HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre XIV

Liste des contextes (ordre alphabétique)

χ = 96 formes différentes pour 252 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[14, 10]   αὐτοκράτωρ Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἀλέξανδρος Θεοδώρου πρεσβευτὴς Ὑρκανοῦ τοῦ

[14, 10]   υἱὸς στρατηγὸς ὕπατος Κῴων ἄρχουσι χαίρειν. βούλομαι ὑμᾶς εἰδέναι, ὅτι πρέσβεις

[14, 12]   αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. διάταγμα ἐμὸν ἀπέσταλκα πρὸς ὑμᾶς,

[14, 12]   ἐθνάρχῃ καὶ τῷ Ἰουδαίων ἔθνει χαίρειν. εἰ ἔρρωσθε, εὖ ἂν ἔχοι,

[14, 10]   δεύτερον Σιδωνίων ἄρχουσιν βουλῇ δήμῳ χαίρειν. εἰ ἔρρωσθε εὖ ἂν ἔχοι,

[14, 12]   αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. ἐμφανισάντων μοι ἐν Ἐφέσῳ Ὑρκανοῦ

[14, 10]   Ῥωμαίων Παριανῶν ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. ἐνέτυχόν μοι οἱ Ἰουδαῖοι ἐν

[14, 10]   ἀντιστράτηγος Σαρδιανῶν ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἰουδαῖοι πολῖται ἡμέτεροι προσελθόντες μοι

[14, 10]   ἀντιστράτηγος Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἰουδαίους τοὺς ἐν τῇ Ἀσίᾳ

[14, 10]   ἀνθύπατος Μιλησίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Πρύτανις Ἑρμοῦ υἱὸς πολίτης ὑμέτερος

[14, 10]   Γαίῳ Ῥαβελλίῳ Γαίου υἱῷ ὑπάτῳ χαίρειν. Σώπατρος Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως πρεσβευτὴς

[14, 10]   Λυσίμαχος Παυσανίου Ἀλέξανδρος Θεοδώρου Πάτροκλος Χαιρέου Ἰωάννης Ὀνείου. (Ἔπεμψεν δὲ τούτων

[14, 6]   προσέρρεον καὶ δὴ καὶ νεωτέροις χαίροντες ἀεὶ πράγμασιν: Πειθόλαος γοῦν τις

[14, 9]   πολλὰ μὲν εὐεργετήσαντι, μηδὲν δὲ χαλεπὸν αὐτὸν εἰργασμένῳ, περὶ δὲ ὧν

[14, 11]   πατρὸς Ἡρώδου καὶ Φασαήλου καὶ χαλεπῶς ἐχόντων, ἠρνεῖτο πάλιν ὁ Μάλιχος

[14, 15]   εἰ νυνὶ πρὸς αὐτὸν ἔχουσιν χαλεπῶς καὶ τὴν βασιλείαν ὡς λαβόντα

[14, 16]   καὶ τοῖς ὅπλοις ἀνέστελλεν, ἥττης χαλεπωτέραν ἡγούμενος τὴν νίκην, εἴ τι

[14, 10]   ἔτι νῦν ἐν τῷ Καπετωλίῳ χαλκαῖς στήλαις ἐγγέγραπται, οὐ μὴν ἀλλὰ

[14, 10]   ἡμῖν φιλίας γενομένης ἐπιδεικνύντες αὐτὰ χαλκαῖς στήλαις καὶ δέλτοις ἐν τῷ

[14, 10]   ἑλληνιστὶ καὶ ῥωμαιστὶ ἐν δέλτῳ χαλκῇ τοῦτο ἀνατεθῆναι. ἔστιν δὴ τοῦτο:

[14, 10]   συμμαχίας διαλεξομένους: ἀνατεθῆναι δὲ καὶ χαλκῆν δέλτον ταῦτα περιέχουσαν ἔν τε

[14, 8]   νόμον, καὶ στῆσαι αὐτοῦ εἰκόνα χαλκῆν ἐν τῷ τεμένει τοῦ Δήμου

[14, 10]   τοῖς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Ἰουδαίοις ποιήσας χαλκῆν στήλην ἐδήλωσεν, ὅτι Ἀλεξανδρέων πολῖταί

[14, 3]   τήν τε Ἡλιούπολιν καὶ τὴν Χαλκίδα καὶ τὸ διεῖργον ὄρος ὑπερβαλὼν

[14, 7]   Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου παρέλαβεν δυναστεύων Χαλκίδος τῆς ὑπὸ τῷ Λιβάνῳ ὄρει,

[14, 13]   δ' ὧν εἰς τὸ ἔξω χαράκωμα: ἦν γάρ τι αὐτόθι: παρεβοήθει

[14, 14]   τὴν ἐν ἅπασιν εὔνοιαν, καὶ χαριζόμενος δὲ Ἀντωνίῳ σφόδρα περὶ τὸν

[14, 1]   Ἰουδαίαν ἀφικομένων. ταῦτα δὲ λέγει χαριζόμενος Ἡρώδῃ τῷ παιδὶ αὐτοῦ βασιλεῖ

[14, 4]   μικρὸν ἔμπροσθεν καταστραφεῖσαν ἀνέκτισεν Δημητρίῳ χαριζόμενος τῷ Γαδαρεῖ ἀπελευθέρῳ αὐτοῦ: τὰς

[14, 9]   μεμνῆσθαι καὶ τῆς ἀφέσεως καὶ χάριν αὐτῆς εἰδέναι καὶ μὴ πρὸς

[14, 8]   ἀναστῆσαι τείχη ταύτην αἰτησαμένῳ τὴν χάριν: ἔτι γὰρ ἐρήριπτο Πομπηίου καταβαλόντος:

[14, 8]   ἂν ἐπινοήσωμεν εἰς τιμὴν καὶ χάριν τῆς τἀνδρὸς σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας,

[14, 10]   αὐτῶν καὶ ὧν εὐεργέτησαν ἡμᾶς χάρις ἀνταποδοθῇ. (Ἰούλιος Γάιος ὑιοσο στρατηγὸς

[14, 8]   ἀνανεούμενοι τὰς προυπηργμένας πρὸς Ῥωμαίους χάριτας καὶ τὴν φιλίαν, καὶ ἀσπίδα

[14, 8]   ἀδικεῖσθαι, ἔδοξεν συνθέσθαι φιλίαν καὶ χάριτας πρὸς αὐτούς, καὶ ὅσων ἐδεήθησαν

[14, 12]   ποιούμενοι πρόνοιαν ἠμυνάμεθα τοὺς μήτε χάριτος ἀπομνημονεύσαντας μήτε ὅρκους φυλάξαντας, βούλομαι

[14, 1]   ἀναγνωσομένοις ἔχειν, ὡς ἂν μετὰ χάριτός τινος καὶ ἡδονῆς τὴν ἐμπειρίαν

[14, 8]   τεμένει τοῦ Δήμου καὶ τῶν Χαρίτων, ἀνειπεῖν δὲ τὸν στέφανον ἐν

[14, 15]   ἡγεμόσιν πολὺ πλέον, εἰς τὰ χειμάδια διέπεμψεν. καὶ ἐν τούτῳ Σίλων

[14, 15]   οἱ ἡγεμόνες τῶν ἐν τοῖς χειμαδίοις Ἀντιγόνου τροφὰς παρέχειν οὐ θέλοντος:

[14, 3]   ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ἐκ τῶν χειμαδίων ὥρμησεν ἐπὶ τῆς Δαμασκηνῆς. καὶ

[14, 15]   χρήματα εἰς τροφὰς αἰτεῖν καὶ χειμάσοντας ἀπάγειν εἰς τοὺς ἐπιτηδείους τόπους,

[14, 15]   καταλιπὼν ὁ βασιλεὺς ὑπέστρεψεν καὶ χειμάσουσαν τὴν Ῥωμαίων στρατιὰν εἰς τὰς

[14, 15]   τότε ἔφευγον, καὶ εἰ μὴ χειμὼν ἐπέσχεν βαθύς, ἧκεν ἂν καὶ

[14, 14]   οὖν ἐκεῖθεν ἐπὶ Παμφυλίας καὶ χειμῶνι σφοδρῷ περιπεσὼν μόλις εἰς Ῥόδον

[14, 15]   ἐκείνου γεγενημένος. (Λήξαντος δὲ τοῦ χειμῶνος ἄρας ἐκεῖθεν ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων

[14, 14]   οἰκείους πολιορκουμένους πλεύσειέ τε διὰ χειμῶνος καὶ παντὸς καταφρονήσειε δεινοῦ σπεύδων

[14, 15]   τοὐντεῦθεν ἕωθεν> ἐποιεῖτο, καὶ πολλοῦ χειμῶνος καταρραγέντος οὐδὲν ποιεῖν δυνάμενος ἀπάγει

[14, 14]   οὐκ ἠδυνήθη εἰς Ῥώμην ἐπειγόμενον χειμῶνός τε ὄντος καὶ τῶν κατὰ

[14, 4]   ἔβαλλον τοὺς Ἰουδαίους οὔτε εἰς χεῖρας αὐτοῖς ὑπήντων, χοῦν δὲ καὶ

[14, 13]   πόλεως προσβάλλοντές τε καὶ εἰς χεῖρας ἐρχόμενοι κατὰ τὴν ὁδόν. οὓς

[14, 15]   ἐξιόντων καὶ τοῖς προτεταγμένοις εἰς χεῖρας ἐρχομένων, Ἡρώδης τὸ μὲν πρῶτον

[14, 16]   τὰ δ' ἐξειργασμένα, εἴς τε χεῖρας ἰόντες οὐδὲν κακίους τὰς τόλμας

[14, 13]   πικρότατον καὶ αἴσχιστον ὑπολαβών, τὰς χεῖρας οὐκ ἔχων ἐλευθέρας ὑπὸ δεσμῶν

[14, 14]   καὶ διαφύγοι τὰς τῶν ἐχθρῶν χεῖρας πολλὰς ὑπομείνας ταλαιπωρίας. εἶτ' ἐπιδιακινδυνεύειν

[14, 13]   τῶν οὐκ ἐπιτρεπόντων αὐτοῦ τῇ χειρὶ διακονεῖν οἷς ἐντεθύμητο, ἀνακτησάμενος τὴν

[14, 3]   τοῖς φρουράρχοις ἐπιστέλλειν τῇ ἑαυτοῦ χειρί, παραδέχεσθαι δὲ ἄλλως ἀπείρητο, πείθεται

[14, 15]   τόπον πύργους ἀνίστα πολλῇ τε χειρὶ πρὸς τὸ ἔργον χρώμενος καὶ

[14, 16]   ἦρτο δὲ συνεχῶς ἤδη πολλῆς χειρὸς ἐργαζομένης καὶ τὰ τρία χώματα

[14, 12]   γίνεται Ἀντίπατρος. (Κάσσιον μὲν οὖν χειροῦνται Ἀντώνιός τε καὶ Καῖσαρ περὶ

[14, 15]   περιζωσάμενος τῶν ὁπλοφόρων καὶ ταῖν χεροῖν ἀμφοτέραιν δραξάμενος ἁλύσεως, ἀφ' ἧς

[14, 14]   καταστήσειαν βασιλέα χρήματα δώσειν ὑποσχόμενον χίλια τάλαντα καὶ γυναῖκας πεντακοσίας, αἳ

[14, 13]   ἐνταῦθ' ἀκούσαντες, ὡς Ἀντίγονος ὑπόσχοιτο χίλια τάλαντα καὶ γυναῖκας πεντακοσίας τοῖς

[14, 13]   αὐτῷ δυνάμενον. Ἀντίγονος δ' ὑπισχνεῖτο χίλια τάλαντα καὶ πεντακοσίας γυναῖκας δώσειν

