Livre, Chap.
[6, 78]	τὸν πάσχοντα καθ' ἑαυτὸν δυστυχεῖν;	~αὶ	εἴ τῳ ἄρα παρέστηκε τὸν
[6, 104]	τάχους βοηθῆσαι. καὶ ὡς αὐτοῖς	αἱ	ἀγγελίαι ἐφοίτων δειναὶ καὶ πᾶσαι
[6, 36]	σφέτερον ἐπηλυγάζωνται. καὶ νῦν αὗται	αἱ	ἀγγελίαι τοῦτο δύνανται· οὐκ ἀπὸ
[6, 104]	τούτῳ Γύλιππος ὁ Λακεδαιμόνιος καὶ	αἱ	ἀπὸ τῆς Κορίνθου νῆες περὶ
[6, 34]	ἀνθρώπων πρὸς τὰ λεγόμενα καὶ	αἱ	γνῶμαι ἵστανται, καὶ τοὺς προεπιχειροῦντας
[6, 43]	ὧν αἱ μὲν ἑξήκοντα ταχεῖαι,	αἱ	δ' ἄλλαι στρατιώτιδες, τὸ δὲ
[6, 46]	καὶ ὅσον οὐ παρόντι καθίσταντο.	~Αἱ	δ' ἐκ τῆς Ἐγέστης τρεῖς
[6, 62]	Σικελῶν ἕως ἀφίκοντο ἐς Κατάνην,	αἱ	δὲ νῆες περιέπλευσαν τὰ ἀνδράποδα
[6, 99]	τεμένους καὶ πύργους (ξυλίνους καθιστάντες.	αἱ	δὲ νῆες τῶν Ἀθηναίων οὔπω
[6, 65]	τὰ τῆς παρασκευῆς ἦν καὶ	αἱ	ἡμέραι ἐν αἷς ξυνέθεντο ἥξειν
[6, 21]	ἤλθετε ἐπί τινα, ὅθεν ῥᾴδιαι	αἱ	κομιδαὶ ἐκ τῆς φιλίας ὧν
[6, 43]	Ἀττικαὶ μὲν ἦσαν ἑκατόν, ὧν	αἱ	μὲν ἑξήκοντα ταχεῖαι, αἱ δ'
[6, 102]	ἀποδιωξάντων τοὺς ἐκεῖ ἐπανῄει, καὶ	αἱ	νῆες ἅμα αὐτῶν ἐκ τῆς
[6, 45]	σαφῆ ἠγγέλλετο ὅτι ἐν Ῥηγίῳ	αἱ	νῆές εἰσι, καὶ ὡς ἐπὶ
[6, 18]	ἤν τι προχωρῇ, καὶ ἀπελθεῖν,	αἱ	νῆες παρέξουσιν· ναυκράτορες γὰρ ἐσόμεθα
[6, 32]	τὰ ὑπάρχοντα ἐπεχειρήθη. ~Ἐπειδὴ δὲ	αἱ	νῆες πλήρεις ἦσαν καὶ ἐσέκειτο
[6, 88]	αὐτόνομοι οὖσαι καὶ πρότερον αἰεὶ	αἱ>	οἰκήσεις εὐθὺς πλὴν ὀλίγοι μετὰ
[6, 17]	ὄχλοις τε γὰρ ξυμμείκτοις πολυανδροῦσιν	αἱ	πόλεις καὶ ῥᾳδίας ἔχουσι τῶν
[6, 21]	ἄλλως τε καὶ εἰ ξυστῶσιν	αἱ	πόλεις φοβηθεῖσαι καὶ μὴ ἀντιπαράσχωσιν
[6, 46]	ἐκ τῆς Ἐγέστης τρεῖς νῆες	αἱ	πρόπλοι παραγίγνονται τοῖς Ἀθηναίοις ἐς
[6, 104]	ἐψευσμέναι ὡς ἤδη παντελῶς ἀποτετειχισμέναι	αἱ	Συράκουσαί εἰσι, τῆς μὲν Σικελίας
[6, 10]	ὑμῖν σπονδὰς ἔχειν τι βέβαιον,	αἳ	ἡσυχαζόντων μὲν ὑμῶν ὀνόματι σπονδαὶ
[6, 21]	ἐπί τινα, ὅθεν ῥᾴδιαι αἱ	κομιδαὶ	ἐκ τῆς φιλίας ὧν προσέδει,
[6, 5]	Συρακουσῶν φυγάδες στάσει νικηθέντες, οἱ	Μυλητίδαι	καλούμενοι· καὶ φωνὴ μὲν μεταξὺ
[6, 10]	αἳ ἡσυχαζόντων μὲν ὑμῶν ὀνόματι	σπονδαὶ	ἔσονται (οὕτω γὰρ ἐνθένδε τε
[6, 64]	τοὺς ξυνδράσοντας πολλοὺς Καταναίων καὶ	ἡτοιμάσθαι	ἤδη, ἀφ' ὧν αὐτὸς ἥκειν.
[6, 9]	τῷ πρότερον χρόνῳ διὰ τὸ	προτιμᾶσθαι	εἶπον παρὰ γνώμην οὔτε νῦν,
[6, 39]	φημι πρῶτα μὲν δῆμον ξύμπαν	ὠνομάσθαι,	ὀλιγαρχίαν δὲ μέρος, ἔπειτα φύλακας
[6, 98]	τοὺς Ἀθηναίους λιθοφορεῖν τε (καὶ	ἀποσκίδνασθαι	μακροτέραν. καὶ τῶν Ἀθηναίων φυλὴ
[6, 88]	ἐπικρατέστεροι τῇ μάχῃ ἐγένοντο, λόγῳ	(ἀποκρίνασθαι	ἴσα ἀμφοτέροις. καὶ οὕτω βουλευσάμενοι
[6, 59]	αὐτοὺς μέγα παρὰ βασιλεῖ Δαρείῳ	δύνασθαι.	καὶ αὐτῆς σῆμα ἐν Λαμψάκῳ
[6, 18]	καὶ γῆρας ἄνευ ἀλλήλων μηδὲν	δύνασθαι,	ὁμοῦ δὲ τό τε φαῦλον
[6, 38]	δὲ νόμος ἐκ τοῦ μὴ	δύνασθαι	ὑμᾶς μᾶλλον ἢ δυναμένους ἐτέθη
[6, 69]	ἐπελθεῖν καὶ διὰ τάχους ἀναγκαζόμενοι	(ἀμύνασθαι,	ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα εὐθὺς ἀντεπῇσαν.
[6, 86]	πολλάκις παρασχήσειν μετὰ τοσῆσδε ἐπικουρίας	ἀμύνασθαι·	ἣν εἰ τῷ ὑπόπτῳ ἢ
[6, 38]	πρὶν ἐν τῷ παθεῖν ὦμεν,	προφυλάξασθαί	(τε καὶ αἰσθόμενοι ἐπεξελθεῖν. τοιγάρτοι
[6, 50]	ἀπεκρίναντο πόλει μὲν ἂν οὐ	δέξασθαι,	ἀγορὰν δ' ἔξω παρέξειν, ἀπέπλει
[6, 22]	οὖσα οὐ πάσης ἔσται πόλεως	ὑποδέξασθαι)	τά τε ἄλλα ὅσον δυνατὸν
[6, 16]	Ἀθηναῖοι, ἄρχειν (ἀνάγκη γὰρ ἐντεῦθεν	ἄρξασθαι,	ἐπειδή μου Νικίας καθήψατο) καὶ
[6, 17]	ὅμιλον οὔτε λόγου μιᾷ γνώμῃ	ἀκροᾶσθαι	οὔτε ἐς τὰ ἔργα κοινῶς
[6, 9]	ἀλλοφύλοις πειθομένους πόλεμον (οὐ προσήκοντα	ἄρασθαι.	καίτοι ἔγωγε καὶ τιμῶμαι ἐκ
[6, 48]	καὶ Συρακουσῶν τὰς ἄλλας, καὶ	πειρᾶσθαι	καὶ τοὺς Σικελοὺς τοὺς μὲν
[6, 91]	τῶν ἐν τῷ πολέμῳ οὐ	διαπεπειρᾶσθαι.	βεβαιότατα δ' ἄν τις οὕτω
[6, 78]	ὄντας καὶ τὰ δεύτερα κινδυνεύσοντας	προορᾶσθαι	αὐτὰ καὶ μὴ μαλακῶς ὥσπερ
[6, 78]	μὴ τὴν τοῦ Συρακοσίου ἔχθραν	κολάσασθαι,	τῇ δ' ἐμῇ προφάσει τὴν
[6, 22]	τά τε ἄλλα ὅσον δυνατὸν	ἑτοιμάσασθαι,	καὶ μὴ ἐπὶ ἑτέροις γίγνεσθαι,
[6, 31]	τοῦ δημοσίου μισθοῦ πάντα τινὰ	παρασκευάσασθαι	ἐφόδιον ὡς ἐπὶ χρόνιον στρατείαν,
[6, 11]	θαρσεῖν, μηδὲ Λακεδαιμονίους ἄλλο τι	ἡγήσασθαι	ἢ διὰ τὸ αἰσχρὸν σκοπεῖν
[6, 101]	τὸν ποταμόν. καὶ αὐτοὺς βουλόμενοι	ἀποκλῄσασθαι	τῆς διαβάσεως οἱ τῶν Ἀθηναίων
[6, 61]	τῷ Ἀργείων δήμῳ διὰ ταῦτα	(διαχρήσασθαι.	πανταχόθεν τε περιειστήκει ὑποψία ἐς
[6, 57]	ἐκινδύνευον ἐβούλοντο πρότερον, εἰ δύναιντο,	προτιμωρήσασθαι,	καὶ ὥσπερ εἶχον ὥρμησαν ἔσω
[6, 69]	καὶ τῶν ξυμμάχων οἱ αὐτόνομοι	ξυγκτήσασθαί	τε ἐκείνοις ἐφ' ἃ ἦλθον
[6, 16]	ἐν Μαντινείᾳ περὶ τῶν ἁπάντων	ἀγωνίσασθαι·	ἐξ οὗ καὶ περιγενόμενοι τῇ
[6, 29]	ἀπόντος ποριεῖν, μετάπεμπτον κομισθέντα αὐτὸν	ἀγωνίσασθαι.	καὶ ἔδοξε πλεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην.
[6, 23]	πολλὰ μὲν ἡμᾶς δέον εὖ	βουλεύσασθαι,	ἔτι δὲ πλείω εὐτυχῆσαι (χαλεπὸν
[6, 12]	εἶναι καὶ μὴ οἷον νεωτέρῳ	βουλεύσασθαί	τε καὶ ὀξέως μεταχειρίσαι. ~Οὓς
[6, 12]	ἐπικουρίας δεομένων, οἷς τό τε	ψεύσασθαι	καλῶς χρήσιμον καὶ τῷ τοῦ
[6, 78]	τὴν ἐκείνου φιλίαν οὐχ ἧσσον	βεβαιώσασθαι	(βούλεσθαι. εἴ τέ τις φθονεῖ
[6, 92]	δὲ μᾶλλον τὴν οὐκ οὖσαν	ἀνακτᾶσθαι.	καὶ φιλόπολις οὗτος ὀρθῶς, οὐχ
[6, 85]	ὃ λέγομεν, ἐς Συρακοσίους δέος	καθίστασθαι.	ἀρχῆς γὰρ ἐφίενται ὑμῶν καὶ
[6, 65]	διανοίᾳ καὶ ἄνευ τούτων ἰέναι	παρεσκευάσθαι	ἐπὶ Κατάνην, ἐπίστευσάν τε τῷ
[6, 9]	περὶ αὐτοῦ τούτου ἔτι χρῆναι	σκέψασθαι,	εἰ ἄμεινόν ἐστιν ἐκπέμπειν τὰς
[6, 62]	χρήματα εἰ δώσουσιν οἱ Ἐγεσταῖοι,	κατασκέψασθαι	δὲ καὶ τῶν Σελινουντίων τὰ
[6, 50]	μέγαν λιμένα πλεῦσαί τε καὶ	κατασκέψασθαι	εἴ τι ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον,
[6, 1]	καὶ Εὐρυμέδοντος ἐπὶ Σικελίαν πλεύσαντες	καταστρέψασθαι,	εἰ δύναιντο, ἄπειροι οἱ πολλοὶ
[6, 70]	ἐλάχιστα πολέμῳ ὡμιληκόσι καὶ τοῦτο	ξυνεπιλαβέσθαι	τοῦ φόβου, τοῖς δ' ἐμπειροτέροις
[6, 10]	ἑτέρους ἐπιθυμεῖν ἐκεῖσε πλεύσαντας δεῦρο	ἐπαγαγέσθαι.	(καὶ οἴεσθε ἴσως τὰς γενομένας
[6, 104]	πολιτείαν καὶ οὐ δυνάμενος αὐτοὺς	προσαγαγέσθαι,	ἄρας παρέπλει τὴν Ἰταλίαν, καὶ
[6, 47]	ἢ τῶν ἄλλων τινὰ πόλεων	προσαγαγέσθαι,	καὶ τῇ πόλει δαπανῶντας τὰ
[6, 22]	δυνώμεθα ἢ πεῖσαι ἢ μισθῷ	προσαγαγέσθαι,	καὶ τοξότας πολλοὺς καὶ σφενδονήτας,
[6, 30]	ξυνείπετο πρότερον εἴρητο ἐς Κέρκυραν	ξυλλέγεσθαι	ὡς ἐκεῖθεν ἁθρόοις ἐπὶ ἄκραν
[6, 10]	ἀξιοῦν κινδυνεύειν καὶ ἀρχῆς ἄλλης	ὀρέγεσθαι	πρὶν ἣν ἔχομεν βεβαιωσώμεθα, εἰ
[6, 72]	τε κρύπτεσθαι δεῖ μᾶλλον ἂν	στέγεσθαι	καὶ τἆλλα κατὰ κόσμον καὶ
[6, 21]	καὶ μὴ ὑπὸ ἱππέων πολλῶν	εἴργεσθαι	τῆς γῆς, ἄλλως τε καὶ
[6, 14]	ταῦτα, εἴπερ ἡγεῖ σοι προσήκειν	κήδεσθαί	τε τῆς πόλεως καὶ βούλει
[6, 76]	Χαλκιδέων ὄντων κατὰ τὸ ξυγγενὲς	κήδεσθαι,	Χαλκιδέας δὲ τοὺς ἐν Εὐβοίᾳ,
[6, 87]	ὑπ' αὐτῶν βλαπτώμεθα, πολλὰ δ'	ἀναγκάζεσθαι	πράσσειν, διότι καὶ πολλὰ φυλασσόμεθα,
[6, 93]	ἐς Ἀσίνην, τὰς δὲ λοιπὰς	παρασκευάζεσθαι	ὅσας διανοοῦνται πέμπειν καί, ὅταν
[6, 64]	(εὔνων. ἔλεγε δὲ τοὺς Ἀθηναίους	αὐλίζεσθαι	ἀπὸ τῶν ὅπλων ἐν τῇ
[6, 83]	δὲ ἀνεπίφθονον τὴν προσήκουσαν σωτηρίαν	ἐκπορίζεσθαι.	καὶ νῦν τῆς ἡμετέρας ἀσφαλείας
[6, 25]	τὸν Νικίαν οὐκ ἔφη χρῆναι	προφασίζεσθαι	οὐδὲ διαμέλλειν, ἀλλ' ἐναντίον ἁπάντων
[6, 13]	πρὶν κίνδυνον ἀναρριπτούσης ἀντιχειροτονεῖν, καὶ	ψηφίζεσθαι	τοὺς μὲν Σικελιώτας οἷσπερ νῦν
[6, 87]	(ἄκων σωφρονεῖν, ὁ δ' ἀπραγμόνως	σῴζεσθαι.	ταύτην οὖν τὴν κοινὴν τῷ
[6, 61]	αὐτὸν χρόνον ὑπωπτεύθησαν τῷ δήμῳ	ἐπιτίθεσθαι,	καὶ τοὺς ὁμήρους τῶν Ἀργείων
[6, 58]	πομπέας τοὺς ὁπλίτας, πρότερον ἢ	αἰσθέσθαι	αὐτοὺς ἄπωθεν ὄντας, εὐθὺς ἐχώρησε,
[6, 89]	ἐνόμιζε, μηδ' οὕτως ἡγήσηται (ὀρθῶς	ἄχθεσθαι.	τοῖς γὰρ τυράννοις αἰεί ποτε
[6, 8]	τῆς Σικελίας ἁπάσης, μεγάλου ἔργου,	ἐφίεσθαι,	παρελθὼν ἀποτρέψαι ἐβούλετο, καὶ παρῄνει
[6, 32]	στράτευμα τῶν ξυμμάχων ξυνελέγετο, ἠπείγοντο	ἀφικέσθαι.	(Ἐς δὲ τὰς Συρακούσας ἠγγέλλετο
[6, 72]	καὶ ὀλίγους καὶ αὐτοκράτορας χρῆναι	ἑλέσθαι	καὶ ὀμόσαι αὐτοῖς τὸ ὅρκιον
[6, 91]	ἵνα Συρακόσιοί τε νομίζοντες ὑμᾶς	ἐπιμέλεσθαι	μᾶλλον ἀντέχωσι καὶ Ἀθηναῖοι τοῖς
[6, 78]	ἐκείνου φιλίαν οὐχ ἧσσον βεβαιώσασθαι	(βούλεσθαι.	εἴ τέ τις φθονεῖ μὲν
[6, 76]	καί μοι δοκοῦσιν οὐ Λεοντίνους	βούλεσθαι	κατοικίσαι, ἀλλ' ἡμᾶς μᾶλλον ἐξοικίσαι.
[6, 92]	ἤδη κατὰ κράτος πολεμεῖσθαι ὀλιγωρήσουσιν.	~γίγνεσθαι	δέ τι αὐτῶν καὶ ἐν
[6, 99]	τεῖχος καί, εἰ φθάσειαν, ἀποκλῄσεις	γίγνεσθαι,	καὶ ἅμα καὶ ἐν τούτῳ
[6, 85]	ἐχθρὸν ἢ φίλον μετὰ καιροῦ	γίγνεσθαι.	καὶ ἡμᾶς τοῦτο ὠφελεῖ ἐνθάδε,
[6, 8]	τὴν παρασκευὴν ταῖς ναυσὶ τάχιστα	γίγνεσθαι,	καὶ τοῖς στρατηγοῖς, εἴ του
[6, 22]	ἑτοιμάσασθαι, καὶ μὴ ἐπὶ ἑτέροις	γίγνεσθαι,	μάλιστα δὲ χρήματα αὐτόθεν ὡς
[6, 90]	δὲ καὶ σῖτον, ὥστε εὐπορώτερον	γίγνεσθαί	τι αὐτῶν, αὐτὰ τὰ προσγενόμενα
[6, 67]	στρατεύματός τι πονῇ μάλιστα, ἐφορῶντας	παραγίγνεσθαι.	καὶ τοὺς σκευοφόρους ἐντὸς (τούτων
[6, 11]	ἔτι ἂν ἧσσον δεινοὶ ἡμῖν	γενέσθαι,	εἰ ἄρξειαν αὐτῶν Συρακόσιοι· ὅπερ
[6, 10]	πρὸ πολλῶν ἂν ἐτιμήσαντο ξυμμάχους	γενέσθαι	ἐν τῷ πρὶν (χρόνῳ. ὥστε
[6, 36]	κακῶς φρονῆσαι καὶ ὑποχειρίους ἡμῖν	γενέσθαι	ἐνθάδε ἐλθόντας, ἢ δειλός ἐστιν
[6, 70]	ξυνέβη βροντάς τε ἅμα τινὰς	γενέσθαι	καὶ ἀστραπὰς καὶ ὕδωρ πολύ,
[6, 56]	τοὺς τὴν πομπὴν πέμψοντας ἁθρόους	γενέσθαι·	καὶ ἔδει ἄρξαι μὲν αὐτούς,
[6, 78]	τύχης τὸν αὐτὸν ὁμοίως ταμίαν	γενέσθαι.	καὶ εἰ γνώμῃ ἁμάρτοι, τοῖς
[6, 14]	πόλεως κακῶς> βουλευσαμένης ἰατρὸς ἂν	γενέσθαι,	καὶ τὸ καλῶς ἄρξαι τοῦτ'
[6, 80]	τοὺς δὲ οὐκ ἐκωλύσατε κακοὺς	γενέσθαι;	καίτοι κάλλιον τοῖς ἀδικουμένοις καὶ
[6, 102]	τῆς παρούσης σφίσι δυνάμεως ἱκανοὶ	γενέσθαι	κωλῦσαι τὸν ἐπὶ τὴν θάλασσαν
[6, 86]	εἰ περιοψόμεθα ὑμᾶς ὑπὸ Συρακοσίοις	(γενέσθαι,	ὅτι καὶ αὐτοὶ κινδυνεύσομεν. καὶ
[6, 14]	τε τῆς πόλεως καὶ βούλει	γενέσθαι	πολίτης ἀγαθός, ἐπιψήφιζε καὶ γνώμας
[6, 92]	οἱ τοὺς φίλους ἀναγκάσαντες πολεμίους	(γενέσθαι.	τό τε φιλόπολι οὐκ ἐν
[6, 38]	μήποτε ἐφ' ἡμῶν τι περιιδεῖν	γενέσθαι,	ὑμᾶς μὲν τοὺς πολλοὺς πείθων,
[6, 31]	τε σφᾶς αὐτοὺς ἅμα ἔριν	γενέσθαι,	ᾧ τις ἕκαστος προσετάχθη, καὶ
[6, 97]	(τοῦ λειμῶνος καὶ τῆς ἐξετάσεως	παραγενέσθαι.	ἐβοήθουν δὲ οἵ τε ἄλλοι,
[6, 78]	κακωθῆναι μὲν ἵνα σωφρονισθῶμεν βούλεται,	περιγενέσθαι	δὲ ἕνεκα τῆς αὑτοῦ ἀσφαλείας,
[6, 49]	περιδεεῖς προσδέχονται, μάλιστ' ἂν σφεῖς	περιγενέσθαι	καὶ κατὰ πάντα ἂν αὐτοὺς
[6, 102]	ἐσομένους ἐρημίᾳ ἀνδρῶν ἄλλῳ τρόπῳ	περιγενέσθαι.	(καὶ ξυνέβη οὕτως· οὐ γὰρ
[6, 103]	πολέμῳ μὲν οὐκέτι ἐνόμιζον ἂν	περιγενέσθαι,	ὡς αὐτοῖς οὐδὲ ἀπὸ τῆς
[6, 70]	μὲν γιγνόμενα καὶ ὥρᾳ ἔτους	περαίνεσθαι	δοκεῖν, τοὺς δὲ ἀνθεστῶτας πολὺ
[6, 78]	νῦν παρακελευομένους ὅπως μηδὲν ἐνδώσομεν	φαίνεσθαι.	ἀλλ' οὔθ' ὑμεῖς νῦν γέ
[6, 29]	καὶ ἑτοῖμος ἦν πρὶν ἐκπλεῖν	κρίνεσθαι,	εἴ τι τούτων εἰργασμένος ἦν
[6, 29]	κατασχεῖν τὴν ἀναγωγήν, ἐλθόντα δὲ	κρίνεσθαι	ἐν ἡμέραις ῥηταῖς, βουλόμενοι ἐκ
[6, 105]	αἰτίαν ἐς (τοὺς Ἀθηναίους τοῦ	ἀμύνεσθαι	ἐποίησαν. ἀναχωρησάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων
[6, 41]	πόλις καλῶς τοὺς ἐπιόντας παρασκευασόμεθα	(ἀμύνεσθαι.	καὶ ἢν ἄρα μηδὲν δεήσῃ,
[6, 10]	πάλαι ἀφεστώτων ἀδικούμεθα, ἔτι μέλλομεν	ἀμύνεσθαι.	~καίτοι τοὺς μὲν κατεργασάμενοι κἂν
[6, 18]	τε τὴν ἐμπειρίαν καὶ τὸ	ἀμύνεσθαι	οὐ λόγῳ ἀλλ' ἔργῳ μᾶλλον
[6, 38]	μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆς διανοίας	προαμύνεσθαι	χρή, εἴπερ καὶ μὴ προφυλαξάμενός
[6, 12]	τῷ τῆς πόλεως κινδύνῳ ἰδίᾳ	ἐλλαμπρύνεσθαι,	νομίσατε δὲ τοὺς τοιούτους τὰ
[6, 32]	πάντα ἤδη ὅσα ἔχοντες ἔμελλον	ἀνάξεσθαι,	τῇ μὲν σάλπιγγι σιωπὴ ὑπεσημάνθη,
[6, 38]	πειράσομαι, ἤν γε ὑμεῖς ἐθέλητε	ἕπεσθαι,	μήποτε ἐφ' ἡμῶν τι περιιδεῖν
[6, 89]	(πολλὰ ἀνάγκη ἦν τοῖς παροῦσιν	ἕπεσθαι.	τῆς δὲ ὑπαρχούσης ἀκολασίας ἐπειρώμεθα
[6, 99]	ἔργου πάντας ἂν πρὸς σφᾶς	τρέπεσθαι.	(ἐτείχιζον οὖν ἐξελθόντες ἀπὸ τῆς
[6, 17]	οὔτε ἐς τὰ ἔργα κοινῶς	τρέπεσθαι·	ταχὺ δ' ἂν ὡς ἕκαστοι,
[6, 21]	δὲ βιασθέντας ἀπελθεῖν ἢ ὕστερον	ἐπιμεταπέμπεσθαι,	τὸ πρῶτον ἀσκέπτως βουλευσαμένους) αὐτόθεν
[6, 13]	αὑτῶν νεμομένους (καθ' αὑτοὺς καὶ	ξυμφέρεσθαι·	τοῖς δ' Ἐγεσταίοις ἰδίᾳ εἰπεῖν,
[6, 11]	πρὸς τὰς τύχας τῶν ἐναντίων	ἐπαίρεσθαι,	ἀλλὰ τὰς διανοίας κρατήσαντας θαρσεῖν,
[6, 18]	τι, καὶ πάντων τὴν ἐπιστήμην	ἐγγηράσεσθαι,	ἀγωνιζομένην δὲ αἰεὶ προσλήψεσθαί τε
[6, 44]	δὲ οὐδὲ μεθ' ἑτέρων ἔφασαν	ἔσεσθαι,	ἀλλ' ὅτι (ἂν καὶ τοῖς
[6, 24]	(ἀσφάλεια νῦν δὴ καὶ πολλὴ	ἔσεσθαι.	καὶ ἔρως ἐνέπεσε τοῖς πᾶσιν
[6, 25]	πλευστέα εἶναι (αὐτῶν δ' Ἀθηναίων	ἔσεσθαι	ὁπλιταγωγοὺς ὅσαι ἂν δοκῶσι, καὶ
[6, 48]	καὶ ἐφόρμησιν τῇ στρατιᾷ ἱκανωτάτην	ἔσεσθαι)	προσαγαγομένους δὲ τὰς πόλεις, εἰδότας
[6, 72]	τοῦ πιστοῦ τῆς ἐπιστήμης θαρσαλεωτέραν	ἔσεσθαι.	(τούς τε στρατηγοὺς καὶ ὀλίγους
[6, 20]	ἡμῖν κατὰ τὸ Λεοντίνων ξυγγενὲς	προσέσεσθαι,	ἄλλαι εἰσὶν ἑπτά, καὶ παρεσκευασμέναι
[6, 8]	(ναῦς μηνὸς μισθόν, ἃς ἔμελλον	δεήσεσθαι	πέμπειν. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκκλησίαν
[6, 57]	τε καὶ ὅσον οὐκ (ἤδη	ξυλληφθήσεσθαι.	τὸν λυπήσαντα οὖν σφᾶς καὶ
[6, 24]	καὶ θεωρίας, καὶ εὐέλπιδες ὄντες	σωθήσεσθαι·	ὁ δὲ πολὺς ὅμιλος καὶ
[6, 87]	μὴ ὑπάρχομεν, ὅ τε οἰόμενος	ἀδικήσεσθαι	καὶ ὁ ἐπιβουλεύων διὰ τὸ
[6, 24]	τῷ παρόντι ἀργύριον οἴσειν καὶ	προσκτήσεσθαι	δύναμιν ὅθεν ἀίδιον μισθοφορὰν (ὑπάρξειν.
[6, 92]	ὥς γε δυνατά (καὶ οὐχ	ἁμαρτήσεσθαι	οἶμαι γνώμης) πάνυ θαρσῶ. (Καὶ
[6, 87]	τοῖς Συρακοσίοις, ἀντὶ τοῦ αἰεὶ	φυλάσσεσθαι	αὐτούς, καὶ ἀντεπιβουλεῦσαί ποτε ἐκ
[6, 104]	Ἀμπρακιώτιδας τρεῖς προσπληρώσαντες ὕστερον ἔμελλον	πλεύσεσθαι.	(καὶ ὁ μὲν Γύλιππος ἐκ
[6, 71]	μετὰ τὴν μάχην μᾶλλον σφῶν	ὑπακούσεσθαι,	τά τε ἄλλα καὶ σῖτον
[6, 88]	(εἰ) τὴν Σικελίαν ᾤοντο αὐτοὺς	δουλώσεσθαι,	τοῖς δὲ Συρακοσίοις αἰεὶ κατὰ
[6, 72]	ἐπίστωνται· οὕτω γὰρ ἅ τε	κρύπτεσθαι	δεῖ μᾶλλον ἂν στέγεσθαι καὶ
[6, 75]	τὴν ἐπὶ Λάχητος γενομένην ξυμμαχίαν	πρεσβεύεσθαι,	εἴ πως προσαγάγοιντο αὐτούς, ἀντεπρεσβεύοντο
[6, 42]	ὥσπερ ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί τε καὶ	στρατοπεδεύεσθαι,	οἱ στρατηγοὶ ἐποιήσαντο, καὶ τρία
[6, 18]	προκαταλαμβάνει. (καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν	ταμιεύεσθαι	ἐς ὅσον βουλόμεθα ἄρχειν, ἀλλ'
[6, 48]	ἀλλ' ἔς τε τὰς πόλεις	ἐπικηρυκεύεσθαι	πλὴν Σελινοῦντος καὶ Συρακουσῶν τὰς
[6, 47]	τῷ στρατεύματι Ἐγεσταῖοι, πρὸς ταῦτα	βουλεύεσθαι,	εἰ δὲ μή, ταῖς ἑξήκοντα
[6, 92]	περὶ μεγίστων δὴ τῶν διαφερόντων	βουλεύεσθαι	μὴ ἀποκνεῖν τὴν ἐς τὴν
[6, 24]	ἢ ἀποτρέψειν ἤ, εἰ ἀναγκάζοιτο	(στρατεύεσθαι,	μάλιστ' ἂν> οὕτως ἀσφαλῶς ἐκπλεῦσαι·
[6, 92]	εἶναι νῦν ἐγκρατῶς ἐπέρχομαι, οὐδὲ	ὑποπτεύεσθαί	μου ἐς τὴν φυγαδικὴν (προθυμίαν
[6, 86]	πρὸς τὴν τῶνδε ἰσχὺν πάρεσμεν	ὑποπτεύεσθαι,	(πολὺ δὲ μᾶλλον τοῖσδε ἀπιστεῖν.
[6, 13]	πόλεμον, μετὰ σφῶν αὐτῶν καὶ	καταλύεσθαι·	καὶ τὸ λοιπὸν ξυμμάχους μὴ
[6, 52]	εἶναι μιᾷ νηὶ καταπλεόντων Ἀθηναίων	δέχεσθαι,	ἢν (μὴ αὐτοὶ πλείους μεταπέμπωσιν.
[6, 74]	ἐν ὅπλοις ὄντες ἐπεκράτουν μὴ	δέχεσθαι	τοὺς (Ἀθηναίους οἱ ταῦτα βουλόμενοι.
[6, 29]	μὴ ἀπόντος πέρι αὐτοῦ διαβολὰς	ἀποδέχεσθαι,	ἀλλ' ἤδη ἀποκτείνειν, εἰ ἀδικεῖ,
[6, 41]	ἐς ἀλλήλους οὔτε τοὺς ἀκούοντας	ἀποδέχεσθαι,	πρὸς δὲ τὰ ἐσαγγελλόμενα μᾶλλον
[6, 15]	τε δι' αὐτοῦ καὶ Καρχηδόνα	λήψεσθαι	καὶ τὰ ἴδια ἅμα εὐτυχήσας
[6, 64]	βλάπτειν ἂν μεγάλα, οὕτω δὲ	λήψεσθαι	χωρίον ὅθεν ὑπὸ τῶν ἱππέων
[6, 18]	ἐπιστήμην ἐγγηράσεσθαι, ἀγωνιζομένην δὲ αἰεὶ	προσλήψεσθαί	τε τὴν ἐμπειρίαν καὶ τὸ
[6, 18]	τὴν πόλιν, ἐὰν μὲν ἡσυχάζῃ,	τρίψεσθαί	τε αὐτὴν περὶ αὑτὴν ὥσπερ
[6, 16]	Ὀλυμπίαζε θεωρίας, πρότερον ἐλπίζοντες αὐτὴν	καταπεπολεμῆσθαι,	διότι ἅρματα μὲν ἑπτὰ καθῆκα,
[6, 27]	νεωτέρων πραγμάτων καὶ δήμου καταλύσεως	γεγενῆσθαι.	~μηνύεται οὖν ἀπὸ μετοίκων τέ
[6, 11]	πρὸς ἃ ἐφοβεῖσθε τὸ πρῶτον	περιγεγενῆσθαι,	καταφρονήσαντες ἤδη καὶ Σικελίας ἐφίεσθε.
[6, 12]	ὀλιγαρχίας ἐπιβουλεύουσαν ὀξέως φυλαξόμεθα. ~Καὶ	μεμνῆσθαι	χρὴ ἡμᾶς ὅτι νεωστὶ ἀπὸ
[6, 12]	καὶ χρήμασι καὶ τοῖς σώμασιν	ηὐξῆσθαι·	καὶ ταῦτα ὑπὲρ ἡμῶν δίκαιον
[6, 68]	παραινέσει, ὦ ἄνδρες, τί δεῖ	χρῆσθαι,	οἳ πάρεσμεν ἐπὶ τὸν αὐτὸν
[6, 92]	καὶ ἐς ταλαιπωρίαν πᾶσαν ἀδεῶς	χρῆσθαι,	ὦ Λακεδαιμόνιοι, γνόντας τοῦτον δὴ
[6, 72]	μὲν γὰρ γνώμην αὐτῶν οὐχ	ἡσσῆσθαι,	τὴν δὲ ἀταξίαν βλάψαι. οὐ
[6, 91]	τὰ σφέτερα αὐτῶν (δεινὰ ἐπισταμένους	φοβεῖσθαι.	ἃ δ' ἐν τῇ ἐπιτειχίσει
[6, 79]	δίκαιον, ἀμύνειν δὲ καὶ μὴ	φοβεῖσθαι	τὴν παρασκευὴν αὐτῶν· οὐ γὰρ
[6, 42]	στρατεύματος καὶ ξύνταξιν, ὥσπερ ἔμελλον	ὁρμιεῖσθαί	τε καὶ στρατοπεδεύεσθαι, οἱ στρατηγοὶ
[6, 49]	καὶ ἐφορμηθέντας Μέγαρα ἔφη χρῆναι	ποιεῖσθαι,	ἃ ἦν ἐρῆμα, ἀπέχοντα Συρακουσῶν
[6, 73]	πρὸς Ἀθηναίους πόλεμον βεβαιότερον πείθωσι	ποιεῖσθαι	ἐκ τοῦ προφανοῦς ὑπὲρ σφῶν
[6, 34]	δὲ φιλίαν καὶ ξυμμαχίαν πειρώμεθα	ποιεῖσθαι,	ἔς τε τὴν ἄλλην Σικελίαν
[6, 49]	πόλει ὡς τάχιστα τὴν μάχην	ποιεῖσθαι,	ἕως ἔτι (ἀπαράσκευοί τε εἰσὶ
[6, 48]	τῶν Συρακοσίων, τοὺς δὲ φίλους	ποιεῖσθαι,	ἵνα σῖτον καὶ στρατιὰν ἔχωσι,
[6, 98]	οἰκοδομίας· καὶ ἐπεξελθόντες μάχην διενοοῦντο	(ποιεῖσθαι	καὶ μὴ περιορᾶν. καὶ ἤδη
[6, 71]	ἦν, καὶ τὸν πόλεμον αὐτόθεν	ποιεῖσθαι	οὔπω ἐδόκει δυνατὸν εἶναι, πρὶν
[6, 88]	τόν τε αὐτοῦ πόλεμον σαφέστερον	ποιεῖσθαι	πρὸς τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐς
[6, 13]	καὶ τὸ λοιπὸν ξυμμάχους μὴ	ποιεῖσθαι	ὥσπερ εἰώθαμεν, οἷς (κακῶς μὲν
[6, 2]	Σικανίας Σικελίαν τὴν νῆσον ἐποίησαν	καλεῖσθαι,	καὶ τὰ κράτιστα τῆς γῆς
[6, 88]	περὶ φιλίας, εἰ δύναιντό τι	ὠφελεῖσθαι,	ἔπεμψαν δὲ καὶ ἐς Τυρσηνίαν,
[6, 91]	ὑμῶν νομίσαντες ἤδη κατὰ κράτος	πολεμεῖσθαι	ὀλιγωρήσουσιν. ~γίγνεσθαι δέ τι αὐτῶν
[6, 38]	ἀλλὰ δὴ μὴ μετὰ πολλῶν	ἰσονομεῖσθαι;	καὶ πῶς δίκαιον τοὺς αὐτοὺς
[6, 8]	δὲ τὴν πόλιν οὐκ ὀρθῶς	βεβουλεῦσθαι,	ἀλλὰ προφάσει βραχείᾳ καὶ εὐπρεπεῖ
[6, 57]	ὁ Ἱππίας) ἔδεισαν καὶ ἐνόμισαν	μεμηνῦσθαί	τε καὶ ὅσον οὐκ (ἤδη
[6, 34]	ἐν τῶν ἔργων τῇ ἀλκῇ	δείκνυσθαι,	τὸ δ' ἤδη τὰς μετὰ
[6, 9]	τῆς πόλεως δι' ἑαυτὸν βούλοιτο	ὀρθοῦσθαι.	ὅμως δὲ οὔτε ἐν τῷ
[6, 34]	τὸ δὲ πέλαγος αὐτοῖς πολὺ	περαιοῦσθαι	μετὰ πάσης τῆς παρασκευῆς, χαλεπὸν
[6, 38]	τοὺς αὐτοὺς μὴ τῶν αὐτῶν	ἀξιοῦσθαι;	~φήσει τις δημοκρατίαν οὔτε ξυνετὸν
[6, 15]	Κλεινίου, βουλόμενος τῷ τε Νικίᾳ	ἐναντιοῦσθαι,	ὢν καὶ ἐς τἆλλα διάφορος
[6, 82]	ξυγγενεῖς φασὶν ὄντας ἡμᾶς Συρακόσιοι	(δεδουλῶσθαι.	ἦλθον γὰρ ἐπὶ τὴν μητρόπολιν
[6, 60]	ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ὀλιγαρχικῇ καὶ (τυραννικῇ	πεπρᾶχθαι.	καὶ ὡς αὐτῶν διὰ τὸ
[6, 21]	ξύμμαχοι ἤλθετε ἐπί τινα, ὅθεν	ῥᾴδιαι	αἱ κομιδαὶ ἐκ τῆς φιλίας
[6, 43]	ἑκατόν, ὧν αἱ μὲν ἑξήκοντα	ταχεῖαι,	αἱ δ' ἄλλαι στρατιώτιδες, τὸ
[6, 66]	μὲν γὰρ τειχία τε καὶ	οἰκίαι	εἶργον καὶ δένδρα καὶ λίμνη,
[6, 104]	βοηθῆσαι. καὶ ὡς αὐτοῖς αἱ	ἀγγελίαι	ἐφοίτων δειναὶ καὶ πᾶσαι ἐπὶ
[6, 36]	ἐπηλυγάζωνται. καὶ νῦν αὗται αἱ	ἀγγελίαι	τοῦτο δύνανται· οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου,
[6, 31]	πόλεως ὅσα τε ἤδη προετετελέκει	καὶ	ἃ ἔχοντας τοὺς στρατηγοὺς ἀπέστελλε,
[6, 74]	εὐθὺς ἐπὶ Μεσσήνην ὡς προδοθησομένην.	καὶ	ἃ μὲν ἐπράσσετο οὐκ ἐγένετο·
[6, 44]	τῆς Ἀρτέμιδος ἱερῷ, οὗ αὐτοῖς	καὶ	ἀγορὰν παρεῖχον, καὶ τὰς ναῦς
[6, 38]	μὲν ἡσυχάζει, στάσεις δὲ πολλὰς	καὶ	ἀγῶνας οὐ πρὸς τοὺς πολεμίους
[6, 58]	αὐτοὺς ἄπωθεν ὄντας, εὐθὺς ἐχώρησε,	καὶ	ἀδήλως τῇ ὄψει πλασάμενος πρὸς
[6, 70]	ἱππῆς τῶν Συρακοσίων πολλοὶ ὄντες	καὶ	ἀήσσητοι εἶργον, καὶ ἐσβαλόντες ἐς
[6, 105]	τῆς γῆς τὴν πολλὴν ἐδῄωσαν,	καὶ	Ἀθηναῖοι Ἀργείοις τριάκοντα ναυσὶν ἐβοήθησαν·
[6, 33]	πλείω (πταίσωσιν, ὅμως καταλείπουσιν. ὅπερ	καὶ	Ἀθηναῖοι αὐτοὶ οὗτοι, τοῦ Μήδου
[6, 68]	ὅπου γὰρ Ἀργεῖοι καὶ Μαντινῆς	καὶ	Ἀθηναῖοι καὶ νησιωτῶν οἱ πρῶτοί
[6, 91]	νομίζοντες ὑμᾶς ἐπιμέλεσθαι μᾶλλον ἀντέχωσι	καὶ	Ἀθηναῖοι τοῖς ἑαυτῶν ἧσσον ἄλλην
[6, 54]	τύραννοι οὗτοι ἀρετὴν καὶ ξύνεσιν,	καὶ	Ἀθηναίους εἰκοστὴν μόνον πρασσόμενοι τῶν
[6, 92]	βραχεῖ μορίῳ ξυμπαραγενόμενοι μεγάλα σώσητε	καὶ	Ἀθηναίων τήν τε οὖσαν καὶ
[6, 98]	καὶ ἄλλων τινῶν ὡς ἑκατόν·	καὶ	Ἀθηναίων ὑπῆρχον πεντήκοντα καὶ διακόσιοι,
[6, 104]	δὲ τούτῳ Γύλιππος ὁ Λακεδαιμόνιος	καὶ	αἱ ἀπὸ τῆς Κορίνθου νῆες
[6, 34]	δ' ἀνθρώπων πρὸς τὰ λεγόμενα	καὶ	αἱ γνῶμαι ἵστανται, καὶ τοὺς
[6, 65]	καὶ τὰ τῆς παρασκευῆς ἦν	καὶ	αἱ ἡμέραι ἐν αἷς ξυνέθεντο
[6, 102]	Ἀθηναίων ἀποδιωξάντων τοὺς ἐκεῖ ἐπανῄει,	καὶ	αἱ νῆες ἅμα αὐτῶν ἐκ
[6, 80]	τὴν τιμωρίαν ὑφέξετε. σκοπεῖτε οὖν	καὶ	αἱρεῖσθε ἤδη ἢ τὴν αὐτίκα
[6, 38]	τῷ παθεῖν ὦμεν, προφυλάξασθαί (τε	καὶ	αἰσθόμενοι ἐπεξελθεῖν. τοιγάρτοι δι' αὐτὰ
[6, 65]	πρῶτοι προσελάσαντες ἐς τὴν Κατάνην	καὶ	αἰσθόμενοι ὅτι τὸ στράτευμα ἅπαν
[6, 55]	ὢν Ἱππίας ἦρξεν, εἰδὼς μὲν	καὶ	ἀκοῇ ἀκριβέστερον ἄλλων ἰσχυρίζομαι, γνοίη
[6, 28]	οὖν ἀπὸ μετοίκων τέ τινων	καὶ	ἀκολούθων περὶ μὲν τῶν Ἑρμῶν
[6, 20]	γὰρ ὁπλῖται ἔνεισι καὶ τοξόται	καὶ	ἀκοντισταί, πολλαὶ δὲ τριήρεις καὶ
[6, 8]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκκλησίαν ποιήσαντες	καὶ	ἀκούσαντες τῶν τε Ἐγεσταίων καὶ
[6, 34]	τροφῆς ἀπαντῆσαι Ἀθηναίοις ἐς Τάραντα	καὶ	ἄκραν Ἰαπυγίαν, καὶ δῆλον ποιῆσαι
[6, 88]	πρέσβεις παρῆσαν ἐς τὴν Λακεδαίμονα	καὶ	Ἀλκιβιάδης μετὰ τῶν ξυμφυγάδων περαιωθεὶς
[6, 59]	ἐν τῷ τετάρτῳ ὑπὸ Λακεδαιμονίων	καὶ	Ἀλκμεωνιδῶν τῶν φευγόντων, ἐχώρει ὑπόσπονδος
[6, 86]	ἑκάστου, οὐκ ἀνιᾶσιν (ἔδειξαν δὲ	καὶ	ἄλλα ἤδη καὶ τὰ ἐς
[6, 44]	τῶν ὁλκάδων ξυνέπλει· πολλὰ δὲ	καὶ	ἄλλα πλοῖα καὶ ὁλκάδες ἑκούσιοι
[6, 25]	ἔσεσθαι ὁπλιταγωγοὺς ὅσαι ἂν δοκῶσι,	καὶ	ἄλλας ἐκ τῶν ξυμμάχων μεταπεμπτέας
[6, 46]	τε καὶ οἰνοχόας καὶ θυμιατήρια	καὶ	ἄλλην κατασκευὴν οὐκ ὀλίγην, ἃ
[6, 18]	τε αὐτὴν περὶ αὑτὴν ὥσπερ	καὶ	ἄλλο τι, καὶ πάντων τὴν
[6, 54]	αὐτῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς εἶναι.	καὶ	ἄλλοι τε αὐτῶν ἦρξαν τὴν
[6, 33]	τοιάδε. ~Ἄπιστα μὲν ἴσως, ὥσπερ	καὶ	ἄλλοι τινές, δόξω ὑμῖν περὶ
[6, 10]	ἀφ' ἡμῶν ἔτι ἀχείρωτοί εἰσι	καὶ	ἄλλοι τινὲς κατὰ τὰς ἠπείρους
[6, 65]	γὰρ καὶ τῶν ξυμμάχων Σελινούντιοι	καὶ	ἄλλοι τινὲς παρῆσαν) προεῖπον πανδημεὶ
[6, 15]	ἕκαστοι τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτοῦ ἀχθεσθέντες,	καὶ	ἄλλοις ἐπιτρέψαντες, οὐ διὰ μακροῦ
[6, 103]	ἢ προδοσίᾳ τῇ ἐκείνων βλαπτόμενοι,	καὶ	ἄλλους ἀνθείλοντο, Ἡρακλείδην καὶ Εὐκλέα
[6, 90]	δὲ βαρβάρους μισθωσάμενοι καὶ Ἴβηρας	καὶ	ἄλλους τῶν ἐκεῖ ὁμολογουμένως νῦν
[6, 75]	οὖν ἐκ μὲν Συρακουσῶν Ἑρμοκράτους	καὶ	ἄλλων ἐς τὴν Καμάριναν, ἀπὸ
[6, 4]	δ' αὐτοὶ μὲν ὑπὸ Σαμίων	καὶ	ἄλλων Ἰώνων ἐκπίπτουσιν, (οἳ Μήδους
[6, 98]	τριακόσιοι καὶ Σικελῶν καὶ Ναξίων	καὶ	ἄλλων τινῶν ὡς ἑκατόν· καὶ
[6, 2]	τοῦ ἀνέμου, τάχα ἂν δὲ	καὶ	ἄλλως πως ἐσπλεύσαντες. εἰσὶ δὲ
[6, 46]	τῶν Ἐγεσταίων, τοῖν δὲ ἑτέροιν	καὶ	ἀλογώτερα. οἱ δὲ Ἐγεσταῖοι τοιόνδε
[6, 6]	τε Δωριεῦσι κατὰ τὸ ξυγγενὲς	καὶ	ἅμα ἄποικοι τοῖς ἐκπέμψασι Πελοποννησίοις
[6, 18]	ἡσυχίαν καὶ ἐπὶ Σικελίαν πλεῦσαι·	καὶ	ἅμα ἢ τῆς Ἑλλάδος τῶν
[6, 99]	καί, εἰ φθάσειαν, ἀποκλῄσεις γίγνεσθαι,	καὶ	ἅμα καὶ ἐν τούτῳ εἰ
[6, 80]	γενέσθαι; καίτοι κάλλιον τοῖς ἀδικουμένοις	καὶ	ἅμα ξυγγενέσι προσθεμένους τήν τε
[6, 100]	σφίσι δίχα γιγνομένοις ῥᾷον μάχωνται,	καὶ	ἅμα τὴν καθ' αὑτοὺς περιτείχισιν
[6, 104]	ταῖς σφετέραις δέκα Λευκαδίας δύο	καὶ	Ἀμπρακιώτιδας τρεῖς προσπληρώσαντες ὕστερον ἔμελλον
[6, 80]	ἀσφαλῆ, τὸ μηδετέροις δὴ ὡς	καὶ	(ἀμφοτέρων ὄντας ξυμμάχους βοηθεῖν. οὐ
[6, 37]	νεῶν ἱδρυθέντι καὶ ἐκ σκηνιδίων	καὶ	ἀναγκαίας παρασκευῆς οὐκ ἐπὶ πολὺ
[6, 62]	δὲ πολέμιον· ἦν δὲ παραθαλασσίδιον.	καὶ	ἀνδραποδίσαντες τὴν πόλιν παρέδοσαν Ἐγεσταίοις
[6, 72]	πόλεμον ἐμπειρίᾳ τε ἱκανὸς γενόμενος	καὶ	ἀνδρείᾳ ἐπιφανής, ἐθάρσυνέ τε καὶ
[6, 59]	κέκευθε κόνις, ἣ πατρός τε	καὶ	ἀνδρὸς ἀδελφῶν τ' οὖσα τυράννων
[6, 86]	προδιδόναι, νομίσαι δὲ τοῖσδε μὲν	καὶ	ἄνευ ξυμμάχων αἰεὶ ἐφ' ὑμᾶς
[6, 88]	τοὺς Συρακοσίους ἐγγὺς ὄντας μὴ	καὶ	ἄνευ σφῶν περιγένωνται, τό τε
[6, 31]	χωρὶς δ' ἃ εἰκὸς ἦν	καὶ	ἄνευ τοῦ ἐκ τοῦ δημοσίου
[6, 65]	θαρσεῖν καὶ εἶναι ἐν διανοίᾳ	καὶ	ἄνευ τούτων ἰέναι παρεσκευάσθαι ἐπὶ
[6, 86]	τολμῶσιν ἐπὶ τοὺς ταῦτα κωλύοντας	καὶ	ἀνέχοντας τὴν Σικελίαν μέχρι τοῦδε
[6, 17]	~Καὶ ταῦτα ἡ ἐμὴ νεότης	καὶ	ἄνοια παρὰ φύσιν δοκοῦσα εἶναι
[6, 15]	μὴ (λύειν, οἱ δέ τινες	καὶ	ἀντέλεγον. ἐνῆγε δὲ προθυμότατα τὴν
[6, 87]	ἀντὶ τοῦ αἰεὶ φυλάσσεσθαι αὐτούς,	καὶ	ἀντεπιβουλεῦσαί ποτε ἐκ τοῦ ὁμοίου
[6, 2]	τὰ μεσημβρινὰ καὶ ἑσπέρια αὐτῆς	καὶ	ἀντὶ Σικανίας Σικελίαν τὴν νῆσον
[6, 60]	τὸ τοιοῦτον ὀργιζομένων πολλοί τε	καὶ	ἀξιόλογοι ἄνθρωποι ἤδη ἐν τῷ
[6, 16]	ἄρξασθαι, ἐπειδή μου Νικίας καθήψατο)	καὶ	ἄξιος ἅμα νομίζω εἶναι. ὧν
[6, 64]	ἦν δὲ Καταναῖος ὁ ἀνήρ,	καὶ	ἀπ' ἀνδρῶν ἐκ τῆς Κατάνης
[6, 2]	ἐν Ἰβηρίᾳ ὑπὸ Λιγύων ἀναστάντες.	καὶ	ἀπ' αὐτῶν Σικανία τότε ἡ
[6, 89]	ἐναντιούμενον τῷ δυναστεύοντι δῆμος ὠνόμασται)	καὶ	ἀπ' ἐκείνου ξυμπαρέμεινεν ἡ προστασία
[6, 98]	τοὺς τῶν Συρακοσίων ἱππέας προσβαλόντες,	καὶ	ἀπέκτεινάν τέ τινας καὶ τροπαῖον
[6, 105]	τῆς τε γῆς αὐτῶν ἔτεμον	καὶ	ἀπέκτεινάν τινας, καὶ ἀπῆλθον ἐπ'
[6, 69]	αὐτοῖς ἐγγὺς τῆς πόλεως οὔσης	καὶ	ἀπεληλύθεσαν· οἱ δὲ καὶ διὰ
[6, 18]	καὶ μένειν, ἤν τι προχωρῇ,	καὶ	ἀπελθεῖν, αἱ νῆες παρέξουσιν· ναυκράτορες
[6, 29]	καὶ τῶν Μαντινέων τινές, ἀπέτρεπον	καὶ	ἀπέσπευδον, ἄλλους ῥήτορας ἐνιέντες οἳ
[6, 105]	αὐτῶν ἔτεμον καὶ ἀπέκτεινάν τινας,	καὶ	ἀπῆλθον ἐπ' οἴκου.
[6, 31]	θέαν ἧκεν ὡς ἐπ' ἀξιόχρεων	καὶ	ἄπιστον διάνοιαν. παρασκευὴ γὰρ αὕτη
[6, 20]	ἱεροῖς ἐστὶ Σελινουντίοις, Συρακοσίοις δὲ	καὶ	ἀπὸ βαρβάρων τινῶν ἀπαρχὴ ἐσφέρεται·
[6, 80]	τὴν ξυμμαχίαν προθυμότερον, ἄλλως τε	καὶ	ἀπὸ Πελοποννήσου παρεσομένης ὠφελίας, οἳ
[6, 47]	ἢν μή τι δι' ὀλίγου	καὶ	ἀπὸ τοῦ ἀδοκήτου ἢ Λεοντίνους
[6, 2]	ἡ ἀλήθεια εὑρίσκεται, Ἴβηρες ὄντες	καὶ	ἀπὸ τοῦ Σικανοῦ ποταμοῦ τοῦ
[6, 45]	ἐν τούτῳ πολλαχόθεν τε ἤδη	καὶ	ἀπὸ τῶν κατασκόπων σαφῆ ἠγγέλλετο
[6, 4]	λῃστῶν ἀφικομένων ᾠκίσθη, ὕστερον δὲ	καὶ	ἀπὸ Χαλκίδος καὶ τῆς ἄλλης
[6, 52]	μεταπέμπωσιν. ἄπρακτοι δὲ γενόμενοι ἀπέπλεον·	καὶ	ἀποβάντες κατά τι τῆς Συρακοσίας
[6, 94]	Συρακοσίων περιτυχόντες τισὶν οὐ πολλοῖς	καὶ	ἀποκτείναντές τέ τινας καὶ τροπαῖον
[6, 57]	ἐρωτικῆς, ὁ δὲ ὑβρισμένος, ἔτυπτον	καὶ	ἀποκτείνουσιν (αὐτόν. καὶ ὁ μὲν
[6, 3]	μετὰ Θουκλέους οἰκιστοῦ Νάξον ᾤκισαν,	καὶ	Ἀπόλλωνος Ἀρχηγέτου βωμὸν ὅστις νῦν
[6, 94]	(στήσαντες ἀνεχώρησαν ἐπὶ τὰς ναῦς.	καὶ	ἀποπλεύσαντες ἐς Κατάνην, ἐκεῖθεν δὲ
[6, 86]	κατασχεῖν διὰ μῆκός τε πλοῦ	καὶ	ἀπορίᾳ φυλακῆς πόλεων μεγάλων καὶ
[6, 68]	προθύμως, καὶ τὴν παροῦσαν ἀνάγκην	καὶ	ἀπορίαν φοβερωτέραν ἡγησάμενοι τῶν πολεμίων.
[6, 98]	ἐκώλυον τοὺς Ἀθηναίους λιθοφορεῖν τε	(καὶ	ἀποσκίδνασθαι μακροτέραν. καὶ τῶν Ἀθηναίων
[6, 48]	χρῆναι τοσαύτῃ δυνάμει ἐκπλεύσαντας αἰσχρῶς	καὶ	ἀπράκτους ἀπελθεῖν, ἀλλ' ἔς τε
[6, 72]	στέγεσθαι καὶ τἆλλα κατὰ κόσμον	καὶ	ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι. ~καὶ οἱ Συρακόσιοι
[6, 95]	ἦλθον, σεισμοῦ δὲ γενομένου ἀπεχώρησαν.	καὶ	Ἀργεῖοι μετὰ ταῦτα ἐσβαλόντες ἐς
[6, 61]	καὶ οὐχ ἥκιστα τοὺς Μαντινέας	καὶ	Ἀργείους βουλόμενοι παραμεῖναι, (δι' ἐκείνου
[6, 7]	χρόνον ὥστε μὴ ἀδικεῖν Ὀρνεάτας	καὶ	Ἀργείους τὴν ἀλλήλων, ἀπεχώρησαν τῷ
[6, 89]	ἐμοῦ πρός τε τὰ Μαντινέων	καὶ	Ἀργείων τραπομένου καὶ ὅσα ἄλλα
[6, 46]	αὐτῆς Ἐγέστης ἐκπώματα καὶ χρυσᾶ	καὶ	ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες καὶ τὰ ἐκ
[6, 32]	στράτευμα καὶ ἐκπώμασι χρυσοῖς τε	καὶ	ἀργυροῖς οἵ τε ἐπιβάται καὶ
[6, 34]	τῶν νῦν, βουληθέντες· χρυσὸν γὰρ	καὶ	ἄργυρον πλεῖστον κέκτηνται, ὅθεν ὅ
[6, 59]	ἐκ τοῦ παραχρῆμα περιδεοῦς (Ἁρμοδίῳ	καὶ	Ἀριστογείτονι ἐγένετο. τοῖς δ' Ἀθηναίοις
[6, 53]	καὶ προσέτι οὐδ' ὑφ' ἑαυτῶν	καὶ	Ἁρμοδίου καταλυθεῖσαν, ἀλλ' ὑπὸ τῶν
[6, 54]	ὑπόπτως ἐλάμβανεν. ~Τὸ γὰρ Ἀριστογείτονος	καὶ	Ἁρμοδίου τόλμημα δι' ἐρωτικὴν ξυντυχίαν
[6, 52]	ἀποβάντες κατά τι τῆς Συρακοσίας	καὶ	ἁρπαγὴν ποιησάμενοι, καὶ τῶν Συρακοσίων
[6, 104]	προσαγαγέσθαι, ἄρας παρέπλει τὴν Ἰταλίαν,	καὶ	ἁρπασθεὶς ὑπ' ἀνέμου κατὰ τὸν
[6, 39]	τοὺς δ' ἔχοντας τὰ χρήματα	καὶ	ἄρχειν ἄριστα βελτίστους. ἐγὼ δέ
[6, 10]	τε τῇ> πόλει ἀξιοῦν κινδυνεύειν	καὶ	ἀρχῆς ἄλλης ὀρέγεσθαι πρὶν ἣν
[6, 34]	ὡς ἐγὼ ἀκούω, ἄκοντος ἡγουμένου	καὶ	ἀσμένου ἂν πρόφασιν (λαβόντος, εἴ
[6, 70]	βροντάς τε ἅμα τινὰς γενέσθαι	καὶ	ἀστραπὰς καὶ ὕδωρ πολύ, ὥστε
[6, 33]	οὔτε γὰρ πλείους τῶν ἐνοικούντων	καὶ	ἀστυγειτόνων ἔρχονται (πάντα γὰρ ὑπὸ
[6, 27]	γεγενημένον, μηνύειν ἀδεῶς τὸν βουλόμενον	καὶ	(ἀστῶν καὶ ξένων καὶ δούλων.
