>Livre, Chap. |
[14, 6] |
συνέφυγεν
ἐκ
Ῥώμης
αὐτῷ,
πρὸς
|
Γαβίνιον |
ἄγεται.
καὶ
τοιαύτῃ
μὲν
Ἀριστόβουλος |
[14, 4] |
ὁ
Πομπήιος
αὐτῷ
δεομένῳ
πέμπει
|
Γαβίνιον |
καὶ
στρατιώτας
ἐπί
τε
τὰ |
[14, 5] |
Ἰουδαίαν
κατατρέχοντος
τοῦ
Ἀριστοβούλου
παιδὸς
|
Γαβίνιος |
ἐκ
Ῥώμης
στρατηγὸς
εἰς
Συρίαν |
[14, 5] |
δὲ
οὐκ
ἔλαττον.
(Ἐν
τούτῳ
|
Γαβίνιος |
ἐπ'
Ἀλεξάνδρειον
ἐλθὼν
προυκαλεῖτο
τοὺς |
[14, 6] |
νεωστὶ
κατεσκαμμένον,
ἀνακτίζειν
προαιρουμένου,
πέμπει
|
Γαβίνιος |
ἐπ'
αὐτὸν
στρατιώτας
καὶ
ἡγεμόνας |
[14, 5] |
καὶ
Ἀλεξάνδρειον.
καὶ
ταῦτα
μὲν
|
Γαβίνιος |
κατέσκαψεν.
τῆς
δ'
Ἀλεξάνδρου
μητρὸς |
[14, 5] |
ὄρεσιν.
ἔρχεται
οὖν
ἐπ'
αὐτὸν
|
Γαβίνιος |
Μᾶρκον
Ἀντώνιον
προπέμψας
σὺν
ἄλλοις |
[14, 6] |
δὲ
λόγῳ
ἀπέδρασαν
αὐτόν.
καὶ
|
Γαβίνιος |
μὲν
ἔργα
μεγάλα
καὶ
λαμπρὰ |
[14, 5] |
καὶ
πολλοὺς
ἀποκτείνας
ἔδοξεν
ἠριστευκέναι.
|
Γαβίνιος |
μὲν
οὖν
μέρος
τῆς
στρατιᾶς |
[14, 5] |
δὲ
ἀνθρώπων
πειθομένων
οἷς
ὁ
|
Γαβίνιος |
προσέταττεν
βεβαίως
οἰκηθῆναι
τότε
συνέβαινε |
[14, 5] |
ὑπήντων
Ἀλεξάνδρῳ:
ἠκολούθει
δὲ
καὶ
|
Γαβίνιος |
σὺν
τῇ
φάλαγγι.
καὶ
ἀναχωρεῖ |
[14, 6] |
τὸ
Ἰταβύριον
ὄρος.
(Καταστησάμενος
δὲ
|
Γαβίνιος |
τὰ
κατὰ
τὴν
Ἱεροσολυμιτῶν
πόλιν, |
[14, 4] |
τι
τούτων,
ἀλλ'
ἐπανῆλθεν
ὁ
|
Γαβίνιος |
τῆς
τε
πόλεως
ἀποκλεισθεὶς
καὶ |
[14, 6] |
συμφυγόντας
προσέκειτο
πολιορκῶν.
(Ὁ
δὲ
|
Γαβίνιος |
τοιαῦτα
τὰ
κατὰ
τὴν
Συρίαν |
[14, 6] |
τέκνα
αὐτοῦ
ἀνῆκεν
ἡ
σύγκλητος
|
Γαβινίου |
γράψαντος
τοῦθ'
ὑπεσχῆσθαι
τῇ
μητρὶ |
[14, 3] |
καὶ
κατηγόρει
τῶν
λαβόντων
χρήματα
|
Γαβινίου |
μὲν
πρότερον
Σκαύρου
δὲ
ὕστερον, |
[14, 6] |
περὶ
δὲ
τῆς
Πομπηίου
καὶ
|
Γαβινίου |
στρατείας
ἐπὶ
Ἰουδαίους
γράφει
Νικόλαος |
[14, 6] |
μὲν
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
ἐπανέρχεται.
|
(Γαβινίῳ |
δὲ
ἐπὶ
Πάρθους
στρατεύοντι
καὶ |
[14, 6] |
οὗτος
μυριάδας
τρεῖς
Ἰουδαίων
ἀπήντησεν
|
Γαβινίῳ |
καὶ
συμβαλὼν
ἡττᾶται
πεσόντων
αὐτῷ |
[14, 6] |
μὲν
καὶ
ἐν
ἄλλοις
δεδήλωται.
|
Γαβινίῳ |
μέντοι
κατὰ
τὴν
στρατείαν
ἣν |
[14, 13] |
πατρῴαν
ξενίαν,
ἣν
ἡνίκα
σὺν
|
Γαβινίῳ |
παρῆν
ἐπεποίητο
πρὸς
τὸν
πατέρα |
[14, 4] |
τῶν
ἰδίων
ὅρων
συνέστειλεν.
καὶ
|
Γάδαρα |
μὲν
μικρὸν
ἔμπροσθεν
καταστραφεῖσαν
ἀνέκτισεν |
[14, 4] |
καταστραφεῖσαν
ἀνέκτισεν
Δημητρίῳ
χαριζόμενος
τῷ
|
Γαδαρεῖ |
ἀπελευθέρῳ
αὐτοῦ:
τὰς
δὲ
λοιπὰς |
[14, 5] |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
οἱ
δὲ
ἐν
|
Γαδάροις |
οἱ
δὲ
ἐν
Ἀμαθοῦντι,
τέταρτοι |
[14, 5] |
καὶ
Ἄδωρα
Μάρισά
τε
καὶ
|
Γάζα |
καὶ
ἄλλαι
οὐκ
ὀλίγαι.
τῶν |
[14, 1] |
τοὺς
ὁμοροῦντας
αὐτῷ
Ἄραβας
καὶ
|
Γαζαίους |
καὶ
Ἀσκαλωνίτας
λέγουσιν
πολλαῖς
αὐτοὺς |
[14, 4] |
τῇ
μεσογείῳ
χωρὶς
τῶν
κατεσκαμμένων,
|
Γάζαν |
δὲ
πρὸς
τῇ
θαλάττῃ
καὶ |
[14, 12] |
Ἰουδαίων
πρὸ
μιᾶς
ἡμέρας
ἢ
|
Γάιον |
Κάσσιον
πόλεμον
οὐ
συγκεχωρημένον
ἐπάγοντα |
[14, 10] |
Ὑρκανὸν
καὶ
τὸ
ἔθνος
ἡμῶν.
|
(Γάιος |
Ἰούλιος
Καῖσαρ
αὐτοκράτωρ
καὶ
ἀρχιερεὺς |
[14, 10] |
ἧς
ἂν
τὸ
δόγμα
γένηται.
|
(Γάιος |
Καῖσαρ
αὐτοκράτωρ
δικτάτωρ
τὸ
τέταρτον |
[14, 10] |
καὶ
τὰ
διατάγματα
διαπέμψαι
πανταχοῦ.
|
(Γάιος |
Καῖσαρ
αὐτοκράτωρ
δικτάτωρ
ὕπατος
τιμῆς |
[14, 10] |
μήτε
φόρους
τοὺς
αὐτοὺς
τελῶσιν.
|
(Γάιος |
Καῖσαρ
αὐτοκράτωρ
τὸ
δεύτερον
ἔστησεν |
[14, 10] |
ἐν
Ῥώμῃ
κεκωλυμένων.
καὶ
γὰρ
|
Γάιος |
Καῖσαρ
ὁ
ἡμέτερος
στρατηγὸς
καὶ> |
[14, 10] |
πρόγονοι
αὐτῶν
τὴν
ἀρχιερωσύνην
διακατέσχον.
|
~(Γάιος |
Καῖσαρ
ὕπατος
τὸ
πέμπτον
ἔκρινεν |
[14, 10] |
ἐποιήσαντο
περὶ
ὧν
δόγματι
συγκλήτου
|
Γάιος |
Καῖσαρ
ὑπὲρ
Ἰουδαίων
ἔκρινεν
καὶ |
[14, 10] |
Πείσων,
Σερουίνιος
Παπίνιος
Λεμωνία
Κούιντος,
|
Γάιος |
Κανείνιος
Τηρητίνα
Ῥέβιλος,
Πόπλιος
Τηδήτιος |
[14, 12] |
τῶν
δημοσίων
πραγμάτων
εἶπεν:
ἐπεὶ
|
Γάιος |
Κάσσιος
ταύτῃ
τῇ
ὑποστάσει
ἀλλοτρίαν |
[14, 10] |
Ἀτίλιος
Σέξστου
υἱὸς
Αἰμιλία
Σέσρανος,
|
Γάιος |
Πομπήιος
Γαίου
υἱὸς
Σαβατίνα,
Τίτος |
[14, 10] |
Πόπλιος
Κλούσιος
Ποπλίου
Ἐτωρία
Γάλλος>
|
Γάιος |
Σέντιος
Γαίου
Υἱὸς
Σαβατίνα.
(Τίτος |
[14, 10] |
Πήιος
Τίτου
υἱὸς
Κορνηλία
Λογγῖνος,
|
Γάιος |
Σερουίλιος
Γαίου
Τηρητείνα
Βρόκχος
χιλίαρχος, |
[14, 10] |
Κοίντου,
Τίτος
Πομπήιος
Τίτου
Λογγῖνος,
|
Γάιος |
Σερουίλιος
Γαίου
υἱὸς
Τηρητίνα
Βράκκος |
[14, 10] |
Κλούσιος
Ποπλίου
υἱὸς
Ἐτωρία
Γάλλος,
|
Γάιος |
Τεύτιος
Γαίου
Αἰμιλία
χιλίαρχος,
Σέξστος |
[14, 10] |
εὐεργέτησαν
ἡμᾶς
χάρις
ἀνταποδοθῇ.
(Ἰούλιος
|
Γάιος |
ὑιοσο
στρατηγὸς
ὕπατος
Ῥωμαίων
Παριανῶν |
[14, 10] |
καὶ
Σαρδιανοὶ
περὶ
ἡμῶν
ἐψηφίσαντο.
|
(Γάιος |
Φάννιος
Γαίου
υἱὸς
στρατηγὸς
ὕπατος |
[14, 10] |
υἱὸς
Ἐτωρία
Γάλλος,
Γάιος
Τεύτιος
|
Γαίου |
Αἰμιλία
χιλίαρχος,
Σέξστος
Ἀτίλιος
Σέξστου |
[14, 4] |
ἑβδομηκοστὴν
καὶ
ἑκατοστὴν
ὀλυμπιάδα
ὑπατευόντων
|
Γαίου |
Ἀντωνίου
καὶ
Μάρκου
Τυλλίου
Κικέρωνος |
[14, 14] |
Δομετίου
Καλβίνου
τὸ
δεύτερον
καὶ
|
Γαίου |
Ἀσινίου
Πωλίωνος.
