>

Livre, Chap.
[1, 19]	πρὸς ἐμὲ συγγενείας οὔτε γυναικῶν	ἃς	ἔγημας αἰδῶ ποιησάμενος, οὐδὲ τέκνων
[1, 21]	δὲ τὰς σκηνὰς θυσίας ἐπιτελεῖν,	ἃς	τὸ πρῶτον ἀπιὼν εἰς τὴν
[1, 6]	αὐτῶν Χούσου μὲν ἕξ, ὧν	Σάβας	μὲν Σαβαίους, Εὐίλας δὲ Εὐιλαίους
[1, 3]	ἐνιαυτούς: διὰ τοσούτων γὰρ ὁ	μέγας	ἐνιαυτὸς πληροῦται. μαρτυροῦσι δέ μου
[1, 7]	τις ἦν δίκαιος ἀνὴρ καὶ	μέγας	καὶ τὰ οὐράνια ἔμπειρος. Ἑκαταῖος
[1, 1]	κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς	πληγάς,	ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε
[1, 6]	Μαγώγης δὲ τοὺς ἀπ' αὐτοῦ	Μαγώγας	ὀνομασθέντας ᾤκισεν, Σκύθας δὲ ὑπ'
[1, 2]	Ἄδας. τούτων Ἰώβηλος μὲν ἐξ	Ἄδας	γεγονὼς σκηνὰς ἐπήξατο καὶ προβατείαν
[1, 2]	γυναικῶν αὐτῷ φύντες Σελλᾶς καὶ	Ἄδας.	τούτων Ἰώβηλος μὲν ἐξ Ἄδας
[1, 19]	καὶ ἐκ τῆς Ζελφῆς υἱὸς	Γάδας,	τυχαῖον ἄν τις καλέσειεν αὐτόν,
[1, 6]	καὶ δύο παῖδας ἔσχεν, ὧν	Ἰουδάδας	μὲν Ἰουδαδαίους Αἰθιοπικὸν ἔθνος τῶν
[1, 16]	κεχαρισμένον, εἰς οἶκον ἀνδρὸς ἀγαθοῦ	παῖδας	αὐτῷ τεξομένην γνησίους. ἡ δὲ
[1, 19]	αἰτίαν διηγεῖτο λέγων Ἰσάκῳ γενέσθαι	παῖδας	διδύμους αὐτόν τε καὶ Ἡσαῦν,
[1, 20]	διαλλάκτην ἐπανήκοι γυναῖκάς τε καὶ	παῖδας	ἐπαγόμενος μετὰ τοῦ πορισθέντος βίου,
[1, 6]	δὲ Ῥαμαίους ᾤκισε καὶ δύο	παῖδας	ἔσχεν, ὧν Ἰουδάδας μὲν Ἰουδαδαίους
[1, 19]	ἐν τοῖς προαστείοις καταλαβὼν καὶ	παῖδας	ἐφήβους καὶ παρθένους ὑπέρ τινος
[1, 3]	θεοῦ γυναιξὶ συνιόντες ὑβριστὰς ἐγέννησαν	παῖδας	καὶ παντὸς ὑπερόπτας καλοῦ διὰ
[1, 6]	διαπεφευγότων τὴν ἀρὰν τοὺς Χαναναίου	παῖδας	μέτεισιν ὁ θεός. καὶ περὶ
[1, 15]	Μαδάνου δὲ Ἠφᾶς Ἑώφρην Ἄνωχος	Ἐβιδᾶς	Ἐλδᾶς. τούτοις ἅπασι τοῖς παισὶ
[1, 13]	τὴν ἱερουργίαν. οἱ δὲ παρ'	ἐλπίδας	αὐτοῦ κεκομισμένου καὶ τοιούτων ἀγαθῶν
[1, 20]	προϊ όντι φαντάσματα συνετύγχανεν ἀγαθὰς	ἐλπίδας	ὑπαγορεύοντα περὶ τῶν ἐς ὕστερον:
[1, 6]	νῦν δείκνυται. γαμοῦσι δὲ τὰς	ἀδελφιδὰς	Μελχὰν μὲν Ναχώρης Σάρραν δὲ
[1, 15]	δὲ Ἠφᾶς Ἑώφρην Ἄνωχος Ἐβιδᾶς	Ἐλδᾶς.	τούτοις ἅπασι τοῖς παισὶ καὶ
[1, 19]	εἰς αὐτοὺς ὑπὸ θυμοῦ τολμᾶν,	σπονδὰς	δὲ ποιεῖσθαι πρὸς Ἰάκωβον, αὐτὸς
[1, 18]	πρεσβύτερον ἀπὸ κεφαλῆς ἐπὶ τοὺς	πόδας	περισσῶς ἦν δασύ, τὸ δὲ
[1, 19]	κοινωνίας οἷον βεβαιωτής, μεθ' ὃν	Ἰούδας,	εὐχαριστίαν τοῦτο δηλοῖ. Ῥαχήλα δὲ
[1, 6]	νῦν καλοῦσι, Λούδους δὲ τότε,	Λούδας	ἔκτισε. τῶν δὲ Ἀράμου παίδων
[1, 0]	τῷ νομοθέτῃ ταύτης ἀπολειπομένῳ τῆς	θέας,	οὔτε τῶν γραφησομένων εἰς ἀρετῆς
[1, 3]	Σειρίδα. ~(Καὶ οὗτοι μὲν ἑπτὰ	γενεὰς	διέμειναν θεὸν ἡγούμενοι δεσπότην εἶναι
[1, 3]	ἐξαφίησιν αὐτός τε μετὰ τῆς	γενεᾶς	προελθὼν καὶ θύσας τῷ θεῷ
[1, 3]	ἀρχαιολογίαν τὴν Φοινικικὴν συγγραψάμενος καὶ	Μνασέας	δὲ καὶ ἄλλοι πλείους, καὶ
[1, 1]	δὲ τρίτῃ ἵστησι τὴν γῆν	ἀναχέας	περὶ αὐτὴν τὴν θάλασσαν: κατ'
[1, 13]	ὁ βωμὸς παρεσκεύαστο καὶ τὰς	σχίζας	ἐπενηνόχει καὶ ἦν εὐτρεπῆ, λέγει
[1, 20]	Χαναναίαν προϊ όντι φαντάσματα συνετύγχανεν	ἀγαθὰς	ἐλπίδας ὑπαγορεύοντα περὶ τῶν ἐς
[1, 6]	ἀπ' αὐτοῦ Μαγώγας ὀνομασθέντας ᾤκισεν,	Σκύθας	δὲ ὑπ' αὐτῶν προσαγορευομένους. τῶν
[1, 4]	παῖδες τρεῖς ὄντες Σημᾶς καὶ	Ἰαφθᾶς	καὶ Χαμᾶς ἔτεσιν ἑκατὸν ἔμπροσθεν
[1, 9]	πέντε διεῖπον τὴν χώραν, Βάλας	Βαλαίας	Συναβάνης καὶ Συμμόβορος ὅ τε
[1, 3]	δὲ πεπηλωμένης ἅμα καὶ θαλλὸν	ἐλαίας	κομιζούσης, μαθὼν τὴν γῆν ἀπηλλαγμένην
[1, 19]	βουλήμασι τῆς γυναικὸς διὰ τῆς	Χαναναίας	ἐπορεύετο καὶ διὰ τὸ πρὸς
[1, 10]	καλουμένην δρῦν, ἔστι δὲ τῆς	Χαναναίας	τὸ χωρίον οὐ πόρρω τῆς
[1, 6]	μὲν ἄρτι κέκληνται, τῆς δὲ	ἀρχαίας	αὐτῶν προσηγορίας σημεῖον δείκνυται: πόλις
[1, 3]	μηδ' ἡττᾶσθαι τῆς τοῦ ὕδατος	βίας.	καὶ Νῶχος μὲν οὕτως μετὰ
[1, 2]	πλήθει χρημάτων ἐξ ἁρπαγῆς καὶ	βίας	πρὸς ἡδονὴν καὶ λῃστείαν τοὺς
[1, 15]	Τρωγλοδῦτιν καταλαμβάνουσι καὶ τῆς εὐδαίμονος	Ἀραβίας	ὅσον ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν καθήκει
[1, 0]	λόγον τῆς παρ' ἄλλοις ἀσχήμονος	μυθολογίας:	καίτοι γε ὅσον ἐπὶ μήκει
[1, 3]	Ἕλλησι καὶ βαρβάροις συγγραψάμενοι τὰς	ἀρχαιολογίας:	καὶ γὰρ καὶ Μανέθων ὁ
[1, 0]	τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς	ἀρχαιολογίας	(Τοῖς τὰς ἱστορίας συγγράφειν βουλομένοις
[1, 0]	ἔχων τὴν ἀναγραφὴν ἐπὶ τοσοῦτον	φυσιολογίας	κεκοινώνηκεν. ἰστέον οὖν, ὅτι πάντων
[1, 13]	βίου, μετ' εὐχῶν τε καὶ	ἱερουργίας	ἐκείνου ψυχὴν τὴν σὴν προσδεξομένου
[1, 2]	μὲν Κάις τοὺς ἀπὸ τῆς	γεωργίας	καὶ φυτῶν καρποὺς ἐπήνεγκεν, Ἄβελος
[1, 9]	βασιλεύς: μοίρας δ' ἦρχον ἕκαστος	ἰδίας.	ἐπὶ τούτους στρατεύσαντες Ἀσσύριοι καὶ
[1, 13]	ἀφελέσθαι τούτου βουλόμενος μετὰ τοιαύτης	ἀσεβείας,	ἀλλὰ δοκιμάσαι θέλων αὐτοῦ τὴν
[1, 20]	φρονεῖ, τοὺς γνωσομένους ἕκαστα μετὰ	ἀκριβείας	προύπεμψε δεδιὼς αὐτὸν διὰ τὴν
[1, 12]	πάντα λόγον ἐκθήσομαι μετὰ πολλῆς	ἀκριβείας.	(Σάρρα δὲ γεννηθέντα τὸν Ἰσμαῆλον
[1, 3]	ἱεραῖς βίβλοις σημειουμένων μετὰ πολλῆς	ἀκριβείας	τῶν τότε καὶ τὰς γενέσεις
[1, 0]	Ἐπαφρόδιτος ἀνὴρ ἅπασαν μὲν ἰδέαν	παιδείας	ἠγαπηκώς, διαφερόντως δὲ χαίρων ἐμπειρίαις
[1, 0]	θηρευόμενοι δόξαν ἐπὶ τοῦτο τῆς	παιδείας	τὸ μέρος ὁρμῶσιν, ἄλλοι δὲ
[1, 16]	δὴ γέγονε. γάμον οὖν ὑπὸ	θείας	μνηστευόμενον ἐπιφανείας καὶ ὑμεῖς κυρώσατε
[1, 0]	μετὰ σεμνότητος, ὅσα δ' ἐξ	εὐθείας	λέγεσθαι συνέφερε, ταῦτα ῥητῶς ἐμφανίζοντος.
[1, 1]	ὄφεως. ὁ δὲ θεὸς ἥττονα	γυναικείας	συμβουλίας αὐτὸν γενόμενον ὑπετίθει τιμωρίᾳ,
[1, 13]	βουλόμενος λαβεῖν τῆς περὶ αὐτὸν	θρησκείας	ἐμφανισθεὶς αὐτῷ καὶ πάντα ὅσα
[1, 13]	πρόθυμον καὶ τὴν ὑπερβολὴν τῆς	θρησκείας	ἥδεσθαι μὲν οἷς αὐτῷ παρέσχεν,
[1, 19]	τιμηθέντα προγόνων καὶ ὑπ' ἐμοῦ	θρησκείας	τῆς αὐτῆς ἐκείνοις ἀξιωθέντα: καὶ
[1, 10]	διδόντος καὶ τὴν δεκάτην τῆς	λείας	αὐτῷ προσδέχεται τὴν δόσιν. ὁ
[1, 10]	ἂν ἄλλην ὠφέλειαν ἐκ τῆς	λείας	ἐκείνης εἰς αὐτὸν ἥξειν πλὴν
[1, 19]	οὐδαμῶς ὑποτεταγμέναι δέ. καὶ τῆς	Λείας	ἥπτετο δεινῶς ὁ πρὸς τὴν
[1, 19]	εἰς ταύτην. ὑπὲρ δὲ τῆς	λείας	ἧς ἐγκαλεῖς, φησίν, ἀδικῶν αὐτὸς
[1, 19]	δὲ τοῦ πρεσβυτάτου τῶν υἱῶν	Λείας	μανδραγόρου μῆλα κομίζοντος τῇ μητρί,
[1, 21]	μία. τούτων ὀκτὼ γνήσιοι, ἐκ	Λείας	μὲν ἕξ, δύο δὲ ἐκ
[1, 19]	τοῦ πατρὸς δόντος Ζελφὰ μὲν	Λείας	Ῥαχήλας δὲ Βάλλα, δοῦλαι μὲν
[1, 0]	ἂν ἀποστῶσι τῆς τούτων ἀκριβοῦς	ἐπιμελείας,	ἄπορα μὲν γίνεται τὰ πόριμα,
[1, 13]	ὑστερήσειν δὲ αὐτὸν ἀεὶ πάσης	ἐπιμελείας	καὶ τὸ γένος ἀξιοῦντα, ἔσεσθαί
[1, 0]	προειρημένῳ βασιλεῖ ταύτης ἀπολαῦσαι τῆς	ὠφελείας	οὐκ ἐφθόνησε πάντως ἀντειπὼν ἄν,
[1, 3]	γένους αὐτῶν ἄρρενάς τε καὶ	θηλείας	συνεισβαλόμενος ἄλλα τε τούτων ἑπταπλασίονα
[1, 19]	ἀφῃρημένον τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ	βασιλείας	καὶ ἀγαθῶν ὧν ὁ πατὴρ
[1, 4]	δὲ καὶ τῆς τῶν προγόνων	ἀπωλείας.	(Τὸ δὲ πλῆθος πρόθυμον ἦν
[1, 16]	γάμον οὖν ὑπὸ θείας μνηστευόμενον	ἐπιφανείας	καὶ ὑμεῖς κυρώσατε καὶ Ἅβραμον
[1, 19]	καὶ νεώτερον τοῦθ' ἡμεῖς τῆς	συγγενείας	ὁμήρευμα ἔχομεν πρὸς ἀλλήλους: Ῥεβέκκα
[1, 19]	(Ἰάκωβος δὲ οὐχ ὑπὸ τῆς	συγγενείας	οὐδὲ τῆς διὰ ταύτην εὐνοίας,
[1, 19]	καὶ ἧς ἔχεις πρὸς ἐμὲ	συγγενείας	οὔτε γυναικῶν ἃς ἔγημας αἰδῶ
[1, 16]	ἀλήθειαν μαθεῖν, ἐπῄνει τε τῆς	εὐγενείας	αὐτὴν καὶ τῆς χρηστότητος, ὅτι
[1, 13]	καὶ τῆς τε τῶν πατέρων	θεραπείας	ἐχόμενος καὶ περὶ τὴν τοῦ
[1, 19]	καὶ πατέρα πρεσβύτας καταλιπὼν καὶ	θεραπείας	τῆς παρ' αὐτοῦ δεομένους ἀνεπυνθάνετο:
[1, 3]	τε ἄλλα ὅσα πρὸς τὰς	χρείας	ἐπικουρήσειν αὐτοῖς ἔμελλεν ἐνθέμενος, ζῷά
[1, 19]	πρὸς αὐτοὺς καὶ ὑπὸ τίνος	χρείας	ἠγμένος, ηὔχετο δὲ δυνατὸν εἶναι
[1, 0]	γὰρ διὰ ταύτης ποιήσειν τῆς	πραγματείας	ἐπηγγειλάμην οὐδὲν προσθεὶς οὐδ' αὖ
[1, 0]	~Προοίμιον περὶ τῆς ὅλης	πραγματείας.	Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ πρώτῃ
[1, 3]	(Νώχου δὲ ταύτας ποιησαμένου τὰς	ἱκετείας	ὁ θεὸς ἐπὶ δικαιοσύνῃ τὸν
[1, 0]	τὴν κατ' αὐτὸν διάταξιν τῆς	πολιτείας	εἰς τὴν Ἑλλάδα φωνὴν μεταβαλεῖν,
[1, 5]	συνετὸν αὐτοῖς καὶ κόσμον θέμενοι	πολιτείας	ὡς ἀφ' αὑτῶν γεγονόσιν. ~(Ἦσαν
[1, 2]	τὸν βίον ἐκ τῆς τούτων	ἀμαθίας	καὶ μεγαλόψυχον εἰς πανουργίαν περιαγαγών,
[1, 4]	ἀφθονίας ἀπολαύοιεν τῶν καρπῶν, ὑπὸ	ἀμαθίας	παρήκουσαν τοῦ θεοῦ καὶ διὰ
[1, 2]	διὰ τὸν ἐκείνου φόνον πεφευγότος,	παιδοποιίας	ἐφρόντιζε, καὶ δεινὸς εἶχεν αὐτὸν
[1, 3]	δ' οὐκ ἐκείνων μόνων τῆς	κακίας,	ἀλλὰ καὶ πᾶν ὅσον ἦν
[1, 2]	ἔλαβεν, ἀλλ' ἐπ' αὐξήσει τῆς	κακίας,	ἡδονὴν μὲν πᾶσαν ἐκπορίζων αὐτοῦ
[1, 3]	τῆς ἀρετῆς ζήλωσιν διπλασίονα τῆς	κακίας	τότ' ἐπιδεικνύμενοι δι' ὧν ἔπραττον:
[1, 12]	αὐτῷ ἐπάγει τὴν νόσον ὑπὲρ	ἐκδικίας	τοῦ ξένου φυλάσσων ἀνύβριστον αὐτῷ
[1, 19]	πατρὶ καὶ τοῖς ἐπὶ τῆς	οἰκίας	ἅπασιν ἔλεγεν ἐπὶ τῇ μνήμῃ
[1, 19]	δὲ καὶ ἐφέστιος τῆς ἐμῆς	οἰκίας	γεγενημένος ἔδρασας. ταῦτα εἰπόντος Λαβάνου
[1, 16]	ἐκ τῆς Κατούρας εἰς τὰς	ἀποικίας	ἐξεληλύθεισαν. ~(Τελευτᾷ δὲ καὶ Ἅβραμος
[1, 4]	κελεύσαντος αὐτοὺς διὰ πολυανθρωπίαν στέλλειν	ἀποικίας,	ἵνα μὴ στασιάζοιεν πρὸς ἀλλήλους,
[1, 5]	ἐντεῦθεν ὑπὸ τῆς ἀλλογλωσσίας τὰς	ἀποικίας	ποιησάμενοι πανταχοῦ, καὶ γῆν ἕκαστοι
[1, 13]	αὐτοῦ κεκομισμένου καὶ τοιούτων ἀγαθῶν	ἐπαγγελίας	ἀκηκοότες ἠσπάζοντό τε ἀλλήλους καὶ
[1, 11]	μισόξενοι καὶ τὰς πρὸς ἄλλους	ὁμιλίας	ἐκτρέπεσθαι. χαλεπήνας οὖν ἐπὶ τούτοις
[1, 18]	δείσας μὴ τῆς προτέρας αὐτῷ	φιλίας	οὐδὲν ὄφελος γένηται πρὸς ἄμυναν
[1, 16]	τῆς πρὸς τὸν ξένον ἐπιπλήττει	δυσκολίας,	τίνος ἄλλου κοινωνήσειν πρὸς ἀνθρώπους
[1, 1]	ὁ δὲ θεὸς ἥττονα γυναικείας	συμβουλίας	αὐτὸν γενόμενον ὑπετίθει τιμωρίᾳ, τὴν
[1, 19]	τε γὰρ ἐγὼ ἐκ τῆς	Μεσοποταμίας	δεῦρο ἤγαγον ἐλαυνόμενον ὑπὸ τῶν
[1, 21]	ἐθεάσατο χωρῶν πρότερον ἐπὶ τῆς	Μεσοποταμίας.	(Ἐντεῦθεν δὲ προϊ ὼν ἐπεὶ
[1, 10]	ἐπ' ἀγαθοῖς αὐτὸν ἀπὸ τῆς	Μεσοποταμίας	ἠγμένον καὶ παίδων ἐσομένων, Σάρρα
[1, 6]	μετοικίζονται πάντες εἰς Χαρρὰν τῆς	Μεσοποταμίας,	ὅπου καὶ Θέρρον τελευτήσαντα θάπτουσιν
[1, 19]	(Προϊ ὼν δὲ ἐπὶ τῆς	Μεσοποταμίας	χρόνῳ παρῆν εἰς τὴν Χαρράν,
[1, 19]	ἔρυμα δὲ τῆς ἐμῆς, φησίν,	ἀποδημίας	σέ τε καὶ τὸν θεὸν
[1, 11]	ἐνταῦθα τοίνυν ὑπό τε ἀνθρώπων	ἐρημίας	καὶ τροφῆς ἀπορίας ταλαιπώρως διῆγεν.
[1, 3]	καὶ τὴν εὐχρηστίαν ὧν ἐπενόουν	ἀστρονομίας	καὶ γεωμετρίας πλεῖον ζῆν τὸν
[1, 19]	Ῥαχήλα θεασαμένη παρακαλεῖ μεταδοῦναι δι'	ἐπιθυμίας	τοῦ βρώματος γενομένη. τῆς δ'
[1, 12]	τε ἦν. εἴργεται δὲ τῆς	ἐπιθυμίας	ὑπὸ νόσου χαλεπῆς αὐτῷ προσπεσούσης
[1, 11]	ὁ θεὸς ἔγνω τιμωρήσασθαι τῆς	ὑπερηφανίας	αὐτοὺς καὶ τήν τε πόλιν
[1, 16]	μητρὶ προνοούμενος καὶ τῆς ἐμῆς	παρθενίας	ἐπιμελόμενος. τούτων ἀκροασάμενος ἔχαιρέ τε
[1, 11]	καὶ παρ' αὐτῷ καταχθέντας παρεκάλει	ξενίας	μεταλαβεῖν. ἐπινευσάντων δὲ ἄρτους τε
[1, 16]	ἔσεσθαι βαρὺς μισθόν τε τῆς	φιλοξενίας	τελέσας καὶ δαπάναις ἰδίαις χρησάμενος.
[1, 4]	ἀλλήλους, ἀλλὰ γῆν πολλὴν γεωργοῦντες	ἀφθονίας	ἀπολαύοιεν τῶν καρπῶν, ὑπὸ ἀμαθίας
[1, 8]	αὐτοὺς ἦν πρόθυμος τῆς τε	ἀφθονίας	τῆς ἐκείνων μεθέξων καὶ τῶν
[1, 12]	ἐτρέφετο γὰρ ἐπὶ τῇ τῆς	ἡγεμονίας	διαδοχῇ, τεκοῦσα δ' αὐτὴ τὸν
[1, 10]	Σάρραν ἐτόλμησε βασιλίζουσα, ὡς τῆς	ἡγεμονίας	περιστησομένης εἰς τὸν ὑπ' αὐτῆς
[1, 2]	δίκην αὑτὸν ὑφέξοντα τῆς Κάιος	ἀδελφοκτονίας	μείζονα, τοῦτο ταῖς ἑαυτοῦ γυναιξὶν
[1, 4]	ἱερώματα λαβόντας εἰς Σεναὰρ τῆς	Βαβυλωνίας	ἐλθεῖν. ~(Σκίδνανται δὴ τὸ λοιπὸν
[1, 19]	τὸν θεὸν γεγονέναι, εἶτα Λευίς,	κοινωνίας	οἷον βεβαιωτής, μεθ' ὃν Ἰούδας,
[1, 4]	τοῦ πύργου τούτου καὶ τῆς	ἀλλοφωνίας	τῶν ἀνθρώπων μέμνηται καὶ Σίβυλλα
[1, 4]	ἐνέβαλεν ἀλλογλώσσους ἀπεργασάμενος καὶ ὑπὸ	πολυφωνίας	ποιήσας ἑαυτῶν ἀσυνέτους εἶναι. ὁ
[1, 19]	διά τε τὰ ἄλλα τιμῆς	ἀξίας	παρ' αὐτοῦ τυγχάνειν οὔσης, καὶ
[1, 3]	λοιποῦ ἐπὶ τῆς πρώτης μένειν	εὐταξίας	καὶ μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἐπενεγκεῖν
[1, 7]	καὶ προνοῆσαι τῆς κατ' αὐτοὺς	εὐταξίας,	ταύτης δ' ὑστεροῦντας φανεροὺς γίνεσθαι
[1, 16]	μὲν ἐπὶ ταύτης ὢν τῆς	διανοίας	ἐπὶ τὸ φρέαρ παραγίνεται καὶ
[1, 1]	τὸ γὰρ φυτὸν ὀξύτητος καὶ	διανοίας	ὑπῆρχε. φύλλοις οὖν ἑαυτοὺς συκῆς
[1, 13]	ὑπουργεῖν ὡς ἐκ τῆς ἐκείνου	προνοίας	ἀπαντώντων οἷς ἂν εὐμενὴς ᾖ,
[1, 22]	δὲ Ἴσακος ἀνὴρ θεοφιλὴς καὶ	προνοίας	πολλῆς ἠξιωμένος ὑπ' αὐτοῦ μετὰ
[1, 19]	συγγενείας οὐδὲ τῆς διὰ ταύτην	εὐνοίας,	ἀλλ' ἔρωτι τῆς παιδὸς ἡττηθεὶς
[1, 19]	ὑπὸ τῆς περὶ τὸν πατέρα	εὐνοίας	ἔνδακρυς γενομένη περιβάλλει τὸν Ἰάκωβον,
[1, 12]	ἀπολείπουσα τῆς πρὸς ἴδιον υἱὸν	εὐνοίας,	ἐτρέφετο γὰρ ἐπὶ τῇ τῆς
[1, 16]	περὶ μὲν τῆς τῶν γονέων	φιλανθρωπίας	αὐτῆς ὀρθῶς εἰκάζειν αὐτὸν εἶπεν,
[1, 19]	προγόνους ὑπισχνεῖται πάσης αὐτῷ μεταδώσειν	φιλανθρωπίας	καὶ διὰ τὴν μητέρα, πρὸς
[1, 3]	μηδενὸς ὧν καὶ πρὸ τῆς	ἐπομβρίας	ἀπέλαυον ὑστερῶσιν ἀγαθῶν, εἰς μακρὸν
[1, 4]	Χαμᾶς ἔτεσιν ἑκατὸν ἔμπροσθεν τῆς	ἐπομβρίας	γεγονότες, πρῶτοι κατελθόντες ἀπὸ τῶν
[1, 6]	ἦν μετὰ ἔτη δώδεκα τῆς	ἐπομβρίας	γενόμενος. Ἅβραμος δὲ εἶχεν ἀδελφοὺς
[1, 2]	τῆς πλινθίνης ἀφανισθείσης ὑπὸ τῆς	ἐπομβρίας	ἡ λιθίνη μείνασα παράσχῃ μαθεῖν
[1, 16]	πηλῶν βάθους, θέρους δ' ὑπὸ	ἀνυδρίας,	ἔτι δὲ καὶ λῃστηρίων ὄντων
[1, 3]	διαφθεῖραι καὶ ποιῆσαι γένος ἕτερον	πονηρίας	καθαρόν, ἐπιτεμόμενος αὐτῶν τὸν βίον
[1, 6]	Ἰνδικῆς καὶ τῆς πρὸς αὐτῇ	Σηρίας	τινὰ κατοικοῦσι. ταῦτα μὲν περὶ
[1, 20]	μέντοι θεῷ τὴν ἐλπίδα τῆς	σωτηρίας	ἐπέτρεπε καὶ πρόνοιαν εἶχεν ἐκ
[1, 12]	ἀγαθὰ περιμένειν ἐκ τῆς Ἰσμαήλου	σωτηρίας.	ἡ δ' ἐθάρσησε τοῖς προκατηγγελμένοις
[1, 13]	εἰ καὶ τῆς τοῦ τέκνου	σωτηρίας	προτιμήσειε τὸ τῷ θεῷ κεχαρισμένον.
[1, 4]	ἢ προσεδόκησεν ἄν τις ὑπὸ	πολυχειρίας.	τὸ μέντοι πάχος ἦν ἰσχυρὸν
[1, 5]	τὰς ὑπὸ τῶν κτισάντων κειμένας	προσηγορίας,	ἔνια δὲ καὶ μετέβαλεν, οἱ
[1, 6]	κέκληνται, τῆς δὲ ἀρχαίας αὐτῶν	προσηγορίας	σημεῖον δείκνυται: πόλις γάρ ἐστι
[1, 6]	δὲ οἱ φυλάξαντες ἀκεραίους τὰς	προσηγορίας	ὑπάρχουσι. τεσσάρων γὰρ Χάμου παίδων
[1, 11]	τε ἀνθρώπων ἐρημίας καὶ τροφῆς	ἀπορίας	ταλαιπώρως διῆγεν. (Αἱ δὲ παρθένοι
[1, 4]	αὐτοῖς τὴν οἰκείαν αἰτίαν τῆς	εὐπορίας	ὑπολαμβάνοντες οὐκ ἐπείθοντο. προσετίθεσαν δὲ
[1, 3]	μέμνηνται πάντες οἱ τὰς βαρβαρικὰς	ἱστορίας	ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι Βηρωσὸς ὁ
[1, 0]	ἂν ἐκ ταύτης μάθοι τῆς	ἱστορίας	ἐθελήσας αὐτὴν διελθεῖν, ὅτι τοῖς
[1, 0]	γραμμάτων, ἅτε δὴ πεντακισχιλίων ἐτῶν	ἱστορίας	ἐν αὐτοῖς ἐμπεριειλημμένης, καὶ παντοῖαι
[1, 0]	δέ τινες, οἳ πόθῳ τῆς	ἱστορίας	ἐπ' αὐτήν με προύτρεπον, καὶ
[1, 0]	τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας (Τοῖς τὰς	ἱστορίας	συγγράφειν βουλομένοις οὐ μίαν οὐδὲ
[1, 3]	εὐχρηστίαν ὧν ἐπενόουν ἀστρονομίας καὶ	γεωμετρίας	πλεῖον ζῆν τὸν θεὸν αὐτοῖς
[1, 6]	ἐστὶ τῆς Παλαιστίνης καὶ κοίλης	Συρίας:	Ἀρμενίαν δὲ Ὄτρος, καὶ Γεθέρης
[1, 6]	δὲ Χάμου παῖδες τὴν ἀπὸ	Συρίας	καὶ Ἀμάνου καὶ Λιβάνου τῶν
[1, 11]	ἔθνος, Ἀμμανίτας δὲ ὁ ἕτερος:	Συρίας	τῆς κοίλης ἐστὶν ἀμφότερα. καὶ
[1, 2]	μὲν οὖν ἐπὶ τῷ φόνῳ	τιμωρίας	αὐτὸν ἠφίει θυσίαν ἐπιτελέσαντα καὶ
[1, 3]	λοιποῦ μετὰ τοσαύτης ὀργῆς τὰς	τιμωρίας	ἐπὶ τοῖς ἀδικήμασιν εἰσπραττόμενος καὶ
[1, 12]	ἐξ αὐτῶν ἐπιμέλειαν διαφεύγει τὰς	ταλαιπωρίας.	(Ἀνδρωθέντι δὲ τῷ παιδὶ γύναιον
[1, 10]	δρασμὸν ἐπεβούλευσεν οὐχ ὑπομένουσα τὰς	ταλαιπωρίας	καὶ τὸν θεὸν ἱκέτευεν οἶκτον
[1, 1]	πρόνοιαν χωρὶς ὑμετέρου πόνου καὶ	ταλαιπωρίας,	ὧν παρόντων γῆράς τε θᾶττον
[1, 6]	καὶ προῆλθον ἐπὶ μὲν τῆς	Ἀσίας	ἄχρι ποταμοῦ Τανάιδος, ἐπὶ δὲ
[1, 9]	τὸν καιρὸν Ἀσσυρίων κρατούντων τῆς	Ἀσίας	Σοδομίταις ἤνθει τὰ πράγματα εἴς
[1, 10]	τὸ εἰσακοῦσαι τὸν θεὸν τῆς	ἱκεσίας.	(Ἁβράμῳ μὲν οὖν ἕκτον ἤδη
[1, 5]	τὸ λοιπὸν ἐντεῦθεν ὑπὸ τῆς	ἀλλογλωσσίας	τὰς ἀποικίας ποιησάμενοι πανταχοῦ, καὶ
[1, 21]	θαρρεῖν, ἁγνίσαντι δὲ τὰς σκηνὰς	θυσίας	ἐπιτελεῖν, ἃς τὸ πρῶτον ἀπιὼν
[1, 13]	θεῷ τῷ πάντων πατρὶ νόμῳ	θυσίας	προπεμπόμενος, ἄξιον οἶμαί σε κρίναντος
[1, 10]	ἦν δὲ ὁ τρόπος τῆς	θυσίας	τοιοῦτος: δάμαλιν τριετίζουσαν καὶ αἶγα
[1, 18]	αἰῶνος καὶ δημιουργὲ τῆς ὅλης	οὐσίας:	σὺ γὰρ πατρὶ τῷ ἐμῷ
[1, 18]	ποιήσας τῆς περὶ τὸν γάμον	ἐξουσίας	κύριον καὶ μηδὲ τῷ πατρὶ
[1, 8]	παραδίδωσι. πρὸ γὰρ τῆς Ἁβράμου	παρουσίας	Αἰγύπτιοι τούτων εἶχον ἀμαθῶς: ἐκ
[1, 19]	εἶναι τὴν αἰτίαν τῆς ἐνθάδε	παρουσίας	κατὰ τὴν τῆς μητρὸς ἐντολήν:
[1, 9]	καὶ μέρη τέσσαρα ποιήσαντες τῆς	στρατιᾶς	ἐπολιόρκουν αὐτούς: στρατηγὸς δ' ἑκάστοις
[1, 19]	ἔρως ἐπέτρεπε, καὶ διελθούσης ἄλλης	ἑπταετίας	τὴν Ῥαχήλαν παρέλαβεν. (Ἦσαν δ'
[1, 2]	μηδὲν ὑφορᾶσθαι σκυθρωπὸν ἀπὸ τοιαύτης	αἰτίας,	ἀλλ' ἕνεκα τοῦ μηδὲν αὐτῷ
[1, 0]	τοῖς μέντοι βουλομένοις καὶ τὰς	αἰτίας	ἑκάστου σκοπεῖν πολλὴ γένοιτ' ἂν
[1, 6]	ἀνέστησαν τὰς πόλεις ἐκ τοιαύτης	αἰτίας	ἐν συμφορᾷ γενομένας: (Νῶχος μετὰ
[1, 2]	δὲ τὸν ἀδελφὸν ἐκ τοιαύτης	αἰτίας:	θῦσαι τῷ θεῷ δόξαν αὐτοῖς
[1, 1]	ῥέων δηλοῖ τὸν ἀπὸ τῆς	ἐναντίας	ἀναδιδόμενον ἡμῖν, ὃν δὴ Νεῖλον
[1, 1]	πονηρῷ. Ἄδαμος δὲ παρῃτεῖτο τῆς	ἁμαρτίας	αὑτὸν καὶ παρεκάλει τὸν θεὸν
[1, 4]	τοῦτο συμφοραῖς περιπεσόντες ᾔσθοντο τῆς	ἁμαρτίας:	ἐπεὶ γὰρ ἤνθουν νεότητος πλήθει,
[1, 18]	λαβεῖν τῆς ἐπὶ ταῖς εὐχαῖς	διαμαρτίας	ἡ μήτηρ ῥύεται: πείθει γὰρ
[1, 18]	ἀπὸ τῆς θήρας. καὶ τῆς	διαμαρτίας	Ἴσακος αἰσθόμενος ἡσυχίαν ἄγει, Ἡσαῦς
[1, 0]	σχεδὸν ἐκ τῆς τοῦ νομοθέτου	σοφίας	ἡμῖν ἀνήρτηται Μωυσέος, ἀνάγκη μοι
[1, 19]	γάρ σοι γάμος, ἐφ' ὃν	ἐσπούδακας,	καὶ γενήσονταί σοι παῖδες ἀγαθοί,
[1, 6]	ἐκάλεσεν ὧν ἦρξεν, Ἕλληνες δὲ	Θρᾷκας	αὐτοὺς μετωνόμασαν. καὶ τοσαῦτα μὲν
[1, 15]	Σόφωνα, ἀφ' οὗ τοὺς βαρβάρους	Σόφακας	λέγεσθαι. ~(Ἰσάκῳ δὲ περὶ τεσσαρακοστὸν
[1, 2]	εἰπεῖν τί γέγονεν, ὃν αὐτὸς	ἀπολώλεκας.	τῆς μὲν οὖν ἐπὶ τῷ
[1, 18]	πατρὶ τῷ ἐμῷ μεγάλην ἰσχὺν	προύθηκας	ἀγαθῶν κἀμὲ τῶν παρόντων ἠξίωσας
[1, 19]	μετὰ τὸν δ' ἠξίου τὰς	γυναῖκας	ἀναλαβὼν ἀπαλλάττεσθαι πρὸς αὑτόν: τοῦ
[1, 20]	παίδων τὸν ὄχλον καὶ τὰς	γυναῖκας,	ἠξίου τε τότε μαθὼν περὶ
[1, 20]	ἱκανὸν ἡγούμενος εἶναι διαλλάκτην ἐπανήκοι	γυναῖκάς	τε καὶ παῖδας ἐπαγόμενος μετὰ
[1, 8]	καὶ φοβούμενος τὸ πρὸς τὰς	γυναῖκας	τῶν Αἰγυπτίων ἐπιμανές, μὴ διὰ
[1, 3]	λάρνακος μέμνηνται πάντες οἱ τὰς	βαρβαρικὰς	ἱστορίας ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι Βηρωσὸς
[1, 19]	τοῦ πατρὸς τὰ περὶ τῆς	Ῥεβέκκας	καὶ τοὺς γονεῖς εἰδυῖα ποθοῦντας
[1, 9]	αὐτοῖς πέντε διεῖπον τὴν χώραν,	Βάλας	Βαλαίας Συναβάνης καὶ Συμμόβορος ὅ
[1, 3]	ὅθεν οὐδὲ τελευτὴν αὐτοῦ ἀναγεγράφασι.	Μαθουσάλας	δὲ Ἀνώχου παῖς κατὰ ἔτος
[1, 3]	ἐστιν υἱός, οὗ πατὴρ ἦν	Μαθουσάλας,	οὗτος δὲ ἦν τοῦ Ἀνώχου
[1, 2]	τούτου Μαρουῆλος, οὗ γίνεται παῖς	Μαθουσάλας,	τοῦ δὲ Λάμεχος, ᾧ παῖδες
[1, 2]	κατὰ βίαν καὶ πλῆθος ὕδατος,	στήλας	δύο ποιησάμενοι τὴν μὲν ἐκ
[1, 19]	γ' οὐδὲν ἐμποδίζειν πρὸς τὸν	Ῥαχήλας	γάμον, ἀλλ' ἐρῶντι δώσειν ταύτην
[1, 19]	ὑπὲρ τούτου λαβεῖν ἀξιοῦντος τὸν	Ῥαχήλας	γάμον διά τε τὰ ἄλλα
[1, 19]	πατρὸς δόντος Ζελφὰ μὲν Λείας	Ῥαχήλας	δὲ Βάλλα, δοῦλαι μὲν οὐδαμῶς
[1, 19]	τῶν θυγατέρων πρεσβυτέραν τε τῆς	Ῥαχήλας	καὶ τὴν ὄψιν οὐκ εὐπρεπῆ.
[1, 1]	τοῖς ἄλλοις ἄστροις κινήσεις αὐτοῖς	ἐπιστείλας	καὶ δρόμους, οἷς ἂν αἱ
[1, 9]	τῆς Σοδομιτῶν πόλεως ἀφανισθείσης ἡ	κοιλὰς	ἐκείνη λίμνη γέγονεν ἡ Ἀσφαλτῖτις
[1, 6]	ἕξ, ὧν Σάβας μὲν Σαβαίους,	Εὐίλας	δὲ Εὐιλαίους ἔκτισεν, οἳ νῦν
[1, 3]	γῆν ἀπηλλαγμένην τοῦ κατακλυσμοῦ μείνας	ἄλλας	ἑπτὰ ἡμέρας τά τε ζῷα
[1, 2]	ἐκ δύο γυναικῶν αὐτῷ φύντες	Σελλᾶς	καὶ Ἄδας. τούτων Ἰώβηλος μὲν
[1, 16]	τῆς πόλεως ἐγενόμην, παρθένους ἰδὼν	πολλὰς	ἐπὶ τὸ φρέαρ παραγινομένας ηὐξάμην
[1, 19]	ἀδοκήτως ἐπιφανείς. μετὰ δὲ οὐ	πολλὰς	ἡμέρας ὁ Λάβανος χαίρειν μὲν
[1, 0]	τῆς σπουδῆς γινομένην αἰτίαν, ἀλλὰ	πολλὰς	καὶ πλεῖστον ἀλλήλων διαφερούσας. τινὲς
[1, 12]	τῶν Ἀράβων ἔθνος καὶ τὰς	φυλὰς	ἀπ' αὐτῶν καλοῦσι διά τε
[1, 4]	ὄντες Σημᾶς καὶ Ἰαφθᾶς καὶ	Χαμᾶς	ἔτεσιν ἑκατὸν ἔμπροσθεν τῆς ἐπομβρίας
[1, 19]	κτήσεως: καὶ γὰρ καὶ θυγατέρας	ἐμὰς	συνέζευξα τὴν εὔνοιάν σου τὴν
[1, 2]	δὲ θυγατρὸς γενόμενος ὁ Λάμεχος	Νοεμᾶς	ὄνομα, ἐπεὶ τὰ θεῖα σαφῶς
[1, 19]	τὴν εὔνοιάν σου τὴν πρὸς	ἡμᾶς	τούτοις αὐξήσεσθαι λογιζόμενος. σὺ δὲ
[1, 19]	ἐμὲ συγγενείας οὔτε γυναικῶν ἃς	ἔγημας	αἰδῶ ποιησάμενος, οὐδὲ τέκνων ὧν
[1, 4]	δὲ Νώχου παῖδες τρεῖς ὄντες	Σημᾶς	καὶ Ἰαφθᾶς καὶ Χαμᾶς ἔτεσιν
[1, 20]	τῶν ἐχθρῶν εἰ θέλοιεν ἀδικεῖν.	νείμας	οὖν τοὺς σὺν αὑτῷ τοὺς
[1, 3]	πατρίων ἐθισμῶν μήτε τὰς νενομισμένας	τιμὰς	ἔτι τῷ θεῷ παρέχοντες μήτε
[1, 3]	ἁπάσας τὰς εἰς τὸ θεῖον	τιμὰς	ἦρχεν, ἐπὶ μέντοι γε πράσεις
[1, 12]	ἔχουσιν οἱ Ἰουδαῖοι ποιεῖσθαι τὰς	περιτομάς,	Ἄραβες δὲ μετὰ ἔτος τρισκαιδέκατον:
[1, 16]	ὁμομήτριος. πέμπει τοίνυν οὗτος πρὸς	ὑμᾶς	ἀξιῶν τὴν κόρην ταύτην παιδὶ
[1, 3]	ὀρέξεις ἔχετε. δεσπότας γὰρ ἁπάντων	ὑμᾶς	εἶναι πεποίηκα τῶν τε χερσαίων
[1, 19]	νῦν δεῦρο ἥκω ἀσπασόμενός τε	ὑμᾶς	καὶ τὴν προϋ π άρχουσαν
[1, 12]	Ναβαιώθης Κήδαρος Ἀβδεῆλος Μάσσαμος Μάσμασος	Ἰδουμᾶς	Μάσμησος Χόδαμος Θέμανος Ἰετοῦρος Νάφαισος
[1, 6]	καὶ Τααῦος καὶ Μαχᾶς ἐκ	Ῥούμας	παλλακῆς αὐτῷ γεγόνασι. Βαθουήλῳ δὲ
[1, 0]	τὴν τοῦ κόσμου κατασκευὴν τὰς	γνώμας	αὐτῶν ἀναγαγὼν καὶ πείσας, ὅτι
[1, 3]	δώδεκα πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις. Καϊ	νᾶς	δὲ βιοὺς δέκα καὶ ἐνακόσια
[1, 5]	διασώζει τὰς ὑπὸ τῶν κτισάντων	κειμένας	προσηγορίας, ἔνια δὲ καὶ μετέβαλεν,
[1, 19]	παρῆν εἰς τὴν Χαρράν, καὶ	ποιμένας	ἐν τοῖς προαστείοις καταλαβὼν καὶ
[1, 21]	εἰς τὰς ἔτι νῦν Σκηνὰς	λεγομένας,	ὅθεν εἰς Σίκιμον παρῆν: Χαναναίων
[1, 6]	ἐκ τοιαύτης αἰτίας ἐν συμφορᾷ	γενομένας:	(Νῶχος μετὰ τὴν ἐπομβρίαν τῆς
[1, 16]	ἰδὼν πολλὰς ἐπὶ τὸ φρέαρ	παραγινομένας	ηὐξάμην εἰς ταύτην ἐμπεσεῖν, ὃ
[1, 3]	τῶν πατρίων ἐθισμῶν μήτε τὰς	νενομισμένας	τιμὰς ἔτι τῷ θεῷ παρέχοντες
[1, 3]	πρὸς διατήρησιν τοῦ γένους αὐτῶν	ἄρρενάς	τε καὶ θηλείας συνεισβαλόμενος ἄλλα
[1, 2]	Ἰώβηλος μὲν ἐξ Ἄδας γεγονὼς	σκηνὰς	ἐπήξατο καὶ προβατείαν ἠγάπησεν, Ἰούβαλος
[1, 21]	ἐκέλευσε θαρρεῖν, ἁγνίσαντι δὲ τὰς	σκηνὰς	θυσίας ἐπιτελεῖν, ἃς τὸ πρῶτον
[1, 21]	ἀφίκετο εἰς τὰς ἔτι νῦν	Σκηνὰς	λεγομένας, ὅθεν εἰς Σίκιμον παρῆν:
[1, 8]	ὅθεν ἦλθε καὶ εἰς τοὺς	Ἕλληνας.	(Ὡς δ' εἰς τὴν Χαναναίαν
[1, 11]	τὰς πρὸς ἄλλους ὁμιλίας ἐκτρέπεσθαι.	χαλεπήνας	οὖν ἐπὶ τούτοις ὁ θεὸς
[1, 0]	τὴν ἀρετὴν ἔχοντα τὸν θεὸν	ἀποφήνας	ᾠήθη δεῖν τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνης
[1, 3]	τὴν γῆν ἀπηλλαγμένην τοῦ κατακλυσμοῦ	μείνας	ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας τά τε
[1, 6]	Σαβαῖος: Ναβρώδης δὲ Χούσου υἱὸς	ὑπομείνας	παρὰ Βαβυλωνίοις ἐτυράννησεν, ὡς καὶ
[1, 1]	ὅτ' αὐτὸν ἀπὸ τῶν ἄλλων	διακρίνας	κατ' αὐτὸν ἠξίωσε τετάχθαι, κρύσταλλόν
[1, 20]	σὺν αὑτῷ τὸν τρόπον πέμπει	τινὰς	δῶρα κομίζοντας τἀδελφῷ: ὑποζύγια δὲ
[1, 16]	καὶ προκομίσας ὁρμίσκον τε καί	τινας	κόσμους, οὓς εὐπρεπὲς φορεῖν παρθένοις,
[1, 3]	μέρος τι εἶναι καὶ κομίζειν	τινὰς	τῆς ἀσφάλτου ἀφαιροῦντας: χρῶνται δ'
[1, 6]	καλοῦνται, Ῥιφάθης δὲ Ῥιφαθαίους τοὺς	Παφλαγόνας	λεγομένους, Θυγράμης δὲ Θυγραμαίους, οἳ
[1, 3]	τὸ αἴτιον τοῦ μὴ διασωθῆναι	πλείονας	φυγῆς ἀφορμὴν οὐκ ἔχοντας. παυσαμένου
[1, 10]	ἀποσημαίνουσα πονηροὺς αὐτοῦ τοῖς ἐγγόνοις	γείτονας	ἐπὶ ἔτη τετρακόσια γενησομένους κατὰ
[1, 3]	ἐπὶ μέντοι γε πράσεις καὶ	ὠνὰς	καὶ τὴν ἄλλην διοίκησιν τὸν
[1, 0]	πάσης καθαρὸν τὸν περὶ αὐτοῦ	φυλάξας	λόγον τῆς παρ' ἄλλοις ἀσχήμονος
[1, 13]	καὶ τὰ πρὸς τὴν ἱερουργίαν	ἐπισάξας	ὄνῳ ἀπῄει πρὸς τὸ ὄρος.
[1, 20]	ἔχοιεν τοὺς ἑπομένους. καὶ τοῦτον	διατάξας	τοὺς σὺν αὑτῷ τὸν τρόπον
[1, 1]	καὶ ὁ μὲν θεὸς ταῦτα	προστάξας	αὐτοῖς πάσχειν μετοικίζει τὸν Ἄδαμον
[1, 1]	αὐτὸν ἠξίωσε τετάχθαι, κρύσταλλόν τε	περιπήξας	αὐτῷ καὶ νότιον αὐτὸν καὶ
[1, 10]	εἰς Ὠβὰ τῆς Δαμασκηνῶν γῆς,	ἐπιδείξας	ὅτι τὸ νικᾶν οὐκ ἐν
[1, 1]	ὑπὸ τὴν γλῶτταν αὐτῷ πολέμιον	ἀποδείξας	ἀνθρώποις καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς
[1, 6]	νῦν Χαλδαίους καλουμένους Ἀρφαξαδαίους ὠνόμασεν	ἄρξας	αὐτῶν: Ἀραμαίους δὲ Ἄραμος ἔσχεν,
[1, 3]	ἑξήκοντα καὶ ἐνακοσίοις. Λάμεχος δὲ	ἄρξας	ἑπτὰ καὶ ἑπτακοσίοις ἔτεσι Νῶχον
[1, 19]	ὢν ἀδελφὸς τῆς αὐτοῦ καὶ	συζεύξας	αὐτῷ τὰς θυγατέρας ἐπιτάγμασιν ἐκτρυχώσειε
[1, 2]	μουσικὴν ἤσκησε καὶ ψαλτήρια καὶ	κιθάρας	ἐπενόησεν, Ἰουβῆλος δὲ τῶν ἐκ
[1, 21]	εἰς γῆν ὑπό τινα δρῦν,	ἀπάρας	τε τοὐντεῦθεν ἐν Βαιθήλοις ἔθυεν,
[1, 16]	πιεῖν χάριτος ἀμοιβὴν εἶναι καὶ	γέρας,	δίκαιον λέγων τοιούτων αὐτὴν τυγχάνειν
[1, 0]	πάντα κατορθοῦται πέρα πίστεως καὶ	γέρας	εὐδαιμονία πρόκειται παρὰ θεοῦ: καθ'
[1, 13]	τὸ ὄρος. καὶ δύο μὲν	ἡμέρας	αὐτῷ συνώδευσαν οἱ οἰκέται, τῇ
[1, 3]	ἤρξατο ὑποβαίνειν τὸ ὕδωρ ἐφ'	ἡμέρας	ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα, ὡς μηνὶ
[1, 3]	πρὸς Νῶχον ἐπανῆλθε. μετὰ δὲ	ἡμέρας	ἑπτὰ περιστερὰν ἐπὶ τῷ γνῶναι
[1, 20]	(Ταῦτα συνθεὶς διὰ πάσης τῆς	ἡμέρας	νυκτὸς ἐπιγενομένης ἐκίνει τοὺς σὺν
[1, 19]	ἐπιφανείς. μετὰ δὲ οὐ πολλὰς	ἡμέρας	ὁ Λάβανος χαίρειν μὲν ἐπ'
[1, 3]	τοῦ κατακλυσμοῦ μείνας ἄλλας ἑπτὰ	ἡμέρας	τά τε ζῷα τῆς λάρνακος
[1, 11]	εἰ δὲ ἔχουσιν ἀκρατῶς, τὰς	θυγατέρας	αὐτοῦ ὑπὲρ ἐκείνων ταῖς ἐπιθυμίαις
[1, 19]	κτῆσιν μὲν ἄγων τὴν ἐμὴν	θυγατέρας	δὲ ἀναπείσας ἀποδρᾶναι τὸν γεγεννηκότα,
[1, 11]	τήν τε γυναῖκα καὶ τὰς	θυγατέρας,	δύο δὲ ἦσαν ἔτι παρθένοι,
[1, 18]	Εὐσεβεῶνος δυναστευόντων ἐν Χαναναίοις ἀνδρῶν	θυγατέρας,	ἑαυτὸν ποιήσας τῆς περὶ τὸν
[1, 19]	αὑτοῦ κτήσεως: καὶ γὰρ καὶ	θυγατέρας	ἐμὰς συνέζευξα τὴν εὔνοιάν σου
[1, 6]	Λῶτον καὶ Σάρραν καὶ Μελχὰν	θυγατέρας	ἐν Χαλδαίοις ἀπέθανεν ἐν πόλει
[1, 19]	αὐτοῦ καὶ συζεύξας αὐτῷ τὰς	θυγατέρας	ἐπιτάγμασιν ἐκτρυχώσειε χαλεποῖς, εἴκοσιν ἐτῶν
[1, 19]	λαβόντι τὸν γαμβρὸν καὶ τὰς	θυγατέρας	ἠρεμεῖν καὶ μηδὲν εἰς αὐτοὺς
[1, 19]	ἀλλὰ κἀκεῖνος ἀγαπήσειν αὐτοῦ τὰς	θυγατέρας.	καὶ τὰς πίστεις τὰς ἐπὶ
[1, 21]	ἐκ τῶν θεραπαινίδων δύο ἐξ	ἑκατέρας,	ὧν καὶ τὰ ὀνόματα πάντων
[1, 2]	Ἰουβῆλος δὲ τῶν ἐκ τῆς	ἑτέρας	γεγονότων ἰσχύι πάντας ὑπερβαλὼν τὰ
[1, 6]	δὲ μεταβαλοῦσαι καὶ μεταρρυθμισθεῖσαι πρὸς	ἑτέρας	δύσγνωστοι τυγχάνουσιν, ὀλίγοι δὲ οἱ
[1, 3]	γενόμενοι καὶ διὰ τὰς τροφὰς	ἐπιτηδειοτέρας	πρὸς πλείονα χρόνον οὔσας εἰκότως
[1, 18]	Ἰσάκου ὑπεκστάντος, δείσας μὴ τῆς	προτέρας	αὐτῷ φιλίας οὐδὲν ὄφελος γένηται
[1, 3]	γῆν βραχεῖαν περὶ αὐτὴν ἐπὶ	χρηστοτέρας	ἤδη γεγονὼς ἐλπίδος ἠρέμει. ὀλίγαις
[1, 9]	Σοδομιτῶν συμβαλόντων τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ	καρτερᾶς	τῆς μάχης γενομένης, πολλοὶ μὲν
[1, 11]	δὲ παῖδες ὑπὸ μὲν τῆς	πρεσβυτέρας	Μώαβος: εἴποι δ' ἄν τις
[1, 18]	προσκαλεσάμενος τὸν Ἡσαῦν καὶ τὸ	γῆρας	εἰπὼν ὡς καὶ δίχα τῆς
[1, 3]	ὑστερῶσιν ἀγαθῶν, εἰς μακρὸν αὐτῶν	γῆρας	καὶ βίου μῆκος ὅμοιον τοῖς
[1, 1]	πόνου καὶ ταλαιπωρίας, ὧν παρόντων	γῆράς	τε θᾶττον οὐκ ἂν ἐπέλθοι
[1, 18]	καὶ παρῆν Ἡσαῦς ἀπὸ τῆς	θήρας.	καὶ τῆς διαμαρτίας Ἴσακος αἰσθόμενος
[1, 6]	πᾶν τὸ ἔθνος. Θείρης δὲ	Θείρας	μὲν ἐκάλεσεν ὧν ἦρξεν, Ἕλληνες
[1, 16]	ὑπὸ τοὺς μηροὺς ἀλλήλοις τὰς	χεῖρας	ἐπαγαγόντες ἔπειτα ἐπικαλοῦνται τὸν θεὸν
[1, 9]	Συμμόβορος ὅ τε Βαλήνων βασιλεύς:	μοίρας	δ' ἦρχον ἕκαστος ἰδίας. ἐπὶ
[1, 19]	τῆς ἀδελφῆς ἥττονος παρὰ τἀνδρὸς	μοίρας	τυγχάνῃ, παρακατακλίνει τῷ Ἰακώβῳ τὴν
[1, 1]	καλεῖται δὲ ὁ μὲν Εὐφράτης	Φοράς,	σημαίνει δὲ ἤτοι σκεδασμὸν ἢ
[1, 0]	τὰ πόριμα, τρέπεται δὲ εἰς	συμφορὰς	ἀνηκέστους ὅ τι ποτ' ἂν
[1, 10]	ὄντας ἀπέκτεινε μηδ' ἐπίνοιαν τῆς	συμφορᾶς	ἔχοντας, οἱ δὲ μήπω πρὸς
[1, 7]	υἱὸν τῆς δὲ γυναικὸς αὐτοῦ	Σάρρας	ἀδελφὸν εἰσεποιήσατο γνησίου παιδὸς ἀπορῶν
[1, 8]	οἷός τε ἦν ἅψασθαι τῆς	Σάρρας.	ἐμποδίζει δὲ αὐτοῦ ὁ θεὸς
[1, 10]	ἀπήγγειλεν, ὡς παῖς αὐτῷ ἐκ	Σάρρας	ἔσοιτο: κελεύει δ' αὐτὸν καλέσαι
[1, 19]	Ἁβράμου δὲ καὶ τῆς Ἀρράνου	Σάρρας	Ἴσακος ὁ ἐμὸς πατήρ. ἔγγιον
[1, 12]	θεὸς ἠρέσκετο τοῖς ὑπὸ τῆς	Σάρρας	προσταττομένοις, πεισθεὶς παρεδίδου τὸν Ἰσμαῆλον
[1, 17]	ἐν Νεβρῶνι μετὰ τῆς γυναικὸς	Σάρρας	ὑπὸ τῶν παίδων Ἰσάκου καὶ
[1, 12]	ὃς καὶ αὐτὸς ἐρασθεὶς τῆς	Σάρρας	φθείρειν οἷός τε ἦν. εἴργεται
[1, 12]	οὐ πολὺ καὶ παῖς ἐκ	Σάρρας,	ὡς αὐτῷ ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[1, 1]	Ἑβραίων πυρρόν, ἐπειδήπερ ἀπὸ τῆς	πυρρᾶς	γῆς φυραθείσης ἐγεγόνει: τοιαύτη γάρ
[1, 6]	Ἐλυμαίους Περσῶν ὄντας ἀρχηγέτας κατέλιπεν:	Ἀσσούρας	δὲ Νίνον οἰκίζει πόλιν καὶ
[1, 15]	νομοθέτης αὐτῶν, ὅτι ἐκ τῆς	Κατούρας	Ἁβράμῳ ἐγένοντο παῖδες ἱκανοί. λέγει
[1, 16]	ἀφικομένων: οἱ γὰρ ἐκ τῆς	Κατούρας	εἰς τὰς ἀποικίας ἐξεληλύθεισαν. ~(Τελευτᾷ
[1, 11]	βίαν καὶ ὕβριν αὐτῶν τῆς	ὥρας	ἐτράπησαν. τοῦ δὲ Λώτου παραινοῦντος
[1, 18]	αὐτῷ χωρεῖν εἰς Αἴγυπτον τῆς	χώρας	ἀγαθῆς ὑπαρχούσης, ἐπὶ Γεράρων ἀπῄει
[1, 20]	συνδιαιτᾶσθαι αὐτοῦ τῇ ὀργῇ τῆς	χώρας	ἑκὼν ὑπεξέλθοι, καὶ νῦν τὸν
[1, 8]	ποιμένων αὐτοῖς στασιαζόντων περὶ τῆς	χώρας	ἐν ᾗ νέμοιεν: τὴν ἐκλογὴν
[1, 7]	μεταναστὰς καὶ ἀπὸ ταύτης τῆς	χώρας	σὺν τῷ σφετέρῳ λαῷ εἰς
[1, 6]	ποταμοῦ καὶ τῆς παρακειμένης αὐτῷ	χώρας	Φούτης λεγομένης. μετέβαλε δὲ ὃ
[1, 0]	περὶ παιδείαν καὶ βιβλίων συναγωγὴν	σπουδάσας	ἐξαιρέτως ἐφιλοτιμήθη τὸν ἡμέτερον νόμον
[1, 18]	Βασεμάθην παρέλαβεν μάλιστα περὶ αὐτὴν	σπουδάσας.	~(Ἰάκωβος δὲ εἰς τὴν Μεσοποταμίαν
[1, 8]	λεγομένοις ἀρκεσθεὶς ἀλλὰ καὶ θεάσασθαι	σπουδάσας	οἷός τε ἦν ἅψασθαι τῆς
[1, 10]	τοῦ Ἰορδάνου προσαγορεύεται πηγή, καὶ	φθάσας	πρὶν ἐν ὅπλοις γενέσθαι τοὺς
[1, 18]	τῆς γαστρὸς ἐπὶ μεῖζον ὀγκουμένης	ἀγωνιάσας	ἀνήρετο τὸν θεόν. φράζει δ'
[1, 2]	εἰς ταὐτὸν συνελθεῖν τοὺς οἰκείους	καταναγκάσας.	καὶ τὴν πόλιν δὲ ταύτην
[1, 7]	Μεσοποταμιτῶν στασιασάντων πρὸς αὐτὸν μετοικεῖν	δοκιμάσας	κατὰ βούλησιν καὶ βοήθειαν τοῦ
[1, 10]	καὶ γειτνιώντων. καὶ βοηθεῖν αὐτοῖς	δοκιμάσας	οὐκ ἀνέμεινεν, ἀλλ' ἐπειχθεὶς καὶ
[1, 18]	δὲ πατρὸς> ἀρνουμένου διὰ τὸ	πάσας	εἰς Ἰάκωβον τὰς εὐχὰς ἀνηλωκέναι
[1, 3]	οὗτος δ' αὐτῷ καὶ πρὸς	ἁπάσας	τὰς εἰς τὸ θεῖον τιμὰς
[1, 19]	ἐφέστιος τῆς ἐμῆς οἰκίας γεγενημένος	ἔδρασας.	ταῦτα εἰπόντος Λαβάνου Ἰάκωβος ἀπελογεῖτο
[1, 19]	τὸν γεγεννηκότα, ἱερά τε πάτρια	βαστάσας	οἴχῃ φερόμενος ὑπό τε τῶν
[1, 3]	τοῦ θεοῦ τοιαύτην: λάρνακα τετράστεγον	κατασκευάσας	πηχῶν τὸ μῆκος τριακοσίων πεντήκοντα
[1, 6]	τὴν Λιβύην Φούτους ἀπ' αὐτοῦ	καλέσας	τοὺς ἐπιχωρίους. ἔστι δὲ καὶ
[1, 16]	βαρὺς μισθόν τε τῆς φιλοξενίας	τελέσας	καὶ δαπάναις ἰδίαις χρησάμενος. ἡ
[1, 10]	ἐκαλεῖτο καὶ> Ἔννηρος καὶ Μαμβρῆς.	(Ἐπαινέσας	δὲ αὐτοῦ τὴν ἀρετὴν ὁ
[1, 2]	τοῦ βίου, πρὸς οἷς ἕτερα	ζήσας	ἑπτακόσια τελευτᾷ. γίνονται μὲν οὖν
[1, 3]	ἔτος ἐγέννησεν Ἄνωσον, ὃς πέντε	ζήσας	ἔτη καὶ ἐνακόσια Καϊ νᾷ
[1, 3]	χρόνον τοῦτον εὐδαιμόνως διαγαγὼν τελευτᾷ	ζήσας	ἐτῶν ἀριθμὸν ἐνακοσίων καὶ πεντήκοντα.
[1, 3]	καὶ ἑκατοστῷ. οὗτος ὁ Μαλαῆλος	ζήσας	πέντε καὶ ἐνενήκοντα καὶ ὀκτακόσια
[1, 3]	τοῦ πατρὸς αὐτῷ τυγχάνοντος. οὗτος	ζήσας	πέντε καὶ ἑξήκοντα πρὸς τοῖς
[1, 21]	ἐν Νεβρῶνι τιμῆς οὐ τυχοῦσαν.	πενθήσας	δὲ μεγάλως τὸ ἐξ αὐτῆς
[1, 2]	ἀδελφὸν καὶ τὸν νεκρὸν αὐτοῦ	ποιήσας	ἀφανῆ λήσειν ὑπέλαβεν. ὁ δὲ
[1, 18]	ἀγαθῶν, ὅσων σοι δύναμις παρασχεῖν,	ποιήσας	δ' αὐτὸν φοβερὸν μὲν ἐχθροῖς
[1, 4]	ἀλλογλώσσους ἀπεργασάμενος καὶ ὑπὸ πολυφωνίας	ποιήσας	ἑαυτῶν ἀσυνέτους εἶναι. ὁ δὲ
[1, 1]	γένος ἄρρεν τε καὶ θῆλυ	ποιήσας:	ἐν ταύτῃ δὲ καὶ τὸν
[1, 3]	ἐπιτεμόμενος αὐτῶν τὸν βίον καὶ	ποιήσας	ἐτῶν οὐχ ὅσα πρότερον ἔζων,
[1, 18]	ἐν Χαναναίοις ἀνδρῶν θυγατέρας, ἑαυτὸν	ποιήσας	τῆς περὶ τὸν γάμον ἐξουσίας
[1, 0]	ἐκ ταύτης μάθοι τῆς ἱστορίας	ἐθελήσας	αὐτὴν διελθεῖν, ὅτι τοῖς μὲν
[1, 0]	ἅτε δὴ μεγάλοις μὲν αὐτὸς	ὁμιλήσας	πράγμασι καὶ τύχαις πολυτρόποις, ἐν
[1, 6]	δὲ Ὄτρος, καὶ Γεθέρης Βακτριανούς,	Μήσας	δὲ Μησαναίους, Σπασίνου Χάραξ ἐν
[1, 13]	τοῦ παιδὸς σφαγῆς. οὐ γὰρ	ἐπιθυμήσας	αἵματος ἀνθρωπίνου τὴν σφαγὴν αὐτῷ
[1, 19]	αὐτὸς λέγων ἐκείνῳ συμμαχήσειν, εἰ	καταφρονήσας	αὐτοῦ τῆς ὀλιγότητος χωρήσειεν αὐτῷ
[1, 18]	δοκεῖς. καὶ μηδὲν ὑπολαβὼν κακοῦργον	δειπνήσας	τρέπεται πρὸς εὐχὰς καὶ παράκλησιν
[1, 1]	ὁ θεός. καὶ γενομένου τούτου	κατανοήσας	τὴν ὅλην ὕλην διεχώρισε τό
[1, 1]	ἀμυνομένοις ἐσομένης, ποδῶν τε αὐτὸν	ἀποστερήσας	σύρεσθαι κατὰ τῆς γῆς ἰλυσπώμενον
[1, 18]	μὴ βουληθέντος φιλονικεῖν ἔδοξαν κεκρατηκέναι.	ὑποχωρήσας	δὲ ὤρυσσεν ἕτερον, καὶ βιασαμένων
[1, 20]	ἀπαθὴς σώζοι τοὺς σὺν αὑτῷ	κρατήσας	τῶν ἐχθρῶν εἰ θέλοιεν ἀδικεῖν.
[1, 11]	οὕτως ἐπείσθησαν. (Ὁ θεὸς οὖν	ἀγανακτήσας	αὐτῶν ἐπὶ τοῖς τολμήμασι τοὺς
[1, 11]	γενέσθαι, καὶ μόσχον θύσας καὶ	ὀπτήσας	ἐκόμισεν αὐτοῖς ὑπὸ τῇ δρυὶ̈
[1, 10]	καὶ Ἅβραμος μὲν ἐπὶ τούτοις	εὐχαριστήσας	τῷ θεῷ περιτέμνεται παραχρῆμα καὶ
[1, 13]	πρὸς ἡδονὴν τοὺς λόγους καὶ	φήσας,	ὡς οὐδὲ γεγονέναι τὴν ἀρχὴν
[1, 3]	τῆς ἡδονῆς τῶν κακῶν κεκρατημένους,	δείσας	μὴ καὶ φονεύσωσιν αὐτὸν μετὰ
[1, 18]	δὲ ἔχθρᾳ τοῦ Ἰσάκου ὑπεκστάντος,	δείσας	μὴ τῆς προτέρας αὐτῷ φιλίας
[1, 0]	τὰς γνώμας αὐτῶν ἀναγαγὼν καὶ	πείσας,	ὅτι τῶν ἐπὶ γῆς ἔργων
[1, 19]	ἄγων τὴν ἐμὴν θυγατέρας δὲ	ἀναπείσας	ἀποδρᾶναι τὸν γεγεννηκότα, ἱερά τε
[1, 6]	παῖς τὴν νῦν Ἰουδαίαν καλουμένην	οἰκίσας	ἀπ' αὐτοῦ Χαναναίαν προσηγόρευσεν. γίνονται
[1, 6]	Ἰουδαδαίους Αἰθιοπικὸν ἔθνος τῶν ἑσπερίων	οἰκίσας	ἐπωνύμους αὐτῷ κατέλιπε, Σαβαίους δὲ
[1, 6]	τριῶν καὶ αὐτοῦ παίδων γενομένων	Ἁλισᾶς	μὲν Ἁλισαίους ἐκάλεσεν ὧν ἦρχεν,
[1, 16]	τῆς ὁδοῦ σαφῶς συλλαμβάνοντα, καὶ	προκομίσας	ὁρμίσκον τε καί τινας κόσμους,
[1, 11]	θύρᾳ τῆς αὑτοῦ αὐλῆς, καὶ	νομίσας	εἶναι ξένους ἀναστὰς ἠσπάσατό τε
[1, 20]	λέγειν πρὸς τὸν Ἡσαῦν, ὅτι	νομίσας	Ἰάκωβος ἄδικον συνδιαιτᾶσθαι αὐτοῦ τῇ
[1, 1]	εἰς ταύτην μου τὴν γνώμην	ἐνύβρισας	παρακούσας τῶν ἐμῶν ἐντολῶν: οὐ
[1, 0]	λόγου περιβολή, κατ' αὐτὸν ἐκεῖνον	χωρίσας	ταῖς ἰδίαις ἀρχαῖς αὐτοῦ καὶ
[1, 19]	οὐδὲ τέκνων ὧν εἰμι πάππος	φροντίσας,	ἐχρήσω μοι πολέμου νόμῳ, κτῆσιν
[1, 3]	θεὸς φθορὰν ἀνθρώπων καταψηφισάμενος, ἱερὰ	καύσας	ἐδεῖτο τὸν θεὸν τοῦ λοιποῦ
[1, 1]	τοῦ φωτὸς καὶ τὴν ἀνάπαυσιν	προσαγορεύσας.	καὶ αὕτη μὲν ἂν εἴη
[1, 20]	ἐνταῦθα γὰρ ἐποιεῖτο τὴν δίαιταν	προσαγορεύσας	τὸ χωρίον ἀπὸ τῆς αὑτοῦ
[1, 15]	δέ, ὡς οὗτος ὁ Ἑώφρην	στρατεύσας	ἐπὶ τὴν Λιβύην κατέσχεν αὐτὴν
[1, 6]	φύσιν ἐπ' ἔργα χωρεῖ καὶ	καταφυτεύσας	αὐτὴν ἀμπέλοις, ἡνίκα τοῦ καρποῦ
[1, 6]	παρῆν εἰς χρῆσιν ὁ οἶνος,	θύσας	ἐν εὐωχίαις ἦν. μεθυσθεὶς δὲ
[1, 11]	ἐκ σεμιδάλεως γενέσθαι, καὶ μόσχον	θύσας	καὶ ὀπτήσας ἐκόμισεν αὐτοῖς ὑπὸ
[1, 3]	μετὰ τῆς γενεᾶς προελθὼν καὶ	θύσας	τῷ θεῷ συνευωχεῖτο τοῖς οἰκείοις.
[1, 3]	τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας πρὸς πλείονα χρόνον	οὔσας	εἰκότως ἔζων πλῆθος τοσοῦτον ἐτῶν:
[1, 19]	βλέπειν καὶ δι' αὐτῆς ὄψεις	κατιούσας	σεμνότερον ἢ κατὰ ἀνθρώπου φύσιν
[1, 11]	δύο δὲ Σοδομίτας καταστρεψόμενοι. (Ταῦτ'	ἀκούσας	Ἅβραμος ἤλγησεν ἐπὶ τοῖς Σοδομίταις
[1, 10]	ἀριθμόν. καὶ ὁ μὲν ταῦτ'	ἀκούσας	θυσίαν προσφέρει τῷ θεῷ κελευσθεὶς
[1, 1]	ταύτην μου τὴν γνώμην ἐνύβρισας	παρακούσας	τῶν ἐμῶν ἐντολῶν: οὐ γὰρ
[1, 0]	αὐτοῦ κατενόησε καὶ τῇ δυνάμει	πρεπούσας	ἀεὶ τὰς πράξεις ἀνατέθεικε πάσης
[1, 0]	ἀλλὰ πολλὰς καὶ πλεῖστον ἀλλήλων	διαφερούσας.	τινὲς μὲν γὰρ ἐπιδεικνύμενοι λόγων
[1, 19]	σεμνότερον ἢ κατὰ ἀνθρώπου φύσιν	ἐχούσας,	καὶ τελευταῖον ὑπὲρ αὐτῆς τὸν
[1, 22]	Ἅβραμον τὸν πατέρα, πολυχρονιώτατος δέ:	βιώσας	γὰρ ἔτη πέντε καὶ ὀγδοήκοντα
[1, 18]	προύθηκας ἀγαθῶν κἀμὲ τῶν παρόντων	ἠξίωσας	καὶ τοῖς ἐξ ἐμοῦ γενομένοις
[1, 19]	Ἰάκωβον εἰς λόγους προκαλεσάμενος καὶ	δηλώσας	αὐτῷ τὸ ὄναρ, ἐπεὶ πρὸς
[1, 13]	ἀλλὰ μηδὲ τῶν οἰκετῶν τινι	δηλώσας,	ἐκωλύετο γὰρ ἂν ὑπηρετῆσαι τῷ
[1, 21]	γάμον, Ἰάκωβος δὲ τοῖς παισὶ	δηλώσας	τήν τε φθορὰν τῆς ἀδελφῆς
[1, 3]	τὴν τῶν πραγμάτων ἐπιμέλειαν δίδωσι	τεκνώσας	αὐτὸν περὶ ἐνενηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν
[1, 12]	καὶ τῶν ἰατρῶν αὐτὸν ἀπεγνωκότων	ὑπνώσας	ὄναρ ὁρᾷ μηδὲν ὑβρίζειν τὴν
[1, 10]	(Ἅβραμος δὲ τοὺς τῶν Σοδομιτῶν	σώσας	αἰχμαλώτους, οἳ ληφθέντες ἔφθησαν ὑπὸ
[1, 6]	μέχρι νῦν δείκνυται. γαμοῦσι δὲ	τὰς	ἀδελφιδὰς Μελχὰν μὲν Ναχώρης Σάρραν
[1, 0]	ἐμφανίζοντος. τοῖς μέντοι βουλομένοις καὶ	τὰς	αἰτίας ἑκάστου σκοπεῖν πολλὴ γένοιτ'
[1, 16]	γὰρ ἐκ τῆς Κατούρας εἰς	τὰς	ἀποικίας ἐξεληλύθεισαν. ~(Τελευτᾷ δὲ καὶ
[1, 5]	λοιπὸν ἐντεῦθεν ὑπὸ τῆς ἀλλογλωσσίας	τὰς	ἀποικίας ποιησάμενοι πανταχοῦ, καὶ γῆν
[1, 3]	παρ' Ἕλλησι καὶ βαρβάροις συγγραψάμενοι	τὰς	ἀρχαιολογίας: καὶ γὰρ καὶ Μανέθων
[1, 3]	τῆς λάρνακος μέμνηνται πάντες οἱ	τὰς	βαρβαρικὰς ἱστορίας ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι
[1, 3]	ἀπογόνοις παρεξέτεινον τὸν βίον, ἀλλὰ	τὰς	γενέσεις αὐτῶν μόνον ὁράτω. (Ἐπισημήναντος
[1, 3]	πολλῆς ἀκριβείας τῶν τότε καὶ	τὰς	γενέσεις τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν καὶ
[1, 0]	αἰῶνος οὐδ' αὐτῶν οἱ ποιηταὶ	τὰς	γενέσεις τῶν θεῶν, μήτι γε
[1, 0]	καὶ τὴν τοῦ κόσμου κατασκευὴν	τὰς	γνώμας αὐτῶν ἀναγαγὼν καὶ πείσας,
[1, 19]	πενθερῷ: μετὰ τὸν δ' ἠξίου	τὰς	γυναῖκας ἀναλαβὼν ἀπαλλάττεσθαι πρὸς αὑτόν:
[1, 20]	τῶν παίδων τὸν ὄχλον καὶ	τὰς	γυναῖκας, ἠξίου τε τότε μαθὼν
[1, 8]	Σάρραν καὶ φοβούμενος τὸ πρὸς	τὰς	γυναῖκας τῶν Αἰγυπτίων ἐπιμανές, μὴ
[1, 3]	δ' αὐτῷ καὶ πρὸς ἁπάσας	τὰς	εἰς τὸ θεῖον τιμὰς ἦρχεν,
[1, 0]	ἡμῖν τοῖς Ἰουδαίοις γενόμενον καὶ	τὰς	ἐν αὐτῷ πράξεις καὶ τὸ
[1, 19]	τὰς θυγατέρας. καὶ τὰς πίστεις	τὰς	ἐπὶ τούτοις ἐποιήσαντο ὑπὲρ ὀρῶν
[1, 21]	δασεῖαν> ~(Ἰάκωβος δὲ ἀφίκετο εἰς	τὰς	ἔτι νῦν Σκηνὰς λεγομένας, ὅθεν
[1, 18]	διὰ τὸ πάσας εἰς Ἰάκωβον	τὰς	εὐχὰς ἀνηλωκέναι πένθος ἦγεν ἐπὶ
[1, 3]	τὸν ἄνδρα ἀγαπῶν ἐπένευεν αὐτῷ	τὰς	εὐχὰς εἰς τέλος ἄξειν, οὔτε
[1, 18]	καὶ φοβηθεὶς μὴ πρὶν γενέσθαι	τὰς	εὐχὰς εὑρεθεὶς κακουργῶν εἰς τοὐναντίον
[1, 18]	μὲν νομίζων εἰς Ἡσαῦν ποιεῖσθαι	τὰς	εὐχὰς παρεκάλει τὸν θεόν: ἄρτι
[1, 11]	καταγωγῆς, εἰ δὲ ἔχουσιν ἀκρατῶς,	τὰς	θυγατέρας αὐτοῦ ὑπὲρ ἐκείνων ταῖς
[1, 11]	ἀπαλλάσσεται τήν τε γυναῖκα καὶ	τὰς	θυγατέρας, δύο δὲ ἦσαν ἔτι
[1, 19]	τῆς αὐτοῦ καὶ συζεύξας αὐτῷ	τὰς	θυγατέρας ἐπιτάγμασιν ἐκτρυχώσειε χαλεποῖς, εἴκοσιν
[1, 19]	παρῄνεσε λαβόντι τὸν γαμβρὸν καὶ	τὰς	θυγατέρας ἠρεμεῖν καὶ μηδὲν εἰς
[1, 19]	γενομένων, ἀλλὰ κἀκεῖνος ἀγαπήσειν αὐτοῦ	τὰς	θυγατέρας. καὶ τὰς πίστεις τὰς
[1, 3]	ἐπερχομένων. (Νώχου δὲ ταύτας ποιησαμένου	τὰς	ἱκετείας ὁ θεὸς ἐπὶ δικαιοσύνῃ
[1, 0]	ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας (Τοῖς	τὰς	ἱστορίας συγγράφειν βουλομένοις οὐ μίαν
[1, 16]	τούτου γενομένου παρῆγε τὸν ξένον,	τὰς	μὲν καμήλους αὐτοῦ παραλαμβάνοντες οἱ
[1, 3]	ἐκ τῶν πατρίων ἐθισμῶν μήτε	τὰς	νενομισμένας τιμὰς ἔτι τῷ θεῷ
[1, 5]	δ' οἳ καὶ περαιωσάμενοι ναυσὶ	τὰς	νήσους κατῴκησαν. καὶ τῶν ἐθνῶν
[1, 3]	ἅπασι πρὸς ἃ βούλεσθε καὶ	τὰς	ὀρέξεις ἔχετε. δεσπότας γὰρ ἁπάντων
[1, 18]	ἔκρινε. (Γηραιὸς δὲ ὢν καὶ	τὰς	ὄψεις εἰς τὸ παντελὲς ἠφανισμένος
[1, 18]	τῆς πηρώσεως καὶ τοῦ κατὰ	τὰς	ὄψεις πάθους ἐμποδὼν ἦν αὐτῷ
[1, 16]	τὸ φρέαρ παραγίνεται καὶ παρακαλεῖ	τὰς	παρθένους ποτὸν αὐτῷ παρασχεῖν: τῶν
[1, 12]	ἔθος ἔχουσιν οἱ Ἰουδαῖοι ποιεῖσθαι	τὰς	περιτομάς, Ἄραβες δὲ μετὰ ἔτος
[1, 19]	ἀγαπήσειν αὐτοῦ τὰς θυγατέρας. καὶ	τὰς	πίστεις τὰς ἐπὶ τούτοις ἐποιήσαντο
[1, 1]	ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν	τὰς	πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ
[1, 10]	ἕξειν αὐτῶν τὴν γῆν καὶ	τὰς	πόλεις. (Ἅβραμος δὲ κατῴκει μὲν
[1, 6]	ἔχομεν: Ἑβραῖοι γὰρ αὐτῶν ἀνέστησαν	τὰς	πόλεις ἐκ τοιαύτης αἰτίας ἐν
[1, 6]	οὗ δηλώσομεν ὕστερον, ἀναστάτους αὐτῶν	τὰς	πόλεις ἐποίησεν. ἐγένοντο δὲ καὶ
[1, 0]	καὶ τῇ δυνάμει πρεπούσας ἀεὶ	τὰς	πράξεις ἀνατέθεικε πάσης καθαρὸν τὸν
[1, 3]	κρεῖττον τὴν διάνοιαν αὐτοὺς καὶ	τὰς	πράξεις μεταφέρειν, ὁρῶν δ' οὐκ
[1, 11]	ὠφελειῶν, εἶναί τε μισόξενοι καὶ	τὰς	πρὸς ἄλλους ὁμιλίας ἐκτρέπεσθαι. χαλεπήνας
[1, 6]	ὀλίγοι δὲ οἱ φυλάξαντες ἀκεραίους	τὰς	προσηγορίας ὑπάρχουσι. τεσσάρων γὰρ Χάμου
[1, 21]	παραστὰς ἐκέλευσε θαρρεῖν, ἁγνίσαντι δὲ	τὰς	σκηνὰς θυσίας ἐπιτελεῖν, ἃς τὸ
[1, 13]	δ' ὁ βωμὸς παρεσκεύαστο καὶ	τὰς	σχίζας ἐπενηνόχει καὶ ἦν εὐτρεπῆ,
[1, 12]	τὴν ἐξ αὐτῶν ἐπιμέλειαν διαφεύγει	τὰς	ταλαιπωρίας. (Ἀνδρωθέντι δὲ τῷ παιδὶ
[1, 10]	Σάρρᾳ δρασμὸν ἐπεβούλευσεν οὐχ ὑπομένουσα	τὰς	ταλαιπωρίας καὶ τὸν θεὸν ἱκέτευεν
[1, 3]	γενέσεις τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν καὶ	τὰς	τελευτάς. (Ἀδάμῳ μὲν τριακοστῷ ἤδη
[1, 3]	πληροῖ χρόνον. ἐξεταζέτω δὲ μηδεὶς	τὰς	τελευτὰς τῶν ἀνδρῶν, τοῖς γὰρ
[1, 3]	τοῦ λοιποῦ μετὰ τοσαύτης ὀργῆς	τὰς	τιμωρίας ἐπὶ τοῖς ἀδικήμασιν εἰσπραττόμενος
[1, 16]	τοιούτων αὐτὴν τυγχάνειν ἀγαθὴν παρὰ	τὰς	τοσαύτας παρθένους γενομένην. ἠξίου τε
[1, 3]	τοῦ θεοῦ γενόμενοι καὶ διὰ	τὰς	τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας πρὸς πλείονα χρόνον
[1, 0]	γενέσεις τῶν θεῶν, μήτι γε	τὰς	τῶν ἀνθρώπων πράξεις ἢ τοὺς
[1, 5]	τῶν ἐθνῶν ἔνια μὲν διασώζει	τὰς	ὑπὸ τῶν κτισάντων κειμένας προσηγορίας,
[1, 12]	τὸ τῶν Ἀράβων ἔθνος καὶ	τὰς	φυλὰς ἀπ' αὐτῶν καλοῦσι διά
[1, 16]	τρόπον: ὑπὸ τοὺς μηροὺς ἀλλήλοις	τὰς	χεῖρας ἐπαγαγόντες ἔπειτα ἐπικαλοῦνται τὸν
[1, 3]	τά τε ἄλλα ὅσα πρὸς	τὰς	χρείας ἐπικουρήσειν αὐτοῖς ἔμελλεν ἐνθέμενος,
[1, 6]	τοὺς γὰρ νῦν ὑφ' Ἑλλήνων	Γαλάτας	καλουμένους, Γομαρεῖς δὲ λεγομένους, Γόμαρος
[1, 6]	μὲν γὰρ Ἐλυμαίους Περσῶν ὄντας	ἀρχηγέτας	κατέλιπεν: Ἀσσούρας δὲ Νίνον οἰκίζει
[1, 4]	ὑψηλῶν τόπων κατάβασιν ἔπεισαν θαρσήσαντας	μιμητὰς	αὐτῶν γενέσθαι. καὶ τὸ μὲν
[1, 2]	δυναμένην καὶ γενόμενος αὐτὸς ἄριστος	μιμητὰς	τῶν αὐτῶν τοὺς ἀπογόνους κατέλιπεν.
