Livre, Chap. |
[10, 4] |
μανίαν
ἐπερείσαντος
ἐρημίαν
τε,
ὥς
|
γε |
δὴ
αὐτὸς
ἑαυτῶι
ὤιετο,
τῶν |
[10, 4] |
πάσης
περιέτρεψαν
σωτηρίας·
ἀλλ'
ὅ
|
γε |
κηδεμὼν
αὐτῆς
λόγος
ὁ
θεοφεγγὴς |
[10, 4] |
προθεσπισθέντα
βίβλοις
ἱεραῖς
καταβέβλητο,
τά
|
γε |
μὴν
ἔργα
οὐκέτ'
ἀκοαῖς,
ἀλλ' |
[10, 4] |
διὰ
βίου
ἱερωμένους
αὐτῶι,
κρύβδην
|
γε |
μὴν
ὡς
ἐν
κακῶν
χειμῶνι |
[10, 8] |
τῶν
πέλας
ἑλκομένους.
καὶ
ἦν
|
γε |
νόμων
οὗτος
ἄντικρυς
ἀναιδὴς
καὶ |
[10, 4] |
δόξης
σου,
καὶ
μὴ
μόνον
|
γε |
ὁ
καθεῖς,
ἀλλὰ
καὶ
οἱ |
[10, 4] |
ἐν
ἡμέραις
ἀρχαίαις·
ἀλλὰ
νῦν
|
γε |
οὐκέτ᾿
ἀκοαῖς
οὐδὲ
λόγων
φήμαις |
[10, 9] |
τῶι
τυράννωι
ταλαιπωρουμένοις,
καὶ
τό
|
γε |
πλεῖστον
ἀνθρώπων
γένος,
βραχεῖς
λυμεῶνας |
[10, 8] |
θύειν
αἱροῖντο,
παρακελεύεται.
καὶ
ἔτι
|
γε |
ταῦτα
ἦν
μικρά,
τῆι
τῶν |
[10, 5] |
ὄχημα,
συζεύξας
σεαυτῶι
καὶ
δύο
|
γέ |
τινας
τῶν
ἐκ
τοῦ
δευτέρου |
[10, 8] |
ἀνόμους
ὁ
παρανομώτατος
ἐξεῦρεν;
τούς
|
γέ |
τοι
ἐν
ταῖς
εἱρκταῖς
ταλαιπωρουμένους |
[10, 8] |
τε
καὶ
διαθέσει
ἡιρεῖτο.
Διαφθονηθείς
|
γέ |
τοι
τῶι
πανευεργέτηι,
πόλεμον
δυσαγῆ |
[10, 4] |
μὲν
συνεποδίσθησαν
καὶ
ἔπεσαν,
ἡμεῖς
|
δὲ |
ἀνέστημεν
καὶ
ἀνωρθώθημεν·
καὶ
τό |
[10, 8] |
εἰς
ἔδαφος
αὖθις
κατερρίπτοντο,
τὰς
|
δὲ |
ἀπέκλειον,
ὡς
ἂν
μὴ
συνάγοιτό |
[10, 8] |
τυχεῖν
τοῦ
προσδοκωμένου
ἤλπισεν·
τῶι
|
δὲ |
ἄρα
ὁ
θεὸς
ἦν
φίλος |
[10, 8] |
καὶ
πανηγύρεσιν
ἐτελεῖτο·
οὐκ
ἦν
|
δὲ |
ἄρα
τῶι
μισοκάλωι
φθόνωι
τῶι |
[10, 4] |
τίς
ἐγέννησέν
μοι
τούτους;
ἐγὼ
|
δὲ |
ἄτεκνος
καὶ
χήρα,
τούτους
δὲ |
[10, 8] |
ἀπὸ
τοῦ
κρείττονος
φόβον,
λάθρα
|
δὲ |
αὖθις
καὶ
δολίως
συνεσκευάζετο,
ἀνήιρει |
[10, 4] |
καὶ
διάνοια,
καὶ
τὸ
σῶμα
|
δὲ |
αὐτοῖς
ἁγνείας
καὶ
σωφροσύνης
πολυανθεῖ |
[10, 4] |
παλαιᾶς
ἀπάτης
πατροπαραδότου
καταγελᾶν,
ἕνα
|
δὲ |
αὐτὸν
μόνον
θεὸν
τὸν
κοινὸν |
[10, 8] |
ὕβρει
πράξεως
αἰσχρᾶς
παρεδίδου,
ὅσαις
|
δὲ |
αὐτὸς
ὁ
ἐσχατόγηρως
γυναιξὶν
ὑπάνδροις |
[10, 4] |
Χριστῷ
τῷ
μονογενεῖ
καὶ
πρωτογενεῖ
|
δὲ |
αὐτοῦ
λόγῳ
τῇ
τε
ἁγίᾳ |
[10, 4] |
περὶ
αὐτὰς
κόσμον
καταποικίλλων.
Τὸν
|
δὲ |
βασίλειον
οἶκον
πλουσιωτέραις
ἤδη
καὶ |
[10, 4] |
μὲν
ἀσεβῶν
τυράννων
ἀπειλαῖς,
τοτὲ
|
δὲ |
βλασφήμοις
δυσσεβῶν
ἀρχόντων
διατάξεσιν
ἀφιέντος |
[10, 4] |
ὤιετο,
τῶν
ἐκκλησιῶν
ἀπεργασαμένου,
εἶτα
|
δὲ |
δεινὰ
συρίγματα
καὶ
τὰς
ὀφιώδεις |
[10, 4] |
ἑστῶτα
ἐν
αὐτῆι
διαμεῖναι,
ὅλην
|
δὲ |
δι'
ὅλου
χαμαὶ
κεῖσθαι
νεκράν, |
[10, 4] |
μὲν
διαυγῆ
τὸν
χρυσόν,
τοτὲ
|
δὲ |
δόκιμον
καὶ
καθαρὸν
τὸ
ἀργύριον |
[10, 1] |
αἰτίου
μεγαλοδωρεᾶς
τὴν
χάριν,
θαυμάζομεν
|
δὲ |
εἰκότως
ὅλης
ψυχῆς
δυνάμει
σέβοντες |
[10, 5] |
πολλοῖς
ἅπασιν
ἐπωφελῆ
εἶναι,
μᾶλλον
|
δὲ |
ἐν
πρώτοις
διατάξαι
ἐδογματίσαμεν,
οἷς |
[10, 1] |
ἡμῖν
διὰ
παντὸς
εὐχόμεθα.
Ἅμα
|
δὲ |
εὐχαῖς
καὶ
τὸν
δέκατον
ἐν |
[10, 4] |
φαντασίαι
τὸν
νοῦν
προσανέχουσιν·
θαυμάτων
|
δὲ |
θαυμασιώτερα
τά
τε
ἀρχέτυπα
καὶ |
[10, 3] |
ἡμῖν
παραδοθεισῶν
φωνῶν
ἀκροάσεσιν,
ὧδε
|
δὲ |
θείαις
καὶ
μυστικαῖς
ἐπιτελουμέναις
διακονίαις, |
[10, 4] |
τὸν
πάντα
νεὼν
κατακοσμῶν,
Χριστοῦ
|
δὲ |
καὶ
ἁγίου
πνεύματος
παρ'
ἑκάτερα |
[10, 4] |
φρονήσει
παρὰ
θεοῦ
τετιμημένε,
νέας
|
δὲ |
καὶ
ἀκμαζούσης
ἀρετῆς
ἔργα
πολυτελῆ |
[10, 4] |
ψυχῆς
τὰ
ἀπόρρητα
διερευνᾶσθαι;
Τάχα
|
δὲ |
καὶ
ἄλλωι
δευτερεύειν
μετὰ
τοῦτον |
[10, 4] |
καὶ
ὁ
υἱὸς
ποιεῖ·
ὃ
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
ὡς
ἂν
ἐπὶ |
[10, 4] |
ἀθεραπεύτους
παρορᾶι
λόγος,
εὖ
μάλα
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὺς
ἰώμενος
ἐπὶ
τὴν |
[10, 2] |
ἔτι
καὶ
μεῖζον
ἐκράτυνον,
ἐφοίτα
|
δὲ |
καὶ
εἰς
πρόσωπον
ἐπισκόποις
βασιλέως |
[10, 3] |
ἀγαθῶν
παραίτιον
θεὸν
ἐγέραιρον.
Ἐκίνει
|
δὲ |
καὶ
λόγους
ἅπας
τῶν
παρόντων |
[10, 4] |
καὶ
φρουρὰν
ἑκάστωι
παραδεδομένων,
σεμνὸν
|
δὲ |
καὶ
μέγα
καὶ
μονογενὲς
θυσιαστήριον |
[10, 4] |
μὲν
οὖν
αὕτη
χορεύει·
οἵοις
|
δὲ |
καὶ
ὁ
νυμφίος,
λόγος
ὁ |
[10, 4] |
σαφὲς
καὶ
φωτεινὸν
ἐνδεικνύμενος,
πάντηι
|
δὲ |
καὶ
πανταχόθεν
τοὺς
ζῶντας
καὶ |
[10, 4] |
κατ'
ἀξίαν
ἀπονέμων
σέβας,
εἶτα
|
δὲ |
καὶ
πᾶσιν
ἡμῖν
εὐμενῆ
διαμένειν |
[10, 1] |
τῆς
ἐνθέου
τρυφῆς
ἀναρπασθέντες,
ἡμεῖς
|
δὲ |
καὶ
τάδε
μείζονα
ἢ
καθ᾿ |
[10, 4] |
τοῦ
παναγάθου
ποιμένος
σπεύδοντα.