[14, 13]   οὖν πλείους ἀπέλυσεν ὑπὲρ ἐννέα χιλιάδας ὄντας ἄλλον ἀλλαχῆ κελεύσας διὰ

[14, 4]   θησαυροῖς ἱερῶν χρημάτων εἰς δύο χιλιάδας ταλάντων, οὐδενὸς ἥψατο δι' εὐσέβειαν,

[14, 16]   οὖσα τέλη ὁπλιτικοῦ, ἓξ δὲ χιλιάδες ἱππέων, ἄλλα δὲ ἐπικουρικὰ ἀπὸ

[14, 10]   Σερουίλιος Γαίου υἱὸς Τηρητίνα Βράκκος χιλίαρχος, Πόπλιος Κλούσιος Ποπλίου Ἐτωρία Γάλλος>

[14, 10]   Γάιος Σερουίλιος Γαίου Τηρητείνα Βρόκχος χιλίαρχος, Πόπλιος Κλούσιος Ποπλίου υἱὸς Ἐτωρία

[14, 10]   Γάλλος, Γάιος Τεύτιος Γαίου Αἰμιλία χιλίαρχος, Σέξστος Ἀτίλιος Σέξστου υἱὸς Αἰμιλία

[14, 11]   ταῖς δ' ἀληθείαις πρὸς τοὺς χιλιάρχους, ἐξελθεῖν ἐπὶ Μάλιχον πείθει μετὰ

[14, 11]   διαπέμπει πρὸς τοὺς ἐν Τύρῳ χιλιάρχους κελεύων αὐτοὺς συμπράττειν Ἡρώδῃ δίκαια

[14, 2]   τῶν δέ, εἰ βούλονται λαβεῖν, χιλίας δραχμὰς ὑπὲρ ἑκάστης κεφαλῆς καταβαλεῖν

[14, 13]   πρεσβείας, ἀλλ' ἀπήντων πάλιν Ἀντωνίῳ χίλιοι εἰς Τύρον ἐκεῖ δόξαντι ἀφικέσθαι.

[14, 3]   αὐτῷ ταῦτα λέγοντι πλείους ἢ χίλιοι τῶν δοκιμωτάτων Ἰουδαίων Ἀντιπάτρου παρασκευάσαντος.

[14, 5]   ὁπλίτας πεντακοσίους δὲ πρὸς τοῖς χιλίοις ἱππεῖς, Ἀλεξάνδρειόν τε ὠχύρου τὸ

[14, 15]   Μαχαιρᾶν σὺν δυσὶ τάγμασι καὶ χιλίοις ἱππεῦσιν ἐπισπεύδοντος Ἀντωνίου. Μαχαιρᾶς μὲν

[14, 3]   πελεκισθέντος, ᾧπερ καὶ κηδεύων ἐτύγχανεν, χιλίοις μέντοι ταλάντοις ἐξωνησαμένου τὴν ὑπὲρ

[14, 6]   ὑποστράτηγος ἐν Ἱεροσολύμοις ὢν μετὰ χιλίων ηὐτομόλησεν πρὸς αὐτόν: οἱ δὲ

[14, 6]   ὡς ἐδύναντο σώζειν αὑτοὺς ἐπειρῶντο. χιλίων μέντοι πλείονας ἔχων Ἀριστόβουλος εἰς

[14, 10]   ἔγγιστα ἐν Ἀλεξανδρείᾳ πολέμῳ μετὰ χιλίων πεντακοσίων στρατιωτῶν ἧκεν σύμμαχος καὶ

[14, 10]   κατ' ἐνιαυτὸν Σιδῶνι μοδίους δισμυρίους χοε ὑπεξαιρουμένου τοῦ ἑβδόμου ἔτους, ὃν

[14, 8]   ξένια καὶ πάντα τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν τῷ στρατῷ. καὶ οἱ μὲν

[14, 15]   μηδὲ τὰς ἑξῆς ἡμέρας εἰς χορηγίαν τοὺς στρατιώτας ἐπιλιπεῖν. οὐκ ἐλάνθανε

[14, 4]   οὔτε εἰς χεῖρας αὐτοῖς ὑπήντων, χοῦν δὲ καὶ πύργους ἀνίστασαν καὶ

[14, 14]   ὑπὲρ τοῦ μὴ ἀποδοῦναι τὰ χρέα καὶ τῶν ἐν τέλει παρὰ

[14, 9]   ἦν ἡσυχία καὶ τοῦ τί χρὴ ποιεῖν ἀπορία. διακειμένων δ' οὕτως

[14, 13]   (Βουλευομένων δὲ τῶν Πάρθων, τί χρὴ ποιεῖν, οὐ γὰρ ἤρεσκεν αὐτοῖς

[14, 13]   περὶ τῶν ὅλων ἦγε, τί χρὴ ποιεῖν, πολλοῦ μὲν πλήθους ἐπαγομένου

[14, 15]   αὐτὸν παρὰ τὴν Ἡρώδου γνώμην χρήμασι διεφθαρμένος ἀπῄει ὡς κατασκεψόμενος αὐτοῦ

[14, 16]   Ῥωμαίους ἐξήμαρτεν: ταῦτα φοβούμενος πολλοῖς χρήμασι πείθει τὸν Ἀντώνιον ἀνελεῖν Ἀντίγονον.

[14, 12]   τοὺς ἀντιστασιώτας: διεπέπρακτο δὲ τοῦτο χρήμασιν Ἡρώδης παρ' Ἀντωνίου. ἐπεὶ δ'

[14, 12]   στρατιὰν ἀθροίσαντα καὶ Φάβιον τεθεραπευκότα χρήμασιν κατῆγεν Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου διὰ

[14, 15]   καθιστάμενος, Σίλων δ' ἐν Ἰουδαίᾳ χρήμασιν ὑπ' Ἀντιγόνου διεφθαρμένος. Ἡρώδῃ μέντοι

[14, 13]   ὁ Ἀντώνιος πολλοῖς διεφθαρμένος ἤδη χρήμασιν ὑπό τε Ἡρώδου καὶ τοῦ

[14, 7]   Μιθριδάτης εἰς Κῶ> ἔλαβε τὰ χρήματα, ἃ παρέθετο ἐκεῖ Κλεοπάτρα βασίλισσα,

[14, 7]   καὶ τὰ ἐν τῷ ἱερῷ χρήματα, ἃ Πομπήιος καταλελοίπει, δισχίλια δ'

[14, 3]   δὴ καὶ κατηγόρει τῶν λαβόντων χρήματα Γαβινίου μὲν πρότερον Σκαύρου δὲ

[14, 14]   καὶ ὡς Ἀντίγονον καταστήσειαν βασιλέα χρήματα δώσειν ὑποσχόμενον χίλια τάλαντα καὶ

[14, 7]   ἔχοντας καὶ τὸν ναὸν πέμπειν χρήματα εἰς Κῶ, ἀλλ' οὐδὲ τοὺς

[14, 10]   κατὰ τὰ αὐτῶν ἔθη καὶ χρήματα εἰς σύνδειπνα καὶ τὰ ἱερὰ

[14, 15]   σπάνιν τῶν ἐπιτηδείων καταβοᾶν καὶ χρήματα εἰς τροφὰς αἰτεῖν καὶ χειμάσοντας

[14, 10]   συμμαχίαν καὶ στρατιώτας ἐξῇ τούτῳ χρήματα εἰσπράττεσθαι ἢ εἰς παραχειμασίαν ἢ

[14, 4]   καὶ στρατιώτας ἐπί τε τὰ χρήματα καὶ τὴν πόλιν. οὐ μὴν

[14, 6]   ὑπηρέτησεν σῖτον καὶ ὅπλα καὶ χρήματα, καὶ τοὺς ὑπὲρ Πηλούσιον τῶν

[14, 2]   τειχῶν καθιμήσαντες ἔδωκαν αὐτοῖς τὰ χρήματα. κἀκεῖνοι λαβόντες οὐκ ἀπέδωκαν τὰ

[14, 11]   κοινῇ στεφάνους τε αὐτῷ καὶ χρήματα κομίζοντες, Ἡρώδης μὲν προσεδόκα δώσειν

[14, 2]   ἠξίωσαν αὐτοῖς τοὺς ὁμοφύλους παρασχεῖν χρήματα λαβόντας ἀντὶ τῶν θυμάτων ὅσα

[14, 14]   ἀμοιβὴν κομιούμενος, ὅτε μάλιστα ἐδεῖτο, χρήματα ληψόμενος εἴτε δάνειον εἴτε δωρεὰν

[14, 2]   τὰς προειρημένας αἰτίας λαβὼν τὰ χρήματα λύει τὴν πολιορκίαν, κελεύσας ἀναχωρεῖν

[14, 4]   τε πόλεως ἀποκλεισθεὶς καὶ τὰ χρήματα μὴ λαβών, τῶν Ἀριστοβούλου στρατιωτῶν

[14, 7]   ταῦτα μετήνεγκαν εἰς Κῶ τὰ χρήματα οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ἰουδαῖοι

[14, 7]   κόσια τάλαντα. ἡμῖν δὲ δημόσια χρήματα οὐκ ἔστιν ἢ μόνα τὰ

[14, 14]   δ' ὅλον ἦν αὐτῷ στρατήγημα χρήματα παρ' Ἀντιγόνου λαβεῖν: ἔγγιστα γοῦν

[14, 9]   πρὸς τοὺς Ῥωμαίων αὐτοκράτορας καὶ χρήματα πείσας πέμψαι τὸν Ὑρκανὸν αὐτὸς

[14, 10]   παρ' αὐτοῖς> παραχειμασίαν δὲ ἢ χρήματα πράσσεσθαι οὐ δοκιμάζω. (Γαίου Καίσαρος

[14, 10]   μόνους τούτους οὐκ ἐκώλυσεν οὔτε χρήματα συνεισφέρειν οὔτε σύνδειπνα ποιεῖν. ὁμοίως

[14, 4]   Ἀριστόβουλος ἀφικνεῖται πρὸς Πομπήιον, καὶ χρήματά τε διδοὺς καὶ τοῖς Ἱεροσολύμοις

[14, 10]   ἄρχοντος Βοιωτοῦ μηνὸς Θαργηλιῶνος εἰκοστῇ χρηματισμὸς στρατηγῶν. Μᾶρκος Πείσων πρεσβευτὴς ἐνδημῶν

[14, 9]   ποιήσαντος Ἡρώδην στρατηγὸν κοίλης Συρίας, χρημάτων γὰρ αὐτῷ τοῦτο ἀπέδοτο, Ὑρκανὸς

[14, 1]   Ἀντίπατρος λεγόμενος, πολλῶν μὲν εὐπόρει χρημάτων, δραστήριος δὲ ὢν τὴν φύσιν

[14, 4]   τούτων ἐν τοῖς θησαυροῖς ἱερῶν χρημάτων εἰς δύο χιλιάδας ταλάντων, οὐδενὸς

[14, 11]   τὰ πράγματα μερίζει τὴν τῶν χρημάτων εἴσπραξιν καὶ ἑκατέρῳ τῶν υἱῶν

[14, 16]   ἐδωρήσατο Σόσσιον, ὡς πάντας ἀπελθεῖν χρημάτων εὐποροῦντας. (Τοῦτο τὸ πάθος συνέβη

[14, 2]   Ἀριστοβούλου ὑπόσχεσιν: καὶ γὰρ εὔπορος χρημάτων καὶ μεγαλόψυχος ἦν καὶ μετριωτέρων

[14, 9]   τῆς Ἰουδαίας καὶ τῶν Ὑρκανοῦ χρημάτων, κακοήθως εἶχον πρὸς αὐτόν: καὶ

[14, 7]   ἀμάρτυρον τὸ μέγεθος τῶν προειρημένων χρημάτων, οὐδ' ὑπὸ ἀλαζονείας ἡμετέρας καὶ

