HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τῳ 1
Τῷ 1
Τῶν 3
τῶν 38
τῶνδε 1
ὑγίεια 1
ὑγρὸν 2

Fréquences [« »]
31 τὴν
33 τῆς
34 τοῖς
38 τῶν
40 ἐν
46 δ
46 ἡ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. Du sommeil et de la veille (texte complet)

τῶν

Chapitre

[2]   ἀμφοῖν͵ ἀλλά τινι κοινῷ μορίῳ τῶν αἰσθητηρίων ἁπάντων· ἔστι μὲν γὰρ

[2]   ὑπάρχει (τοῦτο μὲν γὰρ χωρίζεται τῶν ἄλλων αἰσθητηρίων͵ τὰ δ΄ ἄλλα

[1]   καὶ τοῦ μὲν θρεπτικοῦ χωριζομένου τῶν ἄλλων ἐν τοῖς ἔχουσι σώμασι

[1]   γὰρ τὰ ἐναντία καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων καὶ ἐν τοῖς φυσικοῖς

[2]   περὶ τούτων· τοῦ γὰρ κυρίου τῶν ἄλλων πάντων αἰσθητηρίου͵ καὶ πρὸς

[3]   (φανερὸν δὲ τὸ λεχθὲν ἐκ τῶν ἀνατομῶν) τῆς μὲν οὖν θύραθεν

[3]   δὲ τὸ ὑπερβάλλειν τὸ μέγεθος τῶν ἄνω πρὸς τὰ κάτω κατὰ

[3]   ἐνδέχεται ζῷον εἶναι μὴ συμβαινόντων τῶν ἀπεργαζομένων αὐτό) ἕνεκα δὲ σωτηρίας·

[1]   ἐν τοῖς ἔχουσι σώμασι ζωήν͵ τῶν δ΄ ἄλλων οὐδενὸς ἄνευ τούτου͵

[1]   ὥρισται τῷ (λελύσθαι τὴν αἴσθησιν͵ τῶν δ΄ ἐναντίων τῶν μὲν ἀνάγκη

[1]   μὲν ἀνάγκη θάτερον ἀεὶ παρεῖναι τῶν δ΄ οὔ͵ τῷ δ΄ ἐγρηγορέναι

[3]   τοῖς Προβληματικοῖς εἴρηται. ~Ἐχόμενον δὲ τῶν εἰρημένων ἐστὶν ἐπελθεῖν τίνων γιγνομένων

[3]   τοιοῦτον περίττωμα. Ὥστε φανερὸν ἐκ (τῶν εἰρημένων ὅτι ὁ ὕπνος ἐστὶ

[1]   τῶν ἔξωθέν τινος αἰσθάνεσθαι ἢ τῶν ἐν αὑτῷ κινήσεων. Εἰ τοίνυν

[3]   ἄλλοις εἴρηται. Πάντων δ΄ ἐστὶ τῶν ἐν τῷ σώματι ψυχρότατον ὁ

[1]   καὶ τὸν ἐγρηγορότα πάντα ἢ τῶν ἔξωθέν τινος αἰσθάνεσθαι ἢ τῶν

[1]   αὐξήσεως καὶ φθίσεως μετέχει μόνον τῶν ζώντων͵ (ὅτι) τούτοις οὐχ ὑπάρχει

[1]   καθεύδει͵ ἀλλὰ τοῖς αὐτοῖς ὑπάρχει τῶν ζῴων ἀμφότερα τὰ πάθη ταῦτα.

