>

Livre, Chap.
[1, 11]	καὶ τροφῆς ἀπορίας ταλαιπώρως διῆγεν.	(Αἱ	δὲ παρθένοι πᾶν ἠφανίσθαι τὸ
[1, 19]	οἵ τε ἑκατέρων παῖδες καὶ	αἱ	θεραπαινίδες σὺν τοῖς υἱοῖς εἴ
[1, 6]	τὰ μέχρι τοῦ ὠκεανοῦ ἐξιδιωσάμενοι:	αἱ	μέντοι προσηγορίαι τῶν μὲν καὶ
[1, 0]	τούτων δὴ τῶν προειρημένων αἰτιῶν	αἱ	τελευταῖαι δύο κἀμοὶ συμβεβήκασι: τὸν
[1, 1]	ἐπιστείλας καὶ δρόμους, οἷς ἂν	αἱ	τῶν ὡρῶν περιφοραὶ σημαίνοιντο. πέμπτῃ
[1, 16]	κοινωνήσειν πρὸς ἀνθρώπους αὐτάς ποτε,	αἳ	μηδ' ὕδατος μετέδοσαν λέγουσα, καὶ
[1, 12]	φρέατος ποιούμενοι τὸν ὅρκον, ὃ	Βηρσουβαὶ	καλοῦσιν: ὅρκιον δὲ φρέαρ λέγοιτ'
[1, 19]	κάλλους ὁρῶν οὕτως ἔχουσαν, ὡς	ὀλίγαι	τῶν τότε γυναικῶν ἤνθουν, καὶ
[1, 3]	ἀναγραφὴν καὶ Βηρωσὸς ὁ τὰ	Χαλδαϊ	κὰ συναγαγὼν καὶ Μῶχός τε
[1, 11]	μοι καὶ πρότερον λέλεκται τὸν	Ἰουδαϊ	κὸν ἀναγράφοντι πόλεμον. ἡ δὲ
[1, 7]	ἔγνω. πρῶτος οὖν τολμᾷ θεὸν	ἀποφήνασθαι	δημιουργὸν τῶν ὅλων ἕνα, τῶν
[1, 8]	αὐτῆς εἶναι προσεποιήσατο κἀκείνην τοῦθ'	ὑποκρίνασθαι,	συμφέρειν γὰρ αὐτοῖς, ἐδίδαξεν. ὡς
[1, 3]	κόσμον διεφύλαξε: τὴν δ' ἐπομβρίαν	ἄρξασθαί	φησιν ἑβδόμῃ τοῦ προειρημένου μηνὸς
[1, 0]	καθ' ὅσον οἷόν τε καὶ	πειρᾶσθαι	κατακολουθεῖν. οὔτε γὰρ αὐτῷ ποτ'
[1, 0]	ᾠήθη δεῖν τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνης	πειρᾶσθαι	μεταλαμβάνειν καὶ τοὺς μὴ ταῦτα
[1, 2]	ἀπόληται τὸν τρόπον, ἐκέλευε μηδὲν	ὑφορᾶσθαι	σκυθρωπὸν ἀπὸ τοιαύτης αἰτίας, ἀλλ'
[1, 8]	αὐτῆς λεγομένοις ἀρκεσθεὶς ἀλλὰ καὶ	θεάσασθαι	σπουδάσας οἷός τε ἦν ἅψασθαι
[1, 19]	Νεφθάλεις, μηχανητὸς οἷον, διὰ τὸ	ἀντιτεχνάσασθαι	πρὸς τὴν εὐτεκνίαν τῆς ἀδελφῆς.
[1, 0]	οἷον ἀπέβη πείρᾳ μαθὼν ἐβιάσθην	ἐκδιηγήσασθαι	διὰ τοὺς ἐν τῷ γράφειν
[1, 8]	αὐτοῦ σπουδάσαι περὶ αὐτὴν συγγένειαν	ποιήσασθαι	βουλόμενος, ἀλλ' οὐκ ἐνυβρίσαι κατ'
[1, 18]	εἰς τοὐναντίον παροξύνῃ τὸν πατέρα	ποιήσασθαι	ταύτας, προσέφερε τῷ πατρὶ τὸ
[1, 19]	φαινόμενον ὀνομαστί τε καλέσαι καὶ	ποιήσασθαι	τοιούτους λόγους. Ἰάκωβε, πατρὸς ὄντα
[1, 19]	τῆς παιδὸς ἔρως αὐτὸν ἠνάγκασε	ποιήσασθαι	τοὺς περὶ τούτου λόγους. Λάβανος
[1, 0]	ἐνόμισα τὸ μὲν τοῦ ἀρχιερέως	μιμήσασθαι	μεγαλόψυχον, τῷ βασιλεῖ δὲ πολλοὺς
[1, 1]	καὶ τὸν Ἄδαμον ἀνέπεισεν αὐτῷ	χρήσασθαι.	καὶ συνίεσάν τε αὑτῶν ἤδη
[1, 11]	ἐπὶ τούτοις ὁ θεὸς ἔγνω	τιμωρήσασθαι	τῆς ὑπερηφανίας αὐτοὺς καὶ τήν
[1, 3]	εἶναι τὴν ἀρχὴν αὐτοῖς μηδὲ	χαρίσασθαι	τὸ ζῆν ἢ δόντα τοῦτο
[1, 1]	φησὶ γενέσθαι, τῇ δὲ ἑβδόμῃ	ἀναπαύσασθαι	καὶ λαβεῖν ἀπὸ τῶν ἔργων
[1, 1]	παρακούσαντας ἀναπείθει κακοήθως τὴν γυναῖκα	γεύσασθαι	τοῦ φυτοῦ τῆς φρονήσεως ἐν
[1, 20]	Ἡσαῦν, ὅτι νομίσας Ἰάκωβος ἄδικον	συνδιαιτᾶσθαι	αὐτοῦ τῇ ὀργῇ τῆς χώρας
[1, 19]	ἔτι περιόντα. οἱ δὲ πάντες	ἐπίστασθαί	τε ἔφασαν, οὐ γὰρ εἶναι
[1, 18]	ἀπεχθὴς εἶναι τῷ παιδὶ κελεύων	ἀφίστασθαι	τῶν γυναικῶν σιγᾶν ἔκρινε. (Γηραιὸς
[1, 3]	ὄροφον, ὡς μηδαμόθεν ἐπικλύζεσθαι μηδ'	ἡττᾶσθαι	τῆς τοῦ ὕδατος βίας. καὶ
[1, 8]	θεάσασθαι σπουδάσας οἷός τε ἦν	ἅψασθαι	τῆς Σάρρας. ἐμποδίζει δὲ αὐτοῦ
[1, 11]	καὶ τήν τε πόλιν αὐτὴν	κατασκάψασθαι	καὶ τὴν χώραν οὕτως ἀφανίσαι,
[1, 18]	γὰρ ἦν αὐτῷ δι' ἡδονῆς	συνάψασθαι	συγγένειαν πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους. οὐ
[1, 16]	τεσσαρακοστὸν ἔτος γεγονότι γυναῖκα γνοὺς	ἀγαγέσθαι	ὁ πατὴρ Ἅβραμος Ῥεβέκκαν Ναχώρου
[1, 16]	τὴν εὐδαιμονεστάτην λαβεῖν οὐκ ἠξίωσεν	ἀγαγέσθαι,	τιμῶν δὲ τὸ γένος τὸν
[1, 18]	πείθει γὰρ τὸν ἄνδρα Μεσοποταμίαν	ἀγαγέσθαι	τῷ Ἰακώβῳ γυναῖκα συγγενῆ. ἤδη
[1, 12]	γυναῖκα, μὴ γὰρ ἀδελφὴν οὖσαν	ἐπάγεσθαι	νόμῳ δ' αὐτῷ συνοικοῦσαν, ἐπαγγέλλεταί
[1, 19]	μῖσος παρ' οὐδένα μὲν ἠξίου	κατάγεσθαι,	ὑπαίθριος δὲ ηὐλίζετο τὴν κεφαλὴν
[1, 15]	ἀφ' οὗ τοὺς βαρβάρους Σόφακας	λέγεσθαι.	~(Ἰσάκῳ δὲ περὶ τεσσαρακοστὸν ἔτος
[1, 0]	σεμνότητος, ὅσα δ' ἐξ εὐθείας	λέγεσθαι	συνέφερε, ταῦτα ῥητῶς ἐμφανίζοντος. τοῖς
[1, 13]	καὶ τὴν ὑπερβολὴν τῆς θρησκείας	ἥδεσθαι	μὲν οἷς αὐτῷ παρέσχεν, οὐχ
[1, 12]	ἐκέλευσε δεδιέναι, θεὸν γὰρ αὐτοῦ	κήδεσθαι,	καὶ κατὰ τὴν συμμαχίαν τὴν
[1, 10]	ἐστίν σε ἐπὶ τοιαύταις εὐπραγίαις	κομίζεσθαι.	τοῦ δ' ὑπολαβόντος καὶ τίς
[1, 12]	συμμαχίαν τὴν ἐκείνου μεμενηκυῖαν ἀνύβριστον	κομίζεσθαι.	τοῦ δὲ θεοῦ μάρτυρος ὄντος
[1, 3]	καὶ τὸν ὄροφον, ὡς μηδαμόθεν	ἐπικλύζεσθαι	μηδ' ἡττᾶσθαι τῆς τοῦ ὕδατος
[1, 19]	Ἰσάκου τὸν γάμον διὰ τὸ	πείθεσθαι	τοῖς βουλήμασι τῆς γυναικὸς διὰ
[1, 13]	ὄντα τῶν ἐπ' αὐτοῖς θαρρούντων	ἀφελέσθαι:	δώσειν οὖν κἀκείνῳ ἱερεῖον, εἴπερ
[1, 13]	οὐδὲ οὗ πατέρα ἐποίησεν αὐτὸς	ἀφελέσθαι	τούτου βουλόμενος μετὰ τοιαύτης ἀσεβείας,
[1, 3]	πάθος, ὑφ' οὗ κινδυνεύσει πᾶν	ἀπολέσθαι	τὸ τῶν ζῴων γένος, ἀλλὰ
[1, 18]	πρὸ δὲ τούτου παρασχεῖν αὐτῷ	βούλεσθαι	τὸν θεὸν ταῖς εὐχαῖς ταῖς
[1, 11]	συνέβη τὴν ἐκ Σοδομιτῶν ἀναχώρησιν	γενέσθαι.	~(Ἅβραμος δὲ μετῴκησεν εἰς Γέραρα
[1, 2]	τοῦ μηδὲν αὐτῷ ἐκ θηρίων	γενέσθαι	δεινὸν διὰ πάσης ἀδεῶς χωρεῖν
[1, 11]	τε προσέταξεν εὐθὺς ἐκ σεμιδάλεως	γενέσθαι,	καὶ μόσχον θύσας καὶ ὀπτήσας
[1, 4]	κατάβασιν ἔπεισαν θαρσήσαντας μιμητὰς αὐτῶν	γενέσθαι.	καὶ τὸ μὲν πεδίον, εἰς
[1, 2]	Κάιος τοὺς ἐγγόνους πονηροτάτους συνέβη	γενέσθαι	κατὰ διαδοχὴν καὶ μίμησιν ἄλλον
[1, 13]	παῖ, μυρίαις εὐχαῖς αἰτησάμενός σε	γενέσθαι	μοι παρὰ τοῦ θεοῦ, ἐπεὶ
[1, 0]	οὔτε γὰρ αὐτῷ ποτ' ἂν	γενέσθαι	νοῦν ἀγαθὸν τῷ νομοθέτῃ ταύτης
[1, 19]	τὴν αἰτίαν διηγεῖτο λέγων Ἰσάκῳ	γενέσθαι	παῖδας διδύμους αὐτόν τε καὶ
[1, 15]	ἐξ αὐτῆς Δίδωρον: τούτου δὲ	γενέσθαι	Σόφωνα, ἀφ' οὗ τοὺς βαρβάρους
[1, 18]	διέφερε, καὶ φοβηθεὶς μὴ πρὶν	γενέσθαι	τὰς εὐχὰς εὑρεθεὶς κακουργῶν εἰς
[1, 1]	πάντα τὰ ἐν αὐτῷ φησὶ	γενέσθαι,	τῇ δὲ ἑβδόμῃ ἀναπαύσασθαι καὶ
[1, 19]	ἐπαγγελλόμενος μὲν διὰ τὸ δυσέλπιστον	γενέσθαι	τοσαῦτα, ψευδόμενος δὲ ἐπὶ γενομένοις.
[1, 10]	αὐτὸν τὴν αἰτίαν καὶ ἱερέα	γενέσθαι	τοῦ θεοῦ: τὴν μέντοι Σολυμᾶ
[1, 10]	καὶ φθάσας πρὶν ἐν ὅπλοις	γενέσθαι	τοὺς μὲν ἐν ταῖς κοίταις
[1, 8]	αὐτῇ δόξαν ἐντεῦθεν ἐπιφανεστέραν συνέβη	γενέσθαι.	(Τῶν γὰρ Αἰγυπτίων διαφόροις ἀρεσκομένων
[1, 1]	πνεύματος δ' αὐτὴν ἄνωθεν ἐπιθέοντος,	γενέσθαι	φῶς ἐκέλευσεν ὁ θεός. καὶ
[1, 7]	εὐταξίας, ταύτης δ' ὑστεροῦντας φανεροὺς	γίνεσθαι	μηδ' ὅσα πρὸς τὸ χρησιμώτερον
[1, 10]	μένειν τοῖς ἄλλοις οὐ συμφυρόμενον	περιτέμνεσθαι	τὰ αἰδοῖα καὶ τοῦτο ποιεῖν
[1, 18]	θεόν. φράζει δ' αὐτῷ διδύμους	τέξεσθαι	τὴν Ῥεβέκκαν καὶ φερώνυμα ἔσεσθαι
[1, 12]	μέντοι τὸ τὴν Σάρραν μειδιάσαι	τέξεσθαι	φήσαντος αὐτὴν τοῦ θεοῦ μὴ
[1, 19]	διὰ τῆς περὶ αὐτὸν σπουδῆς	ἐνδείξεσθαι	καὶ μὴ παρούσης: ποιμνίων τε
[1, 1]	μίξει γονῆς ἕνεκα καὶ τοῦ	συναύξεσθαι	καὶ πλεονάζειν αὐτῶν τὴν φύσιν.
[1, 12]	ἀφθονίαν ὑπάρξειν ἀπιέναι τε προαιρούμενον	τεύξεσθαι	πομπῆς καὶ πάντων ὅσων καὶ
[1, 10]	δεσπότας ἐπανιέναι: βίου γὰρ μείζονος	τεύξεσθαι	σωφρονοῦσαν: καὶ γὰρ νῦν εἰς
[1, 4]	πλῆθος πρόθυμον ἦν τοῖς Ναβρώδου	ἕπεσθαι	δόγμασι δουλείαν ἡγούμενοι τὸ εἴκειν
[1, 19]	ἤδη πρὸς τὸν πατέρα καὶ	ἕπεσθαι	πρὸς αὐτὸν ἡγουμένῃ καὶ τῆς
[1, 11]	καὶ τὰς πρὸς ἄλλους ὁμιλίας	ἐκτρέπεσθαι.	χαλεπήνας οὖν ἐπὶ τούτοις ὁ
[1, 16]	ἢ τούτοις, οἷς αὐτὸς ἐπειράθη.	τεκμαίρεσθαι	δὲ καὶ τὴν τῆς μητρὸς
[1, 1]	ἐσομένης, ποδῶν τε αὐτὸν ἀποστερήσας	σύρεσθαι	κατὰ τῆς γῆς ἰλυσπώμενον ἐποίησε.
[1, 16]	περὶ αὐτὴν ἀρετῆς: οὐδὲ γὰρ	ἔσεσθαι	βαρὺς μισθόν τε τῆς φιλοξενίας
[1, 3]	διαφυγεῖν κεκριμένων: κακοδαιμονεστέρους γὰρ ἐκείνων	ἔσεσθαι	καὶ χείρω κακίαν καταδικασθέντας, εἰ
[1, 20]	δὴ τίμια τοῖς ληψομένοις ἔμελλεν	ἔσεσθαι	παρὰ τὸ σπανίζειν αὐτῶν. ἦσαν
[1, 13]	τε Χαναναίαν ὅπλοις κατακτησαμένους ζηλωτοὺς	ἔσεσθαι	πᾶσιν ἀνθρώποις. ταῦτα ὁ θεὸς
[1, 18]	καὶ δοτὴρ ἀεὶ τῶν κρειττόνων	ἔσεσθαι:	ταῦτ' οὖν καὶ βεβαίωσον καὶ
[1, 13]	ἐπιμελείας καὶ τὸ γένος ἀξιοῦντα,	ἔσεσθαί	τε τὸν υἱὸν αὐτοῦ πολυχρονιώτατον
[1, 20]	ὑπέρτερον ἀνθρώπων τινὰ τῆς ἰσχύος	ἔσεσθαι	τῆς ἐκείνου. ἐκέλευσέ τε καλεῖν
[1, 19]	ἀνδρὸς προσεδόκα τε παίδων γενομένων	ἔσεσθαι	τιμία ἱκέτευέ τε τὸν θεὸν
[1, 13]	ἐπιδώσειν, καὶ μνήμην αἰώνιον αὐτῶν	ἔσεσθαι	τοῖς γενάρχαις, τήν τε Χαναναίαν
[1, 18]	τέξεσθαι τὴν Ῥεβέκκαν καὶ φερώνυμα	ἔσεσθαι	τοῖς παισὶν ἔθνη, τοῦ δὲ
[1, 10]	ὡς παραπλησίως αὐτῇ τοῖς ἄστροις	ἔσεσθαι	τὸν ἀριθμόν. καὶ ὁ μὲν
[1, 2]	προειρηκότος ἀφανισμὸν Ἀδάμου τῶν ὅλων	ἔσεσθαι	τὸν μὲν κατ' ἰσχὺν πυρὸς
[1, 10]	τὴν Αἴγυπτον: ἐν οἷς κακοπαθήσαντας	περιέσεσθαι	τῶν ἐχθρῶν καὶ κρατήσαντας πολέμῳ
[1, 0]	γραφησομένων εἰς ἀρετῆς λόγον οὐδὲν	ἀποβήσεσθαι	τοῖς λαβοῦσιν, εἰ μὴ πρὸ
[1, 10]	ὁ θεὸς καὶ παῖδα αὐτῷ	γενήσεσθαι	καταγγέλλει καὶ πολλὴν ἐκείνου γενεάν,
[1, 10]	ἀπολεῖσθαι, νοστήσασαν δὲ αὐτὴν ὀπίσω	γενήσεσθαι	μητέρα παιδὸς τῆς γῆς ἐκείνης
[1, 19]	σου τὴν πρὸς ἡμᾶς τούτοις	αὐξήσεσθαι	λογιζόμενος. σὺ δὲ οὔτε τῆς
[1, 2]	ἐτίθει καὶ τοὺς ἐγγόνους αὐτοῦ	τιμωρήσεσθαι	κατὰ τὴν ἑβδόμην ἠπείλησε γενεάν,
[1, 4]	ἢ τὸ ὕδωρ ἀναβῆναι δυνηθείη,	μετελεύσεσθαι	δὲ καὶ τῆς τῶν προγόνων
[1, 12]	τὰ χρήματα, καὶ συντίθενται ἀδόλως	πολιτεύσεσθαι	ὑπέρ τινος φρέατος ποιούμενοι τὸν
[1, 18]	ἔργοις εὐδοκιμήσειν αὐτὸν ἔφασκε καὶ	καρπώσεσθαι	τὴν ἐπ' αὐτοῖς δόξαν δι'
[1, 0]	όντος, ὅπερ φιλεῖ τοῖς μεγάλων	ἅπτεσθαι	διανοουμένοις, ὄκνος μοι καὶ μέλλησις
[1, 19]	ἀξιώσειν, καὶ πρὸς τοὺς ἰδίους	ἀπαλλάττεσθαι	γονεῖς βουλόμενον μετὰ δώρων ἐπανήξειν
[1, 19]	δ' ἠξίου τὰς γυναῖκας ἀναλαβὼν	ἀπαλλάττεσθαι	πρὸς αὑτόν: τοῦ δὲ πενθεροῦ
[1, 1]	τῶν μὲν ἄλλων φυτῶν ἐκέλευε	γεύεσθαι,	τοῦ δὲ τῆς φρονήσεως ἀπέχεσθαι,
[1, 16]	χρόνῳ διὰ τὸ εἶναι χαλεπὴν	ὁδεύεσθαι	τὴν Μεσοποταμίαν, χειμῶνι μὲν ὑπὸ
[1, 21]	τοῦ Ἐμμώρου τὴν δέησιν ἠξίου	βουλεύεσθαι	τί δεῖ ποιεῖν. οἱ μὲν
[1, 6]	δι' ἣν αὐτὴν καὶ Ἀφρικὴν	προσαγορεύεσθαι	συμβέβηκε. Χαναναῖος δὲ τέταρτος ὢν
[1, 18]	πραγμάτων, Ἀβιμέλεχος δὲ κατ' αὐτοῦ	φύεσθαι	νομίζων τὸν Ἴσακον, ὑπόπτου μὲν
[1, 12]	αὐτὴ τὸν Ἴσακον οὐκ ἠξίου	παρατρέφεσθαι	τούτῳ τὸν Ἰσμαῆλον ὄντα πρεσβύτερον
[1, 10]	δὲ μήπω πρὸς ὕπνον τετραμμένοι	μάχεσθαι	δ' ὑπὸ μέθης ἀδύνατοι ἔφυγον.
[1, 3]	ἀπώλειαν. εὐμενῶς τε οὖν αὐτὸν	προσδέχεσθαι	τὴν θυσίαν παρεκάλει καὶ μηδεμίαν
[1, 3]	ὕδωρ. παραινῶ μέντοι σφαγῆς ἀνθρωπίνης	ἀπέχεσθαι	καὶ καθαρεύειν φόνου τοὺς δράσαντάς
[1, 1]	γεύεσθαι, τοῦ δὲ τῆς φρονήσεως	ἀπέχεσθαι,	προειπὼν ἁψαμένοις ἀπ' αὐτοῦ ὄλεθρον
[1, 15]	ἀπὸ Σούρου μὲν τὴν Ἀσσυρίαν	κεκλῆσθαι,	ἀπὸ δὲ τῶν δύο Ἰαφρᾶ
[1, 2]	ὁ Κάις παροξυνθεὶς ἐπὶ τῷ	προτετιμῆσθαι	τὸν Ἄβελον ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[1, 3]	πεποίθησιν: ὅμοια τοῖς ὑπὸ γιγάντων	τετολμῆσθαι	λεγομένοις ὑφ' Ἑλλήνων καὶ οὗτοι
[1, 11]	τὸ θεῖον ἀσεβεῖς, ὡς μηκέτι	μεμνῆσθαι	τῶν παρ' αὐτοῦ γενομένων ὠφελειῶν,
[1, 3]	τοὺς δράσαντάς τι τοιοῦτον κολάζοντας,	χρῆσθαι	δὲ τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἅπασι
[1, 4]	ἰδίαν ἀρετὴν ταῦτα παρέχειν αὐτοῖς	ἡγεῖσθαι,	καὶ περιίστα δὲ κατ' ὀλίγον
[1, 20]	θεῖον ἄγγελον νενικηκέναι καὶ σημεῖον	ἡγεῖσθαι	τοῦτο μεγάλων ἀγαθῶν ἐσομένων καὶ
[1, 13]	θεοῦ καὶ πατρὸς μέλλει κρίσιν	ἀπωθεῖσθαι	καὶ μὴ παρέχειν αὑτὸν τοῖς
[1, 19]	μέντοι τῶν ἱερωμάτων ἐκέλευεν ἔρευναν	ποιεῖσθαι:	δεξαμένου δὲ Λαβάνου τὴν ἔρευναν
[1, 19]	τῷ θεῷ δεκάτην τῶν πεπορισμένων	ποιεῖσθαι	οὕτως ἀφικόμενος, τίμιόν τε κρίνει
[1, 19]	ὑπὸ θυμοῦ τολμᾶν, σπονδὰς δὲ	ποιεῖσθαι	πρὸς Ἰάκωβον, αὐτὸς λέγων ἐκείνῳ
[1, 18]	ὁ μὲν νομίζων εἰς Ἡσαῦν	ποιεῖσθαι	τὰς εὐχὰς παρεκάλει τὸν θεόν:
[1, 12]	τοσαύτας ἔθος ἔχουσιν οἱ Ἰουδαῖοι	ποιεῖσθαι	τὰς περιτομάς, Ἄραβες δὲ μετὰ
[1, 4]	πάλιν ὁ θεὸς αὐτοῖς συνεβούλευσε	ποιεῖσθαι	τὴν ἀποικίαν: οἱ δὲ οὐ
[1, 0]	πρὸς ταύτην οὖν τὴν ὑπόθεσιν	ποιεῖσθαι	τὴν ἐξέτασιν τοὺς ἀναγνωσομένους παρακαλῶ:
[1, 3]	ἀλλὰ τετιμωρημένον τοὺς πονηροὺς φειδὼ	ποιεῖσθαι	τῶν διὰ χρηστότητα περιλειφθέντων καὶ
[1, 10]	τῷ πλήθει καὶ τῇ πολυχειρίᾳ	κεῖσθαι	συμβέβηκεν, ἀλλὰ προθυμία τῶν μαχομένων
[1, 19]	γενομένη. τῆς δ' οὐ πειθομένης,	ἀρκεῖσθαι	δ' αὐτὴν ἀξιούσης, ὅτι τῆς
[1, 1]	τὴν γυναῖκα κελεῦσαι τῶν φυτῶν	ἐπιμελεῖσθαι.	ἄρδεται δ' οὗτος ὁ κῆπος
[1, 16]	αὐτοῦ μέλλει ὁ γάμος οὗτος	συντελεῖσθαι,	ἐν ἐκείναις εὑρεθῆναι γνωρισθῆναι τε
[1, 13]	δὲ εἰς εὔνοιαν καὶ τὸ	φιλεῖσθαι	μᾶλλον ὑπὸ τῶν γονέων καὶ
[1, 10]	θεοῦ καὶ προσωτέρω χωροῦσαν ἔλεγεν	ἀπολεῖσθαι,	νοστήσασαν δὲ αὐτὴν ὀπίσω γενήσεσθαι
[1, 0]	οὕτως παράδειγμα τὸ πάντων ἄριστον	μιμεῖσθαι	καθ' ὅσον οἷόν τε καὶ
[1, 19]	καὶ πρὸς μόνῃ ταύτῃ τυγχάνοντι:	φανεῖσθαι	δ' αὐτῷ παντὸς ἀντάξιον ἀγαθοῦ.
[1, 0]	ἐνεστῶσαν ἐγκεχείρισμαι πραγματείαν νομίζων ἅπασι	φανεῖσθαι	τοῖς Ἕλλησιν ἀξίαν σπουδῆς: μέλλει
[1, 4]	χρώμενοι τῇ αὐτοῦ δυνάμει διατελοῖεν,	ἀμυνεῖσθαί	τε τὸν θεὸν πάλιν ἠπείλει
[1, 19]	οὐ γὰρ εἶναι τοιοῦτον ὥστε	ἀγνοεῖσθαι,	καὶ συμποιμαίνειν αὐτοῖς θυγατέρα αὐτοῦ,
[1, 19]	ἡγουμένῃ καὶ τῆς ἡδονῆς μὴ	ἀφαιρεῖσθαι	τὸ πλέον αὐτὸν βραδύνοντα. (Ταῦτ'
[1, 1]	θεοῦ παραγγέλμασιν, οἰόμενος δὲ συμφορᾷ	περιπεσεῖσθαι	παρακούσαντας ἀναπείθει κακοήθως τὴν γυναῖκα
[1, 11]	διῆγεν. (Αἱ δὲ παρθένοι πᾶν	ἠφανίσθαι	τὸ ἀνθρώπινον ὑπολαβοῦσαι τῷ πατρὶ
[1, 12]	οὔτε τὴν συγγένειαν τῆς γυναικὸς	ἐψεῦσθαι	ἔλεγεν, ἀδελφοῦ γὰρ αὐτὴν εἶναι
[1, 4]	ἰσχυρὸν τοσοῦτον, ὥσθ' ὑπ' αὐτοῦ	μειοῦσθαι	τοῖς ὁρῶσι τὸ μῆκος. ᾠκοδομεῖτο
[1, 1]	ἄλλων διακρίνας κατ' αὐτὸν ἠξίωσε	τετάχθαι,	κρύσταλλόν τε περιπήξας αὐτῷ καὶ
[1, 3]	ἐκεῖνο τὸ μῆκος τῆς ζωῆς	ἀφῖχθαι.	οἱ μὲν γὰρ θεοφιλεῖς ὄντες
[1, 0]	δὴ τῶν προειρημένων αἰτιῶν αἱ	τελευταῖαι	δύο κἀμοὶ συμβεβήκασι: τὸν μὲν
[1, 0]	καὶ παντοῖαι μέν εἰσι παράλογοι	περιπέτειαι,	πολλαὶ δὲ τύχαι πολέμων καὶ
[1, 0]	δὲ τύχαι πολέμων καὶ στρατηγῶν	ἀνδραγαθίαι	καὶ πολιτευμάτων μεταβολαί. τὸ σύνολον
[1, 0]	ἱστορίας ἐν αὐτοῖς ἐμπεριειλημμένης, καὶ	παντοῖαι	μέν εἰσι παράλογοι περιπέτειαι, πολλαὶ
[1, 6]	τοῦ ὠκεανοῦ ἐξιδιωσάμενοι: αἱ μέντοι	προσηγορίαι	τῶν μὲν καὶ παντελῶς ἐξίτηλοι
[1, 19]	δὲ τὰ μετὰ τοὺς γάμους	καὶ	ἅ τις ἂν ἔπαθεν ἐχθρὸς
[1, 12]	ἔφασκεν ἔχειν παρ' αὐτῷ μένειν.	καὶ	Ἀβιμέλεχος τήν τε γῆν πρὸς
[1, 16]	μνηστευόμενον ἐπιφανείας καὶ ὑμεῖς κυρώσατε	καὶ	Ἅβραμον τὸν μετὰ τοσαύτης ἀπεσταλκότα
[1, 10]	θεὸς καὶ μεγάλων ἐθνῶν πατέρα.	καὶ	Ἅβραμος μὲν ἐπὶ τούτοις εὐχαριστήσας
[1, 17]	τὰς ἀποικίας ἐξεληλύθεισαν. ~(Τελευτᾷ δὲ	καὶ	Ἅβραμος μετ' ὀλίγον, ἀνὴρ πᾶσαν
[1, 11]	ἱκέτευσε παρακαλῶν, μὴ τοὺς δικαίους	καὶ	ἀγαθοὺς συναπολλύναι τοῖς πονηροῖς. τοῦ
[1, 19]	τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ βασιλείας	καὶ	ἀγαθῶν ὧν ὁ πατὴρ ηὔξατο.
[1, 2]	δύο γυναικῶν αὐτῷ φύντες Σελλᾶς	καὶ	Ἄδας. τούτων Ἰώβηλος μὲν ἐξ
[1, 11]	δὲ γυναικὸς ἐπὶ τούτῳ μειδιασάσης	καὶ	ἀδύνατον εἶναι τὴν τεκνοποιίαν εἰπούσης
[1, 19]	ἀδελφῆς οἵ τε ἑκατέρων παῖδες	καὶ	αἱ θεραπαινίδες σὺν τοῖς υἱοῖς
[1, 10]	τῆς θυσίας τοιοῦτος: δάμαλιν τριετίζουσαν	καὶ	αἶγα τριετίζουσαν καὶ κριὸν ὁμοίως
[1, 3]	τε καὶ Ἑκαταῖος καὶ Ἑλλάνικος	καὶ	Ἀκουσίλαος καὶ πρὸς τούτοις Ἔφορος
[1, 1]	γάρ ἐστιν ἡ παρθένος γῆ	καὶ	ἀληθινή. παρίστησι δὲ ὁ θεὸς
[1, 18]	ἔτη γαμεῖ Ἄδαν τὴν Ἥλωνος	καὶ	Ἀλιβάμην τὴν Εὐσεβεῶνος δυναστευόντων ἐν
[1, 3]	κόρακα βουλόμενος μαθεῖν, εἴ τι	καὶ	ἄλλο τῆς γῆς ἐκλελειμμένον ὑπὸ
[1, 1]	καὶ τῆς ζωῆς τὸ φυτὸν	καὶ	ἄλλο τὸ τῆς φρονήσεως, ᾗ
[1, 3]	Φοινικικὴν συγγραψάμενος καὶ Μνασέας δὲ	καὶ	ἄλλοι πλείους, καὶ Νικόλαος δὲ
[1, 6]	Χάμου παῖδες τὴν ἀπὸ Συρίας	καὶ	Ἀμάνου καὶ Λιβάνου τῶν ὀρῶν
[1, 6]	κατοικοῦσι δὲ οὗτοι ἀπὸ Ταύρου	καὶ	Ἀμάνου τῶν ὀρῶν ἀρξάμενοι καὶ
[1, 6]	καλοῦσι. τῶν δὲ ἄλλων, Λουμαίου	καὶ	Ἀναμία καὶ Λαβίμου τοῦ μόνου
[1, 15]	γὰρ Ἡρακλεῖ συστρατεῦσαι ἐπὶ Λιβύην	καὶ	Ἀνταῖον: γήμαντά τε τὴν Ἀφράνου
[1, 6]	ἔσχε, Κύπρος αὕτη νῦν καλεῖται,	καὶ	ἀπ' αὐτῆς νῆσοί τε πᾶσαι
[1, 7]	οὐ πολὺν δὲ χρόνον μεταναστὰς	καὶ	ἀπὸ ταύτης τῆς χώρας σὺν
[1, 6]	Ἅβραμος δὲ εἶχεν ἀδελφοὺς Ναχώρην	καὶ	Ἀράνην: τούτων Ἀράνης μὲν υἱὸν
[1, 3]	ἐξύβριζον εἰς τὴν ἐμὴν εὐσέβειαν	καὶ	ἀρετήν, τούτοις ἐξεβιάσαντό με ταύτην
[1, 19]	γενέσεως: ἐκ Θάρρου γὰρ Ἅβραμος	καὶ	Ἀρράνης καὶ Ναχώρης ἦσαν υἱοί,
[1, 1]	γένη τὰ ζῷα θῆλύ τε	καὶ	ἄρρεν ἀποδειξάμενος καὶ τούτοις ὀνόματα
[1, 12]	δυνάμενον, ὕδωρ τε ἐν ἀσκῷ	καὶ	ἄρτον φερομένην ἐκέλευεν ἀπιέναι ὁδηγῷ
[1, 10]	νῦν εἰς τὴν δέσποιναν ἀγνώμονα	καὶ	αὐθάδη γενομένην ἐν τούτοις εἶναι
[1, 12]	τὸ γένος Αἰγύπτιον, ἐνθένδε ἦν	καὶ	αὐτὴ τὸ ἀρχαῖον, ἐξ οὗ
[1, 1]	φωτὸς καὶ τὴν ἀνάπαυσιν προσαγορεύσας.	καὶ	αὕτη μὲν ἂν εἴη πρώτη
[1, 2]	Ναί̈ δα τόπον οὕτω καλούμενον	καὶ	αὐτόθι ποιεῖται τὴν κατοίκησιν, ἔνθ'
[1, 12]	τὸν βασιλέα τῶν ἐπιχωρίων: ὃς	καὶ	αὐτὸς ἐρασθεὶς τῆς Σάρρας φθείρειν
[1, 2]	πρὸς τὸν θεὸν ἀμηχανεῖν μὲν	καὶ	αὐτὸς ἔφασκε τὸ πρῶτον ἐπὶ
[1, 13]	φιλεῖσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν γονέων	καὶ	αὐτὸς ὁ παῖς ἐπιτηδεύων πᾶσαν
[1, 20]	μαθὼν περὶ αὐτῶν τὸ πᾶν	καὶ	αὐτὸς συμβαδίζειν αὐτοῖς πρὸς τὸν
[1, 6]	Ἰαυάνου δὲ τοῦ Ἰάφθου τριῶν	καὶ	αὐτοῦ παίδων γενομένων Ἁλισᾶς μὲν
[1, 18]	πένθος ἦγεν ἐπὶ τῇ διαμαρτίᾳ.	καὶ	αὐτοῦ τοῖς δάκρυσιν ἀχθόμενος ὁ
[1, 21]	ἠπίστατο ὑπὸ τῆς Ῥαχήλης κλαπέντας,	καὶ	αὐτοὺς ἔκρυψεν ἐν Σικίμοις εἰς
[1, 6]	τὴν αἰτίαν, δι' ἣν αὐτὴν	καὶ	Ἀφρικὴν προσαγορεύεσθαι συμβέβηκε. Χαναναῖος δὲ
[1, 3]	λόγῳ πάντες οἱ παρ' Ἕλλησι	καὶ	βαρβάροις συγγραψάμενοι τὰς ἀρχαιολογίας: καὶ
[1, 10]	ἐσόμενα ἔθνη μεγάλα ἀπ' αὐτοῦ	καὶ	βασιλεῖς, καὶ ὅτι πολεμήσαντες καθέξουσι
[1, 18]	τῶν κρειττόνων ἔσεσθαι: ταῦτ' οὖν	καὶ	βεβαίωσον καὶ μὴ περιίδῃς με
[1, 3]	ὁ τὴν Αἰγυπτίων ποιησάμενος ἀναγραφὴν	καὶ	Βηρωσὸς ὁ τὰ Χαλδαϊ κὰ
[1, 2]	οἶκον πλήθει χρημάτων ἐξ ἁρπαγῆς	καὶ	βίας πρὸς ἡδονὴν καὶ λῃστείαν
[1, 18]	κεκρατηκέναι. ὑποχωρήσας δὲ ὤρυσσεν ἕτερον,	καὶ	βιασαμένων ἄλλων τινῶν Ἀβιμελέχου ποιμένων
[1, 0]	μάλιστα δὴ βασιλεὺς περὶ παιδείαν	καὶ	βιβλίων συναγωγὴν σπουδάσας ἐξαιρέτως ἐφιλοτιμήθη
[1, 3]	ἀγαθῶν, εἰς μακρὸν αὐτῶν γῆρας	καὶ	βίου μῆκος ὅμοιον τοῖς τάχιον
[1, 13]	τε τὸν υἱὸν αὐτοῦ πολυχρονιώτατον	καὶ	βιώσαντα εὐδαιμόνως παισὶν ἀγαθοῖς καὶ
[1, 7]	αὐτὸν μετοικεῖν δοκιμάσας κατὰ βούλησιν	καὶ	βοήθειαν τοῦ θεοῦ τὴν Χαναναίαν
[1, 10]	Σοδομιτῶν φίλων ὄντων καὶ γειτνιώντων.	καὶ	βοηθεῖν αὐτοῖς δοκιμάσας οὐκ ἀνέμεινεν,
[1, 22]	δὲ Ἴσακος τὴν δίαιταν εἶχε:	καὶ	βραχέα μὲν ἀλλήλοις συνδιατρίβουσι: τὴν
[1, 6]	ἤδη τοῖς ἀνθρώποις τὸ ζῆν	καὶ	βραχύτερον ἐγίνετο μέχρι τῆς Μωυσέος
[1, 6]	Ναχώρου παῖδες γνήσιοι: Ταβαῖος γὰρ	καὶ	Γάδαμος καὶ Τααῦος καὶ Μαχᾶς
[1, 19]	προσῆκεν, ἀλλ' ἐλπίζειν τὰ κρείττονα:	καὶ	γὰρ ἄφθονος ἐκδέξεταί σε μεγάλων
[1, 19]	πᾶσαν ἀφθονίαν τῆς αὑτοῦ κτήσεως:	καὶ	γὰρ καὶ θυγατέρας ἐμὰς συνέζευξα
[1, 3]	καὶ βαρβάροις συγγραψάμενοι τὰς ἀρχαιολογίας:	καὶ	γὰρ καὶ Μανέθων ὁ τὴν
[1, 10]	βίου γὰρ μείζονος τεύξεσθαι σωφρονοῦσαν:	καὶ	γὰρ νῦν εἰς τὴν δέσποιναν
[1, 12]	τῶν ἀναγκαίων ἐκπέμπειν. ὕστερον δέ,	καὶ	γὰρ ὁ θεὸς ἠρέσκετο τοῖς
[1, 16]	κομίζειν, ἀλλ' οὐκ ἐκείνῳ παρασχεῖν,	καὶ	γὰρ οὐδ' εὔληπτον εἶναι τὸ
[1, 19]	τις ἂν ἔπαθεν ἐχθρὸς ἔφυγε.	καὶ	γὰρ σφόδρα κακούργως ὁ Λάβανος
[1, 6]	μεθυσθεὶς δὲ εἰς ὕπνον καταφέρεται	καὶ	γεγυμνωμένος παρακόσμως ἔκειτο. θεασάμενος δὲ
[1, 6]	κοίλης Συρίας: Ἀρμενίαν δὲ Ὄτρος,	καὶ	Γεθέρης Βακτριανούς, Μήσας δὲ Μησαναίους,
[1, 10]	περὶ τῶν Σοδομιτῶν φίλων ὄντων	καὶ	γειτνιώντων. καὶ βοηθεῖν αὐτοῖς δοκιμάσας
[1, 19]	σοι γάμος, ἐφ' ὃν ἐσπούδακας,	καὶ	γενήσονταί σοι παῖδες ἀγαθοί, τὸ
[1, 19]	παρέξειν ἔσθ' ὅτε μὲν ὅτι	καὶ	γένοιτο λευκόν, ποτὲ δ' αὖ
[1, 10]	Αἰγυπτίαν ὡς ἐξ αὐτῆς παιδοποιησομένῳ.	καὶ	γενομένη ἐγκύμων ἡ θεραπαινὶς ἐξυβρίζειν
[1, 2]	ἡλικίαν ἤδη καλὰ κρίνειν δυναμένην	καὶ	γενόμενος αὐτὸς ἄριστος μιμητὰς τῶν
[1, 16]	ὁδεύουσιν, εἰς πόλιν ἀφικνεῖται Κάρραν	καὶ	γενόμενος ἐν τοῖς προαστείοις παρθένοις
[1, 20]	τόπον, ὃ σημαίνει θεοῦ πρόσωπον.	καὶ	γενομένου διὰ τὴν μάχην ἀλγήματος
[1, 19]	ἱκέτευέ τε τὸν θεὸν διηνεκῶς.	καὶ	γενομένου παιδὸς ἄρρενος καὶ διὰ
[1, 1]	γενέσθαι φῶς ἐκέλευσεν ὁ θεός.	καὶ	γενομένου τούτου κατανοήσας τὴν ὅλην
[1, 16]	τῷ πιεῖν χάριτος ἀμοιβὴν εἶναι	καὶ	γέρας, δίκαιον λέγων τοιούτων αὐτὴν
[1, 0]	παραβαίνειν πάντα κατορθοῦται πέρα πίστεως	καὶ	γέρας εὐδαιμονία πρόκειται παρὰ θεοῦ:
[1, 3]	τὴν εὐχρηστίαν ὧν ἐπενόουν ἀστρονομίας	καὶ	γεωμετρίας πλεῖον ζῆν τὸν θεὸν
[1, 5]	ἀλλογλωσσίας τὰς ἀποικίας ποιησάμενοι πανταχοῦ,	καὶ	γῆν ἕκαστοι κατελάμβανον τὴν ἐντυχοῦσαν
[1, 19]	οἳ πληρώσουσιν ὅσην ἥλιος ὁρᾷ	καὶ	γῆν καὶ θάλασσαν. ἀλλὰ μήτε
[1, 13]	ἔσῃ τ' ἐμοὶ εἰς κηδεμόνα	καὶ	γηρωκόμον, διὸ καὶ σὲ μάλιστα
[1, 13]	καὶ βιώσαντα εὐδαιμόνως παισὶν ἀγαθοῖς	καὶ	γνησίοις παραδώσειν μεγάλην ἡγεμονίαν. προεδήλου
[1, 19]	παρῆγεν αὐτὸν πρὸς τὸν Λάβανον,	καὶ	γνωρισθεὶς ὑπὸ τοῦ μήτρωος αὐτός
[1, 12]	ὠμότατον ἡγούμενος εἶναι παῖδα νήπιον	καὶ	γυναῖκα ἄπορον τῶν ἀναγκαίων ἐκπέμπειν.
[1, 15]	καὶ Σούου μὲν Σαβακίνης γίνεται	καὶ	Δαδάνης, τούτου δὲ Λατούσιμος Ἄσσουρις
[1, 6]	Οὔσης μὲν κτίζει τὴν Τραχωνῖτιν	καὶ	Δαμασκόν, μέση δ' ἐστὶ τῆς
[1, 16]	μισθόν τε τῆς φιλοξενίας τελέσας	καὶ	δαπάναις ἰδίαις χρησάμενος. ἡ δὲ
[1, 19]	σὺν τοῖς ἐπικατιοῦσι τῶν ποιμένων.	καὶ	δεικνύουσι τὸν Ἰάκωβον αὐτῇ λέγοντες,
[1, 15]	γίνονται πρός τε πόνους καρτεροὶ	καὶ	δεινοὶ συνιέναι, Ζεμβράνης Ἰαζάρης Μαδάνης
[1, 8]	ἐν ταῖς συνουσίαις ὡς συνετώτατος	καὶ	δεινὸς ἀνὴρ οὐ νοῆσαι μόνον
[1, 2]	ἐκείνου φόνον πεφευγότος, παιδοποιίας ἐφρόντιζε,	καὶ	δεινὸς εἶχεν αὐτὸν γενέσεως ἔρως
[1, 10]	γενναῖον κρατεῖ παντὸς ἀριθμοῦ, τριακοσίοις	καὶ	δεκαοκτὼ οἰκέταις αὐτοῦ καὶ τρισὶ
[1, 0]	διδαχθεῖεν, ὅτι πάντων πατήρ τε	καὶ	δεσπότης ὁ θεὸς ὢν καὶ
[1, 10]	Ἅβραμος δὲ διώκων εἵπετο μέχρι	καὶ	δευτεραίους συνήλασεν αὐτοὺς εἰς Ὠβὰ
[1, 1]	κατὰ τὴν Ἑβραίων διάλεκτον τοὔνομα.	(Καὶ	δὴ καὶ φυσιολογεῖν Μωυσῆς μετὰ
[1, 19]	τὸν Ἰάκωβον εἰς λόγους προκαλεσάμενος	καὶ	δηλώσας αὐτῷ τὸ ὄναρ, ἐπεὶ
[1, 18]	θεοῦ δέσποτα, λέγων, παντὸς αἰῶνος	καὶ	δημιουργὲ τῆς ὅλης οὐσίας: σὺ
[1, 14]	Νεβρῶνι συγχωρούντων μὲν τῶν Χαναναίων	καὶ	δημοσίᾳ χοῦν αὐτῆς τὸν τάφον,
[1, 3]	ἔζων πλῆθος τοσοῦτον ἐτῶν: ἔπειτα	καὶ	δι' ἀρετὴν καὶ τὴν εὐχρηστίαν
[1, 2]	τιμωρίας αὐτὸν ἠφίει θυσίαν ἐπιτελέσαντα	καὶ	δι' αὐτῆς ἱκετεύσαντα μὴ λαβεῖν
[1, 19]	ἔδοξεν ἐφικνουμένην τοῦ οὐρανοῦ βλέπειν	καὶ	δι' αὐτῆς ὄψεις κατιούσας σεμνότερον
[1, 20]	τε ἀπέχεται τῆς τούτου βρώσεως	καὶ	δι' ἐκεῖνον οὐδὲ ἡμῖν ἐστιν
[1, 3]	ὑπ' αὐτοῦ τοῦ θεοῦ γενόμενοι	καὶ	διὰ τὰς τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας πρὸς
[1, 19]	ὑπισχνεῖται πάσης αὐτῷ μεταδώσειν φιλανθρωπίας	καὶ	διὰ τὴν μητέρα, πρὸς ἣν
[1, 19]	γυναικὸς διὰ τῆς Χαναναίας ἐπορεύετο	καὶ	διὰ τὸ πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους
[1, 19]	θαρρῶ τοῖς παροῦσι. (Λάβανος δὲ	καὶ	διὰ τοὺς προγόνους ὑπισχνεῖται πάσης
[1, 4]	καὶ ἰδίαν ἑκάστῳ φωνὴν ἔδωκαν:	καὶ	διὰ τοῦτο Βαβυλῶνα συνέβη κληθῆναι
[1, 8]	τὰ παρ' ἀλλήλοις ἐκφαυλιζόντων νόμιμα	καὶ	διὰ τοῦτο δυσμενῶς ἐχόντων πρὸς
[1, 19]	διηνεκῶς. καὶ γενομένου παιδὸς ἄρρενος	καὶ	διὰ τοῦτο πρὸς αὐτὴν ἐπεστραμμένου
[1, 4]	ὑπὸ ἀμαθίας παρήκουσαν τοῦ θεοῦ	καὶ	διὰ τοῦτο συμφοραῖς περιπεσόντες ᾔσθοντο
[1, 9]	ὑπέμειναν, τῷ δὲ τρισκαιδεκάτῳ ἀπέστησαν,	καὶ	διαβαίνει στρατὸς Ἀσσυρίων ἐπ' αὐτοὺς
[1, 2]	γενέσεως ἔρως ἔτη τριάκοντ' ἤδη	καὶ	διακόσια ἠνυκότα τοῦ βίου, πρὸς
[1, 6]	τελευτήσαντα θάπτουσιν ἔτη βιώσαντα πέντε	καὶ	διακόσια: συνετέμνετο γὰρ ἤδη τοῖς
[1, 3]	ἐβίωσε. Σῆθος δὲ κατὰ πέμπτον	καὶ	διακοσιοστὸν ἔτος ἐγέννησεν Ἄνωσον, ὃς
[1, 3]	τελευτάς. (Ἀδάμῳ μὲν τριακοστῷ ἤδη	καὶ	διακοσιοστῷ ἔτει γεγονότι παῖς Σῆθος
[1, 1]	ἐπενόουν: τὸ γὰρ φυτὸν ὀξύτητος	καὶ	διανοίας ὑπῆρχε. φύλλοις οὖν ἑαυτοὺς
[1, 8]	πρὸς ἀλλήλους, συμβαλὼν αὐτῶν ἑκάστοις	καὶ	διαπτύων τοὺς λόγους οὓς ἐποιοῦντο
[1, 0]	ἅπασαν τὴν παρ' ἡμῖν ἀρχαιολογίαν	καὶ	διάταξιν τοῦ πολιτεύματος ἐκ τῶν
[1, 21]	βασιλέως υἱὸς φθείρει δι' ἁρπαγῆς	καὶ	διατεθεὶς ἐρωτικῶς ἱκετεύει τὸν πατέρα
[1, 19]	ὁ τῆς κόρης ἔρως ἐπέτρεπε,	καὶ	διελθούσης ἄλλης ἑπταετίας τὴν Ῥαχήλαν
[1, 10]	στρατοῦ περιγενόμενος. ὁπόσοι δὲ αὐτῶν	καὶ	διέφυγον ἀδόξως ἀνέστρεψαν. (Ἅβραμος δὲ
[1, 13]	θύσαντες ἀπενόστησαν πρὸς τὴν Σάρραν	καὶ	διῆγον εὐδαιμόνως ἐφ' ἅπασιν οἷς
[1, 18]	καὶ τὸ γῆρας εἰπὼν ὡς	καὶ	δίχα τῆς πηρώσεως καὶ τοῦ
[1, 12]	ἀδελφοῦ γὰρ αὐτὴν εἶναι παῖδα,	καὶ	δίχα τοιαύτης ὑποκρίσεως οὐκ ἀσφαλῆ
[1, 0]	παρακαλῶ τὴν γνώμην θεῷ προσανέχειν	καὶ	δοκιμάζειν τὸν ἡμέτερον νομοθέτην, εἰ
[1, 18]	ἐμοῦ γενομένοις ὑπέσχου βοηθὸς εὐμενὴς	καὶ	δοτὴρ ἀεὶ τῶν κρειττόνων ἔσεσθαι:
[1, 1]	ἄλλοις ἄστροις κινήσεις αὐτοῖς ἐπιστείλας	καὶ	δρόμους, οἷς ἂν αἱ τῶν
[1, 18]	τὰ μὲν περὶ τὸ κυνηγέσιον	καὶ	δύναμιν σώματος ἐν ὅπλοις καὶ
[1, 13]	ὄνῳ ἀπῄει πρὸς τὸ ὄρος.	καὶ	δύο μὲν ἡμέρας αὐτῷ συνώδευσαν
[1, 6]	Σαβακτηνούς: Ῥάμος δὲ Ῥαμαίους ᾤκισε	καὶ	δύο παῖδας ἔσχεν, ὧν Ἰουδάδας
[1, 16]	μάρτυρα τῶν ἐσομένων. ἔπεμπε δὲ	καὶ	δῶρα τοῖς ἐκεῖ διὰ τὸ
[1, 2]	Λάμεχος, ᾧ παῖδες ὑπῆρξαν ἑπτὰ	καὶ	ἑβδομήκοντα ἐκ δύο γυναικῶν αὐτῷ
[1, 3]	φησιν ἑβδόμῃ τοῦ προειρημένου μηνὸς	καὶ	εἰκάδι. χρόνος δὲ οὗτος ἀπὸ
[1, 14]	ὕστερον ἀποθνήσκει βιώσασα ἔτη ἑπτὰ	καὶ	εἴκοσι πρὸς τοῖς ἑκατόν. θάπτουσι
[1, 13]	τοῦ δ' Ἰσάκου πέμπτον τε	καὶ	εἰκοστὸν ἔτος ἔχοντος τὸν βωμὸν
[1, 5]	γῆν ἕκαστοι κατελάμβανον τὴν ἐντυχοῦσαν	καὶ	εἰς ἣν αὐτοὺς ἦγεν ὁ
[1, 8]	ἐφοίτησεν εἰς Αἴγυπτον, ὅθεν ἦλθε	καὶ	εἰς τοὺς Ἕλληνας. (Ὡς δ'
[1, 19]	τὴν αὑτῆς θεράπαιναν γίνεταί τε	καὶ	ἐκ τῆς Ζελφῆς υἱὸς Γάδας,
[1, 3]	ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις, Ἡσίοδός τε	καὶ	Ἑκαταῖος καὶ Ἑλλάνικος καὶ Ἀκουσίλαος
[1, 3]	περὶ ἔτη δύο καὶ ἑξήκοντα	καὶ	ἑκατὸν τοῦ πατρὸς αὐτῷ τυγχάνοντος.
