>Livre, Chap. |
[1, 4] |
δὲ
τοῦ
πεδίου
τοῦ
λεγομένου
|
Σεναὰρ |
ἐν
τῇ
Βαβυλωνίᾳ
χώρᾳ
μνημονεύει |
[1, 4] |
Ἐνυαλίου
Διὸς
ἱερώματα
λαβόντας
εἰς
|
Σεναὰρ |
τῆς
Βαβυλωνίας
ἐλθεῖν.
~(Σκίδνανται
δὴ |
[1, 4] |
ὃ
πρῶτον
αὐτοὺς
κατῴκισαν,
καλεῖται
|
Σεναάρ: |
τοῦ
δὲ
θεοῦ
κελεύσαντος
αὐτοὺς |
[1, 12] |
ὑποκρινάμενος
διὰ
τὸν
φόβον:
ἐδεδίει
|
γὰρ |
Ἀβιμέλεχον
τὸν
βασιλέα
τῶν
ἐπιχωρίων: |
[1, 19] |
καὶ
ἐμῆς
γενέσεως:
ἐκ
Θάρρου
|
γὰρ |
Ἅβραμος
καὶ
Ἀρράνης
καὶ
Ναχώρης |
[1, 3] |
ἑαυτοῖς
τὸν
θεὸν
ἐξεπολέμωσαν.
πολλοὶ
|
γὰρ |
ἄγγελοι
θεοῦ
γυναιξὶ
συνιόντες
ὑβριστὰς |
[1, 20] |
μέντοι
προύλεγεν
Ἰακώβου
δεηθέντος:
αἰσθόμενος
|
γὰρ |
ἄγγελον
εἶναι
θεοῦ,
τίνα
μοῖραν |
[1, 8] |
τὴν
ἀλήθειαν
Ἅβραμον
παρῃτεῖτο:
νομίζων
|
γὰρ |
ἀδελφὴν
ἀλλ'
οὐ
γυναῖκα
αὐτοῦ |
[1, 12] |
ἀνύβριστον
αὐτῷ
τὴν
γυναῖκα,
μὴ
|
γὰρ |
ἀδελφὴν
οὖσαν
ἐπάγεσθαι
νόμῳ
δ' |
[1, 8] |
ἐντεῦθεν
ἐπιφανεστέραν
συνέβη
γενέσθαι.
(Τῶν
|
γὰρ |
Αἰγυπτίων
διαφόροις
ἀρεσκομένων
ἔθεσι
καὶ |
[1, 6] |
κατὰ
τὴν
προσηγορίαν
μνήμη:
τὴν
|
γὰρ |
Αἴγυπτον
Μέρσην
καὶ
Μερσαίους
τοὺς |
[1, 6] |
τῶν
ὀνομάτων
οὐδὲν
ἴσμεν:
ὁ
|
γὰρ |
Αἰθιοπικὸς
πόλεμος,
περὶ
οὗ
δηλώσομεν |
[1, 18] |
τὴν
δασύτητα
Ἡσαῦς
εἶναι,
τὰ
|
γὰρ |
ἄλλα
πάντ'
ὢν
ὅμοιος
διὰ |
[1, 0] |
περὶ
πάντων
ἔπειθεν.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλοι
νομοθέται
τοῖς
μύθοις
ἐξακολουθήσαντες |
[1, 16] |
δὲ
ὡς
μικρολόγους
ὑπειληφότα:
πάντων
|
γὰρ |
ἀμισθὶ
μεθέξειν.
δηλώσασα
μέντοι
Λαβάνῳ |
[1, 18] |
μηδὲ
τῷ
πατρὶ
συμβουλευσάμενος:
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἂν
ἐπέτρεψεν
Ἴσακος
ἐπ'
αὐτῷ |
[1, 13] |
τῶν
οἰκετῶν
τινι
δηλώσας,
ἐκωλύετο
|
γὰρ |
ἂν
ὑπηρετῆσαι
τῷ
θεῷ,
λαβὼν |
[1, 3] |
τόπον
τοῦτον
Ἀρμένιοι
καλοῦσιν:
ἐκεῖ
|
γὰρ |
ἀνασωθείσης
τῆς
λάρνακος
ἔτι
νῦν |
[1, 3] |
καὶ
τὰς
ὀρέξεις
ἔχετε.
δεσπότας
|
γὰρ |
ἁπάντων
ὑμᾶς
εἶναι
πεποίηκα
τῶν |
[1, 12] |
τῆς
ἀνατροφῆς
τοῦ
παιδίου:
μεγάλα
|
γὰρ |
αὐτὴν
ἀγαθὰ
περιμένειν
ἐκ
τῆς |
[1, 12] |
τῆς
γυναικὸς
ἐψεῦσθαι
ἔλεγεν,
ἀδελφοῦ
|
γὰρ |
αὐτὴν
εἶναι
παῖδα,
καὶ
δίχα |
[1, 8] |
προσεποιήσατο
κἀκείνην
τοῦθ'
ὑποκρίνασθαι,
συμφέρειν
|
γὰρ |
αὐτοῖς,
ἐδίδαξεν.
ὡς
δ'
ἧκον |
[1, 7] |
τοῖς
κατ'
οὐρανὸν
συμβαίνουσι:
δυνάμεως
|
γὰρ |
αὐτοῖς
παρούσης
καὶ
προνοῆσαι
τῆς |
[1, 19] |
καὶ
μὴ
παρούσης:
ποιμνίων
τε
|
γὰρ |
αὐτὸν
ἐπιμελητὴν
καταστήσειν
ἔφασκε
καὶ |
[1, 2] |
πυνθανόμενος,
ποῖ
ποτ'
εἴη:
πολλῶν
|
γὰρ |
αὐτὸν
οὐκ
ἰδεῖν
ἡμερῶν
τὸν |
[1, 12] |
τῶν
αἰσχρῶν
ἐκέλευσε
δεδιέναι,
θεὸν
|
γὰρ |
αὐτοῦ
κήδεσθαι,
καὶ
κατὰ
τὴν |
[1, 19] |
παρ'
αὐτοῦ
δεομένους
ἀνεπυνθάνετο:
παρέξειν
|
γὰρ |
αὐτῷ
καὶ
πρὸς
ἅπασαν
ἐπαμύνειν |
[1, 19] |
ἂν
πέμψαι
τὴν
θυγατέρα:
μεταμέλειν
|
γὰρ |
αὐτῷ
καὶ
τοῦ
τῆς
ἀδελφῆς |
[1, 19] |
ἑπτὰ
ἐτῶν
χρόνον
συντίθεται:
τοσάδε
|
γὰρ |
αὐτῷ
κέκριται
θητεῦσαι
τῷ
πενθερῷ, |
[1, 0] |
τε
καὶ
πειρᾶσθαι
κατακολουθεῖν.
