Livre, Chap. |
[10, 4] |
ἂν
προκηδομένου
πατρός,
ἐπαιδεύετο·
ὃν
|
γὰρ |
ἀγαπᾶι
κύριος,
παιδεύει,
μαστιγοῖ
δὲ |
[10, 8] |
ἐν
διανοίαι
λαβών.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
αὐτῶι
οἷα
πανάγαθος
βασιλεὺς
εὐνοίας |
[10, 9] |
ἐκποδὼν
ποιησάμενος,
ἀνασώσασθαι
ὁρμᾶται.
Μόνηι
|
γὰρ |
αὐτῶι
χρωμένωι
φιλανθρωπίαι
τὸν
πρὸ |
[10, 9] |
Κωνσταντίνου
ποσὶν
πρηνῆ
κατέβαλεν.
Ὡς
|
γὰρ |
εἰς
ἔσχατα
μανίας
τὰ
κατ' |
[10, 4] |
σοῦ
οἱ
καταπίνοντές
σε.
Ἐροῦσιν
|
γὰρ |
εἰς
τὰ
ὦτά
σου
οἱ |
[10, 4] |
ἐσχάτη
ὑπὲρ
τὴν
προτέραν.
ἔδει
|
γὰρ |
καὶ
ἀκόλουθον
ἦν
τοῦ
ποιμένος |
[10, 4] |
αὐτὸς
ἐνετείλατο
καὶ
ἐκτίσθησαν
τί
|
γὰρ |
καὶ
ἔμελλεν
τοῦ
παμβασιλέως
καὶ |
[10, 4] |
τὴν
ἄνω
λεχθεῖσαν
προφητείαν·
γέγονεν
|
γὰρ |
καὶ
νῦν
ὡς
ἀληθῶς
ἐστιν |
[10, 4] |
κατάλληλον
τὴν
μονὴν
παρεχομένη.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
καὶ
τὴν
τούτων
θέαν
παραμειψάμενος, |
[10, 4] |
μου
ἐπὶ
τῶι
κυρίωι·
ἐνέδυσεν
|
γάρ |
με
ἱμάτιον
σωτηρίου
καὶ
χιτῶνα |
[10, 4] |
ἐν
ὄρει
ἁγίῳ
αὐτοῦ.
Καὶ
|
γὰρ |
οὖν
μέγας
ὡς
ἀληθῶς,
καὶ |
[10, 8] |
τὰς
ἐποφειλομένας
ἀποδιδῶι
λατρείας.
Συντελεῖσθαι
|
γὰρ |
οὐχ
ἡγεῖτο
ὑπὲρ
αὐτοῦ
τὰς |
[10, 6] |
εἶναι
καταμάθοις,
αἰτῆσαι
ὀφείλεις.
καὶ
|
γὰρ |
παρόντι
αὐτῶι
προσέταξα
ἵν'
εἴ |
[10, 4] |
ἑξῆς
αἰῶνας
ἀπολαβεῖν
ποθεῖ.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
τέως
ἐπὶ
τοῦ
παρόντος
τούτοις |
[10, 4] |
τοῦ
θυμοῦ
αὐτοῦ·
τὸ
ποτήριον
|
γὰρ |
τῆς
πτώσεως,
τὸ
κόνδυ
τοῦ |
[10, 4] |
ἤδη
ποτὲ
ἔργοις
παραλαβεῖν.
Ἀλλὰ
|
γὰρ |
τοιαῦτα
τοῦ
νυμφίου
λόγου
πρὸς |
[10, 8] |
ἃς
μετῆλθον
ἀσεβείας
κατέστη·
ἀλλὰ
|
γὰρ |
τοῦ
σώφρονος
ἐκτραπεὶς
λογισμοῦ,
διαρρήδην |
[10, 4] |
τῆς
τοῦ
παναγάθου
μεγαλοδωρεᾶς.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
τοὺς
παῖδας
αὖθις
ὁ
μέγας |
[10, 5] |
κοινῆς
καὶ
δημοσίας
ἡσυχίας.
Τούτωι
|
γὰρ |
τῶι
λογισμῶι,
καθὼς
καὶ
προείρηται, |
[10, 4] |
θεὸν
προσκυνεῖσθαι.
