Livre, Chapitre
[2, 4]	αὐτός εἰμι ὃν ζητεῖς, εἶπεν	ὁ	ἄνθρωπος τάδε. ἔπεμψέ με Ἀριαῖος
[2, 4]	Τισσαφέρνην οἵ τε Ἕλληνες καὶ	ὁ	Ἀριαῖος ἐγγὺς ἀλλήλων ἐστρατοπεδευμένοι ἡμέρας
[2, 2]	ὤμοσαν οἵ τε Ἕλληνες καὶ	ὁ	Ἀριαῖος καὶ τῶν σὺν αὐτῷ
[2, 6]	τῆς τελευτῆς τυχεῖν. (Ἀγίας δὲ	ὁ	Ἀρκὰς καὶ Σωκράτης ὁ Ἀχαιὸς
[2, 1]	θυόμενος. (ἔνθα δὴ ἀπεκρίνατο Κλεάνωρ	ὁ	Ἀρκάς, πρεσβύτατος ὤν, ὅτι πρόσθεν
[2, 2]	ἄγε δή, ὦ Ἀριαῖε, ἐπείπερ	ὁ	αὐτὸς ὑμῖν στόλος ἐστὶ καὶ
[2, 6]	δὲ ὁ Ἀρκὰς καὶ Σωκράτης	ὁ	Ἀχαιὸς καὶ τούτω ἀπεθανέτην. τούτων
[2, 6]	τὰ πεντήκοντα ἔτη. (Πρόξενος δὲ	ὁ	Βοιώτιος εὐθὺς μὲν μειράκιον ὢν
[2, 4]	μὲν ψευδῆ ἦν· διαβαινόντων μέντοι	ὁ	Γλοῦς (αὐτῶν) ἐπεφάνη μετ᾽ ἄλλων
[2, 1]	δ᾽ ἡμῖν εἰπὲ τί λέγεις.	ὁ	δ᾽ εἶπεν· ἐγώ σε, ὦ
[2, 2]	τινὰ ἐννενοηκέναι δοκεῖς ὁδὸν κρείττω.	(ὁ	δ᾽ εἶπεν· ἣν μὲν ἤλθομεν
[2, 3]	τὰ παρὰ τῶν Ἑλλήνων βασιλεῖ.	(ὁ	δὲ ἀπεκρίνατο· ἀπαγγέλλετε τοίνυν αὐτῷ
[2, 5]	τοῖς πολεμίοις ἐφ᾽ ἡμᾶς ἔρχεσθε;	(ὁ	δὲ Ἀριαῖος εἶπε· Κλέαρχος γὰρ
[2, 4]	τοῦ Τίγρητος καὶ τῆς διώρυχος.	ὁ	δὲ εἶπεν ὅτι πολλὴ καὶ
[2, 5]	ἐροῦντα ὅτι ξυγγενέσθαι αὐτῷ χρῄζει.	(ὁ	δὲ ἑτοίμως ἐκέλευεν ἥκειν. ἐπειδὴ
[2, 3]	ἄξουσιν ἔνθεν ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια.	(ὁ	δὲ ἠρώτα εἰ αὐτοῖς τοῖς
[2, 4]	Κλέαρχον καὶ φράζουσιν ἃ λέγει.	ὁ	δὲ Κλέαρχος ἀκούσας ἐταράχθη σφόδρα
[2, 3]	ἐπὶ τὰ ἐπιτήδεια καὶ λαβεῖν.	(ὁ	δὲ Κλέαρχος εἶπε· δοκεῖ μὲν
[2, 2]	μή, αὔριον πρῲ ἀπιέναι φησίν.	(ὁ	δὲ Κλέαρχος εἶπεν· ἀλλ᾽ οὕτω
[2, 4]	στράτευμα παρερχομένους τοὺς Ἕλληνας ἐθεώρει.	(ὁ	δὲ Κλέαρχος ἡγεῖτο μὲν εἰς
[2, 5]	καὶ στρατηγοὺς μηδὲ πιστεύειν Τισσαφέρνει.	(ὁ	δὲ Κλέαρχος ἰσχυρῶς κατέτεινεν, ἔστε
[2, 1]	τῇ Ἑλλάδι ἃ ἂν συμβουλεύσῃς.	(ὁ	δὲ Κλέαρχος ταῦτα ὑπήγετο βουλόμενος
[2, 6]	δὲ αὐτῷ Κῦρος μυρίους δαρεικούς·	(ὁ	δὲ λαβὼν οὐκ ἐπὶ ῥᾳθυμίαν
[2, 1]	ἀπιοῦσι δὲ καὶ προϊοῦσι πόλεμος.	(ὁ	δὲ πάλιν ἠρώτησε· σπονδὰς ἢ
[2, 5]	Μιθραδάτης, οἳ ἦσαν Κύρῳ πιστότατοι·	ὁ	δὲ τῶν Ἑλλήνων ἑρμηνεὺς ἔφη
[2, 1]	τὰ ὅπλα ἢ ἄλλῳ παραδόντες.	(ὁ	δὲ Φαλῖνος εἶπε· ταῦτα μὲν
[2, 3]	δὲ σφόδρα καὶ τοῦτο κεφαλαλγές.	ὁ	δὲ φοῖνιξ ὅθεν ἐξαιρεθείη ὁ
[2, 3]	ὁ δὲ φοῖνιξ ὅθεν ἐξαιρεθείη	ὁ	ἐγκέφαλος ὅλος ηὐαίνετο. (ἐνταῦθα ἔμειναν
[2, 5]	τοῦτο ἤλθομεν; εὖ ἴσθι ὅτι	ὁ	ἐμὸς ἔρως τούτου αἴτιος τὸ
[2, 4]	οὐδὲ ὅθεν ἐπισιτιούμεθα· αὖθις δὲ	ὁ	ἡγησόμενος οὐδεὶς ἔσται· καὶ ἅμα
[2, 6]	ἐτῶν ὡς τριάκοντα. (Μένων δὲ	ὁ	Θετταλὸς δῆλος ἦν ἐπιθυμῶν μὲν
[2, 1]	τὰ ὅπλα παραδοίησαν· Πρόξενος δὲ	ὁ	Θηβαῖος, ἀλλ᾽ ἐγώ, ἔφη, ὦ
[2, 2]	ἐπεὶ σκότος ἐγένετο Μιλτοκύθης μὲν	ὁ	Θρᾷξ ἔχων τούς τε ἱππέας
[2, 2]	δὲ τὰ πιστὰ ἐγένετο, εἶπεν	ὁ	Κλέαρχος· ἄγε δή, ὦ Ἀριαῖε,
[2, 5]	ἐμοὶ στρατιᾷ. (ἐγὼ δέ, ἔφη	ὁ	Κλέαρχος, ἄξω πάντας, καὶ σοὶ
[2, 3]	δὲ ταῦτα εἶπον, μεταστησάμενος αὐτοὺς	ὁ	Κλέαρχος ἐβουλεύετο· καὶ ἐδόκει ταχὺ
[2, 2]	σῷοι. ἅμα δὲ ὄρθρῳ παρήγγειλεν	ὁ	Κλέαρχος εἰς τάξιν τὰ ὅπλα