οὔτε
|
γὰρ |
αὐτῷ
ποτ'
ἂν
γενέσθαι
νοῦν |
[1, 19] |
Λάβανος
ἐχρήσατο
τῷ
Ἰακώβῳ:
ὁρῶν
|
γὰρ |
αὐτῷ
τὸν
θεὸν
πρὸς
ὅτι |
[1, 6] |
ἱεραῖς
βίβλοις
οὐδὲν
ἔχομεν:
Ἑβραῖοι
|
γὰρ |
αὐτῶν
ἀνέστησαν
τὰς
πόλεις
ἐκ |
[1, 3] |
τὰς
τελευτὰς
τῶν
ἀνδρῶν,
τοῖς
|
γὰρ |
αὐτῶν
παισὶ
καὶ
τοῖς
ἐκείνων |
[1, 19] |
ἀλλ'
ἐλπίζειν
τὰ
κρείττονα:
καὶ
|
γὰρ |
ἄφθονος
ἐκδέξεταί
σε
μεγάλων
ἀγαθῶν |
[1, 0] |
τὴν
οἰκείαν
τάξιν
σημανεῖ:
τοῦτο
|
γὰρ |
διὰ
ταύτης
ποιήσειν
τῆς
πραγματείας |
[1, 6] |
τὴν
ἐπομβρίαν
ἐγένετο.
Θέρρος
μὲν
|
γὰρ |
ἑβδομηκοστῷ
ποιεῖται
τὸν
Ἅβραμον:
Ναχώρης |
[1, 19] |
τὴν
ἐμὴν
ἐπικουρίαν.
Ἅβραμόν
τε
|
γὰρ |
ἐγὼ
ἐκ
τῆς
Μεσοποταμίας
δεῦρο |
[1, 3] |
αὐτοὺς
εἰς
τὸν
βίον,
σῶφρον
|
γὰρ |
εἶναι
τὴν
ἀρχὴν
αὐτοῖς
μηδὲ |
[1, 19] |
πάντες
ἐπίστασθαί
τε
ἔφασαν,
οὐ
|
γὰρ |
εἶναι
τοιοῦτον
ὥστε
ἀγνοεῖσθαι,
καὶ |
[1, 3] |
ἐμῇ”
τὴν
ἶριν
ἀποσημαίνων:
τόξον
|
γὰρ |
εἶναι
τοῦ
θεοῦ
παρὰ
τοῖς |
[1, 16] |
πραγμάτων
εἰς
αὐτὸν
ἀφικομένων:
οἱ
|
γὰρ |
ἐκ
τῆς
Κατούρας
εἰς
τὰς |
[1, 6] |
εἰσι,
Θάρσος
δὲ
Θαρσεῖς:
οὕτως
|
γὰρ |
ἐκαλεῖτο
τὸ
παλαιὸν
ἡ
Κιλικία. |
[1, 3] |
τὸ
δεινὸν
διαφυγεῖν
κεκριμένων:
κακοδαιμονεστέρους
|
γὰρ |
ἐκείνων
ἔσεσθαι
καὶ
χείρω
κακίαν |
[1, 6] |
τὴν
ἀρχὴν
πεποιημένοι.
Ἔλυμος
μὲν
|
γὰρ |
Ἐλυμαίους
Περσῶν
ὄντας
ἀρχηγέτας
κατέλιπεν: |
[1, 13] |
ἀναγαγόντα
ὁλοκαυτῶσαι
βωμὸν
ἱδρυσάμενον:
οὕτως
|
γὰρ |
ἐμφανίσειν
τὴν
περὶ
αὐτὸν
θρησκείαν, |
[1, 3] |
Μαρσουάνῃ
δ'
ὑπὸ
Ἑβραίων:
οὕτω
|
γὰρ |
ἐν
Αἰγύπτῳ
τὸν
ἐνιαυτὸν
ἦσαν |
[1, 11] |
εἶναι
τῶν
Σοδομιτῶν
ἀγαθόν,
εἰ
|
γὰρ |
ἐν
αὐτοῖς
δέκα
εἶεν
συγχωρεῖν |
[1, 5] |
οἱ
τούτου
καταστάντες
αἴτιοι:
ἰσχύσαντες
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
ὕστερον
ἰδίαν
ἐποιήσαντο |
[1, 12] |
υἱὸν
οὕτως
ἐκάλεσεν.
αὐτὴ
μὲν
|
γὰρ |
ἐνενήκοντα
εἶχεν
ἔτη
ἑκατὸν
δὲ |
[1, 1] |
παρακούσας
τῶν
ἐμῶν
ἐντολῶν:
οὐ
|
γὰρ |
ἐπ'
ἀρετῇ
τὴν
σιωπὴν
ἄγεις, |
[1, 12] |
πρὸς
ἴδιον
υἱὸν
εὐνοίας,
ἐτρέφετο
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῇ
τῆς
ἡγεμονίας
διαδοχῇ, |
[1, 0] |
πλεῖστον
ἀλλήλων
διαφερούσας.
τινὲς
μὲν
|
γὰρ |
ἐπιδεικνύμενοι
λόγων
δεινότητα
καὶ
τὴν |
[1, 13] |
τῆς
τοῦ
παιδὸς
σφαγῆς.
οὐ
|
γὰρ |
ἐπιθυμήσας
αἵματος
ἀνθρωπίνου
τὴν
σφαγὴν |
[1, 6] |
πρὸς
ἡδονὴν
τῶν
ἐντευξομένων:
οὐ
|
γὰρ |
ἐπιχώριος
ἡμῖν
ὁ
τοιοῦτος
αὐτῶν |
[1, 20] |
ὑποζυγίων
ὑπεχώρησεν
εἰς
Σάειραν:
ἐνταῦθα
|
γὰρ |
ἐποιεῖτο
τὴν
δίαιταν
προσαγορεύσας
τὸ |
[1, 16] |
τῆς
περὶ
αὐτὴν
ἀρετῆς:
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἔσεσθαι
βαρὺς
μισθόν
τε
τῆς |
[1, 6] |
αὐτῶν
προσηγορίας
σημεῖον
δείκνυται:
πόλις
|
γάρ |
ἐστι
παρ'
αὐτοῖς
ἔτι
καὶ |
[1, 1] |
πυρρᾶς
γῆς
φυραθείσης
ἐγεγόνει:
τοιαύτη
|
γάρ |
ἐστιν
ἡ
παρθένος
γῆ
καὶ |
[1, 3] |
φοράν,
χωρὶς
αἵματος:
ἐν
τούτῳ
|
γάρ |
ἐστιν
ἡ
ψυχή.
