>Livre, Chap. |
[1, 4] |
ἐναργοῦς:
Ἑβραῖοι
γὰρ
τὴν
σύγχυσιν
|
βαβὲλ |
καλοῦσι.
περὶ
δὲ
τοῦ
πύργου |
[1, 19] |
κρίνει
τὸ
χωρίον
ὄνομα
αὐτῷ
|
Βηθὴλ |
θέμενος,
σημαίνει
δὲ
τοῦτο
θείαν |
[1, 3] |
ἐτῶν
οὐχ
ὅσα
πρότερον
ἔζων,
|
ἀλλ' |
ἑκατὸν
εἴκοσιν,
εἰς
θάλασσαν
τὴν |
[1, 19] |
ἐπὶ
τοῖς
παροῦσιν
οὐ
προσῆκεν,
|
ἀλλ' |
ἐλπίζειν
τὰ
κρείττονα:
καὶ
γὰρ |
[1, 11] |
ἀνδρὸς
ἑκατόν,
οὐκέτι
κατέσχον
λανθάνοντες
|
ἀλλ' |
ἐμήνυσαν
ἑαυτοὺς
ὄντας
ἀγγέλους
τοῦ |
[1, 1] |
παραβάντι
τὴν
τοῦ
θεοῦ
πρόσταξιν
|
ἀλλ' |
ἐμοὶ
μέν,
εἶπεν
ὁ
θεός, |
[1, 19] |
τότε
γυναικῶν
ἤνθουν,
καὶ
φησίν:
|
ἀλλ' |
ἐμοὶ
πρὸς
σὲ
καὶ
πατέρα |
[1, 6] |
ἡμῖν
ὁ
τοιοῦτος
αὐτῶν
τύπος,
|
ἀλλ' |
ἕν
τε
αὐτῶν
σχῆμα
καὶ |
[1, 2] |
ὑφορᾶσθαι
σκυθρωπὸν
ἀπὸ
τοιαύτης
αἰτίας,
|
ἀλλ' |
ἕνεκα
τοῦ
μηδὲν
αὐτῷ
ἐκ |
[1, 2] |
νουθεσίᾳ
δὲ
τὴν
κόλασιν
ἔλαβεν,
|
ἀλλ' |
ἐπ'
αὐξήσει
τῆς
κακίας,
ἡδονὴν |
[1, 13] |
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
ἐμαυτοῦ
καταλίποιμι.
|
ἀλλ' |
ἐπεὶ
θεοῦ
τε
βουλομένου
σὸς |
[1, 0] |
τελευταῖον
ἄκοντες
πρὸς
Ῥωμαίους
κατέστησαν.
|
ἀλλ' |
ἐπειδὴ
μείζων
ἦν
ἡ
τοῦδε |
[1, 10] |
βοηθεῖν
αὐτοῖς
δοκιμάσας
οὐκ
ἀνέμεινεν,
|
ἀλλ' |
ἐπειχθεὶς
καὶ
κατὰ
πέμπτην
ἐπιπεσὼν |
[1, 1] |
ἐπ'
ἀρετῇ
τὴν
σιωπὴν
ἄγεις,
|
ἀλλ' |
ἐπὶ
συνειδότι
πονηρῷ.
Ἄδαμος
δὲ |
[1, 0] |
δικαίων
ἤρξατο
τοῖς
ἄλλοις
παραπλησίως,
|
ἀλλ' |
ἐπὶ
τὸν
θεὸν
καὶ
τὴν |
[1, 19] |
ἐμποδίζειν
πρὸς
τὸν
Ῥαχήλας
γάμον,
|
ἀλλ' |
ἐρῶντι
δώσειν
ταύτην
μετ'
ἄλλην |
[1, 19] |
οὐδὲ
τῆς
διὰ
ταύτην
εὐνοίας,
|
ἀλλ' |
ἔρωτι
τῆς
παιδὸς
ἡττηθεὶς
ἐκπέπληκτό |
[1, 11] |
χωρεῖν
ἐπ'
αἰσχύνῃ
τῶν
ξένων,
|
ἀλλ' |
ἔχειν
αἰδῶ
τῆς
παρ'
αὐτῷ |
[1, 3] |
πρὸς
ἀνθρώπους
δικαίου
ποιούμενοι
λόγον,
|
ἀλλ' |
ἣν
πρότερον
εἶχον
τῆς
ἀρετῆς |
[1, 3] |
μεταφέρειν,
ὁρῶν
δ'
οὐκ
ἐνδιδόντας,
|
ἀλλ' |
ἰσχυρῶς
ὑπὸ
τῆς
ἡδονῆς
τῶν |
[1, 16] |
πατὴρ
δέ
μοι
Βαθουῆλος
ἦν:
|
ἀλλ' |
ὁ
μὲν
ἤδη
τέθνηκε,
Λάβανος |
[1, 3] |
ζῆν
ἢ
δόντα
τοῦτο
διαφθείρειν:
|
ἀλλ' |
οἷς
ἐξύβριζον
εἰς
τὴν
ἐμὴν |
[1, 8] |
Ἅβραμον
παρῃτεῖτο:
νομίζων
γὰρ
ἀδελφὴν
|
ἀλλ' |
οὐ
γυναῖκα
αὐτοῦ
σπουδάσαι
περὶ |
[1, 10] |
αὐτοῦ
τὴν
ἀρετὴν
ὁ
θεός,
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἀπολεῖς,
φησί,
μισθοὺς
οὓς |
[1, 16] |
ἐκτρεπομένων
ὡς
χρῃζουσῶν
οἴκαδε
κομίζειν,
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἐκείνῳ
παρασχεῖν,
καὶ
γὰρ |
[1, 8] |
περὶ
αὐτὴν
συγγένειαν
ποιήσασθαι
βουλόμενος,
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἐνυβρίσαι
κατ'
ἐπιθυμίαν
ὡρμημένος: |
[1, 2] |
καὶ
κατὰ
φύσιν
γεγονόσι
τιμώμενος,
|
ἀλλ' |
οὐχὶ
τοῖς
κατ'
ἐπίνοιαν
ἀνθρώπου |
[1, 13] |
κοινὸν
ἐκ
τοῦ
ζῆν
τρόπον,
|
ἀλλ' |
ὑπὸ
πατρὸς
ἰδίου
θεῷ
τῷ |
[1, 19] |
κακουργίαν
αὐτῷ
τὴν
Λείαν
παρασχεῖν,
|
ἀλλ' |
ὑφ'
ἑτέρου
μείζονος
νενικημένον.
τοῦτο |