[6, 30]	εἰπεῖν ὁ ἐν τῇ πόλει	καὶ	ἀστῶν καὶ ξένων, οἱ μὲν
[6, 24]	εὖ τε γὰρ παραινέσαι ἔδοξε	καὶ	(ἀσφάλεια νῦν δὴ καὶ πολλὴ
[6, 78]	τῇ ἐμῇ μαχούμενος, τοσούτῳ δὲ	καὶ	ἀσφαλέστερον ὅσῳ οὐ προδιεφθαρμένου ἐμοῦ,
[6, 5]	αὐτὸς οἰκιστὴς γενόμενος κατῴκισε Καμάριναν.	καὶ	αὖθις ὑπὸ Γέλωνος ἀνάστατος γενομένη
[6, 50]	(ἐκομίσθησαν ἐπὶ τὸν Τηρίαν ποταμόν,	καὶ	αὐλισάμενοι τῇ ὑστεραίᾳ ἐπὶ Συρακούσας
[6, 28]	ὧν καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην ἐπῃτιῶντο.	καὶ	αὐτὰ ὑπολαμβάνοντες οἱ μάλιστα τῷ
[6, 37]	γε ἐλθόντας (μέγα γὰρ τὸ	καὶ	αὐταῖς ταῖς ναυσὶ κούφαις τοσοῦτον
[6, 16]	φύσει, πρὸς δὲ τοὺς ξένους	καὶ	αὕτη ἰσχὺς φαίνεται. καὶ οὐκ
[6, 59]	μέγα παρὰ βασιλεῖ Δαρείῳ δύνασθαι.	καὶ	αὐτῆς σῆμα ἐν Λαμψάκῳ ἐστὶν
[6, 26]	ἔς τε τοὺς ξυμμάχους ἔπεμπον	καὶ	αὐτόθεν καταλόγους ἐποιοῦντο, ἄρτι δ'
[6, 22]	ἐπιτήδεια ῥᾷον ἐσκομιζώμεθα, τὸν δὲ	καὶ	αὐτόθεν σῖτον ἐν ὁλκάσι, πυροὺς
[6, 101]	οἱ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ ἐξελθόντες	καὶ	αὐτοὶ ἀπεσταύρουν αὖθις ἀρξάμενοι ἀπὸ
[6, 84]	ὦσιν. (τὰ μὲν γὰρ ἐκεῖ	καὶ	αὐτοὶ ἀρκοῦμεν πρὸς τοὺς πολεμίους,
[6, 65]	ξυνθέμενοι ᾗ παρέσονται ἀπέστειλαν αὐτόν,	καὶ	αὐτοί (ἤδη γὰρ καὶ τῶν
[6, 75]	εἴ πως προσαγάγοιντο αὐτούς, ἀντεπρεσβεύοντο	καὶ	αὐτοί· ἦσαν γὰρ ὕποπτοι αὐτοῖς
[6, 18]	κακώσομέν (γε Συρακοσίους, ἐν ᾧ	καὶ	αὐτοὶ καὶ οἱ ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα.
[6, 10]	Λακεδαιμονίους ἔτι ἡσυχάζειν (δεχημέροις σπονδαῖς	καὶ	αὐτοὶ κατέχονται. τάχα δ' ἂν
[6, 86]	ὑμᾶς ὑπὸ Συρακοσίοις (γενέσθαι, ὅτι	καὶ	αὐτοὶ κινδυνεύσομεν. καὶ νῦν οὐ
[6, 93]	οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διανοούμενοι μὲν	καὶ	αὐτοὶ πρότερον στρατεύειν ἐπὶ τὰς
[6, 63]	Συρακούσας παρεσκευάζοντο, οἱ δὲ Συρακόσιοι	(καὶ	αὐτοὶ ὡς ἐπ' ἐκείνους ἰόντες.
[6, 100]	προτείχισμα τὸ περὶ τὸν Τεμενίτην.	καὶ	αὐτοῖς ξυνεσέπεσον οἱ διώκοντες, καὶ
[6, 56]	ἐκεῖνον καὶ ὁ Ἀριστογείτων παρωξύνετο.	καὶ	αὐτοῖς τὰ μὲν ἄλλα πρὸς
[6, 72]	(τούς τε στρατηγοὺς καὶ ὀλίγους	καὶ	αὐτοκράτορας χρῆναι ἑλέσθαι καὶ ὀμόσαι
[6, 103]	Συρακοσίοις καὶ τοὺς μετὰ Λαμάχου	καὶ	αὐτὸν ἐκομίσαντο· καὶ παρόντος ἤδη
[6, 89]	καὶ ἐγιγνώσκομεν οἱ φρονοῦντές τι,	καὶ	αὐτὸς οὐδενὸς ἂν χεῖρον, ὅσῳ
[6, 50]	μὲν ταῦτα εἰπὼν ὅμως προσέθετο	καὶ	αὐτὸς τῇ Ἀλκιβιάδου γνώμῃ. μετὰ
[6, 101]	τῷ εὐωνύμῳ παρὰ τὸν ποταμόν.	καὶ	αὐτοὺς βουλόμενοι ἀποκλῄσασθαι τῆς διαβάσεως
[6, 92]	οἶδα, τὰ δ' ὑμέτερα ᾔκαζον·	καὶ	αὐτοὺς νῦν νομίσαντας περὶ μεγίστων
[6, 55]	ἰσχυρίζομαι, γνοίη δ' ἄν τις	καὶ	αὐτῷ τούτῳ· παῖδες γὰρ αὐτῷ
[6, 90]	ἔπειτα καὶ τῆς Καρχηδονίων ἀρχῆς	καὶ	(αὐτῶν ἀποπειράσοντες. εἰ δὲ προχωρήσειε
[6, 88]	Τυρσηνίαν, ἔστιν ὧν πόλεων ἐπαγγελλομένων	καὶ	αὐτῶν ξυμπολεμεῖν. περιήγγελλον δὲ καὶ
[6, 94]	τε (Ἰνησσαίων καὶ τῶν Ὑβλαίων.	καὶ	ἀφικόμενοι ἐς Κατάνην καταλαμβάνουσι τούς
[6, 46]	ἐκ τῶν τριήρων Ἀθηναίοις παρεῖχε,	καὶ	ἀφικόμενοι ἐς τὰς Ἀθήνας διεθρόησαν
[6, 33]	οὐ μόνον οὐ πείθουσιν, ἀλλὰ	καὶ	ἄφρονες δοκοῦσιν εἶναι· ὅμως δὲ
[6, 1]	ἐνοικούντων τοῦ πλήθους καὶ Ἑλλήνων	καὶ	βαρβάρων, καὶ ὅτι οὐ πολλῷ
[6, 6]	ὑπὸ Γελῴων. ~Τοσαῦτα ἔθνη Ἑλλήνων	καὶ	βαρβάρων Σικελίαν ᾤκει, καὶ ἐπὶ
[6, 88]	τῶν Συρακοσίων φρουρούς τε πεμπόντων	καὶ	βοηθούντων ἀπεκωλύοντο. τόν τε χειμῶνα
[6, 14]	προσήκειν κήδεσθαί τε τῆς πόλεως	καὶ	βούλει γενέσθαι πολίτης ἀγαθός, ἐπιψήφιζε
[6, 38]	δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί	καὶ	βούλεσθε, ὦ νεώτεροι; πότερον ἄρχειν
[6, 64]	γιγνώσκοντες οἱ στρατηγοὶ τῶν Ἀθηναίων	καὶ	βουλόμενοι αὐτοὺς ἄγειν πανδημεὶ ἐκ
[6, 85]	καθίστασθαι. ἀρχῆς γὰρ ἐφίενται ὑμῶν	καὶ	βούλονται ἐπὶ τῷ ἡμετέρῳ ξυστήσαντες
[6, 103]	τἆλλα προυχώρει (αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας.	καὶ	γὰρ οἱ Συρακόσιοι πολέμῳ μὲν
[6, 102]	τὸ πῦρ, ἀλλὰ ἀπεχώρουν πάλιν.	καὶ	γὰρ πρός τε τὸν κύκλον
[6, 103]	πλείω ἔτι κατὰ τὴν πόλιν.	καὶ	γάρ τινα καὶ ὑποψίαν ὑπὸ
[6, 61]	δήμῳ ἀπ' ἐκείνου ἐδόκει (πραχθῆναι.	καὶ	γάρ τις καὶ στρατιὰ Λακεδαιμονίων
[6, 85]	ὦσιν. ἀπιστεῖν δὲ οὐ χρή·	καὶ	γὰρ τοὺς ἐκεῖ ξυμμάχους ὡς
[6, 67]	Σελινούντιοι μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ	καὶ	Γελῴων ἱππῆς, τὸ ξύμπαν ἐς
[6, 32]	ἐπὶ πολὺν χρόνον οὐδέν, ἀλλὰ	καὶ	γενομένης ἐκκλησίας ἐλέχθησαν τοιοίδε λόγοι
[6, 86]	μὴ μεθ' ὑμῶν, εἴ τε	καὶ	γενόμενοι κακοὶ κατεργασαίμεθα, ἀδύνατοι κατασχεῖν
[6, 18]	πόλιν, καὶ νομίσατε νεότητα μὲν	καὶ	γῆρας ἄνευ ἀλλήλων μηδὲν δύνασθαι,
[6, 33]	τοῦ ἐπίπλου τῆς ἀληθείας λέγειν,	καὶ	γιγνώσκω ὅτι οἱ τὰ μὴ
[6, 14]	βούλει γενέσθαι πολίτης ἀγαθός, ἐπιψήφιζε	καὶ	γνώμας προτίθει αὖθις Ἀθηναίοις, νομίσας,
[6, 93]	τῇ Σικελίᾳ πέμπειν τινὰ τιμωρίαν.	καὶ	Γύλιππον τὸν Κλεανδρίδου προστάξαντες ἄρχοντα
[6, 16]	ξυστήσας ἄνευ μεγάλου ὑμῖν κινδύνου	καὶ	δαπάνης Λακεδαιμονίους ἐς μίαν ἡμέραν
[6, 38]	πλῆθος αὐτοὺς τῆς πόλεως ἄρχειν.	καὶ	δέδοικα μέντοι μήποτε πολλὰ πειρῶντες
[6, 60]	αὐτὸν ὡς χρή, εἰ μὴ	καὶ	δέδρακεν, αὑτόν τε ἄδειαν ποιησάμενον
[6, 79]	Χαλκιδέας ὄντας Λεοντίνους ἐθέλουσι ξυγκατοικίζειν.	καὶ	δεινὸν εἰ ἐκεῖνοι μὲν τὸ
[6, 78]	οὒ πολέμιον εἶναι τῷ Ἀθηναίῳ,	καὶ	δεινὸν ἡγεῖται ὑπέρ γε τῆς
[6, 60]	λαβών, ὡς ᾤετο, τὸ σαφὲς	καὶ	δεινὸν ποιούμενοι πρότερον εἰ τοὺς
[6, 74]	ἡμέρας δὲ μείναντες περὶ τρεῖς	καὶ	δέκα οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐχειμάζοντο
[6, 72]	τὴν πολυαρχίαν (ἦσαν γὰρ πέντε	καὶ	δέκα οἱ στρατηγοὶ αὐτοῖς) τῶν
[6, 7]	ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἕκτον	καὶ	δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[6, 93]	ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἕβδομον	καὶ	δέκατον ἔτος τῷ πολέμῳ ἐτελεύτα
[6, 66]	τειχία τε καὶ οἰκίαι εἶργον	καὶ	δένδρα καὶ λίμνη, παρὰ δὲ
[6, 16]	πω ἰδιώτης πρότερον, ἐνίκησα δὲ	καὶ	δεύτερος καὶ τέταρτος ἐγενόμην καὶ
[6, 34]	ἐς Τάραντα καὶ ἄκραν Ἰαπυγίαν,	καὶ	δῆλον ποιῆσαι αὐτοῖς ὅτι οὐ
[6, 105]	τότε δὲ Πυθοδώρου καὶ Λαισποδίου	καὶ	Δημαράτου ἀρχόντων ἀποβάντες ἐς Ἐπίδαυρον
[6, 15]	ὡς τυραννίδος ἐπιθυμοῦντι πολέμιοι καθέστασαν,	καὶ	δημοσίᾳ κράτιστα διαθέντι τὰ τοῦ
[6, 27]	ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ἅμα νεωτέρων πραγμάτων	καὶ	δήμου καταλύσεως γεγενῆσθαι. ~μηνύεται οὖν
[6, 38]	μοι οὕτως ἀποτρέπειν τῆς κακουργίας.	καὶ	δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί
[6, 57]	ξυλληφθήσεσθαι. τὸν λυπήσαντα οὖν σφᾶς	καὶ	δι' ὅνπερ πάντα ἐκινδύνευον ἐβούλοντο
[6, 11]	θήσονται, ὅσῳ καὶ περὶ πλείστου	καὶ	διὰ πλείστου (δόξαν ἀρετῆς μελετῶσιν.
[6, 69]	οὔσης καὶ ἀπεληλύθεσαν· οἱ δὲ	καὶ	διὰ σπουδῆς προσβοηθοῦντες δρόμῳ ὑστέριζον
[6, 89]	πράξαντες, ἐμοὶ δὲ (ἀτιμίαν περιέθετε.	καὶ	διὰ ταῦτα δικαίως ὑπ' ἐμοῦ
[6, 16]	καλὰ πραξάντων. (ὧν ἐγὼ ὀρεγόμενος	καὶ	διὰ ταῦτα τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος
[6, 69]	σφίσι τοὺς Ἀθηναίους προτέρους ἐπελθεῖν	καὶ	διὰ τάχους ἀναγκαζόμενοι (ἀμύνασθαι, ἀναλαβόντες
[6, 10]	μὲν ἄντικρυς πολεμοῦσιν, οἱ δὲ	καὶ	διὰ τὸ Λακεδαιμονίους ἔτι ἡσυχάζειν
[6, 84]	κηδόμεθα, γνοὺς ὅτι σῳζομένων ὑμῶν	καὶ	διὰ τὸ μὴ ἀσθενεῖς ὑμᾶς
[6, 55]	αὐτὸς δὲ αὐθημερὸν καθίστατο· ἀλλὰ	καὶ	διὰ τὸ πρότερον ξύνηθες τοῖς
[6, 101]	τῶν Ἐπιπολῶν ἐς τὸ ὁμαλὸν	καὶ	διὰ τοῦ ἕλους, ᾗ πηλῶδες
[6, 66]	ὡς οὐκ ἀντιπροῇσαν αὐτοῖς, ἀναχωρήσαντες	καὶ	διαβάντες τὴν Ἑλωρίνην ὁδὸν ηὐλίσαντο.
[6, 4]	ἔτη οἰκήσαντες πέντε καὶ τεσσαράκοντα	καὶ	διακόσια ὑπὸ Γέλωνος τυράννου Συρακοσίων
[6, 98]	ἑκατόν· καὶ Ἀθηναίων ὑπῆρχον πεντήκοντα	καὶ	διακόσιοι, οἷς ἵππους τοὺς μὲν
[6, 43]	καὶ Μαντινέων καὶ μισθοφόρων πεντήκοντα	καὶ	διακόσιοι) τοξόταις δὲ τοῖς πᾶσιν
[6, 94]	ἥκοντας ἐκ τῶν Ἀθηνῶν πεντήκοντα	καὶ	διακοσίους ἄνευ τῶν ἵππων μετὰ
[6, 71]	καὶ τῶν ξυμμάχων περὶ ἑξήκοντα	καὶ	διακοσίους) τῶν δὲ σφετέρων τὰ
[6, 88]	Ἀλκιβιάδην δεομένους πείθειν τοὺς Λακεδαιμονίους.	καὶ	διανοουμένων τῶν τε ἐφόρων καὶ
[6, 18]	ἡ Νικίου τῶν λόγων ἀπραγμοσύνη	καὶ	διάστασις τοῖς νέοις ἐς τοὺς
[6, 23]	τῶν (μὲν κρατεῖν, τὰ δὲ	καὶ	διασῶσαι. πόλιν τε νομίσαι χρὴ
[6, 89]	περὶ τὴν ἐκ Πύλου ξυμφοράν.	καὶ	διατελοῦντός μου προθύμου ὑμεῖς πρὸς
[6, 38]	τὰ δὲ φυλάσσων, τὰ δὲ	καὶ	διδάσκων· μάλιστα (γὰρ δοκῶ ἄν
[6, 102]	μὲν δεκάπλεθρον προτείχισμα αὐτῶν αἱροῦσι	καὶ	διεπόρθησαν, αὐτὸν δὲ τὸν κύκλον
[6, 100]	καθεῖλον καὶ τὸ σταύρωμα ἀνέσπασαν	καὶ	διεφόρησαν τοὺς σταυροὺς παρ' ἑαυτοὺς
[6, 91]	προσόδους καὶ ὅσα ἀπὸ γῆς	καὶ	δικαστηρίων νῦν ὠφελοῦνται εὐθὺς ἀποστερήσονται,
[6, 83]	ἀπροφάσιστον παρεσχόμεθα ἐς τοὺς Ἕλληνας,	καὶ	διότι καὶ τῷ Μήδῳ ἑτοίμως
[6, 15]	ἴδια ἅμα εὐτυχήσας χρήμασί τε	καὶ	(δόξῃ ὠφελήσειν. ὢν γὰρ ἐν
[6, 58]	ἐγχειρίδιον ἔχων· μετὰ γὰρ ἀσπίδος	καὶ	δόρατος εἰώθεσαν τὰς πομπὰς ποιεῖν.
[6, 27]	βουλόμενον καὶ (ἀστῶν καὶ ξένων	καὶ	δούλων. καὶ τὸ πρᾶγμα μειζόνως
[6, 33]	καὶ πιστά, τὴν τόλμαν αὐτῶν	καὶ	δύναμιν μὴ ἐκπλαγῇ. οὔτε γὰρ
[6, 16]	τοιαῦτα, ἐκ δὲ τοῦ δρωμένου	καὶ	δύναμις (ἅμα ὑπονοεῖται. καὶ ὅσα
[6, 38]	ἀναιρεῖται, τυραννίδας δὲ ἔστιν ὅτε	καὶ	δυναστείας ἀδίκους. (ὧν ἐγὼ πειράσομαι,
[6, 43]	τέσσαρσι καὶ τριάκοντα καὶ ἑκατόν,	καὶ	δυοῖν Ῥοδίοιν πεντηκοντόροιν (τούτων Ἀττικαὶ
[6, 5]	μὲν μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων	καὶ	Δωρίδος ἐκράθη, νόμιμα δὲ τὰ
[6, 93]	ἱππέας. καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα,	καὶ	ἕβδομον καὶ δέκατον ἔτος τῷ
[6, 28]	ἐξελάσειαν, πρῶτοι ἂν εἶναι, ἐμεγάλυνον	καὶ	ἐβόων ὡς ἐπὶ δήμου καταλύσει
[6, 62]	τὸ στράτευμα· καὶ τἀνδράποδα ἀπέδοσαν,	καὶ	ἐγένοντο ἐξ (αὐτῶν εἴκοσι καὶ
[6, 2]	πόλεις δ' αὐτῶν Ἔρυξ τε	καὶ	Ἔγεστα. προσξυνῴκησαν δὲ αὐτοῖς καὶ
[6, 77]	σοφίσματα, Λεοντίνων τε ξυγγενῶν κατοικίσεις	καὶ	Ἐγεσταίων ξυμμάχων ἐπικουρίας, οὐ ξυστραφέντες
[6, 62]	ἑκάτερος, ἔπλεον ξύμπαντι ἐπὶ Σελινοῦντος	καὶ	Ἐγέστης, βουλόμενοι μὲν εἰδέναι τὰ
[6, 89]	τοῦτο ξυνδιασῴζειν, ἐπεὶ δημοκρατίαν γε	καὶ	ἐγιγνώσκομεν οἱ φρονοῦντές τι, καὶ
[6, 56]	τὴν πομπὴν πέμψοντας ἁθρόους γενέσθαι·	καὶ	ἔδει ἄρξαι μὲν αὐτούς, ξυνεπαμύνειν
[6, 29]	ποριεῖν, μετάπεμπτον κομισθέντα αὐτὸν ἀγωνίσασθαι.	καὶ	ἔδοξε πλεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην. ~Μετὰ
[6, 80]	τὸν τὴν νίκην παρασχόντα λήψονται·	καὶ	εἰ αὖ ἡμεῖς περιεσόμεθα, τῆς
[6, 91]	νῦν Ἀθηναίων ἐκεῖ (παρασκευῇ ἀντισχεῖν.	καὶ	εἰ αὕτη ἡ πόλις ληφθήσεται,
[6, 64]	τῶν ὅπλων ἐν τῇ πόλει,	καὶ	εἰ βούλονται ἐκεῖνοι πανδημεὶ ἐν
[6, 78]	τὸν αὐτὸν ὁμοίως ταμίαν γενέσθαι.	καὶ	εἰ γνώμῃ ἁμάρτοι, τοῖς αὑτοῦ
[6, 11]	εἰ μὴ ἀφικοίμεθα, ἔπειτα δὲ	καὶ	εἰ δείξαντες τὴν δύναμιν δι'
[6, 37]	νῦν στρατιᾶς, ὥς φασιν, ἐπιούσης,	καὶ	εἰ δὶς τοσαύτη ἔλθοι, πολὺ
[6, 64]	εἰδότες οὐκ ἂν ὁμοίως δυνηθέντες	καὶ	εἰ ἐκ τῶν νεῶν πρὸς
[6, 40]	(ἀπαλλάγητε. ἡ γὰρ πόλις ἥδε,	καὶ	εἰ ἔρχονται Ἀθηναῖοι, ἀμυνεῖται αὐτοὺς
[6, 80]	δὲ ὑπὸ ὑμῶν Δωριῆς Δωριῶν.	καὶ	εἰ καταστρέψονται ἡμᾶς Ἀθηναῖοι, ταῖς
[6, 29]	καὶ τὰ τῆς παρασκευῆς ἐπεπόριστο)	καὶ	εἰ μὲν τούτων (τι εἴργαστο,
[6, 61]	Βοιωτῶν ἕνεκα ἀπὸ ξυνθήματος ἥκειν,	καὶ	εἰ μὴ ἔφθασαν δὴ αὐτοὶ
[6, 40]	εἰσιν ἡμῖν οἳ σκέψονται αὐτά·	καὶ	εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές
[6, 63]	τῶν Ἀθηναίων ἐφύβριζον ἄλλα τε	καὶ	εἰ ξυνοικήσοντες σφίσιν αὐτοὶ μᾶλλον
[6, 21]	εἴργεσθαι τῆς γῆς, ἄλλως τε	καὶ	εἰ ξυστῶσιν αἱ πόλεις φοβηθεῖσαι
[6, 17]	ἡδονὴν λέγοιτο, προσχωροῖεν, ἄλλως τε	(καὶ	εἰ στασιάζουσιν, ὥσπερ πυνθανόμεθα. καὶ
[6, 99]	ἐκεῖνοι ἔμελλον ἄξειν τὸ τεῖχος	καί,	εἰ φθάσειαν, ἀποκλῄσεις γίγνεσθαι, καὶ
[6, 69]	εἶχον, ἔπειτα δὲ ἐν παρέργῳ	καὶ	εἴ τι ἄλλο ξυγκαταστρεψαμένοις ῥᾷον
[6, 30]	Ἰόνιον διαβαλοῦσιν· αὐτοὶ δ' Ἀθηναῖοι	καὶ	εἴ τινες τῶν ξυμμάχων παρῆσαν,
[6, 27]	τε ἐζητοῦντο καὶ προσέτι ἐψηφίσαντο,	καὶ	εἴ τις ἄλλο τι οἶδεν
[6, 32]	τῆς γῆς τῶν τε πολιτῶν	καὶ	εἴ τις ἄλλος εὔνους παρῆν
[6, 58]	ὑπολαβεῖν ἐξελέγετο εὐθὺς οὓς ἐπῃτιᾶτο	καὶ	εἴ τις ηὑρέθη ἐγχειρίδιον ἔχων·
[6, 23]	πολέμια ἕξουσιν. ὅπερ ἐγὼ φοβούμενος,	καὶ	εἰδὼς πολλὰ μὲν ἡμᾶς δέον
[6, 46]	ξυστρατεύειν, οὓς πρῶτον ἤρξαντο πείθειν	καὶ	εἰκὸς ἦν μάλιστα, Λεοντίνων τε
[6, 95]	ἐπράθη ταλάντων οὐκ ἔλασσον πέντε	καὶ	εἴκοσι. (καὶ ὁ Θεσπιῶν δῆμος
[6, 97]	αὐτοῖς οὐκ ἔλασσον ἢ πέντε	καὶ	εἴκοσι. (προσπεσόντες οὖν αὐτοῖς τοιούτῳ
[6, 65]	καὶ ἐς τὰ ἄλλα θαρσεῖν	καὶ	εἶναι ἐν διανοίᾳ καὶ ἄνευ
[6, 42]	αἵτινες σφᾶς τῶν πόλεων δέξονται.	καὶ	εἴρητο αὐταῖς προαπαντᾶν, ὅπως ἐπιστάμενοι
[6, 88]	σῖτόν τε κατεκόμιζον τῷ στρατεύματι	(καὶ	εἰσὶν οἳ καὶ χρήματα. ἐπὶ
[6, 25]	λόγον, καὶ τοξοτῶν τῶν αὐτόθεν	καὶ	ἐκ Κρήτης καὶ σφενδονητῶν, καὶ
[6, 4]	οἰκίσαι, Πάμιλλον πέμψαντες Σελινοῦντα κτίζουσι,	καὶ	ἐκ Μεγάρων τῆς μητροπόλεως οὔσης
[6, 37]	στρατοπέδῳ τε ἐκ νεῶν ἱδρυθέντι	καὶ	ἐκ σκηνιδίων καὶ ἀναγκαίας παρασκευῆς
[6, 5]	τὴν ἀποικίαν, ξυνῴκισαν δὲ αὐτοῖς	καὶ	ἐκ Συρακουσῶν φυγάδες στάσει νικηθέντες,
[6, 103]	τοῖς Ἀθηναίοις, οἳ πρότερον περιεωρῶντο,	καὶ	ἐκ τῆς Τυρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι
[6, 10]	μὲν διὰ ξυμφορῶν ἡ ξύμβασις	καὶ	ἐκ τοῦ αἰσχίονος ἢ ἡμῖν
[6, 71]	τε μεταπέμψωσιν ἐκ τῶν Ἀθηνῶν	καὶ	ἐκ τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων ἀγείρωσιν,
[6, 10]	ἐνθένδε τε ἄνδρες ἔπραξαν αὐτὰ	καὶ	ἐκ τῶν ἐναντίων) σφαλέντων δέ
[6, 43]	ταῖς πάσαις τέσσαρσι καὶ τριάκοντα	καὶ	ἑκατόν, καὶ δυοῖν Ῥοδίοιν πεντηκοντόροιν
[6, 43]	καὶ Μεγαρεῦσι ψιλοῖς φυγάσιν εἴκοσι	καὶ	ἑκατόν, καὶ ἱππαγωγῷ μιᾷ τριάκοντα
[6, 5]	ἔτεσιν ἐγγύτατα πέντε καὶ τριάκοντα	καὶ	ἑκατὸν μετὰ Συρακουσῶν κτίσιν· οἰκισταὶ
[6, 4]	αὐτοῖς. ἔτεσι δὲ ἐγγύτατα ὀκτὼ	καὶ	ἑκατὸν μετὰ τὴν σφετέραν οἴκισιν
[6, 62]	καὶ ἐγένοντο ἐξ (αὐτῶν εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν τάλαντα. καὶ ἐς τοὺς
[6, 88]	γιγνόμενα ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, ὡς	καὶ	ἐκείνοις ὁμοίως ἐπιβουλευόμενα, καὶ ἐπειδὴ
[6, 49]	ἄλλους Σικελιώτας οὕτως ἤδη μᾶλλον	καὶ	ἐκείνοις οὐ ξυμμαχήσειν καὶ σφίσι
[6, 88]	Λακεδαίμονα ξυναπέστελλον αὐτοῖς πρέσβεις, ὅπως	καὶ	ἐκείνους ξυναναπείθοιεν τόν τε αὐτοῦ
[6, 51]	ἦν, ἀπέπλευσαν πάλιν ἐς Κατάνην.	~καὶ	ἐκκλησίας γενομένης τὴν μὲν στρατιὰν
[6, 98]	ἐτείχισαν τὸν κύκλον διὰ τάχους.	καὶ	ἔκπληξιν τοῖς Συρακοσίοις παρέσχον τῷ
[6, 32]	κεράσαντες παρ' ἅπαν τὸ στράτευμα	καὶ	ἐκπώμασι χρυσοῖς τε καὶ ἀργυροῖς
[6, 7]	ἤθελον. καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα,	καὶ	ἕκτον καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα
[6, 97]	νυκτὸς τῇ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ ἐξητάζοντο	καὶ	ἔλαθον αὐτοὺς παντὶ ἤδη τῷ
[6, 70]	ὥστε τοῖς μὲν πρῶτον μαχομένοις	καὶ	ἐλάχιστα πολέμῳ ὡμιληκόσι καὶ τοῦτο
[6, 89]	σχήματι μεγίστη ἡ πόλις ἐτύγχανε	καὶ	ἐλευθερωτάτη οὖσα καὶ ὅπερ ἐδέξατό
[6, 35]	ἃ λέγει, τοῖς δέ, εἰ	καὶ	ἔλθοιεν, τί ἂν δράσειαν αὐτοὺς
[6, 94]	δὲ ἐδῄωσαν τούς (τε) ἀγροὺς	καὶ	ἐλθόντες ἐπὶ ἔρυμά τι τῶν
[6, 46]	τῶν ἐγγὺς πόλεων καὶ Φοινικικῶν	καὶ	Ἑλληνίδων αἰτησάμενοι ἐσέφερον ἐς τὰς
[6, 1]	καὶ τῶν ἐνοικούντων τοῦ πλήθους	καὶ	Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, καὶ ὅτι
[6, 40]	πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα	καὶ	ἑλομένη ὑμᾶς ἄρχοντας αὐθαίρετον δουλείαν
[6, 15]	καὶ μάλιστα στρατηγῆσαί τε ἐπιθυμῶν	καὶ	ἐλπίζων Σικελίαν τε δι' αὐτοῦ
[6, 89]	πονηρότερα (ἐξῆγον τὸν ὄχλον· οἵπερ	καὶ	ἐμὲ ἐξήλασαν. ἡμεῖς δὲ τοῦ
[6, 16]	εἰμι, τοῖς μὲν προγόνοις μου	καὶ	ἐμοὶ δόξαν φέρει ταῦτα, (τῇ
[6, 90]	δὲ ὧν ὑμῖν τε βουλευτέον	καὶ	ἐμοί, εἴ τι πλέον οἶδα,
[6, 101]	ὑπολειφθὲν εἷλον. καὶ μάχη ἐγένετο,	καὶ	ἐν αὐτῇ ἐνίκων οἱ Ἀθηναῖοι.
[6, 27]	ἐπιχώριον, ἡ τετράγωνος ἐργασία, πολλοὶ	καὶ	ἐν ἰδίοις προθύροις καὶ ἐν
[6, 27]	πολλοὶ καὶ ἐν ἰδίοις προθύροις	καὶ	ἐν ἱεροῖς) μιᾷ νυκτὶ οἱ
[6, 74]	διέφθειραν πρότερον καὶ τότε στασιάζοντες	καὶ	ἐν ὅπλοις ὄντες ἐπεκράτουν μὴ
[6, 34]	οἱ δὲ ἄνδρες καὶ ἐπέρχονται	καὶ	ἐν πλῷ εὖ οἶδ' ὅτι
[6, 92]	ὀλιγωρήσουσιν. ~γίγνεσθαι δέ τι αὐτῶν	καὶ	ἐν τάχει καὶ προθυμότερον ἐν
[6, 55]	ἦν (τὸν πρεσβύτατον πρῶτον γῆμαι.	καὶ	ἐν τῇ αὐτῇ στήλῃ πρῶτος
[6, 49]	τῆς μάχης. εἰκὸς δὲ εἶναι	καὶ	ἐν τοῖς ἀγροῖς πολλοὺς ἀποληφθῆναι
[6, 20]	τὰ μὲν ἴδια, τὰ δὲ	καὶ	ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐστὶ Σελινουντίοις,
[6, 6]	ὥσπερ φασίν, ἐν τῷ κοινῷ	καὶ	ἐν τοῖς ἱεροῖς, καὶ τὰ
[6, 99]	φθάσειαν, ἀποκλῄσεις γίγνεσθαι, καὶ ἅμα	καὶ	ἐν τούτῳ εἰ ἐπιβοηθοῖεν, μέρος
[6, 54]	ὑπαρχούσης (ἀξιώσεως κατάλυσιν τῇ τυραννίδι.	καὶ	ἐν τούτῳ ὁ Ἵππαρχος ὡς
[6, 84]	(τινὰ δύναμιν Πελοποννησίοις ἡμεῖς βλαπτοίμεθα.	καὶ	ἐν τούτῳ προσήκετε ἤδη ἡμῖν
[6, 66]	τῶν Συρακοσίων ἥκιστ' ἂν αὐτοὺς	καὶ	ἐν τῷ ἔργῳ καὶ πρὸ
[6, 8]	ἔν τε τοῖς ἱεροῖς πολλὰ	καὶ	ἐν τῷ κοινῷ, ἐψηφίσαντο ναῦς
[6, 75]	σφάλλωνται, καὶ τὰ Μέγαρα φρούριον,	καὶ	ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ ἄλλο· καὶ
[6, 62]	ὡς οὐκ ἐδέχοντο αὐτούς, (παρεκομίζοντο.	καὶ	ἐν τῷ παράπλῳ αἱροῦσιν Ὕκκαρα,
[6, 31]	πλοῦν ἐκ τῆς σφετέρας ἀπεστέλλοντο.	~καὶ	ἐν τῷ παρόντι καιρῷ, ὡς
[6, 35]	ὃς δήμου τε προστάτης ἦν	καὶ	ἐν τῷ παρόντι πιθανώτατος τοῖς
[6, 72]	ὀλίγοι τε στρατηγοὶ γένωνται ἔμπειροι	καὶ	ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ παρασκευάσωσι
[6, 66]	τὸ στράτευμα ἐς χωρίον ἐπιτήδειον,	καὶ	ἐν ᾧ μάχης τε ἄρξειν
[6, 34]	κατασκοπαῖς χρωμένους, ὁπόσοι τ' ἐσμὲν	καὶ	ἐν ᾧ χωρίῳ, ἐξωσθῆναι ἂν
[6, 50]	ἄλλην στρατιὰν ἐν Ῥηγίῳ καταλιπόντες	(καὶ	ἕνα σφῶν αὐτῶν. Ναξίων δὲ
[6, 83]	νῦν τῆς ἡμετέρας ἀσφαλείας ἕνεκα	καὶ	ἐνθάδε (παρόντες ὁρῶμεν καὶ ὑμῖν
[6, 38]	αὐτῶν εὖ οἶδ' ὅτι σῴζουσι,	καὶ	ἐνθένδε (ἄνδρες οὔτε ὄντα οὔτε
[6, 57]	πᾶσιν εὐπρόσοδος ὁ Ἱππίας) ἔδεισαν	καὶ	ἐνόμισαν μεμηνῦσθαί τε καὶ ὅσον
[6, 44]	ἐς (Ῥήγιον τῆς Ἰταλίας ἀκρωτήριον.	καὶ	ἐνταῦθα ἤδη ἡθροίζοντο, καὶ ἔξω
[6, 4]	Γέλαν δὲ Ἀντίφημος ἐκ Ῥόδου	καὶ	Ἔντιμος ἐκ Κρήτης ἐποίκους ἀγαγόντες
[6, 100]	καὶ αὐτοῖς ξυνεσέπεσον οἱ διώκοντες,	καὶ	ἐντὸς γενόμενοι βίᾳ ἐξεκρούσθησαν πάλιν
[6, 98]	δ' ἐπρίαντο, καὶ ξύμπαντες πεντήκοντα	καὶ	ἑξακόσιοι ἱππῆς ξυνελέγησαν. (καὶ καταστήσαντες
[6, 7]	οὐ πολλῷ ὕστερον ναυσὶ τριάκοντα	καὶ	ἑξακοσίοις ὁπλίταις, οἱ Ἀργεῖοι μετὰ
[6, 96]	ἀρχήν) ἐξέτασίν τε ὅπλων ἐποιοῦντο	καὶ	ἑξακοσίους λογάδας τῶν ὁπλιτῶν ἐξέκριναν
[6, 41]	πόλεμος ἀγάλλεται (τὴν δ' ἐπιμέλειαν	καὶ	ἐξέτασιν αὐτῶν ἡμεῖς ἕξομεν) καὶ
[6, 31]	ἐπίδειξιν μᾶλλον εἰκασθῆναι τῆς δυνάμεως	καὶ	(ἐξουσίας ἢ ἐπὶ πολεμίους παρασκευήν.
[6, 44]	ἀκρωτήριον. καὶ ἐνταῦθα ἤδη ἡθροίζοντο,	καὶ	ἔξω τῆς πόλεως, ὡς αὐτοὺς
[6, 88]	Ἀλκιβιάδης παρώξυνέ τε τοὺς Λακεδαιμονίους	καὶ	ἐξώρμησε λέγων τοιάδε. ~Ἀναγκαῖον περὶ
[6, 53]	ἀπολογίαν ὧν ἡ πόλις ἐνεκάλει,	καὶ	ἐπ' ἄλλους τινὰς τῶν στρατιωτῶν
[6, 95]	τριακόσια. ~Τοῦ δ' αὐτοῦ ἦρος	καὶ	ἐπ' Ἄργος στρατεύσαντες Λακεδαιμόνιοι μέχρι
[6, 101]	θύρας καὶ ξύλα πλατέα ἐπιθέντες	καὶ	ἐπ' αὐτῶν διαβαδίσαντες, αἱροῦσιν ἅμα
[6, 100]	τῶν Ἀθηναίων οὐ πολλοὶ (διεφθάρησαν.	καὶ	ἐπαναχωρήσασα ἡ πᾶσα στρατιὰ τήν
[6, 61]	Σικελίας ὡς ἐς τὰς Ἀθήνας·	καὶ	ἐπειδὴ ἐγένοντο ἐν Θουρίοις, οὐκέτι
[6, 88]	ὡς καὶ ἐκείνοις ὁμοίως ἐπιβουλευόμενα,	καὶ	ἐπειδὴ ἐν τῇ Κορίνθῳ ἐγένοντο,
[6, 63]	ἡμέραν ἑκάστην προϊοῦσαν ἀνεθάρσουν μᾶλλον	καὶ	ἐπειδὴ πλέοντές τε τὰ ἐπ'
[6, 61]	ἐπέθεντο, χαλεπῶς οἱ Ἀθηναῖοι ἐλάμβανον·	καὶ	ἐπειδὴ τὸ τῶν Ἑρμῶν ᾤοντο
[6, 29]	δοῦναι, εἰ δ' ἀπολυθείη, ἄρχειν.	καὶ	ἐπεμαρτύρετο μὴ ἀπόντος πέρι αὐτοῦ
[6, 88]	τῶν Συρακοσίων αὖθις ἀνορθώσαντες διεχείμαζον.	καὶ	ἔπεμψαν μὲν ἐς Καρχηδόνα τριήρη
[6, 98]	παρέσχον τῷ τάχει τῆς οἰκοδομίας·	καὶ	ἐπεξελθόντες μάχην διενοοῦντο (ποιεῖσθαι καὶ
[6, 34]	ἂν ξυμβῆναι. οἱ δὲ ἄνδρες	καὶ	ἐπέρχονται καὶ ἐν πλῷ εὖ
[6, 54]	τοὺς πολλούς, ἀλλ' ἀνεπιφθόνως κατεστήσατο·	καὶ	ἐπετήδευσαν ἐπὶ πλεῖστον δὴ τύραννοι
[6, 32]	καὶ τελεώσαντες τὰς σπονδὰς ἀνήγοντο,	καὶ	ἐπὶ κέρως τὸ πρῶτον ἐκπλεύσαντες
[6, 31]	ἤδη διάπλους ἀπὸ τῆς οἰκείας	καὶ	ἐπὶ μεγίστῃ ἐλπίδι τῶν μελλόντων
[6, 27]	γὰρ ἔκπλου οἰωνὸς ἐδόκει εἶναι	καὶ	ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ἅμα νεωτέρων πραγμάτων
[6, 70]	Συρακοσίων καὶ ἐς φυγὴν (κατέστη.	καὶ	ἐπὶ πολὺ μὲν οὐκ ἐδίωξαν
[6, 71]	ξυγκομίσαντες δὲ τοὺς ἑαυτῶν νεκροὺς	καὶ	ἐπὶ πυρὰν ἐπιθέντες ηὐλίσαντο αὐτοῦ.
[6, 18]	τὴν ἐν τῷ παρόντι ἡσυχίαν	καὶ	ἐπὶ Σικελίαν πλεῦσαι· καὶ ἅμα
[6, 6]	Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων Σικελίαν ᾤκει,	καὶ	ἐπὶ τοσήνδε οὖσαν αὐτὴν οἱ
[6, 66]	τε τὰς ναῦς σταύρωμα ἔπηξαν	καὶ	ἐπὶ τῷ Δάσκωνι ἔρυμά τι,
[6, 89]	πολιτικὰ εἶναι. ἄλλοι δ' ἦσαν	καὶ	ἐπὶ τῶν πάλαι καὶ νῦν
[6, 65]	αὐτοῖς ἢ ἄλλος τις προσεληλύθει	καὶ	ἐπιβιβάσαντες ἐπὶ τὰς ναῦς καὶ
[6, 47]	οὕτω παραπλεύσαντας τὰς ἄλλας πόλεις	καὶ	ἐπιδείξαντας μὲν τὴν δύναμιν τῆς
[6, 101]	πολλῶν καὶ τοὺς Ἀργείους παραλαβών,	καὶ	ἐπιδιαβὰς τάφρον τινὰ καὶ μονωθεὶς
[6, 17]	ἔχουσι τῶν πολιτῶν τὰς (μεταβολὰς	καὶ	ἐπιδοχάς. καὶ οὐδεὶς δι' αὐτὸ
[6, 88]	Ἀθηναίοις ἔλασσον δοκῶσι νεῖμαι, ἐπειδὴ	καὶ	ἐπικρατέστεροι τῇ μάχῃ ἐγένοντο, λόγῳ
[6, 41]	ἄλλο φαίνηται ἐπιτήδειον. τὰ δὲ	καὶ	ἐπιμεμελήμεθα ἤδη, καὶ ὅτι ἂν
[6, 96]	τῆς πόλεως ἐπικλινές τ' ἐστὶ	καὶ	ἐπιφανὲς πᾶν ἔσω· καὶ ὠνόμασται
[6, 32]	τῶν δὲ τὰ ἐναντία λεγόντων,	καὶ	Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος παρελθὼν αὐτοῖς,
[6, 24]	νῦν δὴ καὶ πολλὴ ἔσεσθαι.	καὶ	ἔρως ἐνέπεσε τοῖς πᾶσιν ὁμοίως
[6, 77]	τοῦ ἄπωθεν ξυνοίκου προαπολλυμένου οὐ	καὶ	ἐς αὐτόν τινα ἥξειν τὸ
[6, 34]	δέχωνται Ἀθηναίους. δοκεῖ δέ μοι	καὶ	ἐς Καρχηδόνα ἄμεινον εἶναι πέμψαι·
[6, 92]	οὕτως ἐμοί τε ἀξιῶ ὑμᾶς	καὶ	ἐς κίνδυνον καὶ ἐς ταλαιπωρίαν
[6, 34]	δὲ καὶ ἐς τὴν Λακεδαίμονα	καὶ	ἐς Κόρινθον δεόμενοι δεῦρο κατὰ
[6, 34]	Ἰόνιον, μάλιστ' ἂν αὐτοὺς ἐκπλήξαιμεν	καὶ	ἐς λογισμὸν καταστήσαιμεν ὅτι ὁρμώμεθα
[6, 7]	ὕστερον ταῖς ναυσὶν ἐπ' οἴκου.	(Καὶ	ἐς Μεθώνην τὴν ὅμορον Μακεδονίᾳ
[6, 7]	σῖτον ἀνεκομίσαντό τινα ζεύγη κομίσαντες,	καὶ	ἐς Ὀρνεὰς κατοικίσαντες τοὺς Ἀργείων
[6, 65]	στρατηγοὶ τῶν Συρακοσίων, μετὰ τοῦ	καὶ	ἐς τὰ ἄλλα θαρσεῖν καὶ
[6, 54]	διεκόσμησαν καὶ τοὺς πολέμους (διέφερον	καὶ	ἐς τὰ ἱερὰ ἔθυον. τὰ
[6, 31]	σημείοις καὶ κατασκευαῖς πολυτελέσι χρησαμένων,	καὶ	ἐς τὰ μακρότατα προθυμηθέντος ἑνὸς
[6, 45]	φύλακας, πρὸς δὲ τοὺς πρέσβεις,	καὶ	ἐς τὰ περιπόλια τὰ ἐν
[6, 92]	ἀξιῶ ὑμᾶς καὶ ἐς κίνδυνον	καὶ	ἐς ταλαιπωρίαν πᾶσαν ἀδεῶς χρῆσθαι,
[6, 15]	τῷ τε Νικίᾳ ἐναντιοῦσθαι, ὢν	καὶ	ἐς τἆλλα διάφορος τὰ πολιτικὰ
[6, 72]	αὐτοῖς Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος, ἀνὴρ	καὶ	ἐς τἆλλα ξύνεσιν οὐδενὸς λειπόμενος
[6, 92]	τὴν ἐς τὴν Σικελίαν τε	καὶ	ἐς τὴν Ἀττικὴν στρατείαν, ἵνα
[6, 88]	περιήγγελλον δὲ καὶ τοῖς Σικελοῖς	καὶ	ἐς τὴν Ἔγεσταν πέμψαντες ἐκέλευον
[6, 42]	στρατηγῷ προστεταγμένοι· ἔπειτα δὲ προύπεμψαν	καὶ	ἐς τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν
[6, 34]	δηλοῦντες ὡς κοινὸς ὁ κίνδυνος,	καὶ	ἐς τὴν Ἰταλίαν, ὅπως ἢ
[6, 73]	(Σικανὸν τὸν Ἐξηκέστου, τούτους τρεῖς,	καὶ	ἐς τὴν Κόρινθον καὶ ἐς
[6, 34]	καὶ (τἆλλα εὐπορεῖ. πέμπωμεν δὲ	καὶ	ἐς τὴν Λακεδαίμονα καὶ ἐς
[6, 88]	πρῶτοι ὥστε πάσῃ προθυμίᾳ ἀμύνειν,	καὶ	ἐς τὴν Λακεδαίμονα ξυναπέστελλον αὐτοῖς
[6, 73]	τρεῖς, καὶ ἐς τὴν Κόρινθον	καὶ	ἐς τὴν Λακεδαίμονα πρέσβεις ἀπέστειλαν,
[6, 100]	ὄντας ἐν μεσημβρίᾳ καί τινας	καὶ	ἐς τὴν πόλιν ἀποκεχωρηκότας καὶ
[6, 88]	σαφέστερον ποιεῖσθαι πρὸς τοὺς Ἀθηναίους	καὶ	ἐς τὴν Σικελίαν ὠφελίαν (τινὰ
[6, 82]	εἶναι, δύναμιν ἔχοντες ᾗ ἀμυνούμεθα,	καὶ	ἐς τὸ ἀκριβὲς εἰπεῖν οὐδὲ
[6, 31]	γενέσθαι, ᾧ τις ἕκαστος προσετάχθη,	καὶ	ἐς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας ἐπίδειξιν
[6, 34]	οὖν τά τε αὐτοῦ παρασκευαζώμεθα	καὶ	ἐς τοὺς Σικελοὺς πέμποντες τοὺς
[6, 62]	(αὐτῶν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν τάλαντα.	καὶ	ἐς τοὺς τῶν Σικελῶν ξυμμάχους
[6, 88]	δύναιντό τι ὠφελεῖσθαι, ἔπεμψαν δὲ	καὶ	ἐς Τυρσηνίαν, ἔστιν ὧν πόλεων
[6, 70]	τὸ ἄλλο στράτευμα τῶν Συρακοσίων	καὶ	ἐς φυγὴν (κατέστη. καὶ ἐπὶ
[6, 26]	ἔς τε ἡλικίας πλῆθος ἐπιγεγενημένης	καὶ	ἐς χρημάτων ἅθροισιν διὰ τὴν
[6, 26]	μετὰ ταῦτα ἡ παρασκευὴ ἐγίγνετο,	καὶ	ἔς τε τοὺς ξυμμάχους ἔπεμπον
[6, 45]	τῇ γνώμῃ καὶ οὐκέτι ἠπίστουν.	καὶ	ἔς τε τοὺς Σικελοὺς περιέπεμπον,
[6, 101]	τούτοις, καὶ τρέπουσί τε αὐτοὺς	καὶ	ἐσβάλλουσιν ἐς τὸ δεξιὸν κέρας
[6, 70]	πολλοὶ ὄντες καὶ ἀήσσητοι εἶργον,	καὶ	ἐσβαλόντες ἐς τοὺς ὁπλίτας αὐτῶν,
[6, 32]	δὲ αἱ νῆες πλήρεις ἦσαν	καὶ	ἐσέκειτο πάντα ἤδη ὅσα ἔχοντες
[6, 51]	τινὰ ἐνῳκοδομημένην κακῶς ἔλαθον διελόντες,	καὶ	(ἐσελθόντες ἠγόραζον ἐς τὴν πόλιν.
[6, 49]	τὸ ἀπιστεῖν σφᾶς μὴ ἥξειν,	καὶ	ἐσκομιζομένων αὐτῶν τὴν στρατιὰν οὐκ
[6, 2]	μάχῃ ἀνέστειλαν πρὸς τὰ μεσημβρινὰ	καὶ	ἑσπέρια αὐτῆς καὶ ἀντὶ Σικανίας
[6, 10]	ὑμᾶς πολεμίους πολλοὺς ἐνθάδε ὑπολιπόντας	καὶ	ἑτέρους ἐπιθυμεῖν ἐκεῖσε πλεύσαντας δεῦρο
[6, 4]	Μεγαρέας ᾤκισαν τοὺς Ὑβλαίους (κληθέντας.	καὶ	ἔτη οἰκήσαντες πέντε καὶ τεσσαράκοντα
[6, 11]	δοκοῦσιν, ὥς γε νῦν ἔχουσι,	καὶ	ἔτι ἂν ἧσσον δεινοὶ ἡμῖν
[6, 87]	τὴν ἀλήθειαν περὶ ὧν ὑποπτευόμεθα,	καὶ	ἔτι ἐν κεφαλαίοις (ὑπομνήσαντες ἀξιώσομεν
[6, 17]	ὧν ἐγὼ ἀκοῇ αἰσθάνομαι, τοιαῦτα	καὶ	ἔτι εὐπορώτερα ἔσται (βαρβάρους (τε)
[6, 38]	ἐπίσταμαι ἤτοι λόγοις γε τοιοῖσδε	καὶ	ἔτι τούτων κακουργοτέροις ἢ ἔργοις
[6, 29]	παρόντι πρὸς τὰ μηνύματα ἀπελογεῖτο	καὶ	ἑτοῖμος ἦν πρὶν ἐκπλεῖν κρίνεσθαι,
[6, 24]	ἀπούσης πόθῳ ὄψεως καὶ θεωρίας,	καὶ	εὐέλπιδες ὄντες σωθήσεσθαι· ὁ δὲ
[6, 50]	Συρακούσαις Λεοντίνων ὡς παρὰ φίλους	καὶ	εὐεργέτας Ἀθηναίους (ἀδεῶς ἀπιέναι. ἐπεὶ
[6, 57]	Ἱππάρχῳ παρὰ τὸ Λεωκόρειον καλούμενον,	καὶ	εὐθὺς ἀπερισκέπτως προσπεσόντες καὶ ὡς
[6, 65]	τε τῷ ἀνθρώπῳ πολλῷ ἀπερισκεπτότερον	καὶ	εὐθὺς ἡμέραν ξυνθέμενοι ᾗ παρέσονται
[6, 91]	ἔχεται καὶ ἡ πᾶσα Σικελία,	καὶ	εὐθὺς καὶ Ἰταλία· καὶ ὃν
[6, 50]	παρέξειν, ἀπέπλει (ἐς τὸ Ῥήγιον.	καὶ	εὐθὺς ξυμπληρώσαντες ἑξήκοντα ναῦς ἐκ
[6, 103]	βλαπτόμενοι, καὶ ἄλλους ἀνθείλοντο, Ἡρακλείδην	καὶ	Εὐκλέα καὶ Τελλίαν. ~Ἐν δὲ
[6, 85]	ἐλευθέρως ξυμμαχοῦντας, καίπερ νησιώτας ὄντας	καὶ	εὐλήπτους, διότι ἐν χωρίοις ἐπικαίροις
[6, 8]	ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι, ἀλλὰ προφάσει βραχείᾳ	καὶ	εὐπρεπεῖ τῆς Σικελίας ἁπάσης, μεγάλου
[6, 31]	πόλεως δυνάμει Ἑλληνικῇ πολυτελεστάτη δὴ	καὶ	(εὐπρεπεστάτη τῶν ἐς ἐκεῖνον τὸν
[6, 53]	ἡγούμενοι εἶναι βασανίσαι τὸ πρᾶγμα	καὶ	εὑρεῖν ἢ διὰ μηνυτοῦ πονηρίαν
[6, 1]	μείζονι παρασκευῇ τῆς μετὰ Λάχητος	καὶ	Εὐρυμέδοντος ἐπὶ Σικελίαν πλεύσαντες καταστρέψασθαι,
[6, 49]	ὁπότεροι κρατήσουσιν. ναύσταθμον δὲ ἐπαναχωρήσαντας	καὶ	ἐφορμηθέντας Μέγαρα ἔφη χρῆναι ποιεῖσθαι,
[6, 48]	αὐτοὺς τῆς Σικελίας, καὶ λιμένα	καὶ	ἐφόρμησιν τῇ στρατιᾷ ἱκανωτάτην ἔσεσθαι)
[6, 34]	ἀποροῖεν ἂν κατὰ χωρία ἐρῆμα,	καὶ	ἢ μένοντες πολιορκοῖντο ἂν ἢ
[6, 59]	ἥ τε ἀρχὴ τῆς ἐπιβουλῆς	καὶ	ἡ ἀλόγιστος τόλμα ἐκ τοῦ
[6, 31]	ἡ ἐς Ἐπίδαυρον μετὰ Περικλέους	καὶ	ἡ αὐτὴ ἐς Ποτείδαιαν μετὰ
[6, 93]	ἐκ τῆς Λακεδαίμονος. (Ἀφίκετο δὲ	καὶ	ἡ ἐκ τῆς Σικελίας τριήρης
[6, 3]	ἐντός ἐστιν· ὕστερον δὲ χρόνῳ	καὶ	ἡ ἔξω προστειχισθεῖσα πολυάνθρωπος (ἐγένετο.
[6, 31]	ἀριθμῷ δὲ νεῶν καὶ ὁπλιτῶν	καὶ	ἡ ἐς Ἐπίδαυρον μετὰ Περικλέους
[6, 41]	ὁρᾶν, ὅπως εἷς τε ἕκαστος	καὶ	ἡ ξύμπασα πόλις καλῶς τοὺς
[6, 102]	οἱ ἄνωθεν κατὰ τάχος ἀπῇσαν	καὶ	ἡ ξύμπασα στρατιὰ τῶν Συρακοσίων
[6, 91]	αὕτη ἡ πόλις ληφθήσεται, ἔχεται	καὶ	ἡ πᾶσα Σικελία, καὶ εὐθὺς
[6, 101]	Ἀθηναίων· καὶ προσπεσόντων αὐτῶν (ξυνεφοβήθη	καὶ	ἡ πρώτη φυλὴ τοῦ κέρως.
[6, 55]	ὡς ὅ τε βωμὸς σημαίνει	καὶ	ἡ στήλη περὶ τῆς τῶν
[6, 28]	δήμου καταλύσει τά τε μυστικὰ	καὶ	ἡ τῶν Ἑρμῶν περικοπὴ γένοιτο
[6, 2]	ἔτι ἐν τῇ Ἰταλίᾳ Σικελοί,	καὶ	ἡ χώρα ἀπὸ Ἰταλοῦ βασιλέως
[6, 82]	κτησάμενοι τῆς μὲν Λακεδαιμονίων ἀρχῆς	καὶ	ἡγεμονίας ἀπηλλάγημεν, οὐδὲν προσῆκον μᾶλλόν
[6, 98]	διενοοῦντο (ποιεῖσθαι καὶ μὴ περιορᾶν.	καὶ	ἤδη ἀντιπαρατασσομένων ἀλλήλοις οἱ τῶν
[6, 82]	μᾶλλόν τι ἐκείνους ἡμῖν ἢ	καὶ	ἡμᾶς ἐκείνοις ἐπιτάσσειν, πλὴν καθ'
[6, 86]	καὶ νῦν οὐ δίκαιον, ᾧπερ	καὶ	ἡμᾶς ἠξιοῦτε λόγῳ πείθειν, τῷ
[6, 68]	ἀμυνομένους καὶ οὐκ ἀπολέκτους ὥσπερ	καὶ	ἡμᾶς, καὶ προσέτι Σικελιώτας, οἳ
[6, 85]	ἢ φίλον μετὰ καιροῦ γίγνεσθαι.	καὶ	ἡμᾶς τοῦτο ὠφελεῖ ἐνθάδε, οὐκ
[6, 18]	τήν τε ἀρχὴν οὕτως ἐκτησάμεθα	καὶ	ἡμεῖς καὶ ὅσοι δὴ ἄλλοι
[6, 34]	πλοῦ μῆκος ἐν τάξει μεῖναι,	καὶ	ἡμῖν ἂν εὐεπίθετος εἴη, βραδεῖά
[6, 33]	ὡς ἐπ' Ἀθήνας ᾔει ηὐξήθησαν,	καὶ	ἡμῖν οὐκ ἀνέλπιστον τὸ τοιοῦτο
[6, 82]	δουλείαν δὲ αὐτοί τε ἐβούλοντο	καὶ	ἡμῖν τὸ αὐτὸ ἐπενεγκεῖν. ~ἀνθ'
[6, 23]	τε ξυμπάσῃ πόλει βεβαιότατα ἡγοῦμαι	καὶ	ἡμῖν τοῖς στρατευσομένοις σωτήρια. εἰ
[6, 76]	ἀπ' αὐτῶν λόγους, πρίν τι	καὶ	(ἡμῶν ἀκοῦσαι, μὴ ὑμᾶς πείσωσιν.