[1, 11]	κτίζει δ' αὐτῶν ὁ μὲν	Μωαβίτας	μέγιστον ὄντας καὶ νῦν ἔθνος,
[1, 0]	Μωυσῆς τὸ παίδευμα τοὺς ἑαυτοῦ	πολίτας	τῆς τῶν νόμων θέσεως οὐκ
[1, 11]	τοῦ παιδός, οἱ δύο δὲ	Σοδομίτας	καταστρεψόμενοι. (Ταῦτ' ἀκούσας Ἅβραμος ἤλγησεν
[1, 11]	μέγιστον ὄντας καὶ νῦν ἔθνος,	Ἀμμανίτας	δὲ ὁ ἕτερος: Συρίας τῆς
[1, 6]	παρ' Ἕλλησιν: οἰκίζει δὲ καὶ	Σαβάκτας	Σαβακτηνούς: Ῥάμος δὲ Ῥαμαίους ᾤκισε
[1, 2]	ἐκ τῆς ἑτέρας γεγονότων ἰσχύι	πάντας	ὑπερβαλὼν τὰ πολεμικὰ διαπρεπῶς μετῆλθεν
[1, 3]	ἀπέχεσθαι καὶ καθαρεύειν φόνου τοὺς	δράσαντάς	τι τοιοῦτον κολάζοντας, χρῆσθαι δὲ
[1, 3]	καὶ Νικόλαος ἱστοροῦσι τοὺς ἀρχαίους	ζήσαντας	ἔτη χίλια. περὶ μὲν τούτων,
[1, 10]	κατὰ τὴν Αἴγυπτον: ἐν οἷς	κακοπαθήσαντας	περιέσεσθαι τῶν ἐχθρῶν καὶ κρατήσαντας
[1, 4]	τῶν ὑψηλῶν τόπων κατάβασιν ἔπεισαν	θαρσήσαντας	μιμητὰς αὐτῶν γενέσθαι. καὶ τὸ
[1, 10]	κακοπαθήσαντας περιέσεσθαι τῶν ἐχθρῶν καὶ	κρατήσαντας	πολέμῳ Χαναναίων ἕξειν αὐτῶν τὴν
[1, 1]	παραγγέλμασιν, οἰόμενος δὲ συμφορᾷ περιπεσεῖσθαι	παρακούσαντας	ἀναπείθει κακοήθως τὴν γυναῖκα γεύσασθαι
[1, 3]	ἐκείνων ἔσεσθαι καὶ χείρω κακίαν	καταδικασθέντας,	εἰ μὴ πρὸς τὸ παντελὲς
[1, 6]	δὲ τοὺς ἀπ' αὐτοῦ Μαγώγας	ὀνομασθέντας	ᾤκισεν, Σκύθας δὲ ὑπ' αὐτῶν
[1, 11]	ὄψει διαφέροντας καὶ παρὰ Λώτῳ	καταχθέντας	ἐπὶ βίαν καὶ ὕβριν αὐτῶν
[1, 11]	ἠσπάσατό τε καὶ παρ' αὐτῷ	καταχθέντας	παρεκάλει ξενίας μεταλαβεῖν. ἐπινευσάντων δὲ
[1, 9]	οὖν ἔτη δουλεύοντες καὶ τοὺς	ἐπιταχθέντας	αὐτοῖς φόρους τελοῦντες ὑπέμειναν, τῷ
[1, 4]	οὕτως: τῶν δὲ ἱερέων τοὺς	διασωθέντας	τὰ τοῦ Ἐνυαλίου Διὸς ἱερώματα
[1, 21]	γὰρ ἠπίστατο ὑπὸ τῆς Ῥαχήλης	κλαπέντας,	καὶ αὐτοὺς ἔκρυψεν ἐν Σικίμοις
[1, 10]	παρὰ τῶν Ἀσσυρίων ἔσωσεν οἰκείους	ὄντας.	Ἅβραμος δὲ οὐκ ἔφη τοῦτο
[1, 11]	κατέσχον λανθάνοντες ἀλλ' ἐμήνυσαν ἑαυτοὺς	ὄντας	ἀγγέλους τοῦ θεοῦ, καὶ ὅτι
[1, 10]	τοὺς μὲν ἐν ταῖς κοίταις	ὄντας	ἀπέκτεινε μηδ' ἐπίνοιαν τῆς συμφορᾶς
[1, 6]	Ἔλυμος μὲν γὰρ Ἐλυμαίους Περσῶν	ὄντας	ἀρχηγέτας κατέλιπεν: Ἀσσούρας δὲ Νίνον
[1, 11]	αὐτῶν ὁ μὲν Μωαβίτας μέγιστον	ὄντας	καὶ νῦν ἔθνος, Ἀμμανίτας δὲ
[1, 19]	τῶν θεῶν, οὓς σέβειν πατρίους	ὄντας	νόμιμον ἦν, συνανελομένη συναπεδίδρασκε μετὰ
[1, 4]	τὰ τοῦ Ἐνυαλίου Διὸς ἱερώματα	λαβόντας	εἰς Σεναὰρ τῆς Βαβυλωνίας ἐλθεῖν.
[1, 3]	Βάρις λεγόμενον, εἰς ὃ πολλοὺς	συμφυγόντας	ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος ἔχει
[1, 3]	πράξεις μεταφέρειν, ὁρῶν δ' οὐκ	ἐνδιδόντας,	ἀλλ' ἰσχυρῶς ὑπὸ τῆς ἡδονῆς
[1, 3]	φόνου τοὺς δράσαντάς τι τοιοῦτον	κολάζοντας,	χρῆσθαι δὲ τοῖς ἄλλοις ζῴοις
[1, 20]	τὸν τρόπον πέμπει τινὰς δῶρα	κομίζοντας	τἀδελφῷ: ὑποζύγια δὲ ἦν τὰ
[1, 2]	πρὸς ἡδονὴν καὶ λῃστείαν τοὺς	ἐντυγχάνοντας	παρακαλῶν διδάσκαλος αὐτοῖς ὑπῆρχε πονηρῶν
[1, 0]	εὐδαίμονα βίον, τοὺς ἔξω δὲ	βαίνοντας	ἀρετῆς μεγάλαις περιβάλλει συμφοραῖς. τοῦτο
[1, 13]	καταλιπὼν ἐν τῷ πεδίῳ τοὺς	συνόντας	μετὰ μόνου τοῦ παιδὸς παραγίνεται
[1, 11]	τοὺς νεανίσκους εὐπρεπεστάτους τῇ ὄψει	διαφέροντας	καὶ παρὰ Λώτῳ καταχθέντας ἐπὶ
[1, 0]	μὴ ταῦτα φρονοῦντας μηδὲ μὴν	πιστεύοντας	ἀπαραιτήτως ἐκόλασε. πρὸς ταύτην οὖν
[1, 0]	ὅτε πρὸς τὴν εὐσέβειαν ἔσχεν	ὑπακούοντας,	ῥᾳδίως ἤδη περὶ πάντων ἔπειθεν.
[1, 8]	τῶν ἰδίων κενοὺς καὶ μηδὲν	ἔχοντας	ἀληθὲς ἀπέφαινε. θαυμασθεὶς οὖν ὑπ'
[1, 10]	ἀπέκτεινε μηδ' ἐπίνοιαν τῆς συμφορᾶς	ἔχοντας,	οἱ δὲ μήπω πρὸς ὕπνον
[1, 3]	διασωθῆναι πλείονας φυγῆς ἀφορμὴν οὐκ	ἔχοντας.	παυσαμένου δὲ τοῦ ὑετοῦ μόλις
[1, 4]	κατακλυσμὸν τὰ πεδία καὶ ὀκνηρῶς	ἔχοντας	πρὸς τὴν ἀπὸ τῶν ὑψηλῶν
[1, 19]	Ῥεβέκκας καὶ τοὺς γονεῖς εἰδυῖα	ποθοῦντας	αὐτῆς τὸ ὄνομα ὑπὸ τῆς
[1, 19]	ἣν γυναιξὶ γαμεταῖς πρὸς τοὺς	συνοικοῦντας	εἶναι συμβέβηκεν: ἕπονται τοίνυν οὐχ
[1, 0]	μεταλαμβάνειν καὶ τοὺς μὴ ταῦτα	φρονοῦντας	μηδὲ μὴν πιστεύοντας ἀπαραιτήτως ἐκόλασε.
[1, 7]	κατ' αὐτοὺς εὐταξίας, ταύτης δ'	ὑστεροῦντας	φανεροὺς γίνεσθαι μηδ' ὅσα πρὸς
[1, 3]	καὶ κομίζειν τινὰς τῆς ἀσφάλτου	ἀφαιροῦντας:	χρῶνται δ' οἱ ἄνθρωποι τῷ
[1, 4]	ἐποιήσαντο, καὶ τοὺς ἄλλους σφόδρα	δεδιότας	διὰ τὸν κατακλυσμὸν τὰ πεδία
[1, 4]	ἂν μὴ περιρρέοι. οὕτως δὲ	μεμηνότας	αὐτοὺς ὁρῶν ὁ θεὸς ἀφανίσαι
[1, 3]	βούλεσθε καὶ τὰς ὀρέξεις ἔχετε.	δεσπότας	γὰρ ἁπάντων ὑμᾶς εἶναι πεποίηκα
[1, 10]	ἄγγελος θεῖος κελεύων πρὸς τοὺς	δεσπότας	ἐπανιέναι: βίου γὰρ μείζονος τεύξεσθαι
[1, 10]	πείθεται καὶ ἐπανελθοῦσα πρὸς τοὺς	δεσπότας	συγγνώμης ἔτυχε: τίκτει δὲ μετ'
[1, 3]	ὑβριστὰς ἐγέννησαν παῖδας καὶ παντὸς	ὑπερόπτας	καλοῦ διὰ τὴν ἐπὶ τῇ
[1, 11]	αὐλῆς, καὶ νομίσας εἶναι ξένους	ἀναστὰς	ἠσπάσατό τε καὶ παρ' αὐτῷ
[1, 11]	τοῖς Σοδομίταις καὶ τὸν θεὸν	ἀναστὰς	ἱκέτευσε παρακαλῶν, μὴ τοὺς δικαίους
[1, 7]	μετ' οὐ πολὺν δὲ χρόνον	μεταναστὰς	καὶ ἀπὸ ταύτης τῆς χώρας
[1, 21]	πρὸς τοὺς υἱοὺς ὁ θεὸς	παραστὰς	ἐκέλευσε θαρρεῖν, ἁγνίσαντι δὲ τὰς
[1, 19]	ἡσύχαζεν: ὄναρ δὲ ὁ θεὸς	ἐπιστὰς	αὐτῷ παρῄνεσε λαβόντι τὸν γαμβρὸν
[1, 3]	γὰρ ἄγγελοι θεοῦ γυναιξὶ συνιόντες	ὑβριστὰς	ἐγέννησαν παῖδας καὶ παντὸς ὑπερόπτας
[1, 16]	τίνος ἄλλου κοινωνήσειν πρὸς ἀνθρώπους	αὐτάς	ποτε, αἳ μηδ' ὕδατος μετέδοσαν
[1, 12]	ἡμέραν περιτέμνουσι, κἀξ ἐκείνου μετὰ	τοσαύτας	ἔθος ἔχουσιν οἱ Ἰουδαῖοι ποιεῖσθαι
[1, 16]	αὐτὴν τυγχάνειν ἀγαθὴν παρὰ τὰς	τοσαύτας	παρθένους γενομένην. ἠξίου τε παρ'
[1, 3]	τοῖς τάχιον ἐπερχομένων. (Νώχου δὲ	ταύτας	ποιησαμένου τὰς ἱκετείας ὁ θεὸς
[1, 18]	τοὐναντίον παροξύνῃ τὸν πατέρα ποιήσασθαι	ταύτας,	προσέφερε τῷ πατρὶ τὸ δεῖπνον.
[1, 19]	ἀφῖκται μητέρα τε καὶ πατέρα	πρεσβύτας	καταλιπὼν καὶ θεραπείας τῆς παρ'
[1, 3]	τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν καὶ τὰς	τελευτάς.	(Ἀδάμῳ μὲν τριακοστῷ ἤδη καὶ
[1, 3]	χρόνον. ἐξεταζέτω δὲ μηδεὶς τὰς	τελευτὰς	τῶν ἀνδρῶν, τοῖς γὰρ αὐτῶν
[1, 6]	Βαοῦξος Μαουῆλος Ζάχαμος Ἀζαοῦος Ἰαδελφᾶς	Ἰαδαφᾶς	Βαθουῆλος: οὗτοι μὲν Ναχώρου παῖδες
[1, 6]	Ἐδώραμος Οὐζάλης Δαήλης Ἤβαλος Ἀβιμάηλος	Σάφας	Ὀφίρης Εὐίλης Ἰόβηλος. οὗτοι ἀπὸ
[1, 15]	Λατούσιμος Ἄσσουρις Λούουρις: Μαδάνου δὲ	Ἠφᾶς	Ἑώφρην Ἄνωχος Ἐβιδᾶς Ἐλδᾶς. τούτοις
[1, 6]	Οὖξος Βαοῦξος Μαουῆλος Ζάχαμος Ἀζαοῦος	Ἰαδελφᾶς	Ἰαδαφᾶς Βαθουῆλος: οὗτοι μὲν Ναχώρου
[1, 3]	θεοῦ γενόμενοι καὶ διὰ τὰς	τροφὰς	ἐπιτηδειοτέρας πρὸς πλείονα χρόνον οὔσας
[1, 6]	καὶ Γάδαμος καὶ Τααῦος καὶ	Μαχᾶς	ἐκ Ῥούμας παλλακῆς αὐτῷ γεγόνασι.
[1, 6]	Ναχώρῃ μὲν οὖν ἐκ τῆς	Μελχᾶς	ὀκτὼ παῖδες ἐγένοντο, Οὖξος Βαοῦξος
[1, 18]	πρὸς αὐτὸν εὐνοίᾳ χρησάμενος κατ'	ἀρχὰς	ἐπὶ ταύτης ὑπὸ φθόνου μεῖναι
[1, 12]	μητρός. ὁ δὲ κατὰ μὲν	ἀρχὰς	οὐ προσετίθετο τὴν αὑτοῦ γνώμην
[1, 18]	τὸ πάσας εἰς Ἰάκωβον τὰς	εὐχὰς	ἀνηλωκέναι πένθος ἦγεν ἐπὶ τῇ
[1, 3]	ἄνδρα ἀγαπῶν ἐπένευεν αὐτῷ τὰς	εὐχὰς	εἰς τέλος ἄξειν, οὔτε τοὺς
[1, 18]	φοβηθεὶς μὴ πρὶν γενέσθαι τὰς	εὐχὰς	εὑρεθεὶς κακουργῶν εἰς τοὐναντίον παροξύνῃ
[1, 18]	ὑπολαβὼν κακοῦργον δειπνήσας τρέπεται πρὸς	εὐχὰς	καὶ παράκλησιν τοῦ θεοῦ δέσποτα,
[1, 18]	νομίζων εἰς Ἡσαῦν ποιεῖσθαι τὰς	εὐχὰς	παρεκάλει τὸν θεόν: ἄρτι δὲ
[1, 20]	ἀγαθὰς ἐλπίδας ὑπαγορεύοντα περὶ τῶν	ἐς	ὕστερον: καὶ τὸν μὲν τόπον
[1, 12]	οἱ Ἰουδαῖοι ποιεῖσθαι τὰς περιτομάς,	Ἄραβες	δὲ μετὰ ἔτος τρισκαιδέκατον: Ἰσμαῆλος
[1, 6]	δὲ Θυγραμαίους, οἳ δόξαν Ἕλλησι	Φρύγες	ὠνομάσθησαν. Ἰαυάνου δὲ τοῦ Ἰάφθου
[1, 19]	ὃν ἐσπούδακας, καὶ γενήσονταί σοι	παῖδες	ἀγαθοί, τὸ δὲ πλῆθος αὐτῶν
[1, 2]	τελευτᾷ. γίνονται μὲν οὖν αὐτῷ	παῖδες	ἄλλοι τε πλείους καὶ Σῆθος:
[1, 2]	ἕτερον χωρίον. ~(Γίνονται δὲ αὐτοῖς	παῖδες	ἄρρενες δύο: προσηγορεύετο δὲ αὐτῶν
[1, 19]	Ῥαχήλᾳ χαριζόμενος. πάλιν οὖν γίνονται	παῖδες	αὐτῇ, Ἰσσαχάρης μὲν σημαίνων τὸν
[1, 6]	Ἰαδαφᾶς Βαθουῆλος: οὗτοι μὲν Ναχώρου	παῖδες	γνήσιοι: Ταβαῖος γὰρ καὶ Γάδαμος
[1, 2]	τὴν κατοίκησιν, ἔνθ' αὐτῷ καὶ	παῖδες	ἐγένοντο: οὐκ ἐπὶ νουθεσίᾳ δὲ
[1, 6]	οὖν ἐκ τῆς Μελχᾶς ὀκτὼ	παῖδες	ἐγένοντο, Οὖξος Βαοῦξος Μαουῆλος Ζάχαμος
[1, 6]	αὐτοῦ Χαναναίαν προσηγόρευσεν. γίνονται δὲ	παῖδες	ἐξ αὐτῶν Χούσου μὲν ἕξ,
[1, 15]	Κατούραν ὕστερον, ἐξ ἧς αὐτῷ	παῖδες	ἓξ γίνονται πρός τε πόνους
[1, 15]	ἐκ τῆς Κατούρας Ἁβράμῳ ἐγένοντο	παῖδες	ἱκανοί. λέγει δὲ αὐτῶν καὶ
[1, 12]	αὐτὴ τὸ ἀρχαῖον, ἐξ οὗ	παῖδες	Ἰσμαήλῳ γίνονται δώδεκα πάντες, Ναβαιώθης
[1, 19]	τῆς ἀδελφῆς οἵ τε ἑκατέρων	παῖδες	καὶ αἱ θεραπαινίδες σὺν τοῖς
[1, 15]	Σοῦος. φύονται δὲ καὶ τούτοις	παῖδες:	καὶ Σούου μὲν Σαβακίνης γίνεται
[1, 21]	ὀδύνην τῇ μητρί. οὗτοι Ἰακώβου	παῖδες	οἱ πάντες, ἄρρενες μὲν δώδεκα
[1, 6]	τῶν Νώχου υἱῶν πέντε γίνονται	παῖδες,	οἳ τὴν μέχρι τοῦ κατ'
[1, 6]	ἐποίησεν. ἐγένοντο δὲ καὶ Χαναναίου	παῖδες,	Σιδώνιος, ὃς καὶ πόλιν ἐπώνυμον
[1, 6]	τὸ ὄνομα. Ἰαφθᾶ μὲν δὴ	παῖδές	τε καὶ υἱωνοὶ τοσαῦτα ἔσχον
[1, 6]	τηρεῖ σχήματος. (Οἱ δὲ Χάμου	παῖδες	τὴν ἀπὸ Συρίας καὶ Ἀμάνου
[1, 4]	οὕτω σκοπείτωσαν. ~(Οἱ δὲ Νώχου	παῖδες	τρεῖς ὄντες Σημᾶς καὶ Ἰαφθᾶς
[1, 2]	Μαθουσάλας, τοῦ δὲ Λάμεχος, ᾧ	παῖδες	ὑπῆρξαν ἑπτὰ καὶ ἑβδομήκοντα ἐκ
[1, 11]	τὸ γένος ἐκλιπεῖν. γίνονται δὲ	παῖδες	ὑπὸ μὲν τῆς πρεσβυτέρας Μώαβος:
[1, 19]	τε ἑκατέρων παῖδες καὶ αἱ	θεραπαινίδες	σὺν τοῖς υἱοῖς εἴ τέ
[1, 19]	Ῥαχήλαν παρέλαβεν. (Ἦσαν δ' ἑκατέραις	θεραπαινίδες	τοῦ πατρὸς δόντος Ζελφὰ μὲν
[1, 8]	ἰδίων κενοὺς καὶ μηδὲν ἔχοντας	ἀληθὲς	ἀπέφαινε. θαυμασθεὶς οὖν ὑπ' αὐτῶν
[1, 13]	μοι παρὰ τοῦ θεοῦ, ἐπεὶ	παρῆλθες	εἰς τὸν βίον, οὐκ ἔστιν
[1, 6]	Μεσχῆνοι δὲ ὑπὸ Μέσχου κτισθέντες	Καππάδοκες	μὲν ἄρτι κέκληνται, τῆς δὲ
[1, 3]	γῆς ἐκλελειμμένον ὑπὸ τοῦ ὕδατος	ἀσφαλές	ἐστιν ἤδη πρὸς ἔκβασιν: ὁ
[1, 3]	καταδικασθέντας, εἰ μὴ πρὸς τὸ	παντελὲς	εἶεν σεσωσμένοι, τηρηθεῖεν δ' ἑτέρῳ
[1, 18]	καὶ τὰς ὄψεις εἰς τὸ	παντελὲς	ἠφανισμένος προσκαλεσάμενος τὸν Ἡσαῦν καὶ
[1, 8]	πρὸς τὰς γυναῖκας τῶν Αἰγυπτίων	ἐπιμανές,	μὴ διὰ τὴν εὐμορφίαν τῆς
[1, 20]	τὸ μὲν φάντασμα ταῦτ' εἰπὸν	ἀφανὲς	γίνεται. ἡσθεὶς δὲ τούτοις Ἰάκωβος
[1, 18]	Γεράρων, ὀρύσσοντι δ' αὐτῷ φρέαρ	ποιμένες	ἐπιπεσόντες εἰς μάχην ἐχώρησαν κωλύοντες
[1, 2]	χωρίον. ~(Γίνονται δὲ αὐτοῖς παῖδες	ἄρρενες	δύο: προσηγορεύετο δὲ αὐτῶν ὁ
[1, 21]	οὗτοι Ἰακώβου παῖδες οἱ πάντες,	ἄρρενες	μὲν δώδεκα θήλεια δὲ μία.
[1, 6]	χώρα διεφύλαξε: Παλαιστίνην γὰρ οἱ	Ἕλληνες	αὐτοῦ τὴν μοῖραν καλοῦσι. τῶν
[1, 6]	δὲ Ἰαυάνου Ἰωνία καὶ πάντες	Ἕλληνες	γεγόνασι. κατοικίζει δὲ καὶ Θεοβήλους
[1, 5]	δοκοῦν τοῖς παροικοῦσι τροπὴν ἔλαβον.	Ἕλληνες	δ' εἰσὶν οἱ τούτου καταστάντες
[1, 6]	Θείρας μὲν ἐκάλεσεν ὧν ἦρξεν,	Ἕλληνες	δὲ Θρᾷκας αὐτοὺς μετωνόμασαν. καὶ
[1, 1]	ἀναδιδόμενον ἡμῖν, ὃν δὴ Νεῖλον	Ἕλληνες	προσαγορεύουσιν. (Ὁ δὴ τοίνυν θεὸς
[1, 6]	Ἀραμαίους δὲ Ἄραμος ἔσχεν, οὓς	Ἕλληνες	Σύρους προσαγορεύουσιν: οὓς δὲ Λυδοὺς
[1, 6]	μὲν Ἀσχανάξους ᾤκισεν, οἳ νῦν	Ῥήγινες	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων καλοῦνται, Ῥιφάθης
[1, 0]	καὶ περὶ τῶν Ἑλλήνων εἴ	τινες	αὐτῶν γνῶναι τὰ παρ' ἡμῖν
[1, 19]	ἐξ αὐτῆς Δάν, θεόκριτον ἄν	τινες	εἴποιεν κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶτταν:
[1, 0]	πολλὰς καὶ πλεῖστον ἀλλήλων διαφερούσας.	τινὲς	μὲν γὰρ ἐπιδεικνύμενοι λόγων δεινότητα
[1, 0]	ξένην διαλέκτου συνήθειαν. ἦσαν δέ	τινες,	οἳ πόθῳ τῆς ἱστορίας ἐπ'
[1, 0]	ὅτε τὸν πόλεμον συνέγραφον, δηλῶσαι	τίνες	ὄντες ἐξ ἀρχῆς Ἰουδαῖοι καὶ
[1, 0]	περὶ ἐκείνου προειπεῖν, ὅπως μή	τινες	τῶν ἀναγνωσομένων διαπορῶσι, πόθεν ἡμῖν
[1, 4]	ὄντων τῶν ἀνθρώπων πύργον ᾠκοδόμησάν	τινες	ὑψηλότατον ὡς ἐπὶ τὸν οὐρανὸν
[1, 0]	παρὰ δύναμιν ὑπέστησαν: εἰσὶ δ'	οἵτινες	ἐβιάσθησαν ὑπ' αὐτῆς τῆς τῶν
[1, 6]	κατοικίζει δὲ καὶ Θεοβήλους Θεόβηλος,	οἵτινες	ἐν τοῖς νῦν Ἴβηρες καλοῦνται.
[1, 6]	μὲν τῶν ἐπιχωρίων Ἀμάθη καλουμένη,	Μακεδόνες	δ' αὐτὴν Ἐπιφάνειαν ἀφ' ἑνὸς
[1, 6]	ὀνόματα διὰ τὸ τῆς γραφῆς	εὐπρεπὲς	ἡλλήνισται πρὸς ἡδονὴν τῶν ἐντευξομένων:
[1, 16]	τε καί τινας κόσμους, οὓς	εὐπρεπὲς	φορεῖν παρθένοις, ἀνεδίδου τῇ κόρῃ
[1, 18]	παρ' αὐτῆς πεπυσμένος: ἐπεὶ δ'	εὐτρεπὲς	ἦν τὸ δεῖπνον, ἐρίφου δέρματι
[1, 6]	μὲν οὐδὲν ἔβλαψεν ὁ χρόνος:	Αἰθίοπες	γὰρ ὧν ἦρξεν ἔτι καὶ
[1, 21]	ἕξ, δύο δὲ ἐκ Ῥαχήλης,	τέσσαρες	δὲ ἐκ τῶν θεραπαινίδων δύο
[1, 2]	τοῦτο: γίνονται δὲ αὐτοῖς καὶ	θυγατέρες.	οἱ μὲν οὖν ἀδελφοὶ διαφόροις
[1, 6]	Θεόβηλος, οἵτινες ἐν τοῖς νῦν	Ἴβηρες	καλοῦνται. καὶ Μεσχῆνοι δὲ ὑπὸ
[1, 11]	ἔτι παρθένοι, ἀναλαβών: οἱ γὰρ	μνηστῆρες	περιεφρόνησαν τῆς ἐξόδου εὐήθειαν ἐπικαλοῦντες
[1, 6]	δύσγνωστοι τυγχάνουσιν, ὀλίγοι δὲ οἱ	φυλάξαντες	ἀκεραίους τὰς προσηγορίας ὑπάρχουσι. τεσσάρων
[1, 21]	αὐτοῦ, φείδονται δὲ τῶν γυναικῶν.	πράξαντες	δὲ ταῦτα δίχα τῆς τοῦ
[1, 2]	τοὺς ἀπογόνους κατέλιπεν. οἱ δὲ	πάντες	ἀγαθοὶ φύντες γῆν τε τὴν
[1, 21]	μητρί. οὗτοι Ἰακώβου παῖδες οἱ	πάντες,	ἄρρενες μὲν δώδεκα θήλεια δὲ
[1, 6]	διὰ τὸ Ἀράνου πένθος μετοικίζονται	πάντες	εἰς Χαρρὰν τῆς Μεσοποταμίας, ὅπου
[1, 6]	ἀπὸ δὲ Ἰαυάνου Ἰωνία καὶ	πάντες	Ἕλληνες γεγόνασι. κατοικίζει δὲ καὶ
[1, 19]	εἰδότες ἔτι περιόντα. οἱ δὲ	πάντες	ἐπίστασθαί τε ἔφασαν, οὐ γὰρ
[1, 12]	οὗ παῖδες Ἰσμαήλῳ γίνονται δώδεκα	πάντες,	Ναβαιώθης Κήδαρος Ἀβδεῆλος Μάσσαμος Μάσμασος
[1, 3]	καὶ οἱ μὲν οὕτως ἀφανίζονται	πάντες,	Νῶχος δὲ σώζεται μόνος ὑποθεμένου
[1, 10]	τῷ θεῷ περιτέμνεται παραχρῆμα καὶ	πάντες	οἱ παρ' αὐτοῦ καὶ ὁ
[1, 3]	μαρτυροῦσι δέ μου τῷ λόγῳ	πάντες	οἱ παρ' Ἕλλησι καὶ βαρβάροις
[1, 3]	τούτου καὶ τῆς λάρνακος μέμνηνται	πάντες	οἱ τὰς βαρβαρικὰς ἱστορίας ἀναγεγραφότες,
[1, 6]	Μεσραίου παίδων ὀκτὼ γενομένων οἱ	πάντες	τὴν ἀπὸ Γάζης ἕως Αἰγύπτου
[1, 6]	Μέρσην καὶ Μερσαίους τοὺς Αἰγυπτίους	ἅπαντες	οἱ ταύτῃ καλοῦμεν. ἔκτισε δὲ
[1, 12]	θάλασσαν κατοικοῦσι Ναβατηνὴν τὴν χώραν	ὀνομάσαντες.	εἰσὶ δὲ οὗτοι, οἳ τὸ
[1, 0]	γὰρ ἄλλοι νομοθέται τοῖς μύθοις	ἐξακολουθήσαντες	τῶν ἀνθρωπίνων ἁμαρτημάτων εἰς τοὺς
[1, 9]	στρατεύσαντες Ἀσσύριοι καὶ μέρη τέσσαρα	ποιήσαντες	τῆς στρατιᾶς ἐπολιόρκουν αὐτούς: στρατηγὸς
[1, 9]	εἷς ἐπιτεταγμένος. γενομένης δὲ μάχης	νικήσαντες	οἱ Ἀσσύριοι φόρον ἐπιτάσσουσι τοῖς
[1, 15]	αὐτὴν καὶ οἱ υἱωνοὶ αὐτοῦ	κατοικήσαντες	ἐν αὐτῇ τὴν γῆν ἀπὸ
[1, 10]	αὐτοῦ καὶ βασιλεῖς, καὶ ὅτι	πολεμήσαντες	καθέξουσι τὴν Χαναναίαν ἅπασαν ἀπὸ
[1, 19]	καὶ ταῦτα ἃ μηδὲ οἱ	πολεμήσαντες	τοὺς ἐχθροὺς ἔδρασαν ὁ συγγενὴς
[1, 0]	πόσους τε πολέμους ἐν μακροῖς	πολεμήσαντες	χρόνοις εἰς τὸν τελευταῖον ἄκοντες
[1, 2]	τε τὴν αὐτὴν ἀστασίαστοι κατῴκησαν	εὐδαιμονήσαντες	μηδενὸς αὐτοῖς ἄχρι καὶ τελευτῆς
[1, 3]	τοῖς ταύτης προσλιπαροῦντες καὶ πόλεις	ἀναστήσαντες	εὐδαιμόνως ζῆν ἔχοιεν καὶ μηδενὸς
[1, 5]	ἐποιήσαντο καὶ τὴν πάλαι δόξαν	καλλωπίσαντες	τὰ ἔθνη τοῖς ὀνόμασι πρὸς
[1, 9]	ἦρχον ἕκαστος ἰδίας. ἐπὶ τούτους	στρατεύσαντες	Ἀσσύριοι καὶ μέρη τέσσαρα ποιήσαντες
[1, 13]	ἀκηκοότες ἠσπάζοντό τε ἀλλήλους καὶ	θύσαντες	ἀπενόστησαν πρὸς τὴν Σάρραν καὶ
[1, 7]	μετῴκησε καὶ οἱ ἀπ' ἐκείνου	πληθύσαντες,	περὶ ὧν ἐν ἑτέρῳ λόγῳ
[1, 5]	εἰσὶν οἱ τούτου καταστάντες αἴτιοι:	ἰσχύσαντες	γὰρ ἐν τοῖς ὕστερον ἰδίαν
[1, 5]	Ἕλληνες δ' εἰσὶν οἱ τούτου	καταστάντες	αἴτιοι: ἰσχύσαντες γὰρ ἐν τοῖς
[1, 4]	αὐτοῦ. οἱ δὲ θεοὶ ἀνέμους	ἐπιπέμψαντες	ἀνέτρεψαν τὸν πύργον καὶ ἰδίαν
[1, 4]	εἰς ἀποικίαν αὐτοὺς παρορμᾶν, ἵνα	διαιρεθέντες	εὐεπιχειρητότεροι γένωνται. (Ἐξῆρέ τε αὐτοὺς
[1, 6]	καὶ Μεσχῆνοι δὲ ὑπὸ Μέσχου	κτισθέντες	Καππάδοκες μὲν ἄρτι κέκληνται, τῆς
[1, 0]	χρησάμενοι τύχαις ὑφ' οἵῳ τε	παιδευθέντες	νομοθέτῃ τὰ πρὸς εὐσέβειαν καὶ
[1, 10]	τῶν Σοδομιτῶν σώσας αἰχμαλώτους, οἳ	ληφθέντες	ἔφθησαν ὑπὸ τῶν Ἀσσυρίων, καὶ
[1, 20]	σπανίζειν αὐτῶν. ἦσαν δὲ οἱ	πεμφθέντες	ἐκ διαλειμμάτων, ἵνα συνεχέστερον ἐντυγχάνοντες
[1, 0]	τὰ τοῦ νόμου παρέδοσαν οἱ	πεμφθέντες	ἐπὶ τὴν ἐξήγησιν εἰς τὴν
[1, 20]	ἀκολουθεῖν, ὅπως εἰ βιασθεῖεν οἱ	προπεμφθέντες	ἐπιθεμένου τοῦ ἀδελφοῦ, καταφυγὴν ἔχοιεν
[1, 19]	καταληφθεῖεν ὑπὸ τοῦ πατρὸς αὐτῆς	διωχθέντες	ἔχοι τούτοις προσφυγοῦσα συγγνώμης τυγχάνειν.
[1, 0]	τὸν πόλεμον συνέγραφον, δηλῶσαι τίνες	ὄντες	ἐξ ἀρχῆς Ἰουδαῖοι καὶ τίσι
[1, 3]	ἀφῖχθαι. οἱ μὲν γὰρ θεοφιλεῖς	ὄντες	καὶ ὑπ' αὐτοῦ τοῦ θεοῦ
[1, 4]	~(Οἱ δὲ Νώχου παῖδες τρεῖς	ὄντες	Σημᾶς καὶ Ἰαφθᾶς καὶ Χαμᾶς
[1, 19]	ἐμοί, εἰ μοῖραν αὐτῆς ὀλίγην	λαβόντες	ἔχομεν. περὶ μέντοι γε τῶν
[1, 6]	ὀνόματα ἐπετίθεσαν οἱ γῆν τινα	καταλαβόντες.	Ἰαφθᾶ μὲν οὖν τοῦ Νώχου
[1, 6]	ὅσα πρὸς θάλασσαν αὐτῆς ἐτέτραπτο	καταλαβόντες	καὶ τὰ μέχρι τοῦ ὠκεανοῦ
[1, 16]	τοὺς μηροὺς ἀλλήλοις τὰς χεῖρας	ἐπαγαγόντες	ἔπειτα ἐπικαλοῦνται τὸν θεὸν μάρτυρα
[1, 19]	καὶ δεικνύουσι τὸν Ἰάκωβον αὐτῇ	λέγοντες,	ὡς ξένος οὗτος ἥκοι τὰ
[1, 4]	κατὰ τὴν εὐμένειαν τὴν ἐκείνου	νομίζοντες	ἔχειν τὰ ἀγαθά, τὴν δ'
[1, 3]	τὸν φόβον καὶ τὴν ἱστορίαν	μαθόντες	τοῦ δευτέρου δὲ τὴν ἀπώλειαν.
[1, 21]	τοῖς φύλαξι κτείνουσι κοιμωμένους καὶ	παρελθόντες	εἰς τὴν πόλιν ἀναιροῦσι πᾶν
[1, 4]	ἔμπροσθεν τῆς ἐπομβρίας γεγονότες, πρῶτοι	κατελθόντες	ἀπὸ τῶν ὀρῶν εἰς τὰ
[1, 3]	πολλοὶ γὰρ ἄγγελοι θεοῦ γυναιξὶ	συνιόντες	ὑβριστὰς ἐγέννησαν παῖδας καὶ παντὸς
[1, 0]	πολεμήσαντες χρόνοις εἰς τὸν τελευταῖον	ἄκοντες	πρὸς Ῥωμαίους κατέστησαν. ἀλλ' ἐπειδὴ
[1, 21]	καὶ εὐωχίαν τετραμμένων νύκτωρ πρώτοις	ἐπιβαλόντες	τοῖς φύλαξι κτείνουσι κοιμωμένους καὶ
[1, 16]	ξένον, τὰς μὲν καμήλους αὐτοῦ	παραλαμβάνοντες	οἱ Λαβάνου θεράποντες ἐτημέλουν, αὐτὸς
[1, 6]	ἕως Γαδείρων γῆν ἣν ἔτυχον	καταλαμβάνοντες,	καὶ μηδενὸς προκατῳκηκότος τὰ ἔθνη
[1, 4]	τὴν οἰκείαν αἰτίαν τῆς εὐπορίας	ὑπολαμβάνοντες	οὐκ ἐπείθοντο. προσετίθεσαν δὲ τῷ
[1, 11]	δ' ἀνδρὸς ἑκατόν, οὐκέτι κατέσχον	λανθάνοντες	ἀλλ' ἐμήνυσαν ἑαυτοὺς ὄντας ἀγγέλους
[1, 19]	κρεῖττον ἔσται, μείζοσιν υἱοῖς αὐτῶν	καταλιμπάνοντες:	οἷς ἐγὼ τὸ ταύτης κράτος
[1, 20]	πεμφθέντες ἐκ διαλειμμάτων, ἵνα συνεχέστερον	ἐντυγχάνοντες	πολλοὶ δοκῶσιν: ἀνήσειν γὰρ ὑπὸ
[1, 16]	καμήλους αὐτοῦ παραλαμβάνοντες οἱ Λαβάνου	θεράποντες	ἐτημέλουν, αὐτὸς δὲ δειπνήσων εἰσήγετο
[1, 3]	ὅλων καὶ πάντα πρὸς ἀρετὴν	ἀποβλέποντες,	εἶτα προϊ όντος χρόνου μεταβάλλονται
[1, 4]	καὶ τὸν πύργον ᾠκοδόμουν οὐδὲν	ἀπολείποντες	σπουδῆς οὐδὲ πρὸς τὸ ἔργον
[1, 0]	ὁρμῶσιν, ἄλλοι δὲ χάριν ἐκείνοις	φέροντες,	περὶ ὧν τὴν ἀναγραφὴν εἶναι
[1, 1]	εὐδαιμονεῖν ὡς ὧν πρότερον ἐσπάνιζον	εὑρόντες.	τοῦ θεοῦ δ' εἰς τὸν
[1, 18]	ὀρύσσοντι δ' αὐτῷ φρέαρ ποιμένες	ἐπιπεσόντες	εἰς μάχην ἐχώρησαν κωλύοντες τὸ
[1, 4]	θεοῦ καὶ διὰ τοῦτο συμφοραῖς	περιπεσόντες	ᾔσθοντο τῆς ἁμαρτίας: ἐπεὶ γὰρ
[1, 9]	βασιλεῦσι. δώδεκα μὲν οὖν ἔτη	δουλεύοντες	καὶ τοὺς ἐπιταχθέντας αὐτοῖς φόρους
[1, 1]	κατὰ ταύτην ἄγομεν τὴν ἡμέραν	προσαγορεύοντες	αὐτὴν σάββατα: δηλοῖ δὲ ἀνάπαυσιν
[1, 18]	ποιμένες ἐπιπεσόντες εἰς μάχην ἐχώρησαν	κωλύοντες	τὸ ἔργον, καὶ μὴ βουληθέντος
[1, 4]	οὐδὲ πρὸς τὸ ἔργον ὀκνηρῶς	ἔχοντες:	ἐλάμβανε δὲ θᾶττον ὕψος ἢ
[1, 1]	γεγυμνωμένων καὶ τὴν αἰσχύνην ὕπαιθρον	ἔχοντες	σκέπην αὑτοῖς ἐπενόουν: τὸ γὰρ
[1, 3]	νενομισμένας τιμὰς ἔτι τῷ θεῷ	παρέχοντες	μήτε τοῦ πρὸς ἀνθρώπους δικαίου
[1, 4]	πρὸς ἀλλήλους, ἀλλὰ γῆν πολλὴν	γεωργοῦντες	ἀφθονίας ἀπολαύοιεν τῶν καρπῶν, ὑπὸ
[1, 11]	μνηστῆρες περιεφρόνησαν τῆς ἐξόδου εὐήθειαν	ἐπικαλοῦντες	τοῖς ὑπὸ τοῦ Λώτου λεγομένοις.
[1, 9]	καὶ τοὺς ἐπιταχθέντας αὐτοῖς φόρους	τελοῦντες	ὑπέμειναν, τῷ δὲ τρισκαιδεκάτῳ ἀπέστησαν,
[1, 11]	Σοδομῖται πλήθει καὶ μεγέθει χρημάτων	ὑπερφρονοῦντες	εἴς τε ἀνθρώπους ἦσαν ὑβρισταὶ
[1, 3]	ὅπως ἔργοις τε τοῖς ταύτης	προσλιπαροῦντες	καὶ πόλεις ἀναστήσαντες εὐδαιμόνως ζῆν
[1, 21]	μὲν οὖν πλείους ἡσύχαζον γνώμης	ἀποροῦντες,	Σεμεὼν δὲ καὶ Λευὶς ὁμομήτριοι
[1, 2]	κατέλιπεν. οἱ δὲ πάντες ἀγαθοὶ	φύντες	γῆν τε τὴν αὐτὴν ἀστασίαστοι
[1, 2]	ἑβδομήκοντα ἐκ δύο γυναικῶν αὐτῷ	φύντες	Σελλᾶς καὶ Ἄδας. τούτων Ἰώβηλος
[1, 19]	τυγχάνουσι Λάβανόν τινα παρ' αὐτοῖς	εἰδότες	ἔτι περιόντα. οἱ δὲ πάντες
[1, 4]	ἔτεσιν ἑκατὸν ἔμπροσθεν τῆς ἐπομβρίας	γεγονότες,	πρῶτοι κατελθόντες ἀπὸ τῶν ὀρῶν
[1, 13]	κεκομισμένου καὶ τοιούτων ἀγαθῶν ἐπαγγελίας	ἀκηκοότες	ἠσπάζοντό τε ἀλλήλους καὶ θύσαντες
[1, 3]	πάντες οἱ τὰς βαρβαρικὰς ἱστορίας	ἀναγεγραφότες,	ὧν ἐστι Βηρωσὸς ὁ Χαλδαῖος:
[1, 3]	ἐν Αἰγύπτῳ τὸν ἐνιαυτὸν ἦσαν	διατεταχότες.	Μωυσῆς δὲ τὸν Νισᾶν, ὅς
[1, 15]	δ' αὐτὸς Κατούραν ὕστερον, ἐξ	ἧς	αὐτῷ παῖδες ἓξ γίνονται πρός
[1, 1]	τἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ διάγνωσιν,	ἧς	γενομένης αὐτοῖς μακάριον καὶ μηδὲν
[1, 19]	ταύτην. ὑπὲρ δὲ τῆς λείας	ἧς	ἐγκαλεῖς, φησίν, ἀδικῶν αὐτὸς ἂν
[1, 19]	τῆς μητρὸς τῆς σαυτοῦ καὶ	ἧς	ἔχεις πρὸς ἐμὲ συγγενείας οὔτε
[1, 19]	ἐπ' ἄλλῳ κριτῇ: ὑπὲρ γὰρ	ἧς	ἐχρῆν σε χάριν ἡμῖν ἔχειν
[1, 19]	συγγνώμην ᾐτεῖτο τῆς ἀνάγκης, ὑφ'	ἧς	ταῦτα πράξειεν: οὐ γὰρ κατὰ
[1, 6]	ἦσαν υἱοὶ Ἐλμόδαδος Σάλεφος Ἀζερμώθης	Εἰράης	Ἐδώραμος Οὐζάλης Δαήλης Ἤβαλος Ἀβιμάηλος
[1, 2]	ἑβδόμην ἠπείλησε γενεάν, καὶ τῆς	γῆς	αὐτὸν ἐκείνης ἐκβάλλει σὺν τῇ
[1, 2]	(Ἄδαμος δὲ ὁ πρῶτος ἐκ	γῆς	γενόμενος, ἀπαιτεῖ γὰρ ἡ διήγησις
[1, 19]	ἐγὼ τὸ ταύτης κράτος τῆς	γῆς	δίδωμι καὶ παισὶ τοῖς αὐτῶν,
[1, 10]	ὀπίσω γενήσεσθαι μητέρα παιδὸς τῆς	γῆς	ἐκείνης βασιλεύσοντος. τούτοις πείθεται καὶ
[1, 3]	εἴ τι καὶ ἄλλο τῆς	γῆς	ἐκλελειμμένον ὑπὸ τοῦ ὕδατος ἀσφαλές
[1, 10]	αὐτοὺς εἰς Ὠβὰ τῆς Δαμασκηνῶν	γῆς,	ἐπιδείξας ὅτι τὸ νικᾶν οὐκ
[1, 0]	καὶ πείσας, ὅτι τῶν ἐπὶ	γῆς	ἔργων τοῦ θεοῦ κάλλιστόν ἐσμεν
[1, 1]	αὐτὸν ἀποστερήσας σύρεσθαι κατὰ τῆς	γῆς	ἰλυσπώμενον ἐποίησε. καὶ ὁ μὲν
[1, 7]	ἰσχύν. εἰκάζεται δὲ ταῦτα τοῖς	γῆς	καὶ θαλάσσης παθήμασι τοῖς τε
[1, 2]	δεινὸν διὰ πάσης ἀδεῶς χωρεῖν	γῆς:	καὶ σημεῖον ἐπιβαλών, ᾧ γνώριμος
[1, 6]	(Νῶχος μετὰ τὴν ἐπομβρίαν τῆς	γῆς	κατασταθείσης εἰς τὴν αὐτῆς φύσιν
[1, 1]	τὸν ἄνθρωπον χοῦν ἀπὸ τῆς	γῆς	λαβών, καὶ πνεῦμα ἐνῆκεν αὐτῷ
[1, 3]	τῶν τούτοις συνοικουσῶν ἐξεχώρησε τῆς	γῆς.	(Ὁ δὲ θεὸς τοῦτον μὲν
[1, 2]	εἰς πανουργίαν περιαγαγών, ὅρους τε	γῆς	πρῶτος ἔθετο καὶ πόλιν ἐδείματο
[1, 7]	σὺν στρατῷ ἀφιγμένος ἐκ τῆς	γῆς	τῆς ὑπὲρ Βαβυλῶνος Χαλδαίων λεγομένης.
[1, 1]	πυρρόν, ἐπειδήπερ ἀπὸ τῆς πυρρᾶς	γῆς	φυραθείσης ἐγεγόνει: τοιαύτη γάρ ἐστιν
[1, 8]	τῶν πραγμάτων: καὶ θυομένῳ περὶ	ἀπαλλαγῆς	κατὰ μῆνιν θεοῦ τὸ δεινὸν
[1, 2]	τὸν οἶκον πλήθει χρημάτων ἐξ	ἁρπαγῆς	καὶ βίας πρὸς ἡδονὴν καὶ
[1, 21]	τοῦ βασιλέως υἱὸς φθείρει δι'	ἁρπαγῆς	καὶ διατεθεὶς ἐρωτικῶς ἱκετεύει τὸν
[1, 13]	γνώμην περὶ τῆς τοῦ παιδὸς	σφαγῆς,	ἀλλὰ μηδὲ τῶν οἰκετῶν τινι
[1, 3]	ἐπικλύσει τὸ ὕδωρ. παραινῶ μέντοι	σφαγῆς	ἀνθρωπίνης ἀπέχεσθαι καὶ καθαρεύειν φόνου
[1, 13]	Ἅβραμον εἴργων τῆς τοῦ παιδὸς	σφαγῆς.	οὐ γὰρ ἐπιθυμήσας αἵματος ἀνθρωπίνου
[1, 1]	εἰς τὸ πέλαγος ὑφ' Ἑλλήνων	Γάγγης	λεγόμενος, Εὐφράτης δὲ καὶ Τίγρις
[1, 20]	γὰρ ὑπὸ τῶν δωρεῶν τῆς	ὀργῆς,	εἰ διαμένοι τεθυμωμένος: ἔτι μέντοι
[1, 18]	ἠξίου διὰ τὴν Ἰσάκου χρηστότητα	ὀργῆς	προσφάτου πρεσβυτέραν χάριν εἰς αὐτόν
[1, 3]	δὲ τοῦ λοιποῦ μετὰ τοσαύτης	ὀργῆς	τὰς τιμωρίας ἐπὶ τοῖς ἀδικήμασιν
[1, 3]	αἴτιον τοῦ μὴ διασωθῆναι πλείονας	φυγῆς	ἀφορμὴν οὐκ ἔχοντας. παυσαμένου δὲ
[1, 6]	Γομαρεῖς δὲ λεγομένους, Γόμαρος ἔκτισε.	Μαγώγης	δὲ τοὺς ἀπ' αὐτοῦ Μαγώγας
[1, 11]	ἔχειν αἰδῶ τῆς παρ' αὐτῷ	καταγωγῆς,	εἰ δὲ ἔχουσιν ἀκρατῶς, τὰς
[1, 6]	Ἀσσυρίους ἐπωνόμασεν, οἳ μάλιστα εὐδαιμόνησαν:	Ἀρφαξάδης	δὲ τοὺς νῦν Χαλδαίους καλουμένους
[1, 6]	τοῖς ἑκατόν: Σημᾷ δὲ υἱὸς	Ἀρφαξάδης	ἦν μετὰ ἔτη δώδεκα τῆς
[1, 2]	παιδὸς Ἄνωχαν ἐκάλεσεν. Ἀνώχου δὲ	Ἰαράδης	υἱὸς ἦν, ἐκ δὲ τούτου
[1, 13]	ὄρος, ἐφ' οὗ τὸ ἱερὸν	Δαβίδης	ὁ βασιλεὺς ὕστερον ἱδρύεται. ἔφερον
[1, 18]	οὖν καὶ βεβαίωσον καὶ μὴ	περιίδῃς	με διὰ τὴν παροῦσαν ἀσθένειαν,
[1, 17]	ἄκρος καὶ τῆς περὶ αὐτὸν	σπουδῆς	ἀξίως ὑπὸ τοῦ θεοῦ τετιμημένος.
[1, 0]	οὐδὲ τὴν αὐτὴν ὁρῶ τῆς	σπουδῆς	γινομένην αἰτίαν, ἀλλὰ πολλὰς καὶ
[1, 19]	εὔνοιαν διὰ τῆς περὶ αὐτὸν	σπουδῆς	ἐνδείξεσθαι καὶ μὴ παρούσης: ποιμνίων
[1, 13]	παροῦσαν εὐδαιμονίαν ἐκ τῆς αὐτοῦ	σπουδῆς	ἔχοι καὶ τὸν υἱὸν Ἴσακον,
[1, 0]	ἅπασι φανεῖσθαι τοῖς Ἕλλησιν ἀξίαν	σπουδῆς:	μέλλει γὰρ περιέξειν ἅπασαν τὴν
[1, 4]	τὸν πύργον ᾠκοδόμουν οὐδὲν ἀπολείποντες	σπουδῆς	οὐδὲ πρὸς τὸ ἔργον ὀκνηρῶς
[1, 16]	Ἅβραμον τὸν μετὰ τοσαύτης ἀπεσταλκότα	σπουδῆς	τῷ κατανεῦσαι τὴν κόρην τιμήσατε.
[1, 6]	ταύτῃ καλοῦμεν. ἔκτισε δὲ καὶ	Φούδης	τὴν Λιβύην Φούτους ἀπ' αὐτοῦ
[1, 6]	αὐτῷ κατέλιπε, Σαβαίους δὲ Σαβαῖος:	Ναβρώδης	δὲ Χούσου υἱὸς ὑπομείνας παρὰ
[1, 4]	ὕβριν τοῦ θεοῦ καὶ καταφρόνησιν	Ναβρώδης,	ὃς υἱωνὸς μὲν ἦν Χάμου
[1, 19]	ὑπὸ τοῦ μήτρωος αὐτός τε	ἀδεὴς	ἦν ἐν φίλοις γενόμενος κἀκείνοις
[1, 6]	γενομένων οἱ πάντες τὴν ἀπὸ	Γάζης	ἕως Αἰγύπτου γῆν κατέσχον, μόνου
[1, 6]	ἔκτισεν, οἳ νῦν Γαιτοῦλοι λέγονται,	Σαβάθης	δὲ Σαβαθηνούς, ὀνομάζονται δὲ Ἀστάβαροι
[1, 18]	χωρεῖν εἰς Αἴγυπτον τῆς χώρας	ἀγαθῆς	ὑπαρχούσης, ἐπὶ Γεράρων ἀπῄει τοῦ
[1, 19]	ἐπ' αὐτῶν, εἰ κτησάμενος βίον	ἀπαθὴς	ἐπανίοι, τῷ θεῷ δεκάτην τῶν
[1, 20]	ἐκ τῶν παρόντων, ὅπως αὐτὸς	ἀπαθὴς	σώζοι τοὺς σὺν αὑτῷ κρατήσας
[1, 6]	Ῥήγινες ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων καλοῦνται,	Ῥιφάθης	δὲ Ῥιφαθαίους τοὺς Παφλαγόνας λεγομένους,
[1, 10]	ὕπνον τετραμμένοι μάχεσθαι δ' ὑπὸ	μέθης	ἀδύνατοι ἔφυγον. Ἅβραμος δὲ διώκων
[1, 19]	εὐπρεπῆ. συνελθὼν δ' ἐκεῖνος ὑπὸ	μέθης	καὶ σκότους εἶτα μεθ' ἡμέραν
[1, 13]	σύμμαχος νῦν ἐπιτυχεῖν. ἐπεὶ δ'	ἐγεννήθης	ἀΠοθάνῃς οὐ τὸν κοινὸν ἐκ
[1, 18]	τοὺς ἐπιχωρίους. οὐ βουλόμενος δὲ	ἀπεχθὴς	εἶναι τῷ παιδὶ κελεύων ἀφίστασθαι
[1, 8]	τῆς γυναικὸς αὐτοῦ: διὸ καὶ	Φαραώθης	ὁ βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων οὐ
[1, 12]	παῖδες Ἰσμαήλῳ γίνονται δώδεκα πάντες,	Ναβαιώθης	Κήδαρος Ἀβδεῆλος Μάσσαμος Μάσμασος Ἰδουμᾶς
[1, 6]	παίδων ἦσαν υἱοὶ Ἐλμόδαδος Σάλεφος	Ἀζερμώθης	Εἰράης Ἐδώραμος Οὐζάλης Δαήλης Ἤβαλος
[1, 19]	ἐγκαλεῖς, φησίν, ἀδικῶν αὐτὸς ἂν	εὑρεθείης	ἐπ' ἄλλῳ κριτῇ: ὑπὲρ γὰρ
[1, 6]	Τααῦος καὶ Μαχᾶς ἐκ Ῥούμας	παλλακῆς	αὐτῷ γεγόνασι. Βαθουήλῳ δὲ τῶν
[1, 12]	ἔθνους Ἁβράμῳ γενόμενος ἐκ τῆς	παλλακῆς	ἐν τούτῳ περιτέμνεται τῷ χρόνῳ:
[1, 0]	ὑπ' αὐτῆς τῆς τῶν πραγμάτων	ἀνάγκης	οἷς πραττομένοις παρέτυχον ταῦτα γραφῇ
[1, 19]	ὁ δὲ συγγνώμην ᾐτεῖτο τῆς	ἀνάγκης,	ὑφ' ἧς ταῦτα πράξειεν: οὐ
[1, 0]	πρώτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς	Ἰουδαικῆς	ἀρχαιολογίας (Τοῖς τὰς ἱστορίας συγγράφειν
[1, 6]	οὗτοι ἀπὸ Κωφῆνος ποταμοῦ τῆς	Ἰνδικῆς	καὶ τῆς πρὸς αὐτῇ Σηρίας
[1, 1]	διανοίας ὑπῆρχε. φύλλοις οὖν ἑαυτοὺς	συκῆς	ἐσκέπασαν καὶ ταῦτα πρὸ τῆς
[1, 19]	ἀγαθοῦ καὶ πάππου δόξαν ἀρετῆς	μεγάλης	εὑραμένου κάμνειν ἐπὶ τοῖς παροῦσιν
[1, 6]	Ἐλμόδαδος Σάλεφος Ἀζερμώθης Εἰράης Ἐδώραμος	Οὐζάλης	Δαήλης Ἤβαλος Ἀβιμάηλος Σάφας Ὀφίρης
[1, 6]	καλεῖται. Ἀρφαξάδου δὲ παῖς γίνεται	Σάλης,	τοῦ δὲ Ἕβερος, ἀφ' οὗ
[1, 18]	ὧν τὸ μὲν πρεσβύτερον ἀπὸ	κεφαλῆς	ἐπὶ τοὺς πόδας περισσῶς ἦν
[1, 1]	ἀνθρώποις καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς	κεφαλῆς	φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν
[1, 6]	Σάλεφος Ἀζερμώθης Εἰράης Ἐδώραμος Οὐζάλης	Δαήλης	Ἤβαλος Ἀβιμάηλος Σάφας Ὀφίρης Εὐίλης
[1, 21]	οὐ γὰρ ἠπίστατο ὑπὸ τῆς	Ῥαχήλης	κλαπέντας, καὶ αὐτοὺς ἔκρυψεν ἐν
[1, 21]	μὲν ἕξ, δύο δὲ ἐκ	Ῥαχήλης,	τέσσαρες δὲ ἐκ τῶν θεραπαινίδων
[1, 11]	δὲ ὁ ἕτερος: Συρίας τῆς	κοίλης	ἐστὶν ἀμφότερα. καὶ Λώτῳ μὲν
[1, 6]	δ' ἐστὶ τῆς Παλαιστίνης καὶ	κοίλης	Συρίας: Ἀρμενίαν δὲ Ὄτρος, καὶ
[1, 6]	Δαήλης Ἤβαλος Ἀβιμάηλος Σάφας Ὀφίρης	Εὐίλης	Ἰόβηλος. οὗτοι ἀπὸ Κωφῆνος ποταμοῦ
[1, 22]	αὐτοῖς. ἐγένετο δὲ Ἴσακος ἀνὴρ	θεοφιλὴς	καὶ προνοίας πολλῆς ἠξιωμένος ὑπ'
[1, 18]	δὲ ὁ νεώτερος τῇ μητρὶ	προσφιλὴς	ἦν. (Λιμοῦ δὲ τὴν γῆν
[1, 19]	κόρης ἔρως ἐπέτρεπε, καὶ διελθούσης	ἄλλης	ἑπταετίας τὴν Ῥαχήλαν παρέλαβεν. (Ἦσαν
[1, 12]	τὸν πάντα λόγον ἐκθήσομαι μετὰ	πολλῆς	ἀκριβείας. (Σάρρα δὲ γεννηθέντα τὸν
[1, 3]	ταῖς ἱεραῖς βίβλοις σημειουμένων μετὰ	πολλῆς	ἀκριβείας τῶν τότε καὶ τὰς
[1, 22]	Ἴσακος ἀνὴρ θεοφιλὴς καὶ προνοίας	πολλῆς	ἠξιωμένος ὑπ' αὐτοῦ μετὰ Ἅβραμον
[1, 18]	παντὸς αἰῶνος καὶ δημιουργὲ τῆς	ὅλης	οὐσίας: σὺ γὰρ πατρὶ τῷ
[1, 0]	~Προοίμιον περὶ τῆς	ὅλης	πραγματείας. Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ
[1, 18]	ὁ δὲ τοιούτου πάλιν ἐκ	μεταβολῆς	τῆς ἀπὸ τοῦ βασκάνου πειραθεὶς
[1, 1]	μὲν οὕτω τὴν γυναῖκα τῆς	ἐντολῆς	τοῦ θεοῦ καταφρονῆσαι: γευσαμένη δὲ
[1, 11]	παρὰ τῇ θύρᾳ τῆς αὑτοῦ	αὐλῆς,	καὶ νομίσας εἶναι ξένους ἀναστὰς
[1, 12]	γεννηθέντα τὸν Ἰσμαῆλον ἐκ τῆς	δούλης	αὐτῆς Ἀγάρης τὸ μὲν πρῶτον
[1, 7]	τετάρτῃ τῶν ἱστοριῶν λέγει οὕτως:	Ἁβράμης	ἐβασίλευσεν ἔπηλυς σὺν στρατῷ ἀφιγμένος
[1, 6]	δὲ Ῥιφαθαίους τοὺς Παφλαγόνας λεγομένους,	Θυγράμης	δὲ Θυγραμαίους, οἳ δόξαν Ἕλλησι
[1, 19]	πρεσβυτέρα τῆς τε σῆς καὶ	ἐμῆς	γενέσεως: ἐκ Θάρρου γὰρ Ἅβραμος
[1, 19]	ξένος δὲ καὶ ἐφέστιος τῆς	ἐμῆς	οἰκίας γεγενημένος ἔδρασας. ταῦτα εἰπόντος
[1, 16]	τῇ μητρὶ προνοούμενος καὶ τῆς	ἐμῆς	παρθενίας ἐπιμελόμενος. τούτων ἀκροασάμενος ἔχαιρέ
[1, 19]	καὶ τῆς μὲν ἀδελφῆς τῆς	ἐμῆς	υἱός, θυγατέρων δὲ τῶν ἐμῶν
[1, 19]	μήτηρ προσλαμβάνει. ἔρυμα δὲ τῆς	ἐμῆς,	φησίν, ἀποδημίας σέ τε καὶ
[1, 19]	συγγένειαν ἀνανεωσόμενος. ἡ δὲ ὑπὸ	μνήμης,	ὁποῖα φιλεῖ συντυγχάνειν τοῖς νέοις,
[1, 13]	ταύτης ἀξιώσαντι παρ' ἡμῶν τῆς	τιμῆς	ἀνθ' ὧν εὐμενὴς γέγονέ μοι
[1, 19]	γάμον διά τε τὰ ἄλλα	τιμῆς	ἀξίας παρ' αὐτοῦ τυγχάνειν οὔσης,
[1, 19]	δ' αὐτὴν ἀξιούσης, ὅτι τῆς	τιμῆς	αὐτὴν ἀφέλοιτο τῆς παρὰ τοῦ
[1, 19]	βουλόμενον μετὰ δώρων ἐπανήξειν καὶ	τιμῆς	ὅσης εἰκὸς ἦν τυχεῖν τὸν
[1, 21]	τῶν συγγενῶν τῆς ἐν Νεβρῶνι	τιμῆς	οὐ τυχοῦσαν. πενθήσας δὲ μεγάλως
[1, 19]	Ῥαχήλα καταφρονεῖν μὲν τῆς τοιαύτης	τιμῆς	τῶν θεῶν διδάξαντος αὐτὴν Ἰακώβου,
[1, 21]	ἐπιχωρίων γυναικῶν. θεασάμενος δ' αὐτὴν	Συχέμμης	ὁ Ἐμμώρου τοῦ βασιλέως υἱὸς
[1, 19]	αὐτὸν ἐπιμελητὴν καταστήσειν ἔφασκε καὶ	προνομῆς	ἀντὶ τούτων ἀξιώσειν, καὶ πρὸς
[1, 10]	γεννηθῆναι. τὴν αἰτίαν δὲ τῆς	περιτομῆς	ἡμῶν ἐν ἄλλοις δηλώσω. πυθομένῳ
[1, 21]	οἱ μὲν οὖν πλείους ἡσύχαζον	γνώμης	ἀποροῦντες, Σεμεὼν δὲ καὶ Λευὶς
[1, 18]	ἐπέτρεψεν Ἴσακος ἐπ' αὐτῷ τῆς	γνώμης	γενομένης: οὐ γὰρ ἦν αὐτῷ
[1, 21]	ταῦτα δίχα τῆς τοῦ πατρὸς	γνώμης	ἐπανάγουσι τὴν ἀδελφήν. (Ἰακώβῳ δὲ
[1, 4]	τῷ παρακούειν τῆς τοῦ θεοῦ	γνώμης	καὶ τὸ κατ' ἐπιβουλὴν ὑπονοεῖν
[1, 10]	καὶ ἐπανελθοῦσα πρὸς τοὺς δεσπότας	συγγνώμης	ἔτυχε: τίκτει δὲ μετ' οὐ
[1, 19]	αὐτῆς διωχθέντες ἔχοι τούτοις προσφυγοῦσα	συγγνώμης	τυγχάνειν. (Λάβανος δὲ μεθ' ἡμέραν
[1, 9]	διεῖπον τὴν χώραν, Βάλας Βαλαίας	Συναβάνης	καὶ Συμμόβορος ὅ τε Βαλήνων
[1, 15]	Σούου μὲν Σαβακίνης γίνεται καὶ	Δαδάνης,	τούτου δὲ Λατούσιμος Ἄσσουρις Λούουρις:
[1, 15]	καὶ δεινοὶ συνιέναι, Ζεμβράνης Ἰαζάρης	Μαδάνης	Μαδιάνης Λουσούβακος Σοῦος. φύονται δὲ
[1, 13]	νῦν ἐπιτυχεῖν. ἐπεὶ δ' ἐγεννήθης	ἀΠοθάνῃς	οὐ τὸν κοινὸν ἐκ τοῦ
[1, 15]	δεινοὶ συνιέναι, Ζεμβράνης Ἰαζάρης Μαδάνης	Μαδιάνης	Λουσούβακος Σοῦος. φύονται δὲ καὶ
[1, 6]	ἀδελφοὺς Ναχώρην καὶ Ἀράνην: τούτων	Ἀράνης	μὲν υἱὸν καταλιπὼν Λῶτον καὶ
[1, 15]	πόνους καρτεροὶ καὶ δεινοὶ συνιέναι,	Ζεμβράνης	Ἰαζάρης Μαδάνης Μαδιάνης Λουσούβακος Σοῦος.
[1, 19]	ἐκ Θάρρου γὰρ Ἅβραμος καὶ	Ἀρράνης	καὶ Ναχώρης ἦσαν υἱοί, ὧν
[1, 16]	Ἅβραμος Θέρρου μέν ἐστιν υἱός,	συγγενὴς	δ' ὑμέτερος: Ναχώρης γὰρ ὁ
[1, 19]	πολεμήσαντες τοὺς ἐχθροὺς ἔδρασαν ὁ	συγγενὴς	σὺ καὶ τῆς μὲν ἀδελφῆς
[1, 4]	δὲ ἐκ πλίνθου ὀπτῆς ἀσφάλτῳ	συνδεδεμένης,	ὡς ἂν μὴ περιρρέοι. οὕτως
[1, 19]	ἐκείνην τὴν ἑσπέραν. τῆς δὲ	προσιεμένης	τὴν χάριν Ἰάκωβος συγκαθεύδει τῇ
[1, 19]	τηλικούτων ἀγαθῶν ἐπ' αὐτοῖς προρρήσεως	γεγενημένης	καὶ εὐχὴν ποιεῖται θύσειν ἐπ'
[1, 19]	Λάβανος δὲ τοιαύτης αὐτῷ προρρήσεως	γεγενημένης	μεθ' ἡμέραν τὸν Ἰάκωβον εἰς
[1, 19]	φυλαχθείσης ὑφ' ἡμῶν καὶ πλείονος	γεγενημένης,	ὑπὲρ ταύτης πῶς οὐ διαμαρτάνεις
[1, 6]	μεμνημένους τοῦ ποταμοῦ καὶ τῆς	παρακειμένης	αὐτῷ χώρας Φούτης λεγομένης. μετέβαλε
[1, 0]	πεντακισχιλίων ἐτῶν ἱστορίας ἐν αὐτοῖς	ἐμπεριειλημμένης,	καὶ παντοῖαι μέν εἰσι παράλογοι
[1, 7]	γῆς τῆς ὑπὲρ Βαβυλῶνος Χαλδαίων	λεγομένης.	μετ' οὐ πολὺν δὲ χρόνον
[1, 6]	τῆς παρακειμένης αὐτῷ χώρας Φούτης	λεγομένης.	μετέβαλε δὲ ὃ νῦν αὐτῇ
[1, 19]	βρώματος γενομένη. τῆς δ' οὐ	πειθομένης,	ἀρκεῖσθαι δ' αὐτὴν ἀξιούσης, ὅτι
[1, 1]	καὶ τοῦ κακοῦ διάγνωσιν, ἧς	γενομένης	αὐτοῖς μακάριον καὶ μηδὲν ἀπολείποντα
[1, 9]	δ' ἑκάστοις ἦν εἷς ἐπιτεταγμένος.	γενομένης	δὲ μάχης νικήσαντες οἱ Ἀσσύριοι
[1, 18]	μὲν αὐτοῖς καὶ τῆς συνδιαιτήσεως	γενομένης,	ἐπ' οὐ φανερᾷ δὲ ἔχθρᾳ
[1, 18]	Ἴσακος ἐπ' αὐτῷ τῆς γνώμης	γενομένης:	οὐ γὰρ ἦν αὐτῷ δι'
[1, 9]	Ἀσσυρίοις καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης	γενομένης,	πολλοὶ μὲν αὐτῶν ἀπέθανον, οἱ
[1, 20]	διὰ πάσης τῆς ἡμέρας νυκτὸς	ἐπιγενομένης	ἐκίνει τοὺς σὺν αὑτῷ: καὶ
[1, 19]	εὐωχίαν τῶν γάμων. νυκτὸς δ'	ἐπιγενομένης	οὐδὲν προῃσθημένῳ τῷ Ἰακώβῳ παρακατακλίνει
[1, 1]	τῆς τελευτῆς ῥᾴστης τοῖς ἀμυνομένοις	ἐσομένης,	ποδῶν τε αὐτὸν ἀποστερήσας σύρεσθαι
[1, 10]	ἐτόλμησε βασιλίζουσα, ὡς τῆς ἡγεμονίας	περιστησομένης	εἰς τὸν ὑπ' αὐτῆς τεχθησόμενον.
[1, 12]	περὶ τῆς γυναικὸς αὐτὸν ὡς	πεισομένης	τι τῶν αἰσχρῶν ἐκέλευσε δεδιέναι,
[1, 1]	οὐκ ἐρχομένης, ἀλλὰ βαθεῖ μὲν	κρυπτομένης	σκότει, πνεύματος δ' αὐτὴν ἄνωθεν
[1, 1]	ταύτης δ' ὑπ' ὄψιν οὐκ	ἐρχομένης,	ἀλλὰ βαθεῖ μὲν κρυπτομένης σκότει,
[1, 13]	ἡμῶν τῆς τιμῆς ἀνθ' ὧν	εὐμενὴς	γέγονέ μοι παραστάτης καὶ σύμμαχος
[1, 13]	ἐκείνου προνοίας ἀπαντώντων οἷς ἂν	εὐμενὴς	ᾖ, ἐπικρυψάμενος πρὸς τὴν γυναῖκα
[1, 18]	ἐξ ἐμοῦ γενομένοις ὑπέσχου βοηθὸς	εὐμενὴς	καὶ δοτὴρ ἀεὶ τῶν κρειττόνων
[1, 13]	δώσειν οὖν κἀκείνῳ ἱερεῖον, εἴπερ	εὐμενὴς	μέλλει τῇ θυσίᾳ παρατυγχάνειν αὐτοῦ.
[1, 18]	τυγχάνω, καί μοι παῖδα τοῦτον	εὐμενὴς	σῶζε καὶ παντὸς ἀπαθῆ κακοῦ
[1, 18]	καὶ τῆς γαστρὸς ἐπὶ μεῖζον	ὀγκουμένης	ἀγωνιάσας ἀνήρετο τὸν θεόν. φράζει
[1, 16]	προσωτέρω χωρεῖν τῆς νυκτὸς αὐτὸν	ἀφαιρουμένης,	κόσμον τε φέρων γυναικεῖον πολυτελῆ
[1, 3]	τὴν γῆν προύπεμψεν: ἐπανελθούσης δὲ	πεπηλωμένης	ἅμα καὶ θαλλὸν ἐλαίας κομιζούσης,
[1, 10]	τὸν συγγενῆ Λῶτον ἀνέζευξεν μετὰ	εἰρήνης.	ἀπήντησε δὲ αὐτῷ ὁ τῶν
[1, 19]	γάμον τῆς Λαβάνου θυγατρὸς τοῦ	ἐκείνης	ἀδελφοῦ, ἐπιτρέψαντος Ἰσάκου τὸν γάμον
[1, 10]	γενήσεσθαι μητέρα παιδὸς τῆς γῆς	ἐκείνης	βασιλεύσοντος. τούτοις πείθεται καὶ ἐπανελθοῦσα
[1, 16]	μὲν ἄλλων αἰτοῦντι ποτὸν ἀρνουμένων	ἐκείνης	δὲ αὐτῷ παρασχούσης. (Καὶ ὁ
[1, 10]	ἄλλην ὠφέλειαν ἐκ τῆς λείας	ἐκείνης	εἰς αὐτὸν ἥξειν πλὴν ὅσα
[1, 2]	γενεάν, καὶ τῆς γῆς αὐτὸν	ἐκείνης	ἐκβάλλει σὺν τῇ γυναικί. τοῦ
[1, 1]	διάλεκτον καλεῖται γυνή, τὸ δ'	ἐκείνης	ὄνομα τῆς γυναικὸς Εὔα ἦν:
[1, 0]	ἀποφήνας ᾠήθη δεῖν τοὺς ἀνθρώπους	ἐκείνης	πειρᾶσθαι μεταλαμβάνειν καὶ τοὺς μὴ
[1, 2]	τὰ εὑρημένα, ἵνα καὶ τῆς	πλινθίνης	ἀφανισθείσης ὑπὸ τῆς ἐπομβρίας ἡ
[1, 15]	τούτοις παῖδες: καὶ Σούου μὲν	Σαβακίνης	γίνεται καὶ Δαδάνης, τούτου δὲ
[1, 3]	τὸ ὕδωρ. παραινῶ μέντοι σφαγῆς	ἀνθρωπίνης	ἀπέχεσθαι καὶ καθαρεύειν φόνου τοὺς
[1, 12]	δὲ μετῴκησεν εἰς Γέραρα τῆς	Παλαιστίνης	ἐν ἀδελφῆς ἐπαγόμενος σχήματι τὴν
[1, 6]	Δαμασκόν, μέση δ' ἐστὶ τῆς	Παλαιστίνης	καὶ κοίλης Συρίας: Ἀρμενίαν δὲ
[1, 9]	λεγομένη. περὶ μὲν οὖν τῆς	λίμνης	ταύτης αὖθις μετ' οὐ πολὺ
[1, 1]	συνδησάμενος αὐτὰ κοινωνίᾳ καὶ μίξει	γονῆς	ἕνεκα καὶ τοῦ συναύξεσθαι καὶ
[1, 19]	πρὸς αὐτὸν ἡγουμένῃ καὶ τῆς	ἡδονῆς	μὴ ἀφαιρεῖσθαι τὸ πλέον αὐτὸν
[1, 18]	οὐ γὰρ ἦν αὐτῷ δι'	ἡδονῆς	συνάψασθαι συγγένειαν πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους.
[1, 3]	ἐνδιδόντας, ἀλλ' ἰσχυρῶς ὑπὸ τῆς	ἡδονῆς	τῶν κακῶν κεκρατημένους, δείσας μὴ
[1, 19]	μὲν ἀφίσταται τῆς ἐπὶ πλεῖον	ἐρεύνης	οὐκ ἂν οἰηθεὶς τὴν θυγατέρα
[1, 2]	Ἄβελος μὲν γὰρ ὁ νεώτερος	δικαιοσύνης	ἐπεμελεῖτο καὶ πᾶσι τοῖς ὑπ'
[1, 3]	δὲ θεὸς τοῦτον μὲν τῆς	δικαιοσύνης	ἠγάπησε, κατεδίκαζε δ' οὐκ ἐκείνων
[1, 6]	Γομάρου δὲ τριῶν υἱῶν γενομένων	Ἀσχανάξης	μὲν Ἀσχανάξους ᾤκισεν, οἳ νῦν
[1, 6]	περὶ μὲν τούτων ἐν τοῖς	ἑξῆς	ἐροῦμεν. (Σημᾷ δὲ τῷ τρίτῳ
[1, 12]	δὲ τῆς ἐπιθυμίας ὑπὸ νόσου	χαλεπῆς	αὐτῷ προσπεσούσης ἐκ θεοῦ καὶ
[1, 12]	ὑπάρξειν ἀπιέναι τε προαιρούμενον τεύξεσθαι	πομπῆς	καὶ πάντων ὅσων καὶ χρῄζων
[1, 6]	ποταμοῦ Τανάιδος, ἐπὶ δὲ τῆς	Εὐρώπης	ἕως Γαδείρων γῆν ἣν ἔτυχον
[1, 12]	Ἰσμαῆλον ἐκ τῆς δούλης αὐτῆς	Ἀγάρης	τὸ μὲν πρῶτον ἔστεργεν οὐδὲν
[1, 15]	καρτεροὶ καὶ δεινοὶ συνιέναι, Ζεμβράνης	Ἰαζάρης	Μαδάνης Μαδιάνης Λουσούβακος Σοῦος. φύονται
[1, 19]	πάλιν οὖν γίνονται παῖδες αὐτῇ,	Ἰσσαχάρης	μὲν σημαίνων τὸν ἐκ μισθοῦ
[1, 19]	θεὸς Ἰακώβῳ προαγορεύει: ὁ δὲ	περιχαρὴς	γενόμενος ἐπὶ τοῖς ἑωραμένοις καὶ
[1, 20]	μὲν ταῦτα ἐδήλουν, Ἡσαῦς δὲ	περιχαρὴς	γίνεται καὶ τῷ ἀδελφῷ ὑπήντα
[1, 10]	πρῶτος ἐκαλεῖτο καὶ> Ἔννηρος καὶ	Μαμβρῆς.	(Ἐπαινέσας δὲ αὐτοῦ τὴν ἀρετὴν
[1, 6]	Συρίας: Ἀρμενίαν δὲ Ὄτρος, καὶ	Γεθέρης	Βακτριανούς, Μήσας δὲ Μησαναίους, Σπασίνου
[1, 6]	ποτὲ προσαγορευθὲν πᾶν τὸ ἔθνος.	Θείρης	δὲ Θείρας μὲν ἐκάλεσεν ὧν
[1, 6]	Οὐζάλης Δαήλης Ἤβαλος Ἀβιμάηλος Σάφας	Ὀφίρης	Εὐίλης Ἰόβηλος. οὗτοι ἀπὸ Κωφῆνος
[1, 16]	αὐτὸν καὶ τὴν μητέρα τῆς	κόρης:	Ἅβραμος Θέρρου μέν ἐστιν υἱός,
[1, 21]	δὲ καὶ Λευὶς ὁμομήτριοι τῆς	κόρης	ἀδελφοὶ συντίθενται πρὸς ἀλλήλους τοιάνδε
[1, 19]	ἕτερον αὐτῷ ποιεῖν ὁ τῆς	κόρης	ἔρως ἐπέτρεπε, καὶ διελθούσης ἄλλης
[1, 16]	ἐστιν υἱός, συγγενὴς δ' ὑμέτερος:	Ναχώρης	γὰρ ὁ τούτων, ὦ γύναι,
[1, 6]	γὰρ ἑβδομηκοστῷ ποιεῖται τὸν Ἅβραμον:	Ναχώρης	δὲ Θέρρον εἰκοστὸν αὐτὸς ἔτος>
[1, 19]	γὰρ Ἅβραμος καὶ Ἀρράνης καὶ	Ναχώρης	ἦσαν υἱοί, ὧν Βαθουῆλος ὁ
[1, 6]	δὲ τὰς ἀδελφιδὰς Μελχὰν μὲν	Ναχώρης	Σάρραν δὲ Ἅβραμος. Θέρρου δὲ
[1, 6]	ἤδη γεγονὼς ἐγέννησε: Σερούγῳ δὲ	Ναχώρης	τίκτεται περὶ ἔτος δεύτερον καὶ
[1, 6]	Ῥεούς: τούτου δὲ Σεροῦγος, ᾧ	Ναχώρης	υἱὸς τίκτεται: τούτου δὲ Θέρρος:
[1, 19]	οἰκειότης ἐστὶ πρεσβυτέρα τῆς τε	σῆς	καὶ ἐμῆς γενέσεως: ἐκ Θάρρου
[1, 2]	ἐκ θηρίων γενέσθαι δεινὸν διὰ	πάσης	ἀδεῶς χωρεῖν γῆς: καὶ σημεῖον
[1, 19]	καὶ διὰ τοὺς προγόνους ὑπισχνεῖται	πάσης	αὐτῷ μεταδώσειν φιλανθρωπίας καὶ διὰ
[1, 13]	οὐχ ὑστερήσειν δὲ αὐτὸν ἀεὶ	πάσης	ἐπιμελείας καὶ τὸ γένος ἀξιοῦντα,
[1, 0]	πρεπούσας ἀεὶ τὰς πράξεις ἀνατέθεικε	πάσης	καθαρὸν τὸν περὶ αὐτοῦ φυλάξας
[1, 20]	τοῖς πεμπομένοις. (Ταῦτα συνθεὶς διὰ	πάσης	τῆς ἡμέρας νυκτὸς ἐπιγενομένης ἐκίνει
[1, 11]	τῆς δὲ γυναικὸς ἐπὶ τούτῳ	μειδιασάσης	καὶ ἀδύνατον εἶναι τὴν τεκνοποιίαν
[1, 1]	ἐπειδήπερ ἀπὸ τῆς πυρρᾶς γῆς	φυραθείσης	ἐγεγόνει: τοιαύτη γάρ ἐστιν ἡ
[1, 3]	λάρνακος περὶ ἄκραν τινὰ ὄρους	σταθείσης	κατὰ τὴν Ἀρμενίαν συνεὶς ὁ
[1, 6]	μετὰ τὴν ἐπομβρίαν τῆς γῆς	κατασταθείσης	εἰς τὴν αὐτῆς φύσιν ἐπ'
[1, 9]	νῦν μέντοι τῆς Σοδομιτῶν πόλεως	ἀφανισθείσης	ἡ κοιλὰς ἐκείνη λίμνη γέγονεν
[1, 2]	εὑρημένα, ἵνα καὶ τῆς πλινθίνης	ἀφανισθείσης	ὑπὸ τῆς ἐπομβρίας ἡ λιθίνη
[1, 19]	σε χάριν ἡμῖν ἔχειν καὶ	φυλαχθείσης	ὑφ' ἡμῶν καὶ πλείονος γεγενημένης,
[1, 3]	τοῦτον Ἀρμένιοι καλοῦσιν: ἐκεῖ γὰρ	ἀνασωθείσης	τῆς λάρνακος ἔτι νῦν αὐτῆς
[1, 19]	μετὰ δώρων ἐπανήξειν καὶ τιμῆς	ὅσης	εἰκὸς ἦν τυχεῖν τὸν οὕτω
[1, 7]	δὲ ταῦτα τοῖς γῆς καὶ	θαλάσσης	παθήμασι τοῖς τε περὶ τὸν
[1, 21]	πρὸς ἀλλήλους τοιάνδε τινὰ πρᾶξιν:	οὔσης	ἑορτῆς καὶ τῶν Σικιμιωτῶν εἰς
[1, 19]	τιμῆς ἀξίας παρ' αὐτοῦ τυγχάνειν	οὔσης,	καὶ ὅτι διάκονος τῆς πρὸς
[1, 6]	δὲ Ἀράμου παίδων τεσσάρων ὄντων	Οὔσης	μὲν κτίζει τὴν Τραχωνῖτιν καὶ
[1, 3]	πεπηλωμένης ἅμα καὶ θαλλὸν ἐλαίας	κομιζούσης,	μαθὼν τὴν γῆν ἀπηλλαγμένην τοῦ
[1, 19]	τῆς κόρης ἔρως ἐπέτρεπε, καὶ	διελθούσης	ἄλλης ἑπταετίας τὴν Ῥαχήλαν παρέλαβεν.
