HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nazianze, Discours funèbre en l'honneur de Basile de Césarée

Liste des contextes (ordre alphabétique)

γ = 135 formes différentes pour 399 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[24]   ἀνθρωπίνῃ φύσει· τὸ γὰρ ἐπέκεινα Γαδείρων οὐ περατόν· ἔδει δὲ λοιπὸν

[29]   διαφθείρειν ἐν ζάλῃ τὴν ἐν γαλήνῃ τῶν λογισ μῶν κυβέρνησιν. Καίπερ

[56]   τοῦ δικαστοῦ σύνεδρος ἐβιάζετο, πρὸς γάμον ἕλκων ἀπαξιοῦσαν. Ἡ δὲ οὐκ

[9]   παρθένων ἀριθμὸς καὶ τῶν ἐν γάμῳ, μηδὲν τῇ συζυγίᾳ βλαβῆναι βιασαμένων

[21]   ἄλλος οὗτος Φρύγιος μῦθος. Τὸν γὰρ Ἀβάριδος ὀϊστὸν τί ἂν λέγοιμι

[2]   φιλίας καὶ νόμῳ κρείττονι (οὐ γὰρ αἰσχύνομαι τοῦτο λέγειν, ὅτι καὶ

[20]   τῷ ἑτέρῳ τούτου παραχωρήσειεν· τὸ γὰρ ἀλλήλων εὐδόκιμον ἴδιον ἐποιούμεθα. Μία

[31]   ἡμῖν ἐπιστρατεύει τῆς ἀσεβείας· οὐ γὰρ ἄλλο τι ἢ βαρβαρικὴν καταδρομὴν

[39]   τὸν καιρὸν ἐκεῖνον συνεφιλοσόφει! Τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων οἰομένων καὶ προσδραμεῖσθαί

[41]   διανοίᾳ μεῖζον καὶ ὑψηλότερον. Τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων τὸ ἐν ποσὶ

[58]   ἡ βλάβη τοῖς ἀρχομένοις. Τίς γὰρ ἂν τοὺς ἄλλους πείσειε μετριάζειν,

[51]   ἐγκωμίων τοῦ ἀνδρὸς ἡττηθέντα, θαυμάζει γὰρ ἀνδρὸς ἀρετὴν καὶ πολέμιος, μήτε

[28]   τριῶν τῶν ἰσχυροτάτων. Ὅ τε γὰρ ἀνὴρ αἰδέσιμος, ὡς οὐκ οἶδ'

[18]   καιρὸν ἔχοντος. Ὁ δέ, καὶ γὰρ ἀνθρώπινον τὸ πάθος, ὅταν μεγάλα

[29]   καὶ τοῦ εἰρηνικοῦ μαθητής; Οὔτε γὰρ ἀντιτείνειν εἶχε πρὸς τοὺς ὑβριστὰς

[26]   ὧν προεδρευόντων ἐν βήμασιν· οὐ γὰρ ἁπάντων τολμήσω κατηγορεῖν, οὐδὲ δίκαιον.

[80]   καὶ τοῦ λαοῦ προευχόμενος· οὐδὲ γὰρ ἀπολιπὼν ἡμᾶς παντάπασιν ἀπολέλοιπεν· ἡμιθνὴς

[25]   τῶν πολλῶν πόθον ἀφοσιώσασθαι· οὐ γὰρ αὐτοί γε εἴχομεν θεατρικῶς οὐδ'

[45]   διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς. Καλῶς γὰρ αὐτὸν ὁ θεῖος Δαβὶδ πρὸ

[10]   ἐκείνου φωνῆς ἐκεῖνον ἐγκωμιάζουσιν. Ὁ γὰρ αὐτὸς ὑπόθεσίς τε λαμπρὰ τοῖς

[79]   ἢ χερσὶν ἢ δεήσεσιν· ἐποίει γὰρ αὐτοὺς καὶ παράφρονας τὸ πάθος·

[9]   περι φανέστατον ἡ εὐτεκνία. Τοὺς γὰρ αὐτοὺς πολύπαιδας καὶ καλλίπαιδας μῦθοι

[25]   σὺν ἀλλήλοις μὲν ἔτι, οὐ γὰρ ἀφῆκεν ὁ φθόνος, τῷ πόθῳ

[47]   πρῶτον ᾔσθετο κακῶς βουλευσάμενος. Ὡς γὰρ βέλος ἰσχυροτέρῳ προσπεσὸν ἀπεκρούσθη, καὶ

[37]   τούτων καὶ τῶν τοιούτων, τί γὰρ δεῖ πάντα λέγοντα διατρίβειν; ἄρτι

[26]   τῆς τιμῆς ἀξιώσασα. ~Οὐκ ἐπαινῶ γὰρ ἐγὼ τὴν παρ' ἡμῖν ἀταξίαν

[33]   τέχνῃ τιθασσεύων τὸν δυναστεύοντα· καὶ γὰρ ἐδεῖτο, νεωστὶ μὲν ἐπὶ τὴν

[17]   καὶ τὰ νῶτα μεταβαλλόντων, καὶ γὰρ ἐζηλοτύπουν τὸ τῶν Ἀθηνῶν κλέος

[68]   τῇ γλώσσῃ παρρησίαν. Οἱ μὲν γὰρ ἐζήτουν λαβέσθαι γυμνῆς τῆς περὶ

[77]   τῆς ἠχοῦς ὑστερόφωνον· ἐκείνη μὲν γάρ, εἰ καὶ τὰ τελευταῖα τῆς

[65]   μέγα καὶ βαθὺ πέλαγος. Οἶμαι γὰρ εἴ τις ἐγένετο ἢ γενήσεται

[1]   τοῖς περὶ λόγους ἐσπουδακόσιν. Οἶμαι γάρ, εἴ τις τῆς ἐν λόγοις

[17]   τότε τιμὴν οὐ φέροντες· δεινὸν γὰρ εἶναι, εἰ προειληφότες τοὺς τρίβωνας

[44]   τι τοῖς πρώτοις παλαίσμασι· δεινὸν γὰρ εἶναι καὶ σχέτλιον, πολλῶν μὲν

[42]   ἑαυτοῦ συνεισφέρειν ᾤετο δεῖν. ~Τί γὰρ εἶναι τῆς συμφορᾶς ταύτης ἀνιαρότερον,

[38]   τῷ θρόνῳ τὴν ἀρετήν· μόγις γὰρ εἶναι τῷ ἄκρῳ τοῦ μέσου

[77]   ἐν ταῖς σκιαῖς ἀνδριάντας· πολὺ γὰρ εἰπεῖν, ὅτι καὶ τὸ τῆς

[62]   καὶ τῆς μοναδικῆς φύσεως· ὀκνῶ γὰρ εἰπεῖν Χριστοῦ, ὃς καὶ γεννηθῆναι

[66]   καὶ συνετίζων τὰς ἀκοάς· ἤρκεσε γὰρ εἷς ἀντὶ πάντων τοῖς σπουδαιοτέροις

[57]   καὶ βασίλειον ἱστουργικὴν μάλιστα. Καὶ γάρ εἰσι περὶ τὰ τοιαῦτα θερμότεροι,

[37]   νικᾷ πολλῇ τῇ περιουσίᾳ. Κινεῖ γὰρ ἐκ τῆς ὑπερορίας τοὺς χρίσοντας,

[57]   τοῦ κοινοῦ πάντων κινδύνου, κίνδυνον γὰρ ἕκαστος ἑαυτοῦ τὴν ὕβριν ταύτην

[17]   καὶ τῆς ἄνωθεν ἑταιρίας, καὶ γὰρ ἐκείνης τῆς διατριβῆς ὄντες ἐτύγχανον,

[64]   μὴ τὰ τοιαῦτα πεπαιδευμένοις. Τίς γὰρ ἐκείνου μᾶλλον ἢ ἀρετὴν ἐτίμησεν,

[80]   σκίμποδος, καὶ ψαῦσαι μόνον! τί γὰρ ἐκείνου τοῦ σώματος ἱερώτερόν τε

[76]   βάθος τῶν νοημάτων. Στέφανος μὲν γὰρ ἐκωλύθη γενέσθαι, εἰ καὶ πρό

[22]   ταὐτῷ ἡνίας καὶ μάστιγας. Ἀλλὰ γὰρ ἔλαθον ἐμαυτὸν εἰς τοὺς ἐμοὺς

[39]   τὸ φορτικὸν φεύγων ἐγώ, καὶ γὰρ ἐν ἅπασιν, εἴπερ ἄλλος τις,

[15]   καὶ περιφανοῦς τῆς ἐλπίδος. Καὶ γὰρ ἐν πολλῶν γλώσσαις ἔκειτο πρὶν

[68]   ἄλλαις τὸ ἶσον διδασκομένοις· οὐδὲ γὰρ ἐν ῥήμασιν ἡμῖν εἶναι τὴν

[70]   Ἐνὼχ μετετέθη, μικρᾶς εὐσεβείας, ἔτι γὰρ ἐν σκιαῖς ἦν ἡ πίστις,

[35]   τοῦτο μικρὸν εἰς προσθήκην. Συναγαγὼν γὰρ ἐν ταὐτῷ τοὺς λιμοῦ τραυματίας,

[7]   δὴ ὑπειπόντες ὅσα πεποίηκε (φιλεῖ γὰρ ἐν τοῖς τοιούτοις φιλιστορεῖν ἡ

[52]   δὲ μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν. Ἐπειδὴ γὰρ ἔνδον ἐγένετο καὶ τὴν ἀκοὴν

[68]   ἐξ ὧν ἄλλοις ἐπηρεάζουσιν. Ἐκεῖνος γὰρ ἕνεκα τοῦ ὀρθοῦ λόγου καὶ

[14]   ἡμῖν ὁ λόγος. Ποθῶ μὲν γάρ, ἐνταῦθα τοῦ λόγου γενόμενος καὶ

[26]   πάντων εἶναι καταγελαστότα τον. Οὐ γὰρ ἐξ ἀρετῆς μᾶλλον ἢ κακουργίας

[55]   ἔπειθε τῶν οὐκ εἰδότων· οὐ γὰρ ἐπαύετο τὰ ἐκείνου καὶ θαυμάζων

[24]   γοῦν ἐφικτὸν ἀνθρωπίνῃ φύσει· τὸ γὰρ ἐπέκεινα Γαδείρων οὐ περατόν· ἔδει

[6]   τὸ τοῦ χρόνου μῆκος· καὶ γὰρ ἐπὶ πλεῖστον αὐτοῖς, ὥς φασι,

[50]   ὑπὲρ τοιούτων ἀγωνιζόμενος. Τἆλλα μὲν γὰρ ἐπιεικεῖς ἡμεῖς, ὕπαρχε, καὶ παντὸς

[48]   οὗτος, βούλεται, τοὔνομα προσειπών, οὔπω γὰρ ἐπίσκοπον ἠξίου καλεῖν, τὸ κατὰ

[50]   τὸ ἑαυτοῦ προσθεὶς ὄνομα. Οὐδὲ γὰρ ἐπισκόπῳ ἴσως, φησίν, ἐνέτυχες, ἢ

[1]   ἄνδρα τοῦτον θαυμάσας. Ἐμοί τε γὰρ ἔσται τοῦτο χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον·

[7]   ὡς εὐσεβέστερα καὶ πιστότερα! Τί γάρ ἐστιν, ἔλεγον, τῶν ἀπίστων, εἰ

[16]   μάλα ἡδὺ καὶ φιλάνθρωπον· πλείων γάρ ἐστιν ἡ ἔνδειξις ἢ τὸ

[42]   τὸν ἄνω βλέποντα; Ἑνὸς μὲν γὰρ εὖ πράττοντος ἢ κακῶς, οὐδὲν

[33]   καθέδρας εἶχε τὰ δεύτερα· τὴν γὰρ εὔνοιαν εἰσφέρων, τὴν ἐξουσίαν ἀντελάμβανε·

[23]   ὡς τῶν ἄλλων οὐδέν· σπουδὴ γὰρ εὐφυΐᾳ συνέδραμεν, ἐξ ὧν ἐπι

[1]   προθεὶς ὁ μέγας Βασίλειος, καὶ γὰρ ἐφιλοτιμεῖτο τοῖς ἐμοῖς λόγοις ὡς

[48]   καὶ τίς ἡ ἀπόνοια; Οὔπω γὰρ ἔχω γινώσκειν. Ὅτι μὴ τὰ

[78]   ἡμῶν πρέπων ὁ λόγος. Οὐ γὰρ ἔχω φιλοσοφεῖν ἐν τῷ πάθει,

[12]   ἀρχῆς μαθημάτων ἀγόμενος. Οἱ μὲν γὰρ ἢ βίον μόνον, ἢ λόγον

[9]   ὑπεραίρειν τῇ εὐτεκνίᾳ Ἕνα μὲν γὰρ ἢ δύο γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων,

[59]   μεγάλην καὶ θαυμασίαν, καὶ τί γάρ, ἢ τῆς ἐκείνου ψυχῆς ἀξίαν.

[25]   δὲ σὺν ἀλλήλοις. Τὸν μὲν γὰρ ἡ Καισαρέων κατέχει πόλις, ὥς

[49]   δυναστείας ἐστίν. Τίνα ταῦτα; γνωριζέσθω γὰρ ἡμῖν. Δήμευσιν, ἐξορίαν, βασάνους, θάνατον.

[17]   τε αὐτίκα τῷ γενομένῳ· καὶ γὰρ ἦν ἀγχίνους, εἰ καί τις

[31]   τε εἶδεν ἡμᾶς πρεσβεύοντας, κοινὸς γὰρ ἦν ὁ ἀγὼν ἀμφοτέροις ὡς

[24]   μοι τὸ τῆς ζημίας· οὐ γὰρ ἠνειχόμην ἐπὶ πλέον ἐλεεινὸς ὁρᾶσθαι

[58]   τὰ ἐκείνων ἐστασιάσθη. Ὁ μὲν γὰρ ἠξίου τοῖς δημοσίοις συνδιαιρεῖσθαι καὶ

[7]   τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ ἐφθέγξαντο· οὐ γὰρ ἦσαν γογγυσταὶ κατὰ τοὺς ἐκείνους

[17]   ὁ φιλαθήναιος καὶ μάταιος, οὐ γὰρ ᾐσθόμην τοῦ φθόνου, πιστεύων τῷ

[14]   προκαθεζομένην τῆς Ἑῴας πόλιν· καὶ γὰρ ηὐδοκίμει σοφιστῶν τε καὶ φιλοσόφων

[8]   προσθῶ τι τῆς εὐδοξίας· οὔτε γὰρ θάλασσα δεῖται τῶν εἰσρεόντων εἰς

[82]   ἐγγύς, σὴ τοῦτο χάρις· σοὶ γὰρ θαρρῶν, τὸν περὶ σοῦ λόγον

[49]   ὁ δὲ θάνατος εὐεργέτης, καὶ γὰρ θᾶττον πέμψει με πρὸς Θεόν,

[30]   καλῶ καὶ δόξαν σωτήριον. Οὐ γὰρ θεότητα ταλαντεύομεν, οὐδὲ τὴν μίαν

[6]   μήτε παρόντας ἀναδύεσθαι· τὸ μὲν γὰρ θράσους, τὸ δὲ ἀνανδρίας ἐστίν·

[40]   θεραπεύει λόγοις ἰατρικῆς μεγαλόφρονος· οὐ γὰρ θωπευτικῶς οὐδὲ ἀνελευθέρως τοῦτο ποιεῖ,

[38]   φιλοσοφώτατα περὶ τούτων διανοούμενος. Ἡγεῖτο γὰρ ἰδιώτου μὲν ἀρετὴν εἶναι, τὸ

[27]   τοῖς πολλοῖς τύπος καθίσταται. Τὰς γὰρ ἱερὰς πρότερον ὑπαναγινώσκων τῷ λαῷ

[54]   καὶ κατὰ γῆς ἐρριμμένος· Ποιεῖ γὰρ καὶ βασιλέας ταπεινοὺς πάθος· καὶ

[52]   τηνικαῦτα τὸ πάθος γνωρίζεται. Περιτρέπει γὰρ καί, εἰ μή τις τῶν

[23]   αἱρεθέντος τὸ παρεθέν. Ἰατρικὴν μὲν γάρ, καὶ ἡ τοῦ σώματος ἀρρωστία

[71]   οὐδὲν ὡς ἰσότιμον ἀντεδόθη· τί γὰρ καὶ ἦν; ὥστε καὶ τελειωθῆναι

[34]   ὀλίγαι δὲ καὶ σωματικαί· καὶ γὰρ καὶ τοῦτο πολλάκις εἰς ψυχὴν

[36]   τι λέγειν ἔχομεν. Ὁ μὲν γὰρ καταπραγματεύεται τοῦ λιμοῦ καὶ τὴν

[10]   μόνος, εἴπερ τις ἀνθρώπων; Παντὸς γὰρ κρατῶν ἀρετῇ, παρὰ τοῦ παιδὸς

[27]   ὑφεδρίας μικρόν τι προσδιατρίψωμεν. Οἷον γάρ με καὶ τοῦτο μικροῦ παρέδραμεν,

