>Livre, Chap. |
[14, 10] |
λιμένας
καὶ
χώραν
καὶ
εἴ
|
τι |
ἄλλο
ἀφείλετο
αὐτῶν
ἀποδοθῇ
καὶ |
[14, 8] |
ἡμᾶς
εὔνοιαν
εἶναι
πᾶν
ὅ
|
τι |
ἂν
ἐπινοήσωμεν
εἰς
τιμὴν
καὶ |
[14, 13] |
τὸ
ἔξω
χαράκωμα:
ἦν
γάρ
|
τι |
αὐτόθι:
παρεβοήθει
δὲ
καὶ
Φασάηλος. |
[14, 4] |
καὶ
πράττειν
μετ'
εἰρήνης
ὅ
|
τι |
βούλεται.
συγγνοὺς
δὲ
ὁ
Πομπήιος |
[14, 4] |
ἀναγκασθέντες
ἀποδρᾶναι
πᾶν
θ'
ὅ
|
τι |
δέοι
παθεῖν
τοῦτο
παρ'
αὐτοῖς |
[14, 4] |
δίδωσιν
ὁ
νόμος,
ἄλλο
δέ
|
τι |
δρῶντας
τοὺς
πολεμίους
οὐκ
ἐᾷ. |
[14, 15] |
δέ,
ἐκεκμήκει
γάρ,
εἰσελθὼν
εἴς
|
τι |
δωμάτιον
περὶ
λουτρὸν
ἦν.
ἔνθα |
[14, 10] |
ὑμᾶς
οὖν
καλῶς
ἔχει,
εἴ
|
τι |
κατὰ
τῶν
ἡμετέρων
φίλων
καὶ |
[14, 13] |
προσεδόκα
δὲ
τῆς
χώρας
μέρος
|
τι |
λαβεῖν
ὁ
Ἀντίγονος,
δρυμοὶ
δὲ |
[14, 1] |
Ἀντίπατρος
ὑφορώμενος
καὶ
δεδιώς,
μή
|
τι |
πάθῃ
διὰ
τὸ
πρὸς
αὐτὸν |
[14, 4] |
τοῦ
βωμοῦ,
καὶ
μηδὲ
εἴ
|
τι |
περὶ
τὰς
προσβολὰς
δύσκολον
εἴη |
[14, 3] |
διεξιόντι
τὴν
μεσόγειον,
ἐνταῦθα
εἴς
|
τι |
περικαλλὲς
ἔρυμα
ἐπ'
ἄκρου
τοῦ |
[14, 8] |
παρακαλέσουσιν
προσδεξάμενον
τὰς
τιμὰς
πειρᾶσθαί
|
τι |
ποιεῖν
ἀγαθὸν
ἡμῶν
ἀεὶ
τὴν |
[14, 8] |
προαίρεσιν
ἔχει
ποιεῖν
ἡμᾶς
ὅ
|
τι |
ποτ'
ἂν
δύνηται
ἀγαθόν,
τιμῆσαι |
[14, 11] |
ἐπυνθάνετο
τῶν
περὶ
Ἡρώδην,
ὅ
|
τι |
ποτε
εἴη
τὸ
γεγενημένον
καὶ |
[14, 15] |
μὴ
τολμώντων.
καὶ
γενόμενος
κατά
|
τι |
στόμιον
πρῶτα
μὲν
παλτοῖς
ἀνακόπτει |
[14, 8] |
πόλιν.
ἠρίστευσε
δὲ
Ἀντίπατρος
κατασύρας
|
τι |
τοῦ
τείχους
καὶ
ὁδὸν
εἰσπεσεῖν |
[14, 4] |
τὴν
πόλιν.
οὐ
μὴν
ἐπράχθη
|
τι |
τούτων,
ἀλλ'
ἐπανῆλθεν
ὁ
Γαβίνιος |
[14, 16] |
χαλεπωτέραν
ἡγούμενος
τὴν
νίκην,
εἴ
|
τι |
τῶν
ἀθεάτων
παρ'
αὐτῶν
ὀφθείη. |
[14, 4] |
κρεῖττον
εἶναι
νομίζοντες
ἢ
παρελθεῖν
|
τι |
τῶν
νομίμων.
ὅτι
δὲ
οὐ |
[14, 4] |
τῶν
πύργων
κατηνέχθη
καὶ
παρέρρηξέν
|
τι |
χωρίον,
εἰσεχέοντο
μὲν
οἱ
πολέμιοι, |