>

Livre, Chap.
[14, 10]	Σέσρανος, Γάιος Πομπήιος Γαίου υἱὸς	Σαβατίνα,	Τίτος Ἄμπιος Τίτου Μένανδρος, Πόπλιος
[14, 10]	Γάλλος> Γάιος Σέντιος Γαίου Υἱὸς	Σαβατίνα.	(Τίτος Ἄμπιος Τίτου υἱὸς Βάλβος
[14, 10]	τε καὶ γυναῖκας τά τε	σάββατα	ἄγειν καὶ τὰ ἱερὰ συντελεῖν
[14, 10]	καὶ κωλύειν αὐτοὺς τά τε	σάββατα	ἄγειν καὶ τὰ ἱερὰ τὰ
[14, 10]	αὐτῶν γεγραμμένα, ἵνα τά τε	σάββατα	αὐτοῖς ἐξῇ ἄγειν καὶ τὰ
[14, 10]	Βρούτῳ ἀνθυπάτῳ, ὅπως ἄγωσι τὰ	σάββατα	καὶ πάντα ποιῶσιν κατὰ τὰ
[14, 4]	ἐκείνας τὰς ἡμέρας, ἃ δὴ	σάββατα	καλοῦμεν, οὔτ' ἔβαλλον τοὺς Ἰουδαίους
[14, 10]	χωρὶς τοῦ ἑβδόμου ἔτους, ὃν	σαββατικὸν	ἐνιαυτὸν προσαγορεύουσιν, ἐπεὶ ἐν αὐτῷ
[14, 10]	ὑπεξαιρουμένου τοῦ ἑβδόμου ἔτους, ὃν	σαββατικὸν	καλοῦσιν, καθ' ὃν οὔτε ἀροῦσιν
[14, 10]	μηδένα κωλύεσθαι παρατηρεῖν τὴν τῶν	σαββάτων	ἡμέραν μηδὲ πράττεσθαι ἐπιτίμιον, ἐπιτετράφθαι
[14, 10]	ὁδοιπορεῖν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν	σαββάτων,	μήτε τροφῶν τῶν πατρίων καὶ
[14, 14]	τὴν Ἰταλίαν ἐν ταραχῇ καὶ	σάλῳ	πολλῷ δηλουμένων. (Ἀναχθεὶς οὖν ἐκεῖθεν
[14, 7]	τε καὶ Φερώρας, θυγάτηρ τε	Σαλώμη.	οὗτος ὁ Ἀντίπατρος ἐπεποίητο καὶ
[14, 9]	διακειμένων δ' οὕτως εἷς τις	Σαμαίας	ὄνομα, δίκαιος ἀνὴρ καὶ διὰ
[14, 9]	καὶ Ὑρκανὸν αὐτὸν χωρὶς τοῦ	Σαμαίου:	σφόδρα γὰρ αὐτὸν διὰ τὴν
[14, 5]	πόλεων κτίζειν παρεκελεύετο. καὶ ἀνεκτίσθησαν	Σαμάρεια	καὶ Ἄζωτος καὶ Σκυθόπολις καὶ
[14, 15]	ἔτι τῆς στρατιᾶς αὐτὸς εἰς	Σαμάρειαν	ἐπὶ τὸν γάμον ᾤχετο ἀξόμενος
[14, 4]	καὶ Πέλλαν καὶ Δῖον καὶ	Σαμάρειαν	ἔτι τε Μάρισαν καὶ Ἄζωτον
[14, 15]	διαφῆκεν Ἰδουμαίαν καὶ Γαλιλαίαν καὶ	Σαμάρειαν.	ἔτυχεν δὲ καὶ Ἀντίγονος παρὰ
[14, 11]	πατρί. καὶ παραγενόμενος Ἡρώδης εἰς	Σαμάρειαν	καὶ καταλαβὼν αὐτὴν κεκακωμένην ἀνεκτᾶτο
[14, 15]	ἱππεῦσιν ἐξέπεμψεν, αὐτὸς δ' εἰς	Σαμάρειαν	παραγενόμενος καὶ καταθέμενος αὐτόθι τήν
[14, 15]	ἔβαλεν. Ἀντίγονος δ' ἐπὶ τὴν	Σαμάρειαν	πέμπει στρατηγὸν Πάππον ὄνομα σὺν
[14, 15]	ἐπιτηδείων ἐκόμισεν, τοῖς τε περὶ	Σαμάρειαν	ᾠκειωμένοις πρὸς αὐτὸν ἐπέστειλεν σῖτα
[14, 15]	τοῖς αὐτόθι στρατηγὸν Πτολεμαῖον εἰς	Σαμάρειαν	ᾤχετο σὺν ἱππεῦσιν ἑξακοσίοις ὁπλίταις
[14, 15]	ἐπὶ τούτοις ὁ βασιλεὺς ἐπὶ	Σαμαρείας	ᾔει: πρὸς γὰρ Ἀντώνιον ἐγνώκει
[14, 16]	καὶ ὁ βασιλεὺς ἐκ τῆς	Σαμαρείτιδος	οὐκ ὀλίγον πρὸς τῷ πάλαι
[14, 15]	Ἀντώνιον ἔσπευδεν, ἐτύγχανεν γὰρ πολιορκῶν	Σαμόσατα	τὸ πρὸς τῷ Εὐφράτῃ χωρίον,
[14, 15]	ἐκάλουν. ~(Ἐπεὶ δὲ πλησίον τῶν	Σαμοσάτων	γεγόνει, πέμπει τὸ στράτευμα ὑπαντησόμενον
[14, 15]	κατὰ δὲ σταθμὸν δεύτερον Τῶν	Σαμοσάτων	ἐλόχα μὲν αὐτόθι τῶν βαρβάρων
[14, 14]	ἐνταυθοῖ τῶν φίλων αὐτῷ συνήντησαν,	Σαππῖνός	τε καὶ Πτολεμαῖος. εὑρὼν δὲ
[14, 5]	Ἱεριχοῦντι, καὶ τὸ πέμπτον ἐν	Σαπφώροις	τῆς Γαλιλαίας. καὶ οἱ μὲν
[14, 13]	Ὀφέλλιος ἐνῆγεν, ὃς ἀκηκόει παρὰ	Σαραμάλλα	τοῦ πλουσιωτάτου τῶν ἐν Συρίᾳ
[14, 10]	στρατηγῷ. ὅμοια δὲ τούτοις καὶ	Σαρδιανοὶ	περὶ ἡμῶν ἐψηφίσαντο. (Γάιος Φάννιος
[14, 10]	Μάρκου υἱὸς ἀντιταμίας καὶ ἀντιστράτηγος	Σαρδιανῶν	ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἰουδαῖοι
[14, 10]	καὶ ὀφειλέτω τῇ πόλει. (Ψήφισμα	Σαρδιανῶν.	ἔδοξε τῇ βουλῇ καὶ τῷ
[14, 13]	Ἀριστοβούλου, πρὸς τοῦτο χρήσιμον τὸν	σατράπην	παραλαβὼν μέγα παρ' αὐτῷ δυνάμενον.
[14, 13]	διὰ τῆς παραθαλαττίου, ὁ δὲ	σατράπης	Βαζαφράνης διὰ τῆς μεσογείου. Τύριοι
[14, 13]	ὁ βασιλέως παῖς καὶ Βαζαφράνης	σατράπης	ὢν Πάρθων. τελευτᾷ δὲ καὶ
[14, 9]	παῖδας αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν διεζωσμένους,	σαυτὸν	μέντοι τῆς βασιλείας ὄνομα μόνον
[14, 9]	αὐτοῦ νῦν εἰσιν, μηδὲ ἀπάτα	σαυτὸν	τοῦτο οἰόμενος, ἀλλὰ δεσπόται φανερῶς
[14, 9]	εἶναι νόμιζε ῥαθυμῶν περί τε	σαυτῷ	καὶ τῇ βασιλείᾳ: οὐ γὰρ
[14, 12]	νίκην ἀναφέρειν. ἔχων τοίνυν καὶ	σὲ	διὰ μνήμης καὶ τὸ ἔθνος
[14, 9]	μόνον ἀκούοντα; ἀλλὰ μὴ λανθανέτω	σε	ταῦτα μηδὲ ἀκίνδυνος εἶναι νόμιζε
[14, 10]	ταῦτα οὕτως γίνεσθαι: παρακεκλῆσθαι δέ	σε,	ὥστε καὶ ἡμῖν γράψαι περὶ
[14, 7]	κατὰ τὴν οἰκουμένην Ἰουδαίων καὶ	σεβομένων	τὸν θεὸν ἔτι δὲ καὶ
[14, 4]	(Ἐπεὶ δὲ τοῦ μηχανήματος προσαχθέντος	σεισθεὶς	ὁ μέγιστος τῶν πύργων κατηνέχθη
[14, 10]	Πόπλιος Πλαύτιος Ποπλίου Παπειρία, Μᾶρκος	Σέλλιος	Μάρκου Μαικία, Λεύκιος Ἐρούκιος Λουκίου
[14, 10]	Κλούσιος Ποπλίου Ἐτωρία Γάλλος> Γάιος	Σέντιος	Γαίου Υἱὸς Σαβατίνα. (Τίτος Ἄμπιος
[14, 11]	Πομπηίου φρονούντων ἐπιβουλὴν συνθεὶς ἐπὶ	Σέξστον	Καίσαρα κτείνει μὲν ἐκεῖνον, αὐτὸς
[14, 10]	Γάιος Τεύτιος Γαίου Αἰμιλία χιλίαρχος,	Σέξστος	Ἀτίλιος Σέξστου υἱὸς Αἰμιλία Σέσρανος,
[14, 9]	ἀφύλακτος, ᾔει πρὸς τὴν δίκην.	Σέξστος	μέντοι ὁ τῆς Συρίας ἡγεμὼν
[14, 9]	ἦν ἀφορμὴ τὸ παρὰ τοῦ	Σέξστου	γράμμα πρὸς τὸ μηδὲν ἐκ
[14, 9]	εἶχεν ὑπὸ ἀνανδρίας καὶ ἀνοίας.	Σέξστου	δὲ ποιήσαντος Ἡρώδην στρατηγὸν κοίλης
[14, 11]	Ῥώμης εἰς τὴν ἀρχὴν τὴν	Σέξστου,	Καῖσαρ δ' ὑπὸ τῶν περὶ
[14, 10]	Γαίου Αἰμιλία χιλίαρχος, Σέξστος Ἀτίλιος	Σέξστου	υἱὸς Αἰμιλία Σέσρανος, Γάιος Πομπήιος
[14, 9]	ἐγένετο δὲ διὰ τοῦτο καὶ	Σέξστῳ	Καίσαρι γνώριμος ὄντι συγγενεῖ τοῦ
[14, 9]	τὸν βασιλέα, καὶ παραγενόμενος πρὸς	Σέξτον	Καίσαρα καὶ τὰ κατ' αὐτὸν
[14, 15]	φρουραῖς κατειλημμένα. διελθὼν δὲ εἰς	Σέπφωριν	νίφοντος τοῦ θεοῦ καὶ τῶν
[14, 10]	Πολλία, Λεύκιος Ἀπούλιος Λευκίου υἱὸς	Σεργία,	Φλάβιος Λευκίου Λεμωνία, Πόπλιος Πλαύτιος
[14, 6]	Σισένναν τε καὶ Ἀντώνιον καὶ	Σερουίλιον	κωλύσοντάς τε τὸ χωρίον αὐτὸν
[14, 10]	Τίτου υἱὸς Κορνηλία Λογγῖνος, Γάιος	Σερουίλιος	Γαίου Τηρητείνα Βρόκχος χιλίαρχος, Πόπλιος
[14, 10]	Τίτος Πομπήιος Τίτου Λογγῖνος, Γάιος	Σερουίλιος	Γαίου υἱὸς Τηρητίνα Βράκκος χιλίαρχος,
[14, 10]	προνοήσομεν, ὥστε μηδὲν μεμφθῆναι. (Πόπλιος	Σερουίλιος	Ποπλίου υἱὸς Γάλβας ἀνθύπατος Μιλησίων
[14, 10]	Τίτος Ἄμπιος Τίτου Μένανδρος, Πόπλιος	Σερουίλιος	Ποπλίου υἱὸς Στράβων, Λεύκιος Πάκκιος
[14, 10]	παρῆσαν Λούκιος Καλπούρνιος Μενηνία Πείσων,	Σερουίνιος	Παπίνιος Λεμωνία Κούιντος, Γάιος Κανείνιος
[14, 10]	Μάρκου υἱὸς Πολλία Πλανκῖνος, Πούπλιος	Σέρριος	Πόπλιος Δολοβέλλας Μᾶρκος Ἀντώνιος ὕπατοι
[14, 10]	Σέξστος Ἀτίλιος Σέξστου υἱὸς Αἰμιλία	Σέσρανος,	Γάιος Πομπήιος Γαίου υἱὸς Σαβατίνα,
[14, 15]	ἐπ' αὐτοὺς πηξάμενος καθίει ταύτας	σιδηραῖς	ἁλύσεσιν ἐκδεδεμένας διὰ μηχανῆς ἀπὸ
[14, 10]	ἔν τε τῷ Καπετωλίῳ καὶ	Σιδῶνι	καὶ Τύρῳ καὶ ἐν Ἀσκάλωνι
[14, 10]	χώρας λιμένος ἐξαγωγίου κατ' ἐνιαυτὸν	Σιδῶνι	μοδίους δισμυρίους χοε ὑπεξαιρουμένου τοῦ
[14, 10]	μήτε σπείρουσιν. καὶ ἵνα ἐν	Σιδῶνι	τῷ δευτέρῳ ἔτει τὸν φόρον
[14, 13]	Τύριοι μὲν οὖν ἀποκλείουσι Πάκορον,	Σιδώνιοι	δὲ καὶ Πτολεμαεῖς ἐδέξαντο. ἴλην
[14, 12]	(Τὸ δ' αὐτὸ τοῦτο καὶ	Σιδωνίοις	καὶ Ἀντιοχεῦσιν καὶ Ἀραδίοις ἔγραψεν.
[14, 10]	καὶ ἀρχιερεὺς δικτάτωρ τὸ δεύτερον	Σιδωνίων	ἄρχουσιν βουλῇ δήμῳ χαίρειν. εἰ
[14, 3]	Λυσιάδα χωρίον, οὗ τύραννος ἦν	Σίλας	ὁ Ἰουδαῖος. διελθὼν δὲ τὰς
[14, 15]	τῶν πύργων ἐτρέψαντο. (Τότε καὶ	Σίλων	ἀπεκαλύψατο τὴν δωροδοκίαν: καθῆκε γὰρ
[14, 15]	ἐν ταῖς πόλεσιν οὔσας καθιστάμενος,	Σίλων	δ' ἐν Ἰουδαίᾳ χρήμασιν ὑπ'
[14, 15]	χειμάδια διέπεμψεν. καὶ ἐν τούτῳ	Σίλων	ἧκεν παρ' αὐτὸν καὶ οἱ
[14, 15]	τὸν Ἀντίγονον. συνελάμβανον δ' αὐτῷ	Σίλων	τε καὶ Βεντίδιος πεισθέντες ὑπὸ
[14, 15]	καὶ τρέπεται μὲν τοὺς Ἰουδαίους,	Σίλωνα	δὲ σώζει κακῶς ἀμυνόμενον, ἑλών
[14, 15]	Ἡρώδου κηρυχθέντα λέγοντος πρός τε	Σίλωνα	καὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων στράτευμα,
[14, 15]	ἐν τοῖς σπηλαίοις λῃστὰς ἐπειγόμενος	Σίλωνα	μὲν ἐξέπεμψεν Οὐεντιδίῳ, αὐτὸς δ'
[14, 14]	μὴ κατάφωρον γένηται τὸ λῆμμα,	Σίλωνα	μετὰ μέρους τινὸς τῶν στρατιωτῶν
[14, 15]	Ἀθήναις, κατὰ δὲ Συρίαν Οὐεντίδιος	Σίλωνα	μεταπεμπόμενος ἐπὶ τοὺς Πάρθους ἐπέστελλεν
[14, 15]	παρακαλῶν τούς τε ὑπὸ τῷ	Σίλωνι	ἡγεμόνας καὶ τοὺς στρατιώτας μὴ
[14, 15]	εἰς τὴν χώραν οὐκέτ' οὐδεμίαν	Σίλωνι	τῆς ἀναχωρήσεως πρόφασιν ὑπελίπετο: πλῆθος
[14, 15]	ἔτυχεν δὲ καὶ Ἀντίγονος παρὰ	Σίλωνος	ἀντὶ τῆς δωροδοκίας ὥστε ὑποδέξασθαι
[14, 15]	συνῆπτε δ' αὐτῷ τὸ μετὰ	Σίλωνος	στρατιωτικὸν καὶ πολλοὶ τῶν ἐκ
[14, 15]	ἐπὶ Ἱεροσολύμων. ποιησαμένου δὲ καὶ	Σίλωνος	ταύτην πρόφασιν τῆς ἀπαναστάσεως καὶ
[14, 6]	ἐπ' αὐτὸν στρατιώτας καὶ ἡγεμόνας	Σισένναν	τε καὶ Ἀντώνιον καὶ Σερουίλιον
[14, 15]	Σαμάρειαν ᾠκειωμένοις πρὸς αὐτὸν ἐπέστειλεν	σῖτα	καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον καὶ
[14, 15]	τοὺς εἴρξοντας καὶ λοχήσοντας τοὺς	σιτηγοῦντας,	οἱ δὲ πειθόμενοι τοῖς Ἀντιγόνου
[14, 15]	Ἱεριχοῦντος ἠπείγετο βουλόμενος ἐκθερίσαι τὸν	σῖτον	αὐτῶν, καὶ νεοσυλλέκτου τοῦ Ῥωμαίων
[14, 5]	λιμήναντος Ἀντίπατρος κατ' ἐντολὴν Ὑρκανοῦ	σῖτον	ἐκ τῆς Ἰουδαίας καὶ τὰ
[14, 6]	ἐφ' Ὑρκανὸν ἐστείλατο Ἀντίπατρος ὑπηρέτησεν	σῖτον	καὶ ὅπλα καὶ χρήματα, καὶ
[14, 13]	ἑπομένους, ἦσαν δὲ ὡς ὀκτακόσιοι,	σίτου	τε ὄντος ἐν τῷ χωρίῳ
[14, 2]	διέφθειρεν, ὡς τὸν μόδιον τοῦ	σίτου	τότε αὐτοὺς ἐξωνεῖσθαι δραχμῶν ἕνδεκα.
