>

Livre, Chap.
[14, 8]	ἀποθάνοι φαρμάκοις ἀναιρεθεὶς Ἀριστόβουλος καὶ	ὁ	ἀδελφὸς αὐτοῦ κτείναντος πελέκει Σκιπίωνος,
[14, 15]	Φερώρᾳ ἔπεμψεν ποινὴν ἀνθ' ὧν	ὁ	ἀδελφὸς αὐτοῦ πάθοι: οὗτος γὰρ
[14, 14]	κατὰ τὴν Ἰουδαίαν, καὶ πῶς	ὁ	ἀδελφὸς αὐτοῦ Φασάηλος ὑπὸ Πάρθων
[14, 13]	ἐν Θρήσᾳ χωρίῳ οὕτω καλουμένῳ	ὁ	ἀδελφὸς Ἰώσηπος ὑπήντησεν καὶ βουλὴν
[14, 9]	ὅ τε πατὴρ Ἀντίπατρος καὶ	ὁ	ἀδελφός, καὶ τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ
[14, 15]	λήθην μὲν ὧν αὐτῷ παρήγγειλεν	ὁ	ἀδελφὸς πρὸς Ἀντώνιον ἀπερχόμενος λαμβάνει,
[14, 10]	ἢ δῆμος ἢ μόνος Πτολεμαῖος	ὁ	Ἀλεξανδρέων βασιλεὺς διὰ τὸ εἶναι
[14, 15]	μῆνα γὰρ οὐ πλέον αὐτοὺς	ὁ	ἀνὴρ ἔθρεψεν, διέπεμψεν δὲ καὶ
[14, 12]	γὰρ διαλαβὼν τὴν Συρίαν οὗτος	ὁ	ἀνὴρ ἐφρούρησεν. ὁ δὲ Μαρίων
[14, 13]	τῆς χώρας μέρος τι λαβεῖν	ὁ	Ἀντίγονος, δρυμοὶ δὲ τὸ χωρίον
[14, 1]	κατὰ καιρὸν δηλώσομεν. οὗτος τοίνυν	ὁ	Ἀντίπατρος Ἀντίπας τὸ πρῶτον ἐκαλεῖτο
[14, 7]	Φερώρας, θυγάτηρ τε Σαλώμη. οὗτος	ὁ	Ἀντίπατρος ἐπεποίητο καὶ πρὸς τοὺς
[14, 9]	πρὸς αὐτόν: καὶ γὰρ φιλίαν	ὁ	Ἀντίπατρος ἦν πεποιημένος πρὸς τοὺς
[14, 1]	διεγηγερμένος τὸ φρόνημα. (Ἐπειδὴ τοίνυν	ὁ	Ἀντίπατρος οὐ προσέχοντα ἑώρα τοῖς
[14, 1]	γενόμενον. λαβὼν δὲ τὰς πίστεις	ὁ	Ἀντίπατρος ὑπέστρεψε πρὸς Ὑρκανὸν εἰς
[14, 2]	μεθ' ὧν ἔπεσεν καὶ Φαλλίων	ὁ	Ἀντιπάτρου ἀδελφός. ~(Μετ' οὐ πολὺ
[14, 13]	Τύρον ἐκεῖ δόξαντι ἀφικέσθαι. καὶ	ὁ	Ἀντώνιος πολλοῖς διεφθαρμένος ἤδη χρήμασιν
[14, 2]	νίκην πρὸς Ὑρκανὸν αὐτομολησάντων μονωθεὶς	ὁ	Ἀριστόβουλος ἔφυγεν εἰς Ἱεροσόλυμα. ὁ
[14, 8]	φησίν. (Ἐλθὼν δὲ καὶ Ἀντίγονος	ὁ	Ἀριστοβούλου πρὸς Καίσαρα τήν τε
[14, 10]	τοὺς δεδομένους τόπους καρπίζωνται, καὶ	ὁ	ἀρχιερεὺς αὐτὸς καὶ ἐθνάρχης τῶν
[14, 12]	Ἔφεσον ἧκεν Ἀντώνιος, ἔπεμψεν Ὑρκανὸς	ὁ	ἀρχιερεὺς καὶ τὸ ἔθνος τὸ
[14, 7]	δὲ καὶ ἐν ἑτέρῳ τόπῳ	ὁ	αὐτὸς Στράβων, ὅτι καθ' ὃν
[14, 15]	πάντοθεν οἱ βάρβαροι. ἐπέκειτο δ'	ὁ	βασιλεὺς ἀναιρῶν καὶ τὰ διηρπασμένα,
[14, 10]	λόγους, ὅπως μηδὲν ἀδικῇ Ἀντίοχος	ὁ	βασιλεὺς Ἀντιόχου υἱὸς Ἰουδαίους συμμάχους
[14, 16]	καὶ πεζῶν, παρεγένετο δὲ καὶ	ὁ	βασιλεὺς ἐκ τῆς Σαμαρείτιδος οὐκ
[14, 15]	πεπόνθει. παροξυνθεὶς δ' ἐπὶ τούτοις	ὁ	βασιλεὺς ἐπὶ Σαμαρείας ᾔει: πρὸς
[14, 15]	φοβηθέντες νυκτὸς ἐξέλιπον αὐτό. καὶ	ὁ	βασιλεὺς ἔσπευδεν ἐπὶ Ἱεριχοῦντος τιμωρήσασθαι
[14, 15]	τῆς πόλεως. (Τότε μὲν οὖν	ὁ	βασιλεύς, ὀψία γὰρ ἦν, δειπνοποιεῖσθαι
[14, 15]	καὶ τρεψαμένων τοὺς πρώτους ἐπιδραμὼν	ὁ	βασιλεὺς τῇ ῥύμῃ τῇ περὶ
[14, 15]	ἤδη πάντα ἐκεχείρωτο. (Καταστήσας δ'	ὁ	βασιλεὺς τοῖς αὐτόθι στρατηγὸν Πτολεμαῖον
[14, 15]	Ἱεριχοῦντος μὲν οὖν φρουρὰν καταλιπὼν	ὁ	βασιλεὺς ὑπέστρεψεν καὶ χειμάσουσαν τὴν
[14, 13]	ἔτει Συρίαν κατέσχον Πάκορός τε	ὁ	βασιλέως παῖς καὶ Βαζαφράνης σατράπης
[14, 15]	τῶν Πάρθων πταισάντων πέμπει βοηθὸν	ὁ	Βεντίδιος Ἡρώδῃ Μαχαιρᾶν σὺν δυσὶ
[14, 5]	τῶν δὲ ἀνθρώπων πειθομένων οἷς	ὁ	Γαβίνιος προσέταττεν βεβαίως οἰκηθῆναι τότε
[14, 4]	ἐπράχθη τι τούτων, ἀλλ' ἐπανῆλθεν	ὁ	Γαβίνιος τῆς τε πόλεως ἀποκλεισθεὶς
[14, 11]	αὐτῶν συμπράττοντα δὲ τοῖς ἐχθροῖς.	ὁ	γὰρ ἀδελφὸς Μαλίχου τότε ἀποστήσας
[14, 6]	Συρίαν στάσει καὶ ταραχῇ νοσοῦσαν:	ὁ	γὰρ Ἀριστοβούλου παῖς Ἀλέξανδρος παρελθὼν
[14, 9]	διήμαρτεν δ' οὐδὲν τῶν εἰρημένων.	ὁ	γὰρ Ἡρώδης τὴν βασιλείαν παραλαβὼν
[14, 8]	Ὑρκανὸν τὸν τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα.	ὁ	δ' αὐτὸς οὗτος Στράβων καὶ
[14, 6]	πρὸς τὸν ἀμείνω λογισμὸν ἐπανελθεῖν.	ὁ	δ' ἐλθὼν πολλοὺς μὲν ἐσωφρόνισεν
[14, 13]	τῆς ἐπιορκίας κακίζοντα τοὺς Πάρθους.	ὁ	δ' ἐπὶ τὸν Ἡρώδην ἀπεσταλμένος
[14, 15]	τὸν σφέτερον καλεῖν τοὺς συμμάχους.	ὁ	δ' ἐπὶ τοὺς ἐν τοῖς
[14, 11]	καὶ φοβερὸς ἦν τῷ Μαλίχῳ,	ὁ	δ' οὐκ ἀνίησιν τὴν ὑπόκρισιν,
[14, 16]	παρακαλοῦντες θύματα αὐτοῖς μόνον εἰσκομίζεσθαι:	ὁ	δ' ὡς ἐνδωσόντων αὐτῶν συνεχώρει
[14, 6]	στρατείας ἐπὶ Ἰουδαίους γράφει Νικόλαος	ὁ	Δαμασκηνὸς καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ
[14, 1]	Ὑρκανὸν εὔνοιαν. Νικόλαος μέντοι φησὶν	ὁ	Δαμασκηνὸς τοῦτον εἶναι γένος ἐκ
[14, 2]	Ἀρμενίᾳ καὶ πολεμῶν ἔτι Τιγράνῃ.	ὁ	δὲ ἀφικόμενος εἰς Δαμασκὸν Λόλλιον
[14, 13]	συνελθόντας πρεσβευτὰς ἀποκτεῖναι μηδὲν ἀδικοῦντας.	ὁ	δὲ βάρβαρος ταῦτα λέγοντος ὤμνυεν
[14, 15]	μετὰ πάντων τῶν οἰκείων ἐφώλευον.	ὁ	δὲ βασιλεὺς λάρνακας ἐπ' αὐτοὺς
[14, 16]	τῶν κατὰ τὸν ναὸν ἁγίων.	ὁ	δὲ βασιλεὺς τοὺς μὲν παρακαλῶν
[14, 9]	ἐπιθρέψας καὶ ἐσθῆτα μέλαιναν ἐνδεδυμένος.	ὁ	δὲ βέλτιστος Ἡρώδης φόνου δίκην
[14, 6]	καλούμενον Γαριζεὶν συμφυγόντας προσέκειτο πολιορκῶν.	(Ὁ	δὲ Γαβίνιος τοιαῦτα τὰ κατὰ
[14, 7]	τοὺς μὲν ἄλλους ἐλάνθανεν ἅπαντας,	ὁ	δὲ Ἐλεάζαρος μόνος ἠπίστατο. ὁ
[14, 9]	ἐκάλει δικασόμενον ὑπὲρ ὧν διεβάλλετο.	ὁ	δὲ ἧκεν τοῦ πατρὸς αὐτῷ
[14, 2]	οἱ πονηροὶ τῶν Ἰουδαίων κατέλευσαν.	(Ὁ	δὲ θεὸς ταύτης αὐτοὺς παραχρῆμα
[14, 12]	Συρίαν οὗτος ὁ ἀνὴρ ἐφρούρησεν.	ὁ	δὲ Μαρίων καὶ εἰς τὴν
[14, 4]	υἱεῖς, ὧν Ἀλέξανδρος μὲν ἀπέδρα,	ὁ	δὲ νεώτερος Ἀντίγονος συναπεκομίζετο εἰς
[14, 2]	αὐτῶν εἰσπράξασθαι παρὰ τῶν ὁμοφύλων,	ὁ	δὲ οὐκ ἀνεβάλετο τὴν τιμωρίαν,
[14, 3]	πέμψας ἐκέλευσεν ἥκειν πρὸς αὐτόν.	ὁ	δὲ παραινούντων πολλῶν μὴ πολεμεῖν
[14, 2]	ἦν καὶ μετριωτέρων ἠξίου τυγχάνειν,	ὁ	δὲ πένης ἦν καὶ γλίσχρος
[14, 11]	τὸν Μάλιχον τιμωρίαν ἐκεῖ γενόμενον,	ὁ	δὲ περὶ Τύρον τῆς Φοινίκης
[14, 13]	Πάκορος μὲν διὰ τῆς παραθαλαττίου,	ὁ	δὲ σατράπης Βαζαφράνης διὰ τῆς
[14, 1]	ἔσεσθαι καὶ αὐτὸς σύμμαχος ὑπισχνεῖτο.	ὁ	δὲ ταῦτ' ἀκούων συμφέρειν ἦν
[14, 15]	αὐτὸν ἅμα τειχίζειν καὶ Ἀλεξάνδρειον.	ὁ	δὲ ταχέως τε τοὺς στρατιώτας
[14, 3]	τῶν δοκιμωτάτων Ἰουδαίων Ἀντιπάτρου παρασκευάσαντος.	ὁ	δὲ τοῦ μὲν ἐκπεσεῖν αὐτὸν
[14, 2]	ὁ Ἀριστόβουλος ἔφυγεν εἰς Ἱεροσόλυμα.	ὁ	δὲ τῶν Ἀράβων βασιλεὺς πᾶσαν
[14, 13]	ἐγγὺς γὰρ ἦν ἡ θάλασσα.	ὁ	δὲ Ὑρκανὸν ἀπολιπεῖν οὐκ ἠξίου
[14, 12]	στεφάνοις ἀνέδουν Ὑρκανός τε καὶ	ὁ	δῆμος. ἐγεγάμβρευτο δ' ἤδη καθ'
[14, 8]	φιλοτιμίας, ἵνα τούτων γινομένων φαίνηται	ὁ	δῆμος ἡμῶν ἀποδεχόμενος τοὺς ἀγαθοὺς
[14, 13]	οἰκίας φρουρήσοντας αὐτάς, οὓς ἐπαναστὰς	ὁ	δῆμος συμμάχων ὄντας ἐρήμους σὺν
[14, 10]	κατὰ πόλεις. (Καὶ ταῦτα μὲν	ὁ	Δολαβέλλας Ὑρκανοῦ πρεσβευσαμένου πρὸς αὐτὸν
[14, 10]	αὐτῷ ῥᾳδίως ἐγένετο: λαβὼν γὰρ	ὁ	Δολοβέλλας τὰ παρὰ τοῦ Ὑρκανοῦ
[14, 8]	προθυμίας οὐ θέλοντες, Ἰάμβλιχός τε	ὁ	δυνάστης καὶ Πτολεμαῖος ὁ Σοαίμου
[14, 10]	κεκωλυμένων. καὶ γὰρ Γάιος Καῖσαρ	ὁ	ἡμέτερος στρατηγὸς καὶ> ὕπατος ἐν
[14, 14]	αὐτὸν ὕσας διὰ τῆς νυκτὸς	ὁ	θεός: τῶν γὰρ ἐκδοχείων πλησθέντων
[14, 2]	τὸν αὐχμὸν καὶ γενόμενος ἐπήκοος	ὁ	θεὸς ὗσεν, κρύψαντα ἑαυτὸν διὰ
[14, 3]	χωρίον, οὗ τύραννος ἦν Σίλας	ὁ	Ἰουδαῖος. διελθὼν δὲ τὰς πόλεις
[14, 10]	ἐνδημῶν ἐν τῇ πόλει ἡμῶν	ὁ	καὶ τεταγμένος ἐπὶ τῆς στρατολογίας
[14, 13]	τὴν μητέρα καὶ θεραπείας ἧς	ὁ	καιρὸς ἤπειγεν ἀξιώσας ἐβάδιζεν τὴν
[14, 8]	μου τῷ λόγῳ καὶ Στράβων	ὁ	Καππάδοξ λέγων ἐξ Ἀσινίου ὀνόματος
[14, 3]	δὲ τοῦ δώρου καὶ Στράβων	ὁ	Καππάδοξ λέγων οὕτως: ἦλθεν δὲ
[14, 7]	συγγραφέων ἡμῖν μαρτυροῦσιν καὶ Στράβων	ὁ	Καππάδοξ λέγων οὕτως: πέμψας δὲ
[14, 6]	Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς καὶ Στράβων	ὁ	Καππάδοξ οὐδὲν ἕτερος ἑτέρου καινότερον
[14, 3]	τὴν ἐν Ἀπαμείᾳ κατέσκαψεν, ἣν	ὁ	Κυζικηνὸς ἐτείχισεν Ἀντίοχος, καὶ τὴν
[14, 10]	Τέρτιος, Ἄππιος Μηνᾶς. ἐπὶ τούτων	ὁ	Λέντλος δόγμα ἐξέθετο: πολίτας Ῥωμαίων
[14, 11]	εἴη τὸ γεγενημένον καὶ τίς	ὁ	Μάλιχον ἀνῃρηκώς. εἰπόντων δὲ Κάσσιον
[14, 11]	εἰς τὴν πόλιν, καὶ δείσας	ὁ	Μάλιχος ἀνέπεισεν Ὑρκανὸν μὴ ἐπιτρέπειν
[14, 11]	ἐγχώριον συνήθροιζεν. δεινὸς δὲ ὢν	ὁ	Μάλιχος ἠρνεῖτο μὲν τὴν ἐπιβουλήν,
[14, 11]	καὶ χαλεπῶς ἐχόντων, ἠρνεῖτο πάλιν	ὁ	Μάλιχος καὶ ἔξαρνος ἦν τοῦ
[14, 15]	τὴν Ἀντιγόνου καθαίρεσιν. παρακολουθῶν δ'	ὁ	Μαχαιρᾶς ἐδεῖτο μένειν: εἰ δὲ
[14, 4]	δὲ τοῦ μηχανήματος προσαχθέντος σεισθεὶς	ὁ	μέγιστος τῶν πύργων κατηνέχθη καὶ
[14, 9]	γὰρ τὸν κίνδυνον διαφεύξεσθαι. καὶ	ὁ	μὲν ἀνεχώρησεν εἰς Δαμασκὸν ὡς
[14, 16]	γε φρουρᾶς ἐλεύθερον ἀφῆκεν, ἀλλ'	ὁ	μὲν δεθεὶς ἐφυλάττετο. (Πρόνοια δ'
[14, 1]	πλήθους παντὸς ὁρῶντος ἀλλήλους ἀνεχώρησαν,	ὁ	μὲν εἰς τὰ βασίλεια, Ὑρκανὸς
[14, 15]	δόξαν πολεμοῦντος ἐκ περιουσίας. ἀλλ'	ὁ	μὲν Μαχαιρᾷ τῷ στρατηγῷ προσεκάθητο:
[14, 2]	τῶν ἱερέων τῷ Ἀριστοβούλῳ προσμενόντων.	ὁ	μὲν οὖν Ἀρέτας ἑξῆς βαλόμενος
[14, 7]	ἐξημαρτημένοις τῷ πελέκει διεχρήσατο. καὶ	ὁ	μὲν οὕτως ἐν Ἀντιοχείᾳ τελευτᾷ.
[14, 14]	ἡμέραν τῆς βασιλείας Ἀντώνιος. καὶ	ὁ	μὲν οὕτως τὴν βασιλείαν παραλαμβάνει
[14, 12]	Φάβιον τεθεραπευκότα χρήμασιν κατῆγεν Πτολεμαῖος	ὁ	Μενναίου διὰ τὸ κήδευμα. συνεμάχει
[14, 13]	Πάρθων. τελευτᾷ δὲ καὶ Πτολεμαῖος	ὁ	Μενναίου καὶ τὴν ἀρχὴν ὁ
[14, 7]	τοὺς δ' ἀδελφοὺς αὐτοῦ Πτολεμαῖος	ὁ	Μενναίου παρέλαβεν δυναστεύων Χαλκίδος τῆς
[14, 7]	ὁ δὲ Ἐλεάζαρος μόνος ἠπίστατο.	ὁ	μέντοι Κράσσος καὶ ταύτην ὡς
[14, 9]	ἀλλ' ὢν τὸ φρόνημα γενναῖος	ὁ	νεανίας ἀφορμὴν εὑρίσκει παραχρῆμα εἰς
[14, 7]	τὰ Καίσαρος θεραπεύοντες πράγματα, καὶ	ὁ	νεκρὸς ἔκειτο ἐν μέλιτι κεκηδευμένος
[14, 1]	δωρεαῖς. τὴν οὖν Ἀριστοβούλου δυναστείαν	ὁ	νεώτερος Ἀντίπατρος ὑφορώμενος καὶ δεδιώς,
[14, 4]	μάχης καὶ τύπτοντας ἀμύνασθαι δίδωσιν	ὁ	νόμος, ἄλλο δέ τι δρῶντας
[14, 9]	φανερῶς ἀνωμολόγηνται: καὶ γὰρ Ἡρώδης	ὁ	παῖς αὐτοῦ Ἐζεκίαν ἀπέκτεινεν καὶ
[14, 13]	ὁ Μενναίου καὶ τὴν ἀρχὴν	ὁ	παῖς αὐτοῦ Λυσανίας παραλαβὼν διαπράττεται
[14, 13]	δὲ καὶ Φασάηλος. Πάκορος δ'	ὁ	Πάρθων στρατηγὸς σὺν ἱππεῦσιν ὀλίγοις
[14, 1]	τὰς δώδεκα πόλεις, ἃς Ἀλέξανδρος	ὁ	πατὴρ αὐτοῦ τῶν Ἀράβων ἀφείλετο.
