>

Livre, Chap.
[1, 19]	τὰ μετὰ τοὺς γάμους καὶ	ἅ	τις ἂν ἔπαθεν ἐχθρὸς ἔφυγε.
[1, 3]	τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἅπασι πρὸς	ἃ	βούλεσθε καὶ τὰς ὀρέξεις ἔχετε.
[1, 20]	πεμπόμενα καὶ πλῆθος τετραπόδων ποικίλων,	ἃ	δὴ τίμια τοῖς ληψομένοις ἔμελλεν
[1, 16]	καὶ λῃστηρίων ὄντων ἐν αὐτῇ,	ἃ	διαφυγεῖν οὐκ ἐνῆν μὴ προνοοῦσι
[1, 3]	καὶ τὴν βραχύτητα τῶν ἐτῶν	ἃ	ζῶμεν συμβαλὼν τὸν τῶν παλαιῶν
[1, 19]	αὐτῆς ἐκείνοις ἀξιωθέντα: καὶ ταῦτα	ἃ	μηδὲ οἱ πολεμήσαντες τοὺς ἐχθροὺς
[1, 13]	μήτε ἄλλῳ τινὶ τῶν παθῶν,	ἃ	συμπίπτειν πέφυκεν ἀνθρώποις, ἀπαλλαγῆναι τοῦ
[1, 10]	καὶ δευτεραίους συνήλασεν αὐτοὺς εἰς	Ὠβὰ	τῆς Δαμασκηνῶν γῆς, ἐπιδείξας ὅτι
[1, 18]	μὲν ἀνεχώρησεν εἰς τὴν λεγομένην	Φάραγγα	χωρίον οὐ μακρὰν Γεράρων, ὀρύσσοντι
[1, 3]	οὕτως: ἔστιν ὑπὲρ τὴν Μινυάδα	μέγα	ὄρος κατὰ τὴν Ἀρμενίαν Βάρις
[1, 10]	θυσίας τοιοῦτος: δάμαλιν τριετίζουσαν καὶ	αἶγα	τριετίζουσαν καὶ κριὸν ὁμοίως τριετῆ
[1, 20]	θεραπαινίδων, ἵνα πόρρωθεν ἀφορῷεν τὰ	ἔργα	τῶν ἀνδρῶν μαχομένων, εἰ τοῦτο
[1, 6]	εἰς τὴν αὐτῆς φύσιν ἐπ'	ἔργα	χωρεῖ καὶ καταφυτεύσας αὐτὴν ἀμπέλοις,
[1, 2]	μετὰ τῆς γυναικὸς Κάις Ναί̈	δα	τόπον οὕτω καλούμενον καὶ αὐτόθι
[1, 9]	τὰ Σόδομα στρατοπεδεύουσι κατὰ τὴν	κοιλάδα	τὴν λεγομένην φρέατα ἀσφάλτου: κατ'
[1, 0]	διάταξιν τῆς πολιτείας εἰς τὴν	Ἑλλάδα	φωνὴν μεταβαλεῖν, ὁ δὲ τῶν
[1, 3]	λέγων οὕτως: ἔστιν ὑπὲρ τὴν	Μινυάδα	μέγα ὄρος κατὰ τὴν Ἀρμενίαν
[1, 10]	ἦν ἄπαις, ὁ θεὸς καὶ	παῖδα	αὐτῷ γενήσεσθαι καταγγέλλει καὶ πολλὴν
[1, 18]	συγγενῆ. ἤδη γὰρ τὴν Ἰσμαήλου	παῖδα	Ἡσαῦς παρειλήφει πρὸς γάμον Βασεμάθην:
[1, 12]	ἔλεγεν, ἀδελφοῦ γὰρ αὐτὴν εἶναι	παῖδα,	καὶ δίχα τοιαύτης ὑποκρίσεως οὐκ
[1, 16]	τὴν ὁδὸν ἀπήντησε καὶ τὴν	παῖδα	καὶ τὸν ὑμέτερον οἶκον εὗρον.
[1, 12]	ἐσπουδάκει πάντων ὠμότατον ἡγούμενος εἶναι	παῖδα	νήπιον καὶ γυναῖκα ἄπορον τῶν
[1, 18]	σου δεόμενος τυγχάνω, καί μοι	παῖδα	τοῦτον εὐμενὴς σῶζε καὶ παντὸς
[1, 19]	παρακατακλίνει τῷ Ἰακώβῳ τὴν αὑτῆς	θεραπαινίδα	Βάλλαν. ἐγένετο δὲ παιδίον ἐξ
[1, 4]	περιίστα δὲ κατ' ὀλίγον εἰς	τυραννίδα	τὰ πράγματα μόνως οὕτως νομίζων
[1, 20]	περίφοβος, τῷ μέντοι θεῷ τὴν	ἐλπίδα	τῆς σωτηρίας ἐπέτρεπε καὶ πρόνοιαν
[1, 2]	ἄχρι δεῦρο κατὰ γῆν τὴν	Σειρίδα.	~(Καὶ οὗτοι μὲν ἑπτὰ γενεὰς
[1, 21]	ἀναιροῦσι πᾶν ἄρρεν καὶ τὸν	βασιλέα	σὺν αὐτοῖς καὶ τὸν υἱὸν
[1, 12]	φόβον: ἐδεδίει γὰρ Ἀβιμέλεχον τὸν	βασιλέα	τῶν ἐπιχωρίων: ὃς καὶ αὐτὸς
[1, 15]	γήμαντά τε τὴν Ἀφράνου θυγατέρα	Ἡρακλέα	γεννῆσαι υἱὸν ἐξ αὐτῆς Δίδωρον:
[1, 7]	μετὰ δὲ τὸν κατακλυσμὸν δεκάτῃ	γενεᾷ	παρὰ Χαλδαίοις τις ἦν δίκαιος
[1, 10]	ἔχοντος αὐτὸς ἐνενηκοστὸν πρὸς τοῖς	ἐννέα	διῆγεν. ~(Ὑπὸ δὴ τοῦτον τὸν
[1, 3]	ἀρχὴν παρέδωκεν αὐτὸς αὐτὴν κατασχὼν	ἐννέα	καὶ ἑξήκοντα καὶ ἐνακοσίοις. Λάμεχος
[1, 3]	ἑκατοστὸν γενόμενος ἐγέννησε. τοῦτον εἰς	ἐννέα	καὶ ἑξήκοντα πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις
[1, 2]	τοὐντεῦθεν ἤλεγχεν ἤδη τὸν Κάιν	φονέα	τἀδελφοῦ γενόμενον καί θαυμάζω, φησίν,
[1, 10]	ταύτην αὐτὸν τὴν αἰτίαν καὶ	ἱερέα	γενέσθαι τοῦ θεοῦ: τὴν μέντοι
[1, 22]	Ἴσακος τὴν δίαιταν εἶχε: καὶ	βραχέα	μὲν ἀλλήλοις συνδιατρίβουσι: τὴν γὰρ
[1, 0]	ἡμῖν ἀνήρτηται Μωυσέος, ἀνάγκη μοι	βραχέα	περὶ ἐκείνου προειπεῖν, ὅπως μή
[1, 12]	τοῦ παιδίου: μεγάλα γὰρ αὐτὴν	ἀγαθὰ	περιμένειν ἐκ τῆς Ἰσμαήλου σωτηρίας.
[1, 4]	τὴν ἐκείνου νομίζοντες ἔχειν τὰ	ἀγαθά,	τὴν δ' ἰσχὺν αὐτοῖς τὴν
[1, 10]	τινά, ὃν καλοῦσι πεδίον βασιλικόν.	ἔνθα	ὁ τῆς Σολυμᾶ ὑποδέχεται βασιλεὺς
[1, 20]	τῶν ὑποζυγίων ὑπεχώρησεν εἰς Σάειραν:	ἐνταῦθα	γὰρ ἐποιεῖτο τὴν δίαιταν προσαγορεύσας
[1, 11]	γὰρ οὕτως Ἑβραῖοι τὸ ὀλίγον.	ἐνταῦθα	τοίνυν ὑπό τε ἀνθρώπων ἐρημίας
[1, 6]	διαφυγοῦσα τοῦ Χεθίμου τὸ ὄνομα.	Ἰαφθᾶ	μὲν δὴ παῖδές τε καὶ
[1, 6]	ἐπετίθεσαν οἱ γῆν τινα καταλαβόντες.	Ἰαφθᾶ	μὲν οὖν τοῦ Νώχου παιδὸς
[1, 6]	ὑπ' αὐτῶν προσαγορευομένους. τῶν δὲ	Ἰαφθᾶ	παίδων Ἰαυάνου καὶ Μάδου ἀπὸ
[1, 12]	ὡς δ' ἀπιοῦσαν ἐπιλελοίπει τὰ	ἀναγκαῖα,	ἐν κακοῖς ἦν, ὕδατος δὲ
[1, 2]	τοῖς κατ' ἐπίνοιαν ἀνθρώπου πλεονέκτου	βίᾳ	πεφυκόσιν. ἔνθεν ὁ Κάις παροξυνθεὶς
[1, 20]	πέμπει τινὰς δῶρα κομίζοντας τἀδελφῷ:	ὑποζύγια	δὲ ἦν τὰ πεμπόμενα καὶ
[1, 19]	αὐτοῦ τῆς ὀλιγότητος χωρήσειεν αὐτῷ	διὰ	μάχης. Λάβανος δὲ τοιαύτης αὐτῷ
[1, 12]	Ἴσακον ὠνόμασε: τοῦτο γέλωτα σημαίνει:	διὰ	μέντοι τὸ τὴν Σάρραν μειδιάσαι
[1, 2]	αὐτῷ ἐκ θηρίων γενέσθαι δεινὸν	διὰ	πάσης ἀδεῶς χωρεῖν γῆς: καὶ
[1, 20]	εἴρητο τοῖς πεμπομένοις. (Ταῦτα συνθεὶς	διὰ	πάσης τῆς ἡμέρας νυκτὸς ἐπιγενομένης
[1, 4]	τοῦ δὲ θεοῦ κελεύσαντος αὐτοὺς	διὰ	πολυανθρωπίαν στέλλειν ἀποικίας, ἵνα μὴ
[1, 3]	αὐτοῦ τοῦ θεοῦ γενόμενοι καὶ	διὰ	τὰς τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας πρὸς πλείονα
[1, 10]	ἦν δὲ τοιοῦτος ὁμολογουμένως, ὡς	διὰ	ταύτην αὐτὸν τὴν αἰτίαν καὶ
[1, 19]	ὑπὸ τῆς συγγενείας οὐδὲ τῆς	διὰ	ταύτην εὐνοίας, ἀλλ' ἔρωτι τῆς
[1, 0]	οἰκείαν τάξιν σημανεῖ: τοῦτο γὰρ	διὰ	ταύτης ποιήσειν τῆς πραγματείας ἐπηγγειλάμην
[1, 19]	λαβεῖν ἀξιοῦντος τὸν Ῥαχήλας γάμον	διά	τε τὰ ἄλλα τιμῆς ἀξίας
[1, 12]	τὰς φυλὰς ἀπ' αὐτῶν καλοῦσι	διά	τε τὴν ἀρετὴν αὐτῶν καὶ
[1, 18]	ἵνα πιστεύοιτο παρὰ τῷ πατρὶ	διὰ	τὴν δασύτητα Ἡσαῦς εἶναι, τὰ
[1, 12]	τοῖς προκατηγγελμένοις καὶ συμβαλοῦσα ποιμέσι	διὰ	τὴν ἐξ αὐτῶν ἐπιμέλειαν διαφεύγει
[1, 21]	ἐξ αὐτῆς παιδίον Βενιαμὶν ἐκάλεσε	διὰ	τὴν ἐπ' αὐτῷ γενομένην ὀδύνην
[1, 3]	παῖδας καὶ παντὸς ὑπερόπτας καλοῦ	διὰ	τὴν ἐπὶ τῇ δυνάμει πεποίθησιν:
[1, 8]	γυναῖκας τῶν Αἰγυπτίων ἐπιμανές, μὴ	διὰ	τὴν εὐμορφίαν τῆς γυναικὸς ὁ
[1, 19]	δηλοῖ. Ῥαχήλα δὲ φοβουμένη, μὴ	διὰ	τὴν εὐτεκνίαν τῆς ἀδελφῆς ἥττονος
[1, 18]	πάντων δὲ τετυχηκὼς ὧν ἠξίου	διὰ	τὴν Ἰσάκου χρηστότητα ὀργῆς προσφάτου
[1, 20]	σημαίνει θεοῦ πρόσωπον. καὶ γενομένου	διὰ	τὴν μάχην ἀλγήματος αὐτῷ περὶ
[1, 19]	πάσης αὐτῷ μεταδώσειν φιλανθρωπίας καὶ	διὰ	τὴν μητέρα, πρὸς ἣν τὴν
[1, 18]	βεβαίωσον καὶ μὴ περιίδῃς με	διὰ	τὴν παροῦσαν ἀσθένειαν, δι' ἣν
[1, 20]	μετὰ ἀκριβείας προύπεμψε δεδιὼς αὐτὸν	διὰ	τὴν προτέραν ὑποψίαν. ἐνετέλλετο δὲ
[1, 6]	εὐδαιμονίαν εὔχεται, τῷ δὲ Χαμᾷ	διὰ	τὴν συγγένειαν αὐτῷ μὲν οὐ
[1, 4]	πύργον ᾠκοδόμησαν νῦν Βαβυλὼν καλεῖται	διὰ	τὴν σύγχυσιν τοῦ περὶ τὴν
[1, 1]	μετὰ στενότητος ὀξύ: Γηὼν δὲ	διὰ	τῆς Αἰγύπτου ῥέων δηλοῖ τὸν
[1, 10]	οἶκτον αὐτῆς λαβεῖν. ὑπαντιάζει δὲ	διὰ	τῆς ἐρήμου προϊ οῦσαν αὐτὴν
[1, 19]	μητέρα, πρὸς ἣν τὴν εὔνοιαν	διὰ	τῆς περὶ αὐτὸν σπουδῆς ἐνδείξεσθαι
[1, 19]	πείθεσθαι τοῖς βουλήμασι τῆς γυναικὸς	διὰ	τῆς Χαναναίας ἐπορεύετο καὶ διὰ
[1, 19]	μετ' αὐτὸν Νεφθάλεις, μηχανητὸς οἷον,	διὰ	τὸ ἀντιτεχνάσασθαι πρὸς τὴν εὐτεκνίαν
[1, 21]	Ἰάκωβος δὲ οὔτ' ἀντιλέγειν ἔχων	διὰ	τὸ ἀξίωμα τοῦ παρακαλοῦντος οὔτε
[1, 6]	Θέρρου δὲ μισήσαντος τὴν Χαλδαίαν	διὰ	τὸ Ἀράνου πένθος μετοικίζονται πάντες
[1, 19]	πλήθει τῆς κτήσεως, ἐπαγγελλόμενος μὲν	διὰ	τὸ δυσέλπιστον γενέσθαι τοσαῦτα, ψευδόμενος
[1, 18]	γὰρ ἄλλα πάντ' ὢν ὅμοιος	διὰ	τὸ εἶναι δίδυμος τούτῳ μόνῳ
[1, 16]	ἐπιχωριάζειν ἐκτετιμημένα. οὗτος ἀπερχόμενος χρόνῳ	διὰ	τὸ εἶναι χαλεπὴν ὁδεύεσθαι τὴν
[1, 10]	Ἰσμαῆλον, θεόκλυτον ἄν τις εἴποι,	διὰ	τὸ εἰσακοῦσαι τὸν θεὸν τῆς
[1, 19]	εἰς ἔτος δὲ παρέξειν ἐπηγγέλλετο	διὰ	τὸ ἐποφθαλμιᾶν τῷ πλήθει τῆς
[1, 18]	τυγχάνειν: τοῦ δὲ πατρὸς> ἀρνουμένου	διὰ	τὸ πάσας εἰς Ἰάκωβον τὰς
[1, 19]	ἀδελφοῦ, ἐπιτρέψαντος Ἰσάκου τὸν γάμον	διὰ	τὸ πείθεσθαι τοῖς βουλήμασι τῆς
[1, 19]	διὰ τῆς Χαναναίας ἐπορεύετο καὶ	διὰ	τὸ πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους μῖσος
[1, 16]	δὲ καὶ δῶρα τοῖς ἐκεῖ	διὰ	τὸ σπάνιον ἢ μηδ' ὅλως
[1, 1]	περιίσταται. τοῦ δὲ μηδὲν φθεγγομένου	διὰ	τὸ συγγινώσκειν ἑαυτῷ παραβάντι τὴν
[1, 6]	ὧν κατέλιπον. τὰ γὰρ ὀνόματα	διὰ	τὸ τῆς γραφῆς εὐπρεπὲς ἡλλήνισται
[1, 2]	Ἀβέλου μὲν ἐσφαγμένου, Κάιος δὲ	διὰ	τὸν ἐκείνου φόνον πεφευγότος, παιδοποιίας
[1, 4]	καὶ τοὺς ἄλλους σφόδρα δεδιότας	διὰ	τὸν κατακλυσμὸν τὰ πεδία καὶ
[1, 12]	Σάρραν, ὅμοια τοῖς πρὶν ὑποκρινάμενος	διὰ	τὸν φόβον: ἐδεδίει γὰρ Ἀβιμέλεχον
[1, 3]	προειπεῖν μὴ ζήσασιν ἑξακοσίους ἐνιαυτούς:	διὰ	τοσούτων γὰρ ὁ μέγας ἐνιαυτὸς
[1, 0]	ἀπέβη πείρᾳ μαθὼν ἐβιάσθην ἐκδιηγήσασθαι	διὰ	τοὺς ἐν τῷ γράφειν λυμαινομένους
[1, 19]	τοῖς παροῦσι. (Λάβανος δὲ καὶ	διὰ	τοὺς προγόνους ὑπισχνεῖται πάσης αὐτῷ
[1, 4]	ἰδίαν ἑκάστῳ φωνὴν ἔδωκαν: καὶ	διὰ	τοῦτο Βαβυλῶνα συνέβη κληθῆναι τὴν
[1, 8]	παρ' ἀλλήλοις ἐκφαυλιζόντων νόμιμα καὶ	διὰ	τοῦτο δυσμενῶς ἐχόντων πρὸς ἀλλήλους,
[1, 7]	τε ὧν εἰκάσειεν οὐ διαμαρτάνων.	διὰ	τοῦτο καὶ φρονεῖν μεῖζον ἐπ'
[1, 19]	καὶ γενομένου παιδὸς ἄρρενος καὶ	διὰ	τοῦτο πρὸς αὐτὴν ἐπεστραμμένου τοῦ
[1, 4]	ἀμαθίας παρήκουσαν τοῦ θεοῦ καὶ	διὰ	τοῦτο συμφοραῖς περιπεσόντες ᾔσθοντο τῆς
[1, 0]	μυρία δ' ἐστὶ τὰ δηλούμενα	διὰ	τῶν ἱερῶν γραμμάτων, ἅτε δὴ
[1, 3]	τοὺς πονηροὺς φειδὼ ποιεῖσθαι τῶν	διὰ	χρηστότητα περιλειφθέντων καὶ τὸ δεινὸν
[1, 4]	δεδιότας διὰ τὸν κατακλυσμὸν τὰ	πεδία	καὶ ὀκνηρῶς ἔχοντας πρὸς τὴν
[1, 4]	ἀπὸ τῶν ὀρῶν εἰς τὰ	πεδία	τὴν ἐν τούτοις οἴκησιν ἐποιήσαντο,
[1, 1]	δ' ὑπέσχημαι τὴν αἰτιολογίαν πάντων	ἰδίᾳ	συγγραψάμενος παραδώσειν, εἰς τότε καὶ
[1, 18]	κατὰ πρόρρησιν τοῦ θεοῦ δίδυμα	παιδία,	ὧν τὸ μὲν πρεσβύτερον ἀπὸ
[1, 10]	ἐφιπταμένων ἐπιθυμίᾳ τοῦ αἵματος φωνὴ	θεία	παρῆν ἀποσημαίνουσα πονηροὺς αὐτοῦ τοῖς
[1, 2]	Λάμεχος Νοεμᾶς ὄνομα, ἐπεὶ τὰ	θεῖα	σαφῶς ἐξεπιστάμενος ἑώρα δίκην αὑτὸν
[1, 1]	τὴν φωνὴν ὀργισθεὶς ἐπὶ τῇ	κακοηθείᾳ	τῇ πρὸς τὸν Ἄδαμον καὶ
[1, 3]	αὐτὸς ἀπολέσαι, κακίᾳ δὲ τῇ	οἰκείᾳ	ταύτην αὐτοὺς ὑποσχεῖν τὴν δίκην,
[1, 19]	ἀδελφῆς. τὸ δ' αὐτὸ καὶ	Λεία	ποιεῖ πρὸς τὸ τῆς ἀδελφῆς
[1, 19]	τὴν χάριν Ἰάκωβος συγκαθεύδει τῇ	Λείᾳ	Ῥαχήλᾳ χαριζόμενος. πάλιν οὖν γίνονται
[1, 21]	οἱ πάντες, ἄρρενες μὲν δώδεκα	θήλεια	δὲ μία. τούτων ὀκτὼ γνήσιοι,
[1, 14]	ἐκ τῆς Νεβρῶνος. καὶ τὰ	μνημεῖα	Ἅβραμός τε καὶ οἱ ἀπόγονοι
[1, 3]	σημανῶ δὲ ὑμῖν παῦλαν ἐσομένην	τοξείᾳ	τῇ ἐμῇ” τὴν ἶριν ἀποσημαίνων:
[1, 3]	τοὺς διεφθαρμένους λέγων αὐτὸς ἀπολέσαι,	κακίᾳ	δὲ τῇ οἰκείᾳ ταύτην αὐτοὺς
[1, 6]	γὰρ ἐκαλεῖτο τὸ παλαιὸν ἡ	Κιλικία.	σημεῖον δέ: Ταρσὸς γὰρ παρ'
[1, 1]	πρότερον ἡδόμενος τῇ πρὸς αὐτὸν	ὁμιλίᾳ	νῦν φεύγει ταύτην καὶ περιίσταται.