σημανῶ
δὲ |
[1, 3] |
μὲν
ἀπὸ
Ἀδάμου
δέκατος:
Λαμέχου
|
γάρ |
ἐστιν
υἱός,
οὗ
πατὴρ
ἦν |
[1, 19] |
πείθεται
δ'
ὁ
Ἰάκωβος,
οὐδὲν
|
γὰρ |
ἕτερον
αὐτῷ
ποιεῖν
ὁ
τῆς |
[1, 22] |
τὸν
πατέρα,
πολυχρονιώτατος
δέ:
βιώσας
|
γὰρ |
ἔτη
πέντε
καὶ
ὀγδοήκοντα
πρὸς |
[1, 3] |
τῶν
ὄμβρων
τὸ
μέγεθος:
οὐ
|
γὰρ |
ἔτι
τὴν
γῆν
ἐπικλύσει
τὸ |
[1, 18] |
παρειλήφει
πρὸς
γάμον
Βασεμάθην:
οὐ
|
γὰρ |
εὐνόουν
τοῖς
Χαναναίοις
οἱ
περὶ |
[1, 2] |
πρῶτος
ἐκ
γῆς
γενόμενος,
ἀπαιτεῖ
|
γὰρ |
ἡ
διήγησις
τὸν
περὶ
αὐτοῦ |
[1, 10] |
τοῖς
Ἀσσυρίοις
περὶ
Δάνον,
οὕτως
|
γὰρ |
ἡ
ἑτέρα
τοῦ
Ἰορδάνου
προσαγορεύεται |
[1, 6] |
βιώσαντα
πέντε
καὶ
διακόσια:
συνετέμνετο
|
γὰρ |
ἤδη
τοῖς
ἀνθρώποις
τὸ
ζῆν |
[1, 19] |
τῆς
μητρὸς
ἐντολήν:
πᾶσί
τε
|
γὰρ |
ἡμῖν
ἀδελφοὶ
τυγχάνουσι
καὶ
πλέον |
[1, 10] |
οἳ
διαδέξονται
μετ'
αὐτόν,
ἔτι
|
γὰρ |
ἦν
ἄπαις,
ὁ
θεὸς
καὶ |
[1, 16] |
κόρην
τιμήσατε.
οἱ
δὲ,
καλὰ
|
γὰρ |
ἦν
αὐτοῖς
καὶ
κεχαρισμένα,
τήν |
[1, 18] |
αὐτῷ
τῆς
γνώμης
γενομένης:
οὐ
|
γὰρ |
ἦν
αὐτῷ
δι'
ἡδονῆς
συνάψασθαι |
[1, 19] |
προκαθιδρυμένους.
καὶ
τότε
μέν,
ἑσπέρα
|
γὰρ |
ἦν,
ἡσύχαζεν:
ὄναρ
δὲ
ὁ |
[1, 1] |
τὸ
θῆλυ
καὶ
συνδιαίτησιν,
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἦν,
ξενιζόμενον
δ'
ἐπὶ
τοῖς |
[1, 13] |
σαυτοῦ
παρεσχημένος.
(Ἴσακος
δέ,
πατρὸς
|
γὰρ |
ἦν
οἵου
τετυχηκότα
γενναῖον
ἔδει |
[1, 11] |
αὐτοὺς
ἐπὶ
ξενίαν
παρεκάλει:
λίαν
|
γὰρ |
ἦν
περὶ
τοὺς
ξένους
φιλάνθρωπος |
[1, 4] |
περιπεσόντες
ᾔσθοντο
τῆς
ἁμαρτίας:
ἐπεὶ
|
γὰρ |
ἤνθουν
νεότητος
πλήθει,
πάλιν
ὁ |
[1, 21] |
ἐπιτυγχάνει
τοῖς
Λαβάνου
θεοῖς,
οὐ
|
γὰρ |
ἠπίστατο
ὑπὸ
τῆς
Ῥαχήλης
κλαπέντας, |
[1, 15] |
τὴν
χώραν
Ἀφρικὰ
ὀνομασθῆναι.
τούτους
|
γὰρ |
Ἡρακλεῖ
συστρατεῦσαι
ἐπὶ
Λιβύην
καὶ |
[1, 19] |
εὑρεθείης
ἐπ'
ἄλλῳ
κριτῇ:
ὑπὲρ
|
γὰρ |
ἧς
ἐχρῆν
σε
χάριν
ἡμῖν |
[1, 16] |
τὴν
προαίρεσιν
μὴ
ὑβρίσητε:
κατὰ
|
γὰρ |
θεοῦ
βούλησιν
τά
τε
ἄλλα |
[1, 3] |
τῆς
ζωῆς
ἀφῖχθαι.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
θεοφιλεῖς
ὄντες
καὶ
ὑπ'
αὐτοῦ |
[1, 6] |
μὲν
Ναχώρου
παῖδες
γνήσιοι:
Ταβαῖος
|
γὰρ |
καὶ
Γάδαμος
καὶ
Τααῦος
καὶ |
[1, 19] |
ἀφθονίαν
τῆς
αὑτοῦ
κτήσεως:
καὶ
|
γὰρ |
καὶ
θυγατέρας
ἐμὰς
συνέζευξα
τὴν |
[1, 3] |
βαρβάροις
συγγραψάμενοι
τὰς
ἀρχαιολογίας:
καὶ
|
γὰρ |
καὶ
Μανέθων
ὁ
τὴν
Αἰγυπτίων |
[1, 11] |
μετέβαλεν:
ἱστόρησα
δ'
αὐτήν,
ἔτι
|
γὰρ |
καὶ
νῦν
διαμένει.
διαφεύγει
δ' |
[1, 8] |
τῷ
Ἁβράμῳ
καθὼς
ὑπενόησε:
τὸ
|
γὰρ |
κάλλος
ἐξεβοήθη
τῆς
γυναικὸς
αὐτοῦ: |
[1, 19] |
ὑφ'
ἧς
ταῦτα
πράξειεν:
οὐ
|
γὰρ |
κατὰ
κακουργίαν
αὐτῷ
τὴν
Λείαν |
[1, 8] |
ὧν
λέγοιεν
περὶ
θεῶν:
ἢ
|
γὰρ |
κρείσσοσιν
εὑρεθεῖσι
κατακολουθήσειν
ἢ
μετακοσμήσειν |
[1, 10] |
πρὸς
τοὺς
δεσπότας
ἐπανιέναι:
βίου
|
γὰρ |
μείζονος
τεύξεσθαι
σωφρονοῦσαν:
καὶ
γὰρ |
[1, 19] |
ὁμήρευμα
ἔχομεν
πρὸς
ἀλλήλους:
Ῥεβέκκα
|
γὰρ |
μήτηρ
ἐμὴ
Λαβάνου
πατρὸς
τοῦ |
[1, 11] |
ἦσαν
ἔτι
παρθένοι,
ἀναλαβών:
οἱ
|
γὰρ |
μνηστῆρες
περιεφρόνησαν
τῆς
ἐξόδου
εὐήθειαν |
[1, 10] |
γὰρ
μείζονος
τεύξεσθαι
σωφρονοῦσαν:
καὶ
|
γὰρ |
νῦν
εἰς
τὴν
δέσποιναν
ἀγνώμονα |
[1, 6] |
τοῖς
αὑτῶν
ἐκάλουν
ὀνόμασιν.