(Τοῦτον
δὲ
ἅπαντα |
[14, 10] |
καὶ
εὔνοιαν.
(Μετὰ
δὲ
τὸν
|
Γαίου |
θάνατον
Μᾶρκος
Ἀντώνιος
καὶ
Πόπλιος |
[14, 10] |
ἢ
χρήματα
πράσσεσθαι
οὐ
δοκιμάζω.
|
(Γαίου |
Καίσαρος
αὐτοκράτορος
ὑπάτου
δεδομένα
συγκεχωρημένα |
[14, 12] |
δοῦλοι
ὑπὸ
δόρυ
ἐπράθησαν
ὑπὸ
|
Γαίου |
Κασσίου
ἢ
τῶν
ὑπ'
αὐτῷ |
[14, 10] |
υἱὸς
Κορνηλία
Λογγῖνος,
Γάιος
Σερουίλιος
|
Γαίου |
Τηρητείνα
Βρόκχος
χιλίαρχος,
Πόπλιος
Κλούσιος |
[14, 10] |
Ποπλίου
Ἐτωρία
Γάλλος>
Γάιος
Σέντιος
|
Γαίου |
Υἱὸς
Σαβατίνα.
(Τίτος
Ἄμπιος
Τίτου |
[14, 10] |
υἱὸς
Αἰμιλία
Σέσρανος,
Γάιος
Πομπήιος
|
Γαίου |
υἱὸς
Σαβατίνα,
Τίτος
Ἄμπιος
Τίτου |
[14, 10] |
περὶ
ἡμῶν
ἐψηφίσαντο.
(Γάιος
Φάννιος
|
Γαίου |
υἱὸς
στρατηγὸς
ὕπατος
Κῴων
ἄρχουσι |
[14, 10] |
Πομπήιος
Τίτου
Λογγῖνος,
Γάιος
Σερουίλιος
|
Γαίου |
υἱὸς
Τηρητίνα
Βράκκος
χιλίαρχος,
Πόπλιος |
[14, 10] |
ἀπέλυσα.
~(Λαοδικέων
ἄρχοντες
Γαίῳ
Ῥαβελλίῳ
|
Γαίου |
υἱῷ
ὑπάτῳ
χαίρειν.
Σώπατρος
Ὑρκανοῦ |
[14, 10] |
δώδεκα
καλανδῶν
Κουιντιλίων
Λευκίω
Λέντλω
|
Γαίω |
Μαρκέλλω
ὑπάτοις.
παρῆσαν
Τίτος
Ἄμπιος |
[14, 10] |
δώδεκα
καλανδῶν
Ὀκτωβρίων
Λευκίω
Λέντλω
|
Γαίω |
Μαρκέλλω
ὑπάτοις.
παρῆσαν
Τίτος
Ἄμπιος |
[14, 10] |
δεισιδαιμονίας
ἕνεκα
ἀπέλυσα.
~(Λαοδικέων
ἄρχοντες
|
Γαίῳ |
Ῥαβελλίῳ
Γαίου
υἱῷ
ὑπάτῳ
χαίρειν. |
[14, 1] |
αὗται
Μήδαβα,
Λιββα,
Ναβαλώθ,
Ἀραβαθα,
|
Γαλανθώνη, |
Ζωιρα,
Ὠρωναιδιγωβασιλισσαρυδδα,
Αλουσα,
Ωρυβδα.
~(Τούτων |
[14, 10] |
μεμφθῆναι.
(Πόπλιος
Σερουίλιος
Ποπλίου
υἱὸς
|
Γάλβας |
ἀνθύπατος
Μιλησίων
ἄρχουσι
βουλῇ
δήμῳ |
[14, 13] |
αὐτούς.
γενομένοις
δ'
ἐν
τῇ
|
Γαλιλαίᾳ |
μεθ'
ὅπλων
ὑπαντῶσιν
οἱ
ταύτῃ |
[14, 15] |
ἡ
δύναμις
ηὔξετο
καὶ
πᾶσα
|
Γαλιλαία |
πλὴν
ὀλίγων
αὐτῷ
προστέθειτο.
ὡρμηκότα |
[14, 9] |
δὲ
μετ'
αὐτὸν
Ἡρώδῃ
τὴν
|
Γαλιλαίαν |
ἐπέτρεψεν
νέῳ
παντάπασιν
ὄντι:
πεντεκαίδεκα |
[14, 15] |
τὰς
προσκεχωρηκυίας
διαφῆκεν
Ἰδουμαίαν
καὶ
|
Γαλιλαίαν |
καὶ
Σαμάρειαν.
ἔτυχεν
δὲ
καὶ |
[14, 12] |
δὲ
Μαρίων
καὶ
εἰς
τὴν
|
Γαλιλαίαν |
ὅμορον
οὖσαν
ἐνέβαλεν
καὶ
τρία |
[14, 15] |
καὶ
προσάγεται
μὲν
πᾶσαν
τὴν
|
Γαλιλαίαν |
πλὴν
τῶν
ἐν
τοῖς
σπηλαίοις |
[14, 15] |
ἀλλ'
οἱ
καὶ
πρότερον
τὴν
|
Γαλιλαίαν |
ταράξαντες
ἐπεξελθόντες
αὐτὸν
διεχρήσαντο
καὶ |
[14, 9] |
σῶμα,
τά
τε
κατὰ
τὴν
|
Γαλιλαίαν |
ὡς
ἐνόμισεν
αὐτῷ
συμφέρειν
ἀσφαλίσασθαι. |
[14, 11] |
καὶ
πρῶτος
Ἡρώδης
ἀπὸ
τῆς
|
Γαλιλαίας |
εἰσπραξάμενος
ὅσα
ἦν
αὐτῷ
προστεταγμένα |
[14, 15] |
καὶ
ὁμοφύλων
ἤλαυνε
διὰ
τῆς
|
Γαλιλαίας |
ἐπὶ
τὸν
Ἀντίγονον.
συνελάμβανον
δ' |
[14, 5] |
τὸ
πέμπτον
ἐν
Σαπφώροις
τῆς
|
Γαλιλαίας. |
καὶ
οἱ
μὲν
ἀπηλλαγμένοι
δυναστείας |
[14, 15] |
τοῦ
στρατοῦ
προῄει
διὰ
τῆς
|
Γαλιλαίας. |
ὑπήντων
δ'
οἱ
πολέμιοι
καὶ |
[14, 15] |
ἤδη
ἐκ
τῶν
Μασάδων
ἐπὶ
|
Γαλιλαίας |
ᾤχετο
ἐξαιρήσων
τινὰ
τῶν
χωρίων |
[14, 15] |
τἀδελφοῦ.
καὶ
μετὰ
τοῦτο
ἀποστάντες
|
Γαλιλαῖοι |
τῶν
παρὰ
σφίσι
δυνατῶν
τοὺς |
[14, 10] |
χιλίαρχος,
Πόπλιος
Κλούσιος
Ποπλίου
Ἐτωρία
|
Γάλλος> |
Γάιος
Σέντιος
Γαίου
Υἱὸς
Σαβατίνα. |
[14, 10] |
Πόπλιος
Κλούσιος
Ποπλίου
υἱὸς
Ἐτωρία
|
Γάλλος, |
Γάιος
Τεύτιος
Γαίου
Αἰμιλία
χιλίαρχος, |
[14, 16] |
Ῥώμῃ
Μάρκου
Ἀγρίππα
καὶ
Κανιδίου
|
Γάλλου |
ἐπὶ
τῆς
ἑκατοστῆς
ὀγδοηκοστῆς
καὶ |
[14, 7] |
ἀνελὼν
αὐτὸν
ὁ
πατὴρ
Πτολεμαῖος
|
γαμεῖ |
τε
τὴν
Ἀλεξάνδραν
καὶ
τῶν |
[14, 13] |
καὶ
ἣν
ἔμελλεν
ἄξεσθαι
πρὸς
|
γάμον |
Ἀλεξάνδρου
θυγατέρα
τοῦ
Ἀριστοβούλου
παιδὸς |
[14, 15] |
αὐτὸς
εἰς
Σαμάρειαν
ἐπὶ
τὸν
|
γάμον |
ᾤχετο
ἀξόμενος
τὴν
Ἀλεξάνδρου
τοῦ |
[14, 16] |
πρότερον
εἴρηται.
~(Μετὰ
δὲ
τοὺς
|
γάμους |
ἦλθεν
μὲν
διὰ
Φοινίκης
Σόσσιος |
[14, 11] |
συμπράττοντα
δὲ
τοῖς
ἐχθροῖς.
ὁ
|
γὰρ |
ἀδελφὸς
Μαλίχου
τότε
ἀποστήσας
οὐκ |
[14, 9] |
νοσφίζεται
τὴν
δωρεάν:
ὡς
ἰδίαν
|
γὰρ |
ἀλλ'
οὐχ
ὡς
Ὑρκανοῦ
διδόντος |
[14, 4] |
εἴη
τὰς
θυσίας
παυόντων.
