Livre, Chap.
[10, 1]	δεξιὰ αὐτοῦ καὶ ὁ βραχίων	ὁ	ἅγιος αὐτοῦ· ἐγνώρισεν κύριος τὸ
[10, 4]	ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός· μέγας	ὁ	ἀλλοιῶν καιροὺς καὶ χρόνους, μεθιστῶν
[10, 4]	ὧν ἔτεκες, καὶ οὐκ ἦν	ὁ	ἀντιλαμβανόμενος τῆς χειρός σου. ἰδοὺ
[10, 5]	Κωνσταντῖνος ὁ Αὔγουστος κἀγὼ Λικίννιος	ὁ	Αὔγουστος ἐν τῆι Μεδιολάνωι ἐληλύθειμεν
[10, 5]	ἀπεκρούοντο. πότε εὐτυχῶς ἐγὼ Κωνσταντῖνος	ὁ	Αὔγουστος κἀγὼ Λικίννιος ὁ Αὔγουστος
[10, 1]	αὐτῷ ἡ δεξιὰ αὐτοῦ καὶ	ὁ	βραχίων ὁ ἅγιος αὐτοῦ· ἐγνώρισεν
[10, 9]	μὲν ταύτηι πηι βεβλημένος ἔκειτο	ὁ	δ' ἀρετῆι πάσηι θεοσεβείας ἐκπρέπων
[10, 8]	διέπειν αὐτῶι καὶ διοικεῖν κεχαρισμένος.	ὁ	δ' ἔμπαλιν τούτοις τἀναντία διεπράττετο,
[10, 8]	Χριστιανὸν ἀπελαύνει, ἔρημον αὐτὸς αὑτὸν	ὁ	δείλαιος τῆς τούτων καθιστὰς ὑπὲρ
[10, 4]	ὕδατος καὶ ἁγίου πνεύματος ἐγχρήιζουσιν	ὁ	εἰρηνικώτατος ἡμῶν Σολομὼν ὁ τὸν
[10, 4]	δημιουργός, ὁ παντοκράτωρ, ὁ πανάγαθος,	ὁ	εἷς καὶ μόνος θεός, ᾧ
[10, 4]	κατασκευασθεῖσαν ἐλυμήνατο οὐχ ὗς οὗτος	ὁ	ἐκ δρυμοῦ τοῦ παρ' ἡμῖν
[10, 8]	αἰσχρᾶς παρεδίδου, ὅσαις δὲ αὐτὸς	ὁ	ἐσχατόγηρως γυναιξὶν ὑπάνδροις παρθένοις τε
[10, 4]	τοῦ πατρὸς ἀγαθῶν ἀφθονίαν μεταδίδωσιν,	ὁ	ζωοποιός, ὁ φωταγωγός, ὁ μέγας
[10, 4]	παλαιῶν διηγημάτων τὴν μνήμην πιστωσάμενος,	ὁ	θαυματουργός, ὁ μεγαλουργός, ὁ τῶν
[10, 4]	δι' ὧν τά τε ἄλλα	ὁ	θεῖος ἐπαληθεύει λόγος, ἀτὰρ καὶ
[10, 4]	ψυχαῖς οἰκοδομῆς ἀνανεώματα· ἣν αὐτὸς	ὁ	θεόπαις κατ' εἰκόνα τὴν αὐτὸς
[10, 4]	ᾠδὰς ἀναπέμπειν ἐξῆν λέγειν παιδευομένοις	Ὁ	θεός, ἐν τοῖς ὠσὶν ἡμῶν
[10, 4]	διανοίαι, ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε. ἰδοὺ	ὁ	θεὸς ἡμῶν κρίσιν ἀνταποδίδωσιν καὶ
[10, 8]	προσδοκωμένου ἤλπισεν· τῶι δὲ ἄρα	ὁ	θεὸς ἦν φίλος κηδεμών τε
[10, 5]	κἂν βραδέως ἀνακληθῆναι. ὑγιαίνοντά σε	ὁ	θεὸς ὁ παντοκράτωρ διαφυλάξει ἐπὶ
[10, 4]	καταλιπὼν τῶι Βεσελεηλ, ὃν αὐτὸς	ὁ	θεὸς πνεύματος ἐμπλήσας σοφίας καὶ
[10, 4]	γυναῖκα ἐκ νεότητος μεμισημένην. εἶπεν	ὁ	θεός σου· χρόνον μικρὸν ἐγκατέλιπόν
[10, 4]	αὐτὰ δὴ ταῦτα ἃ ἡτοίμασεν	ὁ	θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν· ὧν
[10, 4]	ὅ γε κηδεμὼν αὐτῆς λόγος	ὁ	θεοφεγγὴς καὶ σωτήριος τὴν κατ'
[10, 8]	σωτηρίας ἰσχύει· ὧι δὴ πεφραγμένος	ὁ	θεοφιλέστατος ἡμῶν βασιλεὺς τὰς τοῦ
[10, 4]	σου, καὶ μὴ μόνον γε	ὁ	καθεῖς, ἀλλὰ καὶ οἱ πάντες
[10, 5]	ἔχειν, ἔδοξέ μοι ἵν' αὐτὸς	ὁ	Καικιλιανὸς μετὰ δέκα ἐπισκόπων τῶν
[10, 3]	πρὸς ἁρμονίαν καὶ ὅσα θεσπίζων	ὁ	λόγος δι᾿ αἰνιγμάτων ἀψευδῶς προανετείνατο,
[10, 4]	θεοφιλοῦς ἐπισκόπου, οὗ διὰ σπουδῆς	ὁ	μάλιστα τῶν ἀμφὶ τὸ Φοινίκων
[10, 4]	τὴν μνήμην πιστωσάμενος, ὁ θαυματουργός,	ὁ	μεγαλουργός, ὁ τῶν ὅλων δεσπότης,
[10, 4]	ὁ τῆς μεγάλης βουλῆς ἄγγελος,	ὁ	μέγας ἀρχιστράτηγος τοῦ θεοῦ, μετὰ
[10, 4]	μεταδίδωσιν, ὁ ζωοποιός, ὁ φωταγωγός,	ὁ	μέγας ἡμῶν ἰατρὸς καὶ βασιλεὺς
[10, 4]	δεξιὸν εἰς ἀεὶ παραιτούμενος. Τοιοῦτος	ὁ	μέγας νεὼς ὃν καθ' ὅλης
[10, 4]	Ἐπειδὴ γὰρ τοὺς παῖδας αὖθις	ὁ	μέγας ποιμήν, τοὺς θῆρας καὶ
[10, 4]	ἅγιον; ὧι παρεστὼς ἐπὶ δεξιᾶι	ὁ	μέγας τῶν ὅλων ἀρχιερεὺς αὐτὸς
[10, 4]	εἴσω δυνατός, ὅτι μὴ μόνος	ὁ	μέγας τῶν ὅλων ἀρχιερεύς, ὧι
[10, 4]	ὅλης τῆς ὑφ' ἥλιον οἰκουμένης	ὁ	μέγας τῶν ὅλων δημιουργὸς λόγος
[10, 8]	συνθηκῶν μνήμην ἐν διανοίαι λαβών.	Ὁ	μὲν γὰρ αὐτῶι οἷα πανάγαθος
[10, 4]	ἔργοις ἐφαμίλλως ἀποδοῦναι τοὺς λόγους.	Ὁ	μὲν οὖν πρῶτος καὶ μέγας
[10, 8]	οἵους δ' ἐφεῦρεν ἐπὶ τούτοις	ὁ	μισάνθρωπος κατὰ μηδὲν ἠδικηκότων ἐξορισμούς,
[10, 4]	τῶν ὅλων ἀρχιερεὺς αὐτὸς Ἰησοῦς,	ὁ	μονογενὴς τοῦ θεοῦ, τὸ παρὰ
[10, 4]	ἐπακούσας ὀξείαι διανοίας ἀκοῆι οὗτος	ὁ	νέος ἡμῶν καὶ καλὸς Ζοροβαβελ
[10, 4]	αὕτη χορεύει· οἵοις δὲ καὶ	ὁ	νυμφίος, λόγος ὁ οὐράνιος, αὐτὸς
[10, 4]	καὶ ἁγίαν ἐκκλησίαν ἐπιφωνοῦντος, εἰκότως	ὁ	νυμφοστόλος ὅδε αὐτήν, τὴν ἔρημον,
[10, 4]	μέγας ὡς ἀληθῶς, καὶ μέγας	ὁ	οἶκος αὐτοῦ, ὑψηλὸς καὶ ἐπιμήκης
[10, 5]	ἡμετέρας νομοθεσίας καὶ τῆς καλοκἀγαθίας	ὁ	ὅρος πρὸς γνῶσιν πάντων ἐνεχθῆναι
[10, 4]	δὲ καὶ ὁ νυμφίος, λόγος	ὁ	οὐράνιος, αὐτὸς Ἰησοῦς Χριστὸς αὐτὴν
[10, 4]	σύμπαντος κόσμου δημιουργός, ὁ παντοκράτωρ,	ὁ	πανάγαθος, ὁ εἷς καὶ μόνος
[10, 5]	ἀνακληθῆναι. ὑγιαίνοντά σε ὁ θεὸς	ὁ	παντοκράτωρ διαφυλάξει ἐπὶ πολλοῖς ἔτεσιν.