τοὺς
|
γὰρ |
νῦν
ὑφ'
Ἑλλήνων
Γαλάτας
καλουμένους, |
[1, 12] |
ἀναγκαίων
ἐκπέμπειν.
ὕστερον
δέ,
καὶ
|
γὰρ |
ὁ
θεὸς
ἠρέσκετο
τοῖς
ὑπὸ |
[1, 12] |
δὲ
μετὰ
ἔτος
τρισκαιδέκατον:
Ἰσμαῆλος
|
γὰρ |
ὁ
κτίστης
αὐτῶν
τοῦ
ἔθνους |
[1, 3] |
ζήσασιν
ἑξακοσίους
ἐνιαυτούς:
διὰ
τοσούτων
|
γὰρ |
ὁ
μέγας
ἐνιαυτὸς
πληροῦται.
μαρτυροῦσι |
[1, 2] |
διαφόροις
ἔχαιρον
ἐπιτηδεύμασιν:
Ἄβελος
μὲν
|
γὰρ |
ὁ
νεώτερος
δικαιοσύνης
ἐπεμελεῖτο
καὶ |
[1, 16] |
υἱός,
συγγενὴς
δ'
ὑμέτερος:
Ναχώρης
|
γὰρ |
ὁ
τούτων,
ὦ
γύναι,
τῶν |
[1, 6] |
ἐπωνυμίαν
ἡ
χώρα
διεφύλαξε:
Παλαιστίνην
|
γὰρ |
οἱ
Ἕλληνες
αὐτοῦ
τὴν
μοῖραν |
[1, 4] |
τὴν
γῆν
ἐπικλύσαι
θελήσαντα:
πύργον
|
γὰρ |
οἰκοδομήσειν
ὑψηλότερον
ἢ
τὸ
ὕδωρ |
[1, 13] |
στάντος
ἐμποδὼν
τοῦ
θεοῦ:
βοᾷ
|
γὰρ |
ὀνομαστὶ
τὸν
Ἅβραμον
εἴργων
τῆς |
[1, 6] |
τὴν
ἀφήγησιν
ὧν
κατέλιπον.
τὰ
|
γὰρ |
ὀνόματα
διὰ
τὸ
τῆς
γραφῆς |
[1, 16] |
ἀλλ'
οὐκ
ἐκείνῳ
παρασχεῖν,
καὶ
|
γὰρ |
οὐδ'
εὔληπτον
εἶναι
τὸ
ὕδωρ, |
[1, 2] |
τῶν
ἀπὸ
Σήθου
διελθεῖν:
τραφεὶς
|
γὰρ |
οὗτος
καὶ
παρελθὼν
εἰς
ἡλικίαν |
[1, 11] |
ἔτι
καὶ
νῦν
λέγεται:
καλοῦσι
|
γὰρ |
οὕτως
Ἑβραῖοι
τὸ
ὀλίγον.
ἐνταῦθα |
[1, 6] |
ἡ
Κιλικία.
σημεῖον
δέ:
Ταρσὸς
|
γὰρ |
παρ'
αὐτοῖς
τῶν
πόλεων
ἡ |
[1, 0] |
καὶ
νῦν
εἶναι
φιλομαθεῖς:
οὐδὲ
|
γὰρ |
πᾶσαν
ἐκεῖνος
ἔφθη
λαβεῖν
τὴν |
[1, 18] |
δημιουργὲ
τῆς
ὅλης
οὐσίας:
σὺ
|
γὰρ |
πατρὶ
τῷ
ἐμῷ
μεγάλην
ἰσχὺν |
[1, 7] |
μνησθῆναι
πλέον
τι
πεποίηκε:
βιβλίον
|
γὰρ |
περὶ
αὐτοῦ
συνταξάμενος
κατέλιπε.
Νικόλαος |
[1, 0] |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀξίαν
σπουδῆς:
μέλλει
|
γὰρ |
περιέξειν
ἅπασαν
τὴν
παρ'
ἡμῖν |
[1, 16] |
τὸν
ὑμέτερον
οἶκον
εὗρον.
ἐπεὶ
|
γὰρ |
πλησίον
τῆς
πόλεως
ἐγενόμην,
παρθένους |
[1, 2] |
ἄλλου
χείρονα
τελευτῶντα:
πρός
τε
|
γὰρ |
πολέμους
εἶχον
ἀκρατῶς
καὶ
πρὸς |
[1, 0] |
εἶχεν
ἄδειαν
ψευδῶν
πλασμάτων:
γέγονε
|
γὰρ |
πρὸ
ἐτῶν
δισχιλίων,
ἐφ'
ὅσον |
[1, 0] |
δύο
κἀμοὶ
συμβεβήκασι:
τὸν
μὲν
|
γὰρ |
πρὸς
τοὺς
Ῥωμαίους
πόλεμον
ἡμῖν |
[1, 22] |
βραχέα
μὲν
ἀλλήλοις
συνδιατρίβουσι:
τὴν
|
γὰρ |
Ῥεβέκκαν
Ἰάκωβος
οὐ
κατέλαβε
ζῶσαν. |
[1, 13] |
γενναίως
τὴν
καθιέρωσιν:
τῷ
θεῷ
|
γάρ |
σε
παραχωρῶ
ταύτης
ἀξιώσαντι
παρ' |
[1, 19] |
αὐτῇ
τοῦ
θεοῦ
γένοιτο:
τοῦτο
|
γὰρ |
σημαίνει
τὸ
ὄνομα.