[14, 13]   μόνων δὲ ἀπείχοντο τῶν Ὑρκανοῦ χρημάτων: τὰ δ' ἦν ὡς τριακόσια

[14, 13]   ἔλεγεν τοιαῦτα βουλευόμενον περὶ αὐτῶν: χρημάτων τε γὰρ δεομένῳ πλείονα ἔσεσθαι

[14, 16]   πολλὰ διατεινάμενος πρὸς Σόσσιον, εἰ χρημάτων τε καὶ ἀνδρῶν Ῥωμαῖοι τὴν

[14, 16]   ἔφη διανεμεῖν ἐκ τῶν ἰδίων χρημάτων τοὺς μισθοὺς ἑκάστοις. οὕτως τε

[14, 13]   αὐτοῖς τὸν μισθὸν μετὰ τῶν χρημάτων ὑποσχόμενος. φοβούμενος δὲ τὸν Ὑρκανόν,

[14, 7]   ταύτην τὴν δοκὸν ὁ τῶν χρημάτων φύλαξ ἱερεὺς Ἐλεάζαρος ὄνομα, οὐ

[14, 14]   ξενίας, τὰ δὲ καὶ ὑπὸ χρημάτων ὧν αὐτῷ δώσειν Ἡρώδης, εἰ

[14, 14]   Ἡρώδου μεταβολῆς, καὶ τῷ κοινῷ χρησάμενος λογισμῷ περὶ τῶν ἐν ἀξιώματι

[14, 6]   ἄγεται. καὶ τοιαύτῃ μὲν Ἀριστόβουλος χρησάμενος τύχῃ πάλιν εἰς Ῥώμην ἀναπέμπεται

[14, 13]   ὡς ἐπὶ θεραπείᾳ διέφθειρεν θανασίμοις χρησαμένων εἰς τὸ τραῦμα. πρὸ μέντοι

[14, 12]   τοὺς τόπους ἐξέσται ὑμῖν ταύτῃ χρήσασθαι, ἡμῶν ἕκαστα τοῖς συμμάχοις ὁμοίως

[14, 13]   ἐπελθούσης ἔγνω ταύτῃ πρὸς φυγὴν χρήσασθαι καὶ μὴ διαμέλλειν ὡς ἐπ'

[14, 10]   ἐπὶ τούτοις τε τοῖς δικαίοις χρῆσθαι αὐτοῖς ἐξεῖναι ἐν Λύδδοις. τούς

[14, 10]   τοῖς πατρίοις ἔθεσι καὶ ἱεροῖς χρῆσθαι. ἐμοὶ τοίνυν οὐκ ἀρέσκει κατὰ

[14, 10]   δίδωμι τὴν ἀστρατείαν καὶ συγχωρῶ χρῆσθαι τοῖς πατρίοις ἐθισμοῖς ἱερῶν ἕνεκα

[14, 12]   ἐμοῦ δοθεῖσιν καὶ Δολαβέλλα φιλανθρώποις χρῆσθαι ὑμᾶς βούλομαι. Τυρίους τε κωλύω

[14, 10]   κωλύεσθαι Ἰουδαίους τοῖς αὐτῶν ἔθεσι χρῆσθαι. (Ψήφισμα Περγαμηνῶν. ἐπὶ πρυτάνεως Κρατίππου

[14, 6]   ὄντας: οὐ γὰρ ἐγίνοντο αὐτῷ χρήσιμοι πρὸς τὰ ἔργα: τοὺς δ'

[14, 12]   βιαίως τοῖς πρὸς ἃ ἠδίκουν χρησίμοις αὐτοῖς γινομένοις. δίκην οὖν αὐτῶν

[14, 8]   Καίσαρι πολεμοῦντι κατ' Αἴγυπτον πολλὰ χρήσιμον αὑτὸν παρέσχεν Ἀντίπατρος ὁ τῶν

[14, 13]   Ἀντίγονον τὸν Ἀριστοβούλου, πρὸς τοῦτο χρήσιμον τὸν σατράπην παραλαβὼν μέγα παρ'

[14, 8]   πολλὰ καὶ αὐτὸς εἰς αὐτοὺς χρήσιμος γενόμενος, ἔπεμψάν τε αὐτῷ ψήφισμα

[14, 4]   Ὑρκανῷ διά τε τἆλλα ὅσα χρήσιμος ὑπῆρξεν αὐτῷ, καὶ ὅτι τοὺς

[14, 13]   καὶ περὶ αὐτῶν οὐδὲν ἔτι χρηστὸν προσδεχομένων. (Ἀλλ' Ἡρώδης ἐπάνω τῆς

[14, 1]   Ὑρκανὸς ἠπίστει τοῖς λόγοις φύσει χρηστὸς ὢν καὶ διαβολὴν δι' ἐπιείκειαν

[14, 11]   τοῦ πεφονευκότος εἰσπράξασθαι δίκαιον ἡγούμενος. χρονιζομένου δὲ τοῦ πολέμου Μοῦρκος μὲν

[14, 10]   νῦν καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις ἔν τε εἰρήνῃ καὶ πολέμῳ

[14, 14]   Πωλίωνος. (Τοῦτον δὲ ἅπαντα τὸν χρόνον Ἀντίγονος ἐπολιόρκει τοὺς ἐν Μασάδα,

[14, 15]   ἀνέκτισεν. ~(Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον Ἀντώνιος μὲν διέτριβεν ἐν Ἀθήναις,

[14, 13]   ᾧ τῶν Ἰουδαίων ἐκράτησε, μετὰ χρόνον βασιλεύσας ἔκτισε καὶ βασίλειον κατεσκεύασεν

[14, 5]   τότε συνέβαινε τὰς πόλεις πολὺν χρόνον ἐρήμους γενομένας. (Ταῦτα δὲ διαπραξάμενος

[14, 7]   ἔκειτο ἐν μέλιτι κεκηδευμένος ἐπὶ χρόνον πολὺν ἕως Ἀντώνιος αὐτὸν ὕστερον

[14, 8]   αὐτῷ. (Καταλύσας μέντοι Καῖσαρ μετὰ χρόνον τὸν πόλεμον καὶ εἰς Συρίαν

[14, 16]   πόρρωθεν ἀγορὰν συνεκόμιζεν, ὡς ὀλίγου χρόνου πολλὴν ἀφθονίαν αὐτοῖς γενέσθαι τῶν

[14, 5]   Ἀρέταν ἐπιθυμεῖν τοῦτο γενέσθαι βουλόμενος. (Χρόνῳ δ' ὕστερον Ἀλεξάνδρου τὴν Ἰουδαίαν

[14, 7]   ὡς καὶ ὑπ' ἄλλων δεδήλωται. (Χρόνῳ δ' ὕστερον Καῖσαρ κατασχὼν Ῥώμην

[14, 4]   τε ὄντα ἐν τῷ πρὶν χρόνῳ καὶ ἀόρατον: παρῆλθεν γὰρ εἰς

[14, 4]   μύρια τάλαντα Ῥωμαῖοι ἐν βραχεῖ χρόνῳ παρ' ἡμῶν εἰσεπράξαντο, καὶ ἡ

[14, 7]   αὐτὸ συμφερόντων ἐκ πολλῶν πάνυ χρόνων. οὐκ ἔστι δὲ ἀμάρτυρον τὸ

[14, 7]   λαμβάνει δὲ καὶ δοκὸν ὁλοσφύρητον χρυσῆν ἐκ μνῶν τριακοσίων πεποιημένην: ἡ

[14, 3]   αὐτῷ μέγα δῶρον Ἀριστόβουλος ἄμπελον χρυσῆν ἐκ πεντακοσίων ταλάντων. μέμνηται δὲ

[14, 7]   ναοῦ τὴν δοκὸν αὐτῷ τὴν χρυσῆν λύτρον ἀντὶ πάντων ἔδωκεν, ὅρκους

[14, 8]   καὶ τὴν φιλίαν, καὶ ἀσπίδα χρυσῆν σύμβολον τῆς συμμαχίας γενομένην ἀνήνεγκαν

[14, 4]   ἀρχιερεῦσιν. ὄντων δὲ τραπέζης τε χρυσῆς καὶ λυχνίας ἱερᾶς καὶ σπονδείων

[14, 7]   Κράσσον ἑώρα περὶ τὴν τοῦ χρυσίου γινόμενον συλλογήν, δείσας περὶ τῷ

[14, 7]   οἷός τε ἦν καὶ τὸν χρυσὸν ἅπαντα, τάλαντα δ' οὗτος ἦν

[14, 7]   ἅπαντα τὸν ἐν τῷ ναῷ χρυσὸν ἐξεφόρησεν. (Θαυμάσῃ δὲ μηδείς, εἰ

[14, 16]   μετὰ ἔτη εἰκοσιεπτά. Σόσσιος δὲ χρυσοῦν ἀναθεὶς τῷ θεῷ στέφανον ἀνέζευξεν

[14, 12]   πρὸς αὐτὸν στέφανόν τε κομίζουσαν χρυσοῦν καὶ παρακαλοῦσαν τοὺς αἰχμαλωτισθέντας ὑπὸ

[14, 8]   δύνηται ἀγαθόν, τιμῆσαι τὸν ἄνδρα χρυσῷ στεφάνῳ ἀριστείῳ κατὰ τὸν νόμον,

[14, 8]   τῆς συμμαχίας γενομένην ἀνήνεγκαν ἀπὸ χρυσῶν μυριάδων πέντε, καὶ γράμματ' αὐτοῖς

[14, 3]   Αἰγύπτου πρεσβεία καὶ στέφανος ἀπὸ χρυσῶν τετρακισχιλίων καὶ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

[14, 7]   Ἰουδαίων θρέψαι διαφερόντως καὶ συναυξῆσαι χρώμενα τοῖς πατρίοις τῶν Ἰουδαίων νόμοις.

[14, 16]   ἢ ὑποζυγίοις, λῃστείαις τε λάθρα χρώμενοι ἀπορίαν παρέσχον. ταῦτα δ' Ἡρώδης

[14, 16]   δὲ τὸ πλέον ἢ προμηθείᾳ χρώμενοι προσελιπάρουν τῷ πολέμῳ εἰς τοὔσχατον,

[14, 15]   καὶ πολλῇ προθυμίᾳ κατ' αὐτῶν χρώμενοι ῥᾳδίως αὐτοὺς ἀπὸ τῶν πύργων

[14, 15]   τε χειρὶ πρὸς τὸ ἔργον χρώμενος καὶ τέμνων τὴν πέριξ ὕλην.

[14, 8]   ἑκάστῳ εὔνους ὢν καὶ πάσῃ χρώμενος περὶ αὐτοὺς σπουδῇ καὶ τοὺς

[14, 4]   ἡμέρας, οὐκ ἂν ἠνύσθη τὸ χῶμα κωλυόντων ἐκείνων: ἄρχοντας μὲν γὰρ

[14, 4]   οὗ δὴ Πομπήιος καὶ τὸ χῶμα ὁσημέραι ταλαιπωρούμενος ἐγήγερτο τεμνόντων τὴν

[14, 15]   ποτε Πομπήιος. τρισὶν δὲ διαλαβὼν χώμασιν τὸν τόπον πύργους ἀνίστα πολλῇ

[14, 16]   χειρὸς ἐργαζομένης καὶ τὰ τρία χώματα εὐπετῶς: θέρος τε γὰρ ἦν

[14, 15]   κύκλῳ κελεύων τὰ κατὰ τὴν χώραν ἀνασκευάσασθαι καὶ εἰς τὰ ὄρη

[14, 3]   ἅμα τὸν Ἀριστόβουλον, μὴ τὴν χώραν ἀποστήσῃ καὶ διακλεισθείη τῶν παρόδων.

