>

Livre, Chap.
[1, 1]	Φοράς, σημαίνει δὲ ἤτοι σκεδασμὸν	ἢ	ἄνθος, Τίγρις δὲ Διγλάθ, ἐξ
[1, 8]	ἐσόμενος ὧν λέγοιεν περὶ θεῶν:	ἢ	γὰρ κρείσσοσιν εὑρεθεῖσι κατακολουθήσειν ἢ
[1, 3]	αὐτοῖς μηδὲ χαρίσασθαι τὸ ζῆν	ἢ	δόντα τοῦτο διαφθείρειν: ἀλλ' οἷς
[1, 0]	πειθόμενος ὡς αἰεὶ τοῖς χρήσιμον	ἢ	καλόν τι πράττειν δυναμένοις συμφιλοκαλοῦντι
[1, 19]	δι' αὐτῆς ὄψεις κατιούσας σεμνότερον	ἢ	κατὰ ἀνθρώπου φύσιν ἐχούσας, καὶ
[1, 8]	ἢ γὰρ κρείσσοσιν εὑρεθεῖσι κατακολουθήσειν	ἢ	μετακοσμήσειν αὐτοὺς ἐπὶ τὸ βέλτιον
[1, 16]	τοῖς ἐκεῖ διὰ τὸ σπάνιον	ἢ	μηδ' ὅλως ἐπιχωριάζειν ἐκτετιμημένα. οὗτος
[1, 4]	ἔχοντες: ἐλάμβανε δὲ θᾶττον ὕψος	ἢ	προσεδόκησεν ἄν τις ὑπὸ πολυχειρίας.
[1, 4]	θελήσαντα: πύργον γὰρ οἰκοδομήσειν ὑψηλότερον	ἢ	τὸ ὕδωρ ἀναβῆναι δυνηθείη, μετελεύσεσθαι
[1, 0]	γε τὰς τῶν ἀνθρώπων πράξεις	ἢ	τοὺς νόμους ἀνενεγκεῖν ἐτόλμησαν. τὰ
[1, 16]	πιστεύειν αὐτὸν οὐκ ἀσφαλεστέροις ἔφασκεν	ἢ	τούτοις, οἷς αὐτὸς ἐπειράθη. τεκμαίρεσθαι
[1, 0]	αἰσχυνόμενος, εἰ δόξαιμι ῥαθυμίᾳ πλέον	ἢ	τῷ περὶ τὰ κάλλιστα χαίρειν
[1, 19]	μὲν ἐπ' αὐτῷ παρόντι μειζόνως	ἢ	ὡς τῷ λόγῳ δηλώσειεν ἔλεγε,
[1, 13]	προνοίας ἀπαντώντων οἷς ἂν εὐμενὴς	ᾖ,	ἐπικρυψάμενος πρὸς τὴν γυναῖκα τήν
[1, 3]	μὲν τούτων, ὡς ἂν ἑκάστοις	ᾖ	φίλον, οὕτω σκοπείτωσαν. ~(Οἱ δὲ
[1, 6]	γὰρ παρ' αὐτοῖς τῶν πόλεων	ἡ	ἀξιολογωτάτη καλεῖται μητρόπολις οὖσα τὸ
[1, 9]	ἡ κοιλὰς ἐκείνη λίμνη γέγονεν	ἡ	Ἀσφαλτῖτις λεγομένη. περὶ μὲν οὖν
[1, 1]	λέγων ὑπ' αὐτῆς ἐξαπατηθεὶς ἁμαρτεῖν,	ἡ	δ' αὖ κατηγόρει τοῦ ὄφεως.
[1, 12]	περιμένειν ἐκ τῆς Ἰσμαήλου σωτηρίας.	ἡ	δ' ἐθάρσησε τοῖς προκατηγγελμένοις καὶ
[1, 19]	περὶ τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἀναπυνθανόμενος.	ἡ	δὲ ἡσθεῖσα ὑπὸ νηπιότητος τῇ
[1, 11]	τὸν Ἰουδαϊ κὸν ἀναγράφοντι πόλεμον.	ἡ	δὲ Λώτου γυνὴ παρὰ τὴν
[1, 16]	ἀγαθοῦ παῖδας αὐτῷ τεξομένην γνησίους.	ἡ	δὲ οὐδὲ τούτων ἐφθόνησεν αὐτῷ
[1, 16]	τελέσας καὶ δαπάναις ἰδίαις χρησάμενος.	ἡ	δὲ περὶ μὲν τῆς τῶν
[1, 18]	μὲν ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον ἐξώρμησεν:	ἡ	δὲ Ῥεβέκκα τὸν θεὸν εἰς
[1, 19]	π άρχουσαν ἡμῖν συγγένειαν ἀνανεωσόμενος.	ἡ	δὲ ὑπὸ μνήμης, ὁποῖα φιλεῖ
[1, 2]	ἐκ γῆς γενόμενος, ἀπαιτεῖ γὰρ	ἡ	διήγησις τὸν περὶ αὐτοῦ λόγον,
[1, 10]	Ἀσσυρίοις περὶ Δάνον, οὕτως γὰρ	ἡ	ἑτέρα τοῦ Ἰορδάνου προσαγορεύεται πηγή,
[1, 10]	αὐτῆς παιδοποιησομένῳ. καὶ γενομένη ἐγκύμων	ἡ	θεραπαινὶς ἐξυβρίζειν εἰς τὴν Σάρραν
[1, 0]	ἑκάστου σκοπεῖν πολλὴ γένοιτ' ἂν	ἡ	θεωρία καὶ λίαν φιλόσοφος, ἣν
[1, 6]	καλοῦνται. ἐτηρήθη δὲ καὶ Μερσαίοις	ἡ	κατὰ τὴν προσηγορίαν μνήμη: τὴν
[1, 6]	οὕτως γὰρ ἐκαλεῖτο τὸ παλαιὸν	ἡ	Κιλικία. σημεῖον δέ: Ταρσὸς γὰρ
[1, 9]	μέντοι τῆς Σοδομιτῶν πόλεως ἀφανισθείσης	ἡ	κοιλὰς ἐκείνη λίμνη γέγονεν ἡ
[1, 3]	ἑπταπλασίονα τὸν ἀριθμόν. ἦν δ'	ἡ	λάρναξ τούς τε τοίχους καρτερὰ
[1, 2]	πλινθίνης ἀφανισθείσης ὑπὸ τῆς ἐπομβρίας	ἡ	λιθίνη μείνασα παράσχῃ μαθεῖν τοῖς
[1, 19]	πλέον τοῦ κατ' ἐκείνους συγγενοῦς	ἡ	μήτηρ προσλαμβάνει. ἔρυμα δὲ τῆς
[1, 18]	τῆς ἐπὶ ταῖς εὐχαῖς διαμαρτίας	ἡ	μήτηρ ῥύεται: πείθει γὰρ τὸν
[1, 11]	τις ἀπὸ πατρός. Ἄμμανον δ'	ἡ	νεωτέρα ποιεῖται: γένους υἱὸν ἀποσημαίνει
[1, 19]	δ' αὐτῶν ἔτι λεγόντων παρῆν	ἡ	παῖς σὺν τοῖς ἐπικατιοῦσι τῶν
[1, 1]	φυραθείσης ἐγεγόνει: τοιαύτη γάρ ἐστιν	ἡ	παρθένος γῆ καὶ ἀληθινή. παρίστησι
[1, 21]	Σίκιμον παρῆν: Χαναναίων δ' ἐστὶν	ἡ	πόλις. τῶν δὲ Σικιμωτῶν ἑορτὴν
[1, 19]	δὲ τύπους ἐπεφέρετο τῶν θεῶν	ἡ	Ῥαχήλα καταφρονεῖν μὲν τῆς τοιαύτης
[1, 12]	προσετίθετο τὴν αὑτοῦ γνώμην οἷς	ἡ	Σάρρα ἐσπουδάκει πάντων ὠμότατον ἡγούμενος
[1, 0]	κατέστησαν. ἀλλ' ἐπειδὴ μείζων ἦν	ἡ	τοῦδε τοῦ λόγου περιβολή, κατ'
[1, 6]	μόνου δὲ Φυλιστίνου τὴν ἐπωνυμίαν	ἡ	χώρα διεφύλαξε: Παλαιστίνην γὰρ οἱ
[1, 3]	αἵματος: ἐν τούτῳ γάρ ἐστιν	ἡ	ψυχή. σημανῶ δὲ ὑμῖν παῦλαν
[1, 8]	οὐκ ἄπωθεν τῆς Σοδομιτῶν πόλεως,	ἣ	τότε μὲν ἦν ἀγαθή, νῦν
[1, 1]	καὶ ἄλλο τὸ τῆς φρονήσεως,	ᾗ	διεγινώσκετο τί εἴη τὸ ἀγαθὸν
[1, 7]	εἰς τὴν Χαναναίαν μετελθεῖν, ἐν	ᾗ	κατῴκησε καὶ τοῖς ἀπογόνοις κατέλιπε
[1, 8]	στασιαζόντων περὶ τῆς χώρας ἐν	ᾗ	νέμοιεν: τὴν ἐκλογὴν μέντοι καὶ
[1, 2]	πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων, καὶ τὴν ἀπραγμοσύνην,	ᾗ	πρότερον συνέζων οἱ ἄνθρωποι, μέτρων
[1, 3]	παίδων καὶ ταῖς τούτων γυναιξὶν	ἀνέβη,	τά τε ἄλλα ὅσα πρὸς
[1, 6]	τοῦ θεοῦ, ὅσα καὶ Μωυσεῖ	συνέβη	βιῶναι. Ναχώρῃ μὲν οὖν ἐκ
[1, 2]	Ἀδάμου Κάιος τοὺς ἐγγόνους πονηροτάτους	συνέβη	γενέσθαι κατὰ διαδοχὴν καὶ μίμησιν
[1, 8]	ἐπ' αὐτῇ δόξαν ἐντεῦθεν ἐπιφανεστέραν	συνέβη	γενέσθαι. (Τῶν γὰρ Αἰγυπτίων διαφόροις
[1, 3]	Σήθου υἱὸς ἦν τοῦ Ἀδάμου:	(Συνέβη	δὲ τοῦτο τὸ πάθος κατὰ
[1, 4]	ἔδωκαν: καὶ διὰ τοῦτο Βαβυλῶνα	συνέβη	κληθῆναι τὴν πό λιν. περὶ
[1, 11]	ἀμφότερα. καὶ Λώτῳ μὲν τοιαύτην	συνέβη	τὴν ἐκ Σοδομιτῶν ἀναχώρησιν γενέσθαι.