καὶ
|
γὰρ |
ἁλούσης
τῆς
πόλεως
περὶ
τρίτον |
[14, 15] |
τούτους
Ἡρώδης
ἐπανελθών:
τοὺς
μὲν
|
γὰρ |
ἀναιρεῖ
τῶν
ἀποστάντων,
τοὺς
δ' |
[14, 3] |
τοῦτο
ἐξ
Ἀριστοβούλου
γενόμενον:
οὐ
|
γὰρ |
ἀναμείνας
οὐδὲν
ὧν
διελέχθη
πρὸς |
[14, 9] |
πικροὺς
ἀνθ'
ἡγεμόνων
πολεμίους:
οὐ
|
γὰρ |
ἀνέξεσθαι
μετακινούμενον
ὃν
αὐτοὶ
κατέστησαν. |
[14, 15] |
πᾶν
ἦν
ἂν
εἰργασμένη:
καὶ
|
γὰρ |
Ἀντίγονος
ἤδη
τὴν
παντελῆ
φυγὴν |
[14, 15] |
βασιλεὺς
ἐπὶ
Σαμαρείας
ᾔει:
πρὸς
|
γὰρ |
Ἀντώνιον
ἐγνώκει
περὶ
τούτων
ἀφικέσθαι: |
[14, 15] |
τὴν
μὲν
Πάππου
κεφαλήν,
ἀνῄρητο
|
γάρ, |
ἀποκόψας
Φερώρᾳ
ἔπεμψεν
ποινὴν
ἀνθ' |
[14, 15] |
καί
τοι
τοῦ
βασιλέως,
ἦν
|
γὰρ |
ἄποπτα
αὐτῷ
τὰ
γινόμενα,
δεξιάν |
[14, 6] |
στάσει
καὶ
ταραχῇ
νοσοῦσαν:
ὁ
|
γὰρ |
Ἀριστοβούλου
παῖς
Ἀλέξανδρος
παρελθὼν
ἐξ |
[14, 4] |
βορείῳ
μέρει
φαύλως
ἔχουσαν:
περιέρχεται
|
γὰρ |
αὐτὴν
φάραγξ
εὐρεῖά
τε
καὶ |
[14, 14] |
ἔν
τινι
ἱερῷ
κατάγεται,
καταλελοίπει
|
γὰρ |
αὐτόθι
πολλοὺς
τῶν
ἑπομένων,
τῇ |
[14, 9] |
τοῦτο
ἠγάπησαν
οἱ
Σύροι:
ποθοῦσι
|
γὰρ |
αὐτοῖς
ἀπηλλάχθαι
τοῦ
λῃστηρίου
τὴν |
[14, 9] |
αὐτὸν
χωρὶς
τοῦ
Σαμαίου:
σφόδρα
|
γὰρ |
αὐτὸν
διὰ
τὴν
δικαιοσύνην
ἐτίμησεν |
[14, 9] |
παθόντα
ἀπολῦσαι
τὸν
Ἡρώδην:
ἠγάπα
|
γὰρ |
αὐτὸν
ὡς
υἱόν.
καταστὰς
δὲ |
[14, 13] |
αὑτὸν
ἔκδοτον
τῇ
λύπῃ:
τοῦτο
|
γὰρ |
αὐτοὺς
βλάπτειν
πρὸς
τὴν
φυγήν, |
[14, 13] |
τοῖς
τὰ
γράμματα
κομίζουσιν:
οὐδέπω
|
γὰρ |
αὐτοὺς
εἰλῆφθαι
πρὸς
τῶν
ἀντιστασιωτῶν, |
[14, 3] |
καὶ
ἐκ
τῆς
Ἰουδαίας:
ἔπεμψε
|
γὰρ |
αὐτῷ
μέγα
δῶρον
Ἀριστόβουλος
ἄμπελον |
[14, 14] |
ὧν
ἐκέλευσεν
αὐτὸν
ἀναχωρεῖν:
παρηγγελκέναι
|
γὰρ |
αὐτῷ
Πάρθους
Ἡρώδην
μὴ
δέχεσθαι: |
[14, 15] |
δὲ
ἀνὰ
τὰ
ὄρη,
πέντε
|
γὰρ |
αὐτῷ
σπείρας
Μαχαιρᾶ
δόντος
ἐπὶ |
[14, 9] |
Ἡρώδην
στρατηγὸν
κοίλης
Συρίας,
χρημάτων
|
γὰρ |
αὐτῷ
τοῦτο
ἀπέδοτο,
Ὑρκανὸς
ἦν |
[14, 15] |
τῆς
συγκλήτου
προτρεψάντων
αὐτόν:
προνοήσειν
|
γὰρ |
αὐτῶν
τῆς
εὐπορίας
καὶ
παρέξειν |
[14, 10] |
μηδ'
ἐν
Ῥώμῃ
κεκωλυμένων.
καὶ
|
γὰρ |
Γάιος
Καῖσαρ
ὁ
ἡμέτερος
στρατηγὸς |
[14, 13] |
βουλευόμενον
περὶ
αὐτῶν:
χρημάτων
τε
|
γὰρ |
δεομένῳ
πλείονα
ἔσεσθαι
παρ'
αὐτοῦ |
[14, 10] |
οὐκ
ἔστιν
ἀντειπεῖν:
ἔν
τε
|
γὰρ |
δημοσίοις
ἀνάκειται
τόποις
τῶν
πόλεων |
[14, 12] |
Τυρίων
καταλελοίπει
τύραννον
Κάσσιος:
τυραννίσι
|
γὰρ |
διαλαβὼν
τὴν
Συρίαν
οὗτος
ὁ |
[14, 16] |
καὶ
σπάνει
τῶν
ἐπιτηδείων:
τὸν
|
γὰρ |
ἑβδοματικὸν
ἐνιαυτὸν
συνέβη
κατὰ
ταῦτ' |
[14, 9] |
ἐπέτρεψεν
νέῳ
παντάπασιν
ὄντι:
πεντεκαίδεκα
|
γὰρ |
ἐγεγόνει
μόνα
ἔτη.
βλάπτει
δὲ |
[14, 6] |
οὖν
ἀπέλυσεν
ἀπόρους
ὄντας:
οὐ
|
γὰρ |
ἐγίνοντο
αὐτῷ
χρήσιμοι
πρὸς
τὰ |
[14, 11] |
εἰς
τὰ
μάλιστα
Κασσίῳ:
σῶφρον
|
γὰρ |
ἔδοξεν
αὐτῷ
Ῥωμαίους
ἤδη
θεραπεύειν |
[14, 9] |
εἰς
ἐπίδειξιν
τῆς
ἀρετῆς.
καταλαβὼν
|
γὰρ |
Ἐζεκίαν
τὸν
ἀρχιλῃστὴν
τὰ
προσεχῆ |
[14, 15] |
ὡς
ἔθος
ἐστὶν
αὐτοῖς.
καὶ
|
γὰρ |
εἰ
νυνὶ
πρὸς
αὐτὸν
ἔχουσιν |
[14, 14] |
πολλῶν
παρ'
αὐτοῦ
τετυχηκότος.
οὐ
|
γὰρ |
εἰδὼς
τὰ
κατὰ
τὸν
ἀδελφὸν |
[14, 7] |
διὰ
τὸν
Μιθριδάτου
φόβον:
οὐ
|
γὰρ |
εἰκὸς
τοὺς
ἐν
τῇ
Ἰουδαίᾳ |
[14, 13] |
τοῖς
ἐχθροῖς
ἐσομένους
λέγοντες:
οὐ
|
γὰρ |
εἶναι
γενναίου
τῶν
δεινῶν
αὑτὸν |
[14, 11] |
προστάξαι,
ἐπῄνεσεν
τὸ
ἔργον,
πονηρὸν
|
γὰρ |
εἶναι
πάνυ
καὶ
τῆς
πατρίδος |
[14, 3] |
μὲν
οὐκ
ἀξιοῦν
βασιλεύεσθαι:
πάτριον
|
γὰρ |
εἶναι
τοῖς
ἱερεῦσι
τοῦ
τιμωμένου |
[14, 4] |
πρὶν
χρόνῳ
καὶ
ἀόρατον:
παρῆλθεν
|
γὰρ |
εἰς
τὸ
ἐντὸς
ὁ
Πομπήιος |
[14, 15] |
τοὺς
στρατιώτας,
αὐτὸς
δέ,
ἐκεκμήκει
|
γάρ, |
εἰσελθὼν
εἴς
τι
δωμάτιον
περὶ |
[14, 16] |
τὰς
ὑποσχέσεις
ἐπλήρωσεν:
λαμπρῶς
μὲν
|
γὰρ |
ἕκαστον
στρατιώτην,
ἀναλόγως
δὲ
τοὺς |
[14, 14] |
τῆς
νυκτὸς
ὁ
θεός:
τῶν
|
γὰρ |
ἐκδοχείων
πλησθέντων
τοῦ
ὕδατος
οὐκέτι |
[14, 11] |
Ἀντίπατρον
ταῦτα
φρονῶν,
ἀλλ'
αἰσθόμενος
|
γὰρ |
ἐκεῖνος
ἐχώρει
πέραν
Ἰορδάνου
καὶ |
[14, 4] |
πρὸς
ἀλλήλους
στασιάσαντες:
τήν
τε
|
γὰρ |
ἐλευθερίαν
ἀπεβάλομεν
καὶ
ὑπήκοοι
Ῥωμαίοις |
[14, 10] |
ἡμῶν
τὴν
γραφὴν
πάρεστιν.
ἐπεὶ
|
γὰρ |
ἐναργῆ
καὶ
βλεπόμενα
τεκμήρια
παρεχόμεθα |
[14, 14] |
αὐτὸν
ἀνέβη
ταύτην
αἰτησόμενος,
οὐ
|
γὰρ |
ἐνόμιζεν
αὐτῷ
τοὺς
Ῥωμαίους
παρέξειν |
[14, 11] |
ὥστε
καὶ
Μάλιχον
ἀνελεῖν,
ὥρμητο
|
γὰρ |
ἐπ'
αὐτόν,
εἰ
μὴ
Ὑρκανὸς |
[14, 12] |
ταῦτα
ἀποδοθῆναι
τοῖς
ἀφῃρημένοις.
οὔτε
|
γὰρ |
ἐπαρχίας
ἐκείνων
οὐθεὶς
οὔτε
στρατόπεδα |
[14, 13] |
ἀρχήν.
ταχὺ
δὲ
Ἡρώδης,
ἵδρυντο
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῆς
ψάμμου
πρὸ
τῆς |
[14, 9] |
σαυτῷ
καὶ
τῇ
βασιλείᾳ:
οὐ
|
γὰρ |
ἐπίτροποί
σοι
τῶν
πραγμάτων
Ἀντίπατρος |
[14, 8] |
ταύτην
αἰτησαμένῳ
τὴν
χάριν:
ἔτι
|
γὰρ |
ἐρήριπτο
Πομπηίου
καταβαλόντος:
καὶ
ταῦτα |
[14, 1] |
φυγεῖν
τὸν
Ἀράβων
βασιλέα:
πεισθέντι
|
γὰρ |
ἔσεσθαι
καὶ
αὐτὸς
σύμμαχος
ὑπισχνεῖτο. |
[14, 11] |
δοκεῖν
ἐπὶ
δείπνου
παρασκευήν,
καὶ
|
γὰρ |
ἑστιάσειν
αὐτοὺς
ἅπαντας
προειρήκει,
ταῖς |
[14, 2] |
προσδέχεται
τὴν
Ἀριστοβούλου
ὑπόσχεσιν:
καὶ
|
γὰρ |
εὔπορος
χρημάτων
καὶ
μεγαλόψυχος
ἦν |
[14, 6] |
Ἀλέξανδρον
οὐκ
ἠδυνήθη
κατασχεῖν:
στρατοῦ
|
γὰρ |
ἔχων
οὗτος
μυριάδας
τρεῖς
Ἰουδαίων |
[14, 15] |
τοῦ
θεοῦ
εὔνοιαν:
πίπτει
μὲν
|
γὰρ |
ἡ
στέγη
τοῦ
οἰκήματος,
οὐδένα |
[14, 15] |
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
πάθοι:
οὗτος
|
γὰρ |
ἦν
αὐτόχειρ
ἐκείνου
γεγενημένος.