[10, 4]	ὁ τοῦ σύμπαντος κόσμου δημιουργός,	ὁ	παντοκράτωρ, ὁ πανάγαθος, ὁ εἷς
[10, 4]	καὶ ἐξεκένωσας. καὶ οὐκ ἦν	ὁ	παρακαλῶν σε ἀπὸ πάντων τῶν
[10, 8]	μνημονεύειν ὅπως τε νόμους ἀνόμους	ὁ	παρανομώτατος ἐξεῦρεν; τούς γέ τοι
[10, 4]	τε ἐπὶ γῆς λογικῶν ζώιων	ὁ	πατὴρ αὐτῶι τιμῶιτό τε καὶ
[10, 4]	κακῶν ὄντες ἀρχιτέκτονες, δοκιμάσας δ'	ὁ	πατὴρ καὶ τότε καὶ νῦν
[10, 4]	υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων· μέγας κύριος	ὁ	ποιῶν θαυμάσια μόνος· μέγας ὁ
[10, 4]	ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος· μέγας	ὁ	ποιῶν μεγάλα καὶ ἀνεξιχνίαστα ἔνδοξά
[10, 4]	τῆς στρατιᾶς ἡγεμόνι, ὃν αὐτὸς	ὁ	πρῶτος καὶ μέγας ἀρχιερεὺς δευτερείοις
[10, 4]	ἐλέωι αἰωνίωι ἐλεήσω σε εἶπεν	ὁ	ῥυσάμενός σε κύριος. Ἐξεγείρου, ἐξεγείρου,
[10, 4]	γενόμενοι ἐκέκραξαν, καὶ οὐκ ἦν	ὁ	σώιζων· πρὸς κύριον, καὶ οὐκ
[10, 4]	ψυχάς τινες ἀπενάρκησαν, οὐδὲ τούτους	ὁ	σωτήριος ἀθεραπεύτους παρορᾶι λόγος, εὖ
[10, 4]	ἡμῶν ὑποσαλεύοντος, αὖθις ἐξ ὑπαρχῆς	ὁ	τῆς μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, ὁ
[10, 4]	ἀπλανῆ πίστιν περιτειχίσας πολὺς δὲ	ὁ	τοιοῦτος καὶ μέγας λεώς, οὐδὲν
[10, 4]	ἐγχρήιζουσιν ὁ εἰρηνικώτατος ἡμῶν Σολομὼν	ὁ	τὸν νεὼν τοῦ θεοῦ δειμάμενος
[10, 4]	τὸν ἐπὶ γῆς οἶκον αὐτὸς	ὁ	τὸν σύμπαντα κόσμον περιέχων θεὸς
[10, 4]	σου οὓς ἀπολώλεκας στενός μοι	ὁ	τόπος, ποίησόν μοι τόπον ἵνα
[10, 4]	μεγαλουργός, ὁ τῶν ὅλων δεσπότης,	ὁ	τοῦ σύμπαντος κόσμου δημιουργός, ὁ
[10, 8]	τῶν ἡγεμόνων τοὺς δοκιμωτάτους. καὶ	ὁ	τρόπος δὲ τοῦ κατ' αὐτῶν
[10, 5]	Χαῖρε Ἀνυλῖνε, τιμιώτατε ἡμῖν. ἔστιν	ὁ	τρόπος οὗτος τῆς φιλαγαθίας τῆς
[10, 9]	οὐκέτ' ἀνεκτὸν εἶναι λογισάμενος βασιλεὺς	ὁ	τῶι θεῶι φίλος τὸν σώφρονα
[10, 9]	τῶι φιλαγάθωι μίξας τὸ μισοπόνηρον	ὁ	τῶν ἀγαθῶν ἀρωγὸς πρόεισιν ἅμα
[10, 8]	τάχιστα τὸ μέλλον ἔσεσθαι προλαβὼν	ὁ	τῶν οἰκείων ψυχῶν ὑπέρμαχος θεὸς
[10, 4]	πιστωσάμενος, ὁ θαυματουργός, ὁ μεγαλουργός,	ὁ	τῶν ὅλων δεσπότης, ὁ τοῦ
[10, 4]	ποιοῦντα, ταῦτα, φησίν, ὁμοίως καὶ	ὁ	υἱὸς ποιεῖ· ὃ δὲ καὶ
[10, 4]	ἀγαθῶν ἀφθονίαν μεταδίδωσιν, ὁ ζωοποιός,	ὁ	φωταγωγός, ὁ μέγας ἡμῶν ἰατρὸς
[10, 4]	ἰατρὸς καὶ βασιλεὺς καὶ κύριος,	ὁ	Χριστὸς τοῦ θεοῦ. Ἀλλὰ τότε
[10, 4]	ἀνέλπιστον πάσης περιέτρεψαν σωτηρίας· ἀλλ'	ὅ	γε κηδεμὼν αὐτῆς λόγος ὁ
[10, 4]	ἐμφερῆ συνεστήσατο, χῶρον μὲν τόνδε,	ὅ	τι καὶ ἄξιον εἰπεῖν πρῶτον
[10, 5]	ἧι δ' ἂν βουληθῶσιν, ὅπως	ὅ	τί ποτέ ἐστιν θειότητος καὶ
[10, 4]	ὁμοίως καὶ ὁ υἱὸς ποιεῖ·	ὃ	δὲ καὶ αὐτὸς ὡς ἂν
[10, 4]	τοῦ πόνου καὶ πραγμάτων ἀπηλλάχθαι.	Ὃ	δὲ πρῶτον αὑτὸν ἐπὶ τὸ
[10, 8]	τοῦ δυσωνύμου πολυπλόκους ἐπιβουλὰς διεδίδρασκεν.	Ὃ	δὲ τὴν λαθραίαν συσκευὴν ὡς
[10, 9]	ὑπὸ δεινῶι θηρὶ κατατυραννουμένοις. Δι'	ὃ	δὴ τῶι φιλαγάθωι μίξας τὸ
[10, 4]	πατέρες ἡμῶν ἀνήγγειλαν ἡμῖν ἔργον	ὃ	εἰργάσω ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν,
[10, 4]	τε καὶ τῶι πατρὶ κατειργάσατο·	ὃ	καὶ σαφῶς αὐτὸς ὁμολογῶν ἐκφαίνει,
[10, 4]	καὶ κόσμωι προήγαγεν, ὥστε ἤδη,	ὃ	μηδὲ ἄλλοτέ πω, τοὺς πάντων
[10, 4]	καταδεξαμένου καὶ μετὰ τὸ πάθος,	ὃ	χάριν αὐτῆς ῥυπῶν ἐνεδύσατο σῶμα,