[2]   ἅπαντα ἔχει͵ πλὴν εἴ τι τῶν ζῴων ἀτελές (εἴρηται δὲ περὶ

[2]   σκεπτέον. Ἐπεὶ δ΄ ἔνια μὲν τῶν ζῴων ἔχει τὰς αἰσθήσεις πάσας͵

[3]   οἱ ἄνθρωποι· μόνον γὰρ ὀρθὸν τῶν ζῴων) καὶ ἐπιπεσὸν μὲν ἔκνοιαν

[3]   Τὸ δὲ θερ μὸν ἑκάστου τῶν ζῴων πρὸς τὸ ἄνω πέφυκε

[2]   ἀναπαύσει ὄντι ὥστε σωτηρίας ἕνεκα τῶν ζῴων ὑπάρχει. Ἡ δ΄ ἐγρήγορσις

[2]   βέλτιστον. Ἔτι δὲ ἀναγκαῖον ἑκάστῳ τῶν ζῴων ὑπάρχειν τὸν ὕπνον. Λέγω

[1]   καὶ πεζά· καὶ γὰρ τὰ τῶν ἰχθύων γένη πάντα καὶ τὰ

[1]   δὲ πρότερον ἐν ἑτέροις περὶ τῶν λεγομένων ὡς μορίων τῆς ψυχῆς͵

[2]   κρίνειν ὅτι ἕτερα τὰ γλυκέα τῶν λευκῶν οὔτε γεύσει οὔτε ὄψει

[1]   ἰχθύων γένη πάντα καὶ τὰ τῶν μαλακίων ὦπται καθεύδοντα͵ καὶ τἆλλα

[1]   τὴν αἴσθησιν͵ τῶν δ΄ ἐναντίων τῶν μὲν ἀνάγκη θάτερον ἀεὶ παρεῖναι

[3]   οἱ νανώδεις καὶ οἱ μεγαλοκέφαλοι· τῶν μὲν γὰρ αἱ φλέβες στεναί͵

[3]   θερμόν͵ ὥσπερ τὸ πῦρ ἐπιτιθεμένων τῶν ξύλων͵ καταψύχεται͵ ἕως ἂν καταπεφθῇ.

[2]   πνεύματος προσπίπτοντος πρὸς τὸ ὑπόζωμα τῶν ὁλοπτέρων) κινεῖται δὲ πᾶν αἰσθήσεώς

[2]   φαίνεται. Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν ὁλοπτέρων͵ οἷον σφηκῶν καὶ μελιττῶν͵

