Livre, Chap.
[10, 5]	ποιήσηις, ἐπειδήπερ προηιρήμεθα ταῦτα ἅπερ	αἱ	αὐταὶ ἐκκλησίαι πρότερον ἐσχήκεσαν, τῶι
[10, 4]	τὰ ξύλα τοῦ κυρίου, καὶ	αἱ	κέδροι τοῦ Λιβάνου ἃς ἐφύτευσεν.
[10, 8]	τοὺς τὰ φιλάνθρωπα διακονουμένους. Τοιαῦται	αἱ	Λικιννίου διατάξεις. τί χρὴ τὰς
[10, 4]	δ' ἂν εἶεν καὶ ἀγγέλων	αἱ	τινῶν ψυχαὶ τῶν εἰς παιδαγωγίαν
[10, 4]	ἴσχυσάν τε ὡς ἀληθῶς χεῖρες	αἱ	τὸ πρὶν ἀνειμέναι, καὶ τῆς
[10, 8]	ἔνθα τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ θεοῦ	αἳ	μὲν ἐξ ὕψους εἰς ἔδαφος
[10, 8]	βυθοῖς ἰχθύσιν εἰς βορὰν ῥιπτούμενοι.	Φυγαὶ	δὴ αὖθις ἐπὶ τούτοις τῶν
[10, 4]	τὸν σύμπαντα κόσμον περιέχων θεὸς	δείμασθαι	καὶ ἀνανεοῦν Χριστῷ τῷ μονογενεῖ
[10, 4]	μηθὲν κατεστήσατο, ὡς μηδὲ πώποτε	ὠνομάσθαι	δοκεῖν, τὰ δ' αὐτῶι φίλα
[10, 4]	πάσης λογικῆς ψυχῆς τὰ ἀπόρρητα	διερευνᾶσθαι;	Τάχα δὲ καὶ ἄλλωι δευτερεύειν
[10, 5]	θρόνου οὓς ἂν σὺ αὐτὸς	ἐπιλέξασθαι	κρίνηις, ἀλλὰ μὴν καὶ τρεῖς
[10, 4]	ὁμοίως τῶν τοῦ σωτῆρος οἰκονομιῶν	ἐπαύρασθαι,	ὅτι δὴ καὶ τούτων πολὺ
[10, 4]	ἄλλων εὐπορουμένων τῆι πόλει, ῥαιστώνην	εὕρασθαι	τοῦ πόνου καὶ πραγμάτων ἀπηλλάχθαι.
[10, 4]	ὡς τῆι τῶν τοσούτων ἀβλαβῶς	διακονήσασθαι	σωτηρίαι. Μόνος δ' οὖν καὶ
[10, 5]	δυνησομένους ὑμῖν κατὰ τὴν ὁδὸν	ὑπηρετήσασθαι	παραλαβών, εἴσω τῆς αὐτῆς ἡμέρας
[10, 7]	καμάτων τῶν ἰδίων τὰ ἔπαθλα	κομίσασθαι,	Ἀνυλῖνε τιμιώτατε. Διόπερ ἐκείνους τοὺς
[10, 9]	γένος, βραχεῖς λυμεῶνας ἐκποδὼν ποιησάμενος,	ἀνασώσασθαι	ὁρμᾶται. Μόνηι γὰρ αὐτῶι χρωμένωι
[10, 5]	καὶ τῆς αἱρέσεως τῆς καθολικῆς	ἀποδιίστασθαι	ἤρξαντο, ἐπιτέμνεσθαι βουληθεὶς τὰς τοιαύτας
[10, 5]	βουλόμενοι τῆι ἤδη ἐξενεχθείσηι κρίσει	συντίθεσθαι	καὶ διοριζόμενοι ὅτι δὴ ἄρα
[10, 5]	ὄχλον ἐπὶ τὸ φαυλότερον ἐπιμένοντα	εὑρίσκεσθαι	ὡς ἂν εἰ διχοστατοῦντα καὶ
[10, 4]	οἰκουμένης εἰς ἐπήκοον ἅπασιν ἀνθρώποις	ἀναγινώσκεσθαι	διαρκῶς ἐκράτυνεν; Τίς ἀνημέρων ἐθνῶν
[10, 8]	κατὰ πόλιν στρατιώτας ἐκκρίνεσθαι καὶ	ἀποβάλλεσθαι	τοῦ τῆς τιμῆς ἀξιώματος, εἰ
[10, 6]	καθολικῆς ἐκκλησίας φαύληι τινὶ ὑπονοθεύσει	βούλεσθαι	διαστρέφειν, γίνωσκέ με Ἀνυλίνωι ἀνθυπάτωι,
[10, 5]	μὴ ἐνοχλεῖσθαι, ἀλλὰ καὶ ἀποκαθιστᾶν	βούλεσθαι	ἡμᾶς, Ἀνυλῖνε τιμιώτατε. ὅθεν βουλόμεθα
[10, 5]	ἢ διχοστασίαν ἔν τινι τόπωι	βούλεσθαί	με ὑμᾶς καταλιπεῖν. ἡ θειότης
[10, 8]	βασιλικοῦ τε ἀνέκαθεν αἵματος κοινωνὸν	γενέσθαι	ἠξίωσεν τῆς τε κατὰ πάντων
[10, 5]	ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΔΙ' ΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΤΕΙ ΔΕΥΤΕΡΑΝ	ΓΕΝΕΣΘΑΙ	ΣΥΝΟΔΟΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΑΣΑΝ ΤΩΝ
[10, 5]	τε τούτων ἁπάντων ἐκεῖνα συμβαίνει	γενέσθαι,	τὸ καὶ τούτους αὐτοὺς ἀδελφικὴν
[10, 5]	ΣΥΝΟΔΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΠΙ ΡΩΜΗΣ ΚΕΛΕΥΕΙ	ΓΕΝΕΣΘΑΙ	ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΕΝΩΣΕΩΣ
[10, 4]	τοῖς πρὸς τοὺς ἀντιπάλους ἀγῶσιν	διαφαίνεσθαι;	Τίς βασιλέων ἐς τοσοῦτον κρατεῖ
[10, 5]	τῆι ἡσυχίαι τῶν ἡμετέρων καιρῶν	γίνεσθαι	φανερόν ἐστιν, ὅπως ἐξουσίαν ἕκαστος
[10, 8]	δὲ τοὺς κατὰ πόλιν στρατιώτας	ἐκκρίνεσθαι	καὶ ἀποβάλλεσθαι τοῦ τῆς τιμῆς
[10, 5]	αἱρέσεως τῆς καθολικῆς ἀποδιίστασθαι ἤρξαντο,	ἐπιτέμνεσθαι	βουληθεὶς τὰς τοιαύτας αὐτῶν φιλονεικίας,
[10, 5]	Ἀφρικὴν καθεστώτων ἐν πολλοῖς πράγμασιν	εὐθύνεσθαι,	καὶ τοῦτό μοι βαρὺ σφόδρα
[10, 8]	καταστροφὴν ἐπεῖδεν αὐτοῖς ὀφθαλμοῖς, τούτων	ἕπεσθαι	τῆι γνώμηι μᾶλλον ἢ τῆι
[10, 8]	εἰ μὴ τάχιστα τὸ μέλλον	ἔσεσθαι	προλαβὼν ὁ τῶν οἰκείων ψυχῶν
[10, 4]	θαυματουργίας, ὑφ' ἧς τάχα καὶ	ἑλκυσθήσεσθαι	κατανυγέντα καὶ πρὸς αὐτῆς τῆς
[10, 5]	παραμεμένηκεν, ἀκουσθέντων πάντων τῶν μελλόντων	λεχθήσεσθαι	παρὰ τῶν νῦν ἀπ' ἀλλήλων
[10, 4]	τῆς ὄψεως ἐπὶ τὴν εἴσοδον	προτραπήσεσθαι	ἤλπισεν. Εἴσω δὲ παρελθόντι πυλῶν
[10, 4]	πανηγεμόνος καὶ αὐτοῦ θεοῦ λόγου	ἐνστήσεσθαι	τῶι νεύματι; Σχολῆς τε λόγων
[10, 8]	ποιοῦντος, οὐκέθ' οἷός τε ὢν	ἐπικρύπτεσθαι,	προφανῆ πόλεμον αἴρεται. Ὀμόσε δῆτα
[10, 1]	κατὰ διάνοιαν βέβαια καὶ ἀσάλευτα	φυλάττεσθαι	ἡμῖν διὰ παντὸς εὐχόμεθα. Ἅμα
[10, 8]	ὅλων, ὃν ἠπίστατο σέβειν αὐτόν,	παρατάττεσθαι	ὡρμᾶτο, κἄπειτα τοὺς ὑπ' αὐτῶι
[10, 8]	ταλαιπωρουμένους ἐνομοθέτει μηδένα μεταδόσει τροφῆς	φιλανθρωπεύεσθαι	μηδ' ἐλεεῖν τοὺς ἐν δεσμοῖς
[10, 5]	οὐ μόνον ἐκείνους εἰς οὓς	συνέρχεσθαι	ἔθος εἶχον, ἀλλὰ καὶ ἑτέρους
[10, 5]	αὐτῶν, εἰς οὓς τὸ πρότερον	συνέρχεσθαι	ἔθος ἦν αὐτοῖς, περὶ ὧν
[10, 5]	δεδόσθαι ἐξουσίαν τοῖς βουλομένοις τοῦ	μετέρχεσθαι	τὴν παρατήρησιν καὶ θρηισκείαν ἑαυτῶν,
[10, 5]	Ῥώμης ἐπισκόπου, τοῦτο ὅπερ ἐδόκει	κεκινῆσθαι,	δυνηθῆι ὑπὸ τῆς παρουσίας αὐτῶν
[10, 5]	ἐπειδὴ ἀπολελυμένως αὐτοῖς ὑφ' ἡμῶν	δεδωρῆσθαι	θεωρεῖ ἡ σὴ καθοσίωσις καὶ
[10, 4]	τῆς ἐφ' ἑκάστου μέρους ὑπερβολῆς	ἀκριβολογεῖσθαι	τὴν ὑφήγησιν, ὅτε τῆς ὄψεως
[10, 4]	κοινὸν ἐξ ἀνθρώπων βασιλέα γενόμενον	ὁμολογεῖσθαι,	ἀλλ' οἷα τοῦ καθ' ὅλων
[10, 4]	ἱεραῖς καταγραφείσας προρρήσεις ἔργοις πιστὰς	ὁμολογεῖσθαι,	δι' ὧν τά τε ἄλλα
[10, 5]	συνεχωρήθη ἡ τοιαύτη ἐξουσία, ἐδόκουν	προστεθεῖσθαι	σαφῶς, τυχὸν ἴσως τινὲς αὐτῶν
[10, 8]	εὐχῆς, ἣν ὑπὲρ ἁπάντων αὐτοῖς	ποιεῖσθαι	πάτριον μάθημα τυγχάνει· εἶτα δὲ
[10, 4]	ὅλην δὲ δι' ὅλου χαμαὶ	κεῖσθαι	νεκράν, τῶν περὶ θεοῦ φυσικῶν
[10, 8]	θεῶι τὰς ἐποφειλομένας ἀποδιδῶι λατρείας.	Συντελεῖσθαι	γὰρ οὐχ ἡγεῖτο ὑπὲρ αὐτοῦ
[10, 5]	ἀλλοτρίωι προσήκει, μὴ μόνον μὴ	ἐνοχλεῖσθαι,	ἀλλὰ καὶ ἀποκαθιστᾶν βούλεσθαι ἡμᾶς,
[10, 8]	χρὴ τὰς περὶ γάμων καινοτομίας	ἀπαριθμεῖσθαι	ἢ τοὺς ἐπὶ τοῖς τὸν
[10, 4]	παῖδα γνήσιον καὶ αὐτὸν θεὸν	προσκυνεῖσθαι.	Καὶ εἰκότως· τίς γὰρ τῶν
[10, 5]	ὅπως ἐξουσίαν ἕκαστος ἔχηι τοῦ	αἱρεῖσθαι	καὶ τημελεῖν ὁποίαν δ' ἂν
[10, 5]	ἀρνητέα ἦι τοῦ ἀκολουθεῖν καὶ	αἱρεῖσθαι	τὴν τῶν Χριστιανῶν παραφύλαξιν ἢ
[10, 5]	ἡ σὴ καθοσίωσις καὶ ἑτέροις	δεδόσθαι	ἐξουσίαν τοῖς βουλομένοις τοῦ μετέρχεσθαι
[10, 5]	ΤΗΙ ΚΑΘΟΛΙΚΗΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ ΤΗΝ ΔΩΡΕΑΝ	ΔΕΔΟΣΘΑΙ	ΥΠΟΣΗΜΗΝΑΜΕΝΟΣ Χαῖρε Ἀνυλῖνε, τιμιώτατε ἡμῖν.
[10, 5]	σῆς σπουδῆς ἄνευ τινὸς παρολκῆς	παραδίδοσθαι	δεήσει· καὶ ἐπειδὴ οἱ αὐτοὶ
[10, 5]	ἐξενεχθεῖσαν ἤδη κρίσιν αὐθαιρέτωι συγκαταθέσει	πεπαῦσθαι,	κἂν νῦν ποτε δυνηθῆι πολλῶν
[10, 7]	ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΣΤΩΤΑΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΠΑΣΗΣ	ΑΠΟΛΕΛΥΣΘΑΙ	ΤΗΣ ΠΕΡΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
[10, 8]	ἐλεουμένοις δεσμοῖς τε καὶ φυλακαῖς	καθείργνυσθαι,	τὴν ἴσην τοῖς καταπονουμένοις ὑπομένοντας
[10, 8]	πράττειν ἡμᾶς καὶ τὸν θεὸν	ἱλεοῦσθαι	πέπειστο· ἔνθεν ὡρμᾶτο καθ' ἡμῶν
[10, 5]	μηδεμιᾶι τιμῆι μηδὲ θρηισκείαι τινὶ	μεμειῶσθαί	τι ὑφ' ἡμῶν δοκοίη. Καὶ
[10, 4]	εὕρασθαι τοῦ πόνου καὶ πραγμάτων	ἀπηλλάχθαι.	Ὃ δὲ πρῶτον αὑτὸν ἐπὶ
[10, 7]	τὴν ἐξ αὐτῶν ὑπηρεσίαν τῆι	ἁγίαι	ταύτηι θρηισκείαι παρέχοντας, οὕσπερ κληρικοὺς
[10, 3]	καὶ τῶν ἡγουμένων ἐντελεῖς θρῃσκεῖαι	ἱερουργίαι	τε τῶν ἱερωμένων καὶ θεοπρεπεῖς
[10, 4]	τοῦ σφάξαι τοὺς εὐθεῖς τῆι	καρδίαι·	ἡ ῥομφαία αὐτῶν εἰσέλθοι εἰς
[10, 4]	κατοικήσω, καὶ ἐρεῖς ἐν τῆι	καρδίαι	σου τίς ἐγέννησέν μοι τούτους;
[10, 4]	μᾶλλον ἁπάντων, ὧν αὐτὸς σὺν	θείαι	δυνάμει κατηρτίσατο, τούτων τοῖς ἔργοις
[10, 3]	μὴν καὶ τῶν ἡγουμένων ἐντελεῖς	θρῃσκεῖαι	ἱερουργίαι τε τῶν ἱερωμένων καὶ
[10, 5]	ἐλευθέραν αἵρεσιν τοῦ ἀκολουθεῖν τῆι	θρηισκείαι	ἧι δ' ἂν βουληθῶσιν, ὅπως
[10, 7]	αὐτῶν ὑπηρεσίαν τῆι ἁγίαι ταύτηι	θρηισκείαι	παρέχοντας, οὕσπερ κληρικοὺς ἐπονομάζειν εἰώθασιν,
[10, 5]	γέγονεν, ὅπως μηδεμιᾶι τιμῆι μηδὲ	θρηισκείαι	τινὶ μεμειῶσθαί τι ὑφ' ἡμῶν
[10, 5]	αὐτὸ παραφυλάττοι. Ἅτινα τῆι σῆι	ἐπιμελείαι	πληρέστατα δηλῶσαι ἐδογματίσαμεν, ὅπως εἰδείης
[10, 4]	σπουδῆι τε τῆι αὐτοῦ καὶ	ἐπιμελείαι	τοὺς πάντας ὑμᾶς ἐν κόσμωι
[10, 4]	καὶ τῆς Ἰησοῦ Χριστοῦ δυνάμεως	ἐπιφανείαι	τοιαύτην τε ἀναστήσας κατεστήσατο, οἵαν
[10, 4]	ἔρημον τοῦ λόγου προαγορεύοντος, ἐπακούσας	ὀξείαι	διανοίας ἀκοῆι οὗτος ὁ νέος
[10, 7]	αὐτῶν τῆι τῆς θείας θρηισκείας	θεραπείαι	παρέχοντας τῶν καμάτων τῶν ἰδίων
[10, 9]	οἱ πρὶν κατηφεῖς ἀλλήλους ἔβλεπον,	χορεῖαι	δ' αὐτοῖς καὶ ὕμνοι κατὰ
[10, 4]	οὐδὲ τῆι τῶν αἰτίων παραχωρήσας	κακίαι,	ἐξὸν ἐφ' ἕτερον ἐλθόντα, μυρίων
[10, 5]	ταγμα, σπούδασον, εἴτε κῆποι εἴτε	οἰκίαι	εἶθ' ὁτιουνδήποτε τῶι δικαίωι τῶν
[10, 9]	ἀγαθῶν ἀπόλαυσις καὶ προσέτι μελλόντων	προσδοκίαι.	ἥπλωντο δ' οὖν κατὰ πάντα
[10, 8]	ἢ τῆι τοῦ κρείττονος ἐμμένειν	φιλίαι	τε καὶ διαθέσει ἡιρεῖτο. Διαφθονηθείς
[10, 4]	ἀθρόως ἐν ἑνὶ πνεύματι καὶ	μιᾶι	ψυχῆι μὴ διαλίπωμεν ἐξομολογούμενοι καὶ
[10, 5]	δὲ ὑφ' ἡμῶν γέγονεν, ὅπως	μηδεμιᾶι	τιμῆι μηδὲ θρηισκείαι τινὶ μεμειῶσθαί
[10, 8]	καὶ πάλιν ἀγροὶ καὶ πάλιν	ἐρημίαι	νάπαι τε καὶ ὄρη τοὺς
[10, 4]	καὶ σὺν οἵαι πάντων ὑμῶν	φιλοτιμίαι,	τῆι τῶν εἰσφορῶν μεγαλοψυχίαι τῆς
[10, 4]	δαψιλέσι ταῖς ὕλαις ὠχύρου, ἀφθόνωι	φιλοτιμίαι	τῶν ἀναλωμάτων χρώμενος· ἔνθα μοι
[10, 4]	εἶτα δὲ τὸν σύμπαντα λαὸν	προθυμίαι	ῥώσας καὶ μίαν ἐξ ἁπάντων
[10, 6]	τοιούτους ἀνθρώπους ἐν αὐτῆι τῆι	μανίαι	ἐπιμένειν κατίδοις, ἄνευ τινὸς ἀμφιβολίας
[10, 4]	ἀκουσθὲν ἐξ αἰῶνος οὐκ ἐν	γωνίαι	ποι γῆς λεληθός, ἀλλὰ καθ'
[10, 4]	ἁγίων ἅγιον; ὧι παρεστὼς ἐπὶ	δεξιᾶι	ὁ μέγας τῶν ὅλων ἀρχιερεὺς
[10, 4]	ἀπλήστωι διανοίας χειρὶ καὶ σὺν	οἵαι	πάντων ὑμῶν φιλοτιμίαι, τῆι τῶν
[10, 4]	ἀγαλματοφορῶν ψυχῆι, οὐδ' ἔστιν εἰπεῖν	οἵαι	σὺν μεγαλοφροσύνηι πλουσίαι τε καὶ
[10, 4]	γόνατα παραλελυμένα· παρακαλέσατε, ὀλιγόψυχοι τῆι	διανοίαι,	ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε. ἰδοὺ ὁ
[10, 4]	λέγων παρακαλέσατε, οἱ ὀλιγόψυχοι τῆι	διανοίαι,	ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε. Τούτων δεῖν
[10, 5]	εἶναι, ἀλλ' ἑνὸς ἑκάστου τῆι	διανοίαι	καὶ τῆι βουλήσει ἐξουσίαν δοτέον
[10, 8]	αἵματος οὐ συνθηκῶν μνήμην ἐν	διανοίαι	λαβών. Ὁ μὲν γὰρ αὐτῶι
[10, 9]	τὸν στερρὸν τοῦ δικαίου τρόπον	φιλανθρωπίαι	κερασάμενος, ἐπαμῦναι κρίνει τοῖς ὑπὸ
[10, 4]	ἐξ ὑπαρχῆς ἀνελάμβανεν, πατρὸς παναγάθου	φιλανθρωπίαι	πειθόμενος. Αὐτὰς δὴ οὖν πρώτας
[10, 9]	ὁρμᾶται. Μόνηι γὰρ αὐτῶι χρωμένωι	φιλανθρωπίαι	τὸν πρὸ τούτου χρόνον καὶ
[10, 7]	καὶ τῆι τοῦ νόμου τούτου	παρεδρίαι	τὰς ὑπηρεσίας τὰς ἐξ αὐτῶν
[10, 4]	τῆι τῶν τοσούτων ἀβλαβῶς διακονήσασθαι	σωτηρίαι.	Μόνος δ' οὖν καὶ τῆς
[10, 4]	ἐπὶ μόνηι τῆι τῶν ἔξωθεν	φαντασίαι	τὸν νοῦν προσανέχουσιν· θαυμάτων δὲ
[10, 4]	ἐπὶ τῆι τοσαύτηι χάριτι καὶ	εὐεργεσίαι	τοῦ μισοκάλου φθόνου καὶ φιλοπονήρου
[10, 5]	ΑΥΘΙΣ ΠΕΠΟΙΗΤΑΙ, ΜΟΝΗΙ ΤΗΙ ΚΑΘΟΛΙΚΗΙ	ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ	ΤΗΝ ΔΩΡΕΑΝ ΔΕΔΟΣΘΑΙ ΥΠΟΣΗΜΗΝΑΜΕΝΟΣ Χαῖρε
[10, 5]	με αἰδῶ τῆι ἐνθέσμωι καθολικῆι	ἐκκλησίαι	ἀπονέμειν, ὡς μηδὲν καθόλου σχίσμα
[10, 7]	σοι πεπιστευμένης ἐν τῆι καθολικῆι	ἐκκλησίαι,	ἦι Καικιλιανὸς ἐφέστηκεν, τὴν ἐξ
[10, 5]	προηιρήμεθα ταῦτα ἅπερ αἱ αὐταὶ	ἐκκλησίαι	πρότερον ἐσχήκεσαν, τῶι δικαίωι αὐτῶν
[10, 5]	τινα ἐκ τούτων τῶν τῆι	ἐκκλησίαι	τῆι καθολικῆι τῶν Χριστιανῶν ἐν
[10, 4]	ἔστιν εἰπεῖν οἵαι σὺν μεγαλοφροσύνηι	πλουσίαι	τε καὶ ἀπλήστωι διανοίας χειρὶ
[10, 5]	θρηισκείαν ἑαυτῶν, ὅπερ ἀκολούθως τῆι	ἡσυχίαι	τῶν ἡμετέρων καιρῶν γίνεσθαι φανερόν
[10, 4]	ὑμῶν φιλοτιμίαι, τῆι τῶν εἰσφορῶν	μεγαλοψυχίαι	τῆς αὐτῆς αὐτῶι προθέσεως κατὰ
[10, 9]	τιμαὶ τὴν ἀξίαν αἰσχύνην ἀπελάμβανον,	καὶ	ἃ τοῖς πάλαι δυσσεβέσιν τυράννοις
[10, 4]	οὕτως κύριος κύριος ἀνέτειλεν δικαιοσύνην	καὶ	ἀγαλλίαμα ἐνώπιον πάντων τῶν ἐθνῶν.
[10, 4]	ἀνθείτω ὡς κρίνον καὶ ἐξανθήσει	καὶ	ἀγαλλιάσεται τὰ ἔρημα. ἰσχύσατε, χεῖρες
[10, 4]	μερισμοῖς. Βάθρα δ' ἂν εἶεν	καὶ	ἀγγέλων αἱ τινῶν ψυχαὶ τῶν
[10, 4]	τὴν ἑαυτοῦ νύμφην τὴν ἱερὰν	καὶ	ἁγίαν ἐκκλησίαν ἐπιφωνοῦντος, εἰκότως ὁ
[10, 4]	καὶ περιρραντηρίων τῶν διὰ ὕδατος	καὶ	ἁγίου πνεύματος ἐγχρήιζουσιν ὁ εἰρηνικώτατος
[10, 4]	πάντα νεὼν κατακοσμῶν, Χριστοῦ δὲ	καὶ	ἁγίου πνεύματος παρ' ἑκάτερα τῆς
[10, 4]	ἱερέως τῆς ψυχῆς τὸ εἰλικρινὲς	καὶ	ἁγίων ἅγιον; ὧι παρεστὼς ἐπὶ
[10, 6]	τισι τῶν ὑπηρετῶν τῆς ἐνθέσμου	καὶ	ἁγιωτάτης καθολικῆς θρηισκείας εἰς ἀναλώματα
[10, 4]	εἰσιόντων αὕτη διατριβή, κόσμον ὁμοῦ	καὶ	ἀγλαΐαν τῶι παντὶ τοῖς τε
[10, 4]	τοὺς λύκους καὶ πᾶν ἀπηνὲς	καὶ	ἄγριον γένος ἀποσοβήσας καὶ τὰς
[10, 9]	καὶ ὕμνοι κατὰ πόλεις ὁμοῦ	καὶ	ἀγροὺς τὸν παμβασιλέα θεὸν πρώτιστα
[10, 4]	φάσκον τὰ ξύλα τοῦ κυρίου,	καὶ	αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου ἃς
[10, 4]	γεραίροντες ἀνευφημῶμεν, μέγας κύριος ἐπιλέγοντες	καὶ	αἰνετὸς σφόδρα ἐν πόλει τοῦ
[10, 5]	ἐξουσία ἀρνητέα ἦι τοῦ ἀκολουθεῖν	καὶ	αἱρεῖσθαι τὴν τῶν Χριστιανῶν παραφύλαξιν
[10, 4]	παρὰ θεοῦ τετιμημένε, νέας δὲ	καὶ	ἀκμαζούσης ἀρετῆς ἔργα πολυτελῆ καὶ
[10, 4]	ὑπὲρ τὴν προτέραν. ἔδει γὰρ	καὶ	ἀκόλουθον ἦν τοῦ ποιμένος αὐτῆς
[10, 1]	γῆς ἰδεῖν, καὶ οὐκ εἶδον,	καὶ	ἀκοῦσαι, καὶ οὐκ ἤκουσαν. Ἀλλ᾿
[10, 4]	θεοῦ ζῶντα ναόν, τὸ μέγιστον	καὶ	ἀληθεῖ λόγωι θεοπρεπὲς ἱερεῖόν φημι,
[10, 4]	τὰ πάλαι μνήμῃ παραδεδομένα πιστὰ	καὶ	ἀληθῆ καθορωμένοις, δεύτερον ὕμνον ἐπινίκιον
[10, 9]	ἔμπλεοι διατάξεις νόμοι τε μεγαλοδωρεᾶς	καὶ	ἀληθοῦς εὐσεβείας γνωρίσματα περιέχοντες. Οὕτω
[10, 4]	ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας, περὶ ἧς	καὶ	ἄλλο τι θεῖον λόγιον ὧδέ
[10, 5]	Χριστιανῶν ἐν ἑκάσταις πόλεσιν ἢ	καὶ	ἄλλοις τόποις διέφερον καὶ κατέχοιντο
[10, 4]	τὰ ἀπόρρητα διερευνᾶσθαι; Τάχα δὲ	καὶ	ἄλλωι δευτερεύειν μετὰ τοῦτον ἑνὶ
[10, 5]	Ἐπειδὴ τοίνυν πλείστους ἐκ διαφόρων	καὶ	ἀμυθήτων τόπων ἐπισκόπους εἰς τὴν
[10, 5]	τιμῆς, ὑπερτεθείσης δίχα πάσης ἀμελείας	καὶ	ἀμφιβολίας, ἀποκαταστήσωσι, καὶ εἴ τινες
[10, 4]	τοῦ νεὼ περικαλλῆ κοσμήματά τε	καὶ	ἀναθήματα; Ἃ καὶ αὐτὰ σεμνὰ
[10, 4]	σύμπαντα κόσμον περιέχων θεὸς δείμασθαι	καὶ	ἀνανεοῦν Χριστῷ τῷ μονογενεῖ καὶ
[10, 4]	δόξαν σου· ἐκτίναξαι τὸν χοῦν	καὶ	ἀνάστηθι. Κάθισον, ἔκλυσαι τὸν δεσμὸν
[10, 4]	μόνος· μέγας ὁ ποιῶν μεγάλα	καὶ	ἀνεξιχνίαστα ἔνδοξά τε καὶ ἐξαίσια,
[10, 4]	ἀπογεγραμμένων ἐν οὐρανοῖς ταῖς ἀρρήτοις	καὶ	ἀνεπιλογίστοις ἡμῖν θεολογίαις τὸν σφῶν
[10, 9]	τῆς προσηκούσης βασιλείας βέβαιά τε	καὶ	ἀνεπίφθονα Κωνσταντίνωι καὶ τοῖς αὐτοῦ
[10, 5]	τοῖς αὐτοῖς Χριστιανοῖς ἄνευ ἀργυρίου	καὶ	ἄνευ τινὸς ἀπαιτήσεως τῆς τιμῆς,
[10, 4]	Τίς ἀνημέρων ἐθνῶν ἔθη βάρβαρα	καὶ	ἀνήμερα τοῖς ἡμέροις αὐτοῦ καὶ
[10, 8]	νόμους περιγράψαι τολμήσας, βαρβάρους τινὰς	καὶ	ἀνημέρους ἀντεισῆγεν, νόμους ἀνόμους ὡς
[10, 4]	εὐφράνθητι, ἔρημος διψῶσα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος	καὶ	ἀνθείτω ὡς κρίνον καὶ ἐξανθήσει
[10, 4]	πυλῶν οὐκ εὐθὺς ἐφῆκεν ἀνάγνοις	καὶ	ἀνίπτοις ποσὶν τῶν ἔνδον ἐπιβαίνειν
[10, 4]	ὁ θεὸς ἡμῶν κρίσιν ἀνταποδίδωσιν	καὶ	ἀνταποδώσει, αὐτὸς ἥξει καὶ σώσει
[10, 4]	καὶ ἔπεσαν, ἡμεῖς δὲ ἀνέστημεν	καὶ	ἀνωρθώθημεν· καὶ τό γ' ἐν
[10, 8]	μηδὲν ἠδικηκότων ἐξορισμούς, οἵας εὐπατριδῶν	καὶ	ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἀπαγωγάς, ὧν δὴ
[10, 4]	χῶρον μὲν τόνδε, ὅ τι	καὶ	ἄξιον εἰπεῖν πρῶτον ἁπάντων, πάσης
[10, 8]	φίλος εἶναι προσεποιεῖτο, δόλωι τε	καὶ	ἀπάτηι πλειστάκις ἐπιθέμενος ῥᾶιστα ἂν
[10, 9]	καὶ πρὸ ἡμέρας θανάτου πνέοντες	καὶ	ἀπειλῆς οὐκέτ' ἦσαν, οὐδὲ μέχρις
[10, 4]	ἥδε, ἡ ἄνυδρος, ἡ χήρα	καὶ	ἀπερίστατος, ἧς ὡς ἐν δρυμῶι
[10, 4]	τῶν μαθημάτων διδασκαλίαις ἐξεκάθηρέν τε	καὶ	ἀπέσμηξεν, λαμπρόν τε καὶ διαυγῆ
[10, 8]	γε νόμων οὗτος ἄντικρυς ἀναιδὴς	καὶ	ἀπηνέστατος, πᾶσαν ἥμερον ὑπερεξάγων φύσιν,
[10, 4]	συνέτριψεν, οὐ πιστοῖς μόνον, ἀλλὰ	καὶ	ἀπίστοις τῶν παλαιῶν διηγημάτων τὴν
[10, 4]	οἵαι σὺν μεγαλοφροσύνηι πλουσίαι τε	καὶ	ἀπλήστωι διανοίας χειρὶ καὶ σὺν
[10, 5]	ταῦτα ὑφαιρεθῆι καὶ νῦν ἐλευθέρως	καὶ	ἁπλῶς ἕκαστος αὐτῶν τῶν τὴν
[10, 4]	καθιστῶν, ἐγείρων ἀπὸ γῆς πτωχὸν	καὶ	ἀπὸ κοπρίας ἀνιστῶν πένητα. Καθεῖλεν
[10, 8]	τοὺς κατὰ πόλιν στρατιώτας ἐκκρίνεσθαι	καὶ	ἀποβάλλεσθαι τοῦ τῆς τιμῆς ἀξιώματος,
[10, 5]	μὴ μόνον μὴ ἐνοχλεῖσθαι, ἀλλὰ	καὶ	ἀποκαθιστᾶν βούλεσθαι ἡμᾶς, Ἀνυλῖνε τιμιώτατε.