[61]   τὸ κοινὸν ἡμῶν ἐμφιλοσόφημα· ἔδει γάρ με τῶν ἀνιαρῶν τὸ ἶσον

[8]   παράδειγμα βλέπων, ὅσον ὑπερηκόντισεν. Εἰ γὰρ μέγα τοῖς ἄλλοις τὸ προσλαβεῖν

[75]   ἐκείνου ἐν ἑαυτῷ φέροντα. Οὐ γὰρ μικρὸν τοῖς σπουδαίοις καὶ μικρὰ

[59]   χρόνος τὴν λύπην ἀνάλωσεν· ἐκεῖθεν γάρ μοι πᾶσα συνέπεσεν ἡ περὶ

[19]   ἐμαυτὸν ἐπίσχω τοῦ διηγήματος· ἀεὶ γάρ μοι τὸ παρεθὲν ἀναγκαῖον φαίνεται

[14]   καλῶν προξένους εἴπερ τινί! Ἐκεῖναι γάρ μοι τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐγνώρισαν

[39]   δὲ καὶ τὸ ἡμέτερον. Οἷα γάρ μοι φιλοσοφοῦντι περὶ τὸν καιρὸν

[35]   πολλῶν τραπεζῶν ἄλλη δύναμις. Ταῦτα γὰρ Μωϋσέως ἦν καὶ Ἡλίου καὶ

[13]   τὴν τῶν νοουμένων δήλωσιν· κίνημα γὰρ ναρκώντων ἐστὶ νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία

[58]   μὴ χρῆναι δασμοφορεῖν κακοδόξοις πᾶς γὰρ ὁ λυπῶν, κακόδοξος. ~Οὐ μὴν

[54]   δὲ ὁ πατήρ· καὶ τί γὰρ ὁ πατήρ; πανταχόθεν ἐπιζητῶν ἐπι

[3]   ὧν πολλοὶ μάρτυρες. Πολλὰ μὲν γὰρ ὁ Πόντος ἡμῖν ἐκ τοῦ

[22]   ταῦτα διηγουμένων. Παρὰ τοσούτοις μὲν γὰρ οἱ ἡμέτεροι παιδευταί, παρ' ὅσοις

[21]   ἑορτάς, θέατρα, πανηγύρεις, συμπόσια. Οὐδὲν γὰρ οἶμαι τίμιον, ὃ μὴ πρὸς

[2]   τὴν τοῦ ἀνδρὸς εὐφημίαν. Οὐ γὰρ ὀλιγωρίᾳ τὸ εἰκὸς ἐνελίπομεν· μή

[43]   σώζεσθαι περιγίνεται. Δεύτερον δέ· καὶ γὰρ ὁμοίως ἀτελὲς ἄλογος πρᾶξις καὶ

[59]   τοῦτο ἐπαινεῖν οὐκ ἔχω, καὶ γὰρ ὁμολογήσω τὸ πάθος, οὐδὲ ἄλλως

[60]   Κράτης Κράτητα Θηβαῖον ἐλευθεροῖ. Εἶναι γάρ, οὐ δοκεῖν, ἐσπούδαζεν ἄριστος. Οὐδὲ

[24]   ἔφασκον, ἀντιβολοῦντες, βιαζόμενοι, πείθοντες· τί γὰρ οὐ λέγοντες; τί δ' οὐ

[28]   παθόντι πρὸς ἐκεῖνον ἀνθρώπινον· ἅπτεται γὰρ οὐ τῶν πολλῶν μόνον, ἀλλὰ

[64]   καὶ τὸν δίκαιον ἀκοινώνητον. Καὶ γὰρ οὐ φαύλως τοῦτό τινες πεφιλοσοφήκασιν,

[48]   κοινωνοὺς ἔχειν, μέγα μέν· πῶς γὰρ οὔ; Πλάσμα Θεοῦ καὶ ὑμεῖς,

[60]   ἐνόμιζεν ἑαυτῷ τιμιώτερον. Ἅπαντα μὲν γὰρ οὐδ' ἄν, εἰ βούλοιτό τις,

[58]   τῶν προεστώτων διακειμένων; Εἶχον μὲν γὰρ οὐδ' ἐκ πλείονος ἐπιεικῶς πρὸς

[2]   τῆς ἀπολογίας ἐνταῦθα κείσθω· καὶ γὰρ οὐδὲ μακροτέρας οἶμαι ταύτης δεήσειν

[68]   παρασυρείσης τῆς εὐσεβείας. Αὐτοῖς μὲν γὰρ οὐδεμίαν εἶναι ζημίαν, ὑπαλλαττομένων μικρὸν

[49]   τι ἄλλο, φησίν, ἀπείλει· τούτων γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ἅπτεται. Καὶ τὸν

[75]   τῶν μεγίστων ἡ μίμησις. Ἦ γὰρ οὐκ ἐναργὴς τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας

[11]   πόρρω βάλλουσαν, κακῶς εἰδότες. Ὥσπερ γὰρ οὐρανὸν καὶ γῆν καὶ ἀέρα

[14]   εἰ χρὴ προσειπεῖν οἰκειότερον. Φιλεῖ γὰρ οὔτε ὄψις ῥᾳδίως ἀναχωρεῖν τῶν

[5]   ἐκεῖνος τὴν κορωνίδα· παρασκευῆς μὲν γὰρ οὕτως εἶχον καὶ γνώμης ὡς

[29]   θαυμασιωτέραν εὑρήσομεν τὴν ἐπάνοδον· ἔσχε γὰρ οὕτως. ~Ἐν τούτοις ὄντων ἡμῶν,

[24]   ἀνακλήσεις, οἰμωγαί, περιπλοκαί, δάκρυα. Οὐδὲν γὰρ οὕτως οὐδενὶ λυπηρόν, ὡς τοῖς

[8]   λόγου καὶ λίαν αἰσχρά! Τί γὰρ ὄφελος τῆς ἀντιδόσεως, εἰ σῴζει

[34]   φάρμακον τῆς κακώσεως. Αἱ μὲν γὰρ παραλίαι τὰς τοιαύτας ἐνδείας οὐ

[54]   οὖν; Λύει ταύτην Θεός. Ὁ γὰρ πατάξας Αἰγύπτου τὰ πρωτότοκα, τραχυνομένης

[58]   διαφορά, ἣ ταῦτα ἐκαινοποίησε. Τῆς γὰρ πατρίδος ἡμῶν εἰς δύο διαιρεθείσης

[61]   εἰπεῖν, καὶ ἄσαρκος; Τὰς μὲν γὰρ πλησμονὰς καὶ τοὺς κόρους τοῖς

[7]   ἄλλων ὅσα ἐκεῖσε ἀπέλιπον· ἡ γὰρ πλινθεία καὶ ὁ πηλὸς οὐδὲν

[21]   τοῦτο ὑπολαμβάνεται τοῖς εὐσεβεστέροις· καὶ γὰρ πλουτοῦσι τὸν κακὸν πλοῦτον εἴδωλα,

[58]   ἡ σκῆψις, ὡς εὐπρεπής! Τὰ γὰρ πνευματικὰ τέκνα, καὶ αἱ ψυχαί,

[16]   ἀγνοοῦντες τὸν ἄνδρα ἐτύγχανον· τοῖς γὰρ πολλοῖς εὐθὺς αἰδέσιμος ἦν, ἀκοῇ

[38]   κἀνταῦθα συμβεβηκέναι λογίζομαι. Ἐκεῖνός τε γὰρ προέκοπτε, φησίν, ὥσπερ ἡλικίᾳ, οὕτω

[48]   τῶν ὑφ' ἡμῖν τεταγμένων· οὐ γὰρ προσώποις τὸν χριστιανισμόν, ἀλλὰ πίστει

[58]   ἔχειν διϊσταμένων καὶ τεμνομένων. Καὶ γάρ πως ταῖς καινοτομίαις χαίρουσιν ἄνθρωποι

[49]   τὴν πρώτην λέγοις πληγήν, ταύτης γὰρ σὺ μόνης κύριος· ὁ δὲ

[24]   τὸ μέν τι μαλακισθείς, εἰρήσεται γὰρ τἀληθές, τὸ δέ τι προδοθεὶς

[2]   μὲν ὤκνουν τὸν λόγον, εἰρήσεται γὰρ τἀληθές, ὥσπερ οἱ τοῖς ἱεροῖς

[24]   εἰ καὶ τολμηρόν. Ὁ μὲν γάρ, τὰς αἰτίας εἰπὼν τῆς περὶ

[35]   μετὰ τῆς αὐτῆς πίστεως· λόγῳ γὰρ τὰς τῶν ἐχόντων ἀποθήκας ἀνοίξας

[48]   ἁπάντων ὑποκλιθέντων καὶ ἡττημένων. Οὐ γὰρ ταῦτα, ἔφη, βασιλεὺς ὁ ἐμὸς

[59]   τῆς ἐκείνου ψυχῆς ἀξίαν. Προσθήκην γὰρ τῆς Ἐκκλησίας ποιεῖται τὴν στάσιν,

[14]   χρήσωμαι καὶ ποῖ τράπωμαι· ἔχει γάρ τι καὶ πρόσαντες ἡμῖν ὁ

[52]   καὶ ταύτην ὁ λόγος. ~Εἰς γὰρ τὸ ἱερὸν εἰσελθὼν μετὰ πάσης

[68]   σωτηρίαν μᾶλλον ἢ πράγμασι· μηδὲ γὰρ τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἀποβαλεῖν ἄν,

[40]   τὴν μέλλουσαν εὐπείθειαν οἰκονομῶν. Ὁρῶν γὰρ τὸ μὲν ἁπαλὸν ἔκλυτον καὶ

[76]   ἕκαστον ἐπεξίω περὶ τούτων· ἐκεῖνος γὰρ τὸ μὲν ἐξεῦρε τῶν καλῶν,

[68]   κἀκεῖνο προσθήσω τοῖς εἰρημένοις· χρησιμώτατον γὰρ τοῖς πολλοῖς, τοῦ μὴ βλάπτεσθαι,

[63]   ἄν τις ὑπολάβοι κενοδοξῶν (τίς γὰρ τοσοῦτον ἀπεῖχε τοῦ πάθους; ἀλλὰ

[59]   καὶ εἰπεῖν εὐπρεπὲς χρή. Πάντα γὰρ τοῦ ἀνδρὸς θαυμάζων, οὐ μὲν

[38]   τῷ ταῦτα λαμβάνειν αὔξησιν, τί γὰρ τοῦ ἀπ' ἀρχῆς τελείου γένοιτ'

[2]   καὶ κόσμου παντὸς σωτήριον. Τὰ γὰρ τοῦ σώματος ἴσως οὐδὲ θαρρῆσαι

[1]   εἰς ἀρετήν, ὁ λόγος. Ὧν γὰρ τοὺς ἐπαίνους, οἶδα τούτων σαφῶς

[69]   τῶν ἀνθρώπων τοῖς εὐγνωμονεστέροις! Οὐδὲ γὰρ τοὺς εὐαγγελιστὰς φαίη μεν ἂν

[34]   ἐχόντων ἀναλγησία καὶ ἀπληστία. Τηροῦσι γὰρ τοὺς καιροὺς καὶ καταπραγματεύονται τῆς

[35]   ἀγαθῶν. Καὶ τίνα τρόπον; Οὐδὲ γὰρ τοῦτο μικρὸν εἰς προσθήκην. Συναγαγὼν

[17]   συνηνέχθη τι καὶ τοιοῦτον· οὐδὲ γὰρ τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιον. Οὐχ ἁπλοῦν

[15]   τῶν οἰκητόρων οἱ πλεῖστοι· καὶ γὰρ τούτους μεμερισμένους ταῖς σπουδαῖς ἔχουσιν.

[37]   τι καὶ συμβαίνει θαυμάσιον. Οὐ γὰρ τῷ πλήθει τῶν ἐτῶν μόνον

[58]   τριῶν ὄντων τῶν ὑπαιτίων. Οὔτε γὰρ τῷ τῆς πίστεως λόγῳ συνέβαινον,

[69]   ἐκείνου δόξης ὑπερ απολογήσωμαι· κρείττων γὰρ τῶν ἐγκαλούντων, εἴπερ τινές εἰσιν,

[13]   τε καὶ ἰδικώτατον. Ἄλλαι μὲν γὰρ τῶν πόλεων ἄλλοις ἀγάλλονται καλλωπίσμασιν

[19]   τε καὶ βεβαιότερον. Οἱ μὲν γὰρ τῶν σωμάτων ἔρωτες, ἐπειδὴ ῥεόντων

[21]   Ἀθῆναι τὰ εἰς ψυχήν· οὐ γὰρ φαύλως τοῦτο ὑπολαμβάνεται τοῖς εὐσεβεστέροις·

[19]   ἶσα καὶ ἠρινοῖς ἄνθεσιν· οὔτε γὰρ φλὸξ μένει τῆς ὕλης δαπανηθείσης,

[20]   καὶ μὴ διακρίνεται. Ἑταίρων τε γὰρ ὡμιλοῦ μεν, οὐ τοῖς ἀσελγεστάτοις

[78]   τῶν προειρημένων οὐκ ἔλαττον. Νεκρὸς γὰρ ὢν ἤδη σχεδὸν καὶ ἄπνους

[24]   πρὶν γενέσθαι, μὴ πιστευόμενον· γίνεται γὰρ ὥσπερ ἑνὸς σώματος εἰς δύο

[75]   φωτός, οὗ καὶ προεσκίρτησεν ἐν γαστρί, καὶ προέδραμεν εἰς Ἅιδου, διὰ

[74]   ἐν πυρὶ νεανίας· τὸν ἐν γαστρὶ κήτους εὐξάμενον προφήτην φυγάδα, καὶ

[61]   πικρᾶς καὶ ἀνελευθέρου δεσποίνης, τῆς γαστρός, ἄγεσθαι. Τίς οὕτω μᾶλλον ἄτροφος

[53]   μεθ' ὅσης τῆς φιλοσοφίας, ἐπειδή γε αὖθις τρόπον τινὰ συνεκκλησιάσας ἡμῖν

[25]   πόθον ἀφοσιώσασθαι· οὐ γὰρ αὐτοί γε εἴχομεν θεατρικῶς οὐδ' ἐπιδεικτικῶς· τάχιστα

[8]   εἶναι τὸ ἱστορούμενον. Ὡς τά γε ἑξῆς τοῦ λόγου καὶ λίαν

[53]   καὶ λέγειν, τί δ' ἄλλο γε ἢ Θεοῦ φωνάς, αἳ τοῖς

[25]   πολιοῦχον· ἔπειτα ἐκδημίαι τινές, ἐπειδή γε ἡμᾶς οὐκ εἶχε, τῶν ἀναγκαίων

[1]   τοῦ ἀνδρὸς εὐφημία, μὴ ὅτι γε ἡμῖν τοῖς πάλαι πᾶν τὸ

[68]   πεποίηκεν, οἷς τε πέπονθεν· ὅς γε καὶ ἐξορίαν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας

[63]   λόγου τῷ πάθει; Ἀλλ' ἐκεῖνός γε μάλιστα πάντων ἔπεισεν ἀνθρώπους ὄντας

[64]   ἐπαινετέος μᾶλλον ἢ μεμπτέος τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν; Εἰ μὴ καὶ

[14]   μὴ παθεῖν ἡ ζημία τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν. ~Εἶχον ἡμᾶς Ἀθῆναι,

[66]   σπορὰ καὶ διάδοσις· ὥστε ἐμοί γε, οὐδὲ τοῦτο εἰπεῖν ὀκνητέον, τὸ

[50]   ταῦτα καὶ βασιλεύς, ὡς ἡμᾶς γε οὐχ αἱρήσεις οὐδὲ πείσεις συνθέσθαι

[69]   τῆς Ἐκκλησίας κατασχεθείσης. ~Ἐπεὶ ὅτι γε παντὸς μᾶλλον ᾔδει τὸ Πνεῦμα

[20]   πειστέον τοῖς λέγουσιν, ἀλλ' ἡμῖν γε πειστέον, ὡς ἐν ἀλλήλοις καὶ

[3]   ἔχειν τι πλέον ἡμῶν ἐκεῖνό γε πλέον ἔχοντες πάντως, τὸ μὴ

[2]   ταύτης δεήσειν ἡμῖν, πρὸς ἐκεῖνόν γε ποιουμένοις τὸν λόγον καὶ τοὺς

[22]   τῆς ὑπερορίας προήλθομεν, ὡς σαφὲς γέγονεν ἐκ πλειόνων τῶν ταῦτα διηγουμένων.