[1, 3]	ἔτη γεγονὼς ἑπτὰ καὶ ὀγδοήκοντα	καὶ	ἑκατόν, ᾧ τὴν ἀρχὴν παρέδωκεν
[1, 3]	υἱόν, ὃν ἔτος πέμπτον ἑξηκοστὸν	καὶ	ἑκατοστὸν γενόμενος ἐγέννησε. τοῦτον εἰς
[1, 3]	Λαμέχῳ γενόμενος ὄγδοον καὶ ὀγδοηκοστὸν	καὶ	ἑκατοστὸν ἔτος ἠνυκότι πεντήκοντα καὶ
[1, 3]	δίδωσι τεκνώσας αὐτὸν περὶ ἐνενηκοστὸν	καὶ	ἑκατοστὸν ἔτος: οὗτος ἐβίωσεν ἔτη
[1, 6]	δὲ Θέρρον εἰκοστὸν αὐτὸς ἔτος>	καὶ	ἑκατοστὸν ἤδη γεγονὼς ἐγέννησε: Σερούγῳ
[1, 3]	αὐτῷ γεγονὼς πέμπτον καὶ ἑξηκοστὸν	καὶ	ἑκατοστὸν Λάμεχον υἱὸν ἔσχε περὶ
[1, 6]	ὑπὸ Σέλου τριακοστὸν ἔτος ἔχοντος	καὶ	ἑκατοστόν, ὃν Ἀρφάξαδος ἐτέκνωσε κατὰ
[1, 6]	περὶ ἔτος δεύτερον καὶ τριακοστὸν	καὶ	ἑκατοστόν: Ῥοῦμος δὲ Σεροῦγον ἔτη
[1, 3]	υἱὸν ἔσχεν ἔτει γενόμενον ἑβδομηκοστῷ	καὶ	ἑκατοστῷ. οὗτος ὁ Μαλαῆλος ζήσας
[1, 3]	ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ ἐνενηκοστῇ	καὶ	ἕκτῃ βίβλῳ ἱστορεῖ περὶ αὐτῶν
[1, 3]	λεγομένοις, Ἡσίοδός τε καὶ Ἑκαταῖος	καὶ	Ἑλλάνικος καὶ Ἀκουσίλαος καὶ πρὸς
[1, 0]	καλόν τι πράττειν δυναμένοις συμφιλοκαλοῦντι	καὶ	ἐμαυτὸν αἰσχυνόμενος, εἰ δόξαιμι ῥαθυμίᾳ
[1, 19]	ἐστὶ πρεσβυτέρα τῆς τε σῆς	καὶ	ἐμῆς γενέσεως: ἐκ Θάρρου γὰρ
[1, 3]	Ἄνωσον, ὃς πέντε ζήσας ἔτη	καὶ	ἐνακόσια Καϊ νᾷ τῷ παιδὶ
[1, 3]	Καϊ νᾶς δὲ βιοὺς δέκα	καὶ	ἐνακόσια Μαλαῆλον υἱὸν ἔσχεν ἔτει
[1, 3]	καὶ ἑκατοστὸν ἔτος ἠνυκότι πεντήκοντα	καὶ	ἐνακοσίοις ἔτεσιν ἦρξε τῶν πραγμάτων.
[1, 3]	αὐτὴν κατασχὼν ἐννέα καὶ ἑξήκοντα	καὶ	ἐνακοσίοις. Λάμεχος δὲ ἄρξας ἑπτὰ
[1, 3]	οὗτος ὁ Μαλαῆλος ζήσας πέντε	καὶ	ἐνενήκοντα καὶ ὀκτακόσια ἔτη ἐτελεύτησεν
[1, 10]	ἐγεννήθη, εἰς ἔνατον δ' αὐτῷ	καὶ	ἐνενηκοστὸν παρελθόντι ἐπιφανεὶς ὁ θεὸς
[1, 6]	ἀπὸ Νώχου, δευτέρῳ δ' ἔτει	καὶ	ἐνενηκοστῷ πρὸς ἐνακοσίοις μετὰ τὴν
[1, 10]	Ἔσχων δ' ὁ πρῶτος ἐκαλεῖτο	καὶ>	Ἔννηρος καὶ Μαμβρῆς. (Ἐπαινέσας δὲ
[1, 3]	διαδέχεται γεννηθεὶς περὶ ἔτη δύο	καὶ	ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν τοῦ πατρὸς
[1, 3]	παρέδωκεν αὐτὸς αὐτὴν κατασχὼν ἐννέα	καὶ	ἑξήκοντα καὶ ἐνακοσίοις. Λάμεχος δὲ
[1, 3]	γενόμενος ἐγέννησε. τοῦτον εἰς ἐννέα	καὶ	ἑξήκοντα πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις βιώσαντα
[1, 3]	αὐτῷ τυγχάνοντος. οὗτος ζήσας πέντε	καὶ	ἑξήκοντα πρὸς τοῖς τριακοσίοις ἀνεχώρησε
[1, 3]	κατὰ ἔτος αὐτῷ γεγονὼς πέμπτον	καὶ	ἑξηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν Λάμεχον υἱὸν
[1, 10]	γῆς ἐκείνης βασιλεύσοντος. τούτοις πείθεται	καὶ	ἐπανελθοῦσα πρὸς τοὺς δεσπότας συγγνώμης
[1, 19]	ἐκέλευεν ἤδη πρὸς τὸν πατέρα	καὶ	ἕπεσθαι πρὸς αὐτὸν ἡγουμένῃ καὶ
[1, 13]	πατὴρ Ἅβραμος ὑπερηγάπα μονογενῆ ὄντα	καὶ	ἐπὶ γήρως οὐδῷ κατὰ δωρεὰν
[1, 3]	ἐνακοσίοις. Λάμεχος δὲ ἄρξας ἑπτὰ	καὶ	ἑπτακοσίοις ἔτεσι Νῶχον τῶν πραγμάτων
[1, 3]	κὰ συναγαγὼν καὶ Μῶχός τε	καὶ	Ἑστιαῖος καὶ πρὸς τούτοις ὁ
[1, 11]	ἥξειν ἔφασαν εἰς τὸ μέλλον	καὶ	εὑρήσειν αὐτὴν ἤδη μητέρα γεγενημένην.
[1, 19]	ἀγαθῶν ἐπ' αὐτοῖς προρρήσεως γεγενημένης	καὶ	εὐχὴν ποιεῖται θύσειν ἐπ' αὐτῶν,
[1, 21]	καὶ τῶν Σικιμιωτῶν εἰς ἄνεσιν	καὶ	εὐωχίαν τετραμμένων νύκτωρ πρώτοις ἐπιβαλόντες
[1, 19]	τῶν ἐμῶν ἀνήρ, ξένος δὲ	καὶ	ἐφέστιος τῆς ἐμῆς οἰκίας γεγενημένος
[1, 1]	ὑμῖν αὐτομάτων ὅσα πρὸς ἀπόλαυσιν	καὶ	ἡδονὴν συντελεῖ κατὰ τὴν ἐμὴν
[1, 1]	ἀπὸ τῶν ἔργων ἐκεχειρίαν, ὅθεν	καὶ	ἡμεῖς σχολὴν ἀπὸ τῶν πόνων
[1, 10]	σημαίνει δὲ τοῦτο βασιλεὺς δίκαιος:	καὶ	ἦν δὲ τοιοῦτος ὁμολογουμένως, ὡς
[1, 13]	παρεσκεύαστο καὶ τὰς σχίζας ἐπενηνόχει	καὶ	ἦν εὐτρεπῆ, λέγει πρὸς τὸν
[1, 13]	τήν τε τοῦ θεοῦ πρόρρησιν	καὶ	ἣν εἶχεν αὐτὸς γνώμην περὶ
[1, 19]	οὔτε τῆς μητρὸς τῆς σαυτοῦ	καὶ	ἧς ἔχεις πρὸς ἐμὲ συγγενείας
[1, 19]	γενέσθαι παῖδας διδύμους αὐτόν τε	καὶ	Ἡσαῦν, ὃν ἐπεὶ τῶν τοῦ
[1, 18]	εὐχαῖς ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ παρακεκλημένον.	(Καὶ	Ἡσαῦς μὲν ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον
[1, 1]	καταφρονῆσαι: γευσαμένη δὲ τοῦ φυτοῦ	καὶ	ἡσθεῖσα τῷ ἐδέσματι καὶ τὸν
[1, 19]	ὅσην ἥλιος ὁρᾷ καὶ γῆν	καὶ	θάλασσαν. ἀλλὰ μήτε κίνδυνον ὑφορῶ
[1, 7]	εἰκάζεται δὲ ταῦτα τοῖς γῆς	καὶ	θαλάσσης παθήμασι τοῖς τε περὶ
[1, 3]	προύπεμψεν: ἐπανελθούσης δὲ πεπηλωμένης ἅμα	καὶ	θαλλὸν ἐλαίας κομιζούσης, μαθὼν τὴν
[1, 17]	ἐτῶν ἑβδομηκονταπέντε πρὸς τοῖς ἑκατὸν	καὶ	θάπτεται ἐν Νεβρῶνι μετὰ τῆς
[1, 2]	τὸν Κάιν φονέα τἀδελφοῦ γενόμενον	καί	θαυμάζω, φησίν, εἰ περὶ ἀνδρὸς
[1, 3]	ὁ Νῶχος ἀνοίγει τ' αὐτὴν	καὶ	θεασάμενος γῆν βραχεῖαν περὶ αὐτὴν
[1, 8]	περὶ αὐτῆς λεγομένοις ἀρκεσθεὶς ἀλλὰ	καὶ	θεάσασθαι σπουδάσας οἷός τε ἦν
[1, 6]	πάντες Ἕλληνες γεγόνασι. κατοικίζει δὲ	καὶ	Θεοβήλους Θεόβηλος, οἵτινες ἐν τοῖς
[1, 19]	τε καὶ πατέρα πρεσβύτας καταλιπὼν	καὶ	θεραπείας τῆς παρ' αὐτοῦ δεομένους
[1, 6]	εἰς Χαρρὰν τῆς Μεσοποταμίας, ὅπου	καὶ	Θέρρον τελευτήσαντα θάπτουσιν ἔτη βιώσαντα
[1, 3]	τοῦ γένους αὐτῶν ἄρρενάς τε	καὶ	θηλείας συνεισβαλόμενος ἄλλα τε τούτων
[1, 1]	τῶν τετραπόδων γένος ἄρρεν τε	καὶ	θῆλυ ποιήσας: ἐν ταύτῃ δὲ
[1, 18]	θεὸν ἐκέλευσεν ἐξελθεῖν ἐπὶ κυνηγέσιον	καὶ	θηρασάμενον ὅσα ἂν αὐτῷ δυνατὸν
[1, 19]	τῆς αὑτοῦ κτήσεως: καὶ γὰρ	καὶ	θυγατέρας ἐμὰς συνέζευξα τὴν εὔνοιάν
[1, 2]	οὐθὲν τοῦτο: γίνονται δὲ αὐτοῖς	καὶ	θυγατέρες. οἱ μὲν οὖν ἀδελφοὶ
[1, 8]	τε καὶ στάσει τῶν πραγμάτων:	καὶ	θυομένῳ περὶ ἀπαλλαγῆς κατὰ μῆνιν
[1, 13]	ἐπαγγελίας ἀκηκοότες ἠσπάζοντό τε ἀλλήλους	καὶ	θύσαντες ἀπενόστησαν πρὸς τὴν Σάρραν
[1, 3]	τε μετὰ τῆς γενεᾶς προελθὼν	καὶ	θύσας τῷ θεῷ συνευωχεῖτο τοῖς
[1, 7]	ἱδρυθείς τε αὐτόθι βωμὸν ᾠκοδόμησε	καὶ	θυσίαν ἐτέλεσε τῷ θεῷ. (Μνημονεύει
[1, 20]	ἀδελφῷ ὑπήντα σὺν ὁπλίταις τετρακοσίοις.	καὶ	Ἰάκωβος πυνθανόμενος ἥκειν αὐτὸν ὑπαντησόμενον
[1, 15]	δὲ τῶν δύο Ἰαφρᾶ τε	καὶ	Ἰαφέρου, πόλιν τε Ἐφρᾶν καὶ
[1, 4]	Νώχου παῖδες τρεῖς ὄντες Σημᾶς	καὶ	Ἰαφθᾶς καὶ Χαμᾶς ἔτεσιν ἑκατὸν
[1, 4]	ἀνέμους ἐπιπέμψαντες ἀνέτρεψαν τὸν πύργον	καὶ	ἰδίαν ἑκάστῳ φωνὴν ἔδωκαν: καὶ
[1, 10]	διὰ ταύτην αὐτὸν τὴν αἰτίαν	καὶ	ἱερέα γενέσθαι τοῦ θεοῦ: τὴν
[1, 13]	Ἴσακον, ᾔτει τοῦτον αὐτῷ θῦμα	καὶ	ἱερεῖον αὐτὸν παρασχεῖν ἐκέλευέ τε
[1, 13]	τοῦ βίου, μετ' εὐχῶν τε	καὶ	ἱερουργίας ἐκείνου ψυχὴν τὴν σὴν
[1, 3]	τοὺς ἀποτροπιασμούς. μέμνηται δὲ τούτων	καὶ	Ἱερώνυμος ὁ Αἰγύπτιος ὁ τὴν
[1, 1]	κακοηθείᾳ τῇ πρὸς τὸν Ἄδαμον	καὶ	ἰὸν ἐντίθησιν ὑπὸ τὴν γλῶτταν
[1, 22]	οὐ κατέλαβε ζῶσαν. θνήσκει δὲ	καὶ	Ἴσακος οὐ μετὰ πολὺ τῆς
[1, 17]	Σάρρας ὑπὸ τῶν παίδων Ἰσάκου	καὶ	Ἰσμαήλου. ~(Ἰσάκῳ δὲ μετὰ τὴν
[1, 19]	ἐπ' αὐτὸν μετὰ δυνάμεως ἐπειγόμενος,	καὶ	καθ' ἑβδόμην ἡμέραν ἐπί τινος
[1, 3]	παραινῶ μέντοι σφαγῆς ἀνθρωπίνης ἀπέχεσθαι	καὶ	καθαρεύειν φόνου τοὺς δράσαντάς τι
[1, 1]	περὶ ὑμῶν, ὅπως βίον εὐδαίμονα	καὶ	κακοῦ παντὸς ἀπαθῆ βιώσετε μηδεμιᾷ
[1, 12]	τούτῳ τὸν Ἰσμαῆλον ὄντα πρεσβύτερον	καὶ	κακουργεῖν δυνάμενον τοῦ πατρὸς αὐτοῖς
[1, 18]	πᾶσιν ἔργοις εὐδοκιμήσειν αὐτὸν ἔφασκε	καὶ	καρπώσεσθαι τὴν ἐπ' αὐτοῖς δόξαν
[1, 9]	δὲ Σοδομιτῶν συμβαλόντων τοῖς Ἀσσυρίοις	καὶ	καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης, πολλοὶ
[1, 10]	δοκιμάσας οὐκ ἀνέμεινεν, ἀλλ' ἐπειχθεὶς	καὶ	κατὰ πέμπτην ἐπιπεσὼν νύκτα τοῖς
[1, 12]	δεδιέναι, θεὸν γὰρ αὐτοῦ κήδεσθαι,	καὶ	κατὰ τὴν συμμαχίαν τὴν ἐκείνου
[1, 2]	ἥδεται τῇ θυσίᾳ τοῖς αὐτομάτοις	καὶ	κατὰ φύσιν γεγονόσι τιμώμενος, ἀλλ'
[1, 4]	Χάμου τοῦ Νώχου, τολμηρὸς δὲ	καὶ	κατὰ χεῖρα γενναῖος: ἔπειθεν οὖν
[1, 7]	ἀδελφὸν εἰσεποιήσατο γνησίου παιδὸς ἀπορῶν	καὶ	καταλείπει τὴν Χαλδαίαν ἑβδομήκοντα καὶ
[1, 19]	ἔνδακρυς γενομένη περιβάλλει τὸν Ἰάκωβον,	καὶ	κατασπασαμένη τὴν εὐκταιοτάτην καὶ μεγίστην
[1, 4]	πρός τε ὕβριν τοῦ θεοῦ	καὶ	καταφρόνησιν Ναβρώδης, ὃς υἱωνὸς μὲν
[1, 6]	αὐτῆς φύσιν ἐπ' ἔργα χωρεῖ	καὶ	καταφυτεύσας αὐτὴν ἀμπέλοις, ἡνίκα τοῦ
[1, 16]	ἐπυνθάνετό τε τίνων εἴη γονέων	καὶ	κατεύχεται αὐτοῖς ὄνησιν τοιαύτης παιδὸς
[1, 19]	περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τοῖς ἑωραμένοις	καὶ	κατηγγελμένοις φαιδρύνει τε τοὺς λίθους
[1, 19]	ἀδικεῖν αὐτὸς ἔλεγε, προσενεκάλει δὲ	καὶ	κατηγορίαν ἐποιεῖτο, ὅτι μητρὸς ὢν
[1, 12]	ἄγγελος πηγήν τε φράζει παρακειμένην	καὶ	κελεύει προνοεῖν τῆς ἀνατροφῆς τοῦ
[1, 16]	δὲ, καλὰ γὰρ ἦν αὐτοῖς	καὶ	κεχαρισμένα, τήν τε γνώμην τοῦ
[1, 18]	μὲν ἐχθροῖς φίλοις δὲ τίμιον	καὶ	κεχαρισμένον. (Καὶ ὁ μὲν νομίζων
[1, 2]	αὐτῷ, μουσικὴν ἤσκησε καὶ ψαλτήρια	καὶ	κιθάρας ἐπενόησεν, Ἰουβῆλος δὲ τῶν
[1, 6]	μέση δ' ἐστὶ τῆς Παλαιστίνης	καὶ	κοίλης Συρίας: Ἀρμενίαν δὲ Ὄτρος,
[1, 3]	Κορδυαίων ἔτι μέρος τι εἶναι	καὶ	κομίζειν τινὰς τῆς ἀσφάλτου ἀφαιροῦντας:
[1, 5]	ὀνόμασι πρὸς τὸ συνετὸν αὐτοῖς	καὶ	κόσμον θέμενοι πολιτείας ὡς ἀφ'
[1, 10]	οἷς κακοπαθήσαντας περιέσεσθαι τῶν ἐχθρῶν	καὶ	κρατήσαντας πολέμῳ Χαναναίων ἕξειν αὐτῶν
[1, 10]	δάμαλιν τριετίζουσαν καὶ αἶγα τριετίζουσαν	καὶ	κριὸν ὁμοίως τριετῆ καὶ τρυγόνα
[1, 2]	γῆν τε ἀροῦν ἐπενόησε πρῶτος	καὶ	κτείνει δὲ τὸν ἀδελφὸν ἐκ
[1, 18]	διαφύλαττε δοὺς αὐτῷ βίον εὐδαίμονα	καὶ	κτῆσιν ἀγαθῶν, ὅσων σοι δύναμις
[1, 11]	γένους υἱὸν ἀποσημαίνει τὸ ὄνομα.	καὶ	κτίζει δ' αὐτῶν ὁ μὲν
[1, 7]	τῇ Δαμασκηνῇ τὸ ὄνομα δοξάζεται	καὶ	κώμη δείκνυται ἀπ' αὐτοῦ Ἁβράμου
[1, 19]	κατὰ φύσιν κάθαρσιν αὐτῇ ἐνοχλεῖν.	καὶ	Λάβανος μὲν ἀφίσταται τῆς ἐπὶ
[1, 6]	γνησίων παίδων γίνεται Ῥεβέκκα θυγάτηρ	καὶ	Λάβανος υἱός. ~(Ἅβραμος δὲ Λῶτον
[1, 1]	γενέσθαι, τῇ δὲ ἑβδόμῃ ἀναπαύσασθαι	καὶ	λαβεῖν ἀπὸ τῶν ἔργων ἐκεχειρίαν,
[1, 6]	δὲ ἄλλων, Λουμαίου καὶ Ἀναμία	καὶ	Λαβίμου τοῦ μόνου κατοικήσαντος ἐν
[1, 1]	τὴν γυναῖκα τοῦ γεγονότος αἰτιώμενος	καὶ	λέγων ὑπ' αὐτῆς ἐξαπατηθεὶς ἁμαρτεῖν,
[1, 19]	τῆς ἀδελφῆς. τὸ δ' αὐτὸ	καὶ	Λεία ποιεῖ πρὸς τὸ τῆς
[1, 21]	ἡσύχαζον γνώμης ἀποροῦντες, Σεμεὼν δὲ	καὶ	Λευὶς ὁμομήτριοι τῆς κόρης ἀδελφοὶ
[1, 2]	ἁρπαγῆς καὶ βίας πρὸς ἡδονὴν	καὶ	λῃστείαν τοὺς ἐντυγχάνοντας παρακαλῶν διδάσκαλος
[1, 16]	δ' ὑπὸ ἀνυδρίας, ἔτι δὲ	καὶ	λῃστηρίων ὄντων ἐν αὐτῇ, ἃ
[1, 0]	πολλὴ γένοιτ' ἂν ἡ θεωρία	καὶ	λίαν φιλόσοφος, ἣν ἐγὼ νῦν
[1, 6]	τὴν ἀπὸ Συρίας καὶ Ἀμάνου	καὶ	Λιβάνου τῶν ὀρῶν γῆν κατέσχον,
[1, 20]	ὃ δὴ καὶ φωνῇ χρῆται	καὶ	λόγοις πρὸς αὐτὸν χαίρειν τε
[1, 20]	εἰ διαμένοι τεθυμωμένος: ἔτι μέντοι	καὶ	λόγοις χρηστοῖς ὁμιλεῖν πρὸς αὐτὸν
[1, 9]	λοιποὶ δὲ ᾐχμαλωτίσθησαν, σὺν οἷς	καὶ	Λῶτος ἤγετο τοῖς Σοδομίταις σύμμαχος
[1, 11]	Συρίας τῆς κοίλης ἐστὶν ἀμφότερα.	καὶ	Λώτῳ μὲν τοιαύτην συνέβη τὴν
[1, 6]	τῶν δὲ Ἰαφθᾶ παίδων Ἰαυάνου	καὶ	Μάδου ἀπὸ μὲν τούτου Μαδαῖοι
[1, 11]	ἦν περὶ τοὺς ξένους φιλάνθρωπος	καὶ	μαθητὴς τῆς Ἁβράμου χρηστότητος. οἱ
[1, 0]	ἱστορίας ἐπ' αὐτήν με προύτρεπον,	καὶ	μάλιστα δὴ πάντων Ἐπαφρόδιτος ἀνὴρ
[1, 18]	τὴν παροῦσαν ἀσθένειαν, δι' ἣν	καὶ	μᾶλλόν σου δεόμενος τυγχάνω, καί
[1, 15]	δέ φησιν ὁ προφήτης ὁ	καὶ	Μάλχος ἱστορῶν τὰ περὶ Ἰουδαίων,
[1, 10]	ὁ πρῶτος ἐκαλεῖτο καὶ> Ἔννηρος	καὶ	Μαμβρῆς. (Ἐπαινέσας δὲ αὐτοῦ τὴν
[1, 3]	συγγραψάμενοι τὰς ἀρχαιολογίας: καὶ γὰρ	καὶ	Μανέθων ὁ τὴν Αἰγυπτίων ποιησάμενος
[1, 6]	γὰρ καὶ Γάδαμος καὶ Τααῦος	καὶ	Μαχᾶς ἐκ Ῥούμας παλλακῆς αὐτῷ
[1, 2]	βίον ἐκ τῆς τούτων ἀμαθίας	καὶ	μεγαλόψυχον εἰς πανουργίαν περιαγαγών, ὅρους
[1, 10]	πολυχρόνιόν τε ἀπεσήμαινεν ὁ θεὸς	καὶ	μεγάλων ἐθνῶν πατέρα. καὶ Ἅβραμος
[1, 7]	Χαλδαίοις τις ἦν δίκαιος ἀνὴρ	καὶ	μέγας καὶ τὰ οὐράνια ἔμπειρος.
[1, 11]	τὸν καιρὸν οἱ Σοδομῖται πλήθει	καὶ	μεγέθει χρημάτων ὑπερφρονοῦντες εἴς τε
[1, 19]	Ἰάκωβον, καὶ κατασπασαμένη τὴν εὐκταιοτάτην	καὶ	μεγίστην ἡδονὴν αὐτὸν κομίσαι τῷ
[1, 0]	μεγάλων ἅπτεσθαι διανοουμένοις, ὄκνος μοι	καὶ	μέλλησις ἐγίνετο τηλικαύτην μετενεγκεῖν ὑπόθεσιν
[1, 13]	βωμὸν κατασκευάζοντος καὶ πυθομένου, τί	καὶ	μέλλοιεν θύειν ἱερείου μὴ παρόντος,
[1, 6]	υἱὸν καταλιπὼν Λῶτον καὶ Σάρραν	καὶ	Μελχὰν θυγατέρας ἐν Χαλδαίοις ἀπέθανεν
[1, 9]	ἰδίας. ἐπὶ τούτους στρατεύσαντες Ἀσσύριοι	καὶ	μέρη τέσσαρα ποιήσαντες τῆς στρατιᾶς
[1, 6]	πάντων Χουσαῖοι καλοῦνται. ἐτηρήθη δὲ	καὶ	Μερσαίοις ἡ κατὰ τὴν προσηγορίαν
[1, 6]	μνήμη: τὴν γὰρ Αἴγυπτον Μέρσην	καὶ	Μερσαίους τοὺς Αἰγυπτίους ἅπαντες οἱ
[1, 6]	ἐν τοῖς νῦν Ἴβηρες καλοῦνται.	καὶ	Μεσχῆνοι δὲ ὑπὸ Μέσχου κτισθέντες
[1, 19]	τυχαῖον ἄν τις καλέσειεν αὐτόν,	καὶ	μετ' αὐτὸν Ἄσηρος, μακαριστὴς λέγοιτ'
[1, 19]	εἴποιεν κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶτταν:	καὶ	μετ' αὐτὸν Νεφθάλεις, μηχανητὸς οἷον,
[1, 16]	αὐτὴν καὶ τῆς χρηστότητος, ὅτι	καὶ	μετ' οἰκείου πόνου τοῖς δεομένοις
[1, 16]	δὲ δειπνήσων εἰσήγετο σὺν αὐτῷ	καὶ	μετὰ τὸ δεῖπνόν φησι πρός
[1, 19]	θεόν, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν ἐμφῦσαι,	καὶ	μετὰ τοσοῦτον χρόνον καλῶς ἔχειν
[1, 7]	ἣν ἅπασι συνέβαινεν εἶναι, καινίσαι	καὶ	μεταβαλεῖν ἔγνω. πρῶτος οὖν τολμᾷ
[1, 6]	ἐξίτηλοι γεγόνασιν, ἐνίων δὲ μεταβαλοῦσαι	καὶ	μεταρρυθμισθεῖσαι πρὸς ἑτέρας δύσγνωστοι τυγχάνουσιν,
[1, 1]	ζῷά τε κατ' αὐτὴν νηκτὰ	καὶ	μετάρσια τὰ μὲν κατὰ βάθους
[1, 5]	κτισάντων κειμένας προσηγορίας, ἔνια δὲ	καὶ	μετέβαλεν, οἱ δὲ καὶ πρὸς
[1, 18]	μάχην ἐχώρησαν κωλύοντες τὸ ἔργον,	καὶ	μὴ βουληθέντος φιλονικεῖν ἔδοξαν κεκρατηκέναι.
[1, 20]	χαίρειν τε τοῖς γεγενημένοις παραινοῦν	καὶ	μὴ μικρὸν κρατεῖν ὑπολαμβάνειν, ἀλλὰ
[1, 13]	καὶ πατρὸς μέλλει κρίσιν ἀπωθεῖσθαι	καὶ	μὴ παρέχειν αὑτὸν τοῖς ἀμφοτέρων
[1, 19]	τῆς περὶ αὐτὸν σπουδῆς ἐνδείξεσθαι	καὶ	μὴ παρούσης: ποιμνίων τε γὰρ
[1, 18]	ἔσεσθαι: ταῦτ' οὖν καὶ βεβαίωσον	καὶ	μὴ περιίδῃς με διὰ τὴν
[1, 11]	τοῦ δὲ Λώτου παραινοῦντος σωφρονεῖν	καὶ	μὴ χωρεῖν ἐπ' αἰσχύνῃ τῶν
[1, 18]	περὶ τὸν γάμον ἐξουσίας κύριον	καὶ	μηδὲ τῷ πατρὶ συμβουλευσάμενος: οὐδὲ
[1, 3]	αὐτὸν προσδέχεσθαι τὴν θυσίαν παρεκάλει	καὶ	μηδεμίαν ὀργὴν ἐπὶ τὴν γῆν
[1, 1]	διάγνωσιν, ἧς γενομένης αὐτοῖς μακάριον	καὶ	μηδὲν ἀπολείποντα τοῦ θείου διάξειν
[1, 19]	γαμβρὸν καὶ τὰς θυγατέρας ἠρεμεῖν	καὶ	μηδὲν εἰς αὐτοὺς ὑπὸ θυμοῦ
[1, 12]	τὸν Ἅβραμον συμβουλευσάντων τῶν φίλων	καὶ	μηδὲν ἔτι περὶ τῆς γυναικὸς
[1, 3]	ἐπὶ τῆς πρώτης μένειν εὐταξίας	καὶ	μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἐπενεγκεῖν πάθος,
[1, 8]	ἐποιοῦντο περὶ τῶν ἰδίων κενοὺς	καὶ	μηδὲν ἔχοντας ἀληθὲς ἀπέφαινε. θαυμασθεὶς
[1, 18]	βάθος Ἡσαῦς εἶναί μοι δοκεῖς.	καὶ	μηδὲν ὑπολαβὼν κακοῦργον δειπνήσας τρέπεται
[1, 6]	Γαδείρων γῆν ἣν ἔτυχον καταλαμβάνοντες,	καὶ	μηδενὸς προκατῳκηκότος τὰ ἔθνη τοῖς
[1, 3]	πόλεις ἀναστήσαντες εὐδαιμόνως ζῆν ἔχοιεν	καὶ	μηδενὸς ὧν καὶ πρὸ τῆς
[1, 19]	ἀδελφὴ πατρός τε τοῦ αὐτοῦ	καὶ	μητρός, ἀνεψιοὶ δ' ἐσμὲν ἡμεῖς
[1, 2]	πονηροτάτους συνέβη γενέσθαι κατὰ διαδοχὴν	καὶ	μίμησιν ἄλλον ἄλλου χείρονα τελευτῶντα:
[1, 1]	ἀέρος ἀνῆκε συνδησάμενος αὐτὰ κοινωνίᾳ	καὶ	μίξει γονῆς ἕνεκα καὶ τοῦ
[1, 3]	τὴν ἀρχαιολογίαν τὴν Φοινικικὴν συγγραψάμενος	καὶ	Μνασέας δὲ καὶ ἄλλοι πλείους,
[1, 13]	ἔθνη πολλὰ καὶ πλοῦτον ἐπιδώσειν,	καὶ	μνήμην αἰώνιον αὐτῶν ἔσεσθαι τοῖς
[1, 18]	καὶ μᾶλλόν σου δεόμενος τυγχάνω,	καί	μοι παῖδα τοῦτον εὐμενὴς σῶζε
[1, 16]	γάμον, ὃς γνήσιός ἐστιν αὐτῷ	καὶ	μόνος ἐπὶ τοῖς πᾶσι τεθραμμένος.
[1, 13]	τοῖς ἀμφοτέρων βουλήμασιν ἑτοίμως, ὅτε	καὶ	μόνου τοῦ πατρὸς ταῦτα προαιρουμένου
[1, 11]	προσέταξεν εὐθὺς ἐκ σεμιδάλεως γενέσθαι,	καὶ	μόσχον θύσας καὶ ὀπτήσας ἐκόμισεν
[1, 6]	τοσαῦθ' ὁρίσαντος τοῦ θεοῦ, ὅσα	καὶ	Μωυσεῖ συνέβη βιῶναι. Ναχώρῃ μὲν
[1, 3]	γένοιτο δ' ἂν οὗτος, ὅντινα	καὶ	Μωυσῆς ἀνέγραψεν ὁ Ἰουδαίων νομοθέτης.
[1, 15]	ἱστορῶν τὰ περὶ Ἰουδαίων, καθὼς	καὶ	Μωυσῆς ἱστόρησεν ὁ νομοθέτης αὐτῶν,
[1, 3]	ὁ τὰ Χαλδαϊ κὰ συναγαγὼν	καὶ	Μῶχός τε καὶ Ἑστιαῖος καὶ
[1, 3]	δὲ Ἰάρεδος ἐγεγόνει, ὃς ἐκ	Καϊ	νᾶ τεκνοῦται τοῦ Ἀνώσου σὺν
[1, 3]	πέντε ζήσας ἔτη καὶ ἐνακόσια	Καϊ	νᾷ τῷ παιδὶ τὴν τῶν
[1, 3]	ἔτη δώδεκα πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις.	Καϊ	νᾶς δὲ βιοὺς δέκα καὶ
[1, 19]	Θάρρου γὰρ Ἅβραμος καὶ Ἀρράνης	καὶ	Ναχώρης ἦσαν υἱοί, ὧν Βαθουῆλος
[1, 9]	εἴς τε πλοῦτον αὐτῶν ἐπιδεδωκότων	καὶ	νεότητα πολλήν: βασιλεῖς δὲ αὐτοῖς
[1, 19]	ὁ ἐμὸς πατήρ. ἔγγιον δὲ	καὶ	νεώτερον τοῦθ' ἡμεῖς τῆς συγγενείας
[1, 3]	εἶναι πεποίηκα τῶν τε χερσαίων	καὶ	νηκτῶν καὶ ὅσα τὴν μετάρσιον
[1, 3]	Μνασέας δὲ καὶ ἄλλοι πλείους,	καὶ	Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ἐν
[1, 3]	Ἀκουσίλαος καὶ πρὸς τούτοις Ἔφορος	καὶ	Νικόλαος ἱστοροῦσι τοὺς ἀρχαίους ζήσαντας
[1, 11]	τῇ θύρᾳ τῆς αὑτοῦ αὐλῆς,	καὶ	νομίσας εἶναι ξένους ἀναστὰς ἠσπάσατό
[1, 1]	τετάχθαι, κρύσταλλόν τε περιπήξας αὐτῷ	καὶ	νότιον αὐτὸν καὶ ὑετώδη πρὸς
[1, 16]	κατεύχεται αὐτοῖς ὄνησιν τοιαύτης παιδὸς	καί	νυμφεύσειαν, φησίν, ὡς αὐτοῖς ἐστι
[1, 19]	Γαλάδην λέγεται βουνός, ἀφ' οὗ	καὶ	νῦν Γαλαδηνὴν καλοῦσι τὴν γῆν.
[1, 19]	ἡμεῖς ἐγώ τε καὶ σύ.	καὶ	νῦν δεῦρο ἥκω ἀσπασόμενός τε
[1, 11]	ἱστόρησα δ' αὐτήν, ἔτι γὰρ	καὶ	νῦν διαμένει. διαφεύγει δ' αὐτὸς
[1, 11]	ὁ μὲν Μωαβίτας μέγιστον ὄντας	καὶ	νῦν ἔθνος, Ἀμμανίτας δὲ ὁ
[1, 0]	βασιλεῖ δὲ πολλοὺς ὁμοίως ὑπολαβεῖν	καὶ	νῦν εἶναι φιλομαθεῖς: οὐδὲ γὰρ
[1, 7]	ἱστορούμενα. τοῦ δὲ Ἁβράμου ἔτι	καὶ	νῦν ἐν τῇ Δαμασκηνῇ τὸ
[1, 1]	αἰτίαν ἱκανὸς μέν εἰμι ἀποδοῦναι	καὶ	νῦν, ἐπεὶ δ' ὑπέσχημαι τὴν
[1, 1]	τούτοις ὀνόματα τίθησιν, οἷς ἔτι	καὶ	νῦν καλοῦνται. βλέπων δὲ τὸν
[1, 11]	ὑπὸ τοῦ πυρός: Ζωὼρ ἔτι	καὶ	νῦν λέγεται: καλοῦσι γὰρ οὕτως
[1, 6]	γάρ ἐστι παρ' αὐτοῖς ἔτι	καὶ	νῦν Μάζακα, δηλοῦσα τοῖς συνιέναι
[1, 20]	ὀργῇ τῆς χώρας ἑκὼν ὑπεξέλθοι,	καὶ	νῦν τὸν χρόνον ἱκανὸν ἡγούμενος
[1, 6]	Αἰθίοπες γὰρ ὧν ἦρξεν ἔτι	καὶ	νῦν ὑπὸ ἑαυτῶν τε καὶ
[1, 6]	δὲ Ἀμάθουν κατῴκισεν, ἥτις ἔστι	καὶ	νῦν ὑπὸ μὲν τῶν ἐπιχωρίων
[1, 12]	λέγοιτ' ἄν. οὕτω δ' ἔτι	καὶ	νῦν ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ὠνόμασται.
[1, 6]	οἱ δὲ περιστέλλουσι τὸν πατέρα.	καὶ	Νῶχος αἰσθόμενος τοῖς μὲν ἄλλοις
[1, 3]	ἡττᾶσθαι τῆς τοῦ ὕδατος βίας.	καὶ	Νῶχος μὲν οὕτως μετὰ τῶν
[1, 0]	μετενεγκεῖν ὑπόθεσιν εἰς ἀλλοδαπὴν ἡμῖν	καὶ	ξένην διαλέκτου συνήθειαν. ἦσαν δέ
[1, 1]	ἐξελὼν ἐξ αὐτῆς ἔπλασε γυναῖκα.	καὶ	ὁ Ἄδαμος προσαχθεῖσαν αὐτὴν ἐγνώρισεν
[1, 20]	οὐδὲν περὶ αὐτοῦ δόλιον φρονοῦντα.	καὶ	ὁ Ἡσαῦς ἀσπασάμενος αὐτὸν ἀνήρετο
[1, 11]	τοῖς ὑπὸ τοῦ Λώτου λεγομένοις.	καὶ	ὁ θεὸς ἐνσκήπτει βέλος εἰς
[1, 18]	προσέφερε τῷ πατρὶ τὸ δεῖπνον.	καὶ	ὁ Ἴσακος ἐπαισθόμενος τῷ κατὰ
[1, 11]	εἰς τὴν τῶν Σοδομιτῶν πόλιν,	καὶ	ὁ Λῶτος αὐτοὺς ἐπὶ ξενίαν
[1, 16]	ἀρνουμένων ἐκείνης δὲ αὐτῷ παρασχούσης.	(Καὶ	ὁ μὲν ἐπὶ ταύτης ὢν
[1, 3]	θεοῦ παρὰ τοῖς ἐκεῖ νενόμισται.	καὶ	ὁ μὲν θεὸς ταῦτ' εἰπὼν
[1, 1]	κατὰ τῆς γῆς ἰλυσπώμενον ἐποίησε.	καὶ	ὁ μὲν θεὸς ταῦτα προστάξας
[1, 18]	φίλοις δὲ τίμιον καὶ κεχαρισμένον.	(Καὶ	ὁ μὲν νομίζων εἰς Ἡσαῦν
[1, 10]	τοῖς ἄστροις ἔσεσθαι τὸν ἀριθμόν.	καὶ	ὁ μὲν ταῦτ' ἀκούσας θυσίαν
[1, 10]	καὶ πάντες οἱ παρ' αὐτοῦ	καὶ	ὁ παῖς Ἰσμαῆλος, οὗ κατ'
[1, 3]	ἔσχε περὶ ἔτη γεγονὼς ἑπτὰ	καὶ	ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατόν, ᾧ τὴν
[1, 22]	δέ: βιώσας γὰρ ἔτη πέντε	καὶ	ὀγδοήκοντα πρὸς τοῖς ἑκατὸν μετὰ
[1, 10]	(Ἁβράμῳ μὲν οὖν ἕκτον ἤδη	καὶ	ὀγδοηκοστὸν ἔτος γεγονότι ὁ προειρημένος
[1, 3]	υἱόν, ὃς Λαμέχῳ γενόμενος ὄγδοον	καὶ	ὀγδοηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν ἔτος ἠνυκότι
[1, 7]	λεγομένην νῦν δὲ Ἰουδαίαν μετῴκησε	καὶ	οἱ ἀπ' ἐκείνου πληθύσαντες, περὶ
[1, 14]	καὶ τὰ μνημεῖα Ἅβραμός τε	καὶ	οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ ταύτῃ κατεσκευάσαντο.
[1, 3]	εἰς θάλασσαν τὴν ἤπειρον μετέβαλε.	καὶ	οἱ μὲν οὕτως ἀφανίζονται πάντες,
[1, 20]	τῶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ δεδομένων.	καὶ	οἱ μὲν ταῦτα ἐδήλουν, Ἡσαῦς
[1, 15]	ἐπὶ τὴν Λιβύην κατέσχεν αὐτὴν	καὶ	οἱ υἱωνοὶ αὐτοῦ κατοικήσαντες ἐν
[1, 10]	περὶ Λώτου τοῦ συγγενοῦς εἰσῆλθε	καὶ	οἶκτος περὶ τῶν Σοδομιτῶν φίλων
[1, 4]	διὰ τὸν κατακλυσμὸν τὰ πεδία	καὶ	ὀκνηρῶς ἔχοντας πρὸς τὴν ἀπὸ
[1, 3]	Μαλαῆλος ζήσας πέντε καὶ ἐνενήκοντα	καὶ	ὀκτακόσια ἔτη ἐτελεύτησεν Ἰάρεδον καταλιπὼν
[1, 16]	ἀδελφὸς ἦν Ἁβράμου ὁμοπάτριός τε	καὶ	ὁμομήτριος. πέμπει τοίνυν οὗτος πρὸς
[1, 11]	σεμιδάλεως γενέσθαι, καὶ μόσχον θύσας	καὶ	ὀπτήσας ἐκόμισεν αὐτοῖς ὑπὸ τῇ
[1, 1]	δὲ ἡμέραν ἐκάλεσεν ἑσπέραν τε	καὶ	ὄρθρον τὴν ἀρχὴν τοῦ φωτὸς
[1, 3]	τῶν τε χερσαίων καὶ νηκτῶν	καὶ	ὅσα τὴν μετάρσιον αἰώραν ἔχει
[1, 19]	ἀξίας παρ' αὐτοῦ τυγχάνειν οὔσης,	καὶ	ὅτι διάκονος τῆς πρὸς αὐτὸν
[1, 11]	ἑαυτοὺς ὄντας ἀγγέλους τοῦ θεοῦ,	καὶ	ὅτι πεμφθείη μὲν ὁ εἷς
[1, 10]	μεγάλα ἀπ' αὐτοῦ καὶ βασιλεῖς,	καὶ	ὅτι πολεμήσαντες καθέξουσι τὴν Χαναναίαν
[1, 7]	προσταγὴν τὴν τούτου παρέχειν ἕκαστον	καὶ	οὐ κατ' οἰκείαν ἰσχύν. εἰκάζεται
[1, 2]	ἀναστρεφόμενον. ὁ δὲ Κάις ἀπορούμενος	καὶ	οὐκ ἔχων ὅ τι λέγοι
[1, 3]	γιγάντων τετολμῆσθαι λεγομένοις ὑφ' Ἑλλήνων	καὶ	οὗτοι δράσαι παραδίδονται. Νῶχος δὲ
[1, 3]	δεῦρο κατὰ γῆν τὴν Σειρίδα.	~(Καὶ	οὗτοι μὲν ἑπτὰ γενεὰς διέμειναν
[1, 10]	γὰρ ἦν ἄπαις, ὁ θεὸς	καὶ	παῖδα αὐτῷ γενήσεσθαι καταγγέλλει καὶ
[1, 20]	εἶναι διαλλάκτην ἐπανήκοι γυναῖκάς τε	καὶ	παῖδας ἐπαγόμενος μετὰ τοῦ πορισθέντος
[1, 19]	ποιμένας ἐν τοῖς προαστείοις καταλαβὼν	καὶ	παῖδας ἐφήβους καὶ παρθένους ὑπέρ
[1, 2]	ποιεῖται τὴν κατοίκησιν, ἔνθ' αὐτῷ	καὶ	παῖδες ἐγένοντο: οὐκ ἐπὶ νουθεσίᾳ
[1, 10]	αὐτὸν ἀπὸ τῆς Μεσοποταμίας ἠγμένον	καὶ	παίδων ἐσομένων, Σάρρα τοῦ θεοῦ
[1, 12]	δὲ Ἁβράμῳ μετ' οὐ πολὺ	καὶ	παῖς ἐκ Σάρρας, ὡς αὐτῷ
[1, 19]	ταύτης κράτος τῆς γῆς δίδωμι	καὶ	παισὶ τοῖς αὐτῶν, οἳ πληρώσουσιν
[1, 0]	γε ὅσον ἐπὶ μήκει χρόνου	καὶ	παλαιότητι πολλὴν εἶχεν ἄδειαν ψευδῶν
[1, 13]	τε βουλομένου σὸς πατὴρ ἐγενόμην	καὶ	πάλιν τούτῳ δοκοῦν ἀποτίθεμαί σε,
[1, 3]	ἐκείνων μόνων τῆς κακίας, ἀλλὰ	καὶ	πᾶν ὅσον ἦν ἀνθρώπινον τότε
[1, 0]	καὶ δεσπότης ὁ θεὸς ὢν	καὶ	πάντα ἐπιβλέπων τοῖς μὲν ἑπομένοις
[1, 13]	περὶ αὐτὸν θρησκείας ἐμφανισθεὶς αὐτῷ	καὶ	πάντα ὅσα εἴη παρεσχημένος καταριθμησάμενος,
[1, 3]	ἡγούμενοι δεσπότην εἶναι τῶν ὅλων	καὶ	πάντα πρὸς ἀρετὴν ἀποβλέποντες, εἶτα
[1, 1]	ἓξ ταῖς πάσαις ἡμέραις Μωυσῆς	καὶ	πάντα τὰ ἐν αὐτῷ φησὶ
[1, 3]	ἐπομβρίαν πεντήκοντα καὶ τριακόσια ἔτη	καὶ	πάντα τὸν χρόνον τοῦτον εὐδαιμόνως
[1, 6]	αἱ μέντοι προσηγορίαι τῶν μὲν	καὶ	παντελῶς ἐξίτηλοι γεγόνασιν, ἐνίων δὲ
[1, 6]	κέκληνται, ἀπὸ δὲ Ἰαυάνου Ἰωνία	καὶ	πάντες Ἕλληνες γεγόνασι. κατοικίζει δὲ
[1, 10]	εὐχαριστήσας τῷ θεῷ περιτέμνεται παραχρῆμα	καὶ	πάντες οἱ παρ' αὐτοῦ καὶ
[1, 0]	ἐτῶν ἱστορίας ἐν αὐτοῖς ἐμπεριειλημμένης,	καὶ	παντοῖαι μέν εἰσι παράλογοι περιπέτειαι,
[1, 18]	μοι παῖδα τοῦτον εὐμενὴς σῶζε	καὶ	παντὸς ἀπαθῆ κακοῦ διαφύλαττε δοὺς
[1, 3]	γυναιξὶ συνιόντες ὑβριστὰς ἐγέννησαν παῖδας	καὶ	παντὸς ὑπερόπτας καλοῦ διὰ τὴν
[1, 19]	πένητα αὐτὸν ἐλθόντα πρὸς αὐτὸν	καὶ	πάντων ἄπορον ὑπεδέξατο καὶ παράσχοι
[1, 12]	ἀπιέναι τε προαιρούμενον τεύξεσθαι πομπῆς	καὶ	πάντων ὅσων καὶ χρῄζων πρὸς
[1, 19]	Ἰάκωβε, πατρὸς ὄντα σε ἀγαθοῦ	καὶ	πάππου δόξαν ἀρετῆς μεγάλης εὑραμένου
[1, 13]	ἐκείνου ψυχὴν τὴν σὴν προσδεξομένου	καὶ	παρ' αὐτῷ καθέξοντος: ἔσῃ τ'
[1, 11]	εἶναι ξένους ἀναστὰς ἠσπάσατό τε	καὶ	παρ' αὐτῷ καταχθέντας παρεκάλει ξενίας
[1, 0]	συμβέβηκε, τὸν εἰς αὐτὴν πόνον	καὶ	παρὰ δύναμιν ὑπέστησαν: εἰσὶ δ'
[1, 11]	νεανίσκους εὐπρεπεστάτους τῇ ὄψει διαφέροντας	καὶ	παρὰ Λώτῳ καταχθέντας ἐπὶ βίαν
[1, 10]	πολλὴν ἀφθονίαν τῶν ἐπιτηδείων παρέσχε	καὶ	παρὰ τὴν εὐωχίαν αὐτόν τε
[1, 18]	εὔνοιαν ἀξιοῦσα τὴν Ἰακώβου παρακαλεῖν	καὶ	παρὰ τὴν Ἰσάκου γνώμην ἐκέλευσεν
[1, 1]	μητέρα. (Φησὶ δὲ τὸν θεὸν	καὶ	παράδεισον πρὸς τὴν ἀνατολὴν καταφυτεῦσαι
[1, 16]	διανοίας ἐπὶ τὸ φρέαρ παραγίνεται	καὶ	παρακαλεῖ τὰς παρθένους ποτὸν αὐτῷ
[1, 18]	κακοῦργον δειπνήσας τρέπεται πρὸς εὐχὰς	καὶ	παράκλησιν τοῦ θεοῦ δέσποτα, λέγων,
[1, 1]	ἀπολείποντα τοῦ θείου διάξειν βίον.	καὶ	παρακρούεται μὲν οὕτω τὴν γυναῖκα
[1, 5]	πᾶσαν αὐτῶν ἤπειρον μεσόγεών τε	καὶ	παράλιον: εἰσὶ δ' οἳ καὶ
[1, 19]	αὐτὸν καὶ πάντων ἄπορον ὑπεδέξατο	καὶ	παράσχοι πᾶσαν ἀφθονίαν τῆς αὑτοῦ
[1, 1]	δὲ παρῃτεῖτο τῆς ἁμαρτίας αὑτὸν	καὶ	παρεκάλει τὸν θεὸν μὴ χαλεπαίνειν
[1, 21]	ἐπιβαλόντες τοῖς φύλαξι κτείνουσι κοιμωμένους	καὶ	παρελθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀναιροῦσι
[1, 2]	Σήθου διελθεῖν: τραφεὶς γὰρ οὗτος	καὶ	παρελθὼν εἰς ἡλικίαν ἤδη καλὰ
[1, 16]	αἳ μηδ' ὕδατος μετέδοσαν λέγουσα,	καὶ	παρέχει αὐτῷ φιλοφρόνως. ὁ δὲ
[1, 6]	καρποῦ τελεσφορηθέντος καθ' ὥραν ἐτρύγησε	καὶ	παρῆν εἰς χρῆσιν ὁ οἶνος,
[1, 18]	θεόν: ἄρτι δὲ πέπαυτο τούτων	καὶ	παρῆν Ἡσαῦς ἀπὸ τῆς θήρας.
