>

Livre, Chap.
[1, 22]	τὴν γὰρ Ῥεβέκκαν Ἰάκωβος οὐ	κατέλαβε	ζῶσαν. θνήσκει δὲ καὶ Ἴσακος
[1, 19]	καλέσαι καὶ ποιήσασθαι τοιούτους λόγους.	Ἰάκωβε,	πατρὸς ὄντα σε ἀγαθοῦ καὶ
[1, 0]	παρ' ἄλλοις ἀσχήμονος μυθολογίας: καίτοι	γε	ὅσον ἐπὶ μήκει χρόνου καὶ
[1, 3]	θεῖον τιμὰς ἦρχεν, ἐπὶ μέντοι	γε	πράσεις καὶ ὠνὰς καὶ τὴν
[1, 0]	τὰς γενέσεις τῶν θεῶν, μήτι	γε	τὰς τῶν ἀνθρώπων πράξεις ἢ
[1, 19]	ὀλίγην λαβόντες ἔχομεν. περὶ μέντοι	γε	τῶν θυγατέρων ἴσθι μὴ κατ'
[1, 19]	τῆς ἀδελφῆς παραχωρήσειν αὐτῇ τἀνδρὸς	ἔλεγε	κοιμησομένου παρ' αὐτῇ κατ' ἐκείνην
[1, 12]	καὶ τοῦ τῆς γυναικὸς συνειδότος	ἔλεγε	μηδ' ἂν ὀρεχθῆναι τὴν ἀρχήν,
[1, 19]	ὑπὲρ τοῦ μηδὲν ἀδικεῖν αὐτὸς	ἔλεγε,	προσενεκάλει δὲ καὶ κατηγορίαν ἐποιεῖτο,
[1, 19]	ἢ ὡς τῷ λόγῳ δηλώσειεν	ἔλεγε,	τὴν δ' αἰτίαν δι' ἣν
[1, 16]	ἔλεγεν. (Ὡς οὖν τούτου γενομένου	παρῆγε	τὸν ξένον, τὰς μὲν καμήλους
[1, 18]	δέσποτα, λέγων, παντὸς αἰῶνος καὶ	δημιουργὲ	τῆς ὅλης οὐσίας: σὺ γὰρ
[1, 19]	ἅ τις ἂν ἔπαθεν ἐχθρὸς	ἔφυγε.	καὶ γὰρ σφόδρα κακούργως ὁ
[1, 6]	ἀδελφιδὰς Μελχὰν μὲν Ναχώρης Σάρραν	δὲ	Ἅβραμος. Θέρρου δὲ μισήσαντος τὴν
[1, 12]	γὰρ ἐνενήκοντα εἶχεν ἔτη ἑκατὸν	δὲ	Ἅβραμος. τίκτεται δὲ παῖς ἑκατέρων
[1, 7]	λόγῳ διέξειμι τὰ ἱστορούμενα. τοῦ	δὲ	Ἁβράμου ἔτι καὶ νῦν ἐν
[1, 10]	ἡμῶν ἐν ἄλλοις δηλώσω. πυθομένῳ	δὲ	Ἁβράμῳ καὶ περὶ τοῦ Ἰσμαήλου,
[1, 12]	ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ὠνόμασται. (Γίνεται	δὲ	Ἁβράμῳ μετ' οὐ πολὺ καὶ
[1, 11]	ὁ μὲν Ἅβραμος ἡσύχασεν: οἱ	δὲ	ἄγγελοι παρεγένοντο εἰς τὴν τῶν
[1, 12]	γαμετὴν οὖσαν ἠπίστατο, ὡς ἀδελφὴν	δὲ	ἀγόμενον ἣν οὐκ ἠδίκουν. παρακαλεῖ
[1, 16]	ὁ μὲν ἤδη τέθνηκε, Λάβανος	δὲ	ἀδελφός ἐστιν ἡμέτερος τοῦ τε
[1, 1]	δ' αὐτὴν μίαν εἶπε: τὴν	δὲ	αἰτίαν ἱκανὸς μέν εἰμι ἀποδοῦναι
[1, 8]	ἠφάνισται κατὰ βούλησιν θεοῦ. τὴν	δὲ	αἰτίαν κατὰ χώραν σημανῶ. ~(Κατ'
[1, 10]	τοῖς Σοδομίταις σύμμαχος ἐληλυθώς. ~(Ἁβράμῳ	δὲ	ἀκούσαντι τὴν συμφορὰν αὐτῶν φόβος
[1, 6]	τὴν ἐν τῷ Λιβάνῳ. τῶν	δὲ	ἄλλων ἑπτά, Εὐαίου Χετταίου Ἰεβουσαίου
[1, 6]	αὐτοῦ τὴν μοῖραν καλοῦσι. τῶν	δὲ	ἄλλων, Λουμαίου καὶ Ἀναμία καὶ
[1, 6]	δ' ὑφ' Ἑλλήνων καλεῖται: Ἀμαθοῦς	δὲ	Ἀμάθουν κατῴκισεν, ἥτις ἔστι καὶ
[1, 1]	ἡμέραν προσαγορεύοντες αὐτὴν σάββατα: δηλοῖ	δὲ	ἀνάπαυσιν κατὰ τὴν Ἑβραίων διάλεκτον
[1, 19]	μὲν ἄγων τὴν ἐμὴν θυγατέρας	δὲ	ἀναπείσας ἀποδρᾶναι τὸν γεγεννηκότα, ἱερά
[1, 3]	οὐδὲ τελευτὴν αὐτοῦ ἀναγεγράφασι. Μαθουσάλας	δὲ	Ἀνώχου παῖς κατὰ ἔτος αὐτῷ
[1, 18]	πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους. οὐ βουλόμενος	δὲ	ἀπεχθὴς εἶναι τῷ παιδὶ κελεύων
[1, 6]	ἑνὸς τῶν ἐπιγόνων ἐπωνόμασαν: Ἀρουδαῖος	δὲ	Ἄραδον τὴν νῆσον ἔσχεν: Ἀρουκαῖος
[1, 6]	Ἀρφαξαδαίους ὠνόμασεν ἄρξας αὐτῶν: Ἀραμαίους	δὲ	Ἄραμος ἔσχεν, οὓς Ἕλληνες Σύρους
[1, 6]	δὲ τότε, Λούδας ἔκτισε. τῶν	δὲ	Ἀράμου παίδων τεσσάρων ὄντων Οὔσης
[1, 6]	Ἄραδον τὴν νῆσον ἔσχεν: Ἀρουκαῖος	δὲ	Ἄρκην τὴν ἐν τῷ Λιβάνῳ.
[1, 3]	καὶ ἑξήκοντα καὶ ἐνακοσίοις. Λάμεχος	δὲ	ἄρξας ἑπτὰ καὶ ἑπτακοσίοις ἔτεσι
[1, 11]	καταχθέντας παρεκάλει ξενίας μεταλαβεῖν. ἐπινευσάντων	δὲ	ἄρτους τε προσέταξεν εὐθὺς ἐκ
[1, 6]	Καππάδοκες μὲν ἄρτι κέκληνται, τῆς	δὲ	ἀρχαίας αὐτῶν προσηγορίας σημεῖον δείκνυται:
[1, 19]	τυχεῖν τὸν οὕτω συγγενῆ. Ἰακώβου	δὲ	ἀσμένως ταῦτα ἀκούσαντος καὶ φήσαντος
[1, 6]	λέγονται, Σαβάθης δὲ Σαβαθηνούς, ὀνομάζονται	δὲ	Ἀστάβαροι παρ' Ἕλλησιν: οἰκίζει δὲ
[1, 16]	μνηστείαν ἐνδησάμενος μεγάλαις πίστεσι. γίνονται	δὲ	αὗται τοῦτον τὸν τρόπον: ὑπὸ
[1, 10]	προσωτέρω χωροῦσαν ἔλεγεν ἀπολεῖσθαι, νοστήσασαν	δὲ	αὐτὴν ὀπίσω γενήσεσθαι μητέρα παιδὸς
[1, 10]	τὸν ὑπ' αὐτῆς τεχθησόμενον. Ἁβράμου	δὲ	αὐτὴν πρὸς αἰκίαν παραδιδόντος τῇ
[1, 2]	σημαίνει δὲ οὐθὲν τοῦτο: γίνονται	δὲ	αὐτοῖς καὶ θυγατέρες. οἱ μὲν
[1, 19]	γὰρ σημαίνει τὸ ὄνομα. τεκνοῦνται	δὲ	αὐτοῖς καὶ τρεῖς ἕτεροι μετὰ
[1, 2]	κήπου εἰς ἕτερον χωρίον. ~(Γίνονται	δὲ	αὐτοῖς παῖδες ἄρρενες δύο: προσηγορεύετο
[1, 9]	ἐπιδεδωκότων καὶ νεότητα πολλήν: βασιλεῖς	δὲ	αὐτοῖς πέντε διεῖπον τὴν χώραν,
[1, 13]	οἷς αὐτῷ παρέσχεν, οὐχ ὑστερήσειν	δὲ	αὐτὸν ἀεὶ πάσης ἐπιμελείας καὶ
[1, 6]	καὶ γεγυμνωμένος παρακόσμως ἔκειτο. θεασάμενος	δὲ	αὐτὸν ὁ νεώτατος τῶν παίδων
[1, 8]	ἦν ἅψασθαι τῆς Σάρρας. ἐμποδίζει	δὲ	αὐτοῦ ὁ θεὸς τὴν ἄδικον
[1, 10]	καὶ> Ἔννηρος καὶ Μαμβρῆς. (Ἐπαινέσας	δὲ	αὐτοῦ τὴν ἀρετὴν ὁ θεός,
[1, 13]	καὶ τοιαῦτα προστασσόμενος ὑπακούοι. μαθὼν	δὲ	αὐτοῦ τὸ πρόθυμον καὶ τὴν
[1, 4]	πρώτων ἀπολωλότων σωφρονισθεῖεν, εἰς στάσιν	δὲ	αὐτοὺς ἐνέβαλεν ἀλλογλώσσους ἀπεργασάμενος καὶ
[1, 10]	Λῶτον ἀνέζευξεν μετὰ εἰρήνης. ἀπήντησε	δὲ	αὐτῷ ὁ τῶν Σοδομιτῶν βασιλεὺς
[1, 16]	ἄλλων αἰτοῦντι ποτὸν ἀρνουμένων ἐκείνης	δὲ	αὐτῷ παρασχούσης. (Καὶ ὁ μὲν
[1, 10]	φίλοις τοσούτου στρατοῦ περιγενόμενος. ὁπόσοι	δὲ	αὐτῶν καὶ διέφυγον ἀδόξως ἀνέστρεψαν.
[1, 15]	Ἁβράμῳ ἐγένοντο παῖδες ἱκανοί. λέγει	δὲ	αὐτῶν καὶ τὰ ὀνόματα ὀνομάζων
[1, 2]	αὐτοῖς παῖδες ἄρρενες δύο: προσηγορεύετο	δὲ	αὐτῶν ὁ μὲν πρῶτος Κάις,
[1, 21]	τῆς αὑτοῦ τριχώσεως δασεῖαν> ~(Ἰάκωβος	δὲ	ἀφίκετο εἰς τὰς ἔτι νῦν
[1, 0]	δίδωσιν εὐδαίμονα βίον, τοὺς ἔξω	δὲ	βαίνοντας ἀρετῆς μεγάλαις περιβάλλει συμφοραῖς.
[1, 19]	δόντος Ζελφὰ μὲν Λείας Ῥαχήλας	δὲ	Βάλλα, δοῦλαι μὲν οὐδαμῶς ὑποτεταγμέναι
[1, 3]	πρὸς τοῖς ἐνακοσίοις. Καϊ νᾶς	δὲ	βιοὺς δέκα καὶ ἐνακόσια Μαλαῆλον
[1, 3]	εἰπὼν καὶ ὑποσχόμενος ἀπαλλάσσεται. (Νῶχος	δὲ	βιοὺς μετὰ τὴν ἐπομβρίαν πεντήκοντα
[1, 22]	μετὰ Ἅβραμον τὸν πατέρα, πολυχρονιώτατος	δέ:	βιώσας γὰρ ἔτη πέντε καὶ
[1, 2]	καὶ φυτῶν καρποὺς ἐπήνεγκεν, Ἄβελος	δὲ	γάλα καὶ τὰ πρωτότοκα τῶν
[1, 15]	υἱὸν ἐξ αὐτῆς Δίδωρον: τούτου	δὲ	γενέσθαι Σόφωνα, ἀφ' οὗ τοὺς
[1, 12]	ἐκθήσομαι μετὰ πολλῆς ἀκριβείας. (Σάρρα	δὲ	γεννηθέντα τὸν Ἰσμαῆλον ἐκ τῆς
[1, 7]	Ἀράνου τοῦ ἀδελφοῦ υἱὸν τῆς	δὲ	γυναικὸς αὐτοῦ Σάρρας ἀδελφὸν εἰσεποιήσατο
[1, 11]	αὐτὴν ἤδη μητέρα γεγενημένην. τῆς	δὲ	γυναικὸς ἐπὶ τούτῳ μειδιασάσης καὶ
[1, 19]	εὐνοίᾳ τῇ πρὸς αὐτήν, θυγάτηρ	δὲ	Δεῖνα. χρόνοις δ' ὕστερον καὶ
[1, 16]	οἱ Λαβάνου θεράποντες ἐτημέλουν, αὐτὸς	δὲ	δειπνήσων εἰσήγετο σὺν αὐτῷ καὶ
[1, 1]	τὰ μὲν κατὰ βάθους τὰ	δὲ	δι' ἀέρος ἀνῆκε συνδησάμενος αὐτὰ
[1, 1]	τὸ μετὰ στενότητος ὀξύ: Γηὼν	δὲ	διὰ τῆς Αἰγύπτου ῥέων δηλοῖ
[1, 10]	ἱκέτευεν οἶκτον αὐτῆς λαβεῖν. ὑπαντιάζει	δὲ	διὰ τῆς ἐρήμου προϊ οῦσαν
[1, 2]	λόγον, Ἀβέλου μὲν ἐσφαγμένου, Κάιος	δὲ	διὰ τὸν ἐκείνου φόνον πεφευγότος,
[1, 1]	σπέρματα γῆθεν ἀνέτειλε. τῇ τετάρτῃ	δὲ	διακοσμεῖ τὸν οὐρανὸν ἡλίῳ καὶ
[1, 1]	ἤτοι σκεδασμὸν ἢ ἄνθος, Τίγρις	δὲ	Διγλάθ, ἐξ οὗ φράζεται τὸ
[1, 0]	ἐγὼ νῦν μὲν ὑπερβάλλομαι, θεοῦ	δὲ	διδόντος ἡμῖν χρόνον πειράσομαι μετὰ
[1, 10]	αὐτῷ ποιήσαντα τοὺς ἐχθρούς. Ἁβράμου	δὲ	διδόντος καὶ τὴν δεκάτην τῆς
[1, 10]	ὑπὸ μέθης ἀδύνατοι ἔφυγον. Ἅβραμος	δὲ	διώκων εἵπετο μέχρι καὶ δευτεραίους
[1, 11]	ὑπὸ τῇ δρυὶ̈ κατακειμένοις: οἱ	δὲ	δόξαν αὐτῷ παρέσχον ἐσθιόντων, ἔτι
[1, 19]	ὑπὸ τίνος χρείας ἠγμένος, ηὔχετο	δὲ	δυνατὸν εἶναι αὐτοῖς παρέχειν ὧν
[1, 1]	ἐν αὐτῷ φησὶ γενέσθαι, τῇ	δὲ	ἑβδόμῃ ἀναπαύσασθαι καὶ λαβεῖν ἀπὸ
[1, 6]	δὲ παῖς γίνεται Σάλης, τοῦ	δὲ	Ἕβερος, ἀφ' οὗ τοὺς Ἰουδαίους
[1, 20]	ἐκεῖνον προσαγορεύει θεοῦ στρατόπεδον, βουλόμενος	δὲ	εἰδέναι, τί ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ
[1, 13]	αὐτῷ τοῦ θεοῦ γενόμενον. προεκαλεῖτο	δὲ	εἰς εὔνοιαν καὶ τὸ φιλεῖσθαι
[1, 0]	μὲν γίνεται τὰ πόριμα, τρέπεται	δὲ	εἰς συμφορὰς ἀνηκέστους ὅ τι
[1, 19]	μάλιστα περὶ αὐτὴν σπουδάσας. ~(Ἰάκωβος	δὲ	εἰς τὴν Μεσοποταμίαν στελλόμενος ὑπὸ
[1, 20]	ὁ μὲν Λάβανος ἀνέζευξεν. ~(Ἰακώβῳ	δὲ	εἰς τὴν Χαναναίαν προϊ όντι
[1, 6]	θύσας ἐν εὐωχίαις ἦν. μεθυσθεὶς	δὲ	εἰς ὕπνον καταφέρεται καὶ γεγυμνωμένος
[1, 6]	δώδεκα τῆς ἐπομβρίας γενόμενος. Ἅβραμος	δὲ	εἶχεν ἀδελφοὺς Ναχώρην καὶ Ἀράνην:
[1, 2]	μὲν ἐκ πλίνθου τὴν ἑτέραν	δὲ	ἐκ λίθων ἀμφοτέραις ἐνέγραψαν τὰ
[1, 4]	τοῖς ὁρῶσι τὸ μῆκος. ᾠκοδομεῖτο	δὲ	ἐκ πλίνθου ὀπτῆς ἀσφάλτῳ συνδεδεμένης,
[1, 21]	ἐκ Λείας μὲν ἕξ, δύο	δὲ	ἐκ Ῥαχήλης, τέσσαρες δὲ ἐκ
[1, 21]	δύο δὲ ἐκ Ῥαχήλης, τέσσαρες	δὲ	ἐκ τῶν θεραπαινίδων δύο ἐξ
[1, 21]	γνώμης ἐπανάγουσι τὴν ἀδελφήν. (Ἰακώβῳ	δὲ	ἐκπλαγέντι πρὸς τὸ μέγεθος τῶν
[1, 1]	πλεονάζειν αὐτῶν τὴν φύσιν. τῇ	δὲ	ἕκτῃ ἡμέρᾳ δημιουργεῖ τὸ τῶν
[1, 16]	καὶ παρέχει αὐτῷ φιλοφρόνως. ὁ	δὲ	ἐν ἐλπίδι μὲν τῶν ὅλων
[1, 19]	τὸ δυσέλπιστον γενέσθαι τοσαῦτα, ψευδόμενος	δὲ	ἐπὶ γενομένοις. (Περὶ μέντοι τῶν
[1, 10]	πόρρω τῆς Ἑβρωνίων πόλεως, δυσφορῶν	δὲ	ἐπὶ γυναικὶ μὴ κυούσῃ ἱκετεύει
[1, 13]	τὸ τῷ θεῷ κεχαρισμένον. (Ἅβραμος	δὲ	ἐπὶ μηδενὶ κρίνων παρακούειν τοῦ
[1, 0]	ταύτην γράψαι τὴν πραγματείαν. τρέψομαι	δὲ	ἐπὶ τὴν ἀφήγησιν ἤδη τῶν
[1, 19]	τῶν Ἑλλήνων γλῶτταν. (Προϊ ὼν	δὲ	ἐπὶ τῆς Μεσοποταμίας χρόνῳ παρῆν
[1, 19]	Γαλαδηνὴν καλοῦσι τὴν γῆν. ἑστιαθέντων	δὲ	ἐπὶ τοῖς ὅρκοις ὁ μὲν
[1, 8]	ἐν τῇ Ναβρῶ πόλει: παλαιοτέρα	δέ	ἐστιν ἔτεσιν ἑπτὰ πρὸ Τάνιδος
[1, 6]	ὧν Σάβας μὲν Σαβαίους, Εὐίλας	δὲ	Εὐιλαίους ἔκτισεν, οἳ νῦν Γαιτοῦλοι
[1, 18]	συνδιαιτήσεως γενομένης, ἐπ' οὐ φανερᾷ	δὲ	ἔχθρᾳ τοῦ Ἰσάκου ὑπεκστάντος, δείσας
[1, 11]	τῆς παρ' αὐτῷ καταγωγῆς, εἰ	δὲ	ἔχουσιν ἀκρατῶς, τὰς θυγατέρας αὐτοῦ
[1, 2]	ἑαυτοῦ γυναιξὶν ἐποίησε φανερόν. ἔτι	δὲ	ζῶντος Ἀδάμου Κάιος τοὺς ἐγγόνους
[1, 1]	μὲν ὄνομα ἔθετο νύκτα, τὸ	δὲ	ἡμέραν ἐκάλεσεν ἑσπέραν τε καὶ
[1, 3]	λιμναζομένην πρὸς Νῶχον ἐπανῆλθε. μετὰ	δὲ	ἡμέρας ἑπτὰ περιστερὰν ἐπὶ τῷ
[1, 3]	πεντήκοντα, ὡς μηνὶ ἑβδόμῳ, ἱσταμένου	δὲ	ἦν ἑβδόμη, κατ' ὀλίγον ὑπονοστεῖν
[1, 20]	τινὰς δῶρα κομίζοντας τἀδελφῷ: ὑποζύγια	δὲ	ἦν τὰ πεμπόμενα καὶ πλῆθος
[1, 3]	οὗ πατὴρ ἦν Μαθουσάλας, οὗτος	δὲ	ἦν τοῦ Ἀνώχου τοῦ Ἰαρέδου,
[1, 19]	τὸν ἐκ μισθοῦ γενόμενον, Ζαβουλὼν	δὲ	ἠνεχυρασμένον εὐνοίᾳ τῇ πρὸς αὐτήν,
[1, 18]	Ἴσακος αἰσθόμενος ἡσυχίαν ἄγει, Ἡσαῦς	δὲ	ἠξίου τῶν ὁμοίων τἀδελφῷ παρὰ
[1, 11]	γυναῖκα καὶ τὰς θυγατέρας, δύο	δὲ	ἦσαν ἔτι παρθένοι, ἀναλαβών: οἱ
[1, 19]	τοὺς περὶ τούτου λόγους. Λάβανος	δὲ	ἡσθεὶς τούτοις ἐπινεύει τὸν γάμον
[1, 19]	τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἀναπυνθανόμενος. ἡ	δὲ	ἡσθεῖσα ὑπὸ νηπιότητος τῇ παρουσίᾳ
[1, 1]	ὁ μὲν Εὐφράτης Φοράς, σημαίνει	δὲ	ἤτοι σκεδασμὸν ἢ ἄνθος, Τίγρις
[1, 19]	οὐδένα μὲν ἠξίου κατάγεσθαι, ὑπαίθριος	δὲ	ηὐλίζετο τὴν κεφαλὴν λίθοις ὑπ'
[1, 8]	τότε μὲν ἦν ἀγαθή, νῦν	δὲ	ἠφάνισται κατὰ βούλησιν θεοῦ. τὴν
[1, 15]	δὲ Λατούσιμος Ἄσσουρις Λούουρις: Μαδάνου	δὲ	Ἠφᾶς Ἑώφρην Ἄνωχος Ἐβιδᾶς Ἐλδᾶς.
