>

Livre, Chap.
[14, 11]	ἔνοπλος ἦν. Ἡρώδης δὲ παρὰ	Φάβιον	ἐπορεύετο ἐν Δαμασκῷ στρατηγοῦντα, καὶ
[14, 12]	τὸν Ἀριστοβούλου στρατιὰν ἀθροίσαντα καὶ	Φάβιον	τεθεραπευκότα χρήμασιν κατῆγεν Πτολεμαῖος ὁ
[14, 4]	θάτερον μέρος, διὰ μέσων δὲ	Φάβιος	καὶ αὐτὸς ἑκατοντάρχης σὺν στίφει
[14, 8]	καὶ φιλοτιμίας, ἵνα τούτων γινομένων	φαίνηται	ὁ δῆμος ἡμῶν ἀποδεχόμενος τοὺς
[14, 5]	δὲ καὶ Γαβίνιος σὺν τῇ	φάλαγγι.	καὶ ἀναχωρεῖ μὲν ἐγγὺς Ἱεροσολύμων
[14, 15]	τὸ εὐώνυμον αὐτῶν κέρας τῆς	φάλαγγος,	ἐπιφανεὶς δ' αὐτὸς μετὰ στίφους
[14, 3]	καὶ τὰς κόμας καὶ τὰ	φάλαρα	καὶ τὸν ἄλλον κόσμον, ὃν
[14, 2]	πολεμίων, μεθ' ὧν ἔπεσεν καὶ	Φαλλίων	ὁ Ἀντιπάτρου ἀδελφός. ~(Μετ' οὐ
[14, 10]	οὐχ ὑπολήψεται περὶ ὧν εἶναί	φαμεν	ἀληθεύειν ἐξ ὧν ἐπεδείξαμεν. τὴν
[14, 12]	ταῦτα εὐκαίρως τεκμήρια γενησόμενα ἧς	φαμὲν	Ῥωμαίους ποιήσασθαι προνοίας ὑπὲρ τοῦ
[14, 16]	ἁρπαγὰς δικαίως τοῖς στρατιώταις ἐπιτρέπειν	φαμένου,	αὐτὸς ἔφη διανεμεῖν ἐκ τῶν
[14, 15]	τῆς πόλεως, μηδὲν μηδὲ τοῖς	φανεροῖς	τῶν ἐχθρῶν μνησικακήσων, ἀλλὰ παρέξων
[14, 13]	γὰρ ἤρεσκεν αὐτοῖς ἐκ τοῦ	φανεροῦ	ἐπιχειρεῖν ἀνδρὶ τηλικούτῳ, καὶ ὑπερθεμένων
[14, 9]	σαυτὸν τοῦτο οἰόμενος, ἀλλὰ δεσπόται	φανερῶς	ἀνωμολόγηνται: καὶ γὰρ Ἡρώδης ὁ
[14, 9]	τυραννίδος γλιχόμενον: καὶ προσελθόντες Ὑρκανῷ	φανερῶς	ἤδη κατηγόρουν Ἀντιπάτρου, καί μέχρι
[14, 14]	περὶ τὸν Ἀντίγονον τοῖς μὲν	φανερῶς,	τοῖς δὲ καὶ λάθρα, πολλοὺς
[14, 11]	ἐδάκρυεν τὸν Ἀντίπατρον καὶ ἀνεκαλεῖτο	φανερῶς	ὡς φίλος, κρύφα δὲ φυλακὴν
[14, 10]	Ἰουδαικὰ ποιεῖν εἰωθότας, ἂν αὐτῷ	φανῇ,	δεισιδαιμονίας ἕνεκα ἀπολύσῃ: καὶ ἀπέλυσε
[14, 10]	Σαρδιανοὶ περὶ ἡμῶν ἐψηφίσαντο. (Γάιος	Φάννιος	Γαίου υἱὸς στρατηγὸς ὕπατος Κῴων
[14, 10]	δὲ μετὰ ταῦτα καὶ παρὰ	Φαννίου	τοῦ ἀντιστρατήγου καὶ παρὰ Λευκίου
[14, 4]	τε ὀρώρυκτο καὶ βαθείᾳ περιείχετο	φάραγγι:	ἀπερρώγει γὰρ καὶ τὰ πρὸς
[14, 4]	φαύλως ἔχουσαν: περιέρχεται γὰρ αὐτὴν	φάραγξ	εὐρεῖά τε καὶ βαθεῖα ἐντὸς
[14, 8]	καὶ ὡς δι' αὐτὸν ἀποθάνοι	φαρμάκοις	ἀναιρεθεὶς Ἀριστόβουλος καὶ ὁ ἀδελφὸς
[14, 13]	δ' ὡς τραύματος μεγάλου γενομένου	φαρμάκοις	αὐτὸν ὑποπέμψας ἰατροὺς Ἀντίγονος ὡς
[14, 7]	φθάσαντες οἱ τὰ Πομπηίου φρονοῦντες	φαρμάκῳ	διαφθείρουσιν, θάπτουσι δ' αὐτὸν οἱ
[14, 11]	οἰνοχόον, παρ' ᾧ ἑκάτεροι εἱστιῶντο,	φαρμάκῳ	κτείνει τὸν ἄνδρα, καὶ ὁπλίτας
[14, 3]	Μιθριδάτου τελευτὴν ἐμήνυον τὴν ἐκ	Φαρνάκου	τοῦ παιδὸς αὐτῷ γενομένην. ~(Στρατοπεδευσάμενος
[14, 13]	ὁλοκλήρων εἶναι τὴν τιμὴν ἀξιοῦντος.	Φασάηλον	δ' ἄν τις θαυμάσειε τῆς
[14, 13]	τοῦ Πάρθων βασιλέως Ὑρκανὸν καὶ	Φασάηλον	δεσμώτας παραλαμβάνει. σφόδρα δ' ἦν
[14, 13]	ἐπολιόρκουν. προσβοηθούντων δὲ τῶν περὶ	Φασάηλον	καὶ Ἡρώδην καὶ μάχης γενομένης
[14, 12]	ἐν τέλει κατηγοροῦντες τῶν περὶ	Φασάηλον	καὶ Ἡρώδην, πρόσχημα μὲν εἶναι
[14, 13]	ἱππέων ὑπὲρ θαλάττης οἱ περὶ	Φασάηλον	κατάγονται καὶ ἐνταῦθ' ἀκούσαντες, ὡς
[14, 9]	ὁρῶν καὶ νωθῆ τὸν Ὑρκανὸν	Φασάηλον	μὲν τὸν πρεσβύτατον τῶν παίδων
[14, 11]	Ἱεροσολύμοις μετὰ στρατιᾶς ὥρμησεν ἐπὶ	Φασάηλον	ὅ τε δῆμος ἔνοπλος ἦν.