[1, 0]	πράξεις καὶ τὸ τέλος οἷον	ἀπέβη	πείρᾳ μαθὼν ἐβιάσθην ἐκδιηγήσασθαι διὰ
[1, 0]	ἀνενεγκεῖν ἐτόλμησαν. τὰ μὲν οὖν	ἀκριβῆ	τῶν ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς προϊ
[1, 1]	τοιαύτη γάρ ἐστιν ἡ παρθένος	γῆ	καὶ ἀληθινή. παρίστησι δὲ ὁ
[1, 1]	τῶν δρόσων ὠφέλειαν ἁρμοδίως τῇ	γῇ	μηχανησάμενος. τῇ δὲ τρίτῃ ἵστησι
[1, 10]	ἡ ἑτέρα τοῦ Ἰορδάνου προσαγορεύεται	πηγή,	καὶ φθάσας πρὶν ἐν ὅπλοις
[1, 20]	Ἰάκωβος ἄδικον συνδιαιτᾶσθαι αὐτοῦ τῇ	ὀργῇ	τῆς χώρας ἑκὼν ὑπεξέλθοι, καὶ
[1, 0]	Πτολεμαίων μὲν ὁ δεύτερος μάλιστα	δὴ	βασιλεὺς περὶ παιδείαν καὶ βιβλίων
[1, 16]	ηὐξάμην εἰς ταύτην ἐμπεσεῖν, ὃ	δὴ	γέγονε. γάμον οὖν ὑπὸ θείας
[1, 1]	τὴν Ἑβραίων διάλεκτον τοὔνομα. (Καὶ	δὴ	καὶ φυσιολογεῖν Μωυσῆς μετὰ τὴν
[1, 20]	ἐκράτει τε τοῦ φαντάσματος, ὃ	δὴ	καὶ φωνῇ χρῆται καὶ λόγοις
[1, 0]	δὲ χαίρων ἐμπειρίαις πραγμάτων, ἅτε	δὴ	μεγάλοις μὲν αὐτὸς ὁμιλήσας πράγμασι
[1, 1]	τῆς ἐναντίας ἀναδιδόμενον ἡμῖν, ὃν	δὴ	Νεῖλον Ἕλληνες προσαγορεύουσιν. (Ὁ δὴ
[1, 6]	Χεθίμου τὸ ὄνομα. Ἰαφθᾶ μὲν	δὴ	παῖδές τε καὶ υἱωνοὶ τοσαῦτα
[1, 0]	ἀρετῆς μεγάλαις περιβάλλει συμφοραῖς. τοῦτο	δὴ	παιδεῦσαι βουληθεὶς Μωυσῆς τὸ παίδευμα
[1, 0]	αὐτήν με προύτρεπον, καὶ μάλιστα	δὴ	πάντων Ἐπαφρόδιτος ἀνὴρ ἅπασαν μὲν
[1, 0]	καὶ προαίρεσιν ἀρετῆς ἀμετακίνητον. τούτῳ	δὴ	πειθόμενος ὡς αἰεὶ τοῖς χρήσιμον
[1, 0]	διὰ τῶν ἱερῶν γραμμάτων, ἅτε	δὴ	πεντακισχιλίων ἐτῶν ἱστορίας ἐν αὐτοῖς
[1, 0]	ἔχειν τῶν καλῶν ἀπόρρητον. κἀμαυτῷ	δὴ	πρέπειν ἐνόμισα τὸ μὲν τοῦ
[1, 20]	καὶ πλῆθος τετραπόδων ποικίλων, ἃ	δὴ	τίμια τοῖς ληψομένοις ἔμελλεν ἔσεσθαι
[1, 5]	Σεναὰρ τῆς Βαβυλωνίας ἐλθεῖν. ~(Σκίδνανται	δὴ	τὸ λοιπὸν ἐντεῦθεν ὑπὸ τῆς
[1, 1]	δὴ Νεῖλον Ἕλληνες προσαγορεύουσιν. (Ὁ	δὴ	τοίνυν θεὸς τὸν Ἄδαμον καὶ
[1, 1]	περὶ αὐτῆς ἑρμηνείαν ἀναβάλλομαι. μετὰ	δὴ	τοῦτο τῇ δευτέρᾳ τῶν ἡμερῶν
[1, 11]	πρὸς τοῖς ἐννέα διῆγεν. ~(Ὑπὸ	δὴ	τοῦτον τὸν καιρὸν οἱ Σοδομῖται
[1, 0]	εἰς κοινὴν ὠφέλειαν ἐξενεγκεῖν. τούτων	δὴ	τῶν προειρημένων αἰτιῶν αἱ τελευταῖαι
[1, 10]	εἰς τὴν δέσποιναν ἀγνώμονα καὶ	αὐθάδη	γενομένην ἐν τούτοις εἶναι τοῖς
[1, 18]	ἀγαγέσθαι τῷ Ἰακώβῳ γυναῖκα συγγενῆ.	ἤδη	γὰρ τὴν Ἰσμαήλου παῖδα Ἡσαῦς
[1, 6]	εἰκοστὸν αὐτὸς ἔτος> καὶ ἑκατοστὸν	ἤδη	γεγονὼς ἐγέννησε: Σερούγῳ δὲ Ναχώρης
[1, 3]	βραχεῖαν περὶ αὐτὴν ἐπὶ χρηστοτέρας	ἤδη	γεγονὼς ἐλπίδος ἠρέμει. ὀλίγαις δ'
[1, 1]	χρήσασθαι. καὶ συνίεσάν τε αὑτῶν	ἤδη	γεγυμνωμένων καὶ τὴν αἰσχύνην ὕπαιθρον
[1, 2]	αὐτὸν γενέσεως ἔρως ἔτη τριάκοντ'	ἤδη	καὶ διακόσια ἠνυκότα τοῦ βίου,
[1, 3]	τὰς τελευτάς. (Ἀδάμῳ μὲν τριακοστῷ	ἤδη	καὶ διακοσιοστῷ ἔτει γεγονότι παῖς
[1, 10]	ἱκεσίας. (Ἁβράμῳ μὲν οὖν ἕκτον	ἤδη	καὶ ὀγδοηκοστὸν ἔτος γεγονότι ὁ
[1, 2]	οὗτος καὶ παρελθὼν εἰς ἡλικίαν	ἤδη	καλὰ κρίνειν δυναμένην καὶ γενόμενος
[1, 0]	τῶν Ἑβραϊ κῶν μεθηρμηνευμένην γραμμάτων.	ἤδη	μὲν οὖν καὶ πρότερον διενοήθην,
[1, 11]	τὸ μέλλον καὶ εὑρήσειν αὐτὴν	ἤδη	μητέρα γεγενημένην. τῆς δὲ γυναικὸς
[1, 3]	πάθος κατὰ τὸ ἑξακοσιοστὸν ἔτος	ἤδη	Νώχου τῆς ἀρχῆς, ἐν μηνὶ
[1, 0]	τὴν εὐσέβειαν ἔσχεν ὑπακούοντας, ῥᾳδίως	ἤδη	περὶ πάντων ἔπειθεν. οἱ μὲν
[1, 3]	ὑπὸ τοῦ ὕδατος ἀσφαλές ἐστιν	ἤδη	πρὸς ἔκβασιν: ὁ δὲ πᾶσαν
[1, 19]	ἀντάξιον ἀγαθοῦ. χωρεῖν τε ἐκέλευεν	ἤδη	πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἕπεσθαι
[1, 16]	Βαθουῆλος ἦν: ἀλλ' ὁ μὲν	ἤδη	τέθνηκε, Λάβανος δὲ ἀδελφός ἐστιν
[1, 0]	ἂν ὡς ἀγαθὸν δρᾶν σπουδάσωσιν,	ἤδη	τοίνυν τοὺς ἐντευξομένους τοῖς βιβλίοις
[1, 6]	πέντε καὶ διακόσια: συνετέμνετο γὰρ	ἤδη	τοῖς ἀνθρώποις τὸ ζῆν καὶ
[1, 12]	αὐτὴν τοῦ θεοῦ μὴ προσδοκῶσαν	ἤδη	τοκετοῦ πρεσβυτέραν οὖσαν τὸν υἱὸν
[1, 20]	ἡμῖν ἐστιν ἐδώδιμον. (Πλησίον δ'	ἤδη	τὸν ἀδελφὸν πυνθανόμενος κελεύει προϊ
[1, 2]	ὁ δὲ θεὸς τοὐντεῦθεν ἤλεγχεν	ἤδη	τὸν Κάιν φονέα τἀδελφοῦ γενόμενον
[1, 0]	τρέψομαι δὲ ἐπὶ τὴν ἀφήγησιν	ἤδη	τῶν πραγμάτων μνησθεὶς πρότερον ὧν
[1, 0]	οὐδὲν προσθεὶς οὐδ' αὖ παραλιπών.	(Ἐπειδὴ	δὲ πάντα σχεδὸν ἐκ τῆς
[1, 6]	Φάλεγον ἐγέννησεν: ἐκλήθη δὲ Φάλεγος,	ἐπειδὴ	κατὰ τὸν ἀποδασμὸν τῶν οἰκήσεων
[1, 0]	ἄκοντες πρὸς Ῥωμαίους κατέστησαν. ἀλλ'	ἐπειδὴ	μείζων ἦν ἡ τοῦδε τοῦ
[1, 3]	ζῶμεν συμβαλὼν τὸν τῶν παλαιῶν	ψευδῆ	νομιζέτω τὰ περὶ ἐκείνων λεγόμενα
[1, 18]	συμπαρόντα καὶ τοσαύτῃ περὶ αὐτὸν	σπουδῇ	χρώμενον ἀπώσατο αὐτόν. ὁ δὲ
[1, 1]	αὐτῷ καὶ νότιον αὐτὸν καὶ	ὑετώδη	πρὸς τὴν ἀπὸ τῶν δρόσων
[1, 2]	κἂν μεθ' ὕβρεως τῶν συνόντων	δέῃ	ταύτην ἔχειν: αὔξων δὲ τὸν
[1, 3]	φοβούμενος, μὴ καθ' ἕκαστον ἔτος	ἐπικλύζῃ	τὴν γῆν ὁ θεὸς φθορὰν
[1, 8]	πόλεως, ἣ τότε μὲν ἦν	ἀγαθή,	νῦν δὲ ἠφάνισται κατὰ βούλησιν
[1, 6]	νῦν ὑπὸ μὲν τῶν ἐπιχωρίων	Ἀμάθη	καλουμένη, Μακεδόνες δ' αὐτὴν Ἐπιφάνειαν
[1, 1]	βίον εὐδαίμονα καὶ κακοῦ παντὸς	ἀπαθῆ	βιώσετε μηδεμιᾷ ξαινόμενοι τὴν ψυχὴν
[1, 18]	τοῦτον εὐμενὴς σῶζε καὶ παντὸς	ἀπαθῆ	κακοῦ διαφύλαττε δοὺς αὐτῷ βίον
[1, 13]	ἐν μόνῳ τῷ τὸν υἱὸν	ἀπαθῆ	καταλιπὼν ἐξελθεῖν τοῦ ζῆν ἐτίθετο.