[10, 4]	τῆς ἀληθείας, περὶ ἧς καὶ	ἄλλο	τι θεῖον λόγιον ὧδέ πως
[10, 4]	κεκληρωμένων ψυχῶν εὖ διαγινώσκων καὶ	φυλο	κρινῶν διάνοιαν, ἐκ πρώτης ὡς
[10, 8]	οὐ φύσεως νόμων φεισάμενος, οὐχ	ὁρκωμο	σιῶν οὐχ αἵματος οὐ συνθηκῶν
[10, 4]	ἀπὸ θρόνων, καὶ ὕψωσεν ταπεινοὺς	ἀπὸ	γῆς· πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν, καὶ
[10, 4]	μεθιστῶν βασιλεῖς καὶ καθιστῶν, ἐγείρων	ἀπὸ	γῆς πτωχὸν καὶ ἀπὸ κοπρίας
[10, 4]	ὅτι καθ' ὅσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ	ἀπὸ	δυσμῶν, ἐμάκρυνεν ἀφ' ἡμῶν τὰς
[10, 4]	κοπρίας ἀνιστῶν πένητα. Καθεῖλεν δυνάστας	ἀπὸ	θρόνων, καὶ ὕψωσεν ταπεινοὺς ἀπὸ
[10, 4]	ἐγείρων ἀπὸ γῆς πτωχὸν καὶ	ἀπὸ	κοπρίας ἀνιστῶν πένητα. Καθεῖλεν δυνάστας
[10, 4]	ὧν τὰ μέσα διαφράγμασι τοῖς	ἀπὸ	ξύλου δικτυωτοῖς ἐς τὸ σύμμετρον
[10, 4]	τὴν οἶκον εἰσβολὰς ἐπενόει, ταῖς	ἀπὸ	ξύλου λεπτουργίαις καὶ τὸν περὶ
[10, 4]	εἴη τοῖς πολλοῖς ἄβατα, τοῖς	ἀπὸ	ξύλου περιέφραττε δικτύοις εἰς ἄκρον
[10, 7]	παρέχοντας, οὕσπερ κληρικοὺς ἐπονομάζειν εἰώθασιν,	ἀπὸ	πάντων ἅπαξ ἁπλῶς τῶν λειτουργιῶν
[10, 4]	οὐκ ἦν ὁ παρακαλῶν σε	ἀπὸ	πάντων τῶν τέκνων σου ὧν
[10, 4]	εὐσεβεῖς οὕτω καὶ σώφρονας διαταξάμενος	ἀπὸ	περάτων γῆς καὶ εἰς ἄκρα
[10, 4]	μικρῶι ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου	ἀπὸ	σοῦ, καὶ ἐν ἐλέωι αἰωνίωι
[10, 4]	τῶν κατοικούντων σε, καὶ μακρυνθήσονται	ἀπὸ	σοῦ οἱ καταπίνοντές σε. Ἐροῦσιν
[10, 5]	τοῖς ἀλλοτρίας ἔχουσι τὰς ψυχὰς	ἀπὸ	τῆς ἁγιωτάτης θρηισκείας ταύτης πρόφασιν
[10, 5]	ἀλλὰ μὴν καὶ τούτων κληθέντων	ἀπὸ	τῆς Ἀφρικῆς τῶν ἐξ ἐναντίας
[10, 5]	φιλονεικίας, οὕτω διατετυπώκειν ὥστε ἀποσταλέντων	ἀπὸ	τῆς Γαλλίας τινῶν ἐπισκόπων, ἀλλὰ
[10, 7]	τινος πλάνης ἢ ἐξολισθήσεως ἱεροσύλου	ἀπὸ	τῆς θεραπείας τῆς τῆι θειότητι
[10, 5]	ἴσως τινὲς αὐτῶν μετ' ὀλίγον	ἀπὸ	τῆς τοιαύτης παραφυλάξεως ἀπεκρούοντο. πότε
[10, 8]	ἐκ τοῦ φανεροῦ διὰ τὸν	ἀπὸ	τοῦ κρείττονος φόβον, λάθρα δὲ
[10, 2]	καὶ χρημάτων δόσεις· ὧν οὐκ	ἀπὸ	τρόπου γένοιτ᾿ ἂν κατὰ τὸν
[10, 4]	καὶ τὰ καταπεπτωκότα νῦν στενοχωρήσει	ἀπὸ	τῶν κατοικούντων σε, καὶ μακρυνθήσονται
[10, 9]	κακουμένοις οὔτις ἐλείπετο σωτηρίας ἐλπίς,	ὑπὸ	δεινῶι θηρὶ κατατυραννουμένοις. Δι' ὃ
[10, 4]	τὸν νεὼν παρόδους ἀναπεπταμένας ἐποίει,	ὑπὸ	μὲν ταῖς ἡλίου βολαῖς αὖθις
[10, 4]	παρέλυσε νόμοις; τίς αἰῶσιν ὅλοις	ὑπὸ	πάντων πολεμούμενος τὴν ὑπὲρ ἄνθρωπον
[10, 5]	διέφερον καὶ κατέχοιντο νῦν ἢ	ὑπὸ	πολιτῶν ἢ ὑπό τινων ἄλλων,
[10, 8]	ἐξουσίαν, οὐκ ἔλαττον μέρος τῶν	ὑπὸ	Ῥωμαίους ἐθνῶν διέπειν αὐτῶι καὶ
[10, 4]	διαθέσεως φωνῆι καθικετεύσωμεν, ὡς ἂν	ὑπὸ	τὴν αὐτοῦ μάνδραν ἐς τέλος
[10, 9]	μεσημβρίαν εἰς ἔσχατα δυομένης ἡμέρας	ὑπὸ	τὴν αὐτῶν ἄγοντες εἰρήνην. Ἀφήιρητο
[10, 5]	πράγματος, ἡμῖν καὶ πᾶσι τοῖς	ὑπὸ	τὴν ἡμετέραν ἐξουσίαν διάγουσιν εὐμενὲς
[10, 8]	καὶ τοῦτ' ἔπραττεν, δεινῶς ἀβλεπτεῖν	ὑπὸ	τῆς ἐμφύτου κακίας ἠναγκασμένος. Οὔτ'
[10, 5]	τοῦτο ὅπερ ἐδόκει κεκινῆσθαι, δυνηθῆι	ὑπὸ	τῆς παρουσίας αὐτῶν μετὰ πάσης
[10, 5]	νῦν ἢ ὑπὸ πολιτῶν ἢ	ὑπό	τινων ἄλλων, ταῦτα ἀποκατασταθῆναι παραχρῆμα
[10, 9]	αὐτοῖς συμβούλοις ἅπασιν καὶ φίλοις	ὑπὸ	τοῖς Κωνσταντίνου ποσὶν πρηνῆ κατέβαλεν.
