>Livre, Chap. |
[14, 10] |
ἕνεκα
ἀπέλυσα.
~(Λαοδικέων
ἄρχοντες
Γαίῳ
|
Ῥαβελλίῳ |
Γαίου
υἱῷ
ὑπάτῳ
χαίρειν.
Σώπατρος |
[14, 15] |
πολλῇ
προθυμίᾳ
κατ'
αὐτῶν
χρώμενοι
|
ῥᾳδίως |
αὐτοὺς
ἀπὸ
τῶν
πύργων
ἐτρέψαντο. |
[14, 10] |
ζῆν
ἐπιτρέπειν:
οὗ
τυχεῖν
αὐτῷ
|
ῥᾳδίως |
ἐγένετο:
λαβὼν
γὰρ
ὁ
Δολοβέλλας |
[14, 1] |
διαβολὴν
δι'
ἐπιείκειαν
οὐ
προσιέμενος
|
ῥᾳδίως. |
ἐποίει
δ'
αὐτὸν
τὸ
ἄπραγμον |
[14, 7] |
παρελήλυθεν
καὶ
τόπον
οὐκ
ἔστι
|
ῥᾳδίως |
εὑρεῖν
τῆς
οἰκουμένης,
ὃς
οὐ |
[14, 15] |
παρέξειν
αὐτοῖς
ἀφθονίαν
ὧν
ἐπιζητοῦσιν
|
ῥᾳδίως. |
καὶ
μετὰ
τὴν
δέησιν
εὐθὺς |
[14, 9] |
ταῦτα
μηδὲ
ἀκίνδυνος
εἶναι
νόμιζε
|
ῥαθυμῶν |
περί
τε
σαυτῷ
καὶ
τῇ |
[14, 11] |
ἐρυμνότατον.
ἐπὶ
μὲν
οὖν
τοῦτον
|
ῥαίσας |
Ἡρώδης
ἐκ
τῆς
νόσου
παραγίνεται |
[14, 5] |
καὶ
Σκυθόπολις
καὶ
Ἀνθηδὼν
καὶ
|
Ῥάφεια |
καὶ
Ἄδωρα
Μάρισά
τε
καὶ |
[14, 10] |
Λεμωνία
Κούιντος,
Γάιος
Κανείνιος
Τηρητίνα
|
Ῥέβιλος, |
Πόπλιος
Τηδήτιος
Λευκίου
υἱὸς
Πολλία, |
[14, 15] |
ἐκ
Μασάδας
οἰκείους
παραλαβὼν
καὶ
|
Ῥῆσαν |
τὸ
φρούριον
ᾔει
πρὸς
τὰ |
[14, 14] |
τῇ
δ'
ὑστεραίᾳ
παραγενόμενος
εἰς
|
Ῥινοκούρουρα |
ἐκεῖ
καὶ
τὰ
περὶ
τὸν |
[14, 15] |
δὲ
καὶ
τὴν
γυναῖκα,
καὶ
|
ῥίψας |
κατὰ
τοῦ
κρημνοῦ
τοὺς
νεκροὺς |
[14, 14] |
χειμῶνι
σφοδρῷ
περιπεσὼν
μόλις
εἰς
|
Ῥόδον |
διασώζεται
φορτίων
ἀποβολῆς
γενομένης.
καὶ |
[14, 9] |
δ'
ὡς,
εἰ
καὶ
πολέμου
|
ῥοπὰς |
βραβεύει
τὸ
θεῖον,
πλέον
ἐστὶ |
[14, 10] |
τῶν
δημοσίων
τῶν
ταμιευτικῶν
Κοίντω
|
Ῥουτιλίω |
Κοίντω
Κορνηλίω
ταμίαις
κατὰ
πόλιν, |
[14, 8] |
ἤδη
τοὺς
πολεμίους
τὸν
μὲν
|
ῥύεται, |
προτρέπει
δ'
εἰς
φυγὴν
τοὺς |
[14, 15] |
πρώτους
ἐπιδραμὼν
ὁ
βασιλεὺς
τῇ
|
ῥύμῃ |
τῇ
περὶ
αὐτὸν
παραχρῆμα
μὲν |
[14, 15] |
Ἰωσήπου
κεφαλὴν
πεντήκοντα
ταλάντων
αὐτὴν
|
ῥυομένου |
Φερώρα
τἀδελφοῦ.
καὶ
μετὰ
τοῦτο |
[14, 15] |
ἑλών
τε
τὴν
Ἰόππην
ἔσπευδεν
|
ῥυσόμενος |
τοὺς
ἐν
Μασάδα
οἰκείους.
τῶν |
[14, 16] |
ἐπ'
εὐφημίᾳ
τοῦ
δήμου,
ὡς
|
ῥυσομένου |
τῶν
κινδύνων
αὐτοὺς
τοῦ
θεοῦ. |
[14, 4] |
αὐτοῖς
Τίτος
Λίβιος
ὁ
τῆς
|
Ῥωμαικῆς |
ἱστορίας
συγγραφεύς.
(Ἐπεὶ
δὲ
τοῦ |
[14, 12] |
τὰς
δημοσίας
ἐντάξητε
δέλτους
γράμμασι
|
Ῥωμαικοῖς |
καὶ
Ἑλληνικοῖς
καὶ
ἐν
τῷ |
[14, 10] |
ἐν
τοῖς
ναοῖς
ἐγκεχαραγμένην
γράμμασιν
|
Ῥωμαικοῖς |
καὶ
Ἑλληνικοῖς.
ὅπως
τε
τὸ |
[14, 15] |
αὐτόθι
προσλαμβάνει,
ἔχων
δὲ
καὶ
|
Ῥωμαικὸν |
ἓν
τάγμα
εἰς
Πτολεμαίδα
παραγίνεται, |
[14, 15] |
γενεαῖς,
τούτους
μὲν
ἀπέλυσεν
λαβών,
|
Ῥωμαῖοι |
δὲ
εἰσπεσόντες
διήρπασαν
τὴν
πόλιν |
[14, 4] |
προσέτι
πλείω
ἢ
μύρια
τάλαντα
|
Ῥωμαῖοι |
ἐν
βραχεῖ
χρόνῳ
παρ'
ἡμῶν |
[14, 10] |
Δαισίου
πρώτῃ>
γνώμη
στρατηγῶν.
ἐπεὶ
|
Ῥωμαῖοι |
κατακολουθοῦντες
τῇ
τῶν
προγόνων
ἀγωγῇ |
[14, 15] |
ὄρη
φεύγειν,
ὡς
μηδὲν
ἔχοντες
|
Ῥωμαῖοι |
λιμῷ
διαφθαρεῖεν.
Ἡρώδης
δὲ
τὴν |
[14, 5] |
πολεμίων,
ἐφ'
οὓς
ἀνῄεσαν
οἱ
|
Ῥωμαῖοι, |
Μᾶρκος
Ἀντώνιος
ἐπιφανῶς
ἀγωνισάμενος
καὶ |
[14, 15] |
ἐν
Λύδδοις
θεραπεύων
Ἀντώνιον.
καὶ
|
Ῥωμαῖοι |
μὲν
ἐν
ἀφθόνοις
διῆγον
ἀνειμένοι |
[14, 5] |
μὲν
αὐτὸν
ἐπέσχον
οἱ
ἐνταῦθα
|
Ῥωμαῖοι. |
περιιὼν
δὲ
ἐν
κύκλῳ
τὴν |
[14, 13] |
οὐκ
ἐπείθοντο.
παραχρῆμα
δ'
ἐκδραμόντες
|
Ῥωμαῖοι |
σὺν
ἐγχειριδίοις
τοὺς
μὲν
αὐτῶν |
[14, 4] |
οὐκ
ἐᾷ.
(Ὃ
δὴ
καὶ
|
Ῥωμαῖοι |
συνιδόντες
κατ'
ἐκείνας
τὰς
ἡμέρας, |
[14, 16] |
δὲ
μὴ
διακωλύσωσιν
αὐτοὺς
οἱ
|
Ῥωμαῖοι |
τὰς
καθημερινὰς
θυσίας
ἐπιτελεῖν
τῷ |
[14, 16] |
εἰ
χρημάτων
τε
καὶ
ἀνδρῶν
|
Ῥωμαῖοι |
τὴν
πόλιν
κενώσαντες
καταλείψουσιν
αὐτὸν |
[14, 5] |
μάχης
γενομένης
κτείνουσι
μὲν
οἱ
|
Ῥωμαῖοι |
τῶν
πολεμίων
περὶ
τρισχιλίους,
ζωγροῦσι |
[14, 10] |
δεδόχθαι
τῷ
δήμῳ,
τοῦ
πράγματος
|
Ῥωμαίοις |
ἀνήκοντος,
μηδένα
κωλύεσθαι
παρατηρεῖν
τὴν |
[14, 4] |
τὰ
μὲν
Ἱεροσόλυμα
ὑποτελῆ
φόρου
|
Ῥωμαίοις |
ἐποίησεν,
ἃς
δὲ
πρότερον
οἱ |
[14, 14] |
Ἀντίγονον
μῖσος,
στασιαστὴν
γὰρ
καὶ
|
Ῥωμαίοις |
ἐχθρὸν
αὐτὸν
ὑπελάμβανεν,
πρόθυμος
ἦν |
[14, 10] |
μοι
πάσας
ἐκθέσθαι
τὰς
γεγενημένας
|
Ῥωμαίοις |
καὶ
τοῖς
αὐτοκράτορσιν
αὐτῶν
τιμὰς |
[14, 3] |
δὲ
παραινούντων
πολλῶν
μὴ
πολεμεῖν
|
Ῥωμαίοις |
κάτεισιν
καὶ
δικαιολογησάμενος
πρὸς
τὸν |
[14, 4] |
γὰρ
ἐλευθερίαν
ἀπεβάλομεν
καὶ
ὑπήκοοι
|
Ῥωμαίοις |
κατέστημεν
καὶ
τὴν
χώραν,
ἣν |
[14, 8] |
ἀεὶ
καὶ
μηδέποτε
εὔνουν
ὑπάρξαντα
|
Ῥωμαίοις, |
τὸν
δ'
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
κολασθέντα |
[14, 9] |
Ὑρκανὸν
δὲ
ἀντὶ
βασιλέως
τύραννον,
|
Ῥωμαίους |
δὲ
καὶ
Καίσαρα
πικροὺς
ἀνθ' |
[14, 14] |
διεξῄεσαν
καὶ
ἣν
αὐτὸς
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
εἶχεν
εὔνοιαν
ὑπεμίμνησκον,
κατηγοροῦντες
ἅμα |
[14, 16] |
γένος,
εἰ
καὶ
αὐτὸς
εἰς
|
Ῥωμαίους |
ἐξήμαρτεν:
ταῦτα
φοβούμενος
πολλοῖς
χρήμασι |
[14, 7] |
ἐπὶ
τοῖς
τὸ
πρῶτον
εἰς
|
Ῥωμαίους |
ἐξημαρτημένοις
τῷ
πελέκει
διεχρήσατο.
καὶ |
[14, 11] |
Κασσίῳ:
σῶφρον
γὰρ
ἔδοξεν
αὐτῷ
|
Ῥωμαίους |
ἤδη
θεραπεύειν
καὶ
τὴν
παρ' |
[14, 10] |
βλεπόμενα
τεκμήρια
παρεχόμεθα
τῆς
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
ἡμῖν
φιλίας
γενομένης
ἐπιδεικνύντες
αὐτὰ |
[14, 15] |
οἳ
μηδὲν
ἐξημαρτηκότες
αὐτοὶ
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
καὶ
ἱερεῖς
ὄντες
οὐκ
ἂν |
[14, 15] |
ὀρῶν
εἰς
μάχην
ἐφόβουν
τοὺς
|
Ῥωμαίους. |
οἱ
δὲ
γυμνῆτες
προσιόντες
τοῖς |
[14, 14] |
οὐ
γὰρ
ἐνόμιζεν
αὐτῷ
τοὺς
|
Ῥωμαίους |
παρέξειν
τοῖς
ἐκ
τοῦ
γένους |
[14, 12] |
εὐκαίρως
τεκμήρια
γενησόμενα
ἧς
φαμὲν
|
Ῥωμαίους |
ποιήσασθαι
προνοίας
ὑπὲρ
τοῦ
ἡμετέρου |
[14, 14] |
παρὰ
Πάρθων
τὴν
ἀρχὴν
λάβοι
|
Ῥωμαίους |
ὑπεριδών.
τῆς
δὲ
βουλῆς
ἐπὶ |
[14, 10] |
οἱ
Ἰουδαῖοι
ποιούμενοι
τὴν
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
φιλίαν
αὐτῶν
εἶναι,
καθὼς
καὶ |
[14, 10] |
ἐπεδείξαμεν.
τὴν
μὲν
οὖν
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
φιλίαν
καὶ
συμμαχίαν
κατ'
ἐκείνους |
[14, 8] |
διελέχθησαν
ἀνανεούμενοι
τὰς
προυπηργμένας
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
χάριτας
καὶ
τὴν
φιλίαν,
καὶ |
[14, 10] |
βούλομαι
δὲ
καὶ
ἑλληνιστὶ
καὶ
|
ῥωμαιστὶ |
ἐν
δέλτῳ
χαλκῇ
τοῦτο
ἀνατεθῆναι. |
[14, 10] |
παισὶν
ὑπὸ
συγκλήτου
καὶ
δήμου
|
Ῥωμαίων |
ἀξία
τῆς
πρὸς
ἡμᾶς
εὐνοίας |
[14, 2] |
τὸν
Ἀρέταν
ἢ
πολέμιον
αὐτὸν
|
Ῥωμαίων |
ἀποδειχθήσεσθαι.
καὶ
Σκαῦρος
μὲν
εἰς |
[14, 9] |
Ἀντίπατρος
ἦν
πεποιημένος
πρὸς
τοὺς
|
Ῥωμαίων |
αὐτοκράτορας
καὶ
χρήματα
πείσας
πέμψαι |
[14, 4] |
Ἰουδαίων
εἰς
μυρίους
καὶ
δισχιλίους,
|
Ῥωμαίων |
δὲ
πάνυ
ὀλίγοι.
ἐλήφθη
δὲ |
[14, 12] |
Ἰουδαίων
ἔθνος
φίλον
ὑπάρχον
τοῦ
|
Ῥωμαίων |
δήμου,
τὴν
ἀπόνοιαν
τὴν
ἐκείνου |
[14, 10] |
βαρβάρων,
πρὸς
δὲ
τὰ
ὑπὸ
|
Ῥωμαίων |
δόγματα
οὐκ
ἔστιν
ἀντειπεῖν:
ἔν |
[14, 10] |
συγκλήτῳ
καὶ
τοῖς
αὐτοκράτορσι
τοῖς
|
Ῥωμαίων |
δόγματα
πρὸς
Ὑρκανὸν
καὶ
τὸ |
[14, 6] |
ἔκτεινε
πάντας
ὅσους
ἐπιτύχοι
τῶν
|
Ῥωμαίων |
εἴς
τε
ὄρος
τὸ
καλούμενον |
[14, 4] |
Σκαύρῳ
παραδοὺς
καὶ
δύο
τάγματα
|
Ῥωμαίων |
ἐπὶ
Κιλικίας
ᾤχετο
ἐπειγόμενος
εἰς |
[14, 16] |
φόνων
ἦν
ἀνάπλεα
τῶν
μὲν
|
Ῥωμαίων |
ἐπὶ
τῇ
τριβῇ
τῆς
πολιορκίας |
[14, 10] |
ἐπί
τε
συγκλήτου
καὶ
δήμου
|
Ῥωμαίων, |
εὐχαριστήσαντος
δὲ
καὶ
τοῦ
δήμου |
[14, 10] |
ὃς
οὐχὶ
καὶ
περὶ
τῆς
|
Ῥωμαίων |
ἡμῖν
πιστεύσει
φιλανθρωπίας,
ὅτι
ταύτην |
[14, 16] |
ἰόντες
οὐδὲν
κακίους
τὰς
τόλμας
|
Ῥωμαίων |
ἦσαν,
ἐπιστήμῃ
δ'
ἐλείποντο.
πρός |
[14, 10] |
συγκλήτου
καὶ
τοῦ
δήμου
τοῦ
|
Ῥωμαίων |
ἵνα
κατὰ
τὰ
νομιζόμενα
ἔθη |
[14, 10] |
δὲ
Λέντλος
ὕπατος
εἶπεν:
πολίτας
|
Ῥωμαίων |
Ἰουδαίους
ἱερὰ
Ἰουδαικὰ
ἔχοντας
καὶ |
[14, 10] |
Ἀλεξανδρεὺς
λόγους
ἐποιήσατο,
ὅπως
πολίτας
|
Ῥωμαίων |
Ἰουδαίους
ἱερὰ
Ἰουδαικὰ
ποιεῖν
εἰωθότας, |
[14, 10] |
ὁ
Λέντλος
δόγμα
ἐξέθετο:
πολίτας
|
Ῥωμαίων |
Ἰουδαίους,
οἵτινες
ἱερὰ
Ἰουδαικὰ
ποιεῖν |
[14, 10] |
(Λεύκιος
Λέντλος
ὕπατος
λέγει:
πολίτας
|
Ῥωμαίων |
Ἰουδαίους,
οἵτινές
μοι
ἱερὰ
ἔχειν |
[14, 4] |
ἐγήγερτο
τεμνόντων
τὴν
πέριξ
ὕλην
|
Ῥωμαίων. |
καὶ
ἐπειδὴ
τοῦτ'
εἶχεν
ἱκανῶς |
[14, 12] |
τε
καὶ
τῷ
δήμῳ
τῶν
|
Ῥωμαίων |
καὶ
μήτε
πόλεων
μήτε
ἡρῴων |
[14, 8] |
πόλιν.
αἱ
μὲν
οὖν
παρὰ
|
Ῥωμαίων |
καὶ
τοῦ
δήμου
τοῦ
Ἀθηναίων |
[14, 6] |
ᾤχετο.
καὶ
προσπεσόντων
αὐτοῖς
τῶν
|
Ῥωμαίων |
καρτερῶς
ἡττῶνται
τῇ
μάχῃ
γενναίως |
[14, 10] |
Συρίας
καὶ
Φοινίκης
συμμάχοις
οὖσι
|
Ῥωμαίων |
κατὰ
δωρεὰν
ὑπῆρχε
καρποῦσθαι,
ταῦτα |
[14, 10] |
ποιεῖν
ὑπὲρ
Ἰουδαίων
σύμμαχοι
ὄντες
|
Ῥωμαίων |
κατὰ
τὸ
τῆς
συγκλήτου
δόγμα |
[14, 1] |
πρὸς
ταῖς
ἑκατὸν
ὀλυμπιάδος,
ὑπατεύοντος
|
Ῥωμαίων |
Κυίντου
Ὁρτησίου
καὶ
Κυίντου
Μετέλλου, |
[14, 4] |
τῶν
Ἰουδαίων
οἱ
μὲν
ὑπὸ
|
Ῥωμαίων, |
οἱ
δ'
ὑπὸ
ἀλλήλων
ἀνῃροῦντο, |
[14, 10] |
βασιλεὺς
Ἀντιόχου
υἱὸς
Ἰουδαίους
συμμάχους
|
Ῥωμαίων, |
ὅπως
τε
φρούρια
καὶ
λιμένας |
[14, 10] |
ἔχομεν
κατακολουθοῦντες
τῷ
δήμῳ
τῶν
|
Ῥωμαίων |
πάντων
ἀνθρώπων
ὄντι
εὐεργέτῃ
καὶ |
[14, 10] |
(Ἰούλιος
Γάιος
ὑιοσο
στρατηγὸς
ὕπατος
|
Ῥωμαίων |
Παριανῶν
ἄρχουσι
βουλῇ
δήμῳ
χαίρειν. |
[14, 15] |
σπείρας
ἀναλαβών,
ὧν
πέντε
μὲν
|
Ῥωμαίων, |
πέντε
δὲ
Ἰουδαίων
ἦσαν,
καὶ |
[14, 15] |
τε
Σίλωνα
καὶ
τὸ
τῶν
|
Ῥωμαίων |
στράτευμα,
ὡς
παρὰ
τὴν
αὐτῶν |
[14, 15] |
σῖτον
αὐτῶν,
καὶ
νεοσυλλέκτου
τοῦ
|
Ῥωμαίων |
στρατεύματος
ὄντος,
καὶ
πολέμων
ἀπείρως |
[14, 14] |
διέφθειραν.
κἀν
τούτῳ
Βεντίδιος
ὁ
|
Ῥωμαίων |
στρατηγὸς
πεμφθεὶς
ἐκ
Συρίας
ὥστε |
[14, 15] |
βασιλεὺς
ὑπέστρεψεν
καὶ
χειμάσουσαν
τὴν
|
Ῥωμαίων |
στρατιὰν
εἰς
τὰς
προσκεχωρηκυίας
διαφῆκεν |
[14, 3] |
ἐπικουρικὰ
σὺν
τοῖς
ὑπάρχουσιν
αὐτῷ
|
Ῥωμαίων |
τάγμασιν
ἐστράτευσεν
ἐπὶ
τὸν
Ἀριστόβουλον. |
[14, 5] |
αὐτὸν
ἐλθούσης,
ἣ
ἐφρόνει
τὰ
|
Ῥωμαίων |
τοῦ
τε
ἀνδρὸς
αὐτῆς
καὶ |
[14, 5] |
ἄλλοις
ἡγεμόσιν:
οἱ
δὲ
ὁπλίσαντες
|
Ῥωμαίων |
τοὺς
ἑπομένους
καὶ
σὺν
τούτοις |
[14, 10] |
εἴ
τινές
εἰσιν
Ἰουδαῖοι
πολῖται
|
Ῥωμαίων |
τούτοις
μηδεὶς
ἐνοχλῇ
περὶ
στρατείας, |
[14, 10] |
συγκλήτῳ
καὶ
τῷ
δήμῳ
τῶν
|
Ῥωμαίων |
Ὑρκανὸν
Ἀλεξάνδρου
υἱὸν
καὶ
τέκνα |
[14, 15] |
αὐτῷ
ἐξ
οὗ
βασιλεὺς
ἐν
|
Ῥώμῃ |
ἀποδέδεικτο.
ἀναστρατοπεδευσάμενος
δὲ
καὶ
πλησίον |
[14, 8] |
βεβαιώσας,
Ἀντιπάτρῳ
δὲ
πολιτείαν
ἐν
|
Ῥώμῃ |
δοὺς
καὶ
ἀτέλειαν
πανταχοῦ.
λέγεται |
[14, 3] |
ἱστορήκαμεν
καὶ
ἡμεῖς
ἀνακείμενον
ἐν
|
Ῥώμῃ |
ἐν
τῷ
ἱερῷ
τοῦ
Διὸς |
[14, 5] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τέκνων
ἐν
|
Ῥώμῃ |
ἐχομένων,
συνεχώρησεν
αὐτῇ
ταῦτα
ἅπερ |
[14, 10] |
τοῦτο
ποιεῖν
αὐτῶν
μηδ'
ἐν
|
Ῥώμῃ |
κεκωλυμένων.
καὶ
γὰρ
Γάιος
Καῖσαρ |
[14, 16] |
τῇ
Ἱεροσολυμιτῶν
πόλει
ὑπατεύοντος
ἐν
|
Ῥώμῃ |
Μάρκου
Ἀγρίππα
καὶ
Κανιδίου
Γάλλου |
[14, 16] |
ἀφελόμενος
τὴν
ἀρχὴν
ἀποδειχθέντα
ἐν
|
Ῥώμῃ |
πολέμιον
αὐτὸς
ἀντ'
ἐκείνου
βασιλεὺς |
[14, 12] |
συντυχόντες
τήν
τε
ἔμπροσθεν
ἐν
|
Ῥώμῃ |
τελεσθεῖσαν
αὐτοῖς
πρεσβείαν
ἀνενεώσαντο
καὶ |
[14, 4] |
δὲ
νεώτερος
Ἀντίγονος
συναπεκομίζετο
εἰς
|
Ῥώμην |
ἅμα
ταῖς
ἀδελφαῖς.
~(Σκαύρου
δ' |
[14, 8] |
ταῦτα
ἐπιστέλλει
τοῖς
ὑπάτοις
εἰς
|
Ῥώμην |
ἀναγράψαι
ἐν
τῷ
Καπετωλίῳ.
καὶ |
[14, 6] |
Ἀριστόβουλος
χρησάμενος
τύχῃ
πάλιν
εἰς
|
Ῥώμην |
ἀναπέμπεται
καὶ
δεθεὶς
αὐτόθι
κατείχετο, |
[14, 8] |
τε
ἔλεγεν
Ἀριστόβουλον
μὲν
εἰς
|
Ῥώμην |
ἀνάσπαστον
γεγονέναι
πολέμιον
ἀεὶ
καὶ |
[14, 5] |
μηκέτι
Ὑρκανοῦ
πρὸς
τὴν
ἐκείνου
|
ῥώμην |
ἀντέχειν
δυναμένου,
ἀλλ'
ἀνεγείρειν
ἤδη |
[14, 14] |
εἰς
Βρεντέσιον
κατάγεται.
κἀκεῖθεν
εἰς
|
Ῥώμην |
ἀφικόμενος
πρῶτον
μὲν
Ἀντωνίῳ
φράζει |
[14, 14] |
μένειν
αὐτὸν
οὐκ
ἠδυνήθη
εἰς
|
Ῥώμην |
ἐπειγόμενον
χειμῶνός
τε
ὄντος
καὶ |
[14, 4] |
ἐπὶ
Κιλικίας
ᾤχετο
ἐπειγόμενος
εἰς
|
Ῥώμην. |
ἐπήγετο
δὲ
μετὰ
τῆς
γενεᾶς |
[14, 10] |
εἶχεν.
~(Καῖσαρ
δ'
ἐλθὼν
εἰς
|
Ῥώμην |
ἕτοιμος
ἦν
πλεῖν
ἐπ'
Ἀφρικῆς |
[14, 6] |
τὴν
στρατηγίαν
δράσας
ἀπῆρεν
εἰς
|
Ῥώμην |
Κράσσῳ
παραδοὺς
τὴν
ἀρχήν.
περὶ |
[14, 7] |
(Χρόνῳ
δ'
ὕστερον
Καῖσαρ
κατασχὼν
|
Ῥώμην |
μετὰ
τὸ
Πομπήιον
καὶ
τὴν |
[14, 16] |
ὑπ'
Ἀντωνίου
καὶ
κομισθεὶς
εἰς
|
Ῥώμην |
ὑπ'
αὐτοῦ
δικαιολογήσηται
πρὸς
τὴν |
[14, 6] |
ὃς
δὴ
καὶ
συνέφυγεν
ἐκ
|
Ῥώμης |
αὐτῷ,
πρὸς
Γαβίνιον
ἄγεται.
καὶ |
[14, 11] |
πολέμου
Μοῦρκος
μὲν
ἦλθεν
ἐκ
|
Ῥώμης |
εἰς
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
Σέξστου, |
[14, 6] |
διῆγον.
~(Ἀριστοβούλου
δὲ
διαδράντος
ἐκ
|
Ῥώμης |
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
καὶ
τὸ |
[14, 5] |
τοῦ
Ἀριστοβούλου
παιδὸς
Γαβίνιος
ἐκ
|
Ῥώμης |
στρατηγὸς
εἰς
Συρίαν
ἧκεν,
ὃς |