[1, 9]	μὲν αὐτῶν ἀπέθανον, οἱ λοιποὶ	δὲ	ᾐχμαλωτίσθησαν, σὺν οἷς καὶ Λῶτος
[1, 6]	Αἰολεῖς δὲ νῦν εἰσι, Θάρσος	δὲ	Θαρσεῖς: οὕτως γὰρ ἐκαλεῖτο τὸ
[1, 4]	τὸ ἔργον ὀκνηρῶς ἔχοντες: ἐλάμβανε	δὲ	θᾶττον ὕψος ἢ προσεδόκησεν ἄν
[1, 0]	καὶ τύχαις πολυτρόποις, ἐν ἅπασι	δὲ	θαυμαστὴν φύσεως ἐπιδειξάμενος ἰσχὺν καὶ
[1, 6]	προσαγορευθὲν πᾶν τὸ ἔθνος. Θείρης	δὲ	Θείρας μὲν ἐκάλεσεν ὧν ἦρξεν,
[1, 4]	οὐρανὸν ἀναβησόμενοι δι' αὐτοῦ. οἱ	δὲ	θεοὶ ἀνέμους ἐπιπέμψαντες ἀνέτρεψαν τὸν
[1, 1]	αὑτῷ τὴν ἀδικίαν ὑπεχώρει, τὸν	δὲ	θεὸν ἐξένιζε τὸ πραττόμενον καὶ
[1, 1]	αὖ κατηγόρει τοῦ ὄφεως. ὁ	δὲ	θεὸς ἥττονα γυναικείας συμβουλίας αὐτὸν
[1, 2]	ποιήσας ἀφανῆ λήσειν ὑπέλαβεν. ὁ	δὲ	θεὸς συνεὶς τὸ ἔργον ἧκε
[1, 2]	τὰ πρωτότοκα τῶν βοσκημάτων. ὁ	δὲ	θεὸς ταύτῃ μᾶλλον ἥδεται τῇ
[1, 2]	ὑπ' αὐτοῦ πραττομένων ἔλεγεν. ὁ	δὲ	θεὸς τοὐντεῦθεν ἤλεγχεν ἤδη τὸν
[1, 3]	συνοικουσῶν ἐξεχώρησε τῆς γῆς. (Ὁ	δὲ	θεὸς τοῦτον μὲν τῆς δικαιοσύνης
[1, 10]	αὐτῷ παιδὸς ἄρσενος παρασχεῖν. τοῦ	δὲ	θεοῦ θαρσεῖν αὐτὸν παρακελευομένου τοῖς
[1, 4]	αὐτοὺς κατῴκισαν, καλεῖται Σεναάρ: τοῦ	δὲ	θεοῦ κελεύσαντος αὐτοὺς διὰ πολυανθρωπίαν
[1, 12]	ἐκείνου μεμενηκυῖαν ἀνύβριστον κομίζεσθαι. τοῦ	δὲ	θεοῦ μάρτυρος ὄντος καὶ τοῦ
[1, 11]	ἀγαθοὺς συναπολλύναι τοῖς πονηροῖς. τοῦ	δὲ	θεοῦ φήσαντος μηδένα εἶναι τῶν
[1, 6]	ἑβδομηκοστῷ ποιεῖται τὸν Ἅβραμον: Ναχώρης	δὲ	Θέρρον εἰκοστὸν αὐτὸς ἔτος> καὶ
[1, 6]	ᾧ Ναχώρης υἱὸς τίκτεται: τούτου	δὲ	Θέρρος: πατὴρ δὲ οὗτος Ἁβράμου
[1, 6]	μὲν ἐκάλεσεν ὧν ἦρξεν, Ἕλληνες	δὲ	Θρᾷκας αὐτοὺς μετωνόμασαν. καὶ τοσαῦτα
[1, 2]	χαλκείαν τε πρῶτος ἐπενόησεν. πατὴρ	δὲ	θυγατρὸς γενόμενος ὁ Λάμεχος Νοεμᾶς
[1, 6]	Ῥιφαθαίους τοὺς Παφλαγόνας λεγομένους, Θυγράμης	δὲ	Θυγραμαίους, οἳ δόξαν Ἕλλησι Φρύγες
[1, 19]	τις ἦν κτῆσις αὐταῖς. ἐπήγετο	δὲ	Ἰάκωβος καὶ τῶν βοσκημάτων τὴν
[1, 18]	ἐρίφους κατασφάξαντα δεῖπνον παρασκευάζειν. ὁ	δὲ	Ἰάκωβος ὑπηρέτει τῇ μητρὶ πάντα
[1, 2]	πρεσβυτάτου παιδὸς Ἄνωχαν ἐκάλεσεν. Ἀνώχου	δὲ	Ἰαράδης υἱὸς ἦν, ἐκ δὲ
[1, 3]	τοῦ Ἀνώχου τοῦ Ἰαρέδου, Μαλαήλου	δὲ	Ἰάρεδος ἐγεγόνει, ὃς ἐκ Καϊ
[1, 6]	πρὸς Ἑλλήνων Μῆδοι κέκληνται, ἀπὸ	δὲ	Ἰαυάνου Ἰωνία καὶ πάντες Ἕλληνες
[1, 6]	δὲ ὑπ' αὐτῶν προσαγορευομένους. τῶν	δὲ	Ἰαφθᾶ παίδων Ἰαυάνου καὶ Μάδου
[1, 4]	μνημονεύει Ἑστιαῖος λέγων οὕτως: τῶν	δὲ	ἱερέων τοὺς διασωθέντας τὰ τοῦ
[1, 7]	τότε μὲν Χαναναίαν λεγομένην νῦν	δὲ	Ἰουδαίαν μετῴκησε καὶ οἱ ἀπ'
[1, 6]	Ἰουδαίους Ἑβραίους ἀρχῆθεν ἐκάλουν: Ἕβερος	δὲ	Ἰούκταν καὶ Φάλεγον ἐγέννησεν: ἐκλήθη
[1, 22]	ἐν αὐτῇ τυγχάνοντος αὐτοῖς. ἐγένετο	δὲ	Ἴσακος ἀνὴρ θεοφιλὴς καὶ προνοίας
[1, 22]	πόλιν ἐν Χαναναίοις κειμένην: ἐκεῖ	δὲ	Ἴσακος τὴν δίαιταν εἶχε: καὶ
[1, 18]	ἀπῆρεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ. (Τῶν	δὲ	Ἰσάκου παίδων Ἡσαῦς, περὶ ὃν
[1, 1]	ἐγνώρισεν ἐξ αὑτοῦ γενομένην. ἔσσα	δὲ	καθ' Ἑβραίων διάλεκτον καλεῖται γυνή,
[1, 17]	εἰς τὰς ἀποικίας ἐξεληλύθεισαν. ~(Τελευτᾷ	δὲ	καὶ Ἅβραμος μετ' ὀλίγον, ἀνὴρ
[1, 3]	τὴν Φοινικικὴν συγγραψάμενος καὶ Μνασέας	δὲ	καὶ ἄλλοι πλείους, καὶ Νικόλαος
[1, 12]	ἄπορον τῶν ἀναγκαίων ἐκπέμπειν. ὕστερον	δέ,	καὶ γὰρ ὁ θεὸς ἠρέσκετο
[1, 19]	ποιούμενος θαρρῶ τοῖς παροῦσι. (Λάβανος	δὲ	καὶ διὰ τοὺς προγόνους ὑπισχνεῖται
[1, 16]	θεὸν μάρτυρα τῶν ἐσομένων. ἔπεμπε	δὲ	καὶ δῶρα τοῖς ἐκεῖ διὰ
[1, 19]	δὲ τῶν ἐμῶν ἀνήρ, ξένος	δὲ	καὶ ἐφέστιος τῆς ἐμῆς οἰκίας
[1, 6]	καὶ πάντες Ἕλληνες γεγόνασι. κατοικίζει	δὲ	καὶ Θεοβήλους Θεόβηλος, οἵτινες ἐν
[1, 22]	Ἰάκωβος οὐ κατέλαβε ζῶσαν. θνήσκει	δὲ	καὶ Ἴσακος οὐ μετὰ πολὺ
[1, 4]	ἦν Χάμου τοῦ Νώχου, τολμηρὸς	δὲ	καὶ κατὰ χεῖρα γενναῖος: ἔπειθεν
[1, 19]	μηδὲν ἀδικεῖν αὐτὸς ἔλεγε, προσενεκάλει	δὲ	καὶ κατηγορίαν ἐποιεῖτο, ὅτι μητρὸς
[1, 21]	πλείους ἡσύχαζον γνώμης ἀποροῦντες, Σεμεὼν	δὲ	καὶ Λευὶς ὁμομήτριοι τῆς κόρης
[1, 16]	θέρους δ' ὑπὸ ἀνυδρίας, ἔτι	δὲ	καὶ λῃστηρίων ὄντων ἐν αὐτῇ,
[1, 6]	Ἀσίᾳ πάντων Χουσαῖοι καλοῦνται. ἐτηρήθη	δὲ	καὶ Μερσαίοις ἡ κατὰ τὴν
[1, 5]	τῶν κτισάντων κειμένας προσηγορίας, ἔνια	δὲ	καὶ μετέβαλεν, οἱ δὲ καὶ
[1, 19]	Ἴσακος ὁ ἐμὸς πατήρ. ἔγγιον	δὲ	καὶ νεώτερον τοῦθ' ἡμεῖς τῆς
[1, 11]	δόξαν αὐτῷ παρέσχον ἐσθιόντων, ἔτι	δὲ	καὶ περὶ τῆς γυναικὸς ἐπυνθάνοντο,
[1, 6]	αὐτοῦ καλέσας τοὺς ἐπιχωρίους. ἔστι	δὲ	καὶ ποταμὸς ἐν τῇ Μαύρων
[1, 5]	ἔνια δὲ καὶ μετέβαλεν, οἱ	δὲ	καὶ πρὸς τὸ σαφέστερον εἶναι
[1, 6]	δὲ Ἀστάβαροι παρ' Ἕλλησιν: οἰκίζει	δὲ	καὶ Σαβάκτας Σαβακτηνούς: Ῥάμος δὲ
[1, 8]	βέλτιον αὐτὸς ἄμεινον φρονῶν. ἐπαγόμενος	δὲ	καὶ τὴν Σάρραν καὶ φοβούμενος
[1, 16]	τούτοις, οἷς αὐτὸς ἐπειράθη. τεκμαίρεσθαι	δὲ	καὶ τὴν τῆς μητρὸς καὶ
[1, 19]	πάππος Ναχώρου γίνεται παῖς, Ἁβράμου	δὲ	καὶ τῆς Ἀρράνου Σάρρας Ἴσακος
[1, 19]	Βάλλα, δοῦλαι μὲν οὐδαμῶς ὑποτεταγμέναι	δέ.	καὶ τῆς Λείας ἥπτετο δεινῶς
[1, 4]	τὸ ὕδωρ ἀναβῆναι δυνηθείη, μετελεύσεσθαι	δὲ	καὶ τῆς τῶν προγόνων ἀπωλείας.