(Λήξαντος |
[14, 15] |
μὲν
οὖν
ὁ
βασιλεύς,
ὀψία
|
γὰρ |
ἦν,
δειπνοποιεῖσθαι
κελεύει
τοὺς
στρατιώτας, |
[14, 15] |
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
Ἀριστοβούλου
θυγατέρα:
ταύτην
|
γὰρ |
ἦν
ἐγγεγυημένος,
ὥς
μοι
καὶ |
[14, 15] |
ἐξαφθέντων
τε
τῶν
ἄντρων,
πολλὴ
|
γὰρ |
ἦν
ἐν
αὐτοῖς
ὕλη,
πρεσβύτης |
[14, 13] |
πρὸς
τὴν
φυγὴν
ὑπισχνεῖτο:
ἐγγὺς
|
γὰρ |
ἦν
ἡ
θάλασσα.
ὁ
δὲ |
[14, 14] |
οὐδὲν
τούτου
περισσότερον
ἐγένετο:
πορρωτάτω
|
γὰρ |
ἦν
ἤδη
σπεύδων
τὴν
ἐπὶ |
[14, 7] |
ὄνομα,
οὐ
διὰ
πονηρίαν,
ἀγαθὸς
|
γὰρ |
ἦν
καὶ
δίκαιος,
ἀλλὰ
πεπιστευμένος |
[14, 16] |
τρία
χώματα
εὐπετῶς:
θέρος
τε
|
γὰρ |
ἦν
καὶ
οὐδὲν
ἐμποδὼν
πρὸς |
[14, 6] |
τὴν
Συρίαν
καταλαβὼν
Ἀντίπατρον,
συνετὸς
|
γὰρ |
ἦν,
πέμπει
πρὸς
τοὺς
νενοσηκότας, |
[14, 1] |
καὶ
τῷ
πατρὶ
αὐτοῦ
τοῦτο
|
γὰρ |
ἦν
τὸ
ὄνομα,
ὃν
Ἀλεξάνδρου |
[14, 15] |
ἐπὶ
τοὺς
ἐν
Μεσάδα,
ἀναγκαῖον
|
γὰρ |
ἦν
τὸ
σῶσαι
τοὺς
ἐν |
[14, 13] |
Πάρθων,
τί
χρὴ
ποιεῖν,
οὐ
|
γὰρ |
ἤρεσκεν
αὐτοῖς
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ |
[14, 9] |
ἀλλὰ
δεσπόται
φανερῶς
ἀνωμολόγηνται:
καὶ
|
γὰρ |
Ἡρώδης
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
Ἐζεκίαν |
[14, 9] |
δ'
οὐδὲν
τῶν
εἰρημένων.
ὁ
|
γὰρ |
Ἡρώδης
τὴν
βασιλείαν
παραλαβὼν
πάντας |
[14, 4] |
γενεᾶς
καὶ
Ἀριστόβουλον
δεδεμένον:
δύο
|
γὰρ |
ἦσαν
αὐτῷ
θυγατέρες
καὶ
τοσοῦτοι |
[14, 16] |
πάλαι
στρατὸν
ἄγων:
περὶ
τρισμυρίους
|
γὰρ |
ἦσαν.
πάντες
δ'
ἐπὶ
τὸ |
[14, 2] |
τὴν
ἄπιστον
προύτεινεν
ἐπαγγελίαν.
οὐ
|
γὰρ |
ἴσον
ἦν
βίᾳ
πόλιν
ἑλεῖν |
[14, 1] |
κάματον
τῆς
μνήμης
προμηθούμενοι.
τὴν
|
γὰρ |
ἱστορίαν
καὶ
τὴν
μήνυσιν
τῶν |
[14, 9] |
τῶν
ὑπὸ
Ἡρώδου
πεφονευμένων:
αὗται
|
γὰρ |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
ἐν
τῷ |
[14, 11] |
αὐτοῦ
τὸν
Μάλιχον:
Κάσσιος
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
Μοῦρκος
στρατὸν
ἀθροίζοντες
τὴν |
[14, 14] |
τὸ
πρὸς
Ἀντίγονον
μῖσος,
στασιαστὴν
|
γὰρ |
καὶ
Ῥωμαίοις
ἐχθρὸν
αὐτὸν
ὑπελάμβανεν, |
[14, 4] |
καὶ
βαθείᾳ
περιείχετο
φάραγγι:
ἀπερρώγει
|
γὰρ |
καὶ
τὰ
πρὸς
τὴν
πόλιν |
[14, 14] |
εὑρίσκειν
ἐπιβολὰς
ἔργων
παραβόλων.
πρὸς
|
γὰρ |
Μάλιχον
τὸν
Ἀράβων
βασιλέα
πολλὰ |
[14, 4] |
χῶμα
κωλυόντων
ἐκείνων:
ἄρχοντας
μὲν
|
γὰρ |
μάχης
καὶ
τύπτοντας
ἀμύνασθαι
δίδωσιν |
[14, 10] |
τυχεῖν
αὐτῷ
ῥᾳδίως
ἐγένετο:
λαβὼν
|
γὰρ |
ὁ
Δολοβέλλας
τὰ
παρὰ
τοῦ |
[14, 15] |
κατὰ
θεοῦ
πρόνοιαν
διέφυγεν:
γυμνοῦ
|
γὰρ |
ὄντος
αὐτοῦ
καὶ
μετὰ
παιδὸς |
[14, 15] |
τῆς
ἀναχωρήσεως
πρόφασιν
ὑπελίπετο:
πλῆθος
|
γὰρ |
ὅσον
οὐδ'
ἤλπισέν
τις
τῶν |
[14, 15] |
τροφὰς
παρέχειν
οὐ
θέλοντος:
μῆνα
|
γὰρ |
οὐ
πλέον
αὐτοὺς
ὁ
ἀνὴρ |
[14, 15] |
ὄντας,
ἐμποδὼν
Ἰόππη
γίνεται:
πολεμίαν
|
γὰρ |
οὖσαν
αὐτὴν
ἐχρῆν
ἐξελεῖν
πρότερον, |
[14, 15] |
ἐγνώκει
περὶ
τούτων
ἀφικέσθαι:
δεῖσθαι
|
γὰρ |
οὐχὶ
τοιούτων
συμμάχων,
οἳ
βλάψουσι |
[14, 15] |
ἔκλασεν
καραδοκούντων
τὸ
μέλλον:
ἑωρῶντο
|
γὰρ |
παμπληθεῖς
πόρρωθεν
συγγενόμενοι
περὶ
τὴν |
[14, 15] |
δὲ
πρὸς
Ἀντώνιον
ἔσπευδεν,
ἐτύγχανεν
|
γὰρ |
πολιορκῶν
Σαμόσατα
τὸ
πρὸς
τῷ |
[14, 15] |
καὶ
πολέμων
ἀπείρως
ἔχοντος
καὶ
|
γὰρ |
πολὺ
ἐκ
Συρίας
ἦν
τὸ |
[14, 14] |
βασιλείαν
οὐκ
ἐλπίζοντι
περιεποιήσατο,
οὐ
|
γὰρ |
πρὸς
αὐτὸν
ἀνέβη
ταύτην
αἰτησόμενος, |
[14, 15] |
τὸ
στράτευμα
πᾶν
ἀπέβαλεν:
ἓξ
|
γὰρ |
σπεῖραι
διεφθάρησαν.
κρατήσας
δὲ
τῶν |
[14, 13] |
τῶν
περὶ
τὰ
βασίλεια:
ταῦτα
|
γὰρ |
σὺν
ὀλίγοις
στρατιώταις
οἱ
περὶ |
[14, 9] |
καὶ
συμβουλεύων
ἠρεμεῖν:
τοὺς
μὲν
|
γὰρ |
τὰ
Ὑρκανοῦ
φρονοῦντας
ἐν
εὑδίᾳ |
[14, 1] |
πιστεύειν
αὐτοῖς
μέλλουσιν
προτιμῶντας.
(Παραλαβόντος
|
γὰρ |
τὴν
βασιλείαν
Ὑρκανοῦ
τῷ
τρίτῳ |
[14, 13] |
τούτοις
Ἡρώδης
οὐκ
ἐπίστευσεν:
ἀκηκόει
|
γὰρ |
τὴν
σύλληψιν
τἀδελφοῦ
παρ'
ἑτέρων: |
[14, 13] |
εἰς
τὸ
ἔξω
χαράκωμα:
ἦν
|
γάρ |
τι
αὐτόθι:
παρεβοήθει
δὲ
καὶ |
[14, 16] |
ἔπειτα
δὲ
ἑκατόνταρχοι
Σοσσίου:
ᾑρέθη
|
γὰρ |
τὸ
μὲν
πρῶτον
τεῖχος
ἡμέραις |
[14, 16] |
καὶ
τῶν
ἀλλοφύλων
συμμάχων:
ὥρμητο
|
γὰρ |
τὸ
ξενικὸν
πλῆθος
ἐπὶ
θέᾳ |
[14, 9] |
φυγεῖν
ἐκ
τῆς
πόλεως:
οὕτω
|
γὰρ |
τὸν
κίνδυνον
διαφεύξεσθαι.
καὶ
ὁ |
[14, 11] |
ἀναδείξειν
μετὰ
τὸν
πόλεμον:
συνειστήκει
|
γὰρ |
τότε
πρός
τε
Ἀντώνιον
καὶ |
[14, 8] |
ἐξ
ἐντολῆς
Ὑρκανοῦ.
