>Livre, Chap. |
[1, 11] |
διαφέροντας
καὶ
παρὰ
Λώτῳ
καταχθέντας
|
ἐπὶ |
βίαν
καὶ
ὕβριν
αὐτῶν
τῆς |
[1, 19] |
δυσέλπιστον
γενέσθαι
τοσαῦτα,
ψευδόμενος
δὲ
|
ἐπὶ |
γενομένοις.
(Περὶ
μέντοι
τῶν
ἱερωμάτων |
[1, 18] |
Αἴγυπτον
τῆς
χώρας
ἀγαθῆς
ὑπαρχούσης,
|
ἐπὶ |
Γεράρων
ἀπῄει
τοῦ
θεοῦ
κελεύσαντος. |
[1, 13] |
Ἅβραμος
ὑπερηγάπα
μονογενῆ
ὄντα
καὶ
|
ἐπὶ |
γήρως
οὐδῷ
κατὰ
δωρεὰν
αὐτῷ |
[1, 0] |
ἀναγαγὼν
καὶ
πείσας,
ὅτι
τῶν
|
ἐπὶ |
γῆς
ἔργων
τοῦ
θεοῦ
κάλλιστόν |
[1, 10] |
τῆς
Ἑβρωνίων
πόλεως,
δυσφορῶν
δὲ
|
ἐπὶ |
γυναικὶ
μὴ
κυούσῃ
ἱκετεύει
τὸν |
[1, 6] |
τῆς
Ἀσίας
ἄχρι
ποταμοῦ
Τανάιδος,
|
ἐπὶ |
δὲ
τῆς
Εὐρώπης
ἕως
Γαδείρων |
[1, 3] |
ποιησαμένου
τὰς
ἱκετείας
ὁ
θεὸς
|
ἐπὶ |
δικαιοσύνῃ
τὸν
ἄνδρα
ἀγαπῶν
ἐπένευεν |
[1, 10] |
πονηροὺς
αὐτοῦ
τοῖς
ἐγγόνοις
γείτονας
|
ἐπὶ |
ἔτη
τετρακόσια
γενησομένους
κατὰ
τὴν |
[1, 18] |
πεύειν
τὸν
θεὸν
ἐκέλευσεν
ἐξελθεῖν
|
ἐπὶ |
κυνηγέσιον
καὶ
θηρασάμενον
ὅσα
ἂν |
[1, 3] |
λόγος
ἔχει
περισωθῆναι
καί
τινα
|
ἐπὶ |
λάρνακος
ὀχούμενον
ἐπὶ
τὴν
ἀκρώρειαν |
[1, 15] |
ὀνομασθῆναι.
τούτους
γὰρ
Ἡρακλεῖ
συστρατεῦσαι
|
ἐπὶ |
Λιβύην
καὶ
Ἀνταῖον:
γήμαντά
τε |
[1, 18] |
τὸ
γύναιον,
καὶ
τῆς
γαστρὸς
|
ἐπὶ |
μεῖζον
ὀγκουμένης
ἀγωνιάσας
ἀνήρετο
τὸν |
[1, 6] |
τῶν
ὀρῶν
ἀρξάμενοι
καὶ
προῆλθον
|
ἐπὶ |
μὲν
τῆς
Ἀσίας
ἄχρι
ποταμοῦ |
[1, 3] |
εἰς
τὸ
θεῖον
τιμὰς
ἦρχεν,
|
ἐπὶ |
μέντοι
γε
πράσεις
καὶ
ὠνὰς |
[1, 13] |
τῷ
θεῷ
κεχαρισμένον.
(Ἅβραμος
δὲ
|
ἐπὶ |
μηδενὶ
κρίνων
παρακούειν
τοῦ
θεοῦ |
[1, 0] |
ἀσχήμονος
μυθολογίας:
καίτοι
γε
ὅσον
|
ἐπὶ |
μήκει
χρόνου
καὶ
παλαιότητι
πολλὴν |
[1, 22] |
πάντων
προεῖπον.
~(Παρῆν
δ'
ἐντεῦθεν
|
ἐπὶ |
Νεβρῶνα
πόλιν
ἐν
Χαναναίοις
κειμένην: |
[1, 2] |
αὐτῷ
καὶ
παῖδες
ἐγένοντο:
οὐκ
|
ἐπὶ |
νουθεσίᾳ
δὲ
τὴν
κόλασιν
ἔλαβεν, |
[1, 11] |
πόλιν,
καὶ
ὁ
Λῶτος
αὐτοὺς
|
ἐπὶ |
ξενίαν
παρεκάλει:
λίαν
γὰρ
ἦν |
[1, 6] |
καλεῖται
καὶ
τοῦτον
τὸν
τύπον
|
ἐπὶ |
παντὸς
τηρεῖ
σχήματος.