[1, 3]	τὰ περὶ τὴν γῆν προύπεμψεν:	ἐπανελθούσης	δὲ πεπηλωμένης ἅμα καὶ θαλλὸν
[1, 19]	οὐ πειθομένης, ἀρκεῖσθαι δ' αὐτὴν	ἀξιούσης,	ὅτι τῆς τιμῆς αὐτὴν ἀφέλοιτο
[1, 11]	καὶ ἀδύνατον εἶναι τὴν τεκνοποιίαν	εἰπούσης	αὐτῆς μὲν ἐνενήκοντα ἔτη ἐχούσης
[1, 7]	οὐρανὸν συμβαίνουσι: δυνάμεως γὰρ αὐτοῖς	παρούσης	καὶ προνοῆσαι τῆς κατ' αὐτοὺς
[1, 19]	αὐτὸν σπουδῆς ἐνδείξεσθαι καὶ μὴ	παρούσης:	ποιμνίων τε γὰρ αὐτὸν ἐπιμελητὴν
[1, 12]	τὸ παιδίον ψυχορραγοῦν, ὡς μὴ	παρούσης	τὴν ψυχὴν ἀφῇ, προῄει πορρωτέρω.
[1, 19]	τύπους εἰς τὴν σάγην τῆς	φερούσης	αὐτὴν καμήλου: ἐκαθέζετο δὲ φάσκουσα
[1, 12]	ἐπιθυμίας ὑπὸ νόσου χαλεπῆς αὐτῷ	προσπεσούσης	ἐκ θεοῦ καὶ τῶν ἰατρῶν
[1, 11]	εἰπούσης αὐτῆς μὲν ἐνενήκοντα ἔτη	ἐχούσης	τοῦ δ' ἀνδρὸς ἑκατόν, οὐκέτι
[1, 18]	εἰς Αἴγυπτον τῆς χώρας ἀγαθῆς	ὑπαρχούσης,	ἐπὶ Γεράρων ἀπῄει τοῦ θεοῦ
[1, 16]	ποτὸν ἀρνουμένων ἐκείνης δὲ αὐτῷ	παρασχούσης.	(Καὶ ὁ μὲν ἐπὶ ταύτης
[1, 3]	δ' ἂν οὗτος, ὅντινα καὶ	Μωυσῆς	ἀνέγραψεν ὁ Ἰουδαίων νομοθέτης. (Νῶχος
[1, 1]	μὲν ἂν εἴη πρώτη ἡμέρα,	Μωυσῆς	δ' αὐτὴν μίαν εἶπε: τὴν
[1, 3]	Αἰγύπτῳ τὸν ἐνιαυτὸν ἦσαν διατεταχότες.	Μωυσῆς	δὲ τὸν Νισᾶν, ὅς ἐστι
[1, 15]	τὰ περὶ Ἰουδαίων, καθὼς καὶ	Μωυσῆς	ἱστόρησεν ὁ νομοθέτης αὐτῶν, ὅτι
[1, 1]	κόσμον ἓξ ταῖς πάσαις ἡμέραις	Μωυσῆς	καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ
[1, 1]	τοὔνομα. (Καὶ δὴ καὶ φυσιολογεῖν	Μωυσῆς	μετὰ τὴν ἑβδόμην ἤρξατο περὶ
[1, 0]	τῆς τοῦ κόσμου κατασκευῆς εἶπε	Μωυσῆς:	ταῦτα δ' ἐν ταῖς ἱεραῖς
[1, 0]	συμφοραῖς. τοῦτο δὴ παιδεῦσαι βουληθεὶς	Μωυσῆς	τὸ παίδευμα τοὺς ἑαυτοῦ πολίτας
[1, 8]	περὶ ἀστρονομίαν παραδίδωσι. πρὸ γὰρ	τῆς	Ἁβράμου παρουσίας Αἰγύπτιοι τούτων εἶχον
[1, 11]	τοὺς ξένους φιλάνθρωπος καὶ μαθητὴς	τῆς	Ἁβράμου χρηστότητος. οἱ δὲ Σοδομῖται
[1, 19]	καὶ Λεία ποιεῖ πρὸς τὸ	τῆς	ἀδελφῆς ἔργον ἀντιτεχνασαμένη: παρακατακλίνει γὰρ
[1, 19]	φοβουμένη, μὴ διὰ τὴν εὐτεκνίαν	τῆς	ἀδελφῆς ἥττονος παρὰ τἀνδρὸς μοίρας
[1, 21]	παισὶ δηλώσας τήν τε φθορὰν	τῆς	ἀδελφῆς καὶ τοῦ Ἐμμώρου τὴν
[1, 19]	μεταμέλειν γὰρ αὐτῷ καὶ τοῦ	τῆς	ἀδελφῆς κήδους ἐκεῖ συναφθέντος. τοῦ
[1, 19]	νόμιμον ἦν, συνανελομένη συναπεδίδρασκε μετὰ	τῆς	ἀδελφῆς οἵ τε ἑκατέρων παῖδες
[1, 19]	ἀνδρός, Ῥαχήλα πεπαίνουσα τὸν θυμὸν	τῆς	ἀδελφῆς παραχωρήσειν αὐτῇ τἀνδρὸς ἔλεγε
[1, 19]	τὸ ἀντιτεχνάσασθαι πρὸς τὴν εὐτεκνίαν	τῆς	ἀδελφῆς. τὸ δ' αὐτὸ καὶ
[1, 8]	ἐστιν ἔτεσιν ἑπτὰ πρὸ Τάνιδος	τῆς	Αἰγύπτου. Λῶτος δὲ τὴν πρὸς
[1, 1]	στενότητος ὀξύ: Γηὼν δὲ διὰ	τῆς	Αἰγύπτου ῥέων δηλοῖ τὸν ἀπὸ
[1, 1]	συκῆς ἐσκέπασαν καὶ ταῦτα πρὸ	τῆς	αἰδοῦς προβαλόμενοι μᾶλλον ἐδόκουν εὐδαιμονεῖν
[1, 5]	δὴ τὸ λοιπὸν ἐντεῦθεν ὑπὸ	τῆς	ἀλλογλωσσίας τὰς ἀποικίας ποιησάμενοι πανταχοῦ,
[1, 4]	δὲ τοῦ πύργου τούτου καὶ	τῆς	ἀλλοφωνίας τῶν ἀνθρώπων μέμνηται καὶ
[1, 1]	συνειδότι πονηρῷ. Ἄδαμος δὲ παρῃτεῖτο	τῆς	ἁμαρτίας αὑτὸν καὶ παρεκάλει τὸν
[1, 4]	διὰ τοῦτο συμφοραῖς περιπεσόντες ᾔσθοντο	τῆς	ἁμαρτίας: ἐπεὶ γὰρ ἤνθουν νεότητος
[1, 19]	Λαβάνῳ. ὁ δὲ συγγνώμην ᾐτεῖτο	τῆς	ἀνάγκης, ὑφ' ἧς ταῦτα πράξειεν:
[1, 12]	φράζει παρακειμένην καὶ κελεύει προνοεῖν	τῆς	ἀνατροφῆς τοῦ παιδίου: μεγάλα γὰρ
[1, 18]	δὲ τοιούτου πάλιν ἐκ μεταβολῆς	τῆς	ἀπὸ τοῦ βασκάνου πειραθεὶς Ἀβιμελέχου
[1, 3]	λόγον, ἀλλ' ἣν πρότερον εἶχον	τῆς	ἀρετῆς ζήλωσιν διπλασίονα τῆς κακίας
[1, 19]	κέκριται θητεῦσαι τῷ πενθερῷ, ἵνα	τῆς	ἀρετῆς πεῖραν δοὺς ἐπιγνωσθῇ μᾶλλον
[1, 19]	γίνεται παῖς, Ἁβράμου δὲ καὶ	τῆς	Ἀρράνου Σάρρας Ἴσακος ὁ ἐμὸς
[1, 3]	τὸ ἑξακοσιοστὸν ἔτος ἤδη Νώχου	τῆς	ἀρχῆς, ἐν μηνὶ δευτέρῳ Δίῳ
[1, 13]	ἴδοιμι ἠνδρωμένον καὶ τελευτῶν διάδοχον	τῆς	ἀρχῆς τῆς ἐμαυτοῦ καταλίποιμι. ἀλλ'
[1, 6]	ἀρξάμενοι καὶ προῆλθον ἐπὶ μὲν	τῆς	Ἀσίας ἄχρι ποταμοῦ Τανάιδος, ἐπὶ
[1, 9]	δὲ τὸν καιρὸν Ἀσσυρίων κρατούντων	τῆς	Ἀσίας Σοδομίταις ἤνθει τὰ πράγματα
[1, 3]	τι εἶναι καὶ κομίζειν τινὰς	τῆς	ἀσφάλτου ἀφαιροῦντας: χρῶνται δ' οἱ
[1, 19]	προγόνων καὶ ὑπ' ἐμοῦ θρησκείας	τῆς	αὐτῆς ἐκείνοις ἀξιωθέντα: καὶ ταῦτα
[1, 19]	ἐποιεῖτο, ὅτι μητρὸς ὢν ἀδελφὸς	τῆς	αὐτοῦ καὶ συζεύξας αὐτῷ τὰς
[1, 13]	καὶ τὴν παροῦσαν εὐδαιμονίαν ἐκ	τῆς	αὐτοῦ σπουδῆς ἔχοι καὶ τὸν
[1, 11]	τῇ Μαμβρῆ παρὰ τῇ θύρᾳ	τῆς	αὑτοῦ αὐλῆς, καὶ νομίσας εἶναι
[1, 19]	ὑπεδέξατο καὶ παράσχοι πᾶσαν ἀφθονίαν	τῆς	αὑτοῦ κτήσεως: καὶ γὰρ καὶ
[1, 20]	δίαιταν προσαγορεύσας τὸ χωρίον ἀπὸ	τῆς	αὑτοῦ τριχώσεως δασεῖαν> ~(Ἰάκωβος δὲ
[1, 22]	καὶ Ἴσακος οὐ μετὰ πολὺ	τῆς	ἀφίξεως τοῦ υἱοῦ καὶ ταφῆς
[1, 4]	Διὸς ἱερώματα λαβόντας εἰς Σεναὰρ	τῆς	Βαβυλωνίας ἐλθεῖν. ~(Σκίδνανται δὴ τὸ
[1, 18]	τελευτὴν ἐκύει τὸ γύναιον, καὶ	τῆς	γαστρὸς ἐπὶ μεῖζον ὀγκουμένης ἀγωνιάσας
[1, 3]	λάρνακος ἐξαφίησιν αὐτός τε μετὰ	τῆς	γενεᾶς προελθὼν καὶ θύσας τῷ
[1, 2]	ὁ μὲν Κάις τοὺς ἀπὸ	τῆς	γεωργίας καὶ φυτῶν καρποὺς ἐπήνεγκεν,
[1, 2]	τὴν ἑβδόμην ἠπείλησε γενεάν, καὶ	τῆς	γῆς αὐτὸν ἐκείνης ἐκβάλλει σὺν
[1, 19]	οἷς ἐγὼ τὸ ταύτης κράτος	τῆς	γῆς δίδωμι καὶ παισὶ τοῖς
[1, 10]	αὐτὴν ὀπίσω γενήσεσθαι μητέρα παιδὸς	τῆς	γῆς ἐκείνης βασιλεύσοντος. τούτοις πείθεται
[1, 3]	μαθεῖν, εἴ τι καὶ ἄλλο	τῆς	γῆς ἐκλελειμμένον ὑπὸ τοῦ ὕδατος
[1, 1]	τε αὐτὸν ἀποστερήσας σύρεσθαι κατὰ	τῆς	γῆς ἰλυσπώμενον ἐποίησε. καὶ ὁ
[1, 6]	γενομένας: (Νῶχος μετὰ τὴν ἐπομβρίαν	τῆς	γῆς κατασταθείσης εἰς τὴν αὐτῆς
[1, 1]	θεὸς τὸν ἄνθρωπον χοῦν ἀπὸ	τῆς	γῆς λαβών, καὶ πνεῦμα ἐνῆκεν
[1, 3]	καὶ τῶν τούτοις συνοικουσῶν ἐξεχώρησε	τῆς	γῆς. (Ὁ δὲ θεὸς τοῦτον
[1, 7]	ἔπηλυς σὺν στρατῷ ἀφιγμένος ἐκ	τῆς	γῆς τῆς ὑπὲρ Βαβυλῶνος Χαλδαίων
[1, 18]	ἂν ἐπέτρεψεν Ἴσακος ἐπ' αὐτῷ	τῆς	γνώμης γενομένης: οὐ γὰρ ἦν
[1, 6]	τὰ γὰρ ὀνόματα διὰ τὸ	τῆς	γραφῆς εὐπρεπὲς ἡλλήνισται πρὸς ἡδονὴν
[1, 12]	φίλων καὶ μηδὲν ἔτι περὶ	τῆς	γυναικὸς αὐτὸν ὡς πεισομένης τι
[1, 8]	ὑπενόησε: τὸ γὰρ κάλλος ἐξεβοήθη	τῆς	γυναικὸς αὐτοῦ: διὸ καὶ Φαραώθης
[1, 19]	διὰ τὸ πείθεσθαι τοῖς βουλήμασι	τῆς	γυναικὸς διὰ τῆς Χαναναίας ἐπορεύετο
[1, 11]	ἐσθιόντων, ἔτι δὲ καὶ περὶ	τῆς	γυναικὸς ἐπυνθάνοντο, ποῖ ποτ' εἴη
[1, 1]	γυνή, τὸ δ' ἐκείνης ὄνομα	τῆς	γυναικὸς Εὔα ἦν: σημαίνει δὲ
[1, 12]	εἰπόντος Ἅβραμος οὔτε τὴν συγγένειαν	τῆς	γυναικὸς ἐψεῦσθαι ἔλεγεν, ἀδελφοῦ γὰρ
[1, 2]	δ' ἐπελθὼν γῆν ἱδρύεται μετὰ	τῆς	γυναικὸς Κάις Ναί̈ δα τόπον
[1, 8]	ἐπιμανές, μὴ διὰ τὴν εὐμορφίαν	τῆς	γυναικὸς ὁ βασιλεὺς αὐτὸν ἀνέλῃ,
[1, 17]	καὶ θάπτεται ἐν Νεβρῶνι μετὰ	τῆς	γυναικὸς Σάρρας ὑπὸ τῶν παίδων
[1, 12]	θεοῦ μάρτυρος ὄντος καὶ τοῦ	τῆς	γυναικὸς συνειδότος ἔλεγε μηδ' ἂν
[1, 19]	δι' ἐπιθυμίας τοῦ βρώματος γενομένη.	τῆς	δ' οὐ πειθομένης, ἀρκεῖσθαι δ'
[1, 10]	δευτεραίους συνήλασεν αὐτοὺς εἰς Ὠβὰ	τῆς	Δαμασκηνῶν γῆς, ἐπιδείξας ὅτι τὸ
[1, 6]	κτισθέντες Καππάδοκες μὲν ἄρτι κέκληνται,	τῆς	δὲ ἀρχαίας αὐτῶν προσηγορίας σημεῖον
[1, 7]	τὸν Ἀράνου τοῦ ἀδελφοῦ υἱὸν	τῆς	δὲ γυναικὸς αὐτοῦ Σάρρας ἀδελφὸν
[1, 11]	εὑρήσειν αὐτὴν ἤδη μητέρα γεγενημένην.	τῆς	δὲ γυναικὸς ἐπὶ τούτῳ μειδιασάσης
[1, 19]	αὐτῇ κατ' ἐκείνην τὴν ἑσπέραν.	τῆς	δὲ προσιεμένης τὴν χάριν Ἰάκωβος
[1, 19]	οὐχ ὑπὸ τῆς συγγενείας οὐδὲ	τῆς	διὰ ταύτην εὐνοίας, ἀλλ' ἔρωτι
[1, 18]	Ἡσαῦς ἀπὸ τῆς θήρας. καὶ	τῆς	διαμαρτίας Ἴσακος αἰσθόμενος ἡσυχίαν ἄγει,
[1, 16]	ὁ μὲν ἐπὶ ταύτης ὢν	τῆς	διανοίας ἐπὶ τὸ φρέαρ παραγίνεται
[1, 3]	(Ὁ δὲ θεὸς τοῦτον μὲν	τῆς	δικαιοσύνης ἠγάπησε, κατεδίκαζε δ' οὐκ
[1, 12]	δὲ γεννηθέντα τὸν Ἰσμαῆλον ἐκ	τῆς	δούλης αὐτῆς Ἀγάρης τὸ μὲν
[1, 10]	Χαναναίας τὸ χωρίον οὐ πόρρω	τῆς	Ἑβρωνίων πόλεως, δυσφορῶν δὲ ἐπὶ
[1, 20]	ἀνθρώπων τινὰ τῆς ἰσχύος ἔσεσθαι	τῆς	ἐκείνου. ἐκέλευσέ τε καλεῖν αὐτὸν
[1, 13]	ἅπαντά θ' ὑπουργεῖν ὡς ἐκ	τῆς	ἐκείνου προνοίας ἀπαντώντων οἷς ἂν
[1, 8]	ἦν πρόθυμος τῆς τε ἀφθονίας	τῆς	ἐκείνων μεθέξων καὶ τῶν ἱερέων
[1, 13]	καὶ τελευτῶν διάδοχον τῆς ἀρχῆς	τῆς	ἐμαυτοῦ καταλίποιμι. ἀλλ' ἐπεὶ θεοῦ
[1, 19]	ἀνήρ, ξένος δὲ καὶ ἐφέστιος	τῆς	ἐμῆς οἰκίας γεγενημένος ἔδρασας. ταῦτα
[1, 16]	σὺν τῇ μητρὶ προνοούμενος καὶ	τῆς	ἐμῆς παρθενίας ἐπιμελόμενος. τούτων ἀκροασάμενος
[1, 19]	σὺ καὶ τῆς μὲν ἀδελφῆς	τῆς	ἐμῆς υἱός, θυγατέρων δὲ τῶν
[1, 19]	ἡ μήτηρ προσλαμβάνει. ἔρυμα δὲ	τῆς	ἐμῆς, φησίν, ἀποδημίας σέ τε
[1, 21]	θανοῦσαν θάπτει μόνην τῶν συγγενῶν	τῆς	ἐν Νεβρῶνι τιμῆς οὐ τυχοῦσαν.
[1, 1]	Αἰγύπτου ῥέων δηλοῖ τὸν ἀπὸ	τῆς	ἐναντίας ἀναδιδόμενον ἡμῖν, ὃν δὴ
[1, 19]	ταύτην τε εἶναι τὴν αἰτίαν	τῆς	ἐνθάδε παρουσίας κατὰ τὴν τῆς
[1, 1]	παρακρούεται μὲν οὕτω τὴν γυναῖκα	τῆς	ἐντολῆς τοῦ θεοῦ καταφρονῆσαι: γευσαμένη
[1, 11]	ἀναλαβών: οἱ γὰρ μνηστῆρες περιεφρόνησαν	τῆς	ἐξόδου εὐήθειαν ἐπικαλοῦντες τοῖς ὑπὸ
[1, 19]	ἐνοχλεῖν. καὶ Λάβανος μὲν ἀφίσταται	τῆς	ἐπὶ πλεῖον ἐρεύνης οὐκ ἂν
[1, 18]	τὸν ἀδελφὸν τιμωρίαν βουλόμενον λαβεῖν	τῆς	ἐπὶ ταῖς εὐχαῖς διαμαρτίας ἡ
[1, 16]	φορεῖν παρθένοις, ἀνεδίδου τῇ κόρῃ	τῆς	ἐπὶ τῷ πιεῖν χάριτος ἀμοιβὴν
[1, 12]	οἷός τε ἦν. εἴργεται δὲ	τῆς	ἐπιθυμίας ὑπὸ νόσου χαλεπῆς αὐτῷ
[1, 3]	καὶ μηδενὸς ὧν καὶ πρὸ	τῆς	ἐπομβρίας ἀπέλαυον ὑστερῶσιν ἀγαθῶν, εἰς
[1, 4]	καὶ Χαμᾶς ἔτεσιν ἑκατὸν ἔμπροσθεν	τῆς	ἐπομβρίας γεγονότες, πρῶτοι κατελθόντες ἀπὸ
[1, 6]	Ἀρφαξάδης ἦν μετὰ ἔτη δώδεκα	τῆς	ἐπομβρίας γενόμενος. Ἅβραμος δὲ εἶχεν
[1, 2]	καὶ τῆς πλινθίνης ἀφανισθείσης ὑπὸ	τῆς	ἐπομβρίας ἡ λιθίνη μείνασα παράσχῃ
[1, 10]	αὐτῆς λαβεῖν. ὑπαντιάζει δὲ διὰ	τῆς	ἐρήμου προϊ οῦσαν αὐτὴν ἄγγελος
[1, 2]	ἐπενόησεν, Ἰουβῆλος δὲ τῶν ἐκ	τῆς	ἑτέρας γεγονότων ἰσχύι πάντας ὑπερβαλὼν
[1, 16]	τὴν ἀλήθειαν μαθεῖν, ἐπῄνει τε	τῆς	εὐγενείας αὐτὴν καὶ τῆς χρηστότητος,
[1, 15]	τήν τε Τρωγλοδῦτιν καταλαμβάνουσι καὶ	τῆς	εὐδαίμονος Ἀραβίας ὅσον ἐπὶ τὴν
[1, 4]	ἰσχὺν αὐτοῖς τὴν οἰκείαν αἰτίαν	τῆς	εὐπορίας ὑπολαμβάνοντες οὐκ ἐπείθοντο. προσετίθεσαν
[1, 6]	ἄχρι ποταμοῦ Τανάιδος, ἐπὶ δὲ	τῆς	Εὐρώπης ἕως Γαδείρων γῆν ἣν
[1, 19]	θεράπαιναν γίνεταί τε καὶ ἐκ	τῆς	Ζελφῆς υἱὸς Γάδας, τυχαῖον ἄν
[1, 3]	ἐκείνους εἰς ἐκεῖνο τὸ μῆκος	τῆς	ζωῆς ἀφῖχθαι. οἱ μὲν γὰρ
[1, 1]	ἐν τούτοις δ' εἶναι καὶ	τῆς	ζωῆς τὸ φυτὸν καὶ ἄλλο
[1, 12]	εὐνοίας, ἐτρέφετο γὰρ ἐπὶ τῇ	τῆς	ἡγεμονίας διαδοχῇ, τεκοῦσα δ' αὐτὴ
[1, 10]	τὴν Σάρραν ἐτόλμησε βασιλίζουσα, ὡς	τῆς	ἡγεμονίας περιστησομένης εἰς τὸν ὑπ'
[1, 19]	ἕπεσθαι πρὸς αὐτὸν ἡγουμένῃ καὶ	τῆς	ἡδονῆς μὴ ἀφαιρεῖσθαι τὸ πλέον
[1, 3]	οὐκ ἐνδιδόντας, ἀλλ' ἰσχυρῶς ὑπὸ	τῆς	ἡδονῆς τῶν κακῶν κεκρατημένους, δείσας
[1, 20]	πεμπομένοις. (Ταῦτα συνθεὶς διὰ πάσης	τῆς	ἡμέρας νυκτὸς ἐπιγενομένης ἐκίνει τοὺς
[1, 0]	ἀγαθὸν τῷ νομοθέτῃ ταύτης ἀπολειπομένῳ	τῆς	θέας, οὔτε τῶν γραφησομένων εἰς
[1, 18]	τούτων καὶ παρῆν Ἡσαῦς ἀπὸ	τῆς	θήρας. καὶ τῆς διαμαρτίας Ἴσακος
[1, 13]	τὸ πρόθυμον καὶ τὴν ὑπερβολὴν	τῆς	θρησκείας ἥδεσθαι μὲν οἷς αὐτῷ
[1, 10]	αὐτοῦ. ἦν δὲ ὁ τρόπος	τῆς	θυσίας τοιοῦτος: δάμαλιν τριετίζουσαν καὶ
[1, 10]	διὰ τὸ εἰσακοῦσαι τὸν θεὸν	τῆς	ἱκεσίας. (Ἁβράμῳ μὲν οὖν ἕκτον
[1, 6]	Ἰόβηλος. οὗτοι ἀπὸ Κωφῆνος ποταμοῦ	τῆς	Ἰνδικῆς καὶ τῆς πρὸς αὐτῇ
[1, 0]	τῇ πρώτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν	τῆς	Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας (Τοῖς τὰς ἱστορίας
[1, 12]	γὰρ αὐτὴν ἀγαθὰ περιμένειν ἐκ	τῆς	Ἰσμαήλου σωτηρίας. ἡ δ' ἐθάρσησε
[1, 0]	τις ἂν ἐκ ταύτης μάθοι	τῆς	ἱστορίας ἐθελήσας αὐτὴν διελθεῖν, ὅτι
[1, 0]	ἦσαν δέ τινες, οἳ πόθῳ	τῆς	ἱστορίας ἐπ' αὐτήν με προύτρεπον,
[1, 20]	αὐτοῦ, μηδὲ ὑπέρτερον ἀνθρώπων τινὰ	τῆς	ἰσχύος ἔσεσθαι τῆς ἐκείνου. ἐκέλευσέ
[1, 2]	ἐξεπιστάμενος ἑώρα δίκην αὑτὸν ὑφέξοντα	τῆς	Κάιος ἀδελφοκτονίας μείζονα, τοῦτο ταῖς
[1, 3]	κατεδίκαζε δ' οὐκ ἐκείνων μόνων	τῆς	κακίας, ἀλλὰ καὶ πᾶν ὅσον
[1, 2]	κόλασιν ἔλαβεν, ἀλλ' ἐπ' αὐξήσει	τῆς	κακίας, ἡδονὴν μὲν πᾶσαν ἐκπορίζων
[1, 3]	εἶχον τῆς ἀρετῆς ζήλωσιν διπλασίονα	τῆς	κακίας τότ' ἐπιδεικνύμενοι δι' ὧν
[1, 7]	γὰρ αὐτοῖς παρούσης καὶ προνοῆσαι	τῆς	κατ' αὐτοὺς εὐταξίας, ταύτης δ'
[1, 15]	ὁ νομοθέτης αὐτῶν, ὅτι ἐκ	τῆς	Κατούρας Ἁβράμῳ ἐγένοντο παῖδες ἱκανοί.
[1, 16]	αὐτὸν ἀφικομένων: οἱ γὰρ ἐκ	τῆς	Κατούρας εἰς τὰς ἀποικίας ἐξεληλύθεισαν.
[1, 1]	ἀποδείξας ἀνθρώποις καὶ ὑποθέμενος κατὰ	τῆς	κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς
[1, 11]	Ἀμμανίτας δὲ ὁ ἕτερος: Συρίας	τῆς	κοίλης ἐστὶν ἀμφότερα. καὶ Λώτῳ
[1, 16]	τε αὐτὸν καὶ τὴν μητέρα	τῆς	κόρης: Ἅβραμος Θέρρου μέν ἐστιν
[1, 21]	Σεμεὼν δὲ καὶ Λευὶς ὁμομήτριοι	τῆς	κόρης ἀδελφοὶ συντίθενται πρὸς ἀλλήλους
[1, 19]	γὰρ ἕτερον αὐτῷ ποιεῖν ὁ	τῆς	κόρης ἔρως ἐπέτρεπε, καὶ διελθούσης
[1, 19]	διὰ τὸ ἐποφθαλμιᾶν τῷ πλήθει	τῆς	κτήσεως, ἐπαγγελλόμενος μὲν διὰ τὸ
[1, 19]	ὑπὸ τῆς μητρὸς κατὰ γάμον	τῆς	Λαβάνου θυγατρὸς τοῦ ἐκείνης ἀδελφοῦ,
[1, 3]	ἑπτὰ ἡμέρας τά τε ζῷα	τῆς	λάρνακος ἐξαφίησιν αὐτός τε μετὰ
[1, 3]	Ἀρμένιοι καλοῦσιν: ἐκεῖ γὰρ ἀνασωθείσης	τῆς	λάρνακος ἔτι νῦν αὐτῆς τὰ
[1, 3]	(Τοῦ δὲ κατακλυσμοῦ τούτου καὶ	τῆς	λάρνακος μέμνηνται πάντες οἱ τὰς
[1, 3]	κατ' ὀλίγον ὑπονοστεῖν ἀπολήγοντος. ἔπειτα	τῆς	λάρνακος περὶ ἄκραν τινὰ ὄρους
[1, 10]	δὲ διδόντος καὶ τὴν δεκάτην	τῆς	λείας αὐτῷ προσδέχεται τὴν δόσιν.
[1, 10]	οὐδ' ἂν ἄλλην ὠφέλειαν ἐκ	τῆς	λείας ἐκείνης εἰς αὐτὸν ἥξειν
[1, 19]	μὲν οὐδαμῶς ὑποτεταγμέναι δέ. καὶ	τῆς	Λείας ἥπτετο δεινῶς ὁ πρὸς
[1, 19]	κατελθεῖν εἰς ταύτην. ὑπὲρ δὲ	τῆς	λείας ἧς ἐγκαλεῖς, φησίν, ἀδικῶν
[1, 9]	Ἀσφαλτῖτις λεγομένη. περὶ μὲν οὖν	τῆς	λίμνης ταύτης αὖθις μετ' οὐ
[1, 9]	συμβαλόντων τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ καρτερᾶς	τῆς	μάχης γενομένης, πολλοὶ μὲν αὐτῶν
[1, 20]	φαντάσματι συντυχὼν διεπάλαιεν ἐκείνου προκατάρχοντος	τῆς	μάχης ἐκράτει τε τοῦ φαντάσματος,
[1, 6]	βιῶναι. Ναχώρῃ μὲν οὖν ἐκ	τῆς	Μελχᾶς ὀκτὼ παῖδες ἐγένοντο, Οὖξος
[1, 19]	ἔδρασαν ὁ συγγενὴς σὺ καὶ	τῆς	μὲν ἀδελφῆς τῆς ἐμῆς υἱός,
[1, 2]	τί γέγονεν, ὃν αὐτὸς ἀπολώλεκας.	τῆς	μὲν οὖν ἐπὶ τῷ φόνῳ
[1, 19]	Ἅβραμόν τε γὰρ ἐγὼ ἐκ	τῆς	Μεσοποταμίας δεῦρο ἤγαγον ἐλαυνόμενον ὑπὸ
[1, 21]	ὄνειρον ἐθεάσατο χωρῶν πρότερον ἐπὶ	τῆς	Μεσοποταμίας. (Ἐντεῦθεν δὲ προϊ ὼν
[1, 10]	ὡς ἐπ' ἀγαθοῖς αὐτὸν ἀπὸ	τῆς	Μεσοποταμίας ἠγμένον καὶ παίδων ἐσομένων,
[1, 6]	πένθος μετοικίζονται πάντες εἰς Χαρρὰν	τῆς	Μεσοποταμίας, ὅπου καὶ Θέρρον τελευτήσαντα
[1, 19]	γλῶτταν. (Προϊ ὼν δὲ ἐπὶ	τῆς	Μεσοποταμίας χρόνῳ παρῆν εἰς τὴν
[1, 19]	ἅπασιν ἔλεγεν ἐπὶ τῇ μνήμῃ	τῆς	μητρὸς αὐτοῦ κειμένῳ καὶ πρὸς
[1, 19]	τοῦ πατρὸς εὐχῶν διήμαρτε σοφίᾳ	τῆς	μητρὸς εἰς αὐτὸν γενομένων, ἀποκτεῖναι
[1, 19]	τῆς ἐνθάδε παρουσίας κατὰ τὴν	τῆς	μητρὸς ἐντολήν: πᾶσί τε γὰρ
[1, 16]	ἐπειράθη. τεκμαίρεσθαι δὲ καὶ τὴν	τῆς	μητρὸς καὶ τἀδελφοῦ φιλανθρωπίαν αὐτῆς
[1, 19]	εἰς τὴν Μεσοποταμίαν στελλόμενος ὑπὸ	τῆς	μητρὸς κατὰ γάμον τῆς Λαβάνου
[1, 12]	εἰς ἀποικίαν ἐκπέμπειν αὐτὸν μετὰ	τῆς	μητρός. ὁ δὲ κατὰ μὲν
[1, 19]	αὐξήσεσθαι λογιζόμενος. σὺ δὲ οὔτε	τῆς	μητρὸς τῆς σαυτοῦ καὶ ἧς
[1, 6]	ζῆν καὶ βραχύτερον ἐγίνετο μέχρι	τῆς	Μωυσέος γενέσεως, μεθ' ὃν ὅρος
[1, 14]	τετρακοσίων παρ' Ἐφραίμου τινὸς ἐκ	τῆς	Νεβρῶνος. καὶ τὰ μνημεῖα Ἅβραμός
[1, 12]	τε ἐπὶ τῷ μηδὲν αἴτιος	τῆς	νόσου γεγονέναι προθυμηθῆναι δ' αὐτοῦ
[1, 16]	αὐτοῖς καταχθῆναι τοῦ προσωτέρω χωρεῖν	τῆς	νυκτὸς αὐτὸν ἀφαιρουμένης, κόσμον τε
[1, 16]	τὸν θεὸν οὕτως ὁρῶν αὐτῷ	τῆς	ὁδοῦ σαφῶς συλλαμβάνοντα, καὶ προκομίσας
[1, 19]	τῷ πατρὶ καὶ τοῖς ἐπὶ	τῆς	οἰκίας ἅπασιν ἔλεγεν ἐπὶ τῇ
[1, 18]	λέγων, παντὸς αἰῶνος καὶ δημιουργὲ	τῆς	ὅλης οὐσίας: σὺ γὰρ πατρὶ
[1, 0]	~Προοίμιον περὶ	τῆς	ὅλης πραγματείας. Τάδε ἔνεστιν ἐν
[1, 19]	ἐκείνῳ συμμαχήσειν, εἰ καταφρονήσας αὐτοῦ	τῆς	ὀλιγότητος χωρήσειεν αὐτῷ διὰ μάχης.
[1, 20]	ἀνήσειν γὰρ ὑπὸ τῶν δωρεῶν	τῆς	ὀργῆς, εἰ διαμένοι τεθυμωμένος: ἔτι
[1, 0]	αὐτῆς θηρευόμενοι δόξαν ἐπὶ τοῦτο	τῆς	παιδείας τὸ μέρος ὁρμῶσιν, ἄλλοι
[1, 19]	αὐτὸν ἀφίξεως γένοιτο: ὁ γὰρ	τῆς	παιδὸς ἔρως αὐτὸν ἠνάγκασε ποιήσασθαι
[1, 19]	διὰ ταύτην εὐνοίας, ἀλλ' ἔρωτι	τῆς	παιδὸς ἡττηθεὶς ἐκπέπληκτό τε τοῦ
[1, 19]	τούτοις ἐπινεύει τὸν γάμον αὐτῷ	τῆς	παιδὸς οὐκ ἄλλον ἀμείνω γαμβρὸν
[1, 12]	~(Ἅβραμος δὲ μετῴκησεν εἰς Γέραρα	τῆς	Παλαιστίνης ἐν ἀδελφῆς ἐπαγόμενος σχήματι
[1, 6]	καὶ Δαμασκόν, μέση δ' ἐστὶ	τῆς	Παλαιστίνης καὶ κοίλης Συρίας: Ἀρμενίαν
[1, 12]	τοῦ ἔθνους Ἁβράμῳ γενόμενος ἐκ	τῆς	παλλακῆς ἐν τούτῳ περιτέμνεται τῷ
[1, 0]	τὸν περὶ αὐτοῦ φυλάξας λόγον	τῆς	παρ' ἄλλοις ἀσχήμονος μυθολογίας: καίτοι
[1, 19]	πατέρα πρεσβύτας καταλιπὼν καὶ θεραπείας	τῆς	παρ' αὐτοῦ δεομένους ἀνεπυνθάνετο: παρέξειν
[1, 11]	τῶν ξένων, ἀλλ' ἔχειν αἰδῶ	τῆς	παρ' αὐτῷ καταγωγῆς, εἰ δὲ
[1, 19]	ὅτι τῆς τιμῆς αὐτὴν ἀφέλοιτο	τῆς	παρὰ τοῦ ἀνδρός, Ῥαχήλα πεπαίνουσα
[1, 19]	ἀποκτεῖναι ζητεῖν αὐτὸν ὡς ἀφῃρημένον	τῆς	παρὰ τοῦ θεοῦ βασιλείας καὶ
[1, 6]	ἰδεῖν μεμνημένους τοῦ ποταμοῦ καὶ	τῆς	παρακειμένης αὐτῷ χώρας Φούτης λεγομένης.
[1, 16]	ἔλεγεν, ὡς οὐ δυσχερανοῦσιν, ἐκ	τῆς	περὶ αὐτὴν ἀρετῆς: οὐδὲ γὰρ
[1, 13]	ὃς διάπειραν αὐτοῦ βουλόμενος λαβεῖν	τῆς	περὶ αὐτὸν θρησκείας ἐμφανισθεὶς αὐτῷ
[1, 17]	ἀνὴρ πᾶσαν ἀρετὴν ἄκρος καὶ	τῆς	περὶ αὐτὸν σπουδῆς ἀξίως ὑπὸ
[1, 19]	πρὸς ἣν τὴν εὔνοιαν διὰ	τῆς	περὶ αὐτὸν σπουδῆς ἐνδείξεσθαι καὶ
[1, 18]	Χαναναίοις ἀνδρῶν θυγατέρας, ἑαυτὸν ποιήσας	τῆς	περὶ τὸν γάμον ἐξουσίας κύριον
[1, 19]	ποθοῦντας αὐτῆς τὸ ὄνομα ὑπὸ	τῆς	περὶ τὸν πατέρα εὐνοίας ἔνδακρυς
[1, 10]	τὸ γεννηθῆναι. τὴν αἰτίαν δὲ	τῆς	περιτομῆς ἡμῶν ἐν ἄλλοις δηλώσω.
[1, 18]	γῆρας εἰπὼν ὡς καὶ δίχα	τῆς	πηρώσεως καὶ τοῦ κατὰ τὰς
[1, 2]	ἐνέγραψαν τὰ εὑρημένα, ἵνα καὶ	τῆς	πλινθίνης ἀφανισθείσης ὑπὸ τῆς ἐπομβρίας
[1, 16]	οἶκον εὗρον. ἐπεὶ γὰρ πλησίον	τῆς	πόλεως ἐγενόμην, παρθένους ἰδὼν πολλὰς
[1, 0]	καὶ τὴν κατ' αὐτὸν διάταξιν	τῆς	πολιτείας εἰς τὴν Ἑλλάδα φωνὴν
[1, 0]	τοῦτο γὰρ διὰ ταύτης ποιήσειν	τῆς	πραγματείας ἐπηγγειλάμην οὐδὲν προσθεὶς οὐδ'
[1, 11]	γίνονται δὲ παῖδες ὑπὸ μὲν	τῆς	πρεσβυτέρας Μώαβος: εἴποι δ' ἄν
[1, 6]	Κωφῆνος ποταμοῦ τῆς Ἰνδικῆς καὶ	τῆς	πρὸς αὐτῇ Σηρίας τινὰ κατοικοῦσι.
[1, 19]	τυγχάνειν οὔσης, καὶ ὅτι διάκονος	τῆς	πρὸς αὐτὸν ἀφίξεως γένοιτο: ὁ
[1, 12]	μὲν πρῶτον ἔστεργεν οὐδὲν ἀπολείπουσα	τῆς	πρὸς ἴδιον υἱὸν εὐνοίας, ἐτρέφετο
[1, 16]	μία ἐξ ἁπασῶν ἐκείναις τε	τῆς	πρὸς τὸν ξένον ἐπιπλήττει δυσκολίας,
[1, 18]	τοῦ Ἰσάκου ὑπεκστάντος, δείσας μὴ	τῆς	προτέρας αὐτῷ φιλίας οὐδὲν ὄφελος
[1, 3]	τὸν θεὸν τοῦ λοιποῦ ἐπὶ	τῆς	πρώτης μένειν εὐταξίας καὶ μηδὲν
[1, 1]	τὴν Ἑβραίων πυρρόν, ἐπειδήπερ ἀπὸ	τῆς	πυρρᾶς γῆς φυραθείσης ἐγεγόνει: τοιαύτη
[1, 19]	ἑτέραν τῶν θυγατέρων πρεσβυτέραν τε	τῆς	Ῥαχήλας καὶ τὴν ὄψιν οὐκ
[1, 21]	θεοῖς, οὐ γὰρ ἠπίστατο ὑπὸ	τῆς	Ῥαχήλης κλαπέντας, καὶ αὐτοὺς ἔκρυψεν
[1, 19]	παρὰ τοῦ πατρὸς τὰ περὶ	τῆς	Ῥεβέκκας καὶ τοὺς γονεῖς εἰδυῖα
[1, 8]	σπουδάσας οἷός τε ἦν ἅψασθαι	τῆς	Σάρρας. ἐμποδίζει δὲ αὐτοῦ ὁ
[1, 12]	ὁ θεὸς ἠρέσκετο τοῖς ὑπὸ	τῆς	Σάρρας προσταττομένοις, πεισθεὶς παρεδίδου τὸν
[1, 12]	ἐπιχωρίων: ὃς καὶ αὐτὸς ἐρασθεὶς	τῆς	Σάρρας φθείρειν οἷός τε ἦν.
[1, 19]	σὺ δὲ οὔτε τῆς μητρὸς	τῆς	σαυτοῦ καὶ ἧς ἔχεις πρὸς
[1, 9]	ἐν τῷ τόπῳ, νῦν μέντοι	τῆς	Σοδομιτῶν πόλεως ἀφανισθείσης ἡ κοιλὰς
[1, 8]	ποταμὸν Ἰορδάνην εἶχεν οὐκ ἄπωθεν	τῆς	Σοδομιτῶν πόλεως, ἣ τότε μὲν
[1, 10]	καλοῦσι πεδίον βασιλικόν. ἔνθα ὁ	τῆς	Σολυμᾶ ὑποδέχεται βασιλεὺς αὐτὸν Μελχισεδέκ:
[1, 0]	μίαν οὐδὲ τὴν αὐτὴν ὁρῶ	τῆς	σπουδῆς γινομένην αἰτίαν, ἀλλὰ πολλὰς
[1, 9]	Ἀσσύριοι καὶ μέρη τέσσαρα ποιήσαντες	τῆς	στρατιᾶς ἐπολιόρκουν αὐτούς: στρατηγὸς δ'
[1, 19]	δὲ καὶ νεώτερον τοῦθ' ἡμεῖς	τῆς	συγγενείας ὁμήρευμα ἔχομεν πρὸς ἀλλήλους:
[1, 19]	δεόμενος. (Ἰάκωβος δὲ οὐχ ὑπὸ	τῆς	συγγενείας οὐδὲ τῆς διὰ ταύτην
[1, 10]	κοίταις ὄντας ἀπέκτεινε μηδ' ἐπίνοιαν	τῆς	συμφορᾶς ἔχοντας, οἱ δὲ μήπω
[1, 18]	Ἴσακον, ὑπόπτου μὲν αὐτοῖς καὶ	τῆς	συνδιαιτήσεως γενομένης, ἐπ' οὐ φανερᾷ
[1, 20]	τῷ μέντοι θεῷ τὴν ἐλπίδα	τῆς	σωτηρίας ἐπέτρεπε καὶ πρόνοιαν εἶχεν
[1, 1]	μετὰ τὴν ἑβδόμην ἤρξατο περὶ	τῆς	τἀνθρώπου κατασκευῆς λέγων οὕτως: ἔπλασεν
[1, 8]	μεταίρειν πρὸς αὐτοὺς ἦν πρόθυμος	τῆς	τε ἀφθονίας τῆς ἐκείνων μεθέξων
[1, 19]	παῖς τυγχάνεις, οἰκειότης ἐστὶ πρεσβυτέρα	τῆς	τε σῆς καὶ ἐμῆς γενέσεως:
[1, 13]	παῖς ἐπιτηδεύων πᾶσαν ἀρετὴν καὶ	τῆς	τε τῶν πατέρων θεραπείας ἐχόμενος
[1, 1]	τοῦ πρὸς ἀνθρώπους κειμένου καὶ	τῆς	τελευτῆς ῥᾴστης τοῖς ἀμυνομένοις ἐσομένης,
[1, 13]	παραχωρῶ ταύτης ἀξιώσαντι παρ' ἡμῶν	τῆς	τιμῆς ἀνθ' ὧν εὐμενὴς γέγονέ
[1, 19]	ἀρκεῖσθαι δ' αὐτὴν ἀξιούσης, ὅτι	τῆς	τιμῆς αὐτὴν ἀφέλοιτο τῆς παρὰ
[1, 19]	θεῶν ἡ Ῥαχήλα καταφρονεῖν μὲν	τῆς	τοιαύτης τιμῆς τῶν θεῶν διδάξαντος
[1, 4]	ἐπείθοντο. προσετίθεσαν δὲ τῷ παρακούειν	τῆς	τοῦ θεοῦ γνώμης καὶ τὸ
[1, 0]	πραγμάτων μνησθεὶς πρότερον ὧν περὶ	τῆς	τοῦ κόσμου κατασκευῆς εἶπε Μωυσῆς:
[1, 0]	(Ἐπειδὴ δὲ πάντα σχεδὸν ἐκ	τῆς	τοῦ νομοθέτου σοφίας ἡμῖν ἀνήρτηται
[1, 13]	ἣν εἶχεν αὐτὸς γνώμην περὶ	τῆς	τοῦ παιδὸς σφαγῆς, ἀλλὰ μηδὲ
[1, 13]	γὰρ ὀνομαστὶ τὸν Ἅβραμον εἴργων	τῆς	τοῦ παιδὸς σφαγῆς. οὐ γὰρ
[1, 21]	γυναικῶν. πράξαντες δὲ ταῦτα δίχα	τῆς	τοῦ πατρὸς γνώμης ἐπανάγουσι τὴν
[1, 13]	περὶ αὐτὸν θρησκείαν, εἰ καὶ	τῆς	τοῦ τέκνου σωτηρίας προτιμήσειε τὸ
[1, 3]	ὡς μηδαμόθεν ἐπικλύζεσθαι μηδ' ἡττᾶσθαι	τῆς	τοῦ ὕδατος βίας. καὶ Νῶχος
[1, 20]	τὸ πλατὺ αὐτός τε ἀπέχεται	τῆς	τούτου βρώσεως καὶ δι' ἐκεῖνον
[1, 0]	καθ' ὅσον δ' ἂν ἀποστῶσι	τῆς	τούτων ἀκριβοῦς ἐπιμελείας, ἄπορα μὲν
[1, 2]	αὐτοῖς ὄντα τὸν βίον ἐκ	τῆς	τούτων ἀμαθίας καὶ μεγαλόψυχον εἰς
[1, 18]	Ἰακώβῳ παραπλήσιον, κατὰ δὲ τὸ	τῆς	τριχὸς βάθος Ἡσαῦς εἶναί μοι
[1, 18]	πρεσβύτερον Ἠσαῦ λεγόμενον κατ' ἐπωνυμίαν	τῆς	τριχώσεως: Ἑβραῖοι γὰρ τὸ ἤσαυρον
[1, 16]	χρησάμενος. ἡ δὲ περὶ μὲν	τῆς	τῶν γονέων φιλανθρωπίας αὐτῆς ὀρθῶς
[1, 0]	τὸ παίδευμα τοὺς ἑαυτοῦ πολίτας	τῆς	τῶν νόμων θέσεως οὐκ ἀπὸ
[1, 0]	δ' οἵτινες ἐβιάσθησαν ὑπ' αὐτῆς	τῆς	τῶν πραγμάτων ἀνάγκης οἷς πραττομένοις
[1, 4]	ἀναβῆναι δυνηθείη, μετελεύσεσθαι δὲ καὶ	τῆς	τῶν προγόνων ἀπωλείας. (Τὸ δὲ
[1, 7]	στρατῷ ἀφιγμένος ἐκ τῆς γῆς	τῆς	ὑπὲρ Βαβυλῶνος Χαλδαίων λεγομένης. μετ'
[1, 11]	τούτοις ὁ θεὸς ἔγνω τιμωρήσασθαι	τῆς	ὑπερηφανίας αὐτοὺς καὶ τήν τε
[1, 19]	τοὺς τύπους εἰς τὴν σάγην	τῆς	φερούσης αὐτὴν καμήλου: ἐκαθέζετο δὲ
[1, 16]	γὰρ ἔσεσθαι βαρὺς μισθόν τε	τῆς	φιλοξενίας τελέσας καὶ δαπάναις ἰδίαις
[1, 1]	φυτῶν ἐκέλευε γεύεσθαι, τοῦ δὲ	τῆς	φρονήσεως ἀπέχεσθαι, προειπὼν ἁψαμένοις ἀπ'
[1, 1]	τὴν γυναῖκα γεύσασθαι τοῦ φυτοῦ	τῆς	φρονήσεως ἐν αὐτῷ λέγων εἶναι
[1, 1]	τὸ φυτὸν καὶ ἄλλο τὸ	τῆς	φρονήσεως, ᾗ διεγινώσκετο τί εἴη
[1, 19]	τοῖς βουλήμασι τῆς γυναικὸς διὰ	τῆς	Χαναναίας ἐπορεύετο καὶ διὰ τὸ
[1, 10]	Ὠγύγην καλουμένην δρῦν, ἔστι δὲ	τῆς	Χαναναίας τὸ χωρίον οὐ πόρρω
[1, 16]	τε τῆς εὐγενείας αὐτὴν καὶ	τῆς	χρηστότητος, ὅτι καὶ μετ' οἰκείου
[1, 18]	δόξαν αὐτῷ χωρεῖν εἰς Αἴγυπτον	τῆς	χώρας ἀγαθῆς ὑπαρχούσης, ἐπὶ Γεράρων
[1, 20]	ἄδικον συνδιαιτᾶσθαι αὐτοῦ τῇ ὀργῇ	τῆς	χώρας ἑκὼν ὑπεξέλθοι, καὶ νῦν
[1, 8]	τῶν ποιμένων αὐτοῖς στασιαζόντων περὶ	τῆς	χώρας ἐν ᾗ νέμοιεν: τὴν
[1, 7]	χρόνον μεταναστὰς καὶ ἀπὸ ταύτης	τῆς	χώρας σὺν τῷ σφετέρῳ λαῷ
[1, 11]	ἐπὶ βίαν καὶ ὕβριν αὐτῶν	τῆς	ὥρας ἐτράπησαν. τοῦ δὲ Λώτου
[1, 0]	τῷ προειρημένῳ βασιλεῖ ταύτης ἀπολαῦσαι	τῆς	ὠφελείας οὐκ ἐφθόνησε πάντως ἀντειπὼν
[1, 8]	ἐκείνων μεθέξων καὶ τῶν ἱερέων	ἀκροατὴς	ἐσόμενος ὧν λέγοιεν περὶ θεῶν:
[1, 1]	πέλαγος ὑφ' Ἑλλήνων Γάγγης λεγόμενος,	Εὐφράτης	δὲ καὶ Τίγρις ἐπὶ τὴν
[1, 1]	θάλασσαν: καλεῖται δὲ ὁ μὲν	Εὐφράτης	Φοράς, σημαίνει δὲ ἤτοι σκεδασμὸν
[1, 13]	ἀνθ' ὧν εὐμενὴς γέγονέ μοι	παραστάτης	καὶ σύμμαχος νῦν ἐπιτυχεῖν. ἐπεὶ
[1, 0]	πονηροῖς ἔδωκαν: ὁ δ' ἡμέτερος	νομοθέτης	ἀκραιφνῆ τὴν ἀρετὴν ἔχοντα τὸν
[1, 15]	καθὼς καὶ Μωυσῆς ἱστόρησεν ὁ	νομοθέτης	αὐτῶν, ὅτι ἐκ τῆς Κατούρας
[1, 3]	καὶ Μωυσῆς ἀνέγραψεν ὁ Ἰουδαίων	νομοθέτης.	(Νῶχος δὲ φοβούμενος, μὴ καθ'
[1, 0]	φύσεως ἐπιδειξάμενος ἰσχὺν καὶ προαίρεσιν	ἀρετῆς	ἀμετακίνητον. τούτῳ δὴ πειθόμενος ὡς
[1, 3]	ἀλλ' ἣν πρότερον εἶχον τῆς	ἀρετῆς	ζήλωσιν διπλασίονα τῆς κακίας τότ'
[1, 0]	θέας, οὔτε τῶν γραφησομένων εἰς	ἀρετῆς	λόγον οὐδὲν ἀποβήσεσθαι τοῖς λαβοῦσιν,
[1, 0]	βίον, τοὺς ἔξω δὲ βαίνοντας	ἀρετῆς	μεγάλαις περιβάλλει συμφοραῖς. τοῦτο δὴ
[1, 19]	σε ἀγαθοῦ καὶ πάππου δόξαν	ἀρετῆς	μεγάλης εὑραμένου κάμνειν ἐπὶ τοῖς
[1, 16]	δυσχερανοῦσιν, ἐκ τῆς περὶ αὐτὴν	ἀρετῆς:	οὐδὲ γὰρ ἔσεσθαι βαρὺς μισθόν
[1, 22]	ὀγδοήκοντα πρὸς τοῖς ἑκατὸν μετὰ	ἀρετῆς	οὕτως ἀπέθανεν.
[1, 19]	θητεῦσαι τῷ πενθερῷ, ἵνα τῆς	ἀρετῆς	πεῖραν δοὺς ἐπιγνωσθῇ μᾶλλον τίς
[1, 0]	εὐσέβειαν καὶ τὴν ἄλλην ἄσκησιν	ἀρετῆς	πόσους τε πολέμους ἐν μακροῖς
[1, 2]	πραττομένοις παρεῖναι τὸν θεὸν νομίζων	ἀρετῆς	προενόει, ποιμενικὸς δ' ἦν ὁ
[1, 11]	περὶ τοὺς ξένους φιλάνθρωπος καὶ	μαθητὴς	τῆς Ἁβράμου χρηστότητος. οἱ δὲ
[1, 15]	οὕτως: Κλεόδημος δέ φησιν ὁ	προφήτης	ὁ καὶ Μάλχος ἱστορῶν τὰ
[1, 19]	σόν, εἴπερ Λαβάνου παῖς τυγχάνεις,	οἰκειότης	ἐστὶ πρεσβυτέρα τῆς τε σῆς
[1, 0]	ὅτι πάντων πατήρ τε καὶ	δεσπότης	ὁ θεὸς ὢν καὶ πάντα
[1, 4]	μῆκος. ᾠκοδομεῖτο δὲ ἐκ πλίνθου	ὀπτῆς	ἀσφάλτῳ συνδεδεμένης, ὡς ἂν μὴ
[1, 21]	ἀλλήλους τοιάνδε τινὰ πρᾶξιν: οὔσης	ἑορτῆς	καὶ τῶν Σικιμιωτῶν εἰς ἄνεσιν
[1, 1]	ἀνθρώπους κειμένου καὶ τῆς τελευτῆς	ῥᾴστης	τοῖς ἀμυνομένοις ἐσομένης, ποδῶν τε
[1, 19]	αὐτόν, καὶ μετ' αὐτὸν Ἄσηρος,	μακαριστὴς	λέγοιτ' ἂν ἐξ ὧν πρὸς
[1, 12]	ἔτος τρισκαιδέκατον: Ἰσμαῆλος γὰρ ὁ	κτίστης	αὐτῶν τοῦ ἔθνους Ἁβράμῳ γενόμενος
[1, 12]	τὸν Ἰσμαῆλον ἐκ τῆς δούλης	αὐτῆς	Ἀγάρης τὸ μὲν πρῶτον ἔστεργεν
[1, 11]	ἔτι μήτε καρπὸν ἕτερον ἐξ	αὐτῆς	ἀναδοθῆναι. (Ταῦτα τοῦ θεοῦ κρίναντος
[1, 19]	ἥκοι τὰ περὶ τοῦ πατρὸς	αὐτῆς	ἀναπυνθανόμενος. ἡ δὲ ἡσθεῖσα ὑπὸ
[1, 19]	Βάλλαν. ἐγένετο δὲ παιδίον ἐξ	αὐτῆς	Δάν, θεόκριτον ἄν τινες εἴποιεν
[1, 15]	θυγατέρα Ἡρακλέα γεννῆσαι υἱὸν ἐξ	αὐτῆς	Δίδωρον: τούτου δὲ γενέσθαι Σόφωνα,
[1, 19]	εἰ καταληφθεῖεν ὑπὸ τοῦ πατρὸς	αὐτῆς	διωχθέντες ἔχοι τούτοις προσφυγοῦσα συγγνώμης
[1, 8]	ἀνέλῃ, τέχνην ἐπενόησε τοιαύτην: ἀδελφὸς	αὐτῆς	εἶναι προσεποιήσατο κἀκείνην τοῦθ' ὑποκρίνασθαι,
[1, 19]	καὶ ὑπ' ἐμοῦ θρησκείας τῆς	αὐτῆς	ἐκείνοις ἀξιωθέντα: καὶ ταῦτα ἃ
[1, 16]	τῆς μητρὸς καὶ τἀδελφοῦ φιλανθρωπίαν	αὐτῆς	ἔλεγεν, ὡς οὐ δυσχερανοῦσιν, ἐκ
[1, 1]	γεγονότος αἰτιώμενος καὶ λέγων ὑπ'	αὐτῆς	ἐξαπατηθεὶς ἁμαρτεῖν, ἡ δ' αὖ
[1, 1]	αὐτοῦ κοιμωμένου πλευρὰν ἐξελὼν ἐξ	αὐτῆς	ἔπλασε γυναῖκα. καὶ ὁ Ἄδαμος
[1, 1]	εἰς τότε καὶ τὴν περὶ	αὐτῆς	ἑρμηνείαν ἀναβάλλομαι. μετὰ δὴ τοῦτο
[1, 6]	γῆν κατέσχον, ὅσα πρὸς θάλασσαν	αὐτῆς	ἐτέτραπτο καταλαβόντες καὶ τὰ μέχρι
[1, 0]	λόγων δεινότητα καὶ τὴν ἀπ'	αὐτῆς	θηρευόμενοι δόξαν ἐπὶ τοῦτο τῆς
[1, 2]	ἠφίει θυσίαν ἐπιτελέσαντα καὶ δι'	αὐτῆς	ἱκετεύσαντα μὴ λαβεῖν ὀργὴν αὐτῷ
[1, 10]	καὶ τὸν θεὸν ἱκέτευεν οἶκτον	αὐτῆς	λαβεῖν. ὑπαντιάζει δὲ διὰ τῆς
[1, 8]	τῶν Αἰγυπτίων οὐ τοῖς περὶ	αὐτῆς	λεγομένοις ἀρκεσθεὶς ἀλλὰ καὶ θεάσασθαι
[1, 11]	ἀδύνατον εἶναι τὴν τεκνοποιίαν εἰπούσης	αὐτῆς	μὲν ἐνενήκοντα ἔτη ἐχούσης τοῦ
[1, 6]	αὕτη νῦν καλεῖται, καὶ ἀπ'	αὐτῆς	νῆσοί τε πᾶσαι καὶ τὰ
[1, 19]	δικαίων χαλεπαίνων ἐμοί, εἰ μοῖραν	αὐτῆς	ὀλίγην λαβόντες ἔχομεν. περὶ μέντοι
[1, 16]	μὲν τῆς τῶν γονέων φιλανθρωπίας	αὐτῆς	ὀρθῶς εἰκάζειν αὐτὸν εἶπεν, ἐπεμέμφετο
[1, 19]	τοῦ οὐρανοῦ βλέπειν καὶ δι'	αὐτῆς	ὄψεις κατιούσας σεμνότερον ἢ κατὰ
[1, 21]	πενθήσας δὲ μεγάλως τὸ ἐξ	αὐτῆς	παιδίον Βενιαμὶν ἐκάλεσε διὰ τὴν
[1, 10]	γένος οὖσαν Αἰγυπτίαν ὡς ἐξ	αὐτῆς	παιδοποιησομένῳ. καὶ γενομένη ἐγκύμων ἡ
[1, 18]	ὑπηρέτει τῇ μητρὶ πάντα παρ'	αὐτῆς	πεπυσμένος: ἐπεὶ δ' εὐτρεπὲς ἦν
[1, 3]	ἀνασωθείσης τῆς λάρνακος ἔτι νῦν	αὐτῆς	τὰ λείψανα ἐπιδεικνύουσι. (Τοῦ δὲ
[1, 10]	ἡγεμονίας περιστησομένης εἰς τὸν ὑπ'	αὐτῆς	τεχθησόμενον. Ἁβράμου δὲ αὐτὴν πρὸς
[1, 0]	εἰσὶ δ' οἵτινες ἐβιάσθησαν ὑπ'	αὐτῆς	τῆς τῶν πραγμάτων ἀνάγκης οἷς
[1, 19]	καὶ τοὺς γονεῖς εἰδυῖα ποθοῦντας	αὐτῆς	τὸ ὄνομα ὑπὸ τῆς περὶ
[1, 19]	φύσιν ἐχούσας, καὶ τελευταῖον ὑπὲρ	αὐτῆς	τὸν θεὸν ἐναργῶς αὐτῷ φαινόμενον
[1, 14]	τῶν Χαναναίων καὶ δημοσίᾳ χοῦν	αὐτῆς	τὸν τάφον, Ἁβράμου δὲ ὠνησαμένου
[1, 6]	τῆς γῆς κατασταθείσης εἰς τὴν	αὐτῆς	φύσιν ἐπ' ἔργα χωρεῖ καὶ
[1, 19]	ἔργον ἀντιτεχνασαμένη: παρακατακλίνει γὰρ τὴν	αὑτῆς	θεράπαιναν γίνεταί τε καὶ ἐκ
[1, 19]	τυγχάνῃ, παρακατακλίνει τῷ Ἰακώβῳ τὴν	αὑτῆς	θεραπαινίδα Βάλλαν. ἐγένετο δὲ παιδίον
[1, 2]	ἐκέλευε μηδὲν ὑφορᾶσθαι σκυθρωπὸν ἀπὸ	τοιαύτης	αἰτίας, ἀλλ' ἕνεκα τοῦ μηδὲν
[1, 6]	αὐτῶν ἀνέστησαν τὰς πόλεις ἐκ	τοιαύτης	αἰτίας ἐν συμφορᾷ γενομένας: (Νῶχος
[1, 2]	κτείνει δὲ τὸν ἀδελφὸν ἐκ	τοιαύτης	αἰτίας: θῦσαι τῷ θεῷ δόξαν
[1, 13]	αὐτὸς ἀφελέσθαι τούτου βουλόμενος μετὰ	τοιαύτης	ἀσεβείας, ἀλλὰ δοκιμάσαι θέλων αὐτοῦ
[1, 19]	αὐτῷ διὰ μάχης. Λάβανος δὲ	τοιαύτης	αὐτῷ προρρήσεως γεγενημένης μεθ' ἡμέραν
[1, 16]	γονέων καὶ κατεύχεται αὐτοῖς ὄνησιν	τοιαύτης	παιδὸς καί νυμφεύσειαν, φησίν, ὡς
[1, 19]	ἡ Ῥαχήλα καταφρονεῖν μὲν τῆς	τοιαύτης	τιμῆς τῶν θεῶν διδάξαντος αὐτὴν
[1, 12]	αὐτὴν εἶναι παῖδα, καὶ δίχα	τοιαύτης	ὑποκρίσεως οὐκ ἀσφαλῆ τὴν ἐπιδημίαν
[1, 16]	κυρώσατε καὶ Ἅβραμον τὸν μετὰ	τοσαύτης	ἀπεσταλκότα σπουδῆς τῷ κατανεῦσαι τὴν
[1, 3]	παύσομαι δὲ τοῦ λοιποῦ μετὰ	τοσαύτης	ὀργῆς τὰς τιμωρίας ἐπὶ τοῖς
[1, 13]	τῷ θεῷ γάρ σε παραχωρῶ	ταύτης	ἀξιώσαντι παρ' ἡμῶν τῆς τιμῆς
[1, 0]	δεύτερος Ἐλεάζαρος τῷ προειρημένῳ βασιλεῖ	ταύτης	ἀπολαῦσαι τῆς ὠφελείας οὐκ ἐφθόνησε
[1, 0]	γενέσθαι νοῦν ἀγαθὸν τῷ νομοθέτῃ	ταύτης	ἀπολειπομένῳ τῆς θέας, οὔτε τῶν
[1, 9]	περὶ μὲν οὖν τῆς λίμνης	ταύτης	αὖθις μετ' οὐ πολὺ δηλώσομεν,
[1, 1]	τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.	ταύτης	δ' ὑπ' ὄψιν οὐκ ἐρχομένης,
[1, 7]	προνοῆσαι τῆς κατ' αὐτοὺς εὐταξίας,	ταύτης	δ' ὑστεροῦντας φανεροὺς γίνεσθαι μηδ'
[1, 18]	προτείναντος, ᾧ τὴν αἰγέαν περιβέβλητο,	ταύτης	ἐπαφώμενος φωνεῖς μέν, εἶπεν, Ἰακώβῳ
[1, 19]	αὐτῶν καταλιμπάνοντες: οἷς ἐγὼ τὸ	ταύτης	κράτος τῆς γῆς δίδωμι καὶ
[1, 0]	δὲ μάλιστά τις ἂν ἐκ	ταύτης	μάθοι τῆς ἱστορίας ἐθελήσας αὐτὴν
[1, 19]	ὅτι μήπω παρείη: παρὰ γὰρ	ταύτης	μεμαθήκεις ἂν ἀκριβέστερον ὅσα περὶ
[1, 0]	τάξιν σημανεῖ: τοῦτο γὰρ διὰ	ταύτης	ποιήσειν τῆς πραγματείας ἐπηγγειλάμην οὐδὲν
[1, 3]	βαλεῖν, ὅπως ἔργοις τε τοῖς	ταύτης	προσλιπαροῦντες καὶ πόλεις ἀναστήσαντες εὐδαιμόνως
[1, 19]	ἡμῶν καὶ πλείονος γεγενημένης, ὑπὲρ	ταύτης	πῶς οὐ διαμαρτάνεις τῶν δικαίων
[1, 7]	δὲ χρόνον μεταναστὰς καὶ ἀπὸ	ταύτης	τῆς χώρας σὺν τῷ σφετέρῳ
[1, 18]	εὐνοίᾳ χρησάμενος κατ' ἀρχὰς ἐπὶ	ταύτης	ὑπὸ φθόνου μεῖναι πρὸς τὸ
[1, 16]	παρασχούσης. (Καὶ ὁ μὲν ἐπὶ	ταύτης	ὢν τῆς διανοίας ἐπὶ τὸ
[1, 2]	εὐδαιμονήσαντες μηδενὸς αὐτοῖς ἄχρι καὶ	τελευτῆς	δυσκόλου προσπεσόντος, σοφίαν τε τὴν
[1, 1]	πρὸς ἀνθρώπους κειμένου καὶ τῆς	τελευτῆς	ῥᾴστης τοῖς ἀμυνομένοις ἐσομένης, ποδῶν
[1, 6]	καὶ τῆς παρακειμένης αὐτῷ χώρας	Φούτης	λεγομένης. μετέβαλε δὲ ὃ νῦν
[1, 19]	γεγονέναι, εἶτα Λευίς, κοινωνίας οἷον	βεβαιωτής,	μεθ' ὃν Ἰούδας, εὐχαριστίαν τοῦτο
[1, 3]	θεὸν τοῦ λοιποῦ ἐπὶ τῆς	πρώτης	μένειν εὐταξίας καὶ μηδὲν ἔτι
[1, 0]	ὧν περὶ τῆς τοῦ κόσμου	κατασκευῆς	εἶπε Μωυσῆς: ταῦτα δ' ἐν
[1, 1]	ἑβδόμην ἤρξατο περὶ τῆς τἀνθρώπου	κατασκευῆς	λέγων οὕτως: ἔπλασεν ὁ θεὸς
[1, 6]	γὰρ ὀνόματα διὰ τὸ τῆς	γραφῆς	εὐπρεπὲς ἡλλήνισται πρὸς ἡδονὴν τῶν
[1, 22]	τῆς ἀφίξεως τοῦ υἱοῦ καὶ	ταφῆς	ἔτυχεν ὑπὸ τῶν παίδων σὺν
[1, 12]	εἰς Γέραρα τῆς Παλαιστίνης ἐν	ἀδελφῆς	ἐπαγόμενος σχήματι τὴν Σάρραν, ὅμοια
[1, 19]	Λεία ποιεῖ πρὸς τὸ τῆς	ἀδελφῆς	ἔργον ἀντιτεχνασαμένη: παρακατακλίνει γὰρ τὴν
[1, 19]	μὴ διὰ τὴν εὐτεκνίαν τῆς	ἀδελφῆς	ἥττονος παρὰ τἀνδρὸς μοίρας τυγχάνῃ,
[1, 21]	δηλώσας τήν τε φθορὰν τῆς	ἀδελφῆς	καὶ τοῦ Ἐμμώρου τὴν δέησιν
[1, 19]	γὰρ αὐτῷ καὶ τοῦ τῆς	ἀδελφῆς	κήδους ἐκεῖ συναφθέντος. τοῦ δ'
[1, 19]	ἦν, συνανελομένη συναπεδίδρασκε μετὰ τῆς	ἀδελφῆς	οἵ τε ἑκατέρων παῖδες καὶ
[1, 19]	Ῥαχήλα πεπαίνουσα τὸν θυμὸν τῆς	ἀδελφῆς	παραχωρήσειν αὐτῇ τἀνδρὸς ἔλεγε κοιμησομένου
[1, 19]	συγγενὴς σὺ καὶ τῆς μὲν	ἀδελφῆς	τῆς ἐμῆς υἱός, θυγατέρων δὲ
[1, 19]	ἀντιτεχνάσασθαι πρὸς τὴν εὐτεκνίαν τῆς	ἀδελφῆς.	τὸ δ' αὐτὸ καὶ Λεία
[1, 19]	γίνεταί τε καὶ ἐκ τῆς	Ζελφῆς	υἱὸς Γάδας, τυχαῖον ἄν τις
[1, 11]	ὑπό τε ἀνθρώπων ἐρημίας καὶ	τροφῆς	ἀπορίας ταλαιπώρως διῆγεν. (Αἱ δὲ
[1, 12]	παρακειμένην καὶ κελεύει προνοεῖν τῆς	ἀνατροφῆς	τοῦ παιδίου: μεγάλα γὰρ αὐτὴν
[1, 9]	τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ καρτερᾶς τῆς	μάχης	γενομένης, πολλοὶ μὲν αὐτῶν ἀπέθανον,
[1, 20]	συντυχὼν διεπάλαιεν ἐκείνου προκατάρχοντος τῆς	μάχης	ἐκράτει τε τοῦ φαντάσματος, ὃ
[1, 19]	τῆς ὀλιγότητος χωρήσειεν αὐτῷ διὰ	μάχης.	Λάβανος δὲ τοιαύτης αὐτῷ προρρήσεως
[1, 9]	ἦν εἷς ἐπιτεταγμένος. γενομένης δὲ	μάχης	νικήσαντες οἱ Ἀσσύριοι φόρον ἐπιτάσσουσι
[1, 3]	ἑξακοσιοστὸν ἔτος ἤδη Νώχου τῆς	ἀρχῆς,	ἐν μηνὶ δευτέρῳ Δίῳ μὲν
[1, 0]	συνέγραφον, δηλῶσαι τίνες ὄντες ἐξ	ἀρχῆς	Ἰουδαῖοι καὶ τίσι χρησάμενοι τύχαις
[1, 13]	ἠνδρωμένον καὶ τελευτῶν διάδοχον τῆς	ἀρχῆς	τῆς ἐμαυτοῦ καταλίποιμι. ἀλλ' ἐπεὶ
[1, 3]	εἰς ἐκεῖνο τὸ μῆκος τῆς	ζωῆς	ἀφῖχθαι. οἱ μὲν γὰρ θεοφιλεῖς
[1, 1]	τούτοις δ' εἶναι καὶ τῆς	ζωῆς	τὸ φυτὸν καὶ ἄλλο τὸ
[1, 3]	χρηστοτέρας ἤδη γεγονὼς ἐλπίδος ἠρέμει.	ὀλίγαις	δ' ὕστερον ἡμέραις μᾶλλον ὑποχωροῦντος
[1, 10]	ἄξιόν ἐστίν σε ἐπὶ τοιαύταις	εὐπραγίαις	κομίζεσθαι. τοῦ δ' ὑπολαβόντος καὶ
[1, 0]	κατ' αὐτὸν ἐκεῖνον χωρίσας ταῖς	ἰδίαις	ἀρχαῖς αὐτοῦ καὶ τῷ τέλει
[1, 16]	τῆς φιλοξενίας τελέσας καὶ δαπάναις	ἰδίαις	χρησάμενος. ἡ δὲ περὶ μὲν
[1, 11]	θυγατέρας αὐτοῦ ὑπὲρ ἐκείνων ταῖς	ἐπιθυμίαις	αὐτῶν λέγοντος παρέξειν, οὐδ' οὕτως
[1, 0]	παιδείας ἠγαπηκώς, διαφερόντως δὲ χαίρων	ἐμπειρίαις	πραγμάτων, ἅτε δὴ μεγάλοις μὲν
[1, 13]	πρὸς τὸν υἱόν: ὦ παῖ,	μυρίαις	εὐχαῖς αἰτησάμενός σε γενέσθαι μοι
[1, 8]	οὖν ὑπ' αὐτῶν ἐν ταῖς	συνουσίαις	ὡς συνετώτατος καὶ δεινὸς ἀνὴρ
[1, 6]	χρῆσιν ὁ οἶνος, θύσας ἐν	εὐωχίαις	ἦν. μεθυσθεὶς δὲ εἰς ὕπνον
[1, 2]	βλέπων αὐτὸν ἀναστρεφόμενον. ὁ δὲ	Κάις	ἀπορούμενος καὶ οὐκ ἔχων ὅ
[1, 2]	δ' ἦν ὁ βίος αὐτῷ:	Κάις	δὲ τά τε ἄλλα πονηρότατος
[1, 2]	δὲ αὐτῶν ὁ μὲν πρῶτος	Κάις,	κτίσιν δὲ σημαίνει τοῦτο μεθερμηνευόμενον
[1, 2]	γῆν ἱδρύεται μετὰ τῆς γυναικὸς	Κάις	Ναί̈ δα τόπον οὕτω καλούμενον
[1, 2]	πλεονέκτου βίᾳ πεφυκόσιν. ἔνθεν ὁ	Κάις	παροξυνθεὶς ἐπὶ τῷ προτετιμῆσθαι τὸν
[1, 2]	θεῷ δόξαν αὐτοῖς ὁ μὲν	Κάις	τοὺς ἀπὸ τῆς γεωργίας καὶ
[1, 0]	τοὺς ἔξω δὲ βαίνοντας ἀρετῆς	μεγάλαις	περιβάλλει συμφοραῖς. τοῦτο δὴ παιδεῦσαι
[1, 16]	οἰκετῶν ἐπὶ τὴν μνηστείαν ἐνδησάμενος	μεγάλαις	πίστεσι. γίνονται δὲ αὗται τοῦτον
[1, 3]	ἀρξαμένου τὸ ὕδωρ ἡμέραις τεσσαράκοντα	ὅλαις	κατεφέρετο, ὡς ἐπὶ πήχεις πεντεκαίδεκα
[1, 16]	τε τῆς φιλοξενίας τελέσας καὶ	δαπάναις	ἰδίαις χρησάμενος. ἡ δὲ περὶ
[1, 16]	ὁ γάμος οὗτος συντελεῖσθαι, ἐν	ἐκείναις	εὑρεθῆναι γνωρισθῆναι τε αὐτὴν τῶν
[1, 16]	τὸ ὕδωρ, μία ἐξ ἁπασῶν	ἐκείναις	τε τῆς πρὸς τὸν ξένον
[1, 19]	ὁ σὸς πάππος Ναχώρου γίνεται	παῖς,	Ἁβράμου δὲ καὶ τῆς Ἀρράνου
[1, 10]	ἐπιφανεὶς ὁ θεὸς ἀπήγγειλεν, ὡς	παῖς	αὐτῷ ἐκ Σάρρας ἔσοιτο: κελεύει
[1, 6]	τοῖς νῦν καλεῖται. Ἀρφαξάδου δὲ	παῖς	γίνεται Σάλης, τοῦ δὲ Ἕβερος,
[1, 12]	Ἁβράμῳ μετ' οὐ πολὺ καὶ	παῖς	ἐκ Σάρρας, ὡς αὐτῷ ὑπὸ
[1, 12]	ἑκατὸν δὲ Ἅβραμος. τίκτεται δὲ	παῖς	ἑκατέρων τῷ ὑστάτῳ ἔτει, ὃν
[1, 13]	τῶν γονέων καὶ αὐτὸς ὁ	παῖς	ἐπιτηδεύων πᾶσαν ἀρετὴν καὶ τῆς
[1, 10]	οἱ παρ' αὐτοῦ καὶ ὁ	παῖς	Ἰσμαῆλος, οὗ κατ' ἐκείνην τὴν
[1, 3]	αὐτοῦ ἀναγεγράφασι. Μαθουσάλας δὲ Ἀνώχου	παῖς	κατὰ ἔτος αὐτῷ γεγονὼς πέμπτον
[1, 2]	δὲ τούτου Μαρουῆλος, οὗ γίνεται	παῖς	Μαθουσάλας, τοῦ δὲ Λάμεχος, ᾧ
[1, 6]	Φαλέγου γὰρ τοῦ Ἑβέρου γίνεται	παῖς	Ῥεούς: τούτου δὲ Σεροῦγος, ᾧ
[1, 3]	ἤδη καὶ διακοσιοστῷ ἔτει γεγονότι	παῖς	Σῆθος γίνεται, ὃς ἐνακόσια καὶ
[1, 19]	αὐτῶν ἔτι λεγόντων παρῆν ἡ	παῖς	σὺν τοῖς ἐπικατιοῦσι τῶν ποιμένων.
[1, 6]	Χαναναῖος δὲ τέταρτος ὢν Χάμου	παῖς	τὴν νῦν Ἰουδαίαν καλουμένην οἰκίσας
[1, 19]	πατέρα τὸν σόν, εἴπερ Λαβάνου	παῖς	τυγχάνεις, οἰκειότης ἐστὶ πρεσβυτέρα τῆς
[1, 10]	μετ' αὐτόν, ἔτι γὰρ ἦν	ἄπαις,	ὁ θεὸς καὶ παῖδα αὐτῷ
[1, 0]	Μωυσῆς: ταῦτα δ' ἐν ταῖς	ἱεραῖς	βίβλοις εὗρον ἀναγεγραμμένα. ἔχει δὲ
[1, 6]	πλὴν τῶν ὀνομάτων ἐν ταῖς	ἱεραῖς	βίβλοις οὐδὲν ἔχομεν: Ἑβραῖοι γὰρ
[1, 3]	δὲ ὁ χρόνος ἐν ταῖς	ἱεραῖς	βίβλοις σημειουμένων μετὰ πολλῆς ἀκριβείας
[1, 3]	ἐλπίδος ἠρέμει. ὀλίγαις δ' ὕστερον	ἡμέραις	μᾶλλον ὑποχωροῦντος τοῦ ὕδατος μεθίησι
[1, 1]	τὸν κόσμον ἓξ ταῖς πάσαις	ἡμέραις	Μωυσῆς καὶ πάντα τὰ ἐν
[1, 3]	καὶ ὕειν ἀρξαμένου τὸ ὕδωρ	ἡμέραις	τεσσαράκοντα ὅλαις κατεφέρετο, ὡς ἐπὶ
[1, 19]	τὴν Ῥαχήλαν παρέλαβεν. (Ἦσαν δ'	ἑκατέραις	θεραπαινίδες τοῦ πατρὸς δόντος Ζελφὰ
[1, 2]	τὴν ἑτέραν δὲ ἐκ λίθων	ἀμφοτέραις	ἐνέγραψαν τὰ εὑρημένα, ἵνα καὶ
[1, 1]	ὁ ὄφις ἐξηπάτησε τούτοις παρακρουσαμένη	συμφοραῖς	περιέβαλεν. ἀφείλετο δὲ καὶ τὸν
[1, 4]	τοῦ θεοῦ καὶ διὰ τοῦτο	συμφοραῖς	περιπεσόντες ᾔσθοντο τῆς ἁμαρτίας: ἐπεὶ
[1, 0]	δὲ βαίνοντας ἀρετῆς μεγάλαις περιβάλλει	συμφοραῖς.	τοῦτο δὴ παιδεῦσαι βουληθεὶς Μωυσῆς
[1, 1]	καὶ τὸν κόσμον ἓξ ταῖς	πάσαις	ἡμέραις Μωυσῆς καὶ πάντα τὰ
[1, 16]	παρθένοις ἐντυγχάνει πλείοσιν ἐφ' ὕδωρ	βαδιζούσαις:	εὔχεται μὲν οὖν τῷ θεῷ
[1, 0]	μὲν οὖν ἀκριβῆ τῶν ἐν	ταῖς	ἀναγραφαῖς προϊ ὼν ὁ λόγος
[1, 2]	τῆς Κάιος ἀδελφοκτονίας μείζονα, τοῦτο	ταῖς	ἑαυτοῦ γυναιξὶν ἐποίησε φανερόν. ἔτι
[1, 1]	ἀξιώσειν. Εὔαν δὲ τοκετοῖς καὶ	ταῖς	ἐξ ὠδίνων ἀλγηδόσιν ἐκόλαζεν, ὅτι
[1, 3]	ἐστι Ξανθικός, μῆνα πρῶτον ἐπὶ	ταῖς	ἑορταῖς ὥρισε κατὰ τοῦτον ἐξ
[1, 11]	τὰς θυγατέρας αὐτοῦ ὑπὲρ ἐκείνων	ταῖς	ἐπιθυμίαις αὐτῶν λέγοντος παρέξειν, οὐδ'
[1, 18]	τιμωρίαν βουλόμενον λαβεῖν τῆς ἐπὶ	ταῖς	εὐχαῖς διαμαρτίας ἡ μήτηρ ῥύεται:
[1, 18]	παρασχεῖν αὐτῷ βούλεσθαι τὸν θεὸν	ταῖς	εὐχαῖς ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ παρακεκλημένον.