Καὶ
εἰκότως·
τίς
|
γὰρ |
τῶν
πώποτε
βασιλέων
τοσοῦτον
ἀρετῆς |
[10, 4] |
τὸν
οὐράνιον
λόγον
ἀγαλματοφορεῖν·
ἀλλὰ
|
γὰρ |
φθόνωι
καὶ
ζήλωι
τοῦ
φιλοπονήρου |
[10, 4] |
ἀποκλείει
μάθησιν
ἡ
μαρτυρία;
ἀλλὰ
|
γὰρ |
ὧδε
καὶ
τὸν
νεὼν
ἐπιτελέσας |
[10, 4] |
καταστροφήν·
τῆς
δ'
ἐρήμου
καὶ
|
παρ' |
ἀνθρώποις
ἀπεγνωσμένης
τοιαῦτα
οἷα
τὰ |
[10, 5] |
τῶι
σώματι
τῶι
τῶν
Χριστιανῶν
|
παρ' |
αὐτὰ
διὰ
τῆς
σῆς
σπουδῆς |
[10, 4] |
τέλος
ἡμᾶς
σκεπάζων
διασώιζοιτο,
τὴν
|
παρ' |
αὐτοῦ
βραβεύων
ἀρραγῆ
καὶ
ἄσειστον |
[10, 6] |
ἵν'
εἴ
τι
ἂν
χρημάτων
|
παρ' |
αὐτοῦ
ἡ
σὴ
στερρότης
αἰτήσηι, |
[10, 4] |
καὶ
τούτων
πολὺ
κρείττονα
λαβοῦσα
|
παρ' |
αὐτοῦ
τὴν
ἐπαγγελίαν,
τὴν
πολὺ |
[10, 4] |
πάντων
ἀνωτάτω
βασιλέας
ἧς
λελόγχασι
|
παρ' |
αὐτοῦ
τιμῆς
συνηισθημένως
νεκρῶν
μὲν |
[10, 4] |
τῆς
τῶν
πεπονηκότων
προθυμίας
κέκριται
|
παρ' |
αὐτῶι
τῶι
θεολογουμένωι
τὸν
ἔμψυχον |
[10, 4] |
καταθεὶς
πλευρόν,
ὧν
πολὺ
τὰς
|
παρ' |
ἑκάτερα
μεγέθει
τε
καὶ
πλάτει |
[10, 4] |
μετήιει,
ἐξέδρας
καὶ
οἴκους
τοὺς
|
παρ' |
ἑκάτερα
μεγίστους
ἐπισκευάζων
ἐντέχνως
ἐπὶ |
[10, 4] |
Χριστοῦ
δὲ
καὶ
ἁγίου
πνεύματος
|
παρ' |
ἑκάτερα
τῆς
τοῦ
πατρὸς
αὐθεντίας |
[10, 4] |
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
καὶ
ταῖς
|
παρ' |
ἑκάτερα
τοῦ
παντὸς
νεὼ
στοαῖς |
[10, 4] |
οὗτος
ὁ
ἐκ
δρυμοῦ
τοῦ
|
παρ' |
ἡμῖν
ὁρατοῦ,
ἀλλά
τις
φθοροποιὸς |
[10, 4] |
ἄλλα
ὁ
θεῖος
ἐπαληθεύει
λόγος,
|
ἀτὰρ |
καὶ
τάδε
περὶ
αὐτῶν
ἀποφαινόμενος |
[10, 4] |
ἅπαντα
χρόνον
ταῖς
μνήμαις
ἀναζωπυροῦντες,
|
ἀτὰρ |
καὶ
τῆς
παρούσης
πανηγύρεως
καὶ |
[10, 5] |
ἐκκλησίαις
ποιήσηις,
ἐπειδήπερ
προηιρήμεθα
ταῦτα
|
ἅπερ |
αἱ
αὐταὶ
ἐκκλησίαι
πρότερον
ἐσχήκεσαν, |
[10, 5] |
φιλαγαθίας
τῆς
ἡμετέρας,
ὥστε
ἐκεῖνα
|
ἅπερ |
δικαίωι
ἀλλοτρίωι
προσήκει,
μὴ
μόνον |
[10, 6] |
τοῦτο
προσανένεγκε
ὅπως
αὐτοὺς
ἐκεῖνοι,
|
καθάπερ |
αὐτοῖς
παροῦσιν
ἐκέλευσα,
ἐπιστρέψωσιν.