[6]   τε τῆς διαίτης σώμασιν εὖ γεγονόσι στενόν τε καὶ παρηλλαγμένον, ὡς

[38]   ἀξιωθείς, ὡς τοὺς τοιούτους μὲν γεγονότας, τοιαύτης δὲ χάριτος τετυχηκότας, οὕτω

[9]   πεῖρα παρέστησε, τοιούτους μὲν αὐτοὺς γεγονότας ὥστε, εἰ καὶ μὴ τοιούτων

[2]   καὶ κατὰ Θεὸν ἴσως ἔκδημοι γεγονότες, καὶ οὐδὲ ἀπὸ γνώμης ἐκείνῳ

[39]   οἰομένων καὶ προσδραμεῖσθαί με τῷ γεγονότι καὶ περιχαρήσεσθαι, ὅπερ ἑτέρου καὶ

[52]   τὴν διάνοιαν, ὥσπερ οὐδενὸς καινοῦ γεγονότος, ἀλλ' ἐστηλωμένον, ἵν' οὕτως εἴπω,

[70]   ἐν τοῖς πάλαι καὶ νῦν γεγονότων ἀνδρῶν ἐπ' εὐσεβείᾳ γνωρίμων, νομοθετῶν,

[15]   ἀλλ' ἤδη καὶ τῶν εὖ γεγονότων καὶ περιφανεστέρων, ἅτε πλῆθος σύμμικτον

[63]   εὐγενής τε καὶ τῶν εὖ γεγονότων καὶ τὴν δόξαν ὑπέρλαμπρος, ἀλλ'

[69]   τοῦ Πνεύματος· ἀλλὰ τὸν τῶν γεγραμμένων νοῦν δοκιμάζοντες καὶ τὸν σκοπὸν

[64]   μὴ στωμύλος τις ἦν, μηδὲ γελοιαστὴς καὶ ἀγοραῖος, μηδὲ τοῖς πολλοῖς

[64]   λῃστῶν, καὶ ὑπὸ τῶν παριόντων γελώμενον, τὸν ἀνάλωτον καὶ τοῦ παθεῖν

[45]   στρατηγίας, κατάπληξις μὲν τοῖς ἀγενεστέροις, γέλως δὲ τοῖς ἀνδρικωτέροις καὶ στερροτέροις

[44]   μιᾶς πόλεως ἥττω ὀφθῆναι, καὶ γέλωτα ὄφλειν, οὐ τοῖς ἄγουσι μόνον

[64]   τοῖς δήμοις χαρίζονται καὶ κινοῦσι γέλωτα τοῖς ἐπὶ κόρρης ῥαπίσμασι καὶ

[56]   μὲν παρῆν· ὁ δὲ προὐκάθητο γέμων θυμοῦ καὶ φρονήματος. Εἱστήκει δέ,

[43]   καὶ σαρκὸς καθαρσίων· ἀλλὰ παντὶ γένει καὶ μέρει τῆς οἰκουμένης, περὶ

[3]   ~Εἰ μὲν οὖν ἑώρων αὐτὸν γένει καὶ τοῖς ἐκ γένους φιλοτιμούμενον,

[3]   εὔ ϊππον. Ὅθεν τῷ πατρῴῳ γένει τὸ μητρῷον ἡμεῖς ἀντανίσχομεν. Στρατηγίαι

[77]   ἐπενοήθη· οἷον ὠχρότητα λέγω καὶ γενειάδα καὶ βαδίσματος ἦθος καὶ τὸ

[12]   τοὺς μόσχους ὁρῶμεν ὁμοῦ τῇ γενέσει ταῖς μητράσιν ἑαυτῶν παρασκαίροντας, οὕτω

[71]   ἄγει τὰ σύμβολα τῆς ἡττωμένης γενέσεως· Ἐπαινῶ καὶ τὴν περὶ τὰ

[73]   αὐτοῦ, καὶ Θεῷ δοτὸς πρὸ γενέσεως, καὶ μετὰ τὴν γέννησιν εὐθὺς

[71]   καλλιέρημα. Ἰσαὰκ ἐπηγγέλθη καὶ πρὸ γενέσεως· ὁ δὲ αὐτεπάγγελτος ἦν, καὶ

[46]   Ἠσαῦ, ὁ μεμισημένος καὶ πρὸ γενέσεως. Ταῦτα τῶν πρώτων αὐτοῦ νεανιευμάτων

[75]   καὶ οὗτος Χριστοῦ κῆρυξ ἠξιώθη γενέσθαι, εἰ καὶ μὴ πρόδρομος· καὶ

[76]   νοημάτων. Στέφανος μὲν γὰρ ἐκωλύθη γενέσθαι, εἰ καὶ πρό θυμος ἦν,

[24]   παραχωρῆσαι τοῖς ἕλκουσι. Πρᾶγμα, πρὶν γενέσθαι, μὴ πιστευόμενον· γίνεται γὰρ ὥσπερ

[10]   μᾶλλον ἁρμόζειν ἢ ἐκείνων τοῦτον γενέσθαι, μήτε ἐκείνοις ἑτέρου μᾶλλον ἢ

[6]   αὐτοῖς ἔδει καὶ τὸν ἀγῶνα γενέσθαι· νόμος δὲ μαρτυρίας μήτε ἐθελοντὰς

[68]   δὲ κοινῷ μεγίστην ἂν βλάβην γενέσθαι, τῆς Ἐκκλησίας κατασχεθείσης. ~Ἐπεὶ ὅτι

[13]   ῥαγῆναι κόσμου καὶ μετὰ Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς κάτω τὰ ἄνω πραγματευόμενον

[9]   Ἕνα μὲν γὰρ ἢ δύο γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων, κἂν τῇ φύσει

[73]   προελθὼν σοφίας καὶ θεωρίας, ὥστε γενέσθαι τῶν καθ' ἑαυτὸν ἁπάντων εὐδοκιμώτατος.

[56]   τῆς ἐμῆς δυναστείας, καὶ προδότας γενέσθαι Χρισ τιανοὺς τῶν οἰκείων νόμων.

[65]   γὰρ εἴ τις ἐγένετο ἢ γενήσεται σάλπιγξ ἐπὶ πολὺ τοῦ ἀέρος

[46]   παρθένων αἰδῶ καθυβρίζοντες. Ἵνα τί γένηται; Ἵν' ἐξωσθῇ μὲν Ἰακὼβ ὁ

[45]   δύναται, κἂν μεθ' ἡμῶν τι γένηται λόγῳ φιλανθρωπίας, ἵν' ἡμᾶς ἑλκύσῃ

[49]   τὴν ἐξουσίαν; φησί. Μὴ τί γένηται, μὴ δὲ τί πάθω; Μή

[16]   τῶν νέων καὶ ἐν χερσὶ γένηται τῶν ἑλόντων, γίνεται δὲ ἢ

[7]   καὶ τῶν πρὸς ἡδονὴν οἱ γεννάδαι, τῷ χρόνῳ κάμνοντες καὶ τῶν

[48]   μηδὲ προσιτὸν τοῖς πλείοσιν, ὁ γεννάδας ἐκεῖνος εἰσάγεται· μᾶλλον δὲ εἴσεισιν

[29]   ὅσον ὀρθόδοξον. ~Τί οὖν ὁ γεννάδας ἐκεῖνος καὶ τοῦ εἰρηνικοῦ μαθητής;

[48]   ἄλλων ἀπαυθαδιάζεσθαι; Τοῦ χάριν, ὁ γεννάδας φησί, καὶ τίς ἡ ἀπόνοια;

[31]   καὶ Πνεύματος. Τί οὖν ἡ γενναία καὶ μεγαλόφρων ἐκείνη ψυχὴ καὶ

[64]   βασιλικόν, οὗ καὶ τὰ σκιρτήματα γενναῖα καὶ μετὰ θαύματος ἀγαπώμενα· καὶ

[2]   οὐδὲ θαρρῆσαι χρὴ λέγειν ἀνδρὶ γενναίῳ καὶ ὑπὲρ τὸ σῶμα πρὶν

[2]   οὐδὲ ἀπὸ γνώμης ἐκείνῳ τῷ γενναίῳ τῆς ἀληθείας ἀγωνιστῇ καὶ μηδὲν

[62]   τοὺς γεννητοὺς ἡμᾶς ἐκ παρθένου γεννᾶται, παρθενίαν νομοθετῶν ὡς ἐνθένδε μετάγουσαν

[71]   καλὴν πολυτεκνίαν τῶν κατὰ Θεὸν γεννηθέντων, καὶ τὴν εὐλογίαν ᾗ πολλοὺς

[62]   γὰρ εἰπεῖν Χριστοῦ, ὃς καὶ γεννηθῆναι θελήσας διὰ τοὺς γεννητοὺς ἡμᾶς

[73]   πρὸ γενέσεως, καὶ μετὰ τὴν γέννησιν εὐθὺς ἱερός, καὶ χρίων βασιλέας

[75]   μετάγων τὸν ἄνδρα τῷ ἐν γεννητοῖς γυναικῶν ὑπὲρ ἅπαντας, ταύτην ποιοῦμαι

[62]   καὶ γεννηθῆναι θελήσας διὰ τοὺς γεννητοὺς ἡμᾶς ἐκ παρθένου γεννᾶται, παρθενίαν

[4]   εἰς τοὺς ὕστερον· τούτῳ δὲ γενοῖν τοῖν ἀμφοτέροιν τὸ εὐσεβὲς ἐπίσημον,

[38]   γὰρ τοῦ ἀπ' ἀρχῆς τελείου γένοιτ' ἂν τελεώτερον; ἀλλὰ τῷ κατὰ

[1]   θ' ἅμα μὲν ἡδονὴ ἂν γένοιτο, καὶ ἅμα παράκλησις εἰς ἀρετήν,

[24]   διδασκάλων, οὐδ' ἂν εἴ τι γένοιτο μεθήσειν ἔφασκον, ἀντιβολοῦντες, βιαζόμενοι, πείθοντες·

[10]   τὴν ὅπερ ἐγένετο προκληθεῖσαν ἢ γενομένην ὃ προεκλήθη, τὴν τῆς ἐμμελείας

[23]   φαντασίᾳ τοῦ καθ' ἡμᾶς Παραδείσου γενόμενοι, ἐκ τῶν Μωσαϊκῶν οἶμαι βιβλίων

[5]   Μαξιμίνου, ὃς πολλοῖς τοῖς ἐγγύθεν γενομένοις ἐπιφυεὶς πάντας φιλανθρώπους ἀπέδειξε, θράσει

[81]   οἱ πάντες τὸν πάντα πᾶσι γενόμενον ἵνα κερδάνῃ τοὺς πάντας ἢ

[14]   μὲν γάρ, ἐνταῦθα τοῦ λόγου γενόμενος καὶ τοῦ καιροῦ τούτου λαβόμενος,

[52]   ἀθροίσιμος· καὶ τοῦ λαοῦ μέρος γενόμενος, οὕτως ἀφοσιοῦται τὴν ἕνωσιν· ἄξιον

[2]   ἀρετῆς) οὕτω καὶ ὑπὲρ ἡμᾶς γενόμενος, συγγνώμων ἔσται τοῖς ἡμετέροις. Συγγινωσκέτωσαν

[17]   δὲ ἥσθη τε αὐτίκα τῷ γενομένῳ· καὶ γὰρ ἦν ἀγχίνους, εἰ

[79]   δὴ θαῦμα γίνεται τῶν πώποτε γενομένων ὀνομαστότατον. ~Προεκομίζετο μὲν ὁ ἅγιος,

[45]   τῆς Ἑλλάδος ἐστράτευε, πᾶν μὲν γένος ἀνθρώπων ἐπ' αὐτοὺς ἐλαύνων, παντὶ

[57]   ἐπ' ἄλλῳ διεγείρεται καὶ ἀνίσταται, γένος ἅπαν καὶ ἡλικία πᾶσα, οἳ

[17]   τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιον. Οὐχ ἁπλοῦν γένος εὑρίσκω τοὺς Ἀρμενίους, ἀλλὰ καὶ

[25]   φιλανθρωπία καὶ περὶ τὸ ἡμέτερον γένος οἰκονομία, διὰ πολλῶν τῶν ἐν

[4]   τι γνώρισμα καὶ διήγημα, καὶ γένους καὶ τοῦ καθέκαστον, ἢ μικρὸν

[80]   ἑπομένων, παρεπομένων, ἀλλήλοις ἐπεμβαινόντων, μυριάδες γένους παντὸς καὶ ἡλικίας ἁπάσης, οὐ

[3]   αὐτὸν γένει καὶ τοῖς ἐκ γένους φιλοτιμούμενον, ἤ τινι τῶν μικρῶν

[35]   ἀναπνέοντας, ἄνδρας καὶ γυναῖκας, νηπίους, γέροντας, πᾶσαν ἡλικίαν ἐλεεινήν, πᾶν εἶδος

[23]   τούτου δεήσειεν; Ἀστρονομίας δὲ καὶ γεωμετρίας καὶ ἀριθμῶν ἀναλογίας τοσοῦτον λαβών,

[61]   νηφάλιόν τε καὶ ἄφθονον, ὃ γεωργοῦσι πηγαὶ μηδὲν πονουμένοις. Ἐξ ὧν

[34]   καὶ καταπραγματεύονται τῆς ἐνδείας καὶ γεωργοῦσι τὰς συμφοράς· οὔτε, τῷ Κυρίῳ

[62]   τὸ πρακτικὸν ἀφιλόσοφον· ὥσπερ δὲ γῆ καὶ θάλασσα τὰ παρ' ἑαυτῶν

[45]   ταῖς κατὰ τῶν στοιχείων καινοτομίαις. Γῆ τις ἠκούετο ξένη καὶ θάλασσα

[66]   ὀκνητέον, τὸ εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξελθεῖν τὸν φθόγγον αὐτοῦ, καὶ

[11]   εἰδότες. Ὥσπερ γὰρ οὐρανὸν καὶ γῆν καὶ ἀέρα καὶ ὅσα τούτων,

[41]   προελθοῦσαν, ὡς καλύψαι πᾶσαν τὴν γῆν καὶ ὁρῶν καὶ κέδρων ὑπερεκτείνεσθαι·

[45]   ἡμῶν ἐστηλίτευσε, τὸν οὐρανὸν εἰς γῆν κλίναντα καὶ μετὰ τῆς κτίσεως

[72]   τὴν καλῶν ἔργων, ἐπὶ τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, πλαξὶ δὲ νόμους

[82]   ἐλπίδος, τί χρὴ παθεῖν καὶ γήρᾳ καὶ νόσῳ καὶ τῷ σῷ

[23]   ἐπειδὴ τούτῳ καὶ Σολομῶν τὸ γῆρας ὁρίζεται. Τίς δὲ οὕτως αἰδέσιμος

[37]   προθυμία νεκροὺς ἀνίστησι, καὶ πηδᾷ γῆρας χρισθὲν τῷ Πνεύματι. ~Οὕτω δὲ

[25]   Ἐμὲ δὲ πατέρων εὐλάβεια καὶ γηροκομία καὶ συμφορῶν ἐπανάστασις κατασχοῦσα τοῦ

[33]   τῶν θείωνἐξηγητής, τῶν πρακτέων καθηγητής, γήρως βακτηρία, πίστεως ἔρεισμα, τῶν ἔνδον

[73]   σοφίας ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἀπαντᾶν, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς

[54]   εἴπερ ἄλλοτέ ποτε, καὶ κατὰ γῆς ἐρριμμένος· Ποιεῖ γὰρ καὶ βασιλέας

[45]   γλῶσσα αὐτοῦ διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς. Καλῶς γὰρ αὐτὸν ὁ θεῖος

[72]   Ἰησοῦ; στρατηγία καὶ κληροδοσία, καὶ γῆς τῆς ἁγίας κατάσχεσις· ὁ δὲ

[26]   ὡς ὁ μῦθος ποιεῖ τοὺς Γίγαντας. Πλάττομεν αὐθημερὸν τοὺς ἁγίους, καὶ

[66]   λάμποντος ὡς νυμφίου, εὐμεγέθους ὡς γίγαντος, οὗ καὶ τὸ πολὺ διαβαίνειν

[32]   δὲ κατέχει, τὸ δὲ ἀποκρούεται· γίνε ται τοῖς μὲν τεῖχος ὀχυρὸν

[64]   ἀρέσκων, ἐκ τοῦ πᾶσι πάντα γίνεσθαι καὶ χαρίζεσθαι, τί τοῦτο; Οὐκ

[24]   Πρᾶγμα, πρὶν γενέσθαι, μὴ πιστευόμενον· γίνεται γὰρ ὥσπερ ἑνὸς σώματος εἰς

[16]   ἐν χερσὶ γένηται τῶν ἑλόντων, γίνεται δὲ ἢ βιασθεὶς ἢ ἑκών,

[76]   υἱὸς βροντῆς, οὐκ ὀνομάζεται μέν, γίνεται δέ· καὶ ἐπὶ τὸ στῆθος

[24]   συννόμοις Ἀθηνῶν καὶ ἀλλήλων τέμνεσθαι. Γίνεται δὴ τότε θέαμά τι ἐλεεινὸν

[33]   τι δεύτερον ἔργον καὶ σπούδασμα γίνεται, θεραπεύειν τὸν πρόεδρον, λύειν τὴν

[55]   πληγὴ τοῖς εὖ φρονοῦσι παίδευμα γίνεται, καὶ κρείττων εὐημερίας πολλάκις κακοπάθεια.

