Livre, Chap. |
[10, 9] |
καὶ
λήθη
πάσης
δυσσεβείας,
παρόντων
|
δ' |
ἀγαθῶν
ἀπόλαυσις
καὶ
προσέτι
μελλόντων |
[10, 4] |
σωτηρίας
ὁρῆι
μὲν
δεινά,
θιγγάνει
|
δ' |
ἀηδέων
ἐπ'
ἀλλοτρίηισί
τε
ξυμφορῆισιν |
[10, 4] |
μὲν
εἰδώλων
καταπτύειν
προσώποις,
πατεῖν
|
δ' |
ἄθεσμα
δαιμόνων
θέσμια
καὶ
παλαιᾶς |
[10, 9] |
τῶν
ἀσεβῶν
παρεῖχε
νίκης,
τὸν
|
δ' |
ἀλιτήριον
αὐτοῖς
συμβούλοις
ἅπασιν
καὶ |
[10, 9] |
παισὶν
ἅμα
θεοφιλέσιν
ἐγέραιρον,
κακῶν
|
δ' |
ἀμνηστία
παλαιῶν
ἦν
καὶ
λήθη |
[10, 5] |
τοῦ
ἀκολουθεῖν
τῆι
θρηισκείαι
ἧι
|
δ' |
ἂν
βουληθῶσιν,
ὅπως
ὅ
τί |
[10, 5] |
τοῦ
αἱρεῖσθαι
καὶ
τημελεῖν
ὁποίαν
|
δ' |
ἂν
βούληται
τὸ
θεῖον.
τοῦτο |
[10, 4] |
καὶ
πνεύματος
ἁγίου
μερισμοῖς.
Βάθρα
|
δ' |
ἂν
εἶεν
καὶ
ἀγγέλων
αἱ |
[10, 6] |
τὰ
χρήματα
διαδοθῆναι
κέλευσον.
Εἰ
|
δ' |
ἄρα
πρὸς
τὸ
συμπληρωθῆναί
μου |
[10, 9] |
ταύτηι
πηι
βεβλημένος
ἔκειτο
ὁ
|
δ' |
ἀρετῆι
πάσηι
θεοσεβείας
ἐκπρέπων
μέγιστος |
[10, 9] |
πρὶν
κατηφεῖς
ἀλλήλους
ἔβλεπον,
χορεῖαι
|
δ' |
αὐτοῖς
καὶ
ὕμνοι
κατὰ
πόλεις |
[10, 4] |
μηδὲ
πώποτε
ὠνομάσθαι
δοκεῖν,
τὰ
|
δ' |
αὐτῶι
φίλα
καὶ
οἰκεῖα
δόξης |
[10, 9] |
πέλας
ἐσωφρονίσθη
μάστιξιν,
τὴν
ὁμοίαν
|
δ' |
ἐκείνοις
τῆς
ἀσεβείας
μετελθὼν
ὁδόν, |
[10, 8] |
αὐτῶι
καὶ
διοικεῖν
κεχαρισμένος.
ὁ
|
δ' |
ἔμπαλιν
τούτοις
τἀναντία
διεπράττετο,
παντοίας |
[10, 1] |
τῆς
ὅλης
ὑποθέσεως
ἀναβοώμενοι,
εἰκότως
|
δ᾿ |
ἐν
ἀριθμῷ
τελείῳ
τὸν
τέλειον |
[10, 4] |
σωφροσύνης
πολυανθεῖ
κόσμωι
κατηγλάϊστο.
Ἔνεισιν
|
δ' |
ἐν
τῶιδε
τῶι
ἱερῶι
καὶ |
[10, 4] |
ἀκτῖσιν
ἀνειμένον
ἀέρα
παρέχων.
Ἱερῶν
|
δ' |
ἐνταῦθα
καθαρσίων
ἐτίθει
σύμβολα,
κρήνας |
[10, 4] |
ἀσεβημάτων
ἡμῶν
σειρὰς
διελύσατο.
Νῦν
|
δ' |
ἐπὶ
τῆι
τοσαύτηι
χάριτι
καὶ |
[10, 4] |
τὴν
τοῦ
βίου
καταστροφήν·
τῆς
|
δ' |
ἐρήμου
καὶ
παρ'
ἀνθρώποις
ἀπεγνωσμένης |
[10, 9] |
τῶν
πρὶν
αὐτοὺς
πιεζόντων,
λαμπρὰς
|
δ' |
ἐτέλουν
καὶ
πανηγυρικὰς
ἑορτῶν
ἡμέρας, |
[10, 8] |
δὲ
κατοιχομένων
ἐπιζήμιον
κέρδος,
οἵους
|
δ' |
ἐφεῦρεν
ἐπὶ
τούτοις
ὁ
μισάνθρωπος |
[10, 4] |
τοῦ
γράμματος
προσβολαῖς
ἐμβιβάζων·
τοὺς
|
δ' |
ἤδη
ἀμφὶ
τὸν
βασίλειον
οἶκον |
[10, 2] |
τῶν
εὐσεβῶν
ὑπέρμαχον
ὡμολόγει·
μάλιστα
|
δ᾿ |
ἡμῖν
τοῖς
ἐπὶ
τὸν
Χριστὸν |
[10, 4] |
παρῆν
δυνάμεως,
θειάζων
τὴν
πανήγυριν.
