Chapitre
[1]	πάντα ἐγερτὸν εἶναι. Τὰ μὲν	οὖν	ἄλλα σχεδὸν ἅπαντα δῆλα κοινωνοῦνθ΄
[2]	μετὰ ταῦτα λεκτέον. Τοῖς μὲν	οὖν	ἄλλοις ζῴοις καθάπερ τοῖς ἐναίμοις
[3]	τὸ σωματῶδες ἀναφέρεται. Ἱστάμενον μὲν	οὖν	βαρύνει καὶ ποιεῖ νυστάζειν· ὅταν
[2]	τῆς κάτω κοιλίας. Τοῖς μὲν	οὖν	ἐναίμοις τοῦτ΄ ἐστὶ τὸ περὶ
[2]	αἴτιον εἶναί φαμεν) πρῶτον μὲν	οὖν	ἐπειδὴ λέγομεν τὴν φύσιν ἕνεκά
[3]	φαντασία λειποψυχήσασιν ἰσχυρῶς. Τοῦτο μὲν	οὖν	ἔχει τινὰ ἀπορίαν· εἰ γὰρ
[2]	τούτων πάντα θεωρητέον. Ὅτι μὲν	οὖν	ἡ τῆς αἰσθήσεως ἀρχὴ γίγνεται
[3]	ἐκ τῶν ἀνατομῶν) τῆς μὲν	οὖν	θύραθεν τροφῆς εἰσιούσης εἰς τοὺς
[3]	τὸν ἐγκέφαλον φλεβῶν. Τῆς μὲν	οὖν	καταψύξεως τοῦτ΄ ἐστὶν αἴτιον͵ καίπερ
[2]	κυρίας ἐντεῦθέν ἐστιν. Τῆς μὲν	οὖν	κινήσεως φανερὸν ὅτι καὶ ἡ
[3]	τῆς τροφῆς βάρους. Τί μὲν	οὖν	τὸ αἴτιον τοῦ καθεύδειν εἴρηται͵
[3]	τὸ ἀνάλογον τούτῳ μόριον. Ὥσπερ	οὖν	τὸ ἀπατμίζον ὑγρὸν ὑπὸ τῆς
[1]	ἀναγκαῖον ἂν εἴη καθεύδειν. Εἰ	οὖν	τὸ τοιοῦτον πάθος ὕπνος͵ τοῦτο
[1]	ἢ ἀπὸ ταὐτομάτου. Πρῶτον μὲν	οὖν	τοῦτό γε φανερόν͵ ὅτι τῷ
[3]	αἴτια τοῦ καθεύδειν θερμά. Πότερον	οὖν	τοῦτο συμβαίνει ὅτι ὥσπερ ἡ
[1]	λόγος͵ τοῦτο πεισθήσεται. Ὅτι μὲν	οὖν	ὕπνου κοινωνεῖ τὰ ζῷα πάντα͵

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/11/2009