[14, 3]   πρᾴως, ἐλθὼν δ' εἰς τὴν χώραν αὐτῶν ἔλεγεν διατάξειν ἕκαστα, ἐπειδὰν

[14, 13]   τοῖς Πάρθοις, ἀλλὰ καὶ τὴν χώραν αὐτῶν ἐξιόντες ἐκάκουν καὶ Μάρισάν

[14, 8]   πρὸς βασιλεῖς ὑπὲρ τοῦ τὴν χώραν αὐτῶν καὶ τοὺς λιμένας ἀδείας

[14, 12]   ἀρχιερέως καὶ ἐθνάρχου πρεσβευτῶν καὶ χώραν αὐτῶν ὑμᾶς κατέχειν λεγόντων, εἰς

[14, 9]   λέγων καθίστα τὰ κατὰ τὴν χώραν. (Βραδὺν δ' ὁρῶν καὶ νωθῆ

[14, 5]   ὑπὲρ τοῦ μὴ δῃωθῆναι τὴν χώραν δοῦναι, καὶ αὐτὸς ἐγγυητὴς τριακοσίων

[14, 2]   δοκιμώτατοι τῶν Ἰουδαίων ἐκλιπόντες τὴν χώραν εἰς Αἴγυπτον ἔφυγον. Ὀνίαν δέ

[14, 9]   αὐτοῖς ἀπηλλάχθαι τοῦ λῃστηρίου τὴν χώραν ἐκαθάρευσεν. ὕμνουν γοῦν αὐτὸν ἐπὶ

[14, 5]   (Ταῦτα δὲ διαπραξάμενος κατὰ τὴν χώραν ἐπάνεισιν ἐπὶ τὸ Ἀλεξάνδρειον, καὶ

[14, 6]   ἀπέστησεν, στρατεύματι δὲ μεγάλῳ τὴν χώραν ἐπερχόμενος ἔκτεινε πάντας ὅσους ἐπιτύχοι

[14, 4]   καὶ περὶ μὲν τούτων κατὰ χώραν ἐροῦμεν. Πομπήιος δὲ τήν τε

[14, 9]   καὶ περὶ μὲν τούτων κατὰ χώραν ἐροῦμεν. (Ὑρκανὸς δὲ ὁρῶν ὡρμημένους

[14, 12]   ἐπαρχίας ἐλευθέρους ἀπολῦσαι καὶ τὴν χώραν, ἣν ἐν τοῖς Κασσίου καιροῖς

[14, 4]   ὑπήκοοι Ῥωμαίοις κατέστημεν καὶ τὴν χώραν, ἣν τοῖς ὅπλοις ἐκτησάμεθα τοὺς

[14, 9]   καθῃρημένον καὶ τὸν κατὰ τὴν χώραν θόρυβον ἐπιὼν κατέστελλεν, ἀπειλῶν τε

[14, 4]   καὶ ὅτι τοὺς κατὰ τὴν χώραν Ἰουδαίους Ἀριστοβούλῳ συμπολεμεῖν ἐκώλυσεν, καὶ

[14, 13]   κατασκεψομένην τε τὰ κατὰ τὴν χώραν καὶ Ἀντιγόνῳ συμπράξουσαν, ἡγεμόνα τε

[14, 10]   τε φρούρια καὶ λιμένας καὶ χώραν καὶ εἴ τι ἄλλο ἀφείλετο

[14, 10]   Λύδδοις. τούς τε τόπους καὶ χώραν καὶ ἐποίκια, ὅσα βασιλεῦσι Συρίας

[14, 1]   βασιλείαν κομισάμενος ἀποδώσειν τήν τε χώραν καὶ τὰς δώδεκα πόλεις, ἃς

[14, 3]   καὶ τὴν Πτολεμαίου τοῦ Μενναίου χώραν κατενόησεν, ἀνδρὸς πονηροῦ καὶ οὐδὲν

[14, 8]   οἱ Ἰουδαῖοι οἱ τὴν Ὀνίου χώραν> λεγομένην κατοικοῦντες. πείθει δὲ καὶ

[14, 15]   δέησιν εὐθὺς ἐξορμήσας εἰς τὴν χώραν οὐκέτ' οὐδεμίαν Σίλωνι τῆς ἀναχωρήσεως

[14, 5]   περιιὼν δὲ ἐν κύκλῳ τὴν χώραν πολλοὺς ὥπλιζεν τῶν Ἰουδαίων καὶ

[14, 15]   ἀλλ' εὐθὺς ἀπέπεμψεν κατὰ τὴν χώραν τοὺς εἴρξοντας καὶ λοχήσοντας τοὺς

[14, 2]   ἐπιπέμψας τὸν καρπὸν ἁπάσης τῆς χώρας διέφθειρεν, ὡς τὸν μόδιον τοῦ

[14, 10]   δόγμα, ὅπως διὰ τῆς ὑμετέρας χώρας εἰς τὴν οἰκείαν ἀσφαλῶς ἀνακομισθῶσιν.

[14, 10]   ἀτελὴς ᾖ ἐκ τῆς Ἰουδαίων χώρας ἢ τῶν λιμένων αὐτῶν ἐξάγων

[14, 10]   παρὰ τῶν τὴν γῆν νεμομένων χώρας λιμένος ἐξαγωγίου κατ' ἐνιαυτὸν Σιδῶνι

[14, 13]   ἑτοίμως ἐχόντων, προσεδόκα δὲ τῆς χώρας μέρος τι λαβεῖν ὁ Ἀντίγονος,

[14, 13]   οἱ πολέμιοι τὸν ἐκ τῆς χώρας ὄχλον εἰς τὴν καλουμένην πεντηκοστήν,

[14, 3]   καὶ μικρὸν ἔχοι μέρος τῆς χώρας ὑφ' αὑτῷ, τὴν δὲ ἄλλην

[14, 15]   ἔχων γυμνὸν καὶ διὰ θυρῶν χωρεῖ, καὶ μετὰ τοῦτον δεύτερος καὶ

[14, 9]   καταπληξάμενον δὲ ἀπειλῇ μόνον μὴ χωρῆσαι περαιτέρω κατὰ τοῦ παρασχόντος αὐτῷ

[14, 11]   Μαλίχου τότε ἀποστήσας οὐκ ὀλίγα χωρία ἐφρούρει καὶ Μάσαδαν τὸ πάντων

[14, 15]   τοὺς δ' ἀναφυγόντας εἰς ἐρυμνὰ χωρία πολιορκίᾳ παραστησάμενος αὐτούς τε ἀπέκτεινεν

[14, 4]   ἃ προεκαλεῖτο τὰ πέριξ ἐτείχιζε χωρία πρὸς ἅπαντα Ὑρκανοῦ προθύμως ὑπηρετοῦντος.

[14, 11]   ἀφελόμενος αὐτοῦ πάντα ὅσα εἶχεν χωρία ὑπόσπονδον ἀπέλυσεν. ~(Ἀντίγονον δὲ τὸν

[14, 12]   διακατέχειν καὶ ὑμᾶς, εἴ τινα χωρία Ὑρκανοῦ ὄντα τοῦ ἐθνάρχου Ἰουδαίων

[14, 6]   καὶ Σερουίλιον κωλύσοντάς τε τὸ χωρίον αὐτὸν κατασχεῖν καὶ συλληψομένους αὐτόν.

[14, 5]   καταλιπών, ἕως ἂν ἐκπολιορκηθῇ τὸ χωρίον, αὐτὸς ἐπῄει τὴν ἄλλην Ἰουδαίαν,

[14, 4]   πύργων κατηνέχθη καὶ παρέρρηξέν τι χωρίον, εἰσεχέοντο μὲν οἱ πολέμιοι, πρῶτος

[14, 15]   καὶ δευτέρου τάγματος οἱ τὸ χωρίον ἔχοντες φοβηθέντες νυκτὸς ἐξέλιπον αὐτό.

[14, 15]   Ἰουδαίας πολλὰ ἐνεωτερίσθη. Μαχαιρᾶς δὲ χωρίον Ηττον ἐξωχύρου. (Παρῆσαν δ' ἄγγελοι

[14, 6]   Μαχαιροῦντα διέφυγεν ὠχύρου τε τὸ χωρίον καὶ πράττων κακῶς οὐδὲν ἧττον

[14, 13]   ὁ Ἀντίγονος, δρυμοὶ δὲ τὸ χωρίον καλεῖται, καί τινων ὑπαντιασάντων αὐτοὺς

[14, 15]   κρατηθέντες τῇ μάχῃ κατεκλείσθησαν εἰς χωρίον, ὅθεν ἦσαν ὡρμηκότες τῇ προτεραίᾳ:

[14, 3]   ἐμισθοδότησεν. ἐξεῖλεν δὲ καὶ Λυσιάδα χωρίον, οὗ τύραννος ἦν Σίλας ὁ

[14, 15]   Σαμόσατα τὸ πρὸς τῷ Εὐφράτῃ χωρίον, σὺν ἱππόταις τε καὶ πεζοῖς

[14, 13]   τῶν μισθοφορούντων αὐτοῖς, τοῦ δὲ χωρίου τῆς Μεσάδας, εἰς ὃ προύκειτο

[14, 4]   καὶ σπονδείων καὶ πλήθους ἀρωμάτων, χωρὶς δὲ τούτων ἐν τοῖς θησαυροῖς

[14, 7]   κατοικία τῶν Ἰουδαίων ἐστὶν ἀποδεδειγμένη χωρὶς καὶ τῆς Ἀλεξανδρέων πόλεως ἀφώρισται

[14, 10]   τῆς Ἱεροσολυμιτῶν πόλεως Ἰόππης ὑπεξαιρουμένης χωρὶς τοῦ ἑβδόμου ἔτους, ὃν σαββατικὸν

[14, 9]   τῷ συνεδρίῳ καὶ Ὑρκανὸν αὐτὸν χωρὶς τοῦ Σαμαίου: σφόδρα γὰρ αὐτὸν

[14, 4]   ταύτας μὲν ἐν τῇ μεσογείῳ χωρὶς τῶν κατεσκαμμένων, Γάζαν δὲ πρὸς

[14, 13]   πόλεμον παρεσκευασμένος, ἐν ἐκείνῳ τῷ χωρίῳ, ἐν ᾧ τῶν Ἰουδαίων ἐκράτησε,

[14, 13]   σίτου τε ὄντος ἐν τῷ χωρίῳ καὶ ὕδατος καὶ τῶν ἄλλων

[14, 13]   δὲ τῆς Ἰδουμαίας ἐν Θρήσᾳ χωρίῳ οὕτω καλουμένῳ ὁ ἀδελφὸς Ἰώσηπος

[14, 15]   ἕλη καὶ τὰ δύσβατα τῶν χωρίων, ἄγοντες καὶ διαρπάζοντες τὴν αὐτόθι

[14, 15]   Γαλιλαίας ᾤχετο ἐξαιρήσων τινὰ τῶν χωρίων ὑπ' Ἀντιγόνου φρουραῖς κατειλημμένα. διελθὼν

[14, 15]   κατὰ νώτου τοῖς ἐχθροῖς ἔρυμα χωροῦντος ἐπὶ Ἱεροσολύμων. ποιησαμένου δὲ καὶ