[14, 7]	μετὰ δὲ ταῦτα ἀνελὼν αὐτὸν	ὁ	πατὴρ Πτολεμαῖος γαμεῖ τε τὴν
[14, 4]	ὅ τι βούλεται. συγγνοὺς δὲ	ὁ	Πομπήιος αὐτῷ δεομένῳ πέμπει Γαβίνιον
[14, 4]	ναοῖς κοσμήσαντος, Καισάρεια μετωνομάσθη, πάσας	ὁ	Πομπήιος ἀφῆκεν ἐλευθέρας καὶ προσένειμεν
[14, 3]	οὐδὲν ὧν διελέχθη πρὸς αὐτὸν	ὁ	Πομπήιος εἰς Δειλον πόλιν ἦλθεν
[14, 3]	ἀπῆρεν. (Ὀργίζεται δ' ἐπὶ τούτοις	ὁ	Πομπήιος, καὶ τὴν ἐπὶ τοὺς
[14, 4]	παρῆλθεν γὰρ εἰς τὸ ἐντὸς	ὁ	Πομπήιος καὶ τῶν περὶ αὐτὸν
[14, 15]	αὐτόθι διὰ φόβον μεταξὺ λουομένου	ὁ	πρῶτος ὑπεξέρχεται ξίφος ἔχων γυμνὸν
[14, 14]	αὐτῶν διέφθειραν. κἀν τούτῳ Βεντίδιος	ὁ	Ῥωμαίων στρατηγὸς πεμφθεὶς ἐκ Συρίας
[14, 8]	τε ὁ δυνάστης καὶ Πτολεμαῖος	ὁ	Σοαίμου Λίβανον ὄρος οἰκῶν αἵ
[14, 10]	ἔθη μηδενὸς αὐτοῖς ἐμποδὼν γινομένου,	ὁ	στρατηγὸς συνεχώρησεν, δεδόχθαι τῷ δήμῳ,
[14, 16]	τῆς μεσογαίας, ἦλθεν δὲ καὶ	ὁ	στρατὸς πλῆθος ἱππέων τε καὶ
[14, 2]	~(Τούτων αὐτῷ τῶν ὑποσχέσεων γενομένων	ὁ	~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ
[14, 4]	καὶ πρὸς αὐτοῖς Τίτος Λίβιος	ὁ	τῆς Ῥωμαικῆς ἱστορίας συγγραφεύς. (Ἐπεὶ
[14, 9]	πρὸς τὴν δίκην. Σέξστος μέντοι	ὁ	τῆς Συρίας ἡγεμὼν γράφει παρακαλῶν
[14, 8]	πολλὰ χρήσιμον αὑτὸν παρέσχεν Ἀντίπατρος	ὁ	τῶν Ἰουδαίων ἐπιμελητὴς ἐξ ἐντολῆς
[14, 7]	δ' αὐτῷ ταύτην τὴν δοκὸν	ὁ	τῶν χρημάτων φύλαξ ἱερεὺς Ἐλεάζαρος
[14, 10]	ἐν τῇ Ἀσίᾳ Λεύκιος Λέντλος	ὁ	ὕπατος ἐμοῦ ἐντυχόντος ἀπέλυσεν τῆς
[14, 13]	τοῦ τελέως ἀφεῖναι τὴν ψυχὴν	ὁ	Φασάηλος ἀκούσας παρά τινος γυναίου
[14, 7]	ὧν τῆς ἑτέρας ἐρασθεὶς Ἀλεξάνδρας	ὁ	Φιλιππίων ἄγεται γυναῖκα. μετὰ δὲ
[14, 2]	ἑκάστης κεφαλῆς καταβαλεῖν κελευόντων, προθύμως	ὅ	τε Ἀριστόβουλος καὶ οἱ ἱερεῖς
[14, 11]	ἀρχὴν κατέχειν. τοῖς δὲ βεβουλευμένοις	ὅ	τε δαίμων ἀντέπραξεν καὶ δεινὸς
[14, 11]	μετὰ στρατιᾶς ὥρμησεν ἐπὶ Φασάηλον	ὅ	τε δῆμος ἔνοπλος ἦν. Ἡρώδης
[14, 9]	αὐτὸν προσβαλεῖν τοῖς Ἱεροσολύμοις ὑπαντήσαντες	ὅ	τε πατὴρ Ἀντίπατρος καὶ ὁ
[14, 8]	πρὸς ἡμᾶς εὔνοιαν εἶναι πᾶν	ὅ	τι ἂν ἐπινοήσωμεν εἰς τιμὴν
[14, 4]	πολέμου καὶ πράττειν μετ' εἰρήνης	ὅ	τι βούλεται. συγγνοὺς δὲ ὁ
[14, 4]	φονευομένων ἀναγκασθέντες ἀποδρᾶναι πᾶν θ'	ὅ	τι δέοι παθεῖν τοῦτο παρ'
[14, 8]	ὅτι προαίρεσιν ἔχει ποιεῖν ἡμᾶς	ὅ	τι ποτ' ἂν δύνηται ἀγαθόν,
[14, 11]	ἀνενεγκὼν ἐπυνθάνετο τῶν περὶ Ἡρώδην,	ὅ	τι ποτε εἴη τὸ γεγενημένον
[14, 4]	δρῶντας τοὺς πολεμίους οὐκ ἐᾷ.	(Ὃ	δὴ καὶ Ῥωμαῖοι συνιδόντες κατ'
[14, 15]	ἐξιόντα τῶν παίδων ἀπέσφαττεν, εἰς	ὃ	πάντας διεχρήσατο, ἔπειτα δὲ καὶ
[14, 13]	δὲ χωρίου τῆς Μεσάδας, εἰς	ὃ	προύκειτο συμφυγεῖν ἐλάττονος ὄντος ὑποδέξασθαι
[14, 4]	καὶ τὸ ὀποβάλσαμον μύρων ἀκρότατον,	ὃ	τῶν θάμνων τεμνομένων ὀξεῖ λίθῳ
[14, 16]	Κανιδίου Γάλλου ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς	ὀγδοηκοστῆς	καὶ πέμπτης ὀλυμπιάδος τῷ τρίτῳ
[14, 14]	αὐτῆς ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς καὶ	ὀγδοηκοστῆς	καὶ τετάρτης ὀλυμπιάδος ὑπατεύοντος Γναίου
[14, 10]	μήτε ὅπλα βαστάζειν δύνασθαι μήτε	ὁδοιπορεῖν	ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν σαββάτων,
[14, 15]	ἀσμένως καὶ τὰ κατὰ τὴν	ὁδὸν	αὐτῷ πεπραγμένα μαθὼν ἐδεξιοῦτο καὶ
[14, 3]	στρατιὰν ἐπ' αὐτὸν ἄγοντι καθ'	ὁδὸν	ἀφικόμενοί τινες ἐκ πόντου τὴν
[14, 8]	κατασύρας τι τοῦ τείχους καὶ	ὁδὸν	εἰσπεσεῖν παρέσχετο τοῖς ἄλλοις εἰς
[14, 1]	ὑπεξελθὼν νύκτωρ καὶ πολλὴν ἀνύσας	ὁδὸν	ἧκεν ἄγων εἰς τὴν καλουμένην
[14, 13]	εὔψυχος καὶ παριὼν κατὰ τὴν	ὁδὸν	θαρρεῖν ἕκαστον παρεκελεύετο καὶ μὴ
[14, 15]	πόλιν, οἷς δὲ κατὰ τὴν	ὁδὸν	Ἰουδαίοις περιετύγχανεν τούτους ἀπέσφαττεν ἐχθρούς
[14, 13]	εἰς χεῖρας ἐρχόμενοι κατὰ τὴν	ὁδόν.	οὓς δὴ καὶ τρεψάμενος καὶ
[14, 15]	αὐτῶν ἀποκτείνας ἀδεᾶ τοῖς ἑπομένοις	ὁδὸν	παρεῖχεν: οἱ δὲ σωτῆρα καὶ
[14, 13]	ἤπειγεν ἀξιώσας ἐβάδιζεν τὴν προκειμένην	ὁδὸν	συντονωτέραν ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς
[14, 9]	στίφους ἀποχρῶντος αὐτῷ πρὸς τὴν	ὁδόν,	ὡς μήτε ἐπίφοβος Ὑρκανῷ δόξειε
[14, 15]	παραθαρσύνας αὐτὸς ἡγεμὼν γίνεται τῆς	ὁδοῦ.	κατὰ δὲ σταθμὸν δεύτερον Τῶν
[14, 15]	δὲ διὰ τὸ κατὰ τὰς	ὁδοὺς	ἐπιτίθεσθαι τοὺς βαρβάρους καὶ πολλοὺς
[14, 15]	Ἰορδάνου ποταμοῦ φεύγοντας κατ' ἄλλας	ὁδούς,	καὶ προσάγεται μὲν πᾶσαν τὴν
[14, 4]	τὸ βόρειον τοῦ ἱεροῦ μέρος,	ὅθεν	ἦν ἐπίμαχον. ἀνεστήκεσαν δὲ καὶ
[14, 15]	τῇ μάχῃ κατεκλείσθησαν εἰς χωρίον,	ὅθεν	ἦσαν ὡρμηκότες τῇ προτεραίᾳ: προσβολὰς
[14, 10]	ἀπόδειξιν τῶν λεγομένων ἐγγύθεν ἔχωσιν	οἱ	ἀναγινώσκοντες τὴν πραγματείαν. ἦν δὲ
[14, 13]	ὑπαντιασάντων αὐτοὺς διεκπίπτουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα	οἱ	ἄνθρωποι. προσγενομένων δέ τινων πολλοὶ
[14, 15]	ἐξ ὑποστροφῆς μαχομένων ἐκτείνοντο πάντοθεν	οἱ	βάρβαροι. ἐπέκειτο δ' ὁ βασιλεὺς
[14, 16]	ὧν τε ὑπὲρ τοῦ ἔθνους	οἱ	γονεῖς αὐτοῦ διεπράξαντο. ἀλλ' οὗτοι
[14, 9]	Ὑρκανὸν εὐνοίας παρέβη καὶ πίστεως.	(Οἱ	δ' ἐν τέλει τῶν Ἰουδαίων
[14, 11]	ἐπὶ Μάλιχον πείθει μετὰ ξιφιδίων.	οἱ	δ' ἐπεξελθόντες καὶ πλησίον τῆς
[14, 4]	Ἰουδαίων οἱ μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων,	οἱ	δ' ὑπὸ ἀλλήλων ἀνῃροῦντο, εἰσὶν
[14, 15]	εἰς μάχην ἐφόβουν τοὺς Ῥωμαίους.	οἱ	δὲ γυμνῆτες προσιόντες τοῖς παλτοῖς
[14, 15]	διὰ τὴν πατρῴαν προσεχώρουν φιλίαν,	οἱ	δὲ διὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν,
[14, 5]	Ἱεροσολύμοις οἱ δὲ ἐν Γαδάροις	οἱ	δὲ ἐν Ἀμαθοῦντι, τέταρτοι δ'
[14, 5]	ἐπολιτεύοντο οἱ μὲν ἐν Ἱεροσολύμοις	οἱ	δὲ ἐν Γαδάροις οἱ δὲ
[14, 4]	τὴν πόλιν εἰς πολιορκίαν εὐτρεπιζόμενοι.	οἱ	δὲ ἕτεροι δεξάμενοι τὴν στρατιὰν
[14, 13]	αὐτῶν ἀπέκτειναν, πλείους δὲ κατέτρωσαν,	οἱ	δὲ λοιποὶ διαφυγόντες ἐπ' οἴκου
[14, 6]	φονεύονται μὲν αὐτῶν εἰς πεντακισχιλίους,	οἱ	δὲ λοιποὶ σκεδασθέντες ὡς ἐδύναντο
[14, 5]	Ἀντώνιον προπέμψας σὺν ἄλλοις ἡγεμόσιν:	οἱ	δὲ ὁπλίσαντες Ῥωμαίων τοὺς ἑπομένους
[14, 15]	εἴρξοντας καὶ λοχήσοντας τοὺς σιτηγοῦντας,	οἱ	δὲ πειθόμενοι τοῖς Ἀντιγόνου προστάγμασιν
[14, 6]	μετὰ χιλίων ηὐτομόλησεν πρὸς αὐτόν:	οἱ	δὲ πολλοὶ τῶν προστιθεμένων ἦσαν
[14, 10]	ἐν τῷ ναῷ τῆς Ὁμονοίας.	οἱ	δὲ πρεσβεύοντες παρὰ Ὑρκανοῦ τοῦ
[14, 4]	ἔσφαττον τοὺς ἐν τῷ ἱερῷ,	οἱ	δὲ πρὸς ταῖς θυσίαις οὐδὲν
[14, 15]	ἀδεᾶ τοῖς ἑπομένοις ὁδὸν παρεῖχεν:	οἱ	δὲ σωτῆρα καὶ προστάτην αὐτὸν
[14, 4]	ἐδόκει παραδιδόναι Πομπηίῳ τὴν πόλιν,	οἱ	δὲ τὰ Ἀριστοβούλου φρονοῦντες ἀποκλείειν
[14, 13]	ὡς οὖσιν τῶν ἄλλων δεσπόταις.	οἱ	δὲ τὸ πᾶν εἰδότες ὑπεκρίνοντο
[14, 15]	τοῦ τείχους ἐπέτρεπεν τοῖς ἰδίοις.	οἱ	δὲ τοξεύοντες καὶ πολλῇ προθυμίᾳ
[14, 15]	ἕως ἂν εἰς τὸ ἱππήλατον	οἱ	διεξιόντες ἔλθοιεν. ὡς δ' οἱ
[14, 2]	ἀζύμων ἑορτῆς, ἣν πάσχα λέγομεν,	οἱ	δοκιμώτατοι τῶν Ἰουδαίων ἐκλιπόντες τὴν
[14, 13]	καὶ δὴ πάλιν Ἰουδαίων ἑκατὸν	οἱ	δυνατώτατοι παραγίνονται πρὸς αὐτὸν κατηγοροῦντες
[14, 15]	μὲν Ἡρώδης, προσπίπτουσι δὲ ἐξαπιναίως	οἱ	ἐκ τῆς ἐνέδρας ὄντες εἰς
[14, 12]	πρεσβεῖαι. παρῆσαν δὲ καὶ Ἰουδαίων	οἱ	ἐν τέλει κατηγοροῦντες τῶν περὶ
[14, 7]	μετήνεγκαν εἰς Κῶ τὰ χρήματα	οἱ	ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ἰουδαῖοι διὰ
[14, 9]	δίκην οὐχ ὑπακουσόμενος. ἠγανάκτουν δὲ	οἱ	ἐν τῷ συνεδρίῳ καὶ τὸν
[14, 4]	Ῥωμαίοις ἐποίησεν, ἃς δὲ πρότερον	οἱ	ἔνοικοι πόλεις ἐχειρώσαντο τῆς κοίλης
[14, 5]	ἀλλὰ τούτου μὲν αὐτὸν ἐπέσχον	οἱ	ἐνταῦθα Ῥωμαῖοι. περιιὼν δὲ ἐν
[14, 15]	Σίλων ἧκεν παρ' αὐτὸν καὶ	οἱ	ἡγεμόνες τῶν ἐν τοῖς χειμαδίοις
[14, 2]	παρασχόντες τοῖς δεομένοις. παρασπονδηθέντες δὲ	οἱ	ἱερεῖς ηὔξαντο τὸν θεὸν δίκην
[14, 2]	προθύμως ὅ τε Ἀριστόβουλος καὶ	οἱ	ἱερεῖς ὑπέστησαν καὶ διὰ τῶν
[14, 10]	βουλῇ δήμῳ χαίρειν. ἐνέτυχόν μοι	οἱ	Ἰουδαῖοι ἐν Δήλῳ καί τινες
[14, 6]	καρτερῶς ἡττῶνται τῇ μάχῃ γενναίως	οἱ	Ἰουδαῖοι καὶ προθύμως ἀγωνισάμενοι, βιασαμένων
[14, 8]	Μιθριδάτην ἀπιόντας πρὸς Καίσαρα διεκώλυον	οἱ	Ἰουδαῖοι οἱ τὴν Ὀνίου χώραν>
[14, 10]	πόλιν, ἣν ἀπ' ἀρχῆς ἔσχον	οἱ	Ἰουδαῖοι ποιούμενοι τὴν πρὸς Ῥωμαίους
[14, 16]	ἱερὸν καὶ τὴν ἄνω πόλιν	οἱ	Ἰουδαῖοι συνέφυγον, δείσαντες δὲ μὴ
[14, 16]	ἅτε σύμπαντος ἠθροισμένου τοῦ πλήθους	οἱ	Ἰουδαῖοι τοῖς περὶ τὸν Ἡρώδην
[14, 15]	τὰ κατὰ τὴν στρατηγίαν, ἀλλ'	οἱ	καὶ πρότερον τὴν Γαλιλαίαν ταράξαντες
[14, 8]	ἐν τέλει: καὶ δι' αὐτὸν	οἱ	κατὰ τὴν Συρίαν ἅπαντες ἐπεκούρουν
[14, 15]	πρὸς δύσιν τῆς πόλεως κλίμα	οἱ	κατὰ τοῦτο τεταγμένοι φύλακες ἠκόντιζόν
[14, 10]	τῷ δήμῳ στρατηγῶν εἰσηγησαμένων. ἐπεὶ	οἱ	κατοικοῦντες ἡμῶν ἐν τῇ πόλει
[14, 5]	ἐν Σαπφώροις τῆς Γαλιλαίας. καὶ	οἱ	μὲν ἀπηλλαγμένοι δυναστείας ἐν ἀριστοκρατίᾳ
[14, 15]	Μασάδα οἰκείους. τῶν δ' ἐπιχωρίων	οἱ	μὲν αὐτῷ διὰ τὴν πατρῴαν
[14, 5]	διένειμε τὸ ἔθνος, καὶ ἐπολιτεύοντο	οἱ	μὲν ἐν Ἱεροσολύμοις οἱ δὲ
[14, 13]	προέλθοιεν εἰς φιλονεικίαν ἐσομένου. καὶ	οἱ	μὲν οὐκ ἐπείθοντο. παραχρῆμα δ'
[14, 13]	ἔτι μᾶλλον ὑπώπτευε τοὺς Πάρθους.	οἱ	μὲν οὖν ἄλλοι ταύτῃ οὐ
[14, 13]	ἀνέλοιεν. οὐ μὴν ἔδωκεν: ἀλλ'	οἱ	μὲν Πάρθοι διὰ τοῦτ' ἐπὶ
[14, 4]	πάντα ἀνάπλεα. καὶ τῶν Ἰουδαίων	οἱ	μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων, οἱ δ'
[14, 8]	ἐπιτήδεια χορηγεῖν τῷ στρατῷ. καὶ	οἱ	μὲν ὡς ἑώρων Ἀντίπατρον καὶ
[14, 13]	αὐτοῖς μόνῃ κεῖσθαι συμβέβηκεν. καὶ	οἱ	μὲν ὡς Ἡρώδης παρῄνει φέρειν
[14, 2]	θεὲ βασιλεῦ τῶν ὅλων, ἐπεὶ	οἱ	μετ' ἐμοῦ συνεστῶτες σὸς δῆμός
[14, 13]	γενομένης κατὰ τὴν ἀγορὰν νικῶσιν	οἱ	νεανίσκοι τοὺς πολεμίους, καὶ συνδιώξαντες
[14, 9]	σοι τῶν πραγμάτων Ἀντίπατρος καὶ	οἱ	παῖδες αὐτοῦ νῦν εἰσιν, μηδὲ
[14, 13]	ἄλλα πάντα τῶν Ἱεροσολύμων διήρπαζον	οἱ	Πάρθοι καὶ τὸ βασίλειον, μόνων
[14, 13]	τὴν πόλιν καὶ τὸ ἱερὸν	οἱ	παρόντες πλὴν τῶν περὶ τὰ
[14, 13]	καὶ μέλλοντα πλήττειν αὑτὸν κατέσχον	οἱ	παρόντες, τῷ τε πλήθει κατισχύσαντες
[14, 13]	ταῦτα γὰρ σὺν ὀλίγοις στρατιώταις	οἱ	περὶ Ἡρώδην ἐφρούρουν. Φασάηλος μὲν
[14, 13]	δὲ καὶ κτείνειν αὐτοὺς παρῃτήσαντο	οἱ	περὶ Ἡρώδην. (Ἠρέμουν δ' οὐδ'
[14, 13]	εἰ μὴ περιέμενον ἕως ἂν>	οἱ	περὶ Ἱεροσόλυμα Πάρθοι Ἡρώδην συλλάβοιεν,
[14, 8]	ὑπήκουον. τούτους δὲ προσθεμένους ἀκούσαντες	οἱ	περὶ Μέμφιν ἐκάλουν καὶ αὐτοὶ
[14, 2]	τῷ θεῷ. ἀποροῦντες δὲ θυμάτων	οἱ	περὶ τὸν Ἀριστόβουλον ἠξίωσαν αὐτοῖς
[14, 13]	δὲ μετὰ ἱππέων ὑπὲρ θαλάττης	οἱ	περὶ Φασάηλον κατάγονται καὶ ἐνταῦθ'
[14, 15]	ἀμοιβὴν τῆς παρ' ἀμφοτέρων εὐεργεσίας,	οἱ	πλείους δὲ διὰ τὰς ἐλπίδας,
[14, 13]	τὸ φοβεῖσθαι, μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν	οἱ	πολέμιοι διώκοντες τριβῆς περὶ τὸ
[14, 15]	διὰ τῆς Γαλιλαίας. ὑπήντων δ'	οἱ	πολέμιοι καὶ κρατηθέντες τῇ μάχῃ
[14, 4]	Ἀντωνίου καὶ Μάρκου Τυλλίου Κικέρωνος	οἱ	πολέμιοι μὲν εἰσπεσόντες ἔσφαττον τοὺς
[14, 4]	παρέρρηξέν τι χωρίον, εἰσεχέοντο μὲν	οἱ	πολέμιοι, πρῶτος δὲ αὐτῶν Κορνήλιος
[14, 13]	δ' ὁσημέραι ἀκροβολισμῶν αὐτοῖς ἀνέμενον	οἱ	πολέμιοι τὸν ἐκ τῆς χώρας
[14, 2]	συνεστῶτες σὸς δῆμός ἐστιν καὶ	οἱ	πολιορκούμενοι δὲ ἱερεῖς σοί, δέομαι
[14, 2]	τὸν μὲν ταῦτ' εὐξάμενον περιστάντες	οἱ	πονηροὶ τῶν Ἰουδαίων κατέλευσαν. (Ὁ
[14, 10]	τε οὖν αὐτοῖς, καθὼς καὶ	οἱ	πρὸ ἐμοῦ ἡγεμόνες, δίδωμι τὴν
[14, 10]	ἐπὶ τοῖς δικαίοις, οἷς καὶ	οἱ	πρόγονοι αὐτῶν τὴν ἀρχιερωσύνην διακατέσχον.