(Οἱ
δὲ |
[1, 3] |
ἡμέραις
τεσσαράκοντα
ὅλαις
κατεφέρετο,
ὡς
|
ἐπὶ |
πήχεις
πεντεκαίδεκα
τὴν
γῆν
ὑπερέχειν. |
[1, 19] |
καὶ
Λάβανος
μὲν
ἀφίσταται
τῆς
|
ἐπὶ |
πλεῖον
ἐρεύνης
οὐκ
ἂν
οἰηθεὶς |
[1, 3] |
μᾶλλον
σοῦ
παρακαλοῦντος.
εἰ
δ'
|
ἐπὶ |
πλέον
ποτὲ
χειμάσαιμι,
μὴ
δείσητε |
[1, 3] |
καὶ
τὰ
λείψανα
τῶν
ξύλων
|
ἐπὶ |
πολὺ
σωθῆναι.
γένοιτο
δ'
ἂν |
[1, 1] |
ἀρετῇ
τὴν
σιωπὴν
ἄγεις,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
συνειδότι
πονηρῷ.
Ἄδαμος
δὲ
παρῃτεῖτο |
[1, 2] |
καὶ
αὐτὸς
ἔφασκε
τὸ
πρῶτον
|
ἐπὶ |
τἀδελφῷ
μὴ
βλεπομένῳ,
παροξυνθεὶς
δὲ |
[1, 3] |
ὅς
ἐστι
Ξανθικός,
μῆνα
πρῶτον
|
ἐπὶ |
ταῖς
ἑορταῖς
ὥρισε
κατὰ
τοῦτον |
[1, 18] |
ἀδελφὸν
τιμωρίαν
βουλόμενον
λαβεῖν
τῆς
|
ἐπὶ |
ταῖς
εὐχαῖς
διαμαρτίας
ἡ
μήτηρ |
[1, 18] |
αὐτὸν
εὐνοίᾳ
χρησάμενος
κατ'
ἀρχὰς
|
ἐπὶ |
ταύτης
ὑπὸ
φθόνου
μεῖναι
πρὸς |
[1, 16] |
αὐτῷ
παρασχούσης.
(Καὶ
ὁ
μὲν
|
ἐπὶ |
ταύτης
ὢν
τῆς
διανοίας
ἐπὶ |
[1, 18] |
τὰς
εὐχὰς
ἀνηλωκέναι
πένθος
ἦγεν
|
ἐπὶ |
τῇ
διαμαρτίᾳ.
καὶ
αὐτοῦ
τοῖς |
[1, 3] |
παντὸς
ὑπερόπτας
καλοῦ
διὰ
τὴν
|
ἐπὶ |
τῇ
δυνάμει
πεποίθησιν:
ὅμοια
τοῖς |
[1, 1] |
τὸν
ὄφιν
τὴν
φωνὴν
ὀργισθεὶς
|
ἐπὶ |
τῇ
κακοηθείᾳ
τῇ
πρὸς
τὸν |
[1, 19] |
ἐπὶ
τῆς
οἰκίας
ἅπασιν
ἔλεγεν
|
ἐπὶ |
τῇ
μνήμῃ
τῆς
μητρὸς
αὐτοῦ |
[1, 21] |
πρῶτον
ἀπιὼν
εἰς
τὴν
Μεσοποταμίαν
|
ἐπὶ |
τῇ
ὄψει
τοῦ
ὀνείρου
ηὔξατο. |
[1, 12] |
ἴδιον
υἱὸν
εὐνοίας,
ἐτρέφετο
γὰρ
|
ἐπὶ |
τῇ
τῆς
ἡγεμονίας
διαδοχῇ,
τεκοῦσα |
[1, 3] |
καί
τινα
ἐπὶ
λάρνακος
ὀχούμενον
|
ἐπὶ |
τὴν
ἀκρώρειαν
ὀκεῖλαι
καὶ
τὰ |
[1, 0] |
γράψαι
τὴν
πραγματείαν.
τρέψομαι
δὲ
|
ἐπὶ |
τὴν
ἀφήγησιν
ἤδη
τῶν
πραγμάτων |
[1, 3] |
θυσίαν
παρεκάλει
καὶ
μηδεμίαν
ὀργὴν
|
ἐπὶ |
τὴν
γῆν
ὁμοίαν
βαλεῖν,
ὅπως |
[1, 0] |
τοῦ
νόμου
παρέδοσαν
οἱ
πεμφθέντες
|
ἐπὶ |
τὴν
ἐξήγησιν
εἰς
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν: |
[1, 1] |
λεγόμενος,
Εὐφράτης
δὲ
καὶ
Τίγρις
|
ἐπὶ |
τὴν
Ἐρυθρὰν
ἀπίασι
θάλασσαν:
καλεῖται |
[1, 15] |
καὶ
τῆς
εὐδαίμονος
Ἀραβίας
ὅσον
|
ἐπὶ |
τὴν
Ἐρυθρὰν
καθήκει
θάλασσαν.