Livre, Chap.
[14, 10]	αὐτοκράτωρ Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ	χαίρειν.	Ἀλέξανδρος Θεοδώρου πρεσβευτὴς Ὑρκανοῦ τοῦ
[14, 10]	υἱὸς στρατηγὸς ὕπατος Κῴων ἄρχουσι	χαίρειν.	βούλομαι ὑμᾶς εἰδέναι, ὅτι πρέσβεις
[14, 12]	αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ	χαίρειν.	διάταγμα ἐμὸν ἀπέσταλκα πρὸς ὑμᾶς,
[14, 12]	ἐθνάρχῃ καὶ τῷ Ἰουδαίων ἔθνει	χαίρειν.	εἰ ἔρρωσθε, εὖ ἂν ἔχοι,
[14, 10]	δεύτερον Σιδωνίων ἄρχουσιν βουλῇ δήμῳ	χαίρειν.	εἰ ἔρρωσθε εὖ ἂν ἔχοι,
[14, 12]	αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ	χαίρειν.	ἐμφανισάντων μοι ἐν Ἐφέσῳ Ὑρκανοῦ
[14, 10]	Ῥωμαίων Παριανῶν ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ	χαίρειν.	ἐνέτυχόν μοι οἱ Ἰουδαῖοι ἐν
[14, 10]	ἀντιστράτηγος Σαρδιανῶν ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ	χαίρειν.	Ἰουδαῖοι πολῖται ἡμέτεροι προσελθόντες μοι
[14, 10]	ἀντιστράτηγος Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ	χαίρειν.	Ἰουδαίους τοὺς ἐν τῇ Ἀσίᾳ
[14, 10]	ἀνθύπατος Μιλησίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ	χαίρειν.	Πρύτανις Ἑρμοῦ υἱὸς πολίτης ὑμέτερος
[14, 10]	Γαίῳ Ῥαβελλίῳ Γαίου υἱῷ ὑπάτῳ	χαίρειν.	Σώπατρος Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως πρεσβευτὴς
[14, 10]	Λυσίμαχος Παυσανίου Ἀλέξανδρος Θεοδώρου Πάτροκλος	Χαιρέου	Ἰωάννης Ὀνείου. (Ἔπεμψεν δὲ τούτων
[14, 6]	προσέρρεον καὶ δὴ καὶ νεωτέροις	χαίροντες	ἀεὶ πράγμασιν: Πειθόλαος γοῦν τις
[14, 9]	πολλὰ μὲν εὐεργετήσαντι, μηδὲν δὲ	χαλεπὸν	αὐτὸν εἰργασμένῳ, περὶ δὲ ὧν
[14, 11]	πατρὸς Ἡρώδου καὶ Φασαήλου καὶ	χαλεπῶς	ἐχόντων, ἠρνεῖτο πάλιν ὁ Μάλιχος
[14, 15]	εἰ νυνὶ πρὸς αὐτὸν ἔχουσιν	χαλεπῶς	καὶ τὴν βασιλείαν ὡς λαβόντα
[14, 16]	καὶ τοῖς ὅπλοις ἀνέστελλεν, ἥττης	χαλεπωτέραν	ἡγούμενος τὴν νίκην, εἴ τι
[14, 10]	ἔτι νῦν ἐν τῷ Καπετωλίῳ	χαλκαῖς	στήλαις ἐγγέγραπται, οὐ μὴν ἀλλὰ
[14, 10]	ἡμῖν φιλίας γενομένης ἐπιδεικνύντες αὐτὰ	χαλκαῖς	στήλαις καὶ δέλτοις ἐν τῷ
[14, 10]	ἑλληνιστὶ καὶ ῥωμαιστὶ ἐν δέλτῳ	χαλκῇ	τοῦτο ἀνατεθῆναι. ἔστιν δὴ τοῦτο:
[14, 10]	συμμαχίας διαλεξομένους: ἀνατεθῆναι δὲ καὶ	χαλκῆν	δέλτον ταῦτα περιέχουσαν ἔν τε
[14, 8]	νόμον, καὶ στῆσαι αὐτοῦ εἰκόνα	χαλκῆν	ἐν τῷ τεμένει τοῦ Δήμου
[14, 10]	τοῖς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Ἰουδαίοις ποιήσας	χαλκῆν	στήλην ἐδήλωσεν, ὅτι Ἀλεξανδρέων πολῖταί
[14, 3]	τήν τε Ἡλιούπολιν καὶ τὴν	Χαλκίδα	καὶ τὸ διεῖργον ὄρος ὑπερβαλὼν
[14, 7]	Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου παρέλαβεν δυναστεύων	Χαλκίδος	τῆς ὑπὸ τῷ Λιβάνῳ ὄρει,
[14, 13]	δ' ὧν εἰς τὸ ἔξω	χαράκωμα:	ἦν γάρ τι αὐτόθι: παρεβοήθει
[14, 14]	τὴν ἐν ἅπασιν εὔνοιαν, καὶ	χαριζόμενος	δὲ Ἀντωνίῳ σφόδρα περὶ τὸν
[14, 1]	Ἰουδαίαν ἀφικομένων. ταῦτα δὲ λέγει	χαριζόμενος	Ἡρώδῃ τῷ παιδὶ αὐτοῦ βασιλεῖ
[14, 4]	μικρὸν ἔμπροσθεν καταστραφεῖσαν ἀνέκτισεν Δημητρίῳ	χαριζόμενος	τῷ Γαδαρεῖ ἀπελευθέρῳ αὐτοῦ: τὰς
[14, 9]	μεμνῆσθαι καὶ τῆς ἀφέσεως καὶ	χάριν	αὐτῆς εἰδέναι καὶ μὴ πρὸς
[14, 8]	ἀναστῆσαι τείχη ταύτην αἰτησαμένῳ τὴν	χάριν:	ἔτι γὰρ ἐρήριπτο Πομπηίου καταβαλόντος:
[14, 8]	ἂν ἐπινοήσωμεν εἰς τιμὴν καὶ	χάριν	τῆς τἀνδρὸς σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας,
[14, 10]	αὐτῶν καὶ ὧν εὐεργέτησαν ἡμᾶς	χάρις	ἀνταποδοθῇ. (Ἰούλιος Γάιος ὑιοσο στρατηγὸς
[14, 8]	ἀνανεούμενοι τὰς προυπηργμένας πρὸς Ῥωμαίους	χάριτας	καὶ τὴν φιλίαν, καὶ ἀσπίδα
[14, 8]	ἀδικεῖσθαι, ἔδοξεν συνθέσθαι φιλίαν καὶ	χάριτας	πρὸς αὐτούς, καὶ ὅσων ἐδεήθησαν
[14, 12]	ποιούμενοι πρόνοιαν ἠμυνάμεθα τοὺς μήτε	χάριτος	ἀπομνημονεύσαντας μήτε ὅρκους φυλάξαντας, βούλομαι
[14, 1]	ἀναγνωσομένοις ἔχειν, ὡς ἂν μετὰ	χάριτός	τινος καὶ ἡδονῆς τὴν ἐμπειρίαν
[14, 8]	τεμένει τοῦ Δήμου καὶ τῶν	Χαρίτων,	ἀνειπεῖν δὲ τὸν στέφανον ἐν
[14, 15]	ἡγεμόσιν πολὺ πλέον, εἰς τὰ	χειμάδια	διέπεμψεν. καὶ ἐν τούτῳ Σίλων
[14, 15]	οἱ ἡγεμόνες τῶν ἐν τοῖς	χειμαδίοις	Ἀντιγόνου τροφὰς παρέχειν οὐ θέλοντος:
[14, 3]	ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ἐκ τῶν	χειμαδίων	ὥρμησεν ἐπὶ τῆς Δαμασκηνῆς. καὶ
[14, 15]	χρήματα εἰς τροφὰς αἰτεῖν καὶ	χειμάσοντας	ἀπάγειν εἰς τοὺς ἐπιτηδείους τόπους,
[14, 15]	καταλιπὼν ὁ βασιλεὺς ὑπέστρεψεν καὶ	χειμάσουσαν	τὴν Ῥωμαίων στρατιὰν εἰς τὰς
[14, 15]	τότε ἔφευγον, καὶ εἰ μὴ	χειμὼν	ἐπέσχεν βαθύς, ἧκεν ἂν καὶ
[14, 14]	οὖν ἐκεῖθεν ἐπὶ Παμφυλίας καὶ	χειμῶνι	σφοδρῷ περιπεσὼν μόλις εἰς Ῥόδον
[14, 15]	ἐκείνου γεγενημένος. (Λήξαντος δὲ τοῦ	χειμῶνος	ἄρας ἐκεῖθεν ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων
[14, 14]	οἰκείους πολιορκουμένους πλεύσειέ τε διὰ	χειμῶνος	καὶ παντὸς καταφρονήσειε δεινοῦ σπεύδων
[14, 15]	τοὐντεῦθεν ἕωθεν> ἐποιεῖτο, καὶ πολλοῦ	χειμῶνος	καταρραγέντος οὐδὲν ποιεῖν δυνάμενος ἀπάγει
[14, 14]	οὐκ ἠδυνήθη εἰς Ῥώμην ἐπειγόμενον	χειμῶνός	τε ὄντος καὶ τῶν κατὰ
[14, 4]	ἔβαλλον τοὺς Ἰουδαίους οὔτε εἰς	χεῖρας	αὐτοῖς ὑπήντων, χοῦν δὲ καὶ
[14, 13]	πόλεως προσβάλλοντές τε καὶ εἰς	χεῖρας	ἐρχόμενοι κατὰ τὴν ὁδόν. οὓς
[14, 15]	ἐξιόντων καὶ τοῖς προτεταγμένοις εἰς	χεῖρας	ἐρχομένων, Ἡρώδης τὸ μὲν πρῶτον
[14, 16]	τὰ δ' ἐξειργασμένα, εἴς τε	χεῖρας	ἰόντες οὐδὲν κακίους τὰς τόλμας
[14, 13]	πικρότατον καὶ αἴσχιστον ὑπολαβών, τὰς	χεῖρας	οὐκ ἔχων ἐλευθέρας ὑπὸ δεσμῶν
[14, 14]	καὶ διαφύγοι τὰς τῶν ἐχθρῶν	χεῖρας	πολλὰς ὑπομείνας ταλαιπωρίας. εἶτ' ἐπιδιακινδυνεύειν
[14, 13]	τῶν οὐκ ἐπιτρεπόντων αὐτοῦ τῇ	χειρὶ	διακονεῖν οἷς ἐντεθύμητο, ἀνακτησάμενος τὴν
[14, 3]	τοῖς φρουράρχοις ἐπιστέλλειν τῇ ἑαυτοῦ	χειρί,	παραδέχεσθαι δὲ ἄλλως ἀπείρητο, πείθεται
[14, 15]	τόπον πύργους ἀνίστα πολλῇ τε	χειρὶ	πρὸς τὸ ἔργον χρώμενος καὶ
[14, 16]	ἦρτο δὲ συνεχῶς ἤδη πολλῆς	χειρὸς	ἐργαζομένης καὶ τὰ τρία χώματα
