Livre, Chap. |
[10, 8] |
ἀναμετρήσεις
τε
γῆς
καὶ
τῶν
|
κατ' |
ἀγροὺς
μηκέτ'
ὄντων
ἀνθρώπων
πρόπαλαι |
[10, 4] |
καὶ
μόνος
τῶι
πατρὶ
τὸ
|
κατ' |
ἀξίαν
ἀπονέμων
σέβας,
εἶτα
δὲ |
[10, 4] |
ὁ
θεοφεγγὴς
καὶ
σωτήριος
τὴν
|
κατ' |
ἀξίαν
δίκην
τῶν
ἁμαρτημάτων
ὑποσχοῦσαν |
[10, 4] |
δικαιοσύνηι
οἰκοδομηθήσηι.
Δικαιοσύνηι
δῆτα
οἰκοδομῶν,
|
κατ' |
ἀξίαν
τοῦ
παντὸς
λαοῦ
διήιρει |
[10, 4] |
γεραίρουσιν,
οὔτις
θνητὸς
οἷός
τε
|
κατ' |
ἀξίαν
ὑμνῆσαι,
ὅτι
δὴ
ὀφθαλμὸς |
[10, 9] |
γὰρ
εἰς
ἔσχατα
μανίας
τὰ
|
κατ' |
αὐτὸν
ἤλαυνεν,
οὐκέτ'
ἀνεκτὸν
εἶναι |
[10, 4] |
τοὺς
ὀδόντας
ἐπὶ
τοὺς
ἀφιεμένους
|
κατ' |
αὐτοῦ
λίθους
προσαράττοντος
καὶ
τὸν |
[10, 8] |
καὶ
ὁ
τρόπος
δὲ
τοῦ
|
κατ' |
αὐτῶν
φόνου
ξένος
τις
ἦν |
[10, 4] |
Πεπτωκυῖαν
δῆτα
αὐτὴν
ἐκείνην
τὴν
|
κατ' |
εἰκόνα
θεοῦ
κατασκευασθεῖσαν
ἐλυμήνατο
οὐχ |
[10, 4] |
ἀνανεώματα·
ἣν
αὐτὸς
ὁ
θεόπαις
|
κατ' |
εἰκόνα
τὴν
αὐτὸς
αὐτοῦ
δημιουργήσας |
[10, 4] |
ἐν
κόσμωι
καὶ
λόγωι
τῶι
|
κατ' |
εὐσέβειαν
διατεθειμένωι
δυνατῶι
τε
ὄντι |
[10, 4] |
στρατηγεῖ
μετὰ
θάνατον
καὶ
τρόπαια
|
κατ' |
ἐχθρῶν
ἵστησιν
καὶ
πάντα
τόπον |
[10, 4] |
ὑπτίαις
ὑποδεχό
μενος
χερσὶν
τῶι
|
κατ' |
οὐρανὸν
πατρὶ
καὶ
θεῶι
τῶν |
[10, 4] |
ὅτι
μηδ'
ἄλλωι
τωι
τῶν
|
κατ' |
οὐρανὸν
τοσοῦτον
παρῆν
ἰσχύος,
ὡς |
[10, 8] |
γῆς
καὶ
τῶν
κατ'
ἀγροὺς
|
μηκέτ' |
ὄντων
ἀνθρώπων
πρόπαλαι
δὲ
κατοιχομένων |
[10, 4] |
οὐχ
οἱ
τῆς
παλαιᾶς
καὶ
|
μηκέτ' |
οὔσης
ἐκείνης
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[10, 4] |
καταβέβλητο,
τά
γε
μὴν
ἔργα
|
οὐκέτ' |
ἀκοαῖς,
ἀλλ'
ἔργοις
ἡμῖν
παραδέδοται. |
[10, 4] |
ἡμέραις
ἀρχαίαις·
ἀλλὰ
νῦν
γε
|
οὐκέτ᾿ |
ἀκοαῖς
οὐδὲ
λόγων
φήμαις
τὸν |
[10, 9] |
μανίας
τὰ
κατ'
αὐτὸν
ἤλαυνεν,
|
οὐκέτ' |
ἀνεκτὸν
εἶναι
λογισάμενος
βασιλεὺς
ὁ |
[10, 9] |
ἡμέρας
θανάτου
πνέοντες
καὶ
ἀπειλῆς
|
οὐκέτ' |
ἦσαν,
οὐδὲ
μέχρις
ὀνόματος
μνημονευόμενοι, |
[10, 4] |
ἐγκάθηται
Χριστὸς
ἐν
δὲ
τοῖς
|
μετ' |
αὐτὸν
δευτερεύουσιν
ἀναλόγως,
καθ'
ὅσον |
[10, 4] |
πάλιν
ἀπώλετο
τὸ
μνημόσυνον
αὐτῶν
|
μετ' |
ἤχου,
καὶ
τὸ
ὄνομα
αὐτῶν |
[10, 5] |
σαφῶς,
τυχὸν
ἴσως
τινὲς
αὐτῶν
|
μετ' |
ὀλίγον
ἀπὸ
τῆς
τοιαύτης
παραφυλάξεως |
[10, 2] |
δόσεις·
ὧν
οὐκ
ἀπὸ
τρόπου
|
γένοιτ᾿ |
ἂν
κατὰ
τὸν
προσήκοντα
καιρὸν |
[10, 8] |
ὑπὸ
τῆς
ἐμφύτου
κακίας
ἠναγκασμένος.
|
Οὔτ' |
οὖν
τὴν
μνήμην
τῶν
πρὸ |
[10, 9] |
θεὸν
πρώτιστα
πάντων,
ὅτι
δὴ
|
τοῦτ' |
ἐδιδάχθησαν,
κἄπειτα
τὸν
εὐσεβῆ
βασιλέα |
[10, 8] |
καὶ
ἡσυχῆι
πολιορκεῖν
ἐπεβάλλετο.
καὶ
|
τοῦτ' |
ἔπραττεν,
δεινῶς
ἀβλεπτεῖν
ὑπὸ
τῆς |
[10, 5] |
τε
καὶ
τὸ
σέβας
ἐνείχετο,
|
τοῦτ' |
ἔστιν,
ὅπως
δῶμεν
καὶ
τοῖς |
[10, 5] |
τινος
ἀμφισβητήσεως
τοῖς
αὐτοῖς
Χριστιανοῖς,
|
τοῦτ' |
ἔστιν
τῶι
σώματι
αὐτῶν
καὶ |
[10, 5] |
τὸ
δίκαιον
τοῦ
αὐτῶν
σώματος,
|
τοῦτ' |
ἔστιν
τῶν
Χριστιανῶν,
ταῦτα
πάντα |