
θαλάμης
ἐξελκομένων |
[31] |
ἀρρωστήμασιν.
Ὁ
μὲν
οὖν
ἀγὼν
|
πολύς· |
ἡ
δὲ
προθυμία
τῶν
πλείστων |
[27] |
ἐξουσίας
ἀφῃρημένος.
~Ἀλλ'
οὐχ
ὁ
|
πολὺς |
οὕτω
καὶ
μέγας
Βασίλειος·
ἀλλ' |
[71] |
τὰ
ἐπίσημα,
τήν
τε
καλὴν
|
πολυτεκνίαν |
τῶν
κατὰ
Θεὸν
γεννηθέντων,
καὶ |
[16] |
τὸ
ἔργον
τῶν
ἀπειλουμένων.
Ἔπειτα
|
πομπεύει |
διὰ
τῆς
ἀγορᾶς
ἐπὶ
τὸ |
[16] |
ἐπὶ
τὸ
λουτρὸν
προαγόμενος.
Ἡ
|
πομπὴ |
δέ·
διατάξαντες
ἑαυτοὺς
στοιχηδὸν
κατὰ |
[26] |
δὲ
πρόεδρος
εὑρίσκεται
ῥᾳδίως
μὴ
|
πονηθείς, |
καὶ
πρόσφατος
τὴν
ἀξίαν,
ὁμοῦ |
[66] |
μεγίστη,
τὰ
ἐκείνου
συγγράμματα
καὶ
|
πονήματα. |
Οὐδὲ
γραφεῦσιν
εὐπορία
τις
ἄλλη |
[67] |
ὁρῶ
πῦρ,
ᾧ
τεφροῦνται
γλῶσσαι
|
πονηραὶ |
καὶ
παράνομοι,
ἢ
τὸν
Χαλανῆς |
[54] |
εἰρημένων
οὐκ
ἔλαττον.
Ἐνίκων
οἱ
|
πονηροί, |
καὶ
κυροῦται
κατὰ
τοῦ
ἀνδρὸς |
[30] |
φύσιν
θεότητος·
καὶ
κτίσμα
γίνεται
|
πονηρόν, |
εἰς
δουλείαν
κατάγων
τὴν
δεσποτείαν |
[44] |
τὸ
ἀκάθαρτον
ἐκεῖνο
πνεῦμα
καὶ
|
πονηρόν, |
ὃ
τοῦ
ἀνθρώπου
λυθὲν
καὶ |
[37] |
τῆς
πατρίδος
προεδρευόντων
καὶ
τῶν
|
πονηροτάτων |
τῆς
πόλεως
ἐκείνοις
συντεταγμένων.
Πλὴν |
[54] |
καὶ
ἡ
χεὶρ
ἐπέχεται
τοῦ
|
πονηροῦ |
γραφέως,
καὶ
ὁ
ἅγιος
ἀνασώζεται |
[33] |
λελύπητο
πεῖρά
τις
ἦν
τοῦ
|
πονηροῦ |
καὶ
πάλη
ταῖς
εἰς
τὸ |
[73] |
ἡ
τῆς
κινύρας
δύναμις,
καὶ
|
πονηροῦ |
πνεύματος
κατεπᾴδουσα.
Σολομῶν
πλάτος
καρδίας |
[41] |
ὁρῶν
καὶ
κέδρων
ὑπερεκτείνεσθαι·
ταύτην
|
πονηρῷ |
καὶ
ἀγρίῳ
συῒ
τῷ
διαβόλῳ |
[54] |
ὁ
παῖς
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
|
πονηρῶς |
εἶχε
τοῦ
σώματος·
συνέκαμνε
δὲ |
[37] |
προσκείσθω
τοῖς
παλαιοῖς
διηγήμασιν,
ὅτι
|
πόνος |
ὑγείαν
χαρίζεται,
καὶ
προθυμία
νεκροὺς |
[61] |
ἄφθονον,
ὃ
γεωργοῦσι
πηγαὶ
μηδὲν
|
πονουμένοις. |
Ἐξ
ὧν
ἢ
μεθ'
ὧν |
[77] |
τὰ
πάρεργα
τοῦ
ἀνδρὸς
τῶν
|
πονουμένων |
ἑτέροις
πολὺ
τιμιώτερα
καὶ
περιφανέστερα. |
[55] |
κινεῖ
καὶ
τούτῳ
τὸν
τῆς
|
Ποντικῆς |
μοίρας
ὕπαρχον·
προφάσει
μὲν
ὡς |
[6] |
ἀγούσης
προνοίας;
Ἐπί
τινα
τῶν
|
Ποντικῶν |
ὀρῶν
λόχμην,
πολλαὶ
δὲ
αὗται |
[29] |
ἐνθένδε
σὺν
ἡμῖν
πρὸς
τὸν
|
Πόντον |
μεταχωρεῖ,
καὶ
τοῖς
ἐκεῖσε
φροντιστηρίοις |
[3] |
μάρτυρες.
Πολλὰ
μὲν
γὰρ
ὁ
|
Πόντος |
ἡμῖν
ἐκ
τοῦ
πατρὸς
προβάλλει |
[12] |
ὃν
κοινὸν
παιδευτὴν
ἀρετῆς
ὁ
|
Πόντος |
τηνικαῦτα
προὐβάλλετο,
σπαργανοῦται
καὶ
διαπλάττεται |
[31] |
τὸν
τῆς
ἀνάγκης·
εὐθὺς
τοῦ
|
Πόντου |
μεθ'
ἡμῶν
ἀπανίσταται
καὶ
ζηλοτυπεῖ |
[9] |
ὑποδειγμάτων,
τά
τε
ἄλλα,
ὅσα
|
Πόντῳ |
καὶ
Καππαδόκαις
μερισαμένοις
ἤρκεσε
πολλῶν |
[65] |
στρεφόμεθα,
τῆς
ἄκρας
ἀπολειπόμενοι·
ἔτι
|
πορθμὸν |
διαπερῶμεν,
ἀφέντες
τὸ
μέγα
καὶ |
[81] |
ἡ
νεότης,
ἡ
πενία
τὸν
|
ποριστήν, |
ἡ
εὐπορία
τὸν
οἰκονόμον·
δοκοῦσί |
[47] |
ᾧ
δύνανται
μόνον,
τῇ
γλώσσῃ
|
πορνεύουσι, |
τὸν
ἀρχιμάγειρον
Ναβουζαρδάν,
τὰς
ἐκ |
[11] |
ἐπίβουλον
καὶ
σφαλερὰν
καὶ
Θεοῦ
|
πόρρω |
βάλλουσαν,
κακῶς
εἰδότες.
Ὥσπερ
γὰρ |
[62] |
καὶ
μοναστήρια
δειμάμενος
μέν,
οὐ
|
πόρρω |
δὲ
τῶν
κοινωνικῶν
καὶ
μιγάδων, |
[82] |
σοῦ
λόγον
ἐνεστησάμην·
εἰ
δὲ
|
πόρρω |
καὶ
παρὰ
πολὺ
τῆς
ἐλπίδος, |
[71] |
λέγω
δὴ
τὴν
Ἐκκλησίαν,
οὐ
|
πόρρωθεν, |
ἀλλ'
ἐγγύθεν
ἠγάγετο,
οὐδὲ
διὰ |
[43] |
ἀπὸ
γλώσσης
καταστρεφόμενος·
τοὺς
δὲ
|
πόρρωθεν, |
βάλλων
τοξεύμασι
τοῖς
ἐκ
μέλανος, |
[4] |
καθάπερ
τις
κλῆρος
πατρῷος
ἢ
|
πόρρωθεν |
ἢ
ἐγγύθεν
ἠργμένος,
κάτεισιν
εἰς |
[49] |
τέθνηκα
καὶ
πρὸς
ὃν
ἐπείγομαι
|
πόρρωθεν. |
~Τούτοις
καταπλαγέντα
τὸν
ὕπαρχον·
Οὐδείς, |
[41] |
γὰρ
ἄλλων
ἁπάντων
τὸ
ἐν
|
ποσὶ |
μόνον
ὁρώντων,
καὶ
τὸ
κατ' |
[38] |
κακὸν
εἶναι,
ἤ
τι
καὶ
|
ποσῶς |
ἀγαθόν·
ἄρχοντος
δὲ
καὶ
προστάτου |
[1] |
νῦν
χρησάμενος.
ἢ
ὅ
τί
|
ποτ' |
ἂν
μᾶλλον
ἢ
ἐμαυτῷ
χαρισαίμην |
[15] |
ἡμᾶς
Ἀθῆναι,
καθάπερ
τι
ῥεῦμα
|
ποτάμιον, |
ἀπὸ
μιᾶς
σχισθέντας
πηγῆς
τῆς |
[57] |
ἔμελλεν
ὁ
τεμὼν
θάλασσαν
καὶ
|
ποταμὸν |
ἀνακόψας
καὶ
στοιχεῖα
τυραννήσας
καὶ |
[7] |
θάλασσαν
καὶ
στήσας
ἥλιον
καὶ
|
ποταμὸν |
ἀνακόψας,
καὶ
τἆλλα
δὴ
ὑπειπόντες |
[21] |
εἴ
τις
ἔστιν
ἢ
πιστεύεται
|
ποταμός, |
δι'
ἅλμης
ῥέων
γλυκύς,
ἢ |
[8] |
δεῖται
τῶν
εἰσρεόντων
εἰς
αὐτὴν
|
ποταμῶν |
κἂν
εἰσρέωσιν
ὅτι
πλεῖστοι
καὶ |
[82] |
ὦ
Βασίλειε,
τῆς
ἡδίστης
σοί
|
ποτε |
γλώττης
καὶ
ὁμοτίμου
καὶ
ἥλικος. |
[60] |
καὶ
πάντων
ἐκβολὴν
στέρξας,
ὧν
|
ποτε |
εἶχε,
κούφως
διέπλει
τὴν
τοῦ |
[71] |
πρὸς
αὐτὸν
πάλην,
ἥ
τίς
|
ποτε |
ἦν·
οἶμαι
δὲ
τοῦ
ἀνθρωπείου |
[60] |
καὶ
ἀπέριττον;
Ἐκείνῳ
δὲ
τί
|
ποτε |
ἦν,
πλὴν
τοῦ
σώματος
καὶ |
[7] |
πλουσίων
διαφυγόντες
τραπέζας,
ἅπερ
ἦν
|
ποτε |
καὶ
ἡμῖν,
τοῖς
ὄρεσι
τούτοις |
[54] |
καὶ
λιταῖς
προσκείμενος,
εἴπερ
ἄλλοτέ
|
ποτε, |
καὶ
κατὰ
γῆς
ἐρριμμένος·
Ποιεῖ |
[69] |
δημοσίᾳ
τοῦτο
πολλάκις
ἐκήρυξεν,
εἴ
|
ποτε |
καιρὸς
ἦν
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς |
[45] |
δὴ
Περσῶν
βασιλέα
φασίν,
ἐπειδή
|
ποτε |
κατὰ
τῆς
Ἑλλάδος
ἐστράτευε,
πᾶν |
[21] |
Λυδῶν
ἐτυράννησεν·
ἢ
τῷ
χρυσῷ
|
ποτε |
Μίδας,
δι'
ὃν
ἀπώλετο,
ἐπιτυχὼν |
[77] |
φιλοτιμίαν
εἰκότως,
τὸ
τυχεῖν
ἐκείνῳ
|
ποτὲ |
πλησιάσαντας,
ἢ
θεραπεύσαντας,
ἤ
τι |
[2] |
ὀλιγωρίᾳ
τὸ
εἰκὸς
ἐνελίπομεν·
μή
|
ποτε |
τοσοῦτον
ἀμελήσαιμεν
ἢ
ἀρετῆς
ἢ |
[58] |
ὡς
καὶ
τῶν
ἡμιόνων
λαβέσθαι
|
ποτὲ |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἰδίαν
ὁδὸν
ὁδεύοντος, |
[80] |
σωφρονίζομαι
διὰ
νυκτερινῶν
ὄψεων,
εἴ
|
ποτε |
τοῦ
δέοντος
ἔξω
πέσοιμι.
Καὶ |
[22] |
ἐπαίνους,
ὁ
μηδὲ
παρ'
ἑτέρου
|
ποτὲ |
τοῦτο
δεξάμενος·
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν, |
[55] |
μὲν
οὖν.
Ἀλλ'
ὁ
κινήσας
|
ποτὲ |
τῷ
Ἰσραὴλ
Ἀδὲρ
τὸν
ἀλιτήριον, |
[23] |
ἓν
ἀγαγών,
ὥστε
ἄδηλον
εἶναι
|
ποτέρῳ |
τούτων
ἐκεῖνος
θαυμασιώτερος.
Τίς
μὲν |
[36] |
λόγος,
ᾧ
ψυχαὶ
τρέφονται
καὶ
|
ποτίζονται, |
Θεὸν
πεινῶσαι
καὶ
ζητοῦσαι
τροφὴν |
[54] |
εἰ
μὴ
τὴν
ἅλμην
τῷ
|
ποτίμῳ |
ὕδατι
συνεκέρασεν,
ὁμοῦ
τε
τοῦτον |
[61] |
ἅλες,
ἡ
καινὴ
καρυκεία·
καὶ
|
ποτὸν |
νηφάλιόν
τε
καὶ
ἄφθονον,
ὃ |
[6] |
τὸ
τῆς
φυγῆς
παρετάθη
ἔτος
|
που |
ἕβδομον,
καὶ
μικρόν
τι
πρός· |
[15] |
ἑαυτῶν
σπουδὴν
ἔχοντες·
καὶ
τὸ
|
πρᾶγμά |
ἐστιν
ἐπιεικῶς
ἄτοπον
καὶ
δαιμόνιον. |
[21] |
πράξεων·
ἡμῖν
δὲ
τὸ
μέγα
|
πρᾶγμα |
καὶ
ὄνομα,
Χριστιανοὺς
καὶ
εἶναι |
[1] |
αὐτοῖς
ἀμφοτέρωθεν
ἂν
ἔχοι
τὸ
|
πρᾶγμα |
καλῶς·
εἰ
μὲν
ἐγγὺς
ἔλθοιεν |
[9] |
ἐγκρατείας,
ἀπόμοιρα
κτήσεως
Θεῷ
καθιερωθείσης,
|
πρᾶγμα |
οὔπω
τότε
πολλοῖς
σπουδαζόμενον,
ὥσπερ |
[24] |
ἀφιέντα
καὶ
παραχωρῆσαι
τοῖς
ἕλκουσι.
|
Πρᾶγμα, |
πρὶν
γενέσθαι,
μὴ
πιστευόμενον·
γίνεται |
[16] |
ἢ
ἀστειότητος
ἔχῃ.