τεκνοῦνται
δὲ |
[1, 0] |
ἐξέτασιν
τοὺς
ἀναγνωσομένους
παρακαλῶ:
φανεῖται
|
γὰρ |
σκοπουμένοις
οὕτως
οὐδὲν
οὔτ'
ἄλογον |
[1, 19] |
ὁδὸν
ἐμοὶ
προπομπῷ
χρώμενος:
ἀνυσθήσεται
|
γάρ |
σοι
γάμος,
ἐφ'
ὃν
ἐσπούδακας, |
[1, 19] |
ἂν
ἔπαθεν
ἐχθρὸς
ἔφυγε.
καὶ
|
γὰρ |
σφόδρα
κακούργως
ὁ
Λάβανος
ἐχρήσατο |
[1, 3] |
ἐστι
Βηρωσὸς
ὁ
Χαλδαῖος:
διηγούμενος
|
γὰρ |
τὰ
περὶ
τὸν
κατακλυσμὸν
οὕτως |
[1, 8] |
τούτων
εἶχον
ἀμαθῶς:
ἐκ
Χαλδαίων
|
γὰρ |
ταῦτ'
ἐφοίτησεν
εἰς
Αἴγυπτον,
ὅθεν |
[1, 19] |
θαυμάζειν
ὅτι
μήπω
παρείη:
παρὰ
|
γὰρ |
ταύτης
μεμαθήκεις
ἂν
ἀκριβέστερον
ὅσα |
[1, 0] |
καὶ
τὴν
φιλανθρωπίαν
ἀνάρμοστον:
πάντα
|
γὰρ |
τῇ
τῶν
ὅλων
φύσει
σύμφωνον |
[1, 19] |
τῆς
ἀδελφῆς
ἔργον
ἀντιτεχνασαμένη:
παρακατακλίνει
|
γὰρ |
τὴν
αὑτῆς
θεράπαιναν
γίνεταί
τε |
[1, 18] |
τῷ
Ἰακώβῳ
γυναῖκα
συγγενῆ.
ἤδη
|
γὰρ |
τὴν
Ἰσμαήλου
παῖδα
Ἡσαῦς
παρειλήφει |
[1, 4] |
τὴν
διάλεκτον
πρῶτον
ἐναργοῦς:
Ἑβραῖοι
|
γὰρ |
τὴν
σύγχυσιν
βαβὲλ
καλοῦσι.
περὶ |
[1, 8] |
τὰ
περὶ
ἀστρονομίαν
παραδίδωσι.
πρὸ
|
γὰρ |
τῆς
Ἁβράμου
παρουσίας
Αἰγύπτιοι
τούτων |
[1, 19] |
πρὸς
αὐτὸν
ἀφίξεως
γένοιτο:
ὁ
|
γὰρ |
τῆς
παιδὸς
ἔρως
αὐτὸν
ἠνάγκασε |
[1, 18] |
κατ'
ἐπωνυμίαν
τῆς
τριχώσεως:
Ἑβραῖοι
|
γὰρ |
τὸ
ἤσαυρον
τρίχωμα
λέγουσιν:
Ἰάκωβος |
[1, 18] |
διαμαρτίας
ἡ
μήτηρ
ῥύεται:
πείθει
|
γὰρ |
τὸν
ἄνδρα
Μεσοποταμίαν
ἀγαγέσθαι
τῷ |
[1, 18] |
πρὸς
τὸ
πᾶν
ἐκωλύθη.
ὁρῶν
|
γὰρ |
τὸν
θεὸν
τῷ
Ἰσάκῳ
συμπαρόντα |
[1, 9] |
λεγομένην
φρέατα
ἀσφάλτου:
κατ'
ἐκεῖνον
|
γὰρ |
τὸν
καιρὸν
φρέατα
ἦν
ἐν |
[1, 6] |
ἀποδασμὸν
τῶν
οἰκήσεων
τίκτεται:
φαλὲκ
|
γὰρ |
τὸν
μερισμὸν
Ἑβραῖοι
καλοῦσιν.
Ἰούκτᾳ |
[1, 6] |
περὶ
Ἑβραίων
τὸν
λόγον:
Φαλέγου
|
γὰρ |
τοῦ
Ἑβέρου
γίνεται
παῖς
Ῥεούς: |
[1, 20] |
συνεχέστερον
ἐντυγχάνοντες
πολλοὶ
δοκῶσιν:
ἀνήσειν
|
γὰρ |
ὑπὸ
τῶν
δωρεῶν
τῆς
ὀργῆς, |
[1, 6] |
ἰσχύσασα
τὴν
προσηγορίαν
φυλάξαι:
Κίτιον
|
γὰρ |
ὑπὸ
τῶν
ἐξελληνισάντων
αὐτὴν
καλεῖται |
[1, 1] |
ἔχοντες
σκέπην
αὑτοῖς
ἐπενόουν:
τὸ
|
γὰρ |
φυτὸν
ὀξύτητος
καὶ
διανοίας
ὑπῆρχε. |
[1, 6] |
ἀκεραίους
τὰς
προσηγορίας
ὑπάρχουσι.
τεσσάρων
|
γὰρ |
Χάμου
παίδων
γενομένων
Χουσαῖον
μὲν |
[1, 19] |
τινὰ
χρόνον,
τοῦτο
ποιήσειν:
εἰς
|
γὰρ |
Χαναναίους
οὐκ
ἂν
πέμψαι
τὴν |
[1, 6] |
οὐδὲν
ἔβλαψεν
ὁ
χρόνος:
Αἰθίοπες
|
γὰρ |
ὧν
ἦρξεν
ἔτι
καὶ
νῦν |
[1, 12] |
ὃ
Βηρσουβαὶ
καλοῦσιν:
ὅρκιον
δὲ
|
φρέαρ |
λέγοιτ'
ἄν.
