HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
βρωτικοί 1
γ 1
γάρ 5
γὰρ 49
γε 4
γεγένηταί 1
γέγονε 1

Fréquences [« »]
46 ἡ
46 μὲν
48 τὰ
49 γὰρ
52 τοῦ
79 δὲ
85 τὸ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. Du sommeil et de la veille (texte complet)

γὰρ

Chapitre

[1]   τὸ ἐγρηγορὸς ἐνδέχεσθαι καθεύδειν· ἀδύνατον γὰρ ἀεὶ ἐνεργεῖν. Ὁμοίως δὲ οὐδὲ

[3]   καὶ οἱ μεγαλοκέφαλοι· τῶν μὲν γὰρ αἱ φλέβες στεναί͵ ὥστ΄ οὐ

[2]   Ἡ δ΄ ἐγρήγορσις τέλος· τὸ γὰρ αἰσθάνεσθαι καὶ τὸ φρονεῖν πᾶσι

[2]   λειποψυχίαις τοιοῦτόν τι συμβαίνει· ἀδυναμία γὰρ αἰσθήσεως ἡ λειποψυχία͵ γίγνονται δὲ

[1]   τούτων τῶν παθημάτων· ἄνευ μὲν γὰρ αἰσθήσεως οὐχ ὑπάρχει οὔτε ὕπνος

[1]   πάντα͵ φανερὸν ἐκ τούτων. Τῷ γὰρ αἴσθησιν ἔχειν ὥρισται τὸ ζῷον͵

[2]   ὁρᾷ καὶ ἀκούει αἰσθάνεται (οὐ γὰρ δὴ τῇ γε ὄψει ὁρᾷ

[1]   οὔτε εἰ μὴ χωριστόν· τῇ γὰρ δυνάμει καὶ τῷ εἶναι χωριστόν

[3]   τοῦ αἰσθητικοῦ͵ καθάπερ εἴρηται· καὶ γὰρ ἔκνοια καὶ πνιγμός τις καὶ

[2]   τῷ μὴ δύνασθαι αἰσθάνεσθαι (καὶ γὰρ ἐν ταῖς λειποψυχίαις τοιοῦτόν τι

[3]   ἐξ ἀνάγκης μὲν γινόμενος (οὐ γὰρ ἐνδέχεται ζῷον εἶναι μὴ συμβαινόντων

[3]   οὖν ἔχει τινὰ ἀπορίαν· εἰ γὰρ ἐνδέχεται καταδαρθεῖν τὸν λειποψυχήσαντα͵ ἐνδέχοιτ΄

[2]   φαντάσματος καὶ αἰσθήσεώς τινος· τὸ γὰρ ἐνύπνιόν ἐστιν αἴσθημα τρόπον τινά·

[2]   ἅμα καὶ ἀκινητί ζειν· τοὐναντίον γὰρ εὐλογώτερον συνέβαινεν ἂν αὐταῖς͵ τὸ

[1]   ἐγρήγορσις͵ οἷον τοῖς φυτοῖς (οὐ γὰρ ἔχουσι τὸ αἰσθητικὸν μόριον͵ οὔτε

[3]   αὐτό) ἕνεκα δὲ σωτηρίας· σῴζει γὰρ ἡ ἀνάπαυσις.

[3]   μάλιστα τοιοῦτος ὁ ὕπνος· πολλὴ γὰρ ἡ ἀπὸ τῶν σιτίων ἀναθυμίασις.

[2]   πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ζῴοις· καὶ γὰρ ἡ ἁφὴ μόνη πᾶσιν· εἰ

[1]   αἰσθάνεσθαι οὔτε τοῦ σώματος (οὗ γὰρ ἡ δύναμις͵ τούτου καὶ ἡ

[3]   οἶνοι͵ οὐδὲ ταῖς τίτθαις (διαφέρει γὰρ ἴσως οὐδὲν αὐτὰ πίνειν ἢ

[1]   ἢ ἐν τῷ ἐγρηγορέναι· τρέφεται γὰρ καὶ αὐξάνεται τότε μᾶλλον͵ ὡς

[3]   πλῆθος αὐτοῖς ἀναθυμιάσεως. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ βρωτικοί͵ σκληφροὶ ὄντες· ὥσπερ

