HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre VI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ζ  =  55 formes différentes pour 93 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[6, 11]   τετραγώνους γεννᾷ, αʹ γʹ εʹ  ζʹ   θʹ ιαʹ ιγʹ ιεʹ ἐξ
[6, 2]   ἄτα ´στι θυγάτηρ, ἐγγύα δὲ  ζαμίας.   Ἀλλὰ καὶ τοῦ ἰατροῦ Ἱπποκράτους
[6, 2]   Ὠκεανοῖο, Φερεκύδης Σύριος λέγει·  Ζᾶς   ποιεῖ φᾶρος μέγα τε καὶ
[6, 2]   δ´ αὔτως καὶ φύλλα φύει  ζείδωρος   ἄρουρα· ἄλλα μὲν ἐν μελίῃσιν
[6, 11]   ὑμνοῦντι τὸν Δία ὧδέ πως·  Ζεῦ   πάντων ἀρχά, πάντων ἁγήτωρ, Ζεῦ,
[6, 11]   Ζεῦ πάντων ἀρχά, πάντων ἁγήτωρ,  Ζεῦ,   σοὶ πέμπω ταύταν ὕμνων ἀρχάν.
[6, 2]   Εὐριπίδης μὲν {γὰρ} γράφει·  Ζεῦ,   τί δὴ χρυσοῦ μὲν ὃς
[6, 2]   γράφει· Κακὸν γυναῖκα πρὸς νέον  ζεῦξαι   νέαν· μὲν γὰρ ἄλλης
[6, 16]   τε ἄνθρωπος καί πως  ζῇ.   Διὰ τοῦ σωματικοῦ ἄρα πνεύματος
[6, 9]   τῶν παθῶν (συγκεχώρηται γὰρ αὐτῷ)  ζῇ   τε αὖ νεκρώσας τὰς ἐπιθυμίας
[6, 16]   τὸ ἡγεμονικὸν καὶ δι´ ἐκεῖνο  ζῇ   τε ἄνθρωπος καί πως
[6, 9]   τοῦ θεοῦ μεμισηκότα) ἀλλ´ οὐδὲ  ζηλοῖ   (οὐδὲ γὰρ ἐνδεῖ τι αὐτῷ
[6, 9]   τῶν παθητικῶν κινημάτων, οἷον θάρσος,  ζῆλον,   χαράν, εὐθυμίαν, οὐδὲ αὐτὰ ἀνεδέξαντο,
[6, 9]   τοῦτο κάκιστα ἀπαλλάξοντος. Τοῦ τε  ζήλου   εἰ μὴ μετείη αὐτῷ,
[6, 9]   ἀμεταβόλῳ γνωστικῶς ἀγαπῶν, οὐδ´ ἄρα  ζηλώσει   ἐξομοιωθῆναι τοῖς καλοῖς τὸ εἶναι
[6, 12]   περιποίησιν τῆς γνώσεως, οὐ τὸ  ζῆν,   ἀλλὰ τὸ εὖ ζῆν περὶ
[6, 4]   μὴ νομίζῃ τὸ τεθνάναι τοῦ  ζῆν   ἄμεινον. Κελεύσαντος δὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου
[6, 12]   τὸν τῶν ἀναγκαίων ὅρον. Τὸ  ζῆν   ἄρα τὸ ἐνταῦθα ἀναγκαῖον ἡγούμενος
[6, 4]   ἄρχοντα αὐτῶν ὄντα, ἀπεκρίθη· καλῶς  ζῆν   βουλόμενοι αὐτὸν καλῶς ἀποθανεῖν.