[14, 13]	Πάρθων ἐδέσμευόν τινες Ὑρκανὸν καὶ	Φασάηλον	πολλὰ τῆς ἐπιορκίας κακίζοντα τοὺς
[14, 13]	τελέως ἀφεῖναι τὴν ψυχὴν ὁ	Φασάηλος	ἀκούσας παρά τινος γυναίου τὸν
[14, 11]	ὑπὸ νόσου κωλύεται, ἕως οὗ	Φασάηλος	δι' αὐτοῦ κρείττων Ἔλικος γενόμενος
[14, 7]	ἧς αὐτῷ τέσσαρες ἐγένοντο παῖδες,	Φασάηλος	καὶ Ἡρώδης, ὃς ὕστερον βασιλεὺς
[14, 13]	στρατιώταις οἱ περὶ Ἡρώδην ἐφρούρουν.	Φασάηλος	μὲν οὖν τὸ τεῖχος ἐφύλασσεν,
[14, 13]	δόλον τινὰ τοῦτον συντιθείς. καὶ	Φασάηλος	οὐδὲν ὑπιδόμενος πείθεται μὴ ἐπαινοῦντος
[14, 13]	τι αὐτόθι: παρεβοήθει δὲ καὶ	Φασάηλος.	Πάκορος δ' ὁ Πάρθων στρατηγὸς
[14, 13]	οὖν πρεσβεύοντες Ὑρκανός τε καὶ	Φασάηλος,	Πάκορος δὲ καταλιπὼν Ἡρώδῃ διακοσίους
[14, 13]	ἥκειν μέντοι δηλοῦντας ὅσα κατορθώσειε	Φασάηλος.	τούτοις Ἡρώδης οὐκ ἐπίστευσεν: ἀκηκόει
[14, 14]	καὶ πῶς ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ	Φασάηλος	ὑπὸ Πάρθων ἀπόλοιτο συλληφθεὶς καὶ
[14, 13]	ἀληθὲς συμπράξων ἐκείνῳ τὴν ἀρχήν.	Φασαήλου	δ' ὑπαντήσαντος καὶ δεξαμένου ξενίᾳ
[14, 11]	κατὰ τοῦ πατρὸς Ἡρώδου καὶ	Φασαήλου	καὶ χαλεπῶς ἐχόντων, ἠρνεῖτο πάλιν
[14, 11]	καὶ τοῖς παισίν, καὶ ὡς	Φασαήλου	μὲν Ἱεροσόλυμα φρουροῦντος, Ἡρώδου δὲ
[14, 14]	ταλάντων. ἐπήγετο δὲ καὶ τὸν	Φασαήλου	παῖδα διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν
[14, 13]	συλλαμβάνειν. ἔτυχον δὲ ἄγγελοι παρὰ	Φασαήλου	πεμφθέντες ἐπὶ δηλώσει τῆς τῶν
[14, 11]	μετὰ στρατιᾶς ἐπὶ Μάλιχον ἐλθών.	Φασαήλῳ	δὲ τῷ πρεσβυτέρῳ δόλῳ μᾶλλον
[14, 13]	καὶ οἱ φύλακες αὐτῶν ἑωρῶντο.	Φασαήλῳ	μὲν οὖν παρῄνουν τινὲς εὐθὺς
[14, 9]	δ' ἐμπίπτει τῶν Ἡρώδῃ πεπραγμένων	Φασαήλῳ	τῷ ἀδελφῷ, καὶ πρὸς τὴν
[14, 2]	τὴν ἑορτὴν ἐπιστῆναι τὴν καλουμένην	φάσκα,	καθ' ἣν ἔθος ἐστὶν ἡμῖν
[14, 4]	μόνῳ δὲ τῷ βορείῳ μέρει	φαύλως	ἔχουσαν: περιέρχεται γὰρ αὐτὴν φάραγξ
[14, 4]	τῷ πελέκει διεχρήσατο. τὸν δὲ	Φαῦστον	καὶ τοὺς ἄλλους ὅσοι τῷ
[14, 4]	πολέμιοι, πρῶτος δὲ αὐτῶν Κορνήλιος	Φαῦστος	Σύλλα παῖς σὺν τοῖς ἑαυτοῦ
[14, 10]	διπτύχους. ἐγένετο πρὸ πέντε εἰδῶν	Φεβρουαρίων	ἐν τῷ ναῷ τῆς Ὁμονοίας.