[54]   τῇ παρουσίᾳ ῥᾴων ἡ νόσος γίνεται, καὶ χρηστοτέρων ὁ πατὴρ τῶν

[44]   ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις ἠκούσαμεν. Τούτου γίνεται μιμητὴς ἐκεῖνος, ὁμοῦ τε τὴν

[16]   ἀκοῇ προκατειλημμένος. Ἐξ οὗ τί γίνεται; μόνος σχεδὸν τῶν ἐπιδημούντων, τὸν

[78]   τοῦ βίου πλεῖστον καταλελοιπώς, εὐτονώτερος γίνεται περὶ τοὺς ἐξιτηρίους τῶν λόγων,

[30]   καὶ φύσιν θεότητος· καὶ κτίσμα γίνεται πονηρόν, εἰς δουλείαν κατάγων τὴν

[54]   καὶ ὁ ἅγιος ἀνασώζεται καὶ γίνεται πυρετοῦ δῶρον ἀνὴρ εὐσεβής, βασιλέα

[31]   ζηλοτυπεῖ τὴν ἀλήθειαν κινδυνεύουσαν καὶ γίνεται σύμμαχος ἐθελοντὴς καὶ τῇ μητρὶ

[53]   ἡμῖν τοῖς συνεισελθοῦσιν ἠκούσθησαν; Αὕτη γίνεται τῆς τοῦ βασιλέως περὶ ἡμᾶς

[59]   πατρίδα καταπυκνώσας. Ἐξ οὗ τί γίνεται; Τρία τὰ κάλλιστα· ψυχῶν ἐπιμέλεια

[79]   ταῖς ἐπισκήψεσι· τότε δὴ θαῦμα γίνεται τῶν πώποτε γενομένων ὀνομαστότατον. ~Προεκομίζετο

[67]   καὶ σῶμα, καὶ ναὸς Θεοῦ γίνομαι δεκτικός, καὶ ὄργανον κρουόμενον Πνεύματι

[67]   γλώσσης φέρω, μετὰ τοῦ κτίστου γίνομαι, καὶ γινώσκω κτίσεως λόγους, καὶ

[67]   ῥυθμίζομαι καὶ ἄλλος ἐξ ἄλλου γίνομαι, τὴν θείαν ἀλλοίωσιν ἀλλοιούμενος. ~Ἐπεὶ

[64]   αὐτὸν δὲ ὑπερνεφεῖν καὶ μηδὲν γινώσκειν ὁμότιμον, ὃ δοκεῖ τοῖς ἐκείνῳ

[48]   ἡ ἀπόνοια; Οὔπω γὰρ ἔχω γινώσκειν. Ὅτι μὴ τὰ βασιλέως θρησκεύεις,

[64]   ἐν ταῖς συνουσίαις, ὅσα ἐμὲ γινώσκειν τὸν μάλιστα ἐκείνου πεπειραμένον; Τίς

[30]   Ἀλλὰ μίαν μὲν δόξαν Πατρὸς γινώσκομεν, τὴν ὁμοτιμίαν τοῦ Μονογενοῦς· μίαν

[80]   καὶ ἡλικίας ἁπάσης, οὐ πρότερον γινωσκόμεναι· ψαλμῳδίαι θρήνοις ὑπερνικώμεναι, καὶ τὸ

[60]   ἀκρότατον οὔκουν τῶν νῦν ἡμῖν γινωσκομένων· ἀλλ' οὗτος ἄριστος ἡμῖν, ὃς

[30]   δὲ τῇ θεότητι σέβοντες καὶ γινώσκοντες. Ὧν οὐδὲν ἐννοῶν ἐκεῖνος οὐδὲ

[67]   μετὰ τοῦ κτίστου γίνομαι, καὶ γινώσκω κτίσεως λόγους, καὶ θαυμάζω τὸν

[49]   ἐμοὶ βίος· ἐξορίαν δὲ οὐ γινώσκω, ὁ μηδενὶ τόπῳ περιγραπτὸς καὶ

[66]   ἂν τὰ ἐκείνου μάλιστα τυγχάνῃ γινώσκων καὶ διὰ γλώσσης φέρων καὶ

[6]   Χριστοῦ διωγμοὺς καὶ κινδύνους, κακῶς γινώσκων καὶ λίαν ἐπικινδύνως. ~Ἐπόθουν τι

[21]   πιστεύεται ποταμός, δι' ἅλμης ῥέων γλυκύς, ἢ ζῷον ἐν πυρὶ σκαῖρον,

[45]   εἰς τὸ ὕψος, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς.

[67]   Σοδομιτικὸν ὁρῶ πῦρ, ᾧ τεφροῦνται γλῶσσαι πονηραὶ καὶ παράνομοι, ἢ τὸν

[15]   ἐλπίδος. Καὶ γὰρ ἐν πολλῶν γλώσσαις ἔκειτο πρὶν ἐπιστῆναι, καὶ μέγα

[23]   ἦν; Τίς δὲ γραμματικήν, ἣ γλῶσσαν ἐξελληνίζει καὶ ἱστορίαν συνάγει καὶ

[68]   ἐπιλάβοι καιρὸς καὶ δῷ τῇ γλώσσῃ παρρησίαν. Οἱ μὲν γὰρ ἐζήτουν

[47]   ἔχοντες, ᾧ δύνανται μόνον, τῇ γλώσσῃ πορνεύουσι, τὸν ἀρχιμάγειρον Ναβουζαρδάν, τὰς

[43]   ἰόντας, ἀγχεμάχοις ὅπλοις τοῖς ἀπὸ γλώσσης καταστρεφόμενος· τοὺς δὲ πόρρωθεν, βάλλων

[68]   τῆς πόλεως μετὰ τῆς θεολόγου γλώσσης ὑπερορίσωσιν, αὐτοὶ δὲ κατασχόντες τὴν

[67]   ἑξαήμερον αὐτοῦ μεταχειρίζωμαι καὶ διὰ γλώσσης φέρω, μετὰ τοῦ κτίστου γίνομαι,

[66]   μάλιστα τυγχάνῃ γινώσκων καὶ διὰ γλώσσης φέρων καὶ συνετίζων τὰς ἀκοάς·

[82]   Βασίλειε, τῆς ἡδίστης σοί ποτε γλώττης καὶ ὁμοτίμου καὶ ἥλικος. Εἰ

[29]   περὶ τούτου χρησάμενος καὶ παραινέταις γνησίοις, φυγὰς ἐνθένδε σὺν ἡμῖν πρὸς

[33]   πρὸς τὴν Τριάδα πιστὸν καὶ γνήσιον· παρ' ἧς καὶ τὸ ἡνῶσθαι

[68]   τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ καὶ τῶν γνησίων τούτου συναγωνιστῶν χάριν αἰτῶν, τῇ

[78]   συναπέλθῃ ῥήμασι, καὶ χειροτονίαις τῶν γνησιωτάτων αὐτοῦ θεραπευτῶν τὴν χεῖρα δίδωσι

[2]   ἔκδημοι γεγονότες, καὶ οὐδὲ ἀπὸ γνώμης ἐκείνῳ τῷ γενναίῳ τῆς ἀληθείας

[5]   μὲν γὰρ οὕτως εἶχον καὶ γνώμης ὡς πάντα ῥᾳδίως οἴσοντες, ἐξ

[73]   τοῖς πέρασι τὴν ἐκείνου σοφίαν γνωρίζεσθαι. Καὶ τὰ ἑξῆς παρήσω τοῦ

[18]   ὀλίγων τε καὶ ἐν ὀλίγῳ γνωρίζεσθαι. Ὅθεν ἐπανῆγον αὐτὸν εἰς τὸ

[49]   ἐμῆς δυναστείας ἐστίν. Τίνα ταῦτα; γνωριζέσθω γὰρ ἡμῖν. Δήμευσιν, ἐξορίαν, βασάνους,

[52]   εἰ προσήσεται, τηνικαῦτα τὸ πάθος γνωρίζεται. Περιτρέπει γὰρ καί, εἰ μή

[63]   φιλτάτων, ὀνόμασι μᾶλλον ἢ σώμασι γνωριζόμενοι· οὐδὲ προτίθενται συνόδοις τε καὶ

[47]   θαυμάζουσιν ὅσοι τοὺς τότε ἀγῶνας γνωρίζουσι, τὰς προσβολάς, τὰς ὑποσχέσεις, τὰς

[37]   τοὺς χρίσοντας, ἄνδρας ἐπ' εὐσεβείᾳ γνωρίμους καὶ ζηλωτάς, καὶ μετὰ τούτων

[70]   νῦν γεγονότων ἀνδρῶν ἐπ' εὐσεβείᾳ γνωρίμων, νομοθετῶν, στρατηγῶν, προφητῶν, διδασκάλων, τῶν

[22]   πάσῃ καὶ ταύτης μάλιστα τοῖς γνωριμωτάτοις. Ἤδη δὲ καὶ μέχρι τῆς

[34]   δέ, ὃ μέγιστόν τε καὶ γνωριμώτατον. Λιμὸς ἦν, καὶ τῶν πώποτε

[25]   διὰ πολλῶν τῶν ἐν μέσῳ γνωρίσασα καὶ ἀεὶ λαμπρότερον ἀποδείξασα, λαμπτῆρα

[4]   Ἄλλου μὲν οὖν ἄλλο τι γνώρισμα καὶ διήγημα, καὶ γένους καὶ

[13]   τῶν ὁρωμένων· τῇδε λόγοι τὸ γνώρισμα, ὥσπερ ἐν τοῖς ὅπλοις ἢ

[34]   προστασίας, πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα γνωρίσματα· παρρησία πρὸς ἄρχοντας τούς τε

[9]   σώματα, πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα γνωρίσματα, πτωχοτροφίαι, ξενοδοχίαι, ψυχῆς κάθαρσις ἐξ

[70]   ἡμέτερα θεωρήσαντες, κἀντεῦθεν τὸν ἄνδρα γνωρίσωμεν. Ἀδὰμ ἠξιώθη Θεοῦ χειρὸς καὶ

[65]   Τίς δὲ μᾶλλον ἐφωτίσθη φῶς γνώσεως καὶ διέκυψεν εἰς τὰ βάθη

[70]   διεσώσατο καὶ τῷ ξύλῳ τῆς γνώσεως οὐκ ἐβλάβη καὶ τὴν φλογίνην

[7]   οὐκ ἐφθέγξαντο· οὐ γὰρ ἦσαν γογγυσταὶ κατὰ τοὺς ἐκείνους ἐν τῇ

[24]   συν τρόφων καὶ ὁμοζύγων διάζευξις γοερὸν μυκωμένων ἐπ' ἀλλήλοις καὶ οὐ

[40]   δύνασθαι μέν, φείδεσθαι δὲ προσα γόμενος· τὸ δὲ μέγιστον, τῷ πάντας

[69]   καὶ τοὺς ἀσεβοῦντας ἐπιστομίζωσιν. Ἔμοι γοῦν εἴη καὶ ὅς τις ἐμοὶ

[24]   πλήρης παιδεύσεως ἡ φορτίς, ὡς γοῦν ἐφικτὸν ἀνθρωπίνῃ φύσει· τὸ γὰρ

[75]   διαθηκῶν, τῆς μὲν καταλύων τὸ γράμμα, τῆς δὲ δημοσιεύων τὸ πνεῦμα

[54]   τάχος ὅσον! Ἐκεῖ θεν τὸ γράμμα τῆς ἐξορίας, ἐντεῦθεν τὸ δόγμα

[69]   εὐσεβείας νομίζοντες τὰς ἐν τοῖς γράμμασι μόνας τοῦ ἀνδρὸς εὑρισκομένας φωνάς,

[23]   κατὰ ῥήτορας ἦν; Τίς δὲ γραμματικήν, ἣ γλῶσσαν ἐξελληνίζει καὶ ἱστορίαν

[72]   διπλοῦν νόμον, τόν τε τοῦ γράμματος ἔξωθεν, καὶ ὅσος ἔνδοθεν τὸν

[67]   ἀπογραψάμενος, πείθομαι μὴ μέχρι τοῦ γράμματος ἵστασθαι, μηδὲ βλέπειν τὰ ἄνω

[52]   οἷον τὸν Σαμουὴλ ὁ λόγος γράφει, ἀκλινῆ καὶ τὸ σῶμα καὶ

[66]   ἐκείνου συγγράμματα καὶ πονήματα. Οὐδὲ γραφεῦσιν εὐπορία τις ἄλλη μετ' ἐκεῖνον

[54]   ἡ χεὶρ ἐπέχεται τοῦ πονηροῦ γραφέως, καὶ ὁ ἅγιος ἀνασώζεται καὶ

[60]   ἐκείνου πάντα ἐπιζητοῦσιν, ἀπληστίας περιπέσω γραφῇ, παρὰ τοῖς ἐπαινοῦσι τὸ μέτριον,

[32]   ἀκάνθαις, ὅ φησιν ἡ θεία γραφή, ῥᾳδίως ἀναλίσκον τοὺς φρυγανώδεις καὶ

[35]   καὶ παραινέσεσι, ποιεῖ τὸ τῆς γραφῆς, διαθρύπτει πεινῶσι τροφὴν καὶ χορτάζει

[68]   περὶ τούτου συνέγραψε, κινῶν τὴν γραφίδα ὡς ἐκ πυξίδος τοῦ Πνεύματος·

[68]   δὲ ἐν ἄλλαις μὲν φωναῖς γραφικαῖς καὶ μαρτυρίαις ἀναμφιλέκτοις ταὐτὸν δυναμέναις

[46]   χειρόγραφα τῆς ἀσεβείας ἀπαιτοῦντες, οἱ γράφοντες τὰ τούτων ἔτι χαλεπώτερα. Πρεσβυτέρων

[43]   λογισμοὺς κινήσας, πᾶν δὲ τῶν γραφῶν βάθος ἀναλεξάμενος, λογογραφεῖ τὴν εὐσέβειαν

[32]   Βαρνάβας, ὁ ταῦτα λέγων καὶ γράφων, Παύλῳ συνηγωνίσατο, Παύλῳ χάρις τῷ

[80]   ἡμᾶς παντάπασιν ἀπολέλοιπεν· ἡμιθνὴς δὲ Γρηγόριος καὶ ἡμίτομος, τῆς μεγάλης ἀπερρωγὼς

[21]   τῇ στροφῇ τῆς σφενδονῆς ὁ Γύγης, εἴπερ μὴ μῦθος ἦν, ἐξ

[68]   Οἱ μὲν γὰρ ἐζήτουν λαβέσθαι γυμνῆς τῆς περὶ τοῦ Πνεύματος φωνῆς,

[38]   τῷ κατὰ μικρὸν ταῦτα παρα γυμνοῦσθαι καὶ παρεκφαίνεσθαι. Τήν τε τοῦ

[56]   φαίνεσθαι, τοῦτο δώσω τῷ λόγῳ. ~Γυναῖκά τινα τῶν ἐπιφανῶν ἐξ ἀνδρὸς

[35]   καὶ μικρὸν ἀναπνέοντας, ἄνδρας καὶ γυναῖκας, νηπίους, γέροντας, πᾶσαν ἡλικίαν ἐλεεινήν,

[47]   γυναιξὶν ἄνδρας καὶ ἐν ἀνδράσι γυναῖκας, τοὺς τοῦτο μόνον ἀνδρικοὺς τὴν

[57]   δεινὸς ὁπλίτης ἢ στρατηγός. Οὐδὲ γυναῖκες ἄοπλοι τηνικαῦτα, τοῦ καιροῦ θήγοντος·