[6, 22]	μοι δοκεῖ χρῆναι ἡμᾶς ἄγειν	καὶ	ἡμῶν αὐτῶν καὶ τῶν ξυμμάχων,
[6, 25]	καὶ ἐκ Κρήτης καὶ σφενδονητῶν,	καὶ	ἤν τι ἄλλο πρέπον δοκῇ
[6, 41]	διαπομπῶν ἅμα ἔς τε κατασκοπὴν	καὶ	ἤν τι ἄλλο φαίνηται ἐπιτήδειον.
[6, 22]	τῶν ξυμμάχων, τῶν τε ὑπηκόων	καὶ	ἤν τινα ἐκ Πελοποννήσου δυνώμεθα
[6, 33]	γὰρ ἐθελήσουσιν ἐκπλαγέντες ἡμῖν ξυμμαχεῖν)	καὶ	ἢν ἄρα ἢ κατεργασώμεθα αὐτοὺς
[6, 41]	καλῶς τοὺς ἐπιόντας παρασκευασόμεθα (ἀμύνεσθαι.	καὶ	ἢν ἄρα μηδὲν δεήσῃ, οὐδεμία
[6, 96]	τῶν τε Ἐπιπολῶν εἶεν φύλακες,	καὶ	ἢν ἐς ἄλλο τι δέῃ,
[6, 47]	στρατιᾷ, ἐφ' ὅπερ μάλιστα ἐπέμφθησαν,	καὶ	ἢν μὲν παρέχωσι χρήματα παντὶ
[6, 63]	εἷλον βίᾳ, ἔτι πλέον κατεφρόνησαν	καὶ	ἠξίουν τοὺς στρατηγούς, οἷον δὴ
[6, 101]	πρὸς τὸν μέγαν λιμένα ὁρᾷ,	καὶ	ᾗπερ αὐτοῖς βραχύτατον ἐγίγνετο καταβᾶσι
[6, 64]	ὧν ἐκεῖνοι τὰ ὀνόματα ἐγίγνωσκον	καὶ	ἠπίσταντο ἐν τῇ πόλει ἔτι
[6, 73]	αὐτόν τε εἵλοντο τὸν Ἑρμοκράτη	καὶ	Ἡρακλείδην τὸν Λυσιμάχου καὶ (Σικανὸν
[6, 16]	τισὶ καὶ μὴ οὖσαν καταλιπόντας,	καὶ	ἧς ἂν ὦσι πατρίδος, ταύτῃ
[6, 9]	καὶ τιμῶμαι ἐκ τοῦ τοιούτου	καὶ	ἧσσον ἑτέρων περὶ τῷ ἐμαυτοῦ
[6, 64]	ταῦτα τοὺς ξυνδράσοντας πολλοὺς Καταναίων	καὶ	ἡτοιμάσθαι ἤδη, ἀφ' ὧν αὐτὸς
[6, 4]	ξυμπολιτεύσας καὶ ὑπὸ αὐτῶν ἐκπεσὼν	καὶ	Θάψον οἰκίσας αὐτὸς μὲν ἀποθνῄσκει,
[6, 24]	τῆς τε ἀπούσης πόθῳ ὄψεως	καὶ	θεωρίας, καὶ εὐέλπιδες ὄντες σωθήσεσθαι·
[6, 46]	ἀναθήματα, φιάλας τε καὶ οἰνοχόας	καὶ	θυμιατήρια καὶ ἄλλην κατασκευὴν οὐκ
[6, 90]	Ἑλλήνων, πολλοὺς δὲ βαρβάρους μισθωσάμενοι	καὶ	Ἴβηρας καὶ ἄλλους τῶν ἐκεῖ
[6, 46]	ἀπ' ὀλίγης δυνάμεως χρημάτων παρείχετο·	καὶ	ἰδίᾳ ξενίσεις ποιούμενοι τῶν τριηριτῶν
[6, 5]	ἑαυτοῦ τὸ ἀρχαῖον πατρίδος ἀντωνόμασεν.	~καὶ	Ἱμέρα ἀπὸ Ζάγκλης ᾠκίσθη ὑπὸ
[6, 43]	ψιλοῖς φυγάσιν εἴκοσι καὶ ἑκατόν,	καὶ	ἱππαγωγῷ μιᾷ τριάκοντα ἀγούσῃ ἱππέας.
[6, 93]	οἱ στρατηγοὶ ἐπί τε χρήματα	καὶ	ἱππέας. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες
[6, 74]	τὰς Ἀθήνας ἐπί τε χρήματα	καὶ	ἱππέας, ὅπως ἅμα τῷ ἦρι
[6, 63]	οὐκ (ἐκεῖνοι ἐφ' ἑαυτοὺς ἔρχονται.	καὶ	ἱππῆς προσελαύνοντες αἰεὶ κατάσκοποι τῶν
[6, 41]	τοῦ τε τὸ κοινὸν κοσμηθῆναι	καὶ	ἵπποις καὶ ὅπλοις (καὶ τοῖς
[6, 94]	σκευῆς, ὡς αὐτόθεν ἵππων πορισθησομένων,	καὶ	ἱπποτοξότας τριάκοντα καὶ τάλαντα ἀργυρίου
[6, 45]	ἐν τῇ πόλει ὅπλων ἐξετάσει	καὶ	ἵππων ἐσκόπουν εἰ ἐντελῆ ἐστί,
[6, 40]	αὔξετε, ἡγησάμενοι τοῦτο μὲν ἂν	καὶ	ἴσον καὶ πλέον οἱ ἀγαθοὶ
[6, 91]	ἡ πᾶσα Σικελία, καὶ εὐθὺς	καὶ	Ἰταλία· καὶ ὃν ἄρτι κίνδυνον
[6, 90]	καταστρεψόμενοι, μετὰ δ' ἐκείνους αὖθις	καὶ	Ἰταλιώτας, ἔπειτα καὶ τῆς Καρχηδονίων
[6, 15]	καὶ τὰς ἄλλας δαπάνας· ὅπερ	καὶ	καθεῖλεν ὕστερον τὴν τῶν Ἀθηναίων
[6, 4]	βασιλέως Σικελοῦ προδόντος τὴν χώραν	καὶ	καθηγησαμένου Μεγαρέας ᾤκισαν τοὺς Ὑβλαίους
[6, 16]	ἀλλ' ὡς περὶ σφετέρων τε	καὶ	καλὰ πραξάντων. (ὧν ἐγὼ ὀρεγόμενος
[6, 5]	δ' ἐγγὺς εἴκοσι μετὰ Ἄκρας.	καὶ	Καμάρινα τὸ πρῶτον ὑπὸ Συρακοσίων
[6, 67]	ἱππῆς, τὸ ξύμπαν ἐς διακοσίους,	καὶ	Καμαριναίων ἱππῆς ὅσον εἴκοσι καὶ
[6, 15]	ἐλπίζων Σικελίαν τε δι' αὐτοῦ	καὶ	Καρχηδόνα λήψεσθαι καὶ τὰ ἴδια
[6, 5]	τὰ Χαλκιδικὰ (ἐκράτησεν. Ἄκραι δὲ	καὶ	Κασμέναι ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθησαν, Ἄκραι
[6, 60]	μὲν αὐτός τε καθ' ἑαυτοῦ	καὶ	κατ' ἄλλων μηνύει τὸ τῶν
[6, 31]	στόλος ὡς χρόνιός τε ἐσόμενος	καὶ	κατ' ἀμφότερα, οὗ ἂν δέῃ,
[6, 85]	ξυστήσαντες ὑμᾶς ὑπόπτῳ, βίᾳ ἢ	καὶ	κατ' ἐρημίαν, ἀπράκτων ἡμῶν ἀπελθόντων,
[6, 34]	ἂν εὐεπίθετος εἴη, βραδεῖά τε	καὶ	κατ' ὀλίγον (προσπίπτουσα. εἰ δ'
[6, 6]	ξυμμάχους κατεῖργον αὐτοὺς τῷ πολέμῳ	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν·
[6, 6]	τῷ πολέμῳ καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλασσαν· ὥστε τὴν γενομένην
[6, 39]	τοὺς πολλούς, καὶ ταῦτα ὁμοίως	καὶ	κατὰ μέρη καὶ (ξύμπαντα ἐν
[6, 49]	προσδέχονται, μάλιστ' ἂν σφεῖς περιγενέσθαι	καὶ	κατὰ πάντα ἂν αὐτοὺς ἐκφοβῆσαι,
[6, 72]	ἐς τἆλλα ξύνεσιν οὐδενὸς λειπόμενος	καὶ	κατὰ τὸν πόλεμον ἐμπειρίᾳ τε
[6, 53]	ἐσκεδασμένους διαφθειράντων, ἀπεκομίσθησαν ἐς Κατάνην.	~καὶ	καταλαμβάνουσι τὴν Σαλαμινίαν ναῦν ἐκ
[6, 13]	πρῶτον πόλεμον, μετὰ σφῶν αὐτῶν	καὶ	καταλύεσθαι· καὶ τὸ λοιπὸν ξυμμάχους
[6, 98]	ἵππους τοὺς μὲν παρ' Ἐγεσταίων	καὶ	Καταναίων ἔλαβον, τοὺς δ' ἐπρίαντο,
[6, 72]	γνώμῃ ἀπέπλευσαν ἐς τὴν Νάξον	καὶ	Κατάνην διαχειμάσοντες, Συρακόσιοι δὲ τοὺς
[6, 20]	τὰς Ἑλληνίδας. πλὴν γὰρ Νάξου	καὶ	Κατάνης, ἃς ἐλπίζω ἡμῖν κατὰ
[6, 31]	ταῖς ὑπηρεσίαις καὶ τἆλλα σημείοις	καὶ	κατασκευαῖς πολυτελέσι χρησαμένων, καὶ ἐς
[6, 50]	τὸν μέγαν λιμένα πλεῦσαί τε	καὶ	κατασκέψασθαι εἴ τι ναυτικόν ἐστι
[6, 34]	ἀπὸ Κερκύρας, ἀλλ' ἢ διαβουλευσαμένους	καὶ	κατασκοπαῖς χρωμένους, ὁπόσοι τ' ἐσμὲν
[6, 98]	πεντήκοντα καὶ ἑξακόσιοι ἱππῆς ξυνελέγησαν.	(καὶ	καταστήσαντες ἐν τῷ Λαβδάλῳ φυλακὴν
[6, 61]	πόλις. καί τινα μίαν νύκτα	καὶ	κατέδαρθον ἐν Θησείῳ τῷ ἐν
[6, 64]	πρὸς τῷ Ὀλυμπιείῳ χωρίου, ὅπερ	καὶ	κατέλαβον, Συρακοσίων φυγάδες, οἳ ξυνείποντο)
[6, 66]	καὶ τὰ ἐγγὺς δένδρα κόψαντες	καὶ	κατενεγκόντες ἐπὶ τὴν θάλασσαν παρά
[6, 50]	(ἀδεῶς ἀπιέναι. ἐπεὶ δ' ἐκηρύχθη	καὶ	κατεσκέψαντο τήν τε πόλιν καὶ
[6, 38]	δέδοικα μέντοι μήποτε πολλὰ πειρῶντες	καὶ	κατορθώσωσιν· ἡμεῖς δὲ κακοί, πρὶν
[6, 6]	ἐπαμῦναι, λέγοντες ἄλλα τε πολλὰ	καὶ	κεφάλαιον, εἰ Συρακόσιοι Λεοντίνους τε
[6, 50]	εἴ τι ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον,	καὶ	κηρῦξαι ἀπὸ τῶν νεῶν προσπλεύσαντας
[6, 4]	τὴν γῆν· καὶ οἰκισταὶ Περιήρης	καὶ	Κραταιμένης ἐγένοντο αὐτῆς, ὁ μὲν
[6, 11]	κἂν κατάσχοιμεν· τῶν δ' εἰ	καὶ	κρατήσαιμεν, διὰ πολλοῦ γε καὶ
[6, 103]	εἶχε Λαμάχου τεθνεῶτος τὴν ἀρχήν.	καὶ	κύρωσις μὲν οὐδεμία ἐγίγνετο, οἷα
[6, 62]	Ἐγέστης παραπλεύσας, καὶ τἆλλα χρηματίσας	καὶ	λαβὼν τάλαντα τριάκοντα παρῆν ἐς
[6, 105]	οὐκ ἤθελον· τότε δὲ Πυθοδώρου	καὶ	Λαισποδίου καὶ Δημαράτου ἀρχόντων ἀποβάντες
[6, 2]	μέρει τινὶ τῆς χώρας Κύκλωπες	καὶ	Λαιστρυγόνες οἰκῆσαι, ὧν ἐγὼ οὔτε
[6, 88]	(Οἱ δ' ἐς τὴν Κόρινθον	καὶ	Λακεδαίμονα τῶν Συρακοσίων ἀποσταλέντες πρέσβεις
[6, 105]	αὐτοὺς χρόνους τούτου τοῦ θέρους	καὶ	Λακεδαιμόνιοι ἐς τὸ Ἄργος ἐσέβαλον
[6, 8]	Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου	καὶ	Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους, βοηθοὺς μὲν
[6, 4]	~κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον	καὶ	Λάμις ἐκ Μεγάρων ἀποικίαν ἄγων
[6, 62]	δύο μέρη ποιήσαντες τοῦ στρατεύματος	καὶ	λαχὼν ἑκάτερος, ἔπλεον ξύμπαντι ἐπὶ
[6, 2]	φεύγοντες Ὀπικούς, ὡς μὲν εἰκὸς	καὶ	λέγεται, ἐπὶ σχεδιῶν, τηρήσαντες τὸν
[6, 51]	ἐκέλευον, εἴ τι βούλονται, εἰπεῖν.	καὶ	λέγοντος τοῦ Ἀλκιβιάδου, καὶ τῶν
[6, 84]	μόνον φέρων, τὰ δὲ ἐνθάδε	καὶ	Λεοντῖνοι καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι
[6, 8]	Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους, ξυγκατοικίσαι δὲ	καὶ	Λεοντίνους, ἤν τι περιγίγνηται αὐτοῖς
[6, 33]	πεζῇ, πρόφασιν μὲν Ἐγεσταίων ξυμμαχίᾳ	καὶ	Λεοντίνων κατοικίσει, τὸ δὲ ἀληθὲς
[6, 76]	ποιεῖν, τὰς δὲ ἐνθάδε κατοικίζειν,	καὶ	Λεοντίνων μὲν Χαλκιδέων ὄντων κατὰ
[6, 19]	ἐκείνου τε καὶ τῶν Ἐγεσταίων	καὶ	Λεοντίνων φυγάδων, οἳ παρελθόντες ἐδέοντό
[6, 31]	τριακόσιοι ἱππῆς καὶ τριήρεις ἑκατόν,	καὶ	Λεσβίων καὶ Χίων πεντήκοντα, (καὶ
[6, 104]	ὅπερ καὶ οἱ Θούριοι ἔπαθον,	καὶ	λῃστικώτερον ἔδοξε παρεσκευασμένους πλεῖν, καὶ
[6, 44]	σιταγωγοί, καὶ τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι	καὶ	λιθολόγους καὶ τέκτονας καὶ ὅσα
[6, 48]	προσβολῇ εἶναι αὐτοὺς τῆς Σικελίας,	καὶ	λιμένα καὶ ἐφόρμησιν τῇ στρατιᾷ
[6, 42]	μήτε ἅμα πλέοντες ἀπορῶσιν ὕδατος	καὶ	λιμένων καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐν
[6, 66]	καὶ οἰκίαι εἶργον καὶ δένδρα	καὶ	λίμνη, παρὰ δὲ τὸ (κρημνοί.
[6, 50]	αὑτοῦ νηὶ διαπλεύσας ἐς Μεσσήνην	καὶ	λόγους ποιησάμενος περὶ ξυμμαχίας πρὸς
[6, 22]	ἃ λέγεται ἐκεῖ ἑτοῖμα, νομίσατε	καὶ	λόγῳ ἂν μάλιστα ἑτοῖμα εἶναι.
[6, 89]	αὐτὸς οὐδενὸς ἂν χεῖρον, ὅσῳ	καὶ	λοιδορήσαιμι. ἀλλὰ περὶ ὁμολογουμένης ἀνοίας
[6, 44]	δὲ καὶ ὅρμῳ, Τάραντος δὲ	καὶ	Λοκρῶν οὐδὲ τούτοις, ἕως ἀφίκοντο
[6, 7]	κομίσαντες Ἀθηναῖοι σφῶν τε αὐτῶν	καὶ	Μακεδόνων τοὺς παρὰ σφίσι φυγάδας
[6, 78]	ἔργῳ δὲ τὴν αὑτοῦ (σωτηρίαν.	καὶ	μάλιστα εἰκὸς ἦν ὑμᾶς, ὦ
[6, 49]	ἕως ἔτι (ἀπαράσκευοί τε εἰσὶ	καὶ	μάλιστα ἐκπεπληγμένοι. τὸ γὰρ πρῶτον
[6, 15]	καὶ ὅτι αὐτοῦ διαβόλως ἐμνήσθη,	καὶ	μάλιστα στρατηγῆσαί τε ἐπιθυμῶν καὶ
[6, 103]	οἷα δὲ εἰκὸς ἀνθρώπων ἀπορούντων	καὶ	μᾶλλον ἢ πρὶν πολιορκουμένων, πολλὰ
[6, 43]	ὑπηκόων, οἱ δ' Ἀργείων πεντακόσιοι	καὶ	Μαντινέων καὶ μισθοφόρων πεντήκοντα καὶ
[6, 105]	Λακωνικὴν ἀποβαίνοντες μετά τε Ἀργείων	καὶ	Μαντινέων ξυνεπολέμουν, καὶ πολλάκις Ἀργείων
[6, 67]	δεξιὸν μὲν κέρας Ἀργεῖοι εἶχον	καὶ	Μαντινῆς, Ἀθηναῖοι δὲ τὸ μέσον,
[6, 68]	ἀσθενοῦς στρατοπέδου. ὅπου γὰρ Ἀργεῖοι	καὶ	Μαντινῆς καὶ Ἀθηναῖοι καὶ νησιωτῶν
[6, 80]	οὐδὲν χεῖρον γιγνώσκετε· δεόμεθα δὲ	καὶ	μαρτυρόμεθα ἅμα, εἰ μὴ πείσομεν,
[6, 101]	ὕστερον καὶ τὸ ὑπολειφθὲν εἷλον.	καὶ	μάχη ἐγένετο, καὶ ἐν αὐτῇ
[6, 97]	οὖν αὐτοῖς τοιούτῳ τρόπῳ ἀτακτότερον	καὶ	μάχῃ νικηθέντες οἱ Συρακόσιοι ἐπὶ
[6, 79]	οὐδὲ πρὸς ἡμᾶς μόνους ἐλθόντες	καὶ	μάχῃ περιγενόμενοι ἔπραξαν ἃ ἐβούλοντο,
[6, 43]	ἦσαν) καὶ σφενδονήταις Ῥοδίων ἑπτακοσίοις,	καὶ	Μεγαρεῦσι ψιλοῖς φυγάσιν εἴκοσι καὶ
[6, 96]	(τε) ἱππέας ἥκοντας τοῖς Ἀθηναίοις	καὶ	μέλλοντας ἤδη ἐπὶ σφᾶς ἰέναι,
[6, 9]	τοῖς ἑτοίμοις περὶ τῶν ἀφανῶν	καὶ	μελλόντων κινδυνεύειν· ὡς δὲ οὔτε
[6, 12]	δι' ὀλιγαρχίας ἐπιβουλεύουσαν ὀξέως φυλαξόμεθα.	~Καὶ	μεμνῆσθαι χρὴ ἡμᾶς ὅτι νεωστὶ
[6, 18]	ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα. τὸ δὲ ἀσφαλές,	καὶ	μένειν, ἤν τι προχωρῇ, καὶ
[6, 5]	οἰκισταὶ δὲ ἐγένοντο αὐτῆς Δάσκων	καὶ	Μενέκωλος. ἀναστάτων δὲ Καμαριναίων γενομένων
[6, 102]	πρὸς τοὺς κατὰ σφᾶς Ἀθηναίους,	καὶ	μέρος τι αὑτῶν πέμπουσιν ἐπὶ
[6, 3]	πολέμῳ τοὺς Σικελοὺς ἐξελάσαντες οἰκίζουσι,	καὶ	μετ' αὐτοὺς Κατάνην· οἰκιστὴν δὲ
[6, 70]	τὸ εὐώνυμον κέρας τῶν Συρακοσίων	καὶ	μετ' αὐτοὺς τῶν Ἀθηναίων τὸ
[6, 30]	δὲ ξυγγενεῖς, οἱ δὲ υἱεῖς,	καὶ	μετ' ἐλπίδος τε ἅμα ἰόντες
[6, 82]	ὅτῳ τρόπῳ ἥκιστα αὐτῶν (ὑπακουσόμεθα,	καὶ	μετὰ τὰ Μηδικὰ ναῦς κτησάμενοι
[6, 92]	καὶ τὴν μέλλουσαν δύναμιν καθέλητε,	καὶ	μετὰ ταῦτα αὐτοί τε ἀσφαλῶς
[6, 26]	αὐτοῖς δοκῇ ἄριστα εἶναι (Ἀθηναίοις)	(καὶ	μετὰ ταῦτα ἡ παρασκευὴ ἐγίγνετο,
[6, 90]	δ' ἐντειχισάμενοι, ῥᾳδίως ἠλπίζομεν καταπολεμήσειν	καὶ	μετὰ (ταῦτα καὶ τοῦ ξύμπαντος
[6, 97]	καὶ τῶν (ἄλλων ὡς τριακόσιοι.	καὶ	μετὰ τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖόν
[6, 25]	δὲ ἄκων μὲν εἶπεν ὅτι	καὶ	μετὰ τῶν ξυναρχόντων καθ' ἡσυχίαν
[6, 96]	ἐξήρτηται γὰρ τὸ ἄλλο χωρίον,	καὶ	μέχρι τῆς πόλεως ἐπικλινές τ'
[6, 21]	εἰ ξυστῶσιν αἱ πόλεις φοβηθεῖσαι	καὶ	μὴ ἀντιπαράσχωσιν ἡμῖν φίλοι τινὲς
[6, 18]	ἐπειδή γε καὶ ξυνωμόσαμεν, ἐπαμύνειν,	καὶ	μὴ ἀντιτιθέναι ὅτι οὐδὲ ἐκεῖνοι
[6, 79]	Ἀθηναίοις βοηθεῖν, ὅταν (ὑπ' ἄλλων	καὶ	μὴ αὐτοὶ ὥσπερ νῦν τοὺς
[6, 80]	εἰσὶ τὸ παράπαν τὰ πολέμια·	καὶ	μὴ ἐκείνην τὴν προμηθίαν δοκεῖν
[6, 22]	τε ἄλλα ὅσον δυνατὸν ἑτοιμάσασθαι,	καὶ	μὴ ἐπὶ ἑτέροις γίγνεσθαι, μάλιστα
[6, 40]	τοιῶνδε ἀγγελιῶν ὡς πρὸς αἰσθανομένους	καὶ	μὴ ἐπιτρέψοντας (ἀπαλλάγητε. ἡ γὰρ
[6, 24]	πλεόνων ἐπιθυμίαν, εἴ τῳ ἄρα	καὶ	μὴ ἤρεσκε, δεδιὼς μὴ ἀντιχειροτονῶν
[6, 29]	ἔλεγον νῦν μὲν πλεῖν αὐτὸν	καὶ	μὴ κατασχεῖν τὴν ἀναγωγήν, ἐλθόντα
[6, 11]	κρατήσας τε μὴ κατασχήσει τις	καὶ	μὴ κατορθώσας μὴ ἐν τῷ
[6, 78]	τὰ δεύτερα κινδυνεύσοντας προορᾶσθαι αὐτὰ	καὶ	μὴ μαλακῶς ὥσπερ νῦν ξυμμαχεῖν,
[6, 10]	ὥστε χρὴ σκοπεῖν τινὰ αὐτὰ	καὶ	μὴ μετεώρῳ τε τῇ> πόλει
[6, 12]	καὶ τὸ πρᾶγμα μέγα εἶναι	καὶ	μὴ οἷον νεωτέρῳ βουλεύσασθαί τε
[6, 16]	ἀνθρώπων προσποίησίν τε ξυγγενείας τισὶ	καὶ	μὴ οὖσαν καταλιπόντας, καὶ ἧς
[6, 9]	ἄμεινόν ἐστιν ἐκπέμπειν τὰς ναῦς,	καὶ	μὴ οὕτω βραχείᾳ βουλῇ περὶ
[6, 98]	καὶ ἐπεξελθόντες μάχην διενοοῦντο (ποιεῖσθαι	καὶ	μὴ περιορᾶν. καὶ ἤδη ἀντιπαρατασσομένων
[6, 38]	τῆς διανοίας προαμύνεσθαι χρή, εἴπερ	καὶ	μὴ προφυλαξάμενός τις προπείσεται) τοὺς
[6, 9]	τά τε ὑπάρχοντα σῴζειν παραινοίην	καὶ	μὴ τοῖς ἑτοίμοις περὶ τῶν
[6, 78]	αὖθις φθονῆσαι. ἀδύνατον δὲ προεμένῳ	καὶ	μὴ τοὺς αὐτοὺς κινδύνους οὐ
[6, 18]	γὰρ ἐσόμεθα (καὶ ξυμπάντων Σικελιωτῶν.	καὶ	μὴ ὑμᾶς ἡ Νικίου τῶν
[6, 12]	ἡμῶν δίκαιον ἐνθάδε εἶναι ἀναλοῦν,	καὶ	μὴ ὑπὲρ ἀνδρῶν φυγάδων τῶνδε
[6, 21]	βουλόμεθα ἄξιον τῆς διανοίας δρᾶν	καὶ	μὴ ὑπὸ ἱππέων πολλῶν εἴργεσθαι
[6, 79]	ἀλλ' οὐ δίκαιον, ἀμύνειν δὲ	καὶ	μὴ φοβεῖσθαι τὴν παρασκευὴν αὐτῶν·
[6, 85]	ἕκαστοι χρήσιμοι ἐξηγούμεθα, Χίους μὲν	καὶ	Μηθυμναίους νεῶν παροκωχῇ αὐτονόμους, τοὺς
[6, 17]	(καὶ εἰ στασιάζουσιν, ὥσπερ πυνθανόμεθα.	καὶ	μὴν οὐδ' ὁπλῖται οὔτ' ἐκείνοις
[6, 33]	ὅτῳ τρόπῳ κάλλιστα ἀμυνεῖσθε αὐτούς,	καὶ	μήτε καταφρονήσαντες ἄφαρκτοι ληφθήσεσθε μήτε
[6, 60]	ὁ δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων,	καὶ	μιμνῃσκόμενος ὅσα ἀκοῇ περὶ αὐτῶν
[6, 43]	δ' Ἀργείων πεντακόσιοι καὶ Μαντινέων	καὶ	μισθοφόρων πεντήκοντα καὶ διακόσιοι) τοξόταις
[6, 76]	διανοίᾳ δὲ ἣν πάντες ὑπονοοῦμεν·	καί	μοι δοκοῦσιν οὐ Λεοντίνους βούλεσθαι
[6, 91]	ὅπερ Ἀθηναῖοι μάλιστα αἰεὶ φοβοῦνται,	καὶ	μόνου αὐτοῦ νομίζουσι τῶν ἐν
[6, 101]	παραλαβών, καὶ ἐπιδιαβὰς τάφρον τινὰ	καὶ	μονωθεὶς μετ' ὀλίγων τῶν ξυνδιαβάντων
[6, 98]	Ἐγέστης ἱππῆς τριακόσιοι καὶ Σικελῶν	καὶ	Ναξίων καὶ ἄλλων τινῶν ὡς
[6, 31]	ἡμέρας τῷ ναύτῃ ἑκάστῳ διδόντος	καὶ	ναῦς παρασχόντος κενὰς ἑξήκοντα μὲν
[6, 31]	κατ' ἀμφότερα, οὗ ἂν δέῃ,	καὶ	ναυσὶ καὶ πεζῷ ἅμα ἐξαρτυθείς,
[6, 94]	οὐχ ἑλόντες αὖθις καὶ πεζῇ	καὶ	ναυσὶ παρακομισθέντες ἐπὶ τὸν Τηρίαν
[6, 91]	μάχῃ τε ἤδη πανδημεὶ ἡσσημένοι	καὶ	ναυσὶν ἅμα κατειργόμενοι ἀδύνατοι ἔσονται
[6, 33]	πάνυ θαυμάζετε, πολλῇ στρατιᾷ ὥρμηνται	καὶ	ναυτικῇ καὶ πεζῇ, πρόφασιν μὲν
[6, 12]	ἑαυτοῦ μόνον σκοπῶν, ἄλλως τε	καὶ	νεώτερος ὢν ἔτι ἐς τὸ
[6, 77]	Ἴωνες τάδε εἰσὶν οὐδ' Ἑλλησπόντιοι	καὶ	νησιῶται, οἳ δεσπότην ἢ Μῆδον
[6, 82]	ἀδίκως καταστρεψάμενοι τούς τε Ἴωνας	καὶ	νησιώτας, οὓς ξυγγενεῖς φασὶν ὄντας
[6, 68]	Ἀργεῖοι καὶ Μαντινῆς καὶ Ἀθηναῖοι	καὶ	νησιωτῶν οἱ πρῶτοί ἐσμεν, πῶς
[6, 8]	αὐτοκράτορας Ἀλκιβιάδην τε τὸν Κλεινίου	καὶ	Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον
[6, 47]	στρατηγοὶ πρὸς τὰ παρόντα ἐβουλεύοντο.	~Καὶ	Νικίου μὲν ἦν γνώμη πλεῖν
[6, 28]	αὐτοῖς τοῦ δήμου βεβαίως προεστάναι,	καὶ	νομίσαντες, εἰ αὐτὸν ἐξελάσειαν, πρῶτοι
[6, 93]	ἐπερρώσθησαν διδάξαντος ταῦτα ἕκαστα αὐτοῦ	καὶ	νομίσαντες (παρὰ τοῦ σαφέστατα εἰδότος
[6, 87]	αὐτὸ ξυμφέρει, τούτῳ ἀπολαβόντες χρήσασθε,	καὶ	νομίσατε μὴ πάντας ἐν ἴσῳ
[6, 18]	τρόπῳ πειρᾶσθε προαγαγεῖν τὴν πόλιν,	καὶ	νομίσατε νεότητα μὲν καὶ γῆρας
[6, 18]	οἳ ἂν τοῖς παροῦσιν ἤθεσι	καὶ	νόμοις, ἢν καὶ χείρω ᾖ,
[6, 36]	κοινῷ φόβῳ τὸν σφέτερον ἐπηλυγάζωνται.	καὶ	νῦν αὗται αἱ ἀγγελίαι τοῦτο
[6, 16]	καὶ περιγενόμενοι τῇ μάχῃ οὐδέπω	καὶ	νῦν βεβαίως θαρσοῦσιν. ~Καὶ ταῦτα
[6, 54]	τοῦ δ' ἐν Πυθίου ἔτι	καὶ	νῦν δῆλόν ἐστιν ἀμυδροῖς γράμμασι
[6, 89]	ὅσα ἄλλα ἐνηντιούμην ὑμῖν ἐβλάπτεσθε·	καὶ	νῦν, εἴ τις καὶ τότε
[6, 2]	ἄλλως πως ἐσπλεύσαντες. εἰσὶ δὲ	καὶ	νῦν ἔτι ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[6, 91]	ὅμως δ' ἂν ξυστραφέντες ἁθρόοι	καὶ	νῦν ἔτι περιγένοιντο· Συρακόσιοι δὲ
[6, 77]	ἐδουλώθησαν οὐκ ἀμύνοντες σφίσιν αὐτοῖς,	καὶ	νῦν ἐφ' ἡμᾶς ταὐτὰ παρόντα
[6, 11]	αἰσχρὸν σκοπεῖν ὅτῳ τρόπῳ ἔτι	καὶ	νῦν, ἢν δύνωνται, σφήλαντες ἡμᾶς
[6, 87]	καὶ πολλὰ φυλασσόμεθα, ξύμμαχοι δὲ	καὶ	νῦν καὶ πρότερον τοῖς ἐνθάδε
[6, 17]	καὶ ὀργῇ πίστιν παρασχομένη ἔπεισεν.	καὶ	νῦν μὴ πεφόβησθε αὐτήν, ἀλλ'
[6, 89]	ἦσαν καὶ ἐπὶ τῶν πάλαι	καὶ	νῦν οἳ ἐπὶ τὰ πονηρότερα
[6, 86]	(γενέσθαι, ὅτι καὶ αὐτοὶ κινδυνεύσομεν.	καὶ	νῦν οὐ δίκαιον, ᾧπερ καὶ
[6, 17]	τῇ περιουσίᾳ τοῦ (ναυτικοῦ ἰσχύοντες.	καὶ	νῦν οὔτε ἀνέλπιστοί πω μᾶλλον
[6, 78]	ἐπεκαλεῖσθε, ταῦτα ἐκ τοῦ ὁμοίου	καὶ	νῦν παρακελευομένους ὅπως μηδὲν ἐνδώσομεν
[6, 2]	ἐς Σικελίαν ἐλθεῖν· ἔτι δὲ	καὶ	νῦν (τὰ μέσα καὶ τὰ
[6, 2]	Τρινακρία καλουμένη· οἰκοῦσι δὲ ἔτι	καὶ	νῦν τὰ (πρὸς ἑσπέραν τὴν
[6, 83]	ἀνεπίφθονον τὴν προσήκουσαν σωτηρίαν ἐκπορίζεσθαι.	καὶ	νῦν τῆς ἡμετέρας ἀσφαλείας ἕνεκα
[6, 86]	ἤδη καὶ τὰ ἐς Λεοντίνους)	καὶ	νῦν τολμῶσιν ἐπὶ τοὺς ταῦτα
[6, 18]	βουλεύοντες ἐς τάδε ἦραν αὐτά,	καὶ	νῦν τῷ αὐτῷ τρόπῳ πειρᾶσθε
[6, 40]	μεγάλῃ πόλει κατασχεῖν. ~Ἀλλ' ἔτι	καὶ	νῦν, ὦ πάντων ἀξυνετώτατοι, εἰ
[6, 27]	ἀδεῶς τὸν βουλόμενον καὶ (ἀστῶν	καὶ	ξένων καὶ δούλων. καὶ τὸ
[6, 30]	ἐν τῇ πόλει καὶ ἀστῶν	καὶ	ξένων, οἱ μὲν ἐπιχώριοι τοὺς
[6, 50]	τὴν ἑαυτῶν κατοικιοῦντες κατὰ ξυμμαχίαν	καὶ	ξυγγένειαν· τοὺς οὖν ὄντας ἐν
[6, 99]	κύκλου τεῖχος, οἱ δὲ λίθους	καὶ	ξύλα ξυμφοροῦντες παρέβαλλον ἐπὶ τὸν
[6, 102]	ἀσθένειαν ὑπολελειμμένος. τὰς γὰρ μηχανὰς	καὶ	ξύλα ὅσα πρὸ τοῦ τείχους
[6, 101]	πηλῶδες ἦν καὶ στεριφώτατον, θύρας	καὶ	ξύλα πλατέα ἐπιθέντες καὶ ἐπ'
[6, 66]	ἦν τοῖς πολεμίοις, λίθοις λογάδην	καὶ	ξύλοις διὰ ταχέων ὤρθωσαν, καὶ
[6, 34]	μᾶλλον βεβαιωσώμεθα, τοῖς δὲ φιλίαν	καὶ	ξυμμαχίαν πειρώμεθα ποιεῖσθαι, ἔς τε
[6, 31]	καὶ Λεσβίων καὶ Χίων πεντήκοντα,	(καὶ	ξύμμαχοι ἔτι πολλοὶ ξυνέπλευσαν. ἀλλὰ
[6, 47]	δὲ τὴν ἐς τοὺς φίλους	καὶ	ξυμμάχους προθυμίαν, ἀποπλεῖν οἴκαδε, ἢν
[6, 39]	ὠφελίμων οὐ πλεονεκτεῖ μόνον, ἀλλὰ	καὶ	ξύμπαντ' ἀφελομένη ἔχει· ἃ ὑμῶν
[6, 39]	ταῦτα ὁμοίως καὶ κατὰ μέρη	καὶ	(ξύμπαντα ἐν δημοκρατίᾳ ἰσομοιρεῖν. ὀλιγαρχία
[6, 65]	ἀνῆκται, ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι τοῖς πεζοῖς,	καὶ	ξύμπαντες ἤδη ἀποτρεπόμενοι ἐβοήθουν ἐπὶ
[6, 98]	Καταναίων ἔλαβον, τοὺς δ' ἐπρίαντο,	καὶ	ξύμπαντες πεντήκοντα καὶ ἑξακόσιοι ἱππῆς
[6, 18]	νῆες παρέξουσιν· ναυκράτορες γὰρ ἐσόμεθα	(καὶ	ξυμπάντων Σικελιωτῶν. καὶ μὴ ὑμᾶς
[6, 67]	κατά τε ἔθνη ἐπιπαριὼν ἕκαστα	καὶ	ξύμπασι τοιάδε παρεκελεύετο. ~Πολλῇ μὲν
[6, 13]	τὰ αὑτῶν νεμομένους (καθ' αὑτοὺς	καὶ	ξυμφέρεσθαι· τοῖς δ' Ἐγεσταίοις ἰδίᾳ
[6, 70]	μάχης ἐπὶ πολὺ ἀντεῖχον ἀλλήλοις,	καὶ	ξυνέβη βροντάς τε ἅμα τινὰς
[6, 88]	τὴν περὶ τῶν (Μαντινικῶν πρᾶξιν.	καὶ	ξυνέβη ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τῶν
[6, 102]	ἐρημίᾳ ἀνδρῶν ἄλλῳ τρόπῳ περιγενέσθαι.	(καὶ	ξυνέβη οὕτως· οὐ γὰρ ἔτι
[6, 54]	πλεῖστον δὴ τύραννοι οὗτοι ἀρετὴν	καὶ	ξύνεσιν, καὶ Ἀθηναίους εἰκοστὴν μόνον
[6, 67]	ξύμμαχοι παρεσκευάζοντο ὡς ἐς μάχην,	καὶ	ξυνετάξαντο ὧδε. δεξιὸν μὲν κέρας
[6, 13]	ἰδίᾳ εἰπεῖν, ἐπειδὴ ἄνευ Ἀθηναίων	καὶ	ξυνῆψαν πρὸς Σελινουντίους τὸ πρῶτον
[6, 42]	πρῶτον μὲν ἐπεξέτασιν τοῦ στρατεύματος	καὶ	ξύνταξιν, ὥσπερ ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί τε
[6, 18]	βοηθοῖμεν; οἷς χρεών, ἐπειδή γε	καὶ	ξυνωμόσαμεν, ἐπαμύνειν, καὶ μὴ ἀντιτιθέναι
[6, 30]	ναῦς ὡς ἀναξόμενοι. ξυγκατέβη δὲ	καὶ	ὁ ἄλλος ὅμιλος ἅπας ὡς
[6, 32]	οἱ ἄρχοντες (σπένδοντες. ξυνεπηύχοντο δὲ	καὶ	ὁ ἄλλος ὅμιλος ὁ ἐκ
[6, 31]	ὄψει ἀνεθάρσουν. οἱ δὲ ξένοι	καὶ	ὁ ἄλλος ὄχλος κατὰ θέαν
[6, 57]	πομπῆς προϊέναι, ὁ δὲ Ἁρμόδιος	καὶ	ὁ Ἀριστογείτων ἔχοντες ἤδη τὰ
[6, 56]	πολλῷ δὴ μᾶλλον δι' ἐκεῖνον	καὶ	ὁ Ἀριστογείτων παρωξύνετο. καὶ αὐτοῖς
[6, 87]	ὑπάρχομεν, ὅ τε οἰόμενος ἀδικήσεσθαι	καὶ	ὁ ἐπιβουλεύων διὰ τὸ ἑτοίμην
[6, 95]	οὐκ ἔλασσον πέντε καὶ εἴκοσι.	(καὶ	ὁ Θεσπιῶν δῆμος ἐν τῷ
[6, 59]	μετὰ τοῦτο ἡ τυραννὶς κατέστη,	καὶ	ὁ Ἱππίας διὰ φόβου ἤδη
[6, 16]	φρονοῦντα μὴ ἴσον εἶναι, ἐπεὶ	καὶ	ὁ κακῶς πράσσων πρὸς οὐδένα
[6, 80]	ξυμμαχήσαντας ὅ τε παθὼν σφαλήσεται	καὶ	ὁ κρατῶν περιέσται, τί ἄλλο
[6, 60]	ἢ ἀρνηθέντι διὰ δίκης ἐλθεῖν.	καὶ	ὁ μὲν αὐτός τε καθ'
[6, 104]	τρεῖς προσπληρώσαντες ὕστερον ἔμελλον πλεύσεσθαι.	(καὶ	ὁ μὲν Γύλιππος ἐκ τοῦ
[6, 35]	εἰσὶ καὶ ὅσον οὔπω πάρεισιν.	~Καὶ	ὁ μὲν Ἑρμοκράτης τοσαῦτα εἶπεν·
[6, 61]	ἐκείνου νομίζοντες πεισθῆναι σφίσι ξυστρατεύειν.	καὶ	ὁ μὲν ἔχων τὴν ἑαυτοῦ
[6, 97]	πλοῦν οὔτε ὁδὸν πολλὴν (ἀπέχει.	καὶ	ὁ μὲν ναυτικὸς στρατὸς τῶν
[6, 57]	ὑβρισμένος, ἔτυπτον καὶ ἀποκτείνουσιν (αὐτόν.	καὶ	ὁ μὲν τοὺς δορυφόρους τὸ
[6, 8]	προσδέοιντο, ψηφισθῆναι ἐς τὸν ἔκπλουν.	(καὶ	ὁ Νικίας ἀκούσιος μὲν ᾑρημένος
[6, 19]	μᾶλλον ἢ (πρότερον ὥρμηντο στρατεύειν.	καὶ	ὁ Νικίας γνοὺς ὅτι ἀπὸ
[6, 17]	τε ἔτι ἀκμάζω μετ' αὐτῆς	καὶ	ὁ Νικίας εὐτυχὴς δοκεῖ εἶναι,
[6, 31]	τῆς πόλεως τὰ πάντα ἐξαγόμενα.	καὶ	ὁ στόλος οὐχ ἧσσον τόλμης
[6, 84]	αὐτοὶ ἀρκοῦμεν πρὸς τοὺς πολεμίους,	καὶ	ὁ Χαλκιδεύς, ὃν ἀλόγως ἡμᾶς
[6, 93]	τῇ στρατιᾷ καὶ τοὺς ἱππέας.	καὶ	ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἕβδομον
[6, 7]	Περδίκκᾳ· οἱ δ' οὐκ ἤθελον.	καὶ	ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἕκτον
[6, 97]	Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν·	καὶ	ὅ τε Διόμιλος ἀποθνῄσκει καὶ
[6, 85]	τἀνθάδε εἰκὸς πρὸς τὸ λυσιτελοῦν,	καὶ	ὃ λέγομεν, ἐς Συρακοσίους δέος
[6, 4]	οὗ νῦν ἡ πόλις ἐστὶ	καὶ	ὃ πρῶτον ἐτειχίσθη (Λίνδιοι καλεῖται·
[6, 91]	αὐτερέται κομισθέντες καὶ ὁπλιτεύσουσιν εὐθύς,	καὶ	ὃ τῆς στρατιᾶς ἔτι χρησιμώτερον
[6, 93]	ἐπί τε χρήματα καὶ ἱππέας.	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐψηφίσαντο τήν
[6, 100]	ἐσταυρώθη καὶ ᾠκοδομήθη τοῦ ὑποτειχίσματος,	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι αὐτοὺς οὐκ ἦλθον
[6, 8]	μισθόν, ἃς ἔμελλον δεήσεσθαι πέμπειν.	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ἐκκλησίαν ποιήσαντες καὶ
[6, 7]	ᾔσθοντο, κατασκάψαντες τὰς Ὀρνεὰς ἀνεχώρησαν	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι ὕστερον ταῖς ναυσὶν
[6, 84]	τὰ δὲ ἐνθάδε καὶ Λεοντῖνοι	καὶ	οἱ ἄλλοι φίλοι ὅτι μάλιστα
[6, 32]	καὶ ἀργυροῖς οἵ τε ἐπιβάται	καὶ	οἱ ἄρχοντες (σπένδοντες. ξυνεπηύχοντο δὲ
[6, 8]	πρέσβεις ἧκον ἐκ τῆς Σικελίας	καὶ	οἱ Ἐγεσταῖοι μετ' αὐτῶν ἄγοντες
[6, 91]	ὑπάρχοντες ὑμῖν φίλοι θαρσήσουσι μᾶλλον	καὶ	οἱ ἐνδοιάζοντες ἀδεέστερον (προσίασιν. καὶ
[6, 104]	τὸ πλῆθος τῶν νεῶν, ὅπερ	καὶ	οἱ Θούριοι ἔπαθον, καὶ λῃστικώτερον
[6, 98]	Ἀθηναίων φυλὴ μία τῶν ὁπλιτῶν	καὶ	οἱ ἱππῆς μετ' αὐτῶν πάντες
[6, 65]	Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ στρατόπεδον καταληψόμενοι,	καὶ	οἱ ἱππῆς οἱ Συρακοσίων πρῶτοι
[6, 66]	τε ἄρξειν ἔμελλον ὁπότε βούλοιντο	καὶ	οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων ἥκιστ'
[6, 88]	σφίσι (κατὰ τὸ ξυγγενὲς βοηθεῖν.	καὶ	οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς ψηφισάμενοι αὐτοὶ
[6, 70]	χρημάτων ἃ ἦν αὐτόθι κινήσωσι,	καὶ	οἱ λοιποὶ ἐπανεχώρησαν ἐς τὴν
[6, 58]	ἐς (αὐτὸ ἄνευ τῶν ὅπλων.	καὶ	οἱ μὲν ἀνεχώρησαν οἰόμενοί τι
[6, 46]	διεθρόησαν ὡς (χρήματα πολλὰ ἴδοιεν.	καὶ	οἱ μὲν αὐτοί τε ἀπατηθέντες
[6, 26]	ἐκεχειρίαν, ὥστε ῥᾷον πάντα ἐπορίζετο.	καὶ	οἱ μὲν ἐν παρασκευῇ ἦσαν.
[6, 96]	ἐπιπολῆς τοῦ ἄλλου εἶναι Ἐπιπολαί.	καὶ	οἱ μὲν ἐξελθόντες πανδημεὶ ἐς
[6, 32]	ἅμιλλαν ἤδη μέχρι Αἰγίνης ἐποιοῦντο.	καὶ	οἱ μὲν ἐς τὴν Κέρκυραν,
[6, 7]	Σελινουντίους ἐν ὅτῳ ἐστὶν εἰσομένους.	~Καὶ	οἱ μὲν πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων
[6, 88]	ὅπως αὐτοῖς ὡς πλεῖστοι (προσχωρήσονται.	καὶ	οἱ μὲν πρὸς τὰ πεδία
[6, 88]	καὶ οἱ πρέσβεις ἑκατέρων ἀπῆλθον.	(Καὶ	οἱ μὲν Συρακόσιοι τὰ καθ'
[6, 41]	ἂν αἰσθώμεθα ἐς ὑμᾶς οἴσομεν.	καὶ	οἱ μὲν Συρακόσιοι τοσαῦτα εἰπόντος
[6, 72]	τὸ ἔαρ ἐπιχειρήσοντες ταῖς Συρακούσαις.	~Καὶ	οἱ μὲν ταύτῃ τῇ γνώμῃ
[6, 39]	ἃ ὑμῶν οἵ τε δυνάμενοι	καὶ	οἱ νέοι προθυμοῦνται, ἀδύνατα ἐν
[6, 42]	ἐν τῇ Κερκύρᾳ αὐτοί τε	καὶ	οἱ ξύμμαχοι ἅπαντες ἦσαν. καὶ
[6, 105]	τὸ Ἄργος ἐσέβαλον αὐτοί τε	καὶ	οἱ ξύμμαχοι καὶ τῆς γῆς
[6, 67]	~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι	καὶ	οἱ ξύμμαχοι παρεσκευάζοντο ὡς ἐς
[6, 7]	Λακεδαιμόνιοι δὲ τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος	καὶ	οἱ ξύμμαχοι πλὴν Κορινθίων στρατεύσαντες
[6, 18]	Συρακοσίους, ἐν ᾧ καὶ αὐτοὶ	καὶ	οἱ ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα. τὸ δὲ
[6, 61]	μὲν ἔχων τὴν ἑαυτοῦ ναῦν	καὶ	οἱ ξυνδιαβεβλημένοι ἀπέπλεον μετὰ τῆς
[6, 18]	τῷ δὲ εἰωθότι κόσμῳ, ὥσπερ	καὶ	οἱ πατέρες ἡμῶν ἅμα νέοι
[6, 97]	ἄλλοι, ὡς ἕκαστος τάχους εἶχε,	καὶ	οἱ περὶ τὸν Διόμιλον ἑξακόσιοι·
[6, 96]	τῇ ἡμέρᾳ (ἐτύγχανον γὰρ αὐτοῖς	καὶ	οἱ περὶ τὸν Ἑρμοκράτη στρατηγοὶ
[6, 88]	ἐν τῷ παρόντι μηδετέροις ἀμύνειν.	καὶ	οἱ πρέσβεις ἑκατέρων ἀπῆλθον. (Καὶ
[6, 46]	αὐτοῖς τοῦτό τε πρῶτον ἀντεκεκρούκει	καὶ	οἱ Ῥηγῖνοι οὐκ ἐθελήσαντες ξυστρατεύειν,
[6, 6]	τινῶν καὶ περὶ γῆς ἀμφισβητήτου,	καὶ	οἱ Σελινούντιοι Συρακοσίους ἐπαγόμενοι ξυμμάχους
[6, 46]	τριάκοντα δὲ τάλαντα μόνα (φαίνεται.	καὶ	οἱ στρατηγοὶ εὐθὺς ἐν ἀθυμίᾳ
[6, 73]	κατὰ κόσμον καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι.	~καὶ	οἱ Συρακόσιοι αὐτοῦ ἀκούσαντες ἐψηφίσαντό
[6, 101]	ἐς τὸν (λιμένα τὸ περιτείχισμα.	καὶ	οἱ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ ἐξελθόντες
[6, 75]	τῷ ἦρι παραγένωνται. ~Ἐτείχιζον δὲ	καὶ	οἱ Συρακόσιοι ἐν τῷ χειμῶνι
[6, 96]	ξυνελήφθησαν, οἱ δ' ἐξέπεσον Ἀθήναζε.	~Καὶ	οἱ Συρακόσιοι τοῦ αὐτοῦ θέρους,
[6, 100]	οἱ τριακόσιοι αἱροῦσι τὸ σταύρωμα·	καὶ	οἱ φύλακες αὐτὸ ἐκλιπόντες κατέφυγον
[6, 3]	προστειχισθεῖσα πολυάνθρωπος (ἐγένετο. Θουκλῆς δὲ	καὶ	οἱ Χαλκιδῆς ἐκ Νάξου ὁρμηθέντες
[6, 65]	νύκτα ἔπλεον ἐπὶ τὰς Συρακούσας.	(καὶ	οἵ τε Ἀθηναῖοι ἅμα ἕῳ
[6, 88]	τὴν Σικελίαν ὠφελίαν (τινὰ πέμπειν.	καὶ	οἵ τε ἐκ τῆς Κορίνθου
[6, 10]	ἐπιθυμεῖν ἐκεῖσε πλεύσαντας δεῦρο ἐπαγαγέσθαι.	(καὶ	οἴεσθε ἴσως τὰς γενομένας ὑμῖν
[6, 66]	τῇ μὲν γὰρ τειχία τε	καὶ	οἰκίαι εἶργον καὶ δένδρα καὶ
[6, 4]	πλῆθος ἐλθὸν ξυγκατενείμαντο τὴν γῆν·	καὶ	οἰκισταὶ Περιήρης καὶ Κραταιμένης ἐγένοντο
[6, 28]	πρότερον ὑπὸ νεωτέρων μετὰ παιδιᾶς	καὶ	οἴνου γεγενημέναι, καὶ τὰ μυστήρια
[6, 46]	ἐπέδειξαν τὰ ἀναθήματα, φιάλας τε	καὶ	οἰνοχόας καὶ θυμιατήρια καὶ ἄλλην
[6, 77]	τι προσηνὲς λέγοντες δύνανται κακουργεῖν;	καὶ	οἰόμεθα τοῦ ἄπωθεν ξυνοίκου προαπολλυμένου
[6, 72]	θαρσαλεωτέραν ἔσεσθαι. (τούς τε στρατηγοὺς	καὶ	ὀλίγους καὶ αὐτοκράτορας χρῆναι ἑλέσθαι
[6, 44]	πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα πλοῖα	καὶ	ὁλκάδες ἑκούσιοι ξυνηκολούθουν τῇ στρατιᾷ
[6, 30]	μετ' ἐλπίδος τε ἅμα ἰόντες	καὶ	ὀλοφυρμῶν, τὰ μὲν ὡς κτήσοιντο,
[6, 2]	πλοίοις ἀφικνοῦνται πρὸς τὴν Σικελίαν,	καὶ	ὅμοροι τοῖς Σικανοῖς οἰκήσαντες ξύμπαντες
[6, 37]	ὅσαι Συράκουσαί εἰσιν ἔλθοιεν ἔχοντες	καὶ	ὅμορον οἰκίσαντες τὸν πόλεμον ποιοῖντο,
[6, 72]	ὀλίγους καὶ αὐτοκράτορας χρῆναι ἑλέσθαι	καὶ	ὀμόσαι αὐτοῖς τὸ ὅρκιον ἦ
[6, 91]	Σικελία, καὶ εὐθὺς καὶ Ἰταλία·	καὶ	ὃν ἄρτι κίνδυνον ἐκεῖθεν προεῖπον,
[6, 12]	μὴ οἷον νεωτέρῳ βουλεύσασθαί τε	καὶ	ὀξέως μεταχειρίσαι. ~Οὓς ἐγὼ ὁρῶν
[6, 89]	πόλις ἐτύγχανε καὶ ἐλευθερωτάτη οὖσα	καὶ	ὅπερ ἐδέξατό τις, τοῦτο ξυνδιασῴζειν,
[6, 91]	τοιαύτην ἐκεῖσε οἵτινες αὐτερέται κομισθέντες	καὶ	ὁπλιτεύσουσιν εὐθύς, καὶ ὃ τῆς
[6, 31]	χρόνον ἐγένετο. ἀριθμῷ δὲ νεῶν	καὶ	ὁπλιτῶν καὶ ἡ ἐς Ἐπίδαυρον
[6, 41]	τὸ κοινὸν κοσμηθῆναι καὶ ἵπποις	καὶ	ὅπλοις (καὶ τοῖς ἄλλοις οἷς
[6, 31]	πεζὸν καταλόγοις τε χρηστοῖς ἐκκριθὲν	καὶ	ὅπλων καὶ τῶν περὶ τὸ
[6, 56]	καὶ τοὺς μὴ προειδότας, εἰ	καὶ	ὁποσοιοῦν τολμήσειαν, ἐκ τοῦ παραχρῆμα
[6, 18]	μόνον ἐπιόντα τις ἀμύνεται, ἀλλὰ	καὶ	ὅπως μὴ ἔπεισι προκαταλαμβάνει. (καὶ
[6, 17]	δύναμιν λόγοις τε πρέπουσιν ὡμίλησε	καὶ	ὀργῇ πίστιν παρασχομένη ἔπεισεν. καὶ
[6, 74]	προυχώρει οὐδέν, ἀπελθόντες ἐς Νάξον	καὶ	ὅρια καὶ σταυρώματα περὶ τὸ
[6, 44]	ἀγορᾷ οὐδὲ ἄστει, ὕδατι δὲ	καὶ	ὅρμῳ, Τάραντος δὲ καὶ Λοκρῶν
[6, 59]	δὲ ὡς βασιλέα Δαρεῖον, ὅθεν	καὶ	ὁρμώμενος ἐς Μαραθῶνα ὕστερον ἔτει
[6, 77]	ὅτι ταύτῃ μόνον ἁλωτοί ἐσμεν	καὶ	ὁρῶντες αὐτοὺς ἐπὶ τοῦτο τὸ
[6, 105]	Ἐπίδαυρον τὴν Λιμηρὰν καὶ Πρασιὰς	καὶ	ὅσα ἄλλα ἐδῄωσαν τῆς γῆς,
[6, 89]	τὰ Μαντινέων καὶ Ἀργείων τραπομένου	καὶ	ὅσα ἄλλα ἐνηντιούμην ὑμῖν ἐβλάπτεσθε·
[6, 91]	Λαυρείου τῶν ἀργυρείων μετάλλων προσόδους	καὶ	ὅσα ἀπὸ γῆς καὶ δικαστηρίων
[6, 16]	δρωμένου καὶ δύναμις (ἅμα ὑπονοεῖται.	καὶ	ὅσα αὖ ἐν τῇ πόλει
[6, 88]	περιτειχισμόν, πλινθία καὶ σίδηρον, ἡτοίμαζον,	καὶ	ὅσα ἔδει, ὡς ἅμα τῷ
[6, 31]	ἐφόδιον ὡς ἐπὶ χρόνιον στρατείαν,	καὶ	ὅσα ἐπὶ μεταβολῇ τις ἢ
[6, 44]	ἔχουσαι καὶ λιθολόγους καὶ τέκτονας	καὶ	ὅσα ἐς τειχισμὸν ἐργαλεῖα, πλοῖα
[6, 31]	τριήραρχος ἐς τὴν ναῦν ἀνηλώκει	καὶ	ὅσα ἔτι ἔμελλεν ἀναλώσειν, χωρὶς
[6, 30]	σιταγωγοῖς ὁλκάσι καὶ τοῖς πλοίοις	καὶ	ὅση ἄλλη παρασκευὴ ξυνείπετο πρότερον
[6, 76]	γενόμενοι ἑκόντων τῶν τε Ἰώνων	καὶ	ὅσοι ἀπὸ σφῶν ἦσαν ξύμμαχοι
[6, 18]	ἀρχὴν οὕτως ἐκτησάμεθα καὶ ἡμεῖς	καὶ	ὅσοι δὴ ἄλλοι ἦρξαν, παραγιγνόμενοι
[6, 16]	ἀνταξιούτω. οἶδα δὲ τοὺς τοιούτους,	καὶ	ὅσοι ἔν τινος λαμπρότητι προέσχον,
[6, 67]	ἐφ' ἑκκαίδεκα, ὄντας πανδημεὶ Συρακοσίους	καὶ	ὅσοι ξύμμαχοι παρῆσαν (ἐβοήθησαν δὲ
[6, 65]	τε στράτευμα ἅπαν τὸ ἑαυτῶν	καὶ	ὅσοι Σικελῶν αὐτοῖς ἢ ἄλλος
[6, 91]	ἀκριβέστατα εἰδότος ὡς διενοήθημεν ἀκηκόατε·	καὶ	ὅσοι ὑπόλοιποι στρατηγοί, ἢν δύνωνται,
[6, 45]	τἆλλα ὡς ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ	καὶ	ὅσον οὐ παρόντι καθίσταντο. ~Αἱ
[6, 57]	ἔδεισαν καὶ ἐνόμισαν μεμηνῦσθαί τε	καὶ	ὅσον οὐκ (ἤδη ξυλληφθήσεσθαι. τὸν
[6, 34]	εὖ οἶδ' ὅτι ἤδη εἰσὶ	καὶ	ὅσον οὔπω πάρεισιν. ~Καὶ ὁ
[6, 71]	τά τε ἄλλα καὶ σῖτον	καὶ	ὅσων δέοι παρασκευάσωνται ὡς ἐς
[6, 86]	ἐποικοῦντες ὑμῖν αἰεί τε ἐπιβουλεύουσι	καὶ	ὅταν (καιρὸν λάβωσιν ἑκάστου, οὐκ
[6, 93]	λοιπὰς παρασκευάζεσθαι ὅσας διανοοῦνται πέμπειν	καί,	ὅταν καιρὸς ᾖ, ἑτοίμας εἶναι
[6, 21]	οὐκ ἐν τῷ ὁμοίῳ στρατευσόμενοι	καὶ	ὅτε ἐν τοῖς τῇδε ὑπηκόοις
[6, 41]	τὰ δὲ καὶ ἐπιμεμελήμεθα ἤδη,	καὶ	ὅτι ἂν αἰσθώμεθα ἐς ὑμᾶς
[6, 15]	ἐς τἆλλα διάφορος τὰ πολιτικὰ	καὶ	ὅτι αὐτοῦ διαβόλως ἐμνήσθη, καὶ
[6, 2]	τε πίσυνοι τῇ τῶν Ἐλύμων,	(καὶ	ὅτι ἐντεῦθεν ἐλάχιστον πλοῦν Καρχηδὼν
[6, 31]	στρατιᾶς πρὸς οὓς ἐπῇσαν ὑπερβολῇ,	καὶ	ὅτι μέγιστος ἤδη διάπλους ἀπὸ
[6, 1]	πλήθους καὶ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων,	καὶ	ὅτι οὐ πολλῷ τινὶ ὑποδεέστερον
[6, 52]	ὡς, εἰ ἔλθοιεν, προσχωροῖεν ἄν,	καὶ	ὅτι Συρακόσιοι πληροῦσι ναυτικόν. ἁπάσῃ
[6, 29]	ἀλλ' ἤδη ἀποκτείνειν, εἰ ἀδικεῖ,	καὶ	ὅτι σωφρονέστερον εἴη μὴ μετὰ
[6, 86]	μὴ παρόντων πρὸς ὑμᾶς εἶεν.	~καὶ	ὅτῳ ταῦτα μὴ δοκεῖ, αὐτὸ
[6, 92]	καὶ τῆς ἁπάσης Ἑλλάδος ἑκούσης	καὶ	οὐ βίᾳ, κατ' εὔνοιαν δὲ
[6, 61]	πράσσοντες. ἐδόκει οὖν ἐκείνου πράξαντος	καὶ	οὐ Βοιωτῶν ἕνεκα ἀπὸ ξυνθήματος
[6, 49]	οὐ ξυμμαχήσειν καὶ σφίσι προσιέναι	καὶ	οὐ διαμελλήσειν περισκοποῦντας ὁπότεροι κρατήσουσιν.