[1, 19]	προαστείοις καταλαβὼν καὶ παῖδας ἐφήβους	καὶ	παρθένους ὑπέρ τινος ἱδρυμένους φρέατος
[1, 7]	τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην	καὶ	πᾶσι τοῖς κατ' οὐρανὸν συμβαίνουσι:
[1, 2]	γὰρ ὁ νεώτερος δικαιοσύνης ἐπεμελεῖτο	καὶ	πᾶσι τοῖς ὑπ' αὐτοῦ πραττομένοις
[1, 19]	πατρίδος ἔρωτα τὸν θεόν, ἀλλὰ	καὶ	πᾶσιν ἐμφῦσαι, καὶ μετὰ τοσοῦτον
[1, 18]	καὶ δύναμιν σώματος ἐν ὅπλοις	καὶ	πᾶσιν ἔργοις εὐδοκιμήσειν αὐτὸν ἔφασκε
[1, 19]	δι' ἣν ἀφῖκται μητέρα τε	καὶ	πατέρα πρεσβύτας καταλιπὼν καὶ θεραπείας
[1, 19]	φησίν: ἀλλ' ἐμοὶ πρὸς σὲ	καὶ	πατέρα τὸν σόν, εἴπερ Λαβάνου
[1, 19]	ἤγαγον ἐλαυνόμενον ὑπὸ τῶν συγγενῶν,	καὶ	πατέρα τὸν σὸν εὐδαίμονα ἀπέφηνα:
[1, 13]	ἀρχὴν ἦν δίκαιος, εἰ θεοῦ	καὶ	πατρὸς μέλλει κρίσιν ἀπωθεῖσθαι καὶ
[1, 6]	ἀπ' αὐτοῦ καλέσαντος, Νεδέμου τε	καὶ	Πεθρωσίμου καὶ Χεσλοίμου καὶ Χεφθώμου
[1, 0]	μιμεῖσθαι καθ' ὅσον οἷόν τε	καὶ	πειρᾶσθαι κατακολουθεῖν. οὔτε γὰρ αὐτῷ
[1, 8]	ἀνὴρ οὐ νοῆσαι μόνον ἀλλὰ	καὶ	πεῖσαι λέγων περὶ ὧν ἐπιχειρήσειε
[1, 0]	κατασκευὴν τὰς γνώμας αὐτῶν ἀναγαγὼν	καὶ	πείσας, ὅτι τῶν ἐπὶ γῆς
[1, 16]	τε γνώμην τοῦ θεοῦ συνῆκαν	καὶ	πέμπουσιν ἐφ' οἷς ἠξίου τὴν
[1, 19]	ἤρξατο κατηγορεῖν αὐτοῦ προφέρων, ὅτι	καὶ	πένητα αὐτὸν ἐλθόντα πρὸς αὐτὸν
[1, 7]	καὶ καταλείπει τὴν Χαλδαίαν ἑβδομήκοντα	καὶ	πέντε γεγονὼς ἔτη τοῦ θεοῦ
[1, 3]	τελευτᾷ ζήσας ἐτῶν ἀριθμὸν ἐνακοσίων	καὶ	πεντήκοντα. μηδεὶς δὲ πρὸς τὸν
[1, 3]	τὸ ὕδωρ ἐφ' ἡμέρας ἑκατὸν	καὶ	πεντήκοντα, ὡς μηνὶ ἑβδόμῳ, ἱσταμένου
[1, 5]	καὶ παράλιον: εἰσὶ δ' οἳ	καὶ	περαιωσάμενοι ναυσὶ τὰς νήσους κατῴκησαν.
[1, 6]	Χαναναίου παῖδας μέτεισιν ὁ θεός.	καὶ	περὶ μὲν τούτων ἐν τοῖς
[1, 13]	τε τῶν πατέρων θεραπείας ἐχόμενος	καὶ	περὶ τὴν τοῦ θεοῦ θρησκείαν
[1, 11]	αὐτῷ παρέσχον ἐσθιόντων, ἔτι δὲ	καὶ	περὶ τῆς γυναικὸς ἐπυνθάνοντο, ποῖ
[1, 10]	ἄλλοις δηλώσω. πυθομένῳ δὲ Ἁβράμῳ	καὶ	περὶ τοῦ Ἰσμαήλου, εἰ ζήσεται,
[1, 0]	εἰ μεταδιδόναι τῶν τοιούτων ἤθελον,	καὶ	περὶ τῶν Ἑλλήνων εἴ τινες
[1, 4]	ἀρετὴν ταῦτα παρέχειν αὐτοῖς ἡγεῖσθαι,	καὶ	περιίστα δὲ κατ' ὀλίγον εἰς
[1, 1]	αὐτὸν ὁμιλίᾳ νῦν φεύγει ταύτην	καὶ	περιίσταται. τοῦ δὲ μηδὲν φθεγγομένου
[1, 10]	κριὸν ὁμοίως τριετῆ καὶ τρυγόνα	καὶ	περιστερὰν κελεύσαντος διεῖλε, τῶν ὀρνέων
[1, 7]	ὢν συνεῖναί τε περὶ πάντων	καὶ	πιθανὸς τοῖς ἀκροωμένοις περί τε
[1, 19]	ἔχειν καὶ φυλαχθείσης ὑφ' ἡμῶν	καὶ	πλείονος γεγενημένης, ὑπὲρ ταύτης πῶς
[1, 0]	σπουδῆς γινομένην αἰτίαν, ἀλλὰ πολλὰς	καὶ	πλεῖστον ἀλλήλων διαφερούσας. τινὲς μὲν
[1, 19]	τε γὰρ ἡμῖν ἀδελφοὶ τυγχάνουσι	καὶ	πλέον τοῦ κατ' ἐκείνους συγγενοῦς
[1, 1]	γονῆς ἕνεκα καὶ τοῦ συναύξεσθαι	καὶ	πλεονάζειν αὐτῶν τὴν φύσιν. τῇ
[1, 2]	ἄλλην ἀπόνοιαν ἦν θράσους ὑβρίζων	καὶ	πλεονεκτῶν. (Ἄδαμος δὲ ὁ πρῶτος
[1, 20]	ὑποζύγια δὲ ἦν τὰ πεμπόμενα	καὶ	πλῆθος τετραπόδων ποικίλων, ἃ δὴ
[1, 2]	τὸν ἕτερον δὲ κατὰ βίαν	καὶ	πλῆθος ὕδατος, στήλας δύο ποιησάμενοι
[1, 2]	τοῖς ἀνθρώποις τὰ ἐγγεγραμμένα δηλοῦσα	καὶ	πλινθίνην ὑπ' αὐτῶν ἀνατεθῆναι. μένει
[1, 13]	τὸ αὐτῶν εἰς ἔθνη πολλὰ	καὶ	πλοῦτον ἐπιδώσειν, καὶ μνήμην αἰώνιον
[1, 1]	χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς λαβών,	καὶ	πνεῦμα ἐνῆκεν αὐτῷ καὶ ψυχήν.
[1, 19]	ἀνέκρινεν αὐτόν, τίς τε ὢν	καὶ	πόθεν ἥκοι πρὸς αὐτοὺς καὶ
[1, 3]	ἀνθρώπινον τότε δόξαν αὐτῷ διαφθεῖραι	καὶ	ποιῆσαι γένος ἕτερον πονηρίας καθαρόν,
[1, 3]	καθαρόν, ἐπιτεμόμενος αὐτῶν τὸν βίον	καὶ	ποιήσας ἐτῶν οὐχ ὅσα πρότερον
[1, 19]	αὐτῷ φαινόμενον ὀνομαστί τε καλέσαι	καὶ	ποιήσασθαι τοιούτους λόγους. Ἰάκωβε, πατρὸς
[1, 19]	χρόνῳ παρῆν εἰς τὴν Χαρράν,	καὶ	ποιμένας ἐν τοῖς προαστείοις καταλαβὼν
[1, 3]	ἔργοις τε τοῖς ταύτης προσλιπαροῦντες	καὶ	πόλεις ἀναστήσαντες εὐδαιμόνως ζῆν ἔχοιεν
[1, 2]	ὅρους τε γῆς πρῶτος ἔθετο	καὶ	πόλιν ἐδείματο καὶ τείχεσιν ὠχύρωσεν
[1, 6]	καὶ Χαναναίου παῖδες, Σιδώνιος, ὃς	καὶ	πόλιν ἐπώνυμον ἔκτισεν ἐν τῇ
[1, 0]	τύχαι πολέμων καὶ στρατηγῶν ἀνδραγαθίαι	καὶ	πολιτευμάτων μεταβολαί. τὸ σύνολον δὲ
[1, 18]	ξενίαν καὶ φιλίαν τὴν Ἁβράμου	καὶ	πολλῇ πάνυ πρὸς αὐτὸν εὐνοίᾳ
[1, 10]	Μελχισεδὲκ τῷ Ἁβράμου στρατῷ ξένια	καὶ	πολλὴν ἀφθονίαν τῶν ἐπιτηδείων παρέσχε
[1, 10]	καὶ παῖδα αὐτῷ γενήσεσθαι καταγγέλλει	καὶ	πολλὴν ἐκείνου γενεάν, ὡς παραπλησίως
[1, 0]	τῷ λόγῳ τὴν αἰσχύνην μετέθεσαν	καὶ	πολλὴν ὑποτίμησιν τοῖς πονηροῖς ἔδωκαν:
[1, 3]	τιμωρίας ἐπὶ τοῖς ἀδικήμασιν εἰσπραττόμενος	καὶ	πολὺ μᾶλλον σοῦ παρακαλοῦντος. εἰ
[1, 19]	πρόνοιαν ἔν τε τοῖς νῦν	καὶ	πολὺ πλέον ἐν τοῖς ὕστερον.
[1, 2]	δὲ τοῦ θεοῦ λιπαρῶς ἐγκειμένου	καὶ	πολυπραγμονοῦντος οὐκ εἶναι παιδαγωγὸς καὶ
[1, 11]	συνεχῶς εἰς τὴν πόλιν ἀναστρεφομένη	καὶ	πολυπραγμονοῦσα τὰ περὶ αὐτὴν ἀπηγορευκότος
[1, 3]	σώζεται μόνος ὑποθεμένου μηχανὴν αὐτῷ	καὶ	πόρον πρὸς σωτηρίαν τοῦ θεοῦ
[1, 8]	τὴν πρὸς τὸ πεδίον κειμένην	καὶ	ποταμὸν Ἰορδάνην εἶχεν οὐκ ἄπωθεν
[1, 6]	καλέσας τοὺς ἐπιχωρίους. ἔστι δὲ	καὶ	ποταμὸς ἐν τῇ Μαύρων χώρᾳ
[1, 0]	ἡμῖν ὁ λόγος περὶ νόμων	καὶ	πράξεων ἔχων τὴν ἀναγραφὴν ἐπὶ
[1, 3]	ζῆν ἔχοιεν καὶ μηδενὸς ὧν	καὶ	πρὸ τῆς ἐπομβρίας ἀπέλαυον ὑστερῶσιν
[1, 0]	δὲ θαυμαστὴν φύσεως ἐπιδειξάμενος ἰσχὺν	καὶ	προαίρεσιν ἀρετῆς ἀμετακίνητον. τούτῳ δὴ
[1, 2]	ἐξ Ἄδας γεγονὼς σκηνὰς ἐπήξατο	καὶ	προβατείαν ἠγάπησεν, Ἰούβαλος δέ, ὁμομήτριος
[1, 6]	καὶ Ἀμάνου τῶν ὀρῶν ἀρξάμενοι	καὶ	προῆλθον ἐπὶ μὲν τῆς Ἀσίας
[1, 16]	αὐτῷ τῆς ὁδοῦ σαφῶς συλλαμβάνοντα,	καὶ	προκομίσας ὁρμίσκον τε καί τινας
[1, 7]	συμβαίνουσι: δυνάμεως γὰρ αὐτοῖς παρούσης	καὶ	προνοῆσαι τῆς κατ' αὐτοὺς εὐταξίας,
[1, 20]	τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας ἐπέτρεπε	καὶ	πρόνοιαν εἶχεν ἐκ τῶν παρόντων,
[1, 22]	ἐγένετο δὲ Ἴσακος ἀνὴρ θεοφιλὴς	καὶ	προνοίας πολλῆς ἠξιωμένος ὑπ' αὐτοῦ
[1, 19]	γὰρ αὐτὸν ἐπιμελητὴν καταστήσειν ἔφασκε	καὶ	προνομῆς ἀντὶ τούτων ἀξιώσειν, καὶ
[1, 19]	δεομένους ἀνεπυνθάνετο: παρέξειν γὰρ αὐτῷ	καὶ	πρὸς ἅπασαν ἐπαμύνειν χρείαν. Ἰάκωβος
[1, 3]	Ἑβραίους προαγαγών: οὗτος δ' αὐτῷ	καὶ	πρὸς ἁπάσας τὰς εἰς τὸ
[1, 2]	τε γὰρ πολέμους εἶχον ἀκρατῶς	καὶ	πρὸς λῃστείαν ὡρμήκεσαν, ἄλλος δ'
[1, 19]	μνήμῃ τῆς μητρὸς αὐτοῦ κειμένῳ	καὶ	πρὸς μόνῃ ταύτῃ τυγχάνοντι: φανεῖσθαι
[1, 11]	εἴς τε ἀνθρώπους ἦσαν ὑβρισταὶ	καὶ	πρὸς τὸ θεῖον ἀσεβεῖς, ὡς
[1, 2]	τά τε ἄλλα πονηρότατος ἦν	καὶ	πρὸς τὸ κερδαίνειν μόνον ἀποβλέπων
[1, 5]	δὲ καὶ μετέβαλεν, οἱ δὲ	καὶ	πρὸς τὸ σαφέστερον εἶναι δοκοῦν
[1, 19]	καὶ προνομῆς ἀντὶ τούτων ἀξιώσειν,	καὶ	πρὸς τοὺς ἰδίους ἀπαλλάττεσθαι γονεῖς
[1, 3]	Ἑκαταῖος καὶ Ἑλλάνικος καὶ Ἀκουσίλαος	καὶ	πρὸς τούτοις Ἔφορος καὶ Νικόλαος
[1, 3]	καὶ Μῶχός τε καὶ Ἑστιαῖος	καὶ	πρὸς τούτοις ὁ Αἰγύπτιος Ἱερώνυμος
[1, 19]	δοὺς ἐπιγνωσθῇ μᾶλλον τίς εἴη.	καὶ	προσδεξάμενος τὸν λόγον Λάβανος τοῦ
[1, 10]	κακοῖς: παρακούουσαν μὲν τοῦ θεοῦ	καὶ	προσωτέρω χωροῦσαν ἔλεγεν ἀπολεῖσθαι, νοστήσασαν
[1, 0]	μεθηρμηνευμένην γραμμάτων. ἤδη μὲν οὖν	καὶ	πρότερον διενοήθην, ὅτε τὸν πόλεμον
[1, 11]	ὁμοίᾳ πυρώσει ἀφανίζων, ὥς μοι	καὶ	πρότερον λέλεκται τὸν Ἰουδαϊ κὸν
[1, 6]	ὑπομείνας παρὰ Βαβυλωνίοις ἐτυράννησεν, ὡς	καὶ	πρότερόν μοι δεδήλωται. τῶν δὲ
[1, 13]	ἔτος ἔχοντος τὸν βωμὸν κατασκευάζοντος	καὶ	πυθομένου, τί καὶ μέλλοιεν θύειν
[1, 12]	ὑβρίζειν τὴν τοῦ ξένου γυναῖκα,	καὶ	ῥᾷον διατεθεὶς φράζει πρὸς τοὺς
[1, 19]	δὲ Δεῖνα. χρόνοις δ' ὕστερον	καὶ	Ῥαχήλᾳ γίνεται Ἰώσηπος υἱός: προσθήκην
[1, 16]	ἀλλὰ καὶ τὸ γένος ἀπεσήμαινε	καὶ	Ῥεβέκκα μέν, φησίν, ἐγὼ καλοῦμαι,
[1, 6]	ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς ἔτεσι	καὶ	Ῥοῦμον Φάλεγος ἔσχεν: Ἕβερος δὲ
[1, 6]	Ἀστάβαροι παρ' Ἕλλησιν: οἰκίζει δὲ	καὶ	Σαβάκτας Σαβακτηνούς: Ῥάμος δὲ Ῥαμαίους
[1, 14]	ἐθελήσειαν τοῦ θεοῦ συλλαμβάνοντος αὐτοῖς.	~(Καὶ	Σάρρα μὲν οὐ πολὺ ὕστερον
[1, 6]	Ἀράνης μὲν υἱὸν καταλιπὼν Λῶτον	καὶ	Σάρραν καὶ Μελχὰν θυγατέρας ἐν
[1, 13]	εἰς κηδεμόνα καὶ γηρωκόμον, διὸ	καὶ	σὲ μάλιστα ἀνετρεφόμην, τὸν θεὸν
[1, 1]	δὲ διακοσμεῖ τὸν οὐρανὸν ἡλίῳ	καὶ	σελήνῃ καὶ τοῖς ἄλλοις ἄστροις
[1, 2]	αὐτῷ παῖδες ἄλλοι τε πλείους	καὶ	Σῆθος: ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν
[1, 2]	διὰ πάσης ἀδεῶς χωρεῖν γῆς:	καὶ	σημεῖον ἐπιβαλών, ᾧ γνώριμος ἂν
[1, 20]	ὑπολαμβάνειν, ἀλλὰ θεῖον ἄγγελον νενικηκέναι	καὶ	σημεῖον ἡγεῖσθαι τοῦτο μεγάλων ἀγαθῶν
[1, 4]	τῆς ἀλλοφωνίας τῶν ἀνθρώπων μέμνηται	καὶ	Σίβυλλα λέγουσα οὕτως: πάντων ὁμοφώνων
[1, 19]	συνελθὼν δ' ἐκεῖνος ὑπὸ μέθης	καὶ	σκότους εἶτα μεθ' ἡμέραν γνοὺς
[1, 15]	φύονται δὲ καὶ τούτοις παῖδες:	καὶ	Σούου μὲν Σαβακίνης γίνεται καὶ
[1, 1]	τὴν ἡμέραν εὐθὺς φυτά τε	καὶ	σπέρματα γῆθεν ἀνέτειλε. τῇ τετάρτῃ
[1, 2]	συνέζων οἱ ἄνθρωποι, μέτρων ἐπινοίᾳ	καὶ	σταθμῶν μετεστήσατο ἀκέραιον αὐτοῖς ὄντα
[1, 8]	τὴν ἄδικον ἐπιθυμίαν νόσῳ τε	καὶ	στάσει τῶν πραγμάτων: καὶ θυομένῳ
[1, 0]	περιπέτειαι, πολλαὶ δὲ τύχαι πολέμων	καὶ	στρατηγῶν ἀνδραγαθίαι καὶ πολιτευμάτων μεταβολαί.
[1, 19]	δ' ἐσμὲν ἡμεῖς ἐγώ τε	καὶ	σύ. καὶ νῦν δεῦρο ἥκω
[1, 19]	μητρὸς ὢν ἀδελφὸς τῆς αὐτοῦ	καὶ	συζεύξας αὐτῷ τὰς θυγατέρας ἐπιτάγμασιν
[1, 12]	ἡ δ' ἐθάρσησε τοῖς προκατηγγελμένοις	καὶ	συμβαλοῦσα ποιμέσι διὰ τὴν ἐξ
[1, 13]	ὧν εὐμενὴς γέγονέ μοι παραστάτης	καὶ	σύμμαχος νῦν ἐπιτυχεῖν. ἐπεὶ δ'
[1, 9]	τὴν χώραν, Βάλας Βαλαίας Συναβάνης	καὶ	Συμμόβορος ὅ τε Βαλήνων βασιλεύς:
[1, 19]	γὰρ εἶναι τοιοῦτον ὥστε ἀγνοεῖσθαι,	καὶ	συμποιμαίνειν αὐτοῖς θυγατέρα αὐτοῦ, ἣν
[1, 11]	ἐνσκήπτει βέλος εἰς τὴν πόλιν	καὶ	σὺν τοῖς οἰκήτορσιν κατεπίμπρα τὴν
[1, 1]	ἔχοντα κοινωνίαν πρὸς τὸ θῆλυ	καὶ	συνδιαίτησιν, οὐδὲ γὰρ ἦν, ξενιζόμενον
[1, 18]	ἱκετεύσῃ τὸν θεὸν σύμμαχον αὐτῷ	καὶ	συνεργὸν εἰς ἅπαντα παρεῖναι τὸν
[1, 8]	δωρεῖταί τε αὐτὸν πολλοῖς χρήμασι,	καὶ	συνῆν Αἰγυπτίων τοῖς λογιωτάτοις τήν
[1, 1]	τὸν Ἄδαμον ἀνέπεισεν αὐτῷ χρήσασθαι.	καὶ	συνίεσάν τε αὑτῶν ἤδη γεγυμνωμένων
[1, 12]	αὐτὸν νέμεται καὶ τὰ χρήματα,	καὶ	συντίθενται ἀδόλως πολιτεύσεσθαι ὑπέρ τινος
[1, 0]	τοῖς μὲν θεοῦ γνώμῃ κατακολουθοῦσι	καὶ	τὰ καλῶς νομοθετηθέντα μὴ τολμῶσι
[1, 3]	ὀχούμενον ἐπὶ τὴν ἀκρώρειαν ὀκεῖλαι	καὶ	τὰ λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ
[1, 19]	ἐτῶν ἀριθμὸν ἐν αὐτοῖς κατασχών.	καὶ	τὰ μὲν προφάσει τῶν γάμων
[1, 6]	πρὸς θάλασσαν αὐτῆς ἐτέτραπτο καταλαβόντες	καὶ	τὰ μέχρι τοῦ ὠκεανοῦ ἐξιδιωσάμενοι:
[1, 14]	Ἐφραίμου τινὸς ἐκ τῆς Νεβρῶνος.	καὶ	τὰ μνημεῖα Ἅβραμός τε καὶ
[1, 15]	παῖδες ἱκανοί. λέγει δὲ αὐτῶν	καὶ	τὰ ὀνόματα ὀνομάζων τρεῖς Ἰαφέραν
[1, 21]	θεραπαινίδων δύο ἐξ ἑκατέρας, ὧν	καὶ	τὰ ὀνόματα πάντων προεῖπον. ~(Παρῆν
[1, 13]	ὄντων εἰς εὐπορίαν ἀνθρώποις παραγαγεῖν	καὶ	τὰ ὄντα τῶν ἐπ' αὐτοῖς
[1, 7]	ἦν δίκαιος ἀνὴρ καὶ μέγας	καὶ	τὰ οὐράνια ἔμπειρος. Ἑκαταῖος δὲ
[1, 8]	γὰρ Αἰγυπτίων διαφόροις ἀρεσκομένων ἔθεσι	καὶ	τὰ παρ' ἀλλήλοις ἐκφαυλιζόντων νόμιμα
[1, 8]	τήν τε ἀριθμητικὴν αὐτοῖς χαρίζεται	καὶ	τὰ περὶ ἀστρονομίαν παραδίδωσι. πρὸ
[1, 6]	ἀπ' αὐτῆς νῆσοί τε πᾶσαι	καὶ	τὰ πλείω τῶν παρὰ θάλατταν
[1, 2]	πολεμικὰ διαπρεπῶς μετῆλθεν ἐκ τούτων	καὶ	τὰ πρὸς ἡδονὴν τοῦ σώματος
[1, 13]	τὸν Ἴσακον μετὰ δύο οἰκετῶν	καὶ	τὰ πρὸς τὴν ἱερουργίαν ἐπισάξας
[1, 2]	καρποὺς ἐπήνεγκεν, Ἄβελος δὲ γάλα	καὶ	τὰ πρωτότοκα τῶν βοσκημάτων. ὁ
[1, 12]	τε γῆν πρὸς αὐτὸν νέμεται	καὶ	τὰ χρήματα, καὶ συντίθενται ἀδόλως
[1, 6]	γνήσιοι: Ταβαῖος γὰρ καὶ Γάδαμος	καὶ	Τααῦος καὶ Μαχᾶς ἐκ Ῥούμας
[1, 16]	δὲ καὶ τὴν τῆς μητρὸς	καὶ	τἀδελφοῦ φιλανθρωπίαν αὐτῆς ἔλεγεν, ὡς
[1, 1]	οὐκ ἀξιώσειν. Εὔαν δὲ τοκετοῖς	καὶ	ταῖς ἐξ ὠδίνων ἀλγηδόσιν ἐκόλαζεν,
[1, 3]	σὺν τῇ μητρὶ τῶν παίδων	καὶ	ταῖς τούτων γυναιξὶν ἀνέβη, τά
[1, 1]	ἀνιόντων πρόνοιαν χωρὶς ὑμετέρου πόνου	καὶ	ταλαιπωρίας, ὧν παρόντων γῆράς τε
[1, 0]	ῥητῶς ἐμφανίζοντος. τοῖς μέντοι βουλομένοις	καὶ	τὰς αἰτίας ἑκάστου σκοπεῖν πολλὴ
[1, 3]	μετὰ πολλῆς ἀκριβείας τῶν τότε	καὶ	τὰς γενέσεις τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν
[1, 20]	ἀνήρετο τῶν παίδων τὸν ὄχλον	καὶ	τὰς γυναῖκας, ἠξίου τε τότε
[1, 0]	πόλεμον ἡμῖν τοῖς Ἰουδαίοις γενόμενον	καὶ	τὰς ἐν αὐτῷ πράξεις καὶ
[1, 11]	φράσαντος ἀπαλλάσσεται τήν τε γυναῖκα	καὶ	τὰς θυγατέρας, δύο δὲ ἦσαν
[1, 19]	αὐτῷ παρῄνεσε λαβόντι τὸν γαμβρὸν	καὶ	τὰς θυγατέρας ἠρεμεῖν καὶ μηδὲν
[1, 3]	ζῴοις ἅπασι πρὸς ἃ βούλεσθε	καὶ	τὰς ὀρέξεις ἔχετε. δεσπότας γὰρ
[1, 18]	σιγᾶν ἔκρινε. (Γηραιὸς δὲ ὢν	καὶ	τὰς ὄψεις εἰς τὸ παντελὲς
[1, 19]	κἀκεῖνος ἀγαπήσειν αὐτοῦ τὰς θυγατέρας.	καὶ	τὰς πίστεις τὰς ἐπὶ τούτοις
[1, 10]	Χαναναίων ἕξειν αὐτῶν τὴν γῆν	καὶ	τὰς πόλεις. (Ἅβραμος δὲ κατῴκει
[1, 3]	τὸ κρεῖττον τὴν διάνοιαν αὐτοὺς	καὶ	τὰς πράξεις μεταφέρειν, ὁρῶν δ'
[1, 11]	γενομένων ὠφελειῶν, εἶναί τε μισόξενοι	καὶ	τὰς πρὸς ἄλλους ὁμιλίας ἐκτρέπεσθαι.
[1, 13]	(Ὡς δ' ὁ βωμὸς παρεσκεύαστο	καὶ	τὰς σχίζας ἐπενηνόχει καὶ ἦν
[1, 3]	τὰς γενέσεις τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν	καὶ	τὰς τελευτάς. (Ἀδάμῳ μὲν τριακοστῷ
[1, 12]	οἳ τὸ τῶν Ἀράβων ἔθνος	καὶ	τὰς φυλὰς ἀπ' αὐτῶν καλοῦσι
[1, 19]	θρησκείας τῆς αὐτῆς ἐκείνοις ἀξιωθέντα:	καὶ	ταῦτα ἃ μηδὲ οἱ πολεμήσαντες
[1, 19]	τοσοῦτον, ὅσον τοῖς παισὶν αὐτῶν.	καὶ	ταῦτα μὲν ὑπὲρ τοῦ μηδὲν
[1, 1]	φύλλοις οὖν ἑαυτοὺς συκῆς ἐσκέπασαν	καὶ	ταῦτα πρὸ τῆς αἰδοῦς προβαλόμενοι
[1, 19]	εἰς σὲ καταθήσομαι: θαρρῶν οὖν	καὶ	ταύτην πορεύου τὴν ὁδὸν ἐμοὶ
[1, 22]	πολὺ τῆς ἀφίξεως τοῦ υἱοῦ	καὶ	ταφῆς ἔτυχεν ὑπὸ τῶν παίδων
[1, 6]	πόλει Οὐρῆ λεγομένῃ τῶν Χαλδαίων,	καὶ	τάφος αὐτοῦ μέχρι νῦν δείκνυται.
[1, 2]	πρῶτος ἔθετο καὶ πόλιν ἐδείματο	καὶ	τείχεσιν ὠχύρωσεν εἰς ταὐτὸν συνελθεῖν
[1, 3]	καὶ φονεύσωσιν αὐτὸν μετὰ γυναικῶν	καὶ	τέκνων καὶ τῶν τούτοις συνοικουσῶν
[1, 19]	ἢ κατὰ ἀνθρώπου φύσιν ἐχούσας,	καὶ	τελευταῖον ὑπὲρ αὐτῆς τὸν θεὸν
[1, 6]	ἀλλ' ἕν τε αὐτῶν σχῆμα	καὶ	τελευτὴ μία, Νῶχός τέ τοι
[1, 2]	κατῴκησαν εὐδαιμονήσαντες μηδενὸς αὐτοῖς ἄχρι	καὶ	τελευτῆς δυσκόλου προσπεσόντος, σοφίαν τε
[1, 18]	ἄδηλον μὲν εἶναι λέγων, ὁπότε	καὶ	τελευτήσειε, πρὸ δὲ τούτου παρασχεῖν
[1, 13]	εἰ σέ τ' ἴδοιμι ἠνδρωμένον	καὶ	τελευτῶν διάδοχον τῆς ἀρχῆς τῆς
[1, 1]	ὄφις συνδιαιτώμενος τῷ τε Ἀδάμῳ	καὶ	τῇ γυναικὶ φθονερῶς μὲν εἶχεν
[1, 0]	τε φύσιν ἀξίως αὐτοῦ κατενόησε	καὶ	τῇ δυνάμει πρεπούσας ἀεὶ τὰς
[1, 10]	νικᾶν οὐκ ἐν τῷ πλήθει	καὶ	τῇ πολυχειρίᾳ κεῖσθαι συμβέβηκεν, ἀλλὰ
[1, 8]	ᾗ νέμοιεν: τὴν ἐκλογὴν μέντοι	καὶ	τὴν αἵρεσιν ἐπιτρέπει τῷ Λώτῳ:
[1, 1]	συνίεσάν τε αὑτῶν ἤδη γεγυμνωμένων	καὶ	τὴν αἰσχύνην ὕπαιθρον ἔχοντες σκέπην
[1, 1]	δὲ θεὸν ἐξένιζε τὸ πραττόμενον	καὶ	τὴν αἰτίαν ἐπυνθάνετο, δι' ἣν
[1, 0]	παιδευθέντες νομοθέτῃ τὰ πρὸς εὐσέβειαν	καὶ	τὴν ἄλλην ἄσκησιν ἀρετῆς πόσους
[1, 3]	μέντοι γε πράσεις καὶ ὠνὰς	καὶ	τὴν ἄλλην διοίκησιν τὸν πρῶτον
[1, 1]	ὄρθρον τὴν ἀρχὴν τοῦ φωτὸς	καὶ	τὴν ἀνάπαυσιν προσαγορεύσας. καὶ αὕτη
[1, 0]	μὲν γὰρ ἐπιδεικνύμενοι λόγων δεινότητα	καὶ	τὴν ἀπ' αὐτῆς θηρευόμενοι δόξαν
[1, 2]	διδάσκαλος αὐτοῖς ὑπῆρχε πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων,	καὶ	τὴν ἀπραγμοσύνην, ᾗ πρότερον συνέζων
[1, 3]	δὲ πρὸς τὸν νῦν βίον	καὶ	τὴν βραχύτητα τῶν ἐτῶν ἃ
[1, 1]	ἔκτισεν ὁ θεὸς τὸν οὐρανὸν	καὶ	τὴν γῆν. ταύτης δ' ὑπ'
[1, 1]	κῆπον εἰσαγαγόντα τόν τε Ἄδαμον	καὶ	τὴν γυναῖκα κελεῦσαι τῶν φυτῶν
[1, 1]	δὴ τοίνυν θεὸς τὸν Ἄδαμον	καὶ	τὴν γυναῖκα τῶν μὲν ἄλλων
[1, 10]	τοὺς ἐχθρούς. Ἁβράμου δὲ διδόντος	καὶ	τὴν δεκάτην τῆς λείας αὐτῷ
[1, 8]	λογιωτάτοις τήν τε ἀρετὴν αὐτῷ	καὶ	τὴν ἐπ' αὐτῇ δόξαν ἐντεῦθεν
[1, 1]	αὐτοῖς πάσχειν μετοικίζει τὸν Ἄδαμον	καὶ	τὴν Εὔαν ἐκ τοῦ κήπου
[1, 7]	καλῶς ἔχει μόνῳ τὴν τιμὴν	καὶ	τὴν εὐχαριστίαν ἀπονέμειν. δι' ἅπερ
[1, 3]	ἐτῶν: ἔπειτα καὶ δι' ἀρετὴν	καὶ	τὴν εὐχρηστίαν ὧν ἐπενόουν ἀστρονομίας
[1, 3]	τοῦ μὲν πρώτου τὸν φόβον	καὶ	τὴν ἱστορίαν μαθόντες τοῦ δευτέρου
[1, 0]	ἐξαιρέτως ἐφιλοτιμήθη τὸν ἡμέτερον νόμον	καὶ	τὴν κατ' αὐτὸν διάταξιν τῆς
[1, 16]	δεῖπνόν φησι πρός τε αὐτὸν	καὶ	τὴν μητέρα τῆς κόρης: Ἅβραμος
[1, 19]	θυγατέρων πρεσβυτέραν τε τῆς Ῥαχήλας	καὶ	τὴν ὄψιν οὐκ εὐπρεπῆ. συνελθὼν
[1, 16]	μοι κατὰ τὴν ὁδὸν ἀπήντησε	καὶ	τὴν παῖδα καὶ τὸν ὑμέτερον
[1, 5]	ἐν τοῖς ὕστερον ἰδίαν ἐποιήσαντο	καὶ	τὴν πάλαι δόξαν καλλωπίσαντες τὰ
[1, 13]	ὡς πολεμίων τε κρείττονα ποιήσειε	καὶ	τὴν παροῦσαν εὐδαιμονίαν ἐκ τῆς
[1, 1]	ἰδίᾳ συγγραψάμενος παραδώσειν, εἰς τότε	καὶ	τὴν περὶ αὐτῆς ἑρμηνείαν ἀναβάλλομαι.
[1, 7]	ἐπ' ἀρετῇ τῶν ἄλλων ἠργμένος	καὶ	τὴν περὶ τοῦ θεοῦ δόξαν,
[1, 2]	ταὐτὸν συνελθεῖν τοὺς οἰκείους καταναγκάσας.	καὶ	τὴν πόλιν δὲ ταύτην ἀπὸ
[1, 16]	πολιτεύει τοῦτον. οὗ τὴν σπουδὴν	καὶ	τὴν προαίρεσιν μὴ ὑβρίσητε: κατὰ
[1, 19]	δεῦρο ἥκω ἀσπασόμενός τε ὑμᾶς	καὶ	τὴν προϋ π άρχουσαν ἡμῖν
[1, 8]	αὐτὸς ἄμεινον φρονῶν. ἐπαγόμενος δὲ	καὶ	τὴν Σάρραν καὶ φοβούμενος τὸ
[1, 7]	τοῖς τε περὶ τὸν ἥλιον	καὶ	τὴν σελήνην καὶ πᾶσι τοῖς
[1, 13]	ἦν, ὥρμησεν ἐπὶ τὸν βωμὸν	καὶ	τὴν σφαγήν. κἂν ἐπράχθη τὸ
[1, 11]	ἔγνω τιμωρήσασθαι τῆς ὑπερηφανίας αὐτοὺς	καὶ	τήν τε πόλιν αὐτὴν κατασκάψασθαι
[1, 15]	υἱωνοῖς Ἅβραμος ἀποικιῶν στόλους μηχανᾶται,	καὶ	τήν τε Τρωγλοδῦτιν καταλαμβάνουσι καὶ
[1, 16]	οἷς αὐτὸς ἐπειράθη. τεκμαίρεσθαι δὲ	καὶ	τὴν τῆς μητρὸς καὶ τἀδελφοῦ
[1, 0]	παραπλησίως, ἀλλ' ἐπὶ τὸν θεὸν	καὶ	τὴν τοῦ κόσμου κατασκευὴν τὰς
[1, 2]	τε τὴν περὶ τὰ οὐράνια	καὶ	τὴν τούτων διακόσμησιν ἐπενόησαν. ὑπὲρ
[1, 13]	μαθὼν δὲ αὐτοῦ τὸ πρόθυμον	καὶ	τὴν ὑπερβολὴν τῆς θρησκείας ἥδεσθαι
[1, 0]	πρὸς τὴν μεγαλειότητα τοῦ θεοῦ	καὶ	τὴν φιλανθρωπίαν ἀνάρμοστον: πάντα γὰρ
[1, 15]	καὶ Ἰαφέρου, πόλιν τε Ἐφρᾶν	καὶ	τὴν χώραν Ἀφρικὰ ὀνομασθῆναι. τούτους
[1, 11]	τήν τε πόλιν αὐτὴν κατασκάψασθαι	καὶ	τὴν χώραν οὕτως ἀφανίσαι, ὡς
[1, 4]	περὶ δὲ τοῦ πύργου τούτου	καὶ	τῆς ἀλλοφωνίας τῶν ἀνθρώπων μέμνηται
[1, 19]	Ναχώρου γίνεται παῖς, Ἁβράμου δὲ	καὶ	τῆς Ἀρράνου Σάρρας Ἴσακος ὁ
[1, 18]	Ἁβράμου τελευτὴν ἐκύει τὸ γύναιον,	καὶ	τῆς γαστρὸς ἐπὶ μεῖζον ὀγκουμένης
[1, 2]	κατὰ τὴν ἑβδόμην ἠπείλησε γενεάν,	καὶ	τῆς γῆς αὐτὸν ἐκείνης ἐκβάλλει
[1, 18]	παρῆν Ἡσαῦς ἀπὸ τῆς θήρας.	καὶ	τῆς διαμαρτίας Ἴσακος αἰσθόμενος ἡσυχίαν
[1, 16]	παντὸς σὺν τῇ μητρὶ προνοούμενος	καὶ	τῆς ἐμῆς παρθενίας ἐπιμελόμενος. τούτων
[1, 15]	καὶ τήν τε Τρωγλοδῦτιν καταλαμβάνουσι	καὶ	τῆς εὐδαίμονος Ἀραβίας ὅσον ἐπὶ
[1, 1]	φυτῷ: ἐν τούτοις δ' εἶναι	καὶ	τῆς ζωῆς τὸ φυτὸν καὶ
[1, 19]	καὶ ἕπεσθαι πρὸς αὐτὸν ἡγουμένῃ	καὶ	τῆς ἡδονῆς μὴ ἀφαιρεῖσθαι τὸ
[1, 3]	ἐπιδεικνύουσι. (Τοῦ δὲ κατακλυσμοῦ τούτου	καὶ	τῆς λάρνακος μέμνηνται πάντες οἱ
[1, 19]	δοῦλαι μὲν οὐδαμῶς ὑποτεταγμέναι δέ.	καὶ	τῆς Λείας ἥπτετο δεινῶς ὁ
[1, 19]	ἐχθροὺς ἔδρασαν ὁ συγγενὴς σὺ	καὶ	τῆς μὲν ἀδελφῆς τῆς ἐμῆς
[1, 6]	ἔστιν ἰδεῖν μεμνημένους τοῦ ποταμοῦ	καὶ	τῆς παρακειμένης αὐτῷ χώρας Φούτης
[1, 17]	ὀλίγον, ἀνὴρ πᾶσαν ἀρετὴν ἄκρος	καὶ	τῆς περὶ αὐτὸν σπουδῆς ἀξίως
[1, 2]	ἀμφοτέραις ἐνέγραψαν τὰ εὑρημένα, ἵνα	καὶ	τῆς πλινθίνης ἀφανισθείσης ὑπὸ τῆς
[1, 6]	ἀπὸ Κωφῆνος ποταμοῦ τῆς Ἰνδικῆς	καὶ	τῆς πρὸς αὐτῇ Σηρίας τινὰ
[1, 18]	τὸν Ἴσακον, ὑπόπτου μὲν αὐτοῖς	καὶ	τῆς συνδιαιτήσεως γενομένης, ἐπ' οὐ
[1, 13]	ὁ παῖς ἐπιτηδεύων πᾶσαν ἀρετὴν	καὶ	τῆς τε τῶν πατέρων θεραπείας
[1, 1]	κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους κειμένου	καὶ	τῆς τελευτῆς ῥᾴστης τοῖς ἀμυνομένοις
[1, 13]	τὴν περὶ αὐτὸν θρησκείαν, εἰ	καὶ	τῆς τοῦ τέκνου σωτηρίας προτιμήσειε
[1, 4]	ὕδωρ ἀναβῆναι δυνηθείη, μετελεύσεσθαι δὲ	καὶ	τῆς τῶν προγόνων ἀπωλείας. (Τὸ
[1, 16]	ἐπῄνει τε τῆς εὐγενείας αὐτὴν	καὶ	τῆς χρηστότητος, ὅτι καὶ μετ'
[1, 7]	ἕνα, τῶν δὲ λοιπῶν εἰ	καί	τι πρὸς εὐδαιμονίαν συντελεῖ κατὰ
[1, 1]	διεγινώσκετο τί εἴη τὸ ἀγαθὸν	καὶ	τί τὸ κακόν. εἰς τοῦτον
[1, 1]	Ἑλλήνων Γάγγης λεγόμενος, Εὐφράτης δὲ	καὶ	Τίγρις ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν ἀπίασι
[1, 19]	γονεῖς βουλόμενον μετὰ δώρων ἐπανήξειν	καὶ	τιμῆς ὅσης εἰκὸς ἦν τυχεῖν
[1, 3]	τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος ἔχει περισωθῆναι	καί	τινα ἐπὶ λάρνακος ὀχούμενον ἐπὶ
[1, 8]	τὴν Σάρραν, τίς τε εἴη	καὶ	τίνα τοῦτον ἐπάγοιτο, πυθόμενός τε
[1, 16]	συλλαμβάνοντα, καὶ προκομίσας ὁρμίσκον τε	καί	τινας κόσμους, οὓς εὐπρεπὲς φορεῖν
[1, 10]	εὐπραγίαις κομίζεσθαι. τοῦ δ' ὑπολαβόντος	καὶ	τίς ἂν εἴη χάρις τούτων
[1, 0]	τίνες ὄντες ἐξ ἀρχῆς Ἰουδαῖοι	καὶ	τίσι χρησάμενοι τύχαις ὑφ' οἵῳ
[1, 12]	διά τε τὴν ἀρετὴν αὐτῶν	καὶ	τὸ Ἁβράμου ἀξίωμα. ~(Ἴσακον δὲ
[1, 18]	ἐπ' αὐτοῖς δόξαν δι' αἰῶνος	καὶ	τὸ ἀπ' αὐτοῦ γένος, δουλεύσειν
[1, 10]	συμβέβηκεν, ἀλλὰ προθυμία τῶν μαχομένων	καὶ	τὸ γενναῖον κρατεῖ παντὸς ἀριθμοῦ,
[1, 13]	δὲ αὐτὸν ἀεὶ πάσης ἐπιμελείας	καὶ	τὸ γένος ἀξιοῦντα, ἔσεσθαί τε
[1, 16]	ἐφθόνησεν αὐτῷ βουλομένῳ μαθεῖν, ἀλλὰ	καὶ	τὸ γένος ἀπεσήμαινε καὶ Ῥεβέκκα
[1, 18]	παντελὲς ἠφανισμένος προσκαλεσάμενος τὸν Ἡσαῦν	καὶ	τὸ γῆρας εἰπὼν ὡς καὶ
[1, 3]	ποιεῖσθαι τῶν διὰ χρηστότητα περιλειφθέντων	καὶ	τὸ δεινὸν διαφυγεῖν κεκριμένων: κακοδαιμονεστέρους
[1, 1]	τε θᾶττον οὐκ ἂν ἐπέλθοι	καὶ	τὸ ζῆν ὑμῖν μακρὸν γένοιτο.
[1, 4]	παρακούειν τῆς τοῦ θεοῦ γνώμης	καὶ	τὸ κατ' ἐπιβουλὴν ὑπονοεῖν εἰς
[1, 4]	ἔπεισαν θαρσήσαντας μιμητὰς αὐτῶν γενέσθαι.	καὶ	τὸ μὲν πεδίον, εἰς ὃ
[1, 20]	τίνα μοῖραν ἕξει σημαίνειν παρεκάλει.	καὶ	τὸ μὲν φάντασμα ταῦτ' εἰπὸν
[1, 1]	ὕλην διεχώρισε τό τε φῶς	καὶ	τὸ σκότος καὶ τῷ μὲν
[1, 0]	καὶ τὰς ἐν αὐτῷ πράξεις	καὶ	τὸ τέλος οἷον ἀπέβη πείρᾳ
[1, 13]	γενόμενον. προεκαλεῖτο δὲ εἰς εὔνοιαν	καὶ	τὸ φιλεῖσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν
[1, 13]	θέλων αὐτοῦ τὴν διάνοιαν, εἰ	καὶ	τοιαῦτα προστασσόμενος ὑπακούοι. μαθὼν δὲ
[1, 19]	λίθοις ὑπ' αὐτοῦ συμφορουμένοις ἐπιτιθεὶς	καὶ	τοιαύτην κατὰ τοὺς ὕπνους ὄψιν
[1, 13]	δὲ παρ' ἐλπίδας αὐτοῦ κεκομισμένου	καὶ	τοιούτων ἀγαθῶν ἐπαγγελίας ἀκηκοότες ἠσπάζοντό
[1, 1]	τὸν οὐρανὸν ἡλίῳ καὶ σελήνῃ	καὶ	τοῖς ἄλλοις ἄστροις κινήσεις αὐτοῖς
[1, 0]	ἑαυτοῦ μέλλοντι βίον οἰκονομήσειν καλῶς	καὶ	τοῖς ἄλλοις νομοθετεῖν θεοῦ πρῶτον
[1, 7]	Χαναναίαν μετελθεῖν, ἐν ᾗ κατῴκησε	καὶ	τοῖς ἀπογόνοις κατέλιπε δεινὸς ὢν
[1, 3]	τοῖς πραττομένοις ὑπ' αὐτῶν δυσχεραίνων	καὶ	τοῖς βουλεύμασιν ἀηδῶς ἔχων ἔπειθεν
[1, 16]	ἀκροασάμενος ἔχαιρέ τε τοῖς γεγονόσι	καὶ	τοῖς εἰρημένοις τὸν θεὸν οὕτως
[1, 3]	ἀνδρῶν, τοῖς γὰρ αὐτῶν παισὶ	καὶ	τοῖς ἐκείνων ἀπογόνοις παρεξέτεινον τὸν
[1, 18]	ἀγαθῶν κἀμὲ τῶν παρόντων ἠξίωσας	καὶ	τοῖς ἐξ ἐμοῦ γενομένοις ὑπέσχου
[1, 19]	ἡδονὴν αὐτὸν κομίσαι τῷ πατρὶ	καὶ	τοῖς ἐπὶ τῆς οἰκίας ἅπασιν
[1, 1]	ἀναδώσειν αὐτομάτως εἰπών, πονοῦσι δὲ	καὶ	τοῖς ἔργοις τριβομένοις τὰ μὲν
[1, 15]	Ἐλδᾶς. τούτοις ἅπασι τοῖς παισὶ	καὶ	τοῖς υἱωνοῖς Ἅβραμος ἀποικιῶν στόλους
[1, 1]	φυτοῦ καὶ ἡσθεῖσα τῷ ἐδέσματι	καὶ	τὸν Ἄδαμον ἀνέπεισεν αὐτῷ χρήσασθαι.