[2, 5]	σύνδειπνον ἐποιήσατο. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ	ὁ	Κλέαρχος ἐλθὼν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον
[2, 3]	οἱ πρεσβύτεροι. (πολὺ δὲ μᾶλλον	ὁ	Κλέαρχος ἔσπευδεν, ὑποπτεύων μὴ αἰεὶ
[2, 5]	ἥκειν. ἐπειδὴ δὲ ξυνῆλθον, λέγει	ὁ	Κλέαρχος τάδε. ἐγώ, ὦ Τισσαφέρνη,
[2, 4]	λελυμένης τῆς γεφύρας. (ἀκούσας δὲ	ὁ	Κλέαρχος ταῦτα ἤρετο τὸν ἄγγελον
[2, 4]	πρὸς ἣν ἀπήντησε τοῖς Ἕλλησιν	ὁ	Κύρου καὶ Ἀρταξέρξου νόθος ἀδελφὸς
[2, 2]	ἐποίουν οὕτω. καὶ τὸ λοιπὸν	ὁ	μὲν ἦρχεν, οἱ δὲ ἐπείθοντο,
[2, 3]	δύναμιν οὐχ ἡττησόμεθα εὖ ποιοῦντες.	(ὁ	μὲν οὕτως εἶπεν· ἀκούσας δὲ
[2, 5]	οἱ Ἕλληνες, ἔλεγε δὲ Κλεάνωρ	ὁ	Ὀρχομένιος· ὦ κάκιστε ἀνθρώπων Ἀριαῖε
[2, 1]	Δαμαράτου τοῦ Λάκωνος, καὶ Γλοῦς	ὁ	Ταμώ. οὗτοι ἔλεγον ὅτι Κῦρος
[2, 1]	ἅμα ἡλίῳ ἀνέχοντι ἦλθε Προκλῆς	ὁ	Τευθρανίας ἄρχων, γεγονὼς ἀπὸ Δαμαράτου
[2, 3]	μεγάλου βασιλέως ἧκε Τισσαφέρνης καὶ	ὁ	τῆς βασιλέως γυναικὸς ἀδελφὸς καὶ
[2, 3]	καὶ δεξιὰς ἔδοσαν Τισσαφέρνης καὶ	ὁ	τῆς βασιλέως γυναικὸς ἀδελφὸς τοῖς
[2, 2]	ἐν μέσῳ ἡμῶν καὶ βασιλέως	ὁ	Τίγρης ποταμός ἐστι ναυσίπορος, ὃν
[2, 5]	(καὶ ἐγὼ μέν γε, ἔφη	ὁ	Τισσαφέρνης, εἰ βούλεσθέ μοι οἵ
[2, 3]	μὲν οὕτως εἶπεν· ἀκούσας δὲ	ὁ	Τισσαφέρνης, ταῦτα, ἔφη, ἐγὼ ἀπαγγελῶ
[2, 5]	(ἐκ τούτων δὴ τῶν λόγων	ὁ	Τισσαφέρνης φιλοφρονούμενος τότε μὲν μένειν
[2, 3]	ἄριστον γὰρ οὐκ ἔστιν οὐδ᾽	ὁ	τολμήσων περὶ σπονδῶν λέγειν τοῖς
[2, 1]	τί οὖν ταῦτά ἐστιν; ἔφη	ὁ	Φαλῖνος. ἀπεκρίνατο Κλέαρχος· ἢν μὲν
[2, 1]	ἀγαθῶν μαχούμεθα. (ἀκούσας δὲ ταῦτα	ὁ	Φαλῖνος ἐγέλασε καὶ εἶπεν· ἀλλὰ
[2, 2]	ἔγνωσαν οἱ στρατιῶται ὅτι κενὸς	ὁ	φόβος εἴη καὶ οἱ ἄρχοντες
[2, 1]	κάλλιστον καὶ ἄριστον εἶναι, καὶ	ὅ	σοι τιμὴν οἴσει εἰς τὸν
[2, 1]	ἀπιοῦσι δὲ καὶ προϊοῦσι πόλεμος.	ὅ	τι δὲ ποιήσοι οὐ διεσήμηνε.
[2, 2]	τι ὑμῖν οἴησθε μάλιστα συμφέρειν.	ὅ	τι δὲ ποιήσοι οὐδὲ τούτοις
[2, 4]	προθυμεῖται ἡμᾶς ἀπολέσαι, οὐκ οἶδα	ὅ	τι δεῖ αὐτὸν ὀμόσαι καὶ
[2, 5]	ἐκ τοῦ στρατοπέδου ὁρῶντες καὶ	ὅ	τι ἐποίουν ἠμφεγνόουν, πρὶν Νίκαρχος
[2, 1]	ὦ ἄνδρες στρατηγοί, τούτοις ἀποκρίνασθε	ὅ	τι κάλλιστόν τε καὶ ἄριστον
[2, 1]	οὖν πρὸς θεῶν συμβούλευσον ἡμῖν	ὅ	τι σοι δοκεῖ κάλλιστον καὶ
[2, 2]	οὖν χρὴ ποιεῖν· ἀπιόντας δειπνεῖν	ὅ	τι τις ἔχει· ἐπειδὰν δὲ
[2, 1]	Κῦρος οὔτε ἄλλον πέμπει σημανοῦντα	ὅ	τι χρὴ ποιεῖν οὔτε αὐτὸς
[2, 3]	εἶχον ὅτε ἦν ἡ μάχη.	~(ὃ	δὲ δὴ ἔγραψα ὅτι βασιλεὺς
[2, 5]	πέριξ οἰκοῦσι σὺ εἰ μὲν	βούλοιο	φίλος ὡς μέγιστος ἂν εἴης,
[2, 5]	σε λυποίη, ὡς δεσπότης ἂν>	ἀναστρέφοιο	ἔχων ἡμᾶς ὑπηρέτας, οἵ σοι
[2, 2]	δὲ αὕτη ἡ στρατηγία οὐδὲν	ἄλλο	δυναμένη ἢ ἀποδρᾶναι ἢ ἀποφυγεῖν·
[2, 1]	ὁρᾷς, ἡμῖν οὐδὲν ἔστιν ἀγαθὸν	ἄλλο	εἰ μὴ ὅπλα καὶ ἀρετή.
[2, 5]	δὴ καὶ μανέντες σε κατακτείναιμεν,	ἄλλο	τι ἂν ἢ τὸν εὐεργέτην
[2, 1]	βούλοιτο φίλος γενέσθαι· καὶ εἴτε	ἄλλο	τι θέλοι χρῆσθαι εἴτ᾽ ἐπ᾽
[2, 6]	τὰ πέντε καὶ τριάκοντα ἔτη	ἀπὸ	γενεᾶς.