[10, 4]	αὐτοῦ· τῷ πατάξαντι βασιλεῖς μεγάλους	καὶ	ἀποκτείναντι βασιλεῖς κραταιούς, ὅτι εἰς
[10, 5]	ἐδογματίσαμεν, ὅπως εἰδείης ἡμᾶς ἐλευθέραν	καὶ	ἀπολελυμένην ἐξουσίαν τοῦ τημελεῖν τὴν
[10, 8]	ὑποχειρίων ἐθνῶν ἐπενόει χρυσοῦ τε	καὶ	ἀργύρου παντοίας εἰσπράξεις ἀναμετρήσεις τε
[10, 3]	μέλλον προσημαινούσῃ ὀστέον πρὸς ὀστέον	καὶ	ἁρμονία πρὸς ἁρμονίαν καὶ ὅσα
[10, 4]	με δεῖ νῦν τῆς πανσόφου	καὶ	ἀρχιτεκτονικῆς διατάξεως καὶ τοῦ κάλλους
[10, 1]	καὶ τῶν κατὰ διάνοιαν βέβαια	καὶ	ἀσάλευτα φυλάττεσθαι ἡμῖν διὰ παντὸς
[10, 4]	τὴν παρ' αὐτοῦ βραβεύων ἀρραγῆ	καὶ	ἄσειστον αἰωνίαν εἰρήνην ἐν Χριστῶι
[10, 4]	οὐρανίοις ἡλίωι τε καὶ σελήνηι	καὶ	ἄστροις καὶ τῶι σύμπαντι οὐρανῶι
[10, 4]	καὶ βεβηκότων οἶκον ἐποπτεύοντι εὖ	καὶ	ἀσφαλῶς ἱδρυμένον ἐπὶ τῶι θεμελίωι
[10, 5]	ἀποσταλεῖσι περὶ τῶν Χριστιανῶν ἐνείχοντο	καὶ	ἅτινα πάνυ σκαιὰ καὶ τῆς
[10, 4]	καὶ τὰς δι' εὐχῶν ἀναίμους	καὶ	ἀΰλους θυσίας φαιδρῶι τῶι βλέμματι
[10, 4]	κοσμήματά τε καὶ ἀναθήματα; Ἃ	καὶ	αὐτὰ σεμνὰ μὲν ὡς ἀληθῶς
[10, 4]	μέσον οἶκον εἰσβολαῖς ἡνωμένους· ἃ	καὶ	αὐτὰ τοῖς ἔτι καθάρσεως καὶ
[10, 6]	ἀμφιβολίας τοῖς προειρημένοις δικασταῖς πρόσελθε	καὶ	αὐτὸ τοῦτο προσανένεγκε ὅπως αὐτοὺς
[10, 4]	ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν θεὸς	καὶ	αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. Καὶ
[10, 4]	ἔργοις δ᾿ ὡς ἔπος εἰπεῖν	καὶ	αὐτοῖς ὀφθαλμοῖς τὰ πάλαι μνήμῃ
[10, 4]	καθ' ὅλων θεοῦ παῖδα γνήσιον	καὶ	αὐτὸν θεὸν προσκυνεῖσθαι. Καὶ εἰκότως·
[10, 9]	αὐτοῖς ὀφθαλμοῖς Λικίννιος, ταῦτα ὁμοίως	καὶ	αὐτὸς ἔπασχεν, ὅτι μηδ' αὐτὸς
[10, 4]	τῶν ἐπέκεινα οὐρανίων ἁψίδων πάλιν	καὶ	αὐτὸς νοερὰν ταύτην ἐπὶ γῆς
[10, 4]	ὁ υἱὸς ποιεῖ· ὃ δὲ	καὶ	αὐτὸς ὡς ἂν ἐπὶ διδάσκαλον
[10, 4]	ἔμελλεν τοῦ παμβασιλέως καὶ πανηγεμόνος	καὶ	αὐτοῦ θεοῦ λόγου ἐνστήσεσθαι τῶι
[10, 4]	παρορᾶι λόγος, εὖ μάλα δὲ	καὶ	αὐτοὺς ἰώμενος ἐπὶ τὴν τοῦ
[10, 5]	ἐπὶ τόπων ἐπάρχωι δικάζοντι, ὅπως	καὶ	αὐτῶν διὰ τῆς ἡμετέρας χρηστότητος
[10, 4]	χώραν καὶ πόλιν, Ἑλλάδα τε	καὶ	βάρβαρον, βασιλικῶν οἴκων αὐτοῦ πληροῖ
[10, 1]	χάρις ἐπὶ πᾶσιν τῷ παντοκράτορι	καὶ	βασιλεῖ τῶν ὅλων, πλείστη δὲ
[10, 2]	τῶν πάλαι πεπολιορκημένων ἀπολαμβάνοντας. Ἀλλὰ	καὶ	βασιλεῖς οἱ ἀνωτάτω συνεχέσι ταῖς
[10, 4]	φωταγωγός, ὁ μέγας ἡμῶν ἰατρὸς	καὶ	βασιλεὺς καὶ κύριος, ὁ Χριστὸς
[10, 4]	ψυχῶν λίθους ἐγκρίνας, τὸν μέγαν	καὶ	βασιλικὸν ἐξ ἁπάντων οἶκον ἐπισκευάζεται
[10, 4]	δὲ καὶ πανταχόθεν τοὺς ζῶντας	καὶ	βεβηκότας καὶ εὐπαγεῖς τῶν ψυχῶν
[10, 4]	καὶ τὸν ἐκ ζώντων λίθων	καὶ	βεβηκότων οἶκον ἐποπτεύοντι εὖ καὶ
[10, 4]	ἀπὸ γῆς· πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν,	καὶ	βραχίονας ὑπερηφάνων συνέτριψεν, οὐ πιστοῖς
[10, 4]	ἡμῶν, ἐν ὄρει ἁγίῳ αὐτοῦ.	Καὶ	γὰρ οὖν μέγας ὡς ἀληθῶς,
[10, 6]	ἀναγκαῖον εἶναι καταμάθοις, αἰτῆσαι ὀφείλεις.	καὶ	γὰρ παρόντι αὐτῶι προσέταξα ἵν'
[10, 4]	τῶν ἐπὶ γῆς ἀνθρώπων ἀκοὴν	καὶ	γλῶτταν ἐμπλῆσαι τῆς αὐτοῦ προσηγορίας;
[10, 4]	τὰ ἔρημα. ἰσχύσατε, χεῖρες ἀνειμέναι	καὶ	γόνατα παραλελυμένα· παρακαλέσατε, ὀλιγόψυχοι τῆι
[10, 4]	μέρει καταξιωθέντες, ἄνδρες ἅμα παισὶν	καὶ	γυναιξίν, σμικροὶ καὶ μεγάλοι, πάντες
[10, 4]	δὲ βασίλειον οἶκον πλουσιωτέραις ἤδη	καὶ	δαψιλέσι ταῖς ὕλαις ὠχύρου, ἀφθόνωι
[10, 8]	τοι τῶι πανευεργέτηι, πόλεμον δυσαγῆ	καὶ	δεινότατον πρὸς αὐτὸν ἐκφέρει, οὐ
[10, 5]	ἐπισκόπων τῶν αὐτὸν εὐθύνειν δοκούντων	καὶ	δέκα ἑτέρων οὓς αὐτὸς τῆι
[10, 4]	καὶ πᾶσιν ἡμῖν εὐμενῆ διαμένειν	καὶ	δεξιὸν εἰς ἀεὶ παραιτούμενος. Τοιοῦτος
[10, 4]	ἀκόλουθον ἦν τοῦ ποιμένος αὐτῆς	καὶ	δεσπότου ἅπαξ τὸν ὑπὲρ αὐτῆς
[10, 1]	ἐθνῶν ἀπεκάλυψεν τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ.	Καὶ	δὴ τῷ λογίῳ προστάττοντι τὸ
[10, 5]	χρηστότητος πρόνοια γένηται τῆς κοινῆς	καὶ	δημοσίας ἡσυχίας. Τούτωι γὰρ τῶι
[10, 8]	καθ' ἡμῶν τὸν θυμὸν ἐπισκήπτειν.	Καὶ	δῆτα τῶν ἡγεμόνων οἱ κόλακες,
[10, 4]	μεθ' ἡμέραν διὰ πάσης ὥρας	καὶ	δι' ὅλης ὡς εἰπεῖν ἀναπνοῆς
[10, 5]	διά τε τῆς σῆς στερρότητος	καὶ	διὰ τῆς λοιπῆς τῶν συνιόντων
[10, 4]	πατρὸς μεγαλοδωρεαῖς ἐπαξίως τιμήσας, αὖθις	καὶ	διὰ τούτων τὰς μικρῶι πρόσθεν
[10, 8]	τοῦ κρείττονος ἐμμένειν φιλίαι τε	καὶ	διαθέσει ἡιρεῖτο. Διαφθονηθείς γέ τοι
[10, 4]	ἐκτός, ὅτι μὴ ψυχὴ μόνον	καὶ	διάνοια, καὶ τὸ σῶμα δὲ
[10, 4]	τε καὶ ἀπέσμηξεν, λαμπρόν τε	καὶ	διαυγῆ τῆς πάντων ὑμῶν διανοίας
[10, 1]	Ἡμέρα δὲ λοιπὸν ἤδη φαιδρὰ	καὶ	διαυγής, μηδενὸς νέφους αὐτὴν ἐπισκιάζοντος,
[10, 5]	πίστιν φυλάττειν· ἀλλ' ἐπειδὴ πολλαὶ	καὶ	διάφοροι αἱρέσεις ἐν ἐκείνηι τῆι
[10, 1]	καὶ σκοτεινὰς ἐκείνας ὄψεις τε	καὶ	διηγήσεις τοιαῦτα νῦν ὁρᾶν καὶ
[10, 4]	χώματος ἀσεβῶν ἐπιταγμάτων συμπεφορημένας ὄρυξι	καὶ	δικέλλαις ταῖς πληκτικαῖς τῶν μαθημάτων
[10, 8]	ὑπὸ Ῥωμαίους ἐθνῶν διέπειν αὐτῶι	καὶ	διοικεῖν κεχαρισμένος. ὁ δ' ἔμπαλιν
[10, 5]	τῆι ἤδη ἐξενεχθείσηι κρίσει συντίθεσθαι	καὶ	διοριζόμενοι ὅτι δὴ ἄρα ὀλίγοι
[10, 8]	κρείττονος φόβον, λάθρα δὲ αὖθις	καὶ	δολίως συνεσκευάζετο, ἀνήιρει τε τούτων
[10, 4]	οὐκ ἀνθρώποις μόνον, ἀλλ' ἤδη	καὶ	δυνάμεσιν οὐρανίοις ἡλίωι τε καὶ
[10, 5]	Σικελίας δημόσιον ὄχημα, συζεύξας σεαυτῶι	καὶ	δύο γέ τινας τῶν ἐκ
[10, 4]	οὐ προσθήσεις ἔτι πιεῖν αὐτό·	καὶ	δώσω αὐτὸ εἰς τὰς χεῖρας
[10, 4]	μόνον θεὸν τὸν κοινὸν ἁπάντων	καὶ	ἑαυτῶν εὐεργέτην γνωρίζειν Χριστόν τε
[10, 4]	ὅτι καὶ νῦν αὐτὸς εἶπεν	καὶ	ἐγενήθησαν, αὐτὸς ἐνετείλατο καὶ ἐκτίσθησαν
[10, 6]	τὸν διασημότατον καθολικὸν τῆς Ἀφρικῆς	καὶ	ἐδήλωσα αὐτῶι ὅπως τρισχιλίους φόλλεις
[10, 4]	ἐστὶν ἐκκλησία θεοῦ ζῶντος, στῦλος	καὶ	ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας, περὶ ἧς
[10, 1]	παρῆλθον, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν,	καὶ	ἐζήτησα τὸν τόπον αὐτοῦ, καὶ
[10, 5]	πάσης ἀμελείας καὶ ἀμφιβολίας, ἀποκαταστήσωσι,	καὶ	εἴ τινες κατὰ δῶρον τυγχάνουσιν
[10, 4]	καὶ λέγειν Καθάπερ ἠκούσαμεν, οὕτως	καὶ	εἴδομεν ἐν πόλει κυρίου τῶν
[10, 4]	γνήσιον καὶ αὐτὸν θεὸν προσκυνεῖσθαι.	Καὶ	εἰκότως· τίς γὰρ τῶν πώποτε
[10, 4]	σώφρονας διαταξάμενος ἀπὸ περάτων γῆς	καὶ	εἰς ἄκρα τῆς ὅλης οἰκουμένης
[10, 5]	ὑφ' ἡμῶν γραφέντα πανταχοῦ προθεῖναι	καὶ	εἰς γνῶσιν πάντων ἀγαγεῖν ἀκόλουθόν
[10, 4]	ὡς εἰπεῖν ἡμέρας οἰκοδομῶν οὔπω	καὶ	εἰς δεῦρο πέπαυται, τοτὲ μὲν
[10, 4]	ὡς ἂν ἔρημος προστάτου, εὐάλωτος	καὶ	εἰς ἐπιβουλὴν εὐχερὴς τοῖς ἐκ
[10, 2]	καὶ μεῖζον ἐκράτυνον, ἐφοίτα δὲ	καὶ	εἰς πρόσωπον ἐπισκόποις βασιλέως γράμματα
[10, 4]	πρὸ μικροῦ ἔρημος εἰς ἕλη,	καὶ	εἰς τὴν διψῶσαν γῆν ἔβρυσεν
[10, 4]	ἡ ἄνυδρος ἔσται εἰς ἕλη,	καὶ	εἰς τὴν διψῶσαν γῆν πηγὴ
[10, 4]	αὐτῶν ἐξήλειπται εἰς τὸν αἰῶνα	καὶ	εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος,
[10, 4]	φοβουμένους αὐτόν. Ταῦτα καὶ νῦν	καὶ	εἰς τὸν ἑξῆς ἅπαντα χρόνον
[10, 4]	παντὸς ἕρκος· πρόπυλον δὲ μέγα	καὶ	εἰς ὕψος ἐπηρμένον πρὸς αὐτὰς
[10, 3]	καὶ προθυμία πίστεως ἡ αὐτὴ	καὶ	εἷς ἐξ ἁπάντων θεολογίας ὕμνος,
[10, 4]	μάνδραν ἀνίστη τοῦ καταισχῦναι ἐχθρὸν	καὶ	ἐκδικητὴν καὶ ὡς ἂν ἔλεγχον
[10, 4]	ἐν ἧι μυριάδες ἀγγέλων πανηγύρεις	καὶ	ἐκκλησία πρωτοτόκων ἀπογεγραμμένων ἐν οὐρανοῖς
[10, 8]	ἀνδρῶν περιέβαλλον τιμωρίαις, ἀπήγοντό τε	καὶ	ἐκολάζοντο ἀπροφασίστως τοῖς μιαιφόνοις ὁμοίως
[10, 4]	εἶπεν καὶ ἐγενήθησαν, αὐτὸς ἐνετείλατο	καὶ	ἐκτίσθησαν τί γὰρ καὶ ἔμελλεν
[10, 4]	παραδόξου θαυματουργίας, ὑφ' ἧς τάχα	καὶ	ἑλκυσθήσεσθαι κατανυγέντα καὶ πρὸς αὐτῆς
[10, 4]	τῇ ταπεινώσει ἡμῶν ἐμνήσθη ἡμῶν	καὶ	ἐλυτρώσατο ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν
[10, 4]	ἐνετείλατο καὶ ἐκτίσθησαν τί γὰρ	καὶ	ἔμελλεν τοῦ παμβασιλέως καὶ πανηγεμόνος
[10, 4]	ἐκφαίνει, λέγων ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς	καὶ	ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν θεὸς
[10, 4]	ἑκατέρωσε παραζεύγνυσιν, ἔτι μὲν κατηχουμένους	καὶ	ἐν αὔξηι καὶ προκοπῆι καθεστῶτας,
[10, 4]	πολλῆι εἰρήνηι τὰ τέκνα σου·	καὶ	ἐν δικαιοσύνηι οἰκοδομηθήσηι. Δικαιοσύνηι δῆτα
[10, 4]	τὸ πρόσωπόν μου ἀπὸ σοῦ,	καὶ	ἐν ἐλέωι αἰωνίωι ἐλεήσω σε
[10, 4]	σου· χρόνον μικρὸν ἐγκατέλιπόν σε,	καὶ	ἐν ἐλέωι μεγάλωι ἐλεήσω σε·
[10, 4]	αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, ὅτι δὴ	καὶ	ἐν κακοῖς γενόμενοι ἐκέκραξαν, καὶ
[10, 4]	σεσηπόσιν ἤδη τραύμασιν πιεζομένους, ἀλλὰ	καὶ	ἐν νεκροῖς κειμένους ἡμᾶς ἐξ
[10, 4]	τοὺς υἱούς σου διδακτοὺς θεοῦ	καὶ	ἐν πολλῆι εἰρήνηι τὰ τέκνα
[10, 5]	κέλευσμα τὴν ταχίστην παραπληρωθῆι, ὅπως	καὶ	ἐν τούτωι διὰ τῆς ἡμετέρας
[10, 4]	ἰσχύος ἔργα τάδε τὰ μεγάλα	καὶ	ἐναργῆ δείγματα· ἀλλὰ καὶ τὰ
[10, 5]	ἤδη μὲν πρότερον, ὅτε φαύλως	καὶ	ἐνδιαστρόφως τινὲς περὶ τῆς θρηισκείας
[10, 4]	ἐνεδύσατο σῶμα, ἐπὶ τὸ λαμπρὸν	καὶ	ἔνδοξον μεταβεβληκότος αὐτήν τε σάρκα
[10, 4]	μεγάλα καὶ ἀνεξιχνίαστα ἔνδοξά τε	καὶ	ἐξαίσια, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός·
[10, 4]	τὰς ὑμῶν αὐτῶν ὀρέξας ἐξήγειρεν	καὶ	ἐξανέσ τησεν θεοῦ τοῦ παμβασιλέως
[10, 4]	ἔρημος καὶ ἀνθείτω ὡς κρίνον	καὶ	ἐξανθήσει καὶ ἀγαλλιάσεται τὰ ἔρημα.
[10, 4]	κόνδυ τοῦ θυμοῦ μου, ἐξέπιες	καὶ	ἐξεκένωσας. καὶ οὐκ ἦν ὁ
[10, 6]	ἄνευ δισταγμοῦ τινος ἀπαριθμῆσαι φροντίσηι.	Καὶ	ἐπειδὴ ἐπυθόμην τινὰς μὴ καθεστώσης
[10, 5]	ἄνευ τινὸς παρολκῆς παραδίδοσθαι δεήσει·	καὶ	ἐπειδὴ οἱ αὐτοὶ Χριστιανοὶ οὐ
[10, 4]	αὐτῶν, ἀλλ' οἳ μὲν συνεποδίσθησαν	καὶ	ἔπεσαν, ἡμεῖς δὲ ἀνέστημεν καὶ
[10, 4]	εἶδεν καὶ οὖς οὐκ ἤκουσεν	καὶ	ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη
[10, 4]	κόσμωι παντὶ λαμπρύνας, ἤδη λοιπὸν	καὶ	ἐπὶ τὰ ἐκτὸς τοῦ νεὼ
[10, 4]	ὃς τά τε ἄλλα κριτικὸς	καὶ	ἐπιλογιστικὸς τυγχάνων τήν τε τῶν
[10, 4]	ἐξητακότι σπουδῆι τε τῆι αὐτοῦ	καὶ	ἐπιμελείαι τοὺς πάντας ὑμᾶς ἐν
[10, 4]	μέγας ὁ οἶκος αὐτοῦ, ὑψηλὸς	καὶ	ἐπιμήκης καὶ ὡραῖος κάλλει παρὰ
[10, 5]	ἐξ ἐναντίας μοίρας καταλλήλως, ἐνστατικῶς	καὶ	ἐπιμόνως διαγωνιζομένων παρόντος τε καὶ
[10, 4]	δεύτερα γοῦν ὅμως ὁρᾶν τε	καὶ	ἐπισκοπεῖν τῆς ἐνδοτάτω τῶν ὑμετέρων
[10, 4]	συνέσεως καὶ τῆς ἄλλης ἐντέχνου	καὶ	ἐπιστημονικῆς γνώσεως, τῆς τῶν οὐρανίων
[10, 5]	περὶ τῆς θρηισκείας τῆς ἁγίας	καὶ	ἐπουρανίου δυνάμεως καὶ τῆς αἱρέσεως
[10, 4]	ποίησόν μοι τόπον ἵνα κατοικήσω,	καὶ	ἐρεῖς ἐν τῆι καρδίαι σου
[10, 4]	παρόντος τούτοις ἡ πάλαι χήρα	καὶ	ἔρημος θεοῦ χάριτι περιβληθεῖσα τοῖς
[10, 4]	οἰκείας εἰς ἀκριβῆ θεωρίαν τε	καὶ	ἑρμηνείαν τυγχάνει δεόμενα. Οὐ μὴν
[10, 4]	ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω,	καὶ	ἔσομαι αὐτῶν θεὸς καὶ αὐτοὶ
[10, 4]	χρησμῶν ἐξεπαιδεύετο, σαφῶς ὧδε λεγόντων	καὶ	ἔσται ἡ δόξα τοῦ οἴκου
[10, 5]	δεδωρῆσθαι θεωρεῖ ἡ σὴ καθοσίωσις	καὶ	ἑτέροις δεδόσθαι ἐξουσίαν τοῖς βουλομένοις
[10, 5]	οὓς συνέρχεσθαι ἔθος εἶχον, ἀλλὰ	καὶ	ἑτέρους τόπους ἐσχηκέναι γινώσκονται διαφέροντας
[10, 8]	τοῖς δαίμοσιν θύειν αἱροῖντο, παρακελεύεται.	καὶ	ἔτι γε ταῦτα ἦν μικρά,
[10, 4]	δ' ἐπὶ τῆι τοσαύτηι χάριτι	καὶ	εὐεργεσίαι τοῦ μισοκάλου φθόνου καὶ
[10, 4]	πανταχόθεν τοὺς ζῶντας καὶ βεβηκότας	καὶ	εὐπαγεῖς τῶν ψυχῶν λίθους ἐγκρίνας,
[10, 3]	ὅλῃ διανοίας ἰσχύϊ δι᾿ εὐχῶν	καὶ	εὐχαριστίας γεγηθότι νῷ καὶ ψυχῇ
[10, 9]	τε πρὸς τὸ θεῖον εὐσεβὲς	καὶ	εὐχάριστον δι' ὧν εἰς προῦπτον
[10, 4]	λόγον ἀγαλματοφορεῖν· ἀλλὰ γὰρ φθόνωι	καὶ	ζήλωι τοῦ φιλοπονήρου δαίμονος φιλοπαθὴς
[10, 4]	καὶ φάραγξ ἐν γῆι διψώσηι,	καὶ	ἡ ἄνυδρος ἔσται εἰς ἕλη,
[10, 4]	τὰ τέκνα σου· ἰδοὺ συνήχθησαν	καὶ	ἦλθον πρός σε· ζῶ ἐγώ,
[10, 8]	τὸ συμπαθὲς τῶν πέλας ἑλκομένους.	καὶ	ἦν γε νόμων οὗτος ἄντικρυς
[10, 8]	αὐτοῦ λυπηρὸν διαθεμένους, ἠρέμα τέως	καὶ	ἡσυχῆι πολιορκεῖν ἐπεβάλλετο. καὶ τοῦτ'
[10, 2]	δυσσεβείαις ἠριπωμένον ὥσπερ ἐκ μακρᾶς	καὶ	θανατηφόρου λύμης ἀναβιώσκοντα θεωμένοις νεώς
[10, 4]	ἀληθῶς καὶ μεγάλα ἐκπλήξεώς τε	καὶ	θαύματος ἄξια καὶ οἷα τῆς
[10, 4]	βάρβαρον, βασιλικῶν οἴκων αὐτοῦ πληροῖ	καὶ	θείων ναῶν ἀφιερώμασιν, οἷα τάδε
[10, 4]	σκότωι βαθεῖ δαιμόνων ἀλιτηρίων πλάνηι	καὶ	θεομισῶν πνευμάτων ἐνεργείαις πᾶν τὸ
[10, 4]	πάντων αὐτῶν τε τῶν δεινῶν	καὶ	θεομισῶν τυράννων τὴν οἰκουμένην ἅπασαν
[10, 4]	λόγῳ τῇ τε ἁγίᾳ τούτου	καὶ	θεοπρεπεῖ νύμφῃ γέρας ἐξαίρετον δεδώρηται,
[10, 3]	θρῃσκεῖαι ἱερουργίαι τε τῶν ἱερωμένων	καὶ	θεοπρεπεῖς ἐκκλησίας θεσμοί, ὧδε μὲν
[10, 4]	καὶ τούτων τὰ πρωτότυπα νοητὰ	καὶ	θεοπρεπῆ παραδείγματα, τὰ τῆς ἐνθέου
[10, 4]	λόγων ἀγαθῶν ἑστία, σωφροσύνης παιδευτήριον	καὶ	θεοσεβείας σεμνὸν καὶ θεοφιλὲς ἀκροατήριον·
[10, 4]	πόλει ἢ τῇδε τῇ νεοπαγεῖ	καὶ	θεοτεύκτῳ; ἥτις ἐστὶν ἐκκλησία θεοῦ
[10, 1]	ἡμῶν πολλοὶ τῷ ὄντι δίκαιοι	καὶ	θεοῦ μάρτυρες ἐπεθύμησαν ἐπὶ γῆς
[10, 4]	ἀπειργασμένος, ἐνταῦθα λοιπὸν τῶι πανσόφωι	καὶ	θεοφιλεῖ τῶιδε παραδέδωκεν ἡγεμόνι· ὃς
[10, 4]	σωφροσύνης παιδευτήριον καὶ θεοσεβείας σεμνὸν	καὶ	θεοφιλὲς ἀκροατήριον· πάλαι μὲν ἡμῖν
[10, 9]	ἀγαθῶν αὐτοῖς ἠισθημένως τὸ φιλάρετον	καὶ	θεοφιλὲς τό τε πρὸς τὸ
[10, 4]	εἰς πρόσωπον τὰ πάντα ἀρίστου	καὶ	θεοφιλοῦς ἐπισκόπου, οὗ διὰ σπουδῆς
[10, 4]	χερσὶν τῶι κατ' οὐρανὸν πατρὶ	καὶ	θεῶι τῶν ὅλων παραπέμπεται, πρῶτος
[10, 3]	πᾶν γένος ἡλικίας ἄρρενός τε	καὶ	θήλεος φύσεως ὅλῃ διανοίας ἰσχύϊ
[10, 4]	ὁρατοῦ, ἀλλά τις φθοροποιὸς δαίμων	καὶ	θῆρες ἄγριοι νοητοί, οἳ καὶ
[10, 5]	βουλομένοις τοῦ μετέρχεσθαι τὴν παρατήρησιν	καὶ	θρηισκείαν ἑαυτῶν, ὅπερ ἀκολούθως τῆι
[10, 4]	δ' ἐν τῶιδε τῶι ἱερῶι	καὶ	θρόνοι βάθρα τε μυρία καὶ
[10, 1]	τόξον συντρίψει καὶ συγκλάσει ὅπλον,	καὶ	θυρεοὺς κατακαύσει ἐν πυρί. Ἐφ᾿
[10, 4]	Ἆρον κύκλωι τοὺς ὀφθαλμούς σου	καὶ	ἴδε συνηγμένα τὰ τέκνα σου·
[10, 1]	ἐπιμαρτυροῦντες, δι᾿ ὧν εἴρηται δεῦτε	καὶ	ἴδετε τὰ ἔργα κυρίου, ἃ
[10, 1]	κέδρους τοῦ Λιβάνου· καὶ παρῆλθον,	καὶ	ἰδοὺ οὐκ ἦν, καὶ ἐζήτησα
[10, 4]	ΕΠΙΣΚΟΠΩΙ ΠΡΟΣΠΕΦΩΝΗΜΕΝΟΣ Ὦ φίλοι θεοῦ	καὶ	ἱερεῖς οἱ τὸν ἅγιον ποδήρη
[10, 4]	τὸν χρυσόν, τοτὲ δὲ δόκιμον	καὶ	καθαρὸν τὸ ἀργύριον καὶ τοὺς
[10, 4]	καὶ θρόνοι βάθρα τε μυρία	καὶ	καθιστήρια, ἐν ὅσαις ψυχαῖς τὰ
[10, 4]	καιροὺς καὶ χρόνους, μεθιστῶν βασιλεῖς	καὶ	καθιστῶν, ἐγείρων ἀπὸ γῆς πτωχὸν
[10, 6]	ἀνθρώπους τὸν λαὸν τῆς ἁγιωτάτης	καὶ	καθολικῆς ἐκκλησίας φαύληι τινὶ ὑπονοθεύσει
[10, 5]	ἐν πᾶσι τὴν ἔθιμον σπουδὴν	καὶ	καλοκἀγαθίαν παρέχειν· ἅτινα οὕτως ἀρέσκειν
[10, 4]	ἀκοῆι οὗτος ὁ νέος ἡμῶν	καὶ	καλὸς Ζοροβαβελ μετὰ τὴν πικρὰν
[10, 4]	διὰ τῆς πρὸς ἅπαντα ὑπομονῆς	καὶ	καρτερίας ἐνεδείξαντο, ἀθρόως οὕτως φανείς,
[10, 8]	Τί δεῖ τῶν καθ' ἕκαστα	καὶ	κατὰ μέρος τῶι θεομισεῖ πεπραγμένων
[10, 4]	αὐτὸς αὐτοῦ δημιουργήσας πάντηι τε	καὶ	κατὰ πάντα τὸ θεοείκελον δεδωρημένος,
[10, 5]	τὴν προειρημένην δίκην ἐπιμελέστατα διευκρινῆσαι	καὶ	κατὰ τὸ δίκαιον τερματίσαι, ὁπότε
[10, 8]	δῆτα Κωνσταντίνωι πολεμεῖν διαγνούς, ἤδη	καὶ	κατὰ τοῦ θεοῦ τῶν ὅλων,
[10, 5]	ἢ καὶ ἄλλοις τόποις διέφερον	καὶ	κατέχοιντο νῦν ἢ ὑπὸ πολιτῶν
[10, 4]	Καὶ τοιαύτη μὲν ἡ τελεία	καὶ	κεκαθαρμένη ψυχή, ἀρχῆθεν οὕτω γεγενημένη,
[10, 4]	πλείστων ἐπιπαρόντων ποιμένων ἐν ἡσυχίᾳ	καὶ	κόσμῳ τὴν ἀκρόασιν παρεχομένων, ἑνὸς
[10, 4]	καὶ τῶι σύμπαντι οὐρανῶι τε	καὶ	κόσμωι προήγαγεν, ὥστε ἤδη, ὃ
[10, 4]	τῆς ὑμετέρας ἐνθέου ποίμνης κλήρωι	καὶ	κρίσει τοῦ πατρὸς τὸν ὑμέτερον
[10, 4]	μοι εἰς οἶκον κυρίου πορευσόμεθα>	καὶ	κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου
[10, 4]	μέγας ἡμῶν ἰατρὸς καὶ βασιλεὺς	καὶ	κύριος, ὁ Χριστὸς τοῦ θεοῦ.
[10, 4]	πανηγύρεως καὶ τῆς φαιδρᾶς ταύτης	καὶ	λαμπροτάτης ἡμέρας τὸν αἴτιον καὶ
[10, 4]	ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν πέλυκι	καὶ	λαξευτηρίωι συνέτριψαν αὐτήν, ἧς καὶ
[10, 4]	πάρεστιν ἀναμέλπειν ἐναργῶς τε ἀναφωνεῖν	καὶ	λέγειν Καθάπερ ἠκούσαμεν, οὕτως καὶ
[10, 4]	ἕκαστος ὑμνείτω μόνον οὐχὶ βοῶν	καὶ	λέγων εὐφράνθην ἐπὶ τοῖς εἰρηκόσιν
[10, 9]	κακῶν δ' ἀμνηστία παλαιῶν ἦν	καὶ	λήθη πάσης δυσσεβείας, παρόντων δ'
[10, 5]	καὶ τῶν βασιλικῶν διατάξεων Κωνσταντίνου	καὶ	Λικιννίου τὰς ἐκ τῆς Ῥωμαίων
[10, 4]	πτῶμα νεκρόν, πρώτιστα πάντων παρακλήσεσιν	καὶ	λιταῖς ἵλεω τὸν πατέρα μετὰ
[10, 4]	παραδείγματα, τὰ τῆς ἐνθέου φημὶ	καὶ	λογικῆς ἐν ψυχαῖς οἰκοδομῆς ἀνανεώματα·
[10, 9]	θεοῦ κατὰ γνώμην. Ἀθρόως δῆτα	καὶ	λόγου θᾶττον οἱ μὲν χθὲς
[10, 3]	παραίτιον θεὸν ἐγέραιρον. Ἐκίνει δὲ	καὶ	λόγους ἅπας τῶν παρόντων ἀρχόντων
[10, 4]	τοὺς πάντας ὑμᾶς ἐν κόσμωι	καὶ	λόγωι τῶι κατ' εὐσέβειαν διατεθειμένωι
[10, 1]	πλείστη δὲ καὶ τῷ σωτῆρι	καὶ	λυτρωτῇ τῶν ψυχῶν ἡμῶν Ἰησοῦ
[10, 4]	καθεστῶτας, οὐ μὴν πόρρω που	καὶ	μακρὰν τῆς τῶν ἐνδοτάτω θεοπτίας
[10, 4]	στενοχωρήσει ἀπὸ τῶν κατοικούντων σε,	καὶ	μακρυνθήσονται ἀπὸ σοῦ οἱ καταπίνοντές
[10, 5]	μὴν καὶ Ῥετικίου καὶ Ματέρνου	καὶ	Μαρίνου, τῶν κολλήγων ὑμῶν, οὓς
[10, 5]	Κωνσταντῖνος Σεβαστὸς Μιλτιάδηι ἐπισκόπωι Ῥωμαίων	καὶ	Μάρκωι. ἐπειδὴ τοιοῦτοι χάρται παρὰ
[10, 5]	παρόντων, ἀλλὰ μὴν καὶ Ῥετικίου	καὶ	Ματέρνου καὶ Μαρίνου, τῶν κολλήγων
[10, 4]	φρουρὰν ἑκάστωι παραδεδομένων, σεμνὸν δὲ	καὶ	μέγα καὶ μονογενὲς θυσιαστήριον ποῖον
[10, 4]	αὐτὰ σεμνὰ μὲν ὡς ἀληθῶς	καὶ	μεγάλα ἐκπλήξεώς τε καὶ θαύματος
[10, 4]	ἅμα παισὶν καὶ γυναιξίν, σμικροὶ	καὶ	μεγάλοι, πάντες ἀθρόως ἐν ἑνὶ
[10, 4]	ἡγεμόνι, ὃν αὐτὸς ὁ πρῶτος	καὶ	μέγας ἀρχιερεὺς δευτερείοις τῶν τῆιδε
[10, 4]	λόγους. Ὁ μὲν οὖν πρῶτος	καὶ	μέγας ἡμῶν ἀρχιερεὺς ὅσα βλέπει
[10, 4]	περιτειχίσας πολὺς δὲ ὁ τοιοῦτος	καὶ	μέγας λεώς, οὐδὲν κρεῖττον φέρειν
[10, 4]	γὰρ οὖν μέγας ὡς ἀληθῶς,	καὶ	μέγας ὁ οἶκος αὐτοῦ, ὑψηλὸς
[10, 4]	ἐξέστω μόνωι μετὰ τὸν πρῶτον	καὶ	μέγιστον ἀρχιερέα, εἰ μὴ τὰ
[10, 4]	τὸν αἴτιον καὶ πανηγυριάρχην νύκτωρ	καὶ	μεθ' ἡμέραν διὰ πάσης ὥρας
[10, 9]	ἦν τε φωτὸς ἔμπλεα πάντα,	καὶ	μειδιῶσι προσώποις ὄμμασί τε φαιδροῖς
[10, 2]	μεγαλοδωρεᾶς ἡμῖν εἰς μακρὸν ἔτι	καὶ	μεῖζον ἐκράτυνον, ἐφοίτα δὲ καὶ
[10, 9]	τῆς οἰκουμένης ἄρκτον τε ὁμοῦ	καὶ	μεσημβρίαν εἰς ἔσχατα δυομένης ἡμέρας
[10, 8]	σῶμα εἰς πολλὰ τμήματα κατακρεουργούμενοι	καὶ	μετὰ τὴν ἀπηνῆ ταύτην καὶ
[10, 4]	τὸν ὑπὲρ αὐτῆς θάνατον καταδεξαμένου	καὶ	μετὰ τὸ πάθος, ὃ χάριν
[10, 5]	εὑρίσκεσθαι ὡς ἂν εἰ διχοστατοῦντα	καὶ	μεταξὺ ἐπισκόπους διαφορὰς ἔχειν, ἔδοξέ
[10, 1]	ἴσων, ἀπορροῆς δ᾿ οὖν ὅμως	καὶ	μετουσίας τῶν θεόθεν ἡμῖν πρυτανευθέντων.
[10, 6]	μάλιστα τὴν προσήκουσαν φροντίδα ποιήσωνται	καὶ	μὴ ἀνάσχωνται περιορᾶν τοιοῦτο γινόμενον.
[10, 4]	καὶ τόπον σκηνώματος δόξης σου,	καὶ	μὴ μόνον γε ὁ καθεῖς,
[10, 5]	τὰς ἀποφάσεις ἑαυτῶν ἐξήνεγκαν ἢ	καὶ	μὴ πρότερον ἁπάντων τῶν ὀφειλόντων
[10, 4]	μὲν οὐχ οἱ τῆς παλαιᾶς	καὶ	μηκέτ' οὔσης ἐκείνης μόνον, ἀλλὰ
[10, 4]	ἐχθρῶν καὶ νοητῶν πολεμίων ἑλεπόλεσι	καὶ	μηχαναῖς καταβληθεῖσα, πτῶμα ἐξαίσιον καταπέπτωκεν,
[10, 4]	οἱ πάντες ἀθρόως ἑνὶ πνεύματι	καὶ	μιᾷ ψυχῇ γεραίροντες ἀνευφημῶμεν, μέγας
[10, 4]	πάντες ἀθρόως ἐν ἑνὶ πνεύματι	καὶ	μιᾶι ψυχῆι μὴ διαλίπωμεν ἐξομολογούμενοι
[10, 4]	τὸν σύμπαντα λαὸν προθυμίαι ῥώσας	καὶ	μίαν ἐξ ἁπάντων μεγάλην χεῖρα
[10, 9]	ὁμοίωι, τὴν οἰκείαν ἑώιαν ἀπελάμβανον	καὶ	μίαν ἡνωμένην τὴν Ῥωμαίων κατὰ
[10, 4]	ἣν ἐλυμήνατο ὗς ἐκ δρυμοῦ	καὶ	μονιὸς ἄγριος κατενεμήσατο, Χριστοῦ δυνάμει
[10, 4]	παραδεδομένων, σεμνὸν δὲ καὶ μέγα	καὶ	μονογενὲς θυσιαστήριον ποῖον ἂν εἴη
[10, 4]	ἁλισκομένας πρὸς αὐτοῦ ψυχὰς φαρμάττοντος	καὶ	μόνον οὐχὶ νεκροῦντος ταῖς τῶν
[10, 4]	παντοκράτωρ, ὁ πανάγαθος, ὁ εἷς	καὶ	μόνος θεός, ᾧ τὸ καινὸν
[10, 4]	ὅλων παραπέμπεται, πρῶτος αὐτὸς προσκυνῶν	καὶ	μόνος τῶι πατρὶ τὸ κατ'
[10, 4]	μεγίστωι τῆς τοῦ παμβασιλέως ἑνὸς	καὶ	μόνου θεοῦ δοξολογίας τὸν πάντα
[10, 3]	φωνῶν ἀκροάσεσιν, ὧδε δὲ θείαις	καὶ	μυστικαῖς ἐπιτελουμέναις διακονίαις, σωτηρίου τε
[10, 4]	ὑμῖν ἁρμόττων, ὡς ἱερὰν αὖθις	καὶ	μυστικὴν ἔργοις τοῖς εἰς ὑμᾶς
[10, 4]	ἀρετὴν ἐπεδείξατο, ὡς ἀνθεῖν ὁσημέραι	καὶ	νεάζειν διὰ παντὸς τοῦ βίου;
[10, 4]	πολὺ κρείττονος Ἱερουσαλὴμ βασιλέα εἴτε	καὶ	νέον Ζοροβαβελ τὴν πολὺ κρείττονα
[10, 4]	τὸ εἶναι συστησάμενος, νύμφην ἁγίαν	καὶ	νεὼν πανίερον ἑαυτῶι τε καὶ
[10, 4]	ταῖς τε τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν	καὶ	νοητῶν πολεμίων ἑλεπόλεσι καὶ μηχαναῖς
[10, 8]	θεὸς ὡς ἐν βαθεῖ σκότωι	καὶ	νυκτὶ ζοφωδεστάτηι φωστῆρα μέγαν ἀθρόως
[10, 4]	καὶ σέβοντες ψυχῆς ὅληι δυνάμει,	καὶ	νῦν ἀναστάντες μεγάληι διαθέσεως φωνῆι
[10, 4]	ἡμῶν βασιλείας ἐναργῆ δείγματα, ὅτι	καὶ	νῦν αὐτὸς εἶπεν καὶ ἐγενήθησαν,
[10, 4]	θείας τοῦ σωτηρίου λουτροῦ παλιγγενεσίας,	καὶ	νῦν γέγονεν ἡ πρὸ μικροῦ
[10, 4]	δ' ὁ πατὴρ καὶ τότε	καὶ	νῦν εἰς κεφαλὴν γωνίας τῆσδε
[10, 5]	ἀλλότρια εἶναι ἐδόκει, ταῦτα ὑφαιρεθῆι	καὶ	νῦν ἐλευθέρως καὶ ἁπλῶς ἕκαστος
[10, 4]	κύριος τοὺς φοβουμένους αὐτόν. Ταῦτα	καὶ	νῦν καὶ εἰς τὸν ἑξῆς
[10, 4]	θεομάχοις τῶν ἀσεβῶν προαγάγοι τόλμαις.	Καὶ	νῦν οἳ μὲν οὐκ εἰσὶν
[10, 4]	καὶ ὀδωδότας ἀναλαβὼν πάλαι τε	καὶ	νῦν σπουδῆι τῆι φιλανθρώπωι παρὰ
[10, 5]	ὀφειλομένου τῆι ἁγιωτάτηι αἱρέσει, ἔτι	καὶ	νῦν τὰς ἰδίας ἔχθρας παρατείνειν
[10, 4]	ἄνω λεχθεῖσαν προφητείαν· γέγονεν γὰρ	καὶ	νῦν ὡς ἀληθῶς ἐστιν ἡ
[10, 1]	ἔσωσεν αὐτῷ ἡ δεξιὰ αὐτοῦ	καὶ	ὁ βραχίων ὁ ἅγιος αὐτοῦ·
[10, 4]	οὖν αὕτη χορεύει· οἵοις δὲ	καὶ	ὁ νυμφίος, λόγος ὁ οὐράνιος,
[10, 8]	ἐπιβουλῆς τῶν ἡγεμόνων τοὺς δοκιμωτάτους.	καὶ	ὁ τρόπος δὲ τοῦ κατ'
[10, 4]	πατέρα ποιοῦντα, ταῦτα, φησίν, ὁμοίως	καὶ	ὁ υἱὸς ποιεῖ· ὃ δὲ
[10, 4]	δημιουργὸν ἀνακέκληται. Ταύτηι δ' οὖν	καὶ	ὅδε Χριστὸν ὅλον, τὸν λόγον,
[10, 4]	μνήμασι καὶ τάφοις μυσαροὺς ἤδη	καὶ	ὀδωδότας ἀναλαβὼν πάλαι τε καὶ
[10, 4]	μόνον γε ὁ καθεῖς, ἀλλὰ	καὶ	οἱ πάντες ἀθρόως ἑνὶ πνεύματι
[10, 4]	τυγχάνει δεόμενα. Οὐ μὴν ὅσα	καὶ	οἷα τὰ τῆς τῶν πεπονηκότων
[10, 4]	ἐκπλήξεώς τε καὶ θαύματος ἄξια	καὶ	οἷα τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
[10, 4]	δοκεῖν, τὰ δ' αὐτῶι φίλα	καὶ	οἰκεῖα δόξης ἐπέκεινα παρὰ πᾶσιν,
[10, 4]	τῆι δίκηι, ἑαυτοὺς καὶ φίλους	καὶ	οἴκους ἄρδην ἀναστάτους κατέστησαν, ὡς
[10, 4]	ἐκτὸς τοῦ νεὼ μετήιει, ἐξέδρας	καὶ	οἴκους τοὺς παρ' ἑκάτερα μεγίστους
[10, 4]	τὸν στεφανοῦντα ἡμᾶς ἐν ἐλέει	καὶ	οἰκτιρμοῖς, τὸν ἐμπιμπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς
[10, 8]	αὐτῶν φόνου ξένος τις ἦν	καὶ	οἷος οὐδεπώποτε ἠκούσθη. Τὰ γοῦν
[10, 4]	ψυχὰς προελόμενος, τῶν μὲν δυσσεβῶν	καὶ	ὀλεθρίων πάντων αὐτῶν τε τῶν
[10, 4]	μνησθήσηι. οὐχ ὡς γυναῖκα ἐγκαταλελειμμένην	καὶ	ὀλιγόψυχον κέκληκέν σε κύριος οὐδ'
[10, 5]	ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΕ	ΚΑΙ	ΟΜΟΝΟΙΑΣ Κωνσταντῖνος Σεβαστὸς Μιλτιάδηι ἐπισκόπωι
[10, 5]	τὸ καὶ τούτους αὐτοὺς ἀδελφικὴν	καὶ	ὁμόφρονα ὀφείλοντας ἔχειν ὁμοψυχίαν αἰσχρῶς,
[10, 5]	τῆς λοιπῆς τῶν συνιόντων ὁμοψύχου	καὶ	ὁμόφρονος συνέσεως καὶ τοῦτο ὅπερ
[10, 4]	ὠνειδίσθης· ὅτι αἰσχύνην αἰώνιον ἐπιλήσηι	καὶ	ὄνειδος τῆς χηρείας σου οὐ
[10, 4]	ἐνδοτάτω ἄδυτα τοῖς πολλοῖς ἀθεώρητα	καὶ	ὄντως ἅγια καὶ τῶν ἁγίων
[10, 5]	τὴν κρίσιν ἐξενέγκαι πάνυ ταχέως	καὶ	ὀξέως ἔσπευσαν, ἔκ τε τούτων
[10, 8]	καὶ πάλιν ἐρημίαι νάπαι τε	καὶ	ὄρη τοὺς Χριστοῦ θεράποντας ὑπεδέχοντο.