λέγεται |
[1, 1] |
μέν,
σημαίνει
δὲ
πληθὺν
τοὔνομα,
|
ἐπὶ |
τὴν
Ἰνδικὴν
φερόμενος
ἐκδίδωσιν
εἰς |
[1, 15] |
ὡς
οὗτος
ὁ
Ἑώφρην
στρατεύσας
|
ἐπὶ |
τὴν
Λιβύην
κατέσχεν
αὐτὴν
καὶ |
[1, 16] |
τὸν
πρεσβύτατον
πέμπει
τῶν
οἰκετῶν
|
ἐπὶ |
τὴν
μνηστείαν
ἐνδησάμενος
μεγάλαις
πίστεσι. |
[1, 21] |
τὸ
ὄνειρον
ἐθεάσατο
χωρῶν
πρότερον
|
ἐπὶ |
τῆς
Μεσοποταμίας.
(Ἐντεῦθεν
δὲ
προϊ |
[1, 19] |
Ἑλλήνων
γλῶτταν.
(Προϊ
ὼν
δὲ
|
ἐπὶ |
τῆς
Μεσοποταμίας
χρόνῳ
παρῆν
εἰς |
[1, 19] |
κομίσαι
τῷ
πατρὶ
καὶ
τοῖς
|
ἐπὶ |
τῆς
οἰκίας
ἅπασιν
ἔλεγεν
ἐπὶ |
[1, 3] |
ἐδεῖτο
τὸν
θεὸν
τοῦ
λοιποῦ
|
ἐπὶ |
τῆς
πρώτης
μένειν
εὐταξίας
καὶ |
[1, 6] |
τῶν
Νώχου
παίδων
υἱοί,
ὧν
|
ἐπὶ |
τιμῇ
τοῖς
ἔθνεσι
τὰ
ὀνόματα |
[1, 8] |
εὑρεθεῖσι
κατακολουθήσειν
ἢ
μετακοσμήσειν
αὐτοὺς
|
ἐπὶ |
τὸ
βέλτιον
αὐτὸς
ἄμεινον
φρονῶν. |
[1, 3] |
τοῖς
βουλεύμασιν
ἀηδῶς
ἔχων
ἔπειθεν
|
ἐπὶ |
τὸ
κρεῖττον
τὴν
διάνοιαν
αὐτοὺς |
[1, 18] |
αὐτοῦ
παρακεκλημένον.
(Καὶ
Ἡσαῦς
μὲν
|
ἐπὶ |
τὸ
κυνηγέσιον
ἐξώρμησεν:
ἡ
δὲ |
[1, 16] |
ἐπὶ
ταύτης
ὢν
τῆς
διανοίας
|
ἐπὶ |
τὸ
φρέαρ
παραγίνεται
καὶ
παρακαλεῖ |
[1, 16] |
πόλεως
ἐγενόμην,
παρθένους
ἰδὼν
πολλὰς
|
ἐπὶ |
τὸ
φρέαρ
παραγινομένας
ηὐξάμην
εἰς |
[1, 10] |
μισθοὺς
οὓς
ἄξιόν
ἐστίν
σε
|
ἐπὶ |
τοιαύταις
εὐπραγίαις
κομίζεσθαι.
τοῦ
δ' |
[1, 3] |
μετὰ
τοσαύτης
ὀργῆς
τὰς
τιμωρίας
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἀδικήμασιν
εἰσπραττόμενος
καὶ
πολὺ |
[1, 1] |
οὐδὲ
γὰρ
ἦν,
ξενιζόμενον
δ'
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἄλλοις
ζῴοις
οὕτως
ἔχουσι, |
[1, 11] |
δέκα
εἶεν
συγχωρεῖν
ἅπασι
τὴν
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἁμαρτήμασι
τιμωρίαν,
ὁ
μὲν |
[1, 19] |
προαγορεύει:
ὁ
δὲ
περιχαρὴς
γενόμενος
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἑωραμένοις
καὶ
κατηγγελμένοις
φαιδρύνει |
[1, 19] |
καλοῦσι
τὴν
γῆν.
ἑστιαθέντων
δὲ
|
ἐπὶ |
τοῖς
ὅρκοις
ὁ
μὲν
Λάβανος |
[1, 19] |
δόξαν
ἀρετῆς
μεγάλης
εὑραμένου
κάμνειν
|
ἐπὶ |
τοῖς
παροῦσιν
οὐ
προσῆκεν,
ἀλλ' |
[1, 16] |
γνήσιός
ἐστιν
αὐτῷ
καὶ
μόνος
|
ἐπὶ |
τοῖς
πᾶσι
τεθραμμένος.