[10, 9]	τὴν συμβολὴν πάντων ἐξευμαρισθέντων αὐτοῖς	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ κατὰ γνώμην. Ἀθρόως
[10, 9]	φιλανθρωπίαι κερασάμενος, ἐπαμῦναι κρίνει τοῖς	ὑπὸ	τῶι τυράννωι ταλαιπωρουμένοις, καὶ τό
[10, 4]	ἠγωνίζετο, αὐτὴν δὴ μάλιστα τὴν	ὑπὸ	τῶν ἐχθρῶν πεπολιορκημένην, αὐτὴν τὴν
[10, 8]	Οὔτ' οὖν τὴν μνήμην τῶν	πρὸ	αὐτοῦ Χριστιανοὺς ἐκδιωξάντων πρὸ ὀφθαλμῶν
[10, 9]	θᾶττον οἱ μὲν χθὲς καὶ	πρὸ	ἡμέρας θανάτου πνέοντες καὶ ἀπειλῆς
[10, 4]	καὶ τοὺς αὐτοὺς ἡμῖν καὶ	πρὸ	ἡμῶν διωγμοὺς ὑπομείνασαν, τὴν μητρὸς
[10, 1]	τοιαῦτα πανηγυρίζειν ἠξιώθημεν, οἷα τῶν	πρὸ	ἡμῶν πολλοὶ τῷ ὄντι δίκαιοι
[10, 4]	παλιγγενεσίας, καὶ νῦν γέγονεν ἡ	πρὸ	μικροῦ ἔρημος εἰς ἕλη, καὶ
[10, 2]	ἐπήνθει χαρὰ πάντα τόπον τὸν	πρὸ	μικροῦ ταῖς τῶν τυράννων δυσσεβείαις
[10, 8]	τῶν πρὸ αὐτοῦ Χριστιανοὺς ἐκδιωξάντων	πρὸ	ὀφθαλμῶν ἔθετο οὐδ' ὧν αὐτὸς
[10, 9]	γὰρ αὐτῶι χρωμένωι φιλανθρωπίαι τὸν	πρὸ	τούτου χρόνον καὶ τὸν οὐ
[10, 4]	ἡμέρας οἰκοδομῶν οὔπω καὶ εἰς	δεῦρο	πέπαυται, τοτὲ μὲν διαυγῆ τὸν
[10, 5]	καὶ τοῦτο ὅπερ ἄχρι τοῦ	δεῦρο	φαύλως δι' αἰσχράς τινας ζυγομαχίας
[10, 7]	τοῖς κοινοῖς πράγμασι συνοίσειν δοκεῖ.	ἔρρωσο,	Ἀνυλῖνε, τιμιώτατε καὶ ποθεινότατε ἡμῖν.
[10, 5]	ἐπιμελεστάτην σε πειθάρχησιν παρεσχηκέναι καταμάθοιμεν.	ἔρρωσο,	Ἀνυλῖνε, τιμιώτατε καὶ ποθεινότατε ἡμῖν.
[10, 4]	βίβλους διαφθείραντες ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ	τὸ	ἁγιαστήριον τοῦ θεοῦ, εἰς τὴν
[10, 5]	ἄνευ τιμῆς, καθὼς προειρήκαμεν, ἀποκαθιστῶσι,	τὸ	ἀζήμιον τὸ ἑαυτῶν παρὰ τῆς
[10, 4]	κόσμωι· καὶ ὡς γῆν αὔξουσαν	τὸ	ἄνθος αὐτῆς, καὶ ὡς κῆπος
[10, 4]	τοτὲ δὲ δόκιμον καὶ καθαρὸν	τὸ	ἀργύριον καὶ τοὺς τιμίους καὶ
[10, 4]	ἀξίναις ἐξέκοψαν τὰς πύλας, ἐπὶ	τὸ	αὐτὸ ἐν πέλυκι καὶ λαξευτηρίωι
[10, 4]	τὴν πικρὰν ἐκείνην αἰχμαλωσίαν καὶ	τὸ	βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, οὐ παριδὼν
[10, 6]	ποιήσεις, ἅπασι τοῖς προειρημένοις κατὰ	τὸ	βρέουιον τὸ πρὸς σὲ παρὰ
[10, 4]	δὲ ἀνέστημεν καὶ ἀνωρθώθημεν· καὶ	τό	γ' ἐν τούτοις προαναφωνοῦν κύριε,
[10, 9]	ὑπὸ τῶι τυράννωι ταλαιπωρουμένοις, καὶ	τό	γε πλεῖστον ἀνθρώπων γένος, βραχεῖς
[10, 8]	καὶ τὸ μηθὲν εἶναι διελεγχούσης;	Τὸ	γοῦν τέλος αὐτῶι τῆς μανίας
[10, 4]	ὃν παραδέχεται. Μέτρωι δῆτα κατὰ	τὸ	δέον ἐπιστραφεῖσα, αὖθις ἄνωθεν ἐξ
[10, 4]	καὶ πρὸς αὐτοῦ τηρούμενον εἰς	τὸ	διηνεκὲς ταῖς κοιναῖς ἁπάντων ἡμῶν
[10, 5]	δίκην ἐπιμελέστατα διευκρινῆσαι καὶ κατὰ	τὸ	δίκαιον τερματίσαι, ὁπότε μηδὲ τὴν
[10, 5]	πρὸς ἕκαστον αὐτῶν, ἀλλὰ πρὸς	τὸ	δίκαιον τοῦ αὐτῶν σώματος, τοῦτ'
[10, 5]	καθὼς προειρήκαμεν, ἀποκαθιστῶσι, τὸ ἀζήμιον	τὸ	ἑαυτῶν παρὰ τῆς ἡμετέρας καλοκἀγαθίας
[10, 4]	κοινοῦ πάντων ἱερέως τῆς ψυχῆς	τὸ	εἰλικρινὲς καὶ ἁγίων ἅγιον; ὧι
[10, 4]	ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς	τὸ	εἶναι συστησάμενος, νύμφην ἁγίαν καὶ
[10, 4]	κραταιούς, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα	τὸ	ἔλεος αὐτοῦ· ὅτι ἐν τῇ
[10, 4]	μόνῳ, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα	τὸ	ἔλεος αὐτοῦ· τῷ πατάξαντι βασιλεῖς
[10, 5]	τοῦτό μοι βαρὺ σφόδρα δοκεῖ	τὸ	ἐν ταύταις ταῖς ἐπαρχίαις, ἃς
[10, 4]	δόξης στέφανον τό τε χρῖσμα	τὸ	ἔνθεον καὶ τὴν ἱερατικὴν τοῦ
[10, 4]	Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸ Σιὼν ὄρος	τὸ	ἐπουράνιον καὶ τὴν ὑπερκόσμιον πόλιν
[10, 4]	Ὃ δὲ πρῶτον αὑτὸν ἐπὶ	τὸ	ἔργον ἐγείρας, εἶτα δὲ τὸν
[10, 5]	σπουδὴν δυνατώτατα παρασχεῖν ὀφείλεις, ὅπως	τὸ	ἡμέτερον κέλευσμα τὴν ταχίστην παραπληρωθῆι,
[10, 5]	διατάξαι ἐδογματίσαμεν, οἷς ἡ πρὸς	τὸ	θεῖον αἰδώς τε καὶ τὸ
[10, 5]	ἁρμόζειν νομίζει, ὅπως ἡμῖν δυνηθῆι	τὸ	θεῖον ἐν πᾶσι τὴν ἔθιμον
[10, 9]	καὶ θεοφιλὲς τό τε πρὸς	τὸ	θεῖον εὐσεβὲς καὶ εὐχάριστον δι'
[10, 7]	νόμωι ἐξυπηρετῶνται, ὧνπερ μεγίστην περὶ	τὸ	θεῖον λατρείαν ποιουμένων πλεῖστον ὅσον
