>Livre, Chap. |
[1, 3] |
Ἀρμενίαν
συνεὶς
ὁ
Νῶχος
ἀνοίγει
|
τ' |
αὐτὴν
καὶ
θεασάμενος
γῆν
βραχεῖαν |
[1, 13] |
καὶ
παρ'
αὐτῷ
καθέξοντος:
ἔσῃ
|
τ' |
ἐμοὶ
εἰς
κηδεμόνα
καὶ
γηρωκόμον, |
[1, 13] |
εὐδαιμονήσειν
ᾤμην,
ὡς
εἰ
σέ
|
τ' |
ἴδοιμι
ἠνδρωμένον
καὶ
τελευτῶν
διάδοχον |
[1, 18] |
πάνυ
πρὸς
αὐτὸν
εὐνοίᾳ
χρησάμενος
|
κατ' |
ἀρχὰς
ἐπὶ
ταύτης
ὑπὸ
φθόνου |
[1, 1] |
ἀναχέας
περὶ
αὐτὴν
τὴν
θάλασσαν:
|
κατ' |
αὐτὴν
δὲ
ταύτην
τὴν
ἡμέραν |
[1, 20] |
προϊ
έναι
τῶν
γυναικῶν
ἑκατέραν
|
κατ' |
αὐτὴν
μετὰ
τῶν
θεραπαινίδων,
ἵνα |
[1, 1] |
σημαίνοιντο.
πέμπτῃ
ἡμέρᾳ
ζῷά
τε
|
κατ' |
αὐτὴν
νηκτὰ
καὶ
μετάρσια
τὰ |
[1, 0] |
τὸν
ἡμέτερον
νόμον
καὶ
τὴν
|
κατ' |
αὐτὸν
διάταξιν
τῆς
πολιτείας
εἰς |
[1, 0] |
ἡ
τοῦδε
τοῦ
λόγου
περιβολή,
|
κατ' |
αὐτὸν
ἐκεῖνον
χωρίσας
ταῖς
ἰδίαις |
[1, 1] |
αὐτὸν
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
διακρίνας
|
κατ' |
αὐτὸν
ἠξίωσε
τετάχθαι,
κρύσταλλόν
τε |
[1, 18] |
ὑπὸ
μεγέθους
πραγμάτων,
Ἀβιμέλεχος
δὲ
|
κατ' |
αὐτοῦ
φύεσθαι
νομίζων
τὸν
Ἴσακον, |
[1, 7] |
αὐτοῖς
παρούσης
καὶ
προνοῆσαι
τῆς
|
κατ' |
αὐτοὺς
εὐταξίας,
ταύτης
δ'
ὑστεροῦντας |
[1, 19] |
τἀνδρὸς
ἔλεγε
κοιμησομένου
παρ'
αὐτῇ
|
κατ' |
ἐκείνην
τὴν
ἑσπέραν.
τῆς
δὲ |
[1, 10] |
καὶ
ὁ
παῖς
Ἰσμαῆλος,
οὗ
|
κατ' |
ἐκείνην
τὴν
ἡμέραν
τρισκαιδέκατον
ἔτος |
[1, 1] |
αὐτοῦ
ὄλεθρον
γενησόμενον.
ὁμοφωνούντων
δὲ
|
κατ' |
ἐκεῖνο
καιροῦ
τῶν
ζῴων
ἁπάντων |
[1, 9] |
κοιλάδα
τὴν
λεγομένην
φρέατα
ἀσφάλτου:
|
κατ' |
ἐκεῖνον
γὰρ
τὸν
καιρὸν
φρέατα |
[1, 9] |
δὲ
αἰτίαν
κατὰ
χώραν
σημανῶ.