[14, 16]	καίτοι περιπέμποντος τοῦ βασιλέως καὶ	φείδεσθαι	παρακαλοῦντος οὐδεὶς ἐκράτησεν τῆς δεξιᾶς,
[14, 16]	γήρως ἔλεος οὔτε ἀσθενείας γυναικῶν	φειδώ,	ἀλλὰ καίτοι περιπέμποντος τοῦ βασιλέως
[14, 13]	οἱ μὲν ὡς Ἡρώδης παρῄνει	φέρειν	τὴν συμφορὰν ἐπειρῶντο. μικροῦ δ'
[14, 15]	Πάππου κεφαλήν, ἀνῄρητο γάρ, ἀποκόψας	Φερώρᾳ	ἔπεμψεν ποινὴν ἀνθ' ὧν ὁ
[14, 15]	κεφαλὴν πεντήκοντα ταλάντων αὐτὴν ῥυομένου	Φερώρα	τἀδελφοῦ. καὶ μετὰ τοῦτο ἀποστάντες
[14, 15]	δὲ τὴν μὲν τούτων πρόνοιαν	Φερώρᾳ	τῷ νεωτάτῳ τῶν ἀδελφῶν ἐπιτρέπει
[14, 7]	βασιλεὺς γίνεται, Ἰώσηπός τε καὶ	Φερώρας,	θυγάτηρ τε Σαλώμη. οὗτος ὁ
[14, 1]	τὸν ἀδελφὸν αὐτομολοῦσιν. οὗ γενομένου	φεύγει	πρὸς τὴν ἀκρόπολιν Ὑρκανός, ἔνθα
[14, 15]	ἀνασκευάσασθαι καὶ εἰς τὰ ὄρη	φεύγειν,	ὡς μηδὲν ἔχοντες Ῥωμαῖοι λιμῷ
[14, 15]	πάλαι νικῶντας, ἀναστρέφει δὲ τοὺς	φεύγοντας.	ἐνέκειτο δὲ διώκων τοὺς πολεμίους
[14, 15]	τοὺς πολεμίους ἄχρι Ἰορδάνου ποταμοῦ	φεύγοντας	κατ' ἄλλας ὁδούς, καὶ προσάγεται
[14, 15]	θαρραλέους ἀπεργάζεται, καὶ τῶν πάλαι	φευγόντων	ἐξ ὑποστροφῆς μαχομένων ἐκτείνοντο πάντοθεν
[14, 13]	τῶν μὲν εἰς τὴν πόλιν	φευγόντων,	τῶν δ' εἰς τὸ ἱερόν,
[14, 15]	τῇ μάχῃ, καὶ τιμωρῶν τἀδελφῷ	φεύγουσιν	εἰς τὴν κώμην εἵπετο κτείνων.
[14, 9]	δὲ βέλτιστος Ἡρώδης φόνου δίκην	φεύγων	καὶ ἐπ' αἰτίᾳ τοιαύτῃ κεκλημένος
[14, 9]	μὲν ἀνεχώρησεν εἰς Δαμασκὸν ὡς	φεύγων	τὸν βασιλέα, καὶ παραγενόμενος πρὸς
[14, 13]	πότεροι τοῦ ἔθνους ἄμεινον προίστανται:	φήσαντος	δὲ τοὺς περὶ Ἡρώδην, Ἀντώνιος
[14, 8]	τὸν ἀρχιερέα. ταῦτα μὲν Στράβων	φησίν.	(Ἐλθὼν δὲ καὶ Ἀντίγονος ὁ
[14, 1]	τὸν Ὑρκανὸν εὔνοιαν. Νικόλαος μέντοι	φησὶν	ὁ Δαμασκηνὸς τοῦτον εἶναι γένος
[14, 4]	παρῄνουν τῷ κἀκεῖνον ἔχεσθαι δεδεμένον.	φθάσαντες	δὲ οὗτοι τὸ ἱερὸν καταλαμβάνουσι
[14, 7]	παρὰ Καίσαρος ἐξουσίας, ἀλλ' αὐτὸν	φθάσαντες	οἱ τὰ Πομπηίου φρονοῦντες φαρμάκῳ
[14, 10]	Ἰουδαῖοι πολῖται πολλὰ καὶ μεγάλα	φιλάνθρωπα	ἐσχηκότες διὰ παντὸς παρὰ τοῦ
[14, 10]	καὶ ἱερεῦσιν ἦν τά τε	φιλάνθρωπα	ὅσα τε τοῦ δήμου ψηφισαμένου
[14, 10]	ἰδίους αὐτῶν νόμους ἐστὶν ἀρχιερατικὰ	φιλάνθρωπα,	ταῦτα κελεύω κατέχειν αὐτὸν καὶ
[14, 10]	ὕπατος τιμῆς καὶ ἀρετῆς καὶ	φιλανθρωπίας	ἕνεκεν συνεχώρησεν ἐπὶ συμφέροντι καὶ
[14, 10]	περὶ τῆς Ῥωμαίων ἡμῖν πιστεύσει	φιλανθρωπίας,	ὅτι ταύτην καὶ διὰ πλειόνων