[10, 5]	ταύτην τὴν ἡμετέραν βούλησιν ὑγιεινῶι	καὶ	ὀρθοτάτωι λογισμῶι ἐδογματίσαμεν, ὅπως μηδενὶ
[10, 3]	ὀστέον καὶ ἁρμονία πρὸς ἁρμονίαν	καὶ	ὅσα θεσπίζων ὁ λόγος δι᾿
[10, 4]	τὸ κόνδυ τοῦ θυμοῦ μου,	καὶ	οὐ προσθήσεις ἔτι πιεῖν αὐτό·
[10, 8]	διάνοιαν ἐβάλλετο, ἐκράτει τε γνώμης	καὶ	οὐδὲν ἐμποδὼν ἦν αὐτῶι μὴ
[10, 1]	μάρτυρες ἐπεθύμησαν ἐπὶ γῆς ἰδεῖν,	καὶ	οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι, καὶ
[10, 4]	ἦν ὁ σώιζων· πρὸς κύριον,	καὶ	οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, ἀλλ' οἳ
[10, 1]	καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι,	καὶ	οὐκ ἤκουσαν. Ἀλλ᾿ οἳ μὲν
[10, 4]	τῶν τέκνων σου ὧν ἔτεκες,	καὶ	οὐκ ἦν ὁ ἀντιλαμβανόμενος τῆς
[10, 4]	θυμοῦ μου, ἐξέπιες καὶ ἐξεκένωσας.	καὶ	οὐκ ἦν ὁ παρακαλῶν σε
[10, 4]	καὶ ἐν κακοῖς γενόμενοι ἐκέκραξαν,	καὶ	οὐκ ἦν ὁ σώιζων· πρὸς
[10, 8]	μὲν οὖν ἡμῖν ἡ θεία	καὶ	οὐράνιος τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
[10, 5]	ὅ τί ποτέ ἐστιν θειότητος	καὶ	οὐρανίου πράγματος, ἡμῖν καὶ πᾶσι
[10, 4]	ὅτι δὴ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδεν	καὶ	οὖς οὐκ ἤκουσεν καὶ ἐπὶ
[10, 1]	καὶ ἐζήτησα τὸν τόπον αὐτοῦ,	καὶ	οὐχ εὑρέθη· Ἡμέρα δὲ λοιπὸν
[10, 4]	θείου πνεύματος ἐφιζάνει δωρήματα, οἷα	καὶ	πάλαι ὤφθη τοῖς ἀμφὶ τοὺς
[10, 4]	πατεῖν δ' ἄθεσμα δαιμόνων θέσμια	καὶ	παλαιᾶς ἀπάτης πατροπαραδότου καταγελᾶν, ἕνα
[10, 8]	τούτοις τῶν θεοσεβῶν ἐγίνοντο ἀνδρῶν,	καὶ	πάλιν ἀγροὶ καὶ πάλιν ἐρημίαι
[10, 4]	καὶ τὰ τόξα αὐτῶν συντριβείη	καὶ	πάλιν ἀπώλετο τὸ μνημόσυνον αὐτῶν
[10, 8]	ἐγίνοντο ἀνδρῶν, καὶ πάλιν ἀγροὶ	καὶ	πάλιν ἐρημίαι νάπαι τε καὶ
[10, 4]	τε οὐράνιον δεξιὰν τοῦ παναγάθου	καὶ	παμβασιλέως ἡμῶν θεοῦ παραλαμβάνουσιν, ἔργοις
[10, 4]	ἀσεβημάτων περιθέμενος, οὐχ ἡμιθνῆτας, ἀλλὰ	καὶ	πάμπαν ἐν μνήμασι καὶ τάφοις
[10, 4]	τοὺς θῆρας καὶ τοὺς λύκους	καὶ	πᾶν ἀπηνὲς καὶ ἄγριον γένος
[10, 4]	ἡμῖν θεολογίαις τὸν σφῶν ποιητὴν	καὶ	πανηγεμόνα τῶν ὅλων γεραίρουσιν, οὔτις
[10, 4]	γὰρ καὶ ἔμελλεν τοῦ παμβασιλέως	καὶ	πανηγεμόνος καὶ αὐτοῦ θεοῦ λόγου
[10, 8]	τὰ καθ' ἡμᾶς ἐν εὐφροσύναις	καὶ	πανηγύρεσιν ἐτελεῖτο· οὐκ ἦν δὲ
[10, 4]	καὶ λαμπροτάτης ἡμέρας τὸν αἴτιον	καὶ	πανηγυριάρχην νύκτωρ καὶ μεθ' ἡμέραν
[10, 9]	αὐτοὺς πιεζόντων, λαμπρὰς δ' ἐτέλουν	καὶ	πανηγυρικὰς ἑορτῶν ἡμέρας, ἦν τε
[10, 1]	ἀριθμῷ τελείῳ τὸν τέλειον ἐνταῦθα	καὶ	πανηγυρικὸν τῆς τῶν ἐκκλησιῶν ἀνανεώσεως
[10, 5]	Αὔγουστος ἐν τῆι Μεδιολάνωι ἐληλύθειμεν	καὶ	πάντα ὅσα πρὸς τὸ λυσιτελὲς
[10, 4]	καὶ τρόπαια κατ' ἐχθρῶν ἵστησιν	καὶ	πάντα τόπον καὶ χώραν καὶ
[10, 4]	θυσίαις πάντα τε ἀνθρωπόμορφον θῆρα	καὶ	πάντα τρόπον ἄγριον καθ' ἡμῶν
[10, 4]	τὸν περίβολόν σου λίθους ἐκλεκτοὺς	καὶ	πάντας τοὺς υἱούς σου διδακτοὺς
[10, 4]	καὶ φωτεινὸν ἐνδεικνύμενος, πάντηι δὲ	καὶ	πανταχόθεν τοὺς ζῶντας καὶ βεβηκότας
[10, 4]	βίου καταστροφήν· τῆς δ' ἐρήμου	καὶ	παρ' ἀνθρώποις ἀπεγνωσμένης τοιαῦτα οἷα
[10, 1]	κρειττόνων ἔτυχον ἐν αὐτοῖς οὐρανοῖς	καὶ	παραδείσῳ τῆς ἐνθέου τρυφῆς ἀναρπασθέντες,
[10, 8]	ἀντεισῆγεν, νόμους ἀνόμους ὡς ἀληθῶς	καὶ	παρανόμους, ἐπισκήψεις τε μυρίας κατὰ
[10, 4]	ἀλλὰ καὶ τὰ πάλαι σεσαθρωμένα	καὶ	παρειμένα γόνατα τὰς οἰκείας ἀπολαβόντα
[10, 1]	ὡς τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου·	καὶ	παρῆλθον, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν,
[10, 4]	φιλοπονήρου δαίμονος μόνον οὐχὶ διαρρηγνυμένου	καὶ	πάσας αὐτοῦ τὰς θανατοποιοὺς καθ'
[10, 5]	θειότητος καὶ οὐρανίου πράγματος, ἡμῖν	καὶ	πᾶσι τοῖς ὑπὸ τὴν ἡμετέραν
[10, 5]	ὅπως δῶμεν καὶ τοῖς Χριστιανοῖς	καὶ	πᾶσιν ἐλευθέραν αἵρεσιν τοῦ ἀκολουθεῖν
[10, 4]	ἀξίαν ἀπονέμων σέβας, εἶτα δὲ	καὶ	πᾶσιν ἡμῖν εὐμενῆ διαμένειν καὶ
[10, 6]	με Ἀνυλίνωι ἀνθυπάτωι, ἀλλὰ μὴν	καὶ	Πατρικίωι τῶι οὐικαρίωι τῶν ἐπάρχων
[10, 4]	τόξον αὐτῶν τοῦ καταβαλεῖν πτωχὸν	καὶ	πένητα, τοῦ σφάξαι τοὺς εὐθεῖς
[10, 4]	Θαῦμα μὲν οὖν μέγιστον τοῦτο	καὶ	πέρα πάσης ἐκπλήξεως, μάλιστα τοῖς
[10, 5]	σεβασμιωτάτωι νόμωι ἁρμόττειν. Ἵνα μέντοι	καὶ	περὶ πάντων αὐτῶν τούτων πληρεστάτην
[10, 4]	πάντας αὐτοὺς ὡς κόσμον ἐνδύσηι	καὶ	περιθήσηι αὐτοὺς ὡς κόσμον νύμφης·
[10, 4]	καὶ αὐτὰ τοῖς ἔτι καθάρσεως	καὶ	περιρραντηρίων τῶν διὰ ὕδατος καὶ
[10, 5]	δυνηθῆι εἰς τὴν ὀφειλομένην θρηισκείαν	καὶ	πίστιν ἀδελφικήν τε ὁμόνοιαν κἂν
[10, 4]	τὰς παρ' ἑκάτερα μεγέθει τε	καὶ	πλάτει πλεονεκτεῖν τῆι μέσηι χαρισάμενος
[10, 4]	εἶναι τοῦ δομήματος μήκη τε	καὶ	πλάτη καταγράφειν, τὰ φαιδρὰ ταῦτα
[10, 4]	ὅσον ἕκαστος χωρεῖ, Χριστοῦ δυνάμεως	καὶ	πνεύματος ἁγίου μερισμοῖς. Βάθρα δ'
[10, 4]	τὸν οἶκον ἐπιτρέπων εἰσόδους, θυραυλεῖν	καὶ	ποδηγεῖν τοὺς εἰσιόντας κατατάττων οὐκ
[10, 5]	παρεσχηκέναι καταμάθοιμεν. ἔρρωσο, Ἀνυλῖνε, τιμιώτατε	καὶ	ποθεινότατε ἡμῖν. ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
[10, 7]	συνοίσειν δοκεῖ. ἔρρωσο, Ἀνυλῖνε, τιμιώτατε	καὶ	ποθεινότατε ἡμῖν. ~Η. Τοιαῦτα μὲν
[10, 3]	τούτοις τὸ πᾶσιν εὐκταῖον ἡμῖν	καὶ	ποθούμενον συνεκροτεῖτο θέαμα, ἐγκαινίων ἑορταὶ
[10, 4]	χαρισάμενος παραπήγμασί τε χαλκοῦ σιδηροδέτοις	καὶ	ποικίλμασιν ἀναγλύφοις διαφερόντως αὐτὴν φαιδρύνας,
[10, 4]	οὕτως φανείς, τὰ μὲν ἐχθρὰ	καὶ	πολέμια εἰς ἀφανὲς καὶ τὸ
[10, 4]	καὶ πάντα τόπον καὶ χώραν	καὶ	πόλιν, Ἑλλάδα τε καὶ βάρβαρον,
[10, 4]	διὰ τοῦ παντὸς οἴκου ἄφθονον	καὶ	πολὺ διάφορον τῆς καθ' ἕκαστον
[10, 2]	βάθρων εἰς ὕψος ἄπειρον ἐγειρομένους	καὶ	πολὺ κρείττονα τὴν ἀγλαΐ αν
[10, 4]	ἐθέλοι καλεῖν εἴτε Σολομῶνα καινῆς	καὶ	πολὺ κρείττονος Ἱερουσαλὴμ βασιλέα εἴτε
[10, 4]	τὸ ἀργύριον καὶ τοὺς τιμίους	καὶ	πολυτελεῖς λίθους ἐν πᾶσιν ὑμῖν
[10, 4]	πόλει, ῥαιστώνην εὕρασθαι τοῦ πόνου	καὶ	πραγμάτων ἀπηλλάχθαι. Ὃ δὲ πρῶτον
[10, 4]	καὶ ἀκμαζούσης ἀρετῆς ἔργα πολυτελῆ	καὶ	πράξεις ἐπιδεδειγμένε, ᾧ τὸν ἐπὶ
[10, 9]	λόγου θᾶττον οἱ μὲν χθὲς	καὶ	πρὸ ἡμέρας θανάτου πνέοντες καὶ
[10, 4]	προπονήσασαν καὶ τοὺς αὐτοὺς ἡμῖν	καὶ	πρὸ ἡμῶν διωγμοὺς ὑπομείνασαν, τὴν
[10, 5]	Τούτωι γὰρ τῶι λογισμῶι, καθὼς	καὶ	προείρηται, ἡ θεία σπουδὴ περὶ
[10, 4]	συνεργόν, τὴν πεσοῦσαν ἐξήγειρεν προαποκαθάρας	καὶ	προθεραπεύσας τῶν κακῶν, καὶ στολὴν
[10, 3]	καὶ ψυχὴ τῶν πάντων μία	καὶ	προθυμία πίστεως ἡ αὐτὴ καὶ
[10, 4]	μὲν κατηχουμένους καὶ ἐν αὔξηι	καὶ	προκοπῆι καθεστῶτας, οὐ μὴν πόρρω
[10, 4]	ἧς τάχα καὶ ἑλκυσθήσεσθαι κατανυγέντα	καὶ	πρὸς αὐτῆς τῆς ὄψεως ἐπὶ
[10, 8]	μηδ' ἀγαθόν τι πράττειν τοὺς	καὶ	πρὸς αὐτῆς τῆς φύσεως ἐπὶ
[10, 4]	υἱῶι τοῦ θεοῦ μένοντά τε	καὶ	πρὸς αὐτοῦ τηρούμενον εἰς τὸ
[10, 4]	Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν ἡμῶν σωτῆρα	καὶ	πρὸς αὐτῶν τῶν ἐπὶ γῆς
[10, 4]	εἰς τὴν τῶν προέδρων τιμὴν	καὶ	προσέτι βάθροις ἐν τάξει τοῖς
[10, 9]	δυσσεβείας, παρόντων δ' ἀγαθῶν ἀπόλαυσις	καὶ	προσέτι μελλόντων προσδοκίαι. ἥπλωντο δ'
[10, 4]	βλασφήμοις δυσσεβῶν ἀρχόντων διατάξεσιν ἀφιέντος	καὶ	προσέτι τὸν αὐτοῦ θάνατον ἐξερευγομένου
[10, 4]	ἐπὶ τῶι θεμελίωι τῶν ἀποστόλων	καὶ	προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου λίθου αὐτοῦ
[10, 8]	ἀντὶ τοῦ βοηθουμένου πολεμεῖν ἐγνώκει.	Καὶ	πρῶτα μὲν τῆς οἰκίας τῆς
[10, 4]	ἔσω προϊοῦσιν τὴν ἀπόρυψιν παρεχομένας.	καὶ	πρώτη μὲν εἰσιόντων αὕτη διατριβή,
[10, 4]	καὶ ἀνανεοῦν Χριστῷ τῷ μονογενεῖ	καὶ	πρωτογενεῖ δὲ αὐτοῦ λόγῳ τῇ
[10, 8]	τοῦ θεοῦ πάντα δόλον τε	καὶ	ῥαιδιουργίαν τῶι θεοφιλεῖ βασιλεῖ κατά
[10, 5]	ἐκεῖσε ὑμῶν παρόντων, ἀλλὰ μὴν	καὶ	Ῥετικίου καὶ Ματέρνου καὶ Μαρίνου,
[10, 4]	καὶ τῶι πατρὶ κατειργάσατο· ὃ	καὶ	σαφῶς αὐτὸς ὁμολογῶν ἐκφαίνει, λέγων
[10, 4]	ὁ πατὴρ αὐτῶι τιμῶιτό τε	καὶ	σέβοιτο. Τὸν δὲ ὑπερουράνιον χῶρον
[10, 4]	ἀναπνοῆς ἐν νῶι προορώμενοι, στέργοντες	καὶ	σέβοντες ψυχῆς ὅληι δυνάμει, καὶ
[10, 4]	καὶ δυνάμεσιν οὐρανίοις ἡλίωι τε	καὶ	σελήνηι καὶ ἄστροις καὶ τῶι
[10, 4]	αὐτὸ μόνον οὐδ' ἕλκεσι δεινοῖς	καὶ	σεσηπόσιν ἤδη τραύμασιν πιεζομένους, ἀλλὰ
[10, 8]	ὃς αὐτῶι τὰς ἐν ἀπορρήτωι	καὶ	σκότει μηχανωμένας ἐπιβουλὰς εἰς φῶς
[10, 1]	ὅτι δὴ μετὰ τὰς δεινὰς	καὶ	σκοτεινὰς ἐκείνας ὄψεις τε καὶ
[10, 4]	μὲν ἅπαξ ἐν νυκτὶ ζοφερᾶι	καὶ	σκότωι βαθεῖ δαιμόνων ἀλιτηρίων πλάνηι
[10, 5]	εἴσω Καλανδῶν Αὐγούστων συνελθεῖν ἐκελεύσαμεν,	καὶ	σοὶ γράψαι ἐνομίσαμεν ἵνα λαβὼν
[10, 8]	ὧν τοὺς παλαιοὺς Ῥωμαίων εὖ	καὶ	σοφῶς κειμένους νόμους περιγράψαι τολμήσας,
[10, 4]	προαποκαθάρας καὶ προθεραπεύσας τῶν κακῶν,	καὶ	στολὴν οὐ τὴν ἐξ ἀρχαίου
[10, 4]	Τίς βασιλέων ἐς τοσοῦτον κρατεῖ	καὶ	στρατηγεῖ μετὰ θάνατον καὶ τρόπαια
[10, 8]	Κωνσταντίνου δευτερείων τιμῆς ἐπιγαμβρίας τε	καὶ	συγγενείας τῆς ἀνωτάτω ἠξιωμένος, μιμήσεως
[10, 1]	περάτων τῆς γῆς· τόξον συντρίψει	καὶ	συγκλάσει ὅπλον, καὶ θυρεοὺς κατακαύσει
[10, 8]	πάντων ἀπολαύειν ἀρχῆς οἷα κηδεστῆι	καὶ	συμβασιλεῖ παρεῖχεν τὴν ἐξουσίαν, οὐκ
[10, 9]	τε παιδὶ σωτῆρι ἁπάντων ποδηγῶι	καὶ	συμμάχωι χρώμενοι, πατὴρ ἅμα καὶ
[10, 7]	μεγίστην εὐτυχίαν τῶι Ῥωμαϊκῶι ὀνόματι	καὶ	σύμπασι τοῖς τῶν ἀνθρώπων πράγμασιν
[10, 4]	τε καὶ ἀπλήστωι διανοίας χειρὶ	καὶ	σὺν οἵαι πάντων ὑμῶν φιλοτιμίαι,
[10, 4]	μόνον νεκρῶν ζωοποιὸν σύμμαχον παραλαβὼν	καὶ	συνεργόν, τὴν πεσοῦσαν ἐξήγειρεν προαποκαθάρας
[10, 4]	ὁ θεὸς πνεύματος ἐμπλήσας σοφίας	καὶ	συνέσεως καὶ τῆς ἄλλης ἐντέχνου
[10, 4]	ἀνταποδίδωσιν καὶ ἀνταποδώσει, αὐτὸς ἥξει	καὶ	σώσει ἡμᾶς· ὅτι, φησίν, ἐρράγη
[10, 8]	νυκτὶ ζοφωδεστάτηι φωστῆρα μέγαν ἀθρόως	καὶ	σωτῆρα τοῖς πᾶσιν ἐξέλαμψεν, τὸν
[10, 4]	αὐτῶι Χριστῶι Ἰησοῦ τῶι πανευεργέτηι	καὶ	σωτῆρι διαρκῶς ἐπὶ τοὺς ἑξῆς
[10, 4]	κηδεμὼν αὐτῆς λόγος ὁ θεοφεγγὴς	καὶ	σωτήριος τὴν κατ' ἀξίαν δίκην
[10, 4]	Τίς βασιλεὺς νόμους εὐσεβεῖς οὕτω	καὶ	σώφρονας διαταξάμενος ἀπὸ περάτων γῆς
[10, 4]	τὸ σῶμα δὲ αὐτοῖς ἁγνείας	καὶ	σωφροσύνης πολυανθεῖ κόσμωι κατηγλάϊστο. Ἔνεισιν
[10, 4]	νύμφης· ὅτι τὰ ἔρημά σου	καὶ	τὰ διεφθαρμένα καὶ τὰ καταπεπτωκότα
[10, 4]	σέβοιτο. Τὸν δὲ ὑπερουράνιον χῶρον	καὶ	τὰ ἐκεῖσε τῶν τῆιδε παραδείγματα
[10, 4]	φωτὸς ἔμπλεω τά τε ἔνδοθεν	καὶ	τὰ ἐκτός, ὅτι μὴ ψυχὴ
[10, 4]	σοι ἄνθρακα τὸν λίθον σου	καὶ	τὰ θεμέλιά σου σάπφειρον καὶ
[10, 4]	ἔρημά σου καὶ τὰ διεφθαρμένα	καὶ	τὰ καταπεπτωκότα νῦν στενοχωρήσει ἀπὸ
[10, 4]	καταγράφειν, τὰ φαιδρὰ ταῦτα κάλλη	καὶ	τὰ λόγου κρείττονα μεγέθη τήν
[10, 4]	θανατοποιοὺς καθ' ἡμῶν ἐπιστρατεύοντος δυνάμεις	καὶ	τὰ μὲν πρῶτα κυνὸς δίκην
[10, 4]	μεγάλα καὶ ἐναργῆ δείγματα· ἀλλὰ	καὶ	τὰ πάλαι σεσαθρωμένα καὶ παρειμένα
[10, 9]	σὺν παιδὶ Κρίσπωι, βασιλεῖ θεοφιλεστάτωι	καὶ	τὰ πάντα τοῦ πατρὸς ὁμοίωι,
[10, 4]	εἰσέλθοι εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν	καὶ	τὰ τόξα αὐτῶν συντριβείη καὶ
[10, 1]	ἐνθέου τρυφῆς ἀναρπασθέντες, ἡμεῖς δὲ	καὶ	τάδε μείζονα ἢ καθ᾿ ἡμᾶς
[10, 4]	διψῶσαν γῆν πηγὴ ὕδατος ἔσται.	Καὶ	τάδε μὲν λόγοις πάλαι προθεσπισθέντα
[10, 4]	ὁ θεῖος ἐπαληθεύει λόγος, ἀτὰρ	καὶ	τάδε περὶ αὐτῶν ἀποφαινόμενος ῥομφαίαν
[10, 4]	θυσιαστήριον ἐν μέσωι θείς, αὖθις	καὶ	τάδε, ὡς ἂν εἴη τοῖς
[10, 1]	εἰκότως ὅλης ψυχῆς δυνάμει σέβοντες	καὶ	ταῖς ἀναγράπτοις προρρήσεσιν ἀλήθειαν ἐπιμαρτυροῦντες,
[10, 4]	εἰς πλευρὰ τῶι βασιλείωι συνεζευγμένους	καὶ	ταῖς ἐπὶ τὸν μέσον οἶκον
[10, 3]	ἐκκλησίας θεσμοί, ὧδε μὲν ψαλμῳδίαις	καὶ	ταῖς λοιπαῖς τῶν θεόθεν ἡμῖν
[10, 4]	ὑπέζευξεν· τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	ταῖς παρ' ἑκάτερα τοῦ παντὸς
[10, 4]	σκέπης καλυπτομένους, εἰς φανερὸν ἀγαγὼν	καὶ	ταῖς τοῦ πατρὸς μεγαλοδωρεαῖς ἐπαξίως
[10, 4]	τὴν τοῦ οὐρανοῦ κάτοψιν, λαμπρὸν	καὶ	ταῖς τοῦ φωτὸς ἀκτῖσιν ἀνειμένον
[10, 4]	καθιέντος, τοῖς τῶν προσευκτηρίων λίθοις	καὶ	ταῖς τῶν οἴκων ἀψύχοις ὕλαις
[10, 4]	παναγάθου ποιμένος σπεύδοντα. Εἰ δὲ	καὶ	ταῖς τῶν τυράννων ἀπειλαῖς τὰς
[10, 4]	ἦσαν, ἐς βραχὺ δὲ ταράξαντες	καὶ	ταραχθέντες, εἶθ' ὑποσχόντες τιμωρίαν οὐ
[10, 5]	ἄρα ὀλίγοι τινὲς τὰς γνώμας	καὶ	τὰς ἀποφάσεις ἑαυτῶν ἐξήνεγκαν ἢ
[10, 4]	καὶ λαξευτηρίωι συνέτριψαν αὐτήν, ἧς	καὶ	τὰς βίβλους διαφθείραντες ἐνεπύρισαν ἐν
[10, 4]	τὸ παρὰ πάντων εὐῶδες θυμίαμα	καὶ	τὰς δι' εὐχῶν ἀναίμους καὶ
[10, 4]	καὶ τὰ θεμέλιά σου σάπφειρον	καὶ	τὰς ἐπάλξεις σου ἴασπιν καὶ
[10, 4]	ἀναγορεύειν, ἀνεξαλείπτωι μνήμηι τὰ κατορθώματα	καὶ	τὰς κατὰ τῶν ἀσεβῶν αὐτοῦ
[10, 8]	Τὰ γοῦν ἀμφὶ τὴν Ἀμάσειαν	καὶ	τὰς λοιπὰς τοῦ Πόντου πόλεις
[10, 6]	τε Ἀφρικὰς καὶ τὰς Νουμιδίας	καὶ	τὰς Μαυριτανίας, ῥητοῖς τισι τῶν
[10, 4]	ἀπηνὲς καὶ ἄγριον γένος ἀποσοβήσας	καὶ	τὰς μύλας τῶν λεόντων, ἧι
[10, 6]	πάσας ἐπαρχίας, τάς τε Ἀφρικὰς	καὶ	τὰς Νουμιδίας καὶ τὰς Μαυριτανίας,
[10, 4]	ἀπεργασαμένου, εἶτα δὲ δεινὰ συρίγματα	καὶ	τὰς ὀφιώδεις αὐτοῦ φωνὰς τοτὲ
[10, 4]	καὶ τὰς ἐπάλξεις σου ἴασπιν	καὶ	τὰς πύλας σου λίθους κρυστάλλου
[10, 4]	διεξιόντι ὕψη τε τὰ οὐρανομήκη	καὶ	τὰς τούτων ὑπερκειμένας πολυτελεῖς τοῦ
[10, 8]	Χριστοῦ θεράποντας ὑπεδέχοντο. ἐπεὶ δὲ	καὶ	ταῦτα τοῦτον προυχώρει τῶι δυσσεβεῖ
[10, 4]	ἀλλὰ καὶ πάμπαν ἐν μνήμασι	καὶ	τάφοις μυσαροὺς ἤδη καὶ ὀδωδότας
[10, 5]	ἀλλ' ἑνὸς ἑκάστου τῆι διανοίαι	καὶ	τῆι βουλήσει ἐξουσίαν δοτέον τοῦ
[10, 5]	τοῦτ' ἔστιν τῶι σώματι αὐτῶν	καὶ	τῆι συνόδωι ἑκάστωι αὐτῶν ἀποκαταστῆναι
[10, 7]	ἄνδρας τοὺς τῆι ὀφειλομένηι ἁγιότητι	καὶ	τῆι τοῦ νόμου τούτου παρεδρίαι
[10, 5]	ἐξουσίαν ἕκαστος ἔχηι τοῦ αἱρεῖσθαι	καὶ	τημελεῖν ὁποίαν δ' ἂν βούληται
[10, 4]	τό τε χρῖσμα τὸ ἔνθεον	καὶ	τὴν ἱερατικὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος
[10, 4]	κρίνον, ἧι φησιν ἡ προφητεία,	καὶ	τὴν νυμφικὴν ἀναλαβοῦσα στολὴν τόν
[10, 4]	τὴν μονὴν παρεχομένη. Ἀλλὰ γὰρ	καὶ	τὴν τούτων θέαν παραμειψάμενος, πλείοσιν
[10, 4]	τὸ Σιὼν ὄρος τὸ ἐπουράνιον	καὶ	τὴν ὑπερκόσμιον πόλιν τοῦ ζῶντος
[10, 4]	ἐκ φθορᾶς εἰς ἀφθαρσίαν ἀγαγόντος,	καὶ	τήνδε ὁμοίως τῶν τοῦ σωτῆρος
[10, 5]	τῆς ἁγίας καὶ ἐπουρανίου δυνάμεως	καὶ	τῆς αἱρέσεως τῆς καθολικῆς ἀποδιίστασθαι
[10, 4]	πνεύματος ἐμπλήσας σοφίας καὶ συνέσεως	καὶ	τῆς ἄλλης ἐντέχνου καὶ ἐπιστημονικῆς
[10, 1]	πᾶν τὸ τῶν θεομισῶν γένος	καὶ	τῆς ἀνθρώπων ἀθρόως ὄψεως οὕτως
[10, 4]	μηκέτ' οὔσης ἐκείνης μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τῆς εἰς ἔτι νῦν τῶν
[10, 8]	ἀδελφῆς μετουσίαν οὐκ ἀπηρνήσατο, ἀλλὰ	καὶ	τῆς ἐκ πατέρων εὐγενείας βασιλικοῦ
[10, 4]	προστάττεται ἐξανθεῖ τε ὡς κρίνον	καὶ	τῆς ἐνθέου εὐωδίας εἰς πάντας
[10, 5]	ἐνείχοντο καὶ ἅτινα πάνυ σκαιὰ	καὶ	τῆς ἡμετέρας πραότητος ἀλλότρια εἶναι
[10, 4]	διακονήσασθαι σωτηρίαι. Μόνος δ' οὖν	καὶ	τῆς ἡμῶν αὐτῶν βαρυπαθοῦς φθορᾶς
[10, 5]	τοῖς τε Χριστιανοῖς τῆς αἱρέσεως	καὶ	τῆς θρηισκείας τῆς ἑαυτῶν τὴν
[10, 4]	τησεν θεοῦ τοῦ παμβασιλέως νεύματι	καὶ	τῆς Ἰησοῦ Χριστοῦ δυνάμεως ἐπιφανείαι
[10, 5]	δὲ ταύτης τῆς ἡμετέρας νομοθεσίας	καὶ	τῆς καλοκἀγαθίας ὁ ὅρος πρὸς
[10, 4]	μνήμηι τῆς τε πρὶν ἐρημίας	καὶ	τῆς νῦν παραδόξου θαυματουργίας, ὑφ'
[10, 4]	χρόνον ταῖς μνήμαις ἀναζωπυροῦντες, ἀτὰρ	καὶ	τῆς παρούσης πανηγύρεως καὶ τῆς
[10, 4]	ταὐτὸν αὖθις συνελθεῖν ἠξίωσεν, δικαιότατα	καὶ	τῆς ποίμνης τὴν μάνδραν ἀνίστη
[10, 5]	ἐπειδή, ὡς συμβαίνει, ἐπιλαθόμενοί τινες	καὶ	τῆς σωτηρίας τῆς ἰδίας καὶ
[10, 4]	χεῖρες αἱ τὸ πρὶν ἀνειμέναι,	καὶ	τῆς τῶν χειρῶν ἰσχύος ἔργα
[10, 4]	ἀτὰρ καὶ τῆς παρούσης πανηγύρεως	καὶ	τῆς φαιδρᾶς ταύτης καὶ λαμπροτάτης
[10, 2]	εἰς πρόσωπον ἐπισκόποις βασιλέως γράμματα	καὶ	τιμαὶ καὶ χρημάτων δόσεις· ὧν
[10, 9]	ὀνόματος μνημονευόμενοι, γραφαί τε αὐτῶν	καὶ	τιμαὶ τὴν ἀξίαν αἰσχύνην ἀπελάμβανον,
[10, 8]	ἥμερον ὑπερεξάγων φύσιν, ἐφ' ὧι	καὶ	τιμωρία προσέκειτο τοὺς ἐλεοῦντας τὰ
[10, 8]	ἔθετο οὐδ' ὧν αὐτὸς ὀλετὴρ	καὶ	τιμωρὸς δι' ἃς μετῆλθον ἀσεβείας
[10, 4]	δυνάμεως, θειάζων τὴν πανήγυριν. ~Δ.	Καί	τις ἐν μέσῳ παρελθὼν τῶν
[10, 2]	ἐλπίδας ἀνηρτημένοις ἄλεκτος παρῆν εὐφροσύνη	καί	τις ἔνθεος ἅπασιν ἐπήνθει χαρὰ
[10, 4]	μετὰ τὴν πικρὰν ἐκείνην αἰχμαλωσίαν	καὶ	τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, οὐ
[10, 4]	ἡμεῖς δὲ ἀνέστημεν καὶ ἀνωρθώθημεν·	καὶ	τό γ' ἐν τούτοις προαναφωνοῦν
[10, 9]	τοῖς ὑπὸ τῶι τυράννωι ταλαιπωρουμένοις,	καὶ	τό γε πλεῖστον ἀνθρώπων γένος,
[10, 8]	πράξεων ὑπερβολῆς μικρὰ τὰ πρῶτα	καὶ	τὸ μηθὲν εἶναι διελεγχούσης; Τὸ
[10, 4]	ἐχθρὰ καὶ πολέμια εἰς ἀφανὲς	καὶ	τὸ μηθὲν κατεστήσατο, ὡς μηδὲ
[10, 4]	τὸ μνημόσυνον αὐτῶν μετ' ἤχου,	καὶ	τὸ ὄνομα αὐτῶν ἐξήλειπται εἰς
[10, 5]	πρὸς τὸ θεῖον αἰδώς τε	καὶ	τὸ σέβας ἐνείχετο, τοῦτ' ἔστιν,
[10, 4]	τήν τε ἄνω λεγομένην Ἱερουσαλὴμ	καὶ	τὸ Σιὼν ὄρος τὸ ἐπουράνιον
[10, 4]	μὴ ψυχὴ μόνον καὶ διάνοια,	καὶ	τὸ σῶμα δὲ αὐτοῖς ἁγνείας
[10, 5]	πάντα ὅσα πρὸς τὸ λυσιτελὲς	καὶ	τὸ χρήσιμον τῶι κοινῶι διέφερεν,
[10, 4]	ἄρα εἰς ἀμελὲς ἔκειτο αὐτῶι·	καὶ	τόδε γοῦν λίθωι μαρμάρωι εὖ
[10, 1]	καὶ διηγήσεις τοιαῦτα νῦν ὁρᾶν	καὶ	τοιαῦτα πανηγυρίζειν ἠξιώθημεν, οἷα τῶν
[10, 4]	καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός.	Καὶ	τοιαύτη μὲν ἡ τελεία καὶ
[10, 5]	μᾶλλον δὲ μυσερῶς ἀλλήλων ἀποδιεστάναι	καὶ	τοῖς ἀνθρώποις τοῖς ἀλλοτρίας ἔχουσι
[10, 9]	βέβαιά τε καὶ ἀνεπίφθονα Κωνσταντίνωι	καὶ	τοῖς αὐτοῦ παισίν, οἳ τῶν
[10, 1]	Χριστοῦ κατηύγαζεν, οὐδέ τις ἦν	καὶ	τοῖς ἔξωθεν τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς
[10, 4]	προσέτι τὸν αὐτοῦ θάνατον ἐξερευγομένου	καὶ	τοῖς ἰώδεσι καὶ ψυχοφθόροις δηλητηρίοις
[10, 4]	ἀνίσχοντος ἡλίου ἀκτῖνας ἀναπετάσας, ἤδη	καὶ	τοῖς μακρὰν περιβόλων ἔξω ἱερῶν
[10, 2]	γλῶσσαν μεταληφθείσας ἐγχαράξαι, ὡς ἂν	καὶ	τοῖς μεθ᾿ ἡμᾶς ἅπασιν φέροιντο
[10, 4]	καὶ θῆρες ἄγριοι νοητοί, οἳ	καὶ	τοῖς πάθεσιν οἷα πεπυρακτωμένοις τῆς
[10, 5]	ἔθος ἦν αὐτοῖς, περὶ ὧν	καὶ	τοῖς πρότερον δοθεῖσιν πρὸς τὴν
[10, 5]	ἐνείχετο, τοῦτ' ἔστιν, ὅπως δῶμεν	καὶ	τοῖς Χριστιανοῖς καὶ πᾶσιν ἐλευθέραν
[10, 1]	παντὸς εὐχόμεθα. Ἅμα δὲ εὐχαῖς	καὶ	τὸν δέκατον ἐν τούτῳ τοῖς
[10, 4]	ἔμψυχον πάντων ὑμῶν καθορῶντι ναὸν	καὶ	τὸν ἐκ ζώντων λίθων καὶ
[10, 8]	θεοφιλοῦς βασιλέως πάντα πράττειν ἡμᾶς	καὶ	τὸν θεὸν ἱλεοῦσθαι πέπειστο· ἔνθεν
[10, 8]	τῶι δυσσεβεῖ τὸν τρόπον, λοιπὸν	καὶ	τὸν κατὰ πάντων ἀνακινεῖν διωγμὸν
[10, 4]	ἀφιεμένους κατ' αὐτοῦ λίθους προσαράττοντος	καὶ	τὸν κατὰ τῶν ἀμυνομένων θυμὸν
[10, 4]	ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν.	Καὶ	τὸν μὲν τῶν ὅλων πατέρα
[10, 4]	κοινῆς ὑμῶν ἁπάντων ὁμοφροσύνης καταστησάμενος	καὶ	τὸν μόνον νεκρῶν ζωοποιὸν σύμμαχον
[10, 4]	ἡ μαρτυρία; ἀλλὰ γὰρ ὧδε	καὶ	τὸν νεὼν ἐπιτελέσας θρόνοις τε
[10, 9]	φιλανθρωπίαι τὸν πρὸ τούτου χρόνον	καὶ	τὸν οὐ συμπαθείας ἄξιον ἐλεοῦντι,
[10, 4]	ἱερεῖς οἱ τὸν ἅγιον ποδήρη	καὶ	τὸν οὐράνιον τῆς δόξης στέφανον
[10, 4]	ἐπενόει, ταῖς ἀπὸ ξύλου λεπτουργίαις	καὶ	τὸν περὶ αὐτὰς κόσμον καταποικίλλων.
