>

Livre, Chap.
[14, 15]	δὲ χωρίον Ηττον ἐξωχύρου. (Παρῆσαν	δ'	ἄγγελοι τῶν πεπραγμένων πρὸς τὸν
[14, 8]	μηδέποτε εὔνουν ὑπάρξαντα Ῥωμαίοις, τὸν	δ'	ἀδελφὸν αὐτοῦ κολασθέντα ἐπὶ λῃστείᾳ
[14, 7]	οὕτως ἐν Ἀντιοχείᾳ τελευτᾷ. τοὺς	δ'	ἀδελφοὺς αὐτοῦ Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου
[14, 5]	ταῦτα μὲν Γαβίνιος κατέσκαψεν. τῆς	δ'	Ἀλεξάνδρου μητρὸς πρὸς αὐτὸν ἐλθούσης,
[14, 11]	ἑστιάσειν αὐτοὺς ἅπαντας προειρήκει, ταῖς	δ'	ἀληθείαις πρὸς τοὺς χιλιάρχους, ἐξελθεῖν
[14, 13]	ὡς καταπαύσειεν τὴν στάσιν, τὸ	δ'	ἀληθὲς συμπράξων ἐκείνῳ τὴν ἀρχήν.
[14, 4]	ἐπιοῦσαν ἐνεργὰ ταῦτ' εἶναι. μάθοι	δ'	ἄν τις ἐντεῦθεν τὴν ὑπερβολὴν
[14, 13]	εἶναι τὴν τιμὴν ἀξιοῦντος. Φασάηλον	δ'	ἄν τις θαυμάσειε τῆς εὐψυχίας,
[14, 11]	δὲ Λύδδα καὶ Θάμνα. ἐπεξῆλθε	δ'	ἂν ὑπ' ὀργῆς Κάσσιος ὥστε
[14, 10]	αὐτὸν φιλίαν καὶ συμμαχίαν. ἔδοξεν	δ'	ἀναγκαῖον εἶναί μοι πάσας ἐκθέσθαι
[14, 15]	γὰρ ἀναιρεῖ τῶν ἀποστάντων, τοὺς	δ'	ἀναφυγόντας εἰς ἐρυμνὰ χωρία πολιορκίᾳ
[14, 11]	γεγονότος εἰς ἀφωνίαν ἐτράπη, μόλις	δ'	ἀνενεγκὼν ἐπυνθάνετο τῶν περὶ Ἡρώδην,
[14, 3]	ἄλλως ἀπείρητο, πείθεται μέν, δυσανασχετῶν	δ'	ἀνεχώρησεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ἐν
[14, 8]	καὶ εἰς αὐτὸν παρανομησάντων. παρὼν	δ'	Ἀντίπατρος ἀπελογεῖτο μὲν ὑπὲρ ὧν
[14, 8]	μὲν περὶ τοῦτον ὀκτακόσιοι, τῶν	δ'	Ἀντιπάτρου πεντήκοντα. Μιθριδάτης δὲ περὶ
[14, 16]	βασιλεὺς τοὺς μὲν παρακαλῶν τοὺς	δ'	ἀπειλῶν ἔστιν δ' οὓς καὶ
[14, 8]	κατηγορίαν κατ' αὐτοῦ γεγενημένην, νεωτεριστὰς	δ'	ἀπέφαινε τοὺς περὶ τὸν Ἀντίγονον
[14, 6]	κατασχεῖν καὶ συλληψομένους αὐτόν. πολλοὶ	δ'	Ἀριστοβούλῳ τῶν Ἰουδαίων κατὰ τὴν
[14, 9]	παραινέσαντος μὴ ὡς ἰδιώτῃ μετὰ	δ'	ἀσφαλείας εἰσελθεῖν καὶ φυλακῆς τῆς
[14, 1]	αὐτοῦ τῶν Ἀράβων ἀφείλετο. ἦσαν	δ'	αὗται Μήδαβα, Λιββα, Ναβαλώθ, Ἀραβαθα,
[14, 11]	ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πόνων. ἐπιπράσκοντο	δ'	αὔτανδροι οἱ τῶν ἄλλων πόλεων>
[14, 1]	ταύτης ἐκβεβληκότα πρεσβύτερον ὄντα, κατέχοντα	δ'	αὐτὴν οὖσαν ἐκείνου διὰ τὸ
[14, 12]	ἐπεξελθεῖν τὸν οὐχ ὑπακούσαντα. (Τὸ	δ'	αὐτὸ τοῦτο καὶ Σιδωνίοις καὶ
[14, 10]	κατὰ τοὺς αὐτῶν νόμους, ἀφορισθῆναι	δ'	αὐτοῖς καὶ τόπον ὑπὸ τῶν
[14, 13]	πόλεως, προιὼν ἀπιέναι παρεκελεύετο, συνῆν	δ'	αὐτοῖς καὶ Ὑρκανός, ὡς μεγάλου
[14, 10]	ἡμέραν μηδὲ πράττεσθαι ἐπιτίμιον, ἐπιτετράφθαι	δ'	αὐτοῖς πάντα ποιεῖν κατὰ τοὺς
[14, 16]	ἀναλόγως δὲ τοὺς ἡγεμόνας, βασιλικώτατα	δ'	αὐτὸν ἐδωρήσατο Σόσσιον, ὡς πάντας
[14, 14]	σπεύδων τὴν ἐπὶ Πηλουσίου. ἐπεὶ	δ'	αὐτὸν ἐλθόντα νῆες ὁρμοῦσαι αὐτόθι
[14, 15]	πλὴν ὀλίγων αὐτῷ προστέθειτο. ὡρμηκότα	δ'	αὐτὸν ἐπὶ τοὺς ἐν Μεσάδα,
[14, 7]	Πομπηίου φρονοῦντες φαρμάκῳ διαφθείρουσιν, θάπτουσι	δ'	αὐτὸν οἱ τὰ Καίσαρος θεραπεύοντες
[14, 9]	ὑποσχεῖν ἐν τῷ συνεδρίῳ. διεκώλυσαν	δ'	αὐτὸν προσβαλεῖν τοῖς Ἱεροσολύμοις ὑπαντήσαντες
[14, 1]	ἐπιείκειαν οὐ προσιέμενος ῥᾳδίως. ἐποίει	δ'	αὐτὸν τὸ ἄπραγμον καὶ τὸ
[14, 14]	αὐτὸν ἐνέχυρον τοῖς Ἄραψιν. ἀγγέλων	δ'	αὐτὸν ὑπαντησάντων παρὰ τοῦ Μαλίχου,
[14, 14]	εἰς Ἡρώδην ἁμαρτημάτων μετανοεῖ. κατέσχε	δ'	αὐτὸν ὕσας διὰ τῆς νυκτὸς
[14, 13]	φέρειν τὴν συμφορὰν ἐπειρῶντο. μικροῦ	δ'	αὑτὸν διεχρήσατο τοῦ ζεύγους περιτραπέντος
[14, 15]	αὐτῶν κέρας τῆς φάλαγγος, ἐπιφανεὶς	δ'	αὐτὸς μετὰ στίφους τρέπει μὲν
[14, 8]	τὸν τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα. ὁ	δ'	αὐτὸς οὗτος Στράβων καὶ ἐν
[14, 12]	Μενναίου διὰ τὸ κήδευμα. συνεμάχει	δ'	αὐτῷ καὶ Μαρίων, ὃν Τυρίων
[14, 15]	εἰς τὰς πλησίον κώμας. ἐλθόντος	δ'	αὐτῷ παρ' Ἀντωνίου καὶ δευτέρου
[14, 13]	Πάρθων μαχεσάμενος πάσας ἐνίκησεν. (Ἔμεινε	δ'	αὐτῷ παρὰ τὴν φυγὴν οὐδὲ
[14, 15]	Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον. συνελάμβανον	δ'	αὐτῷ Σίλων τε καὶ Βεντίδιος
[14, 7]	ἰσχύει λίτρας δύο ἥμισυ. παρέδωκε	δ'	αὐτῷ ταύτην τὴν δοκὸν ὁ
[14, 15]	ᾔει πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα, συνῆπτε	δ'	αὐτῷ τὸ μετὰ Σίλωνος στρατιωτικὸν
[14, 15]	παρέδοσαν σφᾶς ὑπηκόους εἶναι. τῷ	δ'	αὐτῷ τρόπῳ καὶ κατὰ τὴν
[14, 8]	φυγὴν τοὺς νενικηκότας Αἰγυπτίους. αἱρεῖ	δ'	αὐτῶν καὶ τὸ στρατόπεδον ἐπιμείνας
[14, 15]	κατὰ συμμαχίαν αὐτῷ παροῦσιν. παραγενόμενος	δ'	εἰς Ἀντιόχειαν καὶ πολλοῖς ἐπιτυχὼν
[14, 8]	δὲ Μιθριδάτην ἐξελθεῖν μόνον, κληθέντα	δ'	εἰς Ἀσκάλωνα Ἀντίπατρον ὑπ' αὐτοῦ
[14, 12]	χρήμασιν Ἡρώδης παρ' Ἀντωνίου. ἐπεὶ	δ'	εἰς Ἔφεσον ἧκεν Ἀντώνιος, ἔπεμψεν
[14, 16]	στάσιν τὴν ἀρχὴν ἀπέβαλον, μετέβη	δ'	εἰς Ἡρώδην τὸν Ἀντιπάτρου οἰκίας
[14, 6]	τῶν προστιθεμένων ἦσαν ἄνοπλοι. διεγνώκει	δ'	εἰς Μαχαιροῦντα ἀπανίστασθαι Ἀριστόβουλος: τούτους
[14, 7]	δ' ἡ τῶν Ἰουδαίων. αὕτη	δ'	εἰς πᾶσαν πόλιν ἤδη καὶ
[14, 15]	καὶ τετρακοσίοις ἱππεῦσιν ἐξέπεμψεν, αὐτὸς	δ'	εἰς Σαμάρειαν παραγενόμενος καὶ καταθέμενος
[14, 3]	αὐτοὺς ἀπέπεμψεν διαλεχθεὶς πρᾴως, ἐλθὼν	δ'	εἰς τὴν χώραν αὐτῶν ἔλεγεν
[14, 13]	εἰς τὴν πόλιν φευγόντων, τῶν	δ'	εἰς τὸ ἱερόν, ἔστιν δ'
[14, 7]	τὴν κατὰ Κράσσου νίκην. αὖθις	δ'	εἰς Τύρον ἀφικόμενος ἀνέβη καὶ
[14, 8]	πολεμίους τὸν μὲν ῥύεται, προτρέπει	δ'	εἰς φυγὴν τοὺς νενικηκότας Αἰγυπτίους.
[14, 11]	Ἀντίπατρον παρανομίας δίκην ἐξέτισεν. (Κασσίου	δ'	ἐκ Συρίας ἀπάραντος ταραχὴ γίνεται
[14, 6]	εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐμβολῶν. ἐπανελθὼν	δ'	ἐκ τῆς Αἰγύπτου καταλαμβάνει τὴν
[14, 15]	πάλιν αὐτῷ Πάρθους ἐπαμυνεῖν. ~(Ἡρώδης	δ'	ἐκ τῆς Ἰταλίας ἤδη καταπεπλευκὼς
[14, 13]	οἱ μὲν οὐκ ἐπείθοντο. παραχρῆμα	δ'	ἐκδραμόντες Ῥωμαῖοι σὺν ἐγχειριδίοις τοὺς
[14, 3]	καὶ διὰ τοῦτ' εὐκαταφρόνητον, αὐτὸν	δ'	ἔλεγεν φόβῳ τοῦ μὴ πρὸς
[14, 16]	τὰς τόλμας Ῥωμαίων ἦσαν, ἐπιστήμῃ	δ'	ἐλείποντο. πρός τε τὰς μηχανὰς
[14, 10]	τὴν Ἰουδαίαν οὕτως εἶχεν. ~(Καῖσαρ	δ'	ἐλθὼν εἰς Ῥώμην ἕτοιμος ἦν
[14, 6]	τὸν ἀμείνω λογισμὸν ἐπανελθεῖν. ὁ	δ'	ἐλθὼν πολλοὺς μὲν ἐσωφρόνισεν καὶ
[14, 9]	καὶ διέποντι τὴν Συρίαν. ζῆλος	δ'	ἐμπίπτει τῶν Ἡρώδῃ πεπραγμένων Φασαήλῳ
[14, 15]	ταῖς πόλεσιν οὔσας καθιστάμενος, Σίλων	δ'	ἐν Ἰουδαίᾳ χρήμασιν ὑπ' Ἀντιγόνου
[14, 15]	δ' ἐπ' ἐκείνους ἐξώρμησεν. ἦν	δ'	ἐν ὄρεσιν τὰ σπήλαια τελέως
[14, 9]	εὐνοίας παρέβη καὶ πίστεως. (Οἱ	δ'	ἐν τέλει τῶν Ἰουδαίων ὁρῶντες
[14, 13]	λεγομένων ἐλευθέρων προύπεμψεν αὐτούς. γενομένοις	δ'	ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ μεθ' ὅπλων
[14, 1]	ἀγεννῆ καὶ ἄνανδρον δοκεῖν: τῆς	δ'	ἐναντίας φύσεως ἦν Ἀριστόβουλος, δραστήριος
[14, 15]	στρατόπεδον καὶ ἀναχωρεῖν ἐπειρᾶτο. Ἡρώδης	δ'	ἐνέκειτο παρακαλῶν τούς τε ὑπὸ
[14, 11]	τοῖς ἀνθρώποις. ~(Μετ' οὐ πολὺ	δ'	ἐνστάσης τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις ἑορτῆς
[14, 16]	τὰ μὲν ἡμίεργα ἐνεπίμπρασαν τὰ	δ'	ἐξειργασμένα, εἴς τε χεῖρας ἰόντες
[14, 13]	ζῆν παρὰ τοιαύτην ἀπορίαν, τῆς	δ'	ἐξουσίας τοῦ κτεῖναι πρὸς ἡδονὴν
[14, 15]	Σίλωνα μὲν ἐξέπεμψεν Οὐεντιδίῳ, αὐτὸς	δ'	ἐπ' ἐκείνους ἐξώρμησεν. ἦν δ'
[14, 11]	Μάλιχον πείθει μετὰ ξιφιδίων. οἱ	δ'	ἐπεξελθόντες καὶ πλησίον τῆς πόλεως
[14, 5]	Ῥώμην ἅμα ταῖς ἀδελφαῖς. ~(Σκαύρου	δ'	ἐπὶ Πέτραν τῆς Ἀραβίας στρατεύσαντος
[14, 15]	παρὰ τὴν λαπάραν ἔβαλεν. Ἀντίγονος	δ'	ἐπὶ τὴν Σαμάρειαν πέμπει στρατηγὸν
[14, 16]	περὶ τρισμυρίους γὰρ ἦσαν. πάντες	δ'	ἐπὶ τὸ Ἱεροσολυμιτῶν ἠθροίζοντο τεῖχος,
[14, 13]	ἐπιορκίας κακίζοντα τοὺς Πάρθους. ὁ	δ'	ἐπὶ τὸν Ἡρώδην ἀπεσταλμένος εὐνοῦχος
[14, 15]	σφέτερον καλεῖν τοὺς συμμάχους. ὁ	δ'	ἐπὶ τοὺς ἐν τοῖς σπηλαίοις
[14, 15]	ὀργιζόμενος ὑπὲρ ὧν πεπόνθει. παροξυνθεὶς	δ'	ἐπὶ τούτοις ὁ βασιλεὺς ἐπὶ
[14, 3]	εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀπῆρεν. (Ὀργίζεται	δ'	ἐπὶ τούτοις ὁ Πομπήιος, καὶ
[14, 4]	ἐπιτρεψάντων τὰ συγκείμενα γενέσθαι. ὀργὴ	δ'	ἐπὶ τούτοις Πομπήιον λαμβάνει, καὶ
[14, 11]	καὶ ἐν ἄλλοις δεδήλωται. (Τοῦ	δ'	ἐπὶ τῷ Καίσαρος θανάτῳ πολέμου
[14, 7]	βασιλικαῖς θήκαις ἐποίησεν τεθῆναι. Σκιπίων	δ'	ἐπιστείλαντος αὐτῷ Πομπηίου ἀποκτεῖναι Ἀλέξανδρον
[14, 13]	ἄλλοι ταύτῃ οὐ προσεῖχον, αὐτὸς	δ'	ἐπίστευεν λίαν ἔμφρονι γυναικί. (Βουλευομένων
[14, 15]	τοὺς ἐν Μασάδα οἰκείους. τῶν	δ'	ἐπιχωρίων οἱ μὲν αὐτῷ διὰ
[14, 13]	εἰς τὴν καλουμένην πεντηκοστήν, ἑορτὴ	δ'	ἐστίν, μέλλοντα ἥξειν. τῆς δ'
[14, 13]	Ἀντώνιος τοὺς δεδεμένους ἀπέκτεινεν. (Δευτέρῳ	δ'	ἔτει Συρίαν κατέσχον Πάκορός τε
[14, 8]	μὲν δεξιὸν κέρας Μιθριδάτης, τὸ	δ'	εὐώνυμον Ἀντίπατρος. συμπεσόντων δὲ εἰς
[14, 8]	Ὑρκανὸν μὲν ἀποδείκνυσιν ἀρχιερέα, Ἀντιπάτρῳ	δ'	ἐφίησιν δυναστείαν ἣν αὐτὸς προαιρεῖται.
[14, 14]	Πάρθους Ἡρώδην μὴ δέχεσθαι: ταύτῃ	δ'	ἐχρῆτο προφάσει ὑπὲρ τοῦ μὴ
[14, 7]	δ' ἡ τῶν μετοίκων τετάρτη	δ'	ἡ τῶν Ἰουδαίων. αὕτη δ'
[14, 7]	καὶ ἡ τῶν γεωργῶν τρίτη	δ'	ἡ τῶν μετοίκων τετάρτη δ'
[14, 16]	ἐπικουρικὰ ἀπὸ τῆς Συρίας, δύο	δ'	ἡγεμόνες, Σόσσιος μὲν ὑπ' Ἀντωνίου
[14, 12]	τε καὶ ὁ δῆμος. ἐγεγάμβρευτο	δ'	ἤδη καθ' ὁμολογίαν τῷ Ὑρκανοῦ
[14, 15]	τοῦ πλείονος στρατοῦ ἠκολούθει. (Ἔτυχεν	δ'	ἤδη κατὰ τὴν Ἰουδαίαν τεθνεὼς
[14, 13]	ἐπὶ Πέτρας τῆς Ἀραβίας. ἅμα	δ'	ἡμέρᾳ τὰ μὲν ἄλλα πάντα
[14, 6]	ἧττον ἐλπίδος ἀγαθῆς εἴχετο. δύο	δ'	ἡμέρας ἀντισχὼν τῇ πολιορκίᾳ καὶ
[14, 13]	δ' ἐστίν, μέλλοντα ἥξειν. τῆς	δ'	ἡμέρας ἐνστάσης πολλαὶ περὶ τὸ
[14, 13]	καὶ Φασάηλον δεσμώτας παραλαμβάνει. σφόδρα	δ'	ἦν ἄθυμος τῶν γυναικῶν αὐτὸν
[14, 9]	δίκης καὶ προσαπειλῶν παρακούσαντι. τῷ	δ'	ἦν ἀφορμὴ τὸ παρὰ τοῦ
[14, 16]	ὁ μὲν δεθεὶς ἐφυλάττετο. (Πρόνοια	δ'	ἦν Ἡρώδῃ κρατοῦντι τῶν πολεμίων
[14, 13]	τήν τε ταύτης μητέρα, Ὑρκανοῦ	δ'	ἦν θυγάτηρ, καὶ τὸν νεώτατον
[14, 15]	ἀναιρῶν καὶ τὰ διηρπασμένα, πολλὰ	δ'	ἦν σκευοφόρα καὶ ἀνδράποδα, πάντα
[14, 7]	χρήματα, ἃ Πομπήιος καταλελοίπει, δισχίλια	δ'	ἦν τάλαντα, βαστάσας οἷός τε
[14, 15]	τέλη παῦσαι κακουργοῦντας ἐγνωκώς: ἔγγιστα	δ'	ἦν ταῦτα κώμης Ἀρβήλων λεγομένης.
[14, 13]	ἀπείχοντο τῶν Ὑρκανοῦ χρημάτων: τὰ	δ'	ἦν ὡς τριακόσια τάλαντα. πολλὰ
[14, 16]	λάθρα χρώμενοι ἀπορίαν παρέσχον. ταῦτα	δ'	Ἡρώδης συνιδὼν πρὸς μὲν τὰς
[14, 5]	οἱ δὲ ἐν Ἀμαθοῦντι, τέταρτοι	δ'	ἦσαν ἐν Ἱεριχοῦντι, καὶ τὸ
[14, 7]	οἰκουμένη πεπλήρωτο, λέγων οὕτως: τέτταρες	δ'	ἦσαν ἐν τῇ πόλει τῶν
[14, 13]	σώζειν αὑτούς, δοὺς ἐφόδια: ὅσοι	δ'	ἦσαν κοῦφοι καὶ τοὺς ἀναγκαιοτάτους
[14, 15]	ἐκτείνοντο πάντοθεν οἱ βάρβαροι. ἐπέκειτο	δ'	ὁ βασιλεὺς ἀναιρῶν καὶ τὰ
[14, 15]	γενομένων ἤδη πάντα ἐκεχείρωτο. (Καταστήσας	δ'	ὁ βασιλεὺς τοῖς αὐτόθι στρατηγὸν
[14, 15]	πρὸς τὴν Ἀντιγόνου καθαίρεσιν. παρακολουθῶν	δ'	ὁ Μαχαιρᾶς ἐδεῖτο μένειν: εἰ
[14, 13]	παρεβοήθει δὲ καὶ Φασάηλος. Πάκορος	δ'	ὁ Πάρθων στρατηγὸς σὺν ἱππεῦσιν
[14, 15]	προῄει διὰ τῆς Γαλιλαίας. ὑπήντων	δ'	οἱ πολέμιοι καὶ κρατηθέντες τῇ
[14, 15]	ἱππήλατον οἱ διεξιόντες ἔλθοιεν. ὡς	δ'	οἱ πρῶτοι διεξῆλθον, ὀπισθοφυλακεῖ μὲν
[14, 4]	δ' ὑπὸ ἀλλήλων ἀνῃροῦντο, εἰσὶν	δ'	οἳ καὶ κατὰ κρημνῶν ἑαυτοὺς
[14, 14]	καὶ τὴν μόνην βοήθειαν. (Ἀντώνιον	δ'	οἶκτος εἰσέρχεται τῆς Ἡρώδου μεταβολῆς,
[14, 14]	λόγῳ μὲν Ἰωσήπῳ συμμαχήσων, τὸ	δ'	ὅλον ἦν αὐτῷ στρατήγημα χρήματα
[14, 11]	ἑπτακόσια τάλαντα ἀργυρίου πραττόμενος. Ἀντίπατρος	δ'	ὁρῶν ἐν μεγάλῳ φόβῳ καὶ
[14, 9]	τὰ κατὰ τὴν χώραν. (Βραδὺν	δ'	ὁρῶν καὶ νωθῆ τὸν Ὑρκανὸν
[14, 13]	καὶ πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείνας. (Γινομένων	δ'	ὁσημέραι ἀκροβολισμῶν αὐτοῖς ἀνέμενον οἱ
[14, 13]	παρῃτήσαντο οἱ περὶ Ἡρώδην. (Ἠρέμουν	δ'	οὐδ' οὕτως ἐπανελθόντες ἐκ τῆς
[14, 15]	δὲ καθιμήθησαν αἱ λάρνακες, ἐτόλμα	δ'	οὐδεὶς προσελθεῖν τοῖς ἐπὶ τῶν
[14, 9]	δ' οὐκ ἐλάνθανε μέν, πράττειν	δ'	οὐδὲν εἶχεν ὑπὸ ἀνανδρίας καὶ
[14, 9]	καὶ αὐτὸν τὸν βασιλέα. διήμαρτεν	δ'	οὐδὲν τῶν εἰρημένων. ὁ γὰρ
[14, 11]	φοβερὸς ἦν τῷ Μαλίχῳ, ὁ	δ'	οὐκ ἀνίησιν τὴν ὑπόκρισιν, ἀλλ'
[14, 15]	διῆγον ἀνειμένοι τῶν ὅπλων. (Ἡρώδῃ	δ'	οὐκ ἐδόκει μένειν ἐφ' ἡσυχίας,
[14, 9]	πάντα εἴη κατ' αὐτοῦ. τὸν	δ'	οὐκ ἐλάνθανε μέν, πράττειν δ'
[14, 7]	κατ' αὐτὴν δυνατὸς ὤν. Ἀριστόβουλος	δ'	οὐκ ὤνατο τῶν ἐλπίδων, ἐφ'
[14, 13]	τοῖς ἥκουσιν ἐπιτίθεσθαι κελεύοντος. (Ὤιχοντο	δ'	οὖν πρεσβεύοντες Ὑρκανός τε καὶ
[14, 16]	παρακαλῶν τοὺς δ' ἀπειλῶν ἔστιν	δ'	οὓς καὶ τοῖς ὅπλοις ἀνέστελλεν,
[14, 7]	καὶ τὸν χρυσὸν ἅπαντα, τάλαντα	δ'	οὗτος ἦν ὀκτακισχίλια, περιδύειν τοῦ
[14, 15]	ἐπανῆλθεν ἐπὶ τὸν Πάππον: ἐστρατοπεδεύσατο	δ'	οὗτος περὶ κώμην Ἰσάνας καλουμένην
[14, 9]	τί χρὴ ποιεῖν ἀπορία. διακειμένων	δ'	οὕτως εἷς τις Σαμαίας ὄνομα,
[14, 16]	δέους μὲν Ἡρώδης ἀπαλλάσσεται, παύεται	δ'	οὕτως ἡ τοῦ Ἀσσαμωναίου ἀρχὴ
[14, 10]	ἅμα καὶ ἀτερπῆ παρῃτησάμην, οὐδένα	δ'	οὕτως ἡγησάμην σκαιόν, ὃς οὐχὶ
[14, 12]	κτῆσις τοῖς πρότερον κυρίοις. τὸν	δ'	οὐχ ὑπακούσαντα τῷ ἐμῷ διατάγματι
[14, 13]	τὸν θάνατον ἡγήσατο δεινόν, τὸ	δ'	ὑπ' ἐχθροῦ τοῦτο παθεῖν πικρότατον
[14, 13]	συμπράξων ἐκείνῳ τὴν ἀρχήν. Φασαήλου	δ'	ὑπαντήσαντος καὶ δεξαμένου ξενίᾳ Πάκορος
[14, 16]	ὑπ' Ἀντωνίου σταλεὶς σύμμαχος, Ἡρώδης	δ'	ὑπὲρ αὐτοῦ, ὡς Ἀντίγονον ἀφελόμενος
[14, 13]	μέγα παρ' αὐτῷ δυνάμενον. Ἀντίγονος	δ'	ὑπισχνεῖτο χίλια τάλαντα καὶ πεντακοσίας
[14, 4]	οἱ μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων, οἱ	δ'	ὑπὸ ἀλλήλων ἀνῃροῦντο, εἰσὶν δ'
[14, 8]	δοὺς καὶ ἀτέλειαν πανταχοῦ. λέγεται	δ'	ὑπὸ πολλῶν Ὑρκανὸν ταύτης κοινωνῆσαι
[14, 11]	τοὺς καιροὺς γενομένην δεδηλώκαμεν. ~(Συνέβη	δ'	ὑπὸ τὸν αὐτὸν καιρὸν ταραχθῆναι
[14, 11]	τὴν ἀρχὴν τὴν Σέξστου, Καῖσαρ	δ'	ὑπὸ τῶν περὶ Κάσσιον καὶ
[14, 10]	πολεμήσων Σκιπίωνι καὶ Κάτωνι, πέμψας	δ'	Ὑρκανὸς πρὸς αὐτὸν παρεκάλει βεβαιώσασθαι
[14, 14]	αὐτόθι πολλοὺς τῶν ἑπομένων, τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ παραγενόμενος εἰς Ῥινοκούρουρα ἐκεῖ
[14, 15]	εἰς τὸ πρόσθεν διεκπεσεῖν. τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ τὴν μὲν Πάππου κεφαλήν,
[14, 15]	καὶ παράδοξον διαφυγόντα κίνδυνον. (Τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ τῶν πολεμίων ἑξακισχίλιοι ἀπ'
[14, 5]	ἐπιθυμεῖν τοῦτο γενέσθαι βουλόμενος. (Χρόνῳ	δ'	ὕστερον Ἀλεξάνδρου τὴν Ἰουδαίαν κατατρέχοντος
[14, 7]	καὶ ὑπ' ἄλλων δεδήλωται. (Χρόνῳ	δ'	ὕστερον Καῖσαρ κατασχὼν Ῥώμην μετὰ
[14, 13]	δ' εἰς τὸ ἱερόν, ἔστιν	δ'	ὧν εἰς τὸ ἔξω χαράκωμα:
[14, 6]	χρήσιμοι πρὸς τὰ ἔργα: τοὺς	δ'	ὡπλισμένους περὶ ὀκτακισχιλίους ὄντας ἀναλαβὼν
[14, 9]	δὲ τῆς σωτηρίας ἀχαριστεῖν: λογίζεσθαι	δ'	ὡς, εἰ καὶ πολέμου ῥοπὰς
[14, 16]	θύματα αὐτοῖς μόνον εἰσκομίζεσθαι: ὁ	δ'	ὡς ἐνδωσόντων αὐτῶν συνεχώρει ταῦτα.