Καὶ
τὸ
|
πρᾶγμα, |
τοῖς
μὲν
ἀγνοοῦσι
λίαν
φοβερὸν |
[28] |
κράτος
παριδεῖν
περιυβρισμένον
καὶ
ἀπωσμένον,
|
πρᾶγμα |
τολμῶσιν
ἐπικινδυνότατον·
ἀπόστασιν
ἐννοοῦσι
καὶ |
[69] |
τοσοῦτον
θαρρῶ
τῇ
περὶ
τὸ
|
πρᾶγμα |
τοῦ
ἀνδρὸς
καθαρότητι,
ὥστε
καὶ |
[58] |
ταῦτα
τὰ
τῆς
ἀπληστίας
ἐπικαλύμματα,
|
πρᾶγμα |
τῶν
εὐπορίστων,
καὶ
τό,
μὴ |
[3] |
μηδὲ
μύθοις,
αὐτοῖς
δὲ
τοῖς
|
πράγμασι |
καλλωπίζεσθαι,
καὶ
ὧν
πολλοὶ
μάρτυρες. |
[68] |
εἶναι
τὴν
σωτηρίαν
μᾶλλον
ἢ
|
πράγμασι· |
μηδὲ
γὰρ
τὸ
Ἰουδαίων
ἔθνος |
[13] |
γενέσθαι,
τοῖς
κάτω
τὰ
ἄνω
|
πραγματευόμενον |
καὶ
τοῖς
ἀστάτοις
καὶ
ῥέουσι |
[64] |
κατὰ
τοὺς
Σολομῶντος
νόμους,
παντὶ
|
πράγματι |
καιρὸν
διατάξαντος.
~Ἀλλὰ
τί
ταῦτα |
[66] |
τῶν
ἀπραγμόνων
ἢ
τῶν
ἐν
|
πράγματι; |
Τίς
τῶν
τὰ
ἔξωθεν
φιλοσοφούντων |
[20] |
Ἶσαι
μὲν
ἐλπίδες
ἦγον
ἡμᾶς
|
πράγματος |
ἐπιφθονωτάτου,
τῶν
λόγων·
φθόνος
δὲ |
[19] |
Θεόν
τε
καὶ
σώφρονες,
ἐπειδὴ
|
πράγματος |
ἑστῶτός
εἰσι,
διὰ
τοῦτο
καὶ |
[33] |
παραστάτης
δεξιός,
τῶν
θείωνἐξηγητής,
τῶν
|
πρακτέων |
καθηγητής,
γήρως
βακτηρία,
πίστεως
ἔρεισμα, |
[23] |
τε
καὶ
ἄνωβαίνουσαν,
ὅση
τε
|
πρακτικὴ |
καὶ
θεωρητική,
ὅση
τε
περὶ |
[67] |
διεγείρομαι.
Ὅταν
ἠθικοῖς
λόγοις
καὶ
|
πρακτικοῖς, |
καθαίρομαι
ψυχὴν
καὶ
σῶμα,
καὶ |
[62] |
φιλόσοφον
ἀκοινώνητον
ᾖ
μήτε
τὸ
|
πρακτικὸν |
ἀφιλόσοφον·
ὥσπερ
δὲ
γῆ
καὶ |
[33] |
ὁ
πιστότατος,
τῶν
ἐκτὸς
ὁ
|
πρακτικώτατος· |
ἑνὶ
λόγῳ,
τοσοῦτος
εἰς
εὔνοιαν |
[62] |
ἀβασάνιστον
καὶ
ἀσύγκριτον·
τοῦ
δὲ
|
πρακτικωτέρου |
μὲν
μᾶλλον
καὶ
χρησιμωτέρου,
τὸ |
[39] |
ἀγνοησάντων
τὴν
οἰκονομίαν,
ἤ
τι
|
πρᾶξαι |
τῷ
λόγῳ
καὶ
τοῖς
αὐτοῦ |
[21] |
ἐκ
τῶν
ἰδίων
ἐπιτηδευμάτων
ἢ
|
πράξεων· |
ἡμῖν
δὲ
τὸ
μέγα
πρᾶγμα |
[20] |
ὃ
βλέποντες,
καὶ
βίον
καὶ
|
πρᾶξιν |
ἅπασαν
ἀπηυθύνομεν,
παρά
τε
τῆς |
[43] |
καὶ
γὰρ
ὁμοίως
ἀτελὲς
ἄλογος
|
πρᾶξις |
καὶ
λόγος
ἄπρακτος,
προσετίθει
τῷ |
[73] |
ἐχθρῶν
νῖκαι
καὶ
τρόπαια,
ἡ
|
πρᾳότης |
δὲ
τὸ
ἐπισημότατον,
καὶ
πρὸ |
[43] |
λόγῳ
καὶ
τὴν
ἐκ
τοῦ
|
πράττειν |
ἐπικουρίαν·
τοῖς
μὲν
ἐπιδημῶν,
πρὸς |
[24] |
οὐ
λέγοντες;
τί
δ'
οὐ
|
πράττοντες, |
ὧν
τοὺς
ἀλγοῦν
τας
εἰκός; |
[42] |
βλέποντα;
Ἑνὸς
μὲν
γὰρ
εὖ
|
πράττοντος |
ἢ
κακῶς,
οὐδὲν
τῷ
κοινῷ |
[73] |
Ὁ
δέ,
τοῦ
μὲν
τῷ
|
πρᾴῳ, |
τοῦ
δὲ
τῇ
σοφίᾳ
κατὰ |
[78] |
εἰ
καὶ
ἄλλοις
μᾶλλον
ἡμῶν
|
πρέπων |
ὁ
λόγος.
Οὐ
γὰρ
ἔχω |
[25] |
ἀγέσθω·
ἄγοιτο
δὲ
ταῖς
ἐκείνου
|
πρεσβείαις |
ἄμεινον.
Τὸν
δέ,
ἡ
πολύ |
[82] |
παιδαγωγίαν,
ἢ
στήσαις
ταῖς
σεαυτοῦ
|
πρεσβείαις |
ἢ
πείσαις
καρτερῶς
φέρειν·
καὶ |
[54] |
ὑπόγυιον
αἰσχυνόμενος,
ἑτέροις
δὲ
τὴν
|
πρεσβείαν |
ἐπιτρέπει
τῶν
οἰκειοτάτων
ἑαυτῷ
καὶ |
[31] |
τοῦ
λόγου
προβεβλημένοις,
καὶ
τῆς
|
πρεσβείας |
ἡττήθη·
καὶ
διελὼν
ἄριστα
παρ' |
[71] |
ἀλλ'
ἐγγύθεν
ἠγάγετο,
οὐδὲ
διὰ
|
πρεσβείας |
οἰκετικῆς,
ἀλλ'
ἐκ
Θεοῦ
δοθεῖσαν |
[31] |
ἀλλ'
ὁμοῦ
τε
εἶδεν
ἡμᾶς
|
πρεσβεύοντας, |
κοινὸς
γὰρ
ἦν
ὁ
ἀγὼν |
[43] |
μὲν
ἐπιδημῶν,
πρὸς
δὲ
τοὺς
|
πρεσβεύων, |
τοὺς
δὲ
καλῶν,
νουθετῶν,
ἐλέγχων, |
[25] |
καὶ
περιβόητον,
τοῖς
ἱεροῖς
τοῦ
|
πρεσβυτερίου |
θρόνοις
τέως
ἐγκαταλέξασα,
καὶ
διὰ |
[58] |
τοῦ
νέου
μητροπολίτου,
πρόσοδοι
διηρπάζοντο·
|
πρεσβύτεροι |
τῶν
ἐκκλησιῶν,
οἱ
μὲν
ἀνεπείθοντο, |
[46] |
γράφοντες
τὰ
τούτων
ἔτι
χαλεπώτερα.
|
Πρεσβυτέρων |
ἐμπρησμοὶ
θαλάττιοι·
στρατηγοὶ
δυσσεβεῖς,
οὐ |
[27] |
τοῦ
βήματος,
οὕτως
ἐν
καθέδρᾳ
|
πρεσβυτέρων, |
οὕτως
ἐν
ἐπισκόπων
αἰνεῖ
τὸν |
[39] |
ἕνεκεν
αἰτίας,
οὐδὲ
τὴν
τῶν
|
πρεσβυτέρων |
προτίμησιν,
οὔτε
ἐμέμψατο,
καὶ
προσεπῄνεσεν, |
[14] |
ἄνδρα
τοῦτον
ἐγνώρισαν
τελεώτερον
οὐδὲ
|
πρὶν |
ἀγνοούμενον·
καὶ
λόγους
ἐπιζη
τῶν |
[17] |
πλησθείς,
ἵνα
παίων
συλλογισμοῖς,
οὐ
|
πρὶν |
ἀνῆκεν
ἢ
τελέως
τρέψασθαι
καὶ |
[59] |
τὰ
ἀνθρώπινα,
καὶ
τῶν
ἐνθένδε
|
πρὶν |
ἀποβιῶναι
μεταναστάς,
πάντα
ἐποιεῖτο
τοῦ |
[19] |
κοτύλαις
αἱ
πέτραι,
καὶ
οὐ
|
πρὶν |
ἀφεθήσονται
ἢ
παρ'
ἀλλήλων
τι |
[24] |
καὶ
παραχωρῆσαι
τοῖς
ἕλκουσι.
Πρᾶγμα,
|
πρὶν |
γενέσθαι,
μὴ
πιστευόμενον·
γίνεται
γὰρ |
[20] |
ζῆν
πρὸς
τὰς
μελλούσας
ἐλπίδας,
|
πρὶν |
ἐνθένδε
ἀπελθεῖν
ἐνθένδε
μεθισταμένοις·
πρὸς |
[2] |
γενναίῳ
καὶ
ὑπὲρ
τὸ
σῶμα
|
πρὶν |
ἐνθένδε
μεταναστῆναι,
καὶ
μηδὲν
ἀξιοῦντι |
[33] |
εὔνοιαν
ὅσος
εἰς
ἔχθραν
τὸ
|
πρὶν |
ἐνομίζετο.
Ἐντεῦθεν
αὐτῷ
περιῆν
καὶ |
[15] |
γὰρ
ἐν
πολλῶν
γλώσσαις
ἔκειτο
|
πρὶν |
ἐπιστῆναι,
καὶ
μέγα
ἑκάστοις
ἦν |
[2] |
ὥσπερ
οἱ
τοῖς
ἱεροῖς
προσιόντες,
|
πρὶν |
καθαρθῆναι
καὶ
φωνὴν
καὶ
διάνοιαν. |
[73] |
ὄνομα
αὐτοῦ,
καὶ
Θεῷ
δοτὸς
|
πρὸ |
γενέσεως,
καὶ
μετὰ
τὴν
γέννησιν |
[71] |
τὸ
καλλιέρημα.
Ἰσαὰκ
ἐπηγγέλθη
καὶ
|
πρὸ |
γενέσεως·
ὁ
δὲ
αὐτεπάγγελτος
ἦν, |
[46] |
δὲ
Ἠσαῦ,
ὁ
μεμισημένος
καὶ
|
πρὸ |
γενέσεως.