[2, 1]	Προκλῆς ὁ Τευθρανίας ἄρχων, γεγονὼς	ἀπὸ	Δαμαράτου τοῦ Λάκωνος, καὶ Γλοῦς
[2, 2]	πεντήκοντα καὶ ἑξακισχίλιοι καὶ μύριοι·	ἀπὸ	δὲ τῆς μάχης ἐλέγοντο εἶναι
[2, 4]	ἐπειδὴ δὲ εἶδεν, ᾤχετο ἀπελαύνων.	(ἀπὸ	δὲ τοῦ Τίγρητος ἐπορεύθησαν σταθμοὺς
[2, 5]	θεῶν πόλεμον οὐκ οἶδα οὔτ᾽	ἀπὸ	ποίου ἂν τάχους οὔτε ὅποι
[2, 4]	Κύρου καὶ Ἀρταξέρξου νόθος ἀδελφὸς	ἀπὸ	Σούσων καὶ Ἐκβατάνων στρατιὰν πολλὴν
[2, 1]	ξύλοις δὲ ἐχρῶντο μικρὸν προϊόντες	ἀπὸ	τῆς φάλαγγος, οὗ ἡ μάχη
[2, 5]	ἔμενον. (οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον	ἀπὸ	τοῦ αὐτοῦ σημείου οἵ τ᾽
[2, 4]	πλοίοις ἑπτά· αὗται δ᾽ ἦσαν	ἀπὸ	τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ· κατετέτμηντο δὲ
[2, 6]	καὶ μάχῃ τε ἐνίκησε καὶ	ἀπὸ	τούτου δὴ ἔφερε καὶ ἦγε
[2, 6]	οὐκ ἐπὶ ῥᾳθυμίαν ἐτράπετο, ἀλλ᾽	ἀπὸ	τούτων τῶν χρημάτων συλλέξας στράτευμα
[2, 3]	οἶνος φοινίκων καὶ ὄξος ἑψητὸν	ἀπὸ	τῶν αὐτῶν. (αὐταὶ δὲ αἱ
[2, 2]	βασιλικοῦ στρατεύματος καὶ αὐτὰ τὰ	ἀπὸ	τῶν οἰκιῶν ξύλα. (οἱ μὲν
[2, 6]	δὴ ἄρχων ἦν· ἄρχεσθαι δὲ	ὑπὸ	ἄλλων οὐ μάλα ἐθέλειν ἐλέγετο.
[2, 6]	τῶν ἄλλων θάνατον στρατηγῶν τιμωρηθεὶς	ὑπὸ	βασιλέως ἀπέθανεν, οὐχ ὥσπερ Κλέαρχος
[2, 2]	μὲν ἤλθομεν ἀπιόντες παντελῶς ἂν	ὑπὸ	λιμοῦ ἀπολοίμεθα· ὑπάρχει γὰρ νῦν
[2, 6]	οὐδέποτε εἶχεν· οἵτινες δὲ ἢ	ὑπὸ	πόλεως τεταγμένοι ἢ ὑπὸ τοῦ
[2, 5]	καὶ τῆς χάριτος ἣν σωθέντες	ὑπὸ	σοῦ σοὶ ἂν ἔχοιμεν δικαίως.
[2, 2]	ἄγων κατεσκήνωσεν, ἐξ ὧν διήρπαστο	ὑπὸ	τοῦ βασιλικοῦ στρατεύματος καὶ αὐτὰ
[2, 6]	ἢ ὑπὸ πόλεως τεταγμένοι ἢ	ὑπὸ	τοῦ δεῖσθαι ἢ ἄλλῃ τινὶ
[2, 6]	Ἑλλήσποντον. (ἐκ τούτου καὶ ἐθανατώθη	ὑπὸ	τῶν ἐν Σπάρτῃ τελῶν ὡς
[2, 4]	δεῖπνον ἔτυχον ἐν περιπάτῳ ὄντες	πρὸ	τῶν ὅπλων Πρόξενος καὶ Ξενοφῶν·
[2, 5]	ἡμέτεροι δὲ στρατηγοί, πέμψατε αὐτοὺς	δεῦρο·	δῆλον γὰρ ὅτι φίλοι γε
[2, 2]	γὰρ σταθμῶν τῶν ἐγγυτάτω οὐδὲ	δεῦρο	ἰόντες ἐκ τῆς χώρας οὐδὲν
[2, 6]	καὶ φοβούμενος μᾶλλον ἦν φανερὸς	τὸ	ἀπεχθάνεσθαι τοῖς στρατιώταις ἢ οἱ
[2, 6]	τοῖς στρατιώταις ἢ οἱ στρατιῶται	τὸ	ἀπιστεῖν ἐκείνῳ. (ᾤετο δὲ ἀρκεῖν
[2, 1]	τῶν γὰρ μάχην νικώντων καὶ	τὸ	ἄρχειν ἐστί. (ταῦτα εἰπὼν ἀποστέλλει
[2, 6]	ἐκείνῳ. (ᾤετο δὲ ἀρκεῖν πρὸς	τὸ	ἀρχικὸν εἶναι καὶ δοκεῖν τὸν
[2, 6]	τὸ δ᾽ ἁπλοῦν καὶ ἀληθὲς	τὸ	αὐτὸ τῷ ἠλιθίῳ εἶναι. (στέργων
[2, 6]	ἀρξομένους ἀπιέναι, πολλοὶ αὐτὸν ἀπέλειπον·	τὸ	γὰρ ἐπίχαρι οὐκ εἶχεν, ἀλλ᾽
[2, 5]	ἐν πᾶσι τούτοις ἡττᾐμεθα, ἀλλὰ	τό	γέ τοι πῦρ κρεῖττον τοῦ
[2, 6]	τε καὶ ψεύδεσθαι καὶ ἐξαπατᾶν,	τὸ	δ᾽ ἁπλοῦν καὶ ἀληθὲς τὸ
[2, 5]	τὰ μὲν καὶ σὺ εἶπας,	τὸ	δὲ μέγιστον ἐγὼ οἶδα· τὴν
[2, 6]	πρώτους τοῦτο ᾤετο δεῖν κτήσασθαι.	(τὸ	δὲ πειθομένους τοὺς στρατιώτας παρέχεσθαι
[2, 1]	μὲν ᾤχοντο, Κλέαρχος δὲ περιέμενε·	τὸ	δὲ στράτευμα ἐπορίζετο σῖτον, ὅπως
[2, 3]	ἐπορεύετο τὰς μὲν σπονδὰς ποιησάμενος,	τὸ	δὲ στράτευμα ἔχων ἐν τάξει,
[2, 4]	μέντοι καταφανεῖς ἦσαν. (μετὰ δὲ	τὸ	δεῖπνον ἔτυχον ἐν περιπάτῳ ὄντες
[2, 2]	ὡς ἀναπαύεσθαι, συσκευάζεσθε· ἐπειδὰν δὲ	τὸ	δεύτερον, ἀνατίθεσθε ἐπὶ τὰ ὑποζύγια·
[2, 4]	μὲν ἡμᾶς ὑπάγεται μένειν διὰ	τὸ	διεσπάρθαι αὐτοῦ τὸ στράτευμα· ἐπὰν
[2, 3]	ἐν μὲν τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ	τὸ	δόρυ ἔχων, ἐν δὲ τῇ
[2, 4]	ὡς βοηθήσων βασιλεῖ· καὶ ἐπιστήσας	τὸ	ἑαυτοῦ στράτευμα παρερχομένους τοὺς Ἕλληνας
[2, 1]	~(ὡς μὲν οὖν ἡθροίσθη Κύρῳ	τὸ	Ἑλληνικὸν ὅτε ἐπὶ τὸν ἀδελφὸν
[2, 4]	εἴκοσιν ἐπὶ τὸν Φύσκον ποταμόν,	τὸ	εὖρος πλέθρου· ἐπῆν δὲ γέφυρα.