[1, 3]	ἱστοροῦσι τοὺς ἀρχαίους ζήσαντας ἔτη	χίλια.	περὶ μὲν τούτων, ὡς ἂν
[1, 16]	οὐδ' εὔληπτον εἶναι τὸ ὕδωρ,	μία	ἐξ ἁπασῶν ἐκείναις τε τῆς
[1, 6]	τε αὐτῶν σχῆμα καὶ τελευτὴ	μία,	Νῶχός τέ τοι Νῶε καλεῖται
[1, 21]	ἄρρενες μὲν δώδεκα θήλεια δὲ	μία.	τούτων ὀκτὼ γνήσιοι, ἐκ Λείας
[1, 6]	μάρτυς δέ μου τῷ λόγῳ	μία	τῶν ἐν Κύπρῳ πόλεων ἰσχύσασα
[1, 6]	τῶν δὲ ἄλλων, Λουμαίου καὶ	Ἀναμία	καὶ Λαβίμου τοῦ μόνου κατοικήσαντος
[1, 1]	καὶ κακοῦ παντὸς ἀπαθῆ βιώσετε	μηδεμιᾷ	ξαινόμενοι τὴν ψυχὴν φροντίδι, πάντων
[1, 19]	προσεδόκα τε παίδων γενομένων ἔσεσθαι	τιμία	ἱκέτευέ τε τὸν θεὸν διηνεκῶς.
[1, 20]	πλῆθος τετραπόδων ποικίλων, ἃ δὴ	τίμια	τοῖς ληψομένοις ἔμελλεν ἔσεσθαι παρὰ
[1, 0]	καὶ ἐμαυτὸν αἰσχυνόμενος, εἰ δόξαιμι	ῥαθυμίᾳ	πλέον ἢ τῷ περὶ τὰ
[1, 10]	στῆναι τὸν βωμὸν οἰωνῶν ἐφιπταμένων	ἐπιθυμίᾳ	τοῦ αἵματος φωνὴ θεία παρῆν
[1, 10]	τῇ πολυχειρίᾳ κεῖσθαι συμβέβηκεν, ἀλλὰ	προθυμία	τῶν μαχομένων καὶ τὸ γενναῖον
[1, 7]	ἀνὴρ καὶ μέγας καὶ τὰ	οὐράνια	ἔμπειρος. Ἑκαταῖος δὲ καὶ τοῦ
[1, 2]	σοφίαν τε τὴν περὶ τὰ	οὐράνια	καὶ τὴν τούτων διακόσμησιν ἐπενόησαν.
[1, 5]	ὑπὸ τῶν κτισάντων κειμένας προσηγορίας,	ἔνια	δὲ καὶ μετέβαλεν, οἱ δὲ
[1, 5]	νήσους κατῴκησαν. καὶ τῶν ἐθνῶν	ἔνια	μὲν διασώζει τὰς ὑπὸ τῶν
[1, 3]	καὶ τοῦ πλοίου ἐν τῇ	Ἀρμενίᾳ	πρὸς τῷ ὄρει τῶν Κορδυαίων
[1, 10]	ὁ Μελχισεδὲκ τῷ Ἁβράμου στρατῷ	ξένια	καὶ πολλὴν ἀφθονίαν τῶν ἐπιτηδείων
[1, 0]	κατορθοῦται πέρα πίστεως καὶ γέρας	εὐδαιμονία	πρόκειται παρὰ θεοῦ: καθ' ὅσον
[1, 6]	Μῆδοι κέκληνται, ἀπὸ δὲ Ἰαυάνου	Ἰωνία	καὶ πάντες Ἕλληνες γεγόνασι. κατοικίζει
[1, 4]	τοῦ λεγομένου Σεναὰρ ἐν τῇ	Βαβυλωνίᾳ	χώρᾳ μνημονεύει Ἑστιαῖος λέγων οὕτως:
[1, 1]	δι' ἀέρος ἀνῆκε συνδησάμενος αὐτὰ	κοινωνίᾳ	καὶ μίξει γονῆς ἕνεκα καὶ
[1, 10]	ἄλλοις οὐ συμφυρόμενον περιτέμνεσθαι τὰ	αἰδοῖα	καὶ τοῦτο ποιεῖν ὀγδόῃ ἡμέρᾳ
[1, 11]	τοῖς οἰκήτορσιν κατεπίμπρα τὴν γῆν	ὁμοίᾳ	πυρώσει ἀφανίζων, ὥς μοι καὶ
[1, 12]	ἀδελφῆς ἐπαγόμενος σχήματι τὴν Σάρραν,	ὅμοια	τοῖς πρὶν ὑποκρινάμενος διὰ τὸν
[1, 3]	τὴν ἐπὶ τῇ δυνάμει πεποίθησιν:	ὅμοια	τοῖς ὑπὸ γιγάντων τετολμῆσθαι λεγομένοις
[1, 0]	δὲ χρησίμων μέγεθος πραγμάτων ἐν	ἀγνοίᾳ	κειμένων προύτρεψε τὴν περὶ αὐτῶν
[1, 2]	πρότερον συνέζων οἱ ἄνθρωποι, μέτρων	ἐπινοίᾳ	καὶ σταθμῶν μετεστήσατο ἀκέραιον αὐτοῖς
[1, 19]	μισθοῦ γενόμενον, Ζαβουλὼν δὲ ἠνεχυρασμένον	εὐνοίᾳ	τῇ πρὸς αὐτήν, θυγάτηρ δὲ
[1, 18]	καὶ πολλῇ πάνυ πρὸς αὐτὸν	εὐνοίᾳ	χρησάμενος κατ' ἀρχὰς ἐπὶ ταύτης
[1, 19]	ἀνανεωσόμενος. ἡ δὲ ὑπὸ μνήμης,	ὁποῖα	φιλεῖ συντυγχάνειν τοῖς νέοις, προπεπυσμένη
[1, 3]	αὐτοῖς ἔμελλεν ἐνθέμενος, ζῷά τε	παντοῖα	πρὸς διατήρησιν τοῦ γένους αὐτῶν
[1, 2]	ἦν αὐτῷ, μουσικὴν ἤσκησε καὶ	ψαλτήρια	καὶ κιθάρας ἐπενόησεν, Ἰουβῆλος δὲ
[1, 10]	ἐν τῷ πλήθει καὶ τῇ	πολυχειρίᾳ	κεῖσθαι συμβέβηκεν, ἀλλὰ προθυμία τῶν
[1, 19]	ἀποδρᾶναι τὸν γεγεννηκότα, ἱερά τε	πάτρια	βαστάσας οἴχῃ φερόμενος ὑπό τε
[1, 0]	τὴν ἐξήγησιν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν:	μυρία	δ' ἐστὶ τὰ δηλούμενα διὰ
[1, 0]	σκοπεῖν πολλὴ γένοιτ' ἂν ἡ	θεωρία	καὶ λίαν φιλόσοφος, ἣν ἐγὼ
[1, 1]	γυναικείας συμβουλίας αὐτὸν γενόμενον ὑπετίθει	τιμωρίᾳ,	τὴν γῆν οὐκέτι μὲν οὐδὲν
[1, 6]	τε καὶ τῶν ἐν τῇ	Ἀσίᾳ	πάντων Χουσαῖοι καλοῦνται. ἐτηρήθη δὲ
[1, 2]	καὶ παῖδες ἐγένοντο: οὐκ ἐπὶ	νουθεσίᾳ	δὲ τὴν κόλασιν ἔλαβεν, ἀλλ'
[1, 2]	ἔρως ἔτη τριάκοντ' ἤδη καὶ	διακόσια	ἠνυκότα τοῦ βίου, πρὸς οἷς
[1, 6]	θάπτουσιν ἔτη βιώσαντα πέντε καὶ	διακόσια:	συνετέμνετο γὰρ ἤδη τοῖς ἀνθρώποις
[1, 3]	μετὰ τὴν ἐπομβρίαν πεντήκοντα καὶ	τριακόσια	ἔτη καὶ πάντα τὸν χρόνον
[1, 3]	ὃς πέντε ζήσας ἔτη καὶ	ἐνακόσια	Καϊ νᾷ τῷ παιδὶ τὴν
[1, 3]	γεγονότι παῖς Σῆθος γίνεται, ὃς	ἐνακόσια	καὶ τριάκοντα ἔτη ἐβίωσε. Σῆθος
[1, 3]	νᾶς δὲ βιοὺς δέκα καὶ	ἐνακόσια	Μαλαῆλον υἱὸν ἔσχεν ἔτει γενόμενον
[1, 10]	τοῖς ἐγγόνοις γείτονας ἐπὶ ἔτη	τετρακόσια	γενησομένους κατὰ τὴν Αἴγυπτον: ἐν
[1, 3]	ζήσας πέντε καὶ ἐνενήκοντα καὶ	ὀκτακόσια	ἔτη ἐτελεύτησεν Ἰάρεδον καταλιπὼν υἱόν,
[1, 2]	βίου, πρὸς οἷς ἕτερα ζήσας	ἑπτακόσια	τελευτᾷ. γίνονται μὲν οὖν αὐτῷ
[1, 14]	συγχωρούντων μὲν τῶν Χαναναίων καὶ	δημοσίᾳ	χοῦν αὐτῆς τὸν τάφον, Ἁβράμου
[1, 1]	τε κατ' αὐτὴν νηκτὰ καὶ	μετάρσια	τὰ μὲν κατὰ βάθους τὰ
[1, 13]	ἱερεῖον, εἴπερ εὐμενὴς μέλλει τῇ	θυσίᾳ	παρατυγχάνειν αὐτοῦ. (Ὡς δ' ὁ
[1, 2]	θεὸς ταύτῃ μᾶλλον ἥδεται τῇ	θυσίᾳ	τοῖς αὐτομάτοις καὶ κατὰ φύσιν
[1, 19]	ἄφθονος ἐκδέξεταί σε μεγάλων ἀγαθῶν	παρουσία	πρὸς τὸ πᾶν κατὰ τὴν
[1, 19]	δὲ ἡσθεῖσα ὑπὸ νηπιότητος τῇ	παρουσίᾳ	τοῦ Ἰακώβου ἀνέκρινεν αὐτόν, τίς
[1, 18]	ἀνηλωκέναι πένθος ἦγεν ἐπὶ τῇ	διαμαρτίᾳ.	καὶ αὐτοῦ τοῖς δάκρυσιν ἀχθόμενος
[1, 19]	τῆς Ῥεβέκκας καὶ τοὺς γονεῖς	εἰδυῖα	ποθοῦντας αὐτῆς τὸ ὄνομα ὑπὸ
[1, 19]	τῶν τοῦ πατρὸς εὐχῶν διήμαρτε	σοφίᾳ	τῆς μητρὸς εἰς αὐτὸν γενομένων,
[1, 3]	καὶ Βηρωσὸς ὁ τὰ Χαλδαϊ	κὰ	συναγαγὼν καὶ Μῶχός τε καὶ
[1, 6]	παρ' αὐτοῖς ἔτι καὶ νῦν	Μάζακα,	δηλοῦσα τοῖς συνιέναι δυναμένοις οὕτως
[1, 19]	ὕπνους ὄψιν ὁρᾷ παραστᾶσαν αὐτῷ:	κλίμακα	γῆθεν ἔδοξεν ἐφικνουμένην τοῦ οὐρανοῦ
[1, 3]	πρὸς σωτηρίαν τοῦ θεοῦ τοιαύτην:	λάρνακα	τετράστεγον κατασκευάσας πηχῶν τὸ μῆκος
[1, 3]	μᾶλλον ὑποχωροῦντος τοῦ ὕδατος μεθίησι	κόρακα	βουλόμενος μαθεῖν, εἴ τι καὶ
[1, 11]	ἀγαθόν, εἰ γὰρ ἐν αὐτοῖς	δέκα	εἶεν συγχωρεῖν ἅπασι τὴν ἐπὶ
[1, 3]	ἐνακοσίοις. Καϊ νᾶς δὲ βιοὺς	δέκα	καὶ ἐνακόσια Μαλαῆλον υἱὸν ἔσχεν
[1, 3]	ὅλαις κατεφέρετο, ὡς ἐπὶ πήχεις	πεντεκαίδεκα	τὴν γῆν ὑπερέχειν. καὶ τοῦτο
[1, 21]	παῖδες οἱ πάντες, ἄρρενες μὲν	δώδεκα	θήλεια δὲ μία. τούτων ὀκτὼ
[1, 9]	φόρον ἐπιτάσσουσι τοῖς Σοδομιτῶν βασιλεῦσι.	δώδεκα	μὲν οὖν ἔτη δουλεύοντες καὶ
[1, 12]	ἐξ οὗ παῖδες Ἰσμαήλῳ γίνονται	δώδεκα	πάντες, Ναβαιώθης Κήδαρος Ἀβδεῆλος Μάσσαμος
[1, 3]	ἑκατοστὸν ἔτος: οὗτος ἐβίωσεν ἔτη	δώδεκα	πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις. Καϊ νᾶς
[1, 6]	υἱὸς Ἀρφαξάδης ἦν μετὰ ἔτη	δώδεκα	τῆς ἐπομβρίας γενόμενος. Ἅβραμος δὲ
[1, 1]	αὐτὰ κοινωνίᾳ καὶ μίξει γονῆς	ἕνεκα	καὶ τοῦ συναύξεσθαι καὶ πλεονάζειν
[1, 2]	σκυθρωπὸν ἀπὸ τοιαύτης αἰτίας, ἀλλ'	ἕνεκα	τοῦ μηδὲν αὐτῷ ἐκ θηρίων
[1, 3]	δεσπότας γὰρ ἁπάντων ὑμᾶς εἶναι	πεποίηκα	τῶν τε χερσαίων καὶ νηκτῶν
[1, 12]	ἡγούμενος εἶναι παῖδα νήπιον καὶ	γυναῖκα	ἄπορον τῶν ἀναγκαίων ἐκπέμπειν. ὕστερον
[1, 8]	νομίζων γὰρ ἀδελφὴν ἀλλ' οὐ	γυναῖκα	αὐτοῦ σπουδάσαι περὶ αὐτὴν συγγένειαν
[1, 12]	λοιπὸν ἀδεοῦς ἐκείνου περὶ τὴν	γυναῖκα	γενομένου. ταῦτα εἰπὼν μεταπέμπεται τὸν
[1, 1]	περιπεσεῖσθαι παρακούσαντας ἀναπείθει κακοήθως τὴν	γυναῖκα	γεύσασθαι τοῦ φυτοῦ τῆς φρονήσεως
[1, 16]	δὲ περὶ τεσσαρακοστὸν ἔτος γεγονότι	γυναῖκα	γνοὺς ἀγαγέσθαι ὁ πατὴρ Ἅβραμος
[1, 1]	πλευρὰν ἐξελὼν ἐξ αὐτῆς ἔπλασε	γυναῖκα.	καὶ ὁ Ἄδαμος προσαχθεῖσαν αὐτὴν
[1, 12]	μηδὲν ὑβρίζειν τὴν τοῦ ξένου	γυναῖκα,	καὶ ῥᾷον διατεθεὶς φράζει πρὸς
[1, 11]	αὐτῷ φράσαντος ἀπαλλάσσεται τήν τε	γυναῖκα	καὶ τὰς θυγατέρας, δύο δὲ
[1, 1]	τόν τε Ἄδαμον καὶ τὴν	γυναῖκα	κελεῦσαι τῶν φυτῶν ἐπιμελεῖσθαι. ἄρδεται
[1, 12]	ξένου φυλάσσων ἀνύβριστον αὐτῷ τὴν	γυναῖκα,	μὴ γὰρ ἀδελφὴν οὖσαν ἐπάγεσθαι
[1, 8]	ἠθέλησεν ὑβρίσαι τοῦ ξένου τὴν	γυναῖκα.	ὁ δὲ φοβηθεὶς ἠρώτα τὴν
[1, 18]	ἄνδρα Μεσοποταμίαν ἀγαγέσθαι τῷ Ἰακώβῳ	γυναῖκα	συγγενῆ. ἤδη γὰρ τὴν Ἰσμαήλου
[1, 13]	εὐμενὴς ᾖ, ἐπικρυψάμενος πρὸς τὴν	γυναῖκα	τήν τε τοῦ θεοῦ πρόρρησιν
[1, 1]	καὶ παρακρούεται μὲν οὕτω τὴν	γυναῖκα	τῆς ἐντολῆς τοῦ θεοῦ καταφρονῆσαι:
[1, 1]	θεὸν μὴ χαλεπαίνειν αὐτῷ τὴν	γυναῖκα	τοῦ γεγονότος αἰτιώμενος καὶ λέγων
[1, 1]	θεὸς τὸν Ἄδαμον καὶ τὴν	γυναῖκα	τῶν μὲν ἄλλων φυτῶν ἐκέλευε
[1, 3]	ὁ Αἰγύπτιος Ἱερώνυμος οἱ τὰ	Φοινικικὰ	συγγραψάμενοι συμφωνοῦσι τοῖς ὑπ' ἐμοῦ
[1, 2]	γεγονότων ἰσχύι πάντας ὑπερβαλὼν τὰ	πολεμικὰ	διαπρεπῶς μετῆλθεν ἐκ τούτων καὶ
[1, 6]	χωρεῖ καὶ καταφυτεύσας αὐτὴν ἀμπέλοις,	ἡνίκα	τοῦ καρποῦ τελεσφορηθέντος καθ' ὥραν
[1, 15]	τε Ἐφρᾶν καὶ τὴν χώραν	Ἀφρικὰ	ὀνομασθῆναι. τούτους γὰρ Ἡρακλεῖ συστρατεῦσαι
[1, 15]	γῆν ἀπὸ τοῦ ἐκείνου ὀνόματος	Ἀφρικὰ	προσηγόρευσαν. μαρτυρεῖ δέ μου τῷ
[1, 19]	συγγενείας ὁμήρευμα ἔχομεν πρὸς ἀλλήλους:	Ῥεβέκκα	γὰρ μήτηρ ἐμὴ Λαβάνου πατρὸς
[1, 6]	τῶν Ναχώρου γνησίων παίδων γίνεται	Ῥεβέκκα	θυγάτηρ καὶ Λάβανος υἱός. ~(Ἅβραμος
[1, 16]	καὶ τὸ γένος ἀπεσήμαινε καὶ	Ῥεβέκκα	μέν, φησίν, ἐγὼ καλοῦμαι, πατὴρ
[1, 18]	τὸ κυνηγέσιον ἐξώρμησεν: ἡ δὲ	Ῥεβέκκα	τὸν θεὸν εἰς τὴν εὔνοιαν
[1, 19]	τὴν ἀδελφὴν ἔρως τοῦ ἀνδρὸς	προσεδόκα	τε παίδων γενομένων ἔσεσθαι τιμία
[1, 2]	Ἄβελος δὲ γάλα καὶ τὰ	πρωτότοκα	τῶν βοσκημάτων. ὁ δὲ θεὸς
[1, 2]	φυτῶν καρποὺς ἐπήνεγκεν, Ἄβελος δὲ	γάλα	καὶ τὰ πρωτότοκα τῶν βοσκημάτων.