Μιθριδάτῃ
τε
|
γὰρ |
τῷ
Περγαμηνῷ
κομίζοντι
ἐπικουρικὸν
καὶ |
[14, 15] |
ἀπονέμων
καὶ
ἐπικουρίας
ἕνεκα:
τὴν
|
γὰρ |
τῶν
βαρβάρων
ἀκηκόει
κατ'
αὐτῶν |
[14, 15] |
Σίλων
ἀπεκαλύψατο
τὴν
δωροδοκίαν:
καθῆκε
|
γὰρ |
τῶν
οἰκείων
στρατιωτῶν
οὐκ
ὀλίγους |
[14, 16] |
Πομπηίου
τοῖς
Ἰουδαίοις
συμφορᾶς:
καὶ
|
γὰρ |
ὑπ'
ἐκείνου
τῇ
αὐτῇ
ἑάλωσαν |
[14, 11] |
γίνεται
κατὰ
τὴν
Ἰουδαίαν:
Ἔλιξ
|
γὰρ |
ὑπολειφθεὶς
ἐν
Ἱεροσολύμοις
μετὰ
στρατιᾶς |
[14, 9] |
κακοήθως
εἶχον
πρὸς
αὐτόν:
καὶ
|
γὰρ |
φιλίαν
ὁ
Ἀντίπατρος
ἦν
πεποιημένος |
[14, 1] |
φυλάξαιτο
ποιήσας
αὑτὸν
ἐκποδών:
τοὺς
|
γὰρ |
φίλους
τοὺς
Ἀριστοβούλου
μηδένα
παραλείπειν |
[14, 14] |
ἀποδρᾶναι
βουλεύσασθαι
πρὸς
Ἄραβας:
ἀκηκόει
|
γὰρ |
ὡς
Μάλχος
τῶν
εἰς
Ἡρώδην |
[14, 6] |
εἴς
τε
ὄρος
τὸ
καλούμενον
|
Γαριζεὶν |
συμφυγόντας
προσέκειτο
πολιορκῶν.
(Ὁ
δὲ |
[14, 15] |
δὲ
οὕτως
ὥρμηκεν,
ἀλλὰ
τόν
|
γε |
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
Ἰώσηπον
παρακαθιστάνειν
σφίσι |
[14, 15] |
λῃστῶν
κτείνειν
καταφερομένους.
τὴν
μέντοι
|
γε |
κάθεσιν
τῶν
λαρνάκων
σφαλερὰν
εἶναι |
[14, 15] |
τῆς
σωτηρίας
ἀπόγνωσις,
τὸ
μέντοι
|
γε |
πᾶν
ἔργον
ἐπέσχεν
ἐπεξελθοῦσιν:
καὶ |
[14, 15] |
παρὰ
Πάρθων
ἀφελέσθαι
διεγνώκασιν,
εἶναί
|
γε |
πολλοὺς
ἐκ
τοῦ
γένους
αὐτοῦ |
[14, 16] |
ἐκάλεσεν,
οὐ
μὴν
ὡς
γυναῖκά
|
γε |
φρουρᾶς
ἐλεύθερον
ἀφῆκεν,
ἀλλ'
ὁ |
[14, 10] |
Ὑρκανὸν
καὶ
τὸ
ἔθνος
ἡμῶν
|
γεγενημένα |
καὶ
πόλεσιν
ψηφίσματα
καὶ
γράμματα |
[14, 10] |
εἶναί
μοι
πάσας
ἐκθέσθαι
τὰς
|
γεγενημένας |
Ῥωμαίοις
καὶ
τοῖς
αὐτοκράτορσιν
αὐτῶν |
[14, 8] |
ἑώρα
τὴν
κατηγορίαν
κατ'
αὐτοῦ
|
γεγενημένην, |
νεωτεριστὰς
δ'
ἀπέφαινε
τοὺς
περὶ |
[14, 14] |
ἐκ
θεοῦ
προνοίας
ταύτης
αὐτοῖς
|
γεγενημένης, |
ἐπεξιόντες
καὶ
συμπλεκόμενοι
τοῖς
περὶ |
[14, 11] |
ὅ
τι
ποτε
εἴη
τὸ
|
γεγενημένον |
καὶ
τίς
ὁ
Μάλιχον
ἀνῃρηκώς. |
[14, 13] |
Ὑρκανοῦ,
ὃς
κηδεστὴς
ἐτύγχανεν
ἤδη
|
γεγενημένος. |
ἀκροασάμενος
δὲ
ἀμφοτέρων
Ἀντώνιος
ἐπὶ |
[14, 15] |
οὗτος
γὰρ
ἦν
αὐτόχειρ
ἐκείνου
|
γεγενημένος. |
(Λήξαντος
δὲ
τοῦ
χειμῶνος
ἄρας |
[14, 15] |
~(Ἐπεὶ
δὲ
πλησίον
τῶν
Σαμοσάτων
|
γεγόνει, |
πέμπει
τὸ
στράτευμα
ὑπαντησόμενον
Ἀντώνιος |
[14, 8] |
Ἀριστόβουλον
μὲν
εἰς
Ῥώμην
ἀνάσπαστον
|
γεγονέναι |
πολέμιον
ἀεὶ
καὶ
μηδέποτε
εὔνουν |
[14, 10] |
συγκλήτου
δόγματα
τὰ
περὶ
αὐτῶν
|
γεγονότα. |
ὑποτέτακται
δὲ
τὰ
δεδογμένα.
ὑμᾶς |
[14, 11] |
μὲν
οὖν
ὑπ'
ἐκπλήξεως
τοῦ
|
γεγονότος |
εἰς
ἀφωνίαν
ἐτράπη,
μόλις
δ' |
[14, 10] |
κομίσαι
περὶ
τοῦ
ἔθνους
αὐτῶν
|
γεγραμμένα, |
ἵνα
τά
τε
σάββατα
αὐτοῖς |
[14, 12] |
ἐν
τῷ
ἐπιφανεστάτῳ
ἔχητε
αὐτὸ
|
γεγραμμένον, |
ὅπως
ὑπὸ
πάντων
ἀναγινώσκεσθαι
δύνηται. |
[14, 15] |
ἄκρα
κατειληφότας
σὺν
γυναιξὶν
καὶ
|
γενεαῖς, |
τούτους
μὲν
ἀπέλυσεν
λαβών,
Ῥωμαῖοι |
[14, 4] |
Ῥώμην.
ἐπήγετο
δὲ
μετὰ
τῆς
|
γενεᾶς |
καὶ
Ἀριστόβουλον
δεδεμένον:
δύο
γὰρ |
[14, 16] |
μὲν
τὸ
τέλος
τῆς
Ἀσσαμωναίων
|
γενεᾶς |
παρειλήφαμεν.
|
[14, 12] |
ἤδη
καθ'
ὁμολογίαν
τῷ
Ὑρκανοῦ
|
γένει |
καὶ
διὰ
τοῦτο
μᾶλλον
αὐτοῦ |
[14, 5] |
ἢ
συνέβαινεν
Ἀρέταν
ἐπιθυμεῖν
τοῦτο
|
γενέσθαι |
βουλόμενος.
(Χρόνῳ
δ'
ὕστερον
Ἀλεξάνδρου |
[14, 16] |
αὐτῷ
πραγματευόμενος
παρὰ
τῶν
Ἰουδαίων
|
γενέσθαι. |
ᾑρημένου
δὲ
τοῦ
ἔξωθεν
ἱεροῦ |
[14, 10] |
προσέταξεν,
ἵνα
φροντίσωμεν
ταῦτα
οὕτως
|
γενέσθαι, |
καθὼς
ἡ
σύγκλητος
ἐδογμάτισεν,
προνοῆσαί |
[14, 4] |
στρατιωτῶν
οὐκ
ἐπιτρεψάντων
τὰ
συγκείμενα
|
γενέσθαι. |
ὀργὴ
δ'
ἐπὶ
τούτοις
Πομπήιον |
[14, 16] |
ὀλίγου
χρόνου
πολλὴν
ἀφθονίαν
αὐτοῖς
|
γενέσθαι |
τῶν
ἀναγκαίων.
ἦρτο
δὲ
συνεχῶς |
[14, 10] |
ἀνενεχθῆναι,
περὶ
τούτων
ἀρέσκει
ἡμῖν
|
γενέσθαι, |
ὡς
καὶ
Ποπλίῳ
Δολαβέλλᾳ
καὶ |
[14, 12] |
οὖν
καὶ
ταῦτα
εὐκαίρως
τεκμήρια
|
γενησόμενα |
ἧς
φαμὲν
Ῥωμαίους
ποιήσασθαι
προνοίας |
[14, 10] |
ἀφ'
ἧς
ἂν
τὸ
δόγμα
|
γένηται. |
(Γάιος
Καῖσαρ
αὐτοκράτωρ
δικτάτωρ
τὸ |
[14, 10] |
τέκνα
αὐτοῦ:
ἄν
τε
μεταξὺ
|
γένηταί |
τις
ζήτησις
περὶ
τῆς
Ἰουδαίων |
[14, 14] |
δυνάμει,
ἵνα
δὲ
μὴ
κατάφωρον
|
γένηται |
τὸ
λῆμμα,
Σίλωνα
μετὰ
μέρους |
[14, 9] |
νεότης,
ἀλλ'
ὢν
τὸ
φρόνημα
|
γενναῖος |
ὁ
νεανίας
ἀφορμὴν
εὑρίσκει
παραχρῆμα |
[14, 13] |
ἐσομένους
λέγοντες:
οὐ
γὰρ
εἶναι
|
γενναίου |
τῶν
δεινῶν
αὑτὸν
ἐλευθερώσαντα
τοὺς |
[14, 15] |
ἐν
δυσχωρίαις
αὐτός
τε
ἀποθνήσκει
|
γενναίως |
μαχόμενος
καὶ
τὸ
στράτευμα
πᾶν |
[14, 6] |
Ῥωμαίων
καρτερῶς
ἡττῶνται
τῇ
μάχῃ
|
γενναίως |
οἱ
Ἰουδαῖοι
καὶ
προθύμως
ἀγωνισάμενοι, |
[14, 14] |
ὧν
αὐτῷ
δώσειν
Ἡρώδης,
εἰ
|
γένοιτο |
βασιλεύς,
ὑπέσχετο
καθὼς
καὶ
πρότερον |
[14, 3] |
ἔθνος
ζητῆσαι,
ὅπως
καὶ
δοῦλον
|
γένοιτο. |
Ὑρκανὸς
δὲ
κατηγόρει,
ὅτι
πρεσβύτερος |
[14, 10] |
τὴν
ἀπόδειξιν.