[14, 10]	παρῃτησάμην, οὐδένα δ' οὕτως ἡγησάμην	σκαιόν,	ὃς οὐχὶ καὶ περὶ τῆς
[14, 2]	δραχμῶν ἕνδεκα. (Ἐν τούτῳ πέμπει	Σκαῦρον	εἰς Συρίαν Πομπήιος αὐτὸς ὢν
[14, 2]	πολέμιον αὐτὸν Ῥωμαίων ἀποδειχθήσεσθαι. καὶ	Σκαῦρος	μὲν εἰς Δαμασκὸν πάλιν ἀνεχώρησεν,
[14, 5]	ἐπὶ τούτοις ἔλυσε τὸν πόλεμον	Σκαῦρος	οὐχ ἧττον αὐτὸς ἢ συνέβαινεν
[14, 5]	εἰς Ῥώμην ἅμα ταῖς ἀδελφαῖς.	~(Σκαύρου	δ' ἐπὶ Πέτραν τῆς Ἀραβίας
[14, 3]	λαβόντων χρήματα Γαβινίου μὲν πρότερον	Σκαύρου	δὲ ὕστερον, τοῦ μὲν τριακόσια
[14, 5]	δὲ πρὸς Ἀρέταν πρεσβευτὴς ὑπὸ	Σκαύρου	διὰ τὴν ὑπάρχουσαν ξενίαν πείθει
[14, 4]	ἕως Εὐφράτου ποταμοῦ καὶ Αἰγύπτου	Σκαύρῳ	παραδοὺς καὶ δύο τάγματα Ῥωμαίων
[14, 6]	εἰς πεντακισχιλίους, οἱ δὲ λοιποὶ	σκεδασθέντες	ὡς ἐδύναντο σώζειν αὑτοὺς ἐπειρῶντο.
[14, 15]	τὰ διηρπασμένα, πολλὰ δ' ἦν	σκευοφόρα	καὶ ἀνδράποδα, πάντα ἀνασωσάμενος προῄει.
[14, 9]	δι' αὐτὸν ὑπόνοιαν αὐτῷ καὶ	σκιὰν	δυσκόλου τινὸς παρεσχημένῳ. πείθεται τούτοις
[14, 7]	ταῖς βασιλικαῖς θήκαις ἐποίησεν τεθῆναι.	Σκιπίων	δ' ἐπιστείλαντος αὐτῷ Πομπηίου ἀποκτεῖναι
[14, 10]	ἦν πλεῖν ἐπ' Ἀφρικῆς πολεμήσων	Σκιπίωνι	καὶ Κάτωνι, πέμψας δ' Ὑρκανὸς
[14, 8]	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ κτείναντος πελέκει	Σκιπίωνος,	ἐδεῖτό τε λαβεῖν οἶκτον αὐτοῦ
[14, 8]	αὐτοῦ κολασθέντα ἐπὶ λῃστείᾳ ὑπὸ	Σκιπίωνος	τυχεῖν ὧν ἄξιος ἦν, ἀλλ'
[14, 3]	ὡς δὲ παραμειψάμενος Πέλλαν καὶ	Σκυθόπολιν	εἰς Κορέας ἧκεν, ἥτις ἐστὶν
[14, 4]	τὰς δὲ λοιπὰς Ἵππον καὶ	Σκυθόπολιν	καὶ Πέλλαν καὶ Δῖον καὶ
[14, 5]	ἀνεκτίσθησαν Σαμάρεια καὶ Ἄζωτος καὶ	Σκυθόπολις	καὶ Ἀνθηδὼν καὶ Ῥάφεια καὶ
[14, 9]	καὶ μὴ πρὸς μὲν τὸ	σκυθρωπότερον	ἀπαντᾶν, περὶ δὲ τῆς σωτηρίας
[14, 4]	πενθερὸς Ἀριστοβούλου. παρηνομήθη δὲ οὐ	σμικρὰ	περὶ τὸν ναὸν ἄβατόν τε
[14, 8]	ὁ δυνάστης καὶ Πτολεμαῖος ὁ	Σοαίμου	Λίβανον ὄρος οἰκῶν αἵ τε
[14, 3]	τούτων ἐκάλει τοὺς νέους καὶ	σοβαρωτέρους,	ὧν ἐβδελύττοντο τὰς πορφυρίδας καὶ
[14, 2]	καὶ οἱ πολιορκούμενοι δὲ ἱερεῖς	σοί,	δέομαι μήτε κατὰ τούτων ἐκείνοις
[14, 9]	τῇ βασιλείᾳ: οὐ γὰρ ἐπίτροποί	σοι	τῶν πραγμάτων Ἀντίπατρος καὶ οἱ
[14, 2]	ἐπεὶ οἱ μετ' ἐμοῦ συνεστῶτες	σὸς	δῆμός ἐστιν καὶ οἱ πολιορκούμενοι
[14, 16]	πόλιν ἁρπαγάς, πολλὰ διατεινάμενος πρὸς	Σόσσιον,	εἰ χρημάτων τε καὶ ἀνδρῶν
[14, 16]	ἡγεμόνας, βασιλικώτατα δ' αὐτὸν ἐδωρήσατο	Σόσσιον,	ὡς πάντας ἀπελθεῖν χρημάτων εὐποροῦντας.
[14, 16]	ἑάλωσαν ἡμέρᾳ μετὰ ἔτη εἰκοσιεπτά.	Σόσσιος	δὲ χρυσοῦν ἀναθεὶς τῷ θεῷ
[14, 15]	αὐτὸς ἐπ' Αἰγύπτου ἐχώρει. καὶ	Σόσσιος	μὲν δύο τάγματα ἐπικουρικὰ Ἡρώδῃ
[14, 16]	τῆς Συρίας, δύο δ' ἡγεμόνες,	Σόσσιος	μὲν ὑπ' Ἀντωνίου σταλεὶς σύμμαχος,
[14, 16]	γάμους ἦλθεν μὲν διὰ Φοινίκης	Σόσσιος	προεκπέμψας τὴν δύναμιν διὰ τῆς
[14, 16]	λογάδες εἴκοσι, ἔπειτα δὲ ἑκατόνταρχοι	Σοσσίου:	ᾑρέθη γὰρ τὸ μὲν πρῶτον
[14, 9]	πολιορκουμένης ὑπό τε Ἡρώδου καὶ	Σοσσίου	παρῄνεσεν τῷ δήμῳ δέξασθαι τὸν
[14, 16]	τῆς βάρεως, προσπίπτει δὲ τοῖς	Σοσσίου	ποσίν, κἀκεῖνος μηδὲν αὐτὸν οἰκτείρας
[14, 15]	διὰ τοῦτο παυσαμένου τοῦ πολέμου	Σοσσίῳ	μὲν Ἀντώνιος παραδίδωσιν Παρακελευσάμενος δὲ
[14, 10]	πρεσβευτὴς ἀπέδωκεν ἡμῖν τὴν παρὰ	σοῦ	ἐπιστολήν, δι' ἧς ἐδήλου ἡμῖν
[14, 12]	ἀνενεώσαντο καὶ τὴν νῦν ὑπὲρ	σοῦ	καὶ τοῦ ἔθνους σπουδαίως διέθεντο,
[14, 9]	μὴ λαβὼν δὲ ἐξουσίαν παρὰ	σοῦ	ταῦτα ἐτόλμησεν. (Ὑρκανὸς δὲ ἀκούσας
[14, 10]	οὖν κατακολουθοῦντες τοῖς ἐπεσταλμένοις ὑπὸ	σοῦ	τήν τε ἐπιστολὴν τὴν ἀποδοθεῖσαν
[14, 8]	καὶ νῦν Διονυσίου τοῦ Θεοδώρου	Σουνιέως	εἰσηγησαμένου καὶ περὶ τῆς τἀνδρὸς
[14, 16]	σφᾶς καὶ λιμῷ ταλαιπωρούμενοι καὶ	σπάνει	τῶν ἐπιτηδείων: τὸν γὰρ ἑβδοματικὸν
[14, 14]	ἐπιτηδείων αὐτοῖς ὑπαρχόντων, μόνου δὲ	σπανίζοντος	ὕδατος, ὡς διὰ τοῦτο καὶ
[14, 14]	ἢ κατὰ τὴν εὐπορίαν τοῦ	σπανίζοντος,	ὡς ἐκ θεοῦ προνοίας ταύτης
[14, 15]	τῶν οἰκείων στρατιωτῶν οὐκ ὀλίγους	σπάνιν	τῶν ἐπιτηδείων καταβοᾶν καὶ χρήματα
[14, 13]	τριβῆς περὶ τὸ πταῖσμα γενομένης.	σπασάμενον	γοῦν αὐτὸν τὸ ξίφος καὶ
[14, 15]	στράτευμα πᾶν ἀπέβαλεν: ἓξ γὰρ	σπεῖραι	διεφθάρησαν. κρατήσας δὲ τῶν νεκρῶν
[14, 15]	τούτων πραττομένων ἠρέμει, δέκα δὲ	σπείρας	ἀναλαβών, ὧν πέντε μὲν Ῥωμαίων,
[14, 15]	τὰ ὄρη, πέντε γὰρ αὐτῷ	σπείρας	Μαχαιρᾶ δόντος ἐπὶ Ἱεριχοῦντος ἠπείγετο
[14, 10]	φόρον ἀποδιδῶσιν τὸ τέταρτον τῶν	σπειρομένων,	πρὸς τούτοις ἔτι καὶ Ὑρκανῷ
[14, 10]	τῶν δένδρων καρπὸν λαμβάνουσιν μήτε	σπείρουσιν.	καὶ ἵνα ἐν Σιδῶνι τῷ
[14, 16]	περὶ Ἡρώδην Ἰουδαικοῦ μηδὲν ὑπολιπεῖν	σπεύδοντος	ἀντίπαλον. ἐσφάττοντο δὲ παμπληθεῖς ἔν
[14, 11]	καὶ εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀπαίρειν	σπεύδοντος	ἐπ' Ἀντώνιον Κασσίου τό τε
[14, 14]	χειμῶνος καὶ παντὸς καταφρονήσειε δεινοῦ	σπεύδων	ἐπὶ τὰς ἐλπίδας τὰς παρ'
[14, 14]	ἐγένετο: πορρωτάτω γὰρ ἦν ἤδη	σπεύδων	τὴν ἐπὶ Πηλουσίου. ἐπεὶ δ'
[14, 15]	ἦν δ' ἐν ὄρεσιν τὰ	σπήλαια	τελέως ἐξερρωγόσιν καὶ κατὰ τὸ
[14, 15]	πᾶσαν ἄδειαν. τὰ μὲν οὖν	σπήλαια	τούτων γενομένων ἤδη πάντα ἐκεχείρωτο.
[14, 15]	Γαλιλαίαν πλὴν τῶν ἐν τοῖς	σπηλαίοις	κατοικούντων, διανέμει δὲ καὶ ἀργύριον
[14, 15]	εἶτ' ἐκεῖθεν λῃστῶν τινων ἐν	σπηλαίοις	κατοικούντων ἱππέων ἐπ' αὐτοὺς ἴλην
[14, 15]	δ' ἐπὶ τοὺς ἐν τοῖς	σπηλαίοις	λῃστὰς ἐπειγόμενος Σίλωνα μὲν ἐξέπεμψεν
[14, 10]	καὶ ἐπιτρέψαι ἔκρινα. (Μᾶρκος Πόπλιος	σπιρίου	υἱὸς καὶ Μᾶρκος Μάρκου Ποπλίου
[14, 4]	χρυσῆς καὶ λυχνίας ἱερᾶς καὶ	σπονδείων	καὶ πλήθους ἀρωμάτων, χωρὶς δὲ
[14, 12]	ὑπὲρ σοῦ καὶ τοῦ ἔθνους	σπουδαίως	διέθεντο, ἣν ἔχεις εὔνοιαν πρὸς
[14, 8]	καὶ πάσῃ χρώμενος περὶ αὐτοὺς	σπουδῇ	καὶ τοὺς παραγινομένους Ἀθηναίων ἢ
[14, 11]	καὶ τῇ περὶ τὴν πατρίδα	σπουδῇ	τοῦτον ἐτελεύτησεν τὸν τρόπον. τῶν
[14, 15]	ἠθροισμένοις καὶ πρὸς Ἀντώνιον μὲν	σπουδὴν	βαδίζειν ἔχουσιν, ὑπὸ δέους δὲ
[14, 10]	δηλώσοντας τὴν τοῦ ἡμετέρου δήμου	σπουδὴν	καὶ παρακαλέσοντας συντηρεῖν τε καὶ
[14, 10]	καὶ πολέμῳ πίστιν τε καὶ	σπουδὴν	περὶ τὰ ἡμέτερα πράγματα ἐπεδείξατο,
[14, 8]	καὶ ζηλώσῃ τὴν περὶ ἡμᾶς	σπουδὴν	τῶν ἤδη τετιμημένων: ἑλέσθαι δὲ
[14, 10]	οἱ τῆς Εὐρώπης βασιλεῖς διὰ	σπουδῆς	ἔσχον ἡμᾶς τήν τε ἀνδρείαν
[14, 10]	ὅσιον ἐν ἅπαντι καιρῷ διὰ	σπουδῆς	ἔχομεν κατακολουθοῦντες τῷ δήμῳ τῶν
[14, 8]	τιμὴν καὶ χάριν τῆς τἀνδρὸς	σπουδῆς	καὶ φιλοτιμίας, ἵνα τούτων γινομένων
[14, 14]	τῆς Ἀντωνίου περὶ τὸν Ἡρώδην	σπουδῆς,	ὅτι μὴ μόνον αὐτῷ τὴν
[14, 10]	δόγμα, καὶ ποιησαμένου μετὰ πολλῆς	σπουδῆς	τοὺς λόγους καὶ τὴν Ὑρκανοῦ
[14, 13]	δὲ καὶ οὗτοι γενομένοις ἀπὸ	σταδίων	ἑξήκοντα τῆς πόλεως προσβάλλοντές τε
[14, 15]	γίνεται τῆς ὁδοῦ. κατὰ δὲ	σταθμὸν	δεύτερον Τῶν Σαμοσάτων ἐλόχα μὲν
[14, 16]	ἡγεμόνες, Σόσσιος μὲν ὑπ' Ἀντωνίου	σταλεὶς	σύμμαχος, Ἡρώδης δ' ὑπὲρ αὐτοῦ,
[14, 15]	σφᾶς ὑπεξελθεῖν πρὸς τοὺς πολεμίους,	στὰς	ἐπὶ τοῦ στομίου τὸν ἀεὶ
[14, 2]	παραιτούμενος ἐβιάσθη ὑπὸ τοῦ πλήθους,	στὰς	μέσος αὐτῶν εἶπεν: ὦ θεὲ
[14, 6]	τῆς Αἰγύπτου καταλαμβάνει τὴν Συρίαν	στάσει	καὶ ταραχῇ νοσοῦσαν: ὁ γὰρ
[14, 4]	Ὑρκανὸς καὶ Ἀριστόβουλος πρὸς ἀλλήλους	στασιάσαντες:	τήν τε γὰρ ἐλευθερίαν ἀπεβάλομεν
[14, 14]	διὰ τὸ πρὸς Ἀντίγονον μῖσος,	στασιαστὴν	γὰρ καὶ Ῥωμαίοις ἐχθρὸν αὐτὸν
[14, 1]	δὲ ὢν τὴν φύσιν καὶ	στασιαστὴς	ἀλλοτρίως εἶχεν πρὸς τὸν Ἀριστόβουλον
[14, 7]	Πειθόλαον δὲ τὸν τὴν Ἀριστοβούλου	στάσιν	διαδεδεγμένον κτείνει πρὸς τοῦτ' αὐτὸν
[14, 2]	κρύψαντα ἑαυτὸν διὰ τὸ τὴν	στάσιν	ὁρᾶν ἰσχυρὰν ἐπιμένουσαν, ἀναχθέντα εἰς
[14, 16]	μὲν διὰ τὴν πρὸς ἀλλήλους	στάσιν	τὴν ἀρχὴν ἀπέβαλον, μετέβη δ'
[14, 13]	λόγῳ μὲν ὡς καταπαύσειεν τὴν	στάσιν,	τὸ δ' ἀληθὲς συμπράξων ἐκείνῳ
[14, 7]	πέμψας ἐπὶ τὴν ἐν Κυρήνῃ	στάσιν	Τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἡ οἰκουμένη
[14, 4]	(Ἦν δὲ τῶν ἀνθρώπων ἔνδον	στάσις	οὐχ ὁμονοούντων περὶ τῶν ἐνεστώτων,
[14, 8]	τοὺς περὶ τὸν Ἀντίγονον καὶ	στασιώδεις,	ὅσα τε πονήσειεν αὐτὸς καὶ
[14, 15]	καί τινων ἀναφευγόντων ἐπὶ τὰς	στέγας	κρατεῖ τούτων, καὶ τοὺς ὀρόφους
[14, 15]	εὔνοιαν: πίπτει μὲν γὰρ ἡ	στέγη	τοῦ οἰκήματος, οὐδένα δὲ ἀπολαβοῦσα
[14, 16]	δὲ παμπληθεῖς ἔν τε τοῖς	στενωποῖς	καὶ κατὰ τὰς οἰκίας συνωθούμενοι
[14, 15]	ἂν εἰκότα πάσχοιεν τῆς τιμῆς	στερόμενοι.	ταῦτα πρὸς ἀλλήλους αὐτῶν λεγόντων
[14, 13]	πολεμίους. ὧν οὐδεὶς ἂν οὕτως	στερρὸς	τὴν φύσιν εὑρέθη, ὃς τότε