[1, 16]	ἔφασκεν ἢ τούτοις, οἷς αὐτὸς	ἐπειράθη.	τεκμαίρεσθαι δὲ καὶ τὴν τῆς
[1, 6]	τὰ πλείω τῶν παρὰ θάλατταν	Χέθη	ὑπὸ Ἑβραίων ὀνομάζεται: μάρτυς δέ
[1, 6]	δὲ Ἰούκταν καὶ Φάλεγον ἐγέννησεν:	ἐκλήθη	δὲ Φάλεγος, ἐπειδὴ κατὰ τὸν
[1, 1]	ὁ δ' ἄνθρωπος οὗτος Ἄδαμος	ἐκλήθη:	σημαίνει δὲ τοῦτο κατὰ γλῶτταν
[1, 0]	καὶ βιβλίων συναγωγὴν σπουδάσας ἐξαιρέτως	ἐφιλοτιμήθη	τὸν ἡμέτερον νόμον καὶ τὴν
[1, 10]	ὀγδοηκοστὸν ἔτος γεγονότι ὁ προειρημένος	ἐγεννήθη,	εἰς ἔνατον δ' αὐτῷ καὶ
[1, 8]	καθὼς ὑπενόησε: τὸ γὰρ κάλλος	ἐξεβοήθη	τῆς γυναικὸς αὐτοῦ: διὸ καὶ
[1, 6]	τῇ Ἀσίᾳ πάντων Χουσαῖοι καλοῦνται.	ἐτηρήθη	δὲ καὶ Μερσαίοις ἡ κατὰ
[1, 0]	ἀρετὴν ἔχοντα τὸν θεὸν ἀποφήνας	ᾠήθη	δεῖν τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνης πειρᾶσθαι
[1, 19]	ἵνα τῆς ἀρετῆς πεῖραν δοὺς	ἐπιγνωσθῇ	μᾶλλον τίς εἴη. καὶ προσδεξάμενος
[1, 18]	φθόνου μεῖναι πρὸς τὸ πᾶν	ἐκωλύθη.	ὁρῶν γὰρ τὸν θεὸν τῷ
[1, 0]	φιλομαθεῖς: οὐδὲ γὰρ πᾶσαν ἐκεῖνος	ἔφθη	λαβεῖν τὴν ἀναγραφήν, ἀλλὰ μόνα
[1, 13]	βωμὸν καὶ τὴν σφαγήν. κἂν	ἐπράχθη	τὸ ἔργον μὴ στάντος ἐμποδὼν
[1, 16]	οὐκ ἔφυγεν, ἐπυνθάνετό τε τίνων	εἴη	γονέων καὶ κατεύχεται αὐτοῖς ὄνησιν
[1, 19]	πεῖραν δοὺς ἐπιγνωσθῇ μᾶλλον τίς	εἴη.	καὶ προσδεξάμενος τὸν λόγον Λάβανος
[1, 8]	ἠρώτα τὴν Σάρραν, τίς τε	εἴη	καὶ τίνα τοῦτον ἐπάγοιτο, πυθόμενός
[1, 2]	μὲν τῶν ἄλλων μακρὸν ἂν	εἴη	λέγειν, πειράσομαι δὲ μόνα τὰ
[1, 13]	ἐμφανισθεὶς αὐτῷ καὶ πάντα ὅσα	εἴη	παρεσχημένος καταριθμησάμενος, ὡς πολεμίων τε
[1, 2]	περὶ τἀδελφοῦ πυνθανόμενος, ποῖ ποτ'	εἴη:	πολλῶν γὰρ αὐτὸν οὐκ ἰδεῖν
[1, 2]	σημεῖον ἐπιβαλών, ᾧ γνώριμος ἂν	εἴη,	προσέταξεν ἀπιέναι. (Πολλὴν δ' ἐπελθὼν
[1, 1]	προσαγορεύσας. καὶ αὕτη μὲν ἂν	εἴη	πρώτη ἡμέρα, Μωυσῆς δ' αὐτὴν
[1, 11]	τῆς γυναικὸς ἐπυνθάνοντο, ποῖ ποτ'	εἴη	Σάρρα. τοῦ δ' εἰπόντος ἔνδον
[1, 1]	τῆς φρονήσεως, ᾗ διεγινώσκετο τί	εἴη	τὸ ἀγαθὸν καὶ τί τὸ
[1, 10]	δ' ὑπολαβόντος καὶ τίς ἂν	εἴη	χάρις τούτων τῶν μισθῶν, οὐκ
[1, 4]	ὑψηλότερον ἢ τὸ ὕδωρ ἀναβῆναι	δυνηθείη,	μετελεύσεσθαι δὲ καὶ τῆς τῶν
[1, 11]	ἀγγέλους τοῦ θεοῦ, καὶ ὅτι	πεμφθείη	μὲν ὁ εἷς σημανῶν περὶ
[1, 19]	αὐτοῦ, ἣν θαυμάζειν ὅτι μήπω	παρείη:	παρὰ γὰρ ταύτης μεμαθήκεις ἂν
[1, 0]	νομοθέτου σοφίας ἡμῖν ἀνήρτηται Μωυσέος,	ἀνάγκη	μοι βραχέα περὶ ἐκείνου προειπεῖν,
[1, 12]	φερομένην ἐκέλευεν ἀπιέναι ὁδηγῷ τῇ	ἀνάγκῃ	χρωμένην. ὡς δ' ἀπιοῦσαν ἐπιλελοίπει
[1, 6]	πόλιν ἐπώνυμον ἔκτισεν ἐν τῇ	Φοινίκῃ,	Σιδὼν δ' ὑφ' Ἑλλήνων καλεῖται:
[1, 12]	καὶ δίχα τοιαύτης ὑποκρίσεως οὐκ	ἀσφαλῆ	τὴν ἐπιδημίαν ὑπολαβεῖν. ὅσα τε
[1, 8]	τῆς γυναικὸς ὁ βασιλεὺς αὐτὸν	ἀνέλῃ,	τέχνην ἐπενόησε τοιαύτην: ἀδελφὸς αὐτῆς
[1, 16]	ἀφαιρουμένης, κόσμον τε φέρων γυναικεῖον	πολυτελῆ	πιστεύειν αὐτὸν οὐκ ἀσφαλεστέροις ἔφασκεν
[1, 0]	καὶ τὰς αἰτίας ἑκάστου σκοπεῖν	πολλὴ	γένοιτ' ἂν ἡ θεωρία καὶ
[1, 18]	καὶ φιλίαν τὴν Ἁβράμου καὶ	πολλῇ	πάνυ πρὸς αὐτὸν εὐνοίᾳ χρησάμενος
[1, 0]	ἦν ἡ τοῦδε τοῦ λόγου	περιβολή,	κατ' αὐτὸν ἐκεῖνον χωρίσας ταῖς
[1, 19]	αὐτὸν ἡγουμένῃ καὶ τῆς ἡδονῆς	μὴ	ἀφαιρεῖσθαι τὸ πλέον αὐτὸν βραδύνοντα.