[14, 1]	μὲν εἰς τὰ βασίλεια, Ὑρκανὸς	δ'	ὡς ἰδιώτης τυγχάνων εἰς τὴν
[14, 13]	αὐτὸν ἀφείλετο τὸν πολέμιον. λέγουσι	δ'	ὡς τραύματος μεγάλου γενομένου φαρμάκοις
[14, 11]	τοῖς δὲ βεβουλευμένοις ὅ τε	δαίμων	ἀντέπραξεν καὶ δεινὸς ὢν Ἡρώδης
[14, 10]	Περγαμηνῶν. ἐπὶ πρυτάνεως Κρατίππου μηνὸς	Δαισίου	πρώτῃ> γνώμη στρατηγῶν. ἐπεὶ Ῥωμαῖοι
[14, 13]	ἐπαγομένων νήπια τέκνα καὶ μετὰ	δακρύων	καὶ οἰμωγῆς ἀπολειπουσῶν τὴν πατρίδα
[14, 3]	τῶν χειμαδίων ὥρμησεν ἐπὶ τῆς	Δαμασκηνῆς.	καὶ τήν τε ἄκραν ἐν
[14, 6]	ἐπὶ Ἰουδαίους γράφει Νικόλαος ὁ	Δαμασκηνὸς	καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ οὐδὲν
[14, 1]	εὔνοιαν. Νικόλαος μέντοι φησὶν ὁ	Δαμασκηνὸς	τοῦτον εἶναι γένος ἐκ τῶν
[14, 3]	οὐ πολὺ δὲ Πομπηίου εἰς	Δαμασκὸν	ἀφικομένου καὶ κοίλην Συρίαν ἐπιόντος
[14, 3]	Συρίαν ἀπὸ τῆς ἄλλης εἰς	Δαμασκὸν	ἧκεν. ἔνθα δὴ καὶ τῶν
[14, 2]	Τιγράνῃ. ὁ δὲ ἀφικόμενος εἰς	Δαμασκὸν	Λόλλιον καὶ Μέτελλον νεωστὶ τὴν
[14, 2]	ἀποδειχθήσεσθαι. καὶ Σκαῦρος μὲν εἰς	Δαμασκὸν	πάλιν ἀνεχώρησεν, Ἀριστόβουλος δὲ μετὰ
[14, 9]	καὶ ὁ μὲν ἀνεχώρησεν εἰς	Δαμασκὸν	ὡς φεύγων τὸν βασιλέα, καὶ
[14, 3]	Ναβαταίους ἀναλαβὼν στρατιὰν ἔκ τε	Δαμασκοῦ	καὶ τῆς ἄλλης Συρίας ἐπικουρικὰ
[14, 11]	δὲ παρὰ Φάβιον ἐπορεύετο ἐν	Δαμασκῷ	στρατηγοῦντα, καὶ βουλόμενος προσδραμεῖν πρὸς
[14, 14]	μάλιστα ἐδεῖτο, χρήματα ληψόμενος εἴτε	δάνειον	εἴτε δωρεὰν ὡς ἂν πολλῶν
[14, 15]	πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἐν	Δάφνῃ	τῆς Ἀντιοχείας ἐδήλωσαν αὐτῷ τὴν
[14, 13]	ἀκροασάμενος δὲ ἀμφοτέρων Ἀντώνιος ἐπὶ	Δάφνης	πυνθάνεται Ὑρκανοῦ, πότεροι τοῦ ἔθνους
[14, 13]	ἔξω τοῦ τείχους συλλαμβάνειν. ἔτυχον	δὲ	ἄγγελοι παρὰ Φασαήλου πεμφθέντες ἐπὶ
[14, 11]	καὶ πείθεται μὲν Ὑρκανός, προβέβλητο	δὲ	αἰτίαν τῆς ἀποκωλύσεως τὸ μὴ
[14, 4]	Ῥωμαίων δὲ πάνυ ὀλίγοι. ἐλήφθη	δὲ	αἰχμάλωτος καὶ Ἀψάλωμος, θεῖος ἅμα
[14, 9]	παρὰ σοῦ ταῦτα ἐτόλμησεν. (Ὑρκανὸς	δὲ	ἀκούσας ταῦτα πείθεται: προσεξῆψαν δὲ
[14, 6]	καὶ προσηγάγετο τῷ δέοντι, τὸν	δὲ	Ἀλέξανδρον οὐκ ἠδυνήθη κατασχεῖν: στρατοῦ
[14, 5]	μὲν ἐγγὺς Ἱεροσολύμων Ἀλέξανδρος, συμπεσόντων	δὲ	ἀλλήλοις ἐκεῖ καὶ μάχης γενομένης
[14, 3]	τῆς χώρας ὑφ' αὑτῷ, τὴν	δὲ	ἄλλην βίᾳ λαβὼν Ἀριστόβουλος: τάς
[14, 11]	κακοήθως πρὸς αὐτὸν διακειμένῳ, τὰ	δὲ	ἄλλοις προσέταξεν εἰσπράττεσθαι. καὶ πρῶτος
[14, 3]	ἐπιστέλλειν τῇ ἑαυτοῦ χειρί, παραδέχεσθαι	δὲ	ἄλλως ἀπείρητο, πείθεται μέν, δυσανασχετῶν
[14, 7]	πολλῶν πάνυ χρόνων. οὐκ ἔστι	δὲ	ἀμάρτυρον τὸ μέγεθος τῶν προειρημένων
[14, 13]	κηδεστὴς ἐτύγχανεν ἤδη γεγενημένος. ἀκροασάμενος	δὲ	ἀμφοτέρων Ἀντώνιος ἐπὶ Δάφνης πυνθάνεται
[14, 15]	πρὸς Ἀντώνιον ἀπερχόμενος λαμβάνει, στρατοπεδευσάμενος	δὲ	ἀνὰ τὰ ὄρη, πέντε γὰρ
[14, 3]	κελεύσειεν Πομπήιος ὑπακούειν ὑποκρινόμενος, ἅμα	δὲ	ἀναχωρῶν εἰς τὸ ἔρυμα ὑπὲρ
[14, 5]	καὶ ἄλλαι οὐκ ὀλίγαι. τῶν	δὲ	ἀνθρώπων πειθομένων οἷς ὁ Γαβίνιος
[14, 9]	ἕξειν ἀντὶ προστάτου δεσπότην, Ὑρκανὸν	δὲ	ἀντὶ βασιλέως τύραννον, Ῥωμαίους δὲ
[14, 16]	οἰκουμένης ἡγεμονίαν ἀντάλλαγμα κρίνει. τοῦ	δὲ	ἀντὶ τῆς πολιορκίας τὰς ἁρπαγὰς
[14, 15]	τῶν εἰς αὐτὸν ἁμαρτημάτων. τοῦ	δὲ	Ἀντιγόνου πρὸς τὰ ὑπὸ τοῦ
[14, 2]	καὶ τῶν συστασιαστῶν αὐτοῦ. ἐπεὶ	δὲ	ἀντιλέγων καὶ παραιτούμενος ἐβιάσθη ὑπὸ
[14, 8]	ἀνθρώπων ἐπολιόρκει τὴν πόλιν. ἠρίστευσε	δὲ	Ἀντίπατρος κατασύρας τι τοῦ τείχους
[14, 12]	τὴν πᾶσαν ἔχειν ἐξουσίαν. Ἡρώδην	δὲ	Ἀντώνιος διὰ πολλῆς εἶχε τιμῆς
[14, 14]	ἐν ἅπασιν εὔνοιαν, καὶ χαριζόμενος	δὲ	Ἀντωνίῳ σφόδρα περὶ τὸν Ἡρώδην
[14, 14]	καὶ Γαίου Ἀσινίου Πωλίωνος. (Τοῦτον	δὲ	ἅπαντα τὸν χρόνον Ἀντίγονος ἐπολιόρκει
[14, 9]	ἔργῳ μὲν ἐγχειρεῖν μηδενί, καταπληξάμενον	δὲ	ἀπειλῇ μόνον μὴ χωρῆσαι περαιτέρω
[14, 9]	μὲν ἔχων τὴν πόλιν, οὔτε	δὲ	ἀπειροκάλως τοῖς πράγμασι προσφερόμενος οὔτ'
[14, 13]	Πάρθοι καὶ τὸ βασίλειον, μόνων	δὲ	ἀπείχοντο τῶν Ὑρκανοῦ χρημάτων: τὰ
[14, 15]	ἡ στέγη τοῦ οἰκήματος, οὐδένα	δὲ	ἀπολαβοῦσα διέφθειρεν, ὥστε πάντας πιστεῦσαι
[14, 11]	Ἀντιπάτρου δὲ παρακαλέσαντος περιέσωσεν. (Ἦν	δὲ	ἄρα φονέα περισώσας Ἀντίπατρος αὐτοῦ
[14, 8]	τε πόλεις σχεδὸν ἅπασαι. Μιθριδάτης	δὲ	ἄρας ἐκ Συρίας εἰς Πηλούσιον
[14, 2]	Ὑρκανοῦ συμμαχεῖν ἀξιούντων ἑκατέροις. ὑπισχνουμένου	δὲ	Ἀριστοβούλου τετρακόσια δώσειν τάλαντα, τοῦ
[14, 7]	τῶν ἐκ τοῦ ναοῦ, μόνῳ	δὲ	ἀρκεσθήσεσθαι τῷ ὑπ' αὐτοῦ δοθησομένῳ
[14, 8]	Πηλουσίου ποιήσασθαι τὴν πορείαν, περὶ	δὲ	Ἀσκάλωνα διατρίβοντι, ἧκεν Ἀντίπατρος ἄγων
[14, 13]	σφῶν τοὺς δεινοτάτους λέγειν. ἀντέλεγεν	δὲ	αὐτοῖς Μεσσάλας ὑπὲρ τῶν νεανίσκων
[14, 3]	ἐν ἀνάγκης αὐτὴν ὑπελθεῖν, προσαγορεύεσθαι	δὲ	αὐτὸν τοῦτο ὅπερ καὶ Ἀλέξανδρον
[14, 4]	στρατιώταις ἐπέβη τοῦ τείχους, μετὰ	δὲ	αὐτὸν Φούριος ἑκατοντάρχης ἅμα τοῖς
[14, 9]	δὲ ἀκούσας ταῦτα πείθεται: προσεξῆψαν	δὲ	αὐτοῦ τὴν ὀργὴν καὶ αἱ
[14, 9]	τῶν σὺν αὐτῷ λῃστῶν. σφόδρα	δὲ	αὐτοῦ τὸ ἔργον τοῦτο ἠγάπησαν
[14, 3]	τις καὶ ταραχώδης ὑπῆρχεν. συνηγόρουν	δὲ	αὐτῷ ταῦτα λέγοντι πλείους ἢ
[14, 4]	εἰσεχέοντο μὲν οἱ πολέμιοι, πρῶτος	δὲ	αὐτῶν Κορνήλιος Φαῦστος Σύλλα παῖς
[14, 2]	καὶ πολεμῶν ἔτι Τιγράνῃ. ὁ	δὲ	ἀφικόμενος εἰς Δαμασκὸν Λόλλιον καὶ
[14, 13]	πρεσβευτὰς ἀποκτεῖναι μηδὲν ἀδικοῦντας. ὁ	δὲ	βάρβαρος ταῦτα λέγοντος ὤμνυεν μηδὲν
[14, 15]	πάντων τῶν οἰκείων ἐφώλευον. ὁ	δὲ	βασιλεὺς λάρνακας ἐπ' αὐτοὺς πηξάμενος
[14, 16]	κατὰ τὸν ναὸν ἁγίων. ὁ	δὲ	βασιλεὺς τοὺς μὲν παρακαλῶν τοὺς
[14, 11]	αὐτὸς τὴν ἀρχὴν κατέχειν. τοῖς	δὲ	βεβουλευμένοις ὅ τε δαίμων ἀντέπραξεν
[14, 9]	καὶ ἐσθῆτα μέλαιναν ἐνδεδυμένος. ὁ	δὲ	βέλτιστος Ἡρώδης φόνου δίκην φεύγων
[14, 14]	ἀρχὴν λάβοι Ῥωμαίους ὑπεριδών. τῆς	δὲ	βουλῆς ἐπὶ τούτοις παρωξυμμένης παρελθὼν
[14, 6]	περὶ τὸ Ἰταβύριον ὄρος. (Καταστησάμενος	δὲ	Γαβίνιος τὰ κατὰ τὴν Ἱεροσολυμιτῶν
[14, 6]	Γαριζεὶν συμφυγόντας προσέκειτο πολιορκῶν. (Ὁ	δὲ	Γαβίνιος τοιαῦτα τὰ κατὰ τὴν
[14, 2]	ἰσχυρῶς ἐνέκειτο τῇ πολιορκίᾳ. τούτων	δὲ	γινομένων κατὰ τὸν καιρὸν τῆς
[14, 15]	μάχην ἐφόβουν τοὺς Ῥωμαίους. οἱ	δὲ	γυμνῆτες προσιόντες τοῖς παλτοῖς ἔβαλλον
[14, 11]	καὶ τὸν νέον Καίσαρα. Μάλιχος	δὲ	δείσας τότε μάλιστα τὸν Ἀντίπατρον
[14, 16]	πρῶτον τεῖχος ἡμέραις τεσσαράκοντα, τὸ	δὲ	δεύτερον πεντεκαίδεκα: καί τινες τῶν
[14, 7]	Ἰουδαίων ὀκτα κόσια τάλαντα. ἡμῖν	δὲ	δημόσια χρήματα οὐκ ἔστιν ἢ
[14, 13]	διαφυγόντες ἐπ' οἴκου ἡσύχαζον. τοῦ	δὲ	δήμου καταβοῶντος Ἡρώδου παροξυνθεὶς Ἀντώνιος
[14, 15]	παρ' ἀμφοτέρων εὐεργεσίας, οἱ πλείους	δὲ	διὰ τὰς ἐλπίδας, ἃς ὡς
[14, 15]	τὴν πατρῴαν προσεχώρουν φιλίαν, οἱ	δὲ	διὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν, ἄλλοι
[14, 15]	σπουδὴν βαδίζειν ἔχουσιν, ὑπὸ δέους	δὲ	διὰ τὸ κατὰ τὰς ὁδοὺς
[14, 9]	ἀσφαλῆ τῶν κτημάτων ἀπόλαυσιν. ἐγένετο	δὲ	διὰ τοῦτο καὶ Σέξστῳ Καίσαρι
[14, 6]	δυναστείας ἐν ἀριστοκρατίᾳ διῆγον. ~(Ἀριστοβούλου	δὲ	διαδράντος ἐκ Ῥώμης εἰς τὴν
[14, 15]	καὶ πρότερόν ποτε Πομπήιος. τρισὶν	δὲ	διαλαβὼν χώμασιν τὸν τόπον πύργους
[14, 14]	ἐνοχλήσων ἀφικνεῖσθαι πρὸς αὐτούς, μόνον	δὲ	διαλεξόμενος περὶ τῶν ἀναγκαιοτάτων αὐτῷ
[14, 15]	κατασκεψόμενος αὐτοῦ τὰ πράγματα. τὴν	δὲ	διάνοιαν ὑπιδόμενος αὐτοῦ τὴν τῆς
[14, 5]	πολὺν χρόνον ἐρήμους γενομένας. (Ταῦτα	δὲ	διαπραξάμενος κατὰ τὴν χώραν ἐπάνεισιν
[14, 9]	διὰ τούτων ἡμῖν δεδήλωνται. ~(Καῖσαρ	δὲ	διοικήσας τὰ κατὰ τὴν Συρίαν
[14, 15]	ἀναστρέφει δὲ τοὺς φεύγοντας. ἐνέκειτο	δὲ	διώκων τοὺς πολεμίους ἄχρι Ἰορδάνου
[14, 7]	πολλῶν ὄντι μυριάδων ἀξίῳ. ἡ	δὲ	δοκὸς αὕτη ἦν ἐν ξυλίνῃ
[14, 2]	τῶν θυμάτων ὅσα θέλουσιν. τῶν	δέ,	εἰ βούλονται λαβεῖν, χιλίας δραχμὰς
[14, 3]	τοῦ τῶν Ἰουδαίων βασιλέως. ἐτιμήθη	δὲ	εἶναι πεντακοσίων ταλάντων” Ἀριστόβουλον μὲν
[14, 4]	τοῖς ἐντὸς προσέφερεν, οὐχ ὑπακουόντων	δὲ	εἰς ἃ προεκαλεῖτο τὰ πέριξ
[14, 8]	τὸ δ' εὐώνυμον Ἀντίπατρος. συμπεσόντων	δὲ	εἰς μάχην κλίνεται τὸ τοῦ
[14, 15]	ὑπ' Ἀντιγόνου φρουραῖς κατειλημμένα. διελθὼν	δὲ	εἰς Σέπφωριν νίφοντος τοῦ θεοῦ
[14, 7]	καὶ ἐν ἄλλοις δεδήλωται, Κάσσιος	δὲ	εἰς Συρίαν φυγὼν καὶ περιποιησάμενος
[14, 12]	μὲν ἐπ' Ἰταλίας ἐχώρει, Ἀντώνιος	δὲ	εἰς τὴν Ἀσίαν ἀπῆρεν: γενομένῳ
[14, 15]	τούτους μὲν ἀπέλυσεν λαβών, Ῥωμαῖοι	δὲ	εἰσπεσόντες διήρπασαν τὴν πόλιν μεσταῖς
[14, 15]	εἰς τὴν λάρνακα ἡσύχασεν. φόβος	δὲ	εἶχε τοὺς ἄλλους τῆς οἰμωγῆς
[14, 16]	πρῶτον μὲν λογάδες εἴκοσι, ἔπειτα	δὲ	ἑκατόνταρχοι Σοσσίου: ᾑρέθη γὰρ τὸ
[14, 15]	δειπνοποιεῖσθαι κελεύει τοὺς στρατιώτας, αὐτὸς	δέ,	ἐκεκμήκει γάρ, εἰσελθὼν εἴς τι
[14, 3]	τῶν Ναβαταίων πρῶτον ἴδῃ. τέως	δὲ	ἐκέλευσεν ἡσυχίαν ἄγειν θεραπεύων ἅμα
[14, 7]	μὲν ἄλλους ἐλάνθανεν ἅπαντας, ὁ	δὲ	Ἐλεάζαρος μόνος ἠπίστατο. ὁ μέντοι
[14, 5]	οἱ δὲ ἐν Γαδάροις οἱ	δὲ	ἐν Ἀμαθοῦντι, τέταρτοι δ' ἦσαν
[14, 5]	οἱ μὲν ἐν Ἱεροσολύμοις οἱ	δὲ	ἐν Γαδάροις οἱ δὲ ἐν
[14, 5]	ἐπέσχον οἱ ἐνταῦθα Ῥωμαῖοι. περιιὼν	δὲ	ἐν κύκλῳ τὴν χώραν πολλοὺς
[14, 12]	εἰς τὴν Ἀσίαν ἀπῆρεν: γενομένῳ	δὲ	ἐν τῇ Βιθυνίᾳ αἱ πανταχόθεν
[14, 9]	γὰρ αὐτὸν ὡς υἱόν. καταστὰς	δὲ	ἐν τῷ συνεδρίῳ μετὰ τοῦ
[14, 15]	διεξῆλθον, ὀπισθοφυλακεῖ μὲν Ἡρώδης, προσπίπτουσι	δὲ	ἐξαπιναίως οἱ ἐκ τῆς ἐνέδρας
[14, 9]	ὑπὸ τοῦ συνεδρίου. μὴ λαβὼν	δὲ	ἐξουσίαν παρὰ σοῦ ταῦτα ἐτόλμησεν.
[14, 8]	δυναστείαν ἣν αὐτὸς προαιρεῖται. τούτου	δὲ	ἐπ' αὐτῷ ποιησαμένου τὴν κρίσιν,
[14, 7]	ἕτερος ἑτέρου καινότερον λέγων. ~(Κράσσος	δὲ	ἐπὶ Πάρθους μέλλων στρατεύειν ἧκεν
[14, 6]	εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἐπανέρχεται. (Γαβινίῳ	δὲ	ἐπὶ Πάρθους στρατεύοντι καὶ τὸν
[14, 16]	συνέβη κατὰ ταῦτ' εἶναι. ἀναβαίνουσιν	δὲ	ἐπὶ τὸ τεῖχος πρῶτον μὲν
[14, 8]	αὐτοῦ τῆς ἀρχῆς ἐκβεβλημένου, Ὑρκανοῦ	δὲ	ἐπὶ τούτοις καὶ Ἀντιπάτρου κατηγόρει
[14, 16]	ἓξ δὲ χιλιάδες ἱππέων, ἄλλα	δὲ	ἐπικουρικὰ ἀπὸ τῆς Συρίας, δύο
[14, 10]	Ἀσίας περὶ τῶν Ἰουδαίων. ἡ	δὲ	ἐπιστολὴ τοῦτον περιεῖχεν τὸν τρόπον:
[14, 10]	ἔρρωσθε εὖ ἂν ἔχοι, κἀγὼ	δὲ	ἔρρωμαι σὺν τῷ στρατοπέδῳ. τῆς
[14, 4]	πόλιν εἰς πολιορκίαν εὐτρεπιζόμενοι. οἱ	δὲ	ἕτεροι δεξάμενοι τὴν στρατιὰν ἐνεχείρισαν
[14, 15]	πλησίον στρατοπεδεύεται τῆς πόλεως: τρίτον	δὲ	ἔτος τοῦτο ἦν αὐτῷ ἐξ
[14, 11]	Φασαήλου μὲν Ἱεροσόλυμα φρουροῦντος, Ἡρώδου	δὲ	ἔχοντος τὴν φυλακὴν τῶν ὅπλων
[14, 4]	ἅπαντα Ὑρκανοῦ προθύμως ὑπηρετοῦντος. Πομπήιος	δὲ	ἕωθεν στρατοπεδεύεται κατὰ τὸ βόρειον
[14, 1]	τῷ βασιλεύειν μὲν Ἀριστόβουλον, αὐτὸν	δὲ	ζῆν ἀπραγμόνως καρπούμενον ἀδεῶς τὴν
[14, 10]	κρίσιν γίνεσθαι παρ' αὐτοῖς> παραχειμασίαν	δὲ	ἢ χρήματα πράσσεσθαι οὐ δοκιμάζω.
[14, 15]	ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα δραχμάς, τοῖς	δὲ	ἡγεμόσιν πολὺ πλέον, εἰς τὰ
[14, 3]	τούτους ἐχθροὺς αὐτῷ κατασκευάζων. κελεύσας	δὲ	ἥκειν τοὺς διαμφισβητοῦντας ἐνισταμένου τοῦ
[14, 9]	δικασόμενον ὑπὲρ ὧν διεβάλλετο. ὁ	δὲ	ἧκεν τοῦ πατρὸς αὐτῷ παραινέσαντος
[14, 3]	Ἰουδαίων δυνάστην. (Μετ' οὐ πολὺ	δὲ	ἧκον πάλιν πρέσβεις πρὸς αὐτὸν
[14, 4]	ἑκατοντάρχης σὺν στίφει καρτερῷ. φόνου	δὲ	ἦν τὰ πάντα ἀνάπλεα. καὶ
[14, 15]	Σοσσίῳ μὲν Ἀντώνιος παραδίδωσιν Παρακελευσάμενος	δὲ	Ἡρώδῃ συμμαχεῖν αὐτὸς ἐπ' Αἰγύπτου
[14, 13]	Ἡρώδην συγκαθιστάναι τὴν ἀρχήν. ταχὺ	δὲ	Ἡρώδης, ἵδρυντο γὰρ ἐπὶ τῆς
[14, 16]	Ἀντίγονον ἄγων δεσμώτην Ἀντωνίῳ. δείσας	δὲ	Ἡρώδης μὴ φυλαχθεὶς Ἀντίγονος ὑπ'
[14, 9]	ἀκούων οὐκ ἐφρόντιζεν, ἐν δέει	δὲ	ἦσαν οἱ πρῶτοι τῶν Ἰουδαίων
[14, 2]	πονηροὶ τῶν Ἰουδαίων κατέλευσαν. (Ὁ	δὲ	θεὸς ταύτης αὐτοὺς παραχρῆμα ἐτιμωρήσατο
[14, 12]	μὲν γίνεται τριῶν ἀρρένων, δύο	δὲ	θηλειῶν. ἦκτο δὲ πρότερον καὶ
[14, 12]	Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀριστοβούλου θυγατέρα, Ὑρκανοῦ	δὲ	θυγατριδῆν, ἐξ ἧς πατὴρ μὲν
[14, 2]	πολλὰ θύειν τῷ θεῷ. ἀποροῦντες	δὲ	θυμάτων οἱ περὶ τὸν Ἀριστόβουλον
[14, 16]	αὐτὸν μὲν ἐκ βασιλέων, Ἡρώδην	δὲ	ἰδιώτην, καὶ ὅτι προσῆκεν αὐτοῦ
[14, 2]	δῆμός ἐστιν καὶ οἱ πολιορκούμενοι	δὲ	ἱερεῖς σοί, δέομαι μήτε κατὰ
[14, 15]	ὧν πέντε μὲν Ῥωμαίων, πέντε	δὲ	Ἰουδαίων ἦσαν, καὶ μισθοφόρους μιγάδας
[14, 10]	συνεισφέρειν οὔτε σύνδειπνα ποιεῖν. ὁμοίως	δὲ	κἀγὼ τοὺς ἄλλους θιάσους κωλύων
[14, 15]	τὰ ἐπιτήδεια παρῆν αὐτοῖς. ὡς	δὲ	καθιμήθησαν αἱ λάρνακες, ἐτόλμα δ'
[14, 5]	Ὑρκανίαν τε καὶ Μαχαιροῦντα, ὕστερον	δὲ	καὶ Ἀλεξάνδρειον. καὶ ταῦτα μὲν
[14, 8]	ταῦτα μὲν Στράβων φησίν. (Ἐλθὼν	δὲ	καὶ Ἀντίγονος ὁ Ἀριστοβούλου πρὸς
[14, 15]	καὶ Γαλιλαίαν καὶ Σαμάρειαν. ἔτυχεν	δὲ	καὶ Ἀντίγονος παρὰ Σίλωνος ἀντὶ
[14, 11]	ἱππέων καὶ πεζῆς δυνάμεως. τούτοις	δὲ	καὶ Ἀντίπατρος συμμαχίαν ἔπεμψεν μετὰ
[14, 15]	ἐν τοῖς σπηλαίοις κατοικούντων, διανέμει	δὲ	καὶ ἀργύριον κατ' ἄνδρα δοὺς
[14, 12]	ἔρρωσθε, εὖ ἂν ἔχοι, ἔρρωμαι	δὲ	καὶ αὐτὸς μετὰ τοῦ στρατεύματος.
[14, 15]	αὐτὸν ἢ τοὺς πολεμίους: ἐξαρκεῖν	δὲ	καὶ αὐτῷ πρὸς τὴν Ἀντιγόνου
[14, 5]	Ἀντιπάτρου ἑταιρικὸν ὑπήντων Ἀλεξάνδρῳ: ἠκολούθει	δὲ	καὶ Γαβίνιος σὺν τῇ φάλαγγι.
[14, 12]	φροντίσω τῶν ὑμῖν συμφερόντων. ἐξέθηκα	δὲ	καὶ γράμματα κατὰ πόλεις, ὅπως
[14, 13]	Ἰουδαίων αὐτοῖς ἐπιτρέπει πράγματα, γράφει	δὲ	καὶ γράμματα Πεντεκαίδεκα τῶν ἀντιστασιαστῶν
[14, 7]	ὀκτακισχίλια, περιδύειν τοῦ ναοῦ. λαμβάνει	δὲ	καὶ δοκὸν ὁλοσφύρητον χρυσῆν ἐκ
[14, 7]	μέρος τῷ ἔθνει τούτῳ. καθίσταται	δὲ	καὶ ἐθνάρχης αὐτῶν, ὃς διοικεῖ
[14, 10]	δημοσίοις ὑμῶν ἀνακέηται γράμμασιν. βούλομαι	δὲ	καὶ ἑλληνιστὶ καὶ ῥωμαιστὶ ἐν
[14, 7]	ποιῆσαι μηδὲν Μιθριδάτην δεδιότας. μαρτυρεῖ	δὲ	καὶ ἐν ἑτέρῳ τόπῳ ὁ
[14, 4]	μέρος, ὅθεν ἦν ἐπίμαχον. ἀνεστήκεσαν	δὲ	καὶ ἐνταῦθα μεγάλοι πύργοι καὶ
[14, 3]	ὁ Καππάδοξ λέγων οὕτως: ἦλθεν	δὲ	καὶ ἐξ Αἰγύπτου πρεσβεία καὶ
[14, 10]	οἶκον τῶν πρεσβευτῶν ἀνακομιδῆς. ἀπεδεξάμεθα	δὲ	καὶ ἐπὶ τὴν βουλὴν καὶ
[14, 15]	Ἡρώδῃ συλλαμβάνεσθαι τοῦ πολέμου, ἔπειτα	δὲ	καὶ ἐπὶ τὸν σφέτερον καλεῖν
[14, 12]	ἐρύματα διὰ φρουρᾶς εἶχεν. ἐλθὼν	δὲ	καὶ ἐπὶ τοῦτον Ἡρώδης ἅπαντα
[14, 10]	τῆς συγκλήτου δόγμα ἐψηφισάμεθα. ἐδεήθη	δὲ	καὶ Θεόδωρος τὴν ἐπιστολὴν ἡμῖν
[14, 12]	αἱ πανταχόθεν ἀπήντων πρεσβεῖαι. παρῆσαν	δὲ	καὶ Ἰουδαίων οἱ ἐν τέλει
[14, 9]	δὲ ἀντὶ βασιλέως τύραννον, Ῥωμαίους	δὲ	καὶ Καίσαρα πικροὺς ἀνθ' ἡγεμόνων
[14, 15]	καὶ ἐτόξευον εἰς αὐτούς, ἐνίων	δὲ	καὶ κατὰ στῖφος ἐξιόντων καὶ
[14, 13]	Πεντεκαίδεκα τῶν ἀντιστασιαστῶν ἔδησεν, μέλλοντος	δὲ	καὶ κτείνειν αὐτοὺς παρῃτήσαντο οἱ
[14, 14]	Ἀντίγονον τοῖς μὲν φανερῶς, τοῖς	δὲ	καὶ λάθρα, πολλοὺς αὐτῶν διέφθειραν.