[14, 12]	ὑπ' ἐμοῦ δοθεῖσιν καὶ Δολαβέλλα	φιλανθρώποις	χρῆσθαι ὑμᾶς βούλομαι. Τυρίους τε
[14, 12]	ἀφείλετο, τοὺς δὲ Τυρίων φρουροὺς	φιλανθρώπως	ἀπέλυσεν ἔστιν οἷς καὶ δωρεὰς
[14, 9]	ἐκ τούτων λαμπρότητος οὐδὲν οἷα	φιλεῖ	συμβαίνειν πολλάκις τῆς πρὸς Ὑρκανὸν
[14, 10]	Ἰουδαῖοι ποιούμενοι τὴν πρὸς Ῥωμαίους	φιλίαν	αὐτῶν εἶναι, καθὼς καὶ τὸ
[14, 10]	αὔξειν αὐτὸν τὴν πρὸς ἡμᾶς	φιλίαν	καὶ ἀγαθοῦ τινος αἴτιον γίνεσθαι,
[14, 8]	πρὸς Ῥωμαίους χάριτας καὶ τὴν	φιλίαν,	καὶ ἀσπίδα χρυσῆν σύμβολον τῆς
[14, 10]	παρεκάλει βεβαιώσασθαι τὴν πρὸς αὐτὸν	φιλίαν	καὶ συμμαχίαν. ἔδοξεν δ' ἀναγκαῖον
[14, 10]	τὴν μὲν οὖν πρὸς Ῥωμαίους	φιλίαν	καὶ συμμαχίαν κατ' ἐκείνους τοὺς
[14, 8]	καὶ μηδὲν ἀδικεῖσθαι, ἔδοξεν συνθέσθαι	φιλίαν	καὶ χάριτας πρὸς αὐτούς, καὶ
[14, 9]	εἶχον πρὸς αὐτόν: καὶ γὰρ	φιλίαν	ὁ Ἀντίπατρος ἦν πεποιημένος πρὸς
[14, 15]	αὐτῷ διὰ τὴν πατρῴαν προσεχώρουν	φιλίαν,	οἱ δὲ διὰ τὴν αὐτοῦ
[14, 13]	παῖς αὐτοῦ Λυσανίας παραλαβὼν διαπράττεται	φιλίαν	πρὸς Ἀντίγονον τὸν Ἀριστοβούλου, πρὸς
[14, 10]	διελέχθησαν περὶ ὧν ἠξίουν καὶ	φιλίαν	πρὸς αὐτοὺς ἐποίησαν, καὶ πάντα
[14, 1]	Ἰδουμαίας ποιήσασθαι	φιλίαν	πρὸς τοὺς ὁμοροῦντας αὐτῷ Ἄραβας
[14, 7]	καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους δυνάστας	φιλίαν	τε καὶ ξενίαν, μάλιστα δὲ
[14, 10]	παρεχόμεθα τῆς πρὸς Ῥωμαίους ἡμῖν	φιλίας	γενομένης ἐπιδεικνύντες αὐτὰ χαλκαῖς στήλαις
[14, 10]	Ἰουδαίων καὶ πρεσβευτὰς τοὺς περὶ	φιλίας	καὶ συμμαχίας διαλεξομένους: ἀνατεθῆναι δὲ
[14, 10]	καὶ οἷς περὶ τῆς Ἰουδαίων	φιλίας	καὶ συμμαχίας πρὸς τὴν πόλιν
[14, 7]	τῆς ἑτέρας ἐρασθεὶς Ἀλεξάνδρας ὁ	Φιλιππίων	ἄγεται γυναῖκα. μετὰ δὲ ταῦτα
[14, 7]	ὄρει, καὶ πέμψας τὸν υἱὸν	Φιλιππίωνα	εἰς Ἀσκάλωνα παρὰ τὴν Ἀριστοβούλου
[14, 10]	Αἰνείαν Ἀντιπάτρου Ἀριστόβουλον Ἀμύντου Σωσίπατρον	Φιλίππου	ἄνδρας καλοὺς καὶ ἀγαθούς, καὶ
[14, 12]	ἐκρατήσαμεν. καὶ Βροῦτος συμφυγὼν εἰς	Φιλίππους	καὶ συγκλεισθεὶς ὑφ' ἡμῶν ἐκοινώνησεν
[14, 12]	σύγχυσιν τῆς ἡμιμανοῦς κακοηθείας κατὰ	Φιλίππους	τῆς Μακεδονίας συνεκρότουν, καὶ τόπους
[14, 12]	Ἀντώνιός τε καὶ Καῖσαρ περὶ	Φιλίππους,	ὡς καὶ παρ' ἄλλοις δεδήλωται.
[14, 10]	οἱ πρόγονοι ἡμῶν ἦσαν αὐτοῖς	φίλοι,	καθὼς καὶ ἐν τοῖς δημοσίοις
[14, 10]	καὶ ἐν τοῖς κατ' ἄνδρα	φίλοις	ἀριθμεῖσθαι, ὅσα τε κατὰ τοὺς
[14, 14]	καὶ ἀναχθεὶς ἐκεῖθεν σὺν τοῖς	φίλοις	ἐπ' Ἰταλίας εἰς Βρεντέσιον κατάγεται.