[1, 1]	ὑφ' Ἑλλήνων Γάγγης λεγόμενος, Εὐφράτης	δὲ	καὶ Τίγρις ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν
[1, 1]	αὐτοῖς ἀναδώσειν αὐτομάτως εἰπών, πονοῦσι	δὲ	καὶ τοῖς ἔργοις τριβομένοις τὰ
[1, 1]	καὶ θῆλυ ποιήσας: ἐν ταύτῃ	δὲ	καὶ τὸν ἄνθρωπον ἔπλασε. καὶ
[1, 1]	τούτοις παρακρουσαμένη συμφοραῖς περιέβαλεν. ἀφείλετο	δὲ	καὶ τὸν ὄφιν τὴν φωνὴν
[1, 7]	καὶ τὰ οὐράνια ἔμπειρος. Ἑκαταῖος	δὲ	καὶ τοῦ μνησθῆναι πλέον τι
[1, 3]	κατακλυσμὸν οὕτως που διέξεισι: λέγεται	δὲ	καὶ τοῦ πλοίου ἐν τῇ
[1, 15]	Μαδάνης Μαδιάνης Λουσούβακος Σοῦος. φύονται	δὲ	καὶ τούτοις παῖδες: καὶ Σούου
[1, 6]	ἅπαντες οἱ ταύτῃ καλοῦμεν. ἔκτισε	δὲ	καὶ Φούδης τὴν Λιβύην Φούτους
[1, 6]	αὐτῶν τὰς πόλεις ἐποίησεν. ἐγένοντο	δὲ	καὶ Χαναναίου παῖδες, Σιδώνιος, ὃς
[1, 2]	αὐτοῦ βλέπων αὐτὸν ἀναστρεφόμενον. ὁ	δὲ	Κάις ἀπορούμενος καὶ οὐκ ἔχων
[1, 16]	κατανεῦσαι τὴν κόρην τιμήσατε. οἱ	δὲ,	καλὰ γὰρ ἦν αὐτοῖς καὶ
[1, 18]	ἰσχὺν ὑπὸ μεγέθους πραγμάτων, Ἀβιμέλεχος	δὲ	κατ' αὐτοῦ φύεσθαι νομίζων τὸν
[1, 1]	ἀπ' αὐτοῦ ὄλεθρον γενησόμενον. ὁμοφωνούντων	δὲ	κατ' ἐκεῖνο καιροῦ τῶν ζῴων
[1, 4]	παρέχειν αὐτοῖς ἡγεῖσθαι, καὶ περιίστα	δὲ	κατ' ὀλίγον εἰς τυραννίδα τὰ
[1, 2]	κατ' ἰσχὺν πυρὸς τὸν ἕτερον	δὲ	κατὰ βίαν καὶ πλῆθος ὕδατος,
[1, 12]	αὐτὸν μετὰ τῆς μητρός. ὁ	δὲ	κατὰ μὲν ἀρχὰς οὐ προσετίθετο
[1, 3]	καὶ τριάκοντα ἔτη ἐβίωσε. Σῆθος	δὲ	κατὰ πέμπτον καὶ διακοσιοστὸν ἔτος
[1, 9]	τῶν Γιγάντων ἀπογόνους κατεστρέψαντο, γενόμενοι	δὲ	κατὰ τὰ Σόδομα στρατοπεδεύουσι κατὰ
[1, 3]	αὐτῆς τὰ λείψανα ἐπιδεικνύουσι. (Τοῦ	δὲ	κατακλυσμοῦ τούτου καὶ τῆς λάρνακος
[1, 11]	εἰς τὴν οἰκίαν εὑρεῖν, Σοδομιτῶν	δὲ	κατέκρινε πάνδημον ὄλεθρον. Λῶτος δὲ
[1, 10]	γῆν καὶ τὰς πόλεις. (Ἅβραμος	δὲ	κατῴκει μὲν περὶ τὴν Ὠγύγην
[1, 19]	ἱερωμάτων ἐκέλευεν ἔρευναν ποιεῖσθαι: δεξαμένου	δὲ	Λαβάνου τὴν ἔρευναν Ῥαχήλα πυνθανομένη
[1, 2]	οὗ γίνεται παῖς Μαθουσάλας, τοῦ	δὲ	Λάμεχος, ᾧ παῖδες ὑπῆρξαν ἑπτὰ
[1, 15]	Σαβακίνης γίνεται καὶ Δαδάνης, τούτου	δὲ	Λατούσιμος Ἄσσουρις Λούουρις: Μαδάνου δὲ
[1, 6]	ὑφ' Ἑλλήνων Γαλάτας καλουμένους, Γομαρεῖς	δὲ	λεγομένους, Γόμαρος ἔκτισε. Μαγώγης δὲ
[1, 20]	αὑτῷ τοὺς μὲν προύπεμπε, τοὺς	δὲ	λειπομένους ἆσσον ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν, ὅπως
[1, 7]	δημιουργὸν τῶν ὅλων ἕνα, τῶν	δὲ	λοιπῶν εἰ καί τι πρὸς
[1, 6]	οὓς Ἕλληνες Σύρους προσαγορεύουσιν: οὓς	δὲ	Λυδοὺς νῦν καλοῦσι, Λούδους δὲ
[1, 7]	θυγάτηρ καὶ Λάβανος υἱός. ~(Ἅβραμος	δὲ	Λῶτον τὸν Ἀράνου τοῦ ἀδελφοῦ
[1, 11]	Ἰουδαϊ κὸν ἀναγράφοντι πόλεμον. ἡ	δὲ	Λώτου γυνὴ παρὰ τὴν ἀναχώρησιν
[1, 11]	αὐτῶν τῆς ὥρας ἐτράπησαν. τοῦ	δὲ	Λώτου παραινοῦντος σωφρονεῖν καὶ μὴ
[1, 0]	καὶ πολιτευμάτων μεταβολαί. τὸ σύνολον	δὲ	μάλιστά τις ἂν ἐκ ταύτης
[1, 9]	ἑκάστοις ἦν εἷς ἐπιτεταγμένος. γενομένης	δὲ	μάχης νικήσαντες οἱ Ἀσσύριοι φόρον
[1, 21]	Νεβρῶνι τιμῆς οὐ τυχοῦσαν. πενθήσας	δὲ	μεγάλως τὸ ἐξ αὐτῆς παιδίον
[1, 19]	τούτοις προσφυγοῦσα συγγνώμης τυγχάνειν. (Λάβανος	δὲ	μεθ' ἡμέραν πρώτην γνοὺς τήν
[1, 18]	ἔσεσθαι τοῖς παισὶν ἔθνη, τοῦ	δὲ	μείζονος προτερήσειν τὸ δοκοῦν ἔλασσον
[1, 4]	ὡς ἂν μὴ περιρρέοι. οὕτως	δὲ	μεμηνότας αὐτοὺς ὁρῶν ὁ θεὸς
[1, 6]	καὶ πρότερόν μοι δεδήλωται. τῶν	δὲ	Μεσραίου παίδων ὀκτὼ γενομένων οἱ
[1, 10]	τοὺς δεσπότας συγγνώμης ἔτυχε: τίκτει	δὲ	μετ' οὐ πολὺ Ἰσμαῆλον, θεόκλυτον
[1, 12]	Ἰουδαῖοι ποιεῖσθαι τὰς περιτομάς, Ἄραβες	δὲ	μετὰ ἔτος τρισκαιδέκατον: Ἰσμαῆλος γὰρ
[1, 18]	παίδων Ἰσάκου καὶ Ἰσμαήλου. ~(Ἰσάκῳ	δὲ	μετὰ τὴν Ἁβράμου τελευτὴν ἐκύει
[1, 6]	καὶ παντελῶς ἐξίτηλοι γεγόνασιν, ἐνίων	δὲ	μεταβαλοῦσαι καὶ μεταρρυθμισθεῖσαι πρὸς ἑτέρας
[1, 12]	ἐκ Σοδομιτῶν ἀναχώρησιν γενέσθαι. ~(Ἅβραμος	δὲ	μετῴκησεν εἰς Γέραρα τῆς Παλαιστίνης
[1, 2]	ἐκβάλλει σὺν τῇ γυναικί. τοῦ	δὲ	μὴ θηρίοις ἀλώμενος περιπέσῃ δεδιότος
[1, 3]	τὸν προαναγεγραμμένον πληροῖ χρόνον. ἐξεταζέτω	δὲ	μηδεὶς τὰς τελευτὰς τῶν ἀνδρῶν,
[1, 1]	φεύγει ταύτην καὶ περιίσταται. τοῦ	δὲ	μηδὲν φθεγγομένου διὰ τὸ συγγινώσκειν
[1, 10]	ἐπίνοιαν τῆς συμφορᾶς ἔχοντας, οἱ	δὲ	μήπω πρὸς ὕπνον τετραμμένοι μάχεσθαι
[1, 6]	Ὄτρος, καὶ Γεθέρης Βακτριανούς, Μήσας	δὲ	Μησαναίους, Σπασίνου Χάραξ ἐν τοῖς
[1, 21]	πάντες, ἄρρενες μὲν δώδεκα θήλεια	δὲ	μία. τούτων ὀκτὼ γνήσιοι, ἐκ
[1, 6]	Ναχώρης Σάρραν δὲ Ἅβραμος. Θέρρου	δὲ	μισήσαντος τὴν Χαλδαίαν διὰ τὸ
[1, 16]	μέν, φησίν, ἐγὼ καλοῦμαι, πατὴρ	δέ	μοι Βαθουῆλος ἦν: ἀλλ' ὁ
[1, 2]	μακρὸν ἂν εἴη λέγειν, πειράσομαι	δὲ	μόνα τὰ τῶν ἀπὸ Σήθου
[1, 15]	ἐκείνου ὀνόματος Ἀφρικὰ προσηγόρευσαν. μαρτυρεῖ	δέ	μου τῷ λόγῳ Ἀλέξανδρος ὁ
[1, 6]	Χέθη ὑπὸ Ἑβραίων ὀνομάζεται: μάρτυς	δέ	μου τῷ λόγῳ μία τῶν
[1, 3]	ὁ μέγας ἐνιαυτὸς πληροῦται. μαρτυροῦσι	δέ	μου τῷ λόγῳ πάντες οἱ
[1, 6]	ἑκατοστὸν ἤδη γεγονὼς ἐγέννησε: Σερούγῳ	δὲ	Ναχώρης τίκτεται περὶ ἔτος δεύτερον
[1, 18]	πόδας περισσῶς ἦν δασύ, τὸ	δὲ	νεώτερον εἴχετο προϊ όντος αὐτοῦ
[1, 6]	Περσῶν ὄντας ἀρχηγέτας κατέλιπεν: Ἀσσούρας	δὲ	Νίνον οἰκίζει πόλιν καὶ τοὺς
[1, 6]	Ἁλισαίους ἐκάλεσεν ὧν ἦρχεν, Αἰολεῖς	δὲ	νῦν εἰσι, Θάρσος δὲ Θαρσεῖς:
[1, 4]	ᾖ φίλον, οὕτω σκοπείτωσαν. ~(Οἱ	δὲ	Νώχου παῖδες τρεῖς ὄντες Σημᾶς
[1, 3]	καὶ ἄλλοι πλείους, καὶ Νικόλαος	δὲ	ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ ἐνενηκοστῇ
[1, 7]	περὶ αὐτοῦ συνταξάμενος κατέλιπε. Νικόλαος	δὲ	ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ τετάρτῃ
[1, 2]	σημαίνει τοῦτο μεθερμηνευόμενον τοὔνομα, Ἄβελος	δὲ	ὁ δεύτερος, σημαίνει δὲ οὐθὲν
[1, 11]	ὄντας καὶ νῦν ἔθνος, Ἀμμανίτας	δὲ	ὁ ἕτερος: Συρίας τῆς κοίλης
[1, 19]	ἑσπέρα γὰρ ἦν, ἡσύχαζεν: ὄναρ	δὲ	ὁ θεὸς ἐπιστὰς αὐτῷ παρῄνεσε
[1, 1]	παρθένος γῆ καὶ ἀληθινή. παρίστησι	δὲ	ὁ θεὸς τῷ Ἀδάμῳ κατὰ
[1, 1]	τὴν Ἐρυθρὰν ἀπίασι θάλασσαν: καλεῖται	δὲ	ὁ μὲν Εὐφράτης Φοράς, σημαίνει
[1, 18]	όντος αὐτοῦ κατὰ πτέρναν. ἠγάπα	δὲ	ὁ μὲν πατὴρ τὸν πρεσβύτερον
[1, 18]	τὸ ἤσαυρον τρίχωμα λέγουσιν: Ἰάκωβος	δὲ	ὁ νεώτερος τῇ μητρὶ προσφιλὴς
[1, 13]	καὶ τὸ Ἁβράμου ἀξίωμα. ~(Ἴσακον	δὲ	ὁ πατὴρ Ἅβραμος ὑπερηγάπα μονογενῆ
[1, 2]	θράσους ὑβρίζων καὶ πλεονεκτῶν. (Ἄδαμος	δὲ	ὁ πρῶτος ἐκ γῆς γενόμενος,
[1, 10]	θεῷ κελευσθεὶς ὑπ' αὐτοῦ. ἦν	δὲ	ὁ τρόπος τῆς θυσίας τοιοῦτος:
[1, 3]	ὑπῆρχε δισχιλίων διακοσίων ἑξηκονταδύο. ἀναγέγραπται	δὲ	ὁ χρόνος ἐν ταῖς ἱεραῖς
[1, 6]	αὐτῷ χώρας Φούτης λεγομένης. μετέβαλε	δὲ	ὃ νῦν αὐτῇ ἐστιν ὄνομα
[1, 20]	παρὰ τὸ σπανίζειν αὐτῶν. ἦσαν	δὲ	οἱ πεμφθέντες ἐκ διαλειμμάτων, ἵνα
[1, 6]	πρὸς ἑτέρας δύσγνωστοι τυγχάνουσιν, ὀλίγοι	δὲ	οἱ φυλάξαντες ἀκεραίους τὰς προσηγορίας
[1, 2]	ἐπήξατο καὶ προβατείαν ἠγάπησεν, Ἰούβαλος	δέ,	ὁμομήτριος δ' ἦν αὐτῷ, μουσικὴν
[1, 6]	Παλαιστίνης καὶ κοίλης Συρίας: Ἀρμενίαν	δὲ	Ὄτρος, καὶ Γεθέρης Βακτριανούς, Μήσας
[1, 4]	συνεβούλευσε ποιεῖσθαι τὴν ἀποικίαν: οἱ	δὲ	οὐ κατὰ τὴν εὐμένειαν τὴν
[1, 19]	ἡδονὴν παρεῖχεν ἀδοκήτως ἐπιφανείς. μετὰ	δὲ	οὐ πολλὰς ἡμέρας ὁ Λάβανος
[1, 16]	παῖδας αὐτῷ τεξομένην γνησίους. ἡ	δὲ	οὐδὲ τούτων ἐφθόνησεν αὐτῷ βουλομένῳ
[1, 2]	Ἄβελος δὲ ὁ δεύτερος, σημαίνει	δὲ	οὐθὲν τοῦτο: γίνονται δὲ αὐτοῖς
[1, 10]	Ἀσσυρίων ἔσωσεν οἰκείους ὄντας. Ἅβραμος	δὲ	οὐκ ἔφη τοῦτο ποιήσειν, οὐδ'
[1, 21]	συζεῦξαι Δεῖναν κατὰ νόμον. Ἰάκωβος	δὲ	οὔτ' ἀντιλέγειν ἔχων διὰ τὸ
[1, 19]	ἡμᾶς τούτοις αὐξήσεσθαι λογιζόμενος. σὺ	δὲ	οὔτε τῆς μητρὸς τῆς σαυτοῦ
[1, 6]	παιδὸς ἦσαν ἑπτὰ υἱοί. κατοικοῦσι	δὲ	οὗτοι ἀπὸ Ταύρου καὶ Ἀμάνου
[1, 12]	Ναβατηνὴν τὴν χώραν ὀνομάσαντες. εἰσὶ	δὲ	οὗτοι, οἳ τὸ τῶν Ἀράβων
[1, 6]	τίκτεται: τούτου δὲ Θέρρος: πατὴρ	δὲ	οὗτος Ἁβράμου γίνεται, ὃς δέκατος
[1, 3]	προειρημένου μηνὸς καὶ εἰκάδι. χρόνος	δὲ	οὗτος ἀπὸ Ἀδάμου τοῦ πρώτου
[1, 10]	Σολυμᾶ ὕστερον ἐκάλεσεν Ἱεροσόλυμα. ἐχορήγησε	δὲ	οὗτος ὁ Μελχισεδὲκ τῷ Ἁβράμου
[1, 0]	ἱεραῖς βίβλοις εὗρον ἀναγεγραμμένα. ἔχει	δὲ	οὕτως: ~(Ἐν ἀρχῇ ἔκτισεν ὁ
[1, 19]	παρέχειν ὧν ἀφικνεῖται δεόμενος. (Ἰάκωβος	δὲ	οὐχ ὑπὸ τῆς συγγενείας οὐδὲ
[1, 6]	ἀπ' αὐτοῦ Χαναναίαν προσηγόρευσεν. γίνονται	δὲ	παῖδες ἐξ αὐτῶν Χούσου μὲν
[1, 11]	μὴ τὸ γένος ἐκλιπεῖν. γίνονται	δὲ	παῖδες ὑπὸ μὲν τῆς πρεσβυτέρας
[1, 19]	τὴν αὑτῆς θεραπαινίδα Βάλλαν. ἐγένετο	δὲ	παιδίον ἐξ αὐτῆς Δάν, θεόκριτον
[1, 6]	ἐν τοῖς νῦν καλεῖται. Ἀρφαξάδου	δὲ	παῖς γίνεται Σάλης, τοῦ δὲ
[1, 12]	ἔτη ἑκατὸν δὲ Ἅβραμος. τίκτεται	δὲ	παῖς ἑκατέρων τῷ ὑστάτῳ ἔτει,
[1, 0]	προσθεὶς οὐδ' αὖ παραλιπών. (Ἐπειδὴ	δὲ	πάντα σχεδὸν ἐκ τῆς τοῦ
[1, 2]	αὐτῶν τοὺς ἀπογόνους κατέλιπεν. οἱ	δὲ	πάντες ἀγαθοὶ φύντες γῆν τε
[1, 19]	αὐτοῖς εἰδότες ἔτι περιόντα. οἱ	δὲ	πάντες ἐπίστασθαί τε ἔφασαν, οὐ
[1, 13]	αὐτοῖς εἰς τὴν ἱερουργίαν. οἱ	δὲ	παρ' ἐλπίδας αὐτοῦ κεκομισμένου καὶ
[1, 19]	οὐκ ἐφύλαττε πίστιν, εἰς ἔτος	δὲ	παρέξειν ἐπηγγέλλετο διὰ τὸ ἐποφθαλμιᾶν
[1, 1]	ἀλλ' ἐπὶ συνειδότι πονηρῷ. Ἄδαμος	δὲ	παρῃτεῖτο τῆς ἁμαρτίας αὑτὸν καὶ
[1, 11]	τροφῆς ἀπορίας ταλαιπώρως διῆγεν. (Αἱ	δὲ	παρθένοι πᾶν ἠφανίσθαι τὸ ἀνθρώπινον
[1, 19]	πρὸς ἅπασαν ἐπαμύνειν χρείαν. Ἰάκωβος	δὲ	πᾶσαν αὐτῷ τὴν αἰτίαν διηγεῖτο
[1, 3]	ἐστιν ἤδη πρὸς ἔκβασιν: ὁ	δὲ	πᾶσαν εὑρὼν ἔτι λιμναζομένην πρὸς
[1, 18]	παρὰ τοῦ πατρὸς τυγχάνειν: τοῦ	δὲ	πατρὸς> ἀρνουμένου διὰ τὸ πάσας
[1, 13]	θεὸν ἀντὶ σαυτοῦ παρεσχημένος. (Ἴσακος	δέ,	πατρὸς γὰρ ἦν οἵου τετυχηκότα
[1, 21]	πρὸς γάμον τὴν κόρην. ὁ	δὲ	πεισθεὶς ἧκε πρὸς τὸν Ἰάκωβον
[1, 19]	ἀναλαβὼν ἀπαλλάττεσθαι πρὸς αὑτόν: τοῦ	δὲ	πενθεροῦ μὴ συγχωροῦντος κρύφα τοῦτο
[1, 18]	εὐχὰς παρεκάλει τὸν θεόν: ἄρτι	δὲ	πέπαυτο τούτων καὶ παρῆν Ἡσαῦς
[1, 3]	περὶ τὴν γῆν προύπεμψεν: ἐπανελθούσης	δὲ	πεπηλωμένης ἅμα καὶ θαλλὸν ἐλαίας
[1, 6]	τῶν Σημᾶ παίδων ἱστορήσθω. (Ποιήσομαι	δὲ	περὶ Ἑβραίων τὸν λόγον: Φαλέγου
[1, 16]	καὶ δαπάναις ἰδίαις χρησάμενος. ἡ	δὲ	περὶ μὲν τῆς τῶν γονέων
[1, 16]	τοὺς βαρβάρους Σόφακας λέγεσθαι. ~(Ἰσάκῳ	δὲ	περὶ τεσσαρακοστὸν ἔτος γεγονότι γυναῖκα