παραθήσομαι
δὲ
τὰ
|
γενόμενα |
ὑπό
τε
τῆς
συγκλήτου
δόγματα |
[14, 5] |
τὰς
πόλεις
πολὺν
χρόνον
ἐρήμους
|
γενομένας. |
(Ταῦτα
δὲ
διαπραξάμενος
κατὰ
τὴν |
[14, 8] |
ἀσπίδα
χρυσῆν
σύμβολον
τῆς
συμμαχίας
|
γενομένην |
ἀνήνεγκαν
ἀπὸ
χρυσῶν
μυριάδων
πέντε, |
[14, 10] |
συμμαχίαν
κατ'
ἐκείνους
τοὺς
καιροὺς
|
γενομένην |
δεδηλώκαμεν.
~(Συνέβη
δ'
ὑπὸ
τὸν |
[14, 3] |
ἐκ
Φαρνάκου
τοῦ
παιδὸς
αὐτῷ
|
γενομένην. |
~(Στρατοπεδευσάμενος
δὲ
περὶ
Ἱεριχοῦντα,
οὗ |
[14, 10] |
ἔρρωμαι
σὺν
τῷ
στρατοπέδῳ.
τῆς
|
γενομένης |
ἀναγραφῆς
ἐν
τῇ
δέλτῳ
πρὸς |
[14, 16] |
νηστείας,
ὥσπερ
ἐκ
περιτροπῆς
τῆς
|
γενομένης |
ἐπὶ
Πομπηίου
τοῖς
Ἰουδαίοις
συμφορᾶς: |
[14, 10] |
τῆς
πρὸς
Ῥωμαίους
ἡμῖν
φιλίας
|
γενομένης |
ἐπιδεικνύντες
αὐτὰ
χαλκαῖς
στήλαις
καὶ |
[14, 14] |
εἰς
Ῥόδον
διασώζεται
φορτίων
ἀποβολῆς
|
γενομένης. |
καὶ
δύο
μὲν
ἐνταυθοῖ
τῶν |
[14, 13] |
Φασάηλον
καὶ
Ἡρώδην
καὶ
μάχης
|
γενομένης |
κατὰ
τὴν
ἀγορὰν
νικῶσιν
οἱ |
[14, 5] |
δὲ
ἀλλήλοις
ἐκεῖ
καὶ
μάχης
|
γενομένης |
κτείνουσι
μὲν
οἱ
Ῥωμαῖοι
τῶν |
[14, 1] |
Ἀριστόβουλος,
καὶ
τῆς
μάχης
αὐτῷ
|
γενομένης |
πρὸς
Ἱεριχοῦντι
πολλοὶ
τῶν
στρατιωτῶν |
[14, 13] |
διώκοντες
τριβῆς
περὶ
τὸ
πταῖσμα
|
γενομένης. |
σπασάμενον
γοῦν
αὐτὸν
τὸ
ξίφος |
[14, 13] |
ἀσφαλῆ,
συνεπέθεντο
δὲ
καὶ
οὗτοι
|
γενομένοις |
ἀπὸ
σταδίων
ἑξήκοντα
τῆς
πόλεως |
[14, 13] |
τῶν
λεγομένων
ἐλευθέρων
προύπεμψεν
αὐτούς.
|
γενομένοις |
δ'
ἐν
τῇ
Γαλιλαίᾳ
μεθ' |
[14, 1] |
ἐκδώσει
τοῖς
ἐχθροῖς
ἱκέτην
αὐτοῦ
|
γενόμενον. |
λαβὼν
δὲ
τὰς
πίστεις
ὁ |
[14, 11] |
δώσειν
τὸν
Μάλιχον
τιμωρίαν
ἐκεῖ
|
γενόμενον, |
ὁ
δὲ
περὶ
Τύρον
τῆς |
[14, 3] |
ἔτυχεν
μέντοι
τοῦτο
ἐξ
Ἀριστοβούλου
|
γενόμενον: |
οὐ
γὰρ
ἀναμείνας
οὐδὲν
ὧν |
[14, 8] |
ἐν
τῷ
Καπετωλίῳ.
καὶ
τὸ
|
γενόμενον |
ὑπὸ
τῆς
συγκλήτου
δόγμα
τοῦτον |
[14, 8] |
καὶ
αὐτὸς
εἰς
αὐτοὺς
χρήσιμος
|
γενόμενος, |
ἔπεμψάν
τε
αὐτῷ
ψήφισμα
τοῦτον |
[14, 2] |
θεῷ
λῦσαι
τὸν
αὐχμὸν
καὶ
|
γενόμενος |
ἐπήκοος
ὁ
θεὸς
ὗσεν,
κρύψαντα |
[14, 13] |
ὑστεραίαν,
ἐν
τοιαύταις
ταραχαῖς
Ἡρώδης
|
γενόμενος |
καὶ
μᾶλλον
οἷς
ἤκουσεν
περὶ |
[14, 15] |
τῶν
ἐπεξιέναι
μὴ
τολμώντων.
καὶ
|
γενόμενος |
κατά
τι
στόμιον
πρῶτα
μὲν |
[14, 11] |
Φασάηλος
δι'
αὐτοῦ
κρείττων
Ἔλικος
|
γενόμενος |
κατακλείει
μὲν
αὐτὸν
εἰς
πύργον, |
[14, 6] |
ἀνὴρ
δὲ
λαμπρὸς
καὶ
μεγαλόψυχος
|
γενόμενος. |
τὰ
μέντοι
τέκνα
αὐτοῦ
ἀνῆκεν |
[14, 16] |
τὸν
Ἀντώνιον
ἀνελεῖν
Ἀντίγονον.
οὗ
|
γενομένου |
τοῦ
δέους
μὲν
Ἡρώδης
ἀπαλλάσσεται, |
[14, 13] |
λέγουσι
δ'
ὡς
τραύματος
μεγάλου
|
γενομένου |
φαρμάκοις
αὐτὸν
ὑποπέμψας
ἰατροὺς
Ἀντίγονος |
[14, 1] |
πρὸς
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτομολοῦσιν.
οὗ
|
γενομένου |
φεύγει
πρὸς
τὴν
ἀκρόπολιν
Ὑρκανός, |
[14, 12] |
δὲ
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
ἀπῆρεν:
|
γενομένῳ |
δὲ
ἐν
τῇ
Βιθυνίᾳ
αἱ |
[14, 13] |
πόλιν
περὶ
αὐτὸ
Ἡρωδίαν
προσαγορεύσας.
|
γενομένῳ |
δὲ
τῆς
Ἰδουμαίας
ἐν
Θρήσᾳ |
[14, 1] |
τῶν
Ἰουδαίων
ἐκ
τύχης
τινὸς
|
γενομένῳ, |
περὶ
οὗ
κατὰ
καιρὸν
δηλώσομεν. |
[14, 10] |
διακούσας
ἐγὼ
λόγων
ἐξ
ἀντικαταστάσεως
|
γενομένων |
ἐπέκρινα
μὴ
κωλύεσθαι
Ἰουδαίους
τοῖς |
[14, 15] |
τὰ
μὲν
οὖν
σπήλαια
τούτων
|
γενομένων |
ἤδη
πάντα
ἐκεχείρωτο.
(Καταστήσας
δ' |
[14, 2] |
Ωρυβδα.
~(Τούτων
αὐτῷ
τῶν
ὑποσχέσεων
|
γενομένων |
ὁ
~Τάδε
ἔνεστιν
ἐν
τῇ |
[14, 4] |
ἡ
βασιλεία
πρότερον
τοῖς
κατὰ
|
γένος |
ἀρχιερεῦσιν
διδομένη,
τιμὴ
δημοτικῶν
ἀνδρῶν |
[14, 16] |
βασιλεύειν
τοὺς
παῖδας
διὰ
τὸ
|
γένος, |
εἰ
καὶ
αὐτὸς
εἰς
Ῥωμαίους |
[14, 1] |
φησὶν
ὁ
Δαμασκηνὸς
τοῦτον
εἶναι
|
γένος |
ἐκ
τῶν
πρώτων
Ἰουδαίων
τῶν |
[14, 15] |
εἶναί
γε
πολλοὺς
ἐκ
τοῦ
|
γένους |
αὐτοῦ
τοὺς
ληψομένους
κατὰ
τὸν |
[14, 14] |
Ῥωμαίους
παρέξειν
τοῖς
ἐκ
τοῦ
|
γένους |
ἔθος
ἔχοντας
αὐτὴν
διδόναι,
ἀλλὰ |
[14, 16] |
Ἀντιπάτρου
οἰκίας
ὄντα
δημοτικῆς
καὶ
|
γένους |
ἰδιωτικοῦ
καὶ
ὑπακούοντος
τοῖς
βασιλεῦσιν. |
[14, 15] |
ἡμιιουδαίῳ,
δέον
τοῖς
ἐκ
τοῦ
|
γένους |
οὖσι
παρέχειν
ὡς
ἔθος
ἐστὶν |
[14, 16] |
λαμπρὸς
οὗτος
ἦν
καὶ
διάσημος
|
γένους |
τε
ἕνεκα
καὶ
τῆς
ἱερατικῆς |
[14, 14] |
αἳ
τῶν
πρώτων
κἀκ
τοῦ
|
γένους |
τοῦ
αὐτῶν
ἔμελλον
ἔσεσθαι,
καὶ |
[14, 4] |
καὶ
τὴν
τείνουσαν
ἀπ'
αὐτοῦ
|
γέφυραν |
εἰς
τὴν
πόλιν
εἰς
πολιορκίαν |
[14, 4] |
τὰ
πρὸς
τὴν
πόλιν
τῆς
|
γεφύρας |
ἀνατετραμμένης
ἐφ'
οὗ
δὴ
Πομπήιος |
[14, 7] |
τῶν
πολιτῶν
καὶ
ἡ
τῶν
|
γεωργῶν |
τρίτη
δ'
ἡ
τῶν
μετοίκων |
[14, 10] |
παῖδας
αὐτοῦ
παρὰ
τῶν
τὴν
|
γῆν |
νεμομένων
χώρας
λιμένος
ἐξαγωγίου
κατ' |
[14, 16] |
ἐρειπομένων
τῶν
πρώτων
οἰκοδομημάτων,
ὑπὸ
|
γῆν |
τε
ἀπαντῶντες
ἐν
ταῖς
μεταλλεύσεσιν |
[14, 16] |
ἦν
τε
οὔτε
νηπίων
οὔτε
|
γήρως |
ἔλεος
οὔτε
ἀσθενείας
γυναικῶν
φειδώ, |
[14, 10] |
Ἰουδαίων
ἀγωγῆς,
ἀρέσκει
μοι
κρίσιν
|
γίνεσθαι |
παρ'
αὐτοῖς>
παραχειμασίαν
δὲ
ἢ |
[14, 10] |
αὐτῶν
δεδογμένοις
ἐπέταξας
ταῦτα
οὕτως
|
γίνεσθαι: |
παρακεκλῆσθαι
δέ
σε,
ὥστε
καὶ |
[14, 10] |
ἡμετέρων
φίλων
καὶ
συμμάχων
τοιαῦτα
|
γίνεσθαι |
ψηφίσματα
καὶ
κωλύεσθαι
αὐτοὺς
ζῆν |
[14, 10] |
φιλίαν
καὶ
ἀγαθοῦ
τινος
αἴτιον
|
γίνεσθαι, |
ὡς
ἀμοιβάς
τε
τὰς
προσηκούσας |
[14, 12] |
ἔθνους,
ἐξ
ἧς
αὐτῷ
πρεσβύτατος
|
γίνεται |
Ἀντίπατρος.