[6, 53]	τῶν περὶ τοὺς Ἑρμᾶς δρασθέντων,	καὶ	οὐ δοκιμάζοντες τοὺς μηνυτάς, ἀλλὰ
[6, 83]	μετὰ τῶν φίλων ἀσφαλῶς καταστησόμενοι,	καὶ	οὐ δουλωσόμενοι, μὴ παθεῖν δὲ
[6, 104]	τὴν τοῦ πατρὸς ἀνανεωσάμενος πολιτείαν	καὶ	οὐ δυνάμενος αὐτοὺς προσαγαγέσθαι, ἄρας
[6, 83]	τῆς πρὸς Πελοποννησίους ἰσχύος ὀρεγόμενοι.	(καὶ	οὐ καλλιεπούμεθα ὡς ἢ τὸν
[6, 54]	Ἁρμόδιος ὑπὸ Ἱππάρχου τοῦ Πεισιστράτου	καὶ	οὐ πεισθεὶς καταγορεύει τῷ Ἀριστογείτονι.
[6, 76]	εἶχον αἰτίαν (εὐπρεπῆ ἐπενεγκόντες κατεστρέψαντο.	καὶ	οὐ περὶ τῆς ἐλευθερίας ἄρα
[6, 98]	σκεύεσι καὶ τοῖς χρήμασιν ἀποθήκη.	~καὶ	οὐ πολλῷ ὕστερον αὐτοῖς ἦλθον
[6, 98]	σφίσι τὸ στράτευμα διεσπασμένον τε	καὶ	οὐ ῥᾳδίως ξυντασσόμενον, ἀνήγαγον πάλιν
[6, 92]	εἰμι τῆς τῶν ἐξελασάντων πονηρίας,	καὶ	οὐ τῆς ὑμετέρας, ἢν πείθησθέ
[6, 60]	καὶ τὰ ὄντα μηνῦσαι εἴτε	καὶ	οὔ· ἐπ' ἀμφότερα γὰρ εἰκάζεται,
[6, 17]	πολιτῶν τὰς (μεταβολὰς καὶ ἐπιδοχάς.	καὶ	οὐδεὶς δι' αὐτὸ ὡς περὶ
[6, 104]	καὶ λῃστικώτερον ἔδοξε παρεσκευασμένους πλεῖν,	καὶ	οὐδεμίαν φυλακήν πω ἐποιεῖτο. ~Κατὰ
[6, 28]	ἡ τῶν Ἑρμῶν περικοπὴ γένοιτο	καὶ	οὐδὲν εἴη αὐτῶν ὅτι οὐ
[6, 20]	ἀκοῇ αἰσθάνομαι, μέλλομεν ἰέναι μεγάλας	καὶ	οὔθ' ὑπηκόους ἀλλήλων οὔτε δεομένας
[6, 8]	πρέσβεων τά τε ἄλλα ἐπαγωγὰ	καὶ	οὐκ ἀληθῆ καὶ περὶ τῶν
[6, 33]	κάλλιστον δὴ ἔργον ἡμῖν ξυμβήσεται,	καὶ	(οὐκ ἀνέλπιστον ἔμοιγε. ὀλίγοι γὰρ
[6, 68]	πρὸς ἄνδρας πανδημεί τε ἀμυνομένους	καὶ	οὐκ ἀπολέκτους ὥσπερ καὶ ἡμᾶς,
[6, 16]	ξένους καὶ αὕτη ἰσχὺς φαίνεται.	καὶ	οὐκ ἄχρηστος ἥδ' ἡ ἄνοια,
[6, 72]	καὶ ἀνδρείᾳ ἐπιφανής, ἐθάρσυνέ τε	καὶ	οὐκ εἴα (τῷ γεγενημένῳ ἐνδιδόναι·
[6, 17]	μὴ κατορθώσας, οἰκήσειν, ταῦτα ἑτοιμάζεται.	(καὶ	οὐκ εἰκὸς τὸν τοιοῦτον ὅμιλον
[6, 18]	εἰ μὴ αὐτοὶ ἄλλων ἄρχοιμεν.	καὶ	οὐκ ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἐπισκεπτέον
[6, 60]	ἤδη ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἦσαν	καὶ	οὐκ ἐν παύλῃ ἐφαίνετο, ἀλλὰ
[6, 21]	τῆς ἡμετέρας αὐτῶν μέλλομεν πλεῖν	καὶ	οὐκ ἐν τῷ ὁμοίῳ στρατευσόμενοι
[6, 20]	πολλοὺς κέκτηνται καὶ σίτῳ οἰκείῳ	καὶ	οὐκ ἐπακτῷ χρῶνται. ~Πρὸς οὖν
[6, 78]	ἐμοῦ, ἔχων δὲ ξύμμαχον ἐμὲ	καὶ	οὐκ ἐρῆμος ἀγωνιεῖται· τόν τε
[6, 18]	καὶ ὅπως μὴ ἔπεισι προκαταλαμβάνει.	(καὶ	οὐκ ἔστιν ἡμῖν ταμιεύεσθαι ἐς
[6, 82]	ἐφ' ἡμᾶς μετὰ τοῦ Μήδου	καὶ	οὐκ ἐτόλμησαν ἀποστάντες τὰ οἰκεῖα
[6, 45]	τούτοις παρεσκευάζοντο πάσῃ τῇ γνώμῃ	καὶ	οὐκέτι ἠπίστουν. καὶ ἔς τε
[6, 88]	ἐγένοντο, λόγῳ (ἀποκρίνασθαι ἴσα ἀμφοτέροις.	καὶ	οὕτω βουλευσάμενοι ἀπεκρίναντο, ἐπειδὴ τυγχάνει
[6, 36]	ἐπ' ἐκείνους ἐρχόμεθα, πόλεις τοσαῦται	καὶ	οὕτω μεγάλαι. ~εἰ δὲ δή,
[6, 47]	βίᾳ ἢ ξυμβάσει διαλλάξαι αὐτοῖς,	καὶ	οὕτω παραπλεύσαντας τὰς ἄλλας πόλεις
[6, 82]	τοῖς Δωριεῦσιν εἰσίν. ἔχει δὲ	καὶ	οὕτως· ἡμεῖς γὰρ Ἴωνες ὄντες
[6, 2]	βάρβαροι μὲν οὖν τοσοίδε Σικελίαν	καὶ	οὕτως ᾤκησαν. ~Ἑλλήνων δὲ πρῶτοι
[6, 92]	Λακεδαιμόνιοι, ἐπεὶ ὥς γε δυνατά	(καὶ	οὐχ ἁμαρτήσεσθαι οἶμαι γνώμης) πάνυ
[6, 62]	Ὕβλαν τὴν Γελεᾶτιν πολεμίαν οὖσαν,	καὶ	οὐχ εἷλον. καὶ τὸ θέρος
[6, 94]	ἐπὶ ἔρυμά τι τῶν Συρακοσίων	καὶ	οὐχ ἑλόντες αὖθις καὶ πεζῇ
[6, 20]	ὁμοιοτρόπως μάλιστα τῇ ἡμετέρᾳ δυνάμει,	καὶ	οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ἃς μᾶλλον
[6, 61]	σφετέρους καὶ πολεμίους μὴ θορυβεῖν	καὶ	οὐχ ἥκιστα τοὺς Μαντινέας καὶ
[6, 10]	ταύτην πω τὴν ὁμολογίαν ἐδέξαντο,	καὶ	οὐχ οἱ ἀσθενέστατοι· ἀλλ' οἱ
[6, 55]	τῷ περιόντι τοῦ ἀσφαλοῦς κατεκράτησε,	καὶ	οὐχ ὡς ἀδελφὸς νεώτερος ὢν
[6, 20]	καὶ ἀκοντισταί, πολλαὶ δὲ τριήρεις	καὶ	ὄχλος ὁ πληρώσων αὐτάς. χρήματά
[6, 31]	οὐχ ἧσσον τόλμης τε θάμβει	καὶ	ὄψεως λαμπρότητι περιβόητος ἐγένετο ἢ
[6, 104]	ἑστηκώς, ἀποφέρεται ἐς τὸ πέλαγος,	καὶ	πάλιν χειμασθεὶς ἐς τὰ μάλιστα
[6, 2]	τὰ πλείω Μοτύην καὶ Σολόεντα	καὶ	Πάνορμον ἐγγὺς τῶν Ἐλύμων ξυνοικήσαντες
[6, 60]	τῶν μυστικῶν τὴν αἰτίαν λαβόντας,	καὶ	πάντα αὐτοῖς ἐδόκει ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ
[6, 53]	ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων, ἐφοβεῖτο αἰεὶ	καὶ	πάντα ὑπόπτως ἐλάμβανεν. ~Τὸ γὰρ
[6, 46]	τὸ πολὺ τοῖς αὐτοῖς χρωμένων	καὶ	πανταχοῦ πολλῶν φαινομένων μεγάλην τὴν
[6, 18]	αὑτὴν ὥσπερ καὶ ἄλλο τι,	καὶ	πάντων τὴν ἐπιστήμην ἐγγηράσεσθαι, ἀγωνιζομένην
[6, 46]	τὰς (ἑστιάσεις ὡς οἰκεῖα ἕκαστοι.	καὶ	πάντων ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[6, 10]	δύναμιν λάβοιεν, ὅπερ νῦν σπεύδομεν,	καὶ	πάνυ ἂν ξυνεπιθοῖντο μετὰ Σικελιωτῶν,
[6, 85]	χρημάτων βιαιότερον φορᾷ, ἄλλους δὲ	καὶ	πάνυ ἐλευθέρως ξυμμαχοῦντας, καίπερ νησιώτας
[6, 17]	ἐς ἡμᾶς ἐγένοντο, εἴ τε	καὶ	πάνυ ἔρρωνται, τὸ μὲν ἐς
[6, 35]	ἂν μεῖζον ἀντιπάθοιεν. ἄλλοι δὲ	καὶ	πάνυ καταφρονοῦντες ἐς γέλωτα ἔτρεπον
[6, 71]	δὲ ἅμα αὐτόθεν τε ξυλλέξωνται	καὶ	παρ' Ἀθηναίων ἔλθῃ, τῶν τε
[6, 59]	ἐχώρει ὑπόσπονδος ἔς τε Σίγειον	καὶ	παρ' Αἰαντίδην ἐς Λάμψακον, ἐκεῖθεν
[6, 25]	τέλος παρελθών τις τῶν Ἀθηναίων	καὶ	παρακαλέσας τὸν Νικίαν οὐκ ἔφη
[6, 47]	ᾐτήσαντο, ἀξιοῦν διδόναι αὐτοὺς τροφήν,	καὶ	παραμείναντας Σελινουντίους ἢ βίᾳ ἢ
[6, 31]	ἐπί τε βραχεῖ πλῷ ὡρμήθησαν	καὶ	παρασκευῇ φαύλῃ, οὗτος δὲ ὁ
[6, 34]	τἆλλα ἐς τὸν πόλεμον ἑτοιμάζειν,	καὶ	παραστῆναι παντὶ τὸ μὲν καταφρονεῖν
[6, 72]	(αὐτῶν νεκροὺς θάψαντες ἐκκλησίαν ἐποίουν.	καὶ	παρελθὼν αὐτοῖς Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος,
[6, 20]	ξυγγενὲς προσέσεσθαι, ἄλλαι εἰσὶν ἑπτά,	καὶ	παρεσκευασμέναι τοῖς πᾶσιν ὁμοιοτρόπως μάλιστα
[6, 32]	εἰδέναι τὰ περὶ αὐτῶν, ἔλεγε	καὶ	παρῄνει τοιάδε. ~Ἄπιστα μὲν ἴσως,
[6, 8]	ἔργου, ἐφίεσθαι, παρελθὼν ἀποτρέψαι ἐβούλετο,	καὶ	παρῄνει τοῖς Ἀθηναίοις τοιάδε. ~Ἡ
[6, 82]	Πελοποννησίοις Δωριεῦσι καὶ πλέοσιν οὖσι	καὶ	παροικοῦσιν ἐσκεψάμεθα ὅτῳ τρόπῳ ἥκιστα
[6, 103]	μετὰ Λαμάχου καὶ αὐτὸν ἐκομίσαντο·	καὶ	παρόντος ἤδη σφίσι παντὸς τοῦ
[6, 104]	αὐτοῖς αἱ ἀγγελίαι ἐφοίτων δειναὶ	καὶ	πᾶσαι ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐψευσμέναι
[6, 59]	ἔτη τρία Ἱππίας ἔτι Ἀθηναίων	καὶ	παυθεὶς ἐν τῷ τετάρτῳ ὑπὸ
[6, 94]	Συρακοσίων καὶ οὐχ ἑλόντες αὖθις	καὶ	πεζῇ καὶ ναυσὶ παρακομισθέντες ἐπὶ
[6, 33]	πολλῇ στρατιᾷ ὥρμηνται καὶ ναυτικῇ	καὶ	πεζῇ, πρόφασιν μὲν Ἐγεσταίων ξυμμαχίᾳ
[6, 21]	φαύλου στρατιᾶς μόνον δεῖ, ἀλλὰ	καὶ	πεζὸν πολὺν ξυμπλεῖν, εἴπερ βουλόμεθα
[6, 31]	οὗ ἂν δέῃ, καὶ ναυσὶ	καὶ	πεζῷ ἅμα ἐξαρτυθείς, τὸ μὲν
[6, 63]	καὶ πρὸς τὴν Ὕβλαν ἐλθόντες	καὶ	πειράσαντες οὐχ εἷλον βίᾳ, ἔτι
[6, 48]	Σελινοῦντος καὶ Συρακουσῶν τὰς ἄλλας,	καὶ	πειρᾶσθαι καὶ τοὺς Σικελοὺς τοὺς
[6, 54]	ἦρξαν τὴν ἐνιαύσιον Ἀθηναίοις ἀρχὴν	καὶ	Πεισίστρατος ὁ Ἱππίου τοῦ τυραννεύσαντος
[6, 43]	ὁπλίταις δὲ τοῖς ξύμπασιν ἑκατὸν	καὶ	πεντακισχιλίοις (καὶ τούτων Ἀθηναίων μὲν
[6, 101]	τῶν ξυνδιαβάντων ἀποθνῄσκει αὐτός τε	καὶ	πέντε ἢ ἓξ τῶν μετ'
[6, 9]	Σικελίαν ἐκπλεῖν· ἐμοὶ μέντοι δοκεῖ	καὶ	περὶ αὐτοῦ τούτου ἔτι χρῆναι
[6, 6]	καθέστασαν περί τε γαμικῶν τινῶν	καὶ	περὶ γῆς ἀμφισβητήτου, καὶ οἱ
[6, 11]	σφέτερον ἀπρεπὲς εὖ θήσονται, ὅσῳ	καὶ	περὶ πλείστου καὶ διὰ πλείστου
[6, 26]	Ἀθηναῖοι ἐψηφίσαντο εὐθὺς αὐτοκράτορας εἶναι	καὶ	περὶ στρατιᾶς πλήθους καὶ περὶ
[6, 105]	μὲν γὰρ λῃστείαις ἐκ Πύλου	καὶ	περὶ τὴν ἄλλην Πελοπόννησον μᾶλλον
[6, 89]	ἀναλαμβάνων ἐθεράπευον ὑμᾶς ἄλλα τε	καὶ	περὶ τὴν ἐκ Πύλου ξυμφοράν.
[6, 82]	τοῦ δὲ Συρακοσίου καθαψαμένου ἀνάγκη	καὶ	(περὶ τῆς ἀρχῆς εἰπεῖν ὡς
[6, 91]	τις οἰέσθω μόνον βουλεύειν, ἀλλὰ	καὶ	περὶ τῆς Πελοποννήσου, εἰ μὴ
[6, 26]	εἶναι καὶ περὶ στρατιᾶς πλήθους	καὶ	περὶ τοῦ παντὸς πλοῦ τοὺς
[6, 53]	μυστηρίων ὡς ἀσεβούντων, τῶν δὲ	καὶ	περὶ (τῶν Ἑρμῶν. οἱ γὰρ
[6, 8]	ἄλλα ἐπαγωγὰ καὶ οὐκ ἀληθῆ	καὶ	περὶ τῶν χρημάτων ὡς εἴη
[6, 16]	τῶν ἁπάντων ἀγωνίσασθαι· ἐξ οὗ	καὶ	περιγενόμενοι τῇ μάχῃ οὐδέπω καὶ
[6, 57]	εἶχον ὥρμησαν ἔσω τῶν πυλῶν,	καὶ	περιέτυχον τῷ Ἱππάρχῳ παρὰ τὸ
[6, 93]	τὰς Ἀθήνας, μέλλοντες δ' ἔτι	καὶ	περιορώμενοι, πολλῷ μᾶλλον ἐπερρώσθησαν διδάξαντος
[6, 36]	τοὺς δὲ ἀγγέλλοντας τὰ τοιαῦτα	καὶ	περιφόβους ὑμᾶς ποιοῦντας τῆς μὲν
[6, 22]	αὐτόθεν σῖτον ἐν ὁλκάσι, πυροὺς	καὶ	πεφρυγμένας κριθάς, ἄγειν, καὶ σιτοποιοὺς
[6, 33]	ξύμπαντος (ἀμελήσετε. εἰ δέ τῳ	καὶ	πιστά, τὴν τόλμαν αὐτῶν καὶ
[6, 60]	μᾶλλον ἐς τὸ ἀγριώτερόν τε	καὶ	πλείους ἔτι ξυλλαμβάνειν, ἐνταῦθα ἀναπείθεται
[6, 103]	πολλὰ ἐλέγετο πρός τε ἐκεῖνον	καὶ	πλείω ἔτι κατὰ τὴν πόλιν.
[6, 40]	τοῦτο μὲν ἂν καὶ ἴσον	καὶ	πλέον οἱ ἀγαθοὶ ὑμῶν (ἤπερ
[6, 82]	γὰρ Ἴωνες ὄντες Πελοποννησίοις Δωριεῦσι	καὶ	πλέοσιν οὖσι καὶ παροικοῦσιν ἐσκεψάμεθα
[6, 25]	ἐλάσσοσιν, ἢν δέ τι δύνωνται,	καὶ	πλέοσιν· τὴν δὲ ἄλλην παρασκευὴν
[6, 23]	τε νομίσαι χρὴ ἐν ἀλλοφύλοις	καὶ	πολεμίοις οἰκιοῦντας ἰέναι, οὓς πρέπει
[6, 61]	τῇ Σικελίᾳ στρατιώτας τε σφετέρους	καὶ	πολεμίους μὴ θορυβεῖν καὶ οὐχ
[6, 92]	ὑμετέρας, ἢν πείθησθέ μοι, ὠφελίας·	καὶ	πολεμιώτεροι οὐχ οἱ τοὺς πολεμίους
[6, 12]	ὅτι νεωστὶ ἀπὸ νόσου μεγάλης	καὶ	πολέμου βραχύ τι λελωφήκαμεν, ὥστε
[6, 87]	πολλὰ δ' ἀναγκάζεσθαι πράσσειν, διότι	καὶ	πολλὰ φυλασσόμεθα, ξύμμαχοι δὲ καὶ
[6, 105]	τε Ἀργείων καὶ Μαντινέων ξυνεπολέμουν,	καὶ	πολλάκις Ἀργείων κελευόντων ὅσον σχόντας
[6, 24]	ἔδοξε καὶ (ἀσφάλεια νῦν δὴ	καὶ	πολλὴ ἔσεσθαι. καὶ ἔρως ἐνέπεσε
[6, 86]	ἢ καὶ σφαλεῖσαν, ἔτι βουλήσεσθε	καὶ	πολλοστὸν μόριον αὐτῆς ἰδεῖν, ὅτε
[6, 36]	ἐξ ὧν ἂν ἄνθρωποι δεινοὶ	καὶ	πολλῶν ἔμπειροι, ὥσπερ ἐγὼ Ἀθηναίους
[6, 11]	καὶ κρατήσαιμεν, διὰ πολλοῦ γε	καὶ	πολλῶν ὄντων χαλεπῶς ἂν ἄρχειν
[6, 22]	ἐκείνων ἱππικὸν ἀντέχωσι, ναυσί τε	καὶ	πολὺ περιεῖναι, ἵνα καὶ τὰ
[6, 105]	ἀποβάντες ἐς Ἐπίδαυρον τὴν Λιμηρὰν	καὶ	Πρασιὰς καὶ ὅσα ἄλλα ἐδῄωσαν
[6, 61]	Ἀλκιβιάδου ἐναγόντων τῶν ἐχθρῶν, οἵπερ	καὶ	πρὶν ἐκπλεῖν αὐτὸν ἐπέθεντο, χαλεπῶς
[6, 11]	κατορθώσας μὴ ἐν τῷ ὁμοίῳ	καὶ	πρὶν ἐπιχειρῆσαι (ἔσται. Σικελιῶται δ'
[6, 66]	αὐτοὺς καὶ ἐν τῷ ἔργῳ	καὶ	πρὸ αὐτοῦ λυπήσειν· τῇ μὲν
[6, 83]	ὅτι τε ναυτικὸν πλεῖστόν τε	καὶ	προθυμίαν ἀπροφάσιστον παρεσχόμεθα ἐς τοὺς
[6, 92]	τι αὐτῶν καὶ ἐν τάχει	καὶ	προθυμότερον ἐν ὑμῖν ἐστίν, ὦ
[6, 6]	ἐξώρμησαν Ἐγεσταίων (τε) πρέσβεις παρόντες	καὶ	προθυμότερον ἐπικαλούμενοι. ὅμοροι γὰρ ὄντες
[6, 68]	τῆς νίκης ἔχειν, ἄλλως τε	καὶ	πρὸς ἄνδρας πανδημεί τε ἀμυνομένους
[6, 68]	ἀπὸ τῆς ἡμετέρας αὐτῶν εἶναι	καὶ	πρὸς γῇ οὐδεμιᾷ φιλίᾳ, ἥντινα
[6, 9]	ᾗ ἂν γιγνώσκω βέλτιστα, (ἐρῶ.	καὶ	πρὸς μὲν τοὺς τρόπους τοὺς
[6, 59]	τῶν τε πολιτῶν πολλοὺς ἔκτεινε	καὶ	πρὸς τὰ ἔξω ἅμα διεσκοπεῖτο,
[6, 44]	παρασκευὴ πρός τε ἄκραν Ἰαπυγίαν	καὶ	πρὸς Τάραντα καὶ ὡς ἕκαστοι
[6, 44]	καὶ τὰς ναῦς ἀνελκύσαντες ἡσύχασαν.	καὶ	πρός (τε) τοὺς Ῥηγίνους λόγους
[6, 49]	ἔφη χρῆναι πλεῖν ἐπὶ Συρακούσας	καὶ	πρὸς τῇ πόλει ὡς τάχιστα
[6, 63]	Σικελίας πολὺ ἀπὸ σφῶν ἐφαίνοντο	καὶ	πρὸς τὴν Ὕβλαν ἐλθόντες καὶ
[6, 103]	τε σφίσιν αὐτοῖς ἐποιοῦντο ξυμβατικοὺς	καὶ	πρὸς τὸν Νικίαν· οὗτος (γὰρ
[6, 79]	τὸ δίκαιον πρός τε ἡμᾶς	καὶ	πρὸς τοὺς ἐπιόντας θεραπεύσετε, λέγοντες
[6, 94]	ἐχώρουν ἐπὶ Κεντόριπα, Σικελῶν πόλισμα,	καὶ	προσαγαγόμενοι ὁμολογίᾳ ἀπῇσαν, πιμπράντες ἅμα
[6, 100]	σταύρωμα τὸ παρὰ τὴν πυλίδα.	καὶ	προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι αἱροῦσι τὸ
[6, 44]	Κερκύρας ξυνδιέβαλλε (τὸν Ἰόνιον κόλπον.	καὶ	προσβαλοῦσα ἡ πᾶσα παρασκευὴ πρός
[6, 48]	Μεσσηνίους (ἐν πόρῳ γὰρ μάλιστα	καὶ	προσβολῇ εἶναι αὐτοὺς τῆς Σικελίας,
[6, 27]	μηνύτροις δημοσίᾳ οὗτοί τε ἐζητοῦντο	καὶ	προσέτι ἐψηφίσαντο, καὶ εἴ τις
[6, 53]	παίδων τυραννίδα χαλεπὴν τελευτῶσαν γενομένην	καὶ	προσέτι οὐδ' ὑφ' ἑαυτῶν καὶ
[6, 68]	οὐκ ἀπολέκτους ὥσπερ καὶ ἡμᾶς,	καὶ	προσέτι Σικελιώτας, οἳ ὑπερφρονοῦσι μὲν
[6, 17]	πολεμίους ὑπολείποντας ἂν ἡμᾶς πλεῖν	καὶ	προσέτι τὸν Μῆδον ἐχθρὸν ἔχοντες
[6, 16]	παρελθὼν τοῖς Ἀθηναίοις παρῄνει τοιάδε.	~Καὶ	προσήκει μοι μᾶλλον ἑτέρων, ὦ
[6, 66]	καὶ τὸ πεζὸν ἅπαν ξυνελέγη.	καὶ	προσῆλθον μὲν ἐγγὺς τοῦ στρατεύματος
[6, 24]	τε τῷ παρόντι ἀργύριον οἴσειν	καὶ	προσκτήσεσθαι δύναμιν ὅθεν ἀίδιον μισθοφορὰν
[6, 101]	τὸ δεξιὸν κέρας τῶν Ἀθηναίων·	καὶ	προσπεσόντων αὐτῶν (ξυνεφοβήθη καὶ ἡ
[6, 2]	ἐνοικισάμενοι, ὡς μὲν αὐτοί φασι,	καὶ	πρότεροι διὰ τὸ αὐτόχθονες εἶναι,
[6, 88]	τὴν μεσόγειαν ἐχόντων αὐτόνομοι οὖσαι	καὶ	πρότερον αἰεὶ αἱ> οἰκήσεις εὐθὺς
[6, 94]	ἐπὶ Γέλωνος τοῦ τυράννου, ὥσπερ	καὶ	πρότερόν μοι εἴρηται, ἀναστήσαντες (Συρακόσιοι
[6, 87]	φυλασσόμεθα, ξύμμαχοι δὲ καὶ νῦν	καὶ	πρότερον τοῖς ἐνθάδε ὑμῶν ἀδικουμένοις
[6, 74]	καὶ τὰ ἐπιτήδεια οὐκ εἶχον	καὶ	προυχώρει οὐδέν, ἀπελθόντες ἐς Νάξον
[6, 69]	ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα εὐθὺς ἀντεπῇσαν.	καὶ	πρῶτον μὲν αὐτῶν ἑκατέρων οἵ
[6, 42]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἅπαντες ἦσαν.	καὶ	πρῶτον μὲν ἐπεξέτασιν τοῦ στρατεύματος
[6, 104]	Ἰταλίαν βουλόμενος περιποιῆσαι αὐτὸς μὲν	καὶ	Πυθὴν ὁ Κορίνθιος ναυσὶ δυοῖν
[6, 75]	στρατόπεδον ἐμπρήσαντες ἀνεχώρησαν (ἐπ' οἴκου.	καὶ	πυνθανόμενοι τοὺς Ἀθηναίους ἐς τὴν
[6, 99]	τε ἐλάας ἐκκόπτοντες τοῦ τεμένους	καὶ	πύργους (ξυλίνους καθιστάντες. αἱ δὲ
[6, 4]	ὀνομάσαντες, οἰκιστὰς δὲ ποιήσαντες Ἀριστόνουν	καὶ	(Πυστίλον, νόμιμα δὲ τὰ Γελῴων
[6, 38]	δὴ μὴ μετὰ πολλῶν ἰσονομεῖσθαι;	καὶ	πῶς δίκαιον τοὺς αὐτοὺς μὴ
[6, 17]	γὰρ ξυμμείκτοις πολυανδροῦσιν αἱ πόλεις	καὶ	ῥᾳδίας ἔχουσι τῶν πολιτῶν τὰς
[6, 42]	καταγωγαῖς, πρός τε τἆλλα εὐκοσμότεροι	καὶ	ῥᾴους (ἄρχειν ὦσι, κατὰ τέλη
[6, 5]	ᾠκίσθη ὑπὸ Εὐκλείδου καὶ Σίμου	καὶ	Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς μὲν οἱ
[6, 69]	τε σφάγια προύφερον τὰ νομιζόμενα	καὶ	σαλπιγκταὶ ξύνοδον ἐπώτρυνον τοῖς ὁπλίταις,
[6, 48]	τις πολεμήσει, οὕτως ἤδη Συρακούσαις	καὶ	Σελινοῦντι ἐπιχειρεῖν, ἢν μὴ οἱ
[6, 88]	τἆλλα ἐς τὸν περιτειχισμόν, πλινθία	καὶ	σίδηρον, ἡτοίμαζον, καὶ ὅσα ἔδει,
[6, 73]	Ἑρμοκράτη καὶ Ἡρακλείδην τὸν Λυσιμάχου	καὶ	(Σικανὸν τὸν Ἐξηκέστου, τούτους τρεῖς,
[6, 42]	προύπεμψαν καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν	καὶ	Σικελίαν τρεῖς ναῦς εἰσομένας αἵτινες
[6, 11]	τὸ πρῶτον περιγεγενῆσθαι, καταφρονήσαντες ἤδη	καὶ	Σικελίας ἐφίεσθε. (χρὴ δὲ μὴ
[6, 98]	ἔκ τε Ἐγέστης ἱππῆς τριακόσιοι	καὶ	Σικελῶν καὶ Ναξίων καὶ ἄλλων
[6, 5]	ἀπὸ Ζάγκλης ᾠκίσθη ὑπὸ Εὐκλείδου	καὶ	Σίμου καὶ Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς
[6, 7]	τε γῆς ἔτεμον οὐ πολλὴν	καὶ	σῖτον ἀνεκομίσαντό τινα ζεύγη κομίσαντες,
[6, 71]	σφῶν ὑπακούσεσθαι, τά τε ἄλλα	καὶ	σῖτον καὶ ὅσων δέοι παρασκευάσωνται
[6, 88]	ὀλίγοι μετὰ τῶν Ἀθηναίων ἦσαν,	καὶ	σῖτόν τε κατεκόμιζον τῷ στρατεύματι
[6, 90]	ξύμπαντος Ἑλληνικοῦ ἄρξειν. χρήματα δὲ	καὶ	σῖτον, ὥστε εὐπορώτερον γίγνεσθαί τι
[6, 22]	πυροὺς καὶ πεφρυγμένας κριθάς, ἄγειν,	καὶ	σιτοποιοὺς ἐκ τῶν μυλώνων πρὸς
[6, 20]	προύχουσιν, ἵππους τε πολλοὺς κέκτηνται	καὶ	σίτῳ οἰκείῳ καὶ οὐκ ἐπακτῷ
[6, 2]	ἐπεσέπλεον, ἐκλιπόντες τὰ πλείω Μοτύην	καὶ	Σολόεντα καὶ Πάνορμον ἐγγὺς τῶν
[6, 7]	ἄλλης στρατιᾶς παρακαταλιπόντες αὐτοῖς ὀλίγους,	καὶ	σπεισάμενοί τινα χρόνον ὥστε μὴ
[6, 74]	ἀπελθόντες ἐς Νάξον καὶ ὅρια	καὶ	σταυρώματα περὶ τὸ στρατόπεδον ποιησάμενοι
[6, 101]	τοῦ ἕλους, ᾗ πηλῶδες ἦν	καὶ	στεριφώτατον, θύρας καὶ ξύλα πλατέα
[6, 40]	Ἀθηναῖοι, ἀμυνεῖται αὐτοὺς ἀξίως αὑτῆς,	καὶ	στρατηγοί εἰσιν ἡμῖν οἳ σκέψονται
[6, 73]	ἐψηφίσαντό τε πάντα ὡς ἐκέλευε	καὶ	στρατηγὸν αὐτόν τε εἵλοντο τὸν
[6, 8]	ναῦς ἑξήκοντα πέμπειν ἐς Σικελίαν	καὶ	στρατηγοὺς αὐτοκράτορας Ἀλκιβιάδην τε τὸν
[6, 61]	ἐδόκει (πραχθῆναι. καὶ γάρ τις	καὶ	στρατιὰ Λακεδαιμονίων οὐ πολλὴ ἔτυχε
[6, 48]	δὲ φίλους ποιεῖσθαι, ἵνα σῖτον	καὶ	στρατιὰν ἔχωσι, πρῶτον δὲ πείθειν
[6, 24]	σωθήσεσθαι· ὁ δὲ πολὺς ὅμιλος	καὶ	στρατιώτης ἔν τε τῷ παρόντι
[6, 42]	ξύνταξιν, ὥσπερ ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί τε	καὶ	στρατοπεδεύεσθαι, οἱ στρατηγοὶ ἐποιήσαντο, καὶ
[6, 14]	δ' αὐτοὶ δεηθέντες οὐ τευξόμεθα.	~Καὶ	σύ, ὦ πρύτανι, ταῦτα, εἴπερ
[6, 20]	ἐπὶ ἃς μᾶλλον πλέομεν, Σελινοῦς	καὶ	Συράκουσαι. (πολλοὶ μὲν γὰρ ὁπλῖται
[6, 48]	τὰς πόλεις ἐπικηρυκεύεσθαι πλὴν Σελινοῦντος	καὶ	Συρακουσῶν τὰς ἄλλας, καὶ πειρᾶσθαι
[6, 86]	ἢ ἄπρακτον ἐάσετε ἀπελθεῖν ἢ	καὶ	σφαλεῖσαν, ἔτι βουλήσεσθε καὶ πολλοστὸν
[6, 69]	αὐτῶν ἑκατέρων οἵ τε λιθοβόλοι	καὶ	σφενδονῆται καὶ τοξόται προυμάχοντο καὶ
[6, 43]	τούτων Κρῆτες οἱ ὀγδοήκοντα ἦσαν)	καὶ	σφενδονήταις Ῥοδίων ἑπτακοσίοις, καὶ Μεγαρεῦσι
[6, 22]	μισθῷ προσαγαγέσθαι, καὶ τοξότας πολλοὺς	καὶ	σφενδονήτας, ὅπως πρὸς τὸ ἐκείνων
[6, 25]	τῶν αὐτόθεν καὶ ἐκ Κρήτης	καὶ	σφενδονητῶν, καὶ ἤν τι ἄλλο
[6, 49]	μᾶλλον καὶ ἐκείνοις οὐ ξυμμαχήσειν	καὶ	σφίσι προσιέναι καὶ οὐ διαμελλήσειν
[6, 46]	μάλιστα, Λεοντίνων τε ξυγγενεῖς ὄντας	καὶ	σφίσιν αἰεὶ ἐπιτηδείους. καὶ τῷ
[6, 52]	πληρούμενον, παρεκομίζοντο αὖθις ἐπὶ Καμαρίνης,	καὶ	σχόντες ἐς τὸν αἰγιαλὸν ἐπεκηρυκεύοντο.
[6, 78]	ὑμᾶς, ὦ Καμαριναῖοι, ὁμόρους ὄντας	καὶ	τὰ δεύτερα κινδυνεύσοντας προορᾶσθαι αὐτὰ
[6, 62]	καὶ τῶν Σελινουντίων τὰ πράγματα	καὶ	(τὰ διάφορα μαθεῖν τὰ πρὸς
[6, 66]	λίμνη, παρὰ δὲ τὸ (κρημνοί.	καὶ	τὰ ἐγγὺς δένδρα κόψαντες καὶ
[6, 46]	καὶ χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες	καὶ	τὰ ἐκ τῶν ἐγγὺς πόλεων
[6, 83]	ἀρχὴν εἰρήκαμεν διὰ δέος ἔχειν	καὶ	τὰ ἐνθάδε διὰ τὸ αὐτὸ
[6, 76]	αὐτῇ ἰδέᾳ ἐκεῖνά τε ἔσχον	καὶ	τὰ ἐνθάδε νῦν πειρῶνται· ἡγεμόνες
[6, 17]	οἳ Συρακοσίων μίσει ξυνεπιθήσονται αὐτοῖς)	καὶ	τὰ ἐνθάδε οὐκ (ἐπικωλύσει, ἢν
[6, 91]	καὶ οἱ ἐνδοιάζοντες ἀδεέστερον (προσίασιν.	καὶ	τὰ ἐνθάδε χρὴ ἅμα φανερώτερον
[6, 2]	τε ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ ἀπολαβόντες	καὶ	τὰ ἐπικείμενα νησίδια ἐμπορίας ἕνεκεν
[6, 50]	ναῦς ἐκ πασῶν οἱ στρατηγοὶ	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια λαβόντες παρέπλεον ἐς
[6, 74]	δέκα οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐχειμάζοντο	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια οὐκ εἶχον καὶ
[6, 22]	τε καὶ πολὺ περιεῖναι, ἵνα	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια ῥᾷον ἐσκομιζώμεθα, τὸν
[6, 18]	ἄλλοις τὸ ἥσυχον, εἰ μὴ	καὶ	τὰ ἐπιτηδεύματα ἐς τὸ ὁμοῖον
[6, 86]	(ἔδειξαν δὲ καὶ ἄλλα ἤδη	καὶ	τὰ ἐς Λεοντίνους) καὶ νῦν
[6, 15]	οἱ μὲν πλεῖστοι στρατεύειν παρῄνουν	καὶ	τὰ ἐψηφισμένα μὴ (λύειν, οἱ
[6, 15]	δι' αὐτοῦ καὶ Καρχηδόνα λήψεσθαι	καὶ	τὰ ἴδια ἅμα εὐτυχήσας χρήμασί
[6, 2]	Σικελίαν τὴν νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι,	καὶ	τὰ κράτιστα τῆς γῆς ᾤκησαν
[6, 75]	εὐαποτείχιστοι ὦσιν, ἢν ἄρα σφάλλωνται,	καὶ	τὰ Μέγαρα φρούριον, καὶ ἐν
[6, 90]	ἀσφαλὲς εἶναι ὑμῶν πολεμίων προσκαθημένων.	~Καὶ	τὰ μὲν ἐς τὰς ἐμὰς
[6, 28]	μετὰ παιδιᾶς καὶ οἴνου γεγενημέναι,	καὶ	τὰ μυστήρια ἅμα ὡς ποιεῖται
[6, 61]	σαφὲς ἔχειν, πολὺ δὴ μᾶλλον	καὶ	τὰ μυστικά, ὧν ἐπαίτιος ἦν,
[6, 60]	τῶν ξυνδεσμωτῶν τινὸς εἴτε ἄρα	καὶ	τὰ ὄντα μηνῦσαι εἴτε καὶ
[6, 11]	διὰ πλείστου πάντες ἴσμεν θαυμαζόμενα	καὶ	τὰ πεῖραν ἥκιστα τῆς δόξης
[6, 50]	τε πόλιν καὶ τοὺς λιμένας	καὶ	τὰ περὶ τὴν χώραν ἐξ
[6, 90]	προχωρήσειε ταῦτα ἢ πάντα ἢ	καὶ	τὰ πλείω, ἤδη τῇ Πελοποννήσῳ
[6, 65]	καὶ ἐπιβιβάσαντες ἐπὶ τὰς ναῦς	καὶ	τὰ πλοῖα, ὑπὸ νύκτα ἔπλεον
[6, 2]	δὲ καὶ νῦν (τὰ μέσα	καὶ	τὰ πρὸς βορρᾶν τῆς νήσου
[6, 29]	τούτων εἰργασμένος ἦν (ἤδη γὰρ	καὶ	τὰ τῆς παρασκευῆς ἐπεπόριστο) καὶ
[6, 65]	Συρακοσίοις. ἐπεὶ δὲ ἑτοῖμα αὐτοῖς	καὶ	τὰ τῆς παρασκευῆς ἦν καὶ
[6, 9]	μάλιστα γὰρ ἂν ὁ τοιοῦτος	καὶ	τὰ τῆς πόλεως δι' ἑαυτὸν
[6, 6]	κοινῷ καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς,	καὶ	τὰ τοῦ πολέμου ἅμα πρὸς
[6, 71]	καὶ τῶν ξυμμάχων ὡς πεντήκοντα)	καὶ	τὰ τῶν πολεμίων (σκῦλα ἔχοντες
[6, 34]	τε ἄλλην παρασκευὴν ἀπολείποιεν ἂν	καὶ	τὰ τῶν πόλεων οὐκ ἂν
[6, 30]	μὲν οὖν ξυμμάχων τοῖς πλείστοις	καὶ	ταῖς σιταγωγοῖς ὁλκάσι καὶ τοῖς
[6, 31]	διδόντων τοῖς θρανίταις τῶν ναυτῶν	καὶ	ταῖς ὑπηρεσίαις καὶ τἆλλα σημείοις
[6, 94]	ἵππων πορισθησομένων, καὶ ἱπποτοξότας τριάκοντα	καὶ	τάλαντα ἀργυρίου τριακόσια. ~Τοῦ δ'
[6, 16]	καὶ δεύτερος καὶ τέταρτος ἐγενόμην	καὶ	τἆλλα ἀξίως τῆς νίκης παρεσκευασάμην.
[6, 33]	ἡγούμενοι, (εἰ ταύτην σχοῖεν, ῥᾳδίως	καὶ	τἆλλα ἕξειν. ὡς οὖν ἐν
[6, 88]	ἵππους σφίσιν ὡς πλείστους πέμπειν,	καὶ	τἆλλα ἐς τὸν περιτειχισμόν, πλινθία
[6, 34]	κέκτηνται, ὅθεν ὅ τε πόλεμος	καὶ	(τἆλλα εὐπορεῖ. πέμπωμεν δὲ καὶ
[6, 72]	κρύπτεσθαι δεῖ μᾶλλον ἂν στέγεσθαι	καὶ	τἆλλα κατὰ κόσμον καὶ ἀπροφασίστως
[6, 103]	τῆς Τυρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι τρεῖς.	καὶ	τἆλλα προυχώρει (αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας.
[6, 31]	τῶν ναυτῶν καὶ ταῖς ὑπηρεσίαις	καὶ	τἆλλα σημείοις καὶ κατασκευαῖς πολυτελέσι
[6, 8]	τι περιγίγνηται αὐτοῖς τοῦ πολέμου,	καὶ	τἆλλα τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ
[6, 62]	ἐξ Ὑκκάρων ἐπὶ Ἐγέστης παραπλεύσας,	καὶ	τἆλλα χρηματίσας καὶ λαβὼν τάλαντα
[6, 45]	ἵππων ἐσκόπουν εἰ ἐντελῆ ἐστί,	καὶ	τἆλλα ὡς ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ
[6, 62]	τριάκοντα παρῆν ἐς τὸ στράτευμα·	καὶ	τἀνδράποδα ἀπέδοσαν, καὶ ἐγένοντο ἐξ
[6, 85]	εἰσὶ περὶ τὴν Πελοπόννησον. (ὥστε	καὶ	τἀνθάδε εἰκὸς πρὸς τὸ λυσιτελοῦν,
[6, 15]	ἐχρῆτο ἔς τε τὰς ἱπποτροφίας	καὶ	τὰς ἄλλας δαπάνας· ὅπερ καὶ
[6, 44]	οὗ αὐτοῖς καὶ ἀγορὰν παρεῖχον,	καὶ	τὰς ναῦς ἀνελκύσαντες ἡσύχασαν. καὶ
[6, 64]	μὲν ἀποκλῄσειν τοὺς παρὰ σφίσι	καὶ	τὰς ναῦς ἐμπρήσειν, ἐκείνους δὲ
[6, 104]	τὰ μάλιστα τῷ Τάραντι προσμίσγει·	καὶ	τὰς ναῦς, ὅσαι μάλιστα (ἐπόνησαν
[6, 44]	ἐσκόπουν ὅτῳ τρόπῳ ἄριστα προσοίσονται·	καὶ	τὰς πρόπλους ναῦς ἐκ τῆς
[6, 91]	ληφθέντα, τὰ δ' αὐτόματα ἥξει·	καὶ	τὰς τοῦ Λαυρείου τῶν ἀργυρείων
[6, 75]	τῆς τε γῆς αὐτῶν ἔτεμον	καὶ	τὰς τῶν Ἀθηναίων σκηνὰς καὶ
[6, 17]	οὐδέπω καὶ νῦν βεβαίως θαρσοῦσιν.	~Καὶ	ταῦτα ἡ ἐμὴ νεότης καὶ
[6, 39]	ἂν ἀκούσαντας ἄριστα τοὺς πολλούς,	καὶ	ταῦτα ὁμοίως καὶ κατὰ μέρη
[6, 12]	χρήμασι καὶ τοῖς σώμασιν ηὐξῆσθαι·	καὶ	ταῦτα ὑπὲρ ἡμῶν δίκαιον ἐνθάδε
[6, 101]	πόλεως διὰ μέσου τοῦ ἕλους,	καὶ	τάφρον ἅμα παρώρυσσον, ὅπως μὴ
[6, 101]	αὖθις τῷ τῶν Συρακοσίων σταυρώματι	καὶ	τάφρῳ, τὰς μὲν ναῦς κελεύσαντες
[6, 93]	ὅπῃ ἐκ τῶν παρόντων μάλιστα	καὶ	τάχιστά (τις ὠφελία ἥξει τοῖς
[6, 44]	τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι καὶ λιθολόγους	καὶ	τέκτονας καὶ ὅσα ἐς τειχισμὸν
[6, 32]	εὔνους παρῆν σφίσιν. παιανίσαντες δὲ	καὶ	τελεώσαντες τὰς σπονδὰς ἀνήγοντο, καὶ
[6, 103]	ἄλλους ἀνθείλοντο, Ἡρακλείδην καὶ Εὐκλέα	καὶ	Τελλίαν. ~Ἐν δὲ τούτῳ Γύλιππος
[6, 25]	εἶναι τῇ πόλει ἡσυχίαν ἦγεν.	~καὶ	τέλος παρελθών τις τῶν Ἀθηναίων
[6, 4]	(κληθέντας. καὶ ἔτη οἰκήσαντες πέντε	καὶ	τεσσαράκοντα καὶ διακόσια ὑπὸ Γέλωνος
[6, 4]	ἀγαγόντες κοινῇ ἔκτισαν, ἔτει πέμπτῳ	καὶ	τεσσαρακοστῷ μετὰ Συρακουσῶν οἴκισιν. καὶ
[6, 16]	πρότερον, ἐνίκησα δὲ καὶ δεύτερος	καὶ	τέταρτος ἐγενόμην καὶ τἆλλα ἀξίως
[6, 43]	τοξόταις δὲ τοῖς πᾶσιν ὀγδοήκοντα	καὶ	τετρακοσίοις (καὶ τούτων Κρῆτες οἱ
[6, 72]	ἐκπορίζοντες, ὅπως ὡς πλεῖστοι ἔσονται,	καὶ	τῇ ἄλλῃ μελέτῃ προσαναγκάζοντες, ἔφη
[6, 83]	μᾶλλον ἢ τῶν ξυμπάντων τε	καὶ	τῇ ἡμετέρᾳ αὐτῶν κινδυνεύσαντες. πᾶσι
[6, 4]	καὶ τεσσαρακοστῷ μετὰ Συρακουσῶν οἴκισιν.	καὶ	τῇ μὲν πόλει ἀπὸ τοῦ
[6, 49]	ἐλθεῖν, τῇ γνώμῃ ἀναθαρσοῦντας ἀνθρώπους	καὶ	τῇ ὄψει καταφρονεῖν μᾶλλον. αἰφνίδιοι
[6, 86]	καὶ ἀπορίᾳ φυλακῆς πόλεων μεγάλων	καὶ	τῇ παρασκευῇ ἠπειρωτίδων· οἵδε δὲ
[6, 47]	τῶν ἄλλων τινὰ πόλεων προσαγαγέσθαι,	καὶ	τῇ πόλει δαπανῶντας τὰ οἰκεῖα
[6, 49]	(πλεῖστοι γὰρ ἂν νῦν φανῆναι)	καὶ	τῇ προσδοκίᾳ ὧν πείσονται, (μάλιστα
[6, 7]	ἐκδιδράσκουσιν οἱ ἐκ τῶν Ὀρνεῶν.	καὶ	τῇ ὑστεραίᾳ οἱ Ἀργεῖοι ὡς
[6, 99]	καὶ τροπαῖον τῆς ἱππομαχίας ἔστησαν.	~Καὶ	τῇ ὑστεραίᾳ οἱ μὲν ἐτείχιζον
[6, 69]	ἀντέχοι, τῷ δὲ ἐλλείποντι αὐτῆς	καὶ	τὴν βούλησιν ἄκοντες προυδίδοσαν. ὅμως
[6, 55]	τοῦ πάθους τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα	καὶ	τὴν δόξαν τῆς τυραννίδος ἐς
[6, 6]	ἄποικοι τοῖς ἐκπέμψασι Πελοποννησίοις βοηθήσαντες	καὶ	τὴν ἐκείνων δύναμιν ξυγκαθέλωσιν· σῶφρον
[6, 75]	καὶ ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ ἄλλο·	καὶ	τὴν θάλασσαν προυσταύρωσαν (πανταχῇ ᾗ
[6, 92]	καὶ Ἀθηναίων τήν τε οὖσαν	καὶ	τὴν μέλλουσαν δύναμιν καθέλητε, καὶ
[6, 69]	τε τῆς ἀλλοτρίας οἰκείαν σχεῖν	καὶ	τὴν οἰκείαν μὴ βλάψαι ἡσσώμενοι,
[6, 68]	μνησθέντες ἐπέλθετε τοῖς ἐναντίοις προθύμως,	καὶ	τὴν παροῦσαν ἀνάγκην καὶ ἀπορίαν
[6, 4]	τύραννος οὐ πολλῷ ὕστερον ἐκβαλὼν	καὶ	τὴν πόλιν αὐτὸς ξυμμείκτων ἀνθρώπων
[6, 18]	ἂν ξυγκραθὲν μάλιστ' ἂν ἰσχύειν,	καὶ	τὴν πόλιν, ἐὰν μὲν ἡσυχάζῃ,
[6, 60]	αὑτόν τε ἄδειαν ποιησάμενον σῶσαι	καὶ	τὴν πόλιν τῆς παρούσης ὑποψίας
[6, 16]	τέλεσι μὴ ἑαυτὸν μόνον ἀλλὰ	(καὶ	τὴν πόλιν ὠφελῇ. οὐδέ γε
[6, 72]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν στρατηγῶν	καὶ	τὴν πολυαρχίαν (ἦσαν γὰρ πέντε
[6, 80]	τε μὴ αἰσχρῶς δεσπότας λαβεῖν	καὶ	τὴν πρὸς ἡμᾶς ἔχθραν μὴ
[6, 63]	αὐτοῖς πρὸς τὸν πρῶτον φόβον	καὶ	τὴν προσδοκίαν οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ
[6, 11]	ἀφέλωνται, εἰκὸς ὑπὸ τῶν αὐτῶν	καὶ	τὴν σφετέραν διὰ τοῦ (αὐτοῦ
[6, 101]	τό τε σταύρωμα πλὴν ὀλίγου	καὶ	(τὴν τάφρον, καὶ ὕστερον καὶ
[6, 66]	καὶ ξύλοις διὰ ταχέων ὤρθωσαν,	καὶ	τὴν τοῦ Ἀνάπου (γέφυραν ἔλυσαν.