[1, 6]	τοῖς ἀδελφοῖς ἐπιγελῶν δείκνυσιν: οἱ	δὲ	περιστέλλουσι τὸν πατέρα. καὶ Νῶχος
[1, 19]	ὁ θεὸς Ἰακώβῳ προαγορεύει: ὁ	δὲ	περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τοῖς ἑωραμένοις
[1, 20]	οἱ μὲν ταῦτα ἐδήλουν, Ἡσαῦς	δὲ	περιχαρὴς γίνεται καὶ τῷ ἀδελφῷ
[1, 19]	γενήσονταί σοι παῖδες ἀγαθοί, τὸ	δὲ	πλῆθος αὐτῶν ἀριθμοῦ κρεῖττον ἔσται,
[1, 4]	τῆς τῶν προγόνων ἀπωλείας. (Τὸ	δὲ	πλῆθος πρόθυμον ἦν τοῖς Ναβρώδου
[1, 1]	σχίζεται. καὶ Φεισὼν μέν, σημαίνει	δὲ	πληθὺν τοὔνομα, ἐπὶ τὴν Ἰνδικὴν
[1, 19]	αὐτοὺς ὑπὸ θυμοῦ τολμᾶν, σπονδὰς	δὲ	ποιεῖσθαι πρὸς Ἰάκωβον, αὐτὸς λέγων
[1, 0]	ἀρχιερέως μιμήσασθαι μεγαλόψυχον, τῷ βασιλεῖ	δὲ	πολλοὺς ὁμοίως ὑπολαβεῖν καὶ νῦν
[1, 0]	τέλει τὴν γραφὴν συνεμέτρησα: χρόνου	δὲ	προϊ όντος, ὅπερ φιλεῖ τοῖς
[1, 21]	πρότερον ἐπὶ τῆς Μεσοποταμίας. (Ἐντεῦθεν	δὲ	προϊ ὼν ἐπεὶ κατὰ τὴν
[1, 11]	Ἅβραμος θεασάμενος τρεῖς ἀγγέλους, ἐκαθέζετο	δὲ	πρὸς τῇ δρυὶ̈ τῇ Μαμβρῆ
[1, 3]	ἀριθμὸν ἐνακοσίων καὶ πεντήκοντα. μηδεὶς	δὲ	πρὸς τὸν νῦν βίον καὶ
[1, 19]	κατ' ἐκείνην τὴν ἑσπέραν. τῆς	δὲ	προσιεμένης τὴν χάριν Ἰάκωβος συγκαθεύδει
[1, 18]	εὐρύχωρον ἀποσημαίνει τὸ ὄνομα. τῶν	δὲ	προτέρων τὸ μὲν Ἔσκον καλεῖται:
[1, 20]	αὐτοῖς πρὸς τὸν πατέρα, Ἰακώβου	δὲ	προφασιζομένου τὸν κόπον τῶν ὑποζυγίων
[1, 6]	δὲ καὶ Σαβάκτας Σαβακτηνούς: Ῥάμος	δὲ	Ῥαμαίους ᾤκισε καὶ δύο παῖδας
[1, 18]	ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον ἐξώρμησεν: ἡ	δὲ	Ῥεβέκκα τὸν θεὸν εἰς τὴν
[1, 6]	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων καλοῦνται, Ῥιφάθης	δὲ	Ῥιφαθαίους τοὺς Παφλαγόνας λεγομένους, Θυγράμης
[1, 6]	οἳ νῦν Γαιτοῦλοι λέγονται, Σαβάθης	δὲ	Σαβαθηνούς, ὀνομάζονται δὲ Ἀστάβαροι παρ'
[1, 6]	οἰκίσας ἐπωνύμους αὐτῷ κατέλιπε, Σαβαίους	δὲ	Σαβαῖος: Ναβρώδης δὲ Χούσου υἱὸς
[1, 6]	καὶ τριακοστὸν καὶ ἑκατοστόν: Ῥοῦμος	δὲ	Σεροῦγον ἔτη τριάκοντα γεγονὼς πρὸς
[1, 6]	Ἑβέρου γίνεται παῖς Ῥεούς: τούτου	δὲ	Σεροῦγος, ᾧ Ναχώρης υἱὸς τίκτεται:
[1, 3]	Ἀνώσου σὺν ἀδελφαῖς πλείοσιν, Ἄνωσος	δὲ	Σήθου υἱὸς ἦν τοῦ Ἀδάμου:
[1, 2]	ὁ μὲν πρῶτος Κάις, κτίσιν	δὲ	σημαίνει τοῦτο μεθερμηνευόμενον τοὔνομα, Ἄβελος
[1, 21]	δ' ἐστὶν ἡ πόλις. τῶν	δὲ	Σικιμωτῶν ἑορτὴν ἀγόντων Δεῖνα, θυγάτηρ
[1, 11]	μαθητὴς τῆς Ἁβράμου χρηστότητος. οἱ	δὲ	Σοδομῖται θεασάμενοι τοὺς νεανίσκους εὐπρεπεστάτους
[1, 11]	περὶ τοῦ παιδός, οἱ δύο	δὲ	Σοδομίτας καταστρεψόμενοι. (Ταῦτ' ἀκούσας Ἅβραμος
[1, 9]	μετ' οὐ πολὺ δηλώσομεν, τῶν	δὲ	Σοδομιτῶν συμβαλόντων τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ
[1, 12]	ἀναγκαῖα, ἐν κακοῖς ἦν, ὕδατος	δὲ	σπανίζοντος ὑπ' ἐλάτῃ τινὶ θεῖσα
[1, 19]	γνοὺς ἀδικίαν ἐπεκάλει Λαβάνῳ. ὁ	δὲ	συγγνώμην ᾐτεῖτο τῆς ἀνάγκης, ὑφ'
[1, 1]	τοῖς τοῦ θεοῦ παραγγέλμασιν, οἰόμενος	δὲ	συμφορᾷ περιπεσεῖσθαι παρακούσαντας ἀναπείθει κακοήθως
[1, 13]	ὁ βασιλεὺς ὕστερον ἱδρύεται. ἔφερον	δὲ	σὺν αὐτοῖς ὅσα λοιπὰ πρὸς
[1, 3]	μὲν οὕτως ἀφανίζονται πάντες, Νῶχος	δὲ	σώζεται μόνος ὑποθεμένου μηχανὴν αὐτῷ
[1, 19]	ὄντα χαλεπὰ κουφότερα ἔφασκε, χείρω	δὲ	τὰ μετὰ τοὺς γάμους καὶ
[1, 2]	ἦν ὁ βίος αὐτῷ: Κάις	δὲ	τά τε ἄλλα πονηρότατος ἦν
[1, 18]	τὸ ἀπ' αὐτοῦ γένος, δουλεύσειν	δὲ	τἀδελφῷ. (Ἰάκωβον δὲ φοβούμενον τὸν
[1, 6]	τὸ παλαιὸν ἡ Κιλικία. σημεῖον	δέ:	Ταρσὸς γὰρ παρ' αὐτοῖς τῶν
[1, 6]	αὐτοῦ μέχρι νῦν δείκνυται. γαμοῦσι	δὲ	τὰς ἀδελφιδὰς Μελχὰν μὲν Ναχώρης
[1, 21]	θεὸς παραστὰς ἐκέλευσε θαρρεῖν, ἁγνίσαντι	δὲ	τὰς σκηνὰς θυσίας ἐπιτελεῖν, ἃς
[1, 21]	φείδονται δὲ τῶν γυναικῶν. πράξαντες	δὲ	ταῦτα δίχα τῆς τοῦ πατρὸς
[1, 7]	οὐ κατ' οἰκείαν ἰσχύν. εἰκάζεται	δὲ	ταῦτα τοῖς γῆς καὶ θαλάσσης
[1, 3]	ὅμοιον τοῖς τάχιον ἐπερχομένων. (Νώχου	δὲ	ταύτας ποιησαμένου τὰς ἱκετείας ὁ
[1, 2]	οἰκείους καταναγκάσας. καὶ τὴν πόλιν	δὲ	ταύτην ἀπὸ Ἀνώχου τοῦ πρεσβυτάτου
[1, 16]	οἷς ἠξίου τὴν θυγατέρα. γαμεῖ	δὲ	ταύτην ὁ Ἴσακος τῶν πραγμάτων
[1, 1]	αὐτὴν τὴν θάλασσαν: κατ' αὐτὴν	δὲ	ταύτην τὴν ἡμέραν εὐθὺς φυτά
[1, 6]	καὶ Ἀφρικὴν προσαγορεύεσθαι συμβέβηκε. Χαναναῖος	δὲ	τέταρτος ὢν Χάμου παῖς τὴν
[1, 6]	καὶ Ῥοῦμον Φάλεγος ἔσχεν: Ἕβερος	δὲ	τετάρτῳ καὶ τριακοστῷ πρὸς τοῖς
[1, 18]	τῶν στρατηγῶν Φίλοχον ἐπαγόμενος. πάντων	δὲ	τετυχηκὼς ὧν ἠξίου διὰ τὴν
[1, 3]	διεφθαρμένους λέγων αὐτὸς ἀπολέσαι, κακίᾳ	δὲ	τῇ οἰκείᾳ ταύτην αὐτοὺς ὑποσχεῖν
[1, 16]	μὲν τῶν ὅλων γενόμενος, βουλόμενος	δὲ	τὴν ἀλήθειαν μαθεῖν, ἐπῄνει τε
[1, 3]	τὴν ἱστορίαν μαθόντες τοῦ δευτέρου	δὲ	τὴν ἀπώλειαν. εὐμενῶς τε οὖν
[1, 18]	τῇ μητρὶ προσφιλὴς ἦν. (Λιμοῦ	δὲ	τὴν γῆν καταλαβόντος Ἴσακος, δόξαν
[1, 0]	γράφειν λυμαινομένους τὴν ἀλήθειαν, (ταύτην	δὲ	τὴν ἐνεστῶσαν ἐγκεχείρισμαι πραγματείαν νομίζων
[1, 13]	τοῦ θεοῦ θρησκείαν ἐσπουδακώς. Ἅβραμος	δὲ	τὴν ἰδίαν εὐδαιμονίαν ἐν μόνῳ
[1, 2]	παῖδες ἐγένοντο: οὐκ ἐπὶ νουθεσίᾳ	δὲ	τὴν κόλασιν ἔλαβεν, ἀλλ' ἐπ'
[1, 8]	πρὸ Τάνιδος τῆς Αἰγύπτου. Λῶτος	δὲ	τὴν πρὸς τὸ πεδίον κειμένην
[1, 19]	συγγενοῦς ἡ μήτηρ προσλαμβάνει. ἔρυμα	δὲ	τῆς ἐμῆς, φησίν, ἀποδημίας σέ
[1, 12]	φθείρειν οἷός τε ἦν. εἴργεται	δὲ	τῆς ἐπιθυμίας ὑπὸ νόσου χαλεπῆς
[1, 6]	Ἀσίας ἄχρι ποταμοῦ Τανάιδος, ἐπὶ	δὲ	τῆς Εὐρώπης ἕως Γαδείρων γῆν
[1, 19]	αὐτὸν κατελθεῖν εἰς ταύτην. ὑπὲρ	δὲ	τῆς λείας ἧς ἐγκαλεῖς, φησίν,
[1, 10]	μετὰ τὸ γεννηθῆναι. τὴν αἰτίαν	δὲ	τῆς περιτομῆς ἡμῶν ἐν ἄλλοις
[1, 1]	ἄλλων φυτῶν ἐκέλευε γεύεσθαι, τοῦ	δὲ	τῆς φρονήσεως ἀπέχεσθαι, προειπὼν ἁψαμένοις
[1, 10]	τὴν Ὠγύγην καλουμένην δρῦν, ἔστι	δὲ	τῆς Χαναναίας τὸ χωρίον οὐ
[1, 18]	αὐτὸν φοβερὸν μὲν ἐχθροῖς φίλοις	δὲ	τίμιον καὶ κεχαρισμένον. (Καὶ ὁ
[1, 0]	καὶ ξένην διαλέκτου συνήθειαν. ἦσαν	δέ	τινες, οἳ πόθῳ τῆς ἱστορίας
[1, 16]	λαβεῖν οὐκ ἠξίωσεν ἀγαγέσθαι, τιμῶν	δὲ	τὸ γένος τὸν γάμον πολιτεύει
[1, 19]	ἕτεροι μετὰ χρόνον: Σεμεών, ἀποσημαίνει	δὲ	τὸ ὄνομα τὸ ἐπήκοον αὐτῇ
[1, 3]	πηχῶν τὸ μῆκος τριακοσίων πεντήκοντα	δὲ	τὸ πλάτος καὶ τριάκοντα τὸ
[1, 18]	μέν, εἶπεν, Ἰακώβῳ παραπλήσιον, κατὰ	δὲ	τὸ τῆς τριχὸς βάθος Ἡσαῦς
[1, 19]	χωρήσειεν αὐτῷ διὰ μάχης. Λάβανος	δὲ	τοιαύτης αὐτῷ προρρήσεως γεγενημένης μεθ'
[1, 10]	τοῦτο βασιλεὺς δίκαιος: καὶ ἦν	δὲ	τοιοῦτος ὁμολογουμένως, ὡς διὰ ταύτην
[1, 18]	σπουδῇ χρώμενον ἀπώσατο αὐτόν. ὁ	δὲ	τοιούτου πάλιν ἐκ μεταβολῆς τῆς
[1, 3]	δράσαντάς τι τοιοῦτον κολάζοντας, χρῆσθαι	δὲ	τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἅπασι πρὸς
[1, 6]	γεγονὼς πρὸς τοῖς ἑκατόν: ἐν	δὲ	τοῖς αὐτοῖς ἔτεσι καὶ Ῥοῦμον
[1, 21]	Ἰάκωβον παρέξειν τὸν γάμον, Ἰάκωβος	δὲ	τοῖς παισὶ δηλώσας τήν τε
[1, 20]	διὰ τὴν προτέραν ὑποψίαν. ἐνετέλλετο	δὲ	τοῖς πεμπομένοις λέγειν πρὸς τὸν
[1, 3]	καὶ οὗτοι δράσαι παραδίδονται. Νῶχος	δὲ	τοῖς πραττομένοις ὑπ' αὐτῶν δυσχεραίνων
[1, 1]	τῶν δ' οὐκ ἀξιώσειν. Εὔαν	δὲ	τοκετοῖς καὶ ταῖς ἐξ ὠδίνων
[1, 1]	ἔτι καὶ νῦν καλοῦνται. βλέπων	δὲ	τὸν Ἄδαμον οὐκ ἔχοντα κοινωνίαν
[1, 2]	ἀροῦν ἐπενόησε πρῶτος καὶ κτείνει	δὲ	τὸν ἀδελφὸν ἐκ τοιαύτης αἰτίας:
[1, 18]	ἰδίῳ προσκαλεῖται τὸν υἱόν: τοῦ	δὲ	τὸν βραχίονα προτείναντος, ᾧ τὴν
[1, 1]	δὲ τοῦτο πάντων μητέρα. (Φησὶ	δὲ	τὸν θεὸν καὶ παράδεισον πρὸς
[1, 9]	κατὰ χώραν σημανῶ. ~(Κατ' ἐκεῖνον	δὲ	τὸν καιρὸν Ἀσσυρίων κρατούντων τῆς
[1, 7]	ὀνομάζων, λέγων δ' οὕτως: μετὰ	δὲ	τὸν κατακλυσμὸν δεκάτῃ γενεᾷ παρὰ
[1, 1]	τί τὸ κακόν. εἰς τοῦτον	δὲ	τὸν κῆπον εἰσαγαγόντα τόν τε
[1, 3]	τὸν ἐνιαυτὸν ἦσαν διατεταχότες. Μωυσῆς	δὲ	τὸν Νισᾶν, ὅς ἐστι Ξανθικός,
[1, 2]	συνόντων δέῃ ταύτην ἔχειν: αὔξων	δὲ	τὸν οἶκον πλήθει χρημάτων ἐξ
[1, 17]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ τετιμημένος. ἐβίωσε	δὲ	τὸν πάντα χρόνον ἐτῶν ἑβδομηκονταπέντε
[1, 4]	ποιήσας ἑαυτῶν ἀσυνέτους εἶναι. ὁ	δὲ	τόπος ἐν ᾧ τὸν πύργον
[1, 6]	δὲ Λυδοὺς νῦν καλοῦσι, Λούδους	δὲ	τότε, Λούδας ἔκτισε. τῶν δὲ
[1, 3]	γενέσεις αὐτῶν μόνον ὁράτω. (Ἐπισημήναντος	δὲ	τοῦ θεοῦ καὶ ὕειν ἀρξαμένου
[1, 2]	ἐπὶ τἀδελφῷ μὴ βλεπομένῳ, παροξυνθεὶς	δὲ	τοῦ θεοῦ λιπαρῶς ἐγκειμένου καὶ
[1, 11]	δὲ κατέκρινε πάνδημον ὄλεθρον. Λῶτος	δὲ	τοῦ θεοῦ τὴν μέλλουσαν ἀπώλειαν
[1, 6]	δόξαν Ἕλλησι Φρύγες ὠνομάσθησαν. Ἰαυάνου	δὲ	τοῦ Ἰάφθου τριῶν καὶ αὐτοῦ
[1, 3]	αὐτοῖς ἐπιθεῖναι τὴν δίκην. παύσομαι	δὲ	τοῦ λοιποῦ μετὰ τοσαύτης ὀργῆς
[1, 2]	τὴν τούτων διακόσμησιν ἐπενόησαν. ὑπὲρ	δὲ	τοῦ μὴ διαφυγεῖν τοὺς ἀνθρώπους
[1, 7]	θυσίαν ἐτέλεσε τῷ θεῷ. (Μνημονεύει	δὲ	τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἁβράμου Βηρωσός,
[1, 4]	κληθῆναι τὴν πό λιν. περὶ	δὲ	τοῦ πεδίου τοῦ λεγομένου Σεναὰρ
[1, 19]	ὧν πρὸς εὔκλειαν προσελάμβανε. Ῥουβήλου	δὲ	τοῦ πρεσβυτάτου τῶν υἱῶν Λείας
[1, 4]	τὴν σύγχυσιν βαβὲλ καλοῦσι. περὶ	δὲ	τοῦ πύργου τούτου καὶ τῆς
[1, 3]	φυγῆς ἀφορμὴν οὐκ ἔχοντας. παυσαμένου	δὲ	τοῦ ὑετοῦ μόλις ἤρξατο ὑποβαίνειν
[1, 1]	ἐντολῆς τοῦ θεοῦ καταφρονῆσαι: γευσαμένη	δὲ	τοῦ φυτοῦ καὶ ἡσθεῖσα τῷ
[1, 6]	δὲ λεγομένους, Γόμαρος ἔκτισε. Μαγώγης	δὲ	τοὺς ἀπ' αὐτοῦ Μαγώγας ὀνομασθέντας
[1, 6]	ἐπωνόμασεν, οἳ μάλιστα εὐδαιμόνησαν: Ἀρφαξάδης	δὲ	τοὺς νῦν Χαλδαίους καλουμένους Ἀρφαξαδαίους
[1, 10]	καὶ διέφυγον ἀδόξως ἀνέστρεψαν. (Ἅβραμος	δὲ	τοὺς τῶν Σοδομιτῶν σώσας αἰχμαλώτους,
[1, 10]	ὑποδέχεται βασιλεὺς αὐτὸν Μελχισεδέκ: σημαίνει	δὲ	τοῦτο βασιλεὺς δίκαιος: καὶ ἦν
[1, 19]	ὄνομα αὐτῷ Βηθὴλ θέμενος, σημαίνει	δὲ	τοῦτο θείαν ἑστίαν κατὰ τὴν
[1, 1]	ἄνθρωπος οὗτος Ἄδαμος ἐκλήθη: σημαίνει	δὲ	τοῦτο κατὰ γλῶτταν τὴν Ἑβραίων
[1, 20]	τε καλεῖν αὐτὸν Ἰσραῆλον, σημαίνει	δὲ	τοῦτο κατὰ τὴν Ἑβραίων γλῶτταν
[1, 1]	τῆς γυναικὸς Εὔα ἦν: σημαίνει	δὲ	τοῦτο πάντων μητέρα. (Φησὶ δὲ
[1, 3]	υἱὸς ἦν τοῦ Ἀδάμου: (Συνέβη	δὲ	τοῦτο τὸ πάθος κατὰ τὸ
[1, 11]	πατρὶ πλησιάζουσι προνοήσασαι λαθεῖν: ἐποίουν	δὲ	τοῦτο ὑπὲρ τοῦ μὴ τὸ
[1, 20]	ταῦτ' εἰπὸν ἀφανὲς γίνεται. ἡσθεὶς	δὲ	τούτοις Ἰάκωβος Φανουῆλον ὀνομάζει τὸν
[1, 2]	δὲ Ἰαράδης υἱὸς ἦν, ἐκ	δὲ	τούτου Μαρουῆλος, οὗ γίνεται παῖς