|
~Δ. |
Καί
τις
ἐν
μέσῳ
παρελθὼν |
[10, 4] |
κακοὶ
κακῶν
ὄντες
ἀρχιτέκτονες,
δοκιμάσας
|
δ' |
ὁ
πατὴρ
καὶ
τότε
καὶ |
[10, 9] |
τὴν
αὐτῶν
ἄγοντες
εἰρήνην.
Ἀφήιρητο
|
δ' |
οὖν
ἐξ
ἀνθρώπων
πᾶν
δέος |
[10, 4] |
ναοῦ
κατασκευῆς
δημιουργὸν
ἀνακέκληται.
Ταύτηι
|
δ' |
οὖν
καὶ
ὅδε
Χριστὸν
ὅλον, |
[10, 4] |
τοσούτων
ἀβλαβῶς
διακονήσασθαι
σωτηρίαι.
Μόνος
|
δ' |
οὖν
καὶ
τῆς
ἡμῶν
αὐτῶν |
[10, 9] |
καὶ
προσέτι
μελλόντων
προσδοκίαι.
ἥπλωντο
|
δ' |
οὖν
κατὰ
πάντα
τόπον
τοῦ |
[10, 1] |
εἰ
μὴ
τῶν
ἴσων,
ἀπορροῆς
|
δ᾿ |
οὖν
ὅμως
καὶ
μετουσίας
τῶν |
[10, 4] |
ἐσχάτη
ὑπὲρ
τὴν
προτέραν.
Ταύτηι
|
δ' |
οὖν
πολὺ
μείζονα
τὸν
χῶρον |
[10, 4] |
παμβασιλέως
ἡμῶν
θεοῦ
παραλαμβάνουσιν,
ἔργοις
|
δ᾿ |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
καὶ
αὐτοῖς |
[10, 8] |
μηδ'
ἁπλῶς
ἀγαθὸν
εἶναι
μηδένα
|
μηδ' |
ἀγαθόν
τι
πράττειν
τοὺς
καὶ |
[10, 4] |
θανάτου
αὐτὸς
ἑαυτῶι
διεσώσατο,
ὅτι
|
μηδ' |
ἄλλωι
τωι
τῶν
κατ'
οὐρανὸν |
[10, 8] |
τοὺς
ἐν
δεσμοῖς
λιμῶι
διαφθειρομένους
|
μηδ' |
ἁπλῶς
ἀγαθὸν
εἶναι
μηδένα
μηδ' |
[10, 9] |
ὁμοίως
καὶ
αὐτὸς
ἔπασχεν,
ὅτι
|
μηδ' |
αὐτὸς
ἐδέξατο
παιδείαν
μηδὲ
ἐπὶ |
[10, 8] |
ἐνομοθέτει
μηδένα
μεταδόσει
τροφῆς
φιλανθρωπεύεσθαι
|
μηδ' |
ἐλεεῖν
τοὺς
ἐν
δεσμοῖς
λιμῶι |
[10, 8] |
τοὺς
ὑπ'
αὐτῶι
θεοσεβεῖς,
μηδὲν
|
μηδ' |
ὅλως
πώποτε
τὴν
ἀρχὴν
αὐτοῦ |
[10, 4] |
λύπας,
οὐ
νοσοῦντας
αὐτὸ
μόνον
|
οὐδ' |
ἕλκεσι
δεινοῖς
καὶ
σεσηπόσιν
ἤδη |
[10, 4] |
πτῶμα
ἐξαίσιον
καταπέπτωκεν,
ὡς
ὅσον
|
οὐδ' |
ἐπὶ
λίθωι
λίθον
τῆς
ἀρετῆς |
[10, 4] |
τῆι
αὐτὸς
αὐτοῦ
ἀγαλματοφορῶν
ψυχῆι,
|
οὐδ' |
ἔστιν
εἰπεῖν
οἵαι
σὺν
μεγαλοφροσύνηι |
[10, 8] |
Χριστιανοὺς
ἐκδιωξάντων
πρὸ
ὀφθαλμῶν
ἔθετο
|
οὐδ' |
ὧν
αὐτὸς
ὀλετὴρ
καὶ
τιμωρὸς |
[10, 4] |
καὶ
ὀλιγόψυχον
κέκληκέν
σε
κύριος
|
οὐδ' |
ὡς
γυναῖκα
ἐκ
νεότητος
μεμισημένην. |