[10, 4]	τὰς πύλας σου λίθους κρυστάλλου	καὶ	τὸν περίβολόν σου λίθους ἐκλεκτοὺς
[10, 9]	φίλος τὸν σώφρονα συναγαγὼν λογισμὸν	καὶ	τὸν στερρὸν τοῦ δικαίου τρόπον
[10, 4]	μιᾶι ψυχῆι μὴ διαλίπωμεν ἐξομολογούμενοι	καὶ	τὸν τοσούτων ἡμῖν ἀγαθῶν παραίτιον
[10, 4]	κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου	καὶ	τόπον σκηνώματος δόξης σου, καὶ
[10, 4]	αὐτός, γέγονεν ὡς κρίνον· ἐπεὶ	καὶ	τότε αὐτοῦ νεύματι, ὡς ἂν
[10, 4]	ἀρχιτέκτονες, δοκιμάσας δ' ὁ πατὴρ	καὶ	τότε καὶ νῦν εἰς κεφαλὴν
[10, 4]	τῆς πανσόφου καὶ ἀρχιτεκτονικῆς διατάξεως	καὶ	τοῦ κάλλους τῆς ἐφ' ἑκάστου
[10, 5]	καὶ τῆς σωτηρίας τῆς ἰδίας	καὶ	τοῦ σεβάσματος τοῦ ὀφειλομένου τῆι
[10, 5]	καὶ ἐπιμόνως διαγωνιζομένων παρόντος τε	καὶ	τοῦ τῆς Ῥώμης ἐπισκόπου, τοῦτο
[10, 4]	ἐχθρῶν πεπολιορκημένην, αὐτὴν τὴν προπονήσασαν	καὶ	τοὺς αὐτοὺς ἡμῖν καὶ πρὸ
[10, 4]	ὁ μέγας ποιμήν, τοὺς θῆρας	καὶ	τοὺς λύκους καὶ πᾶν ἀπηνὲς
[10, 4]	δόκιμον καὶ καθαρὸν τὸ ἀργύριον	καὶ	τοὺς τιμίους καὶ πολυτελεῖς λίθους
[10, 8]	τέως καὶ ἡσυχῆι πολιορκεῖν ἐπεβάλλετο.	καὶ	τοῦτ' ἔπραττεν, δεινῶς ἀβλεπτεῖν ὑπὸ
[10, 5]	μεμειῶσθαί τι ὑφ' ἡμῶν δοκοίη.	Καὶ	τοῦτο δὲ πρὸς τοῖς λοιποῖς
[10, 5]	καθεστώτων ἐν πολλοῖς πράγμασιν εὐθύνεσθαι,	καὶ	τοῦτό μοι βαρὺ σφόδρα δοκεῖ
[10, 5]	συνιόντων ὁμοψύχου καὶ ὁμόφρονος συνέσεως	καὶ	τοῦτο ὅπερ ἄχρι τοῦ δεῦρο
[10, 6]	ἵν' ἐν τοῖς λοιποῖς ἅπασι	καὶ	τούτου μάλιστα τὴν προσήκουσαν φροντίδα
[10, 5]	ἁπάντων ἐκεῖνα συμβαίνει γενέσθαι, τὸ	καὶ	τούτους αὐτοὺς ἀδελφικὴν καὶ ὁμόφρονα
[10, 5]	Γαλλίας τινῶν ἐπισκόπων, ἀλλὰ μὴν	καὶ	τούτων κληθέντων ἀπὸ τῆς Ἀφρικῆς
[10, 4]	σωτῆρος οἰκονομιῶν ἐπαύρασθαι, ὅτι δὴ	καὶ	τούτων πολὺ κρείττονα λαβοῦσα παρ'
[10, 4]	δὲ θαυμασιώτερα τά τε ἀρχέτυπα	καὶ	τούτων τὰ πρωτότυπα νοητὰ καὶ
[10, 5]	αὐτὸς ἐπιλέξασθαι κρίνηις, ἀλλὰ μὴν	καὶ	τρεῖς παῖδας τοὺς δυνησομένους ὑμῖν
[10, 4]	κρατεῖ καὶ στρατηγεῖ μετὰ θάνατον	καὶ	τρόπαια κατ' ἐχθρῶν ἵστησιν καὶ
[10, 1]	βασιλεῖ τῶν ὅλων, πλείστη δὲ	καὶ	τῷ σωτῆρι καὶ λυτρωτῇ τῶν
[10, 4]	καὶ νεὼν πανίερον ἑαυτῶι τε	καὶ	τῶι πατρὶ κατειργάσατο· ὃ καὶ
[10, 4]	τε καὶ σελήνηι καὶ ἄστροις	καὶ	τῶι σύμπαντι οὐρανῶι τε καὶ
[10, 4]	πολλοῖς ἀθεώρητα καὶ ὄντως ἅγια	καὶ	τῶν ἁγίων ἅγια, τίς ἂν
[10, 4]	παρέσχεν ἀφθονίαν θέας, μόνον οὐχὶ	καὶ	τῶν ἀλλοτρίων τῆς πίστεως ἐπὶ
[10, 3]	θέαμα, ἐγκαινίων ἑορταὶ κατὰ πόλεις	καὶ	τῶν ἄρτι νεοπαγῶν προσευκτηρίων ἀφιερώσεις,
[10, 5]	αἰώνων. Ἀμήν. ~Φέρε δή, λοιπὸν	καὶ	τῶν βασιλικῶν διατάξεων Κωνσταντίνου καὶ
[10, 3]	ἁπάντων θεολογίας ὕμνος, ναὶ μὴν	καὶ	τῶν ἡγουμένων ἐντελεῖς θρῃσκεῖαι ἱερουργίαι
[10, 8]	παντοίας εἰσπράξεις ἀναμετρήσεις τε γῆς	καὶ	τῶν κατ' ἀγροὺς μηκέτ' ὄντων
[10, 1]	ἔκ τε τῶν ἔξωθεν ὀχληρῶν	καὶ	τῶν κατὰ διάνοιαν βέβαια καὶ
[10, 2]	τῶν τυράννων καταδυναστείας ἐλεύθερα ἦν,	καὶ	τῶν προτέρων ἀπηλλαγμένοι κακῶν, ἄλλος
[10, 4]	τὸ μεταξὺ τοῦ τε νεὼ	καὶ	τῶν πρώτων εἰσόδων, τέτταρσι μὲν
[10, 4]	τὰς χεῖρας τῶν ἀδικησάντων σε	καὶ	τῶν ταπεινωσάντων σε. Ἐξεγείρου, ἐξεγείρου,
[10, 4]	μὲν ἡμῖν τὰς παραδόξους θεοσημίας	καὶ	τῶν τοῦ κυρίου θαυμάτων τὰς
[10, 4]	τε αὐτῶν ἐλπίδα σώιζει τε	καὶ	τῶν τοῦ πατρὸς ἀγαθῶν ἀφθονίαν
[10, 9]	καὶ συμμάχωι χρώμενοι, πατὴρ ἅμα	καὶ	υἱὸς ἄμφω κύκλωι διελόντες τὴν
[10, 4]	νεῷ τοῦ θεοῦ περιτιθέντα, ἀλλὰ	καὶ	ὑμεῖς, ὦ τῆς ἱερᾶς ἀγέλης
[10, 9]	ἀλλήλους ἔβλεπον, χορεῖαι δ' αὐτοῖς	καὶ	ὕμνοι κατὰ πόλεις ὁμοῦ καὶ
[10, 1]	τὸ λέγον· εἶδον ἀσεβῆ ὑπερυψούμενον	καὶ	ὑπεραιρόμενον ὡς τὰς κέδρους τοῦ
[10, 4]	λαχόντα λαόν, ὡς ἂν θεραπευτὴν	καὶ	ὑποφήτην αὐτὸς ἑαυτοῦ κατετάξατο, τὸν
[10, 4]	ἀΰλους θυσίας φαιδρῶι τῶι βλέμματι	καὶ	ὑπτίαις ὑποδεχό μενος χερσὶν τῶι
[10, 4]	πένητα. Καθεῖλεν δυνάστας ἀπὸ θρόνων,	καὶ	ὕψωσεν ταπεινοὺς ἀπὸ γῆς· πεινῶντας
[10, 4]	ἐρράγη ἐν τῆι ἐρήμωι ὕδωρ,	καὶ	φάραγξ ἐν γῆι διψώσηι, καὶ
[10, 4]	καὶ ἀνήμερα τοῖς ἡμέροις αὐτοῦ	καὶ	φιλανθρωποτάτοις παρέλυσε νόμοις; τίς αἰῶσιν
[10, 9]	δ' ἀλιτήριον αὐτοῖς συμβούλοις ἅπασιν	καὶ	φίλοις ὑπὸ τοῖς Κωνσταντίνου ποσὶν
[10, 4]	ζήλωι τοῦ φιλοπονήρου δαίμονος φιλοπαθὴς	καὶ	φιλοπόνηρος ἐξ αὐτεξουσίου αἱρέσεως γενομένη,
[10, 4]	καὶ εὐεργεσίαι τοῦ μισοκάλου φθόνου	καὶ	φιλοπονήρου δαίμονος μόνον οὐχὶ διαρρηγνυμένου
[10, 4]	οὐ μεμπτὴν τῆι δίκηι, ἑαυτοὺς	καὶ	φίλους καὶ οἴκους ἄρδην ἀναστάτους
[10, 8]	καὶ μετὰ τὴν ἀπηνῆ ταύτην	καὶ	φρικτοτάτην θέαν τοῖς τῆς θαλάσσης
[10, 4]	τινῶν ψυχαὶ τῶν εἰς παιδαγωγίαν	καὶ	φρουρὰν ἑκάστωι παραδεδομένων, σεμνὸν δὲ
[10, 8]	πάσχειν τοῖς ἐλεουμένοις δεσμοῖς τε	καὶ	φυλακαῖς καθείργνυσθαι, τὴν ἴσην τοῖς
[10, 8]	θεὸς ἦν φίλος κηδεμών τε	καὶ	φύλαξ, ὃς αὐτῶι τὰς ἐν
[10, 7]	αὐτήν τε ταύτην ἐνθέσμως ἀναληφθεῖσαν	καὶ	φυλαττομένην μεγίστην εὐτυχίαν τῶι Ῥωμαϊκῶι
[10, 4]	αὐτῶι κεκληρωμένων ψυχῶν εὖ διαγινώσκων	καὶ	φυλο κρινῶν διάνοιαν, ἐκ πρώτης
[10, 4]	καθ' ἕκαστον ἀληθείας τὸ σαφὲς	καὶ	φωτεινὸν ἐνδεικνύμενος, πάντηι δὲ καὶ
[10, 4]	ἐξ ἁπάντων οἶκον ἐπισκευάζεται λαμπρὸν	καὶ	φωτὸς ἔμπλεω τά τε ἔνδοθεν
[10, 4]	μοι τούτους; ἐγὼ δὲ ἄτεκνος	καὶ	χήρα, τούτους δὲ τίς ἐξέθρεψέν
[10, 4]	ἐνέδυσεν γάρ με ἱμάτιον σωτηρίου	καὶ	χιτῶνα εὐφροσύνης· περιέθηκέν μοι ὡς
[10, 2]	ἐπισκόποις βασιλέως γράμματα καὶ τιμαὶ	καὶ	χρημάτων δόσεις· ὧν οὐκ ἀπὸ
[10, 4]	ὑμετέρων ψυχῶν θεωρίας, πείραι μὲν	καὶ	χρόνου μήκει ἕκαστον ἀκριβῶς ἐξητακότι
[10, 4]	ἀριθμός· μέγας ὁ ἀλλοιῶν καιροὺς	καὶ	χρόνους, μεθιστῶν βασιλεῖς καὶ καθιστῶν,
[10, 4]	ἐρρυπωμένας ψυχὰς ὕλης τε παντοίας	καὶ	χώματος ἀσεβῶν ἐπιταγμάτων συμπεφορημένας ὄρυξι
[10, 4]	ἐχθρῶν ἵστησιν καὶ πάντα τόπον	καὶ	χώραν καὶ πόλιν, Ἑλλάδα τε
[10, 3]	εὐχῶν καὶ εὐχαριστίας γεγηθότι νῷ	καὶ	ψυχῇ τὸν τῶν ἀγαθῶν παραίτιον
[10, 3]	πάντων τῶν μελῶν χωροῦσα δύναμις	καὶ	ψυχὴ τῶν πάντων μία καὶ
[10, 4]	θάνατον ἐξερευγομένου καὶ τοῖς ἰώδεσι	καὶ	ψυχοφθόροις δηλητηρίοις τὰς ἁλισκομένας πρὸς
[10, 4]	ἀκοῇ παραδεχομένοις ὕμνους εἰς θεὸν	καὶ	ᾠδὰς ἀναπέμπειν ἐξῆν λέγειν παιδευομένοις
[10, 8]	διὰ τῆς ἡμετέρας ἐπρυτανεύετο εἰρήνης.	καὶ	ὧδε μὲν τὰ καθ' ἡμᾶς
[10, 8]	τυράννων μοχθηρίας ἐζήλου τὴν κακοτροπίαν,	καὶ	ὧν τοῦ βίου τὴν καταστροφὴν
[10, 4]	οἶκος αὐτοῦ, ὑψηλὸς καὶ ἐπιμήκης	καὶ	ὡραῖος κάλλει παρὰ τοὺς υἱοὺς
[10, 4]	τοῦ καταισχῦναι ἐχθρὸν καὶ ἐκδικητὴν	καὶ	ὡς ἂν ἔλεγχον ταῖς θεομάχοις
[10, 4]	ὡς νύμφην κατεκόσμησέν με κόσμωι·	καὶ	ὡς γῆν αὔξουσαν τὸ ἄνθος
[10, 4]	γῆν αὔξουσαν τὸ ἄνθος αὐτῆς,	καὶ	ὡς κῆπος τὰ σπέρματα αὐτοῦ
[10, 4]	περιέθηκέν μοι ὡς νυμφίωι μίτραν,	καὶ	ὡς νύμφην κατεκόσμησέν με κόσμωι·
[10, 5]	ἐξετασθέντων πρὸς τὸ τὴν κρίσιν	ἐξενέγκαι	πάνυ ταχέως καὶ ὀξέως ἔσπευσαν,
[10, 4]	τοὺς αὐτῶι γνωρίμους ἄνδρας, τοὺς	πάλαι	διὰ βίου ἱερωμένους αὐτῶι, κρύβδην
[10, 9]	αἰσχύνην ἀπελάμβανον, καὶ ἃ τοῖς	πάλαι	δυσσεβέσιν τυράννοις ἐνεῖδεν αὐτοῖς ὀφθαλμοῖς
[10, 4]	θεοσεβείας σεμνὸν καὶ θεοφιλὲς ἀκροατήριον·	πάλαι	μὲν ἡμῖν τὰς παραδόξους θεοσημίας
[10, 4]	εἰπεῖν καὶ αὐτοῖς ὀφθαλμοῖς τὰ	πάλαι	μνήμῃ παραδεδομένα πιστὰ καὶ ἀληθῆ
[10, 2]	κρείττονα τὴν ἀγλαΐ αν τῶν	πάλαι	πεπολιορκημένων ἀπολαμβάνοντας. Ἀλλὰ καὶ βασιλεῖς
[10, 4]	ἔσται. Καὶ τάδε μὲν λόγοις	πάλαι	προθεσπισθέντα βίβλοις ἱεραῖς καταβέβλητο, τά
[10, 4]	ἐναργῆ δείγματα· ἀλλὰ καὶ τὰ	πάλαι	σεσαθρωμένα καὶ παρειμένα γόνατα τὰς
[10, 5]	ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΓΛΩΤΤΗΣ ΜΕΤΑΛΗΦΘΕΙΣΩΝ Ἤδη μὲν	πάλαι	σκοποῦντες τὴν ἐλευθερίαν τῆς θρηισκείας
[10, 4]	ἄρδην ἀναστάτους κατέστησαν, ὡς τὰς	πάλαι	στήλαις ἱεραῖς καταγραφείσας προρρήσεις ἔργοις
[10, 4]	μυσαροὺς ἤδη καὶ ὀδωδότας ἀναλαβὼν	πάλαι	τε καὶ νῦν σπουδῆι τῆι
[10, 4]	ἐπὶ τοῦ παρόντος τούτοις ἡ	πάλαι	χήρα καὶ ἔρημος θεοῦ χάριτι
[10, 4]	πνεύματος ἐφιζάνει δωρήματα, οἷα καὶ	πάλαι	ὤφθη τοῖς ἀμφὶ τοὺς ἱεροὺς
[10, 8]	κατ' ἀγροὺς μηκέτ' ὄντων ἀνθρώπων	πρόπαλαι	δὲ κατοιχομένων ἐπιζήμιον κέρδος, οἵους
[10, 4]	ἦσαν; ταῦτα Ἡσαΐας προεθέσπισεν, ταῦτα	πρόπαλαι	περὶ ἡμῶν ἐν ἱεραῖς βίβλοις
[10, 5]	τὴν πίστιν φυλάττειν· ἀλλ' ἐπειδὴ	πολλαὶ	καὶ διάφοροι αἱρέσεις ἐν ἐκείνηι
[10, 4]	ἡμῖν, ὅτι καθ' ὅσον ἀπέχουσιν	ἀνατολαὶ	ἀπὸ δυσμῶν, ἐμάκρυνεν ἀφ' ἡμῶν
[10, 4]	διαμεῖναι, ὅλην δὲ δι' ὅλου	χαμαὶ	κεῖσθαι νεκράν, τῶν περὶ θεοῦ
[10, 2]	πρόσωπον ἐπισκόποις βασιλέως γράμματα καὶ	τιμαὶ	καὶ χρημάτων δόσεις· ὧν οὐκ
[10, 9]	μνημονευόμενοι, γραφαί τε αὐτῶν καὶ	τιμαὶ	τὴν ἀξίαν αἰσχύνην ἀπελάμβανον, καὶ
[10, 7]	πάντων ἅπαξ ἁπλῶς τῶν λειτουργιῶν	βούλομαι	ἀλειτουργήτους διαφυλαχθῆναι, ὅπως μὴ διά
[10, 3]	συνηλύσεις, τῶν πόρρωθεν ἐξ ἀλλοδαπῆς	συνδρομαί,	λαῶν εἰς λαοὺς φιλοφρονήσεις, τῶν
[10, 4]	ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ	ἔσομαι	αὐτῶν θεὸς καὶ αὐτοὶ ἔσονταί
[10, 4]	ἐπὶ τὴν τοῦ θείου παράκλησιν	παρορμᾶι	λέγων παρακαλέσατε, οἱ ὀλιγόψυχοι τῆι
[10, 3]	εἷς ἐξ ἁπάντων θεολογίας ὕμνος,	ναὶ	μὴν καὶ τῶν ἡγουμένων ἐντελεῖς
[10, 5]	αἰσχρῶς, μᾶλλον δὲ μυσερῶς ἀλλήλων	ἀποδιεστάναι	καὶ τοῖς ἀνθρώποις τοῖς ἀλλοτρίας
[10, 5]	ὑπολάβοι, εἰς τὴν Ῥώμην πλῶι	ἀπιέναι,	ἵν' ἐκεῖσε ὑμῶν παρόντων, ἀλλὰ
[10, 5]	εἶχον, ἀλλὰ καὶ ἑτέρους τόπους	ἐσχηκέναι	γινώσκονται διαφέροντας οὐ πρὸς ἕκαστον
[10, 5]	τῶι προστάγματι ἐπιμελεστάτην σε πειθάρχησιν	παρεσχηκέναι	καταμάθοιμεν. ἔρρωσο, Ἀνυλῖνε, τιμιώτατε καὶ
[10, 7]	τῶν ἀνθρώπων πράγμασιν ἐξαίρετον εὐδαιμονίαν	παρεσχηκέναι,	τῶν θείων εὐεργεσιῶν τοῦτο παρεχουσῶν,
[10, 6]	τῶν ἐπάρχων παροῦσι τοιαύτας ἐντολὰς	δεδωκέναι	ἵν' ἐν τοῖς λοιποῖς ἅπασι
[10, 5]	ἑαυτῶν θρηισκείαν τοῖς αὐτοῖς Χριστιανοῖς	δεδωκέναι,	ὅπερ ἐπειδὴ ἀπολελυμένως αὐτοῖς ὑφ'
[10, 4]	ἀγαλλιάσεται τὰ ἔρημα. ἰσχύσατε, χεῖρες	ἀνειμέναι	καὶ γόνατα παραλελυμένα· παρακαλέσατε, ὀλιγόψυχοι
[10, 4]	ἀληθῶς χεῖρες αἱ τὸ πρὶν	ἀνειμέναι,	καὶ τῆς τῶν χειρῶν ἰσχύος
[10, 4]	τοὺς ἱεροὺς ἀποστόλους οἷς ἐφάνησαν	διαμεριζόμεναι	γλῶσσαι ὡς εἰ πυρὸς ἐκάθισέν
[10, 4]	ὡς μηκέτι λόγον, ἀλλ' ἔργον	γεγονέναι	τὴν ἄνω λεχθεῖσαν προφητείαν· γέγονεν
[10, 7]	δυνάμεως αἰδὼς φυλάττεται, μεγάλους κινδύνους	ἐνηνοχέναι	τοῖς δημοσίοις πράγμασιν αὐτήν τε
[10, 5]	πρότερον ἐσχήκεσαν, τῶι δικαίωι αὐτῶν	ἀποκατασταθῆναι.	Ὁπότε τοίνυν συνορᾶι ἡ καθοσίωσις
[10, 5]	ἢ ὑπό τινων ἄλλων, ταῦτα	ἀποκατασταθῆναι	παραχρῆμα ταῖς αὐταῖς ἐκκλησίαις ποιήσηις,
[10, 5]	αὐτῶν ἐκκλησιῶν διέφερον, σύμπαντα αὐταῖς	ἀποκατασταθῆναι	ὡς τάχιστα, ὅπως τούτωι ἡμῶν
[10, 6]	ἁγιωτάτης καθολικῆς θρηισκείας εἰς ἀναλώματα	ἐπιχορηγηθῆναι	τι, ἔδωκα γράμματα πρὸς Οὖρσον
[10, 5]	ἀδελφικήν τε ὁμόνοιαν κἂν βραδέως	ἀνακληθῆναι.	ὑγιαίνοντά σε ὁ θεὸς ὁ
[10, 5]	μὴ πρότερον ἁπάντων τῶν ὀφειλόντων	ζητηθῆναι	ἀκριβῶς ἐξετασθέντων πρὸς τὸ τὴν
[10, 6]	Ὁσίου ἀποσταλὲν ταῦτα τὰ χρήματα	διαδοθῆναι	κέλευσον. Εἰ δ' ἄρα πρὸς
[10, 5]	τὴν Ῥώμην προσέταξα ἐπισπεῦσαι, δυνηθῆι	ἀκουσθῆναι,	ὡς ἂν καταμάθοιτε τῶι σεβασμιωτάτωι
[10, 4]	αὐτῶι προθέσεως κατὰ μηδένα τρόπον	ἀπολειφθῆναι	φιλονεικότερον μεγαλοφρονουμένων, τὸν μεγαλοπρεπῆ τόνδε
[10, 7]	ἁπλῶς τῶν λειτουργιῶν βούλομαι ἀλειτουργήτους	διαφυλαχθῆναι,	ὅπως μὴ διά τινος πλάνης
[10, 6]	τὴν προδηλουμένην ποσότητα τῶν χρημάτων	ὑποδεχθῆναι	ποιήσεις, ἅπασι τοῖς προειρημένοις κατὰ
[10, 5]	ὁ ὅρος πρὸς γνῶσιν πάντων	ἐνεχθῆναι	δυνηθῆι, προταχθέντα τοῦ σοῦ προστάγματος
[10, 6]	Εἰ δ' ἄρα πρὸς τὸ	συμπληρωθῆναί	μου τὴν εἰς τοῦτο περὶ
[10, 5]	καὶ τῆι συνόδωι ἑκάστωι αὐτῶν	ἀποκαταστῆναι	κελεύσεις, τοῦ προειρημένου λογισμοῦ δηλαδὴ
[10, 5]	ἐλευθερίαν τῆς θρηισκείας οὐκ ἀρνητέαν	εἶναι,	ἀλλ' ἑνὸς ἑκάστου τῆι διανοίαι
[10, 8]	τὰ πρῶτα καὶ τὸ μηθὲν	εἶναι	διελεγχούσης; Τὸ γοῦν τέλος αὐτῶι
[10, 5]	τὴν ἡμετέραν ἐξουσίαν διάγουσιν εὐμενὲς	εἶναι	δυνηθῆι. οίνυν ταύτην τὴν ἡμετέραν
[10, 5]	καὶ τῆς ἡμετέρας πραότητος ἀλλότρια	εἶναι	ἐδόκει, ταῦτα ὑφαιρεθῆι καὶ νῦν
[10, 6]	ἡμετέρων κτημάτων ἀναμφιλέκτως ὅπερ ἀναγκαῖον	εἶναι	καταμάθοις, αἰτῆσαι ὀφείλεις. καὶ γὰρ
[10, 9]	κατ' αὐτὸν ἤλαυνεν, οὐκέτ' ἀνεκτὸν	εἶναι	λογισάμενος βασιλεὺς ὁ τῶι θεῶι
[10, 5]	ἐδόκει ἐν πολλοῖς ἅπασιν ἐπωφελῆ	εἶναι,	μᾶλλον δὲ ἐν πρώτοις διατάξαι
[10, 8]	λιμῶι διαφθειρομένους μηδ' ἁπλῶς ἀγαθὸν	εἶναι	μηδένα μηδ' ἀγαθόν τι πράττειν
[10, 8]	πειρώμενος τὴν συσκευὴν ἐπικρύπτειν, φίλος	εἶναι	προσεποιεῖτο, δόλωι τε καὶ ἀπάτηι
[10, 4]	τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ	εἶναι	συστησάμενος, νύμφην ἁγίαν καὶ νεὼν
[10, 5]	ταύτης ἡμῶν τῆς κελεύσεως σαφέστατον	εἶναι	τὸ πρόσ ταγμα, σπούδασον, εἴτε
[10, 4]	χρώμενος· ἔνθα μοι δοκῶ περιττὸν	εἶναι	τοῦ δομήματος μήκη τε καὶ
[10, 5]	τὰ ὑφ' ἡμῶν γραφέντα πανταχοῦ	προθεῖναι	καὶ εἰς γνῶσιν πάντων ἀγαγεῖν
[10, 5]	διὰ παντὸς τοῦ χρόνου βεβαίως	διαμείναι.	Ἵνα δὲ ταύτης τῆς ἡμετέρας
[10, 4]	τῆς ἀρετῆς ἑστῶτα ἐν αὐτῆι	διαμεῖναι,	ὅλην δὲ δι' ὅλου χαμαὶ
[10, 5]	ἀπ' ἀλλήλων διεστώτων, οὕσπερ ὁμοίως	παρεῖναι	ἐκελεύσαμεν, δυνηθῆι εἰς τὴν ὀφειλομένην
[10, 5]	ἑκάστωι τε ἐξουσία δοθείη τοῦ	διδόναι	ἑαυτοῦ τὴν διάνοιαν ἐν ἐκείνηι
[10, 5]	ἁγιωτάτης θρηισκείας ταύτης πρόφασιν χλεύης	διδόναι,	ὅθεν προνοητέον μοι ἐγένετο, ὅπως
[10, 9]	τοῦ δικαίου τρόπον φιλανθρωπίαι κερασάμενος,	ἐπαμῦναι	κρίνει τοῖς ὑπὸ τῶι τυράννωι
[10, 4]	κατηρτίσατο, τούτων τοῖς ἔργοις ἐφαμίλλως	ἀποδοῦναι	τοὺς λόγους. Ὁ μὲν οὖν
[10, 4]	ποίμνης τὴν μάνδραν ἀνίστη τοῦ	καταισχῦναι	ἐχθρὸν καὶ ἐκδικητὴν καὶ ὡς
[10, 4]	ἰσχύν, ἔνδυσαι τὴν δόξαν σου·	ἐκτίναξαι	τὸν χοῦν καὶ ἀνάστηθι. Κάθισον,
[10, 2]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν μεταληφθείσας	ἐγχαράξαι,	ὡς ἂν καὶ τοῖς μεθ᾿
[10, 5]	εἶναι, μᾶλλον δὲ ἐν πρώτοις	διατάξαι	ἐδογματίσαμεν, οἷς ἡ πρὸς τὸ
[10, 4]	καταβαλεῖν πτωχὸν καὶ πένητα, τοῦ	σφάξαι	τοὺς εὐθεῖς τῆι καρδίαι· ἡ
[10, 4]	προκηδομένου πατρός, ἐπαιδεύετο· ὃν γὰρ	ἀγαπᾶι	κύριος, παιδεύει, μαστιγοῖ δὲ πάντα
[10, 8]	πάλιν ἀγροὶ καὶ πάλιν ἐρημίαι	νάπαι	τε καὶ ὄρη τοὺς Χριστοῦ
[10, 4]	ἄνθρωπον ἀρετὴν ἐπεδείξατο, ὡς ἀνθεῖν	ὁσημέραι	καὶ νεάζειν διὰ παντὸς τοῦ
[10, 8]	ἔμπαλιν τούτοις τἀναντία διεπράττετο, παντοίας	ὁσημέραι	κατὰ τοῦ κρείττονος μηχανὰς ἐπιτεχνώμενος
[10, 4]	τότε μὲν ἅπαξ ἐν νυκτὶ	ζοφερᾶι	καὶ σκότωι βαθεῖ δαιμόνων ἀλιτηρίων
[10, 4]	ἐνδοτάτω τῶν ὑμετέρων ψυχῶν θεωρίας,	πείραι	μὲν καὶ χρόνου μήκει ἕκαστον
[10, 4]	τῆς πατρικῆς φιλανθρωπίας τῶν ἐν	φθορᾶι	κάτω που κειμένων ἡμῶν εὖ
[10, 5]	δικαίωι αὐτῶν ἀποκατασταθῆναι. Ὁπότε τοίνυν	συνορᾶι	ἡ καθοσίωσις ἡ σὴ ταύτης
[10, 4]	οὐδὲ τούτους ὁ σωτήριος ἀθεραπεύτους	παρορᾶι	λόγος, εὖ μάλα δὲ καὶ
[10, 4]	γῆς ἀνθρώπων ἀκοὴν καὶ γλῶτταν	ἐμπλῆσαι	τῆς αὐτοῦ προσηγορίας; Τίς βασιλεὺς
[10, 6]	στερρότης αἰτήσηι, ἄνευ δισταγμοῦ τινος	ἀπαριθμῆσαι	φροντίσηι. Καὶ ἐπειδὴ ἐπυθόμην τινὰς
[10, 6]	τρισχιλίους φόλλεις τῆι σῆι στερρότητι	ἀπαριθμῆσαι	φροντίσηι. Σὺ τοίνυν, ἡνίκα τὴν
[10, 5]	τρόπον τὴν προειρημένην δίκην ἐπιμελέστατα	διευκρινῆσαι	καὶ κατὰ τὸ δίκαιον τερματίσαι,
[10, 4]	θνητὸς οἷός τε κατ' ἀξίαν	ὑμνῆσαι,	ὅτι δὴ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδεν
[10, 6]	ἀναμφιλέκτως ὅπερ ἀναγκαῖον εἶναι καταμάθοις,	αἰτῆσαι	ὀφείλεις. καὶ γὰρ παρόντι αὐτῶι
[10, 5]	διευκρινῆσαι καὶ κατὰ τὸ δίκαιον	τερματίσαι,	ὁπότε μηδὲ τὴν ὑμετέραν ἐπιμέλειαν
[10, 4]	ἱεροὺς ἀποστόλους οἷς ἐφάνησαν διαμεριζόμεναι	γλῶσσαι	ὡς εἰ πυρὸς ἐκάθισέν τε
[10, 4]	ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε. Τούτων δεῖν	ἀπολαῦσαι	τὴν διὰ θεὸν γενομένην ἔρημον
[10, 4]	δίκην τῶν τέκνων ἐρημωθεῖσαν ἐκκλησίαν	συναπολαῦσαι	δεῖν οἰόμενος τῆς τοῦ παναγάθου
[10, 4]	Ἐξεγείρου, ἐξεγείρου, ἔνδυσαι τὴν ἰσχύν,	ἔνδυσαι	τὴν δόξαν σου· ἐκτίναξαι τὸν
[10, 4]	τῶν ταπεινωσάντων σε. Ἐξεγείρου, ἐξεγείρου,	ἔνδυσαι	τὴν ἰσχύν, ἔνδυσαι τὴν δόξαν
[10, 5]	ἕνεκεν εἰς τὴν Ῥώμην προσέταξα	ἐπισπεῦσαι,	δυνηθῆι ἀκουσθῆναι, ὡς ἂν καταμάθοιτε
[10, 4]	τὸν χοῦν καὶ ἀνάστηθι. Κάθισον,	ἔκλυσαι	τὸν δεσμὸν τοῦ τραχήλου σου.
[10, 1]	ἰδεῖν, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ	ἀκοῦσαι,	καὶ οὐκ ἤκουσαν. Ἀλλ᾿ οἳ
[10, 5]	Ἅτινα τῆι σῆι ἐπιμελείαι πληρέστατα	δηλῶσαι	ἐδογματίσαμεν, ὅπως εἰδείης ἡμᾶς ἐλευθέραν
[10, 9]	βραχεῖς λυμεῶνας ἐκποδὼν ποιησάμενος, ἀνασώσασθαι	ὁρμᾶται.	Μόνηι γὰρ αὐτῶι χρωμένωι φιλανθρωπίαι
[10, 4]	οὐράνιος, αὐτὸς Ἰησοῦς Χριστὸς αὐτὴν	ἀμείβεται,	ἄκουε λέγοντος κυρίου μὴ φοβοῦ
[10, 4]	καὶ βασιλικὸν ἐξ ἁπάντων οἶκον	ἐπισκευάζεται	λαμπρὸν καὶ φωτὸς ἔμπλεω τά
[10, 4]	τι θεῖον λόγιον ὧδέ πως	εὐαγγελίζεται	δεδοξασμένα ἐλαλήθη περὶ σοῦ, ἡ
[10, 7]	ἡμῖν. ἐπειδὴ ἐκ πλειόνων πραγμάτων	φαίνεται	παρεξουθενηθεῖσαν τὴν θρηισκείαν, ἐν ἧι
[10, 4]	πατρὶ καὶ θεῶι τῶν ὅλων	παραπέμπεται,	πρῶτος αὐτὸς προσκυνῶν καὶ μόνος
[10, 5]	με πλείους ἀπεστάλησαν, ἐν οἷς	ἐμφέρεται	Καικιλιανὸν τὸν ἐπίσκοπον τῆς Χαρταγενησίων
[10, 8]	τε ὢν ἐπικρύπτεσθαι, προφανῆ πόλεμον	αἴρεται.	Ὀμόσε δῆτα Κωνσταντίνωι πολεμεῖν διαγνούς,
[10, 4]	ὡς κρίνον καὶ ἐξανθήσει καὶ	ἀγαλλιάσεται	τὰ ἔρημα. ἰσχύσατε, χεῖρες ἀνειμέναι
[10, 4]	θεῖον λόγιον τὴν μνήμην ἀπεσιώπησεν	εὐφρανθήσεται	φάσκον τὰ ξύλα τοῦ κυρίου,
[10, 7]	τῆς ἁγιωτάτης ἐπουρανίου δυνάμεως αἰδὼς	φυλάττεται,	μεγάλους κινδύνους ἐνηνοχέναι τοῖς δημοσίοις
[10, 4]	αὖθις ἄνωθεν ἐξ ὑπαρχῆς ἀγαλλιᾶν	προστάττεται	ἐξανθεῖ τε ὡς κρίνον καὶ
[10, 4]	στέφανον οἷα χορεύειν διὰ Ἡσαΐου	παιδεύεται	τὰ χαριστήρια τῶι βασιλεῖ θεῶι
[10, 8]	μὴ τοῖς δαίμοσιν θύειν αἱροῖντο,	παρακελεύεται.	καὶ ἔτι γε ταῦτα ἦν
[10, 4]	μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν	παραδέχεται.	Μέτρωι δῆτα κατὰ τὸ δέον
[10, 4]	πάντων ἄρχοντι ἴσως αὐτὸς ὅλος	ἐγκάθηται	Χριστὸς ἐν δὲ τοῖς μετ'
[10, 5]	ΕΤΕΡΑΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΗΝ ΑΥΘΙΣ	ΠΕΠΟΙΗΤΑΙ,	ΜΟΝΗΙ ΤΗΙ ΚΑΘΟΛΙΚΗΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ ΤΗΝ
[10, 4]	διὰ συμβόλων ναοῦ κατασκευῆς δημιουργὸν	ἀνακέκληται.	Ταύτηι δ' οὖν καὶ ὅδε
[10, 5]	καὶ τημελεῖν ὁποίαν δ' ἂν	βούληται	τὸ θεῖον. τοῦτο δὲ ὑφ'
[10, 5]	διὰ τῆς ἡμετέρας χρηστότητος πρόνοια	γένηται.	ἅτινα πάντα τῶι σώματι τῶι
[10, 5]	διὰ τῆς ἡμετέρας χρηστότητος πρόνοια	γένηται	τῆς κοινῆς καὶ δημοσίας ἡσυχίας.
[10, 1]	προρρήσεσιν ἀλήθειαν ἐπιμαρτυροῦντες, δι᾿ ὧν	εἴρηται	δεῦτε καὶ ἴδετε τὰ ἔργα
[10, 4]	ὑμᾶς ἀποπληροῦν προφητείαν, δι' ἧς	εἴρηται	ἰδοὺ ἐγὼ ἑτοιμάζω σοι ἄνθρακα
[10, 5]	γὰρ τῶι λογισμῶι, καθὼς καὶ	προείρηται,	ἡ θεία σπουδὴ περὶ ἡμᾶς,
[10, 4]	καὶ θεοπρεπεῖ νύμφῃ γέρας ἐξαίρετον	δεδώρηται,	εἴτε τις νέον σε Βεσελεηλ
[10, 6]	ΔΙ' ΗΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΑΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙΣ	ΔΩΡΕΙΤΑΙ.	Κωνσταντῖνος Αὔγουστος Καικιλιανῶι ἐπισκόπωι Χαρταγένης.
[10, 4]	τὰ τῆς τῶν πεπονηκότων προθυμίας	κέκριται	παρ' αὐτῶι τῶι θεολογουμένωι τὸν
[10, 4]	εὐχερὴς τοῖς ἐκ μακροῦ διαφθονουμένοις	ἀπελήλεγκται,	ταῖς τε τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν
[10, 4]	ἐξουδενώσεις ἀληθὲς ὑπ' ὀφθαλμοῖς πάντων	ἀναπέφανται.	Ἀλλ' οἳ μὲν γιγάντων τρόπον
[10, 5]	ἀλλὰ καὶ ἑτέρους τόπους ἐσχηκέναι	γινώσκονται	διαφέροντας οὐ πρὸς ἕκαστον αὐτῶν,
[10, 9]	θεομισῶν παράταξιν, ῥαιδίαν τὴν νίκην	ἀποφέρονται,	τῶν κατὰ τὴν συμβολὴν πάντων
[10, 4]	ἔσομαι αὐτῶν θεὸς καὶ αὐτοὶ	ἔσονταί	μοι λαός. Καὶ τοιαύτη μὲν
[10, 4]	ἀπὸ τῶν κατοικούντων σε, καὶ	μακρυνθήσονται	ἀπὸ σοῦ οἱ καταπίνοντές σε.
[10, 5]	τὰς ἰδίας ἔχθρας παρατείνειν οὐ	παύονται,	μὴ βουλόμενοι τῆι ἤδη ἐξενεχθείσηι
[10, 7]	θεραπείας τῆς τῆι θειότητι ὀφειλομένης	ἀφέλκωνται,	ἀλλὰ μᾶλλον ἄνευ τινὸς ἐνοχλήσεως
[10, 6]	τούτου μάλιστα τὴν προσήκουσαν φροντίδα	ποιήσωνται	καὶ μὴ ἀνάσχωνται περιορᾶν τοιοῦτο
[10, 7]	τινὸς ἐνοχλήσεως τῶι ἰδίωι νόμωι	ἐξυπηρετῶνται,	ὧνπερ μεγίστην περὶ τὸ θεῖον
[10, 6]	προσήκουσαν φροντίδα ποιήσωνται καὶ μὴ	ἀνάσχωνται	περιορᾶν τοιοῦτο γινόμενον. διόπερ εἴ
[10, 4]	οὐκέτ' ἀκοαῖς, ἀλλ' ἔργοις ἡμῖν	παραδέδοται.	ἡ ἔρημος ἥδε, ἡ ἄνυδρος,
[10, 4]	ἤχου, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῶν	ἐξήλειπται	εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς
[10, 5]	Ῥωμαίων καὶ Μάρκωι. ἐπειδὴ τοιοῦτοι	χάρται	παρὰ Ἀνυλίνου τοῦ λαμπροτάτου ἀνθυπάτου
[10, 3]	καὶ ποθούμενον συνεκροτεῖτο θέαμα, ἐγκαινίων	ἑορταὶ	κατὰ πόλεις καὶ τῶν ἄρτι
[10, 4]	γῆι διψώσηι, καὶ ἡ ἄνυδρος	ἔσται	εἰς ἕλη, καὶ εἰς τὴν
[10, 4]	ἐξεπαιδεύετο, σαφῶς ὧδε λεγόντων καὶ	ἔσται	ἡ δόξα τοῦ οἴκου τούτου
[10, 4]	τὴν διψῶσαν γῆν πηγὴ ὕδατος	ἔσται.	Καὶ τάδε μὲν λόγοις πάλαι
[10, 5]	ἐπειδήπερ προηιρήμεθα ταῦτα ἅπερ αἱ	αὐταὶ	ἐκκλησίαι πρότερον ἐσχήκεσαν, τῶι δικαίωι
[10, 8]	τιμωρίαν, τοὺς τὰ φιλάνθρωπα διακονουμένους.	Τοιαῦται	αἱ Λικιννίου διατάξεις. τί χρὴ
[10, 4]	οἰκοδομῶν οὔπω καὶ εἰς δεῦρο	πέπαυται,	τοτὲ μὲν διαυγῆ τὸν χρυσόν,
[10, 4]	ἐπ' ἀλλοτρίηισί τε ξυμφορῆισιν ἰδίας	καρποῦται	λύπας, οὐ νοσοῦντας αὐτὸ μόνον
[10, 4]	οἱ μέγιστοι τῆς αὐτοῦ βασιλείας	στρατιῶται	διὰ τῆς πρὸς ἅπαντα ὑπομονῆς
[10, 1]	Ἠφάνιστο μὲν δὴ καθ᾿ ὃν	δεδήλωται	τρόπον πᾶν τὸ τῶν θεομισῶν
[10, 9]	ἦσαν, οὐδὲ μέχρις ὀνόματος μνημονευόμενοι,	γραφαί	τε αὐτῶν καὶ τιμαὶ τὴν
[10, 4]	εἶεν καὶ ἀγγέλων αἱ τινῶν	ψυχαὶ	τῶν εἰς παιδαγωγίαν καὶ φρουρὰν
[10, 5]	Αὐγούστων συνελθεῖν ἐκελεύσαμεν, καὶ σοὶ	γράψαι	ἐνομίσαμεν ἵνα λαβὼν παρὰ τοῦ
[10, 8]	εὖ καὶ σοφῶς κειμένους νόμους	περιγράψαι	τολμήσας, βαρβάρους τινὰς καὶ ἀνημέρους
[10, 5]	παρέχειν· ἅτινα οὕτως ἀρέσκειν ἡμῖν	ἀντιγράψαι	ἀκόλουθον ἦν, ἵν' ἀφαιρεθεισῶν παντελῶς
[10, 4]	ἐξειπεῖν τολμήσειεν; Τίς δὲ κἂν	εἰσκύψαι	περιβόλων ἱερῶν εἴσω δυνατός, ὅτι
[10, 3]	καὶ ὅσα θεσπίζων ὁ λόγος	δι᾿	αἰνιγμάτων ἀψευδῶς προανετείνατο, μία τε
[10, 5]	ὅπερ ἄχρι τοῦ δεῦρο φαύλως	δι'	αἰσχράς τινας ζυγομαχίας παραμεμένηκεν, ἀκουσθέντων
[10, 8]	ὧν αὐτὸς ὀλετὴρ καὶ τιμωρὸς	δι'	ἃς μετῆλθον ἀσεβείας κατέστη· ἀλλὰ
[10, 4]	θεομισῶν τυράννων τὴν οἰκουμένην ἅπασαν	δι'	αὐτῶν τῶν θεοφιλεστάτων ἐκαθήρατο· εἶτα
[10, 8]	δολίως συνεσκευάζετο, ἀνήιρει τε τούτων	δι'	ἐπιβουλῆς τῶν ἡγεμόνων τοὺς δοκιμωτάτους.
[10, 4]	πάντων εὐῶδες θυμίαμα καὶ τὰς	δι'	εὐχῶν ἀναίμους καὶ ἀΰλους θυσίας
[10, 3]	θήλεος φύσεως ὅλῃ διανοίας ἰσχύϊ	δι᾿	εὐχῶν καὶ εὐχαριστίας γεγηθότι νῷ
[10, 5]	ἔτεσι, τιμιώτατε. ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ	ΔΙ'	ΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΤΕΙ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΣΥΝΟΔΟΝ
[10, 5]	ποθεινότατε ἡμῖν. ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ	ΔΙ'	ΗΣ ΣΥΝΟΔΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΠΙ ΡΩΜΗΣ
[10, 7]	ἔτεσιν. ~Ζ. ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ	ΔΙ'	ΗΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΣΤΩΤΑΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
[10, 6]	πολλοῖς ἔτεσιν. ~ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ	ΔΙ'	ΗΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΑΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙΣ ΔΩΡΕΙΤΑΙ.