[14, 3]	Πομπήιος τοὺς στρατιώτας ἐμισθοδότησεν. ἐξεῖλεν	δὲ	καὶ Λυσιάδα χωρίον, οὗ τύραννος
[14, 8]	καὶ πρότερον περὶ τούτων, δεδόχθαι	δὲ	καὶ νῦν Διονυσίου τοῦ Θεοδώρου
[14, 16]	ἱππέων τε καὶ πεζῶν, παρεγένετο	δὲ	καὶ ὁ βασιλεὺς ἐκ τῆς
[14, 16]	δύναμιν διὰ τῆς μεσογαίας, ἦλθεν	δὲ	καὶ ὁ στρατὸς πλῆθος ἱππέων
[14, 13]	παρὰ τῶν Ἰουδαίων ἀσφαλῆ, συνεπέθεντο	δὲ	καὶ οὗτοι γενομένοις ἀπὸ σταδίων
[14, 8]	ἔτους ἐνάτου μηνὸς Πανέμου. Εὕρατο	δὲ	καὶ παρὰ τοῦ τῶν Ἀθηναίων
[14, 15]	βασιλεὺς ἐν Ῥώμῃ ἀποδέδεικτο. ἀναστρατοπεδευσάμενος	δὲ	καὶ πλησίον ἐλθὼν τοῦ τείχους
[14, 8]	σπουδὴν τῶν ἤδη τετιμημένων: ἑλέσθαι	δὲ	καὶ πρέσβεις ἐξ ἁπάντων Ἀθηναίων,
[14, 15]	αὐτοὺς ὁ ἀνὴρ ἔθρεψεν, διέπεμψεν	δὲ	καὶ πρὸς τοὺς κύκλῳ κελεύων
[14, 13]	μὲν οὖν ἀποκλείουσι Πάκορον, Σιδώνιοι	δὲ	καὶ Πτολεμαεῖς ἐδέξαντο. ἴλην μέντοι
[14, 13]	Βαζαφράνης σατράπης ὢν Πάρθων. τελευτᾷ	δὲ	καὶ Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου καὶ
[14, 4]	εἰς χεῖρας αὐτοῖς ὑπήντων, χοῦν	δὲ	καὶ πύργους ἀνίστασαν καὶ τὰ
[14, 15]	μὲν τῶν αὐτόθι προσλαμβάνει, ἔχων	δὲ	καὶ Ῥωμαικὸν ἓν τάγμα εἰς
[14, 15]	ἔρυμα χωροῦντος ἐπὶ Ἱεροσολύμων. ποιησαμένου	δὲ	καὶ Σίλωνος ταύτην πρόφασιν τῆς
[14, 10]	οἷς καὶ πρότερον εἶχον. μένειν	δὲ	καὶ τὰ ἀπ' ἀρχῆς δίκαια,
[14, 15]	εἰς ὃ πάντας διεχρήσατο, ἔπειτα	δὲ	καὶ τὴν γυναῖκα, καὶ ῥίψας
[14, 5]	Πειθόλαος ἡγεῖτο καὶ Μάλιχος, προσλαβόντες	δὲ	καὶ τὸ Ἀντιπάτρου ἑταιρικὸν ὑπήντων
[14, 10]	ἐψηφίσατο ὅσων τυγχάνειν ἐβούλοντο. παρατέθειμαι	δὲ	καὶ τὸ δόγμα, ὅπως τὴν
[14, 11]	φυλακὴν τοῦ σώματος ἐποιεῖτο. ἔδοξε	δὲ	καὶ τοῖς περὶ Ἡρώδην μὴ
[14, 12]	Ὑρκανῷ καὶ τοῖς Ἰουδαίοις, ἐπέστειλεν	δὲ	καὶ τοῖς Τυρίοις καὶ διάταγμα
[14, 9]	πλείονος ἢ τὸ νόμιμον, ὑμᾶς	δὲ	καὶ τὸν βασιλέα τοσαύτην ἄδειαν
[14, 14]	νόμισμα ἕως τριακοσίων ταλάντων. ἐπήγετο	δὲ	καὶ τὸν Φασαήλου παῖδα διὰ
[14, 10]	συγκλήτου καὶ δήμου Ῥωμαίων, εὐχαριστήσαντος	δὲ	καὶ τοῦ δήμου καὶ τῆς
[14, 8]	Ὀνίου χώραν> λεγομένην κατοικοῦντες. πείθει	δὲ	καὶ τούτους τὰ αὐτῶν φρονῆσαι
[14, 7]	καὶ σεβομένων τὸν θεὸν ἔτι	δὲ	καὶ τῶν ἀπὸ τῆς Ἀσίας
[14, 14]	μνήμην τῆς Ἀντιπάτρου ξενίας, τὰ	δὲ	καὶ ὑπὸ χρημάτων ὧν αὐτῷ
[14, 8]	αὐτὸν ἀποδείκνυσιν τῆς Ἰουδαίας. ἐπιτρέπει	δὲ	καὶ Ὑρκανῷ τὰ τῆς πατρίδος
[14, 13]	ἦν γάρ τι αὐτόθι: παρεβοήθει	δὲ	καὶ Φασάηλος. Πάκορος δ' ὁ
[14, 10]	φιλίας καὶ συμμαχίας διαλεξομένους: ἀνατεθῆναι	δὲ	καὶ χαλκῆν δέλτον ταῦτα περιέχουσαν
[14, 9]	κατὰ τὴν Συρίαν ἀπέπλευσεν. ὡς	δὲ	Καίσαρα προπέμψας ἐκ τῆς Συρίας
[14, 11]	τίς ὁ Μάλιχον ἀνῃρηκώς. εἰπόντων	δὲ	Κάσσιον τοῦτο προστάξαι, ἐπῄνεσεν τὸ
[14, 11]	πέμψας ἐπέσχε τῆς ὁρμῆς. (Ἐπεὶ	δὲ	Κάσσιος ἐκ τῆς Ἰουδαίας ἀπῆρεν,
[14, 15]	διὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν, ἄλλοι	δὲ	κατ' ἀμοιβὴν τῆς παρ' ἀμφοτέρων
[14, 15]	μὲν εἰς Ἀμμαοῦν πόλιν, οἷς	δὲ	κατὰ τὴν ὁδὸν Ἰουδαίοις περιετύγχανεν
[14, 15]	πόλεως τὴν ἰσχὺν καταπλαγέντες. στρατοπεδευσαμένου	δὲ	κατὰ τὸ πρὸς δύσιν τῆς
[14, 13]	Ὑρκανός τε καὶ Φασάηλος, Πάκορος	δὲ	καταλιπὼν Ἡρώδῃ διακοσίους ἱππεῖς καὶ
[14, 1]	καθὼς προειρήκαμεν, καὶ τοὺς ἀντιστασιώτας	δὲ	καταφυγόντας εἰς τὸν τοῦ ἱεροῦ
[14, 15]	ἔχων αὐτοὺς ὑπὲρ τἀδελφοῦ. ἐπεὶ	δὲ	κατέζευξεν, εἱστία μὲν τοὺς ἐν
[14, 13]	τοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτειναν, πλείους	δὲ	κατέτρωσαν, οἱ δὲ λοιποὶ διαφυγόντες
[14, 3]	ὅπως καὶ δοῦλον γένοιτο. Ὑρκανὸς	δὲ	κατηγόρει, ὅτι πρεσβύτερος ὢν ἀφαιρεθείη
[14, 12]	ὡς ἦν ἀπ' ἀρχῆς, ἡ	δὲ	κτῆσις τοῖς πρότερον κυρίοις. τὸν
[14, 6]	τρία καὶ μῆνας ἕξ, ἀνὴρ	δὲ	λαμπρὸς καὶ μεγαλόψυχος γενόμενος. τὰ
[14, 11]	Ἡρώδῃ δίκαια μέλλοντι πράξειν. ὡς	δὲ	Λαοδίκειαν ᾑρηκότος Κασσίου πρὸς αὐτὸν
[14, 15]	ἄνωθεν καθέρπειν ἐπ' αὐτούς. αἱ	δὲ	λάρνακες πλήρεις ὁπλιτῶν ὑπῆρχον ἅρπας
[14, 1]	εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀφικομένων. ταῦτα	δὲ	λέγει χαριζόμενος Ἡρώδῃ τῷ παιδὶ
[14, 10]	αὐτὸν ἐχαρίσατο τοῖς ἡμετέροις. Λεύκιος	δὲ	Λέντλος ὕπατος εἶπεν: πολίτας Ῥωμαίων
[14, 6]	καὶ Ὀρσάνην ἐλθόντας προύπεμψεν, τῷ	δὲ	λόγῳ ἀπέδρασαν αὐτόν. καὶ Γαβίνιος
[14, 4]	τῷ Γαδαρεῖ ἀπελευθέρῳ αὐτοῦ: τὰς	δὲ	λοιπὰς Ἵππον καὶ Σκυθόπολιν καὶ
[14, 13]	ἀπέκτειναν, πλείους δὲ κατέτρωσαν, οἱ	δὲ	λοιποὶ διαφυγόντες ἐπ' οἴκου ἡσύχαζον.
[14, 6]	μὲν αὐτῶν εἰς πεντακισχιλίους, οἱ	δὲ	λοιποὶ σκεδασθέντες ὡς ἐδύναντο σώζειν
[14, 13]	οὖν τὸ τεῖχος ἐφύλασσεν, Ἡρώδης	δὲ	λόχον ἔχων ἐπέξεισιν τοῖς πολεμίοις
[14, 11]	τε καὶ Ἀμμαοῦς, πρὸς ταύταις	δὲ	Λύδδα καὶ Θάμνα. ἐπεξῆλθε δ'
[14, 1]	ἡδονῆς τὴν ἐμπειρίαν παραλαμβάνοιεν, πάντων	δὲ	μᾶλλον τῆς ἀκριβείας τοὺς συγγραφεῖς
[14, 12]	οὗτος ὁ ἀνὴρ ἐφρούρησεν. ὁ	δὲ	Μαρίων καὶ εἰς τὴν Γαλιλαίαν
[14, 13]	εἰς Μάσαδαν τὸ ἔρυμα. πολλὰς	δὲ	μάχας πρὸς τοὺς ἐπεξελθόντας καὶ
[14, 6]	μὲν τῶν Ἰουδαίων ἀπέστησεν, στρατεύματι	δὲ	μεγάλῳ τὴν χώραν ἐπερχόμενος ἔκτεινε
[14, 11]	ἠρνεῖτο μὲν τὴν ἐπιβουλήν, ἀπολογούμενος	δὲ	μεθ' ὅρκων αὐτῷ τε καὶ
[14, 9]	τῶν πέριξ στρατηγὸν ἀποδείκνυσιν, τῷ	δὲ	μετ' αὐτὸν Ἡρώδῃ τὴν Γαλιλαίαν
[14, 15]	τε νεωστὶ βασιλέα ἀποδείξας. Ἀντιόχου	δὲ	μετ' οὐ πολὺ τὸ ἔρυμα
[14, 13]	δῶρα δίδωσιν, ἔπειτα ἐπεβούλευεν. πλησίον	δὲ	μετὰ ἱππέων ὑπὲρ θαλάττης οἱ
[14, 2]	εἰς Δαμασκὸν πάλιν ἀνεχώρησεν, Ἀριστόβουλος	δὲ	μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἐπί τε
[14, 10]	ἐντυχόντος ἀπέλυσεν τῆς στρατείας. αἰτησάμενος	δὲ	μετὰ ταῦτα καὶ παρὰ Φαννίου
[14, 2]	καὶ νικᾷ τῇ μάχῃ. πολλῶν	δὲ	μετὰ τὴν νίκην πρὸς Ὑρκανὸν
[14, 4]	ᾤχετο ἐπειγόμενος εἰς Ῥώμην. ἐπήγετο	δὲ	μετὰ τῆς γενεᾶς καὶ Ἀριστόβουλον
[14, 15]	προύπεμψεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τοῦ πλείονος στρατοῦ ἠκολούθει.
[14, 14]	περὶ τὸν ἀδελφὸν ἤκουσεν. Μαλίχῳ	δὲ	μεταγνόντι καὶ μεταθέοντι τὸν Ἡρώδην
[14, 16]	πόλιν οἱ Ἰουδαῖοι συνέφυγον, δείσαντες	δὲ	μὴ διακωλύσωσιν αὐτοὺς οἱ Ῥωμαῖοι
[14, 14]	σὺν τῇ πλείονι δυνάμει, ἵνα	δὲ	μὴ κατάφωρον γένηται τὸ λῆμμα,
[14, 4]	τὸ ἱερὸν τοῖς πετροβόλοις. εἰ	δὲ	μὴ πάτριον ἦν ἡμῖν ἀργεῖν
[14, 7]	τῷ ναῷ χρυσὸν ἐξεφόρησεν. (Θαυμάσῃ	δὲ	μηδείς, εἰ τοσοῦτος ἦν πλοῦτος
[14, 14]	πρὸς μὲν πατρὸς Ἀριστοβούλου πρὸς	δὲ	μητρὸς Ὑρκανοῦ, ἀλλ' ὅτι καὶ
[14, 8]	Ὑψικράτους ὀνόματος λέγει οὕτως: τὸν	δὲ	Μιθριδάτην ἐξελθεῖν μόνον, κληθέντα δ'
[14, 7]	ὁ Καππάδοξ λέγων οὕτως: πέμψας	δὲ	Μιθριδάτης εἰς Κῶ> ἔλαβε τὰ
[14, 7]	ἐκ μνῶν τριακοσίων πεποιημένην: ἡ	δὲ	μνᾶ παρ' ἡμῖν ἰσχύει λίτρας
[14, 8]	καὶ ἐλθεῖν εἰς Αἴγυπτον, μαρτυρεῖ	δέ	μου τῷ λόγῳ καὶ Στράβων
[14, 4]	ὧν Ἀλέξανδρος μὲν ἀπέδρα, ὁ	δὲ	νεώτερος Ἀντίγονος συναπεκομίζετο εἰς Ῥώμην
[14, 4]	εἰρήνης ὅ τι βούλεται. συγγνοὺς	δὲ	ὁ Πομπήιος αὐτῷ δεομένῳ πέμπει
[14, 9]	ἐπὶ δίκην οὐχ ὑπακουσόμενος. ἠγανάκτουν	δὲ	οἱ ἐν τῷ συνεδρίῳ καὶ
[14, 2]	μὴ παρασχόντες τοῖς δεομένοις. παρασπονδηθέντες	δὲ	οἱ ἱερεῖς ηὔξαντο τὸν θεὸν
[14, 1]	πρὸς τὸν Ἀρέταν ἀποδρᾶναι, ἔστιν	δὲ	ὅμορος τῇ Ἰουδαίᾳ Ἀραβία, καὶ
[14, 5]	προπέμψας σὺν ἄλλοις ἡγεμόσιν: οἱ	δὲ	ὁπλίσαντες Ῥωμαίων τοὺς ἑπομένους καὶ
[14, 9]	τούτων κατὰ χώραν ἐροῦμεν. (Ὑρκανὸς	δὲ	ὁρῶν ὡρμημένους πρὸς τὴν ἀναίρεσιν
[14, 4]	παρελθεῖν τι τῶν νομίμων. ὅτι	δὲ	οὐ λόγος ταῦτα μόνον ἐστὶν
[14, 4]	ἅμα καὶ πενθερὸς Ἀριστοβούλου. παρηνομήθη	δὲ	οὐ σμικρὰ περὶ τὸν ναὸν
[14, 9]	γὰρ ἐγεγόνει μόνα ἔτη. βλάπτει	δὲ	οὐδὲν αὐτὸν ἡ νεότης, ἀλλ'
[14, 2]	εἰσπράξασθαι παρὰ τῶν ὁμοφύλων, ὁ	δὲ	οὐκ ἀνεβάλετο τὴν τιμωρίαν, ἀλλὰ
[14, 5]	τῶν πολεμίων περὶ τρισχιλίους, ζωγροῦσι	δὲ	οὐκ ἔλαττον. (Ἐν τούτῳ Γαβίνιος
[14, 4]	τῷ κἀκεῖνον ἔχεσθαι δεδεμένον. φθάσαντες	δὲ	οὗτοι τὸ ἱερὸν καταλαμβάνουσι καὶ
[14, 15]	ὁ Μαχαιρᾶς ἐδεῖτο μένειν: εἰ	δὲ	οὕτως ὥρμηκεν, ἀλλὰ τόν γε
[14, 11]	τοῦτον ἐτελεύτησεν τὸν τρόπον. τῶν	δὲ	παίδων αὐτοῦ Ἡρώδης μὲν εὐθὺς
[14, 16]	μηδὲν ὑπολιπεῖν σπεύδοντος ἀντίπαλον. ἐσφάττοντο	δὲ	παμπληθεῖς ἔν τε τοῖς στενωποῖς
[14, 7]	μὲν δὴ ταῦτα λέγει. (Κράσσος	δὲ	πάντα διοικήσας ὃν αὐτὸς ἐβούλετο
[14, 4]	εἰς μυρίους καὶ δισχιλίους, Ῥωμαίων	δὲ	πάνυ ὀλίγοι. ἐλήφθη δὲ αἰχμάλωτος
[14, 8]	τότε μὲν ἐπαινεῖν αὐτόν, κεχρῆσθαι	δὲ	παρὰ πάντα τὸν πόλεμον εἰς
[14, 11]	τε δῆμος ἔνοπλος ἦν. Ἡρώδης	δὲ	παρὰ Φάβιον ἐπορεύετο ἐν Δαμασκῷ
[14, 12]	τῆς Ἰουδαίας ἐξέωσεν. εἰς Ἱεροσόλυμα	δὲ	παραγενόμενον στεφάνοις ἀνέδουν Ὑρκανός τε
[14, 3]	ἐκέλευσεν ἥκειν πρὸς αὐτόν. ὁ	δὲ	παραινούντων πολλῶν μὴ πολεμεῖν Ῥωμαίοις
[14, 11]	παρὰ μικρὸν αὐτὸν ἀνελεῖν, Ἀντιπάτρου	δὲ	παρακαλέσαντος περιέσωσεν. (Ἦν δὲ ἄρα
[14, 3]	ἐστράτευσεν ἐπὶ τὸν Ἀριστόβουλον. ὡς	δὲ	παραμειψάμενος Πέλλαν καὶ Σκυθόπολιν εἰς
[14, 15]	καὶ τὰ ἐρύματα κατέσκαψεν. ἐζημίωσε	δὲ	παύσας οὕτως τὴν νεωτεροποιίαν καὶ
[14, 15]	καὶ λοχήσοντας τοὺς σιτηγοῦντας, οἱ	δὲ	πειθόμενοι τοῖς Ἀντιγόνου προστάγμασιν καὶ
[14, 4]	πόλιν καὶ τὰ βασίλεια. Πομπήιος	δὲ	Πείσωνα τὸν ὑποστράτηγον πέμψας σὺν
[14, 2]	καὶ μετριωτέρων ἠξίου τυγχάνειν, ὁ	δὲ	πένης ἦν καὶ γλίσχρος καὶ
[14, 15]	Μαχαιρᾷ τῷ στρατηγῷ προσεκάθητο: Ἡρώδης	δὲ	πέντε πόλεις καταλαβὼν τοὺς ἐγκαταληφθέντας
[14, 1]	ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Τῶν	δὲ	περὶ Ἀλεξάνδραν τὴν βασίλισσαν καὶ
[14, 8]	μὲν Πηλούσιον οὕτως εἶχεν. τοὺς	δὲ	περὶ Ἀντίπατρον καὶ Μιθριδάτην ἀπιόντας
[14, 16]	τριβῇ τῆς πολιορκίας διωργισμένων, τοῦ	δὲ	περὶ Ἡρώδην Ἰουδαικοῦ μηδὲν ὑπολιπεῖν
[14, 4]	τοῦ παιδὸς αὐτῷ γενομένην. ~(Στρατοπεδευσάμενος	δὲ	περὶ Ἱεριχοῦντα, οὗ τὸν φοίνικα
[14, 8]	τῶν δ' Ἀντιπάτρου πεντήκοντα. Μιθριδάτης	δὲ	περὶ τούτων ἐπιστέλλει Καίσαρι τῆς
[14, 11]	Μάλιχον τιμωρίαν ἐκεῖ γενόμενον, ὁ	δὲ	περὶ Τύρον τῆς Φοινίκης ὑπιδόμενος
[14, 15]	καὶ προστάτην αὐτὸν ἐκάλουν. ~(Ἐπεὶ	δὲ	πλησίον τῶν Σαμοσάτων γεγόνει, πέμπει
[14, 9]	ὑπὸ ἀνανδρίας καὶ ἀνοίας. Σέξστου	δὲ	ποιήσαντος Ἡρώδην στρατηγὸν κοίλης Συρίας,
[14, 10]	ἱερέως Μέμνονος τοῦ Ἀριστείδου, κατὰ	δὲ	ποίησιν Εὐωνύμου, Ἀνθεστηριῶνος ἔΔοξε τῷ
[14, 8]	μὲν τὴν ἀρχιερωσύνην βεβαιώσας, Ἀντιπάτρῳ	δὲ	πολιτείαν ἐν Ῥώμῃ δοὺς καὶ
[14, 16]	τὸ τῆς συγκλήτου δόγμα. (Μετὰ	δὲ	πολλῆς προθυμίας καὶ ἔριδος ἅτε
[14, 10]	καὶ τὴν πίστιν ἀγαπήσαντες. ἐπεὶ	δὲ	πολλοὶ διὰ τὴν πρὸς ἡμᾶς
[14, 6]	χιλίων ηὐτομόλησεν πρὸς αὐτόν: οἱ	δὲ	πολλοὶ τῶν προστιθεμένων ἦσαν ἄνοπλοι.
[14, 5]	πρόσθεν αὐτοῖς ἡμαρτημένων ὁμολογῶν. στρατοπεδευομένων	δὲ	πολλῶν πρὸ τοῦ ἐρύματος πολεμίων,
[14, 3]	Ἀντιπάτρου ἀδελφός. ~(Μετ' οὐ πολὺ	δὲ	Πομπηίου εἰς Δαμασκὸν ἀφικομένου καὶ
[14, 3]	ἀρχὴν εἰς Ὑρκανὸν περιστήσῃ. κελεύοντος	δὲ	Πομπηίου παραδιδόναι τὰ ἐρύματα καὶ
[14, 2]	εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἠπείγετο. παραγενομένου	δὲ	πρέσβεις ἧκον πρὸς αὐτὸν παρά
[14, 10]	τῷ ναῷ τῆς Ὁμονοίας. οἱ	δὲ	πρεσβεύοντες παρὰ Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως
[14, 15]	μηδὲ τῷ Μαχαιρᾷ διαφέρεσθαι. (Αὐτὸς	δὲ	πρὸς Ἀντώνιον ἔσπευδεν, ἐτύγχανεν γὰρ
[14, 5]	ἄλλα, ὅσων ἐνέδει, παρεῖχεν. πεμφθεὶς	δὲ	πρὸς Ἀρέταν πρεσβευτὴς ὑπὸ Σκαύρου
[14, 4]	τοὺς ἐν τῷ ἱερῷ, οἱ	δὲ	πρὸς ταῖς θυσίαις οὐδὲν ἧττον
[14, 4]	μεσογείῳ χωρὶς τῶν κατεσκαμμένων, Γάζαν	δὲ	πρὸς τῇ θαλάττῃ καὶ Ἰόππην
[14, 5]	ταχὺ μυρίους μὲν ὁπλίτας πεντακοσίους	δὲ	πρὸς τοῖς χιλίοις ἱππεῖς, Ἀλεξάνδρειόν
[14, 7]	φιλίαν τε καὶ ξενίαν, μάλιστα	δὲ	πρὸς τὸν Ἀράβων, ᾧ καὶ
[14, 13]	ἠξίου οὐδὲ παρακινδυνεύειν τἀδελφῷ: προσελθὼν	δὲ	πρὸς τὸν Βαζαφράνην οὐ δίκαια
[14, 10]	Ἰουδαίων προιστῆται τῶν ἀδικουμένων. πέμψαι	δὲ	πρὸς Ὑρκανὸν τὸν Ἀλεξάνδρου υἱὸν
[14, 8]	τὸν ἀρχιερέα συνθέλοντας ὑπήκουον. τούτους	δὲ	προσθεμένους ἀκούσαντες οἱ περὶ Μέμφιν
[14, 12]	ἀρρένων, δύο δὲ θηλειῶν. ἦκτο	δὲ	πρότερον καὶ γυναῖκα δημότιν Δῶριν
[14, 4]	ὑποτελῆ φόρου Ῥωμαίοις ἐποίησεν, ἃς	δὲ	πρότερον οἱ ἔνοικοι πόλεις ἐχειρώσαντο
[14, 15]	θάνατον πρὸ δουλείας ὑπομένων. πολλὰ	δὲ	πρῶτον ὠνείδισεν τὸν Ἡρώδην εἰς
[14, 13]	μὲν διὰ τῆς παραθαλαττίου, ὁ	δὲ	σατράπης Βαζαφράνης διὰ τῆς μεσογείου.
[14, 10]	ἐπέταξας ταῦτα οὕτως γίνεσθαι: παρακεκλῆσθαι	δέ	σε, ὥστε καὶ ἡμῖν γράψαι
[14, 14]	ἄλλων ἐπιτηδείων αὐτοῖς ὑπαρχόντων, μόνου	δὲ	σπανίζοντος ὕδατος, ὡς διὰ τοῦτο
[14, 15]	Ἡρώδης τούτων πραττομένων ἠρέμει, δέκα	δὲ	σπείρας ἀναλαβών, ὧν πέντε μὲν
[14, 15]	ἡγεμὼν γίνεται τῆς ὁδοῦ. κατὰ	δὲ	σταθμὸν δεύτερον Τῶν Σαμοσάτων ἐλόχα
[14, 12]	Ἰουδαίων ταῦτα ἀποκαταστῆσαι κελεύω. τὸν	δὲ	στέφανον ὃν ἔπεμψας ἐδεξάμην. (Μᾶρκος
[14, 5]	τὴν τοῦ ἱεροῦ ἐπιμέλειαν. πέντε	δὲ	συνέδρια καταστήσας εἰς ἴσας μοίρας
[14, 16]	αὐτοῖς γενέσθαι τῶν ἀναγκαίων. ἦρτο	δὲ	συνεχῶς ἤδη πολλῆς χειρὸς ἐργαζομένης
[14, 15]	μὲν διέτριβεν ἐν Ἀθήναις, κατὰ	δὲ	Συρίαν Οὐεντίδιος Σίλωνα μεταπεμπόμενος ἐπὶ
[14, 15]	τρέπεται μὲν τοὺς Ἰουδαίους, Σίλωνα	δὲ	σώζει κακῶς ἀμυνόμενον, ἑλών τε
[14, 9]	νόμον, κτείνῃ μὲν ἡμᾶς, αὐτὸν	δὲ	σώσῃ βιασάμενος τὸ δίκαιον. ἀλλ'
[14, 15]	τοῖς ἑπομένοις ὁδὸν παρεῖχεν: οἱ	δὲ	σωτῆρα καὶ προστάτην αὐτὸν ἐκάλουν.