[14, 12]	ἐξέωσεν. εἰς Ἱεροσόλυμα δὲ παραγενόμενον	στεφάνοις	ἀνέδουν Ὑρκανός τε καὶ ὁ
[14, 16]	δὲ χρυσοῦν ἀναθεὶς τῷ θεῷ	στέφανον	ἀνέζευξεν ἀπὸ Ἱεροσολύμων Ἀντίγονον ἄγων
[14, 8]	τῶν Χαρίτων, ἀνειπεῖν δὲ τὸν	στέφανον	ἐν τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις τραγῳδῶν
[14, 12]	ταῦτα ἀποκαταστῆσαι κελεύω. τὸν δὲ	στέφανον	ὃν ἔπεμψας ἐδεξάμην. (Μᾶρκος Ἀντώνιος
[14, 12]	τὸ ἡμέτερον πρεσβείαν πρὸς αὐτὸν	στέφανόν	τε κομίζουσαν χρυσοῦν καὶ παρακαλοῦσαν
[14, 3]	καὶ ἐξ Αἰγύπτου πρεσβεία καὶ	στέφανος	ἀπὸ χρυσῶν τετρακισχιλίων καὶ ἐκ
[14, 11]	Κασσίου πρὸς αὐτὸν ἀπῄεσαν κοινῇ	στεφάνους	τε αὐτῷ καὶ χρήματα κομίζοντες,
[14, 8]	ἀγαθόν, τιμῆσαι τὸν ἄνδρα χρυσῷ	στεφάνῳ	ἀριστείῳ κατὰ τὸν νόμον, καὶ
[14, 10]	νῦν ἐν τῷ Καπετωλίῳ χαλκαῖς	στήλαις	ἐγγέγραπται, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[14, 10]	φιλίας γενομένης ἐπιδεικνύντες αὐτὰ χαλκαῖς	στήλαις	καὶ δέλτοις ἐν τῷ Καπετωλίῳ
[14, 10]	ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Ἰουδαίοις ποιήσας χαλκῆν	στήλην	ἐδήλωσεν, ὅτι Ἀλεξανδρέων πολῖταί εἰσιν,
[14, 10]	Μάρκου Μαικία, Λεύκιος Ἐρούκιος Λουκίου	Στηλητίνα,	Μᾶρκος Κούιντος Μάρκου υἱὸς Πολλία
[14, 8]	ἀριστείῳ κατὰ τὸν νόμον, καὶ	στῆσαι	αὐτοῦ εἰκόνα χαλκῆν ἐν τῷ
[14, 4]	Φάβιος καὶ αὐτὸς ἑκατοντάρχης σὺν	στίφει	καρτερῷ. φόνου δὲ ἦν τὰ
[14, 9]	τῆς Συρίας κατατρέχοντα σὺν μεγάλῳ	στίφει,	τοῦτον συλλαβὼν κτείνει καὶ πολλοὺς
[14, 15]	αὐτούς, ἐνίων δὲ καὶ κατὰ	στῖφος	ἐξιόντων καὶ τοῖς προτεταγμένοις εἰς
[14, 9]	τὸν τρόπον ἁρμοσάμενος καὶ μετὰ	στίφους	ἀποχρῶντος αὐτῷ πρὸς τὴν ὁδόν,
[14, 15]	διωκόντων αὐτὸν Ἡρώδης μετ' ὀλίγου	στίφους	ἐπέξεισιν καὶ τρέπεται μὲν τοὺς
[14, 15]	καὶ τούτοις προσμίξας αὐτὸς μετὰ	στίφους	καρτεροῦ τρέπεται καὶ πολλοὺς αὐτῶν
[14, 15]	φάλαγγος, ἐπιφανεὶς δ' αὐτὸς μετὰ	στίφους	τρέπει μὲν εἰς φυγὴν τοὺς
[14, 15]	ἡ λάρναξ, κατῄει ἐπὶ τὰ	στόμια	δυσχεράνας τὴν τριβὴν τῶν ἐπεξιέναι
[14, 15]	τολμώντων. καὶ γενόμενος κατά τι	στόμιον	πρῶτα μὲν παλτοῖς ἀνακόπτει τοὺς
[14, 15]	τοὺς πολλοὺς τῶν ἐπὶ τοῦ	στομίου,	ἔπειτα ἅρπῃ τοὺς ἀνθεστῶτας ἐπισπασάμενος
[14, 15]	τοὺς πολεμίους, στὰς ἐπὶ τοῦ	στομίου	τὸν ἀεὶ πρῶτον ἐξιόντα τῶν
[14, 15]	οὐδεὶς προσελθεῖν τοῖς ἐπὶ τῶν	στομίων,	ἀλλ' ὑπὸ δέους ἠρέμουν, μάχαιράν
[14, 1]	μᾶλλον τῆς ἀκριβείας τοὺς συγγραφεῖς	στοχάζεσθαι	μηδὲν τοῦ τἀληθῆ λέγειν τοῖς
[14, 16]	τῶν περὶ τὸ ἱερὸν ἐνεπρήσθησαν	στοῶν,	ἃς Ἡρώδης Ἀντίγονον ἐμπρῆσαι διέβαλεν,
[14, 8]	ἀρχιερέα. ὁ δ' αὐτὸς οὗτος	Στράβων	καὶ ἐν ἑτέροις πάλιν ἐξ
[14, 4]	πράξεις ἀναγράψαντες, ἐν οἷς καὶ	Στράβων	καὶ Νικόλαος καὶ πρὸς αὐτοῖς
[14, 10]	Μένανδρος, Πόπλιος Σερουίλιος Ποπλίου υἱὸς	Στράβων,	Λεύκιος Πάκκιος Λευκίου Κολλίνα Καπίτων,
[14, 7]	δὲ τῆς ἀρχῆς ἐκείνης πρότερον.	Στράβων	μὲν δὴ ταῦτα λέγει. (Κράσσος
[14, 8]	δέ μου τῷ λόγῳ καὶ	Στράβων	ὁ Καππάδοξ λέγων ἐξ Ἀσινίου
[14, 3]	μέμνηται δὲ τοῦ δώρου καὶ	Στράβων	ὁ Καππάδοξ λέγων οὕτως: ἦλθεν
[14, 7]	τῶν συγγραφέων ἡμῖν μαρτυροῦσιν καὶ	Στράβων	ὁ Καππάδοξ λέγων οὕτως: πέμψας
[14, 6]	γράφει Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς καὶ	Στράβων	ὁ Καππάδοξ οὐδὲν ἕτερος ἑτέρου
[14, 7]	ἐν ἑτέρῳ τόπῳ ὁ αὐτὸς	Στράβων,	ὅτι καθ' ὃν καιρὸν διέβη
[14, 8]	Ὑρκανὸν τὸν ἀρχιερέα. ταῦτα μὲν	Στράβων	φησίν. (Ἐλθὼν δὲ καὶ Ἀντίγονος
[14, 6]	δεδήλωται. Γαβινίῳ μέντοι κατὰ τὴν	στρατείαν	ἣν ἐφ' Ὑρκανὸν ἐστείλατο Ἀντίπατρος
[14, 10]	ὕπατος ἐμοῦ ἐντυχόντος ἀπέλυσεν τῆς	στρατείας.	αἰτησάμενος δὲ μετὰ ταῦτα καὶ
[14, 10]	πρὸ τοῦ βήματος δεισιδαιμονίας ἕνεκα	στρατείας	ἀπέλυσα πρὸ δώδεκα καλανδῶν Ὀκτωβρίων
[14, 14]	οὖν καὶ διὰ τὰς Ἀντιπάτρου	στρατείας,	ἃς κατ' Αἴγυπτον αὐτοῦ τῷ
[14, 10]	Ῥωμαίων τούτοις μηδεὶς ἐνοχλῇ περὶ	στρατείας,	διὰ τὸ τὸν ὕπατον Λούκιον
[14, 10]	ἕνεκα ἀπολελυκέναι τοὺς Ἰουδαίους τῆς	στρατείας.	διὸ πείθεσθαι ἡμᾶς δεῖ τῷ
[14, 6]	δὲ τῆς Πομπηίου καὶ Γαβινίου	στρατείας	ἐπὶ Ἰουδαίους γράφει Νικόλαος ὁ
[14, 8]	πολλῶν Ὑρκανὸν ταύτης κοινωνῆσαι τῆς	στρατείας	καὶ ἐλθεῖν εἰς Αἴγυπτον, μαρτυρεῖ
[14, 10]	παρακαλῶν ἀπολῦσαι τοὺς Ἰουδαίους τῆς	στρατείας	καὶ τὰ πάτρια τηρεῖν ἔθη
[14, 8]	δυνάστας προτρέψαι, κοινωνῆσαι δὲ τῆς	στρατείας	καὶ Ὑρκανὸν τὸν ἀρχιερέα. ταῦτα
[14, 9]	τὸ θεῖον, πλέον ἐστὶ τῆς	στρατείας	τὸ ἄδικον, διὸ καὶ τὴν
[14, 7]	~(Κράσσος δὲ ἐπὶ Πάρθους μέλλων	στρατεύειν	ἧκεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ
[14, 10]	μοι περὶ τοῦ μὴ δύνασθαι	στρατεύεσθαι	τοὺς πολίτας αὐτοῦ διὰ τὸ
[14, 11]	μὲν ἐκεῖνον, αὐτὸς δὲ τὸ	στράτευμα	αὐτοῦ παραλαβὼν ἐκράτει τῶν πραγμάτων,
[14, 15]	ἀποθνήσκει γενναίως μαχόμενος καὶ τὸ	στράτευμα	πᾶν ἀπέβαλεν: ἓξ γὰρ σπεῖραι
[14, 15]	τῶν Σαμοσάτων γεγόνει, πέμπει τὸ	στράτευμα	ὑπαντησόμενον Ἀντώνιος σὺν τῷ οἰκείῳ
[14, 15]	Σίλωνα καὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων	στράτευμα,	ὡς παρὰ τὴν αὐτῶν δικαιοσύνην
[14, 8]	καὶ συνεργήσειεν ὑπεμίμνησκεν ἐπὶ τοῖς	στρατεύμασιν	Ποιούμενος τοὺς λόγους ὧν αὐτὸς
[14, 6]	πολλοὺς μὲν τῶν Ἰουδαίων ἀπέστησεν,	στρατεύματι	δὲ μεγάλῳ τὴν χώραν ἐπερχόμενος
[14, 5]	κύκλῳ δῃοῦντος αὐτῆς καὶ τοῦ	στρατεύματος	λιμήναντος Ἀντίπατρος κατ' ἐντολὴν Ὑρκανοῦ
[14, 12]	δὲ καὶ αὐτὸς μετὰ τοῦ	στρατεύματος.	Λυσίμαχος Παυσανίου καὶ Ἰώσηπος Μενναίου
[14, 15]	αὐτῶν, καὶ νεοσυλλέκτου τοῦ Ῥωμαίων	στρατεύματος	ὄντος, καὶ πολέμων ἀπείρως ἔχοντος
[14, 6]	ἐπανέρχεται. (Γαβινίῳ δὲ ἐπὶ Πάρθους	στρατεύοντι	καὶ τὸν Εὐφράτην ἤδη πεπεραιωμένῳ
[14, 5]	δ' ἐπὶ Πέτραν τῆς Ἀραβίας	στρατεύσαντος	καὶ διὰ τὸ δυσάλωτον εἶναι
[14, 9]	Ὑρκανὸς ἦν ἐν φόβῳ, μὴ	στρατεύσηται	Ἡρώδης ἐπ' αὐτόν. οὐ πολὺ
[14, 14]	τὸ δ' ὅλον ἦν αὐτῷ	στρατήγημα	χρήματα παρ' Ἀντιγόνου λαβεῖν: ἔγγιστα
[14, 15]	Πτολεμαίῳ προυχώρησεν τὰ κατὰ τὴν	στρατηγίαν,	ἀλλ' οἱ καὶ πρότερον τὴν
[14, 6]	μεγάλα καὶ λαμπρὰ κατὰ τὴν	στρατηγίαν	δράσας ἀπῆρεν εἰς Ῥώμην Κράσσῳ
[14, 8]	Πανέμου πέμπτῃ ἀπιόντος ἐπεδόθη τοῖς	στρατηγοῖς>	ψήφισμα Ἀθηναίων. ἐπὶ Ἀγαθοκλέους ἄρχοντος
[14, 9]	παίδων Ἱεροσολύμων καὶ τῶν πέριξ	στρατηγὸν	ἀποδείκνυσιν, τῷ δὲ μετ' αὐτὸν
[14, 1]	βασιλέως καὶ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ	στρατηγὸν	ἀποδειξάντων ὅλης τῆς Ἀρέτας ἐστράτευσεν
[14, 11]	ἐπιμέλειαν ἅπασαν ἐνεχείρισαν Ἡρώδῃ καὶ	στρατηγὸν	αὐτὸν κοίλης Συρίας ἐποίησαν πλοῖα
[14, 9]	ἀνοίας. Σέξστου δὲ ποιήσαντος Ἡρώδην	στρατηγὸν	κοίλης Συρίας, χρημάτων γὰρ αὐτῷ
[14, 15]	δ' ἐπὶ τὴν Σαμάρειαν πέμπει	στρατηγὸν	Πάππον ὄνομα σὺν δυνάμει πολλῇ
[14, 15]	δ' ὁ βασιλεὺς τοῖς αὐτόθι	στρατηγὸν	Πτολεμαῖον εἰς Σαμάρειαν ᾤχετο σὺν
[14, 5]	Ἀριστοβούλου παιδὸς Γαβίνιος ἐκ Ῥώμης	στρατηγὸς	εἰς Συρίαν ἧκεν, ὃς ἄλλα
[14, 10]	μήτε ἄρχων μήτε ἀντάρχων μήτε	στρατηγὸς	ἢ πρεσβευτὴς ἐν τοῖς ὅροις
[14, 10]	γὰρ Γάιος Καῖσαρ ὁ ἡμέτερος	στρατηγὸς	καὶ> ὕπατος ἐν τῷ διατάγματι
[14, 14]	κἀν τούτῳ Βεντίδιος ὁ Ῥωμαίων	στρατηγὸς	πεμφθεὶς ἐκ Συρίας ὥστε Πάρθους
[14, 13]	Φασάηλος. Πάκορος δ' ὁ Πάρθων	στρατηγὸς	σὺν ἱππεῦσιν ὀλίγοις Ἀντιγόνου δεηθέντος
[14, 8]	τρόπον: Λεύκιος Οὐαλέριος Λευκίου υἱὸς	στρατηγὸς	συνεβουλεύσατο τῇ συγκλήτῳ εἴδοις Δεκεμβρίαις
[14, 10]	μηδενὸς αὐτοῖς ἐμποδὼν γινομένου, ὁ	στρατηγὸς	συνεχώρησεν, δεδόχθαι τῷ δήμῳ, τοῦ
[14, 10]	ἐψηφίσαντο. (Γάιος Φάννιος Γαίου υἱὸς	στρατηγὸς	ὕπατος Κῴων ἄρχουσι χαίρειν. βούλομαι
[14, 10]	χάρις ἀνταποδοθῇ. (Ἰούλιος Γάιος ὑιοσο	στρατηγὸς	ὕπατος Ῥωμαίων Παριανῶν ἄρχουσι βουλῇ
[14, 11]	παρὰ Φάβιον ἐπορεύετο ἐν Δαμασκῷ	στρατηγοῦντα,	καὶ βουλόμενος προσδραμεῖν πρὸς τὸν
[14, 11]	καὶ συνέβησαν Μούρκου κατὰ Συρίαν	στρατηγοῦντος,	ὃς αἰσθόμενος νεωτεροποιοῦντα τὰ κατὰ
[14, 8]	γυμνικοῖς ἀγῶσιν, ἐπιμεληθῆναι δὲ τοὺς	στρατηγοὺς	διαμένοντί τε αὐτῷ καὶ φυλάττοντι
[14, 4]	Συρίας ἀφελόμενος ὑπὸ τῷ σφετέρῳ	στρατηγῷ	ἔταξεν καὶ τὸ σύμπαν ἔθνος
[14, 10]	διὸ πείθεσθαι ἡμᾶς δεῖ τῷ	στρατηγῷ.	ὅμοια δὲ τούτοις καὶ Σαρδιανοὶ
[14, 15]	ἀλλ' ὁ μὲν Μαχαιρᾷ τῷ	στρατηγῷ	προσεκάθητο: Ἡρώδης δὲ πέντε πόλεις
[14, 10]	αὐτοῖς καὶ τόπον ὑπὸ τῶν	στρατηγῶν	εἰς οἰκοδομίαν καὶ οἴκησιν αὐτῶν,
[14, 10]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	στρατηγῶν	εἰσηγησαμένων. ἐπεὶ οἱ κατοικοῦντες ἡμῶν
[14, 11]	τὴν Ἀπάμειαν συνέστη τῶν Καίσαρος	στρατηγῶν	ἐπ' αὐτὸν ἐλθόντων μετά τε