[10, 4]	τοῖς εἰς ὑμᾶς ἀποπληροῦν προφητείαν,	δι'	ἧς εἴρηται ἰδοὺ ἐγὼ ἑτοιμάζω
[10, 9]	ἐλπίς, ὑπὸ δεινῶι θηρὶ κατατυραννουμένοις.	Δι'	ὃ δὴ τῶι φιλαγάθωι μίξας
[10, 4]	ἡμέραν διὰ πάσης ὥρας καὶ	δι'	ὅλης ὡς εἰπεῖν ἀναπνοῆς ἐν
[10, 4]	ἐν αὐτῆι διαμεῖναι, ὅλην δὲ	δι'	ὅλου χαμαὶ κεῖσθαι νεκράν, τῶν
[10, 4]	Χριστῶι Ἰησοῦ τῶι σωτῆρι ἡμῶν,	δι'	οὗ αὐτῶι ἡ δόξα εἰς
[10, 1]	τῶν ψυχῶν ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ	δι᾿	οὗ τὰ τῆς εἰρήνης ἔκ
[10, 1]	ταῖς ἀναγράπτοις προρρήσεσιν ἀλήθειαν ἐπιμαρτυροῦντες,	δι᾿	ὧν εἴρηται δεῦτε καὶ ἴδετε
[10, 9]	τὸ θεῖον εὐσεβὲς καὶ εὐχάριστον	δι'	ὧν εἰς προῦπτον ἅπασιν ἀνθρώποις
[10, 4]	καταγραφείσας προρρήσεις ἔργοις πιστὰς ὁμολογεῖσθαι,	δι'	ὧν τά τε ἄλλα ὁ
[10, 8]	τὸν βίον μεταλλάττουσιν νεωτερισμοὺς αὐτοῦ,	δι'	ὧν τοὺς παλαιοὺς Ῥωμαίων εὖ
[10, 9]	ἐκπρέπων μέγιστος νικητὴς Κωνσταντῖνος σὺν	παιδὶ	Κρίσπωι, βασιλεῖ θεοφιλεστάτωι καὶ τὰ
[10, 9]	τῶν ἀγαθῶν ἀρωγὸς πρόεισιν ἅμα	παιδὶ	Κρίσπωι βασιλεῖ φιλανθρωποτάτωι, σωτήριον δεξιὰν
[10, 9]	οἷα παμβασιλεῖ θεῶι θεοῦ τε	παιδὶ	σωτῆρι ἁπάντων ποδηγῶι καὶ συμμάχωι
[10, 4]	διαφερόντως αὐτὴν φαιδρύνας, ὡς ἂν	βασιλίδι	ταύτηι τοὺς δορυφόρους ὑπέζευξεν· τὸν
[10, 6]	ταῦτα τὰ χρήματα διαδοθῆναι κέλευσον.	Εἰ	δ' ἄρα πρὸς τὸ συμπληρωθῆναί
[10, 4]	ποίμνην τοῦ παναγάθου ποιμένος σπεύδοντα.	Εἰ	δὲ καὶ ταῖς τῶν τυράννων
[10, 5]	φαυλότερον ἐπιμένοντα εὑρίσκεσθαι ὡς ἂν	εἰ	διχοστατοῦντα καὶ μεταξὺ ἐπισκόπους διαφορὰς
[10, 4]	τὸν πρῶτον καὶ μέγιστον ἀρχιερέα,	εἰ	μὴ τὰ πρῶτα, τὰ δεύτερα
[10, 8]	μὴ οὐχὶ ἐν ἔργωι χωρεῖν,	εἰ	μὴ τάχιστα τὸ μέλλον ἔσεσθαι
[10, 8]	ἀποβάλλεσθαι τοῦ τῆς τιμῆς ἀξιώματος,	εἰ	μὴ τοῖς δαίμοσιν θύειν αἱροῖντο,
[10, 1]	καθ᾿ ἡμᾶς θιάσου φθόνος συναπολαύειν	εἰ	μὴ τῶν ἴσων, ἀπορροῆς δ᾿
[10, 4]	οἷς ἐφάνησαν διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡς	εἰ	πυρὸς ἐκάθισέν τε ἐφ' ἕνα
[10, 6]	γὰρ παρόντι αὐτῶι προσέταξα ἵν'	εἴ	τι ἂν χρημάτων παρ' αὐτοῦ
[10, 5]	ὁπόταν ταῦτα τὰ γράμματα κομίσηι,	εἴ	τινα ἐκ τούτων τῶν τῆι
[10, 6]	ἀνάσχωνται περιορᾶν τοιοῦτο γινόμενον. διόπερ	εἴ	τινας τοιούτους ἀνθρώπους ἐν αὐτῆι
[10, 5]	ὡρισμένος τῶι προτέρωι χρόνωι, ἵν'	εἴ	τινες ἢ παρὰ τοῦ ταμείου
[10, 5]	ἀμελείας καὶ ἀμφιβολίας, ἀποκαταστήσωσι, καὶ	εἴ	τινες κατὰ δῶρον τυγχάνουσιν εἰληφότες,
[10, 4]	εὐμενῆ διαμένειν καὶ δεξιὸν εἰς	ἀεὶ	παραιτούμενος. Τοιοῦτος ὁ μέγας νεὼς
[10, 8]	καὶ ταῦτα τοῦτον προυχώρει τῶι	δυσσεβεῖ	τὸν τρόπον, λοιπὸν καὶ τὸν
[10, 4]	δὲ πόλει ἢ τῇδε τῇ	νεοπαγεῖ	καὶ θεοτεύκτῳ; ἥτις ἐστὶν ἐκκλησία
[10, 8]	κόλακες, τὰ φίλα πράττειν τῶι	δυσαγεῖ	πεπεισμένοι, τῶν ἐπισκόπων τοὺς μὲν
[10, 4]	ἦλθον πρός σε· ζῶ ἐγώ,	λέγει	κύριος, ὅτι πάντας αὐτοὺς ὡς
[10, 4]	βασιλέων ἐς τοσοῦτον κρατεῖ καὶ	στρατηγεῖ	μετὰ θάνατον καὶ τρόπαια κατ'
[10, 2]	θεὸν τὸν τῶν εὐσεβῶν ὑπέρμαχον	ὡμολόγει·	μάλιστα δ᾿ ἡμῖν τοῖς ἐπὶ
[10, 4]	Λιβάνου ἃς ἐφύτευσεν. Τί με	δεῖ	νῦν τῆς πανσόφου καὶ ἀρχιτεκτονικῆς
[10, 8]	τῶν μειζόνων συγκρινόμενα παραθέσει. Τί	δεῖ	τῶν καθ' ἕκαστα καὶ κατὰ
[10, 4]	ἡ ἐσχάτη ὑπὲρ τὴν προτέραν.	ἔδει	γὰρ καὶ ἀκόλουθον ἦν τοῦ
[10, 4]	ἡμῶν, τὸν στεφανοῦντα ἡμᾶς ἐν	ἐλέει	καὶ οἰκτιρμοῖς, τὸν ἐμπιμπλῶντα ἐν
[10, 4]	δὲ πρὸς τὸ φῶς ἀνοίγμασιν	καταυγάζει,	προπύλωι μὲν ἑνὶ μεγίστωι τῆς
[10, 4]	τὴν ὁδὸν τῆς θεογνωσίας εὐθυποροῦντα	βαδίζει,	ἐπὶ τὴν οἰκείαν ποίμνην τοῦ
[10, 5]	θρηισκεία, ἣν αὐτὸς ἑαυτῶι ἁρμόζειν	νομίζει,	ὅπως ἡμῖν δυνηθῆι τὸ θεῖον
[10, 4]	ἐνδοτάτω μυστικῶν τῆς γραφῆς δογμάτων	ὑποστηρίζει,	τοῖς δὲ πρὸς τὸ φῶς
[10, 4]	οὖν ἡμῶν τε αὐτῶν ἐλπίδα	σώιζει	τε καὶ τῶν τοῦ πατρὸς
[10, 4]	ἐν νυκτὶ ζοφερᾶι καὶ σκότωι	βαθεῖ	δαιμόνων ἀλιτηρίων πλάνηι καὶ θεομισῶν
[10, 8]	ψυχῶν ὑπέρμαχος θεὸς ὡς ἐν	βαθεῖ	σκότωι καὶ νυκτὶ ζοφωδεστάτηι φωστῆρα
[10, 4]	ὧν πολὺ τὰς παρ' ἑκάτερα	μεγέθει	τε καὶ πλάτει πλεονεκτεῖν τῆι
[10, 4]	ζῶντα ναόν, τὸ μέγιστον καὶ	ἀληθεῖ	λόγωι θεοπρεπὲς ἱερεῖόν φημι, οὗ
[10, 4]	παρέχων. Ἱερῶν δ' ἐνταῦθα καθαρσίων	ἐτίθει	σύμβολα, κρήνας ἄντικρυς εἰς πρόσωπον
[10, 4]	ἄνωθεν ἐξ ὑπαρχῆς ἀγαλλιᾶν προστάττεται	ἐξανθεῖ	τε ὡς κρίνον καὶ τῆς
[10, 4]	δὲ αὐτοῖς ἁγνείας καὶ σωφροσύνης	πολυανθεῖ	κόσμωι κατηγλάϊστο. Ἔνεισιν δ' ἐν
[10, 2]	εὐφροσύνη καί τις ἔνθεος ἅπασιν	ἐπήνθει	χαρὰ πάντα τόπον τὸν πρὸ
[10, 4]	ἐπὶ τοὺς ἑξῆς αἰῶνας ἀπολαβεῖν	ποθεῖ.	Ἀλλὰ γὰρ τέως ἐπὶ τοῦ
[10, 4]	ὄψεως τὴν διὰ τῶν ὤτων	ἀποκλείει	μάθησιν ἡ μαρτυρία; ἀλλὰ γὰρ
[10, 4]	ἐπὶ τὰ ἐκτὸς τοῦ νεὼ	μετήιει,	ἐξέδρας καὶ οἴκους τοὺς παρ'
[10, 4]	φησίν, ὁμοίως καὶ ὁ υἱὸς	ποιεῖ·	ὃ δὲ καὶ αὐτὸς ὡς
[10, 4]	ἐπὶ τὸν νεὼν παρόδους ἀναπεπταμένας	ἐποίει,	ὑπὸ μὲν ταῖς ἡλίου βολαῖς
[10, 4]	ἥκουσι μήκους περικλείσας, μέσον αἴθριον	ἠφίει	εἰς τὴν τοῦ οὐρανοῦ κάτοψιν,
[10, 4]	θεωρίας, πείραι μὲν καὶ χρόνου	μήκει	ἕκαστον ἀκριβῶς ἐξητακότι σπουδῆι τε
[10, 5]	ὥστε ἐκεῖνα ἅπερ δικαίωι ἀλλοτρίωι	προσήκει,	μὴ μόνον μὴ ἐνοχλεῖσθαι, ἀλλὰ
[10, 7]	ὅσον τοῖς κοινοῖς πράγμασι συνοίσειν	δοκεῖ.	ἔρρωσο, Ἀνυλῖνε, τιμιώτατε καὶ ποθεινότατε
[10, 5]	καὶ τοῦτό μοι βαρὺ σφόδρα	δοκεῖ	τὸ ἐν ταύταις ταῖς ἐπαρχίαις,
[10, 5]	ταῦτα μεταξὺ τῶν λοιπῶν ἅτινα	ἐδόκει	ἐν πολλοῖς ἅπασιν ἐπωφελῆ εἶναι,
[10, 5]	τῆς Ῥώμης ἐπισκόπου, τοῦτο ὅπερ	ἐδόκει	κεκινῆσθαι, δυνηθῆι ὑπὸ τῆς παρουσίας
[10, 5]	τῆς ἡμετέρας πραότητος ἀλλότρια εἶναι	ἐδόκει,	ταῦτα ὑφαιρεθῆι καὶ νῦν ἐλευθέρως
[10, 8]	βοηθὸν ἀντὶ τοῦ βοηθουμένου πολεμεῖν	ἐγνώκει.	Καὶ πρῶτα μὲν τῆς οἰκίας
[10, 4]	Χριστοῦ δυνάμει παραδόξωι νῦν, ὅτε	θέλει	αὐτός, γέγονεν ὡς κρίνον· ἐπεὶ
[10, 4]	ὡς κῆπος τὰ σπέρματα αὐτοῦ	ἀνατελεῖ,	οὕτως κύριος κύριος ἀνέτειλεν δικαιοσύνην
[10, 9]	νικητὴς Κωνσταντῖνος σὺν παιδὶ Κρίσπωι,	βασιλεῖ	θεοφιλεστάτωι καὶ τὰ πάντα τοῦ
[10, 4]	Ἡσαΐου παιδεύεται τὰ χαριστήρια τῶι	βασιλεῖ	θεῶι φωναῖς εὐφήμοις γεραίρουσα, αὐτῆς
[10, 8]	τε καὶ ῥαιδιουργίαν τῶι θεοφιλεῖ	βασιλεῖ	κατά φωρα ποιοῦντος, οὐκέθ' οἷός
[10, 1]	ἐπὶ πᾶσιν τῷ παντοκράτορι καὶ	βασιλεῖ	τῶν ὅλων, πλείστη δὲ καὶ
[10, 9]	ἀρωγὸς πρόεισιν ἅμα παιδὶ Κρίσπωι	βασιλεῖ	φιλανθρωποτάτωι, σωτήριον δεξιὰν ἅπασιν τοῖς
[10, 9]	τοῖς ἀπολλυμένοις ἐκτείνας· εἶθ' οἷα	παμβασιλεῖ	θεῶι θεοῦ τε παιδὶ σωτῆρι
[10, 8]	ἀπολαύειν ἀρχῆς οἷα κηδεστῆι καὶ	συμβασιλεῖ	παρεῖχεν τὴν ἐξουσίαν, οὐκ ἔλαττον
[10, 8]	δόλον τε καὶ ῥαιδιουργίαν τῶι	θεοφιλεῖ	βασιλεῖ κατά φωρα ποιοῦντος, οὐκέθ'
[10, 4]	ἐνταῦθα λοιπὸν τῶι πανσόφωι καὶ	θεοφιλεῖ	τῶιδε παραδέδωκεν ἡγεμόνι· ὃς τά
[10, 4]	ὑψηλὸς καὶ ἐπιμήκης καὶ ὡραῖος	κάλλει	παρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων·
[10, 4]	τῆι βασιλευούσηι τῶν ἐπὶ γῆς	πόλει	βασιλικοῖς χαρακτῆρσι προσεγγράφοντας, ὥστε μόνον
[10, 4]	τοῦ θεοῦ ἡμῶν. ποίᾳ δὲ	πόλει	ἢ τῇδε τῇ νεοπαγεῖ καὶ
[10, 4]	ἠκούσαμεν, οὕτως καὶ εἴδομεν ἐν	πόλει	κυρίου τῶν δυνάμεων, ἐν πόλει
[10, 4]	ἐλθόντα, μυρίων ἄλλων εὐπορουμένων τῆι	πόλει,	ῥαιστώνην εὕρασθαι τοῦ πόνου καὶ
[10, 4]	τούτοις προαναφωνοῦν κύριε, ἐν τῆι	πόλει	σου τὴν εἰκόνα αὐτῶν ἐξουδενώσεις
[10, 4]	ἐπιλέγοντες καὶ αἰνετὸς σφόδρα ἐν	πόλει	τοῦ θεοῦ ἡμῶν, ἐν ὄρει
[10, 4]	πόλει κυρίου τῶν δυνάμεων, ἐν	πόλει	τοῦ θεοῦ ἡμῶν. ποίᾳ δὲ
[10, 4]	στέργοντες καὶ σέβοντες ψυχῆς ὅληι	δυνάμει,	καὶ νῦν ἀναστάντες μεγάληι διαθέσεως
[10, 4]	ἁπάντων, ὧν αὐτὸς σὺν θείαι	δυνάμει	κατηρτίσατο, τούτων τοῖς ἔργοις ἐφαμίλλως
[10, 4]	καὶ μονιὸς ἄγριος κατενεμήσατο, Χριστοῦ	δυνάμει	παραδόξωι νῦν, ὅτε θέλει αὐτός,
[10, 1]	θαυμάζομεν δὲ εἰκότως ὅλης ψυχῆς	δυνάμει	σέβοντες καὶ ταῖς ἀναγράπτοις προρρήσεσιν
[10, 4]	ἕνεκεν σωτηρίας ὁρῆι μὲν δεινά,	θιγγάνει	δ' ἀηδέων ἐπ' ἀλλοτρίηισί τε
[10, 4]	ψυχαῖς τὰ τοῦ θείου πνεύματος	ἐφιζάνει	δωρήματα, οἷα καὶ πάλαι ὤφθη
[10, 5]	ὁπότε μηδὲ τὴν ὑμετέραν ἐπιμέλειαν	λανθάνει	τοσαύτην με αἰδῶ τῆι ἐνθέσμωι
[10, 4]	ἀκριβῆ θεωρίαν τε καὶ ἑρμηνείαν	τυγχάνει	δεόμενα. Οὐ μὴν ὅσα καὶ
[10, 8]	ἁπάντων αὐτοῖς ποιεῖσθαι πάτριον μάθημα	τυγχάνει·	εἶτα δὲ τοὺς κατὰ πόλιν
[10, 4]	δείμασθαι καὶ ἀνανεοῦν Χριστῷ τῷ	μονογενεῖ	καὶ πρωτογενεῖ δὲ αὐτοῦ λόγῳ
[10, 4]	ἀνανεοῦν Χριστῷ τῷ μονογενεῖ καὶ	πρωτογενεῖ	δὲ αὐτοῦ λόγῳ τῇ τε
[10, 5]	ἔκ τε τούτων ἁπάντων ἐκεῖνα	συμβαίνει	γενέσθαι, τὸ καὶ τούτους αὐτοὺς
[10, 5]	κατορθώσεως τυχεῖν. Ἀλλ' ἐπειδή, ὡς	συμβαίνει,	ἐπιλαθόμενοί τινες καὶ τῆς σωτηρίας
[10, 4]	ὃ καὶ σαφῶς αὐτὸς ὁμολογῶν	ἐκφαίνει,	λέγων ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ
[10, 3]	τῶν ἀγαθῶν παραίτιον θεὸν ἐγέραιρον.	Ἐκίνει	δὲ καὶ λόγους ἅπας τῶν
[10, 9]	δικαίου τρόπον φιλανθρωπίαι κερασάμενος, ἐπαμῦναι	κρίνει	τοῖς ὑπὸ τῶι τυράννωι ταλαιπωρουμένοις,
[10, 4]	τῆς ἐνθέου εὐωδίας εἰς πάντας	ἀποπνεῖ	ἀνθρώπους, ὅτι, φησίν, ἐρράγη ἐν
[10, 8]	οἰκίας τῆς αὐτοῦ πάντα Χριστιανὸν	ἀπελαύνει,	ἔρημον αὐτὸς αὑτὸν ὁ δείλαιος
[10, 5]	σε ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ	διαφυλάξει	ἐπὶ πολλοῖς ἔτεσιν. ~ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ
[10, 6]	θειότης τοῦ μεγάλου θεοῦ σε	διαφυλάξει	ἐπὶ πολλοῖς ἔτεσιν. ~Ζ. ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
[10, 5]	θειότης ὑμᾶς τοῦ μεγάλου θεοῦ	διαφυλάξει	πολλοῖς ἔτεσι, τιμιώτατε. ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ
[10, 4]	τιμὴν καὶ προσέτι βάθροις ἐν	τάξει	τοῖς καθ' ὅλου κατὰ τὸ
[10, 4]	κρίσιν ἀνταποδίδωσιν καὶ ἀνταποδώσει, αὐτὸς	ἥξει	καὶ σώσει ἡμᾶς· ὅτι, φησίν,
[10, 4]	τὰς ἐπὶ τὴν οἶκον εἰσβολὰς	ἐπενόει,	ταῖς ἀπὸ ξύλου λεπτουργίαις καὶ
[10, 8]	μυρίας κατὰ τῶν ὑποχειρίων ἐθνῶν	ἐπενόει	χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου παντοίας
[10, 8]	ὄρη τοὺς Χριστοῦ θεράποντας ὑπεδέχοντο.	ἐπεὶ	δὲ καὶ ταῦτα τοῦτον προυχώρει
[10, 4]	θέλει αὐτός, γέγονεν ὡς κρίνον·	ἐπεὶ	καὶ τότε αὐτοῦ νεύματι, ὡς
[10, 4]	καθαροῖς νοὸς ὄμμασιν ἀφορῶν, ὅσα	βλέπει	ποιοῦντα, ὡς ἂν ἀρχετύποις χρώμενος
[10, 4]	καὶ μέγας ἡμῶν ἀρχιερεὺς ὅσα	βλέπει	τὸν πατέρα ποιοῦντα, ταῦτα, φησίν,
[10, 4]	τῇ τε ἁγίᾳ τούτου καὶ	θεοπρεπεῖ	νύμφῃ γέρας ἐξαίρετον δεδώρηται, εἴτε
[10, 8]	γαμετὰς μιαροῖς τισιν οἰκέταις ἐφ'	ὕβρει	πράξεως αἰσχρᾶς παρεδίδου, ὅσαις δὲ
[10, 4]	ἀγαπῶσιν αὐτόν· ὧν ἤδη ἐν	μέρει	καταξιωθέντες, ἄνδρες ἅμα παισὶν καὶ
[10, 8]	δυσαγῆ καὶ δεινότατον πρὸς αὐτὸν	ἐκφέρει,	οὐ φύσεως νόμων φεισάμενος, οὐχ
[10, 4]	ἡμῶν τὰς ἀνομίας ἡμῶν· καθὼς	οἰκτείρει	πατὴρ υἱοὺς αὐτοῦ, ὠικτείρησεν κύριος
[10, 4]	κατ' ἀξίαν τοῦ παντὸς λαοῦ	διήιρει	τὰς δυνάμεις, οἷς μὲν τὸν
[10, 8]	δὲ αὖθις καὶ δολίως συνεσκευάζετο,	ἀνήιρει	τε τούτων δι' ἐπιβουλῆς τῶν
[10, 4]	πόλει τοῦ θεοῦ ἡμῶν, ἐν	ὄρει	ἁγίῳ αὐτοῦ. Καὶ γὰρ οὖν
[10, 5]	ἀπολελυμένως αὐτοῖς ὑφ' ἡμῶν δεδωρῆσθαι	θεωρεῖ	ἡ σὴ καθοσίωσις καὶ ἑτέροις
[10, 4]	δευτερεύουσιν ἀναλόγως, καθ' ὅσον ἕκαστος	χωρεῖ,	Χριστοῦ δυνάμεως καὶ πνεύματος ἁγίου
[10, 8]	τῆς μανίας ἐπὶ τοὺς ἐπισκόπους	ἐχώρει,	ἤδη τε τούτους, ὡς ἂν
[10, 8]	ἐπεὶ δὲ καὶ ταῦτα τοῦτον	προυχώρει	τῶι δυσσεβεῖ τὸν τρόπον, λοιπὸν
[10, 1]	τῆς γῆς· τόξον συντρίψει καὶ	συγκλάσει	ὅπλον, καὶ θυρεοὺς κατακαύσει ἐν
[10, 5]	οἷς ἐντυχοῦσα ἡ ὑμετέρα στερρότης	δοκιμάσει	ὅντινα χρὴ τρόπον τὴν προειρημένην
[10, 4]	τῆς παλιγγενεσίας ἐν ἀφθάρτου σώματος	ἀναστάσει	μετὰ φωτὸς ἀγγέλων χορείας ἐν
[10, 8]	κρείττονος ἐμμένειν φιλίαι τε καὶ	διαθέσει	ἡιρεῖτο. Διαφθονηθείς γέ τοι τῶι
[10, 8]	μικρά, τῆι τῶν μειζόνων συγκρινόμενα	παραθέσει.	Τί δεῖ τῶν καθ' ἕκαστα
[10, 5]	τὴν ἐξενεχθεῖσαν ἤδη κρίσιν αὐθαιρέτωι	συγκαταθέσει	πεπαῦσθαι, κἂν νῦν ποτε δυνηθῆι
[10, 5]	σεβάσματος τοῦ ὀφειλομένου τῆι ἁγιωτάτηι	αἱρέσει,	ἔτι καὶ νῦν τὰς ἰδίας
[10, 5]	σπουδῆς ἄνευ τινὸς παρολκῆς παραδίδοσθαι	δεήσει·	καὶ ἐπειδὴ οἱ αὐτοὶ Χριστιανοὶ
[10, 4]	καὶ ἀνθείτω ὡς κρίνον καὶ	ἐξανθήσει	καὶ ἀγαλλιάσεται τὰ ἔρημα. ἰσχύσατε,
[10, 5]	ἑκάστου τῆι διανοίαι καὶ τῆι	βουλήσει	ἐξουσίαν δοτέον τοῦ τὰ θεῖα
[10, 4]	νεὼ θεοῦ σεμνολόγημα, γεραιρᾷ μὲν	φρονήσει	παρὰ θεοῦ τετιμημένε, νέας δὲ
[10, 3]	ἁρμονίαν ἕνωσις. Συνήγετο γοῦν ἀκολούθως	προρρήσει	προφητικῇ μυστικῶς τὸ μέλλον προσημαινούσῃ
[10, 4]	διεφθαρμένα καὶ τὰ καταπεπτωκότα νῦν	στενοχωρήσει	ἀπὸ τῶν κατοικούντων σε, καὶ
[10, 5]	χρήσιμον τῶι κοινῶι διέφερεν, ἐν	ζητήσει	ἔσχομεν, ταῦτα μεταξὺ τῶν λοιπῶν
[10, 8]	ἕκαστα καὶ κατὰ μέρος τῶι	θεομισεῖ	πεπραγμένων μνημονεύειν ὅπως τε νόμους
[10, 5]	μὴ βουλόμενοι τῆι ἤδη ἐξενεχθείσηι	κρίσει	συντίθεσθαι καὶ διοριζόμενοι ὅτι δὴ
[10, 4]	ὑμετέρας ἐνθέου ποίμνης κλήρωι καὶ	κρίσει	τοῦ πατρὸς τὸν ὑμέτερον λαχόντα
[10, 8]	ταῖς εἱρκταῖς ταλαιπωρουμένους ἐνομοθέτει μηδένα	μεταδόσει	τροφῆς φιλανθρωπεύεσθαι μηδ' ἐλεεῖν τοὺς
[10, 1]	καὶ συγκλάσει ὅπλον, καὶ θυρεοὺς	κατακαύσει	ἐν πυρί. Ἐφ᾿ οἷς ἐναργῶς
[10, 6]	καὶ καθολικῆς ἐκκλησίας φαύληι τινὶ	ὑπονοθεύσει	βούλεσθαι διαστρέφειν, γίνωσκέ με Ἀνυλίνωι
[10, 4]	θεὸς ἡμῶν κρίσιν ἀνταποδίδωσιν καὶ	ἀνταποδώσει,	αὐτὸς ἥξει καὶ σώσει ἡμᾶς·
[10, 5]	ταῖς ἐπαρχίαις, ἃς τῆι ἐμῆι	καθοσιώσει	αὐθαιρέτως ἡ θεία πρόνοια ἐνεχείρισεν
[10, 4]	ἔλεος αὐτοῦ· ὅτι ἐν τῇ	ταπεινώσει	ἡμῶν ἐμνήσθη ἡμῶν καὶ ἐλυτρώσατο
[10, 4]	καὶ ἀνταποδώσει, αὐτὸς ἥξει καὶ	σώσει	ἡμᾶς· ὅτι, φησίν, ἐρράγη ἐν
[10, 4]	παρ' ἑκάτερα μεγέθει τε καὶ	πλάτει	πλεονεκτεῖν τῆι μέσηι χαρισάμενος παραπήγμασί
[10, 4]	διαφαίνεσθαι; Τίς βασιλέων ἐς τοσοῦτον	κρατεῖ	καὶ στρατηγεῖ μετὰ θάνατον καὶ
[10, 8]	ἀνακινεῖν διωγμὸν ἐπὶ διάνοιαν ἐβάλλετο,	ἐκράτει	τε γνώμης καὶ οὐδὲν ἐμποδὼν
[10, 8]	τοι ἐν ταῖς εἱρκταῖς ταλαιπωρουμένους	ἐνομοθέτει	μηδένα μεταδόσει τροφῆς φιλανθρωπεύεσθαι μηδ'
[10, 8]	αὐτῶι τὰς ἐν ἀπορρήτωι καὶ	σκότει	μηχανωμένας ἐπιβουλὰς εἰς φῶς ἄγων
[10, 5]	ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΔΙ' ΗΣ	ΠΡΟΣΤΑΤΤΕΙ	ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΣΥΝΟΔΟΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ
[10, 7]	ΤΗΣ ΠΕΡΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ	ΠΡΟΣΤΑΤΤΕΙ	Χαῖρε, Ἀνυλῖνε, τιμιώτατε ἡμῖν. ἐπειδὴ
[10, 4]	ἐπαιδεύετο· ὃν γὰρ ἀγαπᾶι κύριος,	παιδεύει,	μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν
[10, 4]	τά τε ἄλλα ὁ θεῖος	ἐπαληθεύει	λόγος, ἀτὰρ καὶ τάδε περὶ
[10, 5]	ΗΣ ΣΥΝΟΔΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΠΙ ΡΩΜΗΣ	ΚΕΛΕΥΕΙ	ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
[10, 4]	ἐθνῶν. τούτοις μὲν οὖν αὕτη	χορεύει·	οἵοις δὲ καὶ ὁ νυμφίος,
[10, 8]	ἐχθρῶν, οἰκείας δὲ φυλακὴν σωτηρίας	ἰσχύει·	ὧι δὴ πεφραγμένος ὁ θεοφιλέστατος
[10, 8]	δέ τινες καινοτέραν ὑπέμενον τελευτήν,	ξίφει	τὸ σῶμα εἰς πολλὰ τμήματα
[10, 1]	τῶν περάτων τῆς γῆς· τόξον	συντρίψει	καὶ συγκλάσει ὅπλον, καὶ θυρεοὺς
[10, 7]	πεπιστευμένης ἐν τῆι καθολικῆι ἐκκλησίαι,	ἦι	Καικιλιανὸς ἐφέστηκεν, τὴν ἐξ αὐτῶν
[10, 5]	ὅπως μηδενὶ παντελῶς ἐξουσία ἀρνητέα	ἦι	τοῦ ἀκολουθεῖν καὶ αἱρεῖσθαι τὴν
[10, 5]	αἵρεσιν τοῦ ἀκολουθεῖν τῆι θρηισκείαι	ἧι	δ' ἂν βουληθῶσιν, ὅπως ὅ
[10, 7]	φαίνεται παρεξουθενηθεῖσαν τὴν θρηισκείαν, ἐν	ἧι	ἡ κορυφαία τῆς ἁγιωτάτης ἐπουρανίου
[10, 4]	πόλιν τοῦ ζῶντος θεοῦ, ἐν	ἧι	μυριάδες ἀγγέλων πανηγύρεις καὶ ἐκκλησία
[10, 5]	ἐν ἐκείνηι τῆι ἀντιγραφῆι, ἐν	ἧι	τοῖς αὐτοῖς συνεχωρήθη ἡ τοιαύτη
[10, 4]	ἄνθεσιν γέγονεν ἀληθῶς ὡς κρίνον,	ἧι	φησιν ἡ προφητεία, καὶ τὴν
[10, 4]	καὶ τὰς μύλας τῶν λεόντων,	ἧι	φησιν τὰ θεῖα λόγια, συντρίψας,
[10, 4]	ἐρήμωι ὕδωρ, καὶ φάραγξ ἐν	γῆι	διψώσηι, καὶ ἡ ἄνυδρος ἔσται
[10, 5]	ΤΕ ΚΑΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ Κωνσταντῖνος Σεβαστὸς	Μιλτιάδηι	ἐπισκόπωι Ῥωμαίων καὶ Μάρκωι. ἐπειδὴ
[10, 4]	χρόνου μήκει ἕκαστον ἀκριβῶς ἐξητακότι	σπουδῆι	τε τῆι αὐτοῦ καὶ ἐπιμελείαι
[10, 4]	ἀναλαβὼν πάλαι τε καὶ νῦν	σπουδῆι	τῆι φιλανθρώπωι παρὰ πᾶσαν τὴν
[10, 5]	πραότητος ἀλλότρια εἶναι ἐδόκει, ταῦτα	ὑφαιρεθῆι	καὶ νῦν ἐλευθέρως καὶ ἁπλῶς
[10, 5]	εἰς τὴν Ῥώμην προσέταξα ἐπισπεῦσαι,	δυνηθῆι	ἀκουσθῆναι, ὡς ἂν καταμάθοιτε τῶι
[10, 5]	καλοκἀγαθίας ἡ νομοθεσία μηδένα λαθεῖν	δυνηθῆι.	ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΕΤΕΡΑΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΗΝ
[10, 5]	διεστώτων, οὕσπερ ὁμοίως παρεῖναι ἐκελεύσαμεν,	δυνηθῆι	εἰς τὴν ὀφειλομένην θρηισκείαν καὶ
[10, 5]	ἡμετέραν ἐξουσίαν διάγουσιν εὐμενὲς εἶναι	δυνηθῆι.	οίνυν ταύτην τὴν ἡμετέραν βούλησιν
[10, 5]	συγκαταθέσει πεπαῦσθαι, κἂν νῦν ποτε	δυνηθῆι	πολλῶν παρόντων τέλους τυχεῖν. Ἐπειδὴ
[10, 5]	ὅρος πρὸς γνῶσιν πάντων ἐνεχθῆναι	δυνηθῆι,	προταχθέντα τοῦ σοῦ προστάγματος ταῦτα
[10, 5]	ἑαυτῶι ἁρμόζειν νομίζει, ὅπως ἡμῖν	δυνηθῆι	τὸ θεῖον ἐν πᾶσι τὴν
[10, 5]	ἐπισκόπου, τοῦτο ὅπερ ἐδόκει κεκινῆσθαι,	δυνηθῆι	ὑπὸ τῆς παρουσίας αὐτῶν μετὰ
[10, 5]	τὸ ἡμέτερον κέλευσμα τὴν ταχίστην	παραπληρωθῆι,	ὅπως καὶ ἐν τούτωι διὰ
[10, 5]	ἑτέρων οὓς αὐτὸς τῆι ἑαυτοῦ	δίκηι	ἀναγκαίους ὑπολάβοι, εἰς τὴν Ῥώμην
[10, 4]	ὑποσχόντες τιμωρίαν οὐ μεμπτὴν τῆι	δίκηι,	ἑαυτοὺς καὶ φίλους καὶ οἴκους
[10, 5]	ΗΝ ΑΥΘΙΣ ΠΕΠΟΙΗΤΑΙ, ΜΟΝΗΙ ΤΗΙ	ΚΑΘΟΛΙΚΗΙ	ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ ΤΗΝ ΔΩΡΕΑΝ ΔΕΔΟΣΘΑΙ ΥΠΟΣΗΜΗΝΑΜΕΝΟΣ
[10, 5]	τοσαύτην με αἰδῶ τῆι ἐνθέσμωι	καθολικῆι	ἐκκλησίαι ἀπονέμειν, ὡς μηδὲν καθόλου
[10, 7]	τῆς σοι πεπιστευμένης ἐν τῆι	καθολικῆι	ἐκκλησίαι, ἦι Καικιλιανὸς ἐφέστηκεν, τὴν
[10, 5]	τούτων τῶν τῆι ἐκκλησίαι τῆι	καθολικῆι	τῶν Χριστιανῶν ἐν ἑκάσταις πόλεσιν
[10, 4]	ὅληι δυνάμει, καὶ νῦν ἀναστάντες	μεγάληι	διαθέσεως φωνῆι καθικετεύσωμεν, ὡς ἂν
[10, 4]	σου διδακτοὺς θεοῦ καὶ ἐν	πολλῆι	εἰρήνηι τὰ τέκνα σου· καὶ
[10, 4]	προορώμενοι, στέργοντες καὶ σέβοντες ψυχῆς	ὅληι	δυνάμει, καὶ νῦν ἀναστάντες μεγάληι
[10, 6]	τῆς ἁγιωτάτης καὶ καθολικῆς ἐκκλησίας	φαύληι	τινὶ ὑπονοθεύσει βούλεσθαι διαστρέφειν, γίνωσκέ
[10, 5]	ταύταις ταῖς ἐπαρχίαις, ἃς τῆι	ἐμῆι	καθοσιώσει αὐθαιρέτως ἡ θεία πρόνοια
[10, 4]	αὐτὸν ἐν στήλαις ἀναγορεύειν, ἀνεξαλείπτωι	μνήμηι	τὰ κατορθώματα καὶ τὰς κατὰ
[10, 4]	μὴ τὴν ψυχὴν κατανυγεὶς πρότερον	μνήμηι	τῆς τε πρὶν ἐρημίας καὶ
[10, 5]	ὑφ' ἡμῶν γέγονεν, ὅπως μηδεμιᾶι	τιμῆι	μηδὲ θρηισκείαι τινὶ μεμειῶσθαί τι
[10, 4]	ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΠΙ ΤΗΙ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ	ΟΙΚΟΔΟΜΗΙ	ΠΑΥΛΙΝΩΙ ΤΥΡΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΙ ΠΡΟΣΠΕΦΩΝΗΜΕΝΟΣ Ὦ
[10, 8]	αὐτοῖς ὀφθαλμοῖς, τούτων ἕπεσθαι τῆι	γνώμηι	μᾶλλον ἢ τῆι τοῦ κρείττονος
[10, 4]	πατρὸς μονώτατος ὑπάρχων πανάγαθος παῖς,	γνώμηι	τῆς πατρικῆς φιλανθρωπίας τῶν ἐν
[10, 4]	καὶ σκότωι βαθεῖ δαιμόνων ἀλιτηρίων	πλάνηι	καὶ θεομισῶν πνευμάτων ἐνεργείαις πᾶν
[10, 7]	ἐκείνους τοὺς ἄνδρας τοὺς τῆι	ὀφειλομένηι	ἁγιότητι καὶ τῆι τοῦ νόμου
[10, 4]	δυνάμεσιν οὐρανίοις ἡλίωι τε καὶ	σελήνηι	καὶ ἄστροις καὶ τῶι σύμπαντι
[10, 4]	διδακτοὺς θεοῦ καὶ ἐν πολλῆι	εἰρήνηι	τὰ τέκνα σου· καὶ ἐν
[10, 5]	πολλαὶ καὶ διάφοροι αἱρέσεις ἐν	ἐκείνηι	τῆι ἀντιγραφῆι, ἐν ἧι τοῖς
[10, 5]	διδόναι ἑαυτοῦ τὴν διάνοιαν ἐν	ἐκείνηι	τῆι θρηισκεία, ἣν αὐτὸς ἑαυτῶι
[10, 9]	λυμεῶνας ἐκποδὼν ποιησάμενος, ἀνασώσασθαι ὁρμᾶται.	Μόνηι	γὰρ αὐτῶι χρωμένωι φιλανθρωπίαι τὸν
[10, 5]	ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΗΝ ΑΥΘΙΣ ΠΕΠΟΙΗΤΑΙ,	ΜΟΝΗΙ	ΤΗΙ ΚΑΘΟΛΙΚΗΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ ΤΗΝ ΔΩΡΕΑΝ
[10, 4]	πάσης ἐκπλήξεως, μάλιστα τοῖς ἐπὶ	μόνηι	τῆι τῶν ἔξωθεν φαντασίαι τὸν
[10, 4]	σου· καὶ ἐν δικαιοσύνηι οἰκοδομηθήσηι.	Δικαιοσύνηι	δῆτα οἰκοδομῶν, κατ' ἀξίαν τοῦ
[10, 4]	τὰ τέκνα σου· καὶ ἐν	δικαιοσύνηι	οἰκοδομηθήσηι. Δικαιοσύνηι δῆτα οἰκοδομῶν, κατ'
[10, 4]	οὐδ' ἔστιν εἰπεῖν οἵαι σὺν	μεγαλοφροσύνηι	πλουσίαι τε καὶ ἀπλήστωι διανοίας
[10, 4]	καὶ νῦν ἀναστάντες μεγάληι διαθέσεως	φωνῆι	καθικετεύσωμεν, ὡς ἂν ὑπὸ τὴν
[10, 4]	ἔτι μὲν κατηχουμένους καὶ ἐν	αὔξηι	καὶ προκοπῆι καθεστῶτας, οὐ μὴν
[10, 4]	λόγου προαγορεύοντος, ἐπακούσας ὀξείαι διανοίας	ἀκοῆι	οὗτος ὁ νέος ἡμῶν καὶ
[10, 9]	κρημνόν. Ἀλλ' οὗτος μὲν ταύτηι	πηι	βεβλημένος ἔκειτο ὁ δ' ἀρετῆι
[10, 4]	κατηχουμένους καὶ ἐν αὔξηι καὶ	προκοπῆι	καθεστῶτας, οὐ μὴν πόρρω που
[10, 4]	τῆς τῶν καμνόντων ἕνεκεν σωτηρίας	ὁρῆι	μὲν δεινά, θιγγάνει δ' ἀηδέων
[10, 5]	τοῦτο αὐτὸ παραφυλάττοι. Ἅτινα τῆι	σῆι	ἐπιμελείαι πληρέστατα δηλῶσαι ἐδογματίσαμεν, ὅπως
[10, 6]	αὐτῶι ὅπως τρισχιλίους φόλλεις τῆι	σῆι	στερρότητι ἀπαριθμῆσαι φροντίσηι. Σὺ τοίνυν,
[10, 9]	βεβλημένος ἔκειτο ὁ δ' ἀρετῆι	πάσηι	θεοσεβείας ἐκπρέπων μέγιστος νικητὴς Κωνσταντῖνος
[10, 4]	κατὰ τῶν ἀσεβῶν αὐτοῦ νίκας	μέσηι	τῆι βασιλευούσηι τῶν ἐπὶ γῆς
[10, 4]	τε καὶ πλάτει πλεονεκτεῖν τῆι	μέσηι	χαρισάμενος παραπήγμασί τε χαλκοῦ σιδηροδέτοις
[10, 4]	τέκνα σου· καὶ ἐν δικαιοσύνηι	οἰκοδομηθήσηι.	Δικαιοσύνηι δῆτα οἰκοδομῶν, κατ' ἀξίαν
[10, 4]	αὐτοὺς ὡς κόσμον ἐνδύσηι καὶ	περιθήσηι	αὐτοὺς ὡς κόσμον νύμφης· ὅτι
[10, 4]	τῆς χηρείας σου οὐ μὴ	μνησθήσηι.	οὐχ ὡς γυναῖκα ἐγκαταλελειμμένην καὶ
[10, 4]	ὅτι ὠνειδίσθης· ὅτι αἰσχύνην αἰώνιον	ἐπιλήσηι	καὶ ὄνειδος τῆς χηρείας σου
[10, 6]	παρ' αὐτοῦ ἡ σὴ στερρότης	αἰτήσηι,	ἄνευ δισταγμοῦ τινος ἀπαριθμῆσαι φροντίσηι.