[14, 12]	καὶ ἐξεπολιόρκησεν τὸ Ἰουδαίων ἔθνος	φίλον	ὑπάρχον τοῦ Ῥωμαίων δήμου, τὴν
[14, 13]	μεγάλου κακοῦ εἰ προέλθοιεν εἰς	φιλονεικίαν	ἐσομένου. καὶ οἱ μὲν οὐκ
[14, 1]	εἰς τὴν οἰκίαν τὴν Ἀριστοβούλου.	(Φίλος	δέ τις Ὑρκανοῦ Ἰδουμαῖος Ἀντίπατρος
[14, 11]	εἰσπραξάμενος ὅσα ἦν αὐτῷ προστεταγμένα	φίλος	ἦν εἰς τὰ μάλιστα Κασσίῳ:
[14, 10]	τὸ εἶναι σύμμαχος ἡμέτερος καὶ	φίλος,	καὶ τὴν ἐν Ἰόππῃ φρουρὰν
[14, 11]	Ἀντίπατρον καὶ ἀνεκαλεῖτο φανερῶς ὡς	φίλος,	κρύφα δὲ φυλακὴν τοῦ σώματος
[14, 1]	τῷ Ἀρέτᾳ. μάλιστα δὲ ὢν	φίλος	τῷ βασιλεῖ κατάγειν τὸν Ὑρκανὸν
[14, 8]	χάριν τῆς τἀνδρὸς σπουδῆς καὶ	φιλοτιμίας,	ἵνα τούτων γινομένων φαίνηται ὁ
[14, 10]	ἀνθρώπων ἀσφαλείας κινδύνους ἀναδέχονται καὶ	φιλοτιμοῦνται	τοὺς συμμάχους καὶ φίλους ἐν
[14, 10]	τούτων ἡγουμένοις Εἴς τε τοὺς	φίλους	ἀνενέγκωσιν καὶ ξένια τοῖς πρεσβευταῖς
[14, 10]	μηδεὶς αὐτοῖς ἐπιτάσσῃ διὰ τὸ	φίλους	αὐτοὺς ἡμετέρους εἶναι καὶ συμμάχους,
[14, 8]	ἀρχιερέως ἐπιστολάς, ἐν αἷς αὐτοὺς	φίλους	εἶναι Καίσαρος παρεκάλει καὶ ξένια
[14, 13]	τῶν δεινῶν αὑτὸν ἐλευθερώσαντα τοὺς	φίλους	ἐν αὐτοῖς ὑπεριδεῖν. βιασθεὶς οὖν
[14, 13]	οἰμωγῆς ἀπολειπουσῶν τὴν πατρίδα καὶ	φίλους	ἐν δεσμοῖς καὶ περὶ αὐτῶν
[14, 10]	καὶ φιλοτιμοῦνται τοὺς συμμάχους καὶ	φίλους	ἐν εὐδαιμονίᾳ καὶ βεβαίᾳ καταστῆσαι
[14, 15]	τούτους ἀπέσφαττεν ἐχθρούς τε καὶ	φίλους	ὀργιζόμενος ὑπὲρ ὧν πεπόνθει. παροξυνθεὶς
[14, 1]	ποιήσας αὑτὸν ἐκποδών: τοὺς γὰρ	φίλους	τοὺς Ἀριστοβούλου μηδένα παραλείπειν καιρὸν
[14, 8]	κατ' ἰδίαν πρὸς αὐτὸν ὑποδέχεται	φιλοφρόνως	καὶ προπέμπει τῆς ἀσφαλοῦς αὐτῶν
[14, 14]	καὶ δύο μὲν ἐνταυθοῖ τῶν	φίλων	αὐτῷ συνήντησαν, Σαππῖνός τε καὶ
[14, 10]	οὐκ ἀρέσκει κατὰ τῶν ἡμετέρων	φίλων	καὶ συμμάχων τοιαῦτα γίνεσθαι ψηφίσματα
[14, 10]	εἴ τι κατὰ τῶν ἡμετέρων	φίλων	καὶ συμμάχων ψήφισμα ἐποιήσατε, τοῦτο
[14, 10]	Λεύκιος Ἀπούλιος Λευκίου υἱὸς Σεργία,	Φλάβιος	Λευκίου Λεμωνία, Πόπλιος Πλαύτιος Ποπλίου
[14, 13]	αὐτῇ πάθος καὶ διὰ τὸ	φοβεῖσθαι,	μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι
[14, 11]	εἴσεισιν εἰς τὴν πόλιν καὶ	φοβερὸς	ἦν τῷ Μαλίχῳ, ὁ δ'
[14, 15]	τάγματος οἱ τὸ χωρίον ἔχοντες	φοβηθέντες	νυκτὸς ἐξέλιπον αὐτό. καὶ ὁ
[14, 4]	μηδὲν ὑπὸ τῆς πολιορκίας διὰ	φόβον	ἐμποδιζομένων πρὸς τὰς ἱερουργίας, ἀλλὰ
[14, 15]	τινὲς ὡπλισμένοι συμπεφευγότες αὐτόθι διὰ	φόβον	μεταξὺ λουομένου ὁ πρῶτος ὑπεξέρχεται
[14, 7]	Ἀσίᾳ Ἰουδαῖοι διὰ τὸν Μιθριδάτου	φόβον:	οὐ γὰρ εἰκὸς τοὺς ἐν
[14, 15]	εἰσελθὼν εἰς τὴν λάρνακα ἡσύχασεν.	φόβος	δὲ εἶχε τοὺς ἄλλους τῆς
[14, 4]	ἱερουργοῦντες διετέλουν, οὔτε ὑπὸ τοῦ	φόβου	τοῦ περὶ τῆς ψυχῆς οὔθ'
[14, 13]	μισθὸν μετὰ τῶν χρημάτων ὑποσχόμενος.	φοβούμενος	δὲ τὸν Ὑρκανόν, μὴ τὸ
[14, 16]	αὐτὸς εἰς Ῥωμαίους ἐξήμαρτεν: ταῦτα	φοβούμενος	πολλοῖς χρήμασι πείθει τὸν Ἀντώνιον
[14, 11]	Ἀντίπατρος δ' ὁρῶν ἐν μεγάλῳ	φόβῳ	καὶ ταραχῇ τὰ πράγματα μερίζει
[14, 9]	τοῦτο ἀπέδοτο, Ὑρκανὸς ἦν ἐν	φόβῳ,	μὴ στρατεύσηται Ἡρώδης ἐπ' αὐτόν.
