Livre, Chap. |
[6, 86] |
ἡμεῖς
ἀντιπαρακαλοῦμεν,
δεόμενοι
τὴν
ὑπάρχουσαν
|
ἀπ' |
ἀλλήλων
ἀμφοτέροις
μὴ
προδιδόναι,
νομίσαι |
[6, 64] |
δὲ
Καταναῖος
ὁ
ἀνήρ,
καὶ
|
ἀπ' |
ἀνδρῶν
ἐκ
τῆς
Κατάνης
ἥκειν |
[6, 2] |
Λιβύην
πρῶτον,
ἔπειτα
ἐς
Σικελίαν
|
ἀπ' |
(αὐτῆς
κατενεχθέντες.
Σικελοὶ
δ'
ἐξ |
[6, 77] |
μεταβάλλοντες
δουλοῦνται,
ἀλλὰ
Δωριῆς
ἐλεύθεροι
|
ἀπ' |
αὐτονόμου
(τῆς
Πελοποννήσου
τὴν
Σικελίαν |
[6, 55] |
ἀπεοικότως
(διὰ
τὸ
πρεσβεύειν
τε
|
ἀπ' |
αὐτοῦ
καὶ
τυραννεῦσαι.
οὐ
μὴν |
[6, 76] |
ἐπρεσβευσάμεθα,
ἀλλὰ
μᾶλλον
τοὺς
μέλλοντας
|
ἀπ' |
αὐτῶν
λόγους,
πρίν
τι
καὶ |
[6, 2] |
Ἰβηρίᾳ
ὑπὸ
Λιγύων
ἀναστάντες.
καὶ
|
ἀπ' |
αὐτῶν
Σικανία
τότε
ἡ
νῆσος |
[6, 61] |
τῆς
ξυνωμοσίας
ἐπὶ
τῷ
δήμῳ
|
ἀπ' |
ἐκείνου
ἐδόκει
(πραχθῆναι.
καὶ
γάρ |
[6, 89] |
τῷ
δυναστεύοντι
δῆμος
ὠνόμασται)
καὶ
|
ἀπ' |
ἐκείνου
ξυμπαρέμεινεν
ἡ
προστασία
ἡμῖν |
[6, 46] |
ἀργυρᾶ
πολλῷ
πλείω
τὴν
ὄψιν
|
ἀπ' |
ὀλίγης
δυνάμεως
χρημάτων
παρείχετο·
καὶ |
[6, 33] |
σφαλέντος,
ἐπὶ
τῷ
ὀνόματι
ὡς
|
ἐπ' |
Ἀθήνας
ᾔει
ηὐξήθησαν,
καὶ
ἡμῖν |
[6, 97] |
φρούριον
ἐπὶ
τῷ
Λαβδάλῳ
ᾠκοδόμησαν,
|
ἐπ' |
ἄκροις
τοῖς
κρημνοῖς
τῶν
Ἐπιπολῶν, |
[6, 76] |
τοὺς
μὲν
λιποστρατίαν,
τοὺς
δὲ
|
ἐπ' |
ἀλλήλους
στρατεύειν,
τοῖς
δ'
ὡς |
[6, 36] |
ἐκεῖ
πόλεμον
μήπω
βεβαίως
καταλελυμένους
|
ἐπ' |
ἄλλον
πόλεμον
οὐκ
ἐλάσσω
ἑκόντας |
[6, 53] |
ὧν
ἡ
πόλις
ἐνεκάλει,
καὶ
|
ἐπ' |
ἄλλους
τινὰς
τῶν
στρατιωτῶν
τῶν |
[6, 60] |
ὄντα
μηνῦσαι
εἴτε
καὶ
οὔ·
|
ἐπ' |
ἀμφότερα
γὰρ
εἰκάζεται,
τὸ
δὲ |
[6, 31] |
ὄχλος
κατὰ
θέαν
ἧκεν
ὡς
|
ἐπ' |
ἀξιόχρεων
καὶ
ἄπιστον
διάνοιαν.
παρασκευὴ |
[6, 95] |
~Τοῦ
δ'
αὐτοῦ
ἦρος
καὶ
|
ἐπ' |
Ἄργος
στρατεύσαντες
Λακεδαιμόνιοι
μέχρι
μὲν |
[6, 101] |
καὶ
ξύλα
πλατέα
ἐπιθέντες
καὶ
|
ἐπ' |
αὐτῶν
διαβαδίσαντες,
αἱροῦσιν
ἅμα
ἕῳ |
[6, 18] |
(Λογισάμενοι
οὖν
τάδε
μᾶλλον
αὐξήσειν,
|
ἐπ' |
ἐκεῖνα
ἢν
ἴωμεν,
ποιώμεθα
τὸν |
[6, 63] |
καὶ
ἐπειδὴ
πλέοντές
τε
τὰ
|
ἐπ' |
ἐκεῖνα
τῆς
Σικελίας
πολὺ
ἀπὸ |
[6, 36] |
οἴομαι
αὐτοὺς
ὅτι
οὐχ
ἡμεῖς
|
ἐπ' |
ἐκείνους
ἐρχόμεθα,
πόλεις
τοσαῦται
καὶ |
[6, 63] |
δὲ
Συρακόσιοι
(καὶ
αὐτοὶ
ὡς
|
ἐπ' |
ἐκείνους
ἰόντες.
ἐπειδὴ
γὰρ
αὐτοῖς |
[6, 83] |
μόνοι
καθελόντες
εἰκότως
ἄρχομεν
ἢ
|
ἐπ' |
ἐλευθερίᾳ
τῇ
τῶνδε
μᾶλλον
ἢ |
[6, 105] |
καὶ
ἀπέκτεινάν
τινας,
καὶ
ἀπῆλθον
|
ἐπ' |
οἴκου.
|
[6, 7] |
τὴν
ἀλλήλων,
ἀπεχώρησαν
τῷ
(στρατῷ
|
ἐπ' |
οἴκου.
ἐλθόντων
δὲ
Ἀθηναίων
οὐ |
[6, 7] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ὕστερον
ταῖς
ναυσὶν
|
ἐπ' |
οἴκου.
(Καὶ
ἐς
Μεθώνην
τὴν |
[6, 75] |
καὶ
τὸ
στρατόπεδον
ἐμπρήσαντες
ἀνεχώρησαν
|
(ἐπ' |
οἴκου.
καὶ
πυνθανόμενοι
τοὺς
Ἀθηναίους |
[6, 79] |
τοῖς
γε
Ἀθηναίοις
βοηθεῖν,
ὅταν
|
(ὑπ' |
ἄλλων
καὶ
μὴ
αὐτοὶ
ὥσπερ |
[6, 104] |
παρέπλει
τὴν
Ἰταλίαν,
καὶ
ἁρπασθεὶς
|
ὑπ' |
ἀνέμου
κατὰ
τὸν
Τεριναῖον
κόλπον, |
[6, 86] |
τὴν
Σικελίαν
μέχρι
τοῦδε
μὴ
|
(ὑπ' |
αὐτοὺς
εἶναι
παρακαλεῖν
ὑμᾶς
ὡς |
[6, 87] |
δὲ
τὰ
ἐνθάδε,
ὅπως
μὴ
|
ὑπ' |
αὐτῶν
βλαπτώμεθα,
πολλὰ
δ'
ἀναγκάζεσθαι |
[6, 89] |
περιέθετε.
καὶ
διὰ
ταῦτα
δικαίως
|
ὑπ' |
ἐμοῦ
πρός
τε
τὰ
Μαντινέων |