[14, 15]	μὲν πόλιν ἐκλελειμμένην καταλαβών, πεντακοσίους	δὲ	τὰ ἄκρα κατειληφότας σὺν γυναιξὶν
[14, 4]	παραδιδόναι Πομπηίῳ τὴν πόλιν, οἱ	δὲ	τὰ Ἀριστοβούλου φρονοῦντες ἀποκλείειν τε
[14, 15]	διεδήλου τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν. αἰσθόμενος	δὲ	τὰ βέλτιστα Ἡρώδην αὐτῷ παραινοῦντα
[14, 10]	ποιήσομαι καὶ τὴν ἀπόδειξιν. παραθήσομαι	δὲ	τὰ γενόμενα ὑπό τε τῆς
[14, 10]	τὰ περὶ αὐτῶν γεγονότα. ὑποτέτακται	δὲ	τὰ δεδογμένα. ὑμᾶς οὖν θέλω
[14, 16]	τοῖς ἐπικαιροτάτοις τόποις παρελόχιζεν, πρὸς	δὲ	τὰ ἐπιτήδεια πέμπων ὁπλιτικὰ τέλη
[14, 10]	τισιν ἄλλοις τῶν βαρβάρων, πρὸς	δὲ	τὰ ὑπὸ Ῥωμαίων δόγματα οὐκ
[14, 9]	ἰδίων ἀπολαύοντας κτημάτων ἀταράχως, προστιθεμένους	δὲ	ταῖς ἐκ τοῦ νεωτερίζειν ἐλπίσιν
[14, 15]	τοὺς φοιτῶντας πρὸς Ἀντώνιον, δρυμῶν	δὲ	τὰς εἰσβολὰς τὰς εἰς τὰ
[14, 1]	ἐχθροῖς ἱκέτην αὐτοῦ γενόμενον. λαβὼν	δὲ	τὰς πίστεις ὁ Ἀντίπατρος ὑπέστρεψε
[14, 3]	ἦν Σίλας ὁ Ἰουδαῖος. διελθὼν	δὲ	τὰς πόλεις τήν τε Ἡλιούπολιν
[14, 1]	καὶ αὐτὸς σύμμαχος ὑπισχνεῖτο. ὁ	δὲ	ταῦτ' ἀκούων συμφέρειν ἦν ἐπὶ
[14, 15]	τοὺς στρατιώτας ἐπιλιπεῖν. οὐκ ἐλάνθανε	δὲ	ταῦτ' Ἀντίγονον, ἀλλ' εὐθὺς ἀπέπεμψεν
[14, 7]	ὁ Φιλιππίων ἄγεται γυναῖκα. μετὰ	δὲ	ταῦτα ἀνελὼν αὐτὸν ὁ πατὴρ
[14, 13]	ὑπὲρ τοῦ ἡμετέρου ἔθνους. ~(Μετὰ	δὲ	ταῦτα εἰς Συρίαν Ἀντωνίου παραγενομένου
[14, 15]	ἅμα τειχίζειν καὶ Ἀλεξάνδρειον. ὁ	δὲ	ταχέως τε τοὺς στρατιώτας ἐν
[14, 15]	ταῦτα κώμης Ἀρβήλων λεγομένης. εἰς	δὲ	τεσσαρακοστὴν ἡμέραν αὐτὸς ἧκεν πανστρατιᾷ,
[14, 3]	ὕστερον, τοῦ μὲν τριακόσια τοῦ	δὲ	τετρακόσια τάλαντα, πρὸς τοῖς ἄλλοις
[14, 12]	θεοσεβὲς κατανοήσας, ἴδιον ἥγημαι Καταδραμόντων	δὲ	τὴν Ἀσίαν ἅπασαν τῶν ἐναντιωθέντων
[14, 14]	Ἡρώδης συνεργίαν ἑτοιμότερος ἦν. συναγαγόντες	δὲ	τὴν βουλὴν Μεσσάλας καὶ μετ'
[14, 11]	τὰ κατὰ τὴν πόλιν. γνόντων	δὲ	τὴν ἐπιβουλὴν τὴν κατὰ τοῦ
[14, 10]	τὴν ἐκκλησίαν τὸν Θεόδωρον, ἀπολαβόντες	δὲ	τὴν ἐπιστολὴν παρ' αὐτοῦ καὶ
[14, 11]	φόρους αὐταῖς μεγάλους ἐπετίθει: μάλιστα	δὲ	τὴν Ἰουδαίαν ἐκάκωσεν ἑπτακόσια τάλαντα
[14, 7]	κατοικίαν τοὺς ἀπελθόντας ἐκεῖθεν, εἰς	δὲ	τὴν Κυρηναίαν μετέβη διὰ τὸ
[14, 15]	ἔχοντες Ῥωμαῖοι λιμῷ διαφθαρεῖεν. Ἡρώδης	δὲ	τὴν μὲν τούτων πρόνοιαν Φερώρᾳ
[14, 12]	καὶ παρ' ἄλλοις δεδήλωται. μετὰ	δὲ	τὴν νίκην Καῖσαρ μὲν ἐπ'
[14, 12]	λέγοντες τῆς βασιλείας Ὑρκανόν, τούτους	δὲ	τὴν πᾶσαν ἔχειν ἐξουσίαν. Ἡρώδην
[14, 13]	ὡπλισμένων τε καὶ ἀνόπλων. κατεῖχον	δὲ	τὴν πόλιν καὶ τὸ ἱερὸν
[14, 14]	Σαππῖνός τε καὶ Πτολεμαῖος. εὑρὼν	δὲ	τὴν πόλιν ὑπὸ τοῦ πρὸς
[14, 14]	καταθησόμενοι εἰς τὸ Καπετώλιον. ἑστιᾷ	δὲ	τὴν πρώτην ἡμέραν τῆς βασιλείας
[14, 15]	μὲν τοὺς ἐν τέλει, μετὰ	δὲ	τὴν συνουσίαν παρῆλθεν εἰς τὸ
[14, 4]	τούτων κατὰ χώραν ἐροῦμεν. Πομπήιος	δὲ	τήν τε κοίλην ἄλλην Συρίαν
[14, 7]	ἀρχῇ> καθάπερ τὴν Ἰουδαίαν μᾶλλον	δὲ	τῆς ἀρχῆς ἐκείνης πρότερον. Στράβων
[14, 14]	ὡς κατὰ καιρὸν δηλώσομεν: λυθείσης	δὲ	τῆς βουλῆς μέσον ἔχοντες Ἡρώδην
[14, 7]	καὶ πολυτελῶν τὴν κατασκευὴν ἐκ	δὲ	τῆς δοκοῦ ταύτης κρεμαμένων, ἐπεὶ
[14, 13]	περὶ αὐτὸ Ἡρωδίαν προσαγορεύσας. γενομένῳ	δὲ	τῆς Ἰδουμαίας ἐν Θρήσᾳ χωρίῳ
[14, 6]	Κράσσῳ παραδοὺς τὴν ἀρχήν. περὶ	δὲ	τῆς Πομπηίου καὶ Γαβινίου στρατείας
[14, 8]	τοὺς ἄλλους δυνάστας προτρέψαι, κοινωνῆσαι	δὲ	τῆς στρατείας καὶ Ὑρκανὸν τὸν
[14, 9]	μὲν τὸ σκυθρωπότερον ἀπαντᾶν, περὶ	δὲ	τῆς σωτηρίας ἀχαριστεῖν: λογίζεσθαι δ'
[14, 13]	τἀδελφοῦ παρ' ἑτέρων: καὶ παραινούσης	δὲ	τῆς Ὑρκανοῦ θυγατρός, ἧς ἐγγεγύητο
[14, 13]	καὶ συνεισβαλεῖν ἑτοίμως ἐχόντων, προσεδόκα	δὲ	τῆς χώρας μέρος τι λαβεῖν
[14, 4]	ἀμύνασθαι δίδωσιν ὁ νόμος, ἄλλο	δέ	τι δρῶντας τοὺς πολεμίους οὐκ
[14, 12]	ποιεῖν τῶν ἰδίων δεσπόζειν. εἰ	δέ	τινα ἔχετε πρὸς αὐτὸν δικαιολογίαν,
[14, 2]	χώραν εἰς Αἴγυπτον ἔφυγον. Ὀνίαν	δέ	τινα ὄνομα δίκαιον ὄντα καὶ
[14, 13]	εἰς Ἱεροσόλυμα οἱ ἄνθρωποι. προσγενομένων	δέ	τινων πολλοὶ συστραφέντες ἐπὶ τὰ
[14, 10]	κατὰ τὸ πάτριον ἔθος. ἂν	δέ	τις κωλύσῃ ἢ ἄρχων ἢ
[14, 1]	τὴν οἰκίαν τὴν Ἀριστοβούλου. (Φίλος	δέ	τις Ὑρκανοῦ Ἰδουμαῖος Ἀντίπατρος λεγόμενος,
[14, 8]	ἐλθὼν καὶ τούτους παραλαμβάνει. (Ἐπεὶ	δὲ	τὸ καλούμενον Δέλτα ἤδη περιεληλύθει,
[14, 14]	τοὺς ἐχθροὺς τιμωρήσασθαι δυνάμενον. ~(Ἡρώδην	δὲ	τὸ μέγεθος τῶν περιεστηκότων αὐτὸν
[14, 8]	τὸ καλούμενον Ἰουδαίων στρατόπεδον. εἶχε	δὲ	τὸ μὲν δεξιὸν κέρας Μιθριδάτης,
[14, 15]	τὸν βασιλέα ὑπ' ἐκπλήξεως, ἀγαπῶντες	δὲ	τὸ μηδὲν αὐτοὶ παθόντες εἰς
[14, 13]	οὖσιν τῶν ἄλλων δεσπόταις. οἱ	δὲ	τὸ πᾶν εἰδότες ὑπεκρίνοντο δολερῶς
[14, 16]	ἐν ταῖς μεταλλεύσεσιν διεμάχοντο, ἀπονοίᾳ	δὲ	τὸ πλέον ἢ προμηθείᾳ χρώμενοι
[14, 11]	Καίσαρα κτείνει μὲν ἐκεῖνον, αὐτὸς	δὲ	τὸ στράτευμα αὐτοῦ παραλαβὼν ἐκράτει
[14, 15]	μὲν ἀνακόπτει τοὺς πολεμίους, ἐπεγείρει	δὲ	τὸ τῶν οἰκείων φρόνημα καὶ
[14, 13]	τι λαβεῖν ὁ Ἀντίγονος, δρυμοὶ	δὲ	τὸ χωρίον καλεῖται, καί τινων
[14, 10]	οἱ ἀναγινώσκοντες τὴν πραγματείαν. ἦν	δὲ	τοιοῦτον: ~(Δόγμα συγκλήτου ἐκ τοῦ
[14, 15]	τέμνων τὴν πέριξ ὕλην. παρακαταστήσας	δὲ	τοῖς ἔργοις τοὺς ἐπιτηδείους, ἱδρυμένης
[14, 11]	εὖ παθόντα ὑπ' αὐτῶν συμπράττοντα	δὲ	τοῖς ἐχθροῖς. ὁ γὰρ ἀδελφὸς
[14, 16]	μὲν ἀπὸ τῆς βάρεως, προσπίπτει	δὲ	τοῖς Σοσσίου ποσίν, κἀκεῖνος μηδὲν
[14, 12]	εἶχεν χωρία ὑπόσπονδον ἀπέλυσεν. ~(Ἀντίγονον	δὲ	τὸν Ἀριστοβούλου στρατιὰν ἀθροίσαντα καὶ
[14, 15]	τε Ἀλεξάνδρειον ἠρημωμένον ἀνέκτισεν. ~(Ὑπὸ	δὲ	τὸν αὐτὸν χρόνον Ἀντώνιος μὲν
[14, 10]	αὐτῶν ἀρετὴν καὶ εὔνοιαν. (Μετὰ	δὲ	τὸν Γαίου θάνατον Μᾶρκος Ἀντώνιος
[14, 15]	πολλὰ τοῦ Μαχαιρᾶ δεηθέντος, καταλιπὼν	δὲ	τὸν Ἰώσηπον αὐτόθι σὺν στρατῷ
[14, 8]	αὐτῆς πρόνοιαν ποιούμενος διετέλει. ~(Μετὰ	δὲ	τὸν Πομπηίου θάνατον καὶ τὴν
[14, 8]	Δήμου καὶ τῶν Χαρίτων, ἀνειπεῖν	δὲ	τὸν στέφανον ἐν τῷ θεάτρῳ
[14, 7]	περὶ τρισμυρίους ἀνθρώπους ἀνδραποδίζει, Πειθόλαον	δὲ	τὸν τὴν Ἀριστοβούλου στάσιν διαδεδεγμένον
[14, 13]	μετὰ τῶν χρημάτων ὑποσχόμενος. φοβούμενος	δὲ	τὸν Ὑρκανόν, μὴ τὸ πλῆθος
[14, 15]	τείχους ἐπέτρεπεν τοῖς ἰδίοις. οἱ	δὲ	τοξεύοντες καὶ πολλῇ προθυμίᾳ κατ'
[14, 9]	Ἡρώδης ἐπ' αὐτόν. οὐ πολὺ	δὲ	τοῦ δέους ἐβράδυνεν, ἀλλ' ἧκεν
[14, 3]	χρυσῆν ἐκ πεντακοσίων ταλάντων. μέμνηται	δὲ	τοῦ δώρου καὶ Στράβων ὁ
[14, 16]	παρὰ τῶν Ἰουδαίων γενέσθαι. ᾑρημένου	δὲ	τοῦ ἔξωθεν ἱεροῦ καὶ τῆς
[14, 3]	δοκιμωτάτων Ἰουδαίων Ἀντιπάτρου παρασκευάσαντος. ὁ	δὲ	τοῦ μὲν ἐκπεσεῖν αὐτὸν τῆς
[14, 4]	τῆς Ῥωμαικῆς ἱστορίας συγγραφεύς. (Ἐπεὶ	δὲ	τοῦ μηχανήματος προσαχθέντος σεισθεὶς ὁ
[14, 11]	πεφονευκότος εἰσπράξασθαι δίκαιον ἡγούμενος. χρονιζομένου	δὲ	τοῦ πολέμου Μοῦρκος μὲν ἦλθεν
[14, 15]	ἦν αὐτόχειρ ἐκείνου γεγενημένος. (Λήξαντος	δὲ	τοῦ χειμῶνος ἄρας ἐκεῖθεν ἐγγὺς
[14, 16]	μοι καὶ πρότερον εἴρηται. ~(Μετὰ	δὲ	τοὺς γάμους ἦλθεν μὲν διὰ
[14, 15]	ἢ μικρὰ παντάπασιν ἔβλαπτεν. Ἡρώδης	δὲ	τοὺς ἐκ Μασάδας οἰκείους παραλαβὼν
[14, 16]	μὲν γὰρ ἕκαστον στρατιώτην, ἀναλόγως	δὲ	τοὺς ἡγεμόνας, βασιλικώτατα δ' αὐτὸν
[14, 13]	τοῦ ἔθνους ἄμεινον προίστανται: φήσαντος	δὲ	τοὺς περὶ Ἡρώδην, Ἀντώνιος καὶ
[14, 8]	ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἀγῶσιν, ἐπιμεληθῆναι	δὲ	τοὺς στρατηγοὺς διαμένοντί τε αὐτῷ
[14, 15]	φυγὴν τοὺς πάλαι νικῶντας, ἀναστρέφει	δὲ	τοὺς φεύγοντας. ἐνέκειτο δὲ διώκων
[14, 12]	λόγου τυχεῖν τοὺς ἀντιστασιώτας: διεπέπρακτο	δὲ	τοῦτο χρήμασιν Ἡρώδης παρ' Ἀντωνίου.
[14, 10]	ἡμᾶς δεῖ τῷ στρατηγῷ. ὅμοια	δὲ	τούτοις καὶ Σαρδιανοὶ περὶ ἡμῶν
[14, 3]	παρ' αὐτοῖς θεοῦ πειθαρχεῖν, ὄντας	δὲ	τούτους ἀπογόνους τῶν ἱερέων εἰς
[14, 15]	διαρπάζοντες τὴν αὐτόθι πᾶσαν. τιμωρεῖται	δὲ	τούτους Ἡρώδης ἐπανελθών: τοὺς μὲν
[14, 3]	εἰς πομπὴν προιόντες περιέκειντο. (Πομπήιος	δὲ	τούτων ἀκούσας καὶ καταγνοὺς Ἀριστοβούλου
[14, 4]	σπονδείων καὶ πλήθους ἀρωμάτων, χωρὶς	δὲ	τούτων ἐν τοῖς θησαυροῖς ἱερῶν
[14, 10]	Πάτροκλος Χαιρέου Ἰωάννης Ὀνείου. (Ἔπεμψεν	δὲ	τούτων Ὑρκανὸς τῶν πρεσβευτῶν ἕνα
[14, 4]	ἢ μόνοις τοῖς ἀρχιερεῦσιν. ὄντων	δὲ	τραπέζης τε χρυσῆς καὶ λυχνίας
[14, 15]	ᾤχετο σὺν ἱππεῦσιν ἑξακοσίοις ὁπλίταις	δὲ	τρισχιλίοις ὡς μάχῃ κριθησόμενος πρὸς
[14, 12]	ἅπαντα μὲν αὐτὸν ἀφείλετο, τοὺς	δὲ	Τυρίων φρουροὺς φιλανθρώπως ἀπέλυσεν ἔστιν
[14, 4]	ἄλλα πάντα οὖσαν ὀχυράν, μόνῳ	δὲ	τῷ βορείῳ μέρει φαύλως ἔχουσαν:
[14, 15]	τὰς πόλεις ἑκατὸν ταλάντοις. (Ἐν	δὲ	τῷ μεταξὺ Πακόρου πεσόντος ἐν
[14, 11]	στρατιᾶς ἐπὶ Μάλιχον ἐλθών. Φασαήλῳ	δὲ	τῷ πρεσβυτέρῳ δόλῳ μᾶλλον ἐδόκει
[14, 4]	περιβόλῳ καρτερῶς πάνυ τετειχισμένον. (Ἦν	δὲ	τῶν ἀνθρώπων ἔνδον στάσις οὐχ
[14, 2]	Ἀριστόβουλος ἔφυγεν εἰς Ἱεροσόλυμα. ὁ	δὲ	τῶν Ἀράβων βασιλεὺς πᾶσαν τὴν
[14, 13]	ἦν ὡς τριακόσια τάλαντα. πολλὰ	δὲ	τῶν Ἡρώδου διέφυγεν καὶ μάλισθ'
[14, 2]	Ὑρκανῷ καὶ συμπολιορκοῦντος αὐτῷ, μόνων	δὲ	τῶν ἱερέων τῷ Ἀριστοβούλῳ προσμενόντων.
[14, 4]	γινόμενα καρτερεῖν οὐχ ὑπομένοντες. ἔπεσον	δὲ	τῶν μὲν Ἰουδαίων εἰς μυρίους
[14, 8]	ἐν τῇ τροπῇ διασχόντα. ἔπεσον	δὲ	τῶν μὲν περὶ τοῦτον ὀκτακόσιοι,
[14, 15]	ἓξ γὰρ σπεῖραι διεφθάρησαν. κρατήσας	δὲ	τῶν νεκρῶν Ἀντίγονος ἀποτέμνει τὴν
[14, 15]	τὴν κώμην εἵπετο κτείνων. πεπληρωμένων	δὲ	τῶν οἰκήσεων ὁπλιτῶν καί τινων
[14, 13]	ἀπῄει τε πρὸς Πάκορον. ~(Οἰχομένου	δὲ	τῶν Πάρθων ἐδέσμευόν τινες Ὑρκανὸν
[14, 13]	ἐπίστευεν λίαν ἔμφρονι γυναικί. (Βουλευομένων	δὲ	τῶν Πάρθων, τί χρὴ ποιεῖν,
[14, 13]	ὁμώνυμον τοῦ βασιλέως οἰνοχόον. ἐκ	δὲ	τῶν περὶ Κάρμηλον τὸ ὄρος
[14, 13]	ἧκον καὶ ταῦτα ἐπολιόρκουν. προσβοηθούντων	δὲ	τῶν περὶ Φασάηλον καὶ Ἡρώδην
[14, 3]	Ἀντίπατρος μὲν ὑπὲρ Ὑρκανοῦ, Νικόδημος	δὲ	ὑπὲρ Ἀριστοβούλου, ὃς δὴ καὶ
[14, 13]	τὴν βασιλείαν ἀποκαταστήσῃ, παραστάς, ἐτηρεῖτο	δὲ	ὑπὸ τῶν Πάρθων, ἐπιτέμνει αὐτοῦ
[14, 11]	μὲν αὐτὸν εἰς πύργον, εἶτα	δὲ	ὑπόσπονδον ἀφίησιν, τόν τε Ὑρκανὸν
[14, 13]	γὰρ ἦν ἡ θάλασσα. ὁ	δὲ	Ὑρκανὸν ἀπολιπεῖν οὐκ ἠξίου οὐδὲ
[14, 2]	Ἀριστοβούλου τετρακόσια δώσειν τάλαντα, τοῦ	δὲ	Ὑρκανοῦ τούτων οὐκ ἐλάττονα παρέξειν,
[14, 10]	ἐθνάρχην καὶ Ἰουδαίους ἔχειν. δεδόσθαι	δὲ	Ὑρκανῷ καὶ παισὶ τοῖς αὐτοῦ
[14, 3]	χρήματα Γαβινίου μὲν πρότερον Σκαύρου	δὲ	ὕστερον, τοῦ μὲν τριακόσια τοῦ
[14, 4]	κατὰ θάτερον μέρος, διὰ μέσων	δὲ	Φάβιος καὶ αὐτὸς ἑκατοντάρχης σὺν
[14, 4]	πολέμου τῷ πελέκει διεχρήσατο. τὸν	δὲ	Φαῦστον καὶ τοὺς ἄλλους ὅσοι
[14, 11]	ἁγνεύοντος εἰσδέχεσθαι τοῦ πλήθους. ὀλίγον	δὲ	φροντίσας Ἡρώδης τῶν ἀγγέλων νύκτωρ
[14, 6]	μὲν τούτων τῇ μάχῃ, Πάρθων	δὲ	φυγάδας Μιθριδάτην καὶ Ὀρσάνην ἐλθόντας
[14, 11]	ἀνεκαλεῖτο φανερῶς ὡς φίλος, κρύφα	δὲ	φυλακὴν τοῦ σώματος ἐποιεῖτο. ἔδοξε
[14, 9]	καὶ πολλὰ μὲν εὐεργετήσαντι, μηδὲν	δὲ	χαλεπὸν αὐτὸν εἰργασμένῳ, περὶ δὲ
[14, 16]	μὲν οὖσα τέλη ὁπλιτικοῦ, ἓξ	δὲ	χιλιάδες ἱππέων, ἄλλα δὲ ἐπικουρικὰ
[14, 16]	ἡμέρᾳ μετὰ ἔτη εἰκοσιεπτά. Σόσσιος	δὲ	χρυσοῦν ἀναθεὶς τῷ θεῷ στέφανον
[14, 15]	τῆς Ἰουδαίας πολλὰ ἐνεωτερίσθη. Μαχαιρᾶς	δὲ	χωρίον Ηττον ἐξωχύρου. (Παρῆσαν δ'
[14, 13]	δίχα τῶν μισθοφορούντων αὐτοῖς, τοῦ	δὲ	χωρίου τῆς Μεσάδας, εἰς ὃ
[14, 11]	ἅμα καὶ ἐγχώριον συνήθροιζεν. δεινὸς	δὲ	ὢν ὁ Μάλιχος ἠρνεῖτο μὲν
[14, 1]	πολλῶν μὲν εὐπόρει χρημάτων, δραστήριος	δὲ	ὢν τὴν φύσιν καὶ στασιαστὴς
[14, 1]	βασίλεια ἦν τῷ Ἀρέτᾳ. μάλιστα	δὲ	ὢν φίλος τῷ βασιλεῖ κατάγειν
[14, 9]	δὲ χαλεπὸν αὐτὸν εἰργασμένῳ, περὶ	δὲ	ὧν ἐγκαλεῖ διὰ πονηροὺς συμβούλους
[14, 13]	γυναῖκας καὶ τοὺς ἑπομένους, ἦσαν	δὲ	ὡς ὀκτακόσιοι, σίτου τε ὄντος
[14, 4]	μετὰ τῆς γενεᾶς καὶ Ἀριστόβουλον	δεδεμένον:	δύο γὰρ ἦσαν αὐτῷ θυγατέρες
[14, 4]	πολεμεῖν παρῄνουν τῷ κἀκεῖνον ἔχεσθαι	δεδεμένον.	φθάσαντες δὲ οὗτοι τὸ ἱερὸν
[14, 13]	καταβοῶντος Ἡρώδου παροξυνθεὶς Ἀντώνιος τοὺς	δεδεμένους	ἀπέκτεινεν. (Δευτέρῳ δ' ἔτει Συρίαν
[14, 10]	κατ' ἐκείνους τοὺς καιροὺς γενομένην	δεδηλώκαμεν.	~(Συνέβη δ' ὑπὸ τὸν αὐτὸν
[14, 1]	τῇ πρὸ ταύτης ἡμῖν βίβλῳ	δεδηλωμένων	τὰ τούτοις ἀκόλουθα καὶ προσεχῆ
[14, 8]	ἀρχιερέα καὶ διὰ τούτων ἡμῖν	δεδήλωνται.	~(Καῖσαρ δὲ διοικήσας τὰ κατὰ
[14, 6]	ταῦτα μὲν καὶ ἐν ἄλλοις	δεδήλωται.	Γαβινίῳ μέντοι κατὰ τὴν στρατείαν
[14, 7]	στρατῷ, ὡς καὶ ἐν ἄλλοις	δεδήλωται,	Κάσσιος δὲ εἰς Συρίαν φυγὼν
[14, 12]	Φιλίππους, ὡς καὶ παρ' ἄλλοις	δεδήλωται.	μετὰ δὲ τὴν νίκην Καῖσαρ
[14, 11]	μὲν οὖν καὶ ἐν ἄλλοις	δεδήλωται.	(Τοῦ δ' ἐπὶ τῷ Καίσαρος
[14, 7]	ἐπιοῦσιν, ὡς καὶ ὑπ' ἄλλων	δεδήλωται.	(Χρόνῳ δ' ὕστερον Καῖσαρ κατασχὼν
[14, 9]	ἀνὴρ καὶ διὰ τοῦτο τοῦ	δεδιέναι	κρείττων, ἀναστὰς εἶπεν: ἄνδρες σύνεδροι
[14, 7]	τοῦτ' ἐστὶ ποιῆσαι μηδὲν Μιθριδάτην	δεδιότας.	μαρτυρεῖ δὲ καὶ ἐν ἑτέρῳ
[14, 3]	τὸ πολεμεῖν ἀφορμὴν αὑτῷ παρασκευαζόμενος,	δεδιὼς	μὴ τὴν ἀρχὴν εἰς Ὑρκανὸν
[14, 1]	ὁ νεώτερος Ἀντίπατρος ὑφορώμενος καὶ	δεδιώς,	μή τι πάθῃ διὰ τὸ
[14, 10]	αὐτῶν γεγονότα. ὑποτέτακται δὲ τὰ	δεδογμένα.	ὑμᾶς οὖν θέλω φροντίσαι καὶ
[14, 10]	μὴ ἀρέσκεσθαι τοῖς περὶ αὐτῶν	δεδογμένοις	ἐπέταξας ταῦτα οὕτως γίνεσθαι: παρακεκλῆσθαι
[14, 9]	κριθησόμενος ταπεινὸς παρίσταται καὶ σχήματι	δεδοικότος	καὶ ἔλεον θηρωμένου παρ' ὑμῶν,
[14, 10]	δοκιμάζω. (Γαίου Καίσαρος αὐτοκράτορος ὑπάτου	δεδομένα	συγκεχωρημένα προσκεκριμένα ἐστὶν οὕτως ἔχοντα.
[14, 10]	Ἰουδαίων ἔθνους ἄρχῃ, καὶ τοὺς	δεδομένους	τόπους καρπίζωνται, καὶ ὁ ἀρχιερεὺς
[14, 10]	τὸν ἐθνάρχην καὶ Ἰουδαίους ἔχειν.	δεδόσθαι	δὲ Ὑρκανῷ καὶ παισὶ τοῖς
[14, 8]	μὲν καὶ πρότερον περὶ τούτων,	δεδόχθαι	δὲ καὶ νῦν Διονυσίου τοῦ
[14, 10]	ἑορταὶ αἱ εἰθισμέναι καὶ σύνοδοι,	δεδόχθαι	καὶ ἡμῖν Ἰουδαίων τοὺς βουλομένους
[14, 10]	εὐχὰς καὶ θυσίας τῷ θεῷ:	δεδόχθαι	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ
[14, 10]	ἐμποδὼν γινομένου, ὁ στρατηγὸς συνεχώρησεν,	δεδόχθαι	τῷ δήμῳ, τοῦ πράγματος Ῥωμαίοις
[14, 12]	αὐτοῖς γινομένοις. δίκην οὖν αὐτῶν	δεδωκότων	τούς τε συμμάχους τοὺς ἡμετέρους
[14, 9]	Ὑρκανὸς ἀκούων οὐκ ἐφρόντιζεν, ἐν	δέει	δὲ ἦσαν οἱ πρῶτοι τῶν
[14, 13]	στρατηγὸς σὺν ἱππεῦσιν ὀλίγοις Ἀντιγόνου	δεηθέντος	εἰς τὴν πόλιν ἔρχεται, λόγῳ
[14, 15]	διαλλάττεται μὲν πολλὰ τοῦ Μαχαιρᾶ	δεηθέντος,	καταλιπὼν δὲ τὸν Ἰώσηπον αὐτόθι
[14, 15]	ἐπιζητοῦσιν ῥᾳδίως. καὶ μετὰ τὴν	δέησιν	εὐθὺς ἐξορμήσας εἰς τὴν χώραν
[14, 6]	πάλιν εἰς Ῥώμην ἀναπέμπεται καὶ	δεθεὶς	αὐτόθι κατείχετο, βασιλεύσας μὲν καὶ
[14, 16]	ἐλεύθερον ἀφῆκεν, ἀλλ' ὁ μὲν	δεθεὶς	ἐφυλάττετο. (Πρόνοια δ' ἦν Ἡρώδῃ
[14, 1]	πολλοῖς πραγμάτων διὰ τὴν ἀρχαιότητα	δεῖ	μὲν καὶ τὸ τῆς ἀπαγγελίας
[14, 10]	τῆς στρατείας. διὸ πείθεσθαι ἡμᾶς	δεῖ	τῷ στρατηγῷ. ὅμοια δὲ τούτοις
[14, 3]	πρὸς αὐτὸν ὁ Πομπήιος εἰς	Δειλον	πόλιν ἦλθεν κἀκεῖθεν εἰς τὴν
[14, 13]	πᾶν εἰδότες ὑπεκρίνοντο δολερῶς καὶ	δεῖν	αὐτὸν ἔφασαν μετὰ σφῶν ἐξελθόντα
[14, 11]	αἰτίαν τῆς ἀποκωλύσεως τὸ μὴ	δεῖν	ὄχλον ἀλλοδαπὸν ἁγνεύοντος εἰσδέχεσθαι τοῦ
[14, 13]	ὧν Ἀντίγονος δίδωσιν, καὶ ἄλλως	δεινὸν	εἶναι πρὸς αὐτὸν ἐπὶ πίστει
[14, 14]	κακῶν οὐ κατέπληττεν, ἀλλ' ἐποίει	δεινὸν	εὑρίσκειν ἐπιβολὰς ἔργων παραβόλων. πρὸς
[14, 13]	αὐτός τε ἦν πρὸς τὸ	δεινὸν	εὔψυχος καὶ παριὼν κατὰ τὴν
[14, 13]	μέλλοντα οὐχὶ τὸν θάνατον ἡγήσατο	δεινόν,	τὸ δ' ὑπ' ἐχθροῦ τοῦτο
[14, 11]	Ἀράβιον ἅμα καὶ ἐγχώριον συνήθροιζεν.	δεινὸς	δὲ ὢν ὁ Μάλιχος ἠρνεῖτο
[14, 11]	ὅ τε δαίμων ἀντέπραξεν καὶ	δεινὸς	ὢν Ἡρώδης τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ
[14, 8]	καὶ παθεῖν ἂν ἐκινδύνευσεν τὰ	δεινότατα,	εἰ μὴ παρὰ τὴν ᾐόνα
[14, 15]	ἀλλήλοις ἀνῄρουν: καὶ θέαμα τοῦτο	δεινότατον	ἦν κατὰ τόνδε τὸν πόλεμον
[14, 13]	περὶ αὐτὸν προστησάμενοι σφῶν τοὺς	δεινοτάτους	λέγειν. ἀντέλεγεν δὲ αὐτοῖς Μεσσάλας
[14, 13]	Ἡρώδης ἐπάνω τῆς ἐκ τοῦ	δεινοῦ	πληγῆς τὸ φρόνημα ποιησάμενος αὐτός
[14, 14]	διὰ χειμῶνος καὶ παντὸς καταφρονήσειε	δεινοῦ	σπεύδων ἐπὶ τὰς ἐλπίδας τὰς
[14, 13]	οὐ γὰρ εἶναι γενναίου τῶν	δεινῶν	αὑτὸν ἐλευθερώσαντα τοὺς φίλους ἐν
[14, 15]	ὁ βασιλεύς, ὀψία γὰρ ἦν,	δειπνοποιεῖσθαι	κελεύει τοὺς στρατιώτας, αὐτὸς δέ,
[14, 11]	θεράποντα τῷ μὲν δοκεῖν ἐπὶ	δείπνου	παρασκευήν, καὶ γὰρ ἑστιάσειν αὐτοὺς
[14, 16]	ἄνω πόλιν οἱ Ἰουδαῖοι συνέφυγον,	δείσαντες	δὲ μὴ διακωλύσωσιν αὐτοὺς οἱ
[14, 16]	Ἱεροσολύμων Ἀντίγονον ἄγων δεσμώτην Ἀντωνίῳ.	δείσας	δὲ Ἡρώδης μὴ φυλαχθεὶς Ἀντίγονος
[14, 11]	στρατιώταις εἰς τὴν πόλιν, καὶ	δείσας	ὁ Μάλιχος ἀνέπεισεν Ὑρκανὸν μὴ
[14, 7]	τὴν τοῦ χρυσίου γινόμενον συλλογήν,	δείσας	περὶ τῷ παντὶ κόσμῳ καὶ>
[14, 11]	τὸν νέον Καίσαρα. Μάλιχος δὲ	δείσας	τότε μάλιστα τὸν Ἀντίπατρον ἐκποδὼν
[14, 15]	Ἀντώνιον ἐγνώκει περὶ τούτων ἀφικέσθαι:	δεῖσθαι	γὰρ οὐχὶ τοιούτων συμμάχων, οἳ
[14, 10]	ἐν Ἐφέσῳ πρὸ τοῦ βήματος	δεισιδαιμονίας	ἕνεκα ἀπέλυσα. ~(Λαοδικέων ἄρχοντες Γαίῳ
[14, 10]	ποιεῖν Ἰουδαικὰ ἐν Ἐφέσῳ ἐδόκουν,	δεισιδαιμονίας	ἕνεκα ἀπέλυσα. τοῦτο ἐγένετο πρὸ
[14, 10]	τὸν ὕπατον Λούκιον Κορνήλιον Λέντλον	δεισιδαιμονίας	ἕνεκα ἀπολελυκέναι τοὺς Ἰουδαίους τῆς
[14, 10]	ποιεῖν εἰωθότας, ἂν αὐτῷ φανῇ,	δεισιδαιμονίας	ἕνεκα ἀπολύσῃ: καὶ ἀπέλυσε πρὸ
[14, 10]	ἐν Ἐφέσῳ πρὸ τοῦ βήματος	δεισιδαιμονίας	ἕνεκα στρατείας ἀπέλυσα πρὸ δώδεκα
[14, 15]	μὴν Ἡρώδης τούτων πραττομένων ἠρέμει,	δέκα	δὲ σπείρας ἀναλαβών, ὧν πέντε
[14, 10]	ἀποκρίματα αὐτοῖς ἀποδιδῶσιν ἐν ἡμέραις	δέκα	ταῖς ἁπάσαις, ἀφ' ἧς ἂν
[14, 13]	καταλιπὼν Ἡρώδῃ διακοσίους ἱππεῖς καὶ	δέκα	τῶν λεγομένων ἐλευθέρων προύπεμψεν αὐτούς.