[10, 5]	παύονται, μὴ βουλόμενοι τῆι ἤδη	ἐξενεχθείσηι	κρίσει συντίθεσθαι καὶ διοριζόμενοι ὅτι
[10, 5]	ἵν' ὁπόταν ταῦτα τὰ γράμματα	κομίσηι,	εἴ τινα ἐκ τούτων τῶν
[10, 6]	αἰτήσηι, ἄνευ δισταγμοῦ τινος ἀπαριθμῆσαι	φροντίσηι.	Καὶ ἐπειδὴ ἐπυθόμην τινὰς μὴ
[10, 6]	φόλλεις τῆι σῆι στερρότητι ἀπαριθμῆσαι	φροντίσηι.	Σὺ τοίνυν, ἡνίκα τὴν προδηλουμένην
[10, 4]	ὅτι πάντας αὐτοὺς ὡς κόσμον	ἐνδύσηι	καὶ περιθήσηι αὐτοὺς ὡς κόσμον
[10, 4]	ἀσεβῶν αὐτοῦ νίκας μέσηι τῆι	βασιλευούσηι	τῶν ἐπὶ γῆς πόλει βασιλικοῖς
[10, 4]	ὕδωρ, καὶ φάραγξ ἐν γῆι	διψώσηι,	καὶ ἡ ἄνυδρος ἔσται εἰς
[10, 7]	ἐφέστηκεν, τὴν ἐξ αὐτῶν ὑπηρεσίαν	τῆι	ἁγίαι ταύτηι θρηισκείαι παρέχοντας, οὕσπερ
[10, 5]	καὶ τοῦ σεβάσματος τοῦ ὀφειλομένου	τῆι	ἁγιωτάτηι αἱρέσει, ἔτι καὶ νῦν
[10, 5]	καὶ διάφοροι αἱρέσεις ἐν ἐκείνηι	τῆι	ἀντιγραφῆι, ἐν ἧι τοῖς αὐτοῖς
[10, 4]	τὴν σοφίαν, τὸ φῶς ἐν	τῆι	αὐτὸς αὐτοῦ ἀγαλματοφορῶν ψυχῆι, οὐδ'
[10, 4]	ἕκαστον ἀκριβῶς ἐξητακότι σπουδῆι τε	τῆι	αὐτοῦ καὶ ἐπιμελείαι τοὺς πάντας
[10, 4]	τῶν ἀσεβῶν αὐτοῦ νίκας μέσηι	τῆι	βασιλευούσηι τῶν ἐπὶ γῆς πόλει
[10, 5]	ἑνὸς ἑκάστου τῆι διανοίαι καὶ	τῆι	βουλήσει ἐξουσίαν δοτέον τοῦ τὰ
[10, 8]	ἐπεῖδεν αὐτοῖς ὀφθαλμοῖς, τούτων ἕπεσθαι	τῆι	γνώμηι μᾶλλον ἢ τῆι τοῦ
[10, 4]	καὶ γόνατα παραλελυμένα· παρακαλέσατε, ὀλιγόψυχοι	τῆι	διανοίαι, ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε. ἰδοὺ
[10, 4]	παρορμᾶι λέγων παρακαλέσατε, οἱ ὀλιγόψυχοι	τῆι	διανοίαι, ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε. Τούτων
[10, 5]	ἀρνητέαν εἶναι, ἀλλ' ἑνὸς ἑκάστου	τῆι	διανοίαι καὶ τῆι βουλήσει ἐξουσίαν
[10, 4]	εἶθ' ὑποσχόντες τιμωρίαν οὐ μεμπτὴν	τῆι	δίκηι, ἑαυτοὺς καὶ φίλους καὶ
[10, 5]	καὶ δέκα ἑτέρων οὓς αὐτὸς	τῆι	ἑαυτοῦ δίκηι ἀναγκαίους ὑπολάβοι, εἰς
[10, 5]	εἴ τινα ἐκ τούτων τῶν	τῆι	ἐκκλησίαι τῆι καθολικῆι τῶν Χριστιανῶν
[10, 5]	ἐν ταύταις ταῖς ἐπαρχίαις, ἃς	τῆι	ἐμῆι καθοσιώσει αὐθαιρέτως ἡ θεία
[10, 5]	ἐπιμέλειαν λανθάνει τοσαύτην με αἰδῶ	τῆι	ἐνθέσμωι καθολικῆι ἐκκλησίαι ἀπονέμειν, ὡς
[10, 4]	ἡμᾶς· ὅτι, φησίν, ἐρράγη ἐν	τῆι	ἐρήμωι ὕδωρ, καὶ φάραγξ ἐν
[10, 4]	ἀνθρώπους, ὅτι, φησίν, ἐρράγη ἐν	τῆι	ἐρήμωι ὕδωρ τὸ νᾶμα τῆς
[10, 5]	παρατείνειν οὐ παύονται, μὴ βουλόμενοι	τῆι	ἤδη ἐξενεχθείσηι κρίσει συντίθεσθαι καὶ
[10, 5]	καὶ θρηισκείαν ἑαυτῶν, ὅπερ ἀκολούθως	τῆι	ἡσυχίαι τῶν ἡμετέρων καιρῶν γίνεσθαι
[10, 7]	ἱεροσύλου ἀπὸ τῆς θεραπείας τῆς	τῆι	θειότητι ὀφειλομένης ἀφέλκωνται, ἀλλὰ μᾶλλον
[10, 5]	ἑαυτοῦ τὴν διάνοιαν ἐν ἐκείνηι	τῆι	θρηισκεία, ἣν αὐτὸς ἑαυτῶι ἁρμόζειν
[10, 5]	πᾶσιν ἐλευθέραν αἵρεσιν τοῦ ἀκολουθεῖν	τῆι	θρηισκείαι ἧι δ' ἂν βουληθῶσιν,
[10, 5]	ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΗΝ ΑΥΘΙΣ ΠΕΠΟΙΗΤΑΙ, ΜΟΝΗΙ	ΤΗΙ	ΚΑΘΟΛΙΚΗΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ ΤΗΝ ΔΩΡΕΑΝ ΔΕΔΟΣΘΑΙ
[10, 7]	ἐπαρχίας τῆς σοι πεπιστευμένης ἐν	τῆι	καθολικῆι ἐκκλησίαι, ἦι Καικιλιανὸς ἐφέστηκεν,
[10, 5]	ἐκ τούτων τῶν τῆι ἐκκλησίαι	τῆι	καθολικῆι τῶν Χριστιανῶν ἐν ἑκάσταις
[10, 4]	πένητα, τοῦ σφάξαι τοὺς εὐθεῖς	τῆι	καρδίαι· ἡ ῥομφαία αὐτῶν εἰσέλθοι
[10, 4]	ἵνα κατοικήσω, καὶ ἐρεῖς ἐν	τῆι	καρδίαι σου τίς ἐγέννησέν μοι
[10, 6]	τινας τοιούτους ἀνθρώπους ἐν αὐτῆι	τῆι	μανίαι ἐπιμένειν κατίδοις, ἄνευ τινὸς
[10, 5]	κἀγὼ Λικίννιος ὁ Αὔγουστος ἐν	τῆι	Μεδιολάνωι ἐληλύθειμεν καὶ πάντα ὅσα
[10, 4]	μεγέθει τε καὶ πλάτει πλεονεκτεῖν	τῆι	μέσηι χαρισάμενος παραπήγμασί τε χαλκοῦ
[10, 7]	ἔδοξεν ἐκείνους τοὺς ἄνδρας τοὺς	τῆι	ὀφειλομένηι ἁγιότητι καὶ τῆι τοῦ
[10, 4]	ἕτερον ἐλθόντα, μυρίων ἄλλων εὐπορουμένων	τῆι	πόλει, ῥαιστώνην εὕρασθαι τοῦ πόνου
[10, 4]	ἐν τούτοις προαναφωνοῦν κύριε, ἐν	τῆι	πόλει σου τὴν εἰκόνα αὐτῶν
[10, 5]	ὀχλήσεως τοῦτο αὐτὸ παραφυλάττοι. Ἅτινα	τῆι	σῆι ἐπιμελείαι πληρέστατα δηλῶσαι ἐδογματίσαμεν,
[10, 6]	ἐδήλωσα αὐτῶι ὅπως τρισχιλίους φόλλεις	τῆι	σῆι στερρότητι ἀπαριθμῆσαι φροντίσηι. Σὺ
[10, 5]	ἔστιν τῶι σώματι αὐτῶν καὶ	τῆι	συνόδωι ἑκάστωι αὐτῶν ἀποκαταστῆναι κελεύσεις,
[10, 7]	τὰς ὑπηρεσίας τὰς ἐξ αὐτῶν	τῆι	τῆς θείας θρηισκείας θεραπείαι παρέχοντας
[10, 4]	σειρὰς διελύσατο. Νῦν δ' ἐπὶ	τῆι	τοσαύτηι χάριτι καὶ εὐεργεσίαι τοῦ
[10, 8]	ἕπεσθαι τῆι γνώμηι μᾶλλον ἢ	τῆι	τοῦ κρείττονος ἐμμένειν φιλίαι τε
[10, 7]	τοὺς τῆι ὀφειλομένηι ἁγιότητι καὶ	τῆι	τοῦ νόμου τούτου παρεδρίαι τὰς
[10, 4]	ἐπιβουλαῖς κατακεχωσμένον οὐ παριδὼν οὐδὲ	τῆι	τῶν αἰτίων παραχωρήσας κακίαι, ἐξὸν
[10, 4]	σὺν οἵαι πάντων ὑμῶν φιλοτιμίαι,	τῆι	τῶν εἰσφορῶν μεγαλοψυχίαι τῆς αὐτῆς
[10, 4]	τοιόνδε παρέσχε λόγον· ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΠΙ	ΤΗΙ	ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΙ ΠΑΥΛΙΝΩΙ ΤΥΡΙΩΝ
[10, 4]	ἐκπλήξεως, μάλιστα τοῖς ἐπὶ μόνηι	τῆι	τῶν ἔξωθεν φαντασίαι τὸν νοῦν
[10, 8]	ἔτι γε ταῦτα ἦν μικρά,	τῆι	τῶν μειζόνων συγκρινόμενα παραθέσει. Τί
[10, 4]	οὐρανὸν τοσοῦτον παρῆν ἰσχύος, ὡς	τῆι	τῶν τοσούτων ἀβλαβῶς διακονήσασθαι σωτηρίαι.
[10, 4]	πάλαι τε καὶ νῦν σπουδῆι	τῆι	φιλανθρώπωι παρὰ πᾶσαν τὴν οὗτινος
[10, 8]	εἶναι προσεποιεῖτο, δόλωι τε καὶ	ἀπάτηι	πλειστάκις ἐπιθέμενος ῥᾶιστα ἂν τυχεῖν
[10, 8]	ἐν βαθεῖ σκότωι καὶ νυκτὶ	ζοφωδεστάτηι	φωστῆρα μέγαν ἀθρόως καὶ σωτῆρα
[10, 5]	τοῦ σεβάσματος τοῦ ὀφειλομένου τῆι	ἁγιωτάτηι	αἱρέσει, ἔτι καὶ νῦν τὰς
[10, 4]	σὺν αὐτῶι Χριστῶι Ἰησοῦ τῶι	πανευεργέτηι	καὶ σωτῆρι διαρκῶς ἐπὶ τοὺς
[10, 8]	ἡιρεῖτο. Διαφθονηθείς γέ τοι τῶι	πανευεργέτηι,	πόλεμον δυσαγῆ καὶ δεινότατον πρὸς
[10, 9]	πηι βεβλημένος ἔκειτο ὁ δ'	ἀρετῆι	πάσηι θεοσεβείας ἐκπρέπων μέγιστος νικητὴς
[10, 4]	τὸ σαφὲς καὶ φωτεινὸν ἐνδεικνύμενος,	πάντηι	δὲ καὶ πανταχόθεν τοὺς ζῶντας
[10, 4]	εἰκόνα τὴν αὐτὸς αὐτοῦ δημιουργήσας	πάντηι	τε καὶ κατὰ πάντα τὸ
[10, 8]	κατὰ πάντων ἀπολαύειν ἀρχῆς οἷα	κηδεστῆι	καὶ συμβασιλεῖ παρεῖχεν τὴν ἐξουσίαν,
[10, 4]	λίθον τῆς ἀρετῆς ἑστῶτα ἐν	αὐτῆι	διαμεῖναι, ὅλην δὲ δι' ὅλου
[10, 4]	οὐ τὴν ἐξ ἀρχαίου παλαιὰν	αὐτῆι	περιτέθεικεν, ἀλλ' ὁποίαν αὖθις παρὰ
[10, 6]	εἴ τινας τοιούτους ἀνθρώπους ἐν	αὐτῆι	τῆι μανίαι ἐπιμένειν κατίδοις, ἄνευ
[10, 4]	ὑπομονῆς τὰ τέλη, ὡς ἀναφωνεῖν	αὐτῆι	τὴν προφητείαν Ἡσαΐου ταῦτα εὐφράνθητι,
[10, 4]	διελύσατο. Νῦν δ' ἐπὶ τῆι	τοσαύτηι	χάριτι καὶ εὐεργεσίαι τοῦ μισοκάλου
[10, 4]	συμβόλων ναοῦ κατασκευῆς δημιουργὸν ἀνακέκληται.	Ταύτηι	δ' οὖν καὶ ὅδε Χριστὸν
[10, 4]	ἡ ἐσχάτη ὑπὲρ τὴν προτέραν.	Ταύτηι	δ' οὖν πολὺ μείζονα τὸν
[10, 7]	ἐξ αὐτῶν ὑπηρεσίαν τῆι ἁγίαι	ταύτηι	θρηισκείαι παρέχοντας, οὕσπερ κληρικοὺς ἐπονομάζειν
[10, 9]	περιηνέχθη κρημνόν. Ἀλλ' οὗτος μὲν	ταύτηι	πηι βεβλημένος ἔκειτο ὁ δ'
[10, 4]	αὐτὴν φαιδρύνας, ὡς ἂν βασιλίδι	ταύτηι	τοὺς δορυφόρους ὑπέζευξεν· τὸν αὐτὸν
[10, 5]	διάφοροι αἱρέσεις ἐν ἐκείνηι τῆι	ἀντιγραφῆι,	ἐν ἧι τοῖς αὐτοῖς συνεχωρήθη
[10, 5]	φανερόν ἐστιν, ὅπως ἐξουσίαν ἕκαστος	ἔχηι	τοῦ αἱρεῖσθαι καὶ τημελεῖν ὁποίαν
[10, 8]	λυπηρὸν διαθεμένους, ἠρέμα τέως καὶ	ἡσυχῆι	πολιορκεῖν ἐπεβάλλετο. καὶ τοῦτ' ἔπραττεν,
[10, 4]	ἐν ἑνὶ πνεύματι καὶ μιᾶι	ψυχῆι	μὴ διαλίπωμεν ἐξομολογούμενοι καὶ τὸν
[10, 4]	ἐν τῆι αὐτὸς αὐτοῦ ἀγαλματοφορῶν	ψυχῆι,	οὐδ' ἔστιν εἰπεῖν οἵαι σὺν
[10, 4]	σου· ἐκτίναξαι τὸν χοῦν καὶ	ἀνάστηθι.	Κάθισον, ἔκλυσαι τὸν δεσμὸν τοῦ
[10, 4]	πύλας, ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν	πέλυκι	καὶ λαξευτηρίωι συνέτριψαν αὐτήν, ἧς
[10, 4]	θεοπρεπῆ παραδείγματα, τὰ τῆς ἐνθέου	φημὶ	καὶ λογικῆς ἐν ψυχαῖς οἰκοδομῆς
[10, 4]	καὶ ἀληθεῖ λόγωι θεοπρεπὲς ἱερεῖόν	φημι,	οὗ τὰ ἐνδοτάτω ἄδυτα τοῖς
[10, 4]	παραδείγμασιν, τούτων τὰς εἰκόνας, ὡς	ἔνι	μάλιστα δυνατόν, εἰς τὸ ὁμοιότατον
[10, 4]	φῶς ἀνοίγμασιν καταυγάζει, προπύλωι μὲν	ἑνὶ	μεγίστωι τῆς τοῦ παμβασιλέως ἑνὸς
[10, 4]	καὶ ἄλλωι δευτερεύειν μετὰ τοῦτον	ἑνὶ	μόνωι τῶν ἴσων ἐφικτόν, τῶιδε
[10, 4]	ἀλλὰ καὶ οἱ πάντες ἀθρόως	ἑνὶ	πνεύματι καὶ μιᾷ ψυχῇ γεραίροντες
[10, 4]	καὶ μεγάλοι, πάντες ἀθρόως ἐν	ἑνὶ	πνεύματι καὶ μιᾶι ψυχῆι μὴ
[10, 5]	καὶ ὀρθοτάτωι λογισμῶι ἐδογματίσαμεν, ὅπως	μηδενὶ	παντελῶς ἐξουσία ἀρνητέα ἦι τοῦ
[10, 5]	ὅπως μηδεμιᾶι τιμῆι μηδὲ θρηισκείαι	τινὶ	μεμειῶσθαί τι ὑφ' ἡμῶν δοκοίη.
[10, 5]	καθόλου σχίσμα ἢ διχοστασίαν ἔν	τινι	τόπωι βούλεσθαί με ὑμᾶς καταλιπεῖν.
[10, 6]	ἁγιωτάτης καὶ καθολικῆς ἐκκλησίας φαύληι	τινὶ	ὑπονοθεύσει βούλεσθαι διαστρέφειν, γίνωσκέ με
[10, 4]	διατάξας, ἄνωθεν ἐπὶ ταύταις ἄλλωι	πλείονι	φωτὶ διαφόρους τὰς ἐπὶ τὴν
[10, 8]	τὸν αὐτοῦ θεράποντα Κωνσταντῖνον ὑψηλῶι	βραχίονι	ἐπὶ τὰ τῆιδε χειραγωγήσας. ~Θ.
[10, 4]	τῶι προκαθημένωι τῆσδε τῆς στρατιᾶς	ἡγεμόνι,	ὃν αὐτὸς ὁ πρῶτος καὶ
[10, 4]	πανσόφωι καὶ θεοφιλεῖ τῶιδε παραδέδωκεν	ἡγεμόνι·	ὃς τά τε ἄλλα κριτικὸς
[10, 8]	μισοκάλωι φθόνωι τῶι τε φιλοπονήρωι	δαίμονι	φορητὸς ἡ τῶν ὁρωμένων θέα,
[10, 4]	γε μὴν ὡς ἐν κακῶν	χειμῶνι	πρὸς τῆς αὐτοῦ σκέπης καλυπτομένους,
[10, 4]	καὶ χώματος ἀσεβῶν ἐπιταγμάτων συμπεφορημένας	ὄρυξι	καὶ δικέλλαις ταῖς πληκτικαῖς τῶν
[10, 4]	περὶ αὐτῶν ἀποφαινόμενος ῥομφαίαν ἐσπάσαντο	οἱ	ἁμαρτωλοί, ἐνέτειναν τόξον αὐτῶν τοῦ
[10, 2]	πεπολιορκημένων ἀπολαμβάνοντας. Ἀλλὰ καὶ βασιλεῖς	οἱ	ἀνωτάτω συνεχέσι ταῖς ὑπὲρ Χριστιανῶν
[10, 5]	παρολκῆς παραδίδοσθαι δεήσει· καὶ ἐπειδὴ	οἱ	αὐτοὶ Χριστιανοὶ οὐ μόνον ἐκείνους
[10, 5]	ταχίστην ἀποκαταστήσωσιν οὕτως ὡς ἢ	οἱ	ἠγορακότες τοὺς αὐτοὺς τόπους ἢ
[10, 4]	νῦν οἳ μὲν οὐκ εἰσὶν	οἱ	θεομισεῖς, ὅτι μηδὲ ἦσαν, ἐς
[10, 5]	ἠγορακότες τοὺς αὐτοὺς τόπους ἢ	οἱ	κατὰ δωρεὰν εἰληφότες αἰτῶσί τι
[10, 4]	σε, καὶ μακρυνθήσονται ἀπὸ σοῦ	οἱ	καταπίνοντές σε. Ἐροῦσιν γὰρ εἰς
[10, 8]	ἐπισκήπτειν. Καὶ δῆτα τῶν ἡγεμόνων	οἱ	κόλακες, τὰ φίλα πράττειν τῶι
[10, 4]	μετὰ τὴν αὐτάρκη διαγυμνασίαν ἣν	οἱ	μέγιστοι τῆς αὐτοῦ βασιλείας στρατιῶται
[10, 9]	Ἀθρόως δῆτα καὶ λόγου θᾶττον	οἱ	μὲν χθὲς καὶ πρὸ ἡμέρας
[10, 8]	ἐκολάζοντο ἀπροφασίστως τοῖς μιαιφόνοις ὁμοίως	οἱ	μηδὲν ἠδικηκότες· ἤδη δέ τινες
[10, 4]	θείου παράκλησιν παρορμᾶι λέγων παρακαλέσατε,	οἱ	ὀλιγόψυχοι τῆι διανοίαι, ἰσχύσατε, μὴ
[10, 4]	γε ὁ καθεῖς, ἀλλὰ καὶ	οἱ	πάντες ἀθρόως ἑνὶ πνεύματι καὶ
[10, 4]	ὀνόματος αὐτοῦ, ἣν ἐτρύγησαν πάντες	οἱ	παραπορευόμενοι τὴν ὁδὸν προκαθελόντες αὐτῆς
[10, 4]	ἐν τοῖς ὠσὶν ἡμῶν ἠκούσαμεν,	οἱ	πατέρες ἡμῶν ἀνήγγειλαν ἡμῖν ἔργον
[10, 9]	μειδιῶσι προσώποις ὄμμασί τε φαιδροῖς	οἱ	πρὶν κατηφεῖς ἀλλήλους ἔβλεπον, χορεῖαι
[10, 4]	Χριστοῦ, ὃν ἀπεδοκίμασαν μὲν οὐχ	οἱ	τῆς παλαιᾶς καὶ μηκέτ' οὔσης
[10, 4]	Ὦ φίλοι θεοῦ καὶ ἱερεῖς	οἱ	τὸν ἅγιον ποδήρη καὶ τὸν
[10, 4]	γὰρ εἰς τὰ ὦτά σου	οἱ	υἱοί σου οὓς ἀπολώλεκας στενός
[10, 4]	δαίμων καὶ θῆρες ἄγριοι νοητοί,	οἳ	καὶ τοῖς πάθεσιν οἷα πεπυρακτωμένοις
[10, 4]	ὑπ' ὀφθαλμοῖς πάντων ἀναπέφανται. Ἀλλ'	οἳ	μὲν γιγάντων τρόπον θεομαχίαν ἐνστησάμενοι
[10, 1]	ἀκοῦσαι, καὶ οὐκ ἤκουσαν. Ἀλλ᾿	οἳ	μὲν ᾗ τάχος σπεύσαντες τῶν
[10, 4]	ἀσεβῶν προαγάγοι τόλμαις. Καὶ νῦν	οἳ	μὲν οὐκ εἰσὶν οἱ θεομισεῖς,
[10, 4]	καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, ἀλλ'	οἳ	μὲν συνεποδίσθησαν καὶ ἔπεσαν, ἡμεῖς
[10, 9]	Κωνσταντίνωι καὶ τοῖς αὐτοῦ παισίν,	οἳ	τῶν πρόσθεν ἁπάντων ἀποσμήξαντες τοῦ
[10, 5]	αὐτὸς τῆι ἑαυτοῦ δίκηι ἀναγκαίους	ὑπολάβοι,	εἰς τὴν Ῥώμην πλῶι ἀπιέναι,
[10, 4]	ἔλεγχον ταῖς θεομάχοις τῶν ἀσεβῶν	προαγάγοι	τόλμαις. Καὶ νῦν οἳ μὲν
[10, 5]	καὶ διοριζόμενοι ὅτι δὴ ἄρα	ὀλίγοι	τινὲς τὰς γνώμας καὶ τὰς
[10, 4]	ὃν γὰρ ἀγαπᾶι κύριος, παιδεύει,	μαστιγοῖ	δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται.
[10, 9]	τόπον τοῦ νικητοῦ βασιλέως φιλανθρωπίας	ἔμπλεοι	διατάξεις νόμοι τε μεγαλοδωρεᾶς καὶ
[10, 4]	τῆι καρδίαι· ἡ ῥομφαία αὐτῶν	εἰσέλθοι	εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν καὶ
[10, 1]	πρὸ ἡμῶν πολλοὶ τῷ ὄντι	δίκαιοι	καὶ θεοῦ μάρτυρες ἐπεθύμησαν ἐπὶ
[10, 4]	τις φθοροποιὸς δαίμων καὶ θῆρες	ἄγριοι	νοητοί, οἳ καὶ τοῖς πάθεσιν
[10, 4]	εἰς τὰ ὦτά σου οἱ	υἱοί	σου οὓς ἀπολώλεκας στενός μοι
[10, 4]	νῦν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων οἰκοδομῆς	κακοὶ	κακῶν ὄντες ἀρχιτέκτονες, δοκιμάσας δ'
[10, 4]	παισὶν καὶ γυναιξίν, σμικροὶ καὶ	μεγάλοι,	πάντες ἀθρόως ἐν ἑνὶ πνεύματι
[10, 4]	σε Βεσελεηλ θείας ἀρχιτέκτονα σκηνῆς	ἐθέλοι	καλεῖν εἴτε Σολομῶνα καινῆς καὶ
[10, 4]	ΠΑΥΛΙΝΩΙ ΤΥΡΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΙ ΠΡΟΣΠΕΦΩΝΗΜΕΝΟΣ Ὦ	φίλοι	θεοῦ καὶ ἱερεῖς οἱ τὸν
[10, 1]	ἠξιώθημεν, οἷα τῶν πρὸ ἡμῶν	πολλοὶ	τῷ ὄντι δίκαιοι καὶ θεοῦ
[10, 4]	αὐτῶν ἀποφαινόμενος ῥομφαίαν ἐσπάσαντο οἱ	ἁμαρτωλοί,	ἐνέτειναν τόξον αὐτῶν τοῦ καταβαλεῖν
[10, 5]	πολλοῖς πράγμασιν εὐθύνεσθαι, καὶ τοῦτό	μοι	βαρὺ σφόδρα δοκεῖ τὸ ἐν
[10, 4]	φιλοτιμίαι τῶν ἀναλωμάτων χρώμενος· ἔνθα	μοι	δοκῶ περιττὸν εἶναι τοῦ δομήματος
[10, 5]	πρόφασιν χλεύης διδόναι, ὅθεν προνοητέον	μοι	ἐγένετο, ὅπως τοῦτο ὅπερ ἐχρῆν
[10, 4]	χήρα, τούτους δὲ τίς ἐξέθρεψέν	μοι;	ἐγὼ δὲ κατελείφθην μόνη, οὗτοι
[10, 4]	λέγων εὐφράνθην ἐπὶ τοῖς εἰρηκόσιν	μοι	εἰς οἶκον κυρίου πορευσόμεθα> καὶ
[10, 5]	μεταξὺ ἐπισκόπους διαφορὰς ἔχειν, ἔδοξέ	μοι	ἵν' αὐτὸς ὁ Καικιλιανὸς μετὰ
[10, 4]	αὐτῶν θεὸς καὶ αὐτοὶ ἔσονταί	μοι	λαός. Καὶ τοιαύτη μὲν ἡ
[10, 4]	υἱοί σου οὓς ἀπολώλεκας στενός	μοι	ὁ τόπος, ποίησόν μοι τόπον
[10, 1]	τόμον, σοὶ τοῦτον ἐπιγράψομεν, ἱερώτατέ	μοι	Παυλῖνε, ὥσπερ ἐπισφράγισμά σε τῆς
[10, 4]	δὲ κατελείφθην μόνη, οὗτοι δέ	μοι	ποῦ ἦσαν; ταῦτα Ἡσαΐας προεθέσπισεν,
[10, 4]	στενός μοι ὁ τόπος, ποίησόν	μοι	τόπον ἵνα κατοικήσω, καὶ ἐρεῖς
[10, 4]	τῆι καρδίαι σου τίς ἐγέννησέν	μοι	τούτους; ἐγὼ δὲ ἄτεκνος καὶ
[10, 4]	σωτηρίου καὶ χιτῶνα εὐφροσύνης· περιέθηκέν	μοι	ὡς νυμφίωι μίτραν, καὶ ὡς
[10, 9]	νικητοῦ βασιλέως φιλανθρωπίας ἔμπλεοι διατάξεις	νόμοι	τε μεγαλοδωρεᾶς καὶ ἀληθοῦς εὐσεβείας
[10, 3]	τῶν ἱερωμένων καὶ θεοπρεπεῖς ἐκκλησίας	θεσμοί,	ὧδε μὲν ψαλμῳδίαις καὶ ταῖς
[10, 5]	δεήσει· καὶ ἐπειδὴ οἱ αὐτοὶ	Χριστιανοὶ	οὐ μόνον ἐκείνους εἰς οὓς
[10, 4]	οἳ μὲν γιγάντων τρόπον θεομαχίαν	ἐνστησάμενοι	τοιαύτην εἰλήχασιν τὴν τοῦ βίου
[10, 2]	ἐλεύθερα ἦν, καὶ τῶν προτέρων	ἀπηλλαγμένοι	κακῶν, ἄλλος ἄλλως μόνον ἀληθῆ
[10, 4]	ἱερατικὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος στολὴν	περιβεβλημένοι,	σύ τε, ὦ νέον ἁγίου
[10, 5]	ἤδη ἐξενεχθείσηι κρίσει συντίθεσθαι καὶ	διοριζόμενοι	ὅτι δὴ ἄρα ὀλίγοι τινὲς
[10, 5]	τυχεῖν. Ἀλλ' ἐπειδή, ὡς συμβαίνει,	ἐπιλαθόμενοί	τινες καὶ τῆς σωτηρίας τῆς
[10, 5]	ἔχθρας παρατείνειν οὐ παύονται, μὴ	βουλόμενοι	τῆι ἤδη ἐξενεχθείσηι κρίσει συντίθεσθαι
[10, 4]	ὅτι δὴ καὶ ἐν κακοῖς	γενόμενοι	ἐκέκραξαν, καὶ οὐκ ἦν ὁ
[10, 9]	οὐκέτ' ἦσαν, οὐδὲ μέχρις ὀνόματος	μνημονευόμενοι,	γραφαί τε αὐτῶν καὶ τιμαὶ
[10, 4]	αὐτοῦ, ἣν ἐτρύγησαν πάντες οἱ	παραπορευόμενοι	τὴν ὁδὸν προκαθελόντες αὐτῆς τοὺς
[10, 8]	τὰ φίλα πράττειν τῶι δυσαγεῖ	πεπεισμένοι,	τῶν ἐπισκόπων τοὺς μὲν συνήθως
[10, 4]	καὶ μιᾶι ψυχῆι μὴ διαλίπωμεν	ἐξομολογούμενοι	καὶ τὸν τοσούτων ἡμῖν ἀγαθῶν
[10, 8]	τὸ σῶμα εἰς πολλὰ τμήματα	κατακρεουργούμενοι	καὶ μετὰ τὴν ἀπηνῆ ταύτην
[10, 8]	θαλάσσης βυθοῖς ἰχθύσιν εἰς βορὰν	ῥιπτούμενοι.	Φυγαὶ δὴ αὖθις ἐπὶ τούτοις
[10, 1]	ἐπισφράγισμά σε τῆς ὅλης ὑποθέσεως	ἀναβοώμενοι,	εἰκότως δ᾿ ἐν ἀριθμῷ τελείῳ
[10, 4]	ὡς εἰπεῖν ἀναπνοῆς ἐν νῶι	προορώμενοι,	στέργοντες καὶ σέβοντες ψυχῆς ὅληι
[10, 9]	σωτῆρι ἁπάντων ποδηγῶι καὶ συμμάχωι	χρώμενοι,	πατὴρ ἅμα καὶ υἱὸς ἄμφω
[10, 6]	αὐτὸ τοῦτο προσανένεγκε ὅπως αὐτοὺς	ἐκεῖνοι,	καθάπερ αὐτοῖς παροῦσιν ἐκέλευσα, ἐπιστρέψωσιν.
[10, 9]	ἔβλεπον, χορεῖαι δ' αὐτοῖς καὶ	ὕμνοι	κατὰ πόλεις ὁμοῦ καὶ ἀγροὺς
[10, 4]	ἐν τῶιδε τῶι ἱερῶι καὶ	θρόνοι	βάθρα τε μυρία καὶ καθιστήρια,
[10, 4]	ἐξ αἰῶνος οὐκ ἐν γωνίαι	ποι	γῆς λεληθός, ἀλλὰ καθ' ὅλης
[10, 5]	τὸ πρόσ ταγμα, σπούδασον, εἴτε	κῆποι	εἴτε οἰκίαι εἶθ' ὁτιουνδήποτε τῶι
[10, 8]	θεοσεβῶν ἐγίνοντο ἀνδρῶν, καὶ πάλιν	ἀγροὶ	καὶ πάλιν ἐρημίαι νάπαι τε
[10, 4]	ξύλα τοῦ κυρίου, καὶ αἱ	κέδροι	τοῦ Λιβάνου ἃς ἐφύτευσεν. Τί
[10, 4]	καὶ βάρβαρον, βασιλικῶν οἴκων αὐτοῦ	πληροῖ	καὶ θείων ναῶν ἀφιερώμασιν, οἷα
[10, 4]	ἄνδρες ἅμα παισὶν καὶ γυναιξίν,	σμικροὶ	καὶ μεγάλοι, πάντες ἀθρόως ἐν
[10, 5]	φυλάττειν· ἀλλ' ἐπειδὴ πολλαὶ καὶ	διάφοροι	αἱρέσεις ἐν ἐκείνηι τῆι ἀντιγραφῆι,
[10, 4]	ἧς εἴρηται ἰδοὺ ἐγὼ ἑτοιμάζω	σοι	ἄνθρακα τὸν λίθον σου καὶ
[10, 5]	Καλανδῶν Αὐγούστων συνελθεῖν ἐκελεύσαμεν, καὶ	σοὶ	γράψαι ἐνομίσαμεν ἵνα λαβὼν παρὰ
[10, 7]	τοὺς εἴσω τῆς ἐπαρχίας τῆς	σοι	πεπιστευμένης ἐν τῆι καθολικῆι ἐκκλησίαι,
[10, 1]	τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας ἐπιθέντες τόμον,	σοὶ	τοῦτον ἐπιγράψομεν, ἱερώτατέ μοι Παυλῖνε,
[10, 8]	ὁ παρανομώτατος ἐξεῦρεν; τούς γέ	τοι	ἐν ταῖς εἱρκταῖς ταλαιπωρουμένους ἐνομοθέτει
[10, 8]	καὶ διαθέσει ἡιρεῖτο. Διαφθονηθείς γέ	τοι	τῶι πανευεργέτηι, πόλεμον δυσαγῆ καὶ
[10, 4]	φθοροποιὸς δαίμων καὶ θῆρες ἄγριοι	νοητοί,	οἳ καὶ τοῖς πάθεσιν οἷα
[10, 5]	τῶι σεβασμιωτάτωι νόμωι ἁρμόττειν. Ἵνα	μέντοι	καὶ περὶ πάντων αὐτῶν τούτων
[10, 4]	τὴν αὐτάρκη διαγυμνασίαν ἣν οἱ	μέγιστοι	τῆς αὐτοῦ βασιλείας στρατιῶται διὰ
[10, 5]	ἄνευ τινὸς ὀχλήσεως τοῦτο αὐτὸ	παραφυλάττοι.	Ἅτινα τῆι σῆι ἐπιμελείαι πληρέστατα
[10, 4]	καὶ ἔσομαι αὐτῶν θεὸς καὶ	αὐτοὶ	ἔσονταί μοι λαός. Καὶ τοιαύτη
[10, 5]	προειρημένου λογισμοῦ δηλαδὴ φυλαχθέντος, ὅπως	αὐτοὶ	οἵτινες τοὺς αὐτοὺς ἄνευ τιμῆς,
[10, 5]	παραδίδοσθαι δεήσει· καὶ ἐπειδὴ οἱ	αὐτοὶ	Χριστιανοὶ οὐ μόνον ἐκείνους εἰς
[10, 4]	μοι; ἐγὼ δὲ κατελείφθην μόνη,	οὗτοι	δέ μοι ποῦ ἦσαν; ταῦτα
[10, 5]	ἐπισκόπωι Ῥωμαίων καὶ Μάρκωι. ἐπειδὴ	τοιοῦτοι	χάρται παρὰ Ἀνυλίνου τοῦ λαμπροτάτου
[10, 4]	τὰς ὄψεις, ὡς ἂν μὴ	παρατρέχοι	τις ὅτι μὴ τὴν ψυχὴν
[10, 4]	παράκλησιν παρορμᾶι λέγων παρακαλέσατε, οἱ	ὀλιγόψυχοι	τῆι διανοίαι, ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε.
[10, 4]	ἀνειμέναι καὶ γόνατα παραλελυμένα· παρακαλέσατε,	ὀλιγόψυχοι	τῆι διανοίαι, ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε.
[10, 5]	ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΔΙ' ΗΣ ΣΥΝΟΔΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ	ΕΠΙ	ΡΩΜΗΣ ΚΕΛΕΥΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ
[10, 4]	ἐπεσκεύαστο, τοιόνδε παρέσχε λόγον· ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ	ΕΠΙ	ΤΗΙ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΙ ΠΑΥΛΙΝΩΙ
[10, 4]	ἀρετῆς ἠνέγκατο, ὡς πάντων τῶν	ἐπὶ	γῆς ἀνθρώπων ἀκοὴν καὶ γλῶτταν
[10, 4]	σωτῆρα καὶ πρὸς αὐτῶν τῶν	ἐπὶ	γῆς ἀνωτάτω οὐχ οἷα κοινὸν
[10, 4]	πάλιν καὶ αὐτὸς νοερὰν ταύτην	ἐπὶ	γῆς εἰκόνα κατεργασάμενος, ὡς ἂν
[10, 1]	δίκαιοι καὶ θεοῦ μάρτυρες ἐπεθύμησαν	ἐπὶ	γῆς ἰδεῖν, καὶ οὐκ εἶδον,
[10, 4]	πάσης τῆς κτίσεως τῶν τε	ἐπὶ	γῆς λογικῶν ζώιων ὁ πατὴρ
[10, 4]	καὶ πράξεις ἐπιδεδειγμένε, ᾧ τὸν	ἐπὶ	γῆς οἶκον αὐτὸς ὁ τὸν
[10, 4]	νίκας μέσηι τῆι βασιλευούσηι τῶν	ἐπὶ	γῆς πόλει βασιλικοῖς χαρακτῆρσι προσεγγράφοντας,
[10, 4]	καὶ ἁγίων ἅγιον; ὧι παρεστὼς	ἐπὶ	δεξιᾶι ὁ μέγας τῶν ὅλων
[10, 3]	ἅπασιν φέροιντο διὰ μνήμης. ~Γ.	Ἐπὶ	δὴ τούτοις τὸ πᾶσιν εὐκταῖον
[10, 8]	τὸν κατὰ πάντων ἀνακινεῖν διωγμὸν	ἐπὶ	διάνοιαν ἐβάλλετο, ἐκράτει τε γνώμης
[10, 4]	δὲ καὶ αὐτὸς ὡς ἂν	ἐπὶ	διδάσκαλον τὸν πρῶτον καθαροῖς νοὸς
[10, 4]	καὶ οὖς οὐκ ἤκουσεν καὶ	ἐπὶ	καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη αὐτὰ
[10, 4]	ἐξαίσιον καταπέπτωκεν, ὡς ὅσον οὐδ'	ἐπὶ	λίθωι λίθον τῆς ἀρετῆς ἑστῶτα
[10, 4]	πέρα πάσης ἐκπλήξεως, μάλιστα τοῖς	ἐπὶ	μόνηι τῆι τῶν ἔξωθεν φαντασίαι
[10, 8]	τε τούτους, ὡς ἂν τοῦ	ἐπὶ	πάντων θεοῦ θεράποντας, ἐναντίους ὑπάρχειν
[10, 1]	~Α. Θεῷ δὴ χάρις	ἐπὶ	πᾶσιν τῷ παντοκράτορι καὶ βασιλεῖ
[10, 5]	ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ διαφυλάξει	ἐπὶ	πολλοῖς ἔτεσιν. ~ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
[10, 6]	τοῦ μεγάλου θεοῦ σε διαφυλάξει	ἐπὶ	πολλοῖς ἔτεσιν. ~Ζ. ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ
[10, 4]	τὸν κατὰ τῶν ἀμυνομένων θυμὸν	ἐπὶ	τὰ ἄψυχα βλήματα καθιέντος, τοῖς
[10, 4]	παντὶ λαμπρύνας, ἤδη λοιπὸν καὶ	ἐπὶ	τὰ ἐκτὸς τοῦ νεὼ μετήιει,
[10, 4]	τοῦ νάματος τοῖς περιβόλων ἱερῶν	ἐπὶ	τὰ ἔσω προϊοῦσιν τὴν ἀπόρυψιν
[10, 8]	αὐτοῦ θεράποντα Κωνσταντῖνον ὑψηλῶι βραχίονι	ἐπὶ	τὰ τῆιδε χειραγωγήσας. ~Θ. Τούτωι
[10, 9]	μηδ' αὐτὸς ἐδέξατο παιδείαν μηδὲ	ἐπὶ	ταῖς τῶν πέλας ἐσωφρονίσθη μάστιξιν,
[10, 4]	καὶ τῶν ἀλλοτρίων τῆς πίστεως	ἐπὶ	τὰς πρώτας εἰσόδους ἐπιστρέφων τὰς
[10, 4]	τῶν προπύλων ἀριθμὸν διατάξας, ἄνωθεν	ἐπὶ	ταύταις ἄλλωι πλείονι φωτὶ διαφόρους
[10, 4]	φησιν τὰ θεῖα λόγια, συντρίψας,	ἐπὶ	ταὐτὸν αὖθις συνελθεῖν ἠξίωσεν, δικαιότατα
[10, 4]	παρ' ἑκάτερα μεγίστους ἐπισκευάζων ἐντέχνως	ἐπὶ	ταὐτὸν εἰς πλευρὰ τῶι βασιλείωι
[10, 3]	ἄρτι νεοπαγῶν προσευκτηρίων ἀφιερώσεις, ἐπισκόπων	ἐπὶ	ταὐτὸν συνηλύσεις, τῶν πόρρωθεν ἐξ
[10, 4]	ἡμῶν σειρὰς διελύσατο. Νῦν δ'	ἐπὶ	τῆι τοσαύτηι χάριτι καὶ εὐεργεσίαι
[10, 4]	καὶ πρὸς αὐτῆς τῆς ὄψεως	ἐπὶ	τὴν εἴσοδον προτραπήσεσθαι ἤλπισεν. Εἴσω
[10, 2]	τὰς φωνὰς ἐκ τῆς Ῥωμαίων	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν μεταληφθείσας ἐγχαράξαι,
[10, 4]	ὁδὸν τῆς θεογνωσίας εὐθυποροῦντα βαδίζει,	ἐπὶ	τὴν οἰκείαν ποίμνην τοῦ παναγάθου
[10, 4]	ἄλλωι πλείονι φωτὶ διαφόρους τὰς	ἐπὶ	τὴν οἶκον εἰσβολὰς ἐπενόει, ταῖς
[10, 4]	μάλα δὲ καὶ αὐτοὺς ἰώμενος	ἐπὶ	τὴν τοῦ θείου παράκλησιν παρορμᾶι
[10, 1]	ἔργα κυρίου, ἃ ἔθετο τέρατα	ἐπὶ	τῆς γῆς, ἀνταναιρῶν πολέμους μέχρι
[10, 4]	ξύλων ἀξίναις ἐξέκοψαν τὰς πύλας,	ἐπὶ	τὸ αὐτὸ ἐν πέλυκι καὶ
[10, 4]	ἀπηλλάχθαι. Ὃ δὲ πρῶτον αὑτὸν	ἐπὶ	τὸ ἔργον ἐγείρας, εἶτα δὲ
[10, 4]	χάριν αὐτῆς ῥυπῶν ἐνεδύσατο σῶμα,	ἐπὶ	τὸ λαμπρὸν καὶ ἔνδοξον μεταβεβληκότος
[10, 8]	καὶ πρὸς αὐτῆς τῆς φύσεως	ἐπὶ	τὸ συμπαθὲς τῶν πέλας ἑλκομένους.