Εἰ
|
δὲ |
καὶ
ταῖς
τῶν
τυράννων
ἀπειλαῖς |
[10, 8] |
τοὺς
Χριστοῦ
θεράποντας
ὑπεδέχοντο.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καὶ
ταῦτα
τοῦτον
προυχώρει
τῶι |
[10, 1] |
καὶ
βασιλεῖ
τῶν
ὅλων,
πλείστη
|
δὲ |
καὶ
τῷ
σωτῆρι
καὶ
λυτρωτῇ |
[10, 9] |
τῶν
ὑποχειρίων
ἐθνῶν
λύτταν,
τοῖς
|
δὲ |
κακουμένοις
οὔτις
ἐλείπετο
σωτηρίας
ἐλπίς, |
[10, 4] |
ἂν
ἐποπτεύσας
ἐξειπεῖν
τολμήσειεν;
Τίς
|
δὲ |
κἂν
εἰσκύψαι
περιβόλων
ἱερῶν
εἴσω |
[10, 4] |
δὲ
τίς
ἐξέθρεψέν
μοι;
ἐγὼ
|
δὲ |
κατελείφθην
μόνη,
οὗτοι
δέ
μοι |
[10, 8] |
ἀγροὺς
μηκέτ'
ὄντων
ἀνθρώπων
πρόπαλαι
|
δὲ |
κατοιχομένων
ἐπιζήμιον
κέρδος,
οἵους
δ' |
[10, 1] |
αὐτοῦ,
καὶ
οὐχ
εὑρέθη·
Ἡμέρα
|
δὲ |
λοιπὸν
ἤδη
φαιδρὰ
καὶ
διαυγής, |
[10, 9] |
τῆς
κακίας
οὐκ
ἀπαλλαττομένωι,
αὔξοντι
|
δὲ |
μᾶλλον
τὴν
κατὰ
τῶν
ὑποχειρίων |
[10, 8] |
τοῦ
σώφρονος
ἐκτραπεὶς
λογισμοῦ,
διαρρήδην
|
δὲ |
μανεὶς
τὰς
φρένας,
τὸν
θεὸν |
[10, 4] |
εἴη
τοῦ
παντὸς
ἕρκος·
πρόπυλον
|
δὲ |
μέγα
καὶ
εἰς
ὕψος
ἐπηρμένον |
[10, 4] |
ἐγὼ
δὲ
κατελείφθην
μόνη,
οὗτοι
|
δέ |
μοι
ποῦ
ἦσαν;
ταῦτα
Ἡσαΐας |
[10, 5] |
ὀφείλοντας
ἔχειν
ὁμοψυχίαν
αἰσχρῶς,
μᾶλλον
|
δὲ |
μυσερῶς
ἀλλήλων
ἀποδιεστάναι
καὶ
τοῖς |
[10, 4] |
τὴν
ἀπλανῆ
πίστιν
περιτειχίσας
πολὺς
|
δὲ |
ὁ
τοιοῦτος
καὶ
μέγας
λεώς, |
[10, 3] |
ἦν
πάθους
ἀπόρρητα
σύμβολα.
ὁμοῦ
|
δὲ |
πᾶν
γένος
ἡλικίας
ἄρρενός
τε |
[10, 4] |
γὰρ
ἀγαπᾶι
κύριος,
παιδεύει,
μαστιγοῖ
|
δὲ |
πάντα
υἱὸν
ὃν
παραδέχεται.
Μέτρωι |
[10, 4] |
τὴν
εἴσοδον
προτραπήσεσθαι
ἤλπισεν.
Εἴσω
|
δὲ |
παρελθόντι
πυλῶν
οὐκ
εὐθὺς
ἐφῆκεν |
[10, 4] |
τῶν
ἔνδον
ἐπιβαίνειν
ἁγίων,
διαλαβὼν
|
δὲ |
πλεῖστον
ὅσον
τὸ
μεταξὺ
τοῦ |
[10, 4] |
πόλει
τοῦ
θεοῦ
ἡμῶν.
ποίᾳ
|
δὲ |
πόλει
ἢ
τῇδε
τῇ
νεοπαγεῖ |
[10, 4] |
ἐν
ἱεραῖς
βίβλοις
καταβέβλητο,
χρῆν
|
δέ |
που
τούτων
τὴν
ἀψεύδειαν
ἤδη |
[10, 4] |
τῆς
γραφῆς
δογμάτων
ὑποστηρίζει,
τοῖς
|
δὲ |
πρὸς
τὸ
φῶς
ἀνοίγμασιν
καταυγάζει, |
[10, 5] |
ὑφ'
ἡμῶν
δοκοίη.
Καὶ
τοῦτο
|
δὲ |
πρὸς
τοῖς
λοιποῖς
εἰς
τὸ |
[10, 4] |
τοῦ
νεὼ
πρόπυλα
νενομισμένους,
ἄλλους
|
δὲ |
πρώτοις
τοῖς
ἔξωθεν
ἀμφὶ
τὴν |
[10, 4] |
πόνου
καὶ
πραγμάτων
ἀπηλλάχθαι.
Ὃ
|
δὲ |
πρῶτον
αὑτὸν
ἐπὶ
τὸ
ἔργον |
[10, 4] |
ὅτι
μηδὲ
ἦσαν,
ἐς
βραχὺ
|
δὲ |
ταράξαντες
καὶ
ταραχθέντες,
εἶθ'
ὑποσχόντες |
[10, 4] |
κρεῖττον
φέρειν
οἰκοδόμημα
διαρκῶν,
οἷς
|
δὲ |
τὰς
ἐπὶ
τὸν
οἶκον
ἐπιτρέπων |
[10, 5] |
τοῦ
χρόνου
βεβαίως
διαμείναι.
Ἵνα
|
δὲ |
ταύτης
τῆς
ἡμετέρας
νομοθεσίας
καὶ |
[10, 8] |
δυσωνύμου
πολυπλόκους
ἐπιβουλὰς
διεδίδρασκεν.
Ὃ
|
δὲ |
τὴν
λαθραίαν
συσκευὴν
ὡς
οὐδαμῶς |
[10, 8] |
ὁμοίως
οἱ
μηδὲν
ἠδικηκότες·
ἤδη
|
δέ |
τινες
καινοτέραν
ὑπέμενον
τελευτήν,
ξίφει |
[10, 4] |
δὲ
ἄτεκνος
καὶ
χήρα,
τούτους
|
δὲ |
τίς
ἐξέθρεψέν
μοι;
ἐγὼ
δὲ |
[10, 4] |
αὐτὸς
ὅλος
ἐγκάθηται
Χριστὸς
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
μετ'
αὐτὸν
δευτερεύουσιν
ἀναλόγως, |
[10, 4] |
ἐπὶ
τὸ
ἔργον
ἐγείρας,
εἶτα
|
δὲ |
τὸν
σύμπαντα
λαὸν
προθυμίαι
ῥώσας |
[10, 8] |
τοὺς
δοκιμωτάτους.
καὶ
ὁ
τρόπος
|
δὲ |
τοῦ
κατ'
αὐτῶν
φόνου
ξένος |
[10, 4] |
αὐτῶν
τῶν
θεοφιλεστάτων
ἐκαθήρατο·
εἶτα
|
δὲ |
τοὺς
αὐτῶι
γνωρίμους
ἄνδρας,
τοὺς |
[10, 8] |
ποιεῖσθαι
πάτριον
μάθημα
τυγχάνει·
εἶτα
|
δὲ |
τοὺς
κατὰ
πόλιν
στρατιώτας
ἐκκρίνεσθαι |
[10, 4] |
τοὺς
δορυφόρους
ὑπέζευξεν·
τὸν
αὐτὸν
|
δὲ |
τρόπον
καὶ
ταῖς
παρ'
ἑκάτερα |
[10, 4] |
ἀνευφημοῦντες
μή
ποτε
διαλείποιμεν·
τὸν
|
δὲ |
τῶν
ἀγαθῶν
ἡμῖν
δεύτερον
αἴτιον |
[10, 8] |
τῆς
τῶν
καλῶν
ἀπελιμπάνετο,
τῆς
|
δὲ |
τῶν
ἀσεβῶν
τυράννων
μοχθηρίας
ἐζήλου |
[10, 4] |
τιμῶιτό
τε
καὶ
σέβοιτο.
Τὸν
|
δὲ |
ὑπερουράνιον
χῶρον
καὶ
τὰ
ἐκεῖσε |
[10, 5] |
ἂν
βούληται
τὸ
θεῖον.
τοῦτο
|
δὲ |
ὑφ'
ἡμῶν
γέγονεν,
ὅπως
μηδεμιᾶι |
[10, 8] |
πρὸς
ἄμυναν
μὲν
ἐχθρῶν,
οἰκείας
|
δὲ |
φυλακὴν
σωτηρίας
ἰσχύει·
ὧι
δὴ |
[10, 1] |
τρυφῆς
ἀναρπασθέντες,
ἡμεῖς
δὲ
καὶ
|
τάδε |
μείζονα
ἢ
καθ᾿
ἡμᾶς
ὑπάρχειν |
[10, 4] |
γῆν
πηγὴ
ὕδατος
ἔσται.
Καὶ
|
τάδε |
μὲν
λόγοις
πάλαι
προθεσπισθέντα
βίβλοις |
[10, 4] |
θεῖος
ἐπαληθεύει
λόγος,
ἀτὰρ
καὶ
|
τάδε |
περὶ
αὐτῶν
ἀποφαινόμενος
ῥομφαίαν
ἐσπάσαντο |
[10, 4] |
τῆς
τῶν
χειρῶν
ἰσχύος
ἔργα
|
τάδε |
τὰ
μεγάλα
καὶ
ἐναργῆ
δείγματα· |
[10, 4] |
καὶ
θείων
ναῶν
ἀφιερώμασιν,
οἷα
|
τάδε |
τὰ
τοῦδε
τοῦ
νεὼ
περικαλλῆ |
[10, 4] |
ἐν
μέσωι
θείς,
αὖθις
καὶ
|
τάδε, |
ὡς
ἂν
εἴη
τοῖς
πολλοῖς |
[10, 4] |
ἔργοις
ἡμῖν
παραδέδοται.