[1, 0]	περιβολή, κατ' αὐτὸν ἐκεῖνον χωρίσας	ταῖς	ἰδίαις ἀρχαῖς αὐτοῦ καὶ τῷ
[1, 0]	εἶπε Μωυσῆς: ταῦτα δ' ἐν	ταῖς	ἱεραῖς βίβλοις εὗρον ἀναγεγραμμένα. ἔχει
[1, 6]	Σαμαραίου, πλὴν τῶν ὀνομάτων ἐν	ταῖς	ἱεραῖς βίβλοις οὐδὲν ἔχομεν: Ἑβραῖοι
[1, 3]	ἀναγέγραπται δὲ ὁ χρόνος ἐν	ταῖς	ἱεραῖς βίβλοις σημειουμένων μετὰ πολλῆς
[1, 10]	ὅπλοις γενέσθαι τοὺς μὲν ἐν	ταῖς	κοίταις ὄντας ἀπέκτεινε μηδ' ἐπίνοιαν
[1, 1]	ἔπλασε. καὶ τὸν κόσμον ἓξ	ταῖς	πάσαις ἡμέραις Μωυσῆς καὶ πάντα
[1, 8]	θαυμασθεὶς οὖν ὑπ' αὐτῶν ἐν	ταῖς	συνουσίαις ὡς συνετώτατος καὶ δεινὸς
[1, 3]	τῇ μητρὶ τῶν παίδων καὶ	ταῖς	τούτων γυναιξὶν ἀνέβη, τά τε
[1, 18]	βούλεσθαι τὸν θεὸν ταῖς εὐχαῖς	ταῖς	ὑπὲρ αὐτοῦ παρακεκλημένον. (Καὶ Ἡσαῦς
[1, 10]	ἥξειν πλὴν ὅσα τροφὴ τοῖς	οἰκέταις	αὐτοῦ γένοιτο: μοῖραν μέντοι τινὰ
[1, 10]	παντὸς ἀριθμοῦ, τριακοσίοις καὶ δεκαοκτὼ	οἰκέταις	αὐτοῦ καὶ τρισὶ φίλοις τοσούτου
[1, 19]	κατ' εὔνοιαν δικαίαν, ἣν γυναιξὶ	γαμεταῖς	πρὸς τοὺς συνοικοῦντας εἶναι συμβέβηκεν:
[1, 20]	καὶ τῷ ἀδελφῷ ὑπήντα σὺν	ὁπλίταις	τετρακοσίοις. καὶ Ἰάκωβος πυνθανόμενος ἥκειν
[1, 9]	καιρὸν Ἀσσυρίων κρατούντων τῆς Ἀσίας	Σοδομίταις	ἤνθει τὰ πράγματα εἴς τε
[1, 11]	ἀκούσας Ἅβραμος ἤλγησεν ἐπὶ τοῖς	Σοδομίταις	καὶ τὸν θεὸν ἀναστὰς ἱκέτευσε
[1, 9]	οἷς καὶ Λῶτος ἤγετο τοῖς	Σοδομίταις	σύμμαχος ἐληλυθώς. ~(Ἁβράμῳ δὲ ἀκούσαντι
[1, 10]	γενέσθαι τοὺς μὲν ἐν ταῖς	κοίταις	ὄντας ἀπέκτεινε μηδ' ἐπίνοιαν τῆς
[1, 3]	Ξανθικός, μῆνα πρῶτον ἐπὶ ταῖς	ἑορταῖς	ὥρισε κατὰ τοῦτον ἐξ Αἰγύπτου
[1, 19]	εἴ τέ τις ἦν κτῆσις	αὐταῖς.	ἐπήγετο δὲ Ἰάκωβος καὶ τῶν
[1, 10]	οὓς ἄξιόν ἐστίν σε ἐπὶ	τοιαύταις	εὐπραγίαις κομίζεσθαι. τοῦ δ' ὑπολαβόντος
[1, 0]	οὖν ἀκριβῆ τῶν ἐν ταῖς	ἀναγραφαῖς	προϊ ὼν ὁ λόγος κατὰ
[1, 3]	νᾶ τεκνοῦται τοῦ Ἀνώσου σὺν	ἀδελφαῖς	πλείοσιν, Ἄνωσος δὲ Σήθου υἱὸς
[1, 0]	αὐτὸν ἐκεῖνον χωρίσας ταῖς ἰδίαις	ἀρχαῖς	αὐτοῦ καὶ τῷ τέλει τὴν
[1, 13]	μνήμην αἰώνιον αὐτῶν ἔσεσθαι τοῖς	γενάρχαις,	τήν τε Χαναναίαν ὅπλοις κατακτησαμένους
[1, 13]	τὸν υἱόν: ὦ παῖ, μυρίαις	εὐχαῖς	αἰτησάμενός σε γενέσθαι μοι παρὰ
[1, 18]	βουλόμενον λαβεῖν τῆς ἐπὶ ταῖς	εὐχαῖς	διαμαρτίας ἡ μήτηρ ῥύεται: πείθει
[1, 18]	αὐτῷ βούλεσθαι τὸν θεὸν ταῖς	εὐχαῖς	ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ παρακεκλημένον. (Καὶ
[1, 0]	μὲν αὐτὸς ὁμιλήσας πράγμασι καὶ	τύχαις	πολυτρόποις, ἐν ἅπασι δὲ θαυμαστὴν
[1, 0]	ἀρχῆς Ἰουδαῖοι καὶ τίσι χρησάμενοι	τύχαις	ὑφ' οἵῳ τε παιδευθέντες νομοθέτῃ
[1, 8]	ἐκ Χαλδαίων γὰρ ταῦτ' ἐφοίτησεν	εἰς	Αἴγυπτον, ὅθεν ἦλθε καὶ εἰς
[1, 18]	καταλαβόντος Ἴσακος, δόξαν αὐτῷ χωρεῖν	εἰς	Αἴγυπτον τῆς χώρας ἀγαθῆς ὑπαρχούσης,
[1, 0]	μέλλησις ἐγίνετο τηλικαύτην μετενεγκεῖν ὑπόθεσιν	εἰς	ἀλλοδαπὴν ἡμῖν καὶ ξένην διαλέκτου
[1, 21]	οὔσης ἑορτῆς καὶ τῶν Σικιμιωτῶν	εἰς	ἄνεσιν καὶ εὐωχίαν τετραμμένων νύκτωρ
[1, 18]	θεὸν σύμμαχον αὐτῷ καὶ συνεργὸν	εἰς	ἅπαντα παρεῖναι τὸν βίον, ἄδηλον
[1, 4]	καὶ τὸ κατ' ἐπιβουλὴν ὑπονοεῖν	εἰς	ἀποικίαν αὐτοὺς παρορμᾶν, ἵνα διαιρεθέντες
[1, 12]	ἀποθανόντος. ἔπειθεν οὖν τὸν Ἅβραμον	εἰς	ἀποικίαν ἐκπέμπειν αὐτὸν μετὰ τῆς
[1, 0]	τῆς θέας, οὔτε τῶν γραφησομένων	εἰς	ἀρετῆς λόγον οὐδὲν ἀποβήσεσθαι τοῖς
[1, 0]	τὴν ἀναγραφὴν εἶναι συμβέβηκε, τὸν	εἰς	αὐτὴν πόνον καὶ παρὰ δύναμιν
[1, 16]	ταύτην ὁ Ἴσακος τῶν πραγμάτων	εἰς	αὐτὸν ἀφικομένων: οἱ γὰρ ἐκ
[1, 19]	εὐχῶν διήμαρτε σοφίᾳ τῆς μητρὸς	εἰς	αὐτὸν γενομένων, ἀποκτεῖναι ζητεῖν αὐτὸν
[1, 10]	ὠφέλειαν ἐκ τῆς λείας ἐκείνης	εἰς	αὐτὸν ἥξειν πλὴν ὅσα τροφὴ
[1, 18]	χρηστότητα ὀργῆς προσφάτου πρεσβυτέραν χάριν	εἰς	αὐτόν τε καὶ τὸν πατέρα
[1, 19]	τὰς θυγατέρας ἠρεμεῖν καὶ μηδὲν	εἰς	αὐτοὺς ὑπὸ θυμοῦ τολμᾶν, σπονδὰς
[1, 11]	δ' αὐτὸς μετὰ τῶν θυγατέρων	εἰς	βραχύ τι χωρίον κατασχὼν περιγραφὲν
[1, 19]	μένοι τινὰ χρόνον, τοῦτο ποιήσειν:	εἰς	γὰρ Χαναναίους οὐκ ἂν πέμψαι
[1, 12]	ἀναχώρησιν γενέσθαι. ~(Ἅβραμος δὲ μετῴκησεν	εἰς	Γέραρα τῆς Παλαιστίνης ἐν ἀδελφῆς
[1, 21]	καὶ αὐτοὺς ἔκρυψεν ἐν Σικίμοις	εἰς	γῆν ὑπό τινα δρῦν, ἀπάρας
[1, 2]	ἀνθρώπους τὰ ηὑρημένα μηδὲ πρὶν	εἰς	γνῶσιν ἐλθεῖν φθαρῆναι, προειρηκότος ἀφανισμὸν
[1, 13]	τε τὸ γένος τὸ αὐτῶν	εἰς	ἔθνη πολλὰ καὶ πλοῦτον ἐπιδώσειν,
[1, 3]	παρατείνειν χρόνον τεκμαιρόμενος μηδ' ἐκείνους	εἰς	ἐκεῖνο τὸ μῆκος τῆς ζωῆς
[1, 10]	ἔτος γεγονότι ὁ προειρημένος ἐγεννήθη,	εἰς	ἔνατον δ' αὐτῷ καὶ ἐνενηκοστὸν
[1, 3]	καὶ ἑκατοστὸν γενόμενος ἐγέννησε. τοῦτον	εἰς	ἐννέα καὶ ἑξήκοντα πρὸς τοῖς
[1, 1]	τὴν Εὔαν ἐκ τοῦ κήπου	εἰς	ἕτερον χωρίον. ~(Γίνονται δὲ αὐτοῖς
[1, 19]	τὸ παρὸν οὐκ ἐφύλαττε πίστιν,	εἰς	ἔτος δὲ παρέξειν ἐπηγγέλλετο διὰ
[1, 13]	τοῦ θεοῦ γενόμενον. προεκαλεῖτο δὲ	εἰς	εὔνοιαν καὶ τὸ φιλεῖσθαι μᾶλλον
[1, 13]	ἱκανὸν καὶ τῶν οὐκ ὄντων	εἰς	εὐπορίαν ἀνθρώποις παραγαγεῖν καὶ τὰ
[1, 19]	πάντα μένων παρ' αὐτῷ πόνον	εἰς	ἡδονὴν ὑπομενεῖν τὴν ἐκείνου, μισθὸν
[1, 2]	τραφεὶς γὰρ οὗτος καὶ παρελθὼν	εἰς	ἡλικίαν ἤδη καλὰ κρίνειν δυναμένην
[1, 5]	ἕκαστοι κατελάμβανον τὴν ἐντυχοῦσαν καὶ	εἰς	ἣν αὐτοὺς ἦγεν ὁ θεός,
[1, 18]	κεχαρισμένον. (Καὶ ὁ μὲν νομίζων	εἰς	Ἡσαῦν ποιεῖσθαι τὰς εὐχὰς παρεκάλει
[1, 3]	πρότερον ἔζων, ἀλλ' ἑκατὸν εἴκοσιν,	εἰς	θάλασσαν τὴν ἤπειρον μετέβαλε. καὶ
[1, 18]	πατρὸς> ἀρνουμένου διὰ τὸ πάσας	εἰς	Ἰάκωβον τὰς εὐχὰς ἀνηλωκέναι πένθος
[1, 13]	αὐτῷ καθέξοντος: ἔσῃ τ' ἐμοὶ	εἰς	κηδεμόνα καὶ γηρωκόμον, διὸ καὶ
[1, 0]	προύτρεψε τὴν περὶ αὐτῶν ἱστορίαν	εἰς	κοινὴν ὠφέλειαν ἐξενεγκεῖν. τούτων δὴ
[1, 19]	γεγενημένης μεθ' ἡμέραν τὸν Ἰάκωβον	εἰς	λόγους προκαλεσάμενος καὶ δηλώσας αὐτῷ
[1, 3]	τῆς ἐπομβρίας ἀπέλαυον ὑστερῶσιν ἀγαθῶν,	εἰς	μακρὸν αὐτῶν γῆρας καὶ βίου
[1, 18]	δ' αὐτῷ φρέαρ ποιμένες ἐπιπεσόντες	εἰς	μάχην ἐχώρησαν κωλύοντες τὸ ἔργον,
[1, 3]	κατὰ τὴν Ἀρμενίαν Βάρις λεγόμενον,	εἰς	ὃ πολλοὺς συμφυγόντας ἐπὶ τοῦ
[1, 4]	γενέσθαι. καὶ τὸ μὲν πεδίον,	εἰς	ὃ πρῶτον αὐτοὺς κατῴκισαν, καλεῖται
[1, 16]	φησίν, ὡς αὐτοῖς ἐστι κεχαρισμένον,	εἰς	οἶκον ἀνδρὸς ἀγαθοῦ παῖδας αὐτῷ
[1, 1]	ἐλθόντος ὁ μὲν Ἄδαμος πρότερον	εἰς	ὁμιλίαν αὐτῷ φοιτῶν συνειδὼς αὑτῷ
[1, 2]	τῆς τούτων ἀμαθίας καὶ μεγαλόψυχον	εἰς	πανουργίαν περιαγαγών, ὅρους τε γῆς
[1, 16]	μὴ προνοοῦσι τούτου τοῖς ὁδεύουσιν,	εἰς	πόλιν ἀφικνεῖται Κάρραν καὶ γενόμενος
[1, 20]	τὸν κόπον τῶν ὑποζυγίων ὑπεχώρησεν	εἰς	Σάειραν: ἐνταῦθα γὰρ ἐποιεῖτο τὴν
[1, 19]	ἀπέφηνα: ὧν οὐχ ἥττω μοῖραν	εἰς	σὲ καταθήσομαι: θαρρῶν οὖν καὶ
[1, 4]	τοῦ Ἐνυαλίου Διὸς ἱερώματα λαβόντας	εἰς	Σεναὰρ τῆς Βαβυλωνίας ἐλθεῖν. ~(Σκίδνανται
[1, 21]	ἔτι νῦν Σκηνὰς λεγομένας, ὅθεν	εἰς	Σίκιμον παρῆν: Χαναναίων δ' ἐστὶν
[1, 4]	ὑπὸ τῶν πρώτων ἀπολωλότων σωφρονισθεῖεν,	εἰς	στάσιν δὲ αὐτοὺς ἐνέβαλεν ἀλλογλώσσους
[1, 11]	τοῦ θεοῦ τοῦτο μὴ ποιεῖν	εἰς	στήλην ἁλῶν μετέβαλεν: ἱστόρησα δ'
[1, 0]	γίνεται τὰ πόριμα, τρέπεται δὲ	εἰς	συμφορὰς ἀνηκέστους ὅ τι ποτ'
[1, 4]	πρῶτοι κατελθόντες ἀπὸ τῶν ὀρῶν	εἰς	τὰ πεδία τὴν ἐν τούτοις
[1, 16]	οἱ γὰρ ἐκ τῆς Κατούρας	εἰς	τὰς ἀποικίας ἐξεληλύθεισαν. ~(Τελευτᾷ δὲ
[1, 21]	τριχώσεως δασεῖαν> ~(Ἰάκωβος δὲ ἀφίκετο	εἰς	τὰς ἔτι νῦν Σκηνὰς λεγομένας,
[1, 16]	ἐπὶ τὸ φρέαρ παραγινομένας ηὐξάμην	εἰς	ταύτην ἐμπεσεῖν, ὃ δὴ γέγονε.
[1, 1]	ὑμῖν μακρὸν γένοιτο. νῦν δ'	εἰς	ταύτην μου τὴν γνώμην ἐνύβρισας
[1, 3]	πλάτος καὶ τριάκοντα τὸ βάθος,	εἰς	ταύτην σὺν τῇ μητρὶ τῶν
[1, 19]	χρόνον καλῶς ἔχειν αὐτὸν κατελθεῖν	εἰς	ταύτην. ὑπὲρ δὲ τῆς λείας
[1, 2]	πόλιν ἐδείματο καὶ τείχεσιν ὠχύρωσεν	εἰς	ταὐτὸν συνελθεῖν τοὺς οἰκείους καταναγκάσας.
[1, 3]	ἀγαπῶν ἐπένευεν αὐτῷ τὰς εὐχὰς	εἰς	τέλος ἄξειν, οὔτε τοὺς διεφθαρμένους
[1, 1]	κύκλῳ τὴν γῆν περιρρέοντος, ὃς	εἰς	τέσσαρα μέρη σχίζεται. καὶ Φεισὼν
[1, 8]	αὐτοῖς, ἐδίδαξεν. ὡς δ' ἧκον	εἰς	τὴν Αἴγυπτον, ἀπέβαινε τῷ Ἁβράμῳ
[1, 0]	οἱ πεμφθέντες ἐπὶ τὴν ἐξήγησιν	εἰς	τὴν Ἀλεξάνδρειαν: μυρία δ' ἐστὶ
[1, 6]	τὴν ἐπομβρίαν τῆς γῆς κατασταθείσης	εἰς	τὴν αὐτῆς φύσιν ἐπ' ἔργα
[1, 10]	τεύξεσθαι σωφρονοῦσαν: καὶ γὰρ νῦν	εἰς	τὴν δέσποιναν ἀγνώμονα καὶ αὐθάδη
[1, 18]	τὸν πατέρα γεγενημένην προτιμῶντος ἀπῆρεν	εἰς	τὴν ἑαυτοῦ. (Τῶν δὲ Ἰσάκου
[1, 0]	κατ' αὐτὸν διάταξιν τῆς πολιτείας	εἰς	τὴν Ἑλλάδα φωνὴν μεταβαλεῖν, ὁ
[1, 3]	τοῦτο διαφθείρειν: ἀλλ' οἷς ἐξύβριζον	εἰς	τὴν ἐμὴν εὐσέβειαν καὶ ἀρετήν,
[1, 18]	ἡ δὲ Ῥεβέκκα τὸν θεὸν	εἰς	τὴν εὔνοιαν ἀξιοῦσα τὴν Ἰακώβου
[1, 13]	κριὸν ἐκ τἀφανοῦς παρήγαγεν αὐτοῖς	εἰς	τὴν ἱερουργίαν. οἱ δὲ παρ'
[1, 18]	πειραθεὶς Ἀβιμελέχου τότε μὲν ἀνεχώρησεν	εἰς	τὴν λεγομένην Φάραγγα χωρίον οὐ
[1, 21]	ἐπιτελεῖν, ἃς τὸ πρῶτον ἀπιὼν	εἰς	τὴν Μεσοποταμίαν ἐπὶ τῇ ὄψει
[1, 19]	περὶ αὐτὴν σπουδάσας. ~(Ἰάκωβος δὲ	εἰς	τὴν Μεσοποταμίαν στελλόμενος ὑπὸ τῆς
[1, 11]	μὴ δυνηθῆναι τὴν εἴσοδον τὴν	εἰς	τὴν οἰκίαν εὑρεῖν, Σοδομιτῶν δὲ
[1, 21]	φύλαξι κτείνουσι κοιμωμένους καὶ παρελθόντες	εἰς	τὴν πόλιν ἀναιροῦσι πᾶν ἄρρεν
[1, 11]	γυνὴ παρὰ τὴν ἀναχώρησιν συνεχῶς	εἰς	τὴν πόλιν ἀναστρεφομένη καὶ πολυπραγμονοῦσα
[1, 11]	καὶ ὁ θεὸς ἐνσκήπτει βέλος	εἰς	τὴν πόλιν καὶ σὺν τοῖς
[1, 21]	θυγάτηρ ἦν Ἰακώβου μόνη, παρῆλθεν	εἰς	τὴν πόλιν ὀψομένη τὸν κόσμον
[1, 19]	Ῥαχήλα πυνθανομένη κατατίθησι τοὺς τύπους	εἰς	τὴν σάγην τῆς φερούσης αὐτὴν
[1, 10]	γενομένη ἐγκύμων ἡ θεραπαινὶς ἐξυβρίζειν	εἰς	τὴν Σάρραν ἐτόλμησε βασιλίζουσα, ὡς
[1, 7]	χώρας σὺν τῷ σφετέρῳ λαῷ	εἰς	τὴν τότε μὲν Χαναναίαν λεγομένην
[1, 11]	ἡσύχασεν: οἱ δὲ ἄγγελοι παρεγένοντο	εἰς	τὴν τῶν Σοδομιτῶν πόλιν, καὶ
[1, 8]	εἰς τοὺς Ἕλληνας. (Ὡς δ'	εἰς	τὴν Χαναναίαν ἀφίκετο, μερίζεται πρὸς
[1, 7]	γεγονὼς ἔτη τοῦ θεοῦ κελεύσαντος	εἰς	τὴν Χαναναίαν μετελθεῖν, ἐν ᾗ
[1, 20]	μὲν Λάβανος ἀνέζευξεν. ~(Ἰακώβῳ δὲ	εἰς	τὴν Χαναναίαν προϊ όντι φαντάσματα
[1, 19]	ἐπὶ τῆς Μεσοποταμίας χρόνῳ παρῆν	εἰς	τὴν Χαρράν, καὶ ποιμένας ἐν
[1, 18]	πρότερον αὐτοῦ γάμοις δυσχερῶς διακειμένων	εἰς	τὸ ἐκείνοις κεχαρισμένον τὴν Βασεμάθην
[1, 3]	αὐτῷ καὶ πρὸς ἁπάσας τὰς	εἰς	τὸ θεῖον τιμὰς ἦρχεν, ἐπὶ
[1, 11]	εἰπόντος ἔνδον εἶναι, ἥξειν ἔφασαν	εἰς	τὸ μέλλον καὶ εὑρήσειν αὐτὴν
[1, 13]	ἱερεῖον αὐτὸν παρασχεῖν ἐκέλευέ τε	εἰς	τὸ Μώριον ὄρος ἀναγαγόντα ὁλοκαυτῶσαι
[1, 13]	μετὰ μόνου τοῦ παιδὸς παραγίνεται	εἰς	τὸ ὄρος, ἐφ' οὗ τὸ
[1, 18]	δὲ ὢν καὶ τὰς ὄψεις	εἰς	τὸ παντελὲς ἠφανισμένος προσκαλεσάμενος τὸν
[1, 19]	τῷ Ἰακώβου τικτομένων, τὴν μὲν	εἰς	τὸ παρὸν οὐκ ἐφύλαττε πίστιν,
[1, 1]	ἐπὶ τὴν Ἰνδικὴν φερόμενος ἐκδίδωσιν	εἰς	τὸ πέλαγος ὑφ' Ἑλλήνων Γάγγης
[1, 13]	παρὰ τοῦ θεοῦ, ἐπεὶ παρῆλθες	εἰς	τὸν βίον, οὐκ ἔστιν ὅ
[1, 3]	ἀνθρώπους ἀφανίσαι διεγνώκει, παραγαγεῖν αὐτοὺς	εἰς	τὸν βίον, σῶφρον γὰρ εἶναι
[1, 1]	ἐσπάνιζον εὑρόντες. τοῦ θεοῦ δ'	εἰς	τὸν κῆπον ἐλθόντος ὁ μὲν
[1, 0]	πολέμους ἐν μακροῖς πολεμήσαντες χρόνοις	εἰς	τὸν τελευταῖον ἄκοντες πρὸς Ῥωμαίους
[1, 10]	βασιλίζουσα, ὡς τῆς ἡγεμονίας περιστησομένης	εἰς	τὸν ὑπ' αὐτῆς τεχθησόμενον. Ἁβράμου
[1, 10]	αὐτῷ ὁ τῶν Σοδομιτῶν βασιλεὺς	εἰς	τόπον τινά, ὃν καλοῦσι πεδίον
[1, 1]	αἰτιολογίαν πάντων ἰδίᾳ συγγραψάμενος παραδώσειν,	εἰς	τότε καὶ τὴν περὶ αὐτῆς
[1, 18]	γενέσθαι τὰς εὐχὰς εὑρεθεὶς κακουργῶν	εἰς	τοὐναντίον παροξύνῃ τὸν πατέρα ποιήσασθαι
[1, 8]	εἰς Αἴγυπτον, ὅθεν ἦλθε καὶ	εἰς	τοὺς Ἕλληνας. (Ὡς δ' εἰς
[1, 0]	μύθοις ἐξακολουθήσαντες τῶν ἀνθρωπίνων ἁμαρτημάτων	εἰς	τοὺς θεοὺς τῷ λόγῳ τὴν
[1, 1]	ἀγαθὸν καὶ τί τὸ κακόν.	εἰς	τοῦτον δὲ τὸν κῆπον εἰσαγαγόντα
[1, 4]	καὶ περιίστα δὲ κατ' ὀλίγον	εἰς	τυραννίδα τὰ πράγματα μόνως οὕτως
[1, 6]	ἐν εὐωχίαις ἦν. μεθυσθεὶς δὲ	εἰς	ὕπνον καταφέρεται καὶ γεγυμνωμένος παρακόσμως
[1, 6]	τὸ Ἀράνου πένθος μετοικίζονται πάντες	εἰς	Χαρρὰν τῆς Μεσοποταμίας, ὅπου καὶ
[1, 6]	καθ' ὥραν ἐτρύγησε καὶ παρῆν	εἰς	χρῆσιν ὁ οἶνος, θύσας ἐν
[1, 10]	μέχρι καὶ δευτεραίους συνήλασεν αὐτοὺς	εἰς	Ὠβὰ τῆς Δαμασκηνῶν γῆς, ἐπιδείξας
[1, 11]	πλήθει καὶ μεγέθει χρημάτων ὑπερφρονοῦντες	εἴς	τε ἀνθρώπους ἦσαν ὑβρισταὶ καὶ
[1, 19]	φρέατος συνδιέτριβεν αὐτοῖς χρῄζων ποτοῦ	εἴς	τε λόγους αὐτοῖς ἀφικνούμενος ἀνέκρινεν
[1, 9]	Ἀσίας Σοδομίταις ἤνθει τὰ πράγματα	εἴς	τε πλοῦτον αὐτῶν ἐπιδεδωκότων καὶ
[1, 9]	αὐτούς: στρατηγὸς δ' ἑκάστοις ἦν	εἷς	ἐπιτεταγμένος. γενομένης δὲ μάχης νικήσαντες
[1, 11]	καὶ ὅτι πεμφθείη μὲν ὁ	εἷς	σημανῶν περὶ τοῦ παιδός, οἱ
[1, 11]	ὑβρισταὶ καὶ πρὸς τὸ θεῖον	ἀσεβεῖς,	ὡς μηκέτι μεμνῆσθαι τῶν παρ'
[1, 1]	γὰρ ἐπ' ἀρετῇ τὴν σιωπὴν	ἄγεις,	ἀλλ' ἐπὶ συνειδότι πονηρῷ. Ἄδαμος
[1, 3]	ἐτῶν ἀριθμὸν ἐνακοσίων καὶ πεντήκοντα.	μηδεὶς	δὲ πρὸς τὸν νῦν βίον
[1, 3]	προαναγεγραμμένον πληροῖ χρόνον. ἐξεταζέτω δὲ	μηδεὶς	τὰς τελευτὰς τῶν ἀνδρῶν, τοῖς
[1, 0]	ὁμοίως ὑπολαβεῖν καὶ νῦν εἶναι	φιλομαθεῖς:	οὐδὲ γὰρ πᾶσαν ἐκεῖνος ἔφθη
[1, 18]	μεταβολῆς τῆς ἀπὸ τοῦ βασκάνου	πειραθεὶς	Ἀβιμελέχου τότε μὲν ἀνεχώρησεν εἰς
[1, 18]	μὴ πρὶν γενέσθαι τὰς εὐχὰς	εὑρεθεὶς	κακουργῶν εἰς τοὐναντίον παροξύνῃ τὸν
[1, 21]	υἱὸς φθείρει δι' ἁρπαγῆς καὶ	διατεθεὶς	ἐρωτικῶς ἱκετεύει τὸν πατέρα λαβεῖν
[1, 12]	τοῦ ξένου γυναῖκα, καὶ ῥᾷον	διατεθεὶς	φράζει πρὸς τοὺς φίλους, ὡς
[1, 8]	ξένου τὴν γυναῖκα. ὁ δὲ	φοβηθεὶς	ἠρώτα τὴν Σάρραν, τίς τε
[1, 18]	δίδυμος τούτῳ μόνῳ διέφερε, καὶ	φοβηθεὶς	μὴ πρὶν γενέσθαι τὰς εὐχὰς
[1, 19]	ἐπὶ πλεῖον ἐρεύνης οὐκ ἂν	οἰηθεὶς	τὴν θυγατέρα μετὰ τοιούτου πάθους
[1, 0]	περιβάλλει συμφοραῖς. τοῦτο δὴ παιδεῦσαι	βουληθεὶς	Μωυσῆς τὸ παίδευμα τοὺς ἑαυτοῦ
[1, 6]	πρὸς τοῖς ἑκατὸν γεννᾷ Φάλεγον	γεννηθεὶς	αὐτὸς ὑπὸ Σέλου τριακοστὸν ἔτος
[1, 3]	ἐνακοσίοις βιώσαντα Ἄνωχος υἱὸς διαδέχεται	γεννηθεὶς	περὶ ἔτη δύο καὶ ἑξήκοντα
[1, 1]	αἰτιώμενος καὶ λέγων ὑπ' αὐτῆς	ἐξαπατηθεὶς	ἁμαρτεῖν, ἡ δ' αὖ κατηγόρει
[1, 19]	εὐνοίας, ἀλλ' ἔρωτι τῆς παιδὸς	ἡττηθεὶς	ἐκπέπληκτό τε τοῦ κάλλους ὁρῶν
[1, 19]	κεφαλὴν λίθοις ὑπ' αὐτοῦ συμφορουμένοις	ἐπιτιθεὶς	καὶ τοιαύτην κατὰ τοὺς ὕπνους
[1, 2]	πρῶτον ἐπὶ τἀδελφῷ μὴ βλεπομένῳ,	παροξυνθεὶς	δὲ τοῦ θεοῦ λιπαρῶς ἐγκειμένου
[1, 2]	βίᾳ πεφυκόσιν. ἔνθεν ὁ Κάις	παροξυνθεὶς	ἐπὶ τῷ προτετιμῆσθαι τὸν Ἄβελον
[1, 20]	αὐτὸν εἴρητο τοῖς πεμπομένοις. (Ταῦτα	συνθεὶς	διὰ πάσης τῆς ἡμέρας νυκτὸς
[1, 19]	ἀκριβέστερον ὅσα περὶ αὐτῶν ἀκοῦσαι	ποθεῖς.	ταῦτα δ' αὐτῶν ἔτι λεγόντων
[1, 8]	καὶ μηδὲν ἔχοντας ἀληθὲς ἀπέφαινε.	θαυμασθεὶς	οὖν ὑπ' αὐτῶν ἐν ταῖς
[1, 12]	τῶν ἐπιχωρίων: ὃς καὶ αὐτὸς	ἐρασθεὶς	τῆς Σάρρας φθείρειν οἷός τε
[1, 8]	οὐ τοῖς περὶ αὐτῆς λεγομένοις	ἀρκεσθεὶς	ἀλλὰ καὶ θεάσασθαι σπουδάσας οἷός
[1, 20]	φάντασμα ταῦτ' εἰπὸν ἀφανὲς γίνεται.	ἡσθεὶς	δὲ τούτοις Ἰάκωβος Φανουῆλον ὀνομάζει
[1, 19]	περὶ τούτου λόγους. Λάβανος δὲ	ἡσθεὶς	τούτοις ἐπινεύει τὸν γάμον αὐτῷ
[1, 0]	τὴν ἀφήγησιν ἤδη τῶν πραγμάτων	μνησθεὶς	πρότερον ὧν περὶ τῆς τοῦ
[1, 1]	καὶ τὸν ὄφιν τὴν φωνὴν	ὀργισθεὶς	ἐπὶ τῇ κακοηθείᾳ τῇ πρὸς
[1, 21]	γάμον τὴν κόρην. ὁ δὲ	πεισθεὶς	ἧκε πρὸς τὸν Ἰάκωβον δεόμενος
[1, 19]	ὄναρ, ἐπεὶ πρὸς αὐτὸν ἦλθε	πεισθείς,	ἤρξατο κατηγορεῖν αὐτοῦ προφέρων, ὅτι
[1, 12]	τοῖς ὑπὸ τῆς Σάρρας προσταττομένοις,	πεισθεὶς	παρεδίδου τὸν Ἰσμαῆλον τῇ μητρὶ
[1, 13]	λαβεῖν τῆς περὶ αὐτὸν θρησκείας	ἐμφανισθεὶς	αὐτῷ καὶ πάντα ὅσα εἴη
[1, 19]	αὐτὸν πρὸς τὸν Λάβανον, καὶ	γνωρισθεὶς	ὑπὸ τοῦ μήτρωος αὐτός τε
[1, 0]	ποιήσειν τῆς πραγματείας ἐπηγγειλάμην οὐδὲν	προσθεὶς	οὐδ' αὖ παραλιπών. (Ἐπειδὴ δὲ
[1, 10]	ἀκούσας θυσίαν προσφέρει τῷ θεῷ	κελευσθεὶς	ὑπ' αὐτοῦ. ἦν δὲ ὁ
[1, 6]	οἶνος, θύσας ἐν εὐωχίαις ἦν.	μεθυσθεὶς	δὲ εἰς ὕπνον καταφέρεται καὶ
[1, 7]	θεοῦ τὴν Χαναναίαν ἔσχε γῆν,	ἱδρυθείς	τε αὐτόθι βωμὸν ᾠκοδόμησε καὶ
[1, 10]	αὐτοῖς δοκιμάσας οὐκ ἀνέμεινεν, ἀλλ'	ἐπειχθεὶς	καὶ κατὰ πέμπτην ἐπιπεσὼν νύκτα
[1, 19]	μήπω παρείη: παρὰ γὰρ ταύτης	μεμαθήκεις	ἂν ἀκριβέστερον ὅσα περὶ αὐτῶν
[1, 18]	τριχὸς βάθος Ἡσαῦς εἶναί μοι	δοκεῖς.	καὶ μηδὲν ὑπολαβὼν κακοῦργον δειπνήσας
[1, 19]	Ἑλλήνων γλῶτταν: καὶ μετ' αὐτὸν	Νεφθάλεις,	μηχανητὸς οἷον, διὰ τὸ ἀντιτεχνάσασθαι
[1, 19]	ὑπὲρ δὲ τῆς λείας ἧς	ἐγκαλεῖς,	φησίν, ἀδικῶν αὐτὸς ἂν εὑρεθείης
[1, 9]	αὐτῶν ἐπιδεδωκότων καὶ νεότητα πολλήν:	βασιλεῖς	δὲ αὐτοῖς πέντε διεῖπον τὴν
[1, 10]	ἔθνη μεγάλα ἀπ' αὐτοῦ καὶ	βασιλεῖς,	καὶ ὅτι πολεμήσαντες καθέξουσι τὴν
[1, 3]	ζωῆς ἀφῖχθαι. οἱ μὲν γὰρ	θεοφιλεῖς	ὄντες καὶ ὑπ' αὐτοῦ τοῦ
[1, 6]	μὲν Ἁλισαίους ἐκάλεσεν ὧν ἦρχεν,	Αἰολεῖς	δὲ νῦν εἰσι, Θάρσος δὲ
[1, 10]	αὐτῶν τὴν γῆν καὶ τὰς	πόλεις.	(Ἅβραμος δὲ κατῴκει μὲν περὶ
[1, 3]	τε τοῖς ταύτης προσλιπαροῦντες καὶ	πόλεις	ἀναστήσαντες εὐδαιμόνως ζῆν ἔχοιεν καὶ
[1, 6]	Ἑβραῖοι γὰρ αὐτῶν ἀνέστησαν τὰς	πόλεις	ἐκ τοιαύτης αἰτίας ἐν συμφορᾷ
[1, 6]	δηλώσομεν ὕστερον, ἀναστάτους αὐτῶν τὰς	πόλεις	ἐποίησεν. ἐγένοντο δὲ καὶ Χαναναίου
[1, 10]	ἀρετὴν ὁ θεός, ἀλλ' οὐκ	ἀπολεῖς,	φησί, μισθοὺς οὓς ἄξιόν ἐστίν
[1, 19]	καὶ μητρός, ἀνεψιοὶ δ' ἐσμὲν	ἡμεῖς	ἐγώ τε καὶ σύ. καὶ
[1, 1]	τῶν ἔργων ἐκεχειρίαν, ὅθεν καὶ	ἡμεῖς	σχολὴν ἀπὸ τῶν πόνων κατὰ
[1, 19]	ἔγγιον δὲ καὶ νεώτερον τοῦθ'	ἡμεῖς	τῆς συγγενείας ὁμήρευμα ἔχομεν πρὸς
[1, 16]	ὑπὸ θείας μνηστευόμενον ἐπιφανείας καὶ	ὑμεῖς	κυρώσατε καὶ Ἅβραμον τὸν μετὰ
[1, 19]	γεγενημένης, ὑπὲρ ταύτης πῶς οὐ	διαμαρτάνεις	τῶν δικαίων χαλεπαίνων ἐμοί, εἰ
[1, 19]	κἀκείνοις πολλὴν ἡδονὴν παρεῖχεν ἀδοκήτως	ἐπιφανείς.	μετὰ δὲ οὐ πολλὰς ἡμέρας
[1, 10]	δ' αὐτῷ καὶ ἐνενηκοστὸν παρελθόντι	ἐπιφανεὶς	ὁ θεὸς ἀπήγγειλεν, ὡς παῖς
[1, 19]	τὸν σόν, εἴπερ Λαβάνου παῖς	τυγχάνεις,	οἰκειότης ἐστὶ πρεσβυτέρα τῆς τε
[1, 19]	καὶ πρὸς τοὺς ἰδίους ἀπαλλάττεσθαι	γονεῖς	βουλόμενον μετὰ δώρων ἐπανήξειν καὶ
[1, 19]	περὶ τῆς Ῥεβέκκας καὶ τοὺς	γονεῖς	εἰδυῖα ποθοῦντας αὐτῆς τὸ ὄνομα
[1, 3]	ὄρους σταθείσης κατὰ τὴν Ἀρμενίαν	συνεὶς	ὁ Νῶχος ἀνοίγει τ' αὐτὴν
[1, 2]	λήσειν ὑπέλαβεν. ὁ δὲ θεὸς	συνεὶς	τὸ ἔργον ἧκε πρὸς τὸν
[1, 18]	τὴν αἰγέαν περιβέβλητο, ταύτης ἐπαφώμενος	φωνεῖς	μέν, εἶπεν, Ἰακώβῳ παραπλήσιον, κατὰ
[1, 0]	τῇ δυνάμει πρεπούσας ἀεὶ τὰς	πράξεις	ἀνατέθεικε πάσης καθαρὸν τὸν περὶ
[1, 0]	μήτι γε τὰς τῶν ἀνθρώπων	πράξεις	ἢ τοὺς νόμους ἀνενεγκεῖν ἐτόλμησαν.
[1, 0]	γενόμενον καὶ τὰς ἐν αὐτῷ	πράξεις	καὶ τὸ τέλος οἷον ἀπέβη
[1, 3]	τὴν διάνοιαν αὐτοὺς καὶ τὰς	πράξεις	μεταφέρειν, ὁρῶν δ' οὐκ ἐνδιδόντας,
[1, 3]	πρὸς ἃ βούλεσθε καὶ τὰς	ὀρέξεις	ἔχετε. δεσπότας γὰρ ἁπάντων ὑμᾶς
[1, 2]	θαυμάζω, φησίν, εἰ περὶ ἀνδρὸς	ἀγνοεῖς	εἰπεῖν τί γέγονεν, ὃν αὐτὸς
[1, 6]	νῦν ὑφ' Ἑλλήνων Γαλάτας καλουμένους,	Γομαρεῖς	δὲ λεγομένους, Γόμαρος ἔκτισε. Μαγώγης
[1, 8]	δεινὸν αὐτῷ παρεῖναι ἀπεσήμαινον οἱ	ἱερεῖς,	ἐφ' οἷς ἠθέλησεν ὑβρίσαι τοῦ
[1, 11]	περὶ τῶν Σοδομιτῶν Ἅβραμος θεασάμενος	τρεῖς	ἀγγέλους, ἐκαθέζετο δὲ πρὸς τῇ
[1, 19]	ὄνομα. τεκνοῦνται δὲ αὐτοῖς καὶ	τρεῖς	ἕτεροι μετὰ χρόνον: Σεμεών, ἀποσημαίνει
[1, 15]	αὐτῶν καὶ τὰ ὀνόματα ὀνομάζων	τρεῖς	Ἰαφέραν Σούρην Ἰαφράν. ἀπὸ Σούρου
[1, 4]	σκοπείτωσαν. ~(Οἱ δὲ Νώχου παῖδες	τρεῖς	ὄντες Σημᾶς καὶ Ἰαφθᾶς καὶ
[1, 3]	τιμὰς ἦρχεν, ἐπὶ μέντοι γε	πράσεις	καὶ ὠνὰς καὶ τὴν ἄλλην
[1, 3]	παρεξέτεινον τὸν βίον, ἀλλὰ τὰς	γενέσεις	αὐτῶν μόνον ὁράτω. (Ἐπισημήναντος δὲ
[1, 3]	ἀκριβείας τῶν τότε καὶ τὰς	γενέσεις	τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν καὶ τὰς
[1, 0]	οὐδ' αὐτῶν οἱ ποιηταὶ τὰς	γενέσεις	τῶν θεῶν, μήτι γε τὰς
[1, 1]	σελήνῃ καὶ τοῖς ἄλλοις ἄστροις	κινήσεις	αὐτοῖς ἐπιστείλας καὶ δρόμους, οἷς
[1, 6]	δὲ νῦν εἰσι, Θάρσος δὲ	Θαρσεῖς:	οὕτως γὰρ ἐκαλεῖτο τὸ παλαιὸν
[1, 19]	αὐτοῦ τὰς θυγατέρας. καὶ τὰς	πίστεις	τὰς ἐπὶ τούτοις ἐποιήσαντο ὑπὲρ
[1, 2]	τὰ τῶν ἀπὸ Σήθου διελθεῖν:	τραφεὶς	γὰρ οὗτος καὶ παρελθὼν εἰς
[1, 19]	μητρὸς τῆς σαυτοῦ καὶ ἧς	ἔχεις	πρὸς ἐμὲ συγγενείας οὔτε γυναικῶν
[1, 3]	τεσσαράκοντα ὅλαις κατεφέρετο, ὡς ἐπὶ	πήχεις	πεντεκαίδεκα τὴν γῆν ὑπερέχειν. καὶ
[1, 18]	(Γηραιὸς δὲ ὢν καὶ τὰς	ὄψεις	εἰς τὸ παντελὲς ἠφανισμένος προσκαλεσάμενος
[1, 19]	οὐρανοῦ βλέπειν καὶ δι' αὐτῆς	ὄψεις	κατιούσας σεμνότερον ἢ κατὰ ἀνθρώπου
[1, 18]	πηρώσεως καὶ τοῦ κατὰ τὰς	ὄψεις	πάθους ἐμποδὼν ἦν αὐτῷ θερα
[1, 9]	μὲν οὖν τῆς λίμνης ταύτης	αὖθις	μετ' οὐ πολὺ δηλώσομεν, τῶν
[1, 3]	ἔχοντας. παυσαμένου δὲ τοῦ ὑετοῦ	μόλις	ἤρξατο ὑποβαίνειν τὸ ὕδωρ ἐφ'
[1, 6]	ἀρχαίας αὐτῶν προσηγορίας σημεῖον δείκνυται:	πόλις	γάρ ἐστι παρ' αὐτοῖς ἔτι
[1, 21]	παρῆν: Χαναναίων δ' ἐστὶν ἡ	πόλις.	τῶν δὲ Σικιμωτῶν ἑορτὴν ἀγόντων
[1, 6]	τῶν πόλεων ἡ ἀξιολογωτάτη καλεῖται	μητρόπολις	οὖσα τὸ ταῦ πρὸς τὴν
[1, 18]	καὶ κτῆσιν ἀγαθῶν, ὅσων σοι	δύναμις	παρασχεῖν, ποιήσας δ' αὐτὸν φοβερὸν
[1, 10]	παιδοποιησομένῳ. καὶ γενομένη ἐγκύμων ἡ	θεραπαινὶς	ἐξυβρίζειν εἰς τὴν Σάρραν ἐτόλμησε
[1, 1]	κινήσεις αὐτοῖς ἐπιστείλας καὶ δρόμους,	οἷς	ἂν αἱ τῶν ὡρῶν περιφοραὶ
[1, 13]	ἐκ τῆς ἐκείνου προνοίας ἀπαντώντων	οἷς	ἂν εὐμενὴς ᾖ, ἐπικρυψάμενος πρὸς
[1, 1]	ἀλγηδόσιν ἐκόλαζεν, ὅτι τὸν Ἄδαμον	οἷς	αὐτὴν ὁ ὄφις ἐξηπάτησε τούτοις
[1, 16]	οὐκ ἀσφαλεστέροις ἔφασκεν ἢ τούτοις,	οἷς	αὐτὸς ἐπειράθη. τεκμαίρεσθαι δὲ καὶ
[1, 1]	γυναικὶ φθονερῶς μὲν εἶχεν ἐφ'	οἷς	αὐτοὺς εὐδαιμονήσειν ᾤετο πεπεισμένους τοῖς
[1, 13]	ὑπερβολὴν τῆς θρησκείας ἥδεσθαι μὲν	οἷς	αὐτῷ παρέσχεν, οὐχ ὑστερήσειν δὲ
[1, 19]	ἔσται, μείζοσιν υἱοῖς αὐτῶν καταλιμπάνοντες:	οἷς	ἐγὼ τὸ ταύτης κράτος τῆς
[1, 13]	καὶ διῆγον εὐδαιμόνως ἐφ' ἅπασιν	οἷς	ἐθελήσειαν τοῦ θεοῦ συλλαμβάνοντος αὐτοῖς.
[1, 3]	ἢ δόντα τοῦτο διαφθείρειν: ἀλλ'	οἷς	ἐξύβριζον εἰς τὴν ἐμὴν εὐσέβειαν
[1, 2]	διακόσια ἠνυκότα τοῦ βίου, πρὸς	οἷς	ἕτερα ζήσας ἑπτακόσια τελευτᾷ. γίνονται
[1, 1]	ἀποδειξάμενος καὶ τούτοις ὀνόματα τίθησιν,	οἷς	ἔτι καὶ νῦν καλοῦνται. βλέπων
[1, 12]	οὐ προσετίθετο τὴν αὑτοῦ γνώμην	οἷς	ἡ Σάρρα ἐσπουδάκει πάντων ὠμότατον
[1, 8]	παρεῖναι ἀπεσήμαινον οἱ ἱερεῖς, ἐφ'	οἷς	ἠθέλησεν ὑβρίσαι τοῦ ξένου τὴν
[1, 16]	θεοῦ συνῆκαν καὶ πέμπουσιν ἐφ'	οἷς	ἠξίου τὴν θυγατέρα. γαμεῖ δὲ
[1, 9]	οἱ λοιποὶ δὲ ᾐχμαλωτίσθησαν, σὺν	οἷς	καὶ Λῶτος ἤγετο τοῖς Σοδομίταις
[1, 10]	γενησομένους κατὰ τὴν Αἴγυπτον: ἐν	οἷς	κακοπαθήσαντας περιέσεσθαι τῶν ἐχθρῶν καὶ
[1, 0]	αὐτῆς τῆς τῶν πραγμάτων ἀνάγκης	οἷς	πραττομένοις παρέτυχον ταῦτα γραφῇ δηλούσῃ
[1, 19]	ἐποιήσαντο ὑπὲρ ὀρῶν τινων, ἐφ'	οἷς	στήλην ἀνέθεσαν κατὰ βωμοῦ σχῆμα,
[1, 20]	δὴ καὶ φωνῇ χρῆται καὶ	λόγοις	πρὸς αὐτὸν χαίρειν τε τοῖς
[1, 20]	διαμένοι τεθυμωμένος: ἔτι μέντοι καὶ	λόγοις	χρηστοῖς ὁμιλεῖν πρὸς αὐτὸν εἴρητο
[1, 18]	σώματος ἐν ὅπλοις καὶ πᾶσιν	ἔργοις	εὐδοκιμήσειν αὐτὸν ἔφασκε καὶ καρπώσεσθαι
[1, 3]	τὴν γῆν ὁμοίαν βαλεῖν, ὅπως	ἔργοις	τε τοῖς ταύτης προσλιπαροῦντες καὶ
[1, 1]	εἰπών, πονοῦσι δὲ καὶ τοῖς	ἔργοις	τριβομένοις τὰ μὲν παρέξειν, τῶν
[1, 21]	τοὺς ἑπομένους ἐπιτυγχάνει τοῖς Λαβάνου	θεοῖς,	οὐ γὰρ ἠπίστατο ὑπὸ τῆς
[1, 19]	μνήμης, ὁποῖα φιλεῖ συντυγχάνειν τοῖς	νέοις,	προπεπυσμένη παρὰ τοῦ πατρὸς τὰ
[1, 10]	τε ἄλλοις ἅπασιν ὡς ἐπ'	ἀγαθοῖς	αὐτὸν ἀπὸ τῆς Μεσοποταμίας ἠγμένον
[1, 13]	πολυχρονιώτατον καὶ βιώσαντα εὐδαιμόνως παισὶν	ἀγαθοῖς	καὶ γνησίοις παραδώσειν μεγάλην ἡγεμονίαν.
[1, 19]	ὑπαίθριος δὲ ηὐλίζετο τὴν κεφαλὴν	λίθοις	ὑπ' αὐτοῦ συμφορουμένοις ἐπιτιθεὶς καὶ
[1, 0]	μὲν γὰρ ἄλλοι νομοθέται τοῖς	μύθοις	ἐξακολουθήσαντες τῶν ἀνθρωπίνων ἁμαρτημάτων εἰς
[1, 6]	Σάρραν καὶ Μελχὰν θυγατέρας ἐν	Χαλδαίοις	ἀπέθανεν ἐν πόλει Οὐρῆ λεγομένῃ
[1, 7]	τὸν κατακλυσμὸν δεκάτῃ γενεᾷ παρὰ	Χαλδαίοις	τις ἦν δίκαιος ἀνὴρ καὶ
[1, 0]	τοὺς Ῥωμαίους πόλεμον ἡμῖν τοῖς	Ἰουδαίοις	γενόμενον καὶ τὰς ἐν αὐτῷ
[1, 18]	Ἀλιβάμην τὴν Εὐσεβεῶνος δυναστευόντων ἐν	Χαναναίοις	ἀνδρῶν θυγατέρας, ἑαυτὸν ποιήσας τῆς
[1, 22]	ἐντεῦθεν ἐπὶ Νεβρῶνα πόλιν ἐν	Χαναναίοις	κειμένην: ἐκεῖ δὲ Ἴσακος τὴν
[1, 18]	Βασεμάθην: οὐ γὰρ εὐνόουν τοῖς	Χαναναίοις	οἱ περὶ τὸν Ἴσακον, ὥστε
[1, 6]	Χουσαῖοι καλοῦνται. ἐτηρήθη δὲ καὶ	Μερσαίοις	ἡ κατὰ τὴν προσηγορίαν μνήμη:
[1, 3]	θύσας τῷ θεῷ συνευωχεῖτο τοῖς	οἰκείοις.	ἀποβατήριον μέντοι τὸν τόπον τοῦτον
[1, 19]	Χαρράν, καὶ ποιμένας ἐν τοῖς	προαστείοις	καταλαβὼν καὶ παῖδας ἐφήβους καὶ
[1, 16]	Κάρραν καὶ γενόμενος ἐν τοῖς	προαστείοις	παρθένοις ἐντυγχάνει πλείοσιν ἐφ' ὕδωρ
[1, 0]	ἤδη τοίνυν τοὺς ἐντευξομένους τοῖς	βιβλίοις	παρακαλῶ τὴν γνώμην θεῷ προσανέχειν
[1, 6]	δὲ Χούσου υἱὸς ὑπομείνας παρὰ	Βαβυλωνίοις	ἐτυράννησεν, ὡς καὶ πρότερόν μοι
[1, 2]	τῇ γυναικί. τοῦ δὲ μὴ	θηρίοις	ἀλώμενος περιπέσῃ δεδιότος καὶ τοῦτον
[1, 9]	τῶν δὲ Σοδομιτῶν συμβαλόντων τοῖς	Ἀσσυρίοις	καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης,
[1, 10]	κατὰ πέμπτην ἐπιπεσὼν νύκτα τοῖς	Ἀσσυρίοις	περὶ Δάνον, οὕτως γὰρ ἡ
[1, 13]	βιώσαντα εὐδαιμόνως παισὶν ἀγαθοῖς καὶ	γνησίοις	παραδώσειν μεγάλην ἡγεμονίαν. προεδήλου τε
[1, 3]	πέντε καὶ ἑξήκοντα πρὸς τοῖς	τριακοσίοις	ἀνεχώρησε πρὸς τὸ θεῖον, ὅθεν
[1, 10]	τὸ γενναῖον κρατεῖ παντὸς ἀριθμοῦ,	τριακοσίοις	καὶ δεκαοκτὼ οἰκέταις αὐτοῦ καὶ
[1, 3]	ἐννέα καὶ ἑξήκοντα πρὸς τοῖς	ἐνακοσίοις	βιώσαντα Ἄνωχος υἱὸς διαδέχεται γεννηθεὶς
[1, 3]	ἑκατοστὸν ἔτος ἠνυκότι πεντήκοντα καὶ	ἐνακοσίοις	ἔτεσιν ἦρξε τῶν πραγμάτων. ταῦτα
[1, 3]	ἐβίωσεν ἔτη δώδεκα πρὸς τοῖς	ἐνακοσίοις.	Καϊ νᾶς δὲ βιοὺς δέκα
[1, 3]	κατασχὼν ἐννέα καὶ ἑξήκοντα καὶ	ἐνακοσίοις.	Λάμεχος δὲ ἄρξας ἑπτὰ καὶ
[1, 6]	δ' ἔτει καὶ ἐνενηκοστῷ πρὸς	ἐνακοσίοις	μετὰ τὴν ἐπομβρίαν ἐγένετο. Θέρρος
[1, 20]	τῷ ἀδελφῷ ὑπήντα σὺν ὁπλίταις	τετρακοσίοις.	καὶ Ἰάκωβος πυνθανόμενος ἥκειν αὐτὸν
[1, 3]	Λάμεχος δὲ ἄρξας ἑπτὰ καὶ	ἑπτακοσίοις	ἔτεσι Νῶχον τῶν πραγμάτων ἀποδείκνυσι
[1, 19]	αὐτῶν ἀριθμοῦ κρεῖττον ἔσται, μείζοσιν	υἱοῖς	αὐτῶν καταλιμπάνοντες: οἷς ἐγὼ τὸ
[1, 19]	καὶ αἱ θεραπαινίδες σὺν τοῖς	υἱοῖς	εἴ τέ τις ἦν κτῆσις
[1, 12]	ἀπιοῦσαν ἐπιλελοίπει τὰ ἀναγκαῖα, ἐν	κακοῖς	ἦν, ὕδατος δὲ σπανίζοντος ὑπ'
[1, 10]	γενομένην ἐν τούτοις εἶναι τοῖς	κακοῖς:	παρακούουσαν μὲν τοῦ θεοῦ καὶ
[1, 19]	γῆν. ἑστιαθέντων δὲ ἐπὶ τοῖς	ὅρκοις	ὁ μὲν Λάβανος ἀνέζευξεν. ~(Ἰακώβῳ
[1, 0]	χαίρων ἐμπειρίαις πραγμάτων, ἅτε δὴ	μεγάλοις	μὲν αὐτὸς ὁμιλήσας πράγμασι καὶ
[1, 0]	ταῦτα δ' ἐν ταῖς ἱεραῖς	βίβλοις	εὗρον ἀναγεγραμμένα. ἔχει δὲ οὕτως:
[1, 6]	τῶν ὀνομάτων ἐν ταῖς ἱεραῖς	βίβλοις	οὐδὲν ἔχομεν: Ἑβραῖοι γὰρ αὐτῶν
[1, 3]	ὁ χρόνος ἐν ταῖς ἱεραῖς	βίβλοις	σημειουμένων μετὰ πολλῆς ἀκριβείας τῶν
[1, 6]	ἔργα χωρεῖ καὶ καταφυτεύσας αὐτὴν	ἀμπέλοις,	ἡνίκα τοῦ καρποῦ τελεσφορηθέντος καθ'
[1, 21]	δρῦν, ἀπάρας τε τοὐντεῦθεν ἐν	Βαιθήλοις	ἔθυεν, ὅπου τὸ ὄνειρον ἐθεάσατο
[1, 8]	ἀρεσκομένων ἔθεσι καὶ τὰ παρ'	ἀλλήλοις	ἐκφαυλιζόντων νόμιμα καὶ διὰ τοῦτο
[1, 22]	δίαιταν εἶχε: καὶ βραχέα μὲν	ἀλλήλοις	συνδιατρίβουσι: τὴν γὰρ Ῥεβέκκαν Ἰάκωβος
[1, 16]	τὸν τρόπον: ὑπὸ τοὺς μηροὺς	ἀλλήλοις	τὰς χεῖρας ἐπαγαγόντες ἔπειτα ἐπικαλοῦνται
[1, 10]	γένοιτο: μοῖραν μέντοι τινὰ τοῖς	φίλοις	αὐτοῦ παρέσχε τοῖς συστρατευομένοις. Ἔσχων
[1, 19]	αὐτός τε ἀδεὴς ἦν ἐν	φίλοις	γενόμενος κἀκείνοις πολλὴν ἡδονὴν παρεῖχεν
[1, 18]	δ' αὐτὸν φοβερὸν μὲν ἐχθροῖς	φίλοις	δὲ τίμιον καὶ κεχαρισμένον. (Καὶ
[1, 10]	δεκαοκτὼ οἰκέταις αὐτοῦ καὶ τρισὶ	φίλοις	τοσούτου στρατοῦ περιγενόμενος. ὁπόσοι δὲ
[1, 10]	θαρσεῖν αὐτὸν παρακελευομένου τοῖς τε	ἄλλοις	ἅπασιν ὡς ἐπ' ἀγαθοῖς αὐτὸν
[1, 1]	ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἄστροις κινήσεις αὐτοῖς ἐπιστείλας καὶ
[1, 0]	αὐτοῦ φυλάξας λόγον τῆς παρ'	ἄλλοις	ἀσχήμονος μυθολογίας: καίτοι γε ὅσον
[1, 10]	δὲ τῆς περιτομῆς ἡμῶν ἐν	ἄλλοις	δηλώσω. πυθομένῳ δὲ Ἁβράμῳ καὶ
[1, 3]	τοιοῦτον κολάζοντας, χρῆσθαι δὲ τοῖς	ἄλλοις	ζῴοις ἅπασι πρὸς ἃ βούλεσθε
[1, 1]	ἦν, ξενιζόμενον δ' ἐπὶ τοῖς	ἄλλοις	ζῴοις οὕτως ἔχουσι, μίαν αὐτοῦ
[1, 0]	βίον οἰκονομήσειν καλῶς καὶ τοῖς	ἄλλοις	νομοθετεῖν θεοῦ πρῶτον φύσιν κατανοῆσαι
[1, 10]	ἀπ' αὐτοῦ γένος μένειν τοῖς	ἄλλοις	οὐ συμφυρόμενον περιτέμνεσθαι τὰ αἰδοῖα
[1, 6]	καὶ Νῶχος αἰσθόμενος τοῖς μὲν	ἄλλοις	παισὶν εὐδαιμονίαν εὔχεται, τῷ δὲ
[1, 0]	πρὸς ἀλλήλους δικαίων ἤρξατο τοῖς	ἄλλοις	παραπλησίως, ἀλλ' ἐπὶ τὸν θεὸν
[1, 8]	ἐπιθυμίαν ὡρμημένος: δωρεῖταί τε αὐτὸν	πολλοῖς	χρήμασι, καὶ συνῆν Αἰγυπτίων τοῖς
[1, 1]	φυτὸν ὀξύτητος καὶ διανοίας ὑπῆρχε.	φύλλοις	οὖν ἑαυτοὺς συκῆς ἐσκέπασαν καὶ
[1, 1]	τῶν ἡμερῶν τὸν οὐρανὸν τοῖς	ὅλοις	ἐπιτίθησιν, ὅτ' αὐτὸν ἀπὸ τῶν
[1, 10]	πηγή, καὶ φθάσας πρὶν ἐν	ὅπλοις	γενέσθαι τοὺς μὲν ἐν ταῖς
[1, 18]	κυνηγέσιον καὶ δύναμιν σώματος ἐν	ὅπλοις	καὶ πᾶσιν ἔργοις εὐδοκιμήσειν αὐτὸν
[1, 13]	τοῖς γενάρχαις, τήν τε Χαναναίαν	ὅπλοις	κατακτησαμένους ζηλωτοὺς ἔσεσθαι πᾶσιν ἀνθρώποις.
[1, 18]	ὥστε ἐπὶ τοῖς πρότερον αὐτοῦ	γάμοις	δυσχερῶς διακειμένων εἰς τὸ ἐκείνοις
[1, 21]	κλαπέντας, καὶ αὐτοὺς ἔκρυψεν ἐν	Σικίμοις	εἰς γῆν ὑπό τινα δρῦν,
[1, 16]	τινας κόσμους, οὓς εὐπρεπὲς φορεῖν	παρθένοις,	ἀνεδίδου τῇ κόρῃ τῆς ἐπὶ
[1, 16]	καὶ γενόμενος ἐν τοῖς προαστείοις	παρθένοις	ἐντυγχάνει πλείοσιν ἐφ' ὕδωρ βαδιζούσαις:
[1, 6]	νῦν Μάζακα, δηλοῦσα τοῖς συνιέναι	δυναμένοις	οὕτως ποτὲ προσαγορευθὲν πᾶν τὸ
[1, 0]	χρήσιμον ἢ καλόν τι πράττειν	δυναμένοις	συμφιλοκαλοῦντι καὶ ἐμαυτὸν αἰσχυνόμενος, εἰ
[1, 19]	δὲ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τοῖς	ἑωραμένοις	καὶ κατηγγελμένοις φαιδρύνει τε τοὺς
[1, 1]	δὲ τῆς φρονήσεως ἀπέχεσθαι, προειπὼν	ἁψαμένοις	ἀπ' αὐτοῦ ὄλεθρον γενησόμενον. ὁμοφωνούντων
[1, 20]	πρὸς αὐτὸν χαίρειν τε τοῖς	γεγενημένοις	παραινοῦν καὶ μὴ μικρὸν κρατεῖν
[1, 0]	ἐπερρώσθην, ἔτι κἀκεῖνα πρὸς τοῖς	εἰρημένοις	λογισάμενος οὐ παρέργως, περί τε
[1, 16]	τε τοῖς γεγονόσι καὶ τοῖς	εἰρημένοις	τὸν θεὸν οὕτως ὁρῶν αὐτῷ
[1, 11]	ἐκόμισεν αὐτοῖς ὑπὸ τῇ δρυὶ̈	κατακειμένοις:	οἱ δὲ δόξαν αὐτῷ παρέσχον
[1, 19]	γενόμενος ἐπὶ τοῖς ἑωραμένοις καὶ	κατηγγελμένοις	φαιδρύνει τε τοὺς λίθους ὡς
[1, 12]	σωτηρίας. ἡ δ' ἐθάρσησε τοῖς	προκατηγγελμένοις	καὶ συμβαλοῦσα ποιμέσι διὰ τὴν
[1, 1]	πονοῦσι δὲ καὶ τοῖς ἔργοις	τριβομένοις	τὰ μὲν παρέξειν, τῶν δ'
[1, 8]	Αἰγυπτίων οὐ τοῖς περὶ αὐτῆς	λεγομένοις	ἀρκεσθεὶς ἀλλὰ καὶ θεάσασθαι σπουδάσας
[1, 3]	συγγραψάμενοι συμφωνοῦσι τοῖς ὑπ' ἐμοῦ	λεγομένοις,	Ἡσίοδός τε καὶ Ἑκαταῖος καὶ
[1, 11]	ἐπικαλοῦντες τοῖς ὑπὸ τοῦ Λώτου	λεγομένοις.	καὶ ὁ θεὸς ἐνσκήπτει βέλος
[1, 3]	ὅμοια τοῖς ὑπὸ γιγάντων τετολμῆσθαι	λεγομένοις	ὑφ' Ἑλλήνων καὶ οὗτοι δράσαι
[1, 16]	καὶ μετ' οἰκείου πόνου τοῖς	δεομένοις	ἐπαρκεῖν οὐκ ἔφυγεν, ἐπυνθάνετό τε
[1, 0]	ταῦτα ῥητῶς ἐμφανίζοντος. τοῖς μέντοι	βουλομένοις	καὶ τὰς αἰτίας ἑκάστου σκοπεῖν
[1, 0]	ἀρχαιολογίας (Τοῖς τὰς ἱστορίας συγγράφειν	βουλομένοις	οὐ μίαν οὐδὲ τὴν αὐτὴν
[1, 19]	γενέσθαι τοσαῦτα, ψευδόμενος δὲ ἐπὶ	γενομένοις.	(Περὶ μέντοι τῶν ἱερωμάτων ἐκέλευεν
[1, 18]	ἠξίωσας καὶ τοῖς ἐξ ἐμοῦ	γενομένοις	ὑπέσχου βοηθὸς εὐμενὴς καὶ δοτὴρ
[1, 1]	καὶ τῆς τελευτῆς ῥᾴστης τοῖς	ἀμυνομένοις	ἐσομένης, ποδῶν τε αὐτὸν ἀποστερήσας
[1, 0]	καὶ πάντα ἐπιβλέπων τοῖς μὲν	ἑπομένοις	αὐτῷ δίδωσιν εὐδαίμονα βίον, τοὺς
[1, 20]	προτέραν ὑποψίαν. ἐνετέλλετο δὲ τοῖς	πεμπομένοις	λέγειν πρὸς τὸν Ἡσαῦν, ὅτι
[1, 20]	ὁμιλεῖν πρὸς αὐτὸν εἴρητο τοῖς	πεμπομένοις.	(Ταῦτα συνθεὶς διὰ πάσης τῆς
[1, 2]	καὶ πᾶσι τοῖς ὑπ' αὐτοῦ	πραττομένοις	παρεῖναι τὸν θεὸν νομίζων ἀρετῆς
[1, 0]	τῆς τῶν πραγμάτων ἀνάγκης οἷς	πραττομένοις	παρέτυχον ταῦτα γραφῇ δηλούσῃ περιλαβεῖν:
[1, 3]	δράσαι παραδίδονται. Νῶχος δὲ τοῖς	πραττομένοις	ὑπ' αὐτῶν δυσχεραίνων καὶ τοῖς
[1, 12]	ἠρέσκετο τοῖς ὑπὸ τῆς Σάρρας	προσταττομένοις,	πεισθεὶς παρεδίδου τὸν Ἰσμαῆλον τῇ
[1, 10]	τοῖς φίλοις αὐτοῦ παρέσχε τοῖς	συστρατευομένοις.	Ἔσχων δ' ὁ πρῶτος ἐκαλεῖτο
[1, 20]	ποικίλων, ἃ δὴ τίμια τοῖς	ληψομένοις	ἔμελλεν ἔσεσθαι παρὰ τὸ σπανίζειν
[1, 0]	ὅπερ φιλεῖ τοῖς μεγάλων ἅπτεσθαι	διανοουμένοις,	ὄκνος μοι καὶ μέλλησις ἐγίνετο
[1, 0]	τοὺς ἀναγνωσομένους παρακαλῶ: φανεῖται γὰρ	σκοπουμένοις	οὕτως οὐδὲν οὔτ' ἄλογον αὐτοῖς
[1, 19]	τὴν κεφαλὴν λίθοις ὑπ' αὐτοῦ	συμφορουμένοις	ἐπιτιθεὶς καὶ τοιαύτην κατὰ τοὺς
[1, 7]	περὶ πάντων καὶ πιθανὸς τοῖς	ἀκροωμένοις	περί τε ὧν εἰκάσειεν οὐ
[1, 19]	ἀδεὴς ἦν ἐν φίλοις γενόμενος	κἀκείνοις	πολλὴν ἡδονὴν παρεῖχεν ἀδοκήτως ἐπιφανείς.
[1, 19]	ὑπ' ἐμοῦ θρησκείας τῆς αὐτῆς	ἐκείνοις	ἀξιωθέντα: καὶ ταῦτα ἃ μηδὲ
[1, 18]	γάμοις δυσχερῶς διακειμένων εἰς τὸ	ἐκείνοις	κεχαρισμένον τὴν Βασεμάθην παρέλαβεν μάλιστα
[1, 0]	μέρος ὁρμῶσιν, ἄλλοι δὲ χάριν	ἐκείνοις	φέροντες, περὶ ὧν τὴν ἀναγραφὴν
[1, 6]	μὲν οὐ κατηράσατο, τοῖς δ'	ἐγγόνοις	αὐτοῦ: καὶ τῶν ἄλλων διαπεφευγότων
[1, 10]	παρῆν ἀποσημαίνουσα πονηροὺς αὐτοῦ τοῖς	ἐγγόνοις	γείτονας ἐπὶ ἔτη τετρακόσια γενησομένους
[1, 7]	ἐν ᾗ κατῴκησε καὶ τοῖς	ἀπογόνοις	κατέλιπε δεινὸς ὢν συνεῖναί τε
[1, 3]	αὐτῶν παισὶ καὶ τοῖς ἐκείνων	ἀπογόνοις	παρεξέτεινον τὸν βίον, ἀλλὰ τὰς
[1, 19]	πρὸς αὐτήν, θυγάτηρ δὲ Δεῖνα.	χρόνοις	δ' ὕστερον καὶ Ῥαχήλᾳ γίνεται
[1, 0]	τε πολέμους ἐν μακροῖς πολεμήσαντες	χρόνοις	εἰς τὸν τελευταῖον ἄκοντες πρὸς
[1, 8]	Ἁβράμου οἴκησις λεγομένη. ~(Λιμοῦ δὲ	χρόνοις	ὕστερον τὴν Ἰουδαίαν καταλαβόντος Ἅβραμος
[1, 15]	ἅπασι τοῖς παισὶ καὶ τοῖς	υἱωνοῖς	Ἅβραμος ἀποικιῶν στόλους μηχανᾶται, καὶ
[1, 19]	αὐτῷ τὰς θυγατέρας ἐπιτάγμασιν ἐκτρυχώσειε	χαλεποῖς,	εἴκοσιν ἐτῶν ἀριθμὸν ἐν αὐτοῖς
[1, 0]	αὐτὸς ὁμιλήσας πράγμασι καὶ τύχαις	πολυτρόποις,	ἐν ἅπασι δὲ θαυμαστὴν φύσεως
[1, 19]	θυγατέρα μετὰ τοιούτου πάθους τοῖς	τύποις	προσελθεῖν, ποιεῖται δ' ὅρκους πρὸς
[1, 13]	τῶν παθῶν, ἃ συμπίπτειν πέφυκεν	ἀνθρώποις,	ἀπαλλαγῆναι τοῦ βίου, μετ' εὐχῶν
[1, 1]	τὴν γλῶτταν αὐτῷ πολέμιον ἀποδείξας	ἀνθρώποις	καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς
[1, 13]	τῶν οὐκ ὄντων εἰς εὐπορίαν	ἀνθρώποις	παραγαγεῖν καὶ τὰ ὄντα τῶν
[1, 2]	λιθίνη μείνασα παράσχῃ μαθεῖν τοῖς	ἀνθρώποις	τὰ ἐγγεγραμμένα δηλοῦσα καὶ πλινθίνην
[1, 13]	ὅπλοις κατακτησαμένους ζηλωτοὺς ἔσεσθαι πᾶσιν	ἀνθρώποις.	ταῦτα ὁ θεὸς εἰπὼν κριὸν
[1, 6]	διακόσια: συνετέμνετο γὰρ ἤδη τοῖς	ἀνθρώποις	τὸ ζῆν καὶ βραχύτερον ἐγίνετο
[1, 3]	πάντες οἱ παρ' Ἕλλησι καὶ	βαρβάροις	συγγραψάμενοι τὰς ἀρχαιολογίας: καὶ γὰρ
[1, 16]	γυναικεῖον πολυτελῆ πιστεύειν αὐτὸν οὐκ	ἀσφαλεστέροις	ἔφασκεν ἢ τούτοις, οἷς αὐτὸς
[1, 0]	μετέθεσαν καὶ πολλὴν ὑποτίμησιν τοῖς	πονηροῖς	ἔδωκαν: ὁ δ' ἡμέτερος νομοθέτης
[1, 11]	δικαίους καὶ ἀγαθοὺς συναπολλύναι τοῖς	πονηροῖς.	τοῦ δὲ θεοῦ φήσαντος μηδένα
[1, 18]	ποιήσας δ' αὐτὸν φοβερὸν μὲν	ἐχθροῖς	φίλοις δὲ τίμιον καὶ κεχαρισμένον.
[1, 0]	ἀρετῆς πόσους τε πολέμους ἐν	μακροῖς	πολεμήσαντες χρόνοις εἰς τὸν τελευταῖον
[1, 8]	συνέβη γενέσθαι. (Τῶν γὰρ Αἰγυπτίων	διαφόροις	ἀρεσκομένων ἔθεσι καὶ τὰ παρ'
[1, 2]	θυγατέρες. οἱ μὲν οὖν ἀδελφοὶ	διαφόροις	ἔχαιρον ἐπιτηδεύμασιν: Ἄβελος μὲν γὰρ
[1, 10]	γενεάν, ὡς παραπλησίως αὐτῇ τοῖς	ἄστροις	ἔσεσθαι τὸν ἀριθμόν. καὶ ὁ
[1, 1]	καὶ σελήνῃ καὶ τοῖς ἄλλοις	ἄστροις	κινήσεις αὐτοῖς ἐπιστείλας καὶ δρόμους,
[1, 6]	αὐτὸν ὁ νεώτατος τῶν παίδων	τοῖς	ἀδελφοῖς ἐπιγελῶν δείκνυσιν: οἱ δὲ
[1, 3]	τοσαύτης ὀργῆς τὰς τιμωρίας ἐπὶ	τοῖς	ἀδικήμασιν εἰσπραττόμενος καὶ πολὺ μᾶλλον
[1, 7]	τε περὶ πάντων καὶ πιθανὸς	τοῖς	ἀκροωμένοις περί τε ὧν εἰκάσειεν
[1, 1]	οὐρανὸν ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἄστροις κινήσεις αὐτοῖς ἐπιστείλας
[1, 3]	τι τοιοῦτον κολάζοντας, χρῆσθαι δὲ	τοῖς	ἄλλοις ζῴοις ἅπασι πρὸς ἃ
[1, 1]	γὰρ ἦν, ξενιζόμενον δ' ἐπὶ	τοῖς	ἄλλοις ζῴοις οὕτως ἔχουσι, μίαν
[1, 0]	μέλλοντι βίον οἰκονομήσειν καλῶς καὶ	τοῖς	ἄλλοις νομοθετεῖν θεοῦ πρῶτον φύσιν
[1, 10]	τὸ ἀπ' αὐτοῦ γένος μένειν	τοῖς	ἄλλοις οὐ συμφυρόμενον περιτέμνεσθαι τὰ
[1, 0]	τῶν πρὸς ἀλλήλους δικαίων ἤρξατο	τοῖς	ἄλλοις παραπλησίως, ἀλλ' ἐπὶ τὸν
[1, 11]	εἶεν συγχωρεῖν ἅπασι τὴν ἐπὶ	τοῖς	ἁμαρτήμασι τιμωρίαν, ὁ μὲν Ἅβραμος
[1, 1]	κειμένου καὶ τῆς τελευτῆς ῥᾴστης	τοῖς	ἀμυνομένοις ἐσομένης, ποδῶν τε αὐτὸν
[1, 13]	ἀπωθεῖσθαι καὶ μὴ παρέχειν αὑτὸν	τοῖς	ἀμφοτέρων βουλήμασιν ἑτοίμως, ὅτε καὶ
[1, 2]	ἡ λιθίνη μείνασα παράσχῃ μαθεῖν	τοῖς	ἀνθρώποις τὰ ἐγγεγραμμένα δηλοῦσα καὶ
[1, 6]	καὶ διακόσια: συνετέμνετο γὰρ ἤδη	τοῖς	ἀνθρώποις τὸ ζῆν καὶ βραχύτερον
[1, 7]	μετελθεῖν, ἐν ᾗ κατῴκησε καὶ	τοῖς	ἀπογόνοις κατέλιπε δεινὸς ὢν συνεῖναί
[1, 9]	δηλώσομεν, τῶν δὲ Σοδομιτῶν συμβαλόντων	τοῖς	Ἀσσυρίοις καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης
[1, 10]	καὶ κατὰ πέμπτην ἐπιπεσὼν νύκτα	τοῖς	Ἀσσυρίοις περὶ Δάνον, οὕτως γὰρ
[1, 10]	ἐκείνου γενεάν, ὡς παραπλησίως αὐτῇ	τοῖς	ἄστροις ἔσεσθαι τὸν ἀριθμόν. καὶ
[1, 6]	πρὸς τοῖς ἑκατόν: ἐν δὲ	τοῖς	αὐτοῖς ἔτεσι καὶ Ῥοῦμον Φάλεγος
[1, 2]	ταύτῃ μᾶλλον ἥδεται τῇ θυσίᾳ	τοῖς	αὐτομάτοις καὶ κατὰ φύσιν γεγονόσι
[1, 19]	τῆς γῆς δίδωμι καὶ παισὶ	τοῖς	αὐτῶν, οἳ πληρώσουσιν ὅσην ἥλιος
[1, 6]	καὶ μηδενὸς προκατῳκηκότος τὰ ἔθνη	τοῖς	αὑτῶν ἐκάλουν ὀνόμασιν. τοὺς γὰρ
[1, 0]	σπουδάσωσιν, ἤδη τοίνυν τοὺς ἐντευξομένους	τοῖς	βιβλίοις παρακαλῶ τὴν γνώμην θεῷ
[1, 3]	πραττομένοις ὑπ' αὐτῶν δυσχεραίνων καὶ	τοῖς	βουλεύμασιν ἀηδῶς ἔχων ἔπειθεν ἐπὶ
[1, 19]	τὸν γάμον διὰ τὸ πείθεσθαι	τοῖς	βουλήμασι τῆς γυναικὸς διὰ τῆς
[1, 3]	μηδεὶς τὰς τελευτὰς τῶν ἀνδρῶν,	τοῖς	γὰρ αὐτῶν παισὶ καὶ τοῖς
[1, 20]	λόγοις πρὸς αὐτὸν χαίρειν τε	τοῖς	γεγενημένοις παραινοῦν καὶ μὴ μικρὸν
[1, 16]	ἐπιμελόμενος. τούτων ἀκροασάμενος ἔχαιρέ τε	τοῖς	γεγονόσι καὶ τοῖς εἰρημένοις τὸν
[1, 13]	καὶ μνήμην αἰώνιον αὐτῶν ἔσεσθαι	τοῖς	γενάρχαις, τήν τε Χαναναίαν ὅπλοις
[1, 7]	οἰκείαν ἰσχύν. εἰκάζεται δὲ ταῦτα	τοῖς	γῆς καὶ θαλάσσης παθήμασι τοῖς
[1, 6]	συγγένειαν αὐτῷ μὲν οὐ κατηράσατο,	τοῖς	δ' ἐγγόνοις αὐτοῦ: καὶ τῶν
[1, 18]	ἐπὶ τῇ διαμαρτίᾳ. καὶ αὐτοῦ	τοῖς	δάκρυσιν ἀχθόμενος ὁ πατὴρ τὰ
[1, 16]	ὅτι καὶ μετ' οἰκείου πόνου	τοῖς	δεομένοις ἐπαρκεῖν οὐκ ἔφυγεν, ἐπυνθάνετό
[1, 10]	θεία παρῆν ἀποσημαίνουσα πονηροὺς αὐτοῦ	τοῖς	ἐγγόνοις γείτονας ἐπὶ ἔτη τετρακόσια
[1, 6]	παίδων υἱοί, ὧν ἐπὶ τιμῇ	τοῖς	ἔθνεσι τὰ ὀνόματα ἐπετίθεσαν οἱ
[1, 6]	τοῦ ζῆν ἑκατὸν ἔτη πρὸς	τοῖς	εἴκοσι τοσαῦθ' ὁρίσαντος τοῦ θεοῦ,
[1, 0]	προθυμότερον ἐπερρώσθην, ἔτι κἀκεῖνα πρὸς	τοῖς	εἰρημένοις λογισάμενος οὐ παρέργως, περί
[1, 16]	ἔχαιρέ τε τοῖς γεγονόσι καὶ	τοῖς	εἰρημένοις τὸν θεὸν οὕτως ὁρῶν
[1, 6]	δὲ τετάρτῳ καὶ τριακοστῷ πρὸς	τοῖς	ἑκατὸν γεννᾷ Φάλεγον γεννηθεὶς αὐτὸς
[1, 6]	Σεροῦγον ἔτη τριάκοντα γεγονὼς πρὸς	τοῖς	ἑκατόν: ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς
[1, 14]	ἔτη ἑπτὰ καὶ εἴκοσι πρὸς	τοῖς	ἑκατόν. θάπτουσι δ' αὐτὴν ἐν
[1, 17]	πάντα χρόνον ἐτῶν ἑβδομηκονταπέντε πρὸς	τοῖς	ἑκατὸν καὶ θάπτεται ἐν Νεβρῶνι
[1, 22]	ἔτη πέντε καὶ ὀγδοήκοντα πρὸς	τοῖς	ἑκατὸν μετὰ ἀρετῆς οὕτως ἀπέθανεν.