[6, 16]   τῶν παθητικῶν τὴν ἀρχὴν τοῦ  ζῆν   λαμβάνει. Τὸ λογιστικὸν τοίνυν καὶ
[6, 2]   πλείστου ποιῶνται, θᾶττον ἀπαλλάττουσι τοῦ  ζῆν   Μένανδρος πεποίηκεν· Ὃν οἱ θεοὶ
[6, 4]   μέχρι τίνος ἀνθρώπῳ καλῶς ἔχει  ζῆν,   μέχρι οὗ, ἔφη, μὴ νομίζῃ
[6, 15]   λόγον ὡσαύτως μετ´ αὐτὸν τὸ  ζῆν   παρεβάλοντο. Ὅθεν καὶ Πέτρος
[6, 12]   τὸ ζῆν, ἀλλὰ τὸ εὖ  ζῆν   περὶ πλείστου ποιήσεται, μήτ´ οὖν
[6, 8]   ὧν τὸ μὲν ἐπὶ τὸ  ζῆν,   τὸ δὲ ἐπὶ τὸ εὖ
[6, 8]   τὸ δὲ ἐπὶ τὸ εὖ  ζῆν,   τὸ δὲ ἐπὶ τὸ μελετᾶν
[6, 2]   ἐλεγείας ὧδε ἄρχεται· Μνημοσύνης καὶ  Ζηνὸς   Ὀλυμπίου ἀγλαὰ τέκνα. Πάλιν αὖ
[6, 2]   Εὐμήλου γὰρ ποιήσαντος· Μνημοσύνης καὶ  Ζηνὸς   Ὀλυμπίου ἐννέα κοῦραι, Σόλων τῆς
[6, 18]   Ἀριστοτέλης δὲ Θεοφράστῳ καὶ Κλεάνθει  Ζήνων,   οἳ τοὺς ἰδίους μόνον αἱρετιστὰς
[6, 7]   τὸν διδάσκαλον. Κλεάνθης μὲν γὰρ  Ζήνωνα   ἐπιγράφεται καὶ Θεόφραστος Ἀριστοτέλη Μητρόδωρός
[6, 2]   χωρίς τε θορύβου καὶ φόβου  ζήσεις   καλῶς, Ἐπίκουρος λέγει· Δικαιοσύνης
[6, 2]   Πάλιν Ἐπιχάρμου εἰπόντος· Ὡς πολὺν  ζήσων   χρόνον χὠς ὀλίγον οὕτως διανοοῦ,
[6, 16]   στοιχείων ἀριθμὸν ἕκτον γίνεται τὸ  ζῆτα,   καὶ ἕβδομον τὸ η> Εἰσκλαπέντος
[6, 7]   ἐπιστήμη. Μαθήσεως δ´ οὔσης  ζητεῖν   ἀνάγκη τὸν διδάσκαλον. Κλεάνθης μὲν
[6, 15]   θεοῦ βασιλέως τὸν βασιλικὸν ἀνάγει,  ζητεῖν   ἄρα δεῖ τὴν γνῶσιν εἰς
[6, 16]   γάμου μεμνημένον εἶναι καὶ παίδων  ζητεῖν   εἰσοπίσω γενεήν· Τῇ δ´ ἕκτῃ
[6, 17]   μυρία, διαφέρει δὲ τὸν θεὸν  ζητεῖν   τὰ περὶ θεοῦ. Καθόλου
[6, 2]   διδάσκοντας τεκμηρίοις καὶ τοῖς εἰκόσι  ζητεῖν.   Ἰσοκράτους τε αὖ εἰπόντος Δεῖ
[6, 7]   πρώτην γένεσιν ἀνθρώπων, κἀκεῖθεν ἄρχομαι  ζητεῖν,   τίς διδάσκαλος; ἀνθρώπων μὲν
[6, 15]   θεοῦ· εἰ γὰρ περὶ πᾶν  ζήτημα   καθολικὰ ταῦτα εὑρίσκεται πρόσωπόν τε
[6, 10]   τὴν καρδίαν ζητοῦντας τὸν κύριον.  Ζητήσατε   οὖν αὐτὸν καὶ κραταιώθητε, ζητήσατε
[6, 10]   Ζητήσατε οὖν αὐτὸν καὶ κραταιώθητε,  ζητήσατε   τὸ πρόσωπον αὐτοῦ διὰ παντὸς»
[6, 17]   θάρσος προθυμίας ἐπί τε τὰς  ζητήσεις   ἐπί τε τὰ ἔργα παρέχουσα.