[2, 5]	ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸν Ζαπάταν ποταμόν,	τὸ	εὖρος τεττάρων πλέθρων. καὶ ἐνταῦθα
[2, 4]	ἐφιστάμενος· ὅσον δὲ (ἂν) χρόνον	τὸ	ἡγούμενον τοῦ στρατεύματος ἐπιστήσειε, τοσοῦτον
[2, 6]	μὴ διδοίη δίκην. (ἐπὶ δὲ	τὸ	κατεργάζεσθαι ὧν ἐπιθυμοίη συντομωτάτην ᾤετο
[2, 4]	ἐπορεύοντο· ἐπορεύετο δὲ καὶ Ἀριαῖος	τὸ	Κύρου βαρβαρικὸν ἔχων στράτευμα ἅμα
[2, 2]	ἀπῆλθον καὶ ἐποίουν οὕτω. καὶ	τὸ	λοιπὸν ὁ μὲν ἦρχεν, οἱ
[2, 4]	δὲ τρεῖς σταθμοὺς ἀφίκοντο πρὸς	τὸ	Μηδίας καλούμενον τεῖχος, καὶ παρῆλθον
[2, 5]	ὥστε καὶ ἥδιστ᾽ ἂν ἀκούσαιμι	τὸ	ὄνομα τίς οὕτως ἐστὶ δεινὸς
[2, 3]	(οὐ γὰρ ἦν ὥρα οἵα	τὸ	πεδίον ἄρδειν) ἀλλ᾽ ἵνα ἤδη
[2, 3]	τούτου ἕνεκα βασιλέα ὑπώπτευεν ἐπὶ	τὸ	πεδίον τὸ ὕδωρ ἀφεικέναι. (πορευόμενοι
[2, 1]	εἶχον καὶ ἐξοπλισαμένοις προϊέναι εἰς	τὸ	πρόσθεν, ἕως Κύρῳ συμμείξειαν. (ἤδη
[2, 5]	ἐνθυμουμένῳ οὕτω δοκεῖ θαυμαστὸν εἶναι	τὸ	σὲ ἡμῖν ἀπιστεῖν ὥστε καὶ
[2, 5]	στασιάζοντα αὐτῷ καὶ ἐπιβουλεύοντα, ὅπως	τὸ	στράτευμα ἅπαν πρὸς αὑτὸν λαβὼν
[2, 4]	μένειν διὰ τὸ διεσπάρθαι αὐτοῦ	τὸ	στράτευμα· ἐπὰν δὲ πάλιν ἁλισθῇ
[2, 4]	στρατεύματος γίγνεσθαι τὴν ἐπίστασιν· ὥστε	τὸ	στράτευμα καὶ αὐτοῖς τοῖς Ἕλλησι
[2, 5]	(ἐβούλετο δὲ καὶ Κλέαρχος ἅπαν	τὸ	στράτευμα πρὸς ἑαυτὸν ἔχειν τὴν
[2, 3]	ἂν σχολάσῃ. (ἐπεὶ δὲ κατέστησε	τὸ	στράτευμα ὡς καλῶς ἔχειν ὁρᾶσθαι
[2, 5]	ὑστεραίᾳ ὁ Κλέαρχος ἐλθὼν ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον δῆλός τ᾽ ἦν πάνυ
[2, 1]	Κῦρος ἐτελεύτησε καὶ ὡς ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον ἐλθόντες οἱ Ἕλληνες ἐκοιμήθησαν
[2, 5]	νομίζοντες αὐτίκα ἥξειν αὐτοὺς ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον. (οἱ δὲ πάντες μὲν
[2, 6]	ᾑροῦντο οἱ στρατιῶται· καὶ γὰρ	τὸ	στυγνὸν τότε φαιδρὸν αὐτοῦ ἐν
[2, 6]	εἶναι τοὺς ξὺν αὐτῷ στρατιώτας·	τό	τε γὰρ πρὸς τοὺς πολεμίους
[2, 3]	στρατιῶται, καὶ οἱ πολλοὶ ἐθαύμασαν	τό	τε εἶδος καὶ τὴν ἰδιότητα
[2, 4]	εἶπεν ὡς οὐκ ἀκόλουθα εἴη	τό	τε ἐπιθήσεσθαι καὶ λύσειν τὴν
[2, 6]	πολεμίους θαρραλέως ἔχειν παρῆν καὶ	τὸ	τὴν παρ᾽ ἐκείνου τιμωρίαν φοβεῖσθαι
[2, 5]	ὁ ἐμὸς ἔρως τούτου αἴτιος	τὸ	τοῖς Ἕλλησιν ἐμὲ πιστὸν γενέσθαι,
[2, 3]	βασιλέα ὑπώπτευεν ἐπὶ τὸ πεδίον	τὸ	ὕδωρ ἀφεικέναι. (πορευόμενοι δὲ ἀφίκοντο
[2, 5]	οὖν ἔχοντες τοσούτους πόρους πρὸς	τὸ	ὑμῖν πολεμεῖν, καὶ τούτων μηδένα
[2, 6]	ἄλλοις προσώποις ἔφασαν φαίνεσθαι καὶ	τὸ	χαλεπὸν ἐρρωμένον πρὸς τοὺς πολεμίους
[2, 6]	παρέχεσθαι ἐκ τοῦ συναδικεῖν αὐτοῖς	ἐμηχανᾶτο.	τιμᾶσθαι δὲ καὶ θεραπεύεσθαι ἠξίου
[2, 3]	τῶν Ἑλλήνων βασιλεῖ. (ὁ δὲ	ἀπεκρίνατο·	ἀπαγγέλλετε τοίνυν αὐτῷ ὅτι μάχης
[2, 1]	ἔτυχε γὰρ θυόμενος. (ἔνθα δὴ	ἀπεκρίνατο	Κλεάνωρ ὁ Ἀρκάς, πρεσβύτατος ὤν,
[2, 1]	ταῦτά ἐστιν; ἔφη ὁ Φαλῖνος.	ἀπεκρίνατο	Κλέαρχος· ἢν μὲν μένωμεν, σπονδαί,
[2, 1]	ἀπαγγελῶ; Κλέαρχος δὲ ταὐτὰ πάλιν	ἀπεκρίνατο·	σπονδαὶ μὲν μένουσιν, ἀπιοῦσι δὲ
[2, 4]	καὶ καταγελάσαντες ἀπήλθομεν. (Κλέαρχος δὲ	ἀπεκρίνατο	τοῖς ταῦτα λέγουσιν· ἐγὼ ἐνθυμοῦμαι
[2, 1]	δὲ στράτευμα ἐπορίζετο σῖτον, ὅπως	ἐδύνατο,	ἐκ τῶν ὑποζυγίων κόπτοντες τοὺς