ἡ
ἔρημος
|
ἥδε, |
ἡ
ἄνυδρος,
ἡ
χήρα
καὶ |
[10, 4] |
τοῦ
βίου;
Τίς
ἔθνος
τὸ
|
μηδὲ |
ἀκουσθὲν
ἐξ
αἰῶνος
οὐκ
ἐν |
[10, 4] |
κόσμωι
προήγαγεν,
ὥστε
ἤδη,
ὃ
|
μηδὲ |
ἄλλοτέ
πω,
τοὺς
πάντων
ἀνωτάτω |
[10, 4] |
κυρίου
μὴ
φοβοῦ
ὅτι
κατηισχύνθης
|
μηδὲ |
ἐντραπῆις
ὅτι
ὠνειδίσθης·
ὅτι
αἰσχύνην |
[10, 9] |
ὅτι
μηδ'
αὐτὸς
ἐδέξατο
παιδείαν
|
μηδὲ |
ἐπὶ
ταῖς
τῶν
πέλας
ἐσωφρονίσθη |
[10, 4] |
οὐκ
εἰσὶν
οἱ
θεομισεῖς,
ὅτι
|
μηδὲ |
ἦσαν,
ἐς
βραχὺ
δὲ
ταράξαντες |
[10, 5] |
ἡμῶν
γέγονεν,
ὅπως
μηδεμιᾶι
τιμῆι
|
μηδὲ |
θρηισκείαι
τινὶ
μεμειῶσθαί
τι
ὑφ' |
[10, 4] |
καὶ
τὸ
μηθὲν
κατεστήσατο,
ὡς
|
μηδὲ |
πώποτε
ὠνομάσθαι
δοκεῖν,
τὰ
δ' |
[10, 5] |
κατὰ
τὸ
δίκαιον
τερματίσαι,
ὁπότε
|
μηδὲ |
τὴν
ὑμετέραν
ἐπιμέλειαν
λανθάνει
τοσαύτην |
[10, 8] |
μὴ
συνάγοιτό
τις
τῶν
εἰωθότων
|
μηδὲ |
τῶι
θεῶι
τὰς
ἐποφειλομένας
ἀποδιδῶι |
[10, 2] |
λόγου,
ὥσπερ
ἐν
ἱερᾷ
στήλῃ,
|
τῇδε |
τῇ
βίβλῳ
τὰς
φωνὰς
ἐκ |
[10, 4] |
ἡμῶν.
ποίᾳ
δὲ
πόλει
ἢ
|
τῇδε |
τῇ
νεοπαγεῖ
καὶ
θεοτεύκτῳ;
ἥτις |
[10, 4] |
κύκλωι
τοὺς
ὀφθαλμούς
σου
καὶ
|
ἴδε |
συνηγμένα
τὰ
τέκνα
σου·
ἰδοὺ |
[10, 4] |
καὶ
μέγας
ἀρχιερεὺς
δευτερείοις
τῶν
|
τῆιδε |
ἱερείων
τιμήσας,
ποιμένα
τῆς
ὑμετέρας |
[10, 4] |
χῶρον
καὶ
τὰ
ἐκεῖσε
τῶν
|
τῆιδε |
παραδείγματα
τήν
τε
ἄνω
λεγομένην |
[10, 8] |
Κωνσταντῖνον
ὑψηλῶι
βραχίονι
ἐπὶ
τὰ
|
τῆιδε |
χειραγωγήσας.
~Θ.
Τούτωι
μὲν
οὖν |
[10, 4] |
λοιπὸν
τῶι
πανσόφωι
καὶ
θεοφιλεῖ
|
τῶιδε |
παραδέδωκεν
ἡγεμόνι·
ὃς
τά
τε |
[10, 4] |
κόσμωι
κατηγλάϊστο.
Ἔνεισιν
δ'
ἐν
|
τῶιδε |
τῶι
ἱερῶι
καὶ
θρόνοι
βάθρα |
[10, 4] |
ἑνὶ
μόνωι
τῶν
ἴσων
ἐφικτόν,
|
τῶιδε |
τῶι
προκαθημένωι
τῆσδε
τῆς
στρατιᾶς |
[10, 4] |
φθορᾶς
εἰς
ἀφθαρσίαν
ἀγαγόντος,
καὶ
|
τήνδε |
ὁμοίως
τῶν
τοῦ
σωτῆρος
οἰκονομιῶν |
[10, 4] |
ἐν
Τύρῳ
νεὼς
φιλοτίμως
ἐπεσκεύαστο,
|
τοιόνδε |
παρέσχε
λόγον·
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ
ΕΠΙ
ΤΗΙ |
[10, 4] |
ἀπολειφθῆναι
φιλονεικότερον
μεγαλοφρονουμένων,
τὸν
μεγαλοπρεπῆ
|
τόνδε |
θεοῦ
τοῦ
ὑψίστου
νεὼν
τῶι |
[10, 4] |
φύσιν
ἐμφερῆ
συνεστήσατο,
χῶρον
μὲν
|
τόνδε, |
ὅ
τι
καὶ
ἄξιον
εἰπεῖν |
[10, 4] |
ἐκκλησίαν
ἐπιφωνοῦντος,
εἰκότως
ὁ
νυμφοστόλος
|
ὅδε |
αὐτήν,
τὴν
ἔρημον,
τὴν
πτῶμα |
[10, 4] |
ἀνακέκληται.
Ταύτηι
δ'
οὖν
καὶ
|
ὅδε |
Χριστὸν
ὅλον,
τὸν
λόγον,
τὴν |
[10, 4] |
εἰς
ἀμελὲς
ἔκειτο
αὐτῶι·
καὶ
|
τόδε |
γοῦν
λίθωι
μαρμάρωι
εὖ
μάλα |
[10, 4] |
καὶ
νῦν
εἰς
κεφαλὴν
γωνίας
|
τῆσδε |
τῆς
κοινῆς
ἡμῶν
ἐκκλησίας
ἱδρύσατο. |
[10, 4] |
ἴσων
ἐφικτόν,
τῶιδε
τῶι
προκαθημένωι
|
τῆσδε |
τῆς
στρατιᾶς
ἡγεμόνι,
ὃν
αὐτὸς |
[10, 4] |
τὰς
ἁμαρτίας
ἡμῶν
ἐποίησεν
ἡμῖν
|
οὐδὲ |
κατὰ
τὰς
ἀνομίας
ἡμῶν
ἀνταπέδωκεν |
[10, 8] |
τῶν
ὁρωμένων
θέα,
ὥσπερ
οὖν
|
οὐδὲ |
Λικιννίωι
πρὸς
σώφρονα
λογισμὸν
ἐτύγχανεν |
[10, 4] |
ἀλλὰ
νῦν
γε
οὐκέτ᾿
ἀκοαῖς
|
οὐδὲ |
λόγων
φήμαις
τὸν
βραχίονα
τὸν |
[10, 9] |
πνέοντες
καὶ
ἀπειλῆς
οὐκέτ'
ἦσαν,
|
οὐδὲ |
μέχρις
ὀνόματος
μνημονευόμενοι,
γραφαί
τε |
[10, 4] |
ἐχθρῶν
ἐπιβουλαῖς
κατακεχωσμένον
οὐ
παριδὼν
|
οὐδὲ |
τῆι
τῶν
αἰτίων
παραχωρήσας
κακίαι, |
[10, 1] |
ταῖς
ἐκκλησίαις
τοῦ
Χριστοῦ
κατηύγαζεν,
|
οὐδέ |
τις
ἦν
καὶ
τοῖς
ἔξωθεν |
[10, 4] |
πολυτελεῖς
τοῦ
Λιβάνου
κέδρους,
ὧν
|
οὐδὲ |
τὸ
θεῖον
λόγιον
τὴν
μνήμην |
[10, 4] |
ὁρῶσιν
παρέχειν
τὴν
θέαν.
Ἀλλ'
|
οὐδὲ |
τοὔδαφος
ἄρα
εἰς
ἀμελὲς
ἔκειτο |
[10, 4] |
ἀπειλαῖς
τὰς
ψυχάς
τινες
ἀπενάρκησαν,
|
οὐδὲ |
τούτους
ὁ
σωτήριος
ἀθεραπεύτους
παρορᾶι |
[10, 1] |
προστάττοντι
τὸ
καινὸν
ᾆσμα
διὰ
|
τοῦδε |
νῦν
ἀκολούθως
ἐπιφωνῶμεν
ὅτι
δὴ |
[10, 4] |
ναῶν
ἀφιερώμασιν,
οἷα
τάδε
τὰ
|
τοῦδε |
τοῦ
νεὼ
περικαλλῆ
κοσμήματά
τε |
[10, 3] |
θεόθεν
ἡμῖν
παραδοθεισῶν
φωνῶν
ἀκροάσεσιν,
|
ὧδε |
δὲ
θείαις
καὶ
μυστικαῖς
ἐπιτελουμέναις |
[10, 4] |
μάθησιν
ἡ
μαρτυρία;
ἀλλὰ
γὰρ
|
ὧδε |
καὶ
τὸν
νεὼν
ἐπιτελέσας
θρόνοις |
[10, 4] |
τῶν
θείων
χρησμῶν
ἐξεπαιδεύετο,
σαφῶς
|
ὧδε |
λεγόντων
καὶ
ἔσται
ἡ
δόξα |
[10, 8] |
τῆς
ἡμετέρας
ἐπρυτανεύετο
εἰρήνης.