ᾧ
τῶν |
[1, 18] |
οἱ
περὶ
τὸν
Ἴσακον,
ὥστε
|
ἐπὶ |
τοῖς
πρότερον
αὐτοῦ
γάμοις
δυσχερῶς |
[1, 11] |
καταστρεψόμενοι.
(Ταῦτ'
ἀκούσας
Ἅβραμος
ἤλγησεν
|
ἐπὶ |
τοῖς
Σοδομίταις
καὶ
τὸν
θεὸν |
[1, 11] |
(Ὁ
θεὸς
οὖν
ἀγανακτήσας
αὐτῶν
|
ἐπὶ |
τοῖς
τολμήμασι
τοὺς
μὲν
ἠμαύρωσεν, |
[1, 13] |
μὴ
ὑπακούειν
ἄδικον
ἦν,
ὥρμησεν
|
ἐπὶ |
τὸν
βωμὸν
καὶ
τὴν
σφαγήν. |
[1, 0] |
ἤρξατο
τοῖς
ἄλλοις
παραπλησίως,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
τὸν
θεὸν
καὶ
τὴν
τοῦ |
[1, 4] |
πύργον
ᾠκοδόμησάν
τινες
ὑψηλότατον
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸν
οὐρανὸν
ἀναβησόμενοι
δι'
αὐτοῦ. |
[1, 0] |
καὶ
πράξεων
ἔχων
τὴν
ἀναγραφὴν
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
φυσιολογίας
κεκοινώνηκεν.
ἰστέον
οὖν, |
[1, 3] |
λεγόμενον,
εἰς
ὃ
πολλοὺς
συμφυγόντας
|
ἐπὶ |
τοῦ
κατακλυσμοῦ
λόγος
ἔχει
περισωθῆναι |
[1, 18] |
τὸ
μὲν
πρεσβύτερον
ἀπὸ
κεφαλῆς
|
ἐπὶ |
τοὺς
πόδας
περισσῶς
ἦν
δασύ, |
[1, 0] |
τὴν
ἀπ'
αὐτῆς
θηρευόμενοι
δόξαν
|
ἐπὶ |
τοῦτο
τῆς
παιδείας
τὸ
μέρος |
[1, 19] |
θυγατέρας.
καὶ
τὰς
πίστεις
τὰς
|
ἐπὶ |
τούτοις
ἐποιήσαντο
ὑπὲρ
ὀρῶν
τινων, |
[1, 10] |
ἐθνῶν
πατέρα.
καὶ
Ἅβραμος
μὲν
|
ἐπὶ |
τούτοις
εὐχαριστήσας
τῷ
θεῷ
περιτέμνεται |
[1, 11] |
ἄλλους
ὁμιλίας
ἐκτρέπεσθαι.
χαλεπήνας
οὖν
|
ἐπὶ |
τούτοις
ὁ
θεὸς
ἔγνω
τιμωρήσασθαι |
[1, 9] |
μοίρας
δ'
ἦρχον
ἕκαστος
ἰδίας.
|
ἐπὶ |
τούτους
στρατεύσαντες
Ἀσσύριοι
καὶ
μέρη |
[1, 11] |
μητέρα
γεγενημένην.
τῆς
δὲ
γυναικὸς
|
ἐπὶ |
τούτῳ
μειδιασάσης
καὶ
ἀδύνατον
εἶναι |
[1, 3] |
μετὰ
δὲ
ἡμέρας
ἑπτὰ
περιστερὰν
|
ἐπὶ |
τῷ
γνῶναι
τὰ
περὶ
τὴν |
[1, 12] |
τὴν
ἐπιδημίαν
ὑπολαβεῖν.
ὅσα
τε
|
ἐπὶ |
τῷ
μηδὲν
αἴτιος
τῆς
νόσου |
[1, 16] |
παρθένοις,
ἀνεδίδου
τῇ
κόρῃ
τῆς
|
ἐπὶ |
τῷ
πιεῖν
χάριτος
ἀμοιβὴν
εἶναι |
[1, 2] |
πεφυκόσιν.
ἔνθεν
ὁ
Κάις
παροξυνθεὶς
|
ἐπὶ |
τῷ
προτετιμῆσθαι
τὸν
Ἄβελον
ὑπὸ |
[1, 2] |
αὐτὸς
ἀπολώλεκας.
τῆς
μὲν
οὖν
|
ἐπὶ |
τῷ
φόνῳ
τιμωρίας
αὐτὸν
ἠφίει |
[1, 3] |
θεασάμενος
γῆν
βραχεῖαν
περὶ
αὐτὴν
|
ἐπὶ |
χρηστοτέρας
ἤδη
γεγονὼς
ἐλπίδος
ἠρέμει. |