[57]   αὐταῖς αἱ κερκίδες· αἳ οὐδὲ γυναῖκες ἔμενον ἔτι, τῷ ζήλῳ ῥωσθεῖσαι,

[56]   ἄγγελοι, ᾧ καὶ προσβλέπειν ὄκνουσι γυναῖκες; Καὶ οὐ τοῦτο μόνον, ἀλλὰ

[75]   τὸν ἄνδρα τῷ ἐν γεννητοῖς γυναικῶν ὑπὲρ ἅπαντας, ταύτην ποιοῦμαι τὴν

[47]   τοῦ στρατιωτικοῦ, τοὺς ἐκ τῆς γυναικωνίτιδος, τοὺς ἐν γυναιξὶν ἄνδρας καὶ

[47]   ἐκ τῆς γυναικωνίτιδος, τοὺς ἐν γυναιξὶν ἄνδρας καὶ ἐν ἀνδράσι γυναῖκας,

[10]   ὄντως φερώνυμον, ἣ τοῦτο ἐν γυναιξὶν ὤφθη, εἰ δεῖ συντόμως εἰπεῖν,

[55]   ὕπαρχον· προφάσει μὲν ὡς ὑπὲρ γυναίου τινὸς ἀγανακτοῦντα, τὸ δ' ἀληθὲς

Chapitre
[24]	ἀνθρωπίνῃ φύσει· τὸ γὰρ ἐπέκεινα	Γαδείρων	οὐ περατόν· ἔδει δὲ λοιπὸν
[29]	διαφθείρειν ἐν ζάλῃ τὴν ἐν	γαλήνῃ	τῶν λογισ μῶν κυβέρνησιν. Καίπερ
[56]	τοῦ δικαστοῦ σύνεδρος ἐβιάζετο, πρὸς	γάμον	ἕλκων ἀπαξιοῦσαν. Ἡ δὲ οὐκ
[9]	παρθένων ἀριθμὸς καὶ τῶν ἐν	γάμῳ,	μηδὲν τῇ συζυγίᾳ βλαβῆναι βιασαμένων
[21]	ἄλλος οὗτος Φρύγιος μῦθος. Τὸν	γὰρ	Ἀβάριδος ὀϊστὸν τί ἂν λέγοιμι
[2]	φιλίας καὶ νόμῳ κρείττονι (οὐ	γὰρ	αἰσχύνομαι τοῦτο λέγειν, ὅτι καὶ
[20]	τῷ ἑτέρῳ τούτου παραχωρήσειεν· τὸ	γὰρ	ἀλλήλων εὐδόκιμον ἴδιον ἐποιούμεθα. Μία
[31]	ἡμῖν ἐπιστρατεύει τῆς ἀσεβείας· οὐ	γὰρ	ἄλλο τι ἢ βαρβαρικὴν καταδρομὴν
[39]	τὸν καιρὸν ἐκεῖνον συνεφιλοσόφει! Τῶν	γὰρ	ἄλλων ἁπάντων οἰομένων καὶ προσδραμεῖσθαί
[41]	διανοίᾳ μεῖζον καὶ ὑψηλότερον. Τῶν	γὰρ	ἄλλων ἁπάντων τὸ ἐν ποσὶ
[58]	ἡ βλάβη τοῖς ἀρχομένοις. Τίς	γὰρ	ἂν τοὺς ἄλλους πείσειε μετριάζειν,
[51]	ἐγκωμίων τοῦ ἀνδρὸς ἡττηθέντα, θαυμάζει	γὰρ	ἀνδρὸς ἀρετὴν καὶ πολέμιος, μήτε
[28]	τριῶν τῶν ἰσχυροτάτων. Ὅ τε	γὰρ	ἀνὴρ αἰδέσιμος, ὡς οὐκ οἶδ'
[18]	καιρὸν ἔχοντος. Ὁ δέ, καὶ	γὰρ	ἀνθρώπινον τὸ πάθος, ὅταν μεγάλα
[29]	καὶ τοῦ εἰρηνικοῦ μαθητής; Οὔτε	γὰρ	ἀντιτείνειν εἶχε πρὸς τοὺς ὑβριστὰς
[26]	ὧν προεδρευόντων ἐν βήμασιν· οὐ	γὰρ	ἁπάντων τολμήσω κατηγορεῖν, οὐδὲ δίκαιον.
[80]	καὶ τοῦ λαοῦ προευχόμενος· οὐδὲ	γὰρ	ἀπολιπὼν ἡμᾶς παντάπασιν ἀπολέλοιπεν· ἡμιθνὴς
[25]	τῶν πολλῶν πόθον ἀφοσιώσασθαι· οὐ	γὰρ	αὐτοί γε εἴχομεν θεατρικῶς οὐδ'
[45]	διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς. Καλῶς	γὰρ	αὐτὸν ὁ θεῖος Δαβὶδ πρὸ
[10]	ἐκείνου φωνῆς ἐκεῖνον ἐγκωμιάζουσιν. Ὁ	γὰρ	αὐτὸς ὑπόθεσίς τε λαμπρὰ τοῖς
[79]	ἢ χερσὶν ἢ δεήσεσιν· ἐποίει	γὰρ	αὐτοὺς καὶ παράφρονας τὸ πάθος·
[9]	περι φανέστατον ἡ εὐτεκνία. Τοὺς	γὰρ	αὐτοὺς πολύπαιδας καὶ καλλίπαιδας μῦθοι
[25]	σὺν ἀλλήλοις μὲν ἔτι, οὐ	γὰρ	ἀφῆκεν ὁ φθόνος, τῷ πόθῳ
[47]	πρῶτον ᾔσθετο κακῶς βουλευσάμενος. Ὡς	γὰρ	βέλος ἰσχυροτέρῳ προσπεσὸν ἀπεκρούσθη, καὶ
[37]	τούτων καὶ τῶν τοιούτων, τί	γὰρ	δεῖ πάντα λέγοντα διατρίβειν; ἄρτι
[26]	τῆς τιμῆς ἀξιώσασα. ~Οὐκ ἐπαινῶ	γὰρ	ἐγὼ τὴν παρ' ἡμῖν ἀταξίαν
[33]	τέχνῃ τιθασσεύων τὸν δυναστεύοντα· καὶ	γὰρ	ἐδεῖτο, νεωστὶ μὲν ἐπὶ τὴν
[17]	καὶ τὰ νῶτα μεταβαλλόντων, καὶ	γὰρ	ἐζηλοτύπουν τὸ τῶν Ἀθηνῶν κλέος
[68]	τῇ γλώσσῃ παρρησίαν. Οἱ μὲν	γὰρ	ἐζήτουν λαβέσθαι γυμνῆς τῆς περὶ
[77]	τῆς ἠχοῦς ὑστερόφωνον· ἐκείνη μὲν	γάρ,	εἰ καὶ τὰ τελευταῖα τῆς
[65]	μέγα καὶ βαθὺ πέλαγος. Οἶμαι	γὰρ	εἴ τις ἐγένετο ἢ γενήσεται
[1]	τοῖς περὶ λόγους ἐσπουδακόσιν. Οἶμαι	γάρ,	εἴ τις τῆς ἐν λόγοις
[17]	τότε τιμὴν οὐ φέροντες· δεινὸν	γὰρ	εἶναι, εἰ προειληφότες τοὺς τρίβωνας
[44]	τι τοῖς πρώτοις παλαίσμασι· δεινὸν	γὰρ	εἶναι καὶ σχέτλιον, πολλῶν μὲν
[42]	ἑαυτοῦ συνεισφέρειν ᾤετο δεῖν. ~Τί	γὰρ	εἶναι τῆς συμφορᾶς ταύτης ἀνιαρότερον,
[38]	τῷ θρόνῳ τὴν ἀρετήν· μόγις	γὰρ	εἶναι τῷ ἄκρῳ τοῦ μέσου
[77]	ἐν ταῖς σκιαῖς ἀνδριάντας· πολὺ	γὰρ	εἰπεῖν, ὅτι καὶ τὸ τῆς
[62]	καὶ τῆς μοναδικῆς φύσεως· ὀκνῶ	γὰρ	εἰπεῖν Χριστοῦ, ὃς καὶ γεννηθῆναι
[66]	καὶ συνετίζων τὰς ἀκοάς· ἤρκεσε	γὰρ	εἷς ἀντὶ πάντων τοῖς σπουδαιοτέροις
[57]	καὶ βασίλειον ἱστουργικὴν μάλιστα. Καὶ	γάρ	εἰσι περὶ τὰ τοιαῦτα θερμότεροι,
[37]	νικᾷ πολλῇ τῇ περιουσίᾳ. Κινεῖ	γὰρ	ἐκ τῆς ὑπερορίας τοὺς χρίσοντας,
[57]	τοῦ κοινοῦ πάντων κινδύνου, κίνδυνον	γὰρ	ἕκαστος ἑαυτοῦ τὴν ὕβριν ταύτην
[17]	καὶ τῆς ἄνωθεν ἑταιρίας, καὶ	γὰρ	ἐκείνης τῆς διατριβῆς ὄντες ἐτύγχανον,
[64]	μὴ τὰ τοιαῦτα πεπαιδευμένοις. Τίς	γὰρ	ἐκείνου μᾶλλον ἢ ἀρετὴν ἐτίμησεν,
[80]	σκίμποδος, καὶ ψαῦσαι μόνον! τί	γὰρ	ἐκείνου τοῦ σώματος ἱερώτερόν τε
[76]	βάθος τῶν νοημάτων. Στέφανος μὲν	γὰρ	ἐκωλύθη γενέσθαι, εἰ καὶ πρό
[22]	ταὐτῷ ἡνίας καὶ μάστιγας. Ἀλλὰ	γὰρ	ἔλαθον ἐμαυτὸν εἰς τοὺς ἐμοὺς
[39]	τὸ φορτικὸν φεύγων ἐγώ, καὶ	γὰρ	ἐν ἅπασιν, εἴπερ ἄλλος τις,
[15]	καὶ περιφανοῦς τῆς ἐλπίδος. Καὶ	γὰρ	ἐν πολλῶν γλώσσαις ἔκειτο πρὶν
[68]	ἄλλαις τὸ ἶσον διδασκομένοις· οὐδὲ	γὰρ	ἐν ῥήμασιν ἡμῖν εἶναι τὴν
[70]	Ἐνὼχ μετετέθη, μικρᾶς εὐσεβείας, ἔτι	γὰρ	ἐν σκιαῖς ἦν ἡ πίστις,
[35]	τοῦτο μικρὸν εἰς προσθήκην. Συναγαγὼν	γὰρ	ἐν ταὐτῷ τοὺς λιμοῦ τραυματίας,
[7]	δὴ ὑπειπόντες ὅσα πεποίηκε (φιλεῖ	γὰρ	ἐν τοῖς τοιούτοις φιλιστορεῖν ἡ
[52]	δὲ μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν. Ἐπειδὴ	γὰρ	ἔνδον ἐγένετο καὶ τὴν ἀκοὴν
[68]	ἐξ ὧν ἄλλοις ἐπηρεάζουσιν. Ἐκεῖνος	γὰρ	ἕνεκα τοῦ ὀρθοῦ λόγου καὶ
[14]	ἡμῖν ὁ λόγος. Ποθῶ μὲν	γάρ,	ἐνταῦθα τοῦ λόγου γενόμενος καὶ
[26]	πάντων εἶναι καταγελαστότα τον. Οὐ	γὰρ	ἐξ ἀρετῆς μᾶλλον ἢ κακουργίας
[55]	ἔπειθε τῶν οὐκ εἰδότων· οὐ	γὰρ	ἐπαύετο τὰ ἐκείνου καὶ θαυμάζων
[24]	γοῦν ἐφικτὸν ἀνθρωπίνῃ φύσει· τὸ	γὰρ	ἐπέκεινα Γαδείρων οὐ περατόν· ἔδει
[6]	τὸ τοῦ χρόνου μῆκος· καὶ	γὰρ	ἐπὶ πλεῖστον αὐτοῖς, ὥς φασι,
[50]	ὑπὲρ τοιούτων ἀγωνιζόμενος. Τἆλλα μὲν	γὰρ	ἐπιεικεῖς ἡμεῖς, ὕπαρχε, καὶ παντὸς
[48]	οὗτος, βούλεται, τοὔνομα προσειπών, οὔπω	γὰρ	ἐπίσκοπον ἠξίου καλεῖν, τὸ κατὰ
[50]	τὸ ἑαυτοῦ προσθεὶς ὄνομα. Οὐδὲ	γὰρ	ἐπισκόπῳ ἴσως, φησίν, ἐνέτυχες, ἢ
[1]	ἄνδρα τοῦτον θαυμάσας. Ἐμοί τε	γὰρ	ἔσται τοῦτο χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον·
[7]	ὡς εὐσεβέστερα καὶ πιστότερα! Τί	γάρ	ἐστιν, ἔλεγον, τῶν ἀπίστων, εἰ
[16]	μάλα ἡδὺ καὶ φιλάνθρωπον· πλείων	γάρ	ἐστιν ἡ ἔνδειξις ἢ τὸ
[42]	τὸν ἄνω βλέποντα; Ἑνὸς μὲν	γὰρ	εὖ πράττοντος ἢ κακῶς, οὐδὲν
[33]	καθέδρας εἶχε τὰ δεύτερα· τὴν	γὰρ	εὔνοιαν εἰσφέρων, τὴν ἐξουσίαν ἀντελάμβανε·
[23]	ὡς τῶν ἄλλων οὐδέν· σπουδὴ	γὰρ	εὐφυΐᾳ συνέδραμεν, ἐξ ὧν ἐπι
[1]	προθεὶς ὁ μέγας Βασίλειος, καὶ	γὰρ	ἐφιλοτιμεῖτο τοῖς ἐμοῖς λόγοις ὡς
[48]	καὶ τίς ἡ ἀπόνοια; Οὔπω	γὰρ	ἔχω γινώσκειν. Ὅτι μὴ τὰ
[78]	ἡμῶν πρέπων ὁ λόγος. Οὐ	γὰρ	ἔχω φιλοσοφεῖν ἐν τῷ πάθει,
[12]	ἀρχῆς μαθημάτων ἀγόμενος. Οἱ μὲν	γὰρ	ἢ βίον μόνον, ἢ λόγον
[9]	ὑπεραίρειν τῇ εὐτεκνίᾳ Ἕνα μὲν	γὰρ	ἢ δύο γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων,
[59]	μεγάλην καὶ θαυμασίαν, καὶ τί	γάρ,	ἢ τῆς ἐκείνου ψυχῆς ἀξίαν.
[25]	δὲ σὺν ἀλλήλοις. Τὸν μὲν	γὰρ	ἡ Καισαρέων κατέχει πόλις, ὥς
[49]	δυναστείας ἐστίν. Τίνα ταῦτα; γνωριζέσθω	γὰρ	ἡμῖν. Δήμευσιν, ἐξορίαν, βασάνους, θάνατον.
[17]	τε αὐτίκα τῷ γενομένῳ· καὶ	γὰρ	ἦν ἀγχίνους, εἰ καί τις
[31]	τε εἶδεν ἡμᾶς πρεσβεύοντας, κοινὸς	γὰρ	ἦν ὁ ἀγὼν ἀμφοτέροις ὡς
[24]	μοι τὸ τῆς ζημίας· οὐ	γὰρ	ἠνειχόμην ἐπὶ πλέον ἐλεεινὸς ὁρᾶσθαι
[58]	τὰ ἐκείνων ἐστασιάσθη. Ὁ μὲν	γὰρ	ἠξίου τοῖς δημοσίοις συνδιαιρεῖσθαι καὶ
[7]	τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ ἐφθέγξαντο· οὐ	γὰρ	ἦσαν γογγυσταὶ κατὰ τοὺς ἐκείνους
[17]	ὁ φιλαθήναιος καὶ μάταιος, οὐ	γὰρ	ᾐσθόμην τοῦ φθόνου, πιστεύων τῷ
[14]	προκαθεζομένην τῆς Ἑῴας πόλιν· καὶ	γὰρ	ηὐδοκίμει σοφιστῶν τε καὶ φιλοσόφων
[8]	προσθῶ τι τῆς εὐδοξίας· οὔτε	γὰρ	θάλασσα δεῖται τῶν εἰσρεόντων εἰς
[82]	ἐγγύς, σὴ τοῦτο χάρις· σοὶ	γὰρ	θαρρῶν, τὸν περὶ σοῦ λόγον
[49]	ὁ δὲ θάνατος εὐεργέτης, καὶ	γὰρ	θᾶττον πέμψει με πρὸς Θεόν,
[30]	καλῶ καὶ δόξαν σωτήριον. Οὐ	γὰρ	θεότητα ταλαντεύομεν, οὐδὲ τὴν μίαν
[6]	μήτε παρόντας ἀναδύεσθαι· τὸ μὲν	γὰρ	θράσους, τὸ δὲ ἀνανδρίας ἐστίν·
[40]	θεραπεύει λόγοις ἰατρικῆς μεγαλόφρονος· οὐ	γὰρ	θωπευτικῶς οὐδὲ ἀνελευθέρως τοῦτο ποιεῖ,
[38]	φιλοσοφώτατα περὶ τούτων διανοούμενος. Ἡγεῖτο	γὰρ	ἰδιώτου μὲν ἀρετὴν εἶναι, τὸ
[27]	τοῖς πολλοῖς τύπος καθίσταται. Τὰς	γὰρ	ἱερὰς πρότερον ὑπαναγινώσκων τῷ λαῷ
[54]	καὶ κατὰ γῆς ἐρριμμένος· Ποιεῖ	γὰρ	καὶ βασιλέας ταπεινοὺς πάθος· καὶ
[52]	τηνικαῦτα τὸ πάθος γνωρίζεται. Περιτρέπει	γὰρ	καί, εἰ μή τις τῶν
[23]	αἱρεθέντος τὸ παρεθέν. Ἰατρικὴν μὲν	γάρ,	καὶ ἡ τοῦ σώματος ἀρρωστία
[71]	οὐδὲν ὡς ἰσότιμον ἀντεδόθη· τί	γὰρ	καὶ ἦν; ὥστε καὶ τελειωθῆναι
[34]	ὀλίγαι δὲ καὶ σωματικαί· καὶ	γὰρ	καὶ τοῦτο πολλάκις εἰς ψυχὴν