[14, 10]	καὶ τοῖς τέκνοις αὐτοῦ τὰς	δεκάτας	τελῶσιν, ἃς ἐτέλουν καὶ τοῖς
[14, 8]	στρατηγὸς συνεβουλεύσατο τῇ συγκλήτῳ εἴδοις	Δεκεμβρίαις	ἐν τῷ τῆς Ὁμονοίας ναῷ.
[14, 15]	τε καὶ Βεντίδιος πεισθέντες ὑπὸ	Δελλίου	συγκατάγειν Ἡρώδην τοῦ πεμφθέντος ὑπ'
[14, 8]	παραλαμβάνει. (Ἐπεὶ δὲ τὸ καλούμενον	Δέλτα	ἤδη περιεληλύθει, συμβάλλει τοῖς πολεμίοις
[14, 10]	ἐπιδεικνύντες αὐτὰ χαλκαῖς στήλαις καὶ	δέλτοις	ἐν τῷ Καπετωλίῳ μέχρι νῦν
[14, 10]	διαλεξομένους: ἀνατεθῆναι δὲ καὶ χαλκῆν	δέλτον	ταῦτα περιέχουσαν ἔν τε τῷ
[14, 10]	ὅπως φροντίσωσιν καὶ αὐτοὶ εἰς	δέλτους	ἀναθεῖναι διπτύχους. ἐγένετο πρὸ πέντε
[14, 12]	αὐτὸ εἰς τὰς δημοσίας ἐντάξητε	δέλτους	γράμμασι Ῥωμαικοῖς καὶ Ἑλληνικοῖς καὶ
[14, 10]	ἔδοξεν, ἀνενεγκεῖν τε ταῦτα εἰς	δέλτους	καὶ πρὸς τοὺς κατὰ πόλιν
[14, 10]	Κοίντω Κορνηλίω ταμίαις κατὰ πόλιν,	δέλτῳ	δευτέρᾳ καὶ ἐκ τῶν πρώτων
[14, 10]	τῆς γενομένης ἀναγραφῆς ἐν τῇ	δέλτῳ	πρὸς Ὑρκανὸν υἱὸν Ἀλεξάνδρου ἀρχιερέα
[14, 10]	καὶ ἑλληνιστὶ καὶ ῥωμαιστὶ ἐν	δέλτῳ	χαλκῇ τοῦτο ἀνατεθῆναι. ἔστιν δὴ
[14, 10]	τοῦ ταμιείου ἀντιγεγραμμένον ἐκ τῶν	δέλτων	τῶν δημοσίων τῶν ταμιευτικῶν Κοίντω
[14, 10]	αὐτῷ μήτε τὸν ἀπὸ τῶν	δένδρων	καρπὸν λαμβάνουσιν μήτε σπείρουσιν. καὶ
[14, 10]	ἀροῦσιν οὔτε τὸν ἀπὸ τῶν	δένδρων	καρπὸν λαμβάνουσιν. τάς τε κώμας
[14, 4]	πολιορκίαν εὐτρεπιζόμενοι. οἱ δὲ ἕτεροι	δεξάμενοι	τὴν στρατιὰν ἐνεχείρισαν Πομπηίῳ τήν
[14, 13]	ἀρχήν. Φασαήλου δ' ὑπαντήσαντος καὶ	δεξαμένου	ξενίᾳ Πάκορος πείθει πρεσβεύσασθαι παρὰ
[14, 9]	καὶ Σοσσίου παρῄνεσεν τῷ δήμῳ	δέξασθαι	τὸν Ἡρώδην εἰπὼν διὰ τὰς
[14, 1]	ἱερῷ συνθέμενοι καὶ ὅρκοις καὶ	δεξιαῖς	πιστωσάμενοι τὰς ὁμολογίας καὶ κατασπασάμενοι
[14, 15]	γὰρ ἄποπτα αὐτῷ τὰ γινόμενα,	δεξιάν	τε προτείνοντος καὶ πᾶσαν ἄδειαν.
[14, 16]	φείδεσθαι παρακαλοῦντος οὐδεὶς ἐκράτησεν τῆς	δεξιᾶς,	ἀλλ' ὥσπερ μεμηνότες πᾶσαν ἡλικίαν
[14, 8]	στρατόπεδον. εἶχε δὲ τὸ μὲν	δεξιὸν	κέρας Μιθριδάτης, τὸ δ' εὐώνυμον
[14, 4]	ἀποδρᾶναι πᾶν θ' ὅ τι	δέοι	παθεῖν τοῦτο παρ' αὐτοῖς ὑπομεῖναι
[14, 2]	οἱ πολιορκούμενοι δὲ ἱερεῖς σοί,	δέομαι	μήτε κατὰ τούτων ἐκείνοις ὑπακοῦσαι
[14, 2]	τὰς θυσίας μὴ παρασχόντες τοῖς	δεομένοις.	παρασπονδηθέντες δὲ οἱ ἱερεῖς ηὔξαντο
[14, 5]	συγγινώσκειν τε αὐτῷ τῶν ἡμαρτημένων	δεόμενος	καὶ παραδιδοὺς τῶν ἐρυμάτων Ὑρκανίαν
[14, 4]	συγγνοὺς δὲ ὁ Πομπήιος αὐτῷ	δεομένῳ	πέμπει Γαβίνιον καὶ στρατιώτας ἐπί
[14, 13]	περὶ αὐτῶν: χρημάτων τε γὰρ	δεομένῳ	πλείονα ἔσεσθαι παρ' αὐτοῦ ὧν
[14, 15]	σὺν ἑπτὰ τέκνοις καὶ γυναικί,	δεομένων	τούτων ἐᾶσαι σφᾶς ὑπεξελθεῖν πρὸς
[14, 15]	ὄντι καὶ Ἰδουμαίῳ, τουτέστιν ἡμιιουδαίῳ,	δέον	τοῖς ἐκ τοῦ γένους οὖσι
[14, 6]	μὲν ἐσωφρόνισεν καὶ προσηγάγετο τῷ	δέοντι,	τὸν δὲ Ἀλέξανδρον οὐκ ἠδυνήθη
[14, 15]	μὲν σπουδὴν βαδίζειν ἔχουσιν, ὑπὸ	δέους	δὲ διὰ τὸ κατὰ τὰς
[14, 9]	αὐτόν. οὐ πολὺ δὲ τοῦ	δέους	ἐβράδυνεν, ἀλλ' ἧκεν ἄγων ἐπ'
[14, 15]	ἐπὶ τῶν στομίων, ἀλλ' ὑπὸ	δέους	ἠρέμουν, μάχαιράν τις περιζωσάμενος τῶν
[14, 16]	ἀνελεῖν Ἀντίγονον. οὗ γενομένου τοῦ	δέους	μὲν Ἡρώδης ἀπαλλάσσεται, παύεται δ'
[14, 13]	τὴν πατρίδα καὶ φίλους ἐν	δεσμοῖς	καὶ περὶ αὐτῶν οὐδὲν ἔτι
[14, 7]	πέραν τοῦ Ἰονίου παραλύσας τῶν	δεσμῶν	Ἀριστόβουλον εἰς Συρίαν πέμπειν διεγνώκει
[14, 13]	χεῖρας οὐκ ἔχων ἐλευθέρας ὑπὸ	δεσμῶν	πρὸς ἀναίρεσιν πέτρᾳ προσαράξας τὴν
[14, 13]	Πάρθων βασιλέως Ὑρκανὸν καὶ Φασάηλον	δεσμώτας	παραλαμβάνει. σφόδρα δ' ἦν ἄθυμος
[14, 16]	ἀνέζευξεν ἀπὸ Ἱεροσολύμων Ἀντίγονον ἄγων	δεσμώτην	Ἀντωνίῳ. δείσας δὲ Ἡρώδης μὴ
[14, 12]	ἀσθενεῖς αὐτοὺς ποιεῖν τῶν ἰδίων	δεσπόζειν.	εἰ δέ τινα ἔχετε πρὸς
[14, 9]	ἀπάτα σαυτὸν τοῦτο οἰόμενος, ἀλλὰ	δεσπόται	φανερῶς ἀνωμολόγηνται: καὶ γὰρ Ἡρώδης
[14, 13]	δυνατοῖς ὡς οὖσιν τῶν ἄλλων	δεσπόταις.	οἱ δὲ τὸ πᾶν εἰδότες
[14, 9]	αὐτὸν μὲν ἕξειν ἀντὶ προστάτου	δεσπότην,	Ὑρκανὸν δὲ ἀντὶ βασιλέως τύραννον,
[14, 9]	τις μεταλαμβάνοι τῶν ὅλων ὢν	δεσπότης.	ὑπὸ μέντοι τῆς ἐκ τούτων
[14, 10]	Κορνηλίω ταμίαις κατὰ πόλιν, δέλτῳ	δευτέρᾳ	καὶ ἐκ τῶν πρώτων πρώτῃ.
[14, 10]	τελῶσιν. (Γάιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ τὸ	δεύτερον	ἔστησεν κατ' ἐνιαυτὸν ὅπως τελῶσιν
[14, 10]	τοῦτο: Ἰούλιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ τὸ	δεύτερον	καὶ ἀρχιερεὺς μετὰ συμβουλίου γνώμης
[14, 14]	ὑπατεύοντος Γναίου Δομετίου Καλβίνου τὸ	δεύτερον	καὶ Γαίου Ἀσινίου Πωλίωνος. (Τοῦτον
[14, 16]	τεῖχος ἡμέραις τεσσαράκοντα, τὸ δὲ	δεύτερον	πεντεκαίδεκα: καί τινες τῶν περὶ
[14, 10]	αὐτοκράτωρ καὶ ἀρχιερεὺς δικτάτωρ τὸ	δεύτερον	Σιδωνίων ἄρχουσιν βουλῇ δήμῳ χαίρειν.
[14, 15]	τῆς ὁδοῦ. κατὰ δὲ σταθμὸν	δεύτερον	Τῶν Σαμοσάτων ἐλόχα μὲν αὐτόθι
[14, 15]	θυρῶν χωρεῖ, καὶ μετὰ τοῦτον	δεύτερος	καὶ τρίτος ὁμοίως ὡπλισμένοι, οὐδὲν
[14, 15]	δ' αὐτῷ παρ' Ἀντωνίου καὶ	δευτέρου	τάγματος οἱ τὸ χωρίον ἔχοντες
[14, 13]	παροξυνθεὶς Ἀντώνιος τοὺς δεδεμένους ἀπέκτεινεν.	(Δευτέρῳ	δ' ἔτει Συρίαν κατέσχον Πάκορός
[14, 10]	καὶ ἵνα ἐν Σιδῶνι τῷ	δευτέρῳ	ἔτει τὸν φόρον ἀποδιδῶσιν τὸ
[14, 10]	ὅπως τε Ἰουδαίοις ἐν τῷ	δευτέρῳ	τῆς μισθώσεως ἔτει> τῆς προσόδου
[14, 14]	γὰρ αὐτῷ Πάρθους Ἡρώδην μὴ	δέχεσθαι:	ταύτῃ δ' ἐχρῆτο προφάσει ὑπὲρ
[14, 8]	εἰς Πηλούσιον ἀφικνεῖται καὶ μὴ	δεχομένων	αὐτὸν τῶν ἀνθρώπων ἐπολιόρκει τὴν
[14, 15]	βεβαίῳ τὸ λοιπὸν εἶχον. (Ἤθροιστο	δὴ	δύναμις βαρεῖα, καὶ προιόντος Ἀντίγονος
[14, 3]	Νικόδημος δὲ ὑπὲρ Ἀριστοβούλου, ὃς	δὴ	καὶ κατηγόρει τῶν λαβόντων χρήματα
[14, 1]	Ὁρτησίου καὶ Κυίντου Μετέλλου, ὃς	δὴ	καὶ Κρητικὸς ἐπεκαλεῖτο, πόλεμον εὐθὺς
[14, 6]	τὴν παλαιὰν εὔκλειαν προσέρρεον καὶ	δὴ	καὶ νεωτέροις χαίροντες ἀεὶ πράγμασιν:
[14, 4]	τοὺς πολεμίους οὐκ ἐᾷ. (Ὃ	δὴ	καὶ Ῥωμαῖοι συνιδόντες κατ' ἐκείνας
[14, 6]	μετ' Ἀντιγόνου τοῦ παιδός, ὃς	δὴ	καὶ συνέφυγεν ἐκ Ῥώμης αὐτῷ,
[14, 13]	ἐρχόμενοι κατὰ τὴν ὁδόν. οὓς	δὴ	καὶ τρεψάμενος καὶ κρατήσας οὐχ
[14, 8]	τὰ κινδυνωδέστατα τῷ Ἀντιπάτρῳ: καὶ	δὴ	καὶ τρωθῆναι συνέβη παρὰ τοὺς
[14, 3]	ἄλλης εἰς Δαμασκὸν ἧκεν. ἔνθα	δὴ	καὶ τῶν Ἰουδαίων διήκουσεν καὶ
[14, 3]	καὶ Ἀλέξανδρον τὸν πατέρα. καὶ	δὴ	μάρτυρας τούτων ἐκάλει τοὺς νέους
[14, 13]	δι' ἔρωτος αὐτὸν ἐκεχείρωτο. καὶ	δὴ	πάλιν Ἰουδαίων ἑκατὸν οἱ δυνατώτατοι
[14, 15]	ἀκηκόει κατ' αὐτῶν ἐπίθεσιν. καὶ	δὴ	παρόντα τε εἶδεν ἀσμένως καὶ
[14, 1]	ὅμορος τῇ Ἰουδαίᾳ Ἀραβία, καὶ	δὴ	πέμπει πρῶτον Ὑρκανὸς πρὸς τὸν
[14, 4]	τῆς γεφύρας ἀνατετραμμένης ἐφ' οὗ	δὴ	Πομπήιος καὶ τὸ χῶμα ὁσημέραι
[14, 4]	κατ' ἐκείνας τὰς ἡμέρας, ἃ	δὴ	σάββατα καλοῦμεν, οὔτ' ἔβαλλον τοὺς
[14, 7]	ἄλλων συχνὰ ζηλῶσαι συνέβη καὶ	δὴ	τὰ συντάγματα τῶν Ἰουδαίων θρέψαι
[14, 7]	ἀρχῆς ἐκείνης πρότερον. Στράβων μὲν	δὴ	ταῦτα λέγει. (Κράσσος δὲ πάντα
[14, 15]	ἦσαν ὡρμηκότες τῇ προτεραίᾳ: προσβολὰς	δὴ	τοὐντεῦθεν ἕωθεν> ἐποιεῖτο, καὶ πολλοῦ
[14, 1]	τὸ τῆς ἀπαγγελίας κάλλος, ὅσον	δὴ	τοῦτ' ἔστιν ἔκ τε τῶν
[14, 10]	δέλτῳ χαλκῇ τοῦτο ἀνατεθῆναι. ἔστιν	δὴ	τοῦτο: Ἰούλιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ τὸ
[14, 15]	καὶ πέτραις ὀξείαις ἐμπεριεχόμενα: ἐν	δὴ	τούτοις μετὰ πάντων τῶν οἰκείων
[14, 10]	μή τις αὐτοῖς διενοχλῇ. ~(Ψήφισμα	Δηλίων.	ἐπ' ἄρχοντος Βοιωτοῦ μηνὸς Θαργηλιῶνος
[14, 7]	μόνα τὰ τοῦ θεοῦ, καὶ	δῆλον,	ὅτι ταῦτα μετήνεγκαν εἰς Κῶ
[14, 14]	ἐν ταραχῇ καὶ σάλῳ πολλῷ	δηλουμένων.	(Ἀναχθεὶς οὖν ἐκεῖθεν ἐπὶ Παμφυλίας
[14, 13]	πρὸς τῶν ἀντιστασιωτῶν, ἥκειν μέντοι	δηλοῦντας	ὅσα κατορθώσειε Φασάηλος. τούτοις Ἡρώδης
[14, 10]	ἐνέτυχόν μοι οἱ Ἰουδαῖοι ἐν	Δήλῳ	καί τινες τῶν παροίκων Ἰουδαίων
[14, 13]	ἄγγελοι παρὰ Φασαήλου πεμφθέντες ἐπὶ	δηλώσει	τῆς τῶν Πάρθων ἀπιστίας, οὓς
[14, 14]	Ἡρώδης ἀπέκτεινεν, ὡς κατὰ καιρὸν	δηλώσομεν:	λυθείσης δὲ τῆς βουλῆς μέσον
[14, 1]	γενομένῳ, περὶ οὗ κατὰ καιρὸν	δηλώσομεν.	οὗτος τοίνυν ὁ Ἀντίπατρος Ἀντίπας
[14, 10]	ἀντίγραφον τοῦ ψηφίσματος καὶ πρέσβεις	δηλώσοντας	τὴν τοῦ ἡμετέρου δήμου σπουδὴν
[14, 4]	μὲν μικρὸν ἔμπροσθεν καταστραφεῖσαν ἀνέκτισεν	Δημητρίῳ	χαριζόμενος τῷ Γαδαρεῖ ἀπελευθέρῳ αὐτοῦ:
[14, 3]	εἴτε κῆπος: τερπωλὴν ὠνόμαζον τὸ	δημιούργημα.	τοῦτο μέντοι τὸ δῶρον ἱστορήκαμεν
[14, 9]	παρακαλοῦσαι τὸν βασιλέα καὶ τὸν	δῆμον,	ἵνα δίκην Ἡρώδης ἐν τῷ
[14, 8]	τῆς τἀνδρὸς ἀρετῆς ὑπομνήσαντος τὸν	δῆμον,	καὶ ὅτι προαίρεσιν ἔχει ποιεῖν
[14, 10]	ἐπὶ τὴν βουλὴν καὶ τὸν	δῆμον	παρεκάλεσαν, ἀποκαθισταμένων αὐτοῖς τῶν νόμων
[14, 12]	ἀνέδουν Ὑρκανός τε καὶ ὁ	δῆμος.	ἐγεγάμβρευτο δ' ἤδη καθ' ὁμολογίαν
[14, 11]	ὥρμησεν ἐπὶ Φασάηλον ὅ τε	δῆμος	ἔνοπλος ἦν. Ἡρώδης δὲ παρὰ
[14, 2]	οἱ μετ' ἐμοῦ συνεστῶτες σὸς	δῆμός	ἐστιν καὶ οἱ πολιορκούμενοι δὲ
[14, 10]	λιμένων αὐτῶν ἐξάγων βασιλεὺς ἢ	δῆμος	ἢ μόνος Πτολεμαῖος ὁ Ἀλεξανδρέων
[14, 8]	ἵνα τούτων γινομένων φαίνηται ὁ	δῆμος	ἡμῶν ἀποδεχόμενος τοὺς ἀγαθοὺς καὶ
[14, 13]	φρουρήσοντας αὐτάς, οὓς ἐπαναστὰς ὁ	δῆμος	συμμάχων ὄντας ἐρήμους σὺν αὐτοῖς
[14, 10]	τά τε γράμματα εἰς τὰ	δημόσια	ἡμῶν ἀπεθέμεθα καὶ αὐτοὶ πάντα
[14, 10]	ἐδεξάμεθα καὶ κατεχωρίσαμεν εἰς τὰ	δημόσια	ἡμῶν γράμματα καὶ περὶ τῶν
[14, 7]	ὀκτα κόσια τάλαντα. ἡμῖν δὲ	δημόσια	χρήματα οὐκ ἔστιν ἢ μόνα
[14, 12]	φροντίσαι, ἵνα αὐτὸ εἰς τὰς	δημοσίας	ἐντάξητε δέλτους γράμμασι Ῥωμαικοῖς καὶ
[14, 10]	ἔστιν ἀντειπεῖν: ἔν τε γὰρ	δημοσίοις	ἀνάκειται τόποις τῶν πόλεων καὶ
[14, 10]	αὐτὰ πανταχοῦ μηδ' ἐν τοῖς	δημοσίοις	ἀποκεῖσθαι τόποις, ἀλλὰ παρ' ἡμῖν
[14, 10]	φίλοι, καθὼς καὶ ἐν τοῖς	δημοσίοις	εὑρίσκομεν γράμμασιν. (Ψήφισμα Ἁλικαρνασέων. ἐπὶ
[14, 10]	τὸ ἀντίγραφον, ἵν' ἐν τοῖς	δημοσίοις	ὑμῶν ἀνακέηται γράμμασιν. βούλομαι δὲ
[14, 12]	τριῶν ἀνδρῶν καταστάντων περὶ τῶν	δημοσίων	πραγμάτων εἶπεν: ἐπεὶ Γάιος Κάσσιος
[14, 10]	ἀντιγεγραμμένον ἐκ τῶν δέλτων τῶν	δημοσίων	τῶν ταμιευτικῶν Κοίντω Ῥουτιλίω Κοίντω
[14, 16]	Ἡρώδην τὸν Ἀντιπάτρου οἰκίας ὄντα	δημοτικῆς	καὶ γένους ἰδιωτικοῦ καὶ ὑπακούοντος
[14, 4]	κατὰ γένος ἀρχιερεῦσιν διδομένη, τιμὴ	δημοτικῶν	ἀνδρῶν ἐγένετο. καὶ περὶ μὲν
[14, 12]	ἦκτο δὲ πρότερον καὶ γυναῖκα	δημότιν	Δῶριν ὄνομα ἐκ τοῦ ἔθνους,
[14, 15]	ἐπ' ἀγαθῷ τε παρείη τοῦ	δήμου	καὶ ἐπὶ σωτηρίᾳ τῆς πόλεως,
[14, 10]	ἐσχηκότες διὰ παντὸς παρὰ τοῦ	δήμου	καὶ νῦν εἰσελθόντες ἐπὶ τὴν
[14, 10]	Ῥωμαίων, εὐχαριστήσαντος δὲ καὶ τοῦ	δήμου	καὶ τῆς συγκλήτου αὐτοῖς, καλῶς
[14, 8]	χαλκῆν ἐν τῷ τεμένει τοῦ	Δήμου	καὶ τῶν Χαρίτων, ἀνειπεῖν δὲ
[14, 13]	ἐπ' οἴκου ἡσύχαζον. τοῦ δὲ	δήμου	καταβοῶντος Ἡρώδου παροξυνθεὶς Ἀντώνιος τοὺς
[14, 10]	Ὑρκανοῦ παισὶν ὑπὸ συγκλήτου καὶ	δήμου	Ῥωμαίων ἀξία τῆς πρὸς ἡμᾶς
[14, 10]	Ἰουδαίοις ἐπί τε συγκλήτου καὶ	δήμου	Ῥωμαίων, εὐχαριστήσαντος δὲ καὶ τοῦ
[14, 10]	πρέσβεις δηλώσοντας τὴν τοῦ ἡμετέρου	δήμου	σπουδὴν καὶ παρακαλέσοντας συντηρεῖν τε
[14, 12]	ἔθνος φίλον ὑπάρχον τοῦ Ῥωμαίων	δήμου,	τὴν ἀπόνοιαν τὴν ἐκείνου τοῖς
[14, 8]	καὶ παρὰ τοῦ τῶν Ἀθηναίων	δήμου	τιμὰς Ὑρκανὸς πολλὰ καὶ αὐτὸς
[14, 8]	οὖν παρὰ Ῥωμαίων καὶ τοῦ	δήμου	τοῦ Ἀθηναίων τιμαὶ πρὸς Ὑρκανὸν
[14, 10]	ὑπὸ τῆς συγκλήτου καὶ τοῦ	δήμου	τοῦ Ῥωμαίων ἵνα κατὰ τὰ
[14, 2]	Ἀριστόβουλον ἐπολιόρκει προστιθεμένου καὶ τοῦ	δήμου	τῷ Ὑρκανῷ καὶ συμπολιορκοῦντος αὐτῷ,
[14, 10]	τε φιλάνθρωπα ὅσα τε τοῦ	δήμου	ψηφισαμένου καὶ τῆς συγκλήτου ἔσχον.
[14, 16]	καὶ πολλὰ ἐπ' εὐφημίᾳ τοῦ	δήμου,	ὡς ῥυσομένου τῶν κινδύνων αὐτοὺς
[14, 9]	Ἡρώδου καὶ Σοσσίου παρῄνεσεν τῷ	δήμῳ	δέξασθαι τὸν Ἡρώδην εἰπὼν διὰ
[14, 8]	Ἐρχιεὺς καὶ οἱ συμπρόεδροι Τῷ	δήμῳ,	Διονύσιος Διονυσίου εἶπεν: ἐπειδὴ Ὑρκανὸς
[14, 10]	ποίησιν Εὐωνύμου, Ἀνθεστηριῶνος ἔΔοξε τῷ	δήμῳ	εἰσηγησαμένου Μάρκου Ἀλεξάνδρου. ἐπεὶ τὸ>
[14, 8]	Ἰουδαίων διατελεῖ κοινῇ τε τῷ	δήμῳ	καὶ ἰδίᾳ τῶν πολιτῶν ἑκάστῳ
[14, 10]	Ἀρτεμισίου τῇ προτέρᾳ ἔδοξε τῷ	δήμῳ,	Νικάνωρ Εὐφήμου εἶπεν εἰσηγησαμένων τῶν
[14, 10]	ἔδοξε τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	στρατηγῶν εἰσηγησαμένων. ἐπεὶ οἱ κατοικοῦντες
[14, 10]	δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	συγκεχωρῆσθαι αὐτοῖς συνερχομένοις ἐν ταῖς
[14, 10]	ὁ στρατηγὸς συνεχώρησεν, δεδόχθαι τῷ	δήμῳ,	τοῦ πράγματος Ῥωμαίοις ἀνήκοντος, μηδένα
[14, 12]	ἐναντιωθέντων ἡμῖν τε καὶ τῷ	δήμῳ	τῶν Ῥωμαίων καὶ μήτε πόλεων
[14, 10]	διὰ σπουδῆς ἔχομεν κατακολουθοῦντες τῷ	δήμῳ	τῶν Ῥωμαίων πάντων ἀνθρώπων ὄντι
[14, 10]	καὶ τῇ συγκλήτῳ καὶ τῷ	δήμῳ	τῶν Ῥωμαίων Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου υἱὸν
[14, 10]	Δολοβέλλας αὐτοκράτωρ Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ	δήμῳ	χαίρειν. Ἀλέξανδρος Θεοδώρου πρεσβευτὴς Ὑρκανοῦ
[14, 12]	Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ	δήμῳ	χαίρειν. διάταγμα ἐμὸν ἀπέσταλκα πρὸς
[14, 10]	τὸ δεύτερον Σιδωνίων ἄρχουσιν βουλῇ	δήμῳ	χαίρειν. εἰ ἔρρωσθε εὖ ἂν
[14, 12]	Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ	δήμῳ	χαίρειν. ἐμφανισάντων μοι ἐν Ἐφέσῳ
[14, 10]	ὕπατος Ῥωμαίων Παριανῶν ἄρχουσι βουλῇ	δήμῳ	χαίρειν. ἐνέτυχόν μοι οἱ Ἰουδαῖοι
[14, 10]	καὶ ἀντιστράτηγος Σαρδιανῶν ἄρχουσι βουλῇ	δήμῳ	χαίρειν. Ἰουδαῖοι πολῖται ἡμέτεροι προσελθόντες
[14, 10]	καὶ ἀντιστράτηγος Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ	δήμῳ	χαίρειν. Ἰουδαίους τοὺς ἐν τῇ
[14, 10]	Γάλβας ἀνθύπατος Μιλησίων ἄρχουσι βουλῇ	δήμῳ	χαίρειν. Πρύτανις Ἑρμοῦ υἱὸς πολίτης
[14, 5]	δυσάλωτον εἶναι τὰ ἐν κύκλῳ	δῃοῦντος	αὐτῆς καὶ τοῦ στρατεύματος λιμήναντος
[14, 5]	αὐτὸν ἀργύριον ὑπὲρ τοῦ μὴ	δῃωθῆναι	τὴν χώραν δοῦναι, καὶ αὐτὸς
[14, 12]	τῶν εἰς θεοὺς ἁμαρτημάτων ἠμυνάμεθα,	δι'	ἃ καὶ τὸν ἥλιον ἀπεστράφθαι
[14, 1]	μηδὲν παραλιπεῖν τῶν πραγμάτων ἢ	δι'	ἄγνοιαν ἢ διὰ κάματον τῆς
[14, 11]	ἐπ' αὐτόν, εἰ μὴ Ὑρκανὸς	δι'	Ἀντιπάτρου ἑκατὸν τάλαντα ἐκ τῶν
[14, 8]	πατρὸς ἀπωδύρετο τύχην καὶ ὡς	δι'	αὐτὸν ἀποθάνοι φαρμάκοις ἀναιρεθεὶς Ἀριστόβουλος
[14, 8]	ἐπραγματεύσατο τοὺς ἐν τέλει: καὶ	δι'	αὐτὸν οἱ κατὰ τὴν Συρίαν
[14, 9]	διὰ πονηροὺς συμβούλους ἀλλὰ μὴ	δι'	αὐτὸν ὑπόνοιαν αὐτῷ καὶ σκιὰν
[14, 11]	νόσου κωλύεται, ἕως οὗ Φασάηλος	δι'	αὐτοῦ κρείττων Ἔλικος γενόμενος κατακλείει
[14, 9]	ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις εὐνουστέρους ἐποιεῖτο,	δι'	αὐτοῦ μὲν ἔχων τὴν πόλιν,
[14, 1]	φύσει χρηστὸς ὢν καὶ διαβολὴν	δι'	ἐπιείκειαν οὐ προσιέμενος ῥᾳδίως. ἐποίει
[14, 13]	παραγενομένου Κλεοπάτρα περὶ Κιλικίαν ἐντυχοῦσα	δι'	ἔρωτος αὐτὸν ἐκεχείρωτο. καὶ δὴ
[14, 4]	δύο χιλιάδας ταλάντων, οὐδενὸς ἥψατο	δι'	εὐσέβειαν, ἀλλὰ κἀν τούτῳ ἀξίως
[14, 10]	ἡμῖν τὴν παρὰ σοῦ ἐπιστολήν,	δι'	ἧς ἐδήλου ἡμῖν παρὰ Ὑρκανοῦ
[14, 13]	πεντακοσίας τοῖς Πάρθοις κατ' αὐτῶν,	δι'	ὑποψίας εἶχον ἤδη τοὺς βαρβάρους.