[6, 104]	ἐς τὴν Θουρίαν πρῶτον πρεσβευσάμενος	καὶ	τὴν τοῦ πατρὸς ἀνανεωσάμενος πολιτείαν
[6, 40]	ὑμῶν ὡς ἔργα δυναμένους κρινεῖ	καὶ	τὴν ὑπάρχουσαν ἐλευθερίαν οὐχὶ ἐκ
[6, 69]	τε ἐκείνοις ἐφ' ἃ ἦλθον	καὶ	τὴν ὑπάρχουσαν σφίσι πατρίδα νικήσαντες
[6, 100]	ποτοῦ ὕδατος ἠγμένοι ἦσαν, διέφθειραν,	καὶ	τηρήσαντες τούς τε ἄλλους Συρακοσίους
[6, 4]	ὕστερον δὲ καὶ ἀπὸ Χαλκίδος	καὶ	τῆς ἄλλης Εὐβοίας πλῆθος ἐλθὸν
[6, 7]	Ὀρνεὰς κατοικίσαντες τοὺς Ἀργείων φυγάδας	καὶ	τῆς ἄλλης στρατιᾶς παρακαταλιπόντες αὐτοῖς
[6, 92]	ταῦτα αὐτοί τε ἀσφαλῶς οἰκῆτε	καὶ	τῆς ἁπάσης Ἑλλάδος ἑκούσης καὶ
[6, 105]	αὐτοί τε καὶ οἱ ξύμμαχοι	καὶ	τῆς γῆς τὴν πολλὴν ἐδῄωσαν,
[6, 38]	οὐχ ὧν δρᾷ μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τῆς διανοίας προαμύνεσθαι χρή, εἴπερ
[6, 15]	σῶμα παρανομίας ἐς τὴν δίαιταν	καὶ	τῆς διανοίας ὧν καθ' ἓν
[6, 78]	ἐμῆς μᾶλλον, ἐν ἴσῳ δὲ	καὶ	τῆς ἑαυτοῦ ἅμα ἐν τῇ
[6, 97]	Συρακοσίους αἰσθομένους ἐκ (τοῦ λειμῶνος	καὶ	τῆς ἐξετάσεως παραγενέσθαι. ἐβοήθουν δὲ
[6, 69]	μὲν περί τε πατρίδος μαχούμενοι	καὶ	τῆς ἰδίας ἕκαστος τὸ μὲν
[6, 90]	ἐκείνους αὖθις καὶ Ἰταλιώτας, ἔπειτα	καὶ	τῆς Καρχηδονίων ἀρχῆς καὶ (αὐτῶν
[6, 80]	τῷ δ' αὑτῶν ὀνόματι τιμηθήσονται,	καὶ	τῆς νίκης οὐκ ἄλλον τινὰ
[6, 61]	ἦν, μετὰ τοῦ αὐτοῦ λόγου	καὶ	τῆς ξυνωμοσίας ἐπὶ τῷ δήμῳ
[6, 9]	ἂν καὶ τοῦ σώματός τι	καὶ	τῆς οὐσίας προνοῆται· μάλιστα γὰρ
[6, 89]	ἡμῖν τοῦ πλήθους. ἅμα δὲ	καὶ	τῆς πόλεως δημοκρατουμένης τὰ (πολλὰ
[6, 31]	μεγάλαις δαπάναις τῶν τε τριηράρχων	καὶ	τῆς πόλεως ἐκπονηθέν, τοῦ μὲν
[6, 75]	ἐστράτευσαν πανδημεὶ ἐπὶ τὴν Κατάνην,	καὶ	τῆς τε γῆς αὐτῶν ἔτεμον
[6, 78]	τε ἅμα τῆς τε ἐπιθυμίας	καὶ	(τῆς τύχης τὸν αὐτὸν ὁμοίως
[6, 9]	(οὐ προσήκοντα ἄρασθαι. καίτοι ἔγωγε	καὶ	τιμῶμαι ἐκ τοῦ τοιούτου καὶ
[6, 61]	ἄνδρας, προδοθῆναι ἂν ἡ πόλις.	καί	τινα μίαν νύκτα καὶ κατέδαρθον
[6, 100]	κατὰ σκηνὰς ὄντας ἐν μεσημβρίᾳ	καί	τινας καὶ ἐς τὴν πόλιν
[6, 69]	τούτῳ ἦσαν ὡς ἤδη μαχούμενοι,	καί	τινες αὐτοῖς ἐγγὺς τῆς πόλεως
[6, 51]	ἐψηφίσαντό τε ξυμμαχίαν τοῖς Ἀθηναίοις	καὶ	(τὸ ἄλλο στράτευμα ἐκέλευον ἐκ
[6, 32]	μὲν ἐς τὴν Κέρκυραν, ἔνθαπερ	καὶ	τὸ ἄλλο στράτευμα τῶν ξυμμάχων
[6, 70]	κατὰ σφᾶς αὐτούς, παρερρήγνυτο ἤδη	καὶ	τὸ ἄλλο στράτευμα τῶν Συρακοσίων
[6, 18]	αἰεὶ προσλήψεσθαί τε τὴν ἐμπειρίαν	καὶ	τὸ ἀμύνεσθαι οὐ λόγῳ ἀλλ'
[6, 105]	ξὺν ὅπλοις ἐς τὴν Λακωνικὴν	καὶ	τὸ ἐλάχιστον μετὰ σφῶν δῃώσαντας
[6, 62]	πολεμίαν οὖσαν, καὶ οὐχ εἷλον.	καὶ	τὸ θέρος ἐτελεύτα. ~Τοῦ δ'
[6, 14]	κακῶς> βουλευσαμένης ἰατρὸς ἂν γενέσθαι,	καὶ	τὸ καλῶς ἄρξαι τοῦτ' εἶναι,
[6, 88]	αὐτοῖς τοὺς ὀλίγους ἱππέας ἔπεμψαν	καὶ	τὸ λοιπὸν ἐδόκει αὐτοῖς ὑπουργεῖν
[6, 13]	μετὰ σφῶν αὐτῶν καὶ καταλύεσθαι·	καὶ	τὸ λοιπὸν ξυμμάχους μὴ ποιεῖσθαι
[6, 89]	ἀνοίας οὐδὲν ἂν καινὸν λέγοιτο·	καὶ	τὸ μεθιστάναι αὐτὴν οὐκ ἐδόκει
[6, 102]	ταῖς Ἐπιπολαῖς, ἡγούμενοι ἐρῆμον (αἱρήσειν.	καὶ	τὸ μὲν δεκάπλεθρον προτείχισμα αὐτῶν
[6, 67]	ἄλλο οἱ ξύμμαχοι οἱ ἄλλοι.	καὶ	τὸ μὲν ἥμισυ αὐτοῖς τοῦ
[6, 18]	ὁμοῦ δὲ τό τε φαῦλον	καὶ	τὸ μέσον καὶ τὸ πάνυ
[6, 18]	τε φαῦλον καὶ τὸ μέσον	καὶ	τὸ πάνυ ἀκριβὲς ἂν ξυγκραθὲν
[6, 93]	Δεκελείας προσεῖχον ἤδη τὸν νοῦν	καὶ	τὸ παραυτίκα καὶ τοῖς ἐν
[6, 66]	Συρακοσίων προσεβοήθησαν, ἔπειτα δὲ ὕστερον	καὶ	τὸ πεζὸν ἅπαν ξυνελέγη. καὶ
[6, 72]	χειροτέχναις ἀνταγωνισαμένους. (μέγα δὲ βλάψαι	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν στρατηγῶν καὶ
[6, 12]	ἀδικεῖν, τὰ δὲ ἴδια ἀναλοῦν,	καὶ	τὸ πρᾶγμα μέγα εἶναι καὶ
[6, 27]	(ἀστῶν καὶ ξένων καὶ δούλων.	καὶ	τὸ πρᾶγμα μειζόνως ἐλάμβανον· τοῦ
[6, 100]	στρατιὰ τήν τε ὑποτείχισιν καθεῖλον	καὶ	τὸ σταύρωμα ἀνέσπασαν καὶ διεφόρησαν
[6, 75]	καὶ τὰς τῶν Ἀθηναίων σκηνὰς	καὶ	τὸ στρατόπεδον ἐμπρήσαντες ἀνεχώρησαν (ἐπ'
[6, 88]	τῆς Νάξου ἐς τὴν Κατάνην	καὶ	τὸ στρατόπεδον ὃ κατεκαύθη (ὑπὸ
[6, 101]	καὶ (τὴν τάφρον, καὶ ὕστερον	καὶ	τὸ ὑπολειφθὲν εἷλον. καὶ μάχη
[6, 68]	ἥσσω (ἔχειν. παραστήτω δέ τινι	καὶ	τόδε, πολύ τε ἀπὸ τῆς
[6, 44]	ἔφασαν ἔσεσθαι, ἀλλ' ὅτι (ἂν	καὶ	τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις ξυνδοκῇ, τοῦτο
[6, 16]	ὁμοίοις μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ	καὶ	τοῖς ἄλλοις ξυνόντας, τῶν δὲ
[6, 41]	κοσμηθῆναι καὶ ἵπποις καὶ ὅπλοις	(καὶ	τοῖς ἄλλοις οἷς ὁ πόλεμος
[6, 79]	ἤν τις ἐφ' ὑμᾶς ἴῃ,	καὶ	τοῖς γε Ἀθηναίοις βοηθεῖν, ὅταν
[6, 78]	κακοῖς ὀλοφυρθεὶς τάχ' ἂν ἴσως	καὶ	τοῖς ἐμοῖς ἀγαθοῖς ποτὲ βουληθείη
[6, 93]	τὸν νοῦν καὶ τὸ παραυτίκα	καὶ	τοῖς ἐν τῇ Σικελίᾳ πέμπειν
[6, 105]	ὅσα ἄλλα ἐδῄωσαν τῆς γῆς,	καὶ	τοῖς Λακεδαιμονίοις ἤδη εὐπροφάσιστον μᾶλλον
[6, 30]	πλείστοις καὶ ταῖς σιταγωγοῖς ὁλκάσι	καὶ	τοῖς πλοίοις καὶ ὅση ἄλλη
[6, 13]	αὐτῷ ἀνδρὶ παρακελευστοὺς καθημένους φοβοῦμαι,	καὶ	τοῖς πρεσβυτέροις ἀντιπαρακελεύομαι μὴ καταισχυνθῆναι,
[6, 6]	εὐπρεπῶς βουλόμενοι τοῖς ἑαυτῶν (ξυγγενέσι	καὶ	τοῖς προσγεγενημένοις ξυμμάχοις. μάλιστα δ'
[6, 72]	ὅσον εἰκὸς εἶναι, ἄλλως τε	καὶ	τοῖς πρώτοις τῶν Ἑλλήνων ἐμπειρίᾳ
[6, 88]	καὶ αὐτῶν ξυμπολεμεῖν. περιήγγελλον δὲ	καὶ	τοῖς Σικελοῖς καὶ ἐς τὴν
[6, 8]	παρασκευὴν ταῖς ναυσὶ τάχιστα γίγνεσθαι,	καὶ	τοῖς στρατηγοῖς, εἴ του προσδέοιντο,
[6, 12]	τι λελωφήκαμεν, ὥστε καὶ χρήμασι	καὶ	τοῖς σώμασιν ηὐξῆσθαι· καὶ ταῦτα
[6, 97]	ἢ τειχιοῦντες, τοῖς τε σκεύεσι	καὶ	τοῖς χρήμασιν ἀποθήκη. ~καὶ οὐ
[6, 88]	καὶ τοὺς Συρακοσίους τὰ αὐτὰ	καὶ	τὸν Ἀλκιβιάδην δεομένους πείθειν τοὺς
[6, 28]	ἐν (οἰκίαις ἐφ' ὕβρει· ὧν	καὶ	τὸν Ἀλκιβιάδην ἐπῃτιῶντο. καὶ αὐτὰ
[6, 34]	δεόμενοι δεῦρο κατὰ τάχος βοηθεῖν	καὶ	τὸν ἐκεῖ (πόλεμον κινεῖν. ὃ
[6, 36]	αὐτοὺς εἰκὸς Πελοποννησίους τε ὑπολιπόντας	καὶ	τὸν ἐκεῖ πόλεμον μήπω βεβαίως
[6, 17]	ἀποχρήσασθε τῇ ἑκατέρου ἡμῶν (ὠφελίᾳ.	καὶ	τὸν ἐς τὴν Σικελίαν πλοῦν
[6, 64]	γὰρ ἂν ψιλοὺς τοὺς σφῶν	καὶ	τὸν ὄχλον τῶν Συρακοσίων τοὺς
[6, 71]	Κατάνην· χειμών τε γὰρ ἦν,	καὶ	τὸν πόλεμον αὐτόθεν ποιεῖσθαι οὔπω
[6, 73]	ὅπως ξυμμαχία τε αὐτοῖς παραγένηται	καὶ	τὸν πρὸς Ἀθηναίους πόλεμον βεβαιότερον
[6, 94]	τό τε πεδίον ἀναβάντες ἐδῄουν	καὶ	τὸν σῖτον ἐνεπίμπρασαν, καὶ τῶν
[6, 54]	ἐν τῇ ἀγορᾷ (ἄρχων ἀνέθηκε	καὶ	τὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Πυθίου.
[6, 20]	(πολλοὶ μὲν γὰρ ὁπλῖται ἔνεισι	καὶ	τοξόται καὶ ἀκοντισταί, πολλαὶ δὲ
[6, 69]	οἵ τε λιθοβόλοι καὶ σφενδονῆται	καὶ	τοξόται προυμάχοντο καὶ τροπὰς οἵας
[6, 67]	καὶ Καμαριναίων ἱππῆς ὅσον εἴκοσι	καὶ	τοξόται ὡς πεντήκοντα) τοὺς δὲ
[6, 22]	ἢ πεῖσαι ἢ μισθῷ προσαγαγέσθαι,	καὶ	τοξότας πολλοὺς καὶ σφενδονήτας, ὅπως
[6, 25]	ἄλλην παρασκευὴν ὡς κατὰ λόγον,	καὶ	τοξοτῶν τῶν αὐτόθεν καὶ ἐκ
[6, 2]	~ᾠκίσθη δὲ ὧδε τὸ ἀρχαῖον,	καὶ	τοσάδε ἔθνη ἔσχε τὰ ξύμπαντα.
[6, 1]	τινὶ ἔλασσον ἢ ὀκτὼ ἡμερῶν,	καὶ	τοσαύτη οὖσα ἐν εἰκοσισταδίῳ μάλιστα
[6, 68]	πῶς οὐ χρὴ μετὰ τοιῶνδε	καὶ	τοσῶνδε ξυμμάχων πάντα τινὰ μεγάλην
[6, 89]	ἐβλάπτεσθε· καὶ νῦν, εἴ τις	καὶ	τότε ἐν τῷ πάσχειν οὐκ
[6, 74]	τούς τε ἄνδρας διέφθειραν πρότερον	καὶ	τότε στασιάζοντες καὶ ἐν ὅπλοις
[6, 101]	ἀσφαλές, αὐτοὶ δὲ ἐπιόντος ἤδη	καὶ	τοῦ ἄλλου στρατεύματος τῶν Ἀθηναίων
[6, 101]	ἐγίγνετο καταβᾶσι διὰ τοῦ ὁμαλοῦ	καὶ	τοῦ ἕλους ἐς τὸν (λιμένα
[6, 34]	ἂν τὸν πλοῦν, ἄλλως τε	καὶ	τοῦ ἐμπειροτάτου τῶν στρατηγῶν, ὡς
[6, 103]	τοῦ πεζοῦ, ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν	καὶ	τοῦ κρημνώδους ἀρξάμενοι ἀπετείχιζον μέχρι
[6, 103]	ἤδη σφίσι παντὸς τοῦ στρατεύματος	καὶ	τοῦ ναυτικοῦ καὶ τοῦ πεζοῦ,
[6, 90]	ἠλπίζομεν καταπολεμήσειν καὶ μετὰ (ταῦτα	καὶ	τοῦ ξύμπαντος Ἑλληνικοῦ ἄρξειν. χρήματα
[6, 26]	πόλις ἑαυτὴν ἀπὸ τῆς νόσου	καὶ	τοῦ ξυνεχοῦς πολέμου ἔς τε
[6, 40]	μετασχεῖν, εἰ δ' ἄλλα βουλήσεσθε,	καὶ	τοῦ παντὸς κινδυνεῦσαι στερηθῆναι· καὶ
[6, 103]	τοῦ στρατεύματος καὶ τοῦ ναυτικοῦ	καὶ	τοῦ πεζοῦ, ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν
[6, 6]	ὥστε τὴν γενομένην ἐπὶ Λάχητος	καὶ	τοῦ προτέρου πολέμου Λεοντίνων οἱ
[6, 9]	ἀγαθὸν πολίτην εἶναι ὃς ἂν	καὶ	τοῦ σώματός τι καὶ τῆς
[6, 24]	παρασκευῆς, πολὺ δὲ μᾶλλον ὥρμηντο,	καὶ	τοὐναντίον περιέστη αὐτῷ· εὖ τε
[6, 68]	ἥντινα μὴ αὐτοὶ μαχόμενοι κτήσεσθε.	καὶ	τοὐναντίον ὑπομιμνῄσκω ὑμᾶς ἢ οἱ
[6, 75]	προυσταύρωσαν (πανταχῇ ᾗ ἀποβάσεις ἦσαν.	καὶ	τοὺς Ἀθηναίους εἰδότες ἐν τῇ
[6, 80]	κοινὴν ὠφελίαν τῇ Σικελίᾳ φυλάξαι	καὶ	τοὺς Ἀθηναίους φίλους δὴ ὄντας
[6, 67]	καὶ χιλίους, παρὰ (δ' αὐτοὺς	καὶ	τοὺς ἀκοντιστάς. μέλλουσι δὲ τοῖς
[6, 60]	εἴσονται, τὸν μὲν μηνυτὴν εὐθὺς	καὶ	τοὺς ἄλλους μετ' αὐτοῦ ὅσων
[6, 46]	οἱ μὲν αὐτοί τε ἀπατηθέντες	καὶ	τοὺς ἄλλους τότε πείσαντες, ἐπειδὴ
[6, 101]	μετὰ τοξοτῶν τε οὐ πολλῶν	καὶ	τοὺς Ἀργείους παραλαβών, καὶ ἐπιδιαβὰς
[6, 27]	οἱ (πλεῖστοι περιεκόπησαν τὰ πρόσωπα.	καὶ	τοὺς δράσαντας ᾔδει οὐδείς, ἀλλὰ
[6, 100]	καὶ ἐς τὴν πόλιν ἀποκεχωρηκότας	καὶ	τοὺς ἐν τῷ σταυρώματι ἀμελῶς
[6, 93]	τε τροφὴν πέμπειν τῇ στρατιᾷ	καὶ	τοὺς ἱππέας. καὶ ὁ χειμὼν
[6, 84]	ἤδη ἡμῖν τὰ μέγιστα. διόπερ	καὶ	τοὺς Λεοντίνους εὔλογον κατοικίζειν μὴ
[6, 50]	καὶ κατεσκέψαντο τήν τε πόλιν	καὶ	τοὺς λιμένας καὶ τὰ περὶ
[6, 6]	Λεοντίνους τε ἀναστήσαντες ἀτιμώρητοι γενήσονται	καὶ	τοὺς λοιποὺς ἔτι ξυμμάχους αὐτῶν
[6, 61]	τέως μὲν ἐζήτουν τὸν Ἀλκιβιάδην	καὶ	τοὺς μετ' αὐτοῦ· ὡς δ'
[6, 103]	νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν τοῖς Συρακοσίοις	καὶ	τοὺς μετὰ Λαμάχου καὶ αὐτὸν
[6, 91]	ἂν τούς τε παρόντας ξυντάξῃ	καὶ	τοὺς μὴ θέλοντας προσαναγκάσῃ· οὕτω
[6, 56]	ξυνομωμοκότες ἀσφαλείας ἕνεκα· ἤλπιζον γὰρ	καὶ	τοὺς μὴ προειδότας, εἰ καὶ
[6, 103]	τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖον ἔστησαν	καὶ	τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν τοῖς
[6, 97]	οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖόν τε στήσαντες	καὶ	τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀποδόντες τοῖς
[6, 11]	ὑμεῖς ὦ Ἀθηναῖοι ἐς Λακεδαιμονίους	καὶ	τοὺς ξυμμάχους πεπόνθατε· διὰ τὸ
[6, 61]	χρόνον ὑπωπτεύθησαν τῷ δήμῳ ἐπιτίθεσθαι,	καὶ	τοὺς ὁμήρους τῶν Ἀργείων τοὺς
[6, 97]	Ἐπιπολῶν ἓξ ἢ ἑπτὰ σταδίους,	καὶ	τοὺς πεζοὺς ἀποβιβάσαντες, ταῖς τε
[6, 54]	τε πόλιν αὐτῶν καλῶς διεκόσμησαν	καὶ	τοὺς πολέμους (διέφερον καὶ ἐς
[6, 34]	λεγόμενα καὶ αἱ γνῶμαι ἵστανται,	καὶ	τοὺς προεπιχειροῦντας ἢ τοῖς γε
[6, 48]	Συρακουσῶν τὰς ἄλλας, καὶ πειρᾶσθαι	καὶ	τοὺς Σικελοὺς τοὺς μὲν ἀφιστάναι
[6, 44]	ἄγουσαι ὁλκάδες μὲν τριάκοντα σιταγωγοί,	καὶ	τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι καὶ λιθολόγους
[6, 67]	τι πονῇ μάλιστα, ἐφορῶντας παραγίγνεσθαι.	καὶ	τοὺς σκευοφόρους ἐντὸς (τούτων τῶν
[6, 103]	παρόντων κακῶν ἐς ἀλλήλους εἶχον,	καὶ	τοὺς στρατηγούς τε ἐφ' ὧν
[6, 88]	τῶν Λακεδαιμονίων τούς τε Κορινθίους	καὶ	τοὺς Συρακοσίους τὰ αὐτὰ καὶ
[6, 70]	μαχομένοις καὶ ἐλάχιστα πολέμῳ ὡμιληκόσι	καὶ	τοῦτο ξυνεπιλαβέσθαι τοῦ φόβου, τοῖς
[6, 67]	εὐναῖς ἐν πλαισίῳ, ἐπὶ ὀκτὼ	καὶ	τοῦτο τεταγμένον· οἷς εἴρητο, ᾗ
[6, 101]	ἢ ἓξ τῶν μετ' αὐτοῦ.	καὶ	τούτους μὲν οἱ Συρακόσιοι εὐθὺς
[6, 43]	τοῖς ξύμπασιν ἑκατὸν καὶ πεντακισχιλίοις	(καὶ	τούτων Ἀθηναίων μὲν αὐτῶν ἦσαν
[6, 43]	τοῖς πᾶσιν ὀγδοήκοντα καὶ τετρακοσίοις	(καὶ	τούτων Κρῆτες οἱ ὀγδοήκοντα ἦσαν)
[6, 101]	ὁμόσε χωροῦσι τοῖς τριακοσίοις τούτοις,	καὶ	τρέπουσί τε αὐτοὺς καὶ ἐσβάλλουσιν
[6, 42]	καὶ στρατοπεδεύεσθαι, οἱ στρατηγοὶ ἐποιήσαντο,	καὶ	τρία μέρη νείμαντες ἓν ἑκάστῳ
[6, 43]	τριήρεσι μὲν ταῖς πάσαις τέσσαρσι	καὶ	τριάκοντα καὶ ἑκατόν, καὶ δυοῖν
[6, 5]	Συρακοσίων ᾠκίσθη, ἔτεσιν ἐγγύτατα πέντε	καὶ	τριάκοντα καὶ ἑκατὸν μετὰ Συρακουσῶν
[6, 31]	γὰρ χίλιοι ὁπλῖται αὐτῶν Ἀθηναίων	καὶ	τριακόσιοι ἱππῆς καὶ τριήρεις ἑκατόν,
[6, 31]	τε περὶ τὸ σῶμά τις	καὶ	τριήραρχος ἐς τὴν ναῦν ἀνηλώκει
[6, 31]	αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ τριακόσιοι ἱππῆς	καὶ	τριήρεις ἑκατόν, καὶ Λεσβίων καὶ
[6, 74]	τὸ στρατόπεδον ποιησάμενοι αὐτοῦ διεχείμαζον·	καὶ	τριήρη ἀπέστειλαν ἐς τὰς Ἀθήνας
[6, 100]	διεφόρησαν τοὺς σταυροὺς παρ' ἑαυτοὺς	καὶ	τροπαῖον ἔστησαν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[6, 70]	ὅσον ἀσφαλῶς εἶχε πάλιν ἐπανεχώρουν	καὶ	τροπαῖον ἵστασαν. (οἱ δὲ Συρακόσιοι
[6, 94]	πολλοῖς καὶ ἀποκτείναντές τέ τινας	καὶ	τροπαῖον (στήσαντες ἀνεχώρησαν ἐπὶ τὰς
[6, 98]	προσβαλόντες, καὶ ἀπέκτεινάν τέ τινας	καὶ	τροπαῖον τῆς ἱππομαχίας ἔστησαν. ~Καὶ
[6, 69]	καὶ σφενδονῆται καὶ τοξόται προυμάχοντο	καὶ	τροπὰς οἵας εἰκὸς ψιλοὺς ἀλλήλων
[6, 87]	τι ὑμῖν τῆς ἡμετέρας πολυπραγμοσύνης	καὶ	τρόπου τὸ αὐτὸ ξυμφέρει, τούτῳ
[6, 55]	τὸ πρεσβεύειν τε ἀπ' αὐτοῦ	καὶ	τυραννεῦσαι. οὐ μὴν οὐδ' ἂν
[6, 60]	αὐτοῖς ἐδόκει ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ὀλιγαρχικῇ	καὶ	(τυραννικῇ πεπρᾶχθαι. καὶ ὡς αὐτῶν
[6, 89]	ἀναπειθέσθω. ἢ εἴ τις, διότι	καὶ	τῷ δήμῳ προσεκείμην μᾶλλον, χείρω
[6, 54]	τὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Πυθίου.	καὶ	τῷ μὲν ἐν τῇ ἀγορᾷ
[6, 46]	ὄντας καὶ σφίσιν αἰεὶ ἐπιτηδείους.	καὶ	τῷ μὲν Νικίᾳ προσδεχομένῳ ἦν
[6, 83]	ἐς τοὺς Ἕλληνας, καὶ διότι	καὶ	τῷ Μήδῳ ἑτοίμως τοῦτο δρῶντες
[6, 90]	αἷς τὴν Πελοπόννησον πέριξ πολιορκοῦντες	καὶ	τῷ πεζῷ ἅμα ἐκ γῆς
[6, 13]	παρὰ γῆν ἤν τις πλέῃ,	καὶ	τῷ Σικελικῷ διὰ πελάγους, τὰ
[6, 31]	τε ἡ ναῦς μάλιστα προέξει	καὶ	τῷ ταχυναυτεῖν, τὸ δὲ πεζὸν
[6, 12]	τό τε ψεύσασθαι καλῶς χρήσιμον	καὶ	τῷ τοῦ πέλας κινδύνῳ, αὐτοὺς
[6, 100]	καὶ τῶν Ἀργείων τινὲς αὐτόθι	καὶ	τῶν Ἀθηναίων οὐ πολλοὶ (διεφθάρησαν.
[6, 98]	λιθοφορεῖν τε (καὶ ἀποσκίδνασθαι μακροτέραν.	καὶ	τῶν Ἀθηναίων φυλὴ μία τῶν
[6, 43]	τὸ δὲ ἄλλο ναυτικὸν Χίων	καὶ	τῶν ἄλλων ξυμμάχων) ὁπλίταις δὲ
[6, 97]	καὶ ὅ τε Διόμιλος ἀποθνῄσκει	καὶ	τῶν (ἄλλων ὡς τριακόσιοι. καὶ
[6, 18]	μοι δοκεῖν ἀπραγμοσύνης μεταβολῇ διαφθαρῆναι,	καὶ	τῶν ἀνθρώπων ἀσφαλέστατα τούτους οἰκεῖν
[6, 100]	ἐξεκρούσθησαν πάλιν ὑπὸ τῶν Συρακοσίων,	καὶ	τῶν Ἀργείων τινὲς αὐτόθι καὶ
[6, 19]	δ' Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐκείνου τε	καὶ	τῶν Ἐγεσταίων καὶ Λεοντίνων φυγάδων,
[6, 88]	καὶ διανοουμένων τῶν τε ἐφόρων	καὶ	τῶν ἐν τέλει ὄντων πρέσβεις
[6, 51]	εἰπεῖν. καὶ λέγοντος τοῦ Ἀλκιβιάδου,	καὶ	τῶν (ἐν τῇ πόλει πρὸς
[6, 1]	ὄντες τοῦ μεγέθους τῆς νήσου	καὶ	τῶν ἐνοικούντων τοῦ πλήθους καὶ
[6, 42]	πλέοντες ἀπορῶσιν ὕδατος καὶ λιμένων	καὶ	τῶν ἐπιτηδείων ἐν ταῖς καταγωγαῖς,
[6, 101]	δὲ οἱ Συρακόσιοι (ἦσαν γὰρ	καὶ	τῶν ἱππέων αὐτοῖς οἱ πολλοὶ
[6, 93]	τοῖς Συρακοσίοις ἐκέλευον μετ' ἐκείνων	καὶ	τῶν Κορινθίων βουλευόμενον ποιεῖν ὅπῃ
[6, 105]	ἐκ τοῦ Ἄργους ταῖς ναυσὶ	καὶ	τῶν Λακεδαιμονίων οἱ Ἀργεῖοι ἐσβαλόντες
[6, 29]	ἐκεῖνον οἵ τ' Ἀργεῖοι ξυνεστράτευον	καὶ	τῶν Μαντινέων τινές, ἀπέτρεπον καὶ
[6, 61]	δίκῃ θάνατον κατέγνωσαν αὐτοῦ τε	καὶ	τῶν μετ' ἐκείνου. ~Μετὰ δὲ
[6, 69]	μὴ βλάψαι ἡσσώμενοι, Ἀργεῖοι δὲ	καὶ	τῶν ξυμμάχων οἱ αὐτόνομοι ξυγκτήσασθαί
[6, 25]	ὁπλίταις δὲ τοῖς ξύμπασιν Ἀθηναίων	καὶ	τῶν ξυμμάχων πεντακισχιλίων μὲν οὐκ
[6, 71]	τοὺς νεκρούς (ἀπέθανον δὲ αὐτῶν	καὶ	τῶν ξυμμάχων περὶ ἑξήκοντα καὶ
[6, 65]	αὐτόν, καὶ αὐτοί (ἤδη γὰρ	καὶ	τῶν ξυμμάχων Σελινούντιοι καὶ ἄλλοι
[6, 22]	ἡμᾶς ἄγειν καὶ ἡμῶν αὐτῶν	καὶ	τῶν ξυμμάχων, τῶν τε ὑπηκόων
[6, 71]	ὀστᾶ ξυνέλεξαν (ἀπέθανον δὲ αὐτῶν	καὶ	τῶν ξυμμάχων ὡς πεντήκοντα) καὶ
[6, 6]	τῶν τε Ἐγεσταίων πολλάκις λεγόντων	καὶ	τῶν ξυναγορευόντων αὐτοῖς ἐψηφίσαντο πρέσβεις
[6, 19]	φυγάδων, οἳ παρελθόντες ἐδέοντό τε	καὶ	τῶν ὁρκίων ὑπομιμνῄσκοντες ἱκέτευον βοηθῆσαι
[6, 53]	ὁ δῆμος ἀκοῇ τὴν Πεισιστράτου	καὶ	τῶν παίδων τυραννίδα χαλεπὴν τελευτῶσαν
[6, 31]	τε χρηστοῖς ἐκκριθὲν καὶ ὅπλων	καὶ	τῶν περὶ τὸ σῶμα σκευῶν
[6, 53]	ἐποιοῦντο τῶν περὶ τὰ μυστήρια	καὶ	τῶν περὶ τοὺς Ἑρμᾶς δρασθέντων,
[6, 41]	καὶ ἐξέτασιν αὐτῶν ἡμεῖς ἕξομεν)	καὶ	τῶν πρὸς τὰς πόλεις διαπομπῶν
[6, 62]	δώσουσιν οἱ Ἐγεσταῖοι, κατασκέψασθαι δὲ	καὶ	τῶν Σελινουντίων τὰ πράγματα καὶ
[6, 103]	τῆς Ἰταλίας πανταχόθεν. ἦλθον δὲ	καὶ	τῶν Σικελῶν πολλοὶ ξύμμαχοι τοῖς
[6, 31]	τε τῆς πόλεως ἀνάλωσιν δημοσίαν	καὶ	τῶν στρατευομένων τὴν ἰδίαν, τῆς
[6, 52]	τῆς Συρακοσίας καὶ ἁρπαγὴν ποιησάμενοι,	καὶ	τῶν Συρακοσίων ἱππέων βοηθησάντων καὶ
[6, 101]	ἐν αὐτῇ ἐνίκων οἱ Ἀθηναῖοι.	καὶ	τῶν Συρακοσίων οἱ μὲν τὸ
[6, 94]	ἐδῄουν καὶ τὸν σῖτον ἐνεπίμπρασαν,	καὶ	τῶν Συρακοσίων περιτυχόντες τισὶν οὐ
[6, 8]	καὶ ἀκούσαντες τῶν τε Ἐγεσταίων	καὶ	τῶν σφετέρων πρέσβεων τά τε
[6, 40]	καὶ τοῦ παντὸς κινδυνεῦσαι στερηθῆναι·	καὶ	τῶν τοιῶνδε ἀγγελιῶν ὡς πρὸς
[6, 94]	τὸν σῖτον τῶν τε (Ἰνησσαίων	καὶ	τῶν Ὑβλαίων. καὶ ἀφικόμενοι ἐς
[6, 100]	τριακοσίους μὲν σφῶν αὐτῶν λογάδας	καὶ	τῶν ψιλῶν τινὰς ἐκλεκτοὺς ὡπλισμένους
[6, 52]	καὶ τῶν Συρακοσίων ἱππέων βοηθησάντων	καὶ	τῶν ψιλῶν τινὰς ἐσκεδασμένους διαφθειράντων,
[6, 70]	ἅμα τινὰς γενέσθαι καὶ ἀστραπὰς	καὶ	ὕδωρ πολύ, ὥστε τοῖς μὲν
[6, 83]	ἐξ ὧν οἵδε τε διαβάλλουσι	καὶ	ὑμεῖς μάλιστα ἐπὶ τὸ φοβερώτερον
[6, 87]	οὐκ ἄκλητοι, (παρακληθέντες δὲ ἥκειν.	καὶ	ὑμεῖς μήθ' ὡς δικασταὶ γενόμενοι
[6, 87]	τὴν κοινὴν τῷ τε δεομένῳ	καὶ	ὑμῖν νῦν παροῦσαν ἀσφάλειαν μὴ
[6, 83]	ἕνεκα καὶ ἐνθάδε (παρόντες ὁρῶμεν	καὶ	ὑμῖν ταὐτὰ ξυμφέροντα. ἀποφαίνομεν δὲ
[6, 16]	καὶ ὠφελίαν. οἱ γὰρ Ἕλληνες	καὶ	ὑπὲρ δύναμιν μείζω ἡμῶν τὴν
[6, 4]	ἀποικίαν ἄγων ἐς Σικελίαν ἀφίκετο,	καὶ	ὑπὲρ Παντακύου τε ποταμοῦ Τρώτιλόν
[6, 96]	οἱ Ἀθηναῖοι, χωρίου ἀποκρήμνου τε	καὶ	ὑπὲρ τῆς πόλεως εὐθὺς κειμένου,
[6, 23]	μάχιμον αὐτῶν, τὸ ὁπλιτικόν, ἀλλὰ	καὶ	ὑπερβάλλοντες τοῖς πᾶσι, μόλις οὕτως
[6, 31]	μὲν ταχείας, τεσσαράκοντα δὲ ὁπλιταγωγοὺς	καὶ	ὑπηρεσίας ταύταις τὰς κρατίστας, τῶν
[6, 4]	ἐς Λεοντίνους ὀλίγον χρόνον ξυμπολιτεύσας	καὶ	ὑπὸ αὐτῶν ἐκπεσὼν καὶ Θάψον
[6, 16]	ἐν τῷ ὁμοίῳ τις ἀνεχέσθω	καὶ	ὑπὸ τῶν εὐπραγούντων ὑπερφρονούμενος, ἢ
[6, 88]	τοὺς μὲν προσηνάγκαζον, τοὺς δὲ	καὶ	ὑπὸ τῶν Συρακοσίων φρουρούς τε
[6, 60]	αὐτῶν ἠπίστατο, χαλεπὸς ἦν τότε	καὶ	ὑπόπτης ἐς τοὺς περὶ τῶν
[6, 36]	μὴ βούλεται οὕτω κακῶς φρονῆσαι	καὶ	ὑποχειρίους ἡμῖν γενέσθαι ἐνθάδε ἐλθόντας,
[6, 34]	εἰ δὲ μὴ δοκοίη, ἔστι	καὶ	ὑποχωρῆσαι ἡμῖν ἐς Τάραντα· οἱ
[6, 103]	τὴν πόλιν. καὶ γάρ τινα	καὶ	ὑποψίαν ὑπὸ τῶν παρόντων κακῶν
[6, 4]	Τρώτιλόν τι ὄνομα χωρίον οἰκίσας,	καὶ	ὕστερον αὐτόθεν τοῖς Χαλκιδεῦσιν ἐς
[6, 101]	πλὴν ὀλίγου καὶ (τὴν τάφρον,	καὶ	ὕστερον καὶ τὸ ὑπολειφθὲν εἷλον.
[6, 57]	ὁ Ἀριστογείτων, ξυνδραμόντος τοῦ ὄχλου,	καὶ	(ὕστερον ληφθεὶς οὐ ῥᾳδίως διετέθη·
[6, 21]	οὖν τοιαύτην δύναμιν οὐ ναυτικῆς	καὶ	φαύλου στρατιᾶς μόνον δεῖ, ἀλλὰ
[6, 97]	εὐθὺς δρόμῳ πρὸς τὰς Ἐπιπολὰς	καὶ	φθάνει ἀναβὰς κατὰ τὸν Εὐρύηλον
[6, 99]	μέρος ἀντιπέμπειν αὐτοῖς τῆς στρατιᾶς	καὶ	φθάνειν αὐτοὶ προκαταλαμβάνοντες τοῖς σταυροῖς
[6, 92]	μᾶλλον τὴν οὐκ οὖσαν ἀνακτᾶσθαι.	καὶ	φιλόπολις οὗτος ὀρθῶς, οὐχ ὃς
[6, 78]	τέ τις φθονεῖ μὲν ἢ	καὶ	φοβεῖται (ἀμφότερα γὰρ τάδε πάσχει
[6, 54]	Ἀριστογείτονι. ὁ δὲ ἐρωτικῶς περιαλγήσας	καὶ	φοβηθεὶς τὴν Ἱππάρχου δύναμιν μὴ
[6, 35]	ἦν τὸ πιστεῦον (τῷ Ἑρμοκράτει	καὶ	φοβούμενον τὸ μέλλον. παρελθὼν δ'
[6, 2]	τῆς νήσου ἔχουσιν. ᾤκουν δὲ	καὶ	Φοίνικες περὶ πᾶσαν μὲν τὴν
[6, 46]	τὰ ἐκ τῶν ἐγγὺς πόλεων	καὶ	Φοινικικῶν καὶ Ἑλληνίδων αἰτησάμενοι ἐσέφερον
[6, 2]	καὶ Ἔγεστα. προσξυνῴκησαν δὲ αὐτοῖς	καὶ	Φωκέων τινὲς τῶν ἀπὸ Τροίας
[6, 5]	στάσει νικηθέντες, οἱ Μυλητίδαι καλούμενοι·	καὶ	φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς τε
[6, 5]	Εὐκλείδου καὶ Σίμου καὶ Σάκωνος,	καὶ	Χαλκιδῆς μὲν οἱ πλεῖστοι ἦλθον
[6, 18]	παροῦσιν ἤθεσι καὶ νόμοις, ἢν	καὶ	χείρω ᾖ, ἥκιστα διαφόρως πολιτεύωσιν.
[6, 92]	ἁμαρτήσεσθαι οἶμαι γνώμης) πάνυ θαρσῶ.	(Καὶ	χείρων οὐδενὶ ἀξιῶ δοκεῖν ὑμῶν
[6, 43]	μὲν αὐτῶν ἦσαν πεντακόσιοι μὲν	καὶ	χίλιοι ἐκ καταλόγου, ἑπτακόσιοι δὲ
[6, 67]	οὐκ ἔλασσον ὄντας ἢ διακοσίους	καὶ	χιλίους, παρὰ (δ' αὐτοὺς καὶ
[6, 31]	καὶ τριήρεις ἑκατόν, καὶ Λεσβίων	καὶ	Χίων πεντήκοντα, (καὶ ξύμμαχοι ἔτι
[6, 12]	πολέμου βραχύ τι λελωφήκαμεν, ὥστε	καὶ	χρήμασι καὶ τοῖς σώμασιν ηὐξῆσθαι·
[6, 71]	ἀγείρωσιν, ὅπως μὴ παντάπασιν ἱπποκρατῶνται,	καὶ	χρήματα δὲ ἅμα αὐτόθεν τε
[6, 88]	τῷ στρατεύματι (καὶ εἰσὶν οἳ	καὶ	χρήματα. ἐπὶ δὲ τοὺς μὴ
[6, 84]	ἐλευθεροῦν, ξύμφορος ἡμῖν ἀπαράσκευος ὢν	καὶ	χρήματα μόνον φέρων, τὰ δὲ
[6, 6]	ἀντέχειν τοῖς Συρακοσίοις, ἄλλως τε	καὶ	χρήματα (σφῶν παρεξόντων ἐς τὸν
[6, 53]	ἢ διὰ μηνυτοῦ πονηρίαν τινὰ	καὶ	χρηστὸν δοκοῦντα εἶναι αἰτιαθέντα ἀνέλεγκτον
[6, 46]	τε ἐξ αὐτῆς Ἐγέστης ἐκπώματα	καὶ	χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες καὶ
[6, 4]	Συρακοσίων ἀνέστησαν ἐκ τῆς πόλεως	καὶ	χώρας. πρὶν δὲ ἀναστῆναι, ἔτεσιν
[6, 13]	τῶν πρὶν κίνδυνον ἀναρριπτούσης ἀντιχειροτονεῖν,	καὶ	ψηφίζεσθαι τοὺς μὲν Σικελιώτας οἷσπερ
[6, 87]	ἐν παντὶ γὰρ πᾶς χωρίῳ,	καὶ	ᾧ μὴ ὑπάρχομεν, ὅ τε
[6, 100]	ἐδόκει ἔχειν ὅσα τε ἐσταυρώθη	καὶ	ᾠκοδομήθη τοῦ ὑποτειχίσματος, καὶ οἱ
[6, 38]	αὐτοφώρους (χαλεπὸν γὰρ ἐπιτυγχάνειν) ἀλλὰ	καὶ	ὧν βούλονται μέν, δύνανται δ'
[6, 61]	τὴν Σικελίαν ἐπί τε ἐκεῖνον	καὶ	ὧν πέρι ἄλλων ἐμεμήνυτο. (εἴρητο
[6, 96]	ἐστὶ καὶ ἐπιφανὲς πᾶν ἔσω·	καὶ	ὠνόμασται ὑπὸ τῶν Συρακοσίων (διὰ
[6, 70]	δ' ἐμπειροτέροις τὰ μὲν γιγνόμενα	καὶ	ὥρᾳ ἔτους περαίνεσθαι δοκεῖν, τοὺς
[6, 57]	καλούμενον, καὶ εὐθὺς ἀπερισκέπτως προσπεσόντες	καὶ	ὡς ἂν μάλιστα δι' ὀργῆς
[6, 104]	τὴν Σικελίαν διὰ τάχους βοηθῆσαι.	καὶ	ὡς αὐτοῖς αἱ ἀγγελίαι ἐφοίτων
[6, 50]	τῇ πόλει παρέπλεον ἐς Κατάνην.	καὶ	ὡς αὐτοὺς οἱ Καταναῖοι οὐκ
[6, 60]	ξυνωμοσίᾳ ὀλιγαρχικῇ καὶ (τυραννικῇ πεπρᾶχθαι.	καὶ	ὡς αὐτῶν διὰ τὸ τοιοῦτον
[6, 57]	ἐγχειρίδια ἐς (τὸ ἔργον προῇσαν.	καὶ	ὡς εἶδόν τινα τῶν ξυνωμοτῶν
[6, 70]	ἁθροισθέντες ἐς τὴν Ἑλωρίνην ὁδὸν	καὶ	ὡς ἐκ τῶν παρόντων ξυνταξάμενοι
[6, 44]	ἄκραν Ἰαπυγίαν καὶ πρὸς Τάραντα	καὶ	ὡς ἕκαστοι ηὐπόρησαν, παρεκομίζοντο τὴν
[6, 2]	δὲ ὡς ποιηταῖς τε εἴρηται	καὶ	ὡς ἕκαστός (πῃ γιγνώσκει περὶ
[6, 57]	ὅπλα ἐθελήσειν σφᾶς αὐτοὺς ξυνελευθεροῦν.	~καὶ	ὡς ἐπῆλθεν ἡ ἑορτή, Ἱππίας
[6, 45]	ἐν Ῥηγίῳ αἱ νῆές εἰσι,	καὶ	ὡς ἐπὶ τούτοις παρεσκευάζοντο πάσῃ
[6, 52]	παρέπλευσαν πρῶτον μὲν ἐπὶ Συρακούσας·	καὶ	ὡς οὐδὲν ηὗρον ναυτικὸν πληρούμενον,
[6, 62]	τῆς Σικελίας Ἑλλὰς πόλις ἐστίν·	καὶ	ὡς οὐκ ἐδέχοντο αὐτούς, (παρεκομίζοντο.
[6, 57]	ἐβούλοντο πρότερον, εἰ δύναιντο, προτιμωρήσασθαι,	καὶ	ὥσπερ εἶχον ὥρμησαν ἔσω τῶν
[6, 87]	πολὺ δὲ πλείους τῶν Ἑλλήνων	καὶ	ὠφελεῖν· ἐν παντὶ γὰρ πᾶς
[6, 12]	τῆς ἱπποτροφίας, διὰ δὲ πολυτέλειαν	καὶ	ὠφεληθῇ τι ἐκ τῆς ἀρχῆς,
[6, 16]	φέρει ταῦτα, (τῇ δὲ πατρίδι	καὶ	ὠφελίαν. οἱ γὰρ Ἕλληνες καὶ
[6, 43]	καὶ δυοῖν Ῥοδίοιν πεντηκοντόροιν (τούτων	Ἀττικαὶ	μὲν ἦσαν ἑκατόν, ὧν αἱ
[6, 36]	ἐρχόμεθα, πόλεις τοσαῦται καὶ οὕτω	μεγάλαι.	~εἰ δὲ δή, ὥσπερ λέγονται,
[6, 10]	βοηθοῦμεν· ὑφ' ὧν δ' αὐτοὶ	πάλαι	ἀφεστώτων ἀδικούμεθα, ἔτι μέλλομεν ἀμύνεσθαι.
[6, 89]	δ' ἦσαν καὶ ἐπὶ τῶν	πάλαι	καὶ νῦν οἳ ἐπὶ τὰ
[6, 56]	πομπῇ τινί, ἀπήλασαν λέγοντες οὐδὲ	ἐπαγγεῖλαι	τὴν ἀρχὴν διὰ τὸ μὴ
[6, 20]	κατὰ τὸ Λεοντίνων ξυγγενὲς προσέσεσθαι,	ἄλλαι	εἰσὶν ἑπτά, καὶ παρεσκευασμέναι τοῖς
[6, 43]	μὲν ἑξήκοντα ταχεῖαι, αἱ δ'	ἄλλαι	στρατιώτιδες, τὸ δὲ ἄλλο ναυτικὸν
[6, 20]	ἔνεισι καὶ τοξόται καὶ ἀκοντισταί,	πολλαὶ	δὲ τριήρεις καὶ ὄχλος ὁ
[6, 96]	τὸ ἐπιπολῆς τοῦ ἄλλου εἶναι	Ἐπιπολαί.	καὶ οἱ μὲν ἐξελθόντες πανδημεὶ
[6, 38]	οὐ νῦν πρῶτον, ἀλλ' αἰεὶ	ἐπίσταμαι	ἤτοι λόγοις γε τοιοῖσδε καὶ
[6, 37]	πολὺ κρείσσω εἶναι, οἷς γ'	ἐπίσταμαι	οὔθ' ἵππους ἀκολουθήσοντας, οὐδ' αὐτόθεν
[6, 55]	γὰρ ἦν (τὸν πρεσβύτατον πρῶτον	γῆμαι.	καὶ ἐν τῇ αὐτῇ στήλῃ
[6, 88]	μηδὲ τοῖς Ἀθηναίοις ἔλασσον δοκῶσι	νεῖμαι,	ἐπειδὴ καὶ ἐπικρατέστεροι τῇ μάχῃ
[6, 92]	γε δυνατά (καὶ οὐχ ἁμαρτήσεσθαι	οἶμαι	γνώμης) πάνυ θαρσῶ. (Καὶ χείρων
[6, 55]	μὲν καὶ ἀκοῇ ἀκριβέστερον ἄλλων	ἰσχυρίζομαι,	γνοίη δ' ἄν τις καὶ
[6, 36]	ἑκόντας ἐλθεῖν, ἐπεὶ ἔγωγε ἀγαπᾶν	οἴομαι	αὐτοὺς ὅτι οὐχ ἡμεῖς ἐπ'
[6, 40]	αὐτῶν ἀληθές ἐστιν, ὥσπερ οὐκ	οἴομαι,	οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας
[6, 23]	ἐλάχιστα τῇ τύχῃ παραδοὺς ἐμαυτὸν	βούλομαι	ἐκπλεῖν, παρασκευῇ δὲ ἀπὸ τῶν
[6, 20]	γὰρ πόλεις, ὡς ἐγὼ ἀκοῇ	αἰσθάνομαι,	μέλλομεν ἰέναι μεγάλας καὶ οὔθ'
[6, 17]	ἐκεῖ, ἐξ ὧν ἐγὼ ἀκοῇ	αἰσθάνομαι,	τοιαῦτα καὶ ἔτι εὐπορώτερα ἔσται
[6, 16]	πόλει χορηγίαις ἢ ἄλλῳ τῳ	λαμπρύνομαι,	τοῖς μὲν ἀστοῖς φθονεῖται φύσει,
[6, 38]	καὶ δυναστείας ἀδίκους. (ὧν ἐγὼ	πειράσομαι,	ἤν γε ὑμεῖς ἐθέλητε ἕπεσθαι,
[6, 13]	καθημένους φοβοῦμαι, καὶ τοῖς πρεσβυτέροις	ἀντιπαρακελεύομαι	μὴ καταισχυνθῆναι, εἴ τῴ τις
[6, 92]	ποτε δοκῶν εἶναι νῦν ἐγκρατῶς	ἐπέρχομαι,	οὐδὲ ὑποπτεύεσθαί μου ἐς τὴν
[6, 27]	ἦσαν. ~Ἐν δὲ τούτῳ, ὅσοι	Ἑρμαῖ	ἦσαν λίθινοι ἐν τῇ πόλει
[6, 13]	τῷ αὐτῷ ἀνδρὶ παρακελευστοὺς καθημένους	φοβοῦμαι,	καὶ τοῖς πρεσβυτέροις ἀντιπαρακελεύομαι μὴ
[6, 33]	μὴ τύχωσί γε ὧν προσδέχονται	φοβοῦμαι)	κάλλιστον δὴ ἔργον ἡμῖν ξυμβήσεται,
[6, 34]	ὥστ' ἔγωγε τούτῳ τῷ λογισμῷ	ἡγοῦμαι	ἀποκλῃομένους αὐτοὺς οὐδ' ἂν ἀπᾶραι
[6, 23]	τῇ τε ξυμπάσῃ πόλει βεβαιότατα	ἡγοῦμαι	καὶ ἡμῖν τοῖς στρατευσομένοις σωτήρια.
[6, 92]	οὐδ' ἐπὶ πατρίδα οὖσαν ἔτι	ἡγοῦμαι	νῦν ἰέναι, πολὺ δὲ μᾶλλον
[6, 37]	δή, ὥσπερ λέγονται, ἔλθοιεν, ἱκανωτέραν	ἡγοῦμαι	Σικελίαν Πελοποννήσου διαπολεμῆσαι ὅσῳ κατὰ
[6, 37]	ἂν κρατῆσαι αὐτοὺς τῆς γῆς	ἡγοῦμαι·	τοσούτῳ τὴν ἡμετέραν παρασκευὴν κρείσσω
[6, 92]	τε φιλόπολι οὐκ ἐν ᾧ	ἀδικοῦμαι	ἔχω, ἀλλ' ἐν ᾧ ἀσφαλῶς
[6, 9]	προσήκοντα ἄρασθαι. καίτοι ἔγωγε καὶ	τιμῶμαι	ἐκ τοῦ τοιούτου καὶ ἧσσον
[6, 34]	πρὸς τὰ λεγόμενα καὶ αἱ	γνῶμαι	ἵστανται, καὶ τοὺς προεπιχειροῦντας ἢ
[6, 28]	μὴ αὐτοῖς τοῦ δήμου βεβαίως	προεστάναι,	καὶ νομίσαντες, εἰ αὐτὸν ἐξελάσειαν,
[6, 36]	βούλονται τὴν πόλιν ἐς ἔκπληξιν	καθιστάναι,	ὅπως τῷ κοινῷ φόβῳ τὸν
[6, 89]	ἂν καινὸν λέγοιτο· καὶ τὸ	μεθιστάναι	αὐτὴν οὐκ ἐδόκει ἡμῖν ἀσφαλὲς
[6, 77]	ὥστε τοὺς μὲν λόγοις ἡμῶν	διιστάναι,	τοὺς δὲ ξυμμάχων ἐλπίδι ἐκπολεμοῦν
[6, 48]	καὶ τοὺς Σικελοὺς τοὺς μὲν	ἀφιστάναι	ἀπὸ τῶν Συρακοσίων, τοὺς δὲ
[6, 12]	ἢ κατορθώσαντας χάριν μὴ ἀξίαν	εἰδέναι	ἢ πταίσαντάς που (τοὺς φίλους
[6, 23]	εὐθὺς κρατεῖν τῆς γῆς, ἢ	(εἰδέναι	ὅτι, ἢν σφάλλωνται, πάντα πολέμια
[6, 44]	τῆς Ἐγέστης ἅμα προσέμενον, βουλόμενοι	εἰδέναι	περὶ τῶν χρημάτων εἰ ἔστιν
[6, 32]	παρελθὼν αὐτοῖς, ὡς σαφῶς οἰόμενος	εἰδέναι	τὰ περὶ αὐτῶν, ἔλεγε καὶ
[6, 62]	Σελινοῦντος καὶ Ἐγέστης, βουλόμενοι μὲν	εἰδέναι	τὰ χρήματα εἰ δώσουσιν οἱ
[6, 18]	καὶ ξυνωμόσαμεν, ἐπαμύνειν, καὶ μὴ	ἀντιτιθέναι	ὅτι οὐδὲ ἐκεῖνοι ἡμῖν. οὐ
[6, 80]	ἁθρόους γε ὄντας εἰκὸς ἀθυμεῖν,	ἰέναι	δὲ ἐς τὴν ξυμμαχίαν προθυμότερον,
[6, 20]	ὡς ἐγὼ ἀκοῇ αἰσθάνομαι, μέλλομεν	ἰέναι	μεγάλας καὶ οὔθ' ὑπηκόους ἀλλήλων
[6, 96]	καὶ μέλλοντας ἤδη ἐπὶ σφᾶς	ἰέναι,	νομίσαντες, ἐὰν μὴ τῶν Ἐπιπολῶν
[6, 23]	ἐν ἀλλοφύλοις καὶ πολεμίοις οἰκιοῦντας	ἰέναι,	οὓς πρέπει τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ
[6, 65]	ἐν διανοίᾳ καὶ ἄνευ τούτων	ἰέναι	παρεσκευάσθαι ἐπὶ Κατάνην, ἐπίστευσάν τε
[6, 92]	πατρίδα οὖσαν ἔτι ἡγοῦμαι νῦν	ἰέναι,	πολὺ δὲ μᾶλλον τὴν οὐκ
[6, 11]	δυναίμεθα. ἀνόητον δ' ἐπὶ τοιούτους	ἰέναι	ὧν κρατήσας τε μὴ κατασχήσει
[6, 18]	μὲν ἐπιβουλεύειν, τοὺς δὲ μὴ	ἀνιέναι,	διὰ τὸ ἀρχθῆναι ἂν ὑφ'
[6, 65]	τινὲς παρῆσαν) προεῖπον πανδημεὶ πᾶσιν	ἐξιέναι	Συρακοσίοις. ἐπεὶ δὲ ἑτοῖμα αὐτοῖς
[6, 57]	ὡς ἕκαστα ἐχρῆν τῆς πομπῆς	προϊέναι,	ὁ δὲ Ἁρμόδιος καὶ ὁ
[6, 50]	φίλους καὶ εὐεργέτας Ἀθηναίους (ἀδεῶς	ἀπιέναι.	ἐπεὶ δ' ἐκηρύχθη καὶ κατεσκέψαντο
[6, 21]	βουλευσαμένους) αὐτόθεν δὲ παρασκευῇ ἀξιόχρεῳ	ἐπιέναι,	γνόντας ὅτι πολύ τε ἀπὸ
[6, 18]	λυπηροὶ ὄντες (δεῦρο κωλύωσιν αὐτοὺς	ἐπιέναι.	τήν τε ἀρχὴν οὕτως ἐκτησάμεθα
[6, 49]	ἐκείνοις οὐ ξυμμαχήσειν καὶ σφίσι	προσιέναι	καὶ οὐ διαμελλήσειν περισκοποῦντας ὁπότεροι
[6, 28]	νεωτέρων μετὰ παιδιᾶς καὶ οἴνου	γεγενημέναι,	καὶ τὰ μυστήρια ἅμα ὡς
[6, 5]	μὲν ἑβδομήκοντα ἔτεσι μετὰ Συρακούσας,	(Κασμέναι	δ' ἐγγὺς εἴκοσι μετὰ Ἄκρας.
[6, 5]	Χαλκιδικὰ (ἐκράτησεν. Ἄκραι δὲ καὶ	Κασμέναι	ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθησαν, Ἄκραι μὲν
[6, 20]	προσέσεσθαι, ἄλλαι εἰσὶν ἑπτά, καὶ	παρεσκευασμέναι	τοῖς πᾶσιν ὁμοιοτρόπως μάλιστα τῇ
[6, 104]	αὐτὸ ἐψευσμέναι ὡς ἤδη παντελῶς	ἀποτετειχισμέναι	αἱ Συράκουσαί εἰσι, τῆς μὲν
[6, 104]	καὶ πᾶσαι ἐπὶ τὸ αὐτὸ	ἐψευσμέναι	ὡς ἤδη παντελῶς ἀποτετειχισμέναι αἱ
[6, 93]	νομίσαντες (παρὰ τοῦ σαφέστατα εἰδότος	ἀκηκοέναι·	ὥστε τῇ ἐπιτειχίσει τῆς Δεκελείας
[6, 33]	ἡμῖν οὐκ ἀνέλπιστον τὸ τοιοῦτο	ξυμβῆναι.	~Θαρσοῦντες οὖν τά τε αὐτοῦ
[6, 34]	ἐπὶ κινδύνου πράσσειν χρησιμώτατον ἂν	ξυμβῆναι.	οἱ δὲ ἄνδρες καὶ ἐπέρχονται
[6, 11]	τὴν σφετέραν διὰ τοῦ (αὐτοῦ	καθαιρεθῆναι.	ἡμᾶς δ' ἂν οἱ ἐκεῖ
[6, 41]	βλάβη τοῦ τε τὸ κοινὸν	κοσμηθῆναι	καὶ ἵπποις καὶ ὅπλοις (καὶ
[6, 96]	γὰρ ἂν ἄλλῃ γε αὐτοὺς	δυνηθῆναι.	ἐξήρτηται γὰρ τὸ ἄλλο χωρίον,
[6, 40]	βουλήσεσθε, καὶ τοῦ παντὸς κινδυνεῦσαι	στερηθῆναι·	καὶ τῶν τοιῶνδε ἀγγελιῶν ὡς
[6, 13]	καὶ τοῖς πρεσβυτέροις ἀντιπαρακελεύομαι μὴ	καταισχυνθῆναι,	εἴ τῴ τις παρακάθηται τῶνδε,
[6, 61]	τὸ μήνυμα ξυλλαβόντες τοὺς ἄνδρας,	προδοθῆναι	ἂν ἡ πόλις. καί τινα
[6, 31]	τοὺς ἄλλους Ἕλληνας ἐπίδειξιν μᾶλλον	εἰκασθῆναι	τῆς δυνάμεως καὶ (ἐξουσίας ἢ
[6, 72]	τἆλλα κατὰ κόσμον καὶ ἀπροφασίστως	παρασκευασθῆναι.	~καὶ οἱ Συρακόσιοι αὐτοῦ ἀκούσαντες
[6, 61]	βουλόμενοι παραμεῖναι, (δι' ἐκείνου νομίζοντες	πεισθῆναι	σφίσι ξυστρατεύειν. καὶ ὁ μὲν
[6, 37]	ναυσὶ κούφαις τοσοῦτον πλοῦν δεῦρο	κομισθῆναι)	τήν τε ἄλλην παρασκευὴν ὅσην
[6, 37]	ὅσην δεῖ ἐπὶ πόλιν τοσήνδε	πορισθῆναι,	οὐκ ὀλίγην οὖσαν. (ὥστε, παρὰ
[6, 8]	τοῖς στρατηγοῖς, εἴ του προσδέοιντο,	ψηφισθῆναι	ἐς τὸν ἔκπλουν. (καὶ ὁ
[6, 96]	σφᾶς, οὐδ' εἰ κρατοῖντο μάχῃ,	ἀποτειχισθῆναι,	διενοοῦντο τὰς προσβάσεις αὐτῶν φυλάσσειν,
[6, 34]	ἐσμὲν καὶ ἐν ᾧ χωρίῳ,	ἐξωσθῆναι	ἂν τῇ ὥρᾳ ἐς χειμῶνα,
[6, 49]	καὶ ἐν τοῖς ἀγροῖς πολλοὺς	ἀποληφθῆναι	ἔξω διὰ τὸ ἀπιστεῖν σφᾶς
[6, 72]	βλάψαι. οὐ μέντοι τοσοῦτόν γε	λειφθῆναι	ὅσον εἰκὸς εἶναι, ἄλλως τε
[6, 61]	τῷ δήμῳ ἀπ' ἐκείνου ἐδόκει	(πραχθῆναι.	καὶ γάρ τις καὶ στρατιὰ
[6, 18]	δὲ μὴ ἀνιέναι, διὰ τὸ	ἀρχθῆναι	ἂν ὑφ' ἑτέρων αὐτοῖς κίνδυνον
[6, 34]	ὁ ἀγὼν ἢ τοῦ ἐκείνους	περαιωθῆναι	τὸν Ἰόνιον, μάλιστ' ἂν αὐτοὺς
[6, 78]	διὰ δὲ αὐτὰ τὰς Συρακούσας	κακωθῆναι	μὲν ἵνα σωφρονισθῶμεν βούλεται, περιγενέσθαι
[6, 80]	ἀπουσίᾳ τοῖς μὲν οὐκ ἠμύνατε	σωθῆναι,	τοὺς δὲ οὐκ ἐκωλύσατε κακοὺς
[6, 49]	ὄψει (πλεῖστοι γὰρ ἂν νῦν	φανῆναι)	καὶ τῇ προσδοκίᾳ ὧν πείσονται,
[6, 37]	πόλεμον ποιοῖντο, οὐκ ἂν παντάπασι	διαφθαρῆναι,	ἦ πού γε δὴ ἐν
[6, 18]	ἄν μοι δοκεῖν ἀπραγμοσύνης μεταβολῇ	διαφθαρῆναι,	καὶ τῶν ἀνθρώπων ἀσφαλέστατα τούτους
[6, 72]	στρατηγοὺς καὶ ὀλίγους καὶ αὐτοκράτορας	χρῆναι	ἑλέσθαι καὶ ὀμόσαι αὐτοῖς τὸ
[6, 22]	τε οὖν πολλούς μοι δοκεῖ	χρῆναι	ἡμᾶς ἄγειν καὶ ἡμῶν αὐτῶν
[6, 49]	κατοικίζειν. ~Λάμαχος δὲ ἄντικρυς ἔφη	χρῆναι	πλεῖν ἐπὶ Συρακούσας καὶ πρὸς
[6, 49]	ἐπαναχωρήσαντας καὶ ἐφορμηθέντας Μέγαρα ἔφη	χρῆναι	ποιεῖσθαι, ἃ ἦν ἐρῆμα, ἀπέχοντα
[6, 25]	παρακαλέσας τὸν Νικίαν οὐκ ἔφη	χρῆναι	προφασίζεσθαι οὐδὲ διαμέλλειν, ἀλλ' ἐναντίον
[6, 9]	καὶ περὶ αὐτοῦ τούτου ἔτι	χρῆναι	σκέψασθαι, εἰ ἄμεινόν ἐστιν ἐκπέμπειν
[6, 48]	κινδυνεύειν. ~Ἀλκιβιάδης δὲ οὐκ ἔφη	χρῆναι	τοσαύτῃ δυνάμει ἐκπλεύσαντας αἰσχρῶς καὶ
[6, 4]	πόλεως καὶ χώρας. πρὶν δὲ	ἀναστῆναι,	ἔτεσιν ὕστερον ἑκατὸν ἢ αὐτοὺς
[6, 34]	ἐς τὸν πόλεμον ἑτοιμάζειν, καὶ	παραστῆναι	παντὶ τὸ μὲν καταφρονεῖν τοὺς
[6, 26]	ᾗ ἂν αὐτοῖς δοκῇ ἄριστα	εἶναι	(Ἀθηναίοις) (καὶ μετὰ ταῦτα ἡ
[6, 53]	πονηρίαν τινὰ καὶ χρηστὸν δοκοῦντα	εἶναι	αἰτιαθέντα ἀνέλεγκτον διαφυγεῖν. (ἐπιστάμενος γὰρ
[6, 89]	ἐπειρώμεθα μετριώτεροι ἐς τὰ πολιτικὰ	εἶναι.	ἄλλοι δ' ἦσαν καὶ ἐπὶ
[6, 72]	τοσοῦτόν γε λειφθῆναι ὅσον εἰκὸς	εἶναι,	ἄλλως τε καὶ τοῖς πρώτοις
[6, 12]	ταῦτα ὑπὲρ ἡμῶν δίκαιον ἐνθάδε	εἶναι	ἀναλοῦν, καὶ μὴ ὑπὲρ ἀνδρῶν
[6, 17]	καὶ ὁ Νικίας εὐτυχὴς δοκεῖ	εἶναι,	ἀποχρήσασθε τῇ ἑκατέρου ἡμῶν (ὠφελίᾳ.