[14, 10]	Νικάνωρ Εὐφήμου εἶπεν εἰσηγησαμένων τῶν	στρατηγῶν.	ἐπεὶ ἐντυχόντων τῶν ἐν τῇ
[14, 10]	Κρατίππου μηνὸς Δαισίου πρώτῃ> γνώμη	στρατηγῶν.	ἐπεὶ Ῥωμαῖοι κατακολουθοῦντες τῇ τῶν
[14, 10]	ἐπιστολὴν ἡμῖν ἀποδοὺς τῶν ἡμετέρων	στρατηγῶν,	ἵνα πέμψωσι πρὸς Ὑρκανὸν τὸ
[14, 10]	Βοιωτοῦ μηνὸς Θαργηλιῶνος εἰκοστῇ χρηματισμὸς	στρατηγῶν.	Μᾶρκος Πείσων πρεσβευτὴς ἐνδημῶν ἐν
[14, 15]	καὶ ἐπὶ Ἱεροσόλυμα ἡ βασιλέως	στρατιὰ	θαρροῦσα τῷ νενικηκέναι, καὶ τὸ
[14, 4]	Πείσωνα τὸν ὑποστράτηγον πέμψας σὺν	στρατιᾷ	τήν τε πόλιν καὶ τὰ
[14, 2]	τῶν Ἀράβων βασιλεὺς πᾶσαν τὴν	στρατιὰν	ἀγαγὼν καὶ προσβαλὼν τῷ ἱερῷ
[14, 12]	ἀπέλυσεν. ~(Ἀντίγονον δὲ τὸν Ἀριστοβούλου	στρατιὰν	ἀθροίσαντα καὶ Φάβιον τεθεραπευκότα χρήμασιν
[14, 15]	οὐδὲν ποιεῖν δυνάμενος ἀπάγει τὴν	στρατιὰν	εἰς τὰς πλησίον κώμας. ἐλθόντος
[14, 15]	ὑπέστρεψεν καὶ χειμάσουσαν τὴν Ῥωμαίων	στρατιὰν	εἰς τὰς προσκεχωρηκυίας διαφῆκεν Ἰδουμαίαν
[14, 3]	τὴν ἐπὶ τοὺς Ναβαταίους ἀναλαβὼν	στρατιὰν	ἔκ τε Δαμασκοῦ καὶ τῆς
[14, 4]	οἱ δὲ ἕτεροι δεξάμενοι τὴν	στρατιὰν	ἐνεχείρισαν Πομπηίῳ τήν τε πόλιν
[14, 3]	καὶ μετ' οὐ πολὺ Πομπηίῳ	στρατιὰν	ἐπ' αὐτὸν ἄγοντι καθ' ὁδὸν
[14, 9]	ἧκεν ἄγων ἐπ' αὐτὸν Ἡρώδης	στρατιὰν	ὀργιζόμενος τῆς δίκης αὐτῷ καὶ
[14, 15]	τοὺς ἐπιτηδείους, ἱδρυμένης ἔτι τῆς	στρατιᾶς	αὐτὸς εἰς Σαμάρειαν ἐπὶ τὸν
[14, 16]	τῷ βορείῳ τείχει τῆς πόλεως	στρατιᾶς	ἕνδεκα μὲν οὖσα τέλη ὁπλιτικοῦ,
[14, 5]	Γαβίνιος μὲν οὖν μέρος τῆς	στρατιᾶς	ἐνταυθοῖ καταλιπών, ἕως ἂν ἐκπολιορκηθῇ
[14, 11]	ἔγνω τιμωρεῖν τῷ πατρὶ μετὰ	στρατιᾶς	ἐπὶ Μάλιχον ἐλθών. Φασαήλῳ δὲ
[14, 2]	μυριάδων ἱππέων ἅμα καὶ πεζῆς	στρατιᾶς,	καὶ νικᾷ τῇ μάχῃ. πολλῶν
[14, 11]	τῶν ἐν τέλει πάντων ἐπὶ	στρατιᾶς	συλλογὴν ἄλλου ἄλλῃ διεσπαρμένων, ἀφικνεῖται
[14, 11]	γὰρ ὑπολειφθεὶς ἐν Ἱεροσολύμοις μετὰ	στρατιᾶς	ὥρμησεν ἐπὶ Φασάηλον ὅ τε
[14, 8]	τοῦ ποταμοῦ σὺν τοῖς οἰκείοις	στρατιώταις	Ἀντίπατρος παραθέων νενικηκὼς ἤδη τοὺς
[14, 11]	Ἱεροσολύμοις ἑορτῆς παρεγίνετο σὺν τοῖς	στρατιώταις	εἰς τὴν πόλιν, καὶ δείσας
[14, 4]	Σύλλα παῖς σὺν τοῖς ἑαυτοῦ	στρατιώταις	ἐπέβη τοῦ τείχους, μετὰ δὲ
[14, 16]	πολιορκίας τὰς ἁρπαγὰς δικαίως τοῖς	στρατιώταις	ἐπιτρέπειν φαμένου, αὐτὸς ἔφη διανεμεῖν
[14, 13]	βασίλεια: ταῦτα γὰρ σὺν ὀλίγοις	στρατιώταις	οἱ περὶ Ἡρώδην ἐφρούρουν. Φασάηλος
[14, 15]	γὰρ ἦν, δειπνοποιεῖσθαι κελεύει τοὺς	στρατιώτας,	αὐτὸς δέ, ἐκεκμήκει γάρ, εἰσελθὼν
[14, 3]	ἁμαρτημάτων τιμωρίαν, οἷς Πομπήιος τοὺς	στρατιώτας	ἐμισθοδότησεν. ἐξεῖλεν δὲ καὶ Λυσιάδα
[14, 15]	ὁ δὲ ταχέως τε τοὺς	στρατιώτας	ἐν ἀφθονίᾳ πολλῇ τῶν ἀναγκαίων
[14, 10]	τῶν Ἰουδαίων ἀνιστὰς συμμαχίαν καὶ	στρατιώτας	ἐξῇ τούτῳ χρήματα εἰσπράττεσθαι ἢ
[14, 4]	αὐτῷ δεομένῳ πέμπει Γαβίνιον καὶ	στρατιώτας	ἐπί τε τὰ χρήματα καὶ
[14, 15]	ἑξῆς ἡμέρας εἰς χορηγίαν τοὺς	στρατιώτας	ἐπιλιπεῖν. οὐκ ἐλάνθανε δὲ ταῦτ'
[14, 6]	προαιρουμένου, πέμπει Γαβίνιος ἐπ' αὐτὸν	στρατιώτας	καὶ ἡγεμόνας Σισένναν τε καὶ
[14, 15]	τῷ Σίλωνι ἡγεμόνας καὶ τοὺς	στρατιώτας	μὴ καταλιπεῖν αὐτόν, Καίσαρός τε
[14, 8]	τῆς Ἰουδαίας ἐπιμελητὴν τρισχιλίους αὐτῷ	στρατιώτας	συμπαρασκευάσαι καὶ τοὺς ἄλλους δυνάστας
[14, 11]	πόλεις ἐπερχόμενος ὅπλα τε καὶ	στρατιώτας	συνήθροιζεν καὶ φόρους αὐταῖς μεγάλους
[14, 16]	ἐπλήρωσεν: λαμπρῶς μὲν γὰρ ἕκαστον	στρατιώτην,	ἀναλόγως δὲ τοὺς ἡγεμόνας, βασιλικώτατα
[14, 15]	δ' αὐτῷ τὸ μετὰ Σίλωνος	στρατιωτικὸν	καὶ πολλοὶ τῶν ἐκ τῆς
[14, 15]	διὰ τὸ ὑπὸ τῶν Ἀντιγόνου	στρατιωτῶν	ἀνεσκευάσθαι, ἐκίνει τε τὸ στρατόπεδον
[14, 1]	γενομένης πρὸς Ἱεριχοῦντι πολλοὶ τῶν	στρατιωτῶν	αὐτοῦ πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτομολοῦσιν.
[14, 15]	ἀνασκάπτων ἔμπλεα τὰ κάτω τῶν	στρατιωτῶν	ἑώρα ἀθρόων ἀπειλημμένων. τούτους μὲν
[14, 10]	Ἀλεξανδρείᾳ πολέμῳ μετὰ χιλίων πεντακοσίων	στρατιωτῶν	ἧκεν σύμμαχος καὶ πρὸς Μιθριδάτην
[14, 14]	Σίλωνα μετὰ μέρους τινὸς τῶν	στρατιωτῶν	κατέλιπεν, ὃν καὶ αὐτὸν ἐθεράπευεν
[14, 4]	χρήματα μὴ λαβών, τῶν Ἀριστοβούλου	στρατιωτῶν	οὐκ ἐπιτρεψάντων τὰ συγκείμενα γενέσθαι.
[14, 15]	δωροδοκίαν: καθῆκε γὰρ τῶν οἰκείων	στρατιωτῶν	οὐκ ὀλίγους σπάνιν τῶν ἐπιτηδείων
[14, 10]	ὁ καὶ τεταγμένος ἐπὶ τῆς	στρατολογίας	προσκαλεσάμενος ἡμᾶς καὶ ἱκανοὺς τῶν
[14, 16]	οὐκ ὀλίγον πρὸς τῷ πάλαι	στρατὸν	ἄγων: περὶ τρισμυρίους γὰρ ἦσαν.
[14, 11]	Κάσσιος μὲν γὰρ καὶ Μοῦρκος	στρατὸν	ἀθροίζοντες τὴν ἐπιμέλειαν ἅπασαν ἐνεχείρισαν
[14, 11]	ἐκεῖνος ἐχώρει πέραν Ἰορδάνου καὶ	στρατὸν	Ἀράβιον ἅμα καὶ ἐγχώριον συνήθροιζεν.
[14, 11]	παραληψόμενος τὰ περὶ τὴν Ἀπάμειαν	στρατόπεδα:	καὶ λύσας τὴν πολιορκίαν ἀμφοτέρους
[14, 12]	γὰρ ἐπαρχίας ἐκείνων οὐθεὶς οὔτε	στρατόπεδα	τῆς συγκλήτου δούσης ἔλαβεν, ἀλλὰ
[14, 2]	μὲν οὖν Ἀρέτας ἑξῆς βαλόμενος	στρατόπεδα	τῶν Ἀράβων καὶ τῶν Ἰουδαίων
[14, 4]	προθύμως ὑπηρετοῦντος. Πομπήιος δὲ ἕωθεν	στρατοπεδεύεται	κατὰ τὸ βόρειον τοῦ ἱεροῦ
[14, 15]	τὸ ἐπιμαχώτατον πρὸ τοῦ ἱεροῦ	στρατοπεδεύεται	προσβαλεῖν διεγνωκώς, ὡς καὶ πρότερόν
[14, 15]	τῶν Ἱεροσολύμων ἔρχεται καὶ πλησίον	στρατοπεδεύεται	τῆς πόλεως: τρίτον δὲ ἔτος
[14, 14]	Ἀντιγόνου λαβεῖν: ἔγγιστα γοῦν Ἱεροσολύμων	στρατοπεδευόμενος	ἀποχρώντως ἠργυρίσατο τὸν Ἀντίγονον. καὶ
[14, 5]	τῶν πρόσθεν αὐτοῖς ἡμαρτημένων ὁμολογῶν.	στρατοπεδευομένων	δὲ πολλῶν πρὸ τοῦ ἐρύματος
[14, 15]	ἀδελφὸς πρὸς Ἀντώνιον ἀπερχόμενος λαμβάνει,	στρατοπεδευσάμενος	δὲ ἀνὰ τὰ ὄρη, πέντε
[14, 4]	Φαρνάκου τοῦ παιδὸς αὐτῷ γενομένην.	~(Στρατοπεδευσάμενος	δὲ περὶ Ἱεριχοῦντα, οὗ τὸν
[14, 15]	τῆς πόλεως τὴν ἰσχὺν καταπλαγέντες.	στρατοπεδευσαμένου	δὲ κατὰ τὸ πρὸς δύσιν
[14, 8]	πολεμίοις περὶ τὸ καλούμενον Ἰουδαίων	στρατόπεδον.	εἶχε δὲ τὸ μὲν δεξιὸν
[14, 8]	αἱρεῖ δ' αὐτῶν καὶ τὸ	στρατόπεδον	ἐπιμείνας τῇ διώξει, τόν τε
[14, 15]	στρατιωτῶν ἀνεσκευάσθαι, ἐκίνει τε τὸ	στρατόπεδον	καὶ ἀναχωρεῖν ἐπειρᾶτο. Ἡρώδης δ'
[14, 2]	ἰσχυρὰν ἐπιμένουσαν, ἀναχθέντα εἰς τὸ	στρατόπεδον	τῶν Ἰουδαίων ἠξίουν, ὡς ἔπαυσε
[14, 10]	κἀγὼ δὲ ἔρρωμαι σὺν τῷ	στρατοπέδῳ.	τῆς γενομένης ἀναγραφῆς ἐν τῇ
[14, 12]	ὑποστάσει ἀλλοτρίαν ἐπαρχίαν κατεχομένην ὑπὸ	στρατοπέδων	καὶ συμμάχους ὄντας διήρπασεν καὶ
[14, 16]	μεσογαίας, ἦλθεν δὲ καὶ ὁ	στρατὸς	πλῆθος ἱππέων τε καὶ πεζῶν,
[14, 6]	δὲ Ἀλέξανδρον οὐκ ἠδυνήθη κατασχεῖν:	στρατοῦ	γὰρ ἔχων οὗτος μυριάδας τρεῖς
[14, 15]	αὐτὸς δὲ μετὰ τοῦ πλείονος	στρατοῦ	ἠκολούθει. (Ἔτυχεν δ' ἤδη κατὰ
[14, 15]	τῆς δωροδοκίας ὥστε ὑποδέξασθαι τοῦ	στρατοῦ	μοῖραν ἐν Λύδδοις θεραπεύων Ἀντώνιον.
[14, 16]	εἰς τοὔσχατον, καὶ ταῦτα μεγάλου	στρατοῦ	περικαθημένου σφᾶς καὶ λιμῷ ταλαιπωρούμενοι
[14, 15]	κἀκεῖθεν νυκτὸς ἀναστὰς μετὰ τοῦ	στρατοῦ	προῄει διὰ τῆς Γαλιλαίας. ὑπήντων
[14, 8]	πάντα τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν τῷ	στρατῷ.	καὶ οἱ μὲν ὡς ἑώρων
[14, 15]	δὲ τὸν Ἰώσηπον αὐτόθι σὺν	στρατῷ	παρῄνεσεν μὴ ἀποκινδυνεύειν μηδὲ τῷ
[14, 7]	μὲν σὺν ἅπαντι διεφθάρη τῷ	στρατῷ,	ὡς καὶ ἐν ἄλλοις δεδήλωται,
[14, 10]	Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως αὐτῶν πρέσβεις	Στράτωνα	Θεοδότου Ἀπολλώνιον Ἀλεξάνδρου Αἰνείαν Ἀντιπάτρου
[14, 4]	καὶ Ἰόππην καὶ Δῶρα καὶ	Στράτωνος	πύργον, ἣ κτίσαντος αὐτὴν Ἡρώδου
[14, 9]	καὶ Σέξστῳ Καίσαρι γνώριμος ὄντι	συγγενεῖ	τοῦ μεγάλου Καίσαρος καὶ διέποντι
[14, 15]	τήν τε μητέρα καὶ τοὺς	συγγενεῖς	ἐξεληλυθότας ἤδη ἐκ τῶν Μασάδων
[14, 15]	τοὺς ἐν τῷ φρουρίῳ πολιορκουμένους	συγγενεῖς	ὄντας, ἐμποδὼν Ἰόππη γίνεται: πολεμίαν
[14, 15]	μέλλον: ἑωρῶντο γὰρ παμπληθεῖς πόρρωθεν	συγγενόμενοι	περὶ τὴν κώμην: οἳ τότε
[14, 5]	κρατύνοντος διαπρεσβεύεται πρὸς αὐτὸν Ἀλέξανδρος	συγγινώσκειν	τε αὐτῷ τῶν ἡμαρτημένων δεόμενος
[14, 4]	μετ' εἰρήνης ὅ τι βούλεται.	συγγνοὺς	δὲ ὁ Πομπήιος αὐτῷ δεομένῳ
[14, 5]	προυκαλεῖτο τοὺς ἔνδον εἰς διαλύσεις	συγγνώσεσθαι	περὶ τῶν πρόσθεν αὐτοῖς ἡμαρτημένων
[14, 1]	δὲ μᾶλλον τῆς ἀκριβείας τοὺς	συγγραφεῖς	στοχάζεσθαι μηδὲν τοῦ τἀληθῆ λέγειν
[14, 4]	Λίβιος ὁ τῆς Ῥωμαικῆς ἱστορίας	συγγραφεύς.	(Ἐπεὶ δὲ τοῦ μηχανήματος προσαχθέντος
[14, 7]	ἀλλὰ πολλοί τε ἄλλοι τῶν	συγγραφέων	ἡμῖν μαρτυροῦσιν καὶ Στράβων ὁ
[14, 13]	πραγμάτων καὶ τοῖς περὶ Ἡρώδην	συγκαθιστάναι	τὴν ἀρχήν. ταχὺ δὲ Ἡρώδης,
[14, 15]	καὶ Βεντίδιος πεισθέντες ὑπὸ Δελλίου	συγκατάγειν	Ἡρώδην τοῦ πεμφθέντος ὑπ' Ἀντωνίου.