[14, 9]	μέγαν, καὶ οὗτος, ὃν νῦν	δι'	Ὑρκανὸν ἀπολῦσαι βούλεσθε, κολάσει ὑμᾶς
[14, 14]	αὐτὸν ὑπαντησάντων παρὰ τοῦ Μαλίχου,	δι'	ὧν ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀναχωρεῖν: παρηγγελκέναι
[14, 4]	ἱκανῶς μόλις πλησθείσης τῆς τάφρου	διὰ	βάθος ἄπειρον προσβαλὼν μηχανὰς καὶ
[14, 10]	τε τὸ πέμπτον δικτάτωρ ἀποδεδειγμένος	διὰ	βίου λόγους ἐποιήσατο περὶ τῶν
[14, 15]	ὑπεξέρχεται ξίφος ἔχων γυμνὸν καὶ	διὰ	θυρῶν χωρεῖ, καὶ μετὰ τοῦτον
[14, 1]	πραγμάτων ἢ δι' ἄγνοιαν ἢ	διὰ	κάματον τῆς μνήμης προμηθούμενοι. τὴν
[14, 4]	τοῖς ἑπομένοις κατὰ θάτερον μέρος,	διὰ	μέσων δὲ Φάβιος καὶ αὐτὸς
[14, 15]	καθίει ταύτας σιδηραῖς ἁλύσεσιν ἐκδεδεμένας	διὰ	μηχανῆς ἀπὸ κορυφῆς τοῦ ὄρους,
[14, 12]	ἀναφέρειν. ἔχων τοίνυν καὶ σὲ	διὰ	μνήμης καὶ τὸ ἔθνος αὔξειν
[14, 10]	Ἰουδαίων εἶναι ἀρχιερωσύνην τε Ἰουδαίων	διὰ	παντὸς ἔχειν κατὰ τὰ πάτρια
[14, 10]	πολλὰ καὶ μεγάλα φιλάνθρωπα ἐσχηκότες	διὰ	παντὸς παρὰ τοῦ δήμου καὶ
[14, 15]	οὖν ἐτύγχανεν τὰς ταραχὰς τὰς	διὰ	Πάρθους ἐν ταῖς πόλεσιν οὔσας
[14, 8]	κομίζοντι ἐπικουρικὸν καὶ ἀδυνάτως ἔχοντι	διὰ	Πηλουσίου ποιήσασθαι τὴν πορείαν, περὶ
[14, 10]	πιστεύσει φιλανθρωπίας, ὅτι ταύτην καὶ	διὰ	πλειόνων ἐπεδείξαντο πρὸς ἡμᾶς δογμάτων,
[14, 12]	ἔχειν ἐξουσίαν. Ἡρώδην δὲ Ἀντώνιος	διὰ	πολλῆς εἶχε τιμῆς ἐλθόντα πρὸς
[14, 7]	φύλαξ ἱερεὺς Ἐλεάζαρος ὄνομα, οὐ	διὰ	πονηρίαν, ἀγαθὸς γὰρ ἦν καὶ
[14, 9]	εἰργασμένῳ, περὶ δὲ ὧν ἐγκαλεῖ	διὰ	πονηροὺς συμβούλους ἀλλὰ μὴ δι'
[14, 10]	καὶ οἱ τῆς Εὐρώπης βασιλεῖς	διὰ	σπουδῆς ἔσχον ἡμᾶς τήν τε
[14, 10]	καὶ ὅσιον ἐν ἅπαντι καιρῷ	διὰ	σπουδῆς ἔχομεν κατακολουθοῦντες τῷ δήμῳ
[14, 9]	δήμῳ δέξασθαι τὸν Ἡρώδην εἰπὼν	διὰ	τὰς ἁμαρτίας οὐ δύνασθαι διαφυγεῖν
[14, 14]	συλλαμβάνεσθαι. Καῖσαρ μὲν οὖν καὶ	διὰ	τὰς Ἀντιπάτρου στρατείας, ἃς κατ'
[14, 15]	ἀμφοτέρων εὐεργεσίας, οἱ πλείους δὲ	διὰ	τὰς ἐλπίδας, ἃς ὡς ἐπὶ
[14, 2]	πόλεμον διακειμένων. τούτῳ τοίνυν προσθέμενος	διὰ	τὰς προειρημένας αἰτίας λαβὼν τὰ
[14, 10]	ἀνδρείᾳ τοὺς ἐν τάξει ὑπερέβαλεν,	διὰ	ταύτας τὰς αἰτίας Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου
[14, 14]	δὲ καὶ τὸν Φασαήλου παῖδα	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν ἑπταετῆ τυγχάνοντα,
[14, 4]	θεῷ τὴν ἀρχιερωσύνην ἀπέδωκεν Ὑρκανῷ	διά	τε τἆλλα ὅσα χρήσιμος ὑπῆρξεν
[14, 13]	τῆς μητρὸς αὐτῷ κινδυνευσάσης ἀποθανεῖν,	διά	τε τὸ ἐπ' αὐτῇ πάθος
[14, 1]	τῶν ἀγνοουμένων τοῖς πολλοῖς πραγμάτων	διὰ	τὴν ἀρχαιότητα δεῖ μὲν καὶ
[14, 15]	πατρῴαν προσεχώρουν φιλίαν, οἱ δὲ	διὰ	τὴν αὐτοῦ δόξαν, ἄλλοι δὲ
[14, 9]	τοῦ Σαμαίου: σφόδρα γὰρ αὐτὸν	διὰ	τὴν δικαιοσύνην ἐτίμησεν καὶ ὅτι
[14, 12]	τὸ τῆς Ἀσίας σῶμα νῦν	διὰ	τὴν ἡμετέραν νίκην ἀναφέρειν. ἔχων
[14, 7]	ἐμποδὼν ἦν ἐκτρέχουσιν ἐπ' αὐτὴν	διὰ	τὴν κατὰ Κράσσου νίκην. αὖθις
[14, 15]	τοῦ ὄρους, μήτε κάτωθεν ἀνιέναι	διὰ	τὴν ὀξύτητα τοῦ ὄρους δυναμένων
[14, 13]	πάλαι οἰκείως ἔχων πρὸς αὐτοὺς	διὰ	τὴν πατρῴαν ξενίαν, ἣν ἡνίκα
[14, 15]	δ' ἐπιχωρίων οἱ μὲν αὐτῷ	διὰ	τὴν πατρῴαν προσεχώρουν φιλίαν, οἱ
[14, 10]	συμμάχων ψήφισμα ἐποιήσατε, τοῦτο ἀκυρῶσαι	διὰ	τὴν περὶ ἡμᾶς αὐτῶν ἀρετὴν
[14, 16]	αὐτοῦ διεπράξαντο. ἀλλ' οὗτοι μὲν	διὰ	τὴν πρὸς ἀλλήλους στάσιν τὴν
[14, 10]	πίστιν ἀγαπήσαντες. ἐπεὶ δὲ πολλοὶ	διὰ	τὴν πρὸς ἡμᾶς δυσμένειαν ἀπιστοῦσι
[14, 1]	πρὸς τὸν Ἀριστόβουλον καὶ διαφόρως	διὰ	τὴν πρὸς τὸν Ὑρκανὸν εὔνοιαν.
[14, 5]	πρὸς Ἀρέταν πρεσβευτὴς ὑπὸ Σκαύρου	διὰ	τὴν ὑπάρχουσαν ξενίαν πείθει αὐτὸν
[14, 15]	τε ἅμα καὶ ὁμοφύλων ἤλαυνε	διὰ	τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον.
[14, 15]	ἀναστὰς μετὰ τοῦ στρατοῦ προῄει	διὰ	τῆς Γαλιλαίας. ὑπήντων δ' οἱ
[14, 13]	χιλιάδας ὄντας ἄλλον ἀλλαχῆ κελεύσας	διὰ	τῆς Ἰδουμαίας σώζειν αὑτούς, δοὺς
[14, 16]	Φοινίκης Σόσσιος προεκπέμψας τὴν δύναμιν	διὰ	τῆς μεσογαίας, ἦλθεν δὲ καὶ
[14, 13]	παραθαλαττίου, ὁ δὲ σατράπης Βαζαφράνης	διὰ	τῆς μεσογείου. Τύριοι μὲν οὖν
[14, 14]	μετανοεῖ. κατέσχε δ' αὐτὸν ὕσας	διὰ	τῆς νυκτὸς ὁ θεός: τῶν
[14, 13]	ἐστράτευσαν κατάγοντες Ἀντίγονον, Πάκορος μὲν	διὰ	τῆς παραθαλαττίου, ὁ δὲ σατράπης
[14, 10]	τὸ τῆς συγκλήτου δόγμα, ὅπως	διὰ	τῆς ὑμετέρας χώρας εἰς τὴν
[14, 15]	τύχην, προσδεχομένῳ μέντοι καὶ αὐτῷ	διά	τινας ὀνείρων ὄψεις τρανῶς προφαινούσας
[14, 7]	μὲν οὖν ἴσχυσε τὸ ἔθνος	διὰ	τὸ Αἰγυπτίους εἶναι τὸ ἐξ
[14, 16]	προσῆκεν αὐτοῦ βασιλεύειν τοὺς παῖδας	διὰ	τὸ γένος, εἰ καὶ αὐτὸς
[14, 5]	Πέτραν τῆς Ἀραβίας στρατεύσαντος καὶ	διὰ	τὸ δυσάλωτον εἶναι τὰ ἐν
[14, 10]	μόνος Πτολεμαῖος ὁ Ἀλεξανδρέων βασιλεὺς	διὰ	τὸ εἶναι σύμμαχος ἡμέτερος καὶ
[14, 7]	εἰς δὲ τὴν Κυρηναίαν μετέβη	διὰ	τὸ καὶ ταύτην ὅμορον εἶναι
[14, 15]	βαδίζειν ἔχουσιν, ὑπὸ δέους δὲ	διὰ	τὸ κατὰ τὰς ὁδοὺς ἐπιτίθεσθαι
[14, 12]	χρήμασιν κατῆγεν Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου	διὰ	τὸ κήδευμα. συνεμάχει δ' αὐτῷ
[14, 13]	εἰς αὐτὸν ἀφικέσθαι τὴν ἀρχιερωσύνην	διὰ	τὸ λελωβῆσθαι, τοῦ νόμου τῶν
[14, 10]	δύνασθαι στρατεύεσθαι τοὺς πολίτας αὐτοῦ	διὰ	τὸ μήτε ὅπλα βαστάζειν δύνασθαι
[14, 7]	ἐξ ἀρχῆς τοὺς Ἰουδαίους καὶ	διὰ	τὸ πλησίον ἔσεσθαι τὴν κατοικίαν
[14, 1]	κατέχοντα δ' αὐτὴν οὖσαν ἐκείνου	διὰ	τὸ πρεσβεῖον. τούτους τε συνεχῶς
[14, 14]	τετράρχης ἀπεδέδεικτο, πολὺ μέντοι μᾶλλον	διὰ	τὸ πρὸς Ἀντίγονον μῖσος, στασιαστὴν
[14, 1]	καὶ δεδιώς, μή τι πάθῃ	διὰ	τὸ πρὸς αὐτὸν μῖσος, ἐπισυνιστᾷ
[14, 12]	ἔστιν οἷς καὶ δωρεὰς δοὺς	διὰ	τὸ πρὸς τὴν πόλιν εὔνουν.
[14, 2]	ὁ θεὸς ὗσεν, κρύψαντα ἑαυτὸν	διὰ	τὸ τὴν στάσιν ὁρᾶν ἰσχυρὰν
[14, 10]	τούτοις μηδεὶς ἐνοχλῇ περὶ στρατείας,	διὰ	τὸ τὸν ὕπατον Λούκιον Κορνήλιον
[14, 14]	ἔθος ἔχοντας αὐτὴν διδόναι, ἀλλὰ	διὰ	τὸ τῷ τῆς γυναικὸς ἀδελφῷ
[14, 13]	μὴ ἐπαινοῦντος Ἡρώδου τοῖς πραττομένοις	διὰ	τὸ τῶν βαρβάρων ἄπιστον, ἀλλὰ
[14, 15]	περὶ τὴν πόλιν ὄντων ἐρήμων	διὰ	τὸ ὑπὸ τῶν Ἀντιγόνου στρατιωτῶν
[14, 10]	ὅπως τε μηδεὶς αὐτοῖς ἐπιτάσσῃ	διὰ	τὸ φίλους αὐτοὺς ἡμετέρους εἶναι
[14, 13]	τὸ ἐπ' αὐτῇ πάθος καὶ	διὰ	τὸ φοβεῖσθαι, μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν
[14, 7]	οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ἰουδαῖοι	διὰ	τὸν Μιθριδάτου φόβον: οὐ γὰρ
[14, 13]	ἔδωκεν: ἀλλ' οἱ μὲν Πάρθοι	διὰ	τοῦτ' ἐπὶ τὴν Ἰουδαίαν ἐστράτευσαν
[14, 3]	φύσιν ᾐτιᾶτο ἄπρακτον οὖσαν καὶ	διὰ	τοῦτ' εὐκαταφρόνητον, αὐτὸν δ' ἔλεγεν
[14, 9]	τῶν κτημάτων ἀπόλαυσιν. ἐγένετο δὲ	διὰ	τοῦτο καὶ Σέξστῳ Καίσαρι γνώριμος
[14, 14]	μόνου δὲ σπανίζοντος ὕδατος, ὡς	διὰ	τοῦτο καὶ τὸν ἀδελφὸν τὸν
[14, 12]	ὁμολογίαν τῷ Ὑρκανοῦ γένει καὶ	διὰ	τοῦτο μᾶλλον αὐτοῦ προειστήκει μέλλων
[14, 15]	πολὺ τὸ ἔρυμα παραδόντος καὶ	διὰ	τοῦτο παυσαμένου τοῦ πολέμου Σοσσίῳ
[14, 12]	ἐπὶ ἀπολογίᾳ τῶν κατηγορούντων, καὶ	διὰ	τοῦτο συνέβη μηδὲ λόγου τυχεῖν
[14, 11]	ὧν εὐεργετήθησαν ὑπὸ Καίσαρος καὶ	διὰ	τοῦτο τιμωρεῖν αὐτῷ καὶ δίκην
[14, 9]	Σαμαίας ὄνομα, δίκαιος ἀνὴρ καὶ	διὰ	τοῦτο τοῦ δεδιέναι κρείττων, ἀναστὰς
[14, 8]	πρὸς Ὑρκανὸν τὸν ἀρχιερέα καὶ	διὰ	τούτων ἡμῖν δεδήλωνται. ~(Καῖσαρ δὲ
[14, 2]	καὶ οἱ ἱερεῖς ὑπέστησαν καὶ	διὰ	τῶν τειχῶν καθιμήσαντες ἔδωκαν αὐτοῖς
[14, 4]	νόμων, μηδὲν ὑπὸ τῆς πολιορκίας	διὰ	φόβον ἐμποδιζομένων πρὸς τὰς ἱερουργίας,
[14, 15]	πολεμίων τινὲς ὡπλισμένοι συμπεφευγότες αὐτόθι	διὰ	φόβον μεταξὺ λουομένου ὁ πρῶτος
[14, 16]	δὲ τοὺς γάμους ἦλθεν μὲν	διὰ	Φοινίκης Σόσσιος προεκπέμψας τὴν δύναμιν
[14, 12]	ἐνέβαλεν καὶ τρία καταλαβὼν ἐρύματα	διὰ	φρουρᾶς εἶχεν. ἐλθὼν δὲ καὶ
[14, 14]	τοὺς οἰκείους πολιορκουμένους πλεύσειέ τε	διὰ	χειμῶνος καὶ παντὸς καταφρονήσειε δεινοῦ
[14, 9]	λοιπὸν οὐδεὶς τῶν πρὶν ἀφικέσθαι	διαβαλλόντων,	ἀλλ' ἦν ἡσυχία καὶ τοῦ
[14, 1]	διέλιπεν ἑκάστης ἡμέρας πλαττόμενος καὶ	διαβάλλων	πρὸς αὐτὸν τὸν Ἀριστόβουλον ὡς
[14, 1]	λόγοις φύσει χρηστὸς ὢν καὶ	διαβολὴν	δι' ἐπιείκειαν οὐ προσιέμενος ῥᾳδίως.
[14, 7]	δὲ τὸν τὴν Ἀριστοβούλου στάσιν	διαδεδεγμένον	κτείνει πρὸς τοῦτ' αὐτὸν Ἀντιπάτρου
[14, 10]	ἔθη συνάγωνται καὶ πολιτεύωνται καὶ	διαδικάζωνται	πρὸς αὑτούς, δοθῇ τε καὶ
[14, 6]	ἐν ἀριστοκρατίᾳ διῆγον. ~(Ἀριστοβούλου δὲ	διαδράντος	ἐκ Ῥώμης εἰς τὴν Ἰουδαίαν
[14, 7]	διοικεῖ τε τὸ ἔθνος καὶ	διαιτᾷ	κρίσεις καὶ συμβολαίων ἐπιμελεῖται καὶ
[14, 10]	καὶ οἱ πρόγονοι πρότερον αὐτοῦ	διακατέσχον,	ἀρέσκει τῇ συγκλήτῳ ταῦτα Ὑρκανὸν
[14, 10]	οἱ πρόγονοι αὐτῶν τὴν ἀρχιερωσύνην	διακατέσχον.	~(Γάιος Καῖσαρ ὕπατος τὸ πέμπτον
[14, 10]	ταῦτα ἔσχον ἢ ἐπρίαντο καὶ	διακατέσχον	καὶ ἐνεμήθησαν, ταῦτα πάντα αὐτοὺς
[14, 12]	ὅσα ποτ' εἶχον ἀξιοῦμεν ἀκωλύτους	διακατέχειν	καὶ ὑμᾶς, εἴ τινα χωρία
[14, 11]	μὲν Μαλίχῳ κακοήθως πρὸς αὐτὸν	διακειμένῳ,	τὰ δὲ ἄλλοις προσέταξεν εἰσπράττεσθαι.
[14, 9]	τοῦ τί χρὴ ποιεῖν ἀπορία.	διακειμένων	δ' οὕτως εἷς τις Σαμαίας
[14, 2]	πλήθους οὐκ εὖ πρὸς πόλεμον	διακειμένων.	τούτῳ τοίνυν προσθέμενος διὰ τὰς
[14, 3]	μὴ τὴν χώραν ἀποστήσῃ καὶ	διακλεισθείη	τῶν παρόδων. ἔτυχεν μέντοι τοῦτο
[14, 13]	οὐκ ἐπιτρεπόντων αὐτοῦ τῇ χειρὶ	διακονεῖν	οἷς ἐντεθύμητο, ἀνακτησάμενος τὴν μητέρα
[14, 14]	ἀδελφὸν τὸν Ἡρώδου Ἰώσηπον σὺν	διακοσίοις	τῶν οἰκείων ἀποδρᾶναι βουλεύσασθαι πρὸς
[14, 13]	Φασάηλος, Πάκορος δὲ καταλιπὼν Ἡρώδῃ	διακοσίους	ἱππεῖς καὶ δέκα τῶν λεγομένων
[14, 10]	βούλομαι οὖν ὑμᾶς εἰδέναι, ὅτι	διακούσας	ἐγὼ λόγων ἐξ ἀντικαταστάσεως γενομένων
[14, 16]	Ἰουδαῖοι συνέφυγον, δείσαντες δὲ μὴ	διακωλύσωσιν	αὐτοὺς οἱ Ῥωμαῖοι τὰς καθημερινὰς
[14, 12]	καταλελοίπει τύραννον Κάσσιος: τυραννίσι γὰρ	διαλαβὼν	τὴν Συρίαν οὗτος ὁ ἀνὴρ
[14, 15]	πρότερόν ποτε Πομπήιος. τρισὶν δὲ	διαλαβὼν	χώμασιν τὸν τόπον πύργους ἀνίστα
[14, 15]	εἰσβολὰς τὰς εἰς τὰ πεδία	διαλαμβανόντων	προλοχίζουσιν αὐτόθι τῶν ἱππέων οὐκ
[14, 1]	μῖσος, ἐπισυνιστᾷ κατ' αὐτοῦ κρύφα	διαλεγόμενος	τῶν Ἰουδαίων τοὺς δυναστεύοντας, ἄδικον
[14, 14]	ἀφικνεῖσθαι πρὸς αὐτούς, μόνον δὲ	διαλεξόμενος	περὶ τῶν ἀναγκαιοτάτων αὐτῷ πραγμάτων.
[14, 10]	τοὺς περὶ φιλίας καὶ συμμαχίας	διαλεξομένους:	ἀνατεθῆναι δὲ καὶ χαλκῆν δέλτον
[14, 3]	βίαν, τότε μὲν αὐτοὺς ἀπέπεμψεν	διαλεχθεὶς	πρᾴως, ἐλθὼν δ' εἰς τὴν
[14, 15]	παρακαθιστάνειν σφίσι προσπολεμοῦσιν Ἀντιγόνῳ. καὶ	διαλλάττεται	μὲν πολλὰ τοῦ Μαχαιρᾶ δεηθέντος,
[14, 5]	ἐλθὼν προυκαλεῖτο τοὺς ἔνδον εἰς	διαλύσεις	συγγνώσεσθαι περὶ τῶν πρόσθεν αὐτοῖς
[14, 13]	πρὸς φυγὴν χρήσασθαι καὶ μὴ	διαμέλλειν	ὡς ἐπ' ἀδήλοις τοῖς ἀπὸ
[14, 10]	ἐν τῷ Καπετωλίῳ μέχρι νῦν	διαμένοντα	καὶ διαμενοῦντα, τὴν μὲν πάντων
[14, 8]	ἀγῶσιν, ἐπιμεληθῆναι δὲ τοὺς στρατηγοὺς	διαμένοντί	τε αὐτῷ καὶ φυλάττοντι τὴν
[14, 10]	Καπετωλίῳ μέχρι νῦν διαμένοντα καὶ	διαμενοῦντα,	τὴν μὲν πάντων παράθεσιν ὡς
[14, 3]	κατασκευάζων. κελεύσας δὲ ἥκειν τοὺς	διαμφισβητοῦντας	ἐνισταμένου τοῦ ἔαρος ἀναλαβὼν τὴν
[14, 15]	τῶν ἐν τοῖς σπηλαίοις κατοικούντων,	διανέμει	δὲ καὶ ἀργύριον κατ' ἄνδρα
[14, 16]	στρατιώταις ἐπιτρέπειν φαμένου, αὐτὸς ἔφη	διανεμεῖν	ἐκ τῶν ἰδίων χρημάτων τοὺς
[14, 15]	αὐτοῦ τὰ πράγματα. τὴν δὲ	διάνοιαν	ὑπιδόμενος αὐτοῦ τὴν τῆς ἀφίξεως
[14, 1]	ἄπραγμον καὶ τὸ παρειμένον τῆς	διανοίας	τοῖς ὁρῶσιν ἀγεννῆ καὶ ἄνανδρον
[14, 9]	τὰ Ὑρκανοῦ φρονοῦντας ἐν εὑδίᾳ	διάξειν	καὶ βιώσεσθαι τῶν ἰδίων ἀπολαύοντας
[14, 11]	τιμωρεῖν τῷ πατρί, καὶ λάθρα	διαπέμπει	πρὸς τοὺς ἐν Τύρῳ χιλιάρχους
[14, 10]	πρεσβευταῖς παρασχεῖν καὶ τὰ διατάγματα	διαπέμψαι	πανταχοῦ. (Γάιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ δικτάτωρ
[14, 13]	τὸν ἀδελφὸν Ἡρώδην τοὺς πολεμίους	διαπεφευγότα	σφόδρα τὴν τελευτὴν εὐθύμως ὑπέμεινεν
[14, 5]	χρόνον ἐρήμους γενομένας. (Ταῦτα δὲ	διαπραξάμενος	κατὰ τὴν χώραν ἐπάνεισιν ἐπὶ
[14, 12]	πρὸς τὴν πόλιν εὔνουν. ταῦτα	διαπραξάμενος	ὑπήντησεν Ἀντιγόνῳ καὶ μάχην αὐτῷ
[14, 13]	ὁ παῖς αὐτοῦ Λυσανίας παραλαβὼν	διαπράττεται	φιλίαν πρὸς Ἀντίγονον τὸν Ἀριστοβούλου,
[14, 5]	καὶ τὴν πολιορκίαν αὐτοῦ κρατύνοντος	διαπρεσβεύεται	πρὸς αὐτὸν Ἀλέξανδρος συγγινώσκειν τε
[14, 13]	καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ἁπάντων	διαρκούντως	αὐτοῖς ἐξώρμησεν αὐτὸς ἐπὶ Πέτρας
[14, 15]	δύσβατα τῶν χωρίων, ἄγοντες καὶ	διαρπάζοντες	τὴν αὐτόθι πᾶσαν. τιμωρεῖται δὲ
[14, 16]	οἶκος λαμπρὸς οὗτος ἦν καὶ	διάσημος	γένους τε ἕνεκα καὶ τῆς
[14, 8]	ἐκάλει πλεῖστον ἐν τῇ τροπῇ	διασχόντα.	ἔπεσον δὲ τῶν μὲν περὶ
[14, 14]	σφοδρῷ περιπεσὼν μόλις εἰς Ῥόδον	διασώζεται	φορτίων ἀποβολῆς γενομένης. καὶ δύο
[14, 12]	Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν.	διάταγμα	ἐμὸν ἀπέσταλκα πρὸς ὑμᾶς, περὶ
[14, 12]	δὲ καὶ τοῖς Τυρίοις καὶ	διάταγμα	ἔπεμπε περιέχον ταῦτα. (Μᾶρκος Ἀντώνιος
[14, 12]	τὴν ἐκείνου τοῖς ὅπλοις κρατήσαντες	διατάγμασιν	καὶ κρίμασιν ἐπανορθούμεθα τὰ ὑπ'
[14, 10]	τοῖς πρεσβευταῖς παρασχεῖν καὶ τὰ	διατάγματα	διαπέμψαι πανταχοῦ. (Γάιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ
[14, 12]	δ' οὐχ ὑπακούσαντα τῷ ἐμῷ	διατάγματι	δίκην συστήσασθαι βούλομαι, κἂν ἁλῷ
[14, 10]	στρατηγὸς καὶ> ὕπατος ἐν τῷ	διατάγματι	κωλύων θιάσους συνάγεσθαι κατὰ πόλιν
[14, 3]	εἰς τὴν χώραν αὐτῶν ἔλεγεν	διατάξειν	ἕκαστα, ἐπειδὰν τὰ τῶν Ναβαταίων
[14, 16]	κατὰ τὴν πόλιν ἁρπαγάς, πολλὰ	διατεινάμενος	πρὸς Σόσσιον, εἰ χρημάτων τε
[14, 8]	ἀρχιερεὺς καὶ ἐθνάρχης τῶν Ἰουδαίων	διατελεῖ	κοινῇ τε τῷ δήμῳ καὶ
[14, 8]	τὴν πορείαν, περὶ δὲ Ἀσκάλωνα	διατρίβοντι,	ἧκεν Ἀντίπατρος ἄγων Ἰουδαίων ὁπλίτας
[14, 15]	μὴ ἀποκινδυνεύειν μηδὲ τῷ Μαχαιρᾷ	διαφέρεσθαι.	(Αὐτὸς δὲ πρὸς Ἀντώνιον ἔσπευδεν,
[14, 7]	τὰ συντάγματα τῶν Ἰουδαίων θρέψαι	διαφερόντως	καὶ συναυξῆσαι χρώμενα τοῖς πατρίοις
[14, 9]	πόλεως: οὕτω γὰρ τὸν κίνδυνον	διαφεύξεσθαι.	καὶ ὁ μὲν ἀνεχώρησεν εἰς
[14, 15]	Ῥωμαίων στρατιὰν εἰς τὰς προσκεχωρηκυίας	διαφῆκεν	Ἰδουμαίαν καὶ Γαλιλαίαν καὶ Σαμάρειαν.
[14, 15]	ὡς μηδὲν ἔχοντες Ῥωμαῖοι λιμῷ	διαφθαρεῖεν.	Ἡρώδης δὲ τὴν μὲν τούτων
[14, 7]	οἱ τὰ Πομπηίου φρονοῦντες φαρμάκῳ	διαφθείρουσιν,	θάπτουσι δ' αὐτὸν οἱ τὰ
[14, 1]	εἶχεν πρὸς τὸν Ἀριστόβουλον καὶ	διαφόρως	διὰ τὴν πρὸς τὸν Ὑρκανὸν
[14, 15]	μνησικακήσων, ἀλλὰ παρέξων καὶ τοῖς	διαφορωτάτοις	ἀμνηστίαν τῶν εἰς αὐτὸν ἁμαρτημάτων.