[3]   τούτων καὶ τὰ ὑπνωτικά· πάντα γὰρ καρηβαρίαν ποιεῖ͵ καὶ τὰ ποτὰ

[3]   ἐκ κόπων ἐνίων· ὁ μὲν γὰρ κόπος συντηκτικόν͵ τὸ δὲ σύντηγμα

[2]   ἔχει καὶ περὶ τούτων· τοῦ γὰρ κυρίου τῶν ἄλλων πάντων αἰσθητηρίου͵

[2]   τῶν αἰσθητηρίων ἁπάντων· ἔστι μὲν γὰρ μία αἴσθησις͵ καὶ τὸ κύριον

[3]   ὑπεναντίον. Οὐδ΄ οἱ μελαγχολικοί· κατέψυκται γὰρ ὁ εἴσω τόπος͵ ὥστ΄ οὐ

[3]   πίνειν ὑδαρῆ καὶ ὀλίγον· πνευματῶδες γὰρ ὁ οἶ νος καὶ τούτου

[3]   αἰτίαν καὶ ἐπιληπτικὰ γίγνεται· ὅμοιον γὰρ ὁ ὕπνος ἐπιλήψει͵ καὶ ἔστιν

[3]   καταψύχεται͵ ἕως ἂν καταπεφθῇ. Γίγνεται γὰρ ὁ ὕπνος͵ ὥσπερ εἴρηται͵ τοῦ

[3]   τοῦ ἀνάγοντος οἱ ἄνθρωποι· μόνον γὰρ ὀρθὸν τῶν ζῴων) καὶ ἐπιπεσὸν

[3]   καὶ βρωτικοί͵ σκληφροὶ ὄντες· ὥσπερ γὰρ οὐδὲν ἀπολελαυκότα διάκειται τὰ σώματα

[3]   δ΄ ἡ πρώτη ἡλικία· τὰ γὰρ παιδία καθεύδει σφόδρα διὰ τὸ

[3]   ὕπνοι ἀπὸ τῆς τροφῆς· ἀθρόον γὰρ πολὺ τό τε ὑγρὸν καὶ

[3]   ἁλίσκονται͵ ἐγρηγορότες δ΄ οὔ· ὅταν γὰρ πολὺ φέρηται τὸ πνεῦμα ἄνω͵

[2]   περὶ τὴν καρδίαν μέρος. Πάντα γὰρ τὰ ἔναιμα καρδίαν ἔχει͵ καὶ

[1]   ὁ ὕπνος τῆς ἐγρηγόρσεως· ἀεὶ γὰρ τὰ ἐναντία καὶ ἐπὶ τῶν

[1]   πάντα ὅσαπερ ἔχει ὀφθαλμούς· καὶ γὰρ τὰ σκληρόφθαλμα φανερὰ καὶ τὰ

[1]   καὶ πτηνὰ καὶ πεζά· καὶ γὰρ τὰ τῶν ἰχθύων γένη πάντα

[2]   οἷς ὑπάρχει θάτερον αὐτῶν. Βέλτιστα γὰρ ταῦτα͵ τὸ δὲ τέλος βέλτιστον.

[2]   ἐν τῷ καλουμένῳ ὕπνῳ· εἰ γὰρ τῇ μέν͵ τῇ δὲ μή͵

[3]   γίγνεται τὸ πάθος τοῦτο· ἀνάγκη γὰρ τὸ ἀναθυμιώμενον μέχρι του ὠθεῖσθαι͵

[2]   τρόποι πλείους τῆς αἰτίας (καὶ γὰρ τὸ τίνος ἕνεκεν͵ καὶ ὅθεν

[3]   οὐδὲ στρέφουσι τὸν αὐχένα· ὥσπερ γὰρ τοῖς σφόδρα μεθύουσιν͵ ὑγρότης ἀναφέρεται