|
~(Κατ' |
ἐκεῖνον
δὲ
τὸν
καιρὸν
Ἀσσυρίων |
[1, 19] |
ἀδελφοὶ
τυγχάνουσι
καὶ
πλέον
τοῦ
|
κατ' |
ἐκείνους
συγγενοῦς
ἡ
μήτηρ
προσλαμβάνει. |
[1, 19] |
Ῥούβηλον
ὀνομάζει
τὸν
υἱόν,
διότι
|
κατ' |
ἔλεον
αὐτῇ
τοῦ
θεοῦ
γένοιτο: |
[1, 19] |
γε
τῶν
θυγατέρων
ἴσθι
μὴ
|
κατ' |
ἐμὴν
κακουργίαν
ἀπαναστήσαντος
ἀκολουθεῖν,
ἀλλὰ |
[1, 4] |
τοῦ
θεοῦ
γνώμης
καὶ
τὸ
|
κατ' |
ἐπιβουλὴν
ὑπονοεῖν
εἰς
ἀποικίαν
αὐτοὺς |
[1, 8] |
ποιήσασθαι
βουλόμενος,
ἀλλ'
οὐκ
ἐνυβρίσαι
|
κατ' |
ἐπιθυμίαν
ὡρμημένος:
δωρεῖταί
τε
αὐτὸν |
[1, 2] |
γεγονόσι
τιμώμενος,
ἀλλ'
οὐχὶ
τοῖς
|
κατ' |
ἐπίνοιαν
ἀνθρώπου
πλεονέκτου
βίᾳ
πεφυκόσιν. |
[1, 18] |
πατὴρ
τὸν
πρεσβύτερον
Ἠσαῦ
λεγόμενον
|
κατ' |
ἐπωνυμίαν
τῆς
τριχώσεως:
Ἑβραῖοι
γὰρ |
[1, 19] |
ἐμὴν
κακουργίαν
ἀπαναστήσαντος
ἀκολουθεῖν,
ἀλλὰ
|
κατ' |
εὔνοιαν
δικαίαν,
ἣν
γυναιξὶ
γαμεταῖς |
[1, 6] |
παῖδες,
οἳ
τὴν
μέχρι
τοῦ
|
κατ' |
Ἰνδίαν
ὠκεανοῦ
κατοικοῦσιν
Ἀσίαν
ἀπ' |
[1, 2] |
τῶν
ὅλων
ἔσεσθαι
τὸν
μὲν
|
κατ' |
ἰσχὺν
πυρὸς
τὸν
ἕτερον
δὲ |
[1, 7] |
τούτου
παρέχειν
ἕκαστον
καὶ
οὐ
|
κατ' |
οἰκείαν
ἰσχύν.
εἰκάζεται
δὲ
ταῦτα |
[1, 4] |
αὐτοῖς
ἡγεῖσθαι,
καὶ
περιίστα
δὲ
|
κατ' |
ὀλίγον
εἰς
τυραννίδα
τὰ
πράγματα |
[1, 3] |
ἑβδόμῳ,
ἱσταμένου
δὲ
ἦν
ἑβδόμη,
|
κατ' |
ὀλίγον
ὑπονοστεῖν
ἀπολήγοντος.
ἔπειτα
τῆς |
[1, 7] |
τὴν
σελήνην
καὶ
πᾶσι
τοῖς
|
κατ' |
οὐρανὸν
συμβαίνουσι:
δυνάμεως
γὰρ
αὐτοῖς |
[1, 19] |
γάμον,
ἀλλ'
ἐρῶντι
δώσειν
ταύτην
|
μετ' |
ἄλλην
ἑπταετίαν.
πείθεται
δ'
ὁ |
[1, 19] |
ἄν
τις
καλέσειεν
αὐτόν,
καὶ
|
μετ' |
αὐτὸν
Ἄσηρος,
μακαριστὴς
λέγοιτ'
ἂν |
[1, 10] |
μισθῶν,
οὐκ
ὄντων
οἳ
διαδέξονται
|
μετ' |
αὐτόν,
ἔτι
γὰρ
ἦν
ἄπαις, |
[1, 19] |
κατὰ
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶτταν:
καὶ
|
μετ' |
αὐτὸν
Νεφθάλεις,
μηχανητὸς
οἷον,
διὰ |
[1, 2] |
ἡμερῶν
τὸν
ἄλλον
χρόνον
πάντα
|
μετ' |
αὐτοῦ
βλέπων
αὐτὸν
ἀναστρεφόμενον.