[6, 48]	πόρῳ γὰρ μάλιστα καὶ προσβολῇ	εἶναι	αὐτοὺς τῆς Σικελίας, καὶ λιμένα
[6, 25]	οὐκ ἔλασσον ἢ ἑκατὸν πλευστέα	εἶναι	(αὐτῶν δ' Ἀθηναίων ἔσεσθαι ὁπλιταγωγοὺς
[6, 53]	πολιτῶν ξυλλαμβάνοντες κατέδουν, χρησιμώτερον ἡγούμενοι	εἶναι	βασανίσαι τὸ πρᾶγμα καὶ εὑρεῖν
[6, 64]	στράτευμα προσβαλόντας τῷ σταυρώματι αἱρήσειν·	εἶναι	δὲ ταῦτα τοὺς ξυνδράσοντας πολλοὺς
[6, 82]	ἥκιστ' ἂν ὑπὸ Πελοποννησίοις οὕτως	εἶναι,	δύναμιν ἔχοντες ᾗ ἀμυνούμεθα, καὶ
[6, 34]	προήσονται, κἂν σφεῖς ἐν πόνῳ	εἶναι,	ἐθελήσειαν ἡμῖν ἤτοι κρύφα γε
[6, 18]	ἂν ὑφ' ἑτέρων αὐτοῖς κίνδυνον	εἶναι,	εἰ μὴ αὐτοὶ ἄλλων ἄρχοιμεν.
[6, 92]	χείρων οὐδενὶ ἀξιῶ δοκεῖν ὑμῶν	εἶναι,	εἰ τῇ ἐμαυτοῦ μετὰ τῶν
[6, 28]	εἰ αὐτὸν ἐξελάσειαν, πρῶτοι ἂν	εἶναι,	ἐμεγάλυνον καὶ ἐβόων ὡς ἐπὶ
[6, 65]	ἐς τὰ ἄλλα θαρσεῖν καὶ	εἶναι	ἐν διανοίᾳ καὶ ἄνευ τούτων
[6, 16]	ἑαυτῷ μέγα φρονοῦντα μὴ ἴσον	εἶναι,	ἐπεὶ καὶ ὁ κακῶς πράσσων
[6, 96]	(διὰ τὸ ἐπιπολῆς τοῦ ἄλλου	εἶναι	Ἐπιπολαί. καὶ οἱ μὲν ἐξελθόντες
[6, 17]	καὶ ἄνοια παρὰ φύσιν δοκοῦσα	εἶναι	ἐς τὴν Πελοποννησίων δύναμιν λόγοις
[6, 25]	ἤν τι ἄλλο πρέπον δοκῇ	εἶναι,	ἑτοιμασάμενοι ἄξειν. ~ἀκούσαντες δ' οἱ
[6, 33]	οἱ τὰ μὴ πιστὰ δοκοῦντα	εἶναι	ἢ λέγοντες ἢ ἀπαγγέλλοντες οὐ
[6, 99]	διακινδυνεύειν, ὑποτειχίζειν δὲ ἄμεινον ἐδόκει	εἶναι,	ᾗ ἐκεῖνοι ἔμελλον ἄξειν τὸ
[6, 22]	καὶ λόγῳ ἂν μάλιστα ἑτοῖμα	εἶναι.	~ἢν γὰρ αὐτοὶ ἔλθωμεν ἐνθένδε
[6, 49]	γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα δεινότατον	εἶναι·	ἢν δὲ χρονίσῃ πρὶν ἐς
[6, 68]	ἡ παρασκευὴ ἱκανωτέρα μοι δοκεῖ	εἶναι	θάρσος παρασχεῖν ἢ καλῶς λεχθέντες
[6, 54]	σφῶν αὐτῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς	εἶναι.	καὶ ἄλλοι τε αὐτῶν ἦρξαν
[6, 49]	κινδύνῳ τῆς μάχης. εἰκὸς δὲ	εἶναι	καὶ ἐν τοῖς ἀγροῖς πολλοὺς
[6, 27]	τε γὰρ ἔκπλου οἰωνὸς ἐδόκει	εἶναι	καὶ ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ἅμα νεωτέρων
[6, 12]	ἀναλοῦν, καὶ τὸ πρᾶγμα μέγα	εἶναι	καὶ μὴ οἷον νεωτέρῳ βουλεύσασθαί
[6, 26]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐψηφίσαντο εὐθὺς αὐτοκράτορας	εἶναι	καὶ περὶ στρατιᾶς πλήθους καὶ
[6, 68]	τε ἀπὸ τῆς ἡμετέρας αὐτῶν	εἶναι	καὶ πρὸς γῇ οὐδεμιᾷ φιλίᾳ,
[6, 87]	δὲ εἰ ἥξομεν, μὴ ἀδεεῖ	εἶναι	κινδυνεύειν, ἀμφότεροι ἀναγκάζονται ὁ μὲν
[6, 6]	ἐκείνων δύναμιν ξυγκαθέλωσιν· σῶφρον δ'	εἶναι	μετὰ τῶν ὑπολοίπων ἔτι ξυμμάχων
[6, 6]	δύναμιν τῆς Σικελίας σχήσουσι, κίνδυνον	εἶναι	μή ποτε μεγάλῃ παρασκευῇ Δωριῆς
[6, 13]	ἐὰν μὴ ψηφίζηται πολεμεῖν, μαλακὸς	εἶναι,	μηδ' ὅπερ ἂν αὐτοὶ πάθοιεν,
[6, 14]	ὠφελήσῃ ὡς πλεῖστα ἢ ἑκὼν	εἶναι	μηδὲν βλάψῃ. ~Ὁ μὲν Νικίας
[6, 52]	ἐδέχοντο, λέγοντες σφίσι τὰ ὅρκια	εἶναι	μιᾷ νηὶ καταπλεόντων Ἀθηναίων δέχεσθαι,
[6, 91]	ὃ τῆς στρατιᾶς ἔτι χρησιμώτερον	εἶναι	νομίζω, ἄνδρα Σπαρτιάτην ἄρχοντα, ὡς
[6, 92]	τῶν πολεμιωτάτων φιλόπολίς ποτε δοκῶν	εἶναι	νῦν ἐγκρατῶς ἐπέρχομαι, οὐδὲ ὑποπτεύεσθαί
[6, 86]	ὑμᾶς ἑτοίμην διὰ τὸ πλῆθος	εἶναι	ὁδόν, ὑμῖν δ' οὐ πολλάκις
[6, 36]	ἀξυνεσίας, εἰ μὴ οἴονται ἔνδηλοι	εἶναι.	(οἱ γὰρ δεδιότες ἰδίᾳ τι
[6, 37]	δὶς τοσαύτη ἔλθοι, πολὺ κρείσσω	εἶναι,	οἷς γ' ἐπίσταμαι οὔθ' ἵππους
[6, 60]	παῦσαι· βεβαιοτέραν γὰρ αὐτῷ σωτηρίαν	εἶναι	ὁμολογήσαντι μετ' (ἀδείας ἢ ἀρνηθέντι
[6, 33]	πείθουσιν, ἀλλὰ καὶ ἄφρονες δοκοῦσιν	εἶναι·	ὅμως δὲ οὐ καταφοβηθεὶς ἐπισχήσω
[6, 25]	ἄλλας ἐκ τῶν ξυμμάχων μεταπεμπτέας	εἶναι)	ὁπλίταις δὲ τοῖς ξύμπασιν Ἀθηναίων
[6, 9]	ὀρρωδῶ, νομίζων ὁμοίως ἀγαθὸν πολίτην	εἶναι	ὃς ἂν καὶ τοῦ σώματός
[6, 14]	καὶ τὸ καλῶς ἄρξαι τοῦτ'	εἶναι,	ὃς ἂν τὴν πατρίδα ὠφελήσῃ
[6, 86]	μέχρι τοῦδε μὴ (ὑπ' αὐτοὺς	εἶναι	παρακαλεῖν ὑμᾶς ὡς ἀναισθήτους. πολὺ
[6, 34]	μοι καὶ ἐς Καρχηδόνα ἄμεινον	εἶναι	πέμψαι· οὐ γὰρ ἀνέλπιστον αὐτοῖς,
[6, 93]	καί, ὅταν καιρὸς ᾖ, ἑτοίμας	εἶναι	πλεῖν. ταῦτα δὲ ξυνθέμενοι ἀνεχώρουν
[6, 71]	αὐτόθεν ποιεῖσθαι οὔπω ἐδόκει δυνατὸν	εἶναι,	πρὶν ἂν ἱππέας τε μεταπέμψωσιν
[6, 80]	Συρακόσιοι ἐκδιδάσκειν μὲν οὐδὲν ἔργον	εἶναι	σαφῶς οὔτε ὑμᾶς οὔτε τοὺς
[6, 88]	ἀλλήλους πόλεμος ὤν, εὔορκον δοκεῖν	εἶναι	σφίσιν ἐν τῷ παρόντι μηδετέροις
[6, 24]	δεδιὼς μὴ ἀντιχειροτονῶν κακόνους δόξειεν	εἶναι	τῇ πόλει ἡσυχίαν ἦγεν. ~καὶ
[6, 39]	δημοκρατίαν οὔτε ξυνετὸν οὔτ' ἴσον	εἶναι,	τοὺς δ' ἔχοντας τὰ χρήματα
[6, 78]	Συρακόσιον, ἑαυτὸν δ' οὒ πολέμιον	εἶναι	τῷ Ἀθηναίῳ, καὶ δεινὸν ἡγεῖται
[6, 13]	ὅπερ ἂν αὐτοὶ πάθοιεν, δυσέρωτας	εἶναι	τῶν ἀπόντων, γνόντας ὅτι ἐπιθυμίᾳ
[6, 80]	δοκεῖν τῳ ἡμῖν μὲν ἴσην	εἶναι,	ὑμῖν δὲ ἀσφαλῆ, τὸ μηδετέροις
[6, 79]	τοὺς ἐπιόντας θεραπεύσετε, λέγοντες ξυμμαχίαν	εἶναι	ὑμῖν πρὸς Ἀθηναίους· ἥν γε
[6, 89]	αὐτὴν οὐκ ἐδόκει ἡμῖν ἀσφαλὲς	εἶναι	ὑμῶν πολεμίων προσκαθημένων. ~Καὶ τὰ
[6, 60]	τῶν δεδεμένων, ὅσπερ ἐδόκει αἰτιώτατος	εἶναι,	ὑπὸ τῶν ξυνδεσμωτῶν τινὸς εἴτε
[6, 56]	ἀρχὴν διὰ τὸ μὴ ἀξίαν	εἶναι.	(χαλεπῶς δὲ ἐνεγκόντος τοῦ Ἁρμοδίου
[6, 39]	μέρος, ἔπειτα φύλακας μὲν ἀρίστους	εἶναι	χρημάτων τοὺς πλουσίους, βουλεῦσαι δ'
[6, 1]	θαλάσσης διείργεται τὸ μὴ ἤπειρος	εἶναι·	~ᾠκίσθη δὲ ὧδε τὸ ἀρχαῖον,
[6, 16]	καθήψατο) καὶ ἄξιος ἅμα νομίζω	εἶναι.	ὧν γὰρ πέρι ἐπιβόητός εἰμι,
[6, 2]	καὶ πρότεροι διὰ τὸ αὐτόχθονες	εἶναι,	ὡς δὲ ἡ ἀλήθεια εὑρίσκεται,
[6, 104]	ὡς αὐτοῖς αἱ ἀγγελίαι ἐφοίτων	δειναὶ	καὶ πᾶσαι ἐπὶ τὸ αὐτὸ
[6, 22]	ἀντέχωσι, ναυσί τε καὶ πολὺ	περιεῖναι,	ἵνα καὶ τὰ ἐπιτήδεια ῥᾷον
[6, 34]	διὰ πλοῦ μῆκος ἐν τάξει	μεῖναι,	καὶ ἡμῖν ἂν εὐεπίθετος εἴη,
[6, 61]	τοὺς Μαντινέας καὶ Ἀργείους βουλόμενοι	παραμεῖναι,	(δι' ἐκείνου νομίζοντες πεισθῆναι σφίσι
[6, 86]	ἀπιστεῖν. ἡμεῖς μέν γε οὔτε	ἐμμεῖναι	δυνατοὶ μὴ μεθ' ὑμῶν, εἴ
[6, 87]	ὁ ἐπιβουλεύων διὰ τὸ ἑτοίμην	ὑπεῖναι	ἐλπίδα τῷ μὲν ἀντιτυχεῖν ἐπικουρίας
[6, 61]	βουλόμενοι αὐτὸν ἐς κρίσιν ἀγαγόντες	ἀποκτεῖναι,	πέμπουσιν οὕτω τὴν Σαλαμινίαν ναῦν
[6, 39]	δ' ἂν βέλτιστα τοὺς ξυνετούς,	κρῖναι	δ' ἂν ἀκούσαντας ἄριστα τοὺς
[6, 47]	ἑξήκοντα ναυσίν, ὅσασπερ ᾐτήσαντο, ἀξιοῦν	διδόναι	αὐτοὺς τροφήν, καὶ παραμείναντας Σελινουντίους
[6, 72]	καὶ οὐκ εἴα (τῷ γεγενημένῳ	ἐνδιδόναι·	τὴν μὲν γὰρ γνώμην αὐτῶν
[6, 86]	ὑπάρχουσαν ἀπ' ἀλλήλων ἀμφοτέροις μὴ	προδιδόναι,	νομίσαι δὲ τοῖσδε μὲν καὶ
[6, 34]	ἐξ ἑνός γέ του τρόπου	ἀμῦναι.	δυνατοὶ δὲ εἰσὶ μάλιστα τῶν
[6, 6]	Ἀθηναίους ἐδέοντο σφίσι ναῦς πέμψαντας	ἐπαμῦναι,	λέγοντες ἄλλα τε πολλὰ καὶ
[6, 29]	μὲν τούτων (τι εἴργαστο, δίκην	δοῦναι,	εἰ δ' ἀπολυθείη, ἄρχειν. καὶ
[6, 47]	Σελινουντίους ἢ βίᾳ ἢ ξυμβάσει	διαλλάξαι	αὐτοῖς, καὶ οὕτω παραπλεύσαντας τὰς
[6, 80]	τε κοινὴν ὠφελίαν τῇ Σικελίᾳ	φυλάξαι	καὶ τοὺς Ἀθηναίους φίλους δὴ
[6, 8]	τἆλλα τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ	(πρᾶξαι	ὅπῃ ἂν γιγνώσκωσιν ἄριστα Ἀθηναίοις.
[6, 77]	ἐπικουρίας, οὐ ξυστραφέντες βουλόμεθα προθυμότερον	δεῖξαι	αὐτοῖς ὅτι οὐκ Ἴωνες τάδε
[6, 97]	Διόμιλον ἑξακόσιοι· στάδιοι δὲ πρὶν	προσμεῖξαι	ἐκ τοῦ λειμῶνος ἐγίγνοντο αὐτοῖς
[6, 6]	τῇ ἀληθεστάτῃ προφάσει τῆς πάσης	ἄρξαι,	βοηθεῖν δὲ ἅμα εὐπρεπῶς βουλόμενοι
[6, 56]	πέμψοντας ἁθρόους γενέσθαι· καὶ ἔδει	ἄρξαι	μὲν αὐτούς, ξυνεπαμύνειν δὲ εὐθὺς
[6, 85]	ἐρημίαν, ἀπράκτων ἡμῶν ἀπελθόντων, αὐτοὶ	ἄρξαι	τῆς Σικελίας. ἀνάγκη δέ, ἢν
[6, 14]	ἂν γενέσθαι, καὶ τὸ καλῶς	ἄρξαι	τοῦτ' εἶναι, ὃς ἂν τὴν
[6, 50]	τι ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον, καὶ	κηρῦξαι	ἀπὸ τῶν νεῶν προσπλεύσαντας ὅτι
[6, 28]	Ἑρμῶν οὐδέν, ἄλλων δὲ ἀγαλμάτων	περικοπαί	τινες πρότερον ὑπὸ νεωτέρων μετὰ
[6, 34]	ἡγοῦμαι ἀποκλῃομένους αὐτοὺς οὐδ' ἂν	ἀπᾶραι	ἀπὸ Κερκύρας, ἀλλ' ἢ διαβουλευσαμένους
[6, 65]	τῆς παρασκευῆς ἦν καὶ αἱ	ἡμέραι	ἐν αἷς ξυνέθεντο ἥξειν ἐγγὺς
[6, 82]	οὐκ ἐτόλμησαν ἀποστάντες τὰ οἰκεῖα	φθεῖραι,	ὥσπερ ἡμεῖς ἐκλιπόντες τὴν πόλιν,
[6, 79]	φύσει ξυγγενεῖς μετὰ τῶν (ἐχθίστων	διαφθεῖραι.	ἀλλ' οὐ δίκαιον, ἀμύνειν δὲ
[6, 5]	νόμιμα δὲ τὰ Χαλκιδικὰ (ἐκράτησεν.	Ἄκραι	δὲ καὶ Κασμέναι ὑπὸ Συρακοσίων
[6, 5]	καὶ Κασμέναι ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθησαν,	Ἄκραι	μὲν ἑβδομήκοντα ἔτεσι μετὰ Συρακούσας,
[6, 80]	Ἀθηναίους φίλους δὴ ὄντας μὴ	ἐᾶσαι	ἁμαρτεῖν. (Ξυνελόντες τε λέγομεν οἱ
[6, 104]	αἱ ἀγγελίαι ἐφοίτων δειναὶ καὶ	πᾶσαι	ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐψευσμέναι ὡς
[6, 12]	ἢ πταίσαντάς που (τοὺς φίλους	ξυναπολέσαι.	εἴ τέ τις ἄρχειν ἄσμενος
[6, 24]	περιέστη αὐτῷ· εὖ τε γὰρ	παραινέσαι	ἔδοξε καὶ (ἀσφάλεια νῦν δὴ
[6, 49]	καὶ κατὰ πάντα ἂν αὐτοὺς	ἐκφοβῆσαι,	τῇ τε ὄψει (πλεῖστοι γὰρ
[6, 15]	αὐτοῦ διαβόλως ἐμνήσθη, καὶ μάλιστα	στρατηγῆσαί	τε ἐπιθυμῶν καὶ ἐλπίζων Σικελίαν
[6, 104]	ἐς τὴν Σικελίαν διὰ τάχους	βοηθῆσαι.	καὶ ὡς αὐτοῖς αἱ ἀγγελίαι
[6, 19]	καὶ τῶν ὁρκίων ὑπομιμνῄσκοντες ἱκέτευον	βοηθῆσαι	σφίσι, πολλῷ μᾶλλον ἢ (πρότερον
[6, 34]	καὶ ἄκραν Ἰαπυγίαν, καὶ δῆλον	ποιῆσαι	αὐτοῖς ὅτι οὐ περὶ τῆς
[6, 104]	Γύλιππος, τὴν δὲ Ἰταλίαν βουλόμενος	περιποιῆσαι	αὐτὸς μὲν καὶ Πυθὴν ὁ
[6, 2]	τῆς χώρας Κύκλωπες καὶ Λαιστρυγόνες	οἰκῆσαι,	ὧν ἐγὼ οὔτε γένος ἔχω
[6, 47]	ἢ Λεοντίνους οἷοί τε ὦσιν	ὠφελῆσαι	ἢ τῶν ἄλλων τινὰ πόλεων
[6, 37]	ἔλθοιεν, ἱκανωτέραν ἡγοῦμαι Σικελίαν Πελοποννήσου	διαπολεμῆσαι	ὅσῳ κατὰ πάντα ἄμεινον ἐξήρτυται,
[6, 78]	ἐμοῖς ἀγαθοῖς ποτὲ βουληθείη αὖθις	φθονῆσαι.	ἀδύνατον δὲ προεμένῳ καὶ μὴ
[6, 36]	ὅστις μὴ βούλεται οὕτω κακῶς	φρονῆσαι	καὶ ὑποχειρίους ἡμῖν γενέσθαι ἐνθάδε
[6, 11]	ἐν τῷ ὁμοίῳ καὶ πρὶν	ἐπιχειρῆσαι	(ἔσται. Σικελιῶται δ' ἄν μοι
[6, 102]	πρὸ τοῦ τείχους ἦν καταβεβλημένα,	ἐμπρῆσαι	τοὺς ὑπηρέτας ἐκέλευσεν, ὡς ἔγνω
[6, 34]	δὲ μὴ δοκοίη, ἔστι καὶ	ὑποχωρῆσαι	ἡμῖν ἐς Τάραντα· οἱ δὲ
[6, 37]	τό τε ξύμπαν οὐδ' ἂν	κρατῆσαι	αὐτοὺς τῆς γῆς ἡγοῦμαι· τοσούτῳ
[6, 34]	ναυτικὸν μετὰ δυοῖν μηνοῖν τροφῆς	ἀπαντῆσαι	Ἀθηναίοις ἐς Τάραντα καὶ ἄκραν
[6, 23]	εὖ βουλεύσασθαι, ἔτι δὲ πλείω	εὐτυχῆσαι	(χαλεπὸν δὲ ἀνθρώπους ὄντας) ὅτι
[6, 21]	καὶ εἰ ξυστῶσιν αἱ πόλεις	φοβηθεῖσαι	καὶ μὴ ἀντιπαράσχωσιν ἡμῖν φίλοι
[6, 22]	τινα ἐκ Πελοποννήσου δυνώμεθα ἢ	πεῖσαι	ἢ μισθῷ προσαγαγέσθαι, καὶ τοξότας
[6, 4]	ἔτεσιν ὕστερον ἑκατὸν ἢ αὐτοὺς	οἰκίσαι,	Πάμιλλον πέμψαντες Σελινοῦντα κτίζουσι, καὶ
[6, 76]	βούλεσθαι κατοικίσαι, ἀλλ' ἡμᾶς μᾶλλον	ἐξοικίσαι.	οὐ γὰρ δὴ εὔλογον τὰς
[6, 76]	μοι δοκοῦσιν οὐ Λεοντίνους βούλεσθαι	κατοικίσαι,	ἀλλ' ἡμᾶς μᾶλλον ἐξοικίσαι. οὐ
[6, 8]	βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους,	ξυγκατοικίσαι	δὲ καὶ Λεοντίνους, ἤν τι
[6, 86]	ἀπ' ἀλλήλων ἀμφοτέροις μὴ προδιδόναι,	νομίσαι	δὲ τοῖσδε μὲν καὶ ἄνευ
[6, 23]	δὲ καὶ διασῶσαι. πόλιν τε	νομίσαι	χρὴ ἐν ἀλλοφύλοις καὶ πολεμίοις
[6, 53]	ξυλλαμβάνοντες κατέδουν, χρησιμώτερον ἡγούμενοι εἶναι	βασανίσαι	τὸ πρᾶγμα καὶ εὑρεῖν ἢ
[6, 12]	νεωτέρῳ βουλεύσασθαί τε καὶ ὀξέως	μεταχειρίσαι.	~Οὓς ἐγὼ ὁρῶν νῦν ἐνθάδε
[6, 14]	Ἀθηναίοις, νομίσας, εἰ ὀρρωδεῖς τὸ	ἀναψηφίσαι,	τὸ μὲν λύειν τοὺς νόμους
[6, 101]	τοῖς Ἀθηναίοις μέχρι τῆς θαλάσσης	(ἀποτειχίσαι.	οἱ δ' ἐπειδὴ τὸ πρὸς
[6, 25]	(αὐτῶν δ' Ἀθηναίων ἔσεσθαι ὁπλιταγωγοὺς	ὅσαι	ἂν δοκῶσι, καὶ ἄλλας ἐκ
[6, 104]	Τάραντι προσμίσγει· καὶ τὰς ναῦς,	ὅσαι	μάλιστα (ἐπόνησαν ὑπὸ τοῦ χειμῶνος,
[6, 37]	δοκοῦσιν, εἰ πόλιν ἑτέραν τοσαύτην	ὅσαι	Συράκουσαί εἰσιν ἔλθοιεν ἔχοντες καὶ
[6, 72]	καὶ αὐτοκράτορας χρῆναι ἑλέσθαι καὶ	ὀμόσαι	αὐτοῖς τὸ ὅρκιον ἦ μὴν
[6, 60]	τὴν πόλιν τῆς παρούσης ὑποψίας	παῦσαι·	βεβαιοτέραν γὰρ αὐτῷ σωτηρίαν εἶναι
[6, 18]	παρόντι ἡσυχίαν καὶ ἐπὶ Σικελίαν	πλεῦσαι·	καὶ ἅμα ἢ τῆς Ἑλλάδος
[6, 50]	προύπεμψαν ἐς τὸν μέγαν λιμένα	πλεῦσαί	τε καὶ κατασκέψασθαι εἴ τι
[6, 61]	τὸ ἐπὶ (διαβολῇ ἐς δίκην	καταπλεῦσαι.	οἱ δ' ἐκ τῆς Σαλαμινίας
[6, 101]	τάφρῳ, τὰς μὲν ναῦς κελεύσαντες	περιπλεῦσαι	ἐκ τῆς Θάψου ἐς τὸν
[6, 24]	(στρατεύεσθαι, μάλιστ' ἂν> οὕτως ἀσφαλῶς	ἐκπλεῦσαι·	οἱ δὲ τὸ μὲν ἐπιθυμοῦν
[6, 23]	δὲ ἀπὸ τῶν εἰκότων ἀσφαλὴς	ἐκπλεῦσαι.	ταῦτα γὰρ τῇ τε ξυμπάσῃ
[6, 24]	ἔρως ἐνέπεσε τοῖς πᾶσιν ὁμοίως	ἐκπλεῦσαι·	τοῖς μὲν γὰρ πρεσβυτέροις ὡς
[6, 39]	ἀρίστους εἶναι χρημάτων τοὺς πλουσίους,	βουλεῦσαι	δ' ἂν βέλτιστα τοὺς ξυνετούς,
[6, 87]	τοῦ αἰεὶ φυλάσσεσθαι αὐτούς, καὶ	ἀντεπιβουλεῦσαί	ποτε ἐκ τοῦ ὁμοίου μεταλάβετε.
[6, 55]	πρεσβεύειν τε ἀπ' αὐτοῦ καὶ	τυραννεῦσαι.	οὐ μὴν οὐδ' ἂν κατασχεῖν
[6, 40]	ἄλλα βουλήσεσθε, καὶ τοῦ παντὸς	κινδυνεῦσαι	στερηθῆναι· καὶ τῶν τοιῶνδε ἀγγελιῶν
[6, 11]	οὐκ εἰκὸς ἀρχὴν ἐπὶ ἀρχὴν	στρατεῦσαι·	ᾧ γὰρ ἂν τρόπῳ τὴν
[6, 34]	χειμῶνα, ἢ καταπλαγέντας τῷ ἀδοκήτῳ	καταλῦσαι	ἂν τὸν πλοῦν, ἄλλως τε
[6, 102]	παρούσης σφίσι δυνάμεως ἱκανοὶ γενέσθαι	κωλῦσαι	τὸν ἐπὶ τὴν θάλασσαν τειχισμόν.
[6, 60]	εἴτε ἄρα καὶ τὰ ὄντα	μηνῦσαι	εἴτε καὶ οὔ· ἐπ' ἀμφότερα
[6, 88]	δὲ τὴν μεσόγειαν ἐχόντων αὐτόνομοι	οὖσαι	καὶ πρότερον αἰεὶ αἱ> οἰκήσεις
[6, 62]	δὲ νῆες περιέπλευσαν τὰ ἀνδράποδα	ἄγουσαι.	(Νικίας δὲ εὐθὺς ἐξ Ὑκκάρων
[6, 44]	διέπλει. τούτοις δὲ τὰ ἐπιτήδεια	ἄγουσαι	ὁλκάδες μὲν τριάκοντα σιταγωγοί, καὶ
[6, 76]	λόγους, πρίν τι καὶ (ἡμῶν	ἀκοῦσαι,	μὴ ὑμᾶς πείσωσιν. ἥκουσι γὰρ
[6, 104]	ὡς ἤδη παντελῶς ἀποτετειχισμέναι αἱ	Συράκουσαί	εἰσι, τῆς μὲν Σικελίας οὐκέτι
[6, 37]	εἰ πόλιν ἑτέραν τοσαύτην ὅσαι	Συράκουσαί	εἰσιν ἔλθοιεν ἔχοντες καὶ ὅμορον
[6, 20]	ἃς μᾶλλον πλέομεν, Σελινοῦς καὶ	Συράκουσαι.	(πολλοὶ μὲν γὰρ ὁπλῖται ἔνεισι
[6, 46]	τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὸ Ῥήγιον,	ἀγγέλλουσαι	ὅτι τἆλλα μὲν οὐκ ἔστι
[6, 44]	τριάκοντα σιταγωγοί, καὶ τοὺς σιτοποιοὺς	ἔχουσαι	καὶ λιθολόγους καὶ τέκτονας καὶ
[6, 60]	δέδρακεν, αὑτόν τε ἄδειαν ποιησάμενον	σῶσαι	καὶ τὴν πόλιν τῆς παρούσης
[6, 23]	(μὲν κρατεῖν, τὰ δὲ καὶ	διασῶσαι.	πόλιν τε νομίσαι χρὴ ἐν
[6, 32]	τε καὶ ἀργυροῖς οἵ τε	ἐπιβάται	καὶ οἱ ἄρχοντες (σπένδοντες. ξυνεπηύχοντο
[6, 43]	ἐκ καταλόγου, ἑπτακόσιοι δὲ θῆτες	ἐπιβάται	τῶν νεῶν, ξύμμαχοι δὲ οἱ
[6, 33]	ἔρχονται (πάντα γὰρ ὑπὸ δέους	ξυνίσταται)	ἤν τε δι' ἀπορίαν τῶν
[6, 22]	τὰ δὲ παρ' Ἐγεσταίων, ἃ	λέγεται	ἐκεῖ ἑτοῖμα, νομίσατε καὶ λόγῳ
[6, 2]	Ὀπικούς, ὡς μὲν εἰκὸς καὶ	λέγεται,	ἐπὶ σχεδιῶν, τηρήσαντες τὸν πορθμὸν
[6, 1]	εἰκοσισταδίῳ μάλιστα μέτρῳ τῆς θαλάσσης	διείργεται	τὸ μὴ ἤπειρος εἶναι· ~ᾠκίσθη
[6, 60]	καὶ οὔ· ἐπ' ἀμφότερα γὰρ	εἰκάζεται,	τὸ δὲ σαφὲς οὐδεὶς οὔτε
[6, 17]	γῆν, μὴ κατορθώσας, οἰκήσειν, ταῦτα	ἑτοιμάζεται.	(καὶ οὐκ εἰκὸς τὸν τοιοῦτον
[6, 60]	καὶ πλείους ἔτι ξυλλαμβάνειν, ἐνταῦθα	ἀναπείθεται	εἷς τῶν δεδεμένων, ὅσπερ ἐδόκει
[6, 17]	ἢ ἐκ τοῦ λέγων πείθειν	οἴεται	ἢ στασιάζων ἀπὸ τοῦ κοινοῦ
[6, 2]	εἶναι, ὡς δὲ ἡ ἀλήθεια	εὑρίσκεται,	Ἴβηρες ὄντες καὶ ἀπὸ τοῦ
[6, 41]	τοῖς ἄλλοις οἷς ὁ πόλεμος	ἀγάλλεται	(τὴν δ' ἐπιμέλειαν καὶ ἐξέτασιν
[6, 36]	~Τοὺς μὲν Ἀθηναίους ὅστις μὴ	βούλεται	οὕτω κακῶς φρονῆσαι καὶ ὑποχειρίους
[6, 78]	Συρακούσας κακωθῆναι μὲν ἵνα σωφρονισθῶμεν	βούλεται,	περιγενέσθαι δὲ ἕνεκα τῆς αὑτοῦ
[6, 46]	ὑπέσχοντο, τριάκοντα δὲ τάλαντα μόνα	(φαίνεται.	καὶ οἱ στρατηγοὶ εὐθὺς ἐν
[6, 16]	τοὺς ξένους καὶ αὕτη ἰσχὺς	φαίνεται.	καὶ οὐκ ἄχρηστος ἥδ' ἡ
[6, 18]	προύχοντα οὐ μόνον ἐπιόντα τις	ἀμύνεται,	ἀλλὰ καὶ ὅπως μὴ ἔπεισι
[6, 91]	νεῶν πέμψετε τοιαύτην ἐκεῖσε οἵτινες	αὐτερέται	κομισθέντες καὶ ὁπλιτεύσουσιν εὐθύς, καὶ
[6, 104]	ταύτῃ μέγας κατὰ βορέαν ἑστηκώς,	ἀποφέρεται	ἐς τὸ πέλαγος, καὶ πάλιν
[6, 20]	καὶ ἀπὸ βαρβάρων τινῶν ἀπαρχὴ	ἐσφέρεται·	ᾧ δὲ μάλιστα ἡμῶν προύχουσιν,
[6, 40]	τοῦ ἔργῳ φυλασσομένη μὴ ἐπιτρέπειν	πειράσεται	σῴζειν. ~Τοιαῦτα δὲ Ἀθηναγόρας εἶπεν.
[6, 33]	φοβοῦμαι) κάλλιστον δὴ ἔργον ἡμῖν	ξυμβήσεται,	καὶ (οὐκ ἀνέλπιστον ἔμοιγε. ὀλίγοι
[6, 40]	ἐλευθερίαν οὐχὶ ἐκ τοῦ ἀκούειν	ἀφαιρεθήσεται,	ἐκ δὲ τοῦ ἔργῳ φυλασσομένη
[6, 91]	καὶ εἰ αὕτη ἡ πόλις	ληφθήσεται,	ἔχεται καὶ ἡ πᾶσα Σικελία,
[6, 80]	μὴ ξυμμαχήσαντας ὅ τε παθὼν	σφαλήσεται	καὶ ὁ κρατῶν περιέσται, τί
[6, 34]	ἥκιστ' ἂν ὀξέως πείθοισθε, ὅμως	εἰρήσεται.	Σικελιῶται γὰρ εἰ ἐθέλοιμεν ξύμπαντες,
[6, 37]	δὴ ἐν πάσῃ πολεμίᾳ Σικελίᾳ	(ξυστήσεται	γάρ) στρατοπέδῳ τε ἐκ νεῶν
[6, 38]	εἴπερ καὶ μὴ προφυλαξάμενός τις	προπείσεται)	τοὺς δ' αὖ ὀλίγους τὰ
[6, 69]	τι ἄλλο ξυγκαταστρεψαμένοις ῥᾷον αὐτοῖς	ὑπακούσεται.	~γενομένης δ' ἐν χερσὶ τῆς
[6, 28]	πραγμάτων καὶ δήμου καταλύσεως γεγενῆσθαι.	~μηνύεται	οὖν ἀπὸ μετοίκων τέ τινων
[6, 91]	εἰ αὕτη ἡ πόλις ληφθήσεται,	ἔχεται	καὶ ἡ πᾶσα Σικελία, καὶ
[6, 34]	μὲν ἐκ φιλίας χώρας φύλακες	(ὑποδέχεται	γὰρ ἡμᾶς Τάρας) τὸ δὲ
[6, 54]	τὴν Ἱππάρχου δύναμιν μὴ βίᾳ	προσαγάγηται	αὐτόν, ἐπιβουλεύει εὐθὺς ὡς ἀπὸ
[6, 49]	ἢν πρὸς τῇ πόλει κρατοῦσα	καθέζηται.	(τούς τε ἄλλους Σικελιώτας οὕτως
[6, 29]	ἀγωνίζηται, ὅ τε δῆμος μὴ	μαλακίζηται	θεραπεύων ὅτι δι' ἐκεῖνον οἵ
[6, 29]	μὴ εὔνουν ἔχῃ, ἢν ἤδη	ἀγωνίζηται,	ὅ τε δῆμος μὴ μαλακίζηται
[6, 13]	ὅπως μὴ δόξει, ἐὰν μὴ	ψηφίζηται	πολεμεῖν, μαλακὸς εἶναι, μηδ' ὅπερ
[6, 13]	μὴ καταισχυνθῆναι, εἴ τῴ τις	παρακάθηται	τῶνδε, ὅπως μὴ δόξει, ἐὰν
[6, 8]	δὲ καὶ Λεοντίνους, ἤν τι	περιγίγνηται	αὐτοῖς τοῦ πολέμου, καὶ τἆλλα
[6, 73]	ἀπέστειλαν, ὅπως ξυμμαχία τε αὐτοῖς	παραγένηται	καὶ τὸν πρὸς Ἀθηναίους πόλεμον
[6, 41]	κατασκοπὴν καὶ ἤν τι ἄλλο	φαίνηται	ἐπιτήδειον. τὰ δὲ καὶ ἐπιμεμελήμεθα
[6, 69]	ἑκατέρων οἵ τε λιθοβόλοι καὶ	σφενδονῆται	καὶ τοξόται προυμάχοντο καὶ τροπὰς
[6, 9]	σώματός τι καὶ τῆς οὐσίας	προνοῆται·	μάλιστα γὰρ ἂν ὁ τοιοῦτος
[6, 94]	τυράννου, ὥσπερ καὶ πρότερόν μοι	εἴρηται,	ἀναστήσαντες (Συρακόσιοι αὐτοὶ ἔχουσι τὴν
[6, 2]	ἀρκείτω δὲ ὡς ποιηταῖς τε	εἴρηται	καὶ ὡς ἕκαστός (πῃ γιγνώσκει
[6, 89]	χείρω με ἐνόμιζε, μηδ' οὕτως	ἡγήσηται	(ὀρθῶς ἄχθεσθαι. τοῖς γὰρ τυράννοις
[6, 96]	ἂν ἄλλῃ γε αὐτοὺς δυνηθῆναι.	ἐξήρτηται	γὰρ τὸ ἄλλο χωρίον, καὶ
[6, 78]	τις φθονεῖ μὲν ἢ καὶ	φοβεῖται	(ἀμφότερα γὰρ τάδε πάσχει τὰ
[6, 78]	εἶναι τῷ Ἀθηναίῳ, καὶ δεινὸν	ἡγεῖται	ὑπέρ γε τῆς ἐμῆς κινδυνεύειν,
[6, 78]	ξύμμαχον ἐμὲ καὶ οὐκ ἐρῆμος	ἀγωνιεῖται·	τόν τε Ἀθηναῖον μὴ τὴν
[6, 28]	καὶ τὰ μυστήρια ἅμα ὡς	ποιεῖται	ἐν (οἰκίαις ἐφ' ὕβρει· ὧν
[6, 40]	ἑλομένη ὑμᾶς ἄρχοντας αὐθαίρετον δουλείαν	ἐπιβαλεῖται,	αὐτὴ δ' ἐφ' αὑτῆς σκοποῦσα
[6, 4]	καὶ ὃ πρῶτον ἐτειχίσθη (Λίνδιοι	καλεῖται·	νόμιμα δὲ Δωρικὰ ἐτέθη αὐτοῖς.
[6, 16]	τῳ λαμπρύνομαι, τοῖς μὲν ἀστοῖς	φθονεῖται	φύσει, πρὸς δὲ τοὺς ξένους
[6, 40]	ἥδε, καὶ εἰ ἔρχονται Ἀθηναῖοι,	ἀμυνεῖται	αὐτοὺς ἀξίως αὑτῆς, καὶ στρατηγοί
[6, 16]	τοῦ δρωμένου καὶ δύναμις (ἅμα	ὑπονοεῖται.	καὶ ὅσα αὖ ἐν τῇ
[6, 38]	πολεμίους πλέονας ἢ πρὸς αὑτὴν	ἀναιρεῖται,	τυραννίδας δὲ ἔστιν ὅτε καὶ
[6, 31]	ἐλάσσων ἦν· τετράκις γὰρ χίλιοι	ὁπλῖται	αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ τριακόσιοι ἱππῆς
[6, 20]	καὶ Συράκουσαι. (πολλοὶ μὲν γὰρ	ὁπλῖται	ἔνεισι καὶ τοξόται καὶ ἀκοντισταί,
[6, 17]	ὥσπερ πυνθανόμεθα. καὶ μὴν οὐδ'	ὁπλῖται	οὔτ' ἐκείνοις ὅσοιπερ κομποῦνται, οὔτε
[6, 69]	σφάγια προύφερον τὰ νομιζόμενα καὶ	σαλπιγκταὶ	ξύνοδον ἐπώτρυνον τοῖς ὁπλίταις, (οἱ
[6, 65]	αἰσθόμενοι ὅτι τὸ στράτευμα ἅπαν	ἀνῆκται,	ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι τοῖς πεζοῖς, καὶ
[6, 38]	ἀλλὰ καὶ ὧν βούλονται μέν,	δύνανται	δ' οὔ (τὸν γὰρ ἐχθρὸν
[6, 77]	ὡς ἑκάστοις τι προσηνὲς λέγοντες	δύνανται	κακουργεῖν; καὶ οἰόμεθα τοῦ ἄπωθεν
[6, 36]	νῦν αὗται αἱ ἀγγελίαι τοῦτο	δύνανται·	οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου, ἐκ δὲ
[6, 34]	τὰ λεγόμενα καὶ αἱ γνῶμαι	ἵστανται,	καὶ τοὺς προεπιχειροῦντας ἢ τοῖς
[6, 33]	κατεργασώμεθα αὐτοὺς ἢ ἀπράκτους ὧν	ἐφίενται	ἀπώσωμεν (οὐ γὰρ δὴ μὴ
[6, 85]	Συρακοσίους δέος καθίστασθαι. ἀρχῆς γὰρ	ἐφίενται	ὑμῶν καὶ βούλονται ἐπὶ τῷ
[6, 34]	ἐπιχειροῦσι προδηλοῦντας ὅτι ἀμυνοῦνται μᾶλλον	(πεφόβηνται,	ἰσοκινδύνους ἡγούμενοι. ὅπερ ἂν νῦν
[6, 33]	ὃ πάνυ θαυμάζετε, πολλῇ στρατιᾷ	ὥρμηνται	καὶ ναυτικῇ καὶ πεζῇ, πρόφασιν
[6, 20]	ἡμῶν προύχουσιν, ἵππους τε πολλοὺς	κέκτηνται	καὶ σίτῳ οἰκείῳ καὶ οὐκ
[6, 34]	χρυσὸν γὰρ καὶ ἄργυρον πλεῖστον	κέκτηνται,	ὅθεν ὅ τε πόλεμος καὶ
[6, 36]	ἀνδρῶν οἵπερ αἰεὶ τάδε κινοῦσι	ξύγκεινται.	(ὑμεῖς δὲ ἢν εὖ βουλεύησθε,
[6, 37]	μεγάλαι. ~εἰ δὲ δή, ὥσπερ	λέγονται,	ἔλθοιεν, ἱκανωτέραν ἡγοῦμαι Σικελίαν Πελοποννήσου
[6, 2]	ἔσχε τὰ ξύμπαντα. παλαίτατοι μὲν	λέγονται	ἐν μέρει τινὶ τῆς χώρας
[6, 87]	μὴ ἀδεεῖ εἶναι κινδυνεύειν, ἀμφότεροι	ἀναγκάζονται	ὁ μὲν (ἄκων σωφρονεῖν, ὁ
[6, 54]	οὐχ Ἵππαρχος, ὥσπερ οἱ πολλοὶ	οἴονται,	ἀλλ' Ἱππίας πρεσβύτατος ὢν ἔσχε
[6, 36]	τῆς δὲ ἀξυνεσίας, εἰ μὴ	οἴονται	ἔνδηλοι εἶναι. (οἱ γὰρ δεδιότες
[6, 51]	στρατηγοὺς ἐσελθόντας ἐκέλευον, εἴ τι	βούλονται,	εἰπεῖν. καὶ λέγοντος τοῦ Ἀλκιβιάδου,
[6, 64]	ἐν τῇ πόλει, καὶ εἰ	βούλονται	ἐκεῖνοι πανδημεὶ ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ
[6, 85]	ἀρχῆς γὰρ ἐφίενται ὑμῶν καὶ	βούλονται	ἐπὶ τῷ ἡμετέρῳ ξυστήσαντες ὑμᾶς
[6, 38]	γὰρ ἐπιτυγχάνειν) ἀλλὰ καὶ ὧν	βούλονται	μέν, δύνανται δ' οὔ (τὸν
[6, 36]	(οἱ γὰρ δεδιότες ἰδίᾳ τι	βούλονται	τὴν πόλιν ἐς ἔκπληξιν καθιστάναι,
[6, 46]	Ἐγέστης τρεῖς νῆες αἱ πρόπλοι	παραγίγνονται	τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὸ Ῥήγιον,
[6, 2]	Σικανοὶ δὲ μετ' αὐτοὺς πρῶτοι	φαίνονται	ἐνοικισάμενοι, ὡς μὲν αὐτοί φασι,
[6, 55]	τούτῳ· παῖδες γὰρ αὐτῷ μόνῳ	φαίνονται	τῶν γνησίων ἀδελφῶν γενόμενοι, ὡς
[6, 42]	εἰσομένας αἵτινες σφᾶς τῶν πόλεων	δέξονται.	καὶ εἴρητο αὐταῖς προαπαντᾶν, ὅπως
[6, 33]	βλάπτειν ἡμᾶς πλείω οἷοί τ'	ἔσονται	ἢ πάσχειν, οὔθ' ὅτι μεγάλῳ
[6, 72]	ἔστιν ἐκπορίζοντες, ὅπως ὡς πλεῖστοι	ἔσονται,	καὶ τῇ ἄλλῃ μελέτῃ προσαναγκάζοντες,
[6, 10]	ἡσυχαζόντων μὲν ὑμῶν ὀνόματι σπονδαὶ	ἔσονται	(οὕτω γὰρ ἐνθένδε τε ἄνδρες
[6, 91]	καὶ ναυσὶν ἅμα κατειργόμενοι ἀδύνατοι	ἔσονται	τῇ νῦν Ἀθηναίων ἐκεῖ (παρασκευῇ
[6, 65]	καὶ εὐθὺς ἡμέραν ξυνθέμενοι ᾗ	παρέσονται	ἀπέστειλαν αὐτόν, καὶ αὐτοί (ἤδη
[6, 11]	ἡμᾶς τὸ σφέτερον ἀπρεπὲς εὖ	θήσονται,	ὅσῳ καὶ περὶ πλείστου καὶ
[6, 80]	κρατήσουσι, τῷ δ' αὑτῶν ὀνόματι	τιμηθήσονται,	καὶ τῆς νίκης οὐκ ἄλλον
[6, 17]	πολλοὺς ἕξομεν οἳ Συρακοσίων μίσει	ξυνεπιθήσονται	αὐτοῖς) καὶ τὰ ἐνθάδε οὐκ
[6, 10]	τὴν ἐπιχείρησιν ἡμῖν οἱ ἐχθροὶ	ποιήσονται,	οἷς πρῶτον μὲν διὰ ξυμφορῶν
[6, 6]	Συρακόσιοι Λεοντίνους τε ἀναστήσαντες ἀτιμώρητοι	γενήσονται	καὶ τοὺς λοιποὺς ἔτι ξυμμάχους
[6, 34]	ἂν ἴσως νομίσαντες, εἰ τάδε	προήσονται,	κἂν σφεῖς ἐν πόνῳ εἶναι,
[6, 91]	καὶ δικαστηρίων νῦν ὠφελοῦνται εὐθὺς	ἀποστερήσονται,	μάλιστα δὲ τῆς ἀπὸ τῶν
[6, 88]	ἔπρασσον ὅπως αὐτοῖς ὡς πλεῖστοι	(προσχωρήσονται.	καὶ οἱ μὲν πρὸς τὰ
[6, 60]	ἐπιβουλεύοντας σφῶν τῷ πλήθει μὴ	εἴσονται,	τὸν μὲν μηνυτὴν εὐθὺς καὶ
[6, 68]	ἀποχωρεῖν· οἱ γὰρ ἱππῆς πολλοὶ	(ἐπικείσονται.	τῆς τε οὖν ὑμετέρας αὐτῶν
[6, 49]	φανῆναι) καὶ τῇ προσδοκίᾳ ὧν	πείσονται,	(μάλιστα δ' ἂν τῷ αὐτίκα
[6, 44]	πράγματα ἐσκόπουν ὅτῳ τρόπῳ ἄριστα	προσοίσονται·	καὶ τὰς πρόπλους ναῦς ἐκ
[6, 68]	σφίσιν αὐτοῖς εὖ οἶδ' ὅτι	παρακελεύονται·	οἱ μὲν γὰρ ὅτι περὶ
[6, 49]	ἢν προσπέσωσιν, ἕως ἔτι περιδεεῖς	προσδέχονται,	μάλιστ' ἂν σφεῖς περιγενέσθαι καὶ
[6, 33]	δὴ μὴ τύχωσί γε ὧν	προσδέχονται	φοβοῦμαι) κάλλιστον δὴ ἔργον ἡμῖν
[6, 10]	ἡσυχάζειν (δεχημέροις σπονδαῖς καὶ αὐτοὶ	κατέχονται.	τάχα δ' ἂν ἴσως, εἰ
[6, 40]	γὰρ πόλις ἥδε, καὶ εἰ	ἔρχονται	Ἀθηναῖοι, ἀμυνεῖται αὐτοὺς ἀξίως αὑτῆς,
[6, 63]	ἐπειδὴ οὐκ (ἐκεῖνοι ἐφ' ἑαυτοὺς	ἔρχονται.	καὶ ἱππῆς προσελαύνοντες αἰεὶ κατάσκοποι
[6, 33]	πλείους τῶν ἐνοικούντων καὶ ἀστυγειτόνων	ἔρχονται	(πάντα γὰρ ὑπὸ δέους ξυνίσταται)
[6, 33]	πάσχειν, οὔθ' ὅτι μεγάλῳ στόλῳ	ἐπέρχονται,	ἀνωφελεῖς, ἀλλὰ πρός τε τοὺς
[6, 34]	ὅπερ ἂν νῦν Ἀθηναῖοι πάθοιεν.	ἐπέρχονται	γὰρ ἡμῖν ὡς οὐκ ἀμυνουμένοις,
[6, 34]	ξυμβῆναι. οἱ δὲ ἄνδρες καὶ	ἐπέρχονται	καὶ ἐν πλῷ εὖ οἶδ'
[6, 64]	ὅθεν ὑπὸ τῶν ἱππέων οὐ	βλάψονται	ἄξια λόγου· ἐδίδασκον δ' αὐτοὺς
[6, 40]	καὶ στρατηγοί εἰσιν ἡμῖν οἳ	σκέψονται	αὐτά· καὶ εἰ μή τι
[6, 80]	ὑμῶν Δωριῆς Δωριῶν. καὶ εἰ	καταστρέψονται	ἡμᾶς Ἀθηναῖοι, ταῖς μὲν ὑμετέραις
[6, 80]	ἢ τὸν τὴν νίκην παρασχόντα	λήψονται·	καὶ εἰ αὖ ἡμεῖς περιεσόμεθα,
[6, 91]	Ἀττικῆς, ὅπερ Ἀθηναῖοι μάλιστα αἰεὶ	φοβοῦνται,	καὶ μόνου αὐτοῦ νομίζουσι τῶν
[6, 13]	γνόντας ὅτι ἐπιθυμίᾳ μὲν ἐλάχιστα	κατορθοῦνται,	προνοίᾳ δὲ πλεῖστα, ἀλλ' ὑπὲρ
[6, 91]	ἀπὸ γῆς καὶ δικαστηρίων νῦν	ὠφελοῦνται	εὐθὺς ἀποστερήσονται, μάλιστα δὲ τῆς
[6, 77]	ἕνα γέ τινα αἰεὶ μεταβάλλοντες	δουλοῦνται,	ἀλλὰ Δωριῆς ἐλεύθεροι ἀπ' αὐτονόμου
[6, 39]	τε δυνάμενοι καὶ οἱ νέοι	προθυμοῦνται,	ἀδύνατα ἐν μεγάλῃ πόλει κατασχεῖν.