[10, 4]	τοῦ Λιβάνου κέδρους, ὧν οὐδὲ	τὸ	θεῖον λόγιον τὴν μνήμην ἀπεσιώπησεν
[10, 4]	αὐτὴν ἐξυφάψαντες, ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ	τὸ	θεῖον ὄντως ἁγιαστήριον τοῦ θεοῦ
[10, 5]	τημελεῖν ὁποίαν δ' ἂν βούληται	τὸ	θεῖον. τοῦτο δὲ ὑφ' ἡμῶν
[10, 4]	πάντηι τε καὶ κατὰ πάντα	τὸ	θεοείκελον δεδωρημένος, ἄφθαρτον φύσιν, ἀσώματον,
[10, 5]	τούτων ἁπάντων ἐκεῖνα συμβαίνει γενέσθαι,	τὸ	καὶ τούτους αὐτοὺς ἀδελφικὴν καὶ
[10, 1]	Καὶ δὴ τῷ λογίῳ προστάττοντι	τὸ	καινὸν ᾆσμα διὰ τοῦδε νῦν
[10, 4]	εἷς καὶ μόνος θεός, ᾧ	τὸ	καινὸν ᾆσμα μέλπωμεν προσυπακούοντες τῷ
[10, 4]	προσκυνῶν καὶ μόνος τῶι πατρὶ	τὸ	κατ' ἀξίαν ἀπονέμων σέβας, εἶτα
[10, 4]	τὸ ποτήριον γὰρ τῆς πτώσεως,	τὸ	κόνδυ τοῦ θυμοῦ μου, ἐξέπιες
[10, 4]	σου τὸ ποτήριον τῆς πτώσεως,	τὸ	κόνδυ τοῦ θυμοῦ μου, καὶ
[10, 4]	αὐτῆς ῥυπῶν ἐνεδύσατο σῶμα, ἐπὶ	τὸ	λαμπρὸν καὶ ἔνδοξον μεταβεβληκότος αὐτήν
[10, 1]	πάλιν ῥῆμα θεῖον τέλος ἔχειν	τὸ	λέγον· εἶδον ἀσεβῆ ὑπερυψούμενον καὶ
[10, 5]	ἐληλύθειμεν καὶ πάντα ὅσα πρὸς	τὸ	λυσιτελὲς καὶ τὸ χρήσιμον τῶι
[10, 8]	φῶς ἄγων διήλεγχεν. τοσοῦτον ἀρετῆς	τὸ	μέγα τῆς θεοσεβείας ὅπλον πρὸς
[10, 4]	ἐπεσκευασμένον ζῶντος θεοῦ ζῶντα ναόν,	τὸ	μέγιστον καὶ ἀληθεῖ λόγωι θεοπρεπὲς
[10, 8]	ἔργωι χωρεῖν, εἰ μὴ τάχιστα	τὸ	μέλλον ἔσεσθαι προλαβὼν ὁ τῶν
[10, 3]	γοῦν ἀκολούθως προρρήσει προφητικῇ μυστικῶς	τὸ	μέλλον προσημαινούσῃ ὀστέον πρὸς ὀστέον
[10, 4]	ἁγίων, διαλαβὼν δὲ πλεῖστον ὅσον	τὸ	μεταξὺ τοῦ τε νεὼ καὶ
[10, 4]	παντὸς τοῦ βίου; Τίς ἔθνος	τὸ	μηδὲ ἀκουσθὲν ἐξ αἰῶνος οὐκ
[10, 8]	ὑπερβολῆς μικρὰ τὰ πρῶτα καὶ	τὸ	μηθὲν εἶναι διελεγχούσης; Τὸ γοῦν
[10, 4]	καὶ πολέμια εἰς ἀφανὲς καὶ	τὸ	μηθὲν κατεστήσατο, ὡς μηδὲ πώποτε
[10, 9]	ὃ δὴ τῶι φιλαγάθωι μίξας	τὸ	μισοπόνηρον ὁ τῶν ἀγαθῶν ἀρωγὸς
[10, 4]	αὐτῶν συντριβείη καὶ πάλιν ἀπώλετο	τὸ	μνημόσυνον αὐτῶν μετ' ἤχου, καὶ
[10, 4]	ἐρράγη ἐν τῆι ἐρήμωι ὕδωρ	τὸ	νᾶμα τῆς θείας τοῦ σωτηρίου
[10, 4]	ὡς ἔνι μάλιστα δυνατόν, εἰς	τὸ	ὁμοιότατον δημιουργῶν ἀπειργάσατο, οὐδὲν ἐκείνωι
[10, 4]	μνημόσυνον αὐτῶν μετ' ἤχου, καὶ	τὸ	ὄνομα αὐτῶν ἐξήλειπται εἰς τὸν
[10, 4]	αὐτῆς θάνατον καταδεξαμένου καὶ μετὰ	τὸ	πάθος, ὃ χάριν αὐτῆς ῥυπῶν
[10, 9]	μίαν ἡνωμένην τὴν Ῥωμαίων κατὰ	τὸ	παλαιὸν παρεῖχον ἀρχήν, τὴν ἀπ'
[10, 4]	Ἰησοῦς, ὁ μονογενὴς τοῦ θεοῦ,	τὸ	παρὰ πάντων εὐῶδες θυμίαμα καὶ
[10, 3]	μνήμης. ~Γ. Ἐπὶ δὴ τούτοις	τὸ	πᾶσιν εὐκταῖον ἡμῖν καὶ ποθούμενον
[10, 4]	τὸ ποτήριον τοῦ θυμοῦ αὐτοῦ·	τὸ	ποτήριον γὰρ τῆς πτώσεως, τὸ
[10, 4]	εἴληφα ἐκ τῆς χειρός σου	τὸ	ποτήριον τῆς πτώσεως, τὸ κόνδυ
[10, 4]	ἡ πιοῦσα ἐκ χειρὸς κυρίου	τὸ	ποτήριον τοῦ θυμοῦ αὐτοῦ· τὸ
[10, 4]	τάξει τοῖς καθ' ὅλου κατὰ	τὸ	πρέπον κοσμήσας ἐφ' ἅπασίν τε
[10, 4]	τε ὡς ἀληθῶς χεῖρες αἱ	τὸ	πρὶν ἀνειμέναι, καὶ τῆς τῶν
[10, 6]	τοῖς προειρημένοις κατὰ τὸ βρέουιον	τὸ	πρὸς σὲ παρὰ Ὁσίου ἀποσταλὲν
[10, 5]	ἡμῶν τῆς κελεύσεως σαφέστατον εἶναι	τὸ	πρόσ ταγμα, σπούδασον, εἴτε κῆποι
[10, 4]	σε· ἐν θυμῶι μικρῶι ἀπέστρεψα	τὸ	πρόσωπόν μου ἀπὸ σοῦ, καὶ
[10, 5]	δὲ πρὸς τοῖς λοιποῖς εἰς	τὸ	πρόσωπον τῶν Χριστιανῶν δογματίζομεν, ἵνα
[10, 5]	τοὺς τόπους αὐτῶν, εἰς οὓς	τὸ	πρότερον συνέρχεσθαι ἔθος ἦν αὐτοῖς,
[10, 4]	ὕλης ἀλλοτρίαν, αὐτονοερὰν οὐσίαν, ἅπαξ	τὸ	πρῶτον ἐκ τοῦ μὴ ὄντος
[10, 4]	βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, οὐ παριδὼν	τὸ	πτῶμα νεκρόν, πρώτιστα πάντων παρακλήσεσιν
[10, 4]	διάφορον τῆς καθ' ἕκαστον ἀληθείας	τὸ	σαφὲς καὶ φωτεινὸν ἐνδεικνύμενος, πάντηι
[10, 5]	τὸ θεῖον αἰδώς τε καὶ	τὸ	σέβας ἐνείχετο, τοῦτ' ἔστιν, ὅπως
[10, 4]	τε ἄνω λεγομένην Ἱερουσαλὴμ καὶ	τὸ	Σιὼν ὄρος τὸ ἐπουράνιον καὶ
[10, 4]	εἰς τὴν γῆν τε ἐβεβήλωσαν	τὸ	σκήνωμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, εἶτα