[14, 9]	διὰ τὰς ἁμαρτίας οὐ δύνασθαι	διαφυγεῖν	αὐτόν. καὶ περὶ μὲν τούτων
[14, 13]	μὴ προανῃρημένων τούτων ἐκεῖνος αἰσθόμενος	διαφύγοι.	καὶ ἦν ταῦθ' οὕτως ἔχοντα
[14, 14]	ὅτι ταύτας νυκτὸς ἐκκομίσειεν καὶ	διαφύγοι	τὰς τῶν ἐχθρῶν χεῖρας πολλὰς
[14, 15]	θεοφιλῆ, μέγαν οὕτω καὶ παράδοξον	διαφυγόντα	κίνδυνον. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ τῶν
[14, 13]	δὲ κατέτρωσαν, οἱ δὲ λοιποὶ	διαφυγόντες	ἐπ' οἴκου ἡσύχαζον. τοῦ δὲ
[14, 13]	ἦν ἄθυμος τῶν γυναικῶν αὐτὸν	διαφυγουσῶν,	ἃς τοῖς πολεμίοις ἐνεθυμεῖτο δώσειν,
[14, 9]	συνεδρίῳ καὶ τὸν Ὑρκανὸν ἐπειρῶντο	διδάσκειν,	ὅτι ταῦτα πάντα εἴη κατ'
[14, 4]	πρότερον τοῖς κατὰ γένος ἀρχιερεῦσιν	διδομένη,	τιμὴ δημοτικῶν ἀνδρῶν ἐγένετο. καὶ
[14, 14]	τοῦ γένους ἔθος ἔχοντας αὐτὴν	διδόναι,	ἀλλὰ διὰ τὸ τῷ τῆς
[14, 9]	γὰρ ἀλλ' οὐχ ὡς Ὑρκανοῦ	διδόντος	ἔπεμψεν. ταῦθ' Ὑρκανὸς ἀκούων οὐκ
[14, 4]	πρὸς Πομπήιον, καὶ χρήματά τε	διδοὺς	καὶ τοῖς Ἱεροσολύμοις αὐτὸν εἰσδεχόμενος
[14, 10]	καὶ οἱ πρὸ ἐμοῦ ἡγεμόνες,	δίδωμι	τὴν ἀστρατείαν καὶ συγχωρῶ χρῆσθαι
[14, 13]	αὐτοὺς ὑποδέχεται προθύμως καὶ δῶρα	δίδωσιν,	ἔπειτα ἐπεβούλευεν. πλησίον δὲ μετὰ
[14, 13]	ἔσεσθαι παρ' αὐτοῦ ὧν Ἀντίγονος	δίδωσιν,	καὶ ἄλλως δεινὸν εἶναι πρὸς
[14, 4]	γὰρ μάχης καὶ τύπτοντας ἀμύνασθαι	δίδωσιν	ὁ νόμος, ἄλλο δέ τι
[14, 11]	καὶ ἑκατέρῳ τῶν υἱῶν συνάγειν	δίδωσιν	τὰ μὲν Μαλίχῳ κακοήθως πρὸς
[14, 16]	στοῶν, ἃς Ἡρώδης Ἀντίγονον ἐμπρῆσαι	διέβαλεν,	μῖσος αὐτῷ πραγματευόμενος παρὰ τῶν
[14, 3]	θαλάττῃ τοῦτον εἶναι τὸν συστήσαντα	διέβαλεν,	οὐκ ἂν οὐδ' ἀποστῆναι λέγων
[14, 9]	Ἡρώδην ἐκάλει δικασόμενον ὑπὲρ ὧν	διεβάλλετο.	ὁ δὲ ἧκεν τοῦ πατρὸς
[14, 7]	Στράβων, ὅτι καθ' ὃν καιρὸν	διέβη	Σύλλας εἰς τὴν Ἑλλάδα πολεμήσων
[14, 1]	φύσεως ἦν Ἀριστόβουλος, δραστήριος καὶ	διεγηγερμένος	τὸ φρόνημα. (Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ
[14, 15]	ὡς λαβόντα παρὰ Πάρθων ἀφελέσθαι	διεγνώκασιν,	εἶναί γε πολλοὺς ἐκ τοῦ
[14, 6]	πολλοὶ τῶν προστιθεμένων ἦσαν ἄνοπλοι.	διεγνώκει	δ' εἰς Μαχαιροῦντα ἀπανίστασθαι Ἀριστόβουλος:
[14, 7]	δεσμῶν Ἀριστόβουλον εἰς Συρίαν πέμπειν	διεγνώκει	δύο παραδοὺς αὐτῷ τάγματα, ὡς
[14, 15]	πρὸ τοῦ ἱεροῦ στρατοπεδεύεται προσβαλεῖν	διεγνωκώς,	ὡς καὶ πρότερόν ποτε Πομπήιος.
[14, 15]	σφενδόναις βάλλων αὐτὸν ἀνεῖργεν, καὶ	διεδήλου	τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν. αἰσθόμενος δὲ
[14, 9]	τοὺς παῖδας αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν	διεζωσμένους,	σαυτὸν μέντοι τῆς βασιλείας ὄνομα
[14, 12]	σοῦ καὶ τοῦ ἔθνους σπουδαίως	διέθεντο,	ἣν ἔχεις εὔνοιαν πρὸς ἡμᾶς
[14, 3]	καὶ τὴν Χαλκίδα καὶ τὸ	διεῖργον	ὄρος ὑπερβαλὼν τὴν κοίλην προσαγορευομένην
[14, 16]	τὸ Ἱεροσολυμιτῶν ἠθροίζοντο τεῖχος, καὶ	διεκάθητο	πρὸς τῷ βορείῳ τείχει τῆς
[14, 15]	αὐτοὶ παθόντες εἰς τὸ πρόσθεν	διεκπεσεῖν.	τῇ δ' ὑστεραίᾳ τὴν μὲν
[14, 13]	καλεῖται, καί τινων ὑπαντιασάντων αὐτοὺς	διεκπίπτουσιν	εἰς Ἱεροσόλυμα οἱ ἄνθρωποι. προσγενομένων
[14, 16]	τῶν ἀθεάτων παρ' αὐτῶν ὀφθείη.	διεκώλυέ	τε καὶ τὰς κατὰ τὴν
[14, 8]	καὶ Μιθριδάτην ἀπιόντας πρὸς Καίσαρα	διεκώλυον	οἱ Ἰουδαῖοι οἱ τὴν Ὀνίου
[14, 9]	λόγον ὑποσχεῖν ἐν τῷ συνεδρίῳ.	διεκώλυσαν	δ' αὐτὸν προσβαλεῖν τοῖς Ἱεροσολύμοις
[14, 3]	οὐ γὰρ ἀναμείνας οὐδὲν ὧν	διελέχθη	πρὸς αὐτὸν ὁ Πομπήιος εἰς
[14, 8]	πρεσβευταί, ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ σύμμαχοι	διελέχθησαν	ἀνανεούμενοι τὰς προυπηργμένας πρὸς Ῥωμαίους
[14, 10]	τοὺς παρ' Ὑρκανοῦ πρέσβεις παραγαγόντες	διελέχθησαν	περὶ ὧν ἠξίουν καὶ φιλίαν
[14, 15]	χωρίων ὑπ' Ἀντιγόνου φρουραῖς κατειλημμένα.	διελθὼν	δὲ εἰς Σέπφωριν νίφοντος τοῦ
[14, 3]	τύραννος ἦν Σίλας ὁ Ἰουδαῖος.	διελθὼν	δὲ τὰς πόλεις τήν τε
[14, 1]	τοῖς λόγοις τὸν Ὑρκανόν, οὐ	διέλιπεν	ἑκάστης ἡμέρας πλαττόμενος καὶ διαβάλλων
[14, 11]	κεκακωμένην ἀνεκτᾶτο καὶ τὰ νείκη	διέλυε	τοῖς ἀνθρώποις. ~(Μετ' οὐ πολὺ
[14, 16]	τε ἀπαντῶντες ἐν ταῖς μεταλλεύσεσιν	διεμάχοντο,	ἀπονοίᾳ δὲ τὸ πλέον ἢ
[14, 11]	μὲν εὐσεβείᾳ τε καὶ δικαιοσύνῃ	διενεγκὼν	καὶ τῇ περὶ τὴν πατρίδα
[14, 5]	συνέδρια καταστήσας εἰς ἴσας μοίρας	διένειμε	τὸ ἔθνος, καὶ ἐπολιτεύοντο οἱ
[14, 10]	φροντίσαι, ἵνα μή τις αὐτοῖς	διενοχλῇ.	~(Ψήφισμα Δηλίων. ἐπ' ἄρχοντος Βοιωτοῦ
[14, 14]	τε τοῦ πατρὸς εὐεργεσίας αὐτοῦ	διεξῄεσαν	καὶ ἣν αὐτὸς πρὸς Ῥωμαίους
[14, 15]	ἔλθοιεν. ὡς δ' οἱ πρῶτοι	διεξῆλθον,	ὀπισθοφυλακεῖ μὲν Ἡρώδης, προσπίπτουσι δὲ
[14, 15]	ἂν εἰς τὸ ἱππήλατον οἱ	διεξιόντες	ἔλθοιεν. ὡς δ' οἱ πρῶτοι
[14, 3]	ἥτις ἐστὶν ἀρχὴ τῆς Ἰουδαίας	διεξιόντι	τὴν μεσόγειον, ἐνταῦθα εἴς τι
[14, 15]	πλέον αὐτοὺς ὁ ἀνὴρ ἔθρεψεν,	διέπεμψεν	δὲ καὶ πρὸς τοὺς κύκλῳ
[14, 15]	πολὺ πλέον, εἰς τὰ χειμάδια	διέπεμψεν.	καὶ ἐν τούτῳ Σίλων ἧκεν
[14, 12]	μηδὲ λόγου τυχεῖν τοὺς ἀντιστασιώτας:	διεπέπρακτο	δὲ τοῦτο χρήμασιν Ἡρώδης παρ'
[14, 9]	συγγενεῖ τοῦ μεγάλου Καίσαρος καὶ	διέποντι	τὴν Συρίαν. ζῆλος δ' ἐμπίπτει
[14, 16]	τοῦ ἔθνους οἱ γονεῖς αὐτοῦ	διεπράξαντο.	ἀλλ' οὗτοι μὲν διὰ τὴν
[14, 5]	ὃς ἄλλα τε λόγου ἄξια	διεπράξατο	καὶ ἐπ' Ἀλέξανδρον ἐστράτευσεν, μηκέτι
[14, 11]	ἐπὶ στρατιᾶς συλλογὴν ἄλλου ἄλλῃ	διεσπαρμένων,	ἀφικνεῖται Κάσσιος εἰς Συρίαν παραληψόμενος
[14, 7]	τῶν ἀδελφῶν αὐτῆς πρόνοιαν ποιούμενος	διετέλει.	~(Μετὰ δὲ τὸν Πομπηίου θάνατον
[14, 1]	συνεχῶς πρὸς τὸν Ὑρκανὸν ποιούμενος	διετέλει	τοὺς λόγους, καὶ ὅτι κινδυνεύσει
[14, 9]	τῷ συνεδρίῳ τῶν πεπραγμένων ὑπόσχῃ,	διετέλουν.	κινηθεὶς οὖν ὑπὸ τούτων Ὑρκανὸς
[14, 4]	ταῖς θυσίαις οὐδὲν ἧττον ἱερουργοῦντες	διετέλουν,	οὔτε ὑπὸ τοῦ φόβου τοῦ
[14, 15]	τὸν αὐτὸν χρόνον Ἀντώνιος μὲν	διέτριβεν	ἐν Ἀθήναις, κατὰ δὲ Συρίαν
[14, 3]	αὐτῶν, οἳ πρός τε ἀλλήλους	διεφέροντο	Ὑρκανὸς καὶ Ἀριστόβουλος καὶ τὸ
[14, 7]	καὶ αὐτὸς μὲν σὺν ἅπαντι	διεφθάρη	τῷ στρατῷ, ὡς καὶ ἐν
[14, 15]	πᾶν ἀπέβαλεν: ἓξ γὰρ σπεῖραι	διεφθάρησαν.	κρατήσας δὲ τῶν νεκρῶν Ἀντίγονος
[14, 15]	παρὰ τὴν Ἡρώδου γνώμην χρήμασι	διεφθαρμένος	ἀπῄει ὡς κατασκεψόμενος αὐτοῦ τὰ
[14, 13]	ἀφικέσθαι. καὶ ὁ Ἀντώνιος πολλοῖς	διεφθαρμένος	ἤδη χρήμασιν ὑπό τε Ἡρώδου
[14, 15]	ἐν Ἰουδαίᾳ χρήμασιν ὑπ' Ἀντιγόνου	διεφθαρμένος.	Ἡρώδῃ μέντοι προιόντι καθ' ἑκάστην
[14, 14]	δὲ καὶ λάθρα, πολλοὺς αὐτῶν	διέφθειραν.	κἀν τούτῳ Βεντίδιος ὁ Ῥωμαίων
[14, 13]	ἰατροὺς Ἀντίγονος ὡς ἐπὶ θεραπείᾳ	διέφθειρεν	θανασίμοις χρησαμένων εἰς τὸ τραῦμα.
[14, 2]	τὸν καρπὸν ἁπάσης τῆς χώρας	διέφθειρεν,	ὡς τὸν μόδιον τοῦ σίτου
[14, 15]	τοῦ οἰκήματος, οὐδένα δὲ ἀπολαβοῦσα	διέφθειρεν,	ὥστε πάντας πιστεῦσαι τὸν Ἡρώδην
[14, 15]	συνέπεσεν, ὃν κατὰ θεοῦ πρόνοιαν	διέφυγεν:	γυμνοῦ γὰρ ὄντος αὐτοῦ καὶ
[14, 13]	τάλαντα. πολλὰ δὲ τῶν Ἡρώδου	διέφυγεν	καὶ μάλισθ' ὅσα προκομισθῆναι κατὰ
[14, 6]	πλείονας ἔχων Ἀριστόβουλος εἰς Μαχαιροῦντα	διέφυγεν	ὠχύρου τε τὸ χωρίον καὶ
[14, 15]	τὴν Γαλιλαίαν ταράξαντες ἐπεξελθόντες αὐτὸν	διεχρήσαντο	καὶ τοῦτο δράσαντες συμφεύγουσιν εἴς
[14, 15]	παίδων ἀπέσφαττεν, εἰς ὃ πάντας	διεχρήσατο,	ἔπειτα δὲ καὶ τὴν γυναῖκα,
[14, 7]	εἰς Ῥωμαίους ἐξημαρτημένοις τῷ πελέκει	διεχρήσατο.	καὶ ὁ μὲν οὕτως ἐν
[14, 4]	αἰτίους τοῦ πολέμου τῷ πελέκει	διεχρήσατο.	τὸν δὲ Φαῦστον καὶ τοὺς
[14, 13]	συμφορὰν ἐπειρῶντο. μικροῦ δ' αὑτὸν	διεχρήσατο	τοῦ ζεύγους περιτραπέντος καὶ τῆς
[14, 15]	καὶ Ῥωμαῖοι μὲν ἐν ἀφθόνοις	διῆγον	ἀνειμένοι τῶν ὅπλων. (Ἡρώδῃ δ'
[14, 5]	μὲν ἀπηλλαγμένοι δυναστείας ἐν ἀριστοκρατίᾳ	διῆγον.	~(Ἀριστοβούλου δὲ διαδράντος ἐκ Ῥώμης
[14, 3]	ἔνθα δὴ καὶ τῶν Ἰουδαίων	διήκουσεν	καὶ τῶν ἡγουμένων αὐτῶν, οἳ
[14, 9]	τε καὶ αὐτὸν τὸν βασιλέα.	διήμαρτεν	δ' οὐδὲν τῶν εἰρημένων. ὁ
[14, 15]	Ἡρώδην αὐτῷ παραινοῦντα καὶ αὐτὸν	διημαρτηκότα	παρακούσαντα τῆς ἐκείνου συμβουλίας, ἀνεχώρει
[14, 13]	μὲν ἄλλα πάντα τῶν Ἱεροσολύμων	διήρπαζον	οἱ Πάρθοι καὶ τὸ βασίλειον,
[14, 15]	ἀπέλυσεν λαβών, Ῥωμαῖοι δὲ εἰσπεσόντες	διήρπασαν	τὴν πόλιν μεσταῖς ἐπιτυγχάνοντες παντοίων
[14, 12]	ὑπὸ στρατοπέδων καὶ συμμάχους ὄντας	διήρπασεν	καὶ ἐξεπολιόρκησεν τὸ Ἰουδαίων ἔθνος
[14, 15]	ὁ βασιλεὺς ἀναιρῶν καὶ τὰ	διηρπασμένα,	πολλὰ δ' ἦν σκευοφόρα καὶ
[14, 12]	κρίμασιν ἐπανορθούμεθα τὰ ὑπ' αὐτοῦ	διηρπασμένα,	ὥστε ἀποκατασταθῆναι ταῦτα τοῖς συμμάχοις
[14, 11]	χιλιάρχους κελεύων αὐτοὺς συμπράττειν Ἡρώδῃ	δίκαια	μέλλοντι πράξειν. ὡς δὲ Λαοδίκειαν
[14, 10]	δὲ καὶ τὰ ἀπ' ἀρχῆς	δίκαια,	ὅσα πρὸς ἀλλήλους Ἰουδαίοις καὶ
[14, 13]	δὲ πρὸς τὸν Βαζαφράνην οὐ	δίκαια	ποιεῖν αὐτὸν ἔλεγεν τοιαῦτα βουλευόμενον
[14, 12]	ἀποδοῦναι. ταῦτα κρίνας Ἀντώνιος ἀξιοῦν	δίκαια	τοὺς Ἰουδαίους παραχρῆμα ἔγραψεν Ὑρκανῷ
[14, 10]	τοῦ ἔθνους εἶναι ἐπὶ τοῖς	δικαίοις,	οἷς καὶ οἱ πρόγονοι αὐτῶν
[14, 10]	καὶ Ἰουδαίους ἔχειν ἐπὶ τοῖς	δικαίοις	οἷς καὶ πρότερον εἶχον. μένειν
[14, 10]	ἔσχον. ἐπὶ τούτοις τε τοῖς	δικαίοις	χρῆσθαι αὐτοῖς ἐξεῖναι ἐν Λύδδοις.
[14, 3]	μὴ πολεμεῖν Ῥωμαίοις κάτεισιν καὶ	δικαιολογησάμενος	πρὸς τὸν ἀδελφὸν περὶ τῆς
[14, 16]	κομισθεὶς εἰς Ῥώμην ὑπ' αὐτοῦ	δικαιολογήσηται	πρὸς τὴν σύγκλητον, ἐπιδεικνὺς αὐτὸν
[14, 12]	δέ τινα ἔχετε πρὸς αὐτὸν	δικαιολογίαν,	ὅταν ἔλθωμεν ἐπὶ τοὺς τόπους
[14, 9]	αὐτὸν δὲ σώσῃ βιασάμενος τὸ	δίκαιον.	ἀλλ' Ἡρώδην μὲν ἐπὶ τούτοις
[14, 11]	δίκην παρὰ τοῦ πεφονευκότος εἰσπράξασθαι	δίκαιον	ἡγούμενος. χρονιζομένου δὲ τοῦ πολέμου
[14, 2]	ἔφυγον. Ὀνίαν δέ τινα ὄνομα	δίκαιον	ὄντα καὶ θεοφιλῆ, ὃς ἀνομβρίας
[14, 10]	κατὰ τοὺς νόμους εὐθυνκέναι τὸ	δίκαιον>	ψήφισμα. βούλομαι οὖν ὑμᾶς εἰδέναι,
[14, 7]	πονηρίαν, ἀγαθὸς γὰρ ἦν καὶ	δίκαιος,	ἀλλὰ πεπιστευμένος τὴν τῶν καταπετασμάτων
[14, 9]	οὕτως εἷς τις Σαμαίας ὄνομα,	δίκαιος	ἀνὴρ καὶ διὰ τοῦτο τοῦ
[14, 11]	Ἀντίπατρος μὲν εὐσεβείᾳ τε καὶ	δικαιοσύνῃ	διενεγκὼν καὶ τῇ περὶ τὴν
[14, 9]	σφόδρα γὰρ αὐτὸν διὰ τὴν	δικαιοσύνην	ἐτίμησεν καὶ ὅτι τῆς πόλεως
[14, 15]	στράτευμα, ὡς παρὰ τὴν αὐτῶν	δικαιοσύνην	Ἡρώδῃ δώσουσιν τὴν βασιλείαν ἰδιώτῃ
[14, 10]	πρὸς τὰς περὶ τῶν ἡμετέρων	δικαίων	ἐπιστολὰς ἀντιπεφωνημένα τοῖς ἡγεμόσιν, περὶ
[14, 12]	ἀνεδεξάμεθα καὶ τῶν εὐσεβῶν καὶ	δικαίων	ποιούμενοι πρόνοιαν ἠμυνάμεθα τοὺς μήτε
[14, 10]	βίου λόγους ἐποιήσατο περὶ τῶν	δικαίων	τῶν Ὑρκανοῦ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀρχιερέως
[14, 8]	λόγους ὧν αὐτὸς ἦν μάρτυς.	δικαίως	τε ἔλεγεν Ἀριστόβουλον μὲν εἰς
[14, 16]	ἀντὶ τῆς πολιορκίας τὰς ἁρπαγὰς	δικαίως	τοῖς στρατιώταις ἐπιτρέπειν φαμένου, αὐτὸς
[14, 9]	ὑπὸ τούτων Ὑρκανὸς Ἡρώδην ἐκάλει	δικασόμενον	ὑπὲρ ὧν διεβάλλετο. ὁ δὲ
[14, 2]	οἱ ἱερεῖς ηὔξαντο τὸν θεὸν	δίκην	αὐτῶν εἰσπράξασθαι παρὰ τῶν ὁμοφύλων,
[14, 9]	τοὺς ἐν τῷ συνεδρίῳ τὴν	δίκην	εἰς ἄλλην ἡμέραν ἀνεβάλετο, καὶ
[14, 2]	παραχρῆμα ἐτιμωρήσατο τῆς ὠμότητος καὶ	δίκην	εἰσεπράξατο τοῦ Ὀνίου φόνου τούτῳ
[14, 9]	τε περὶ τοῦ κληθέντα ἐπὶ	δίκην	ἐλθεῖν ἀγανακτοῦντα μεμνῆσθαι καὶ τῆς
[14, 11]	ὑπὲρ τῆς εἰς Ἀντίπατρον παρανομίας	δίκην	ἐξέτισεν. (Κασσίου δ' ἐκ Συρίας
[14, 9]	βασιλέα καὶ τὸν δῆμον, ἵνα	δίκην	Ἡρώδης ἐν τῷ συνεδρίῳ τῶν
[14, 9]	ἄνδρες σύνεδροι καὶ βασιλεῦ, εἰς	δίκην	μὲν οὔτ' αὐτὸς οἶδά τινα
[14, 12]	ἃ ἠδίκουν χρησίμοις αὐτοῖς γινομένοις.	δίκην	οὖν αὐτῶν δεδωκότων τούς τε
[14, 9]	πάλιν εἰς τὸ συνέδριον ἐπὶ	δίκην	οὐχ ὑπακουσόμενος. ἠγανάκτουν δὲ οἱ
[14, 11]	διὰ τοῦτο τιμωρεῖν αὐτῷ καὶ	δίκην	παρὰ τοῦ πεφονευκότος εἰσπράξασθαι δίκαιον
[14, 9]	καὶ ἀφύλακτος, ᾔει πρὸς τὴν	δίκην.	Σέξστος μέντοι ὁ τῆς Συρίας
[14, 12]	οὐχ ὑπακούσαντα τῷ ἐμῷ διατάγματι	δίκην	συστήσασθαι βούλομαι, κἂν ἁλῷ τότε
[14, 3]	ἄλλον κόσμον, ὃν ὥσπερ οὐ	δίκην	ὑφέξοντες, ἀλλ' ὡς εἰς πομπὴν
[14, 9]	ὁ δὲ βέλτιστος Ἡρώδης φόνου	δίκην	φεύγων καὶ ἐπ' αἰτίᾳ τοιαύτῃ
[14, 9]	αὐτὸν Ἡρώδης στρατιὰν ὀργιζόμενος τῆς	δίκης	αὐτῷ καὶ τοῦ κληθῆναι πρὸς
[14, 9]	ἀπολῦσαι τὸν Ἡρώδην ἐκ τῆς	δίκης	καὶ προσαπειλῶν παρακούσαντι. τῷ δ'
[14, 10]	τῶν συγκλητικῶν θεωρεῖν Αἰτησαμένους παρὰ	δικτάτορος	ἢ παρὰ ἱππάρχου παρελθεῖν εἰς
[14, 10]	τέταρτον ὕπατός τε τὸ πέμπτον	δικτάτωρ	ἀποδεδειγμένος διὰ βίου λόγους ἐποιήσατο
[14, 10]	Ἰούλιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ καὶ ἀρχιερεὺς	δικτάτωρ	τὸ δεύτερον Σιδωνίων ἄρχουσιν βουλῇ
[14, 10]	δόγμα γένηται. (Γάιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ	δικτάτωρ	τὸ τέταρτον ὕπατός τε τὸ
[14, 10]	διαπέμψαι πανταχοῦ. (Γάιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ	δικτάτωρ	ὕπατος τιμῆς καὶ ἀρετῆς καὶ
[14, 9]	ἐστὶ τῆς στρατείας τὸ ἄδικον,	διὸ	καὶ τὴν νίκην μὴ πάντῃ
[14, 10]	ἀπολελυκέναι τοὺς Ἰουδαίους τῆς στρατείας.	διὸ	πείθεσθαι ἡμᾶς δεῖ τῷ στρατηγῷ.
[14, 7]	δὲ καὶ ἐθνάρχης αὐτῶν, ὃς	διοικεῖ	τε τὸ ἔθνος καὶ διαιτᾷ
[14, 5]	αὐτῇ ταῦτα ἅπερ ἠξίου, καὶ	διοικησάμενος	τὰ πρὸς αὐτὴν Ὑρκανὸν κατήγαγεν
[14, 7]	ταῦτα λέγει. (Κράσσος δὲ πάντα	διοικήσας	ὃν αὐτὸς ἐβούλετο τρόπον ἐξώρμησεν
[14, 9]	τούτων ἡμῖν δεδήλωνται. ~(Καῖσαρ δὲ	διοικήσας	τὰ κατὰ τὴν Συρίαν ἀπέπλευσεν.
[14, 4]	καὶ Σκυθόπολιν καὶ Πέλλαν καὶ	Δῖον	καὶ Σαμάρειαν ἔτι τε Μάρισαν
[14, 8]	τὸν στέφανον ἐν τῷ θεάτρῳ	Διονυσίοις	τραγῳδῶν τῶν καινῶν ἀγομένων καὶ
[14, 8]	καὶ οἱ συμπρόεδροι Τῷ δήμῳ,	Διονύσιος	Διονυσίου εἶπεν: ἐπειδὴ Ὑρκανὸς Ἀλεξάνδρου
[14, 8]	οἱ συμπρόεδροι Τῷ δήμῳ, Διονύσιος	Διονυσίου	εἶπεν: ἐπειδὴ Ὑρκανὸς Ἀλεξάνδρου ἀρχιερεὺς
[14, 8]	τρόπον: ἐπὶ πρυτάνεως καὶ ἱερέως	Διονυσίου	τοῦ Ἀσκληπιάδου μηνὸς Πανέμου πέμπτῃ
[14, 8]	τούτων, δεδόχθαι δὲ καὶ νῦν	Διονυσίου	τοῦ Θεοδώρου Σουνιέως εἰσηγησαμένου καὶ
[14, 3]	ἀνδρὸς πονηροῦ καὶ οὐδὲν ἐλάσσονος	Διονυσίου	τοῦ Τριπολίτου τοῦ πελεκισθέντος, ᾧπερ
[14, 3]	Ῥώμῃ ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ	Διὸς	τοῦ Καπετωλίου ἐπιγραφὴν ἔχον Ἀλεξάνδρου
[14, 10]	καὶ αὐτοὶ εἰς δέλτους ἀναθεῖναι	διπτύχους.	ἐγένετο πρὸ πέντε εἰδῶν Φεβρουαρίων
[14, 3]	Πομπηίου συγχωρήσαντος. καὶ τοῦτ' ἐποίησεν	δὶς	καὶ τρίς, ἅμα μὲν κολακεύων
[14, 4]	ἐμποδιζομένων πρὸς τὰς ἱερουργίας, ἀλλὰ	δὶς	τῆς ἡμέρας πρωί τε καὶ
[14, 10]	ἐξαγωγίου κατ' ἐνιαυτὸν Σιδῶνι μοδίους	δισμυρίους	χοε ὑπεξαιρουμένου τοῦ ἑβδόμου ἔτους,
[14, 7]	ἱερῷ χρήματα, ἃ Πομπήιος καταλελοίπει,	δισχίλια	δ' ἦν τάλαντα, βαστάσας οἷός
[14, 15]	Ἰδουμαίαν τὸν ἀδελφὸν Ἰώσηπον σὺν	δισχιλίοις	ὁπλίταις καὶ τετρακοσίοις ἱππεῦσιν ἐξέπεμψεν,
[14, 15]	πόλεις καταλαβὼν τοὺς ἐγκαταληφθέντας περὶ	δισχιλίους	ὄντας ἐφόνευσεν αὐτάς τε τὰς
[14, 4]	μὲν Ἰουδαίων εἰς μυρίους καὶ	δισχιλίους,	Ῥωμαίων δὲ πάνυ ὀλίγοι. ἐλήφθη
[14, 13]	πολλοῦ μὲν πλήθους ἐπαγομένου καὶ	δίχα	τῶν μισθοφορούντων αὐτοῖς, τοῦ δὲ
[14, 13]	μάχας πρὸς τοὺς ἐπεξελθόντας καὶ	διώκοντας	τῶν Πάρθων μαχεσάμενος πάσας ἐνίκησεν.
[14, 13]	μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι	διώκοντες	τριβῆς περὶ τὸ πταῖσμα γενομένης.