οὕτω
δ'
ἔτι |
[1, 16] |
ὢν
τῆς
διανοίας
ἐπὶ
τὸ
|
φρέαρ |
παραγίνεται
καὶ
παρακαλεῖ
τὰς
παρθένους |
[1, 16] |
παρθένους
ἰδὼν
πολλὰς
ἐπὶ
τὸ
|
φρέαρ |
παραγινομένας
ηὐξάμην
εἰς
ταύτην
ἐμπεσεῖν, |
[1, 18] |
μακρὰν
Γεράρων,
ὀρύσσοντι
δ'
αὐτῷ
|
φρέαρ |
ποιμένες
ἐπιπεσόντες
εἰς
μάχην
ἐχώρησαν |
[1, 18] |
τὴν
φρεωρυχίαν
ἀνεπικώλυτον,
Ῥοωβὼθ
τὸ
|
φρέαρ |
ὠνόμασεν:
εὐρύχωρον
ἀποσημαίνει
τὸ
ὄνομα. |
[1, 19] |
μέν,
ἑσπέρα
γὰρ
ἦν,
ἡσύχαζεν:
|
ὄναρ |
δὲ
ὁ
θεὸς
ἐπιστὰς
αὐτῷ |
[1, 19] |
προκαλεσάμενος
καὶ
δηλώσας
αὐτῷ
τὸ
|
ὄναρ, |
ἐπεὶ
πρὸς
αὐτὸν
ἦλθε
πεισθείς, |
[1, 12] |
τῶν
ἰατρῶν
αὐτὸν
ἀπεγνωκότων
ὑπνώσας
|
ὄναρ |
ὁρᾷ
μηδὲν
ὑβρίζειν
τὴν
τοῦ |
[1, 8] |
διαφόροις
ἀρεσκομένων
ἔθεσι
καὶ
τὰ
|
παρ' |
ἀλλήλοις
ἐκφαυλιζόντων
νόμιμα
καὶ
διὰ |
[1, 0] |
περὶ
αὐτοῦ
φυλάξας
λόγον
τῆς
|
παρ' |
ἄλλοις
ἀσχήμονος
μυθολογίας:
καίτοι
γε |
[1, 19] |
παραχωρήσειν
αὐτῇ
τἀνδρὸς
ἔλεγε
κοιμησομένου
|
παρ' |
αὐτῇ
κατ'
ἐκείνην
τὴν
ἑσπέραν. |
[1, 18] |
Ἰάκωβος
ὑπηρέτει
τῇ
μητρὶ
πάντα
|
παρ' |
αὐτῆς
πεπυσμένος:
ἐπεὶ
δ'
εὐτρεπὲς |
[1, 19] |
αὐτούς,
εἰ
τυγχάνουσι
Λάβανόν
τινα
|
παρ' |
αὐτοῖς
εἰδότες
ἔτι
περιόντα.
οἱ |
[1, 6] |
σημεῖον
δείκνυται:
πόλις
γάρ
ἐστι
|
παρ' |
αὐτοῖς
ἔτι
καὶ
νῦν
Μάζακα, |
[1, 16] |
τοσαύτας
παρθένους
γενομένην.
ἠξίου
τε
|
παρ' |
αὐτοῖς
καταχθῆναι
τοῦ
προσωτέρω
χωρεῖν |
[1, 6] |
Κιλικία.
σημεῖον
δέ:
Ταρσὸς
γὰρ
|
παρ' |
αὐτοῖς
τῶν
πόλεων
ἡ
ἀξιολογωτάτη |
[1, 11] |
ἀσεβεῖς,
ὡς
μηκέτι
μεμνῆσθαι
τῶν
|
παρ' |
αὐτοῦ
γενομένων
ὠφελειῶν,
εἶναί
τε |
[1, 19] |
πρεσβύτας
καταλιπὼν
καὶ
θεραπείας
τῆς
|
παρ' |
αὐτοῦ
δεομένους
ἀνεπυνθάνετο:
παρέξειν
γὰρ |
[1, 10] |
περιτέμνεται
παραχρῆμα
καὶ
πάντες
οἱ
|
παρ' |
αὐτοῦ
καὶ
ὁ
παῖς
Ἰσμαῆλος, |
[1, 19] |
τε
τὰ
ἄλλα
τιμῆς
ἀξίας
|
παρ' |
αὐτοῦ
τυγχάνειν
οὔσης,
καὶ
ὅτι |
[1, 13] |
ψυχὴν
τὴν
σὴν
προσδεξομένου
καὶ
|
παρ' |
αὐτῷ
καθέξοντος:
ἔσῃ
τ'
ἐμοὶ |
[1, 11] |
ξένων,
ἀλλ'
ἔχειν
αἰδῶ
τῆς
|
παρ' |
αὐτῷ
καταγωγῆς,
εἰ
δὲ
ἔχουσιν |
[1, 11] |
ξένους
ἀναστὰς
ἠσπάσατό
τε
καὶ
|
παρ' |
αὐτῷ
καταχθέντας
παρεκάλει
ξενίας
μεταλαβεῖν. |
[1, 12] |
τὴν
σωτηρίαν,
ἑτοίμως
ἔφασκεν
ἔχειν
|
παρ' |
αὐτῷ
μένειν.
καὶ
Ἀβιμέλεχος
τήν |
[1, 19] |
γαμβρὸν
εὐξάμενος
ἐλθεῖν:
εἰ
μέντοι
|
παρ' |
αὐτῷ
μένοι
τινὰ
χρόνον,
τοῦτο |
[1, 19] |
καὶ
φήσαντος
ἡδέως
πάντα
μένων
|
παρ' |
αὐτῷ
πόνον
εἰς
ἡδονὴν
ὑπομενεῖν |
[1, 12] |
καὶ
τὸν
θεὸν
εὐμενῆ
ποιεῖν,
|
παρ' |
αὐτῷ
τε
μένειν
βουλομένῳ
πᾶσαν |
[1, 3] |
μου
τῷ
λόγῳ
πάντες
οἱ
|
παρ' |
Ἕλλησι
καὶ
βαρβάροις
συγγραψάμενοι
τὰς |
[1, 6] |
δὲ
Σαβαθηνούς,
ὀνομάζονται
δὲ
Ἀστάβαροι
|
παρ' |
Ἕλλησιν:
οἰκίζει
δὲ
καὶ
Σαβάκτας |
[1, 13] |
εἰς
τὴν
ἱερουργίαν.
οἱ
δὲ
|
παρ' |
ἐλπίδας
αὐτοῦ
κεκομισμένου
καὶ
τοιούτων |
[1, 14] |
ὠνησαμένου
τὸ
χωρίον
σίκλων
τετρακοσίων
|
παρ' |
Ἐφραίμου
τινὸς
ἐκ
τῆς
Νεβρῶνος. |
[1, 0] |
μέλλει
γὰρ
περιέξειν
ἅπασαν
τὴν
|
παρ' |
ἡμῖν
ἀρχαιολογίαν
καὶ
διάταξιν
τοῦ |
[1, 0] |
φωνὴν
μεταβαλεῖν,
ὁ
δὲ
τῶν
|
παρ' |
ἡμῖν
ἀρχιερέων
οὐδενὸς
ἀρετῇ
δεύτερος |
[1, 0] |
εἴ
τινες
αὐτῶν
γνῶναι
τὰ
|
παρ' |
ἡμῖν
ἐσπούδασαν.