[2, 6]	τοὺς Ἕλληνας καὶ διαπραξάμενος ὡς	ἐδύνατο	παρὰ τῶν ἐφόρων ἐξέπλει ὡς
[2, 5]	δὲ Κλέαρχος ἰσχυρῶς κατέτεινεν, ἔστε	διεπράξατο	πέντε μὲν στρατηγοὺς ἰέναι, εἴκοσι
[2, 6]	μὲν ἔτι ὡραῖος ὢν στρατηγεῖν	διεπράξατο	τῶν ξένων, Ἀριαίῳ δὲ βαρβάρῳ
[2, 6]	καὶ ἀλήθειαν ἀσκοῦσιν ὡς ἀνάνδροις	ἐπειρᾶτο	χρῆσθαι. (ὥσπερ δέ τις ἀγάλλεται
[2, 5]	τε αὐτὸν ἐκέλευε καὶ σύνδειπνον	ἐποιήσατο.	τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ὁ Κλέαρχος
[2, 4]	ὕψος δὲ ἑκατόν· μῆκος δ᾽	ἐλέγετο	εἶναι εἴκοσι παρασάγγαι· ἀπέχει δὲ
[2, 6]	πάντες ὡμολόγουν. (καὶ ἀρχικὸς δ᾽	ἐλέγετο	εἶναι ὡς δυνατὸν ἐκ τοῦ
[2, 6]	ὑπὸ ἄλλων οὐ μάλα ἐθέλειν	ἐλέγετο.	ἦν δὲ ὅτε ἐτελεύτα ἀμφὶ
[2, 6]	συνόντων πάντων ὡς καταγελῶν ἀεὶ	διελέγετο.	(καὶ τοῖς μὲν τῶν πολεμίων
[2, 1]	συμβουλεύσῃς. (ὁ δὲ Κλέαρχος ταῦτα	ὑπήγετο	βουλόμενος καὶ αὐτὸν τὸν παρὰ
[2, 6]	βαρβάρῳ ὄντι, ὅτι μειρακίοις καλοῖς	ἥδετο,	οἰκειότατος (ἔτι ὡραῖος ὢν) ἐγένετο,
[2, 2]	ἁμάξης πορευόμενος διότι ἐτέτρωτο) καταβὰς	ἐθωρακίζετο	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ. (ἐν
[2, 1]	δὲ περιέμενε· τὸ δὲ στράτευμα	ἐπορίζετο	σῖτον, ὅπως ἐδύνατο, ἐκ τῶν
[2, 4]	ὅμως φυλακὴν ἔπεμψαν· καὶ οὔτε	ἐπέθετο	οὐδεὶς οὐδαμόθεν οὔτε πρὸς τὴν
[2, 3]	τῷ ὑμετέρῳ στρατοπέδῳ ἔνθα βασιλεὺς	ἀφίκετο,	ἐπεὶ Κῦρον ἀπέκτεινε καὶ τοὺς
[2, 6]	ἀληθείᾳ καὶ δικαιότητι, οὕτω Μένων	ἠγάλλετο	τῷ ἐξαπατᾶν δύνασθαι, τῷ πλάσασθαι
[2, 5]	αὑτὸν λαβὼν φίλος ᾖ Τισσαφέρνει.	(ἐβούλετο	δὲ καὶ Κλέαρχος ἅπαν τὸ
[2, 6]	ἵνα πλείω κερδαίνοι· φίλος τε	ἐβούλετο	εἶναι τοῖς μέγιστα δυναμένοις, ἵνα
[2, 1]	Θετταλόν· καὶ γὰρ αὐτὸς Μένων	ἐβούλετο·	ἦν γὰρ φίλος καὶ ξένος
[2, 6]	φαίη φίλος εἶναι, τούτῳ ἔνδηλος	ἐγίγνετο	ἐπιβουλεύων. καὶ πολεμίου μὲν οὐδενὸς
[2, 2]	θυομένῳ ἰέναι ἐπὶ βασιλέα οὐκ	ἐγίγνετο	τὰ ἱερά. καὶ εἰκότως ἄρα
[2, 2]	ἱερά. καὶ εἰκότως ἄρα οὐκ	ἐγίγνετο·	ὡς γὰρ ἐγὼ νῦν πυνθάνομαι,
[2, 6]	ἥδετο, οἰκειότατος (ἔτι ὡραῖος ὢν)	ἐγένετο,	αὐτὸς δὲ παιδικὰ εἶχε Θαρύπαν
[2, 4]	φυλάττοντες ἀπήγγελλον. (ἐπειδὴ δὲ ἕως	ἐγένετο,	διέβαινον τὴν γέφυραν ἐζευγμένην πλοίοις
[2, 2]	λόγχην. (ἐπεὶ δὲ τὰ πιστὰ	ἐγένετο,	εἶπεν ὁ Κλέαρχος· ἄγε δή,
[2, 2]	ἐστρατήγησε κάλλιον. ἐπεὶ γὰρ ἡμέρα	ἐγένετο,	ἐπορεύοντο ἐν δεξιᾷ ἔχοντες τὸν
[2, 1]	ἐπράχθη καὶ ὡς ἡ μάχη	ἐγένετο	καὶ ὡς Κῦρος ἐτελεύτησε καὶ
[2, 2]	καὶ τριακόσιοι. (ἐντεῦθεν ἐπεὶ σκότος	ἐγένετο	Μιλτοκύθης μὲν ὁ Θρᾷξ ἔχων
[2, 2]	(δῆλον δὲ τοῦτο τῇ ὑστεραίᾳ	ἐγένετο·	οὔτε γὰρ ὑποζύγιον ἔτ᾽ οὐδὲν
[2, 6]	Ἀθηναίους παρέμενεν, ἐπειδὴ δὲ εἰρήνη	ἐγένετο,	πείσας τὴν αὑτοῦ πόλιν ὡς
[2, 5]	Κλέαρχος γὰρ πρόσθεν ἐπιβουλεύων φανερὸς	ἐγένετο	Τισσαφέρνει τε καὶ Ὀρόντᾳ, καὶ
[2, 1]	τῆς φάλαγγος, οὗ ἡ μάχη	ἐγένετο,	τοῖς τε οἰστοῖς πολλοῖς οὖσιν,
[2, 6]	καὶ ἦγε τούτους καὶ πολεμῶν	διεγένετο	μέχρι Κῦρος ἐδεήθη τοῦ στρατεύματος·
[2, 6]	ἀργύριον τῷ Λεοντίνῳ. (ἐπεὶ δὲ	συνεγένετο	ἐκείνῳ, ἱκανὸς νομίσας ἤδη εἶναι
[2, 3]	ὅθεν ἐξαιρεθείη ὁ ἐγκέφαλος ὅλος	ηὐαίνετο.	(ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρας τρεῖς· καὶ