[36]	τι λέγειν ἔχομεν. Ὁ μὲν	γὰρ	καταπραγματεύεται τοῦ λιμοῦ καὶ τὴν
[10]	μόνος, εἴπερ τις ἀνθρώπων; Παντὸς	γὰρ	κρατῶν ἀρετῇ, παρὰ τοῦ παιδὸς
[27]	ὑφεδρίας μικρόν τι προσδιατρίψωμεν. Οἷον	γάρ	με καὶ τοῦτο μικροῦ παρέδραμεν,
[61]	τὸ κοινὸν ἡμῶν ἐμφιλοσόφημα· ἔδει	γάρ	με τῶν ἀνιαρῶν τὸ ἶσον
[8]	παράδειγμα βλέπων, ὅσον ὑπερηκόντισεν. Εἰ	γὰρ	μέγα τοῖς ἄλλοις τὸ προσλαβεῖν
[75]	ἐκείνου ἐν ἑαυτῷ φέροντα. Οὐ	γὰρ	μικρὸν τοῖς σπουδαίοις καὶ μικρὰ
[59]	χρόνος τὴν λύπην ἀνάλωσεν· ἐκεῖθεν	γάρ	μοι πᾶσα συνέπεσεν ἡ περὶ
[19]	ἐμαυτὸν ἐπίσχω τοῦ διηγήματος· ἀεὶ	γάρ	μοι τὸ παρεθὲν ἀναγκαῖον φαίνεται
[14]	καλῶν προξένους εἴπερ τινί! Ἐκεῖναι	γάρ	μοι τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐγνώρισαν
[39]	δὲ καὶ τὸ ἡμέτερον. Οἷα	γάρ	μοι φιλοσοφοῦντι περὶ τὸν καιρὸν
[35]	πολλῶν τραπεζῶν ἄλλη δύναμις. Ταῦτα	γὰρ	Μωϋσέως ἦν καὶ Ἡλίου καὶ
[13]	τὴν τῶν νοουμένων δήλωσιν· κίνημα	γὰρ	ναρκώντων ἐστὶ νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία
[58]	μὴ χρῆναι δασμοφορεῖν κακοδόξοις πᾶς	γὰρ	ὁ λυπῶν, κακόδοξος. ~Οὐ μὴν
[54]	δὲ ὁ πατήρ· καὶ τί	γὰρ	ὁ πατήρ; πανταχόθεν ἐπιζητῶν ἐπι
[3]	ὧν πολλοὶ μάρτυρες. Πολλὰ μὲν	γὰρ	ὁ Πόντος ἡμῖν ἐκ τοῦ
[22]	ταῦτα διηγουμένων. Παρὰ τοσούτοις μὲν	γὰρ	οἱ ἡμέτεροι παιδευταί, παρ' ὅσοις
[21]	ἑορτάς, θέατρα, πανηγύρεις, συμπόσια. Οὐδὲν	γὰρ	οἶμαι τίμιον, ὃ μὴ πρὸς
[2]	τὴν τοῦ ἀνδρὸς εὐφημίαν. Οὐ	γὰρ	ὀλιγωρίᾳ τὸ εἰκὸς ἐνελίπομεν· μή
[43]	σώζεσθαι περιγίνεται. Δεύτερον δέ· καὶ	γὰρ	ὁμοίως ἀτελὲς ἄλογος πρᾶξις καὶ
[59]	τοῦτο ἐπαινεῖν οὐκ ἔχω, καὶ	γὰρ	ὁμολογήσω τὸ πάθος, οὐδὲ ἄλλως
[60]	Κράτης Κράτητα Θηβαῖον ἐλευθεροῖ. Εἶναι	γάρ,	οὐ δοκεῖν, ἐσπούδαζεν ἄριστος. Οὐδὲ
[24]	ἔφασκον, ἀντιβολοῦντες, βιαζόμενοι, πείθοντες· τί	γὰρ	οὐ λέγοντες; τί δ' οὐ
[28]	παθόντι πρὸς ἐκεῖνον ἀνθρώπινον· ἅπτεται	γὰρ	οὐ τῶν πολλῶν μόνον, ἀλλὰ
[64]	καὶ τὸν δίκαιον ἀκοινώνητον. Καὶ	γὰρ	οὐ φαύλως τοῦτό τινες πεφιλοσοφήκασιν,
[48]	κοινωνοὺς ἔχειν, μέγα μέν· πῶς	γὰρ	οὔ; Πλάσμα Θεοῦ καὶ ὑμεῖς,
[60]	ἐνόμιζεν ἑαυτῷ τιμιώτερον. Ἅπαντα μὲν	γὰρ	οὐδ' ἄν, εἰ βούλοιτό τις,
[58]	τῶν προεστώτων διακειμένων; Εἶχον μὲν	γὰρ	οὐδ' ἐκ πλείονος ἐπιεικῶς πρὸς
[2]	τῆς ἀπολογίας ἐνταῦθα κείσθω· καὶ	γὰρ	οὐδὲ μακροτέρας οἶμαι ταύτης δεήσειν
[68]	παρασυρείσης τῆς εὐσεβείας. Αὐτοῖς μὲν	γὰρ	οὐδεμίαν εἶναι ζημίαν, ὑπαλλαττομένων μικρὸν
[49]	τι ἄλλο, φησίν, ἀπείλει· τούτων	γὰρ	οὐδὲν ἡμῶν ἅπτεται. Καὶ τὸν
[75]	τῶν μεγίστων ἡ μίμησις. Ἦ	γὰρ	οὐκ ἐναργὴς τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας
[11]	πόρρω βάλλουσαν, κακῶς εἰδότες. Ὥσπερ	γὰρ	οὐρανὸν καὶ γῆν καὶ ἀέρα
[14]	εἰ χρὴ προσειπεῖν οἰκειότερον. Φιλεῖ	γὰρ	οὔτε ὄψις ῥᾳδίως ἀναχωρεῖν τῶν
[5]	ἐκεῖνος τὴν κορωνίδα· παρασκευῆς μὲν	γὰρ	οὕτως εἶχον καὶ γνώμης ὡς
[29]	θαυμασιωτέραν εὑρήσομεν τὴν ἐπάνοδον· ἔσχε	γὰρ	οὕτως. ~Ἐν τούτοις ὄντων ἡμῶν,
[24]	ἀνακλήσεις, οἰμωγαί, περιπλοκαί, δάκρυα. Οὐδὲν	γὰρ	οὕτως οὐδενὶ λυπηρόν, ὡς τοῖς
[8]	λόγου καὶ λίαν αἰσχρά! Τί	γὰρ	ὄφελος τῆς ἀντιδόσεως, εἰ σῴζει
[34]	φάρμακον τῆς κακώσεως. Αἱ μὲν	γὰρ	παραλίαι τὰς τοιαύτας ἐνδείας οὐ
[54]	οὖν; Λύει ταύτην Θεός. Ὁ	γὰρ	πατάξας Αἰγύπτου τὰ πρωτότοκα, τραχυνομένης
[58]	διαφορά, ἣ ταῦτα ἐκαινοποίησε. Τῆς	γὰρ	πατρίδος ἡμῶν εἰς δύο διαιρεθείσης
[61]	εἰπεῖν, καὶ ἄσαρκος; Τὰς μὲν	γὰρ	πλησμονὰς καὶ τοὺς κόρους τοῖς
[7]	ἄλλων ὅσα ἐκεῖσε ἀπέλιπον· ἡ	γὰρ	πλινθεία καὶ ὁ πηλὸς οὐδὲν
[21]	τοῦτο ὑπολαμβάνεται τοῖς εὐσεβεστέροις· καὶ	γὰρ	πλουτοῦσι τὸν κακὸν πλοῦτον εἴδωλα,
[58]	ἡ σκῆψις, ὡς εὐπρεπής! Τὰ	γὰρ	πνευματικὰ τέκνα, καὶ αἱ ψυχαί,
[16]	ἀγνοοῦντες τὸν ἄνδρα ἐτύγχανον· τοῖς	γὰρ	πολλοῖς εὐθὺς αἰδέσιμος ἦν, ἀκοῇ
[38]	κἀνταῦθα συμβεβηκέναι λογίζομαι. Ἐκεῖνός τε	γὰρ	προέκοπτε, φησίν, ὥσπερ ἡλικίᾳ, οὕτω
[48]	τῶν ὑφ' ἡμῖν τεταγμένων· οὐ	γὰρ	προσώποις τὸν χριστιανισμόν, ἀλλὰ πίστει
[58]	ἔχειν διϊσταμένων καὶ τεμνομένων. Καὶ	γάρ	πως ταῖς καινοτομίαις χαίρουσιν ἄνθρωποι
[49]	τὴν πρώτην λέγοις πληγήν, ταύτης	γὰρ	σὺ μόνης κύριος· ὁ δὲ
[24]	τὸ μέν τι μαλακισθείς, εἰρήσεται	γὰρ	τἀληθές, τὸ δέ τι προδοθεὶς
[2]	μὲν ὤκνουν τὸν λόγον, εἰρήσεται	γὰρ	τἀληθές, ὥσπερ οἱ τοῖς ἱεροῖς
[24]	εἰ καὶ τολμηρόν. Ὁ μὲν	γάρ,	τὰς αἰτίας εἰπὼν τῆς περὶ
[35]	μετὰ τῆς αὐτῆς πίστεως· λόγῳ	γὰρ	τὰς τῶν ἐχόντων ἀποθήκας ἀνοίξας
[48]	ἁπάντων ὑποκλιθέντων καὶ ἡττημένων. Οὐ	γὰρ	ταῦτα, ἔφη, βασιλεὺς ὁ ἐμὸς
[59]	τῆς ἐκείνου ψυχῆς ἀξίαν. Προσθήκην	γὰρ	τῆς Ἐκκλησίας ποιεῖται τὴν στάσιν,
[14]	χρήσωμαι καὶ ποῖ τράπωμαι· ἔχει	γάρ	τι καὶ πρόσαντες ἡμῖν ὁ
[52]	καὶ ταύτην ὁ λόγος. ~Εἰς	γὰρ	τὸ ἱερὸν εἰσελθὼν μετὰ πάσης
[68]	σωτηρίαν μᾶλλον ἢ πράγμασι· μηδὲ	γὰρ	τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἀποβαλεῖν ἄν,
[40]	τὴν μέλλουσαν εὐπείθειαν οἰκονομῶν. Ὁρῶν	γὰρ	τὸ μὲν ἁπαλὸν ἔκλυτον καὶ
[76]	ἕκαστον ἐπεξίω περὶ τούτων· ἐκεῖνος	γὰρ	τὸ μὲν ἐξεῦρε τῶν καλῶν,
[68]	κἀκεῖνο προσθήσω τοῖς εἰρημένοις· χρησιμώτατον	γὰρ	τοῖς πολλοῖς, τοῦ μὴ βλάπτεσθαι,
[63]	ἄν τις ὑπολάβοι κενοδοξῶν (τίς	γὰρ	τοσοῦτον ἀπεῖχε τοῦ πάθους; ἀλλὰ
[59]	καὶ εἰπεῖν εὐπρεπὲς χρή. Πάντα	γὰρ	τοῦ ἀνδρὸς θαυμάζων, οὐ μὲν
[38]	τῷ ταῦτα λαμβάνειν αὔξησιν, τί	γὰρ	τοῦ ἀπ' ἀρχῆς τελείου γένοιτ'
[2]	καὶ κόσμου παντὸς σωτήριον. Τὰ	γὰρ	τοῦ σώματος ἴσως οὐδὲ θαρρῆσαι
[1]	εἰς ἀρετήν, ὁ λόγος. Ὧν	γὰρ	τοὺς ἐπαίνους, οἶδα τούτων σαφῶς
[69]	τῶν ἀνθρώπων τοῖς εὐγνωμονεστέροις! Οὐδὲ	γὰρ	τοὺς εὐαγγελιστὰς φαίη μεν ἂν
[34]	ἐχόντων ἀναλγησία καὶ ἀπληστία. Τηροῦσι	γὰρ	τοὺς καιροὺς καὶ καταπραγματεύονται τῆς
[35]	ἀγαθῶν. Καὶ τίνα τρόπον; Οὐδὲ	γὰρ	τοῦτο μικρὸν εἰς προσθήκην. Συναγαγὼν
[17]	συνηνέχθη τι καὶ τοιοῦτον· οὐδὲ	γὰρ	τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιον. Οὐχ ἁπλοῦν
[15]	τῶν οἰκητόρων οἱ πλεῖστοι· καὶ	γὰρ	τούτους μεμερισμένους ταῖς σπουδαῖς ἔχουσιν.
[37]	τι καὶ συμβαίνει θαυμάσιον. Οὐ	γὰρ	τῷ πλήθει τῶν ἐτῶν μόνον
[58]	τριῶν ὄντων τῶν ὑπαιτίων. Οὔτε	γὰρ	τῷ τῆς πίστεως λόγῳ συνέβαινον,
[69]	ἐκείνου δόξης ὑπερ απολογήσωμαι· κρείττων	γὰρ	τῶν ἐγκαλούντων, εἴπερ τινές εἰσιν,
[13]	τε καὶ ἰδικώτατον. Ἄλλαι μὲν	γὰρ	τῶν πόλεων ἄλλοις ἀγάλλονται καλλωπίσμασιν
[19]	τε καὶ βεβαιότερον. Οἱ μὲν	γὰρ	τῶν σωμάτων ἔρωτες, ἐπειδὴ ῥεόντων
[21]	Ἀθῆναι τὰ εἰς ψυχήν· οὐ	γὰρ	φαύλως τοῦτο ὑπολαμβάνεται τοῖς εὐσεβεστέροις·
[19]	ἶσα καὶ ἠρινοῖς ἄνθεσιν· οὔτε	γὰρ	φλὸξ μένει τῆς ὕλης δαπανηθείσης,
[20]	καὶ μὴ διακρίνεται. Ἑταίρων τε	γὰρ	ὡμιλοῦ μεν, οὐ τοῖς ἀσελγεστάτοις
[78]	τῶν προειρημένων οὐκ ἔλαττον. Νεκρὸς	γὰρ	ὢν ἤδη σχεδὸν καὶ ἄπνους
[24]	πρὶν γενέσθαι, μὴ πιστευόμενον· γίνεται	γὰρ	ὥσπερ ἑνὸς σώματος εἰς δύο
[75]	φωτός, οὗ καὶ προεσκίρτησεν ἐν	γαστρί,	καὶ προέδραμεν εἰς Ἅιδου, διὰ
[74]	ἐν πυρὶ νεανίας· τὸν ἐν	γαστρὶ	κήτους εὐξάμενον προφήτην φυγάδα, καὶ
[61]	πικρᾶς καὶ ἀνελευθέρου δεσποίνης, τῆς	γαστρός,	ἄγεσθαι. Τίς οὕτω μᾶλλον ἄτροφος
[53]	μεθ' ὅσης τῆς φιλοσοφίας, ἐπειδή	γε	αὖθις τρόπον τινὰ συνεκκλησιάσας ἡμῖν
[25]	πόθον ἀφοσιώσασθαι· οὐ γὰρ αὐτοί	γε	εἴχομεν θεατρικῶς οὐδ' ἐπιδεικτικῶς· τάχιστα
[8]	εἶναι τὸ ἱστορούμενον. Ὡς τά	γε	ἑξῆς τοῦ λόγου καὶ λίαν
[53]	καὶ λέγειν, τί δ' ἄλλο	γε	ἢ Θεοῦ φωνάς, αἳ τοῖς
[25]	πολιοῦχον· ἔπειτα ἐκδημίαι τινές, ἐπειδή	γε	ἡμᾶς οὐκ εἶχε, τῶν ἀναγκαίων
[1]	τοῦ ἀνδρὸς εὐφημία, μὴ ὅτι	γε	ἡμῖν τοῖς πάλαι πᾶν τὸ
[68]	πεποίηκεν, οἷς τε πέπονθεν· ὅς	γε	καὶ ἐξορίαν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας
[63]	λόγου τῷ πάθει; Ἀλλ' ἐκεῖνός	γε	μάλιστα πάντων ἔπεισεν ἀνθρώπους ὄντας
[64]	ἐπαινετέος μᾶλλον ἢ μεμπτέος τοῖς	γε	νοῦν ἔχουσιν; Εἰ μὴ καὶ
[14]	μὴ παθεῖν ἡ ζημία τοῖς	γε	νοῦν ἔχουσιν. ~Εἶχον ἡμᾶς Ἀθῆναι,
[66]	σπορὰ καὶ διάδοσις· ὥστε ἐμοί	γε,	οὐδὲ τοῦτο εἰπεῖν ὀκνητέον, τὸ
[50]	ταῦτα καὶ βασιλεύς, ὡς ἡμᾶς	γε	οὐχ αἱρήσεις οὐδὲ πείσεις συνθέσθαι
[69]	τῆς Ἐκκλησίας κατασχεθείσης. ~Ἐπεὶ ὅτι	γε	παντὸς μᾶλλον ᾔδει τὸ Πνεῦμα
[20]	πειστέον τοῖς λέγουσιν, ἀλλ' ἡμῖν	γε	πειστέον, ὡς ἐν ἀλλήλοις καὶ
[3]	ἔχειν τι πλέον ἡμῶν ἐκεῖνό	γε	πλέον ἔχοντες πάντως, τὸ μὴ
[2]	ταύτης δεήσειν ἡμῖν, πρὸς ἐκεῖνόν	γε	ποιουμένοις τὸν λόγον καὶ τοὺς
[22]	τῆς ὑπερορίας προήλθομεν, ὡς σαφὲς	γέγονεν	ἐκ πλειόνων τῶν ταῦτα διηγουμένων.
[6]	τε τῆς διαίτης σώμασιν εὖ	γεγονόσι	στενόν τε καὶ παρηλλαγμένον, ὡς