[1, 10]	καλέσαι Ἴσακον δηλῶν ἐσόμενα ἔθνη	μεγάλα	ἀπ' αὐτοῦ καὶ βασιλεῖς, καὶ
[1, 12]	προνοεῖν τῆς ἀνατροφῆς τοῦ παιδίου:	μεγάλα	γὰρ αὐτὴν ἀγαθὰ περιμένειν ἐκ
[1, 16]	τὴν κόρην τιμήσατε. οἱ δὲ,	καλὰ	γὰρ ἦν αὐτοῖς καὶ κεχαρισμένα,
[1, 2]	καὶ παρελθὼν εἰς ἡλικίαν ἤδη	καλὰ	κρίνειν δυναμένην καὶ γενόμενος αὐτὸς
[1, 19]	πρεσβυτάτου τῶν υἱῶν Λείας μανδραγόρου	μῆλα	κομίζοντος τῇ μητρί, Ῥαχήλα θεασαμένη
[1, 19]	Δεῖνα. χρόνοις δ' ὕστερον καὶ	Ῥαχήλᾳ	γίνεται Ἰώσηπος υἱός: προσθήκην γενησομένου
[1, 19]	ὃν Ἰούδας, εὐχαριστίαν τοῦτο δηλοῖ.	Ῥαχήλα	δὲ φοβουμένη, μὴ διὰ τὴν
[1, 19]	μανδραγόρου μῆλα κομίζοντος τῇ μητρί,	Ῥαχήλα	θεασαμένη παρακαλεῖ μεταδοῦναι δι' ἐπιθυμίας
[1, 19]	ἀποδημίαν, τῶν δ' ἐχουσῶν ἡδέως	Ῥαχήλα	καὶ τοὺς τύπους τῶν θεῶν,
[1, 19]	τύπους ἐπεφέρετο τῶν θεῶν ἡ	Ῥαχήλα	καταφρονεῖν μὲν τῆς τοιαύτης τιμῆς
[1, 19]	ἀφέλοιτο τῆς παρὰ τοῦ ἀνδρός,	Ῥαχήλα	πεπαίνουσα τὸν θυμὸν τῆς ἀδελφῆς
[1, 19]	δεξαμένου δὲ Λαβάνου τὴν ἔρευναν	Ῥαχήλα	πυνθανομένη κατατίθησι τοὺς τύπους εἰς
[1, 19]	χάριν Ἰάκωβος συγκαθεύδει τῇ Λείᾳ	Ῥαχήλᾳ	χαριζόμενος. πάλιν οὖν γίνονται παῖδες
[1, 1]	δ' ὑπ' ὄψιν οὐκ ἐρχομένης,	ἀλλὰ	βαθεῖ μὲν κρυπτομένης σκότει, πνεύματος
[1, 4]	ἵνα μὴ στασιάζοιεν πρὸς ἀλλήλους,	ἀλλὰ	γῆν πολλὴν γεωργοῦντες ἀφθονίας ἀπολαύοιεν
[1, 13]	τούτου βουλόμενος μετὰ τοιαύτης ἀσεβείας,	ἀλλὰ	δοκιμάσαι θέλων αὐτοῦ τὴν διάνοιαν,
[1, 20]	καὶ μὴ μικρὸν κρατεῖν ὑπολαμβάνειν,	ἀλλὰ	θεῖον ἄγγελον νενικηκέναι καὶ σημεῖον
[1, 8]	τοῖς περὶ αὐτῆς λεγομένοις ἀρκεσθεὶς	ἀλλὰ	καὶ θεάσασθαι σπουδάσας οἷός τε
[1, 3]	οὐκ ἐκείνων μόνων τῆς κακίας,	ἀλλὰ	καὶ πᾶν ὅσον ἦν ἀνθρώπινον
[1, 19]	μόνῳ πατρίδος ἔρωτα τὸν θεόν,	ἀλλὰ	καὶ πᾶσιν ἐμφῦσαι, καὶ μετὰ
[1, 8]	δεινὸς ἀνὴρ οὐ νοῆσαι μόνον	ἀλλὰ	καὶ πεῖσαι λέγων περὶ ὧν
[1, 16]	τούτων ἐφθόνησεν αὐτῷ βουλομένῳ μαθεῖν,	ἀλλὰ	καὶ τὸ γένος ἀπεσήμαινε καὶ
[1, 19]	οὐδενὸς αὐτῷ μνησικακήσειν τῶν γενομένων,	ἀλλὰ	κἀκεῖνος ἀγαπήσειν αὐτοῦ τὰς θυγατέρας.
[1, 19]	κατ' ἐμὴν κακουργίαν ἀπαναστήσαντος ἀκολουθεῖν,	ἀλλὰ	κατ' εὔνοιαν δικαίαν, ἣν γυναιξὶ
[1, 7]	συνεργοῦσι κατὰ τὴν αὐτῶν ἐξουσίαν,	ἀλλὰ	κατὰ τὴν τοῦ κελεύοντος ἰσχὺν
[1, 13]	περὶ τῆς τοῦ παιδὸς σφαγῆς,	ἀλλὰ	μηδὲ τῶν οἰκετῶν τινι δηλώσας,
[1, 19]	ὁρᾷ καὶ γῆν καὶ θάλασσαν.	ἀλλὰ	μήτε κίνδυνον ὑφορῶ μηδένα μήτ'
[1, 0]	ἐκεῖνος ἔφθη λαβεῖν τὴν ἀναγραφήν,	ἀλλὰ	μόνα τὰ τοῦ νόμου παρέδοσαν
[1, 2]	ἄλλοι τε πλείους καὶ Σῆθος:	ἀλλὰ	περὶ μὲν τῶν ἄλλων μακρὸν
[1, 0]	ὁρῶ τῆς σπουδῆς γινομένην αἰτίαν,	ἀλλὰ	πολλὰς καὶ πλεῖστον ἀλλήλων διαφερούσας.
[1, 10]	καὶ τῇ πολυχειρίᾳ κεῖσθαι συμβέβηκεν,	ἀλλὰ	προθυμία τῶν μαχομένων καὶ τὸ
[1, 3]	ἐκείνων ἀπογόνοις παρεξέτεινον τὸν βίον,	ἀλλὰ	τὰς γενέσεις αὐτῶν μόνον ὁράτω.
[1, 3]	ἀπολέσθαι τὸ τῶν ζῴων γένος,	ἀλλὰ	τετιμωρημένον τοὺς πονηροὺς φειδὼ ποιεῖσθαι
[1, 4]	διδόναι τὸ δι' ἐκεῖνον εὐδαιμονεῖν,	ἀλλὰ	τὴν ἰδίαν ἀρετὴν ταῦτα παρέχειν
[1, 16]	γὰρ θεοῦ βούλησιν τά τε	ἄλλα	μοι κατὰ τὴν ὁδὸν ἀπήντησε
[1, 3]	τούτων γυναιξὶν ἀνέβη, τά τε	ἄλλα	ὅσα πρὸς τὰς χρείας ἐπικουρήσειν
[1, 18]	δασύτητα Ἡσαῦς εἶναι, τὰ γὰρ	ἄλλα	πάντ' ὢν ὅμοιος διὰ τὸ
[1, 2]	αὐτῷ: Κάις δὲ τά τε	ἄλλα	πονηρότατος ἦν καὶ πρὸς τὸ
[1, 3]	ἄρρενάς τε καὶ θηλείας συνεισβαλόμενος	ἄλλα	τε τούτων ἑπταπλασίονα τὸν ἀριθμόν.
[1, 19]	Ῥαχήλας γάμον διά τε τὰ	ἄλλα	τιμῆς ἀξίας παρ' αὐτοῦ τυγχάνειν
[1, 19]	Ζελφὰ μὲν Λείας Ῥαχήλας δὲ	Βάλλα,	δοῦλαι μὲν οὐδαμῶς ὑποτεταγμέναι δέ.
[1, 13]	γένος τὸ αὐτῶν εἰς ἔθνη	πολλὰ	καὶ πλοῦτον ἐπιδώσειν, καὶ μνήμην
[1, 4]	ἀλλοφωνίας τῶν ἀνθρώπων μέμνηται καὶ	Σίβυλλα	λέγουσα οὕτως: πάντων ὁμοφώνων ὄντων
[1, 3]	γῆν προύπεμψεν: ἐπανελθούσης δὲ πεπηλωμένης	ἅμα	καὶ θαλλὸν ἐλαίας κομιζούσης, μαθὼν
[1, 10]	τὴν συμφορὰν αὐτῶν φόβος τε	ἅμα	περὶ Λώτου τοῦ συγγενοῦς εἰσῆλθε
[1, 6]	παισὶν εὐδαιμονίαν εὔχεται, τῷ δὲ	Χαμᾷ	διὰ τὴν συγγένειαν αὐτῷ μὲν
[1, 0]	θεατὴν τῷ νῷ γενόμενον οὕτως	παράδειγμα	τὸ πάντων ἄριστον μιμεῖσθαι καθ'
[1, 13]	οἵου τετυχηκότα γενναῖον ἔδει τὸ	φρόνημα	εἶναι, δέχεται πρὸς ἡδονὴν τοὺς
[1, 10]	τούτοις εὐχαριστήσας τῷ θεῷ περιτέμνεται	παραχρῆμα	καὶ πάντες οἱ παρ' αὐτοῦ
[1, 6]	τούτων ἐν τοῖς ἑξῆς ἐροῦμεν.	(Σημᾷ	δὲ τῷ τρίτῳ τῶν Νώχου
[1, 6]	τριακοστὸν ἔτος πρὸς τοῖς ἑκατόν:	Σημᾷ	δὲ υἱὸς Ἀρφαξάδης ἦν μετὰ
[1, 6]	κατοικοῦσι. ταῦτα μὲν περὶ τῶν	Σημᾶ	παίδων ἱστορήσθω. (Ποιήσομαι δὲ περὶ
[1, 6]	τύπος, ἀλλ' ἕν τε αὐτῶν	σχῆμα	καὶ τελευτὴ μία, Νῶχός τέ
[1, 19]	οἷς στήλην ἀνέθεσαν κατὰ βωμοῦ	σχῆμα,	ὅθεν Γαλάδην λέγεται βουνός, ἀφ'
[1, 6]	τοῦ θῆτα μεταβαλόντων. Χέθιμος δὲ	Χέθιμα	τὴν νῆσον ἔσχε, Κύπρος αὕτη
[1, 8]	καὶ τὰ παρ' ἀλλήλοις ἐκφαυλιζόντων	νόμιμα	καὶ διὰ τοῦτο δυσμενῶς ἐχόντων
[1, 0]	ἐπιμελείας, ἄπορα μὲν γίνεται τὰ	πόριμα,	τρέπεται δὲ εἰς συμφορὰς ἀνηκέστους
[1, 7]	καὶ μεταβαλεῖν ἔγνω. πρῶτος οὖν	τολμᾷ	θεὸν ἀποφήνασθαι δημιουργὸν τῶν ὅλων
[1, 9]	κατεστρέψαντο, γενόμενοι δὲ κατὰ τὰ	Σόδομα	στρατοπεδεύουσι κατὰ τὴν κοιλάδα τὴν
[1, 6]	δὲ ὃ νῦν αὐτῇ ἐστιν	ὄνομα	ἀπὸ τῶν Μεσράμου υἱῶν Λίβυος
[1, 19]	τίμιόν τε κρίνει τὸ χωρίον	ὄνομα	αὐτῷ Βηθὴλ θέμενος, σημαίνει δὲ
[1, 10]	ἐπικλίνει μίαν τῶν θεραπαινίδων Ἀγάρην	ὄνομα	γένος οὖσαν Αἰγυπτίαν ὡς ἐξ
[1, 7]	νῦν ἐν τῇ Δαμασκηνῇ τὸ	ὄνομα	δοξάζεται καὶ κώμη δείκνυται ἀπ'
[1, 1]	τὸ σκότος καὶ τῷ μὲν	ὄνομα	ἔθετο νύκτα, τὸ δὲ ἡμέραν
[1, 2]	θυγατρὸς γενόμενος ὁ Λάμεχος Νοεμᾶς	ὄνομα,	ἐπεὶ τὰ θεῖα σαφῶς ἐξεπιστάμενος
[1, 6]	οὕτως διαφυγοῦσα τοῦ Χεθίμου τὸ	ὄνομα.	Ἰαφθᾶ μὲν δὴ παῖδές τε
[1, 18]	ἕτερον Σύαιναν: ἔχθραν ἀποσημαίνει τὸ	ὄνομα.	(Ἰσάκῳ μὲν οὖν ἀκμάζειν συνέβαινε
[1, 11]	ποιεῖται: γένους υἱὸν ἀποσημαίνει τὸ	ὄνομα.	καὶ κτίζει δ' αὐτῶν ὁ
[1, 6]	Μαύρων χώρᾳ τοῦτο ἔχων τὸ	ὄνομα,	ὅθεν καὶ τοὺς πλείστους τῶν
[1, 19]	γένοιτο: τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ	ὄνομα.	τεκνοῦνται δὲ αὐτοῖς καὶ τρεῖς
[1, 1]	καλεῖται γυνή, τὸ δ' ἐκείνης	ὄνομα	τῆς γυναικὸς Εὔα ἦν: σημαίνει
[1, 19]	χρόνον: Σεμεών, ἀποσημαίνει δὲ τὸ	ὄνομα	τὸ ἐπήκοον αὐτῇ τὸν θεὸν
[1, 18]	φρέαρ ὠνόμασεν: εὐρύχωρον ἀποσημαίνει τὸ	ὄνομα.	τῶν δὲ προτέρων τὸ μὲν
[1, 19]	γονεῖς εἰδυῖα ποθοῦντας αὐτῆς τὸ	ὄνομα	ὑπὸ τῆς περὶ τὸν πατέρα
[1, 2]	κτίσιν δὲ σημαίνει τοῦτο μεθερμηνευόμενον	τοὔνομα,	Ἄβελος δὲ ὁ δεύτερος, σημαίνει
[1, 1]	Φεισὼν μέν, σημαίνει δὲ πληθὺν	τοὔνομα,	ἐπὶ τὴν Ἰνδικὴν φερόμενος ἐκδίδωσιν
[1, 1]	ἀνάπαυσιν κατὰ τὴν Ἑβραίων διάλεκτον	τοὔνομα.	(Καὶ δὴ καὶ φυσιολογεῖν Μωυσῆς
[1, 20]	σημαίνειν παρεκάλει. καὶ τὸ μὲν	φάντασμα	ταῦτ' εἰπὸν ἀφανὲς γίνεται. ἡσθεὶς
[1, 18]	ὀλίγον κατὰ πρόρρησιν τοῦ θεοῦ	δίδυμα	παιδία, ὧν τὸ μὲν πρεσβύτερον
[1, 0]	δὴ παιδεῦσαι βουληθεὶς Μωυσῆς τὸ	παίδευμα	τοὺς ἑαυτοῦ πολίτας τῆς τῶν
[1, 1]	ἀπὸ τῆς γῆς λαβών, καὶ	πνεῦμα	ἐνῆκεν αὐτῷ καὶ ψυχήν. ὁ
[1, 19]	νεώτερον τοῦθ' ἡμεῖς τῆς συγγενείας	ὁμήρευμα	ἔχομεν πρὸς ἀλλήλους: Ῥεβέκκα γὰρ
[1, 13]	υἱὸν Ἴσακον, ᾔτει τοῦτον αὐτῷ	θῦμα	καὶ ἱερεῖον αὐτὸν παρασχεῖν ἐκέλευέ
[1, 10]	πεδίον βασιλικόν. ἔνθα ὁ τῆς	Σολυμᾶ	ὑποδέχεται βασιλεὺς αὐτὸν Μελχισεδέκ: σημαίνει
[1, 10]	γενέσθαι τοῦ θεοῦ: τὴν μέντοι	Σολυμᾶ	ὕστερον ἐκάλεσεν Ἱεροσόλυμα. ἐχορήγησε δὲ
[1, 10]	τὴν μέντοι Σολυμᾶ ὕστερον ἐκάλεσεν	Ἱεροσόλυμα.	ἐχορήγησε δὲ οὗτος ὁ Μελχισεδὲκ
[1, 18]	διδύμους τέξεσθαι τὴν Ῥεβέκκαν καὶ	φερώνυμα	ἔσεσθαι τοῖς παισὶν ἔθνη, τοῦ
[1, 19]	ἐκείνους συγγενοῦς ἡ μήτηρ προσλαμβάνει.	ἔρυμα	δὲ τῆς ἐμῆς, φησίν, ἀποδημίας
[1, 12]	ἀρετὴν αὐτῶν καὶ τὸ Ἁβράμου	ἀξίωμα.	~(Ἴσακον δὲ ὁ πατὴρ Ἅβραμος
[1, 21]	οὔτ' ἀντιλέγειν ἔχων διὰ τὸ	ἀξίωμα	τοῦ παρακαλοῦντος οὔτε νόμιμον ἡγούμενος
[1, 18]	τριχώσεως: Ἑβραῖοι γὰρ τὸ ἤσαυρον	τρίχωμα	λέγουσιν: Ἰάκωβος δὲ ὁ νεώτερος
[1, 3]	Ἰάρεδος ἐγεγόνει, ὃς ἐκ Καϊ	νᾶ	τεκνοῦται τοῦ Ἀνώσου σὺν ἀδελφαῖς
[1, 3]	ζήσας ἔτη καὶ ἐνακόσια Καϊ	νᾷ	τῷ παιδὶ τὴν τῶν πραγμάτων
[1, 19]	λευκόν, ποτὲ δ' αὖ τὰ	μέλανα	τῶν γεννωμένων. πληθυόντων δὲ τῶν
[1, 3]	λάρνακος ἔτι νῦν αὐτῆς τὰ	λείψανα	ἐπιδεικνύουσι. (Τοῦ δὲ κατακλυσμοῦ τούτου
[1, 3]	τὴν ἀκρώρειαν ὀκεῖλαι καὶ τὰ	λείψανα	τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ σωθῆναι.
[1, 7]	θεὸν ἀποφήνασθαι δημιουργὸν τῶν ὅλων	ἕνα,	τῶν δὲ λοιπῶν εἰ καί
[1, 18]	φιλίαν ἄνωθεν ποιεῖται πρὸς αὐτὸν	ἕνα	τῶν στρατηγῶν Φίλοχον ἐπαγόμενος. πάντων
[1, 11]	πονηροῖς. τοῦ δὲ θεοῦ φήσαντος	μηδένα	εἶναι τῶν Σοδομιτῶν ἀγαθόν, εἰ
[1, 19]	θάλασσαν. ἀλλὰ μήτε κίνδυνον ὑφορῶ	μηδένα	μήτ' εὐλαβοῦ τὸ πλῆθος τῶν
[1, 3]	τὰ περὶ ἐκείνων λεγόμενα τῷ	μηδένα	νῦν τοσοῦτον ἐν τῷ βίῳ
[1, 19]	πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους μῖσος παρ'	οὐδένα	μὲν ἠξίου κατάγεσθαι, ὑπαίθριος δὲ
[1, 16]	σπάνιον ἢ μηδ' ὅλως ἐπιχωριάζειν	ἐκτετιμημένα.	οὗτος ἀπερχόμενος χρόνῳ διὰ τὸ
[1, 2]	ἐκ λίθων ἀμφοτέραις ἐνέγραψαν τὰ	εὑρημένα,	ἵνα καὶ τῆς πλινθίνης ἀφανισθείσης
[1, 2]	μὴ διαφυγεῖν τοὺς ἀνθρώπους τὰ	ηὑρημένα	μηδὲ πρὶν εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν
[1, 0]	ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις εὗρον	ἀναγεγραμμένα.	ἔχει δὲ οὕτως: ~(Ἐν ἀρχῇ
[1, 2]	παράσχῃ μαθεῖν τοῖς ἀνθρώποις τὰ	ἐγγεγραμμένα	δηλοῦσα καὶ πλινθίνην ὑπ' αὐτῶν
[1, 3]	ἔτεσιν ἦρξε τῶν πραγμάτων. ταῦτα	συναγόμενα	τὰ ἔτη τὸν προαναγεγραμμένον πληροῖ
[1, 3]	ψευδῆ νομιζέτω τὰ περὶ ἐκείνων	λεγόμενα	τῷ μηδένα νῦν τοσοῦτον ἐν
[1, 19]	προφάσει τῶν γάμων ὑπ' αὐτοῦ	γενόμενα	καίπερ ὄντα χαλεπὰ κουφότερα ἔφασκε,
[1, 20]	τἀδελφῷ: ὑποζύγια δὲ ἦν τὰ	πεμπόμενα	καὶ πλῆθος τετραπόδων ποικίλων, ἃ
[1, 10]	δ' αὐτὸν καλέσαι Ἴσακον δηλῶν	ἐσόμενα	ἔθνη μεγάλα ἀπ' αὐτοῦ καὶ
[1, 16]	καλὰ γὰρ ἦν αὐτοῖς καὶ	κεχαρισμένα,	τήν τε γνώμην τοῦ θεοῦ
[1, 0]	Ἀλεξάνδρειαν: μυρία δ' ἐστὶ τὰ	δηλούμενα	διὰ τῶν ἱερῶν γραμμάτων, ἅτε
[1, 7]	ἐν ἑτέρῳ λόγῳ διέξειμι τὰ	ἱστορούμενα.	τοῦ δὲ Ἁβράμου ἔτι καὶ
[1, 3]	τὸν Νισᾶν, ὅς ἐστι Ξανθικός,	μῆνα	πρῶτον ἐπὶ ταῖς ἑορταῖς ὥρισε
[1, 19]	καὶ πατέρα τὸν σὸν εὐδαίμονα	ἀπέφηνα:	ὧν οὐχ ἥττω μοῖραν εἰς
[1, 19]	τῶν θεῶν διδάξαντος αὐτὴν Ἰακώβου,	ἵνα	δ' εἰ καταληφθεῖεν ὑπὸ τοῦ
[1, 4]	ὑπονοεῖν εἰς ἀποικίαν αὐτοὺς παρορμᾶν,	ἵνα	διαιρεθέντες εὐεπιχειρητότεροι γένωνται. (Ἐξῆρέ τε
[1, 2]	λίθων ἀμφοτέραις ἐνέγραψαν τὰ εὑρημένα,	ἵνα	καὶ τῆς πλινθίνης ἀφανισθείσης ὑπὸ
[1, 18]	αὐτῷ δυνατὸν γίνηται παρασκευάσαι δεῖπνον,	ἵνα	μετὰ τοῦτο ἱκετεύσῃ τὸν θεὸν
[1, 4]	αὐτοὺς διὰ πολυανθρωπίαν στέλλειν ἀποικίας,	ἵνα	μὴ στασιάζοιεν πρὸς ἀλλήλους, ἀλλὰ
[1, 18]	ἐρίφου δέρματι τὸν βραχίονα περιβαλών,	ἵνα	πιστεύοιτο παρὰ τῷ πατρὶ διὰ
[1, 20]	κατ' αὐτὴν μετὰ τῶν θεραπαινίδων,	ἵνα	πόρρωθεν ἀφορῷεν τὰ ἔργα τῶν
[1, 20]	δὲ οἱ πεμφθέντες ἐκ διαλειμμάτων,	ἵνα	συνεχέστερον ἐντυγχάνοντες πολλοὶ δοκῶσιν: ἀνήσειν
[1, 19]	αὐτῷ κέκριται θητεῦσαι τῷ πενθερῷ,	ἵνα	τῆς ἀρετῆς πεῖραν δοὺς ἐπιγνωσθῇ
[1, 21]	τῶν δὲ Σικιμωτῶν ἑορτὴν ἀγόντων	Δεῖνα,	θυγάτηρ ἦν Ἰακώβου μόνη, παρῆλθεν
[1, 19]	τῇ πρὸς αὐτήν, θυγάτηρ δὲ	Δεῖνα.	χρόνοις δ' ὕστερον καὶ Ῥαχήλᾳ
[1, 0]	χαίρειν πόνῳ, προθυμότερον ἐπερρώσθην, ἔτι	κἀκεῖνα	πρὸς τοῖς εἰρημένοις λογισάμενος οὐ
[1, 21]	ἐν Σικίμοις εἰς γῆν ὑπό	τινα	δρῦν, ἀπάρας τε τοὐντεῦθεν ἐν
[1, 3]	κατακλυσμοῦ λόγος ἔχει περισωθῆναι καί	τινα	ἐπὶ λάρνακος ὀχούμενον ἐπὶ τὴν
[1, 20]	τοὺς σὺν αὑτῷ: καὶ χειμάρρουν	τινὰ	Ἰάβακχον λεγόμενον διαβεβηκότων Ἰάκωβος ὑπολελειμμένος
[1, 6]	τὰ ὀνόματα ἐπετίθεσαν οἱ γῆν	τινα	καταλαβόντες. Ἰαφθᾶ μὲν οὖν τοῦ
[1, 6]	καὶ τῆς πρὸς αὐτῇ Σηρίας	τινὰ	κατοικοῦσι. ταῦτα μὲν περὶ τῶν
[1, 20]	αἰσθόμενος γὰρ ἄγγελον εἶναι θεοῦ,	τίνα	μοῖραν ἕξει σημαίνειν παρεκάλει. καὶ
[1, 10]	τῶν Σοδομιτῶν βασιλεὺς εἰς τόπον	τινά,	ὃν καλοῦσι πεδίον βασιλικόν. ἔνθα
[1, 3]	ἔπειτα τῆς λάρνακος περὶ ἄκραν	τινὰ	ὄρους σταθείσης κατὰ τὴν Ἀρμενίαν
[1, 19]	ἀνέκρινεν αὐτούς, εἰ τυγχάνουσι Λάβανόν	τινα	παρ' αὐτοῖς εἰδότες ἔτι περιόντα.