[10, 4]	θεοῦ, εἰς τὴν γῆν ἐβεβήλωσαν	τὸ	σκήνωμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, ἣν
[10, 4]	τοῖς ἀπὸ ξύλου δικτυωτοῖς ἐς	τὸ	σύμμετρον ἥκουσι μήκους περικλείσας, μέσον
[10, 8]	πρὸς αὐτῆς τῆς φύσεως ἐπὶ	τὸ	συμπαθὲς τῶν πέλας ἑλκομένους. καὶ
[10, 6]	κέλευσον. Εἰ δ' ἄρα πρὸς	τὸ	συμπληρωθῆναί μου τὴν εἰς τοῦτο
[10, 4]	ψυχὴ μόνον καὶ διάνοια, καὶ	τὸ	σῶμα δὲ αὐτοῖς ἁγνείας καὶ
[10, 8]	τινες καινοτέραν ὑπέμενον τελευτήν, ξίφει	τὸ	σῶμα εἰς πολλὰ τμήματα κατακρεουργούμενοι
[10, 1]	ὁ ἅγιος αὐτοῦ· ἐγνώρισεν κύριος	τὸ	σωτήριον αὐτοῦ, ἐναντίον τῶν ἐθνῶν
[10, 9]	ἠισθημένως τὸ φιλάρετον καὶ θεοφιλὲς	τό	τε πρὸς τὸ θεῖον εὐσεβὲς
[10, 4]	τὸν οὐράνιον τῆς δόξης στέφανον	τό	τε χρῖσμα τὸ ἔνθεον καὶ
[10, 5]	ὀφειλόντων ζητηθῆναι ἀκριβῶς ἐξετασθέντων πρὸς	τὸ	τὴν κρίσιν ἐξενέγκαι πάνυ ταχέως
[10, 4]	πρέπον κοσμήσας ἐφ' ἅπασίν τε	τὸ	τῶν ἁγίων ἅγιον θυσιαστήριον ἐν
[10, 4]	καὶ θεομισῶν πνευμάτων ἐνεργείαις πᾶν	τὸ	τῶν ἀνθρώπων γένος κατορωρυγμένον αὐτὸ
[10, 1]	καθ᾿ ὃν δεδήλωται τρόπον πᾶν	τὸ	τῶν θεομισῶν γένος καὶ τῆς
[10, 5]	πολὺ πλῆθος λαοῦ, ὄχλον ἐπὶ	τὸ	φαυλότερον ἐπιμένοντα εὑρίσκεσθαι ὡς ἂν
[10, 9]	θεοῦ πρυτανευθέντων ἀγαθῶν αὐτοῖς ἠισθημένως	τὸ	φιλάρετον καὶ θεοφιλὲς τό τε
[10, 4]	σπουδῆς ὁ μάλιστα τῶν ἀμφὶ	τὸ	Φοινίκων ἔθνος διαπρέπων ἐν Τύρῳ
[10, 4]	δογμάτων ὑποστηρίζει, τοῖς δὲ πρὸς	τὸ	φῶς ἀνοίγμασιν καταυγάζει, προπύλωι μὲν
[10, 4]	ὅλον, τὸν λόγον, τὴν σοφίαν,	τὸ	φῶς ἐν τῆι αὐτὸς αὐτοῦ
[10, 5]	ὅσα πρὸς τὸ λυσιτελὲς καὶ	τὸ	χρήσιμον τῶι κοινῶι διέφερεν, ἐν
[10, 4]	τῶν πώποτε βασιλέων τοσοῦτον ἀρετῆς	ἠνέγκατο,	ὡς πάντων τῶν ἐπὶ γῆς
[10, 4]	αὐτὸς εἶπεν καὶ ἐγενήθησαν, αὐτὸς	ἐνετείλατο	καὶ ἐκτίσθησαν τί γὰρ καὶ
[10, 8]	τὸν θεὸν ἱλεοῦσθαι πέπειστο· ἔνθεν	ὡρμᾶτο	καθ' ἡμῶν τὸν θυμὸν ἐπισκήπτειν.
[10, 8]	ὃν ἠπίστατο σέβειν αὐτόν, παρατάττεσθαι	ὡρμᾶτο,	κἄπειτα τοὺς ὑπ' αὐτῶι θεοσεβεῖς,
[10, 4]	τὴν κατ' εἰκόνα θεοῦ κατασκευασθεῖσαν	ἐλυμήνατο	οὐχ ὗς οὗτος ὁ ἐκ
[10, 4]	προκαθελόντες αὐτῆς τοὺς φραγμούς, ἣν	ἐλυμήνατο	ὗς ἐκ δρυμοῦ καὶ μονιὸς
[10, 3]	ὁ λόγος δι᾿ αἰνιγμάτων ἀψευδῶς	προανετείνατο,	μία τε ἦν θείου πνεύματος
[10, 4]	ἱδρύσατο; Τίς εὐσεβείας ὅπλοις οὕτως	ἐφράξατο	τοὺς στρατιώτας, ὡς ἀδάμαντος τὰς
[10, 4]	θεραπευτὴν καὶ ὑποφήτην αὐτὸς ἑαυτοῦ	κατετάξατο,	τὸν νέον Ἀαρὼν ἢ Μελχισεδεκ
[10, 9]	αὐτὸς ἔπασχεν, ὅτι μηδ' αὐτὸς	ἐδέξατο	παιδείαν μηδὲ ἐπὶ ταῖς τῶν
[10, 4]	πολεμούμενος τὴν ὑπὲρ ἄνθρωπον ἀρετὴν	ἐπεδείξατο,	ὡς ἀνθεῖν ὁσημέραι καὶ νεάζειν
[10, 4]	ἅπασαν δι' αὐτῶν τῶν θεοφιλεστάτων	ἐκαθήρατο·	εἶτα δὲ τοὺς αὐτῶι γνωρίμους
[10, 4]	δυνατόν, εἰς τὸ ὁμοιότατον δημιουργῶν	ἀπειργάσατο,	οὐδὲν ἐκείνωι καταλιπὼν τῶι Βεσελεηλ,
[10, 4]	ἑαυτῶι τε καὶ τῶι πατρὶ	κατειργάσατο·	ὃ καὶ σαφῶς αὐτὸς ὁμολογῶν
[10, 4]	ἐκ δρυμοῦ καὶ μονιὸς ἄγριος	κατενεμήσατο,	Χριστοῦ δυνάμει παραδόξωι νῦν, ὅτε
[10, 8]	τε λαμπρῶν ἀδελφῆς μετουσίαν οὐκ	ἀπηρνήσατο,	ἀλλὰ καὶ τῆς ἐκ πατέρων
[10, 4]	μέγας τῶν ὅλων δημιουργὸς λόγος	συνεστήσατο,	τῶν ἐπέκεινα οὐρανίων ἁψίδων πάλιν
[10, 4]	μὴ ὁρωμένου, τὴν φύσιν ἐμφερῆ	συνεστήσατο,	χῶρον μὲν τόνδε, ὅ τι
[10, 4]	δυνάμεως ἐπιφανείαι τοιαύτην τε ἀναστήσας	κατεστήσατο,	οἵαν ἐκ τῆς τῶν ἱερῶν
[10, 4]	εἰς ἀφανὲς καὶ τὸ μηθὲν	κατεστήσατο,	ὡς μηδὲ πώποτε ὠνομάσθαι δοκεῖν,
[10, 4]	ὧν αὐτὸς σὺν θείαι δυνάμει	κατηρτίσατο,	τούτων τοῖς ἔργοις ἐφαμίλλως ἀποδοῦναι
[10, 4]	πάθος, ὃ χάριν αὐτῆς ῥυπῶν	ἐνεδύσατο	σῶμα, ἐπὶ τὸ λαμπρὸν καὶ
[10, 4]	πολυδέτους τῶν ἀσεβημάτων ἡμῶν σειρὰς	διελύσατο.	Νῦν δ' ἐπὶ τῆι τοσαύτηι
[10, 4]	καθ' ὅλης τῆς ὑφ' ἥλιον	ἱδρύσατο;	Τίς εὐσεβείας ὅπλοις οὕτως ἐφράξατο
[10, 4]	τῆσδε τῆς κοινῆς ἡμῶν ἐκκλησίας	ἱδρύσατο.	Τοῦτον δὴ οὖν τὸν ἐξ
[10, 4]	ταπεινώσει ἡμῶν ἐμνήσθη ἡμῶν καὶ	ἐλυτρώσατο	ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν.