[2, 2]	ἐστρατοπεδεύετο βασιλεύς· καὶ γὰρ καπνὸς	ἐφαίνετο	ἐν κώμαις οὐ πρόσω. (Κλέαρχος
[2, 5]	μὲν ἦσαν, φανερὰ δὲ οὐδεμία	ἐφαίνετο	ἐπιβουλή. (ἔδοξεν οὖν τῷ Κλεάρχῳ
[2, 6]	εἶναι, ὥστε σωτήριον, οὐκέτι χαλεπὸν	ἐφαίνετο·	(ὅτε δ᾽ ἔξω τοῦ δεινοῦ
[2, 6]	φόβον ἱκανὸς ἐμποιῆσαι, ἀλλὰ καὶ	ᾐσχύνετο	μᾶλλον τοὺς στρατιώτας ἢ οἱ
[2, 6]	δὲ λαβὼν οὐκ ἐπὶ ῥᾳθυμίαν	ἐτράπετο,	ἀλλ᾽ ἀπὸ τούτων τῶν χρημάτων
[2, 4]	(ἀκούσας δὲ ὁ Κλέαρχος ταῦτα	ἤρετο	τὸν ἄγγελον πόση τις εἴη
[2, 2]	ἔγνωσαν πάντες ὅτι ἐγγύς που	ἐστρατοπεδεύετο	βασιλεύς· καὶ γὰρ καπνὸς ἐφαίνετο
[2, 4]	ἅμα Τισσαφέρνει καὶ Ὀρόντᾳ καὶ	ξυνεστρατοπεδεύετο	σὺν ἐκείνοις. (οἱ δὲ Ἕλληνες
[2, 3]	εἶπον, μεταστησάμενος αὐτοὺς ὁ Κλέαρχος	ἐβουλεύετο·	καὶ ἐδόκει ταχὺ τὰς σπονδὰς
[2, 4]	Κλέαρχος ἡγεῖτο μὲν εἰς δύο,	ἐπορεύετο	δὲ ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε ἐφιστάμενος·
[2, 4]	ἡγουμένου καὶ ἀγορὰν παρέχοντος ἐπορεύοντο·	ἐπορεύετο	δὲ καὶ Ἀριαῖος τὸ Κύρου
[2, 3]	οἱ μὲν ἡγοῦντο, Κλέαρχος μέντοι	ἐπορεύετο	τὰς μὲν σπονδὰς ποιησάμενος, τὸ
[2, 1]	ὅτε ἐπὶ τὸν ἀδελφὸν Ἀρταξέρξην	ἐστρατεύετο,	καὶ ὅσα ἐν τῇ ἀνόδῳ
[2, 6]	κατεγέλα οὔτ᾽ εἰς φιλίαν αὐτοὺς	ἐμέμφετο.	ἤστην δὲ ἄμφω ἀμφὶ τὰ
[2, 3]	πιστότατοι. καὶ περὶ μὲν τούτων	ὑπέσχετό	μοι βουλεύσεσθαι· (ἐρέσθαι δέ με
[2, 4]	τὸν ποταμόν· ἐπειδὴ δὲ εἶδεν,	ᾤχετο	ἀπελαύνων. (ἀπὸ δὲ τοῦ Τίγρητος
[2, 2]	οὐ διεσήμηνε. ~(Φαλῖνος μὲν δὴ	ᾤχετο	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ. οἱ
[2, 6]	Ἰσθμοῦ, ἐνταῦθα οὐκέτι πείθεται, ἀλλ᾽	ᾤχετο	πλέων εἰς Ἑλλήσποντον. (ἐκ τούτου
[2, 6]	οἱ στρατιῶται τὸ ἀπιστεῖν ἐκείνῳ.	(ᾤετο	δὲ ἀρκεῖν πρὸς τὸ ἀρχικὸν
[2, 6]	φιλίᾳ, διαβάλλων τοὺς πρώτους τοῦτο	ᾤετο	δεῖν κτήσασθαι. (τὸ δὲ πειθομένους
[2, 6]	σὺν τῷ δικαίῳ καὶ καλῷ	ᾤετο	δεῖν τούτων τυγχάνειν, ἄνευ δὲ
[2, 6]	τὰ δὲ τῶν φίλων μόνος	ᾤετο	εἰδέναι ῥᾷστον ὂν ἀφύλακτα λαμβάνειν.
[2, 6]	κτήμασιν οὐκ ἐπεβούλευε· χαλεπὸν γὰρ	ᾤετο	εἶναι τὰ τῶν φυλαττομένων λαμβάνειν·
[2, 6]	τὰς σὺν Κύρῳ πράξεις· καὶ	ᾤετο	κτήσεσθαι ἐκ τούτων ὄνομα μέγα
[2, 6]	τὸ κατεργάζεσθαι ὧν ἐπιθυμοίη συντομωτάτην	ᾤετο	ὁδὸν εἶναι διὰ τοῦ ἐπιορκεῖν
[2, 6]	κατεχόμενοι παρείησαν αὐτῷ, σφόδρα πειθομένοις	ἐχρῆτο.	(ἐπεὶ δὲ ἄρξαιντο νικᾶν ξὺν
[2, 5]	βασιλέως δύναμιν, ᾗ Κῦρος πολεμίᾳ	ἐχρῆτο,	σοὶ ταύτην ξύμμαχον οὖσαν. (τούτων
[2, 6]	θεραπεύεσθαι ἠξίου ἐπιδεικνύμενος ὅτι πλεῖστα	δύναιτο	καὶ ἐθέλοι ἂν ἀδικεῖν. εὐεργεσίαν
[2, 5]	τῷ Τισσαφέρνει καὶ εἴ πως	δύναιτο	παῦσαι τὰς ὑποψίας πρὶν ἐξ
[2, 4]	ἡμᾶς ἀπολέσαι ἂν περὶ παντὸς	ποιήσαιτο,	ἵνα καὶ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι
[2, 6]	δὲ κατέλεγεν, ὁπότε τις αὐτοῦ	ἀφίσταιτο,	ὅτι χρώμενος αὐτῷ οὐκ ἀπώλεσεν
[2, 4]	Κλέαρχος ἀκούσας ἐταράχθη σφόδρα καὶ	ἐφοβεῖτο.	(νεανίσκος δέ τις τῶν παρόντων
[2, 6]	καὶ ἀδίκους ὡς εὖ ὡπλισμένους	ἐφοβεῖτο,	τοῖς δὲ ὁσίοις καὶ ἀλήθειαν
[2, 2]	βασιλέα. (Κλέαρχος δὲ τοῖς ἄλλοις	ἡγεῖτο	κατὰ τὰ παρηγγελμένα, οἱ δ᾽
[2, 4]	Ἕλληνας ἐθεώρει. (ὁ δὲ Κλέαρχος	ἡγεῖτο	μὲν εἰς δύο, ἐπορεύετο δὲ