[38]	ἀξιωθείς, ὡς τοὺς τοιούτους μὲν	γεγονότας,	τοιαύτης δὲ χάριτος τετυχηκότας, οὕτω
[9]	πεῖρα παρέστησε, τοιούτους μὲν αὐτοὺς	γεγονότας	ὥστε, εἰ καὶ μὴ τοιούτων
[2]	καὶ κατὰ Θεὸν ἴσως ἔκδημοι	γεγονότες,	καὶ οὐδὲ ἀπὸ γνώμης ἐκείνῳ
[39]	οἰομένων καὶ προσδραμεῖσθαί με τῷ	γεγονότι	καὶ περιχαρήσεσθαι, ὅπερ ἑτέρου καὶ
[52]	τὴν διάνοιαν, ὥσπερ οὐδενὸς καινοῦ	γεγονότος,	ἀλλ' ἐστηλωμένον, ἵν' οὕτως εἴπω,
[70]	ἐν τοῖς πάλαι καὶ νῦν	γεγονότων	ἀνδρῶν ἐπ' εὐσεβείᾳ γνωρίμων, νομοθετῶν,
[15]	ἀλλ' ἤδη καὶ τῶν εὖ	γεγονότων	καὶ περιφανεστέρων, ἅτε πλῆθος σύμμικτον
[63]	εὐγενής τε καὶ τῶν εὖ	γεγονότων	καὶ τὴν δόξαν ὑπέρλαμπρος, ἀλλ'
[69]	τοῦ Πνεύματος· ἀλλὰ τὸν τῶν	γεγραμμένων	νοῦν δοκιμάζοντες καὶ τὸν σκοπὸν
[64]	μὴ στωμύλος τις ἦν, μηδὲ	γελοιαστὴς	καὶ ἀγοραῖος, μηδὲ τοῖς πολλοῖς
[64]	λῃστῶν, καὶ ὑπὸ τῶν παριόντων	γελώμενον,	τὸν ἀνάλωτον καὶ τοῦ παθεῖν
[45]	στρατηγίας, κατάπληξις μὲν τοῖς ἀγενεστέροις,	γέλως	δὲ τοῖς ἀνδρικωτέροις καὶ στερροτέροις
[44]	μιᾶς πόλεως ἥττω ὀφθῆναι, καὶ	γέλωτα	ὄφλειν, οὐ τοῖς ἄγουσι μόνον
[64]	τοῖς δήμοις χαρίζονται καὶ κινοῦσι	γέλωτα	τοῖς ἐπὶ κόρρης ῥαπίσμασι καὶ
[56]	μὲν παρῆν· ὁ δὲ προὐκάθητο	γέμων	θυμοῦ καὶ φρονήματος. Εἱστήκει δέ,
[43]	καὶ σαρκὸς καθαρσίων· ἀλλὰ παντὶ	γένει	καὶ μέρει τῆς οἰκουμένης, περὶ
[3]	~Εἰ μὲν οὖν ἑώρων αὐτὸν	γένει	καὶ τοῖς ἐκ γένους φιλοτιμούμενον,
[3]	εὔ ϊππον. Ὅθεν τῷ πατρῴῳ	γένει	τὸ μητρῷον ἡμεῖς ἀντανίσχομεν. Στρατηγίαι
[77]	ἐπενοήθη· οἷον ὠχρότητα λέγω καὶ	γενειάδα	καὶ βαδίσματος ἦθος καὶ τὸ
[12]	τοὺς μόσχους ὁρῶμεν ὁμοῦ τῇ	γενέσει	ταῖς μητράσιν ἑαυτῶν παρασκαίροντας, οὕτω
[71]	ἄγει τὰ σύμβολα τῆς ἡττωμένης	γενέσεως·	Ἐπαινῶ καὶ τὴν περὶ τὰ
[73]	αὐτοῦ, καὶ Θεῷ δοτὸς πρὸ	γενέσεως,	καὶ μετὰ τὴν γέννησιν εὐθὺς
[71]	καλλιέρημα. Ἰσαὰκ ἐπηγγέλθη καὶ πρὸ	γενέσεως·	ὁ δὲ αὐτεπάγγελτος ἦν, καὶ
[46]	Ἠσαῦ, ὁ μεμισημένος καὶ πρὸ	γενέσεως.	Ταῦτα τῶν πρώτων αὐτοῦ νεανιευμάτων
[75]	καὶ οὗτος Χριστοῦ κῆρυξ ἠξιώθη	γενέσθαι,	εἰ καὶ μὴ πρόδρομος· καὶ
[76]	νοημάτων. Στέφανος μὲν γὰρ ἐκωλύθη	γενέσθαι,	εἰ καὶ πρό θυμος ἦν,
[24]	παραχωρῆσαι τοῖς ἕλκουσι. Πρᾶγμα, πρὶν	γενέσθαι,	μὴ πιστευόμενον· γίνεται γὰρ ὥσπερ
[10]	μᾶλλον ἁρμόζειν ἢ ἐκείνων τοῦτον	γενέσθαι,	μήτε ἐκείνοις ἑτέρου μᾶλλον ἢ
[6]	αὐτοῖς ἔδει καὶ τὸν ἀγῶνα	γενέσθαι·	νόμος δὲ μαρτυρίας μήτε ἐθελοντὰς
[68]	δὲ κοινῷ μεγίστην ἂν βλάβην	γενέσθαι,	τῆς Ἐκκλησίας κατασχεθείσης. ~Ἐπεὶ ὅτι
[13]	ῥαγῆναι κόσμου καὶ μετὰ Θεοῦ	γενέσθαι,	τοῖς κάτω τὰ ἄνω πραγματευόμενον
[9]	Ἕνα μὲν γὰρ ἢ δύο	γενέσθαι	τῶν ἐπαινουμένων, κἂν τῇ φύσει
[73]	προελθὼν σοφίας καὶ θεωρίας, ὥστε	γενέσθαι	τῶν καθ' ἑαυτὸν ἁπάντων εὐδοκιμώτατος.
[56]	τῆς ἐμῆς δυναστείας, καὶ προδότας	γενέσθαι	Χρισ τιανοὺς τῶν οἰκείων νόμων.
[65]	γὰρ εἴ τις ἐγένετο ἢ	γενήσεται	σάλπιγξ ἐπὶ πολὺ τοῦ ἀέρος
[46]	παρθένων αἰδῶ καθυβρίζοντες. Ἵνα τί	γένηται;	Ἵν' ἐξωσθῇ μὲν Ἰακὼβ ὁ
[45]	δύναται, κἂν μεθ' ἡμῶν τι	γένηται	λόγῳ φιλανθρωπίας, ἵν' ἡμᾶς ἑλκύσῃ
[49]	τὴν ἐξουσίαν; φησί. Μὴ τί	γένηται,	μὴ δὲ τί πάθω; Μή
[16]	τῶν νέων καὶ ἐν χερσὶ	γένηται	τῶν ἑλόντων, γίνεται δὲ ἢ
[7]	καὶ τῶν πρὸς ἡδονὴν οἱ	γεννάδαι,	τῷ χρόνῳ κάμνοντες καὶ τῶν
[48]	μηδὲ προσιτὸν τοῖς πλείοσιν, ὁ	γεννάδας	ἐκεῖνος εἰσάγεται· μᾶλλον δὲ εἴσεισιν
[29]	ὅσον ὀρθόδοξον. ~Τί οὖν ὁ	γεννάδας	ἐκεῖνος καὶ τοῦ εἰρηνικοῦ μαθητής;
[48]	ἄλλων ἀπαυθαδιάζεσθαι; Τοῦ χάριν, ὁ	γεννάδας	φησί, καὶ τίς ἡ ἀπόνοια;
[31]	καὶ Πνεύματος. Τί οὖν ἡ	γενναία	καὶ μεγαλόφρων ἐκείνη ψυχὴ καὶ
[64]	βασιλικόν, οὗ καὶ τὰ σκιρτήματα	γενναῖα	καὶ μετὰ θαύματος ἀγαπώμενα· καὶ
[2]	οὐδὲ θαρρῆσαι χρὴ λέγειν ἀνδρὶ	γενναίῳ	καὶ ὑπὲρ τὸ σῶμα πρὶν
[2]	οὐδὲ ἀπὸ γνώμης ἐκείνῳ τῷ	γενναίῳ	τῆς ἀληθείας ἀγωνιστῇ καὶ μηδὲν
[62]	τοὺς γεννητοὺς ἡμᾶς ἐκ παρθένου	γεννᾶται,	παρθενίαν νομοθετῶν ὡς ἐνθένδε μετάγουσαν
[71]	καλὴν πολυτεκνίαν τῶν κατὰ Θεὸν	γεννηθέντων,	καὶ τὴν εὐλογίαν ᾗ πολλοὺς
[62]	γὰρ εἰπεῖν Χριστοῦ, ὃς καὶ	γεννηθῆναι	θελήσας διὰ τοὺς γεννητοὺς ἡμᾶς
[73]	πρὸ γενέσεως, καὶ μετὰ τὴν	γέννησιν	εὐθὺς ἱερός, καὶ χρίων βασιλέας
[75]	μετάγων τὸν ἄνδρα τῷ ἐν	γεννητοῖς	γυναικῶν ὑπὲρ ἅπαντας, ταύτην ποιοῦμαι
[62]	καὶ γεννηθῆναι θελήσας διὰ τοὺς	γεννητοὺς	ἡμᾶς ἐκ παρθένου γεννᾶται, παρθενίαν
[4]	εἰς τοὺς ὕστερον· τούτῳ δὲ	γενοῖν	τοῖν ἀμφοτέροιν τὸ εὐσεβὲς ἐπίσημον,
[38]	γὰρ τοῦ ἀπ' ἀρχῆς τελείου	γένοιτ'	ἂν τελεώτερον; ἀλλὰ τῷ κατὰ
[1]	θ' ἅμα μὲν ἡδονὴ ἂν	γένοιτο,	καὶ ἅμα παράκλησις εἰς ἀρετήν,
[24]	διδασκάλων, οὐδ' ἂν εἴ τι	γένοιτο	μεθήσειν ἔφασκον, ἀντιβολοῦντες, βιαζόμενοι, πείθοντες·
[10]	τὴν ὅπερ ἐγένετο προκληθεῖσαν ἢ	γενομένην	ὃ προεκλήθη, τὴν τῆς ἐμμελείας
[23]	φαντασίᾳ τοῦ καθ' ἡμᾶς Παραδείσου	γενόμενοι,	ἐκ τῶν Μωσαϊκῶν οἶμαι βιβλίων
[5]	Μαξιμίνου, ὃς πολλοῖς τοῖς ἐγγύθεν	γενομένοις	ἐπιφυεὶς πάντας φιλανθρώπους ἀπέδειξε, θράσει
[81]	οἱ πάντες τὸν πάντα πᾶσι	γενόμενον	ἵνα κερδάνῃ τοὺς πάντας ἢ
[14]	μὲν γάρ, ἐνταῦθα τοῦ λόγου	γενόμενος	καὶ τοῦ καιροῦ τούτου λαβόμενος,
[52]	ἀθροίσιμος· καὶ τοῦ λαοῦ μέρος	γενόμενος,	οὕτως ἀφοσιοῦται τὴν ἕνωσιν· ἄξιον
[2]	ἀρετῆς) οὕτω καὶ ὑπὲρ ἡμᾶς	γενόμενος,	συγγνώμων ἔσται τοῖς ἡμετέροις. Συγγινωσκέτωσαν
[17]	δὲ ἥσθη τε αὐτίκα τῷ	γενομένῳ·	καὶ γὰρ ἦν ἀγχίνους, εἰ
[79]	δὴ θαῦμα γίνεται τῶν πώποτε	γενομένων	ὀνομαστότατον. ~Προεκομίζετο μὲν ὁ ἅγιος,
[45]	τῆς Ἑλλάδος ἐστράτευε, πᾶν μὲν	γένος	ἀνθρώπων ἐπ' αὐτοὺς ἐλαύνων, παντὶ
[57]	ἐπ' ἄλλῳ διεγείρεται καὶ ἀνίσταται,	γένος	ἅπαν καὶ ἡλικία πᾶσα, οἳ
[17]	τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιον. Οὐχ ἁπλοῦν	γένος	εὑρίσκω τοὺς Ἀρμενίους, ἀλλὰ καὶ
[25]	φιλανθρωπία καὶ περὶ τὸ ἡμέτερον	γένος	οἰκονομία, διὰ πολλῶν τῶν ἐν
[4]	τι γνώρισμα καὶ διήγημα, καὶ	γένους	καὶ τοῦ καθέκαστον, ἢ μικρὸν
[80]	ἑπομένων, παρεπομένων, ἀλλήλοις ἐπεμβαινόντων, μυριάδες	γένους	παντὸς καὶ ἡλικίας ἁπάσης, οὐ
[3]	αὐτὸν γένει καὶ τοῖς ἐκ	γένους	φιλοτιμούμενον, ἤ τινι τῶν μικρῶν
[35]	ἀναπνέοντας, ἄνδρας καὶ γυναῖκας, νηπίους,	γέροντας,	πᾶσαν ἡλικίαν ἐλεεινήν, πᾶν εἶδος
[23]	τούτου δεήσειεν; Ἀστρονομίας δὲ καὶ	γεωμετρίας	καὶ ἀριθμῶν ἀναλογίας τοσοῦτον λαβών,
[61]	νηφάλιόν τε καὶ ἄφθονον, ὃ	γεωργοῦσι	πηγαὶ μηδὲν πονουμένοις. Ἐξ ὧν
[34]	καὶ καταπραγματεύονται τῆς ἐνδείας καὶ	γεωργοῦσι	τὰς συμφοράς· οὔτε, τῷ Κυρίῳ
[62]	τὸ πρακτικὸν ἀφιλόσοφον· ὥσπερ δὲ	γῆ	καὶ θάλασσα τὰ παρ' ἑαυτῶν
[45]	ταῖς κατὰ τῶν στοιχείων καινοτομίαις.	Γῆ	τις ἠκούετο ξένη καὶ θάλασσα
[66]	ὀκνητέον, τὸ εἰς πᾶσαν τὴν	γῆν	ἐξελθεῖν τὸν φθόγγον αὐτοῦ, καὶ
[11]	εἰδότες. Ὥσπερ γὰρ οὐρανὸν καὶ	γῆν	καὶ ἀέρα καὶ ὅσα τούτων,
[41]	προελθοῦσαν, ὡς καλύψαι πᾶσαν τὴν	γῆν	καὶ ὁρῶν καὶ κέδρων ὑπερεκτείνεσθαι·
[45]	ἡμῶν ἐστηλίτευσε, τὸν οὐρανὸν εἰς	γῆν	κλίναντα καὶ μετὰ τῆς κτίσεως
[72]	τὴν καλῶν ἔργων, ἐπὶ τὴν	γῆν	τῆς ἐπαγγελίας, πλαξὶ δὲ νόμους
[82]	ἐλπίδος, τί χρὴ παθεῖν καὶ	γήρᾳ	καὶ νόσῳ καὶ τῷ σῷ
[23]	ἐπειδὴ τούτῳ καὶ Σολομῶν τὸ	γῆρας	ὁρίζεται. Τίς δὲ οὕτως αἰδέσιμος
[37]	προθυμία νεκροὺς ἀνίστησι, καὶ πηδᾷ	γῆρας	χρισθὲν τῷ Πνεύματι. ~Οὕτω δὲ
[25]	Ἐμὲ δὲ πατέρων εὐλάβεια καὶ	γηροκομία	καὶ συμφορῶν ἐπανάστασις κατασχοῦσα τοῦ
[33]	τῶν θείωνἐξηγητής, τῶν πρακτέων καθηγητής,	γήρως	βακτηρία, πίστεως ἔρεισμα, τῶν ἔνδον
[73]	σοφίας ἐκ τῶν περάτων τῆς	γῆς	ἀπαντᾶν, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς
[54]	εἴπερ ἄλλοτέ ποτε, καὶ κατὰ	γῆς	ἐρριμμένος· Ποιεῖ γὰρ καὶ βασιλέας
[45]	γλῶσσα αὐτοῦ διῆλθεν ἐπὶ τῆς	γῆς.	Καλῶς γὰρ αὐτὸν ὁ θεῖος
[72]	Ἰησοῦ; στρατηγία καὶ κληροδοσία, καὶ	γῆς	τῆς ἁγίας κατάσχεσις· ὁ δὲ
[26]	ὡς ὁ μῦθος ποιεῖ τοὺς	Γίγαντας.	Πλάττομεν αὐθημερὸν τοὺς ἁγίους, καὶ
[66]	λάμποντος ὡς νυμφίου, εὐμεγέθους ὡς	γίγαντος,	οὗ καὶ τὸ πολὺ διαβαίνειν
[32]	δὲ κατέχει, τὸ δὲ ἀποκρούεται·	γίνε	ται τοῖς μὲν τεῖχος ὀχυρὸν
[64]	ἀρέσκων, ἐκ τοῦ πᾶσι πάντα	γίνεσθαι	καὶ χαρίζεσθαι, τί τοῦτο; Οὐκ
[24]	Πρᾶγμα, πρὶν γενέσθαι, μὴ πιστευόμενον·	γίνεται	γὰρ ὥσπερ ἑνὸς σώματος εἰς
[16]	ἐν χερσὶ γένηται τῶν ἑλόντων,	γίνεται	δὲ ἢ βιασθεὶς ἢ ἑκών,
[76]	υἱὸς βροντῆς, οὐκ ὀνομάζεται μέν,	γίνεται	δέ· καὶ ἐπὶ τὸ στῆθος
[24]	συννόμοις Ἀθηνῶν καὶ ἀλλήλων τέμνεσθαι.	Γίνεται	δὴ τότε θέαμά τι ἐλεεινὸν
[33]	τι δεύτερον ἔργον καὶ σπούδασμα	γίνεται,	θεραπεύειν τὸν πρόεδρον, λύειν τὴν
