Livre, Chapitre |
[2, 6] |
τὸ
γὰρ
ἐπίχαρι
οὐκ
εἶχεν,
|
ἀλλ᾽ |
ἀεὶ
χαλεπὸς
ἦν
καὶ
ὠμός· |
[2, 6] |
λαβὼν
οὐκ
ἐπὶ
ῥᾳθυμίαν
ἐτράπετο,
|
ἀλλ᾽ |
ἀπὸ
τούτων
τῶν
χρημάτων
συλλέξας |
[2, 1] |
παραδοίησαν·
Πρόξενος
δὲ
ὁ
Θηβαῖος,
|
ἀλλ᾽ |
ἐγώ,
ἔφη,
ὦ
Φαλῖνε,
θαυμάζω |
[2, 2] |
οὐκ
ἂν
ἀνασχέσθαι
αὐτοῦ
βασιλεύοντος·
|
ἀλλ᾽ |
εἰ
βούλεσθε
συναπιέναι,
ἥκειν
ἤδη |
[2, 4] |
ἐὰν
δύνηται,
ὡς
μὴ
διαβῆτε
|
ἀλλ᾽ |
ἐν
μέσῳ
ἀποληφθῆτε
τοῦ
ποταμοῦ |
[2, 3] |
μὴ
δύνασθαι
διαβαίνειν
ἄνευ
γεφυρῶν·
|
ἀλλ᾽ |
ἐποιοῦντο
διαβάσεις
ἐκ
τῶν
φοινίκων |
[2, 2] |
ἀπέκλινε,
φυλαττόμενος
μὴ
δοκοίη
φεύγειν,
|
ἀλλ᾽ |
εὐθύωρον
ἄγων
ἅμα
τῷ
ἡλίῳ |
[2, 1] |
νικώντων
εἴη
τὰ
ὅπλα
παραδιδόναι·
|
ἀλλ᾽ |
ἔφη,
ὑμεῖς
μέν,
ὦ
ἄνδρες |
[2, 5] |
εἶπε·
Τισσαφέρνης
δὲ
ὧδε
ἀπημείφθη.
|
(ἀλλ᾽ |
ἥδομαι
μέν,
ὦ
Κλέαρχε,
ἀκούων |
[2, 3] |
ὥρα
οἵα
τὸ
πεδίον
ἄρδειν)
|
ἀλλ᾽ |
ἵνα
ἤδη
πολλὰ
προφαίνοιτο
τοῖς |
[2, 2] |
φησίν.
(ὁ
δὲ
Κλέαρχος
εἶπεν·
|
ἀλλ᾽ |
οὕτω
χρὴ
ποιεῖν·
ἐὰν
μὲν |
[2, 2] |
σκοποὶ
ὅτι
οὐχ
ἱππεῖς
εἰσιν,
|
ἀλλ᾽ |
ὑποζύγια
νέμοιντο.
καὶ
εὐθὺς
ἔγνωσαν |
[2, 1] |
ἔφερον.
Κλέαρχος
δὲ
τάδε
εἶπεν·
|
ἀλλ᾽ |
ὤφελε
μὲν
Κῦρος
ζῆν·
ἐπεὶ |
[2, 6] |
ἐξ
Ἰσθμοῦ,
ἐνταῦθα
οὐκέτι
πείθεται,
|
ἀλλ᾽ |
ᾤχετο
πλέων
εἰς
Ἑλλήσποντον.
(ἐκ |