[14, 3]	τοῦτ' εὐκαταφρόνητον, αὐτὸν δ' ἔλεγεν	φόβῳ	τοῦ μὴ πρὸς ἄλλους μεταστῆναι
[14, 4]	δὲ περὶ Ἱεριχοῦντα, οὗ τὸν	φοίνικα	συμβέβηκε τρέφεσθαι καὶ τὸ ὀποβάλσαμον
[14, 16]	τοὺς γάμους ἦλθεν μὲν διὰ	Φοινίκης	Σόσσιος προεκπέμψας τὴν δύναμιν διὰ
[14, 10]	ἐποίκια, ὅσα βασιλεῦσι Συρίας καὶ	Φοινίκης	συμμάχοις οὖσι Ῥωμαίων κατὰ δωρεὰν
[14, 11]	ὁ δὲ περὶ Τύρον τῆς	Φοινίκης	ὑπιδόμενος τὸ πρᾶγμα μειζόνων ἐφήπτετο,
[14, 15]	αὐτόθι τῶν βαρβάρων ἐνέδρα τοὺς	φοιτῶντας	πρὸς Ἀντώνιον, δρυμῶν δὲ τὰς
[14, 11]	παρακαλέσαντος περιέσωσεν. (Ἦν δὲ ἄρα	φονέα	περισώσας Ἀντίπατρος αὐτοῦ τὸν Μάλιχον:
[14, 4]	ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἤδη	φονευομένων	ἀναγκασθέντες ἀποδρᾶναι πᾶν θ' ὅ
[14, 6]	πολεμίων εἰς φυγὴν τρέπονται. καὶ	φονεύονται	μὲν αὐτῶν εἰς πεντακισχιλίους, οἱ
[14, 4]	αὐτὸς ἑκατοντάρχης σὺν στίφει καρτερῷ.	φόνου	δὲ ἦν τὰ πάντα ἀνάπλεα.
[14, 9]	ἐνδεδυμένος. ὁ δὲ βέλτιστος Ἡρώδης	φόνου	δίκην φεύγων καὶ ἐπ' αἰτίᾳ
[14, 11]	Μάλιχος καὶ ἔξαρνος ἦν τοῦ	φόνου.	καὶ Ἀντίπατρος μὲν εὐσεβείᾳ τε
[14, 2]	καὶ δίκην εἰσεπράξατο τοῦ Ὀνίου	φόνου	τούτῳ τῷ τρόπῳ: πολιορκουμένων τῶν
[14, 16]	καὶ ὡς ἐπὶ τοσούτῳ πολιτῶν	φόνῳ	βραχὺ καὶ τὴν τῆς οἰκουμένης
[14, 16]	τὴν πόλιν. καὶ πάντα εὐθὺς	φόνων	ἦν ἀνάπλεα τῶν μὲν Ῥωμαίων
[14, 10]	Σιδῶνι τῷ δευτέρῳ ἔτει τὸν	φόρον	ἀποδιδῶσιν τὸ τέταρτον τῶν σπειρομένων,
[14, 4]	καὶ τὰ μὲν Ἱεροσόλυμα ὑποτελῆ	φόρου	Ῥωμαίοις ἐποίησεν, ἃς δὲ πρότερον
[14, 11]	τε καὶ στρατιώτας συνήθροιζεν καὶ	φόρους	αὐταῖς μεγάλους ἐπετίθει: μάλιστα δὲ
[14, 10]	καὶ τὸ πρῶτον, ἡμῖν ἀρέσκει,	φόρους	τε ὑπὲρ ταύτης τῆς πόλεως
[14, 10]	καὶ μήτε ἐργολαβῶσί τινες μήτε	φόρους	τοὺς αὐτοὺς τελῶσιν. (Γάιος Καῖσαρ
[14, 14]	περιπεσὼν μόλις εἰς Ῥόδον διασώζεται	φορτίων	ἀποβολῆς γενομένης. καὶ δύο μὲν
[14, 10]	Πάκκιος Λευκίου Κολλίνα Καπίτων, Αὖλος	Φούριος	Αὔλου υἱὸς Τέρτιος, Ἄππιος Μηνᾶς.
[14, 4]	τοῦ τείχους, μετὰ δὲ αὐτὸν	Φούριος	ἑκατοντάρχης ἅμα τοῖς ἑπομένοις κατὰ
[14, 14]	Ῥώμην ἀφικόμενος πρῶτον μὲν Ἀντωνίῳ	φράζει	τὰ συμβάντα αὐτῷ κατὰ τὴν
[14, 9]	ἡ νεότης, ἀλλ' ὢν τὸ	φρόνημα	γενναῖος ὁ νεανίας ἀφορμὴν εὑρίσκει
[14, 1]	Ἀριστόβουλος, δραστήριος καὶ διεγηγερμένος τὸ	φρόνημα.	(Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ Ἀντίπατρος οὐ
[14, 15]	ἐπεγείρει δὲ τὸ τῶν οἰκείων	φρόνημα	καὶ θαρραλέους ἀπεργάζεται, καὶ τῶν
[14, 13]	ἐκ τοῦ δεινοῦ πληγῆς τὸ	φρόνημα	ποιησάμενος αὐτός τε ἦν πρὸς
[14, 15]	τοῦτο τὸ ἔργον μάλιστα τὰ	φρονήματα	τῶν πολεμίων ἔκλασεν καραδοκούντων τὸ
[14, 8]	δὲ καὶ τούτους τὰ αὐτῶν	φρονῆσαι	κατὰ τὸ ὁμόφυλον Ἀντίπατρος καὶ
[14, 9]	τοὺς μὲν γὰρ τὰ Ὑρκανοῦ	φρονοῦντας	ἐν εὑδίᾳ διάξειν καὶ βιώσεσθαι
[14, 15]	σφίσι δυνατῶν τοὺς τὰ Ἡρώδου	φρονοῦντας	ἐν τῇ λίμνῃ κατεπόντωσαν, καὶ
[14, 4]	πόλιν, οἱ δὲ τὰ Ἀριστοβούλου	φρονοῦντες	ἀποκλείειν τε καὶ πολεμεῖν παρῄνουν
[14, 7]	αὐτὸν φθάσαντες οἱ τὰ Πομπηίου	φρονοῦντες	φαρμάκῳ διαφθείρουσιν, θάπτουσι δ' αὐτὸν
[14, 11]	Καικίλιος εἷς τῶν τὰ Πομπηίου	φρονούντων	ἐπιβουλὴν συνθεὶς ἐπὶ Σέξστον Καίσαρα
[14, 12]	ὑμᾶς, περὶ οὗ βούλομαι ὑμᾶς	φροντίσαι,	ἵνα αὐτὸ εἰς τὰς δημοσίας
[14, 10]	ἀντιταμίου ἐπέτυχον ὑμᾶς τε βούλομαι	φροντίσαι,	ἵνα μή τις αὐτοῖς διενοχλῇ.