ὁ |
[1, 13] |
πέφυκεν
ἀνθρώποις,
ἀπαλλαγῆναι
τοῦ
βίου,
|
μετ' |
εὐχῶν
τε
καὶ
ἱερουργίας
ἐκείνου |
[1, 12] |
τῷ
ὑστάτῳ
ἔτει,
ὃν
εὐθὺς
|
μετ' |
ὀγδόην
ἡμέραν
περιτέμνουσι,
κἀξ
ἐκείνου |
[1, 16] |
καὶ
τῆς
χρηστότητος,
ὅτι
καὶ
|
μετ' |
οἰκείου
πόνου
τοῖς
δεομένοις
ἐπαρκεῖν |
[1, 17] |
ἐξεληλύθεισαν.
~(Τελευτᾷ
δὲ
καὶ
Ἅβραμος
|
μετ' |
ὀλίγον,
ἀνὴρ
πᾶσαν
ἀρετὴν
ἄκρος |
[1, 18] |
ἔλασσον
εἶναι.
τίκτεται
δ'
αὐτῷ
|
μετ' |
ὀλίγον
κατὰ
πρόρρησιν
τοῦ
θεοῦ |
[1, 6] |
τῶν
Μεσράμου
υἱῶν
Λίβυος
λεγομένου:
|
μετ' |
οὐ
πολὺ
δ'
ἐροῦμεν
τὴν |
[1, 9] |
οὖν
τῆς
λίμνης
ταύτης
αὖθις
|
μετ' |
οὐ
πολὺ
δηλώσομεν,
τῶν
δὲ |
[1, 10] |
δεσπότας
συγγνώμης
ἔτυχε:
τίκτει
δὲ
|
μετ' |
οὐ
πολὺ
Ἰσμαῆλον,
θεόκλυτον
ἄν |
[1, 12] |
ἐπιχωρίων
ὠνόμασται.
(Γίνεται
δὲ
Ἁβράμῳ
|
μετ' |
οὐ
πολὺ
καὶ
παῖς
ἐκ |
[1, 7] |
τῆς
ὑπὲρ
Βαβυλῶνος
Χαλδαίων
λεγομένης.
|
μετ' |
οὐ
πολὺν
δὲ
χρόνον
μεταναστὰς |
[1, 19] |
ἀλλὰ
μήτε
κίνδυνον
ὑφορῶ
μηδένα
|
μήτ' |
εὐλαβοῦ
τὸ
πλῆθος
τῶν
πόνων |
[1, 12] |
Βηρσουβαὶ
καλοῦσιν:
ὅρκιον
δὲ
φρέαρ
|
λέγοιτ' |
ἄν.
οὕτω
δ'
ἔτι
καὶ |
[1, 19] |
καὶ
μετ'
αὐτὸν
Ἄσηρος,
μακαριστὴς
|
λέγοιτ' |
ἂν
ἐξ
ὧν
πρὸς
εὔκλειαν |
[1, 0] |
τὰς
αἰτίας
ἑκάστου
σκοπεῖν
πολλὴ
|
γένοιτ' |
ἂν
ἡ
θεωρία
καὶ
λίαν |
[1, 18] |
Ἡσαῦς
εἶναι,
τὰ
γὰρ
ἄλλα
|
πάντ' |
ὢν
ὅμοιος
διὰ
τὸ
εἶναι |
[1, 2] |
εἶχεν
αὐτὸν
γενέσεως
ἔρως
ἔτη
|
τριάκοντ' |
ἤδη
καὶ
διακόσια
ἠνυκότα
τοῦ |
[1, 1] |
τὸν
οὐρανὸν
τοῖς
ὅλοις
ἐπιτίθησιν,
|
ὅτ' |
αὐτὸν
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
διακρίνας |
[1, 0] |
πειρᾶσθαι
κατακολουθεῖν.