Ταῦτα
τῶν
πρώτων
αὐτοῦ |
[45] |
γὰρ
αὐτὸν
ὁ
θεῖος
Δαβὶδ
|
πρὸ |
ἡμῶν
ἐστηλίτευσε,
τὸν
οὐρανὸν
εἰς |
[63] |
δεινὸν
καὶ
ἐλεεινόν,
ἄνθρωποι
νεκροὶ
|
πρὸ |
θανάτου
καὶ
τετελευτηκότες
τοῖς
πλείστοις |
[5] |
καὶ
μέχρι
θανάτου
διηγωνισμένοι
καὶ
|
πρὸ |
θανάτου
μικρόν,
τοσοῦτον
ἀπολειφθέντες
ὅσον |
[76] |
γὰρ
ἐκωλύθη
γενέσθαι,
εἰ
καὶ
|
πρό |
θυμος
ἦν,
ἐπισχὼν
αἰδοῖ
τοὺς |
[56] |
τῶν
ἐπιφανῶν
ἐξ
ἀνδρὸς
οὐ
|
πρὸ |
πολλοῦ
τὸν
βίον
ἀπολιπόντος
ὁ |
[73] |
πρᾳότης
δὲ
τὸ
ἐπισημότατον,
καὶ
|
πρὸ |
τῆς
βασιλείας
ἡ
τῆς
κινύρας |
[13] |
τὸ
μέγιστον,
ἱερεὺς
Χριστιανοῖς
καὶ
|
πρὸ |
τῆς
ἱερωσύνης·
τοσοῦτον
ἦν
αὐτῷ |
[23] |
πολιὸς
ἦν
τὴν
σύνεσιν
καὶ
|
πρὸ |
τῆς
πολιᾶς;
ἐπειδὴ
τούτῳ
καὶ |
[68] |
φυγὴν
καὶ
θάνατον
καὶ
τὰς
|
πρὸ |
τοῦ
θανάτου
κολάσεις
προθύμως
ἐδέξατο |
[12] |
ἀρε
τῆς
κάλλος
ὑποσημαίνων
καὶ
|
πρὸ |
τοῦ
καιροῦ
τῆς
ἀκριβείας
τὰ |
[28] |
πρὸς
τὸν
ἄνδρα
διαφορὰ
τῷ
|
πρὸ |
τούτου
καθηγεμόνι
τῆς
Ἐκκλησίας·
τὸ |
[38] |
τοσοῦτον
ἑαυτὸν
ὑπερβάλλων
ἀεὶ
ὅσον
|
πρὸ |
τούτου
τοὺς
ἄλλους
ἐδείκνυτο,
κάλλιστά |
[13] |
θρόνων,
φιλόσοφος
ἐν
φιλοσόφοις
καὶ
|
πρὸ |
τῶν
ἐν
φιλοσοφίᾳ
δογμάτων·
τὸ |
[13] |
ἐπιδεικνύμενος·
ῥήτωρ
ἐν
ῥήτορσι
καὶ
|
πρὸ |
τῶν
σοφιστικῶν
θρόνων,
φιλόσοφος
ἐν |
[16] |
τῆς
ἀγορᾶς
ἐπὶ
τὸ
λουτρὸν
|
προαγόμενος. |
Ἡ
πομπὴ
δέ·
διατάξαντες
ἑαυτοὺς |
[31] |
παράταξις
ἀσθενής,
οὐκ
ἔχουσα
τὸν
|
προαγωνιστὴν |
καὶ
τεχνίτην
ὑπέρμαχον
ἐν
δυνάμει |
[16] |
κελεύει
δὲ
ἡ
βοὴ
μὴ
|
προβαίνειν, |
ἀλλ'
ἵστασθαι,
ὡς
τοῦ
λουτροῦ |
[3] |
Πόντος
ἡμῖν
ἐκ
τοῦ
πατρὸς
|
προβάλλει |
τὰ
διηγήματα
καὶ
οὐδενὸς
ἐλάττω |
[71] |
ἧς
ἐπλούτησε,
πλείω
τῶν
ἀσήμων
|
προβάτων |
κτησάμενος
τὰ
ἐπίσημα,
τήν
τε |
[57] |
δᾷδες
ἐν
χερσίν,
οἱ
λίθοι
|
προβεβλημένοι, |
τὰ
ῥόπαλα
εὐτρεπῆ,
δρόμος
ἁπάντων |
[31] |
ἀγὼν
ἀμφοτέροις
ὡς
τοῦ
λόγου
|
προβεβλημένοις, |
καὶ
τῆς
πρεσβείας
ἡττήθη·
καὶ |
[51] |
Ἡττήμεθα,
βασιλεῦ,
εἰπεῖν,
τοῦ
τῆσδε
|
προβεβλημένου |
τῆς
Ἐκκλησίας.
Κρείττων
ἀπειλῶν
ὁ |
[48] |
καὶ
λεόντειον
μὲν
τὸ
εἶδος
|
προβεβλημένῳ, |
λεόντειον
δὲ
βρυχωμένῳ,
καὶ
μηδὲ |
[47] |
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐνέτυχε
καὶ
τοσούτῳ
|
προβόλῳ |
περιρραγεὶς
διελύθη.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[3] |
καὶ
θεοὺς
καὶ
μύθους
τοῖς
|
προγόνοις |
ἐπιφημίζοντες,
ὧν
τὸ
σεμνότα
τον |
[80] |
χρόνῳ
κοινὸν
ἀρετῆς
πίνακα
καὶ
|
πρόγραμμα |
σωτήριον
πάσαις
ταῖς
ἐκκλησίαις,
ψυχαῖς |
[24] |
γὰρ
τἀληθές,
τὸ
δέ
τι
|
προδοθεὶς |
παρ'
ἐκείνου,
πεισθέντος
ἀφεῖναι
μὴ |
[18] |
καὶ
φανερὰν
ἔχθραν
ὁμολογῆσαι
καὶ
|
προδοσίαν |
ἐπικαλεῖν,
οὐκ
ἐκείνων
μόνον,
ἀλλὰ |
[56] |
πάντας
τῆς
ἐμῆς
δυναστείας,
καὶ
|
προδότας |
γενέσθαι
Χρισ
τιανοὺς
τῶν
οἰκείων |
[75] |
ἐκ
τῶν
διδασκάλων.
Τίς
Ἰησοῦ
|
πρόδρομος; |
Ἰωάννης,
ὡς
φωνὴ
λόγου
καὶ |
[75] |
ἠξιώθη
γενέσθαι,
εἰ
καὶ
μὴ
|
πρόδρομος· |
καὶ
ἐξεπορεύετο
πρὸς
αὐτόν,
οὐχ |
[75] |
καὶ
προεσκίρτησεν
ἐν
γαστρί,
καὶ
|
προέδραμεν |
εἰς
Ἅιδου,
διὰ
τῆς
Ἡρῴδου |
[31] |
καὶ
ἀπειρίᾳ
τοῦ
τηνικαῦτα
ἡμῶν
|
προεδρεύοντος |
καὶ
τοῖς
ἐν
ἡμῖν
ἀρρωστήμασιν. |
[26] |
ἔστιν
ὅτε
καὶ
ἐφ'
ὧν
|
προεδρευόντων |
ἐν
βήμασιν·
οὐ
γὰρ
ἁπάντων |
[37] |
πάλης
τῶν
τε
τῆς
πατρίδος
|
προεδρευόντων |
καὶ
τῶν
πονηροτάτων
τῆς
πόλεως |
[26] |
ἀρετῆς
μᾶλλον
ἢ
κακουργίας
ἡ
|
προεδρία, |
οὐδὲ
τῶν
ἀξιωτέρων
ἀλλὰ
τῶν |
[38] |
τῷ
Πνεύματι.
~Οὕτω
δὲ
τῆς
|
προεδρίας |
ἀξιωθείς,
ὡς
τοὺς
τοιούτους
μὲν |
[27] |
δεξάμενος.
Ὁ
μὲν
οὖν
τῆς
|
προεδρίας |
λόγος
ἀναμεινάτω·
τῷ
δὲ
τῆς |
[33] |
καὶ
σπούδασμα
γίνεται,
θεραπεύειν
τὸν
|
πρόεδρον, |
λύειν
τὴν
ὑποψίαν,
πείθειν
πάντας |
[26] |
κέρασεν
ἢ
ἐμόρφωσεν·
ὁ
δὲ
|
πρόεδρος |
εὑρίσκεται
ῥᾳδίως
μὴ
πονηθείς,
καὶ |
[32] |
τῇ
Ἐκκλησίᾳ
δίδωσιν.
~Ἆρ'
οὖν
|
προεθυμήθη |
μὲν
οὕτως,
ἠγώνισται
δὲ
τῆς |
[16] |
φοβερὸν
καὶ
ἀνήμερον,
τοῖς
δὲ
|
προειδόσι |
καὶ
μάλα
ἡδὺ
καὶ
φιλάνθρωπον· |
[17] |
φέροντες·
δεινὸν
γὰρ
εἶναι,
εἰ
|
προειληφότες |
τοὺς
τρίβωνας
καὶ
λαρυγγίζειν
προμελετήσαντες |
[16] |
μὲν
ξεναγεῖται
παρά
τινι
τῶν
|
προειληφότων |
ἢ
φίλων
ἢ
συγγενῶν
ἢ |
[23] |
χρόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
πλεῖστον
|
προειληφότων; |
Τίς
μὲν
ἧττον
ἐδεῖτο
λόγων |
[31] |
τῶν
ἁπάντων
ὅσον
τῇ
τῶν
|
προειρημένων |
μικροψυχίᾳ,
καὶ
ἀπειρίᾳ
τοῦ
τηνικαῦτα |
[78] |
ἡμᾶς»
θαυματουργεῖ
τι
κἀνταῦθα
τῶν
|
προειρημένων |
οὐκ
ἔλαττον.
Νεκρὸς
γὰρ
ὢν |
[26] |
οὐδὲν
σοφισθέντας,
οὐδὲ
τοῦ
βαθμοῦ
|
προεισενεγκόντας |
τι,
πλὴν
τοῦ
βούλεσθαι.
Καὶ |
[10] |
ἐγένετο
προκληθεῖσαν
ἢ
γενομένην
ὃ
|
προεκλήθη, |
τὴν
τῆς
ἐμμελείας
ὄντως
φερώνυμον, |
[80] |
γίνεται
τῶν
πώποτε
γενομένων
ὀνομαστότατον.
|
~Προεκομίζετο |
μὲν
ὁ
ἅγιος,
χερσὶν
ἁγίων |
[38] |
συμβεβηκέναι
λογίζομαι.
Ἐκεῖνός
τε
γὰρ
|
προέκοπτε, |
φησίν,
ὥσπερ
ἡλικίᾳ,
οὕτω
δὴ |
[63] |
βοήθημα.
Μικρὸν
ἀπὸ
τῆς
πόλεως
|
πρόελθε, |
καὶ
θέασαι
τὴν
καινὴν
πόλιν, |
[74] |
ὡς
ἀπὸ
θαλάμου,
τοῦ
θηρὸς
|
προελθόντα· |
τὸν
ἐν
λάκκῳ
δίκαιον,
λεόντων |
[41] |
κάλλος
τε
καὶ
μέγεθος
ἄπειρον
|
προελθοῦσαν, |
ὡς
καλύψαι
πᾶσαν
τὴν
γῆν |
[73] |
Θεοῦ
καὶ
τετύχηκεν,
ἐπὶ
πλεῖστον
|
προελθὼν |
σοφίας
καὶ
θεωρίας,
ὥστε
γενέσθαι |
[32] |
Παύλῳ
συνηγωνίσατο,
Παύλῳ
χάρις
τῷ
|
προελομένῳ |
καὶ
συνεργὸν
ποιησαμένῳ
τοῦ
ἀγωνίσματος. |
[75] |
φαίνεται
τολμηρὸς
ὁ
λόγος,
ἐκεῖνο
|
προεξεταζέτω |
τοῖς
λεγομένοις,
ὅτι
μὴ
προτιθεὶς |
[75] |
ὡς
λύχνος
φωτός,
οὗ
καὶ
|
προεσκίρτησεν |
ἐν
γαστρί,
καὶ
προέδραμεν
εἰς |
[63] |
ἀγῶνα
προὔθηκε
τοῖς
τῶν
λαῶν
|
προεστῶσι, |
τὴν
εἰς
αὐτοὺς
φιλανθρωπίαν
καὶ |
[58] |
ἄλλους
πείσειε
μετριάζειν,
οὕτω
τῶν
|
προεστώτων |
διακειμένων;
Εἶχον
μὲν
γὰρ
οὐδ' |
[72] |
πνεῦμα,
τοῦ
λαοῦ
προθυόμενος
καὶ
|
προευχόμενος, |
μύστης
τῆς
ἱερᾶς
καὶ
μεγάλης |
[80] |
προσφέρων
θυσίας
καὶ
τοῦ
λαοῦ
|
προευχόμενος· |
οὐδὲ
γὰρ
ἀπολιπὼν
ἡμᾶς
παντάπασιν |
[38] |
τὸ
μὴ
πολὺ
τῶν
πολλῶν
|
προέχειν, |
μηδὲ
ἀεὶ
κρείττω
φαίνεσθαι,
μηδὲ |
[80] |
διώροφοι,
τριώροφοι,
τῶν
ἐκεῖνον
παραπεμπόντων,
|
προηγουμένων, |
ἑπομένων,
παρεπομένων,
ἀλλήλοις
ἐπεμβαινόντων,
μυριάδες |
[22] |
δὲ
καὶ
μέχρι
τῆς
ὑπερορίας
|
προήλθομεν, |
ὡς
σαφὲς
γέγονεν
ἐκ
πλειόνων |
[35] |
λιμοῦ
βοήθεια,
ἔτνους
τε
πλήρεις
|
προθεὶς |
λέβητας
καὶ
τοῦ
ταριχευτοῦ
παρ' |
[1] |
ἡμῖν
ὑποθέσεις
τῶν
λόγων
ἀεὶ
|
προθεὶς |
ὁ
μέγας
Βασίλειος,
καὶ
γὰρ |
[1] |
πάντων
οὐδείς,
ἑαυτὸν
νῦν
ἡμῖν
|
προθήσειν, |
ὑπόθεσιν
ἀγώνων
μεγίστην
τοῖς
περὶ |
[57] |
δρόμος
ἁπάντων
εἷς,
βοὴ
μία,
|
προθυμία |
κοινή.
Θυμός,
ὁ
δεινὸς
ὁπλίτης |
[37] |
ὅτι
πόνος
ὑγείαν
χαρίζεται,
καὶ
|
προθυμία |
νεκροὺς
ἀνίστησι,
καὶ
πηδᾷ
γῆρας |
[31] |
οὖν
ἀγὼν
πολύς·
ἡ
δὲ
|
προθυμία |
τῶν
πλείστων
οὐκ
ἀγεννής,
ἡ |
[32] |
μὲν
οὕτως,
ἠγώνισται
δὲ
τῆς
|
προθυμίας |
ἔλαττον;
Ἢ
διαγωνίζεται
μὲν
ἀνδρικῶς, |
[17] |
εἰ
καί
τις
ἄλλος·
καὶ
|
προθυμίας |
πλησθείς,
ἵνα
παίων
συλλογισμοῖς,
οὐ |
[7] |
ὡς
δὲ
πίονες,
ὡς
δὲ
|
πρόθυμοι |
πρὸς
σφαγήν!
Μονονουχὶ
καὶ
τοῦτο |
[54] |
ἀθυμίᾳ
τὸ
εὐσεβές,
περὶ
τὸν
|
πρόθυμον |
ὁδοιπόρον
ἡμεῖς,
τἆλλα
ὅσα
τῆς |
[8] |
ἧς
ταῦτα
ἦν
αὐτοῖς,
ἐγίνοντο
|
προθυμότεροι. |
Τοιαῦτα
τὰ
ἐμὰ
διηγήματα.