[14, 4]	Ἀριστοβούλου στρατιωτῶν οὐκ ἐπιτρεψάντων τὰ	συγκείμενα	γενέσθαι. ὀργὴ δ' ἐπὶ τούτοις
[14, 10]	(Γαίου Καίσαρος αὐτοκράτορος ὑπάτου δεδομένα	συγκεχωρημένα	προσκεκριμένα ἐστὶν οὕτως ἔχοντα. ὅπως
[14, 12]	ἢ Γάιον Κάσσιον πόλεμον οὐ	συγκεχωρημένον	ἐπάγοντα ἐπιβῆναι τῆς ἐπαρχίας ἡμῶν
[14, 10]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	συγκεχωρῆσθαι	αὐτοῖς συνερχομένοις ἐν ταῖς ἀποδεδειγμέναις
[14, 12]	Βροῦτος συμφυγὼν εἰς Φιλίππους καὶ	συγκλεισθεὶς	ὑφ' ἡμῶν ἐκοινώνησεν Κασσίῳ τῆς
[14, 10]	καὶ θηρίων καθεζομένοις μετὰ τῶν	συγκλητικῶν	θεωρεῖν Αἰτησαμένους παρὰ δικτάτορος ἢ
[14, 10]	παρὰ ἱππάρχου παρελθεῖν εἰς τὴν	σύγκλητον	εἰσάγωσιν καὶ τὰ ἀποκρίματα αὐτοῖς
[14, 16]	ὑπ' αὐτοῦ δικαιολογήσηται πρὸς τὴν	σύγκλητον,	ἐπιδεικνὺς αὐτὸν μὲν ἐκ βασιλέων,
[14, 10]	Δολαβέλλας ὕπατοι ὄντες τήν τε	σύγκλητον	συνήγαγον καὶ τοὺς παρ' Ὑρκανοῦ
[14, 7]	μετὰ τὸ Πομπήιον καὶ τὴν	σύγκλητον	φυγεῖν πέραν τοῦ Ἰονίου παραλύσας
[14, 6]	μέντοι τέκνα αὐτοῦ ἀνῆκεν ἡ	σύγκλητος	Γαβινίου γράψαντος τοῦθ' ὑπεσχῆσθαι τῇ
[14, 10]	ταῦτα οὕτως γενέσθαι, καθὼς ἡ	σύγκλητος	ἐδογμάτισεν, προνοῆσαί τε τῆς ἀσφαλοῦς
[14, 10]	καὶ πάντα συγχωρεῖν αὐτοῖς ἡ	σύγκλητος	ἐψηφίσατο ὅσων τυγχάνειν ἐβούλοντο. παρατέθειμαι
[14, 10]	κατὰ μέρη ἐμφανισάντων ἐδογμάτισεν ἡ	σύγκλητος	περὶ ὧν ἐποιήσαντο τοὺς λόγους,
[14, 10]	ὑπῆρχε καρποῦσθαι, ταῦτα δοκιμάζει ἡ	σύγκλητος	Ὑρκανὸν τὸν ἐθνάρχην καὶ Ἰουδαίους
[14, 10]	καὶ τοῦ δήμου καὶ τῆς	συγκλήτου	αὐτοῖς, καλῶς ἔχει καὶ ἡμᾶς
[14, 10]	λόγους ἐποιήσαντο περὶ ὧν δόγματι	συγκλήτου	Γάιος Καῖσαρ ὑπὲρ Ἰουδαίων ἔκρινεν
[14, 10]	ὄντες Ῥωμαίων κατὰ τὸ τῆς	συγκλήτου	δόγμα ἐψηφισάμεθα. ἐδεήθη δὲ καὶ
[14, 10]	παρ' αὐτοῦ καὶ τὸ τῆς	συγκλήτου	δόγμα, καὶ ποιησαμένου μετὰ πολλῆς
[14, 16]	βασιλεὺς εἴη κατὰ τὸ τῆς	συγκλήτου	δόγμα. (Μετὰ δὲ πολλῆς προθυμίας
[14, 10]	τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ τῆς	συγκλήτου	δόγμα, ὅπως διὰ τῆς ὑμετέρας
[14, 8]	καὶ τὸ γενόμενον ὑπὸ τῆς	συγκλήτου	δόγμα τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον:
[14, 10]	τὰ γενόμενα ὑπό τε τῆς	συγκλήτου	δόγματα καὶ Ἰουλίου Καίσαρος πρός
[14, 10]	μοι προσῆλθον ἀξιοῦντες λαβεῖν τὰ	συγκλήτου	δόγματα τὰ περὶ αὐτῶν γεγονότα.
[14, 12]	ἐκείνων οὐθεὶς οὔτε στρατόπεδα τῆς	συγκλήτου	δούσης ἔλαβεν, ἀλλὰ βίᾳ καθαρπάσαντες
[14, 10]	πραγματείαν. ἦν δὲ τοιοῦτον: ~(Δόγμα	συγκλήτου	ἐκ τοῦ ταμιείου ἀντιγεγραμμένον ἐκ
[14, 10]	τοῦ δήμου ψηφισαμένου καὶ τῆς	συγκλήτου	ἔσχον. ἐπὶ τούτοις τε τοῖς
[14, 10]	καὶ τοῖς Ὑρκανοῦ παισὶν ὑπὸ	συγκλήτου	καὶ δήμου Ῥωμαίων ἀξία τῆς
[14, 10]	Ἰουδαίων καὶ Ἰουδαίοις ἐπί τε	συγκλήτου	καὶ δήμου Ῥωμαίων, εὐχαριστήσαντος δὲ
[14, 10]	καὶ τῆς ἐλευθερίας ὑπὸ τῆς	συγκλήτου	καὶ τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων
[14, 15]	τε καὶ Ἀντωνίου καὶ τῆς	συγκλήτου	προτρεψάντων αὐτόν: προνοήσειν γὰρ αὐτῶν
[14, 8]	Λευκίου υἱὸς στρατηγὸς συνεβουλεύσατο τῇ	συγκλήτῳ	εἴδοις Δεκεμβρίαις ἐν τῷ τῆς
[14, 10]	ἐστιν καὶ ἄλλα τοιαῦτα τῇ	συγκλήτῳ	καὶ τοῖς αὐτοκράτορσι τοῖς Ῥωμαίων
[14, 10]	συνεχώρησεν ἐπὶ συμφέροντι καὶ τῇ	συγκλήτῳ	καὶ τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων
[14, 10]	πρότερον αὐτοῦ διακατέσχον, ἀρέσκει τῇ	συγκλήτῳ	ταῦτα Ὑρκανὸν καὶ Ἰουδαίους ἔχειν
[14, 12]	ἀνοσίων τολμημάτων ἀήρ, καὶ τὴν	σύγχυσιν	τῆς ἡμιμανοῦς κακοηθείας κατὰ Φιλίππους
[14, 12]	τῶν ἡμετέρων ἐλάβετε ἀνταγωνιστῶν μὴ	συγχωρεῖν,	ἀλλὰ> ταῦτα ἀποδοθῆναι τοῖς ἀφῃρημένοις.
[14, 10]	πρὸς αὐτοὺς ἐποίησαν, καὶ πάντα	συγχωρεῖν	αὐτοῖς ἡ σύγκλητος ἐψηφίσατο ὅσων
[14, 3]	εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἀναβαίνει Πομπηίου	συγχωρήσαντος.	καὶ τοῦτ' ἐποίησεν δὶς καὶ
[14, 15]	ἔργον ἐπέσχεν ἐπεξελθοῦσιν: καὶ πολλοὶ	συγχωρήσαντος	τοῦ βασιλέως ἐπικηρυκευσάμενοι παρέδοσαν σφᾶς
[14, 10]	ἡγεμόνες, δίδωμι τὴν ἀστρατείαν καὶ	συγχωρῶ	χρῆσθαι τοῖς πατρίοις ἐθισμοῖς ἱερῶν
[14, 4]	πρῶτος δὲ αὐτῶν Κορνήλιος Φαῦστος	Σύλλα	παῖς σὺν τοῖς ἑαυτοῦ στρατιώταις
[14, 13]	οἱ περὶ Ἱεροσόλυμα Πάρθοι Ἡρώδην	συλλάβοιεν,	μὴ προανῃρημένων τούτων ἐκεῖνος αἰσθόμενος
[14, 13]	Πάρθων ἀπιστίας, οὓς τῶν πολεμίων	συλλαβόντων	γνοὺς Ἡρώδης πρόσεισι Πακόρῳ καὶ
[14, 9]	κατατρέχοντα σὺν μεγάλῳ στίφει, τοῦτον	συλλαβὼν	κτείνει καὶ πολλοὺς τῶν σὺν
[14, 13]	προαγαγὼν αὐτὸν ἔξω τοῦ τείχους	συλλαμβάνειν.	ἔτυχον δὲ ἄγγελοι παρὰ Φασαήλου
[14, 14]	πρόθυμος ἦν οἷς Ἡρώδης παρεκάλει	συλλαμβάνεσθαι.	Καῖσαρ μὲν οὖν καὶ διὰ
[14, 15]	Πάρθους ἐπέστελλεν πρῶτον μὲν Ἡρώδῃ	συλλαμβάνεσθαι	τοῦ πολέμου, ἔπειτα δὲ καὶ
[14, 7]	ὅτι καθ' ὃν καιρὸν διέβη	Σύλλας	εἰς τὴν Ἑλλάδα πολεμήσων Μιθριδάτῃ
[14, 10]	καὶ τόπος αὐτοῖς, εἰς ὃν	συλλεγόμενοι	μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων ἐπιτελοῦσιν
[14, 14]	αὐτοῦ Φασάηλος ὑπὸ Πάρθων ἀπόλοιτο	συλληφθεὶς	καὶ Ὑρκανὸς ὑπ' αὐτῶν αἰχμάλωτος
[14, 13]	οὐκ ἐπίστευσεν: ἀκηκόει γὰρ τὴν	σύλληψιν	τἀδελφοῦ παρ' ἑτέρων: καὶ παραινούσης
[14, 6]	τὸ χωρίον αὐτὸν κατασχεῖν καὶ	συλληψομένους	αὐτόν. πολλοὶ δ' Ἀριστοβούλῳ τῶν
[14, 11]	ἐν τέλει πάντων ἐπὶ στρατιᾶς	συλλογὴν	ἄλλου ἄλλῃ διεσπαρμένων, ἀφικνεῖται Κάσσιος
[14, 7]	περὶ τὴν τοῦ χρυσίου γινόμενον	συλλογήν,	δείσας περὶ τῷ παντὶ κόσμῳ
[14, 9]	τούτων λαμπρότητος οὐδὲν οἷα φιλεῖ	συμβαίνειν	πολλάκις τῆς πρὸς Ὑρκανὸν εὐνοίας
[14, 8]	τὸ καλούμενον Δέλτα ἤδη περιεληλύθει,	συμβάλλει	τοῖς πολεμίοις περὶ τὸ καλούμενον
[14, 1]	ἁρμονίας καὶ ὅσα πρὸς τούτοις	συμβάλλεται	κόσμον τῷ λόγῳ, τοῖς ἀναγνωσομένοις
[14, 13]	τιμωρίαν παρὰ τῶν ἀντιστασιωτῶν λαμβάνει	συμβαλὼν	αὐτοῖς εἰς μάχην καὶ πολλοὺς
[14, 2]	Ἀρέταν καὶ Ὑρκανὸν ἐστράτευσεν καὶ	συμβαλὼν	αὐτοῖς περὶ τὸν καλούμενον Παπυρῶνα
[14, 6]	τρεῖς Ἰουδαίων ἀπήντησεν Γαβινίῳ καὶ	συμβαλὼν	ἡττᾶται πεσόντων αὐτῷ μυρίων περὶ
[14, 15]	πολεμίων ἐπεξελθόντων αὐτοῖς ὑπὸ θράσους	συμβαλὼν	κρατεῖ τῇ μάχῃ, καὶ τιμωρῶν
[14, 14]	πρῶτον μὲν Ἀντωνίῳ φράζει τὰ	συμβάντα	αὐτῷ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν, καὶ
[14, 1]	ποιησάμενος πρὸς τὸν ἀδελφὸν περὶ	συμβάσεως	καταλύεται τὴν ἔχθραν ἐπὶ τῷ
[14, 4]	καὶ τὸ μὲν πρῶτον λόγους	συμβατηρίους	τοῖς ἐντὸς προσέφερεν, οὐχ ὑπακουόντων
[14, 4]	περὶ Ἱεριχοῦντα, οὗ τὸν φοίνικα	συμβέβηκε	τρέφεσθαι καὶ τὸ ὀποβάλσαμον μύρων
[14, 13]	τὴν σωτηρίαν αὐτοῖς μόνῃ κεῖσθαι	συμβέβηκεν.	καὶ οἱ μὲν ὡς Ἡρώδης
[14, 7]	ἔθνος καὶ διαιτᾷ κρίσεις καὶ	συμβολαίων	ἐπιμελεῖται καὶ προσταγμάτων, ὡς ἂν
[14, 8]	τὴν φιλίαν, καὶ ἀσπίδα χρυσῆν	σύμβολον	τῆς συμμαχίας γενομένην ἀνήνεγκαν ἀπὸ
[14, 1]	Ἀριστοβούλου μηδένα παραλείπειν καιρὸν ἔλεγεν	συμβουλεύοντας	αὐτὸν ἀνελεῖν ὡς τότε βεβαίως
[14, 1]	ἐγκείμενος πείθει πρὸς Ἀρέταν αὐτῷ	συμβουλεύσας	φυγεῖν τὸν Ἀράβων βασιλέα: πεισθέντι
[14, 9]	κατέστελλεν, ἀπειλῶν τε ἅμα καὶ	συμβουλεύων	ἠρεμεῖν: τοὺς μὲν γὰρ τὰ
[14, 15]	αὐτὸν διημαρτηκότα παρακούσαντα τῆς ἐκείνου	συμβουλίας,	ἀνεχώρει μὲν εἰς Ἀμμαοῦν πόλιν,
[14, 10]	τὸ δεύτερον καὶ ἀρχιερεὺς μετὰ	συμβουλίου	γνώμης ἐπέκρινα. ἐπεὶ Ὑρκανὸς Ἀλεξάνδρου
[14, 9]	δὲ ὧν ἐγκαλεῖ διὰ πονηροὺς	συμβούλους	ἀλλὰ μὴ δι' αὐτὸν ὑπόνοιαν
[14, 2]	παρά τε Ἀριστοβούλου καὶ Ὑρκανοῦ	συμμαχεῖν	ἀξιούντων ἑκατέροις. ὑπισχνουμένου δὲ Ἀριστοβούλου
[14, 15]	Ἀντώνιος παραδίδωσιν Παρακελευσάμενος δὲ Ἡρώδῃ	συμμαχεῖν	αὐτὸς ἐπ' Αἰγύπτου ἐχώρει. καὶ
[14, 14]	παρέβαλεν τῷ λόγῳ μὲν Ἰωσήπῳ	συμμαχήσων,	τὸ δ' ὅλον ἦν αὐτῷ
[14, 15]	ἱππόταις τε καὶ πεζοῖς κατὰ	συμμαχίαν	αὐτῷ παροῦσιν. παραγενόμενος δ' εἰς
[14, 10]	τὴν πρὸς αὐτὸν φιλίαν καὶ	συμμαχίαν.	ἔδοξεν δ' ἀναγκαῖον εἶναί μοι
[14, 11]	δυνάμεως. τούτοις δὲ καὶ Ἀντίπατρος	συμμαχίαν	ἔπεμψεν μετὰ τῶν τέκνων κατὰ
[14, 10]	τοῖς ὅροις τῶν Ἰουδαίων ἀνιστὰς	συμμαχίαν	καὶ στρατιώτας ἐξῇ τούτῳ χρήματα
[14, 10]	οὖν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν καὶ	συμμαχίαν	κατ' ἐκείνους τοὺς καιροὺς γενομένην
[14, 8]	καὶ ἀσπίδα χρυσῆν σύμβολον τῆς	συμμαχίας	γενομένην ἀνήνεγκαν ἀπὸ χρυσῶν μυριάδων
[14, 10]	πρεσβευτὰς τοὺς περὶ φιλίας καὶ	συμμαχίας	διαλεξομένους: ἀνατεθῆναι δὲ καὶ χαλκῆν
[14, 10]	περὶ τῆς Ἰουδαίων φιλίας καὶ	συμμαχίας	πρὸς τὴν πόλιν ἔγραψεν, ὅπως
[14, 10]	τοῖς αὐτοκράτορσιν αὐτῶν τιμὰς καὶ	συμμαχίας	πρὸς τὸ ἔθνος ἡμῶν, ἵνα
[14, 8]	Ἰουδαίων πρεσβευταί, ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ	σύμμαχοι	διελέχθησαν ἀνανεούμενοι τὰς προυπηργμένας πρὸς