[1, 1]	θῆλυ ποιήσας: ἐν ταύτῃ δὲ	καὶ	τὸν ἄνθρωπον ἔπλασε. καὶ τὸν
[1, 21]	τὴν πόλιν ἀναιροῦσι πᾶν ἄρρεν	καὶ	τὸν βασιλέα σὺν αὐτοῖς καὶ
[1, 0]	πάντων ἐκεῖνος ἀναγκαιότατον ἡγήσατο τῷ	καὶ	τὸν ἑαυτοῦ μέλλοντι βίον οἰκονομήσειν
[1, 11]	Ἅβραμος ἤλγησεν ἐπὶ τοῖς Σοδομίταις	καὶ	τὸν θεὸν ἀναστὰς ἱκέτευσε παρακαλῶν,
[1, 10]	εὐωχίαν αὐτόν τε ἐπαινεῖν ἤρξατο	καὶ	τὸν θεὸν εὐλογεῖν ὑποχειρίους αὐτῷ
[1, 12]	τε πρᾴως ἔχειν πρὸς αὐτὸν	καὶ	τὸν θεὸν εὐμενῆ ποιεῖν, παρ'
[1, 10]	ἐπεβούλευσεν οὐχ ὑπομένουσα τὰς ταλαιπωρίας	καὶ	τὸν θεὸν ἱκέτευεν οἶκτον αὐτῆς
[1, 19]	ἐμῆς, φησίν, ἀποδημίας σέ τε	καὶ	τὸν θεὸν ποιούμενος θαρρῶ τοῖς
[1, 1]	δὲ καὶ τὸν ἄνθρωπον ἔπλασε.	καὶ	τὸν κόσμον ἓξ ταῖς πάσαις
[1, 20]	ὑπαγορεύοντα περὶ τῶν ἐς ὕστερον:	καὶ	τὸν μὲν τόπον ἐκεῖνον προσαγορεύει
[1, 2]	τοῦ θεοῦ κτείνει τὸν ἀδελφὸν	καὶ	τὸν νεκρὸν αὐτοῦ ποιήσας ἀφανῆ
[1, 3]	λάρναξ τούς τε τοίχους καρτερὰ	καὶ	τὸν ὄροφον, ὡς μηδαμόθεν ἐπικλύζεσθαι
[1, 1]	παρακρουσαμένη συμφοραῖς περιέβαλεν. ἀφείλετο δὲ	καὶ	τὸν ὄφιν τὴν φωνὴν ὀργισθεὶς
[1, 18]	πρεσβυτέραν χάριν εἰς αὐτόν τε	καὶ	τὸν πατέρα γεγενημένην προτιμῶντος ἀπῆρεν
[1, 4]	ἡγούμενοι τὸ εἴκειν τῷ θεῷ,	καὶ	τὸν πύργον ᾠκοδόμουν οὐδὲν ἀπολείποντες
[1, 10]	ληφθέντες ἔφθησαν ὑπὸ τῶν Ἀσσυρίων,	καὶ	τὸν συγγενῆ Λῶτον ἀνέζευξεν μετὰ
[1, 21]	καὶ τὸν βασιλέα σὺν αὐτοῖς	καὶ	τὸν υἱὸν αὐτοῦ, φείδονται δὲ
[1, 13]	ἐκ τῆς αὐτοῦ σπουδῆς ἔχοι	καὶ	τὸν υἱὸν Ἴσακον, ᾔτει τοῦτον
[1, 16]	ὁδὸν ἀπήντησε καὶ τὴν παῖδα	καὶ	τὸν ὑμέτερον οἶκον εὗρον. ἐπεὶ
[1, 6]	Ἕλληνες δὲ Θρᾷκας αὐτοὺς μετωνόμασαν.	καὶ	τοσαῦτα μὲν ἔθνη ὑπὸ τῶν
[1, 18]	τὸν θεὸν τῷ Ἰσάκῳ συμπαρόντα	καὶ	τοσαύτῃ περὶ αὐτὸν σπουδῇ χρώμενον
[1, 19]	ἐπί τινος λόφου λαμβάνει προκαθιδρυμένους.	καὶ	τότε μέν, ἑσπέρα γὰρ ἦν,
[1, 21]	τήν τε φθορὰν τῆς ἀδελφῆς	καὶ	τοῦ Ἐμμώρου τὴν δέησιν ἠξίου
[1, 1]	λέγων εἶναι τήν τε τἀγαθοῦ	καὶ	τοῦ κακοῦ διάγνωσιν, ἧς γενομένης
[1, 18]	ὡς καὶ δίχα τῆς πηρώσεως	καὶ	τοῦ κατὰ τὰς ὄψεις πάθους
[1, 20]	ἡγεῖσθαι τοῦτο μεγάλων ἀγαθῶν ἐσομένων	καὶ	τοῦ μηδέποτε τὸ γένος ἐκλείψειν
[1, 7]	τὰ οὐράνια ἔμπειρος. Ἑκαταῖος δὲ	καὶ	τοῦ μνησθῆναι πλέον τι πεποίηκε:
[1, 3]	οὕτως που διέξεισι: λέγεται δὲ	καὶ	τοῦ πλοίου ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ
[1, 1]	κοινωνίᾳ καὶ μίξει γονῆς ἕνεκα	καὶ	τοῦ συναύξεσθαι καὶ πλεονάζειν αὐτῶν
[1, 19]	τὴν θυγατέρα: μεταμέλειν γὰρ αὐτῷ	καὶ	τοῦ τῆς ἀδελφῆς κήδους ἐκεῖ
[1, 12]	τοῦ δὲ θεοῦ μάρτυρος ὄντος	καὶ	τοῦ τῆς γυναικὸς συνειδότος ἔλεγε
[1, 4]	τὴν ἐν τούτοις οἴκησιν ἐποιήσαντο,	καὶ	τοὺς ἄλλους σφόδρα δεδιότας διὰ
[1, 19]	πατρὸς τὰ περὶ τῆς Ῥεβέκκας	καὶ	τοὺς γονεῖς εἰδυῖα ποθοῦντας αὐτῆς
[1, 2]	χαλεπωτέραν, ἐπάρατον δ' αὐτὸν ἐτίθει	καὶ	τοὺς ἐγγόνους αὐτοῦ τιμωρήσεσθαι κατὰ
[1, 9]	δώδεκα μὲν οὖν ἔτη δουλεύοντες	καὶ	τοὺς ἐπιταχθέντας αὐτοῖς φόρους τελοῦντες
[1, 0]	τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνης πειρᾶσθαι μεταλαμβάνειν	καὶ	τοὺς μὴ ταῦτα φρονοῦντας μηδὲ
[1, 6]	τοῦτο ἔχων τὸ ὄνομα, ὅθεν	καὶ	τοὺς πλείστους τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων
[1, 19]	τῶν δ' ἐχουσῶν ἡδέως Ῥαχήλα	καὶ	τοὺς τύπους τῶν θεῶν, οὓς
[1, 9]	τήν τε Συρίαν ἅπασαν διηρπάσαντο	καὶ	τοὺς τῶν Γιγάντων ἀπογόνους κατεστρέψαντο,
[1, 6]	Ἀσσούρας δὲ Νίνον οἰκίζει πόλιν	καὶ	τοὺς ὑπηκόους Ἀσσυρίους ἐπωνόμασεν, οἳ
[1, 3]	πήχεις πεντεκαίδεκα τὴν γῆν ὑπερέχειν.	καὶ	τοῦτο ἦν τὸ αἴτιον τοῦ
[1, 18]	βιασαμένων ἄλλων τινῶν Ἀβιμελέχου ποιμένων	καὶ	τοῦτο καταλιπὼν ἀπεχώρησεν εὐγνώμονι λογισμῷ
[1, 10]	οὐ συμφυρόμενον περιτέμνεσθαι τὰ αἰδοῖα	καὶ	τοῦτο ποιεῖν ὀγδόῃ ἡμέρᾳ μετὰ
[1, 1]	θῆλύ τε καὶ ἄρρεν ἀποδειξάμενος	καὶ	τούτοις ὀνόματα τίθησιν, οἷς ἔτι
[1, 15]	Μαδιάνης Λουσούβακος Σοῦος. φύονται δὲ	καὶ	τούτοις παῖδες: καὶ Σούου μὲν
[1, 2]	μὴ θηρίοις ἀλώμενος περιπέσῃ δεδιότος	καὶ	τοῦτον ἀπόληται τὸν τρόπον, ἐκέλευε
[1, 20]	ἀδελφοῦ, καταφυγὴν ἔχοιεν τοὺς ἑπομένους.	καὶ	τοῦτον διατάξας τοὺς σὺν αὑτῷ
[1, 6]	Νῶχός τέ τοι Νῶε καλεῖται	καὶ	τοῦτον τὸν τύπον ἐπὶ παντὸς
[1, 19]	τὸ ὄνομα. τεκνοῦνται δὲ αὐτοῖς	καὶ	τρεῖς ἕτεροι μετὰ χρόνον: Σεμεών,
[1, 3]	παῖς Σῆθος γίνεται, ὃς ἐνακόσια	καὶ	τριάκοντα ἔτη ἐβίωσε. Σῆθος δὲ
[1, 3]	τριακοσίων πεντήκοντα δὲ τὸ πλάτος	καὶ	τριάκοντα τὸ βάθος, εἰς ταύτην
[1, 3]	βιοὺς μετὰ τὴν ἐπομβρίαν πεντήκοντα	καὶ	τριακόσια ἔτη καὶ πάντα τὸν
[1, 6]	ὃν Ἀρφάξαδος ἐτέκνωσε κατὰ πέμπτον	καὶ	τριακοστὸν ἔτος πρὸς τοῖς ἑκατόν:
[1, 6]	Ναχώρης τίκτεται περὶ ἔτος δεύτερον	καὶ	τριακοστὸν καὶ ἑκατοστόν: Ῥοῦμος δὲ
[1, 6]	Φάλεγος ἔσχεν: Ἕβερος δὲ τετάρτῳ	καὶ	τριακοστῷ πρὸς τοῖς ἑκατὸν γεννᾷ
[1, 10]	τριακοσίοις καὶ δεκαοκτὼ οἰκέταις αὐτοῦ	καὶ	τρισὶ φίλοις τοσούτου στρατοῦ περιγενόμενος.
[1, 11]	τοίνυν ὑπό τε ἀνθρώπων ἐρημίας	καὶ	τροφῆς ἀπορίας ταλαιπώρως διῆγεν. (Αἱ
[1, 10]	τριετίζουσαν καὶ κριὸν ὁμοίως τριετῆ	καὶ	τρυγόνα καὶ περιστερὰν κελεύσαντος διεῖλε,
[1, 0]	μεγάλοις μὲν αὐτὸς ὁμιλήσας πράγμασι	καὶ	τύχαις πολυτρόποις, ἐν ἅπασι δὲ
[1, 20]	ἐδήλουν, Ἡσαῦς δὲ περιχαρὴς γίνεται	καὶ	τῷ ἀδελφῷ ὑπήντα σὺν ὁπλίταις
[1, 1]	τε φῶς καὶ τὸ σκότος	καὶ	τῷ μὲν ὄνομα ἔθετο νύκτα,
[1, 0]	χωρίσας ταῖς ἰδίαις ἀρχαῖς αὐτοῦ	καὶ	τῷ τέλει τὴν γραφὴν συνεμέτρησα:
[1, 6]	κατηράσατο, τοῖς δ' ἐγγόνοις αὐτοῦ:	καὶ	τῶν ἄλλων διαπεφευγότων τὴν ἀρὰν
[1, 7]	ἀπονέμειν. δι' ἅπερ Χαλδαίων τε	καὶ	τῶν ἄλλων Μεσοποταμιτῶν στασιασάντων πρὸς
[1, 19]	κτῆσις αὐταῖς. ἐπήγετο δὲ Ἰάκωβος	καὶ	τῶν βοσκημάτων τὴν ἡμίσειαν Λαβάνου
[1, 5]	περαιωσάμενοι ναυσὶ τὰς νήσους κατῴκησαν.	καὶ	τῶν ἐθνῶν ἔνια μὲν διασώζει
[1, 6]	καὶ νῦν ὑπὸ ἑαυτῶν τε	καὶ	τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ πάντων
[1, 0]	νομοθετεῖν θεοῦ πρῶτον φύσιν κατανοῆσαι	καὶ	τῶν ἔργων τῶν ἐκείνου θεατὴν
[1, 19]	γνοὺς τήν τε Ἰακώβου ἀναχώρησιν	καὶ	τῶν θυγατέρων δεινοπαθῶν ἤλαυνεν ἐπ'
[1, 12]	χαλεπῆς αὐτῷ προσπεσούσης ἐκ θεοῦ	καὶ	τῶν ἰατρῶν αὐτὸν ἀπεγνωκότων ὑπνώσας
[1, 8]	τε ἀφθονίας τῆς ἐκείνων μεθέξων	καὶ	τῶν ἱερέων ἀκροατὴς ἐσόμενος ὧν
[1, 13]	αὐτοῖς παρέξειν ἔλεγεν ὄντα ἱκανὸν	καὶ	τῶν οὐκ ὄντων εἰς εὐπορίαν
[1, 0]	νόμων θέσεως οὐκ ἀπὸ συμβολαίων	καὶ	τῶν πρὸς ἀλλήλους δικαίων ἤρξατο
[1, 21]	τοιάνδε τινὰ πρᾶξιν: οὔσης ἑορτῆς	καὶ	τῶν Σικιμιωτῶν εἰς ἄνεσιν καὶ
[1, 3]	αὐτὸν μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων	καὶ	τῶν τούτοις συνοικουσῶν ἐξεχώρησε τῆς
[1, 2]	εἶναι παιδαγωγὸς καὶ φύλαξ αὐτοῦ	καὶ	τῶν ὑπ' αὐτοῦ πραττομένων ἔλεγεν.
[1, 11]	παρὰ Λώτῳ καταχθέντας ἐπὶ βίαν	καὶ	ὕβριν αὐτῶν τῆς ὥρας ἐτράπησαν.
[1, 3]	ὁράτω. (Ἐπισημήναντος δὲ τοῦ θεοῦ	καὶ	ὕειν ἀρξαμένου τὸ ὕδωρ ἡμέραις
[1, 1]	περιπήξας αὐτῷ καὶ νότιον αὐτὸν	καὶ	ὑετώδη πρὸς τὴν ἀπὸ τῶν
[1, 6]	Ἰαφθᾶ μὲν δὴ παῖδές τε	καὶ	υἱωνοὶ τοσαῦτα ἔσχον ἔθνη. ὃ
[1, 16]	οὖν ὑπὸ θείας μνηστευόμενον ἐπιφανείας	καὶ	ὑμεῖς κυρώσατε καὶ Ἅβραμον τὸν
[1, 3]	οἱ μὲν γὰρ θεοφιλεῖς ὄντες	καὶ	ὑπ' αὐτοῦ τοῦ θεοῦ γενόμενοι
[1, 19]	τε τῶν ἐμῶν τιμηθέντα προγόνων	καὶ	ὑπ' ἐμοῦ θρησκείας τῆς αὐτῆς
[1, 4]	δὲ αὐτοὺς ἐνέβαλεν ἀλλογλώσσους ἀπεργασάμενος	καὶ	ὑπὸ πολυφωνίας ποιήσας ἑαυτῶν ἀσυνέτους
[1, 19]	καὶ πόθεν ἥκοι πρὸς αὐτοὺς	καὶ	ὑπὸ τίνος χρείας ἠγμένος, ηὔχετο
[1, 1]	γλῶτταν αὐτῷ πολέμιον ἀποδείξας ἀνθρώποις	καὶ	ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν
[1, 3]	ὁ μὲν θεὸς ταῦτ' εἰπὼν	καὶ	ὑποσχόμενος ἀπαλλάσσεται. (Νῶχος δὲ βιοὺς
[1, 6]	ἀρχῆθεν ἐκάλουν: Ἕβερος δὲ Ἰούκταν	καὶ	Φάλεγον ἐγέννησεν: ἐκλήθη δὲ Φάλεγος,
[1, 8]	ἐξεβοήθη τῆς γυναικὸς αὐτοῦ: διὸ	καὶ	Φαραώθης ὁ βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων
[1, 1]	ὃς εἰς τέσσαρα μέρη σχίζεται.	καὶ	Φεισὼν μέν, σημαίνει δὲ πληθὺν
[1, 18]	αὐτῷ διδύμους τέξεσθαι τὴν Ῥεβέκκαν	καὶ	φερώνυμα ἔσεσθαι τοῖς παισὶν ἔθνη,
[1, 19]	Ἰακώβου δὲ ἀσμένως ταῦτα ἀκούσαντος	καὶ	φήσαντος ἡδέως πάντα μένων παρ'
[1, 13]	δέχεται πρὸς ἡδονὴν τοὺς λόγους	καὶ	φήσας, ὡς οὐδὲ γεγονέναι τὴν
[1, 19]	ὀλίγαι τῶν τότε γυναικῶν ἤνθουν,	καὶ	φησίν: ἀλλ' ἐμοὶ πρὸς σὲ
[1, 10]	ἑτέρα τοῦ Ἰορδάνου προσαγορεύεται πηγή,	καὶ	φθάσας πρὶν ἐν ὅπλοις γενέσθαι
[1, 18]	ὁ βασιλεὺς Ἀβιμέλεχος κατὰ ξενίαν	καὶ	φιλίαν τὴν Ἁβράμου καὶ πολλῇ
[1, 18]	εἶναι δίδυμος τούτῳ μόνῳ διέφερε,	καὶ	φοβηθεὶς μὴ πρὶν γενέσθαι τὰς
[1, 8]	ἐπαγόμενος δὲ καὶ τὴν Σάρραν	καὶ	φοβούμενος τὸ πρὸς τὰς γυναῖκας
[1, 3]	τῶν κακῶν κεκρατημένους, δείσας μὴ	καὶ	φονεύσωσιν αὐτὸν μετὰ γυναικῶν καὶ
[1, 3]	ὅσα τὴν μετάρσιον αἰώραν ἔχει	καὶ	φοράν, χωρὶς αἵματος: ἐν τούτῳ
[1, 6]	οἱ ταύτῃ καλοῦμεν. ἔκτισε δὲ	καὶ	Φούδης τὴν Λιβύην Φούτους ἀπ'
[1, 7]	εἰκάσειεν οὐ διαμαρτάνων. διὰ τοῦτο	καὶ	φρονεῖν μεῖζον ἐπ' ἀρετῇ τῶν
[1, 2]	καὶ πολυπραγμονοῦντος οὐκ εἶναι παιδαγωγὸς	καὶ	φύλαξ αὐτοῦ καὶ τῶν ὑπ'
[1, 19]	ἐχρῆν σε χάριν ἡμῖν ἔχειν	καὶ	φυλαχθείσης ὑφ' ἡμῶν καὶ πλείονος
[1, 1]	Ἑβραίων διάλεκτον τοὔνομα. (Καὶ δὴ	καὶ	φυσιολογεῖν Μωυσῆς μετὰ τὴν ἑβδόμην
[1, 2]	Κάις τοὺς ἀπὸ τῆς γεωργίας	καὶ	φυτῶν καρποὺς ἐπήνεγκεν, Ἄβελος δὲ
[1, 20]	τε τοῦ φαντάσματος, ὃ δὴ	καὶ	φωνῇ χρῆται καὶ λόγοις πρὸς
[1, 21]	πρὸς τὸ μέγεθος τῶν γεγονότων	καὶ	χαλεπαίνοντι πρὸς τοὺς υἱοὺς ὁ
[1, 4]	τρεῖς ὄντες Σημᾶς καὶ Ἰαφθᾶς	καὶ	Χαμᾶς ἔτεσιν ἑκατὸν ἔμπροσθεν τῆς
[1, 6]	τὰς πόλεις ἐποίησεν. ἐγένοντο δὲ	καὶ	Χαναναίου παῖδες, Σιδώνιος, ὃς καὶ
[1, 20]	ἐπιγενομένης ἐκίνει τοὺς σὺν αὑτῷ:	καὶ	χειμάρρουν τινὰ Ἰάβακχον λεγόμενον διαβεβηκότων
[1, 3]	κεκριμένων: κακοδαιμονεστέρους γὰρ ἐκείνων ἔσεσθαι	καὶ	χείρω κακίαν καταδικασθέντας, εἰ μὴ
[1, 6]	καλέσαντος, Νεδέμου τε καὶ Πεθρωσίμου	καὶ	Χεσλοίμου καὶ Χεφθώμου πέρα τῶν
[1, 6]	τε καὶ Πεθρωσίμου καὶ Χεσλοίμου	καὶ	Χεφθώμου πέρα τῶν ὀνομάτων οὐδὲν
[1, 12]	τεύξεσθαι πομπῆς καὶ πάντων ὅσων	καὶ	χρῄζων πρὸς αὐτὸν ἀφίκοιτο. ταῦτ'
[1, 2]	δ' ἦν αὐτῷ, μουσικὴν ἤσκησε	καὶ	ψαλτήρια καὶ κιθάρας ἐπενόησεν, Ἰουβῆλος
[1, 1]	λαβών, καὶ πνεῦμα ἐνῆκεν αὐτῷ	καὶ	ψυχήν. ὁ δ' ἄνθρωπος οὗτος
[1, 6]	τοῦ μόνου κατοικήσαντος ἐν Λιβύῃ	καὶ	ὧδε τὴν χώραν ἀπ' αὐτοῦ
[1, 3]	ἦρχεν, ἐπὶ μέντοι γε πράσεις	καὶ	ὠνὰς καὶ τὴν ἄλλην διοίκησιν
[1, 5]	ὕστερον ἰδίαν ἐποιήσαντο καὶ τὴν	πάλαι	δόξαν καλλωπίσαντες τὰ ἔθνη τοῖς
[1, 3]	λάρνακος ὀχούμενον ἐπὶ τὴν ἀκρώρειαν	ὀκεῖλαι	καὶ τὰ λείψανα τῶν ξύλων
[1, 0]	παντοῖαι μέν εἰσι παράλογοι περιπέτειαι,	πολλαὶ	δὲ τύχαι πολέμων καὶ στρατηγῶν
[1, 0]	καὶ στρατηγῶν ἀνδραγαθίαι καὶ πολιτευμάτων	μεταβολαί.	τὸ σύνολον δὲ μάλιστά τις
[1, 19]	μὲν Λείας Ῥαχήλας δὲ Βάλλα,	δοῦλαι	μὲν οὐδαμῶς ὑποτεταγμέναι δέ. καὶ
[1, 13]	ἐγενόμην καὶ πάλιν τούτῳ δοκοῦν	ἀποτίθεμαί	σε, φέρε γενναίως τὴν καθιέρωσιν:
[1, 1]	ἀποδοῦναι καὶ νῦν, ἐπεὶ δ'	ὑπέσχημαι	τὴν αἰτιολογίαν πάντων ἰδίᾳ συγγραψάμενος
[1, 13]	πατρὶ νόμῳ θυσίας προπεμπόμενος, ἄξιον	οἶμαί	σε κρίναντος αὐτοῦ μήτε νόσῳ
[1, 1]	καὶ τὴν περὶ αὐτῆς ἑρμηνείαν	ἀναβάλλομαι.	μετὰ δὴ τοῦτο τῇ δευτέρᾳ
[1, 0]	φιλόσοφος, ἣν ἐγὼ νῦν μὲν	ὑπερβάλλομαι,	θεοῦ δὲ διδόντος ἡμῖν χρόνον
[1, 2]	ἄλλων μακρὸν ἂν εἴη λέγειν,	πειράσομαι	δὲ μόνα τὰ τῶν ἀπὸ
[1, 0]	θεοῦ δὲ διδόντος ἡμῖν χρόνον	πειράσομαι	μετὰ ταύτην γράψαι τὴν πραγματείαν.
[1, 19]	οὐχ ἥττω μοῖραν εἰς σὲ	καταθήσομαι:	θαρρῶν οὖν καὶ ταύτην πορεύου
[1, 12]	περὶ οὗ τὸν πάντα λόγον	ἐκθήσομαι	μετὰ πολλῆς ἀκριβείας. (Σάρρα δὲ
[1, 6]	περὶ τῶν Σημᾶ παίδων ἱστορήσθω.	(Ποιήσομαι	δὲ περὶ Ἑβραίων τὸν λόγον:
[1, 3]	ταύτην αὐτοῖς ἐπιθεῖναι τὴν δίκην.	παύσομαι	δὲ τοῦ λοιποῦ μετὰ τοσαύτης
[1, 0]	μετὰ ταύτην γράψαι τὴν πραγματείαν.	τρέψομαι	δὲ ἐπὶ τὴν ἀφήγησιν ἤδη
[1, 6]	ὑφ' Ἑλλήνων ἀγνοεῖται, τοῦτο προειπὼν	τρέψομαι	πρὸς τὴν ἀφήγησιν ὧν κατέλιπον.
[1, 0]	ἀλήθειαν, (ταύτην δὲ τὴν ἐνεστῶσαν	ἐγκεχείρισμαι	πραγματείαν νομίζων ἅπασι φανεῖσθαι τοῖς
[1, 16]	καὶ Ῥεβέκκα μέν, φησίν, ἐγὼ	καλοῦμαι,	πατὴρ δέ μοι Βαθουῆλος ἦν:
[1, 2]	ἱδρύεται μετὰ τῆς γυναικὸς Κάις	Ναί̈	δα τόπον οὕτω καλούμενον καὶ
[1, 19]	τὴν ἐμὴν θυγατέρας δὲ ἀναπείσας	ἀποδρᾶναι	τὸν γεγεννηκότα, ἱερά τε πάτρια
[1, 20]	τὸν ἀδελφὸν πυνθανόμενος κελεύει προϊ	έναι	τῶν γυναικῶν ἑκατέραν κατ' αὐτὴν
[1, 20]	προσαγορεύει θεοῦ στρατόπεδον, βουλόμενος δὲ	εἰδέναι,	τί ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ φρονεῖ,
[1, 12]	πεισομένης τι τῶν αἰσχρῶν ἐκέλευσε	δεδιέναι,	θεὸν γὰρ αὐτοῦ κήδεσθαι, καὶ
[1, 10]	θεῖος κελεύων πρὸς τοὺς δεσπότας	ἐπανιέναι:	βίου γὰρ μείζονος τεύξεσθαι σωφρονοῦσαν:
[1, 6]	καὶ νῦν Μάζακα, δηλοῦσα τοῖς	συνιέναι	δυναμένοις οὕτως ποτὲ προσαγορευθὲν πᾶν
[1, 15]	τε πόνους καρτεροὶ καὶ δεινοὶ	συνιέναι,	Ζεμβράνης Ἰαζάρης Μαδάνης Μαδιάνης Λουσούβακος
[1, 12]	ἀσκῷ καὶ ἄρτον φερομένην ἐκέλευεν	ἀπιέναι	ὁδηγῷ τῇ ἀνάγκῃ χρωμένην. ὡς
[1, 2]	ᾧ γνώριμος ἂν εἴη, προσέταξεν	ἀπιέναι.	(Πολλὴν δ' ἐπελθὼν γῆν ἱδρύεται
[1, 12]	μένειν βουλομένῳ πᾶσαν ἀφθονίαν ὑπάρξειν	ἀπιέναι	τε προαιρούμενον τεύξεσθαι πομπῆς καὶ
[1, 20]	κρατεῖν ὑπολαμβάνειν, ἀλλὰ θεῖον ἄγγελον	νενικηκέναι	καὶ σημεῖον ἡγεῖσθαι τοῦτο μεγάλων
[1, 18]	καὶ μὴ βουληθέντος φιλονικεῖν ἔδοξαν	κεκρατηκέναι.	ὑποχωρήσας δὲ ὤρυσσεν ἕτερον, καὶ
[1, 18]	πάσας εἰς Ἰάκωβον τὰς εὐχὰς	ἀνηλωκέναι	πένθος ἦγεν ἐπὶ τῇ διαμαρτίᾳ.
[1, 19]	δὲ Βάλλα, δοῦλαι μὲν οὐδαμῶς	ὑποτεταγμέναι	δέ. καὶ τῆς Λείας ἥπτετο
[1, 19]	τὸ ἐπήκοον αὐτῇ τὸν θεὸν	γεγονέναι,	εἶτα Λευίς, κοινωνίας οἷον βεβαιωτής,
[1, 12]	τῷ μηδὲν αἴτιος τῆς νόσου	γεγονέναι	προθυμηθῆναι δ' αὐτοῦ περὶ τὴν
[1, 13]	λόγους καὶ φήσας, ὡς οὐδὲ	γεγονέναι	τὴν ἀρχὴν ἦν δίκαιος, εἰ
[1, 4]	οἰκοδομήσειν ὑψηλότερον ἢ τὸ ὕδωρ	ἀναβῆναι	δυνηθείη, μετελεύσεσθαι δὲ καὶ τῆς
[1, 13]	παθῶν, ἃ συμπίπτειν πέφυκεν ἀνθρώποις,	ἀπαλλαγῆναι	τοῦ βίου, μετ' εὐχῶν τε
[1, 16]	γάμος οὗτος συντελεῖσθαι, ἐν ἐκείναις	εὑρεθῆναι	γνωρισθῆναι τε αὐτὴν τῶν μὲν
[1, 2]	δηλοῦσα καὶ πλινθίνην ὑπ' αὐτῶν	ἀνατεθῆναι.	μένει δ' ἄχρι δεῦρο κατὰ
[1, 4]	καὶ διὰ τοῦτο Βαβυλῶνα συνέβη	κληθῆναι	τὴν πό λιν. περὶ δὲ
[1, 12]	μηδὲν αἴτιος τῆς νόσου γεγονέναι	προθυμηθῆναι	δ' αὐτοῦ περὶ τὴν σωτηρίαν,
[1, 10]	ποιεῖν ὀγδόῃ ἡμέρᾳ μετὰ τὸ	γεννηθῆναι.	τὴν αἰτίαν δὲ τῆς περιτομῆς
[1, 11]	τοὺς μὲν ἠμαύρωσεν, ὡς μὴ	δυνηθῆναι	τὴν εἴσοδον τὴν εἰς τὴν
[1, 11]	μήτε καρπὸν ἕτερον ἐξ αὐτῆς	ἀναδοθῆναι.	(Ταῦτα τοῦ θεοῦ κρίναντος περὶ
[1, 15]	Ἐφρᾶν καὶ τὴν χώραν Ἀφρικὰ	ὀνομασθῆναι.	τούτους γὰρ Ἡρακλεῖ συστρατεῦσαι ἐπὶ
[1, 7]	ἔμπειρος. Ἑκαταῖος δὲ καὶ τοῦ	μνησθῆναι	πλέον τι πεποίηκε: βιβλίον γὰρ
[1, 16]	οὗτος συντελεῖσθαι, ἐν ἐκείναις εὑρεθῆναι	γνωρισθῆναι	τε αὐτὴν τῶν μὲν ἄλλων
[1, 16]	γενομένην. ἠξίου τε παρ' αὐτοῖς	καταχθῆναι	τοῦ προσωτέρω χωρεῖν τῆς νυκτὸς
[1, 12]	γυναικὸς συνειδότος ἔλεγε μηδ' ἂν	ὀρεχθῆναι	τὴν ἀρχήν, εἰ γαμετὴν οὖσαν
[1, 5]	αὐτοὺς ἦγεν ὁ θεός, ὡς	πληρωθῆναι	πᾶσαν αὐτῶν ἤπειρον μεσόγεών τε
[1, 3]	λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ	σωθῆναι.	γένοιτο δ' ἂν οὗτος, ὅντινα
[1, 3]	ἦν τὸ αἴτιον τοῦ μὴ	διασωθῆναι	πλείονας φυγῆς ἀφορμὴν οὐκ ἔχοντας.
[1, 3]	ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος ἔχει	περισωθῆναι	καί τινα ἐπὶ λάρνακος ὀχούμενον
[1, 2]	μηδὲ πρὶν εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν	φθαρῆναι,	προειρηκότος ἀφανισμὸν Ἀδάμου τῶν ὅλων
[1, 10]	ὀρνέων οὐδὲν διελών. εἶτα πρὶν	στῆναι	τὸν βωμὸν οἰωνῶν ἐφιπταμένων ἐπιθυμίᾳ
[1, 19]	χρείας ἠγμένος, ηὔχετο δὲ δυνατὸν	εἶναι	αὐτοῖς παρέχειν ὧν ἀφικνεῖται δεόμενος.
[1, 13]	τετυχηκότα γενναῖον ἔδει τὸ φρόνημα	εἶναι,	δέχεται πρὸς ἡδονὴν τοὺς λόγους
[1, 20]	νῦν τὸν χρόνον ἱκανὸν ἡγούμενος	εἶναι	διαλλάκτην ἐπανήκοι γυναῖκάς τε καὶ
[1, 18]	πάντ' ὢν ὅμοιος διὰ τὸ	εἶναι	δίδυμος τούτῳ μόνῳ διέφερε, καὶ
[1, 5]	δὲ καὶ πρὸς τὸ σαφέστερον	εἶναι	δοκοῦν τοῖς παροικοῦσι τροπὴν ἔλαβον.
[1, 11]	Σάρρα. τοῦ δ' εἰπόντος ἔνδον	εἶναι,	ἥξειν ἔφασαν εἰς τὸ μέλλον
[1, 20]	Ἰακώβου δεηθέντος: αἰσθόμενος γὰρ ἄγγελον	εἶναι	θεοῦ, τίνα μοῖραν ἕξει σημαίνειν
[1, 16]	ἐπὶ τῷ πιεῖν χάριτος ἀμοιβὴν	εἶναι	καὶ γέρας, δίκαιον λέγων τοιούτων
[1, 3]	τῶν Κορδυαίων ἔτι μέρος τι	εἶναι	καὶ κομίζειν τινὰς τῆς ἀσφάλτου
[1, 1]	τεθηλότα φυτῷ: ἐν τούτοις δ'	εἶναι	καὶ τῆς ζωῆς τὸ φυτὸν
[1, 7]	θεοῦ δόξαν, ἣν ἅπασι συνέβαινεν	εἶναι,	καινίσαι καὶ μεταβαλεῖν ἔγνω. πρῶτος
[1, 18]	παρεῖναι τὸν βίον, ἄδηλον μὲν	εἶναι	λέγων, ὁπότε καὶ τελευτήσειε, πρὸ
[1, 18]	τὸ τῆς τριχὸς βάθος Ἡσαῦς	εἶναί	μοι δοκεῖς. καὶ μηδὲν ὑπολαβὼν
[1, 11]	τῆς αὑτοῦ αὐλῆς, καὶ νομίσας	εἶναι	ξένους ἀναστὰς ἠσπάσατό τε καὶ
[1, 4]	ὑπὸ πολυφωνίας ποιήσας ἑαυτῶν ἀσυνέτους	εἶναι.	ὁ δὲ τόπος ἐν ᾧ
[1, 12]	ἐψεῦσθαι ἔλεγεν, ἀδελφοῦ γὰρ αὐτὴν	εἶναι	παῖδα, καὶ δίχα τοιαύτης ὑποκρίσεως
[1, 12]	Σάρρα ἐσπουδάκει πάντων ὠμότατον ἡγούμενος	εἶναι	παῖδα νήπιον καὶ γυναῖκα ἄπορον
[1, 2]	λιπαρῶς ἐγκειμένου καὶ πολυπραγμονοῦντος οὐκ	εἶναι	παιδαγωγὸς καὶ φύλαξ αὐτοῦ καὶ
[1, 3]	ἔχετε. δεσπότας γὰρ ἁπάντων ὑμᾶς	εἶναι	πεποίηκα τῶν τε χερσαίων καὶ
[1, 8]	τέχνην ἐπενόησε τοιαύτην: ἀδελφὸς αὐτῆς	εἶναι	προσεποιήσατο κἀκείνην τοῦθ' ὑποκρίνασθαι, συμφέρειν
[1, 0]	φέροντες, περὶ ὧν τὴν ἀναγραφὴν	εἶναι	συμβέβηκε, τὸν εἰς αὐτὴν πόνον
[1, 19]	γυναιξὶ γαμεταῖς πρὸς τοὺς συνοικοῦντας	εἶναι	συμβέβηκεν: ἕπονται τοίνυν οὐχ ὡς
[1, 18]	πατρὶ διὰ τὴν δασύτητα Ἡσαῦς	εἶναι,	τὰ γὰρ ἄλλα πάντ' ὢν
[1, 11]	τῶν παρ' αὐτοῦ γενομένων ὠφελειῶν,	εἶναί	τε μισόξενοι καὶ τὰς πρὸς
[1, 19]	ὁ πατὴρ ηὔξατο. ταύτην τε	εἶναι	τὴν αἰτίαν τῆς ἐνθάδε παρουσίας
[1, 3]	εἰς τὸν βίον, σῶφρον γὰρ	εἶναι	τὴν ἀρχὴν αὐτοῖς μηδὲ χαρίσασθαι
[1, 1]	τῆς φρονήσεως ἐν αὐτῷ λέγων	εἶναι	τήν τε τἀγαθοῦ καὶ τοῦ
[1, 11]	ἐπὶ τούτῳ μειδιασάσης καὶ ἀδύνατον	εἶναι	τὴν τεκνοποιίαν εἰπούσης αὐτῆς μὲν
[1, 18]	μείζονος προτερήσειν τὸ δοκοῦν ἔλασσον	εἶναι.	τίκτεται δ' αὐτῷ μετ' ὀλίγον
[1, 16]	παρασχεῖν, καὶ γὰρ οὐδ' εὔληπτον	εἶναι	τὸ ὕδωρ, μία ἐξ ἁπασῶν
[1, 19]	ἐπίστασθαί τε ἔφασαν, οὐ γὰρ	εἶναι	τοιοῦτον ὥστε ἀγνοεῖσθαι, καὶ συμποιμαίνειν
[1, 10]	καὶ αὐθάδη γενομένην ἐν τούτοις	εἶναι	τοῖς κακοῖς: παρακούουσαν μὲν τοῦ
[1, 3]	τὴν ἶριν ἀποσημαίνων: τόξον γὰρ	εἶναι	τοῦ θεοῦ παρὰ τοῖς ἐκεῖ
[1, 18]	ἐπιχωρίους. οὐ βουλόμενος δὲ ἀπεχθὴς	εἶναι	τῷ παιδὶ κελεύων ἀφίστασθαι τῶν
[1, 3]	γενεὰς διέμειναν θεὸν ἡγούμενοι δεσπότην	εἶναι	τῶν ὅλων καὶ πάντα πρὸς
[1, 11]	τοῦ δὲ θεοῦ φήσαντος μηδένα	εἶναι	τῶν Σοδομιτῶν ἀγαθόν, εἰ γὰρ
[1, 0]	πολλοὺς ὁμοίως ὑπολαβεῖν καὶ νῦν	εἶναι	φιλομαθεῖς: οὐδὲ γὰρ πᾶσαν ἐκεῖνος
[1, 16]	οὗτος ἀπερχόμενος χρόνῳ διὰ τὸ	εἶναι	χαλεπὴν ὁδεύεσθαι τὴν Μεσοποταμίαν, χειμῶνι
[1, 3]	τούτοις ἐξεβιάσαντό με ταύτην αὐτοῖς	ἐπιθεῖναι	τὴν δίκην. παύσομαι δὲ τοῦ
[1, 18]	ἀρχὰς ἐπὶ ταύτης ὑπὸ φθόνου	μεῖναι	πρὸς τὸ πᾶν ἐκωλύθη. ὁρῶν
[1, 7]	τοῖς ἀπογόνοις κατέλιπε δεινὸς ὢν	συνεῖναί	τε περὶ πάντων καὶ πιθανὸς
[1, 8]	μῆνιν θεοῦ τὸ δεινὸν αὐτῷ	παρεῖναι	ἀπεσήμαινον οἱ ἱερεῖς, ἐφ' οἷς
[1, 18]	αὐτῷ καὶ συνεργὸν εἰς ἅπαντα	παρεῖναι	τὸν βίον, ἄδηλον μὲν εἶναι
[1, 2]	πᾶσι τοῖς ὑπ' αὐτοῦ πραττομένοις	παρεῖναι	τὸν θεὸν νομίζων ἀρετῆς προενόει,
[1, 19]	τῆς μητρὸς εἰς αὐτὸν γενομένων,	ἀποκτεῖναι	ζητεῖν αὐτὸν ὡς ἀφῃρημένον τῆς
[1, 4]	οὖν αὐτοὺς μὴ τῷ θεῷ	διδόναι	τὸ δι' ἐκεῖνον εὐδαιμονεῖν, ἀλλὰ
[1, 0]	τε τῶν ἡμετέρων προγόνων εἰ	μεταδιδόναι	τῶν τοιούτων ἤθελον, καὶ περὶ
[1, 16]	Ναχώρης γὰρ ὁ τούτων, ὦ	γύναι,	τῶν παίδων πάππος ἀδελφὸς ἦν
[1, 11]	μὴ τοὺς δικαίους καὶ ἀγαθοὺς	συναπολλύναι	τοῖς πονηροῖς. τοῦ δὲ θεοῦ
[1, 19]	τῇ μητρί, Ῥαχήλα θεασαμένη παρακαλεῖ	μεταδοῦναι	δι' ἐπιθυμίας τοῦ βρώματος γενομένη.
[1, 1]	δὲ αἰτίαν ἱκανὸς μέν εἰμι	ἀποδοῦναι	καὶ νῦν, ἐπεὶ δ' ὑπέσχημαι
[1, 6]	θεοῦ, ὅσα καὶ Μωυσεῖ συνέβη	βιῶναι.	Ναχώρῃ μὲν οὖν ἐκ τῆς
[1, 0]	τῶν Ἑλλήνων εἴ τινες αὐτῶν	γνῶναι	τὰ παρ' ἡμῖν ἐσπούδασαν. (Εὗρον
[1, 3]	ἡμέρας ἑπτὰ περιστερὰν ἐπὶ τῷ	γνῶναι	τὰ περὶ τὴν γῆν προύπεμψεν:
[1, 6]	Κύπρῳ πόλεων ἰσχύσασα τὴν προσηγορίαν	φυλάξαι:	Κίτιον γὰρ ὑπὸ τῶν ἐξελληνισάντων
[1, 13]	αἵματος ἀνθρωπίνου τὴν σφαγὴν αὐτῷ	προστάξαι	τοῦ παιδὸς ἔλεγεν, οὐδὲ οὗ
[1, 21]	δεόμενος τῷ παιδὶ αὐτοῦ Συχέμμῃ	συζεῦξαι	Δεῖναν κατὰ νόμον. Ἰάκωβος δὲ
[1, 13]	λέγει πρὸς τὸν υἱόν: ὦ	παῖ,	μυρίαις εὐχαῖς αἰτησάμενός σε γενέσθαι
[1, 0]	διάταξιν τοῦ πολιτεύματος ἐκ τῶν	Ἑβραϊ	κῶν μεθηρμηνευμένην γραμμάτων. ἤδη μὲν
[1, 3]	ἦν ἀνθρώπινον τότε δόξαν αὐτῷ	διαφθεῖραι	καὶ ποιῆσαι γένος ἕτερον πονηρίας
[1, 1]	οἷς ἂν αἱ τῶν ὡρῶν	περιφοραὶ	σημαίνοιντο. πέμπτῃ ἡμέρᾳ ζῷά τε
[1, 8]	ἀδελφὴν ἀλλ' οὐ γυναῖκα αὐτοῦ	σπουδάσαι	περὶ αὐτὴν συγγένειαν ποιήσασθαι βουλόμενος,
[1, 12]	διὰ μέντοι τὸ τὴν Σάρραν	μειδιάσαι	τέξεσθαι φήσαντος αὐτὴν τοῦ θεοῦ
[1, 13]	βουλόμενος μετὰ τοιαύτης ἀσεβείας, ἀλλὰ	δοκιμάσαι	θέλων αὐτοῦ τὴν διάνοιαν, εἰ
[1, 6]	καὶ ἀπ' αὐτῆς νῆσοί τε	πᾶσαι	καὶ τὰ πλείω τῶν παρὰ
[1, 3]	λεγομένοις ὑφ' Ἑλλήνων καὶ οὗτοι	δράσαι	παραδίδονται. Νῶχος δὲ τοῖς πραττομένοις
[1, 11]	ἀνθρώπινον ὑπολαβοῦσαι τῷ πατρὶ πλησιάζουσι	προνοήσασαι	λαθεῖν: ἐποίουν δὲ τοῦτο ὑπὲρ
[1, 18]	ὅσα ἂν αὐτῷ δυνατὸν γίνηται	παρασκευάσαι	δεῖπνον, ἵνα μετὰ τοῦτο ἱκετεύσῃ
[1, 10]	Σάρρας ἔσοιτο: κελεύει δ' αὐτὸν	καλέσαι	Ἴσακον δηλῶν ἐσόμενα ἔθνη μεγάλα
[1, 19]	ἐναργῶς αὐτῷ φαινόμενον ὀνομαστί τε	καλέσαι	καὶ ποιήσασθαι τοιούτους λόγους. Ἰάκωβε,
[1, 3]	οὔτε τοὺς διεφθαρμένους λέγων αὐτὸς	ἀπολέσαι,	κακίᾳ δὲ τῇ οἰκείᾳ ταύτην
[1, 3]	τότε δόξαν αὐτῷ διαφθεῖραι καὶ	ποιῆσαι	γένος ἕτερον πονηρίας καθαρόν, ἐπιτεμόμενος
[1, 15]	τε τὴν Ἀφράνου θυγατέρα Ἡρακλέα	γεννῆσαι	υἱὸν ἐξ αὐτῆς Δίδωρον: τούτου
[1, 1]	γυναῖκα τῆς ἐντολῆς τοῦ θεοῦ	καταφρονῆσαι:	γευσαμένη δὲ τοῦ φυτοῦ καὶ
[1, 8]	συνετώτατος καὶ δεινὸς ἀνὴρ οὐ	νοῆσαι	μόνον ἀλλὰ καὶ πεῖσαι λέγων
[1, 0]	ἄλλοις νομοθετεῖν θεοῦ πρῶτον φύσιν	κατανοῆσαι	καὶ τῶν ἔργων τῶν ἐκείνου
[1, 7]	δυνάμεως γὰρ αὐτοῖς παρούσης καὶ	προνοῆσαι	τῆς κατ' αὐτοὺς εὐταξίας, ταύτης
[1, 13]	τινι δηλώσας, ἐκωλύετο γὰρ ἂν	ὑπηρετῆσαι	τῷ θεῷ, λαβὼν τὸν Ἴσακον
[1, 6]	γεγόνασιν, ἐνίων δὲ μεταβαλοῦσαι καὶ	μεταρρυθμισθεῖσαι	πρὸς ἑτέρας δύσγνωστοι τυγχάνουσιν, ὀλίγοι
[1, 8]	οὐ νοῆσαι μόνον ἀλλὰ καὶ	πεῖσαι	λέγων περὶ ὧν ἐπιχειρήσειε διδάσκειν,
[1, 19]	εὐκταιοτάτην καὶ μεγίστην ἡδονὴν αὐτὸν	κομίσαι	τῷ πατρὶ καὶ τοῖς ἐπὶ
[1, 3]	οὔτ' ἄν, εἰ γενομένους ἀνθρώπους	ἀφανίσαι	διεγνώκει, παραγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν
[1, 4]	μεμηνότας αὐτοὺς ὁρῶν ὁ θεὸς	ἀφανίσαι	μὲν ἐκ παντὸς οὐκ ἔκρινεν,
[1, 11]	κατασκάψασθαι καὶ τὴν χώραν οὕτως	ἀφανίσαι,	ὡς μήτε φυτὸν ἔτι μήτε
[1, 7]	δόξαν, ἣν ἅπασι συνέβαινεν εἶναι,	καινίσαι	καὶ μεταβαλεῖν ἔγνω. πρῶτος οὖν
[1, 8]	οἱ ἱερεῖς, ἐφ' οἷς ἠθέλησεν	ὑβρίσαι	τοῦ ξένου τὴν γυναῖκα. ὁ
[1, 8]	συγγένειαν ποιήσασθαι βουλόμενος, ἀλλ' οὐκ	ἐνυβρίσαι	κατ' ἐπιθυμίαν ὡρμημένος: δωρεῖταί τε
[1, 0]	Ἐλεάζαρος τῷ προειρημένῳ βασιλεῖ ταύτης	ἀπολαῦσαι	τῆς ὠφελείας οὐκ ἐφθόνησε πάντως
[1, 0]	μεγάλαις περιβάλλει συμφοραῖς. τοῦτο δὴ	παιδεῦσαι	βουληθεὶς Μωυσῆς τὸ παίδευμα τοὺς
[1, 1]	τε Ἄδαμον καὶ τὴν γυναῖκα	κελεῦσαι	τῶν φυτῶν ἐπιμελεῖσθαι. ἄρδεται δ'
[1, 16]	μετὰ τοσαύτης ἀπεσταλκότα σπουδῆς τῷ	κατανεῦσαι	τὴν κόρην τιμήσατε. οἱ δὲ,
[1, 15]	Ἀφρικὰ ὀνομασθῆναι. τούτους γὰρ Ἡρακλεῖ	συστρατεῦσαι	ἐπὶ Λιβύην καὶ Ἀνταῖον: γήμαντά
[1, 19]	συντίθεται: τοσάδε γὰρ αὐτῷ κέκριται	θητεῦσαι	τῷ πενθερῷ, ἵνα τῆς ἀρετῆς
[1, 1]	καὶ παράδεισον πρὸς τὴν ἀνατολὴν	καταφυτεῦσαι	παντοίῳ τεθηλότα φυτῷ: ἐν τούτοις
[1, 2]	τὸν ἀδελφὸν ἐκ τοιαύτης αἰτίας:	θῦσαι	τῷ θεῷ δόξαν αὐτοῖς ὁ
[1, 4]	θεὸν πάλιν ἠπείλει τὴν γῆν	ἐπικλύσαι	θελήσαντα: πύργον γὰρ οἰκοδομήσειν ὑψηλότερον
[1, 11]	παρθένοι πᾶν ἠφανίσθαι τὸ ἀνθρώπινον	ὑπολαβοῦσαι	τῷ πατρὶ πλησιάζουσι προνοήσασαι λαθεῖν:
[1, 19]	ἂν ἀκριβέστερον ὅσα περὶ αὐτῶν	ἀκοῦσαι	ποθεῖς. ταῦτα δ' αὐτῶν ἔτι
[1, 10]	ἄν τις εἴποι, διὰ τὸ	εἰσακοῦσαι	τὸν θεὸν τῆς ἱκεσίας. (Ἁβράμῳ
[1, 6]	παντελῶς ἐξίτηλοι γεγόνασιν, ἐνίων δὲ	μεταβαλοῦσαι	καὶ μεταρρυθμισθεῖσαι πρὸς ἑτέρας δύσγνωστοι
[1, 19]	τὸν θεόν, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν	ἐμφῦσαι,	καὶ μετὰ τοσοῦτον χρόνον καλῶς
[1, 0]	διενοήθην, ὅτε τὸν πόλεμον συνέγραφον,	δηλῶσαι	τίνες ὄντες ἐξ ἀρχῆς Ἰουδαῖοι
[1, 13]	εἰς τὸ Μώριον ὄρος ἀναγαγόντα	ὁλοκαυτῶσαι	βωμὸν ἱδρυσάμενον: οὕτως γὰρ ἐμφανίσειν
[1, 15]	τοῖς υἱωνοῖς Ἅβραμος ἀποικιῶν στόλους	μηχανᾶται,	καὶ τήν τε Τρωγλοδῦτιν καταλαμβάνουσι
[1, 1]	ὁμιλίᾳ νῦν φεύγει ταύτην καὶ	περιίσταται.	τοῦ δὲ μηδὲν φθεγγομένου διὰ
[1, 19]	αὐτῇ ἐνοχλεῖν. καὶ Λάβανος μὲν	ἀφίσταται	τῆς ἐπὶ πλεῖον ἐρεύνης οὐκ
[1, 12]	(Ἀνδρωθέντι δὲ τῷ παιδὶ γύναιον	ἄγεται	τὸ γένος Αἰγύπτιον, ἐνθένδε ἦν
[1, 19]	κατὰ βωμοῦ σχῆμα, ὅθεν Γαλάδην	λέγεται	βουνός, ἀφ' οὗ καὶ νῦν
[1, 3]	τὸν κατακλυσμὸν οὕτως που διέξεισι:	λέγεται	δὲ καὶ τοῦ πλοίου ἐν
[1, 15]	ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν καθήκει θάλασσαν.	λέγεται	δέ, ὡς οὗτος ὁ Ἑώφρην
[1, 11]	πυρός: Ζωὼρ ἔτι καὶ νῦν	λέγεται:	καλοῦσι γὰρ οὕτως Ἑβραῖοι τὸ
[1, 12]	Σάρρας φθείρειν οἷός τε ἦν.	εἴργεται	δὲ τῆς ἐπιθυμίας ὑπὸ νόσου
[1, 2]	ὁ δὲ θεὸς ταύτῃ μᾶλλον	ἥδεται	τῇ θυσίᾳ τοῖς αὐτομάτοις καὶ
[1, 1]	γυναῖκα κελεῦσαι τῶν φυτῶν ἐπιμελεῖσθαι.	ἄρδεται	δ' οὗτος ὁ κῆπος ὑπὸ
[1, 7]	καὶ οὐ κατ' οἰκείαν ἰσχύν.	εἰκάζεται	δὲ ταῦτα τοῖς γῆς καὶ
[1, 6]	παρὰ θάλατταν Χέθη ὑπὸ Ἑβραίων	ὀνομάζεται:	μάρτυς δέ μου τῷ λόγῳ
[1, 7]	ἐν τῇ Δαμασκηνῇ τὸ ὄνομα	δοξάζεται	καὶ κώμη δείκνυται ἀπ' αὐτοῦ
[1, 1]	Τίγρις δὲ Διγλάθ, ἐξ οὗ	φράζεται	τὸ μετὰ στενότητος ὀξύ: Γηὼν
[1, 8]	διδάσκειν, τήν τε ἀριθμητικὴν αὐτοῖς	χαρίζεται	καὶ τὰ περὶ ἀστρονομίαν παραδίδωσι.