[1, 18]	λέγων, ὁπότε καὶ τελευτήσειε, πρὸ	δὲ	τούτου παρασχεῖν αὐτῷ βούλεσθαι τὸν
[1, 3]	κομιζομένῳ πρὸς τοὺς ἀποτροπιασμούς. μέμνηται	δὲ	τούτων καὶ Ἱερώνυμος ὁ Αἰγύπτιος
[1, 9]	αὐτοῖς φόρους τελοῦντες ὑπέμειναν, τῷ	δὲ	τρισκαιδεκάτῳ ἀπέστησαν, καὶ διαβαίνει στρατὸς
[1, 1]	ἁρμοδίως τῇ γῇ μηχανησάμενος. τῇ	δὲ	τρίτῃ ἵστησι τὴν γῆν ἀναχέας
[1, 6]	τῶν Ἰαφέθου παίδων κατοικεῖται: Γομάρου	δὲ	τριῶν υἱῶν γενομένων Ἀσχανάξης μὲν
[1, 19]	ἡμίσειαν Λαβάνου μὴ προεγνωκότος. τοὺς	δὲ	τύπους ἐπεφέρετο τῶν θεῶν ἡ
[1, 0]	μέν εἰσι παράλογοι περιπέτειαι, πολλαὶ	δὲ	τύχαι πολέμων καὶ στρατηγῶν ἀνδραγαθίαι
[1, 12]	ἐπιμέλειαν διαφεύγει τὰς ταλαιπωρίας. (Ἀνδρωθέντι	δὲ	τῷ παιδὶ γύναιον ἄγεται τὸ
[1, 4]	εὐπορίας ὑπολαμβάνοντες οὐκ ἐπείθοντο. προσετίθεσαν	δὲ	τῷ παρακούειν τῆς τοῦ θεοῦ
[1, 6]	ἐν τοῖς ἑξῆς ἐροῦμεν. (Σημᾷ	δὲ	τῷ τρίτῳ τῶν Νώχου υἱῶν
[1, 21]	καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ, φείδονται	δὲ	τῶν γυναικῶν. πράξαντες δὲ ταῦτα
[1, 15]	μὲν τὴν Ἀσσυρίαν κεκλῆσθαι, ἀπὸ	δὲ	τῶν δύο Ἰαφρᾶ τε καὶ
[1, 6]	τὸν μερισμὸν Ἑβραῖοι καλοῦσιν. Ἰούκτᾳ	δὲ	τῶν Ἑβέρου παίδων ἦσαν υἱοὶ
[1, 2]	ψαλτήρια καὶ κιθάρας ἐπενόησεν, Ἰουβῆλος	δὲ	τῶν ἐκ τῆς ἑτέρας γεγονότων
[1, 19]	ἀδελφῆς τῆς ἐμῆς υἱός, θυγατέρων	δὲ	τῶν ἐμῶν ἀνήρ, ξένος δὲ
[1, 19]	τὰ μέλανα τῶν γεννωμένων. πληθυόντων	δὲ	τῶν ἐπ' ὀνόματι τῷ Ἰακώβου
[1, 6]	Ῥούμας παλλακῆς αὐτῷ γεγόνασι. Βαθουήλῳ	δὲ	τῶν Ναχώρου γνησίων παίδων γίνεται
[1, 6]	ὡς ἀφ' αὑτῶν γεγονόσιν. ~(Ἦσαν	δὲ	τῶν Νώχου παίδων υἱοί, ὧν
[1, 0]	τὴν Ἑλλάδα φωνὴν μεταβαλεῖν, ὁ	δὲ	τῶν παρ' ἡμῖν ἀρχιερέων οὐδενὸς
[1, 10]	αὐτῷ προσδέχεται τὴν δόσιν. ὁ	δὲ	τῶν Σοδομιτῶν βασιλεὺς τὴν μὲν
[1, 6]	ἔτος πρὸς τοῖς ἑκατόν: Σημᾷ	δὲ	υἱὸς Ἀρφαξάδης ἦν μετὰ ἔτη
[1, 3]	γάρ ἐστιν ἡ ψυχή. σημανῶ	δὲ	ὑμῖν παῦλαν ἐσομένην τοξείᾳ τῇ
[1, 6]	αὐτοῦ Μαγώγας ὀνομασθέντας ᾤκισεν, Σκύθας	δὲ	ὑπ' αὐτῶν προσαγορευομένους. τῶν δὲ
[1, 19]	ἡδονὴν ὑπομενεῖν τὴν ἐκείνου, μισθὸν	δὲ	ὑπὲρ τούτου λαβεῖν ἀξιοῦντος τὸν
[1, 6]	νῦν Ἴβηρες καλοῦνται. καὶ Μεσχῆνοι	δὲ	ὑπὸ Μέσχου κτισθέντες Καππάδοκες μὲν
[1, 19]	άρχουσαν ἡμῖν συγγένειαν ἀνανεωσόμενος. ἡ	δὲ	ὑπὸ μνήμης, ὁποῖα φιλεῖ συντυγχάνειν
[1, 6]	Ἰούκταν καὶ Φάλεγον ἐγέννησεν: ἐκλήθη	δὲ	Φάλεγος, ἐπειδὴ κατὰ τὸν ἀποδασμὸν
[1, 19]	τῆς φερούσης αὐτὴν καμήλου: ἐκαθέζετο	δὲ	φάσκουσα τὴν κατὰ φύσιν κάθαρσιν
[1, 15]	ὁ πολυίστωρ λέγων οὕτως: Κλεόδημος	δέ	φησιν ὁ προφήτης ὁ καὶ
[1, 8]	τοῦ ξένου τὴν γυναῖκα. ὁ	δὲ	φοβηθεὶς ἠρώτα τὴν Σάρραν, τίς
[1, 19]	Ἰούδας, εὐχαριστίαν τοῦτο δηλοῖ. Ῥαχήλα	δὲ	φοβουμένη, μὴ διὰ τὴν εὐτεκνίαν
[1, 18]	γένος, δουλεύσειν δὲ τἀδελφῷ. (Ἰάκωβον	δὲ	φοβούμενον τὸν ἀδελφὸν τιμωρίαν βουλόμενον
[1, 3]	ἀνέγραψεν ὁ Ἰουδαίων νομοθέτης. (Νῶχος	δὲ	φοβούμενος, μὴ καθ' ἕκαστον ἔτος
[1, 12]	ὅρκον, ὃ Βηρσουβαὶ καλοῦσιν: ὅρκιον	δὲ	φρέαρ λέγοιτ' ἄν. οὕτω δ'
[1, 6]	ἕως Αἰγύπτου γῆν κατέσχον, μόνου	δὲ	Φυλιστίνου τὴν ἐπωνυμίαν ἡ χώρα
[1, 0]	μὲν ἰδέαν παιδείας ἠγαπηκώς, διαφερόντως	δὲ	χαίρων ἐμπειρίαις πραγμάτων, ἅτε δὴ
[1, 6]	ἄλλοις παισὶν εὐδαιμονίαν εὔχεται, τῷ	δὲ	Χαμᾷ διὰ τὴν συγγένειαν αὐτῷ
[1, 6]	ἐπὶ παντὸς τηρεῖ σχήματος. (Οἱ	δὲ	Χάμου παῖδες τὴν ἀπὸ Συρίας
[1, 0]	παιδείας τὸ μέρος ὁρμῶσιν, ἄλλοι	δὲ	χάριν ἐκείνοις φέροντες, περὶ ὧν
[1, 6]	ἀντὶ τοῦ θῆτα μεταβαλόντων. Χέθιμος	δὲ	Χέθιμα τὴν νῆσον ἔσχε, Κύπρος
[1, 6]	κατέλιπε, Σαβαίους δὲ Σαβαῖος: Ναβρώδης	δὲ	Χούσου υἱὸς ὑπομείνας παρὰ Βαβυλωνίοις
[1, 0]	ταῦτα γραφῇ δηλούσῃ περιλαβεῖν: πολλοὺς	δὲ	χρησίμων μέγεθος πραγμάτων ἐν ἀγνοίᾳ
[1, 8]	αὐτοῦ Ἁβράμου οἴκησις λεγομένη. ~(Λιμοῦ	δὲ	χρόνοις ὕστερον τὴν Ἰουδαίαν καταλαβόντος
[1, 7]	Χαλδαίων λεγομένης. μετ' οὐ πολὺν	δὲ	χρόνον μεταναστὰς καὶ ἀπὸ ταύτης
[1, 18]	τῶν γυναικῶν σιγᾶν ἔκρινε. (Γηραιὸς	δὲ	ὢν καὶ τὰς ὄψεις εἰς
[1, 14]	χοῦν αὐτῆς τὸν τάφον, Ἁβράμου	δὲ	ὠνησαμένου τὸ χωρίον σίκλων τετρακοσίων
[1, 18]	βουληθέντος φιλονικεῖν ἔδοξαν κεκρατηκέναι. ὑποχωρήσας	δὲ	ὤρυσσεν ἕτερον, καὶ βιασαμένων ἄλλων
[1, 13]	συνώδευσαν οἱ οἰκέται, τῇ τρίτῃ	δὲ	ὡς κάτοπτον ἦν αὐτῷ τὸ
[1, 16]	ὀρθῶς εἰκάζειν αὐτὸν εἶπεν, ἐπεμέμφετο	δὲ	ὡς μικρολόγους ὑπειληφότα: πάντων γὰρ
[1, 15]	τὴν Ἐρυθρὰν καθήκει θάλασσαν. λέγεται	δέ,	ὡς οὗτος ὁ Ἑώφρην στρατεύσας
[1, 19]	τε εἶναι τὴν αἰτίαν τῆς	ἐνθάδε	παρουσίας κατὰ τὴν τῆς μητρὸς
[1, 21]	ἐπεὶ κατὰ τὴν Ἐφραθηνὴν γίνεται,	ἐνθάδε	Ῥαχήλαν ἐκ τοκετοῦ θανοῦσαν θάπτει
[1, 16]	τῶν δ' ἐκτρεπομένων ὡς χρῃζουσῶν	οἴκαδε	κομίζειν, ἀλλ' οὐκ ἐκείνῳ παρασχεῖν,
[1, 19]	συγχωροῦντος ἑπτὰ ἐτῶν χρόνον συντίθεται:	τοσάδε	γὰρ αὐτῷ κέκριται θητεῦσαι τῷ
[1, 0]	~Προοίμιον περὶ τῆς ὅλης πραγματείας.	Τάδε	ἔνεστιν ἐν τῇ πρώτῃ τῶν
[1, 0]	καὶ τοὺς μὴ ταῦτα φρονοῦντας	μηδὲ	μὴν πιστεύοντας ἀπαραιτήτως ἐκόλασε. πρὸς
[1, 19]	ἐκείνοις ἀξιωθέντα: καὶ ταῦτα ἃ	μηδὲ	οἱ πολεμήσαντες τοὺς ἐχθροὺς ἔδρασαν
[1, 2]	διαφυγεῖν τοὺς ἀνθρώπους τὰ ηὑρημένα	μηδὲ	πρὶν εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν φθαρῆναι,
[1, 18]	τὸν γάμον ἐξουσίας κύριον καὶ	μηδὲ	τῷ πατρὶ συμβουλευσάμενος: οὐδὲ γὰρ
[1, 13]	τῆς τοῦ παιδὸς σφαγῆς, ἀλλὰ	μηδὲ	τῶν οἰκετῶν τινι δηλώσας, ἐκωλύετο
[1, 20]	μηδέποτε τὸ γένος ἐκλείψειν αὐτοῦ,	μηδὲ	ὑπέρτερον ἀνθρώπων τινὰ τῆς ἰσχύος
[1, 3]	γὰρ εἶναι τὴν ἀρχὴν αὐτοῖς	μηδὲ	χαρίσασθαι τὸ ζῆν ἢ δόντα
[1, 21]	κόρης ἀδελφοὶ συντίθενται πρὸς ἀλλήλους	τοιάνδε	τινὰ πρᾶξιν: οὔσης ἑορτῆς καὶ
[1, 12]	γύναιον ἄγεται τὸ γένος Αἰγύπτιον,	ἐνθένδε	ἦν καὶ αὐτὴ τὸ ἀρχαῖον,
[1, 18]	καὶ μηδὲ τῷ πατρὶ συμβουλευσάμενος:	οὐδὲ	γὰρ ἂν ἐπέτρεψεν Ἴσακος ἐπ'
[1, 16]	ἐκ τῆς περὶ αὐτὴν ἀρετῆς:	οὐδὲ	γὰρ ἔσεσθαι βαρὺς μισθόν τε
[1, 1]	πρὸς τὸ θῆλυ καὶ συνδιαίτησιν,	οὐδὲ	γὰρ ἦν, ξενιζόμενον δ' ἐπὶ
[1, 0]	ὑπολαβεῖν καὶ νῦν εἶναι φιλομαθεῖς:	οὐδὲ	γὰρ πᾶσαν ἐκεῖνος ἔφθη λαβεῖν
[1, 13]	τοὺς λόγους καὶ φήσας, ὡς	οὐδὲ	γεγονέναι τὴν ἀρχὴν ἦν δίκαιος,
[1, 20]	τούτου βρώσεως καὶ δι' ἐκεῖνον	οὐδὲ	ἡμῖν ἐστιν ἐδώδιμον. (Πλησίον δ'
[1, 13]	αὐτῷ προστάξαι τοῦ παιδὸς ἔλεγεν,	οὐδὲ	οὗ πατέρα ἐποίησεν αὐτὸς ἀφελέσθαι
[1, 4]	πύργον ᾠκοδόμουν οὐδὲν ἀπολείποντες σπουδῆς	οὐδὲ	πρὸς τὸ ἔργον ὀκνηρῶς ἔχοντες:
[1, 19]	γυναικῶν ἃς ἔγημας αἰδῶ ποιησάμενος,	οὐδὲ	τέκνων ὧν εἰμι πάππος φροντίσας,
[1, 3]	ἀνεχώρησε πρὸς τὸ θεῖον, ὅθεν	οὐδὲ	τελευτὴν αὐτοῦ ἀναγεγράφασι. Μαθουσάλας δὲ
[1, 0]	ἱστορίας συγγράφειν βουλομένοις οὐ μίαν	οὐδὲ	τὴν αὐτὴν ὁρῶ τῆς σπουδῆς
[1, 19]	δὲ οὐχ ὑπὸ τῆς συγγενείας	οὐδὲ	τῆς διὰ ταύτην εὐνοίας, ἀλλ'
[1, 16]	αὐτῷ τεξομένην γνησίους. ἡ δὲ	οὐδὲ	τούτων ἐφθόνησεν αὐτῷ βουλομένῳ μαθεῖν,
[1, 0]	ἀλλ' ἐπειδὴ μείζων ἦν ἡ	τοῦδε	τοῦ λόγου περιβολή, κατ' αὐτὸν
[1, 6]	μόνου κατοικήσαντος ἐν Λιβύῃ καὶ	ὧδε	τὴν χώραν ἀπ' αὐτοῦ καλέσαντος,
[1, 3]	τοῦτον μὲν τῆς δικαιοσύνης ἠγάπησε,	κατεδίκαζε	δ' οὐκ ἐκείνων μόνων τῆς
[1, 1]	ἀδικίαν ὑπεχώρει, τὸν δὲ θεὸν	ἐξένιζε	τὸ πραττόμενον καὶ τὴν αἰτίαν
[1, 2]	τὸν ἐκείνου φόνον πεφευγότος, παιδοποιίας	ἐφρόντιζε,	καὶ δεινὸς εἶχεν αὐτὸν γενέσεως
[1, 18]	καί μοι παῖδα τοῦτον εὐμενὴς	σῶζε	καὶ παντὸς ἀπαθῆ κακοῦ διαφύλαττε
[1, 8]	ταῦτ' ἐφοίτησεν εἰς Αἴγυπτον, ὅθεν	ἦλθε	καὶ εἰς τοὺς Ἕλληνας. (Ὡς
[1, 19]	τὸ ὄναρ, ἐπεὶ πρὸς αὐτὸν	ἦλθε	πεισθείς, ἤρξατο κατηγορεῖν αὐτοῦ προφέρων,
[1, 3]	εὑρὼν ἔτι λιμναζομένην πρὸς Νῶχον	ἐπανῆλθε.	μετὰ δὲ ἡμέρας ἑπτὰ περιστερὰν
[1, 10]	ἅμα περὶ Λώτου τοῦ συγγενοῦς	εἰσῆλθε	καὶ οἶκτος περὶ τῶν Σοδομιτῶν
[1, 3]	ἄλλοις ζῴοις ἅπασι πρὸς ἃ	βούλεσθε	καὶ τὰς ὀρέξεις ἔχετε. δεσπότας
[1, 13]	καταριθμησάμενος, ὡς πολεμίων τε κρείττονα	ποιήσειε	καὶ τὴν παροῦσαν εὐδαιμονίαν ἐκ
[1, 19]	αὐτῷ τὸν θεὸν πρὸς ὅτι	θελήσειε	συλλαμβανόμενον ὑπισχνεῖτο τῶν τεχθησομένων αὐτῷ
[1, 13]	καὶ τῆς τοῦ τέκνου σωτηρίας	προτιμήσειε	τὸ τῷ θεῷ κεχαρισμένον. (Ἅβραμος
[1, 8]	καὶ πεῖσαι λέγων περὶ ὧν	ἐπιχειρήσειε	διδάσκειν, τήν τε ἀριθμητικὴν αὐτοῖς
[1, 18]	μὲν εἶναι λέγων, ὁπότε καὶ	τελευτήσειε,	πρὸ δὲ τούτου παρασχεῖν αὐτῷ
[1, 18]	καλεῖται: μάχην ἄν τις αὐτὸ	φήσειε:	τὸ δ' ἕτερον Σύαιναν: ἔχθραν
[1, 19]	συζεύξας αὐτῷ τὰς θυγατέρας ἐπιτάγμασιν	ἐκτρυχώσειε	χαλεποῖς, εἴκοσιν ἐτῶν ἀριθμὸν ἐν
[1, 21]	τὴν κόρην. ὁ δὲ πεισθεὶς	ἧκε	πρὸς τὸν Ἰάκωβον δεόμενος τῷ
[1, 2]	δὲ θεὸς συνεὶς τὸ ἔργον	ἧκε	πρὸς τὸν Κάιν περὶ τἀδελφοῦ
[1, 0]	περὶ ὧν τὴν ἀναγραφὴν εἶναι	συμβέβηκε,	τὸν εἰς αὐτὴν πόνον καὶ
[1, 6]	ἣν αὐτὴν καὶ Ἀφρικὴν προσαγορεύεσθαι	συμβέβηκε.	Χαναναῖος δὲ τέταρτος ὢν Χάμου
[1, 7]	καὶ τοῦ μνησθῆναι πλέον τι	πεποίηκε:	βιβλίον γὰρ περὶ αὐτοῦ συνταξάμενος
[1, 1]	βάθους τὰ δὲ δι' ἀέρος	ἀνῆκε	συνδησάμενος αὐτὰ κοινωνίᾳ καὶ μίξει
[1, 16]	ἦν: ἀλλ' ὁ μὲν ἤδη	τέθνηκε,	Λάβανος δὲ ἀδελφός ἐστιν ἡμέτερος
[1, 0]	δυνάμει πρεπούσας ἀεὶ τὰς πράξεις	ἀνατέθεικε	πάσης καθαρὸν τὸν περὶ αὐτοῦ
[1, 19]	πατρίους ὄντας νόμιμον ἦν, συνανελομένη	συναπεδίδρασκε	μετὰ τῆς ἀδελφῆς οἵ τε
[1, 18]	καὶ πᾶσιν ἔργοις εὐδοκιμήσειν αὐτὸν	ἔφασκε	καὶ καρπώσεσθαι τὴν ἐπ' αὐτοῖς
[1, 19]	τε γὰρ αὐτὸν ἐπιμελητὴν καταστήσειν	ἔφασκε	καὶ προνομῆς ἀντὶ τούτων ἀξιώσειν,
[1, 2]	θεὸν ἀμηχανεῖν μὲν καὶ αὐτὸς	ἔφασκε	τὸ πρῶτον ἐπὶ τἀδελφῷ μὴ
[1, 19]	γενόμενα καίπερ ὄντα χαλεπὰ κουφότερα	ἔφασκε,	χείρω δὲ τὰ μετὰ τοὺς
[1, 6]	παρακειμένης αὐτῷ χώρας Φούτης λεγομένης.	μετέβαλε	δὲ ὃ νῦν αὐτῇ ἐστιν
[1, 3]	εἴκοσιν, εἰς θάλασσαν τὴν ἤπειρον	μετέβαλε.	καὶ οἱ μὲν οὕτως ἀφανίζονται
[1, 10]	καὶ τρυγόνα καὶ περιστερὰν κελεύσαντος	διεῖλε,	τῶν ὀρνέων οὐδὲν διελών. εἶτα
[1, 1]	φυτά τε καὶ σπέρματα γῆθεν	ἀνέτειλε.	τῇ τετάρτῃ δὲ διακοσμεῖ τὸν
[1, 18]	καὶ βεβαίωσον καὶ μὴ περιίδῃς	με	διὰ τὴν παροῦσαν ἀσθένειαν, δι'
[1, 0]	πόθῳ τῆς ἱστορίας ἐπ' αὐτήν	με	προύτρεπον, καὶ μάλιστα δὴ πάντων
[1, 3]	εὐσέβειαν καὶ ἀρετήν, τούτοις ἐξεβιάσαντό	με	ταύτην αὐτοῖς ἐπιθεῖναι τὴν δίκην.