Σὺ |
[69] |
ἦν
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς
ἐρωτῶσι
|
προθύμως |
ἀνωμολόγησε·
σαφέστερον
δὲ
πεποίηκεν
ἐν |
[68] |
τὰς
πρὸ
τοῦ
θανάτου
κολάσεις
|
προθύμως |
ἐδέξατο
ἂν
ὡς
κέρδος,
οὐ |
[72] |
καὶ
τὸ
πνεῦμα,
τοῦ
λαοῦ
|
προθυόμενος |
καὶ
προευχόμενος,
μύστης
τῆς
ἱερᾶς |
[36] |
τοῦτο
δια
ταττόμενος·
ὁ
δὲ
|
προῖκα |
χρηστὸς
ἦν
καὶ
τῆς
σιτοδείας |
[19] |
πλέον
ἐμαυτῷ
συνέδησα.
~Ὡς
δὲ
|
προϊόντος |
τοῦ
χρόνου
τὸν
πόθον
ἀλλήλοις |
[41] |
τοῦτο
ἀσφαλές,
περαιτέρω
δ'
οὐ
|
προϊόντων, |
οὐδέ
τι
μέγα
καὶ
νεανικόν, |
[26] |
ὑποταγὴν
πνεύματος·
ὁ
δὲ
σοβαρῶς
|
προκαθέζεται |
καὶ
τὴν
ὀφρὺν
αἴρει
κατὰ |
[14] |
~Ἐντεῦθεν
ἐπὶ
τὸ
Βυζάντιον,
τὴν
|
προκαθεζομένην |
τῆς
Ἑῴας
πόλιν·
καὶ
γὰρ |
[15] |
ἐπιστῆναι,
καὶ
μέγα
ἑκάστοις
ἦν
|
προκαταλαβεῖν |
τὸ
σπουδαζόμενον.
Οὐδὲν
δὲ
οἷον |
[7] |
ὑλακῆς
ἢ
κραυγῆς
ἢ
νέων
|
προκαταλαβόντων |
τὰς
διεξόδους
τοῖς
θήρας
νόμοις; |
[15] |
ἐστιν
ἐπιεικῶς
ἄτοπον
καὶ
δαιμόνιον.
|
Προκαταλαμβάνονται |
πόλεις,
ὁδοί,
λιμένες,
ὀρῶν
ἄκρα, |
[16] |
πολλοῖς
εὐθὺς
αἰδέσιμος
ἦν,
ἀκοῇ
|
προκατειλημμένος. |
Ἐξ
οὗ
τί
γίνεται;
μόνος |
[25] |
καὶ
οὐκ
ἀπὸ
σκοποῦ
τῆς
|
προκειμένης |
φιλοσοφίας.
Ἐμὲ
δὲ
πατέρων
εὐλάβεια |
[50] |
δὲ
Θεὸς
τὸ
κινδυνευόμενον
καὶ
|
προκείμενον, |
τἆλλα
περιφρονοῦντες,
πρὸς
αὐτὸν
μόνον |
[63] |
πρὸς
οὐρανὸν
ἀνάβασις.
Οὐκ
ἔτι
|
πρόκειται |
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
ἡμῶν
θέαμα
δεινὸν |
[10] |
Τίς
Ἐμμελίαν,
τὴν
ὅπερ
ἐγένετο
|
προκληθεῖσαν |
ἢ
γενομένην
ὃ
προεκλήθη,
τὴν |
[19] |
ἀναγκαῖον
φαίνεται
καὶ
κρεῖττον
τοῦ
|
προληφθέντος· |
κἄν
μέ
τις
ἀπάγῃ
τοῦ |
[17] |
προειληφότες
τοὺς
τρίβωνας
καὶ
λαρυγγίζειν
|
προμελετήσαντες |
μὴ
πλέον
ἔχοιεν
τοῦ
ξένου |
[6] |
τῆς
πάντα
τὰ
ἐκείνων
ἀγούσης
|
προνοίας; |
Ἐπί
τινα
τῶν
Ποντικῶν
ὀρῶν |
[14] |
ὄντως
ἐμοὶ
καὶ
τῶν
καλῶν
|
προξένους |
εἴπερ
τινί!
Ἐκεῖναι
γάρ
μοι |
[16] |
οἱ
τελοῦντες
τῷ
νέῳ
τὴν
|
πρόοδον |
ἐπὶ
τὸ
λουτρὸν
προπέμπουσιν.
Ἐπειδὰν |
[17] |
τιμῆς.
~Τοῦτο
ἡμῖν
τῆς
φιλίας
|
προοίμιον· |
ἐντεῦθεν
ὁ
τῆς
συναφείας
σπινθήρ· |
[8] |
δεῖπνον
εὐτρεπές,
οἱ
δαιτύμονες
εὐχάριστοι,
|
προοίμιον |
ἔχοντες
ἤδη
τῶν
ἐλπιζομένων
τὸ |
[70] |
τι
λέγω
βλάσφημον
αἰδοῖ
τοῦ
|
προπάτορος, |
τὴν
ἐντολὴν
οὐκ
ἐφύλαξεν·
ὁ |
[16] |
τὴν
πρόοδον
ἐπὶ
τὸ
λουτρὸν
|
προπέμπουσιν. |
Ἐπειδὰν
δὲ
πλησιάσωσι,
βοῇ
τε |
[18] |
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
πολλὰ
μὲν
τῆς
|
προπετείας |
ἑαυτοῖς
καταμεμψάμενοι,
πολλὰ
δὲ
τῆς |
[65] |
πέρατα
οἰκειούμενον;
Ἔτι
περὶ
τοὺς
|
πρόποδας |
τοῦ
ὄρους
στρεφόμεθα,
τῆς
ἄκρας |
[43] |
νουθετῶν,
ἐλέγχων,
ἐπιτιμῶν,
ἀπειλῶν,
ὀνειδίζων,
|
προπολεμῶν |
ἐθνῶν,
πόλεων,
τῶν
καθ'
ἕκαστον, |
[80] |
τοὺς
ἁρπάζοντας
καὶ
νικῆσαν
τοὺς
|
προπομπεύοντας, |
οὕτω
τῷ
τάφῳ
τῶν
πατέρων |
[24] |
ὅσα
τῆς
ἐκδημίας·
ἐξιτήριοι
λόγοι,
|
προπόμπιοι, |
ἀνακλήσεις,
οἰμωγαί,
περιπλοκαί,
δάκρυα.
Οὐδὲν |
[20] |
ἐμαυτοῦ
λήψομαι.
~Οὕτω
δὴ
τὰ
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ἔχοντες,
καὶ
τοιαύτας
ὑποστήσαντες |
[62] |
βίου
καὶ
τοῦ
μιγάδος
μαχομένων
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ὡς
τὰ
πολλὰ
καὶ |
[44] |
καὶ
θερμοτέρας
τῆς
παρατάξεως,
ὡς
|
πρὸς |
ἀνταγωνιστὴν
ἰσχυρότερον
ὄντος
αὐτῷ
τοῦ |
[71] |
τέκνων
προτίμησιν,
ἀλλ'
ἑκάστῳ
τὰ
|
πρὸς |
ἀξίαν
ἀπαραλογίστως
ἔνεμε
μετὰ
τῆς |
[69] |
καθαρότητι,
ὥστε
καὶ
τοῦτο
κοινοποιοῦμαι
|
πρὸς |
ἅπασι·
κἀκείνῳ
μὲν
τὰ
ἐμά, |
[20] |
ἐχαίρομεν·
ἐπειδὴ
κἀντεῦθέν
ἐστιν
ἢ
|
πρὸς |
ἀρετὴν
τυποῦσθαι
τοὺς
νέους
ἢ |
[21] |
γὰρ
οἶμαι
τίμιον,
ὃ
μὴ
|
πρὸς |
ἀρετὴν
φέρει,
μηδὲ
ποιεῖ
βελτίους |
[34] |
μὲν
καὶ
ἄλλα
γνωρίσματα·
παρρησία
|
πρὸς |
ἄρχοντας
τούς
τε
ἄλλους
καὶ |
[2] |
οὐρανοῦ
καὶ
ἡλιακῆς
ἀκτῖνος
οἱ
|
πρὸς |
αὐτὰ
βλέποντες.
~Εἰ
μὲν
οὖν |
[14] |
θεαμάτων,
κἂν
ἀφέλκῃ
τις
βίᾳ,
|
πρὸς |
αὐτὰ
πάλιν
φέρεσθαι·
οὔτε
λόγος |
[2] |
σαφῶς
τὰ
ἡμέτερα.
Ἤδη
δὲ
|
πρὸς |
αὐτὴν
ἡμῖν
ἰτέον
τὴν
εὐφημίαν, |
[80] |
τοῖς
τὰ
ἐκείνου
τετελεσμένοις,
ἢ
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἀεὶ
βλέπειν,
καὶ
ὡς |
[28] |
ὁ
τότε
διωγμός,
καὶ
ἡ
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἔνστασις,
ὅμως
δέ
τι |
[48] |
θρασύτητα,
ἢ
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς
|
πρὸς |
αὐτὸν
μετὰ
συνέσεως
ἔνστασιν.
Τί |
[50] |
κινδυνευόμενον
καὶ
προκείμενον,
τἆλλα
περιφρονοῦντες,
|
πρὸς |
αὐτὸν
μόνον
βλέπομεν.
Πῦρ
δὲ |
[75] |
καὶ
μὴ
πρόδρομος·
καὶ
ἐξεπορεύετο
|
πρὸς |
αὐτόν,
οὐχ
ἡ
περίχωρος
πᾶσα |
[71] |
ἤλειψε
τῷ
Θεῷ,
καὶ
τὴν
|
πρὸς |
αὐτὸν
πάλην,
ἥ
τίς
ποτε |
[58] |
γὰρ
οὐδ'
ἐκ
πλείονος
ἐπιεικῶς
|
πρὸς |
αὐτόν,
τριῶν
ὄντων
τῶν
ὑπαιτίων. |
[49] |
τῆς
καθέδρας
ἐξαναστῆναι
καὶ
τραχυτέροις
|
πρὸς |
αὐτὸν
χρήσασθαι
λόγοις.
Τί
δαί; |
[29] |
ὑβριστὰς
ἢ
τοὺς
σπουδαστάς,
οὔτε
|
πρὸς |
αὐτοῦ
τὸ
μάχεσθαι,
ἢ
δια |
[56] |
ὁ
τοῦ
δικαστοῦ
σύνεδρος
ἐβιάζετο,
|
πρὸς |
γάμον
ἕλκων
ἀπαξιοῦσαν.
Ἡ
δὲ |
[68] |
χείρω
περὶ
αὐτοῦ
δόξαν
ἔχοντας.
|
Πρὸς |
δὲ
τοὺς
κακούργους
ὁ
λόγος, |
[43] |
πράττειν
ἐπικουρίαν·
τοῖς
μὲν
ἐπιδημῶν,
|
πρὸς |
δὲ
τοὺς
πρεσβεύων,
τοὺς
δὲ |
[45] |
λόγῳ
φιλανθρωπίας,
ἵν'
ἡμᾶς
ἑλκύσῃ
|
πρὸς |
ἑαυτὴν
χαμαὶ
κειμένους.
~Καὶ
δὴ |
[40] |
συνήθων
ἐγνώρισεν.
~Ἔπειτα
τὸ
στασιάζον
|
πρὸς |
ἑαυτὸν
μαλάσσει
καὶ
θεραπεύει
λόγοις |
[28] |
τῶν
δυτικῶν
ἀρχιερέων
τινές,
μεθέλκοντες
|
πρὸς |
ἑαυτοὺς
τῆς
Ἐκκλησίας
ὅσον
ὀρθόδοξον. |
[28] |
ἔνστασις,
ὅμως
δέ
τι
παθόντι
|
πρὸς |
ἐκεῖνον
ἀνθρώπινον·
ἅπτεται
γὰρ
οὐ |
[2] |
μακροτέρας
οἶμαι
ταύτης
δεήσειν
ἡμῖν,
|
πρὸς |
ἐκεῖνόν
γε
ποιουμένοις
τὸν
λόγον |
[55] |
διηγούμενος.
Ἆρ'
οὖν
τὰ
μὲν
|
πρὸς |
ἐκείνους
αὐτῷ
τοιαῦτα
καὶ
εἰς |
[69] |
σαφέστερον
δὲ
πεποίηκεν
ἐν
τοῖς
|
πρὸς |
ἐμὲ
λόγοις,
πρὸς
ὃν
οὐδὲν |
[39] |
κρείττω
τὴν
ψυχὴν
ἔχων
καὶ
|
πρὸς |
ἓν
μόνον
βλέπων,
τὸν
τοῦ |
[36] |
καὶ
τῆς
σιτοδείας
ἐπίκουρος
ἀπραγμάτευτος,
|
πρὸς |
ἓν
ὁρῶν,
τῷ
φιλανθρώπῳ
τὸ |
[55] |
τοῦθ'
ἥκοντα
τέλους·
τὰ
δὲ
|
πρὸς |
ἑτέρους
ἑτέρως,
ἢ
περὶ
μικρῶν, |
[8] |
μέγιστοι,
οὔτε
τῶν
εἰσοισόντων
τι
|
πρὸς |
εὐφημίαν
ὁ
νῦν
ἐπαινούμενος·
ἀλλ' |
[7] |
ἐπικινδύνως.
~Ἐπόθουν
τι
καὶ
τῶν
|
πρὸς |
ἡδονὴν
οἱ
γεννάδαι,
τῷ
χρόνῳ |
[78] |
τελεύτα»
τελεύτα»
δὲ
καὶ
ἀνάβαινε
|
πρὸς |
ἡμᾶς»
θαυματουργεῖ
τι
κἀνταῦθα
τῶν |
[80] |
ἐκτός,
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας·
ἐκείνοις
|
πρὸς |
ἡμᾶς,
ὅστις
πλέον
ἀποκλαυσάμενος
πλείονος |
[79] |
παρὰ
τῆς
ἄνω
χοροστασίας
ἐπιζητούμενος,
|
πρὸς |
ἣν
ἐκ
πλείονος
ἔβλεπεν.