[14, 12]	γίνεται Ἀντίπατρος. (Κάσσιον μὲν οὖν	χειροῦνται	Ἀντώνιός τε καὶ Καῖσαρ περὶ
[14, 15]	περιζωσάμενος τῶν ὁπλοφόρων καὶ ταῖν	χεροῖν	ἀμφοτέραιν δραξάμενος ἁλύσεως, ἀφ' ἧς
[14, 14]	καταστήσειαν βασιλέα χρήματα δώσειν ὑποσχόμενον	χίλια	τάλαντα καὶ γυναῖκας πεντακοσίας, αἳ
[14, 13]	ἐνταῦθ' ἀκούσαντες, ὡς Ἀντίγονος ὑπόσχοιτο	χίλια	τάλαντα καὶ γυναῖκας πεντακοσίας τοῖς
[14, 13]	αὐτῷ δυνάμενον. Ἀντίγονος δ' ὑπισχνεῖτο	χίλια	τάλαντα καὶ πεντακοσίας γυναῖκας δώσειν
[14, 13]	οὖν πλείους ἀπέλυσεν ὑπὲρ ἐννέα	χιλιάδας	ὄντας ἄλλον ἀλλαχῆ κελεύσας διὰ
[14, 4]	θησαυροῖς ἱερῶν χρημάτων εἰς δύο	χιλιάδας	ταλάντων, οὐδενὸς ἥψατο δι' εὐσέβειαν,
[14, 16]	οὖσα τέλη ὁπλιτικοῦ, ἓξ δὲ	χιλιάδες	ἱππέων, ἄλλα δὲ ἐπικουρικὰ ἀπὸ
[14, 10]	Σερουίλιος Γαίου υἱὸς Τηρητίνα Βράκκος	χιλίαρχος,	Πόπλιος Κλούσιος Ποπλίου Ἐτωρία Γάλλος>
[14, 10]	Γάιος Σερουίλιος Γαίου Τηρητείνα Βρόκχος	χιλίαρχος,	Πόπλιος Κλούσιος Ποπλίου υἱὸς Ἐτωρία
[14, 10]	Γάλλος, Γάιος Τεύτιος Γαίου Αἰμιλία	χιλίαρχος,	Σέξστος Ἀτίλιος Σέξστου υἱὸς Αἰμιλία
[14, 11]	ταῖς δ' ἀληθείαις πρὸς τοὺς	χιλιάρχους,	ἐξελθεῖν ἐπὶ Μάλιχον πείθει μετὰ
[14, 11]	διαπέμπει πρὸς τοὺς ἐν Τύρῳ	χιλιάρχους	κελεύων αὐτοὺς συμπράττειν Ἡρώδῃ δίκαια
[14, 2]	τῶν δέ, εἰ βούλονται λαβεῖν,	χιλίας	δραχμὰς ὑπὲρ ἑκάστης κεφαλῆς καταβαλεῖν
[14, 13]	πρεσβείας, ἀλλ' ἀπήντων πάλιν Ἀντωνίῳ	χίλιοι	εἰς Τύρον ἐκεῖ δόξαντι ἀφικέσθαι.
[14, 3]	αὐτῷ ταῦτα λέγοντι πλείους ἢ	χίλιοι	τῶν δοκιμωτάτων Ἰουδαίων Ἀντιπάτρου παρασκευάσαντος.
[14, 5]	ὁπλίτας πεντακοσίους δὲ πρὸς τοῖς	χιλίοις	ἱππεῖς, Ἀλεξάνδρειόν τε ὠχύρου τὸ
[14, 15]	Μαχαιρᾶν σὺν δυσὶ τάγμασι καὶ	χιλίοις	ἱππεῦσιν ἐπισπεύδοντος Ἀντωνίου. Μαχαιρᾶς μὲν
[14, 3]	πελεκισθέντος, ᾧπερ καὶ κηδεύων ἐτύγχανεν,	χιλίοις	μέντοι ταλάντοις ἐξωνησαμένου τὴν ὑπὲρ
[14, 6]	ὑποστράτηγος ἐν Ἱεροσολύμοις ὢν μετὰ	χιλίων	ηὐτομόλησεν πρὸς αὐτόν: οἱ δὲ
[14, 6]	ὡς ἐδύναντο σώζειν αὑτοὺς ἐπειρῶντο.	χιλίων	μέντοι πλείονας ἔχων Ἀριστόβουλος εἰς
[14, 10]	ἔγγιστα ἐν Ἀλεξανδρείᾳ πολέμῳ μετὰ	χιλίων	πεντακοσίων στρατιωτῶν ἧκεν σύμμαχος καὶ
[14, 10]	κατ' ἐνιαυτὸν Σιδῶνι μοδίους δισμυρίους	χοε	ὑπεξαιρουμένου τοῦ ἑβδόμου ἔτους, ὃν
[14, 8]	ξένια καὶ πάντα τὰ ἐπιτήδεια	χορηγεῖν	τῷ στρατῷ. καὶ οἱ μὲν
[14, 15]	μηδὲ τὰς ἑξῆς ἡμέρας εἰς	χορηγίαν	τοὺς στρατιώτας ἐπιλιπεῖν. οὐκ ἐλάνθανε
[14, 4]	οὔτε εἰς χεῖρας αὐτοῖς ὑπήντων,	χοῦν	δὲ καὶ πύργους ἀνίστασαν καὶ
[14, 14]	ὑπὲρ τοῦ μὴ ἀποδοῦναι τὰ	χρέα	καὶ τῶν ἐν τέλει παρὰ
[14, 9]	ἦν ἡσυχία καὶ τοῦ τί	χρὴ	ποιεῖν ἀπορία. διακειμένων δ' οὕτως
[14, 13]	(Βουλευομένων δὲ τῶν Πάρθων, τί	χρὴ	ποιεῖν, οὐ γὰρ ἤρεσκεν αὐτοῖς
[14, 13]	περὶ τῶν ὅλων ἦγε, τί	χρὴ	ποιεῖν, πολλοῦ μὲν πλήθους ἐπαγομένου
[14, 15]	αὐτὸν παρὰ τὴν Ἡρώδου γνώμην	χρήμασι	διεφθαρμένος ἀπῄει ὡς κατασκεψόμενος αὐτοῦ
[14, 16]	Ῥωμαίους ἐξήμαρτεν: ταῦτα φοβούμενος πολλοῖς	χρήμασι	πείθει τὸν Ἀντώνιον ἀνελεῖν Ἀντίγονον.
[14, 12]	τοὺς ἀντιστασιώτας: διεπέπρακτο δὲ τοῦτο	χρήμασιν	Ἡρώδης παρ' Ἀντωνίου. ἐπεὶ δ'
[14, 12]	στρατιὰν ἀθροίσαντα καὶ Φάβιον τεθεραπευκότα	χρήμασιν	κατῆγεν Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου διὰ
[14, 15]	καθιστάμενος, Σίλων δ' ἐν Ἰουδαίᾳ	χρήμασιν	ὑπ' Ἀντιγόνου διεφθαρμένος. Ἡρώδῃ μέντοι
[14, 13]	ὁ Ἀντώνιος πολλοῖς διεφθαρμένος ἤδη	χρήμασιν	ὑπό τε Ἡρώδου καὶ τοῦ
[14, 7]	Μιθριδάτης εἰς Κῶ> ἔλαβε τὰ	χρήματα,	ἃ παρέθετο ἐκεῖ Κλεοπάτρα βασίλισσα,
[14, 7]	καὶ τὰ ἐν τῷ ἱερῷ	χρήματα,	ἃ Πομπήιος καταλελοίπει, δισχίλια δ'
[14, 3]	δὴ καὶ κατηγόρει τῶν λαβόντων	χρήματα	Γαβινίου μὲν πρότερον Σκαύρου δὲ
[14, 14]	καὶ ὡς Ἀντίγονον καταστήσειαν βασιλέα	χρήματα	δώσειν ὑποσχόμενον χίλια τάλαντα καὶ
[14, 7]	ἔχοντας καὶ τὸν ναὸν πέμπειν	χρήματα	εἰς Κῶ, ἀλλ' οὐδὲ τοὺς
[14, 10]	κατὰ τὰ αὐτῶν ἔθη καὶ	χρήματα	εἰς σύνδειπνα καὶ τὰ ἱερὰ
[14, 15]	σπάνιν τῶν ἐπιτηδείων καταβοᾶν καὶ	χρήματα	εἰς τροφὰς αἰτεῖν καὶ χειμάσοντας
[14, 10]	συμμαχίαν καὶ στρατιώτας ἐξῇ τούτῳ	χρήματα	εἰσπράττεσθαι ἢ εἰς παραχειμασίαν ἢ
[14, 4]	καὶ στρατιώτας ἐπί τε τὰ	χρήματα	καὶ τὴν πόλιν. οὐ μὴν
[14, 6]	ὑπηρέτησεν σῖτον καὶ ὅπλα καὶ	χρήματα,	καὶ τοὺς ὑπὲρ Πηλούσιον τῶν
[14, 2]	τειχῶν καθιμήσαντες ἔδωκαν αὐτοῖς τὰ	χρήματα.	κἀκεῖνοι λαβόντες οὐκ ἀπέδωκαν τὰ
[14, 11]	κοινῇ στεφάνους τε αὐτῷ καὶ	χρήματα	κομίζοντες, Ἡρώδης μὲν προσεδόκα δώσειν
[14, 2]	ἠξίωσαν αὐτοῖς τοὺς ὁμοφύλους παρασχεῖν	χρήματα	λαβόντας ἀντὶ τῶν θυμάτων ὅσα
[14, 14]	ἀμοιβὴν κομιούμενος, ὅτε μάλιστα ἐδεῖτο,	χρήματα	ληψόμενος εἴτε δάνειον εἴτε δωρεὰν
[14, 2]	τὰς προειρημένας αἰτίας λαβὼν τὰ	χρήματα	λύει τὴν πολιορκίαν, κελεύσας ἀναχωρεῖν
[14, 4]	τε πόλεως ἀποκλεισθεὶς καὶ τὰ	χρήματα	μὴ λαβών, τῶν Ἀριστοβούλου στρατιωτῶν
[14, 7]	ταῦτα μετήνεγκαν εἰς Κῶ τὰ	χρήματα	οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ἰουδαῖοι
[14, 7]	κόσια τάλαντα. ἡμῖν δὲ δημόσια	χρήματα	οὐκ ἔστιν ἢ μόνα τὰ
[14, 14]	δ' ὅλον ἦν αὐτῷ στρατήγημα	χρήματα	παρ' Ἀντιγόνου λαβεῖν: ἔγγιστα γοῦν
[14, 9]	πρὸς τοὺς Ῥωμαίων αὐτοκράτορας καὶ	χρήματα	πείσας πέμψαι τὸν Ὑρκανὸν αὐτὸς
[14, 10]	παρ' αὐτοῖς> παραχειμασίαν δὲ ἢ	χρήματα	πράσσεσθαι οὐ δοκιμάζω. (Γαίου Καίσαρος
[14, 10]	μόνους τούτους οὐκ ἐκώλυσεν οὔτε	χρήματα	συνεισφέρειν οὔτε σύνδειπνα ποιεῖν. ὁμοίως
[14, 4]	Ἀριστόβουλος ἀφικνεῖται πρὸς Πομπήιον, καὶ	χρήματά	τε διδοὺς καὶ τοῖς Ἱεροσολύμοις
[14, 10]	ἄρχοντος Βοιωτοῦ μηνὸς Θαργηλιῶνος εἰκοστῇ	χρηματισμὸς	στρατηγῶν. Μᾶρκος Πείσων πρεσβευτὴς ἐνδημῶν
[14, 9]	ποιήσαντος Ἡρώδην στρατηγὸν κοίλης Συρίας,	χρημάτων	γὰρ αὐτῷ τοῦτο ἀπέδοτο, Ὑρκανὸς
[14, 1]	Ἀντίπατρος λεγόμενος, πολλῶν μὲν εὐπόρει	χρημάτων,	δραστήριος δὲ ὢν τὴν φύσιν