(Κάσσιον
μὲν
οὖν
χειροῦνται |
[14, 7] |
καὶ
Ἡρώδης,
ὃς
ὕστερον
βασιλεὺς
|
γίνεται, |
Ἰώσηπός
τε
καὶ
Φερώρας,
θυγάτηρ |
[14, 5] |
καὶ
αὐτὸς
ἐγγυητὴς
τριακοσίων
ταλάντων
|
γίνεται. |
καὶ
ἐπὶ
τούτοις
ἔλυσε
τὸν |
[14, 11] |
δ'
ἐκ
Συρίας
ἀπάραντος
ταραχὴ
|
γίνεται |
κατὰ
τὴν
Ἰουδαίαν:
Ἔλιξ
γὰρ |
[14, 15] |
ὡς
κατὰ
Λίβανον
τὸ
ὄρος
|
γίνεται, |
ὀκτακοσίους
μὲν
τῶν
αὐτόθι
προσλαμβάνει, |
[14, 15] |
πολιορκουμένους
συγγενεῖς
ὄντας,
ἐμποδὼν
Ἰόππη
|
γίνεται: |
πολεμίαν
γὰρ
οὖσαν
αὐτὴν
ἐχρῆν |
[14, 15] |
τολμῶντας
ἐξορμᾶν,
παραθαρσύνας
αὐτὸς
ἡγεμὼν
|
γίνεται |
τῆς
ὁδοῦ.
κατὰ
δὲ
σταθμὸν |
[14, 12] |
θυγατριδῆν,
ἐξ
ἧς
πατὴρ
μὲν
|
γίνεται |
τριῶν
ἀρρένων,
δύο
δὲ
θηλειῶν. |
[14, 15] |
τῆς
ἄλλης
Ἰουδαίας,
ἐπεὶ
πλησίον
|
γίνεται, |
τῶν
πολεμίων
ἐπεξελθόντων
αὐτοῖς
ὑπὸ |
[14, 15] |
ἦν
γὰρ
ἄποπτα
αὐτῷ
τὰ
|
γινόμενα, |
δεξιάν
τε
προτείνοντος
καὶ
πᾶσαν |
[14, 4] |
εἰς
τὰς
οἰκίας
ἐνεπίμπραντο
τὰ
|
γινόμενα |
καρτερεῖν
οὐχ
ὑπομένοντες.
ἔπεσον
δὲ |
[14, 16] |
κἀκεῖνοι
πρὸς
τὰ
παρὰ
τούτων
|
γινόμενα |
οὐκ
ὀλίγα,
ἐπεκθέοντές
τε
τὰ |
[14, 15] |
εἶναι
συνέβαινεν
κατὰ
βάθους
ἀπείρου
|
γινομένην: |
ἔνδον
μέντοι
καὶ
τὰ
ἐπιτήδεια |
[14, 12] |
πρὸς
ἃ
ἠδίκουν
χρησίμοις
αὐτοῖς
|
γινομένοις. |
δίκην
οὖν
αὐτῶν
δεδωκότων
τούς |
[14, 16] |
ταῦτα.
καὶ
ἐπεὶ
μηδὲν
ἑώρα
|
γινόμενον |
παρ'
αὐτῶν
ὧν
ὑπενόει,
ἀλλὰ |
[14, 7] |
ἑώρα
περὶ
τὴν
τοῦ
χρυσίου
|
γινόμενον |
συλλογήν,
δείσας
περὶ
τῷ
παντὶ |
[14, 10] |
αὐτῶν
ἔθη
μηδενὸς
αὐτοῖς
ἐμποδὼν
|
γινομένου, |
ὁ
στρατηγὸς
συνεχώρησεν,
δεδόχθαι
τῷ |
[14, 13] |
μάχην
καὶ
πολλοὺς
αὐτῶν
ἀποκτείνας.
|
(Γινομένων |
δ'
ὁσημέραι
ἀκροβολισμῶν
αὐτοῖς
ἀνέμενον |
[14, 2] |
ἐνέκειτο
τῇ
πολιορκίᾳ.
τούτων
δὲ
|
γινομένων |
κατὰ
τὸν
καιρὸν
τῆς
τῶν |
[14, 8] |
σπουδῆς
καὶ
φιλοτιμίας,
ἵνα
τούτων
|
γινομένων |
φαίνηται
ὁ
δῆμος
ἡμῶν
ἀποδεχόμενος |
[14, 2] |
ὁ
δὲ
πένης
ἦν
καὶ
|
γλίσχρος |
καὶ
περὶ
μειζόνων
τὴν
ἄπιστον |
[14, 9] |
βίαιον
καὶ
τολμηρὸν
καὶ
τυραννίδος
|
γλιχόμενον: |
καὶ
προσελθόντες
Ὑρκανῷ
φανερῶς
ἤδη |
[14, 14] |
ὀγδοηκοστῆς
καὶ
τετάρτης
ὀλυμπιάδος
ὑπατεύοντος
|
Γναίου |
Δομετίου
Καλβίνου
τὸ
δεύτερον
καὶ |
[14, 11] |
εὐτρέπιζεν
τὰ
κατὰ
τὴν
πόλιν.
|
γνόντων |
δὲ
τὴν
ἐπιβουλὴν
τὴν
κατὰ |
[14, 13] |
τις
θαυμάσειε
τῆς
εὐψυχίας,
ὃς
|
γνοὺς |
αὑτὸν
ἀποσφάττεσθαι
μέλλοντα
οὐχὶ
τὸν |
[14, 13] |
ἀπιστίας,
οὓς
τῶν
πολεμίων
συλλαβόντων
|
γνοὺς |
Ἡρώδης
πρόσεισι
Πακόρῳ
καὶ
Πάρθων |
[14, 10] |
πρυτάνεως
Κρατίππου
μηνὸς
Δαισίου
πρώτῃ>
|
γνώμη |
στρατηγῶν.
ἐπεὶ
Ῥωμαῖοι
κατακολουθοῦντες
τῇ |
[14, 10] |
ἀγόραιον
ἐδήλου
παρὰ
τὴν
ἡμετέραν
|
γνώμην |
Ἰουδαίοις
ὑμᾶς
προσφέρεσθαι
καὶ
κωλύειν |
[14, 15] |
καλοῦντος
αὐτὸν
παρὰ
τὴν
Ἡρώδου
|
γνώμην |
χρήμασι
διεφθαρμένος
ἀπῄει
ὡς
κατασκεψόμενος |
[14, 10] |
δεύτερον
καὶ
ἀρχιερεὺς
μετὰ
συμβουλίου
|
γνώμης |
ἐπέκρινα.
ἐπεὶ
Ὑρκανὸς
Ἀλεξάνδρου
Ἰουδαῖος |
[14, 9] |
διὰ
τοῦτο
καὶ
Σέξστῳ
Καίσαρι
|
γνώριμος |
ὄντι
συγγενεῖ
τοῦ
μεγάλου
Καίσαρος |
[14, 16] |
τε
ὑπὲρ
τοῦ
ἔθνους
οἱ
|
γονεῖς |
αὐτοῦ
διεπράξαντο.
ἀλλ'
οὗτοι
μὲν |
[14, 7] |
πατρίοις
τῶν
Ἰουδαίων
νόμοις.
ἐν
|
γοῦν |
Αἰγύπτῳ
κατοικία
τῶν
Ἰουδαίων
ἐστὶν |
[14, 9] |
λῃστηρίου
τὴν
χώραν
ἐκαθάρευσεν.
ὕμνουν
|
γοῦν |
αὐτὸν
ἐπὶ
τούτῳ
κατά
τε |
[14, 13] |
περὶ
τὸ
πταῖσμα
γενομένης.
σπασάμενον
|
γοῦν |
αὐτὸν
τὸ
ξίφος
καὶ
μέλλοντα |
[14, 14] |
χρήματα
παρ'
Ἀντιγόνου
λαβεῖν:
ἔγγιστα
|
γοῦν |
Ἱεροσολύμων
στρατοπεδευόμενος
ἀποχρώντως
ἠργυρίσατο
τὸν |
[14, 6] |
νεωτέροις
χαίροντες
ἀεὶ
πράγμασιν:
Πειθόλαος
|
γοῦν |
τις
ὑποστράτηγος
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ὢν |
[14, 11] |
Κάσσιος,
ὧν
ἦσαν
αἱ
δυνατώταται
|
Γόφνα |
τε
καὶ
Ἀμμαοῦς,
πρὸς
ταύταις |
[14, 9] |
ἀφορμὴ
τὸ
παρὰ
τοῦ
Σέξστου
|
γράμμα |
πρὸς
τὸ
μηδὲν
ἐκ
τοῦ |
[14, 12] |
εἰς
τὰς
δημοσίας
ἐντάξητε
δέλτους
|
γράμμασι |
Ῥωμαικοῖς
καὶ
Ἑλληνικοῖς
καὶ
ἐν |
[14, 10] |
ἐν
τοῖς
δημοσίοις
ὑμῶν
ἀνακέηται
|
γράμμασιν. |
βούλομαι
δὲ
καὶ
ἑλληνιστὶ
καὶ |
[14, 10] |
καὶ
ἐν
τοῖς
ναοῖς
ἐγκεχαραγμένην
|
γράμμασιν |
Ῥωμαικοῖς
καὶ
Ἑλληνικοῖς.
ὅπως
τε |
[14, 10] |
καὶ
ἐν
τοῖς
δημοσίοις
εὑρίσκομεν
|
γράμμασιν. |
(Ψήφισμα
Ἁλικαρνασέων.