[14, 10]	αὐτοὶ πάντα ποιεῖν ὑπὲρ Ἰουδαίων	σύμμαχοι	ὄντες Ῥωμαίων κατὰ τὸ τῆς
[14, 12]	διηρπασμένα, ὥστε ἀποκατασταθῆναι ταῦτα τοῖς	συμμάχοις	ἡμῶν: καὶ ὅσα ἐπράθη Ἰουδαίων
[14, 12]	τὴν ἀφ' ὑμῶν εἰρήνην τοῖς	συμμάχοις	ἡμῶν ὑπάρχειν καὶ ὅσα παρὰ
[14, 12]	ταύτῃ χρήσασθαι, ἡμῶν ἕκαστα τοῖς	συμμάχοις	ὁμοίως τοῖς κρίμασιν φυλασσόντων. (Μᾶρκος
[14, 10]	ὅσα βασιλεῦσι Συρίας καὶ Φοινίκης	συμμάχοις	οὖσι Ῥωμαίων κατὰ δωρεὰν ὑπῆρχε
[14, 12]	κοινὴν οὖν ποιούμεθα καὶ τοῖς	συμμάχοις	τὴν ὑπὸ θεοῦ δοθεῖσαν ἡμῖν
[14, 10]	Ἀλεξανδρέων βασιλεὺς διὰ τὸ εἶναι	σύμμαχος	ἡμέτερος καὶ φίλος, καὶ τὴν
[14, 16]	Σόσσιος μὲν ὑπ' Ἀντωνίου σταλεὶς	σύμμαχος,	Ἡρώδης δ' ὑπὲρ αὐτοῦ, ὡς
[14, 10]	μετὰ χιλίων πεντακοσίων στρατιωτῶν ἧκεν	σύμμαχος	καὶ πρὸς Μιθριδάτην ἀποσταλεὶς ὑπ'
[14, 1]	πεισθέντι γὰρ ἔσεσθαι καὶ αὐτὸς	σύμμαχος	ὑπισχνεῖτο. ὁ δὲ ταῦτ' ἀκούων
[14, 10]	φίλους αὐτοὺς ἡμετέρους εἶναι καὶ	συμμάχους,	ἀδικήσῃ τε μηδὲ εἷς αὐτοὺς
[14, 8]	ὁπλίτας τρισχιλίους ἐξ Ἀραβίας τε	συμμάχους	ἐλθεῖν ἐπραγματεύσατο τοὺς ἐν τέλει:
[14, 6]	Ἰουδαίων οὗτος αὐτῷ προσηγάγετο καὶ	συμμάχους	ἐποίησεν φύλακας ὄντας τῶν εἰς
[14, 10]	αὐτὸν καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ	συμμάχους	ἡμῖν ἔτι τε καὶ ἐν
[14, 10]	κινδύνους ἀναδέχονται καὶ φιλοτιμοῦνται τοὺς	συμμάχους	καὶ φίλους ἐν εὐδαιμονίᾳ καὶ
[14, 15]	ἐπὶ τὸν σφέτερον καλεῖν τοὺς	συμμάχους.	ὁ δ' ἐπὶ τοὺς ἐν
[14, 12]	ἐπαρχίαν κατεχομένην ὑπὸ στρατοπέδων καὶ	συμμάχους	ὄντας διήρπασεν καὶ ἐξεπολιόρκησεν τὸ
[14, 10]	ὁ βασιλεὺς Ἀντιόχου υἱὸς Ἰουδαίους	συμμάχους	Ῥωμαίων, ὅπως τε φρούρια καὶ
[14, 12]	οὖν αὐτῶν δεδωκότων τούς τε	συμμάχους	τοὺς ἡμετέρους ὅσα ποτ' εἶχον
[14, 15]	ἀφικέσθαι: δεῖσθαι γὰρ οὐχὶ τοιούτων	συμμάχων,	οἳ βλάψουσι μᾶλλον αὐτὸν ἢ
[14, 13]	αὐτάς, οὓς ἐπαναστὰς ὁ δῆμος	συμμάχων	ὄντας ἐρήμους σὺν αὐτοῖς οἴκοις
[14, 10]	κατὰ τῶν ἡμετέρων φίλων καὶ	συμμάχων	τοιαῦτα γίνεσθαι ψηφίσματα καὶ κωλύεσθαι
[14, 10]	κατὰ τῶν ἡμετέρων φίλων καὶ	συμμάχων	ψήφισμα ἐποιήσατε, τοῦτο ἀκυρῶσαι διὰ
[14, 16]	τοῦ κρατῆσαι καὶ τῶν ἀλλοφύλων	συμμάχων:	ὥρμητο γὰρ τὸ ξενικὸν πλῆθος
[14, 4]	σφετέρῳ στρατηγῷ ἔταξεν καὶ τὸ	σύμπαν	ἔθνος ἐπὶ μέγα πρότερον αἰρόμενον
[14, 16]	πολλῆς προθυμίας καὶ ἔριδος ἅτε	σύμπαντος	ἠθροισμένου τοῦ πλήθους οἱ Ἰουδαῖοι
[14, 8]	Ἰουδαίας ἐπιμελητὴν τρισχιλίους αὐτῷ στρατιώτας	συμπαρασκευάσαι	καὶ τοὺς ἄλλους δυνάστας προτρέψαι,
[14, 5]	ἀναχωρεῖ μὲν ἐγγὺς Ἱεροσολύμων Ἀλέξανδρος,	συμπεσόντων	δὲ ἀλλήλοις ἐκεῖ καὶ μάχης
[14, 8]	Μιθριδάτης, τὸ δ' εὐώνυμον Ἀντίπατρος.	συμπεσόντων	δὲ εἰς μάχην κλίνεται τὸ
[14, 15]	οἰκήματι τῶν πολεμίων τινὲς ὡπλισμένοι	συμπεφευγότες	αὐτόθι διὰ φόβον μεταξὺ λουομένου
[14, 3]	τοῦ ὄρους ἱδρυμένον Ἀλεξάνδρειον Ἀριστοβούλου	συμπεφευγότος,	πέμψας ἐκέλευσεν ἥκειν πρὸς αὐτόν.
[14, 14]	ταύτης αὐτοῖς γεγενημένης, ἐπεξιόντες καὶ	συμπλεκόμενοι	τοῖς περὶ τὸν Ἀντίγονον τοῖς
[14, 4]	κατὰ τὴν χώραν Ἰουδαίους Ἀριστοβούλῳ	συμπολεμεῖν	ἐκώλυσεν, καὶ τοὺς αἰτίους τοῦ
[14, 2]	τοῦ δήμου τῷ Ὑρκανῷ καὶ	συμπολιορκοῦντος	αὐτῷ, μόνων δὲ τῶν ἱερέων
[14, 13]	κατὰ τὴν χώραν καὶ Ἀντιγόνῳ	συμπράξουσαν,	ἡγεμόνα τε ὁμώνυμον τοῦ βασιλέως
[14, 13]	τὴν στάσιν, τὸ δ' ἀληθὲς	συμπράξων	ἐκείνῳ τὴν ἀρχήν. Φασαήλου δ'
[14, 11]	ἐν Τύρῳ χιλιάρχους κελεύων αὐτοὺς	συμπράττειν	Ἡρώδῃ δίκαια μέλλοντι πράξειν. ὡς
[14, 11]	μὲν εὖ παθόντα ὑπ' αὐτῶν	συμπράττοντα	δὲ τοῖς ἐχθροῖς. ὁ γὰρ
[14, 8]	ἐπεψήφισεν Δωρόθεος Ἐρχιεὺς καὶ οἱ	συμπρόεδροι	Τῷ δήμῳ, Διονύσιος Διονυσίου εἶπεν:
[14, 14]	κατὰ Πάρθων πόλεμον Ἡρώδην βασιλεύειν	συμφέρει.	καὶ δόξαν τοῦτο πᾶσι ψηφίζονται.
[14, 9]	τὴν Γαλιλαίαν ὡς ἐνόμισεν αὐτῷ	συμφέρειν	ἀσφαλίσασθαι. τοῦτον τὸν τρόπον ἁρμοσάμενος
[14, 1]	ὑπισχνεῖτο. ὁ δὲ ταῦτ' ἀκούων	συμφέρειν	ἦν ἐπὶ τῷ πρὸς τὸν
[14, 9]	ἂν μεμψαίμην, εἰ τὸ αὐτοῦ	συμφέρον	ποιεῖται περὶ πλείονος ἢ τὸ
[14, 10]	καὶ φιλανθρωπίας ἕνεκεν συνεχώρησεν ἐπὶ	συμφέροντι	καὶ τῇ συγκλήτῳ καὶ τῷ
[14, 7]	καὶ τῆς Εὐρώπης εἰς αὐτὸ	συμφερόντων	ἐκ πολλῶν πάνυ χρόνων. οὐκ
[14, 12]	ἔθνος αὔξειν φροντίσω τῶν ὑμῖν	συμφερόντων.	ἐξέθηκα δὲ καὶ γράμματα κατὰ
[14, 15]	αὐτὸν διεχρήσαντο καὶ τοῦτο δράσαντες	συμφεύγουσιν	εἴς τε τὰ ἕλη καὶ
[14, 13]	ὡς Ἡρώδης παρῄνει φέρειν τὴν	συμφορὰν	ἐπειρῶντο. μικροῦ δ' αὑτὸν διεχρήσατο
[14, 16]	γενομένης ἐπὶ Πομπηίου τοῖς Ἰουδαίοις	συμφορᾶς:	καὶ γὰρ ὑπ' ἐκείνου τῇ
[14, 13]	τῆς Μεσάδας, εἰς ὃ προύκειτο	συμφυγεῖν	ἐλάττονος ὄντος ὑποδέξασθαι τοσοῦτον ὄχλον.
[14, 6]	τε ὄρος τὸ καλούμενον Γαριζεὶν	συμφυγόντας	προσέκειτο πολιορκῶν. (Ὁ δὲ Γαβίνιος
[14, 12]	ἐγχειρήμασιν κατεψηφισμένων ἐκρατήσαμεν. καὶ Βροῦτος	συμφυγὼν	εἰς Φιλίππους καὶ συγκλεισθεὶς ὑφ'
[14, 5]	αὐτὸν Γαβίνιος Μᾶρκον Ἀντώνιον προπέμψας	σὺν	ἄλλοις ἡγεμόσιν: οἱ δὲ ὁπλίσαντες
[14, 7]	τὴν Παρθυαίαν: καὶ αὐτὸς μὲν	σὺν	ἅπαντι διεφθάρη τῷ στρατῷ, ὡς
[14, 13]	καὶ τὸν ἄλλον ὄχλον τὸν	σὺν	αὐτοῖς, ἐδίωκεν τὴν ἐπὶ Ἰδουμαίας
[14, 13]	ὁ δῆμος συμμάχων ὄντας ἐρήμους	σὺν	αὐτοῖς οἴκοις κατέπρησεν. ὑπὲρ μὲν
[14, 9]	συλλαβὼν κτείνει καὶ πολλοὺς τῶν	σὺν	αὐτῷ λῃστῶν. σφόδρα δὲ αὐτοῦ
[14, 9]	αὐτοῦ Ἐζεκίαν ἀπέκτεινεν καὶ πολλοὺς	σὺν	αὐτῷ παραβὰς τὸν ἡμέτερον νόμον,
[14, 9]	ἐν τῷ συνεδρίῳ μετὰ τοῦ	σὺν	αὐτῷ τάγματος Ἡρώδης κατέπληξεν ἅπαντας
[14, 13]	τὴν πατρῴαν ξενίαν, ἣν ἡνίκα	σὺν	Γαβινίῳ παρῆν ἐπεποίητο πρὸς τὸν
[14, 15]	πεντακοσίους δὲ τὰ ἄκρα κατειληφότας	σὺν	γυναιξὶν καὶ γενεαῖς, τούτους μὲν
[14, 14]	τὸν ἀδελφὸν τὸν Ἡρώδου Ἰώσηπον	σὺν	διακοσίοις τῶν οἰκείων ἀποδρᾶναι βουλεύσασθαι
[14, 15]	τὴν Ἰδουμαίαν τὸν ἀδελφὸν Ἰώσηπον	σὺν	δισχιλίοις ὁπλίταις καὶ τετρακοσίοις ἱππεῦσιν
[14, 15]	Σαμάρειαν πέμπει στρατηγὸν Πάππον ὄνομα	σὺν	δυνάμει πολλῇ βουλόμενος παρασχεῖν τοῖς
[14, 15]	βοηθὸν ὁ Βεντίδιος Ἡρώδῃ Μαχαιρᾶν	σὺν	δυσὶ τάγμασι καὶ χιλίοις ἱππεῦσιν
[14, 13]	ἐπείθοντο. παραχρῆμα δ' ἐκδραμόντες Ῥωμαῖοι	σὺν	ἐγχειριδίοις τοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτειναν,
[14, 15]	ὕλη, πρεσβύτης τις ἀπειλημμένος ἔνδον	σὺν	ἑπτὰ τέκνοις καὶ γυναικί, δεομένων
[14, 15]	στρατηγὸν Πτολεμαῖον εἰς Σαμάρειαν ᾤχετο	σὺν	ἱππεῦσιν ἑξακοσίοις ὁπλίταις δὲ τρισχιλίοις
[14, 13]	Πάκορος δ' ὁ Πάρθων στρατηγὸς	σὺν	ἱππεῦσιν ὀλίγοις Ἀντιγόνου δεηθέντος εἰς
[14, 15]	τὸ πρὸς τῷ Εὐφράτῃ χωρίον,	σὺν	ἱππόταις τε καὶ πεζοῖς κατὰ
[14, 9]	τὰ προσεχῆ τῆς Συρίας κατατρέχοντα	σὺν	μεγάλῳ στίφει, τοῦτον συλλαβὼν κτείνει
[14, 13]	τῶν πολεμίων κινδύνοις. ἄρας οὖν	σὺν	οἷς εἶχεν ὁπλίταις καὶ τὰς
[14, 13]	περὶ τὰ βασίλεια: ταῦτα γὰρ	σὺν	ὀλίγοις στρατιώταις οἱ περὶ Ἡρώδην
[14, 4]	δὲ Φάβιος καὶ αὐτὸς ἑκατοντάρχης	σὺν	στίφει καρτερῷ. φόνου δὲ ἦν
[14, 4]	δὲ Πείσωνα τὸν ὑποστράτηγον πέμψας	σὺν	στρατιᾷ τήν τε πόλιν καὶ
[14, 15]	καταλιπὼν δὲ τὸν Ἰώσηπον αὐτόθι	σὺν	στρατῷ παρῄνεσεν μὴ ἀποκινδυνεύειν μηδὲ
[14, 14]	Ἀντίγονον. καὶ αὐτὸς μὲν ἀνεχώρησεν	σὺν	τῇ πλείονι δυνάμει, ἵνα δὲ
[14, 5]	Ἀλεξάνδρῳ: ἠκολούθει δὲ καὶ Γαβίνιος	σὺν	τῇ φάλαγγι. καὶ ἀναχωρεῖ μὲν
[14, 4]	αὐτῶν Κορνήλιος Φαῦστος Σύλλα παῖς	σὺν	τοῖς ἑαυτοῦ στρατιώταις ἐπέβη τοῦ
[14, 8]	παρὰ τὴν ᾐόνα τοῦ ποταμοῦ	σὺν	τοῖς οἰκείοις στρατιώταις Ἀντίπατρος παραθέων
[14, 11]	τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις ἑορτῆς παρεγίνετο	σὺν	τοῖς στρατιώταις εἰς τὴν πόλιν,
[14, 3]	καὶ τῆς ἄλλης Συρίας ἐπικουρικὰ	σὺν	τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτῷ Ῥωμαίων τάγμασιν
[14, 14]	τε κατασκευάσας, καὶ ἀναχθεὶς ἐκεῖθεν	σὺν	τοῖς φίλοις ἐπ' Ἰταλίας εἰς
[14, 5]	ὁπλίσαντες Ῥωμαίων τοὺς ἑπομένους καὶ	σὺν	τούτοις τοὺς ὑπηκόους Ἰουδαίους, ὧν
[14, 15]	πέμπει τὸ στράτευμα ὑπαντησόμενον Ἀντώνιος	σὺν	τῷ οἰκείῳ κόσμῳ τιμὴν Ἡρώδῃ
[14, 10]	ἂν ἔχοι, κἀγὼ δὲ ἔρρωμαι	σὺν	τῷ στρατοπέδῳ. τῆς γενομένης ἀναγραφῆς
[14, 14]	ἐβούλετο Ἡρώδης συνεργίαν ἑτοιμότερος ἦν.	συναγαγόντες	δὲ τὴν βουλὴν Μεσσάλας καὶ
[14, 11]	εἴσπραξιν καὶ ἑκατέρῳ τῶν υἱῶν	συνάγειν	δίδωσιν τὰ μὲν Μαλίχῳ κακοήθως
[14, 10]	ἐν τῷ διατάγματι κωλύων θιάσους	συνάγεσθαι	κατὰ πόλιν μόνους τούτους οὐκ
[14, 10]	τὰ πάτρια ἔθη καὶ νόμιμα	συνάγεσθαί	τε καὶ ἑστιᾶσθαι. καὶ ὑμᾶς
[14, 15]	ἤδη καταπεπλευκὼς εἰς Πτολεμαίδα καὶ	συναγηοχὼς	δύναμιν οὐκ ὀλίγην ξένων τε
[14, 10]	ἐθισμοῖς ἱερῶν ἕνεκα καὶ ἁγίοις	συναγομένοις,	καθὼς αὐτοῖς νόμιμον, καὶ τῶν
[14, 10]	ἵνα κατὰ τὰ νομιζόμενα ἔθη	συνάγωνται	καὶ πολιτεύωνται καὶ διαδικάζωνται πρὸς
[14, 4]	ἀπέδρα, ὁ δὲ νεώτερος Ἀντίγονος	συναπεκομίζετο	εἰς Ῥώμην ἅμα ταῖς ἀδελφαῖς.