[10, 5]	κἀκεῖσε πολὺ πλῆθος λαοῦ, ὄχλον	ἐπὶ	τὸ φαυλότερον ἐπιμένοντα εὑρίσκεσθαι ὡς
[10, 4]	οὐχὶ βοῶν καὶ λέγων εὐφράνθην	ἐπὶ	τοῖς εἰρηκόσιν μοι εἰς οἶκον
[10, 8]	γάμων καινοτομίας ἀπαριθμεῖσθαι ἢ τοὺς	ἐπὶ	τοῖς τὸν βίον μεταλλάττουσιν νεωτερισμοὺς
[10, 9]	ἐκείνοις τῆς ἀσεβείας μετελθὼν ὁδόν,	ἐπὶ	τὸν ἴσον αὐτοῖς ἐνδίκως περιηνέχθη
[10, 4]	τῶι βασιλείωι συνεζευγμένους καὶ ταῖς	ἐπὶ	τὸν μέσον οἶκον εἰσβολαῖς ἡνωμένους·
[10, 4]	μᾶλλον τοῖς ἐνδοτάτω προπύλοις τὰς	ἐπὶ	τὸν νεὼν παρόδους ἀναπεπταμένας ἐποίει,
[10, 4]	οἰκοδόμημα διαρκῶν, οἷς δὲ τὰς	ἐπὶ	τὸν οἶκον ἐπιτρέπων εἰσόδους, θυραυλεῖν
[10, 2]	ὡμολόγει· μάλιστα δ᾿ ἡμῖν τοῖς	ἐπὶ	τὸν Χριστὸν τοῦ θεοῦ τὰς
[10, 5]	τῆς ἡμετέρας καλοκἀγαθίας προσέλθωσι τῶι	ἐπὶ	τόπων ἐπάρχωι δικάζοντι, ὅπως καὶ
[10, 4]	ἀπολαβεῖν ποθεῖ. Ἀλλὰ γὰρ τέως	ἐπὶ	τοῦ παρόντος τούτοις ἡ πάλαι
[10, 4]	κυνὸς δίκην λυττῶντος, τοὺς ὀδόντας	ἐπὶ	τοὺς ἀφιεμένους κατ' αὐτοῦ λίθους
[10, 4]	τῶι πανευεργέτηι καὶ σωτῆρι διαρκῶς	ἐπὶ	τοὺς ἑξῆς αἰῶνας ἀπολαβεῖν ποθεῖ.
[10, 8]	γοῦν τέλος αὐτῶι τῆς μανίας	ἐπὶ	τοὺς ἐπισκόπους ἐχώρει, ἤδη τε
[10, 8]	ἐπιζήμιον κέρδος, οἵους δ' ἐφεῦρεν	ἐπὶ	τούτοις ὁ μισάνθρωπος κατὰ μηδὲν
[10, 8]	βορὰν ῥιπτούμενοι. Φυγαὶ δὴ αὖθις	ἐπὶ	τούτοις τῶν θεοσεβῶν ἐγίνοντο ἀνδρῶν,
[10, 4]	ἐποπτεύοντι εὖ καὶ ἀσφαλῶς ἱδρυμένον	ἐπὶ	τῶι θεμελίωι τῶν ἀποστόλων καὶ
[10, 4]	ἐπακούωμεν ἀγαλλιάσθω ἡ ψυχή μου	ἐπὶ	τῶι κυρίωι· ἐνέδυσεν γάρ με
[10, 5]	ἔστιν τῶν Χριστιανῶν, ταῦτα πάντα	ἐπὶ	τῶι νόμωι ὃν προειρήκαμεν, δίχα
[10, 5]	παραλαβών, εἴσω τῆς αὐτῆς ἡμέρας	ἐπὶ	τῶι προειρημένωι τόπωι ἀπάντησον, ὡς
[10, 6]	συμπληρωθῆναί μου τὴν εἰς τοῦτο	περὶ	ἅπαντας αὐτοὺς προαίρεσιν ἐνδεῖν τι
[10, 4]	ἀπὸ ξύλου λεπτουργίαις καὶ τὸν	περὶ	αὐτὰς κόσμον καταποικίλλων. Τὸν δὲ
[10, 4]	ἐπαληθεύει λόγος, ἀτὰρ καὶ τάδε	περὶ	αὐτῶν ἀποφαινόμενος ῥομφαίαν ἐσπάσαντο οἱ
[10, 8]	Λικιννίου διατάξεις. τί χρὴ τὰς	περὶ	γάμων καινοτομίας ἀπαριθμεῖσθαι ἢ τοὺς
[10, 5]	καὶ προείρηται, ἡ θεία σπουδὴ	περὶ	ἡμᾶς, ἧς ἐν πολλοῖς ἤδη
[10, 4]	ταῦτα Ἡσαΐας προεθέσπισεν, ταῦτα πρόπαλαι	περὶ	ἡμῶν ἐν ἱεραῖς βίβλοις καταβέβλητο,
[10, 4]	στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας,	περὶ	ἧς καὶ ἄλλο τι θεῖον
[10, 4]	ὅλου χαμαὶ κεῖσθαι νεκράν, τῶν	περὶ	θεοῦ φυσικῶν ἐννοιῶν πάμπαν ἀπεστερημένην.
[10, 5]	νόμωι ἁρμόττειν. Ἵνα μέντοι καὶ	περὶ	πάντων αὐτῶν τούτων πληρεστάτην δυνηθῆτε
[10, 4]	ὧδέ πως εὐαγγελίζεται δεδοξασμένα ἐλαλήθη	περὶ	σοῦ, ἡ πόλις τοῦ θεοῦ·
[10, 7]	ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΠΑΣΗΣ ΑΠΟΛΕΛΥΣΘΑΙ ΤΗΣ	ΠΕΡΙ	ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΤΕΙ Χαῖρε,
[10, 5]	ὅτε φαύλως καὶ ἐνδιαστρόφως τινὲς	περὶ	τῆς θρηισκείας τῆς ἁγίας καὶ
[10, 7]	ἰδίωι νόμωι ἐξυπηρετῶνται, ὧνπερ μεγίστην	περὶ	τὸ θεῖον λατρείαν ποιουμένων πλεῖστον
[10, 5]	πρὸς τὴν σὴν καθοσίωσιν ἀποσταλεῖσι	περὶ	τῶν Χριστιανῶν ἐνείχοντο καὶ ἅτινα
[10, 5]	πρότερον συνέρχεσθαι ἔθος ἦν αὐτοῖς,	περὶ	ὧν καὶ τοῖς πρότερον δοθεῖσιν
[10, 9]	ἐλείπετο σωτηρίας ἐλπίς, ὑπὸ δεινῶι	θηρὶ	κατατυραννουμένοις. Δι' ὃ δὴ τῶι
[10, 9]	παμβασιλεῖ θεῶι θεοῦ τε παιδὶ	σωτῆρι	ἁπάντων ποδηγῶι καὶ συμμάχωι χρώμενοι,
[10, 4]	Χριστῶι Ἰησοῦ τῶι πανευεργέτηι καὶ	σωτῆρι	διαρκῶς ἐπὶ τοὺς ἑξῆς αἰῶνας
[10, 4]	εἰρήνην ἐν Χριστῶι Ἰησοῦ τῶι	σωτῆρι	ἡμῶν, δι' οὗ αὐτῶι ἡ
[10, 1]	ὅλων, πλείστη δὲ καὶ τῷ	σωτῆρι	καὶ λυτρωτῇ τῶν ψυχῶν ἡμῶν
[10, 4]	πλουσίαι τε καὶ ἀπλήστωι διανοίας	χειρὶ	καὶ σὺν οἵαι πάντων ὑμῶν
[10, 1]	δὴ χάρις ἐπὶ πᾶσιν τῷ	παντοκράτορι	καὶ βασιλεῖ τῶν ὅλων, πλείστη
[10, 4]	μενος χερσὶν τῶι κατ' οὐρανὸν	πατρὶ	καὶ θεῶι τῶν ὅλων παραπέμπεται,
[10, 4]	πανίερον ἑαυτῶι τε καὶ τῶι	πατρὶ	κατειργάσατο· ὃ καὶ σαφῶς αὐτὸς
[10, 4]	αὐτὸς προσκυνῶν καὶ μόνος τῶι	πατρὶ	τὸ κατ' ἀξίαν ἀπονέμων σέβας,
[10, 1]	ὅπλον, καὶ θυρεοὺς κατακαύσει ἐν	πυρί.	Ἐφ᾿ οἷς ἐναργῶς εἰς ἡμᾶς
[10, 4]	τὰς βίβλους διαφθείραντες ἐνεπύρισαν ἐν	πυρὶ	τὸ ἁγιαστήριον τοῦ θεοῦ, εἰς
[10, 4]	βέλεσιν αὐτὴν ἐξυφάψαντες, ἐνεπύρισαν ἐν	πυρὶ	τὸ θεῖον ὄντως ἁγιαστήριον τοῦ
[10, 5]	ὁμόφρονος συνέσεως καὶ τοῦτο ὅπερ	ἄχρι	τοῦ δεῦρο φαύλως δι' αἰσχράς
[10, 1]	ἐπὶ τῆς γῆς, ἀνταναιρῶν πολέμους	μέχρι	τῶν περάτων τῆς γῆς· τόξον
[10, 7]	ποιουμένων πλεῖστον ὅσον τοῖς κοινοῖς	πράγμασι	συνοίσειν δοκεῖ. ἔρρωσο, Ἀνυλῖνε, τιμιώτατε
[10, 4]	πανταχόθεν ἐπαιρομέναις· ὧν τὰ μέσα	διαφράγμασι	τοῖς ἀπὸ ξύλου δικτυωτοῖς ἐς
[10, 4]	πλάτει πλεονεκτεῖν τῆι μέσηι χαρισάμενος	παραπήγμασί	τε χαλκοῦ σιδηροδέτοις καὶ ποικίλμασιν
[10, 4]	ἡμιθνῆτας, ἀλλὰ καὶ πάμπαν ἐν	μνήμασι	καὶ τάφοις μυσαροὺς ἤδη καὶ
[10, 5]	αἱρέσεων, αἵτινες τοῖς προτέροις ἡμῶν	γράμμασι	τοῖς πρὸς τὴν σὴν καθοσίωσιν
[10, 9]	ἔμπλεα πάντα, καὶ μειδιῶσι προσώποις	ὄμμασί	τε φαιδροῖς οἱ πρὶν κατηφεῖς
[10, 2]	τῶν θεόθεν ἡμῖν πρυτανευθέντων. ~Β.	Πᾶσι	μὲν οὖν ἀνθρώποις τὰ ἐκ
[10, 5]	ἡμῖν δυνηθῆι τὸ θεῖον ἐν	πᾶσι	τὴν ἔθιμον σπουδὴν καὶ καλοκἀγαθίαν
[10, 5]	καὶ οὐρανίου πράγματος, ἡμῖν καὶ	πᾶσι	τοῖς ὑπὸ τὴν ἡμετέραν ἐξουσίαν
[10, 6]	δεδωκέναι ἵν' ἐν τοῖς λοιποῖς	ἅπασι	καὶ τούτου μάλιστα τὴν προσήκουσαν
[10, 6]	ποσότητα τῶν χρημάτων ὑποδεχθῆναι ποιήσεις,	ἅπασι	τοῖς προειρημένοις κατὰ τὸ βρέουιον
[10, 7]	εὐτυχίαν τῶι Ῥωμαϊκῶι ὀνόματι καὶ	σύμπασι	τοῖς τῶν ἀνθρώπων πράγμασιν ἐξαίρετον
[10, 4]	τοὺς πάντων ἀνωτάτω βασιλέας ἧς	λελόγχασι	παρ' αὐτοῦ τιμῆς συνηισθημένως νεκρῶν
[10, 4]	αὐτοῦ θάνατον ἐξερευγομένου καὶ τοῖς	ἰώδεσι	καὶ ψυχοφθόροις δηλητηρίοις τὰς ἁλισκομένας
[10, 4]	οὐ νοσοῦντας αὐτὸ μόνον οὐδ'	ἕλκεσι	δεινοῖς καὶ σεσηπόσιν ἤδη τραύμασιν
[10, 4]	βασίλειον οἶκον πλουσιωτέραις ἤδη καὶ	δαψιλέσι	ταῖς ὕλαις ὠχύρου, ἀφθόνωι φιλοτιμίαι
[10, 4]	ἀοράτων ἐχθρῶν καὶ νοητῶν πολεμίων	ἑλεπόλεσι	καὶ μηχαναῖς καταβληθεῖσα, πτῶμα ἐξαίσιον
[10, 5]	τοῦ μεγάλου θεοῦ διαφυλάξει πολλοῖς	ἔτεσι,	τιμιώτατε. ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΔΙ'
[10, 2]	Ἀλλὰ καὶ βασιλεῖς οἱ ἀνωτάτω	συνεχέσι	ταῖς ὑπὲρ Χριστιανῶν νομοθεσίαις τὰ
[10, 5]	τοῖς πρὸς τὴν σὴν καθοσίωσιν	ἀποσταλεῖσι	περὶ τῶν Χριστιανῶν ἐνείχοντο καὶ
[10, 4]	δεινά, θιγγάνει δ' ἀηδέων ἐπ'	ἀλλοτρίηισί	τε ξυμφορῆισιν ἰδίας καρποῦται λύπας,
[10, 6]	Νουμιδίας καὶ τὰς Μαυριτανίας, ῥητοῖς	τισι	τῶν ὑπηρετῶν τῆς ἐνθέσμου καὶ
[10, 4]	τι σχῆμα περιφράξας τὸν τόπον,	κίοσι	πανταχόθεν ἐπαιρομέναις· ὧν τὰ μέσα
[10, 4]	νεὼ καὶ τῶν πρώτων εἰσόδων,	τέτταρσι	μὲν πέριξ ἐγκαρσίοις κατεκόσμησεν στοαῖς,
[10, 4]	τῶν ἐπὶ γῆς πόλει βασιλικοῖς	χαρακτῆρσι	προσεγγράφοντας, ὥστε μόνον τῶν ἐξ
[10, 4]	ξύλου δικτυωτοῖς ἐς τὸ σύμμετρον	ἥκουσι	μήκους περικλείσας, μέσον αἴθριον ἠφίει
[10, 6]	Πατρικίωι τῶι οὐικαρίωι τῶν ἐπάρχων	παροῦσι	τοιαύτας ἐντολὰς δεδωκέναι ἵν' ἐν
[10, 5]	καὶ τοῖς ἀνθρώποις τοῖς ἀλλοτρίας	ἔχουσι	τὰς ψυχὰς ἀπὸ τῆς ἁγιωτάτης
[10, 5]	τι παρὰ τῆς ἡμετέρας καλοκἀγαθίας	προσέλθωσι	τῶι ἐπὶ τόπων ἐπάρχωι δικάζοντι,
[10, 9]	τε φωτὸς ἔμπλεα πάντα, καὶ	μειδιῶσι	προσώποις ὄμμασί τε φαιδροῖς οἱ
[10, 5]	δίχα πάσης ἀμελείας καὶ ἀμφιβολίας,	ἀποκαταστήσωσι,	καὶ εἴ τινες κατὰ δῶρον
[10, 5]	ἢ οἱ κατὰ δωρεὰν εἰληφότες	αἰτῶσί	τι παρὰ τῆς ἡμετέρας καλοκἀγαθίας
[10, 5]	αὐτοὺς ἄνευ τιμῆς, καθὼς προειρήκαμεν,	ἀποκαθιστῶσι,	τὸ ἀζήμιον τὸ ἑαυτῶν παρὰ
[10, 6]	παρόντι αὐτῶι προσέταξα ἵν' εἴ	τι	ἂν χρημάτων παρ' αὐτοῦ ἡ
[10, 4]	ἐγενήθησαν, αὐτὸς ἐνετείλατο καὶ ἐκτίσθησαν	τί	γὰρ καὶ ἔμελλεν τοῦ παμβασιλέως
[10, 8]	τῆι τῶν μειζόνων συγκρινόμενα παραθέσει.	Τί	δεῖ τῶν καθ' ἕκαστα καὶ
[10, 6]	καθολικῆς θρηισκείας εἰς ἀναλώματα ἐπιχορηγηθῆναι	τι,	ἔδωκα γράμματα πρὸς Οὖρσον τὸν
[10, 4]	ἀληθείας, περὶ ἧς καὶ ἄλλο	τι	θεῖον λόγιον ὧδέ πως εὐαγγελίζεται
[10, 4]	συνεστήσατο, χῶρον μὲν τόνδε, ὅ	τι	καὶ ἄξιον εἰπεῖν πρῶτον ἁπάντων,
[10, 6]	περὶ ἅπαντας αὐτοὺς προαίρεσιν ἐνδεῖν	τι	καταμάθοις, παρὰ Ἡρακλείδα τοῦ ἐπιτρόπου
[10, 4]	κέδροι τοῦ Λιβάνου ἃς ἐφύτευσεν.	Τί	με δεῖ νῦν τῆς πανσόφου
[10, 5]	οἱ κατὰ δωρεὰν εἰληφότες αἰτῶσί	τι	παρὰ τῆς ἡμετέρας καλοκἀγαθίας προσέλθωσι
[10, 5]	δ' ἂν βουληθῶσιν, ὅπως ὅ	τί	ποτέ ἐστιν θειότητος καὶ οὐρανίου
[10, 8]	ἀγαθὸν εἶναι μηδένα μηδ' ἀγαθόν	τι	πράττειν τοὺς καὶ πρὸς αὐτῆς
[10, 4]	ἐγκαρσίοις κατεκόσμησεν στοαῖς, εἰς τετράγωνόν	τι	σχῆμα περιφράξας τὸν τόπον, κίοσι
[10, 5]	τιμῆι μηδὲ θρηισκείαι τινὶ μεμειῶσθαί	τι	ὑφ' ἡμῶν δοκοίη. Καὶ τοῦτο
[10, 8]	διακονουμένους. Τοιαῦται αἱ Λικιννίου διατάξεις.	τί	χρὴ τὰς περὶ γάμων καινοτομίας
[10, 8]	τῆς αὐτοῦ ψυχῆς ἐπιθυμίαν ἐπλήρου-	τί	χρὴ ταῦτα μηκύνειν, τῆς τῶν
[10, 5]	τάχιστα, ὅπως τούτωι ἡμῶν τῶι	προστάγματι	ἐπιμελεστάτην σε πειθάρχησιν παρεσχηκέναι καταμάθοιμεν.
[10, 4]	ὑψίστου νεὼν τῶι τοῦ κρείττονος	παραδείγματι,	ὡς ἂν ὁρώμενον μὴ ὁρωμένου,
[10, 4]	καὶ ἀΰλους θυσίας φαιδρῶι τῶι	βλέμματι	καὶ ὑπτίαις ὑποδεχό μενος χερσὶν
[10, 7]	φυλαττομένην μεγίστην εὐτυχίαν τῶι Ῥωμαϊκῶι	ὀνόματι	καὶ σύμπασι τοῖς τῶν ἀνθρώπων
[10, 4]	σύνταξιν πεποιημένος, ὡς ἐν ἐκκλησίας	ἀθροίσματι,	πλείστων ἐπιπαρόντων ποιμένων ἐν ἡσυχίᾳ
[10, 4]	ὠχυροῦτο περίβολον τῶι τοῦ παντὸς	περιτειχίσματι,	ὡς ἂν ἀσφαλέστατον εἴη τοῦ
[10, 4]	ἐξανέσ τησεν θεοῦ τοῦ παμβασιλέως	νεύματι	καὶ τῆς Ἰησοῦ Χριστοῦ δυνάμεως
[10, 4]	αὐτοῦ θεοῦ λόγου ἐνστήσεσθαι τῶι	νεύματι;	Σχολῆς τε λόγων οἰκείας εἰς
[10, 4]	κρίνον· ἐπεὶ καὶ τότε αὐτοῦ	νεύματι,	ὡς ἂν προκηδομένου πατρός, ἐπαιδεύετο·
[10, 4]	καὶ οἱ πάντες ἀθρόως ἑνὶ	πνεύματι	καὶ μιᾷ ψυχῇ γεραίροντες ἀνευφημῶμεν,
[10, 4]	μεγάλοι, πάντες ἀθρόως ἐν ἑνὶ	πνεύματι	καὶ μιᾶι ψυχῆι μὴ διαλίπωμεν
[10, 1]	ἐκκλησιῶν ἀνανεώσεως λόγον κατατάξομεν, θείῳ	πνεύματι	πειθαρχοῦντες ὧδέ πως ἐγκελευομένῳ ᾄσατε
[10, 4]	ἐπισκευάζων τοῦ νεὼ πολλῶι τῶι	χεύματι	τοῦ νάματος τοῖς περιβόλων ἱερῶν
[10, 5]	αὐτοῖς Χριστιανοῖς, τοῦτ' ἔστιν τῶι	σώματι	αὐτῶν καὶ τῆι συνόδωι ἑκάστωι
[10, 5]	πρόνοια γένηται. ἅτινα πάντα τῶι	σώματι	τῶι τῶν Χριστιανῶν παρ' αὐτὰ
[10, 5]	Ἐν οἷς πᾶσιν τῶι προειρημένωι	σώματι	τῶν Χριστιανῶν τὴν σπουδὴν δυνατώτατα
[10, 4]	ὀνόματος αὐτοῦ, εἶτα πολλῶι τῶι	προσχώματι	τὴν ἀθλίαν κατορύξαντες, εἰς ἀνέλπιστον
[10, 8]	δαίμοσιν θύειν αἱροῖντο, παρακελεύεται. καὶ	ἔτι	γε ταῦτα ἦν μικρά, τῆι
[10, 4]	τοῖς τε τῶν πρώτων εἰσαγωγῶν	ἔτι	δεομένοις κατάλληλον τὴν μονὴν παρεχομένη.
[10, 4]	ἡνωμένους· ἃ καὶ αὐτὰ τοῖς	ἔτι	καθάρσεως καὶ περιρραντηρίων τῶν διὰ
[10, 2]	θεοῦ μεγαλοδωρεᾶς ἡμῖν εἰς μακρὸν	ἔτι	καὶ μεῖζον ἐκράτυνον, ἐφοίτα δὲ
[10, 5]	τοῦ ὀφειλομένου τῆι ἁγιωτάτηι αἱρέσει,	ἔτι	καὶ νῦν τὰς ἰδίας ἔχθρας
[10, 4]	τὴν τούτων θέαν παραμειψάμενος, πλείοσιν	ἔτι	μᾶλλον τοῖς ἐνδοτάτω προπύλοις τὰς
[10, 4]	τὸν βασίλειον οἶκον ἑκατέρωσε παραζεύγνυσιν,	ἔτι	μὲν κατηχουμένους καὶ ἐν αὔξηι
[10, 4]	μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆς εἰς	ἔτι	νῦν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων οἰκοδομῆς
[10, 4]	θυμοῦ μου, καὶ οὐ προσθήσεις	ἔτι	πιεῖν αὐτό· καὶ δώσω αὐτὸ
[10, 4]	τοῦ θεοῦ δειμάμενος ἀπειργάζετο, ὡς	μηκέτι	λόγον, ἀλλ' ἔργον γεγονέναι τὴν
[10, 4]	τὴν τῶν προέδρων τιμὴν καὶ	προσέτι	βάθροις ἐν τάξει τοῖς καθ'
[10, 9]	παρόντων δ' ἀγαθῶν ἀπόλαυσις καὶ	προσέτι	μελλόντων προσδοκίαι. ἥπλωντο δ' οὖν
[10, 4]	δυσσεβῶν ἀρχόντων διατάξεσιν ἀφιέντος καὶ	προσέτι	τὸν αὐτοῦ θάνατον ἐξερευγομένου καὶ
[10, 4]	αὐτῆι τὴν προφητείαν Ἡσαΐου ταῦτα	εὐφράνθητι,	ἔρημος διψῶσα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος καὶ
[10, 7]	τοὺς ἄνδρας τοὺς τῆι ὀφειλομένηι	ἁγιότητι	καὶ τῆι τοῦ νόμου τούτου
[10, 7]	ἀπὸ τῆς θεραπείας τῆς τῆι	θειότητι	ὀφειλομένης ἀφέλκωνται, ἀλλὰ μᾶλλον ἄνευ
[10, 6]	ὅπως τρισχιλίους φόλλεις τῆι σῆι	στερρότητι	ἀπαριθμῆσαι φροντίσηι. Σὺ τοίνυν, ἡνίκα
[10, 4]	Νῦν δ' ἐπὶ τῆι τοσαύτηι	χάριτι	καὶ εὐεργεσίαι τοῦ μισοκάλου φθόνου
[10, 4]	πάλαι χήρα καὶ ἔρημος θεοῦ	χάριτι	περιβληθεῖσα τοῖς ἄνθεσιν γέγονεν ἀληθῶς
[10, 4]	Ἀλλὰ τότε μὲν ἅπαξ ἐν	νυκτὶ	ζοφερᾶι καὶ σκότωι βαθεῖ δαιμόνων
[10, 8]	ὡς ἐν βαθεῖ σκότωι καὶ	νυκτὶ	ζοφωδεστάτηι φωστῆρα μέγαν ἀθρόως καὶ
[10, 8]	αὐτὸν οἷα δὴ Κωνσταντίνου βοηθὸν	ἀντὶ	τοῦ βοηθουμένου πολεμεῖν ἐγνώκει. Καὶ
[10, 4]	τῷ πατάξαντι βασιλεῖς μεγάλους καὶ	ἀποκτείναντι	βασιλεῖς κραταιούς, ὅτι εἰς τὸν
[10, 4]	αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ· τῷ	πατάξαντι	βασιλεῖς μεγάλους καὶ ἀποκτείναντι βασιλεῖς
[10, 4]	λίθωι μαρμάρωι εὖ μάλα κόσμωι	παντὶ	λαμπρύνας, ἤδη λοιπὸν καὶ ἐπὶ
[10, 4]	κόσμον ὁμοῦ καὶ ἀγλαΐαν τῶι	παντὶ	τοῖς τε τῶν πρώτων εἰσαγωγῶν
[10, 4]	σελήνηι καὶ ἄστροις καὶ τῶι	σύμπαντι	οὐρανῶι τε καὶ κόσμωι προήγαγεν,
[10, 1]	τῶν πρὸ ἡμῶν πολλοὶ τῷ	ὄντι	δίκαιοι καὶ θεοῦ μάρτυρες ἐπεθύμησαν
[10, 4]	κατ' εὐσέβειαν διατεθειμένωι δυνατῶι τε	ὄντι	μᾶλλον ἁπάντων, ὧν αὐτὸς σὺν
[10, 5]	προσέλθωσι τῶι ἐπὶ τόπων ἐπάρχωι	δικάζοντι,	ὅπως καὶ αὐτῶν διὰ τῆς
[10, 4]	εἴσοδον προτραπήσεσθαι ἤλπισεν. Εἴσω δὲ	παρελθόντι	πυλῶν οὐκ εὐθὺς ἐφῆκεν ἀνάγνοις
[10, 4]	ἔργων ἀποστίλβουσαν ὄψιν τῶι λόγωι	διεξιόντι	ὕψη τε τὰ οὐρανομήκη καὶ
[10, 9]	πλέον, τῆς κακίας οὐκ ἀπαλλαττομένωι,	αὔξοντι	δὲ μᾶλλον τὴν κατὰ τῶν
[10, 6]	καταμάθοις, αἰτῆσαι ὀφείλεις. καὶ γὰρ	παρόντι	αὐτῶι προσέταξα ἵν' εἴ τι
[10, 1]	αὐτοῦ. Καὶ δὴ τῷ λογίῳ	προστάττοντι	τὸ καινὸν ᾆσμα διὰ τοῦδε
[10, 4]	ζώντων λίθων καὶ βεβηκότων οἶκον	ἐποπτεύοντι	εὖ καὶ ἀσφαλῶς ἱδρυμένον ἐπὶ
[10, 4]	Ἀλλ' ἐν μὲν τῶι πάντων	ἄρχοντι	ἴσως αὐτὸς ὅλος ἐγκάθηται Χριστὸς
[10, 9]	καὶ τὸν οὐ συμπαθείας ἄξιον	ἐλεοῦντι,	τῶι μὲν οὐδὲν ἐγίνετο πλέον,
[10, 4]	καινὸν ᾆσμα μέλπωμεν προσυπακούοντες τῷ	ποιοῦντι	θαυμάσια μόνῳ, ὅτι εἰς τὸν
[10, 4]	θεολογουμένωι τὸν ἔμψυχον πάντων ὑμῶν	καθορῶντι	ναὸν καὶ τὸν ἐκ ζώντων
[10, 4]	κατηισχύνθης μηδὲ ἐντραπῆις ὅτι ὠνειδίσθης·	ὅτι	αἰσχύνην αἰώνιον ἐπιλήσηι καὶ ὄνειδος
[10, 5]	ἐξενεχθείσηι κρίσει συντίθεσθαι καὶ διοριζόμενοι	ὅτι	δὴ ἄρα ὀλίγοι τινὲς τὰς
[10, 4]	εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος,	ὅτι	δὴ καὶ ἐν κακοῖς γενόμενοι
[10, 4]	τῶν τοῦ σωτῆρος οἰκονομιῶν ἐπαύρασθαι,	ὅτι	δὴ καὶ τούτων πολὺ κρείττονα
[10, 1]	διὰ τοῦδε νῦν ἀκολούθως ἐπιφωνῶμεν	ὅτι	δὴ μετὰ τὰς δεινὰς καὶ
[10, 4]	Ἰησοῦν ἀνὰ στόμα φέροντες γεραίρωμεν,	ὅτι	δὴ μόνος, οἷα παναγάθου πατρὸς
[10, 4]	οἷός τε κατ' ἀξίαν ὑμνῆσαι,	ὅτι	δὴ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδεν καὶ
[10, 9]	τὸν παμβασιλέα θεὸν πρώτιστα πάντων,	ὅτι	δὴ τοῦτ' ἐδιδάχθησαν, κἄπειτα τὸν
[10, 4]	μεγάλους καὶ ἀποκτείναντι βασιλεῖς κραταιούς,	ὅτι	εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος
[10, 4]	προσυπακούοντες τῷ ποιοῦντι θαυμάσια μόνῳ,	ὅτι	εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος
[10, 4]	τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·	ὅτι	ἐν τῇ ταπεινώσει ἡμῶν ἐμνήσθη
[10, 1]	ᾄσατε τῷ κυρίῳ ᾆσμα καινόν,	ὅτι	θαυμαστὰ ἐποίησεν· ἔσωσεν αὐτῷ ἡ
[10, 4]	τὰς ἀνομίας ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν,	ὅτι	καθ' ὅσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ ἀπὸ
[10, 4]	σωτῆρος ἡμῶν βασιλείας ἐναργῆ δείγματα,	ὅτι	καὶ νῦν αὐτὸς εἶπεν καὶ
[10, 4]	ἄκουε λέγοντος κυρίου μὴ φοβοῦ	ὅτι	κατηισχύνθης μηδὲ ἐντραπῆις ὅτι ὠνειδίσθης·
[10, 4]	εἰσκύψαι περιβόλων ἱερῶν εἴσω δυνατός,	ὅτι	μὴ μόνος ὁ μέγας τῶν
[10, 4]	ὡς ἂν μὴ παρατρέχοι τις	ὅτι	μὴ τὴν ψυχὴν κατανυγεὶς πρότερον
[10, 4]	τε ἔνδοθεν καὶ τὰ ἐκτός,	ὅτι	μὴ ψυχὴ μόνον καὶ διάνοια,
[10, 4]	τοῦ θανάτου αὐτὸς ἑαυτῶι διεσώσατο,	ὅτι	μηδ' ἄλλωι τωι τῶν κατ'
[10, 9]	ταῦτα ὁμοίως καὶ αὐτὸς ἔπασχεν,	ὅτι	μηδ' αὐτὸς ἐδέξατο παιδείαν μηδὲ
[10, 4]	μὲν οὐκ εἰσὶν οἱ θεομισεῖς,	ὅτι	μηδὲ ἦσαν, ἐς βραχὺ δὲ
[10, 4]	ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν ἡμῶν,	ὅτι	οὐ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν
[10, 4]	σε· ζῶ ἐγώ, λέγει κύριος,	ὅτι	πάντας αὐτοὺς ὡς κόσμον ἐνδύσηι
[10, 4]	περιθήσηι αὐτοὺς ὡς κόσμον νύμφης·	ὅτι	τὰ ἔρημά σου καὶ τὰ
[10, 4]	αὐτὸς ἥξει καὶ σώσει ἡμᾶς·	ὅτι,	φησίν, ἐρράγη ἐν τῆι ἐρήμωι
[10, 4]	εὐωδίας εἰς πάντας ἀποπνεῖ ἀνθρώπους,	ὅτι,	φησίν, ἐρράγη ἐν τῆι ἐρήμωι
[10, 4]	φοβοῦ ὅτι κατηισχύνθης μηδὲ ἐντραπῆις	ὅτι	ὠνειδίσθης· ὅτι αἰσχύνην αἰώνιον ἐπιλήσηι
[10, 8]	ἡγεῖτο ὑπὲρ αὐτοῦ τὰς εὐχάς,	συνειδότι	φαύλωι τοῦτο λογιζόμενος, ἀλλ' ὑπὲρ
[10, 3]	ἰσχύϊ δι᾿ εὐχῶν καὶ εὐχαριστίας	γεγηθότι	νῷ καὶ ψυχῇ τὸν τῶν
[10, 4]	καὶ χρόνου μήκει ἕκαστον ἀκριβῶς	ἐξητακότι	σπουδῆι τε τῆι αὐτοῦ καὶ
[10, 3]	ἑορταὶ κατὰ πόλεις καὶ τῶν	ἄρτι	νεοπαγῶν προσευκτηρίων ἀφιερώσεις, ἐπισκόπων ἐπὶ
[10, 4]	ἄνωθεν ἐπὶ ταύταις ἄλλωι πλείονι	φωτὶ	διαφόρους τὰς ἐπὶ τὴν οἶκον
[10, 3]	καὶ θήλεος φύσεως ὅλῃ διανοίας	ἰσχύϊ	δι᾿ εὐχῶν καὶ εὐχαριστίας γεγηθότι
[10, 8]	οἷος οὐδεπώποτε ἠκούσθη. Τὰ γοῦν	ἀμφὶ	τὴν Ἀμάσειαν καὶ τὰς λοιπὰς
[10, 4]	ἄλλους δὲ πρώτοις τοῖς ἔξωθεν	ἀμφὶ	τὴν αὐλὴν ἐκ τετραγώνου κίοσιν
[10, 4]	διὰ σπουδῆς ὁ μάλιστα τῶν	ἀμφὶ	τὸ Φοινίκων ἔθνος διαπρέπων ἐν
[10, 4]	προσβολαῖς ἐμβιβάζων· τοὺς δ' ἤδη	ἀμφὶ	τὸν βασίλειον οἶκον ἑκατέρωσε παραζεύγνυσιν,
[10, 4]	οἷα καὶ πάλαι ὤφθη τοῖς	ἀμφὶ	τοὺς ἱεροὺς ἀποστόλους οἷς ἐφάνησαν
[10, 4]	τῶν ἀνακεκλημένων ἕκαστος ὑμνείτω μόνον	οὐχὶ	βοῶν καὶ λέγων εὐφράνθην ἐπὶ
[10, 4]	φθόνου καὶ φιλοπονήρου δαίμονος μόνον	οὐχὶ	διαρρηγνυμένου καὶ πάσας αὐτοῦ τὰς
[10, 8]	οὐδὲν ἐμποδὼν ἦν αὐτῶι μὴ	οὐχὶ	ἐν ἔργωι χωρεῖν, εἰ μὴ
[10, 4]	ἔνδον παρέσχεν ἀφθονίαν θέας, μόνον	οὐχὶ	καὶ τῶν ἀλλοτρίων τῆς πίστεως
[10, 4]	αὐτοῦ ψυχὰς φαρμάττοντος καὶ μόνον	οὐχὶ	νεκροῦντος ταῖς τῶν νεκρῶν εἰδώλων
[10, 8]	οἰκείας δὲ φυλακὴν σωτηρίας ἰσχύει·	ὧι	δὴ πεφραγμένος ὁ θεοφιλέστατος ἡμῶν
[10, 8]	πᾶσαν ἥμερον ὑπερεξάγων φύσιν, ἐφ'	ὧι	καὶ τιμωρία προσέκειτο τοὺς ἐλεοῦντας
[10, 4]	ὁ μέγας τῶν ὅλων ἀρχιερεύς,	ὧι	μόνωι θέμις πάσης λογικῆς ψυχῆς
[10, 4]	τὸ εἰλικρινὲς καὶ ἁγίων ἅγιον;	ὧι	παρεστὼς ἐπὶ δεξιᾶι ὁ μέγας
[10, 9]	θεοῦ τε παιδὶ σωτῆρι ἁπάντων	ποδηγῶι	καὶ συμμάχωι χρώμενοι, πατὴρ ἅμα
[10, 4]	τῶν ἔργων ἀποστίλβουσαν ὄψιν τῶι	λόγωι	διεξιόντι ὕψη τε τὰ οὐρανομήκη
[10, 4]	ναόν, τὸ μέγιστον καὶ ἀληθεῖ	λόγωι	θεοπρεπὲς ἱερεῖόν φημι, οὗ τὰ
[10, 4]	πάντας ὑμᾶς ἐν κόσμωι καὶ	λόγωι	τῶι κατ' εὐσέβειαν διατεθειμένωι δυνατῶι
[10, 8]	ἦν αὐτῶι μὴ οὐχὶ ἐν	ἔργωι	χωρεῖν, εἰ μὴ τάχιστα τὸ
[10, 8]	μηδὲ τῶι θεῶι τὰς ἐποφειλομένας	ἀποδιδῶι	λατρείας. Συντελεῖσθαι γὰρ οὐχ ἡγεῖτο
[10, 5]	τῶι σώματι αὐτῶν καὶ τῆι	συνόδωι	ἑκάστωι αὐτῶν ἀποκαταστῆναι κελεύσεις, τοῦ
[10, 9]	ἀπολλυμένοις ἐκτείνας· εἶθ' οἷα παμβασιλεῖ	θεῶι	θεοῦ τε παιδὶ σωτῆρι ἁπάντων
[10, 8]	τις τῶν εἰωθότων μηδὲ τῶι	θεῶι	τὰς ἐποφειλομένας ἀποδιδῶι λατρείας. Συντελεῖσθαι
[10, 4]	τῶι κατ' οὐρανὸν πατρὶ καὶ	θεῶι	τῶν ὅλων παραπέμπεται, πρῶτος αὐτὸς
[10, 9]	εἶναι λογισάμενος βασιλεὺς ὁ τῶι	θεῶι	φίλος τὸν σώφρονα συναγαγὼν λογισμὸν
[10, 4]	παιδεύεται τὰ χαριστήρια τῶι βασιλεῖ	θεῶι	φωναῖς εὐφήμοις γεραίρουσα, αὐτῆς λεγούσης
[10, 4]	μου ἀπὸ σοῦ, καὶ ἐν	ἐλέωι	αἰωνίωι ἐλεήσω σε εἶπεν ὁ
[10, 4]	μικρὸν ἐγκατέλιπόν σε, καὶ ἐν	ἐλέωι	μεγάλωι ἐλεήσω σε· ἐν θυμῶι
[10, 9]	κατατυραννουμένοις. Δι' ὃ δὴ τῶι	φιλαγάθωι	μίξας τὸ μισοπόνηρον ὁ τῶν
[10, 4]	καταπέπτωκεν, ὡς ὅσον οὐδ' ἐπὶ	λίθωι	λίθον τῆς ἀρετῆς ἑστῶτα ἐν
[10, 4]	ἔκειτο αὐτῶι· καὶ τόδε γοῦν	λίθωι	μαρμάρωι εὖ μάλα κόσμωι παντὶ
[10, 5]	τῆς ἡμετέρας, ὥστε ἐκεῖνα ἅπερ	δικαίωι	ἀλλοτρίωι προσήκει, μὴ μόνον μὴ
[10, 5]	αὐταὶ ἐκκλησίαι πρότερον ἐσχήκεσαν, τῶι	δικαίωι	αὐτῶν ἀποκατασταθῆναι. Ὁπότε τοίνυν συνορᾶι
[10, 5]	εἴτε οἰκίαι εἶθ' ὁτιουνδήποτε τῶι	δικαίωι	τῶν αὐτῶν ἐκκλησιῶν διέφερον, σύμπαντα
[10, 7]	μᾶλλον ἄνευ τινὸς ἐνοχλήσεως τῶι	ἰδίωι	νόμωι ἐξυπηρετῶνται, ὧνπερ μεγίστην περὶ
[10, 4]	δὴ τούτων τὰς ἀκηράτους ψυχὰς	θείωι	λουτρῶι χρυσοῦ δίκην ἀποσμηχθείσας παραλαβών,
[10, 4]	ἐπὶ ταὐτὸν εἰς πλευρὰ τῶι	βασιλείωι	συνεζευγμένους καὶ ταῖς ἐπὶ τὸν
[10, 6]	Ἀνυλίνωι ἀνθυπάτωι, ἀλλὰ μὴν καὶ	Πατρικίωι	τῶι οὐικαρίωι τῶν ἐπάρχων παροῦσι
[10, 4]	καὶ ἀσφαλῶς ἱδρυμένον ἐπὶ τῶι	θεμελίωι	τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος
[10, 4]	ἀλλ' ἤδη καὶ δυνάμεσιν οὐρανίοις	ἡλίωι	τε καὶ σελήνηι καὶ ἄστροις
[10, 8]	ὁρωμένων θέα, ὥσπερ οὖν οὐδὲ	Λικιννίωι	πρὸς σώφρονα λογισμὸν ἐτύγχανεν αὐτάρκη
[10, 4]	ἀπὸ σοῦ, καὶ ἐν ἐλέωι	αἰωνίωι	ἐλεήσω σε εἶπεν ὁ ῥυσάμενός
[10, 9]	καὶ τὰ πάντα τοῦ πατρὸς	ὁμοίωι,	τὴν οἰκείαν ἑώιαν ἀπελάμβανον καὶ
[10, 6]	ἀλλὰ μὴν καὶ Πατρικίωι τῶι	οὐικαρίωι	τῶν ἐπάρχων παροῦσι τοιαύτας ἐντολὰς
[10, 4]	τὸ αὐτὸ ἐν πέλυκι καὶ	λαξευτηρίωι	συνέτριψαν αὐτήν, ἧς καὶ τὰς
[10, 5]	ἡμετέρας, ὥστε ἐκεῖνα ἅπερ δικαίωι	ἀλλοτρίωι	προσήκει, μὴ μόνον μὴ ἐνοχλεῖσθαι,
[10, 4]	ἡ ψυχή μου ἐπὶ τῶι	κυρίωι·	ἐνέδυσεν γάρ με ἱμάτιον σωτηρίου
[10, 4]	Ἀαρὼν ἢ Μελχισεδεκ ἀφωμοιωμένον τῶι	υἱῶι	τοῦ θεοῦ μένοντά τε καὶ
[10, 4]	χιτῶνα εὐφροσύνης· περιέθηκέν μοι ὡς	νυμφίωι	μίτραν, καὶ ὡς νύμφην κατεκόσμησέν
[10, 7]	καὶ φυλαττομένην μεγίστην εὐτυχίαν τῶι	Ῥωμαϊκῶι	ὀνόματι καὶ σύμπασι τοῖς τῶν
[10, 5]	Σεβαστὸς Μιλτιάδηι ἐπισκόπωι Ῥωμαίων καὶ	Μάρκωι.	ἐπειδὴ τοιοῦτοι χάρται παρὰ Ἀνυλίνου
[10, 4]	ἐγκατέλιπόν σε, καὶ ἐν ἐλέωι	μεγάλωι	ἐλεήσω σε· ἐν θυμῶι μικρῶι
[10, 8]	οὐκ ἦν δὲ ἄρα τῶι	μισοκάλωι	φθόνωι τῶι τε φιλοπονήρωι δαίμονι
[10, 4]	ἀγαλματοφορεῖν· ἀλλὰ γὰρ φθόνωι καὶ	ζήλωι	τοῦ φιλοπονήρου δαίμονος φιλοπαθὴς καὶ
[10, 8]	ἐξέλαμψεν, τὸν αὐτοῦ θεράποντα Κωνσταντῖνον	ὑψηλῶι	βραχίονι ἐπὶ τὰ τῆιδε χειραγωγήσας.