[1, 18]	ἐμῷ μεγάλην ἰσχὺν προύθηκας ἀγαθῶν	κἀμὲ	τῶν παρόντων ἠξίωσας καὶ τοῖς
[1, 19]	σαυτοῦ καὶ ἧς ἔχεις πρὸς	ἐμὲ	συγγενείας οὔτε γυναικῶν ἃς ἔγημας
[1, 4]	πρὸς τὸ ἔργον ὀκνηρῶς ἔχοντες:	ἐλάμβανε	δὲ θᾶττον ὕψος ἢ προσεδόκησεν
[1, 19]	ἂν ἐξ ὧν πρὸς εὔκλειαν	προσελάμβανε.	Ῥουβήλου δὲ τοῦ πρεσβυτάτου τῶν
[1, 18]	ὄνομα. (Ἰσάκῳ μὲν οὖν ἀκμάζειν	συνέβαινε	τὴν ἰσχὺν ὑπὸ μεγέθους πραγμάτων,
[1, 8]	δ' ἧκον εἰς τὴν Αἴγυπτον,	ἀπέβαινε	τῷ Ἁβράμῳ καθὼς ὑπενόησε: τὸ
[1, 16]	μαθεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸ γένος	ἀπεσήμαινε	καὶ Ῥεβέκκα μέν, φησίν, ἐγὼ
[1, 19]	χρόνον, ἔτη δ' ἐστὶν εἴκοσιν,	ἐποίμαινε	τῷ πενθερῷ: μετὰ τὸν δ'
[1, 8]	κενοὺς καὶ μηδὲν ἔχοντας ἀληθὲς	ἀπέφαινε.	θαυμασθεὶς οὖν ὑπ' αὐτῶν ἐν
[1, 10]	μὲν ἐν ταῖς κοίταις ὄντας	ἀπέκτεινε	μηδ' ἐπίνοιαν τῆς συμφορᾶς ἔχοντας,
[1, 18]	κελεύων ἀφίστασθαι τῶν γυναικῶν σιγᾶν	ἔκρινε.	(Γηραιὸς δὲ ὢν καὶ τὰς
[1, 11]	τὴν οἰκίαν εὑρεῖν, Σοδομιτῶν δὲ	κατέκρινε	πάνδημον ὄλεθρον. Λῶτος δὲ τοῦ
[1, 16]	εἰς ταύτην ἐμπεσεῖν, ὃ δὴ	γέγονε.	γάμον οὖν ὑπὸ θείας μνηστευόμενον
[1, 0]	πολλὴν εἶχεν ἄδειαν ψευδῶν πλασμάτων:	γέγονε	γὰρ πρὸ ἐτῶν δισχιλίων, ἐφ'
[1, 13]	τῆς τιμῆς ἀνθ' ὧν εὐμενὴς	γέγονέ	μοι παραστάτης καὶ σύμμαχος νῦν
[1, 6]	Φυλιστίνου τὴν ἐπωνυμίαν ἡ χώρα	διεφύλαξε:	Παλαιστίνην γὰρ οἱ Ἕλληνες αὐτοῦ
[1, 3]	ἄλλην διοίκησιν τὸν πρῶτον κόσμον	διεφύλαξε:	τὴν δ' ἐπομβρίαν ἄρξασθαί φησιν
[1, 10]	ἅπασαν ἀπὸ Σιδῶνος μέχρι Αἰγύπτου,	προσέταξέ	τε βουλόμενος τὸ ἀπ' αὐτοῦ
[1, 3]	ἠνυκότι πεντήκοντα καὶ ἐνακοσίοις ἔτεσιν	ἦρξε	τῶν πραγμάτων. ταῦτα συναγόμενα τὰ
[1, 19]	ποιεῖν ὁ τῆς κόρης ἔρως	ἐπέτρεπε,	καὶ διελθούσης ἄλλης ἑπταετίας τὴν
[1, 20]	θεῷ τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας	ἐπέτρεπε	καὶ πρόνοιαν εἶχεν ἐκ τῶν
[1, 0]	περὶ τῆς τοῦ κόσμου κατασκευῆς	εἶπε	Μωυσῆς: ταῦτα δ' ἐν ταῖς
[1, 1]	ἡμέρα, Μωυσῆς δ' αὐτὴν μίαν	εἶπε:	τὴν δὲ αἰτίαν ἱκανὸς μέν
[1, 7]	ᾗ κατῴκησε καὶ τοῖς ἀπογόνοις	κατέλιπε	δεινὸς ὢν συνεῖναί τε περὶ
[1, 7]	βιβλίον γὰρ περὶ αὐτοῦ συνταξάμενος	κατέλιπε.	Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ἐν
[1, 6]	τῶν ἑσπερίων οἰκίσας ἐπωνύμους αὐτῷ	κατέλιπε,	Σαβαίους δὲ Σαβαῖος: Ναβρώδης δὲ
[1, 16]	τὸν θεὸν μάρτυρα τῶν ἐσομένων.	ἔπεμπε	δὲ καὶ δῶρα τοῖς ἐκεῖ
[1, 20]	τοὺς σὺν αὑτῷ τοὺς μὲν	προύπεμπε,	τοὺς δὲ λειπομένους ἆσσον ἐκέλευσεν
[1, 13]	πάλιν τούτῳ δοκοῦν ἀποτίθεμαί σε,	φέρε	γενναίως τὴν καθιέρωσιν: τῷ θεῷ
[1, 18]	τὸ εἶναι δίδυμος τούτῳ μόνῳ	διέφερε,	καὶ φοβηθεὶς μὴ πρὶν γενέσθαι
[1, 0]	ὅσα δ' ἐξ εὐθείας λέγεσθαι	συνέφερε,	ταῦτα ῥητῶς ἐμφανίζοντος. τοῖς μέντοι
[1, 18]	παροξύνῃ τὸν πατέρα ποιήσασθαι ταύτας,	προσέφερε	τῷ πατρὶ τὸ δεῖπνον. καὶ
[1, 4]	παρορμᾶν, ἵνα διαιρεθέντες εὐεπιχειρητότεροι γένωνται.	(Ἐξῆρέ	τε αὐτοὺς πρός τε ὕβριν
[1, 16]	ἐμῆς παρθενίας ἐπιμελόμενος. τούτων ἀκροασάμενος	ἔχαιρέ	τε τοῖς γεγονόσι καὶ τοῖς
[1, 19]	τοιούτους λόγους. Ἰάκωβε, πατρὸς ὄντα	σε	ἀγαθοῦ καὶ πάππου δόξαν ἀρετῆς
[1, 13]	ὦ παῖ, μυρίαις εὐχαῖς αἰτησάμενός	σε	γενέσθαι μοι παρὰ τοῦ θεοῦ,
[1, 10]	φησί, μισθοὺς οὓς ἄξιόν ἐστίν	σε	ἐπὶ τοιαύταις εὐπραγίαις κομίζεσθαι. τοῦ
[1, 19]	καὶ φησίν: ἀλλ' ἐμοὶ πρὸς	σὲ	καὶ πατέρα τὸν σόν, εἴπερ
[1, 19]	ὧν οὐχ ἥττω μοῖραν εἰς	σὲ	καταθήσομαι: θαρρῶν οὖν καὶ ταύτην
[1, 13]	νόμῳ θυσίας προπεμπόμενος, ἄξιον οἶμαί	σε	κρίναντος αὐτοῦ μήτε νόσῳ μήτε
[1, 13]	κηδεμόνα καὶ γηρωκόμον, διὸ καὶ	σὲ	μάλιστα ἀνετρεφόμην, τὸν θεὸν ἀντὶ
[1, 19]	κρείττονα: καὶ γὰρ ἄφθονος ἐκδέξεταί	σε	μεγάλων ἀγαθῶν παρουσία πρὸς τὸ
[1, 13]	τὴν καθιέρωσιν: τῷ θεῷ γάρ	σε	παραχωρῶ ταύτης ἀξιώσαντι παρ' ἡμῶν
[1, 13]	μᾶλλον εὐδαιμονήσειν ᾤμην, ὡς εἰ	σέ	τ' ἴδοιμι ἠνδρωμένον καὶ τελευτῶν
[1, 19]	δὲ τῆς ἐμῆς, φησίν, ἀποδημίας	σέ	τε καὶ τὸν θεὸν ποιούμενος
[1, 13]	καὶ πάλιν τούτῳ δοκοῦν ἀποτίθεμαί	σε,	φέρε γενναίως τὴν καθιέρωσιν: τῷ
[1, 19]	κριτῇ: ὑπὲρ γὰρ ἧς ἐχρῆν	σε	χάριν ἡμῖν ἔχειν καὶ φυλαχθείσης
[1, 19]	γὰρ τῆς παιδὸς ἔρως αὐτὸν	ἠνάγκασε	ποιήσασθαι τοὺς περὶ τούτου λόγους.
[1, 0]	φρονοῦντας μηδὲ μὴν πιστεύοντας ἀπαραιτήτως	ἐκόλασε.	πρὸς ταύτην οὖν τὴν ὑπόθεσιν
[1, 1]	κοιμωμένου πλευρὰν ἐξελὼν ἐξ αὐτῆς	ἔπλασε	γυναῖκα. καὶ ὁ Ἄδαμος προσαχθεῖσαν
[1, 1]	ταύτῃ δὲ καὶ τὸν ἄνθρωπον	ἔπλασε.	καὶ τὸν κόσμον ἓξ ταῖς
[1, 12]	τοῦ θεοῦ προείρητο, ὃν Ἴσακον	ὠνόμασε:	τοῦτο γέλωτα σημαίνει: διὰ μέντοι
[1, 21]	τὸ ἐξ αὐτῆς παιδίον Βενιαμὶν	ἐκάλεσε	διὰ τὴν ἐπ' αὐτῷ γενομένην
[1, 7]	αὐτόθι βωμὸν ᾠκοδόμησε καὶ θυσίαν	ἐτέλεσε	τῷ θεῷ. (Μνημονεύει δὲ τοῦ
[1, 19]	δὲ ὁ θεὸς ἐπιστὰς αὐτῷ	παρῄνεσε	λαβόντι τὸν γαμβρὸν καὶ τὰς
[1, 10]	μέντοι Σολυμᾶ ὕστερον ἐκάλεσεν Ἱεροσόλυμα.	ἐχορήγησε	δὲ οὗτος ὁ Μελχισεδὲκ τῷ
[1, 6]	τοῦ καρποῦ τελεσφορηθέντος καθ' ὥραν	ἐτρύγησε	καὶ παρῆν εἰς χρῆσιν ὁ
[1, 1]	σύρεσθαι κατὰ τῆς γῆς ἰλυσπώμενον	ἐποίησε.	καὶ ὁ μὲν θεὸς ταῦτα
[1, 2]	μείζονα, τοῦτο ταῖς ἑαυτοῦ γυναιξὶν	ἐποίησε	φανερόν. ἔτι δὲ ζῶντος Ἀδάμου
[1, 2]	ὁμομήτριος δ' ἦν αὐτῷ, μουσικὴν	ἤσκησε	καὶ ψαλτήρια καὶ κιθάρας ἐπενόησεν,
[1, 7]	τὴν Χαναναίαν μετελθεῖν, ἐν ᾗ	κατῴκησε	καὶ τοῖς ἀπογόνοις κατέλιπε δεινὸς
[1, 7]	Χαναναίαν λεγομένην νῦν δὲ Ἰουδαίαν	μετῴκησε	καὶ οἱ ἀπ' ἐκείνου πληθύσαντες,
[1, 2]	αὐτοῦ τιμωρήσεσθαι κατὰ τὴν ἑβδόμην	ἠπείλησε	γενεάν, καὶ τῆς γῆς αὐτὸν
[1, 10]	θεραπαινὶς ἐξυβρίζειν εἰς τὴν Σάρραν	ἐτόλμησε	βασιλίζουσα, ὡς τῆς ἡγεμονίας περιστησομένης
[1, 7]	γῆν, ἱδρυθείς τε αὐτόθι βωμὸν	ᾠκοδόμησε	καὶ θυσίαν ἐτέλεσε τῷ θεῷ.
[1, 6]	ἔτος> καὶ ἑκατοστὸν ἤδη γεγονὼς	ἐγέννησε:	Σερούγῳ δὲ Ναχώρης τίκτεται περὶ
[1, 3]	πέμπτον ἑξηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν γενόμενος	ἐγέννησε.	τοῦτον εἰς ἐννέα καὶ ἑξήκοντα
[1, 0]	ταύτης ἀπολαῦσαι τῆς ὠφελείας οὐκ	ἐφθόνησε	πάντως ἀντειπὼν ἄν, εἰ μὴ
[1, 2]	μόνον ἀποβλέπων γῆν τε ἀροῦν	ἐπενόησε	πρῶτος καὶ κτείνει δὲ τὸν
[1, 8]	ὁ βασιλεὺς αὐτὸν ἀνέλῃ, τέχνην	ἐπενόησε	τοιαύτην: ἀδελφὸς αὐτῆς εἶναι προσεποιήσατο
[1, 8]	Αἴγυπτον, ἀπέβαινε τῷ Ἁβράμῳ καθὼς	ὑπενόησε:	τὸ γὰρ κάλλος ἐξεβοήθη τῆς
[1, 0]	τήν τε φύσιν ἀξίως αὐτοῦ	κατενόησε	καὶ τῇ δυνάμει πρεπούσας ἀεὶ
[1, 3]	θεὸς τοῦτον μὲν τῆς δικαιοσύνης	ἠγάπησε,	κατεδίκαζε δ' οὐκ ἐκείνων μόνων
[1, 3]	καὶ ἑξήκοντα πρὸς τοῖς τριακοσίοις	ἀνεχώρησε	πρὸς τὸ θεῖον, ὅθεν οὐδὲ
[1, 3]	τέκνων καὶ τῶν τούτοις συνοικουσῶν	ἐξεχώρησε	τῆς γῆς. (Ὁ δὲ θεὸς
[1, 12]	τῆς Ἰσμαήλου σωτηρίας. ἡ δ'	ἐθάρσησε	τοῖς προκατηγγελμένοις καὶ συμβαλοῦσα ποιμέσι
[1, 1]	Ἄδαμον οἷς αὐτὴν ὁ ὄφις	ἐξηπάτησε	τούτοις παρακρουσαμένη συμφοραῖς περιέβαλεν. ἀφείλετο
[1, 10]	συγγενῆ Λῶτον ἀνέζευξεν μετὰ εἰρήνης.	ἀπήντησε	δὲ αὐτῷ ὁ τῶν Σοδομιτῶν
[1, 16]	ἄλλα μοι κατὰ τὴν ὁδὸν	ἀπήντησε	καὶ τὴν παῖδα καὶ τὸν
[1, 6]	Σαβάκτας Σαβακτηνούς: Ῥάμος δὲ Ῥαμαίους	ᾤκισε	καὶ δύο παῖδας ἔσχεν, ὧν
[1, 3]	μῆνα πρῶτον ἐπὶ ταῖς ἑορταῖς	ὥρισε	κατὰ τοῦτον ἐξ Αἰγύπτου τοὺς
[1, 1]	τούτου κατανοήσας τὴν ὅλην ὕλην	διεχώρισε	τό τε φῶς καὶ τὸ
[1, 6]	Αἰγυπτίους ἅπαντες οἱ ταύτῃ καλοῦμεν.	ἔκτισε	δὲ καὶ Φούδης τὴν Λιβύην
[1, 6]	καλουμένους, Γομαρεῖς δὲ λεγομένους, Γόμαρος	ἔκτισε.	Μαγώγης δὲ τοὺς ἀπ' αὐτοῦ
[1, 6]	καλοῦσι, Λούδους δὲ τότε, Λούδας	ἔκτισε.	τῶν δὲ Ἀράμου παίδων τεσσάρων
[1, 12]	ὡς πεισομένης τι τῶν αἰσχρῶν	ἐκέλευσε	δεδιέναι, θεὸν γὰρ αὐτοῦ κήδεσθαι,
[1, 21]	τοὺς υἱοὺς ὁ θεὸς παραστὰς	ἐκέλευσε	θαρρεῖν, ἁγνίσαντι δὲ τὰς σκηνὰς
[1, 20]	τῆς ἰσχύος ἔσεσθαι τῆς ἐκείνου.	ἐκέλευσέ	τε καλεῖν αὐτὸν Ἰσραῆλον, σημαίνει
[1, 4]	πλήθει, πάλιν ὁ θεὸς αὐτοῖς	συνεβούλευσε	ποιεῖσθαι τὴν ἀποικίαν: οἱ δὲ
[1, 11]	Σοδομίταις καὶ τὸν θεὸν ἀναστὰς	ἱκέτευσε	παρακαλῶν, μὴ τοὺς δικαίους καὶ
[1, 17]	ἀξίως ὑπὸ τοῦ θεοῦ τετιμημένος.	ἐβίωσε	δὲ τὸν πάντα χρόνον ἐτῶν
[1, 3]	ὃς ἐνακόσια καὶ τριάκοντα ἔτη	ἐβίωσε.	Σῆθος δὲ κατὰ πέμπτον καὶ
[1, 1]	τῶν ἄλλων διακρίνας κατ' αὐτὸν	ἠξίωσε	τετάχθαι, κρύσταλλόν τε περιπήξας αὐτῷ
[1, 6]	ἔχοντος καὶ ἑκατοστόν, ὃν Ἀρφάξαδος	ἐτέκνωσε	κατὰ πέμπτον καὶ τριακοστὸν ἔτος
[1, 1]	δὲ τὸν κῆπον εἰσαγαγόντα τόν	τε	Ἄδαμον καὶ τὴν γυναῖκα κελεῦσαι
[1, 1]	ζῴων ἁπάντων ὄφις συνδιαιτώμενος τῷ	τε	Ἀδάμῳ καὶ τῇ γυναικὶ φθονερῶς
[1, 19]	γνωρισθεὶς ὑπὸ τοῦ μήτρωος αὐτός	τε	ἀδεὴς ἦν ἐν φίλοις γενόμενος
[1, 16]	κατὰ γὰρ θεοῦ βούλησιν τά	τε	ἄλλα μοι κατὰ τὴν ὁδὸν
[1, 3]	ταῖς τούτων γυναιξὶν ἀνέβη, τά	τε	ἄλλα ὅσα πρὸς τὰς χρείας
[1, 2]	βίος αὐτῷ: Κάις δὲ τά	τε	ἄλλα πονηρότατος ἦν καὶ πρὸς
[1, 13]	τοιούτων ἀγαθῶν ἐπαγγελίας ἀκηκοότες ἠσπάζοντό	τε	ἀλλήλους καὶ θύσαντες ἀπενόστησαν πρὸς
[1, 10]	θεοῦ θαρσεῖν αὐτὸν παρακελευομένου τοῖς	τε	ἄλλοις ἅπασιν ὡς ἐπ' ἀγαθοῖς
[1, 10]	ἀκούσαντι τὴν συμφορὰν αὐτῶν φόβος	τε	ἅμα περὶ Λώτου τοῦ συγγενοῦς
[1, 11]	καὶ μεγέθει χρημάτων ὑπερφρονοῦντες εἴς	τε	ἀνθρώπους ἦσαν ὑβρισταὶ καὶ πρὸς
[1, 11]	τὸ ὀλίγον. ἐνταῦθα τοίνυν ὑπό	τε	ἀνθρώπων ἐρημίας καὶ τροφῆς ἀπορίας
[1, 10]	τοῦ Ἰσμαήλου, εἰ ζήσεται, πολυχρόνιόν	τε	ἀπεσήμαινεν ὁ θεὸς καὶ μεγάλων
[1, 20]	τὸ νεῦρον τὸ πλατὺ αὐτός	τε	ἀπέχεται τῆς τούτου βρώσεως καὶ
[1, 8]	συνῆν Αἰγυπτίων τοῖς λογιωτάτοις τήν	τε	ἀρετὴν αὐτῷ καὶ τὴν ἐπ'
[1, 8]	περὶ ὧν ἐπιχειρήσειε διδάσκειν, τήν	τε	ἀριθμητικὴν αὐτοῖς χαρίζεται καὶ τὰ