[14, 10]	ὃς ἦν πάντων Ἑβραίων πατήρ,	οἱ	πρόγονοι ἡμῶν ἦσαν αὐτοῖς φίλοι,
[14, 10]	μεγάλῳ πεδίῳ, ἃς Ὑρκανὸς καὶ	οἱ	πρόγονοι πρότερον αὐτοῦ διακατέσχον, ἀρέσκει
[14, 15]	οἱ διεξιόντες ἔλθοιεν. ὡς δ'	οἱ	πρῶτοι διεξῆλθον, ὀπισθοφυλακεῖ μὲν Ἡρώδης,
[14, 9]	ἐφρόντιζεν, ἐν δέει δὲ ἦσαν	οἱ	πρῶτοι τῶν Ἰουδαίων ὁρῶντες τὸν
[14, 5]	ἐρύματος πολεμίων, ἐφ' οὓς ἀνῄεσαν	οἱ	Ῥωμαῖοι, Μᾶρκος Ἀντώνιος ἐπιφανῶς ἀγωνισάμενος
[14, 16]	δείσαντες δὲ μὴ διακωλύσωσιν αὐτοὺς	οἱ	Ῥωμαῖοι τὰς καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελεῖν
[14, 5]	καὶ μάχης γενομένης κτείνουσι μὲν	οἱ	Ῥωμαῖοι τῶν πολεμίων περὶ τρισχιλίους,
[14, 8]	προέδρων ἐπεψήφισεν Δωρόθεος Ἐρχιεὺς καὶ	οἱ	συμπρόεδροι Τῷ δήμῳ, Διονύσιος Διονυσίου
[14, 9]	αὐτοῦ τὸ ἔργον τοῦτο ἠγάπησαν	οἱ	Σύροι: ποθοῦσι γὰρ αὐτοῖς ἀπηλλάχθαι
[14, 7]	φαρμάκῳ διαφθείρουσιν, θάπτουσι δ' αὐτὸν	οἱ	τὰ Καίσαρος θεραπεύοντες πράγματα, καὶ
[14, 7]	Καίσαρος ἐξουσίας, ἀλλ' αὐτὸν φθάσαντες	οἱ	τὰ Πομπηίου φρονοῦντες φαρμάκῳ διαφθείρουσιν,
[14, 4]	ἐμφανίζων, ἀλλ' ἀλήθεια, μαρτυροῦσι πάντες	οἱ	τὰς κατὰ Πομπήιον πράξεις ἀναγράψαντες,
[14, 13]	τῇ Γαλιλαίᾳ μεθ' ὅπλων ὑπαντῶσιν	οἱ	ταύτῃ τῶν πολεμίων ὑφεστῶτες. καὶ
[14, 8]	πρὸς Καίσαρα διεκώλυον οἱ Ἰουδαῖοι	οἱ	τὴν Ὀνίου χώραν> λεγομένην κατοικοῦντες.
[14, 10]	τοὺς ἄλλους ἅπαντας, ὅτι καὶ	οἱ	τῆς Ἀσίας καὶ οἱ τῆς
[14, 10]	καὶ οἱ τῆς Ἀσίας καὶ	οἱ	τῆς Εὐρώπης βασιλεῖς διὰ σπουδῆς
[14, 15]	παρ' Ἀντωνίου καὶ δευτέρου τάγματος	οἱ	τὸ χωρίον ἔχοντες φοβηθέντες νυκτὸς
[14, 11]	ἀλλοτρίων πόνων. ἐπιπράσκοντο δ' αὔτανδροι	οἱ	τῶν ἄλλων πόλεων> ἐπιμεληταί, καὶ
[14, 13]	ἦν ταῦθ' οὕτως ἔχοντα καὶ	οἱ	φύλακες αὐτῶν ἑωρῶντο. Φασαήλῳ μὲν
[14, 15]	δεῖσθαι γὰρ οὐχὶ τοιούτων συμμάχων,	οἳ	βλάψουσι μᾶλλον αὐτὸν ἢ τοὺς
[14, 4]	ὑπὸ ἀλλήλων ἀνῃροῦντο, εἰσὶν δ'	οἳ	καὶ κατὰ κρημνῶν ἑαυτοὺς ἐρρίπτουν
[14, 15]	κατὰ τὸν νόμον τὴν βασιλείαν,	οἳ	μηδὲν ἐξημαρτηκότες αὐτοὶ πρὸς Ῥωμαίους
[14, 15]	ἐπιθεμένων τῶν ἐν τοῖς δρυμῶσιν,	οἳ	πλησίον τῆς εἰς τὸ πεδίον
[14, 3]	διήκουσεν καὶ τῶν ἡγουμένων αὐτῶν,	οἳ	πρός τε ἀλλήλους διεφέροντο Ὑρκανὸς
[14, 15]	πόρρωθεν συγγενόμενοι περὶ τὴν κώμην:	οἳ	τότε ἔφευγον, καὶ εἰ μὴ
[14, 9]	τῆς ἐκ τούτων λαμπρότητος οὐδὲν	οἷα	φιλεῖ συμβαίνειν πολλάκις τῆς πρὸς
[14, 9]	εἰς δίκην μὲν οὔτ' αὐτὸς	οἶδά	τινα τῶν πώποτε εἰς ὑμᾶς
[14, 10]	τῆς ὑμετέρας χώρας εἰς τὴν	οἰκείαν	ἀσφαλῶς ἀνακομισθῶσιν. (Λεύκιος Λέντλος ὕπατος
[14, 8]	ᾐόνα τοῦ ποταμοῦ σὺν τοῖς	οἰκείοις	στρατιώταις Ἀντίπατρος παραθέων νενικηκὼς ἤδη
[14, 12]	καὶ ἐκ τῶν λόγων, ὅτι	οἰκειότατα	ἔχετε πρὸς ἡμᾶς, καὶ τὸ
[14, 15]	Ἡρώδης δὲ τοὺς ἐκ Μασάδας	οἰκείους	παραλαβὼν καὶ Ῥῆσαν τὸ φρούριον
[14, 14]	ταλαιπωρίας. εἶτ' ἐπιδιακινδυνεύειν αὐτῷ τοὺς	οἰκείους	πολιορκουμένους πλεύσειέ τε διὰ χειμῶνος
[14, 15]	ἔσπευδεν ῥυσόμενος τοὺς ἐν Μασάδα	οἰκείους.	τῶν δ' ἐπιχωρίων οἱ μὲν
[14, 15]	στράτευμα ὑπαντησόμενον Ἀντώνιος σὺν τῷ	οἰκείῳ	κόσμῳ τιμὴν Ἡρώδῃ ταύτην ἀπονέμων
[14, 14]	Ἡρώδου Ἰώσηπον σὺν διακοσίοις τῶν	οἰκείων	ἀποδρᾶναι βουλεύσασθαι πρὸς Ἄραβας: ἀκηκόει
[14, 15]	δὴ τούτοις μετὰ πάντων τῶν	οἰκείων	ἐφώλευον. ὁ δὲ βασιλεὺς λάρνακας
[14, 15]	τὴν δωροδοκίαν: καθῆκε γὰρ τῶν	οἰκείων	στρατιωτῶν οὐκ ὀλίγους σπάνιν τῶν
[14, 15]	πολεμίους, ἐπεγείρει δὲ τὸ τῶν	οἰκείων	φρόνημα καὶ θαρραλέους ἀπεργάζεται, καὶ
[14, 13]	περὶ Ἡρώδην, Ἀντώνιος καὶ πάλαι	οἰκείως	ἔχων πρὸς αὐτοὺς διὰ τὴν
[14, 5]	οἷς ὁ Γαβίνιος προσέταττεν βεβαίως	οἰκηθῆναι	τότε συνέβαινε τὰς πόλεις πολὺν
[14, 15]	ἀκολούθου λουομένου ἐν τῷ> ἐντὸς	οἰκήματι	τῶν πολεμίων τινὲς ὡπλισμένοι συμπεφευγότες
[14, 15]	μὲν γὰρ ἡ στέγη τοῦ	οἰκήματος,	οὐδένα δὲ ἀπολαβοῦσα διέφθειρεν, ὥστε
[14, 15]	εἵπετο κτείνων. πεπληρωμένων δὲ τῶν	οἰκήσεων	ὁπλιτῶν καί τινων ἀναφευγόντων ἐπὶ
[14, 10]	τῶν στρατηγῶν εἰς οἰκοδομίαν καὶ	οἴκησιν	αὐτῶν, ὃν ἂν ὑπολάβωσιν πρὸς
[14, 4]	καὶ Ἰάμνειαν καὶ Ἀρέθουσαν τοῖς	οἰκήτορσιν	ἀπέδωκεν. καὶ ταύτας μὲν ἐν
[14, 15]	μεσταῖς ἐπιτυγχάνοντες παντοίων κειμηλίων ταῖς	οἰκίαις.	Ἱεριχοῦντος μὲν οὖν φρουρὰν καταλιπὼν
[14, 1]	ὡς ἰδιώτης τυγχάνων εἰς τὴν	οἰκίαν	τὴν Ἀριστοβούλου. (Φίλος δέ τις
[14, 4]	καὶ πῦρ ἐνιέντες εἰς τὰς	οἰκίας	ἐνεπίμπραντο τὰ γινόμενα καρτερεῖν οὐχ
[14, 16]	δ' εἰς Ἡρώδην τὸν Ἀντιπάτρου	οἰκίας	ὄντα δημοτικῆς καὶ γένους ἰδιωτικοῦ
[14, 16]	τοῖς στενωποῖς καὶ κατὰ τὰς	οἰκίας	συνωθούμενοι καὶ τῷ ναῷ προσφεύγοντες,
[14, 4]	τὰ βασίλεια ἐφρούρει καὶ τὰς	οἰκίας	τὰς πρὸς τῷ ἱερῷ καὶ
[14, 13]	ὁπλίτας τινὰς εἰς τὰς πλησίον	οἰκίας	φρουρήσοντας αὐτάς, οὓς ἐπαναστὰς ὁ
[14, 16]	μηχανὰς ἀντετείχιζον ἐρειπομένων τῶν πρώτων	οἰκοδομημάτων,	ὑπὸ γῆν τε ἀπαντῶντες ἐν
[14, 10]	τόπον ὑπὸ τῶν στρατηγῶν εἰς	οἰκοδομίαν	καὶ οἴκησιν αὐτῶν, ὃν ἂν
[14, 13]	συμμάχων ὄντας ἐρήμους σὺν αὐτοῖς	οἴκοις	κατέπρησεν. ὑπὲρ μὲν οὖν τῆς
[14, 10]	προνοῆσαί τε τῆς ἀσφαλοῦς εἰς	οἶκον	τῶν πρεσβευτῶν ἀνακομιδῆς. ἀπεδεξάμεθα δὲ
[14, 16]	ἀρχὴ μετὰ ἔτη ἑκατὸν εἰκοσιέξ.	οἶκος	λαμπρὸς οὗτος ἦν καὶ διάσημος
[14, 13]	οἱ δὲ λοιποὶ διαφυγόντες ἐπ'	οἴκου	ἡσύχαζον. τοῦ δὲ δήμου καταβοῶντος
[14, 7]	στάσιν Τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἡ	οἰκουμένη	πεπλήρωτο, λέγων οὕτως: τέτταρες δ'
[14, 7]	ἱερῷ πάντων τῶν κατὰ τὴν	οἰκουμένην	Ἰουδαίων καὶ σεβομένων τὸν θεὸν
[14, 16]	φόνῳ βραχὺ καὶ τὴν τῆς	οἰκουμένης	ἡγεμονίαν ἀντάλλαγμα κρίνει. τοῦ δὲ
[14, 7]	οὐκ ἔστι ῥᾳδίως εὑρεῖν τῆς	οἰκουμένης,	ὃς οὐ παραδέδεκται τοῦτο τὸ
[14, 16]	Σοσσίου ποσίν, κἀκεῖνος μηδὲν αὐτὸν	οἰκτείρας	πρὸς τὴν μεταβολὴν ἐπεκρότησεν μὲν
[14, 8]	πελέκει Σκιπίωνος, ἐδεῖτό τε λαβεῖν	οἶκτον	αὐτοῦ τῆς ἀρχῆς ἐκβεβλημένου, Ὑρκανοῦ
[14, 14]	τὴν μόνην βοήθειαν. (Ἀντώνιον δ'	οἶκτος	εἰσέρχεται τῆς Ἡρώδου μεταβολῆς, καὶ
[14, 8]	Πτολεμαῖος ὁ Σοαίμου Λίβανον ὄρος	οἰκῶν	αἵ τε πόλεις σχεδὸν ἅπασαι.
[14, 15]	τούτων, καὶ τοὺς ὀρόφους τῶν	οἴκων	ἀνασκάπτων ἔμπλεα τὰ κάτω τῶν
[14, 15]	δὲ εἶχε τοὺς ἄλλους τῆς	οἰμωγῆς	ἀκούοντας καὶ περὶ τῆς σωτηρίας
[14, 13]	τέκνα καὶ μετὰ δακρύων καὶ	οἰμωγῆς	ἀπολειπουσῶν τὴν πατρίδα καὶ φίλους
[14, 15]	πρὸς αὐτὸν ἐπέστειλεν σῖτα καὶ	οἶνον	καὶ ἔλαιον καὶ βοσκήματα τά
[14, 13]	ἡγεμόνα τε ὁμώνυμον τοῦ βασιλέως	οἰνοχόον.	ἐκ δὲ τῶν περὶ Κάρμηλον
[14, 11]	καὶ πείσας ἀργυρίῳ τὸν Ὑρκανοῦ	οἰνοχόον,	παρ' ᾧ ἑκάτεροι εἱστιῶντο, φαρμάκῳ
[14, 9]	εἰσιν, μηδὲ ἀπάτα σαυτὸν τοῦτο	οἰόμενος,	ἀλλὰ δεσπόται φανερῶς ἀνωμολόγηνται: καὶ
[14, 11]	πατρὸς Ἡρώδης ἐπέστελλεν, κἀκεῖνος εἰδώς,	οἷος	εἴη τὸν τρόπον Μάλιχος, ἀντεπιστέλλει
[14, 7]	δισχίλια δ' ἦν τάλαντα, βαστάσας	οἷός	τε ἦν καὶ τὸν χρυσὸν
[14, 15]	ἀνεχώρει μὲν εἰς Ἀμμαοῦν πόλιν,	οἷς	δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν Ἰουδαίοις
[14, 13]	πολεμίων κινδύνοις. ἄρας οὖν σὺν	οἷς	εἶχεν ὁπλίταις καὶ τὰς γυναῖκας
[14, 13]	ἐπιτρεπόντων αὐτοῦ τῇ χειρὶ διακονεῖν	οἷς	ἐντεθύμητο, ἀνακτησάμενος τὴν μητέρα καὶ
[14, 13]	ταραχαῖς Ἡρώδης γενόμενος καὶ μᾶλλον	οἷς	ἤκουσεν περὶ τἀδελφοῦ καὶ τῆς
[14, 14]	ἐχθρὸν αὐτὸν ὑπελάμβανεν, πρόθυμος ἦν	οἷς	Ἡρώδης παρεκάλει συλλαμβάνεσθαι. Καῖσαρ μὲν
[14, 12]	Τυρίων φρουροὺς φιλανθρώπως ἀπέλυσεν ἔστιν	οἷς	καὶ δωρεὰς δοὺς διὰ τὸ
[14, 10]	ἔθνους εἶναι ἐπὶ τοῖς δικαίοις,	οἷς	καὶ οἱ πρόγονοι αὐτῶν τὴν
[14, 10]	Ἰουδαίους ἔχειν ἐπὶ τοῖς δικαίοις	οἷς	καὶ πρότερον εἶχον. μένειν δὲ
[14, 4]	κατὰ Πομπήιον πράξεις ἀναγράψαντες, ἐν	οἷς	καὶ Στράβων καὶ Νικόλαος καὶ
[14, 5]	ὀλίγαι. τῶν δὲ ἀνθρώπων πειθομένων	οἷς	ὁ Γαβίνιος προσέταττεν βεβαίως οἰκηθῆναι
[14, 15]	ἦσαν, καὶ μισθοφόρους μιγάδας πρὸς	οἷς	ὀλίγους τῶν ἱππέων ἐπὶ Ἱεριχοῦντα
[14, 7]	ἄξιος ἦν καὶ παρὰ Ἰουδαίων	οἷς	παρὼν ἄγεται γυναῖκα τῶν ἐπισήμων
[14, 10]	πάντων ἀνθρώπων ὄντι εὐεργέτῃ καὶ	οἷς	περὶ τῆς Ἰουδαίων φιλίας καὶ
[14, 3]	τὴν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτημάτων τιμωρίαν,	οἷς	Πομπήιος τοὺς στρατιώτας ἐμισθοδότησεν. ἐξεῖλεν
[14, 10]	δόγμα ἐξέθετο: πολίτας Ῥωμαίων Ἰουδαίους,	οἵτινες	ἱερὰ Ἰουδαικὰ ποιεῖν εἰώθασιν, ἐν
[14, 10]	ὕπατος λέγει: πολίτας Ῥωμαίων Ἰουδαίους,	οἵτινές	μοι ἱερὰ ἔχειν καὶ ποιεῖν
[14, 8]	καὶ πρέσβεις ἐξ ἁπάντων Ἀθηναίων,	οἵτινες	τὸ ψήφισμά τε αὐτῷ κομιοῦσι
[14, 13]	ταράξαι, ἀπῄει τε πρὸς Πάκορον.	~(Οἰχομένου	δὲ τῶν Πάρθων ἐδέσμευόν τινες
[14, 9]	ἔθνους τυγχάνειν βασιλικῆς καὶ τιμῶν	οἵων	ἄν τις μεταλαμβάνοι τῶν ὅλων
[14, 7]	βασίλισσα, καὶ τὰ τῶν Ἰουδαίων	ὀκτα	κόσια τάλαντα. ἡμῖν δὲ δημόσια
[14, 7]	ἅπαντα, τάλαντα δ' οὗτος ἦν	ὀκτακισχίλια,	περιδύειν τοῦ ναοῦ. λαμβάνει δὲ
[14, 6]	ἔργα: τοὺς δ' ὡπλισμένους περὶ	ὀκτακισχιλίους	ὄντας ἀναλαβὼν ᾤχετο. καὶ προσπεσόντων
[14, 13]	τοὺς ἑπομένους, ἦσαν δὲ ὡς	ὀκτακόσιοι,	σίτου τε ὄντος ἐν τῷ
[14, 8]	δὲ τῶν μὲν περὶ τοῦτον	ὀκτακόσιοι,	τῶν δ' Ἀντιπάτρου πεντήκοντα. Μιθριδάτης
[14, 15]	κατὰ Λίβανον τὸ ὄρος γίνεται,	ὀκτακοσίους	μὲν τῶν αὐτόθι προσλαμβάνει, ἔχων
[14, 10]	στρατείας ἀπέλυσα πρὸ δώδεκα καλανδῶν	Ὀκτωβρίων	Λευκίω Λέντλω Γαίω Μαρκέλλω ὑπάτοις.
[14, 3]	ἧκον παρ' αὐτὸν πρέσβεις ἐξ	ὅλης	Συρίας καὶ Αἰγύπτου καὶ ἐκ
[14, 1]	τῆς γυναικὸς αὐτοῦ στρατηγὸν ἀποδειξάντων	ὅλης	τῆς Ἀρέτας ἐστράτευσεν ἐπὶ τὸν
[14, 16]	τὰ παρὰ τούτων γινόμενα οὐκ	ὀλίγα,	ἐπεκθέοντές τε τὰ μὲν ἡμίεργα
[14, 11]	ἀδελφὸς Μαλίχου τότε ἀποστήσας οὐκ	ὀλίγα	χωρία ἐφρούρει καὶ Μάσαδαν τὸ
[14, 5]	καὶ Γάζα καὶ ἄλλαι οὐκ	ὀλίγαι.	τῶν δὲ ἀνθρώπων πειθομένων οἷς
[14, 15]	Πτολεμαίδα καὶ συναγηοχὼς δύναμιν οὐκ	ὀλίγην	ξένων τε ἅμα καὶ ὁμοφύλων
[14, 4]	καὶ δισχιλίους, Ῥωμαίων δὲ πάνυ	ὀλίγοι.	ἐλήφθη δὲ αἰχμάλωτος καὶ Ἀψάλωμος,
[14, 4]	καὶ τῶν περὶ αὐτὸν οὐκ	ὀλίγοι	καὶ εἶδον ὅσα μὴ θεμιτὸν
[14, 13]	ὁ Πάρθων στρατηγὸς σὺν ἱππεῦσιν	ὀλίγοις	Ἀντιγόνου δεηθέντος εἰς τὴν πόλιν
[14, 13]	τὰ βασίλεια: ταῦτα γὰρ σὺν	ὀλίγοις	στρατιώταις οἱ περὶ Ἡρώδην ἐφρούρουν.