ἡ |
[10, 4] |
ἐναργῶς
τε
ἀναφωνεῖν
καὶ
λέγειν
|
Καθάπερ |
ἠκούσαμεν,
οὕτως
καὶ
εἴδομεν
ἐν |
[10, 6] |
Κωνσταντῖνος
Αὔγουστος
Καικιλιανῶι
ἐπισκόπωι
Χαρταγένης.
|
ἐπειδήπερ |
ἤρεσεν
κατὰ
πάσας
ἐπαρχίας,
τάς |
[10, 5] |
παραχρῆμα
ταῖς
αὐταῖς
ἐκκλησίαις
ποιήσηις,
|
ἐπειδήπερ |
προηιρήμεθα
ταῦτα
ἅπερ
αἱ
αὐταὶ |
[10, 7] |
ἐνοχλήσεως
τῶι
ἰδίωι
νόμωι
ἐξυπηρετῶνται,
|
ὧνπερ |
μεγίστην
περὶ
τὸ
θεῖον
λατρείαν |
[10, 5] |
τὴν
παρατήρησιν
καὶ
θρηισκείαν
ἑαυτῶν,
|
ὅπερ |
ἀκολούθως
τῆι
ἡσυχίαι
τῶν
ἡμετέρων |
[10, 6] |
ἐπιτρόπου
τῶν
ἡμετέρων
κτημάτων
ἀναμφιλέκτως
|
ὅπερ |
ἀναγκαῖον
εἶναι
καταμάθοις,
αἰτῆσαι
ὀφείλεις. |
[10, 5] |
καὶ
ὁμόφρονος
συνέσεως
καὶ
τοῦτο
|
ὅπερ |
ἄχρι
τοῦ
δεῦρο
φαύλως
δι' |
[10, 5] |
τοῦ
τῆς
Ῥώμης
ἐπισκόπου,
τοῦτο
|
ὅπερ |
ἐδόκει
κεκινῆσθαι,
δυνηθῆι
ὑπὸ
τῆς |
[10, 5] |
θρηισκείαν
τοῖς
αὐτοῖς
Χριστιανοῖς
δεδωκέναι,
|
ὅπερ |
ἐπειδὴ
ἀπολελυμένως
αὐτοῖς
ὑφ'
ἡμῶν |
[10, 5] |
προνοητέον
μοι
ἐγένετο,
ὅπως
τοῦτο
|
ὅπερ |
ἐχρῆν
μετὰ
τὴν
ἐξενεχθεῖσαν
ἤδη |
[10, 6] |
μὴ
ἀνάσχωνται
περιορᾶν
τοιοῦτο
γινόμενον.
|
διόπερ |
εἴ
τινας
τοιούτους
ἀνθρώπους
ἐν |
[10, 7] |
τὰ
ἔπαθλα
κομίσασθαι,
Ἀνυλῖνε
τιμιώτατε.
|
Διόπερ |
ἐκείνους
τοὺς
εἴσω
τῆς
ἐπαρχίας |
[10, 7] |
τῆι
ἁγίαι
ταύτηι
θρηισκείαι
παρέχοντας,
|
οὕσπερ |
κληρικοὺς
ἐπονομάζειν
εἰώθασιν,
ἀπὸ
πάντων |
[10, 5] |
τῶν
νῦν
ἀπ'
ἀλλήλων
διεστώτων,
|
οὕσπερ |
ὁμοίως
παρεῖναι
ἐκελεύσαμεν,
δυνηθῆι
εἰς |
[10, 2] |
ταῖς
τῶν
τυράννων
δυσσεβείαις
ἠριπωμένον
|
ὥσπερ |
ἐκ
μακρᾶς
καὶ
θανατηφόρου
λύμης |
[10, 2] |
τὸν
προσήκοντα
καιρὸν
τοῦ
λόγου,
|
ὥσπερ |
ἐν
ἱερᾷ
στήλῃ,
τῇδε
τῇ |
[10, 1] |
τοῦτον
ἐπιγράψομεν,
ἱερώτατέ
μοι
Παυλῖνε,
|
ὥσπερ |
ἐπισφράγισμά
σε
τῆς
ὅλης
ὑποθέσεως |
[10, 8] |
φορητὸς
ἡ
τῶν
ὁρωμένων
θέα,
|
ὥσπερ |
οὖν
οὐδὲ
Λικιννίωι
πρὸς
σώφρονα |
[10, 5] |
ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
ΕΠΙ
ΡΩΜΗΣ
ΚΕΛΕΥΕΙ
ΓΕΝΕΣΘΑΙ
|
ΥΠΕΡ |
ΤΗΣ
ΤΩΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
ΕΝΩΣΕΩΣ
ΤΕ |
[10, 5] |
ΗΣ
ΠΡΟΣΤΑΤΤΕΙ
ΔΕΥΤΕΡΑΝ
ΓΕΝΕΣΘΑΙ
ΣΥΝΟΔΟΝ
|
ΥΠΕΡ |
ΤΟΥ
ΠΑΣΑΝ
ΤΩΝ
ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
ΠΕΡΙΕΛΕΙΝ |
[10, 4] |
ὅλοις
ὑπὸ
πάντων
πολεμούμενος
τὴν
|
ὑπὲρ |
ἄνθρωπον
ἀρετὴν
ἐπεδείξατο,
ὡς
ἀνθεῖν |
[10, 8] |
πρὸς
τὸν
θεὸν
εὐχῆς,
ἣν
|
ὑπὲρ |
ἁπάντων
αὐτοῖς
ποιεῖσθαι
πάτριον
μάθημα |
[10, 4] |
αὐτῆς
καὶ
δεσπότου
ἅπαξ
τὸν
|
ὑπὲρ |
αὐτῆς
θάνατον
καταδεξαμένου
καὶ
μετὰ |
[10, 8] |
ὁ
δείλαιος
τῆς
τούτων
καθιστὰς
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
πρὸς
τὸν
θεὸν
εὐχῆς, |
[10, 8] |
λατρείας.