[1, 21]	ἀδελφοὶ συντίθενται πρὸς ἀλλήλους τοιάνδε	τινὰ	πρᾶξιν: οὔσης ἑορτῆς καὶ τῶν
[1, 20]	ἐκλείψειν αὐτοῦ, μηδὲ ὑπέρτερον ἀνθρώπων	τινὰ	τῆς ἰσχύος ἔσεσθαι τῆς ἐκείνου.
[1, 10]	οἰκέταις αὐτοῦ γένοιτο: μοῖραν μέντοι	τινὰ	τοῖς φίλοις αὐτοῦ παρέσχε τοῖς
[1, 8]	Σάρραν, τίς τε εἴη καὶ	τίνα	τοῦτον ἐπάγοιτο, πυθόμενός τε τὴν
[1, 19]	εἰ μέντοι παρ' αὐτῷ μένοι	τινὰ	χρόνον, τοῦτο ποιήσειν: εἰς γὰρ
[1, 3]	σωθῆναι. γένοιτο δ' ἂν οὗτος,	ὅντινα	καὶ Μωυσῆς ἀνέγραψεν ὁ Ἰουδαίων
[1, 6]	καὶ τριακοστῷ πρὸς τοῖς ἑκατὸν	γεννᾷ	Φάλεγον γεννηθεὶς αὐτὸς ὑπὸ Σέλου
[1, 10]	καὶ κριὸν ὁμοίως τριετῆ καὶ	τρυγόνα	καὶ περιστερὰν κελεύσαντος διεῖλε, τῶν
[1, 2]	αὑτὸν ὑφέξοντα τῆς Κάιος ἀδελφοκτονίας	μείζονα,	τοῦτο ταῖς ἑαυτοῦ γυναιξὶν ἐποίησε
[1, 3]	διὰ τὰς τροφὰς ἐπιτηδειοτέρας πρὸς	πλείονα	χρόνον οὔσας εἰκότως ἔζων πλῆθος
[1, 3]	θηλείας συνεισβαλόμενος ἄλλα τε τούτων	ἑπταπλασίονα	τὸν ἀριθμόν. ἦν δ' ἡ
[1, 3]	πρότερον εἶχον τῆς ἀρετῆς ζήλωσιν	διπλασίονα	τῆς κακίας τότ' ἐπιδεικνύμενοι δι'
[1, 18]	τὸ δεῖπνον, ἐρίφου δέρματι τὸν	βραχίονα	περιβαλών, ἵνα πιστεύοιτο παρὰ τῷ
[1, 18]	τὸν υἱόν: τοῦ δὲ τὸν	βραχίονα	προτείναντος, ᾧ τὴν αἰγέαν περιβέβλητο,
[1, 0]	ἔφθη λαβεῖν τὴν ἀναγραφήν, ἀλλὰ	μόνα	τὰ τοῦ νόμου παρέδοσαν οἱ
[1, 2]	ἂν εἴη λέγειν, πειράσομαι δὲ	μόνα	τὰ τῶν ἀπὸ Σήθου διελθεῖν:
[1, 13]	καθέξοντος: ἔσῃ τ' ἐμοὶ εἰς	κηδεμόνα	καὶ γηρωκόμον, διὸ καὶ σὲ
[1, 19]	συγγενῶν, καὶ πατέρα τὸν σὸν	εὐδαίμονα	ἀπέφηνα: ὧν οὐχ ἥττω μοῖραν
[1, 0]	τοῖς μὲν ἑπομένοις αὐτῷ δίδωσιν	εὐδαίμονα	βίον, τοὺς ἔξω δὲ βαίνοντας
[1, 1]	ἔγνωστο περὶ ὑμῶν, ὅπως βίον	εὐδαίμονα	καὶ κακοῦ παντὸς ἀπαθῆ βιώσετε
[1, 18]	κακοῦ διαφύλαττε δοὺς αὐτῷ βίον	εὐδαίμονα	καὶ κτῆσιν ἀγαθῶν, ὅσων σοι
[1, 10]	γὰρ νῦν εἰς τὴν δέσποιναν	ἀγνώμονα	καὶ αὐθάδη γενομένην ἐν τούτοις
[1, 2]	διαδοχὴν καὶ μίμησιν ἄλλον ἄλλου	χείρονα	τελευτῶντα: πρός τε γὰρ πολέμους
[1, 1]	τοῦ ὄφεως. ὁ δὲ θεὸς	ἥττονα	γυναικείας συμβουλίας αὐτὸν γενόμενον ὑπετίθει
[1, 19]	οὐ προσῆκεν, ἀλλ' ἐλπίζειν τὰ	κρείττονα:	καὶ γὰρ ἄφθονος ἐκδέξεταί σε
[1, 13]	παρεσχημένος καταριθμησάμενος, ὡς πολεμίων τε	κρείττονα	ποιήσειε καὶ τὴν παροῦσαν εὐδαιμονίαν
[1, 4]	φωνὴν ἔδωκαν: καὶ διὰ τοῦτο	Βαβυλῶνα	συνέβη κληθῆναι τὴν πό λιν.
[1, 22]	προεῖπον. ~(Παρῆν δ' ἐντεῦθεν ἐπὶ	Νεβρῶνα	πόλιν ἐν Χαναναίοις κειμένην: ἐκεῖ
[1, 15]	αὐτῆς Δίδωρον: τούτου δὲ γενέσθαι	Σόφωνα,	ἀφ' οὗ τοὺς βαρβάρους Σόφακας
[1, 19]	καὶ γὰρ καὶ θυγατέρας ἐμὰς	συνέζευξα	τὴν εὔνοιάν σου τὴν πρὸς
[1, 13]	μὴ στάντος ἐμποδὼν τοῦ θεοῦ:	βοᾷ	γὰρ ὀνομαστὶ τὸν Ἅβραμον εἴργων
[1, 18]	προϊ όντος αὐτοῦ κατὰ πτέρναν.	ἠγάπα	δὲ ὁ μὲν πατὴρ τὸν
[1, 13]	~(Ἴσακον δὲ ὁ πατὴρ Ἅβραμος	ὑπερηγάπα	μονογενῆ ὄντα καὶ ἐπὶ γήρως
[1, 19]	ὑπ' αὐτοῦ γενόμενα καίπερ ὄντα	χαλεπὰ	κουφότερα ἔφασκε, χείρω δὲ τὰ
[1, 13]	ἔφερον δὲ σὺν αὐτοῖς ὅσα	λοιπὰ	πρὸς τὴν θυσίαν ἦν πλὴν
[1, 6]	Ναβρώδης δὲ Χούσου υἱὸς ὑπομείνας	παρὰ	Βαβυλωνίοις ἐτυράννησεν, ὡς καὶ πρότερόν
[1, 19]	ἣν θαυμάζειν ὅτι μήπω παρείη:	παρὰ	γὰρ ταύτης μεμαθήκεις ἂν ἀκριβέστερον
[1, 0]	τὸν εἰς αὐτὴν πόνον καὶ	παρὰ	δύναμιν ὑπέστησαν: εἰσὶ δ' οἵτινες
[1, 6]	πᾶσαι καὶ τὰ πλείω τῶν	παρὰ	θάλατταν Χέθη ὑπὸ Ἑβραίων ὀνομάζεται:
[1, 0]	πίστεως καὶ γέρας εὐδαιμονία πρόκειται	παρὰ	θεοῦ: καθ' ὅσον δ' ἂν
[1, 11]	εὐπρεπεστάτους τῇ ὄψει διαφέροντας καὶ	παρὰ	Λώτῳ καταχθέντας ἐπὶ βίαν καὶ
[1, 19]	τὴν εὐτεκνίαν τῆς ἀδελφῆς ἥττονος	παρὰ	τἀνδρὸς μοίρας τυγχάνῃ, παρακατακλίνει τῷ
[1, 16]	λέγων τοιούτων αὐτὴν τυγχάνειν ἀγαθὴν	παρὰ	τὰς τοσαύτας παρθένους γενομένην. ἠξίου
[1, 11]	πρὸς τῇ δρυὶ̈ τῇ Μαμβρῆ	παρὰ	τῇ θύρᾳ τῆς αὑτοῦ αὐλῆς,
[1, 11]	πόλεμον. ἡ δὲ Λώτου γυνὴ	παρὰ	τὴν ἀναχώρησιν συνεχῶς εἰς τὴν
[1, 10]	ἀφθονίαν τῶν ἐπιτηδείων παρέσχε καὶ	παρὰ	τὴν εὐωχίαν αὐτόν τε ἐπαινεῖν
[1, 18]	ἀξιοῦσα τὴν Ἰακώβου παρακαλεῖν καὶ	παρὰ	τὴν Ἰσάκου γνώμην ἐκέλευσεν αὐτὸν
[1, 20]	τίμια τοῖς ληψομένοις ἔμελλεν ἔσεσθαι	παρὰ	τὸ σπανίζειν αὐτῶν. ἦσαν δὲ
[1, 3]	τόξον γὰρ εἶναι τοῦ θεοῦ	παρὰ	τοῖς ἐκεῖ νενόμισται. καὶ ὁ
[1, 19]	τῆς τιμῆς αὐτὴν ἀφέλοιτο τῆς	παρὰ	τοῦ ἀνδρός, Ῥαχήλα πεπαίνουσα τὸν
[1, 19]	ζητεῖν αὐτὸν ὡς ἀφῃρημένον τῆς	παρὰ	τοῦ θεοῦ βασιλείας καὶ ἀγαθῶν
[1, 4]	τοὺς ἀνθρώπους τοῦ φόβου τοῦ	παρὰ	τοῦ θεοῦ, εἰ χρώμενοι τῇ
[1, 13]	εὐχαῖς αἰτησάμενός σε γενέσθαι μοι	παρὰ	τοῦ θεοῦ, ἐπεὶ παρῆλθες εἰς
[1, 19]	φιλεῖ συντυγχάνειν τοῖς νέοις, προπεπυσμένη	παρὰ	τοῦ πατρὸς τὰ περὶ τῆς
[1, 18]	δὲ ἠξίου τῶν ὁμοίων τἀδελφῷ	παρὰ	τοῦ πατρὸς τυγχάνειν: τοῦ δὲ
[1, 18]	τὸν βραχίονα περιβαλών, ἵνα πιστεύοιτο	παρὰ	τῷ πατρὶ διὰ τὴν δασύτητα
[1, 10]	δ' ἀνθρώπους ἀπολαβεῖν ἠξίου, οὓς	παρὰ	τῶν Ἀσσυρίων ἔσωσεν οἰκείους ὄντας.
[1, 7]	δὲ τὸν κατακλυσμὸν δεκάτῃ γενεᾷ	παρὰ	Χαλδαίοις τις ἦν δίκαιος ἀνὴρ
[1, 12]	γενέσθαι. ~(Ἅβραμος δὲ μετῴκησεν εἰς	Γέραρα	τῆς Παλαιστίνης ἐν ἀδελφῆς ἐπαγόμενος
[1, 1]	τὴν γῆν περιρρέοντος, ὃς εἰς	τέσσαρα	μέρη σχίζεται. καὶ Φεισὼν μέν,
[1, 9]	τούτους στρατεύσαντες Ἀσσύριοι καὶ μέρη	τέσσαρα	ποιήσαντες τῆς στρατιᾶς ἐπολιόρκουν αὐτούς:
[1, 3]	ὁ θεὸς ἐπὶ δικαιοσύνῃ τὸν	ἄνδρα	ἀγαπῶν ἐπένευεν αὐτῷ τὰς εὐχὰς
[1, 18]	μήτηρ ῥύεται: πείθει γὰρ τὸν	ἄνδρα	Μεσοποταμίαν ἀγαγέσθαι τῷ Ἰακώβῳ γυναῖκα
[1, 4]	οἴκησιν ἐποιήσαντο, καὶ τοὺς ἄλλους	σφόδρα	δεδιότας διὰ τὸν κατακλυσμὸν τὰ
[1, 19]	ἔπαθεν ἐχθρὸς ἔφυγε. καὶ γὰρ	σφόδρα	κακούργως ὁ Λάβανος ἐχρήσατο τῷ
[1, 18]	ὄψεις πάθους ἐμποδὼν ἦν αὐτῷ	θερα	πεύειν τὸν θεὸν ἐκέλευσεν ἐξελθεῖν
[1, 3]	ὁ θεὸς φθορὰν ἀνθρώπων καταψηφισάμενος,	ἱερὰ	καύσας ἐδεῖτο τὸν θεὸν τοῦ
[1, 19]	δὲ ἀναπείσας ἀποδρᾶναι τὸν γεγεννηκότα,	ἱερά	τε πάτρια βαστάσας οἴχῃ φερόμενος
[1, 1]	τὴν φύσιν. τῇ δὲ ἕκτῃ	ἡμέρᾳ	δημιουργεῖ τὸ τῶν τετραπόδων γένος
[1, 1]	τῶν ὡρῶν περιφοραὶ σημαίνοιντο. πέμπτῃ	ἡμέρᾳ	ζῷά τε κατ' αὐτὴν νηκτὰ
[1, 10]	αἰδοῖα καὶ τοῦτο ποιεῖν ὀγδόῃ	ἡμέρᾳ	μετὰ τὸ γεννηθῆναι. τὴν αἰτίαν
[1, 1]	αὕτη μὲν ἂν εἴη πρώτη	ἡμέρα,	Μωυσῆς δ' αὐτὴν μίαν εἶπε:
[1, 18]	τῆς συνδιαιτήσεως γενομένης, ἐπ' οὐ	φανερᾷ	δὲ ἔχθρᾳ τοῦ Ἰσάκου ὑπεκστάντος,
[1, 0]	μὴ τολμῶσι παραβαίνειν πάντα κατορθοῦται	πέρα	πίστεως καὶ γέρας εὐδαιμονία πρόκειται
[1, 6]	Πεθρωσίμου καὶ Χεσλοίμου καὶ Χεφθώμου	πέρα	τῶν ὀνομάτων οὐδὲν ἴσμεν: ὁ
[1, 19]	λαμβάνει προκαθιδρυμένους. καὶ τότε μέν,	ἑσπέρα	γὰρ ἦν, ἡσύχαζεν: ὄναρ δὲ
[1, 19]	ὥστε ἀγνοεῖσθαι, καὶ συμποιμαίνειν αὐτοῖς	θυγατέρα	αὐτοῦ, ἣν θαυμάζειν ὅτι μήπω
[1, 16]	πέμπουσιν ἐφ' οἷς ἠξίου τὴν	θυγατέρα.	γαμεῖ δὲ ταύτην ὁ Ἴσακος
[1, 21]	νόμιμον ἡγούμενος ἀλλοφύλῳ συνοικίζειν τὴν	θυγατέρα	ἠξίωσεν ἐπιτρέψαι αὐτῷ βουλὴν ἀγαγεῖν
[1, 15]	Ἀνταῖον: γήμαντά τε τὴν Ἀφράνου	θυγατέρα	Ἡρακλέα γεννῆσαι υἱὸν ἐξ αὐτῆς
[1, 19]	ἐρεύνης οὐκ ἂν οἰηθεὶς τὴν	θυγατέρα	μετὰ τοιούτου πάθους τοῖς τύποις
[1, 19]	Χαναναίους οὐκ ἂν πέμψαι τὴν	θυγατέρα:	μεταμέλειν γὰρ αὐτῷ καὶ τοῦ
[1, 16]	πατὴρ Ἅβραμος Ῥεβέκκαν Ναχώρου παιδὸς	θυγατέρα	τἀδελφοῦ τὸν πρεσβύτατον πέμπει τῶν
[1, 18]	εἰς αὐτόν τε καὶ τὸν	πατέρα	γεγενημένην προτιμῶντος ἀπῆρεν εἰς τὴν
[1, 13]	τοῦ παιδὸς ἔλεγεν, οὐδὲ οὗ	πατέρα	ἐποίησεν αὐτὸς ἀφελέσθαι τούτου βουλόμενος
[1, 19]	ὄνομα ὑπὸ τῆς περὶ τὸν	πατέρα	εὐνοίας ἔνδακρυς γενομένη περιβάλλει τὸν
[1, 20]	αὐτὸς συμβαδίζειν αὐτοῖς πρὸς τὸν	πατέρα,	Ἰακώβου δὲ προφασιζομένου τὸν κόπον
[1, 10]	ὁ θεὸς καὶ μεγάλων ἐθνῶν	πατέρα.	καὶ Ἅβραμος μὲν ἐπὶ τούτοις
[1, 19]	τε ἐκέλευεν ἤδη πρὸς τὸν	πατέρα	καὶ ἕπεσθαι πρὸς αὐτὸν ἡγουμένῃ
[1, 6]	δείκνυσιν: οἱ δὲ περιστέλλουσι τὸν	πατέρα.	καὶ Νῶχος αἰσθόμενος τοῖς μὲν
[1, 21]	καὶ διατεθεὶς ἐρωτικῶς ἱκετεύει τὸν	πατέρα	λαβεῖν αὐτῷ πρὸς γάμον τὴν
[1, 18]	κακουργῶν εἰς τοὐναντίον παροξύνῃ τὸν	πατέρα	ποιήσασθαι ταύτας, προσέφερε τῷ πατρὶ
[1, 22]	ὑπ' αὐτοῦ μετὰ Ἅβραμον τὸν	πατέρα,	πολυχρονιώτατος δέ: βιώσας γὰρ ἔτη
[1, 19]	ἣν ἀφῖκται μητέρα τε καὶ	πατέρα	πρεσβύτας καταλιπὼν καὶ θεραπείας τῆς
[1, 19]	ἀλλ' ἐμοὶ πρὸς σὲ καὶ	πατέρα	τὸν σόν, εἴπερ Λαβάνου παῖς
[1, 19]	ἐλαυνόμενον ὑπὸ τῶν συγγενῶν, καὶ	πατέρα	τὸν σὸν εὐδαίμονα ἀπέφηνα: ὧν
[1, 10]	περὶ Δάνον, οὕτως γὰρ ἡ	ἑτέρα	τοῦ Ἰορδάνου προσαγορεύεται πηγή, καὶ
[1, 2]	ἠνυκότα τοῦ βίου, πρὸς οἷς	ἕτερα	ζήσας ἑπτακόσια τελευτᾷ. γίνονται μὲν
[1, 11]	μέλλον καὶ εὑρήσειν αὐτὴν ἤδη	μητέρα	γεγενημένην. τῆς δὲ γυναικὸς ἐπὶ
[1, 10]	νοστήσασαν δὲ αὐτὴν ὀπίσω γενήσεσθαι	μητέρα	παιδὸς τῆς γῆς ἐκείνης βασιλεύσοντος.