[14, 11]	ἀλλοδαπὸν ἁγνεύοντος εἰσδέχεσθαι τοῦ πλήθους.	ὀλίγον	δὲ φροντίσας Ἡρώδης τῶν ἀγγέλων
[14, 16]	βασιλεὺς ἐκ τῆς Σαμαρείτιδος οὐκ	ὀλίγον	πρὸς τῷ πάλαι στρατὸν ἄγων:
[14, 13]	τῆς ἀδικίας ταύτης Ἡρώδης μετ'	ὀλίγον	τιμωρίαν παρὰ τῶν ἀντιστασιωτῶν λαμβάνει
[14, 15]	Ἰουδαίων διωκόντων αὐτὸν Ἡρώδης μετ'	ὀλίγου	στίφους ἐπέξεισιν καὶ τρέπεται μὲν
[14, 16]	τέλη πόρρωθεν ἀγορὰν συνεκόμιζεν, ὡς	ὀλίγου	χρόνου πολλὴν ἀφθονίαν αὐτοῖς γενέσθαι
[14, 15]	προλοχίζουσιν αὐτόθι τῶν ἱππέων οὐκ	ὀλίγους	ἠρεμήσοντας ἕως ἂν εἰς τὸ
[14, 15]	γὰρ τῶν οἰκείων στρατιωτῶν οὐκ	ὀλίγους	σπάνιν τῶν ἐπιτηδείων καταβοᾶν καὶ
[14, 15]	καὶ μισθοφόρους μιγάδας πρὸς οἷς	ὀλίγους	τῶν ἱππέων ἐπὶ Ἱεριχοῦντα παραγίνεται,
[14, 15]	ηὔξετο καὶ πᾶσα Γαλιλαία πλὴν	ὀλίγων	αὐτῷ προστέθειτο. ὡρμηκότα δ' αὐτὸν
[14, 13]	τὸ λελωβῆσθαι, τοῦ νόμου τῶν	ὁλοκλήρων	εἶναι τὴν τιμὴν ἀξιοῦντος. Φασάηλον
[14, 14]	μὲν Ἰωσήπῳ συμμαχήσων, τὸ δ'	ὅλον	ἦν αὐτῷ στρατήγημα χρήματα παρ'
[14, 7]	ναοῦ. λαμβάνει δὲ καὶ δοκὸν	ὁλοσφύρητον	χρυσῆν ἐκ μνῶν τριακοσίων πεποιημένην:
[14, 4]	ἐνάτην καὶ ἑβδομηκοστὴν καὶ ἑκατοστὴν	ὀλυμπιάδα	ὑπατευόντων Γαίου Ἀντωνίου καὶ Μάρκου
[14, 16]	τῆς ἑκατοστῆς ὀγδοηκοστῆς καὶ πέμπτης	ὀλυμπιάδος	τῷ τρίτῳ μηνὶ τῇ ἑορτῇ
[14, 14]	ἑκατοστῆς καὶ ὀγδοηκοστῆς καὶ τετάρτης	ὀλυμπιάδος	ὑπατεύοντος Γναίου Δομετίου Καλβίνου τὸ
[14, 1]	καὶ ἑβδομηκοστῆς πρὸς ταῖς ἑκατὸν	ὀλυμπιάδος,	ὑπατεύοντος Ῥωμαίων Κυίντου Ὁρτησίου καὶ
[14, 2]	εἶπεν: ὦ θεὲ βασιλεῦ τῶν	ὅλων,	ἐπεὶ οἱ μετ' ἐμοῦ συνεστῶτες
[14, 13]	ὑπήντησεν καὶ βουλὴν περὶ τῶν	ὅλων	ἦγε, τί χρὴ ποιεῖν, πολλοῦ
[14, 9]	οἵων ἄν τις μεταλαμβάνοι τῶν	ὅλων	ὢν δεσπότης. ὑπὸ μέντοι τῆς
[14, 11]	ἐφήπτετο, καὶ τοῦ παιδὸς αὐτῷ	ὁμηρεύοντος	ἐν Τύρῳ παρελθὼν εἰς τὴν
[14, 10]	πείθεσθαι ἡμᾶς δεῖ τῷ στρατηγῷ.	ὅμοια	δὲ τούτοις καὶ Σαρδιανοὶ περὶ
[14, 9]	κινηθεὶς ἐφιλοτιμεῖτο μὴ ἀπολειφθῆναι τῆς	ὁμοίας	εὐφημίας, καὶ τοὺς ἐν τοῖς
[14, 10]	χρήματα συνεισφέρειν οὔτε σύνδειπνα ποιεῖν.	ὁμοίως	δὲ κἀγὼ τοὺς ἄλλους θιάσους
[14, 12]	χρήσασθαι, ἡμῶν ἕκαστα τοῖς συμμάχοις	ὁμοίως	τοῖς κρίμασιν φυλασσόντων. (Μᾶρκος Ἀντώνιος
[14, 15]	μετὰ τοῦτον δεύτερος καὶ τρίτος	ὁμοίως	ὡπλισμένοι, οὐδὲν βλάψαντες τὸν βασιλέα
[14, 12]	δῆμος. ἐγεγάμβρευτο δ' ἤδη καθ'	ὁμολογίαν	τῷ Ὑρκανοῦ γένει καὶ διὰ
[14, 1]	ὅρκοις καὶ δεξιαῖς πιστωσάμενοι τὰς	ὁμολογίας	καὶ κατασπασάμενοι τοῦ πλήθους παντὸς
[14, 5]	περὶ τῶν πρόσθεν αὐτοῖς ἡμαρτημένων	ὁμολογῶν.	στρατοπεδευομένων δὲ πολλῶν πρὸ τοῦ
[14, 10]	Ἀπριλλίων ἐν τῷ ναῷ τῆς	Ὁμονοίας.	γραφομένῳ παρῆσαν Λούκιος Καλπούρνιος Μενηνία
[14, 8]	εἴδοις Δεκεμβρίαις ἐν τῷ τῆς	Ὁμονοίας	ναῷ. γραφομένῳ τῷ δόγματι παρῆσαν
[14, 10]	Φεβρουαρίων ἐν τῷ ναῷ τῆς	Ὁμονοίας.	οἱ δὲ πρεσβεύοντες παρὰ Ὑρκανοῦ
[14, 4]	τῶν ἀνθρώπων ἔνδον στάσις οὐχ	ὁμονοούντων	περὶ τῶν ἐνεστώτων, ἀλλὰ τοῖς
[14, 7]	μετέβη διὰ τὸ καὶ ταύτην	ὅμορον	εἶναι τῇ τῶν Αἰγυπτίων ἀρχῇ>
[14, 12]	Μαρίων καὶ εἰς τὴν Γαλιλαίαν	ὅμορον	οὖσαν ἐνέβαλεν καὶ τρία καταλαβὼν
[14, 1]	τὸν Ἀρέταν ἀποδρᾶναι, ἔστιν δὲ	ὅμορος	τῇ Ἰουδαίᾳ Ἀραβία, καὶ δὴ
[14, 1]	Ἰδουμαίας ποιήσασθαι φιλίαν πρὸς τοὺς	ὁμοροῦντας	αὐτῷ Ἄραβας καὶ Γαζαίους καὶ
[14, 3]	τε καταδρομὰς τὰς ἐπὶ τοὺς	ὁμόρους	καὶ τὰ πειρατήρια τὰ ἐν
[14, 8]	τὰ αὐτῶν φρονῆσαι κατὰ τὸ	ὁμόφυλον	Ἀντίπατρος καὶ μάλιστα ἐπιδείξας αὐτοῖς
[14, 2]	τὸν Ἀριστόβουλον ἠξίωσαν αὐτοῖς τοὺς	ὁμοφύλους	παρασχεῖν χρήματα λαβόντας ἀντὶ τῶν
[14, 15]	ὀλίγην ξένων τε ἅμα καὶ	ὁμοφύλων	ἤλαυνε διὰ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ
[14, 2]	δίκην αὐτῶν εἰσπράξασθαι παρὰ τῶν	ὁμοφύλων,	ὁ δὲ οὐκ ἀνεβάλετο τὴν
[14, 13]	καὶ Ἀντιγόνῳ συμπράξουσαν, ἡγεμόνα τε	ὁμώνυμον	τοῦ βασιλέως οἰνοχόον. ἐκ δὲ
[14, 1]	τοῦτο γὰρ ἦν τὸ ὄνομα,	ὃν	Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέως καὶ τῆς
[14, 10]	εἰς οἰκοδομίαν καὶ οἴκησιν αὐτῶν,	ὃν	ἂν ὑπολάβωσιν πρὸς τοῦτ' ἐπιτήδειον
[14, 9]	πολεμίους: οὐ γὰρ ἀνέξεσθαι μετακινούμενον	ὃν	αὐτοὶ κατέστησαν. ταῦτα λέγων καθίστα
[14, 7]	λέγει. (Κράσσος δὲ πάντα διοικήσας	ὃν	αὐτὸς ἐβούλετο τρόπον ἐξώρμησεν ἐπὶ
[14, 12]	ἀποκαταστῆσαι κελεύω. τὸν δὲ στέφανον	ὃν	ἔπεμψας ἐδεξάμην. (Μᾶρκος Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ
[14, 14]	μέρους τινὸς τῶν στρατιωτῶν κατέλιπεν,	ὃν	καὶ αὐτὸν ἐθεράπευεν Ἀντίγονος, ὅπως
[14, 7]	ὁ αὐτὸς Στράβων, ὅτι καθ'	ὃν	καιρὸν διέβη Σύλλας εἰς τὴν
[14, 15]	καὶ κίνδυνος αὐτῷ μέγιστος συνέπεσεν,	ὃν	κατὰ θεοῦ πρόνοιαν διέφυγεν: γυμνοῦ
[14, 9]	τὸν θεὸν μέγαν, καὶ οὗτος,	ὃν	νῦν δι' Ὑρκανὸν ἀπολῦσαι βούλεσθε,
[14, 10]	ἔτους, ὃν σαββατικὸν καλοῦσιν, καθ'	ὃν	οὔτε ἀροῦσιν οὔτε τὸν ἀπὸ
[14, 10]	ὑπεξαιρουμένης χωρὶς τοῦ ἑβδόμου ἔτους,	ὃν	σαββατικὸν ἐνιαυτὸν προσαγορεύουσιν, ἐπεὶ ἐν
[14, 10]	χοε ὑπεξαιρουμένου τοῦ ἑβδόμου ἔτους,	ὃν	σαββατικὸν καλοῦσιν, καθ' ὃν οὔτε
[14, 10]	τε καὶ τόπος αὐτοῖς, εἰς	ὃν	συλλεγόμενοι μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων
[14, 12]	συνεμάχει δ' αὐτῷ καὶ Μαρίων,	ὃν	Τυρίων καταλελοίπει τύραννον Κάσσιος: τυραννίσι
[14, 3]	φάλαρα καὶ τὸν ἄλλον κόσμον,	ὃν	ὥσπερ οὐ δίκην ὑφέξοντες, ἀλλ'
[14, 10]	Ἀλέξανδρος Θεοδώρου Πάτροκλος Χαιρέου Ἰωάννης	Ὀνείου.	(Ἔπεμψεν δὲ τούτων Ὑρκανὸς τῶν
[14, 15]	μέντοι καὶ αὐτῷ διά τινας	ὀνείρων	ὄψεις τρανῶς προφαινούσας τὸν τοῦ
[14, 2]	τὴν χώραν εἰς Αἴγυπτον ἔφυγον.	Ὀνίαν	δέ τινα ὄνομα δίκαιον ὄντα
[14, 2]	ὠμότητος καὶ δίκην εἰσεπράξατο τοῦ	Ὀνίου	φόνου τούτῳ τῷ τρόπῳ: πολιορκουμένων
[14, 8]	διεκώλυον οἱ Ἰουδαῖοι οἱ τὴν	Ὀνίου	χώραν> λεγομένην κατοικοῦντες. πείθει δὲ
[14, 2]	Αἴγυπτον ἔφυγον. Ὀνίαν δέ τινα	ὄνομα	δίκαιον ὄντα καὶ θεοφιλῆ, ὃς
[14, 9]	δ' οὕτως εἷς τις Σαμαίας	ὄνομα,	δίκαιος ἀνὴρ καὶ διὰ τοῦτο
[14, 12]	πρότερον καὶ γυναῖκα δημότιν Δῶριν	ὄνομα	ἐκ τοῦ ἔθνους, ἐξ ἧς
[14, 7]	τῶν ἐπισήμων ἐξ Ἀραβίας Κύπρον	ὄνομα,	ἐξ ἧς αὐτῷ τέσσαρες ἐγένοντο
[14, 9]	διεζωσμένους, σαυτὸν μέντοι τῆς βασιλείας	ὄνομα	μόνον ἀκούοντα; ἀλλὰ μὴ λανθανέτω
[14, 1]	αὐτοῦ τοῦτο γὰρ ἦν τὸ	ὄνομα,	ὃν Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέως καὶ
[14, 7]	τῶν χρημάτων φύλαξ ἱερεὺς Ἐλεάζαρος	ὄνομα,	οὐ διὰ πονηρίαν, ἀγαθὸς γὰρ
[14, 15]	τὴν Σαμάρειαν πέμπει στρατηγὸν Πάππον	ὄνομα	σὺν δυνάμει πολλῇ βουλόμενος παρασχεῖν
[14, 10]	εἰς παραχειμασίαν ἢ ἄλλῳ τινὶ	ὀνόματι,	ἀλλ' εἶναι πανταχόθεν ἀνεπηρεάστους. ὅσα
[14, 8]	ἐν ἑτέροις πάλιν ἐξ Ὑψικράτους	ὀνόματος	λέγει οὕτως: τὸν δὲ Μιθριδάτην
[14, 8]	ὁ Καππάδοξ λέγων ἐξ Ἀσινίου	ὀνόματος	οὕτως: μετὰ τὸν Μιθριδάτην εἰσβαλεῖν
[14, 1]	τοῦτ' ἔστιν ἔκ τε τῶν	ὀνομάτων	καὶ τῆς τούτων ἁρμονίας καὶ
[14, 16]	εἰς Ἡρώδην τὸν Ἀντιπάτρου οἰκίας	ὄντα	δημοτικῆς καὶ γένους ἰδιωτικοῦ καὶ
[14, 9]	κεκώλυκεν ἄνθρωπον ἀναιρεῖν καὶ πονηρὸν	ὄντα,	εἰ μὴ πρότερον κατακριθείη τοῦτο
[14, 4]	περὶ τὸν ναὸν ἄβατόν τε	ὄντα	ἐν τῷ πρὶν χρόνῳ καὶ
[14, 2]	Ὀνίαν δέ τινα ὄνομα δίκαιον	ὄντα	καὶ θεοφιλῆ, ὃς ἀνομβρίας ποτὲ
[14, 1]	μὲν ἀδελφὸν ταύτης ἐκβεβληκότα πρεσβύτερον	ὄντα,	κατέχοντα δ' αὐτὴν οὖσαν ἐκείνου
[14, 12]	ὑμᾶς, εἴ τινα χωρία Ὑρκανοῦ	ὄντα	τοῦ ἐθνάρχου Ἰουδαίων πρὸ μιᾶς
[14, 13]	πλείους ἀπέλυσεν ὑπὲρ ἐννέα χιλιάδας	ὄντας	ἄλλον ἀλλαχῆ κελεύσας διὰ τῆς
[14, 6]	τοὺς δ' ὡπλισμένους περὶ ὀκτακισχιλίους	ὄντας	ἀναλαβὼν ᾤχετο. καὶ προσπεσόντων αὐτοῖς
[14, 3]	τιμωμένου παρ' αὐτοῖς θεοῦ πειθαρχεῖν,	ὄντας	δὲ τούτους ἀπογόνους τῶν ἱερέων
[14, 12]	κατεχομένην ὑπὸ στρατοπέδων καὶ συμμάχους	ὄντας	διήρπασεν καὶ ἐξεπολιόρκησεν τὸ Ἰουδαίων
[14, 15]	ἐν τῷ φρουρίῳ πολιορκουμένους συγγενεῖς	ὄντας,	ἐμποδὼν Ἰόππη γίνεται: πολεμίαν γὰρ
[14, 13]	οὓς ἐπαναστὰς ὁ δῆμος συμμάχων	ὄντας	ἐρήμους σὺν αὐτοῖς οἴκοις κατέπρησεν.
[14, 15]	καταλαβὼν τοὺς ἐγκαταληφθέντας περὶ δισχιλίους	ὄντας	ἐφόνευσεν αὐτάς τε τὰς πόλεις
[14, 6]	τούτους μὲν οὖν ἀπέλυσεν ἀπόρους	ὄντας:	οὐ γὰρ ἐγίνοντο αὐτῷ χρήσιμοι
[14, 6]	προσηγάγετο καὶ συμμάχους ἐποίησεν φύλακας	ὄντας	τῶν εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐμβολῶν.
[14, 15]	ἐξαπιναίως οἱ ἐκ τῆς ἐνέδρας	ὄντες	εἰς πεντακοσίους, καὶ τρεψαμένων τοὺς
[14, 15]	αὐτοὶ πρὸς Ῥωμαίους καὶ ἱερεῖς	ὄντες	οὐκ ἂν εἰκότα πάσχοιεν τῆς
[14, 10]	πάντα ποιεῖν ὑπὲρ Ἰουδαίων σύμμαχοι	ὄντες	Ῥωμαίων κατὰ τὸ τῆς συγκλήτου
[14, 10]	Ἀντώνιος καὶ Πόπλιος Δολαβέλλας ὕπατοι	ὄντες	τήν τε σύγκλητον συνήγαγον καὶ
[14, 10]	δήμῳ τῶν Ῥωμαίων πάντων ἀνθρώπων	ὄντι	εὐεργέτῃ καὶ οἷς περὶ τῆς
[14, 15]	δώσουσιν τὴν βασιλείαν ἰδιώτῃ τε	ὄντι	καὶ Ἰδουμαίῳ, τουτέστιν ἡμιιουδαίῳ, δέον
[14, 7]	τῷ ὑπ' αὐτοῦ δοθησομένῳ πολλῶν	ὄντι	μυριάδων ἀξίῳ. ἡ δὲ δοκὸς
[14, 9]	τὴν Γαλιλαίαν ἐπέτρεψεν νέῳ παντάπασιν	ὄντι:	πεντεκαίδεκα γὰρ ἐγεγόνει μόνα ἔτη.
[14, 9]	τοῦτο καὶ Σέξστῳ Καίσαρι γνώριμος	ὄντι	συγγενεῖ τοῦ μεγάλου Καίσαρος καὶ
[14, 15]	θεοῦ πρόνοιαν διέφυγεν: γυμνοῦ γὰρ	ὄντος	αὐτοῦ καὶ μετὰ παιδὸς ἑνὸς
[14, 13]	δὲ ὡς ὀκτακόσιοι, σίτου τε	ὄντος	ἐν τῷ χωρίῳ καὶ ὕδατος
[14, 15]	καὶ νεοσυλλέκτου τοῦ Ῥωμαίων στρατεύματος	ὄντος,	καὶ πολέμων ἀπείρως ἔχοντος καὶ
[14, 14]	εἰς Ῥώμην ἐπειγόμενον χειμῶνός τε	ὄντος	καὶ τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[14, 13]	εἰς ὃ προύκειτο συμφυγεῖν ἐλάττονος	ὄντος	ὑποδέξασθαι τοσοῦτον ὄχλον. τοὺς μὲν
[14, 4]	ἀνθρώποις ἢ μόνοις τοῖς ἀρχιερεῦσιν.	ὄντων	δὲ τραπέζης τε χρυσῆς καὶ
[14, 15]	τόπους, τῶν περὶ τὴν πόλιν	ὄντων	ἐρήμων διὰ τὸ ὑπὸ τῶν
[14, 7]	τῶν καταπετασμάτων τοῦ ναοῦ φυλακὴν	ὄντων	θαυμασίων τὸ κάλλος καὶ πολυτελῶν
[14, 4]	ἀκρότατον, ὃ τῶν θάμνων τεμνομένων	ὀξεῖ	λίθῳ ἀναπιδύει ὥσπερ ὀπός, ἕωθεν
[14, 15]	ἔχοντα τὰς παρόδους καὶ πέτραις	ὀξείαις	ἐμπεριεχόμενα: ἐν δὴ τούτοις μετὰ
[14, 15]	μήτε κάτωθεν ἀνιέναι διὰ τὴν	ὀξύτητα	τοῦ ὄρους δυναμένων μήτε ἄνωθεν
[14, 6]	τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὸ Ἀλεξάνδρειον,	ὅπερ	ἦν νεωστὶ κατεσκαμμένον, ἀνακτίζειν προαιρουμένου,
[14, 5]	τὸ τῶν Ἱεροσολύμων τεῖχος ἐπιχειροῦντος,	ὅπερ	καθεῖλεν Πομπήιος. ἀλλὰ τούτου μὲν
[14, 3]	ὑπελθεῖν, προσαγορεύεσθαι δὲ αὐτὸν τοῦτο	ὅπερ	καὶ Ἀλέξανδρον τὸν πατέρα. καὶ
[14, 15]	ὡς δ' οἱ πρῶτοι διεξῆλθον,	ὀπισθοφυλακεῖ	μὲν Ἡρώδης, προσπίπτουσι δὲ ἐξαπιναίως
[14, 10]	πολίτας αὐτοῦ διὰ τὸ μήτε	ὅπλα	βαστάζειν δύνασθαι μήτε ὁδοιπορεῖν ἐν
[14, 6]	ἐστείλατο Ἀντίπατρος ὑπηρέτησεν σῖτον καὶ	ὅπλα	καὶ χρήματα, καὶ τοὺς ὑπὲρ
[14, 11]	Μοῦρκον τάς τε πόλεις ἐπερχόμενος	ὅπλα	τε καὶ στρατιώτας συνήθροιζεν καὶ
[14, 5]	σὺν ἄλλοις ἡγεμόσιν: οἱ δὲ	ὁπλίσαντες	Ῥωμαίων τοὺς ἑπομένους καὶ σὺν
[14, 15]	Σαμάρειαν ᾤχετο σὺν ἱππεῦσιν ἑξακοσίοις	ὁπλίταις	δὲ τρισχιλίοις ὡς μάχῃ κριθησόμενος
[14, 13]	ἄρας οὖν σὺν οἷς εἶχεν	ὁπλίταις	καὶ τὰς γυναῖκας τοῖς ὑποζυγίοις
[14, 15]	τὸν ἀδελφὸν Ἰώσηπον σὺν δισχιλίοις	ὁπλίταις	καὶ τετρακοσίοις ἱππεῦσιν ἐξέπεμψεν, αὐτὸς
[14, 11]	φαρμάκῳ κτείνει τὸν ἄνδρα, καὶ	ὁπλίτας	ἔχων εὐτρέπιζεν τὰ κατὰ τὴν
[14, 9]	κόμης καὶ περὶ αὐτὸν ἔχων	ὁπλίτας,	ἵνα ἂν κατακρίνωμεν αὐτοῦ κατὰ
[14, 5]	καὶ συνέλεξεν ταχὺ μυρίους μὲν	ὁπλίτας	πεντακοσίους δὲ πρὸς τοῖς χιλίοις
[14, 13]	συνδιώξαντες εἰς τὸ ἱερὸν πέμπουσιν	ὁπλίτας	τινὰς εἰς τὰς πλησίον οἰκίας
[14, 8]	διατρίβοντι, ἧκεν Ἀντίπατρος ἄγων Ἰουδαίων	ὁπλίτας	τρισχιλίους ἐξ Ἀραβίας τε συμμάχους
[14, 16]	πρὸς δὲ τὰ ἐπιτήδεια πέμπων	ὁπλιτικὰ	τέλη πόρρωθεν ἀγορὰν συνεκόμιζεν, ὡς
[14, 16]	στρατιᾶς ἕνδεκα μὲν οὖσα τέλη	ὁπλιτικοῦ,	ἓξ δὲ χιλιάδες ἱππέων, ἄλλα
[14, 15]	ἐπ' αὐτοὺς ἴλην ἐκπέμπει καὶ	ὁπλιτικοῦ	τρία τέλη παῦσαι κακουργοῦντας ἐγνωκώς:
[14, 15]	κτείνων. πεπληρωμένων δὲ τῶν οἰκήσεων	ὁπλιτῶν	καί τινων ἀναφευγόντων ἐπὶ τὰς
[14, 15]	Ἀντιγόνου προστάγμασιν καὶ πολὺ πλῆθος	ὁπλιτῶν	περὶ Ἱεριχοῦντα ἀθροίσαντες παρεφύλασσον ἐπὶ
[14, 15]	αὐτούς. αἱ δὲ λάρνακες πλήρεις	ὁπλιτῶν	ὑπῆρχον ἅρπας μεγάλας ἐχόντων, αἷς
[14, 16]	ἔστιν δ' οὓς καὶ τοῖς	ὅπλοις	ἀνέστελλεν, ἥττης χαλεπωτέραν ἡγούμενος τὴν
[14, 4]	καὶ τὴν χώραν, ἣν τοῖς	ὅπλοις	ἐκτησάμεθα τοὺς Σύρους ἀφελόμενοι, ταύτην
[14, 12]	τὴν ἀπόνοιαν τὴν ἐκείνου τοῖς	ὅπλοις	κρατήσαντες διατάγμασιν καὶ κρίμασιν ἐπανορθούμεθα
[14, 15]	ἠρέμουν, μάχαιράν τις περιζωσάμενος τῶν	ὁπλοφόρων	καὶ ταῖν χεροῖν ἀμφοτέραιν δραξάμενος
[14, 15]	ἐν ἀφθόνοις διῆγον ἀνειμένοι τῶν	ὅπλων.	(Ἡρώδῃ δ' οὐκ ἐδόκει μένειν
[14, 11]	δὲ ἔχοντος τὴν φυλακὴν τῶν	ὅπλων	οὐδ' ἂν εἰς νοῦν ἐβάλετο
[14, 13]	δ' ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ μεθ'	ὅπλων	ὑπαντῶσιν οἱ ταύτῃ τῶν πολεμίων
[14, 4]	φοίνικα συμβέβηκε τρέφεσθαι καὶ τὸ	ὀποβάλσαμον	μύρων ἀκρότατον, ὃ τῶν θάμνων
[14, 4]	τεμνομένων ὀξεῖ λίθῳ ἀναπιδύει ὥσπερ	ὀπός,	ἕωθεν ἐπὶ Ἱεροσολύμων ἐχώρει. καὶ
[14, 1]	ἄγων εἰς τὴν καλουμένην Πέτραν,	ὅπου	τὰ βασίλεια ἦν τῷ Ἀρέτᾳ.