[14, 7]	τὴν Ἀριστοβούλου γυναῖκα ἐκέλευσεν αὐτῇ	συναποστέλλειν	τὸν υἱὸν Ἀντίγονον καὶ τὰς
[14, 7]	τῶν Ἰουδαίων θρέψαι διαφερόντως καὶ	συναυξῆσαι	χρώμενα τοῖς πατρίοις τῶν Ἰουδαίων
[14, 12]	ὑπήντησεν Ἀντιγόνῳ καὶ μάχην αὐτῷ	συνάψας	νικᾷ καὶ ὅσον οὔπω τῶν
[14, 10]	αὐτῶν ἔθη καὶ χρήματα εἰς	σύνδειπνα	καὶ τὰ ἱερὰ εἰσφέρειν, τοῦτο
[14, 10]	ἐκώλυσεν οὔτε χρήματα συνεισφέρειν οὔτε	σύνδειπνα	ποιεῖν. ὁμοίως δὲ κἀγὼ τοὺς
[14, 14]	κατ' Αἴγυπτον αὐτοῦ τῷ πατρὶ	συνδιήνεγκεν,	καὶ τὴν ξενίαν καὶ τὴν
[14, 13]	οἱ νεανίσκοι τοὺς πολεμίους, καὶ	συνδιώξαντες	εἰς τὸ ἱερὸν πέμπουσιν ὁπλίτας
[14, 7]	πολύ τε καὶ παρ' αὐτῷ	συνέβαινε	δύνασθαι καὶ πλείστου τότε ἄξιος
[14, 5]	Γαβίνιος προσέταττεν βεβαίως οἰκηθῆναι τότε	συνέβαινε	τὰς πόλεις πολὺν χρόνον ἐρήμους
[14, 5]	Σκαῦρος οὐχ ἧττον αὐτὸς ἢ	συνέβαινεν	Ἀρέταν ἐπιθυμεῖν τοῦτο γενέσθαι βουλόμενος.
[14, 15]	κάθεσιν τῶν λαρνάκων σφαλερὰν εἶναι	συνέβαινεν	κατὰ βάθους ἀπείρου γινομένην: ἔνδον
[14, 1]	πρὸς τὴν ἀκρόπολιν Ὑρκανός, ἔνθα	συνέβαινεν	κατεῖρχθαι τὴν Ἀριστοβούλου γυναῖκα καὶ
[14, 11]	ἐκείνους τοὺς καιροὺς γενομένην δεδηλώκαμεν.	~(Συνέβη	δ' ὑπὸ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[14, 7]	τῶν τε ἄλλων συχνὰ ζηλῶσαι	συνέβη	καὶ δὴ τὰ συντάγματα τῶν
[14, 16]	ἐπιτηδείων: τὸν γὰρ ἑβδοματικὸν ἐνιαυτὸν	συνέβη	κατὰ ταῦτ' εἶναι. ἀναβαίνουσιν δὲ
[14, 12]	τῶν κατηγορούντων, καὶ διὰ τοῦτο	συνέβη	μηδὲ λόγου τυχεῖν τοὺς ἀντιστασιώτας:
[14, 8]	Ἀντιπάτρῳ: καὶ δὴ καὶ τρωθῆναι	συνέβη	παρὰ τοὺς ἀγῶνας αὐτῷ. (Καταλύσας
[14, 16]	χρημάτων εὐποροῦντας. (Τοῦτο τὸ πάθος	συνέβη	τῇ Ἱεροσολυμιτῶν πόλει ὑπατεύοντος ἐν
[14, 2]	τῶν ἱερέων καὶ τοῦ Ἀριστοβούλου	συνέβη	τὴν ἑορτὴν ἐπιστῆναι τὴν καλουμένην
[14, 11]	καταλλάσσεται πρὸς τὸν Ἀντίπατρον, καὶ	συνέβησαν	Μούρκου κατὰ Συρίαν στρατηγοῦντος, ὃς
[14, 8]	Λεύκιος Οὐαλέριος Λευκίου υἱὸς στρατηγὸς	συνεβουλεύσατο	τῇ συγκλήτῳ εἴδοις Δεκεμβρίαις ἐν
[14, 9]	καὶ πέμψας κρύφα πρὸς Ἡρώδην	συνεβούλευσεν	αὐτῷ φυγεῖν ἐκ τῆς πόλεως:
[14, 5]	τοῦ ἱεροῦ ἐπιμέλειαν. πέντε δὲ	συνέδρια	καταστήσας εἰς ἴσας μοίρας διένειμε
[14, 9]	εἰ καλοῖτο πάλιν εἰς τὸ	συνέδριον	ἐπὶ δίκην οὐχ ὑπακουσόμενος. ἠγανάκτουν
[14, 9]	πᾶς ὁστισδηποτοῦν ἀφῖκται εἰς τὸ	συνέδριον	τοῦτο κριθησόμενος ταπεινὸς παρίσταται καὶ
[14, 9]	κατακριθείη τοῦτο παθεῖν ὑπὸ τοῦ	συνεδρίου.	μὴ λαβὼν δὲ ἐξουσίαν παρὰ
[14, 9]	πρὸς τὸ μηδὲν ἐκ τοῦ	συνεδρίου	παθόντα ἀπολῦσαι τὸν Ἡρώδην: ἠγάπα
[14, 9]	τὸ λόγον ὑποσχεῖν ἐν τῷ	συνεδρίῳ.	διεκώλυσαν δ' αὐτὸν προσβαλεῖν τοῖς
[14, 9]	ἠγανάκτουν δὲ οἱ ἐν τῷ	συνεδρίῳ	καὶ τὸν Ὑρκανὸν ἐπειρῶντο διδάσκειν,
[14, 9]	πάντας ἀπέκτεινεν τοὺς ἐν τῷ	συνεδρίῳ	καὶ Ὑρκανὸν αὐτὸν χωρὶς τοῦ
[14, 9]	υἱόν. καταστὰς δὲ ἐν τῷ	συνεδρίῳ	μετὰ τοῦ σὺν αὐτῷ τάγματος
[14, 9]	τὴν Ἡρώδου τοὺς ἐν τῷ	συνεδρίῳ	τὴν δίκην εἰς ἄλλην ἡμέραν
[14, 9]	ἵνα δίκην Ἡρώδης ἐν τῷ	συνεδρίῳ	τῶν πεπραγμένων ὑπόσχῃ, διετέλουν. κινηθεὶς
[14, 9]	δεδιέναι κρείττων, ἀναστὰς εἶπεν: ἄνδρες	σύνεδροι	καὶ βασιλεῦ, εἰς δίκην μὲν
[14, 13]	Ἰουδαίων πρὸς Ἀντίγονον ἐλθόντων καὶ	συνεισβαλεῖν	ἑτοίμως ἐχόντων, προσεδόκα δὲ τῆς
[14, 11]	Ἰουδαίας ἀναδείξειν μετὰ τὸν πόλεμον:	συνειστήκει	γὰρ τότε πρός τε Ἀντώνιον
[14, 10]	τούτους οὐκ ἐκώλυσεν οὔτε χρήματα	συνεισφέρειν	οὔτε σύνδειπνα ποιεῖν. ὁμοίως δὲ
[14, 16]	πέμπων ὁπλιτικὰ τέλη πόρρωθεν ἀγορὰν	συνεκόμιζεν,	ὡς ὀλίγου χρόνου πολλὴν ἀφθονίαν
[14, 12]	κακοηθείας κατὰ Φιλίππους τῆς Μακεδονίας	συνεκρότουν,	καὶ τόπους εὐφυεῖς καταλαμβανόμενοι μέχρι
[14, 15]	τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον.	συνελάμβανον	δ' αὐτῷ Σίλων τε καὶ
[14, 5]	πολλοὺς ὥπλιζεν τῶν Ἰουδαίων καὶ	συνέλεξεν	ταχὺ μυρίους μὲν ὁπλίτας πεντακοσίους
[14, 13]	αὐτοὺς ἐκ τἀφανοῦς περιισταμένης, καὶ	συνελήφθησαν	ἄν, εἰ μὴ περιέμενον ἕως
[14, 13]	εἶναι πρὸς αὐτὸν ἐπὶ πίστει	συνελθόντας	πρεσβευτὰς ἀποκτεῖναι μηδὲν ἀδικοῦντας. ὁ
[14, 12]	ὁ Μενναίου διὰ τὸ κήδευμα.	συνεμάχει	δ' αὐτῷ καὶ Μαρίων, ὃν
[14, 13]	τὰ παρὰ τῶν Ἰουδαίων ἀσφαλῆ,	συνεπέθεντο	δὲ καὶ οὗτοι γενομένοις ἀπὸ
[14, 15]	ἔνθα καὶ κίνδυνος αὐτῷ μέγιστος	συνέπεσεν,	ὃν κατὰ θεοῦ πρόνοιαν διέφυγεν:
[14, 8]	ὅσα τε πονήσειεν αὐτὸς καὶ	συνεργήσειεν	ὑπεμίμνησκεν ἐπὶ τοῖς στρατεύμασιν Ποιούμενος
[14, 14]	καὶ τὴν ὧν ἐβούλετο Ἡρώδης	συνεργίαν	ἑτοιμότερος ἦν. συναγαγόντες δὲ τὴν
[14, 11]	ἐπὶ τῷ Καίσαρος θανάτῳ πολέμου	συνερρωγότος	καὶ τῶν ἐν τέλει πάντων
[14, 10]	καὶ τῷ δήμῳ συγκεχωρῆσθαι αὐτοῖς	συνερχομένοις	ἐν ταῖς ἀποδεδειγμέναις ἡμέραις πράσσειν
[14, 4]	αἰρόμενον ἐντὸς τῶν ἰδίων ὅρων	συνέστειλεν.	καὶ Γάδαρα μὲν μικρὸν ἔμπροσθεν
[14, 11]	τε μέγας περὶ τὴν Ἀπάμειαν	συνέστη	τῶν Καίσαρος στρατηγῶν ἐπ' αὐτὸν
[14, 2]	ὅλων, ἐπεὶ οἱ μετ' ἐμοῦ	συνεστῶτες	σὸς δῆμός ἐστιν καὶ οἱ
[14, 6]	κατὰ τὴν Συρίαν καταλαβὼν Ἀντίπατρον,	συνετὸς	γὰρ ἦν, πέμπει πρὸς τοὺς
[14, 6]	τοῦ παιδός, ὃς δὴ καὶ	συνέφυγεν	ἐκ Ῥώμης αὐτῷ, πρὸς Γαβίνιον
[14, 16]	τὴν ἄνω πόλιν οἱ Ἰουδαῖοι	συνέφυγον,	δείσαντες δὲ μὴ διακωλύσωσιν αὐτοὺς
[14, 16]	ὁ δ' ὡς ἐνδωσόντων αὐτῶν	συνεχώρει	ταῦτα. καὶ ἐπεὶ μηδὲν ἑώρα
[14, 5]	ἄλλων τέκνων ἐν Ῥώμῃ ἐχομένων,	συνεχώρησεν	αὐτῇ ταῦτα ἅπερ ἠξίου, καὶ
[14, 10]	αὐτοῖς ἐμποδὼν γινομένου, ὁ στρατηγὸς	συνεχώρησεν,	δεδόχθαι τῷ δήμῳ, τοῦ πράγματος
[14, 10]	καὶ ἀρετῆς καὶ φιλανθρωπίας ἕνεκεν	συνεχώρησεν	ἐπὶ συμφέροντι καὶ τῇ συγκλήτῳ
[14, 16]	γενέσθαι τῶν ἀναγκαίων. ἦρτο δὲ	συνεχῶς	ἤδη πολλῆς χειρὸς ἐργαζομένης καὶ
[14, 1]	διὰ τὸ πρεσβεῖον. τούτους τε	συνεχῶς	πρὸς τὸν Ὑρκανὸν ποιούμενος διετέλει
[14, 10]	ὕπατοι ὄντες τήν τε σύγκλητον	συνήγαγον	καὶ τοὺς παρ' Ὑρκανοῦ πρέσβεις
[14, 3]	βίαιός τις καὶ ταραχώδης ὑπῆρχεν.	συνηγόρουν	δὲ αὐτῷ ταῦτα λέγοντι πλείους
[14, 11]	στρατὸν Ἀράβιον ἅμα καὶ ἐγχώριον	συνήθροιζεν.	δεινὸς δὲ ὢν ὁ Μάλιχος
[14, 11]	ἐπερχόμενος ὅπλα τε καὶ στρατιώτας	συνήθροιζεν	καὶ φόρους αὐταῖς μεγάλους ἐπετίθει:
[14, 10]	μήτε τροφῶν τῶν πατρίων καὶ	συνήθων	κατὰ τούτους εὐπορεῖν. ἐγώ τε
[14, 13]	τῆς πόλεως, προιὼν ἀπιέναι παρεκελεύετο,	συνῆν	δ' αὐτοῖς καὶ Ὑρκανός, ὡς
[14, 14]	μὲν ἐνταυθοῖ τῶν φίλων αὐτῷ	συνήντησαν,	Σαππῖνός τε καὶ Πτολεμαῖος. εὑρὼν
[14, 15]	φρούριον ᾔει πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα,	συνῆπτε	δ' αὐτῷ τὸ μετὰ Σίλωνος
[14, 11]	τῶν τὰ Πομπηίου φρονούντων ἐπιβουλὴν	συνθεὶς	ἐπὶ Σέξστον Καίσαρα κτείνει μὲν
[14, 8]	ἑώρων Ἀντίπατρον καὶ τὸν ἀρχιερέα	συνθέλοντας	ὑπήκουον. τούτους δὲ προσθεμένους ἀκούσαντες
[14, 1]	ἐπὶ τοῖς ἐν τῷ ἱερῷ	συνθέμενοι	καὶ ὅρκοις καὶ δεξιαῖς πιστωσάμενοι
[14, 9]	καὶ τὴν κεφαλὴν κεκοσμημένος τῇ	συνθέσει	τῆς κόμης καὶ περὶ αὐτὸν
[14, 8]	τυγχάνειν καὶ μηδὲν ἀδικεῖσθαι, ἔδοξεν	συνθέσθαι	φιλίαν καὶ χάριτας πρὸς αὐτούς,
[14, 4]	ἐᾷ. (Ὃ δὴ καὶ Ῥωμαῖοι	συνιδόντες	κατ' ἐκείνας τὰς ἡμέρας, ἃ
[14, 16]	ἀπορίαν παρέσχον. ταῦτα δ' Ἡρώδης	συνιδὼν	πρὸς μὲν τὰς λῃστείας ἐν
[14, 10]	καὶ ἑορταὶ αἱ εἰθισμέναι καὶ	σύνοδοι,	δεδόχθαι καὶ ἡμῖν Ἰουδαίων τοὺς
[14, 10]	ἡμέτεροι προσελθόντες μοι ἐπέδειξαν αὐτοὺς	σύνοδον	ἔχειν ἰδίαν κατὰ τοὺς πατρίους
[14, 15]	ἐν τέλει, μετὰ δὲ τὴν	συνουσίαν	παρῆλθεν εἰς τὸ δωμάτιον ἀπολύσας
[14, 7]	ζηλῶσαι συνέβη καὶ δὴ τὰ	συντάγματα	τῶν Ἰουδαίων θρέψαι διαφερόντως καὶ
[14, 10]	σάββατα ἄγειν καὶ τὰ ἱερὰ	συντελεῖν	κατὰ τοὺς Ἰουδαίων νόμους καὶ
[14, 10]	πρὸς τὴν πόλιν ἔγραψεν, ὅπως	συντελῶνται	αὐτοῖς αἱ εἰς τὸν θεὸν
[14, 10]	ἡμετέρου δήμου σπουδὴν καὶ παρακαλέσοντας	συντηρεῖν	τε καὶ αὔξειν αὐτὸν τὴν
[14, 13]	Βαζαφράνην αὐτόν, δόλον τινὰ τοῦτον	συντιθείς.	καὶ Φασάηλος οὐδὲν ὑπιδόμενος πείθεται
[14, 13]	ἀξιώσας ἐβάδιζεν τὴν προκειμένην ὁδὸν	συντονωτέραν	ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς Μάσαδαν