[2, 6]	ἐκόλαζεν· ἀκολάστου γὰρ στρατεύματος οὐδὲν	ἡγεῖτο	ὄφελος εἶναι, ἀλλὰ καὶ λέγειν
[2, 1]	καὶ ἐντίμως ἔχων· καὶ γὰρ	προσεποιεῖτο	ἐπιστήμων εἶναι τῶν ἀμφὶ τάξεις
[2, 4]	σταθμῷ πέραν τοῦ ποταμοῦ πόλις	ᾠκεῖτο	μεγάλη καὶ εὐδαίμων ὄνομα Καιναί,
[2, 4]	ἐπῆν δὲ γέφυρα. καὶ ἐνταῦθα	ᾠκεῖτο	πόλις μεγάλη ὄνομα Ὦπις· πρὸς
[2, 3]	ἐδόκει καιρὸς εἶναι, ἀπήγγελλεν ὅτι	σπένδοιτο,	καὶ εὐθὺς ἡγεῖσθαι ἐκέλευε πρὸς
[2, 3]	ἠρώτα εἰ αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι	σπένδοιτο	τοῖς ἰοῦσι καὶ ἀπιοῦσιν, ἢ
[2, 3]	αὐτῷ ὅτι δικαίως ἄν μοι	χαρίζοιτο,	ὅτι αὐτῷ Κῦρόν τε ἐπιστρατεύοντα
[2, 4]	καὶ ἀποστροφὴ γένοιτο εἴ τις	βούλοιτο	βασιλέα κακῶς ποιεῖν. (μετὰ δὲ
[2, 5]	ἱκανώτατον εἶναι εὖ ποιεῖν ὃν	βούλοιτο·	σὲ δὲ νῦν ὁρῶ τήν
[2, 1]	ἂν πολλοῦ ἄξιοι γένοιντο, εἰ	βούλοιτο	φίλος γενέσθαι· καὶ εἴτε ἄλλο
[2, 6]	ἀφύλακτα λαμβάνειν. (καὶ ὅσους μὲν	αἰσθάνοιτο	ἐπιόρκους καὶ ἀδίκους ὡς εὖ
[2, 4]	ἐνόντων· εἶτα δὲ καὶ ἀποστροφὴ	γένοιτο	εἴ τις βούλοιτο βασιλέα κακῶς
[2, 1]	τι χρὴ ποιεῖν οὔτε αὐτὸς	φαίνοιτο.	ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς συσκευασαμένοις ἃ
[2, 3]	ἄρδειν) ἀλλ᾽ ἵνα ἤδη πολλὰ	προφαίνοιτο	τοῖς Ἕλλησι δεινὰ εἰς τὴν
[2, 3]	ἦν ἢ ἄλλος τις ᾧ	ἐπετέτακτο	ταῦτα πράττειν· ἔλεγον δὲ ὅτι
[2, 3]	μεταστάντες οἱ Ἕλληνες ἐβουλεύοντο· καὶ	ἀπεκρίναντο,	Κλέαρχος δ᾽ ἔλεγεν· ἡμεῖς οὔτε
[2, 5]	τοῦ ἐκείνου δούλου. (πρὸς ταῦτα	ἀπεκρίναντο	οἱ Ἕλληνες, ἔλεγε δὲ Κλεάνωρ
[2, 2]	οὖν πρῶτοι ὅμως τρόπῳ τινὶ	ἐστρατοπεδεύσαντο,	οἱ δὲ ὕστεροι σκοταῖοι προσιόντες
[2, 4]	ἦσαν ἀπὸ τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ·	κατετέτμηντο	δὲ ἐξ αὐτῶν καὶ τάφροι
[2, 6]	σφόδρα πειθομένοις ἐχρῆτο. (ἐπεὶ δὲ	ἄρξαιντο	νικᾶν ξὺν αὐτῷ τοὺς πολεμίους,
[2, 6]	χαλεπὸς ἦν καὶ ὠμός· ὥστε	διέκειντο	πρὸς αὐτὸν οἱ στρατιῶται ὥσπερ
[2, 3]	Ἕλλησιν ἔστιν ἰδεῖν τοῖς οἰκέταις	ἀπέκειντο,	αἱ δὲ τοῖς δεσπόταις ἀποκείμεναι
[2, 3]	τοῖς ἀγγέλοις, ἀνηρώτα (πρῶτα) τί	βούλοιντο.	οἱ δ᾽ ἔλεγον ὅτι περὶ
[2, 2]	οὐχ ἱππεῖς εἰσιν, ἀλλ᾽ ὑποζύγια	νέμοιντο.	καὶ εὐθὺς ἔγνωσαν πάντες ὅτι
[2, 1]	καὶ βασιλεῖ ἂν πολλοῦ ἄξιοι	γένοιντο,	εἰ βούλοιτο φίλος γενέσθαι· καὶ
[2, 6]	(ὅτε δ᾽ ἔξω τοῦ δεινοῦ	γένοιντο	καὶ ἐξείη πρὸς ἄλλον ἀρξομένους
[2, 3]	ἀπιοῦσιν, ἢ καὶ τοῖς ἄλλοις	ἔσοιντο	σπονδαί. οἱ δέ, ἅπασιν, ἔφασαν,
[2, 2]	μύριοι· ἀπὸ δὲ τῆς μάχης	ἐλέγοντο	εἶναι εἰς Βαβυλῶνα στάδιοι ἑξήκοντα
[2, 2]	σὺν αὐτῷ. (ἐν ᾧ δὲ	ὡπλίζοντο	ἧκον λέγοντες οἱ προπεμφθέντες σκοποὶ
[2, 2]	σκοταῖοι προσιόντες ὡς ἐτύγχανον ἕκαστοι	ηὐλίζοντο,	καὶ κραυγὴν πολλὴν ἐποίουν καλοῦντες
[2, 2]	ὁ μὲν ἦρχεν, οἱ δὲ	ἐπείθοντο,	οὐχ ἑλόμενοι, ἀλλὰ ὁρῶντες ὅτι
[2, 3]	τὸ ὕδωρ ἀφεικέναι. (πορευόμενοι δὲ	ἀφίκοντο	εἰς κώμας ὅθεν ἀπέδειξαν οἱ
[2, 4]	παρεῖχε. (διελθόντες δὲ τρεῖς σταθμοὺς	ἀφίκοντο	πρὸς τὸ Μηδίας καλούμενον τεῖχος,
[2, 5]	αὐτοῦ σημείου οἵ τ᾽ ἔνδον	ξυνελαμβάνοντο	καὶ οἱ ἔξω κατεκόπησαν. μετὰ
[2, 1]	ὑπομαλακιζομένους, ὡς καὶ Κύρῳ πιστοὶ	ἐγένοντο	καὶ βασιλεῖ ἂν πολλοῦ ἄξιοι