καὶ
|
ὧδε |
μὲν
τὰ
καθ'
ἡμᾶς
ἐν |
[10, 3] |
ἱερωμένων
καὶ
θεοπρεπεῖς
ἐκκλησίας
θεσμοί,
|
ὧδε |
μὲν
ψαλμῳδίαις
καὶ
ταῖς
λοιπαῖς |
[10, 1] |
λόγον
κατατάξομεν,
θείῳ
πνεύματι
πειθαρχοῦντες
|
ὧδέ |
πως
ἐγκελευομένῳ
ᾄσατε
τῷ
κυρίῳ |
[10, 4] |
καὶ
ἄλλο
τι
θεῖον
λόγιον
|
ὧδέ |
πως
εὐαγγελίζεται
δεδοξασμένα
ἐλαλήθη
περὶ |
[10, 6] |
τινὸς
ἀμφιβολίας
τοῖς
προειρημένοις
δικασταῖς
|
πρόσελθε |
καὶ
αὐτὸ
τοῦτο
προσανένεγκε
ὅπως |
[10, 4] |
ὀλιγόψυχοι
τῆι
διανοίαι,
ἰσχύσατε,
μὴ
|
φοβεῖσθε. |
ἰδοὺ
ὁ
θεὸς
ἡμῶν
κρίσιν |
[10, 4] |
ὀλιγόψυχοι
τῆι
διανοίαι,
ἰσχύσατε,
μὴ
|
φοβεῖσθε. |
Τούτων
δεῖν
ἀπολαῦσαι
τὴν
διὰ |
[10, 4] |
τό
γ'
ἐν
τούτοις
προαναφωνοῦν
|
κύριε, |
ἐν
τῆι
πόλει
σου
τὴν |
[10, 4] |
εἰς
οἶκον
κυρίου
πορευσόμεθα>
καὶ
|
κύριε, |
ἠγάπησα
εὐπρέπειαν
οἴκου
σου
καὶ |
[10, 6] |
δικασταῖς
πρόσελθε
καὶ
αὐτὸ
τοῦτο
|
προσανένεγκε |
ὅπως
αὐτοὺς
ἐκεῖνοι,
καθάπερ
αὐτοῖς |
[10, 6] |
φαύληι
τινὶ
ὑπονοθεύσει
βούλεσθαι
διαστρέφειν,
|
γίνωσκέ |
με
Ἀνυλίνωι
ἀνθυπάτωι,
ἀλλὰ
μὴν |
[10, 5] |
τὴν
ὑμετέραν
ἐπιμέλειαν
λανθάνει
τοσαύτην
|
με |
αἰδῶ
τῆι
ἐνθέσμωι
καθολικῆι
ἐκκλησίαι |
[10, 6] |
τινὶ
ὑπονοθεύσει
βούλεσθαι
διαστρέφειν,
γίνωσκέ
|
με |
Ἀνυλίνωι
ἀνθυπάτωι,
ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[10, 4] |
τοῦ
Λιβάνου
ἃς
ἐφύτευσεν.
Τί
|
με |
δεῖ
νῦν
τῆς
πανσόφου
καὶ |
[10, 4] |
ἐπὶ
τῶι
κυρίωι·
ἐνέδυσεν
γάρ
|
με |
ἱμάτιον
σωτηρίου
καὶ
χιτῶνα
εὐφροσύνης· |
[10, 4] |
μίτραν,
καὶ
ὡς
νύμφην
κατεκόσμησέν
|
με |
κόσμωι·
καὶ
ὡς
γῆν
αὔξουσαν |
[10, 5] |
ἀντίτυπα
τῶν
ἐγγράφων
τῶν
πρός
|
με |
παρὰ
Ἀνυλίνου
ἀποσταλέντων
γράμμασιν
ἐμοῖς |
[10, 5] |
λαμπροτάτου
ἀνθυπάτου
τῆς
Ἀφρικῆς
πρός
|
με |
πλείους
ἀπεστάλησαν,
ἐν
οἷς
ἐμφέρεται |
[10, 5] |
διχοστασίαν
ἔν
τινι
τόπωι
βούλεσθαί
|
με |
ὑμᾶς
καταλιπεῖν.
ἡ
θειότης
ὑμᾶς |
[10, 4] |
ἀρετῆς
ἔργα
πολυτελῆ
καὶ
πράξεις
|
ἐπιδεδειγμένε, |
ᾧ
τὸν
ἐπὶ
γῆς
οἶκον |
[10, 4] |
γεραιρᾷ
μὲν
φρονήσει
παρὰ
θεοῦ
|
τετιμημένε, |
νέας
δὲ
καὶ
ἀκμαζούσης
ἀρετῆς |
[10, 1] |
σοὶ
τοῦτον
ἐπιγράψομεν,
ἱερώτατέ
μοι
|
Παυλῖνε, |
ὥσπερ
ἐπισφράγισμά
σε
τῆς
ὅλης |
[10, 7] |
τῶν
ἰδίων
τὰ
ἔπαθλα
κομίσασθαι,
|
Ἀνυλῖνε |
τιμιώτατε.
Διόπερ
ἐκείνους
τοὺς
εἴσω |
[10, 7] |
ΤΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΑ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΠΡΟΣΤΑΤΤΕΙ
Χαῖρε,
|
Ἀνυλῖνε, |
τιμιώτατε
ἡμῖν.
ἐπειδὴ
ἐκ
πλειόνων |
[10, 5] |
ΤΗΝ
ΔΩΡΕΑΝ
ΔΕΔΟΣΘΑΙ
ΥΠΟΣΗΜΗΝΑΜΕΝΟΣ
Χαῖρε
|
Ἀνυλῖνε, |
τιμιώτατε
ἡμῖν.
ἔστιν
ὁ
τρόπος |
[10, 5] |
σε
πειθάρχησιν
παρεσχηκέναι
καταμάθοιμεν.
ἔρρωσο,
|
Ἀνυλῖνε, |
τιμιώτατε
καὶ
ποθεινότατε
ἡμῖν.
ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ |
[10, 7] |
κοινοῖς
πράγμασι
συνοίσειν
δοκεῖ.
ἔρρωσο,
|
Ἀνυλῖνε, |
τιμιώτατε
καὶ
ποθεινότατε
ἡμῖν.
~Η. |
[10, 5] |
ἀλλὰ
καὶ
ἀποκαθιστᾶν
βούλεσθαι
ἡμᾶς,
|
Ἀνυλῖνε |
τιμιώτατε.
ὅθεν
βουλόμεθα
ἵν'
ὁπόταν |
[10, 5] |
καὶ
μεταξὺ
ἐπισκόπους
διαφορὰς
ἔχειν,
|
ἔδοξέ |
μοι
ἵν'
αὐτὸς
ὁ
Καικιλιανὸς |
[10, 5] |
σύμπαντας
αἰῶνας
τῶν
αἰώνων.
Ἀμήν.
|
~Φέρε |
δή,
λοιπὸν
καὶ
τῶν
βασιλικῶν |
[10, 7] |
ΠΕΡΙ
ΤΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΑ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΠΡΟΣΤΑΤΤΕΙ
|
Χαῖρε, |
Ἀνυλῖνε,
τιμιώτατε
ἡμῖν.
ἐπειδὴ
ἐκ |
[10, 5] |
ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ
ΤΗΝ
ΔΩΡΕΑΝ
ΔΕΔΟΣΘΑΙ
ΥΠΟΣΗΜΗΝΑΜΕΝΟΣ
|
Χαῖρε |
Ἀνυλῖνε,
τιμιώτατε
ἡμῖν.
ἔστιν
ὁ |
[10, 4] |
καὶ
οὐκ
ἦν
ὁ
παρακαλῶν
|
σε |
ἀπὸ
πάντων
τῶν
τέκνων
σου |
[10, 4] |
ἐξαίρετον
δεδώρηται,
εἴτε
τις
νέον
|
σε |
Βεσελεηλ
θείας
ἀρχιτέκτονα
σκηνῆς
ἐθέλοι |
[10, 6] |
ἡ
θειότης
τοῦ
μεγάλου
θεοῦ
|
σε |
διαφυλάξει
ἐπὶ
πολλοῖς
ἔτεσιν.
~Ζ. |
[10, 4] |
καὶ
ἐν
ἐλέωι
αἰωνίωι
ἐλεήσω
|
σε |
εἶπεν
ὁ
ῥυσάμενός
σε
κύριος. |
[10, 4] |
καὶ
ἐν
ἐλέωι
μεγάλωι
ἐλεήσω
|
σε· |
ἐν
θυμῶι
μικρῶι
ἀπέστρεψα
τὸ |
[10, 4] |
ἀδικησάντων
σε
καὶ
τῶν
ταπεινωσάντων
|
σε. |
Ἐξεγείρου,
ἐξεγείρου,
ἔνδυσαι
τὴν
ἰσχύν, |
[10, 4] |
μακρυνθήσονται
ἀπὸ
σοῦ
οἱ
καταπίνοντές
|
σε. |
Ἐροῦσιν
γὰρ
εἰς
τὰ
ὦτά |
[10, 4] |
ἰδοὺ
συνήχθησαν
καὶ
ἦλθον
πρός
|
σε· |
ζῶ
ἐγώ,
λέγει
κύριος,
ὅτι |
[10, 4] |
θεός
σου·
χρόνον
μικρὸν
ἐγκατέλιπόν
|
σε, |
καὶ
ἐν
ἐλέωι
μεγάλωι
ἐλεήσω |
[10, 4] |
νῦν
στενοχωρήσει
ἀπὸ
τῶν
κατοικούντων
|
σε, |
καὶ
μακρυνθήσονται
ἀπὸ
σοῦ
οἱ |
[10, 4] |
εἰς
τὰς
χεῖρας
τῶν
ἀδικησάντων
|
σε |
καὶ
τῶν
ταπεινωσάντων
σε.
Ἐξεγείρου, |
[10, 4] |
ἐλεήσω
σε
εἶπεν
ὁ
ῥυσάμενός
|
σε |
κύριος.