[14, 4]	τούτων ἐν τοῖς θησαυροῖς ἱερῶν	χρημάτων	εἰς δύο χιλιάδας ταλάντων, οὐδενὸς
[14, 11]	τὰ πράγματα μερίζει τὴν τῶν	χρημάτων	εἴσπραξιν καὶ ἑκατέρῳ τῶν υἱῶν
[14, 16]	ἐδωρήσατο Σόσσιον, ὡς πάντας ἀπελθεῖν	χρημάτων	εὐποροῦντας. (Τοῦτο τὸ πάθος συνέβη
[14, 2]	Ἀριστοβούλου ὑπόσχεσιν: καὶ γὰρ εὔπορος	χρημάτων	καὶ μεγαλόψυχος ἦν καὶ μετριωτέρων
[14, 9]	τῆς Ἰουδαίας καὶ τῶν Ὑρκανοῦ	χρημάτων,	κακοήθως εἶχον πρὸς αὐτόν: καὶ
[14, 7]	ἀμάρτυρον τὸ μέγεθος τῶν προειρημένων	χρημάτων,	οὐδ' ὑπὸ ἀλαζονείας ἡμετέρας καὶ
[14, 13]	μόνων δὲ ἀπείχοντο τῶν Ὑρκανοῦ	χρημάτων:	τὰ δ' ἦν ὡς τριακόσια
[14, 13]	ἔλεγεν τοιαῦτα βουλευόμενον περὶ αὐτῶν:	χρημάτων	τε γὰρ δεομένῳ πλείονα ἔσεσθαι
[14, 16]	πολλὰ διατεινάμενος πρὸς Σόσσιον, εἰ	χρημάτων	τε καὶ ἀνδρῶν Ῥωμαῖοι τὴν
[14, 16]	ἔφη διανεμεῖν ἐκ τῶν ἰδίων	χρημάτων	τοὺς μισθοὺς ἑκάστοις. οὕτως τε
[14, 13]	αὐτοῖς τὸν μισθὸν μετὰ τῶν	χρημάτων	ὑποσχόμενος. φοβούμενος δὲ τὸν Ὑρκανόν,
[14, 7]	ταύτην τὴν δοκὸν ὁ τῶν	χρημάτων	φύλαξ ἱερεὺς Ἐλεάζαρος ὄνομα, οὐ
[14, 14]	ξενίας, τὰ δὲ καὶ ὑπὸ	χρημάτων	ὧν αὐτῷ δώσειν Ἡρώδης, εἰ
[14, 14]	Ἡρώδου μεταβολῆς, καὶ τῷ κοινῷ	χρησάμενος	λογισμῷ περὶ τῶν ἐν ἀξιώματι
[14, 6]	ἄγεται. καὶ τοιαύτῃ μὲν Ἀριστόβουλος	χρησάμενος	τύχῃ πάλιν εἰς Ῥώμην ἀναπέμπεται
[14, 13]	ὡς ἐπὶ θεραπείᾳ διέφθειρεν θανασίμοις	χρησαμένων	εἰς τὸ τραῦμα. πρὸ μέντοι
[14, 12]	τοὺς τόπους ἐξέσται ὑμῖν ταύτῃ	χρήσασθαι,	ἡμῶν ἕκαστα τοῖς συμμάχοις ὁμοίως
[14, 13]	ἐπελθούσης ἔγνω ταύτῃ πρὸς φυγὴν	χρήσασθαι	καὶ μὴ διαμέλλειν ὡς ἐπ'
[14, 10]	ἐπὶ τούτοις τε τοῖς δικαίοις	χρῆσθαι	αὐτοῖς ἐξεῖναι ἐν Λύδδοις. τούς
[14, 10]	τοῖς πατρίοις ἔθεσι καὶ ἱεροῖς	χρῆσθαι.	ἐμοὶ τοίνυν οὐκ ἀρέσκει κατὰ
[14, 10]	δίδωμι τὴν ἀστρατείαν καὶ συγχωρῶ	χρῆσθαι	τοῖς πατρίοις ἐθισμοῖς ἱερῶν ἕνεκα
[14, 12]	ἐμοῦ δοθεῖσιν καὶ Δολαβέλλα φιλανθρώποις	χρῆσθαι	ὑμᾶς βούλομαι. Τυρίους τε κωλύω
[14, 10]	κωλύεσθαι Ἰουδαίους τοῖς αὐτῶν ἔθεσι	χρῆσθαι.	(Ψήφισμα Περγαμηνῶν. ἐπὶ πρυτάνεως Κρατίππου
[14, 6]	ὄντας: οὐ γὰρ ἐγίνοντο αὐτῷ	χρήσιμοι	πρὸς τὰ ἔργα: τοὺς δ'
[14, 12]	βιαίως τοῖς πρὸς ἃ ἠδίκουν	χρησίμοις	αὐτοῖς γινομένοις. δίκην οὖν αὐτῶν
[14, 8]	Καίσαρι πολεμοῦντι κατ' Αἴγυπτον πολλὰ	χρήσιμον	αὑτὸν παρέσχεν Ἀντίπατρος ὁ τῶν
[14, 13]	Ἀντίγονον τὸν Ἀριστοβούλου, πρὸς τοῦτο	χρήσιμον	τὸν σατράπην παραλαβὼν μέγα παρ'
[14, 8]	πολλὰ καὶ αὐτὸς εἰς αὐτοὺς	χρήσιμος	γενόμενος, ἔπεμψάν τε αὐτῷ ψήφισμα
[14, 4]	Ὑρκανῷ διά τε τἆλλα ὅσα	χρήσιμος	ὑπῆρξεν αὐτῷ, καὶ ὅτι τοὺς
[14, 13]	καὶ περὶ αὐτῶν οὐδὲν ἔτι	χρηστὸν	προσδεχομένων. (Ἀλλ' Ἡρώδης ἐπάνω τῆς
[14, 1]	Ὑρκανὸς ἠπίστει τοῖς λόγοις φύσει	χρηστὸς	ὢν καὶ διαβολὴν δι' ἐπιείκειαν
[14, 11]	τοῦ πεφονευκότος εἰσπράξασθαι δίκαιον ἡγούμενος.	χρονιζομένου	δὲ τοῦ πολέμου Μοῦρκος μὲν
[14, 10]	νῦν καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν	χρόνοις	ἔν τε εἰρήνῃ καὶ πολέμῳ
[14, 14]	Πωλίωνος. (Τοῦτον δὲ ἅπαντα τὸν	χρόνον	Ἀντίγονος ἐπολιόρκει τοὺς ἐν Μασάδα,
[14, 15]	ἀνέκτισεν. ~(Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν	χρόνον	Ἀντώνιος μὲν διέτριβεν ἐν Ἀθήναις,
[14, 13]	ᾧ τῶν Ἰουδαίων ἐκράτησε, μετὰ	χρόνον	βασιλεύσας ἔκτισε καὶ βασίλειον κατεσκεύασεν
[14, 5]	τότε συνέβαινε τὰς πόλεις πολὺν	χρόνον	ἐρήμους γενομένας. (Ταῦτα δὲ διαπραξάμενος
[14, 7]	ἔκειτο ἐν μέλιτι κεκηδευμένος ἐπὶ	χρόνον	πολὺν ἕως Ἀντώνιος αὐτὸν ὕστερον
[14, 8]	αὐτῷ. (Καταλύσας μέντοι Καῖσαρ μετὰ	χρόνον	τὸν πόλεμον καὶ εἰς Συρίαν
[14, 16]	πόρρωθεν ἀγορὰν συνεκόμιζεν, ὡς ὀλίγου	χρόνου	πολλὴν ἀφθονίαν αὐτοῖς γενέσθαι τῶν
[14, 5]	Ἀρέταν ἐπιθυμεῖν τοῦτο γενέσθαι βουλόμενος.	(Χρόνῳ	δ' ὕστερον Ἀλεξάνδρου τὴν Ἰουδαίαν
[14, 7]	ὡς καὶ ὑπ' ἄλλων δεδήλωται.	(Χρόνῳ	δ' ὕστερον Καῖσαρ κατασχὼν Ῥώμην
[14, 4]	τε ὄντα ἐν τῷ πρὶν	χρόνῳ	καὶ ἀόρατον: παρῆλθεν γὰρ εἰς
[14, 4]	μύρια τάλαντα Ῥωμαῖοι ἐν βραχεῖ	χρόνῳ	παρ' ἡμῶν εἰσεπράξαντο, καὶ ἡ
[14, 7]	αὐτὸ συμφερόντων ἐκ πολλῶν πάνυ	χρόνων.	οὐκ ἔστι δὲ ἀμάρτυρον τὸ
[14, 7]	λαμβάνει δὲ καὶ δοκὸν ὁλοσφύρητον	χρυσῆν	ἐκ μνῶν τριακοσίων πεποιημένην: ἡ
[14, 3]	αὐτῷ μέγα δῶρον Ἀριστόβουλος ἄμπελον	χρυσῆν	ἐκ πεντακοσίων ταλάντων. μέμνηται δὲ
[14, 7]	ναοῦ τὴν δοκὸν αὐτῷ τὴν	χρυσῆν	λύτρον ἀντὶ πάντων ἔδωκεν, ὅρκους
[14, 8]	καὶ τὴν φιλίαν, καὶ ἀσπίδα	χρυσῆν	σύμβολον τῆς συμμαχίας γενομένην ἀνήνεγκαν
[14, 4]	ἀρχιερεῦσιν. ὄντων δὲ τραπέζης τε	χρυσῆς	καὶ λυχνίας ἱερᾶς καὶ σπονδείων
[14, 7]	Κράσσον ἑώρα περὶ τὴν τοῦ	χρυσίου	γινόμενον συλλογήν, δείσας περὶ τῷ
[14, 7]	οἷός τε ἦν καὶ τὸν	χρυσὸν	ἅπαντα, τάλαντα δ' οὗτος ἦν
[14, 7]	ἅπαντα τὸν ἐν τῷ ναῷ	χρυσὸν	ἐξεφόρησεν. (Θαυμάσῃ δὲ μηδείς, εἰ
[14, 16]	μετὰ ἔτη εἰκοσιεπτά. Σόσσιος δὲ	χρυσοῦν	ἀναθεὶς τῷ θεῷ στέφανον ἀνέζευξεν
[14, 12]	πρὸς αὐτὸν στέφανόν τε κομίζουσαν	χρυσοῦν	καὶ παρακαλοῦσαν τοὺς αἰχμαλωτισθέντας ὑπὸ
[14, 8]	δύνηται ἀγαθόν, τιμῆσαι τὸν ἄνδρα	χρυσῷ	στεφάνῳ ἀριστείῳ κατὰ τὸν νόμον,
[14, 8]	τῆς συμμαχίας γενομένην ἀνήνεγκαν ἀπὸ	χρυσῶν	μυριάδων πέντε, καὶ γράμματ' αὐτοῖς
[14, 3]	Αἰγύπτου πρεσβεία καὶ στέφανος ἀπὸ	χρυσῶν	τετρακισχιλίων καὶ ἐκ τῆς Ἰουδαίας
[14, 7]	Ἰουδαίων θρέψαι διαφερόντως καὶ συναυξῆσαι	χρώμενα	τοῖς πατρίοις τῶν Ἰουδαίων νόμοις.
[14, 16]	ἢ ὑποζυγίοις, λῃστείαις τε λάθρα	χρώμενοι	ἀπορίαν παρέσχον. ταῦτα δ' Ἡρώδης
[14, 16]	δὲ τὸ πλέον ἢ προμηθείᾳ	χρώμενοι	προσελιπάρουν τῷ πολέμῳ εἰς τοὔσχατον,
[14, 15]	καὶ πολλῇ προθυμίᾳ κατ' αὐτῶν	χρώμενοι	ῥᾳδίως αὐτοὺς ἀπὸ τῶν πύργων
[14, 15]	τε χειρὶ πρὸς τὸ ἔργον	χρώμενος	καὶ τέμνων τὴν πέριξ ὕλην.
[14, 8]	ἑκάστῳ εὔνους ὢν καὶ πάσῃ	χρώμενος	περὶ αὐτοὺς σπουδῇ καὶ τοὺς
[14, 4]	ἡμέρας, οὐκ ἂν ἠνύσθη τὸ	χῶμα	κωλυόντων ἐκείνων: ἄρχοντας μὲν γὰρ