[1, 19]	μεταδώσειν φιλανθρωπίας καὶ διὰ τὴν	μητέρα,	πρὸς ἣν τὴν εὔνοιαν διὰ
[1, 19]	δ' αἰτίαν δι' ἣν ἀφῖκται	μητέρα	τε καὶ πατέρα πρεσβύτας καταλιπὼν
[1, 16]	πρός τε αὐτὸν καὶ τὴν	μητέρα	τῆς κόρης: Ἅβραμος Θέρρου μέν
[1, 1]	ἦν: σημαίνει δὲ τοῦτο πάντων	μητέρα.	(Φησὶ δὲ τὸν θεὸν καὶ
[1, 8]	ᾤκει ἐν τῇ Ναβρῶ πόλει:	παλαιοτέρα	δέ ἐστιν ἔτεσιν ἑπτὰ πρὸ
[1, 11]	ἕτερος: Συρίας τῆς κοίλης ἐστὶν	ἀμφότερα.	καὶ Λώτῳ μὲν τοιαύτην συνέβη
[1, 19]	αὐτοῦ γενόμενα καίπερ ὄντα χαλεπὰ	κουφότερα	ἔφασκε, χείρω δὲ τὰ μετὰ
[1, 3]	ἡ λάρναξ τούς τε τοίχους	καρτερὰ	καὶ τὸν ὄροφον, ὡς μηδαμόθεν
[1, 19]	Λαβάνου παῖς τυγχάνεις, οἰκειότης ἐστὶ	πρεσβυτέρα	τῆς τε σῆς καὶ ἐμῆς
[1, 1]	ἀναβάλλομαι. μετὰ δὴ τοῦτο τῇ	δευτέρᾳ	τῶν ἡμερῶν τὸν οὐρανὸν τοῖς
[1, 11]	ἀπὸ πατρός. Ἄμμανον δ' ἡ	νεωτέρα	ποιεῖται: γένους υἱὸν ἀποσημαίνει τὸ
[1, 18]	γενομένης, ἐπ' οὐ φανερᾷ δὲ	ἔχθρᾳ	τοῦ Ἰσάκου ὑπεκστάντος, δείσας μὴ
[1, 0]	καὶ τὸ τέλος οἷον ἀπέβη	πείρᾳ	μαθὼν ἐβιάσθην ἐκδιηγήσασθαι διὰ τοὺς
[1, 4]	Νώχου, τολμηρὸς δὲ καὶ κατὰ	χεῖρα	γενναῖος: ἔπειθεν οὖν αὐτοὺς μὴ
[1, 19]	αὐτῶν, οἳ πληρώσουσιν ὅσην ἥλιος	ὁρᾷ	καὶ γῆν καὶ θάλασσαν. ἀλλὰ
[1, 12]	ἰατρῶν αὐτὸν ἀπεγνωκότων ὑπνώσας ὄναρ	ὁρᾷ	μηδὲν ὑβρίζειν τὴν τοῦ ξένου
[1, 19]	τοιαύτην κατὰ τοὺς ὕπνους ὄψιν	ὁρᾷ	παραστᾶσαν αὐτῷ: κλίμακα γῆθεν ἔδοξεν
[1, 0]	ἀποστῶσι τῆς τούτων ἀκριβοῦς ἐπιμελείας,	ἄπορα	μὲν γίνεται τὰ πόριμα, τρέπεται
[1, 6]	πόλεις ἐκ τοιαύτης αἰτίας ἐν	συμφορᾷ	γενομένας: (Νῶχος μετὰ τὴν ἐπομβρίαν
[1, 1]	τοῦ θεοῦ παραγγέλμασιν, οἰόμενος δὲ	συμφορᾷ	περιπεσεῖσθαι παρακούσαντας ἀναπείθει κακοήθως τὴν
[1, 11]	πόλιν καὶ σὺν τοῖς οἰκήτορσιν	κατεπίμπρα	τὴν γῆν ὁμοίᾳ πυρώσει ἀφανίζων,
[1, 12]	λόγον ἐκθήσομαι μετὰ πολλῆς ἀκριβείας.	(Σάρρα	δὲ γεννηθέντα τὸν Ἰσμαῆλον ἐκ
[1, 10]	αὐτὴν πρὸς αἰκίαν παραδιδόντος τῇ	Σάρρᾳ	δρασμὸν ἐπεβούλευσεν οὐχ ὑπομένουσα τὰς
[1, 12]	τὴν αὑτοῦ γνώμην οἷς ἡ	Σάρρα	ἐσπουδάκει πάντων ὠμότατον ἡγούμενος εἶναι
[1, 14]	τοῦ θεοῦ συλλαμβάνοντος αὐτοῖς. ~(Καὶ	Σάρρα	μὲν οὐ πολὺ ὕστερον ἀποθνήσκει
[1, 11]	γυναικὸς ἐπυνθάνοντο, ποῖ ποτ' εἴη	Σάρρα.	τοῦ δ' εἰπόντος ἔνδον εἶναι,
[1, 10]	Μεσοποταμίας ἠγμένον καὶ παίδων ἐσομένων,	Σάρρα	τοῦ θεοῦ κελεύσαντος ἐπικλίνει μίαν
[1, 11]	δρυὶ̈ τῇ Μαμβρῆ παρὰ τῇ	θύρᾳ	τῆς αὑτοῦ αὐλῆς, καὶ νομίσας
[1, 16]	ἐπαγαγόντες ἔπειτα ἐπικαλοῦνται τὸν θεὸν	μάρτυρα	τῶν ἐσομένων. ἔπεμπε δὲ καὶ
[1, 15]	κεκλῆσθαι, ἀπὸ δὲ τῶν δύο	Ἰαφρᾶ	τε καὶ Ἰαφέρου, πόλιν τε
[1, 20]	αὑτῷ τὸν τρόπον πέμπει τινὰς	δῶρα	κομίζοντας τἀδελφῷ: ὑποζύγια δὲ ἦν
[1, 16]	τῶν ἐσομένων. ἔπεμπε δὲ καὶ	δῶρα	τοῖς ἐκεῖ διὰ τὸ σπάνιον
[1, 2]	ἐπεὶ τὰ θεῖα σαφῶς ἐξεπιστάμενος	ἑώρα	δίκην αὑτὸν ὑφέξοντα τῆς Κάιος
[1, 6]	δὲ Φυλιστίνου τὴν ἐπωνυμίαν ἡ	χώρα	διεφύλαξε: Παλαιστίνην γὰρ οἱ Ἕλληνες
[1, 4]	λεγομένου Σεναὰρ ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ	χώρᾳ	μνημονεύει Ἑστιαῖος λέγων οὕτως: τῶν
[1, 6]	καὶ ποταμὸς ἐν τῇ Μαύρων	χώρᾳ	τοῦτο ἔχων τὸ ὄνομα, ὅθεν
[1, 2]	ὑπὸ τῆς ἐπομβρίας ἡ λιθίνη	μείνασα	παράσχῃ μαθεῖν τοῖς ἀνθρώποις τὰ
[1, 6]	μία τῶν ἐν Κύπρῳ πόλεων	ἰσχύσασα	τὴν προσηγορίαν φυλάξαι: Κίτιον γὰρ
[1, 14]	μὲν οὐ πολὺ ὕστερον ἀποθνήσκει	βιώσασα	ἔτη ἑπτὰ καὶ εἴκοσι πρὸς
[1, 16]	ὑπειληφότα: πάντων γὰρ ἀμισθὶ μεθέξειν.	δηλώσασα	μέντοι Λαβάνῳ πρότερον τἀδελφῷ συγχωροῦντος
[1, 11]	ποιεῖν εἰς στήλην ἁλῶν μετέβαλεν:	ἱστόρησα	δ' αὐτήν, ἔτι γὰρ καὶ
[1, 0]	καὶ τῷ τέλει τὴν γραφὴν	συνεμέτρησα:	χρόνου δὲ προϊ όντος, ὅπερ
[1, 12]	δὲ σπανίζοντος ὑπ' ἐλάτῃ τινὶ	θεῖσα	τὸ παιδίον ψυχορραγοῦν, ὡς μὴ
[1, 1]	γευσαμένη δὲ τοῦ φυτοῦ καὶ	ἡσθεῖσα	τῷ ἐδέσματι καὶ τὸν Ἄδαμον
[1, 19]	πατρὸς αὐτῆς ἀναπυνθανόμενος. ἡ δὲ	ἡσθεῖσα	ὑπὸ νηπιότητος τῇ παρουσίᾳ τοῦ
[1, 0]	καλῶν ἀπόρρητον. κἀμαυτῷ δὴ πρέπειν	ἐνόμισα	τὸ μὲν τοῦ ἀρχιερέως μιμήσασθαι
[1, 18]	ἐξελθεῖν ἐπὶ κυνηγέσιον καὶ θηρασάμενον	ὅσα	ἂν αὐτῷ δυνατὸν γίνηται παρασκευάσαι
[1, 0]	τὰ δ' ἀλληγοροῦντος μετὰ σεμνότητος,	ὅσα	δ' ἐξ εὐθείας λέγεσθαι συνέφερε,
[1, 13]	θρησκείας ἐμφανισθεὶς αὐτῷ καὶ πάντα	ὅσα	εἴη παρεσχημένος καταριθμησάμενος, ὡς πολεμίων
[1, 6]	εἴκοσι τοσαῦθ' ὁρίσαντος τοῦ θεοῦ,	ὅσα	καὶ Μωυσεῖ συνέβη βιῶναι. Ναχώρῃ
[1, 13]	ἱδρύεται. ἔφερον δὲ σὺν αὐτοῖς	ὅσα	λοιπὰ πρὸς τὴν θυσίαν ἦν
[1, 19]	γὰρ ταύτης μεμαθήκεις ἂν ἀκριβέστερον	ὅσα	περὶ αὐτῶν ἀκοῦσαι ποθεῖς. ταῦτα
[1, 1]	φροντίδι, πάντων δ' ὑμῖν αὐτομάτων	ὅσα	πρὸς ἀπόλαυσιν καὶ ἡδονὴν συντελεῖ
[1, 6]	Λιβάνου τῶν ὀρῶν γῆν κατέσχον,	ὅσα	πρὸς θάλασσαν αὐτῆς ἐτέτραπτο καταλαβόντες
[1, 3]	γυναιξὶν ἀνέβη, τά τε ἄλλα	ὅσα	πρὸς τὰς χρείας ἐπικουρήσειν αὐτοῖς
[1, 7]	δ' ὑστεροῦντας φανεροὺς γίνεσθαι μηδ'	ὅσα	πρὸς τὸ χρησιμώτερον ἡμῖν συνεργοῦσι
[1, 3]	βίον καὶ ποιήσας ἐτῶν οὐχ	ὅσα	πρότερον ἔζων, ἀλλ' ἑκατὸν εἴκοσιν,
[1, 12]	οὐκ ἀσφαλῆ τὴν ἐπιδημίαν ὑπολαβεῖν.	ὅσα	τε ἐπὶ τῷ μηδὲν αἴτιος
[1, 3]	τε χερσαίων καὶ νηκτῶν καὶ	ὅσα	τὴν μετάρσιον αἰώραν ἔχει καὶ
[1, 10]	ἐκείνης εἰς αὐτὸν ἥξειν πλὴν	ὅσα	τροφὴ τοῖς οἰκέταις αὐτοῦ γένοιτο:
[1, 1]	αὐτὴν ἐγνώρισεν ἐξ αὑτοῦ γενομένην.	ἔσσα	δὲ καθ' Ἑβραίων διάλεκτον καλεῖται
[1, 6]	πόλεων ἡ ἀξιολογωτάτη καλεῖται μητρόπολις	οὖσα	τὸ ταῦ πρὸς τὴν κλῆσιν
[1, 16]	ποτε, αἳ μηδ' ὕδατος μετέδοσαν	λέγουσα,	καὶ παρέχει αὐτῷ φιλοφρόνως. ὁ
[1, 4]	τῶν ἀνθρώπων μέμνηται καὶ Σίβυλλα	λέγουσα	οὕτως: πάντων ὁμοφώνων ὄντων τῶν
[1, 6]	ἐξελληνισάντων αὐτὴν καλεῖται μηδ' οὕτως	διαφυγοῦσα	τοῦ Χεθίμου τὸ ὄνομα. Ἰαφθᾶ
[1, 19]	πατρὸς αὐτῆς διωχθέντες ἔχοι τούτοις	προσφυγοῦσα	συγγνώμης τυγχάνειν. (Λάβανος δὲ μεθ'
[1, 10]	ἐξυβρίζειν εἰς τὴν Σάρραν ἐτόλμησε	βασιλίζουσα,	ὡς τῆς ἡγεμονίας περιστησομένης εἰς
[1, 10]	ἐκείνης βασιλεύσοντος. τούτοις πείθεται καὶ	ἐπανελθοῦσα	πρὸς τοὺς δεσπότας συγγνώμης ἔτυχε:
[1, 18]	τὸν θεὸν εἰς τὴν εὔνοιαν	ἀξιοῦσα	τὴν Ἰακώβου παρακαλεῖν καὶ παρὰ
[1, 12]	ἐπὶ τῇ τῆς ἡγεμονίας διαδοχῇ,	τεκοῦσα	δ' αὐτὴ τὸν Ἴσακον οὐκ
[1, 19]	φερούσης αὐτὴν καμήλου: ἐκαθέζετο δὲ	φάσκουσα	τὴν κατὰ φύσιν κάθαρσιν αὐτῇ
[1, 12]	δ' ἐθάρσησε τοῖς προκατηγγελμένοις καὶ	συμβαλοῦσα	ποιμέσι διὰ τὴν ἐξ αὐτῶν
[1, 2]	μαθεῖν τοῖς ἀνθρώποις τὰ ἐγγεγραμμένα	δηλοῦσα	καὶ πλινθίνην ὑπ' αὐτῶν ἀνατεθῆναι.
[1, 6]	αὐτοῖς ἔτι καὶ νῦν Μάζακα,	δηλοῦσα	τοῖς συνιέναι δυναμένοις οὕτως ποτὲ
[1, 10]	τῇ Σάρρᾳ δρασμὸν ἐπεβούλευσεν οὐχ	ὑπομένουσα	τὰς ταλαιπωρίας καὶ τὸν θεὸν
[1, 10]	τοῦ αἵματος φωνὴ θεία παρῆν	ἀποσημαίνουσα	πονηροὺς αὐτοῦ τοῖς ἐγγόνοις γείτονας
[1, 19]	τῆς παρὰ τοῦ ἀνδρός, Ῥαχήλα	πεπαίνουσα	τὸν θυμὸν τῆς ἀδελφῆς παραχωρήσειν
[1, 11]	εἰς τὴν πόλιν ἀναστρεφομένη καὶ	πολυπραγμονοῦσα	τὰ περὶ αὐτὴν ἀπηγορευκότος τοῦ
[1, 19]	τὸ πλέον αὐτὸν βραδύνοντα. (Ταῦτ'	εἰποῦσα	παρῆγεν αὐτὸν πρὸς τὸν Λάβανον,
[1, 12]	τὸ μὲν πρῶτον ἔστεργεν οὐδὲν	ἀπολείπουσα	τῆς πρὸς ἴδιον υἱὸν εὐνοίας,
[1, 4]	εὐμένειαν τὴν ἐκείνου νομίζοντες ἔχειν	τὰ	ἀγαθά, τὴν δ' ἰσχὺν αὐτοῖς
[1, 10]	τοῖς ἄλλοις οὐ συμφυρόμενον περιτέμνεσθαι	τὰ	αἰδοῖα καὶ τοῦτο ποιεῖν ὀγδόῃ
[1, 19]	τὸν Ῥαχήλας γάμον διά τε	τὰ	ἄλλα τιμῆς ἀξίας παρ' αὐτοῦ
[1, 12]	χρωμένην. ὡς δ' ἀπιοῦσαν ἐπιλελοίπει	τὰ	ἀναγκαῖα, ἐν κακοῖς ἦν, ὕδατος
[1, 18]	διὰ τὴν δασύτητα Ἡσαῦς εἶναι,	τὰ	γὰρ ἄλλα πάντ' ὢν ὅμοιος
[1, 6]	πρὸς τὴν ἀφήγησιν ὧν κατέλιπον.	τὰ	γὰρ ὀνόματα διὰ τὸ τῆς
[1, 0]	μὲν αἰνιττομένου τοῦ νομοθέτου δεξιῶς,	τὰ	δ' ἀλληγοροῦντος μετὰ σεμνότητος, ὅσα
[1, 1]	μετάρσια τὰ μὲν κατὰ βάθους	τὰ	δὲ δι' ἀέρος ἀνῆκε συνδησάμενος
[1, 0]	τὴν Ἀλεξάνδρειαν: μυρία δ' ἐστὶ	τὰ	δηλούμενα διὰ τῶν ἱερῶν γραμμάτων,
[1, 2]	μείνασα παράσχῃ μαθεῖν τοῖς ἀνθρώποις	τὰ	ἐγγεγραμμένα δηλοῦσα καὶ πλινθίνην ὑπ'
[1, 6]	ἔτυχον καταλαμβάνοντες, καὶ μηδενὸς προκατῳκηκότος	τὰ	ἔθνη τοῖς αὑτῶν ἐκάλουν ὀνόμασιν.
[1, 5]	καὶ τὴν πάλαι δόξαν καλλωπίσαντες	τὰ	ἔθνη τοῖς ὀνόμασι πρὸς τὸ
[1, 1]	πάσαις ἡμέραις Μωυσῆς καὶ πάντα	τὰ	ἐν αὐτῷ φησὶ γενέσθαι, τῇ
[1, 20]	τῶν θεραπαινίδων, ἵνα πόρρωθεν ἀφορῷεν	τὰ	ἔργα τῶν ἀνδρῶν μαχομένων, εἰ
[1, 3]	ἦρξε τῶν πραγμάτων. ταῦτα συναγόμενα	τὰ	ἔτη τὸν προαναγεγραμμένον πληροῖ χρόνον.