[6, 2]	Τρώων τινὲς διαφυγόντες Ἀχαιοὺς πλοίοις	ἀφικνοῦνται	πρὸς τὴν Σικελίαν, καὶ ὅμοροι
[6, 34]	τοῖς γε ἐπιχειροῦσι προδηλοῦντας ὅτι	ἀμυνοῦνται	μᾶλλον (πεφόβηνται, ἰσοκινδύνους ἡγούμενοι. ὅπερ
[6, 93]	τὰς δὲ λοιπὰς παρασκευάζεσθαι ὅσας	διανοοῦνται	πέμπειν καί, ὅταν καιρὸς ᾖ,
[6, 17]	οὐδ' ὁπλῖται οὔτ' ἐκείνοις ὅσοιπερ	κομποῦνται,	οὔτε οἱ ἄλλοι Ἕλληνες διεφάνησαν
[6, 71]	ἔλθῃ, τῶν τε πόλεών τινας	προσαγάγωνται,	ἃς ἤλπιζον μετὰ τὴν μάχην
[6, 36]	τῷ κοινῷ φόβῳ τὸν σφέτερον	ἐπηλυγάζωνται.	καὶ νῦν αὗται αἱ ἀγγελίαι
[6, 11]	τρόπῳ τὴν ἡμετέραν μετὰ Πελοποννησίων	ἀφέλωνται,	εἰκὸς ὑπὸ τῶν αὐτῶν καὶ
[6, 75]	ἐλάσσονος εὐαποτείχιστοι ὦσιν, ἢν ἄρα	σφάλλωνται,	καὶ τὰ Μέγαρα φρούριον, καὶ
[6, 23]	γῆς, ἢ (εἰδέναι ὅτι, ἢν	σφάλλωνται,	πάντα πολέμια ἕξουσιν. ὅπερ ἐγὼ
[6, 75]	τε τὸ λοιπὸν μὴ οὐκέτι	βούλωνται	ἀμύνειν, ὁρῶντες τοὺς Ἀθηναίους ἐν
[6, 64]	πρὸς ἃ ἐβούλοντο οἱ στρατηγοὶ	(μηχανῶνται.	πέμπουσιν ἄνδρα σφίσι μὲν πιστόν,
[6, 96]	ἄλλο τι δέῃ, ταχὺ ξυνεστῶτες	παραγίγνωνται.	~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ταύτης τῆς
[6, 72]	ἢν δὲ ὀλίγοι τε στρατηγοὶ	γένωνται	ἔμπειροι καὶ ἐν τῷ χειμῶνι
[6, 74]	ἱππέας, ὅπως ἅμα τῷ ἦρι	παραγένωνται.	~Ἐτείχιζον δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι
[6, 88]	ὄντας μὴ καὶ ἄνευ σφῶν	περιγένωνται,	τό τε πρῶτον αὐτοῖς τοὺς
[6, 25]	οὐκ ἐλάσσοσιν, ἢν δέ τι	δύνωνται,	καὶ πλέοσιν· τὴν δὲ ἄλλην
[6, 88]	Συρακοσίοις μᾶλλον ἔργῳ, ὡς ἂν	δύνωνται	μετριώτατα, ἐν δὲ τῷ παρόντι,
[6, 91]	καὶ ὅσοι ὑπόλοιποι στρατηγοί, ἢν	δύνωνται,	ὁμοίως αὐτὰ πράξουσιν. ὡς δέ,
[6, 11]	τρόπῳ ἔτι καὶ νῦν, ἢν	δύνωνται,	σφήλαντες ἡμᾶς τὸ σφέτερον ἀπρεπὲς
[6, 71]	χρήματα δὲ ἅμα αὐτόθεν τε	ξυλλέξωνται	καὶ παρ' Ἀθηναίων ἔλθῃ, τῶν
[6, 10]	τινὲς κατὰ τὰς ἠπείρους ἐνδοιαστῶς	ἀκροῶνται.	ἡμεῖς δὲ Ἐγεσταίοις δὴ οὖσι
[6, 76]	ἔσχον καὶ τὰ ἐνθάδε νῦν	πειρῶνται·	ἡγεμόνες γὰρ γενόμενοι ἑκόντων τῶν
[6, 17]	ἐγένοντο, εἴ τε καὶ πάνυ	ἔρρωνται,	τὸ μὲν ἐς τὴν γῆν
[6, 20]	σίτῳ οἰκείῳ καὶ οὐκ ἐπακτῷ	χρῶνται.	~Πρὸς οὖν τοιαύτην δύναμιν οὐ
[6, 71]	καὶ σῖτον καὶ ὅσων δέοι	παρασκευάσωνται	ὡς ἐς τὸ ἔαρ ἐπιχειρήσοντες
[6, 25]	λέγειν ἥντινα αὐτῷ παρασκευὴν Ἀθηναῖοι	ψηφίσωνται.	(ὁ δὲ ἄκων μὲν εἶπεν
[6, 71]	ξυμμάχων ἀγείρωσιν, ὅπως μὴ παντάπασιν	ἱπποκρατῶνται,	καὶ χρήματα δὲ ἅμα αὐτόθεν
[6, 72]	μὴν ἐάσειν ἄρχειν ὅπῃ ἂν	ἐπίστωνται·	οὕτω γὰρ ἅ τε κρύπτεσθαι
[6, 100]	μὴ σφίσι δίχα γιγνομένοις ῥᾷον	μάχωνται,	καὶ ἅμα τὴν καθ' αὑτοὺς
[6, 34]	ξυμμαχίαν ποιώμεθα (ἡμῖν ἢ μὴ	δέχωνται	Ἀθηναίους. δοκεῖ δέ μοι καὶ
[6, 20]	μὲν γὰρ ὁπλῖται ἔνεισι καὶ	τοξόται	καὶ ἀκοντισταί, πολλαὶ δὲ τριήρεις
[6, 69]	τε λιθοβόλοι καὶ σφενδονῆται καὶ	τοξόται	προυμάχοντο καὶ τροπὰς οἵας εἰκὸς
[6, 67]	Καμαριναίων ἱππῆς ὅσον εἴκοσι καὶ	τοξόται	ὡς πεντήκοντα) τοὺς δὲ ἱππέας
[6, 55]	μὲν οὐδ' Ἱππάρχου οὐδεὶς παῖς	γέγραπται,	Ἱππίου δὲ πέντε, οἳ αὐτῷ
[6, 55]	ἐν τῇ αὐτῇ στήλῃ πρῶτος	γέγραπται	μετὰ τὸν πατέρα, οὐδὲ τοῦτο
[6, 87]	ἥκειν. καὶ ὑμεῖς μήθ' ὡς	δικασταὶ	γενόμενοι τῶν ἡμῖν ποιουμένων μήθ'
[6, 89]	τὸ ἐναντιούμενον τῷ δυναστεύοντι δῆμος	ὠνόμασται)	καὶ ἀπ' ἐκείνου ξυμπαρέμεινεν ἡ
[6, 96]	καὶ ἐπιφανὲς πᾶν ἔσω· καὶ	ὠνόμασται	ὑπὸ τῶν Συρακοσίων (διὰ τὸ
[6, 91]	οἷς τε γὰρ ἡ χώρα	κατεσκεύασται,	τὰ πολλὰ πρὸς ὑμᾶς τὰ
[6, 17]	αἰσθάνομαι, τοιαῦτα καὶ ἔτι εὐπορώτερα	ἔσται	(βαρβάρους (τε) γὰρ πολλοὺς ἕξομεν
[6, 85]	αὐτούς· οὔτε γὰρ ἡμῖν ἔτι	ἔσται	ἰσχὺς τοσαύτη ἐς ἓν ξυστᾶσα
[6, 68]	μὲν γὰρ ὅτι περὶ πατρίδος	ἔσται	ὁ ἀγών, ἐγὼ δὲ ὅτι
[6, 34]	οὐ περὶ τῆς Σικελίας πρότερον	ἔσται	ὁ ἀγὼν ἢ τοῦ ἐκείνους
[6, 22]	(πολλὴ γὰρ οὖσα οὐ πάσης	ἔσται	πόλεως ὑποδέξασθαι) τά τε ἄλλα
[6, 11]	τῷ ὁμοίῳ καὶ πρὶν ἐπιχειρῆσαι	(ἔσται.	Σικελιῶται δ' ἄν μοι δοκοῦσιν,
[6, 91]	δέ, εἰ μὴ βοηθήσετε οὐ	περιέσται	τἀκεῖ, (μάθετε ἤδη. Σικελιῶται γὰρ
[6, 80]	παθὼν σφαλήσεται καὶ ὁ κρατῶν	περιέσται,	τί ἄλλο ἢ τῇ αὐτῇ
[6, 5]	καὶ ἑκατὸν μετὰ Συρακουσῶν κτίσιν·	οἰκισταὶ	δὲ ἐγένοντο αὐτῆς Δάσκων καὶ
[6, 4]	ἐλθὸν ξυγκατενείμαντο τὴν γῆν· καὶ	οἰκισταὶ	Περιήρης καὶ Κραταιμένης ἐγένοντο αὐτῆς,
[6, 87]	τῶν ἡμῖν ποιουμένων μήθ' ὡς	σωφρονισταί,	ὃ χαλεπὸν ἤδη, ἀποτρέπειν πειρᾶσθε,
[6, 20]	ὁπλῖται ἔνεισι καὶ τοξόται καὶ	ἀκοντισταί,	πολλαὶ δὲ τριήρεις καὶ ὄχλος
[6, 36]	τὸν σφέτερον ἐπηλυγάζωνται. καὶ νῦν	αὗται	αἱ ἀγγελίαι τοῦτο δύνανται· οὐκ
[6, 36]	ἡμεῖς ἐπ' ἐκείνους ἐρχόμεθα, πόλεις	τοσαῦται	καὶ οὕτω μεγάλαι. ~εἰ δὲ
[6, 57]	διετέθη· Ἁρμόδιος δὲ αὐτοῦ παραχρῆμα	ἀπόλλυται.	~ἀγγελθέντος δὲ Ἱππίᾳ ἐς τὸν
[6, 17]	τὰ περὶ τὸ σῶμα ὅπλοις	ἐξήρτυται	οὔτε τὰ ἐν τῇ χώρᾳ
[6, 37]	διαπολεμῆσαι ὅσῳ κατὰ πάντα ἄμεινον	ἐξήρτυται,	τὴν δὲ ἡμετέραν πόλιν αὐτὴν
[6, 91]	οὐ περιέσται τἀκεῖ, (μάθετε ἤδη.	Σικελιῶται	γὰρ ἀπειρότεροι μέν εἰσιν, ὅμως
[6, 34]	ἂν ὀξέως πείθοισθε, ὅμως εἰρήσεται.	Σικελιῶται	γὰρ εἰ ἐθέλοιμεν ξύμπαντες, εἰ
[6, 11]	ὁμοίῳ καὶ πρὶν ἐπιχειρῆσαι (ἔσται.	Σικελιῶται	δ' ἄν μοι δοκοῦσιν, ὥς
[6, 77]	τάδε εἰσὶν οὐδ' Ἑλλησπόντιοι καὶ	νησιῶται,	οἳ δεσπότην ἢ Μῆδον ἢ
[6, 51]	πρὸς τὴν ἐκκλησίαν τετραμμένων, οἱ	στρατιῶται	πυλίδα τινὰ ἐνῳκοδομημένην κακῶς ἔλαθον
[6, 69]	σχεῖν καὶ τὴν οἰκείαν μὴ	βλάψαι	ἡσσώμενοι, Ἀργεῖοι δὲ καὶ τῶν
[6, 72]	εἰπεῖν χειροτέχναις ἀνταγωνισαμένους. (μέγα δὲ	βλάψαι	καὶ τὸ πλῆθος τῶν στρατηγῶν
[6, 72]	οὐχ ἡσσῆσθαι, τὴν δὲ ἀταξίαν	βλάψαι.	οὐ μέντοι τοσοῦτόν γε λειφθῆναι
[6, 8]	ἁπάσης, μεγάλου ἔργου, ἐφίεσθαι, παρελθὼν	ἀποτρέψαι	ἐβούλετο, καὶ παρῄνει τοῖς Ἀθηναίοις
[6, 75]	μήτ' ἐπὶ τὴν πρώτην μάχην	πέμψαι	ἃ ἔπεμψαν, ἔς τε τὸ
[6, 34]	καὶ ἐς Καρχηδόνα ἄμεινον εἶναι	πέμψαι·	οὐ γὰρ ἀνέλπιστον αὐτοῖς, ἀλλ'
[6, 6]	τῶν ξυναγορευόντων αὐτοῖς ἐψηφίσαντο πρέσβεις	πέμψαι	πρῶτον ἐς τὴν Ἔγεσταν περί
[6, 32]	ἔχοντες ἔμελλον ἀνάξεσθαι, τῇ μὲν	σάλπιγγι	σιωπὴ ὑπεσημάνθη, εὐχὰς δὲ τὰς
[6, 33]	ὑπὸ δέους ξυνίσταται) ἤν τε	δι'	ἀπορίαν τῶν ἐπιτηδείων ἐν ἀλλοτρίᾳ
[6, 5]	Καμαριναίων γενομένων πολέμῳ ὑπὸ Συρακοσίων	δι'	ἀπόστασιν, χρόνῳ Ἱπποκράτης ὕστερον Γέλας
[6, 102]	διεκώλυσεν· ἔτυχε γὰρ ἐν αὐτῷ	δι'	ἀσθένειαν ὑπολελειμμένος. τὰς γὰρ μηχανὰς
[6, 38]	(τε καὶ αἰσθόμενοι ἐπεξελθεῖν. τοιγάρτοι	δι'	αὐτὰ ἡ πόλις ἡμῶν ὀλιγάκις
[6, 17]	(μεταβολὰς καὶ ἐπιδοχάς. καὶ οὐδεὶς	δι'	αὐτὸ ὡς περὶ οἰκείας πατρίδος
[6, 15]	ἐπιθυμῶν καὶ ἐλπίζων Σικελίαν τε	δι'	αὐτοῦ καὶ Καρχηδόνα λήψεσθαι καὶ
[6, 9]	τοιοῦτος καὶ τὰ τῆς πόλεως	δι'	ἑαυτὸν βούλοιτο ὀρθοῦσθαι. ὅμως δὲ
[6, 56]	τοῦ Ἁρμοδίου πολλῷ δὴ μᾶλλον	δι'	ἐκεῖνον καὶ ὁ Ἀριστογείτων παρωξύνετο.
[6, 29]	δῆμος μὴ μαλακίζηται θεραπεύων ὅτι	δι'	ἐκεῖνον οἵ τ' Ἀργεῖοι ξυνεστράτευον
[6, 61]	Μαντινέας καὶ Ἀργείους βουλόμενοι παραμεῖναι,	(δι'	ἐκείνου νομίζοντες πεισθῆναι σφίσι ξυστρατεύειν.
[6, 89]	τοῖς μὲν ἐμοῖς ἐχθροῖς δύναμιν	δι'	ἐκείνων πράξαντες, ἐμοὶ δὲ (ἀτιμίαν
[6, 75]	τὰς Ἐπιπολὰς ὁρῶν, ὅπως μὴ	δι'	ἐλάσσονος εὐαποτείχιστοι ὦσιν, ἢν ἄρα
[6, 59]	πομπὰς ποιεῖν. ~Τοιούτῳ μὲν τρόπῳ	δι'	ἐρωτικὴν λύπην ἥ τε ἀρχὴ
[6, 54]	γὰρ Ἀριστογείτονος καὶ Ἁρμοδίου τόλμημα	δι'	ἐρωτικὴν ξυντυχίαν ἐπεχειρήθη, ἣν ἐγὼ
[6, 11]	εἰ σωφρονοῦμεν, ἀλλ' ὅπως πόλιν	δι'	ὀλιγαρχίας ἐπιβουλεύουσαν ὀξέως φυλαξόμεθα. ~Καὶ
[6, 11]	καὶ εἰ δείξαντες τὴν δύναμιν	δι'	ὀλίγου ἀπέλθοιμεν· τὰ γὰρ διὰ
[6, 47]	ἀποπλεῖν οἴκαδε, ἢν μή τι	δι'	ὀλίγου καὶ ἀπὸ τοῦ ἀδοκήτου
[6, 57]	τὸν λυπήσαντα οὖν σφᾶς καὶ	δι'	ὅνπερ πάντα ἐκινδύνευον ἐβούλοντο πρότερον,
[6, 57]	προσπεσόντες καὶ ὡς ἂν μάλιστα	δι'	ὀργῆς ὁ μὲν ἐρωτικῆς, ὁ
[6, 80]	τῷ δικαιώματί ἐστιν. εἰ γὰρ	δι'	ὑμᾶς μὴ ξυμμαχήσαντας ὅ τε
[6, 1]	(Σικελίας γὰρ περίπλους μέν ἐστιν	ὁλκάδι	οὐ πολλῷ τινὶ ἔλασσον ἢ
[6, 59]	ἔχον τόδε· ἀνδρὸς ἀριστεύσαντος ἐν	Ἑλλάδι	τῶν ἐφ' ἑαυτοῦ Ἱππίου Ἀρχεδίκην
[6, 59]	τοῦ Λαμψακηνοῦ τυράννου Αἰαντίδῃ τῷ	παιδὶ	θυγατέρα ἑαυτοῦ μετὰ ταῦτα Ἀρχεδίκην
[6, 54]	τῆς ὑπαρχούσης (ἀξιώσεως κατάλυσιν τῇ	τυραννίδι.	καὶ ἐν τούτῳ ὁ Ἵππαρχος
[6, 54]	γὰρ γηραιοῦ τελευτήσαντος ἐν τῇ	τυραννίδι	οὐχ Ἵππαρχος, ὥσπερ οἱ πολλοὶ
[6, 77]	ἡμῶν διιστάναι, τοὺς δὲ ξυμμάχων	ἐλπίδι	ἐκπολεμοῦν πρὸς ἀλλήλους, τοῖς δὲ
[6, 31]	τῆς οἰκείας καὶ ἐπὶ μεγίστῃ	ἐλπίδι	τῶν μελλόντων πρὸς τὰ ὑπάρχοντα
[6, 35]	δῆμος ἐν πολλῇ πρὸς ἀλλήλους	ἔριδι	ἦσαν, οἱ μὲν ὡς οὐδενὶ
[6, 68]	ἐγὼ δὲ ὅτι οὐκ ἐν	πατρίδι,	ἐξ ἧς κρατεῖν δεῖ ἢ
[6, 16]	δόξαν φέρει ταῦτα, (τῇ δὲ	πατρίδι	καὶ ὠφελίαν. οἱ γὰρ Ἕλληνες
[6, 91]	τις οὕτω τοὺς πολεμίους βλάπτοι,	εἰ	ἃ μάλιστα δεδιότας αὐτοὺς αἰσθάνοιτο,
[6, 29]	διαβολὰς ἀποδέχεσθαι, ἀλλ' ἤδη ἀποκτείνειν,	εἰ	ἀδικεῖ, καὶ ὅτι σωφρονέστερον εἴη
[6, 60]	οἱ μὲν παθόντες ἄδηλον ἦν	εἰ	ἀδίκως ἐτετιμώρηντο, ἡ μέντοι ἄλλη
[6, 9]	αὐτοῦ τούτου ἔτι χρῆναι σκέψασθαι,	εἰ	ἄμεινόν ἐστιν ἐκπέμπειν τὰς ναῦς,
[6, 24]	τῶν πραγμάτων ἢ ἀποτρέψειν ἤ,	εἰ	ἀναγκάζοιτο (στρατεύεσθαι, μάλιστ' ἂν> οὕτως
[6, 11]	ἂν ἧσσον δεινοὶ ἡμῖν γενέσθαι,	εἰ	ἄρξειαν αὐτῶν Συρακόσιοι· ὅπερ οἱ
[6, 80]	τὴν νίκην παρασχόντα λήψονται· καὶ	εἰ	αὖ ἡμεῖς περιεσόμεθα, τῆς αἰτίας
[6, 91]	Ἀθηναίων ἐκεῖ (παρασκευῇ ἀντισχεῖν. καὶ	εἰ	αὕτη ἡ πόλις ληφθήσεται, ἔχεται
[6, 28]	δήμου βεβαίως προεστάναι, καὶ νομίσαντες,	εἰ	αὐτὸν ἐξελάσειαν, πρῶτοι ἂν εἶναι,
[6, 64]	ὅπλων ἐν τῇ πόλει, καὶ	εἰ	βούλονται ἐκεῖνοι πανδημεὶ ἐν ἡμέρᾳ
[6, 80]	ἴσον ὥσπερ τῷ δικαιώματί ἐστιν.	εἰ	γὰρ δι' ὑμᾶς μὴ ξυμμαχήσαντας
[6, 31]	(ἐξουσίας ἢ ἐπὶ πολεμίους παρασκευήν.	εἰ	γάρ τις ἐλογίσατο τήν τε
[6, 78]	αὐτὸν ὁμοίως ταμίαν γενέσθαι. καὶ	εἰ	γνώμῃ ἁμάρτοι, τοῖς αὑτοῦ κακοῖς
[6, 40]	τὸ τῆς πόλεως πλῆθος) μετασχεῖν,	εἰ	δ' ἄλλα βουλήσεσθε, καὶ τοῦ
[6, 29]	τούτων (τι εἴργαστο, δίκην δοῦναι,	εἰ	δ' ἀπολυθείη, ἄρχειν. καὶ ἐπεμαρτύρετο
[6, 34]	τε καὶ κατ' ὀλίγον (προσπίπτουσα.	εἰ	δ' αὖ τῷ ταχυναυτοῦντι ἁθροωτέρῳ
[6, 34]	αὐτοὺς οὐ μετὰ Λακεδαιμονίων ἐφθείρομεν·	εἰ	δ' ἴδοιεν παρὰ γνώμην τολμήσαντας,
[6, 37]	πόλεις τοσαῦται καὶ οὕτω μεγάλαι.	~εἰ	δὲ δή, ὥσπερ λέγονται, ἔλθοιεν,
[6, 34]	κώπαις χρήσαιντο, ἐπιθοίμεθ' ἂν κεκμηκόσιν,	εἰ	δὲ μὴ δοκοίη, ἔστι καὶ
[6, 34]	Σικελιῶται γὰρ εἰ ἐθέλοιμεν ξύμπαντες,	εἰ	δὲ μή, ὅτι πλεῖστοι μεθ'
[6, 34]	οὖν μάλιστα μὲν ταῦτα τολμήσαντες,	εἰ	δὲ μή, ὅτι τάχιστα τἆλλα
[6, 47]	στρατεύματι Ἐγεσταῖοι, πρὸς ταῦτα βουλεύεσθαι,	εἰ	δὲ μή, ταῖς ἑξήκοντα ναυσίν,
[6, 90]	Καρχηδονίων ἀρχῆς καὶ (αὐτῶν ἀποπειράσοντες.	εἰ	δὲ προχωρήσειε ταῦτα ἢ πάντα
[6, 11]	πεῖραν ἥκιστα τῆς δόξης δόντα.	εἰ	δὲ σφαλείημέν τι, τάχιστ' ἂν
[6, 23]	καὶ ἡμῖν τοῖς στρατευσομένοις σωτήρια.	εἰ	δέ τῳ ἄλλως δοκεῖ, παρίημι
[6, 33]	μήτε ἀπιστήσαντες τοῦ ξύμπαντος (ἀμελήσετε.	εἰ	δέ τῳ καὶ πιστά, τὴν
[6, 11]	μὴ ἀφικοίμεθα, ἔπειτα δὲ καὶ	εἰ	δείξαντες τὴν δύναμιν δι' ὀλίγου
[6, 37]	στρατιᾶς, ὥς φασιν, ἐπιούσης, καὶ	εἰ	δὶς τοσαύτη ἔλθοι, πολὺ κρείσσω
[6, 10]	κατέχονται. τάχα δ' ἂν ἴσως,	εἰ	δίχα ἡμῶν τὴν δύναμιν λάβοιεν,
[6, 18]	Πελοποννησίων τε στορέσωμεν τὸ φρόνημα,	εἰ	δόξομεν ὑπεριδόντες τὴν ἐν τῷ
[6, 90]	ἐπλεύσαμεν ἐς Σικελίαν πρῶτον μέν,	εἰ	δυναίμεθα, Σικελιώτας καταστρεψόμενοι, μετὰ δ'
[6, 1]	Εὐρυμέδοντος ἐπὶ Σικελίαν πλεύσαντες καταστρέψασθαι,	εἰ	δύναιντο, ἄπειροι οἱ πολλοὶ ὄντες
[6, 57]	ὅνπερ πάντα ἐκινδύνευον ἐβούλοντο πρότερον,	εἰ	δύναιντο, προτιμωρήσασθαι, καὶ ὥσπερ εἶχον
[6, 88]	ἐς Καρχηδόνα τριήρη περὶ φιλίας,	εἰ	δύναιντό τι ὠφελεῖσθαι, ἔπεμψαν δὲ
[6, 62]	βουλόμενοι μὲν εἰδέναι τὰ χρήματα	εἰ	δώσουσιν οἱ Ἐγεσταῖοι, κατασκέψασθαι δὲ
[6, 34]	πείθοισθε, ὅμως εἰρήσεται. Σικελιῶται γὰρ	εἰ	ἐθέλοιμεν ξύμπαντες, εἰ δὲ μή,
[6, 40]	ἐγὼ οἶδα Ἑλλήνων, ἢ ἀδικώτατοι,	εἰ	εἰδότες τολμᾶτε. ἀλλ' ἤτοι μαθόντες
[6, 64]	οὐκ ἂν ὁμοίως δυνηθέντες καὶ	εἰ	ἐκ τῶν νεῶν πρὸς παρεσκευασμένους
[6, 79]	Λεοντίνους ἐθέλουσι ξυγκατοικίζειν. καὶ δεινὸν	εἰ	ἐκεῖνοι μὲν τὸ ἔργον τοῦ
[6, 52]	αὐτοῖς ἔκ τε Καμαρίνης ὡς,	εἰ	ἔλθοιεν, προσχωροῖεν ἄν, καὶ ὅτι
[6, 45]	ὅπλων ἐξετάσει καὶ ἵππων ἐσκόπουν	εἰ	ἐντελῆ ἐστί, καὶ τἆλλα ὡς
[6, 100]	ἑτέρου στρατηγοῦ πρὸς τὴν πόλιν,	εἰ	ἐπιβοηθοῖεν, ἐχώρουν, ἡ δὲ μετὰ
[6, 99]	καὶ ἅμα καὶ ἐν τούτῳ	εἰ	ἐπιβοηθοῖεν, μέρος ἀντιπέμπειν αὐτοῖς τῆς
[6, 40]	ἡ γὰρ πόλις ἥδε, καὶ	εἰ	ἔρχονται Ἀθηναῖοι, ἀμυνεῖται αὐτοὺς ἀξίως
[6, 78]	ἡμᾶς μᾶλλον ἰόντας, ἅπερ ἂν	εἰ	ἐς τὴν Καμαριναίαν πρῶτον ἀφίκοντο
[6, 44]	βουλόμενοι εἰδέναι περὶ τῶν χρημάτων	εἰ	ἔστιν ἃ ἔλεγον ἐν ταῖς
[6, 87]	ἐπικουρίας ἀφ' ἡμῶν, τῷ δὲ	εἰ	ἥξομεν, μὴ ἀδεεῖ εἶναι κινδυνεύειν,
[6, 55]	τὸ παραχρῆμα ῥᾳδίως τὴν τυραννίδα,	εἰ	Ἵππαρχος μὲν ἐν τῇ ἀρχῇ
[6, 35]	ἐστὶν ἃ λέγει, τοῖς δέ,	εἰ	καὶ ἔλθοιεν, τί ἂν δράσειαν
[6, 11]	κατεργασάμενοι κἂν κατάσχοιμεν· τῶν δ'	εἰ	καὶ κρατήσαιμεν, διὰ πολλοῦ γε
[6, 56]	γὰρ καὶ τοὺς μὴ προειδότας,	εἰ	καὶ ὁποσοιοῦν τολμήσειαν, ἐκ τοῦ
[6, 80]	ὑπὸ ὑμῶν Δωριῆς Δωριῶν. καὶ	εἰ	καταστρέψονται ἡμᾶς Ἀθηναῖοι, ταῖς μὲν
[6, 96]	οὐκ ἂν ῥᾳδίως σφᾶς, οὐδ'	εἰ	κρατοῖντο μάχῃ, ἀποτειχισθῆναι, διενοοῦντο τὰς
[6, 34]	τῷ ταχυναυτοῦντι ἁθροωτέρῳ κουφίσαντες προσβάλοιεν,	εἰ	μὲν κώπαις χρήσαιντο, ἐπιθοίμεθ' ἂν
[6, 29]	τὰ τῆς παρασκευῆς ἐπεπόριστο) καὶ	εἰ	μὲν τούτων (τι εἴργαστο, δίκην
[6, 18]	ὑφ' ἑτέρων αὐτοῖς κίνδυνον εἶναι,	εἰ	μὴ αὐτοὶ ἄλλων ἄρχοιμεν. καὶ
[6, 11]	Ἕλληνες μάλιστα μὲν ἐκπεπληγμένοι εἶεν	εἰ	μὴ ἀφικοίμεθα, ἔπειτα δὲ καὶ
[6, 91]	ὁμοίως αὐτὰ πράξουσιν. ὡς δέ,	εἰ	μὴ βοηθήσετε οὐ περιέσται τἀκεῖ,
[6, 61]	ἕνεκα ἀπὸ ξυνθήματος ἥκειν, καὶ	εἰ	μὴ ἔφθασαν δὴ αὐτοὶ κατὰ
[6, 60]	δὲ ἔπεισεν αὐτὸν ὡς χρή,	εἰ	μὴ καὶ δέδρακεν, αὑτόν τε
[6, 18]	ὑμῖν τοῖς ἄλλοις τὸ ἥσυχον,	εἰ	μὴ καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ἐς
[6, 40]	καὶ νῦν, ὦ πάντων ἀξυνετώτατοι,	εἰ	μὴ μανθάνετε κακὰ σπεύδοντες, ἢ
[6, 36]	οὐ θαυμάζω, τῆς δὲ ἀξυνεσίας,	εἰ	μὴ οἴονται ἔνδηλοι εἶναι. (οἱ
[6, 37]	ἵππους ἀκολουθήσοντας, οὐδ' αὐτόθεν πορισθησομένους	εἰ	μὴ ὀλίγους τινὰς παρ' Ἐγεσταίων,
[6, 80]	δεόμεθα δὲ καὶ μαρτυρόμεθα ἅμα,	εἰ	μὴ πείσομεν, ὅτι ἐπιβουλευόμεθα μὲν
[6, 91]	ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς Πελοποννήσου,	εἰ	μὴ ποιήσετε τάδε ἐν τάχει,
[6, 40]	ἡμῖν οἳ σκέψονται αὐτά· καὶ	εἰ	μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν,
[6, 63]	Ἀθηναίων ἐφύβριζον ἄλλα τε καὶ	εἰ	ξυνοικήσοντες σφίσιν αὐτοὶ μᾶλλον ἥκοιεν
[6, 21]	τῆς γῆς, ἄλλως τε καὶ	εἰ	ξυστῶσιν αἱ πόλεις φοβηθεῖσαι καὶ
[6, 14]	γνώμας προτίθει αὖθις Ἀθηναίοις, νομίσας,	εἰ	ὀρρωδεῖς τὸ ἀναψηφίσαι, τὸ μὲν
[6, 86]	ἄλλον τινὰ προσείοντες φόβον ἤ,	εἰ	περιοψόμεθα ὑμᾶς ὑπὸ Συρακοσίοις (γενέσθαι,
[6, 92]	ὑφ' ἁπάντων προβαλλόμενον λόγον, ὡς	εἰ	πολέμιός γε ὢν σφόδρα ἔβλαπτον,
[6, 37]	γιγνώσκω, μόλις ἄν μοι δοκοῦσιν,	εἰ	πόλιν ἑτέραν τοσαύτην ὅσαι Συράκουσαί
[6, 19]	ἔτι ἀποτρέψειε, παρασκευῆς δὲ πλήθει,	εἰ	πολλὴν ἐπιτάξειε, τάχ' ἂν μεταστήσειεν
[6, 17]	λέγοιτο, προσχωροῖεν, ἄλλως τε (καὶ	εἰ	στασιάζουσιν, ὥσπερ πυνθανόμεθα. καὶ μὴν
[6, 6]	ἄλλα τε πολλὰ καὶ κεφάλαιον,	εἰ	Συρακόσιοι Λεοντίνους τε ἀναστήσαντες ἀτιμώρητοι
[6, 11]	ἡμῖν, ἀνδρῶν βαρβάρων, ὁ ἀγών,	εἰ	σωφρονοῦμεν, ἀλλ' ὅπως πόλιν δι'
[6, 9]	ἄν μου ὁ λόγος εἴη,	εἰ	τά τε ὑπάρχοντα σῴζειν παραινοίην
[6, 34]	ὥστε τάχ' ἂν ἴσως νομίσαντες,	εἰ	τάδε προήσονται, κἂν σφεῖς ἐν
[6, 33]	δὲ τῆς ἡμετέρας πόλεως, ἡγούμενοι,	(εἰ	ταύτην σχοῖεν, ῥᾳδίως καὶ τἆλλα
[6, 92]	οὐδενὶ ἀξιῶ δοκεῖν ὑμῶν εἶναι,	εἰ	τῇ ἐμαυτοῦ μετὰ τῶν πολεμιωτάτων
[6, 88]	εὖνοι ἦσαν, πλὴν καθ' ὅσον	(εἰ)	τὴν Σικελίαν ᾤοντο αὐτοὺς δουλώσεσθαι,
[6, 60]	σαφὲς καὶ δεινὸν ποιούμενοι πρότερον	εἰ	τοὺς ἐπιβουλεύοντας σφῶν τῷ πλήθει
[6, 86]	μετὰ τοσῆσδε ἐπικουρίας ἀμύνασθαι· ἣν	εἰ	τῷ ὑπόπτῳ ἢ ἄπρακτον ἐάσετε
[6, 6]	περί τε τῶν χρημάτων σκεψομένους	εἰ	ὑπάρχει, ὥσπερ φασίν, ἐν τῷ
[6, 34]	πόλεων οὐκ ἂν βέβαια (ἔχοντες,	εἰ	ὑποδέξοιντο, ἀθυμοῖεν. ὥστ' ἔγωγε τούτῳ
[6, 99]	ἔμελλον ἄξειν τὸ τεῖχος καί,	εἰ	φθάσειαν, ἀποκλῄσεις γίγνεσθαι, καὶ ἅμα
[6, 10]	ὀρέγεσθαι πρὶν ἣν ἔχομεν βεβαιωσώμεθα,	εἰ	Χαλκιδῆς γε οἱ ἐπὶ Θρᾴκης
[6, 18]	βαρβάροις ἢ Ἕλλησιν ἐπικαλουμένοις, ἐπεὶ	εἴ	γε ἡσυχάζοιεν πάντες ἢ φυλοκρινοῖεν
[6, 59]	πρὸς τὰ ἔξω ἅμα διεσκοπεῖτο,	εἴ	ποθεν ἀσφάλειάν (τινα ὁρῴη μεταβολῆς
[6, 30]	μὲν ὡς κτήσοιντο, τοὺς δ'	εἴ	ποτε ὄψοιντο, ἐνθυμούμενοι ὅσον πλοῦν
[6, 75]	ἐπὶ Λάχητος γενομένην ξυμμαχίαν πρεσβεύεσθαι,	εἴ	πως προσαγάγοιντο αὐτούς, ἀντεπρεσβεύοντο καὶ
[6, 86]	ἐμμεῖναι δυνατοὶ μὴ μεθ' ὑμῶν,	εἴ	τε καὶ γενόμενοι κακοὶ κατεργασαίμεθα,
[6, 17]	μᾶλλον Πελοποννήσιοι ἐς ἡμᾶς ἐγένοντο,	εἴ	τε καὶ πάνυ ἔρρωνται, τὸ
[6, 12]	πταίσαντάς που (τοὺς φίλους ξυναπολέσαι.	εἴ	τέ τις ἄρχειν ἄσμενος αἱρεθεὶς
[6, 78]	φιλίαν οὐχ ἧσσον βεβαιώσασθαι (βούλεσθαι.	εἴ	τέ τις φθονεῖ μὲν ἢ
[6, 69]	ἔπειτα δὲ ἐν παρέργῳ καὶ	εἴ	τι ἄλλο ξυγκαταστρεψαμένοις ῥᾷον αὐτοῖς
[6, 34]	καὶ ἀσμένου ἂν πρόφασιν (λαβόντος,	εἴ	τι ἀξιόχρεων ἀφ' ἡμῶν ὀφθείη.
[6, 51]	τοὺς δὲ στρατηγοὺς ἐσελθόντας ἐκέλευον,	εἴ	τι βούλονται, εἰπεῖν. καὶ λέγοντος
[6, 17]	ταχὺ δ' ἂν ὡς ἕκαστοι,	εἴ	τι καθ' ἡδονὴν λέγοιτο, προσχωροῖεν,
[6, 50]	λιμένα πλεῦσαί τε καὶ κατασκέψασθαι	εἴ	τι ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον, καὶ
[6, 90]	ὑμῖν τε βουλευτέον καὶ ἐμοί,	εἴ	τι πλέον οἶδα, ἐσηγητέον, (μάθετε
[6, 29]	ἑτοῖμος ἦν πρὶν ἐκπλεῖν κρίνεσθαι,	εἴ	τι τούτων εἰργασμένος ἦν (ἤδη
[6, 70]	ἐσβαλόντες ἐς τοὺς ὁπλίτας αὐτῶν,	εἴ	τινας προδιώκοντας ἴδοιεν, ἀνέστελλον) ἐπακολουθήσαντες
[6, 30]	διαβαλοῦσιν· αὐτοὶ δ' Ἀθηναῖοι καὶ	εἴ	τινες τῶν ξυμμάχων παρῆσαν, ἐς
[6, 27]	ἐζητοῦντο καὶ προσέτι ἐψηφίσαντο, καὶ	εἴ	τις ἄλλο τι οἶδεν ἀσέβημα
[6, 32]	γῆς τῶν τε πολιτῶν καὶ	εἴ	τις ἄλλος εὔνους παρῆν σφίσιν.
[6, 89]	τοῦ ἀληθοῦς σκοπῶν ἀναπειθέσθω. ἢ	εἴ	τις, διότι καὶ τῷ δήμῳ
[6, 58]	ἐξελέγετο εὐθὺς οὓς ἐπῃτιᾶτο καὶ	εἴ	τις ηὑρέθη ἐγχειρίδιον ἔχων· μετὰ
[6, 89]	ἐνηντιούμην ὑμῖν ἐβλάπτεσθε· καὶ νῦν,	εἴ	τις καὶ τότε ἐν τῷ
[6, 8]	τάχιστα γίγνεσθαι, καὶ τοῖς στρατηγοῖς,	εἴ	του προσδέοιντο, ψηφισθῆναι ἐς τὸν
[6, 16]	ἴδια ἐπιβοώμενος τὰ δημόσια σκοπεῖτε	εἴ	του χεῖρον μεταχειρίζω. Πελοποννήσου γὰρ
[6, 24]	τὴν ἄγαν τῶν πλεόνων ἐπιθυμίαν,	εἴ	τῳ ἄρα καὶ μὴ ἤρεσκε,
[6, 78]	πάσχοντα καθ' ἑαυτὸν δυστυχεῖν; ~αὶ	εἴ	τῳ ἄρα παρέστηκε τὸν μὲν
[6, 13]	τοῖς πρεσβυτέροις ἀντιπαρακελεύομαι μὴ καταισχυνθῆναι,	εἴ	τῴ τις παρακάθηται τῶνδε, ὅπως
[6, 31]	στόλος οὐχ ἧσσον τόλμης τε	θάμβει	καὶ ὄψεως λαμπρότητι περιβόητος ἐγένετο
[6, 35]	Ἀθηναῖοι οὐδ' ἀληθῆ ἐστὶν ἃ	λέγει,	τοῖς δέ, εἰ καὶ ἔλθοιεν,
[6, 14]	σύ, ὦ πρύτανι, ταῦτα, εἴπερ	ἡγεῖ	σοι προσήκειν κήδεσθαί τε τῆς
[6, 61]	ξένοι τοῦ Ἀλκιβιάδου οἱ ἐν	Ἄργει	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ὑπωπτεύθησαν
[6, 104]	ἐς τὰ μάλιστα τῷ Τάραντι	προσμίσγει·	καὶ τὰς ναῦς, ὅσαι μάλιστα
[6, 57]	μὲν τοὺς δορυφόρους τὸ αὐτίκα	διαφεύγει	ὁ Ἀριστογείτων, ξυνδραμόντος τοῦ ὄχλου,
[6, 21]	ναυτικῆς καὶ φαύλου στρατιᾶς μόνον	δεῖ,	ἀλλὰ καὶ πεζὸν πολὺν ξυμπλεῖν,
[6, 37]	τήν τε ἄλλην παρασκευὴν ὅσην	δεῖ	ἐπὶ πόλιν τοσήνδε πορισθῆναι, οὐκ
[6, 85]	μὴ πιστόν· πρὸς ἕκαστα δὲ	δεῖ	ἢ ἐχθρὸν ἢ φίλον μετὰ
[6, 68]	ἐν πατρίδι, ἐξ ἧς κρατεῖν	δεῖ	ἢ μὴ ῥᾳδίως ἀποχωρεῖν· οἱ
[6, 72]	οὕτω γὰρ ἅ τε κρύπτεσθαι	δεῖ	μᾶλλον ἂν στέγεσθαι καὶ τἆλλα
[6, 68]	μὲν παραινέσει, ὦ ἄνδρες, τί	δεῖ	χρῆσθαι, οἳ πάρεσμεν ἐπὶ τὸν
[6, 56]	πομπὴν πέμψοντας ἁθρόους γενέσθαι· καὶ	ἔδει	ἄρξαι μὲν αὐτούς, ξυνεπαμύνειν δὲ
[6, 88]	καὶ σίδηρον, ἡτοίμαζον, καὶ ὅσα	ἔδει,	ὡς ἅμα τῷ ἦρι ἑξόμενοι
[6, 21]	κομιδαὶ ἐκ τῆς φιλίας ὧν	προσέδει,	ἀλλ' ἐς ἀλλοτρίαν πᾶσαν ἀπαρτήσοντες,
[6, 27]	τὰ πρόσωπα. καὶ τοὺς δράσαντας	ᾔδει	οὐδείς, ἀλλὰ μεγάλοις μηνύτροις δημοσίᾳ
[6, 87]	τῷ δὲ εἰ ἥξομεν, μὴ	ἀδεεῖ	εἶναι κινδυνεύειν, ἀμφότεροι ἀναγκάζονται ὁ
[6, 38]	ἡ πόλις ἡμῶν ὀλιγάκις μὲν	ἡσυχάζει,	στάσεις δὲ πολλὰς καὶ ἀγῶνας
[6, 78]	ἀσφαλείας, οὐκ ἀνθρωπίνης δυνάμεως βούλησιν	ἐλπίζει·	οὐ γὰρ οἷόν τε ἅμα
[6, 33]	τῷ ὀνόματι ὡς ἐπ' Ἀθήνας	ᾔει	ηὐξήθησαν, καὶ ἡμῖν οὐκ ἀνέλπιστον
[6, 102]	τῶν Ἀθηναίων ἀποδιωξάντων τοὺς ἐκεῖ	ἐπανῄει,	καὶ αἱ νῆες ἅμα αὐτῶν
[6, 74]	οὐκ ἐγένετο· Ἀλκιβιάδης γὰρ ὅτ'	ἀπῄει	ἐκ τῆς ἀρχῆς ἤδη μετάπεμπτος,
[6, 31]	κινδύνων ἀλλήλους ἀπολιπεῖν, μᾶλλον αὐτοὺς	ἐσῄει	τὰ δεινὰ ἢ ὅτε ἐψηφίζοντο
[6, 19]	ἂν ἔτι ἀποτρέψειε, παρασκευῆς δὲ	πλήθει,	εἰ πολλὴν ἐπιτάξειε, τάχ' ἂν
[6, 60]	εἰ τοὺς ἐπιβουλεύοντας σφῶν τῷ	πλήθει	μὴ εἴσονται, τὸν μὲν μηνυτὴν
[6, 24]	εἶπε νομίζων τοὺς Ἀθηναίους τῷ	πλήθει	τῶν πραγμάτων ἢ ἀποτρέψειν ἤ,
[6, 101]	κέρως. ἰδὼν δὲ ὁ Λάμαχος	παρεβοήθει	ἀπὸ τοῦ εὐωνύμου τοῦ ἑαυτῶν
[6, 14]	πολίτης ἀγαθός, ἐπιψήφιζε καὶ γνώμας	προτίθει	αὖθις Ἀθηναίοις, νομίσας, εἰ ὀρρωδεῖς
[6, 65]	Σικελῶν αὐτοῖς ἢ ἄλλος τις	προσεληλύθει	καὶ ἐπιβιβάσαντες ἐπὶ τὰς ναῦς
[6, 88]	ἐχόντων αὐτόνομοι οὖσαι καὶ πρότερον	αἰεὶ	αἱ> οἰκήσεις εὐθὺς πλὴν ὀλίγοι
[6, 34]	οὐ γὰρ ἀνέλπιστον αὐτοῖς, ἀλλ'	αἰεὶ	διὰ φόβου εἰσὶ μή ποτε
[6, 38]	ἐγὼ οὐ νῦν πρῶτον, ἀλλ'	αἰεὶ	ἐπίσταμαι ἤτοι λόγοις γε τοιοῖσδε
[6, 46]	τε ξυγγενεῖς ὄντας καὶ σφίσιν	αἰεὶ	ἐπιτηδείους. καὶ τῷ μὲν Νικίᾳ
[6, 86]	τοῖσδε μὲν καὶ ἄνευ ξυμμάχων	αἰεὶ	ἐφ' ὑμᾶς ἑτοίμην διὰ τὸ
[6, 18]	ἄλλοι ἦρξαν, παραγιγνόμενοι προθύμως τοῖς	αἰεὶ	ἢ βαρβάροις ἢ Ἕλλησιν ἐπικαλουμένοις,
[6, 99]	παρέβαλλον ἐπὶ τὸν Τρωγίλον καλούμενον	αἰεί,	ᾗπερ βραχύτατον ἐγίγνετο αὐτοῖς ἐκ
[6, 53]	ἀλλ' ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων, ἐφοβεῖτο	αἰεὶ	καὶ πάντα ὑπόπτως ἐλάμβανεν. ~Τὸ
[6, 88]	αὐτοὺς δουλώσεσθαι, τοῖς δὲ Συρακοσίοις	αἰεὶ	κατὰ τὸ ὅμορον διάφοροι· δεδιότες
[6, 63]	ἑαυτοὺς ἔρχονται. καὶ ἱππῆς προσελαύνοντες	αἰεὶ	κατάσκοποι τῶν Συρακοσίων πρὸς τὸ
[6, 77]	Μῆδον ἢ ἕνα γέ τινα	αἰεὶ	μεταβάλλοντες δουλοῦνται, ἀλλὰ Δωριῆς ἐλεύθεροι
[6, 80]	ὅτι ἐπιβουλευόμεθα μὲν ὑπὸ Ἰώνων	αἰεὶ	(πολεμίων, προδιδόμεθα δὲ ὑπὸ ὑμῶν
[6, 89]	(ὀρθῶς ἄχθεσθαι. τοῖς γὰρ τυράννοις	αἰεί	ποτε διάφοροί ἐσμεν (πᾶν δὲ
[6, 82]	αὐτὸς εἶπεν, ὅτι οἱ Ἴωνες	αἰεί	ποτε πολέμιοι τοῖς Δωριεῦσιν εἰσίν.
[6, 18]	τὴν ἐπιστήμην ἐγγηράσεσθαι, ἀγωνιζομένην δὲ	αἰεὶ	προσλήψεσθαί τε τὴν ἐμπειρίαν καὶ
[6, 36]	ταὐτομάτου, ἐκ δὲ ἀνδρῶν οἵπερ	αἰεὶ	τάδε κινοῦσι ξύγκεινται. (ὑμεῖς δὲ
[6, 86]	τῆς ἡμετέρας παρουσίας ἐποικοῦντες ὑμῖν	αἰεί	τε ἐπιβουλεύουσι καὶ ὅταν (καιρὸν
[6, 54]	νόμοις ἐχρῆτο, πλὴν καθ' ὅσον	αἰεί	τινα ἐπεμέλοντο σφῶν αὐτῶν ἐν
[6, 91]	τῆς Ἀττικῆς, ὅπερ Ἀθηναῖοι μάλιστα	αἰεὶ	φοβοῦνται, καὶ μόνου αὐτοῦ νομίζουσι
[6, 87]	ἡμῶν τοῖς Συρακοσίοις, ἀντὶ τοῦ	αἰεὶ	φυλάσσεσθαι αὐτούς, καὶ ἀντεπιβουλεῦσαί ποτε
[6, 91]	εἰ μὴ βοηθήσετε οὐ περιέσται	τἀκεῖ,	(μάθετε ἤδη. Σικελιῶται γὰρ ἀπειρότεροι
[6, 83]	ξυμφέροντα πράσσοντας. τήν τε γὰρ	ἐκεῖ	ἀρχὴν εἰρήκαμεν διὰ δέος ἔχειν
[6, 92]	Ἀττικὴν στρατείαν, ἵνα τά τε	ἐκεῖ	βραχεῖ μορίῳ ξυμπαραγενόμενοι μεγάλα σώσητε
[6, 11]	καθαιρεθῆναι. ἡμᾶς δ' ἂν οἱ	ἐκεῖ	Ἕλληνες μάλιστα μὲν ἐκπεπληγμένοι εἶεν
[6, 77]	ὅτι ἔχοντες παραδείγματα τῶν τ'	ἐκεῖ	Ἑλλήνων ὡς ἐδουλώθησαν οὐκ ἀμύνοντες
[6, 17]	ἱκανῶς ὡπλίσθη. τά τε οὖν	ἐκεῖ,	ἐξ ὧν ἐγὼ ἀκοῇ αἰσθάνομαι,
[6, 102]	κάτωθεν τῶν Ἀθηναίων ἀποδιωξάντων τοὺς	ἐκεῖ	ἐπανῄει, καὶ αἱ νῆες ἅμα
[6, 22]	δὲ παρ' Ἐγεσταίων, ἃ λέγεται	ἐκεῖ	ἑτοῖμα, νομίσατε καὶ λόγῳ ἂν
[6, 18]	προσεθέμεθα αὐτούς, ἀλλ' ἵνα τοῖς	ἐκεῖ	ἐχθροῖς ἡμῶν λυπηροὶ ὄντες (δεῦρο
[6, 87]	φαμὲν γὰρ ἄρχειν μὲν τῶν	ἐκεῖ,	ἵνα μὴ ὑπακούωμεν ἄλλου, ἐλευθεροῦν
[6, 84]	λυπηροὶ ὦσιν. (τὰ μὲν γὰρ	ἐκεῖ	καὶ αὐτοὶ ἀρκοῦμεν πρὸς τοὺς
[6, 18]	αὐτοὶ ἀποκνοῖμεν ἢ πρὸς τοὺς	ἐκεῖ	ξυμμάχους σκηπτόμενοι μὴ βοηθοῖμεν; οἷς
[6, 85]	οὐ χρή· καὶ γὰρ τοὺς	ἐκεῖ	ξυμμάχους ὡς ἕκαστοι χρήσιμοι ἐξηγούμεθα,
[6, 93]	τάχιστά (τις ὠφελία ἥξει τοῖς	ἐκεῖ.	ὁ δὲ δύο μὲν ναῦς
[6, 90]	καὶ Ἴβηρας καὶ ἄλλους τῶν	ἐκεῖ	ὁμολογουμένως νῦν βαρβάρων μαχιμωτάτους, τριήρεις
[6, 91]	ἀδύνατοι ἔσονται τῇ νῦν Ἀθηναίων	ἐκεῖ	(παρασκευῇ ἀντισχεῖν. καὶ εἰ αὕτη
[6, 76]	γὰρ δὴ εὔλογον τὰς μὲν	ἐκεῖ	πόλεις ἀναστάτους ποιεῖν, τὰς δὲ
[6, 34]	κατὰ τάχος βοηθεῖν καὶ τὸν	ἐκεῖ	(πόλεμον κινεῖν. ὃ δὲ μάλιστα
[6, 36]	Πελοποννησίους τε ὑπολιπόντας καὶ τὸν	ἐκεῖ	πόλεμον μήπω βεβαίως καταλελυμένους ἐπ'
[6, 18]	ἅμα ἢ τῆς Ἑλλάδος τῶν	ἐκεῖ	προσγενομένων πάσης τῷ εἰκότι ἄρξομεν,
[6, 31]	μὲν πόλεως ὅσα τε ἤδη	προετετελέκει	καὶ ἃ ἔχοντας τοὺς στρατηγοὺς
[6, 55]	ἐν (ᾧ οὐ πρότερον ξυνεχῶς	ὡμιλήκει	τῇ ἀρχῇ. Ἱππάρχῳ δὲ ξυνέβη
[6, 60]	ἄλλους μετ' αὐτοῦ ὅσων μὴ	κατηγορήκει	ἔλυσαν, τοὺς δὲ καταιτιαθέντας κρίσεις
[6, 16]	τοῖς Ἀθηναίοις παρῄνει τοιάδε. ~Καὶ	προσήκει	μοι μᾶλλον ἑτέρων, ὦ Ἀθηναῖοι,
[6, 61]	διὰ ταῦτα (διαχρήσασθαι. πανταχόθεν τε	περιειστήκει	ὑποψία ἐς τὸν Ἀλκιβιάδην. ὥστε
[6, 29]	ἀποδέχεσθαι, ἀλλ' ἤδη ἀποκτείνειν, εἰ	ἀδικεῖ,	καὶ ὅτι σωφρονέστερον εἴη μὴ
[6, 77]	ἥκομεν ἀποφανοῦντες ἐν εἰδόσιν ὅσα	ἀδικεῖ,	πολὺ δὲ μᾶλλον ἡμᾶς αὐτοὺς
[6, 86]	εἶεν. ~καὶ ὅτῳ ταῦτα μὴ	δοκεῖ,	αὐτὸ τὸ ἔργον ἐλέγχει. τὸ
[6, 34]	(ἡμῖν ἢ μὴ δέχωνται Ἀθηναίους.	δοκεῖ	δέ μοι καὶ ἐς Καρχηδόνα
[6, 17]	αὐτῆς καὶ ὁ Νικίας εὐτυχὴς	δοκεῖ	εἶναι, ἀποχρήσασθε τῇ ἑκατέρου ἡμῶν
[6, 68]	γὰρ ἡ παρασκευὴ ἱκανωτέρα μοι	δοκεῖ	εἶναι θάρσος παρασχεῖν ἢ καλῶς
[6, 9]	ἐς Σικελίαν ἐκπλεῖν· ἐμοὶ μέντοι	δοκεῖ	καὶ περὶ αὐτοῦ τούτου ἔτι
[6, 23]	σωτήρια. εἰ δέ τῳ ἄλλως	δοκεῖ,	παρίημι αὐτῷ τὴν ἀρχήν. ~Ὁ
[6, 55]	μὴν οὐδ' ἂν κατασχεῖν μοι	δοκεῖ	ποτὲ Ἱππίας τὸ παραχρῆμα ῥᾳδίως
[6, 22]	~ὁπλίτας τε οὖν πολλούς μοι	δοκεῖ	χρῆναι ἡμᾶς ἄγειν καὶ ἡμῶν
[6, 60]	ἀναπείθεται εἷς τῶν δεδεμένων, ὅσπερ	ἐδόκει	αἰτιώτατος εἶναι, ὑπὸ τῶν ξυνδεσμωτῶν
[6, 88]	ἱππέας ἔπεμψαν καὶ τὸ λοιπὸν	ἐδόκει	αὐτοῖς ὑπουργεῖν μὲν τοῖς Συρακοσίοις
[6, 71]	τὸν πόλεμον αὐτόθεν ποιεῖσθαι οὔπω	ἐδόκει	δυνατὸν εἶναι, πρὶν ἂν ἱππέας
[6, 99]	ἐβούλοντο διακινδυνεύειν, ὑποτειχίζειν δὲ ἄμεινον	ἐδόκει	εἶναι, ᾗ ἐκεῖνοι ἔμελλον ἄξειν
[6, 27]	τοῦ τε γὰρ ἔκπλου οἰωνὸς	ἐδόκει	εἶναι καὶ ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ἅμα
[6, 60]	αἰτίαν λαβόντας, καὶ πάντα αὐτοῖς	ἐδόκει	ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ὀλιγαρχικῇ καὶ (τυραννικῇ
[6, 100]	~ἐπειδὴ δὲ τοῖς Συρακοσίοις ἀρκούντως	ἐδόκει	ἔχειν ὅσα τε ἐσταυρώθη καὶ
[6, 89]	καὶ τὸ μεθιστάναι αὐτὴν οὐκ	ἐδόκει	ἡμῖν ἀσφαλὲς εἶναι ὑμῶν πολεμίων
[6, 61]	παρελθοῦσα, πρὸς Βοιωτούς τι πράσσοντες.	ἐδόκει	οὖν ἐκείνου πράξαντος καὶ οὐ
[6, 61]	ἐπὶ τῷ δήμῳ ἀπ' ἐκείνου	ἐδόκει	(πραχθῆναι. καὶ γάρ τις καὶ
[6, 101]	μονωθεὶς μετ' ὀλίγων τῶν ξυνδιαβάντων	ἀποθνῄσκει	αὐτός τε καὶ πέντε ἢ
[6, 97]	πόλιν· καὶ ὅ τε Διόμιλος	ἀποθνῄσκει	καὶ τῶν (ἄλλων ὡς τριακόσιοι.
[6, 4]	καὶ Θάψον οἰκίσας αὐτὸς μὲν	ἀποθνῄσκει,	οἱ δ' ἄλλοι ἐκ τῆς
[6, 2]	εἴρηται καὶ ὡς ἕκαστός (πῃ	γιγνώσκει	περὶ αὐτῶν. Σικανοὶ δὲ μετ'
[6, 46]	ὅτι αὐτοῖς τοῦτό τε πρῶτον	ἀντεκεκρούκει	καὶ οἱ Ῥηγῖνοι οὐκ ἐθελήσαντες
[6, 6]	ἔθνη Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων Σικελίαν	ᾤκει,	καὶ ἐπὶ τοσήνδε οὖσαν αὐτὴν
[6, 31]	καὶ τριήραρχος ἐς τὴν ναῦν	ἀνηλώκει	καὶ ὅσα ἔτι ἔμελλεν ἀναλώσειν,
[6, 53]	ἐς ἀπολογίαν ὧν ἡ πόλις	ἐνεκάλει,	καὶ ἐπ' ἄλλους τινὰς τῶν
[6, 88]	τε ἐφόρων καὶ τῶν ἐν	τέλει	ὄντων πρέσβεις πέμπειν ἐς Συρακούσας
[6, 85]	καιροῦ γίγνεσθαι. καὶ ἡμᾶς τοῦτο	ὠφελεῖ	ἐνθάδε, οὐκ ἢν τοὺς φίλους
[6, 59]	ἔδωκεν, αἰσθανόμενος αὐτοὺς μέγα παρὰ	βασιλεῖ	Δαρείῳ δύνασθαι. καὶ αὐτῆς σῆμα
[6, 82]	ἴσχυον, (αὐτοὶ δὲ τῶν ὑπὸ	βασιλεῖ	πρότερον ὄντων ἡγεμόνες καταστάντες οἰκοῦμεν,
[6, 63]	τοὺς στρατηγούς, οἷον δὴ ὄχλος	φιλεῖ	θαρσήσας ποιεῖν, ἄγειν σφᾶς ἐπὶ
[6, 10]	καὶ μὴ μετεώρῳ τε τῇ>	πόλει	ἀξιοῦν κινδυνεύειν καὶ ἀρχῆς ἄλλης
[6, 4]	Συρακουσῶν οἴκισιν. καὶ τῇ μὲν	πόλει	ἀπὸ τοῦ Γέλα ποταμοῦ τοὔνομα
[6, 85]	αὐτονομούμενοι. ~ἀνδρὶ δὲ τυράννῳ ἢ	πόλει	ἀρχὴν ἐχούσῃ οὐδὲν ἄλογον ὅτι
[6, 23]	ταῦτα γὰρ τῇ τε ξυμπάσῃ	πόλει	βεβαιότατα ἡγοῦμαι καὶ ἡμῖν τοῖς
[6, 47]	τινὰ πόλεων προσαγαγέσθαι, καὶ τῇ	πόλει	δαπανῶντας τὰ οἰκεῖα μὴ κινδυνεύειν.