[1, 2]	ἔφασκε τὸ πρῶτον ἐπὶ τἀδελφῷ	μὴ	βλεπομένῳ, παροξυνθεὶς δὲ τοῦ θεοῦ
[1, 18]	ἐχώρησαν κωλύοντες τὸ ἔργον, καὶ	μὴ	βουληθέντος φιλονικεῖν ἔδοξαν κεκρατηκέναι. ὑποχωρήσας
[1, 12]	φυλάσσων ἀνύβριστον αὐτῷ τὴν γυναῖκα,	μὴ	γὰρ ἀδελφὴν οὖσαν ἐπάγεσθαι νόμῳ
[1, 3]	δ' ἐπὶ πλέον ποτὲ χειμάσαιμι,	μὴ	δείσητε τῶν ὄμβρων τὸ μέγεθος:
[1, 8]	τὰς γυναῖκας τῶν Αἰγυπτίων ἐπιμανές,	μὴ	διὰ τὴν εὐμορφίαν τῆς γυναικὸς
[1, 19]	τοῦτο δηλοῖ. Ῥαχήλα δὲ φοβουμένη,	μὴ	διὰ τὴν εὐτεκνίαν τῆς ἀδελφῆς
[1, 3]	τοῦτο ἦν τὸ αἴτιον τοῦ	μὴ	διασωθῆναι πλείονας φυγῆς ἀφορμὴν οὐκ
[1, 2]	διακόσμησιν ἐπενόησαν. ὑπὲρ δὲ τοῦ	μὴ	διαφυγεῖν τοὺς ἀνθρώπους τὰ ηὑρημένα
[1, 11]	τολμήμασι τοὺς μὲν ἠμαύρωσεν, ὡς	μὴ	δυνηθῆναι τὴν εἴσοδον τὴν εἰς
[1, 3]	οὐκ ἦν ἀσφαλῶς αὐτοῖς προειπεῖν	μὴ	ζήσασιν ἑξακοσίους ἐνιαυτούς: διὰ τοσούτων
[1, 2]	σὺν τῇ γυναικί. τοῦ δὲ	μὴ	θηρίοις ἀλώμενος περιπέσῃ δεδιότος καὶ
[1, 3]	Ἰουδαίων νομοθέτης. (Νῶχος δὲ φοβούμενος,	μὴ	καθ' ἕκαστον ἔτος ἐπικλύζῃ τὴν
[1, 3]	ἡδονῆς τῶν κακῶν κεκρατημένους, δείσας	μὴ	καὶ φονεύσωσιν αὐτὸν μετὰ γυναικῶν
[1, 19]	μέντοι γε τῶν θυγατέρων ἴσθι	μὴ	κατ' ἐμὴν κακουργίαν ἀπαναστήσαντος ἀκολουθεῖν,
[1, 10]	πόλεως, δυσφορῶν δὲ ἐπὶ γυναικὶ	μὴ	κυούσῃ ἱκετεύει τὸν θεὸν γονὴν
[1, 2]	ἐπιτελέσαντα καὶ δι' αὐτῆς ἱκετεύσαντα	μὴ	λαβεῖν ὀργὴν αὐτῷ χαλεπωτέραν, ἐπάρατον
[1, 20]	τε τοῖς γεγενημένοις παραινοῦν καὶ	μὴ	μικρὸν κρατεῖν ὑπολαμβάνειν, ἀλλὰ θεῖον
[1, 19]	ταῦτα εἰπόντος Λαβάνου Ἰάκωβος ἀπελογεῖτο	μὴ	μόνῳ πατρίδος ἔρωτα τὸν θεόν,
[1, 13]	πατρὸς μέλλει κρίσιν ἀπωθεῖσθαι καὶ	μὴ	παρέχειν αὑτὸν τοῖς ἀμφοτέρων βουλήμασιν
[1, 13]	τί καὶ μέλλοιεν θύειν ἱερείου	μὴ	παρόντος, τὸν θεὸν αὐτοῖς παρέξειν
[1, 19]	περὶ αὐτὸν σπουδῆς ἐνδείξεσθαι καὶ	μὴ	παρούσης: ποιμνίων τε γὰρ αὐτὸν
[1, 12]	θεῖσα τὸ παιδίον ψυχορραγοῦν, ὡς	μὴ	παρούσης τὴν ψυχὴν ἀφῇ, προῄει
[1, 0]	ἐφθόνησε πάντως ἀντειπὼν ἄν, εἰ	μὴ	πάτριον ἦν ἡμῖν τὸ μηδὲν
[1, 13]	βίον, οὐκ ἔστιν ὅ τι	μὴ	περὶ τὴν σὴν ἀνατροφὴν ἐφιλοτιμησάμην
[1, 18]	ταῦτ' οὖν καὶ βεβαίωσον καὶ	μὴ	περιίδῃς με διὰ τὴν παροῦσαν
[1, 4]	ὀπτῆς ἀσφάλτῳ συνδεδεμένης, ὡς ἂν	μὴ	περιρρέοι. οὕτως δὲ μεμηνότας αὐτοὺς
[1, 11]	αὐτὴν ἀπηγορευκότος τοῦ θεοῦ τοῦτο	μὴ	ποιεῖν εἰς στήλην ἁλῶν μετέβαλεν:
[1, 18]	τούτῳ μόνῳ διέφερε, καὶ φοβηθεὶς	μὴ	πρὶν γενέσθαι τὰς εὐχὰς εὑρεθεὶς
[1, 0]	οὐδὲν ἀποβήσεσθαι τοῖς λαβοῦσιν, εἰ	μὴ	πρὸ παντὸς ἄλλου διδαχθεῖεν, ὅτι
[1, 19]	τῶν βοσκημάτων τὴν ἡμίσειαν Λαβάνου	μὴ	προεγνωκότος. τοὺς δὲ τύπους ἐπεφέρετο
[1, 16]	αὐτῇ, ἃ διαφυγεῖν οὐκ ἐνῆν	μὴ	προνοοῦσι τούτου τοῖς ὁδεύουσιν, εἰς
[1, 3]	καὶ χείρω κακίαν καταδικασθέντας, εἰ	μὴ	πρὸς τὸ παντελὲς εἶεν σεσωσμένοι,
[1, 12]	τέξεσθαι φήσαντος αὐτὴν τοῦ θεοῦ	μὴ	προσδοκῶσαν ἤδη τοκετοῦ πρεσβυτέραν οὖσαν
[1, 13]	σφαγήν. κἂν ἐπράχθη τὸ ἔργον	μὴ	στάντος ἐμποδὼν τοῦ θεοῦ: βοᾷ
[1, 4]	διὰ πολυανθρωπίαν στέλλειν ἀποικίας, ἵνα	μὴ	στασιάζοιεν πρὸς ἀλλήλους, ἀλλὰ γῆν
[1, 19]	πρὸς αὑτόν: τοῦ δὲ πενθεροῦ	μὴ	συγχωροῦντος κρύφα τοῦτο ποιεῖν ἐπενόει.
[1, 0]	ἐκείνης πειρᾶσθαι μεταλαμβάνειν καὶ τοὺς	μὴ	ταῦτα φρονοῦντας μηδὲ μὴν πιστεύοντας
[1, 18]	ἔχθρᾳ τοῦ Ἰσάκου ὑπεκστάντος, δείσας	μὴ	τῆς προτέρας αὐτῷ φιλίας οὐδὲν
[1, 0]	βραχέα περὶ ἐκείνου προειπεῖν, ὅπως	μή	τινες τῶν ἀναγνωσομένων διαπορῶσι, πόθεν
[1, 11]	ἐποίουν δὲ τοῦτο ὑπὲρ τοῦ	μὴ	τὸ γένος ἐκλιπεῖν. γίνονται δὲ
[1, 0]	κατακολουθοῦσι καὶ τὰ καλῶς νομοθετηθέντα	μὴ	τολμῶσι παραβαίνειν πάντα κατορθοῦται πέρα
[1, 11]	τὸν θεὸν ἀναστὰς ἱκέτευσε παρακαλῶν,	μὴ	τοὺς δικαίους καὶ ἀγαθοὺς συναπολλύναι
[1, 4]	χεῖρα γενναῖος: ἔπειθεν οὖν αὐτοὺς	μὴ	τῷ θεῷ διδόναι τὸ δι'
[1, 16]	τὴν σπουδὴν καὶ τὴν προαίρεσιν	μὴ	ὑβρίσητε: κατὰ γὰρ θεοῦ βούλησιν
[1, 13]	μόνου τοῦ πατρὸς ταῦτα προαιρουμένου	μὴ	ὑπακούειν ἄδικον ἦν, ὥρμησεν ἐπὶ
[1, 1]	αὑτὸν καὶ παρεκάλει τὸν θεὸν	μὴ	χαλεπαίνειν αὐτῷ τὴν γυναῖκα τοῦ
[1, 11]	δὲ Λώτου παραινοῦντος σωφρονεῖν καὶ	μὴ	χωρεῖν ἐπ' αἰσχύνῃ τῶν ξένων,
[1, 19]	πρὸς ἀλλήλους: Ῥεβέκκα γὰρ μήτηρ	ἐμὴ	Λαβάνου πατρὸς τοῦ σοῦ ἀδελφὴ
[1, 3]	ὑμῖν παῦλαν ἐσομένην τοξείᾳ τῇ	ἐμῇ”	τὴν ἶριν ἀποσημαίνων: τόξον γὰρ
[1, 6]	Μερσαίοις ἡ κατὰ τὴν προσηγορίαν	μνήμη:	τὴν γὰρ Αἴγυπτον Μέρσην καὶ
[1, 19]	οἰκίας ἅπασιν ἔλεγεν ἐπὶ τῇ	μνήμῃ	τῆς μητρὸς αὐτοῦ κειμένῳ καὶ
[1, 6]	Νώχου παίδων υἱοί, ὧν ἐπὶ	τιμῇ	τοῖς ἔθνεσι τὰ ὀνόματα ἐπετίθεσαν
[1, 21]	Ἰάκωβον δεόμενος τῷ παιδὶ αὐτοῦ	Συχέμμῃ	συζεῦξαι Δεῖναν κατὰ νόμον. Ἰάκωβος
[1, 1]	αὐτῷ φησὶ γενέσθαι, τῇ δὲ	ἑβδόμῃ	ἀναπαύσασθαι καὶ λαβεῖν ἀπὸ τῶν
[1, 3]	μηνὶ ἑβδόμῳ, ἱσταμένου δὲ ἦν	ἑβδόμη,	κατ' ὀλίγον ὑπονοστεῖν ἀπολήγοντος. ἔπειτα
[1, 3]	τὴν δ' ἐπομβρίαν ἄρξασθαί φησιν	ἑβδόμῃ	τοῦ προειρημένου μηνὸς καὶ εἰκάδι.