[1, 2]	δὲ ἐκ λίθων ἀμφοτέραις ἐνέγραψαν	τὰ	εὑρημένα, ἵνα καὶ τῆς πλινθίνης
[1, 1]	θεὸς τῷ Ἀδάμῳ κατὰ γένη	τὰ	ζῷα θῆλύ τε καὶ ἄρρεν
[1, 2]	τοῦ μὴ διαφυγεῖν τοὺς ἀνθρώπους	τὰ	ηὑρημένα μηδὲ πρὶν εἰς γνῶσιν
[1, 2]	ὁ Λάμεχος Νοεμᾶς ὄνομα, ἐπεὶ	τὰ	θεῖα σαφῶς ἐξεπιστάμενος ἑώρα δίκην
[1, 7]	ὧν ἐν ἑτέρῳ λόγῳ διέξειμι	τὰ	ἱστορούμενα. τοῦ δὲ Ἁβράμου ἔτι
[1, 0]	ῥαθυμίᾳ πλέον ἢ τῷ περὶ	τὰ	κάλλιστα χαίρειν πόνῳ, προθυμότερον ἐπερρώσθην,
[1, 0]	μὲν θεοῦ γνώμῃ κατακολουθοῦσι καὶ	τὰ	καλῶς νομοθετηθέντα μὴ τολμῶσι παραβαίνειν
[1, 19]	παροῦσιν οὐ προσῆκεν, ἀλλ' ἐλπίζειν	τὰ	κρείττονα: καὶ γὰρ ἄφθονος ἐκδέξεταί
[1, 3]	τῆς λάρνακος ἔτι νῦν αὐτῆς	τὰ	λείψανα ἐπιδεικνύουσι. (Τοῦ δὲ κατακλυσμοῦ
[1, 3]	ἐπὶ τὴν ἀκρώρειαν ὀκεῖλαι καὶ	τὰ	λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ
[1, 19]	γένοιτο λευκόν, ποτὲ δ' αὖ	τὰ	μέλανα τῶν γεννωμένων. πληθυόντων δὲ
[1, 0]	φύσει σύμφωνον ἔχει τὴν διάθεσιν,	τὰ	μὲν αἰνιττομένου τοῦ νομοθέτου δεξιῶς,
[1, 1]	κατ' αὐτὴν νηκτὰ καὶ μετάρσια	τὰ	μὲν κατὰ βάθους τὰ δὲ
[1, 0]	ἢ τοὺς νόμους ἀνενεγκεῖν ἐτόλμησαν.	τὰ	μὲν οὖν ἀκριβῆ τῶν ἐν
[1, 1]	δὲ καὶ τοῖς ἔργοις τριβομένοις	τὰ	μὲν παρέξειν, τῶν δ' οὐκ
[1, 18]	τοῖς δάκρυσιν ἀχθόμενος ὁ πατὴρ	τὰ	μὲν περὶ τὸ κυνηγέσιον καὶ
[1, 19]	ἀριθμὸν ἐν αὐτοῖς κατασχών. καὶ	τὰ	μὲν προφάσει τῶν γάμων ὑπ'
[1, 19]	χαλεπὰ κουφότερα ἔφασκε, χείρω δὲ	τὰ	μετὰ τοὺς γάμους καὶ ἅ
[1, 6]	θάλασσαν αὐτῆς ἐτέτραπτο καταλαβόντες καὶ	τὰ	μέχρι τοῦ ὠκεανοῦ ἐξιδιωσάμενοι: αἱ
[1, 14]	τινὸς ἐκ τῆς Νεβρῶνος. καὶ	τὰ	μνημεῖα Ἅβραμός τε καὶ οἱ
[1, 6]	ὧν ἐπὶ τιμῇ τοῖς ἔθνεσι	τὰ	ὀνόματα ἐπετίθεσαν οἱ γῆν τινα
[1, 15]	ἱκανοί. λέγει δὲ αὐτῶν καὶ	τὰ	ὀνόματα ὀνομάζων τρεῖς Ἰαφέραν Σούρην
[1, 21]	δύο ἐξ ἑκατέρας, ὧν καὶ	τὰ	ὀνόματα πάντων προεῖπον. ~(Παρῆν δ'
[1, 13]	εἰς εὐπορίαν ἀνθρώποις παραγαγεῖν καὶ	τὰ	ὄντα τῶν ἐπ' αὐτοῖς θαρρούντων
[1, 7]	δίκαιος ἀνὴρ καὶ μέγας καὶ	τὰ	οὐράνια ἔμπειρος. Ἑκαταῖος δὲ καὶ
[1, 2]	προσπεσόντος, σοφίαν τε τὴν περὶ	τὰ	οὐράνια καὶ τὴν τούτων διακόσμησιν
[1, 8]	Αἰγυπτίων διαφόροις ἀρεσκομένων ἔθεσι καὶ	τὰ	παρ' ἀλλήλοις ἐκφαυλιζόντων νόμιμα καὶ
[1, 0]	Ἑλλήνων εἴ τινες αὐτῶν γνῶναι	τὰ	παρ' ἡμῖν ἐσπούδασαν. (Εὗρον τοίνυν,
[1, 4]	σφόδρα δεδιότας διὰ τὸν κατακλυσμὸν	τὰ	πεδία καὶ ὀκνηρῶς ἔχοντας πρὸς
[1, 4]	κατελθόντες ἀπὸ τῶν ὀρῶν εἰς	τὰ	πεδία τὴν ἐν τούτοις οἴκησιν
[1, 20]	κομίζοντας τἀδελφῷ: ὑποζύγια δὲ ἦν	τὰ	πεμπόμενα καὶ πλῆθος τετραπόδων ποικίλων,
[1, 8]	τε ἀριθμητικὴν αὐτοῖς χαρίζεται καὶ	τὰ	περὶ ἀστρονομίαν παραδίδωσι. πρὸ γὰρ
[1, 11]	τὴν πόλιν ἀναστρεφομένη καὶ πολυπραγμονοῦσα	τὰ	περὶ αὐτὴν ἀπηγορευκότος τοῦ θεοῦ
[1, 3]	τὸν τῶν παλαιῶν ψευδῆ νομιζέτω	τὰ	περὶ ἐκείνων λεγόμενα τῷ μηδένα
[1, 15]	προφήτης ὁ καὶ Μάλχος ἱστορῶν	τὰ	περὶ Ἰουδαίων, καθὼς καὶ Μωυσῆς
[1, 3]	ἑπτὰ περιστερὰν ἐπὶ τῷ γνῶναι	τὰ	περὶ τὴν γῆν προύπεμψεν: ἐπανελθούσης
[1, 19]	νέοις, προπεπυσμένη παρὰ τοῦ πατρὸς	τὰ	περὶ τῆς Ῥεβέκκας καὶ τοὺς
[1, 3]	Βηρωσὸς ὁ Χαλδαῖος: διηγούμενος γὰρ	τὰ	περὶ τὸν κατακλυσμὸν οὕτως που
[1, 19]	λέγοντες, ὡς ξένος οὗτος ἥκοι	τὰ	περὶ τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἀναπυνθανόμενος.
[1, 6]	αὐτῆς νῆσοί τε πᾶσαι καὶ	τὰ	πλείω τῶν παρὰ θάλατταν Χέθη
[1, 2]	ἑτέρας γεγονότων ἰσχύι πάντας ὑπερβαλὼν	τὰ	πολεμικὰ διαπρεπῶς μετῆλθεν ἐκ τούτων
[1, 0]	ἀκριβοῦς ἐπιμελείας, ἄπορα μὲν γίνεται	τὰ	πόριμα, τρέπεται δὲ εἰς συμφορὰς
[1, 9]	κρατούντων τῆς Ἀσίας Σοδομίταις ἤνθει	τὰ	πράγματα εἴς τε πλοῦτον αὐτῶν
[1, 4]	δὲ κατ' ὀλίγον εἰς τυραννίδα	τὰ	πράγματα μόνως οὕτως νομίζων ἀποστήσειν
[1, 0]	ὑφ' οἵῳ τε παιδευθέντες νομοθέτῃ	τὰ	πρὸς εὐσέβειαν καὶ τὴν ἄλλην
[1, 2]	διαπρεπῶς μετῆλθεν ἐκ τούτων καὶ	τὰ	πρὸς ἡδονὴν τοῦ σώματος ἐκπορίζων,
[1, 13]	Ἴσακον μετὰ δύο οἰκετῶν καὶ	τὰ	πρὸς τὴν ἱερουργίαν ἐπισάξας ὄνῳ
[1, 2]	ἐπήνεγκεν, Ἄβελος δὲ γάλα καὶ	τὰ	πρωτότοκα τῶν βοσκημάτων. ὁ δὲ
[1, 9]	ἀπογόνους κατεστρέψαντο, γενόμενοι δὲ κατὰ	τὰ	Σόδομα στρατοπεδεύουσι κατὰ τὴν κοιλάδα
[1, 16]	ὑβρίσητε: κατὰ γὰρ θεοῦ βούλησιν	τά	τε ἄλλα μοι κατὰ τὴν
[1, 3]	καὶ ταῖς τούτων γυναιξὶν ἀνέβη,	τά	τε ἄλλα ὅσα πρὸς τὰς
[1, 2]	ὁ βίος αὐτῷ: Κάις δὲ	τά	τε ἄλλα πονηρότατος ἦν καὶ
[1, 3]	κατακλυσμοῦ μείνας ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας	τά	τε ζῷα τῆς λάρνακος ἐξαφίησιν
[1, 4]	τῶν δὲ ἱερέων τοὺς διασωθέντας	τὰ	τοῦ Ἐνυαλίου Διὸς ἱερώματα λαβόντας
[1, 0]	λαβεῖν τὴν ἀναγραφήν, ἀλλὰ μόνα	τὰ	τοῦ νόμου παρέδοσαν οἱ πεμφθέντες
[1, 2]	εἴη λέγειν, πειράσομαι δὲ μόνα	τὰ	τῶν ἀπὸ Σήθου διελθεῖν: τραφεὶς
[1, 3]	τούτοις ὁ Αἰγύπτιος Ἱερώνυμος οἱ	τὰ	Φοινικικὰ συγγραψάμενοι συμφωνοῦσι τοῖς ὑπ'
[1, 3]	ποιησάμενος ἀναγραφὴν καὶ Βηρωσὸς ὁ	τὰ	Χαλδαϊ κὰ συναγαγὼν καὶ Μῶχός
[1, 12]	γῆν πρὸς αὐτὸν νέμεται καὶ	τὰ	χρήματα, καὶ συντίθενται ἀδόλως πολιτεύσεσθαι
[1, 1]	ἄγομεν τὴν ἡμέραν προσαγορεύοντες αὐτὴν	σάββατα:	δηλοῖ δὲ ἀνάπαυσιν κατὰ τὴν
[1, 9]	κατὰ τὴν κοιλάδα τὴν λεγομένην	φρέατα	ἀσφάλτου: κατ' ἐκεῖνον γὰρ τὸν
[1, 9]	κατ' ἐκεῖνον γὰρ τὸν καιρὸν	φρέατα	ἦν ἐν τῷ τόπῳ, νῦν
[1, 19]	αὐτῆς ὄψεις κατιούσας σεμνότερον ἢ	κατὰ	ἀνθρώπου φύσιν ἐχούσας, καὶ τελευταῖον
[1, 1]	νηκτὰ καὶ μετάρσια τὰ μὲν	κατὰ	βάθους τὰ δὲ δι' ἀέρος
[1, 2]	ἰσχὺν πυρὸς τὸν ἕτερον δὲ	κατὰ	βίαν καὶ πλῆθος ὕδατος, στήλας
[1, 8]	ἦν ἀγαθή, νῦν δὲ ἠφάνισται	κατὰ	βούλησιν θεοῦ. τὴν δὲ αἰτίαν
[1, 7]	στασιασάντων πρὸς αὐτὸν μετοικεῖν δοκιμάσας	κατὰ	βούλησιν καὶ βοήθειαν τοῦ θεοῦ
[1, 19]	τινων, ἐφ' οἷς στήλην ἀνέθεσαν	κατὰ	βωμοῦ σχῆμα, ὅθεν Γαλάδην λέγεται
[1, 19]	Μεσοποταμίαν στελλόμενος ὑπὸ τῆς μητρὸς	κατὰ	γάμον τῆς Λαβάνου θυγατρὸς τοῦ
[1, 16]	καὶ τὴν προαίρεσιν μὴ ὑβρίσητε:	κατὰ	γὰρ θεοῦ βούλησιν τά τε
[1, 1]	δὲ ὁ θεὸς τῷ Ἀδάμῳ	κατὰ	γένη τὰ ζῷα θῆλύ τε
[1, 2]	ἀνατεθῆναι. μένει δ' ἄχρι δεῦρο	κατὰ	γῆν τὴν Σειρίδα. ~(Καὶ οὗτοι
[1, 1]	Ἄδαμος ἐκλήθη: σημαίνει δὲ τοῦτο	κατὰ	γλῶτταν τὴν Ἑβραίων πυρρόν, ἐπειδήπερ
[1, 18]	φωνεῖς μέν, εἶπεν, Ἰακώβῳ παραπλήσιον,	κατὰ	δὲ τὸ τῆς τριχὸς βάθος
[1, 2]	τοὺς ἐγγόνους πονηροτάτους συνέβη γενέσθαι	κατὰ	διαδοχὴν καὶ μίμησιν ἄλλον ἄλλου
[1, 13]	ὄντα καὶ ἐπὶ γήρως οὐδῷ	κατὰ	δωρεὰν αὐτῷ τοῦ θεοῦ γενόμενον.
[1, 3]	ἀναγεγράφασι. Μαθουσάλας δὲ Ἀνώχου παῖς	κατὰ	ἔτος αὐτῷ γεγονὼς πέμπτον καὶ
[1, 19]	ἧς ταῦτα πράξειεν: οὐ γὰρ	κατὰ	κακουργίαν αὐτῷ τὴν Λείαν παρασχεῖν,
[1, 12]	μετὰ τῆς μητρός. ὁ δὲ	κατὰ	μὲν ἀρχὰς οὐ προσετίθετο τὴν
[1, 8]	πραγμάτων: καὶ θυομένῳ περὶ ἀπαλλαγῆς	κατὰ	μῆνιν θεοῦ τὸ δεινὸν αὐτῷ
[1, 21]	παιδὶ αὐτοῦ Συχέμμῃ συζεῦξαι Δεῖναν	κατὰ	νόμον. Ἰάκωβος δὲ οὔτ' ἀντιλέγειν
[1, 16]	παιδὶ Ἅβραμος μνηστευσόμενον ἐξαπέστειλεν, εἰ	κατὰ	νοῦν τὸν αὐτοῦ μέλλει ὁ
[1, 18]	δ' αὐτὸν ὁ βασιλεὺς Ἀβιμέλεχος	κατὰ	ξενίαν καὶ φιλίαν τὴν Ἁβράμου
[1, 10]	οὐκ ἀνέμεινεν, ἀλλ' ἐπειχθεὶς καὶ	κατὰ	πέμπτην ἐπιπεσὼν νύκτα τοῖς Ἀσσυρίοις
[1, 3]	τριάκοντα ἔτη ἐβίωσε. Σῆθος δὲ	κατὰ	πέμπτον καὶ διακοσιοστὸν ἔτος ἐγέννησεν
[1, 6]	καὶ ἑκατοστόν, ὃν Ἀρφάξαδος ἐτέκνωσε	κατὰ	πέμπτον καὶ τριακοστὸν ἔτος πρὸς
[1, 18]	τίκτεται δ' αὐτῷ μετ' ὀλίγον	κατὰ	πρόρρησιν τοῦ θεοῦ δίδυμα παιδία,
[1, 7]	καί τι πρὸς εὐδαιμονίαν συντελεῖ	κατὰ	προσταγὴν τὴν τούτου παρέχειν ἕκαστον
[1, 18]	νεώτερον εἴχετο προϊ όντος αὐτοῦ	κατὰ	πτέρναν. ἠγάπα δὲ ὁ μὲν
[1, 9]	Γιγάντων ἀπογόνους κατεστρέψαντο, γενόμενοι δὲ	κατὰ	τὰ Σόδομα στρατοπεδεύουσι κατὰ τὴν
[1, 18]	δίχα τῆς πηρώσεως καὶ τοῦ	κατὰ	τὰς ὄψεις πάθους ἐμποδὼν ἦν
[1, 1]	ἡμεῖς σχολὴν ἀπὸ τῶν πόνων	κατὰ	ταύτην ἄγομεν τὴν ἡμέραν προσαγορεύοντες
[1, 10]	γείτονας ἐπὶ ἔτη τετρακόσια γενησομένους	κατὰ	τὴν Αἴγυπτον: ἐν οἷς κακοπαθήσαντας
[1, 3]	ὑπὲρ τὴν Μινυάδα μέγα ὄρος	κατὰ	τὴν Ἀρμενίαν Βάρις λεγόμενον, εἰς
[1, 3]	περὶ ἄκραν τινὰ ὄρους σταθείσης	κατὰ	τὴν Ἀρμενίαν συνεὶς ὁ Νῶχος
[1, 7]	πρὸς τὸ χρησιμώτερον ἡμῖν συνεργοῦσι	κατὰ	τὴν αὐτῶν ἐξουσίαν, ἀλλὰ κατὰ
[1, 2]	καὶ τοὺς ἐγγόνους αὐτοῦ τιμωρήσεσθαι	κατὰ	τὴν ἑβδόμην ἠπείλησε γενεάν, καὶ
[1, 20]	αὐτὸν Ἰσραῆλον, σημαίνει δὲ τοῦτο	κατὰ	τὴν Ἑβραίων γλῶτταν τὸν ἀντιστάτην
[1, 1]	αὐτὴν σάββατα: δηλοῖ δὲ ἀνάπαυσιν	κατὰ	τὴν Ἑβραίων διάλεκτον τοὔνομα. (Καὶ
[1, 19]	Δάν, θεόκριτον ἄν τινες εἴποιεν	κατὰ	τὴν Ἑλλήνων γλῶτταν: καὶ μετ'
[1, 1]	πρὸς ἀπόλαυσιν καὶ ἡδονὴν συντελεῖ	κατὰ	τὴν ἐμὴν ἀνιόντων πρόνοιαν χωρὶς
[1, 19]	ἀγαθῶν παρουσία πρὸς τὸ πᾶν	κατὰ	τὴν ἐμὴν ἐπικουρίαν. Ἅβραμόν τε
[1, 4]	τὴν ἀποικίαν: οἱ δὲ οὐ	κατὰ	τὴν εὐμένειαν τὴν ἐκείνου νομίζοντες
[1, 21]	(Ἐντεῦθεν δὲ προϊ ὼν ἐπεὶ	κατὰ	τὴν Ἐφραθηνὴν γίνεται, ἐνθάδε Ῥαχήλαν
[1, 9]	δὲ κατὰ τὰ Σόδομα στρατοπεδεύουσι	κατὰ	τὴν κοιλάδα τὴν λεγομένην φρέατα
[1, 16]	βούλησιν τά τε ἄλλα μοι	κατὰ	τὴν ὁδὸν ἀπήντησε καὶ τὴν
[1, 0]	ἀναγραφαῖς προϊ ὼν ὁ λόγος	κατὰ	τὴν οἰκείαν τάξιν σημανεῖ: τοῦτο
[1, 6]	ἐτηρήθη δὲ καὶ Μερσαίοις ἡ	κατὰ	τὴν προσηγορίαν μνήμη: τὴν γὰρ
[1, 12]	θεὸν γὰρ αὐτοῦ κήδεσθαι, καὶ	κατὰ	τὴν συμμαχίαν τὴν ἐκείνου μεμενηκυῖαν
[1, 19]	τὴν αἰτίαν τῆς ἐνθάδε παρουσίας	κατὰ	τὴν τῆς μητρὸς ἐντολήν: πᾶσί
[1, 13]	τοῦ ζῆν ἐτίθετο. τούτου μέντοι	κατὰ	τὴν τοῦ θεοῦ βούλησιν ἔτυχεν,
[1, 7]	κατὰ τὴν αὐτῶν ἐξουσίαν, ἀλλὰ	κατὰ	τὴν τοῦ κελεύοντος ἰσχὺν ὑπουργεῖν,
[1, 19]	σημαίνει δὲ τοῦτο θείαν ἑστίαν	κατὰ	τὴν τῶν Ἑλλήνων γλῶτταν. (Προϊ
[1, 18]	καὶ ὁ Ἴσακος ἐπαισθόμενος τῷ	κατὰ	τὴν φωνὴν ἰδίῳ προσκαλεῖται τὸν
[1, 1]	ποδῶν τε αὐτὸν ἀποστερήσας σύρεσθαι	κατὰ	τῆς γῆς ἰλυσπώμενον ἐποίησε. καὶ
[1, 1]	πολέμιον ἀποδείξας ἀνθρώποις καὶ ὑποθέμενος	κατὰ	τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς,
[1, 3]	(Συνέβη δὲ τοῦτο τὸ πάθος	κατὰ	τὸ ἑξακοσιοστὸν ἔτος ἤδη Νώχου
[1, 6]	ἐγέννησεν: ἐκλήθη δὲ Φάλεγος, ἐπειδὴ	κατὰ	τὸν ἀποδασμὸν τῶν οἰκήσεων τίκτεται:
[1, 19]	αὐτοῦ συμφορουμένοις ἐπιτιθεὶς καὶ τοιαύτην	κατὰ	τοὺς ὕπνους ὄψιν ὁρᾷ παραστᾶσαν
[1, 3]	πρῶτον ἐπὶ ταῖς ἑορταῖς ὥρισε	κατὰ	τοῦτον ἐξ Αἰγύπτου τοὺς Ἑβραίους
[1, 2]	τῇ θυσίᾳ τοῖς αὐτομάτοις καὶ	κατὰ	φύσιν γεγονόσι τιμώμενος, ἀλλ' οὐχὶ
[1, 19]	καμήλου: ἐκαθέζετο δὲ φάσκουσα τὴν	κατὰ	φύσιν κάθαρσιν αὐτῇ ἐνοχλεῖν. καὶ
[1, 4]	τοῦ Νώχου, τολμηρὸς δὲ καὶ	κατὰ	χεῖρα γενναῖος: ἔπειθεν οὖν αὐτοὺς
[1, 8]	βούλησιν θεοῦ. τὴν δὲ αἰτίαν	κατὰ	χώραν σημανῶ. ~(Κατ' ἐκεῖνον δὲ
[1, 9]	τῆς Ἀσίας Σοδομίταις ἤνθει τὰ	πράγματα	εἴς τε πλοῦτον αὐτῶν ἐπιδεδωκότων
[1, 4]	κατ' ὀλίγον εἰς τυραννίδα τὰ	πράγματα	μόνως οὕτως νομίζων ἀποστήσειν τοὺς
[1, 12]	πρὸς αὐτὸν νέμεται καὶ τὰ	χρήματα,	καὶ συντίθενται ἀδόλως πολιτεύσεσθαι ὑπέρ
[1, 6]	ἀφήγησιν ὧν κατέλιπον. τὰ γὰρ	ὀνόματα	διὰ τὸ τῆς γραφῆς εὐπρεπὲς
[1, 6]	ἐπὶ τιμῇ τοῖς ἔθνεσι τὰ	ὀνόματα	ἐπετίθεσαν οἱ γῆν τινα καταλαβόντες.