[1, 6]	πέμπτον καὶ τριακοστὸν ἔτος πρὸς	τοῖς	ἑκατόν: Σημᾷ δὲ υἱὸς Ἀρφαξάδης
[1, 16]	ἐσομένων. ἔπεμπε δὲ καὶ δῶρα	τοῖς	ἐκεῖ διὰ τὸ σπάνιον ἢ
[1, 3]	γὰρ εἶναι τοῦ θεοῦ παρὰ	τοῖς	ἐκεῖ νενόμισται. καὶ ὁ μὲν
[1, 3]	τοῖς γὰρ αὐτῶν παισὶ καὶ	τοῖς	ἐκείνων ἀπογόνοις παρεξέτεινον τὸν βίον,
[1, 0]	ἐγκεχείρισμαι πραγματείαν νομίζων ἅπασι φανεῖσθαι	τοῖς	Ἕλλησιν ἀξίαν σπουδῆς: μέλλει γὰρ
[1, 3]	εἰς ἐννέα καὶ ἑξήκοντα πρὸς	τοῖς	ἐνακοσίοις βιώσαντα Ἄνωχος υἱὸς διαδέχεται
[1, 3]	οὗτος ἐβίωσεν ἔτη δώδεκα πρὸς	τοῖς	ἐνακοσίοις. Καϊ νᾶς δὲ βιοὺς
[1, 10]	ἔτος ἔχοντος αὐτὸς ἐνενηκοστὸν πρὸς	τοῖς	ἐννέα διῆγεν. ~(Ὑπὸ δὴ τοῦτον
[1, 18]	κἀμὲ τῶν παρόντων ἠξίωσας καὶ	τοῖς	ἐξ ἐμοῦ γενομένοις ὑπέσχου βοηθὸς
[1, 6]	καὶ περὶ μὲν τούτων ἐν	τοῖς	ἑξῆς ἐροῦμεν. (Σημᾷ δὲ τῷ
[1, 19]	αὐτὸν κομίσαι τῷ πατρὶ καὶ	τοῖς	ἐπὶ τῆς οἰκίας ἅπασιν ἔλεγεν
[1, 19]	λεγόντων παρῆν ἡ παῖς σὺν	τοῖς	ἐπικατιοῦσι τῶν ποιμένων. καὶ δεικνύουσι
[1, 1]	αὐτομάτως εἰπών, πονοῦσι δὲ καὶ	τοῖς	ἔργοις τριβομένοις τὰ μὲν παρέξειν,
[1, 19]	ὁ δὲ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ	τοῖς	ἑωραμένοις καὶ κατηγγελμένοις φαιδρύνει τε
[1, 0]	πρὸς τοὺς Ῥωμαίους πόλεμον ἡμῖν	τοῖς	Ἰουδαίοις γενόμενον καὶ τὰς ἐν
[1, 10]	αὐθάδη γενομένην ἐν τούτοις εἶναι	τοῖς	κακοῖς: παρακούουσαν μὲν τοῦ θεοῦ
[1, 2]	φύσιν γεγονόσι τιμώμενος, ἀλλ' οὐχὶ	τοῖς	κατ' ἐπίνοιαν ἀνθρώπου πλεονέκτου βίᾳ
[1, 7]	καὶ τὴν σελήνην καὶ πᾶσι	τοῖς	κατ' οὐρανὸν συμβαίνουσι: δυνάμεως γὰρ
[1, 21]	ἁγνίζων οὖν τοὺς ἑπομένους ἐπιτυγχάνει	τοῖς	Λαβάνου θεοῖς, οὐ γὰρ ἠπίστατο
[1, 0]	εἰς ἀρετῆς λόγον οὐδὲν ἀποβήσεσθαι	τοῖς	λαβοῦσιν, εἰ μὴ πρὸ παντὸς
[1, 20]	τετραπόδων ποικίλων, ἃ δὴ τίμια	τοῖς	ληψομένοις ἔμελλεν ἔσεσθαι παρὰ τὸ
[1, 8]	πολλοῖς χρήμασι, καὶ συνῆν Αἰγυπτίων	τοῖς	λογιωτάτοις τήν τε ἀρετὴν αὐτῷ
[1, 0]	δὲ προϊ όντος, ὅπερ φιλεῖ	τοῖς	μεγάλων ἅπτεσθαι διανοουμένοις, ὄκνος μοι
[1, 6]	τὸν πατέρα. καὶ Νῶχος αἰσθόμενος	τοῖς	μὲν ἄλλοις παισὶν εὐδαιμονίαν εὔχεται,
[1, 0]	θεὸς ὢν καὶ πάντα ἐπιβλέπων	τοῖς	μὲν ἑπομένοις αὐτῷ δίδωσιν εὐδαίμονα
[1, 0]	ἱστορίας ἐθελήσας αὐτὴν διελθεῖν, ὅτι	τοῖς	μὲν θεοῦ γνώμῃ κατακολουθοῦσι καὶ
[1, 0]	λέγεσθαι συνέφερε, ταῦτα ῥητῶς ἐμφανίζοντος.	τοῖς	μέντοι βουλομένοις καὶ τὰς αἰτίας
[1, 0]	οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι νομοθέται	τοῖς	μύθοις ἐξακολουθήσαντες τῶν ἀνθρωπίνων ἁμαρτημάτων
[1, 4]	(Τὸ δὲ πλῆθος πρόθυμον ἦν	τοῖς	Ναβρώδου ἕπεσθαι δόγμασι δουλείαν ἡγούμενοι
[1, 19]	ὑπὸ μνήμης, ὁποῖα φιλεῖ συντυγχάνειν	τοῖς	νέοις, προπεπυσμένη παρὰ τοῦ πατρὸς
[1, 6]	καὶ Θεοβήλους Θεόβηλος, οἵτινες ἐν	τοῖς	νῦν Ἴβηρες καλοῦνται. καὶ Μεσχῆνοι
[1, 19]	σοὶ πραχθησομένων πρόνοιαν ἔν τε	τοῖς	νῦν καὶ πολὺ πλέον ἐν
[1, 6]	δὲ Μησαναίους, Σπασίνου Χάραξ ἐν	τοῖς	νῦν καλεῖται. Ἀρφαξάδου δὲ παῖς
[1, 16]	οὐκ ἐνῆν μὴ προνοοῦσι τούτου	τοῖς	ὁδεύουσιν, εἰς πόλιν ἀφικνεῖται Κάρραν
[1, 3]	καὶ θύσας τῷ θεῷ συνευωχεῖτο	τοῖς	οἰκείοις. ἀποβατήριον μέντοι τὸν τόπον
[1, 10]	αὐτὸν ἥξειν πλὴν ὅσα τροφὴ	τοῖς	οἰκέταις αὐτοῦ γένοιτο: μοῖραν μέντοι
[1, 11]	εἰς τὴν πόλιν καὶ σὺν	τοῖς	οἰκήτορσιν κατεπίμπρα τὴν γῆν ὁμοίᾳ
[1, 1]	δευτέρᾳ τῶν ἡμερῶν τὸν οὐρανὸν	τοῖς	ὅλοις ἐπιτίθησιν, ὅτ' αὐτὸν ἀπὸ
[1, 5]	πάλαι δόξαν καλλωπίσαντες τὰ ἔθνη	τοῖς	ὀνόμασι πρὸς τὸ συνετὸν αὐτοῖς
[1, 19]	τὴν γῆν. ἑστιαθέντων δὲ ἐπὶ	τοῖς	ὅρκοις ὁ μὲν Λάβανος ἀνέζευξεν.
[1, 4]	τοσοῦτον, ὥσθ' ὑπ' αὐτοῦ μειοῦσθαι	τοῖς	ὁρῶσι τὸ μῆκος. ᾠκοδομεῖτο δὲ
[1, 21]	παρέξειν τὸν γάμον, Ἰάκωβος δὲ	τοῖς	παισὶ δηλώσας τήν τε φθορὰν
[1, 15]	Ἄνωχος Ἐβιδᾶς Ἐλδᾶς. τούτοις ἅπασι	τοῖς	παισὶ καὶ τοῖς υἱωνοῖς Ἅβραμος
[1, 19]	οὐχ ὡς ἐμοὶ τοσοῦτον, ὅσον	τοῖς	παισὶν αὐτῶν. καὶ ταῦτα μὲν
[1, 18]	τὴν Ῥεβέκκαν καὶ φερώνυμα ἔσεσθαι	τοῖς	παισὶν ἔθνη, τοῦ δὲ μείζονος
[1, 5]	πρὸς τὸ σαφέστερον εἶναι δοκοῦν	τοῖς	παροικοῦσι τροπὴν ἔλαβον. Ἕλληνες δ'
[1, 19]	καὶ τὸν θεὸν ποιούμενος θαρρῶ	τοῖς	παροῦσι. (Λάβανος δὲ καὶ διὰ
[1, 19]	ἀρετῆς μεγάλης εὑραμένου κάμνειν ἐπὶ	τοῖς	παροῦσιν οὐ προσῆκεν, ἀλλ' ἐλπίζειν
[1, 16]	ἐστιν αὐτῷ καὶ μόνος ἐπὶ	τοῖς	πᾶσι τεθραμμένος. ᾧ τῶν μὲν
[1, 20]	τὴν προτέραν ὑποψίαν. ἐνετέλλετο δὲ	τοῖς	πεμπομένοις λέγειν πρὸς τὸν Ἡσαῦν,
[1, 20]	χρηστοῖς ὁμιλεῖν πρὸς αὐτὸν εἴρητο	τοῖς	πεμπομένοις. (Ταῦτα συνθεὶς διὰ πάσης
[1, 8]	ὁ βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων οὐ	τοῖς	περὶ αὐτῆς λεγομένοις ἀρκεσθεὶς ἀλλὰ
[1, 0]	αἰσχύνην μετέθεσαν καὶ πολλὴν ὑποτίμησιν	τοῖς	πονηροῖς ἔδωκαν: ὁ δ' ἡμέτερος
[1, 11]	τοὺς δικαίους καὶ ἀγαθοὺς συναπολλύναι	τοῖς	πονηροῖς. τοῦ δὲ θεοῦ φήσαντος
[1, 3]	οὗτοι δράσαι παραδίδονται. Νῶχος δὲ	τοῖς	πραττομένοις ὑπ' αὐτῶν δυσχεραίνων καὶ
[1, 12]	ἐπαγόμενος σχήματι τὴν Σάρραν, ὅμοια	τοῖς	πρὶν ὑποκρινάμενος διὰ τὸν φόβον:
[1, 19]	τὴν Χαρράν, καὶ ποιμένας ἐν	τοῖς	προαστείοις καταλαβὼν καὶ παῖδας ἐφήβους
[1, 16]	ἀφικνεῖται Κάρραν καὶ γενόμενος ἐν	τοῖς	προαστείοις παρθένοις ἐντυγχάνει πλείοσιν ἐφ'
[1, 12]	Ἰσμαήλου σωτηρίας. ἡ δ' ἐθάρσησε	τοῖς	προκατηγγελμένοις καὶ συμβαλοῦσα ποιμέσι διὰ
[1, 18]	περὶ τὸν Ἴσακον, ὥστε ἐπὶ	τοῖς	πρότερον αὐτοῦ γάμοις δυσχερῶς διακειμένων
[1, 11]	(Ταῦτ' ἀκούσας Ἅβραμος ἤλγησεν ἐπὶ	τοῖς	Σοδομίταις καὶ τὸν θεὸν ἀναστὰς
[1, 9]	σὺν οἷς καὶ Λῶτος ἤγετο	τοῖς	Σοδομίταις σύμμαχος ἐληλυθώς. ~(Ἁβράμῳ δὲ
[1, 9]	νικήσαντες οἱ Ἀσσύριοι φόρον ἐπιτάσσουσι	τοῖς	Σοδομιτῶν βασιλεῦσι. δώδεκα μὲν οὖν
[1, 6]	ἔτι καὶ νῦν Μάζακα, δηλοῦσα	τοῖς	συνιέναι δυναμένοις οὕτως ποτὲ προσαγορευθὲν
[1, 10]	τινὰ τοῖς φίλοις αὐτοῦ παρέσχε	τοῖς	συστρατευομένοις. Ἔσχων δ' ὁ πρῶτος
[1, 0]	Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας	(Τοῖς	τὰς ἱστορίας συγγράφειν βουλομένοις οὐ
[1, 3]	ὁμοίαν βαλεῖν, ὅπως ἔργοις τε	τοῖς	ταύτης προσλιπαροῦντες καὶ πόλεις ἀναστήσαντες
[1, 3]	γῆρας καὶ βίου μῆκος ὅμοιον	τοῖς	τάχιον ἐπερχομένων. (Νώχου δὲ ταύτας
[1, 10]	δὲ θεοῦ θαρσεῖν αὐτὸν παρακελευομένου	τοῖς	τε ἄλλοις ἅπασιν ὡς ἐπ'
[1, 7]	τοῖς γῆς καὶ θαλάσσης παθήμασι	τοῖς	τε περὶ τὸν ἥλιον καὶ
[1, 11]	θεὸς οὖν ἀγανακτήσας αὐτῶν ἐπὶ	τοῖς	τολμήμασι τοὺς μὲν ἠμαύρωσεν, ὡς
[1, 1]	οἷς αὐτοὺς εὐδαιμονήσειν ᾤετο πεπεισμένους	τοῖς	τοῦ θεοῦ παραγγέλμασιν, οἰόμενος δὲ
[1, 3]	ζήσας πέντε καὶ ἑξήκοντα πρὸς	τοῖς	τριακοσίοις ἀνεχώρησε πρὸς τὸ θεῖον,
[1, 19]	τὴν θυγατέρα μετὰ τοιούτου πάθους	τοῖς	τύποις προσελθεῖν, ποιεῖται δ' ὅρκους
[1, 19]	παῖδες καὶ αἱ θεραπαινίδες σὺν	τοῖς	υἱοῖς εἴ τέ τις ἦν
[1, 15]	τούτοις ἅπασι τοῖς παισὶ καὶ	τοῖς	υἱωνοῖς Ἅβραμος ἀποικιῶν στόλους μηχανᾶται,
[1, 2]	νεώτερος δικαιοσύνης ἐπεμελεῖτο καὶ πᾶσι	τοῖς	ὑπ' αὐτοῦ πραττομένοις παρεῖναι τὸν
[1, 3]	οἱ τὰ Φοινικικὰ συγγραψάμενοι συμφωνοῦσι	τοῖς	ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις, Ἡσίοδός τε
[1, 3]	ἐπὶ τῇ δυνάμει πεποίθησιν: ὅμοια	τοῖς	ὑπὸ γιγάντων τετολμῆσθαι λεγομένοις ὑφ'
[1, 12]	καὶ γὰρ ὁ θεὸς ἠρέσκετο	τοῖς	ὑπὸ τῆς Σάρρας προσταττομένοις, πεισθεὶς
[1, 11]	περιεφρόνησαν τῆς ἐξόδου εὐήθειαν ἐπικαλοῦντες	τοῖς	ὑπὸ τοῦ Λώτου λεγομένοις. καὶ
[1, 5]	καταστάντες αἴτιοι: ἰσχύσαντες γὰρ ἐν	τοῖς	ὕστερον ἰδίαν ἐποιήσαντο καὶ τὴν
[1, 19]	νῦν καὶ πολὺ πλέον ἐν	τοῖς	ὕστερον. (Ταῦτα μὲν οὖν ὁ
[1, 10]	αὐτοῦ γένοιτο: μοῖραν μέντοι τινὰ	τοῖς	φίλοις αὐτοῦ παρέσχε τοῖς συστρατευομένοις.
[1, 21]	εὐωχίαν τετραμμένων νύκτωρ πρώτοις ἐπιβαλόντες	τοῖς	φύλαξι κτείνουσι κοιμωμένους καὶ παρελθόντες
[1, 18]	γάμον Βασεμάθην: οὐ γὰρ εὐνόουν	τοῖς	Χαναναίοις οἱ περὶ τὸν Ἴσακον,
[1, 0]	τούτῳ δὴ πειθόμενος ὡς αἰεὶ	τοῖς	χρήσιμον ἢ καλόν τι πράττειν
[1, 2]	μᾶλλον ἥδεται τῇ θυσίᾳ τοῖς	αὐτομάτοις	καὶ κατὰ φύσιν γεγονόσι τιμώμενος,
[1, 8]	χρήμασι, καὶ συνῆν Αἰγυπτίων τοῖς	λογιωτάτοις	τήν τε ἀρετὴν αὐτῷ καὶ
[1, 1]	δ' οὐκ ἀξιώσειν. Εὔαν δὲ	τοκετοῖς	καὶ ταῖς ἐξ ὠδίνων ἀλγηδόσιν
[1, 3]	περὶ μὲν τούτων, ὡς ἂν	ἑκάστοις	ᾖ φίλον, οὕτω σκοπείτωσαν. ~(Οἱ
[1, 9]	στρατιᾶς ἐπολιόρκουν αὐτούς: στρατηγὸς δ'	ἑκάστοις	ἦν εἷς ἐπιτεταγμένος. γενομένης δὲ
[1, 8]	ἐχόντων πρὸς ἀλλήλους, συμβαλὼν αὐτῶν	ἑκάστοις	καὶ διαπτύων τοὺς λόγους οὓς
[1, 20]	τεθυμωμένος: ἔτι μέντοι καὶ λόγοις	χρηστοῖς	ὁμιλεῖν πρὸς αὐτὸν εἴρητο τοῖς
[1, 1]	τὴν γῆν οὐκέτι μὲν οὐδὲν	αὐτοῖς	ἀναδώσειν αὐτομάτως εἰπών, πονοῦσι δὲ
[1, 12]	καὶ κακουργεῖν δυνάμενον τοῦ πατρὸς	αὐτοῖς	ἀποθανόντος. ἔπειθεν οὖν τὸν Ἅβραμον
[1, 19]	χρῄζων ποτοῦ εἴς τε λόγους	αὐτοῖς	ἀφικνούμενος ἀνέκρινεν αὐτούς, εἰ τυγχάνουσι
[1, 2]	αὐτὴν ἀστασίαστοι κατῴκησαν εὐδαιμονήσαντες μηδενὸς	αὐτοῖς	ἄχρι καὶ τελευτῆς δυσκόλου προσπεσόντος,
[1, 11]	Σοδομιτῶν ἀγαθόν, εἰ γὰρ ἐν	αὐτοῖς	δέκα εἶεν συγχωρεῖν ἅπασι τὴν
[1, 10]	ὄντων καὶ γειτνιώντων. καὶ βοηθεῖν	αὐτοῖς	δοκιμάσας οὐκ ἀνέμεινεν, ἀλλ' ἐπειχθεὶς
[1, 18]	ἔφασκε καὶ καρπώσεσθαι τὴν ἐπ'	αὐτοῖς	δόξαν δι' αἰῶνος καὶ τὸ
[1, 22]	μνημείου προγονικοῦ ἐν αὐτῇ τυγχάνοντος	αὐτοῖς.	ἐγένετο δὲ Ἴσακος ἀνὴρ θεοφιλὴς
[1, 8]	κἀκείνην τοῦθ' ὑποκρίνασθαι, συμφέρειν γὰρ	αὐτοῖς,	ἐδίδαξεν. ὡς δ' ἧκον εἰς
[1, 19]	εἰ τυγχάνουσι Λάβανόν τινα παρ'	αὐτοῖς	εἰδότες ἔτι περιόντα. οἱ δὲ
[1, 13]	εἰπὼν κριὸν ἐκ τἀφανοῦς παρήγαγεν	αὐτοῖς	εἰς τὴν ἱερουργίαν. οἱ δὲ
[1, 3]	ὅσα πρὸς τὰς χρείας ἐπικουρήσειν	αὐτοῖς	ἔμελλεν ἐνθέμενος, ζῷά τε παντοῖα
[1, 0]	δὴ πεντακισχιλίων ἐτῶν ἱστορίας ἐν	αὐτοῖς	ἐμπεριειλημμένης, καὶ παντοῖαι μέν εἰσι
[1, 3]	ἀρετήν, τούτοις ἐξεβιάσαντό με ταύτην	αὐτοῖς	ἐπιθεῖναι τὴν δίκην. παύσομαι δὲ
[1, 1]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἄστροις κινήσεις	αὐτοῖς	ἐπιστείλας καὶ δρόμους, οἷς ἂν
[1, 16]	παιδὸς καί νυμφεύσειαν, φησίν, ὡς	αὐτοῖς	ἐστι κεχαρισμένον, εἰς οἶκον ἀνδρὸς
[1, 6]	τοῖς ἑκατόν: ἐν δὲ τοῖς	αὐτοῖς	ἔτεσι καὶ Ῥοῦμον Φάλεγος ἔσχεν:
[1, 6]	δείκνυται: πόλις γάρ ἐστι παρ'	αὐτοῖς	ἔτι καὶ νῦν Μάζακα, δηλοῦσα
[1, 4]	τὴν ἰδίαν ἀρετὴν ταῦτα παρέχειν	αὐτοῖς	ἡγεῖσθαι, καὶ περιίστα δὲ κατ'
[1, 13]	καὶ τὰ ὄντα τῶν ἐπ'	αὐτοῖς	θαρρούντων ἀφελέσθαι: δώσειν οὖν κἀκείνῳ
[1, 19]	τοιοῦτον ὥστε ἀγνοεῖσθαι, καὶ συμποιμαίνειν	αὐτοῖς	θυγατέρα αὐτοῦ, ἣν θαυμάζειν ὅτι
[1, 2]	δὲ οὐθὲν τοῦτο: γίνονται δὲ	αὐτοῖς	καὶ θυγατέρες. οἱ μὲν οὖν
[1, 16]	οἱ δὲ, καλὰ γὰρ ἦν	αὐτοῖς	καὶ κεχαρισμένα, τήν τε γνώμην
[1, 5]	τοῖς ὀνόμασι πρὸς τὸ συνετὸν	αὐτοῖς	καὶ κόσμον θέμενοι πολιτείας ὡς
[1, 13]	οἷς ἐθελήσειαν τοῦ θεοῦ συλλαμβάνοντος	αὐτοῖς.	~(Καὶ Σάρρα μὲν οὐ πολὺ
[1, 18]	νομίζων τὸν Ἴσακον, ὑπόπτου μὲν	αὐτοῖς	καὶ τῆς συνδιαιτήσεως γενομένης, ἐπ'
[1, 21]	ἄρρεν καὶ τὸν βασιλέα σὺν	αὐτοῖς	καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ, φείδονται
[1, 19]	σημαίνει τὸ ὄνομα. τεκνοῦνται δὲ	αὐτοῖς	καὶ τρεῖς ἕτεροι μετὰ χρόνον:
[1, 19]	χαλεποῖς, εἴκοσιν ἐτῶν ἀριθμὸν ἐν	αὐτοῖς	κατασχών. καὶ τὰ μὲν προφάσει
[1, 16]	παρθένους γενομένην. ἠξίου τε παρ'	αὐτοῖς	καταχθῆναι τοῦ προσωτέρω χωρεῖν τῆς
[1, 1]	τοῦ κακοῦ διάγνωσιν, ἧς γενομένης	αὐτοῖς	μακάριον καὶ μηδὲν ἀπολείποντα τοῦ
[1, 3]	σῶφρον γὰρ εἶναι τὴν ἀρχὴν	αὐτοῖς	μηδὲ χαρίσασθαι τὸ ζῆν ἢ
[1, 2]	αἰτίας: θῦσαι τῷ θεῷ δόξαν	αὐτοῖς	ὁ μὲν Κάις τοὺς ἀπὸ
[1, 16]	τίνων εἴη γονέων καὶ κατεύχεται	αὐτοῖς	ὄνησιν τοιαύτης παιδὸς καί νυμφεύσειαν,
[1, 2]	ἐπινοίᾳ καὶ σταθμῶν μετεστήσατο ἀκέραιον	αὐτοῖς	ὄντα τὸν βίον ἐκ τῆς
[1, 13]	ὕστερον ἱδρύεται. ἔφερον δὲ σὺν	αὐτοῖς	ὅσα λοιπὰ πρὸς τὴν θυσίαν
[1, 0]	σκοπουμένοις οὕτως οὐδὲν οὔτ' ἄλογον	αὐτοῖς	οὔτε πρὸς τὴν μεγαλειότητα τοῦ
[1, 2]	εἰς ἕτερον χωρίον. ~(Γίνονται δὲ	αὐτοῖς	παῖδες ἄρρενες δύο: προσηγορεύετο δὲ
[1, 3]	γεωμετρίας πλεῖον ζῆν τὸν θεὸν	αὐτοῖς	παρασχεῖν, ἅπερ οὐκ ἦν ἀσφαλῶς
[1, 13]	ἱερείου μὴ παρόντος, τὸν θεὸν	αὐτοῖς	παρέξειν ἔλεγεν ὄντα ἱκανὸν καὶ
[1, 19]	ἠγμένος, ηὔχετο δὲ δυνατὸν εἶναι	αὐτοῖς	παρέχειν ὧν ἀφικνεῖται δεόμενος. (Ἰάκωβος
[1, 7]	κατ' οὐρανὸν συμβαίνουσι: δυνάμεως γὰρ	αὐτοῖς	παρούσης καὶ προνοῆσαι τῆς κατ'
[1, 1]	ὁ μὲν θεὸς ταῦτα προστάξας	αὐτοῖς	πάσχειν μετοικίζει τὸν Ἄδαμον καὶ
[1, 9]	καὶ νεότητα πολλήν: βασιλεῖς δὲ	αὐτοῖς	πέντε διεῖπον τὴν χώραν, Βάλας
[1, 3]	παρασχεῖν, ἅπερ οὐκ ἦν ἀσφαλῶς	αὐτοῖς	προειπεῖν μὴ ζήσασιν ἑξακοσίους ἐνιαυτούς:
[1, 19]	λίθους ὡς τηλικούτων ἀγαθῶν ἐπ'	αὐτοῖς	προρρήσεως γεγενημένης καὶ εὐχὴν ποιεῖται
[1, 20]	τὸ πᾶν καὶ αὐτὸς συμβαδίζειν	αὐτοῖς	πρὸς τὸν πατέρα, Ἰακώβου δὲ
[1, 8]	Λῶτον τὴν γῆν τῶν ποιμένων	αὐτοῖς	στασιαζόντων περὶ τῆς χώρας ἐν
[1, 4]	νεότητος πλήθει, πάλιν ὁ θεὸς	αὐτοῖς	συνεβούλευσε ποιεῖσθαι τὴν ἀποικίαν: οἱ
[1, 4]	τὰ ἀγαθά, τὴν δ' ἰσχὺν	αὐτοῖς	τὴν οἰκείαν αἰτίαν τῆς εὐπορίας
[1, 6]	σημεῖον δέ: Ταρσὸς γὰρ παρ'	αὐτοῖς	τῶν πόλεων ἡ ἀξιολογωτάτη καλεῖται
[1, 2]	λῃστείαν τοὺς ἐντυγχάνοντας παρακαλῶν διδάσκαλος	αὐτοῖς	ὑπῆρχε πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων, καὶ τὴν
[1, 11]	μόσχον θύσας καὶ ὀπτήσας ἐκόμισεν	αὐτοῖς	ὑπὸ τῇ δρυὶ̈ κατακειμένοις: οἱ
[1, 9]	ἔτη δουλεύοντες καὶ τοὺς ἐπιταχθέντας	αὐτοῖς	φόρους τελοῦντες ὑπέμειναν, τῷ δὲ
[1, 8]	ἐπιχειρήσειε διδάσκειν, τήν τε ἀριθμητικὴν	αὐτοῖς	χαρίζεται καὶ τὰ περὶ ἀστρονομίαν
[1, 19]	ὑπέρ τινος ἱδρυμένους φρέατος συνδιέτριβεν	αὐτοῖς	χρῄζων ποτοῦ εἴς τε λόγους
[1, 1]	τὴν αἰσχύνην ὕπαιθρον ἔχοντες σκέπην	αὑτοῖς	ἐπενόουν: τὸ γὰρ φυτὸν ὀξύτητος
[1, 3]	ἐπιδεικνύμενοι δι' ὧν ἔπραττον: ἔνθεν	ἑαυτοῖς	τὸν θεὸν ἐξεπολέμωσαν. πολλοὶ γὰρ
[1, 15]	Ἠφᾶς Ἑώφρην Ἄνωχος Ἐβιδᾶς Ἐλδᾶς.	τούτοις	ἅπασι τοῖς παισὶ καὶ τοῖς
[1, 19]	εὔνοιάν σου τὴν πρὸς ἡμᾶς	τούτοις	αὐξήσεσθαι λογιζόμενος. σὺ δὲ οὔτε
[1, 1]	καταφυτεῦσαι παντοίῳ τεθηλότα φυτῷ: ἐν	τούτοις	δ' εἶναι καὶ τῆς ζωῆς
[1, 10]	ἀγνώμονα καὶ αὐθάδη γενομένην ἐν	τούτοις	εἶναι τοῖς κακοῖς: παρακούουσαν μὲν
[1, 3]	τὴν ἐμὴν εὐσέβειαν καὶ ἀρετήν,	τούτοις	ἐξεβιάσαντό με ταύτην αὐτοῖς ἐπιθεῖναι
[1, 19]	τούτου λόγους. Λάβανος δὲ ἡσθεὶς	τούτοις	ἐπινεύει τὸν γάμον αὐτῷ τῆς
[1, 19]	καὶ τὰς πίστεις τὰς ἐπὶ	τούτοις	ἐποιήσαντο ὑπὲρ ὀρῶν τινων, ἐφ'
[1, 10]	πατέρα. καὶ Ἅβραμος μὲν ἐπὶ	τούτοις	εὐχαριστήσας τῷ θεῷ περιτέμνεται παραχρῆμα
[1, 3]	Ἑλλάνικος καὶ Ἀκουσίλαος καὶ πρὸς	τούτοις	Ἔφορος καὶ Νικόλαος ἱστοροῦσι τοὺς
[1, 20]	εἰπὸν ἀφανὲς γίνεται. ἡσθεὶς δὲ	τούτοις	Ἰάκωβος Φανουῆλον ὀνομάζει τὸν τόπον,
[1, 3]	τε καὶ Ἑστιαῖος καὶ πρὸς	τούτοις	ὁ Αἰγύπτιος Ἱερώνυμος οἱ τὰ
[1, 11]	ὁμιλίας ἐκτρέπεσθαι. χαλεπήνας οὖν ἐπὶ	τούτοις	ὁ θεὸς ἔγνω τιμωρήσασθαι τῆς
[1, 4]	εἰς τὰ πεδία τὴν ἐν	τούτοις	οἴκησιν ἐποιήσαντο, καὶ τοὺς ἄλλους
[1, 16]	αὐτὸν οὐκ ἀσφαλεστέροις ἔφασκεν ἢ	τούτοις,	οἷς αὐτὸς ἐπειράθη. τεκμαίρεσθαι δὲ
[1, 1]	τε καὶ ἄρρεν ἀποδειξάμενος καὶ	τούτοις	ὀνόματα τίθησιν, οἷς ἔτι καὶ
[1, 15]	Λουσούβακος Σοῦος. φύονται δὲ καὶ	τούτοις	παῖδες: καὶ Σούου μὲν Σαβακίνης
[1, 1]	οἷς αὐτὴν ὁ ὄφις ἐξηπάτησε	τούτοις	παρακρουσαμένη συμφοραῖς περιέβαλεν. ἀφείλετο δὲ
[1, 10]	παιδὸς τῆς γῆς ἐκείνης βασιλεύσοντος.	τούτοις	πείθεται καὶ ἐπανελθοῦσα πρὸς τοὺς
[1, 19]	τοῦ πατρὸς αὐτῆς διωχθέντες ἔχοι	τούτοις	προσφυγοῦσα συγγνώμης τυγχάνειν. (Λάβανος δὲ
[1, 19]	ἐκεῖ συναφθέντος. τοῦ δ' Ἰακώβου	τούτοις	συγχωροῦντος ἑπτὰ ἐτῶν χρόνον συντίθεται:
[1, 3]	γυναικῶν καὶ τέκνων καὶ τῶν	τούτοις	συνοικουσῶν ἐξεχώρησε τῆς γῆς. (Ὁ
[1, 21]	ἄνεσιν καὶ εὐωχίαν τετραμμένων νύκτωρ	πρώτοις	ἐπιβαλόντες τοῖς φύλαξι κτείνουσι κοιμωμένους
[1, 6]	ὁ νεώτατος τῶν παίδων τοῖς	ἀδελφοῖς	ἐπιγελῶν δείκνυσιν: οἱ δὲ περιστέλλουσι
[1, 3]	κολάζοντας, χρῆσθαι δὲ τοῖς ἄλλοις	ζῴοις	ἅπασι πρὸς ἃ βούλεσθε καὶ
[1, 1]	ξενιζόμενον δ' ἐπὶ τοῖς ἄλλοις	ζῴοις	οὕτως ἔχουσι, μίαν αὐτοῦ κοιμωμένου
[1, 3]	μέγα ὄρος κατὰ τὴν Ἀρμενίαν	Βάρις	λεγόμενον, εἰς ὃ πολλοὺς συμφυγόντας
[1, 10]	ὑπολαβόντος καὶ τίς ἂν εἴη	χάρις	τούτων τῶν μισθῶν, οὐκ ὄντων
[1, 1]	δὲ ἤτοι σκεδασμὸν ἢ ἄνθος,	Τίγρις	δὲ Διγλάθ, ἐξ οὗ φράζεται
[1, 1]	Γάγγης λεγόμενος, Εὐφράτης δὲ καὶ	Τίγρις	ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν ἀπίασι θάλασσαν:
[1, 15]	καὶ Δαδάνης, τούτου δὲ Λατούσιμος	Ἄσσουρις	Λούουρις: Μαδάνου δὲ Ἠφᾶς Ἑώφρην
[1, 15]	Δαδάνης, τούτου δὲ Λατούσιμος Ἄσσουρις	Λούουρις:	Μαδάνου δὲ Ἠφᾶς Ἑώφρην Ἄνωχος
[1, 3]	μετάρσιον αἰώραν ἔχει καὶ φοράν,	χωρὶς	αἵματος: ἐν τούτῳ γάρ ἐστιν
[1, 1]	κατὰ τὴν ἐμὴν ἀνιόντων πρόνοιαν	χωρὶς	ὑμετέρου πόνου καὶ ταλαιπωρίας, ὧν
[1, 2]	γῆς γενόμενος, ἀπαιτεῖ γὰρ ἡ	διήγησις	τὸν περὶ αὐτοῦ λόγον, Ἀβέλου
[1, 7]	κώμη δείκνυται ἀπ' αὐτοῦ Ἁβράμου	οἴκησις	λεγομένη. ~(Λιμοῦ δὲ χρόνοις ὕστερον
[1, 0]	ἅπτεσθαι διανοουμένοις, ὄκνος μοι καὶ	μέλλησις	ἐγίνετο τηλικαύτην μετενεγκεῖν ὑπόθεσιν εἰς
[1, 19]	υἱοῖς εἴ τέ τις ἦν	κτῆσις	αὐταῖς. ἐπήγετο δὲ Ἰάκωβος καὶ
[1, 10]	κομίζεσθαι. τοῦ δ' ὑπολαβόντος καὶ	τίς	ἂν εἴη χάρις τούτων τῶν
[1, 0]	μεταβολαί. τὸ σύνολον δὲ μάλιστά	τις	ἂν ἐκ ταύτης μάθοι τῆς
[1, 19]	μετὰ τοὺς γάμους καὶ ἅ	τις	ἂν ἔπαθεν ἐχθρὸς ἔφυγε. καὶ
[1, 11]	πρεσβυτέρας Μώαβος: εἴποι δ' ἄν	τις	ἀπὸ πατρός. Ἄμμανον δ' ἡ
[1, 18]	μὲν Ἔσκον καλεῖται: μάχην ἄν	τις	αὐτὸ φήσειε: τὸ δ' ἕτερον
[1, 19]	ἀρετῆς πεῖραν δοὺς ἐπιγνωσθῇ μᾶλλον	τίς	εἴη. καὶ προσδεξάμενος τὸν λόγον
[1, 10]	οὐ πολὺ Ἰσμαῆλον, θεόκλυτον ἄν	τις	εἴποι, διὰ τὸ εἰσακοῦσαι τὸν
[1, 7]	κατακλυσμὸν δεκάτῃ γενεᾷ παρὰ Χαλδαίοις	τις	ἦν δίκαιος ἀνὴρ καὶ μέγας
[1, 19]	σὺν τοῖς υἱοῖς εἴ τέ	τις	ἦν κτῆσις αὐταῖς. ἐπήγετο δὲ
[1, 19]	Ζελφῆς υἱὸς Γάδας, τυχαῖον ἄν	τις	καλέσειεν αὐτόν, καὶ μετ' αὐτὸν
[1, 2]	λῃστείαν ὡρμήκεσαν, ἄλλος δ' εἴ	τις	ὀκνηρὸς ἦν πρὸς τὸ φονεύειν,
[1, 8]	δὲ φοβηθεὶς ἠρώτα τὴν Σάρραν,	τίς	τε εἴη καὶ τίνα τοῦτον
[1, 19]	παρουσίᾳ τοῦ Ἰακώβου ἀνέκρινεν αὐτόν,	τίς	τε ὢν καὶ πόθεν ἥκοι
[1, 4]	θᾶττον ὕψος ἢ προσεδόκησεν ἄν	τις	ὑπὸ πολυχειρίας. τὸ μέντοι πάχος
[1, 6]	καλεῖται: Ἀμαθοῦς δὲ Ἀμάθουν κατῴκισεν,	ἥτις	ἔστι καὶ νῦν ὑπὸ μὲν
[1, 9]	κοιλὰς ἐκείνη λίμνη γέγονεν ἡ	Ἀσφαλτῖτις	λεγομένη. περὶ μὲν οὖν τῆς
[1, 19]	αὐτῇ τὸν θεὸν γεγονέναι, εἶτα	Λευίς,	κοινωνίας οἷον βεβαιωτής, μεθ' ὃν
[1, 21]	γνώμης ἀποροῦντες, Σεμεὼν δὲ καὶ	Λευὶς	ὁμομήτριοι τῆς κόρης ἀδελφοὶ συντίθενται
[1, 1]	τὸν Ἄδαμον οἷς αὐτὴν ὁ	ὄφις	ἐξηπάτησε τούτοις παρακρουσαμένη συμφοραῖς περιέβαλεν.
[1, 1]	ἐκεῖνο καιροῦ τῶν ζῴων ἁπάντων	ὄφις	συνδιαιτώμενος τῷ τε Ἀδάμῳ καὶ
[1, 3]	διατεταχότες. Μωυσῆς δὲ τὸν Νισᾶν,	ὅς	ἐστι Ξανθικός, μῆνα πρῶτον ἐπὶ
[1, 16]	τῷ ἑαυτοῦ λαβεῖν πρὸς γάμον,	ὃς	γνήσιός ἐστιν αὐτῷ καὶ μόνος
[1, 6]	πατὴρ δὲ οὗτος Ἁβράμου γίνεται,	ὃς	δέκατος μέν ἐστιν ἀπὸ Νώχου,
[1, 13]	τὴν τοῦ θεοῦ βούλησιν ἔτυχεν,	ὃς	διάπειραν αὐτοῦ βουλόμενος λαβεῖν τῆς
[1, 1]	ἐν κύκλῳ τὴν γῆν περιρρέοντος,	ὃς	εἰς τέσσαρα μέρη σχίζεται. καὶ
[1, 3]	Ἰαρέδου, Μαλαήλου δὲ Ἰάρεδος ἐγεγόνει,	ὃς	ἐκ Καϊ νᾶ τεκνοῦται τοῦ
[1, 3]	ἔτει γεγονότι παῖς Σῆθος γίνεται,	ὃς	ἐνακόσια καὶ τριάκοντα ἔτη ἐβίωσε.
[1, 12]	Ἀβιμέλεχον τὸν βασιλέα τῶν ἐπιχωρίων:	ὃς	καὶ αὐτὸς ἐρασθεὶς τῆς Σάρρας
[1, 6]	δὲ καὶ Χαναναίου παῖδες, Σιδώνιος,	ὃς	καὶ πόλιν ἐπώνυμον ἔκτισεν ἐν
[1, 3]	τῶν πραγμάτων ἀποδείκνυσι προστάτην υἱόν,	ὃς	Λαμέχῳ γενόμενος ὄγδοον καὶ ὀγδοηκοστὸν
[1, 3]	καὶ διακοσιοστὸν ἔτος ἐγέννησεν Ἄνωσον,	ὃς	πέντε ζήσας ἔτη καὶ ἐνακόσια
[1, 4]	τοῦ θεοῦ καὶ καταφρόνησιν Ναβρώδης,	ὃς	υἱωνὸς μὲν ἦν Χάμου τοῦ
[1, 3]	καὶ Ἑκαταῖος καὶ Ἑλλάνικος καὶ	Ἀκουσίλαος	καὶ πρὸς τούτοις Ἔφορος καὶ
[1, 3]	δὲ καὶ ἄλλοι πλείους, καὶ	Νικόλαος	δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ
[1, 7]	γὰρ περὶ αὐτοῦ συνταξάμενος κατέλιπε.	Νικόλαος	δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ
[1, 3]	καὶ πρὸς τούτοις Ἔφορος καὶ	Νικόλαος	ἱστοροῦσι τοὺς ἀρχαίους ζήσαντας ἔτη
[1, 11]	παῖδες ὑπὸ μὲν τῆς πρεσβυτέρας	Μώαβος:	εἴποι δ' ἄν τις ἀπὸ
[1, 10]	δὲ ἀκούσαντι τὴν συμφορὰν αὐτῶν	φόβος	τε ἅμα περὶ Λώτου τοῦ
[1, 20]	αὐτὸν ὑπαντησόμενον μετὰ τοσούτων ἦν	περίφοβος,	τῷ μέντοι θεῷ τὴν ἐλπίδα
[1, 20]	πρὸς τὸν Ἡσαῦν, ὅτι νομίσας	Ἰάκωβος	ἄδικον συνδιαιτᾶσθαι αὐτοῦ τῇ ὀργῇ
[1, 19]	γεγενημένος ἔδρασας. ταῦτα εἰπόντος Λαβάνου	Ἰάκωβος	ἀπελογεῖτο μὴ μόνῳ πατρίδος ἔρωτα
[1, 21]	ἀπὸ τῆς αὑτοῦ τριχώσεως δασεῖαν>	~(Ἰάκωβος	δὲ ἀφίκετο εἰς τὰς ἔτι
[1, 19]	παρέλαβεν μάλιστα περὶ αὐτὴν σπουδάσας.	~(Ἰάκωβος	δὲ εἰς τὴν Μεσοποταμίαν στελλόμενος
[1, 18]	γὰρ τὸ ἤσαυρον τρίχωμα λέγουσιν:	Ἰάκωβος	δὲ ὁ νεώτερος τῇ μητρὶ
[1, 21]	Συχέμμῃ συζεῦξαι Δεῖναν κατὰ νόμον.	Ἰάκωβος	δὲ οὔτ' ἀντιλέγειν ἔχων διὰ
[1, 19]	αὐτοῖς παρέχειν ὧν ἀφικνεῖται δεόμενος.	(Ἰάκωβος	δὲ οὐχ ὑπὸ τῆς συγγενείας
[1, 19]	καὶ πρὸς ἅπασαν ἐπαμύνειν χρείαν.	Ἰάκωβος	δὲ πᾶσαν αὐτῷ τὴν αἰτίαν
[1, 21]	ἐλπίζων Ἰάκωβον παρέξειν τὸν γάμον,	Ἰάκωβος	δὲ τοῖς παισὶ δηλώσας τήν
[1, 19]	ἦν κτῆσις αὐταῖς. ἐπήγετο δὲ	Ἰάκωβος	καὶ τῶν βοσκημάτων τὴν ἡμίσειαν
[1, 22]	ἀλλήλοις συνδιατρίβουσι: τὴν γὰρ Ῥεβέκκαν	Ἰάκωβος	οὐ κατέλαβε ζῶσαν. θνήσκει δὲ
[1, 19]	ἄλλην ἑπταετίαν. πείθεται δ' ὁ	Ἰάκωβος,	οὐδὲν γὰρ ἕτερον αὐτῷ ποιεῖν
[1, 20]	ὑπήντα σὺν ὁπλίταις τετρακοσίοις. καὶ	Ἰάκωβος	πυνθανόμενος ἥκειν αὐτὸν ὑπαντησόμενον μετὰ
[1, 19]	τῆς δὲ προσιεμένης τὴν χάριν	Ἰάκωβος	συγκαθεύδει τῇ Λείᾳ Ῥαχήλᾳ χαριζόμενος.
[1, 18]	κατασφάξαντα δεῖπνον παρασκευάζειν. ὁ δὲ	Ἰάκωβος	ὑπηρέτει τῇ μητρὶ πάντα παρ'
[1, 20]	χειμάρρουν τινὰ Ἰάβακχον λεγόμενον διαβεβηκότων	Ἰάκωβος	ὑπολελειμμένος φαντάσματι συντυχὼν διεπάλαιεν ἐκείνου
[1, 20]	ἀφανὲς γίνεται. ἡσθεὶς δὲ τούτοις	Ἰάκωβος	Φανουῆλον ὀνομάζει τὸν τόπον, ὃ
[1, 1]	Ἰνδικὴν φερόμενος ἐκδίδωσιν εἰς τὸ	πέλαγος	ὑφ' Ἑλλήνων Γάγγης λεγόμενος, Εὐφράτης
[1, 6]	καὶ Φάλεγον ἐγέννησεν: ἐκλήθη δὲ	Φάλεγος,	ἐπειδὴ κατὰ τὸν ἀποδασμὸν τῶν
[1, 6]	τοῖς αὐτοῖς ἔτεσι καὶ Ῥοῦμον	Φάλεγος	ἔσχεν: Ἕβερος δὲ τετάρτῳ καὶ
[1, 9]	ποιήσαντες τῆς στρατιᾶς ἐπολιόρκουν αὐτούς:	στρατηγὸς	δ' ἑκάστοις ἦν εἷς ἐπιτεταγμένος.
[1, 3]	πολλοὺς συμφυγόντας ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ	λόγος	ἔχει περισωθῆναι καί τινα ἐπὶ
[1, 0]	ταῖς ἀναγραφαῖς προϊ ὼν ὁ	λόγος	κατὰ τὴν οἰκείαν τάξιν σημανεῖ:
[1, 0]	ἀναγνωσομένων διαπορῶσι, πόθεν ἡμῖν ὁ	λόγος	περὶ νόμων καὶ πράξεων ἔχων
[1, 6]	γίνεται παῖς Ῥεούς: τούτου δὲ	Σεροῦγος,	ᾧ Ναχώρης υἱὸς τίκτεται: τούτου
[1, 2]	ἐγκειμένου καὶ πολυπραγμονοῦντος οὐκ εἶναι	παιδαγωγὸς	καὶ φύλαξ αὐτοῦ καὶ τῶν
[1, 6]	τῶν Ἑβέρου παίδων ἦσαν υἱοὶ	Ἐλμόδαδος	Σάλεφος Ἀζερμώθης Εἰράης Ἐδώραμος Οὐζάλης
[1, 6]	ἔτος ἔχοντος καὶ ἑκατοστόν, ὃν	Ἀρφάξαδος	ἐτέκνωσε κατὰ πέμπτον καὶ τριακοστὸν
[1, 3]	Ἀνώχου τοῦ Ἰαρέδου, Μαλαήλου δὲ	Ἰάρεδος	ἐγεγόνει, ὃς ἐκ Καϊ νᾶ
[1, 6]	μὲν τῆς Ἀσίας ἄχρι ποταμοῦ	Τανάιδος,	ἐπὶ δὲ τῆς Εὐρώπης ἕως
[1, 2]	ταύτην ἀπὸ Ἀνώχου τοῦ πρεσβυτάτου	παιδὸς	Ἄνωχαν ἐκάλεσεν. Ἀνώχου δὲ Ἰαράδης
[1, 7]	αὐτοῦ Σάρρας ἀδελφὸν εἰσεποιήσατο γνησίου	παιδὸς	ἀπορῶν καὶ καταλείπει τὴν Χαλδαίαν
[1, 19]	τὸν θεὸν διηνεκῶς. καὶ γενομένου	παιδὸς	ἄρρενος καὶ διὰ τοῦτο πρὸς
[1, 10]	ἱκετεύει τὸν θεὸν γονὴν αὐτῷ	παιδὸς	ἄρσενος παρασχεῖν. τοῦ δὲ θεοῦ
[1, 13]	τὴν σφαγὴν αὐτῷ προστάξαι τοῦ	παιδὸς	ἔλεγεν, οὐδὲ οὗ πατέρα ἐποίησεν
[1, 19]	ἀφίξεως γένοιτο: ὁ γὰρ τῆς	παιδὸς	ἔρως αὐτὸν ἠνάγκασε ποιήσασθαι τοὺς
[1, 6]	Ἰαφθᾶ μὲν οὖν τοῦ Νώχου	παιδὸς	ἦσαν ἑπτὰ υἱοί. κατοικοῦσι δὲ
[1, 19]	ταύτην εὐνοίας, ἀλλ' ἔρωτι τῆς	παιδὸς	ἡττηθεὶς ἐκπέπληκτό τε τοῦ κάλλους
[1, 16]	ὁ πατὴρ Ἅβραμος Ῥεβέκκαν Ναχώρου	παιδὸς	θυγατέρα τἀδελφοῦ τὸν πρεσβύτατον πέμπει
[1, 16]	καὶ κατεύχεται αὐτοῖς ὄνησιν τοιαύτης	παιδὸς	καί νυμφεύσειαν, φησίν, ὡς αὐτοῖς
[1, 11]	ὁ εἷς σημανῶν περὶ τοῦ	παιδός,	οἱ δύο δὲ Σοδομίτας καταστρεψόμενοι.
[1, 19]	ἐπινεύει τὸν γάμον αὐτῷ τῆς	παιδὸς	οὐκ ἄλλον ἀμείνω γαμβρὸν εὐξάμενος
[1, 13]	τοὺς συνόντας μετὰ μόνου τοῦ	παιδὸς	παραγίνεται εἰς τὸ ὄρος, ἐφ'
[1, 13]	αὐτὸς γνώμην περὶ τῆς τοῦ	παιδὸς	σφαγῆς, ἀλλὰ μηδὲ τῶν οἰκετῶν
[1, 13]	τὸν Ἅβραμον εἴργων τῆς τοῦ	παιδὸς	σφαγῆς. οὐ γὰρ ἐπιθυμήσας αἵματος
[1, 10]	δὲ αὐτὴν ὀπίσω γενήσεσθαι μητέρα	παιδὸς	τῆς γῆς ἐκείνης βασιλεύσοντος. τούτοις
[1, 8]	δέ ἐστιν ἔτεσιν ἑπτὰ πρὸ	Τάνιδος	τῆς Αἰγύπτου. Λῶτος δὲ τὴν
[1, 3]	αὐτὴν ἐπὶ χρηστοτέρας ἤδη γεγονὼς	ἐλπίδος	ἠρέμει. ὀλίγαις δ' ὕστερον ἡμέραις
[1, 19]	Λαβάνου Ἰάκωβος ἀπελογεῖτο μὴ μόνῳ	πατρίδος	ἔρωτα τὸν θεόν, ἀλλὰ καὶ
[1, 3]	συμφωνοῦσι τοῖς ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις,	Ἡσίοδός	τε καὶ Ἑκαταῖος καὶ Ἑλλάνικος
[1, 10]	δὲ αὐτοῦ τὴν ἀρετὴν ὁ	θεός,	ἀλλ' οὐκ ἀπολεῖς, φησί, μισθοὺς
[1, 10]	καὶ ἐνενηκοστὸν παρελθόντι ἐπιφανεὶς ὁ	θεὸς	ἀπήγγειλεν, ὡς παῖς αὐτῷ ἐκ
[1, 4]	ἤνθουν νεότητος πλήθει, πάλιν ὁ	θεὸς	αὐτοῖς συνεβούλευσε ποιεῖσθαι τὴν ἀποικίαν:
[1, 4]	δὲ μεμηνότας αὐτοὺς ὁρῶν ὁ	θεὸς	ἀφανίσαι μὲν ἐκ παντὸς οὐκ
[1, 11]	χαλεπήνας οὖν ἐπὶ τούτοις ὁ	θεὸς	ἔγνω τιμωρήσασθαι τῆς ὑπερηφανίας αὐτοὺς
[1, 1]	ἀλλ' ἐμοὶ μέν, εἶπεν ὁ	θεός,	ἔγνωστο περὶ ὑμῶν, ὅπως βίον
[1, 13]	ἔσεσθαι πᾶσιν ἀνθρώποις. ταῦτα ὁ	θεὸς	εἰπὼν κριὸν ἐκ τἀφανοῦς παρήγαγεν
[1, 11]	τοῦ Λώτου λεγομένοις. καὶ ὁ	θεὸς	ἐνσκήπτει βέλος εἰς τὴν πόλιν
[1, 3]	ταύτας ποιησαμένου τὰς ἱκετείας ὁ	θεὸς	ἐπὶ δικαιοσύνῃ τὸν ἄνδρα ἀγαπῶν
[1, 19]	ἦν, ἡσύχαζεν: ὄναρ δὲ ὁ	θεὸς	ἐπιστὰς αὐτῷ παρῄνεσε λαβόντι τὸν
[1, 12]	ὕστερον δέ, καὶ γὰρ ὁ	θεὸς	ἠρέσκετο τοῖς ὑπὸ τῆς Σάρρας
[1, 1]	κατηγόρει τοῦ ὄφεως. ὁ δὲ	θεὸς	ἥττονα γυναικείας συμβουλίας αὐτὸν γενόμενον
[1, 19]	ὕστερον. (Ταῦτα μὲν οὖν ὁ	θεὸς	Ἰακώβῳ προαγορεύει: ὁ δὲ περιχαρὴς
[1, 1]	ἐπιθέοντος, γενέσθαι φῶς ἐκέλευσεν ὁ	θεός.	καὶ γενομένου τούτου κατανοήσας τὴν
[1, 10]	ζήσεται, πολυχρόνιόν τε ἀπεσήμαινεν ὁ	θεὸς	καὶ μεγάλων ἐθνῶν πατέρα. καὶ
[1, 10]	ἔτι γὰρ ἦν ἄπαις, ὁ	θεὸς	καὶ παῖδα αὐτῷ γενήσεσθαι καταγγέλλει
[1, 6]	τοὺς Χαναναίου παῖδας μέτεισιν ὁ	θεός.	καὶ περὶ μὲν τούτων ἐν
[1, 11]	παρέξειν, οὐδ' οὕτως ἐπείσθησαν. (Ὁ	θεὸς	οὖν ἀγανακτήσας αὐτῶν ἐπὶ τοῖς
[1, 21]	χαλεπαίνοντι πρὸς τοὺς υἱοὺς ὁ	θεὸς	παραστὰς ἐκέλευσε θαρρεῖν, ἁγνίσαντι δὲ
[1, 2]	ἀφανῆ λήσειν ὑπέλαβεν. ὁ δὲ	θεὸς	συνεὶς τὸ ἔργον ἧκε πρὸς
[1, 3]	ἐκεῖ νενόμισται. καὶ ὁ μὲν	θεὸς	ταῦτ' εἰπὼν καὶ ὑποσχόμενος ἀπαλλάσσεται.
[1, 1]	ἰλυσπώμενον ἐποίησε. καὶ ὁ μὲν	θεὸς	ταῦτα προστάξας αὐτοῖς πάσχειν μετοικίζει
[1, 2]	πρωτότοκα τῶν βοσκημάτων. ὁ δὲ	θεὸς	ταύτῃ μᾶλλον ἥδεται τῇ θυσίᾳ
[1, 12]	πρὸς τοὺς φίλους, ὡς ὁ	θεὸς	ταύτην αὐτῷ ἐπάγει τὴν νόσον
[1, 8]	Σάρρας. ἐμποδίζει δὲ αὐτοῦ ὁ	θεὸς	τὴν ἄδικον ἐπιθυμίαν νόσῳ τε
[1, 1]	Ἕλληνες προσαγορεύουσιν. (Ὁ δὴ τοίνυν	θεὸς	τὸν Ἄδαμον καὶ τὴν γυναῖκα
[1, 1]	κατασκευῆς λέγων οὕτως: ἔπλασεν ὁ	θεὸς	τὸν ἄνθρωπον χοῦν ἀπὸ τῆς
[1, 1]	οὕτως: ~(Ἐν ἀρχῇ ἔκτισεν ὁ	θεὸς	τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
[1, 2]	αὐτοῦ πραττομένων ἔλεγεν. ὁ δὲ	θεὸς	τοὐντεῦθεν ἤλεγχεν ἤδη τὸν Κάιν
[1, 3]	ἐξεχώρησε τῆς γῆς. (Ὁ δὲ	θεὸς	τοῦτον μὲν τῆς δικαιοσύνης ἠγάπησε,
[1, 1]	καὶ ἀληθινή. παρίστησι δὲ ὁ	θεὸς	τῷ Ἀδάμῳ κατὰ γένη τὰ
[1, 3]	ἔτος ἐπικλύζῃ τὴν γῆν ὁ	θεὸς	φθορὰν ἀνθρώπων καταψηφισάμενος, ἱερὰ καύσας
[1, 0]	πατήρ τε καὶ δεσπότης ὁ	θεὸς	ὢν καὶ πάντα ἐπιβλέπων τοῖς
[1, 5]	εἰς ἣν αὐτοὺς ἦγεν ὁ	θεός,	ὡς πληρωθῆναι πᾶσαν αὐτῶν ἤπειρον
[1, 0]	τοῦ νομοθέτου σοφίας ἡμῖν ἀνήρτηται	Μωυσέος,	ἀνάγκη μοι βραχέα περὶ ἐκείνου
[1, 6]	καὶ βραχύτερον ἐγίνετο μέχρι τῆς	Μωυσέος	γενέσεως, μεθ' ὃν ὅρος ἦν
[1, 3]	τὸ πλάτος καὶ τριάκοντα τὸ	βάθος,	εἰς ταύτην σὺν τῇ μητρὶ
[1, 18]	κατὰ δὲ τὸ τῆς τριχὸς	βάθος	Ἡσαῦς εἶναί μοι δοκεῖς. καὶ
[1, 3]	Ἀδάμου: (Συνέβη δὲ τοῦτο τὸ	πάθος	κατὰ τὸ ἑξακοσιοστὸν ἔτος ἤδη
[1, 3]	καὶ μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἐπενεγκεῖν	πάθος,	ὑφ' οὗ κινδυνεύσει πᾶν ἀπολέσθαι
[1, 12]	περιτέμνουσι, κἀξ ἐκείνου μετὰ τοσαύτας	ἔθος	ἔχουσιν οἱ Ἰουδαῖοι ποιεῖσθαι τὰς
[1, 3]	μὴ δείσητε τῶν ὄμβρων τὸ	μέγεθος:	οὐ γὰρ ἔτι τὴν γῆν
[1, 0]	δηλούσῃ περιλαβεῖν: πολλοὺς δὲ χρησίμων	μέγεθος	πραγμάτων ἐν ἀγνοίᾳ κειμένων προύτρεψε
[1, 21]	(Ἰακώβῳ δὲ ἐκπλαγέντι πρὸς τὸ	μέγεθος	τῶν γεγονότων καὶ χαλεπαίνοντι πρὸς
[1, 0]	πρὸ ἐτῶν δισχιλίων, ἐφ' ὅσον	πλῆθος	αἰῶνος οὐδ' αὐτῶν οἱ ποιηταὶ
[1, 19]	σοι παῖδες ἀγαθοί, τὸ δὲ	πλῆθος	αὐτῶν ἀριθμοῦ κρεῖττον ἔσται, μείζοσιν
[1, 4]	τῶν προγόνων ἀπωλείας. (Τὸ δὲ	πλῆθος	πρόθυμον ἦν τοῖς Ναβρώδου ἕπεσθαι
[1, 20]	δὲ ἦν τὰ πεμπόμενα καὶ	πλῆθος	τετραπόδων ποικίλων, ἃ δὴ τίμια
[1, 3]	πλείονα χρόνον οὔσας εἰκότως ἔζων	πλῆθος	τοσοῦτον ἐτῶν: ἔπειτα καὶ δι'
[1, 19]	ὑφορῶ μηδένα μήτ' εὐλαβοῦ τὸ	πλῆθος	τῶν πόνων ἐμοῦ ποιουμένου τῶν
[1, 2]	ἕτερον δὲ κατὰ βίαν καὶ	πλῆθος	ὕδατος, στήλας δύο ποιησάμενοι τὴν
[1, 18]	τοῖς ἐξ ἐμοῦ γενομένοις ὑπέσχου	βοηθὸς	εὐμενὴς καὶ δοτὴρ ἀεὶ τῶν
[1, 2]	παῖδες ἄλλοι τε πλείους καὶ	Σῆθος:	ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ἄλλων
[1, 3]	καὶ διακοσιοστῷ ἔτει γεγονότι παῖς	Σῆθος	γίνεται, ὃς ἐνακόσια καὶ τριάκοντα
[1, 3]	ἐνακόσια καὶ τριάκοντα ἔτη ἐβίωσε.	Σῆθος	δὲ κατὰ πέμπτον καὶ διακοσιοστὸν
[1, 1]	σημαίνει δὲ ἤτοι σκεδασμὸν ἢ	ἄνθος,	Τίγρις δὲ Διγλάθ, ἐξ οὗ
[1, 18]	εἰς Ἰάκωβον τὰς εὐχὰς ἀνηλωκέναι	πένθος	ἦγεν ἐπὶ τῇ διαμαρτίᾳ. καὶ
[1, 6]	τὴν Χαλδαίαν διὰ τὸ Ἀράνου	πένθος	μετοικίζονται πάντες εἰς Χαρρὰν τῆς
[1, 6]	ἐπωνύμους αὐτῷ κατέλιπε, Σαβαίους δὲ	Σαβαῖος:	Ναβρώδης δὲ Χούσου υἱὸς ὑπομείνας
[1, 6]	οὗτοι μὲν Ναχώρου παῖδες γνήσιοι:	Ταβαῖος	γὰρ καὶ Γάδαμος καὶ Τααῦος
[1, 3]	ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι Βηρωσὸς ὁ	Χαλδαῖος:	διηγούμενος γὰρ τὰ περὶ τὸν
[1, 6]	ἀφ' ἑνὸς τῶν ἐπιγόνων ἐπωνόμασαν:	Ἀρουδαῖος	δὲ Ἄραδον τὴν νῆσον ἔσχεν:
[1, 3]	συναγαγὼν καὶ Μῶχός τε καὶ	Ἑστιαῖος	καὶ πρὸς τούτοις ὁ Αἰγύπτιος
[1, 4]	ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ χώρᾳ μνημονεύει	Ἑστιαῖος	λέγων οὕτως: τῶν δὲ ἱερέων
[1, 2]	ἑώρα δίκην αὑτὸν ὑφέξοντα τῆς	Κάιος	ἀδελφοκτονίας μείζονα, τοῦτο ταῖς ἑαυτοῦ
[1, 2]	αὐτοῦ λόγον, Ἀβέλου μὲν ἐσφαγμένου,	Κάιος	δὲ διὰ τὸν ἐκείνου φόνον
[1, 2]	φανερόν. ἔτι δὲ ζῶντος Ἀδάμου	Κάιος	τοὺς ἐγγόνους πονηροτάτους συνέβη γενέσθαι
[1, 7]	γενεᾷ παρὰ Χαλδαίοις τις ἦν	δίκαιος	ἀνὴρ καὶ μέγας καὶ τὰ
[1, 13]	οὐδὲ γεγονέναι τὴν ἀρχὴν ἦν	δίκαιος,	εἰ θεοῦ καὶ πατρὸς μέλλει
[1, 10]	Μελχισεδέκ: σημαίνει δὲ τοῦτο βασιλεὺς	δίκαιος:	καὶ ἦν δὲ τοιοῦτος ὁμολογουμένως,
[1, 6]	δὲ Ἄραδον τὴν νῆσον ἔσχεν:	Ἀρουκαῖος	δὲ Ἄρκην τὴν ἐν τῷ
[1, 6]	αὐτὴν καὶ Ἀφρικὴν προσαγορεύεσθαι συμβέβηκε.	Χαναναῖος	δὲ τέταρτος ὢν Χάμου παῖς
[1, 4]	τολμηρὸς δὲ καὶ κατὰ χεῖρα	γενναῖος:	ἔπειθεν οὖν αὐτοὺς μὴ τῷ
[1, 18]	ἀφίστασθαι τῶν γυναικῶν σιγᾶν ἔκρινε.	(Γηραιὸς	δὲ ὢν καὶ τὰς ὄψεις
[1, 7]	μέγας καὶ τὰ οὐράνια ἔμπειρος.	Ἑκαταῖος	δὲ καὶ τοῦ μνησθῆναι πλέον
[1, 3]	ἐμοῦ λεγομένοις, Ἡσίοδός τε καὶ	Ἑκαταῖος	καὶ Ἑλλάνικος καὶ Ἀκουσίλαος καὶ
[1, 2]	προενόει, ποιμενικὸς δ' ἦν ὁ	βίος	αὐτῷ: Κάις δὲ τά τε
[1, 4]	τοὺς διασωθέντας τὰ τοῦ Ἐνυαλίου	Διὸς	ἱερώματα λαβόντας εἰς Σεναὰρ τῆς
[1, 12]	προῄει πορρωτέρω. συντυχὼν δ' αὐτῇ	θεῖος	ἄγγελος πηγήν τε φράζει παρακειμένην
[1, 10]	ἐρήμου προϊ οῦσαν αὐτὴν ἄγγελος	θεῖος	κελεύων πρὸς τοὺς δεσπότας ἐπανιέναι:
[1, 19]	τοῖς αὐτῶν, οἳ πληρώσουσιν ὅσην	ἥλιος	ὁρᾷ καὶ γῆν καὶ θάλασσαν.
[1, 6]	ἐγένοντο δὲ καὶ Χαναναίου παῖδες,	Σιδώνιος,	ὃς καὶ πόλιν ἐπώνυμον ἔκτισεν
[1, 8]	ἀρκεσθεὶς ἀλλὰ καὶ θεάσασθαι σπουδάσας	οἷός	τε ἦν ἅψασθαι τῆς Σάρρας.
[1, 12]	αὐτὸς ἐρασθεὶς τῆς Σάρρας φθείρειν	οἷός	τε ἦν. εἴργεται δὲ τῆς
[1, 18]	τὰ γὰρ ἄλλα πάντ' ὢν	ὅμοιος	διὰ τὸ εἶναι δίδυμος τούτῳ
[1, 19]	παρ' οὐδένα μὲν ἠξίου κατάγεσθαι,	ὑπαίθριος	δὲ ηὐλίζετο τὴν κεφαλὴν λίθοις
[1, 16]	παίδων πάππος ἀδελφὸς ἦν Ἁβράμου	ὁμοπάτριός	τε καὶ ὁμομήτριος. πέμπει τοίνυν
[1, 2]	καὶ προβατείαν ἠγάπησεν, Ἰούβαλος δέ,	ὁμομήτριος	δ' ἦν αὐτῷ, μουσικὴν ἤσκησε
[1, 16]	ἦν Ἁβράμου ὁμοπάτριός τε καὶ	ὁμομήτριος.	πέμπει τοίνυν οὗτος πρὸς ὑμᾶς
[1, 6]	ἡδονὴν τῶν ἐντευξομένων: οὐ γὰρ	ἐπιχώριος	ἡμῖν ὁ τοιοῦτος αὐτῶν τύπος,
[1, 16]	ἑαυτοῦ λαβεῖν πρὸς γάμον, ὃς	γνήσιός	ἐστιν αὐτῷ καὶ μόνος ἐπὶ
[1, 12]	ὅσα τε ἐπὶ τῷ μηδὲν	αἴτιος	τῆς νόσου γεγονέναι προθυμηθῆναι δ'
[1, 3]	Ἑστιαῖος καὶ πρὸς τούτοις ὁ	Αἰγύπτιος	Ἱερώνυμος οἱ τὰ Φοινικικὰ συγγραψάμενοι
[1, 3]	δὲ τούτων καὶ Ἱερώνυμος ὁ	Αἰγύπτιος	ὁ τὴν ἀρχαιολογίαν τὴν Φοινικικὴν
[1, 19]	ἐμῶν ἀνήρ, ξένος δὲ καὶ	ἐφέστιος	τῆς ἐμῆς οἰκίας γεγενημένος ἔδρασας.
[1, 6]	γίνεται Ῥεβέκκα θυγάτηρ καὶ Λάβανος	υἱός.	~(Ἅβραμος δὲ Λῶτον τὸν Ἀράνου
[1, 6]	πρὸς τοῖς ἑκατόν: Σημᾷ δὲ	υἱὸς	Ἀρφαξάδης ἦν μετὰ ἔτη δώδεκα
[1, 19]	τε καὶ ἐκ τῆς Ζελφῆς	υἱὸς	Γάδας, τυχαῖον ἄν τις καλέσειεν
[1, 3]	πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις βιώσαντα Ἄνωχος	υἱὸς	διαδέχεται γεννηθεὶς περὶ ἔτη δύο
[1, 2]	Ἄνωχαν ἐκάλεσεν. Ἀνώχου δὲ Ἰαράδης	υἱὸς	ἦν, ἐκ δὲ τούτου Μαρουῆλος,
[1, 3]	ἀδελφαῖς πλείοσιν, Ἄνωσος δὲ Σήθου	υἱὸς	ἦν τοῦ Ἀδάμου: (Συνέβη δὲ
[1, 19]	τῆς μὲν ἀδελφῆς τῆς ἐμῆς	υἱός,	θυγατέρων δὲ τῶν ἐμῶν ἀνήρ,
[1, 3]	Ἀδάμου δέκατος: Λαμέχου γάρ ἐστιν	υἱός,	οὗ πατὴρ ἦν Μαθουσάλας, οὗτος
[1, 19]	ὕστερον καὶ Ῥαχήλᾳ γίνεται Ἰώσηπος	υἱός:	προσθήκην γενησομένου τινὸς δηλοῖ. (Τοῦτον
[1, 16]	κόρης: Ἅβραμος Θέρρου μέν ἐστιν	υἱός,	συγγενὴς δ' ὑμέτερος: Ναχώρης γὰρ
[1, 6]	τούτου δὲ Σεροῦγος, ᾧ Ναχώρης	υἱὸς	τίκτεται: τούτου δὲ Θέρρος: πατὴρ
[1, 6]	δὲ Σαβαῖος: Ναβρώδης δὲ Χούσου	υἱὸς	ὑπομείνας παρὰ Βαβυλωνίοις ἐτυράννησεν, ὡς
[1, 21]	Συχέμμης ὁ Ἐμμώρου τοῦ βασιλέως	υἱὸς	φθείρει δι' ἁρπαγῆς καὶ διατεθεὶς
[1, 15]	συνιέναι, Ζεμβράνης Ἰαζάρης Μαδάνης Μαδιάνης	Λουσούβακος	Σοῦος. φύονται δὲ καὶ τούτοις
[1, 3]	ἡμέρας τά τε ζῷα τῆς	λάρνακος	ἐξαφίησιν αὐτός τε μετὰ τῆς
[1, 3]	καλοῦσιν: ἐκεῖ γὰρ ἀνασωθείσης τῆς	λάρνακος	ἔτι νῦν αὐτῆς τὰ λείψανα
[1, 3]	δὲ κατακλυσμοῦ τούτου καὶ τῆς	λάρνακος	μέμνηνται πάντες οἱ τὰς βαρβαρικὰς
[1, 3]	ἔχει περισωθῆναι καί τινα ἐπὶ	λάρνακος	ὀχούμενον ἐπὶ τὴν ἀκρώρειαν ὀκεῖλαι
[1, 3]	ὀλίγον ὑπονοστεῖν ἀπολήγοντος. ἔπειτα τῆς	λάρνακος	περὶ ἄκραν τινὰ ὄρους σταθείσης
[1, 18]	τῆς θήρας. καὶ τῆς διαμαρτίας	Ἴσακος	αἰσθόμενος ἡσυχίαν ἄγει, Ἡσαῦς δὲ
[1, 22]	αὐτῇ τυγχάνοντος αὐτοῖς. ἐγένετο δὲ	Ἴσακος	ἀνὴρ θεοφιλὴς καὶ προνοίας πολλῆς
[1, 13]	τὸν θεὸν ἀντὶ σαυτοῦ παρεσχημένος.	(Ἴσακος	δέ, πατρὸς γὰρ ἦν οἵου
[1, 18]	(Λιμοῦ δὲ τὴν γῆν καταλαβόντος	Ἴσακος,	δόξαν αὐτῷ χωρεῖν εἰς Αἴγυπτον
[1, 18]	συμβουλευσάμενος: οὐδὲ γὰρ ἂν ἐπέτρεψεν	Ἴσακος	ἐπ' αὐτῷ τῆς γνώμης γενομένης:
[1, 18]	πατρὶ τὸ δεῖπνον. καὶ ὁ	Ἴσακος	ἐπαισθόμενος τῷ κατὰ τὴν φωνὴν
[1, 19]	δὲ καὶ τῆς Ἀρράνου Σάρρας	Ἴσακος	ὁ ἐμὸς πατήρ. ἔγγιον δὲ
[1, 22]	κατέλαβε ζῶσαν. θνήσκει δὲ καὶ	Ἴσακος	οὐ μετὰ πολὺ τῆς ἀφίξεως
[1, 22]	ἐν Χαναναίοις κειμένην: ἐκεῖ δὲ	Ἴσακος	τὴν δίαιταν εἶχε: καὶ βραχέα
[1, 16]	θυγατέρα. γαμεῖ δὲ ταύτην ὁ	Ἴσακος	τῶν πραγμάτων εἰς αὐτὸν ἀφικομένων:
[1, 3]	μακρὸν αὐτῶν γῆρας καὶ βίου	μῆκος	ὅμοιον τοῖς τάχιον ἐπερχομένων. (Νώχου
[1, 3]	μηδ' ἐκείνους εἰς ἐκεῖνο τὸ	μῆκος	τῆς ζωῆς ἀφῖχθαι. οἱ μὲν
[1, 3]	λάρνακα τετράστεγον κατασκευάσας πηχῶν τὸ	μῆκος	τριακοσίων πεντήκοντα δὲ τὸ πλάτος
[1, 4]	αὐτοῦ μειοῦσθαι τοῖς ὁρῶσι τὸ	μῆκος.	ᾠκοδομεῖτο δὲ ἐκ πλίνθου ὀπτῆς
[1, 12]	καὶ μηδὲν ἔτι περὶ τῆς	γυναικὸς	αὐτὸν ὡς πεισομένης τι τῶν
[1, 8]	τὸ γὰρ κάλλος ἐξεβοήθη τῆς	γυναικὸς	αὐτοῦ: διὸ καὶ Φαραώθης ὁ
[1, 7]	τοῦ ἀδελφοῦ υἱὸν τῆς δὲ	γυναικὸς	αὐτοῦ Σάρρας ἀδελφὸν εἰσεποιήσατο γνησίου
[1, 19]	τὸ πείθεσθαι τοῖς βουλήμασι τῆς	γυναικὸς	διὰ τῆς Χαναναίας ἐπορεύετο καὶ
[1, 11]	ἤδη μητέρα γεγενημένην. τῆς δὲ	γυναικὸς	ἐπὶ τούτῳ μειδιασάσης καὶ ἀδύνατον
[1, 11]	ἔτι δὲ καὶ περὶ τῆς	γυναικὸς	ἐπυνθάνοντο, ποῖ ποτ' εἴη Σάρρα.
[1, 1]	τὸ δ' ἐκείνης ὄνομα τῆς	γυναικὸς	Εὔα ἦν: σημαίνει δὲ τοῦτο
[1, 12]	Ἅβραμος οὔτε τὴν συγγένειαν τῆς	γυναικὸς	ἐψεῦσθαι ἔλεγεν, ἀδελφοῦ γὰρ αὐτὴν
[1, 2]	ἐπελθὼν γῆν ἱδρύεται μετὰ τῆς	γυναικὸς	Κάις Ναί̈ δα τόπον οὕτω
[1, 8]	μὴ διὰ τὴν εὐμορφίαν τῆς	γυναικὸς	ὁ βασιλεὺς αὐτὸν ἀνέλῃ, τέχνην
[1, 17]	θάπτεται ἐν Νεβρῶνι μετὰ τῆς	γυναικὸς	Σάρρας ὑπὸ τῶν παίδων Ἰσάκου
[1, 12]	μάρτυρος ὄντος καὶ τοῦ τῆς	γυναικὸς	συνειδότος ἔλεγε μηδ' ἂν ὀρεχθῆναι
[1, 19]	δώρων ἐπανήξειν καὶ τιμῆς ὅσης	εἰκὸς	ἦν τυχεῖν τὸν οὕτω συγγενῆ.
[1, 3]	δὲ τὸν Νισᾶν, ὅς ἐστι	Ξανθικός,	μῆνα πρῶτον ἐπὶ ταῖς ἑορταῖς
[1, 3]	Ἡσίοδός τε καὶ Ἑκαταῖος καὶ	Ἑλλάνικος	καὶ Ἀκουσίλαος καὶ πρὸς τούτοις
[1, 2]	τὸν θεὸν νομίζων ἀρετῆς προενόει,	ποιμενικὸς	δ' ἦν ὁ βίος αὐτῷ:
[1, 6]	ὀνομάτων οὐδὲν ἴσμεν: ὁ γὰρ	Αἰθιοπικὸς	πόλεμος, περὶ οὗ δηλώσομεν ὕστερον,
[1, 6]	Ἀζερμώθης Εἰράης Ἐδώραμος Οὐζάλης Δαήλης	Ἤβαλος	Ἀβιμάηλος Σάφας Ὀφίρης Εὐίλης Ἰόβηλος.