[1, 2]	τὸ κερδαίνειν μόνον ἀποβλέπων γῆν	τε	ἀροῦν ἐπενόησε πρῶτος καὶ κτείνει
[1, 16]	συντελεῖσθαι, ἐν ἐκείναις εὑρεθῆναι γνωρισθῆναι	τε	αὐτὴν τῶν μὲν ἄλλων αἰτοῦντι
[1, 7]	τὴν Χαναναίαν ἔσχε γῆν, ἱδρυθείς	τε	αὐτόθι βωμὸν ᾠκοδόμησε καὶ θυσίαν
[1, 1]	ῥᾴστης τοῖς ἀμυνομένοις ἐσομένης, ποδῶν	τε	αὐτὸν ἀποστερήσας σύρεσθαι κατὰ τῆς
[1, 16]	μετὰ τὸ δεῖπνόν φησι πρός	τε	αὐτὸν καὶ τὴν μητέρα τῆς
[1, 8]	ἐνυβρίσαι κατ' ἐπιθυμίαν ὡρμημένος: δωρεῖταί	τε	αὐτὸν πολλοῖς χρήμασι, καὶ συνῆν
[1, 4]	ἵνα διαιρεθέντες εὐεπιχειρητότεροι γένωνται. (Ἐξῆρέ	τε	αὐτοὺς πρός τε ὕβριν τοῦ
[1, 6]	τοιοῦτος αὐτῶν τύπος, ἀλλ' ἕν	τε	αὐτῶν σχῆμα καὶ τελευτὴ μία,
[1, 1]	ἀνέπεισεν αὐτῷ χρήσασθαι. καὶ συνίεσάν	τε	αὑτῶν ἤδη γεγυμνωμένων καὶ τὴν
[1, 8]	πρὸς αὐτοὺς ἦν πρόθυμος τῆς	τε	ἀφθονίας τῆς ἐκείνων μεθέξων καὶ
[1, 9]	Βαλαίας Συναβάνης καὶ Συμμόβορος ὅ	τε	Βαλήνων βασιλεύς: μοίρας δ' ἦρχον
[1, 10]	ἀπὸ Σιδῶνος μέχρι Αἰγύπτου, προσέταξέ	τε	βουλόμενος τὸ ἀπ' αὐτοῦ γένος
[1, 13]	ἐμαυτοῦ καταλίποιμι. ἀλλ' ἐπεὶ θεοῦ	τε	βουλομένου σὸς πατὴρ ἐγενόμην καὶ
[1, 19]	ἐνδείξεσθαι καὶ μὴ παρούσης: ποιμνίων	τε	γὰρ αὐτὸν ἐπιμελητὴν καταστήσειν ἔφασκε
[1, 19]	κατὰ τὴν ἐμὴν ἐπικουρίαν. Ἅβραμόν	τε	γὰρ ἐγὼ ἐκ τῆς Μεσοποταμίας
[1, 19]	τὴν τῆς μητρὸς ἐντολήν: πᾶσί	τε	γὰρ ἡμῖν ἀδελφοὶ τυγχάνουσι καὶ
[1, 2]	ἄλλον ἄλλου χείρονα τελευτῶντα: πρός	τε	γὰρ πολέμους εἶχον ἀκρατῶς καὶ
[1, 12]	αὐτῷ μένειν. καὶ Ἀβιμέλεχος τήν	τε	γῆν πρὸς αὐτὸν νέμεται καὶ
[1, 2]	μεγαλόψυχον εἰς πανουργίαν περιαγαγών, ὅρους	τε	γῆς πρῶτος ἔθετο καὶ πόλιν
[1, 16]	ἦν αὐτοῖς καὶ κεχαρισμένα, τήν	τε	γνώμην τοῦ θεοῦ συνῆκαν καὶ
[1, 11]	Σοδομιτῶν αὐτῷ φράσαντος ἀπαλλάσσεται τήν	τε	γυναῖκα καὶ τὰς θυγατέρας, δύο
[1, 8]	φοβηθεὶς ἠρώτα τὴν Σάρραν, τίς	τε	εἴη καὶ τίνα τοῦτον ἐπάγοιτο,
[1, 19]	ὧν ὁ πατὴρ ηὔξατο. ταύτην	τε	εἶναι τὴν αἰτίαν τῆς ἐνθάδε
[1, 13]	καὶ ἱερεῖον αὐτὸν παρασχεῖν ἐκέλευέ	τε	εἰς τὸ Μώριον ὄρος ἀναγαγόντα
[1, 19]	συναπεδίδρασκε μετὰ τῆς ἀδελφῆς οἵ	τε	ἑκατέρων παῖδες καὶ αἱ θεραπαινίδες
[1, 19]	αὐτῷ παντὸς ἀντάξιον ἀγαθοῦ. χωρεῖν	τε	ἐκέλευεν ἤδη πρὸς τὸν πατέρα
[1, 12]	δι' αὐτοῦ χωρεῖν δυνάμενον, ὕδωρ	τε	ἐν ἀσκῷ καὶ ἄρτον φερομένην
[1, 10]	καὶ παρὰ τὴν εὐωχίαν αὐτόν	τε	ἐπαινεῖν ἤρξατο καὶ τὸν θεὸν
[1, 12]	ἀσφαλῆ τὴν ἐπιδημίαν ὑπολαβεῖν. ὅσα	τε	ἐπὶ τῷ μηδὲν αἴτιος τῆς
[1, 19]	περιόντα. οἱ δὲ πάντες ἐπίστασθαί	τε	ἔφασαν, οὐ γὰρ εἶναι τοιοῦτον
[1, 15]	Ἰαφρᾶ τε καὶ Ἰαφέρου, πόλιν	τε	Ἐφρᾶν καὶ τὴν χώραν Ἀφρικὰ
[1, 3]	μείνας ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας τά	τε	ζῷα τῆς λάρνακος ἐξαφίησιν αὐτός
[1, 8]	ἀλλὰ καὶ θεάσασθαι σπουδάσας οἷός	τε	ἦν ἅψασθαι τῆς Σάρρας. ἐμποδίζει
[1, 12]	ἐρασθεὶς τῆς Σάρρας φθείρειν οἷός	τε	ἦν. εἴργεται δὲ τῆς ἐπιθυμίας
[1, 1]	καὶ ταλαιπωρίας, ὧν παρόντων γῆράς	τε	θᾶττον οὐκ ἂν ἐπέλθοι καὶ
[1, 19]	μεθ' ἡμέραν πρώτην γνοὺς τήν	τε	Ἰακώβου ἀναχώρησιν καὶ τῶν θυγατέρων
[1, 1]	κατὰ γένη τὰ ζῷα θῆλύ	τε	καὶ ἄρρεν ἀποδειξάμενος καὶ τούτοις
[1, 0]	ἄλλου διδαχθεῖεν, ὅτι πάντων πατήρ	τε	καὶ δεσπότης ὁ θεὸς ὢν
[1, 13]	ἱερείου. τοῦ δ' Ἰσάκου πέμπτον	τε	καὶ εἰκοστὸν ἔτος ἔχοντος τὸν
[1, 19]	γὰρ τὴν αὑτῆς θεράπαιναν γίνεταί	τε	καὶ ἐκ τῆς Ζελφῆς υἱὸς
[1, 3]	τοῖς ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις, Ἡσίοδός	τε	καὶ Ἑκαταῖος καὶ Ἑλλάνικος καὶ
[1, 3]	Χαλδαϊ κὰ συναγαγὼν καὶ Μῶχός	τε	καὶ Ἑστιαῖος καὶ πρὸς τούτοις
[1, 19]	Ἰσάκῳ γενέσθαι παῖδας διδύμους αὐτόν	τε	καὶ Ἡσαῦν, ὃν ἐπεὶ τῶν
[1, 3]	διατήρησιν τοῦ γένους αὐτῶν ἄρρενάς	τε	καὶ θηλείας συνεισβαλόμενος ἄλλα τε
[1, 1]	τὸ τῶν τετραπόδων γένος ἄρρεν	τε	καὶ θῆλυ ποιήσας: ἐν ταύτῃ
[1, 15]	ἀπὸ δὲ τῶν δύο Ἰαφρᾶ	τε	καὶ Ἰαφέρου, πόλιν τε Ἐφρᾶν
[1, 13]	ἀπαλλαγῆναι τοῦ βίου, μετ' εὐχῶν	τε	καὶ ἱερουργίας ἐκείνου ψυχὴν τὴν
[1, 14]	Νεβρῶνος. καὶ τὰ μνημεῖα Ἅβραμός	τε	καὶ οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ ταύτῃ
[1, 16]	πάππος ἀδελφὸς ἦν Ἁβράμου ὁμοπάτριός	τε	καὶ ὁμομήτριος. πέμπει τοίνυν οὗτος
[1, 1]	τὸ δὲ ἡμέραν ἐκάλεσεν ἑσπέραν	τε	καὶ ὄρθρον τὴν ἀρχὴν τοῦ
[1, 20]	ἡγούμενος εἶναι διαλλάκτην ἐπανήκοι γυναῖκάς	τε	καὶ παῖδας ἐπαγόμενος μετὰ τοῦ
[1, 11]	νομίσας εἶναι ξένους ἀναστὰς ἠσπάσατό	τε	καὶ παρ' αὐτῷ καταχθέντας παρεκάλει
[1, 5]	πληρωθῆναι πᾶσαν αὐτῶν ἤπειρον μεσόγεών	τε	καὶ παράλιον: εἰσὶ δ' οἳ
[1, 19]	αἰτίαν δι' ἣν ἀφῖκται μητέρα	τε	καὶ πατέρα πρεσβύτας καταλιπὼν καὶ
[1, 6]	χώραν ἀπ' αὐτοῦ καλέσαντος, Νεδέμου	τε	καὶ Πεθρωσίμου καὶ Χεσλοίμου καὶ
[1, 0]	ἄριστον μιμεῖσθαι καθ' ὅσον οἷόν	τε	καὶ πειρᾶσθαι κατακολουθεῖν. οὔτε γὰρ
[1, 1]	ταύτην τὴν ἡμέραν εὐθὺς φυτά	τε	καὶ σπέρματα γῆθεν ἀνέτειλε. τῇ
[1, 8]	θεὸς τὴν ἄδικον ἐπιθυμίαν νόσῳ	τε	καὶ στάσει τῶν πραγμάτων: καὶ
[1, 19]	ἀνεψιοὶ δ' ἐσμὲν ἡμεῖς ἐγώ	τε	καὶ σύ. καὶ νῦν δεῦρο
[1, 16]	σαφῶς συλλαμβάνοντα, καὶ προκομίσας ὁρμίσκον	τε	καί τινας κόσμους, οὓς εὐπρεπὲς
[1, 19]	τῆς ἐμῆς, φησίν, ἀποδημίας σέ	τε	καὶ τὸν θεὸν ποιούμενος θαρρῶ
[1, 18]	προσφάτου πρεσβυτέραν χάριν εἰς αὐτόν	τε	καὶ τὸν πατέρα γεγενημένην προτιμῶντος
[1, 7]	εὐχαριστίαν ἀπονέμειν. δι' ἅπερ Χαλδαίων	τε	καὶ τῶν ἄλλων Μεσοποταμιτῶν στασιασάντων
[1, 6]	ἔτι καὶ νῦν ὑπὸ ἑαυτῶν	τε	καὶ τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ
[1, 6]	ὄνομα. Ἰαφθᾶ μὲν δὴ παῖδές	τε	καὶ υἱωνοὶ τοσαῦτα ἔσχον ἔθνη.
[1, 1]	πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ	τε	κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους κειμένου
[1, 20]	ἰσχύος ἔσεσθαι τῆς ἐκείνου. ἐκέλευσέ	τε	καλεῖν αὐτὸν Ἰσραῆλον, σημαίνει δὲ
[1, 19]	θεὸν ἐναργῶς αὐτῷ φαινόμενον ὀνομαστί	τε	καλέσαι καὶ ποιήσασθαι τοιούτους λόγους.
[1, 1]	περιφοραὶ σημαίνοιντο. πέμπτῃ ἡμέρᾳ ζῷά	τε	κατ' αὐτὴν νηκτὰ καὶ μετάρσια
[1, 13]	εἴη παρεσχημένος καταριθμησάμενος, ὡς πολεμίων	τε	κρείττονα ποιήσειε καὶ τὴν παροῦσαν
[1, 19]	πεπορισμένων ποιεῖσθαι οὕτως ἀφικόμενος, τίμιόν	τε	κρίνει τὸ χωρίον ὄνομα αὐτῷ
[1, 19]	συνδιέτριβεν αὐτοῖς χρῄζων ποτοῦ εἴς	τε	λόγους αὐτοῖς ἀφικνούμενος ἀνέκρινεν αὐτούς,
[1, 12]	θεὸν εὐμενῆ ποιεῖν, παρ' αὐτῷ	τε	μένειν βουλομένῳ πᾶσαν ἀφθονίαν ὑπάρξειν
[1, 3]	ζῷα τῆς λάρνακος ἐξαφίησιν αὐτός	τε	μετὰ τῆς γενεᾶς προελθὼν καὶ
[1, 11]	παρ' αὐτοῦ γενομένων ὠφελειῶν, εἶναί	τε	μισόξενοι καὶ τὰς πρὸς ἄλλους
[1, 16]	δὲ ἀδελφός ἐστιν ἡμέτερος τοῦ	τε	οἴκου παντὸς σὺν τῇ μητρὶ
[1, 3]	δευτέρου δὲ τὴν ἀπώλειαν. εὐμενῶς	τε	οὖν αὐτὸν προσδέχεσθαι τὴν θυσίαν
[1, 0]	τίσι χρησάμενοι τύχαις ὑφ' οἵῳ	τε	παιδευθέντες νομοθέτῃ τὰ πρὸς εὐσέβειαν
[1, 19]	ἀδελφὴν ἔρως τοῦ ἀνδρὸς προσεδόκα	τε	παίδων γενομένων ἔσεσθαι τιμία ἱκέτευέ
[1, 3]	ἐπικουρήσειν αὐτοῖς ἔμελλεν ἐνθέμενος, ζῷά	τε	παντοῖα πρὸς διατήρησιν τοῦ γένους
[1, 16]	τὰς τοσαύτας παρθένους γενομένην. ἠξίου	τε	παρ' αὐτοῖς καταχθῆναι τοῦ προσωτέρω
[1, 12]	νόμῳ δ' αὐτῷ συνοικοῦσαν, ἐπαγγέλλεταί	τε	παρέξειν αὑτὸν εὐμενῆ τὸ λοιπὸν
[1, 6]	καλεῖται, καὶ ἀπ' αὐτῆς νῆσοί	τε	πᾶσαι καὶ τὰ πλείω τῶν
[1, 19]	ἀναπείσας ἀποδρᾶναι τὸν γεγεννηκότα, ἱερά	τε	πάτρια βαστάσας οἴχῃ φερόμενος ὑπό
[1, 7]	ἀπογόνοις κατέλιπε δεινὸς ὢν συνεῖναί	τε	περὶ πάντων καὶ πιθανὸς τοῖς
[1, 7]	γῆς καὶ θαλάσσης παθήμασι τοῖς	τε	περὶ τὸν ἥλιον καὶ τὴν
[1, 1]	κατ' αὐτὸν ἠξίωσε τετάχθαι, κρύσταλλόν	τε	περιπήξας αὐτῷ καὶ νότιον αὐτὸν
[1, 2]	μὲν οὖν αὐτῷ παῖδες ἄλλοι	τε	πλείους καὶ Σῆθος: ἀλλὰ περὶ
[1, 9]	Σοδομίταις ἤνθει τὰ πράγματα εἴς	τε	πλοῦτον αὐτῶν ἐπιδεδωκότων καὶ νεότητα
[1, 0]	τὴν ἄλλην ἄσκησιν ἀρετῆς πόσους	τε	πολέμους ἐν μακροῖς πολεμήσαντες χρόνοις
[1, 11]	τῆς ὑπερηφανίας αὐτοὺς καὶ τήν	τε	πόλιν αὐτὴν κατασκάψασθαι καὶ τὴν
[1, 15]	αὐτῷ παῖδες ἓξ γίνονται πρός	τε	πόνους καρτεροὶ καὶ δεινοὶ συνιέναι,
[1, 12]	ἀγόμενον ἣν οὐκ ἠδίκουν. παρακαλεῖ	τε	πρᾴως ἔχειν πρὸς αὐτὸν καὶ
[1, 12]	βουλομένῳ πᾶσαν ἀφθονίαν ὑπάρξειν ἀπιέναι	τε	προαιρούμενον τεύξεσθαι πομπῆς καὶ πάντων
[1, 11]	ξενίας μεταλαβεῖν. ἐπινευσάντων δὲ ἄρτους	τε	προσέταξεν εὐθὺς ἐκ σεμιδάλεως γενέσθαι,
[1, 2]	ἡδονὴν τοῦ σώματος ἐκπορίζων, χαλκείαν	τε	πρῶτος ἐπενόησεν. πατὴρ δὲ θυγατρὸς
[1, 19]	τυγχάνεις, οἰκειότης ἐστὶ πρεσβυτέρα τῆς	τε	σῆς καὶ ἐμῆς γενέσεως: ἐκ
[1, 9]	Ἀριόχου Χοδολαμόρου Θαδάλου. οὗτοι τήν	τε	Συρίαν ἅπασαν διηρπάσαντο καὶ τοὺς
[1, 19]	ἀξιοῦντος τὸν Ῥαχήλας γάμον διά	τε	τὰ ἄλλα τιμῆς ἀξίας παρ'
[1, 1]	ἐν αὐτῷ λέγων εἶναι τήν	τε	τἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ διάγνωσιν,
[1, 8]	καὶ τίνα τοῦτον ἐπάγοιτο, πυθόμενός	τε	τὴν ἀλήθειαν Ἅβραμον παρῃτεῖτο: νομίζων
[1, 12]	φυλὰς ἀπ' αὐτῶν καλοῦσι διά	τε	τὴν ἀρετὴν αὐτῶν καὶ τὸ
[1, 2]	δὲ πάντες ἀγαθοὶ φύντες γῆν	τε	τὴν αὐτὴν ἀστασίαστοι κατῴκησαν εὐδαιμονήσαντες
[1, 15]	ἐπὶ Λιβύην καὶ Ἀνταῖον: γήμαντά	τε	τὴν Ἀφράνου θυγατέρα Ἡρακλέα γεννῆσαι
[1, 2]	καὶ τελευτῆς δυσκόλου προσπεσόντος, σοφίαν	τε	τὴν περὶ τὰ οὐράνια καὶ
[1, 16]	δὲ τὴν ἀλήθειαν μαθεῖν, ἐπῄνει	τε	τῆς εὐγενείας αὐτὴν καὶ τῆς
[1, 16]	ὕδωρ, μία ἐξ ἁπασῶν ἐκείναις	τε	τῆς πρὸς τὸν ξένον ἐπιπλήττει
[1, 19]	τὴν ἑτέραν τῶν θυγατέρων πρεσβυτέραν	τε	τῆς Ῥαχήλας καὶ τὴν ὄψιν
[1, 16]	οὐδὲ γὰρ ἔσεσθαι βαρὺς μισθόν	τε	τῆς φιλοξενίας τελέσας καὶ δαπάναις