[2, 3]	Πέρσαι τρεῖς· δοῦλοι δὲ πολλοὶ	εἵποντο.	ἐπεὶ δὲ ἀπήντησαν αὐτοῖς οἱ
[2, 2]	κατὰ τὰ παρηγγελμένα, οἱ δ᾽	εἵποντο·	καὶ ἀφικνοῦνται εἰς τὸν πρῶτον
[2, 4]	ἀπέχοντες ἀλλήλων παρασάγγην καὶ πλέον·	ἐφυλάττοντο	δὲ ἀμφότεροι ὥσπερ πολεμίους ἀλλήλους,
[2, 4]	κακῶς ποιεῖν. (μετὰ δὲ ταῦτα	ἀνεπαύοντο·	ἐπὶ μέντοι τὴν γέφυραν ὅμως
[2, 4]	ἐφ᾽ ἑαυτῶν ἐχώρουν ἡγεμόνας ἔχοντες.	ἐστρατοπεδεύοντο	δὲ ἑκάστοτε ἀπέχοντες ἀλλήλων παρασάγγην
[2, 3]	(πρὸς ταῦτα μεταστάντες οἱ Ἕλληνες	ἐβουλεύοντο·	καὶ ἀπεκρίναντο, Κλέαρχος δ᾽ ἔλεγεν·
[2, 2]	κάλλιον. ἐπεὶ γὰρ ἡμέρα ἐγένετο,	ἐπορεύοντο	ἐν δεξιᾷ ἔχοντες τὸν ἥλιον,
[2, 4]	Τισσαφέρνους ἡγουμένου καὶ ἀγορὰν παρέχοντος	ἐπορεύοντο·	ἐπορεύετο δὲ καὶ Ἀριαῖος τὸ
[2, 1]	καὶ ξένος Ἀριαίου. (οἱ μὲν	ᾤχοντο,	Κλέαρχος δὲ περιέμενε· τὸ δὲ
[2, 3]	πρὸς τἀπιτήδεια. (καὶ οἱ μὲν	ἡγοῦντο,	Κλέαρχος μέντοι ἐπορεύετο τὰς μὲν
[2, 3]	δύνασθαι διαβαίνειν ἄνευ γεφυρῶν· ἀλλ᾽	ἐποιοῦντο	διαβάσεις ἐκ τῶν φοινίκων οἳ
[2, 6]	ἀκούειν σφόδρα καὶ οὐκ ἄλλον	ᾑροῦντο	οἱ στρατιῶται· καὶ γὰρ τὸ
[2, 1]	ἄλλων βαρβάρων ὅθεν τῇ προτεραίᾳ	ὡρμῶντο,	καὶ λέγει ὅτι ταύτην μὲν
[2, 6]	ἤδη ἔξω ὄντος ἀποστρέφειν αὐτὸν	ἐπειρῶντο	ἐξ Ἰσθμοῦ, ἐνταῦθα οὐκέτι πείθεται,
[2, 1]	βοῦς καὶ ὄνους· ξύλοις δὲ	ἐχρῶντο	μικρὸν προϊόντες ἀπὸ τῆς φάλαγγος,
[2, 2]	πρώτους ἄγων κατεσκήνωσεν, ἐξ ὧν	διήρπαστο	ὑπὸ τοῦ βασιλικοῦ στρατεύματος καὶ
[2, 3]	οὐ συσπουδάζειν. (καὶ ἐτάχθησαν πρὸς	αὐτὸ	οἱ εἰς> τριάκοντα ἔτη γεγονότες·
[2, 6]	δ᾽ ἁπλοῦν καὶ ἀληθὲς τὸ	αὐτὸ	τῷ ἠλιθίῳ εἶναι. (στέργων δὲ
[2, 6]	παροῦσιν ὡς πειστέον εἴη Κλεάρχῳ.	(τοῦτο	δ᾽ ἐποίει ἐκ τοῦ χαλεπὸς
[2, 6]	ἐπιθυμῶν σφόδρα ἔνδηλον αὖ καὶ	τοῦτο	εἶχεν, ὅτι τούτων οὐδὲν ἂν
[2, 4]	πληγὰς ἐνέτεινον ἀλλήλοις· ὥστε καὶ	τοῦτο	ἔχθραν παρεῖχε. (διελθόντες δὲ τρεῖς
[2, 5]	ὑμᾶς ἐξὸν ἀπολέσαι οὐκ ἐπὶ	τοῦτο	ἤλθομεν; εὖ ἴσθι ὅτι ὁ
[2, 3]	ἡδονῆς. ἦν δὲ σφόδρα καὶ	τοῦτο	κεφαλαλγές. ὁ δὲ φοῖνιξ ὅθεν
[2, 2]	κώμας τῆς Βαβυλωνίας χώρας· καὶ	τοῦτο	μὲν οὐκ ἐψεύσθησαν. (ἔτι δὲ
[2, 2]	ἐφόδῳ τοῦ στρατεύματος. ἐδήλωσε δὲ	τοῦτο	οἷς τῇ ὑστεραίᾳ ἔπραττε. (προϊούσης
[2, 3]	τις αὐτῷ δοκοίη τῶν πρὸς	τοῦτο	τεταγμένων βλακεύειν, ἐκλεγόμενος τὸν ἐπιτήδειον
[2, 2]	ἐκ τῶν σκηνωμάτων. (δῆλον δὲ	τοῦτο	τῇ ὑστεραίᾳ ἐγένετο· οὔτε γὰρ
[2, 4]	τὸν νοῦν· ὥστε καὶ διὰ	τοῦτο	τοῖς μὲν πολλοῖς τῶν Ἑλλήνων
[2, 4]	ὥσπερ πολεμίους ἀλλήλους, καὶ εὐθὺς	τοῦτο	ὑποψίαν παρεῖχεν. (ἐνίοτε δὲ καὶ
[2, 6]	πρωτεύειν φιλίᾳ, διαβάλλων τοὺς πρώτους	τοῦτο	ᾤετο δεῖν κτήσασθαι. (τὸ δὲ
[2, 2]	γὰρ ἐφ᾽ ἁμάξης πορευόμενος διότι	ἐτέτρωτο)	καταβὰς ἐθωρακίζετο καὶ οἱ σὺν
[2, 4]	δὲ Κλέαρχος ἡγεῖτο μὲν εἰς	δύο,	ἐπορεύετο δὲ ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε
[2, 2]	βασιλικοῦ στρατεύματος· ἢν γὰρ ἅπαξ	δύο	ἢ τριῶν ἡμερῶν ὁδὸν ἀπόσχωμεν,
[2, 4]	πολύ. (ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς	δύο	παρασάγγας ὀκτώ· καὶ διέβησαν διώρυχας
[2, 4]	παρασάγγας ὀκτώ· καὶ διέβησαν διώρυχας	δύο,	τὴν μὲν ἐπὶ γεφύρας, τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/11/2005