[1, 2]	σκηνὰς ἐπήξατο καὶ προβατείαν ἠγάπησεν,	Ἰούβαλος	δέ, ὁμομήτριος δ' ἦν αὐτῷ,
[1, 2]	καὶ λῃστείαν τοὺς ἐντυγχάνοντας παρακαλῶν	διδάσκαλος	αὐτοῖς ὑπῆρχε πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων, καὶ
[1, 11]	λεγομένοις. καὶ ὁ θεὸς ἐνσκήπτει	βέλος	εἰς τὴν πόλιν καὶ σὺν
[1, 2]	γεωργίας καὶ φυτῶν καρποὺς ἐπήνεγκεν,	Ἄβελος	δὲ γάλα καὶ τὰ πρωτότοκα
[1, 2]	δὲ σημαίνει τοῦτο μεθερμηνευόμενον τοὔνομα,	Ἄβελος	δὲ ὁ δεύτερος, σημαίνει δὲ
[1, 2]	οὖν ἀδελφοὶ διαφόροις ἔχαιρον ἐπιτηδεύμασιν:	Ἄβελος	μὲν γὰρ ὁ νεώτερος δικαιοσύνης
[1, 10]	τῆς ἐρήμου προϊ οῦσαν αὐτὴν	ἄγγελος	θεῖος κελεύων πρὸς τοὺς δεσπότας
[1, 12]	πορρωτέρω. συντυχὼν δ' αὐτῇ θεῖος	ἄγγελος	πηγήν τε φράζει παρακειμένην καὶ
[1, 3]	ἐπένευεν αὐτῷ τὰς εὐχὰς εἰς	τέλος	ἄξειν, οὔτε τοὺς διεφθαρμένους λέγων
[1, 0]	ἐν αὐτῷ πράξεις καὶ τὸ	τέλος	οἷον ἀπέβη πείρᾳ μαθὼν ἐβιάσθην
[1, 18]	τῆς προτέρας αὐτῷ φιλίας οὐδὲν	ὄφελος	γένηται πρὸς ἄμυναν ὧν ἔπαθεν
[1, 3]	ἑβδομηκοστῷ καὶ ἑκατοστῷ. οὗτος ὁ	Μαλαῆλος	ζήσας πέντε καὶ ἐνενήκοντα καὶ
[1, 6]	Εἰράης Ἐδώραμος Οὐζάλης Δαήλης Ἤβαλος	Ἀβιμάηλος	Σάφας Ὀφίρης Εὐίλης Ἰόβηλος. οὗτοι
[1, 12]	Ἄραβες δὲ μετὰ ἔτος τρισκαιδέκατον:	Ἰσμαῆλος	γὰρ ὁ κτίστης αὐτῶν τοῦ
[1, 10]	παρ' αὐτοῦ καὶ ὁ παῖς	Ἰσμαῆλος,	οὗ κατ' ἐκείνην τὴν ἡμέραν
[1, 6]	γεγόνασι. κατοικίζει δὲ καὶ Θεοβήλους	Θεόβηλος,	οἵτινες ἐν τοῖς νῦν Ἴβηρες
[1, 6]	Ἤβαλος Ἀβιμάηλος Σάφας Ὀφίρης Εὐίλης	Ἰόβηλος.	οὗτοι ἀπὸ Κωφῆνος ποταμοῦ τῆς
[1, 2]	καὶ ψαλτήρια καὶ κιθάρας ἐπενόησεν,	Ἰουβῆλος	δὲ τῶν ἐκ τῆς ἑτέρας
[1, 2]	φύντες Σελλᾶς καὶ Ἄδας. τούτων	Ἰώβηλος	μὲν ἐξ Ἄδας γεγονὼς σκηνὰς
[1, 12]	γίνονται δώδεκα πάντες, Ναβαιώθης Κήδαρος	Ἀβδεῆλος	Μάσσαμος Μάσμασος Ἰδουμᾶς Μάσμησος Χόδαμος
[1, 6]	ὀκτὼ παῖδες ἐγένοντο, Οὖξος Βαοῦξος	Μαουῆλος	Ζάχαμος Ἀζαοῦος Ἰαδελφᾶς Ἰαδαφᾶς Βαθουῆλος:
[1, 16]	ἐγὼ καλοῦμαι, πατὴρ δέ μοι	Βαθουῆλος	ἦν: ἀλλ' ὁ μὲν ἤδη
[1, 19]	καὶ Ναχώρης ἦσαν υἱοί, ὧν	Βαθουῆλος	ὁ σὸς πάππος Ναχώρου γίνεται
[1, 6]	Μαουῆλος Ζάχαμος Ἀζαοῦος Ἰαδελφᾶς Ἰαδαφᾶς	Βαθουῆλος:	οὗτοι μὲν Ναχώρου παῖδες γνήσιοι:
[1, 2]	υἱὸς ἦν, ἐκ δὲ τούτου	Μαρουῆλος,	οὗ γίνεται παῖς Μαθουσάλας, τοῦ
[1, 2]	ἀκρατῶς καὶ πρὸς λῃστείαν ὡρμήκεσαν,	ἄλλος	δ' εἴ τις ὀκνηρὸς ἦν
[1, 8]	Ἁβράμῳ καθὼς ὑπενόησε: τὸ γὰρ	κάλλος	ἐξεβοήθη τῆς γυναικὸς αὐτοῦ: διὸ
[1, 19]	προπομπῷ χρώμενος: ἀνυσθήσεται γάρ σοι	γάμος,	ἐφ' ὃν ἐσπούδακας, καὶ γενήσονταί
[1, 16]	νοῦν τὸν αὐτοῦ μέλλει ὁ	γάμος	οὗτος συντελεῖσθαι, ἐν ἐκείναις εὑρεθῆναι
[1, 2]	ἦν θράσους ὑβρίζων καὶ πλεονεκτῶν.	(Ἄδαμος	δὲ ὁ πρῶτος ἐκ γῆς
[1, 1]	ἄγεις, ἀλλ' ἐπὶ συνειδότι πονηρῷ.	Ἄδαμος	δὲ παρῃτεῖτο τῆς ἁμαρτίας αὑτὸν
[1, 1]	ψυχήν. ὁ δ' ἄνθρωπος οὗτος	Ἄδαμος	ἐκλήθη: σημαίνει δὲ τοῦτο κατὰ
[1, 1]	αὐτῆς ἔπλασε γυναῖκα. καὶ ὁ	Ἄδαμος	προσαχθεῖσαν αὐτὴν ἐγνώρισεν ἐξ αὑτοῦ
[1, 1]	τὸν κῆπον ἐλθόντος ὁ μὲν	Ἄδαμος	πρότερον εἰς ὁμιλίαν αὐτῷ φοιτῶν
[1, 6]	παῖδες γνήσιοι: Ταβαῖος γὰρ καὶ	Γάδαμος	καὶ Τααῦος καὶ Μαχᾶς ἐκ
[1, 12]	Ἀβδεῆλος Μάσσαμος Μάσμασος Ἰδουμᾶς Μάσμησος	Χόδαμος	Θέμανος Ἰετοῦρος Νάφαισος Κάδμασος. οὗτοι
[1, 6]	οἰκίζει δὲ καὶ Σαβάκτας Σαβακτηνούς:	Ῥάμος	δὲ Ῥαμαίους ᾤκισε καὶ δύο
[1, 6]	ὠνόμασεν ἄρξας αὐτῶν: Ἀραμαίους δὲ	Ἄραμος	ἔσχεν, οὓς Ἕλληνες Σύρους προσαγορεύουσιν:
[1, 8]	χρόνοις ὕστερον τὴν Ἰουδαίαν καταλαβόντος	Ἅβραμος	Αἰγυπτίους εὐδαιμονεῖν πυθόμενος μεταίρειν πρὸς
[1, 15]	τοῖς παισὶ καὶ τοῖς υἱωνοῖς	Ἅβραμος	ἀποικιῶν στόλους μηχανᾶται, καὶ τήν
[1, 10]	δ' ὑπὸ μέθης ἀδύνατοι ἔφυγον.	Ἅβραμος	δὲ διώκων εἵπετο μέχρι καὶ
[1, 6]	ἔτη δώδεκα τῆς ἐπομβρίας γενόμενος.	Ἅβραμος	δὲ εἶχεν ἀδελφοὺς Ναχώρην καὶ
[1, 13]	προτιμήσειε τὸ τῷ θεῷ κεχαρισμένον.	(Ἅβραμος	δὲ ἐπὶ μηδενὶ κρίνων παρακούειν
[1, 10]	τὴν γῆν καὶ τὰς πόλεις.	(Ἅβραμος	δὲ κατῴκει μὲν περὶ τὴν
[1, 7]	Ῥεβέκκα θυγάτηρ καὶ Λάβανος υἱός.	~(Ἅβραμος	δὲ Λῶτον τὸν Ἀράνου τοῦ
[1, 12]	τὴν ἐκ Σοδομιτῶν ἀναχώρησιν γενέσθαι.	~(Ἅβραμος	δὲ μετῴκησεν εἰς Γέραρα τῆς
[1, 10]	τῶν Ἀσσυρίων ἔσωσεν οἰκείους ὄντας.	Ἅβραμος	δὲ οὐκ ἔφη τοῦτο ποιήσειν,
[1, 13]	τὴν τοῦ θεοῦ θρησκείαν ἐσπουδακώς.	Ἅβραμος	δὲ τὴν ἰδίαν εὐδαιμονίαν ἐν
[1, 10]	αὐτῶν καὶ διέφυγον ἀδόξως ἀνέστρεψαν.	(Ἅβραμος	δὲ τοὺς τῶν Σοδομιτῶν σώσας
[1, 11]	δὲ Σοδομίτας καταστρεψόμενοι. (Ταῦτ' ἀκούσας	Ἅβραμος	ἤλγησεν ἐπὶ τοῖς Σοδομίταις καὶ
[1, 11]	τοῖς ἁμαρτήμασι τιμωρίαν, ὁ μὲν	Ἅβραμος	ἡσύχασεν: οἱ δὲ ἄγγελοι παρεγένοντο
[1, 11]	θεοῦ κρίναντος περὶ τῶν Σοδομιτῶν	Ἅβραμος	θεασάμενος τρεῖς ἀγγέλους, ἐκαθέζετο δὲ
[1, 6]	Μελχὰν μὲν Ναχώρης Σάρραν δὲ	Ἅβραμος.	Θέρρου δὲ μισήσαντος τὴν Χαλδαίαν
[1, 16]	καὶ τὴν μητέρα τῆς κόρης:	Ἅβραμος	Θέρρου μέν ἐστιν υἱός, συγγενὴς
[1, 19]	ἐμῆς γενέσεως: ἐκ Θάρρου γὰρ	Ἅβραμος	καὶ Ἀρράνης καὶ Ναχώρης ἦσαν
[1, 10]	καὶ μεγάλων ἐθνῶν πατέρα. καὶ	Ἅβραμος	μὲν ἐπὶ τούτοις εὐχαριστήσας τῷ
[1, 17]	ἀποικίας ἐξεληλύθεισαν. ~(Τελευτᾷ δὲ καὶ	Ἅβραμος	μετ' ὀλίγον, ἀνὴρ πᾶσαν ἀρετὴν
[1, 16]	θεῷ Ῥεβέκκαν, ἣν τῷ παιδὶ	Ἅβραμος	μνηστευσόμενον ἐξαπέστειλεν, εἰ κατὰ νοῦν
[1, 12]	πρὸς αὐτὸν ἀφίκοιτο. ταῦτ' εἰπόντος	Ἅβραμος	οὔτε τὴν συγγένειαν τῆς γυναικὸς
[1, 16]	γυναῖκα γνοὺς ἀγαγέσθαι ὁ πατὴρ	Ἅβραμος	Ῥεβέκκαν Ναχώρου παιδὸς θυγατέρα τἀδελφοῦ
[1, 14]	τῆς Νεβρῶνος. καὶ τὰ μνημεῖα	Ἅβραμός	τε καὶ οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ
[1, 12]	ἐνενήκοντα εἶχεν ἔτη ἑκατὸν δὲ	Ἅβραμος.	τίκτεται δὲ παῖς ἑκατέρων τῷ
[1, 13]	ἀξίωμα. ~(Ἴσακον δὲ ὁ πατὴρ	Ἅβραμος	ὑπερηγάπα μονογενῆ ὄντα καὶ ἐπὶ
[1, 6]	υἱοὶ Ἐλμόδαδος Σάλεφος Ἀζερμώθης Εἰράης	Ἐδώραμος	Οὐζάλης Δαήλης Ἤβαλος Ἀβιμάηλος Σάφας
[1, 12]	δώδεκα πάντες, Ναβαιώθης Κήδαρος Ἀβδεῆλος	Μάσσαμος	Μάσμασος Ἰδουμᾶς Μάσμησος Χόδαμος Θέμανος
[1, 6]	τοὺς ἐπιχωρίους. ἔστι δὲ καὶ	ποταμὸς	ἐν τῇ Μαύρων χώρᾳ τοῦτο
[1, 6]	παῖδες ἐγένοντο, Οὖξος Βαοῦξος Μαουῆλος	Ζάχαμος	Ἀζαοῦος Ἰαδελφᾶς Ἰαδαφᾶς Βαθουῆλος: οὗτοι
[1, 19]	τῆς Ἀρράνου Σάρρας Ἴσακος ὁ	ἐμὸς	πατήρ. ἔγγιον δὲ καὶ νεώτερον
[1, 6]	οὐδὲν ἴσμεν: ὁ γὰρ Αἰθιοπικὸς	πόλεμος,	περὶ οὗ δηλώσομεν ὕστερον, ἀναστάτους
[1, 15]	Ἀλέξανδρος ὁ πολυίστωρ λέγων οὕτως:	Κλεόδημος	δέ φησιν ὁ προφήτης ὁ
[1, 6]	κλῆσιν ἀντὶ τοῦ θῆτα μεταβαλόντων.	Χέθιμος	δὲ Χέθιμα τὴν νῆσον ἔσχε,
[1, 2]	γῆς: καὶ σημεῖον ἐπιβαλών, ᾧ	γνώριμος	ἂν εἴη, προσέταξεν ἀπιέναι. (Πολλὴν
[1, 15]	γίνεται καὶ Δαδάνης, τούτου δὲ	Λατούσιμος	Ἄσσουρις Λούουρις: Μαδάνου δὲ Ἠφᾶς
[1, 18]	ὢν ὅμοιος διὰ τὸ εἶναι	δίδυμος	τούτῳ μόνῳ διέφερε, καὶ φοβηθεὶς
[1, 8]	πυθόμενος μεταίρειν πρὸς αὐτοὺς ἦν	πρόθυμος	τῆς τε ἀφθονίας τῆς ἐκείνων
[1, 6]	ἀπ' Εὐφράτου τὴν ἀρχὴν πεποιημένοι.	Ἔλυμος	μὲν γὰρ Ἐλυμαίους Περσῶν ὄντας
[1, 3]	ἀποτροπιασμούς. μέμνηται δὲ τούτων καὶ	Ἱερώνυμος	ὁ Αἰγύπτιος ὁ τὴν ἀρχαιολογίαν
[1, 3]	καὶ πρὸς τούτοις ὁ Αἰγύπτιος	Ἱερώνυμος	οἱ τὰ Φοινικικὰ συγγραψάμενοι συμφωνοῦσι
[1, 6]	δεύτερον καὶ τριακοστὸν καὶ ἑκατοστόν:	Ῥοῦμος	δὲ Σεροῦγον ἔτη τριάκοντα γεγονὼς
[1, 13]	παρατυγχάνειν αὐτοῦ. (Ὡς δ' ὁ	βωμὸς	παρεσκεύαστο καὶ τὰς σχίζας ἐπενηνόχει
[1, 19]	ἐπὶ τοῖς ὅρκοις ὁ μὲν	Λάβανος	ἀνέζευξεν. ~(Ἰακώβῳ δὲ εἰς τὴν
[1, 16]	ἀλλ' ὁ μὲν ἤδη τέθνηκε,	Λάβανος	δὲ ἀδελφός ἐστιν ἡμέτερος τοῦ
[1, 19]	ποιήσασθαι τοὺς περὶ τούτου λόγους.	Λάβανος	δὲ ἡσθεὶς τούτοις ἐπινεύει τὸν
[1, 19]	θεὸν ποιούμενος θαρρῶ τοῖς παροῦσι.	(Λάβανος	δὲ καὶ διὰ τοὺς προγόνους
[1, 19]	ἔχοι τούτοις προσφυγοῦσα συγγνώμης τυγχάνειν.	(Λάβανος	δὲ μεθ' ἡμέραν πρώτην γνοὺς
[1, 19]	ὀλιγότητος χωρήσειεν αὐτῷ διὰ μάχης.	Λάβανος	δὲ τοιαύτης αὐτῷ προρρήσεως γεγενημένης
[1, 19]	καὶ γὰρ σφόδρα κακούργως ὁ	Λάβανος	ἐχρήσατο τῷ Ἰακώβῳ: ὁρῶν γὰρ
[1, 19]	φύσιν κάθαρσιν αὐτῇ ἐνοχλεῖν. καὶ	Λάβανος	μὲν ἀφίσταται τῆς ἐπὶ πλεῖον
[1, 19]	εἴη. καὶ προσδεξάμενος τὸν λόγον	Λάβανος	τοῦ χρόνου διελθόντος προυτίθει τὴν
[1, 6]	παίδων γίνεται Ῥεβέκκα θυγάτηρ καὶ	Λάβανος	υἱός. ~(Ἅβραμος δὲ Λῶτον τὸν
[1, 19]	δὲ οὐ πολλὰς ἡμέρας ὁ	Λάβανος	χαίρειν μὲν ἐπ' αὐτῷ παρόντι
[1, 7]	συνεῖναί τε περὶ πάντων καὶ	πιθανὸς	τοῖς ἀκροωμένοις περί τε ὧν
[1, 1]	μίαν εἶπε: τὴν δὲ αἰτίαν	ἱκανὸς	μέν εἰμι ἀποδοῦναι καὶ νῦν,
[1, 12]	Μάσσαμος Μάσμασος Ἰδουμᾶς Μάσμησος Χόδαμος	Θέμανος	Ἰετοῦρος Νάφαισος Κάδμασος. οὗτοι πᾶσαν
[1, 1]	δ' οὗτος ὁ κῆπος ὑπὸ	ἑνὸς	ποταμοῦ πᾶσαν ἐν κύκλῳ τὴν
[1, 6]	Μακεδόνες δ' αὐτὴν Ἐπιφάνειαν ἀφ'	ἑνὸς	τῶν ἐπιγόνων ἐπωνόμασαν: Ἀρουδαῖος δὲ
[1, 12]	τῷ παιδὶ γύναιον ἄγεται τὸ	γένος	Αἰγύπτιον, ἐνθένδε ἦν καὶ αὐτὴ
[1, 3]	πᾶν ἀπολέσθαι τὸ τῶν ζῴων	γένος,	ἀλλὰ τετιμωρημένον τοὺς πονηροὺς φειδὼ
[1, 13]	ἀεὶ πάσης ἐπιμελείας καὶ τὸ	γένος	ἀξιοῦντα, ἔσεσθαί τε τὸν υἱὸν
[1, 16]	βουλομένῳ μαθεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸ	γένος	ἀπεσήμαινε καὶ Ῥεβέκκα μέν, φησίν,
[1, 1]	ἡμέρᾳ δημιουργεῖ τὸ τῶν τετραπόδων	γένος	ἄρρεν τε καὶ θῆλυ ποιήσας:
[1, 18]	αἰῶνος καὶ τὸ ἀπ' αὐτοῦ	γένος,	δουλεύσειν δὲ τἀδελφῷ. (Ἰάκωβον δὲ
[1, 20]	ἐσομένων καὶ τοῦ μηδέποτε τὸ	γένος	ἐκλείψειν αὐτοῦ, μηδὲ ὑπέρτερον ἀνθρώπων
[1, 11]	τοῦτο ὑπὲρ τοῦ μὴ τὸ	γένος	ἐκλιπεῖν. γίνονται δὲ παῖδες ὑπὸ
[1, 3]	δόξαν αὐτῷ διαφθεῖραι καὶ ποιῆσαι	γένος	ἕτερον πονηρίας καθαρόν, ἐπιτεμόμενος αὐτῶν
[1, 10]	τε βουλόμενος τὸ ἀπ' αὐτοῦ	γένος	μένειν τοῖς ἄλλοις οὐ συμφυρόμενον
[1, 10]	μίαν τῶν θεραπαινίδων Ἀγάρην ὄνομα	γένος	οὖσαν Αἰγυπτίαν ὡς ἐξ αὐτῆς
[1, 13]	μεγάλην ἡγεμονίαν. προεδήλου τε τὸ	γένος	τὸ αὐτῶν εἰς ἔθνη πολλὰ
[1, 16]	ἠξίωσεν ἀγαγέσθαι, τιμῶν δὲ τὸ	γένος	τὸν γάμον πολιτεύει τοῦτον. οὗ
[1, 2]	τὴν αὐτὴν ἀστασίαστοι κατῴκησαν εὐδαιμονήσαντες	μηδενὸς	αὐτοῖς ἄχρι καὶ τελευτῆς δυσκόλου
[1, 6]	γῆν ἣν ἔτυχον καταλαμβάνοντες, καὶ	μηδενὸς	προκατῳκηκότος τὰ ἔθνη τοῖς αὑτῶν
[1, 3]	ἀναστήσαντες εὐδαιμόνως ζῆν ἔχοιεν καὶ	μηδενὸς	ὧν καὶ πρὸ τῆς ἐπομβρίας
[1, 0]	δὲ τῶν παρ' ἡμῖν ἀρχιερέων	οὐδενὸς	ἀρετῇ δεύτερος Ἐλεάζαρος τῷ προειρημένῳ
[1, 19]	ποιεῖται δ' ὅρκους πρὸς Ἰάκωβον	οὐδενὸς	αὐτῷ μνησικακήσειν τῶν γενομένων, ἀλλὰ
[1, 1]	ἐγεγόνει: τοιαύτη γάρ ἐστιν ἡ	παρθένος	γῆ καὶ ἀληθινή. παρίστησι δὲ
[1, 12]	τὴν Σάρραν, ὅμοια τοῖς πρὶν	ὑποκρινάμενος	διὰ τὸν φόβον: ἐδεδίει γὰρ
[1, 7]	πεποίηκε: βιβλίον γὰρ περὶ αὐτοῦ	συνταξάμενος	κατέλιπε. Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς
[1, 19]	ἐπιγνωσθῇ μᾶλλον τίς εἴη. καὶ	προσδεξάμενος	τὸν λόγον Λάβανος τοῦ χρόνου
[1, 0]	ἐν ἅπασι δὲ θαυμαστὴν φύσεως	ἐπιδειξάμενος	ἰσχὺν καὶ προαίρεσιν ἀρετῆς ἀμετακίνητον.
[1, 1]	ζῷα θῆλύ τε καὶ ἄρρεν	ἀποδειξάμενος	καὶ τούτοις ὀνόματα τίθησιν, οἷς
[1, 19]	παιδὸς οὐκ ἄλλον ἀμείνω γαμβρὸν	εὐξάμενος	ἐλθεῖν: εἰ μέντοι παρ' αὐτῷ
[1, 4]	στάσιν δὲ αὐτοὺς ἐνέβαλεν ἀλλογλώσσους	ἀπεργασάμενος	καὶ ὑπὸ πολυφωνίας ποιήσας ἑαυτῶν
[1, 3]	Νῶχος ἀνοίγει τ' αὐτὴν καὶ	θεασάμενος	γῆν βραχεῖαν περὶ αὐτὴν ἐπὶ
[1, 21]	τὸν κόσμον τῶν ἐπιχωρίων γυναικῶν.	θεασάμενος	δ' αὐτὴν Συχέμμης ὁ Ἐμμώρου
[1, 6]	καταφέρεται καὶ γεγυμνωμένος παρακόσμως ἔκειτο.	θεασάμενος	δὲ αὐτὸν ὁ νεώτατος τῶν
[1, 11]	κρίναντος περὶ τῶν Σοδομιτῶν Ἅβραμος	θεασάμενος	τρεῖς ἀγγέλους, ἐκαθέζετο δὲ πρὸς
[1, 16]	τῆς ἐμῆς παρθενίας ἐπιμελόμενος. τούτων	ἀκροασάμενος	ἔχαιρέ τε τοῖς γεγονόσι καὶ
[1, 20]	δόλιον φρονοῦντα. καὶ ὁ Ἡσαῦς	ἀσπασάμενος	αὐτὸν ἀνήρετο τῶν παίδων τὸν
[1, 19]	ἡμέραν τὸν Ἰάκωβον εἰς λόγους	προκαλεσάμενος	καὶ δηλώσας αὐτῷ τὸ ὄναρ,
[1, 18]	ὄψεις εἰς τὸ παντελὲς ἠφανισμένος	προσκαλεσάμενος	τὸν Ἡσαῦν καὶ τὸ γῆρας
[1, 16]	τῶν οἰκετῶν ἐπὶ τὴν μνηστείαν	ἐνδησάμενος	μεγάλαις πίστεσι. γίνονται δὲ αὗται
[1, 1]	τὰ δὲ δι' ἀέρος ἀνῆκε	συνδησάμενος	αὐτὰ κοινωνίᾳ καὶ μίξει γονῆς
[1, 3]	καὶ Μανέθων ὁ τὴν Αἰγυπτίων	ποιησάμενος	ἀναγραφὴν καὶ Βηρωσὸς ὁ τὰ
[1, 19]	οὔτε γυναικῶν ἃς ἔγημας αἰδῶ	ποιησάμενος,	οὐδὲ τέκνων ὧν εἰμι πάππος
[1, 13]	καὶ πάντα ὅσα εἴη παρεσχημένος	καταριθμησάμενος,	ὡς πολεμίων τε κρείττονα ποιήσειε
[1, 1]	δρόσων ὠφέλειαν ἁρμοδίως τῇ γῇ	μηχανησάμενος.	τῇ δὲ τρίτῃ ἵστησι τὴν
[1, 16]	φιλοξενίας τελέσας καὶ δαπάναις ἰδίαις	χρησάμενος.	ἡ δὲ περὶ μὲν τῆς
[1, 18]	πολλῇ πάνυ πρὸς αὐτὸν εὐνοίᾳ	χρησάμενος	κατ' ἀρχὰς ἐπὶ ταύτης ὑπὸ
[1, 13]	υἱόν: ὦ παῖ, μυρίαις εὐχαῖς	αἰτησάμενός	σε γενέσθαι μοι παρὰ τοῦ
[1, 19]	ποιεῖται θύσειν ἐπ' αὐτῶν, εἰ	κτησάμενος	βίον ἀπαθὴς ἐπανίοι, τῷ θεῷ
[1, 0]	ἔτι κἀκεῖνα πρὸς τοῖς εἰρημένοις	λογισάμενος	οὐ παρέργως, περί τε τῶν
[1, 3]	γῆν ὁ θεὸς φθορὰν ἀνθρώπων	καταψηφισάμενος,	ἱερὰ καύσας ἐδεῖτο τὸν θεὸν
[1, 18]	κύριον καὶ μηδὲ τῷ πατρὶ	συμβουλευσάμενος:	οὐδὲ γὰρ ἂν ἐπέτρεψεν Ἴσακος
[1, 2]	ὄνομα, ἐπεὶ τὰ θεῖα σαφῶς	ἐξεπιστάμενος	ἑώρα δίκην αὑτὸν ὑφέξοντα τῆς
[1, 3]	ὁ τὴν ἀρχαιολογίαν τὴν Φοινικικὴν	συγγραψάμενος	καὶ Μνασέας δὲ καὶ ἄλλοι
[1, 1]	ὑπέσχημαι τὴν αἰτιολογίαν πάντων ἰδίᾳ	συγγραψάμενος	παραδώσειν, εἰς τότε καὶ τὴν
[1, 13]	ἀπαντώντων οἷς ἂν εὐμενὴς ᾖ,	ἐπικρυψάμενος	πρὸς τὴν γυναῖκα τήν τε
[1, 9]	στρατηγὸς δ' ἑκάστοις ἦν εἷς	ἐπιτεταγμένος.	γενομένης δὲ μάχης νικήσαντες οἱ
[1, 19]	αὐτοὺς καὶ ὑπὸ τίνος χρείας	ἠγμένος,	ηὔχετο δὲ δυνατὸν εἶναι αὐτοῖς
[1, 7]	Ἁβράμης ἐβασίλευσεν ἔπηλυς σὺν στρατῷ	ἀφιγμένος	ἐκ τῆς γῆς τῆς ὑπὲρ
[1, 7]	μεῖζον ἐπ' ἀρετῇ τῶν ἄλλων	ἠργμένος	καὶ τὴν περὶ τοῦ θεοῦ
[1, 19]	τὸ χωρίον ὄνομα αὐτῷ Βηθὴλ	θέμενος,	σημαίνει δὲ τοῦτο θείαν ἑστίαν
[1, 3]	τὰς χρείας ἐπικουρήσειν αὐτοῖς ἔμελλεν	ἐνθέμενος,	ζῷά τε παντοῖα πρὸς διατήρησιν
[1, 1]	αὐτῷ πολέμιον ἀποδείξας ἀνθρώποις καὶ	ὑποθέμενος	κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς
[1, 17]	σπουδῆς ἀξίως ὑπὸ τοῦ θεοῦ	τετιμημένος.	ἐβίωσε δὲ τὸν πάντα χρόνον
[1, 8]	ἀλλ' οὐκ ἐνυβρίσαι κατ' ἐπιθυμίαν	ὡρμημένος:	δωρεῖταί τε αὐτὸν πολλοῖς χρήμασι,
[1, 19]	καὶ ἐφέστιος τῆς ἐμῆς οἰκίας	γεγενημένος	ἔδρασας. ταῦτα εἰπόντος Λαβάνου Ἰάκωβος
[1, 10]	καὶ ὀγδοηκοστὸν ἔτος γεγονότι ὁ	προειρημένος	ἐγεννήθη, εἰς ἔνατον δ' αὐτῷ
[1, 13]	ἀνετρεφόμην, τὸν θεὸν ἀντὶ σαυτοῦ	παρεσχημένος.	(Ἴσακος δέ, πατρὸς γὰρ ἦν
[1, 13]	αὐτῷ καὶ πάντα ὅσα εἴη	παρεσχημένος	καταριθμησάμενος, ὡς πολεμίων τε κρείττονα
[1, 16]	καὶ μόνος ἐπὶ τοῖς πᾶσι	τεθραμμένος.	ᾧ τῶν μὲν ἐκεῖ γυναικῶν
[1, 20]	τινὰ Ἰάβακχον λεγόμενον διαβεβηκότων Ἰάκωβος	ὑπολελειμμένος	φαντάσματι συντυχὼν διεπάλαιεν ἐκείνου προκατάρχοντος
[1, 8]	τὸ βέλτιον αὐτὸς ἄμεινον φρονῶν.	ἐπαγόμενος	δὲ καὶ τὴν Σάρραν καὶ
[1, 20]	ἐπανήκοι γυναῖκάς τε καὶ παῖδας	ἐπαγόμενος	μετὰ τοῦ πορισθέντος βίου, μετὰ
[1, 18]	αὐτὸν ἕνα τῶν στρατηγῶν Φίλοχον	ἐπαγόμενος.	πάντων δὲ τετυχηκὼς ὧν ἠξίου
[1, 12]	Γέραρα τῆς Παλαιστίνης ἐν ἀδελφῆς	ἐπαγόμενος	σχήματι τὴν Σάρραν, ὅμοια τοῖς
[1, 1]	τὸ πέλαγος ὑφ' Ἑλλήνων Γάγγης	λεγόμενος,	Εὐφράτης δὲ καὶ Τίγρις ἐπὶ
[1, 19]	ἤλαυνεν ἐπ' αὐτὸν μετὰ δυνάμεως	ἐπειγόμενος,	καὶ καθ' ἑβδόμην ἡμέραν ἐπί
[1, 1]	αἰτίαν ἐπυνθάνετο, δι' ἣν πρότερον	ἡδόμενος	τῇ πρὸς αὐτὸν ὁμιλίᾳ νῦν
[1, 19]	διὰ τὸ δυσέλπιστον γενέσθαι τοσαῦτα,	ψευδόμενος	δὲ ἐπὶ γενομένοις. (Περὶ μέντοι
[1, 19]	εἶναι αὐτοῖς παρέχειν ὧν ἀφικνεῖται	δεόμενος.	(Ἰάκωβος δὲ οὐχ ὑπὸ τῆς
[1, 18]	δι' ἣν καὶ μᾶλλόν σου	δεόμενος	τυγχάνω, καί μοι παῖδα τοῦτον
[1, 21]	πεισθεὶς ἧκε πρὸς τὸν Ἰάκωβον	δεόμενος	τῷ παιδὶ αὐτοῦ Συχέμμῃ συζεῦξαι
[1, 19]	τὴν πρὸς ἡμᾶς τούτοις αὐξήσεσθαι	λογιζόμενος.	σὺ δὲ οὔτε τῆς μητρὸς
[1, 19]	Ἰάκωβος συγκαθεύδει τῇ Λείᾳ Ῥαχήλᾳ	χαριζόμενος.	πάλιν οὖν γίνονται παῖδες αὐτῇ,
[1, 0]	προαίρεσιν ἀρετῆς ἀμετακίνητον. τούτῳ δὴ	πειθόμενος	ὡς αἰεὶ τοῖς χρήσιμον ἢ
[1, 20]	ταῦτα μέντοι προύλεγεν Ἰακώβου δεηθέντος:	αἰσθόμενος	γὰρ ἄγγελον εἶναι θεοῦ, τίνα
[1, 18]	θήρας. καὶ τῆς διαμαρτίας Ἴσακος	αἰσθόμενος	ἡσυχίαν ἄγει, Ἡσαῦς δὲ ἠξίου
[1, 6]	περιστέλλουσι τὸν πατέρα. καὶ Νῶχος	αἰσθόμενος	τοῖς μὲν ἄλλοις παισὶν εὐδαιμονίαν
[1, 18]	τὸ δεῖπνον. καὶ ὁ Ἴσακος	ἐπαισθόμενος	τῷ κατὰ τὴν φωνὴν ἰδίῳ
[1, 8]	Ἰουδαίαν καταλαβόντος Ἅβραμος Αἰγυπτίους εὐδαιμονεῖν	πυθόμενος	μεταίρειν πρὸς αὐτοὺς ἦν πρόθυμος
[1, 8]	εἴη καὶ τίνα τοῦτον ἐπάγοιτο,	πυθόμενός	τε τὴν ἀλήθειαν Ἅβραμον παρῃτεῖτο:
[1, 18]	διαμαρτίᾳ. καὶ αὐτοῦ τοῖς δάκρυσιν	ἀχθόμενος	ὁ πατὴρ τὰ μὲν περὶ
[1, 1]	πεπεισμένους τοῖς τοῦ θεοῦ παραγγέλμασιν,	οἰόμενος	δὲ συμφορᾷ περιπεσεῖσθαι παρακούσαντας ἀναπείθει
[1, 19]	δεκάτην τῶν πεπορισμένων ποιεῖσθαι οὕτως	ἀφικόμενος,	τίμιόν τε κρίνει τὸ χωρίον
[1, 3]	αὐτῶν ἄρρενάς τε καὶ θηλείας	συνεισβαλόμενος	ἄλλα τε τούτων ἑπταπλασίονα τὸν
[1, 16]	προνοούμενος καὶ τῆς ἐμῆς παρθενίας	ἐπιμελόμενος.	τούτων ἀκροασάμενος ἔχαιρέ τε τοῖς
[1, 19]	ἐποφθαλμιᾶν τῷ πλήθει τῆς κτήσεως,	ἐπαγγελλόμενος	μὲν διὰ τὸ δυσέλπιστον γενέσθαι
[1, 19]	~(Ἰάκωβος δὲ εἰς τὴν Μεσοποταμίαν	στελλόμενος	ὑπὸ τῆς μητρὸς κατὰ γάμον
[1, 8]	σπουδάσαι περὶ αὐτὴν συγγένειαν ποιήσασθαι	βουλόμενος,	ἀλλ' οὐκ ἐνυβρίσαι κατ' ἐπιθυμίαν
[1, 18]	συγγένειαν πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους. οὐ	βουλόμενος	δὲ ἀπεχθὴς εἶναι τῷ παιδὶ
[1, 20]	τόπον ἐκεῖνον προσαγορεύει θεοῦ στρατόπεδον,	βουλόμενος	δὲ εἰδέναι, τί ὁ ἀδελφὸς
[1, 16]	ἐλπίδι μὲν τῶν ὅλων γενόμενος,	βουλόμενος	δὲ τὴν ἀλήθειαν μαθεῖν, ἐπῄνει
[1, 13]	βούλησιν ἔτυχεν, ὃς διάπειραν αὐτοῦ	βουλόμενος	λαβεῖν τῆς περὶ αὐτὸν θρησκείας
[1, 3]	ὑποχωροῦντος τοῦ ὕδατος μεθίησι κόρακα	βουλόμενος	μαθεῖν, εἴ τι καὶ ἄλλο
[1, 13]	πατέρα ἐποίησεν αὐτὸς ἀφελέσθαι τούτου	βουλόμενος	μετὰ τοιαύτης ἀσεβείας, ἀλλὰ δοκιμάσαι
[1, 10]	Σιδῶνος μέχρι Αἰγύπτου, προσέταξέ τε	βουλόμενος	τὸ ἀπ' αὐτοῦ γένος μένειν
[1, 3]	ποιῆσαι γένος ἕτερον πονηρίας καθαρόν,	ἐπιτεμόμενος	αὐτῶν τὸν βίον καὶ ποιήσας
[1, 20]	σὺν ὁπλίταις τετρακοσίοις. καὶ Ἰάκωβος	πυνθανόμενος	ἥκειν αὐτὸν ὑπαντησόμενον μετὰ τοσούτων
[1, 20]	(Πλησίον δ' ἤδη τὸν ἀδελφὸν	πυνθανόμενος	κελεύει προϊ έναι τῶν γυναικῶν
[1, 2]	πρὸς τὸν Κάιν περὶ τἀδελφοῦ	πυνθανόμενος,	ποῖ ποτ' εἴη: πολλῶν γὰρ
[1, 19]	τὰ περὶ τοῦ πατρὸς αὐτῆς	ἀναπυνθανόμενος.	ἡ δὲ ἡσθεῖσα ὑπὸ νηπιότητος
[1, 6]	μετὰ ἔτη δώδεκα τῆς ἐπομβρίας	γενόμενος.	Ἅβραμος δὲ εἶχεν ἀδελφοὺς Ναχώρην
[1, 2]	δὲ ὁ πρῶτος ἐκ γῆς	γενόμενος,	ἀπαιτεῖ γὰρ ἡ διήγησις τὸν
[1, 2]	ἤδη καλὰ κρίνειν δυναμένην καὶ	γενόμενος	αὐτὸς ἄριστος μιμητὰς τῶν αὐτῶν
[1, 16]	ἐν ἐλπίδι μὲν τῶν ὅλων	γενόμενος,	βουλόμενος δὲ τὴν ἀλήθειαν μαθεῖν,
[1, 3]	ἔτος πέμπτον ἑξηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν	γενόμενος	ἐγέννησε. τοῦτον εἰς ἐννέα καὶ
[1, 12]	κτίστης αὐτῶν τοῦ ἔθνους Ἁβράμῳ	γενόμενος	ἐκ τῆς παλλακῆς ἐν τούτῳ
[1, 16]	εἰς πόλιν ἀφικνεῖται Κάρραν καὶ	γενόμενος	ἐν τοῖς προαστείοις παρθένοις ἐντυγχάνει
[1, 19]	Ἰακώβῳ προαγορεύει: ὁ δὲ περιχαρὴς	γενόμενος	ἐπὶ τοῖς ἑωραμένοις καὶ κατηγγελμένοις
[1, 19]	τε ἀδεὴς ἦν ἐν φίλοις	γενόμενος	κἀκείνοις πολλὴν ἡδονὴν παρεῖχεν ἀδοκήτως
[1, 2]	πρῶτος ἐπενόησεν. πατὴρ δὲ θυγατρὸς	γενόμενος	ὁ Λάμεχος Νοεμᾶς ὄνομα, ἐπεὶ
[1, 3]	ἀποδείκνυσι προστάτην υἱόν, ὃς Λαμέχῳ	γενόμενος	ὄγδοον καὶ ὀγδοηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν
[1, 10]	καὶ τρισὶ φίλοις τοσούτου στρατοῦ	περιγενόμενος.	ὁπόσοι δὲ αὐτῶν καὶ διέφυγον
[1, 0]	πράττειν δυναμένοις συμφιλοκαλοῦντι καὶ ἐμαυτὸν	αἰσχυνόμενος,	εἰ δόξαιμι ῥαθυμίᾳ πλέον ἢ
[1, 13]	τῷ πάντων πατρὶ νόμῳ θυσίας	προπεμπόμενος,	ἄξιον οἶμαί σε κρίναντος αὐτοῦ
[1, 1]	πληθὺν τοὔνομα, ἐπὶ τὴν Ἰνδικὴν	φερόμενος	ἐκδίδωσιν εἰς τὸ πέλαγος ὑφ'
[1, 19]	ἱερά τε πάτρια βαστάσας οἴχῃ	φερόμενος	ὑπό τε τῶν ἐμῶν τιμηθέντα
[1, 3]	ἐν τῷ βίῳ παρατείνειν χρόνον	τεκμαιρόμενος	μηδ' ἐκείνους εἰς ἐκεῖνο τὸ
[1, 19]	σύ. καὶ νῦν δεῦρο ἥκω	ἀσπασόμενός	τε ὑμᾶς καὶ τὴν προϋ
[1, 8]	μεθέξων καὶ τῶν ἱερέων ἀκροατὴς	ἐσόμενος	ὧν λέγοιεν περὶ θεῶν: ἢ
[1, 13]	τὴν διάνοιαν, εἰ καὶ τοιαῦτα	προστασσόμενος	ὑπακούοι. μαθὼν δὲ αὐτοῦ τὸ
[1, 19]	προϋ π άρχουσαν ἡμῖν συγγένειαν	ἀνανεωσόμενος.	ἡ δὲ ὑπὸ μνήμης, ὁποῖα
[1, 3]	τὰς τιμωρίας ἐπὶ τοῖς ἀδικήμασιν	εἰσπραττόμενος	καὶ πολὺ μᾶλλον σοῦ παρακαλοῦντος.
[1, 13]	τῆς τε τῶν πατέρων θεραπείας	ἐχόμενος	καὶ περὶ τὴν τοῦ θεοῦ
[1, 16]	μηδ' ὅλως ἐπιχωριάζειν ἐκτετιμημένα. οὗτος	ἀπερχόμενος	χρόνῳ διὰ τὸ εἶναι χαλεπὴν
[1, 3]	μὲν θεὸς ταῦτ' εἰπὼν καὶ	ὑποσχόμενος	ἀπαλλάσσεται. (Νῶχος δὲ βιοὺς μετὰ
[1, 18]	τὰς ὄψεις εἰς τὸ παντελὲς	ἠφανισμένος	προσκαλεσάμενος τὸν Ἡσαῦν καὶ τὸ
[1, 18]	τῇ μητρὶ πάντα παρ' αὐτῆς	πεπυσμένος:	ἐπεὶ δ' εὐτρεπὲς ἦν τὸ
[1, 3]	ὁ Ἰουδαίων νομοθέτης. (Νῶχος δὲ	φοβούμενος,	μὴ καθ' ἕκαστον ἔτος ἐπικλύζῃ
[1, 8]	δὲ καὶ τὴν Σάρραν καὶ	φοβούμενος	τὸ πρὸς τὰς γυναῖκας τῶν
[1, 21]	ἀξίωμα τοῦ παρακαλοῦντος οὔτε νόμιμον	ἡγούμενος	ἀλλοφύλῳ συνοικίζειν τὴν θυγατέρα ἠξίωσεν
[1, 20]	καὶ νῦν τὸν χρόνον ἱκανὸν	ἡγούμενος	εἶναι διαλλάκτην ἐπανήκοι γυναῖκάς τε
[1, 12]	ἡ Σάρρα ἐσπουδάκει πάντων ὠμότατον	ἡγούμενος	εἶναι παῖδα νήπιον καὶ γυναῖκα
[1, 3]	ὧν ἐστι Βηρωσὸς ὁ Χαλδαῖος:	διηγούμενος	γὰρ τὰ περὶ τὸν κατακλυσμὸν
[1, 19]	σέ τε καὶ τὸν θεὸν	ποιούμενος	θαρρῶ τοῖς παροῦσι. (Λάβανος δὲ
[1, 19]	ποτοῦ εἴς τε λόγους αὐτοῖς	ἀφικνούμενος	ἀνέκρινεν αὐτούς, εἰ τυγχάνουσι Λάβανόν
[1, 16]	οἴκου παντὸς σὺν τῇ μητρὶ	προνοούμενος	καὶ τῆς ἐμῆς παρθενίας ἐπιμελόμενος.
[1, 2]	αὐτὸν ἀναστρεφόμενον. ὁ δὲ Κάις	ἀπορούμενος	καὶ οὐκ ἔχων ὅ τι
[1, 22]	ἀνὴρ θεοφιλὴς καὶ προνοίας πολλῆς	ἠξιωμένος	ὑπ' αὐτοῦ μετὰ Ἅβραμον τὸν
[1, 1]	αὐτῷ τὴν γυναῖκα τοῦ γεγονότος	αἰτιώμενος	καὶ λέγων ὑπ' αὐτῆς ἐξαπατηθεὶς
[1, 2]	γυναικί. τοῦ δὲ μὴ θηρίοις	ἀλώμενος	περιπέσῃ δεδιότος καὶ τοῦτον ἀπόληται
[1, 2]	αὐτομάτοις καὶ κατὰ φύσιν γεγονόσι	τιμώμενος,	ἀλλ' οὐχὶ τοῖς κατ' ἐπίνοιαν
[1, 20]	δωρεῶν τῆς ὀργῆς, εἰ διαμένοι	τεθυμωμένος:	ἔτι μέντοι καὶ λόγοις χρηστοῖς
[1, 6]	δὲ εἰς ὕπνον καταφέρεται καὶ	γεγυμνωμένος	παρακόσμως ἔκειτο. θεασάμενος δὲ αὐτὸν
[1, 19]	πορεύου τὴν ὁδὸν ἐμοὶ προπομπῷ	χρώμενος:	ἀνυσθήσεται γάρ σοι γάμος, ἐφ'
[1, 1]	καιροῦ τῶν ζῴων ἁπάντων ὄφις	συνδιαιτώμενος	τῷ τε Ἀδάμῳ καὶ τῇ
[1, 18]	τοῦτο καταλιπὼν ἀπεχώρησεν εὐγνώμονι λογισμῷ	κτώμενος	αὑτῷ τὴν ἄδειαν. εἶτα αὐτομάτου
[1, 18]	ᾧ τὴν αἰγέαν περιβέβλητο, ταύτης	ἐπαφώμενος	φωνεῖς μέν, εἶπεν, Ἰακώβῳ παραπλήσιον,
[1, 19]	θυγατέρων δὲ τῶν ἐμῶν ἀνήρ,	ξένος	δὲ καὶ ἐφέστιος τῆς ἐμῆς
[1, 19]	τὸν Ἰάκωβον αὐτῇ λέγοντες, ὡς	ξένος	οὗτος ἥκοι τὰ περὶ τοῦ
[1, 19]	θεὸν διηνεκῶς. καὶ γενομένου παιδὸς	ἄρρενος	καὶ διὰ τοῦτο πρὸς αὐτὴν
[1, 10]	τὸν θεὸν γονὴν αὐτῷ παιδὸς	ἄρσενος	παρασχεῖν. τοῦ δὲ θεοῦ θαρσεῖν
[1, 3]	πλείους, καὶ Νικόλαος δὲ ὁ	Δαμασκηνὸς	ἐν τῇ ἐνενηκοστῇ καὶ ἕκτῃ
[1, 7]	συνταξάμενος κατέλιπε. Νικόλαος δὲ ὁ	Δαμασκηνὸς	ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν ἱστοριῶν
[1, 3]	ἄρξασθαί φησιν ἑβδόμῃ τοῦ προειρημένου	μηνὸς	καὶ εἰκάδι. χρόνος δὲ οὗτος
[1, 6]	Ὀφίρης Εὐίλης Ἰόβηλος. οὗτοι ἀπὸ	Κωφῆνος	ποταμοῦ τῆς Ἰνδικῆς καὶ τῆς
[1, 11]	Μωαβίτας μέγιστον ὄντας καὶ νῦν	ἔθνος,	Ἀμμανίτας δὲ ὁ ἕτερος: Συρίας
[1, 6]	οὕτως ποτὲ προσαγορευθὲν πᾶν τὸ	ἔθνος.	Θείρης δὲ Θείρας μὲν ἐκάλεσεν
[1, 12]	οὗτοι, οἳ τὸ τῶν Ἀράβων	ἔθνος	καὶ τὰς φυλὰς ἀπ' αὐτῶν
[1, 6]	ἀπὸ μὲν τούτου Μαδαῖοι γίνονται	ἔθνος,	οἳ πρὸς Ἑλλήνων Μῆδοι κέκληνται,
[1, 6]	ὧν Ἰουδάδας μὲν Ἰουδαδαίους Αἰθιοπικὸν	ἔθνος	τῶν ἑσπερίων οἰκίσας ἐπωνύμους αὐτῷ
[1, 8]	ταῖς συνουσίαις ὡς συνετώτατος καὶ	δεινὸς	ἀνὴρ οὐ νοῆσαι μόνον ἀλλὰ
[1, 2]	φόνον πεφευγότος, παιδοποιίας ἐφρόντιζε, καὶ	δεινὸς	εἶχεν αὐτὸν γενέσεως ἔρως ἔτη
[1, 7]	κατῴκησε καὶ τοῖς ἀπογόνοις κατέλιπε	δεινὸς	ὢν συνεῖναί τε περὶ πάντων
[1, 19]	αὐτῷ μνησικακήσειν τῶν γενομένων, ἀλλὰ	κἀκεῖνος	ἀγαπήσειν αὐτοῦ τὰς θυγατέρας. καὶ
[1, 0]	κεκοινώνηκεν. ἰστέον οὖν, ὅτι πάντων	ἐκεῖνος	ἀναγκαιότατον ἡγήσατο τῷ καὶ τὸν
[1, 0]	εἶναι φιλομαθεῖς: οὐδὲ γὰρ πᾶσαν	ἐκεῖνος	ἔφθη λαβεῖν τὴν ἀναγραφήν, ἀλλὰ
[1, 19]	ὄψιν οὐκ εὐπρεπῆ. συνελθὼν δ'	ἐκεῖνος	ὑπὸ μέθης καὶ σκότους εἶτα
[1, 6]	καὶ παρῆν εἰς χρῆσιν ὁ	οἶνος,	θύσας ἐν εὐωχίαις ἦν. μεθυσθεὶς
[1, 16]	πρὸς τὸν ξένον ἐπιπλήττει δυσκολίας,	τίνος	ἄλλου κοινωνήσειν πρὸς ἀνθρώπους αὐτάς
[1, 19]	γίνεται Ἰώσηπος υἱός: προσθήκην γενησομένου	τινὸς	δηλοῖ. (Τοῦτον ἅπαντα τὸν χρόνον,
[1, 14]	χωρίον σίκλων τετρακοσίων παρ' Ἐφραίμου	τινὸς	ἐκ τῆς Νεβρῶνος. καὶ τὰ
[1, 19]	παῖδας ἐφήβους καὶ παρθένους ὑπέρ	τινος	ἱδρυμένους φρέατος συνδιέτριβεν αὐτοῖς χρῄζων
[1, 19]	καὶ καθ' ἑβδόμην ἡμέραν ἐπί	τινος	λόφου λαμβάνει προκαθιδρυμένους. καὶ τότε
[1, 12]	καὶ συντίθενται ἀδόλως πολιτεύσεσθαι ὑπέρ	τινος	φρέατος ποιούμενοι τὸν ὅρκον, ὃ
[1, 19]	ἥκοι πρὸς αὐτοὺς καὶ ὑπὸ	τίνος	χρείας ἠγμένος, ηὔχετο δὲ δυνατὸν
[1, 0]	φιλεῖ τοῖς μεγάλων ἅπτεσθαι διανοουμένοις,	ὄκνος	μοι καὶ μέλλησις ἐγίνετο τηλικαύτην
[1, 19]	Λείαν παρασχεῖν, ἀλλ' ὑφ' ἑτέρου	μείζονος	νενικημένον. τοῦτο μέντοι γ' οὐδὲν
[1, 18]	τοῖς παισὶν ἔθνη, τοῦ δὲ	μείζονος	προτερήσειν τὸ δοκοῦν ἔλασσον εἶναι.
[1, 10]	τοὺς δεσπότας ἐπανιέναι: βίου γὰρ	μείζονος	τεύξεσθαι σωφρονοῦσαν: καὶ γὰρ νῦν
[1, 19]	ἐλπίζειν τὰ κρείττονα: καὶ γὰρ	ἄφθονος	ἐκδέξεταί σε μεγάλων ἀγαθῶν παρουσία
[1, 19]	καὶ φυλαχθείσης ὑφ' ἡμῶν καὶ	πλείονος	γεγενημένης, ὑπὲρ ταύτης πῶς οὐ
[1, 19]	αὐτοῦ τυγχάνειν οὔσης, καὶ ὅτι	διάκονος	τῆς πρὸς αὐτὸν ἀφίξεως γένοιτο:
[1, 16]	ὃς γνήσιός ἐστιν αὐτῷ καὶ	μόνος	ἐπὶ τοῖς πᾶσι τεθραμμένος. ᾧ
[1, 3]	ἀφανίζονται πάντες, Νῶχος δὲ σώζεται	μόνος	ὑποθεμένου μηχανὴν αὐτῷ καὶ πόρον
[1, 0]	φυλάξας λόγον τῆς παρ' ἄλλοις	ἀσχήμονος	μυθολογίας: καίτοι γε ὅσον ἐπὶ
[1, 15]	τε Τρωγλοδῦτιν καταλαμβάνουσι καὶ τῆς	εὐδαίμονος	Ἀραβίας ὅσον ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν
[1, 6]	Χουσαῖον μὲν οὐδὲν ἔβλαψεν ὁ	χρόνος:	Αἰθίοπες γὰρ ὧν ἦρξεν ἔτι
[1, 3]	τοῦ προειρημένου μηνὸς καὶ εἰκάδι.	χρόνος	δὲ οὗτος ἀπὸ Ἀδάμου τοῦ
[1, 3]	διακοσίων ἑξηκονταδύο. ἀναγέγραπται δὲ ὁ	χρόνος	ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις σημειουμένων
[1, 19]	διὰ τὴν εὐτεκνίαν τῆς ἀδελφῆς	ἥττονος	παρὰ τἀνδρὸς μοίρας τυγχάνῃ, παρακατακλίνει
[1, 19]	βωμοῦ σχῆμα, ὅθεν Γαλάδην λέγεται	βουνός,	ἀφ' οὗ καὶ νῦν Γαλαδηνὴν
[1, 10]	καθέξουσι τὴν Χαναναίαν ἅπασαν ἀπὸ	Σιδῶνος	μέχρι Αἰγύπτου, προσέταξέ τε βουλόμενος
[1, 18]	τὴν Ἥλωνος καὶ Ἀλιβάμην τὴν	Εὐσεβεῶνος	δυναστευόντων ἐν Χαναναίοις ἀνδρῶν θυγατέρας,
[1, 18]	τοῦ θεοῦ δέσποτα, λέγων, παντὸς	αἰῶνος	καὶ δημιουργὲ τῆς ὅλης οὐσίας:
[1, 18]	τὴν ἐπ' αὐτοῖς δόξαν δι'	αἰῶνος	καὶ τὸ ἀπ' αὐτοῦ γένος,
[1, 0]	ἐτῶν δισχιλίων, ἐφ' ὅσον πλῆθος	αἰῶνος	οὐδ' αὐτῶν οἱ ποιηταὶ τὰς
[1, 4]	θεοῦ καὶ καταφρόνησιν Ναβρώδης, ὃς	υἱωνὸς	μὲν ἦν Χάμου τοῦ Νώχου,
[1, 18]	γεγονὼς ἔτη γαμεῖ Ἄδαν τὴν	Ἥλωνος	καὶ Ἀλιβάμην τὴν Εὐσεβεῶνος δυναστευόντων
[1, 7]	ἐκ τῆς γῆς τῆς ὑπὲρ	Βαβυλῶνος	Χαλδαίων λεγομένης. μετ' οὐ πολὺν
[1, 14]	παρ' Ἐφραίμου τινὸς ἐκ τῆς	Νεβρῶνος.	καὶ τὰ μνημεῖα Ἅβραμός τε
[1, 6]	τῆς Μελχᾶς ὀκτὼ παῖδες ἐγένοντο,	Οὖξος	Βαοῦξος Μαουῆλος Ζάχαμος Ἀζαοῦος Ἰαδελφᾶς
[1, 6]	Μελχᾶς ὀκτὼ παῖδες ἐγένοντο, Οὖξος	Βαοῦξος	Μαουῆλος Ζάχαμος Ἀζαοῦος Ἰαδελφᾶς Ἰαδαφᾶς
[1, 1]	ἐπιμελεῖσθαι. ἄρδεται δ' οὗτος ὁ	κῆπος	ὑπὸ ἑνὸς ποταμοῦ πᾶσαν ἐν
[1, 19]	δ' ὕστερον καὶ Ῥαχήλᾳ γίνεται	Ἰώσηπος	υἱός: προσθήκην γενησομένου τινὸς δηλοῖ.
[1, 10]	ὑπ' αὐτοῦ. ἦν δὲ ὁ	τρόπος	τῆς θυσίας τοιοῦτος: δάμαλιν τριετίζουσαν
[1, 4]	ἑαυτῶν ἀσυνέτους εἶναι. ὁ δὲ	τόπος	ἐν ᾧ τὸν πύργον ᾠκοδόμησαν
[1, 16]	τούτων, ὦ γύναι, τῶν παίδων	πάππος	ἀδελφὸς ἦν Ἁβράμου ὁμοπάτριός τε
[1, 19]	υἱοί, ὧν Βαθουῆλος ὁ σὸς	πάππος	Ναχώρου γίνεται παῖς, Ἁβράμου δὲ
[1, 19]	ποιησάμενος, οὐδὲ τέκνων ὧν εἰμι	πάππος	φροντίσας, ἐχρήσω μοι πολέμου νόμῳ,
[1, 6]	ἐπιχώριος ἡμῖν ὁ τοιοῦτος αὐτῶν	τύπος,	ἀλλ' ἕν τε αὐτῶν σχῆμα
[1, 1]	αὐτῷ καὶ ψυχήν. ὁ δ'	ἄνθρωπος	οὗτος Ἄδαμος ἐκλήθη: σημαίνει δὲ
[1, 11]	γὰρ ἦν περὶ τοὺς ξένους	φιλάνθρωπος	καὶ μαθητὴς τῆς Ἁβράμου χρηστότητος.
[1, 12]	Ἰσμαήλῳ γίνονται δώδεκα πάντες, Ναβαιώθης	Κήδαρος	Ἀβδεῆλος Μάσσαμος Μάσμασος Ἰδουμᾶς Μάσμησος
[1, 0]	ἡμῖν ἀρχιερέων οὐδενὸς ἀρετῇ δεύτερος	Ἐλεάζαρος	τῷ προειρημένῳ βασιλεῖ ταύτης ἀπολαῦσαι
[1, 6]	Γαλάτας καλουμένους, Γομαρεῖς δὲ λεγομένους,	Γόμαρος	ἔκτισε. Μαγώγης δὲ τοὺς ἀπ'
[1, 16]	αὐτοῖς ἐστι κεχαρισμένον, εἰς οἶκον	ἀνδρὸς	ἀγαθοῦ παῖδας αὐτῷ τεξομένην γνησίους.
[1, 2]	καί θαυμάζω, φησίν, εἰ περὶ	ἀνδρὸς	ἀγνοεῖς εἰπεῖν τί γέγονεν, ὃν
[1, 11]	ἐνενήκοντα ἔτη ἐχούσης τοῦ δ'	ἀνδρὸς	ἑκατόν, οὐκέτι κατέσχον λανθάνοντες ἀλλ'
[1, 19]	πρὸς τὴν ἀδελφὴν ἔρως τοῦ	ἀνδρὸς	προσεδόκα τε παίδων γενομένων ἔσεσθαι
[1, 19]	αὐτὴν ἀφέλοιτο τῆς παρὰ τοῦ	ἀνδρός,	Ῥαχήλα πεπαίνουσα τὸν θυμὸν τῆς
[1, 19]	τοῦτο πρὸς αὐτὴν ἐπεστραμμένου τοῦ	ἀνδρὸς	Ῥούβηλον ὀνομάζει τὸν υἱόν, διότι
[1, 15]	μαρτυρεῖ δέ μου τῷ λόγῳ	Ἀλέξανδρος	ὁ πολυίστωρ λέγων οὕτως: Κλεόδημος
[1, 19]	θυμὸν τῆς ἀδελφῆς παραχωρήσειν αὐτῇ	τἀνδρὸς	ἔλεγε κοιμησομένου παρ' αὐτῇ κατ'
[1, 19]	εὐτεκνίαν τῆς ἀδελφῆς ἥττονος παρὰ	τἀνδρὸς	μοίρας τυγχάνῃ, παρακατακλίνει τῷ Ἰακώβῳ
[1, 1]	κατὰ βάθους τὰ δὲ δι'	ἀέρος	ἀνῆκε συνδησάμενος αὐτὰ κοινωνίᾳ καὶ
[1, 6]	παῖς γίνεται Σάλης, τοῦ δὲ	Ἕβερος,	ἀφ' οὗ τοὺς Ἰουδαίους Ἑβραίους
[1, 6]	τοὺς Ἰουδαίους Ἑβραίους ἀρχῆθεν ἐκάλουν:	Ἕβερος	δὲ Ἰούκταν καὶ Φάλεγον ἐγέννησεν:
[1, 6]	ἔτεσι καὶ Ῥοῦμον Φάλεγος ἔσχεν:	Ἕβερος	δὲ τετάρτῳ καὶ τριακοστῷ πρὸς
[1, 0]	ἐπὶ τοῦτο τῆς παιδείας τὸ	μέρος	ὁρμῶσιν, ἄλλοι δὲ χάριν ἐκείνοις
[1, 3]	τῷ ὄρει τῶν Κορδυαίων ἔτι	μέρος	τι εἶναι καὶ κομίζειν τινὰς
[1, 11]	νῦν ἔθνος, Ἀμμανίτας δὲ ὁ	ἕτερος:	Συρίας τῆς κοίλης ἐστὶν ἀμφότερα.
[1, 0]	τοῖς πονηροῖς ἔδωκαν: ὁ δ'	ἡμέτερος	νομοθέτης ἀκραιφνῆ τὴν ἀρετὴν ἔχοντα
[1, 16]	τέθνηκε, Λάβανος δὲ ἀδελφός ἐστιν	ἡμέτερος	τοῦ τε οἴκου παντὸς σὺν
[1, 16]	μέν ἐστιν υἱός, συγγενὴς δ'	ὑμέτερος:	Ναχώρης γὰρ ὁ τούτων, ὦ
[1, 0]	παρ' ἡμῖν ἀρχιερέων οὐδενὸς ἀρετῇ	δεύτερος	Ἐλεάζαρος τῷ προειρημένῳ βασιλεῖ ταύτης
[1, 0]	τοίνυν, ὅτι Πτολεμαίων μὲν ὁ	δεύτερος	μάλιστα δὴ βασιλεὺς περὶ παιδείαν
[1, 2]	μεθερμηνευόμενον τοὔνομα, Ἄβελος δὲ ὁ	δεύτερος,	σημαίνει δὲ οὐθὲν τοῦτο: γίνονται
[1, 2]	ἐπιτηδεύμασιν: Ἄβελος μὲν γὰρ ὁ	νεώτερος	δικαιοσύνης ἐπεμελεῖτο καὶ πᾶσι τοῖς
[1, 18]	τρίχωμα λέγουσιν: Ἰάκωβος δὲ ὁ	νεώτερος	τῇ μητρὶ προσφιλὴς ἦν. (Λιμοῦ
[1, 4]	μὲν ἦν Χάμου τοῦ Νώχου,	τολμηρὸς	δὲ καὶ κατὰ χεῖρα γενναῖος:
[1, 2]	ὡρμήκεσαν, ἄλλος δ' εἴ τις	ὀκνηρὸς	ἦν πρὸς τὸ φονεύειν, ἄλλην
[1, 10]	δ' ὁ πρῶτος ἐκαλεῖτο καὶ>	Ἔννηρος	καὶ Μαμβρῆς. (Ἐπαινέσας δὲ αὐτοῦ
[1, 19]	καλέσειεν αὐτόν, καὶ μετ' αὐτὸν	Ἄσηρος,	μακαριστὴς λέγοιτ' ἂν ἐξ ὧν
[1, 19]	καὶ ἅ τις ἂν ἔπαθεν	ἐχθρὸς	ἔφυγε. καὶ γὰρ σφόδρα κακούργως
[1, 7]	καὶ μέγας καὶ τὰ οὐράνια	ἔμπειρος.	Ἑκαταῖος δὲ καὶ τοῦ μνησθῆναι
[1, 17]	μετ' ὀλίγον, ἀνὴρ πᾶσαν ἀρετὴν	ἄκρος	καὶ τῆς περὶ αὐτὸν σπουδῆς
[1, 13]	ἐκέλευέ τε εἰς τὸ Μώριον	ὄρος	ἀναγαγόντα ὁλοκαυτῶσαι βωμὸν ἱδρυσάμενον: οὕτως
[1, 13]	τοῦ παιδὸς παραγίνεται εἰς τὸ	ὄρος,	ἐφ' οὗ τὸ ἱερὸν Δαβίδης
[1, 13]	ἐπισάξας ὄνῳ ἀπῄει πρὸς τὸ	ὄρος.	καὶ δύο μὲν ἡμέρας αὐτῷ
[1, 3]	ἔστιν ὑπὲρ τὴν Μινυάδα μέγα	ὄρος	κατὰ τὴν Ἀρμενίαν Βάρις λεγόμενον,
[1, 13]	ὡς κάτοπτον ἦν αὐτῷ τὸ	ὄρος,	καταλιπὼν ἐν τῷ πεδίῳ τοὺς
[1, 6]	τῆς Μωυσέος γενέσεως, μεθ' ὃν	ὅρος	ἦν τοῦ ζῆν ἑκατὸν ἔτη
[1, 9]	χώραν, Βάλας Βαλαίας Συναβάνης καὶ	Συμμόβορος	ὅ τε Βαλήνων βασιλεύς: μοίρας
[1, 3]	καὶ Ἀκουσίλαος καὶ πρὸς τούτοις	Ἔφορος	καὶ Νικόλαος ἱστοροῦσι τοὺς ἀρχαίους
[1, 3]	δὲ τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἅπασι	πρὸς	ἃ βούλεσθε καὶ τὰς ὀρέξεις
[1, 10]	αὐτῆς τεχθησόμενον. Ἁβράμου δὲ αὐτὴν	πρὸς	αἰκίαν παραδιδόντος τῇ Σάρρᾳ δρασμὸν
[1, 4]	στέλλειν ἀποικίας, ἵνα μὴ στασιάζοιεν	πρὸς	ἀλλήλους, ἀλλὰ γῆν πολλὴν γεωργοῦντες
[1, 0]	οὐκ ἀπὸ συμβολαίων καὶ τῶν	πρὸς	ἀλλήλους δικαίων ἤρξατο τοῖς ἄλλοις
[1, 19]	ἡμεῖς τῆς συγγενείας ὁμήρευμα ἔχομεν	πρὸς	ἀλλήλους: Ῥεβέκκα γὰρ μήτηρ ἐμὴ
[1, 8]	καὶ διὰ τοῦτο δυσμενῶς ἐχόντων	πρὸς	ἀλλήλους, συμβαλὼν αὐτῶν ἑκάστοις καὶ
[1, 21]	ὁμομήτριοι τῆς κόρης ἀδελφοὶ συντίθενται	πρὸς	ἀλλήλους τοιάνδε τινὰ πρᾶξιν: οὔσης
[1, 11]	εἶναί τε μισόξενοι καὶ τὰς	πρὸς	ἄλλους ὁμιλίας ἐκτρέπεσθαι. χαλεπήνας οὖν
[1, 18]	αὐτῷ φιλίας οὐδὲν ὄφελος γένηται	πρὸς	ἄμυναν ὧν ἔπαθεν Ἰσάκου τραπέντος
[1, 16]	ἐπιπλήττει δυσκολίας, τίνος ἄλλου κοινωνήσειν	πρὸς	ἀνθρώπους αὐτάς ποτε, αἳ μηδ'
[1, 3]	τῷ θεῷ παρέχοντες μήτε τοῦ	πρὸς	ἀνθρώπους δικαίου ποιούμενοι λόγον, ἀλλ'
[1, 1]	ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ	πρὸς	ἀνθρώπους κειμένου καὶ τῆς τελευτῆς
[1, 19]	ἀνεπυνθάνετο: παρέξειν γὰρ αὐτῷ καὶ	πρὸς	ἅπασαν ἐπαμύνειν χρείαν. Ἰάκωβος δὲ
[1, 3]	προαγαγών: οὗτος δ' αὐτῷ καὶ	πρὸς	ἁπάσας τὰς εἰς τὸ θεῖον
[1, 1]	πάντων δ' ὑμῖν αὐτομάτων ὅσα	πρὸς	ἀπόλαυσιν καὶ ἡδονὴν συντελεῖ κατὰ
[1, 3]	εἶναι τῶν ὅλων καὶ πάντα	πρὸς	ἀρετὴν ἀποβλέποντες, εἶτα προϊ όντος
[1, 6]	ποταμοῦ τῆς Ἰνδικῆς καὶ τῆς	πρὸς	αὐτῇ Σηρίας τινὰ κατοικοῦσι. ταῦτα
[1, 19]	παιδὸς ἄρρενος καὶ διὰ τοῦτο	πρὸς	αὐτὴν ἐπεστραμμένου τοῦ ἀνδρὸς Ῥούβηλον
[1, 19]	Ζαβουλὼν δὲ ἠνεχυρασμένον εὐνοίᾳ τῇ	πρὸς	αὐτήν, θυγάτηρ δὲ Δεῖνα. χρόνοις
[1, 12]	καὶ πάντων ὅσων καὶ χρῄζων	πρὸς	αὐτὸν ἀφίκοιτο. ταῦτ' εἰπόντος Ἅβραμος
[1, 19]	οὔσης, καὶ ὅτι διάκονος τῆς	πρὸς	αὐτὸν ἀφίξεως γένοιτο: ὁ γὰρ
[1, 20]	μέντοι καὶ λόγοις χρηστοῖς ὁμιλεῖν	πρὸς	αὐτὸν εἴρητο τοῖς πεμπομένοις. (Ταῦτα
[1, 18]	Ἰσάκου τραπέντος φιλίαν ἄνωθεν ποιεῖται	πρὸς	αὐτὸν ἕνα τῶν στρατηγῶν Φίλοχον
[1, 18]	τὴν Ἁβράμου καὶ πολλῇ πάνυ	πρὸς	αὐτὸν εὐνοίᾳ χρησάμενος κατ' ἀρχὰς
[1, 19]	πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἕπεσθαι	πρὸς	αὐτὸν ἡγουμένῃ καὶ τῆς ἡδονῆς
[1, 19]	δηλώσας αὐτῷ τὸ ὄναρ, ἐπεὶ	πρὸς	αὐτὸν ἦλθε πεισθείς, ἤρξατο κατηγορεῖν
[1, 19]	ὅτι καὶ πένητα αὐτὸν ἐλθόντα	πρὸς	αὐτὸν καὶ πάντων ἄπορον ὑπεδέξατο
[1, 12]	ἠδίκουν. παρακαλεῖ τε πρᾴως ἔχειν	πρὸς	αὐτὸν καὶ τὸν θεὸν εὐμενῆ
[1, 7]	καὶ τῶν ἄλλων Μεσοποταμιτῶν στασιασάντων	πρὸς	αὐτὸν μετοικεῖν δοκιμάσας κατὰ βούλησιν
[1, 12]	καὶ Ἀβιμέλεχος τήν τε γῆν	πρὸς	αὐτὸν νέμεται καὶ τὰ χρήματα,
[1, 1]	δι' ἣν πρότερον ἡδόμενος τῇ	πρὸς	αὐτὸν ὁμιλίᾳ νῦν φεύγει ταύτην
[1, 20]	καὶ φωνῇ χρῆται καὶ λόγοις	πρὸς	αὐτὸν χαίρειν τε τοῖς γεγενημένοις
[1, 19]	ἠξίου τὰς γυναῖκας ἀναλαβὼν ἀπαλλάττεσθαι	πρὸς	αὑτόν: τοῦ δὲ πενθεροῦ μὴ
[1, 8]	Ἅβραμος Αἰγυπτίους εὐδαιμονεῖν πυθόμενος μεταίρειν	πρὸς	αὐτοὺς ἦν πρόθυμος τῆς τε
[1, 19]	τε ὢν καὶ πόθεν ἥκοι	πρὸς	αὐτοὺς καὶ ὑπὸ τίνος χρείας
[1, 18]	τὴν Ἰσμαήλου παῖδα Ἡσαῦς παρειλήφει	πρὸς	γάμον Βασεμάθην: οὐ γὰρ εὐνόουν
[1, 16]	ταύτην παιδὶ τῷ ἑαυτοῦ λαβεῖν	πρὸς	γάμον, ὃς γνήσιός ἐστιν αὐτῷ
[1, 21]	ἱκετεύει τὸν πατέρα λαβεῖν αὐτῷ	πρὸς	γάμον τὴν κόρην. ὁ δὲ
[1, 3]	ἔμελλεν ἐνθέμενος, ζῷά τε παντοῖα	πρὸς	διατήρησιν τοῦ γένους αὐτῶν ἄρρενάς
[1, 3]	τοῦ ὕδατος ἀσφαλές ἐστιν ἤδη	πρὸς	ἔκβασιν: ὁ δὲ πᾶσαν εὑρὼν
[1, 6]	τούτου Μαδαῖοι γίνονται ἔθνος, οἳ	πρὸς	Ἑλλήνων Μῆδοι κέκληνται, ἀπὸ δὲ
[1, 19]	τῆς σαυτοῦ καὶ ἧς ἔχεις	πρὸς	ἐμὲ συγγενείας οὔτε γυναικῶν ἃς
[1, 6]	δευτέρῳ δ' ἔτει καὶ ἐνενηκοστῷ	πρὸς	ἐνακοσίοις μετὰ τὴν ἐπομβρίαν ἐγένετο.
[1, 6]	ἐνίων δὲ μεταβαλοῦσαι καὶ μεταρρυθμισθεῖσαι	πρὸς	ἑτέρας δύσγνωστοι τυγχάνουσιν, ὀλίγοι δὲ
[1, 7]	δὲ λοιπῶν εἰ καί τι	πρὸς	εὐδαιμονίαν συντελεῖ κατὰ προσταγὴν τὴν
[1, 19]	μακαριστὴς λέγοιτ' ἂν ἐξ ὧν	πρὸς	εὔκλειαν προσελάμβανε. Ῥουβήλου δὲ τοῦ
[1, 0]	οἵῳ τε παιδευθέντες νομοθέτῃ τὰ	πρὸς	εὐσέβειαν καὶ τὴν ἄλλην ἄσκησιν
[1, 18]	μηδὲν ὑπολαβὼν κακοῦργον δειπνήσας τρέπεται	πρὸς	εὐχὰς καὶ παράκλησιν τοῦ θεοῦ
[1, 2]	χρημάτων ἐξ ἁρπαγῆς καὶ βίας	πρὸς	ἡδονὴν καὶ λῃστείαν τοὺς ἐντυγχάνοντας
[1, 2]	μετῆλθεν ἐκ τούτων καὶ τὰ	πρὸς	ἡδονὴν τοῦ σώματος ἐκπορίζων, χαλκείαν
[1, 13]	ἔδει τὸ φρόνημα εἶναι, δέχεται	πρὸς	ἡδονὴν τοὺς λόγους καὶ φήσας,
[1, 6]	τὸ τῆς γραφῆς εὐπρεπὲς ἡλλήνισται	πρὸς	ἡδονὴν τῶν ἐντευξομένων: οὐ γὰρ
[1, 19]	συνέζευξα τὴν εὔνοιάν σου τὴν	πρὸς	ἡμᾶς τούτοις αὐξήσεσθαι λογιζόμενος. σὺ
[1, 19]	φιλανθρωπίας καὶ διὰ τὴν μητέρα,	πρὸς	ἣν τὴν εὔνοιαν διὰ τῆς
[1, 6]	τῶν ὀρῶν γῆν κατέσχον, ὅσα	πρὸς	θάλασσαν αὐτῆς ἐτέτραπτο καταλαβόντες καὶ
[1, 19]	θυμοῦ τολμᾶν, σπονδὰς δὲ ποιεῖσθαι	πρὸς	Ἰάκωβον, αὐτὸς λέγων ἐκείνῳ συμμαχήσειν,
[1, 19]	τύποις προσελθεῖν, ποιεῖται δ' ὅρκους	πρὸς	Ἰάκωβον οὐδενὸς αὐτῷ μνησικακήσειν τῶν
[1, 12]	πρῶτον ἔστεργεν οὐδὲν ἀπολείπουσα τῆς	πρὸς	ἴδιον υἱὸν εὐνοίας, ἐτρέφετο γὰρ
[1, 2]	γὰρ πολέμους εἶχον ἀκρατῶς καὶ	πρὸς	λῃστείαν ὡρμήκεσαν, ἄλλος δ' εἴ
[1, 8]	εἰς τὴν Χαναναίαν ἀφίκετο, μερίζεται	πρὸς	Λῶτον τὴν γῆν τῶν ποιμένων
[1, 19]	τῆς μητρὸς αὐτοῦ κειμένῳ καὶ	πρὸς	μόνῃ ταύτῃ τυγχάνοντι: φανεῖσθαι δ'
[1, 3]	δὲ πᾶσαν εὑρὼν ἔτι λιμναζομένην	πρὸς	Νῶχον ἐπανῆλθε. μετὰ δὲ ἡμέρας
[1, 2]	καὶ διακόσια ἠνυκότα τοῦ βίου,	πρὸς	οἷς ἕτερα ζήσας ἑπτακόσια τελευτᾷ.
[1, 19]	ὁρῶν γὰρ αὐτῷ τὸν θεὸν	πρὸς	ὅτι θελήσειε συλλαμβανόμενον ὑπισχνεῖτο τῶν
[1, 3]	καὶ διὰ τὰς τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας	πρὸς	πλείονα χρόνον οὔσας εἰκότως ἔζων
[1, 0]	χρόνοις εἰς τὸν τελευταῖον ἄκοντες	πρὸς	Ῥωμαίους κατέστησαν. ἀλλ' ἐπειδὴ μείζων
[1, 19]	ἤνθουν, καὶ φησίν: ἀλλ' ἐμοὶ	πρὸς	σὲ καὶ πατέρα τὸν σόν,
[1, 3]	ὑποθεμένου μηχανὴν αὐτῷ καὶ πόρον	πρὸς	σωτηρίαν τοῦ θεοῦ τοιαύτην: λάρνακα
[1, 8]	τὴν Σάρραν καὶ φοβούμενος τὸ	πρὸς	τὰς γυναῖκας τῶν Αἰγυπτίων ἐπιμανές,
[1, 3]	ἀνέβη, τά τε ἄλλα ὅσα	πρὸς	τὰς χρείας ἐπικουρήσειν αὐτοῖς ἔμελλεν
[1, 0]	μηδὲ μὴν πιστεύοντας ἀπαραιτήτως ἐκόλασε.	πρὸς	ταύτην οὖν τὴν ὑπόθεσιν ποιεῖσθαι
[1, 16]	καὶ μετὰ τὸ δεῖπνόν φησι	πρός	τε αὐτὸν καὶ τὴν μητέρα
[1, 2]	μίμησιν ἄλλον ἄλλου χείρονα τελευτῶντα:	πρός	τε γὰρ πολέμους εἶχον ἀκρατῶς
[1, 15]	ἧς αὐτῷ παῖδες ἓξ γίνονται	πρός	τε πόνους καρτεροὶ καὶ δεινοὶ
[1, 4]	εὐεπιχειρητότεροι γένωνται. (Ἐξῆρέ τε αὐτοὺς	πρός	τε ὕβριν τοῦ θεοῦ καὶ
[1, 11]	θεασάμενος τρεῖς ἀγγέλους, ἐκαθέζετο δὲ	πρὸς	τῇ δρυὶ̈ τῇ Μαμβρῆ παρὰ
[1, 19]	τῆς Λείας ἥπτετο δεινῶς ὁ	πρὸς	τὴν ἀδελφὴν ἔρως τοῦ ἀνδρὸς
[1, 1]	δὲ τὸν θεὸν καὶ παράδεισον	πρὸς	τὴν ἀνατολὴν καταφυτεῦσαι παντοίῳ τεθηλότα
[1, 1]	καὶ νότιον αὐτὸν καὶ ὑετώδη	πρὸς	τὴν ἀπὸ τῶν δρόσων ὠφέλειαν
[1, 4]	τὰ πεδία καὶ ὀκνηρῶς ἔχοντας	πρὸς	τὴν ἀπὸ τῶν ὑψηλῶν τόπων
[1, 19]	γυναικῶν οὖν ἀπεπειρᾶτο, πῶς ἔχοιεν	πρὸς	τὴν ἀποδημίαν, τῶν δ' ἐχουσῶν
[1, 6]	Ἑλλήνων ἀγνοεῖται, τοῦτο προειπὼν τρέψομαι	πρὸς	τὴν ἀφήγησιν ὧν κατέλιπον. τὰ
[1, 13]	οἷς ἂν εὐμενὴς ᾖ, ἐπικρυψάμενος	πρὸς	τὴν γυναῖκα τήν τε τοῦ
[1, 12]	πᾶσαν τὴν ἀπ' Εὐφράτου καθήκουσαν	πρὸς	τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν κατοικοῦσι Ναβατηνὴν
[1, 0]	θεοῦ κάλλιστόν ἐσμεν ἄνθρωποι, ὅτε	πρὸς	τὴν εὐσέβειαν ἔσχεν ὑπακούοντας, ῥᾳδίως
[1, 19]	μηχανητὸς οἷον, διὰ τὸ ἀντιτεχνάσασθαι	πρὸς	τὴν εὐτεκνίαν τῆς ἀδελφῆς. τὸ
[1, 13]	δὲ σὺν αὐτοῖς ὅσα λοιπὰ	πρὸς	τὴν θυσίαν ἦν πλὴν ἱερείου.