[6, 14]   δικαίας καὶ ἀναγνώσεως θείας, διὰ  ζητήσεως   ἀληθοῦς, διὰ προσφορᾶς ἁγίας, δι´
[6, 15]   εὕρεσις δὲ πέρας καὶ ἀνάπαυσις  ζητήσεως   ἐν καταλήψει γενομένης, ὅπερ ἐστὶν
[6, 15]   ἑπόμενον. Τῆς τοίνυν περὶ θεοῦ  ζητήσεως   εὕρεσις μὲν διὰ τοῦ
[6, 17]   Βιαστῶν ἐστιν βασιλεία» ἐκ  ζητήσεως   καὶ μαθήσεως καὶ συνασκήσεως τελείας
[6, 15]   εὕρεσίς ἐστιν γνῶσις, κατάληψις  ζητήσεως   ὑπάρχουσα. Σημεῖον δ´ εἶναί φασι
[6, 17]   προσλαμβάνουσι προϊέναι πρόσω ἐπὶ τὴν  ζήτησιν,   κἀνθένδε ἀγαπῶσι μὲν μαθητευσάμενοι, γνώσεως
[6, 1]   καὶ ὠφέλιμον μετὰ ἱδρῶτος  ζήτησις   γενήσεται· οὐ γὰρ μόνον τῶν
[6, 16]   ἔχει δύναμιν, περὶ ἣν  ζήτησις   καὶ μάθησις καὶ
[6, 15]   εὕρεσιν. Ἕστιν δὲ μὲν  ζήτησις   ὁρμὴ ἐπὶ τὸ καταλαβεῖν, διά
[6, 15]   αἱ γραφαί, πρῶτον μὲν ἵνα  ζητητικοὶ   ὑπάρχωμεν καὶ προσαγρυπνῶμεν ἀεὶ τῇ
[6, 15]   ἄπεπτον ἔχων, διὰ τὸ εἶναι  ζητητικὸς   καὶ εὐπαρακολούθητος καὶ ὀρεκτικὸς τῆς
[6, 5]   ἡμέραν. Εἶτα τὸν κολοφῶνα τοῦ  ζητουμένου   προσεπιφέρει Ὥστε καὶ ὑμεῖς ὁσίως
[6, 17]   τὴν ἀλήθειαν πολυπραγμονητέον, οὐκ ὀνόματα  ζητοῦντας   μαθεῖν· τὸ γὰρ περὶ θεοῦ
[6, 10]   τὸν προφήτην εὐφραίνεσθαι τὴν καρδίαν  ζητοῦντας   τὸν κύριον. Ζητήσατε οὖν αὐτὸν
[6, 15]   τοὺς ἀξίους αὐτῆς αὕτη περιέρχεται  ζητοῦσα»   (οὐ γὰρ πάντων γνῶσις»
[6, 15]   γνῶσιν μεμυημένοις, τοῖς δι´ ἀγάπην  ζητοῦσι   τὴν ἀλήθειαν, τὸ φῶς ἀνατέλλουσα.
[6, 17]   αὐτοῖς βίος τὸ πιθανὸν  ζητοῦσιν,   οὐ τὸ ἀληθές· ἐκ μιμήσεως
[6, 7]   σοφούς, ἵσταμαι τὸν τούτων διδάσκαλον  ζητῶν   κἂν Αἰγυπτίους εἴπῃς κἂν Ἰνδοὺς
[6, 8]   ἐν τῇ Ἑλληνικῇ ἐπεσπάρη τὰ  ζιζάνια   πρὸς τοῦ τῶν ζιζανίων οἰκείου
[6, 8]   τὰ ζιζάνια πρὸς τοῦ τῶν  ζιζανίων   οἰκείου γεωργοῦ. Ὅθεν αἵ τε
[6, 6]   ἐκ τοῦ κατὰ νόμον ὑπὸ  ζυγὸν   καθαροῦ κριθέντος ζῴου, ἐπεὶ καὶ
[6, 17]   τὸν αὐτὸν ἀέρα ἀναπνεῖ τὰ  ζῷα   ἅπαντα, ἄλλα δὲ ἄλλως καὶ
[6, 7]   τοῖς ἐπιπέδοις καταγραφῆς τε  ζωγραφία   τὸν ὀπτικὸν ὅλον τόπον ἐπὶ
[6, 17]   αἰσθητοῦ. Αὐτίκα ἔνεστι θεάσασθαι καὶ  ζωγραφίας   ἀλήθειαν παρὰ τὴν δημώδη καὶ
[6, 7]   οὕτω δὲ καὶ οἱ φιλόσοφοι  ζωγραφίας   δίκην ἀπομιμοῦνται τὴν ἀλήθειαν. Φιλαυτία
[6, 4]   τί ἰσχυρότερον, ζωὴ θάνατος,  ζωή,   ἔφη, τοσαῦτα κακὰ φέρουσα.
