Livre, Chapitre
[2, 6]	καὶ ὁποίοις μὲν λόγοις ἔπεισε	Κῦρον	ἄλλῃ γέγραπται, δίδωσι δὲ αὐτῷ
[2, 3]	στρατοπέδῳ ἔνθα βασιλεὺς ἀφίκετο, ἐπεὶ	Κῦρον	ἀπέκτεινε καὶ τοὺς ξὺν Κύρῳ
[2, 1]	εἶπε· βασιλεὺς νικᾶν ἡγεῖται, ἐπεὶ	Κῦρον	ἀπέκτεινε. τίς γὰρ αὐτῷ ἔστιν
[2, 1]	Ἕλληνας, ἐπεὶ νικῶν τυγχάνει καὶ	Κῦρον	ἀπέκτονε, παραδόντας τὰ ὅπλα ἰόντας
[2, 5]	ποιεῖν, ταῦτα λέξω. (ἐγὼ γὰρ	Κῦρον	ἐπεθύμησά μοι φίλον γενέσθαι, νομίζων
[2, 1]	οἰόμενοι τὰ πάντα νικᾶν καὶ	Κῦρον	ζῆν, ἐν τῷ πρόσθεν λόγῳ
[2, 6]	δὲ φυγὰς ὢν ἔρχεται πρὸς	Κῦρον,	καὶ ὁποίοις μὲν λόγοις ἔπεισε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/11/2005