(Εὗρον
τοίνυν,
ὅτι |
[1, 13] |
γάρ
σε
παραχωρῶ
ταύτης
ἀξιώσαντι
|
παρ' |
ἡμῶν
τῆς
τιμῆς
ἀνθ'
ὧν |
[1, 19] |
τὸ
πρὸς
τοὺς
ἐπιχωρίους
μῖσος
|
παρ' |
οὐδένα
μὲν
ἠξίου
κατάγεσθαι,
ὑπαίθριος |
[1, 3] |
ζῆν
τὸν
θεὸν
αὐτοῖς
παρασχεῖν,
|
ἅπερ |
οὐκ
ἦν
ἀσφαλῶς
αὐτοῖς
προειπεῖν |
[1, 7] |
καὶ
τὴν
εὐχαριστίαν
ἀπονέμειν.
δι'
|
ἅπερ |
Χαλδαίων
τε
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[1, 1] |
κατὰ
γλῶτταν
τὴν
Ἑβραίων
πυρρόν,
|
ἐπειδήπερ |
ἀπὸ
τῆς
πυρρᾶς
γῆς
φυραθείσης |
[1, 19] |
τῶν
γάμων
ὑπ'
αὐτοῦ
γενόμενα
|
καίπερ |
ὄντα
χαλεπὰ
κουφότερα
ἔφασκε,
χείρω |
[1, 13] |
ἀφελέσθαι:
δώσειν
οὖν
κἀκείνῳ
ἱερεῖον,
|
εἴπερ |
εὐμενὴς
μέλλει
τῇ
θυσίᾳ
παρατυγχάνειν |
[1, 19] |
σὲ
καὶ
πατέρα
τὸν
σόν,
|
εἴπερ |
Λαβάνου
παῖς
τυγχάνεις,
οἰκειότης
ἐστὶ |
[1, 0] |
συνεμέτρησα:
χρόνου
δὲ
προϊ
όντος,
|
ὅπερ |
φιλεῖ
τοῖς
μεγάλων
ἅπτεσθαι
διανοουμένοις, |
[1, 19] |
ἀνθρώπου
φύσιν
ἐχούσας,
καὶ
τελευταῖον
|
ὑπὲρ |
αὐτῆς
τὸν
θεὸν
ἐναργῶς
αὐτῷ |
[1, 18] |
τὸν
θεὸν
ταῖς
εὐχαῖς
ταῖς
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
παρακεκλημένον.
(Καὶ
Ἡσαῦς
μὲν |
[1, 7] |
ἀφιγμένος
ἐκ
τῆς
γῆς
τῆς
|
ὑπὲρ |
Βαβυλῶνος
Χαλδαίων
λεγομένης.
μετ'
οὐ |
[1, 19] |
ἂν
εὑρεθείης
ἐπ'
ἄλλῳ
κριτῇ:
|
ὑπὲρ |
γὰρ
ἧς
ἐχρῆν
σε
χάριν |
[1, 19] |
ἔχειν
αὐτὸν
κατελθεῖν
εἰς
ταύτην.
|
ὑπὲρ |
δὲ
τῆς
λείας
ἧς
ἐγκαλεῖς, |
[1, 2] |
καὶ
τὴν
τούτων
διακόσμησιν
ἐπενόησαν.
|
ὑπὲρ |
δὲ
τοῦ
μὴ
διαφυγεῖν
τοὺς |
[1, 12] |
ταύτην
αὐτῷ
ἐπάγει
τὴν
νόσον
|
ὑπὲρ |
ἐκδικίας
τοῦ
ξένου
φυλάσσων
ἀνύβριστον |
[1, 11] |
ἔχουσιν
ἀκρατῶς,
τὰς
θυγατέρας
αὐτοῦ
|
ὑπὲρ |
ἐκείνων
ταῖς
ἐπιθυμίαις
αὐτῶν
λέγοντος |
[1, 19] |
πίστεις
τὰς
ἐπὶ
τούτοις
ἐποιήσαντο
|
ὑπὲρ |
ὀρῶν
τινων,
ἐφ'
οἷς
στήλην |
[1, 19] |
ὑφ'
ἡμῶν
καὶ
πλείονος
γεγενημένης,
|
ὑπὲρ |
ταύτης
πῶς
οὐ
διαμαρτάνεις
τῶν |
[1, 3] |
περὶ
αὐτῶν
λέγων
οὕτως:
ἔστιν
|
ὑπὲρ |
τὴν
Μινυάδα
μέγα
ὄρος
κατὰ |
[1, 19] |
καὶ
παῖδας
ἐφήβους
καὶ
παρθένους
|
ὑπέρ |
τινος
ἱδρυμένους
φρέατος
συνδιέτριβεν
αὐτοῖς |
[1, 12] |
χρήματα,
καὶ
συντίθενται
ἀδόλως
πολιτεύσεσθαι
|
ὑπέρ |
τινος
φρέατος
ποιούμενοι
τὸν
ὅρκον, |
[1, 11] |
προνοήσασαι
λαθεῖν:
ἐποίουν
δὲ
τοῦτο
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μὴ
τὸ
γένος
ἐκλιπεῖν. |
[1, 19] |
παισὶν
αὐτῶν.
καὶ
ταῦτα
μὲν
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μηδὲν
ἀδικεῖν
αὐτὸς
ἔλεγε, |
[1, 19] |
ὑπομενεῖν
τὴν
ἐκείνου,
μισθὸν
δὲ
|
ὑπὲρ |
τούτου
λαβεῖν
ἀξιοῦντος
τὸν
Ῥαχήλας |
[1, 0] |
καὶ
μάλιστα
δὴ
πάντων
Ἐπαφρόδιτος
|
ἀνὴρ |
ἅπασαν
μὲν
ἰδέαν
παιδείας
ἠγαπηκώς, |
[1, 22] |
τυγχάνοντος
αὐτοῖς.
ἐγένετο
δὲ
Ἴσακος
|
ἀνὴρ |
θεοφιλὴς
καὶ
προνοίας
πολλῆς
ἠξιωμένος |
[1, 7] |
παρὰ
Χαλδαίοις
τις
ἦν
δίκαιος
|
ἀνὴρ |
καὶ
μέγας
καὶ
τὰ
οὐράνια |
[1, 19] |
υἱός,
θυγατέρων
δὲ
τῶν
ἐμῶν
|
ἀνήρ, |
ξένος
δὲ
καὶ
ἐφέστιος
τῆς |
[1, 8] |
συνουσίαις
ὡς
συνετώτατος
καὶ
δεινὸς
|
ἀνὴρ |
οὐ
νοῆσαι
μόνον
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 17] |
δὲ
καὶ
Ἅβραμος
μετ'
ὀλίγον,
|
ἀνὴρ |
πᾶσαν
ἀρετὴν
ἄκρος
καὶ
τῆς |
[1, 19] |
ἠνεχυρασμένον
εὐνοίᾳ
τῇ
πρὸς
αὐτήν,
|
θυγάτηρ |
δὲ
Δεῖνα.