[10, 4]	μυχῶν τοῦ θανάτου αὐτὸς ἑαυτῶι	διεσώσατο,	ὅτι μηδ' ἄλλωι τωι τῶν
[10, 8]	τοῦ θεοῦ τῶν ὅλων, ὃν	ἠπίστατο	σέβειν αὐτόν, παρατάττεσθαι ὡρμᾶτο, κἄπειτα
[10, 3]	εἰς μίαν συνιόντων ἁρμονίαν ἕνωσις.	Συνήγετο	γοῦν ἀκολούθως προρρήσει προφητικῇ μυστικῶς
[10, 4]	τὸν νεὼν τοῦ θεοῦ δειμάμενος	ἀπειργάζετο,	ὡς μηκέτι λόγον, ἀλλ' ἔργον
[10, 8]	λάθρα δὲ αὖθις καὶ δολίως	συνεσκευάζετο,	ἀνήιρει τε τούτων δι' ἐπιβουλῆς
[10, 4]	μεγάλην χεῖρα συναγαγών, πρῶτον ἆθλον	ἠγωνίζετο,	αὐτὴν δὴ μάλιστα τὴν ὑπὸ
[10, 8]	αὐτοῦ Χριστιανοὺς ἐκδιωξάντων πρὸ ὀφθαλμῶν	ἔθετο	οὐδ' ὧν αὐτὸς ὀλετὴρ καὶ
[10, 1]	ἴδετε τὰ ἔργα κυρίου, ἃ	ἔθετο	τέρατα ἐπὶ τῆς γῆς, ἀνταναιρῶν
[10, 4]	ὥς γε δὴ αὐτὸς ἑαυτῶι	ὤιετο,	τῶν ἐκκλησιῶν ἀπεργασαμένου, εἶτα δὲ
[10, 4]	τῆς τῶν ἱερῶν χρησμῶν καταγραφῆς	ἐδιδάσκετο.	Θαῦμα μὲν οὖν μέγιστον τοῦτο
[10, 8]	πάντων ἀνακινεῖν διωγμὸν ἐπὶ διάνοιαν	ἐβάλλετο,	ἐκράτει τε γνώμης καὶ οὐδὲν
[10, 8]	ἠρέμα τέως καὶ ἡσυχῆι πολιορκεῖν	ἐπεβάλλετο.	καὶ τοῦτ' ἔπραττεν, δεινῶς ἀβλεπτεῖν
[10, 4]	τόξα αὐτῶν συντριβείη καὶ πάλιν	ἀπώλετο	τὸ μνημόσυνον αὐτῶν μετ' ἤχου,
[10, 8]	μιμήσεως μὲν τῆς τῶν καλῶν	ἀπελιμπάνετο,	τῆς δὲ τῶν ἀσεβῶν τυράννων
[10, 5]	χλεύης διδόναι, ὅθεν προνοητέον μοι	ἐγένετο,	ὅπως τοῦτο ὅπερ ἐχρῆν μετὰ
[10, 9]	ἄξιον ἐλεοῦντι, τῶι μὲν οὐδὲν	ἐγίνετο	πλέον, τῆς κακίας οὐκ ἀπαλλαττομένωι,
[10, 9]	λύτταν, τοῖς δὲ κακουμένοις οὔτις	ἐλείπετο	σωτηρίας ἐλπίς, ὑπὸ δεινῶι θηρὶ
[10, 9]	δῆτα πάσης τυραννίδος ἐκκαθαρθείσης, μόνοις	ἐφυλάττετο	τὰ τῆς προσηκούσης βασιλείας βέβαιά
[10, 8]	ὁ δ' ἔμπαλιν τούτοις τἀναντία	διεπράττετο,	παντοίας ὁσημέραι κατὰ τοῦ κρείττονος
[10, 4]	νεύματι, ὡς ἂν προκηδομένου πατρός,	ἐπαιδεύετο·	ὃν γὰρ ἀγαπᾶι κύριος, παιδεύει,
[10, 4]	αὖθις παρὰ τῶν θείων χρησμῶν	ἐξεπαιδεύετο,	σαφῶς ὧδε λεγόντων καὶ ἔσται
[10, 8]	ἀγαθῶν ἀφθονία διὰ τῆς ἡμετέρας	ἐπρυτανεύετο	εἰρήνης. καὶ ὧδε μὲν τὰ
[10, 5]	αἰδώς τε καὶ τὸ σέβας	ἐνείχετο,	τοῦτ' ἔστιν, ὅπως δῶμεν καὶ
[10, 4]	λόγοις πάλαι προθεσπισθέντα βίβλοις ἱεραῖς	καταβέβλητο,	τά γε μὴν ἔργα οὐκέτ'
[10, 4]	περὶ ἡμῶν ἐν ἱεραῖς βίβλοις	καταβέβλητο,	χρῆν δέ που τούτων τὴν
[10, 9]	ὑπὸ τὴν αὐτῶν ἄγοντες εἰρήνην.	Ἀφήιρητο	δ' οὖν ἐξ ἀνθρώπων πᾶν
[10, 8]	ἀποδιδῶι λατρείας. Συντελεῖσθαι γὰρ οὐχ	ἡγεῖτο	ὑπὲρ αὐτοῦ τὰς εὐχάς, συνειδότι
[10, 8]	τὴν συσκευὴν ἐπικρύπτειν, φίλος εἶναι	προσεποιεῖτο,	δόλωι τε καὶ ἀπάτηι πλειστάκις
[10, 4]	οὐδὲ τοὔδαφος ἄρα εἰς ἀμελὲς	ἔκειτο	αὐτῶι· καὶ τόδε γοῦν λίθωι
[10, 9]	οὗτος μὲν ταύτηι πηι βεβλημένος	ἔκειτο	ὁ δ' ἀρετῆι πάσηι θεοσεβείας
[10, 8]	φύσιν, ἐφ' ὧι καὶ τιμωρία	προσέκειτο	τοὺς ἐλεοῦντας τὰ ἴσα πάσχειν
[10, 8]	ἡμᾶς ἐν εὐφροσύναις καὶ πανηγύρεσιν	ἐτελεῖτο·	οὐκ ἦν δὲ ἄρα τῶι
[10, 8]	ἐμμένειν φιλίαι τε καὶ διαθέσει	ἡιρεῖτο.	Διαφθονηθείς γέ τοι τῶι πανευεργέτηι,
[10, 8]	τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἐπιφανείας	ἐδωρεῖτο	χάρις, τοσαύτη τε ἅπασιν ἀνθρώποις
[10, 3]	πᾶσιν εὐκταῖον ἡμῖν καὶ ποθούμενον	συνεκροτεῖτο	θέαμα, ἐγκαινίων ἑορταὶ κατὰ πόλεις
[10, 4]	πατὴρ αὐτῶι τιμῶιτό τε καὶ	σέβοιτο.	Τὸν δὲ ὑπερουράνιον χῶρον καὶ
[10, 8]	δὲ ἀπέκλειον, ὡς ἂν μὴ	συνάγοιτό	τις τῶν εἰωθότων μηδὲ τῶι
[10, 4]	μάνδραν ἐς τέλος ἡμᾶς σκεπάζων	διασώιζοιτο,	τὴν παρ' αὐτοῦ βραβεύων ἀρραγῆ
[10, 8]	ὡς ἂν κακοῖς τὸν εὐεργέτην	ἀμείψοιτο.	τὰ μὲν οὖν πρῶτα πειρώμενος
[10, 4]	λογικῶν ζώιων ὁ πατὴρ αὐτῶι	τιμῶιτό	τε καὶ σέβοιτο. Τὸν δὲ
[10, 4]	πρὸς ἅπαντα ὑπομονῆς καὶ καρτερίας	ἐνεδείξαντο,	ἀθρόως οὕτως φανείς, τὰ μὲν
[10, 9]	προῦπτον ἅπασιν ἀνθρώποις παρέσχον ὁρᾶν,	ἐπεδείξαντο.