[1, 8]	δ' εἰς τὴν Χαναναίαν ἀφίκετο,	μερίζεται	πρὸς Λῶτον τὴν γῆν τῶν
[1, 1]	περιρρέοντος, ὃς εἰς τέσσαρα μέρη	σχίζεται.	καὶ Φεισὼν μέν, σημαίνει δὲ
[1, 3]	οὕτως ἀφανίζονται πάντες, Νῶχος δὲ	σώζεται	μόνος ὑποθεμένου μηχανὴν αὐτῷ καὶ
[1, 3]	μὲν οὕτως μετὰ τῶν οἰκείων	διασώζεται.	ἦν δ' αὐτὸς μὲν ἀπὸ
[1, 19]	δώσειν ταύτην μετ' ἄλλην ἑπταετίαν.	πείθεται	δ' ὁ Ἰάκωβος, οὐδὲν γὰρ
[1, 10]	τῆς γῆς ἐκείνης βασιλεύσοντος. τούτοις	πείθεται	καὶ ἐπανελθοῦσα πρὸς τοὺς δεσπότας
[1, 19]	τούτοις συγχωροῦντος ἑπτὰ ἐτῶν χρόνον	συντίθεται:	τοσάδε γὰρ αὐτῷ κέκριται θητεῦσαι
[1, 0]	ἔπειθεν. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι	νομοθέται	τοῖς μύθοις ἐξακολουθήσαντες τῶν ἀνθρωπίνων
[1, 13]	μὲν ἡμέρας αὐτῷ συνώδευσαν οἱ	οἰκέται,	τῇ τρίτῃ δὲ ὡς κάτοπτον
[1, 12]	ἐπάγεσθαι νόμῳ δ' αὐτῷ συνοικοῦσαν,	ἐπαγγέλλεταί	τε παρέξειν αὑτὸν εὐμενῆ τὸ
[1, 12]	τήν τε γῆν πρὸς αὐτὸν	νέμεται	καὶ τὰ χρήματα, καὶ συντίθενται
[1, 12]	νῦν ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ὠνόμασται.	(Γίνεται	δὲ Ἁβράμῳ μετ' οὐ πολὺ
[1, 21]	ὼν ἐπεὶ κατὰ τὴν Ἐφραθηνὴν	γίνεται,	ἐνθάδε Ῥαχήλαν ἐκ τοκετοῦ θανοῦσαν
[1, 20]	μὲν φάντασμα ταῦτ' εἰπὸν ἀφανὲς	γίνεται.	ἡσθεὶς δὲ τούτοις Ἰάκωβος Φανουῆλον
[1, 19]	χρόνοις δ' ὕστερον καὶ Ῥαχήλᾳ	γίνεται	Ἰώσηπος υἱός: προσθήκην γενησομένου τινὸς
[1, 15]	παῖδες: καὶ Σούου μὲν Σαβακίνης	γίνεται	καὶ Δαδάνης, τούτου δὲ Λατούσιμος
[1, 20]	ταῦτα ἐδήλουν, Ἡσαῦς δὲ περιχαρὴς	γίνεται	καὶ τῷ ἀδελφῷ ὑπήντα σὺν
[1, 6]	Θέρρος: πατὴρ δὲ οὗτος Ἁβράμου	γίνεται,	ὃς δέκατος μέν ἐστιν ἀπὸ
[1, 3]	διακοσιοστῷ ἔτει γεγονότι παῖς Σῆθος	γίνεται,	ὃς ἐνακόσια καὶ τριάκοντα ἔτη
[1, 19]	Βαθουῆλος ὁ σὸς πάππος Ναχώρου	γίνεται	παῖς, Ἁβράμου δὲ καὶ τῆς
[1, 2]	ἐκ δὲ τούτου Μαρουῆλος, οὗ	γίνεται	παῖς Μαθουσάλας, τοῦ δὲ Λάμεχος,
[1, 6]	λόγον: Φαλέγου γὰρ τοῦ Ἑβέρου	γίνεται	παῖς Ῥεούς: τούτου δὲ Σεροῦγος,
[1, 6]	δὲ τῶν Ναχώρου γνησίων παίδων	γίνεται	Ῥεβέκκα θυγάτηρ καὶ Λάβανος υἱός.
[1, 6]	νῦν καλεῖται. Ἀρφαξάδου δὲ παῖς	γίνεται	Σάλης, τοῦ δὲ Ἕβερος, ἀφ'
[1, 0]	τούτων ἀκριβοῦς ἐπιμελείας, ἄπορα μὲν	γίνεται	τὰ πόριμα, τρέπεται δὲ εἰς
[1, 19]	παρακατακλίνει γὰρ τὴν αὑτῆς θεράπαιναν	γίνεταί	τε καὶ ἐκ τῆς Ζελφῆς
[1, 13]	συνόντας μετὰ μόνου τοῦ παιδὸς	παραγίνεται	εἰς τὸ ὄρος, ἐφ' οὗ
[1, 16]	τῆς διανοίας ἐπὶ τὸ φρέαρ	παραγίνεται	καὶ παρακαλεῖ τὰς παρθένους ποτὸν
[1, 10]	ἐπὶ τούτοις εὐχαριστήσας τῷ θεῷ	περιτέμνεται	παραχρῆμα καὶ πάντες οἱ παρ'
[1, 12]	ἐκ τῆς παλλακῆς ἐν τούτῳ	περιτέμνεται	τῷ χρόνῳ: περὶ οὗ τὸν
[1, 19]	τὰ κρείττονα: καὶ γὰρ ἄφθονος	ἐκδέξεταί	σε μεγάλων ἀγαθῶν παρουσία πρὸς
[1, 0]	ἄπορα μὲν γίνεται τὰ πόριμα,	τρέπεται	δὲ εἰς συμφορὰς ἀνηκέστους ὅ
[1, 18]	καὶ μηδὲν ὑπολαβὼν κακοῦργον δειπνήσας	τρέπεται	πρὸς εὐχὰς καὶ παράκλησιν τοῦ
[1, 12]	τὴν γυναῖκα γενομένου. ταῦτα εἰπὼν	μεταπέμπεται	τὸν Ἅβραμον συμβουλευσάντων τῶν φίλων
[1, 6]	ἦν. μεθυσθεὶς δὲ εἰς ὕπνον	καταφέρεται	καὶ γεγυμνωμένος παρακόσμως ἔκειτο. θεασάμενος
[1, 10]	καὶ περὶ τοῦ Ἰσμαήλου, εἰ	ζήσεται,	πολυχρόνιόν τε ἀπεσήμαινεν ὁ θεὸς
[1, 19]	τὴν ὁδὸν ἐμοὶ προπομπῷ χρώμενος:	ἀνυσθήσεται	γάρ σοι γάμος, ἐφ' ὃν
[1, 3]	θεὸς ταῦτ' εἰπὼν καὶ ὑποσχόμενος	ἀπαλλάσσεται.	(Νῶχος δὲ βιοὺς μετὰ τὴν
[1, 11]	ἀπώλειαν τῶν Σοδομιτῶν αὐτῷ φράσαντος	ἀπαλλάσσεται	τήν τε γυναῖκα καὶ τὰς
[1, 18]	προτερήσειν τὸ δοκοῦν ἔλασσον εἶναι.	τίκτεται	δ' αὐτῷ μετ' ὀλίγον κατὰ
[1, 12]	εἶχεν ἔτη ἑκατὸν δὲ Ἅβραμος.	τίκτεται	δὲ παῖς ἑκατέρων τῷ ὑστάτῳ
[1, 6]	γεγονὼς ἐγέννησε: Σερούγῳ δὲ Ναχώρης	τίκτεται	περὶ ἔτος δεύτερον καὶ τριακοστὸν
[1, 6]	δὲ Σεροῦγος, ᾧ Ναχώρης υἱὸς	τίκτεται:	τούτου δὲ Θέρρος: πατὴρ δὲ
[1, 6]	κατὰ τὸν ἀποδασμὸν τῶν οἰκήσεων	τίκτεται:	φαλὲκ γὰρ τὸν μερισμὸν Ἑβραῖοι
[1, 17]	ἑβδομηκονταπέντε πρὸς τοῖς ἑκατὸν καὶ	θάπτεται	ἐν Νεβρῶνι μετὰ τῆς γυναικὸς
[1, 10]	γὰρ ἡ ἑτέρα τοῦ Ἰορδάνου	προσαγορεύεται	πηγή, καὶ φθάσας πρὶν ἐν
[1, 1]	τοῦ θείου διάξειν βίον. καὶ	παρακρούεται	μὲν οὕτω τὴν γυναῖκα τῆς
[1, 18]	ταῖς εὐχαῖς διαμαρτίας ἡ μήτηρ	ῥύεται:	πείθει γὰρ τὸν ἄνδρα Μεσοποταμίαν
[1, 13]	ἱερὸν Δαβίδης ὁ βασιλεὺς ὕστερον	ἱδρύεται.	ἔφερον δὲ σὺν αὐτοῖς ὅσα
[1, 2]	ἀπιέναι. (Πολλὴν δ' ἐπελθὼν γῆν	ἱδρύεται	μετὰ τῆς γυναικὸς Κάις Ναί̈
[1, 13]	γενναῖον ἔδει τὸ φρόνημα εἶναι,	δέχεται	πρὸς ἡδονὴν τοὺς λόγους καὶ
[1, 3]	τοῖς ἐνακοσίοις βιώσαντα Ἄνωχος υἱὸς	διαδέχεται	γεννηθεὶς περὶ ἔτη δύο καὶ
[1, 10]	βασιλικόν. ἔνθα ὁ τῆς Σολυμᾶ	ὑποδέχεται	βασιλεὺς αὐτὸν Μελχισεδέκ: σημαίνει δὲ
[1, 18]	Γεράρων ἀπῄει τοῦ θεοῦ κελεύσαντος.	ὑποδέχεται	δ' αὐτὸν ὁ βασιλεὺς Ἀβιμέλεχος
[1, 10]	τὴν δεκάτην τῆς λείας αὐτῷ	προσδέχεται	τὴν δόσιν. ὁ δὲ τῶν
[1, 20]	νεῦρον τὸ πλατὺ αὐτός τε	ἀπέχεται	τῆς τούτου βρώσεως καὶ δι'
[1, 16]	ἐντυγχάνει πλείοσιν ἐφ' ὕδωρ βαδιζούσαις:	εὔχεται	μὲν οὖν τῷ θεῷ Ῥεβέκκαν,
[1, 6]	τοῖς μὲν ἄλλοις παισὶν εὐδαιμονίαν	εὔχεται,	τῷ δὲ Χαμᾷ διὰ τὴν
[1, 16]	τε τίνων εἴη γονέων καὶ	κατεύχεται	αὐτοῖς ὄνησιν τοιαύτης παιδὸς καί
[1, 0]	πλῆθος αἰῶνος οὐδ' αὐτῶν οἱ	ποιηταὶ	τὰς γενέσεις τῶν θεῶν, μήτι
[1, 2]	ἀλώμενος περιπέσῃ δεδιότος καὶ τοῦτον	ἀπόληται	τὸν τρόπον, ἐκέλευε μηδὲν ὑφορᾶσθαι
[1, 18]	προτέρας αὐτῷ φιλίας οὐδὲν ὄφελος	γένηται	πρὸς ἄμυναν ὧν ἔπαθεν Ἰσάκου
[1, 18]	θηρασάμενον ὅσα ἂν αὐτῷ δυνατὸν	γίνηται	παρασκευάσαι δεῖπνον, ἵνα μετὰ τοῦτο
[1, 3]	τῷ κομιζομένῳ πρὸς τοὺς ἀποτροπιασμούς.	μέμνηται	δὲ τούτων καὶ Ἱερώνυμος ὁ
[1, 4]	καὶ τῆς ἀλλοφωνίας τῶν ἀνθρώπων	μέμνηται	καὶ Σίβυλλα λέγουσα οὕτως: πάντων
[1, 20]	φαντάσματος, ὃ δὴ καὶ φωνῇ	χρῆται	καὶ λόγοις πρὸς αὐτὸν χαίρειν
[1, 0]	τῆς τοῦ νομοθέτου σοφίας ἡμῖν	ἀνήρτηται	Μωυσέος, ἀνάγκη μοι βραχέα περὶ
[1, 11]	πατρός. Ἄμμανον δ' ἡ νεωτέρα	ποιεῖται:	γένους υἱὸν ἀποσημαίνει τὸ ὄνομα.
[1, 19]	τοιούτου πάθους τοῖς τύποις προσελθεῖν,	ποιεῖται	δ' ὅρκους πρὸς Ἰάκωβον οὐδενὸς
[1, 19]	αὐτοῖς προρρήσεως γεγενημένης καὶ εὐχὴν	ποιεῖται	θύσειν ἐπ' αὐτῶν, εἰ κτησάμενος
[1, 18]	ἔπαθεν Ἰσάκου τραπέντος φιλίαν ἄνωθεν	ποιεῖται	πρὸς αὐτὸν ἕνα τῶν στρατηγῶν
[1, 2]	τόπον οὕτω καλούμενον καὶ αὐτόθι	ποιεῖται	τὴν κατοίκησιν, ἔνθ' αὐτῷ καὶ
[1, 6]	ἐγένετο. Θέρρος μὲν γὰρ ἑβδομηκοστῷ	ποιεῖται	τὸν Ἅβραμον: Ναχώρης δὲ Θέρρον
[1, 6]	ἔθνη ὑπὸ τῶν Ἰαφέθου παίδων	κατοικεῖται:	Γομάρου δὲ τριῶν υἱῶν γενομένων
[1, 0]	πέρα πίστεως καὶ γέρας εὐδαιμονία	πρόκειται	παρὰ θεοῦ: καθ' ὅσον δ'
[1, 6]	Φοινίκῃ, Σιδὼν δ' ὑφ' Ἑλλήνων	καλεῖται:	Ἀμαθοῦς δὲ Ἀμάθουν κατῴκισεν, ἥτις
[1, 6]	Σπασίνου Χάραξ ἐν τοῖς νῦν	καλεῖται.	Ἀρφαξάδου δὲ παῖς γίνεται Σάλης,
[1, 1]	ἔσσα δὲ καθ' Ἑβραίων διάλεκτον	καλεῖται	γυνή, τὸ δ' ἐκείνης ὄνομα
[1, 1]	ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν ἀπίασι θάλασσαν:	καλεῖται	δὲ ὁ μὲν Εὐφράτης Φοράς,
[1, 4]	τὸν πύργον ᾠκοδόμησαν νῦν Βαβυλὼν	καλεῖται	διὰ τὴν σύγχυσιν τοῦ περὶ
[1, 6]	νῆσον ἔσχε, Κύπρος αὕτη νῦν	καλεῖται,	καὶ ἀπ' αὐτῆς νῆσοί τε
[1, 6]	μία, Νῶχός τέ τοι Νῶε	καλεῖται	καὶ τοῦτον τὸν τύπον ἐπὶ
[1, 18]	δὲ προτέρων τὸ μὲν Ἔσκον	καλεῖται:	μάχην ἄν τις αὐτὸ φήσειε:
[1, 6]	γὰρ ὑπὸ τῶν ἐξελληνισάντων αὐτὴν	καλεῖται	μηδ' οὕτως διαφυγοῦσα τοῦ Χεθίμου
[1, 6]	αὐτοῖς τῶν πόλεων ἡ ἀξιολογωτάτη	καλεῖται	μητρόπολις οὖσα τὸ ταῦ πρὸς
[1, 4]	εἰς ὃ πρῶτον αὐτοὺς κατῴκισαν,	καλεῖται	Σεναάρ: τοῦ δὲ θεοῦ κελεύσαντος
[1, 18]	τῷ κατὰ τὴν φωνὴν ἰδίῳ	προσκαλεῖται	τὸν υἱόν: τοῦ δὲ τὸν
[1, 0]	τὴν ἐξέτασιν τοὺς ἀναγνωσομένους παρακαλῶ:	φανεῖται	γὰρ σκοπουμένοις οὕτως οὐδὲν οὔτ'
[1, 19]	δυνατὸν εἶναι αὐτοῖς παρέχειν ὧν	ἀφικνεῖται	δεόμενος. (Ἰάκωβος δὲ οὐχ ὑπὸ
[1, 16]	τούτου τοῖς ὁδεύουσιν, εἰς πόλιν	ἀφικνεῖται	Κάρραν καὶ γενόμενος ἐν τοῖς
[1, 19]	δὲ καὶ διὰ τοὺς προγόνους	ὑπισχνεῖται	πάσης αὐτῷ μεταδώσειν φιλανθρωπίας καὶ
[1, 6]	ὃ δ' ἴσως ὑφ' Ἑλλήνων	ἀγνοεῖται,	τοῦτο προειπὼν τρέψομαι πρὸς τὴν
[1, 8]	οὐκ ἐνυβρίσαι κατ' ἐπιθυμίαν ὡρμημένος:	δωρεῖταί	τε αὐτὸν πολλοῖς χρήμασι, καὶ
[1, 11]	τῆς Ἁβράμου χρηστότητος. οἱ δὲ	Σοδομῖται	θεασάμενοι τοὺς νεανίσκους εὐπρεπεστάτους τῇ
[1, 11]	δὴ τοῦτον τὸν καιρὸν οἱ	Σοδομῖται	πλήθει καὶ μεγέθει χρημάτων ὑπερφρονοῦντες
[1, 19]	χρόνον συντίθεται: τοσάδε γὰρ αὐτῷ	κέκριται	θητεῦσαι τῷ πενθερῷ, ἵνα τῆς
[1, 11]	ἀφανίζων, ὥς μοι καὶ πρότερον	λέλεκται	τὸν Ἰουδαϊ κὸν ἀναγράφοντι πόλεμον.
[1, 19]	τὴν δ' αἰτίαν δι' ἣν	ἀφῖκται	μητέρα τε καὶ πατέρα πρεσβύτας
[1, 5]	εἰς Σεναὰρ τῆς Βαβυλωνίας ἐλθεῖν.	~(Σκίδνανται	δὴ τὸ λοιπὸν ἐντεῦθεν ὑπὸ
[1, 12]	νέμεται καὶ τὰ χρήματα, καὶ	συντίθενται	ἀδόλως πολιτεύσεσθαι ὑπέρ τινος φρέατος
[1, 21]	Λευὶς ὁμομήτριοι τῆς κόρης ἀδελφοὶ	συντίθενται	πρὸς ἀλλήλους τοιάνδε τινὰ πρᾶξιν:
[1, 6]	ἔθνος, οἳ πρὸς Ἑλλήνων Μῆδοι	κέκληνται,	ἀπὸ δὲ Ἰαυάνου Ἰωνία καὶ
[1, 6]	Μέσχου κτισθέντες Καππάδοκες μὲν ἄρτι	κέκληνται,	τῆς δὲ ἀρχαίας αὐτῶν προσηγορίας
[1, 3]	κατακλυσμοῦ τούτου καὶ τῆς λάρνακος	μέμνηνται	πάντες οἱ τὰς βαρβαρικὰς ἱστορίας
[1, 6]	Εὐιλαίους ἔκτισεν, οἳ νῦν Γαιτοῦλοι	λέγονται,	Σαβάθης δὲ Σαβαθηνούς, ὀνομάζονται δὲ
[1, 3]	ὑφ' Ἑλλήνων καὶ οὗτοι δράσαι	παραδίδονται.	Νῶχος δὲ τοῖς πραττομένοις ὑπ'
[1, 21]	αὐτοῖς καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ,	φείδονται	δὲ τῶν γυναικῶν. πράξαντες δὲ
[1, 6]	Γαιτοῦλοι λέγονται, Σαβάθης δὲ Σαβαθηνούς,	ὀνομάζονται	δὲ Ἀστάβαροι παρ' Ἕλλησιν: οἰκίζει
[1, 6]	Χαλδαίαν διὰ τὸ Ἀράνου πένθος	μετοικίζονται	πάντες εἰς Χαρρὰν τῆς Μεσοποταμίας,
[1, 3]	μετέβαλε. καὶ οἱ μὲν οὕτως	ἀφανίζονται	πάντες, Νῶχος δὲ σώζεται μόνος
[1, 3]	ἀποβλέποντες, εἶτα προϊ όντος χρόνου	μεταβάλλονται	πρὸς τὸ χεῖρον ἐκ τῶν
[1, 16]	τὴν μνηστείαν ἐνδησάμενος μεγάλαις πίστεσι.	γίνονται	δὲ αὗται τοῦτον τὸν τρόπον:
[1, 2]	δεύτερος, σημαίνει δὲ οὐθὲν τοῦτο:	γίνονται	δὲ αὐτοῖς καὶ θυγατέρες. οἱ
[1, 2]	τοῦ κήπου εἰς ἕτερον χωρίον.	~(Γίνονται	δὲ αὐτοῖς παῖδες ἄρρενες δύο:
[1, 6]	οἰκίσας ἀπ' αὐτοῦ Χαναναίαν προσηγόρευσεν.	γίνονται	δὲ παῖδες ἐξ αὐτῶν Χούσου
[1, 11]	τοῦ μὴ τὸ γένος ἐκλιπεῖν.	γίνονται	δὲ παῖδες ὑπὸ μὲν τῆς
[1, 12]	ἀρχαῖον, ἐξ οὗ παῖδες Ἰσμαήλῳ	γίνονται	δώδεκα πάντες, Ναβαιώθης Κήδαρος Ἀβδεῆλος
[1, 6]	Μάδου ἀπὸ μὲν τούτου Μαδαῖοι	γίνονται	ἔθνος, οἳ πρὸς Ἑλλήνων Μῆδοι
[1, 2]	οἷς ἕτερα ζήσας ἑπτακόσια τελευτᾷ.	γίνονται	μὲν οὖν αὐτῷ παῖδες ἄλλοι
[1, 19]	Λείᾳ Ῥαχήλᾳ χαριζόμενος. πάλιν οὖν	γίνονται	παῖδες αὐτῇ, Ἰσσαχάρης μὲν σημαίνων
[1, 6]	τρίτῳ τῶν Νώχου υἱῶν πέντε	γίνονται	παῖδες, οἳ τὴν μέχρι τοῦ
[1, 15]	ἐξ ἧς αὐτῷ παῖδες ἓξ	γίνονται	πρός τε πόνους καρτεροὶ καὶ
[1, 10]	τῶν μισθῶν, οὐκ ὄντων οἳ	διαδέξονται	μετ' αὐτόν, ἔτι γὰρ ἦν
[1, 19]	πρὸς τοὺς συνοικοῦντας εἶναι συμβέβηκεν:	ἕπονται	τοίνυν οὐχ ὡς ἐμοὶ τοσοῦτον,
[1, 19]	γάμος, ἐφ' ὃν ἐσπούδακας, καὶ	γενήσονταί	σοι παῖδες ἀγαθοί, τὸ δὲ
[1, 15]	Ἰαζάρης Μαδάνης Μαδιάνης Λουσούβακος Σοῦος.	φύονται	δὲ καὶ τούτοις παῖδες: καὶ
[1, 1]	τίθησιν, οἷς ἔτι καὶ νῦν	καλοῦνται.	βλέπων δὲ τὸν Ἄδαμον οὐκ
[1, 6]	ἐν τῇ Ἀσίᾳ πάντων Χουσαῖοι	καλοῦνται.	ἐτηρήθη δὲ καὶ Μερσαίοις ἡ
[1, 6]	οἵτινες ἐν τοῖς νῦν Ἴβηρες	καλοῦνται.	καὶ Μεσχῆνοι δὲ ὑπὸ Μέσχου
[1, 6]	νῦν Ῥήγινες ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων	καλοῦνται,	Ῥιφάθης δὲ Ῥιφαθαίους τοὺς Παφλαγόνας
[1, 16]	ἀλλήλοις τὰς χεῖρας ἐπαγαγόντες ἔπειτα	ἐπικαλοῦνται	τὸν θεὸν μάρτυρα τῶν ἐσομένων.
[1, 19]	τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ ὄνομα.	τεκνοῦνται	δὲ αὐτοῖς καὶ τρεῖς ἕτεροι
[1, 4]	αὐτοὺς παρορμᾶν, ἵνα διαιρεθέντες εὐεπιχειρητότεροι	γένωνται.	(Ἐξῆρέ τε αὐτοὺς πρός τε
[1, 3]	κομίζειν τινὰς τῆς ἀσφάλτου ἀφαιροῦντας:	χρῶνται	δ' οἱ ἄνθρωποι τῷ κομιζομένῳ
[1, 3]	ἐτῶν ὑπῆρχε δισχιλίων διακοσίων ἑξηκονταδύο.	ἀναγέγραπται	δὲ ὁ χρόνος ἐν ταῖς
[1, 12]	καὶ νῦν ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων	ὠνόμασται.	(Γίνεται δὲ Ἁβράμῳ μετ' οὐ
[1, 19]	δὲ πλῆθος αὐτῶν ἀριθμοῦ κρεῖττον	ἔσται,	μείζοσιν υἱοῖς αὐτῶν καταλιμπάνοντες: οἷς
[1, 3]	τοῦ θεοῦ παρὰ τοῖς ἐκεῖ	νενόμισται.	καὶ ὁ μὲν θεὸς ταῦτ'
[1, 8]	μὲν ἦν ἀγαθή, νῦν δὲ	ἠφάνισται	κατὰ βούλησιν θεοῦ. τὴν δὲ
[1, 6]	διὰ τὸ τῆς γραφῆς εὐπρεπὲς	ἡλλήνισται	πρὸς ἡδονὴν τῶν ἐντευξομένων: οὐ
[1, 11]	ὑπερφρονοῦντες εἴς τε ἀνθρώπους ἦσαν	ὑβρισταὶ	καὶ πρὸς τὸ θεῖον ἀσεβεῖς,
[1, 16]	ἐνδησάμενος μεγάλαις πίστεσι. γίνονται δὲ	αὗται	τοῦτον τὸν τρόπον: ὑπὸ τοὺς
[1, 7]	τὸ ὄνομα δοξάζεται καὶ κώμη	δείκνυται	ἀπ' αὐτοῦ Ἁβράμου οἴκησις λεγομένη.
[1, 6]	καὶ τάφος αὐτοῦ μέχρι νῦν	δείκνυται.	γαμοῦσι δὲ τὰς ἀδελφιδὰς Μελχὰν
[1, 6]	δὲ ἀρχαίας αὐτῶν προσηγορίας σημεῖον	δείκνυται:	πόλις γάρ ἐστι παρ' αὐτοῖς
[1, 0]	νομοθετηθέντα μὴ τολμῶσι παραβαίνειν πάντα	κατορθοῦται	πέρα πίστεως καὶ γέρας εὐδαιμονία
[1, 3]	ἐγεγόνει, ὃς ἐκ Καϊ νᾶ	τεκνοῦται	τοῦ Ἀνώσου σὺν ἀδελφαῖς πλείοσιν,
[1, 3]	τοσούτων γὰρ ὁ μέγας ἐνιαυτὸς	πληροῦται.	μαρτυροῦσι δέ μου τῷ λόγῳ
[1, 6]	ἐτυράννησεν, ὡς καὶ πρότερόν μοι	δεδήλωται.	τῶν δὲ Μεσραίου παίδων ὀκτὼ
[1, 0]	εἰσι παράλογοι περιπέτειαι, πολλαὶ δὲ	τύχαι	πολέμων καὶ στρατηγῶν ἀνδραγαθίαι καὶ
[1, 0]	ἡμῖν χρόνον πειράσομαι μετὰ ταύτην	γράψαι	τὴν πραγματείαν. τρέψομαι δὲ ἐπὶ
[1, 21]	ἀλλοφύλῳ συνοικίζειν τὴν θυγατέρα ἠξίωσεν	ἐπιτρέψαι	αὐτῷ βουλὴν ἀγαγεῖν περὶ ὧν
[1, 19]	εἰς γὰρ Χαναναίους οὐκ ἂν	πέμψαι	τὴν θυγατέρα: μεταμέλειν γὰρ αὐτῷ
[1, 1]	μὲν κατὰ βάθους τὰ δὲ	δι'	ἀέρος ἀνῆκε συνδησάμενος αὐτὰ κοινωνίᾳ
[1, 18]	καρπώσεσθαι τὴν ἐπ' αὐτοῖς δόξαν	δι'	αἰῶνος καὶ τὸ ἀπ' αὐτοῦ
[1, 7]	τιμὴν καὶ τὴν εὐχαριστίαν ἀπονέμειν.	δι'	ἅπερ Χαλδαίων τε καὶ τῶν
[1, 3]	πλῆθος τοσοῦτον ἐτῶν: ἔπειτα καὶ	δι'	ἀρετὴν καὶ τὴν εὐχρηστίαν ὧν
[1, 21]	Ἐμμώρου τοῦ βασιλέως υἱὸς φθείρει	δι'	ἁρπαγῆς καὶ διατεθεὶς ἐρωτικῶς ἱκετεύει
[1, 2]	αὐτὸν ἠφίει θυσίαν ἐπιτελέσαντα καὶ	δι'	αὐτῆς ἱκετεύσαντα μὴ λαβεῖν ὀργὴν
[1, 19]	ἐφικνουμένην τοῦ οὐρανοῦ βλέπειν καὶ	δι'	αὐτῆς ὄψεις κατιούσας σεμνότερον ἢ
[1, 4]	ὡς ἐπὶ τὸν οὐρανὸν ἀναβησόμενοι	δι'	αὐτοῦ. οἱ δὲ θεοὶ ἀνέμους
[1, 12]	τὸν Ἰσμαῆλον τῇ μητρὶ μήπω	δι'	αὐτοῦ χωρεῖν δυνάμενον, ὕδωρ τε
[1, 4]	μὴ τῷ θεῷ διδόναι τὸ	δι'	ἐκεῖνον εὐδαιμονεῖν, ἀλλὰ τὴν ἰδίαν
[1, 20]	ἀπέχεται τῆς τούτου βρώσεως καὶ	δι'	ἐκεῖνον οὐδὲ ἡμῖν ἐστιν ἐδώδιμον.
[1, 19]	μητρί, Ῥαχήλα θεασαμένη παρακαλεῖ μεταδοῦναι	δι'	ἐπιθυμίας τοῦ βρώματος γενομένη. τῆς
[1, 18]	γενομένης: οὐ γὰρ ἦν αὐτῷ	δι'	ἡδονῆς συνάψασθαι συγγένειαν πρὸς τοὺς
[1, 6]	πολὺ δ' ἐροῦμεν τὴν αἰτίαν,	δι'	ἣν αὐτὴν καὶ Ἀφρικὴν προσαγορεύεσθαι
[1, 19]	δηλώσειεν ἔλεγε, τὴν δ' αἰτίαν	δι'	ἣν ἀφῖκται μητέρα τε καὶ
[1, 18]	με διὰ τὴν παροῦσαν ἀσθένειαν,	δι'	ἣν καὶ μᾶλλόν σου δεόμενος
[1, 1]	πραττόμενον καὶ τὴν αἰτίαν ἐπυνθάνετο,	δι'	ἣν πρότερον ἡδόμενος τῇ πρὸς
[1, 3]	διπλασίονα τῆς κακίας τότ' ἐπιδεικνύμενοι	δι'	ὧν ἔπραττον: ἔνθεν ἑαυτοῖς τὸν
[1, 3]	ἑβδόμῃ τοῦ προειρημένου μηνὸς καὶ	εἰκάδι.	χρόνος δὲ οὗτος ἀπὸ Ἀδάμου
[1, 16]	τῷ θεῷ Ῥεβέκκαν, ἣν τῷ	παιδὶ	Ἅβραμος μνηστευσόμενον ἐξαπέστειλεν, εἰ κατὰ
[1, 21]	πρὸς τὸν Ἰάκωβον δεόμενος τῷ	παιδὶ	αὐτοῦ Συχέμμῃ συζεῦξαι Δεῖναν κατὰ
[1, 12]	τὰς ταλαιπωρίας. (Ἀνδρωθέντι δὲ τῷ	παιδὶ	γύναιον ἄγεται τὸ γένος Αἰγύπτιον,
[1, 18]	βουλόμενος δὲ ἀπεχθὴς εἶναι τῷ	παιδὶ	κελεύων ἀφίστασθαι τῶν γυναικῶν σιγᾶν
[1, 3]	καὶ ἐνακόσια Καϊ νᾷ τῷ	παιδὶ	τὴν τῶν πραγμάτων ἐπιμέλειαν δίδωσι
[1, 16]	ὑμᾶς ἀξιῶν τὴν κόρην ταύτην	παιδὶ	τῷ ἑαυτοῦ λαβεῖν πρὸς γάμον,
[1, 16]	αὐτῷ φιλοφρόνως. ὁ δὲ ἐν	ἐλπίδι	μὲν τῶν ὅλων γενόμενος, βουλόμενος
[1, 1]	βιώσετε μηδεμιᾷ ξαινόμενοι τὴν ψυχὴν	φροντίδι,	πάντων δ' ὑμῖν αὐτομάτων ὅσα
[1, 20]	λειπομένους ἆσσον ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν, ὅπως	εἰ	βιασθεῖεν οἱ προπεμφθέντες ἐπιθεμένου τοῦ
[1, 12]	μηδ' ἂν ὀρεχθῆναι τὴν ἀρχήν,	εἰ	γαμετὴν οὖσαν ἠπίστατο, ὡς ἀδελφὴν
[1, 11]	μηδένα εἶναι τῶν Σοδομιτῶν ἀγαθόν,	εἰ	γὰρ ἐν αὐτοῖς δέκα εἶεν
[1, 3]	ὑποσχεῖν τὴν δίκην, οὔτ' ἄν,	εἰ	γενομένους ἀνθρώπους ἀφανίσαι διεγνώκει, παραγαγεῖν
[1, 3]	καὶ πολὺ μᾶλλον σοῦ παρακαλοῦντος.	εἰ	δ' ἐπὶ πλέον ποτὲ χειμάσαιμι,
[1, 11]	αἰδῶ τῆς παρ' αὐτῷ καταγωγῆς,	εἰ	δὲ ἔχουσιν ἀκρατῶς, τὰς θυγατέρας
[1, 20]	ὑπὸ τῶν δωρεῶν τῆς ὀργῆς,	εἰ	διαμένοι τεθυμωμένος: ἔτι μέντοι καὶ
[1, 0]	δυναμένοις συμφιλοκαλοῦντι καὶ ἐμαυτὸν αἰσχυνόμενος,	εἰ	δόξαιμι ῥαθυμίᾳ πλέον ἢ τῷ
[1, 10]	Ἁβράμῳ καὶ περὶ τοῦ Ἰσμαήλου,	εἰ	ζήσεται, πολυχρόνιόν τε ἀπεσήμαινεν ὁ
[1, 20]	σὺν αὑτῷ κρατήσας τῶν ἐχθρῶν	εἰ	θέλοιεν ἀδικεῖν. νείμας οὖν τοὺς
[1, 13]	γεγονέναι τὴν ἀρχὴν ἦν δίκαιος,	εἰ	θεοῦ καὶ πατρὸς μέλλει κρίσιν
[1, 13]	ἐμφανίσειν τὴν περὶ αὐτὸν θρησκείαν,	εἰ	καὶ τῆς τοῦ τέκνου σωτηρίας
[1, 7]	ὅλων ἕνα, τῶν δὲ λοιπῶν	εἰ	καί τι πρὸς εὐδαιμονίαν συντελεῖ
[1, 13]	δοκιμάσαι θέλων αὐτοῦ τὴν διάνοιαν,	εἰ	καὶ τοιαῦτα προστασσόμενος ὑπακούοι. μαθὼν
[1, 16]	τῷ παιδὶ Ἅβραμος μνηστευσόμενον ἐξαπέστειλεν,	εἰ	κατὰ νοῦν τὸν αὐτοῦ μέλλει
[1, 19]	διδάξαντος αὐτὴν Ἰακώβου, ἵνα δ'	εἰ	καταληφθεῖεν ὑπὸ τοῦ πατρὸς αὐτῆς
[1, 19]	Ἰάκωβον, αὐτὸς λέγων ἐκείνῳ συμμαχήσειν,	εἰ	καταφρονήσας αὐτοῦ τῆς ὀλιγότητος χωρήσειεν
[1, 19]	εὐχὴν ποιεῖται θύσειν ἐπ' αὐτῶν,	εἰ	κτησάμενος βίον ἀπαθὴς ἐπανίοι, τῷ
[1, 19]	ἄλλον ἀμείνω γαμβρὸν εὐξάμενος ἐλθεῖν:	εἰ	μέντοι παρ' αὐτῷ μένοι τινὰ
[1, 0]	περί τε τῶν ἡμετέρων προγόνων	εἰ	μεταδιδόναι τῶν τοιούτων ἤθελον, καὶ
[1, 0]	οὐκ ἐφθόνησε πάντως ἀντειπὼν ἄν,	εἰ	μὴ πάτριον ἦν ἡμῖν τὸ
[1, 0]	λόγον οὐδὲν ἀποβήσεσθαι τοῖς λαβοῦσιν,	εἰ	μὴ πρὸ παντὸς ἄλλου διδαχθεῖεν,
[1, 3]	ἔσεσθαι καὶ χείρω κακίαν καταδικασθέντας,	εἰ	μὴ πρὸς τὸ παντελὲς εἶεν
[1, 19]	διαμαρτάνεις τῶν δικαίων χαλεπαίνων ἐμοί,	εἰ	μοῖραν αὐτῆς ὀλίγην λαβόντες ἔχομεν.
[1, 2]	τἀδελφοῦ γενόμενον καί θαυμάζω, φησίν,	εἰ	περὶ ἀνδρὸς ἀγνοεῖς εἰπεῖν τί
[1, 13]	ᾧ μᾶλλον εὐδαιμονήσειν ᾤμην, ὡς	εἰ	σέ τ' ἴδοιμι ἠνδρωμένον καὶ
[1, 0]	καὶ δοκιμάζειν τὸν ἡμέτερον νομοθέτην,	εἰ	τήν τε φύσιν ἀξίως αὐτοῦ
[1, 20]	τὰ ἔργα τῶν ἀνδρῶν μαχομένων,	εἰ	τοῦτο θελήσειεν Ἡσαῦς, προσεκύνει δ'
[1, 19]	λόγους αὐτοῖς ἀφικνούμενος ἀνέκρινεν αὐτούς,	εἰ	τυγχάνουσι Λάβανόν τινα παρ' αὐτοῖς
[1, 4]	φόβου τοῦ παρὰ τοῦ θεοῦ,	εἰ	χρώμενοι τῇ αὐτοῦ δυνάμει διατελοῖεν,
[1, 19]	αἱ θεραπαινίδες σὺν τοῖς υἱοῖς	εἴ	τέ τις ἦν κτῆσις αὐταῖς.