[14, 4]	οὗ δὴ Πομπήιος καὶ τὸ	χῶμα	ὁσημέραι ταλαιπωρούμενος ἐγήγερτο τεμνόντων τὴν
[14, 15]	ποτε Πομπήιος. τρισὶν δὲ διαλαβὼν	χώμασιν	τὸν τόπον πύργους ἀνίστα πολλῇ
[14, 16]	χειρὸς ἐργαζομένης καὶ τὰ τρία	χώματα	εὐπετῶς: θέρος τε γὰρ ἦν
[14, 15]	κύκλῳ κελεύων τὰ κατὰ τὴν	χώραν	ἀνασκευάσασθαι καὶ εἰς τὰ ὄρη
[14, 3]	ἅμα τὸν Ἀριστόβουλον, μὴ τὴν	χώραν	ἀποστήσῃ καὶ διακλεισθείη τῶν παρόδων.
[14, 3]	πρᾴως, ἐλθὼν δ' εἰς τὴν	χώραν	αὐτῶν ἔλεγεν διατάξειν ἕκαστα, ἐπειδὰν
[14, 13]	τοῖς Πάρθοις, ἀλλὰ καὶ τὴν	χώραν	αὐτῶν ἐξιόντες ἐκάκουν καὶ Μάρισάν
[14, 8]	πρὸς βασιλεῖς ὑπὲρ τοῦ τὴν	χώραν	αὐτῶν καὶ τοὺς λιμένας ἀδείας
[14, 12]	ἀρχιερέως καὶ ἐθνάρχου πρεσβευτῶν καὶ	χώραν	αὐτῶν ὑμᾶς κατέχειν λεγόντων, εἰς
[14, 9]	λέγων καθίστα τὰ κατὰ τὴν	χώραν.	(Βραδὺν δ' ὁρῶν καὶ νωθῆ
[14, 5]	ὑπὲρ τοῦ μὴ δῃωθῆναι τὴν	χώραν	δοῦναι, καὶ αὐτὸς ἐγγυητὴς τριακοσίων
[14, 2]	δοκιμώτατοι τῶν Ἰουδαίων ἐκλιπόντες τὴν	χώραν	εἰς Αἴγυπτον ἔφυγον. Ὀνίαν δέ
[14, 9]	αὐτοῖς ἀπηλλάχθαι τοῦ λῃστηρίου τὴν	χώραν	ἐκαθάρευσεν. ὕμνουν γοῦν αὐτὸν ἐπὶ
[14, 5]	(Ταῦτα δὲ διαπραξάμενος κατὰ τὴν	χώραν	ἐπάνεισιν ἐπὶ τὸ Ἀλεξάνδρειον, καὶ
[14, 6]	ἀπέστησεν, στρατεύματι δὲ μεγάλῳ τὴν	χώραν	ἐπερχόμενος ἔκτεινε πάντας ὅσους ἐπιτύχοι
[14, 4]	καὶ περὶ μὲν τούτων κατὰ	χώραν	ἐροῦμεν. Πομπήιος δὲ τήν τε
[14, 9]	καὶ περὶ μὲν τούτων κατὰ	χώραν	ἐροῦμεν. (Ὑρκανὸς δὲ ὁρῶν ὡρμημένους
[14, 12]	ἐπαρχίας ἐλευθέρους ἀπολῦσαι καὶ τὴν	χώραν,	ἣν ἐν τοῖς Κασσίου καιροῖς
[14, 4]	ὑπήκοοι Ῥωμαίοις κατέστημεν καὶ τὴν	χώραν,	ἣν τοῖς ὅπλοις ἐκτησάμεθα τοὺς
[14, 9]	καθῃρημένον καὶ τὸν κατὰ τὴν	χώραν	θόρυβον ἐπιὼν κατέστελλεν, ἀπειλῶν τε
[14, 4]	καὶ ὅτι τοὺς κατὰ τὴν	χώραν	Ἰουδαίους Ἀριστοβούλῳ συμπολεμεῖν ἐκώλυσεν, καὶ
[14, 13]	κατασκεψομένην τε τὰ κατὰ τὴν	χώραν	καὶ Ἀντιγόνῳ συμπράξουσαν, ἡγεμόνα τε
[14, 10]	τε φρούρια καὶ λιμένας καὶ	χώραν	καὶ εἴ τι ἄλλο ἀφείλετο
[14, 10]	Λύδδοις. τούς τε τόπους καὶ	χώραν	καὶ ἐποίκια, ὅσα βασιλεῦσι Συρίας
[14, 1]	βασιλείαν κομισάμενος ἀποδώσειν τήν τε	χώραν	καὶ τὰς δώδεκα πόλεις, ἃς
[14, 3]	καὶ τὴν Πτολεμαίου τοῦ Μενναίου	χώραν	κατενόησεν, ἀνδρὸς πονηροῦ καὶ οὐδὲν
[14, 8]	οἱ Ἰουδαῖοι οἱ τὴν Ὀνίου	χώραν>	λεγομένην κατοικοῦντες. πείθει δὲ καὶ
[14, 15]	δέησιν εὐθὺς ἐξορμήσας εἰς τὴν	χώραν	οὐκέτ' οὐδεμίαν Σίλωνι τῆς ἀναχωρήσεως
[14, 5]	περιιὼν δὲ ἐν κύκλῳ τὴν	χώραν	πολλοὺς ὥπλιζεν τῶν Ἰουδαίων καὶ
[14, 15]	ἀλλ' εὐθὺς ἀπέπεμψεν κατὰ τὴν	χώραν	τοὺς εἴρξοντας καὶ λοχήσοντας τοὺς
[14, 2]	ἐπιπέμψας τὸν καρπὸν ἁπάσης τῆς	χώρας	διέφθειρεν, ὡς τὸν μόδιον τοῦ
[14, 10]	δόγμα, ὅπως διὰ τῆς ὑμετέρας	χώρας	εἰς τὴν οἰκείαν ἀσφαλῶς ἀνακομισθῶσιν.
[14, 10]	ἀτελὴς ᾖ ἐκ τῆς Ἰουδαίων	χώρας	ἢ τῶν λιμένων αὐτῶν ἐξάγων
[14, 10]	παρὰ τῶν τὴν γῆν νεμομένων	χώρας	λιμένος ἐξαγωγίου κατ' ἐνιαυτὸν Σιδῶνι
[14, 13]	ἑτοίμως ἐχόντων, προσεδόκα δὲ τῆς	χώρας	μέρος τι λαβεῖν ὁ Ἀντίγονος,
[14, 13]	οἱ πολέμιοι τὸν ἐκ τῆς	χώρας	ὄχλον εἰς τὴν καλουμένην πεντηκοστήν,
[14, 3]	καὶ μικρὸν ἔχοι μέρος τῆς	χώρας	ὑφ' αὑτῷ, τὴν δὲ ἄλλην
[14, 15]	ἔχων γυμνὸν καὶ διὰ θυρῶν	χωρεῖ,	καὶ μετὰ τοῦτον δεύτερος καὶ
[14, 9]	καταπληξάμενον δὲ ἀπειλῇ μόνον μὴ	χωρῆσαι	περαιτέρω κατὰ τοῦ παρασχόντος αὐτῷ
[14, 11]	Μαλίχου τότε ἀποστήσας οὐκ ὀλίγα	χωρία	ἐφρούρει καὶ Μάσαδαν τὸ πάντων
[14, 15]	τοὺς δ' ἀναφυγόντας εἰς ἐρυμνὰ	χωρία	πολιορκίᾳ παραστησάμενος αὐτούς τε ἀπέκτεινεν
[14, 4]	ἃ προεκαλεῖτο τὰ πέριξ ἐτείχιζε	χωρία	πρὸς ἅπαντα Ὑρκανοῦ προθύμως ὑπηρετοῦντος.
[14, 11]	ἀφελόμενος αὐτοῦ πάντα ὅσα εἶχεν	χωρία	ὑπόσπονδον ἀπέλυσεν. ~(Ἀντίγονον δὲ τὸν
[14, 12]	διακατέχειν καὶ ὑμᾶς, εἴ τινα	χωρία	Ὑρκανοῦ ὄντα τοῦ ἐθνάρχου Ἰουδαίων
[14, 6]	καὶ Σερουίλιον κωλύσοντάς τε τὸ	χωρίον	αὐτὸν κατασχεῖν καὶ συλληψομένους αὐτόν.
[14, 5]	καταλιπών, ἕως ἂν ἐκπολιορκηθῇ τὸ	χωρίον,	αὐτὸς ἐπῄει τὴν ἄλλην Ἰουδαίαν,
[14, 4]	πύργων κατηνέχθη καὶ παρέρρηξέν τι	χωρίον,	εἰσεχέοντο μὲν οἱ πολέμιοι, πρῶτος
[14, 15]	καὶ δευτέρου τάγματος οἱ τὸ	χωρίον	ἔχοντες φοβηθέντες νυκτὸς ἐξέλιπον αὐτό.
[14, 15]	Ἰουδαίας πολλὰ ἐνεωτερίσθη. Μαχαιρᾶς δὲ	χωρίον	Ηττον ἐξωχύρου. (Παρῆσαν δ' ἄγγελοι
[14, 6]	Μαχαιροῦντα διέφυγεν ὠχύρου τε τὸ	χωρίον	καὶ πράττων κακῶς οὐδὲν ἧττον
[14, 13]	ὁ Ἀντίγονος, δρυμοὶ δὲ τὸ	χωρίον	καλεῖται, καί τινων ὑπαντιασάντων αὐτοὺς
[14, 15]	κρατηθέντες τῇ μάχῃ κατεκλείσθησαν εἰς	χωρίον,	ὅθεν ἦσαν ὡρμηκότες τῇ προτεραίᾳ:
[14, 3]	ἐμισθοδότησεν. ἐξεῖλεν δὲ καὶ Λυσιάδα	χωρίον,	οὗ τύραννος ἦν Σίλας ὁ
[14, 15]	Σαμόσατα τὸ πρὸς τῷ Εὐφράτῃ	χωρίον,	σὺν ἱππόταις τε καὶ πεζοῖς
[14, 13]	τῶν μισθοφορούντων αὐτοῖς, τοῦ δὲ	χωρίου	τῆς Μεσάδας, εἰς ὃ προύκειτο
[14, 4]	καὶ σπονδείων καὶ πλήθους ἀρωμάτων,	χωρὶς	δὲ τούτων ἐν τοῖς θησαυροῖς
[14, 7]	κατοικία τῶν Ἰουδαίων ἐστὶν ἀποδεδειγμένη	χωρὶς	καὶ τῆς Ἀλεξανδρέων πόλεως ἀφώρισται
[14, 10]	τῆς Ἱεροσολυμιτῶν πόλεως Ἰόππης ὑπεξαιρουμένης	χωρὶς	τοῦ ἑβδόμου ἔτους, ὃν σαββατικὸν
[14, 9]	τῷ συνεδρίῳ καὶ Ὑρκανὸν αὐτὸν	χωρὶς	τοῦ Σαμαίου: σφόδρα γὰρ αὐτὸν
[14, 4]	ταύτας μὲν ἐν τῇ μεσογείῳ	χωρὶς	τῶν κατεσκαμμένων, Γάζαν δὲ πρὸς
[14, 13]	πόλεμον παρεσκευασμένος, ἐν ἐκείνῳ τῷ	χωρίῳ,	ἐν ᾧ τῶν Ἰουδαίων ἐκράτησε,
[14, 13]	σίτου τε ὄντος ἐν τῷ	χωρίῳ	καὶ ὕδατος καὶ τῶν ἄλλων
[14, 13]	δὲ τῆς Ἰδουμαίας ἐν Θρήσᾳ	χωρίῳ	οὕτω καλουμένῳ ὁ ἀδελφὸς Ἰώσηπος
[14, 15]	ἕλη καὶ τὰ δύσβατα τῶν	χωρίων,	ἄγοντες καὶ διαρπάζοντες τὴν αὐτόθι
[14, 15]	Γαλιλαίας ᾤχετο ἐξαιρήσων τινὰ τῶν	χωρίων	ὑπ' Ἀντιγόνου φρουραῖς κατειλημμένα. διελθὼν
[14, 15]	κατὰ νώτου τοῖς ἐχθροῖς ἔρυμα	χωροῦντος	ἐπὶ Ἱεροσολύμων. ποιησαμένου δὲ καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 5/02/2009