Ἐγχεῖτο |
[21] |
ἀέρος
φέρεσθαι
ὅσον
ἡμῖν
τὸ
|
πρὸς |
Θεὸν
αἴρεσθαι
δι'
ἀλλήλων
καὶ |
[71] |
τὴν
πάλην,
ἣν
οὐκ
ἐπάλαισε
|
πρὸς |
Θεόν,
ἀλλ'
ὑπὲρ
Θεοῦ,
τὰ |
[41] |
θρηνεῖν
ἡσυχῆ
τὸ
πάθος
καὶ
|
πρὸς |
Θεὸν
μόνον
αἴρειν
τὰς
χεῖρας |
[49] |
καὶ
γὰρ
θᾶττον
πέμψει
με
|
πρὸς |
Θεόν,
ᾧ
ζῶ
καὶ
πολιτεύομαι |
[11] |
ὅτι
μὴ
κἀκ
τού
των
|
πρὸς |
θεοσέβειαν
ὠφελήμεθα,
ἐκ
τοῦ
χείρονος |
[20] |
ἀρετὴν
τυποῦσθαι
τοὺς
νέους
ἢ
|
πρὸς |
κακίαν.
~Δύο
μὲν
ἐγνωρίζοντο
ἡμῖν |
[1] |
λόγοις
δυνάμεως
πεῖραν
ποιούμενος,
ἔπειτα
|
πρὸς |
μέτρον
κρῖναι
ταύτην
θελήσειε,
μίαν |
[20] |
πρὶν
ἐνθένδε
ἀπελθεῖν
ἐνθένδε
μεθισταμένοις·
|
πρὸς |
ὃ
βλέποντες,
καὶ
βίον
καὶ |
[12] |
ἔχοντι
τῆς
ἀρετῆς
τὸ
παράδειγμα,
|
πρὸς |
ὃ
βλέπων
εὐθὺς
ἄριστος
ἦν. |
[8] |
τῶν
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπαρχόντων,
καὶ
|
πρὸς |
ὃ
παράδειγμα
βλέπων,
ὅσον
ὑπερηκόντισεν. |
[68] |
ἠλειμμένου
φωνὴν
ἀντὶ
τῆς
χριστοῦ
|
πρὸς |
ὀλίγον
ἐπιζητοῦντες,
ἠξίουν
μεθ'
ἡμῶν |
[80] |
πάσαις
ταῖς
ἐκκλησίαις,
ψυχαῖς
ἁπάσαις·
|
πρὸς |
ὃν
βλέποντες,
ἀπευθυνοῦμεν
τὸν
βίον, |
[49] |
καὶ
τῷ
πλείστῳ
τέθνηκα
καὶ
|
πρὸς |
ὃν
ἐπείγομαι
πόρρωθεν.
~Τούτοις
καταπλαγέντα |
[55] |
εἰπεῖν
καὶ
κατὰ
τοῦ
Θεοῦ,
|
πρὸς |
ὃν
καὶ
δι'
ὃν
ὁ |
[69] |
ἐν
τοῖς
πρὸς
ἐμὲ
λόγοις,
|
πρὸς |
ὃν
οὐδὲν
ἀπόρρητον
ἦν
αὐτῷ |
[52] |
σεβάσματι·
ἐπειδὴ
ταῦτα
εἶδε,
καὶ
|
πρὸς |
οὐδὲν
παράδειγμα
ἠδύνατο
θεωρεῖν
τὰ |
[63] |
τῆς
σωτηρίας
ὁδός,
ἡ
ῥᾴστη
|
πρὸς |
οὐρανὸν
ἀνάβασις.
Οὐκ
ἔτι
πρόκειται |
[5] |
δὲ
τοῖς
ἀριθμουμένοις
καὶ
οἱ
|
πρὸς |
πατρὸς
τούτῳ
πατέρες,
οἷς
πᾶσαν |
[7] |
δὲ
πίονες,
ὡς
δὲ
πρόθυμοι
|
πρὸς |
σφαγήν!
Μονονουχὶ
καὶ
τοῦτο
εἰκάζειν |
[11] |
ἑρπυστικῶν
θηρίων
ἔστιν
ἃ
τοῖς
|
πρὸς |
σωτηρίαν
φαρμάκοις
συνεκεράσαμεν·
οὕτω
καὶ |
[61] |
διὰ
τοῦτο
δεῖσθαι
πλειόνων·
ἀλλὰ
|
πρὸς |
τὰ
κρίνα
βλέπειν
καὶ
τὰ |
[65] |
καὶ
τῶν
παρόντων
ἀπανέστησε
καὶ
|
πρὸς |
τὰ
μέλλοντα
μετεσκεύασεν.
~Ἡλίου
μὲν |
[37] |
ἀλλὰ
καὶ
νόσῳ
τετρυχωμένος,
καὶ
|
πρὸς |
ταῖς
ἐσχάταις
ἀναπνοαῖς
ὤν,
κατατολμᾷ |
[20] |
ἡ
ἀρετή,
καὶ
τὸ
ζῆν
|
πρὸς |
τὰς
μελλούσας
ἐλπίδας,
πρὶν
ἐνθένδε |
[64] |
μέν,
ἔργῳ
δὲ
λέπραν
καθαίροντος.
|
~Πρὸς |
ταῦτα,
τί
φήσουσιν
ἡμῖν
οἱ |
[50] |
μᾶλλον
ἡμῖν
εἰσιν
ἢ
κατάπληξις.
|
Πρὸς |
ταῦτα
ὕβριζε,
ἀπείλει,
ποίει
πᾶν |
[11] |
ἀλλ'
ὅσον
χρήσιμον
αὐτῶν
καρπούμενοι
|
πρός |
τε
ζωὴν
καὶ
ἀπόλαυσιν
ὅσον |
[67] |
καὶ
σύνειμι
τοῖς
ἐπαινουμένοις
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
ἄθλησιν
διεγείρομαι.
Ὅταν
ἠθικοῖς |
[8] |
παρὸν
θαῦμα.
Ἐξ
οὗ
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
ἄθλησιν
ὑπὲρ
ἧς
ταῦτα |
[65] |
καιρὸν
διατάξαντος.
~Ἀλλὰ
τί
ταῦτα
|
πρὸς |
τὴν
ἐν
λόγοις
τοῦ
ἀνδρὸς |
[23] |
τί
ταῦτα,
καίπερ
τηλικαῦτα
τυγχάνοντα,
|
πρὸς |
τὴν
ἐν
τῷ
ἤθει
τοῦ |
[40] |
ἔργῳ
δὲ
τὰ
πλείω
δυνηθεὶς
|
πρὸς |
τὴν
θεραπείαν·
οὐ
τέχνῃ
δουλούμενος, |
[9] |
μηδὲν
τῇ
συζυγίᾳ
βλαβῆναι
βιασαμένων
|
πρὸς |
τὴν
ἴσην
τῆς
ἀρετῆς
εὐδοκίμησιν, |
[12] |
θεοσέβειαν
ἐξασκούμενος
καί,
συνελόντι
φάναι,
|
πρὸς |
τὴν
μέλλουσαν
τελειότητα
διὰ
τῶν |
[71] |
δεδωκότι
προσαγαγών,
ἱερεῖον
ἕτοιμον
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
σφαγὴν
ἐπειγόμενον·
ἀλλ'
οὐδὲ |
[33] |
τὸ
τῆς
πίστεως
ἀρραγὲς
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
Τριάδα
πιστὸν
καὶ
γνήσιον· |
[13] |
καὶ
τῆς
ἐν
τούτοις
δυνάμεως
|
πρὸς |
τὴν
τῶν
νοουμένων
δήλωσιν·
κίνημα |
[25] |
καὶ
δυσκολία
συνέπεσε,
καὶ
τὸ
|
πρὸς |
τὴν
φιλοσοφίαν
οὐκ
εὔοδον
οὐδὲ |
[56] |
Τί
οὖν
ἔδει
ποιεῖν,
ὦ
|
πρὸς |
τῆς
Τριάδος
αὐτῆς!
ἵν'
εἴπω |
[6] |
νομοθέτην,
τί
μηχανῶνται;
μᾶλλον
δέ,
|
πρὸς |
τί
φέρονται
παρὰ
τῆς
πάντα |
[67] |
φῶς
εὑρίσκων,
μέχρις
ἂν
φθάσω
|
πρὸς |
τὸ
ἀκρότατον.
Ὅταν
ἀθλητῶν
ἐγκωμίοις |
[60] |
πλειόνων.
Ἅπαντα
δὲ
οὐδεὶς
ἐπῆλθε
|
πρὸς |
τὸ
ἀκρότατον
οὔκουν
τῶν
νῦν |
[43] |
τῆς
θείας
ἀρχιτέκτων
σκηνῆς,
πάσῃ
|
πρὸς |
τὸ
ἔργον
ὕλῃ
καὶ
τέχνῃ |
[71] |
οἶμαι
δὲ
τοῦ
ἀνθρωπείου
μέτρου
|
πρὸς |
τὸ
θεῖον
ὕψος
ἀντιπαρ
έκτασις |
[82] |
τὸν
πάντα
βίον
ἡμῖν
διεξάγοις
|
πρὸς |
τὸ
λυσιτελέστατον.
Εἰ
δὲ
μετασταίημεν, |
[31] |
Οὐ
δὲ
πολλῶν
ἐδεήθη
λόγων
|
πρὸς |
τὸ
παρεῖναι
καὶ
συμμαχεῖν·
ἀλλ' |
[6] |
που
ἕβδομον,
καὶ
μικρόν
τι
|
πρός· |
τό
τε
τῆς
διαίτης
σώμασιν |
[69] |
ἀρχήν·
οὕτω
τὸ
κήρυγμα
διελόμενοι
|
πρὸς |
τὸ
χρήσιμον
οἶμαι
τοῖς
δεχομένοις, |
[6] |
νόμος
δὲ
μαρτυρίας
μήτε
ἐθελοντὰς
|
πρὸς |
τὸν
ἀγῶνα
χωρεῖν,
φειδοῖ
τῶν |
[28] |
τῶν
εἰρημένων
κείμενον!
~Ἐγένετό
τις
|
πρὸς |
τὸν
ἄνδρα
διαφορὰ
τῷ
πρὸ |
[44] |
τοῦ
ἀνθρώπου
λυθὲν
καὶ
περιπλανηθέν,
|
πρὸς |
τὸν
αὐτὸν
ἀναστρέφει
μετὰ
πλειόνων |
[29] |
γνησίοις,
φυγὰς
ἐνθένδε
σὺν
ἡμῖν
|
πρὸς |
τὸν
Πόντον
μεταχωρεῖ,
καὶ
τοῖς |
[24] |
κατεχόντων
κροαίνω
κατὰ
πεδίων
καὶ
|
πρὸς |
τὸν
σύννομον
ἐφερόμην.
~Ὡς
δ' |
[80] |
καταλυόμενον·
ἀγὼν
δὲ
τοῖς
ἡμετέροις
|
πρὸς |
τοὺς
ἐκτός,
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας· |
[21] |
ἐκεῖσε
διδασκάλους
φέρουσα,
καὶ
ἡ
|
πρὸς |
τοὺς
ἔξωθεν
παιδευτάς.
Τὰς
ἄλλας |
[21] |
τοῦ
ἴσου
λόγου·
ἥ
τε
|
πρὸς |
τοὺς
ἱεροὺς
ἡμῶν
οἴκους
καὶ |
[74] |
ἡμεῖς
φειδώμεθα.
~Ἐπαινεῖς
Ἡλίου
τὴν
|
πρὸς |
τοὺς
τυράννους
παρρησίαν,
καὶ
τὴν |
[29] |
μαθητής;
Οὔτε
γὰρ
ἀντιτείνειν
εἶχε
|
πρὸς |
τοὺς
ὑβριστὰς
ἢ
τοὺς
σπουδαστάς, |
[35] |
ἑαυτοῦ
παισίν,
ἤτ'
οὖν
συνδούλοις,
|
πρὸς |
τοῦτο
συνεργοῖς
χρώμενος,
ἐθεράπευε
μὲν |
[63] |
τὸ
συμπαθὲς
δοκιμάζεται.
Τί
μοι
|
πρὸς |
τοῦτο
τὸ
ἔργον,
ἑπτάπυλοι
Θῆβαι |
[40] |
τῷ
δύνασθαι
μέν,
φείδεσθαι
δὲ
|
προσα |
γόμενος·
τὸ
δὲ
μέγιστον,
τῷ |
[58] |
ἐκ
τῆς
προτέρας
τῇ
νέᾳ
|
προσαγαγούσης, |
ἐντεῦθεν
καὶ
τὰ
ἐκείνων
ἐστασιάσθη. |
[71] |
ἐκ
τῆς
ἐπαγγελίας
τῷ
δεδωκότι
|
προσαγαγών, |
ἱερεῖον
ἕτοιμον
καὶ
πρὸς
τὴν |
[17] |
δὲ
ἦν,
οὐκ
εὔνοια
τὸ
|
προσάγον, |
ἐπηρώτων
τε
αὐτὸν
φιλονείκως
μᾶλλον |
[64] |
τῷ
κανόνι
τοὺς
οὐ
κανόνας
|
προσάγοντες; |
Ἔστι
λεπροὺς
μὲν
ἀσπάζεσθαι
καὶ |
[16] |
ὅσοι
περιττοὶ
τὰ
σοφιστικὰ
καὶ
|
προσαγωγοὶ |
τῶν
λημμάτων,
κἀντεῦθεν
μάλιστα
διὰ |
[69] |
ἐγράφετο,
μᾶλλον
τῇ
τε
ἀληθείᾳ
|
προσάγωνται |
καὶ
τοὺς
ἀσεβοῦντας
ἐπιστομίζωσιν.
Ἔμοι |
[14] |
τράπωμαι·
ἔχει
γάρ
τι
καὶ
|
πρόσαντες |
ἡμῖν
ὁ
λόγος.