[6, 4]   δὲ ὄγδοος ἐρωτηθείς, τί ἰσχυρότερον,  ζωὴ   θάνατος, ζωή, ἔφη, τοσαῦτα
[6, 6]   ὑμῶν τὸν θάνατον καὶ τὴν  ζωήν,   ἐκλέξασθαι τὴν ζωήν» πρὸς σύγκρισιν
[6, 6]   καὶ τὴν ζωήν, ἐκλέξασθαι τὴν  ζωήν»   πρὸς σύγκρισιν ἐκλογῆς τεθεῖσθαι λέγων
[6, 6]   ἰδεῖν διαφθοράν. Ἐγνώρισάς μοι ὁδοὺς  ζωῆς·   πληρώσεις με εὐφροσύνης μετὰ τοῦ
[6, 2]   {μὲν} μὴ σαφεῖ βεβηκότες οὐ  ζῶμεν   ὡς ἥδιστα μὴ λυπούμενοι; Ὁμοίως
[6, 2]   ἐστὶ μακαριώτατος, ὃς διὰ τέλους  ζῶν   ὁμαλὸν ἤσκησεν βίον. Εὕροις δ´
[6, 4]   πρῶτος ἐξετασθείς, πότερον οἴεται τοὺς  ζῶντας   εἶναι πλείονας τοὺς τεθνεῶτας,
[6, 4]   πλείονας τοὺς τεθνεῶτας, τοὺς  ζῶντας   ἔφη· οὐ γὰρ εἶναι τοὺς
[6, 6]   οὗτοι μὲν ζῶντες κατέβησαν καὶ  ζῶντες   ἀνέβησαν· ἐκεῖνοι δὲ οἱ προκεκοιμημένοι
[6, 6]   δὲ οἱ προκεκοιμημένοι νεκροὶ κατέβησαν,  ζῶντες   δὲ ἀνέβησαν. Ναὶ μὴν καὶ
[6, 6]   τὸ ὕδωρ, ἀλλ´ οὗτοι μὲν  ζῶντες   κατέβησαν καὶ ζῶντες ἀνέβησαν· ἐκεῖνοι
[6, 16]   πᾶς κόσμος κυκλεῖται τῶν  ζωογονουμένων   καὶ τῶν φυομένων ἁπάντων. Ἑπτὰ
[6, 6]   ἀγρίου θηρίου· τίκτει δὲ τὸ  ζῷον   σάρκα ἀτύπωτον, ἣν σχηματίζει εἰς
[6, 2]   γράφων περὶ ἀνθρώπου ὡς εὐμεταβόλου  ζῴου.   Αὖθις Εὐριπίδου εἰπόντος· πολύμοχθος
[6, 6]   νόμον ὑπὸ ζυγὸν καθαροῦ κριθέντος  ζῴου,   ἐπεὶ καὶ διχηλεῖ καὶ μηρυκᾶται
[6, 3]   Ἀμέλει καὶ εἴ ποτε ἀπορία  ζῴου   καταλάβοι, τὸν σφέτερον αἱμάξαντες δάκτυλον
[6, 1]   ἐμοί τε ὑπομνήματα εἶεν ἂν  ζώπυρα,   τῷ τε εἰς γνῶσιν ἐπιτηδείῳ,
[6, 16]   αὐτῆς εἶναι. Αὐτίκα τὴν μὲν  ζωτικὴν   δύναμιν, ἐμπεριέχεται τὸ θρεπτικόν
[6, 16]   εἶναί φαμεν τῆς συστάσεως τῷ  ζῴῳ,   ἀλλὰ καὶ τοῦ τὸ ἄλογον
[6, 16]   λέγων ἑαυτὸν ποιητὴν εἶναι τῶν  ζῴων   καὶ φυτῶν, ὁμοίως τε οἱ
[6, 4]   δὲ τρίτος, ποῖόν ἐστι τῶν  ζῴων   πανουργότατον, μέχρι νῦν οὐκ
[6, 11]   ἀφεκτέον τῆς φιλομαθίας ἀλόγων δίκην  ζῴων,   πλείω δ´ ὡς ἔνι μάλιστα
[6, 18]   ἀλλὰ καὶ αἱ τῶν ἀλόγων  ζῴων,   τὰ δὲ σώματα αὐτῶν μέρη
[6, 6]   πάντα τοῦ ἀγροῦ. τῶν ἀκαθάρτων  ζῴων   τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ γιγνώσκεται,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/03/2010