[1, 13]	μετὰ δύο οἰκετῶν καὶ τὰ	πρὸς	τὴν ἱερουργίαν ἐπισάξας ὄνῳ ἀπῄει
[1, 6]	καλεῖται μητρόπολις οὖσα τὸ ταῦ	πρὸς	τὴν κλῆσιν ἀντὶ τοῦ θῆτα
[1, 0]	οὐδὲν οὔτ' ἄλογον αὐτοῖς οὔτε	πρὸς	τὴν μεγαλειότητα τοῦ θεοῦ καὶ
[1, 13]	τε ἀλλήλους καὶ θύσαντες ἀπενόστησαν	πρὸς	τὴν Σάρραν καὶ διῆγον εὐδαιμόνως
[1, 4]	ᾠκοδόμουν οὐδὲν ἀπολείποντες σπουδῆς οὐδὲ	πρὸς	τὸ ἔργον ὀκνηρῶς ἔχοντες: ἐλάμβανε
[1, 11]	τε ἀνθρώπους ἦσαν ὑβρισταὶ καὶ	πρὸς	τὸ θεῖον ἀσεβεῖς, ὡς μηκέτι
[1, 3]	ἑξήκοντα πρὸς τοῖς τριακοσίοις ἀνεχώρησε	πρὸς	τὸ θεῖον, ὅθεν οὐδὲ τελευτὴν
[1, 1]	τὸν Ἄδαμον οὐκ ἔχοντα κοινωνίαν	πρὸς	τὸ θῆλυ καὶ συνδιαίτησιν, οὐδὲ
[1, 2]	τε ἄλλα πονηρότατος ἦν καὶ	πρὸς	τὸ κερδαίνειν μόνον ἀποβλέπων γῆν
[1, 21]	τὴν ἀδελφήν. (Ἰακώβῳ δὲ ἐκπλαγέντι	πρὸς	τὸ μέγεθος τῶν γεγονότων καὶ
[1, 13]	τὴν ἱερουργίαν ἐπισάξας ὄνῳ ἀπῄει	πρὸς	τὸ ὄρος. καὶ δύο μὲν
[1, 18]	ἐπὶ ταύτης ὑπὸ φθόνου μεῖναι	πρὸς	τὸ πᾶν ἐκωλύθη. ὁρῶν γὰρ
[1, 19]	ἐκδέξεταί σε μεγάλων ἀγαθῶν παρουσία	πρὸς	τὸ πᾶν κατὰ τὴν ἐμὴν
[1, 3]	χείρω κακίαν καταδικασθέντας, εἰ μὴ	πρὸς	τὸ παντελὲς εἶεν σεσωσμένοι, τηρηθεῖεν
[1, 8]	τῆς Αἰγύπτου. Λῶτος δὲ τὴν	πρὸς	τὸ πεδίον κειμένην καὶ ποταμὸν
[1, 5]	καὶ μετέβαλεν, οἱ δὲ καὶ	πρὸς	τὸ σαφέστερον εἶναι δοκοῦν τοῖς
[1, 5]	καλλωπίσαντες τὰ ἔθνη τοῖς ὀνόμασι	πρὸς	τὸ συνετὸν αὐτοῖς καὶ κόσμον
[1, 19]	δ' αὐτὸ καὶ Λεία ποιεῖ	πρὸς	τὸ τῆς ἀδελφῆς ἔργον ἀντιτεχνασαμένη:
[1, 2]	δ' εἴ τις ὀκνηρὸς ἦν	πρὸς	τὸ φονεύειν, ἄλλην ἀπόνοιαν ἦν
[1, 3]	εἶτα προϊ όντος χρόνου μεταβάλλονται	πρὸς	τὸ χεῖρον ἐκ τῶν πατρίων
[1, 7]	ὑστεροῦντας φανεροὺς γίνεσθαι μηδ' ὅσα	πρὸς	τὸ χρησιμώτερον ἡμῖν συνεργοῦσι κατὰ
[1, 6]	ἦν τοῦ ζῆν ἑκατὸν ἔτη	πρὸς	τοῖς εἴκοσι τοσαῦθ' ὁρίσαντος τοῦ
[1, 0]	πόνῳ, προθυμότερον ἐπερρώσθην, ἔτι κἀκεῖνα	πρὸς	τοῖς εἰρημένοις λογισάμενος οὐ παρέργως,
[1, 6]	Ἕβερος δὲ τετάρτῳ καὶ τριακοστῷ	πρὸς	τοῖς ἑκατὸν γεννᾷ Φάλεγον γεννηθεὶς
[1, 6]	δὲ Σεροῦγον ἔτη τριάκοντα γεγονὼς	πρὸς	τοῖς ἑκατόν: ἐν δὲ τοῖς
[1, 14]	βιώσασα ἔτη ἑπτὰ καὶ εἴκοσι	πρὸς	τοῖς ἑκατόν. θάπτουσι δ' αὐτὴν
[1, 17]	τὸν πάντα χρόνον ἐτῶν ἑβδομηκονταπέντε	πρὸς	τοῖς ἑκατὸν καὶ θάπτεται ἐν
[1, 22]	γὰρ ἔτη πέντε καὶ ὀγδοήκοντα	πρὸς	τοῖς ἑκατὸν μετὰ ἀρετῆς οὕτως
[1, 6]	κατὰ πέμπτον καὶ τριακοστὸν ἔτος	πρὸς	τοῖς ἑκατόν: Σημᾷ δὲ υἱὸς
[1, 3]	τοῦτον εἰς ἐννέα καὶ ἑξήκοντα	πρὸς	τοῖς ἐνακοσίοις βιώσαντα Ἄνωχος υἱὸς
[1, 3]	ἔτος: οὗτος ἐβίωσεν ἔτη δώδεκα	πρὸς	τοῖς ἐνακοσίοις. Καϊ νᾶς δὲ
[1, 10]	τρισκαιδέκατον ἔτος ἔχοντος αὐτὸς ἐνενηκοστὸν	πρὸς	τοῖς ἐννέα διῆγεν. ~(Ὑπὸ δὴ
[1, 3]	οὗτος ζήσας πέντε καὶ ἑξήκοντα	πρὸς	τοῖς τριακοσίοις ἀνεχώρησε πρὸς τὸ
[1, 1]	ὀργισθεὶς ἐπὶ τῇ κακοηθείᾳ τῇ	πρὸς	τὸν Ἄδαμον καὶ ἰὸν ἐντίθησιν
[1, 20]	ἐνετέλλετο δὲ τοῖς πεμπομένοις λέγειν	πρὸς	τὸν Ἡσαῦν, ὅτι νομίσας Ἰάκωβος
[1, 2]	οὐκ ἔχων ὅ τι λέγοι	πρὸς	τὸν θεὸν ἀμηχανεῖν μὲν καὶ
[1, 21]	κόρην. ὁ δὲ πεισθεὶς ἧκε	πρὸς	τὸν Ἰάκωβον δεόμενος τῷ παιδὶ
[1, 2]	θεὸς συνεὶς τὸ ἔργον ἧκε	πρὸς	τὸν Κάιν περὶ τἀδελφοῦ πυνθανόμενος,
[1, 19]	βραδύνοντα. (Ταῦτ' εἰποῦσα παρῆγεν αὐτὸν	πρὸς	τὸν Λάβανον, καὶ γνωρισθεὶς ὑπὸ
[1, 3]	ἐνακοσίων καὶ πεντήκοντα. μηδεὶς δὲ	πρὸς	τὸν νῦν βίον καὶ τὴν
[1, 16]	ἐξ ἁπασῶν ἐκείναις τε τῆς	πρὸς	τὸν ξένον ἐπιπλήττει δυσκολίας, τίνος
[1, 20]	πᾶν καὶ αὐτὸς συμβαδίζειν αὐτοῖς	πρὸς	τὸν πατέρα, Ἰακώβου δὲ προφασιζομένου
[1, 19]	ἀγαθοῦ. χωρεῖν τε ἐκέλευεν ἤδη	πρὸς	τὸν πατέρα καὶ ἕπεσθαι πρὸς
[1, 19]	τοῦτο μέντοι γ' οὐδὲν ἐμποδίζειν	πρὸς	τὸν Ῥαχήλας γάμον, ἀλλ' ἐρῶντι
[1, 13]	ἐπενηνόχει καὶ ἦν εὐτρεπῆ, λέγει	πρὸς	τὸν υἱόν: ὦ παῖ, μυρίαις
[1, 3]	δ' οἱ ἄνθρωποι τῷ κομιζομένῳ	πρὸς	τοὺς ἀποτροπιασμούς. μέμνηται δὲ τούτων
[1, 10]	οῦσαν αὐτὴν ἄγγελος θεῖος κελεύων	πρὸς	τοὺς δεσπότας ἐπανιέναι: βίου γὰρ
[1, 10]	βασιλεύσοντος. τούτοις πείθεται καὶ ἐπανελθοῦσα	πρὸς	τοὺς δεσπότας συγγνώμης ἔτυχε: τίκτει
[1, 19]	Χαναναίας ἐπορεύετο καὶ διὰ τὸ	πρὸς	τοὺς ἐπιχωρίους μῖσος παρ' οὐδένα
[1, 18]	αὐτῷ δι' ἡδονῆς συνάψασθαι συγγένειαν	πρὸς	τοὺς ἐπιχωρίους. οὐ βουλόμενος δὲ
[1, 19]	προνομῆς ἀντὶ τούτων ἀξιώσειν, καὶ	πρὸς	τοὺς ἰδίους ἀπαλλάττεσθαι γονεῖς βουλόμενον
[1, 0]	κἀμοὶ συμβεβήκασι: τὸν μὲν γὰρ	πρὸς	τοὺς Ῥωμαίους πόλεμον ἡμῖν τοῖς
[1, 19]	εὔνοιαν δικαίαν, ἣν γυναιξὶ γαμεταῖς	πρὸς	τοὺς συνοικοῦντας εἶναι συμβέβηκεν: ἕπονται
[1, 21]	μέγεθος τῶν γεγονότων καὶ χαλεπαίνοντι	πρὸς	τοὺς υἱοὺς ὁ θεὸς παραστὰς
[1, 12]	γυναῖκα, καὶ ῥᾷον διατεθεὶς φράζει	πρὸς	τοὺς φίλους, ὡς ὁ θεὸς
[1, 3]	καὶ Ἑλλάνικος καὶ Ἀκουσίλαος καὶ	πρὸς	τούτοις Ἔφορος καὶ Νικόλαος ἱστοροῦσι
[1, 3]	Μῶχός τε καὶ Ἑστιαῖος καὶ	πρὸς	τούτοις ὁ Αἰγύπτιος Ἱερώνυμος οἱ
[1, 3]	τοῦ πλοίου ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ	πρὸς	τῷ ὄρει τῶν Κορδυαίων ἔτι
[1, 16]	καὶ ὁμομήτριος. πέμπει τοίνυν οὗτος	πρὸς	ὑμᾶς ἀξιῶν τὴν κόρην ταύτην
[1, 10]	συμφορᾶς ἔχοντας, οἱ δὲ μήπω	πρὸς	ὕπνον τετραμμένοι μάχεσθαι δ' ὑπὸ
[1, 6]	δὲ Χέθιμα τὴν νῆσον ἔσχε,	Κύπρος	αὕτη νῦν καλεῖται, καὶ ἀπ'
[1, 6]	ἐνακοσίοις μετὰ τὴν ἐπομβρίαν ἐγένετο.	Θέρρος	μὲν γὰρ ἑβδομηκοστῷ ποιεῖται τὸν
[1, 6]	Ναχώρης υἱὸς τίκτεται: τούτου δὲ	Θέρρος:	πατὴρ δὲ οὗτος Ἁβράμου γίνεται,
[1, 2]	τε πρῶτος ἐπενόησεν. πατὴρ δὲ	θυγατρὸς	γενόμενος ὁ Λάμεχος Νοεμᾶς ὄνομα,
[1, 19]	μητρὸς κατὰ γάμον τῆς Λαβάνου	θυγατρὸς	τοῦ ἐκείνης ἀδελφοῦ, ἐπιτρέψαντος Ἰσάκου
[1, 11]	εἴποι δ' ἄν τις ἀπὸ	πατρός.	Ἄμμανον δ' ἡ νεωτέρα ποιεῖται:
[1, 18]	τοῦ πατρὸς τυγχάνειν: τοῦ δὲ	πατρὸς>	ἀρνουμένου διὰ τὸ πάσας εἰς
[1, 19]	οὗτος ἥκοι τὰ περὶ τοῦ	πατρὸς	αὐτῆς ἀναπυνθανόμενος. ἡ δὲ ἡσθεῖσα
[1, 19]	δ' εἰ καταληφθεῖεν ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	αὐτῆς διωχθέντες ἔχοι τούτοις προσφυγοῦσα
[1, 12]	πρεσβύτερον καὶ κακουργεῖν δυνάμενον τοῦ	πατρὸς	αὐτοῖς ἀποθανόντος. ἔπειθεν οὖν τὸν
[1, 3]	καὶ ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν τοῦ	πατρὸς	αὐτῷ τυγχάνοντος. οὗτος ζήσας πέντε
[1, 13]	ἀντὶ σαυτοῦ παρεσχημένος. (Ἴσακος δέ,	πατρὸς	γὰρ ἦν οἵου τετυχηκότα γενναῖον
[1, 21]	δὲ ταῦτα δίχα τῆς τοῦ	πατρὸς	γνώμης ἐπανάγουσι τὴν ἀδελφήν. (Ἰακώβῳ
[1, 19]	(Ἦσαν δ' ἑκατέραις θεραπαινίδες τοῦ	πατρὸς	δόντος Ζελφὰ μὲν Λείας Ῥαχήλας
[1, 19]	Ἡσαῦν, ὃν ἐπεὶ τῶν τοῦ	πατρὸς	εὐχῶν διήμαρτε σοφίᾳ τῆς μητρὸς
[1, 7]	τῷ θεῷ. (Μνημονεύει δὲ τοῦ	πατρὸς	ἡμῶν Ἁβράμου Βηρωσός, οὐκ ὀνομάζων,
[1, 13]	τοῦ ζῆν τρόπον, ἀλλ' ὑπὸ	πατρὸς	ἰδίου θεῷ τῷ πάντων πατρὶ
[1, 13]	ἦν δίκαιος, εἰ θεοῦ καὶ	πατρὸς	μέλλει κρίσιν ἀπωθεῖσθαι καὶ μὴ
[1, 19]	καὶ ποιήσασθαι τοιούτους λόγους. Ἰάκωβε,	πατρὸς	ὄντα σε ἀγαθοῦ καὶ πάππου
[1, 19]	τοῖς νέοις, προπεπυσμένη παρὰ τοῦ	πατρὸς	τὰ περὶ τῆς Ῥεβέκκας καὶ
[1, 13]	ἑτοίμως, ὅτε καὶ μόνου τοῦ	πατρὸς	ταῦτα προαιρουμένου μὴ ὑπακούειν ἄδικον
[1, 19]	Λαβάνου πατρὸς τοῦ σοῦ ἀδελφὴ	πατρός	τε τοῦ αὐτοῦ καὶ μητρός,
[1, 19]	Ῥεβέκκα γὰρ μήτηρ ἐμὴ Λαβάνου	πατρὸς	τοῦ σοῦ ἀδελφὴ πατρός τε
[1, 18]	τῶν ὁμοίων τἀδελφῷ παρὰ τοῦ	πατρὸς	τυγχάνειν: τοῦ δὲ πατρὸς> ἀρνουμένου
[1, 19]	πατρός τε τοῦ αὐτοῦ καὶ	μητρός,	ἀνεψιοὶ δ' ἐσμὲν ἡμεῖς ἐγώ
[1, 19]	ἔλεγεν ἐπὶ τῇ μνήμῃ τῆς	μητρὸς	αὐτοῦ κειμένῳ καὶ πρὸς μόνῃ
[1, 19]	πατρὸς εὐχῶν διήμαρτε σοφίᾳ τῆς	μητρὸς	εἰς αὐτὸν γενομένων, ἀποκτεῖναι ζητεῖν
[1, 19]	ἐνθάδε παρουσίας κατὰ τὴν τῆς	μητρὸς	ἐντολήν: πᾶσί τε γὰρ ἡμῖν
[1, 16]	τεκμαίρεσθαι δὲ καὶ τὴν τῆς	μητρὸς	καὶ τἀδελφοῦ φιλανθρωπίαν αὐτῆς ἔλεγεν,
[1, 19]	τὴν Μεσοποταμίαν στελλόμενος ὑπὸ τῆς	μητρὸς	κατὰ γάμον τῆς Λαβάνου θυγατρὸς
[1, 12]	ἀποικίαν ἐκπέμπειν αὐτὸν μετὰ τῆς	μητρός.	ὁ δὲ κατὰ μὲν ἀρχὰς
[1, 19]	λογιζόμενος. σὺ δὲ οὔτε τῆς	μητρὸς	τῆς σαυτοῦ καὶ ἧς ἔχεις
[1, 19]	δὲ καὶ κατηγορίαν ἐποιεῖτο, ὅτι	μητρὸς	ὢν ἀδελφὸς τῆς αὐτοῦ καὶ
[1, 6]	καὶ κοίλης Συρίας: Ἀρμενίαν δὲ	Ὄτρος,	καὶ Γεθέρης Βακτριανούς, Μήσας δὲ
[1, 18]	ἐκύει τὸ γύναιον, καὶ τῆς	γαστρὸς	ἐπὶ μεῖζον ὀγκουμένης ἀγωνιάσας ἀνήρετο
[1, 12]	Μάσμασος Ἰδουμᾶς Μάσμησος Χόδαμος Θέμανος	Ἰετοῦρος	Νάφαισος Κάδμασος. οὗτοι πᾶσαν τὴν
[1, 11]	χωρίον κατασχὼν περιγραφὲν ὑπὸ τοῦ	πυρός:	Ζωὼρ ἔτι καὶ νῦν λέγεται:
[1, 2]	ἔσεσθαι τὸν μὲν κατ' ἰσχὺν	πυρὸς	τὸν ἕτερον δὲ κατὰ βίαν
[1, 12]	ἀνύβριστον κομίζεσθαι. τοῦ δὲ θεοῦ	μάρτυρος	ὄντος καὶ τοῦ τῆς γυναικὸς
[1, 19]	ἦσαν υἱοί, ὧν Βαθουῆλος ὁ	σὸς	πάππος Ναχώρου γίνεται παῖς, Ἁβράμου
[1, 13]	ἀλλ' ἐπεὶ θεοῦ τε βουλομένου	σὸς	πατὴρ ἐγενόμην καὶ πάλιν τούτῳ
[1, 12]	Μάσμησος Χόδαμος Θέμανος Ἰετοῦρος Νάφαισος	Κάδμασος.	οὗτοι πᾶσαν τὴν ἀπ' Εὐφράτου
[1, 12]	πάντες, Ναβαιώθης Κήδαρος Ἀβδεῆλος Μάσσαμος	Μάσμασος	Ἰδουμᾶς Μάσμησος Χόδαμος Θέμανος Ἰετοῦρος
[1, 12]	Κήδαρος Ἀβδεῆλος Μάσσαμος Μάσμασος Ἰδουμᾶς	Μάσμησος	Χόδαμος Θέμανος Ἰετοῦρος Νάφαισος Κάδμασος.
[1, 12]	Ἰδουμᾶς Μάσμησος Χόδαμος Θέμανος Ἰετοῦρος	Νάφαισος	Κάδμασος. οὗτοι πᾶσαν τὴν ἀπ'
[1, 19]	διὰ τὸ πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους	μῖσος	παρ' οὐδένα μὲν ἠξίου κατάγεσθαι,
[1, 6]	ἦρχεν, Αἰολεῖς δὲ νῦν εἰσι,	Θάρσος	δὲ Θαρσεῖς: οὕτως γὰρ ἐκαλεῖτο
[1, 6]	παλαιὸν ἡ Κιλικία. σημεῖον δέ:	Ταρσὸς	γὰρ παρ' αὐτοῖς τῶν πόλεων
[1, 3]	τοῦ Ἀνώσου σὺν ἀδελφαῖς πλείοσιν,	Ἄνωσος	δὲ Σήθου υἱὸς ἦν τοῦ
[1, 3]	τὴν Αἰγυπτίων ποιησάμενος ἀναγραφὴν καὶ	Βηρωσὸς	ὁ τὰ Χαλδαϊ κὰ συναγαγὼν
[1, 3]	βαρβαρικὰς ἱστορίας ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι	Βηρωσὸς	ὁ Χαλδαῖος: διηγούμενος γὰρ τὰ
[1, 7]	δὲ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἁβράμου	Βηρωσός,	οὐκ ὀνομάζων, λέγων δ' οὕτως:
[1, 3]	τῆς γῆς ἐκλελειμμένον ὑπὸ τοῦ	ὕδατος	ἀσφαλές ἐστιν ἤδη πρὸς ἔκβασιν:
[1, 3]	ἐπικλύζεσθαι μηδ' ἡττᾶσθαι τῆς τοῦ	ὕδατος	βίας. καὶ Νῶχος μὲν οὕτως
[1, 12]	τὰ ἀναγκαῖα, ἐν κακοῖς ἦν,	ὕδατος	δὲ σπανίζοντος ὑπ' ἐλάτῃ τινὶ
[1, 3]	ὕστερον ἡμέραις μᾶλλον ὑποχωροῦντος τοῦ	ὕδατος	μεθίησι κόρακα βουλόμενος μαθεῖν, εἴ
[1, 16]	ἀνθρώπους αὐτάς ποτε, αἳ μηδ'	ὕδατος	μετέδοσαν λέγουσα, καὶ παρέχει αὐτῷ
[1, 2]	δὲ κατὰ βίαν καὶ πλῆθος	ὕδατος,	στήλας δύο ποιησάμενοι τὴν μὲν
[1, 12]	συντίθενται ἀδόλως πολιτεύσεσθαι ὑπέρ τινος	φρέατος	ποιούμενοι τὸν ὅρκον, ὃ Βηρσουβαὶ
[1, 19]	καὶ παρθένους ὑπέρ τινος ἱδρυμένους	φρέατος	συνδιέτριβεν αὐτοῖς χρῄζων ποτοῦ εἴς
[1, 3]	δ' αὐτὸς μὲν ἀπὸ Ἀδάμου	δέκατος:	Λαμέχου γάρ ἐστιν υἱός, οὗ
[1, 6]	δὲ οὗτος Ἁβράμου γίνεται, ὃς	δέκατος	μέν ἐστιν ἀπὸ Νώχου, δευτέρῳ
[1, 3]	μῆκος τριακοσίων πεντήκοντα δὲ τὸ	πλάτος	καὶ τριάκοντα τὸ βάθος, εἰς
[1, 20]	καὶ γενομένου διὰ τὴν μάχην	ἀλγήματος	αὐτῷ περὶ τὸ νεῦρον τὸ
[1, 6]	τὸν τύπον ἐπὶ παντὸς τηρεῖ	σχήματος.	(Οἱ δὲ Χάμου παῖδες τὴν
[1, 13]	παιδὸς σφαγῆς. οὐ γὰρ ἐπιθυμήσας	αἵματος	ἀνθρωπίνου τὴν σφαγὴν αὐτῷ προστάξαι
[1, 3]	αἰώραν ἔχει καὶ φοράν, χωρὶς	αἵματος:	ἐν τούτῳ γάρ ἐστιν ἡ
[1, 10]	βωμὸν οἰωνῶν ἐφιπταμένων ἐπιθυμίᾳ τοῦ	αἵματος	φωνὴ θεία παρῆν ἀποσημαίνουσα πονηροὺς
[1, 15]	τὴν γῆν ἀπὸ τοῦ ἐκείνου	ὀνόματος	Ἀφρικὰ προσηγόρευσαν. μαρτυρεῖ δέ μου
[1, 20]	τῆς μάχης ἐκράτει τε τοῦ	φαντάσματος,	ὃ δὴ καὶ φωνῇ χρῆται
[1, 1]	ἀλλὰ βαθεῖ μὲν κρυπτομένης σκότει,	πνεύματος	δ' αὐτὴν ἄνωθεν ἐπιθέοντος, γενέσθαι
[1, 0]	ἡμῖν ἀρχαιολογίαν καὶ διάταξιν τοῦ	πολιτεύματος	ἐκ τῶν Ἑβραϊ κῶν μεθηρμηνευμένην
[1, 19]	παρακαλεῖ μεταδοῦναι δι' ἐπιθυμίας τοῦ	βρώματος	γενομένη. τῆς δ' οὐ πειθομένης,
[1, 2]	καὶ τὰ πρὸς ἡδονὴν τοῦ	σώματος	ἐκπορίζων, χαλκείαν τε πρῶτος ἐπενόησεν.
[1, 18]	περὶ τὸ κυνηγέσιον καὶ δύναμιν	σώματος	ἐν ὅπλοις καὶ πᾶσιν ἔργοις
[1, 19]	καταλιμπάνοντες: οἷς ἐγὼ τὸ ταύτης	κράτος	τῆς γῆς δίδωμι καὶ παισὶ
[1, 9]	δὲ τρισκαιδεκάτῳ ἀπέστησαν, καὶ διαβαίνει	στρατὸς	Ἀσσυρίων ἐπ' αὐτοὺς στρατηγούντων Ἀμαραψίδου
[1, 2]	Κάις δὲ τά τε ἄλλα	πονηρότατος	ἦν καὶ πρὸς τὸ κερδαίνειν
[1, 6]	ἔκειτο. θεασάμενος δὲ αὐτὸν ὁ	νεώτατος	τῶν παίδων τοῖς ἀδελφοῖς ἐπιγελῶν
[1, 22]	αὐτοῦ μετὰ Ἅβραμον τὸν πατέρα,	πολυχρονιώτατος	δέ: βιώσας γὰρ ἔτη πέντε
[1, 8]	αὐτῶν ἐν ταῖς συνουσίαις ὡς	συνετώτατος	καὶ δεινὸς ἀνὴρ οὐ νοῆσαι
[1, 3]	Μαθουσάλας δὲ Ἀνώχου παῖς κατὰ	ἔτος	αὐτῷ γεγονὼς πέμπτον καὶ ἑξηκοστὸν
[1, 16]	λέγεσθαι. ~(Ἰσάκῳ δὲ περὶ τεσσαρακοστὸν	ἔτος	γεγονότι γυναῖκα γνοὺς ἀγαγέσθαι ὁ
[1, 10]	οὖν ἕκτον ἤδη καὶ ὀγδοηκοστὸν	ἔτος	γεγονότι ὁ προειρημένος ἐγεννήθη, εἰς
[1, 19]	παρὸν οὐκ ἐφύλαττε πίστιν, εἰς	ἔτος	δὲ παρέξειν ἐπηγγέλλετο διὰ τὸ
[1, 6]	Σερούγῳ δὲ Ναχώρης τίκτεται περὶ	ἔτος	δεύτερον καὶ τριακοστὸν καὶ ἑκατοστόν:
[1, 3]	δὲ κατὰ πέμπτον καὶ διακοσιοστὸν	ἔτος	ἐγέννησεν Ἄνωσον, ὃς πέντε ζήσας
[1, 3]	δὲ φοβούμενος, μὴ καθ' ἕκαστον	ἔτος	ἐπικλύζῃ τὴν γῆν ὁ θεὸς
[1, 10]	κατ' ἐκείνην τὴν ἡμέραν τρισκαιδέκατον	ἔτος	ἔχοντος αὐτὸς ἐνενηκοστὸν πρὸς τοῖς
[1, 6]	γεννηθεὶς αὐτὸς ὑπὸ Σέλου τριακοστὸν	ἔτος	ἔχοντος καὶ ἑκατοστόν, ὃν Ἀρφάξαδος
[1, 13]	Ἰσάκου πέμπτον τε καὶ εἰκοστὸν	ἔτος	ἔχοντος τὸν βωμὸν κατασκευάζοντος καὶ
[1, 3]	τὸ πάθος κατὰ τὸ ἑξακοσιοστὸν	ἔτος	ἤδη Νώχου τῆς ἀρχῆς, ἐν
[1, 3]	ὄγδοον καὶ ὀγδοηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν	ἔτος	ἠνυκότι πεντήκοντα καὶ ἐνακοσίοις ἔτεσιν
[1, 6]	Ναχώρης δὲ Θέρρον εἰκοστὸν αὐτὸς	ἔτος>	καὶ ἑκατοστὸν ἤδη γεγονὼς ἐγέννησε:
[1, 3]	αὐτὸν περὶ ἐνενηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν	ἔτος:	οὗτος ἐβίωσεν ἔτη δώδεκα πρὸς
[1, 3]	ἐτελεύτησεν Ἰάρεδον καταλιπὼν υἱόν, ὃν	ἔτος	πέμπτον ἑξηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν γενόμενος
[1, 6]	ἐτέκνωσε κατὰ πέμπτον καὶ τριακοστὸν	ἔτος	πρὸς τοῖς ἑκατόν: Σημᾷ δὲ
[1, 12]	τὰς περιτομάς, Ἄραβες δὲ μετὰ	ἔτος	τρισκαιδέκατον: Ἰσμαῆλος γὰρ ὁ κτίστης
[1, 19]	γλῶτταν: καὶ μετ' αὐτὸν Νεφθάλεις,	μηχανητὸς	οἷον, διὰ τὸ ἀντιτεχνάσασθαι πρὸς
[1, 19]	συμμαχήσειν, εἰ καταφρονήσας αὐτοῦ τῆς	ὀλιγότητος	χωρήσειεν αὐτῷ διὰ μάχης. Λάβανος
[1, 4]	τῆς ἁμαρτίας: ἐπεὶ γὰρ ἤνθουν	νεότητος	πλήθει, πάλιν ὁ θεὸς αὐτοῖς
[1, 19]	ἀναπυνθανόμενος. ἡ δὲ ἡσθεῖσα ὑπὸ	νηπιότητος	τῇ παρουσίᾳ τοῦ Ἰακώβου ἀνέκρινεν
[1, 1]	ἐξ οὗ φράζεται τὸ μετὰ	στενότητος	ὀξύ: Γηὼν δὲ διὰ τῆς
[1, 0]	δεξιῶς, τὰ δ' ἀλληγοροῦντος μετὰ	σεμνότητος,	ὅσα δ' ἐξ εὐθείας λέγεσθαι
[1, 11]	φιλάνθρωπος καὶ μαθητὴς τῆς Ἁβράμου	χρηστότητος.	οἱ δὲ Σοδομῖται θεασάμενοι τοὺς
[1, 16]	τῆς εὐγενείας αὐτὴν καὶ τῆς	χρηστότητος,	ὅτι καὶ μετ' οἰκείου πόνου
[1, 1]	αὑτοῖς ἐπενόουν: τὸ γὰρ φυτὸν	ὀξύτητος	καὶ διανοίας ὑπῆρχε. φύλλοις οὖν
[1, 0]	προύτρεπον, καὶ μάλιστα δὴ πάντων	Ἐπαφρόδιτος	ἀνὴρ ἅπασαν μὲν ἰδέαν παιδείας
[1, 16]	κόρῃ τῆς ἐπὶ τῷ πιεῖν	χάριτος	ἀμοιβὴν εἶναι καὶ γέρας, δίκαιον
[1, 10]	Λώτου τοῦ συγγενοῦς εἰσῆλθε καὶ	οἶκτος	περὶ τῶν Σοδομιτῶν φίλων ὄντων
[1, 16]	καταχθῆναι τοῦ προσωτέρω χωρεῖν τῆς	νυκτὸς	αὐτὸν ἀφαιρουμένης, κόσμον τε φέρων
[1, 19]	προυτίθει τὴν εὐωχίαν τῶν γάμων.	νυκτὸς	δ' ἐπιγενομένης οὐδὲν προῃσθημένῳ τῷ
[1, 20]	συνθεὶς διὰ πάσης τῆς ἡμέρας	νυκτὸς	ἐπιγενομένης ἐκίνει τοὺς σὺν αὑτῷ:
[1, 3]	τὰς γενέσεις αὐτῶν μόνον ὁράτω.	(Ἐπισημήναντος	δὲ τοῦ θεοῦ καὶ ὕειν
[1, 18]	υἱόν: τοῦ δὲ τὸν βραχίονα	προτείναντος,	ᾧ τὴν αἰγέαν περιβέβλητο, ταύτης
[1, 13]	θυσίας προπεμπόμενος, ἄξιον οἶμαί σε	κρίναντος	αὐτοῦ μήτε νόσῳ μήτε πολέμῳ
[1, 11]	αὐτῆς ἀναδοθῆναι. (Ταῦτα τοῦ θεοῦ	κρίναντος	περὶ τῶν Σοδομιτῶν Ἅβραμος θεασάμενος
[1, 19]	τῆς τοιαύτης τιμῆς τῶν θεῶν	διδάξαντος	αὐτὴν Ἰακώβου, ἵνα δ' εἰ
[1, 18]	παράκλησιν τοῦ θεοῦ δέσποτα, λέγων,	παντὸς	αἰῶνος καὶ δημιουργὲ τῆς ὅλης
[1, 0]	τοῖς λαβοῦσιν, εἰ μὴ πρὸ	παντὸς	ἄλλου διδαχθεῖεν, ὅτι πάντων πατήρ
[1, 19]	ταύτῃ τυγχάνοντι: φανεῖσθαι δ' αὐτῷ	παντὸς	ἀντάξιον ἀγαθοῦ. χωρεῖν τε ἐκέλευεν
[1, 1]	ὅπως βίον εὐδαίμονα καὶ κακοῦ	παντὸς	ἀπαθῆ βιώσετε μηδεμιᾷ ξαινόμενοι τὴν
[1, 18]	παῖδα τοῦτον εὐμενὴς σῶζε καὶ	παντὸς	ἀπαθῆ κακοῦ διαφύλαττε δοὺς αὐτῷ
[1, 10]	μαχομένων καὶ τὸ γενναῖον κρατεῖ	παντὸς	ἀριθμοῦ, τριακοσίοις καὶ δεκαοκτὼ οἰκέταις
[1, 4]	ὁ θεὸς ἀφανίσαι μὲν ἐκ	παντὸς	οὐκ ἔκρινεν, ὅτι μηδ' ὑπὸ
[1, 16]	ἐστιν ἡμέτερος τοῦ τε οἴκου	παντὸς	σὺν τῇ μητρὶ προνοούμενος καὶ
[1, 6]	καὶ τοῦτον τὸν τύπον ἐπὶ	παντὸς	τηρεῖ σχήματος. (Οἱ δὲ Χάμου
[1, 3]	συνιόντες ὑβριστὰς ἐγέννησαν παῖδας καὶ	παντὸς	ὑπερόπτας καλοῦ διὰ τὴν ἐπὶ
[1, 11]	μέλλουσαν ἀπώλειαν τῶν Σοδομιτῶν αὐτῷ	φράσαντος	ἀπαλλάσσεται τήν τε γυναῖκα καὶ
[1, 6]	ὧδε τὴν χώραν ἀπ' αὐτοῦ	καλέσαντος,	Νεδέμου τε καὶ Πεθρωσίμου καὶ
[1, 6]	Ἀναμία καὶ Λαβίμου τοῦ μόνου	κατοικήσαντος	ἐν Λιβύῃ καὶ ὧδε τὴν
[1, 6]	Σάρραν δὲ Ἅβραμος. Θέρρου δὲ	μισήσαντος	τὴν Χαλδαίαν διὰ τὸ Ἀράνου
[1, 19]	ἴσθι μὴ κατ' ἐμὴν κακουργίαν	ἀπαναστήσαντος	ἀκολουθεῖν, ἀλλὰ κατ' εὔνοιαν δικαίαν,
[1, 12]	τὸ τὴν Σάρραν μειδιάσαι τέξεσθαι	φήσαντος	αὐτὴν τοῦ θεοῦ μὴ προσδοκῶσαν
[1, 19]	δὲ ἀσμένως ταῦτα ἀκούσαντος καὶ	φήσαντος	ἡδέως πάντα μένων παρ' αὐτῷ
[1, 11]	τοῖς πονηροῖς. τοῦ δὲ θεοῦ	φήσαντος	μηδένα εἶναι τῶν Σοδομιτῶν ἀγαθόν,
[1, 6]	ἔτη πρὸς τοῖς εἴκοσι τοσαῦθ'	ὁρίσαντος	τοῦ θεοῦ, ὅσα καὶ Μωυσεῖ
[1, 4]	καλεῖται Σεναάρ: τοῦ δὲ θεοῦ	κελεύσαντος	αὐτοὺς διὰ πολυανθρωπίαν στέλλειν ἀποικίας,
[1, 10]	τριετῆ καὶ τρυγόνα καὶ περιστερὰν	κελεύσαντος	διεῖλε, τῶν ὀρνέων οὐδὲν διελών.
[1, 7]	πέντε γεγονὼς ἔτη τοῦ θεοῦ	κελεύσαντος	εἰς τὴν Χαναναίαν μετελθεῖν, ἐν
[1, 10]	παίδων ἐσομένων, Σάρρα τοῦ θεοῦ	κελεύσαντος	ἐπικλίνει μίαν τῶν θεραπαινίδων Ἀγάρην
[1, 18]	ἐπὶ Γεράρων ἀπῄει τοῦ θεοῦ	κελεύσαντος.	ὑποδέχεται δ' αὐτὸν ὁ βασιλεὺς
[1, 19]	συγγενῆ. Ἰακώβου δὲ ἀσμένως ταῦτα	ἀκούσαντος	καὶ φήσαντος ἡδέως πάντα μένων
[1, 13]	κἂν ἐπράχθη τὸ ἔργον μὴ	στάντος	ἐμποδὼν τοῦ θεοῦ: βοᾷ γὰρ
[1, 18]	φανερᾷ δὲ ἔχθρᾳ τοῦ Ἰσάκου	ὑπεκστάντος,	δείσας μὴ τῆς προτέρας αὐτῷ
[1, 19]	Λαβάνου θυγατρὸς τοῦ ἐκείνης ἀδελφοῦ,	ἐπιτρέψαντος	Ἰσάκου τὸν γάμον διὰ τὸ
[1, 20]	θεοῦ. ταῦτα μέντοι προύλεγεν Ἰακώβου	δεηθέντος:	αἰσθόμενος γὰρ ἄγγελον εἶναι θεοῦ,
[1, 18]	κωλύοντες τὸ ἔργον, καὶ μὴ	βουληθέντος	φιλονικεῖν ἔδοξαν κεκρατηκέναι. ὑποχωρήσας δὲ
[1, 6]	αὐτὴν ἀμπέλοις, ἡνίκα τοῦ καρποῦ	τελεσφορηθέντος	καθ' ὥραν ἐτρύγησε καὶ παρῆν
[1, 20]	καὶ παῖδας ἐπαγόμενος μετὰ τοῦ	πορισθέντος	βίου, μετὰ τῶν τιμιωτάτων ἑαυτὸν
[1, 19]	τοῦ τῆς ἀδελφῆς κήδους ἐκεῖ	συναφθέντος.	τοῦ δ' Ἰακώβου τούτοις συγχωροῦντος
[1, 18]	πρὸς ἄμυναν ὧν ἔπαθεν Ἰσάκου	τραπέντος	φιλίαν ἄνωθεν ποιεῖται πρὸς αὐτὸν
[1, 18]	τὸ δὲ νεώτερον εἴχετο προϊ	όντος	αὐτοῦ κατὰ πτέρναν. ἠγάπα δὲ
[1, 0]	γραφὴν συνεμέτρησα: χρόνου δὲ προϊ	όντος,	ὅπερ φιλεῖ τοῖς μεγάλων ἅπτεσθαι
[1, 3]	πρὸς ἀρετὴν ἀποβλέποντες, εἶτα προϊ	όντος	χρόνου μεταβάλλονται πρὸς τὸ χεῖρον
[1, 12]	κομίζεσθαι. τοῦ δὲ θεοῦ μάρτυρος	ὄντος	καὶ τοῦ τῆς γυναικὸς συνειδότος
[1, 8]	δὲ χρόνοις ὕστερον τὴν Ἰουδαίαν	καταλαβόντος	Ἅβραμος Αἰγυπτίους εὐδαιμονεῖν πυθόμενος μεταίρειν
[1, 18]	ἦν. (Λιμοῦ δὲ τὴν γῆν	καταλαβόντος	Ἴσακος, δόξαν αὐτῷ χωρεῖν εἰς
[1, 10]	τοιαύταις εὐπραγίαις κομίζεσθαι. τοῦ δ'	ὑπολαβόντος	καὶ τίς ἂν εἴη χάρις
[1, 11]	ὑπὲρ ἐκείνων ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτῶν	λέγοντος	παρέξειν, οὐδ' οὕτως ἐπείσθησαν. (Ὁ
[1, 3]	ἦν ἑβδόμη, κατ' ὀλίγον ὑπονοστεῖν	ἀπολήγοντος.	ἔπειτα τῆς λάρνακος περὶ ἄκραν
[1, 19]	δ' ἑκατέραις θεραπαινίδες τοῦ πατρὸς	δόντος	Ζελφὰ μὲν Λείας Ῥαχήλας δὲ
[1, 0]	νῦν μὲν ὑπερβάλλομαι, θεοῦ δὲ	διδόντος	ἡμῖν χρόνον πειράσομαι μετὰ ταύτην
[1, 10]	ποιήσαντα τοὺς ἐχθρούς. Ἁβράμου δὲ	διδόντος	καὶ τὴν δεκάτην τῆς λείας
[1, 10]	Ἁβράμου δὲ αὐτὴν πρὸς αἰκίαν	παραδιδόντος	τῇ Σάρρᾳ δρασμὸν ἐπεβούλευσεν οὐχ
[1, 1]	σκότει, πνεύματος δ' αὐτὴν ἄνωθεν	ἐπιθέοντος,	γενέσθαι φῶς ἐκέλευσεν ὁ θεός.
[1, 1]	πᾶσαν ἐν κύκλῳ τὴν γῆν	περιρρέοντος,	ὃς εἰς τέσσαρα μέρη σχίζεται.
[1, 13]	εἰκοστὸν ἔτος ἔχοντος τὸν βωμὸν	κατασκευάζοντος	καὶ πυθομένου, τί καὶ μέλλοιεν
[1, 19]	τῶν υἱῶν Λείας μανδραγόρου μῆλα	κομίζοντος	τῇ μητρί, Ῥαχήλα θεασαμένη παρακαλεῖ
[1, 12]	ἐν κακοῖς ἦν, ὕδατος δὲ	σπανίζοντος	ὑπ' ἐλάτῃ τινὶ θεῖσα τὸ
[1, 0]	εὐθείας λέγεσθαι συνέφερε, ταῦτα ῥητῶς	ἐμφανίζοντος.	τοῖς μέντοι βουλομένοις καὶ τὰς
[1, 1]	θεοῦ δ' εἰς τὸν κῆπον	ἐλθόντος	ὁ μὲν Ἄδαμος πρότερον εἰς
[1, 19]	τὸν λόγον Λάβανος τοῦ χρόνου	διελθόντος	προυτίθει τὴν εὐωχίαν τῶν γάμων.
[1, 13]	ἅπασιν οἷς ἐθελήσειαν τοῦ θεοῦ	συλλαμβάνοντος	αὐτοῖς. ~(Καὶ Σάρρα μὲν οὐ
[1, 12]	κακουργεῖν δυνάμενον τοῦ πατρὸς αὐτοῖς	ἀποθανόντος.	ἔπειθεν οὖν τὸν Ἅβραμον εἰς
[1, 22]	Νεβρῶνι μνημείου προγονικοῦ ἐν αὐτῇ	τυγχάνοντος	αὐτοῖς. ἐγένετο δὲ Ἴσακος ἀνὴρ
[1, 3]	καὶ ἑκατὸν τοῦ πατρὸς αὐτῷ	τυγχάνοντος.	οὗτος ζήσας πέντε καὶ ἑξήκοντα
[1, 13]	σὴν προσδεξομένου καὶ παρ' αὐτῷ	καθέξοντος:	ἔσῃ τ' ἐμοὶ εἰς κηδεμόνα
[1, 12]	χρῄζων πρὸς αὐτὸν ἀφίκοιτο. ταῦτ'	εἰπόντος	Ἅβραμος οὔτε τὴν συγγένειαν τῆς
[1, 11]	ποτ' εἴη Σάρρα. τοῦ δ'	εἰπόντος	ἔνδον εἶναι, ἥξειν ἔφασαν εἰς
[1, 19]	ἐμῆς οἰκίας γεγενημένος ἔδρασας. ταῦτα	εἰπόντος	Λαβάνου Ἰάκωβος ἀπελογεῖτο μὴ μόνῳ
[1, 13]	καὶ μέλλοιεν θύειν ἱερείου μὴ	παρόντος,	τὸν θεὸν αὐτοῖς παρέξειν ἔλεγεν
[1, 2]	αὐτοῖς ἄχρι καὶ τελευτῆς δυσκόλου	προσπεσόντος,	σοφίαν τε τὴν περὶ τὰ
[1, 10]	μητέρα παιδὸς τῆς γῆς ἐκείνης	βασιλεύσοντος.	τούτοις πείθεται καὶ ἐπανελθοῦσα πρὸς
[1, 7]	ἐξουσίαν, ἀλλὰ κατὰ τὴν τοῦ	κελεύοντος	ἰσχὺν ὑπουργεῖν, ᾧ καλῶς ἔχει
[1, 10]	ἐκείνην τὴν ἡμέραν τρισκαιδέκατον ἔτος	ἔχοντος	αὐτὸς ἐνενηκοστὸν πρὸς τοῖς ἐννέα
[1, 6]	αὐτὸς ὑπὸ Σέλου τριακοστὸν ἔτος	ἔχοντος	καὶ ἑκατοστόν, ὃν Ἀρφάξαδος ἐτέκνωσε
[1, 13]	πέμπτον τε καὶ εἰκοστὸν ἔτος	ἔχοντος	τὸν βωμὸν κατασκευάζοντος καὶ πυθομένου,
[1, 20]	ὑπολελειμμένος φαντάσματι συντυχὼν διεπάλαιεν ἐκείνου	προκατάρχοντος	τῆς μάχης ἐκράτει τε τοῦ
[1, 18]	αὑτῷ τὴν ἄδειαν. εἶτα αὐτομάτου	παρασχόντος	αὐτῷ τὴν φρεωρυχίαν ἀνεπικώλυτον, Ῥοωβὼθ
[1, 19]	μισθὸν δὲ ὑπὲρ τούτου λαβεῖν	ἀξιοῦντος	τὸν Ῥαχήλας γάμον διά τε
[1, 3]	εἰσπραττόμενος καὶ πολὺ μᾶλλον σοῦ	παρακαλοῦντος.	εἰ δ' ἐπὶ πλέον ποτὲ
[1, 21]	ἔχων διὰ τὸ ἀξίωμα τοῦ	παρακαλοῦντος	οὔτε νόμιμον ἡγούμενος ἀλλοφύλῳ συνοικίζειν
[1, 11]	ὥρας ἐτράπησαν. τοῦ δὲ Λώτου	παραινοῦντος	σωφρονεῖν καὶ μὴ χωρεῖν ἐπ'
[1, 2]	τοῦ θεοῦ λιπαρῶς ἐγκειμένου καὶ	πολυπραγμονοῦντος	οὐκ εἶναι παιδαγωγὸς καὶ φύλαξ
[1, 0]	τοῦ νομοθέτου δεξιῶς, τὰ δ'	ἀλληγοροῦντος	μετὰ σεμνότητος, ὅσα δ' ἐξ
[1, 16]	δηλώσασα μέντοι Λαβάνῳ πρότερον τἀδελφῷ	συγχωροῦντος	ἄξειν αὐτὸν ἔλεγεν. (Ὡς οὖν
[1, 19]	συναφθέντος. τοῦ δ' Ἰακώβου τούτοις	συγχωροῦντος	ἑπτὰ ἐτῶν χρόνον συντίθεται: τοσάδε
[1, 19]	αὑτόν: τοῦ δὲ πενθεροῦ μὴ	συγχωροῦντος	κρύφα τοῦτο ποιεῖν ἐπενόει. τῶν
[1, 3]	ὀλίγαις δ' ὕστερον ἡμέραις μᾶλλον	ὑποχωροῦντος	τοῦ ὕδατος μεθίησι κόρακα βουλόμενος
[1, 2]	γυναιξὶν ἐποίησε φανερόν. ἔτι δὲ	ζῶντος	Ἀδάμου Κάιος τοὺς ἐγγόνους πονηροτάτους
[1, 18]	τε καὶ τὸν πατέρα γεγενημένην	προτιμῶντος	ἀπῆρεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ. (Τῶν
[1, 2]	δὲ διὰ τὸν ἐκείνου φόνον	πεφευγότος,	παιδοποιίας ἐφρόντιζε, καὶ δεινὸς εἶχεν
[1, 12]	ὄντος καὶ τοῦ τῆς γυναικὸς	συνειδότος	ἔλεγε μηδ' ἂν ὀρεχθῆναι τὴν
[1, 2]	δὲ μὴ θηρίοις ἀλώμενος περιπέσῃ	δεδιότος	καὶ τοῦτον ἀπόληται τὸν τρόπον,
[1, 6]	ἣν ἔτυχον καταλαμβάνοντες, καὶ μηδενὸς	προκατῳκηκότος	τὰ ἔθνη τοῖς αὑτῶν ἐκάλουν
[1, 2]	πρὶν εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν φθαρῆναι,	προειρηκότος	ἀφανισμὸν Ἀδάμου τῶν ὅλων ἔσεσθαι
[1, 1]	τό τε φῶς καὶ τὸ	σκότος	καὶ τῷ μὲν ὄνομα ἔθετο
[1, 11]	καὶ πολυπραγμονοῦσα τὰ περὶ αὐτὴν	ἀπηγορευκότος	τοῦ θεοῦ τοῦτο μὴ ποιεῖν
[1, 19]	βοσκημάτων τὴν ἡμίσειαν Λαβάνου μὴ	προεγνωκότος.	τοὺς δὲ τύπους ἐπεφέρετο τῶν
[1, 1]	χαλεπαίνειν αὐτῷ τὴν γυναῖκα τοῦ	γεγονότος	αἰτιώμενος καὶ λέγων ὑπ' αὐτῆς
[1, 3]	οὗτος ἀπὸ Ἀδάμου τοῦ πρώτου	γεγονότος	ἐτῶν ὑπῆρχε δισχιλίων διακοσίων ἑξηκονταδύο.
[1, 6]	Ἀφρικὴν προσαγορεύεσθαι συμβέβηκε. Χαναναῖος δὲ	τέταρτος	ὢν Χάμου παῖς τὴν νῦν
[1, 9]	Βαλήνων βασιλεύς: μοίρας δ' ἦρχον	ἕκαστος	ἰδίας. ἐπὶ τούτους στρατεύσαντες Ἀσσύριοι
[1, 2]	κρίνειν δυναμένην καὶ γενόμενος αὐτὸς	ἄριστος	μιμητὰς τῶν αὐτῶν τοὺς ἀπογόνους
[1, 8]	μετακοσμήσειν αὐτοὺς ἐπὶ τὸ βέλτιον	αὐτὸς	ἄμεινον φρονῶν. ἐπαγόμενος δὲ καὶ
[1, 19]	λείας ἧς ἐγκαλεῖς, φησίν, ἀδικῶν	αὐτὸς	ἂν εὑρεθείης ἐπ' ἄλλῳ κριτῇ:
[1, 20]	εἶχεν ἐκ τῶν παρόντων, ὅπως	αὐτὸς	ἀπαθὴς σώζοι τοὺς σὺν αὑτῷ
[1, 3]	ἄξειν, οὔτε τοὺς διεφθαρμένους λέγων	αὐτὸς	ἀπολέσαι, κακίᾳ δὲ τῇ οἰκείᾳ
[1, 2]	ἀγνοεῖς εἰπεῖν τί γέγονεν, ὃν	αὐτὸς	ἀπολώλεκας. τῆς μὲν οὖν ἐπὶ
[1, 2]	καλὰ κρίνειν δυναμένην καὶ γενόμενος	αὐτὸς	ἄριστος μιμητὰς τῶν αὐτῶν τοὺς
[1, 3]	ἑκατόν, ᾧ τὴν ἀρχὴν παρέδωκεν	αὐτὸς	αὐτὴν κατασχὼν ἐννέα καὶ ἑξήκοντα
[1, 13]	ἔλεγεν, οὐδὲ οὗ πατέρα ἐποίησεν	αὐτὸς	ἀφελέσθαι τούτου βουλόμενος μετὰ τοιαύτης
[1, 13]	θεοῦ πρόρρησιν καὶ ἣν εἶχεν	αὐτὸς	γνώμην περὶ τῆς τοῦ παιδὸς
[1, 16]	παραλαμβάνοντες οἱ Λαβάνου θεράποντες ἐτημέλουν,	αὐτὸς	δὲ δειπνήσων εἰσήγετο σὺν αὐτῷ
[1, 19]	μὲν ὑπὲρ τοῦ μηδὲν ἀδικεῖν	αὐτὸς	ἔλεγε, προσενεκάλει δὲ καὶ κατηγορίαν
[1, 10]	τὴν ἡμέραν τρισκαιδέκατον ἔτος ἔχοντος	αὐτὸς	ἐνενηκοστὸν πρὸς τοῖς ἐννέα διῆγεν.
[1, 16]	ἀσφαλεστέροις ἔφασκεν ἢ τούτοις, οἷς	αὐτὸς	ἐπειράθη. τεκμαίρεσθαι δὲ καὶ τὴν
[1, 12]	βασιλέα τῶν ἐπιχωρίων: ὃς καὶ	αὐτὸς	ἐρασθεὶς τῆς Σάρρας φθείρειν οἷός
[1, 6]	Ἅβραμον: Ναχώρης δὲ Θέρρον εἰκοστὸν	αὐτὸς	ἔτος> καὶ ἑκατοστὸν ἤδη γεγονὼς
[1, 2]	τὸν θεὸν ἀμηχανεῖν μὲν καὶ	αὐτὸς	ἔφασκε τὸ πρῶτον ἐπὶ τἀδελφῷ
[1, 15]	αὐτοῦ ταύτῃ κατεσκευάσαντο. ~(Γαμεῖ δ'	αὐτὸς	Κατούραν ὕστερον, ἐξ ἧς αὐτῷ
[1, 19]	σπονδὰς δὲ ποιεῖσθαι πρὸς Ἰάκωβον,	αὐτὸς	λέγων ἐκείνῳ συμμαχήσειν, εἰ καταφρονήσας
[1, 3]	τῶν οἰκείων διασώζεται. ἦν δ'	αὐτὸς	μὲν ἀπὸ Ἀδάμου δέκατος: Λαμέχου
[1, 11]	καὶ νῦν διαμένει. διαφεύγει δ'	αὐτὸς	μετὰ τῶν θυγατέρων εἰς βραχύ
[1, 13]	μᾶλλον ὑπὸ τῶν γονέων καὶ	αὐτὸς	ὁ παῖς ἐπιτηδεύων πᾶσαν ἀρετὴν
[1, 0]	πραγμάτων, ἅτε δὴ μεγάλοις μὲν	αὐτὸς	ὁμιλήσας πράγμασι καὶ τύχαις πολυτρόποις,
[1, 20]	περὶ αὐτῶν τὸ πᾶν καὶ	αὐτὸς	συμβαδίζειν αὐτοῖς πρὸς τὸν πατέρα,
[1, 19]	καὶ γνωρισθεὶς ὑπὸ τοῦ μήτρωος	αὐτός	τε ἀδεὴς ἦν ἐν φίλοις
[1, 20]	περὶ τὸ νεῦρον τὸ πλατὺ	αὐτός	τε ἀπέχεται τῆς τούτου βρώσεως
[1, 3]	τε ζῷα τῆς λάρνακος ἐξαφίησιν	αὐτός	τε μετὰ τῆς γενεᾶς προελθὼν
[1, 8]	ἐπιτρέπει τῷ Λώτῳ: λαβὼν δ'	αὐτὸς	τὴν ὑπ' ἐκείνου καταλελειμμένην ὑπώρειαν
[1, 20]	τοῦτο θελήσειεν Ἡσαῦς, προσεκύνει δ'	αὐτὸς	τὸν ἀδελφὸν ἐγγὺς αὐτῷ γενόμενον
[1, 6]	τοῖς ἑκατὸν γεννᾷ Φάλεγον γεννηθεὶς	αὐτὸς	ὑπὸ Σέλου τριακοστὸν ἔτος ἔχοντος
[1, 3]	διὰ τοσούτων γὰρ ὁ μέγας	ἐνιαυτὸς	πληροῦται. μαρτυροῦσι δέ μου τῷ
[1, 6]	τούτου δὲ Θέρρος: πατὴρ δὲ	οὗτος	Ἁβράμου γίνεται, ὃς δέκατος μέν
[1, 1]	καὶ ψυχήν. ὁ δ' ἄνθρωπος	οὗτος	Ἄδαμος ἐκλήθη: σημαίνει δὲ τοῦτο
[1, 16]	ἢ μηδ' ὅλως ἐπιχωριάζειν ἐκτετιμημένα.	οὗτος	ἀπερχόμενος χρόνῳ διὰ τὸ εἶναι
[1, 3]	μηνὸς καὶ εἰκάδι. χρόνος δὲ	οὗτος	ἀπὸ Ἀδάμου τοῦ πρώτου γεγονότος
[1, 3]	ἐξ Αἰγύπτου τοὺς Ἑβραίους προαγαγών:	οὗτος	δ' αὐτῷ καὶ πρὸς ἁπάσας
[1, 3]	υἱός, οὗ πατὴρ ἦν Μαθουσάλας,	οὗτος	δὲ ἦν τοῦ Ἀνώχου τοῦ
[1, 3]	περὶ ἐνενηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν ἔτος:	οὗτος	ἐβίωσεν ἔτη δώδεκα πρὸς τοῖς
[1, 3]	ἑκατὸν τοῦ πατρὸς αὐτῷ τυγχάνοντος.	οὗτος	ζήσας πέντε καὶ ἑξήκοντα πρὸς
[1, 19]	Ἰάκωβον αὐτῇ λέγοντες, ὡς ξένος	οὗτος	ἥκοι τὰ περὶ τοῦ πατρὸς
[1, 2]	ἀπὸ Σήθου διελθεῖν: τραφεὶς γὰρ	οὗτος	καὶ παρελθὼν εἰς ἡλικίαν ἤδη
[1, 15]	καθήκει θάλασσαν. λέγεται δέ, ὡς	οὗτος	ὁ Ἑώφρην στρατεύσας ἐπὶ τὴν
[1, 1]	τῶν φυτῶν ἐπιμελεῖσθαι. ἄρδεται δ'	οὗτος	ὁ κῆπος ὑπὸ ἑνὸς ποταμοῦ
[1, 3]	ἔτει γενόμενον ἑβδομηκοστῷ καὶ ἑκατοστῷ.	οὗτος	ὁ Μαλαῆλος ζήσας πέντε καὶ
[1, 10]	ὕστερον ἐκάλεσεν Ἱεροσόλυμα. ἐχορήγησε δὲ	οὗτος	ὁ Μελχισεδὲκ τῷ Ἁβράμου στρατῷ
[1, 3]	πολὺ σωθῆναι. γένοιτο δ' ἂν	οὗτος,	ὅντινα καὶ Μωυσῆς ἀνέγραψεν ὁ
[1, 16]	τε καὶ ὁμομήτριος. πέμπει τοίνυν	οὗτος	πρὸς ὑμᾶς ἀξιῶν τὴν κόρην
[1, 16]	τὸν αὐτοῦ μέλλει ὁ γάμος	οὗτος	συντελεῖσθαι, ἐν ἐκείναις εὑρεθῆναι γνωρισθῆναι
[1, 6]	οὐ γὰρ ἐπιχώριος ἡμῖν ὁ	τοιοῦτος	αὐτῶν τύπος, ἀλλ' ἕν τε
[1, 10]	δὲ ὁ τρόπος τῆς θυσίας	τοιοῦτος:	δάμαλιν τριετίζουσαν καὶ αἶγα τριετίζουσαν
[1, 10]	βασιλεὺς δίκαιος: καὶ ἦν δὲ	τοιοῦτος	ὁμολογουμένως, ὡς διὰ ταύτην αὐτὸν
[1, 11]	τῶν Σοδομιτῶν πόλιν, καὶ ὁ	Λῶτος	αὐτοὺς ἐπὶ ξενίαν παρεκάλει: λίαν
[1, 8]	ἑπτὰ πρὸ Τάνιδος τῆς Αἰγύπτου.	Λῶτος	δὲ τὴν πρὸς τὸ πεδίον
[1, 11]	Σοδομιτῶν δὲ κατέκρινε πάνδημον ὄλεθρον.	Λῶτος	δὲ τοῦ θεοῦ τὴν μέλλουσαν
[1, 9]	δὲ ᾐχμαλωτίσθησαν, σὺν οἷς καὶ	Λῶτος	ἤγετο τοῖς Σοδομίταις σύμμαχος ἐληλυθώς.
[1, 2]	πανουργίαν περιαγαγών, ὅρους τε γῆς	πρῶτος	ἔθετο καὶ πόλιν ἐδείματο καὶ
[1, 2]	καὶ πλεονεκτῶν. (Ἄδαμος δὲ ὁ	πρῶτος	ἐκ γῆς γενόμενος, ἀπαιτεῖ γὰρ
[1, 10]	τοῖς συστρατευομένοις. Ἔσχων δ' ὁ	πρῶτος	ἐκαλεῖτο καὶ> Ἔννηρος καὶ Μαμβρῆς.
[1, 2]	τοῦ σώματος ἐκπορίζων, χαλκείαν τε	πρῶτος	ἐπενόησεν. πατὴρ δὲ θυγατρὸς γενόμενος
[1, 2]	ἀποβλέπων γῆν τε ἀροῦν ἐπενόησε	πρῶτος	καὶ κτείνει δὲ τὸν ἀδελφὸν
[1, 2]	προσηγορεύετο δὲ αὐτῶν ὁ μὲν	πρῶτος	Κάις, κτίσιν δὲ σημαίνει τοῦτο
[1, 7]	εἶναι, καινίσαι καὶ μεταβαλεῖν ἔγνω.	πρῶτος	οὖν τολμᾷ θεὸν ἀποφήνασθαι δημιουργὸν
[1, 1]	καὶ ὄρθρον τὴν ἀρχὴν τοῦ	φωτὸς	καὶ τὴν ἀνάπαυσιν προσαγορεύσας. καὶ
[1, 6]	Ταβαῖος γὰρ καὶ Γάδαμος καὶ	Τααῦος	καὶ Μαχᾶς ἐκ Ῥούμας παλλακῆς
[1, 6]	ὄνομα ἀπὸ τῶν Μεσράμου υἱῶν	Λίβυος	λεγομένου: μετ' οὐ πολὺ δ'
[1, 6]	ἐγένοντο, Οὖξος Βαοῦξος Μαουῆλος Ζάχαμος	Ἀζαοῦος	Ἰαδελφᾶς Ἰαδαφᾶς Βαθουῆλος: οὗτοι μὲν
[1, 15]	Ζεμβράνης Ἰαζάρης Μαδάνης Μαδιάνης Λουσούβακος	Σοῦος.	φύονται δὲ καὶ τούτοις παῖδες:
[1, 20]	μηδὲ ὑπέρτερον ἀνθρώπων τινὰ τῆς	ἰσχύος	ἔσεσθαι τῆς ἐκείνου. ἐκέλευσέ τε
[1, 6]	Οὐρῆ λεγομένῃ τῶν Χαλδαίων, καὶ	τάφος	αὐτοῦ μέχρι νῦν δείκνυται. γαμοῦσι
[1, 6]	Ἑβέρου παίδων ἦσαν υἱοὶ Ἐλμόδαδος	Σάλεφος	Ἀζερμώθης Εἰράης Ἐδώραμος Οὐζάλης Δαήλης
[1, 8]	αὐτὸν ἀνέλῃ, τέχνην ἐπενόησε τοιαύτην:	ἀδελφὸς	αὐτῆς εἶναι προσεποιήσατο κἀκείνην τοῦθ'
[1, 20]	βουλόμενος δὲ εἰδέναι, τί ὁ	ἀδελφὸς	αὐτοῦ φρονεῖ, τοὺς γνωσομένους ἕκαστα
[1, 16]	μὲν ἤδη τέθνηκε, Λάβανος δὲ	ἀδελφός	ἐστιν ἡμέτερος τοῦ τε οἴκου
[1, 16]	ὦ γύναι, τῶν παίδων πάππος	ἀδελφὸς	ἦν Ἁβράμου ὁμοπάτριός τε καὶ
[1, 19]	κατηγορίαν ἐποιεῖτο, ὅτι μητρὸς ὢν	ἀδελφὸς	τῆς αὐτοῦ καὶ συζεύξας αὐτῷ
[1, 0]	ἂν ἡ θεωρία καὶ λίαν	φιλόσοφος,	ἣν ἐγὼ νῦν μὲν ὑπερβάλλομαι,
[1, 9]	καὶ Λῶτος ἤγετο τοῖς Σοδομίταις	σύμμαχος	ἐληλυθώς. ~(Ἁβράμῳ δὲ ἀκούσαντι τὴν
[1, 13]	εὐμενὴς γέγονέ μοι παραστάτης καὶ	σύμμαχος	νῦν ἐπιτυχεῖν. ἐπεὶ δ' ἐγεννήθης
[1, 4]	τις ὑπὸ πολυχειρίας. τὸ μέντοι	πάχος	ἦν ἰσχυρὸν τοσοῦτον, ὥσθ' ὑπ'
[1, 18]	τὴν ἰσχὺν ὑπὸ μεγέθους πραγμάτων,	Ἀβιμέλεχος	δὲ κατ' αὐτοῦ φύεσθαι νομίζων
[1, 18]	ὑποδέχεται δ' αὐτὸν ὁ βασιλεὺς	Ἀβιμέλεχος	κατὰ ξενίαν καὶ φιλίαν τὴν
[1, 12]	ἔχειν παρ' αὐτῷ μένειν. καὶ	Ἀβιμέλεχος	τήν τε γῆν πρὸς αὐτὸν
[1, 3]	ἐννέα καὶ ἑξήκοντα καὶ ἐνακοσίοις.	Λάμεχος	δὲ ἄρξας ἑπτὰ καὶ ἑπτακοσίοις
[1, 2]	πατὴρ δὲ θυγατρὸς γενόμενος ὁ	Λάμεχος	Νοεμᾶς ὄνομα, ἐπεὶ τὰ θεῖα
[1, 2]	γίνεται παῖς Μαθουσάλας, τοῦ δὲ	Λάμεχος,	ᾧ παῖδες ὑπῆρξαν ἑπτὰ καὶ
[1, 18]	παραπλήσιον, κατὰ δὲ τὸ τῆς	τριχὸς	βάθος Ἡσαῦς εἶναί μοι δοκεῖς.
[1, 15]	φησιν ὁ προφήτης ὁ καὶ	Μάλχος	ἱστορῶν τὰ περὶ Ἰουδαίων, καθὼς
[1, 3]	τὰ Χαλδαϊ κὰ συναγαγὼν καὶ	Μῶχός	τε καὶ Ἑστιαῖος καὶ πρὸς
[1, 6]	δὲ περιστέλλουσι τὸν πατέρα. καὶ	Νῶχος	αἰσθόμενος τοῖς μὲν ἄλλοις παισὶν
[1, 3]	κατὰ τὴν Ἀρμενίαν συνεὶς ὁ	Νῶχος	ἀνοίγει τ' αὐτὴν καὶ θεασάμενος
[1, 3]	ταῦτ' εἰπὼν καὶ ὑποσχόμενος ἀπαλλάσσεται.	(Νῶχος	δὲ βιοὺς μετὰ τὴν ἐπομβρίαν
[1, 3]	οἱ μὲν οὕτως ἀφανίζονται πάντες,	Νῶχος	δὲ σώζεται μόνος ὑποθεμένου μηχανὴν
[1, 3]	Ἑλλήνων καὶ οὗτοι δράσαι παραδίδονται.	Νῶχος	δὲ τοῖς πραττομένοις ὑπ' αὐτῶν
[1, 3]	Μωυσῆς ἀνέγραψεν ὁ Ἰουδαίων νομοθέτης.	(Νῶχος	δὲ φοβούμενος, μὴ καθ' ἕκαστον
[1, 3]	τῆς τοῦ ὕδατος βίας. καὶ	Νῶχος	μὲν οὕτως μετὰ τῶν οἰκείων
[1, 6]	τοιαύτης αἰτίας ἐν συμφορᾷ γενομένας:	(Νῶχος	μετὰ τὴν ἐπομβρίαν τῆς γῆς
[1, 6]	αὐτῶν σχῆμα καὶ τελευτὴ μία,	Νῶχός	τέ τοι Νῶε καλεῖται καὶ
[1, 15]	Λούουρις: Μαδάνου δὲ Ἠφᾶς Ἑώφρην	Ἄνωχος	Ἐβιδᾶς Ἐλδᾶς. τούτοις ἅπασι τοῖς
[1, 3]	ἑξήκοντα πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις βιώσαντα	Ἄνωχος	υἱὸς διαδέχεται γεννηθεὶς περὶ ἔτη
[1, 4]	ὀκνηρῶς ἔχοντες: ἐλάμβανε δὲ θᾶττον	ὕψος	ἢ προσεδόκησεν ἄν τις ὑπὸ
[1, 19]	Λάβανον, καὶ γνωρισθεὶς ὑπὸ τοῦ	μήτρωος	αὐτός τε ἀδεὴς ἦν ἐν
[1, 18]	δὲ πέπαυτο τούτων καὶ παρῆν	Ἡσαῦς	ἀπὸ τῆς θήρας. καὶ τῆς
[1, 20]	αὐτοῦ δόλιον φρονοῦντα. καὶ ὁ	Ἡσαῦς	ἀσπασάμενος αὐτὸν ἀνήρετο τῶν παίδων
[1, 18]	διαμαρτίας Ἴσακος αἰσθόμενος ἡσυχίαν ἄγει,	Ἡσαῦς	δὲ ἠξίου τῶν ὁμοίων τἀδελφῷ
[1, 20]	καὶ οἱ μὲν ταῦτα ἐδήλουν,	Ἡσαῦς	δὲ περιχαρὴς γίνεται καὶ τῷ
[1, 18]	δὲ τὸ τῆς τριχὸς βάθος	Ἡσαῦς	εἶναί μοι δοκεῖς. καὶ μηδὲν
[1, 18]	τῷ πατρὶ διὰ τὴν δασύτητα	Ἡσαῦς	εἶναι, τὰ γὰρ ἄλλα πάντ'
[1, 18]	ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ παρακεκλημένον. (Καὶ	Ἡσαῦς	μὲν ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον ἐξώρμησεν:
[1, 18]	ἤδη γὰρ τὴν Ἰσμαήλου παῖδα	Ἡσαῦς	παρειλήφει πρὸς γάμον Βασεμάθην: οὐ
[1, 18]	ἑαυτοῦ. (Τῶν δὲ Ἰσάκου παίδων	Ἡσαῦς,	περὶ ὃν μάλιστα ὁ πατὴρ
[1, 20]	ἀνδρῶν μαχομένων, εἰ τοῦτο θελήσειεν	Ἡσαῦς,	προσεκύνει δ' αὐτὸς τὸν ἀδελφὸν
[1, 20]	προσεκύνει δ' αὐτὸς τὸν ἀδελφὸν	ἐγγὺς	αὐτῷ γενόμενον οὐδὲν περὶ αὐτοῦ
[1, 18]	κελεύσαντος. ὑποδέχεται δ' αὐτὸν ὁ	βασιλεὺς	Ἀβιμέλεχος κατὰ ξενίαν καὶ φιλίαν
[1, 8]	τὴν εὐμορφίαν τῆς γυναικὸς ὁ	βασιλεὺς	αὐτὸν ἀνέλῃ, τέχνην ἐπενόησε τοιαύτην:
[1, 10]	ἔνθα ὁ τῆς Σολυμᾶ ὑποδέχεται	βασιλεὺς	αὐτὸν Μελχισεδέκ: σημαίνει δὲ τοῦτο
[1, 10]	αὐτὸν Μελχισεδέκ: σημαίνει δὲ τοῦτο	βασιλεὺς	δίκαιος: καὶ ἦν δὲ τοιοῦτος
[1, 10]	δὲ αὐτῷ ὁ τῶν Σοδομιτῶν	βασιλεὺς	εἰς τόπον τινά, ὃν καλοῦσι
[1, 21]	παρακαλεῖ. ἀπῄει μὲν οὖν ὁ	βασιλεὺς	ἐλπίζων Ἰάκωβον παρέξειν τὸν γάμον,
[1, 9]	καὶ Συμμόβορος ὅ τε Βαλήνων	βασιλεύς:	μοίρας δ' ἦρχον ἕκαστος ἰδίας.
[1, 0]	μὲν ὁ δεύτερος μάλιστα δὴ	βασιλεὺς	περὶ παιδείαν καὶ βιβλίων συναγωγὴν
[1, 10]	δόσιν. ὁ δὲ τῶν Σοδομιτῶν	βασιλεὺς	τὴν μὲν λείαν ἔχειν Ἅβραμον
[1, 8]	αὐτοῦ: διὸ καὶ Φαραώθης ὁ	βασιλεὺς	τῶν Αἰγυπτίων οὐ τοῖς περὶ
[1, 13]	οὗ τὸ ἱερὸν Δαβίδης ὁ	βασιλεὺς	ὕστερον ἱδρύεται. ἔφερον δὲ σὺν
[1, 11]	ἐπινευσάντων δὲ ἄρτους τε προσέταξεν	εὐθὺς	ἐκ σεμιδάλεως γενέσθαι, καὶ μόσχον
[1, 12]	ἑκατέρων τῷ ὑστάτῳ ἔτει, ὃν	εὐθὺς	μετ' ὀγδόην ἡμέραν περιτέμνουσι, κἀξ
[1, 1]	αὐτὴν δὲ ταύτην τὴν ἡμέραν	εὐθὺς	φυτά τε καὶ σπέρματα γῆθεν
[1, 7]	ἱστοριῶν λέγει οὕτως: Ἁβράμης ἐβασίλευσεν	ἔπηλυς	σὺν στρατῷ ἀφιγμένος ἐκ τῆς
[1, 10]	ἀλλ' οὐκ ἀπολεῖς, φησί, μισθοὺς	οὓς	ἄξιόν ἐστίν σε ἐπὶ τοιαύταις
[1, 6]	ἔσχεν, οὓς Ἕλληνες Σύρους προσαγορεύουσιν:	οὓς	δὲ Λυδοὺς νῦν καλοῦσι, Λούδους
[1, 6]	αὐτῶν: Ἀραμαίους δὲ Ἄραμος ἔσχεν,	οὓς	Ἕλληνες Σύρους προσαγορεύουσιν: οὓς δὲ
[1, 8]	ἑκάστοις καὶ διαπτύων τοὺς λόγους	οὓς	ἐποιοῦντο περὶ τῶν ἰδίων κενοὺς
[1, 16]	ὁρμίσκον τε καί τινας κόσμους,	οὓς	εὐπρεπὲς φορεῖν παρθένοις, ἀνεδίδου τῇ
[1, 10]	τοὺς δ' ἀνθρώπους ἀπολαβεῖν ἠξίου,	οὓς	παρὰ τῶν Ἀσσυρίων ἔσωσεν οἰκείους
[1, 19]	καὶ τοὺς τύπους τῶν θεῶν,	οὓς	σέβειν πατρίους ὄντας νόμιμον ἦν,
[1, 19]	τοῖς προαστείοις καταλαβὼν καὶ παῖδας	ἐφήβους	καὶ παρθένους ὑπέρ τινος ἱδρυμένους
[1, 0]	δ' ἂν ἀποστῶσι τῆς τούτων	ἀκριβοῦς	ἐπιμελείας, ἄπορα μὲν γίνεται τὰ
[1, 19]	αὐτοῖς χρῄζων ποτοῦ εἴς τε	λόγους	αὐτοῖς ἀφικνούμενος ἀνέκρινεν αὐτούς, εἰ
[1, 19]	τε καλέσαι καὶ ποιήσασθαι τοιούτους	λόγους.	Ἰάκωβε, πατρὸς ὄντα σε ἀγαθοῦ
[1, 13]	εἶναι, δέχεται πρὸς ἡδονὴν τοὺς	λόγους	καὶ φήσας, ὡς οὐδὲ γεγονέναι
[1, 19]	ἠνάγκασε ποιήσασθαι τοὺς περὶ τούτου	λόγους.	Λάβανος δὲ ἡσθεὶς τούτοις ἐπινεύει
[1, 8]	αὐτῶν ἑκάστοις καὶ διαπτύων τοὺς	λόγους	οὓς ἐποιοῦντο περὶ τῶν ἰδίων
[1, 19]	μεθ' ἡμέραν τὸν Ἰάκωβον εἰς	λόγους	προκαλεσάμενος καὶ δηλώσας αὐτῷ τὸ
[1, 16]	αὐτὸν εἶπεν, ἐπεμέμφετο δὲ ὡς	μικρολόγους	ὑπειληφότα: πάντων γὰρ ἀμισθὶ μεθέξειν.
[1, 4]	τοῦ περὶ τὴν διάλεκτον πρῶτον	ἐναργοῦς:	Ἑβραῖοι γὰρ τὴν σύγχυσιν βαβὲλ
[1, 18]	καὶ παντὸς ἀπαθῆ κακοῦ διαφύλαττε	δοὺς	αὐτῷ βίον εὐδαίμονα καὶ κτῆσιν
[1, 19]	πενθερῷ, ἵνα τῆς ἀρετῆς πεῖραν	δοὺς	ἐπιγνωσθῇ μᾶλλον τίς εἴη. καὶ
[1, 19]	αὐτῷ καὶ τοῦ τῆς ἀδελφῆς	κήδους	ἐκεῖ συναφθέντος. τοῦ δ' Ἰακώβου
[1, 1]	ἐσκέπασαν καὶ ταῦτα πρὸ τῆς	αἰδοῦς	προβαλόμενοι μᾶλλον ἐδόκουν εὐδαιμονεῖν ὡς
[1, 20]	μετὰ τῶν τιμιωτάτων ἑαυτὸν ἐκείνῳ	παραδιδούς,	ὅτι κρίνοι μέγιστον ἀγαθὸν τὸ
[1, 6]	Ἕλληνες Σύρους προσαγορεύουσιν: οὓς δὲ	Λυδοὺς	νῦν καλοῦσι, Λούδους δὲ τότε,
[1, 6]	οὓς δὲ Λυδοὺς νῦν καλοῦσι,	Λούδους	δὲ τότε, Λούδας ἔκτισε. τῶν
[1, 12]	παρέξειν αὑτὸν εὐμενῆ τὸ λοιπὸν	ἀδεοῦς	ἐκείνου περὶ τὴν γυναῖκα γενομένου.
[1, 0]	τῶν ἀνθρωπίνων ἁμαρτημάτων εἰς τοὺς	θεοὺς	τῷ λόγῳ τὴν αἰσχύνην μετέθεσαν
[1, 6]	γὰρ τοῦ Ἑβέρου γίνεται παῖς	Ῥεούς:	τούτου δὲ Σεροῦγος, ᾧ Ναχώρης
[1, 16]	Μεσοποταμίαν, χειμῶνι μὲν ὑπὸ πηλῶν	βάθους,	θέρους δ' ὑπὸ ἀνυδρίας, ἔτι
[1, 1]	καὶ μετάρσια τὰ μὲν κατὰ	βάθους	τὰ δὲ δι' ἀέρος ἀνῆκε
[1, 11]	παρακαλῶν, μὴ τοὺς δικαίους καὶ	ἀγαθοὺς	συναπολλύναι τοῖς πονηροῖς. τοῦ δὲ
[1, 6]	Σιδὼν δ' ὑφ' Ἑλλήνων καλεῖται:	Ἀμαθοῦς	δὲ Ἀμάθουν κατῴκισεν, ἥτις ἔστι
[1, 18]	καὶ τοῦ κατὰ τὰς ὄψεις	πάθους	ἐμποδὼν ἦν αὐτῷ θερα πεύειν
[1, 19]	οἰηθεὶς τὴν θυγατέρα μετὰ τοιούτου	πάθους	τοῖς τύποις προσελθεῖν, ποιεῖται δ'
[1, 18]	ἀκμάζειν συνέβαινε τὴν ἰσχὺν ὑπὸ	μεγέθους	πραγμάτων, Ἀβιμέλεχος δὲ κατ' αὐτοῦ
[1, 19]	καὶ κατηγγελμένοις φαιδρύνει τε τοὺς	λίθους	ὡς τηλικούτων ἀγαθῶν ἐπ' αὐτοῖς
[1, 10]	θεός, ἀλλ' οὐκ ἀπολεῖς, φησί,	μισθοὺς	οὓς ἄξιόν ἐστίν σε ἐπὶ
[1, 6]	ἑσπερίων οἰκίσας ἐπωνύμους αὐτῷ κατέλιπε,	Σαβαίους	δὲ Σαβαῖος: Ναβρώδης δὲ Χούσου
[1, 6]	μὲν ἕξ, ὧν Σάβας μὲν	Σαβαίους,	Εὐίλας δὲ Εὐιλαίους ἔκτισεν, οἳ
[1, 6]	παῖδας ἔσχεν, ὧν Ἰουδάδας μὲν	Ἰουδαδαίους	Αἰθιοπικὸν ἔθνος τῶν ἑσπερίων οἰκίσας
[1, 6]	δὲ τοὺς νῦν Χαλδαίους καλουμένους	Ἀρφαξαδαίους	ὠνόμασεν ἄρξας αὐτῶν: Ἀραμαίους δὲ
[1, 6]	εὐδαιμόνησαν: Ἀρφαξάδης δὲ τοὺς νῦν	Χαλδαίους	καλουμένους Ἀρφαξαδαίους ὠνόμασεν ἄρξας αὐτῶν:
[1, 6]	δὲ Ἕβερος, ἀφ' οὗ τοὺς	Ἰουδαίους	Ἑβραίους ἀρχῆθεν ἐκάλουν: Ἕβερος δὲ
[1, 6]	τῶν Ἑλλήνων καλοῦνται, Ῥιφάθης δὲ	Ῥιφαθαίους	τοὺς Παφλαγόνας λεγομένους, Θυγράμης δὲ
[1, 11]	ἀναστὰς ἱκέτευσε παρακαλῶν, μὴ τοὺς	δικαίους	καὶ ἀγαθοὺς συναπολλύναι τοῖς πονηροῖς.
[1, 6]	Σάβας μὲν Σαβαίους, Εὐίλας δὲ	Εὐιλαίους	ἔκτισεν, οἳ νῦν Γαιτοῦλοι λέγονται,
[1, 6]	καὶ Σαβάκτας Σαβακτηνούς: Ῥάμος δὲ	Ῥαμαίους	ᾤκισε καὶ δύο παῖδας ἔσχεν,
[1, 6]	καλουμένους Ἀρφαξαδαίους ὠνόμασεν ἄρξας αὐτῶν:	Ἀραμαίους	δὲ Ἄραμος ἔσχεν, οὓς Ἕλληνες
[1, 6]	τοὺς Παφλαγόνας λεγομένους, Θυγράμης δὲ	Θυγραμαίους,	οἳ δόξαν Ἕλλησι Φρύγες ὠνομάσθησαν.
[1, 6]	ἀρχὴν πεποιημένοι. Ἔλυμος μὲν γὰρ	Ἐλυμαίους	Περσῶν ὄντας ἀρχηγέτας κατέλιπεν: Ἀσσούρας
[1, 0]	εἰς τὸν τελευταῖον ἄκοντες πρὸς	Ῥωμαίους	κατέστησαν. ἀλλ' ἐπειδὴ μείζων ἦν
[1, 0]	τὸν μὲν γὰρ πρὸς τοὺς	Ῥωμαίους	πόλεμον ἡμῖν τοῖς Ἰουδαίοις γενόμενον
[1, 19]	χρόνον, τοῦτο ποιήσειν: εἰς γὰρ	Χαναναίους	οὐκ ἂν πέμψαι τὴν θυγατέρα:
[1, 6]	καὶ Γεθέρης Βακτριανούς, Μήσας δὲ	Μησαναίους,	Σπασίνου Χάραξ ἐν τοῖς νῦν
[1, 6]	Ἕβερος, ἀφ' οὗ τοὺς Ἰουδαίους	Ἑβραίους	ἀρχῆθεν ἐκάλουν: Ἕβερος δὲ Ἰούκταν
[1, 3]	κατὰ τοῦτον ἐξ Αἰγύπτου τοὺς	Ἑβραίους	προαγαγών: οὗτος δ' αὐτῷ καὶ
[1, 6]	τυγχάνουσιν, ὀλίγοι δὲ οἱ φυλάξαντες	ἀκεραίους	τὰς προσηγορίας ὑπάρχουσι. τεσσάρων γὰρ
[1, 10]	δὲ διώκων εἵπετο μέχρι καὶ	δευτεραίους	συνήλασεν αὐτοὺς εἰς Ὠβὰ τῆς
[1, 6]	αὐτοῦ παίδων γενομένων Ἁλισᾶς μὲν	Ἁλισαίους	ἐκάλεσεν ὧν ἦρχεν, Αἰολεῖς δὲ
[1, 6]	τὴν γὰρ Αἴγυπτον Μέρσην καὶ	Μερσαίους	τοὺς Αἰγυπτίους ἅπαντες οἱ ταύτῃ
[1, 3]	Ἔφορος καὶ Νικόλαος ἱστοροῦσι τοὺς	ἀρχαίους	ζήσαντας ἔτη χίλια. περὶ μὲν
[1, 3]	τοῖς ἐνακοσίοις. Καϊ νᾶς δὲ	βιοὺς	δέκα καὶ ἐνακόσια Μαλαῆλον υἱὸν
[1, 3]	καὶ ὑποσχόμενος ἀπαλλάσσεται. (Νῶχος δὲ	βιοὺς	μετὰ τὴν ἐπομβρίαν πεντήκοντα καὶ
[1, 19]	τούτων ἀξιώσειν, καὶ πρὸς τοὺς	ἰδίους	ἀπαλλάττεσθαι γονεῖς βουλόμενον μετὰ δώρων
[1, 2]	ὠχύρωσεν εἰς ταὐτὸν συνελθεῖν τοὺς	οἰκείους	καταναγκάσας. καὶ τὴν πόλιν δὲ
[1, 10]	οὓς παρὰ τῶν Ἀσσυρίων ἔσωσεν	οἰκείους	ὄντας. Ἅβραμος δὲ οὐκ ἔφη
[1, 21]	δεῖ ποιεῖν. οἱ μὲν οὖν	πλείους	ἡσύχαζον γνώμης ἀποροῦντες, Σεμεὼν δὲ
[1, 3]	καὶ Μνασέας δὲ καὶ ἄλλοι	πλείους,	καὶ Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς
[1, 2]	οὖν αὐτῷ παῖδες ἄλλοι τε	πλείους	καὶ Σῆθος: ἀλλὰ περὶ μὲν
[1, 10]	ἤρξατο καὶ τὸν θεὸν εὐλογεῖν	ὑποχειρίους	αὐτῷ ποιήσαντα τοὺς ἐχθρούς. Ἁβράμου
[1, 19]	τύπους τῶν θεῶν, οὓς σέβειν	πατρίους	ὄντας νόμιμον ἦν, συνανελομένη συναπεδίδρασκε
[1, 6]	οἰκίζει πόλιν καὶ τοὺς ὑπηκόους	Ἀσσυρίους	ἐπωνόμασεν, οἳ μάλιστα εὐδαιμόνησαν: Ἀρφαξάδης
[1, 6]	Φούτους ἀπ' αὐτοῦ καλέσας τοὺς	ἐπιχωρίους.	ἔστι δὲ καὶ ποταμὸς ἐν
[1, 19]	καὶ διὰ τὸ πρὸς τοὺς	ἐπιχωρίους	μῖσος παρ' οὐδένα μὲν ἠξίου
[1, 18]	ἡδονῆς συνάψασθαι συγγένειαν πρὸς τοὺς	ἐπιχωρίους.	οὐ βουλόμενος δὲ ἀπεχθὴς εἶναι
[1, 16]	ἀνδρὸς ἀγαθοῦ παῖδας αὐτῷ τεξομένην	γνησίους.	ἡ δὲ οὐδὲ τούτων ἐφθόνησεν
[1, 3]	ἀσφαλῶς αὐτοῖς προειπεῖν μὴ ζήσασιν	ἑξακοσίους	ἐνιαυτούς: διὰ τοσούτων γὰρ ὁ
[1, 6]	Αἴγυπτον Μέρσην καὶ Μερσαίους τοὺς	Αἰγυπτίους	ἅπαντες οἱ ταύτῃ καλοῦμεν. ἔκτισε
[1, 8]	ὕστερον τὴν Ἰουδαίαν καταλαβόντος Ἅβραμος	Αἰγυπτίους	εὐδαιμονεῖν πυθόμενος μεταίρειν πρὸς αὐτοὺς
[1, 21]	γεγονότων καὶ χαλεπαίνοντι πρὸς τοὺς	υἱοὺς	ὁ θεὸς παραστὰς ἐκέλευσε θαρρεῖν,
[1, 19]	τοῖς τύποις προσελθεῖν, ποιεῖται δ'	ὅρκους	πρὸς Ἰάκωβον οὐδενὸς αὐτῷ μνησικακήσειν
[1, 11]	οἱ δὲ Σοδομῖται θεασάμενοι τοὺς	νεανίσκους	εὐπρεπεστάτους τῇ ὄψει διαφέροντας καὶ
[1, 11]	τῶν Σοδομιτῶν Ἅβραμος θεασάμενος τρεῖς	ἀγγέλους,	ἐκαθέζετο δὲ πρὸς τῇ δρυὶ̈
[1, 11]	λανθάνοντες ἀλλ' ἐμήνυσαν ἑαυτοὺς ὄντας	ἀγγέλους	τοῦ θεοῦ, καὶ ὅτι πεμφθείη
[1, 6]	Ἕλληνες γεγόνασι. κατοικίζει δὲ καὶ	Θεοβήλους	Θεόβηλος, οἵτινες ἐν τοῖς νῦν
[1, 4]	ἀποικίας, ἵνα μὴ στασιάζοιεν πρὸς	ἀλλήλους,	ἀλλὰ γῆν πολλὴν γεωργοῦντες ἀφθονίας
[1, 0]	ἀπὸ συμβολαίων καὶ τῶν πρὸς	ἀλλήλους	δικαίων ἤρξατο τοῖς ἄλλοις παραπλησίως,
[1, 13]	ἀγαθῶν ἐπαγγελίας ἀκηκοότες ἠσπάζοντό τε	ἀλλήλους	καὶ θύσαντες ἀπενόστησαν πρὸς τὴν
[1, 19]	τῆς συγγενείας ὁμήρευμα ἔχομεν πρὸς	ἀλλήλους:	Ῥεβέκκα γὰρ μήτηρ ἐμὴ Λαβάνου
[1, 8]	διὰ τοῦτο δυσμενῶς ἐχόντων πρὸς	ἀλλήλους,	συμβαλὼν αὐτῶν ἑκάστοις καὶ διαπτύων
[1, 21]	τῆς κόρης ἀδελφοὶ συντίθενται πρὸς	ἀλλήλους	τοιάνδε τινὰ πρᾶξιν: οὔσης ἑορτῆς
[1, 16]	παρῆγε τὸν ξένον, τὰς μὲν	καμήλους	αὐτοῦ παραλαμβάνοντες οἱ Λαβάνου θεράποντες
[1, 12]	ῥᾷον διατεθεὶς φράζει πρὸς τοὺς	φίλους,	ὡς ὁ θεὸς ταύτην αὐτῷ
[1, 11]	τε μισόξενοι καὶ τὰς πρὸς	ἄλλους	ὁμιλίας ἐκτρέπεσθαι. χαλεπήνας οὖν ἐπὶ
[1, 4]	τούτοις οἴκησιν ἐποιήσαντο, καὶ τοὺς	ἄλλους	σφόδρα δεδιότας διὰ τὸν κατακλυσμὸν
[1, 19]	παιδὸς ἡττηθεὶς ἐκπέπληκτό τε τοῦ	κάλλους	ὁρῶν οὕτως ἔχουσαν, ὡς ὀλίγαι
[1, 0]	παρέτυχον ταῦτα γραφῇ δηλούσῃ περιλαβεῖν:	πολλοὺς	δὲ χρησίμων μέγεθος πραγμάτων ἐν
[1, 0]	μιμήσασθαι μεγαλόψυχον, τῷ βασιλεῖ δὲ	πολλοὺς	ὁμοίως ὑπολαβεῖν καὶ νῦν εἶναι
[1, 3]	Ἀρμενίαν Βάρις λεγόμενον, εἰς ὃ	πολλοὺς	συμφυγόντας ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος
[1, 15]	καὶ τοῖς υἱωνοῖς Ἅβραμος ἀποικιῶν	στόλους	μηχανᾶται, καὶ τήν τε Τρωγλοδῦτιν
[1, 19]	χείρω δὲ τὰ μετὰ τοὺς	γάμους	καὶ ἅ τις ἂν ἔπαθεν
[1, 2]	χείρονα τελευτῶντα: πρός τε γὰρ	πολέμους	εἶχον ἀκρατῶς καὶ πρὸς λῃστείαν
[1, 0]	ἄλλην ἄσκησιν ἀρετῆς πόσους τε	πολέμους	ἐν μακροῖς πολεμήσαντες χρόνοις εἰς
[1, 4]	δι' αὐτοῦ. οἱ δὲ θεοὶ	ἀνέμους	ἐπιπέμψαντες ἀνέτρεψαν τὸν πύργον καὶ
[1, 0]	τῶν ἀνθρώπων πράξεις ἢ τοὺς	νόμους	ἀνενεγκεῖν ἐτόλμησαν. τὰ μὲν οὖν
[1, 1]	ἄστροις κινήσεις αὐτοῖς ἐπιστείλας καὶ	δρόμους,	οἷς ἂν αἱ τῶν ὡρῶν
[1, 3]	ἄνθρωποι τῷ κομιζομένῳ πρὸς τοὺς	ἀποτροπιασμούς.	μέμνηται δὲ τούτων καὶ Ἱερώνυμος
[1, 16]	προκομίσας ὁρμίσκον τε καί τινας	κόσμους,	οὓς εὐπρεπὲς φορεῖν παρθένοις, ἀνεδίδου
[1, 19]	διηγεῖτο λέγων Ἰσάκῳ γενέσθαι παῖδας	διδύμους	αὐτόν τε καὶ Ἡσαῦν, ὃν
[1, 18]	τὸν θεόν. φράζει δ' αὐτῷ	διδύμους	τέξεσθαι τὴν Ῥεβέκκαν καὶ φερώνυμα
[1, 6]	Αἰθιοπικὸν ἔθνος τῶν ἑσπερίων οἰκίσας	ἐπωνύμους	αὐτῷ κατέλιπε, Σαβαίους δὲ Σαβαῖος:
[1, 6]	Ἀρμενίαν δὲ Ὄτρος, καὶ Γεθέρης	Βακτριανούς,	Μήσας δὲ Μησαναίους, Σπασίνου Χάραξ
[1, 13]	ὁ θεὸς εἰπὼν κριὸν ἐκ	τἀφανοῦς	παρήγαγεν αὐτοῖς εἰς τὴν ἱερουργίαν.