[1]   οἷόν τε κοινωνεῖν οὐδετέρου τούτων τῶν παθημάτων· ἄνευ μὲν γὰρ αἰσθήσεως

[3]   ἡ λεπτότης καὶ (ἡ) στενότης τῶν περὶ τὸν ἐγκέφαλον φλεβῶν. Τῆς

[3]   φλεβώδεις οὐχ ὑπνωτικοὶ δι΄ εὔροιαν τῶν πόρων͵ ἂν μή τι ἄλλο

[3]   ὕπνος· πολλὴ γὰρ ἡ ἀπὸ τῶν σιτίων ἀναθυμίασις. Ἔτι δ΄ ἐκ

[3]   ἀναφερομένου ὑπὸ τοῦ θερμοῦ διὰ τῶν φλεβῶν πρὸς τὴν κεφαλήν· ὅταν

Chapitre
[2]	ἀμφοῖν͵ ἀλλά τινι κοινῷ μορίῳ	τῶν	αἰσθητηρίων ἁπάντων· ἔστι μὲν γὰρ
[2]	ὑπάρχει (τοῦτο μὲν γὰρ χωρίζεται	τῶν	ἄλλων αἰσθητηρίων͵ τὰ δ΄ ἄλλα
[1]	καὶ τοῦ μὲν θρεπτικοῦ χωριζομένου	τῶν	ἄλλων ἐν τοῖς ἔχουσι σώμασι
[1]	γὰρ τὰ ἐναντία καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων καὶ ἐν τοῖς φυσικοῖς
[2]	περὶ τούτων· τοῦ γὰρ κυρίου	τῶν	ἄλλων πάντων αἰσθητηρίου͵ καὶ πρὸς
[3]	(φανερὸν δὲ τὸ λεχθὲν ἐκ	τῶν	ἀνατομῶν) τῆς μὲν οὖν θύραθεν
[3]	δὲ τὸ ὑπερβάλλειν τὸ μέγεθος	τῶν	ἄνω πρὸς τὰ κάτω κατὰ
[3]	ἐνδέχεται ζῷον εἶναι μὴ συμβαινόντων	τῶν	ἀπεργαζομένων αὐτό) ἕνεκα δὲ σωτηρίας·
[1]	ἐν τοῖς ἔχουσι σώμασι ζωήν͵	τῶν	δ΄ ἄλλων οὐδενὸς ἄνευ τούτου͵
[1]	ὥρισται τῷ (λελύσθαι τὴν αἴσθησιν͵	τῶν	δ΄ ἐναντίων τῶν μὲν ἀνάγκη
[1]	μὲν ἀνάγκη θάτερον ἀεὶ παρεῖναι	τῶν	δ΄ οὔ͵ τῷ δ΄ ἐγρηγορέναι
[3]	τοῖς Προβληματικοῖς εἴρηται. ~Ἐχόμενον δὲ	τῶν	εἰρημένων ἐστὶν ἐπελθεῖν τίνων γιγνομένων
[3]	τοιοῦτον περίττωμα. Ὥστε φανερὸν ἐκ	(τῶν	εἰρημένων ὅτι ὁ ὕπνος ἐστὶ
[1]	τῶν ἔξωθέν τινος αἰσθάνεσθαι ἢ	τῶν	ἐν αὑτῷ κινήσεων. Εἰ τοίνυν
[3]	ἄλλοις εἴρηται. Πάντων δ΄ ἐστὶ	τῶν	ἐν τῷ σώματι ψυχρότατον ὁ
[1]	καὶ τὸν ἐγρηγορότα πάντα ἢ	τῶν	ἔξωθέν τινος αἰσθάνεσθαι ἢ τῶν
[1]	αὐξήσεως καὶ φθίσεως μετέχει μόνον	τῶν	ζώντων͵ (ὅτι) τούτοις οὐχ ὑπάρχει
[1]	καθεύδει͵ ἀλλὰ τοῖς αὐτοῖς ὑπάρχει	τῶν	ζῴων ἀμφότερα τὰ πάθη ταῦτα.
[2]	ἅπαντα ἔχει͵ πλὴν εἴ τι	τῶν	ζῴων ἀτελές (εἴρηται δὲ περὶ
[2]	σκεπτέον. Ἐπεὶ δ΄ ἔνια μὲν	τῶν	ζῴων ἔχει τὰς αἰσθήσεις πάσας͵
[3]	οἱ ἄνθρωποι· μόνον γὰρ ὀρθὸν	τῶν	ζῴων) καὶ ἐπιπεσὸν μὲν ἔκνοιαν
[3]	Τὸ δὲ θερ μὸν ἑκάστου	τῶν	ζῴων πρὸς τὸ ἄνω πέφυκε
[2]	ἀναπαύσει ὄντι ὥστε σωτηρίας ἕνεκα	τῶν	ζῴων ὑπάρχει. Ἡ δ΄ ἐγρήγορσις
[2]	βέλτιστον. Ἔτι δὲ ἀναγκαῖον ἑκάστῳ	τῶν	ζῴων ὑπάρχειν τὸν ὕπνον. Λέγω
[1]	καὶ πεζά· καὶ γὰρ τὰ	τῶν	ἰχθύων γένη πάντα καὶ τὰ
[1]	δὲ πρότερον ἐν ἑτέροις περὶ	τῶν	λεγομένων ὡς μορίων τῆς ψυχῆς͵
[2]	κρίνειν ὅτι ἕτερα τὰ γλυκέα	τῶν	λευκῶν οὔτε γεύσει οὔτε ὄψει
[1]	ἰχθύων γένη πάντα καὶ τὰ	τῶν	μαλακίων ὦπται καθεύδοντα͵ καὶ τἆλλα
[1]	τὴν αἴσθησιν͵ τῶν δ΄ ἐναντίων	τῶν	μὲν ἀνάγκη θάτερον ἀεὶ παρεῖναι
[3]	οἱ νανώδεις καὶ οἱ μεγαλοκέφαλοι·	τῶν	μὲν γὰρ αἱ φλέβες στεναί͵
[3]	θερμόν͵ ὥσπερ τὸ πῦρ ἐπιτιθεμένων	τῶν	ξύλων͵ καταψύχεται͵ ἕως ἂν καταπεφθῇ.
[2]	πνεύματος προσπίπτοντος πρὸς τὸ ὑπόζωμα	τῶν	ὁλοπτέρων) κινεῖται δὲ πᾶν αἰσθήσεώς
[2]	φαίνεται. Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ	τῶν	ὁλοπτέρων͵ οἷον σφηκῶν καὶ μελιττῶν͵
[1]	οἷόν τε κοινωνεῖν οὐδετέρου τούτων	τῶν	παθημάτων· ἄνευ μὲν γὰρ αἰσθήσεως
[3]	ἡ λεπτότης καὶ (ἡ) στενότης	τῶν	περὶ τὸν ἐγκέφαλον φλεβῶν. Τῆς
[3]	φλεβώδεις οὐχ ὑπνωτικοὶ δι΄ εὔροιαν	τῶν	πόρων͵ ἂν μή τι ἄλλο
[3]	ὕπνος· πολλὴ γὰρ ἡ ἀπὸ	τῶν	σιτίων ἀναθυμίασις. Ἔτι δ΄ ἐκ
[3]	ἀναφερομένου ὑπὸ τοῦ θερμοῦ διὰ	τῶν	φλεβῶν πρὸς τὴν κεφαλήν· ὅταν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/11/2009