[1]   (καὶ ἐκ τῶνδε δῆλον· ᾧ γὰρ τὸν ἐγρηγορότα γνωρίζομεν͵ τούτῳ καὶ

[2]   ᾧ αἰσθάνεται πάντων· ὅταν μὲν γὰρ τοῦτ΄ ἀδυνατήσῃ͵ ἀνάγκη καὶ τοῖς

[2]   ἡ ἁφὴ μόνη πᾶσιν· εἰ γὰρ τῷ πάσας τι πεπονθέναι τὰς

[1]   καθεύδειν οὐδὲν ἀεὶ ἐνδέχεται. Ὁ γὰρ ὕπνος πάθος τι τοῦ αἰσθητικοῦ

[2]   ἁπτικῷ μάλιστα ὑπάρχει (τοῦτο μὲν γὰρ χωρίζεται τῶν ἄλλων αἰσθητηρίων͵ τὰ

Chapitre
[1]	τὸ ἐγρηγορὸς ἐνδέχεσθαι καθεύδειν· ἀδύνατον	γὰρ	ἀεὶ ἐνεργεῖν. Ὁμοίως δὲ οὐδὲ
[3]	καὶ οἱ μεγαλοκέφαλοι· τῶν μὲν	γὰρ	αἱ φλέβες στεναί͵ ὥστ΄ οὐ
[2]	Ἡ δ΄ ἐγρήγορσις τέλος· τὸ	γὰρ	αἰσθάνεσθαι καὶ τὸ φρονεῖν πᾶσι
[2]	λειποψυχίαις τοιοῦτόν τι συμβαίνει· ἀδυναμία	γὰρ	αἰσθήσεως ἡ λειποψυχία͵ γίγνονται δὲ
[1]	τούτων τῶν παθημάτων· ἄνευ μὲν	γὰρ	αἰσθήσεως οὐχ ὑπάρχει οὔτε ὕπνος
[1]	πάντα͵ φανερὸν ἐκ τούτων. Τῷ	γὰρ	αἴσθησιν ἔχειν ὥρισται τὸ ζῷον͵
[2]	ὁρᾷ καὶ ἀκούει αἰσθάνεται (οὐ	γὰρ	δὴ τῇ γε ὄψει ὁρᾷ
[1]	οὔτε εἰ μὴ χωριστόν· τῇ	γὰρ	δυνάμει καὶ τῷ εἶναι χωριστόν
[3]	τοῦ αἰσθητικοῦ͵ καθάπερ εἴρηται· καὶ	γὰρ	ἔκνοια καὶ πνιγμός τις καὶ
[2]	τῷ μὴ δύνασθαι αἰσθάνεσθαι (καὶ	γὰρ	ἐν ταῖς λειποψυχίαις τοιοῦτόν τι
[3]	ἐξ ἀνάγκης μὲν γινόμενος (οὐ	γὰρ	ἐνδέχεται ζῷον εἶναι μὴ συμβαινόντων
[3]	οὖν ἔχει τινὰ ἀπορίαν· εἰ	γὰρ	ἐνδέχεται καταδαρθεῖν τὸν λειποψυχήσαντα͵ ἐνδέχοιτ΄
[2]	φαντάσματος καὶ αἰσθήσεώς τινος· τὸ	γὰρ	ἐνύπνιόν ἐστιν αἴσθημα τρόπον τινά·
[2]	ἅμα καὶ ἀκινητί ζειν· τοὐναντίον	γὰρ	εὐλογώτερον συνέβαινεν ἂν αὐταῖς͵ τὸ
[1]	ἐγρήγορσις͵ οἷον τοῖς φυτοῖς (οὐ	γὰρ	ἔχουσι τὸ αἰσθητικὸν μόριον͵ οὔτε
[3]	αὐτό) ἕνεκα δὲ σωτηρίας· σῴζει	γὰρ	ἡ ἀνάπαυσις.
[3]	μάλιστα τοιοῦτος ὁ ὕπνος· πολλὴ	γὰρ	ἡ ἀπὸ τῶν σιτίων ἀναθυμίασις.
[2]	πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ζῴοις· καὶ	γὰρ	ἡ ἁφὴ μόνη πᾶσιν· εἰ
[1]	αἰσθάνεσθαι οὔτε τοῦ σώματος (οὗ	γὰρ	ἡ δύναμις͵ τούτου καὶ ἡ
[3]	οἶνοι͵ οὐδὲ ταῖς τίτθαις (διαφέρει	γὰρ	ἴσως οὐδὲν αὐτὰ πίνειν ἢ
[1]	ἢ ἐν τῷ ἐγρηγορέναι· τρέφεται	γὰρ	καὶ αὐξάνεται τότε μᾶλλον͵ ὡς
[3]	πλῆθος αὐτοῖς ἀναθυμιάσεως. Διὰ τοῦτο	γὰρ	καὶ βρωτικοί͵ σκληφροὶ ὄντες· ὥσπερ