[1, 16]	δεομένοις ἐπαρκεῖν οὐκ ἔφυγεν, ἐπυνθάνετό	τε	τίνων εἴη γονέων καὶ κατεύχεται
[1, 19]	θεραπαινίδες σὺν τοῖς υἱοῖς εἴ	τέ	τις ἦν κτῆσις αὐταῖς. ἐπήγετο
[1, 13]	γνησίοις παραδώσειν μεγάλην ἡγεμονίαν. προεδήλου	τε	τὸ γένος τὸ αὐτῶν εἰς
[1, 6]	σχῆμα καὶ τελευτὴ μία, Νῶχός	τέ	τοι Νῶε καλεῖται καὶ τοῦτον
[1, 20]	καὶ λόγοις πρὸς αὐτὸν χαίρειν	τε	τοῖς γεγενημένοις παραινοῦν καὶ μὴ
[1, 16]	παρθενίας ἐπιμελόμενος. τούτων ἀκροασάμενος ἔχαιρέ	τε	τοῖς γεγονόσι καὶ τοῖς εἰρημένοις
[1, 19]	τῶν σοὶ πραχθησομένων πρόνοιαν ἔν	τε	τοῖς νῦν καὶ πολὺ πλέον
[1, 3]	γῆν ὁμοίαν βαλεῖν, ὅπως ἔργοις	τε	τοῖς ταύτης προσλιπαροῦντες καὶ πόλεις
[1, 3]	ἦν δ' ἡ λάρναξ τούς	τε	τοίχους καρτερὰ καὶ τὸν ὄροφον,
[1, 19]	παίδων γενομένων ἔσεσθαι τιμία ἱκέτευέ	τε	τὸν θεὸν διηνεκῶς. καὶ γενομένου
[1, 4]	τῇ αὐτοῦ δυνάμει διατελοῖεν, ἀμυνεῖσθαί	τε	τὸν θεὸν πάλιν ἠπείλει τὴν
[1, 13]	καὶ τὸ γένος ἀξιοῦντα, ἔσεσθαί	τε	τὸν υἱὸν αὐτοῦ πολυχρονιώτατον καὶ
[1, 20]	ὄχλον καὶ τὰς γυναῖκας, ἠξίου	τε	τότε μαθὼν περὶ αὐτῶν τὸ
[1, 19]	πατρὸς τοῦ σοῦ ἀδελφὴ πατρός	τε	τοῦ αὐτοῦ καὶ μητρός, ἀνεψιοὶ
[1, 13]	ἐπικρυψάμενος πρὸς τὴν γυναῖκα τήν	τε	τοῦ θεοῦ πρόρρησιν καὶ ἣν
[1, 19]	ἔρωτι τῆς παιδὸς ἡττηθεὶς ἐκπέπληκτό	τε	τοῦ κάλλους ὁρῶν οὕτως ἔχουσαν,
[1, 20]	ἐκείνου προκατάρχοντος τῆς μάχης ἐκράτει	τε	τοῦ φαντάσματος, ὃ δὴ καὶ
[1, 21]	γῆν ὑπό τινα δρῦν, ἀπάρας	τε	τοὐντεῦθεν ἐν Βαιθήλοις ἔθυεν, ὅπου
[1, 19]	τοῖς ἑωραμένοις καὶ κατηγγελμένοις φαιδρύνει	τε	τοὺς λίθους ὡς τηλικούτων ἀγαθῶν
[1, 3]	τε καὶ θηλείας συνεισβαλόμενος ἄλλα	τε	τούτων ἑπταπλασίονα τὸν ἀριθμόν. ἦν
[1, 15]	ἀποικιῶν στόλους μηχανᾶται, καὶ τήν	τε	Τρωγλοδῦτιν καταλαμβάνουσι καὶ τῆς εὐδαίμονος
[1, 19]	πάτρια βαστάσας οἴχῃ φερόμενος ὑπό	τε	τῶν ἐμῶν τιμηθέντα προγόνων καὶ
[1, 0]	εἰρημένοις λογισάμενος οὐ παρέργως, περί	τε	τῶν ἡμετέρων προγόνων εἰ μεταδιδόναι
[1, 13]	ἐπιτηδεύων πᾶσαν ἀρετὴν καὶ τῆς	τε	τῶν πατέρων θεραπείας ἐχόμενος καὶ
[1, 4]	γένωνται. (Ἐξῆρέ τε αὐτοὺς πρός	τε	ὕβριν τοῦ θεοῦ καὶ καταφρόνησιν
[1, 19]	καὶ νῦν δεῦρο ἥκω ἀσπασόμενός	τε	ὑμᾶς καὶ τὴν προϋ π
[1, 16]	τῆς νυκτὸς αὐτὸν ἀφαιρουμένης, κόσμον	τε	φέρων γυναικεῖον πολυτελῆ πιστεύειν αὐτὸν
[1, 21]	δὲ τοῖς παισὶ δηλώσας τήν	τε	φθορὰν τῆς ἀδελφῆς καὶ τοῦ
[1, 12]	δ' αὐτῇ θεῖος ἄγγελος πηγήν	τε	φράζει παρακειμένην καὶ κελεύει προνοεῖν
[1, 0]	τὸν ἡμέτερον νομοθέτην, εἰ τήν	τε	φύσιν ἀξίως αὐτοῦ κατενόησε καὶ
[1, 1]	τὴν ὅλην ὕλην διεχώρισε τό	τε	φῶς καὶ τὸ σκότος καὶ
[1, 13]	αὐτῶν ἔσεσθαι τοῖς γενάρχαις, τήν	τε	Χαναναίαν ὅπλοις κατακτησαμένους ζηλωτοὺς ἔσεσθαι
[1, 3]	ἁπάντων ὑμᾶς εἶναι πεποίηκα τῶν	τε	χερσαίων καὶ νηκτῶν καὶ ὅσα
[1, 19]	τοῦ Ἰακώβου ἀνέκρινεν αὐτόν, τίς	τε	ὢν καὶ πόθεν ἥκοι πρὸς
[1, 7]	καὶ πιθανὸς τοῖς ἀκροωμένοις περί	τε	ὧν εἰκάσειεν οὐ διαμαρτάνων. διὰ
[1, 0]	διαφερόντως δὲ χαίρων ἐμπειρίαις πραγμάτων,	ἅτε	δὴ μεγάλοις μὲν αὐτὸς ὁμιλήσας
[1, 0]	δηλούμενα διὰ τῶν ἱερῶν γραμμάτων,	ἅτε	δὴ πεντακισχιλίων ἐτῶν ἱστορίας ἐν
[1, 16]	σπουδῆς τῷ κατανεῦσαι τὴν κόρην	τιμήσατε.	οἱ δὲ, καλὰ γὰρ ἦν
[1, 16]	θείας μνηστευόμενον ἐπιφανείας καὶ ὑμεῖς	κυρώσατε	καὶ Ἅβραμον τὸν μετὰ τοσαύτης
[1, 1]	εὐδαίμονα καὶ κακοῦ παντὸς ἀπαθῆ	βιώσετε	μηδεμιᾷ ξαινόμενοι τὴν ψυχὴν φροντίδι,
[1, 3]	ἃ βούλεσθε καὶ τὰς ὀρέξεις	ἔχετε.	δεσπότας γὰρ ἁπάντων ὑμᾶς εἶναι
[1, 13]	αὐτοῦ μήτε νόσῳ μήτε πολέμῳ	μήτε	ἄλλῳ τινὶ τῶν παθῶν, ἃ
[1, 11]	ἀφανίσαι, ὡς μήτε φυτὸν ἔτι	μήτε	καρπὸν ἕτερον ἐξ αὐτῆς ἀναδοθῆναι.
[1, 19]	καὶ γῆν καὶ θάλασσαν. ἀλλὰ	μήτε	κίνδυνον ὑφορῶ μηδένα μήτ' εὐλαβοῦ
[1, 13]	ἄξιον οἶμαί σε κρίναντος αὐτοῦ	μήτε	νόσῳ μήτε πολέμῳ μήτε ἄλλῳ
[1, 13]	σε κρίναντος αὐτοῦ μήτε νόσῳ	μήτε	πολέμῳ μήτε ἄλλῳ τινὶ τῶν
[1, 3]	χεῖρον ἐκ τῶν πατρίων ἐθισμῶν	μήτε	τὰς νενομισμένας τιμὰς ἔτι τῷ
[1, 3]	τιμὰς ἔτι τῷ θεῷ παρέχοντες	μήτε	τοῦ πρὸς ἀνθρώπους δικαίου ποιούμενοι
[1, 11]	τὴν χώραν οὕτως ἀφανίσαι, ὡς	μήτε	φυτὸν ἔτι μήτε καρπὸν ἕτερον
[1, 3]	ἐπὶ πλέον ποτὲ χειμάσαιμι, μὴ	δείσητε	τῶν ὄμβρων τὸ μέγεθος: οὐ
[1, 16]	σπουδὴν καὶ τὴν προαίρεσιν μὴ	ὑβρίσητε:	κατὰ γὰρ θεοῦ βούλησιν τά
[1, 7]	καταλείπει τὴν Χαλδαίαν ἑβδομήκοντα καὶ	πέντε	γεγονὼς ἔτη τοῦ θεοῦ κελεύσαντος
[1, 6]	τῷ τρίτῳ τῶν Νώχου υἱῶν	πέντε	γίνονται παῖδες, οἳ τὴν μέχρι
[1, 9]	νεότητα πολλήν: βασιλεῖς δὲ αὐτοῖς	πέντε	διεῖπον τὴν χώραν, Βάλας Βαλαίας
[1, 3]	διακοσιοστὸν ἔτος ἐγέννησεν Ἄνωσον, ὃς	πέντε	ζήσας ἔτη καὶ ἐνακόσια Καϊ
[1, 6]	Θέρρον τελευτήσαντα θάπτουσιν ἔτη βιώσαντα	πέντε	καὶ διακόσια: συνετέμνετο γὰρ ἤδη
[1, 3]	ἑκατοστῷ. οὗτος ὁ Μαλαῆλος ζήσας	πέντε	καὶ ἐνενήκοντα καὶ ὀκτακόσια ἔτη
[1, 3]	πατρὸς αὐτῷ τυγχάνοντος. οὗτος ζήσας	πέντε	καὶ ἑξήκοντα πρὸς τοῖς τριακοσίοις
[1, 22]	πολυχρονιώτατος δέ: βιώσας γὰρ ἔτη	πέντε	καὶ ὀγδοήκοντα πρὸς τοῖς ἑκατὸν
[1, 17]	δὲ τὸν πάντα χρόνον ἐτῶν	ἑβδομηκονταπέντε	πρὸς τοῖς ἑκατὸν καὶ θάπτεται
[1, 13]	αὑτὸν τοῖς ἀμφοτέρων βουλήμασιν ἑτοίμως,	ὅτε	καὶ μόνου τοῦ πατρὸς ταῦτα
[1, 19]	τῶν τεχθησομένων αὐτῷ παρέξειν ἔσθ'	ὅτε	μὲν ὅτι καὶ γένοιτο λευκόν,
[1, 0]	τοῦ θεοῦ κάλλιστόν ἐσμεν ἄνθρωποι,	ὅτε	πρὸς τὴν εὐσέβειαν ἔσχεν ὑπακούοντας,
[1, 0]	μὲν οὖν καὶ πρότερον διενοήθην,	ὅτε	τὸν πόλεμον συνέγραφον, δηλῶσαι τίνες
[1, 16]	ἄλλου κοινωνήσειν πρὸς ἀνθρώπους αὐτάς	ποτε,	αἳ μηδ' ὕδατος μετέδοσαν λέγουσα,
[1, 19]	μὲν ὅτι καὶ γένοιτο λευκόν,	ποτὲ	δ' αὖ τὰ μέλανα τῶν
[1, 6]	δηλοῦσα τοῖς συνιέναι δυναμένοις οὕτως	ποτὲ	προσαγορευθὲν πᾶν τὸ ἔθνος. Θείρης
[1, 3]	παρακαλοῦντος. εἰ δ' ἐπὶ πλέον	ποτὲ	χειμάσαιμι, μὴ δείσητε τῶν ὄμβρων
[1, 20]	μεγάλων ἀγαθῶν ἐσομένων καὶ τοῦ	μηδέποτε	τὸ γένος ἐκλείψειν αὐτοῦ, μηδὲ
[1, 18]	βίον, ἄδηλον μὲν εἶναι λέγων,	ὁπότε	καὶ τελευτήσειε, πρὸ δὲ τούτου
[1, 19]	οὕτως ἔχουσαν, ὡς ὀλίγαι τῶν	τότε	γυναικῶν ἤνθουν, καὶ φησίν: ἀλλ'
[1, 3]	καὶ πᾶν ὅσον ἦν ἀνθρώπινον	τότε	δόξαν αὐτῷ διαφθεῖραι καὶ ποιῆσαι
[1, 3]	σημειουμένων μετὰ πολλῆς ἀκριβείας τῶν	τότε	καὶ τὰς γενέσεις τῶν ἐπιφανῶν
[1, 1]	πάντων ἰδίᾳ συγγραψάμενος παραδώσειν, εἰς	τότε	καὶ τὴν περὶ αὐτῆς ἑρμηνείαν
[1, 6]	Λυδοὺς νῦν καλοῦσι, Λούδους δὲ	τότε,	Λούδας ἔκτισε. τῶν δὲ Ἀράμου
[1, 20]	καὶ τὰς γυναῖκας, ἠξίου τε	τότε	μαθὼν περὶ αὐτῶν τὸ πᾶν
[1, 18]	ἀπὸ τοῦ βασκάνου πειραθεὶς Ἀβιμελέχου	τότε	μὲν ἀνεχώρησεν εἰς τὴν λεγομένην
[1, 19]	τινος λόφου λαμβάνει προκαθιδρυμένους. καὶ	τότε	μέν, ἑσπέρα γὰρ ἦν, ἡσύχαζεν:
[1, 8]	ἄπωθεν τῆς Σοδομιτῶν πόλεως, ἣ	τότε	μὲν ἦν ἀγαθή, νῦν δὲ
[1, 7]	τῷ σφετέρῳ λαῷ εἰς τὴν	τότε	μὲν Χαναναίαν λεγομένην νῦν δὲ
[1, 19]	ἐπεὶ τῶν τοῦ πατρὸς εὐχῶν	διήμαρτε	σοφίᾳ τῆς μητρὸς εἰς αὐτὸν
[1, 19]	ἔφασαν, οὐ γὰρ εἶναι τοιοῦτον	ὥστε	ἀγνοεῖσθαι, καὶ συμποιμαίνειν αὐτοῖς θυγατέρα
[1, 18]	Χαναναίοις οἱ περὶ τὸν Ἴσακον,	ὥστε	ἐπὶ τοῖς πρότερον αὐτοῦ γάμοις
[1, 18]	σῶζε καὶ παντὸς ἀπαθῆ κακοῦ	διαφύλαττε	δοὺς αὐτῷ βίον εὐδαίμονα καὶ
[1, 19]	μὲν εἰς τὸ παρὸν οὐκ	ἐφύλαττε	πίστιν, εἰς ἔτος δὲ παρέξειν
[1, 0]	οἷόν τε καὶ πειρᾶσθαι κατακολουθεῖν.	οὔτε	γὰρ αὐτῷ ποτ' ἂν γενέσθαι
[1, 19]	ἧς ἔχεις πρὸς ἐμὲ συγγενείας	οὔτε	γυναικῶν ἃς ἔγημας αἰδῶ ποιησάμενος,
[1, 21]	διὰ τὸ ἀξίωμα τοῦ παρακαλοῦντος	οὔτε	νόμιμον ἡγούμενος ἀλλοφύλῳ συνοικίζειν τὴν
[1, 0]	οὕτως οὐδὲν οὔτ' ἄλογον αὐτοῖς	οὔτε	πρὸς τὴν μεγαλειότητα τοῦ θεοῦ
[1, 12]	αὐτὸν ἀφίκοιτο. ταῦτ' εἰπόντος Ἅβραμος	οὔτε	τὴν συγγένειαν τῆς γυναικὸς ἐψεῦσθαι
[1, 19]	τούτοις αὐξήσεσθαι λογιζόμενος. σὺ δὲ	οὔτε	τῆς μητρὸς τῆς σαυτοῦ καὶ
[1, 3]	τὰς εὐχὰς εἰς τέλος ἄξειν,	οὔτε	τοὺς διεφθαρμένους λέγων αὐτὸς ἀπολέσαι,
[1, 0]	νομοθέτῃ ταύτης ἀπολειπομένῳ τῆς θέας,	οὔτε	τῶν γραφησομένων εἰς ἀρετῆς λόγον
[1, 1]	γυναῖκα τῶν μὲν ἄλλων φυτῶν	ἐκέλευε	γεύεσθαι, τοῦ δὲ τῆς φρονήσεως
[1, 2]	καὶ τοῦτον ἀπόληται τὸν τρόπον,	ἐκέλευε	μηδὲν ὑφορᾶσθαι σκυθρωπὸν ἀπὸ τοιαύτης
[1, 13]	θῦμα καὶ ἱερεῖον αὐτὸν παρασχεῖν	ἐκέλευέ	τε εἰς τὸ Μώριον ὄρος
[1, 19]	τε παίδων γενομένων ἔσεσθαι τιμία	ἱκέτευέ	τε τὸν θεὸν διηνεκῶς. καὶ
[1, 22]	ἐκεῖ δὲ Ἴσακος τὴν δίαιταν	εἶχε:	καὶ βραχέα μὲν ἀλλήλοις συνδιατρίβουσι:
[1, 3]	Ἀδάμου τοῦ πρώτου γεγονότος ἐτῶν	ὑπῆρχε	δισχιλίων διακοσίων ἑξηκονταδύο. ἀναγέγραπται δὲ
[1, 2]	τοὺς ἐντυγχάνοντας παρακαλῶν διδάσκαλος αὐτοῖς	ὑπῆρχε	πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων, καὶ τὴν ἀπραγμοσύνην,
[1, 1]	γὰρ φυτὸν ὀξύτητος καὶ διανοίας	ὑπῆρχε.	φύλλοις οὖν ἑαυτοὺς συκῆς ἐσκέπασαν
[1, 7]	βοήθειαν τοῦ θεοῦ τὴν Χαναναίαν	ἔσχε	γῆν, ἱδρυθείς τε αὐτόθι βωμὸν
[1, 6]	Χέθιμος δὲ Χέθιμα τὴν νῆσον	ἔσχε,	Κύπρος αὕτη νῦν καλεῖται, καὶ
[1, 3]	ἑξηκοστὸν καὶ ἑκατοστὸν Λάμεχον υἱὸν	ἔσχε	περὶ ἔτη γεγονὼς ἑπτὰ καὶ
[1, 10]	καὶ πολλὴν ἀφθονίαν τῶν ἐπιτηδείων	παρέσχε	καὶ παρὰ τὴν εὐωχίαν αὐτόν
[1, 10]	μέντοι τινὰ τοῖς φίλοις αὐτοῦ	παρέσχε	τοῖς συστρατευομένοις. Ἔσχων δ' ὁ
[1, 10]	ἐπανελθοῦσα πρὸς τοὺς δεσπότας συγγνώμης	ἔτυχε:	τίκτει δὲ μετ' οὐ πολὺ
[1, 0]	μέγεθος πραγμάτων ἐν ἀγνοίᾳ κειμένων	προύτρεψε	τὴν περὶ αὐτῶν ἱστορίαν εἰς
[1, 20]	τοὺς γνωσομένους ἕκαστα μετὰ ἀκριβείας	προύπεμψε	δεδιὼς αὐτὸν διὰ τὴν προτέραν
[1, 6]	τελευτὴ μία, Νῶχός τέ τοι	Νῶε	καλεῖται καὶ τοῦτον τὸν τύπον