[1, 7]	Δαμασκηνῇ τὸ ὄνομα δοξάζεται καὶ	κώμη	δείκνυται ἀπ' αὐτοῦ Ἁβράμου οἴκησις
[1, 0]	διελθεῖν, ὅτι τοῖς μὲν θεοῦ	γνώμῃ	κατακολουθοῦσι καὶ τὰ καλῶς νομοθετηθέντα
[1, 3]	Δίῳ μὲν ὑπὸ Μακεδόνων λεγομένῳ,	Μαρσουάνῃ	δ' ὑπὸ Ἑβραίων: οὕτω γὰρ
[1, 2]	καὶ τὸν νεκρὸν αὐτοῦ ποιήσας	ἀφανῆ	λήσειν ὑπέλαβεν. ὁ δὲ θεὸς
[1, 19]	ἀδελφῆς ἥττονος παρὰ τἀνδρὸς μοίρας	τυγχάνῃ,	παρακατακλίνει τῷ Ἰακώβῳ τὴν αὑτῆς
[1, 1]	ὁ θεὸς τῷ Ἀδάμῳ κατὰ	γένη	τὰ ζῷα θῆλύ τε καὶ
[1, 18]	Μεσοποταμίαν ἀγαγέσθαι τῷ Ἰακώβῳ γυναῖκα	συγγενῆ.	ἤδη γὰρ τὴν Ἰσμαήλου παῖδα
[1, 19]	εἰκὸς ἦν τυχεῖν τὸν οὕτω	συγγενῆ.	Ἰακώβου δὲ ἀσμένως ταῦτα ἀκούσαντος
[1, 10]	ὑπὸ τῶν Ἀσσυρίων, καὶ τὸν	συγγενῆ	Λῶτον ἀνέζευξεν μετὰ εἰρήνης. ἀπήντησε
[1, 13]	δὲ ὁ πατὴρ Ἅβραμος ὑπερηγάπα	μονογενῆ	ὄντα καὶ ἐπὶ γήρως οὐδῷ
[1, 19]	μῆλα κομίζοντος τῇ μητρί, Ῥαχήλα	θεασαμένη	παρακαλεῖ μεταδοῦναι δι' ἐπιθυμίας τοῦ
[1, 19]	πρὸς τὸ τῆς ἀδελφῆς ἔργον	ἀντιτεχνασαμένη:	παρακατακλίνει γὰρ τὴν αὑτῆς θεράπαιναν
[1, 19]	γενομένη περιβάλλει τὸν Ἰάκωβον, καὶ	κατασπασαμένη	τὴν εὐκταιοτάτην καὶ μεγίστην ἡδονὴν
[1, 1]	τῆς ἐντολῆς τοῦ θεοῦ καταφρονῆσαι:	γευσαμένη	δὲ τοῦ φυτοῦ καὶ ἡσθεῖσα
[1, 1]	αὐτὴν ὁ ὄφις ἐξηπάτησε τούτοις	παρακρουσαμένη	συμφοραῖς περιέβαλεν. ἀφείλετο δὲ καὶ
[1, 7]	δείκνυται ἀπ' αὐτοῦ Ἁβράμου οἴκησις	λεγομένη.	~(Λιμοῦ δὲ χρόνοις ὕστερον τὴν
[1, 9]	ἐκείνη λίμνη γέγονεν ἡ Ἀσφαλτῖτις	λεγομένη.	περὶ μὲν οὖν τῆς λίμνης
[1, 6]	Χαλδαίοις ἀπέθανεν ἐν πόλει Οὐρῆ	λεγομένῃ	τῶν Χαλδαίων, καὶ τάφος αὐτοῦ
[1, 19]	σέβειν πατρίους ὄντας νόμιμον ἦν,	συνανελομένη	συναπεδίδρασκε μετὰ τῆς ἀδελφῆς οἵ
[1, 19]	δὲ Λαβάνου τὴν ἔρευναν Ῥαχήλα	πυνθανομένη	κατατίθησι τοὺς τύπους εἰς τὴν
[1, 10]	ὡς ἐξ αὐτῆς παιδοποιησομένῳ. καὶ	γενομένη	ἐγκύμων ἡ θεραπαινὶς ἐξυβρίζειν εἰς
[1, 19]	περὶ τὸν πατέρα εὐνοίας ἔνδακρυς	γενομένη	περιβάλλει τὸν Ἰάκωβον, καὶ κατασπασαμένη
[1, 19]	μεταδοῦναι δι' ἐπιθυμίας τοῦ βρώματος	γενομένη.	τῆς δ' οὐ πειθομένης, ἀρκεῖσθαι
[1, 11]	ἀναχώρησιν συνεχῶς εἰς τὴν πόλιν	ἀναστρεφομένη	καὶ πολυπραγμονοῦσα τὰ περὶ αὐτὴν
[1, 21]	μόνη, παρῆλθεν εἰς τὴν πόλιν	ὀψομένη	τὸν κόσμον τῶν ἐπιχωρίων γυναικῶν.
[1, 19]	ὁποῖα φιλεῖ συντυγχάνειν τοῖς νέοις,	προπεπυσμένη	παρὰ τοῦ πατρὸς τὰ περὶ
[1, 12]	πρὸς αὐτὸν καὶ τὸν θεὸν	εὐμενῆ	ποιεῖν, παρ' αὐτῷ τε μένειν
[1, 12]	συνοικοῦσαν, ἐπαγγέλλεταί τε παρέξειν αὑτὸν	εὐμενῆ	τὸ λοιπὸν ἀδεοῦς ἐκείνου περὶ
[1, 19]	εὐχαριστίαν τοῦτο δηλοῖ. Ῥαχήλα δὲ	φοβουμένη,	μὴ διὰ τὴν εὐτεκνίαν τῆς
[1, 19]	πατέρα καὶ ἕπεσθαι πρὸς αὐτὸν	ἡγουμένῃ	καὶ τῆς ἡδονῆς μὴ ἀφαιρεῖσθαι
[1, 6]	ὑπὸ μὲν τῶν ἐπιχωρίων Ἀμάθη	καλουμένη,	Μακεδόνες δ' αὐτὴν Ἐπιφάνειαν ἀφ'
[1, 7]	ἔτι καὶ νῦν ἐν τῇ	Δαμασκηνῇ	τὸ ὄνομα δοξάζεται καὶ κώμη
[1, 1]	διακοσμεῖ τὸν οὐρανὸν ἡλίῳ καὶ	σελήνῃ	καὶ τοῖς ἄλλοις ἄστροις κινήσεις
[1, 10]	αὐτὸν καλέσαι Ἴσακον δηλῶν ἐσόμενα	ἔθνη	μεγάλα ἀπ' αὐτοῦ καὶ βασιλεῖς,
[1, 6]	τε καὶ υἱωνοὶ τοσαῦτα ἔσχον	ἔθνη.	ὃ δ' ἴσως ὑφ' Ἑλλήνων
[1, 13]	τὸ γένος τὸ αὐτῶν εἰς	ἔθνη	πολλὰ καὶ πλοῦτον ἐπιδώσειν, καὶ
[1, 6]	καταλαμβάνοντες, καὶ μηδενὸς προκατῳκηκότος τὰ	ἔθνη	τοῖς αὑτῶν ἐκάλουν ὀνόμασιν. τοὺς
[1, 5]	τὴν πάλαι δόξαν καλλωπίσαντες τὰ	ἔθνη	τοῖς ὀνόμασι πρὸς τὸ συνετὸν
[1, 18]	καὶ φερώνυμα ἔσεσθαι τοῖς παισὶν	ἔθνη,	τοῦ δὲ μείζονος προτερήσειν τὸ
[1, 6]	αὐτοὺς μετωνόμασαν. καὶ τοσαῦτα μὲν	ἔθνη	ὑπὸ τῶν Ἰαφέθου παίδων κατοικεῖται:
[1, 9]	Σοδομιτῶν πόλεως ἀφανισθείσης ἡ κοιλὰς	ἐκείνη	λίμνη γέγονεν ἡ Ἀσφαλτῖτις λεγομένη.