οὔτε
γὰρ
αὐτῷ
|
ποτ' |
ἂν
γενέσθαι
νοῦν
ἀγαθὸν
τῷ |
[1, 0] |
εἰς
συμφορὰς
ἀνηκέστους
ὅ
τι
|
ποτ' |
ἂν
ὡς
ἀγαθὸν
δρᾶν
σπουδάσωσιν, |
[1, 2] |
Κάιν
περὶ
τἀδελφοῦ
πυνθανόμενος,
ποῖ
|
ποτ' |
εἴη:
πολλῶν
γὰρ
αὐτὸν
οὐκ |
[1, 11] |
περὶ
τῆς
γυναικὸς
ἐπυνθάνοντο,
ποῖ
|
ποτ' |
εἴη
Σάρρα.
τοῦ
δ'
εἰπόντος |
[1, 3] |
ἀρετῆς
ζήλωσιν
διπλασίονα
τῆς
κακίας
|
τότ' |
ἐπιδεικνύμενοι
δι'
ὧν
ἔπραττον:
ἔνθεν |
[1, 11] |
οἱ
δύο
δὲ
Σοδομίτας
καταστρεψόμενοι.
|
(Ταῦτ' |
ἀκούσας
Ἅβραμος
ἤλγησεν
ἐπὶ
τοῖς |
[1, 10] |
τὸν
ἀριθμόν.
καὶ
ὁ
μὲν
|
ταῦτ' |
ἀκούσας
θυσίαν
προσφέρει
τῷ
θεῷ |
[1, 20] |
παρεκάλει.
καὶ
τὸ
μὲν
φάντασμα
|
ταῦτ' |
εἰπὸν
ἀφανὲς
γίνεται.
ἡσθεὶς
δὲ |
[1, 12] |
καὶ
χρῄζων
πρὸς
αὐτὸν
ἀφίκοιτο.
|
ταῦτ' |
εἰπόντος
Ἅβραμος
οὔτε
τὴν
συγγένειαν |
[1, 19] |
ἀφαιρεῖσθαι
τὸ
πλέον
αὐτὸν
βραδύνοντα.
|
(Ταῦτ' |
εἰποῦσα
παρῆγεν
αὐτὸν
πρὸς
τὸν |
[1, 3] |
νενόμισται.
καὶ
ὁ
μὲν
θεὸς
|
ταῦτ' |
εἰπὼν
καὶ
ὑποσχόμενος
ἀπαλλάσσεται.
(Νῶχος |
[1, 8] |
εἶχον
ἀμαθῶς:
ἐκ
Χαλδαίων
γὰρ
|
ταῦτ' |
ἐφοίτησεν
εἰς
Αἴγυπτον,
ὅθεν
ἦλθε |
[1, 18] |
δοτὴρ
ἀεὶ
τῶν
κρειττόνων
ἔσεσθαι:
|
ταῦτ' |
οὖν
καὶ
βεβαίωσον
καὶ
μὴ |
[1, 0] |
φανεῖται
γὰρ
σκοπουμένοις
οὕτως
οὐδὲν
|
οὔτ' |
ἄλογον
αὐτοῖς
οὔτε
πρὸς
τὴν |
[1, 3] |
ταύτην
αὐτοὺς
ὑποσχεῖν
τὴν
δίκην,
|
οὔτ' |
ἄν,
εἰ
γενομένους
ἀνθρώπους
ἀφανίσαι |
[1, 21] |
Δεῖναν
κατὰ
νόμον.
Ἰάκωβος
δὲ
|
οὔτ' |
ἀντιλέγειν
ἔχων
διὰ
τὸ
ἀξίωμα |