ἐπὶ
ἱερέως
Μέμνονος |
[14, 8] |
ἀπὸ
χρυσῶν
μυριάδων
πέντε,
καὶ
|
γράμματ' |
αὐτοῖς
ἠξίωσαν
δοθῆναι
πρός
τε |
[14, 10] |
πρὸς
αὐτὸν
ἀφικομένους,
τά
τε
|
γράμματα |
εἰς
τὰ
δημόσια
ἡμῶν
ἀπεθέμεθα |
[14, 10] |
κατεχωρίσαμεν
εἰς
τὰ
δημόσια
ἡμῶν
|
γράμματα |
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων
ὧν |
[14, 12] |
ὑμῖν
συμφερόντων.
ἐξέθηκα
δὲ
καὶ
|
γράμματα |
κατὰ
πόλεις,
ὅπως
εἴ
τινες |
[14, 13] |
τοῦ
τείχους
ὑπαντᾶν
τοῖς
τὰ
|
γράμματα |
κομίζουσιν:
οὐδέπω
γὰρ
αὐτοὺς
εἰλῆφθαι |
[14, 10] |
τοῦ
Ἰουδαίων
ἀρχιερέως
ἐληλυθότας
τινὰς
|
γράμματα |
κομίσαι
περὶ
τοῦ
ἔθνους
αὐτῶν |
[14, 10] |
Δολοβέλλας
τὰ
παρὰ
τοῦ
Ὑρκανοῦ
|
γράμματα, |
μηδὲ
βουλευσάμενος
ἐπιστέλλει
τοῖς
κατὰ |
[14, 13] |
ἐπιτρέπει
πράγματα,
γράφει
δὲ
καὶ
|
γράμματα |
Πεντεκαίδεκα
τῶν
ἀντιστασιαστῶν
ἔδησεν,
μέλλοντος |
[14, 10] |
γεγενημένα
καὶ
πόλεσιν
ψηφίσματα
καὶ
|
γράμματα |
πρὸς
τὰς
περὶ
τῶν
ἡμετέρων |
[14, 13] |
τὰ
Ἰουδαίων
αὐτοῖς
ἐπιτρέπει
πράγματα,
|
γράφει |
δὲ
καὶ
γράμματα
Πεντεκαίδεκα
τῶν |
[14, 6] |
καὶ
Γαβινίου
στρατείας
ἐπὶ
Ἰουδαίους
|
γράφει |
Νικόλαος
ὁ
Δαμασκηνὸς
καὶ
Στράβων |
[14, 9] |
μέντοι
ὁ
τῆς
Συρίας
ἡγεμὼν
|
γράφει |
παρακαλῶν
Ὑρκανὸν
ἀπολῦσαι
τὸν
Ἡρώδην |
[14, 10] |
ἀναγνωσομένοις
οὐ
βασκάνως
ἡμῶν
τὴν
|
γραφὴν |
πάρεστιν.
ἐπεὶ
γὰρ
ἐναργῆ
καὶ |
[14, 10] |
ἐν
τῷ
ναῷ
τῆς
Ὁμονοίας.
|
γραφομένῳ |
παρῆσαν
Λούκιος
Καλπούρνιος
Μενηνία
Πείσων, |
[14, 8] |
ἐν
τῷ
τῆς
Ὁμονοίας
ναῷ.
|
γραφομένῳ |
τῷ
δόγματι
παρῆσαν
Λούκιος
Κωπώνιος |
[14, 10] |
ἀφαιρεμάτων,
ὑμᾶς
τε
βούλομαι
ταῦτα
|
γράψαι |
κατὰ
πόλεις.
(Καὶ
ταῦτα
μὲν |
[14, 10] |
δέ
σε,
ὥστε
καὶ
ἡμῖν
|
γράψαι |
περὶ
αὐτῶν.
ἡμεῖς
οὖν
κατακολουθοῦντες |
[14, 12] |
Κασσίου
Ἰουδαίους
οὐ
νόμῳ
πολέμου
|
γράψαντα |
τοῖς
κατὰ
τὰς
ἐπαρχίας
ἐλευθέρους |
[14, 6] |
αὐτοῦ
ἀνῆκεν
ἡ
σύγκλητος
Γαβινίου
|
γράψαντος |
τοῦθ'
ὑπεσχῆσθαι
τῇ
μητρὶ
παραδούσῃ |
[14, 10] |
τοῖς
κατὰ
τὴν
Ἀσίαν
ἅπασιν
|
γράψας |
τῇ
Ἐφεσίων
πόλει
πρωτευούσῃ
τῆς |
[14, 15] |
ἐφόβουν
τοὺς
Ῥωμαίους.
οἱ
δὲ
|
γυμνῆτες |
προσιόντες
τοῖς
παλτοῖς
ἔβαλλον
καὶ |
[14, 8] |
καὶ
Ἐλευσινίων
καὶ
ἐν
τοῖς
|
γυμνικοῖς |
ἀγῶσιν,
ἐπιμεληθῆναι
δὲ
τοὺς
στρατηγοὺς |
[14, 15] |
ὁ
πρῶτος
ὑπεξέρχεται
ξίφος
ἔχων
|
γυμνὸν |
καὶ
διὰ
θυρῶν
χωρεῖ,
καὶ |
[14, 9] |
μετὰ
μείζονος
παραγενόμενος
τάγματος
μήτε
|
γυμνὸς |
καὶ
ἀφύλακτος,
ᾔει
πρὸς
τὴν |
[14, 15] |
ὃν
κατὰ
θεοῦ
πρόνοιαν
διέφυγεν:
|
γυμνοῦ |
γὰρ
ὄντος
αὐτοῦ
καὶ
μετὰ |
[14, 16] |
Ἀντιγόνην
ἐκάλεσεν,
οὐ
μὴν
ὡς
|
γυναῖκά |
γε
φρουρᾶς
ἐλεύθερον
ἀφῆκεν,
ἀλλ' |
[14, 12] |
θηλειῶν.
ἦκτο
δὲ
πρότερον
καὶ
|
γυναῖκα |
δημότιν
Δῶριν
ὄνομα
ἐκ
τοῦ |
[14, 7] |
εἰς
Ἀσκάλωνα
παρὰ
τὴν
Ἀριστοβούλου
|
γυναῖκα |
ἐκέλευσεν
αὐτῇ
συναποστέλλειν
τὸν
υἱὸν |
[14, 15] |
διεχρήσατο,
ἔπειτα
δὲ
καὶ
τὴν
|
γυναῖκα, |
καὶ
ῥίψας
κατὰ
τοῦ
κρημνοῦ |
[14, 1] |
ἔνθα
συνέβαινεν
κατεῖρχθαι
τὴν
Ἀριστοβούλου
|
γυναῖκα |
καὶ
τοὺς
παῖδας
αὐτοῦ
ὑπὸ |
[14, 7] |
ἐρασθεὶς
Ἀλεξάνδρας
ὁ
Φιλιππίων
ἄγεται
|
γυναῖκα. |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
ἀνελὼν
αὐτὸν |
[14, 7] |
παρὰ
Ἰουδαίων
οἷς
παρὼν
ἄγεται
|
γυναῖκα |
τῶν
ἐπισήμων
ἐξ
Ἀραβίας
Κύπρον |
[14, 13] |
ὑπισχνεῖτο
χίλια
τάλαντα
καὶ
πεντακοσίας
|
γυναῖκας |
δώσειν
Πάρθοις,
εἰ
τὴν
ἀρχὴν |
[14, 13] |
καὶ
καταθέμενος
αὐτόθι
τάς
τε
|
γυναῖκας |
καὶ
τοὺς
ἑπομένους,
ἦσαν
δὲ |
[14, 14] |
δώσειν
ὑποσχόμενον
χίλια
τάλαντα
καὶ
|
γυναῖκας |
πεντακοσίας,
αἳ
τῶν
πρώτων
κἀκ |
[14, 13] |
Ἀντίγονος
ὑπόσχοιτο
χίλια
τάλαντα
καὶ
|
γυναῖκας |
πεντακοσίας
τοῖς
Πάρθοις
κατ'
αὐτῶν, |
[14, 10] |
τοὺς
βουλομένους
ἄνδρας
τε
καὶ
|
γυναῖκας |
τά
τε
σάββατα
ἄγειν
καὶ |
[14, 13] |
οἷς
εἶχεν
ὁπλίταις
καὶ
τὰς
|
γυναῖκας |
τοῖς
ὑποζυγίοις
ἐπιθέμενος
μητέρα
τε |
[14, 13] |
αὐτὸς
δ'
ἐπίστευεν
λίαν
ἔμφρονι
|
γυναικί. |
(Βουλευομένων
δὲ
τῶν
Πάρθων,
τί |
[14, 15] |
ἔνδον
σὺν
ἑπτὰ
τέκνοις
καὶ
|
γυναικί, |
δεομένων
τούτων
ἐᾶσαι
σφᾶς
ὑπεξελθεῖν |
[14, 14] |
ἀλλὰ
διὰ
τὸ
τῷ
τῆς
|
γυναικὸς |
ἀδελφῷ
λαβεῖν
ἀξιώσων
Ἀλεξάνδρῳ
υἱωνῷ |
[14, 1] |
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
βασιλέως
καὶ
τῆς
|
γυναικὸς |
αὐτοῦ
στρατηγὸν
ἀποδειξάντων
ὅλης
τῆς |
[14, 13] |
σφόδρα
δ'
ἦν
ἄθυμος
τῶν
|
γυναικῶν |
αὐτὸν
διαφυγουσῶν,
ἃς
τοῖς
πολεμίοις |
[14, 10] |
αὐτοῖς,
εἰς
ὃν
συλλεγόμενοι
μετὰ
|
γυναικῶν |
καὶ
τέκνων
ἐπιτελοῦσιν
τὰς
πατρίους |
[14, 16] |
οὔτε
γήρως
ἔλεος
οὔτε
ἀσθενείας
|
γυναικῶν |
φειδώ,
ἀλλὰ
καίτοι
περιπέμποντος
τοῦ |
[14, 15] |
δὲ
τὰ
ἄκρα
κατειληφότας
σὺν
|
γυναιξὶν |
καὶ
γενεαῖς,
τούτους
μὲν
ἀπέλυσεν |
[14, 13] |
ὁ
Φασάηλος
ἀκούσας
παρά
τινος
|
γυναίου |
τὸν
ἀδελφὸν
Ἡρώδην
τοὺς
πολεμίους |
[14, 13] |
ἂν
ᾤκτειρεν
αὐτοὺς
τῆς
τύχης,
|
γυναίων |
ἐπαγομένων
νήπια
τέκνα
καὶ
μετὰ |