Ἐξεγείρου,
ἐξεγείρου,
ἡ
πιοῦσα |
[10, 4] |
γυναῖκα
ἐγκαταλελειμμένην
καὶ
ὀλιγόψυχον
κέκληκέν
|
σε |
κύριος
οὐδ'
ὡς
γυναῖκα
ἐκ |
[10, 5] |
ὁμόνοιαν
κἂν
βραδέως
ἀνακληθῆναι.
ὑγιαίνοντά
|
σε |
ὁ
θεὸς
ὁ
παντοκράτωρ
διαφυλάξει |
[10, 6] |
κατὰ
τὸ
βρέουιον
τὸ
πρὸς
|
σὲ |
παρὰ
Ὁσίου
ἀποσταλὲν
ταῦτα
τὰ |
[10, 5] |
τούτωι
ἡμῶν
τῶι
προστάγματι
ἐπιμελεστάτην
|
σε |
πειθάρχησιν
παρεσχηκέναι
καταμάθοιμεν.
ἔρρωσο,
Ἀνυλῖνε, |
[10, 1] |
ἱερώτατέ
μοι
Παυλῖνε,
ὥσπερ
ἐπισφράγισμά
|
σε |
τῆς
ὅλης
ὑποθέσεως
ἀναβοώμενοι,
εἰκότως |
[10, 5] |
αὐθαιρέτως
ἡ
θεία
πρόνοια
ἐνεχείρισεν
|
κἀκεῖσε |
πολὺ
πλῆθος
λαοῦ,
ὄχλον
ἐπὶ |
[10, 4] |
δὲ
ὑπερουράνιον
χῶρον
καὶ
τὰ
|
ἐκεῖσε |
τῶν
τῆιδε
παραδείγματα
τήν
τε |
[10, 5] |
τὴν
Ῥώμην
πλῶι
ἀπιέναι,
ἵν'
|
ἐκεῖσε |
ὑμῶν
παρόντων,
ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[10, 8] |
ὢν
ἐπικρύπτεσθαι,
προφανῆ
πόλεμον
αἴρεται.
|
Ὀμόσε |
δῆτα
Κωνσταντίνωι
πολεμεῖν
διαγνούς,
ἤδη |
[10, 4] |
τοῖς
ἡμέροις
αὐτοῦ
καὶ
φιλανθρωποτάτοις
|
παρέλυσε |
νόμοις;
τίς
αἰῶσιν
ὅλοις
ὑπὸ |
[10, 4] |
ἤδη
ἀμφὶ
τὸν
βασίλειον
οἶκον
|
ἑκατέρωσε |
παραζεύγνυσιν,
ἔτι
μὲν
κατηχουμένους
καὶ |
[10, 4] |
πρωτογενεῖ
δὲ
αὐτοῦ
λόγῳ
τῇ
|
τε |
ἁγίᾳ
τούτου
καὶ
θεοπρεπεῖ
νύμφῃ |
[10, 4] |
τῶιδε
παραδέδωκεν
ἡγεμόνι·
ὃς
τά
|
τε |
ἄλλα
κριτικὸς
καὶ
ἐπιλογιστικὸς
τυγχάνων |
[10, 4] |
πιστὰς
ὁμολογεῖσθαι,
δι'
ὧν
τά
|
τε |
ἄλλα
ὁ
θεῖος
ἐπαληθεύει
λόγος, |
[10, 4] |
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
δυνάμεως
ἐπιφανείαι
τοιαύτην
|
τε |
ἀναστήσας
κατεστήσατο,
οἵαν
ἐκ
τῆς |
[10, 4] |
ὕμνον
ἐπινίκιον
πάρεστιν
ἀναμέλπειν
ἐναργῶς
|
τε |
ἀναφωνεῖν
καὶ
λέγειν
Καθάπερ
ἠκούσαμεν, |
[10, 8] |
τῆς
ἐκ
πατέρων
εὐγενείας
βασιλικοῦ
|
τε |
ἀνέκαθεν
αἵματος
κοινωνὸν
γενέσθαι
ἠξίωσεν |
[10, 4] |
νεκρῶν
εἰδώλων
νεκροποιοῖς
θυσίαις
πάντα
|
τε |
ἀνθρωπόμορφον
θῆρα
καὶ
πάντα
τρόπον |
[10, 4] |
ἐκεῖσε
τῶν
τῆιδε
παραδείγματα
τήν
|
τε |
ἄνω
λεγομένην
Ἱερουσαλὴμ
καὶ
τὸ |
[10, 8] |
ἡμῶν
ἐπιφανείας
ἐδωρεῖτο
χάρις,
τοσαύτη
|
τε |
ἅπασιν
ἀνθρώποις
ἀγαθῶν
ἀφθονία
διὰ |
[10, 4] |
προσανέχουσιν·
θαυμάτων
δὲ
θαυμασιώτερα
τά
|
τε |
ἀρχέτυπα
καὶ
τούτων
τὰ
πρωτότυπα |
[10, 2] |
θανατηφόρου
λύμης
ἀναβιώσκοντα
θεωμένοις
νεώς
|
τε |
αὖθις
ἐκ
βάθρων
εἰς
ὕψος |
[10, 4] |
παμβασιλέα
τῶν
ὅλων
ὁμολογεῖν
σωτῆρά
|
τε |
αὐτὸν
ἐν
στήλαις
ἀναγορεύειν,
ἀνεξαλείπτωι |
[10, 4] |
πᾶσαν
τὴν
οὗτινος
οὖν
ἡμῶν
|
τε |
αὐτῶν
ἐλπίδα
σώιζει
τε
καὶ |
[10, 9] |
οὐδὲ
μέχρις
ὀνόματος
μνημονευόμενοι,
γραφαί
|
τε |
αὐτῶν
καὶ
τιμαὶ
τὴν
ἀξίαν |
[10, 6] |
ἤρεσεν
κατὰ
πάσας
ἐπαρχίας,
τάς
|
τε |
Ἀφρικὰς
καὶ
τὰς
Νουμιδίας
καὶ |
[10, 8] |
καὶ
ἀργύρου
παντοίας
εἰσπράξεις
ἀναμετρήσεις
|
τε |
γῆς
καὶ
τῶν
κατ'
ἀγροὺς |
[10, 8] |
διωγμὸν
ἐπὶ
διάνοιαν
ἐβάλλετο,
ἐκράτει
|
τε |
γνώμης
καὶ
οὐδὲν
ἐμποδὼν
ἦν |
[10, 4] |
τοῦ
θεοῦ
εἰς
τὴν
γῆν
|
τε |
ἐβεβήλωσαν
τὸ
σκήνωμα
τοῦ
ὀνόματος |
[10, 4] |
λαμπρὸν
καὶ
φωτὸς
ἔμπλεω
τά
|
τε |
ἔνδοθεν
καὶ
τὰ
ἐκτός,
ὅτι |
[10, 5] |
Χριστιανῶν
παραφύλαξιν
ἢ
θρηισκείαν
ἑκάστωι
|
τε |
ἐξουσία
δοθείη
τοῦ
διδόναι
ἑαυτοῦ |
[10, 4] |
διὰ
πάσης
τῆς
κτίσεως
τῶν
|
τε |
ἐπὶ
γῆς
λογικῶν
ζώιων
ὁ |
[10, 8] |
τοῦ
κρείττονος
μηχανὰς
ἐπιτεχνώμενος
πάντας
|
τε |
ἐπινοῶν
ἐπιβουλῆς
τρόπους,
ὡς
ἂν |
[10, 4] |
γλῶσσαι
ὡς
εἰ
πυρὸς
ἐκάθισέν
|
τε |
ἐφ'
ἕνα
ἕκαστον
αὐτῶν.
Ἀλλ' |
[10, 3] |
δι᾿
αἰνιγμάτων
ἀψευδῶς
προανετείνατο,
μία
|
τε |
ἦν
θείου
πνεύματος
διὰ
πάντων |
[10, 3] |
καὶ
μυστικαῖς
ἐπιτελουμέναις
διακονίαις,
σωτηρίου
|
τε |
ἦν
πάθους
ἀπόρρητα
σύμβολα.
ὁμοῦ |
[10, 4] |
τοῦδε
τοῦ
νεὼ
περικαλλῆ
κοσμήματά
|
τε |
καὶ
ἀναθήματα;
Ἃ
καὶ
αὐτὰ |
[10, 9] |
τὰ
τῆς
προσηκούσης
βασιλείας
βέβαιά
|
τε |
καὶ
ἀνεπίφθονα
Κωνσταντίνωι
καὶ
τοῖς |
[10, 8] |
ἐπικρύπτειν,
φίλος
εἶναι
προσεποιεῖτο,
δόλωι
|
τε |
καὶ
ἀπάτηι
πλειστάκις
ἐπιθέμενος
ῥᾶιστα |
[10, 4] |
πληκτικαῖς
τῶν
μαθημάτων
διδασκαλίαις
ἐξεκάθηρέν
|
τε |
καὶ
ἀπέσμηξεν,
λαμπρόν
τε
καὶ |
[10, 4] |
εἰπεῖν
οἵαι
σὺν
μεγαλοφροσύνηι
πλουσίαι
|
τε |
καὶ
ἀπλήστωι
διανοίας
χειρὶ
καὶ |
[10, 8] |
τῶν
ὑποχειρίων
ἐθνῶν
ἐπενόει
χρυσοῦ
|
τε |
καὶ
ἀργύρου
παντοίας
εἰσπράξεις
ἀναμετρήσεις |
[10, 4] |
καὶ
χώραν
καὶ
πόλιν,
Ἑλλάδα
|
τε |
καὶ
βάρβαρον,
βασιλικῶν
οἴκων
αὐτοῦ |
[10, 8] |
τῆι
τοῦ
κρείττονος
ἐμμένειν
φιλίαι
|
τε |
καὶ
διαθέσει
ἡιρεῖτο.