[1, 15]	λέγει δὲ αὐτῶν καὶ τὰ	ὀνόματα	ὀνομάζων τρεῖς Ἰαφέραν Σούρην Ἰαφράν.
[1, 21]	ἐξ ἑκατέρας, ὧν καὶ τὰ	ὀνόματα	πάντων προεῖπον. ~(Παρῆν δ' ἐντεῦθεν
[1, 1]	καὶ ἄρρεν ἀποδειξάμενος καὶ τούτοις	ὀνόματα	τίθησιν, οἷς ἔτι καὶ νῦν
[1, 1]	ἡμέραν εὐθὺς φυτά τε καὶ	σπέρματα	γῆθεν ἀνέτειλε. τῇ τετάρτῃ δὲ
[1, 20]	εἰς τὴν Χαναναίαν προϊ όντι	φαντάσματα	συνετύγχανεν ἀγαθὰς ἐλπίδας ὑπαγορεύοντα περὶ
[1, 4]	διασωθέντας τὰ τοῦ Ἐνυαλίου Διὸς	ἱερώματα	λαβόντας εἰς Σεναὰρ τῆς Βαβυλωνίας
[1, 22]	προνοίας πολλῆς ἠξιωμένος ὑπ' αὐτοῦ	μετὰ	Ἅβραμον τὸν πατέρα, πολυχρονιώτατος δέ:
[1, 20]	αὐτοῦ φρονεῖ, τοὺς γνωσομένους ἕκαστα	μετὰ	ἀκριβείας προύπεμψε δεδιὼς αὐτὸν διὰ
[1, 22]	καὶ ὀγδοήκοντα πρὸς τοῖς ἑκατὸν	μετὰ	ἀρετῆς οὕτως ἀπέθανεν.
[1, 3]	δείσας μὴ καὶ φονεύσωσιν αὐτὸν	μετὰ	γυναικῶν καὶ τέκνων καὶ τῶν
[1, 3]	ἔτι λιμναζομένην πρὸς Νῶχον ἐπανῆλθε.	μετὰ	δὲ ἡμέρας ἑπτὰ περιστερὰν ἐπὶ
[1, 19]	πολλὴν ἡδονὴν παρεῖχεν ἀδοκήτως ἐπιφανείς.	μετὰ	δὲ οὐ πολλὰς ἡμέρας ὁ
[1, 7]	οὐκ ὀνομάζων, λέγων δ' οὕτως:	μετὰ	δὲ τὸν κατακλυσμὸν δεκάτῃ γενεᾷ
[1, 1]	τὴν περὶ αὐτῆς ἑρμηνείαν ἀναβάλλομαι.	μετὰ	δὴ τοῦτο τῇ δευτέρᾳ τῶν
[1, 19]	θυγατέρων δεινοπαθῶν ἤλαυνεν ἐπ' αὐτὸν	μετὰ	δυνάμεως ἐπειγόμενος, καὶ καθ' ἑβδόμην
[1, 13]	τῷ θεῷ, λαβὼν τὸν Ἴσακον	μετὰ	δύο οἰκετῶν καὶ τὰ πρὸς
[1, 19]	τοὺς ἰδίους ἀπαλλάττεσθαι γονεῖς βουλόμενον	μετὰ	δώρων ἐπανήξειν καὶ τιμῆς ὅσης
[1, 10]	καὶ τὸν συγγενῆ Λῶτον ἀνέζευξεν	μετὰ	εἰρήνης. ἀπήντησε δὲ αὐτῷ ὁ
[1, 6]	Σημᾷ δὲ υἱὸς Ἀρφαξάδης ἦν	μετὰ	ἔτη δώδεκα τῆς ἐπομβρίας γενόμενος.
[1, 12]	ποιεῖσθαι τὰς περιτομάς, Ἄραβες δὲ	μετὰ	ἔτος τρισκαιδέκατον: Ἰσμαῆλος γὰρ ὁ
[1, 13]	ἐν τῷ πεδίῳ τοὺς συνόντας	μετὰ	μόνου τοῦ παιδὸς παραγίνεται εἰς
[1, 12]	οὗ τὸν πάντα λόγον ἐκθήσομαι	μετὰ	πολλῆς ἀκριβείας. (Σάρρα δὲ γεννηθέντα
[1, 3]	ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις σημειουμένων	μετὰ	πολλῆς ἀκριβείας τῶν τότε καὶ
[1, 22]	θνήσκει δὲ καὶ Ἴσακος οὐ	μετὰ	πολὺ τῆς ἀφίξεως τοῦ υἱοῦ
[1, 0]	νομοθέτου δεξιῶς, τὰ δ' ἀλληγοροῦντος	μετὰ	σεμνότητος, ὅσα δ' ἐξ εὐθείας
[1, 1]	Διγλάθ, ἐξ οὗ φράζεται τὸ	μετὰ	στενότητος ὀξύ: Γηὼν δὲ διὰ
[1, 0]	δὲ διδόντος ἡμῖν χρόνον πειράσομαι	μετὰ	ταύτην γράψαι τὴν πραγματείαν. τρέψομαι
[1, 18]	Ἰσάκου καὶ Ἰσμαήλου. ~(Ἰσάκῳ δὲ	μετὰ	τὴν Ἁβράμου τελευτὴν ἐκύει τὸ
[1, 1]	(Καὶ δὴ καὶ φυσιολογεῖν Μωυσῆς	μετὰ	τὴν ἑβδόμην ἤρξατο περὶ τῆς
[1, 6]	ἔτει καὶ ἐνενηκοστῷ πρὸς ἐνακοσίοις	μετὰ	τὴν ἐπομβρίαν ἐγένετο. Θέρρος μὲν
[1, 3]	ὑποσχόμενος ἀπαλλάσσεται. (Νῶχος δὲ βιοὺς	μετὰ	τὴν ἐπομβρίαν πεντήκοντα καὶ τριακόσια
[1, 6]	αἰτίας ἐν συμφορᾷ γενομένας: (Νῶχος	μετὰ	τὴν ἐπομβρίαν τῆς γῆς κατασταθείσης
[1, 19]	ὄντας νόμιμον ἦν, συνανελομένη συναπεδίδρασκε	μετὰ	τῆς ἀδελφῆς οἵ τε ἑκατέρων
[1, 3]	τῆς λάρνακος ἐξαφίησιν αὐτός τε	μετὰ	τῆς γενεᾶς προελθὼν καὶ θύσας
[1, 2]	(Πολλὴν δ' ἐπελθὼν γῆν ἱδρύεται	μετὰ	τῆς γυναικὸς Κάις Ναί̈ δα
[1, 17]	ἑκατὸν καὶ θάπτεται ἐν Νεβρῶνι	μετὰ	τῆς γυναικὸς Σάρρας ὑπὸ τῶν
[1, 12]	Ἅβραμον εἰς ἀποικίαν ἐκπέμπειν αὐτὸν	μετὰ	τῆς μητρός. ὁ δὲ κατὰ
[1, 10]	καὶ τοῦτο ποιεῖν ὀγδόῃ ἡμέρᾳ	μετὰ	τὸ γεννηθῆναι. τὴν αἰτίαν δὲ
[1, 16]	δειπνήσων εἰσήγετο σὺν αὐτῷ καὶ	μετὰ	τὸ δεῖπνόν φησι πρός τε
[1, 13]	ἐποίησεν αὐτὸς ἀφελέσθαι τούτου βουλόμενος	μετὰ	τοιαύτης ἀσεβείας, ἀλλὰ δοκιμάσαι θέλων
[1, 19]	οὐκ ἂν οἰηθεὶς τὴν θυγατέρα	μετὰ	τοιούτου πάθους τοῖς τύποις προσελθεῖν,
[1, 19]	ἐστὶν εἴκοσιν, ἐποίμαινε τῷ πενθερῷ:	μετὰ	τὸν δ' ἠξίου τὰς γυναῖκας
[1, 12]	ὀγδόην ἡμέραν περιτέμνουσι, κἀξ ἐκείνου	μετὰ	τοσαύτας ἔθος ἔχουσιν οἱ Ἰουδαῖοι
[1, 16]	ὑμεῖς κυρώσατε καὶ Ἅβραμον τὸν	μετὰ	τοσαύτης ἀπεσταλκότα σπουδῆς τῷ κατανεῦσαι
[1, 3]	δίκην. παύσομαι δὲ τοῦ λοιποῦ	μετὰ	τοσαύτης ὀργῆς τὰς τιμωρίας ἐπὶ
[1, 19]	ἀλλὰ καὶ πᾶσιν ἐμφῦσαι, καὶ	μετὰ	τοσοῦτον χρόνον καλῶς ἔχειν αὐτὸν
[1, 20]	Ἰάκωβος πυνθανόμενος ἥκειν αὐτὸν ὑπαντησόμενον	μετὰ	τοσούτων ἦν περίφοβος, τῷ μέντοι
[1, 20]	γυναῖκάς τε καὶ παῖδας ἐπαγόμενος	μετὰ	τοῦ πορισθέντος βίου, μετὰ τῶν
[1, 19]	κουφότερα ἔφασκε, χείρω δὲ τὰ	μετὰ	τοὺς γάμους καὶ ἅ τις
[1, 18]	δυνατὸν γίνηται παρασκευάσαι δεῖπνον, ἵνα	μετὰ	τοῦτο ἱκετεύσῃ τὸν θεὸν σύμμαχον
[1, 20]	τῶν γυναικῶν ἑκατέραν κατ' αὐτὴν	μετὰ	τῶν θεραπαινίδων, ἵνα πόρρωθεν ἀφορῷεν
[1, 11]	νῦν διαμένει. διαφεύγει δ' αὐτὸς	μετὰ	τῶν θυγατέρων εἰς βραχύ τι
[1, 3]	βίας. καὶ Νῶχος μὲν οὕτως	μετὰ	τῶν οἰκείων διασώζεται. ἦν δ'
[1, 20]	ἐπαγόμενος μετὰ τοῦ πορισθέντος βίου,	μετὰ	τῶν τιμιωτάτων ἑαυτὸν ἐκείνῳ παραδιδούς,
[1, 19]	δὲ αὐτοῖς καὶ τρεῖς ἕτεροι	μετὰ	χρόνον: Σεμεών, ἀποσημαίνει δὲ τὸ
[1, 6]	πρὸς τὴν κλῆσιν ἀντὶ τοῦ	θῆτα	μεταβαλόντων. Χέθιμος δὲ Χέθιμα τὴν
[1, 19]	κατηγορεῖν αὐτοῦ προφέρων, ὅτι καὶ	πένητα	αὐτὸν ἐλθόντα πρὸς αὐτὸν καὶ
[1, 9]	τε πλοῦτον αὐτῶν ἐπιδεδωκότων καὶ	νεότητα	πολλήν: βασιλεῖς δὲ αὐτοῖς πέντε
[1, 0]	ἄλογον αὐτοῖς οὔτε πρὸς τὴν	μεγαλειότητα	τοῦ θεοῦ καὶ τὴν φιλανθρωπίαν
[1, 0]	τινὲς μὲν γὰρ ἐπιδεικνύμενοι λόγων	δεινότητα	καὶ τὴν ἀπ' αὐτῆς θηρευόμενοι
[1, 18]	ὧν ἠξίου διὰ τὴν Ἰσάκου	χρηστότητα	ὀργῆς προσφάτου πρεσβυτέραν χάριν εἰς
[1, 3]	πονηροὺς φειδὼ ποιεῖσθαι τῶν διὰ	χρηστότητα	περιλειφθέντων καὶ τὸ δεινὸν διαφυγεῖν
[1, 18]	παρὰ τῷ πατρὶ διὰ τὴν	δασύτητα	Ἡσαῦς εἶναι, τὰ γὰρ ἄλλα
[1, 3]	τὸν νῦν βίον καὶ τὴν	βραχύτητα	τῶν ἐτῶν ἃ ζῶμεν συμβαλὼν
[1, 18]	λογισμῷ κτώμενος αὑτῷ τὴν ἄδειαν.	εἶτα	αὐτομάτου παρασχόντος αὐτῷ τὴν φρεωρυχίαν
[1, 19]	ἐπήκοον αὐτῇ τὸν θεὸν γεγονέναι,	εἶτα	Λευίς, κοινωνίας οἷον βεβαιωτής, μεθ'
[1, 19]	ἐκεῖνος ὑπὸ μέθης καὶ σκότους	εἶτα	μεθ' ἡμέραν γνοὺς ἀδικίαν ἐπεκάλει
[1, 10]	διεῖλε, τῶν ὀρνέων οὐδὲν διελών.	εἶτα	πρὶν στῆναι τὸν βωμὸν οἰωνῶν
[1, 3]	καὶ πάντα πρὸς ἀρετὴν ἀποβλέποντες,	εἶτα	προϊ όντος χρόνου μεταβάλλονται πρὸς
[1, 16]	μηροὺς ἀλλήλοις τὰς χεῖρας ἐπαγαγόντες	ἔπειτα	ἐπικαλοῦνται τὸν θεὸν μάρτυρα τῶν
[1, 3]	εἰκότως ἔζων πλῆθος τοσοῦτον ἐτῶν:	ἔπειτα	καὶ δι' ἀρετὴν καὶ τὴν
[1, 3]	ἑβδόμη, κατ' ὀλίγον ὑπονοστεῖν ἀπολήγοντος.	ἔπειτα	τῆς λάρνακος περὶ ἄκραν τινὰ
[1, 1]	ἡμέρᾳ ζῷά τε κατ' αὐτὴν	νηκτὰ	καὶ μετάρσια τὰ μὲν κατὰ
[1, 1]	καὶ τῷ μὲν ὄνομα ἔθετο	νύκτα,	τὸ δὲ ἡμέραν ἐκάλεσεν ἑσπέραν
[1, 10]	ἐπειχθεὶς καὶ κατὰ πέμπτην ἐπιπεσὼν	νύκτα	τοῖς Ἀσσυρίοις περὶ Δάνον, οὕτως
[1, 6]	γὰρ τὸν μερισμὸν Ἑβραῖοι καλοῦσιν.	Ἰούκτᾳ	δὲ τῶν Ἑβέρου παίδων ἦσαν
[1, 15]	συστρατεῦσαι ἐπὶ Λιβύην καὶ Ἀνταῖον:	γήμαντά	τε τὴν Ἀφράνου θυγατέρα Ἡρακλέα
[1, 18]	Ἰσάκου γνώμην ἐκέλευσεν αὐτὸν ἐρίφους	κατασφάξαντα	δεῖπνον παρασκευάζειν. ὁ δὲ Ἰάκωβος
[1, 0]	θεοῦ καὶ τὴν φιλανθρωπίαν ἀνάρμοστον:	πάντα	γὰρ τῇ τῶν ὅλων φύσει
[1, 0]	δεσπότης ὁ θεὸς ὢν καὶ	πάντα	ἐπιβλέπων τοῖς μὲν ἑπομένοις αὐτῷ
[1, 0]	καλῶς νομοθετηθέντα μὴ τολμῶσι παραβαίνειν	πάντα	κατορθοῦται πέρα πίστεως καὶ γέρας
[1, 12]	τῷ χρόνῳ: περὶ οὗ τὸν	πάντα	λόγον ἐκθήσομαι μετὰ πολλῆς ἀκριβείας.
[1, 19]	ταῦτα ἀκούσαντος καὶ φήσαντος ἡδέως	πάντα	μένων παρ' αὐτῷ πόνον εἰς
[1, 2]	ἰδεῖν ἡμερῶν τὸν ἄλλον χρόνον	πάντα	μετ' αὐτοῦ βλέπων αὐτὸν ἀναστρεφόμενον.
[1, 13]	αὐτὸν θρησκείας ἐμφανισθεὶς αὐτῷ καὶ	πάντα	ὅσα εἴη παρεσχημένος καταριθμησάμενος, ὡς
[1, 18]	δὲ Ἰάκωβος ὑπηρέτει τῇ μητρὶ	πάντα	παρ' αὐτῆς πεπυσμένος: ἐπεὶ δ'
[1, 3]	δεσπότην εἶναι τῶν ὅλων καὶ	πάντα	πρὸς ἀρετὴν ἀποβλέποντες, εἶτα προϊ
[1, 0]	οὐδ' αὖ παραλιπών. (Ἐπειδὴ δὲ	πάντα	σχεδὸν ἐκ τῆς τοῦ νομοθέτου
[1, 1]	ταῖς πάσαις ἡμέραις Μωυσῆς καὶ	πάντα	τὰ ἐν αὐτῷ φησὶ γενέσθαι,
[1, 3]	πεντήκοντα καὶ τριακόσια ἔτη καὶ	πάντα	τὸν χρόνον τοῦτον εὐδαιμόνως διαγαγὼν
[1, 17]	θεοῦ τετιμημένος. ἐβίωσε δὲ τὸν	πάντα	χρόνον ἐτῶν ἑβδομηκονταπέντε πρὸς τοῖς
[1, 13]	κρίνων παρακούειν τοῦ θεοῦ δίκαιον	ἅπαντά	θ' ὑπουργεῖν ὡς ἐκ τῆς
[1, 18]	σύμμαχον αὐτῷ καὶ συνεργὸν εἰς	ἅπαντα	παρεῖναι τὸν βίον, ἄδηλον μὲν
[1, 19]	προσθήκην γενησομένου τινὸς δηλοῖ. (Τοῦτον	ἅπαντα	τὸν χρόνον, ἔτη δ' ἐστὶν
[1, 2]	φόνῳ τιμωρίας αὐτὸν ἠφίει θυσίαν	ἐπιτελέσαντα	καὶ δι' αὐτῆς ἱκετεύσαντα μὴ
[1, 10]	τὸν θεὸν εὐλογεῖν ὑποχειρίους αὐτῷ	ποιήσαντα	τοὺς ἐχθρούς. Ἁβράμου δὲ διδόντος
[1, 4]	πάλιν ἠπείλει τὴν γῆν ἐπικλύσαι	θελήσαντα:	πύργον γὰρ οἰκοδομήσειν ὑψηλότερον ἢ
[1, 6]	τῆς Μεσοποταμίας, ὅπου καὶ Θέρρον	τελευτήσαντα	θάπτουσιν ἔτη βιώσαντα πέντε καὶ
[1, 2]	θυσίαν ἐπιτελέσαντα καὶ δι' αὐτῆς	ἱκετεύσαντα	μὴ λαβεῖν ὀργὴν αὐτῷ χαλεπωτέραν,
[1, 3]	καὶ ἑξήκοντα πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις	βιώσαντα	Ἄνωχος υἱὸς διαδέχεται γεννηθεὶς περὶ
[1, 13]	τὸν υἱὸν αὐτοῦ πολυχρονιώτατον καὶ	βιώσαντα	εὐδαιμόνως παισὶν ἀγαθοῖς καὶ γνησίοις
[1, 6]	καὶ Θέρρον τελευτήσαντα θάπτουσιν ἔτη	βιώσαντα	πέντε καὶ διακόσια: συνετέμνετο γὰρ
[1, 19]	φερόμενος ὑπό τε τῶν ἐμῶν	τιμηθέντα	προγόνων καὶ ὑπ' ἐμοῦ θρησκείας
[1, 12]	μετὰ πολλῆς ἀκριβείας. (Σάρρα δὲ	γεννηθέντα	τὸν Ἰσμαῆλον ἐκ τῆς δούλης
[1, 0]	γνώμῃ κατακολουθοῦσι καὶ τὰ καλῶς	νομοθετηθέντα	μὴ τολμῶσι παραβαίνειν πάντα κατορθοῦται
[1, 19]	ἐμοῦ θρησκείας τῆς αὐτῆς ἐκείνοις	ἀξιωθέντα:	καὶ ταῦτα ἃ μηδὲ οἱ
[1, 20]	περιχαρὴς γίνεται καὶ τῷ ἀδελφῷ	ὑπήντα	σὺν ὁπλίταις τετρακοσίοις. καὶ Ἰάκωβος
[1, 13]	τὸν θεὸν αὐτοῖς παρέξειν ἔλεγεν	ὄντα	ἱκανὸν καὶ τῶν οὐκ ὄντων
[1, 13]	ὁ πατὴρ Ἅβραμος ὑπερηγάπα μονογενῆ	ὄντα	καὶ ἐπὶ γήρως οὐδῷ κατὰ
[1, 12]	ἠξίου παρατρέφεσθαι τούτῳ τὸν Ἰσμαῆλον	ὄντα	πρεσβύτερον καὶ κακουργεῖν δυνάμενον τοῦ
[1, 19]	ποιήσασθαι τοιούτους λόγους. Ἰάκωβε, πατρὸς	ὄντα	σε ἀγαθοῦ καὶ πάππου δόξαν
[1, 2]	καὶ σταθμῶν μετεστήσατο ἀκέραιον αὐτοῖς	ὄντα	τὸν βίον ἐκ τῆς τούτων
[1, 13]	εὐπορίαν ἀνθρώποις παραγαγεῖν καὶ τὰ	ὄντα	τῶν ἐπ' αὐτοῖς θαρρούντων ἀφελέσθαι:
[1, 19]	γάμων ὑπ' αὐτοῦ γενόμενα καίπερ	ὄντα	χαλεπὰ κουφότερα ἔφασκε, χείρω δὲ
[1, 13]	τε εἰς τὸ Μώριον ὄρος	ἀναγαγόντα	ὁλοκαυτῶσαι βωμὸν ἱδρυσάμενον: οὕτως γὰρ
[1, 1]	εἰς τοῦτον δὲ τὸν κῆπον	εἰσαγαγόντα	τόν τε Ἄδαμον καὶ τὴν
[1, 3]	μηδὲ χαρίσασθαι τὸ ζῆν ἢ	δόντα	τοῦτο διαφθείρειν: ἀλλ' οἷς ἐξύβριζον
[1, 19]	προφέρων, ὅτι καὶ πένητα αὐτὸν	ἐλθόντα	πρὸς αὐτὸν καὶ πάντων ἄπορον
[1, 19]	τινα παρ' αὐτοῖς εἰδότες ἔτι	περιόντα.	οἱ δὲ πάντες ἐπίστασθαί τε
[1, 6]	ἑκατοστόν: Ῥοῦμος δὲ Σεροῦγον ἔτη	τριάκοντα	γεγονὼς πρὸς τοῖς ἑκατόν: ἐν
[1, 3]	Σῆθος γίνεται, ὃς ἐνακόσια καὶ	τριάκοντα	ἔτη ἐβίωσε. Σῆθος δὲ κατὰ
[1, 3]	πεντήκοντα δὲ τὸ πλάτος καὶ	τριάκοντα	τὸ βάθος, εἰς ταύτην σὺν
[1, 18]	ὃν μάλιστα ὁ πατὴρ ἐσπουδάκει,	τεσσαράκοντα	γεγονὼς ἔτη γαμεῖ Ἄδαν τὴν
[1, 3]	ὕειν ἀρξαμένου τὸ ὕδωρ ἡμέραις	τεσσαράκοντα	ὅλαις κατεφέρετο, ὡς ἐπὶ πήχεις
[1, 2]	ᾧ παῖδες ὑπῆρξαν ἑπτὰ καὶ	ἑβδομήκοντα	ἐκ δύο γυναικῶν αὐτῷ φύντες
[1, 7]	ἀπορῶν καὶ καταλείπει τὴν Χαλδαίαν	ἑβδομήκοντα	καὶ πέντε γεγονὼς ἔτη τοῦ
[1, 12]	οὕτως ἐκάλεσεν. αὐτὴ μὲν γὰρ	ἐνενήκοντα	εἶχεν ἔτη ἑκατὸν δὲ Ἅβραμος.