[3]	τούτων καὶ τὰ ὑπνωτικά· πάντα	γὰρ	καρηβαρίαν ποιεῖ͵ καὶ τὰ ποτὰ
[3]	ἐκ κόπων ἐνίων· ὁ μὲν	γὰρ	κόπος συντηκτικόν͵ τὸ δὲ σύντηγμα
[2]	ἔχει καὶ περὶ τούτων· τοῦ	γὰρ	κυρίου τῶν ἄλλων πάντων αἰσθητηρίου͵
[2]	τῶν αἰσθητηρίων ἁπάντων· ἔστι μὲν	γὰρ	μία αἴσθησις͵ καὶ τὸ κύριον
[3]	ὑπεναντίον. Οὐδ΄ οἱ μελαγχολικοί· κατέψυκται	γὰρ	ὁ εἴσω τόπος͵ ὥστ΄ οὐ
[3]	πίνειν ὑδαρῆ καὶ ὀλίγον· πνευματῶδες	γὰρ	ὁ οἶ νος καὶ τούτου
[3]	αἰτίαν καὶ ἐπιληπτικὰ γίγνεται· ὅμοιον	γὰρ	ὁ ὕπνος ἐπιλήψει͵ καὶ ἔστιν
[3]	καταψύχεται͵ ἕως ἂν καταπεφθῇ. Γίγνεται	γὰρ	ὁ ὕπνος͵ ὥσπερ εἴρηται͵ τοῦ
[3]	τοῦ ἀνάγοντος οἱ ἄνθρωποι· μόνον	γὰρ	ὀρθὸν τῶν ζῴων) καὶ ἐπιπεσὸν
[3]	καὶ βρωτικοί͵ σκληφροὶ ὄντες· ὥσπερ	γὰρ	οὐδὲν ἀπολελαυκότα διάκειται τὰ σώματα
[3]	δ΄ ἡ πρώτη ἡλικία· τὰ	γὰρ	παιδία καθεύδει σφόδρα διὰ τὸ
[3]	ὕπνοι ἀπὸ τῆς τροφῆς· ἀθρόον	γὰρ	πολὺ τό τε ὑγρὸν καὶ
[3]	ἁλίσκονται͵ ἐγρηγορότες δ΄ οὔ· ὅταν	γὰρ	πολὺ φέρηται τὸ πνεῦμα ἄνω͵
[2]	περὶ τὴν καρδίαν μέρος. Πάντα	γὰρ	τὰ ἔναιμα καρδίαν ἔχει͵ καὶ
[1]	ὁ ὕπνος τῆς ἐγρηγόρσεως· ἀεὶ	γὰρ	τὰ ἐναντία καὶ ἐπὶ τῶν
[1]	πάντα ὅσαπερ ἔχει ὀφθαλμούς· καὶ	γὰρ	τὰ σκληρόφθαλμα φανερὰ καὶ τὰ
[1]	καὶ πτηνὰ καὶ πεζά· καὶ	γὰρ	τὰ τῶν ἰχθύων γένη πάντα
[2]	οἷς ὑπάρχει θάτερον αὐτῶν. Βέλτιστα	γὰρ	ταῦτα͵ τὸ δὲ τέλος βέλτιστον.
[2]	ἐν τῷ καλουμένῳ ὕπνῳ· εἰ	γὰρ	τῇ μέν͵ τῇ δὲ μή͵
[3]	γίγνεται τὸ πάθος τοῦτο· ἀνάγκη	γὰρ	τὸ ἀναθυμιώμενον μέχρι του ὠθεῖσθαι͵
[2]	τρόποι πλείους τῆς αἰτίας (καὶ	γὰρ	τὸ τίνος ἕνεκεν͵ καὶ ὅθεν
[3]	οὐδὲ στρέφουσι τὸν αὐχένα· ὥσπερ	γὰρ	τοῖς σφόδρα μεθύουσιν͵ ὑγρότης ἀναφέρεται
[1]	(καὶ ἐκ τῶνδε δῆλον· ᾧ	γὰρ	τὸν ἐγρηγορότα γνωρίζομεν͵ τούτῳ καὶ
[2]	ᾧ αἰσθάνεται πάντων· ὅταν μὲν	γὰρ	τοῦτ΄ ἀδυνατήσῃ͵ ἀνάγκη καὶ τοῖς
[2]	ἡ ἁφὴ μόνη πᾶσιν· εἰ	γὰρ	τῷ πάσας τι πεπονθέναι τὰς
[1]	καθεύδειν οὐδὲν ἀεὶ ἐνδέχεται. Ὁ	γὰρ	ὕπνος πάθος τι τοῦ αἰσθητικοῦ
[2]	ἁπτικῷ μάλιστα ὑπάρχει (τοῦτο μὲν	γὰρ	χωρίζεται τῶν ἄλλων αἰσθητηρίων͵ τὰ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/11/2009