[14, 9]	προσδοκᾶν μέλλοντα πολεμεῖν βασιλεῖ καὶ	συντρόφῳ,	καὶ πολλὰ μὲν εὐεργετήσαντι, μηδὲν
[14, 12]	Θεοδώρου πρεσβευταὶ ἐν Ἐφέσῳ μοι	συντυχόντες	τήν τε ἔμπροσθεν ἐν Ῥώμῃ
[14, 16]	στενωποῖς καὶ κατὰ τὰς οἰκίας	συνωθούμενοι	καὶ τῷ ναῷ προσφεύγοντες, ἦν
[14, 13]	Σαραμάλλα τοῦ πλουσιωτάτου τῶν ἐν	Συρίᾳ	τότε καὶ πλοῖα πρὸς τὴν
[14, 13]	ἔθνους. ~(Μετὰ δὲ ταῦτα εἰς	Συρίαν	Ἀντωνίου παραγενομένου Κλεοπάτρα περὶ Κιλικίαν
[14, 8]	δι' αὐτὸν οἱ κατὰ τὴν	Συρίαν	ἅπαντες ἐπεκούρουν ἀπολείπεσθαι τῆς ὑπὲρ
[14, 9]	δὲ διοικήσας τὰ κατὰ τὴν	Συρίαν	ἀπέπλευσεν. ὡς δὲ Καίσαρα προπέμψας
[14, 3]	ὄρος ὑπερβαλὼν τὴν κοίλην προσαγορευομένην	Συρίαν	ἀπὸ τῆς ἄλλης εἰς Δαμασκὸν
[14, 8]	χρόνον τὸν πόλεμον καὶ εἰς	Συρίαν	ἀποπλεύσας ἐτίμησεν μεγάλως, Ὑρκανῷ μὲν
[14, 11]	καιρὸν ταραχθῆναι τὰ κατὰ τὴν	Συρίαν	ἐξ αἰτίας τοιαύτης: Βάσσος Καικίλιος
[14, 3]	εἰς Δαμασκὸν ἀφικομένου καὶ κοίλην	Συρίαν	ἐπιόντος ἧκον παρ' αὐτὸν πρέσβεις
[14, 4]	δὲ τήν τε κοίλην ἄλλην	Συρίαν	ἕως Εὐφράτου ποταμοῦ καὶ Αἰγύπτου
[14, 9]	μεγάλου Καίσαρος καὶ διέποντι τὴν	Συρίαν.	ζῆλος δ' ἐμπίπτει τῶν Ἡρώδῃ
[14, 5]	Γαβίνιος ἐκ Ῥώμης στρατηγὸς εἰς	Συρίαν	ἧκεν, ὃς ἄλλα τε λόγου
[14, 6]	Γαβίνιος τοιαῦτα τὰ κατὰ τὴν	Συρίαν	καταλαβὼν Ἀντίπατρον, συνετὸς γὰρ ἦν,
[14, 13]	δεδεμένους ἀπέκτεινεν. (Δευτέρῳ δ' ἔτει	Συρίαν	κατέσχον Πάκορός τε ὁ βασιλέως
[14, 15]	διέτριβεν ἐν Ἀθήναις, κατὰ δὲ	Συρίαν	Οὐεντίδιος Σίλωνα μεταπεμπόμενος ἐπὶ τοὺς
[14, 12]	Κάσσιος: τυραννίσι γὰρ διαλαβὼν τὴν	Συρίαν	οὗτος ὁ ἀνὴρ ἐφρούρησεν. ὁ
[14, 11]	ἄλλῃ διεσπαρμένων, ἀφικνεῖται Κάσσιος εἰς	Συρίαν	παραληψόμενος τὰ περὶ τὴν Ἀπάμειαν
[14, 7]	παραλύσας τῶν δεσμῶν Ἀριστόβουλον εἰς	Συρίαν	πέμπειν διεγνώκει δύο παραδοὺς αὐτῷ
[14, 2]	(Ἐν τούτῳ πέμπει Σκαῦρον εἰς	Συρίαν	Πομπήιος αὐτὸς ὢν ἐν Ἀρμενίᾳ
[14, 6]	ἐκ τῆς Αἰγύπτου καταλαμβάνει τὴν	Συρίαν	στάσει καὶ ταραχῇ νοσοῦσαν: ὁ
[14, 11]	Ἀντίπατρον, καὶ συνέβησαν Μούρκου κατὰ	Συρίαν	στρατηγοῦντος, ὃς αἰσθόμενος νεωτεροποιοῦντα τὰ
[14, 7]	ἄλλοις δεδήλωται, Κάσσιος δὲ εἰς	Συρίαν	φυγὼν καὶ περιποιησάμενος αὐτὴν Πάρθοις
[14, 9]	δὲ Καίσαρα προπέμψας ἐκ τῆς	Συρίας	Ἀντίπατρος εἰς τὴν Ἰουδαίαν ὑπέστρεψεν,
[14, 11]	δίκην ἐξέτισεν. (Κασσίου δ' ἐκ	Συρίας	ἀπάραντος ταραχὴ γίνεται κατὰ τὴν
[14, 4]	ἔνοικοι πόλεις ἐχειρώσαντο τῆς κοίλης	Συρίας	ἀφελόμενος ὑπὸ τῷ σφετέρῳ στρατηγῷ
[14, 16]	ἄλλα δὲ ἐπικουρικὰ ἀπὸ τῆς	Συρίας,	δύο δ' ἡγεμόνες, Σόσσιος μὲν
[14, 8]	ἅπασαι. Μιθριδάτης δὲ ἄρας ἐκ	Συρίας	εἰς Πηλούσιον ἀφικνεῖται καὶ μὴ
[14, 3]	τε Δαμασκοῦ καὶ τῆς ἄλλης	Συρίας	ἐπικουρικὰ σὺν τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτῷ
[14, 11]	Ἡρώδῃ καὶ στρατηγὸν αὐτὸν κοίλης	Συρίας	ἐποίησαν πλοῖα δόντες καὶ δύναμιν
[14, 9]	δίκην. Σέξστος μέντοι ὁ τῆς	Συρίας	ἡγεμὼν γράφει παρακαλῶν Ὑρκανὸν ἀπολῦσαι
[14, 15]	ἔχοντος καὶ γὰρ πολὺ ἐκ	Συρίας	ἦν τὸ κατειλεγμένον, ἐπιθεμένων αὐτόθι
[14, 3]	παρ' αὐτὸν πρέσβεις ἐξ ὅλης	Συρίας	καὶ Αἰγύπτου καὶ ἐκ τῆς
[14, 10]	χώραν καὶ ἐποίκια, ὅσα βασιλεῦσι	Συρίας	καὶ Φοινίκης συμμάχοις οὖσι Ῥωμαίων
[14, 9]	τὸν ἀρχιλῃστὴν τὰ προσεχῆ τῆς	Συρίας	κατατρέχοντα σὺν μεγάλῳ στίφει, τοῦτον
[14, 9]	δὲ ποιήσαντος Ἡρώδην στρατηγὸν κοίλης	Συρίας,	χρημάτων γὰρ αὐτῷ τοῦτο ἀπέδοτο,
[14, 14]	ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς πεμφθεὶς ἐκ	Συρίας	ὥστε Πάρθους ἀνείργειν, μετ' ἐκείνους
[14, 9]	τὸ ἔργον τοῦτο ἠγάπησαν οἱ	Σύροι:	ποθοῦσι γὰρ αὐτοῖς ἀπηλλάχθαι τοῦ
[14, 4]	ἀφελόμενοι, ταύτην ἠναγκάσθημεν ἀποδοῦναι τοῖς	Σύροις,	καὶ προσέτι πλείω ἢ μύρια
[14, 4]	ἣν τοῖς ὅπλοις ἐκτησάμεθα τοὺς	Σύρους	ἀφελόμενοι, ταύτην ἠναγκάσθημεν ἀποδοῦναι τοῖς
[14, 2]	θῇ κατὰ Ἀριστοβούλου καὶ τῶν	συστασιαστῶν	αὐτοῦ. ἐπεὶ δὲ ἀντιλέγων καὶ
[14, 3]	τῇ θαλάττῃ τοῦτον εἶναι τὸν	συστήσαντα	διέβαλεν, οὐκ ἂν οὐδ' ἀποστῆναι
[14, 12]	ὑπακούσαντα τῷ ἐμῷ διατάγματι δίκην	συστήσασθαι	βούλομαι, κἂν ἁλῷ τότε κατὰ
[14, 13]	ἄνθρωποι. προσγενομένων δέ τινων πολλοὶ	συστραφέντες	ἐπὶ τὰ βασίλεια ἧκον καὶ
[14, 7]	ἡγεμόνων τυχοῦσαν τῶν τε ἄλλων	συχνὰ	ζηλῶσαι συνέβη καὶ δὴ τὰ
[14, 15]	μέντοι γε κάθεσιν τῶν λαρνάκων	σφαλερὰν	εἶναι συνέβαινεν κατὰ βάθους ἀπείρου
[14, 16]	καὶ ταῦτα μεγάλου στρατοῦ περικαθημένου	σφᾶς	καὶ λιμῷ ταλαιπωρούμενοι καὶ σπάνει
[14, 15]	καὶ γυναικί, δεομένων τούτων ἐᾶσαι	σφᾶς	ὑπεξελθεῖν πρὸς τοὺς πολεμίους, στὰς
[14, 15]	συγχωρήσαντος τοῦ βασιλέως ἐπικηρυκευσάμενοι παρέδοσαν	σφᾶς	ὑπηκόους εἶναι. τῷ δ' αὐτῷ
[14, 15]	ἀφίξεως Ἀντίγονος οὐδὲ προσεδέξατο, ἀλλὰ	σφενδόναις	βάλλων αὐτὸν ἀνεῖργεν, καὶ διεδήλου
[14, 15]	ἔπειτα δὲ καὶ ἐπὶ τὸν	σφέτερον	καλεῖν τοὺς συμμάχους. ὁ δ'
[14, 4]	κοίλης Συρίας ἀφελόμενος ὑπὸ τῷ	σφετέρῳ	στρατηγῷ ἔταξεν καὶ τὸ σύμπαν
[14, 15]	τοῦτο ἀποστάντες Γαλιλαῖοι τῶν παρὰ	σφίσι	δυνατῶν τοὺς τὰ Ἡρώδου φρονοῦντας
[14, 15]	γε ἀδελφὸν αὐτοῦ Ἰώσηπον παρακαθιστάνειν	σφίσι	προσπολεμοῦσιν Ἀντιγόνῳ. καὶ διαλλάττεται μὲν
[14, 9]	Ὑρκανὸν αὐτὸν χωρὶς τοῦ Σαμαίου:	σφόδρα	γὰρ αὐτὸν διὰ τὴν δικαιοσύνην
[14, 13]	Ὑρκανὸν καὶ Φασάηλον δεσμώτας παραλαμβάνει.	σφόδρα	δ' ἦν ἄθυμος τῶν γυναικῶν
[14, 9]	πολλοὺς τῶν σὺν αὐτῷ λῃστῶν.	σφόδρα	δὲ αὐτοῦ τὸ ἔργον τοῦτο
[14, 14]	εὔνοιαν, καὶ χαριζόμενος δὲ Ἀντωνίῳ	σφόδρα	περὶ τὸν Ἡρώδην ἐσπουδακότι, πρὸς
[14, 13]	ἀδελφὸν Ἡρώδην τοὺς πολεμίους διαπεφευγότα	σφόδρα	τὴν τελευτὴν εὐθύμως ὑπέμεινεν καταλιπὼν
[14, 14]	ἐκεῖθεν ἐπὶ Παμφυλίας καὶ χειμῶνι	σφοδρῷ	περιπεσὼν μόλις εἰς Ῥόδον διασώζεται
[14, 13]	καὶ δεῖν αὐτὸν ἔφασαν μετὰ	σφῶν	ἐξελθόντα πρὸ τοῦ τείχους ὑπαντᾶν
[14, 13]	καὶ τῶν περὶ αὐτὸν προστησάμενοι	σφῶν	τοὺς δεινοτάτους λέγειν. ἀντέλεγεν δὲ
[14, 8]	ὄρος οἰκῶν αἵ τε πόλεις	σχεδὸν	ἅπασαι. Μιθριδάτης δὲ ἄρας ἐκ
[14, 9]	τοῦτο κριθησόμενος ταπεινὸς παρίσταται καὶ	σχήματι	δεδοικότος καὶ ἔλεον θηρωμένου παρ'
[14, 5]	αὐτὴν Ὑρκανὸν κατήγαγεν εἰς Ἱεροσόλυμα	σχήσοντα	τὴν τοῦ ἱεροῦ ἐπιμέλειαν. πέντε
[14, 15]	μὲν τοὺς Ἰουδαίους, Σίλωνα δὲ	σώζει	κακῶς ἀμυνόμενον, ἑλών τε τὴν
[14, 13]	ἀλλαχῆ κελεύσας διὰ τῆς Ἰδουμαίας	σώζειν	αὑτούς, δοὺς ἐφόδια: ὅσοι δ'
[14, 6]	δὲ λοιποὶ σκεδασθέντες ὡς ἐδύναντο	σώζειν	αὑτοὺς ἐπειρῶντο. χιλίων μέντοι πλείονας
[14, 12]	νόσου μεγάλης τὸ τῆς Ἀσίας	σῶμα	νῦν διὰ τὴν ἡμετέραν νίκην
[14, 9]	καὶ φυλακῆς τῆς περὶ τὸ	σῶμα,	τά τε κατὰ τὴν Γαλιλαίαν
[14, 12]	κτῆσις ταῦτα ἀφεθήτω, τὰ μὲν	σώματα	ἐλεύθερα, ὡς ἦν ἀπ' ἀρχῆς,
[14, 12]	καὶ ὅσα ἐπράθη Ἰουδαίων ἤτοι	σώματα	Ἰουδαίων ἢ κτῆσις ταῦτα ἀφεθήτω,
[14, 11]	φίλος, κρύφα δὲ φυλακὴν τοῦ	σώματος	ἐποιεῖτο. ἔδοξε δὲ καὶ τοῖς
[14, 10]	Ῥαβελλίῳ Γαίου υἱῷ ὑπάτῳ χαίρειν.	Σώπατρος	Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως πρεσβευτὴς ἀπέδωκεν
[14, 15]	μὲν οὖν πέτραις ἄνωθεν βάλλοντες	σωρηδὸν	ἐπ' ἀλλήλοις ἀνῄρουν: καὶ θέαμα
[14, 15]	Μεσάδα, ἀναγκαῖον γὰρ ἦν τὸ	σῶσαι	τοὺς ἐν τῷ φρουρίῳ πολιορκουμένους
[14, 9]	κτείνῃ μὲν ἡμᾶς, αὐτὸν δὲ	σώσῃ	βιασάμενος τὸ δίκαιον. ἀλλ' Ἡρώδην
[14, 10]	Ἀλεξάνδρου Αἰνείαν Ἀντιπάτρου Ἀριστόβουλον Ἀμύντου	Σωσίπατρον	Φιλίππου ἄνδρας καλοὺς καὶ ἀγαθούς,
[14, 15]	ἑπομένοις ὁδὸν παρεῖχεν: οἱ δὲ	σωτῆρα	καὶ προστάτην αὐτὸν ἐκάλουν. ~(Ἐπεὶ
[14, 15]	παρείη τοῦ δήμου καὶ ἐπὶ	σωτηρίᾳ	τῆς πόλεως, μηδὲν μηδὲ τοῖς
[14, 13]	τὴν φυγήν, ἐν ᾗ τὴν	σωτηρίαν	αὐτοῖς μόνῃ κεῖσθαι συμβέβηκεν. καὶ
[14, 8]	νίκης αὐτοῖς ἅμα καὶ τῆς	σωτηρίας	αἴτιον τὸν Ἀντίπατρον ἀποφαίνων, ὥστε
[14, 15]	οἰμωγῆς ἀκούοντας καὶ περὶ τῆς	σωτηρίας	ἀπόγνωσις, τὸ μέντοι γε πᾶν
[14, 9]	σκυθρωπότερον ἀπαντᾶν, περὶ δὲ τῆς	σωτηρίας	ἀχαριστεῖν: λογίζεσθαι δ' ὡς, εἰ
[14, 11]	ἦν εἰς τὰ μάλιστα Κασσίῳ:	σῶφρον	γὰρ ἔδοξεν αὐτῷ Ῥωμαίους ἤδη
[14, 14]	(Ἔπειτα δόξαν ἀναχωρεῖν ἀπῄει μάλα	σωφρόνως	τὴν ἐπ' Αἰγύπτου. καὶ τότε