[10, 9]	πατὴρ ἅμα καὶ υἱὸς ἄμφω	κύκλωι	διελόντες τὴν κατὰ τῶν θεομισῶν
[10, 9]	ἀπ' ἀνίσχοντος ἡλίου πᾶσαν ἐν	κύκλωι	κατὰ θάτερα τῆς οἰκουμένης ἄρκτον
[10, 4]	δεσμὸν τοῦ τραχήλου σου. Ἆρον	κύκλωι	τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἴδε
[10, 4]	ἀπόρρητα διερευνᾶσθαι; Τάχα δὲ καὶ	ἄλλωι	δευτερεύειν μετὰ τοῦτον ἑνὶ μόνωι
[10, 4]	ἀριθμὸν διατάξας, ἄνωθεν ἐπὶ ταύταις	ἄλλωι	πλείονι φωτὶ διαφόρους τὰς ἐπὶ
[10, 4]	αὐτὸς ἑαυτῶι διεσώσατο, ὅτι μηδ'	ἄλλωι	τωι τῶν κατ' οὐρανὸν τοσοῦτον
[10, 4]	σκήνωμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, εἶτα	πολλῶι	τῶι προσχώματι τὴν ἀθλίαν κατορύξαντες,
[10, 4]	εἰς πρόσωπον ἐπισκευάζων τοῦ νεὼ	πολλῶι	τῶι χεύματι τοῦ νάματος τοῖς
[10, 8]	συσκευὴν ἐπικρύπτειν, φίλος εἶναι προσεποιεῖτο,	δόλωι	τε καὶ ἀπάτηι πλειστάκις ἐπιθέμενος
[10, 5]	ἀναγκαίους ὑπολάβοι, εἰς τὴν Ῥώμην	πλῶι	ἀπιέναι, ἵν' ἐκεῖσε ὑμῶν παρόντων,
[10, 8]	ὑπὲρ αὐτοῦ τὰς εὐχάς, συνειδότι	φαύλωι	τοῦτο λογιζόμενος, ἀλλ' ὑπὲρ τοῦ
[10, 4]	πρὸς τὸ φῶς ἀνοίγμασιν καταυγάζει,	προπύλωι	μὲν ἑνὶ μεγίστωι τῆς τοῦ
[10, 4]	ὅτι, φησίν, ἐρράγη ἐν τῆι	ἐρήμωι	ὕδωρ, καὶ φάραγξ ἐν γῆι
[10, 4]	ὅτι, φησίν, ἐρράγη ἐν τῆι	ἐρήμωι	ὕδωρ τὸ νᾶμα τῆς θείας
[10, 8]	μηδ' ἐλεεῖν τοὺς ἐν δεσμοῖς	λιμῶι	διαφθειρομένους μηδ' ἁπλῶς ἀγαθὸν εἶναι
[10, 5]	ὡς ἂν καταμάθοιτε τῶι σεβασμιωτάτωι	νόμωι	ἁρμόττειν. Ἵνα μέντοι καὶ περὶ
[10, 7]	ἄνευ τινὸς ἐνοχλήσεως τῶι ἰδίωι	νόμωι	ἐξυπηρετῶνται, ὧνπερ μεγίστην περὶ τὸ
[10, 5]	Χριστιανῶν, ταῦτα πάντα ἐπὶ τῶι	νόμωι	ὃν προειρήκαμεν, δίχα παντελῶς τινος
[10, 5]	λανθάνει τοσαύτην με αἰδῶ τῆι	ἐνθέσμωι	καθολικῆι ἐκκλησίαι ἀπονέμειν, ὡς μηδὲν
[10, 5]	ἡμετέραν βούλησιν ὑγιεινῶι καὶ ὀρθοτάτωι	λογισμῶι	ἐδογματίσαμεν, ὅπως μηδενὶ παντελῶς ἐξουσία
[10, 5]	δημοσίας ἡσυχίας. Τούτωι γὰρ τῶι	λογισμῶι,	καθὼς καὶ προείρηται, ἡ θεία
[10, 4]	ἐπιμελείαι τοὺς πάντας ὑμᾶς ἐν	κόσμωι	καὶ λόγωι τῶι κατ' εὐσέβειαν
[10, 4]	καὶ ὡς νύμφην κατεκόσμησέν με	κόσμωι·	καὶ ὡς γῆν αὔξουσαν τὸ
[10, 4]	αὐτοῖς ἁγνείας καὶ σωφροσύνης πολυανθεῖ	κόσμωι	κατηγλάϊστο. Ἔνεισιν δ' ἐν τῶιδε
[10, 4]	γοῦν λίθωι μαρμάρωι εὖ μάλα	κόσμωι	παντὶ λαμπρύνας, ἤδη λοιπὸν καὶ
[10, 4]	τῶι σύμπαντι οὐρανῶι τε καὶ	κόσμωι	προήγαγεν, ὥστε ἤδη, ὃ μηδὲ
[10, 4]	ἐλέωι μεγάλωι ἐλεήσω σε· ἐν	θυμῶι	μικρῶι ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου
[10, 4]	καὶ ἀπερίστατος, ἧς ὡς ἐν	δρυμῶι	ξύλων ἀξίναις ἐξέκοψαν τὰς πύλας,
[10, 4]	ὅλης ὡς εἰπεῖν ἀναπνοῆς ἐν	νῶι	προορώμενοι, στέργοντες καὶ σέβοντες ψυχῆς
[10, 6]	ΤΑΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙΣ ΔΩΡΕΙΤΑΙ. Κωνσταντῖνος Αὔγουστος	Καικιλιανῶι	ἐπισκόπωι Χαρταγένης. ἐπειδήπερ ἤρεσεν κατὰ
[10, 5]	Λικίννιος ὁ Αὔγουστος ἐν τῆι	Μεδιολάνωι	ἐληλύθειμεν καὶ πάντα ὅσα πρὸς
[10, 4]	καὶ ἄστροις καὶ τῶι σύμπαντι	οὐρανῶι	τε καὶ κόσμωι προήγαγεν, ὥστε
[10, 4]	τῶν ἴσων ἐφικτόν, τῶιδε τῶι	προκαθημένωι	τῆσδε τῆς στρατιᾶς ἡγεμόνι, ὃν
[10, 5]	ἐλπίζοιεν. Ἐν οἷς πᾶσιν τῶι	προειρημένωι	σώματι τῶν Χριστιανῶν τὴν σπουδὴν
[10, 5]	τῆς αὐτῆς ἡμέρας ἐπὶ τῶι	προειρημένωι	τόπωι ἀπάντησον, ὡς ἂν διά
[10, 4]	καὶ λόγωι τῶι κατ' εὐσέβειαν	διατεθειμένωι	δυνατῶι τε ὄντι μᾶλλον ἁπάντων,
[10, 9]	ἐγίνετο πλέον, τῆς κακίας οὐκ	ἀπαλλαττομένωι,	αὔξοντι δὲ μᾶλλον τὴν κατὰ
[10, 4]	προθυμίας κέκριται παρ' αὐτῶι τῶι	θεολογουμένωι	τὸν ἔμψυχον πάντων ὑμῶν καθορῶντι
[10, 9]	ἀνασώσασθαι ὁρμᾶται. Μόνηι γὰρ αὐτῶι	χρωμένωι	φιλανθρωπίαι τὸν πρὸ τούτου χρόνον
[10, 9]	οὔτις ἐλείπετο σωτηρίας ἐλπίς, ὑπὸ	δεινῶι	θηρὶ κατατυραννουμένοις. Δι' ὃ δὴ
[10, 5]	οίνυν ταύτην τὴν ἡμετέραν βούλησιν	ὑγιεινῶι	καὶ ὀρθοτάτωι λογισμῶι ἐδογματίσαμεν, ὅπως
[10, 4]	τὸ ὁμοιότατον δημιουργῶν ἀπειργάσατο, οὐδὲν	ἐκείνωι	καταλιπὼν τῶι Βεσελεηλ, ὃν αὐτὸς
[10, 4]	ΕΠΙ ΤΗΙ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΙ	ΠΑΥΛΙΝΩΙ	ΤΥΡΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΙ ΠΡΟΣΠΕΦΩΝΗΜΕΝΟΣ Ὦ φίλοι
[10, 6]	ὑπονοθεύσει βούλεσθαι διαστρέφειν, γίνωσκέ με	Ἀνυλίνωι	ἀνθυπάτωι, ἀλλὰ μὴν καὶ Πατρικίωι
[10, 5]	λυσιτελὲς καὶ τὸ χρήσιμον τῶι	κοινῶι	διέφερεν, ἐν ζητήσει ἔσχομεν, ταῦτα
[10, 9]	βασιλείας βέβαιά τε καὶ ἀνεπίφθονα	Κωνσταντίνωι	καὶ τοῖς αὐτοῦ παισίν, οἳ
[10, 8]	προφανῆ πόλεμον αἴρεται. Ὀμόσε δῆτα	Κωνσταντίνωι	πολεμεῖν διαγνούς, ἤδη καὶ κατὰ
[10, 9]	ἐπαμῦναι κρίνει τοῖς ὑπὸ τῶι	τυράννωι	ταλαιπωρουμένοις, καὶ τό γε πλεῖστον
[10, 4]	οὐράνιον λόγον ἀγαλματοφορεῖν· ἀλλὰ γὰρ	φθόνωι	καὶ ζήλωι τοῦ φιλοπονήρου δαίμονος
[10, 8]	ἦν δὲ ἄρα τῶι μισοκάλωι	φθόνωι	τῶι τε φιλοπονήρωι δαίμονι φορητὸς
[10, 4]	καὶ δαψιλέσι ταῖς ὕλαις ὠχύρου,	ἀφθόνωι	φιλοτιμίαι τῶν ἀναλωμάτων χρώμενος· ἔνθα
[10, 4]	μέγας τῶν ὅλων ἀρχιερεύς, ὧι	μόνωι	θέμις πάσης λογικῆς ψυχῆς τὰ
[10, 4]	εὐχαῖς. Τούτωι δὴ οὖν ἐξέστω	μόνωι	μετὰ τὸν πρῶτον καὶ μέγιστον
[10, 4]	ἄλλωι δευτερεύειν μετὰ τοῦτον ἑνὶ	μόνωι	τῶν ἴσων ἐφικτόν, τῶιδε τῶι
[10, 5]	ἕτερος ἦν ὡρισμένος τῶι προτέρωι	χρόνωι,	ἵν' εἴ τινες ἢ παρὰ
[10, 4]	μονιὸς ἄγριος κατενεμήσατο, Χριστοῦ δυνάμει	παραδόξωι	νῦν, ὅτε θέλει αὐτός, γέγονεν
[10, 4]	ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΙ ΠΑΥΛΙΝΩΙ ΤΥΡΙΩΝ	ΕΠΙΣΚΟΠΩΙ	ΠΡΟΣΠΕΦΩΝΗΜΕΝΟΣ Ὦ φίλοι θεοῦ καὶ
[10, 5]	ΚΑΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ Κωνσταντῖνος Σεβαστὸς Μιλτιάδηι	ἐπισκόπωι	Ῥωμαίων καὶ Μάρκωι. ἐπειδὴ τοιοῦτοι
[10, 5]	ΠΕΡΙΕΛΕΙΝ ΔΙΧΟΣΤΑΣΙΑΝ Κωνσταντῖνος Σεβαστὸς Χρήστωι	ἐπισκόπωι	Συρακουσίων. ἤδη μὲν πρότερον, ὅτε
[10, 6]	ΕΚΚΛΗΣΙΑΙΣ ΔΩΡΕΙΤΑΙ. Κωνσταντῖνος Αὔγουστος Καικιλιανῶι	ἐπισκόπωι	Χαρταγένης. ἐπειδήπερ ἤρεσεν κατὰ πάσας
[10, 5]	αὐτῆς ἡμέρας ἐπὶ τῶι προειρημένωι	τόπωι	ἀπάντησον, ὡς ἂν διά τε
[10, 5]	σχίσμα ἢ διχοστασίαν ἔν τινι	τόπωι	βούλεσθαί με ὑμᾶς καταλιπεῖν. ἡ
[10, 9]	μέγιστος νικητὴς Κωνσταντῖνος σὺν παιδὶ	Κρίσπωι,	βασιλεῖ θεοφιλεστάτωι καὶ τὰ πάντα
[10, 9]	ἀγαθῶν ἀρωγὸς πρόεισιν ἅμα παιδὶ	Κρίσπωι	βασιλεῖ φιλανθρωποτάτωι, σωτήριον δεξιὰν ἅπασιν
[10, 4]	τε καὶ νῦν σπουδῆι τῆι	φιλανθρώπωι	παρὰ πᾶσαν τὴν οὗτινος οὖν
[10, 4]	αὐτῶι· καὶ τόδε γοῦν λίθωι	μαρμάρωι	εὖ μάλα κόσμωι παντὶ λαμπρύνας,
[10, 4]	εὐχῶν ἀναίμους καὶ ἀΰλους θυσίας	φαιδρῶι	τῶι βλέμματι καὶ ὑπτίαις ὑποδεχό
[10, 4]	Ἔνεισιν δ' ἐν τῶιδε τῶι	ἱερῶι	καὶ θρόνοι βάθρα τε μυρία
[10, 5]	τύπος ἕτερος ἦν ὡρισμένος τῶι	προτέρωι	χρόνωι, ἵν' εἴ τινες ἢ
[10, 4]	ποιμένα τῆς ὑμετέρας ἐνθέου ποίμνης	κλήρωι	καὶ κρίσει τοῦ πατρὸς τὸν
[10, 8]	τῶι μισοκάλωι φθόνωι τῶι τε	φιλοπονήρωι	δαίμονι φορητὸς ἡ τῶν ὁρωμένων
[10, 4]	μεγάλωι ἐλεήσω σε· ἐν θυμῶι	μικρῶι	ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπὸ
[10, 4]	αὖθις καὶ διὰ τούτων τὰς	μικρῶι	πρόσθεν ἐρρυπωμένας ψυχὰς ὕλης τε
[10, 4]	δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται.	Μέτρωι	δῆτα κατὰ τὸ δέον ἐπιστραφεῖσα,
[10, 4]	τούτων τὰς ἀκηράτους ψυχὰς θείωι	λουτρῶι	χρυσοῦ δίκην ἀποσμηχθείσας παραλαβών, κἀνταῦθα
[10, 4]	τῶν ἁγίων ἅγιον θυσιαστήριον ἐν	μέσωι	θείς, αὖθις καὶ τάδε, ὡς
[10, 4]	διὰ Ἡσαΐου παιδεύεται τὰ χαριστήρια	τῶι	βασιλεῖ θεῶι φωναῖς εὐφήμοις γεραίρουσα,
[10, 4]	ἐντέχνως ἐπὶ ταὐτὸν εἰς πλευρὰ	τῶι	βασιλείωι συνεζευγμένους καὶ ταῖς ἐπὶ
[10, 4]	δημιουργῶν ἀπειργάσατο, οὐδὲν ἐκείνωι καταλιπὼν	τῶι	Βεσελεηλ, ὃν αὐτὸς ὁ θεὸς
[10, 4]	ἀναίμους καὶ ἀΰλους θυσίας φαιδρῶι	τῶι	βλέμματι καὶ ὑπτίαις ὑποδεχό μενος
[10, 8]	ἂν τυχεῖν τοῦ προσδοκωμένου ἤλπισεν·	τῶι	δὲ ἄρα ὁ θεὸς ἦν
[10, 5]	αἱ αὐταὶ ἐκκλησίαι πρότερον ἐσχήκεσαν,	τῶι	δικαίωι αὐτῶν ἀποκατασταθῆναι. Ὁπότε τοίνυν
[10, 5]	κῆποι εἴτε οἰκίαι εἶθ' ὁτιουνδήποτε	τῶι	δικαίωι τῶν αὐτῶν ἐκκλησιῶν διέφερον,
[10, 8]	οἱ κόλακες, τὰ φίλα πράττειν	τῶι	δυσαγεῖ πεπεισμένοι, τῶν ἐπισκόπων τοὺς
[10, 8]	δὲ καὶ ταῦτα τοῦτον προυχώρει	τῶι	δυσσεβεῖ τὸν τρόπον, λοιπὸν καὶ
[10, 5]	παρὰ τῆς ἡμετέρας καλοκἀγαθίας προσέλθωσι	τῶι	ἐπὶ τόπων ἐπάρχωι δικάζοντι, ὅπως
[10, 4]	εὖ καὶ ἀσφαλῶς ἱδρυμένον ἐπὶ	τῶι	θεμελίωι τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν,
[10, 4]	πεπονηκότων προθυμίας κέκριται παρ' αὐτῶι	τῶι	θεολογουμένωι τὸν ἔμψυχον πάντων ὑμῶν
[10, 8]	καθ' ἕκαστα καὶ κατὰ μέρος	τῶι	θεομισεῖ πεπραγμένων μνημονεύειν ὅπως τε
[10, 8]	πάντα δόλον τε καὶ ῥαιδιουργίαν	τῶι	θεοφιλεῖ βασιλεῖ κατά φωρα ποιοῦντος,
[10, 8]	συνάγοιτό τις τῶν εἰωθότων μηδὲ	τῶι	θεῶι τὰς ἐποφειλομένας ἀποδιδῶι λατρείας.
[10, 9]	ἀνεκτὸν εἶναι λογισάμενος βασιλεὺς ὁ	τῶι	θεῶι φίλος τὸν σώφρονα συναγαγὼν
[10, 7]	ἀλλὰ μᾶλλον ἄνευ τινὸς ἐνοχλήσεως	τῶι	ἰδίωι νόμωι ἐξυπηρετῶνται, ὧνπερ μεγίστην
[10, 4]	κατηγλάϊστο. Ἔνεισιν δ' ἐν τῶιδε	τῶι	ἱερῶι καὶ θρόνοι βάθρα τε
[10, 4]	ὑμᾶς ἐν κόσμωι καὶ λόγωι	τῶι	κατ' εὐσέβειαν διατεθειμένωι δυνατῶι τε
[10, 4]	καὶ ὑπτίαις ὑποδεχό μενος χερσὶν	τῶι	κατ' οὐρανὸν πατρὶ καὶ θεῶι
[10, 5]	τὸ λυσιτελὲς καὶ τὸ χρήσιμον	τῶι	κοινῶι διέφερεν, ἐν ζητήσει ἔσχομεν,
[10, 4]	ἀγαλλιάσθω ἡ ψυχή μου ἐπὶ	τῶι	κυρίωι· ἐνέδυσεν γάρ με ἱμάτιον
[10, 5]	καὶ δημοσίας ἡσυχίας. Τούτωι γὰρ	τῶι	λογισμῶι, καθὼς καὶ προείρηται, ἡ
[10, 4]	τε τῶν ἔργων ἀποστίλβουσαν ὄψιν	τῶι	λόγωι διεξιόντι ὕψη τε τὰ
[10, 9]	τὸν οὐ συμπαθείας ἄξιον ἐλεοῦντι,	τῶι	μὲν οὐδὲν ἐγίνετο πλέον, τῆς
[10, 8]	ἐτελεῖτο· οὐκ ἦν δὲ ἄρα	τῶι	μισοκάλωι φθόνωι τῶι τε φιλοπονήρωι
[10, 4]	καὶ αὐτοῦ θεοῦ λόγου ἐνστήσεσθαι	τῶι	νεύματι; Σχολῆς τε λόγων οἰκείας
[10, 5]	τῶν Χριστιανῶν, ταῦτα πάντα ἐπὶ	τῶι	νόμωι ὃν προειρήκαμεν, δίχα παντελῶς
[10, 6]	ἀνθυπάτωι, ἀλλὰ μὴν καὶ Πατρικίωι	τῶι	οὐικαρίωι τῶν ἐπάρχων παροῦσι τοιαύτας
[10, 4]	βασιλείοις σὺν αὐτῶι Χριστῶι Ἰησοῦ	τῶι	πανευεργέτηι καὶ σωτῆρι διαρκῶς ἐπὶ
[10, 8]	διαθέσει ἡιρεῖτο. Διαφθονηθείς γέ τοι	τῶι	πανευεργέτηι, πόλεμον δυσαγῆ καὶ δεινότατον
[10, 4]	τὸν χῶρον ἀπειργασμένος, ἐνταῦθα λοιπὸν	τῶι	πανσόφωι καὶ θεοφιλεῖ τῶιδε παραδέδωκεν
[10, 4]	διατριβή, κόσμον ὁμοῦ καὶ ἀγλαΐαν	τῶι	παντὶ τοῖς τε τῶν πρώτων
[10, 4]	ἕκαστον αὐτῶν. Ἀλλ' ἐν μὲν	τῶι	πάντων ἄρχοντι ἴσως αὐτὸς ὅλος
[10, 4]	νεὼν πανίερον ἑαυτῶι τε καὶ	τῶι	πατρὶ κατειργάσατο· ὃ καὶ σαφῶς
[10, 4]	πρῶτος αὐτὸς προσκυνῶν καὶ μόνος	τῶι	πατρὶ τὸ κατ' ἀξίαν ἀπονέμων
[10, 5]	καλοκἀγαθίας ἐλπίζοιεν. Ἐν οἷς πᾶσιν	τῶι	προειρημένωι σώματι τῶν Χριστιανῶν τὴν
[10, 5]	εἴσω τῆς αὐτῆς ἡμέρας ἐπὶ	τῶι	προειρημένωι τόπωι ἀπάντησον, ὡς ἂν
[10, 4]	μόνωι τῶν ἴσων ἐφικτόν, τῶιδε	τῶι	προκαθημένωι τῆσδε τῆς στρατιᾶς ἡγεμόνι,
[10, 5]	ὡς τάχιστα, ὅπως τούτωι ἡμῶν	τῶι	προστάγματι ἐπιμελεστάτην σε πειθάρχησιν παρεσχηκέναι
[10, 4]	τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, εἶτα πολλῶι	τῶι	προσχώματι τὴν ἀθλίαν κατορύξαντες, εἰς
[10, 5]	γράμμασιν τύπος ἕτερος ἦν ὡρισμένος	τῶι	προτέρωι χρόνωι, ἵν' εἴ τινες
[10, 7]	ἀναληφθεῖσαν καὶ φυλαττομένην μεγίστην εὐτυχίαν	τῶι	Ῥωμαϊκῶι ὀνόματι καὶ σύμπασι τοῖς
[10, 5]	δυνηθῆι ἀκουσθῆναι, ὡς ἂν καταμάθοιτε	τῶι	σεβασμιωτάτωι νόμωι ἁρμόττειν. Ἵνα μέντοι
[10, 4]	καὶ σελήνηι καὶ ἄστροις καὶ	τῶι	σύμπαντι οὐρανῶι τε καὶ κόσμωι
[10, 5]	τοῖς αὐτοῖς Χριστιανοῖς, τοῦτ' ἔστιν	τῶι	σώματι αὐτῶν καὶ τῆι συνόδωι
[10, 5]	χρηστότητος πρόνοια γένηται. ἅτινα πάντα	τῶι	σώματι τῶι τῶν Χριστιανῶν παρ'
[10, 4]	αἰωνίαν εἰρήνην ἐν Χριστῶι Ἰησοῦ	τῶι	σωτῆρι ἡμῶν, δι' οὗ αὐτῶι
[10, 8]	δὲ ἄρα τῶι μισοκάλωι φθόνωι	τῶι	τε φιλοπονήρωι δαίμονι φορητὸς ἡ
[10, 4]	τόνδε θεοῦ τοῦ ὑψίστου νεὼν	τῶι	τοῦ κρείττονος παραδείγματι, ὡς ἂν
[10, 4]	τὸν μὲν ἔξωθεν ὠχυροῦτο περίβολον	τῶι	τοῦ παντὸς περιτειχίσματι, ὡς ἂν
[10, 9]	κερασάμενος, ἐπαμῦναι κρίνει τοῖς ὑπὸ	τῶι	τυράννωι ταλαιπωρουμένοις, καὶ τό γε
[10, 4]	ἑαυτῶι διεσώσατο, ὅτι μηδ' ἄλλωι	τωι	τῶν κατ' οὐρανὸν τοσοῦτον παρῆν
[10, 5]	γένηται. ἅτινα πάντα τῶι σώματι	τῶι	τῶν Χριστιανῶν παρ' αὐτὰ διὰ
[10, 4]	νέον Ἀαρὼν ἢ Μελχισεδεκ ἀφωμοιωμένον	τῶι	υἱῶι τοῦ θεοῦ μένοντά τε
[10, 9]	θηρὶ κατατυραννουμένοις. Δι' ὃ δὴ	τῶι	φιλαγάθωι μίξας τὸ μισοπόνηρον ὁ
[10, 4]	πρόσωπον ἐπισκευάζων τοῦ νεὼ πολλῶι	τῶι	χεύματι τοῦ νάματος τοῖς περιβόλων
[10, 4]	λόγωι τῶι κατ' εὐσέβειαν διατεθειμένωι	δυνατῶι	τε ὄντι μᾶλλον ἁπάντων, ὧν
[10, 6]	βούλεσθαι διαστρέφειν, γίνωσκέ με Ἀνυλίνωι	ἀνθυπάτωι,	ἀλλὰ μὴν καὶ Πατρικίωι τῶι
[10, 5]	τὴν ἡμετέραν βούλησιν ὑγιεινῶι καὶ	ὀρθοτάτωι	λογισμῶι ἐδογματίσαμεν, ὅπως μηδενὶ παντελῶς
[10, 9]	πρόεισιν ἅμα παιδὶ Κρίσπωι βασιλεῖ	φιλανθρωποτάτωι,	σωτήριον δεξιὰν ἅπασιν τοῖς ἀπολλυμένοις
[10, 9]	Κωνσταντῖνος σὺν παιδὶ Κρίσπωι, βασιλεῖ	θεοφιλεστάτωι	καὶ τὰ πάντα τοῦ πατρὸς
[10, 5]	ἀκουσθῆναι, ὡς ἂν καταμάθοιτε τῶι	σεβασμιωτάτωι	νόμωι ἁρμόττειν. Ἵνα μέντοι καὶ
[10, 5]	μετὰ τὴν ἐξενεχθεῖσαν ἤδη κρίσιν	αὐθαιρέτωι	συγκαταθέσει πεπαῦσθαι, κἂν νῦν ποτε
[10, 8]	φύλαξ, ὃς αὐτῶι τὰς ἐν	ἀπορρήτωι	καὶ σκότει μηχανωμένας ἐπιβουλὰς εἰς
[10, 4]	ἅπαξ ἐν νυκτὶ ζοφερᾶι καὶ	σκότωι	βαθεῖ δαιμόνων ἀλιτηρίων πλάνηι καὶ
[10, 8]	ὑπέρμαχος θεὸς ὡς ἐν βαθεῖ	σκότωι	καὶ νυκτὶ ζοφωδεστάτηι φωστῆρα μέγαν
[10, 4]	τε αὐτὸν ἐν στήλαις ἀναγορεύειν,	ἀνεξαλείπτωι	μνήμηι τὰ κατορθώματα καὶ τὰς
[10, 5]	σώματι αὐτῶν καὶ τῆι συνόδωι	ἑκάστωι	αὐτῶν ἀποκαταστῆναι κελεύσεις, τοῦ προειρημένου
[10, 4]	τῶν εἰς παιδαγωγίαν καὶ φρουρὰν	ἑκάστωι	παραδεδομένων, σεμνὸν δὲ καὶ μέγα
[10, 5]	τῶν Χριστιανῶν παραφύλαξιν ἢ θρηισκείαν	ἑκάστωι	τε ἐξουσία δοθείη τοῦ διδόναι
[10, 4]	σὺν μεγαλοφροσύνηι πλουσίαι τε καὶ	ἀπλήστωι	διανοίας χειρὶ καὶ σὺν οἵαι
[10, 5]	ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΠΕΡΙΕΛΕΙΝ ΔΙΧΟΣΤΑΣΙΑΝ Κωνσταντῖνος Σεβαστὸς	Χρήστωι	ἐπισκόπωι Συρακουσίων. ἤδη μὲν πρότερον,
[10, 4]	ἀνοίγμασιν καταυγάζει, προπύλωι μὲν ἑνὶ	μεγίστωι	τῆς τοῦ παμβασιλέως ἑνὸς καὶ
[10, 4]	τοῦ θεοῦ βασιλείοις σὺν αὐτῶι	Χριστῶι	Ἰησοῦ τῶι πανευεργέτηι καὶ σωτῆρι
[10, 4]	καὶ ἄσειστον αἰωνίαν εἰρήνην ἐν	Χριστῶι	Ἰησοῦ τῶι σωτῆρι ἡμῶν, δι'
[10, 8]	ὃς εὖ φερομένης τῆς ἀρχῆς	αὐτῶι	βασιλέως τε μεγάλου Κωνσταντίνου δευτερείων
[10, 4]	θεοφιλεστάτων ἐκαθήρατο· εἶτα δὲ τοὺς	αὐτῶι	γνωρίμους ἄνδρας, τοὺς πάλαι διὰ
[10, 4]	τῶι σωτῆρι ἡμῶν, δι' οὗ	αὐτῶι	ἡ δόξα εἰς τοὺς σύμπαντας
[10, 8]	παρατάττεσθαι ὡρμᾶτο, κἄπειτα τοὺς ὑπ'	αὐτῶι	θεοσεβεῖς, μηδὲν μηδ' ὅλως πώποτε
[10, 8]	τῶν ὑπὸ Ῥωμαίους ἐθνῶν διέπειν	αὐτῶι	καὶ διοικεῖν κεχαρισμένος. ὁ δ'
[10, 4]	τοὔδαφος ἄρα εἰς ἀμελὲς ἔκειτο	αὐτῶι·	καὶ τόδε γοῦν λίθωι μαρμάρωι
[10, 4]	ἐπιλογιστικὸς τυγχάνων τήν τε τῶν	αὐτῶι	κεκληρωμένων ψυχῶν εὖ διαγινώσκων καὶ
[10, 4]	τοὺς πάλαι διὰ βίου ἱερωμένους	αὐτῶι,	κρύβδην γε μὴν ὡς ἐν
[10, 8]	γνώμης καὶ οὐδὲν ἐμποδὼν ἦν	αὐτῶι	μὴ οὐχὶ ἐν ἔργωι χωρεῖν,
[10, 8]	διανοίαι λαβών. Ὁ μὲν γὰρ	αὐτῶι	οἷα πανάγαθος βασιλεὺς εὐνοίας παρέχων
[10, 6]	καθολικὸν τῆς Ἀφρικῆς καὶ ἐδήλωσα	αὐτῶι	ὅπως τρισχιλίους φόλλεις τῆι σῆι
[10, 4]	τῶν εἰσφορῶν μεγαλοψυχίαι τῆς αὐτῆς	αὐτῶι	προθέσεως κατὰ μηδένα τρόπον ἀπολειφθῆναι
[10, 6]	αἰτῆσαι ὀφείλεις. καὶ γὰρ παρόντι	αὐτῶι	προσέταξα ἵν' εἴ τι ἂν
[10, 8]	κηδεμών τε καὶ φύλαξ, ὃς	αὐτῶι	τὰς ἐν ἀπορρήτωι καὶ σκότει
[10, 8]	εἶναι διελεγχούσης; Τὸ γοῦν τέλος	αὐτῶι	τῆς μανίας ἐπὶ τοὺς ἐπισκόπους
[10, 4]	γῆς λογικῶν ζώιων ὁ πατὴρ	αὐτῶι	τιμῶιτό τε καὶ σέβοιτο. Τὸν
[10, 4]	τῶν πεπονηκότων προθυμίας κέκριται παρ'	αὐτῶι	τῶι θεολογουμένωι τὸν ἔμψυχον πάντων
[10, 4]	πώποτε ὠνομάσθαι δοκεῖν, τὰ δ'	αὐτῶι	φίλα καὶ οἰκεῖα δόξης ἐπέκεινα
[10, 4]	ἐπέκεινα τοῦ θεοῦ βασιλείοις σὺν	αὐτῶι	Χριστῶι Ἰησοῦ τῶι πανευεργέτηι καὶ
[10, 9]	ποιησάμενος, ἀνασώσασθαι ὁρμᾶται. Μόνηι γὰρ	αὐτῶι	χρωμένωι φιλανθρωπίαι τὸν πρὸ τούτου
[10, 8]	ὡς οὐδαμῶς ἑώρα κατὰ γνώμην	αὐτῶι	χωροῦσαν, τοῦ θεοῦ πάντα δόλον
[10, 5]	ἐκείνηι τῆι θρηισκεία, ἣν αὐτὸς	ἑαυτῶι	ἁρμόζειν νομίζει, ὅπως ἡμῖν δυνηθῆι
[10, 4]	αὐτῶν μυχῶν τοῦ θανάτου αὐτὸς	ἑαυτῶι	διεσώσατο, ὅτι μηδ' ἄλλωι τωι
[10, 4]	νύμφην ἁγίαν καὶ νεὼν πανίερον	ἑαυτῶι	τε καὶ τῶι πατρὶ κατειργάσατο·
[10, 4]	τε, ὥς γε δὴ αὐτὸς	ἑαυτῶι	ὤιετο, τῶν ἐκκλησιῶν ἀπεργασαμένου, εἶτα
[10, 5]	κονρήκτορος Σικελίας δημόσιον ὄχημα, συζεύξας	σεαυτῶι	καὶ δύο γέ τινας τῶν
[10, 5]	τῆς κοινῆς καὶ δημοσίας ἡσυχίας.	Τούτωι	γὰρ τῶι λογισμῶι, καθὼς καὶ
[10, 4]	ταῖς κοιναῖς ἁπάντων ἡμῶν εὐχαῖς.	Τούτωι	δὴ οὖν ἐξέστω μόνωι μετὰ
[10, 5]	ταχίστην παραπληρωθῆι, ὅπως καὶ ἐν	τούτωι	διὰ τῆς ἡμετέρας χρηστότητος πρόνοια
[10, 5]	αὐταῖς ἀποκατασταθῆναι ὡς τάχιστα, ὅπως	τούτωι	ἡμῶν τῶι προστάγματι ἐπιμελεστάτην σε
[10, 9]	ἐπὶ τὰ τῆιδε χειραγωγήσας. ~Θ.	Τούτωι	μὲν οὖν ἄνωθεν ἐξ οὐρανοῦ
[10, 4]	χῶρον ἀπειργασμένος, ἐνταῦθα λοιπὸν τῶι	πανσόφωι	καὶ θεοφιλεῖ τῶιδε παραδέδωκεν ἡγεμόνι·
[10, 9]	παιδὶ σωτῆρι ἁπάντων ποδηγῶι καὶ	συμμάχωι	χρώμενοι, πατὴρ ἅμα καὶ υἱὸς
[10, 5]	καλοκἀγαθίας προσέλθωσι τῶι ἐπὶ τόπων	ἐπάρχωι	δικάζοντι, ὅπως καὶ αὐτῶν διὰ