χρόνοις
δ'
ὕστερον |
[1, 21] |
δὲ
Σικιμωτῶν
ἑορτὴν
ἀγόντων
Δεῖνα,
|
θυγάτηρ |
ἦν
Ἰακώβου
μόνη,
παρῆλθεν
εἰς |
[1, 6] |
Ναχώρου
γνησίων
παίδων
γίνεται
Ῥεβέκκα
|
θυγάτηρ |
καὶ
Λάβανος
υἱός.
~(Ἅβραμος
δὲ |
[1, 16] |
γεγονότι
γυναῖκα
γνοὺς
ἀγαγέσθαι
ὁ
|
πατὴρ |
Ἅβραμος
Ῥεβέκκαν
Ναχώρου
παιδὸς
θυγατέρα |
[1, 13] |
Ἁβράμου
ἀξίωμα.
~(Ἴσακον
δὲ
ὁ
|
πατὴρ |
Ἅβραμος
ὑπερηγάπα
μονογενῆ
ὄντα
καὶ |
[1, 2] |
ἐκπορίζων,
χαλκείαν
τε
πρῶτος
ἐπενόησεν.
|
πατὴρ |
δὲ
θυγατρὸς
γενόμενος
ὁ
Λάμεχος |
[1, 16] |
Ῥεβέκκα
μέν,
φησίν,
ἐγὼ
καλοῦμαι,
|
πατὴρ |
δέ
μοι
Βαθουῆλος
ἦν:
ἀλλ' |
[1, 6] |
υἱὸς
τίκτεται:
τούτου
δὲ
Θέρρος:
|
πατὴρ |
δὲ
οὗτος
Ἁβράμου
γίνεται,
ὃς |
[1, 19] |
Ἀρράνου
Σάρρας
Ἴσακος
ὁ
ἐμὸς
|
πατήρ. |
ἔγγιον
δὲ
καὶ
νεώτερον
τοῦθ' |
[1, 13] |
ἐπεὶ
θεοῦ
τε
βουλομένου
σὸς
|
πατὴρ |
ἐγενόμην
καὶ
πάλιν
τούτῳ
δοκοῦν |
[1, 18] |
Ἡσαῦς,
περὶ
ὃν
μάλιστα
ὁ
|
πατὴρ |
ἐσπουδάκει,
τεσσαράκοντα
γεγονὼς
ἔτη
γαμεῖ |
[1, 3] |
Λαμέχου
γάρ
ἐστιν
υἱός,
οὗ
|
πατὴρ |
ἦν
Μαθουσάλας,
οὗτος
δὲ
ἦν |
[1, 19] |
βασιλείας
καὶ
ἀγαθῶν
ὧν
ὁ
|
πατὴρ |
ηὔξατο.
ταύτην
τε
εἶναι
τὴν |
[1, 18] |
αὐτοῦ
τοῖς
δάκρυσιν
ἀχθόμενος
ὁ
|
πατὴρ |
τὰ
μὲν
περὶ
τὸ
κυνηγέσιον |
[1, 0] |
παντὸς
ἄλλου
διδαχθεῖεν,
ὅτι
πάντων
|
πατήρ |
τε
καὶ
δεσπότης
ὁ
θεὸς |
[1, 18] |
πτέρναν.
ἠγάπα
δὲ
ὁ
μὲν
|
πατὴρ |
τὸν
πρεσβύτερον
Ἠσαῦ
λεγόμενον
κατ' |
[1, 19] |
ἔχομεν
πρὸς
ἀλλήλους:
Ῥεβέκκα
γὰρ
|
μήτηρ |
ἐμὴ
Λαβάνου
πατρὸς
τοῦ
σοῦ |
[1, 19] |
τοῦ
κατ'
ἐκείνους
συγγενοῦς
ἡ
|
μήτηρ |
προσλαμβάνει.
ἔρυμα
δὲ
τῆς
ἐμῆς, |
[1, 18] |
ἐπὶ
ταῖς
εὐχαῖς
διαμαρτίας
ἡ
|
μήτηρ |
ῥύεται:
πείθει
γὰρ
τὸν
ἄνδρα |
[1, 18] |
γενομένοις
ὑπέσχου
βοηθὸς
εὐμενὴς
καὶ
|
δοτὴρ |
ἀεὶ
τῶν
κρειττόνων
ἔσεσθαι:
ταῦτ' |
[1, 4] |
γὰρ
οἰκοδομήσειν
ὑψηλότερον
ἢ
τὸ
|
ὕδωρ |
ἀναβῆναι
δυνηθείη,
μετελεύσεσθαι
δὲ
καὶ |
[1, 16] |
προαστείοις
παρθένοις
ἐντυγχάνει
πλείοσιν
ἐφ'
|
ὕδωρ |
βαδιζούσαις:
εὔχεται
μὲν
οὖν
τῷ |
[1, 3] |
ὑετοῦ
μόλις
ἤρξατο
ὑποβαίνειν
τὸ
|
ὕδωρ |
ἐφ'
ἡμέρας
ἑκατὸν
καὶ
πεντήκοντα, |
[1, 3] |
θεοῦ
καὶ
ὕειν
ἀρξαμένου
τὸ
|
ὕδωρ |
ἡμέραις
τεσσαράκοντα
ὅλαις
κατεφέρετο,
ὡς |
[1, 16] |
γὰρ
οὐδ'
εὔληπτον
εἶναι
τὸ
|
ὕδωρ, |
μία
ἐξ
ἁπασῶν
ἐκείναις
τε |
[1, 3] |
ἔτι
τὴν
γῆν
ἐπικλύσει
τὸ
|
ὕδωρ. |
παραινῶ
μέντοι
σφαγῆς
ἀνθρωπίνης
ἀπέχεσθαι |
[1, 12] |
μήπω
δι'
αὐτοῦ
χωρεῖν
δυνάμενον,
|
ὕδωρ |
τε
ἐν
ἀσκῷ
καὶ
ἄρτον |
[1, 21] |
εἰς
ἄνεσιν
καὶ
εὐωχίαν
τετραμμένων
|
νύκτωρ |
πρώτοις
ἐπιβαλόντες
τοῖς
φύλαξι
κτείνουσι |
[1, 15] |
μου
τῷ
λόγῳ
Ἀλέξανδρος
ὁ
|
πολυίστωρ |
λέγων
οὕτως:
Κλεόδημος
δέ
φησιν |
[1, 11] |
κατασχὼν
περιγραφὲν
ὑπὸ
τοῦ
πυρός:
|
Ζωὼρ |
ἔτι
καὶ
νῦν
λέγεται:
καλοῦσι |