Ποθῶ
μὲν |
[57] |
ῥάκος
σφενδονᾶσθαι
προσέταττεν.
Ὁ
δέ,
|
Προσαποδύσομαί |
σοι,
φησίν,
εἰ
βούλει,
καὶ |
[25] |
ἐξ
ἀγενείων,
ἀνδρικώτερον
τῇ
φιλοσοφίᾳ
|
προσβαίνοντες· |
οὐ
σὺν
ἀλλήλοις
μὲν
ἔτι, |
[31] |
ἤδη
τῶν
Ἐκκλησιῶν,
τῷ
δὲ
|
προσβάλλοντες, |
τὸ
δὲ
ἐλπίζοντες
ἐκ
τῆς |
[52] |
ἔνδον
ἐγένετο
καὶ
τὴν
ἀκοὴν
|
προσβαλούσῃ |
τῇ
ψαλμῳδίᾳ
κατεβροντήθη
τοῦ
τε |
[78] |
ὀκνεῖ
μὲν
προσελθεῖν
ὁ
λόγος,
|
προσβήσεται |
δὲ
ὅμως,
εἰ
καὶ
ἄλλοις |
[56] |
ὃν
περιέπουσιν
ἄγγελοι,
ᾧ
καὶ
|
προσβλέπειν |
ὄκνουσι
γυναῖκες;
Καὶ
οὐ
τοῦτο |
[47] |
τοὺς
τότε
ἀγῶνας
γνωρίζουσι,
τὰς
|
προσβολάς, |
τὰς
ὑποσχέσεις,
τὰς
ἀπειλάς,
τοὺς |
[58] |
αὐτῷ
μὲν
ὁρώμεναι,
ἐκείνῳ
δὲ
|
προσγενόμεναι, |
καὶ
τὸν
ἅγιον
Ὀρέστην
ἐκκαρποῦσθαι |
[40] |
ἁπαλὸν
κερασάμενος·
ὀλίγα
μὲν
λόγου
|
προσδεηθείς, |
ἔργῳ
δὲ
τὰ
πλείω
δυνηθεὶς |
[15] |
εὐθὺς
μετ'
ἐμέ,
μετὰ
πολλῆς
|
προσδεχθέντα |
καὶ
περιφανοῦς
τῆς
ἐλπίδος.
Καὶ |
[14] |
τοῖς
εἰρημένοις
καὶ
μικρόν
τι
|
προσδιατρίψαι |
τῷ
διηγήματι,
ὅθεν
τε
καὶ |
[27] |
δὲ
τῆς
ὑφεδρίας
μικρόν
τι
|
προσδιατρίψωμεν. |
Οἷον
γάρ
με
καὶ
τοῦτο |
[51] |
ἢ
βιάζεσθαι
φανερῶς,
ἢ
μὴ
|
προσδοκᾶν |
εἴξειν
ταῖς
ἀπειλαῖς.
Ἐφ'
οἷς |
[39] |
γὰρ
ἄλλων
ἁπάντων
οἰομένων
καὶ
|
προσδραμεῖσθαί |
με
τῷ
γεγονότι
καὶ
περιχαρήσεσθαι, |
[69] |
ἐνησχολήθησαν,
οἱ
δὲ
τῇ
θεολογίᾳ
|
προσέβησαν· |
καὶ
οἱ
μὲν
ἐκ
τῶν |
[42] |
ὀφθαλμοῖς
οὐδὲ
νυσταγμὸν
τοῖς
βλεφάροις·
|
προσεδαπάνα |
τὸ
λειπόμενον
τῶν
σαρκῶν
ταῖς |
[14] |
συμπνοίας
καὶ
συμφυΐας,
εἰ
χρὴ
|
προσειπεῖν |
οἰκειότερον.
Φιλεῖ
γὰρ
οὔτε
ὄψις |
[48] |
φησίν,
ὦ
οὗτος,
βούλεται,
τοὔνομα
|
προσειπών, |
οὔπω
γὰρ
ἐπίσκοπον
ἠξίου
καλεῖν, |
[78] |
Τοῖς
δὲ
ἑξῆς
ὀκνεῖ
μὲν
|
προσελθεῖν |
ὁ
λόγος,
προσβήσεται
δὲ
ὅμως, |
[51] |
ὑποχωρήσεως.
Αὐτὸν
δὲ
τῷ
βασιλεῖ
|
προσελθόντα |
ὡς
εἶχε
τάχους·
Ἡττήμεθα,
βασιλεῦ, |
[58] |
διὰ
τοῦτο
μετεποιεῖτο
τῶν
νεωστὶ
|
προσελθόντων, |
ὡς
αὐτῷ
διαφερόντων
ἤδη
κἀκείνου |
[52] |
τὰ
δῶρα
τῇ
θείᾳ
τραπέζῃ
|
προσενεγκεῖν |
ἔδει,
ὧν
αὐτουργὸς
ἦν,
συνεπελάβετο |
[19] |
πείσομαι,
ὧν
τῆς
θαλάμης
ἐξελκομένων
|
προσέξονται |
ταῖς
κοτύλαις
αἱ
πέτραι,
καὶ |
[55] |
πολλάκις
κακοπάθεια.
Ἔκαμνεν,
ἐδάκρυεν,
ἐδυσφόρει,
|
προσέπεμπεν, |
ἠντιβόλει·
Τὴν
ἀπολογίαν
ἔχεις,
ἐβόα· |
[39] |
πρεσβυτέρων
προτίμησιν,
οὔτε
ἐμέμψατο,
καὶ
|
προσεπῄνεσεν, |
εὖ
ποιῶν,
τῦφον
κατηγορηθῆναι
μᾶλλον |
[57] |
διώκτου.
Τὸ
περιαυχένιον
ῥάκος
σφενδονᾶσθαι
|
προσέταττεν. |
Ὁ
δέ,
Προσαποδύσομαί
σοι,
φησίν, |
[43] |
ἄλογος
πρᾶξις
καὶ
λόγος
ἄπρακτος,
|
προσετίθει |
τῷ
λόγῳ
καὶ
τὴν
ἐκ |
[71] |
οὐδὲ
τὸ
ἐκείνου
μικρόν,
ἑαυτὸν
|
προσήγαγε |
τῷ
Θεῷ
καὶ
οὐδὲν
ὡς |
[21] |
σπουδάζοντας.
Ἄλλοις
μὲν
οὖν
ἄλλαι
|
προσηγορίαι |
τινές
εἰσιν,
ἢ
πατρόθεν
ἢ |
[2] |
τῷ
νομίζειν
ἄλλοις
μᾶλλον
ἡμῶν
|
προσήκειν |
τὸν
ἔπαινον.
Ἀλλὰ
πρῶτον
μὲν |
[64] |
καὶ
σταυρὸν
οὐκ
ἀπαξιοῦντα,
ἵνα
|
προσηλώσῃ |
τὴν
ἐμὴν
ἁμαρτίαν,
καίτοι
τί |
[52] |
ἦν
ἔθος,
ἄδηλον
ὂν
εἰ
|
προσήσεται, |
τηνικαῦτα
τὸ
πάθος
γνωρίζεται.
Περιτρέπει |
[79] |
καὶ
παράφρονας
τὸ
πάθος·
καὶ
|
προσθεῖναί |
τι
τῆς
ἑαυτῶν
ζωῆς
αὐτὸν |
[8] |
εἰς
φιλοτιμίαν,
μεῖζον
ἐκείνῳ
τὸ
|
προσθεῖναι |
τοῖς
ἄνω
παρ'
ἑαυτοῦ,
καθάπερ |
[14] |
καὶ
τῶν
κατ'
ἐμαυτόν
τι
|
προσθεῖναι |
τοῖς
εἰρημένοις
καὶ
μικρόν
τι |
[15] |
δὲ
οἷον
καὶ
ἥδυσμά
τι
|
προσθεῖναι |
τῷ
λόγῳ
μικρὸν
ἀφήγημα,
τοῖς |
[50] |
τοσαύτης
τῆς
παρρησίας,
τὸ
ἑαυτοῦ
|
προσθεὶς |
ὄνομα.
Οὐδὲ
γὰρ
ἐπισκόπῳ
ἴσως, |
[17] |
δύναται
δὲ
καὶ
ἡ
μικρὰ
|
προσθήκη |
τὸ
πᾶν
ἐν
τοιούτοις,
ἴσας |
[38] |
τε
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀρετήν,
οὐχὶ
|
προσθήκην, |
ἀλλ'
ἐργασίαν
οἶμαι
μείζω
τηνικαῦτα |
[59] |
ἢ
τῆς
ἐκείνου
ψυχῆς
ἀξίαν.
|
Προσθήκην |
γὰρ
τῆς
Ἐκκλησίας
ποιεῖται
τὴν |
[35] |
Οὐδὲ
γὰρ
τοῦτο
μικρὸν
εἰς
|
προσθήκην. |
Συναγαγὼν
γὰρ
ἐν
ταὐτῷ
τοὺς |
[68] |
ἀνδρὸς
μάλιστα
μεγαλοφωνίας,
ἔτι
κἀκεῖνο
|
προσθήσω |
τοῖς
εἰρημένοις·
χρησιμώτατον
γὰρ
τοῖς |
[44] |
τὴν
προτέραν
ἧτταν
ἀνακαλεσόμενος
καὶ
|
προσθήσων |
τι
τοῖς
πρώτοις
παλαίσμασι·
δεινὸν |
[8] |
τοῦτο
διῆλθον,
οὐχ
ἵν'
ἐκείνῳ
|
προσθῶ |
τι
τῆς
εὐδοξίας·
οὔτε
γὰρ |
[63] |
ἀπεῖχε
τοῦ
πάθους;
ἀλλὰ
τὸ
|
προσιέναι |
τοῖς
σώμασιν
ἐπὶ
θεραπείᾳ
διὰ |
[17] |
ἐκείνης
τῆς
διατριβῆς
ὄντες
ἐτύγχανον,
|
προσιόντες |
αὐτῷ
μετὰ
φιλικοῦ
πλάσματος,
φθόνος |
[2] |
τἀληθές,
ὥσπερ
οἱ
τοῖς
ἱεροῖς
|
προσιόντες, |
πρὶν
καθαρθῆναι
καὶ
φωνὴν
καὶ |
[48] |
λεόντειον
δὲ
βρυχωμένῳ,
καὶ
μηδὲ
|
προσιτὸν |
τοῖς
πλείοσιν,
ὁ
γεννάδας
ἐκεῖνος |
[72] |
Τριάδα,
καὶ
λαὸν
καθαίρων
οὐ
|
προσκαίροις |
ῥαντίσμασιν,
ἀλλ'
ἀϊδίοις
ἁγνίσμασι.
Τί |
[43] |
περὶ
βρωμάτων
καὶ
πωμάτων
καὶ
|
προσκαίρων |
θυσιῶν
καὶ
σαρκὸς
καθαρσίων·
ἀλλὰ |
[67] |
χωρεῖν
ἐν
βάθους,
ἄβυσσον
ἀβύσσῳ
|
προσκαλούμενος |
καὶ
φωτὶ
φῶς
εὑρίσκων,
μέχρις |
[54] |
τοὺς
ἀρίστους
ἐκλεγόμενος
καὶ
λιταῖς
|
προσκείμενος, |
εἴπερ
ἄλλοτέ
ποτε,
καὶ
κατὰ |
[37] |
τῆς
κεφαλῆς
τοῦ
χρισθέντος.
Τοῦτο
|
προσκείσθω |
τοῖς
παλαιοῖς
διηγήμασιν,
ὅτι
πόνος |
[32] |
ἐν
τῷ
μέσῳ
σκῶλα
καὶ
|
προσκόμματα, |
καὶ
οἷς
ἐκεῖνοι
θαρροῦντες
καθ' |
[40] |
τετάχθαι,
ἕνα
δὲ
κίνδυνον
τὸ
|
προσκρούειν |
ἐκείνῳ,
καὶ
ἀλλοτρίωσιν
ἀπὸ
Θεοῦ |
[48] |
ἐμὸς
βούλεται,
οὐδὲ
κτίσμα
τι
|
προσκυνεῖν |
ἀνέχομαι,
Θεοῦ
τε
κτίσμα
τυγχάνων |
[30] |
εὐσεβεστάτῳ
μέρει
καὶ
καθαρωτάτῳ
καὶ
|
προσκυνητῇ |
τῆς
Τριάδος,
ἣν
δὴ
μόνην |
[19] |
ἀφεθήσονται
ἢ
παρ'
ἀλλήλων
τι
|
προσλαβεῖν |
ἐκ
τῆς
βίας.
Εἰ
μὲν |
[8] |
γὰρ
μέγα
τοῖς
ἄλλοις
τὸ
|
προσλαβεῖν |
τι
παρὰ
τῶν
ἄνωθεν
εἰς |
[32] |
καθ'
ἡμῶν
ἐστρατεύσαντο·
τὸ
μὲν
|
προσλαμβάνει, |
τὸ
δὲ
κατέχει,
τὸ
δὲ |
[58] |
σύνοδοι
παρὰ
τοῦ
νέου
μητροπολίτου,
|
πρόσοδοι |
διηρπάζοντο·
πρεσβύτεροι
τῶν
ἐκκλησιῶν,
οἱ |
[58] |
αὐτὸν
ἐξέμηνεν,
αἱ
Ταυρι
καὶ
|
πρόσοδοι |
καὶ
παρόδιοι,
αὐτῷ
μὲν
ὁρώμεναι, |
[67] |
τὸ
ἀκρότατον.
Ὅταν
ἀθλητῶν
ἐγκωμίοις
|
προσομιλήσω, |
περιφρονῶ
τὸ
σῶμα
καὶ
σύνειμι |
[47] |
τοὺς
ἐκ
τοῦ
δικαστικοῦ
τάγματος
|
προσπεμπομένους |
αὐτῷ
καὶ
πείθειν
ἐπιχειροῦντας,
τοὺς |
[47] |
βουλευσάμενος.