[1, 1]	φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν	ἐκείνῃ	τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς
[1, 1]	ἐστιν ἡ παρθένος γῆ καὶ	ἀληθινή.	παρίστησι δὲ ὁ θεὸς τῷ
[1, 2]	ἀφανισθείσης ὑπὸ τῆς ἐπομβρίας ἡ	λιθίνη	μείνασα παράσχῃ μαθεῖν τοῖς ἀνθρώποις
[1, 9]	πόλεως ἀφανισθείσης ἡ κοιλὰς ἐκείνη	λίμνη	γέγονεν ἡ Ἀσφαλτῖτις λεγομένη. περὶ
[1, 21]	ἀγόντων Δεῖνα, θυγάτηρ ἦν Ἰακώβου	μόνη,	παρῆλθεν εἰς τὴν πόλιν ὀψομένη
[1, 19]	μητρὸς αὐτοῦ κειμένῳ καὶ πρὸς	μόνῃ	ταύτῃ τυγχάνοντι: φανεῖσθαι δ' αὐτῷ
[1, 11]	ἀναγράφοντι πόλεμον. ἡ δὲ Λώτου	γυνὴ	παρὰ τὴν ἀναχώρησιν συνεχῶς εἰς
[1, 1]	δὲ καθ' Ἑβραίων διάλεκτον καλεῖται	γυνή,	τὸ δ' ἐκείνης ὄνομα τῆς
[1, 18]	εὐχὰς εὑρεθεὶς κακουργῶν εἰς τοὐναντίον	παροξύνῃ	τὸν πατέρα ποιήσασθαι ταύτας, προσέφερε
[1, 3]	τὰς ἱκετείας ὁ θεὸς ἐπὶ	δικαιοσύνῃ	τὸν ἄνδρα ἀγαπῶν ἐπένευεν αὐτῷ
[1, 11]	σωφρονεῖν καὶ μὴ χωρεῖν ἐπ'	αἰσχύνῃ	τῶν ξένων, ἀλλ' ἔχειν αἰδῶ
[1, 0]	ἔδωκαν: ὁ δ' ἡμέτερος νομοθέτης	ἀκραιφνῆ	τὴν ἀρετὴν ἔχοντα τὸν θεὸν
[1, 10]	οἰωνῶν ἐφιπταμένων ἐπιθυμίᾳ τοῦ αἵματος	φωνὴ	θεία παρῆν ἀποσημαίνουσα πονηροὺς αὐτοῦ
[1, 20]	τοῦ φαντάσματος, ὃ δὴ καὶ	φωνῇ	χρῆται καὶ λόγοις πρὸς αὐτὸν
[1, 10]	τὰ αἰδοῖα καὶ τοῦτο ποιεῖν	ὀγδόῃ	ἡμέρᾳ μετὰ τὸ γεννηθῆναι. τὴν
[1, 19]	Ῥαχήλας καὶ τὴν ὄψιν οὐκ	εὐπρεπῆ.	συνελθὼν δ' ἐκεῖνος ὑπὸ μέθης
[1, 13]	τὰς σχίζας ἐπενηνόχει καὶ ἦν	εὐτρεπῆ,	λέγει πρὸς τὸν υἱόν: ὦ
[1, 11]	δὲ πρὸς τῇ δρυὶ̈ τῇ	Μαμβρῆ	παρὰ τῇ θύρᾳ τῆς αὑτοῦ
[1, 1]	γῆν περιρρέοντος, ὃς εἰς τέσσαρα	μέρη	σχίζεται. καὶ Φεισὼν μέν, σημαίνει
[1, 9]	ἐπὶ τούτους στρατεύσαντες Ἀσσύριοι καὶ	μέρη	τέσσαρα ποιήσαντες τῆς στρατιᾶς ἐπολιόρκουν
[1, 16]	εὐπρεπὲς φορεῖν παρθένοις, ἀνεδίδου τῇ	κόρῃ	τῆς ἐπὶ τῷ πιεῖν χάριτος
[1, 6]	ἐν Χαλδαίοις ἀπέθανεν ἐν πόλει	Οὐρῆ	λεγομένῃ τῶν Χαλδαίων, καὶ τάφος
[1, 6]	ὅσα καὶ Μωυσεῖ συνέβη βιῶναι.	Ναχώρῃ	μὲν οὖν ἐκ τῆς Μελχᾶς
[1, 13]	προσδεξομένου καὶ παρ' αὐτῷ καθέξοντος:	ἔσῃ	τ' ἐμοὶ εἰς κηδεμόνα καὶ
[1, 6]	κτίζει τὴν Τραχωνῖτιν καὶ Δαμασκόν,	μέση	δ' ἐστὶ τῆς Παλαιστίνης καὶ
[1, 2]	τοῦ δὲ μὴ θηρίοις ἀλώμενος	περιπέσῃ	δεδιότος καὶ τοῦτον ἀπόληται τὸν
[1, 18]	παρασκευάσαι δεῖπνον, ἵνα μετὰ τοῦτο	ἱκετεύσῃ	τὸν θεὸν σύμμαχον αὐτῷ καὶ
[1, 0]	οἷς πραττομένοις παρέτυχον ταῦτα γραφῇ	δηλούσῃ	περιλαβεῖν: πολλοὺς δὲ χρησίμων μέγεθος
[1, 10]	δυσφορῶν δὲ ἐπὶ γυναικὶ μὴ	κυούσῃ	ἱκετεύει τὸν θεὸν γονὴν αὐτῷ
[1, 12]	ἄρτον φερομένην ἐκέλευεν ἀπιέναι ὁδηγῷ	τῇ	ἀνάγκῃ χρωμένην. ὡς δ' ἀπιοῦσαν
[1, 3]	δὲ καὶ τοῦ πλοίου ἐν	τῇ	Ἀρμενίᾳ πρὸς τῷ ὄρει τῶν
[1, 6]	ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ἐν	τῇ	Ἀσίᾳ πάντων Χουσαῖοι καλοῦνται. ἐτηρήθη
[1, 4]	παρὰ τοῦ θεοῦ, εἰ χρώμενοι	τῇ	αὐτοῦ δυνάμει διατελοῖεν, ἀμυνεῖσθαί τε
[1, 4]	πεδίου τοῦ λεγομένου Σεναὰρ ἐν	τῇ	Βαβυλωνίᾳ χώρᾳ μνημονεύει Ἑστιαῖος λέγων
[1, 1]	ἀπὸ τῶν δρόσων ὠφέλειαν ἁρμοδίως	τῇ	γῇ μηχανησάμενος. τῇ δὲ τρίτῃ
[1, 22]	ἔτυχεν ὑπὸ τῶν παίδων σὺν	τῇ	γυναικὶ ἐν Νεβρῶνι μνημείου προγονικοῦ
[1, 2]	γῆς αὐτὸν ἐκείνης ἐκβάλλει σὺν	τῇ	γυναικί. τοῦ δὲ μὴ θηρίοις
[1, 1]	συνδιαιτώμενος τῷ τε Ἀδάμῳ καὶ	τῇ	γυναικὶ φθονερῶς μὲν εἶχεν ἐφ'
[1, 7]	Ἁβράμου ἔτι καὶ νῦν ἐν	τῇ	Δαμασκηνῇ τὸ ὄνομα δοξάζεται καὶ
[1, 1]	τὰ ἐν αὐτῷ φησὶ γενέσθαι,	τῇ	δὲ ἑβδόμῃ ἀναπαύσασθαι καὶ λαβεῖν
[1, 1]	καὶ πλεονάζειν αὐτῶν τὴν φύσιν.	τῇ	δὲ ἕκτῃ ἡμέρᾳ δημιουργεῖ τὸ
[1, 1]	ὠφέλειαν ἁρμοδίως τῇ γῇ μηχανησάμενος.	τῇ	δὲ τρίτῃ ἵστησι τὴν γῆν
[1, 1]	ἑρμηνείαν ἀναβάλλομαι. μετὰ δὴ τοῦτο	τῇ	δευτέρᾳ τῶν ἡμερῶν τὸν οὐρανὸν
[1, 18]	εὐχὰς ἀνηλωκέναι πένθος ἦγεν ἐπὶ	τῇ	διαμαρτίᾳ. καὶ αὐτοῦ τοῖς δάκρυσιν
[1, 11]	καὶ ὀπτήσας ἐκόμισεν αὐτοῖς ὑπὸ	τῇ	δρυὶ̈ κατακειμένοις: οἱ δὲ δόξαν
[1, 11]	τρεῖς ἀγγέλους, ἐκαθέζετο δὲ πρὸς	τῇ	δρυὶ̈ τῇ Μαμβρῆ παρὰ τῇ
[1, 3]	ὑπερόπτας καλοῦ διὰ τὴν ἐπὶ	τῇ	δυνάμει πεποίθησιν: ὅμοια τοῖς ὑπὸ
[1, 0]	φύσιν ἀξίως αὐτοῦ κατενόησε καὶ	τῇ	δυνάμει πρεπούσας ἀεὶ τὰς πράξεις
[1, 3]	δὲ ὑμῖν παῦλαν ἐσομένην τοξείᾳ	τῇ	ἐμῇ” τὴν ἶριν ἀποσημαίνων: τόξον
[1, 3]	Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ἐν	τῇ	ἐνενηκοστῇ καὶ ἕκτῃ βίβλῳ ἱστορεῖ
[1, 11]	τῇ δρυὶ̈ τῇ Μαμβρῆ παρὰ	τῇ	θύρᾳ τῆς αὑτοῦ αὐλῆς, καὶ
[1, 13]	κἀκείνῳ ἱερεῖον, εἴπερ εὐμενὴς μέλλει	τῇ	θυσίᾳ παρατυγχάνειν αὐτοῦ. (Ὡς δ'
[1, 2]	δὲ θεὸς ταύτῃ μᾶλλον ἥδεται	τῇ	θυσίᾳ τοῖς αὐτομάτοις καὶ κατὰ
[1, 1]	ὄφιν τὴν φωνὴν ὀργισθεὶς ἐπὶ	τῇ	κακοηθείᾳ τῇ πρὸς τὸν Ἄδαμον
[1, 16]	οὓς εὐπρεπὲς φορεῖν παρθένοις, ἀνεδίδου	τῇ	κόρῃ τῆς ἐπὶ τῷ πιεῖν
[1, 19]	προσιεμένης τὴν χάριν Ἰάκωβος συγκαθεύδει	τῇ	Λείᾳ Ῥαχήλᾳ χαριζόμενος. πάλιν οὖν
[1, 11]	ἐκαθέζετο δὲ πρὸς τῇ δρυὶ̈	τῇ	Μαμβρῆ παρὰ τῇ θύρᾳ τῆς
[1, 6]	ἔστι δὲ καὶ ποταμὸς ἐν	τῇ	Μαύρων χώρᾳ τοῦτο ἔχων τὸ
[1, 12]	προσταττομένοις, πεισθεὶς παρεδίδου τὸν Ἰσμαῆλον	τῇ	μητρὶ μήπω δι' αὐτοῦ χωρεῖν
[1, 21]	τὴν ἐπ' αὐτῷ γενομένην ὀδύνην	τῇ	μητρί. οὗτοι Ἰακώβου παῖδες οἱ
[1, 18]	παρασκευάζειν. ὁ δὲ Ἰάκωβος ὑπηρέτει	τῇ	μητρὶ πάντα παρ' αὐτῆς πεπυσμένος:
[1, 16]	τοῦ τε οἴκου παντὸς σὺν	τῇ	μητρὶ προνοούμενος καὶ τῆς ἐμῆς
[1, 18]	λέγουσιν: Ἰάκωβος δὲ ὁ νεώτερος	τῇ	μητρὶ προσφιλὴς ἦν. (Λιμοῦ δὲ
[1, 19]	υἱῶν Λείας μανδραγόρου μῆλα κομίζοντος	τῇ	μητρί, Ῥαχήλα θεασαμένη παρακαλεῖ μεταδοῦναι
[1, 3]	τὸ βάθος, εἰς ταύτην σὺν	τῇ	μητρὶ τῶν παίδων καὶ ταῖς
[1, 19]	τῆς οἰκίας ἅπασιν ἔλεγεν ἐπὶ	τῇ	μνήμῃ τῆς μητρὸς αὐτοῦ κειμένῳ
[1, 8]	ἐκείνου καταλελειμμένην ὑπώρειαν ᾤκει ἐν	τῇ	Ναβρῶ πόλει: παλαιοτέρα δέ ἐστιν
[1, 3]	λέγων αὐτὸς ἀπολέσαι, κακίᾳ δὲ	τῇ	οἰκείᾳ ταύτην αὐτοὺς ὑποσχεῖν τὴν
[1, 20]	νομίσας Ἰάκωβος ἄδικον συνδιαιτᾶσθαι αὐτοῦ	τῇ	ὀργῇ τῆς χώρας ἑκὼν ὑπεξέλθοι,
[1, 11]	Σοδομῖται θεασάμενοι τοὺς νεανίσκους εὐπρεπεστάτους	τῇ	ὄψει διαφέροντας καὶ παρὰ Λώτῳ
[1, 21]	ἀπιὼν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν ἐπὶ	τῇ	ὄψει τοῦ ὀνείρου ηὔξατο. ἁγνίζων
[1, 19]	ἡ δὲ ἡσθεῖσα ὑπὸ νηπιότητος	τῇ	παρουσίᾳ τοῦ Ἰακώβου ἀνέκρινεν αὐτόν,
[1, 10]	οὐκ ἐν τῷ πλήθει καὶ	τῇ	πολυχειρίᾳ κεῖσθαι συμβέβηκεν, ἀλλὰ προθυμία
[1, 19]	γενόμενον, Ζαβουλὼν δὲ ἠνεχυρασμένον εὐνοίᾳ	τῇ	πρὸς αὐτήν, θυγάτηρ δὲ Δεῖνα.