[6, 86]	ἠπειρωτίδων· οἵδε δὲ οὐ στρατοπέδῳ,	πόλει	δὲ μείζονι τῆς ἡμετέρας παρουσίας
[6, 61]	κατέδαρθον ἐν Θησείῳ τῷ ἐν	πόλει	(ἐν ὅπλοις. οἵ τε ξένοι
[6, 64]	ἐγίγνωσκον καὶ ἠπίσταντο ἐν τῇ	πόλει	ἔτι ὑπολοίπους ὄντας τῶν σφίσιν
[6, 24]	ἀντιχειροτονῶν κακόνους δόξειεν εἶναι τῇ	πόλει	ἡσυχίαν ἦγεν. ~καὶ τέλος παρελθών
[6, 30]	ὡς εἰπεῖν ὁ ἐν τῇ	πόλει	καὶ ἀστῶν καὶ ξένων, οἱ
[6, 64]	ἀπὸ τῶν ὅπλων ἐν τῇ	πόλει,	καὶ εἰ βούλονται ἐκεῖνοι πανδημεὶ
[6, 39]	νέοι προθυμοῦνται, ἀδύνατα ἐν μεγάλῃ	πόλει	κατασχεῖν. ~Ἀλλ' ἔτι καὶ νῦν,
[6, 49]	ἀπορήσειν χρημάτων, ἢν πρὸς τῇ	πόλει	κρατοῦσα καθέζηται. (τούς τε ἄλλους
[6, 50]	ὡς οὐκ ἔπειθεν, ἀλλ' ἀπεκρίναντο	πόλει	μὲν ἂν οὐ δέξασθαι, ἀγορὰν
[6, 45]	ἐσεκόμιζον, τά τε ἐν τῇ	πόλει	ὅπλων ἐξετάσει καὶ ἵππων ἐσκόπουν
[6, 36]	ἢ δειλός ἐστιν ἢ τῇ	πόλει	οὐκ εὔνους· τοὺς δὲ ἀγγέλλοντας
[6, 50]	αὐτῶν. Ναξίων δὲ δεξαμένων τῇ	πόλει	παρέπλεον ἐς Κατάνην. καὶ ὡς
[6, 51]	Ἀλκιβιάδου, καὶ τῶν (ἐν τῇ	πόλει	πρὸς τὴν ἐκκλησίαν τετραμμένων, οἱ
[6, 27]	Ἑρμαῖ ἦσαν λίθινοι ἐν τῇ	πόλει	τῇ Ἀθηναίων (εἰσὶ δὲ κατὰ
[6, 75]	τῷ χειμῶνι πρός τε τῇ	πόλει,	τὸν Τεμενίτην ἐντὸς ποιησάμενοι, τεῖχος
[6, 16]	καὶ ὅσα αὖ ἐν τῇ	πόλει	χορηγίαις ἢ ἄλλῳ τῳ λαμπρύνομαι,
[6, 49]	ἐπὶ Συρακούσας καὶ πρὸς τῇ	πόλει	ὡς τάχιστα τὴν μάχην ποιεῖσθαι,
[6, 55]	ἀδικίας ἡ ἐν τῇ Ἀθηναίων	ἀκροπόλει	σταθεῖσα, ἐν ᾗ Θεσσαλοῦ μὲν
[6, 31]	ἢ στρατιώτης ἢ ἔμπορος ἔχων	ἔπλει,	πολλὰ ἂν τάλαντα (ηὑρέθη ἐκ
[6, 44]	πρώτη παρασκευὴ πρὸς τὸν πόλεμον	διέπλει.	τούτοις δὲ τὰ ἐπιτήδεια ἄγουσαι
[6, 44]	ἐξ ἀνάγκης μετὰ τῶν ὁλκάδων	ξυνέπλει·	πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα πλοῖα
[6, 50]	δέξασθαι, ἀγορὰν δ' ἔξω παρέξειν,	ἀπέπλει	(ἐς τὸ Ῥήγιον. καὶ εὐθὺς
[6, 104]	οὐ δυνάμενος αὐτοὺς προσαγαγέσθαι, ἄρας	παρέπλει	τὴν Ἰταλίαν, καὶ ἁρπασθεὶς ὑπ'
[6, 14]	κήδεσθαί τε τῆς πόλεως καὶ	βούλει	γενέσθαι πολίτης ἀγαθός, ἐπιψήφιζε καὶ
[6, 48]	δὲ οὐκ ἔφη χρῆναι τοσαύτῃ	δυνάμει	ἐκπλεύσαντας αἰσχρῶς καὶ ἀπράκτους ἀπελθεῖν,
[6, 31]	αὕτη πρώτη ἐκπλεύσασα μιᾶς πόλεως	δυνάμει	Ἑλληνικῇ πολυτελεστάτη δὴ καὶ (εὐπρεπεστάτη
[6, 20]	πᾶσιν ὁμοιοτρόπως μάλιστα τῇ ἡμετέρᾳ	δυνάμει,	καὶ οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ἃς
[6, 86]	τῷ αὐτῷ ἀπιστεῖν, οὐδ' ὅτι	δυνάμει	μείζονι πρὸς τὴν τῶνδε ἰσχὺν
[6, 34]	ἢ τῇ ἀπὸ τοῦ ἀληθοῦς	δυνάμει.	(Πείθεσθε οὖν μάλιστα μὲν ταῦτα
[6, 10]	ἐναντίων) σφαλέντων δέ που ἀξιόχρεῳ	δυνάμει	ταχεῖαν τὴν ἐπιχείρησιν ἡμῖν οἱ
[6, 64]	Ἀθηναίων καὶ βουλόμενοι αὐτοὺς ἄγειν	πανδημεὶ	ἐκ τῆς πόλεως ὅτι πλεῖστον,
[6, 64]	πόλει, καὶ εἰ βούλονται ἐκεῖνοι	πανδημεὶ	ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ ἅμα ἕῳ
[6, 75]	ἐν τῇ Νάξῳ χειμάζοντας ἐστράτευσαν	πανδημεὶ	ἐπὶ τὴν Κατάνην, καὶ τῆς
[6, 96]	Ἐπιπολαί. καὶ οἱ μὲν ἐξελθόντες	πανδημεὶ	ἐς τὸν λειμῶνα παρὰ τὸν
[6, 91]	δὲ μόνοι μάχῃ τε ἤδη	πανδημεὶ	ἡσσημένοι καὶ ναυσὶν ἅμα κατειργόμενοι
[6, 65]	καὶ ἄλλοι τινὲς παρῆσαν) προεῖπον	πανδημεὶ	πᾶσιν ἐξιέναι Συρακοσίοις. ἐπεὶ δὲ
[6, 99]	τῶν στρατηγῶν ἐσηγησαμένου μάχαις μὲν	πανδημεὶ	πρὸς Ἀθηναίους οὐκέτι ἐβούλοντο διακινδυνεύειν,
[6, 67]	ὁπλίτας πάντας ἐφ' ἑκκαίδεκα, ὄντας	πανδημεὶ	Συρακοσίους καὶ ὅσοι ξύμμαχοι παρῆσαν
[6, 68]	ἄλλως τε καὶ πρὸς ἄνδρας	πανδημεί	τε ἀμυνομένους καὶ οὐκ ἀπολέκτους
[6, 57]	Κεραμεικῷ καλουμένῳ μετὰ τῶν δορυφόρων	διεκόσμει	ὡς ἕκαστα ἐχρῆν τῆς πομπῆς
[6, 18]	ἀλλὰ καὶ ὅπως μὴ ἔπεισι	προκαταλαμβάνει.	(καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν ταμιεύεσθαι
[6, 97]	δρόμῳ πρὸς τὰς Ἐπιπολὰς καὶ	φθάνει	ἀναβὰς κατὰ τὸν Εὐρύηλον πρὶν
[6, 86]	αὐτῆς ἰδεῖν, ὅτε οὐδὲν ἔτι	περανεῖ	παραγενόμενον ὑμῖν. ~Ἀλλὰ μήτε ὑμεῖς,
[6, 54]	δρᾶν, ἐν τρόπῳ δέ τινι	ἀφανεῖ	ὡς οὐ διὰ τοῦτο δὴ
[6, 88]	καὶ οὕτω βουλευσάμενοι ἀπεκρίναντο, ἐπειδὴ	τυγχάνει	ἀμφοτέροις οὖσι ξυμμάχοις σφῶν πρὸς
[6, 54]	υἱός θῆκεν Ἀπόλλωνος Πυθίου ἐν	τεμένει.	~ὅτι δὲ πρεσβύτατος ὢν Ἱππίας
[6, 32]	τὰ περὶ αὐτῶν, ἔλεγε καὶ	παρῄνει	τοιάδε. ~Ἄπιστα μὲν ἴσως, ὥσπερ
[6, 15]	δ' οὖν παρελθὼν τοῖς Ἀθηναίοις	παρῄνει	τοιάδε. ~Καὶ προσήκει μοι μᾶλλον
[6, 8]	ἐφίεσθαι, παρελθὼν ἀποτρέψαι ἐβούλετο, καὶ	παρῄνει	τοῖς Ἀθηναίοις τοιάδε. ~Ἡ μὲν
[6, 55]	γενόμενοι, ὡς ὅ τε βωμὸς	σημαίνει	καὶ ἡ στήλη περὶ τῆς
[6, 12]	τέ τις ἄρχειν ἄσμενος αἱρεθεὶς	παραινεῖ	ὑμῖν ἐκπλεῖν, τὸ ἑαυτοῦ μόνον
[6, 40]	ἀφ' ὑμῶν ὡς ἔργα δυναμένους	κρινεῖ	καὶ τὴν ὑπάρχουσαν ἐλευθερίαν οὐχὶ
[6, 78]	βεβαιώσασθαι (βούλεσθαι. εἴ τέ τις	φθονεῖ	μὲν ἢ καὶ φοβεῖται (ἀμφότερα
[6, 104]	κατὰ τὸν Τεριναῖον κόλπον, ὃς	ἐκπνεῖ	ταύτῃ μέγας κατὰ βορέαν ἑστηκώς,
[6, 34]	δὲ διὰ πλοῦ μῆκος ἐν	τάξει	μεῖναι, καὶ ἡμῖν ἂν εὐεπίθετος
[6, 31]	εὐπρεπείᾳ τε ἡ ναῦς μάλιστα	προέξει	καὶ τῷ ταχυναυτεῖν, τὸ δὲ
[6, 91]	μὲν ληφθέντα, τὰ δ' αὐτόματα	ἥξει·	καὶ τὰς τοῦ Λαυρείου τῶν
[6, 93]	μάλιστα καὶ τάχιστά (τις ὠφελία	ἥξει	τοῖς ἐκεῖ. ὁ δὲ δύο
[6, 13]	τις παρακάθηται τῶνδε, ὅπως μὴ	δόξει,	ἐὰν μὴ ψηφίζηται πολεμεῖν, μαλακὸς
[6, 50]	καὶ εὐεργέτας Ἀθηναίους (ἀδεῶς ἀπιέναι.	ἐπεὶ	δ' ἐκηρύχθη καὶ κατεσκέψαντο τήν
[6, 65]	προεῖπον πανδημεὶ πᾶσιν ἐξιέναι Συρακοσίοις.	ἐπεὶ	δὲ ἑτοῖμα αὐτοῖς καὶ τὰ
[6, 89]	ὅπερ ἐδέξατό τις, τοῦτο ξυνδιασῴζειν,	ἐπεὶ	δημοκρατίαν γε καὶ ἐγιγνώσκομεν οἱ
[6, 2]	κράτιστα τῆς γῆς ᾤκησαν ἔχοντες,	ἐπεὶ	διέβησαν, ἔτη ἐγγὺς τριακόσια πρὶν
[6, 36]	πόλεμον οὐκ ἐλάσσω ἑκόντας ἐλθεῖν,	ἐπεὶ	ἔγωγε ἀγαπᾶν οἴομαι αὐτοὺς ὅτι
[6, 18]	ἢ βαρβάροις ἢ Ἕλλησιν ἐπικαλουμένοις,	ἐπεὶ	εἴ γε ἡσυχάζοιεν πάντες ἢ
[6, 16]	μέγα φρονοῦντα μὴ ἴσον εἶναι,	ἐπεὶ	καὶ ὁ κακῶς πράσσων πρὸς
[6, 79]	ὥσπερ νῦν τοὺς πέλας ἀδικῶσιν,	ἐπεὶ	οὐδ' οἱ Ῥηγῖνοι ὄντες Χαλκιδῆς
[6, 79]	ὅπερ οὗτοι σπεύδουσι, τἀναντία διαστῶμεν,	ἐπεὶ	οὐδὲ πρὸς ἡμᾶς μόνους ἐλθόντες
[6, 92]	ἐν ὑμῖν ἐστίν, ὦ Λακεδαιμόνιοι,	ἐπεὶ	ὥς γε δυνατά (καὶ οὐχ
[6, 23]	καὶ πολεμίοις οἰκιοῦντας ἰέναι, οὓς	πρέπει	τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ ᾗ ἂν
[6, 16]	τὴν πόλιν ἐνόμισαν τῷ ἐμῷ	διαπρεπεῖ	τῆς Ὀλυμπίαζε θεωρίας, πρότερον ἐλπίζοντες
[6, 8]	βεβουλεῦσθαι, ἀλλὰ προφάσει βραχείᾳ καὶ	εὐπρεπεῖ	τῆς Σικελίας ἁπάσης, μεγάλου ἔργου,
[6, 28]	ὡς ποιεῖται ἐν (οἰκίαις ἐφ'	ὕβρει·	ὧν καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην ἐπῃτιῶντο.
[6, 95]	Θεσπιῶν δῆμος ἐν τῷ αὐτῷ	θέρει	οὐ πολὺ ὕστερον ἐπιθέμενος τοῖς
[6, 62]	ἥπερ μόνη ἐν τούτῳ τῷ	μέρει	τῆς Σικελίας Ἑλλὰς πόλις ἐστίν·
[6, 2]	ξύμπαντα. παλαίτατοι μὲν λέγονται ἐν	μέρει	τινὶ τῆς χώρας Κύκλωπες καὶ
[6, 16]	προγόνοις μου καὶ ἐμοὶ δόξαν	φέρει	ταῦτα, (τῇ δὲ πατρίδι καὶ
[6, 87]	πολυπραγμοσύνης καὶ τρόπου τὸ αὐτὸ	ξυμφέρει,	τούτῳ ἀπολαβόντες χρήσασθε, καὶ νομίσατε
[6, 16]	πράσσων πρὸς οὐδένα τῆς ξυμφορᾶς	ἰσομοιρεῖ·	ἀλλ' ὥσπερ δυστυχοῦντες οὐ προσαγορευόμεθα,
[6, 34]	ὅ τε πόλεμος καὶ (τἆλλα	εὐπορεῖ.	πέμπωμεν δὲ καὶ ἐς τὴν
[6, 97]	ἰσθμὸν ἡσύχαζεν· ὁ δὲ πεζὸς	ἐχώρει	εὐθὺς δρόμῳ πρὸς τὰς Ἐπιπολὰς
[6, 59]	Λακεδαιμονίων καὶ Ἀλκμεωνιδῶν τῶν φευγόντων,	ἐχώρει	ὑπόσπονδος ἔς τε Σίγειον καὶ
[6, 103]	νῆες πεντηκόντοροι τρεῖς. καὶ τἆλλα	προυχώρει	(αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας. καὶ γὰρ
[6, 74]	τὰ ἐπιτήδεια οὐκ εἶχον καὶ	προυχώρει	οὐδέν, ἀπελθόντες ἐς Νάξον καὶ
[6, 47]	παραμείναντας Σελινουντίους ἢ βίᾳ ἢ	ξυμβάσει	διαλλάξαι αὐτοῖς, καὶ οὕτω παραπλεύσαντας
[6, 45]	τε ἐν τῇ πόλει ὅπλων	ἐξετάσει	καὶ ἵππων ἐσκόπουν εἰ ἐντελῆ
[6, 5]	αὐτοῖς καὶ ἐκ Συρακουσῶν φυγάδες	στάσει	νικηθέντες, οἱ Μυλητίδαι καλούμενοι· καὶ
[6, 8]	πόλιν οὐκ ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι, ἀλλὰ	προφάσει	βραχείᾳ καὶ εὐπρεπεῖ τῆς Σικελίας
[6, 76]	ἥκουσι γὰρ ἐς τὴν Σικελίαν	προφάσει	μὲν ᾗ πυνθάνεσθε, διανοίᾳ δὲ
[6, 78]	ἔχθραν κολάσασθαι, τῇ δ' ἐμῇ	προφάσει	τὴν ἐκείνου φιλίαν οὐχ ἧσσον
[6, 6]	ὥρμηντο, ἐφιέμενοι μὲν τῇ ἀληθεστάτῃ	προφάσει	τῆς πάσης ἄρξαι, βοηθεῖν δὲ
[6, 79]	ἀλόγως σωφρονοῦσιν, ὑμεῖς δ' εὐλόγῳ	προφάσει	τοὺς μὲν φύσει πολεμίους βούλεσθε
[6, 68]	ξύμπασι τοιάδε παρεκελεύετο. ~Πολλῇ μὲν	παραινέσει,	ὦ ἄνδρες, τί δεῖ χρῆσθαι,
[6, 64]	δὲ τῶν Συρακοσίων στρατηγοῖς τῇ	δοκήσει	οὐχ ἧσσον ἐπιτήδειον· ἦν δὲ
[6, 48]	πόλεις, εἰδότας μεθ' ὧν τις	πολεμήσει,	οὕτως ἤδη Συρακούσαις καὶ Σελινοῦντι
[6, 83]	τὸ παραυτίκα τερπομένους, τῇ δ'	(ἐγχειρήσει	ὕστερον τὰ ξυμφέροντα πράσσοντας. τήν
[6, 39]	αὐτοὺς μὴ τῶν αὐτῶν ἀξιοῦσθαι;	~φήσει	τις δημοκρατίαν οὔτε ξυνετὸν οὔτ'
[6, 11]	ἰέναι ὧν κρατήσας τε μὴ	κατασχήσει	τις καὶ μὴ κατορθώσας μὴ
[6, 33]	μὲν Ἐγεσταίων ξυμμαχίᾳ καὶ Λεοντίνων	κατοικίσει,	τὸ δὲ ἀληθὲς Σικελίας ἐπιθυμίᾳ,
[6, 17]	γὰρ πολλοὺς ἕξομεν οἳ Συρακοσίων	μίσει	ξυνεπιθήσονται αὐτοῖς) καὶ τὰ ἐνθάδε
[6, 91]	φοβεῖσθαι. ἃ δ' ἐν τῇ	ἐπιτειχίσει	αὐτοὶ ὠφελούμενοι τοὺς ἐναντίους κωλύσετε,
[6, 93]	σαφέστατα εἰδότος ἀκηκοέναι· ὥστε τῇ	ἐπιτειχίσει	τῆς Δεκελείας προσεῖχον ἤδη τὸν
[6, 28]	καὶ ἐβόων ὡς ἐπὶ δήμου	καταλύσει	τά τε μυστικὰ καὶ ἡ
[6, 17]	αὐτοῖς) καὶ τὰ ἐνθάδε οὐκ	(ἐπικωλύσει,	ἢν ὑμεῖς ὀρθῶς βουλεύησθε. οἱ
[6, 79]	ὠφελεῖν, τοὺς δὲ ἔτι μᾶλλον	φύσει	ξυγγενεῖς μετὰ τῶν (ἐχθίστων διαφθεῖραι.
[6, 79]	δ' εὐλόγῳ προφάσει τοὺς μὲν	φύσει	πολεμίους βούλεσθε ὠφελεῖν, τοὺς δὲ
[6, 16]	λαμπρύνομαι, τοῖς μὲν ἀστοῖς φθονεῖται	φύσει,	πρὸς δὲ τοὺς ξένους καὶ
[6, 82]	ἐπὶ τῆς πρότερον οὔσης ξυμμαχίας	ἀνανεώσει,	τοῦ δὲ Συρακοσίου καθαψαμένου ἀνάγκη
[6, 35]	δ' ἦν τὸ πιστεῦον (τῷ	Ἑρμοκράτει	καὶ φοβούμενον τὸ μέλλον. παρελθὼν
[6, 59]	καὶ ὁρμώμενος ἐς Μαραθῶνα ὕστερον	ἔτει	εἰκοστῷ ἤδη γέρων ὢν μετὰ
[6, 4]	Κρήτης ἐποίκους ἀγαγόντες κοινῇ ἔκτισαν,	ἔτει	πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ μετὰ Συρακουσῶν
[6, 3]	οἱ Χαλκιδῆς ἐκ Νάξου ὁρμηθέντες	ἔτει	πέμπτῳ μετὰ Συρακούσας οἰκισθείσας Λεοντίνους
[6, 39]	μεταδίδωσι, τῶν δ' ὠφελίμων οὐ	πλεονεκτεῖ	μόνον, ἀλλὰ καὶ ξύμπαντ' ἀφελομένη
[6, 44]	οὐ δεχομένων αὐτοὺς ἀγορᾷ οὐδὲ	ἄστει,	ὕδατι δὲ καὶ ὅρμῳ, Τάραντος
[6, 54]	δύναμιν μὴ βίᾳ προσαγάγηται αὐτόν,	ἐπιβουλεύει	εὐθὺς ὡς ἀπὸ τῆς ὑπαρχούσης
[6, 54]	τοῦ Πεισιστράτου καὶ οὐ πεισθεὶς	καταγορεύει	τῷ Ἀριστογείτονι. ὁ δὲ ἐρωτικῶς
[6, 60]	καθ' ἑαυτοῦ καὶ κατ' ἄλλων	μηνύει	τὸ τῶν Ἑρμῶν· ὁ δὲ
[6, 74]	ἤδη μετάπεμπτος, ἐπιστάμενος ὅτι φεύξοιτο,	μηνύει	τοῖς τῶν Συρακοσίων φίλοις τοῖς
[6, 26]	αὐτόθεν καταλόγους ἐποιοῦντο, ἄρτι δ'	ἀνειλήφει	ἡ πόλις ἑαυτὴν ἀπὸ τῆς
[6, 92]	στρατείαν, ἵνα τά τε ἐκεῖ	βραχεῖ	μορίῳ ξυμπαραγενόμενοι μεγάλα σώσητε καὶ
[6, 31]	πολλοὶ ξυνέπλευσαν. ἀλλὰ ἐπί τε	βραχεῖ	πλῷ ὡρμήθησαν καὶ παρασκευῇ φαύλῃ,
[6, 92]	δέ τι αὐτῶν καὶ ἐν	τάχει	καὶ προθυμότερον ἐν ὑμῖν ἐστίν,
[6, 33]	τἆλλα ἕξειν. ὡς οὖν ἐν	τάχει	παρεσομένων, ὁρᾶτε ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων
[6, 45]	ἐστί, καὶ τἆλλα ὡς ἐπὶ	ταχεῖ	πολέμῳ καὶ ὅσον οὐ παρόντι
[6, 91]	εἰ μὴ ποιήσετε τάδε ἐν	τάχει,	στρατιάν τε ἐπὶ νεῶν πέμψετε
[6, 98]	ἔκπληξιν τοῖς Συρακοσίοις παρέσχον τῷ	τάχει	τῆς οἰκοδομίας· καὶ ἐπεξελθόντες μάχην
[6, 86]	μὴ δοκεῖ, αὐτὸ τὸ ἔργον	ἐλέγχει.	τὸ γὰρ πρότερον ἡμᾶς ἐπηγάγεσθε
[6, 39]	μόνον, ἀλλὰ καὶ ξύμπαντ' ἀφελομένη	ἔχει·	ἃ ὑμῶν οἵ τε δυνάμενοι
[6, 82]	ποτε πολέμιοι τοῖς Δωριεῦσιν εἰσίν.	ἔχει	δὲ καὶ οὕτως· ἡμεῖς γὰρ
[6, 60]	οὐδεὶς οὔτε τότε οὔτε ὕστερον	ἔχει	(εἰπεῖν περὶ τῶν δρασάντων τὸ
[6, 2]	ἐντεῦθεν ἐλάχιστον πλοῦν Καρχηδὼν Σικελίας	ἀπέχει.	βάρβαροι μὲν οὖν τοσοίδε Σικελίαν
[6, 97]	οὔτε πλοῦν οὔτε ὁδὸν πολλὴν	(ἀπέχει.	καὶ ὁ μὲν ναυτικὸς στρατὸς
[6, 97]	κατὰ τὸν Λέοντα καλούμενον, ὃς	ἀπέχει	τῶν Ἐπιπολῶν ἓξ ἢ ἑπτὰ
[6, 103]	ἀρξάμενοι ἀπετείχιζον μέχρι τῆς θαλάσσης	τείχει	διπλῷ τοὺς Συρακοσίους. (τὰ δ'
[6, 6]	τε τῶν χρημάτων σκεψομένους εἰ	ὑπάρχει,	ὥσπερ φασίν, ἐν τῷ κοινῷ
[6, 78]	καὶ φοβεῖται (ἀμφότερα γὰρ τάδε	πάσχει	τὰ μείζω) διὰ δὲ αὐτὰ
[6, 31]	πλῆθος ἑκάστων ὧν ἑώρων, τῇ	ὄψει	ἀνεθάρσουν. οἱ δὲ ξένοι καὶ
[6, 49]	γνώμῃ ἀναθαρσοῦντας ἀνθρώπους καὶ τῇ	ὄψει	καταφρονεῖν μᾶλλον. αἰφνίδιοι δὲ ἢν
[6, 58]	εὐθὺς ἐχώρησε, καὶ ἀδήλως τῇ	ὄψει	πλασάμενος πρὸς τὴν ξυμφορὰν ἐκέλευσεν
[6, 49]	ἂν αὐτοὺς ἐκφοβῆσαι, τῇ τε	ὄψει	(πλεῖστοι γὰρ ἂν νῦν φανῆναι)
[6, 50]	δὲ τοῦτο Ἀλκιβιάδης τῇ αὑτοῦ	νηὶ	διαπλεύσας ἐς Μεσσήνην καὶ λόγους
[6, 52]	σφίσι τὰ ὅρκια εἶναι μιᾷ	νηὶ	καταπλεόντων Ἀθηναίων δέχεσθαι, ἢν (μὴ
[6, 50]	Καταναῖοι οὐκ ἐδέχοντο (ἐνῆσαν γὰρ	αὐτόθι	ἄνδρες τὰ Συρακοσίων βουλόμενοι) (ἐκομίσθησαν
[6, 100]	Συρακοσίων, καὶ τῶν Ἀργείων τινὲς	αὐτόθι	καὶ τῶν Ἀθηναίων οὐ πολλοὶ
[6, 70]	Ἀθηναῖοι τῶν χρημάτων ἃ ἦν	αὐτόθι	κινήσωσι, καὶ οἱ λοιποὶ ἐπανεχώρησαν
[6, 46]	χρημάτων. ἔς τε τὸ ἐν	Ἔρυκι	ἱερὸν τῆς Ἀφροδίτης ἀγαγόντες αὐτοὺς
[6, 92]	ἀναγκάσαντες πολεμίους (γενέσθαι. τό τε	φιλόπολι	οὐκ ἐν ᾧ ἀδικοῦμαι ἔχω,
[6, 23]	εἰ δέ τῳ ἄλλως δοκεῖ,	παρίημι	αὐτῷ τὴν ἀρχήν. ~Ὁ μὲν
[6, 10]	ἐφ' ἃ ὥρμησθε, ταῦτα διδάξω.	~Φημὶ	γὰρ ὑμᾶς πολεμίους πολλοὺς ἐνθάδε
[6, 39]	ἄρχειν ἄριστα βελτίστους. ἐγὼ δέ	φημι	πρῶτα μὲν δῆμον ξύμπαν ὠνομάσθαι,
[6, 89]	οὐδενὸς ἂν χεῖρον, ὅσῳ καὶ	λοιδορήσαιμι.	ἀλλὰ περὶ ὁμολογουμένης ἀνοίας οὐδὲν
[6, 92]	τὸν λόγον. φυγάς τε γάρ	εἰμι	τῆς τῶν ἐξελασάντων πονηρίας, καὶ
[6, 16]	εἶναι. ὧν γὰρ πέρι ἐπιβόητός	εἰμι,	τοῖς μὲν προγόνοις μου καὶ
[6, 14]	οὐ τευξόμεθα. ~Καὶ σύ, ὦ	πρύτανι,	ταῦτα, εἴπερ ἡγεῖ σοι προσήκειν
[6, 35]	ἔριδι ἦσαν, οἱ μὲν ὡς	οὐδενὶ	ἂν τρόπῳ ἔλθοιεν οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 92]	γνώμης) πάνυ θαρσῶ. (Καὶ χείρων	οὐδενὶ	ἀξιῶ δοκεῖν ὑμῶν εἶναι, εἰ
[6, 56]	ἥκειν κανοῦν οἴσουσαν ἐν πομπῇ	τινί,	ἀπήλασαν λέγοντες οὐδὲ ἐπαγγεῖλαι τὴν
[6, 54]	ἐβούλετο δρᾶν, ἐν τρόπῳ δέ	τινι	ἀφανεῖ ὡς οὐ διὰ τοῦτο
[6, 1]	μέν ἐστιν ὁλκάδι οὐ πολλῷ	τινὶ	ἔλασσον ἢ ὀκτὼ ἡμερῶν, καὶ
[6, 31]	προθυμηθέντος ἑνὸς ἑκάστου ὅπως αὐτῷ	τινὶ	εὐπρεπείᾳ τε ἡ ναῦς μάλιστα
[6, 17]	τὴν ἀρχὴν ἐκτήσαντο, οὐκ ἄλλῳ	τινὶ	ἢ τῇ περιουσίᾳ τοῦ (ναυτικοῦ
[6, 68]	τόλμης ἥσσω (ἔχειν. παραστήτω δέ	τινι	καὶ τόδε, πολύ τε ἀπὸ
[6, 2]	παλαίτατοι μὲν λέγονται ἐν μέρει	τινὶ	τῆς χώρας Κύκλωπες καὶ Λαιστρυγόνες
[6, 1]	βαρβάρων, καὶ ὅτι οὐ πολλῷ	τινὶ	ὑποδεέστερον πόλεμον ἀνῃροῦντο ἢ τὸν
[6, 1]	αὐτοῦ χειμῶνος Ἀθηναῖοι ἐβούλοντο αὖθις	μείζονι	παρασκευῇ τῆς μετὰ Λάχητος καὶ
[6, 86]	αὐτῷ ἀπιστεῖν, οὐδ' ὅτι δυνάμει	μείζονι	πρὸς τὴν τῶνδε ἰσχὺν πάρεσμεν
[6, 86]	δὲ οὐ στρατοπέδῳ, πόλει δὲ	μείζονι	τῆς ἡμετέρας παρουσίας ἐποικοῦντες ὑμῖν
[6, 59]	τοῦ παραχρῆμα περιδεοῦς (Ἁρμοδίῳ καὶ	Ἀριστογείτονι	ἐγένετο. τοῖς δ' Ἀθηναίοις χαλεπωτέρα
[6, 54]	καὶ οὐ πεισθεὶς καταγορεύει τῷ	Ἀριστογείτονι.	ὁ δὲ ἐρωτικῶς περιαλγήσας καὶ
[6, 66]	σταύρωμα ἔπηξαν καὶ ἐπὶ τῷ	Δάσκωνι	ἔρυμά τι, ᾗ εὐεφοδώτατον ἦν
[6, 2]	τινὲς τῶν ἀπὸ Τροίας τότε	χειμῶνι	ἐς Λιβύην πρῶτον, ἔπειτα ἐς
[6, 75]	καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐν τῷ	χειμῶνι	πρός τε τῇ πόλει, τὸν
[6, 72]	γένωνται ἔμπειροι καὶ ἐν τῷ	χειμῶνι	τούτῳ παρασκευάσωσι τὸ ὁπλιτικόν, οἷς
[6, 40]	ἂν καὶ ἴσον καὶ πλέον	οἱ	ἀγαθοὶ ὑμῶν (ἤπερ τὸ τῆς
[6, 44]	ἃ ἔλεγον ἐν ταῖς Ἀθήναις	οἱ	ἄγγελοι. ~Τοῖς δὲ Συρακοσίοις ἐν
[6, 93]	τε χρήματα καὶ ἱππέας. καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐψηφίσαντο τήν τε
[6, 100]	καὶ ᾠκοδομήθη τοῦ ὑποτειχίσματος, καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι αὐτοὺς οὐκ ἦλθον κωλύσοντες,
[6, 78]	ἐς τὴν Καμαριναίαν πρῶτον ἀφίκοντο	οἱ	Ἀθηναῖοι δεόμενοι ἂν ἐπεκαλεῖσθε, ταῦτα
[6, 8]	ἃς ἔμελλον δεήσεσθαι πέμπειν. καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐκκλησίαν ποιήσαντες καὶ ἀκούσαντες
[6, 61]	πρὶν ἐκπλεῖν αὐτὸν ἐπέθεντο, χαλεπῶς	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐλάμβανον· καὶ ἐπειδὴ τὸ
[6, 6]	τὸν πόλεμον ἱκανά. ὧν ἀκούοντες	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῶν
[6, 63]	ἐπιγιγνομένου χειμῶνος εὐθὺς τὴν ἔφοδον	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐπὶ Συρακούσας παρεσκευάζοντο, οἱ
[6, 51]	κομίζειν. μετὰ δὲ τοῦτο διαπλεύσαντες	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐς τὸ Ῥήγιον, πάσῃ
[6, 26]	εἶναι, ἑτοιμασάμενοι ἄξειν. ~ἀκούσαντες δ'	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐψηφίσαντο εὐθὺς αὐτοκράτορας εἶναι
[6, 98]	φυλακὴν ἐχώρουν πρὸς τὴν Συκῆν	οἱ	Ἀθηναῖοι, ἵναπερ καθεζόμενοι ἐτείχισαν τὸν
[6, 67]	ὁδὸν ηὐλίσαντο. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ	οἱ	Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ξύμμαχοι παρεσκευάζοντο
[6, 101]	ἐγένετο, καὶ ἐν αὐτῇ ἐνίκων	οἱ	Ἀθηναῖοι. καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ
[6, 66]	τὴν πόλιν. ~ἐν τούτῳ δ'	οἱ	Ἀθηναῖοι, μακρᾶς οὔσης τῆς ὁδοῦ
[6, 70]	ἐπὶ πολὺ μὲν οὐκ ἐδίωξαν	οἱ	Ἀθηναῖοι (οἱ γὰρ ἱππῆς τῶν
[6, 35]	ὡς οὐδενὶ ἂν τρόπῳ ἔλθοιεν	οἱ	Ἀθηναῖοι οὐδ' ἀληθῆ ἐστὶν ἃ
[6, 63]	πρῶτον φόβον καὶ τὴν προσδοκίαν	οἱ	Ἀθηναῖοι οὐκ (εὐθὺς ἐπέκειντο, κατά
[6, 6]	καὶ ἐπὶ τοσήνδε οὖσαν αὐτὴν	οἱ	Ἀθηναῖοι στρατεύειν ὥρμηντο, ἐφιέμενοι μὲν
[6, 88]	ἐπὶ δὲ τοὺς μὴ προσχωροῦντας	οἱ	Ἀθηναῖοι στρατεύοντες τοὺς μὲν προσηνάγκαζον,
[6, 99]	γῆν δ' ἐκ τῆς Θάψου	οἱ	Ἀθηναῖοι τὰ ἐπιτήδεια ἐπήγοντο. ~ἐπειδὴ
[6, 101]	ὑστεραίᾳ ἀπὸ τοῦ κύκλου ἐτείχιζον	οἱ	Ἀθηναῖοι τὸν κρημνὸν τὸν ὑπὲρ
[6, 61]	τοὺς ἐν ταῖς νήσοις κειμένους	οἱ	Ἀθηναῖοι τότε παρέδοσαν τῷ Ἀργείων
[6, 103]	θάλασσαν τειχισμόν. ~Μετὰ δὲ τοῦτο	οἱ	Ἀθηναῖοι τροπαῖον ἔστησαν καὶ τοὺς
[6, 97]	ὡς τριακόσιοι. καὶ μετὰ τοῦτο	οἱ	Ἀθηναῖοι τροπαῖόν τε στήσαντες καὶ
[6, 70]	αὐτῶν παρέπεμψαν φυλακήν, δείσαντες μὴ	οἱ	Ἀθηναῖοι τῶν χρημάτων ἃ ἦν
[6, 7]	κατασκάψαντες τὰς Ὀρνεὰς ἀνεχώρησαν καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι ὕστερον ταῖς ναυσὶν ἐπ'
[6, 96]	ἐὰν μὴ τῶν Ἐπιπολῶν κρατήσωσιν	οἱ	Ἀθηναῖοι, χωρίου ἀποκρήμνου τε καὶ
[6, 74]	μείναντες περὶ τρεῖς καὶ δέκα	οἱ	Ἀθηναῖοι ὡς ἐχειμάζοντο καὶ τὰ
[6, 87]	ταῖς τῶνδε διαβολαῖς ἀναπείθεσθε μήτε	οἱ	ἄλλοι· εἰρήκαμεν δ' ὑμῖν πᾶσαν
[6, 17]	οὔτ' ἐκείνοις ὅσοιπερ κομποῦνται, οὔτε	οἱ	ἄλλοι Ἕλληνες διεφάνησαν τοσοῦτοι ὄντες
[6, 78]	ὑμεῖς νῦν γέ πω οὔθ'	οἱ	ἄλλοι ἐπὶ ταῦτα ὥρμησθε. ~Δειλίᾳ
[6, 67]	τὸ δὲ ἄλλο οἱ ξύμμαχοι	οἱ	ἄλλοι. καὶ τὸ μὲν ἥμισυ
[6, 43]	ἐπιβάται τῶν νεῶν, ξύμμαχοι δὲ	οἱ	ἄλλοι ξυνεστράτευον, οἱ μὲν τῶν
[6, 84]	δὲ ἐνθάδε καὶ Λεοντῖνοι καὶ	οἱ	ἄλλοι φίλοι ὅτι μάλιστα αὐτονομούμενοι.
[6, 102]	τὸν μέγαν λιμένα. ἃ ὁρῶντες	οἱ	ἄνωθεν κατὰ τάχος ἀπῇσαν καὶ
[6, 105]	ταῖς ναυσὶ καὶ τῶν Λακεδαιμονίων	οἱ	Ἀργεῖοι ἐσβαλόντες ἐς τὴν Φλειασίαν
[6, 7]	ναυσὶ τριάκοντα καὶ ἑξακοσίοις ὁπλίταις,	οἱ	Ἀργεῖοι μετὰ τῶν Ἀθηναίων πανστρατιᾷ
[6, 7]	τῶν Ὀρνεῶν. καὶ τῇ ὑστεραίᾳ	οἱ	Ἀργεῖοι ὡς ᾔσθοντο, κατασκάψαντες τὰς
[6, 32]	ἀργυροῖς οἵ τε ἐπιβάται καὶ	οἱ	ἄρχοντες (σπένδοντες. ξυνεπηύχοντο δὲ καὶ
[6, 10]	τὴν ὁμολογίαν ἐδέξαντο, καὶ οὐχ	οἱ	ἀσθενέστατοι· ἀλλ' οἱ μὲν ἄντικρυς
[6, 80]	περιεσόμεθα, τῆς αἰτίας (τῶν κινδύνων	οἱ	αὐτοὶ τὴν τιμωρίαν ὑφέξετε. σκοπεῖτε
[6, 69]	Ἀργεῖοι δὲ καὶ τῶν ξυμμάχων	οἱ	αὐτόνομοι ξυγκτήσασθαί τε ἐκείνοις ἐφ'
[6, 53]	δὲ καὶ περὶ (τῶν Ἑρμῶν.	οἱ	γὰρ Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ ἡ στρατιὰ
[6, 36]	εἰ μὴ οἴονται ἔνδηλοι εἶναι.	(οἱ	γὰρ δεδιότες ἰδίᾳ τι βούλονται
[6, 16]	(τῇ δὲ πατρίδι καὶ ὠφελίαν.	οἱ	γὰρ Ἕλληνες καὶ ὑπὲρ δύναμιν
[6, 68]	δεῖ ἢ μὴ ῥᾳδίως ἀποχωρεῖν·	οἱ	γὰρ ἱππῆς πολλοὶ (ἐπικείσονται. τῆς
[6, 70]	μὲν οὐκ ἐδίωξαν οἱ Ἀθηναῖοι	(οἱ	γὰρ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων πολλοὶ
[6, 17]	(ἐπικωλύσει, ἢν ὑμεῖς ὀρθῶς βουλεύησθε.	οἱ	γὰρ πατέρες ἡμῶν τοὺς αὐτοὺς
[6, 19]	~Τοιαῦτα μὲν ὁ Ἀλκιβιάδης εἶπεν·	οἱ	δ' Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἐκείνου τε
[6, 88]	ἑαυτοὺς ἐξηρτύοντο ἐς τὸν πόλεμον,	οἱ	δ' Ἀθηναῖοι ἐν τῇ Νάξῳ
[6, 61]	ἐς Πελοπόννησον ἐκ τῆς Θουρίας·	οἱ	δ' Ἀθηναῖοι ἐρήμῃ δίκῃ θάνατον
[6, 42]	στρατηγοῦ διελύθησαν ἐκ τοῦ ξυλλόγου.	~Οἱ	δ' Ἀθηναῖοι ἤδη ἐν τῇ
[6, 65]	Συμαίθῳ ποταμῷ ἐν τῇ Λεοντίνῃ.	οἱ	δ' Ἀθηναῖοι ὡς ᾔσθοντο αὐτοὺς
[6, 4]	Θάψον οἰκίσας αὐτὸς μὲν ἀποθνῄσκει,	οἱ	δ' ἄλλοι ἐκ τῆς Θάψου
[6, 43]	ξυνεστράτευον, οἱ μὲν τῶν ὑπηκόων,	οἱ	δ' Ἀργείων πεντακόσιοι καὶ Μαντινέων
[6, 61]	ἐπὶ (διαβολῇ ἐς δίκην καταπλεῦσαι.	οἱ	δ' ἐκ τῆς Σαλαμινίας τέως
[6, 95]	βοηθησάντων Θηβαίων οἱ μὲν ξυνελήφθησαν,	οἱ	δ' ἐξέπεσον Ἀθήναζε. ~Καὶ οἱ
[6, 101]	Ἀθηναίοις μέχρι τῆς θαλάσσης (ἀποτειχίσαι.	οἱ	δ' ἐπειδὴ τὸ πρὸς τὸν
[6, 76]	σφίσιν ἀλλὰ μὴ ἐκείνῳ καταδουλώσεως,	οἱ	δ' ἐπὶ δεσπότου μεταβολῇ οὐκ
[6, 101]	ἔχοντες πρὸς τὴν πόλιν ἔφευγον,	οἱ	δ' ἐπὶ τῷ εὐωνύμῳ παρὰ
[6, 88]	τῷ ἦρι ἑξόμενοι τοῦ πολέμου.	(Οἱ	δ' ἐς τὴν Κόρινθον καὶ
[6, 29]	πέμπειν αὐτὸν ἐπὶ (τοσούτῳ στρατεύματι.	οἱ	δ' ἐχθροὶ δεδιότες τό τε
[6, 69]	σαλπιγκταὶ ξύνοδον ἐπώτρυνον τοῖς ὁπλίταις,	(οἱ	δ' ἐχώρουν, Συρακόσιοι μὲν περί
[6, 52]	σχόντες ἐς τὸν αἰγιαλὸν ἐπεκηρυκεύοντο.	οἱ	δ' οὐκ ἐδέχοντο, λέγοντες σφίσι
[6, 7]	δεχημέρους σπονδάς, ξυμπολεμεῖν ἐκέλευον Περδίκκᾳ·	οἱ	δ' οὐκ ἤθελον. καὶ ὁ
[6, 71]	λοιποὶ ἐπανεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν.	~οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι πρὸς μὲν τὸ
[6, 97]	τι δέῃ, ταχὺ ξυνεστῶτες παραγίγνωνται.	~οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι ταύτης τῆς νυκτὸς
[6, 100]	οἰκοδομήματος ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν,	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι τούς τε ὀχετοὺς
[6, 51]	γενόμενοι ὑπεξῆλθον οὐ πολλοί τινες,	οἱ	δὲ ἄλλοι ἐψηφίσαντό τε ξυμμαχίαν
[6, 34]	κινδύνου πράσσειν χρησιμώτατον ἂν ξυμβῆναι.	οἱ	δὲ ἄνδρες καὶ ἐπέρχονται καὶ
[6, 46]	τοῖν δὲ ἑτέροιν καὶ ἀλογώτερα.	οἱ	δὲ Ἐγεσταῖοι τοιόνδε τι ἐξετεχνήσαντο
[6, 69]	τῆς πόλεως οὔσης καὶ ἀπεληλύθεσαν·	οἱ	δὲ καὶ διὰ σπουδῆς προσβοηθοῦντες
[6, 10]	ἀλλ' οἱ μὲν ἄντικρυς πολεμοῦσιν,	οἱ	δὲ καὶ διὰ τὸ Λακεδαιμονίους
[6, 88]	~Τοιαῦτα δὲ ὁ Εὔφημος εἶπεν.	οἱ	δὲ Καμαριναῖοι ἐπεπόνθεσαν τοιόνδε. τοῖς
[6, 104]	ἐπεραιώθησαν τὸν Ἰόνιον ἐς Τάραντα,	οἱ	δὲ Κορίνθιοι πρὸς ταῖς σφετέραις
[6, 93]	~Ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης τοσαῦτα εἶπεν,	οἱ	δὲ Λακεδαιμόνιοι διανοούμενοι μὲν καὶ
[6, 48]	μὴ οἱ μὲν Ἐγεσταίοις ξυμβαίνωσιν,	οἱ	δὲ Λεοντίνους ἐῶσι κατοικίζειν. ~Λάμαχος
[6, 99]	πρὸς βορέαν τοῦ κύκλου τεῖχος,	οἱ	δὲ λίθους καὶ ξύλα ξυμφοροῦντες
[6, 34]	καὶ ὑποχωρῆσαι ἡμῖν ἐς Τάραντα·	οἱ	δὲ μετ' ὀλίγων ἐφοδίων ὡς
[6, 31]	ὧν ἑώρων, τῇ ὄψει ἀνεθάρσουν.	οἱ	δὲ ξένοι καὶ ὁ ἄλλος
[6, 30]	ἕκαστοι προπέμποντες, οἱ μὲν ἑταίρους,	οἱ	δὲ ξυγγενεῖς, οἱ δὲ υἱεῖς,
[6, 44]	ὄντας Χαλκιδεῦσιν οὖσι Λεοντίνοις βοηθεῖν·	οἱ	δὲ οὐδὲ μεθ' ἑτέρων ἔφασαν
[6, 44]	ἄλλοις Ἰταλιώταις ξυνδοκῇ, τοῦτο ποιήσειν.	οἱ	δὲ πρὸς τὰ ἐν τῇ
[6, 46]	αἰτίαν εἶχον ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν·	οἱ	δὲ στρατηγοὶ πρὸς τὰ παρόντα
[6, 65]	ἤδη, ἀφ' ὧν αὐτὸς ἥκειν.	~οἱ	δὲ στρατηγοὶ τῶν Συρακοσίων, μετὰ
[6, 70]	πάλιν ἐπανεχώρουν καὶ τροπαῖον ἵστασαν.	(οἱ	δὲ Συρακόσιοι ἁθροισθέντες ἐς τὴν
[6, 69]	παρακελευσάμενος ἐπῆγε τὸ στρατόπεδον εὐθύς.	οἱ	δὲ Συρακόσιοι ἀπροσδόκητοι μὲν ἐν
[6, 67]	ἐντὸς (τούτων τῶν ἐπιτάκτων ἐποιήσαντο.	οἱ	δὲ Συρακόσιοι ἔταξαν τοὺς μὲν
[6, 63]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ Συρακούσας παρεσκευάζοντο,	οἱ	δὲ Συρακόσιοι (καὶ αὐτοὶ ὡς
[6, 99]	τὴν (ἑτέραν θάλασσαν τὸ ἀποτείχισμα.	οἱ	δὲ Συρακόσιοι οὐχ ἥκιστα Ἑρμοκράτους
[6, 15]	καὶ τὰ ἐψηφισμένα μὴ (λύειν,	οἱ	δέ τινες καὶ ἀντέλεγον. ἐνῆγε
[6, 24]	μάλιστ' ἂν> οὕτως ἀσφαλῶς ἐκπλεῦσαι·	οἱ	δὲ τὸ μὲν ἐπιθυμοῦν τοῦ
[6, 74]	τῇ Μεσσήνῃ ξυνειδὼς τὸ μέλλον·	οἱ	δὲ τούς τε ἄνδρας διέφθειραν
[6, 30]	μὲν ἑταίρους, οἱ δὲ ξυγγενεῖς,	οἱ	δὲ υἱεῖς, καὶ μετ' ἐλπίδος
[6, 100]	τὸν Τεμενίτην. καὶ αὐτοῖς ξυνεσέπεσον	οἱ	διώκοντες, καὶ ἐντὸς γενόμενοι βίᾳ
[6, 62]	εἰδέναι τὰ χρήματα εἰ δώσουσιν	οἱ	Ἐγεσταῖοι, κατασκέψασθαι δὲ καὶ τῶν
[6, 11]	εἰ ἄρξειαν αὐτῶν Συρακόσιοι· ὅπερ	οἱ	Ἐγεσταῖοι μάλιστα ἡμᾶς ἐκφοβοῦσιν. (νῦν
[6, 8]	ἧκον ἐκ τῆς Σικελίας καὶ	οἱ	Ἐγεσταῖοι μετ' αὐτῶν ἄγοντες ἑξήκοντα
[6, 6]	καὶ τοῦ προτέρου πολέμου Λεοντίνων	οἱ	Ἐγεσταῖοι ξυμμαχίαν ἀναμιμνῄσκοντες τοὺς Ἀθηναίους
[6, 7]	αὐλισαμένου τοῦ στρατεύματος ἄπωθεν ἐκδιδράσκουσιν	οἱ	ἐκ τῶν Ὀρνεῶν. καὶ τῇ
[6, 11]	(αὐτοῦ καθαιρεθῆναι. ἡμᾶς δ' ἂν	οἱ	ἐκεῖ Ἕλληνες μάλιστα μὲν ἐκπεπληγμένοι
[6, 2]	πρὸς τοὺς Σικελούς· ἐπειδὴ δὲ	οἱ	Ἕλληνες πολλοὶ κατὰ θάλασσαν ἐπεσέπλεον,
[6, 76]	οὔτε οὗτοι τῶν Ἑλλήνων οὔθ'	οἱ	Ἕλληνες τῆς ἑαυτῶν τῷ Μήδῳ
[6, 61]	οἵ τε ξένοι τοῦ Ἀλκιβιάδου	οἱ	ἐν Ἄργει κατὰ τὸν αὐτὸν
[6, 94]	εὐθὺς ἀρχομένῳ τοῦ ἐπιγιγνομένου θέρους	οἱ	ἐν τῇ Σικελίᾳ Ἀθηναῖοι ἄραντες
[6, 91]	ὑμῖν φίλοι θαρσήσουσι μᾶλλον καὶ	οἱ	ἐνδοιάζοντες ἀδεέστερον (προσίασιν. καὶ τὰ
[6, 10]	ἔχομεν βεβαιωσώμεθα, εἰ Χαλκιδῆς γε	οἱ	ἐπὶ Θρᾴκης ἔτη τοσαῦτα ἀφεστῶτες
[6, 85]	τοὺς φίλους κακώσωμεν, ἀλλ' ἢν	οἱ	ἐχθροὶ διὰ τὴν τῶν (φίλων
[6, 10]	δυνάμει ταχεῖαν τὴν ἐπιχείρησιν ἡμῖν	οἱ	ἐχθροὶ ποιήσονται, οἷς πρῶτον μὲν
[6, 104]	πλῆθος τῶν νεῶν, ὅπερ καὶ	οἱ	Θούριοι ἔπαθον, καὶ λῃστικώτερον ἔδοξε
[6, 98]	φυλὴ μία τῶν ὁπλιτῶν καὶ	οἱ	ἱππῆς μετ' αὐτῶν πάντες ἐτρέψαντο
[6, 65]	ὡς τὸ στρατόπεδον καταληψόμενοι, καὶ	οἱ	ἱππῆς οἱ Συρακοσίων πρῶτοι προσελάσαντες
[6, 66]	ἄρξειν ἔμελλον ὁπότε βούλοιντο καὶ	οἱ	ἱππῆς τῶν Συρακοσίων ἥκιστ' ἂν
[6, 66]	οὐδεὶς ἐξιὼν ἐκώλυε, πρῶτοι δὲ	οἱ	ἱππῆς τῶν Συρακοσίων προσεβοήθησαν, ἔπειτα
[6, 59]	(τινα ὁρῴη μεταβολῆς γενομένης ὑπάρχουσάν	οἱ.	Ἱππόκλου γοῦν τοῦ Λαμψακηνοῦ τυράννου
[6, 82]	μέγιστον μαρτύριον αὐτὸς εἶπεν, ὅτι	οἱ	Ἴωνες αἰεί ποτε πολέμιοι τοῖς
[6, 75]	αὐτοί· ἦσαν γὰρ ὕποπτοι αὐτοῖς	οἱ	Καμαριναῖοι μὴ προθύμως σφίσι μήτ'
[6, 50]	ἐς Κατάνην. καὶ ὡς αὐτοὺς	οἱ	Καταναῖοι οὐκ ἐδέχοντο (ἐνῆσαν γὰρ
[6, 51]	τὴν μὲν στρατιὰν οὐκ ἐδέχοντο	οἱ	Καταναῖοι, τοὺς δὲ στρατηγοὺς ἐσελθόντας
[6, 88]	(κατὰ τὸ ξυγγενὲς βοηθεῖν. καὶ	οἱ	Κορίνθιοι εὐθὺς ψηφισάμενοι αὐτοὶ πρῶτοι
[6, 70]	ἃ ἦν αὐτόθι κινήσωσι, καὶ	οἱ	λοιποὶ ἐπανεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν.
[6, 62]	μετ' ἐκείνου. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	οἱ	λοιποὶ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν
[6, 28]	Ἀλκιβιάδην ἐπῃτιῶντο. καὶ αὐτὰ ὑπολαμβάνοντες	οἱ	μάλιστα τῷ Ἀλκιβιάδῃ ἀχθόμενοι ἐμποδὼν
[6, 58]	(αὐτὸ ἄνευ τῶν ὅπλων. καὶ	οἱ	μὲν ἀνεχώρησαν οἰόμενοί τι ἐρεῖν
[6, 10]	καὶ οὐχ οἱ ἀσθενέστατοι· ἀλλ'	οἱ	μὲν ἄντικρυς πολεμοῦσιν, οἱ δὲ
[6, 46]	ὡς (χρήματα πολλὰ ἴδοιεν. καὶ	οἱ	μὲν αὐτοί τε ἀπατηθέντες καὶ
[6, 68]	αὐτοῖς εὖ οἶδ' ὅτι παρακελεύονται·	οἱ	μὲν γὰρ ὅτι περὶ πατρίδος
[6, 48]	καὶ Σελινοῦντι ἐπιχειρεῖν, ἢν μὴ	οἱ	μὲν Ἐγεσταίοις ξυμβαίνωσιν, οἱ δὲ
[6, 26]	ὥστε ῥᾷον πάντα ἐπορίζετο. καὶ	οἱ	μὲν ἐν παρασκευῇ ἦσαν. ~Ἐν
[6, 96]	τοῦ ἄλλου εἶναι Ἐπιπολαί. καὶ	οἱ	μὲν ἐξελθόντες πανδημεὶ ἐς τὸν
[6, 30]	πόλει καὶ ἀστῶν καὶ ξένων,	οἱ	μὲν ἐπιχώριοι τοὺς σφετέρους αὐτῶν
[6, 32]	ἤδη μέχρι Αἰγίνης ἐποιοῦντο. καὶ	οἱ	μὲν ἐς τὴν Κέρκυραν, ἔνθαπερ
[6, 30]	τοὺς σφετέρους αὐτῶν ἕκαστοι προπέμποντες,	οἱ	μὲν ἑταίρους, οἱ δὲ ξυγγενεῖς,
[6, 99]	ἱππομαχίας ἔστησαν. ~Καὶ τῇ ὑστεραίᾳ	οἱ	μὲν ἐτείχιζον τῶν Ἀθηναίων τὸ
[6, 95]	οὐ κατέσχεν, ἀλλὰ βοηθησάντων Θηβαίων	οἱ	μὲν ξυνελήφθησαν, οἱ δ' ἐξέπεσον
[6, 60]	ἀργύριον τῷ ἀποκτείναντι. κἀν τούτῳ	οἱ	μὲν παθόντες ἄδηλον ἦν εἰ
[6, 15]	εἶπε, τῶν δὲ Ἀθηναίων παριόντες	οἱ	μὲν πλεῖστοι στρατεύειν παρῄνουν καὶ
[6, 7]	ἐν ὅτῳ ἐστὶν εἰσομένους. ~Καὶ	οἱ	μὲν πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων ἀπεστάλησαν
[6, 88]	αὐτοῖς ὡς πλεῖστοι (προσχωρήσονται. καὶ	οἱ	μὲν πρὸς τὰ πεδία μᾶλλον
[6, 88]	οἱ πρέσβεις ἑκατέρων ἀπῆλθον. (Καὶ	οἱ	μὲν Συρακόσιοι τὰ καθ' ἑαυτοὺς
[6, 41]	αἰσθώμεθα ἐς ὑμᾶς οἴσομεν. καὶ	οἱ	μὲν Συρακόσιοι τοσαῦτα εἰπόντος τοῦ
[6, 100]	τὴν καθ' αὑτοὺς περιτείχισιν ἐπειγόμενοι,	οἱ	μὲν Συρακόσιοι φυλὴν μίαν καταλιπόντες
[6, 76]	τῷ Μήδῳ ἀντέστησαν, περὶ δὲ	οἱ	μὲν σφίσιν ἀλλὰ μὴ ἐκείνῳ
[6, 51]	τὴν πόλιν. τῶν δὲ Καταναίων	οἱ	μὲν τὰ τῶν Συρακοσίων φρονοῦντες,
[6, 72]	ἔαρ ἐπιχειρήσοντες ταῖς Συρακούσαις. ~Καὶ	οἱ	μὲν ταύτῃ τῇ γνώμῃ ἀπέπλευσαν
[6, 101]	οἱ Ἀθηναῖοι. καὶ τῶν Συρακοσίων	οἱ	μὲν τὸ δεξιὸν κέρας ἔχοντες
[6, 43]	ξύμμαχοι δὲ οἱ ἄλλοι ξυνεστράτευον,	οἱ	μὲν τῶν ὑπηκόων, οἱ δ'
[6, 35]	πολλῇ πρὸς ἀλλήλους ἔριδι ἦσαν,	οἱ	μὲν ὡς οὐδενὶ ἂν τρόπῳ
[6, 5]	ἐκ Συρακουσῶν φυγάδες στάσει νικηθέντες,	οἱ	Μυλητίδαι καλούμενοι· καὶ φωνὴ μὲν
[6, 39]	ὑμῶν οἵ τε δυνάμενοι καὶ	οἱ	νέοι προθυμοῦνται, ἀδύνατα ἐν μεγάλῃ
[6, 42]	τῇ Κερκύρᾳ αὐτοί τε καὶ	οἱ	ξύμμαχοι ἅπαντες ἦσαν. καὶ πρῶτον
[6, 105]	Ἄργος ἐσέβαλον αὐτοί τε καὶ	οἱ	ξύμμαχοι καὶ τῆς γῆς τὴν
[6, 67]	τὸ μέσον, τὸ δὲ ἄλλο	οἱ	ξύμμαχοι οἱ ἄλλοι. καὶ τὸ
[6, 67]	δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι παρεσκευάζοντο ὡς ἐς μάχην,
[6, 7]	δὲ τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος καὶ	οἱ	ξύμμαχοι πλὴν Κορινθίων στρατεύσαντες ἐς
[6, 18]	ἐν ᾧ καὶ αὐτοὶ καὶ	οἱ	ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα. τὸ δὲ ἀσφαλές,
[6, 61]	ἔχων τὴν ἑαυτοῦ ναῦν καὶ	οἱ	ξυνδιαβεβλημένοι ἀπέπλεον μετὰ τῆς Σαλαμινίας
[6, 56]	ἐκείνους. (ἦσαν δὲ οὐ πολλοὶ	οἱ	ξυνομωμοκότες ἀσφαλείας ἕνεκα· ἤλπιζον γὰρ
[6, 43]	καὶ τετρακοσίοις (καὶ τούτων Κρῆτες	οἱ	ὀγδοήκοντα ἦσαν) καὶ σφενδονήταις Ῥοδίων
[6, 18]	δὲ εἰωθότι κόσμῳ, ὥσπερ καὶ	οἱ	πατέρες ἡμῶν ἅμα νέοι γεραιτέροις
[6, 93]	ναῦς τοὺς Κορινθίους ἤδη ἐκέλευέν	οἱ	πέμπειν ἐς Ἀσίνην, τὰς δὲ
[6, 97]	ὡς ἕκαστος τάχους εἶχε, καὶ	οἱ	περὶ τὸν Διόμιλον ἑξακόσιοι· στάδιοι
[6, 96]	ἡμέρᾳ (ἐτύγχανον γὰρ αὐτοῖς καὶ	οἱ	περὶ τὸν Ἑρμοκράτη στρατηγοὶ ