>

Livre, Chap.
[14, 4]	ἤδη φονευομένων ἀναγκασθέντες ἀποδρᾶναι πᾶν	θ'	ὅ τι δέοι παθεῖν τοῦτο
[14, 13]	ὑπισχνεῖτο: ἐγγὺς γὰρ ἦν ἡ	θάλασσα.	ὁ δὲ Ὑρκανὸν ἀπολιπεῖν οὐκ
[14, 12]	καὶ τόπους εὐφυεῖς καταλαμβανόμενοι μέχρι	θαλάσσης	ἀποτετειχισμένους ὄρεσιν, ὡς πύλῃ μιᾷ
[14, 4]	κατεσκαμμένων, Γάζαν δὲ πρὸς τῇ	θαλάττῃ	καὶ Ἰόππην καὶ Δῶρα καὶ
[14, 10]	τὰς προσευχὰς ποιεῖσθαι πρὸς τῇ	θαλάττῃ	κατὰ τὸ πάτριον ἔθος. ἂν
[14, 3]	τὰ πειρατήρια τὰ ἐν τῇ	θαλάττῃ	τοῦτον εἶναι τὸν συστήσαντα διέβαλεν,
[14, 13]	πλησίον δὲ μετὰ ἱππέων ὑπὲρ	θαλάττης	οἱ περὶ Φασάηλον κατάγονται καὶ
[14, 11]	πρὸς ταύταις δὲ Λύδδα καὶ	Θάμνα.	ἐπεξῆλθε δ' ἂν ὑπ' ὀργῆς
[14, 4]	ὀποβάλσαμον μύρων ἀκρότατον, ὃ τῶν	θάμνων	τεμνομένων ὀξεῖ λίθῳ ἀναπιδύει ὥσπερ
[14, 13]	Ἀντίγονος ὡς ἐπὶ θεραπείᾳ διέφθειρεν	θανασίμοις	χρησαμένων εἰς τὸ τραῦμα. πρὸ
[14, 1]	Ἀλεξάνδραν τὴν βασίλισσαν καὶ τὸν	θάνατον	αὐτῆς ἐν τῇ πρὸ ταύτης
[14, 13]	ὑπέμεινεν καταλιπὼν τὸν ἐκδικῆσαι τὸν	θάνατον	αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐχθροὺς τιμωρήσασθαι
[14, 15]	τρανῶς προφαινούσας τὸν τοῦ ἀδελφοῦ	θάνατον.	ἐπειχθεὶς οὖν κατὰ τὴν πορείαν
[14, 13]	αὑτὸν ἀποσφάττεσθαι μέλλοντα οὐχὶ τὸν	θάνατον	ἡγήσατο δεινόν, τὸ δ' ὑπ'
[14, 8]	διετέλει. ~(Μετὰ δὲ τὸν Πομπηίου	θάνατον	καὶ τὴν νίκην τὴν ἐπ'
[14, 11]	μηδὲν αὐτὸν περὶ τὸν Ἀντιπάτρου	θάνατον	κακουργῆσαι, τάφον τε ἐκόσμει τῷ
[14, 10]	εὔνοιαν. (Μετὰ δὲ τὸν Γαίου	θάνατον	Μᾶρκος Ἀντώνιος καὶ Πόπλιος Δολαβέλλας
[14, 15]	κρημνοῦ τοὺς νεκροὺς ἐπικατέβαλεν ἑαυτὸν	θάνατον	πρὸ δουλείας ὑπομένων. πολλὰ δὲ
[14, 11]	(Τοῦ δ' ἐπὶ τῷ Καίσαρος	θανάτῳ	πολέμου συνερρωγότος καὶ τῶν ἐν
[14, 7]	τὰ Πομπηίου φρονοῦντες φαρμάκῳ διαφθείρουσιν,	θάπτουσι	δ' αὐτὸν οἱ τὰ Καίσαρος
[14, 10]	Δηλίων. ἐπ' ἄρχοντος Βοιωτοῦ μηνὸς	Θαργηλιῶνος	εἰκοστῇ χρηματισμὸς στρατηγῶν. Μᾶρκος Πείσων
[14, 15]	τὸ τῶν οἰκείων φρόνημα καὶ	θαρραλέους	ἀπεργάζεται, καὶ τῶν πάλαι φευγόντων
[14, 13]	καὶ παριὼν κατὰ τὴν ὁδὸν	θαρρεῖν	ἕκαστον παρεκελεύετο καὶ μὴ παρέχειν
[14, 15]	ἐπὶ Ἱεροσόλυμα ἡ βασιλέως στρατιὰ	θαρροῦσα	τῷ νενικηκέναι, καὶ τὸ πᾶν
[14, 4]	ἑκατοντάρχης ἅμα τοῖς ἑπομένοις κατὰ	θάτερον	μέρος, διὰ μέσων δὲ Φάβιος
[14, 13]	ἀξιοῦντος. Φασάηλον δ' ἄν τις	θαυμάσειε	τῆς εὐψυχίας, ὃς γνοὺς αὑτὸν
[14, 7]	ἐν τῷ ναῷ χρυσὸν ἐξεφόρησεν.	(Θαυμάσῃ	δὲ μηδείς, εἰ τοσοῦτος ἦν
[14, 7]	καταπετασμάτων τοῦ ναοῦ φυλακὴν ὄντων	θαυμασίων	τὸ κάλλος καὶ πολυτελῶν τὴν
[14, 16]	γὰρ τὸ ξενικὸν πλῆθος ἐπὶ	θέᾳ	τοῦ τε ἱεροῦ καὶ τῶν
[14, 15]	σωρηδὸν ἐπ' ἀλλήλοις ἀνῄρουν: καὶ	θέαμα	τοῦτο δεινότατον ἦν κατὰ τόνδε
[14, 8]	δὲ τὸν στέφανον ἐν τῷ	θεάτρῳ	Διονυσίοις τραγῳδῶν τῶν καινῶν ἀγομένων
[14, 8]	πρυτανείας ἐκκλησίας ἀγομένης ἐν τῷ	θεάτρῳ	τῶν προέδρων ἐπεψήφισεν Δωρόθεος Ἐρχιεὺς
[14, 2]	στὰς μέσος αὐτῶν εἶπεν: ὦ	θεὲ	βασιλεῦ τῶν ὅλων, ἐπεὶ οἱ
[14, 12]	ἀλλὰ τὰς ἐπιβουλὰς αὐτῶν τὰς	θεημάχους,	ἃς ὑπεδέξατο ἡ Μακεδονία καθάπερ
[14, 10]	Ἀλεξάνδρου. ἐπεὶ τὸ> πρὸς τὸ	θεῖον	εὐσεβές τε καὶ ὅσιον ἐν
[14, 9]	καὶ πολέμου ῥοπὰς βραβεύει τὸ	θεῖον,	πλέον ἐστὶ τῆς στρατείας τὸ
[14, 4]	ἐλήφθη δὲ αἰχμάλωτος καὶ Ἀψάλωμος,	θεῖος	ἅμα καὶ πενθερὸς Ἀριστοβούλου. παρηνομήθη
[14, 1]	αὐτὸν τὸν Ἀριστόβουλον ὡς ἀποκτεῖναι	θέλοντα,	καὶ μόλις ἐγκείμενος πείθει πρὸς
[14, 8]	τῆς ὑπὲρ Καίσαρος προθυμίας οὐ	θέλοντες,	Ἰάμβλιχός τε ὁ δυνάστης καὶ
[14, 6]	Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν, ὡς ἦν Ἀντιπάτρῳ	θέλοντι,	ἐπὶ τὴν Ναβαταίων ἔρχεται, καὶ
[14, 15]	χειμαδίοις Ἀντιγόνου τροφὰς παρέχειν οὐ	θέλοντος:	μῆνα γὰρ οὐ πλέον αὐτοὺς
[14, 2]	λαβόντας ἀντὶ τῶν θυμάτων ὅσα	θέλουσιν.	τῶν δέ, εἰ βούλονται λαβεῖν,
[14, 10]	δὲ τὰ δεδογμένα. ὑμᾶς οὖν	θέλω	φροντίσαι καὶ προνοῆσαι τῶν ἀνθρώπων
[14, 4]	ὀλίγοι καὶ εἶδον ὅσα μὴ	θεμιτὸν	ἦν τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις ἢ
[14, 10]	τοῦ ἀρχιερέως αὐτῶν πρέσβεις Στράτωνα	Θεοδότου	Ἀπολλώνιον Ἀλεξάνδρου Αἰνείαν Ἀντιπάτρου Ἀριστόβουλον
[14, 10]	βουλὴν καὶ τὴν ἐκκλησίαν τὸν	Θεόδωρον,	ἀπολαβόντες δὲ τὴν ἐπιστολὴν παρ'
[14, 10]	δόγμα ἐψηφισάμεθα. ἐδεήθη δὲ καὶ	Θεόδωρος	τὴν ἐπιστολὴν ἡμῖν ἀποδοὺς τῶν
[14, 10]	ἦσαν οὗτοι: Λυσίμαχος Παυσανίου Ἀλέξανδρος	Θεοδώρου	Πάτροκλος Χαιρέου Ἰωάννης Ὀνείου. (Ἔπεμψεν
[14, 12]	καὶ Ἰώσηπος Μενναίου καὶ Ἀλέξανδρος	Θεοδώρου	πρεσβευταὶ ἐν Ἐφέσῳ μοι συντυχόντες
[14, 10]	ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἀλέξανδρος	Θεοδώρου	πρεσβευτὴς Ὑρκανοῦ τοῦ Ἀλεξάνδρου υἱοῦ
[14, 8]	δὲ καὶ νῦν Διονυσίου τοῦ	Θεοδώρου	Σουνιέως εἰσηγησαμένου καὶ περὶ τῆς
[14, 2]	δὲ οἱ ἱερεῖς ηὔξαντο τὸν	θεὸν	δίκην αὐτῶν εἰσπράξασθαι παρὰ τῶν
[14, 7]	οἰκουμένην Ἰουδαίων καὶ σεβομένων τὸν	θεὸν	ἔτι δὲ καὶ τῶν ἀπὸ
[14, 4]	ὑπερβολὴν ἧς ἔχομεν περὶ τὸν	θεὸν	εὐσεβείας καὶ τὴν φυλακὴν τῶν
[14, 10]	συντελῶνται αὐτοῖς αἱ εἰς τὸν	θεὸν	ἱεροποιίαι καὶ ἑορταὶ αἱ εἰθισμέναι
[14, 9]	αὐτῷ παρασχόντας. ἴστε μέντοι τὸν	θεὸν	μέγαν, καὶ οὗτος, ὃν νῦν
[14, 2]	τὰς πίστεις καὶ ἀσεβῆσαι τὸν	θεὸν	τὰ πρὸς τὰς θυσίας μὴ
[14, 2]	τῶν Ἰουδαίων κατέλευσαν. (Ὁ δὲ	θεὸς	ταύτης αὐτοὺς παραχρῆμα ἐτιμωρήσατο τῆς
[14, 14]	ὕσας διὰ τῆς νυκτὸς ὁ	θεός:	τῶν γὰρ ἐκδοχείων πλησθέντων τοῦ
[14, 2]	αὐχμὸν καὶ γενόμενος ἐπήκοος ὁ	θεὸς	ὗσεν, κρύψαντα ἑαυτὸν διὰ τὸ
[14, 12]	τὸ ἀραρὸς ὑμῶν ἦθος καὶ	θεοσεβὲς	κατανοήσας, ἴδιον ἥγημαι Καταδραμόντων δὲ
[14, 12]	καὶ τοῖς συμμάχοις τὴν ὑπὸ	θεοῦ	δοθεῖσαν ἡμῖν εἰρήνην: ὥσπερ οὖν
[14, 15]	τοῦ βασιλέως τὴν ἐκ τοῦ	θεοῦ	εὔνοιαν: πίπτει μὲν γὰρ ἡ
[14, 7]	ἔστιν ἢ μόνα τὰ τοῦ	θεοῦ,	καὶ δῆλον, ὅτι ταῦτα μετήνεγκαν
[14, 15]	δὲ εἰς Σέπφωριν νίφοντος τοῦ	θεοῦ	καὶ τῶν Ἀντιγόνου φρουρῶν ὑπεξελθόντων
[14, 3]	ἱερεῦσι τοῦ τιμωμένου παρ' αὐτοῖς	θεοῦ	πειθαρχεῖν, ὄντας δὲ τούτους ἀπογόνους
[14, 15]	αὐτῷ μέγιστος συνέπεσεν, ὃν κατὰ	θεοῦ	πρόνοιαν διέφυγεν: γυμνοῦ γὰρ ὄντος
[14, 14]	εὐπορίαν τοῦ σπανίζοντος, ὡς ἐκ	θεοῦ	προνοίας ταύτης αὐτοῖς γεγενημένης, ἐπεξιόντες
[14, 16]	ῥυσομένου τῶν κινδύνων αὐτοὺς τοῦ	θεοῦ.	τά τε ἐκτὸς τῆς πόλεως
[14, 12]	ἀνθρώπους παρανομιῶν καὶ τῶν εἰς	θεοὺς	ἁμαρτημάτων ἠμυνάμεθα, δι' ἃ καὶ
[14, 15]	πάντας πιστεῦσαι τὸν Ἡρώδην εἶναι	θεοφιλῆ,	μέγαν οὕτω καὶ παράδοξον διαφυγόντα
[14, 2]	τινα ὄνομα δίκαιον ὄντα καὶ	θεοφιλῆ,	ὃς ἀνομβρίας ποτὲ οὔσης ηὔξατο
[14, 13]	ὑποπέμψας ἰατροὺς Ἀντίγονος ὡς ἐπὶ	θεραπείᾳ	διέφθειρεν θανασίμοις χρησαμένων εἰς τὸ
[14, 13]	τὸν νεώτατον ἀδελφὸν τήν τε	θεραπείαν	πᾶσαν καὶ τὸν ἄλλον ὄχλον
[14, 13]	ἐντεθύμητο, ἀνακτησάμενος τὴν μητέρα καὶ	θεραπείας	ἧς ὁ καιρὸς ἤπειγεν ἀξιώσας
[14, 9]	τὴν ἐξουσίαν. ταῦτ' Ἀντίπατρον ἐποίει	θεραπείας	παρὰ τοῦ ἔθνους τυγχάνειν βασιλικῆς
[14, 11]	γὰρ ἔδοξεν αὐτῷ Ῥωμαίους ἤδη	θεραπεύειν	καὶ τὴν παρ' αὐτῶν κατασκευάζειν
[14, 7]	δ' αὐτὸν οἱ τὰ Καίσαρος	θεραπεύοντες	πράγματα, καὶ ὁ νεκρὸς ἔκειτο
[14, 3]	τέως δὲ ἐκέλευσεν ἡσυχίαν ἄγειν	θεραπεύων	ἅμα τὸν Ἀριστόβουλον, μὴ τὴν
[14, 15]	τοῦ στρατοῦ μοῖραν ἐν Λύδδοις	θεραπεύων	Ἀντώνιον. καὶ Ῥωμαῖοι μὲν ἐν
[14, 11]	προαίρεσιν αὐτοῦ κατανοῆσαι, ὃς προεισπέμψας	θεράποντα	τῷ μὲν δοκεῖν ἐπὶ δείπνου
[14, 16]	καὶ τὰ τρία χώματα εὐπετῶς:	θέρος	τε γὰρ ἦν καὶ οὐδὲν
[14, 2]	ἐστὶν ἡμῖν πολλὰ θύειν τῷ	θεῷ.	ἀποροῦντες δὲ θυμάτων οἱ περὶ
[14, 10]	πατρίους εὐχὰς καὶ θυσίας τῷ	θεῷ:	δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ
[14, 2]	ἀνομβρίας ποτὲ οὔσης ηὔξατο τῷ	θεῷ	λῦσαι τὸν αὐχμὸν καὶ γενόμενος
[14, 16]	τὰς καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελεῖν τῷ	θεῷ,	πρεσβεύονται ἐπιτρέψαι παρακαλοῦντες θύματα αὐτοῖς
[14, 16]	Σόσσιος δὲ χρυσοῦν ἀναθεὶς τῷ	θεῷ	στέφανον ἀνέζευξεν ἀπὸ Ἱεροσολύμων Ἀντίγονον
[14, 4]	καὶ τὰ νόμιμα ἐπιφέρειν τῷ	θεῷ	τὴν ἀρχιερωσύνην ἀπέδωκεν Ὑρκανῷ διά
[14, 12]	μιᾷ τὴν πάροδον ταμιεύεσθαι, τῶν	θεῶν	αὐτοὺς ἐπὶ τοῖς ἀδίκοις ἐγχειρήμασιν
[14, 10]	θηρίων καθεζομένοις μετὰ τῶν συγκλητικῶν	θεωρεῖν	Αἰτησαμένους παρὰ δικτάτορος ἢ παρὰ
[14, 2]	ἀνομβρίαν εὐξάμενος, ἵν' οὕτως ἀρὰς	θῇ	κατὰ Ἀριστοβούλου καὶ τῶν συστασιαστῶν
[14, 7]	τὴν Ἰουδαίαν ἐν ταῖς βασιλικαῖς	θήκαις	ἐποίησεν τεθῆναι. Σκιπίων δ' ἐπιστείλαντος
[14, 12]	γίνεται τριῶν ἀρρένων, δύο δὲ	θηλειῶν.	ἦκτο δὲ πρότερον καὶ γυναῖκα
[14, 10]	ἔν τε πυγμῇ μονομάχων καὶ	θηρίων	καθεζομένοις μετὰ τῶν συγκλητικῶν θεωρεῖν
[14, 9]	καὶ σχήματι δεδοικότος καὶ ἔλεον	θηρωμένου	παρ' ὑμῶν, κόμην τ' ἐπιθρέψας
[14, 4]	χωρὶς δὲ τούτων ἐν τοῖς	θησαυροῖς	ἱερῶν χρημάτων εἰς δύο χιλιάδας
[14, 10]	ὁμοίως δὲ κἀγὼ τοὺς ἄλλους	θιάσους	κωλύων τούτοις μόνοις ἐπιτρέπω κατὰ
[14, 10]	ὕπατος ἐν τῷ διατάγματι κωλύων	θιάσους	συνάγεσθαι κατὰ πόλιν μόνους τούτους
[14, 9]	καὶ τὸν κατὰ τὴν χώραν	θόρυβον	ἐπιὼν κατέστελλεν, ἀπειλῶν τε ἅμα
[14, 15]	ἡμέραν αὐτὸς ἧκεν πανστρατιᾷ, καὶ	θρασέως	ἐξελθόντων τῶν πολεμίων κλίνεται μὲν
[14, 15]	τῶν πολεμίων ἐπεξελθόντων αὐτοῖς ὑπὸ	θράσους	συμβαλὼν κρατεῖ τῇ μάχῃ, καὶ
[14, 7]	δὴ τὰ συντάγματα τῶν Ἰουδαίων	θρέψαι	διαφερόντως καὶ συναυξῆσαι χρώμενα τοῖς
[14, 13]	γενομένῳ δὲ τῆς Ἰδουμαίας ἐν	Θρήσᾳ	χωρίῳ οὕτω καλουμένῳ ὁ ἀδελφὸς
[14, 15]	ἀξόμενος τὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀριστοβούλου	θυγατέρα:	ταύτην γὰρ ἦν ἐγγεγυημένος, ὥς
[14, 13]	ἔμελλεν ἄξεσθαι πρὸς γάμον Ἀλεξάνδρου	θυγατέρα	τοῦ Ἀριστοβούλου παιδὸς τήν τε
[14, 12]	ἄγεσθαι τὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀριστοβούλου	θυγατέρα,	Ὑρκανοῦ δὲ θυγατριδῆν, ἐξ ἧς
[14, 7]	τὸν υἱὸν Ἀντίγονον καὶ τὰς	θυγατέρας,	ὧν τῆς ἑτέρας ἐρασθεὶς Ἀλεξάνδρας
[14, 4]	δεδεμένον: δύο γὰρ ἦσαν αὐτῷ	θυγατέρες	καὶ τοσοῦτοι υἱεῖς, ὧν Ἀλέξανδρος
[14, 13]	ταύτης μητέρα, Ὑρκανοῦ δ' ἦν	θυγάτηρ,	καὶ τὸν νεώτατον ἀδελφὸν τήν
[14, 7]	γίνεται, Ἰώσηπός τε καὶ Φερώρας,	θυγάτηρ	τε Σαλώμη. οὗτος ὁ Ἀντίπατρος
[14, 12]	τοῦ Ἀριστοβούλου θυγατέρα, Ὑρκανοῦ δὲ	θυγατριδῆν,	ἐξ ἧς πατὴρ μὲν γίνεται
[14, 13]	καὶ παραινούσης δὲ τῆς Ὑρκανοῦ	θυγατρός,	ἧς ἐγγεγύητο τὴν παῖδα, ἔτι
[14, 2]	ἣν ἔθος ἐστὶν ἡμῖν πολλὰ	θύειν	τῷ θεῷ. ἀποροῦντες δὲ θυμάτων
[14, 2]	κἀκεῖνοι λαβόντες οὐκ ἀπέδωκαν τὰ	θύματα,	ἀλλ' εἰς τοῦτο πονηρίας ἦλθον,
[14, 16]	τῷ θεῷ, πρεσβεύονται ἐπιτρέψαι παρακαλοῦντες	θύματα	αὐτοῖς μόνον εἰσκομίζεσθαι: ὁ δ'
[14, 2]	θύειν τῷ θεῷ. ἀποροῦντες δὲ	θυμάτων	οἱ περὶ τὸν Ἀριστόβουλον ἠξίωσαν
[14, 2]	παρασχεῖν χρήματα λαβόντας ἀντὶ τῶν	θυμάτων	ὅσα θέλουσιν. τῶν δέ, εἰ
[14, 15]	πήγμασιν ἐπεξιόντων αὐτοῖς καὶ κατὰ	θύρας	μαχομένων πῦρ τε ἐνιέντων. ἐξαφθέντων
[14, 15]	ξίφος ἔχων γυμνὸν καὶ διὰ	θυρῶν	χωρεῖ, καὶ μετὰ τοῦτον δεύτερος
[14, 4]	ἱερῷ, οἱ δὲ πρὸς ταῖς	θυσίαις	οὐδὲν ἧττον ἱερουργοῦντες διετέλουν, οὔτε
[14, 10]	νόμιμον, καὶ τῶν πρὸς τὰς	θυσίας	ἀφαιρεμάτων, ὑμᾶς τε βούλομαι ταῦτα
[14, 16]	αὐτοὺς οἱ Ῥωμαῖοι τὰς καθημερινὰς	θυσίας	ἐπιτελεῖν τῷ θεῷ, πρεσβεύονται ἐπιτρέψαι
[14, 2]	τὸν θεὸν τὰ πρὸς τὰς	θυσίας	μὴ παρασχόντες τοῖς δεομένοις. παρασπονδηθέντες
[14, 4]	τὰς προσβολὰς δύσκολον εἴη τὰς	θυσίας	παυόντων. καὶ γὰρ ἁλούσης τῆς
[14, 10]	ἐπιτελοῦσιν τὰς πατρίους εὐχὰς καὶ	θυσίας	τῷ θεῷ: δεδόχθαι τῇ βουλῇ
[14, 14]	ταῖς ἄλλαις ἀρχαῖς τῶν ὑπάτων	θύσοντές	τε καὶ τὸ δόγμα καταθησόμενοι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/02/2009