Ὡς
γὰρ
βέλος
ἰσχυροτέρῳ
|
προσπεσὸν |
ἀπεκρούσθη,
καὶ
ὡς
κάλως
ῥαγεὶς |
[34] |
τυπούμεναι,
νόμῳ
τῷ
τρόπῳ
χρώμεναι·
|
προστασίαι |
τῶν
δεομένων,
αἱ
μὲν
πλείους |
[28] |
κανονικῶς
μᾶλλον
ἢ
τυραννικῶς
τὴν
|
προστασίαν |
δεξάμενον·
καὶ
παρῆσαν
τῶν
δυτικῶν |
[25] |
τοὺς
πολλοὺς
τῶν
νῦν
τῆς
|
προστασίας |
ἐφιεμένων·
ἀλλὰ
τάξει
καὶ
νόμῳ |
[34] |
τοῦ
ἀνδρὸς
κηδε
μονίας
καὶ
|
προστασίας, |
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα
γνωρίσματα· |
[44] |
οὐ
τοῖς
ἄγουσι
μόνον
αὐτὸν
|
προστάταις |
τῆς
ἀθεΐας,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν |
[68] |
ἐκείνοις
ὑπελαμβάνετο
καὶ
τῷ
κακῷ
|
προστάτῃ |
τῆς
ἀσεβείας·
ἵνα
τὸν
μὲν |
[47] |
κάλως
ῥαγεὶς
ὑπεχώρησε,
τοιούτῳ
τῷ
|
προστάτῃ |
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐνέτυχε
καὶ
τοσούτῳ |
[81] |
δοκοῦσί
μοι
καὶ
χῆραι
τὸν
|
προστάτην |
ἐπαινέσεσθαι,
καὶ
ὀρφανοὶ
τὸν
πατέρα, |
[56] |
τραπέζῃ
προσφεύγει,
καὶ
Θεὸν
ποιεῖται
|
προστάτην |
κατὰ
τῆς
ἐπηρείας.
Τί
οὖν |
[42] |
ὁ
τοῦ
κοινοῦ
κηδεμὼν
καὶ
|
προστάτης, |
ἐπειδὴ
σὴς
ὀστέων
καρδία
αἰσθητική, |
[38] |
ποσῶς
ἀγαθόν·
ἄρχοντος
δὲ
καὶ
|
προστάτου |
κακίαν,
καὶ
μάλιστα
τὴν
τοιαύτην |
[48] |
δοκοῦμεν;
Ἦ
οὐδέν,
ἔφη,
ταῦτα
|
προστάττοντες. |
Τί
δαί;
Οὐ
μέγα
σοι |
[1] |
θελήσειε,
μίαν
ἐκ
πασῶν
ὑπόθεσιν
|
προστησά |
μενος,
καθάπερ
οἱ
ζωγράφοι
τοὺς |
[2] |
ἡμῖν
ἰτέον
τὴν
εὐφημίαν,
αὐτὸν
|
προστησαμένοις |
τοῦ
λόγου
τὸν
ἐκείνου
Θεόν, |
[80] |
τάφῳ
τῶν
πατέρων
δίδοται,
καὶ
|
προστίθεται |
τοῖς
ἱερεῦσιν
ὁ
ἀρχιερεύς,
τοῖς |
[44] |
ἀσεβείας,
καὶ
χειρωσάμενον
πᾶν
τὸ
|
προστυχόν, |
ἑνὸς
ἀνδρὸς
καὶ
μιᾶς
πόλεως |
[26] |
εὑρίσκεται
ῥᾳδίως
μὴ
πονηθείς,
καὶ
|
πρόσφατος |
τὴν
ἀξίαν,
ὁμοῦ
τε
σπαρεὶς |
[80] |
τὰς
ὑπὲρ
ἡμῶν,
ὡς
οἶμαι,
|
προσφέρων |
θυσίας
καὶ
τοῦ
λαοῦ
προευχόμενος· |
[56] |
ἢ
συνετήν.
Τῇ
ἱερᾷ
τραπέζῃ
|
προσφεύγει, |
καὶ
Θεὸν
ποιεῖται
προστάτην
κατὰ |
[40] |
ἀλλ'
εὐνοίᾳ
σφετεριζόμενος·
οὐ
δυναστείᾳ
|
προσχρώμενος, |
ἀλλὰ
τῷ
δύνασθαι
μέν,
φείδεσθαι |
[20] |
Πίνδαρος,
οὕτως
ᾔειμεν
εἰς
τὸ
|
πρόσω, |
Θεῷ
καὶ
πόθῳ
συνεργοῖς
χρώμενοι. |
[19] |
κἄν
μέ
τις
ἀπάγῃ
τοῦ
|
πρόσω |
τυραννικῶς,
τὸ
τῶν
πολυπόδων
πείσομαι, |
[48] |
ὑφ'
ἡμῖν
τεταγμένων·
οὐ
γὰρ
|
προσώποις |
τὸν
χριστιανισμόν,
ἀλλὰ
πίστει
χαρακτηρίζεσθαι» |
[44] |
μιμητὴς
ἐκεῖνος,
ὁμοῦ
τε
τὴν
|
προτέραν |
ἧτταν
ἀνακαλεσόμενος
καὶ
προσθήσων
τι |
[58] |
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἐκ
τῆς
|
προτέρας |
τῇ
νέᾳ
προσαγαγούσης,
ἐντεῦθεν
καὶ |
[80] |
παντὸς
καὶ
ἡλικίας
ἁπάσης,
οὐ
|
πρότερον |
γινωσκόμεναι·
ψαλμῳδίαι
θρήνοις
ὑπερνικώμεναι,
καὶ |
[26] |
νηΐτην
νόμον,
ὃς
τὴν
κώπην
|
πρότερον |
ἐγχει
ρίσας
τῷ
νῦν
κυβερνήτῃ |
[56] |
πάντα
δρᾶσαι
καὶ
παθεῖν
ἐθελῆσαι
|
πρότερον |
ἤ
τι
βουλεύσασθαι
κατ'
αὐτῆς |
[26] |
ὅστις
οὐ
φύσεις
ἀρρωστημάτων
ἐσκέψατο
|
πρότερον, |
ἢ
πολλὰ
χρώματα
συνε
κέρασεν |
[67] |
θαυμάζω
τὸν
κτίστην
πλέον
ἢ
|
πρότερον, |
ὄψει
μόνῃ
διδασκάλῳ
χρώμενος.
Ὅταν |
[2] |
ἐμοὶ
σεβασμία
καὶ
νῦν
καὶ
|
πρότερον. |
Πάντως
δὲ
ὡς
σὺν
ἡμῖν |
[69] |
τοῦτο
ἀποφηνάμενος,
ἀλλ'
ὃ
μηδέπω
|
πρότερον |
πολλάκις
πεποίηκεν,
ἐπαρασάμενος
ἑαυτῷ
τὸ |
[54] |
θαυμαστὸν
οὐδέν,
ἐπεὶ
καὶ
Δαβὶδ
|
πρότερον |
ταὐτὸ
ἐπὶ
τῷ
παιδὶ
πεπονθὼς |
[15] |
Εἶχον
δὲ
μικρῷ
μὲν
ἐμὲ
|
πρότερον, |
τὸν
δ'
εὐθὺς
μετ'
ἐμέ, |
[27] |
τύπος
καθίσταται.
Τὰς
γὰρ
ἱερὰς
|
πρότερον |
ὑπαναγινώσκων
τῷ
λαῷ
βίβλους,
ὁ |
[52] |
ἀνθρωπίνην·
τὸν
μὲν
τοῦ
λαοῦ
|
προτεταγμένον |
ὄρθιον,
οἷον
τὸν
Σαμουὴλ
ὁ |
[75] |
προεξεταζέτω
τοῖς
λεγομένοις,
ὅτι
μὴ
|
προτιθεὶς |
μηδὲ
εἰς
ἶσον
μετάγων
τὸν |
[63] |
μᾶλλον
ἢ
σώμασι
γνωριζόμενοι·
οὐδὲ
|
προτίθενται |
συνόδοις
τε
καὶ
συλλόγοις
κατὰ |
[80] |
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς
πολιτείαν,
καὶ
|
προτίθημι |
τῷ
χρόνῳ
κοινὸν
ἀρετῆς
πίνακα |
[25] |
λαμπρότερον
ἀποδείξασα,
λαμπτῆρα
τῆς
Ἐκκλησίας
|
προτίθησι |
περιφανῆ
τε
καὶ
περιβόητον,
τοῖς |
[59] |
μόνον
ἠτίμαζεν,
οὗ
Θεὸν
ἔδει
|
προτιμηθῆναι |
καὶ
πλεῖον
ἔχειν
τῶν
λυομένων |
[71] |
κατεσοφίσθη
περὶ
τὴν
τῶν
τέκνων
|
προτίμησιν, |
ἀλλ'
ἑκάστῳ
τὰ
πρὸς
ἀξίαν |
[39] |
αἰτίας,
οὐδὲ
τὴν
τῶν
πρεσβυτέρων
|
προτίμησιν, |
οὔτε
ἐμέμψατο,
καὶ
προσεπῄνεσεν,
εὖ |
[12] |
παιδευτὴν
ἀρετῆς
ὁ
Πόντος
τηνικαῦτα
|
προὐβάλλετο, |
σπαργανοῦται
καὶ
διαπλάττεται
πλάσιν
τὴν |
[63] |
ἑτέρως·
ἀλλὰ
κοινὸν
ἅπασιν
ἀγῶνα
|
προὔθηκε |
τοῖς
τῶν
λαῶν
προεστῶσι,
τὴν |
[56] |
ὁ
μὲν
παρῆν·
ὁ
δὲ
|
προὐκάθητο |
γέμων
θυμοῦ
καὶ
φρονήματος.
Εἱστήκει |
[55] |
τὸν
τῆς
Ποντικῆς
μοίρας
ὕπαρχον·
|
προφάσει |
μὲν
ὡς
ὑπὲρ
γυναίου
τινὸς |
[26] |
δυνατωτέρων
οἱ
θρόνοι.
Σαμουὴλ
ἐν
|
προφήταις, |
ὁ
τὰ
ἔμπροσθεν
βλέπων·
ἀλλὰ |
[71] |
εὐλογιῶν
μερισμὸν
σὺν
οὐκ
ἀγεννεῖ
|
προφητείᾳ |
τοῦ
μέλλοντος·
ἀλλ'
ἐπαινῶ
καὶ |
[74] |
τὸν
ἐν
γαστρὶ
κήτους
εὐξάμενον
|
προφήτην |
φυγάδα,
καὶ
ὡς
ἀπὸ
θαλάμου, |
[70] |
ἐπ'
εὐσεβείᾳ
γνωρίμων,
νομοθετῶν,
στρατηγῶν,
|
προφητῶν, |
διδασκάλων,
τῶν
ἀνδρικῶν
μέχρις
αἵματος, |
[40] |
ὑπεκλίθησαν,
ἄλλος
ἄλλον
εἰς
ἀπολογίαν
|
προφθάνοντες |
καὶ
τὸ
μέτρον
τῆς
ἀπεχθείας |
[12] |
τῆς
ἀκριβείας
τὰ
τῆς
ἀκριβείας
|
προχαραττόμενος. |
~Ἐπεὶ
δὲ
ἱκανῶς
εἶχε
τῆς |
[77] |
καὶ
τὸ
περὶ
λόγον
μὴ
|
πρόχειρον, |
σύννουν
τε,
ὡς
τὰ
πολλά, |
[17] |
σαφῶς
ἤδη
παραγυμνούμενον,
ἐξαίφνης
μεταβαλών,
|
πρύμναντε |
ἐκρουσάμην
ἐκείνῳ
θέμενος
καὶ
ἑτεραλκέα |
[39] |
ἡμῶν
οὕτω
διανοηθείς,
οὓς
ἐν
|
πρώ |
τοις
τῶν
ἑαυτοῦ
φίλων
καὶ |
[26] |
νῦν
κυβερνήτῃ
κἀκεῖθεν
ἐπὶ
τὴν
|
πρώραν |
ἀγαγὼν
καὶ
πιστεύσας
τὰ
ἔμπροσθεν, |
[58] |
ἰδίαν
ὁδὸν
ὁδεύοντος,
εἴργων
τοῦ
|
πρώσω |
μετὰ
λῃστρικοῦ
συντάγματος.
Καὶ
ἡ |
[46] |
ἀγωνίσματα.
Τίνα
δὴ
λέγω
τὰ
|
πρῶτα; |
Ἐξορίαι,
φυγαί,
δημεύσεις,
ἐπιβουλαὶ
φανεραί |
[46] |
δὴ
λαμπρὰ
μὲν
αὐτοῦ
τὰ
|
πρῶτα |
νεανιεύματα,
λαμπρότερα
δὲ
τὰ
τελευταῖα |
[12] |
αὐτὸν
θεωρήσωμεν.
~Τὰ
μὲν
δὴ
|
πρῶτα |
τῆς
ἡλικίας
ὑπὸ
τῷ
μεγάλῳ |
[10] |
τοῦ
παιδὸς
κωλύεται
μόνου
τὸ
|
πρωτεῖον |
ἔχειν.