[1, 1]	ἐπυνθάνετο, δι' ἣν πρότερον ἡδόμενος	τῇ	πρὸς αὐτὸν ὁμιλίᾳ νῦν φεύγει
[1, 1]	φωνὴν ὀργισθεὶς ἐπὶ τῇ κακοηθείᾳ	τῇ	πρὸς τὸν Ἄδαμον καὶ ἰὸν
[1, 0]	ὅλης πραγματείας. Τάδε ἔνεστιν ἐν	τῇ	πρώτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς
[1, 10]	δὲ αὐτὴν πρὸς αἰκίαν παραδιδόντος	τῇ	Σάρρᾳ δρασμὸν ἐπεβούλευσεν οὐχ ὑπομένουσα
[1, 1]	τε καὶ σπέρματα γῆθεν ἀνέτειλε.	τῇ	τετάρτῃ δὲ διακοσμεῖ τὸν οὐρανὸν
[1, 7]	Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ἐν	τῇ	τετάρτῃ τῶν ἱστοριῶν λέγει οὕτως:
[1, 12]	υἱὸν εὐνοίας, ἐτρέφετο γὰρ ἐπὶ	τῇ	τῆς ἡγεμονίας διαδοχῇ, τεκοῦσα δ'
[1, 13]	ἡμέρας αὐτῷ συνώδευσαν οἱ οἰκέται,	τῇ	τρίτῃ δὲ ὡς κάτοπτον ἦν
[1, 0]	τὴν φιλανθρωπίαν ἀνάρμοστον: πάντα γὰρ	τῇ	τῶν ὅλων φύσει σύμφωνον ἔχει
[1, 6]	καὶ πόλιν ἐπώνυμον ἔκτισεν ἐν	τῇ	Φοινίκῃ, Σιδὼν δ' ὑφ' Ἑλλήνων
[1, 7]	οὕτως: μετὰ δὲ τὸν κατακλυσμὸν	δεκάτῃ	γενεᾷ παρὰ Χαλδαίοις τις ἦν
[1, 12]	ἦν, ὕδατος δὲ σπανίζοντος ὑπ'	ἐλάτῃ	τινὶ θεῖσα τὸ παιδίον ψυχορραγοῦν,
[1, 6]	παρ' αὐτοῖς τῶν πόλεων ἡ	ἀξιολογωτάτη	καλεῖται μητρόπολις οὖσα τὸ ταῦ
[1, 6]	ὅπου καὶ Θέρρον τελευτήσαντα θάπτουσιν	ἔτη	βιώσαντα πέντε καὶ διακόσια: συνετέμνετο
[1, 18]	ὁ πατὴρ ἐσπουδάκει, τεσσαράκοντα γεγονὼς	ἔτη	γαμεῖ Ἄδαν τὴν Ἥλωνος καὶ
[1, 3]	ἑκατοστὸν Λάμεχον υἱὸν ἔσχε περὶ	ἔτη	γεγονὼς ἑπτὰ καὶ ὀγδοήκοντα καὶ
[1, 19]	δηλοῖ. (Τοῦτον ἅπαντα τὸν χρόνον,	ἔτη	δ' ἐστὶν εἴκοσιν, ἐποίμαινε τῷ
[1, 9]	Σοδομιτῶν βασιλεῦσι. δώδεκα μὲν οὖν	ἔτη	δουλεύοντες καὶ τοὺς ἐπιταχθέντας αὐτοῖς
[1, 3]	Ἄνωχος υἱὸς διαδέχεται γεννηθεὶς περὶ	ἔτη	δύο καὶ ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν
[1, 3]	καὶ ἑκατοστὸν ἔτος: οὗτος ἐβίωσεν	ἔτη	δώδεκα πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις. Καϊ
[1, 6]	δὲ υἱὸς Ἀρφαξάδης ἦν μετὰ	ἔτη	δώδεκα τῆς ἐπομβρίας γενόμενος. Ἅβραμος
[1, 3]	γίνεται, ὃς ἐνακόσια καὶ τριάκοντα	ἔτη	ἐβίωσε. Σῆθος δὲ κατὰ πέμπτον
[1, 12]	αὐτὴ μὲν γὰρ ἐνενήκοντα εἶχεν	ἔτη	ἑκατὸν δὲ Ἅβραμος. τίκτεται δὲ
[1, 14]	οὐ πολὺ ὕστερον ἀποθνήσκει βιώσασα	ἔτη	ἑπτὰ καὶ εἴκοσι πρὸς τοῖς
[1, 3]	πέντε καὶ ἐνενήκοντα καὶ ὀκτακόσια	ἔτη	ἐτελεύτησεν Ἰάρεδον καταλιπὼν υἱόν, ὃν
[1, 11]	τεκνοποιίαν εἰπούσης αὐτῆς μὲν ἐνενήκοντα	ἔτη	ἐχούσης τοῦ δ' ἀνδρὸς ἑκατόν,
[1, 3]	ἐγέννησεν Ἄνωσον, ὃς πέντε ζήσας	ἔτη	καὶ ἐνακόσια Καϊ νᾷ τῷ
[1, 3]	τὴν ἐπομβρίαν πεντήκοντα καὶ τριακόσια	ἔτη	καὶ πάντα τὸν χρόνον τοῦτον
[1, 22]	πατέρα, πολυχρονιώτατος δέ: βιώσας γὰρ	ἔτη	πέντε καὶ ὀγδοήκοντα πρὸς τοῖς
[1, 6]	ὅρος ἦν τοῦ ζῆν ἑκατὸν	ἔτη	πρὸς τοῖς εἴκοσι τοσαῦθ' ὁρίσαντος
[1, 10]	αὐτοῦ τοῖς ἐγγόνοις γείτονας ἐπὶ	ἔτη	τετρακόσια γενησομένους κατὰ τὴν Αἴγυπτον:
[1, 3]	τῶν πραγμάτων. ταῦτα συναγόμενα τὰ	ἔτη	τὸν προαναγεγραμμένον πληροῖ χρόνον. ἐξεταζέτω
[1, 7]	Χαλδαίαν ἑβδομήκοντα καὶ πέντε γεγονὼς	ἔτη	τοῦ θεοῦ κελεύσαντος εἰς τὴν
[1, 2]	δεινὸς εἶχεν αὐτὸν γενέσεως ἔρως	ἔτη	τριάκοντ' ἤδη καὶ διακόσια ἠνυκότα
[1, 6]	καὶ ἑκατοστόν: Ῥοῦμος δὲ Σεροῦγον	ἔτη	τριάκοντα γεγονὼς πρὸς τοῖς ἑκατόν:
[1, 3]	Νικόλαος ἱστοροῦσι τοὺς ἀρχαίους ζήσαντας	ἔτη	χίλια. περὶ μὲν τούτων, ὡς
[1, 0]	τύχαις ὑφ' οἵῳ τε παιδευθέντες	νομοθέτῃ	τὰ πρὸς εὐσέβειαν καὶ τὴν
[1, 0]	ἂν γενέσθαι νοῦν ἀγαθὸν τῷ	νομοθέτῃ	ταύτης ἀπολειπομένῳ τῆς θέας, οὔτε
[1, 10]	αἶγα τριετίζουσαν καὶ κριὸν ὁμοίως	τριετῆ	καὶ τρυγόνα καὶ περιστερὰν κελεύσαντος
[1, 0]	τῶν παρ' ἡμῖν ἀρχιερέων οὐδενὸς	ἀρετῇ	δεύτερος Ἐλεάζαρος τῷ προειρημένῳ βασιλεῖ
[1, 1]	ἐμῶν ἐντολῶν: οὐ γὰρ ἐπ'	ἀρετῇ	τὴν σιωπὴν ἄγεις, ἀλλ' ἐπὶ
[1, 7]	τοῦτο καὶ φρονεῖν μεῖζον ἐπ'	ἀρετῇ	τῶν ἄλλων ἠργμένος καὶ τὴν
[1, 19]	αὐτὸς ἂν εὑρεθείης ἐπ' ἄλλῳ	κριτῇ:	ὑπὲρ γὰρ ἧς ἐχρῆν σε
[1, 13]	αὐτῷ συνώδευσαν οἱ οἰκέται, τῇ	τρίτῃ	δὲ ὡς κάτοπτον ἦν αὐτῷ
[1, 1]	τῇ γῇ μηχανησάμενος. τῇ δὲ	τρίτῃ	ἵστησι τὴν γῆν ἀναχέας περὶ
[1, 3]	Δαμασκηνὸς ἐν τῇ ἐνενηκοστῇ καὶ	ἕκτῃ	βίβλῳ ἱστορεῖ περὶ αὐτῶν λέγων
[1, 1]	αὐτῶν τὴν φύσιν. τῇ δὲ	ἕκτῃ	ἡμέρᾳ δημιουργεῖ τὸ τῶν τετραπόδων
[1, 1]	αἱ τῶν ὡρῶν περιφοραὶ σημαίνοιντο.	πέμπτῃ	ἡμέρᾳ ζῷά τε κατ' αὐτὴν
[1, 1]	καὶ σπέρματα γῆθεν ἀνέτειλε. τῇ	τετάρτῃ	δὲ διακοσμεῖ τὸν οὐρανὸν ἡλίῳ
[1, 7]	δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ	τετάρτῃ	τῶν ἱστοριῶν λέγει οὕτως: Ἁβράμης
[1, 3]	δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ	ἐνενηκοστῇ	καὶ ἕκτῃ βίβλῳ ἱστορεῖ περὶ
[1, 16]	δὲ καὶ λῃστηρίων ὄντων ἐν	αὐτῇ,	ἃ διαφυγεῖν οὐκ ἐνῆν μὴ
[1, 8]	ἀρετὴν αὐτῷ καὶ τὴν ἐπ'	αὐτῇ	δόξαν ἐντεῦθεν ἐπιφανεστέραν συνέβη γενέσθαι.