[14, 10]	Ἰουλίῳ Ποντίου υἱῷ Βρούτῳ ἀνθυπάτῳ,	ὅπως	ἄγωσι τὰ σάββατα καὶ πάντα
[14, 14]	τοῖς Ἄραψιν εἰς τοῦτο ἐναγόντων,	ὅπως	ἀποστερήσωσιν τὰς παρακαταθήκας, ἃς παρὰ
[14, 10]	κατὰ τὸ τῆς συγκλήτου δόγμα,	ὅπως	διὰ τῆς ὑμετέρας χώρας εἰς
[14, 12]	δὲ καὶ γράμματα κατὰ πόλεις,	ὅπως	εἴ τινες ἐλεύθεροι ἢ δοῦλοι
[14, 3]	μετάγειν ἀρχὴν τὸ ἔθνος ζητῆσαι,	ὅπως	καὶ δοῦλον γένοιτο. Ὑρκανὸς δὲ
[14, 10]	καὶ τοῖς προγόνοις αὐτῶν. καὶ	ὅπως	μηδεὶς μήτε ἄρχων μήτε ἀντάρχων
[14, 10]	περὶ ὧν ἐποιήσαντο τοὺς λόγους,	ὅπως	μηδὲν ἀδικῇ Ἀντίοχος ὁ βασιλεὺς
[14, 14]	ὃν καὶ αὐτὸν ἐθεράπευεν Ἀντίγονος,	ὅπως	μηδὲν ἐνοχλοίη, προσδοκῶν καὶ πάλιν
[14, 15]	οὖσαν αὐτὴν ἐχρῆν ἐξελεῖν πρότερον,	ὅπως	μηδὲν ὑπολείπηται κατὰ νώτου τοῖς
[14, 10]	Δοσίθεος Κλεοπατρίδου Ἀλεξανδρεὺς λόγους ἐποιήσατο,	ὅπως	πολίτας Ῥωμαίων Ἰουδαίους ἱερὰ Ἰουδαικὰ
[14, 10]	συμμαχίας πρὸς τὴν πόλιν ἔγραψεν,	ὅπως	συντελῶνται αὐτοῖς αἱ εἰς τὸν
[14, 10]	συγκεχωρημένα προσκεκριμένα ἐστὶν οὕτως ἔχοντα.	ὅπως	τὰ τέκνα αὐτοῦ τοῦ Ἰουδαίων
[14, 10]	ἐθνάρχην ὡς ἂν αὐτὸς προαιρῆται.	ὅπως	τε Ἰουδαίοις ἐν τῷ δευτέρῳ
[14, 10]	ἐπιτελεῖν κατὰ τοὺς πατρίους νόμους,	ὅπως	τε μηδεὶς αὐτοῖς ἐπιτάσσῃ διὰ
[14, 10]	ἐγκεχαραγμένην γράμμασιν Ῥωμαικοῖς καὶ Ἑλληνικοῖς.	ὅπως	τε τὸ δόγμα τοῦτο πᾶσι
[14, 10]	ὑπολάβωσιν πρὸς τοῦτ' ἐπιτήδειον εἶναι,	ὅπως	τε τοῖς τῆς πόλεως ἀγορανόμοις
[14, 10]	Ἀντιόχου υἱὸς Ἰουδαίους συμμάχους Ῥωμαίων,	ὅπως	τε φρούρια καὶ λιμένας καὶ
[14, 10]	τὸ δεύτερον ἔστησεν κατ' ἐνιαυτὸν	ὅπως	τελῶσιν ὑπὲρ τῆς Ἱεροσολυμιτῶν πόλεως
[14, 10]	παρατέθειμαι δὲ καὶ τὸ δόγμα,	ὅπως	τὴν ἀπόδειξιν τῶν λεγομένων ἐγγύθεν
[14, 12]	τῷ ἐπιφανεστάτῳ ἔχητε αὐτὸ γεγραμμένον,	ὅπως	ὑπὸ πάντων ἀναγινώσκεσθαι δύνηται. Μᾶρκος
[14, 10]	πρὸς τοὺς κατὰ πόλιν ταμίας,	ὅπως	φροντίσωσιν καὶ αὐτοὶ εἰς δέλτους
[14, 2]	ἑαυτὸν διὰ τὸ τὴν στάσιν	ὁρᾶν	ἰσχυρὰν ἐπιμένουσαν, ἀναχθέντα εἰς τὸ
[14, 9]	τοῖς πραττομένοις ἡσυχάσεις; ἦ οὐχ	ὁρᾷς	Ἀντίπατρον μὲν καὶ τοὺς παῖδας
[14, 10]	Τίτος Ἄμπιος Τίτου υἱὸς Βάλβος	Ὁρατία	πρεσβευτής, Τίτος Τόνγιος Κροστομίνα, Κόιντος
[14, 10]	Τίτος Ἄμπιος Τίτου υἱὸς Βάλβος	Ὁρατία	πρεσβευτής, Τίτος Τόνγιος Τίτου υἱὸς
[14, 4]	βάθος ἄπειρον προσβαλὼν μηχανὰς καὶ	ὄργανα	ἐκ Τύρου κομισθέντα ἐπιστήσας κατήρασσε
[14, 4]	οὐκ ἐπιτρεψάντων τὰ συγκείμενα γενέσθαι.	ὀργὴ	δ' ἐπὶ τούτοις Πομπήιον λαμβάνει,
[14, 9]	πείθεται: προσεξῆψαν δὲ αὐτοῦ τὴν	ὀργὴν	καὶ αἱ μητέρες τῶν ὑπὸ
[14, 11]	Θάμνα. ἐπεξῆλθε δ' ἂν ὑπ'	ὀργῆς	Κάσσιος ὥστε καὶ Μάλιχον ἀνελεῖν,
[14, 3]	κἀκεῖθεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀπῆρεν.	(Ὀργίζεται	δ' ἐπὶ τούτοις ὁ Πομπήιος,
[14, 9]	ἄγων ἐπ' αὐτὸν Ἡρώδης στρατιὰν	ὀργιζόμενος	τῆς δίκης αὐτῷ καὶ τοῦ
[14, 15]	ἀπέσφαττεν ἐχθρούς τε καὶ φίλους	ὀργιζόμενος	ὑπὲρ ὧν πεπόνθει. παροξυνθεὶς δ'
[14, 7]	Χαλκίδος τῆς ὑπὸ τῷ Λιβάνῳ	ὄρει,	καὶ πέμψας τὸν υἱὸν Φιλιππίωνα
[14, 5]	καὶ Μαχαιροῦντα πρὸς τοῖς Ἀραβίοις	ὄρεσιν.	ἔρχεται οὖν ἐπ' αὐτὸν Γαβίνιος
[14, 15]	ἐκείνους ἐξώρμησεν. ἦν δ' ἐν	ὄρεσιν	τὰ σπήλαια τελέως ἐξερρωγόσιν καὶ
[14, 12]	εὐφυεῖς καταλαμβανόμενοι μέχρι θαλάσσης ἀποτετειχισμένους	ὄρεσιν,	ὡς πύλῃ μιᾷ τὴν πάροδον
[14, 15]	λαμβάνει, στρατοπεδευσάμενος δὲ ἀνὰ τὰ	ὄρη,	πέντε γὰρ αὐτῷ σπείρας Μαχαιρᾶ
[14, 15]	χώραν ἀνασκευάσασθαι καὶ εἰς τὰ	ὄρη	φεύγειν, ὡς μηδὲν ἔχοντες Ῥωμαῖοι
[14, 1]	ἐν τῷ ἱερῷ συνθέμενοι καὶ	ὅρκοις	καὶ δεξιαῖς πιστωσάμενοι τὰς ὁμολογίας
[14, 7]	ἱερῷ λαμβάνει, καὶ παραβὰς τοὺς	ὅρκους	ἅπαντα τὸν ἐν τῷ ναῷ
[14, 12]	πόλεων μήτε ἡρῴων ἀποσχομένων μήτε	ὅρκους	οὓς ἐποιήσαντο φυλαξάντων, ἡμεῖς ὡς
[14, 7]	χρυσῆν λύτρον ἀντὶ πάντων ἔδωκεν,	ὅρκους	παρ' αὐτοῦ λαβὼν μηδὲν ἄλλο
[14, 12]	τοὺς μήτε χάριτος ἀπομνημονεύσαντας μήτε	ὅρκους	φυλάξαντας, βούλομαι καὶ τὴν ἀφ'
[14, 11]	τὴν ἐπιβουλήν, ἀπολογούμενος δὲ μεθ'	ὅρκων	αὐτῷ τε καὶ τοῖς παισίν,
[14, 9]	καὶ ὁ ἀδελφός, καὶ τὴν	ὁρμὴν	αὐτοῦ καταπαύσαντες καὶ παρακαλέσαντες ἔργῳ
[14, 11]	ἰδίων αὐτῷ πέμψας ἐπέσχε τῆς	ὁρμῆς.	(Ἐπεὶ δὲ Κάσσιος ἐκ τῆς
[14, 14]	ἐπεὶ δ' αὐτὸν ἐλθόντα νῆες	ὁρμοῦσαι	αὐτόθι εἶργον τοῦ ἐπ' Ἀλεξανδρείας
[14, 10]	στρατηγὸς ἢ πρεσβευτὴς ἐν τοῖς	ὅροις	τῶν Ἰουδαίων ἀνιστὰς συμμαχίαν καὶ
[14, 15]	πορείαν ὡς κατὰ Λίβανον τὸ	ὄρος	γίνεται, ὀκτακοσίους μὲν τῶν αὐτόθι
[14, 13]	δὲ τῶν περὶ Κάρμηλον τὸ	ὄρος	Ἰουδαίων πρὸς Ἀντίγονον ἐλθόντων καὶ
[14, 6]	αὐτῷ μυρίων περὶ τὸ Ἰταβύριον	ὄρος.	(Καταστησάμενος δὲ Γαβίνιος τὰ κατὰ
[14, 8]	καὶ Πτολεμαῖος ὁ Σοαίμου Λίβανον	ὄρος	οἰκῶν αἵ τε πόλεις σχεδὸν
[14, 6]	ἐπιτύχοι τῶν Ῥωμαίων εἴς τε	ὄρος	τὸ καλούμενον Γαριζεὶν συμφυγόντας προσέκειτο
[14, 3]	τὴν Χαλκίδα καὶ τὸ διεῖργον	ὄρος	ὑπερβαλὼν τὴν κοίλην προσαγορευομένην Συρίαν
[14, 15]	ἀνιέναι διὰ τὴν ὀξύτητα τοῦ	ὄρους	δυναμένων μήτε ἄνωθεν καθέρπειν ἐπ'
[14, 3]	περικαλλὲς ἔρυμα ἐπ' ἄκρου τοῦ	ὄρους	ἱδρυμένον Ἀλεξάνδρειον Ἀριστοβούλου συμπεφευγότος, πέμψας
[14, 15]	διὰ μηχανῆς ἀπὸ κορυφῆς τοῦ	ὄρους,	μήτε κάτωθεν ἀνιέναι διὰ τὴν
[14, 15]	στέγας κρατεῖ τούτων, καὶ τοὺς	ὀρόφους	τῶν οἴκων ἀνασκάπτων ἔμπλεα τὰ
[14, 6]	Πάρθων δὲ φυγάδας Μιθριδάτην καὶ	Ὀρσάνην	ἐλθόντας προύπεμψεν, τῷ δὲ λόγῳ
[14, 1]	ἑκατὸν ὀλυμπιάδος, ὑπατεύοντος Ῥωμαίων Κυίντου	Ὁρτησίου	καὶ Κυίντου Μετέλλου, ὃς δὴ
[14, 15]	ἑξακισχίλιοι ἀπ' ἄκρων κατιόντες τῶν	ὀρῶν	εἰς μάχην ἐφόβουν τοὺς Ῥωμαίους.
[14, 15]	Ἱεριχοῦντα ἀθροίσαντες παρεφύλασσον ἐπὶ τῶν	ὀρῶν	καθεσθέντες τοὺς τὰ ἐπιτήδεια κομίζοντας.
[14, 11]	τάλαντα ἀργυρίου πραττόμενος. Ἀντίπατρος δ'	ὁρῶν	ἐν μεγάλῳ φόβῳ καὶ ταραχῇ
[14, 9]	κατὰ τὴν χώραν. (Βραδὺν δ'	ὁρῶν	καὶ νωθῆ τὸν Ὑρκανὸν Φασάηλον
[14, 11]	εἰς νοῦν ἐβάλετο τοιοῦτον οὐδὲν	ὁρῶν	τὴν ἀπορίαν, καταλλάσσεται πρὸς τὸν
[14, 9]	κατὰ χώραν ἐροῦμεν. (Ὑρκανὸς δὲ	ὁρῶν	ὡρμημένους πρὸς τὴν ἀναίρεσιν τὴν
[14, 4]	πρότερον αἰρόμενον ἐντὸς τῶν ἰδίων	ὅρων	συνέστειλεν. καὶ Γάδαρα μὲν μικρὸν
[14, 9]	δ' ἐν τέλει τῶν Ἰουδαίων	ὁρῶντες	τὸν Ἀντίπατρον καὶ τοὺς υἱοὺς
[14, 9]	ἦσαν οἱ πρῶτοι τῶν Ἰουδαίων	ὁρῶντες	τὸν Ἡρώδην βίαιον καὶ τολμηρὸν
[14, 1]	καὶ κατασπασάμενοι τοῦ πλήθους παντὸς	ὁρῶντος	ἀλλήλους ἀνεχώρησαν, ὁ μὲν εἰς
[14, 4]	μεγάλοι πύργοι καὶ τάφρος τε	ὀρώρυκτο	καὶ βαθείᾳ περιείχετο φάραγγι: ἀπερρώγει
[14, 1]	τὸ παρειμένον τῆς διανοίας τοῖς	ὁρῶσιν	ἀγεννῆ καὶ ἄνανδρον δοκεῖν: τῆς
[14, 11]	συνέβησαν Μούρκου κατὰ Συρίαν στρατηγοῦντος,	ὃς	αἰσθόμενος νεωτεροποιοῦντα τὰ κατὰ τὴν
[14, 13]	πρὸς ταῦτα αὐτὸν Ὀφέλλιος ἐνῆγεν,	ὃς	ἀκηκόει παρὰ Σαραμάλλα τοῦ πλουσιωτάτου
[14, 5]	Ῥώμης στρατηγὸς εἰς Συρίαν ἧκεν,	ὃς	ἄλλα τε λόγου ἄξια διεπράξατο
[14, 2]	ὄνομα δίκαιον ὄντα καὶ θεοφιλῆ,	ὃς	ἀνομβρίας ποτὲ οὔσης ηὔξατο τῷ
[14, 13]	ἄν τις θαυμάσειε τῆς εὐψυχίας,	ὃς	γνοὺς αὑτὸν ἀποσφάττεσθαι μέλλοντα οὐχὶ
[14, 3]	Ὑρκανοῦ, Νικόδημος δὲ ὑπὲρ Ἀριστοβούλου,	ὃς	δὴ καὶ κατηγόρει τῶν λαβόντων
[14, 1]	Κυίντου Ὁρτησίου καὶ Κυίντου Μετέλλου,	ὃς	δὴ καὶ Κρητικὸς ἐπεκαλεῖτο, πόλεμον
[14, 6]	αἰχμάλωτος μετ' Ἀντιγόνου τοῦ παιδός,	ὃς	δὴ καὶ συνέφυγεν ἐκ Ῥώμης
[14, 7]	καθίσταται δὲ καὶ ἐθνάρχης αὐτῶν,	ὃς	διοικεῖ τε τὸ ἔθνος καὶ
[14, 10]	ἐν τοῖς κατὰ Ἄβραμον καιροῖς,	ὃς	ἦν πάντων Ἑβραίων πατήρ, οἱ
[14, 12]	καὶ τὸν ἥλιον ἀπεστράφθαι δοκοῦμεν,	ὃς	καὶ αὐτὸς ἀηδῶς ἐπεῖδεν τὸ
[14, 9]	αὐτῷ παραβὰς τὸν ἡμέτερον νόμον,	ὃς	κεκώλυκεν ἄνθρωπον ἀναιρεῖν καὶ πονηρὸν
[14, 13]	τῶν νεανίσκων παρόντος καὶ Ὑρκανοῦ,	ὃς	κηδεστὴς ἐτύγχανεν ἤδη γεγενημένος. ἀκροασάμενος
[14, 7]	ἔστι ῥᾳδίως εὑρεῖν τῆς οἰκουμένης,	ὃς	οὐ παραδέδεκται τοῦτο τὸ φῦλον
[14, 10]	οὐδένα δ' οὕτως ἡγησάμην σκαιόν,	ὃς	οὐχὶ καὶ περὶ τῆς Ῥωμαίων
[14, 11]	Ἡρώδης τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ κατανοῆσαι,	ὃς	προεισπέμψας θεράποντα τῷ μὲν δοκεῖν
[14, 13]	οὕτως στερρὸς τὴν φύσιν εὑρέθη,	ὃς	τότε παρὼν τοῖς πραττομένοις οὐκ
[14, 7]	ἐγένοντο παῖδες, Φασάηλος καὶ Ἡρώδης,	ὃς	ὕστερον βασιλεὺς γίνεται, Ἰώσηπός τε
[14, 10]	τόπους καὶ χώραν καὶ ἐποίκια,	ὅσα	βασιλεῦσι Συρίας καὶ Φοινίκης συμμάχοις
[14, 11]	παραγίνεται καὶ ἀφελόμενος αὐτοῦ πάντα	ὅσα	εἶχεν χωρία ὑπόσπονδον ἀπέλυσεν. ~(Ἀντίγονον
[14, 12]	ταῦτα τοῖς συμμάχοις ἡμῶν: καὶ	ὅσα	ἐπράθη Ἰουδαίων ἤτοι σώματα Ἰουδαίων
[14, 11]	Ἡρώδης ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας εἰσπραξάμενος	ὅσα	ἦν αὐτῷ προστεταγμένα φίλος ἦν
[14, 4]	τὰς πρὸς τῷ ἱερῷ καὶ	ὅσα	ἦν ἔξω περὶ τὸ ἱερὸν
[14, 2]	χρήματα λαβόντας ἀντὶ τῶν θυμάτων	ὅσα	θέλουσιν. τῶν δέ, εἰ βούλονται
[14, 12]	βιαίους εἶναι περὶ ὑμᾶς καὶ	ὅσα	κατέχουσιν Ἰουδαίων ταῦτα ἀποκαταστῆσαι κελεύω.