[1, 3]	ὕδατος μεθίησι κόρακα βουλόμενος μαθεῖν,	εἴ	τι καὶ ἄλλο τῆς γῆς
[1, 0]	ἤθελον, καὶ περὶ τῶν Ἑλλήνων	εἴ	τινες αὐτῶν γνῶναι τὰ παρ'
[1, 2]	πρὸς λῃστείαν ὡρμήκεσαν, ἄλλος δ'	εἴ	τις ὀκνηρὸς ἦν πρὸς τὸ
[1, 13]	παρέσχεν, οὐχ ὑστερήσειν δὲ αὐτὸν	ἀεὶ	πάσης ἐπιμελείας καὶ τὸ γένος
[1, 0]	κατενόησε καὶ τῇ δυνάμει πρεπούσας	ἀεὶ	τὰς πράξεις ἀνατέθεικε πάσης καθαρὸν
[1, 18]	ὑπέσχου βοηθὸς εὐμενὴς καὶ δοτὴρ	ἀεὶ	τῶν κρειττόνων ἔσεσθαι: ταῦτ' οὖν
[1, 18]	τῆς διαμαρτίας Ἴσακος αἰσθόμενος ἡσυχίαν	ἄγει,	Ἡσαῦς δὲ ἠξίου τῶν ὁμοίων
[1, 12]	ὡς ὁ θεὸς ταύτην αὐτῷ	ἐπάγει	τὴν νόσον ὑπὲρ ἐκδικίας τοῦ
[1, 15]	Κατούρας Ἁβράμῳ ἐγένοντο παῖδες ἱκανοί.	λέγει	δὲ αὐτῶν καὶ τὰ ὀνόματα
[1, 7]	ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν ἱστοριῶν	λέγει	οὕτως: Ἁβράμης ἐβασίλευσεν ἔπηλυς σὺν
[1, 13]	σχίζας ἐπενηνόχει καὶ ἦν εὐτρεπῆ,	λέγει	πρὸς τὸν υἱόν: ὦ παῖ,
[1, 3]	τὴν Ἀρμενίαν συνεὶς ὁ Νῶχος	ἀνοίγει	τ' αὐτὴν καὶ θεασάμενος γῆν
[1, 1]	φύσιν. τῇ δὲ ἕκτῃ ἡμέρᾳ	δημιουργεῖ	τὸ τῶν τετραπόδων γένος ἄρρεν
[1, 1]	τῇ πρὸς αὐτὸν ὁμιλίᾳ νῦν	φεύγει	ταύτην καὶ περιίσταται. τοῦ δὲ
[1, 11]	ἔτι γὰρ καὶ νῦν διαμένει.	διαφεύγει	δ' αὐτὸς μετὰ τῶν θυγατέρων
[1, 12]	διὰ τὴν ἐξ αὐτῶν ἐπιμέλειαν	διαφεύγει	τὰς ταλαιπωρίας. (Ἀνδρωθέντι δὲ τῷ
[1, 21]	τὴν δέησιν ἠξίου βουλεύεσθαι τί	δεῖ	ποιεῖν. οἱ μὲν οὖν πλείους
[1, 13]	γὰρ ἦν οἵου τετυχηκότα γενναῖον	ἔδει	τὸ φρόνημα εἶναι, δέχεται πρὸς
[1, 19]	δὲ προσιεμένης τὴν χάριν Ἰάκωβος	συγκαθεύδει	τῇ Λείᾳ Ῥαχήλᾳ χαριζόμενος. πάλιν
[1, 10]	θεὸν ἱκέτευεν οἶκτον αὐτῆς λαβεῖν.	ὑπαντιάζει	δὲ διὰ τῆς ἐρήμου προϊ
[1, 20]	ἡσθεὶς δὲ τούτοις Ἰάκωβος Φανουῆλον	ὀνομάζει	τὸν τόπον, ὃ σημαίνει θεοῦ
[1, 19]	αὐτὴν ἐπεστραμμένου τοῦ ἀνδρὸς Ῥούβηλον	ὀνομάζει	τὸν υἱόν, διότι κατ' ἔλεον
[1, 18]	ὀγκουμένης ἀγωνιάσας ἀνήρετο τὸν θεόν.	φράζει	δ' αὐτῷ διδύμους τέξεσθαι τὴν
[1, 12]	αὐτῇ θεῖος ἄγγελος πηγήν τε	φράζει	παρακειμένην καὶ κελεύει προνοεῖν τῆς
[1, 12]	ξένου γυναῖκα, καὶ ῥᾷον διατεθεὶς	φράζει	πρὸς τοὺς φίλους, ὡς ὁ
[1, 8]	τε ἦν ἅψασθαι τῆς Σάρρας.	ἐμποδίζει	δὲ αὐτοῦ ὁ θεὸς τὴν
[1, 6]	ὀνομάζονται δὲ Ἀστάβαροι παρ' Ἕλλησιν:	οἰκίζει	δὲ καὶ Σαβάκτας Σαβακτηνούς: Ῥάμος
[1, 6]	ἀρχηγέτας κατέλιπεν: Ἀσσούρας δὲ Νίνον	οἰκίζει	πόλιν καὶ τοὺς ὑπηκόους Ἀσσυρίους
[1, 6]	Ἰωνία καὶ πάντες Ἕλληνες γεγόνασι.	κατοικίζει	δὲ καὶ Θεοβήλους Θεόβηλος, οἵτινες
[1, 1]	θεὸς ταῦτα προστάξας αὐτοῖς πάσχειν	μετοικίζει	τὸν Ἄδαμον καὶ τὴν Εὔαν
[1, 11]	υἱὸν ἀποσημαίνει τὸ ὄνομα. καὶ	κτίζει	δ' αὐτῶν ὁ μὲν Μωαβίτας
[1, 6]	παίδων τεσσάρων ὄντων Οὔσης μὲν	κτίζει	τὴν Τραχωνῖτιν καὶ Δαμασκόν, μέση
[1, 5]	καὶ τῶν ἐθνῶν ἔνια μὲν	διασώζει	τὰς ὑπὸ τῶν κτισάντων κειμένας
[1, 12]	μὴ παρούσης τὴν ψυχὴν ἀφῇ,	προῄει	πορρωτέρω. συντυχὼν δ' αὐτῇ θεῖος
[1, 21]	βουλὴν ἀγαγεῖν περὶ ὧν παρακαλεῖ.	ἀπῄει	μὲν οὖν ὁ βασιλεὺς ἐλπίζων
[1, 13]	πρὸς τὴν ἱερουργίαν ἐπισάξας ὄνῳ	ἀπῄει	πρὸς τὸ ὄρος. καὶ δύο
[1, 18]	χώρας ἀγαθῆς ὑπαρχούσης, ἐπὶ Γεράρων	ἀπῄει	τοῦ θεοῦ κελεύσαντος. ὑποδέχεται δ'
[1, 1]	ὑπ' ὄψιν οὐκ ἐρχομένης, ἀλλὰ	βαθεῖ	μὲν κρυπτομένης σκότει, πνεύματος δ'
[1, 11]	καιρὸν οἱ Σοδομῖται πλήθει καὶ	μεγέθει	χρημάτων ὑπερφρονοῦντες εἴς τε ἀνθρώπους
[1, 11]	τοῦτον τὸν καιρὸν οἱ Σοδομῖται	πλήθει	καὶ μεγέθει χρημάτων ὑπερφρονοῦντες εἴς
[1, 10]	τὸ νικᾶν οὐκ ἐν τῷ	πλήθει	καὶ τῇ πολυχειρίᾳ κεῖσθαι συμβέβηκεν,
[1, 4]	ἁμαρτίας: ἐπεὶ γὰρ ἤνθουν νεότητος	πλήθει,	πάλιν ὁ θεὸς αὐτοῖς συνεβούλευσε
[1, 19]	ἐπηγγέλλετο διὰ τὸ ἐποφθαλμιᾶν τῷ	πλήθει	τῆς κτήσεως, ἐπαγγελλόμενος μὲν διὰ
[1, 2]	ἔχειν: αὔξων δὲ τὸν οἶκον	πλήθει	χρημάτων ἐξ ἁρπαγῆς καὶ βίας
[1, 18]	εὐχαῖς διαμαρτίας ἡ μήτηρ ῥύεται:	πείθει	γὰρ τὸν ἄνδρα Μεσοποταμίαν ἀγαγέσθαι
[1, 1]	οἰόμενος δὲ συμφορᾷ περιπεσεῖσθαι παρακούσαντας	ἀναπείθει	κακοήθως τὴν γυναῖκα γεύσασθαι τοῦ
[1, 2]	αὐτῷ χαλεπωτέραν, ἐπάρατον δ' αὐτὸν	ἐτίθει	καὶ τοὺς ἐγγόνους αὐτοῦ τιμωρήσεσθαι
[1, 1]	ἥττονα γυναικείας συμβουλίας αὐτὸν γενόμενον	ὑπετίθει	τιμωρίᾳ, τὴν γῆν οὐκέτι μὲν
[1, 19]	λόγον Λάβανος τοῦ χρόνου διελθόντος	προυτίθει	τὴν εὐωχίαν τῶν γάμων. νυκτὸς
[1, 9]	Ἀσσυρίων κρατούντων τῆς Ἀσίας Σοδομίταις	ἤνθει	τὰ πράγματα εἴς τε πλοῦτον
[1, 0]	ἀμετακίνητον. τούτῳ δὴ πειθόμενος ὡς	αἰεὶ	τοῖς χρήσιμον ἢ καλόν τι
[1, 12]	πρὶν ὑποκρινάμενος διὰ τὸν φόβον:	ἐδεδίει	γὰρ Ἀβιμέλεχον τὸν βασιλέα τῶν
[1, 19]	τὸ δ' αὐτὸ καὶ Λεία	ποιεῖ	πρὸς τὸ τῆς ἀδελφῆς ἔργον
[1, 2]	ἐπὶ τῷ φόνῳ τιμωρίας αὐτὸν	ἠφίει	θυσίαν ἐπιτελέσαντα καὶ δι' αὐτῆς
[1, 12]	αὑτοῦ γνώμην οἷς ἡ Σάρρα	ἐσπουδάκει	πάντων ὠμότατον ἡγούμενος εἶναι παῖδα
[1, 18]	περὶ ὃν μάλιστα ὁ πατὴρ	ἐσπουδάκει,	τεσσαράκοντα γεγονὼς ἔτη γαμεῖ Ἄδαν
[1, 3]	τὸν τόπον τοῦτον Ἀρμένιοι καλοῦσιν:	ἐκεῖ	γὰρ ἀνασωθείσης τῆς λάρνακος ἔτι
[1, 16]	πᾶσι τεθραμμένος. ᾧ τῶν μὲν	ἐκεῖ	γυναικῶν δυνατὸν αὐτῷ τὴν εὐδαιμονεστάτην
[1, 22]	Νεβρῶνα πόλιν ἐν Χαναναίοις κειμένην:	ἐκεῖ	δὲ Ἴσακος τὴν δίαιταν εἶχε:
[1, 16]	ἔπεμπε δὲ καὶ δῶρα τοῖς	ἐκεῖ	διὰ τὸ σπάνιον ἢ μηδ'
[1, 3]	εἶναι τοῦ θεοῦ παρὰ τοῖς	ἐκεῖ	νενόμισται. καὶ ὁ μὲν θεὸς
[1, 19]	καὶ τοῦ τῆς ἀδελφῆς κήδους	ἐκεῖ	συναφθέντος. τοῦ δ' Ἰακώβου τούτοις
[1, 15]	Ἀραβίας ὅσον ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν	καθήκει	θάλασσαν. λέγεται δέ, ὡς οὗτος
[1, 0]	μυθολογίας: καίτοι γε ὅσον ἐπὶ	μήκει	χρόνου καὶ παλαιότητι πολλὴν εἶχεν
[1, 22]	Ῥεβέκκαν Ἰάκωβος οὐ κατέλαβε ζῶσαν.	θνήσκει	δὲ καὶ Ἴσακος οὐ μετὰ
[1, 14]	Σάρρα μὲν οὐ πολὺ ὕστερον	ἀποθνήσκει	βιώσασα ἔτη ἑπτὰ καὶ εἴκοσι
[1, 8]	τὴν ὑπ' ἐκείνου καταλελειμμένην ὑπώρειαν	ᾤκει	ἐν τῇ Ναβρῶ πόλει: παλαιοτέρα
[1, 3]	ἄν, εἰ γενομένους ἀνθρώπους ἀφανίσαι	διεγνώκει,	παραγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν βίον,
[1, 10]	καὶ τὰς πόλεις. (Ἅβραμος δὲ	κατῴκει	μὲν περὶ τὴν Ὠγύγην καλουμένην
[1, 21]	αὐτῷ βουλὴν ἀγαγεῖν περὶ ὧν	παρακαλεῖ.	ἀπῄει μὲν οὖν ὁ βασιλεὺς
[1, 19]	κομίζοντος τῇ μητρί, Ῥαχήλα θεασαμένη	παρακαλεῖ	μεταδοῦναι δι' ἐπιθυμίας τοῦ βρώματος
[1, 16]	ἐπὶ τὸ φρέαρ παραγίνεται καὶ	παρακαλεῖ	τὰς παρθένους ποτὸν αὐτῷ παρασχεῖν:
[1, 12]	δὲ ἀγόμενον ἣν οὐκ ἠδίκουν.	παρακαλεῖ	τε πρᾴως ἔχειν πρὸς αὐτὸν
[1, 19]	τοῦ μηδὲν ἀδικεῖν αὐτὸς ἔλεγε,	προσενεκάλει	δὲ καὶ κατηγορίαν ἐποιεῖτο, ὅτι
[1, 19]	εἶτα μεθ' ἡμέραν γνοὺς ἀδικίαν	ἐπεκάλει	Λαβάνῳ. ὁ δὲ συγγνώμην ᾐτεῖτο
[1, 3]	οὖν αὐτὸν προσδέχεσθαι τὴν θυσίαν	παρεκάλει	καὶ μηδεμίαν ὀργὴν ἐπὶ τὴν
[1, 20]	θεοῦ, τίνα μοῖραν ἕξει σημαίνειν	παρεκάλει.	καὶ τὸ μὲν φάντασμα ταῦτ'
[1, 11]	ὁ Λῶτος αὐτοὺς ἐπὶ ξενίαν	παρεκάλει:	λίαν γὰρ ἦν περὶ τοὺς
[1, 11]	τε καὶ παρ' αὐτῷ καταχθέντας	παρεκάλει	ξενίας μεταλαβεῖν. ἐπινευσάντων δὲ ἄρτους
[1, 18]	εἰς Ἡσαῦν ποιεῖσθαι τὰς εὐχὰς	παρεκάλει	τὸν θεόν: ἄρτι δὲ πέπαυτο
[1, 1]	παρῃτεῖτο τῆς ἁμαρτίας αὑτὸν καὶ	παρεκάλει	τὸν θεὸν μὴ χαλεπαίνειν αὐτῷ
[1, 10]	τὴν μὲν λείαν ἔχειν Ἅβραμον	παρεκάλει,	τοὺς δ' ἀνθρώπους ἀπολαβεῖν ἠξίου,
[1, 0]	ἰδίαις ἀρχαῖς αὐτοῦ καὶ τῷ	τέλει	τὴν γραφὴν συνεμέτρησα: χρόνου δὲ
[1, 7]	εἰ καί τι πρὸς εὐδαιμονίαν	συντελεῖ	κατὰ προσταγὴν τὴν τούτου παρέχειν
[1, 1]	ὅσα πρὸς ἀπόλαυσιν καὶ ἡδονὴν	συντελεῖ	κατὰ τὴν ἐμὴν ἀνιόντων πρόνοιαν
[1, 4]	ἀμυνεῖσθαί τε τὸν θεὸν πάλιν	ἠπείλει	τὴν γῆν ἐπικλύσαι θελήσαντα: πύργον
[1, 0]	τοῦ ἀρχιερέως μιμήσασθαι μεγαλόψυχον, τῷ	βασιλεῖ	δὲ πολλοὺς ὁμοίως ὑπολαβεῖν καὶ
[1, 0]	ἀρετῇ δεύτερος Ἐλεάζαρος τῷ προειρημένῳ	βασιλεῖ	ταύτης ἀπολαῦσαι τῆς ὠφελείας οὐκ
[1, 19]	ἡ δὲ ὑπὸ μνήμης, ὁποῖα	φιλεῖ	συντυγχάνειν τοῖς νέοις, προπεπυσμένη παρὰ
[1, 0]	χρόνου δὲ προϊ όντος, ὅπερ	φιλεῖ	τοῖς μεγάλων ἅπτεσθαι διανοουμένοις, ὄκνος
[1, 15]	χώραν Ἀφρικὰ ὀνομασθῆναι. τούτους γὰρ	Ἡρακλεῖ	συστρατεῦσαι ἐπὶ Λιβύην καὶ Ἀνταῖον:
[1, 0]	ἔξω δὲ βαίνοντας ἀρετῆς μεγάλαις	περιβάλλει	συμφοραῖς. τοῦτο δὴ παιδεῦσαι βουληθεὶς
[1, 19]	τὸν πατέρα εὐνοίας ἔνδακρυς γενομένη	περιβάλλει	τὸν Ἰάκωβον, καὶ κατασπασαμένη τὴν
[1, 2]	καὶ τῆς γῆς αὐτὸν ἐκείνης	ἐκβάλλει	σὺν τῇ γυναικί. τοῦ δὲ
[1, 10]	θεὸς καὶ παῖδα αὐτῷ γενήσεσθαι	καταγγέλλει	καὶ πολλὴν ἐκείνου γενεάν, ὡς
[1, 0]	φανεῖσθαι τοῖς Ἕλλησιν ἀξίαν σπουδῆς:	μέλλει	γὰρ περιέξειν ἅπασαν τὴν παρ'
[1, 13]	δίκαιος, εἰ θεοῦ καὶ πατρὸς	μέλλει	κρίσιν ἀπωθεῖσθαι καὶ μὴ παρέχειν
[1, 16]	εἰ κατὰ νοῦν τὸν αὐτοῦ	μέλλει	ὁ γάμος οὗτος συντελεῖσθαι, ἐν
[1, 13]	οὖν κἀκείνῳ ἱερεῖον, εἴπερ εὐμενὴς	μέλλει	τῇ θυσίᾳ παρατυγχάνειν αὐτοῦ. (Ὡς
[1, 6]	θυγατέρας ἐν Χαλδαίοις ἀπέθανεν ἐν	πόλει	Οὐρῆ λεγομένῃ τῶν Χαλδαίων, καὶ
[1, 8]	ὑπώρειαν ᾤκει ἐν τῇ Ναβρῶ	πόλει:	παλαιοτέρα δέ ἐστιν ἔτεσιν ἑπτὰ
[1, 18]	πατὴρ ἐσπουδάκει, τεσσαράκοντα γεγονὼς ἔτη	γαμεῖ	Ἄδαν τὴν Ἥλωνος καὶ Ἀλιβάμην
[1, 15]	οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ ταύτῃ κατεσκευάσαντο.	~(Γαμεῖ	δ' αὐτὸς Κατούραν ὕστερον, ἐξ
[1, 16]	ἐφ' οἷς ἠξίου τὴν θυγατέρα.	γαμεῖ	δὲ ταύτην ὁ Ἴσακος τῶν
[1, 4]	θεοῦ, εἰ χρώμενοι τῇ αὐτοῦ	δυνάμει	διατελοῖεν, ἀμυνεῖσθαί τε τὸν θεὸν
[1, 3]	καλοῦ διὰ τὴν ἐπὶ τῇ	δυνάμει	πεποίθησιν: ὅμοια τοῖς ὑπὸ γιγάντων
[1, 0]	ἀξίως αὐτοῦ κατενόησε καὶ τῇ	δυνάμει	πρεπούσας ἀεὶ τὰς πράξεις ἀνατέθεικε
[1, 3]	ἐπὶ χρηστοτέρας ἤδη γεγονὼς ἐλπίδος	ἠρέμει.	ὀλίγαις δ' ὕστερον ἡμέραις μᾶλλον
[1, 1]	γῆθεν ἀνέτειλε. τῇ τετάρτῃ δὲ	διακοσμεῖ	τὸν οὐρανὸν ἡλίῳ καὶ σελήνῃ
[1, 19]	ἑβδόμην ἡμέραν ἐπί τινος λόφου	λαμβάνει	προκαθιδρυμένους. καὶ τότε μέν, ἑσπέρα
[1, 19]	κατ' ἐκείνους συγγενοῦς ἡ μήτηρ	προσλαμβάνει.	ἔρυμα δὲ τῆς ἐμῆς, φησίν,
[1, 0]	λόγος κατὰ τὴν οἰκείαν τάξιν	σημανεῖ:	τοῦτο γὰρ διὰ ταύτης ποιήσειν
[1, 21]	ηὔξατο. ἁγνίζων οὖν τοὺς ἑπομένους	ἐπιτυγχάνει	τοῖς Λαβάνου θεοῖς, οὐ γὰρ
[1, 16]	γενόμενος ἐν τοῖς προαστείοις παρθένοις	ἐντυγχάνει	πλείοσιν ἐφ' ὕδωρ βαδιζούσαις: εὔχεται
[1, 2]	καὶ πλινθίνην ὑπ' αὐτῶν ἀνατεθῆναι.	μένει	δ' ἄχρι δεῦρο κατὰ γῆν
[1, 11]	αὐτήν, ἔτι γὰρ καὶ νῦν	διαμένει.	διαφεύγει δ' αὐτὸς μετὰ τῶν
[1, 16]	βουλόμενος δὲ τὴν ἀλήθειαν μαθεῖν,	ἐπῄνει	τε τῆς εὐγενείας αὐτὴν καὶ
[1, 9]	τῷ δὲ τρισκαιδεκάτῳ ἀπέστησαν, καὶ	διαβαίνει	στρατὸς Ἀσσυρίων ἐπ' αὐτοὺς στρατηγούντων
[1, 1]	δὲ ὁ μὲν Εὐφράτης Φοράς,	σημαίνει	δὲ ἤτοι σκεδασμὸν ἢ ἄνθος,
[1, 2]	τοὔνομα, Ἄβελος δὲ ὁ δεύτερος,	σημαίνει	δὲ οὐθὲν τοῦτο: γίνονται δὲ
[1, 1]	μέρη σχίζεται. καὶ Φεισὼν μέν,	σημαίνει	δὲ πληθὺν τοὔνομα, ἐπὶ τὴν
[1, 10]	Σολυμᾶ ὑποδέχεται βασιλεὺς αὐτὸν Μελχισεδέκ:	σημαίνει	δὲ τοῦτο βασιλεὺς δίκαιος: καὶ
[1, 19]	χωρίον ὄνομα αὐτῷ Βηθὴλ θέμενος,	σημαίνει	δὲ τοῦτο θείαν ἑστίαν κατὰ
[1, 1]	δ' ἄνθρωπος οὗτος Ἄδαμος ἐκλήθη:	σημαίνει	δὲ τοῦτο κατὰ γλῶτταν τὴν
[1, 20]	ἐκέλευσέ τε καλεῖν αὐτὸν Ἰσραῆλον,	σημαίνει	δὲ τοῦτο κατὰ τὴν Ἑβραίων
[1, 1]	ὄνομα τῆς γυναικὸς Εὔα ἦν:	σημαίνει	δὲ τοῦτο πάντων μητέρα. (Φησὶ
[1, 12]	ὃν Ἴσακον ὠνόμασε: τοῦτο γέλωτα	σημαίνει:	διὰ μέντοι τὸ τὴν Σάρραν
[1, 20]	Φανουῆλον ὀνομάζει τὸν τόπον, ὃ	σημαίνει	θεοῦ πρόσωπον. καὶ γενομένου διὰ
[1, 19]	τοῦ θεοῦ γένοιτο: τοῦτο γὰρ	σημαίνει	τὸ ὄνομα. τεκνοῦνται δὲ αὐτοῖς
[1, 2]	μὲν πρῶτος Κάις, κτίσιν δὲ	σημαίνει	τοῦτο μεθερμηνευόμενον τοὔνομα, Ἄβελος δὲ
[1, 19]	τρεῖς ἕτεροι μετὰ χρόνον: Σεμεών,	ἀποσημαίνει	δὲ τὸ ὄνομα τὸ ἐπήκοον
[1, 18]	τὸ δ' ἕτερον Σύαιναν: ἔχθραν	ἀποσημαίνει	τὸ ὄνομα. (Ἰσάκῳ μὲν οὖν
[1, 11]	ἡ νεωτέρα ποιεῖται: γένους υἱὸν	ἀποσημαίνει	τὸ ὄνομα. καὶ κτίζει δ'
[1, 18]	Ῥοωβὼθ τὸ φρέαρ ὠνόμασεν: εὐρύχωρον	ἀποσημαίνει	τὸ ὄνομα. τῶν δὲ προτέρων
[1, 2]	τε ἀροῦν ἐπενόησε πρῶτος καὶ	κτείνει	δὲ τὸν ἀδελφὸν ἐκ τοιαύτης
[1, 2]	τὸν Ἄβελον ὑπὸ τοῦ θεοῦ	κτείνει	τὸν ἀδελφὸν καὶ τὸν νεκρὸν
[1, 20]	πάσης τῆς ἡμέρας νυκτὸς ἐπιγενομένης	ἐκίνει	τοὺς σὺν αὑτῷ: καὶ χειμάρρουν
[1, 19]	τὸ τῆς ἀδελφῆς ἔργον ἀντιτεχνασαμένη:	παρακατακλίνει	γὰρ τὴν αὑτῆς θεράπαιναν γίνεταί
[1, 19]	ἐπιγενομένης οὐδὲν προῃσθημένῳ τῷ Ἰακώβῳ	παρακατακλίνει	τὴν ἑτέραν τῶν θυγατέρων πρεσβυτέραν
[1, 19]	ἥττονος παρὰ τἀνδρὸς μοίρας τυγχάνῃ,	παρακατακλίνει	τῷ Ἰακώβῳ τὴν αὑτῆς θεραπαινίδα
[1, 10]	ἐσομένων, Σάρρα τοῦ θεοῦ κελεύσαντος	ἐπικλίνει	μίαν τῶν θεραπαινίδων Ἀγάρην ὄνομα
[1, 19]	ποιεῖσθαι οὕτως ἀφικόμενος, τίμιόν τε	κρίνει	τὸ χωρίον ὄνομα αὐτῷ Βηθὴλ
[1, 3]	τοῦ Ἰαρέδου, Μαλαήλου δὲ Ἰάρεδος	ἐγεγόνει,	ὃς ἐκ Καϊ νᾶ τεκνοῦται
[1, 1]	ἀπὸ τῆς πυρρᾶς γῆς φυραθείσης	ἐγεγόνει:	τοιαύτη γάρ ἐστιν ἡ παρθένος
[1, 20]	εἰδέναι, τί ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ	φρονεῖ,	τοὺς γνωσομένους ἕκαστα μετὰ ἀκριβείας
[1, 20]	μαχομένων, εἰ τοῦτο θελήσειεν Ἡσαῦς,	προσεκύνει	δ' αὐτὸς τὸν ἀδελφὸν ἐγγὺς
[1, 19]	ἐπὶ τοῖς ἑωραμένοις καὶ κατηγγελμένοις	φαιδρύνει	τε τοὺς λίθους ὡς τηλικούτων
[1, 20]	ἄγγελον εἶναι θεοῦ, τίνα μοῖραν	ἕξει	σημαίνειν παρεκάλει. καὶ τὸ μὲν
[1, 1]	ἀνῆκε συνδησάμενος αὐτὰ κοινωνίᾳ καὶ	μίξει	γονῆς ἕνεκα καὶ τοῦ συναύξεσθαι
[1, 2]	παρεῖναι τὸν θεὸν νομίζων ἀρετῆς	προενόει,	ποιμενικὸς δ' ἦν ὁ βίος
[1, 19]	μὴ συγχωροῦντος κρύφα τοῦτο ποιεῖν	ἐπενόει.	τῶν γυναικῶν οὖν ἀπεπειρᾶτο, πῶς
[1, 4]	συμφοραῖς περιπεσόντες ᾔσθοντο τῆς ἁμαρτίας:	ἐπεὶ	γὰρ ἤνθουν νεότητος πλήθει, πάλιν
[1, 16]	καὶ τὸν ὑμέτερον οἶκον εὗρον.	ἐπεὶ	γὰρ πλησίον τῆς πόλεως ἐγενόμην,
[1, 13]	παραστάτης καὶ σύμμαχος νῦν ἐπιτυχεῖν.	ἐπεὶ	δ' ἐγεννήθης ἀΠοθάνῃς οὐ τὸν
[1, 18]	μητρὶ πάντα παρ' αὐτῆς πεπυσμένος:	ἐπεὶ	δ' εὐτρεπὲς ἦν τὸ δεῖπνον,
[1, 1]	μέν εἰμι ἀποδοῦναι καὶ νῦν,	ἐπεὶ	δ' ὑπέσχημαι τὴν αἰτιολογίαν πάντων
[1, 13]	ἀρχῆς τῆς ἐμαυτοῦ καταλίποιμι. ἀλλ'	ἐπεὶ	θεοῦ τε βουλομένου σὸς πατὴρ
[1, 21]	Μεσοποταμίας. (Ἐντεῦθεν δὲ προϊ ὼν	ἐπεὶ	κατὰ τὴν Ἐφραθηνὴν γίνεται, ἐνθάδε
[1, 13]	γενέσθαι μοι παρὰ τοῦ θεοῦ,	ἐπεὶ	παρῆλθες εἰς τὸν βίον, οὐκ
[1, 19]	καὶ δηλώσας αὐτῷ τὸ ὄναρ,	ἐπεὶ	πρὸς αὐτὸν ἦλθε πεισθείς, ἤρξατο
[1, 2]	γενόμενος ὁ Λάμεχος Νοεμᾶς ὄνομα,	ἐπεὶ	τὰ θεῖα σαφῶς ἐξεπιστάμενος ἑώρα
[1, 19]	αὐτόν τε καὶ Ἡσαῦν, ὃν	ἐπεὶ	τῶν τοῦ πατρὸς εὐχῶν διήμαρτε
[1, 8]	ἐκλογὴν μέντοι καὶ τὴν αἵρεσιν	ἐπιτρέπει	τῷ Λώτῳ: λαβὼν δ' αὐτὸς
[1, 7]	εἰσεποιήσατο γνησίου παιδὸς ἀπορῶν καὶ	καταλείπει	τὴν Χαλδαίαν ἑβδομήκοντα καὶ πέντε
[1, 12]	ἀνάγκῃ χρωμένην. ὡς δ' ἀπιοῦσαν	ἐπιλελοίπει	τὰ ἀναγκαῖα, ἐν κακοῖς ἦν,
[1, 20]	τοὺς σὺν αὑτῷ τὸν τρόπον	πέμπει	τινὰς δῶρα κομίζοντας τἀδελφῷ: ὑποζύγια
[1, 16]	Ἁβράμου ὁμοπάτριός τε καὶ ὁμομήτριος.	πέμπει	τοίνυν οὗτος πρὸς ὑμᾶς ἀξιῶν
[1, 16]	παιδὸς θυγατέρα τἀδελφοῦ τὸν πρεσβύτατον	πέμπει	τῶν οἰκετῶν ἐπὶ τὴν μνηστείαν
[1, 10]	ὁ μὲν ταῦτ' ἀκούσας θυσίαν	προσφέρει	τῷ θεῷ κελευσθεὶς ὑπ' αὐτοῦ.
[1, 6]	τοῦτον τὸν τύπον ἐπὶ παντὸς	τηρεῖ	σχήματος. (Οἱ δὲ Χάμου παῖδες
[1, 21]	ὁ Ἐμμώρου τοῦ βασιλέως υἱὸς	φθείρει	δι' ἁρπαγῆς καὶ διατεθεὶς ἐρωτικῶς
[1, 3]	ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ πρὸς τῷ	ὄρει	τῶν Κορδυαίων ἔτι μέρος τι
[1, 1]	ἐξαπατηθεὶς ἁμαρτεῖν, ἡ δ' αὖ	κατηγόρει	τοῦ ὄφεως. ὁ δὲ θεὸς
[1, 3]	τῇ ἐνενηκοστῇ καὶ ἕκτῃ βίβλῳ	ἱστορεῖ	περὶ αὐτῶν λέγων οὕτως: ἔστιν
[1, 15]	τοῦ ἐκείνου ὀνόματος Ἀφρικὰ προσηγόρευσαν.	μαρτυρεῖ	δέ μου τῷ λόγῳ Ἀλέξανδρος
[1, 6]	τὴν αὐτῆς φύσιν ἐπ' ἔργα	χωρεῖ	καὶ καταφυτεύσας αὐτὴν ἀμπέλοις, ἡνίκα
[1, 1]	φοιτῶν συνειδὼς αὑτῷ τὴν ἀδικίαν	ὑπεχώρει,	τὸν δὲ θεὸν ἐξένιζε τὸ
[1, 8]	ἄδικον ἐπιθυμίαν νόσῳ τε καὶ	στάσει	τῶν πραγμάτων: καὶ θυομένῳ περὶ
[1, 19]	αὐτοῖς κατασχών. καὶ τὰ μὲν	προφάσει	τῶν γάμων ὑπ' αὐτοῦ γενόμενα
[1, 2]	τὴν κόλασιν ἔλαβεν, ἀλλ' ἐπ'	αὐξήσει	τῆς κακίας, ἡδονὴν μὲν πᾶσαν
[1, 3]	τοιοῦτον ἐπενεγκεῖν πάθος, ὑφ' οὗ	κινδυνεύσει	πᾶν ἀπολέσθαι τὸ τῶν ζῴων
[1, 3]	οὐ γὰρ ἔτι τὴν γῆν	ἐπικλύσει	τὸ ὕδωρ. παραινῶ μέντοι σφαγῆς
[1, 0]	πάντα γὰρ τῇ τῶν ὅλων	φύσει	σύμφωνον ἔχει τὴν διάθεσιν, τὰ
[1, 6]	ὁρίσαντος τοῦ θεοῦ, ὅσα καὶ	Μωυσεῖ	συνέβη βιῶναι. Ναχώρῃ μὲν οὖν
[1, 11]	οἰκήτορσιν κατεπίμπρα τὴν γῆν ὁμοίᾳ	πυρώσει	ἀφανίζων, ὥς μοι καὶ πρότερον
[1, 10]	τῶν μαχομένων καὶ τὸ γενναῖον	κρατεῖ	παντὸς ἀριθμοῦ, τριακοσίοις καὶ δεκαοκτὼ
[1, 20]	διεπάλαιεν ἐκείνου προκατάρχοντος τῆς μάχης	ἐκράτει	τε τοῦ φαντάσματος, ὃ δὴ
[1, 3]	μὲν τριακοστῷ ἤδη καὶ διακοσιοστῷ	ἔτει	γεγονότι παῖς Σῆθος γίνεται, ὃς
[1, 3]	καὶ ἐνακόσια Μαλαῆλον υἱὸν ἔσχεν	ἔτει	γενόμενον ἑβδομηκοστῷ καὶ ἑκατοστῷ. οὗτος
[1, 6]	ἐστιν ἀπὸ Νώχου, δευτέρῳ δ'	ἔτει	καὶ ἐνενηκοστῷ πρὸς ἐνακοσίοις μετὰ
[1, 12]	δὲ παῖς ἑκατέρων τῷ ὑστάτῳ	ἔτει,	ὃν εὐθὺς μετ' ὀγδόην ἡμέραν
[1, 18]	δεῖπνον παρασκευάζειν. ὁ δὲ Ἰάκωβος	ὑπηρέτει	τῇ μητρὶ πάντα παρ' αὐτῆς
[1, 13]	ἔχοι καὶ τὸν υἱὸν Ἴσακον,	ᾔτει	τοῦτον αὐτῷ θῦμα καὶ ἱερεῖον
[1, 2]	ὁ πρῶτος ἐκ γῆς γενόμενος,	ἀπαιτεῖ	γὰρ ἡ διήγησις τὸν περὶ
[1, 10]	πρὸς τοὺς δεσπότας συγγνώμης ἔτυχε:	τίκτει	δὲ μετ' οὐ πολὺ Ἰσμαῆλον,
[1, 1]	ἐρχομένης, ἀλλὰ βαθεῖ μὲν κρυπτομένης	σκότει,	πνεύματος δ' αὐτὴν ἄνωθεν ἐπιθέοντος,
[1, 21]	ἐνθάδε Ῥαχήλαν ἐκ τοκετοῦ θανοῦσαν	θάπτει	μόνην τῶν συγγενῶν τῆς ἐν
[1, 11]	Λώτου λεγομένοις. καὶ ὁ θεὸς	ἐνσκήπτει	βέλος εἰς τὴν πόλιν καὶ
[1, 16]	τε τῆς πρὸς τὸν ξένον	ἐπιπλήττει	δυσκολίας, τίνος ἄλλου κοινωνήσειν πρὸς
[1, 10]	παῖς αὐτῷ ἐκ Σάρρας ἔσοιτο:	κελεύει	δ' αὐτὸν καλέσαι Ἴσακον δηλῶν
[1, 20]	δ' ἤδη τὸν ἀδελφὸν πυνθανόμενος	κελεύει	προϊ έναι τῶν γυναικῶν ἑκατέραν
[1, 12]	πηγήν τε φράζει παρακειμένην καὶ	κελεύει	προνοεῖν τῆς ἀνατροφῆς τοῦ παιδίου:
[1, 19]	λόγους. Λάβανος δὲ ἡσθεὶς τούτοις	ἐπινεύει	τὸν γάμον αὐτῷ τῆς παιδὸς
[1, 7]	καὶ θυσίαν ἐτέλεσε τῷ θεῷ.	(Μνημονεύει	δὲ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἁβράμου
[1, 4]	Σεναὰρ ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ χώρᾳ	μνημονεύει	Ἑστιαῖος λέγων οὕτως: τῶν δὲ
[1, 19]	μὲν οὖν ὁ θεὸς Ἰακώβῳ	προαγορεύει:	ὁ δὲ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ
[1, 20]	καὶ τὸν μὲν τόπον ἐκεῖνον	προσαγορεύει	θεοῦ στρατόπεδον, βουλόμενος δὲ εἰδέναι,
[1, 10]	δὲ ἐπὶ γυναικὶ μὴ κυούσῃ	ἱκετεύει	τὸν θεὸν γονὴν αὐτῷ παιδὸς
[1, 21]	δι' ἁρπαγῆς καὶ διατεθεὶς ἐρωτικῶς	ἱκετεύει	τὸν πατέρα λαβεῖν αὐτῷ πρὸς
[1, 16]	δὲ τὸ γένος τὸν γάμον	πολιτεύει	τοῦτον. οὗ τὴν σπουδὴν καὶ
[1, 18]	δὲ μετὰ τὴν Ἁβράμου τελευτὴν	ἐκύει	τὸ γύναιον, καὶ τῆς γαστρὸς
[1, 18]	γὰρ τὴν Ἰσμαήλου παῖδα Ἡσαῦς	παρειλήφει	πρὸς γάμον Βασεμάθην: οὐ γὰρ
[1, 0]	ταῖς ἱεραῖς βίβλοις εὗρον ἀναγεγραμμένα.	ἔχει	δὲ οὕτως: ~(Ἐν ἀρχῇ ἔκτισεν
[1, 3]	καὶ ὅσα τὴν μετάρσιον αἰώραν	ἔχει	καὶ φοράν, χωρὶς αἵματος: ἐν
[1, 7]	κελεύοντος ἰσχὺν ὑπουργεῖν, ᾧ καλῶς	ἔχει	μόνῳ τὴν τιμὴν καὶ τὴν
[1, 3]	συμφυγόντας ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος	ἔχει	περισωθῆναι καί τινα ἐπὶ λάρνακος
[1, 0]	τῇ τῶν ὅλων φύσει σύμφωνον	ἔχει	τὴν διάθεσιν, τὰ μὲν αἰνιττομένου
[1, 16]	μηδ' ὕδατος μετέδοσαν λέγουσα, καὶ	παρέχει	αὐτῷ φιλοφρόνως. ὁ δὲ ἐν
[1, 13]	βωμὸς παρεσκεύαστο καὶ τὰς σχίζας	ἐπενηνόχει	καὶ ἦν εὐτρεπῆ, λέγει πρὸς
[1, 11]	θεασάμενοι τοὺς νεανίσκους εὐπρεπεστάτους τῇ	ὄψει	διαφέροντας καὶ παρὰ Λώτῳ καταχθέντας
[1, 21]	εἰς τὴν Μεσοποταμίαν ἐπὶ τῇ	ὄψει	τοῦ ὀνείρου ηὔξατο. ἁγνίζων οὖν
[1, 7]	Χαναναίαν ἔσχε γῆν, ἱδρυθείς τε	αὐτόθι	βωμὸν ᾠκοδόμησε καὶ θυσίαν ἐτέλεσε
[1, 2]	δα τόπον οὕτω καλούμενον καὶ	αὐτόθι	ποιεῖται τὴν κατοίκησιν, ἔνθ' αὐτῷ
[1, 19]	περὶ μέντοι γε τῶν θυγατέρων	ἴσθι	μὴ κατ' ἐμὴν κακουργίαν ἀπαναστήσαντος
[1, 16]	ὡς μικρολόγους ὑπειληφότα: πάντων γὰρ	ἀμισθὶ	μεθέξειν. δηλώσασα μέντοι Λαβάνῳ πρότερον
[1, 22]	ὑπὸ τῶν παίδων σὺν τῇ	γυναικὶ	ἐν Νεβρῶνι μνημείου προγονικοῦ ἐν
[1, 10]	Ἑβρωνίων πόλεως, δυσφορῶν δὲ ἐπὶ	γυναικὶ	μὴ κυούσῃ ἱκετεύει τὸν θεὸν
[1, 2]	αὐτὸν ἐκείνης ἐκβάλλει σὺν τῇ	γυναικί.	τοῦ δὲ μὴ θηρίοις ἀλώμενος
[1, 1]	τῷ τε Ἀδάμῳ καὶ τῇ	γυναικὶ	φθονερῶς μὲν εἶχεν ἐφ' οἷς
[1, 0]	συμφιλοκαλοῦντι καὶ ἐμαυτὸν αἰσχυνόμενος, εἰ	δόξαιμι	ῥαθυμίᾳ πλέον ἢ τῷ περὶ
[1, 3]	εἰ δ' ἐπὶ πλέον ποτὲ	χειμάσαιμι,	μὴ δείσητε τῶν ὄμβρων τὸ
[1, 1]	τὴν δὲ αἰτίαν ἱκανὸς μέν	εἰμι	ἀποδοῦναι καὶ νῦν, ἐπεὶ δ'
[1, 19]	αἰδῶ ποιησάμενος, οὐδὲ τέκνων ὧν	εἰμι	πάππος φροντίσας, ἐχρήσω μοι πολέμου
[1, 7]	περὶ ὧν ἐν ἑτέρῳ λόγῳ	διέξειμι	τὰ ἱστορούμενα. τοῦ δὲ Ἁβράμου
[1, 13]	ᾤμην, ὡς εἰ σέ τ'	ἴδοιμι	ἠνδρωμένον καὶ τελευτῶν διάδοχον τῆς
[1, 13]	διάδοχον τῆς ἀρχῆς τῆς ἐμαυτοῦ	καταλίποιμι.	ἀλλ' ἐπεὶ θεοῦ τε βουλομένου
[1, 19]	τὸ ταύτης κράτος τῆς γῆς	δίδωμι	καὶ παισὶ τοῖς αὐτῶν, οἳ
[1, 13]	θεῷ κεχαρισμένον. (Ἅβραμος δὲ ἐπὶ	μηδενὶ	κρίνων παρακούειν τοῦ θεοῦ δίκαιον
[1, 3]	ἤδη Νώχου τῆς ἀρχῆς, ἐν	μηνὶ	δευτέρῳ Δίῳ μὲν ὑπὸ Μακεδόνων
[1, 3]	ἡμέρας ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα, ὡς	μηνὶ	ἑβδόμῳ, ἱσταμένου δὲ ἦν ἑβδόμη,
[1, 13]	σφαγῆς, ἀλλὰ μηδὲ τῶν οἰκετῶν	τινι	δηλώσας, ἐκωλύετο γὰρ ἂν ὑπηρετῆσαι
[1, 12]	ὕδατος δὲ σπανίζοντος ὑπ' ἐλάτῃ	τινὶ	θεῖσα τὸ παιδίον ψυχορραγοῦν, ὡς
[1, 13]	νόσῳ μήτε πολέμῳ μήτε ἄλλῳ	τινὶ	τῶν παθῶν, ἃ συμπίπτειν πέφυκεν
[1, 18]	ποιμένων καὶ τοῦτο καταλιπὼν ἀπεχώρησεν	εὐγνώμονι	λογισμῷ κτώμενος αὑτῷ τὴν ἄδειαν.
[1, 16]	εἶναι χαλεπὴν ὁδεύεσθαι τὴν Μεσοποταμίαν,	χειμῶνι	μὲν ὑπὸ πηλῶν βάθους, θέρους
[1, 17]	τοῖς ἑκατὸν καὶ θάπτεται ἐν	Νεβρῶνι	μετὰ τῆς γυναικὸς Σάρρας ὑπὸ
[1, 22]	παίδων σὺν τῇ γυναικὶ ἐν	Νεβρῶνι	μνημείου προγονικοῦ ἐν αὐτῇ τυγχάνοντος
[1, 14]	ἑκατόν. θάπτουσι δ' αὐτὴν ἐν	Νεβρῶνι	συγχωρούντων μὲν τῶν Χαναναίων καὶ
[1, 21]	μόνην τῶν συγγενῶν τῆς ἐν	Νεβρῶνι	τιμῆς οὐ τυχοῦσαν. πενθήσας δὲ
[1, 21]	τετραμμένων νύκτωρ πρώτοις ἐπιβαλόντες τοῖς	φύλαξι	κτείνουσι κοιμωμένους καὶ παρελθόντες εἰς
[1, 19]	ἀλλὰ κατ' εὔνοιαν δικαίαν, ἣν	γυναιξὶ	γαμεταῖς πρὸς τοὺς συνοικοῦντας εἶναι
[1, 3]	ἐξεπολέμωσαν. πολλοὶ γὰρ ἄγγελοι θεοῦ	γυναιξὶ	συνιόντες ὑβριστὰς ἐγέννησαν παῖδας καὶ
[1, 2]	τὴν ἀπραγμοσύνην, ᾗ πρότερον συνέζων	οἱ	ἄνθρωποι, μέτρων ἐπινοίᾳ καὶ σταθμῶν
[1, 3]	τῆς ἀσφάλτου ἀφαιροῦντας: χρῶνται δ'	οἱ	ἄνθρωποι τῷ κομιζομένῳ πρὸς τοὺς
[1, 7]	νῦν δὲ Ἰουδαίαν μετῴκησε καὶ	οἱ	ἀπ' ἐκείνου πληθύσαντες, περὶ ὧν
[1, 14]	τὰ μνημεῖα Ἅβραμός τε καὶ	οἱ	ἀπόγονοι αὐτοῦ ταύτῃ κατεσκευάσαντο. ~(Γαμεῖ
[1, 9]	ἐπιτεταγμένος. γενομένης δὲ μάχης νικήσαντες	οἱ	Ἀσσύριοι φόρον ἐπιτάσσουσι τοῖς Σοδομιτῶν
[1, 16]	τῶν πραγμάτων εἰς αὐτὸν ἀφικομένων:	οἱ	γὰρ ἐκ τῆς Κατούρας εἰς
[1, 11]	δὲ ἦσαν ἔτι παρθένοι, ἀναλαβών:	οἱ	γὰρ μνηστῆρες περιεφρόνησαν τῆς ἐξόδου
[1, 6]	τοῖς ἔθνεσι τὰ ὀνόματα ἐπετίθεσαν	οἱ	γῆν τινα καταλαβόντες. Ἰαφθᾶ μὲν
[1, 11]	τιμωρίαν, ὁ μὲν Ἅβραμος ἡσύχασεν:	οἱ	δὲ ἄγγελοι παρεγένοντο εἰς τὴν
[1, 11]	αὐτοῖς ὑπὸ τῇ δρυὶ̈ κατακειμένοις:	οἱ	δὲ δόξαν αὐτῷ παρέσχον ἐσθιόντων,
[1, 4]	τὸν οὐρανὸν ἀναβησόμενοι δι' αὐτοῦ.	οἱ	δὲ θεοὶ ἀνέμους ἐπιπέμψαντες ἀνέτρεψαν
[1, 5]	προσηγορίας, ἔνια δὲ καὶ μετέβαλεν,	οἱ	δὲ καὶ πρὸς τὸ σαφέστερον
[1, 16]	τῷ κατανεῦσαι τὴν κόρην τιμήσατε.	οἱ	δὲ, καλὰ γὰρ ἦν αὐτοῖς
[1, 10]	μηδ' ἐπίνοιαν τῆς συμφορᾶς ἔχοντας,	οἱ	δὲ μήπω πρὸς ὕπνον τετραμμένοι
[1, 4]	ἑκάστοις ᾖ φίλον, οὕτω σκοπείτωσαν.	~(Οἱ	δὲ Νώχου παῖδες τρεῖς ὄντες
[1, 4]	αὐτοῖς συνεβούλευσε ποιεῖσθαι τὴν ἀποικίαν:	οἱ	δὲ οὐ κατὰ τὴν εὐμένειαν
[1, 2]	τῶν αὐτῶν τοὺς ἀπογόνους κατέλιπεν.	οἱ	δὲ πάντες ἀγαθοὶ φύντες γῆν
[1, 19]	παρ' αὐτοῖς εἰδότες ἔτι περιόντα.	οἱ	δὲ πάντες ἐπίστασθαί τε ἔφασαν,
[1, 13]	παρήγαγεν αὐτοῖς εἰς τὴν ἱερουργίαν.	οἱ	δὲ παρ' ἐλπίδας αὐτοῦ κεκομισμένου
[1, 6]	παίδων τοῖς ἀδελφοῖς ἐπιγελῶν δείκνυσιν:	οἱ	δὲ περιστέλλουσι τὸν πατέρα. καὶ
[1, 11]	καὶ μαθητὴς τῆς Ἁβράμου χρηστότητος.	οἱ	δὲ Σοδομῖται θεασάμενοι τοὺς νεανίσκους
[1, 6]	τύπον ἐπὶ παντὸς τηρεῖ σχήματος.	(Οἱ	δὲ Χάμου παῖδες τὴν ἀπὸ
[1, 11]	εἷς σημανῶν περὶ τοῦ παιδός,	οἱ	δύο δὲ Σοδομίτας καταστρεψόμενοι. (Ταῦτ'
[1, 6]	ἡ χώρα διεφύλαξε: Παλαιστίνην γὰρ	οἱ	Ἕλληνες αὐτοῦ τὴν μοῖραν καλοῦσι.
[1, 8]	τὸ δεινὸν αὐτῷ παρεῖναι ἀπεσήμαινον	οἱ	ἱερεῖς, ἐφ' οἷς ἠθέλησεν ὑβρίσαι
[1, 12]	ἐκείνου μετὰ τοσαύτας ἔθος ἔχουσιν	οἱ	Ἰουδαῖοι ποιεῖσθαι τὰς περιτομάς, Ἄραβες
[1, 16]	τὰς μὲν καμήλους αὐτοῦ παραλαμβάνοντες	οἱ	Λαβάνου θεράποντες ἐτημέλουν, αὐτὸς δὲ
[1, 9]	γενομένης, πολλοὶ μὲν αὐτῶν ἀπέθανον,	οἱ	λοιποὶ δὲ ᾐχμαλωτίσθησαν, σὺν οἷς
[1, 0]	ῥᾳδίως ἤδη περὶ πάντων ἔπειθεν.	οἱ	μὲν γὰρ ἄλλοι νομοθέται τοῖς
[1, 3]	τὸ μῆκος τῆς ζωῆς ἀφῖχθαι.	οἱ	μὲν γὰρ θεοφιλεῖς ὄντες καὶ
[1, 2]	γίνονται δὲ αὐτοῖς καὶ θυγατέρες.	οἱ	μὲν οὖν ἀδελφοὶ διαφόροις ἔχαιρον
[1, 21]	ἠξίου βουλεύεσθαι τί δεῖ ποιεῖν.	οἱ	μὲν οὖν πλείους ἡσύχαζον γνώμης
[1, 3]	θάλασσαν τὴν ἤπειρον μετέβαλε. καὶ	οἱ	μὲν οὕτως ἀφανίζονται πάντες, Νῶχος
[1, 20]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ δεδομένων. καὶ	οἱ	μὲν ταῦτα ἐδήλουν, Ἡσαῦς δὲ
[1, 13]	δύο μὲν ἡμέρας αὐτῷ συνώδευσαν	οἱ	οἰκέται, τῇ τρίτῃ δὲ ὡς
[1, 21]	τῇ μητρί. οὗτοι Ἰακώβου παῖδες	οἱ	πάντες, ἄρρενες μὲν δώδεκα θήλεια
[1, 6]	δὲ Μεσραίου παίδων ὀκτὼ γενομένων	οἱ	πάντες τὴν ἀπὸ Γάζης ἕως
[1, 10]	θεῷ περιτέμνεται παραχρῆμα καὶ πάντες	οἱ	παρ' αὐτοῦ καὶ ὁ παῖς
[1, 3]	δέ μου τῷ λόγῳ πάντες	οἱ	παρ' Ἕλλησι καὶ βαρβάροις συγγραψάμενοι
[1, 20]	τὸ σπανίζειν αὐτῶν. ἦσαν δὲ	οἱ	πεμφθέντες ἐκ διαλειμμάτων, ἵνα συνεχέστερον
[1, 0]	μόνα τὰ τοῦ νόμου παρέδοσαν	οἱ	πεμφθέντες ἐπὶ τὴν ἐξήγησιν εἰς
[1, 18]	οὐ γὰρ εὐνόουν τοῖς Χαναναίοις	οἱ	περὶ τὸν Ἴσακον, ὥστε ἐπὶ
[1, 0]	ὅσον πλῆθος αἰῶνος οὐδ' αὐτῶν	οἱ	ποιηταὶ τὰς γενέσεις τῶν θεῶν,
[1, 19]	ἀξιωθέντα: καὶ ταῦτα ἃ μηδὲ	οἱ	πολεμήσαντες τοὺς ἐχθροὺς ἔδρασαν ὁ
[1, 20]	ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν, ὅπως εἰ βιασθεῖεν	οἱ	προπεμφθέντες ἐπιθεμένου τοῦ ἀδελφοῦ, καταφυγὴν
[1, 11]	~(Ὑπὸ δὴ τοῦτον τὸν καιρὸν	οἱ	Σοδομῖται πλήθει καὶ μεγέθει χρημάτων
[1, 3]	πρὸς τούτοις ὁ Αἰγύπτιος Ἱερώνυμος	οἱ	τὰ Φοινικικὰ συγγραψάμενοι συμφωνοῦσι τοῖς
[1, 3]	καὶ τῆς λάρνακος μέμνηνται πάντες	οἱ	τὰς βαρβαρικὰς ἱστορίας ἀναγεγραφότες, ὧν
[1, 6]	καὶ Μερσαίους τοὺς Αἰγυπτίους ἅπαντες	οἱ	ταύτῃ καλοῦμεν. ἔκτισε δὲ καὶ
[1, 5]	τροπὴν ἔλαβον. Ἕλληνες δ' εἰσὶν	οἱ	τούτου καταστάντες αἴτιοι: ἰσχύσαντες γὰρ
[1, 15]	τὴν Λιβύην κατέσχεν αὐτὴν καὶ	οἱ	υἱωνοὶ αὐτοῦ κατοικήσαντες ἐν αὐτῇ
[1, 6]	ἑτέρας δύσγνωστοι τυγχάνουσιν, ὀλίγοι δὲ	οἱ	φυλάξαντες ἀκεραίους τὰς προσηγορίας ὑπάρχουσι.
[1, 19]	συνανελομένη συναπεδίδρασκε μετὰ τῆς ἀδελφῆς	οἵ	τε ἑκατέρων παῖδες καὶ αἱ
[1, 10]	τούτων τῶν μισθῶν, οὐκ ὄντων	οἳ	διαδέξονται μετ' αὐτόν, ἔτι γὰρ
[1, 6]	Παφλαγόνας λεγομένους, Θυγράμης δὲ Θυγραμαίους,	οἳ	δόξαν Ἕλλησι Φρύγες ὠνομάσθησαν. Ἰαυάνου
[1, 5]	τε καὶ παράλιον: εἰσὶ δ'	οἳ	καὶ περαιωσάμενοι ναυσὶ τὰς νήσους
[1, 10]	τοὺς τῶν Σοδομιτῶν σώσας αἰχμαλώτους,	οἳ	ληφθέντες ἔφθησαν ὑπὸ τῶν Ἀσσυρίων,
[1, 6]	καὶ τοὺς ὑπηκόους Ἀσσυρίους ἐπωνόμασεν,	οἳ	μάλιστα εὐδαιμόνησαν: Ἀρφαξάδης δὲ τοὺς
[1, 6]	Σαβαίους, Εὐίλας δὲ Εὐιλαίους ἔκτισεν,	οἳ	νῦν Γαιτοῦλοι λέγονται, Σαβάθης δὲ
[1, 6]	γενομένων Ἀσχανάξης μὲν Ἀσχανάξους ᾤκισεν,	οἳ	νῦν Ῥήγινες ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων
[1, 19]	δίδωμι καὶ παισὶ τοῖς αὐτῶν,	οἳ	πληρώσουσιν ὅσην ἥλιος ὁρᾷ καὶ
[1, 0]	διαλέκτου συνήθειαν. ἦσαν δέ τινες,	οἳ	πόθῳ τῆς ἱστορίας ἐπ' αὐτήν
[1, 6]	μὲν τούτου Μαδαῖοι γίνονται ἔθνος,	οἳ	πρὸς Ἑλλήνων Μῆδοι κέκληνται, ἀπὸ
[1, 6]	Νώχου υἱῶν πέντε γίνονται παῖδες,	οἳ	τὴν μέχρι τοῦ κατ' Ἰνδίαν
[1, 12]	χώραν ὀνομάσαντες. εἰσὶ δὲ οὗτοι,	οἳ	τὸ τῶν Ἀράβων ἔθνος καὶ
[1, 2]	καὶ οὐκ ἔχων ὅ τι	λέγοι	πρὸς τὸν θεὸν ἀμηχανεῖν μὲν
[1, 6]	μεταρρυθμισθεῖσαι πρὸς ἑτέρας δύσγνωστοι τυγχάνουσιν,	ὀλίγοι	δὲ οἱ φυλάξαντες ἀκεραίους τὰς
[1, 0]	ἐμπεριειλημμένης, καὶ παντοῖαι μέν εἰσι	παράλογοι	περιπέτειαι, πολλαὶ δὲ τύχαι πολέμων
[1, 6]	γίνονται ἔθνος, οἳ πρὸς Ἑλλήνων	Μῆδοι	κέκληνται, ἀπὸ δὲ Ἰαυάνου Ἰωνία
[1, 4]	ἀναβησόμενοι δι' αὐτοῦ. οἱ δὲ	θεοὶ	ἀνέμους ἐπιπέμψαντες ἀνέτρεψαν τὸν πύργον
[1, 4]	ἀσφάλτῳ συνδεδεμένης, ὡς ἂν μὴ	περιρρέοι.	οὕτως δὲ μεμηνότας αὐτοὺς ὁρῶν
[1, 20]	τῶν παρόντων, ὅπως αὐτὸς ἀπαθὴς	σώζοι	τοὺς σὺν αὑτῷ κρατήσας τῶν
[1, 19]	ἐσπούδακας, καὶ γενήσονταί σοι παῖδες	ἀγαθοί,	τὸ δὲ πλῆθος αὐτῶν ἀριθμοῦ
[1, 2]	ἀπογόνους κατέλιπεν. οἱ δὲ πάντες	ἀγαθοὶ	φύντες γῆν τε τὴν αὐτὴν
[1, 0]	μάλιστά τις ἂν ἐκ ταύτης	μάθοι	τῆς ἱστορίας ἐθελήσας αὐτὴν διελθεῖν,
[1, 20]	τῇ ὀργῇ τῆς χώρας ἑκὼν	ὑπεξέλθοι,	καὶ νῦν τὸν χρόνον ἱκανὸν
[1, 1]	γῆράς τε θᾶττον οὐκ ἂν	ἐπέλθοι	καὶ τὸ ζῆν ὑμῖν μακρὸν
[1, 6]	καὶ Μάδου ἀπὸ μὲν τούτου	Μαδαῖοι	γίνονται ἔθνος, οἳ πρὸς Ἑλλήνων
[1, 0]	δηλῶσαι τίνες ὄντες ἐξ ἀρχῆς	Ἰουδαῖοι	καὶ τίσι χρησάμενοι τύχαις ὑφ'
[1, 12]	μετὰ τοσαύτας ἔθος ἔχουσιν οἱ	Ἰουδαῖοι	ποιεῖσθαι τὰς περιτομάς, Ἄραβες δὲ
[1, 6]	ταῖς ἱεραῖς βίβλοις οὐδὲν ἔχομεν:	Ἑβραῖοι	γὰρ αὐτῶν ἀνέστησαν τὰς πόλεις
[1, 4]	περὶ τὴν διάλεκτον πρῶτον ἐναργοῦς:	Ἑβραῖοι	γὰρ τὴν σύγχυσιν βαβὲλ καλοῦσι.
[1, 18]	λεγόμενον κατ' ἐπωνυμίαν τῆς τριχώσεως:	Ἑβραῖοι	γὰρ τὸ ἤσαυρον τρίχωμα λέγουσιν:
[1, 6]	τίκτεται: φαλὲκ γὰρ τὸν μερισμὸν	Ἑβραῖοι	καλοῦσιν. Ἰούκτᾳ δὲ τῶν Ἑβέρου
[1, 11]	νῦν λέγεται: καλοῦσι γὰρ οὕτως	Ἑβραῖοι	τὸ ὀλίγον. ἐνταῦθα τοίνυν ὑπό
[1, 6]	τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ πάντων	Χουσαῖοι	καλοῦνται. ἐτηρήθη δὲ καὶ Μερσαίοις
[1, 19]	αὐτῶν, εἰ κτησάμενος βίον ἀπαθὴς	ἐπανίοι,	τῷ θεῷ δεκάτην τῶν πεπορισμένων
[1, 3]	ἀποβατήριον μέντοι τὸν τόπον τοῦτον	Ἀρμένιοι	καλοῦσιν: ἐκεῖ γὰρ ἀνασωθείσης τῆς
[1, 21]	ἀποροῦντες, Σεμεὼν δὲ καὶ Λευὶς	ὁμομήτριοι	τῆς κόρης ἀδελφοὶ συντίθενται πρὸς
[1, 9]	ἕκαστος ἰδίας. ἐπὶ τούτους στρατεύσαντες	Ἀσσύριοι	καὶ μέρη τέσσαρα ποιήσαντες τῆς
[1, 9]	γενομένης δὲ μάχης νικήσαντες οἱ	Ἀσσύριοι	φόρον ἐπιτάσσουσι τοῖς Σοδομιτῶν βασιλεῦσι.
[1, 21]	θήλεια δὲ μία. τούτων ὀκτὼ	γνήσιοι,	ἐκ Λείας μὲν ἕξ, δύο
[1, 6]	Βαθουῆλος: οὗτοι μὲν Ναχώρου παῖδες	γνήσιοι:	Ταβαῖος γὰρ καὶ Γάδαμος καὶ
[1, 5]	δ' εἰσὶν οἱ τούτου καταστάντες	αἴτιοι:	ἰσχύσαντες γὰρ ἐν τοῖς ὕστερον
[1, 8]	πρὸ γὰρ τῆς Ἁβράμου παρουσίας	Αἰγύπτιοι	τούτων εἶχον ἀμαθῶς: ἐκ Χαλδαίων
[1, 6]	δὲ τῶν Ἑβέρου παίδων ἦσαν	υἱοὶ	Ἐλμόδαδος Σάλεφος Ἀζερμώθης Εἰράης Ἐδώραμος
[1, 6]	τοῦ Νώχου παιδὸς ἦσαν ἑπτὰ	υἱοί.	κατοικοῦσι δὲ οὗτοι ἀπὸ Ταύρου
[1, 19]	καὶ Ἀρράνης καὶ Ναχώρης ἦσαν	υἱοί,	ὧν Βαθουῆλος ὁ σὸς πάππος
[1, 6]	~(Ἦσαν δὲ τῶν Νώχου παίδων	υἱοί,	ὧν ἐπὶ τιμῇ τοῖς ἔθνεσι
[1, 19]	τε τοῦ αὐτοῦ καὶ μητρός,	ἀνεψιοὶ	δ' ἐσμὲν ἡμεῖς ἐγώ τε
[1, 19]	τίς τε ὢν καὶ πόθεν	ἥκοι	πρὸς αὐτοὺς καὶ ὑπὸ τίνος
[1, 19]	αὐτῇ λέγοντες, ὡς ξένος οὗτος	ἥκοι	τὰ περὶ τοῦ πατρὸς αὐτῆς
[1, 20]	χρόνον ἱκανὸν ἡγούμενος εἶναι διαλλάκτην	ἐπανήκοι	γυναῖκάς τε καὶ παῖδας ἐπαγόμενος
[1, 3]	τὸν θεὸν ἐξεπολέμωσαν. πολλοὶ γὰρ	ἄγγελοι	θεοῦ γυναιξὶ συνιόντες ὑβριστὰς ἐγέννησαν
[1, 11]	μὲν Ἅβραμος ἡσύχασεν: οἱ δὲ	ἄγγελοι	παρεγένοντο εἰς τὴν τῶν Σοδομιτῶν
[1, 1]	τὴν ἡμέραν προσαγορεύοντες αὐτὴν σάββατα:	δηλοῖ	δὲ ἀνάπαυσιν κατὰ τὴν Ἑβραίων
[1, 19]	μεθ' ὃν Ἰούδας, εὐχαριστίαν τοῦτο	δηλοῖ.	Ῥαχήλα δὲ φοβουμένη, μὴ διὰ
[1, 1]	δὲ διὰ τῆς Αἰγύπτου ῥέων	δηλοῖ	τὸν ἀπὸ τῆς ἐναντίας ἀναδιδόμενον
[1, 19]	Ἰώσηπος υἱός: προσθήκην γενησομένου τινὸς	δηλοῖ.	(Τοῦτον ἅπαντα τὸν χρόνον, ἔτη
[1, 6]	προσηγορίαι τῶν μὲν καὶ παντελῶς	ἐξίτηλοι	γεγόνασιν, ἐνίων δὲ μεταβαλοῦσαι καὶ
[1, 0]	τῆς παιδείας τὸ μέρος ὁρμῶσιν,	ἄλλοι	δὲ χάριν ἐκείνοις φέροντες, περὶ
[1, 0]	πάντων ἔπειθεν. οἱ μὲν γὰρ	ἄλλοι	νομοθέται τοῖς μύθοις ἐξακολουθήσαντες τῶν
[1, 3]	συγγραψάμενος καὶ Μνασέας δὲ καὶ	ἄλλοι	πλείους, καὶ Νικόλαος δὲ ὁ
[1, 2]	γίνονται μὲν οὖν αὐτῷ παῖδες	ἄλλοι	τε πλείους καὶ Σῆθος: ἀλλὰ
[1, 3]	ἔνθεν ἑαυτοῖς τὸν θεὸν ἐξεπολέμωσαν.	πολλοὶ	γὰρ ἄγγελοι θεοῦ γυναιξὶ συνιόντες
[1, 20]	ἐκ διαλειμμάτων, ἵνα συνεχέστερον ἐντυγχάνοντες	πολλοὶ	δοκῶσιν: ἀνήσειν γὰρ ὑπὸ τῶν
[1, 9]	καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης,	πολλοὶ	μὲν αὐτῶν ἀπέθανον, οἱ λοιποὶ
[1, 6]	δὲ Εὐιλαίους ἔκτισεν, οἳ νῦν	Γαιτοῦλοι	λέγονται, Σαβάθης δὲ Σαβαθηνούς, ὀνομάζονται
[1, 16]	φησίν, ἐγὼ καλοῦμαι, πατὴρ δέ	μοι	Βαθουῆλος ἦν: ἀλλ' ὁ μὲν
[1, 0]	σοφίας ἡμῖν ἀνήρτηται Μωυσέος, ἀνάγκη	μοι	βραχέα περὶ ἐκείνου προειπεῖν, ὅπως
[1, 6]	Βαβυλωνίοις ἐτυράννησεν, ὡς καὶ πρότερόν	μοι	δεδήλωται. τῶν δὲ Μεσραίου παίδων
[1, 18]	τῆς τριχὸς βάθος Ἡσαῦς εἶναί	μοι	δοκεῖς. καὶ μηδὲν ὑπολαβὼν κακοῦργον
[1, 0]	τοῖς μεγάλων ἅπτεσθαι διανοουμένοις, ὄκνος	μοι	καὶ μέλλησις ἐγίνετο τηλικαύτην μετενεγκεῖν
[1, 11]	γῆν ὁμοίᾳ πυρώσει ἀφανίζων, ὥς	μοι	καὶ πρότερον λέλεκται τὸν Ἰουδαϊ
[1, 16]	θεοῦ βούλησιν τά τε ἄλλα	μοι	κατὰ τὴν ὁδὸν ἀπήντησε καὶ
[1, 18]	μᾶλλόν σου δεόμενος τυγχάνω, καί	μοι	παῖδα τοῦτον εὐμενὴς σῶζε καὶ
[1, 13]	μυρίαις εὐχαῖς αἰτησάμενός σε γενέσθαι	μοι	παρὰ τοῦ θεοῦ, ἐπεὶ παρῆλθες
[1, 13]	τιμῆς ἀνθ' ὧν εὐμενὴς γέγονέ	μοι	παραστάτης καὶ σύμμαχος νῦν ἐπιτυχεῖν.