[1, 19]	φάσκουσα τὴν κατὰ φύσιν κάθαρσιν	αὐτῇ	ἐνοχλεῖν. καὶ Λάβανος μὲν ἀφίσταται
[1, 6]	λεγομένης. μετέβαλε δὲ ὃ νῦν	αὐτῇ	ἐστιν ὄνομα ἀπὸ τῶν Μεσράμου
[1, 12]	ἀφῇ, προῄει πορρωτέρω. συντυχὼν δ'	αὐτῇ	θεῖος ἄγγελος πηγήν τε φράζει
[1, 19]	χαριζόμενος. πάλιν οὖν γίνονται παῖδες	αὐτῇ,	Ἰσσαχάρης μὲν σημαίνων τὸν ἐκ
[1, 19]	αὐτῇ τἀνδρὸς ἔλεγε κοιμησομένου παρ'	αὐτῇ	κατ' ἐκείνην τὴν ἑσπέραν. τῆς
[1, 19]	ποιμένων. καὶ δεικνύουσι τὸν Ἰάκωβον	αὐτῇ	λέγοντες, ὡς ξένος οὗτος ἥκοι
[1, 12]	οὖσαν τὸν υἱὸν οὕτως ἐκάλεσεν.	αὐτὴ	μὲν γὰρ ἐνενήκοντα εἶχεν ἔτη
[1, 6]	τῆς Ἰνδικῆς καὶ τῆς πρὸς	αὐτῇ	Σηρίας τινὰ κατοικοῦσι. ταῦτα μὲν
[1, 19]	τὸν θυμὸν τῆς ἀδελφῆς παραχωρήσειν	αὐτῇ	τἀνδρὸς ἔλεγε κοιμησομένου παρ' αὐτῇ
[1, 15]	οἱ υἱωνοὶ αὐτοῦ κατοικήσαντες ἐν	αὐτῇ	τὴν γῆν ἀπὸ τοῦ ἐκείνου
[1, 12]	γένος Αἰγύπτιον, ἐνθένδε ἦν καὶ	αὐτὴ	τὸ ἀρχαῖον, ἐξ οὗ παῖδες
[1, 10]	πολλὴν ἐκείνου γενεάν, ὡς παραπλησίως	αὐτῇ	τοῖς ἄστροις ἔσεσθαι τὸν ἀριθμόν.
[1, 19]	δὲ τὸ ὄνομα τὸ ἐπήκοον	αὐτῇ	τὸν θεὸν γεγονέναι, εἶτα Λευίς,
[1, 12]	τῆς ἡγεμονίας διαδοχῇ, τεκοῦσα δ'	αὐτὴ	τὸν Ἴσακον οὐκ ἠξίου παρατρέφεσθαι
[1, 19]	τὸν υἱόν, διότι κατ' ἔλεον	αὐτῇ	τοῦ θεοῦ γένοιτο: τοῦτο γὰρ
[1, 22]	ἐν Νεβρῶνι μνημείου προγονικοῦ ἐν	αὐτῇ	τυγχάνοντος αὐτοῖς. ἐγένετο δὲ Ἴσακος
[1, 1]	καὶ τὴν ἀνάπαυσιν προσαγορεύσας. καὶ	αὕτη	μὲν ἂν εἴη πρώτη ἡμέρα,
[1, 6]	Χέθιμα τὴν νῆσον ἔσχε, Κύπρος	αὕτη	νῦν καλεῖται, καὶ ἀπ' αὐτῆς
[1, 1]	τῆς πυρρᾶς γῆς φυραθείσης ἐγεγόνει:	τοιαύτη	γάρ ἐστιν ἡ παρθένος γῆ
[1, 18]	θεὸν τῷ Ἰσάκῳ συμπαρόντα καὶ	τοσαύτῃ	περὶ αὐτὸν σπουδῇ χρώμενον ἀπώσατο
[1, 1]	τε καὶ θῆλυ ποιήσας: ἐν	ταύτῃ	δὲ καὶ τὸν ἄνθρωπον ἔπλασε.
[1, 6]	Μερσαίους τοὺς Αἰγυπτίους ἅπαντες οἱ	ταύτῃ	καλοῦμεν. ἔκτισε δὲ καὶ Φούδης
[1, 14]	τε καὶ οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ	ταύτῃ	κατεσκευάσαντο. ~(Γαμεῖ δ' αὐτὸς Κατούραν
[1, 2]	τῶν βοσκημάτων. ὁ δὲ θεὸς	ταύτῃ	μᾶλλον ἥδεται τῇ θυσίᾳ τοῖς
[1, 19]	αὐτοῦ κειμένῳ καὶ πρὸς μόνῃ	ταύτῃ	τυγχάνοντι: φανεῖσθαι δ' αὐτῷ παντὸς
[1, 6]	ἕν τε αὐτῶν σχῆμα καὶ	τελευτὴ	μία, Νῶχός τέ τοι Νῶε
[1, 1]	καὶ αὕτη μὲν ἂν εἴη	πρώτη	ἡμέρα, Μωυσῆς δ' αὐτὴν μίαν
[1, 0]	πραγματείας. Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ	πρώτῃ	τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς
[1, 6]	Λαβίμου τοῦ μόνου κατοικήσαντος ἐν	Λιβύῃ	καὶ ὧδε τὴν χώραν ἀπ'
[1, 12]	ὡς μὴ παρούσης τὴν ψυχὴν	ἀφῇ,	προῄει πορρωτέρω. συντυχὼν δ' αὐτῇ
[1, 0]	ἀνάγκης οἷς πραττομένοις παρέτυχον ταῦτα	γραφῇ	δηλούσῃ περιλαβεῖν: πολλοὺς δὲ χρησίμων
[1, 10]	οἰκείους ὄντας. Ἅβραμος δὲ οὐκ	ἔφη	τοῦτο ποιήσειν, οὐδ' ἂν ἄλλην
[1, 19]	ἐμὴ Λαβάνου πατρὸς τοῦ σοῦ	ἀδελφὴ	πατρός τε τοῦ αὐτοῦ καὶ
[1, 10]	εἰς αὐτὸν ἥξειν πλὴν ὅσα	τροφὴ	τοῖς οἰκέταις αὐτοῦ γένοιτο: μοῖραν
[1, 19]	γεγεννηκότα, ἱερά τε πάτρια βαστάσας	οἴχῃ	φερόμενος ὑπό τε τῶν ἐμῶν
[1, 12]	γὰρ ἐπὶ τῇ τῆς ἡγεμονίας	διαδοχῇ,	τεκοῦσα δ' αὐτὴ τὸν Ἴσακον
[1, 1]	ἀναγεγραμμένα. ἔχει δὲ οὕτως: ~(Ἐν	ἀρχῇ	ἔκτισεν ὁ θεὸς τὸν οὐρανὸν
[1, 2]	τῆς ἐπομβρίας ἡ λιθίνη μείνασα	παράσχῃ	μαθεῖν τοῖς ἀνθρώποις τὰ ἐγγεγραμμένα
[1, 3]	ἐν τούτῳ γάρ ἐστιν ἡ	ψυχή.	σημανῶ δὲ ὑμῖν παῦλαν ἐσομένην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/03/2010