Διαφθονηθείς
γέ |
[10, 4] |
ἐξεκάθηρέν
τε
καὶ
ἀπέσμηξεν,
λαμπρόν
|
τε |
καὶ
διαυγῆ
τῆς
πάντων
ὑμῶν |
[10, 1] |
δεινὰς
καὶ
σκοτεινὰς
ἐκείνας
ὄψεις
|
τε |
καὶ
διηγήσεις
τοιαῦτα
νῦν
ὁρᾶν |
[10, 8] |
κακούργων
ἀνδρῶν
περιέβαλλον
τιμωρίαις,
ἀπήγοντό
|
τε |
καὶ
ἐκολάζοντο
ἀπροφασίστως
τοῖς
μιαιφόνοις |
[10, 4] |
ποιῶν
μεγάλα
καὶ
ἀνεξιχνίαστα
ἔνδοξά
|
τε |
καὶ
ἐξαίσια,
ὧν
οὐκ
ἔστιν |
[10, 4] |
τὰ
δεύτερα
γοῦν
ὅμως
ὁρᾶν
|
τε |
καὶ
ἐπισκοπεῖν
τῆς
ἐνδοτάτω
τῶν |
[10, 4] |
λόγων
οἰκείας
εἰς
ἀκριβῆ
θεωρίαν
|
τε |
καὶ
ἑρμηνείαν
τυγχάνει
δεόμενα.
Οὐ |
[10, 4] |
ὡς
ἀληθῶς
καὶ
μεγάλα
ἐκπλήξεώς
|
τε |
καὶ
θαύματος
ἄξια
καὶ
οἷα |
[10, 3] |
δὲ
πᾶν
γένος
ἡλικίας
ἄρρενός
|
τε |
καὶ
θήλεος
φύσεως
ὅλῃ
διανοίας |
[10, 4] |
τὴν
αὐτὸς
αὐτοῦ
δημιουργήσας
πάντηι
|
τε |
καὶ
κατὰ
πάντα
τὸ
θεοείκελον |
[10, 4] |
ἄστροις
καὶ
τῶι
σύμπαντι
οὐρανῶι
|
τε |
καὶ
κόσμωι
προήγαγεν,
ὥστε
ἤδη, |
[10, 4] |
ἤδη
καὶ
ὀδωδότας
ἀναλαβὼν
πάλαι
|
τε |
καὶ
νῦν
σπουδῆι
τῆι
φιλανθρώπωι |
[10, 5] |
ΥΠΕΡ
ΤΗΣ
ΤΩΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
ΕΝΩΣΕΩΣ
|
ΤΕ |
ΚΑΙ
ΟΜΟΝΟΙΑΣ
Κωνσταντῖνος
Σεβαστὸς
Μιλτιάδηι |
[10, 8] |
ἀγροὶ
καὶ
πάλιν
ἐρημίαι
νάπαι
|
τε |
καὶ
ὄρη
τοὺς
Χριστοῦ
θεράποντας |
[10, 4] |
πολὺ
τὰς
παρ'
ἑκάτερα
μεγέθει
|
τε |
καὶ
πλάτει
πλεονεκτεῖν
τῆι
μέσηι |
[10, 4] |
περιττὸν
εἶναι
τοῦ
δομήματος
μήκη
|
τε |
καὶ
πλάτη
καταγράφειν,
τὰ
φαιδρὰ |
[10, 4] |
τῶι
υἱῶι
τοῦ
θεοῦ
μένοντά
|
τε |
καὶ
πρὸς
αὐτοῦ
τηρούμενον
εἰς |
[10, 8] |
χωροῦσαν,
τοῦ
θεοῦ
πάντα
δόλον
|
τε |
καὶ
ῥαιδιουργίαν
τῶι
θεοφιλεῖ
βασιλεῖ |
[10, 4] |
ζώιων
ὁ
πατὴρ
αὐτῶι
τιμῶιτό
|
τε |
καὶ
σέβοιτο.
Τὸν
δὲ
ὑπερουράνιον |
[10, 4] |
ἤδη
καὶ
δυνάμεσιν
οὐρανίοις
ἡλίωι
|
τε |
καὶ
σελήνηι
καὶ
ἄστροις
καὶ |
[10, 8] |
μεγάλου
Κωνσταντίνου
δευτερείων
τιμῆς
ἐπιγαμβρίας
|
τε |
καὶ
συγγενείας
τῆς
ἀνωτάτω
ἠξιωμένος, |
[10, 5] |
ἡ
πρὸς
τὸ
θεῖον
αἰδώς
|
τε |
καὶ
τὸ
σέβας
ἐνείχετο,
τοῦτ' |
[10, 5] |
ἐνστατικῶς
καὶ
ἐπιμόνως
διαγωνιζομένων
παρόντος
|
τε |
καὶ
τοῦ
τῆς
Ῥώμης
ἐπισκόπου, |
[10, 4] |
ἁγίαν
καὶ
νεὼν
πανίερον
ἑαυτῶι
|
τε |
καὶ
τῶι
πατρὶ
κατειργάσατο·
ὃ |
[10, 4] |
ἡμῶν
τε
αὐτῶν
ἐλπίδα
σώιζει
|
τε |
καὶ
τῶν
τοῦ
πατρὸς
ἀγαθῶν |
[10, 8] |
ἴσα
πάσχειν
τοῖς
ἐλεουμένοις
δεσμοῖς
|
τε |
καὶ
φυλακαῖς
καθείργνυσθαι,
τὴν
ἴσην |
[10, 8] |
ὁ
θεὸς
ἦν
φίλος
κηδεμών
|
τε |
καὶ
φύλαξ,
ὃς
αὐτῶι
τὰς |
[10, 4] |
ὅλων
γεραίρουσιν,
οὔτις
θνητὸς
οἷός
|
τε |
κατ'
ἀξίαν
ὑμνῆσαι,
ὅτι
δὴ |
[10, 8] |
αἵματος
κοινωνὸν
γενέσθαι
ἠξίωσεν
τῆς
|
τε |
κατὰ
πάντων
ἀπολαύειν
ἀρχῆς
οἷα |
[10, 8] |
ὁ
ἐσχατόγηρως
γυναιξὶν
ὑπάνδροις
παρθένοις
|
τε |
κόραις
ἐμπαροινῶν
τὴν
ἀκόλαστον
τῆς |
[10, 8] |
πρὸς
αὐτὸν
οὐκ
ἐφθόνησεν
γάμων
|
τε |
λαμπρῶν
ἀδελφῆς
μετουσίαν
οὐκ
ἀπηρνήσατο, |
[10, 4] |
λόγου
ἐνστήσεσθαι
τῶι
νεύματι;
Σχολῆς
|
τε |
λόγων
οἰκείας
εἰς
ἀκριβῆ
θεωρίαν |
[10, 4] |
αὐγὰς
τοῦ
φωτὸς
παρασχόμενος.
Τῶν
|
τε |
λοιπῶν
διὰ
τοῦ
παντὸς
οἴκου |
[10, 9] |
βασιλέως
φιλανθρωπίας
ἔμπλεοι
διατάξεις
νόμοι
|
τε |
μεγαλοδωρεᾶς
καὶ
ἀληθοῦς
εὐσεβείας
γνωρίσματα |
[10, 8] |
φερομένης
τῆς
ἀρχῆς
αὐτῶι
βασιλέως
|
τε |
μεγάλου
Κωνσταντίνου
δευτερείων
τιμῆς
ἐπιγαμβρίας |
[10, 4] |
τῶι
ἱερῶι
καὶ
θρόνοι
βάθρα
|
τε |
μυρία
καὶ
καθιστήρια,
ἐν
ὅσαις |
[10, 8] |
ὡς
ἀληθῶς
καὶ
παρανόμους,
ἐπισκήψεις
|
τε |
μυρίας
κατὰ
τῶν
ὑποχειρίων
ἐθνῶν |
[10, 4] |
πλεῖστον
ὅσον
τὸ
μεταξὺ
τοῦ
|
τε |
νεὼ
καὶ
τῶν
πρώτων
εἰσόδων, |
[10, 8] |
τῶι
θεομισεῖ
πεπραγμένων
μνημονεύειν
ὅπως
|
τε |
νόμους
ἀνόμους
ὁ
παρανομώτατος
ἐξεῦρεν; |
[10, 4] |
θιγγάνει
δ'
ἀηδέων
ἐπ'
ἀλλοτρίηισί
|
τε |
ξυμφορῆισιν
ἰδίας
καρποῦται
λύπας,
οὐ |
[10, 5] |
ὀφειλομένην
θρηισκείαν
καὶ
πίστιν
ἀδελφικήν
|
τε |
ὁμόνοιαν
κἂν
βραδέως
ἀνακληθῆναι.