[1, 11]	τὴν τεκνοποιίαν εἰπούσης αὐτῆς μὲν	ἐνενήκοντα	ἔτη ἐχούσης τοῦ δ' ἀνδρὸς
[1, 3]	ὁ Μαλαῆλος ζήσας πέντε καὶ	ἐνενήκοντα	καὶ ὀκτακόσια ἔτη ἐτελεύτησεν Ἰάρεδον
[1, 3]	γεννηθεὶς περὶ ἔτη δύο καὶ	ἑξήκοντα	καὶ ἑκατὸν τοῦ πατρὸς αὐτῷ
[1, 3]	αὐτὸς αὐτὴν κατασχὼν ἐννέα καὶ	ἑξήκοντα	καὶ ἐνακοσίοις. Λάμεχος δὲ ἄρξας
[1, 3]	ἐγέννησε. τοῦτον εἰς ἐννέα καὶ	ἑξήκοντα	πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις βιώσαντα Ἄνωχος
[1, 3]	τυγχάνοντος. οὗτος ζήσας πέντε καὶ	ἑξήκοντα	πρὸς τοῖς τριακοσίοις ἀνεχώρησε πρὸς
[1, 3]	περὶ ἔτη γεγονὼς ἑπτὰ καὶ	ὀγδοήκοντα	καὶ ἑκατόν, ᾧ τὴν ἀρχὴν
[1, 22]	βιώσας γὰρ ἔτη πέντε καὶ	ὀγδοήκοντα	πρὸς τοῖς ἑκατὸν μετὰ ἀρετῆς
[1, 3]	κατασκευάσας πηχῶν τὸ μῆκος τριακοσίων	πεντήκοντα	δὲ τὸ πλάτος καὶ τριάκοντα
[1, 3]	ὀγδοηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν ἔτος ἠνυκότι	πεντήκοντα	καὶ ἐνακοσίοις ἔτεσιν ἦρξε τῶν
[1, 3]	δὲ βιοὺς μετὰ τὴν ἐπομβρίαν	πεντήκοντα	καὶ τριακόσια ἔτη καὶ πάντα
[1, 3]	ζήσας ἐτῶν ἀριθμὸν ἐνακοσίων καὶ	πεντήκοντα.	μηδεὶς δὲ πρὸς τὸν νῦν
[1, 3]	ὕδωρ ἐφ' ἡμέρας ἑκατὸν καὶ	πεντήκοντα,	ὡς μηνὶ ἑβδόμῳ, ἱσταμένου δὲ
[1, 16]	ὁρῶν αὐτῷ τῆς ὁδοῦ σαφῶς	συλλαμβάνοντα,	καὶ προκομίσας ὁρμίσκον τε καί
[1, 19]	μὴ ἀφαιρεῖσθαι τὸ πλέον αὐτὸν	βραδύνοντα.	(Ταῦτ' εἰποῦσα παρῆγεν αὐτὸν πρὸς
[1, 2]	σαφῶς ἐξεπιστάμενος ἑώρα δίκην αὑτὸν	ὑφέξοντα	τῆς Κάιος ἀδελφοκτονίας μείζονα, τοῦτο
[1, 1]	γενομένης αὐτοῖς μακάριον καὶ μηδὲν	ἀπολείποντα	τοῦ θείου διάξειν βίον. καὶ
[1, 18]	γὰρ τὸν θεὸν τῷ Ἰσάκῳ	συμπαρόντα	καὶ τοσαύτῃ περὶ αὐτὸν σπουδῇ
[1, 20]	όντι φαντάσματα συνετύγχανεν ἀγαθὰς ἐλπίδας	ὑπαγορεύοντα	περὶ τῶν ἐς ὕστερον: καὶ
[1, 1]	βλέπων δὲ τὸν Ἄδαμον οὐκ	ἔχοντα	κοινωνίαν πρὸς τὸ θῆλυ καὶ
[1, 0]	ἡμέτερος νομοθέτης ἀκραιφνῆ τὴν ἀρετὴν	ἔχοντα	τὸν θεὸν ἀποφήνας ᾠήθη δεῖν
[1, 13]	πάσης ἐπιμελείας καὶ τὸ γένος	ἀξιοῦντα,	ἔσεσθαί τε τὸν υἱὸν αὐτοῦ
[1, 20]	γενόμενον οὐδὲν περὶ αὐτοῦ δόλιον	φρονοῦντα.	καὶ ὁ Ἡσαῦς ἀσπασάμενος αὐτὸν
[1, 2]	καὶ μίμησιν ἄλλον ἄλλου χείρονα	τελευτῶντα:	πρός τε γὰρ πολέμους εἶχον
[1, 19]	θυγατέρας δὲ ἀναπείσας ἀποδρᾶναι τὸν	γεγεννηκότα,	ἱερά τε πάτρια βαστάσας οἴχῃ
[1, 13]	δέ, πατρὸς γὰρ ἦν οἵου	τετυχηκότα	γενναῖον ἔδει τὸ φρόνημα εἶναι,
[1, 16]	καὶ Ἅβραμον τὸν μετὰ τοσαύτης	ἀπεσταλκότα	σπουδῆς τῷ κατανεῦσαι τὴν κόρην
[1, 2]	ἔτη τριάκοντ' ἤδη καὶ διακόσια	ἠνυκότα	τοῦ βίου, πρὸς οἷς ἕτερα
[1, 1]	πρὸς τὴν ἀνατολὴν καταφυτεῦσαι παντοίῳ	τεθηλότα	φυτῷ: ἐν τούτοις δ' εἶναι
[1, 18]	εὐχὰς καὶ παράκλησιν τοῦ θεοῦ	δέσποτα,	λέγων, παντὸς αἰῶνος καὶ δημιουργὲ
[1, 16]	εἶπεν, ἐπεμέμφετο δὲ ὡς μικρολόγους	ὑπειληφότα:	πάντων γὰρ ἀμισθὶ μεθέξειν. δηλώσασα
[1, 3]	τὴν Σειρίδα. ~(Καὶ οὗτοι μὲν	ἑπτὰ	γενεὰς διέμειναν θεὸν ἡγούμενοι δεσπότην
[1, 19]	τοῦ δ' Ἰακώβου τούτοις συγχωροῦντος	ἑπτὰ	ἐτῶν χρόνον συντίθεται: τοσάδε γὰρ
[1, 6]	τῷ Λιβάνῳ. τῶν δὲ ἄλλων	ἑπτά,	Εὐαίου Χετταίου Ἰεβουσαίου Ἀμορραίου Γεργεσαίου
[1, 3]	ἀπηλλαγμένην τοῦ κατακλυσμοῦ μείνας ἄλλας	ἑπτὰ	ἡμέρας τά τε ζῷα τῆς
[1, 2]	δὲ Λάμεχος, ᾧ παῖδες ὑπῆρξαν	ἑπτὰ	καὶ ἑβδομήκοντα ἐκ δύο γυναικῶν
[1, 14]	πολὺ ὕστερον ἀποθνήσκει βιώσασα ἔτη	ἑπτὰ	καὶ εἴκοσι πρὸς τοῖς ἑκατόν.
[1, 3]	καὶ ἐνακοσίοις. Λάμεχος δὲ ἄρξας	ἑπτὰ	καὶ ἑπτακοσίοις ἔτεσι Νῶχον τῶν
[1, 3]	υἱὸν ἔσχε περὶ ἔτη γεγονὼς	ἑπτὰ	καὶ ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατόν, ᾧ
[1, 3]	Νῶχον ἐπανῆλθε. μετὰ δὲ ἡμέρας	ἑπτὰ	περιστερὰν ἐπὶ τῷ γνῶναι τὰ
[1, 8]	πόλει: παλαιοτέρα δέ ἐστιν ἔτεσιν	ἑπτὰ	πρὸ Τάνιδος τῆς Αἰγύπτου. Λῶτος
[1, 6]	οὖν τοῦ Νώχου παιδὸς ἦσαν	ἑπτὰ	υἱοί. κατοικοῦσι δὲ οὗτοι ἀπὸ
[1, 20]	ἀδελφὸς αὐτοῦ φρονεῖ, τοὺς γνωσομένους	ἕκαστα	μετὰ ἀκριβείας προύπεμψε δεδιὼς αὐτὸν
[1, 4]	ταῦτα παρέχειν αὐτοῖς ἡγεῖσθαι, καὶ	περιίστα	δὲ κατ' ὀλίγον εἰς τυραννίδα
[1, 13]	καὶ γηρωκόμον, διὸ καὶ σὲ	μάλιστα	ἀνετρεφόμην, τὸν θεὸν ἀντὶ σαυτοῦ
[1, 0]	ὅτι Πτολεμαίων μὲν ὁ δεύτερος	μάλιστα	δὴ βασιλεὺς περὶ παιδείαν καὶ
[1, 0]	ἐπ' αὐτήν με προύτρεπον, καὶ	μάλιστα	δὴ πάντων Ἐπαφρόδιτος ἀνὴρ ἅπασαν
[1, 6]	τοὺς ὑπηκόους Ἀσσυρίους ἐπωνόμασεν, οἳ	μάλιστα	εὐδαιμόνησαν: Ἀρφαξάδης δὲ τοὺς νῦν
[1, 18]	Ἰσάκου παίδων Ἡσαῦς, περὶ ὃν	μάλιστα	ὁ πατὴρ ἐσπουδάκει, τεσσαράκοντα γεγονὼς
[1, 18]	ἐκείνοις κεχαρισμένον τὴν Βασεμάθην παρέλαβεν	μάλιστα	περὶ αὐτὴν σπουδάσας. ~(Ἰάκωβος δὲ
[1, 0]	πολιτευμάτων μεταβολαί. τὸ σύνολον δὲ	μάλιστά	τις ἂν ἐκ ταύτης μάθοι
[1, 0]	πλέον ἢ τῷ περὶ τὰ	κάλλιστα	χαίρειν πόνῳ, προθυμότερον ἐπερρώσθην, ἔτι
[1, 1]	δὲ δι' ἀέρος ἀνῆκε συνδησάμενος	αὐτὰ	κοινωνίᾳ καὶ μίξει γονῆς ἕνεκα
[1, 13]	αὐτοῦ τὴν διάνοιαν, εἰ καὶ	τοιαῦτα	προστασσόμενος ὑπακούοι. μαθὼν δὲ αὐτοῦ
[1, 6]	δὴ παῖδές τε καὶ υἱωνοὶ	τοσαῦτα	ἔσχον ἔθνη. ὃ δ' ἴσως
[1, 6]	δὲ Θρᾷκας αὐτοὺς μετωνόμασαν. καὶ	τοσαῦτα	μὲν ἔθνη ὑπὸ τῶν Ἰαφέθου
[1, 19]	μὲν διὰ τὸ δυσέλπιστον γενέσθαι	τοσαῦτα,	ψευδόμενος δὲ ἐπὶ γενομένοις. (Περὶ
[1, 19]	τῆς αὐτῆς ἐκείνοις ἀξιωθέντα: καὶ	ταῦτα	ἃ μηδὲ οἱ πολεμήσαντες τοὺς
[1, 19]	οὕτω συγγενῆ. Ἰακώβου δὲ ἀσμένως	ταῦτα	ἀκούσαντος καὶ φήσαντος ἡδέως πάντα
[1, 0]	πραγμάτων ἀνάγκης οἷς πραττομένοις παρέτυχον	ταῦτα	γραφῇ δηλούσῃ περιλαβεῖν: πολλοὺς δὲ
[1, 19]	ὅσα περὶ αὐτῶν ἀκοῦσαι ποθεῖς.	ταῦτα	δ' αὐτῶν ἔτι λεγόντων παρῆν
[1, 0]	τοῦ κόσμου κατασκευῆς εἶπε Μωυσῆς:	ταῦτα	δ' ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις
[1, 21]	δὲ τῶν γυναικῶν. πράξαντες δὲ	ταῦτα	δίχα τῆς τοῦ πατρὸς γνώμης
[1, 20]	θεοῦ δεδομένων. καὶ οἱ μὲν	ταῦτα	ἐδήλουν, Ἡσαῦς δὲ περιχαρὴς γίνεται
[1, 19]	τῆς ἐμῆς οἰκίας γεγενημένος ἔδρασας.	ταῦτα	εἰπόντος Λαβάνου Ἰάκωβος ἀπελογεῖτο μὴ
[1, 12]	ἐκείνου περὶ τὴν γυναῖκα γενομένου.	ταῦτα	εἰπὼν μεταπέμπεται τὸν Ἅβραμον συμβουλευσάντων
[1, 19]	πολὺ πλέον ἐν τοῖς ὕστερον.	(Ταῦτα	μὲν οὖν ὁ θεὸς Ἰακώβῳ
[1, 6]	πρὸς αὐτῇ Σηρίας τινὰ κατοικοῦσι.	ταῦτα	μὲν περὶ τῶν Σημᾶ παίδων
[1, 19]	ὅσον τοῖς παισὶν αὐτῶν. καὶ	ταῦτα	μὲν ὑπὲρ τοῦ μηδὲν ἀδικεῖν
[1, 20]	γλῶτταν τὸν ἀντιστάτην ἀγγέλῳ θεοῦ.	ταῦτα	μέντοι προύλεγεν Ἰακώβου δεηθέντος: αἰσθόμενος
[1, 13]	κατακτησαμένους ζηλωτοὺς ἔσεσθαι πᾶσιν ἀνθρώποις.	ταῦτα	ὁ θεὸς εἰπὼν κριὸν ἐκ
[1, 4]	εὐδαιμονεῖν, ἀλλὰ τὴν ἰδίαν ἀρετὴν	ταῦτα	παρέχειν αὐτοῖς ἡγεῖσθαι, καὶ περιίστα
[1, 19]	ᾐτεῖτο τῆς ἀνάγκης, ὑφ' ἧς	ταῦτα	πράξειεν: οὐ γὰρ κατὰ κακουργίαν
[1, 1]	οὖν ἑαυτοὺς συκῆς ἐσκέπασαν καὶ	ταῦτα	πρὸ τῆς αἰδοῦς προβαλόμενοι μᾶλλον
[1, 13]	ὅτε καὶ μόνου τοῦ πατρὸς	ταῦτα	προαιρουμένου μὴ ὑπακούειν ἄδικον ἦν,
[1, 1]	ἐποίησε. καὶ ὁ μὲν θεὸς	ταῦτα	προστάξας αὐτοῖς πάσχειν μετοικίζει τὸν
[1, 0]	δ' ἐξ εὐθείας λέγεσθαι συνέφερε,	ταῦτα	ῥητῶς ἐμφανίζοντος. τοῖς μέντοι βουλομένοις
[1, 3]	ἐνακοσίοις ἔτεσιν ἦρξε τῶν πραγμάτων.	ταῦτα	συναγόμενα τὰ ἔτη τὸν προαναγεγραμμένον
[1, 20]	πρὸς αὐτὸν εἴρητο τοῖς πεμπομένοις.	(Ταῦτα	συνθεὶς διὰ πάσης τῆς ἡμέρας
[1, 7]	κατ' οἰκείαν ἰσχύν. εἰκάζεται δὲ	ταῦτα	τοῖς γῆς καὶ θαλάσσης παθήμασι
[1, 11]	καρπὸν ἕτερον ἐξ αὐτῆς ἀναδοθῆναι.	(Ταῦτα	τοῦ θεοῦ κρίναντος περὶ τῶν
[1, 0]	πειρᾶσθαι μεταλαμβάνειν καὶ τοὺς μὴ	ταῦτα	φρονοῦντας μηδὲ μὴν πιστεύοντας ἀπαραιτήτως
[1, 2]	πρὸς οἷς ἕτερα ζήσας ἑπτακόσια	τελευτᾷ.	γίνονται μὲν οὖν αὐτῷ παῖδες
[1, 17]	Κατούρας εἰς τὰς ἀποικίας ἐξεληλύθεισαν.	~(Τελευτᾷ	δὲ καὶ Ἅβραμος μετ' ὀλίγον,
[1, 3]	τὸν χρόνον τοῦτον εὐδαιμόνως διαγαγὼν	τελευτᾷ	ζήσας ἐτῶν ἀριθμὸν ἐνακοσίων καὶ
[1, 1]	δὲ ταύτην τὴν ἡμέραν εὐθὺς	φυτά	τε καὶ σπέρματα γῆθεν ἀνέτειλε.
[1, 12]	προείρητο, ὃν Ἴσακον ὠνόμασε: τοῦτο	γέλωτα	σημαίνει: διὰ μέντοι τὸ τὴν
[1, 19]	Ἰάκωβος ἀπελογεῖτο μὴ μόνῳ πατρίδος	ἔρωτα	τὸν θεόν, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν
[1, 8]	τὴν γυναῖκα. ὁ δὲ φοβηθεὶς	ἠρώτα	τὴν Σάρραν, τίς τε εἴη
[1, 1]	δ' ἐκείνης ὄνομα τῆς γυναικὸς	Εὔα	ἦν: σημαίνει δὲ τοῦτο πάντων
[1, 19]	ἑκατέραις θεραπαινίδες τοῦ πατρὸς δόντος	Ζελφὰ	μὲν Λείας Ῥαχήλας δὲ Βάλλα,
[1, 19]	τοῦ δὲ πενθεροῦ μὴ συγχωροῦντος	κρύφα	τοῦτο ποιεῖν ἐπενόει. τῶν γυναικῶν
[1, 18]	τὸ γῆρας εἰπὼν ὡς καὶ	δίχα	τῆς πηρώσεως καὶ τοῦ κατὰ
[1, 21]	τῶν γυναικῶν. πράξαντες δὲ ταῦτα	δίχα	τῆς τοῦ πατρὸς γνώμης ἐπανάγουσι
[1, 12]	γὰρ αὐτὴν εἶναι παῖδα, καὶ	δίχα	τοιαύτης ὑποκρίσεως οὐκ ἀσφαλῆ τὴν
[1, 1]	τῷ Ἀδάμῳ κατὰ γένη τὰ	ζῷα	θῆλύ τε καὶ ἄρρεν ἀποδειξάμενος
[1, 1]	ὡρῶν περιφοραὶ σημαίνοιντο. πέμπτῃ ἡμέρᾳ	ζῷά	τε κατ' αὐτὴν νηκτὰ καὶ
[1, 3]	χρείας ἐπικουρήσειν αὐτοῖς ἔμελλεν ἐνθέμενος,	ζῷά	τε παντοῖα πρὸς διατήρησιν τοῦ
[1, 3]	ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας τά τε	ζῷα	τῆς λάρνακος ἐξαφίησιν αὐτός τε