[1, 19]	ὧν εἰμι πάππος φροντίσας, ἐχρήσω	μοι	πολέμου νόμῳ, κτῆσιν μὲν ἄγων
[1, 0]	προειρημένων αἰτιῶν αἱ τελευταῖαι δύο	κἀμοὶ	συμβεβήκασι: τὸν μὲν γὰρ πρὸς
[1, 19]	οὐ διαμαρτάνεις τῶν δικαίων χαλεπαίνων	ἐμοί,	εἰ μοῖραν αὐτῆς ὀλίγην λαβόντες
[1, 13]	παρ' αὐτῷ καθέξοντος: ἔσῃ τ'	ἐμοὶ	εἰς κηδεμόνα καὶ γηρωκόμον, διὸ
[1, 1]	τὴν τοῦ θεοῦ πρόσταξιν ἀλλ'	ἐμοὶ	μέν, εἶπεν ὁ θεός, ἔγνωστο
[1, 19]	καὶ ταύτην πορεύου τὴν ὁδὸν	ἐμοὶ	προπομπῷ χρώμενος: ἀνυσθήσεται γάρ σοι
[1, 19]	γυναικῶν ἤνθουν, καὶ φησίν: ἀλλ'	ἐμοὶ	πρὸς σὲ καὶ πατέρα τὸν
[1, 19]	συμβέβηκεν: ἕπονται τοίνυν οὐχ ὡς	ἐμοὶ	τοσοῦτον, ὅσον τοῖς παισὶν αὐτῶν.
[1, 15]	τῆς Κατούρας Ἁβράμῳ ἐγένοντο παῖδες	ἱκανοί.	λέγει δὲ αὐτῶν καὶ τὰ
[1, 11]	θυγατέρας, δύο δὲ ἦσαν ἔτι	παρθένοι,	ἀναλαβών: οἱ γὰρ μνηστῆρες περιεφρόνησαν
[1, 11]	ἀπορίας ταλαιπώρως διῆγεν. (Αἱ δὲ	παρθένοι	πᾶν ἠφανίσθαι τὸ ἀνθρώπινον ὑπολαβοῦσαι
[1, 19]	ἐλθεῖν: εἰ μέντοι παρ' αὐτῷ	μένοι	τινὰ χρόνον, τοῦτο ποιήσειν: εἰς
[1, 20]	τῶν δωρεῶν τῆς ὀργῆς, εἰ	διαμένοι	τεθυμωμένος: ἔτι μέντοι καὶ λόγοις
[1, 6]	Ταύρου καὶ Ἀμάνου τῶν ὀρῶν	ἀρξάμενοι	καὶ προῆλθον ἐπὶ μὲν τῆς
[1, 11]	Ἁβράμου χρηστότητος. οἱ δὲ Σοδομῖται	θεασάμενοι	τοὺς νεανίσκους εὐπρεπεστάτους τῇ ὄψει
[1, 5]	ὑπὸ τῆς ἀλλογλωσσίας τὰς ἀποικίας	ποιησάμενοι	πανταχοῦ, καὶ γῆν ἕκαστοι κατελάμβανον
[1, 2]	καὶ πλῆθος ὕδατος, στήλας δύο	ποιησάμενοι	τὴν μὲν ἐκ πλίνθου τὴν
[1, 0]	ἐξ ἀρχῆς Ἰουδαῖοι καὶ τίσι	χρησάμενοι	τύχαις ὑφ' οἵῳ τε παιδευθέντες
[1, 5]	παράλιον: εἰσὶ δ' οἳ καὶ	περαιωσάμενοι	ναυσὶ τὰς νήσους κατῴκησαν. καὶ
[1, 6]	καὶ τὰ μέχρι τοῦ ὠκεανοῦ	ἐξιδιωσάμενοι:	αἱ μέντοι προσηγορίαι τῶν μὲν
[1, 3]	Αἰγύπτιος Ἱερώνυμος οἱ τὰ Φοινικικὰ	συγγραψάμενοι	συμφωνοῦσι τοῖς ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις,
[1, 3]	οἱ παρ' Ἕλλησι καὶ βαρβάροις	συγγραψάμενοι	τὰς ἀρχαιολογίας: καὶ γὰρ καὶ
[1, 5]	τὸ συνετὸν αὐτοῖς καὶ κόσμον	θέμενοι	πολιτείας ὡς ἀφ' αὑτῶν γεγονόσιν.
[1, 6]	Ἀσίαν ἀπ' Εὐφράτου τὴν ἀρχὴν	πεποιημένοι.	Ἔλυμος μὲν γὰρ Ἐλυμαίους Περσῶν
[1, 10]	οἱ δὲ μήπω πρὸς ὕπνον	τετραμμένοι	μάχεσθαι δ' ὑπὸ μέθης ἀδύνατοι
[1, 1]	καὶ ταῦτα πρὸ τῆς αἰδοῦς	προβαλόμενοι	μᾶλλον ἐδόκουν εὐδαιμονεῖν ὡς ὧν
[1, 9]	τοὺς τῶν Γιγάντων ἀπογόνους κατεστρέψαντο,	γενόμενοι	δὲ κατὰ τὰ Σόδομα στρατοπεδεύουσι
[1, 3]	καὶ ὑπ' αὐτοῦ τοῦ θεοῦ	γενόμενοι	καὶ διὰ τὰς τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας
[1, 1]	κακοῦ παντὸς ἀπαθῆ βιώσετε μηδεμιᾷ	ξαινόμενοι	τὴν ψυχὴν φροντίδι, πάντων δ'
[1, 4]	ὑψηλότατον ὡς ἐπὶ τὸν οὐρανὸν	ἀναβησόμενοι	δι' αὐτοῦ. οἱ δὲ θεοὶ
[1, 0]	δεινότητα καὶ τὴν ἀπ' αὐτῆς	θηρευόμενοι	δόξαν ἐπὶ τοῦτο τῆς παιδείας
[1, 11]	παιδός, οἱ δύο δὲ Σοδομίτας	καταστρεψόμενοι.	(Ταῦτ' ἀκούσας Ἅβραμος ἤλγησεν ἐπὶ
[1, 3]	μὴ πρὸς τὸ παντελὲς εἶεν	σεσωσμένοι,	τηρηθεῖεν δ' ἑτέρῳ κατακλυσμῷ, τοῦ
[1, 3]	ζήλωσιν διπλασίονα τῆς κακίας τότ'	ἐπιδεικνύμενοι	δι' ὧν ἔπραττον: ἔνθεν ἑαυτοῖς
[1, 0]	ἀλλήλων διαφερούσας. τινὲς μὲν γὰρ	ἐπιδεικνύμενοι	λόγων δεινότητα καὶ τὴν ἀπ'
[1, 3]	μὲν ἑπτὰ γενεὰς διέμειναν θεὸν	ἡγούμενοι	δεσπότην εἶναι τῶν ὅλων καὶ
[1, 4]	τοῖς Ναβρώδου ἕπεσθαι δόγμασι δουλείαν	ἡγούμενοι	τὸ εἴκειν τῷ θεῷ, καὶ
[1, 3]	μήτε τοῦ πρὸς ἀνθρώπους δικαίου	ποιούμενοι	λόγον, ἀλλ' ἣν πρότερον εἶχον
[1, 12]	ἀδόλως πολιτεύσεσθαι ὑπέρ τινος φρέατος	ποιούμενοι	τὸν ὅρκον, ὃ Βηρσουβαὶ καλοῦσιν:
[1, 4]	τοῦ παρὰ τοῦ θεοῦ, εἰ	χρώμενοι	τῇ αὐτοῦ δυνάμει διατελοῖεν, ἀμυνεῖσθαί
[1, 11]	αὐτοῦ γενομένων ὠφελειῶν, εἶναί τε	μισόξενοι	καὶ τὰς πρὸς ἄλλους ὁμιλίας
[1, 6]	τοῖς νῦν Ἴβηρες καλοῦνται. καὶ	Μεσχῆνοι	δὲ ὑπὸ Μέσχου κτισθέντες Καππάδοκες
[1, 15]	πρός τε πόνους καρτεροὶ καὶ	δεινοὶ	συνιέναι, Ζεμβράνης Ἰαζάρης Μαδάνης Μαδιάνης
[1, 20]	τιμιωτάτων ἑαυτὸν ἐκείνῳ παραδιδούς, ὅτι	κρίνοι	μέγιστον ἀγαθὸν τὸ τῷ ἀδελφῷ
[1, 14]	μνημεῖα Ἅβραμός τε καὶ οἱ	ἀπόγονοι	αὐτοῦ ταύτῃ κατεσκευάσαντο. ~(Γαμεῖ δ'
[1, 15]	Λιβύην κατέσχεν αὐτὴν καὶ οἱ	υἱωνοὶ	αὐτοῦ κατοικήσαντες ἐν αὐτῇ τὴν
[1, 6]	μὲν δὴ παῖδές τε καὶ	υἱωνοὶ	τοσαῦτα ἔσχον ἔθνη. ὃ δ'
[1, 2]	τὸν Κάιν περὶ τἀδελφοῦ πυνθανόμενος,	ποῖ	ποτ' εἴη: πολλῶν γὰρ αὐτὸν
[1, 11]	καὶ περὶ τῆς γυναικὸς ἐπυνθάνοντο,	ποῖ	ποτ' εἴη Σάρρα. τοῦ δ'
[1, 11]	ὑπὸ μὲν τῆς πρεσβυτέρας Μώαβος:	εἴποι	δ' ἄν τις ἀπὸ πατρός.
[1, 10]	πολὺ Ἰσμαῆλον, θεόκλυτον ἄν τις	εἴποι,	διὰ τὸ εἰσακοῦσαι τὸν θεὸν
[1, 9]	πολλοὶ μὲν αὐτῶν ἀπέθανον, οἱ	λοιποὶ	δὲ ᾐχμαλωτίσθησαν, σὺν οἷς καὶ
[1, 2]	ἀπραγμοσύνην, ᾗ πρότερον συνέζων οἱ	ἄνθρωποι,	μέτρων ἐπινοίᾳ καὶ σταθμῶν μετεστήσατο
[1, 0]	ἔργων τοῦ θεοῦ κάλλιστόν ἐσμεν	ἄνθρωποι,	ὅτε πρὸς τὴν εὐσέβειαν ἔσχεν
[1, 3]	ἀσφάλτου ἀφαιροῦντας: χρῶνται δ' οἱ	ἄνθρωποι	τῷ κομιζομένῳ πρὸς τοὺς ἀποτροπιασμούς.
[1, 6]	Σαβάθης δὲ Σαβαθηνούς, ὀνομάζονται δὲ	Ἀστάβαροι	παρ' Ἕλλησιν: οἰκίζει δὲ καὶ
[1, 19]	τεκνοῦνται δὲ αὐτοῖς καὶ τρεῖς	ἕτεροι	μετὰ χρόνον: Σεμεών, ἀποσημαίνει δὲ
[1, 4]	ἀποικίαν αὐτοὺς παρορμᾶν, ἵνα διαιρεθέντες	εὐεπιχειρητότεροι	γένωνται. (Ἐξῆρέ τε αὐτοὺς πρός
[1, 15]	ἓξ γίνονται πρός τε πόνους	καρτεροὶ	καὶ δεινοὶ συνιέναι, Ζεμβράνης Ἰαζάρης
[1, 3]	συναγόμενα τὰ ἔτη τὸν προαναγεγραμμένον	πληροῖ	χρόνον. ἐξεταζέτω δὲ μηδεὶς τὰς
[1, 20]	ἤδη τὸν ἀδελφὸν πυνθανόμενος κελεύει	προϊ	έναι τῶν γυναικῶν ἑκατέραν κατ'
[1, 20]	~(Ἰακώβῳ δὲ εἰς τὴν Χαναναίαν	προϊ	όντι φαντάσματα συνετύγχανεν ἀγαθὰς ἐλπίδας
[1, 18]	δασύ, τὸ δὲ νεώτερον εἴχετο	προϊ	όντος αὐτοῦ κατὰ πτέρναν. ἠγάπα
[1, 0]	τὴν γραφὴν συνεμέτρησα: χρόνου δὲ	προϊ	όντος, ὅπερ φιλεῖ τοῖς μεγάλων
[1, 3]	πάντα πρὸς ἀρετὴν ἀποβλέποντες, εἶτα	προϊ	όντος χρόνου μεταβάλλονται πρὸς τὸ
[1, 10]	ὑπαντιάζει δὲ διὰ τῆς ἐρήμου	προϊ	οῦσαν αὐτὴν ἄγγελος θεῖος κελεύων
[1, 19]	κατὰ τὴν τῶν Ἑλλήνων γλῶτταν.	(Προϊ	ὼν δὲ ἐπὶ τῆς Μεσοποταμίας
[1, 21]	ἐπὶ τῆς Μεσοποταμίας. (Ἐντεῦθεν δὲ	προϊ	ὼν ἐπεὶ κατὰ τὴν Ἐφραθηνὴν
[1, 0]	ἀκριβῆ τῶν ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς	προϊ	ὼν ὁ λόγος κατὰ τὴν
[1, 19]	ἐμοὶ προπομπῷ χρώμενος: ἀνυσθήσεται γάρ	σοι	γάμος, ἐφ' ὃν ἐσπούδακας, καὶ
[1, 18]	εὐδαίμονα καὶ κτῆσιν ἀγαθῶν, ὅσων	σοι	δύναμις παρασχεῖν, ποιήσας δ' αὐτὸν
[1, 19]	ἐφ' ὃν ἐσπούδακας, καὶ γενήσονταί	σοι	παῖδες ἀγαθοί, τὸ δὲ πλῆθος
[1, 19]	τῶν πόνων ἐμοῦ ποιουμένου τῶν	σοὶ	πραχθησομένων πρόνοιαν ἔν τε τοῖς
[1, 6]	νῦν καλεῖται, καὶ ἀπ' αὐτῆς	νῆσοί	τε πᾶσαι καὶ τὰ πλείω
[1, 10]	τρισὶ φίλοις τοσούτου στρατοῦ περιγενόμενος.	ὁπόσοι	δὲ αὐτῶν καὶ διέφυγον ἀδόξως
[1, 6]	καὶ τελευτὴ μία, Νῶχός τέ	τοι	Νῶε καλεῖται καὶ τοῦτον τὸν
[1, 10]	τετραμμένοι μάχεσθαι δ' ὑπὸ μέθης	ἀδύνατοι	ἔφυγον. Ἅβραμος δὲ διώκων εἵπετο
[1, 1]	μὲν Εὐφράτης Φοράς, σημαίνει δὲ	ἤτοι	σκεδασμὸν ἢ ἄνθος, Τίγρις δὲ
[1, 0]	τῆς παρ' ἄλλοις ἀσχήμονος μυθολογίας:	καίτοι	γε ὅσον ἐπὶ μήκει χρόνου
[1, 0]	συνέφερε, ταῦτα ῥητῶς ἐμφανίζοντος. τοῖς	μέντοι	βουλομένοις καὶ τὰς αἰτίας ἑκάστου
[1, 19]	ὑφ' ἑτέρου μείζονος νενικημένον. τοῦτο	μέντοι	γ' οὐδὲν ἐμποδίζειν πρὸς τὸν
[1, 3]	τὸ θεῖον τιμὰς ἦρχεν, ἐπὶ	μέντοι	γε πράσεις καὶ ὠνὰς καὶ
[1, 19]	αὐτῆς ὀλίγην λαβόντες ἔχομεν. περὶ	μέντοι	γε τῶν θυγατέρων ἴσθι μὴ
[1, 20]	μετὰ τοσούτων ἦν περίφοβος, τῷ	μέντοι	θεῷ τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας
[1, 20]	ὀργῆς, εἰ διαμένοι τεθυμωμένος: ἔτι	μέντοι	καὶ λόγοις χρηστοῖς ὁμιλεῖν πρὸς
[1, 8]	ἐν ᾗ νέμοιεν: τὴν ἐκλογὴν	μέντοι	καὶ τὴν αἵρεσιν ἐπιτρέπει τῷ
[1, 13]	ἐξελθεῖν τοῦ ζῆν ἐτίθετο. τούτου	μέντοι	κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ βούλησιν
[1, 16]	πάντων γὰρ ἀμισθὶ μεθέξειν. δηλώσασα	μέντοι	Λαβάνῳ πρότερον τἀδελφῷ συγχωροῦντος ἄξειν
[1, 19]	ἀμείνω γαμβρὸν εὐξάμενος ἐλθεῖν: εἰ	μέντοι	παρ' αὐτῷ μένοι τινὰ χρόνον,
[1, 4]	ἄν τις ὑπὸ πολυχειρίας. τὸ	μέντοι	πάχος ἦν ἰσχυρὸν τοσοῦτον, ὥσθ'
[1, 6]	μέχρι τοῦ ὠκεανοῦ ἐξιδιωσάμενοι: αἱ	μέντοι	προσηγορίαι τῶν μὲν καὶ παντελῶς
[1, 20]	τὸν ἀντιστάτην ἀγγέλῳ θεοῦ. ταῦτα	μέντοι	προύλεγεν Ἰακώβου δεηθέντος: αἰσθόμενος γὰρ
[1, 10]	ἱερέα γενέσθαι τοῦ θεοῦ: τὴν	μέντοι	Σολυμᾶ ὕστερον ἐκάλεσεν Ἱεροσόλυμα. ἐχορήγησε
[1, 3]	γῆν ἐπικλύσει τὸ ὕδωρ. παραινῶ	μέντοι	σφαγῆς ἀνθρωπίνης ἀπέχεσθαι καὶ καθαρεύειν
[1, 9]	ἦν ἐν τῷ τόπῳ, νῦν	μέντοι	τῆς Σοδομιτῶν πόλεως ἀφανισθείσης ἡ
[1, 10]	τοῖς οἰκέταις αὐτοῦ γένοιτο: μοῖραν	μέντοι	τινὰ τοῖς φίλοις αὐτοῦ παρέσχε
[1, 12]	ὠνόμασε: τοῦτο γέλωτα σημαίνει: διὰ	μέντοι	τὸ τὴν Σάρραν μειδιάσαι τέξεσθαι
[1, 3]	θεῷ συνευωχεῖτο τοῖς οἰκείοις. ἀποβατήριον	μέντοι	τὸν τόπον τοῦτον Ἀρμένιοι καλοῦσιν:
[1, 19]	ψευδόμενος δὲ ἐπὶ γενομένοις. (Περὶ	μέντοι	τῶν ἱερωμάτων ἐκέλευεν ἔρευναν ποιεῖσθαι:
[1, 2]	φύντες γῆν τε τὴν αὐτὴν	ἀστασίαστοι	κατῴκησαν εὐδαιμονήσαντες μηδενὸς αὐτοῖς ἄχρι
[1, 5]	ἀποικίας ποιησάμενοι πανταχοῦ, καὶ γῆν	ἕκαστοι	κατελάμβανον τὴν ἐντυχοῦσαν καὶ εἰς
[1, 6]	μεταβαλοῦσαι καὶ μεταρρυθμισθεῖσαι πρὸς ἑτέρας	δύσγνωστοι	τυγχάνουσιν, ὀλίγοι δὲ οἱ φυλάξαντες
[1, 6]	Ἀβιμάηλος Σάφας Ὀφίρης Εὐίλης Ἰόβηλος.	οὗτοι	ἀπὸ Κωφῆνος ποταμοῦ τῆς Ἰνδικῆς
[1, 6]	ἦσαν ἑπτὰ υἱοί. κατοικοῦσι δὲ	οὗτοι	ἀπὸ Ταύρου καὶ Ἀμάνου τῶν
[1, 3]	τετολμῆσθαι λεγομένοις ὑφ' Ἑλλήνων καὶ	οὗτοι	δράσαι παραδίδονται. Νῶχος δὲ τοῖς
[1, 21]	αὐτῷ γενομένην ὀδύνην τῇ μητρί.	οὗτοι	Ἰακώβου παῖδες οἱ πάντες, ἄρρενες
[1, 3]	κατὰ γῆν τὴν Σειρίδα. ~(Καὶ	οὗτοι	μὲν ἑπτὰ γενεὰς διέμειναν θεὸν
[1, 6]	Ζάχαμος Ἀζαοῦος Ἰαδελφᾶς Ἰαδαφᾶς Βαθουῆλος:	οὗτοι	μὲν Ναχώρου παῖδες γνήσιοι: Ταβαῖος
[1, 12]	τὴν χώραν ὀνομάσαντες. εἰσὶ δὲ	οὗτοι,	οἳ τὸ τῶν Ἀράβων ἔθνος
[1, 12]	Χόδαμος Θέμανος Ἰετοῦρος Νάφαισος Κάδμασος.	οὗτοι	πᾶσαν τὴν ἀπ' Εὐφράτου καθήκουσαν
[1, 9]	στρατηγούντων Ἀμαραψίδου Ἀριόχου Χοδολαμόρου Θαδάλου.	οὗτοι	τήν τε Συρίαν ἅπασαν διηρπάσαντο
[1, 4]	ἑκατὸν ἔμπροσθεν τῆς ἐπομβρίας γεγονότες,	πρῶτοι	κατελθόντες ἀπὸ τῶν ὀρῶν εἰς
[1, 13]	διάνοιαν, εἰ καὶ τοιαῦτα προστασσόμενος	ὑπακούοι.	μαθὼν δὲ αὐτοῦ τὸ πρόθυμον
[1, 2]	καὶ θυγατέρες. οἱ μὲν οὖν	ἀδελφοὶ	διαφόροις ἔχαιρον ἐπιτηδεύμασιν: Ἄβελος μὲν
[1, 21]	καὶ Λευὶς ὁμομήτριοι τῆς κόρης	ἀδελφοὶ	συντίθενται πρὸς ἀλλήλους τοιάνδε τινὰ
[1, 19]	ἐντολήν: πᾶσί τε γὰρ ἡμῖν	ἀδελφοὶ	τυγχάνουσι καὶ πλέον τοῦ κατ'
[1, 13]	εὐδαιμονίαν ἐκ τῆς αὐτοῦ σπουδῆς	ἔχοι	καὶ τὸν υἱὸν Ἴσακον, ᾔτει
[1, 19]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς αὐτῆς διωχθέντες	ἔχοι	τούτοις προσφυγοῦσα συγγνώμης τυγχάνειν. (Λάβανος
[1, 19]	καὶ πάντων ἄπορον ὑπεδέξατο καὶ	παράσχοι	πᾶσαν ἀφθονίαν τῆς αὑτοῦ κτήσεως:
[1, 11]	διαφέροντας καὶ παρὰ Λώτῳ καταχθέντας	ἐπὶ	βίαν καὶ ὕβριν αὐτῶν τῆς
[1, 19]	δυσέλπιστον γενέσθαι τοσαῦτα, ψευδόμενος δὲ	ἐπὶ	γενομένοις. (Περὶ μέντοι τῶν ἱερωμάτων
[1, 18]	Αἴγυπτον τῆς χώρας ἀγαθῆς ὑπαρχούσης,	ἐπὶ	Γεράρων ἀπῄει τοῦ θεοῦ κελεύσαντος.
[1, 13]	Ἅβραμος ὑπερηγάπα μονογενῆ ὄντα καὶ	ἐπὶ	γήρως οὐδῷ κατὰ δωρεὰν αὐτῷ
[1, 0]	ἀναγαγὼν καὶ πείσας, ὅτι τῶν	ἐπὶ	γῆς ἔργων τοῦ θεοῦ κάλλιστόν
[1, 10]	τῆς Ἑβρωνίων πόλεως, δυσφορῶν δὲ	ἐπὶ	γυναικὶ μὴ κυούσῃ ἱκετεύει τὸν
[1, 6]	τῆς Ἀσίας ἄχρι ποταμοῦ Τανάιδος,	ἐπὶ	δὲ τῆς Εὐρώπης ἕως Γαδείρων
[1, 3]	ποιησαμένου τὰς ἱκετείας ὁ θεὸς	ἐπὶ	δικαιοσύνῃ τὸν ἄνδρα ἀγαπῶν ἐπένευεν
[1, 10]	πονηροὺς αὐτοῦ τοῖς ἐγγόνοις γείτονας	ἐπὶ	ἔτη τετρακόσια γενησομένους κατὰ τὴν
[1, 18]	πεύειν τὸν θεὸν ἐκέλευσεν ἐξελθεῖν	ἐπὶ	κυνηγέσιον καὶ θηρασάμενον ὅσα ἂν
[1, 3]	λόγος ἔχει περισωθῆναι καί τινα	ἐπὶ	λάρνακος ὀχούμενον ἐπὶ τὴν ἀκρώρειαν
[1, 15]	ὀνομασθῆναι. τούτους γὰρ Ἡρακλεῖ συστρατεῦσαι	ἐπὶ	Λιβύην καὶ Ἀνταῖον: γήμαντά τε
[1, 18]	τὸ γύναιον, καὶ τῆς γαστρὸς	ἐπὶ	μεῖζον ὀγκουμένης ἀγωνιάσας ἀνήρετο τὸν
[1, 6]	τῶν ὀρῶν ἀρξάμενοι καὶ προῆλθον	ἐπὶ	μὲν τῆς Ἀσίας ἄχρι ποταμοῦ
[1, 3]	εἰς τὸ θεῖον τιμὰς ἦρχεν,	ἐπὶ	μέντοι γε πράσεις καὶ ὠνὰς
[1, 13]	τῷ θεῷ κεχαρισμένον. (Ἅβραμος δὲ	ἐπὶ	μηδενὶ κρίνων παρακούειν τοῦ θεοῦ
[1, 0]	ἀσχήμονος μυθολογίας: καίτοι γε ὅσον	ἐπὶ	μήκει χρόνου καὶ παλαιότητι πολλὴν
[1, 22]	πάντων προεῖπον. ~(Παρῆν δ' ἐντεῦθεν	ἐπὶ	Νεβρῶνα πόλιν ἐν Χαναναίοις κειμένην:
[1, 2]	αὐτῷ καὶ παῖδες ἐγένοντο: οὐκ	ἐπὶ	νουθεσίᾳ δὲ τὴν κόλασιν ἔλαβεν,
[1, 11]	πόλιν, καὶ ὁ Λῶτος αὐτοὺς	ἐπὶ	ξενίαν παρεκάλει: λίαν γὰρ ἦν
[1, 6]	καλεῖται καὶ τοῦτον τὸν τύπον	ἐπὶ	παντὸς τηρεῖ σχήματος. (Οἱ δὲ
[1, 3]	ἡμέραις τεσσαράκοντα ὅλαις κατεφέρετο, ὡς	ἐπὶ	πήχεις πεντεκαίδεκα τὴν γῆν ὑπερέχειν.
[1, 19]	καὶ Λάβανος μὲν ἀφίσταται τῆς	ἐπὶ	πλεῖον ἐρεύνης οὐκ ἂν οἰηθεὶς
[1, 3]	μᾶλλον σοῦ παρακαλοῦντος. εἰ δ'	ἐπὶ	πλέον ποτὲ χειμάσαιμι, μὴ δείσητε
[1, 3]	καὶ τὰ λείψανα τῶν ξύλων	ἐπὶ	πολὺ σωθῆναι. γένοιτο δ' ἂν
[1, 1]	ἀρετῇ τὴν σιωπὴν ἄγεις, ἀλλ'	ἐπὶ	συνειδότι πονηρῷ. Ἄδαμος δὲ παρῃτεῖτο
[1, 2]	καὶ αὐτὸς ἔφασκε τὸ πρῶτον	ἐπὶ	τἀδελφῷ μὴ βλεπομένῳ, παροξυνθεὶς δὲ
[1, 3]	ὅς ἐστι Ξανθικός, μῆνα πρῶτον	ἐπὶ	ταῖς ἑορταῖς ὥρισε κατὰ τοῦτον
[1, 18]	ἀδελφὸν τιμωρίαν βουλόμενον λαβεῖν τῆς	ἐπὶ	ταῖς εὐχαῖς διαμαρτίας ἡ μήτηρ
[1, 18]	αὐτὸν εὐνοίᾳ χρησάμενος κατ' ἀρχὰς	ἐπὶ	ταύτης ὑπὸ φθόνου μεῖναι πρὸς
[1, 16]	αὐτῷ παρασχούσης. (Καὶ ὁ μὲν	ἐπὶ	ταύτης ὢν τῆς διανοίας ἐπὶ
[1, 18]	τὰς εὐχὰς ἀνηλωκέναι πένθος ἦγεν	ἐπὶ	τῇ διαμαρτίᾳ. καὶ αὐτοῦ τοῖς
[1, 3]	παντὸς ὑπερόπτας καλοῦ διὰ τὴν	ἐπὶ	τῇ δυνάμει πεποίθησιν: ὅμοια τοῖς
[1, 1]	τὸν ὄφιν τὴν φωνὴν ὀργισθεὶς	ἐπὶ	τῇ κακοηθείᾳ τῇ πρὸς τὸν
[1, 19]	ἐπὶ τῆς οἰκίας ἅπασιν ἔλεγεν	ἐπὶ	τῇ μνήμῃ τῆς μητρὸς αὐτοῦ
[1, 21]	πρῶτον ἀπιὼν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν	ἐπὶ	τῇ ὄψει τοῦ ὀνείρου ηὔξατο.
[1, 12]	ἴδιον υἱὸν εὐνοίας, ἐτρέφετο γὰρ	ἐπὶ	τῇ τῆς ἡγεμονίας διαδοχῇ, τεκοῦσα
[1, 3]	καί τινα ἐπὶ λάρνακος ὀχούμενον	ἐπὶ	τὴν ἀκρώρειαν ὀκεῖλαι καὶ τὰ
[1, 0]	γράψαι τὴν πραγματείαν. τρέψομαι δὲ	ἐπὶ	τὴν ἀφήγησιν ἤδη τῶν πραγμάτων
[1, 3]	θυσίαν παρεκάλει καὶ μηδεμίαν ὀργὴν	ἐπὶ	τὴν γῆν ὁμοίαν βαλεῖν, ὅπως
[1, 0]	τοῦ νόμου παρέδοσαν οἱ πεμφθέντες	ἐπὶ	τὴν ἐξήγησιν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν:
[1, 1]	λεγόμενος, Εὐφράτης δὲ καὶ Τίγρις	ἐπὶ	τὴν Ἐρυθρὰν ἀπίασι θάλασσαν: καλεῖται
[1, 15]	καὶ τῆς εὐδαίμονος Ἀραβίας ὅσον	ἐπὶ	τὴν Ἐρυθρὰν καθήκει θάλασσαν. λέγεται
[1, 1]	μέν, σημαίνει δὲ πληθὺν τοὔνομα,	ἐπὶ	τὴν Ἰνδικὴν φερόμενος ἐκδίδωσιν εἰς
[1, 15]	ὡς οὗτος ὁ Ἑώφρην στρατεύσας	ἐπὶ	τὴν Λιβύην κατέσχεν αὐτὴν καὶ
[1, 16]	τὸν πρεσβύτατον πέμπει τῶν οἰκετῶν	ἐπὶ	τὴν μνηστείαν ἐνδησάμενος μεγάλαις πίστεσι.
[1, 21]	τὸ ὄνειρον ἐθεάσατο χωρῶν πρότερον	ἐπὶ	τῆς Μεσοποταμίας. (Ἐντεῦθεν δὲ προϊ
[1, 19]	Ἑλλήνων γλῶτταν. (Προϊ ὼν δὲ	ἐπὶ	τῆς Μεσοποταμίας χρόνῳ παρῆν εἰς
[1, 19]	κομίσαι τῷ πατρὶ καὶ τοῖς	ἐπὶ	τῆς οἰκίας ἅπασιν ἔλεγεν ἐπὶ
[1, 3]	ἐδεῖτο τὸν θεὸν τοῦ λοιποῦ	ἐπὶ	τῆς πρώτης μένειν εὐταξίας καὶ
[1, 6]	τῶν Νώχου παίδων υἱοί, ὧν	ἐπὶ	τιμῇ τοῖς ἔθνεσι τὰ ὀνόματα
[1, 19]	ἐπειγόμενος, καὶ καθ' ἑβδόμην ἡμέραν	ἐπί	τινος λόφου λαμβάνει προκαθιδρυμένους. καὶ
[1, 8]	εὑρεθεῖσι κατακολουθήσειν ἢ μετακοσμήσειν αὐτοὺς	ἐπὶ	τὸ βέλτιον αὐτὸς ἄμεινον φρονῶν.
[1, 3]	τοῖς βουλεύμασιν ἀηδῶς ἔχων ἔπειθεν	ἐπὶ	τὸ κρεῖττον τὴν διάνοιαν αὐτοὺς
[1, 18]	αὐτοῦ παρακεκλημένον. (Καὶ Ἡσαῦς μὲν	ἐπὶ	τὸ κυνηγέσιον ἐξώρμησεν: ἡ δὲ
[1, 16]	ἐπὶ ταύτης ὢν τῆς διανοίας	ἐπὶ	τὸ φρέαρ παραγίνεται καὶ παρακαλεῖ
[1, 16]	πόλεως ἐγενόμην, παρθένους ἰδὼν πολλὰς	ἐπὶ	τὸ φρέαρ παραγινομένας ηὐξάμην εἰς
[1, 10]	μισθοὺς οὓς ἄξιόν ἐστίν σε	ἐπὶ	τοιαύταις εὐπραγίαις κομίζεσθαι. τοῦ δ'
[1, 3]	μετὰ τοσαύτης ὀργῆς τὰς τιμωρίας	ἐπὶ	τοῖς ἀδικήμασιν εἰσπραττόμενος καὶ πολὺ
[1, 1]	οὐδὲ γὰρ ἦν, ξενιζόμενον δ'	ἐπὶ	τοῖς ἄλλοις ζῴοις οὕτως ἔχουσι,
[1, 11]	δέκα εἶεν συγχωρεῖν ἅπασι τὴν	ἐπὶ	τοῖς ἁμαρτήμασι τιμωρίαν, ὁ μὲν
[1, 19]	προαγορεύει: ὁ δὲ περιχαρὴς γενόμενος	ἐπὶ	τοῖς ἑωραμένοις καὶ κατηγγελμένοις φαιδρύνει
[1, 19]	καλοῦσι τὴν γῆν. ἑστιαθέντων δὲ	ἐπὶ	τοῖς ὅρκοις ὁ μὲν Λάβανος
[1, 19]	δόξαν ἀρετῆς μεγάλης εὑραμένου κάμνειν	ἐπὶ	τοῖς παροῦσιν οὐ προσῆκεν, ἀλλ'
[1, 16]	γνήσιός ἐστιν αὐτῷ καὶ μόνος	ἐπὶ	τοῖς πᾶσι τεθραμμένος. ᾧ τῶν
[1, 18]	οἱ περὶ τὸν Ἴσακον, ὥστε	ἐπὶ	τοῖς πρότερον αὐτοῦ γάμοις δυσχερῶς
[1, 11]	καταστρεψόμενοι. (Ταῦτ' ἀκούσας Ἅβραμος ἤλγησεν	ἐπὶ	τοῖς Σοδομίταις καὶ τὸν θεὸν
[1, 11]	(Ὁ θεὸς οὖν ἀγανακτήσας αὐτῶν	ἐπὶ	τοῖς τολμήμασι τοὺς μὲν ἠμαύρωσεν,
[1, 13]	μὴ ὑπακούειν ἄδικον ἦν, ὥρμησεν	ἐπὶ	τὸν βωμὸν καὶ τὴν σφαγήν.
[1, 0]	ἤρξατο τοῖς ἄλλοις παραπλησίως, ἀλλ'	ἐπὶ	τὸν θεὸν καὶ τὴν τοῦ
[1, 4]	πύργον ᾠκοδόμησάν τινες ὑψηλότατον ὡς	ἐπὶ	τὸν οὐρανὸν ἀναβησόμενοι δι' αὐτοῦ.
[1, 0]	καὶ πράξεων ἔχων τὴν ἀναγραφὴν	ἐπὶ	τοσοῦτον φυσιολογίας κεκοινώνηκεν. ἰστέον οὖν,
[1, 3]	λεγόμενον, εἰς ὃ πολλοὺς συμφυγόντας	ἐπὶ	τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος ἔχει περισωθῆναι
[1, 18]	τὸ μὲν πρεσβύτερον ἀπὸ κεφαλῆς	ἐπὶ	τοὺς πόδας περισσῶς ἦν δασύ,
[1, 0]	τὴν ἀπ' αὐτῆς θηρευόμενοι δόξαν	ἐπὶ	τοῦτο τῆς παιδείας τὸ μέρος
[1, 19]	θυγατέρας. καὶ τὰς πίστεις τὰς	ἐπὶ	τούτοις ἐποιήσαντο ὑπὲρ ὀρῶν τινων,
[1, 10]	ἐθνῶν πατέρα. καὶ Ἅβραμος μὲν	ἐπὶ	τούτοις εὐχαριστήσας τῷ θεῷ περιτέμνεται
[1, 11]	ἄλλους ὁμιλίας ἐκτρέπεσθαι. χαλεπήνας οὖν	ἐπὶ	τούτοις ὁ θεὸς ἔγνω τιμωρήσασθαι
[1, 9]	μοίρας δ' ἦρχον ἕκαστος ἰδίας.	ἐπὶ	τούτους στρατεύσαντες Ἀσσύριοι καὶ μέρη
[1, 11]	μητέρα γεγενημένην. τῆς δὲ γυναικὸς	ἐπὶ	τούτῳ μειδιασάσης καὶ ἀδύνατον εἶναι
[1, 3]	μετὰ δὲ ἡμέρας ἑπτὰ περιστερὰν	ἐπὶ	τῷ γνῶναι τὰ περὶ τὴν
[1, 12]	τὴν ἐπιδημίαν ὑπολαβεῖν. ὅσα τε	ἐπὶ	τῷ μηδὲν αἴτιος τῆς νόσου
[1, 16]	παρθένοις, ἀνεδίδου τῇ κόρῃ τῆς	ἐπὶ	τῷ πιεῖν χάριτος ἀμοιβὴν εἶναι
[1, 2]	πεφυκόσιν. ἔνθεν ὁ Κάις παροξυνθεὶς	ἐπὶ	τῷ προτετιμῆσθαι τὸν Ἄβελον ὑπὸ
[1, 2]	αὐτὸς ἀπολώλεκας. τῆς μὲν οὖν	ἐπὶ	τῷ φόνῳ τιμωρίας αὐτὸν ἠφίει
[1, 3]	θεασάμενος γῆν βραχεῖαν περὶ αὐτὴν	ἐπὶ	χρηστοτέρας ἤδη γεγονὼς ἐλπίδος ἠρέμει.
[1, 3]	ὑπονοστεῖν ἀπολήγοντος. ἔπειτα τῆς λάρνακος	περὶ	ἄκραν τινὰ ὄρους σταθείσης κατὰ
[1, 2]	γενόμενον καί θαυμάζω, φησίν, εἰ	περὶ	ἀνδρὸς ἀγνοεῖς εἰπεῖν τί γέγονεν,
[1, 8]	στάσει τῶν πραγμάτων: καὶ θυομένῳ	περὶ	ἀπαλλαγῆς κατὰ μῆνιν θεοῦ τὸ
[1, 8]	ἀριθμητικὴν αὐτοῖς χαρίζεται καὶ τὰ	περὶ	ἀστρονομίαν παραδίδωσι. πρὸ γὰρ τῆς
[1, 11]	πόλιν ἀναστρεφομένη καὶ πολυπραγμονοῦσα τὰ	περὶ	αὐτὴν ἀπηγορευκότος τοῦ θεοῦ τοῦτο
[1, 16]	ὡς οὐ δυσχερανοῦσιν, ἐκ τῆς	περὶ	αὐτὴν ἀρετῆς: οὐδὲ γὰρ ἔσεσθαι
[1, 3]	αὐτὴν καὶ θεασάμενος γῆν βραχεῖαν	περὶ	αὐτὴν ἐπὶ χρηστοτέρας ἤδη γεγονὼς
[1, 18]	κεχαρισμένον τὴν Βασεμάθην παρέλαβεν μάλιστα	περὶ	αὐτὴν σπουδάσας. ~(Ἰάκωβος δὲ εἰς
[1, 8]	ἀλλ' οὐ γυναῖκα αὐτοῦ σπουδάσαι	περὶ	αὐτὴν συγγένειαν ποιήσασθαι βουλόμενος, ἀλλ'
[1, 1]	τρίτῃ ἵστησι τὴν γῆν ἀναχέας	περὶ	αὐτὴν τὴν θάλασσαν: κατ' αὐτὴν
[1, 1]	παραδώσειν, εἰς τότε καὶ τὴν	περὶ	αὐτῆς ἑρμηνείαν ἀναβάλλομαι. μετὰ δὴ
[1, 8]	βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων οὐ τοῖς	περὶ	αὐτῆς λεγομένοις ἀρκεσθεὶς ἀλλὰ καὶ
[1, 13]	ἱδρυσάμενον: οὕτως γὰρ ἐμφανίσειν τὴν	περὶ	αὐτὸν θρησκείαν, εἰ καὶ τῆς
[1, 13]	διάπειραν αὐτοῦ βουλόμενος λαβεῖν τῆς	περὶ	αὐτὸν θρησκείας ἐμφανισθεὶς αὐτῷ καὶ
[1, 18]	τῷ Ἰσάκῳ συμπαρόντα καὶ τοσαύτῃ	περὶ	αὐτὸν σπουδῇ χρώμενον ἀπώσατο αὐτόν.
[1, 17]	πᾶσαν ἀρετὴν ἄκρος καὶ τῆς	περὶ	αὐτὸν σπουδῆς ἀξίως ὑπὸ τοῦ
[1, 19]	ἣν τὴν εὔνοιαν διὰ τῆς	περὶ	αὐτὸν σπουδῆς ἐνδείξεσθαι καὶ μὴ
[1, 20]	ἀδελφὸν ἐγγὺς αὐτῷ γενόμενον οὐδὲν	περὶ	αὐτοῦ δόλιον φρονοῦντα. καὶ ὁ
[1, 2]	ἀπαιτεῖ γὰρ ἡ διήγησις τὸν	περὶ	αὐτοῦ λόγον, Ἀβέλου μὲν ἐσφαγμένου,
[1, 7]	πλέον τι πεποίηκε: βιβλίον γὰρ	περὶ	αὐτοῦ συνταξάμενος κατέλιπε. Νικόλαος δὲ
[1, 0]	πράξεις ἀνατέθεικε πάσης καθαρὸν τὸν	περὶ	αὐτοῦ φυλάξας λόγον τῆς παρ'
[1, 19]	ταύτης μεμαθήκεις ἂν ἀκριβέστερον ὅσα	περὶ	αὐτῶν ἀκοῦσαι ποθεῖς. ταῦτα δ'
[1, 0]	ἐν ἀγνοίᾳ κειμένων προύτρεψε τὴν	περὶ	αὐτῶν ἱστορίαν εἰς κοινὴν ὠφέλειαν
[1, 3]	ἐνενηκοστῇ καὶ ἕκτῃ βίβλῳ ἱστορεῖ	περὶ	αὐτῶν λέγων οὕτως: ἔστιν ὑπὲρ
[1, 20]	γυναῖκας, ἠξίου τε τότε μαθὼν	περὶ	αὐτῶν τὸ πᾶν καὶ αὐτὸς
[1, 10]	πέμπτην ἐπιπεσὼν νύκτα τοῖς Ἀσσυρίοις	περὶ	Δάνον, οὕτως γὰρ ἡ ἑτέρα
[1, 4]	συνέβη κληθῆναι τὴν πό λιν.	περὶ	δὲ τοῦ πεδίου τοῦ λεγομένου
[1, 4]	γὰρ τὴν σύγχυσιν βαβὲλ καλοῦσι.	περὶ	δὲ τοῦ πύργου τούτου καὶ
[1, 6]	Σημᾶ παίδων ἱστορήσθω. (Ποιήσομαι δὲ	περὶ	Ἑβραίων τὸν λόγον: Φαλέγου γὰρ
[1, 0]	ἀνήρτηται Μωυσέος, ἀνάγκη μοι βραχέα	περὶ	ἐκείνου προειπεῖν, ὅπως μή τινες
[1, 3]	τῶν παλαιῶν ψευδῆ νομιζέτω τὰ	περὶ	ἐκείνων λεγόμενα τῷ μηδένα νῦν
[1, 3]	πραγμάτων ἐπιμέλειαν δίδωσι τεκνώσας αὐτὸν	περὶ	ἐνενηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν ἔτος: οὗτος
[1, 3]	καὶ ἑκατοστὸν Λάμεχον υἱὸν ἔσχε	περὶ	ἔτη γεγονὼς ἑπτὰ καὶ ὀγδοήκοντα
[1, 3]	βιώσαντα Ἄνωχος υἱὸς διαδέχεται γεννηθεὶς	περὶ	ἔτη δύο καὶ ἑξήκοντα καὶ
[1, 6]	ἐγέννησε: Σερούγῳ δὲ Ναχώρης τίκτεται	περὶ	ἔτος δεύτερον καὶ τριακοστὸν καὶ
[1, 8]	ἱερέων ἀκροατὴς ἐσόμενος ὧν λέγοιεν	περὶ	θεῶν: ἢ γὰρ κρείσσοσιν εὑρεθεῖσι
[1, 15]	ὁ καὶ Μάλχος ἱστορῶν τὰ	περὶ	Ἰουδαίων, καθὼς καὶ Μωυσῆς ἱστόρησεν
[1, 10]	συμφορὰν αὐτῶν φόβος τε ἅμα	περὶ	Λώτου τοῦ συγγενοῦς εἰσῆλθε καὶ
[1, 9]	λίμνη γέγονεν ἡ Ἀσφαλτῖτις λεγομένη.	περὶ	μὲν οὖν τῆς λίμνης ταύτης
[1, 16]	δαπάναις ἰδίαις χρησάμενος. ἡ δὲ	περὶ	μὲν τῆς τῶν γονέων φιλανθρωπίας
[1, 6]	παῖδας μέτεισιν ὁ θεός. καὶ	περὶ	μὲν τούτων ἐν τοῖς ἑξῆς
[1, 3]	τοὺς ἀρχαίους ζήσαντας ἔτη χίλια.	περὶ	μὲν τούτων, ὡς ἂν ἑκάστοις
[1, 2]	τε πλείους καὶ Σῆθος: ἀλλὰ	περὶ	μὲν τῶν ἄλλων μακρὸν ἂν
[1, 19]	μοῖραν αὐτῆς ὀλίγην λαβόντες ἔχομεν.	περὶ	μέντοι γε τῶν θυγατέρων ἴσθι
[1, 19]	τοσαῦτα, ψευδόμενος δὲ ἐπὶ γενομένοις.	(Περὶ	μέντοι τῶν ἱερωμάτων ἐκέλευεν ἔρευναν
[1, 0]	διαπορῶσι, πόθεν ἡμῖν ὁ λόγος	περὶ	νόμων καὶ πράξεων ἔχων τὴν
[1, 18]	(Τῶν δὲ Ἰσάκου παίδων Ἡσαῦς,	περὶ	ὃν μάλιστα ὁ πατὴρ ἐσπουδάκει,
[1, 6]	ἴσμεν: ὁ γὰρ Αἰθιοπικὸς πόλεμος,	περὶ	οὗ δηλώσομεν ὕστερον, ἀναστάτους αὐτῶν
[1, 12]	ἐν τούτῳ περιτέμνεται τῷ χρόνῳ:	περὶ	οὗ τὸν πάντα λόγον ἐκθήσομαι
[1, 0]	ὁ δεύτερος μάλιστα δὴ βασιλεὺς	περὶ	παιδείαν καὶ βιβλίων συναγωγὴν σπουδάσας
[1, 0]	εὐσέβειαν ἔσχεν ὑπακούοντας, ῥᾳδίως ἤδη	περὶ	πάντων ἔπειθεν. οἱ μὲν γὰρ
[1, 7]	κατέλιπε δεινὸς ὢν συνεῖναί τε	περὶ	πάντων καὶ πιθανὸς τοῖς ἀκροωμένοις
[1, 0]	δόξαιμι ῥαθυμίᾳ πλέον ἢ τῷ	περὶ	τὰ κάλλιστα χαίρειν πόνῳ, προθυμότερον
[1, 2]	δυσκόλου προσπεσόντος, σοφίαν τε τὴν	περὶ	τὰ οὐράνια καὶ τὴν τούτων
[1, 2]	ἔργον ἧκε πρὸς τὸν Κάιν	περὶ	τἀδελφοῦ πυνθανόμενος, ποῖ ποτ' εἴη:
[1, 0]	τοῖς εἰρημένοις λογισάμενος οὐ παρέργως,	περί	τε τῶν ἡμετέρων προγόνων εἰ
[1, 7]	πάντων καὶ πιθανὸς τοῖς ἀκροωμένοις	περί	τε ὧν εἰκάσειεν οὐ διαμαρτάνων.