Τίς
Ἐμμελίαν,
τὴν
ὅπερ |
[20] |
ἀμφοτέροις,
οὐχ
ὅστις
αὐτὸς
τὸ
|
πρωτεῖον |
ἔχοι,
ἀλλ'
ὅπως
τῷ
ἑτέρῳ |
[21] |
ἐγνωρίζοντο
ἡμῖν
ὁδοί·
ἡ
μὲν
|
πρώτη |
καὶ
τιμιωτέρα,
ἡ
δὲ
δευτέρα |
[53] |
ἡμᾶς
φιλανθρωπίας
ἀρχὴ
καὶ
κατάστασις
|
πρώτη· |
τοῦτο
τὸ
λῆμα
τῆς
τότε |
[49] |
ὄντος
σώματος;
Πλὴν
εἰ
τὴν
|
πρώτην |
λέγοις
πληγήν,
ταύτης
γὰρ
σὺ |
[1] |
κρείττονα,
τῶν
ἄλλων
ἑλέσθαι
τὴν
|
πρώτην· |
τοσοῦτον
ἔργον
ἡ
τοῦ
ἀνδρὸς |
[17] |
ὑποκλίνειν
ἑαυτοῖς
ἐπειρῶντο
διὰ
τῆς
|
πρώτης |
ἐπιχειρήσεως,
τήν
τε
ἄνωθεν
τοῦ |
[70] |
χειρὸς
καὶ
παραδείσου
τρυφῆς
καὶ
|
πρώτης |
νομοθεσίας·
ἀλλ'
εἰ
μή
τι |
[18] |
αὐτῶν
Ἀθηνῶν,
ὡς
διὰ
τῆς
|
πρώτης |
πείρας
ἐληλεγμένων
καὶ
ᾐσχυμμένων
ὑφ' |
[44] |
ἀνακαλεσόμενος
καὶ
προσθήσων
τι
τοῖς
|
πρώτοις |
παλαίσμασι·
δεινὸν
γὰρ
εἶναι
καὶ |
[13] |
ἐκ
τοῦ
δήμου
καὶ
τοῖς
|
πρώτοις |
τῆς
πόλεως,
μείζω
μὲν
τῆς |
[33] |
ἄπρακτοι,
καὶ
κακοὶ
κακῶς
τότε
|
πρῶτον |
αἰσχυνθέντες
καὶ
ἡττηθέντες,
καὶ
μαθόντες |
[47] |
ζωτικὸν
σπινθῆρα
τῆς
ἀληθείας·
τότε
|
πρῶτον |
ᾔσθετο
κακῶς
βουλευσάμενος.
Ὡς
γὰρ |
[39] |
ὕλῃ
πλείονι
τῇ
ἐξουσίᾳ
χρωμένην.
|
~Πρῶτον |
μὲν
ἐκεῖνο
πᾶσι
ποιεῖ
φανερόν, |
[16] |
Ἀττικὸς
καὶ
παιδιὰ
σπουδῇ
σύμμικτος.
|
Πρῶτον |
μὲν
ξεναγεῖται
παρά
τινι
τῶν |
[2] |
ἡμῶν
προσήκειν
τὸν
ἔπαινον.
Ἀλλὰ
|
πρῶτον |
μὲν
ὤκνουν
τὸν
λόγον,
εἰρήσεται |
[11] |
παρ'
ἡμῖν
ἀγαθῶν
εἶναι
τὸ
|
πρῶτον· |
οὐ
ταύτην
μόνην
τὴν
εὐγενεστέραν |
[57] |
οὗτος
αὐτοῖς
εὐσεβέστερος
ἦν,
ὃς
|
πρῶτος |
ἐπι
βαλεῖ
χεῖρα
τῷ
τολμητῇ |
[70] |
τοῦ
παραδείσου
τετύχηκεν.
Ἐνὼς
ἤλπισε
|
πρῶτος |
ἐπικαλεῖσθαι
τὸν
Κύριον·
ὁ
δὲ |
[54] |
Ὁ
γὰρ
πατάξας
Αἰγύπτου
τὰ
|
πρωτότοκα, |
τραχυνομένης
κατὰ
τοῦ
Ἰσραήλ,
οὗτος |
[46] |
καὶ
πρὸ
γενέσεως.
Ταῦτα
τῶν
|
πρώτων |
αὐτοῦ
νεανιευμάτων
τὰ
διηγήματα,
ἃ |
[9] |
τε
καὶ
τιμηθὲν
ἐκ
τῶν
|
πρώτων |
ὑποδειγμάτων,
τά
τε
ἄλλα,
ὅσα |
[59] |
ὄντως
μητροπολίτης
ἢ
συναπήχθη
τοῖς
|
πταίουσιν, |
ἢ
παριδεῖν
ταῦτα
ἠνέσχετο,
ἢ |
[81] |
σωφρονιστήν,
οἱ
τῆς
ἐρημίας
τὸν
|
πτερωτήν, |
οἱ
τῆς
ἐπιμιξίας
τὸν
δικαστήν, |
[61] |
τὰ
κρίνα
βλέπειν
καὶ
τὰ
|
πτηνά, |
οἷς
ἄτεχνον
τὸ
κάλλος
καὶ |
[12] |
κατ'
αὐτὸν
ἡρώων
διδάσκαλον·
οὐδὲ
|
πτῶκας |
βάλλειν
ἢ
κατατρέχειν
νεβρῶν
ἢ |
[52] |
τὴν
περιτροπὴν
ἔστησε,
κἂν
κατηνέχθη
|
πτῶμα |
δακρύων
ἄξιον.
Εἶεν.
~Ἃ
δὲ |
[61] |
Χριστοῦ,
καὶ
σάρκα
δι'
ἡμᾶς
|
πτωχεύσαντος, |
ἵν'
ἡμεῖς
πλουτισθῶμεν
θεότητα.
Ἐντεῦ |
[81] |
καὶ
ὀρφανοὶ
τὸν
πατέρα,
καὶ
|
πτωχοὶ |
τὸν
φιλόπτωχον,
καὶ
τὸν
φιλόξενον |
[63] |
~Τί
ἔτι;
Καλὸν
φιλανθρωπία
καὶ
|
πτωχοτροφία |
καὶ
τὸ
τῆς
ἀνθρωπίνης
ἀσθενείας |
[34] |
ψυχὴν
φέρει
δι'
εὐνοίας
δουλούμενον·
|
πτωχοτροφίαι, |
ξενοδοχίαι,
παρθενοκομίαι·
νομοθεσίαι
μοναστῶν,
ἔγγραφοί |
[9] |
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα
γνωρίσματα,
|
πτωχοτροφίαι, |
ξενοδοχίαι,
ψυχῆς
κάθαρσις
ἐξ
ἐγκρατείας, |
[34] |
τῷ
Κυρίῳ
δανείζειν
τὸν
ἐλεοῦντα
|
πτωχούς, |
ἀκούοντες·
οὐδ'
ὅτι
ὁ
συνέχων |
[35] |
διαθρύπτει
πεινῶσι
τροφὴν
καὶ
χορτάζει
|
πτωχοὺς |
ἄρτων
καὶ
διατρέφει
αὐτοὺς
ἐν |
[35] |
ἐν
ἐρήμῳ
λαὸν
φυγάδα,
οὐδὲ
|
πυθμέσι |
πηγάζειν
τροφὴν
ἀδάπανον
κενώσει
πληρουμένοις, |
[68] |
τῶν
ἀκολούθων
εἰπεῖν,
ἀραμένῳ
τὸ
|
πυκτίον |
ἀκολουθεῖν.
Οἰκονομεῖν
δὲ
τοὺς
λόγους |
[22] |
αὐτοῖς
οἱ
Ὀρέσται
καὶ
οἱ
|
Πυλάδαι· |
οὐδὲν
οἱ
Μολιονίδαι,
τῆς
Ὁμηρικῆς |
[68] |
κινῶν
τὴν
γραφίδα
ὡς
ἐκ
|
πυξίδος |
τοῦ
Πνεύματος·
τὴν
δὲ
κυρίαν |
[50] |
περιφρονοῦντες,
πρὸς
αὐτὸν
μόνον
βλέπομεν.
|
Πῦρ |
δὲ
καὶ
ξίφος
καὶ
θῆρες |
[32] |
δὲ
πέλεκυς
κόπτων
πέτραν,
ἢ
|
πῦρ |
ἐν
ἀκάνθαις,
ὅ
φησιν
ἡ |
[67] |
ἐντύχω
λόγοις,
τὸ
Σοδομιτικὸν
ὁρῶ
|
πῦρ, |
ᾧ
τεφροῦνται
γλῶσσαι
πονηραὶ
καὶ |
[63] |
καὶ
Μαυσόλου
Καρικὸς
τάφος
καὶ
|
Πυρα |
μίδες
καὶ
Κολοσσοῦ
χαλκὸς
ἄμετρος, |
[67] |
καὶ
παράνομοι,
ἢ
τὸν
Χαλανῆς
|
πύργον, |
κακῶς
μὲν
οἰκοδομούμενον,
καλῶς
δὲ |
[54] |
ὁ
ἅγιος
ἀνασώζεται
καὶ
γίνεται
|
πυρετοῦ |
δῶρον
ἀνὴρ
εὐσεβής,
βασιλέα
θρασὺν |
[74] |
συνηκολούθησεν;
Ἐπαίνει
κἀκείνου
τὴν
ἐν
|
πυρὶ |
ζωήν,
τῷ
πλήθει
λέγω
τῶν |
[51] |
παθεῖν,
ὃς
μαλάσσεται
μὲν
τῷ
|
πυρί, |
μένει
δὲ
ὅμως
σίδηρος·
καὶ |
[74] |
Ἐῶ
τἆλλα,
τοὺς
δροσισθέντας
ἐν
|
πυρὶ |
νεανίας·
τὸν
ἐν
γαστρὶ
κήτους |
[47] |
μαχαίρας
ἐπαπειλοῦντα,
καὶ
τῷ
οἰκείῳ
|
πυρὶ |
πεμπόμενον.
Ὃ
δὲ
μάλιστά
μοι |
[21] |
ῥέων
γλυκύς,
ἢ
ζῷον
ἐν
|
πυρὶ |
σκαῖρον,
ᾧ
τὰ
πάντα
ἁλίσκεται, |
[74] |
τυράννους
παρρησίαν,
καὶ
τὴν
διὰ
|
πυρὸς |
ἁρπαγήν;
Ἐλισσαίου
τε
τὴν
καλὴν |
[11] |
εἰς
Χριστόν·
ὡς
δὲ
καὶ
|
πυρὸς |
καὶ
τροφῆς
καὶ
σιδήρου
καὶ |
[23] |
Τίς
μὲν
ῥητορικὴν
τοσοῦτος,
τὴν
|
πυρὸς |
μένος
πνέουσαν,
εἰ
καὶ
τὸ |
[74] |
τῶν
πειρασμῶν,
καὶ
τὴν
διὰ
|
πυρὸς |
σωτηρίαν,
καίοντος
μέν,
οὐ
κατακαίοντος |
[25] |
Καισαρέων
πόλεως
τῇ
οἰκουμένῃ
πάσῃ
|
πυρσεύουσα. |
Καὶ
τίνα
τρόπον;
Οὐ
σχεδιάσασα |
[17] |
οὐκ
ἔτι
σπινθήρ,
ἀλλ'
ἤδη
|
πυρσὸς |
ἀνάπτεται
περιφανὴς
καὶ
ἀέριος.
~Οἱ |
[12] |
τῷ
πατρὶ
παραθέων
ἐγγύθεν
ἐν
|
πωλικῷ |
τῷ
φρυάγματι
καὶ
τῶν
ἄκρων |
[12] |
τὰ
πολεμικὰ
κράτιστος
εἶναι
ἢ
|
πωλοδαμνεῖν |
ἄριστα,
τῷ
αὐτῷ
πώλῳ
καὶ |
[12] |
εὐθὺς
ἄριστος
ἦν.
Ὥσπερ
τοὺς
|
πώλους |
καὶ
τοὺς
μόσχους
ὁρῶμεν
ὁμοῦ |
[12] |
ἢ
πωλοδαμνεῖν
ἄριστα,
τῷ
αὐτῷ
|
πώλῳ |
καὶ
διδασκάλῳ
χρώμενος,
ἢ
μυελοῖς |
[43] |
τούτῳ,
νομοθετοῦντος
περὶ
βρωμάτων
καὶ
|
πωμάτων |
καὶ
προσκαίρων
θυσιῶν
καὶ
σαρκὸς |
[79] |
τότε
δὴ
θαῦμα
γίνεται
τῶν
|
πώποτε |
γενομένων
ὀνομαστότατον.
~Προεκομίζετο
μὲν
ὁ |
[34] |
γνωριμώτατον.
Λιμὸς
ἦν,
καὶ
τῶν
|
πώποτε |
μνημονευομένων
ὁ
χαλεπώτατος.
Ἔκαμνε
δὲ |
[7] |
θήραμα
τῶν
νῦν
ἢ
τῶν
|
πώποτε. |
~Ὦ
τοῦ
θαύματος!
αὐτοὶ
τοῦ |
[64] |
ἀρεταῖς
αἱ
κακίαι,
καί
εἰσί
|
πως |
ἀγχίθυροι·
καὶ
ῥᾷστον
ἄλλο
τι |
[20] |
καὶ
πόθῳ
συνεργοῖς
χρώμενοι.
Ὤ!
|
πῶς |
ἀδακρυτὶ
τὴν
τούτων
ἐνέγκω
μνήμην! |
[48] |
ἑορτήν,
οὐκ
εἰς
κρίσιν
καλούμενος.
|
Πῶς |
ἂν
ἀξίως
διηγησάμην,
ἢ
τὴν |
[39] |
τοῖς
αὐτοῦ
βουλεύμασιν
ἐναντίον.
Καίτοι
|
πῶς |
ἂν
μᾶλλον
ἔδειξεν
ἄνθρωπος
πάσης |
[48] |
τὸ
κοινωνοὺς
ἔχειν,
μέγα
μέν·
|
πῶς |
γὰρ
οὔ;
Πλάσμα
Θεοῦ
καὶ |
[49] |
ἡμῶν
ἅπτεται.
Καὶ
τὸν
εἰπεῖν·
|
Πῶς |
καὶ
τίνα
τρόπον;
Ὅτι
τοι, |
[58] |
διϊσταμένων
καὶ
τεμνομένων.
Καὶ
γάρ
|
πως |
ταῖς
καινοτομίαις
χαίρουσιν
ἄνθρωποι
καὶ |
[60] |
καὶ
τοὺς
ἄγαν
ἀπλήστους,
ὡδί
|
πως |
τῷ
λόγῳ
χρήσομαι.
Ἄλλοι
μὲν |