[1, 16]	περὶ τεσσαρακοστὸν ἔτος γεγονότι γυναῖκα	γνοὺς	ἀγαγέσθαι ὁ πατὴρ Ἅβραμος Ῥεβέκκαν
[1, 19]	καὶ σκότους εἶτα μεθ' ἡμέραν	γνοὺς	ἀδικίαν ἐπεκάλει Λαβάνῳ. ὁ δὲ
[1, 19]	(Λάβανος δὲ μεθ' ἡμέραν πρώτην	γνοὺς	τήν τε Ἰακώβου ἀναχώρησιν καὶ
[1, 3]	τε παντοῖα πρὸς διατήρησιν τοῦ	γένους	αὐτῶν ἄρρενάς τε καὶ θηλείας
[1, 11]	Ἄμμανον δ' ἡ νεωτέρα ποιεῖται:	γένους	υἱὸν ἀποσημαίνει τὸ ὄνομα. καὶ
[1, 10]	τε ἅμα περὶ Λώτου τοῦ	συγγενοῦς	εἰσῆλθε καὶ οἶκτος περὶ τῶν
[1, 19]	καὶ πλέον τοῦ κατ' ἐκείνους	συγγενοῦς	ἡ μήτηρ προσλαμβάνει. ἔρυμα δὲ
[1, 16]	τυγχάνειν ἀγαθὴν παρὰ τὰς τοσαύτας	παρθένους	γενομένην. ἠξίου τε παρ' αὐτοῖς
[1, 16]	γὰρ πλησίον τῆς πόλεως ἐγενόμην,	παρθένους	ἰδὼν πολλὰς ἐπὶ τὸ φρέαρ
[1, 16]	φρέαρ παραγίνεται καὶ παρακαλεῖ τὰς	παρθένους	ποτὸν αὐτῷ παρασχεῖν: τῶν δ'
[1, 19]	καταλαβὼν καὶ παῖδας ἐφήβους καὶ	παρθένους	ὑπέρ τινος ἱδρυμένους φρέατος συνδιέτριβεν
[1, 8]	οὓς ἐποιοῦντο περὶ τῶν ἰδίων	κενοὺς	καὶ μηδὲν ἔχοντας ἀληθὲς ἀπέφαινε.
[1, 13]	γενάρχαις, τήν τε Χαναναίαν ὅπλοις	κατακτησαμένους	ζηλωτοὺς ἔσεσθαι πᾶσιν ἀνθρώποις. ταῦτα
[1, 6]	τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων ἔστιν ἰδεῖν	μεμνημένους	τοῦ ποταμοῦ καὶ τῆς παρακειμένης
[1, 3]	ὑπὸ τῆς ἡδονῆς τῶν κακῶν	κεκρατημένους,	δείσας μὴ καὶ φονεύσωσιν αὐτὸν
[1, 6]	Ἑλλήνων Γαλάτας καλουμένους, Γομαρεῖς δὲ	λεγομένους,	Γόμαρος ἔκτισε. Μαγώγης δὲ τοὺς
[1, 6]	Ῥιφάθης δὲ Ῥιφαθαίους τοὺς Παφλαγόνας	λεγομένους,	Θυγράμης δὲ Θυγραμαίους, οἳ δόξαν
[1, 19]	καὶ θεραπείας τῆς παρ' αὐτοῦ	δεομένους	ἀνεπυνθάνετο: παρέξειν γὰρ αὐτῷ καὶ
[1, 3]	τὴν δίκην, οὔτ' ἄν, εἰ	γενομένους	ἀνθρώπους ἀφανίσαι διεγνώκει, παραγαγεῖν αὐτοὺς
[1, 0]	διὰ τοὺς ἐν τῷ γράφειν	λυμαινομένους	τὴν ἀλήθειαν, (ταύτην δὲ τὴν
[1, 0]	δρᾶν σπουδάσωσιν, ἤδη τοίνυν τοὺς	ἐντευξομένους	τοῖς βιβλίοις παρακαλῶ τὴν γνώμην
[1, 21]	ὀνείρου ηὔξατο. ἁγνίζων οὖν τοὺς	ἑπομένους	ἐπιτυγχάνει τοῖς Λαβάνου θεοῖς, οὐ
[1, 20]	τοῦ ἀδελφοῦ, καταφυγὴν ἔχοιεν τοὺς	ἑπομένους.	καὶ τοῦτον διατάξας τοὺς σὺν
[1, 20]	τοὺς μὲν προύπεμπε, τοὺς δὲ	λειπομένους	ἆσσον ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν, ὅπως εἰ
[1, 10]	ἐγγόνοις γείτονας ἐπὶ ἔτη τετρακόσια	γενησομένους	κατὰ τὴν Αἴγυπτον: ἐν οἷς
[1, 20]	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ φρονεῖ, τοὺς	γνωσομένους	ἕκαστα μετὰ ἀκριβείας προύπεμψε δεδιὼς
[1, 0]	ὑπόθεσιν ποιεῖσθαι τὴν ἐξέτασιν τοὺς	ἀναγνωσομένους	παρακαλῶ: φανεῖται γὰρ σκοπουμένοις οὕτως
[1, 6]	ᾤκισεν, Σκύθας δὲ ὑπ' αὐτῶν	προσαγορευομένους.	τῶν δὲ Ἰαφθᾶ παίδων Ἰαυάνου
[1, 3]	εἰς τέλος ἄξειν, οὔτε τοὺς	διεφθαρμένους	λέγων αὐτὸς ἀπολέσαι, κακίᾳ δὲ
[1, 1]	ἐφ' οἷς αὐτοὺς εὐδαιμονήσειν ᾤετο	πεπεισμένους	τοῖς τοῦ θεοῦ παραγγέλμασιν, οἰόμενος
[1, 6]	Ἀρφαξάδης δὲ τοὺς νῦν Χαλδαίους	καλουμένους	Ἀρφαξαδαίους ὠνόμασεν ἄρξας αὐτῶν: Ἀραμαίους
[1, 6]	γὰρ νῦν ὑφ' Ἑλλήνων Γαλάτας	καλουμένους,	Γομαρεῖς δὲ λεγομένους, Γόμαρος ἔκτισε.
[1, 19]	ἐφήβους καὶ παρθένους ὑπέρ τινος	ἱδρυμένους	φρέατος συνδιέτριβεν αὐτοῖς χρῄζων ποτοῦ
[1, 19]	ἡμέραν ἐπί τινος λόφου λαμβάνει	προκαθιδρυμένους.	καὶ τότε μέν, ἑσπέρα γὰρ
[1, 21]	πρώτοις ἐπιβαλόντες τοῖς φύλαξι κτείνουσι	κοιμωμένους	καὶ παρελθόντες εἰς τὴν πόλιν
[1, 11]	αὑτοῦ αὐλῆς, καὶ νομίσας εἶναι	ξένους	ἀναστὰς ἠσπάσατό τε καὶ παρ'
[1, 11]	λίαν γὰρ ἦν περὶ τοὺς	ξένους	φιλάνθρωπος καὶ μαθητὴς τῆς Ἁβράμου
[1, 6]	νῦν Γαιτοῦλοι λέγονται, Σαβάθης δὲ	Σαβαθηνούς,	ὀνομάζονται δὲ Ἀστάβαροι παρ' Ἕλλησιν:
[1, 6]	Ἕλλησιν: οἰκίζει δὲ καὶ Σαβάκτας	Σαβακτηνούς:	Ῥάμος δὲ Ῥαμαίους ᾤκισε καὶ
[1, 12]	γὰρ ὁ κτίστης αὐτῶν τοῦ	ἔθνους	Ἁβράμῳ γενόμενος ἐκ τῆς παλλακῆς
[1, 3]	βίῳ παρατείνειν χρόνον τεκμαιρόμενος μηδ'	ἐκείνους	εἰς ἐκεῖνο τὸ μῆκος τῆς
[1, 19]	τυγχάνουσι καὶ πλέον τοῦ κατ'	ἐκείνους	συγγενοῦς ἡ μήτηρ προσλαμβάνει. ἔρυμα
[1, 2]	δ' αὐτὸν ἐτίθει καὶ τοὺς	ἐγγόνους	αὐτοῦ τιμωρήσεσθαι κατὰ τὴν ἑβδόμην
[1, 2]	δὲ ζῶντος Ἀδάμου Κάιος τοὺς	ἐγγόνους	πονηροτάτους συνέβη γενέσθαι κατὰ διαδοχὴν
[1, 2]	ἄριστος μιμητὰς τῶν αὐτῶν τοὺς	ἀπογόνους	κατέλιπεν. οἱ δὲ πάντες ἀγαθοὶ
[1, 9]	διηρπάσαντο καὶ τοὺς τῶν Γιγάντων	ἀπογόνους	κατεστρέψαντο, γενόμενοι δὲ κατὰ τὰ
[1, 19]	(Λάβανος δὲ καὶ διὰ τοὺς	προγόνους	ὑπισχνεῖται πάσης αὐτῷ μεταδώσειν φιλανθρωπίας
[1, 15]	παῖδες ἓξ γίνονται πρός τε	πόνους	καρτεροὶ καὶ δεινοὶ συνιέναι, Ζεμβράνης
[1, 19]	ἐπιτιθεὶς καὶ τοιαύτην κατὰ τοὺς	ὕπνους	ὄψιν ὁρᾷ παραστᾶσαν αὐτῷ: κλίμακα
[1, 6]	τριῶν υἱῶν γενομένων Ἀσχανάξης μὲν	Ἀσχανάξους	ᾤκισεν, οἳ νῦν Ῥήγινες ὑπὸ
[1, 6]	Νίνον οἰκίζει πόλιν καὶ τοὺς	ὑπηκόους	Ἀσσυρίους ἐπωνόμασεν, οἳ μάλιστα εὐδαιμόνησαν:
[1, 2]	ἀπὸ τῆς γεωργίας καὶ φυτῶν	καρποὺς	ἐπήνεγκεν, Ἄβελος δὲ γάλα καὶ
[1, 19]	ἔρευναν Ῥαχήλα πυνθανομένη κατατίθησι τοὺς	τύπους	εἰς τὴν σάγην τῆς φερούσης
[1, 19]	Λαβάνου μὴ προεγνωκότος. τοὺς δὲ	τύπους	ἐπεφέρετο τῶν θεῶν ἡ Ῥαχήλα
[1, 19]	ἐχουσῶν ἡδέως Ῥαχήλα καὶ τοὺς	τύπους	τῶν θεῶν, οὓς σέβειν πατρίους
[1, 10]	ἔχειν Ἅβραμον παρεκάλει, τοὺς δ'	ἀνθρώπους	ἀπολαβεῖν ἠξίου, οὓς παρὰ τῶν
[1, 16]	δυσκολίας, τίνος ἄλλου κοινωνήσειν πρὸς	ἀνθρώπους	αὐτάς ποτε, αἳ μηδ' ὕδατος
[1, 3]	δίκην, οὔτ' ἄν, εἰ γενομένους	ἀνθρώπους	ἀφανίσαι διεγνώκει, παραγαγεῖν αὐτοὺς εἰς
[1, 3]	θεῷ παρέχοντες μήτε τοῦ πρὸς	ἀνθρώπους	δικαίου ποιούμενοι λόγον, ἀλλ' ἣν
[1, 0]	θεὸν ἀποφήνας ᾠήθη δεῖν τοὺς	ἀνθρώπους	ἐκείνης πειρᾶσθαι μεταλαμβάνειν καὶ τοὺς
[1, 11]	μεγέθει χρημάτων ὑπερφρονοῦντες εἴς τε	ἀνθρώπους	ἦσαν ὑβρισταὶ καὶ πρὸς τὸ
[1, 1]	τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς	ἀνθρώπους	κειμένου καὶ τῆς τελευτῆς ῥᾴστης
[1, 2]	δὲ τοῦ μὴ διαφυγεῖν τοὺς	ἀνθρώπους	τὰ ηὑρημένα μηδὲ πρὶν εἰς
[1, 4]	μόνως οὕτως νομίζων ἀποστήσειν τοὺς	ἀνθρώπους	τοῦ φόβου τοῦ παρὰ τοῦ
[1, 15]	γενέσθαι Σόφωνα, ἀφ' οὗ τοὺς	βαρβάρους	Σόφακας λέγεσθαι. ~(Ἰσάκῳ δὲ περὶ
[1, 16]	χειμῶνι μὲν ὑπὸ πηλῶν βάθους,	θέρους	δ' ὑπὸ ἀνυδρίας, ἔτι δὲ
[1, 7]	αὐτοὺς εὐταξίας, ταύτης δ' ὑστεροῦντας	φανεροὺς	γίνεσθαι μηδ' ὅσα πρὸς τὸ
[1, 3]	καὶ τὸ δεινὸν διαφυγεῖν κεκριμένων:	κακοδαιμονεστέρους	γὰρ ἐκείνων ἔσεσθαι καὶ χείρω
[1, 16]	τοῦτον τὸν τρόπον: ὑπὸ τοὺς	μηροὺς	ἀλλήλοις τὰς χεῖρας ἐπαγαγόντες ἔπειτα
[1, 10]	αἵματος φωνὴ θεία παρῆν ἀποσημαίνουσα	πονηροὺς	αὐτοῦ τοῖς ἐγγόνοις γείτονας ἐπὶ
[1, 3]	ζῴων γένος, ἀλλὰ τετιμωρημένον τοὺς	πονηροὺς	φειδὼ ποιεῖσθαι τῶν διὰ χρηστότητα
[1, 10]	εὐλογεῖν ὑποχειρίους αὐτῷ ποιήσαντα τοὺς	ἐχθρούς.	Ἁβράμου δὲ διδόντος καὶ τὴν
[1, 19]	ἃ μηδὲ οἱ πολεμήσαντες τοὺς	ἐχθροὺς	ἔδρασαν ὁ συγγενὴς σὺ καὶ
[1, 3]	τῆς λάρνακος περὶ ἄκραν τινὰ	ὄρους	σταθείσης κατὰ τὴν Ἀρμενίαν συνεὶς
[1, 2]	καὶ μεγαλόψυχον εἰς πανουργίαν περιαγαγών,	ὅρους	τε γῆς πρῶτος ἔθετο καὶ
[1, 9]	δουλεύοντες καὶ τοὺς ἐπιταχθέντας αὐτοῖς	φόρους	τελοῦντες ὑπέμειναν, τῷ δὲ τρισκαιδεκάτῳ
[1, 6]	δὲ Ἄραμος ἔσχεν, οὓς Ἕλληνες	Σύρους	προσαγορεύουσιν: οὓς δὲ Λυδοὺς νῦν
[1, 2]	τὸ φονεύειν, ἄλλην ἀπόνοιαν ἦν	θράσους	ὑβρίζων καὶ πλεονεκτῶν. (Ἄδαμος δὲ
[1, 5]	οἳ καὶ περαιωσάμενοι ναυσὶ τὰς	νήσους	κατῴκησαν. καὶ τῶν ἐθνῶν ἔνια
[1, 0]	καὶ τὴν ἄλλην ἄσκησιν ἀρετῆς	πόσους	τε πολέμους ἐν μακροῖς πολεμήσαντες
[1, 4]	εἰς στάσιν δὲ αὐτοὺς ἐνέβαλεν	ἀλλογλώσσους	ἀπεργασάμενος καὶ ὑπὸ πολυφωνίας ποιήσας
[1, 6]	γὰρ Αἴγυπτον Μέρσην καὶ Μερσαίους	τοὺς	Αἰγυπτίους ἅπαντες οἱ ταύτῃ καλοῦμεν.
[1, 4]	ἐν τούτοις οἴκησιν ἐποιήσαντο, καὶ	τοὺς	ἄλλους σφόδρα δεδιότας διὰ τὸν
[1, 0]	τὴν ὑπόθεσιν ποιεῖσθαι τὴν ἐξέτασιν	τοὺς	ἀναγνωσομένους παρακαλῶ: φανεῖται γὰρ σκοπουμένοις
[1, 0]	τὸν θεὸν ἀποφήνας ᾠήθη δεῖν	τοὺς	ἀνθρώπους ἐκείνης πειρᾶσθαι μεταλαμβάνειν καὶ
[1, 2]	ὑπὲρ δὲ τοῦ μὴ διαφυγεῖν	τοὺς	ἀνθρώπους τὰ ηὑρημένα μηδὲ πρὶν
[1, 4]	πράγματα μόνως οὕτως νομίζων ἀποστήσειν	τοὺς	ἀνθρώπους τοῦ φόβου τοῦ παρὰ
[1, 6]	λεγομένους, Γόμαρος ἔκτισε. Μαγώγης δὲ	τοὺς	ἀπ' αὐτοῦ Μαγώγας ὀνομασθέντας ᾤκισεν,
[1, 2]	δόξαν αὐτοῖς ὁ μὲν Κάις	τοὺς	ἀπὸ τῆς γεωργίας καὶ φυτῶν
[1, 2]	αὐτὸς ἄριστος μιμητὰς τῶν αὐτῶν	τοὺς	ἀπογόνους κατέλιπεν. οἱ δὲ πάντες
[1, 3]	οἱ ἄνθρωποι τῷ κομιζομένῳ πρὸς	τοὺς	ἀποτροπιασμούς. μέμνηται δὲ τούτων καὶ
[1, 3]	τούτοις Ἔφορος καὶ Νικόλαος ἱστοροῦσι	τοὺς	ἀρχαίους ζήσαντας ἔτη χίλια. περὶ
[1, 15]	δὲ γενέσθαι Σόφωνα, ἀφ' οὗ	τοὺς	βαρβάρους Σόφακας λέγεσθαι. ~(Ἰσάκῳ δὲ
[1, 19]	ἔφασκε, χείρω δὲ τὰ μετὰ	τοὺς	γάμους καὶ ἅ τις ἂν
[1, 6]	ἔθνη τοῖς αὑτῶν ἐκάλουν ὀνόμασιν.	τοὺς	γὰρ νῦν ὑφ' Ἑλλήνων Γαλάτας
[1, 20]	τί ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ φρονεῖ,	τοὺς	γνωσομένους ἕκαστα μετὰ ἀκριβείας προύπεμψε
[1, 19]	τὰ περὶ τῆς Ῥεβέκκας καὶ	τοὺς	γονεῖς εἰδυῖα ποθοῦντας αὐτῆς τὸ
[1, 10]	μὲν λείαν ἔχειν Ἅβραμον παρεκάλει,	τοὺς	δ' ἀνθρώπους ἀπολαβεῖν ἠξίου, οὓς
[1, 20]	σὺν αὑτῷ τοὺς μὲν προύπεμπε,	τοὺς	δὲ λειπομένους ἆσσον ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν,
[1, 19]	τὴν ἡμίσειαν Λαβάνου μὴ προεγνωκότος.	τοὺς	δὲ τύπους ἐπεφέρετο τῶν θεῶν
[1, 10]	αὐτὴν ἄγγελος θεῖος κελεύων πρὸς	τοὺς	δεσπότας ἐπανιέναι: βίου γὰρ μείζονος
[1, 10]	τούτοις πείθεται καὶ ἐπανελθοῦσα πρὸς	τοὺς	δεσπότας συγγνώμης ἔτυχε: τίκτει δὲ
[1, 4]	λέγων οὕτως: τῶν δὲ ἱερέων	τοὺς	διασωθέντας τὰ τοῦ Ἐνυαλίου Διὸς
[1, 3]	εὐχὰς εἰς τέλος ἄξειν, οὔτε	τοὺς	διεφθαρμένους λέγων αὐτὸς ἀπολέσαι, κακίᾳ
[1, 11]	θεὸν ἀναστὰς ἱκέτευσε παρακαλῶν, μὴ	τοὺς	δικαίους καὶ ἀγαθοὺς συναπολλύναι τοῖς
[1, 3]	ἀνθρωπίνης ἀπέχεσθαι καὶ καθαρεύειν φόνου	τοὺς	δράσαντάς τι τοιοῦτον κολάζοντας, χρῆσθαι
[1, 0]	παιδεῦσαι βουληθεὶς Μωυσῆς τὸ παίδευμα	τοὺς	ἑαυτοῦ πολίτας τῆς τῶν νόμων
[1, 3]	ὥρισε κατὰ τοῦτον ἐξ Αἰγύπτου	τοὺς	Ἑβραίους προαγαγών: οὗτος δ' αὐτῷ
[1, 2]	ἐπάρατον δ' αὐτὸν ἐτίθει καὶ	τοὺς	ἐγγόνους αὐτοῦ τιμωρήσεσθαι κατὰ τὴν
[1, 2]	ἔτι δὲ ζῶντος Ἀδάμου Κάιος	τοὺς	ἐγγόνους πονηροτάτους συνέβη γενέσθαι κατὰ
[1, 8]	Αἴγυπτον, ὅθεν ἦλθε καὶ εἰς	τοὺς	Ἕλληνας. (Ὡς δ' εἰς τὴν
[1, 0]	πείρᾳ μαθὼν ἐβιάσθην ἐκδιηγήσασθαι διὰ	τοὺς	ἐν τῷ γράφειν λυμαινομένους τὴν
[1, 0]	ἀγαθὸν δρᾶν σπουδάσωσιν, ἤδη τοίνυν	τοὺς	ἐντευξομένους τοῖς βιβλίοις παρακαλῶ τὴν
[1, 2]	βίας πρὸς ἡδονὴν καὶ λῃστείαν	τοὺς	ἐντυγχάνοντας παρακαλῶν διδάσκαλος αὐτοῖς ὑπῆρχε
[1, 0]	ἑπομένοις αὐτῷ δίδωσιν εὐδαίμονα βίον,	τοὺς	ἔξω δὲ βαίνοντας ἀρετῆς μεγάλαις
[1, 9]	μὲν οὖν ἔτη δουλεύοντες καὶ	τοὺς	ἐπιταχθέντας αὐτοῖς φόρους τελοῦντες ὑπέμειναν,
[1, 6]	Λιβύην Φούτους ἀπ' αὐτοῦ καλέσας	τοὺς	ἐπιχωρίους. ἔστι δὲ καὶ ποταμὸς
[1, 19]	ἐπορεύετο καὶ διὰ τὸ πρὸς	τοὺς	ἐπιχωρίους μῖσος παρ' οὐδένα μὲν
[1, 18]	δι' ἡδονῆς συνάψασθαι συγγένειαν πρὸς	τοὺς	ἐπιχωρίους. οὐ βουλόμενος δὲ ἀπεχθὴς
[1, 21]	τοῦ ὀνείρου ηὔξατο. ἁγνίζων οὖν	τοὺς	ἑπομένους ἐπιτυγχάνει τοῖς Λαβάνου θεοῖς,
[1, 20]	ἐπιθεμένου τοῦ ἀδελφοῦ, καταφυγὴν ἔχοιεν	τοὺς	ἑπομένους. καὶ τοῦτον διατάξας τοὺς
[1, 10]	θεὸν εὐλογεῖν ὑποχειρίους αὐτῷ ποιήσαντα	τοὺς	ἐχθρούς. Ἁβράμου δὲ διδόντος καὶ
[1, 19]	ταῦτα ἃ μηδὲ οἱ πολεμήσαντες	τοὺς	ἐχθροὺς ἔδρασαν ὁ συγγενὴς σὺ
[1, 0]	ἐξακολουθήσαντες τῶν ἀνθρωπίνων ἁμαρτημάτων εἰς	τοὺς	θεοὺς τῷ λόγῳ τὴν αἰσχύνην
[1, 19]	ἀντὶ τούτων ἀξιώσειν, καὶ πρὸς	τοὺς	ἰδίους ἀπαλλάττεσθαι γονεῖς βουλόμενον μετὰ
[1, 6]	τοῦ δὲ Ἕβερος, ἀφ' οὗ	τοὺς	Ἰουδαίους Ἑβραίους ἀρχῆθεν ἐκάλουν: Ἕβερος
[1, 19]	ἑωραμένοις καὶ κατηγγελμένοις φαιδρύνει τε	τοὺς	λίθους ὡς τηλικούτων ἀγαθῶν ἐπ'
[1, 13]	φρόνημα εἶναι, δέχεται πρὸς ἡδονὴν	τοὺς	λόγους καὶ φήσας, ὡς οὐδὲ
[1, 8]	συμβαλὼν αὐτῶν ἑκάστοις καὶ διαπτύων	τοὺς	λόγους οὓς ἐποιοῦντο περὶ τῶν
[1, 10]	φθάσας πρὶν ἐν ὅπλοις γενέσθαι	τοὺς	μὲν ἐν ταῖς κοίταις ὄντας
[1, 11]	ἀγανακτήσας αὐτῶν ἐπὶ τοῖς τολμήμασι	τοὺς	μὲν ἠμαύρωσεν, ὡς μὴ δυνηθῆναι
[1, 20]	νείμας οὖν τοὺς σὺν αὑτῷ	τοὺς	μὲν προύπεμπε, τοὺς δὲ λειπομένους
[1, 0]	ἀνθρώπους ἐκείνης πειρᾶσθαι μεταλαμβάνειν καὶ	τοὺς	μὴ ταῦτα φρονοῦντας μηδὲ μὴν
[1, 16]	αὗται τοῦτον τὸν τρόπον: ὑπὸ	τοὺς	μηροὺς ἀλλήλοις τὰς χεῖρας ἐπαγαγόντες
[1, 11]	χρηστότητος. οἱ δὲ Σοδομῖται θεασάμενοι	τοὺς	νεανίσκους εὐπρεπεστάτους τῇ ὄψει διαφέροντας
[1, 0]	τὰς τῶν ἀνθρώπων πράξεις ἢ	τοὺς	νόμους ἀνενεγκεῖν ἐτόλμησαν. τὰ μὲν
[1, 6]	οἳ μάλιστα εὐδαιμόνησαν: Ἀρφαξάδης δὲ	τοὺς	νῦν Χαλδαίους καλουμένους Ἀρφαξαδαίους ὠνόμασεν
[1, 11]	παρεκάλει: λίαν γὰρ ἦν περὶ	τοὺς	ξένους φιλάνθρωπος καὶ μαθητὴς τῆς
[1, 2]	τείχεσιν ὠχύρωσεν εἰς ταὐτὸν συνελθεῖν	τοὺς	οἰκείους καταναγκάσας. καὶ τὴν πόλιν
[1, 6]	Ἑλλήνων καλοῦνται, Ῥιφάθης δὲ Ῥιφαθαίους	τοὺς	Παφλαγόνας λεγομένους, Θυγράμης δὲ Θυγραμαίους,
[1, 19]	παιδὸς ἔρως αὐτὸν ἠνάγκασε ποιήσασθαι	τοὺς	περὶ τούτου λόγους. Λάβανος δὲ
[1, 6]	ἔχων τὸ ὄνομα, ὅθεν καὶ	τοὺς	πλείστους τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων ἔστιν
[1, 18]	μὲν πρεσβύτερον ἀπὸ κεφαλῆς ἐπὶ	τοὺς	πόδας περισσῶς ἦν δασύ, τὸ
[1, 3]	τῶν ζῴων γένος, ἀλλὰ τετιμωρημένον	τοὺς	πονηροὺς φειδὼ ποιεῖσθαι τῶν διὰ
[1, 19]	παροῦσι. (Λάβανος δὲ καὶ διὰ	τοὺς	προγόνους ὑπισχνεῖται πάσης αὐτῷ μεταδώσειν
[1, 0]	συμβεβήκασι: τὸν μὲν γὰρ πρὸς	τοὺς	Ῥωμαίους πόλεμον ἡμῖν τοῖς Ἰουδαίοις
[1, 20]	τῆς ἡμέρας νυκτὸς ἐπιγενομένης ἐκίνει	τοὺς	σὺν αὑτῷ: καὶ χειμάρρουν τινὰ
[1, 20]	παρόντων, ὅπως αὐτὸς ἀπαθὴς σώζοι	τοὺς	σὺν αὑτῷ κρατήσας τῶν ἐχθρῶν
[1, 20]	τοὺς ἑπομένους. καὶ τοῦτον διατάξας	τοὺς	σὺν αὑτῷ τὸν τρόπον πέμπει
[1, 20]	εἰ θέλοιεν ἀδικεῖν. νείμας οὖν	τοὺς	σὺν αὑτῷ τοὺς μὲν προύπεμπε,
[1, 19]	δικαίαν, ἣν γυναιξὶ γαμεταῖς πρὸς	τοὺς	συνοικοῦντας εἶναι συμβέβηκεν: ἕπονται τοίνυν
[1, 13]	ὄρος, καταλιπὼν ἐν τῷ πεδίῳ	τοὺς	συνόντας μετὰ μόνου τοῦ παιδὸς
[1, 3]	ἀριθμόν. ἦν δ' ἡ λάρναξ	τούς	τε τοίχους καρτερὰ καὶ τὸν
[1, 19]	τὴν ἔρευναν Ῥαχήλα πυνθανομένη κατατίθησι	τοὺς	τύπους εἰς τὴν σάγην τῆς
[1, 19]	δ' ἐχουσῶν ἡδέως Ῥαχήλα καὶ	τοὺς	τύπους τῶν θεῶν, οὓς σέβειν
[1, 9]	τε Συρίαν ἅπασαν διηρπάσαντο καὶ	τοὺς	τῶν Γιγάντων ἀπογόνους κατεστρέψαντο, γενόμενοι
[1, 10]	διέφυγον ἀδόξως ἀνέστρεψαν. (Ἅβραμος δὲ	τοὺς	τῶν Σοδομιτῶν σώσας αἰχμαλώτους, οἳ
[1, 21]	τῶν γεγονότων καὶ χαλεπαίνοντι πρὸς	τοὺς	υἱοὺς ὁ θεὸς παραστὰς ἐκέλευσε
[1, 6]	δὲ Νίνον οἰκίζει πόλιν καὶ	τοὺς	ὑπηκόους Ἀσσυρίους ἐπωνόμασεν, οἳ μάλιστα
[1, 19]	συμφορουμένοις ἐπιτιθεὶς καὶ τοιαύτην κατὰ	τοὺς	ὕπνους ὄψιν ὁρᾷ παραστᾶσαν αὐτῷ:
[1, 12]	καὶ ῥᾷον διατεθεὶς φράζει πρὸς	τοὺς	φίλους, ὡς ὁ θεὸς ταύτην
[1, 6]	τῶν ἄλλων διαπεφευγότων τὴν ἀρὰν	τοὺς	Χαναναίου παῖδας μέτεισιν ὁ θεός.
[1, 2]	ζῶντος Ἀδάμου Κάιος τοὺς ἐγγόνους	πονηροτάτους	συνέβη γενέσθαι κατὰ διαδοχὴν καὶ
[1, 6]	πόλεμος, περὶ οὗ δηλώσομεν ὕστερον,	ἀναστάτους	αὐτῶν τὰς πόλεις ἐποίησεν. ἐγένοντο
[1, 11]	δὲ Σοδομῖται θεασάμενοι τοὺς νεανίσκους	εὐπρεπεστάτους	τῇ ὄψει διαφέροντας καὶ παρὰ
[1, 4]	καὶ ὑπὸ πολυφωνίας ποιήσας ἑαυτῶν	ἀσυνέτους	εἶναι. ὁ δὲ τόπος ἐν
[1, 19]	δ' ἐκεῖνος ὑπὸ μέθης καὶ	σκότους	εἶτα μεθ' ἡμέραν γνοὺς ἀδικίαν
[1, 11]	παρεκάλει ξενίας μεταλαβεῖν. ἐπινευσάντων δὲ	ἄρτους	τε προσέταξεν εὐθὺς ἐκ σεμιδάλεως
[1, 0]	πόριμα, τρέπεται δὲ εἰς συμφορὰς	ἀνηκέστους	ὅ τι ποτ' ἂν ὡς
[1, 6]	τὸ ὄνομα, ὅθεν καὶ τοὺς	πλείστους	τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων ἔστιν ἰδεῖν
[1, 4]	Σεναάρ: τοῦ δὲ θεοῦ κελεύσαντος	αὐτοὺς	διὰ πολυανθρωπίαν στέλλειν ἀποικίας, ἵνα
[1, 19]	τε λόγους αὐτοῖς ἀφικνούμενος ἀνέκρινεν	αὐτούς,	εἰ τυγχάνουσι Λάβανόν τινα παρ'
[1, 3]	γενομένους ἀνθρώπους ἀφανίσαι διεγνώκει, παραγαγεῖν	αὐτοὺς	εἰς τὸν βίον, σῶφρον γὰρ
[1, 10]	εἵπετο μέχρι καὶ δευτεραίους συνήλασεν	αὐτοὺς	εἰς Ὠβὰ τῆς Δαμασκηνῶν γῆς,
[1, 21]	ὑπὸ τῆς Ῥαχήλης κλαπέντας, καὶ	αὐτοὺς	ἔκρυψεν ἐν Σικίμοις εἰς γῆν
[1, 4]	ἀπολωλότων σωφρονισθεῖεν, εἰς στάσιν δὲ	αὐτοὺς	ἐνέβαλεν ἀλλογλώσσους ἀπεργασάμενος καὶ ὑπὸ
[1, 11]	Σοδομιτῶν πόλιν, καὶ ὁ Λῶτος	αὐτοὺς	ἐπὶ ξενίαν παρεκάλει: λίαν γὰρ
[1, 8]	κρείσσοσιν εὑρεθεῖσι κατακολουθήσειν ἢ μετακοσμήσειν	αὐτοὺς	ἐπὶ τὸ βέλτιον αὐτὸς ἄμεινον
[1, 1]	φθονερῶς μὲν εἶχεν ἐφ' οἷς	αὐτοὺς	εὐδαιμονήσειν ᾤετο πεπεισμένους τοῖς τοῦ
[1, 7]	παρούσης καὶ προνοῆσαι τῆς κατ'	αὐτοὺς	εὐταξίας, ταύτης δ' ὑστεροῦντας φανεροὺς
[1, 5]	τὴν ἐντυχοῦσαν καὶ εἰς ἣν	αὐτοὺς	ἦγεν ὁ θεός, ὡς πληρωθῆναι
[1, 8]	Αἰγυπτίους εὐδαιμονεῖν πυθόμενος μεταίρειν πρὸς	αὐτοὺς	ἦν πρόθυμος τῆς τε ἀφθονίας
[1, 3]	ἐπὶ τὸ κρεῖττον τὴν διάνοιαν	αὐτοὺς	καὶ τὰς πράξεις μεταφέρειν, ὁρῶν
[1, 11]	θεὸς ἔγνω τιμωρήσασθαι τῆς ὑπερηφανίας	αὐτοὺς	καὶ τήν τε πόλιν αὐτὴν
[1, 19]	ὢν καὶ πόθεν ἥκοι πρὸς	αὐτοὺς	καὶ ὑπὸ τίνος χρείας ἠγμένος,
[1, 4]	μὲν πεδίον, εἰς ὃ πρῶτον	αὐτοὺς	κατῴκισαν, καλεῖται Σεναάρ: τοῦ δὲ
[1, 6]	ὧν ἦρξεν, Ἕλληνες δὲ Θρᾷκας	αὐτοὺς	μετωνόμασαν. καὶ τοσαῦτα μὲν ἔθνη
[1, 4]	κατὰ χεῖρα γενναῖος: ἔπειθεν οὖν	αὐτοὺς	μὴ τῷ θεῷ διδόναι τὸ
[1, 4]	μὴ περιρρέοι. οὕτως δὲ μεμηνότας	αὐτοὺς	ὁρῶν ὁ θεὸς ἀφανίσαι μὲν
[1, 4]	κατ' ἐπιβουλὴν ὑπονοεῖν εἰς ἀποικίαν	αὐτοὺς	παρορμᾶν, ἵνα διαιρεθέντες εὐεπιχειρητότεροι γένωνται.
[1, 4]	διαιρεθέντες εὐεπιχειρητότεροι γένωνται. (Ἐξῆρέ τε	αὐτοὺς	πρός τε ὕβριν τοῦ θεοῦ
[1, 9]	τέσσαρα ποιήσαντες τῆς στρατιᾶς ἐπολιόρκουν	αὐτούς:	στρατηγὸς δ' ἑκάστοις ἦν εἷς
[1, 9]	καὶ διαβαίνει στρατὸς Ἀσσυρίων ἐπ'	αὐτοὺς	στρατηγούντων Ἀμαραψίδου Ἀριόχου Χοδολαμόρου Θαδάλου.
[1, 19]	θυγατέρας ἠρεμεῖν καὶ μηδὲν εἰς	αὐτοὺς	ὑπὸ θυμοῦ τολμᾶν, σπονδὰς δὲ
[1, 3]	κακίᾳ δὲ τῇ οἰκείᾳ ταύτην	αὐτοὺς	ὑποσχεῖν τὴν δίκην, οὔτ' ἄν,
[1, 11]	οὐκέτι κατέσχον λανθάνοντες ἀλλ' ἐμήνυσαν	ἑαυτοὺς	ὄντας ἀγγέλους τοῦ θεοῦ, καὶ
[1, 1]	καὶ διανοίας ὑπῆρχε. φύλλοις οὖν	ἑαυτοὺς	συκῆς ἐσκέπασαν καὶ ταῦτα πρὸ
[1, 3]	αὐτοῖς προειπεῖν μὴ ζήσασιν ἑξακοσίους	ἐνιαυτούς:	διὰ τοσούτων γὰρ ὁ μέγας
[1, 19]	ὀνομαστί τε καλέσαι καὶ ποιήσασθαι	τοιούτους	λόγους. Ἰάκωβε, πατρὸς ὄντα σε
[1, 15]	καὶ τὴν χώραν Ἀφρικὰ ὀνομασθῆναι.	τούτους	γὰρ Ἡρακλεῖ συστρατεῦσαι ἐπὶ Λιβύην
[1, 9]	δ' ἦρχον ἕκαστος ἰδίας. ἐπὶ	τούτους	στρατεύσαντες Ἀσσύριοι καὶ μέρη τέσσαρα
[1, 6]	δὲ καὶ Φούδης τὴν Λιβύην	Φούτους	ἀπ' αὐτοῦ καλέσας τοὺς ἐπιχωρίους.
[1, 10]	δὲ τοὺς τῶν Σοδομιτῶν σώσας	αἰχμαλώτους,	οἳ ληφθέντες ἔφθησαν ὑπὸ τῶν
[1, 13]	τήν τε Χαναναίαν ὅπλοις κατακτησαμένους	ζηλωτοὺς	ἔσεσθαι πᾶσιν ἀνθρώποις. ταῦτα ὁ
[1, 18]	τὴν Ἰσάκου γνώμην ἐκέλευσεν αὐτὸν	ἐρίφους	κατασφάξαντα δεῖπνον παρασκευάζειν. ὁ δὲ
[1, 6]	ἐπομβρίας γενόμενος. Ἅβραμος δὲ εἶχεν	ἀδελφοὺς	Ναχώρην καὶ Ἀράνην: τούτων Ἀράνης
[1, 3]	δ' ἡ λάρναξ τούς τε	τοίχους	καρτερὰ καὶ τὸν ὄροφον, ὡς
[1, 16]	αὐτὴν ἀρετῆς: οὐδὲ γὰρ ἔσεσθαι	βαρὺς	μισθόν τε τῆς φιλοξενίας τελέσας
[1, 19]	τῆς περὶ τὸν πατέρα εὐνοίας	ἔνδακρυς	γενομένη περιβάλλει τὸν Ἰάκωβον, καὶ
[1, 6]	θάλατταν Χέθη ὑπὸ Ἑβραίων ὀνομάζεται:	μάρτυς	δέ μου τῷ λόγῳ μία
[1, 0]	ἀνηκέστους ὅ τι ποτ' ἂν	ὡς	ἀγαθὸν δρᾶν σπουδάσωσιν, ἤδη τοίνυν
[1, 12]	ἀρχήν, εἰ γαμετὴν οὖσαν ἠπίστατο,	ὡς	ἀδελφὴν δὲ ἀγόμενον ἣν οὐκ
[1, 0]	ἀρετῆς ἀμετακίνητον. τούτῳ δὴ πειθόμενος	ὡς	αἰεὶ τοῖς χρήσιμον ἢ καλόν
[1, 3]	ἔτη χίλια. περὶ μὲν τούτων,	ὡς	ἂν ἑκάστοις ᾖ φίλον, οὕτω
[1, 4]	ἐκ πλίνθου ὀπτῆς ἀσφάλτῳ συνδεδεμένης,	ὡς	ἂν μὴ περιρρέοι. οὕτως δὲ
[1, 16]	τοιαύτης παιδὸς καί νυμφεύσειαν, φησίν,	ὡς	αὐτοῖς ἐστι κεχαρισμένον, εἰς οἶκον
[1, 12]	πολὺ καὶ παῖς ἐκ Σάρρας,	ὡς	αὐτῷ ὑπὸ τοῦ θεοῦ προείρητο,
[1, 5]	αὐτοῖς καὶ κόσμον θέμενοι πολιτείας	ὡς	ἀφ' αὑτῶν γεγονόσιν. ~(Ἦσαν δὲ
[1, 19]	αὐτὸν γενομένων, ἀποκτεῖναι ζητεῖν αὐτὸν	ὡς	ἀφῃρημένον τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ
[1, 12]	ἀπιέναι ὁδηγῷ τῇ ἀνάγκῃ χρωμένην.	ὡς	δ' ἀπιοῦσαν ἐπιλελοίπει τὰ ἀναγκαῖα,
[1, 8]	ἦλθε καὶ εἰς τοὺς Ἕλληνας.	(Ὡς	δ' εἰς τὴν Χαναναίαν ἀφίκετο,
[1, 8]	ὑποκρίνασθαι, συμφέρειν γὰρ αὐτοῖς, ἐδίδαξεν.	ὡς	δ' ἧκον εἰς τὴν Αἴγυπτον,
[1, 13]	μέλλει τῇ θυσίᾳ παρατυγχάνειν αὐτοῦ.	(Ὡς	δ' ὁ βωμὸς παρεσκεύαστο καὶ
[1, 10]	καὶ ἦν δὲ τοιοῦτος ὁμολογουμένως,	ὡς	διὰ ταύτην αὐτὸν τὴν αἰτίαν
[1, 13]	ἐφ' ᾧ μᾶλλον εὐδαιμονήσειν ᾤμην,	ὡς	εἰ σέ τ' ἴδοιμι ἠνδρωμένον
[1, 13]	θεοῦ δίκαιον ἅπαντά θ' ὑπουργεῖν	ὡς	ἐκ τῆς ἐκείνου προνοίας ἀπαντώντων
[1, 19]	εἶναι συμβέβηκεν: ἕπονται τοίνυν οὐχ	ὡς	ἐμοὶ τοσοῦτον, ὅσον τοῖς παισὶν
[1, 1]	τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς,	ὡς	ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ
[1, 10]	Ἀγάρην ὄνομα γένος οὖσαν Αἰγυπτίαν	ὡς	ἐξ αὐτῆς παιδοποιησομένῳ. καὶ γενομένη
[1, 10]	παρακελευομένου τοῖς τε ἄλλοις ἅπασιν	ὡς	ἐπ' ἀγαθοῖς αὐτὸν ἀπὸ τῆς
[1, 3]	ὕδωρ ἡμέραις τεσσαράκοντα ὅλαις κατεφέρετο,	ὡς	ἐπὶ πήχεις πεντεκαίδεκα τὴν γῆν
[1, 4]	ἀνθρώπων πύργον ᾠκοδόμησάν τινες ὑψηλότατον	ὡς	ἐπὶ τὸν οὐρανὸν ἀναβησόμενοι δι'
[1, 18]	Ἡσαῦν καὶ τὸ γῆρας εἰπὼν	ὡς	καὶ δίχα τῆς πηρώσεως καὶ
[1, 6]	υἱὸς ὑπομείνας παρὰ Βαβυλωνίοις ἐτυράννησεν,	ὡς	καὶ πρότερόν μοι δεδήλωται. τῶν
[1, 13]	οἱ οἰκέται, τῇ τρίτῃ δὲ	ὡς	κάτοπτον ἦν αὐτῷ τὸ ὄρος,
[1, 11]	τοῖς τολμήμασι τοὺς μὲν ἠμαύρωσεν,	ὡς	μὴ δυνηθῆναι τὴν εἴσοδον τὴν
[1, 12]	τινὶ θεῖσα τὸ παιδίον ψυχορραγοῦν,	ὡς	μὴ παρούσης τὴν ψυχὴν ἀφῇ,
[1, 3]	τοίχους καρτερὰ καὶ τὸν ὄροφον,	ὡς	μηδαμόθεν ἐπικλύζεσθαι μηδ' ἡττᾶσθαι τῆς
[1, 11]	καὶ πρὸς τὸ θεῖον ἀσεβεῖς,	ὡς	μηκέτι μεμνῆσθαι τῶν παρ' αὐτοῦ
[1, 3]	ἐφ' ἡμέρας ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα,	ὡς	μηνὶ ἑβδόμῳ, ἱσταμένου δὲ ἦν
[1, 11]	καὶ τὴν χώραν οὕτως ἀφανίσαι,	ὡς	μήτε φυτὸν ἔτι μήτε καρπὸν
[1, 16]	εἰκάζειν αὐτὸν εἶπεν, ἐπεμέμφετο δὲ	ὡς	μικρολόγους ὑπειληφότα: πάντων γὰρ ἀμισθὶ
[1, 19]	δεικνύουσι τὸν Ἰάκωβον αὐτῇ λέγοντες,	ὡς	ξένος οὗτος ἥκοι τὰ περὶ
[1, 12]	διατεθεὶς φράζει πρὸς τοὺς φίλους,	ὡς	ὁ θεὸς ταύτην αὐτῷ ἐπάγει
[1, 19]	τοῦ κάλλους ὁρῶν οὕτως ἔχουσαν,	ὡς	ὀλίγαι τῶν τότε γυναικῶν ἤνθουν,
[1, 16]	καὶ τἀδελφοῦ φιλανθρωπίαν αὐτῆς ἔλεγεν,	ὡς	οὐ δυσχερανοῦσιν, ἐκ τῆς περὶ
[1, 13]	ἡδονὴν τοὺς λόγους καὶ φήσας,	ὡς	οὐδὲ γεγονέναι τὴν ἀρχὴν ἦν
[1, 16]	τἀδελφῷ συγχωροῦντος ἄξειν αὐτὸν ἔλεγεν.	(Ὡς	οὖν τούτου γενομένου παρῆγε τὸν
[1, 15]	Ἐρυθρὰν καθήκει θάλασσαν. λέγεται δέ,	ὡς	οὗτος ὁ Ἑώφρην στρατεύσας ἐπὶ
[1, 10]	παρελθόντι ἐπιφανεὶς ὁ θεὸς ἀπήγγειλεν,	ὡς	παῖς αὐτῷ ἐκ Σάρρας ἔσοιτο:
[1, 10]	καταγγέλλει καὶ πολλὴν ἐκείνου γενεάν,	ὡς	παραπλησίως αὐτῇ τοῖς ἄστροις ἔσεσθαι
[1, 12]	ἔτι περὶ τῆς γυναικὸς αὐτὸν	ὡς	πεισομένης τι τῶν αἰσχρῶν ἐκέλευσε
[1, 5]	ἣν αὐτοὺς ἦγεν ὁ θεός,	ὡς	πληρωθῆναι πᾶσαν αὐτῶν ἤπειρον μεσόγεών
[1, 13]	πάντα ὅσα εἴη παρεσχημένος καταριθμησάμενος,	ὡς	πολεμίων τε κρείττονα ποιήσειε καὶ
[1, 8]	ὑπ' αὐτῶν ἐν ταῖς συνουσίαις	ὡς	συνετώτατος καὶ δεινὸς ἀνὴρ οὐ
[1, 19]	κατηγγελμένοις φαιδρύνει τε τοὺς λίθους	ὡς	τηλικούτων ἀγαθῶν ἐπ' αὐτοῖς προρρήσεως
[1, 10]	εἰς τὴν Σάρραν ἐτόλμησε βασιλίζουσα,	ὡς	τῆς ἡγεμονίας περιστησομένης εἰς τὸν
[1, 19]	ἐπ' αὐτῷ παρόντι μειζόνως ἢ	ὡς	τῷ λόγῳ δηλώσειεν ἔλεγε, τὴν
[1, 16]	αὐτῷ παρασχεῖν: τῶν δ' ἐκτρεπομένων	ὡς	χρῃζουσῶν οἴκαδε κομίζειν, ἀλλ' οὐκ
[1, 1]	αἰδοῦς προβαλόμενοι μᾶλλον ἐδόκουν εὐδαιμονεῖν	ὡς	ὧν πρότερον ἐσπάνιζον εὑρόντες. τοῦ
[1, 11]	τὴν γῆν ὁμοίᾳ πυρώσει ἀφανίζων,	ὥς	μοι καὶ πρότερον λέλεκται τὸν
[1, 12]	ἣν οὐκ ἠδίκουν. παρακαλεῖ τε	πρᾴως	ἔχειν πρὸς αὐτὸν καὶ τὸν
[1, 19]	τελευταῖον ὑπὲρ αὐτῆς τὸν θεὸν	ἐναργῶς	αὐτῷ φαινόμενον ὀνομαστί τε καλέσαι
[1, 0]	πρὸς τοῖς εἰρημένοις λογισάμενος οὐ	παρέργως,	περί τε τῶν ἡμετέρων προγόνων
[1, 19]	ἐχθρὸς ἔφυγε. καὶ γὰρ σφόδρα	κακούργως	ὁ Λάβανος ἐχρήσατο τῷ Ἰακώβῳ:
[1, 3]	αὐτῶν δυσχεραίνων καὶ τοῖς βουλεύμασιν	ἀηδῶς	ἔχων ἔπειθεν ἐπὶ τὸ κρεῖττον
[1, 1]	πρότερον εἰς ὁμιλίαν αὐτῷ φοιτῶν	συνειδὼς	αὑτῷ τὴν ἀδικίαν ὑπεχώρει, τὸν
[1, 6]	οἱ πάντες τὴν ἀπὸ Γάζης	ἕως	Αἰγύπτου γῆν κατέσχον, μόνου δὲ
[1, 6]	Τανάιδος, ἐπὶ δὲ τῆς Εὐρώπης	ἕως	Γαδείρων γῆν ἣν ἔτυχον καταλαμβάνοντες,
[1, 2]	θηρίων γενέσθαι δεινὸν διὰ πάσης	ἀδεῶς	χωρεῖν γῆς: καὶ σημεῖον ἐπιβαλών,
[1, 19]	ἀσμένως ταῦτα ἀκούσαντος καὶ φήσαντος	ἡδέως	πάντα μένων παρ' αὐτῷ πόνον
[1, 19]	τὴν ἀποδημίαν, τῶν δ' ἐχουσῶν	ἡδέως	Ῥαχήλα καὶ τοὺς τύπους τῶν
[1, 11]	ἄρτους τε προσέταξεν εὐθὺς ἐκ	σεμιδάλεως	γενέσθαι, καὶ μόσχον θύσας καὶ
[1, 21]	αὐτὴν Συχέμμης ὁ Ἐμμώρου τοῦ	βασιλέως	υἱὸς φθείρει δι' ἁρπαγῆς καὶ
[1, 9]	τόπῳ, νῦν μέντοι τῆς Σοδομιτῶν	πόλεως	ἀφανισθείσης ἡ κοιλὰς ἐκείνη λίμνη
[1, 10]	χωρίον οὐ πόρρω τῆς Ἑβρωνίων	πόλεως,	δυσφορῶν δὲ ἐπὶ γυναικὶ μὴ
[1, 16]	εὗρον. ἐπεὶ γὰρ πλησίον τῆς	πόλεως	ἐγενόμην, παρθένους ἰδὼν πολλὰς ἐπὶ
[1, 8]	εἶχεν οὐκ ἄπωθεν τῆς Σοδομιτῶν	πόλεως,	ἣ τότε μὲν ἦν ἀγαθή,
[1, 7]	πᾶσι τοῖς κατ' οὐρανὸν συμβαίνουσι:	δυνάμεως	γὰρ αὐτοῖς παρούσης καὶ προνοῆσαι
[1, 19]	δεινοπαθῶν ἤλαυνεν ἐπ' αὐτὸν μετὰ	δυνάμεως	ἐπειγόμενος, καὶ καθ' ἑβδόμην ἡμέραν
[1, 19]	ὅτι διάκονος τῆς πρὸς αὐτὸν	ἀφίξεως	γένοιτο: ὁ γὰρ τῆς παιδὸς
[1, 22]	Ἴσακος οὐ μετὰ πολὺ τῆς	ἀφίξεως	τοῦ υἱοῦ καὶ ταφῆς ἔτυχεν
[1, 2]	αὐτοῦ τῷ σώματι, κἂν μεθ'	ὕβρεως	τῶν συνόντων δέῃ ταύτην ἔχειν:
[1, 0]	πρέπειν ἐνόμισα τὸ μὲν τοῦ	ἀρχιερέως	μιμήσασθαι μεγαλόψυχον, τῷ βασιλεῖ δὲ
[1, 0]	ἑαυτοῦ πολίτας τῆς τῶν νόμων	θέσεως	οὐκ ἀπὸ συμβολαίων καὶ τῶν
[1, 19]	τῆς τε σῆς καὶ ἐμῆς	γενέσεως:	ἐκ Θάρρου γὰρ Ἅβραμος καὶ
[1, 2]	ἐφρόντιζε, καὶ δεινὸς εἶχεν αὐτὸν	γενέσεως	ἔρως ἔτη τριάκοντ' ἤδη καὶ
[1, 6]	βραχύτερον ἐγίνετο μέχρι τῆς Μωυσέος	γενέσεως,	μεθ' ὃν ὅρος ἦν τοῦ
[1, 1]	ἐκέλευε γεύεσθαι, τοῦ δὲ τῆς	φρονήσεως	ἀπέχεσθαι, προειπὼν ἁψαμένοις ἀπ' αὐτοῦ
[1, 1]	γυναῖκα γεύσασθαι τοῦ φυτοῦ τῆς	φρονήσεως	ἐν αὐτῷ λέγων εἶναι τήν
[1, 1]	φυτὸν καὶ ἄλλο τὸ τῆς	φρονήσεως,	ᾗ διεγινώσκετο τί εἴη τὸ
[1, 19]	ὡς τηλικούτων ἀγαθῶν ἐπ' αὐτοῖς	προρρήσεως	γεγενημένης καὶ εὐχὴν ποιεῖται θύσειν
[1, 19]	μάχης. Λάβανος δὲ τοιαύτης αὐτῷ	προρρήσεως	γεγενημένης μεθ' ἡμέραν τὸν Ἰάκωβον
[1, 18]	ὑπόπτου μὲν αὐτοῖς καὶ τῆς	συνδιαιτήσεως	γενομένης, ἐπ' οὐ φανερᾷ δὲ
[1, 19]	τὸ ἐποφθαλμιᾶν τῷ πλήθει τῆς	κτήσεως,	ἐπαγγελλόμενος μὲν διὰ τὸ δυσέλπιστον
[1, 19]	παράσχοι πᾶσαν ἀφθονίαν τῆς αὑτοῦ	κτήσεως:	καὶ γὰρ καὶ θυγατέρας ἐμὰς
[1, 12]	εἶναι παῖδα, καὶ δίχα τοιαύτης	ὑποκρίσεως	οὐκ ἀσφαλῆ τὴν ἐπιδημίαν ὑπολαβεῖν.
[1, 0]	πολυτρόποις, ἐν ἅπασι δὲ θαυμαστὴν	φύσεως	ἐπιδειξάμενος ἰσχὺν καὶ προαίρεσιν ἀρετῆς
[1, 20]	αὐτός τε ἀπέχεται τῆς τούτου	βρώσεως	καὶ δι' ἐκεῖνον οὐδὲ ἡμῖν
[1, 18]	εἰπὼν ὡς καὶ δίχα τῆς	πηρώσεως	καὶ τοῦ κατὰ τὰς ὄψεις
[1, 20]	τὸ χωρίον ἀπὸ τῆς αὑτοῦ	τριχώσεως	δασεῖαν> ~(Ἰάκωβος δὲ ἀφίκετο εἰς
[1, 18]	Ἠσαῦ λεγόμενον κατ' ἐπωνυμίαν τῆς	τριχώσεως:	Ἑβραῖοι γὰρ τὸ ἤσαυρον τρίχωμα
[1, 0]	τολμῶσι παραβαίνειν πάντα κατορθοῦται πέρα	πίστεως	καὶ γέρας εὐδαιμονία πρόκειται παρὰ
[1, 1]	ἡ δ' αὖ κατηγόρει τοῦ	ὄφεως.	ὁ δὲ θεὸς ἥττονα γυναικείας
[1, 15]	Μάλχος ἱστορῶν τὰ περὶ Ἰουδαίων,	καθὼς	καὶ Μωυσῆς ἱστόρησεν ὁ νομοθέτης
[1, 8]	τὴν Αἴγυπτον, ἀπέβαινε τῷ Ἁβράμῳ	καθὼς	ὑπενόησε: τὸ γὰρ κάλλος ἐξεβοήθη
[1, 8]	Ἁβράμου παρουσίας Αἰγύπτιοι τούτων εἶχον	ἀμαθῶς:	ἐκ Χαλδαίων γὰρ ταῦτ' ἐφοίτησεν
[1, 1]	δὲ συμφορᾷ περιπεσεῖσθαι παρακούσαντας ἀναπείθει	κακοήθως	τὴν γυναῖκα γεύσασθαι τοῦ φυτοῦ
[1, 16]	τῆς τῶν γονέων φιλανθρωπίας αὐτῆς	ὀρθῶς	εἰκάζειν αὐτὸν εἶπεν, ἐπεμέμφετο δὲ
[1, 9]	Λῶτος ἤγετο τοῖς Σοδομίταις σύμμαχος	ἐληλυθώς.	~(Ἁβράμῳ δὲ ἀκούσαντι τὴν συμφορὰν
[1, 13]	τούτῳ δοκοῦν ἀποτίθεμαί σε, φέρε	γενναίως	τὴν καθιέρωσιν: τῷ θεῷ γάρ
[1, 0]	πρὸς τὴν εὐσέβειαν ἔσχεν ὑπακούοντας,	ῥᾳδίως	ἤδη περὶ πάντων ἔπειθεν. οἱ
[1, 20]	γνωσομένους ἕκαστα μετὰ ἀκριβείας προύπεμψε	δεδιὼς	αὐτὸν διὰ τὴν προτέραν ὑποψίαν.
[1, 1]	τὴν ἀπὸ τῶν δρόσων ὠφέλειαν	ἁρμοδίως	τῇ γῇ μηχανησάμενος. τῇ δὲ
[1, 0]	νομοθέτην, εἰ τήν τε φύσιν	ἀξίως	αὐτοῦ κατενόησε καὶ τῇ δυνάμει
[1, 17]	καὶ τῆς περὶ αὐτὸν σπουδῆς	ἀξίως	ὑπὸ τοῦ θεοῦ τετιμημένος. ἐβίωσε
[1, 0]	τὰ μὲν αἰνιττομένου τοῦ νομοθέτου	δεξιῶς,	τὰ δ' ἀλληγοροῦντος μετὰ σεμνότητος,
[1, 10]	καὶ αἶγα τριετίζουσαν καὶ κριὸν	ὁμοίως	τριετῆ καὶ τρυγόνα καὶ περιστερὰν
[1, 0]	μεγαλόψυχον, τῷ βασιλεῖ δὲ πολλοὺς	ὁμοίως	ὑπολαβεῖν καὶ νῦν εἶναι φιλομαθεῖς:
[1, 0]	ἀλλήλους δικαίων ἤρξατο τοῖς ἄλλοις	παραπλησίως,	ἀλλ' ἐπὶ τὸν θεὸν καὶ
[1, 10]	καὶ πολλὴν ἐκείνου γενεάν, ὡς	παραπλησίως	αὐτῇ τοῖς ἄστροις ἔσεσθαι τὸν
[1, 13]	περὶ τὴν τοῦ θεοῦ θρησκείαν	ἐσπουδακώς.	Ἅβραμος δὲ τὴν ἰδίαν εὐδαιμονίαν
[1, 19]	τιμία ἱκέτευέ τε τὸν θεὸν	διηνεκῶς.	καὶ γενομένου παιδὸς ἄρρενος καὶ
[1, 0]	ἀνὴρ ἅπασαν μὲν ἰδέαν παιδείας	ἠγαπηκώς,	διαφερόντως δὲ χαίρων ἐμπειρίαις πραγμάτων,
[1, 18]	στρατηγῶν Φίλοχον ἐπαγόμενος. πάντων δὲ	τετυχηκὼς	ὧν ἠξίου διὰ τὴν Ἰσάκου
[1, 21]	φθείρει δι' ἁρπαγῆς καὶ διατεθεὶς	ἐρωτικῶς	ἱκετεύει τὸν πατέρα λαβεῖν αὐτῷ
[1, 21]	τιμῆς οὐ τυχοῦσαν. πενθήσας δὲ	μεγάλως	τὸ ἐξ αὐτῆς παιδίον Βενιαμὶν
[1, 7]	τοῦ κελεύοντος ἰσχὺν ὑπουργεῖν, ᾧ	καλῶς	ἔχει μόνῳ τὴν τιμὴν καὶ
[1, 19]	ἐμφῦσαι, καὶ μετὰ τοσοῦτον χρόνον	καλῶς	ἔχειν αὐτὸν κατελθεῖν εἰς ταύτην.
[1, 0]	τὸν ἑαυτοῦ μέλλοντι βίον οἰκονομήσειν	καλῶς	καὶ τοῖς ἄλλοις νομοθετεῖν θεοῦ
[1, 0]	θεοῦ γνώμῃ κατακολουθοῦσι καὶ τὰ	καλῶς	νομοθετηθέντα μὴ τολμῶσι παραβαίνειν πάντα
[1, 3]	αὐτοῖς παρασχεῖν, ἅπερ οὐκ ἦν	ἀσφαλῶς	αὐτοῖς προειπεῖν μὴ ζήσασιν ἑξακοσίους
[1, 6]	μέντοι προσηγορίαι τῶν μὲν καὶ	παντελῶς	ἐξίτηλοι γεγόνασιν, ἐνίων δὲ μεταβαλοῦσαι
[1, 16]	διὰ τὸ σπάνιον ἢ μηδ'	ὅλως	ἐπιχωριάζειν ἐκτετιμημένα. οὗτος ἀπερχόμενος χρόνῳ
[1, 12]	καὶ τὰ χρήματα, καὶ συντίθενται	ἀδόλως	πολιτεύσεσθαι ὑπέρ τινος φρέατος ποιούμενοι
[1, 19]	Ῥαχήλας δὲ Βάλλα, δοῦλαι μὲν	οὐδαμῶς	ὑποτεταγμέναι δέ. καὶ τῆς Λείας
[1, 12]	δ' αὐτοῦ περὶ τὴν σωτηρίαν,	ἑτοίμως	ἔφασκεν ἔχειν παρ' αὐτῷ μένειν.
[1, 13]	παρέχειν αὑτὸν τοῖς ἀμφοτέρων βουλήμασιν	ἑτοίμως,	ὅτε καὶ μόνου τοῦ πατρὸς
[1, 6]	εἰς ὕπνον καταφέρεται καὶ γεγυμνωμένος	παρακόσμως	ἔκειτο. θεασάμενος δὲ αὐτὸν ὁ
[1, 19]	τὸν οὕτω συγγενῆ. Ἰακώβου δὲ	ἀσμένως	ταῦτα ἀκούσαντος καὶ φήσαντος ἡδέως
[1, 8]	ἐκφαυλιζόντων νόμιμα καὶ διὰ τοῦτο	δυσμενῶς	ἐχόντων πρὸς ἀλλήλους, συμβαλὼν αὐτῶν
[1, 3]	τοῦ δευτέρου δὲ τὴν ἀπώλειαν.	εὐμενῶς	τε οὖν αὐτὸν προσδέχεσθαι τὴν
[1, 10]	δίκαιος: καὶ ἦν δὲ τοιοῦτος	ὁμολογουμένως,	ὡς διὰ ταύτην αὐτὸν τὴν
[1, 19]	δέ. καὶ τῆς Λείας ἥπτετο	δεινῶς	ὁ πρὸς τὴν ἀδελφὴν ἔρως
[1, 6]	αὐτὸς ἔτος> καὶ ἑκατοστὸν ἤδη	γεγονὼς	ἐγέννησε: Σερούγῳ δὲ Ναχώρης τίκτεται
[1, 3]	περὶ αὐτὴν ἐπὶ χρηστοτέρας ἤδη	γεγονὼς	ἐλπίδος ἠρέμει. ὀλίγαις δ' ὕστερον
[1, 3]	Λάμεχον υἱὸν ἔσχε περὶ ἔτη	γεγονὼς	ἑπτὰ καὶ ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατόν,
[1, 18]	μάλιστα ὁ πατὴρ ἐσπουδάκει, τεσσαράκοντα	γεγονὼς	ἔτη γαμεῖ Ἄδαν τὴν Ἥλωνος
[1, 7]	τὴν Χαλδαίαν ἑβδομήκοντα καὶ πέντε	γεγονὼς	ἔτη τοῦ θεοῦ κελεύσαντος εἰς
[1, 3]	Ἀνώχου παῖς κατὰ ἔτος αὐτῷ	γεγονὼς	πέμπτον καὶ ἑξηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν
[1, 6]	Ῥοῦμος δὲ Σεροῦγον ἔτη τριάκοντα	γεγονὼς	πρὸς τοῖς ἑκατόν: ἐν δὲ
[1, 2]	τούτων Ἰώβηλος μὲν ἐξ Ἄδας	γεγονὼς	σκηνὰς ἐπήξατο καὶ προβατείαν ἠγάπησεν,
[1, 19]	χαίρειν μὲν ἐπ' αὐτῷ παρόντι	μειζόνως	ἢ ὡς τῷ λόγῳ δηλώσειεν
[1, 4]	ὀλίγον εἰς τυραννίδα τὰ πράγματα	μόνως	οὕτως νομίζων ἀποστήσειν τοὺς ἀνθρώπους
[1, 3]	καὶ πάντα τὸν χρόνον τοῦτον	εὐδαιμόνως	διαγαγὼν τελευτᾷ ζήσας ἐτῶν ἀριθμὸν
[1, 13]	πρὸς τὴν Σάρραν καὶ διῆγον	εὐδαιμόνως	ἐφ' ἅπασιν οἷς ἐθελήσειαν τοῦ
[1, 3]	ταύτης προσλιπαροῦντες καὶ πόλεις ἀναστήσαντες	εὐδαιμόνως	ζῆν ἔχοιεν καὶ μηδενὸς ὧν
[1, 13]	υἱὸν αὐτοῦ πολυχρονιώτατον καὶ βιώσαντα	εὐδαιμόνως	παισὶν ἀγαθοῖς καὶ γνησίοις παραδώσειν
[1, 16]	μετέδοσαν λέγουσα, καὶ παρέχει αὐτῷ	φιλοφρόνως.	ὁ δὲ ἐν ἐλπίδι μὲν
[1, 10]	ὁπόσοι δὲ αὐτῶν καὶ διέφυγον	ἀδόξως	ἀνέστρεψαν. (Ἅβραμος δὲ τοὺς τῶν
[1, 19]	ἐπενόει. τῶν γυναικῶν οὖν ἀπεπειρᾶτο,	πῶς	ἔχοιεν πρὸς τὴν ἀποδημίαν, τῶν
[1, 19]	καὶ πλείονος γεγενημένης, ὑπὲρ ταύτης	πῶς	οὐ διαμαρτάνεις τῶν δικαίων χαλεπαίνων
[1, 2]	ἰσχύι πάντας ὑπερβαλὼν τὰ πολεμικὰ	διαπρεπῶς	μετῆλθεν ἐκ τούτων καὶ τὰ
[1, 20]	πρόνοιαν εἶχεν ἐκ τῶν παρόντων,	ὅπως	αὐτὸς ἀπαθὴς σώζοι τοὺς σὺν
[1, 1]	ὁ θεός, ἔγνωστο περὶ ὑμῶν,	ὅπως	βίον εὐδαίμονα καὶ κακοῦ παντὸς
[1, 20]	δὲ λειπομένους ἆσσον ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν,	ὅπως	εἰ βιασθεῖεν οἱ προπεμφθέντες ἐπιθεμένου
[1, 3]	ἐπὶ τὴν γῆν ὁμοίαν βαλεῖν,	ὅπως	ἔργοις τε τοῖς ταύτης προσλιπαροῦντες
[1, 0]	μοι βραχέα περὶ ἐκείνου προειπεῖν,	ὅπως	μή τινες τῶν ἀναγνωσομένων διαπορῶσι,
[1, 2]	βλεπομένῳ, παροξυνθεὶς δὲ τοῦ θεοῦ	λιπαρῶς	ἐγκειμένου καὶ πολυπραγμονοῦντος οὐκ εἶναι
[1, 19]	γένοιτο: ὁ γὰρ τῆς παιδὸς	ἔρως	αὐτὸν ἠνάγκασε ποιήσασθαι τοὺς περὶ
[1, 19]	αὐτῷ ποιεῖν ὁ τῆς κόρης	ἔρως	ἐπέτρεπε, καὶ διελθούσης ἄλλης ἑπταετίας
[1, 2]	καὶ δεινὸς εἶχεν αὐτὸν γενέσεως	ἔρως	ἔτη τριάκοντ' ἤδη καὶ διακόσια
[1, 19]	δεινῶς ὁ πρὸς τὴν ἀδελφὴν	ἔρως	τοῦ ἀνδρὸς προσεδόκα τε παίδων
[1, 1]	τε Ἀδάμῳ καὶ τῇ γυναικὶ	φθονερῶς	μὲν εἶχεν ἐφ' οἷς αὐτοὺς
[1, 18]	ἐπὶ τοῖς πρότερον αὐτοῦ γάμοις	δυσχερῶς	διακειμένων εἰς τὸ ἐκείνοις κεχαρισμένον
[1, 13]	ὑπερηγάπα μονογενῆ ὄντα καὶ ἐπὶ	γήρως	οὐδῷ κατὰ δωρεὰν αὐτῷ τοῦ
[1, 4]	τὸν κατακλυσμὸν τὰ πεδία καὶ	ὀκνηρῶς	ἔχοντας πρὸς τὴν ἀπὸ τῶν
[1, 4]	σπουδῆς οὐδὲ πρὸς τὸ ἔργον	ὀκνηρῶς	ἔχοντες: ἐλάμβανε δὲ θᾶττον ὕψος
[1, 3]	ὁρῶν δ' οὐκ ἐνδιδόντας, ἀλλ'	ἰσχυρῶς	ὑπὸ τῆς ἡδονῆς τῶν κακῶν
[1, 11]	ἀνθρώπων ἐρημίας καὶ τροφῆς ἀπορίας	ταλαιπώρως	διῆγεν. (Αἱ δὲ παρθένοι πᾶν
[1, 6]	τοσαῦτα ἔσχον ἔθνη. ὃ δ'	ἴσως	ὑφ' Ἑλλήνων ἀγνοεῖται, τοῦτο προειπὼν
[1, 18]	ἀπὸ κεφαλῆς ἐπὶ τοὺς πόδας	περισσῶς	ἦν δασύ, τὸ δὲ νεώτερον
[1, 1]	οὐκέτι μὲν οὐδὲν αὐτοῖς ἀναδώσειν	αὐτομάτως	εἰπών, πονοῦσι δὲ καὶ τοῖς
[1, 2]	πρός τε γὰρ πολέμους εἶχον	ἀκρατῶς	καὶ πρὸς λῃστείαν ὡρμήκεσαν, ἄλλος
[1, 11]	αὐτῷ καταγωγῆς, εἰ δὲ ἔχουσιν	ἀκρατῶς,	τὰς θυγατέρας αὐτοῦ ὑπὲρ ἐκείνων
[1, 0]	παιδείαν καὶ βιβλίων συναγωγὴν σπουδάσας	ἐξαιρέτως	ἐφιλοτιμήθη τὸν ἡμέτερον νόμον καὶ
[1, 19]	γενόμενος κἀκείνοις πολλὴν ἡδονὴν παρεῖχεν	ἀδοκήτως	ἐπιφανείς. μετὰ δὲ οὐ πολλὰς
[1, 0]	ἐξ εὐθείας λέγεσθαι συνέφερε, ταῦτα	ῥητῶς	ἐμφανίζοντος. τοῖς μέντοι βουλομένοις καὶ
[1, 0]	ταῦτα φρονοῦντας μηδὲ μὴν πιστεύοντας	ἀπαραιτήτως	ἐκόλασε. πρὸς ταύτην οὖν τὴν
[1, 0]	ἀπολαῦσαι τῆς ὠφελείας οὐκ ἐφθόνησε	πάντως	ἀντειπὼν ἄν, εἰ μὴ πάτριον
[1, 0]	ἅπασαν μὲν ἰδέαν παιδείας ἠγαπηκώς,	διαφερόντως	δὲ χαίρων ἐμπειρίαις πραγμάτων, ἅτε
[1, 3]	ἐπιτηδειοτέρας πρὸς πλείονα χρόνον οὔσας	εἰκότως	ἔζων πλῆθος τοσοῦτον ἐτῶν: ἔπειτα
[1, 7]	τῇ τετάρτῃ τῶν ἱστοριῶν λέγει	οὕτως:	Ἁβράμης ἐβασίλευσεν ἔπηλυς σὺν στρατῷ
[1, 22]	πρὸς τοῖς ἑκατὸν μετὰ ἀρετῆς	οὕτως	ἀπέθανεν.
[1, 3]	ἤπειρον μετέβαλε. καὶ οἱ μὲν	οὕτως	ἀφανίζονται πάντες, Νῶχος δὲ σώζεται
[1, 11]	αὐτὴν κατασκάψασθαι καὶ τὴν χώραν	οὕτως	ἀφανίσαι, ὡς μήτε φυτὸν ἔτι
[1, 19]	θεῷ δεκάτην τῶν πεπορισμένων ποιεῖσθαι	οὕτως	ἀφικόμενος, τίμιόν τε κρίνει τὸ
[1, 6]	νῦν εἰσι, Θάρσος δὲ Θαρσεῖς:	οὕτως	γὰρ ἐκαλεῖτο τὸ παλαιὸν ἡ
[1, 13]	ὄρος ἀναγαγόντα ὁλοκαυτῶσαι βωμὸν ἱδρυσάμενον:	οὕτως	γὰρ ἐμφανίσειν τὴν περὶ αὐτὸν
[1, 10]	νύκτα τοῖς Ἀσσυρίοις περὶ Δάνον,	οὕτως	γὰρ ἡ ἑτέρα τοῦ Ἰορδάνου
[1, 4]	συνδεδεμένης, ὡς ἂν μὴ περιρρέοι.	οὕτως	δὲ μεμηνότας αὐτοὺς ὁρῶν ὁ
[1, 6]	τῶν ἐξελληνισάντων αὐτὴν καλεῖται μηδ'	οὕτως	διαφυγοῦσα τοῦ Χεθίμου τὸ ὄνομα.
[1, 11]	καὶ νῦν λέγεται: καλοῦσι γὰρ	οὕτως	Ἑβραῖοι τὸ ὀλίγον. ἐνταῦθα τοίνυν
[1, 12]	τοκετοῦ πρεσβυτέραν οὖσαν τὸν υἱὸν	οὕτως	ἐκάλεσεν. αὐτὴ μὲν γὰρ ἐνενήκοντα
[1, 0]	βίβλοις εὗρον ἀναγεγραμμένα. ἔχει δὲ	οὕτως:	~(Ἐν ἀρχῇ ἔκτισεν ὁ θεὸς
[1, 11]	ἐπιθυμίαις αὐτῶν λέγοντος παρέξειν, οὐδ'	οὕτως	ἐπείσθησαν. (Ὁ θεὸς οὖν ἀγανακτήσας
[1, 1]	περὶ τῆς τἀνθρώπου κατασκευῆς λέγων	οὕτως:	ἔπλασεν ὁ θεὸς τὸν ἄνθρωπον
[1, 3]	βίβλῳ ἱστορεῖ περὶ αὐτῶν λέγων	οὕτως:	ἔστιν ὑπὲρ τὴν Μινυάδα μέγα
[1, 19]	ἐκπέπληκτό τε τοῦ κάλλους ὁρῶν	οὕτως	ἔχουσαν, ὡς ὀλίγαι τῶν τότε
[1, 1]	δ' ἐπὶ τοῖς ἄλλοις ζῴοις	οὕτως	ἔχουσι, μίαν αὐτοῦ κοιμωμένου πλευρὰν
[1, 15]	λόγῳ Ἀλέξανδρος ὁ πολυίστωρ λέγων	οὕτως:	Κλεόδημος δέ φησιν ὁ προφήτης
[1, 7]	Βηρωσός, οὐκ ὀνομάζων, λέγων δ'	οὕτως:	μετὰ δὲ τὸν κατακλυσμὸν δεκάτῃ
[1, 3]	ὕδατος βίας. καὶ Νῶχος μὲν	οὕτως	μετὰ τῶν οἰκείων διασώζεται. ἦν
[1, 4]	εἰς τυραννίδα τὰ πράγματα μόνως	οὕτως	νομίζων ἀποστήσειν τοὺς ἀνθρώπους τοῦ
[1, 16]	καὶ τοῖς εἰρημένοις τὸν θεὸν	οὕτως	ὁρῶν αὐτῷ τῆς ὁδοῦ σαφῶς
[1, 0]	ἀναγνωσομένους παρακαλῶ: φανεῖται γὰρ σκοπουμένοις	οὕτως	οὐδὲν οὔτ' ἄλογον αὐτοῖς οὔτε
[1, 4]	ἀνθρώπων μέμνηται καὶ Σίβυλλα λέγουσα	οὕτως:	πάντων ὁμοφώνων ὄντων τῶν ἀνθρώπων
[1, 0]	ἐκείνου θεατὴν τῷ νῷ γενόμενον	οὕτως	παράδειγμα τὸ πάντων ἄριστον μιμεῖσθαι
[1, 6]	Μάζακα, δηλοῦσα τοῖς συνιέναι δυναμένοις	οὕτως	ποτὲ προσαγορευθὲν πᾶν τὸ ἔθνος.
[1, 3]	γὰρ τὰ περὶ τὸν κατακλυσμὸν	οὕτως	που διέξεισι: λέγεται δὲ καὶ
[1, 4]	Βαβυλωνίᾳ χώρᾳ μνημονεύει Ἑστιαῖος λέγων	οὕτως:	τῶν δὲ ἱερέων τοὺς διασωθέντας
[1, 1]	δ' αὐτὴν ἄνωθεν ἐπιθέοντος, γενέσθαι	φῶς	ἐκέλευσεν ὁ θεός. καὶ γενομένου
[1, 1]	ὅλην ὕλην διεχώρισε τό τε	φῶς	καὶ τὸ σκότος καὶ τῷ
[1, 2]	Νοεμᾶς ὄνομα, ἐπεὶ τὰ θεῖα	σαφῶς	ἐξεπιστάμενος ἑώρα δίκην αὑτὸν ὑφέξοντα
[1, 16]	οὕτως ὁρῶν αὐτῷ τῆς ὁδοῦ	σαφῶς	συλλαμβάνοντα, καὶ προκομίσας ὁρμίσκον τε
[1, 11]	Λώτου γυνὴ παρὰ τὴν ἀναχώρησιν	συνεχῶς	εἰς τὴν πόλιν ἀναστρεφομένη καὶ