[10, 5]	τῆς αἱρέσεως τῆς καθολικῆς ἀποδιίστασθαι	ἤρξαντο,	ἐπιτέμνεσθαι βουληθεὶς τὰς τοιαύτας αὐτῶν
[10, 4]	τάδε περὶ αὐτῶν ἀποφαινόμενος ῥομφαίαν	ἐσπάσαντο	οἱ ἁμαρτωλοί, ἐνέτειναν τόξον αὐτῶν
[10, 5]	ἡμετέρου ἢ παρά τινος ἑτέρου	φαίνοιντο	ἠγορακότες, τούτους τοῖς αὐτοῖς Χριστιανοῖς
[10, 2]	καὶ τοῖς μεθ᾿ ἡμᾶς ἅπασιν	φέροιντο	διὰ μνήμης. ~Γ. Ἐπὶ δὴ
[10, 8]	εἰ μὴ τοῖς δαίμοσιν θύειν	αἱροῖντο,	παρακελεύεται. καὶ ἔτι γε ταῦτα
[10, 5]	καὶ ἄλλοις τόποις διέφερον καὶ	κατέχοιντο	νῦν ἢ ὑπὸ πολιτῶν ἢ
[10, 8]	τῶν κακούργων ἀνδρῶν περιέβαλλον τιμωρίαις,	ἀπήγοντό	τε καὶ ἐκολάζοντο ἀπροφασίστως τοῖς
[10, 8]	περιέβαλλον τιμωρίαις, ἀπήγοντό τε καὶ	ἐκολάζοντο	ἀπροφασίστως τοῖς μιαιφόνοις ὁμοίως οἱ
[10, 8]	αὖθις ἐπὶ τούτοις τῶν θεοσεβῶν	ἐγίνοντο	ἀνδρῶν, καὶ πάλιν ἀγροὶ καὶ
[10, 8]	ἐξ ὕψους εἰς ἔδαφος αὖθις	κατερρίπτοντο,	τὰς δὲ ἀπέκλειον, ὡς ἂν
[10, 5]	ὀλίγον ἀπὸ τῆς τοιαύτης παραφυλάξεως	ἀπεκρούοντο.	πότε εὐτυχῶς ἐγὼ Κωνσταντῖνος ὁ
[10, 8]	καὶ ὄρη τοὺς Χριστοῦ θεράποντας	ὑπεδέχοντο.	ἐπεὶ δὲ καὶ ταῦτα τοῦτον
[10, 5]	καθοσίωσιν ἀποσταλεῖσι περὶ τῶν Χριστιανῶν	ἐνείχοντο	καὶ ἅτινα πάνυ σκαιὰ καὶ
[10, 9]	ἀπόλαυσις καὶ προσέτι μελλόντων προσδοκίαι.	ἥπλωντο	δ' οὖν κατὰ πάντα τόπον
[10, 1]	τῆς ἀνθρώπων ἀθρόως ὄψεως οὕτως	ἐξαλήλειπτο,	ὡς πάλιν ῥῆμα θεῖον τέλος
[10, 4]	διαπρέπων ἐν Τύρῳ νεὼς φιλοτίμως	ἐπεσκεύαστο,	τοιόνδε παρέσχε λόγον· ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΠΙ
[10, 4]	ἁγνείας καὶ σωφροσύνης πολυανθεῖ κόσμωι	κατηγλάϊστο.	Ἔνεισιν δ' ἐν τῶιδε τῶι
[10, 8]	ἡμᾶς καὶ τὸν θεὸν ἱλεοῦσθαι	πέπειστο·	ἔνθεν ὡρμᾶτο καθ' ἡμῶν τὸν
[10, 1]	χαίροντες, τὸν ἐφεξῆς συνείρωμεν λόγον.	Ἠφάνιστο	μὲν δὴ καθ᾿ ὃν δεδήλωται
[10, 4]	ἔτι πιεῖν αὐτό· καὶ δώσω	αὐτὸ	εἰς τὰς χεῖρας τῶν ἀδικησάντων
[10, 4]	ἐξέκοψαν τὰς πύλας, ἐπὶ τὸ	αὐτὸ	ἐν πέλυκι καὶ λαξευτηρίωι συνέτριψαν
[10, 4]	καὶ οὐ προσθήσεις ἔτι πιεῖν	αὐτό·	καὶ δώσω αὐτὸ εἰς τὰς
[10, 4]	τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος κατορωρυγμένον	αὐτὸ	μόνον ἐπιφανείς, ὡς ἂν κηροῦ
[10, 4]	ἰδίας καρποῦται λύπας, οὐ νοσοῦντας	αὐτὸ	μόνον οὐδ' ἕλκεσι δεινοῖς καὶ
[10, 4]	δυνάμεις, οἷς μὲν τὸν ἔξωθεν	αὐτὸ	μόνον περιφράττων περίβολον, τὴν ἀπλανῆ
[10, 5]	θρηισκείαν ἄνευ τινὸς ὀχλήσεως τοῦτο	αὐτὸ	παραφυλάττοι. Ἅτινα τῆι σῆι ἐπιμελείαι
[10, 6]	τοῖς προειρημένοις δικασταῖς πρόσελθε καὶ	αὐτὸ	τοῦτο προσανένεγκε ὅπως αὐτοὺς ἐκεῖνοι,
[10, 6]	ποιήσωνται καὶ μὴ ἀνάσχωνται περιορᾶν	τοιοῦτο	γινόμενον. διόπερ εἴ τινας τοιούτους
[10, 4]	ἅπαντα περιλαβών, τὸν μὲν ἔξωθεν	ὠχυροῦτο	περίβολον τῶι τοῦ παντὸς περιτειχίσματι,
[10, 5]	Χριστιανῶν θρηισκείαν ἄνευ τινὸς ὀχλήσεως	τοῦτο	αὐτὸ παραφυλάττοι. Ἅτινα τῆι σῆι
[10, 5]	τι ὑφ' ἡμῶν δοκοίη. Καὶ	τοῦτο	δὲ πρὸς τοῖς λοιποῖς εἰς
[10, 5]	δ' ἂν βούληται τὸ θεῖον.	τοῦτο	δὲ ὑφ' ἡμῶν γέγονεν, ὅπως
[10, 4]	ἐδιδάσκετο. Θαῦμα μὲν οὖν μέγιστον	τοῦτο	καὶ πέρα πάσης ἐκπλήξεως, μάλιστα
[10, 8]	αὐτοῦ τὰς εὐχάς, συνειδότι φαύλωι	τοῦτο	λογιζόμενος, ἀλλ' ὑπὲρ τοῦ θεοφιλοῦς
[10, 5]	ἐν πολλοῖς πράγμασιν εὐθύνεσθαι, καὶ	τοῦτό	μοι βαρὺ σφόδρα δοκεῖ τὸ
[10, 5]	ὁμοψύχου καὶ ὁμόφρονος συνέσεως καὶ	τοῦτο	ὅπερ ἄχρι τοῦ δεῦρο φαύλως
[10, 5]	καὶ τοῦ τῆς Ῥώμης ἐπισκόπου,	τοῦτο	ὅπερ ἐδόκει κεκινῆσθαι, δυνηθῆι ὑπὸ
[10, 5]	ὅθεν προνοητέον μοι ἐγένετο, ὅπως	τοῦτο	ὅπερ ἐχρῆν μετὰ τὴν ἐξενεχθεῖσαν
[10, 7]	εὐδαιμονίαν παρεσχηκέναι, τῶν θείων εὐεργεσιῶν	τοῦτο	παρεχουσῶν, ἔδοξεν ἐκείνους τοὺς ἄνδρας
[10, 6]	τὸ συμπληρωθῆναί μου τὴν εἰς	τοῦτο	περὶ ἅπαντας αὐτοὺς προαίρεσιν ἐνδεῖν
[10, 6]	προειρημένοις δικασταῖς πρόσελθε καὶ αὐτὸ	τοῦτο	προσανένεγκε ὅπως αὐτοὺς ἐκεῖνοι, καθάπερ
[10, 5]	δημόσιον ὄχημα, συζεύξας σεαυτῶι καὶ	δύο	γέ τινας τῶν ἐκ τοῦ
[10, 4]	φαιδρῶι τῶι βλέμματι καὶ ὑπτίαις	ὑποδεχό	μενος χερσὶν τῶι κατ' οὐρανὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/06/2010