[14, 10]	τὰ δεδογμένα. ὑμᾶς οὖν θέλω	φροντίσαι	καὶ προνοῆσαι τῶν ἀνθρώπων κατὰ
[14, 11]	εἰσδέχεσθαι τοῦ πλήθους. ὀλίγον δὲ	φροντίσας	Ἡρώδης τῶν ἀγγέλων νύκτωρ εἴσεισιν
[14, 12]	μνήμης καὶ τὸ ἔθνος αὔξειν	φροντίσω	τῶν ὑμῖν συμφερόντων. ἐξέθηκα δὲ
[14, 10]	καλὸς καὶ ἀγαθὸς προσέταξεν, ἵνα	φροντίσωμεν	ταῦτα οὕτως γενέσθαι, καθὼς ἡ
[14, 10]	τοὺς κατὰ πόλιν ταμίας, ὅπως	φροντίσωσιν	καὶ αὐτοὶ εἰς δέλτους ἀναθεῖναι
[14, 11]	μὴν ἔλαθεν τὸν Ἀντίπατρον ταῦτα	φρονῶν,	ἀλλ' αἰσθόμενος γὰρ ἐκεῖνος ἐχώρει
[14, 15]	τινὰ τῶν χωρίων ὑπ' Ἀντιγόνου	φρουραῖς	κατειλημμένα. διελθὼν δὲ εἰς Σέπφωριν
[14, 10]	φίλος, καὶ τὴν ἐν Ἰόππῃ	φρουρὰν	ἐκβαλεῖν, καθὼς ἐδεήθησαν: τῆς βουλῆς
[14, 15]	ταῖς οἰκίαις. Ἱεριχοῦντος μὲν οὖν	φρουρὰν	καταλιπὼν ὁ βασιλεὺς ὑπέστρεψεν καὶ
[14, 3]	παραδιδόναι τὰ ἐρύματα καὶ τοῖς	φρουράρχοις	ἐπιστέλλειν τῇ ἑαυτοῦ χειρί, παραδέχεσθαι
[14, 12]	καὶ τρία καταλαβὼν ἐρύματα διὰ	φρουρᾶς	εἶχεν. ἐλθὼν δὲ καὶ ἐπὶ
[14, 16]	οὐ μὴν ὡς γυναῖκά γε	φρουρᾶς	ἐλεύθερον ἀφῆκεν, ἀλλ' ὁ μὲν
[14, 13]	τινὰς εἰς τὰς πλησίον οἰκίας	φρουρήσοντας	αὐτάς, οὓς ἐπαναστὰς ὁ δῆμος
[14, 10]	Ἰουδαίους συμμάχους Ῥωμαίων, ὅπως τε	φρούρια	καὶ λιμένας καὶ χώραν καὶ
[14, 15]	οἰκείους παραλαβὼν καὶ Ῥῆσαν τὸ	φρούριον	ᾔει πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα, συνῆπτε
[14, 15]	τὸ σῶσαι τοὺς ἐν τῷ	φρουρίῳ	πολιορκουμένους συγγενεῖς ὄντας, ἐμποδὼν Ἰόππη
[14, 11]	καὶ ὡς Φασαήλου μὲν Ἱεροσόλυμα	φρουροῦντος,	Ἡρώδου δὲ ἔχοντος τὴν φυλακὴν
[14, 12]	αὐτὸν ἀφείλετο, τοὺς δὲ Τυρίων	φρουροὺς	φιλανθρώπως ἀπέλυσεν ἔστιν οἷς καὶ
[14, 15]	τοῦ θεοῦ καὶ τῶν Ἀντιγόνου	φρουρῶν	ὑπεξελθόντων ἐν ἀφθόνοις ἦν τοῖς
[14, 2]	μάλιστα ὀχυρὰν καὶ δυνατήν, ἢ	φυγάδας	ἐκβαλεῖν μετὰ τοῦ Ναβαταίων πλήθους
[14, 6]	τούτων τῇ μάχῃ, Πάρθων δὲ	φυγάδας	Μιθριδάτην καὶ Ὀρσάνην ἐλθόντας προύπεμψεν,
[14, 9]	κρύφα πρὸς Ἡρώδην συνεβούλευσεν αὐτῷ	φυγεῖν	ἐκ τῆς πόλεως: οὕτω γὰρ
[14, 7]	τὸ Πομπήιον καὶ τὴν σύγκλητον	φυγεῖν	πέραν τοῦ Ἰονίου παραλύσας τῶν
[14, 1]	πείθει πρὸς Ἀρέταν αὐτῷ συμβουλεύσας	φυγεῖν	τὸν Ἀράβων βασιλέα: πεισθέντι γὰρ
[14, 13]	γὰρ αὐτοὺς βλάπτειν πρὸς τὴν	φυγήν,	ἐν ᾗ τὴν σωτηρίαν αὐτοῖς
[14, 15]	γὰρ Ἀντίγονος ἤδη τὴν παντελῆ	φυγὴν	ἐσκόπει καὶ ἀπανάστασιν ἐκ τῆς
[14, 13]	(Ἔμεινε δ' αὐτῷ παρὰ τὴν	φυγὴν	οὐδὲ τὰ παρὰ τῶν Ἰουδαίων
[14, 8]	μὲν ῥύεται, προτρέπει δ' εἰς	φυγὴν	τοὺς νενικηκότας Αἰγυπτίους. αἱρεῖ δ'
[14, 15]	μετὰ στίφους τρέπει μὲν εἰς	φυγὴν	τοὺς πάλαι νικῶντας, ἀναστρέφει δὲ