Συντελεῖσθαι
γὰρ
οὐχ
ἡγεῖτο
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
τὰς
εὐχάς,
συνειδότι
φαύλωι |
[10, 4] |
τοῦ
οἴκου
τούτου
ἡ
ἐσχάτη
|
ὑπὲρ |
τὴν
προτέραν.
ἔδει
γὰρ
καὶ |
[10, 4] |
τοῦ
οἴκου
τούτου
ἡ
ἐσχάτη
|
ὑπὲρ |
τὴν
προτέραν.
Ταύτηι
δ'
οὖν |
[10, 8] |
συνειδότι
φαύλωι
τοῦτο
λογιζόμενος,
ἀλλ'
|
ὑπὲρ |
τοῦ
θεοφιλοῦς
βασιλέως
πάντα
πράττειν |
[10, 2] |
βασιλεῖς
οἱ
ἀνωτάτω
συνεχέσι
ταῖς
|
ὑπὲρ |
Χριστιανῶν
νομοθεσίαις
τὰ
τῆς
ἐκ |
[10, 9] |
ἁπάντων
ποδηγῶι
καὶ
συμμάχωι
χρώμενοι,
|
πατὴρ |
ἅμα
καὶ
υἱὸς
ἄμφω
κύκλωι |
[10, 4] |
ἐπὶ
γῆς
λογικῶν
ζώιων
ὁ
|
πατὴρ |
αὐτῶι
τιμῶιτό
τε
καὶ
σέβοιτο. |
[10, 4] |
ὄντες
ἀρχιτέκτονες,
δοκιμάσας
δ'
ὁ
|
πατὴρ |
καὶ
τότε
καὶ
νῦν
εἰς |
[10, 4] |
τὰς
ἀνομίας
ἡμῶν·
καθὼς
οἰκτείρει
|
πατὴρ |
υἱοὺς
αὐτοῦ,
ὠικτείρησεν
κύριος
τοὺς |
[10, 8] |
ὀφθαλμῶν
ἔθετο
οὐδ'
ὧν
αὐτὸς
|
ὀλετὴρ |
καὶ
τιμωρὸς
δι'
ἃς
μετῆλθον |
[10, 4] |
φησίν,
ἐρράγη
ἐν
τῆι
ἐρήμωι
|
ὕδωρ, |
καὶ
φάραγξ
ἐν
γῆι
διψώσηι, |
[10, 4] |
φησίν,
ἐρράγη
ἐν
τῆι
ἐρήμωι
|
ὕδωρ |
τὸ
νᾶμα
τῆς
θείας
τοῦ |
[10, 5] |
ὑγιαίνοντά
σε
ὁ
θεὸς
ὁ
|
παντοκράτωρ |
διαφυλάξει
ἐπὶ
πολλοῖς
ἔτεσιν.
~ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ |
[10, 4] |
τοῦ
σύμπαντος
κόσμου
δημιουργός,
ὁ
|
παντοκράτωρ, |
ὁ
πανάγαθος,
ὁ
εἷς
καὶ |
[10, 4] |
ἡμέρας
τὸν
αἴτιον
καὶ
πανηγυριάρχην
|
νύκτωρ |
καὶ
μεθ'
ἡμέραν
διὰ
πάσης |