[55]	πληγὴ τοῖς εὖ φρονοῦσι παίδευμα	γίνεται,	καὶ κρείττων εὐημερίας πολλάκις κακοπάθεια.
[54]	τῇ παρουσίᾳ ῥᾴων ἡ νόσος	γίνεται,	καὶ χρηστοτέρων ὁ πατὴρ τῶν
[44]	ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις ἠκούσαμεν. Τούτου	γίνεται	μιμητὴς ἐκεῖνος, ὁμοῦ τε τὴν
[16]	ἀκοῇ προκατειλημμένος. Ἐξ οὗ τί	γίνεται;	μόνος σχεδὸν τῶν ἐπιδημούντων, τὸν
[78]	τοῦ βίου πλεῖστον καταλελοιπώς, εὐτονώτερος	γίνεται	περὶ τοὺς ἐξιτηρίους τῶν λόγων,
[30]	καὶ φύσιν θεότητος· καὶ κτίσμα	γίνεται	πονηρόν, εἰς δουλείαν κατάγων τὴν
[54]	καὶ ὁ ἅγιος ἀνασώζεται καὶ	γίνεται	πυρετοῦ δῶρον ἀνὴρ εὐσεβής, βασιλέα
[31]	ζηλοτυπεῖ τὴν ἀλήθειαν κινδυνεύουσαν καὶ	γίνεται	σύμμαχος ἐθελοντὴς καὶ τῇ μητρὶ
[53]	ἡμῖν τοῖς συνεισελθοῦσιν ἠκούσθησαν; Αὕτη	γίνεται	τῆς τοῦ βασιλέως περὶ ἡμᾶς
[59]	πατρίδα καταπυκνώσας. Ἐξ οὗ τί	γίνεται;	Τρία τὰ κάλλιστα· ψυχῶν ἐπιμέλεια
[79]	ταῖς ἐπισκήψεσι· τότε δὴ θαῦμα	γίνεται	τῶν πώποτε γενομένων ὀνομαστότατον. ~Προεκομίζετο
[67]	καὶ σῶμα, καὶ ναὸς Θεοῦ	γίνομαι	δεκτικός, καὶ ὄργανον κρουόμενον Πνεύματι
[67]	γλώσσης φέρω, μετὰ τοῦ κτίστου	γίνομαι,	καὶ γινώσκω κτίσεως λόγους, καὶ
[67]	ῥυθμίζομαι καὶ ἄλλος ἐξ ἄλλου	γίνομαι,	τὴν θείαν ἀλλοίωσιν ἀλλοιούμενος. ~Ἐπεὶ
[64]	αὐτὸν δὲ ὑπερνεφεῖν καὶ μηδὲν	γινώσκειν	ὁμότιμον, ὃ δοκεῖ τοῖς ἐκείνῳ
[48]	ἡ ἀπόνοια; Οὔπω γὰρ ἔχω	γινώσκειν.	Ὅτι μὴ τὰ βασιλέως θρησκεύεις,
[64]	ἐν ταῖς συνουσίαις, ὅσα ἐμὲ	γινώσκειν	τὸν μάλιστα ἐκείνου πεπειραμένον; Τίς
[30]	Ἀλλὰ μίαν μὲν δόξαν Πατρὸς	γινώσκομεν,	τὴν ὁμοτιμίαν τοῦ Μονογενοῦς· μίαν
[80]	καὶ ἡλικίας ἁπάσης, οὐ πρότερον	γινωσκόμεναι·	ψαλμῳδίαι θρήνοις ὑπερνικώμεναι, καὶ τὸ
[60]	ἀκρότατον οὔκουν τῶν νῦν ἡμῖν	γινωσκομένων·	ἀλλ' οὗτος ἄριστος ἡμῖν, ὃς
[30]	δὲ τῇ θεότητι σέβοντες καὶ	γινώσκοντες.	Ὧν οὐδὲν ἐννοῶν ἐκεῖνος οὐδὲ
[67]	μετὰ τοῦ κτίστου γίνομαι, καὶ	γινώσκω	κτίσεως λόγους, καὶ θαυμάζω τὸν
[49]	ἐμοὶ βίος· ἐξορίαν δὲ οὐ	γινώσκω,	ὁ μηδενὶ τόπῳ περιγραπτὸς καὶ
[66]	ἂν τὰ ἐκείνου μάλιστα τυγχάνῃ	γινώσκων	καὶ διὰ γλώσσης φέρων καὶ
[6]	Χριστοῦ διωγμοὺς καὶ κινδύνους, κακῶς	γινώσκων	καὶ λίαν ἐπικινδύνως. ~Ἐπόθουν τι
[21]	πιστεύεται ποταμός, δι' ἅλμης ῥέων	γλυκύς,	ἢ ζῷον ἐν πυρὶ σκαῖρον,
[45]	εἰς τὸ ὕψος, καὶ ἡ	γλῶσσα	αὐτοῦ διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς.
[67]	Σοδομιτικὸν ὁρῶ πῦρ, ᾧ τεφροῦνται	γλῶσσαι	πονηραὶ καὶ παράνομοι, ἢ τὸν
[15]	ἐλπίδος. Καὶ γὰρ ἐν πολλῶν	γλώσσαις	ἔκειτο πρὶν ἐπιστῆναι, καὶ μέγα
[23]	ἦν; Τίς δὲ γραμματικήν, ἣ	γλῶσσαν	ἐξελληνίζει καὶ ἱστορίαν συνάγει καὶ
[68]	ἐπιλάβοι καιρὸς καὶ δῷ τῇ	γλώσσῃ	παρρησίαν. Οἱ μὲν γὰρ ἐζήτουν
[47]	ἔχοντες, ᾧ δύνανται μόνον, τῇ	γλώσσῃ	πορνεύουσι, τὸν ἀρχιμάγειρον Ναβουζαρδάν, τὰς
[43]	ἰόντας, ἀγχεμάχοις ὅπλοις τοῖς ἀπὸ	γλώσσης	καταστρεφόμενος· τοὺς δὲ πόρρωθεν, βάλλων
[68]	τῆς πόλεως μετὰ τῆς θεολόγου	γλώσσης	ὑπερορίσωσιν, αὐτοὶ δὲ κατασχόντες τὴν
[67]	ἑξαήμερον αὐτοῦ μεταχειρίζωμαι καὶ διὰ	γλώσσης	φέρω, μετὰ τοῦ κτίστου γίνομαι,
[66]	μάλιστα τυγχάνῃ γινώσκων καὶ διὰ	γλώσσης	φέρων καὶ συνετίζων τὰς ἀκοάς·
[82]	Βασίλειε, τῆς ἡδίστης σοί ποτε	γλώττης	καὶ ὁμοτίμου καὶ ἥλικος. Εἰ
[29]	περὶ τούτου χρησάμενος καὶ παραινέταις	γνησίοις,	φυγὰς ἐνθένδε σὺν ἡμῖν πρὸς
[33]	πρὸς τὴν Τριάδα πιστὸν καὶ	γνήσιον·	παρ' ἧς καὶ τὸ ἡνῶσθαι
[68]	τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ καὶ τῶν	γνησίων	τούτου συναγωνιστῶν χάριν αἰτῶν, τῇ
[78]	συναπέλθῃ ῥήμασι, καὶ χειροτονίαις τῶν	γνησιωτάτων	αὐτοῦ θεραπευτῶν τὴν χεῖρα δίδωσι
[2]	ἔκδημοι γεγονότες, καὶ οὐδὲ ἀπὸ	γνώμης	ἐκείνῳ τῷ γενναίῳ τῆς ἀληθείας
[5]	μὲν γὰρ οὕτως εἶχον καὶ	γνώμης	ὡς πάντα ῥᾳδίως οἴσοντες, ἐξ
[73]	τοῖς πέρασι τὴν ἐκείνου σοφίαν	γνωρίζεσθαι.	Καὶ τὰ ἑξῆς παρήσω τοῦ
[18]	ὀλίγων τε καὶ ἐν ὀλίγῳ	γνωρίζεσθαι.	Ὅθεν ἐπανῆγον αὐτὸν εἰς τὸ
[49]	ἐμῆς δυναστείας ἐστίν. Τίνα ταῦτα;	γνωριζέσθω	γὰρ ἡμῖν. Δήμευσιν, ἐξορίαν, βασάνους,
[52]	εἰ προσήσεται, τηνικαῦτα τὸ πάθος	γνωρίζεται.	Περιτρέπει γὰρ καί, εἰ μή
[63]	φιλτάτων, ὀνόμασι μᾶλλον ἢ σώμασι	γνωριζόμενοι·	οὐδὲ προτίθενται συνόδοις τε καὶ
[47]	θαυμάζουσιν ὅσοι τοὺς τότε ἀγῶνας	γνωρίζουσι,	τὰς προσβολάς, τὰς ὑποσχέσεις, τὰς
[37]	τοὺς χρίσοντας, ἄνδρας ἐπ' εὐσεβείᾳ	γνωρίμους	καὶ ζηλωτάς, καὶ μετὰ τούτων
[70]	νῦν γεγονότων ἀνδρῶν ἐπ' εὐσεβείᾳ	γνωρίμων,	νομοθετῶν, στρατηγῶν, προφητῶν, διδασκάλων, τῶν
[22]	πάσῃ καὶ ταύτης μάλιστα τοῖς	γνωριμωτάτοις.	Ἤδη δὲ καὶ μέχρι τῆς
[34]	δέ, ὃ μέγιστόν τε καὶ	γνωριμώτατον.	Λιμὸς ἦν, καὶ τῶν πώποτε
[25]	διὰ πολλῶν τῶν ἐν μέσῳ	γνωρίσασα	καὶ ἀεὶ λαμπρότερον ἀποδείξασα, λαμπτῆρα
[4]	Ἄλλου μὲν οὖν ἄλλο τι	γνώρισμα	καὶ διήγημα, καὶ γένους καὶ
[13]	τῶν ὁρωμένων· τῇδε λόγοι τὸ	γνώρισμα,	ὥσπερ ἐν τοῖς ὅπλοις ἢ
[34]	προστασίας, πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα	γνωρίσματα·	παρρησία πρὸς ἄρχοντας τούς τε
[9]	σώματα, πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα	γνωρίσματα,	πτωχοτροφίαι, ξενοδοχίαι, ψυχῆς κάθαρσις ἐξ
[70]	ἡμέτερα θεωρήσαντες, κἀντεῦθεν τὸν ἄνδρα	γνωρίσωμεν.	Ἀδὰμ ἠξιώθη Θεοῦ χειρὸς καὶ
[65]	Τίς δὲ μᾶλλον ἐφωτίσθη φῶς	γνώσεως	καὶ διέκυψεν εἰς τὰ βάθη
[70]	διεσώσατο καὶ τῷ ξύλῳ τῆς	γνώσεως	οὐκ ἐβλάβη καὶ τὴν φλογίνην
[7]	οὐκ ἐφθέγξαντο· οὐ γὰρ ἦσαν	γογγυσταὶ	κατὰ τοὺς ἐκείνους ἐν τῇ
[24]	συν τρόφων καὶ ὁμοζύγων διάζευξις	γοερὸν	μυκωμένων ἐπ' ἀλλήλοις καὶ οὐ
[40]	δύνασθαι μέν, φείδεσθαι δὲ προσα	γόμενος·	τὸ δὲ μέγιστον, τῷ πάντας
[69]	καὶ τοὺς ἀσεβοῦντας ἐπιστομίζωσιν. Ἔμοι	γοῦν	εἴη καὶ ὅς τις ἐμοὶ
[24]	πλήρης παιδεύσεως ἡ φορτίς, ὡς	γοῦν	ἐφικτὸν ἀνθρωπίνῃ φύσει· τὸ γὰρ
[75]	διαθηκῶν, τῆς μὲν καταλύων τὸ	γράμμα,	τῆς δὲ δημοσιεύων τὸ πνεῦμα
[54]	τάχος ὅσον! Ἐκεῖ θεν τὸ	γράμμα	τῆς ἐξορίας, ἐντεῦθεν τὸ δόγμα
[69]	εὐσεβείας νομίζοντες τὰς ἐν τοῖς	γράμμασι	μόνας τοῦ ἀνδρὸς εὑρισκομένας φωνάς,
[23]	κατὰ ῥήτορας ἦν; Τίς δὲ	γραμματικήν,	ἣ γλῶσσαν ἐξελληνίζει καὶ ἱστορίαν
[72]	διπλοῦν νόμον, τόν τε τοῦ	γράμματος	ἔξωθεν, καὶ ὅσος ἔνδοθεν τὸν
[67]	ἀπογραψάμενος, πείθομαι μὴ μέχρι τοῦ	γράμματος	ἵστασθαι, μηδὲ βλέπειν τὰ ἄνω
[52]	οἷον τὸν Σαμουὴλ ὁ λόγος	γράφει,	ἀκλινῆ καὶ τὸ σῶμα καὶ
[66]	ἐκείνου συγγράμματα καὶ πονήματα. Οὐδὲ	γραφεῦσιν	εὐπορία τις ἄλλη μετ' ἐκεῖνον
[54]	ἡ χεὶρ ἐπέχεται τοῦ πονηροῦ	γραφέως,	καὶ ὁ ἅγιος ἀνασώζεται καὶ
[60]	ἐκείνου πάντα ἐπιζητοῦσιν, ἀπληστίας περιπέσω	γραφῇ,	παρὰ τοῖς ἐπαινοῦσι τὸ μέτριον,
[32]	ἀκάνθαις, ὅ φησιν ἡ θεία	γραφή,	ῥᾳδίως ἀναλίσκον τοὺς φρυγανώδεις καὶ
[35]	καὶ παραινέσεσι, ποιεῖ τὸ τῆς	γραφῆς,	διαθρύπτει πεινῶσι τροφὴν καὶ χορτάζει
[68]	περὶ τούτου συνέγραψε, κινῶν τὴν	γραφίδα	ὡς ἐκ πυξίδος τοῦ Πνεύματος·
[68]	δὲ ἐν ἄλλαις μὲν φωναῖς	γραφικαῖς	καὶ μαρτυρίαις ἀναμφιλέκτοις ταὐτὸν δυναμέναις
[46]	χειρόγραφα τῆς ἀσεβείας ἀπαιτοῦντες, οἱ	γράφοντες	τὰ τούτων ἔτι χαλεπώτερα. Πρεσβυτέρων
[43]	λογισμοὺς κινήσας, πᾶν δὲ τῶν	γραφῶν	βάθος ἀναλεξάμενος, λογογραφεῖ τὴν εὐσέβειαν
[32]	Βαρνάβας, ὁ ταῦτα λέγων καὶ	γράφων,	Παύλῳ συνηγωνίσατο, Παύλῳ χάρις τῷ
[80]	ἡμᾶς παντάπασιν ἀπολέλοιπεν· ἡμιθνὴς δὲ	Γρηγόριος	καὶ ἡμίτομος, τῆς μεγάλης ἀπερρωγὼς
[21]	τῇ στροφῇ τῆς σφενδονῆς ὁ	Γύγης,	εἴπερ μὴ μῦθος ἦν, ἐξ
[68]	Οἱ μὲν γὰρ ἐζήτουν λαβέσθαι	γυμνῆς	τῆς περὶ τοῦ Πνεύματος φωνῆς,
[38]	τῷ κατὰ μικρὸν ταῦτα παρα	γυμνοῦσθαι	καὶ παρεκφαίνεσθαι. Τήν τε τοῦ
[56]	φαίνεσθαι, τοῦτο δώσω τῷ λόγῳ.	~Γυναῖκά	τινα τῶν ἐπιφανῶν ἐξ ἀνδρὸς
[35]	καὶ μικρὸν ἀναπνέοντας, ἄνδρας καὶ	γυναῖκας,	νηπίους, γέροντας, πᾶσαν ἡλικίαν ἐλεεινήν,
[47]	γυναιξὶν ἄνδρας καὶ ἐν ἀνδράσι	γυναῖκας,	τοὺς τοῦτο μόνον ἀνδρικοὺς τὴν
[57]	δεινὸς ὁπλίτης ἢ στρατηγός. Οὐδὲ	γυναῖκες	ἄοπλοι τηνικαῦτα, τοῦ καιροῦ θήγοντος·
[57]	αὐταῖς αἱ κερκίδες· αἳ οὐδὲ	γυναῖκες	ἔμενον ἔτι, τῷ ζήλῳ ῥωσθεῖσαι,
[56]	ἄγγελοι, ᾧ καὶ προσβλέπειν ὄκνουσι	γυναῖκες;	Καὶ οὐ τοῦτο μόνον, ἀλλὰ
[75]	τὸν ἄνδρα τῷ ἐν γεννητοῖς	γυναικῶν	ὑπὲρ ἅπαντας, ταύτην ποιοῦμαι τὴν
[47]	τοῦ στρατιωτικοῦ, τοὺς ἐκ τῆς	γυναικωνίτιδος,	τοὺς ἐν γυναιξὶν ἄνδρας καὶ
[47]	ἐκ τῆς γυναικωνίτιδος, τοὺς ἐν	γυναιξὶν	ἄνδρας καὶ ἐν ἀνδράσι γυναῖκας,
[10]	ὄντως φερώνυμον, ἣ τοῦτο ἐν	γυναιξὶν	ὤφθη, εἰ δεῖ συντόμως εἰπεῖν,
[55]	ὕπαρχον· προφάσει μὲν ὡς ὑπὲρ	γυναίου	τινὸς ἀγανακτοῦντα, τὸ δ' ἀληθὲς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/06/2009