[14, 13]	τῶν ἀντιστασιωτῶν, ἥκειν μέντοι δηλοῦντας	ὅσα	κατορθώσειε Φασάηλος. τούτοις Ἡρώδης οὐκ
[14, 4]	αὐτὸν οὐκ ὀλίγοι καὶ εἶδον	ὅσα	μὴ θεμιτὸν ἦν τοῖς ἄλλοις
[14, 12]	τοῖς συμμάχοις ἡμῶν ὑπάρχειν καὶ	ὅσα	παρὰ τῶν ἡμετέρων ἐλάβετε ἀνταγωνιστῶν
[14, 12]	τούς τε συμμάχους τοὺς ἡμετέρους	ὅσα	ποτ' εἶχον ἀξιοῦμεν ἀκωλύτους διακατέχειν
[14, 13]	τῶν Ἡρώδου διέφυγεν καὶ μάλισθ'	ὅσα	προκομισθῆναι κατὰ προμήθειαν τἀνδρὸς εἰς
[14, 10]	καὶ τὰ ἀπ' ἀρχῆς δίκαια,	ὅσα	πρὸς ἀλλήλους Ἰουδαίοις καὶ τοῖς
[14, 1]	καὶ τῆς τούτων ἁρμονίας καὶ	ὅσα	πρὸς τούτοις συμβάλλεται κόσμον τῷ
[14, 10]	τοῖς κατ' ἄνδρα φίλοις ἀριθμεῖσθαι,	ὅσα	τε κατὰ τοὺς ἰδίους αὐτῶν
[14, 10]	ὀνόματι, ἀλλ' εἶναι πανταχόθεν ἀνεπηρεάστους.	ὅσα	τε μετὰ ταῦτα ἔσχον ἢ
[14, 8]	περὶ τὸν Ἀντίγονον καὶ στασιώδεις,	ὅσα	τε πονήσειεν αὐτὸς καὶ συνεργήσειεν
[14, 10]	ἱερεῦσιν ἦν τά τε φιλάνθρωπα	ὅσα	τε τοῦ δήμου ψηφισαμένου καὶ
[14, 16]	τῆς πόλεως ἀπεσκευάσαντο, ὡς μηδ'	ὅσα	τροφὴ δύναιτο εἶναι ὑπολιπεῖν ἢ
[14, 4]	ἀπέδωκεν Ὑρκανῷ διά τε τἆλλα	ὅσα	χρήσιμος ὑπῆρξεν αὐτῷ, καὶ ὅτι
[14, 5]	ἐπῄει τὴν ἄλλην Ἰουδαίαν, καὶ	ὅσαις	ἐπετύγχανεν καθῃρημέναις τῶν πόλεων κτίζειν
[14, 13]	πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείνας. (Γινομένων δ'	ὁσημέραι	ἀκροβολισμῶν αὐτοῖς ἀνέμενον οἱ πολέμιοι
[14, 4]	δὴ Πομπήιος καὶ τὸ χῶμα	ὁσημέραι	ταλαιπωρούμενος ἐγήγερτο τεμνόντων τὴν πέριξ
[14, 10]	τὸ θεῖον εὐσεβές τε καὶ	ὅσιον	ἐν ἅπαντι καιρῷ διὰ σπουδῆς
[14, 13]	Ἰδουμαίας σώζειν αὑτούς, δοὺς ἐφόδια:	ὅσοι	δ' ἦσαν κοῦφοι καὶ τοὺς
[14, 4]	δὲ Φαῦστον καὶ τοὺς ἄλλους	ὅσοι	τῷ τείχει προθύμως ἐπέβησαν τῶν
[14, 1]	καὶ τὸ τῆς ἀπαγγελίας κάλλος,	ὅσον	δὴ τοῦτ' ἔστιν ἔκ τε
[14, 15]	ἀναχωρήσεως πρόφασιν ὑπελίπετο: πλῆθος γὰρ	ὅσον	οὐδ' ἤλπισέν τις τῶν ἐπιτηδείων
[14, 12]	μάχην αὐτῷ συνάψας νικᾷ καὶ	ὅσον	οὔπω τῶν ἄκρων ἐπιβάντα τῆς
[14, 6]	τὴν χώραν ἐπερχόμενος ἔκτεινε πάντας	ὅσους	ἐπιτύχοι τῶν Ῥωμαίων εἴς τε
[14, 9]	ἔχειν εἰπεῖν ὑπολαμβάνω, ἀλλὰ πᾶς	ὁστισδηποτοῦν	ἀφῖκται εἰς τὸ συνέδριον τοῦτο
[14, 8]	καὶ χάριτας πρὸς αὐτούς, καὶ	ὅσων	ἐδεήθησαν τυχεῖν ταῦτ' αὐτοῖς παρασχεῖν
[14, 5]	τῆς Ἰουδαίας καὶ τὰ ἄλλα,	ὅσων	ἐνέδει, παρεῖχεν. πεμφθεὶς δὲ πρὸς
[14, 10]	συγχωρεῖν αὐτοῖς ἡ σύγκλητος ἐψηφίσατο	ὅσων	τυγχάνειν ἐβούλοντο. παρατέθειμαι δὲ καὶ
[14, 12]	τινα ἔχετε πρὸς αὐτὸν δικαιολογίαν,	ὅταν	ἔλθωμεν ἐπὶ τοὺς τόπους ἐξέσται
[14, 14]	εὐεργετημένον ἀπῄει τὴν ἀμοιβὴν κομιούμενος,	ὅτε	μάλιστα ἐδεῖτο, χρήματα ληψόμενος εἴτε
[14, 10]	Ἰουδαίοις ποιήσας χαλκῆν στήλην ἐδήλωσεν,	ὅτι	Ἀλεξανδρέων πολῖταί εἰσιν, ἐκ τούτων
[14, 4]	ἢ παρελθεῖν τι τῶν νομίμων.	ὅτι	δὲ οὐ λόγος ταῦτα μόνον
[14, 10]	ψήφισμα. βούλομαι οὖν ὑμᾶς εἰδέναι,	ὅτι	διακούσας ἐγὼ λόγων ἐξ ἀντικαταστάσεως
[14, 7]	ἑτέρῳ τόπῳ ὁ αὐτὸς Στράβων,	ὅτι	καθ' ὃν καιρὸν διέβη Σύλλας
[14, 14]	πρὸς δὲ μητρὸς Ὑρκανοῦ, ἀλλ'	ὅτι	καὶ ἑπτὰ ταῖς πάσαις ἡμέραις
[14, 10]	μὴ λανθάνῃ τοὺς ἄλλους ἅπαντας,	ὅτι	καὶ οἱ τῆς Ἀσίας καὶ
[14, 14]	πρῶτον προσέκρουσεν αὐτοῖς μόνον, ἀλλ'	ὅτι	καὶ παρὰ Πάρθων τὴν ἀρχὴν
[14, 1]	ποιούμενος διετέλει τοὺς λόγους, καὶ	ὅτι	κινδυνεύσει τῷ ζῆν, εἰ μὴ
[14, 10]	ἐμφανίσαντος ἀρετὴν καὶ μεγαλοψυχίαν, καὶ	ὅτι	κοινῇ πάντας εὐεργετεῖ καὶ κατ'
[14, 14]	Ἀντωνίου περὶ τὸν Ἡρώδην σπουδῆς,	ὅτι	μὴ μόνον αὐτῷ τὴν βασιλείαν
[14, 12]	πραγμάτων καὶ ἐκ τῶν λόγων,	ὅτι	οἰκειότατα ἔχετε πρὸς ἡμᾶς, καὶ
[14, 10]	ἄρχουσι χαίρειν. βούλομαι ὑμᾶς εἰδέναι,	ὅτι	πρέσβεις Ἰουδαίων μοι προσῆλθον ἀξιοῦντες
[14, 3]	δοῦλον γένοιτο. Ὑρκανὸς δὲ κατηγόρει,	ὅτι	πρεσβύτερος ὢν ἀφαιρεθείη τὸ πρεσβεῖον
[14, 8]	ἀρετῆς ὑπομνήσαντος τὸν δῆμον, καὶ	ὅτι	προαίρεσιν ἔχει ποιεῖν ἡμᾶς ὅ
[14, 16]	βασιλέων, Ἡρώδην δὲ ἰδιώτην, καὶ	ὅτι	προσῆκεν αὐτοῦ βασιλεύειν τοὺς παῖδας
[14, 7]	τὰ τοῦ θεοῦ, καὶ δῆλον,	ὅτι	ταῦτα μετήνεγκαν εἰς Κῶ τὰ
[14, 9]	καὶ τὸν Ὑρκανὸν ἐπειρῶντο διδάσκειν,	ὅτι	ταῦτα πάντα εἴη κατ' αὐτοῦ.
[14, 14]	τοῦ αὐτῶν ἔμελλον ἔσεσθαι, καὶ	ὅτι	ταύτας νυκτὸς ἐκκομίσειεν καὶ διαφύγοι
[14, 10]	τῆς Ῥωμαίων ἡμῖν πιστεύσει φιλανθρωπίας,	ὅτι	ταύτην καὶ διὰ πλειόνων ἐπεδείξαντο
[14, 9]	διὰ τὴν δικαιοσύνην ἐτίμησεν καὶ	ὅτι	τῆς πόλεως μετὰ ταῦτα πολιορκουμένης
[14, 4]	ὅσα χρήσιμος ὑπῆρξεν αὐτῷ, καὶ	ὅτι	τοὺς κατὰ τὴν χώραν Ἰουδαίους
[14, 10]	ὧν παρατεθείμεθα πιστεύειν τοῖς ἀναγνωσομένοις	οὐ	βασκάνως ἡμῶν τὴν γραφὴν πάρεστιν.
[14, 3]	μέντοι τοῦτο ἐξ Ἀριστοβούλου γενόμενον:	οὐ	γὰρ ἀναμείνας οὐδὲν ὧν διελέχθη
[14, 9]	Καίσαρα πικροὺς ἀνθ' ἡγεμόνων πολεμίους:	οὐ	γὰρ ἀνέξεσθαι μετακινούμενον ὃν αὐτοὶ
[14, 6]	μὲν οὖν ἀπέλυσεν ἀπόρους ὄντας:	οὐ	γὰρ ἐγίνοντο αὐτῷ χρήσιμοι πρὸς
[14, 14]	ἂν πολλῶν παρ' αὐτοῦ τετυχηκότος.	οὐ	γὰρ εἰδὼς τὰ κατὰ τὸν
[14, 7]	Ἰουδαῖοι διὰ τὸν Μιθριδάτου φόβον:	οὐ	γὰρ εἰκὸς τοὺς ἐν τῇ
[14, 13]	ἐπὶ τοῖς ἐχθροῖς ἐσομένους λέγοντες:	οὐ	γὰρ εἶναι γενναίου τῶν δεινῶν
[14, 14]	πρὸς αὐτὸν ἀνέβη ταύτην αἰτησόμενος,	οὐ	γὰρ ἐνόμιζεν αὐτῷ τοὺς Ῥωμαίους
[14, 9]	τε σαυτῷ καὶ τῇ βασιλείᾳ:	οὐ	γὰρ ἐπίτροποί σοι τῶν πραγμάτων
[14, 13]	τῶν Πάρθων, τί χρὴ ποιεῖν,	οὐ	γὰρ ἤρεσκεν αὐτοῖς ἐκ τοῦ
[14, 2]	μειζόνων τὴν ἄπιστον προύτεινεν ἐπαγγελίαν.	οὐ	γὰρ ἴσον ἦν βίᾳ πόλιν
[14, 14]	τὴν βασιλείαν οὐκ ἐλπίζοντι περιεποιήσατο,	οὐ	γὰρ πρὸς αὐτὸν ἀνέβη ταύτην
[14, 7]	χρημάτων φύλαξ ἱερεὺς Ἐλεάζαρος ὄνομα,	οὐ	διὰ πονηρίαν, ἀγαθὸς γὰρ ἦν
[14, 1]	ἑώρα τοῖς λόγοις τὸν Ὑρκανόν,	οὐ	διέλιπεν ἑκάστης ἡμέρας πλαττόμενος καὶ
[14, 13]	προσελθὼν δὲ πρὸς τὸν Βαζαφράνην	οὐ	δίκαια ποιεῖν αὐτὸν ἔλεγεν τοιαῦτα
[14, 3]	τὸν ἄλλον κόσμον, ὃν ὥσπερ	οὐ	δίκην ὑφέξοντες, ἀλλ' ὡς εἰς
[14, 10]	παραχειμασίαν δὲ ἢ χρήματα πράσσεσθαι	οὐ	δοκιμάζω. (Γαίου Καίσαρος αὐτοκράτορος ὑπάτου
[14, 9]	Ἡρώδην εἰπὼν διὰ τὰς ἁμαρτίας	οὐ	δύνασθαι διαφυγεῖν αὐτόν. καὶ περὶ
[14, 8]	ἀπολείπεσθαι τῆς ὑπὲρ Καίσαρος προθυμίας	οὐ	θέλοντες, Ἰάμβλιχός τε ὁ δυνάστης
[14, 15]	τοῖς χειμαδίοις Ἀντιγόνου τροφὰς παρέχειν	οὐ	θέλοντος: μῆνα γὰρ οὐ πλέον
[14, 8]	τυχεῖν ὧν ἄξιος ἦν, ἀλλ'	οὐ	κατὰ βίαν καὶ ἀδικίαν τοῦτο
[14, 14]	μέγεθος τῶν περιεστηκότων αὐτὸν κακῶν	οὐ	κατέπληττεν, ἀλλ' ἐποίει δεινὸν εὑρίσκειν
[14, 4]	τι τῶν νομίμων. ὅτι δὲ	οὐ	λόγος ταῦτα μόνον ἐστὶν ἐγκώμιον
[14, 10]	τῷ Καπετωλίῳ χαλκαῖς στήλαις ἐγγέγραπται,	οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ Καῖσαρ Ἰούλιος
[14, 13]	ὑποψίας εἶχον ἤδη τοὺς βαρβάρους.	οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ νύκτωρ ἐπιβουλευομένους
[14, 1]	δωρεὰς προιέμενος, πείθει τὸν Ἀρέταν.	οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ Ὑρκανὸς ὑπέσχετο
[14, 13]	τοὺς περὶ τὸν Ἡρώδην ἀνέλοιεν.	οὐ	μὴν ἔδωκεν: ἀλλ' οἱ μὲν
[14, 11]	Ὑρκανοῦ τῆς ἀρχῆς εἶναι νομίζων.	οὐ	μὴν ἔλαθεν τὸν Ἀντίπατρον ταῦτα
[14, 16]	τεῖχος καὶ πάσαις ἐχρῶντο πείραις.	οὐ	μὴν ἐξέπληττον τοὺς ἔνδον, ἀλλὰ
[14, 4]	τὰ χρήματα καὶ τὴν πόλιν.	οὐ	μὴν ἐπράχθη τι τούτων, ἀλλ'
[14, 15]	καθεσθέντες τοὺς τὰ ἐπιτήδεια κομίζοντας.	οὐ	μὴν Ἡρώδης τούτων πραττομένων ἠρέμει,
[14, 15]	ὡς μάχῃ κριθησόμενος πρὸς Ἀντίγονον.	οὐ	μὴν τῷ Πτολεμαίῳ προυχώρησεν τὰ
[14, 16]	μὲν ἀκρατῶς καὶ Ἀντιγόνην ἐκάλεσεν,	οὐ	μὴν ὡς γυναῖκά γε φρουρᾶς
[14, 12]	τοὺς αἰχμαλωτισθέντας ὑπὸ Κασσίου Ἰουδαίους	οὐ	νόμῳ πολέμου γράψαντα τοῖς κατὰ
[14, 7]	ῥᾳδίως εὑρεῖν τῆς οἰκουμένης, ὃς	οὐ	παραδέδεκται τοῦτο τὸ φῦλον μηδ'
[14, 15]	παρέχειν οὐ θέλοντος: μῆνα γὰρ	οὐ	πλέον αὐτοὺς ὁ ἀνὴρ ἔθρεψεν,
[14, 11]	νείκη διέλυε τοῖς ἀνθρώποις. ~(Μετ'	οὐ	πολὺ δ' ἐνστάσης τῆς ἐν
[14, 3]	πέμψαι τὸν Ἰουδαίων δυνάστην. (Μετ'	οὐ	πολὺ δὲ ἧκον πάλιν πρέσβεις
[14, 3]	Φαλλίων ὁ Ἀντιπάτρου ἀδελφός. ~(Μετ'	οὐ	πολὺ δὲ Πομπηίου εἰς Δαμασκὸν
[14, 9]	μὴ στρατεύσηται Ἡρώδης ἐπ' αὐτόν.	οὐ	πολὺ δὲ τοῦ δέους ἐβράδυνεν,
[14, 1]	Ὑρκανὸν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ μετ'	οὐ	πολὺ παραλαβὼν αὐτὸν καὶ τῆς
[14, 3]	τοῦ πολεμεῖν ἐγίνετο. καὶ μετ'	οὐ	πολὺ Πομπηίῳ στρατιὰν ἐπ' αὐτὸν
[14, 15]	βασιλέα ἀποδείξας. Ἀντιόχου δὲ μετ'	οὐ	πολὺ τὸ ἔρυμα παραδόντος καὶ
[14, 13]	οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ταύτῃ	οὐ	προσεῖχον, αὐτὸς δ' ἐπίστευεν λίαν
[14, 1]	φρόνημα. (Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ Ἀντίπατρος	οὐ	προσέχοντα ἑώρα τοῖς λόγοις τὸν
[14, 1]	ὢν καὶ διαβολὴν δι' ἐπιείκειαν	οὐ	προσιέμενος ῥᾳδίως. ἐποίει δ' αὐτὸν
[14, 4]	καὶ πενθερὸς Ἀριστοβούλου. παρηνομήθη δὲ	οὐ	σμικρὰ περὶ τὸν ναὸν ἄβατόν
[14, 12]	ἡμέρας ἢ Γάιον Κάσσιον πόλεμον	οὐ	συγκεχωρημένον ἐπάγοντα ἐπιβῆναι τῆς ἐπαρχίας
[14, 15]	τοὺς βαρβάρους καὶ πολλοὺς ἀναιρεῖν	οὐ	τολμῶντας ἐξορμᾶν, παραθαρσύνας αὐτὸς ἡγεμὼν
[14, 15]	ἔτος τοῦτο ἦν αὐτῷ ἐξ	οὗ	βασιλεὺς ἐν Ῥώμῃ ἀποδέδεικτο. ἀναστρατοπεδευσάμενος
[14, 12]	ἐμὸν ἀπέσταλκα πρὸς ὑμᾶς, περὶ	οὗ	βούλομαι ὑμᾶς φροντίσαι, ἵνα αὐτὸ
[14, 16]	πείθει τὸν Ἀντώνιον ἀνελεῖν Ἀντίγονον.	οὗ	γενομένου τοῦ δέους μὲν Ἡρώδης
[14, 1]	αὐτοῦ πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτομολοῦσιν.	οὗ	γενομένου φεύγει πρὸς τὴν ἀκρόπολιν
[14, 4]	πόλιν τῆς γεφύρας ἀνατετραμμένης ἐφ'	οὗ	δὴ Πομπήιος καὶ τὸ χῶμα
[14, 1]	ἐκ τύχης τινὸς γενομένῳ, περὶ	οὗ	κατὰ καιρὸν δηλώσομεν. οὗτος τοίνυν
[14, 4]	γενομένην. ~(Στρατοπεδευσάμενος δὲ περὶ Ἱεριχοῦντα,	οὗ	τὸν φοίνικα συμβέβηκε τρέφεσθαι καὶ
[14, 3]	ἐξεῖλεν δὲ καὶ Λυσιάδα χωρίον,	οὗ	τύραννος ἦν Σίλας ὁ Ἰουδαῖος.
[14, 10]	καὶ κατὰ ταῦτα ζῆν ἐπιτρέπειν:	οὗ	τυχεῖν αὐτῷ ῥᾳδίως ἐγένετο: λαβὼν
[14, 11]	ἀδελφὸν ὑπὸ νόσου κωλύεται, ἕως	οὗ	Φασάηλος δι' αὐτοῦ κρείττων Ἔλικος
[14, 8]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον: Λεύκιος	Οὐαλέριος	Λευκίου υἱὸς στρατηγὸς συνεβουλεύσατο τῇ
[14, 11]	ἔχοντος τὴν φυλακὴν τῶν ὅπλων	οὐδ'	ἂν εἰς νοῦν ἐβάλετο τοιοῦτον
[14, 3]	τὸν συστήσαντα διέβαλεν, οὐκ ἂν	οὐδ'	ἀποστῆναι λέγων τὸ ἔθνος αὐτοῦ,
[14, 14]	τοῦ πρὸς Κάσσιον πολέμου κεκακωμένην	οὐδ'	ἐν ἀπόροις ὢν εὖ ποιεῖν
[14, 15]	πρόφασιν ὑπελίπετο: πλῆθος γὰρ ὅσον	οὐδ'	ἤλπισέν τις τῶν ἐπιτηδείων ἐκόμισεν,
[14, 13]	οἱ περὶ Ἡρώδην. (Ἠρέμουν δ'	οὐδ'	οὕτως ἐπανελθόντες ἐκ τῆς πρεσβείας,
[14, 7]	τὸ μέγεθος τῶν προειρημένων χρημάτων,	οὐδ'	ὑπὸ ἀλαζονείας ἡμετέρας καὶ περιττολογίας
[14, 13]	δὲ Ὑρκανὸν ἀπολιπεῖν οὐκ ἠξίου	οὐδὲ	παρακινδυνεύειν τἀδελφῷ: προσελθὼν δὲ πρὸς
[14, 14]	ἡμέραις παρέσχεν αὐτῷ τυχόντι τῶν	οὐδὲ	προσδοκηθέντων ἀπελθεῖν ἐκ τῆς Ἰταλίας.
[14, 15]	αὐτοῦ τὴν τῆς ἀφίξεως Ἀντίγονος	οὐδὲ	προσεδέξατο, ἀλλὰ σφενδόναις βάλλων αὐτὸν
[14, 13]	δ' αὐτῷ παρὰ τὴν φυγὴν	οὐδὲ	τὰ παρὰ τῶν Ἰουδαίων ἀσφαλῆ,
[14, 7]	πέμπειν χρήματα εἰς Κῶ, ἀλλ'	οὐδὲ	τοὺς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ κατοικοῦντας Ἰουδαίους
[14, 13]	Ἰδουμαίας λαθὼν τοὺς πολεμίους. ὧν	οὐδεὶς	ἂν οὕτως στερρὸς τὴν φύσιν
[14, 16]	τοῦ βασιλέως καὶ φείδεσθαι παρακαλοῦντος	οὐδεὶς	ἐκράτησεν τῆς δεξιᾶς, ἀλλ' ὥσπερ
[14, 15]	καθιμήθησαν αἱ λάρνακες, ἐτόλμα δ'	οὐδεὶς	προσελθεῖν τοῖς ἐπὶ τῶν στομίων,
[14, 9]	καὶ κατηγορεῖν ἐθάρρει τὸ λοιπὸν	οὐδεὶς	τῶν πρὶν ἀφικέσθαι διαβαλλόντων, ἀλλ'
[14, 15]	ἐξορμήσας εἰς τὴν χώραν οὐκέτ'	οὐδεμίαν	Σίλωνι τῆς ἀναχωρήσεως πρόφασιν ὑπελίπετο:
[14, 9]	ἐγεγόνει μόνα ἔτη. βλάπτει δὲ	οὐδὲν	αὐτὸν ἡ νεότης, ἀλλ' ὢν
[14, 15]	δεύτερος καὶ τρίτος ὁμοίως ὡπλισμένοι,	οὐδὲν	βλάψαντες τὸν βασιλέα ὑπ' ἐκπλήξεως,
[14, 9]	οὐκ ἐλάνθανε μέν, πράττειν δ'	οὐδὲν	εἶχεν ὑπὸ ἀνανδρίας καὶ ἀνοίας.