[14, 15]	τῆς ἀπαναστάσεως καὶ τῶν Ἰουδαίων	διωκόντων	αὐτὸν Ἡρώδης μετ' ὀλίγου στίφους
[14, 15]	δὲ τοὺς φεύγοντας. ἐνέκειτο δὲ	διώκων	τοὺς πολεμίους ἄχρι Ἰορδάνου ποταμοῦ
[14, 8]	καὶ τὸ στρατόπεδον ἐπιμείνας τῇ	διώξει,	τόν τε Μιθριδάτην ἐκάλει πλεῖστον
[14, 16]	ἐπὶ τῇ τριβῇ τῆς πολιορκίας	διωργισμένων,	τοῦ δὲ περὶ Ἡρώδην Ἰουδαικοῦ
[14, 10]	ἁπάσαις, ἀφ' ἧς ἂν τὸ	δόγμα	γένηται. (Γάιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ δικτάτωρ
[14, 10]	Μηνᾶς. ἐπὶ τούτων ὁ Λέντλος	δόγμα	ἐξέθετο: πολίτας Ῥωμαίων Ἰουδαίους, οἵτινες
[14, 10]	Ῥωμαίων κατὰ τὸ τῆς συγκλήτου	δόγμα	ἐψηφισάμεθα. ἐδεήθη δὲ καὶ Θεόδωρος
[14, 10]	αὐτοῦ καὶ τὸ τῆς συγκλήτου	δόγμα,	καὶ ποιησαμένου μετὰ πολλῆς σπουδῆς
[14, 14]	ὑπάτων θύσοντές τε καὶ τὸ	δόγμα	καταθησόμενοι εἰς τὸ Καπετώλιον. ἑστιᾷ
[14, 16]	εἴη κατὰ τὸ τῆς συγκλήτου	δόγμα.	(Μετὰ δὲ πολλῆς προθυμίας καὶ
[14, 10]	ἀνθρώπων κατὰ τὸ τῆς συγκλήτου	δόγμα,	ὅπως διὰ τῆς ὑμετέρας χώρας
[14, 10]	ἐβούλοντο. παρατέθειμαι δὲ καὶ τὸ	δόγμα,	ὅπως τὴν ἀπόδειξιν τῶν λεγομένων
[14, 10]	τὴν πραγματείαν. ἦν δὲ τοιοῦτον:	~(Δόγμα	συγκλήτου ἐκ τοῦ ταμιείου ἀντιγεγραμμένον
[14, 10]	καὶ Ἑλληνικοῖς. ὅπως τε τὸ	δόγμα	τοῦτο πᾶσι τοῖς κατὰ τὴν
[14, 8]	τὸ γενόμενον ὑπὸ τῆς συγκλήτου	δόγμα	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον: Λεύκιος
[14, 10]	γενόμενα ὑπό τε τῆς συγκλήτου	δόγματα	καὶ Ἰουλίου Καίσαρος πρός τε
[14, 10]	πρὸς δὲ τὰ ὑπὸ Ῥωμαίων	δόγματα	οὐκ ἔστιν ἀντειπεῖν: ἔν τε
[14, 10]	καὶ τοῖς αὐτοκράτορσι τοῖς Ῥωμαίων	δόγματα	πρὸς Ὑρκανὸν καὶ τὸ ἔθνος
[14, 10]	προσῆλθον ἀξιοῦντες λαβεῖν τὰ συγκλήτου	δόγματα	τὰ περὶ αὐτῶν γεγονότα. ὑποτέτακται
[14, 8]	τῆς Ὁμονοίας ναῷ. γραφομένῳ τῷ	δόγματι	παρῆσαν Λούκιος Κωπώνιος Λευκίου υἱὸς
[14, 10]	ὕπατοι λόγους ἐποιήσαντο περὶ ὧν	δόγματι	συγκλήτου Γάιος Καῖσαρ ὑπὲρ Ἰουδαίων
[14, 10]	διὰ πλειόνων ἐπεδείξαντο πρὸς ἡμᾶς	δογμάτων,	καὶ ἡμᾶς οὐχ ὑπολήψεται περὶ
[14, 12]	τοῖς συμμάχοις τὴν ὑπὸ θεοῦ	δοθεῖσαν	ἡμῖν εἰρήνην: ὥσπερ οὖν ἐκ
[14, 12]	οὗτοι, τοῖς τε ὑπ' ἐμοῦ	δοθεῖσιν	καὶ Δολαβέλλα φιλανθρώποις χρῆσθαι ὑμᾶς
[14, 10]	πολιτεύωνται καὶ διαδικάζωνται πρὸς αὑτούς,	δοθῇ	τε καὶ τόπος αὐτοῖς, εἰς
[14, 8]	πέντε, καὶ γράμματ' αὐτοῖς ἠξίωσαν	δοθῆναι	πρός τε τὰς αὐτονομουμένας πόλεις
[14, 7]	δὲ ἀρκεσθήσεσθαι τῷ ὑπ' αὐτοῦ	δοθησομένῳ	πολλῶν ὄντι μυριάδων ἀξίῳ. ἡ
[14, 11]	ὃς προεισπέμψας θεράποντα τῷ μὲν	δοκεῖν	ἐπὶ δείπνου παρασκευήν, καὶ γὰρ
[14, 1]	τοῖς ὁρῶσιν ἀγεννῆ καὶ ἄνανδρον	δοκεῖν:	τῆς δ' ἐναντίας φύσεως ἦν
[14, 10]	κατὰ δωρεὰν ὑπῆρχε καρποῦσθαι, ταῦτα	δοκιμάζει	ἡ σύγκλητος Ὑρκανὸν τὸν ἐθνάρχην
[14, 10]	δὲ ἢ χρήματα πράσσεσθαι οὐ	δοκιμάζω.	(Γαίου Καίσαρος αὐτοκράτορος ὑπάτου δεδομένα
[14, 2]	ἑορτῆς, ἣν πάσχα λέγομεν, οἱ	δοκιμώτατοι	τῶν Ἰουδαίων ἐκλιπόντες τὴν χώραν
[14, 3]	λέγοντι πλείους ἢ χίλιοι τῶν	δοκιμωτάτων	Ἰουδαίων Ἀντιπάτρου παρασκευάσαντος. ὁ δὲ
[14, 7]	κόσμῳ καὶ> τοῦ ναοῦ τὴν	δοκὸν	αὐτῷ τὴν χρυσῆν λύτρον ἀντὶ
[14, 7]	παρέδωκε δ' αὐτῷ ταύτην τὴν	δοκὸν	ὁ τῶν χρημάτων φύλαξ ἱερεὺς
[14, 7]	τοῦ ναοῦ. λαμβάνει δὲ καὶ	δοκὸν	ὁλοσφύρητον χρυσῆν ἐκ μνῶν τριακοσίων
[14, 7]	ὄντι μυριάδων ἀξίῳ. ἡ δὲ	δοκὸς	αὕτη ἦν ἐν ξυλίνῃ δοκῷ
[14, 7]	τὴν κατασκευὴν ἐκ δὲ τῆς	δοκοῦ	ταύτης κρεμαμένων, ἐπεὶ τὸν Κράσσον
[14, 12]	ἃ καὶ τὸν ἥλιον ἀπεστράφθαι	δοκοῦμεν,	ὃς καὶ αὐτὸς ἀηδῶς ἐπεῖδεν
[14, 7]	δοκὸς αὕτη ἦν ἐν ξυλίνῃ	δοκῷ	κενῇ, καὶ τοῦτο τοὺς μὲν
[14, 10]	ἡμῖν γενέσθαι, ὡς καὶ Ποπλίῳ	Δολαβέλλᾳ	καὶ Μάρκῳ Ἀντωνίῳ τοῖς ὑπάτοις
[14, 12]	τε ὑπ' ἐμοῦ δοθεῖσιν καὶ	Δολαβέλλα	φιλανθρώποις χρῆσθαι ὑμᾶς βούλομαι. Τυρίους
[14, 10]	τῶν πρεσβευτῶν ἕνα καὶ πρὸς	Δολαβέλλαν	τὸν τῆς Ἀσίας τότε ἡγεμόνα,
[14, 10]	θάνατον Μᾶρκος Ἀντώνιος καὶ Πόπλιος	Δολαβέλλας	ὕπατοι ὄντες τήν τε σύγκλητον
[14, 10]	πόλεις. (Καὶ ταῦτα μὲν ὁ	Δολαβέλλας	Ὑρκανοῦ πρεσβευσαμένου πρὸς αὐτὸν ἐχαρίσατο
[14, 13]	δὲ τὸ πᾶν εἰδότες ὑπεκρίνοντο	δολερῶς	καὶ δεῖν αὐτὸν ἔφασαν μετὰ
[14, 10]	πρυτάνεως Ἀρτέμωνος μηνὸς Ληναιῶνος προτέρᾳ.	Δολοβέλλας	αὐτοκράτωρ Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ
[14, 10]	Πολλία Πλανκῖνος, Πούπλιος Σέρριος Πόπλιος	Δολοβέλλας	Μᾶρκος Ἀντώνιος ὕπατοι λόγους ἐποιήσαντο
[14, 10]	ῥᾳδίως ἐγένετο: λαβὼν γὰρ ὁ	Δολοβέλλας	τὰ παρὰ τοῦ Ὑρκανοῦ γράμματα,
[14, 13]	πείθει πρεσβεύσασθαι παρὰ Βαζαφράνην αὐτόν,	δόλον	τινὰ τοῦτον συντιθείς. καὶ Φασάηλος
[14, 11]	ἐλθών. Φασαήλῳ δὲ τῷ πρεσβυτέρῳ	δόλῳ	μᾶλλον ἐδόκει περιγίνεσθαι τἀνδρός, μὴ
[14, 14]	καὶ τετάρτης ὀλυμπιάδος ὑπατεύοντος Γναίου	Δομετίου	Καλβίνου τὸ δεύτερον καὶ Γαίου
[14, 11]	αὐτὸν κοίλης Συρίας ἐποίησαν πλοῖα	δόντες	καὶ δύναμιν ἱππικήν τε καὶ
[14, 15]	πέντε γὰρ αὐτῷ σπείρας Μαχαιρᾶ	δόντος	ἐπὶ Ἱεριχοῦντος ἠπείγετο βουλόμενος ἐκθερίσαι
[14, 15]	οἱ δὲ διὰ τὴν αὐτοῦ	δόξαν,	ἄλλοι δὲ κατ' ἀμοιβὴν τῆς
[14, 14]	τῶν ἀναγκαιοτάτων αὐτῷ πραγμάτων. (Ἔπειτα	δόξαν	ἀναχωρεῖν ἀπῄει μάλα σωφρόνως τὴν
[14, 15]	πολλῇ βουλόμενος παρασχεῖν τοῖς πολεμίοις	δόξαν	πολεμοῦντος ἐκ περιουσίας. ἀλλ' ὁ
[14, 14]	πόλεμον Ἡρώδην βασιλεύειν συμφέρει. καὶ	δόξαν	τοῦτο πᾶσι ψηφίζονται. (Καὶ τοῦτο
[14, 13]	Ἀντωνίῳ χίλιοι εἰς Τύρον ἐκεῖ	δόξαντι	ἀφικέσθαι. καὶ ὁ Ἀντώνιος πολλοῖς
[14, 9]	ὁδόν, ὡς μήτε ἐπίφοβος Ὑρκανῷ	δόξειε	μετὰ μείζονος παραγενόμενος τάγματος μήτε
[14, 12]	τινες ἐλεύθεροι ἢ δοῦλοι ὑπὸ	δόρυ	ἐπράθησαν ὑπὸ Γαίου Κασσίου ἢ
[14, 10]	προσελθόντες ἐδιδάξαμεν αὐτὸν περὶ ὧν	Δοσίθεος	Κλεοπατρίδου Ἀλεξανδρεὺς λόγους ἐποιήσατο, ὅπως
[14, 15]	νεκροὺς ἐπικατέβαλεν ἑαυτὸν θάνατον πρὸ	δουλείας	ὑπομένων. πολλὰ δὲ πρῶτον ὠνείδισεν
[14, 12]	ὅπως εἴ τινες ἐλεύθεροι ἢ	δοῦλοι	ὑπὸ δόρυ ἐπράθησαν ὑπὸ Γαίου
[14, 3]	τὸ ἔθνος ζητῆσαι, ὅπως καὶ	δοῦλον	γένοιτο. Ὑρκανὸς δὲ κατηγόρει, ὅτι
[14, 5]	τοῦ μὴ δῃωθῆναι τὴν χώραν	δοῦναι,	καὶ αὐτὸς ἐγγυητὴς τριακοσίων ταλάντων
[14, 12]	ἀπέλυσεν ἔστιν οἷς καὶ δωρεὰς	δοὺς	διὰ τὸ πρὸς τὴν πόλιν
[14, 15]	δὲ καὶ ἀργύριον κατ' ἄνδρα	δοὺς	ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα δραχμάς, τοῖς
[14, 13]	διὰ τῆς Ἰδουμαίας σώζειν αὑτούς,	δοὺς	ἐφόδια: ὅσοι δ' ἦσαν κοῦφοι
[14, 8]	Ἀντιπάτρῳ δὲ πολιτείαν ἐν Ῥώμῃ	δοὺς	καὶ ἀτέλειαν πανταχοῦ. λέγεται δ'
[14, 12]	οὐθεὶς οὔτε στρατόπεδα τῆς συγκλήτου	δούσης	ἔλαβεν, ἀλλὰ βίᾳ καθαρπάσαντες ἐχαρίσαντο
[14, 15]	ὁπλοφόρων καὶ ταῖν χεροῖν ἀμφοτέραιν	δραξάμενος	ἁλύσεως, ἀφ' ἧς ἤρτητο ἡ
[14, 15]	ἐπεξελθόντες αὐτὸν διεχρήσαντο καὶ τοῦτο	δράσαντες	συμφεύγουσιν εἴς τε τὰ ἕλη
[14, 8]	καὶ ἀδικίαν τοῦτο παθεῖν τοῦ	δράσαντος.	(Τούτους Ἀντιπάτρου ποιησαμένου τοὺς λόγους
[14, 6]	καὶ λαμπρὰ κατὰ τὴν στρατηγίαν	δράσας	ἀπῆρεν εἰς Ῥώμην Κράσσῳ παραδοὺς
[14, 1]	λεγόμενος, πολλῶν μὲν εὐπόρει χρημάτων,	δραστήριος	δὲ ὢν τὴν φύσιν καὶ
[14, 1]	δ' ἐναντίας φύσεως ἦν Ἀριστόβουλος,	δραστήριος	καὶ διεγηγερμένος τὸ φρόνημα. (Ἐπειδὴ
[14, 15]	ἄνδρα δοὺς ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα	δραχμάς,	τοῖς δὲ ἡγεμόσιν πολὺ πλέον,
[14, 2]	δέ, εἰ βούλονται λαβεῖν, χιλίας	δραχμὰς	ὑπὲρ ἑκάστης κεφαλῆς καταβαλεῖν κελευόντων,
[14, 2]	τοῦ σίτου τότε αὐτοὺς ἐξωνεῖσθαι	δραχμῶν	ἕνδεκα. (Ἐν τούτῳ πέμπει Σκαῦρον
[14, 13]	μέρος τι λαβεῖν ὁ Ἀντίγονος,	δρυμοὶ	δὲ τὸ χωρίον καλεῖται, καί
[14, 15]	ἐνέδρα τοὺς φοιτῶντας πρὸς Ἀντώνιον,	δρυμῶν	δὲ τὰς εἰσβολὰς τὰς εἰς
[14, 15]	αὐτοῖς ἐπιθεμένων τῶν ἐν τοῖς	δρυμῶσιν,	οἳ πλησίον τῆς εἰς τὸ
[14, 4]	ὁ νόμος, ἄλλο δέ τι	δρῶντας	τοὺς πολεμίους οὐκ ἐᾷ. (Ὃ
[14, 16]	ἀπεσκευάσαντο, ὡς μηδ' ὅσα τροφὴ	δύναιτο	εἶναι ὑπολιπεῖν ἢ ἀνθρώποις ἢ
[14, 14]	μὲν ἀνεχώρησεν σὺν τῇ πλείονι	δυνάμει,	ἵνα δὲ μὴ κατάφωρον γένηται
[14, 15]	πέμπει στρατηγὸν Πάππον ὄνομα σὺν	δυνάμει	πολλῇ βουλόμενος παρασχεῖν τοῖς πολεμίοις
[14, 13]	σατράπην παραλαβὼν μέγα παρ' αὐτῷ	δυνάμενον.	Ἀντίγονος δ' ὑπισχνεῖτο χίλια τάλαντα
[14, 13]	αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐχθροὺς τιμωρήσασθαι	δυνάμενον.	~(Ἡρώδην δὲ τὸ μέγεθος τῶν
[14, 15]	πολλοῦ χειμῶνος καταρραγέντος οὐδὲν ποιεῖν	δυνάμενος	ἀπάγει τὴν στρατιὰν εἰς τὰς
[14, 5]	πρὸς τὴν ἐκείνου ῥώμην ἀντέχειν	δυναμένου,	ἀλλ' ἀνεγείρειν ἤδη καὶ τὸ
[14, 15]	διὰ τὴν ὀξύτητα τοῦ ὄρους	δυναμένων	μήτε ἄνωθεν καθέρπειν ἐπ' αὐτούς.
[14, 2]	ἀνεχώρησεν, Ἀριστόβουλος δὲ μετὰ πολλῆς	δυνάμεως	ἐπί τε Ἀρέταν καὶ Ὑρκανὸν
[14, 11]	μετά τε ἱππέων καὶ πεζῆς	δυνάμεως.	τούτοις δὲ καὶ Ἀντίπατρος συμμαχίαν
[14, 14]	αὐτὴν ὤκνησεν, ἀλλὰ καὶ παρὰ	δύναμιν	αὐτὴν ἀνεκτᾶτο. τριήρη τε κατασκευάσας,
[14, 16]	διὰ Φοινίκης Σόσσιος προεκπέμψας τὴν	δύναμιν	διὰ τῆς μεσογαίας, ἦλθεν δὲ
[14, 3]	ἐνισταμένου τοῦ ἔαρος ἀναλαβὼν τὴν	δύναμιν	ἐκ τῶν χειμαδίων ὥρμησεν ἐπὶ
[14, 11]	Συρίας ἐποίησαν πλοῖα δόντες καὶ	δύναμιν	ἱππικήν τε καὶ πεζικήν, ὑποσχόμενοί
[14, 15]	καταπεπλευκὼς εἰς Πτολεμαίδα καὶ συναγηοχὼς	δύναμιν	οὐκ ὀλίγην ξένων τε ἅμα
[14, 15]	τὸ λοιπὸν εἶχον. (Ἤθροιστο δὴ	δύναμις	βαρεῖα, καὶ προιόντος Ἀντίγονος τῶν
[14, 15]	προιόντι καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἡ	δύναμις	ηὔξετο καὶ πᾶσα Γαλιλαία πλὴν
[14, 9]	εἰπὼν διὰ τὰς ἁμαρτίας οὐ	δύνασθαι	διαφυγεῖν αὐτόν. καὶ περὶ μὲν
[14, 7]	τε καὶ παρ' αὐτῷ συνέβαινε	δύνασθαι	καὶ πλείστου τότε ἄξιος ἦν
[14, 10]	διὰ τὸ μήτε ὅπλα βαστάζειν	δύνασθαι	μήτε ὁδοιπορεῖν ἐν ταῖς ἡμέραις
[14, 10]	ἐνεφάνισέν μοι περὶ τοῦ μὴ	δύνασθαι	στρατεύεσθαι τοὺς πολίτας αὐτοῦ διὰ
[14, 8]	στρατιώτας συμπαρασκευάσαι καὶ τοὺς ἄλλους	δυνάστας	προτρέψαι, κοινωνῆσαι δὲ τῆς στρατείας
[14, 7]	ἐπεποίητο καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους	δυνάστας	φιλίαν τε καὶ ξενίαν, μάλιστα
[14, 8]	ἀποδείκνυσιν ἀρχιερέα, Ἀντιπάτρῳ δ' ἐφίησιν	δυναστείαν	ἣν αὐτὸς προαιρεῖται. τούτου δὲ
[14, 1]	ἐξιδιωσάμενον δωρεαῖς. τὴν οὖν Ἀριστοβούλου	δυναστείαν	ὁ νεώτερος Ἀντίπατρος ὑφορώμενος καὶ
[14, 5]	Γαλιλαίας. καὶ οἱ μὲν ἀπηλλαγμένοι	δυναστείας	ἐν ἀριστοκρατίᾳ διῆγον. ~(Ἀριστοβούλου δὲ
[14, 1]	κρύφα διαλεγόμενος τῶν Ἰουδαίων τοὺς	δυναστεύοντας,	ἄδικον εἶναι λέγων περιορᾶν Ἀριστόβουλον
[14, 7]	αὐτοῦ Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου παρέλαβεν	δυναστεύων	Χαλκίδος τῆς ὑπὸ τῷ Λιβάνῳ
[14, 3]	τοῦτο λέγεται πέμψαι τὸν Ἰουδαίων	δυνάστην.	(Μετ' οὐ πολὺ δὲ ἧκον
[14, 8]	οὐ θέλοντες, Ἰάμβλιχός τε ὁ	δυνάστης	καὶ Πτολεμαῖος ὁ Σοαίμου Λίβανον
[14, 13]	ἐκάκουν καὶ Μάρισάν τε πόλιν	δυνατὴν	ἀνέστησαν. (Καὶ Ἀντίγονος μὲν οὕτως
[14, 2]	ἐν ταῖς μάλιστα ὀχυρὰν καὶ	δυνατήν,	ἢ φυγάδας ἐκβαλεῖν μετὰ τοῦ
[14, 13]	πρόσεισι Πακόρῳ καὶ Πάρθων τοῖς	δυνατοῖς	ὡς οὖσιν τῶν ἄλλων δεσπόταις.
[14, 7]	ἂν εὐτρεπίζοι τὰ κατ' αὐτὴν	δυνατὸς	ὤν. Ἀριστόβουλος δ' οὐκ ὤνατο
[14, 15]	ἀποστάντες Γαλιλαῖοι τῶν παρὰ σφίσι	δυνατῶν	τοὺς τὰ Ἡρώδου φρονοῦντας ἐν
[14, 11]	τότε Κάσσιος, ὧν ἦσαν αἱ	δυνατώταται	Γόφνα τε καὶ Ἀμμαοῦς, πρὸς
[14, 13]	δὴ πάλιν Ἰουδαίων ἑκατὸν οἱ	δυνατώτατοι	παραγίνονται πρὸς αὐτὸν κατηγοροῦντες Ἡρώδου
[14, 6]	πρὸς τοὺς νενοσηκότας, εἰ παῦσαι	δυνηθείη	τῆς παραφροσύνης αὐτοὺς καὶ πεῖσαι
[14, 8]	ἡμᾶς ὅ τι ποτ' ἂν	δύνηται	ἀγαθόν, τιμῆσαι τὸν ἄνδρα χρυσῷ
[14, 12]	γεγραμμένον, ὅπως ὑπὸ πάντων ἀναγινώσκεσθαι	δύνηται.	Μᾶρκος Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ τριῶν ἀνδρῶν
[14, 4]	τῆς γενεᾶς καὶ Ἀριστόβουλον δεδεμένον:	δύο	γὰρ ἦσαν αὐτῷ θυγατέρες καὶ
[14, 16]	δὲ ἐπικουρικὰ ἀπὸ τῆς Συρίας,	δύο	δ' ἡγεμόνες, Σόσσιος μὲν ὑπ'
[14, 6]	οὐδὲν ἧττον ἐλπίδος ἀγαθῆς εἴχετο.	δύο	δ' ἡμέρας ἀντισχὼν τῇ πολιορκίᾳ
[14, 12]	πατὴρ μὲν γίνεται τριῶν ἀρρένων,	δύο	δὲ θηλειῶν. ἦκτο δὲ πρότερον
[14, 7]	μνᾶ παρ' ἡμῖν ἰσχύει λίτρας	δύο	ἥμισυ. παρέδωκε δ' αὐτῷ ταύτην
[14, 14]	διασώζεται φορτίων ἀποβολῆς γενομένης. καὶ	δύο	μὲν ἐνταυθοῖ τῶν φίλων αὐτῷ
[14, 7]	Ἀριστόβουλον εἰς Συρίαν πέμπειν διεγνώκει	δύο	παραδοὺς αὐτῷ τάγματα, ὡς ἂν
[14, 15]	Αἰγύπτου ἐχώρει. καὶ Σόσσιος μὲν	δύο	τάγματα ἐπικουρικὰ Ἡρώδῃ προύπεμψεν εἰς
[14, 4]	καὶ Αἰγύπτου Σκαύρῳ παραδοὺς καὶ	δύο	τάγματα Ῥωμαίων ἐπὶ Κιλικίας ᾤχετο
[14, 4]	τοῖς θησαυροῖς ἱερῶν χρημάτων εἰς	δύο	χιλιάδας ταλάντων, οὐδενὸς ἥψατο δι'
[14, 5]	Ἀραβίας στρατεύσαντος καὶ διὰ τὸ	δυσάλωτον	εἶναι τὰ ἐν κύκλῳ δῃοῦντος
[14, 3]	δὲ ἄλλως ἀπείρητο, πείθεται μέν,	δυσανασχετῶν	δ' ἀνεχώρησεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ
[14, 15]	τε τὰ ἕλη καὶ τὰ	δύσβατα	τῶν χωρίων, ἄγοντες καὶ διαρπάζοντες
[14, 15]	ὁ Βεντίδιος Ἡρώδῃ Μαχαιρᾶν σὺν	δυσὶ	τάγμασι καὶ χιλίοις ἱππεῦσιν ἐπισπεύδοντος
[14, 15]	στρατοπεδευσαμένου δὲ κατὰ τὸ πρὸς	δύσιν	τῆς πόλεως κλίμα οἱ κατὰ
[14, 4]	εἴ τι περὶ τὰς προσβολὰς	δύσκολον	εἴη τὰς θυσίας παυόντων. καὶ
[14, 9]	αὐτὸν ὑπόνοιαν αὐτῷ καὶ σκιὰν	δυσκόλου	τινὸς παρεσχημένῳ. πείθεται τούτοις Ἡρώδης
[14, 10]	πολλοὶ διὰ τὴν πρὸς ἡμᾶς	δυσμένειαν	ἀπιστοῦσι τοῖς ὑπὸ Περσῶν καὶ
[14, 15]	λάρναξ, κατῄει ἐπὶ τὰ στόμια	δυσχεράνας	τὴν τριβὴν τῶν ἐπεξιέναι μὴ
[14, 15]	αὐτόθι τῶν πολεμίων, ἀποληφθεὶς ἐν	δυσχωρίαις	αὐτός τε ἀποθνήσκει γενναίως μαχόμενος
[14, 10]	ἕνεκα ἀπολύσῃ: καὶ ἀπέλυσε πρὸ	δώδεκα	καλανδῶν Κουιντιλίων Λευκίω Λέντλω Γαίω
[14, 10]	ἕνεκα ἀπέλυσα. τοῦτο ἐγένετο πρὸ	δώδεκα	καλανδῶν Κουιντιλίων. (Λούκιος Ἀντώνιος Μάρκου
[14, 10]	δεισιδαιμονίας ἕνεκα στρατείας ἀπέλυσα πρὸ	δώδεκα	καλανδῶν Ὀκτωβρίων Λευκίω Λέντλω Γαίω
[14, 1]	τήν τε χώραν καὶ τὰς	δώδεκα	πόλεις, ἃς Ἀλέξανδρος ὁ πατὴρ
[14, 15]	τὴν συνουσίαν παρῆλθεν εἰς τὸ	δωμάτιον	ἀπολύσας τοὺς παρόντας. ἐνταῦθα ἴδοι
[14, 15]	ἐκεκμήκει γάρ, εἰσελθὼν εἴς τι	δωμάτιον	περὶ λουτρὸν ἦν. ἔνθα καὶ
[14, 13]	πρῶτον αὐτοὺς ὑποδέχεται προθύμως καὶ	δῶρα	δίδωσιν, ἔπειτα ἐπεβούλευεν. πλησίον δὲ
[14, 4]	τῇ θαλάττῃ καὶ Ἰόππην καὶ	Δῶρα	καὶ Στράτωνος πύργον, ἣ κτίσαντος
[14, 1]	πολλαῖς αὐτοὺς καὶ μεγάλαις ἐξιδιωσάμενον	δωρεαῖς.	τὴν οὖν Ἀριστοβούλου δυναστείαν ὁ
[14, 10]	Φοινίκης συμμάχοις οὖσι Ῥωμαίων κατὰ	δωρεὰν	ὑπῆρχε καρποῦσθαι, ταῦτα δοκιμάζει ἡ
[14, 14]	χρήματα ληψόμενος εἴτε δάνειον εἴτε	δωρεὰν	ὡς ἂν πολλῶν παρ' αὐτοῦ
[14, 9]	Ὑρκανὸν αὐτὸς λαβὼν νοσφίζεται τὴν	δωρεάν:	ὡς ἰδίαν γὰρ ἀλλ' οὐχ
[14, 12]	φιλανθρώπως ἀπέλυσεν ἔστιν οἷς καὶ	δωρεὰς	δοὺς διὰ τὸ πρὸς τὴν
[14, 1]	καὶ οὐκ ἀνιείς, ἀλλὰ καὶ	δωρεὰς	προιέμενος, πείθει τὸν Ἀρέταν. οὐ
[14, 12]	δὲ πρότερον καὶ γυναῖκα δημότιν	Δῶριν	ὄνομα ἐκ τοῦ ἔθνους, ἐξ
[14, 15]	(Τότε καὶ Σίλων ἀπεκαλύψατο τὴν	δωροδοκίαν:	καθῆκε γὰρ τῶν οἰκείων στρατιωτῶν
[14, 15]	Ἀντίγονος παρὰ Σίλωνος ἀντὶ τῆς	δωροδοκίας	ὥστε ὑποδέξασθαι τοῦ στρατοῦ μοῖραν
[14, 8]	τῷ θεάτρῳ τῶν προέδρων ἐπεψήφισεν	Δωρόθεος	Ἐρχιεὺς καὶ οἱ συμπρόεδροι Τῷ
[14, 8]	καὶ Νουμήνιος Ἀντιόχου καὶ Ἀλέξανδρος	Δωροθέου	Ἰουδαίων πρεσβευταί, ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ
[14, 3]	Ἰουδαίας: ἔπεμψε γὰρ αὐτῷ μέγα	δῶρον	Ἀριστόβουλος ἄμπελον χρυσῆν ἐκ πεντακοσίων
[14, 3]	τὸ δημιούργημα. τοῦτο μέντοι τὸ	δῶρον	ἱστορήκαμεν καὶ ἡμεῖς ἀνακείμενον ἐν
[14, 3]	πεντακοσίων ταλάντων. μέμνηται δὲ τοῦ	δώρου	καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ λέγων
[14, 14]	καὶ ὑπὸ χρημάτων ὧν αὐτῷ	δώσειν	Ἡρώδης, εἰ γένοιτο βασιλεύς, ὑπέσχετο
[14, 13]	χίλια τάλαντα καὶ πεντακοσίας γυναῖκας	δώσειν	Πάρθοις, εἰ τὴν ἀρχὴν Ὑρκανὸν
[14, 2]	ἑκατέροις. ὑπισχνουμένου δὲ Ἀριστοβούλου τετρακόσια	δώσειν	τάλαντα, τοῦ δὲ Ὑρκανοῦ τούτων
[14, 11]	χρήματα κομίζοντες, Ἡρώδης μὲν προσεδόκα	δώσειν	τὸν Μάλιχον τιμωρίαν ἐκεῖ γενόμενον,
[14, 13]	διαφυγουσῶν, ἃς τοῖς πολεμίοις ἐνεθυμεῖτο	δώσειν,	τοῦτον αὐτοῖς τὸν μισθὸν μετὰ
[14, 14]	ὡς Ἀντίγονον καταστήσειαν βασιλέα χρήματα	δώσειν	ὑποσχόμενον χίλια τάλαντα καὶ γυναῖκας
[14, 15]	παρὰ τὴν αὐτῶν δικαιοσύνην Ἡρώδῃ	δώσουσιν	τὴν βασιλείαν ἰδιώτῃ τε ὄντι