ὑγιαίνοντά |
[10, 9] |
κατὰ
θάτερα
τῆς
οἰκουμένης
ἄρκτον
|
τε |
ὁμοῦ
καὶ
μεσημβρίαν
εἰς
ἔσχατα |
[10, 4] |
τῶι
κατ'
εὐσέβειαν
διατεθειμένωι
δυνατῶι
|
τε |
ὄντι
μᾶλλον
ἁπάντων,
ὧν
αὐτὸς |
[10, 4] |
τὸν
βραχίονα
τὸν
ὑψηλὸν
τήν
|
τε |
οὐράνιον
δεξιὰν
τοῦ
παναγάθου
καὶ |
[10, 9] |
εἶθ'
οἷα
παμβασιλεῖ
θεῶι
θεοῦ
|
τε |
παιδὶ
σωτῆρι
ἁπάντων
ποδηγῶι
καὶ |
[10, 4] |
μικρῶι
πρόσθεν
ἐρρυπωμένας
ψυχὰς
ὕλης
|
τε |
παντοίας
καὶ
χώματος
ἀσεβῶν
ἐπιταγμάτων |
[10, 4] |
ψυχὴν
κατανυγεὶς
πρότερον
μνήμηι
τῆς
|
τε |
πρὶν
ἐρημίας
καὶ
τῆς
νῦν |
[10, 9] |
τὸ
φιλάρετον
καὶ
θεοφιλὲς
τό
|
τε |
πρὸς
τὸ
θεῖον
εὐσεβὲς
καὶ |
[10, 4] |
λαμπρὸν
καὶ
ἔνδοξον
μεταβεβληκότος
αὐτήν
|
τε |
σάρκα
τὴν
λυθεῖσαν
ἐκ
φθορᾶς |
[10, 4] |
ὄψιν
τῶι
λόγωι
διεξιόντι
ὕψη
|
τε |
τὰ
οὐρανομήκη
καὶ
τὰς
τούτων |
[10, 7] |
ἐνηνοχέναι
τοῖς
δημοσίοις
πράγμασιν
αὐτήν
|
τε |
ταύτην
ἐνθέσμως
ἀναληφθεῖσαν
καὶ
φυλαττομένην |
[10, 4] |
μήκει
ἕκαστον
ἀκριβῶς
ἐξητακότι
σπουδῆι
|
τε |
τῆι
αὐτοῦ
καὶ
ἐπιμελείαι
τοὺς |
[10, 4] |
τὴν
νυμφικὴν
ἀναλαβοῦσα
στολὴν
τόν
|
τε |
τῆς
εὐπρεπείας
περιθεμένη
στέφανον
οἷα |
[10, 5] |
τόπωι
ἀπάντησον,
ὡς
ἂν
διά
|
τε |
τῆς
σῆς
στερρότητος
καὶ
διὰ |
[10, 4] |
τὸ
πρέπον
κοσμήσας
ἐφ'
ἅπασίν
|
τε |
τὸ
τῶν
ἁγίων
ἅγιον
θυσιαστήριον |
[10, 4] |
καὶ
τὸν
νεὼν
ἐπιτελέσας
θρόνοις
|
τε |
τοῖς
ἀνωτάτω
εἰς
τὴν
τῶν |
[10, 4] |
καὶ
ἑαυτῶν
εὐεργέτην
γνωρίζειν
Χριστόν
|
τε |
τοῦ
θεοῦ
παῖδα
παμβασιλέα
τῶν |
[10, 8] |
ἐπὶ
τοὺς
ἐπισκόπους
ἐχώρει,
ἤδη
|
τε |
τούτους,
ὡς
ἂν
τοῦ
ἐπὶ |
[10, 5] |
ταχέως
καὶ
ὀξέως
ἔσπευσαν,
ἔκ
|
τε |
τούτων
ἁπάντων
ἐκεῖνα
συμβαίνει
γενέσθαι, |
[10, 8] |
αὖθις
καὶ
δολίως
συνεσκευάζετο,
ἀνήιρει
|
τε |
τούτων
δι'
ἐπιβουλῆς
τῶν
ἡγεμόνων |
[10, 4] |
ἐκ
μακροῦ
διαφθονουμένοις
ἀπελήλεγκται,
ταῖς
|
τε |
τῶν
ἀοράτων
ἐχθρῶν
καὶ
νοητῶν |
[10, 4] |
κριτικὸς
καὶ
ἐπιλογιστικὸς
τυγχάνων
τήν
|
τε |
τῶν
αὐτῶι
κεκληρωμένων
ψυχῶν
εὖ |
[10, 4] |
δυσσεβῶν
καὶ
ὀλεθρίων
πάντων
αὐτῶν
|
τε |
τῶν
δεινῶν
καὶ
θεομισῶν
τυράννων |
[10, 1] |
οὗ
τὰ
τῆς
εἰρήνης
ἔκ
|
τε |
τῶν
ἔξωθεν
ὀχληρῶν
καὶ
τῶν |
[10, 4] |
τὰ
λόγου
κρείττονα
μεγέθη
τήν
|
τε |
τῶν
ἔργων
ἀποστίλβουσαν
ὄψιν
τῶι |
[10, 3] |
τῶν
ἡγουμένων
ἐντελεῖς
θρῃσκεῖαι
ἱερουργίαι
|
τε |
τῶν
ἱερωμένων
καὶ
θεοπρεπεῖς
ἐκκλησίας |
[10, 4] |
καὶ
ἀγλαΐαν
τῶι
παντὶ
τοῖς
|
τε |
τῶν
πρώτων
εἰσαγωγῶν
ἔτι
δεομένοις |
[10, 9] |
πάντα,
καὶ
μειδιῶσι
προσώποις
ὄμμασί
|
τε |
φαιδροῖς
οἱ
πρὶν
κατηφεῖς
ἀλλήλους |
[10, 8] |
ἄρα
τῶι
μισοκάλωι
φθόνωι
τῶι
|
τε |
φιλοπονήρωι
δαίμονι
φορητὸς
ἡ
τῶν |
[10, 9] |
καὶ
πανηγυρικὰς
ἑορτῶν
ἡμέρας,
ἦν
|
τε |
φωτὸς
ἔμπλεα
πάντα,
καὶ
μειδιῶσι |
[10, 4] |
πλεονεκτεῖν
τῆι
μέσηι
χαρισάμενος
παραπήγμασί
|
τε |
χαλκοῦ
σιδηροδέτοις
καὶ
ποικίλμασιν
ἀναγλύφοις |
[10, 4] |
οὐράνιον
τῆς
δόξης
στέφανον
τό
|
τε |
χρῖσμα
τὸ
ἔνθεον
καὶ
τὴν |
[10, 5] |
αὐτοῦ
προαίρεσιν
ἕκαστον,
κεκελεύκειμεν
τοῖς
|
τε |
Χριστιανοῖς
τῆς
αἱρέσεως
καὶ
τῆς |
[10, 4] |
ἁγίου
πνεύματος
στολὴν
περιβεβλημένοι,
σύ
|
τε, |
ὦ
νέον
ἁγίου
νεὼ
θεοῦ |
[10, 8] |
κατά
φωρα
ποιοῦντος,
οὐκέθ'
οἷός
|
τε |
ὢν
ἐπικρύπτεσθαι,
προφανῆ
πόλεμον
αἴρεται. |
[10, 4] |
ἔβρυσεν
πηγὴ
ὕδατος
ζῶντος,
ἴσχυσάν
|
τε |
ὡς
ἀληθῶς
χεῖρες
αἱ
τὸ |
[10, 4] |
ἐξ
ὑπαρχῆς
ἀγαλλιᾶν
προστάττεται
ἐξανθεῖ
|
τε |
ὡς
κρίνον
καὶ
τῆς
ἐνθέου |
[10, 4] |
τὴν
θηριώδη
μανίαν
ἐπερείσαντος
ἐρημίαν
|
τε, |
ὥς
γε
δὴ
αὐτὸς
ἑαυτῶι |
[10, 1] |
πνεύματι
πειθαρχοῦντες
ὧδέ
πως
ἐγκελευομένῳ
|
ᾄσατε |
τῷ
κυρίῳ
ᾆσμα
καινόν,
ὅτι |
[10, 4] |
τοῦ
θείου
παράκλησιν
παρορμᾶι
λέγων
|
παρακαλέσατε, |
οἱ
ὀλιγόψυχοι
τῆι
διανοίαι,
ἰσχύσατε, |
[10, 4] |
χεῖρες
ἀνειμέναι
καὶ
γόνατα
παραλελυμένα·
|
παρακαλέσατε, |
ὀλιγόψυχοι
τῆι
διανοίαι,
ἰσχύσατε,
μὴ |
[10, 4] |
παραλελυμένα·
παρακαλέσατε,
ὀλιγόψυχοι
τῆι
διανοίαι,
|
ἰσχύσατε, |
μὴ
φοβεῖσθε.
ἰδοὺ
ὁ
θεὸς |
[10, 4] |
παρακαλέσατε,
οἱ
ὀλιγόψυχοι
τῆι
διανοίαι,
|
ἰσχύσατε, |
μὴ
φοβεῖσθε.
Τούτων
δεῖν
ἀπολαῦσαι |
[10, 4] |
ἐξανθήσει
καὶ
ἀγαλλιάσεται
τὰ
ἔρημα.
|
ἰσχύσατε, |
χεῖρες
ἀνειμέναι
καὶ
γόνατα
παραλελυμένα· |
[10, 5] |
καταμάθοιμεν.
ἔρρωσο,
Ἀνυλῖνε,
τιμιώτατε
καὶ
|
ποθεινότατε |
ἡμῖν.
ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ
ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
ΔΙ' |
[10, 7] |
δοκεῖ.
ἔρρωσο,
Ἀνυλῖνε,
τιμιώτατε
καὶ
|
ποθεινότατε |
ἡμῖν.
~Η.
Τοιαῦτα
μὲν
οὖν |
[10, 5] |
μεγάλου
θεοῦ
διαφυλάξει
πολλοῖς
ἔτεσι,
|
τιμιώτατε. |
ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ
ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
ΔΙ'
ΗΣ |
[10, 7] |
ἰδίων
τὰ
ἔπαθλα
κομίσασθαι,
Ἀνυλῖνε
|
τιμιώτατε. |
Διόπερ
ἐκείνους
τοὺς
εἴσω
τῆς |
[10, 7] |
ΠΟΛΙΤΙΚΑ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΠΡΟΣΤΑΤΤΕΙ
Χαῖρε,
Ἀνυλῖνε,
|
τιμιώτατε |
ἡμῖν.
ἐπειδὴ
ἐκ
πλειόνων
πραγμάτων |
[10, 5] |
ΔΩΡΕΑΝ
ΔΕΔΟΣΘΑΙ
ΥΠΟΣΗΜΗΝΑΜΕΝΟΣ
Χαῖρε
Ἀνυλῖνε,
|
τιμιώτατε |
ἡμῖν.
ἔστιν
ὁ
τρόπος
οὗτος |
[10, 5] |
πειθάρχησιν
παρεσχηκέναι
καταμάθοιμεν.
ἔρρωσο,
Ἀνυλῖνε,
|
τιμιώτατε |
καὶ
ποθεινότατε
ἡμῖν.
ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ |
[10, 7] |
πράγμασι
συνοίσειν
δοκεῖ.
ἔρρωσο,
Ἀνυλῖνε,
|
τιμιώτατε |
καὶ
ποθεινότατε
ἡμῖν.
~Η.
Τοιαῦτα |
[10, 5] |
καὶ
ἀποκαθιστᾶν
βούλεσθαι
ἡμᾶς,
Ἀνυλῖνε
|
τιμιώτατε. |
ὅθεν
βουλόμεθα
ἵν'
ὁπόταν
ταῦτα |
[10, 1] |
ἐπιθέντες
τόμον,
σοὶ
τοῦτον
ἐπιγράψομεν,
|
ἱερώτατέ |
μοι
Παυλῖνε,
ὥσπερ
ἐπισφράγισμά
σε |
[10, 1] |
δι᾿
ὧν
εἴρηται
δεῦτε
καὶ
|
ἴδετε |
τὰ
ἔργα
κυρίου,
ἃ
ἔθετο |
[10, 5] |
περὶ
πάντων
αὐτῶν
τούτων
πληρεστάτην
|
δυνηθῆτε |
ἔχειν
γνῶσιν,
τὰ
ἀντίτυπα
τῶν |
[10, 4] |
καὶ
πολὺ
κρείττονος
Ἱερουσαλὴμ
βασιλέα
|
εἴτε |
καὶ
νέον
Ζοροβαβελ
τὴν
πολὺ |
[10, 5] |
εἶναι
τὸ
πρόσ
ταγμα,
σπούδασον,
|
εἴτε |
κῆποι
εἴτε
οἰκίαι
εἶθ'
ὁτιουνδήποτε |
[10, 5] |
πρόσ
ταγμα,
σπούδασον,
εἴτε
κῆποι
|
εἴτε |
οἰκίαι
εἶθ'
ὁτιουνδήποτε
τῶι
δικαίωι |
[10, 4] |
θείας
ἀρχιτέκτονα
σκηνῆς
ἐθέλοι
καλεῖν
|
εἴτε |
Σολομῶνα
καινῆς
καὶ
πολὺ
κρείττονος |
[10, 4] |
θεοπρεπεῖ
νύμφῃ
γέρας
ἐξαίρετον
δεδώρηται,
|
εἴτε |
τις
νέον
σε
Βεσελεηλ
θείας |
[10, 5] |
ἐπισπεῦσαι,
δυνηθῆι
ἀκουσθῆναι,
ὡς
ἂν
|
καταμάθοιτε |
τῶι
σεβασμιωτάτωι
νόμωι
ἁρμόττειν.
Ἵνα |
[10, 4] |
κατενεμήσατο,
Χριστοῦ
δυνάμει
παραδόξωι
νῦν,
|
ὅτε |
θέλει
αὐτός,
γέγονεν
ὡς
κρίνον· |
[10, 4] |
μέρους
ὑπερβολῆς
ἀκριβολογεῖσθαι
τὴν
ὑφήγησιν,
|
ὅτε |
τῆς
ὄψεως
τὴν
διὰ
τῶν |
[10, 5] |
ἐπισκόπωι
Συρακουσίων.
ἤδη
μὲν
πρότερον,
|
ὅτε |
φαύλως
καὶ
ἐνδιαστρόφως
τινὲς
περὶ |
[10, 4] |
προήγαγεν,
ὥστε
ἤδη,
ὃ
μηδὲ
|
ἄλλοτέ |
πω,
τοὺς
πάντων
ἀνωτάτω
βασιλέας |
[10, 4] |
ὅλων
πατέρα
τούτοις
ἀνευφημοῦντες
μή
|
ποτε |
διαλείποιμεν·
τὸν
δὲ
τῶν
ἀγαθῶν |
[10, 5] |
αὐθαιρέτωι
συγκαταθέσει
πεπαῦσθαι,
κἂν
νῦν
|
ποτε |
δυνηθῆι
πολλῶν
παρόντων
τέλους
τυχεῖν. |
[10, 4] |
που
τούτων
τὴν
ἀψεύδειαν
ἤδη
|
ποτὲ |
ἔργοις
παραλαβεῖν.
Ἀλλὰ
γὰρ
τοιαῦτα |
[10, 5] |
ἂν
βουληθῶσιν,
ὅπως
ὅ
τί
|
ποτέ |
ἐστιν
θειότητος
καὶ
οὐρανίου
πράγματος, |
[10, 5] |
ἀπὸ
τῆς
τοιαύτης
παραφυλάξεως
ἀπεκρούοντο.
|
πότε |
εὐτυχῶς
ἐγὼ
Κωνσταντῖνος
ὁ
Αὔγουστος |
[10, 5] |
εἴτε
κῆποι
εἴτε
οἰκίαι
εἶθ'
|
ὁτιουνδήποτε |
τῶι
δικαίωι
τῶν
αὐτῶν
ἐκκλησιῶν |
[10, 5] |
καὶ
κατὰ
τὸ
δίκαιον
τερματίσαι,
|
ὁπότε |
μηδὲ
τὴν
ὑμετέραν
ἐπιμέλειαν
λανθάνει |
[10, 5] |
ἐσχήκεσαν,
τῶι
δικαίωι
αὐτῶν
ἀποκατασταθῆναι.
|
Ὁπότε |
τοίνυν
συνορᾶι
ἡ
καθοσίωσις
ἡ |
[10, 4] |
Καὶ
εἰκότως·
τίς
γὰρ
τῶν
|
πώποτε |
βασιλέων
τοσοῦτον
ἀρετῆς
ἠνέγκατο,
ὡς |
[10, 8] |
αὐτῶι
θεοσεβεῖς,
μηδὲν
μηδ'
ὅλως
|
πώποτε |
τὴν
ἀρχὴν
αὐτοῦ
λυπηρὸν
διαθεμένους, |
[10, 4] |
τὸ
μηθὲν
κατεστήσατο,
ὡς
μηδὲ
|
πώποτε |
ὠνομάσθαι
δοκεῖν,
τὰ
δ'
αὐτῶι |
[10, 8] |
ξένος
τις
ἦν
καὶ
οἷος
|
οὐδεπώποτε |
ἠκούσθη.
Τὰ
γοῦν
ἀμφὶ
τὴν |
[10, 4] |
γέγονεν
ὡς
κρίνον·
ἐπεὶ
καὶ
|
τότε |
αὐτοῦ
νεύματι,
ὡς
ἂν
προκηδομένου |
[10, 4] |
τοτὲ
μὲν
ἀσεβῶν
τυράννων
ἀπειλαῖς,
|
τοτὲ |
δὲ
βλασφήμοις
δυσσεβῶν
ἀρχόντων
διατάξεσιν |
[10, 4] |
τοτὲ
μὲν
διαυγῆ
τὸν
χρυσόν,
|
τοτὲ |
δὲ
δόκιμον
καὶ
καθαρὸν
τὸ |
[10, 4] |
δοκιμάσας
δ'
ὁ
πατὴρ
καὶ
|
τότε |
καὶ
νῦν
εἰς
κεφαλὴν
γωνίας |
[10, 4] |
ὁ
Χριστὸς
τοῦ
θεοῦ.
Ἀλλὰ
|
τότε |
μὲν
ἅπαξ
ἐν
νυκτὶ
ζοφερᾶι |
[10, 4] |
καὶ
τὰς
ὀφιώδεις
αὐτοῦ
φωνὰς
|
τοτὲ |
μὲν
ἀσεβῶν
τυράννων
ἀπειλαῖς,
τοτὲ |
[10, 4] |
οὔπω
καὶ
εἰς
δεῦρο
πέπαυται,
|
τοτὲ |
μὲν
διαυγῆ
τὸν
χρυσόν,
τοτὲ |
[10, 5] |
τοιαύτας
αὐτῶν
φιλονεικίας,
οὕτω
διατετυπώκειν
|
ὥστε |
ἀποσταλέντων
ἀπὸ
τῆς
Γαλλίας
τινῶν |
[10, 5] |
οὗτος
τῆς
φιλαγαθίας
τῆς
ἡμετέρας,
|
ὥστε |
ἐκεῖνα
ἅπερ
δικαίωι
ἀλλοτρίωι
προσήκει, |
[10, 4] |
οὐρανῶι
τε
καὶ
κόσμωι
προήγαγεν,
|
ὥστε |
ἤδη,
ὃ
μηδὲ
ἄλλοτέ
πω, |
[10, 4] |
γῆς
πόλει
βασιλικοῖς
χαρακτῆρσι
προσεγγράφοντας,
|
ὥστε |
μόνον
τῶν
ἐξ
αἰῶνος
Ἰησοῦν |
[10, 4] |
πολλοῖς
ἄβατα,
τοῖς
ἀπὸ
ξύλου
|
περιέφραττε |
δικτύοις
εἰς
ἄκρον
ἐντέχνου
λεπτουργίας |
[10, 1] |
ἀλήθειαν
ἐπιμαρτυροῦντες,
δι᾿
ὧν
εἴρηται
|
δεῦτε |
καὶ
ἴδετε
τὰ
ἔργα
κυρίου, |
[10, 4] |
αὐτὸς
Ἰησοῦς
Χριστὸς
αὐτὴν
ἀμείβεται,
|
ἄκουε |
λέγοντος
κυρίου
μὴ
φοβοῦ
ὅτι |
[10, 9] |
τρόπαια
τῆς
κατὰ
τῶν
ἀσεβῶν
|
παρεῖχε |
νίκης,
τὸν
δ'
ἀλιτήριον
αὐτοῖς |
[10, 4] |
Τύρῳ
νεὼς
φιλοτίμως
ἐπεσκεύαστο,
τοιόνδε
|
παρέσχε |
λόγον·
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ
ΕΠΙ
ΤΗΙ
ΤΩΝ |