[14, 15]	καὶ λόχοις κατελάμβανεν καὶ καθάπαξ	οὐδὲν	ἐκ τούτου τοὺς πολεμίους ἢ
[14, 3]	χώραν κατενόησεν, ἀνδρὸς πονηροῦ καὶ	οὐδὲν	ἐλάσσονος Διονυσίου τοῦ Τριπολίτου τοῦ
[14, 16]	θέρος τε γὰρ ἦν καὶ	οὐδὲν	ἐμποδὼν πρὸς τὴν ἀνάστασιν οὔτ'
[14, 14]	Ἀντιπάτρου λαβόντες ἔτυχον, ἀπεκρίνατο αὐτοῖς	οὐδὲν	ἐνοχλήσων ἀφικνεῖσθαι πρὸς αὐτούς, μόνον
[14, 6]	Δαμασκηνὸς καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ	οὐδὲν	ἕτερος ἑτέρου καινότερον λέγων. ~(Κράσσος
[14, 13]	ἐν δεσμοῖς καὶ περὶ αὐτῶν	οὐδὲν	ἔτι χρηστὸν προσδεχομένων. (Ἀλλ' Ἡρώδης
[14, 6]	τὸ χωρίον καὶ πράττων κακῶς	οὐδὲν	ἧττον ἐλπίδος ἀγαθῆς εἴχετο. δύο
[14, 4]	οἱ δὲ πρὸς ταῖς θυσίαις	οὐδὲν	ἧττον ἱερουργοῦντες διετέλουν, οὔτε ὑπὸ
[14, 16]	ἐξειργασμένα, εἴς τε χεῖρας ἰόντες	οὐδὲν	κακίους τὰς τόλμας Ῥωμαίων ἦσαν,
[14, 9]	μέντοι τῆς ἐκ τούτων λαμπρότητος	οὐδὲν	οἷα φιλεῖ συμβαίνειν πολλάκις τῆς
[14, 11]	ἂν εἰς νοῦν ἐβάλετο τοιοῦτον	οὐδὲν	ὁρῶν τὴν ἀπορίαν, καταλλάσσεται πρὸς
[14, 15]	ἐποιεῖτο, καὶ πολλοῦ χειμῶνος καταρραγέντος	οὐδὲν	ποιεῖν δυνάμενος ἀπάγει τὴν στρατιὰν
[14, 14]	μεταγνόντι καὶ μεταθέοντι τὸν Ἡρώδην	οὐδὲν	τούτου περισσότερον ἐγένετο: πορρωτάτω γὰρ
[14, 9]	αὐτὸν τὸν βασιλέα. διήμαρτεν δ'	οὐδὲν	τῶν εἰρημένων. ὁ γὰρ Ἡρώδης
[14, 13]	τινὰ τοῦτον συντιθείς. καὶ Φασάηλος	οὐδὲν	ὑπιδόμενος πείθεται μὴ ἐπαινοῦντος Ἡρώδου
[14, 3]	Ἀριστοβούλου γενόμενον: οὐ γὰρ ἀναμείνας	οὐδὲν	ὧν διελέχθη πρὸς αὐτὸν ὁ
[14, 10]	τε ἅμα καὶ ἀτερπῆ παρῃτησάμην,	οὐδένα	δ' οὕτως ἡγησάμην σκαιόν, ὃς
[14, 15]	γὰρ ἡ στέγη τοῦ οἰκήματος,	οὐδένα	δὲ ἀπολαβοῦσα διέφθειρεν, ὥστε πάντας
[14, 7]	μέντοι Κράσσος καὶ ταύτην ὡς	οὐδενὸς	ἁψόμενος ἄλλου τῶν ἐν τῷ
[14, 4]	χρημάτων εἰς δύο χιλιάδας ταλάντων,	οὐδενὸς	ἥψατο δι' εὐσέβειαν, ἀλλὰ κἀν
[14, 13]	ὑπαντᾶν τοῖς τὰ γράμματα κομίζουσιν:	οὐδέπω	γὰρ αὐτοὺς εἰλῆφθαι πρὸς τῶν
[14, 15]	ἐν Ἀθήναις, κατὰ δὲ Συρίαν	Οὐεντίδιος	Σίλωνα μεταπεμπόμενος ἐπὶ τοὺς Πάρθους
[14, 15]	λῃστὰς ἐπειγόμενος Σίλωνα μὲν ἐξέπεμψεν	Οὐεντιδίῳ,	αὐτὸς δ' ἐπ' ἐκείνους ἐξώρμησεν.
[14, 4]	φόβου τοῦ περὶ τῆς ψυχῆς	οὔθ'	ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἤδη
[14, 12]	ἀφῃρημένοις. οὔτε γὰρ ἐπαρχίας ἐκείνων	οὐθεὶς	οὔτε στρατόπεδα τῆς συγκλήτου δούσης
[14, 1]	ἀκόλουθα καὶ προσεχῆ νῦν ἐροῦμεν,	οὐκ	ἄλλου τινὸς ἢ τοῦ μηδὲν
[14, 15]	πρὸς Ῥωμαίους καὶ ἱερεῖς ὄντες	οὐκ	ἂν εἰκότα πάσχοιεν τῆς τιμῆς
[14, 4]	ἡμῖν ἀργεῖν τὰς ἑβδομάδας ἡμέρας,	οὐκ	ἂν ἠνύσθη τὸ χῶμα κωλυόντων
[14, 9]	ἀλλ' Ἡρώδην μὲν ἐπὶ τούτοις	οὐκ	ἂν μεμψαίμην, εἰ τὸ αὐτοῦ
[14, 3]	τοῦτον εἶναι τὸν συστήσαντα διέβαλεν,	οὐκ	ἂν οὐδ' ἀποστῆναι λέγων τὸ
[14, 13]	ὃς τότε παρὼν τοῖς πραττομένοις	οὐκ	ἂν ᾤκτειρεν αὐτοὺς τῆς τύχης,
[14, 2]	παρὰ τῶν ὁμοφύλων, ὁ δὲ	οὐκ	ἀνεβάλετο τὴν τιμωρίαν, ἀλλὰ πνεῦμα
[14, 1]	τοῦθ' ἑκάστης ἡμέρας ποιῶν καὶ	οὐκ	ἀνιείς, ἀλλὰ καὶ δωρεὰς προιέμενος,
[14, 11]	ἦν τῷ Μαλίχῳ, ὁ δ'	οὐκ	ἀνίησιν τὴν ὑπόκρισιν, ἀλλ' ἐδάκρυεν
[14, 3]	ἔθνος πρὸς ἀμφοτέρους, τὸ μὲν	οὐκ	ἀξιοῦν βασιλεύεσθαι: πάτριον γὰρ εἶναι
[14, 2]	αὐτοῖς τὰ χρήματα. κἀκεῖνοι λαβόντες	οὐκ	ἀπέδωκαν τὰ θύματα, ἀλλ' εἰς
[14, 13]	μὲν οὖν κατὰ τὴν πόλιν	οὐκ	ἀπέχρησε τοῖς Πάρθοις, ἀλλὰ καὶ
[14, 10]	καὶ ἱεροῖς χρῆσθαι. ἐμοὶ τοίνυν	οὐκ	ἀρέσκει κατὰ τῶν ἡμετέρων φίλων
[14, 4]	δέ τι δρῶντας τοὺς πολεμίους	οὐκ	ἐᾷ. (Ὃ δὴ καὶ Ῥωμαῖοι
[14, 15]	ἀνειμένοι τῶν ὅπλων. (Ἡρώδῃ δ'	οὐκ	ἐδόκει μένειν ἐφ' ἡσυχίας, ἀλλ'
[14, 1]	τὸν Ἀντίπατρον ληψόμενον πίστεις, ὡς	οὐκ	ἐκδώσει τοῖς ἐχθροῖς ἱκέτην αὐτοῦ
[14, 10]	συνάγεσθαι κατὰ πόλιν μόνους τούτους	οὐκ	ἐκώλυσεν οὔτε χρήματα συνεισφέρειν οὔτε
[14, 15]	εἰς χορηγίαν τοὺς στρατιώτας ἐπιλιπεῖν.	οὐκ	ἐλάνθανε δὲ ταῦτ' Ἀντίγονον, ἀλλ'
[14, 9]	εἴη κατ' αὐτοῦ. τὸν δ'	οὐκ	ἐλάνθανε μέν, πράττειν δ' οὐδὲν
[14, 5]	πολεμίων περὶ τρισχιλίους, ζωγροῦσι δὲ	οὐκ	ἔλαττον. (Ἐν τούτῳ Γαβίνιος ἐπ'
[14, 2]	τάλαντα, τοῦ δὲ Ὑρκανοῦ τούτων	οὐκ	ἐλάττονα παρέξειν, προσδέχεται τὴν Ἀριστοβούλου
[14, 14]	μὴ μόνον αὐτῷ τὴν βασιλείαν	οὐκ	ἐλπίζοντι περιεποιήσατο, οὐ γὰρ πρὸς
[14, 14]	καὶ πολέμιον ἀποφαίνοντες τὸν Ἀντίγονον	οὐκ	ἐξ ὧν τὸ πρῶτον προσέκρουσεν
[14, 13]	φιλονεικίαν ἐσομένου. καὶ οἱ μὲν	οὐκ	ἐπείθοντο. παραχρῆμα δ' ἐκδραμόντες Ῥωμαῖοι
[14, 13]	ὅσα κατορθώσειε Φασάηλος. τούτοις Ἡρώδης	οὐκ	ἐπίστευσεν: ἀκηκόει γὰρ τὴν σύλληψιν
[14, 13]	τῶν λεγομένων καὶ πλήθει τῶν	οὐκ	ἐπιτρεπόντων αὐτοῦ τῇ χειρὶ διακονεῖν
[14, 4]	μὴ λαβών, τῶν Ἀριστοβούλου στρατιωτῶν	οὐκ	ἐπιτρεψάντων τὰ συγκείμενα γενέσθαι. ὀργὴ
[14, 7]	συμφερόντων ἐκ πολλῶν πάνυ χρόνων.	οὐκ	ἔστι δὲ ἀμάρτυρον τὸ μέγεθος
[14, 7]	ἤδη καὶ παρελήλυθεν καὶ τόπον	οὐκ	ἔστι ῥᾳδίως εὑρεῖν τῆς οἰκουμένης,
[14, 10]	δὲ τὰ ὑπὸ Ῥωμαίων δόγματα	οὐκ	ἔστιν ἀντειπεῖν: ἔν τε γὰρ
[14, 7]	τάλαντα. ἡμῖν δὲ δημόσια χρήματα	οὐκ	ἔστιν ἢ μόνα τὰ τοῦ
[14, 2]	ἐκβαλεῖν μετὰ τοῦ Ναβαταίων πλήθους	οὐκ	εὖ πρὸς πόλεμον διακειμένων. τούτῳ
[14, 10]	ἔκρινεν καὶ εἰς τὸ ταμιεῖον	οὐκ	ἔφθασεν ἀνενεχθῆναι, περὶ τούτων ἀρέσκει
[14, 9]	διδόντος ἔπεμψεν. ταῦθ' Ὑρκανὸς ἀκούων	οὐκ	ἐφρόντιζεν, ἐν δέει δὲ ἦσαν
[14, 13]	τε πλήθει κατισχύσαντες καὶ ὡς	οὐκ	ἐχρῆν αὐτοὺς ἐγκαταλιπεῖν ἐπὶ τοῖς
[14, 13]	καὶ αἴσχιστον ὑπολαβών, τὰς χεῖρας	οὐκ	ἔχων ἐλευθέρας ὑπὸ δεσμῶν πρὸς
[14, 14]	κατείχετο. πεῖσαι μέντοι μένειν αὐτὸν	οὐκ	ἠδυνήθη εἰς Ῥώμην ἐπειγόμενον χειμῶνός
[14, 6]	τῷ δέοντι, τὸν δὲ Ἀλέξανδρον	οὐκ	ἠδυνήθη κατασχεῖν: στρατοῦ γὰρ ἔχων
[14, 13]	θάλασσα. ὁ δὲ Ὑρκανὸν ἀπολιπεῖν	οὐκ	ἠξίου οὐδὲ παρακινδυνεύειν τἀδελφῷ: προσελθὼν
[14, 1]	τἀληθῆ λέγειν τοῖς περὶ ὧν	οὐκ	ἴσασιν αὐτοὶ πιστεύειν αὐτοῖς μέλλουσιν
[14, 16]	πρὸς τὰ παρὰ τούτων γινόμενα	οὐκ	ὀλίγα, ἐπεκθέοντές τε τὰ μὲν
[14, 11]	γὰρ ἀδελφὸς Μαλίχου τότε ἀποστήσας	οὐκ	ὀλίγα χωρία ἐφρούρει καὶ Μάσαδαν
[14, 5]	τε καὶ Γάζα καὶ ἄλλαι	οὐκ	ὀλίγαι. τῶν δὲ ἀνθρώπων πειθομένων
[14, 15]	εἰς Πτολεμαίδα καὶ συναγηοχὼς δύναμιν	οὐκ	ὀλίγην ξένων τε ἅμα καὶ
[14, 4]	Πομπήιος καὶ τῶν περὶ αὐτὸν	οὐκ	ὀλίγοι καὶ εἶδον ὅσα μὴ
[14, 16]	ὁ βασιλεὺς ἐκ τῆς Σαμαρείτιδος	οὐκ	ὀλίγον πρὸς τῷ πάλαι στρατὸν
[14, 15]	διαλαμβανόντων προλοχίζουσιν αὐτόθι τῶν ἱππέων	οὐκ	ὀλίγους ἠρεμήσοντας ἕως ἂν εἰς
[14, 15]	καθῆκε γὰρ τῶν οἰκείων στρατιωτῶν	οὐκ	ὀλίγους σπάνιν τῶν ἐπιτηδείων καταβοᾶν
[14, 7]	αὐτὴν δυνατὸς ὤν. Ἀριστόβουλος δ'	οὐκ	ὤνατο τῶν ἐλπίδων, ἐφ' αἷς
[14, 15]	εὐθὺς ἐξορμήσας εἰς τὴν χώραν	οὐκέτ'	οὐδεμίαν Σίλωνι τῆς ἀναχωρήσεως πρόφασιν
[14, 14]	γὰρ ἐκδοχείων πλησθέντων τοῦ ὕδατος	οὐκέτι	τῆς φυγῆς ἐδεῖτο, ἀλλὰ τεθαρσηκότες
[14, 13]	ὑπώπτευε τοὺς Πάρθους. οἱ μὲν	οὖν	ἄλλοι ταύτῃ οὐ προσεῖχον, αὐτὸς
[14, 7]	πρὸς Ἀριστόβουλον παρέθετο. Κάσσιος μὲν	οὖν	ἀναστρατευσάμενος ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἠπείγετο
[14, 15]	ἱππεῦσιν ἐπισπεύδοντος Ἀντωνίου. Μαχαιρᾶς μὲν	οὖν	Ἀντιγόνου καλοῦντος αὐτὸν παρὰ τὴν
[14, 6]	Μαχαιροῦντα ἀπανίστασθαι Ἀριστόβουλος: τούτους μὲν	οὖν	ἀπέλυσεν ἀπόρους ὄντας: οὐ γὰρ
[14, 13]	διὰ τῆς μεσογείου. Τύριοι μὲν	οὖν	ἀποκλείουσι Πάκορον, Σιδώνιοι δὲ καὶ
[14, 11]	κατάρχειν νομισθῶσιν ἐμφυλίου. τήν τε	οὖν	ἀπολογίαν τὴν Μαλίχου προσδέχεται καὶ
[14, 13]	φίλους ἐν αὐτοῖς ὑπεριδεῖν. βιασθεὶς	οὖν	ἀποσχέσθαι τοῦ κατ' αὐτὸν τολμήματος
[14, 2]	τῷ Ἀριστοβούλῳ προσμενόντων. ὁ μὲν	οὖν	Ἀρέτας ἑξῆς βαλόμενος στρατόπεδα τῶν
[14, 1]	καὶ μεγάλαις ἐξιδιωσάμενον δωρεαῖς. τὴν	οὖν	Ἀριστοβούλου δυναστείαν ὁ νεώτερος Ἀντίπατρος
[14, 10]	κατὰ τούτους εὐπορεῖν. ἐγώ τε	οὖν	αὐτοῖς, καθὼς καὶ οἱ πρὸ
[14, 12]	ἠδίκουν χρησίμοις αὐτοῖς γινομένοις. δίκην	οὖν	αὐτῶν δεδωκότων τούς τε συμμάχους
[14, 12]	θεοῦ δοθεῖσαν ἡμῖν εἰρήνην: ὥσπερ	οὖν	ἐκ νόσου μεγάλης τὸ τῆς
[14, 14]	καὶ σάλῳ πολλῷ δηλουμένων. (Ἀναχθεὶς	οὖν	ἐκεῖθεν ἐπὶ Παμφυλίας καὶ χειμῶνι
[14, 5]	πρὸς τοῖς Ἀραβίοις ὄρεσιν. ἔρχεται	οὖν	ἐπ' αὐτὸν Γαβίνιος Μᾶρκον Ἀντώνιον
[14, 10]	ἰδίους αὐτῶν νόμους. (Πολλὰ μὲν	οὖν	ἐστιν καὶ ἄλλα τοιαῦτα τῇ
[14, 15]	πεμφθέντος ὑπ' Ἀντωνίου. Βεντίδιος μὲν	οὖν	ἐτύγχανεν τὰς ταραχὰς τὰς διὰ
[14, 7]	εἰς τὴν Ἰουδαίαν. Ταριχέας μὲν	οὖν	εὐθὺς προσπεσὼν αἱρεῖ καὶ περὶ
[14, 10]	ὑποτέτακται δὲ τὰ δεδογμένα. ὑμᾶς	οὖν	θέλω φροντίσαι καὶ προνοῆσαι τῶν
[14, 7]	ἄρχων αὐτοτελοῦς. ἐν Αἰγύπτῳ μὲν	οὖν	ἴσχυσε τὸ ἔθνος διὰ τὸ
[14, 14]	Ἡρώδης παρεκάλει συλλαμβάνεσθαι. Καῖσαρ μὲν	οὖν	καὶ διὰ τὰς Ἀντιπάτρου στρατείας,
[14, 12]	εὔνοιαν πρὸς ἡμᾶς ἐμφανίσαντες. πεπεισμένος	οὖν	καὶ ἐκ τῶν πραγμάτων καὶ
[14, 11]	καὶ μῆνας ἕξ. τοῦτο μὲν	οὖν	καὶ ἐν ἄλλοις δεδήλωται. (Τοῦ
[14, 12]	καὶ Ἀραδίοις ἔγραψεν. παρεθέμεθα μὲν	οὖν	καὶ ταῦτα εὐκαίρως τεκμήρια γενησόμενα
[14, 10]	τε καὶ ἑστιᾶσθαι. καὶ ὑμᾶς	οὖν	καλῶς ἔχει, εἴ τι κατὰ
[14, 13]	τὴν Ἰδουμαίαν ἐφθάκει. τὰ μὲν	οὖν	κατὰ τὴν πόλιν οὐκ ἀπέχρησε
[14, 15]	τὸν τοῦ ἀδελφοῦ θάνατον. ἐπειχθεὶς	οὖν	κατὰ τὴν πορείαν ὡς κατὰ
[14, 10]	ἡμῖν γράψαι περὶ αὐτῶν. ἡμεῖς	οὖν	κατακολουθοῦντες τοῖς ἐπεσταλμένοις ὑπὸ σοῦ
[14, 5]	ἀποκτείνας ἔδοξεν ἠριστευκέναι. Γαβίνιος μὲν	οὖν	μέρος τῆς στρατιᾶς ἐνταυθοῖ καταλιπών,
[14, 15]	ἐκ τῆς πόλεως. (Τότε μὲν	οὖν	ὁ βασιλεύς, ὀψία γὰρ ἦν,
[14, 8]	ἀεὶ τὴν πόλιν. αἱ μὲν	οὖν	παρὰ Ῥωμαίων καὶ τοῦ δήμου
[14, 13]	φύλακες αὐτῶν ἑωρῶντο. Φασαήλῳ μὲν	οὖν	παρῄνουν τινὲς εὐθὺς ἀφιππάσασθαι καὶ
[14, 15]	ἑώρα ἀθρόων ἀπειλημμένων. τούτους μὲν	οὖν	πέτραις ἄνωθεν βάλλοντες σωρηδὸν ἐπ'
[14, 13]	ὑποδέξασθαι τοσοῦτον ὄχλον. τοὺς μὲν	οὖν	πλείους ἀπέλυσεν ὑπὲρ ἐννέα χιλιάδας
[14, 12]	Ἀσίαν ἐκ τοῦ πολέμου. κοινὴν	οὖν	ποιούμεθα καὶ τοῖς συμμάχοις τὴν
[14, 13]	ἥκουσιν ἐπιτίθεσθαι κελεύοντος. (Ὤιχοντο δ'	οὖν	πρεσβεύοντες Ὑρκανός τε καὶ Φασάηλος,
[14, 10]	ἐξ ὧν ἐπεδείξαμεν. τὴν μὲν	οὖν	πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν καὶ συμμαχίαν
[14, 15]	καὶ πᾶσαν ἄδειαν. τὰ μὲν	οὖν	σπήλαια τούτων γενομένων ἤδη πάντα
[14, 13]	ἀπὸ τῶν πολεμίων κινδύνοις. ἄρας	οὖν	σὺν οἷς εἶχεν ὁπλίταις καὶ
[14, 13]	αὐτοῖς οἴκοις κατέπρησεν. ὑπὲρ μὲν	οὖν	τῆς ἀδικίας ταύτης Ἡρώδης μετ'
[14, 13]	περὶ Ἡρώδην ἐφρούρουν. Φασάηλος μὲν	οὖν	τὸ τεῖχος ἐφύλασσεν, Ἡρώδης δὲ
[14, 14]	ἐκ τῆς Ἰταλίας. τοῦτον μὲν	οὖν	τὸν νεανίσκον Ἡρώδης ἀπέκτεινεν, ὡς
[14, 3]	εἶναι πεντακοσίων ταλάντων” Ἀριστόβουλον μὲν	οὖν	τοῦτο λέγεται πέμψαι τὸν Ἰουδαίων
[14, 11]	τὸ πάντων ἐρυμνότατον. ἐπὶ μὲν	οὖν	τοῦτον ῥαίσας Ἡρώδης ἐκ τῆς
[14, 10]	εὐθυνκέναι τὸ δίκαιον> ψήφισμα. βούλομαι	οὖν	ὑμᾶς εἰδέναι, ὅτι διακούσας ἐγὼ
[14, 11]	κατακεντοῦσι τὸν ἄνδρα. Ὑρκανὸς μὲν	οὖν	ὑπ' ἐκπλήξεως τοῦ γεγονότος εἰς
[14, 9]	τῶν πεπραγμένων ὑπόσχῃ, διετέλουν. κινηθεὶς	οὖν	ὑπὸ τούτων Ὑρκανὸς Ἡρώδην ἐκάλει
[14, 15]	κειμηλίων ταῖς οἰκίαις. Ἱεριχοῦντος μὲν	οὖν	φρουρὰν καταλιπὼν ὁ βασιλεὺς ὑπέστρεψεν
[14, 12]	πρεσβύτατος γίνεται Ἀντίπατρος. (Κάσσιον μὲν	οὖν	χειροῦνται Ἀντώνιός τε καὶ Καῖσαρ
[14, 12]	αὐτῷ συνάψας νικᾷ καὶ ὅσον	οὔπω	τῶν ἄκρων ἐπιβάντα τῆς Ἰουδαίας
[14, 5]	πρὸ τοῦ ἐρύματος πολεμίων, ἐφ'	οὓς	ἀνῄεσαν οἱ Ῥωμαῖοι, Μᾶρκος Ἀντώνιος
[14, 13]	χεῖρας ἐρχόμενοι κατὰ τὴν ὁδόν.	οὓς	δὴ καὶ τρεψάμενος καὶ κρατήσας
[14, 13]	τὰς πλησίον οἰκίας φρουρήσοντας αὐτάς,	οὓς	ἐπαναστὰς ὁ δῆμος συμμάχων ὄντας
[14, 12]	μήτε ἡρῴων ἀποσχομένων μήτε ὅρκους	οὓς	ἐποιήσαντο φυλαξάντων, ἡμεῖς ὡς οὐχ
[14, 16]	τοὺς δ' ἀπειλῶν ἔστιν δ'	οὓς	καὶ τοῖς ὅπλοις ἀνέστελλεν, ἥττης
[14, 13]	δηλώσει τῆς τῶν Πάρθων ἀπιστίας,	οὓς	τῶν πολεμίων συλλαβόντων γνοὺς Ἡρώδης
[14, 16]	τῆς πόλεως στρατιᾶς ἕνδεκα μὲν	οὖσα	τέλη ὁπλιτικοῦ, ἓξ δὲ χιλιάδες
[14, 15]	ἐμποδὼν Ἰόππη γίνεται: πολεμίαν γὰρ	οὖσαν	αὐτὴν ἐχρῆν ἐξελεῖν πρότερον, ὅπως
[14, 1]	πρεσβύτερον ὄντα, κατέχοντα δ' αὐτὴν	οὖσαν	ἐκείνου διὰ τὸ πρεσβεῖον. τούτους
[14, 12]	καὶ εἰς τὴν Γαλιλαίαν ὅμορον	οὖσαν	ἐνέβαλεν καὶ τρία καταλαβὼν ἐρύματα
[14, 3]	τὴν ἐκείνου φύσιν ᾐτιᾶτο ἄπρακτον	οὖσαν	καὶ διὰ τοῦτ' εὐκαταφρόνητον, αὐτὸν
[14, 4]	ἔρχεται τὰ μὲν ἄλλα πάντα	οὖσαν	ὀχυράν, μόνῳ δὲ τῷ βορείῳ
[14, 15]	διὰ Πάρθους ἐν ταῖς πόλεσιν	οὔσας	καθιστάμενος, Σίλων δ' ἐν Ἰουδαίᾳ
[14, 2]	καὶ θεοφιλῆ, ὃς ἀνομβρίας ποτὲ	οὔσης	ηὔξατο τῷ θεῷ λῦσαι τὸν
[14, 15]	δέον τοῖς ἐκ τοῦ γένους	οὖσι	παρέχειν ὡς ἔθος ἐστὶν αὐτοῖς.