[14, 6]	βιασαμένων τε τῶν πολεμίων εἰς	φυγὴν	τρέπονται. καὶ φονεύονται μὲν αὐτῶν
[14, 13]	τότε καὶ πλοῖα πρὸς τὴν	φυγὴν	ὑπισχνεῖτο: ἐγγὺς γὰρ ἦν ἡ
[14, 13]	ἑσπέρας ἐπελθούσης ἔγνω ταύτῃ πρὸς	φυγὴν	χρήσασθαι καὶ μὴ διαμέλλειν ὡς
[14, 14]	πλησθέντων τοῦ ὕδατος οὐκέτι τῆς	φυγῆς	ἐδεῖτο, ἀλλὰ τεθαρσηκότες ἤδη καὶ
[14, 7]	δεδήλωται, Κάσσιος δὲ εἰς Συρίαν	φυγὼν	καὶ περιποιησάμενος αὐτὴν Πάρθοις ἐμποδὼν
[14, 6]	αὐτῷ προσηγάγετο καὶ συμμάχους ἐποίησεν	φύλακας	ὄντας τῶν εἰς τὴν Αἴγυπτον
[14, 13]	ταῦθ' οὕτως ἔχοντα καὶ οἱ	φύλακες	αὐτῶν ἑωρῶντο. Φασαήλῳ μὲν οὖν
[14, 15]	κλίμα οἱ κατὰ τοῦτο τεταγμένοι	φύλακες	ἠκόντιζόν τε καὶ ἐτόξευον εἰς
[14, 4]	λαμβάνει, καὶ τὸν Ἀριστόβουλον ἐν	φυλακῇ	καταστήσας αὐτὸς ἐπὶ τὴν πόλιν
[14, 7]	τὴν τῶν καταπετασμάτων τοῦ ναοῦ	φυλακὴν	ὄντων θαυμασίων τὸ κάλλος καὶ
[14, 11]	φανερῶς ὡς φίλος, κρύφα δὲ	φυλακὴν	τοῦ σώματος ἐποιεῖτο. ἔδοξε δὲ
[14, 4]	τὸν θεὸν εὐσεβείας καὶ τὴν	φυλακὴν	τῶν νόμων, μηδὲν ὑπὸ τῆς
[14, 11]	φρουροῦντος, Ἡρώδου δὲ ἔχοντος τὴν	φυλακὴν	τῶν ὅπλων οὐδ' ἂν εἰς
[14, 13]	νύκτωρ ἐπιβουλευομένους αὐτοὺς ἀπήγγειλέν τις	φυλακῆς	αὐτοὺς ἐκ τἀφανοῦς περιισταμένης, καὶ
[14, 9]	μετὰ δ' ἀσφαλείας εἰσελθεῖν καὶ	φυλακῆς	τῆς περὶ τὸ σῶμα, τά
[14, 7]	τὴν δοκὸν ὁ τῶν χρημάτων	φύλαξ	ἱερεὺς Ἐλεάζαρος ὄνομα, οὐ διὰ
[14, 1]	κινδυνεύσει τῷ ζῆν, εἰ μὴ	φυλάξαιτο	ποιήσας αὑτὸν ἐκποδών: τοὺς γὰρ
[14, 12]	μήτε χάριτος ἀπομνημονεύσαντας μήτε ὅρκους	φυλάξαντας,	βούλομαι καὶ τὴν ἀφ' ὑμῶν
[14, 12]	ἀποσχομένων μήτε ὅρκους οὓς ἐποιήσαντο	φυλαξάντων,	ἡμεῖς ὡς οὐχ ὑπὲρ ἰδίου
[14, 12]	τοῖς συμμάχοις ὁμοίως τοῖς κρίμασιν	φυλασσόντων.	(Μᾶρκος Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι
[14, 8]	στρατηγοὺς διαμένοντί τε αὐτῷ καὶ	φυλάττοντι	τὴν πρὸς ἡμᾶς εὔνοιαν εἶναι
[14, 16]	Ἀντωνίῳ. δείσας δὲ Ἡρώδης μὴ	φυλαχθεὶς	Ἀντίγονος ὑπ' Ἀντωνίου καὶ κομισθεὶς
[14, 7]	ὃς οὐ παραδέδεκται τοῦτο τὸ	φῦλον	μηδ' ἐπικρατεῖται ὑπ' αὐτοῦ. τήν
[14, 1]	τούτοις Ὑρκανὸς ἠπίστει τοῖς λόγοις	φύσει	χρηστὸς ὢν καὶ διαβολὴν δι'
[14, 1]	ἄνανδρον δοκεῖν: τῆς δ' ἐναντίας	φύσεως	ἦν Ἀριστόβουλος, δραστήριος καὶ διεγηγερμένος
[14, 13]	οὐδεὶς ἂν οὕτως στερρὸς τὴν	φύσιν	εὑρέθη, ὃς τότε παρὼν τοῖς
[14, 3]	αὐτὸν τῆς ἀρχῆς τὴν ἐκείνου	φύσιν	ᾐτιᾶτο ἄπρακτον οὖσαν καὶ διὰ
[14, 1]	χρημάτων, δραστήριος δὲ ὢν τὴν	φύσιν	καὶ στασιαστὴς ἀλλοτρίως εἶχεν πρὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/02/2009