[1, 16]	βαρβάρους Σόφακας λέγεσθαι. ~(Ἰσάκῳ δὲ	περὶ	τεσσαρακοστὸν ἔτος γεγονότι γυναῖκα γνοὺς
[1, 3]	περιστερὰν ἐπὶ τῷ γνῶναι τὰ	περὶ	τὴν γῆν προύπεμψεν: ἐπανελθούσης δὲ
[1, 12]	εὐμενῆ τὸ λοιπὸν ἀδεοῦς ἐκείνου	περὶ	τὴν γυναῖκα γενομένου. ταῦτα εἰπὼν
[1, 4]	καλεῖται διὰ τὴν σύγχυσιν τοῦ	περὶ	τὴν διάλεκτον πρῶτον ἐναργοῦς: Ἑβραῖοι
[1, 13]	οὐκ ἔστιν ὅ τι μὴ	περὶ	τὴν σὴν ἀνατροφὴν ἐφιλοτιμησάμην οὐδ'
[1, 12]	νόσου γεγονέναι προθυμηθῆναι δ' αὐτοῦ	περὶ	τὴν σωτηρίαν, ἑτοίμως ἔφασκεν ἔχειν
[1, 13]	τῶν πατέρων θεραπείας ἐχόμενος καὶ	περὶ	τὴν τοῦ θεοῦ θρησκείαν ἐσπουδακώς.
[1, 10]	πόλεις. (Ἅβραμος δὲ κατῴκει μὲν	περὶ	τὴν Ὠγύγην καλουμένην δρῦν, ἔστι
[1, 12]	τῶν φίλων καὶ μηδὲν ἔτι	περὶ	τῆς γυναικὸς αὐτὸν ὡς πεισομένης
[1, 11]	παρέσχον ἐσθιόντων, ἔτι δὲ καὶ	περὶ	τῆς γυναικὸς ἐπυνθάνοντο, ποῖ ποτ'
[1, 0]	~Προοίμιον	περὶ	τῆς ὅλης πραγματείας. Τάδε ἔνεστιν
[1, 19]	προπεπυσμένη παρὰ τοῦ πατρὸς τὰ	περὶ	τῆς Ῥεβέκκας καὶ τοὺς γονεῖς
[1, 1]	Μωυσῆς μετὰ τὴν ἑβδόμην ἤρξατο	περὶ	τῆς τἀνθρώπου κατασκευῆς λέγων οὕτως:
[1, 0]	τῶν πραγμάτων μνησθεὶς πρότερον ὧν	περὶ	τῆς τοῦ κόσμου κατασκευῆς εἶπε
[1, 13]	καὶ ἣν εἶχεν αὐτὸς γνώμην	περὶ	τῆς τοῦ παιδὸς σφαγῆς, ἀλλὰ
[1, 8]	γῆν τῶν ποιμένων αὐτοῖς στασιαζόντων	περὶ	τῆς χώρας ἐν ᾗ νέμοιεν:
[1, 18]	ἀχθόμενος ὁ πατὴρ τὰ μὲν	περὶ	τὸ κυνηγέσιον καὶ δύναμιν σώματος
[1, 20]	διὰ τὴν μάχην ἀλγήματος αὐτῷ	περὶ	τὸ νεῦρον τὸ πλατὺ αὐτός
[1, 18]	ἀνδρῶν θυγατέρας, ἑαυτὸν ποιήσας τῆς	περὶ	τὸν γάμον ἐξουσίας κύριον καὶ
[1, 7]	καὶ θαλάσσης παθήμασι τοῖς τε	περὶ	τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην
[1, 18]	γὰρ εὐνόουν τοῖς Χαναναίοις οἱ	περὶ	τὸν Ἴσακον, ὥστε ἐπὶ τοῖς
[1, 3]	ὁ Χαλδαῖος: διηγούμενος γὰρ τὰ	περὶ	τὸν κατακλυσμὸν οὕτως που διέξεισι:
[1, 19]	αὐτῆς τὸ ὄνομα ὑπὸ τῆς	περὶ	τὸν πατέρα εὐνοίας ἔνδακρυς γενομένη
[1, 7]	τῶν ἄλλων ἠργμένος καὶ τὴν	περὶ	τοῦ θεοῦ δόξαν, ἣν ἅπασι
[1, 10]	δηλώσω. πυθομένῳ δὲ Ἁβράμῳ καὶ	περὶ	τοῦ Ἰσμαήλου, εἰ ζήσεται, πολυχρόνιόν
[1, 11]	πεμφθείη μὲν ὁ εἷς σημανῶν	περὶ	τοῦ παιδός, οἱ δύο δὲ
[1, 19]	ὡς ξένος οὗτος ἥκοι τὰ	περὶ	τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἀναπυνθανόμενος. ἡ
[1, 11]	ξενίαν παρεκάλει: λίαν γὰρ ἦν	περὶ	τοὺς ξένους φιλάνθρωπος καὶ μαθητὴς
[1, 19]	ἔρως αὐτὸν ἠνάγκασε ποιήσασθαι τοὺς	περὶ	τούτου λόγους. Λάβανος δὲ ἡσθεὶς
[1, 0]	μεταδιδόναι τῶν τοιούτων ἤθελον, καὶ	περὶ	τῶν Ἑλλήνων εἴ τινες αὐτῶν
[1, 20]	φαντάσματα συνετύγχανεν ἀγαθὰς ἐλπίδας ὑπαγορεύοντα	περὶ	τῶν ἐς ὕστερον: καὶ τὸν
[1, 8]	διαπτύων τοὺς λόγους οὓς ἐποιοῦντο	περὶ	τῶν ἰδίων κενοὺς καὶ μηδὲν
[1, 6]	Σηρίας τινὰ κατοικοῦσι. ταῦτα μὲν	περὶ	τῶν Σημᾶ παίδων ἱστορήσθω. (Ποιήσομαι
[1, 11]	ἀναδοθῆναι. (Ταῦτα τοῦ θεοῦ κρίναντος	περὶ	τῶν Σοδομιτῶν Ἅβραμος θεασάμενος τρεῖς
[1, 10]	τοῦ συγγενοῦς εἰσῆλθε καὶ οἶκτος	περὶ	τῶν Σοδομιτῶν φίλων ὄντων καὶ
[1, 1]	μέν, εἶπεν ὁ θεός, ἔγνωστο	περὶ	ὑμῶν, ὅπως βίον εὐδαίμονα καὶ
[1, 7]	καὶ οἱ ἀπ' ἐκείνου πληθύσαντες,	περὶ	ὧν ἐν ἑτέρῳ λόγῳ διέξειμι
[1, 8]	μόνον ἀλλὰ καὶ πεῖσαι λέγων	περὶ	ὧν ἐπιχειρήσειε διδάσκειν, τήν τε
[1, 21]	ἠξίωσεν ἐπιτρέψαι αὐτῷ βουλὴν ἀγαγεῖν	περὶ	ὧν παρακαλεῖ. ἀπῄει μὲν οὖν
[1, 0]	ἄλλοι δὲ χάριν ἐκείνοις φέροντες,	περὶ	ὧν τὴν ἀναγραφὴν εἶναι συμβέβηκε,
[1, 18]	περιβαλών, ἵνα πιστεύοιτο παρὰ τῷ	πατρὶ	διὰ τὴν δασύτητα Ἡσαῦς εἶναι,
[1, 19]	μεγίστην ἡδονὴν αὐτὸν κομίσαι τῷ	πατρὶ	καὶ τοῖς ἐπὶ τῆς οἰκίας
[1, 13]	πατρὸς ἰδίου θεῷ τῷ πάντων	πατρὶ	νόμῳ θυσίας προπεμπόμενος, ἄξιον οἶμαί
[1, 11]	ἠφανίσθαι τὸ ἀνθρώπινον ὑπολαβοῦσαι τῷ	πατρὶ	πλησιάζουσι προνοήσασαι λαθεῖν: ἐποίουν δὲ
[1, 18]	ἐξουσίας κύριον καὶ μηδὲ τῷ	πατρὶ	συμβουλευσάμενος: οὐδὲ γὰρ ἂν ἐπέτρεψεν
[1, 18]	πατέρα ποιήσασθαι ταύτας, προσέφερε τῷ	πατρὶ	τὸ δεῖπνον. καὶ ὁ Ἴσακος
[1, 18]	τῆς ὅλης οὐσίας: σὺ γὰρ	πατρὶ	τῷ ἐμῷ μεγάλην ἰσχὺν προύθηκας
[1, 12]	πεισθεὶς παρεδίδου τὸν Ἰσμαῆλον τῇ	μητρὶ	μήπω δι' αὐτοῦ χωρεῖν δυνάμενον,
[1, 21]	ἐπ' αὐτῷ γενομένην ὀδύνην τῇ	μητρί.	οὗτοι Ἰακώβου παῖδες οἱ πάντες,
[1, 18]	ὁ δὲ Ἰάκωβος ὑπηρέτει τῇ	μητρὶ	πάντα παρ' αὐτῆς πεπυσμένος: ἐπεὶ
[1, 16]	τε οἴκου παντὸς σὺν τῇ	μητρὶ	προνοούμενος καὶ τῆς ἐμῆς παρθενίας
[1, 18]	Ἰάκωβος δὲ ὁ νεώτερος τῇ	μητρὶ	προσφιλὴς ἦν. (Λιμοῦ δὲ τὴν
[1, 19]	Λείας μανδραγόρου μῆλα κομίζοντος τῇ	μητρί,	Ῥαχήλα θεασαμένη παρακαλεῖ μεταδοῦναι δι'
[1, 3]	βάθος, εἰς ταύτην σὺν τῇ	μητρὶ	τῶν παίδων καὶ ταῖς τούτων
[1, 2]	ὑπ' αὐτῶν ἀνατεθῆναι. μένει δ'	ἄχρι	δεῦρο κατὰ γῆν τὴν Σειρίδα.
[1, 2]	ἀστασίαστοι κατῴκησαν εὐδαιμονήσαντες μηδενὸς αὐτοῖς	ἄχρι	καὶ τελευτῆς δυσκόλου προσπεσόντος, σοφίαν
[1, 6]	προῆλθον ἐπὶ μὲν τῆς Ἀσίας	ἄχρι	ποταμοῦ Τανάιδος, ἐπὶ δὲ τῆς
[1, 10]	τὴν Χαναναίαν ἅπασαν ἀπὸ Σιδῶνος	μέχρι	Αἰγύπτου, προσέταξέ τε βουλόμενος τὸ
[1, 10]	ἔφυγον. Ἅβραμος δὲ διώκων εἵπετο	μέχρι	καὶ δευτεραίους συνήλασεν αὐτοὺς εἰς
[1, 6]	τῶν Χαλδαίων, καὶ τάφος αὐτοῦ	μέχρι	νῦν δείκνυται. γαμοῦσι δὲ τὰς
[1, 6]	τὸ ζῆν καὶ βραχύτερον ἐγίνετο	μέχρι	τῆς Μωυσέος γενέσεως, μεθ' ὃν
[1, 6]	πέντε γίνονται παῖδες, οἳ τὴν	μέχρι	τοῦ κατ' Ἰνδίαν ὠκεανοῦ κατοικοῦσιν
[1, 6]	αὐτῆς ἐτέτραπτο καταλαβόντες καὶ τὰ	μέχρι	τοῦ ὠκεανοῦ ἐξιδιωσάμενοι: αἱ μέντοι
[1, 1]	καὶ Τίγρις ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν	ἀπίασι	θάλασσαν: καλεῖται δὲ ὁ μὲν
[1, 0]	αἰτιῶν αἱ τελευταῖαι δύο κἀμοὶ	συμβεβήκασι:	τὸν μὲν γὰρ πρὸς τοὺς
[1, 0]	δὴ μεγάλοις μὲν αὐτὸς ὁμιλήσας	πράγμασι	καὶ τύχαις πολυτρόποις, ἐν ἅπασι
[1, 4]	πρόθυμον ἦν τοῖς Ναβρώδου ἕπεσθαι	δόγμασι	δουλείαν ἡγούμενοι τὸ εἴκειν τῷ
[1, 7]	ταῦτα τοῖς γῆς καὶ θαλάσσης	παθήμασι	τοῖς τε περὶ τὸν ἥλιον
[1, 19]	γάμον διὰ τὸ πείθεσθαι τοῖς	βουλήμασι	τῆς γυναικὸς διὰ τῆς Χαναναίας
[1, 11]	οὖν ἀγανακτήσας αὐτῶν ἐπὶ τοῖς	τολμήμασι	τοὺς μὲν ἠμαύρωσεν, ὡς μὴ
[1, 8]	ὡρμημένος: δωρεῖταί τε αὐτὸν πολλοῖς	χρήμασι,	καὶ συνῆν Αἰγυπτίων τοῖς λογιωτάτοις
[1, 11]	συγχωρεῖν ἅπασι τὴν ἐπὶ τοῖς	ἁμαρτήμασι	τιμωρίαν, ὁ μὲν Ἅβραμος ἡσύχασεν:
[1, 5]	δόξαν καλλωπίσαντες τὰ ἔθνη τοῖς	ὀνόμασι	πρὸς τὸ συνετὸν αὐτοῖς καὶ
[1, 6]	Μαχᾶς ἐκ Ῥούμας παλλακῆς αὐτῷ	γεγόνασι.	Βαθουήλῳ δὲ τῶν Ναχώρου γνησίων
[1, 6]	Ἰαυάνου Ἰωνία καὶ πάντες Ἕλληνες	γεγόνασι.	κατοικίζει δὲ καὶ Θεοβήλους Θεόβηλος,
[1, 19]	κατὰ τὴν τῆς μητρὸς ἐντολήν:	πᾶσί	τε γὰρ ἡμῖν ἀδελφοὶ τυγχάνουσι
[1, 16]	αὐτῷ καὶ μόνος ἐπὶ τοῖς	πᾶσι	τεθραμμένος. ᾧ τῶν μὲν ἐκεῖ
[1, 7]	ἥλιον καὶ τὴν σελήνην καὶ	πᾶσι	τοῖς κατ' οὐρανὸν συμβαίνουσι: δυνάμεως
[1, 2]	ὁ νεώτερος δικαιοσύνης ἐπεμελεῖτο καὶ	πᾶσι	τοῖς ὑπ' αὐτοῦ πραττομένοις παρεῖναι
[1, 0]	πράγμασι καὶ τύχαις πολυτρόποις, ἐν	ἅπασι	δὲ θαυμαστὴν φύσεως ἐπιδειξάμενος ἰσχὺν
[1, 3]	χρῆσθαι δὲ τοῖς ἄλλοις ζῴοις	ἅπασι	πρὸς ἃ βούλεσθε καὶ τὰς
[1, 7]	περὶ τοῦ θεοῦ δόξαν, ἣν	ἅπασι	συνέβαινεν εἶναι, καινίσαι καὶ μεταβαλεῖν
[1, 11]	ἐν αὐτοῖς δέκα εἶεν συγχωρεῖν	ἅπασι	τὴν ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασι τιμωρίαν,
[1, 15]	Ἑώφρην Ἄνωχος Ἐβιδᾶς Ἐλδᾶς. τούτοις	ἅπασι	τοῖς παισὶ καὶ τοῖς υἱωνοῖς
[1, 0]	τὴν ἐνεστῶσαν ἐγκεχείρισμαι πραγματείαν νομίζων	ἅπασι	φανεῖσθαι τοῖς Ἕλλησιν ἀξίαν σπουδῆς:
[1, 3]	θεῖον, ὅθεν οὐδὲ τελευτὴν αὐτοῦ	ἀναγεγράφασι.	Μαθουσάλας δὲ Ἀνώχου παῖς κατὰ
[1, 8]	(Τῶν γὰρ Αἰγυπτίων διαφόροις ἀρεσκομένων	ἔθεσι	καὶ τὰ παρ' ἀλλήλοις ἐκφαυλιζόντων
[1, 12]	ἐθάρσησε τοῖς προκατηγγελμένοις καὶ συμβαλοῦσα	ποιμέσι	διὰ τὴν ἐξ αὐτῶν ἐπιμέλειαν
[1, 6]	υἱοί, ὧν ἐπὶ τιμῇ τοῖς	ἔθνεσι	τὰ ὀνόματα ἐπετίθεσαν οἱ γῆν
[1, 6]	ἑκατόν: ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς	ἔτεσι	καὶ Ῥοῦμον Φάλεγος ἔσχεν: Ἕβερος
[1, 3]	δὲ ἄρξας ἑπτὰ καὶ ἑπτακοσίοις	ἔτεσι	Νῶχον τῶν πραγμάτων ἀποδείκνυσι προστάτην
[1, 16]	ἐπὶ τὴν μνηστείαν ἐνδησάμενος μεγάλαις	πίστεσι.	γίνονται δὲ αὗται τοῦτον τὸν
[1, 19]	Λαβάνου τὴν ἔρευναν Ῥαχήλα πυνθανομένη	κατατίθησι	τοὺς τύπους εἰς τὴν σάγην
[1, 3]	ἡμέραις μᾶλλον ὑποχωροῦντος τοῦ ὕδατος	μεθίησι	κόρακα βουλόμενος μαθεῖν, εἴ τι
[1, 3]	τῷ λόγῳ πάντες οἱ παρ'	Ἕλλησι	καὶ βαρβάροις συγγραψάμενοι τὰς ἀρχαιολογίας:
[1, 6]	Θυγράμης δὲ Θυγραμαίους, οἳ δόξαν	Ἕλλησι	Φρύγες ὠνομάσθησαν. Ἰαυάνου δὲ τοῦ
[1, 1]	γῇ μηχανησάμενος. τῇ δὲ τρίτῃ	ἵστησι	τὴν γῆν ἀναχέας περὶ αὐτὴν
[1, 1]	ἡ παρθένος γῆ καὶ ἀληθινή.	παρίστησι	δὲ ὁ θεὸς τῷ Ἀδάμῳ
[1, 1]	καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ	φησὶ	γενέσθαι, τῇ δὲ ἑβδόμῃ ἀναπαύσασθαι
[1, 1]	σημαίνει δὲ τοῦτο πάντων μητέρα.	(Φησὶ	δὲ τὸν θεὸν καὶ παράδεισον
[1, 10]	ὁ θεός, ἀλλ' οὐκ ἀπολεῖς,	φησί,	μισθοὺς οὓς ἄξιόν ἐστίν σε
[1, 16]	αὐτῷ καὶ μετὰ τὸ δεῖπνόν	φησι	πρός τε αὐτὸν καὶ τὴν
[1, 21]	τὸν γάμον, Ἰάκωβος δὲ τοῖς	παισὶ	δηλώσας τήν τε φθορὰν τῆς
[1, 3]	τῶν ἀνδρῶν, τοῖς γὰρ αὐτῶν	παισὶ	καὶ τοῖς ἐκείνων ἀπογόνοις παρεξέτεινον
[1, 15]	Ἐβιδᾶς Ἐλδᾶς. τούτοις ἅπασι τοῖς	παισὶ	καὶ τοῖς υἱωνοῖς Ἅβραμος ἀποικιῶν
[1, 19]	κράτος τῆς γῆς δίδωμι καὶ	παισὶ	τοῖς αὐτῶν, οἳ πληρώσουσιν ὅσην
[1, 5]	ἤπειρον μεσόγεών τε καὶ παράλιον:	εἰσὶ	δ' οἳ καὶ περαιωσάμενοι ναυσὶ
[1, 0]	πόνον καὶ παρὰ δύναμιν ὑπέστησαν:	εἰσὶ	δ' οἵτινες ἐβιάσθησαν ὑπ' αὐτῆς
[1, 12]	κατοικοῦσι Ναβατηνὴν τὴν χώραν ὀνομάσαντες.	εἰσὶ	δὲ οὗτοι, οἳ τὸ τῶν
[1, 6]	ὧν ἦρχεν, Αἰολεῖς δὲ νῦν	εἰσι,	Θάρσος δὲ Θαρσεῖς: οὕτως γὰρ
[1, 0]	αὐτοῖς ἐμπεριειλημμένης, καὶ παντοῖαι μέν	εἰσι	παράλογοι περιπέτειαι, πολλαὶ δὲ τύχαι
[1, 8]	περὶ θεῶν: ἢ γὰρ κρείσσοσιν	εὑρεθεῖσι	κατακολουθήσειν ἢ μετακοσμήσειν αὐτοὺς ἐπὶ
[1, 3]	περὶ τὸν κατακλυσμὸν οὕτως που	διέξεισι:	λέγεται δὲ καὶ τοῦ πλοίου
[1, 10]	καὶ δεκαοκτὼ οἰκέταις αὐτοῦ καὶ	τρισὶ	φίλοις τοσούτου στρατοῦ περιγενόμενος. ὁπόσοι
[1, 0]	ὄντες ἐξ ἀρχῆς Ἰουδαῖοι καὶ	τίσι	χρησάμενοι τύχαις ὑφ' οἵῳ τε
[1, 14]	ἀποθνήσκει βιώσασα ἔτη ἑπτὰ καὶ	εἴκοσι	πρὸς τοῖς ἑκατόν. θάπτουσι δ'
[1, 6]	ζῆν ἑκατὸν ἔτη πρὸς τοῖς	εἴκοσι	τοσαῦθ' ὁρίσαντος τοῦ θεοῦ, ὅσα
[1, 16]	τούτων ἀκροασάμενος ἔχαιρέ τε τοῖς	γεγονόσι	καὶ τοῖς εἰρημένοις τὸν θεὸν
[1, 2]	τοῖς αὐτομάτοις καὶ κατὰ φύσιν	γεγονόσι	τιμώμενος, ἀλλ' οὐχὶ τοῖς κατ'
[1, 5]	εἰσὶ δ' οἳ καὶ περαιωσάμενοι	ναυσὶ	τὰς νήσους κατῴκησαν. καὶ τῶν
[1, 9]	Ἀσσύριοι φόρον ἐπιτάσσουσι τοῖς Σοδομιτῶν	βασιλεῦσι.	δώδεκα μὲν οὖν ἔτη δουλεύοντες
[1, 3]	ἑπτακοσίοις ἔτεσι Νῶχον τῶν πραγμάτων	ἀποδείκνυσι	προστάτην υἱόν, ὃς Λαμέχῳ γενόμενος
[1, 22]	εἶχε: καὶ βραχέα μὲν ἀλλήλοις	συνδιατρίβουσι:	τὴν γὰρ Ῥεβέκκαν Ἰάκωβος οὐ
[1, 21]	δίχα τῆς τοῦ πατρὸς γνώμης	ἐπανάγουσι	τὴν ἀδελφήν. (Ἰακώβῳ δὲ ἐκπλαγέντι
[1, 7]	ὅσα πρὸς τὸ χρησιμώτερον ἡμῖν	συνεργοῦσι	κατὰ τὴν αὐτῶν ἐξουσίαν, ἀλλὰ
[1, 11]	τὸ ἀνθρώπινον ὑπολαβοῦσαι τῷ πατρὶ	πλησιάζουσι	προνοήσασαι λαθεῖν: ἐποίουν δὲ τοῦτο
[1, 0]	ὅτι τοῖς μὲν θεοῦ γνώμῃ	κατακολουθοῦσι	καὶ τὰ καλῶς νομοθετηθέντα μὴ
[1, 19]	παρῆν ἡ παῖς σὺν τοῖς	ἐπικατιοῦσι	τῶν ποιμένων. καὶ δεικνύουσι τὸν
[1, 5]	τὸ σαφέστερον εἶναι δοκοῦν τοῖς	παροικοῦσι	τροπὴν ἔλαβον. Ἕλληνες δ' εἰσὶν
[1, 6]	Νώχου παιδὸς ἦσαν ἑπτὰ υἱοί.	κατοικοῦσι	δὲ οὗτοι ἀπὸ Ταύρου καὶ
[1, 12]	καθήκουσαν πρὸς τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν	κατοικοῦσι	Ναβατηνὴν τὴν χώραν ὀνομάσαντες. εἰσὶ
[1, 6]	τῆς πρὸς αὐτῇ Σηρίας τινὰ	κατοικοῦσι.	ταῦτα μὲν περὶ τῶν Σημᾶ
[1, 11]	Ζωὼρ ἔτι καὶ νῦν λέγεται:	καλοῦσι	γὰρ οὕτως Ἑβραῖοι τὸ ὀλίγον.
[1, 12]	καὶ τὰς φυλὰς ἀπ' αὐτῶν	καλοῦσι	διά τε τὴν ἀρετὴν αὐτῶν
[1, 6]	προσαγορεύουσιν: οὓς δὲ Λυδοὺς νῦν	καλοῦσι,	Λούδους δὲ τότε, Λούδας ἔκτισε.
[1, 10]	βασιλεὺς εἰς τόπον τινά, ὃν	καλοῦσι	πεδίον βασιλικόν. ἔνθα ὁ τῆς
[1, 4]	Ἑβραῖοι γὰρ τὴν σύγχυσιν βαβὲλ	καλοῦσι.	περὶ δὲ τοῦ πύργου τούτου
[1, 19]	ἀφ' οὗ καὶ νῦν Γαλαδηνὴν	καλοῦσι	τὴν γῆν. ἑστιαθέντων δὲ ἐπὶ
[1, 6]	οἱ Ἕλληνες αὐτοῦ τὴν μοῖραν	καλοῦσι.	τῶν δὲ ἄλλων, Λουμαίου καὶ
[1, 6]	ἀδελφοῖς ἐπιγελῶν δείκνυσιν: οἱ δὲ	περιστέλλουσι	τὸν πατέρα. καὶ Νῶχος αἰσθόμενος
[1, 6]	τάφος αὐτοῦ μέχρι νῦν δείκνυται.	γαμοῦσι	δὲ τὰς ἀδελφιδὰς Μελχὰν μὲν
[1, 15]	μηχανᾶται, καὶ τήν τε Τρωγλοδῦτιν	καταλαμβάνουσι	καὶ τῆς εὐδαίμονος Ἀραβίας ὅσον
[1, 19]	πᾶσί τε γὰρ ἡμῖν ἀδελφοὶ	τυγχάνουσι	καὶ πλέον τοῦ κατ' ἐκείνους
[1, 19]	αὐτοῖς ἀφικνούμενος ἀνέκρινεν αὐτούς, εἰ	τυγχάνουσι	Λάβανόν τινα παρ' αὐτοῖς εἰδότες
[1, 7]	καὶ πᾶσι τοῖς κατ' οὐρανὸν	συμβαίνουσι:	δυνάμεως γὰρ αὐτοῖς παρούσης καὶ
[1, 21]	νύκτωρ πρώτοις ἐπιβαλόντες τοῖς φύλαξι	κτείνουσι	κοιμωμένους καὶ παρελθόντες εἰς τὴν
[1, 12]	ὃν εὐθὺς μετ' ὀγδόην ἡμέραν	περιτέμνουσι,	κἀξ ἐκείνου μετὰ τοσαύτας ἔθος
[1, 1]	οὐδὲν αὐτοῖς ἀναδώσειν αὐτομάτως εἰπών,	πονοῦσι	δὲ καὶ τοῖς ἔργοις τριβομένοις
[1, 3]	Ἱερώνυμος οἱ τὰ Φοινικικὰ συγγραψάμενοι	συμφωνοῦσι	τοῖς ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις, Ἡσίοδός
[1, 10]	καὶ βασιλεῖς, καὶ ὅτι πολεμήσαντες	καθέξουσι	τὴν Χαναναίαν ἅπασαν ἀπὸ Σιδῶνος
[1, 16]	ἃ διαφυγεῖν οὐκ ἐνῆν μὴ	προνοοῦσι	τούτου τοῖς ὁδεύουσιν, εἰς πόλιν
[1, 19]	τὸν θεὸν ποιούμενος θαρρῶ τοῖς	παροῦσι.	(Λάβανος δὲ καὶ διὰ τοὺς
[1, 21]	καὶ παρελθόντες εἰς τὴν πόλιν	ἀναιροῦσι	πᾶν ἄρρεν καὶ τὸν βασιλέα
[1, 3]	πρὸς τούτοις Ἔφορος καὶ Νικόλαος	ἱστοροῦσι	τοὺς ἀρχαίους ζήσαντας ἔτη χίλια.
[1, 3]	γὰρ ὁ μέγας ἐνιαυτὸς πληροῦται.	μαρτυροῦσι	δέ μου τῷ λόγῳ πάντες
[1, 9]	μάχης νικήσαντες οἱ Ἀσσύριοι φόρον	ἐπιτάσσουσι	τοῖς Σοδομιτῶν βασιλεῦσι. δώδεκα μὲν
[1, 14]	καὶ εἴκοσι πρὸς τοῖς ἑκατόν.	θάπτουσι	δ' αὐτὴν ἐν Νεβρῶνι συγχωρούντων
[1, 9]	γενόμενοι δὲ κατὰ τὰ Σόδομα	στρατοπεδεύουσι	κατὰ τὴν κοιλάδα τὴν λεγομένην
[1, 19]	τοῖς ἐπικατιοῦσι τῶν ποιμένων. καὶ	δεικνύουσι	τὸν Ἰάκωβον αὐτῇ λέγοντες, ὡς
[1, 3]	ἔτι νῦν αὐτῆς τὰ λείψανα	ἐπιδεικνύουσι.	(Τοῦ δὲ κατακλυσμοῦ τούτου καὶ
[1, 1]	ἐπὶ τοῖς ἄλλοις ζῴοις οὕτως	ἔχουσι,	μίαν αὐτοῦ κοιμωμένου πλευρὰν ἐξελὼν
[1, 6]	οἱ φυλάξαντες ἀκεραίους τὰς προσηγορίας	ὑπάρχουσι.	τεσσάρων γὰρ Χάμου παίδων γενομένων
[1, 3]	παιδὶ τὴν τῶν πραγμάτων ἐπιμέλειαν	δίδωσι	τεκνώσας αὐτὸν περὶ ἐνενηκοστὸν καὶ
[1, 8]	χαρίζεται καὶ τὰ περὶ ἀστρονομίαν	παραδίδωσι.	πρὸ γὰρ τῆς Ἁβράμου παρουσίας
[1, 0]	καὶ τὰ καλῶς νομοθετηθέντα μὴ	τολμῶσι	παραβαίνειν πάντα κατορθοῦται πέρα πίστεως
[1, 4]	ὥσθ' ὑπ' αὐτοῦ μειοῦσθαι τοῖς	ὁρῶσι	τὸ μῆκος. ᾠκοδομεῖτο δὲ ἐκ
[1, 0]	ὅπως μή τινες τῶν ἀναγνωσομένων	διαπορῶσι,	πόθεν ἡμῖν ὁ λόγος περὶ
[1, 0]	θεοῦ: καθ' ὅσον δ' ἂν	ἀποστῶσι	τῆς τούτων ἀκριβοῦς ἐπιμελείας, ἄπορα
[1, 2]	εἰ περὶ ἀνδρὸς ἀγνοεῖς εἰπεῖν	τί	γέγονεν, ὃν αὐτὸς ἀπολώλεκας. τῆς
[1, 21]	Ἐμμώρου τὴν δέησιν ἠξίου βουλεύεσθαι	τί	δεῖ ποιεῖν. οἱ μὲν οὖν
[1, 1]	τὸ τῆς φρονήσεως, ᾗ διεγινώσκετο	τί	εἴη τὸ ἀγαθὸν καὶ τί
[1, 3]	ὄρει τῶν Κορδυαίων ἔτι μέρος	τι	εἶναι καὶ κομίζειν τινὰς τῆς
[1, 3]	μεθίησι κόρακα βουλόμενος μαθεῖν, εἴ	τι	καὶ ἄλλο τῆς γῆς ἐκλελειμμένον
[1, 13]	τὸν βωμὸν κατασκευάζοντος καὶ πυθομένου,	τί	καὶ μέλλοιεν θύειν ἱερείου μὴ
[1, 2]	ἀπορούμενος καὶ οὐκ ἔχων ὅ	τι	λέγοι πρὸς τὸν θεὸν ἀμηχανεῖν
[1, 13]	τὸν βίον, οὐκ ἔστιν ὅ	τι	μὴ περὶ τὴν σὴν ἀνατροφὴν
[1, 20]	θεοῦ στρατόπεδον, βουλόμενος δὲ εἰδέναι,	τί	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ φρονεῖ, τοὺς
[1, 7]	δὲ καὶ τοῦ μνησθῆναι πλέον	τι	πεποίηκε: βιβλίον γὰρ περὶ αὐτοῦ
[1, 0]	δὲ εἰς συμφορὰς ἀνηκέστους ὅ	τι	ποτ' ἂν ὡς ἀγαθὸν δρᾶν
[1, 0]	αἰεὶ τοῖς χρήσιμον ἢ καλόν	τι	πράττειν δυναμένοις συμφιλοκαλοῦντι καὶ ἐμαυτὸν
[1, 7]	τῶν δὲ λοιπῶν εἰ καί	τι	πρὸς εὐδαιμονίαν συντελεῖ κατὰ προσταγὴν
[1, 1]	τί εἴη τὸ ἀγαθὸν καὶ	τί	τὸ κακόν. εἰς τοῦτον δὲ
[1, 3]	καὶ καθαρεύειν φόνου τοὺς δράσαντάς	τι	τοιοῦτον κολάζοντας, χρῆσθαι δὲ τοῖς
[1, 12]	τῆς γυναικὸς αὐτὸν ὡς πεισομένης	τι	τῶν αἰσχρῶν ἐκέλευσε δεδιέναι, θεὸν
[1, 11]	μετὰ τῶν θυγατέρων εἰς βραχύ	τι	χωρίον κατασχὼν περιγραφὲν ὑπὸ τοῦ
[1, 12]	τῆς Παλαιστίνης ἐν ἀδελφῆς ἐπαγόμενος	σχήματι	τὴν Σάρραν, ὅμοια τοῖς πρὶν
[1, 19]	γεννωμένων. πληθυόντων δὲ τῶν ἐπ'	ὀνόματι	τῷ Ἰακώβου τικτομένων, τὴν μὲν
[1, 18]	εὐτρεπὲς ἦν τὸ δεῖπνον, ἐρίφου	δέρματι	τὸν βραχίονα περιβαλών, ἵνα πιστεύοιτο
[1, 20]	Ἰάβακχον λεγόμενον διαβεβηκότων Ἰάκωβος ὑπολελειμμένος	φαντάσματι	συντυχὼν διεπάλαιεν ἐκείνου προκατάρχοντος τῆς
[1, 1]	τοῦ φυτοῦ καὶ ἡσθεῖσα τῷ	ἐδέσματι	καὶ τὸν Ἄδαμον ἀνέπεισεν αὐτῷ
[1, 2]	μὲν πᾶσαν ἐκπορίζων αὐτοῦ τῷ	σώματι,	κἂν μεθ' ὕβρεως τῶν συνόντων
[1, 10]	ὄντων οἳ διαδέξονται μετ' αὐτόν,	ἔτι	γὰρ ἦν ἄπαις, ὁ θεὸς
[1, 11]	ἁλῶν μετέβαλεν: ἱστόρησα δ' αὐτήν,	ἔτι	γὰρ καὶ νῦν διαμένει. διαφεύγει
[1, 2]	ταῖς ἑαυτοῦ γυναιξὶν ἐποίησε φανερόν.	ἔτι	δὲ ζῶντος Ἀδάμου Κάιος τοὺς
[1, 16]	βάθους, θέρους δ' ὑπὸ ἀνυδρίας,	ἔτι	δὲ καὶ λῃστηρίων ὄντων ἐν
[1, 11]	δὲ δόξαν αὐτῷ παρέσχον ἐσθιόντων,	ἔτι	δὲ καὶ περὶ τῆς γυναικὸς
[1, 7]	τὰ ἱστορούμενα. τοῦ δὲ Ἁβράμου	ἔτι	καὶ νῦν ἐν τῇ Δαμασκηνῇ
[1, 1]	καὶ τούτοις ὀνόματα τίθησιν, οἷς	ἔτι	καὶ νῦν καλοῦνται. βλέπων δὲ
[1, 11]	περιγραφὲν ὑπὸ τοῦ πυρός: Ζωὼρ	ἔτι	καὶ νῦν λέγεται: καλοῦσι γὰρ
[1, 6]	πόλις γάρ ἐστι παρ' αὐτοῖς	ἔτι	καὶ νῦν Μάζακα, δηλοῦσα τοῖς
[1, 6]	χρόνος: Αἰθίοπες γὰρ ὧν ἦρξεν	ἔτι	καὶ νῦν ὑπὸ ἑαυτῶν τε
[1, 12]	φρέαρ λέγοιτ' ἄν. οὕτω δ'	ἔτι	καὶ νῦν ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων
[1, 0]	κάλλιστα χαίρειν πόνῳ, προθυμότερον ἐπερρώσθην,	ἔτι	κἀκεῖνα πρὸς τοῖς εἰρημένοις λογισάμενος
[1, 19]	ἀκοῦσαι ποθεῖς. ταῦτα δ' αὐτῶν	ἔτι	λεγόντων παρῆν ἡ παῖς σὺν
[1, 3]	ἔκβασιν: ὁ δὲ πᾶσαν εὑρὼν	ἔτι	λιμναζομένην πρὸς Νῶχον ἐπανῆλθε. μετὰ
[1, 20]	τῆς ὀργῆς, εἰ διαμένοι τεθυμωμένος:	ἔτι	μέντοι καὶ λόγοις χρηστοῖς ὁμιλεῖν
[1, 3]	πρὸς τῷ ὄρει τῶν Κορδυαίων	ἔτι	μέρος τι εἶναι καὶ κομίζειν
[1, 11]	οὕτως ἀφανίσαι, ὡς μήτε φυτὸν	ἔτι	μήτε καρπὸν ἕτερον ἐξ αὐτῆς
[1, 3]	ἐκεῖ γὰρ ἀνασωθείσης τῆς λάρνακος	ἔτι	νῦν αὐτῆς τὰ λείψανα ἐπιδεικνύουσι.
[1, 21]	~(Ἰάκωβος δὲ ἀφίκετο εἰς τὰς	ἔτι	νῦν Σκηνὰς λεγομένας, ὅθεν εἰς
[1, 11]	τὰς θυγατέρας, δύο δὲ ἦσαν	ἔτι	παρθένοι, ἀναλαβών: οἱ γὰρ μνηστῆρες
[1, 12]	συμβουλευσάντων τῶν φίλων καὶ μηδὲν	ἔτι	περὶ τῆς γυναικὸς αὐτὸν ὡς
[1, 19]	Λάβανόν τινα παρ' αὐτοῖς εἰδότες	ἔτι	περιόντα. οἱ δὲ πάντες ἐπίστασθαί
[1, 3]	ὄμβρων τὸ μέγεθος: οὐ γὰρ	ἔτι	τὴν γῆν ἐπικλύσει τὸ ὕδωρ.
[1, 3]	πρώτης μένειν εὐταξίας καὶ μηδὲν	ἔτι	τοιοῦτον ἐπενεγκεῖν πάθος, ὑφ' οὗ
[1, 3]	ἐθισμῶν μήτε τὰς νενομισμένας τιμὰς	ἔτι	τῷ θεῷ παρέχοντες μήτε τοῦ
[1, 11]	πρὸς τὸ θεῖον ἀσεβεῖς, ὡς	μηκέτι	μεμνῆσθαι τῶν παρ' αὐτοῦ γενομένων
[1, 11]	ἐχούσης τοῦ δ' ἀνδρὸς ἑκατόν,	οὐκέτι	κατέσχον λανθάνοντες ἀλλ' ἐμήνυσαν ἑαυτοὺς
[1, 1]	γενόμενον ὑπετίθει τιμωρίᾳ, τὴν γῆν	οὐκέτι	μὲν οὐδὲν αὐτοῖς ἀναδώσειν αὐτομάτως
[1, 0]	ποιηταὶ τὰς γενέσεις τῶν θεῶν,	μήτι	γε τὰς τῶν ἀνθρώπων πράξεις
[1, 0]	ὅσον ἐπὶ μήκει χρόνου καὶ	παλαιότητι	πολλὴν εἶχεν ἄδειαν ψευδῶν πλασμάτων:
[1, 13]	σὲ μάλιστα ἀνετρεφόμην, τὸν θεὸν	ἀντὶ	σαυτοῦ παρεσχημένος. (Ἴσακος δέ, πατρὸς
[1, 6]	τὸ ταῦ πρὸς τὴν κλῆσιν	ἀντὶ	τοῦ θῆτα μεταβαλόντων. Χέθιμος δὲ
[1, 19]	ἐπιμελητὴν καταστήσειν ἔφασκε καὶ προνομῆς	ἀντὶ	τούτων ἀξιώσειν, καὶ πρὸς τοὺς
[1, 1]	φθεγγομένου διὰ τὸ συγγινώσκειν ἑαυτῷ	παραβάντι	τὴν τοῦ θεοῦ πρόσταξιν ἀλλ'
[1, 21]	ὁ θεὸς παραστὰς ἐκέλευσε θαρρεῖν,	ἁγνίσαντι	δὲ τὰς σκηνὰς θυσίας ἐπιτελεῖν,
[1, 10]	Σοδομίταις σύμμαχος ἐληλυθώς. ~(Ἁβράμῳ δὲ	ἀκούσαντι	τὴν συμφορὰν αὐτῶν φόβος τε
[1, 13]	θεῷ γάρ σε παραχωρῶ ταύτης	ἀξιώσαντι	παρ' ἡμῶν τῆς τιμῆς ἀνθ'
[1, 21]	ἐπανάγουσι τὴν ἀδελφήν. (Ἰακώβῳ δὲ	ἐκπλαγέντι	πρὸς τὸ μέγεθος τῶν γεγονότων
[1, 12]	αὐτῶν ἐπιμέλειαν διαφεύγει τὰς ταλαιπωρίας.	(Ἀνδρωθέντι	δὲ τῷ παιδὶ γύναιον ἄγεται
[1, 20]	δὲ εἰς τὴν Χαναναίαν προϊ	όντι	φαντάσματα συνετύγχανεν ἀγαθὰς ἐλπίδας ὑπαγορεύοντα
[1, 19]	ὁ θεὸς ἐπιστὰς αὐτῷ παρῄνεσε	λαβόντι	τὸν γαμβρὸν καὶ τὰς θυγατέρας
[1, 10]	ἔνατον δ' αὐτῷ καὶ ἐνενηκοστὸν	παρελθόντι	ἐπιφανεὶς ὁ θεὸς ἀπήγγειλεν, ὡς
[1, 0]	ἡγήσατο τῷ καὶ τὸν ἑαυτοῦ	μέλλοντι	βίον οἰκονομήσειν καλῶς καὶ τοῖς
[1, 19]	κειμένῳ καὶ πρὸς μόνῃ ταύτῃ	τυγχάνοντι:	φανεῖσθαι δ' αὐτῷ παντὸς ἀντάξιον
[1, 21]	τὸ μέγεθος τῶν γεγονότων καὶ	χαλεπαίνοντι	πρὸς τοὺς υἱοὺς ὁ θεὸς
[1, 19]	Λάβανος χαίρειν μὲν ἐπ' αὐτῷ	παρόντι	μειζόνως ἢ ὡς τῷ λόγῳ
[1, 18]	Φάραγγα χωρίον οὐ μακρὰν Γεράρων,	ὀρύσσοντι	δ' αὐτῷ φρέαρ ποιμένες ἐπιπεσόντες
[1, 11]	πρότερον λέλεκται τὸν Ἰουδαϊ κὸν	ἀναγράφοντι	πόλεμον. ἡ δὲ Λώτου γυνὴ
[1, 0]	ἢ καλόν τι πράττειν δυναμένοις	συμφιλοκαλοῦντι	καὶ ἐμαυτὸν αἰσχυνόμενος, εἰ δόξαιμι
[1, 16]	τε αὐτὴν τῶν μὲν ἄλλων	αἰτοῦντι	ποτὸν ἀρνουμένων ἐκείνης δὲ αὐτῷ
[1, 19]	πρὸς τὸν Ῥαχήλας γάμον, ἀλλ'	ἐρῶντι	δώσειν ταύτην μετ' ἄλλην ἑπταετίαν.
[1, 19]	παρ' αὐτοῦ τυγχάνειν οὔσης, καὶ	ὅτι	διάκονος τῆς πρὸς αὐτὸν ἀφίξεως
[1, 15]	Μωυσῆς ἱστόρησεν ὁ νομοθέτης αὐτῶν,	ὅτι	ἐκ τῆς Κατούρας Ἁβράμῳ ἐγένοντο
[1, 19]	γὰρ αὐτῷ τὸν θεὸν πρὸς	ὅτι	θελήσειε συλλαμβανόμενον ὑπισχνεῖτο τῶν τεχθησομένων
[1, 19]	αὐτῷ παρέξειν ἔσθ' ὅτε μὲν	ὅτι	καὶ γένοιτο λευκόν, ποτὲ δ'
[1, 16]	εὐγενείας αὐτὴν καὶ τῆς χρηστότητος,	ὅτι	καὶ μετ' οἰκείου πόνου τοῖς
[1, 19]	πεισθείς, ἤρξατο κατηγορεῖν αὐτοῦ προφέρων,	ὅτι	καὶ πένητα αὐτὸν ἐλθόντα πρὸς
[1, 20]	τῶν τιμιωτάτων ἑαυτὸν ἐκείνῳ παραδιδούς,	ὅτι	κρίνοι μέγιστον ἀγαθὸν τὸ τῷ
[1, 4]	μὲν ἐκ παντὸς οὐκ ἔκρινεν,	ὅτι	μηδ' ὑπὸ τῶν πρώτων ἀπολωλότων
[1, 19]	αὐτοῖς θυγατέρα αὐτοῦ, ἣν θαυμάζειν	ὅτι	μήπω παρείη: παρὰ γὰρ ταύτης
[1, 19]	προσενεκάλει δὲ καὶ κατηγορίαν ἐποιεῖτο,	ὅτι	μητρὸς ὢν ἀδελφὸς τῆς αὐτοῦ
[1, 20]	πεμπομένοις λέγειν πρὸς τὸν Ἡσαῦν,	ὅτι	νομίσας Ἰάκωβος ἄδικον συνδιαιτᾶσθαι αὐτοῦ
[1, 0]	τοσοῦτον φυσιολογίας κεκοινώνηκεν. ἰστέον οὖν,	ὅτι	πάντων ἐκεῖνος ἀναγκαιότατον ἡγήσατο τῷ
[1, 0]	μὴ πρὸ παντὸς ἄλλου διδαχθεῖεν,	ὅτι	πάντων πατήρ τε καὶ δεσπότης
[1, 11]	ὄντας ἀγγέλους τοῦ θεοῦ, καὶ	ὅτι	πεμφθείη μὲν ὁ εἷς σημανῶν
[1, 10]	ἀπ' αὐτοῦ καὶ βασιλεῖς, καὶ	ὅτι	πολεμήσαντες καθέξουσι τὴν Χαναναίαν ἅπασαν
[1, 0]	παρ' ἡμῖν ἐσπούδασαν. (Εὗρον τοίνυν,	ὅτι	Πτολεμαίων μὲν ὁ δεύτερος μάλιστα
[1, 19]	πειθομένης, ἀρκεῖσθαι δ' αὐτὴν ἀξιούσης,	ὅτι	τῆς τιμῆς αὐτὴν ἀφέλοιτο τῆς
[1, 10]	Ὠβὰ τῆς Δαμασκηνῶν γῆς, ἐπιδείξας	ὅτι	τὸ νικᾶν οὐκ ἐν τῷ
[1, 0]	τῆς ἱστορίας ἐθελήσας αὐτὴν διελθεῖν,	ὅτι	τοῖς μὲν θεοῦ γνώμῃ κατακολουθοῦσι
[1, 1]	ταῖς ἐξ ὠδίνων ἀλγηδόσιν ἐκόλαζεν,	ὅτι	τὸν Ἄδαμον οἷς αὐτὴν ὁ
[1, 0]	γνώμας αὐτῶν ἀναγαγὼν καὶ πείσας,	ὅτι	τῶν ἐπὶ γῆς ἔργων τοῦ
[1, 1]	τὴν σιωπὴν ἄγεις, ἀλλ' ἐπὶ	συνειδότι	πονηρῷ. Ἄδαμος δὲ παρῃτεῖτο τῆς
[1, 19]	ἀνδρὸς Ῥούβηλον ὀνομάζει τὸν υἱόν,	διότι	κατ' ἔλεον αὐτῇ τοῦ θεοῦ
[1, 3]	καὶ ὀγδοηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν ἔτος	ἠνυκότι	πεντήκοντα καὶ ἐνακοσίοις ἔτεσιν ἦρξε
[1, 16]	~(Ἰσάκῳ δὲ περὶ τεσσαρακοστὸν ἔτος	γεγονότι	γυναῖκα γνοὺς ἀγαγέσθαι ὁ πατὴρ
[1, 10]	ἕκτον ἤδη καὶ ὀγδοηκοστὸν ἔτος	γεγονότι	ὁ προειρημένος ἐγεννήθη, εἰς ἔνατον
[1, 3]	τριακοστῷ ἤδη καὶ διακοσιοστῷ ἔτει	γεγονότι	παῖς Σῆθος γίνεται, ὃς ἐνακόσια
[1, 18]	τὰς εὐχὰς παρεκάλει τὸν θεόν:	ἄρτι	δὲ πέπαυτο τούτων καὶ παρῆν
[1, 6]	ὑπὸ Μέσχου κτισθέντες Καππάδοκες μὲν	ἄρτι	κέκληνται, τῆς δὲ ἀρχαίας αὐτῶν
[1, 19]	τὸν θεὸν ἐναργῶς αὐτῷ φαινόμενον	ὀνομαστί	τε καλέσαι καὶ ποιήσασθαι τοιούτους
[1, 13]	ἐμποδὼν τοῦ θεοῦ: βοᾷ γὰρ	ὀνομαστὶ	τὸν Ἅβραμον εἴργων τῆς τοῦ
[1, 3]	τὰς βαρβαρικὰς ἱστορίας ἀναγεγραφότες, ὧν	ἐστι	Βηρωσὸς ὁ Χαλδαῖος: διηγούμενος γὰρ
[1, 16]	καί νυμφεύσειαν, φησίν, ὡς αὐτοῖς	ἐστι	κεχαρισμένον, εἰς οἶκον ἀνδρὸς ἀγαθοῦ
[1, 3]	Μωυσῆς δὲ τὸν Νισᾶν, ὅς	ἐστι	Ξανθικός, μῆνα πρῶτον ἐπὶ ταῖς
[1, 6]	προσηγορίας σημεῖον δείκνυται: πόλις γάρ	ἐστι	παρ' αὐτοῖς ἔτι καὶ νῦν
[1, 19]	εἴπερ Λαβάνου παῖς τυγχάνεις, οἰκειότης	ἐστὶ	πρεσβυτέρα τῆς τε σῆς καὶ
[1, 0]	εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν: μυρία δ'	ἐστὶ	τὰ δηλούμενα διὰ τῶν ἱερῶν
[1, 6]	Τραχωνῖτιν καὶ Δαμασκόν, μέση δ'	ἐστὶ	τῆς Παλαιστίνης καὶ κοίλης Συρίας:
[1, 6]	ἀπ' αὐτοῦ καλέσας τοὺς ἐπιχωρίους.	ἔστι	δὲ καὶ ποταμὸς ἐν τῇ
[1, 10]	περὶ τὴν Ὠγύγην καλουμένην δρῦν,	ἔστι	δὲ τῆς Χαναναίας τὸ χωρίον
[1, 6]	Ἀμαθοῦς δὲ Ἀμάθουν κατῴκισεν, ἥτις	ἔστι	καὶ νῦν ὑπὸ μὲν τῶν
[1, 19]	τῆς διὰ ταύτην εὐνοίας, ἀλλ'	ἔρωτι	τῆς παιδὸς ἡττηθεὶς ἐκπέπληκτό τε
[1, 11]	ὀπτήσας ἐκόμισεν αὐτοῖς ὑπὸ τῇ	δρυὶ̈	κατακειμένοις: οἱ δὲ δόξαν αὐτῷ
[1, 11]	ἀγγέλους, ἐκαθέζετο δὲ πρὸς τῇ	δρυὶ̈	τῇ Μαμβρῆ παρὰ τῇ θύρᾳ
[1, 2]	τῶν ἐκ τῆς ἑτέρας γεγονότων	ἰσχύι	πάντας ὑπερβαλὼν τὰ πολεμικὰ διαπρεπῶς
[1, 2]	κατὰ φύσιν γεγονόσι τιμώμενος, ἀλλ'	οὐχὶ	τοῖς κατ' ἐπίνοιαν ἀνθρώπου πλεονέκτου