[14, 10]	βασιλεῦσι Συρίας καὶ Φοινίκης συμμάχοις	οὖσι	Ῥωμαίων κατὰ δωρεὰν ὑπῆρχε καρποῦσθαι,
[14, 13]	καὶ Πάρθων τοῖς δυνατοῖς ὡς	οὖσιν	τῶν ἄλλων δεσπόταις. οἱ δὲ
[14, 16]	οὐδὲν ἐμποδὼν πρὸς τὴν ἀνάστασιν	οὔτ'	ἀπὸ τοῦ ἀέρος οὔτ' ἀπὸ
[14, 16]	ἀνάστασιν οὔτ' ἀπὸ τοῦ ἀέρος	οὔτ'	ἀπὸ τῶν ἐργαζομένων, τά τε
[14, 9]	καὶ βασιλεῦ, εἰς δίκην μὲν	οὔτ'	αὐτὸς οἶδά τινα τῶν πώποτε
[14, 4]	ἡμέρας, ἃ δὴ σάββατα καλοῦμεν,	οὔτ'	ἔβαλλον τοὺς Ἰουδαίους οὔτε εἰς
[14, 9]	δὲ ἀπειροκάλως τοῖς πράγμασι προσφερόμενος	οὔτ'	ἐξυβρίζων εἰς τὴν ἐξουσίαν. ταῦτ'
[14, 10]	ὃν σαββατικὸν καλοῦσιν, καθ' ὃν	οὔτε	ἀροῦσιν οὔτε τὸν ἀπὸ τῶν
[14, 16]	οὔτε νηπίων οὔτε γήρως ἔλεος	οὔτε	ἀσθενείας γυναικῶν φειδώ, ἀλλὰ καίτοι
[14, 12]	ἀλλὰ> ταῦτα ἀποδοθῆναι τοῖς ἀφῃρημένοις.	οὔτε	γὰρ ἐπαρχίας ἐκείνων οὐθεὶς οὔτε
[14, 16]	προσφεύγοντες, ἦν τε οὔτε νηπίων	οὔτε	γήρως ἔλεος οὔτε ἀσθενείας γυναικῶν
[14, 9]	αὐτοῦ μὲν ἔχων τὴν πόλιν,	οὔτε	δὲ ἀπειροκάλως τοῖς πράγμασι προσφερόμενος
[14, 4]	καλοῦμεν, οὔτ' ἔβαλλον τοὺς Ἰουδαίους	οὔτε	εἰς χεῖρας αὐτοῖς ὑπήντων, χοῦν
[14, 16]	τῷ ναῷ προσφεύγοντες, ἦν τε	οὔτε	νηπίων οὔτε γήρως ἔλεος οὔτε
[14, 12]	οὔτε γὰρ ἐπαρχίας ἐκείνων οὐθεὶς	οὔτε	στρατόπεδα τῆς συγκλήτου δούσης ἔλαβεν,
[14, 10]	οὐκ ἐκώλυσεν οὔτε χρήματα συνεισφέρειν	οὔτε	σύνδειπνα ποιεῖν. ὁμοίως δὲ κἀγὼ
[14, 10]	καλοῦσιν, καθ' ὃν οὔτε ἀροῦσιν	οὔτε	τὸν ἀπὸ τῶν δένδρων καρπὸν
[14, 9]	εἰς ὑμᾶς κεκλημένων οὕτω παραστάντα	οὔτε	ὑμᾶς ἔχειν εἰπεῖν ὑπολαμβάνω, ἀλλὰ
[14, 4]	θυσίαις οὐδὲν ἧττον ἱερουργοῦντες διετέλουν,	οὔτε	ὑπὸ τοῦ φόβου τοῦ περὶ
[14, 10]	πόλιν μόνους τούτους οὐκ ἐκώλυσεν	οὔτε	χρήματα συνεισφέρειν οὔτε σύνδειπνα ποιεῖν.
[14, 13]	Ἰουδαίων ἀσφαλῆ, συνεπέθεντο δὲ καὶ	οὗτοι	γενομένοις ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα τῆς
[14, 10]	παρὰ Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως ἦσαν	οὗτοι:	Λυσίμαχος Παυσανίου Ἀλέξανδρος Θεοδώρου Πάτροκλος
[14, 16]	οἱ γονεῖς αὐτοῦ διεπράξαντο. ἀλλ'	οὗτοι	μὲν διὰ τὴν πρὸς ἀλλήλους
[14, 2]	ὑπακοῦσαι μήτε κατ' ἐκείνων ἃ	οὗτοι	παρακαλοῦσιν εἰς τέλος ἀγαγεῖν. καὶ
[14, 4]	κἀκεῖνον ἔχεσθαι δεδεμένον. φθάσαντες δὲ	οὗτοι	τὸ ἱερὸν καταλαμβάνουσι καὶ τὴν
[14, 12]	τῶν ὑπ' αὐτῷ τεταγμένων ἀπολυθῶσιν	οὗτοι,	τοῖς τε ὑπ' ἐμοῦ δοθεῖσιν
[14, 6]	τοὺς ὑπὲρ Πηλούσιον τῶν Ἰουδαίων	οὗτος	αὐτῷ προσηγάγετο καὶ συμμάχους ἐποίησεν
[14, 15]	ὧν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ πάθοι:	οὗτος	γὰρ ἦν αὐτόχειρ ἐκείνου γεγενημένος.
[14, 16]	ἔτη ἑκατὸν εἰκοσιέξ. οἶκος λαμπρὸς	οὗτος	ἦν καὶ διάσημος γένους τε
[14, 7]	τὸν χρυσὸν ἅπαντα, τάλαντα δ'	οὗτος	ἦν ὀκτακισχίλια, περιδύειν τοῦ ναοῦ.
[14, 6]	ἠδυνήθη κατασχεῖν: στρατοῦ γὰρ ἔχων	οὗτος	μυριάδας τρεῖς Ἰουδαίων ἀπήντησεν Γαβινίῳ
[14, 12]	τυραννίσι γὰρ διαλαβὼν τὴν Συρίαν	οὗτος	ὁ ἀνὴρ ἐφρούρησεν. ὁ δὲ
[14, 7]	καὶ Φερώρας, θυγάτηρ τε Σαλώμη.	οὗτος	ὁ Ἀντίπατρος ἐπεποίητο καὶ πρὸς
[14, 9]	μέντοι τὸν θεὸν μέγαν, καὶ	οὗτος,	ὃν νῦν δι' Ὑρκανὸν ἀπολῦσαι
[14, 15]	ἐπὶ τὸν Πάππον: ἐστρατοπεδεύσατο δ'	οὗτος	περὶ κώμην Ἰσάνας καλουμένην καὶ
[14, 8]	Ἰουδαίων ἀρχιερέα. ὁ δ' αὐτὸς	οὗτος	Στράβων καὶ ἐν ἑτέροις πάλιν
[14, 1]	περὶ οὗ κατὰ καιρὸν δηλώσομεν.	οὗτος	τοίνυν ὁ Ἀντίπατρος Ἀντίπας τὸ
[14, 9]	αὐτῷ φυγεῖν ἐκ τῆς πόλεως:	οὕτω	γὰρ τὸν κίνδυνον διαφεύξεσθαι. καὶ
[14, 15]	τὸν Ἡρώδην εἶναι θεοφιλῆ, μέγαν	οὕτω	καὶ παράδοξον διαφυγόντα κίνδυνον. (Τῇ
[14, 13]	τῆς Ἰδουμαίας ἐν Θρήσᾳ χωρίῳ	οὕτω	καλουμένῳ ὁ ἀδελφὸς Ἰώσηπος ὑπήντησεν
[14, 9]	τῶν πώποτε εἰς ὑμᾶς κεκλημένων	οὕτω	παραστάντα οὔτε ὑμᾶς ἔχειν εἰπεῖν
[14, 2]	ἔπαυσε τὴν ἀνομβρίαν εὐξάμενος, ἵν'	οὕτως	ἀρὰς θῇ κατὰ Ἀριστοβούλου καὶ
[14, 10]	ἀγαθὸς προσέταξεν, ἵνα φροντίσωμεν ταῦτα	οὕτως	γενέσθαι, καθὼς ἡ σύγκλητος ἐδογμάτισεν,
[14, 10]	περὶ αὐτῶν δεδογμένοις ἐπέταξας ταῦτα	οὕτως	γίνεσθαι: παρακεκλῆσθαι δέ σε, ὥστε
[14, 9]	χρὴ ποιεῖν ἀπορία. διακειμένων δ'	οὕτως	εἷς τις Σαμαίας ὄνομα, δίκαιος
[14, 9]	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰουδαίαν	οὕτως	εἶχεν. ~(Καῖσαρ δ' ἐλθὼν εἰς
[14, 8]	πόλιν. καὶ τὸ μὲν Πηλούσιον	οὕτως	εἶχεν. τοὺς δὲ περὶ Ἀντίπατρον
[14, 9]	καὶ τὰ κατ' αὐτὸν ἀσφαλισάμενος	οὕτως	εἶχεν, ὡς εἰ καλοῖτο πάλιν
[14, 7]	πελέκει διεχρήσατο. καὶ ὁ μὲν	οὕτως	ἐν Ἀντιοχείᾳ τελευτᾷ. τοὺς δ'
[14, 13]	περὶ Ἡρώδην. (Ἠρέμουν δ' οὐδ'	οὕτως	ἐπανελθόντες ἐκ τῆς πρεσβείας, ἀλλ'
[14, 13]	αἰσθόμενος διαφύγοι. καὶ ἦν ταῦθ'	οὕτως	ἔχοντα καὶ οἱ φύλακες αὐτῶν
[14, 10]	ὑπάτου δεδομένα συγκεχωρημένα προσκεκριμένα ἐστὶν	οὕτως	ἔχοντα. ὅπως τὰ τέκνα αὐτοῦ
[14, 16]	μὲν Ἡρώδης ἀπαλλάσσεται, παύεται δ'	οὕτως	ἡ τοῦ Ἀσσαμωναίου ἀρχὴ μετὰ
[14, 10]	καὶ ἀτερπῆ παρῃτησάμην, οὐδένα δ'	οὕτως	ἡγησάμην σκαιόν, ὃς οὐχὶ καὶ
[14, 3]	καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ λέγων	οὕτως:	ἦλθεν δὲ καὶ ἐξ Αἰγύπτου
[14, 13]	δυνατὴν ἀνέστησαν. (Καὶ Ἀντίγονος μὲν	οὕτως	καταχθεὶς εἰς τὴν Ἰουδαίαν ὑπὸ
[14, 8]	Καππάδοξ λέγων ἐξ Ἀσινίου ὀνόματος	οὕτως:	μετὰ τὸν Μιθριδάτην εἰσβαλεῖν εἰς
[14, 7]	καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ λέγων	οὕτως:	πέμψας δὲ Μιθριδάτης εἰς Κῶ>
[14, 13]	τοὺς πολεμίους. ὧν οὐδεὶς ἂν	οὕτως	στερρὸς τὴν φύσιν εὑρέθη, ὃς
[14, 16]	ἰδίων χρημάτων τοὺς μισθοὺς ἑκάστοις.	οὕτως	τε τὴν λοιπὴν ἐξωνησάμενος πόλιν
[14, 7]	ἡμῶν ἡ οἰκουμένη πεπλήρωτο, λέγων	οὕτως:	τέτταρες δ' ἦσαν ἐν τῇ
[14, 14]	βασιλείας Ἀντώνιος. καὶ ὁ μὲν	οὕτως	τὴν βασιλείαν παραλαμβάνει τυχὼν αὐτῆς
[14, 15]	ἐρύματα κατέσκαψεν. ἐζημίωσε δὲ παύσας	οὕτως	τὴν νεωτεροποιίαν καὶ τὰς πόλεις
[14, 8]	πάλιν ἐξ Ὑψικράτους ὀνόματος λέγει	οὕτως:	τὸν δὲ Μιθριδάτην ἐξελθεῖν μόνον,
[14, 15]	Μαχαιρᾶς ἐδεῖτο μένειν: εἰ δὲ	οὕτως	ὥρμηκεν, ἀλλὰ τόν γε ἀδελφὸν
[14, 5]	τούτοις ἔλυσε τὸν πόλεμον Σκαῦρος	οὐχ	ἧττον αὐτὸς ἢ συνέβαινεν Ἀρέταν
[14, 4]	δὲ τῶν ἀνθρώπων ἔνδον στάσις	οὐχ	ὁμονοούντων περὶ τῶν ἐνεστώτων, ἀλλὰ
[14, 9]	ἐπὶ τοῖς πραττομένοις ἡσυχάσεις; ἦ	οὐχ	ὁρᾷς Ἀντίπατρον μὲν καὶ τοὺς
[14, 4]	λόγους συμβατηρίους τοῖς ἐντὸς προσέφερεν,	οὐχ	ὑπακουόντων δὲ εἰς ἃ προεκαλεῖτο
[14, 12]	ἀξίαν μελήσει μοι ἐπεξελθεῖν τὸν	οὐχ	ὑπακούσαντα. (Τὸ δ' αὐτὸ τοῦτο
[14, 12]	τοῖς πρότερον κυρίοις. τὸν δ'	οὐχ	ὑπακούσαντα τῷ ἐμῷ διατάγματι δίκην
[14, 9]	εἰς τὸ συνέδριον ἐπὶ δίκην	οὐχ	ὑπακουσόμενος. ἠγανάκτουν δὲ οἱ ἐν
[14, 12]	οὓς ἐποιήσαντο φυλαξάντων, ἡμεῖς ὡς	οὐχ	ὑπὲρ ἰδίου μόνον ἀγῶνος, ἀλλ'
[14, 10]	πρὸς ἡμᾶς δογμάτων, καὶ ἡμᾶς	οὐχ	ὑπολήψεται περὶ ὧν εἶναί φαμεν
[14, 4]	οἰκίας ἐνεπίμπραντο τὰ γινόμενα καρτερεῖν	οὐχ	ὑπομένοντες. ἔπεσον δὲ τῶν μὲν
[14, 13]	δὴ καὶ τρεψάμενος καὶ κρατήσας	οὐχ	ὡς ἐν ἀπορίᾳ καὶ ἀνάγκῃ
[14, 9]	δωρεάν: ὡς ἰδίαν γὰρ ἀλλ'	οὐχ	ὡς Ὑρκανοῦ διδόντος ἔπεμψεν. ταῦθ'
[14, 10]	δ' οὕτως ἡγησάμην σκαιόν, ὃς	οὐχὶ	καὶ περὶ τῆς Ῥωμαίων ἡμῖν
[14, 15]	περὶ τούτων ἀφικέσθαι: δεῖσθαι γὰρ	οὐχὶ	τοιούτων συμμάχων, οἳ βλάψουσι μᾶλλον
[14, 13]	ὃς γνοὺς αὑτὸν ἀποσφάττεσθαι μέλλοντα	οὐχὶ	τὸν θάνατον ἡγήσατο δεινόν, τὸ
[14, 10]	τῷ ζημιώματι ὑπεύθυνος ἔστω καὶ	ὀφειλέτω	τῇ πόλει. (Ψήφισμα Σαρδιανῶν. ἔδοξε
[14, 13]	μάλιστα μέντοι πρὸς ταῦτα αὐτὸν	Ὀφέλλιος	ἐνῆγεν, ὃς ἀκηκόει παρὰ Σαραμάλλα
[14, 16]	τι τῶν ἀθεάτων παρ' αὐτῶν	ὀφθείη.	διεκώλυέ τε καὶ τὰς κατὰ
[14, 11]	τῆς ἀποκωλύσεως τὸ μὴ δεῖν	ὄχλον	ἀλλοδαπὸν ἁγνεύοντος εἰσδέχεσθαι τοῦ πλήθους.
[14, 13]	πολέμιοι τὸν ἐκ τῆς χώρας	ὄχλον	εἰς τὴν καλουμένην πεντηκοστήν, ἑορτὴ
[14, 13]	θεραπείαν πᾶσαν καὶ τὸν ἄλλον	ὄχλον	τὸν σὺν αὐτοῖς, ἐδίωκεν τὴν
[14, 13]	συμφυγεῖν ἐλάττονος ὄντος ὑποδέξασθαι τοσοῦτον	ὄχλον.	τοὺς μὲν οὖν πλείους ἀπέλυσεν
[14, 7]	ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ πόλιν τε	ὀχυρὰν	ἔχοντας καὶ τὸν ναὸν πέμπειν
[14, 2]	πόλιν ἑλεῖν ἐν ταῖς μάλιστα	ὀχυρὰν	καὶ δυνατήν, ἢ φυγάδας ἐκβαλεῖν
[14, 4]	τὰ μὲν ἄλλα πάντα οὖσαν	ὀχυράν,	μόνῳ δὲ τῷ βορείῳ μέρει
[14, 15]	καὶ αὐτῷ διά τινας ὀνείρων	ὄψεις	τρανῶς προφαινούσας τὸν τοῦ ἀδελφοῦ
[14, 15]	(Τότε μὲν οὖν ὁ βασιλεύς,	ὀψία	γὰρ ἦν, δειπνοποιεῖσθαι κελεύει τοὺς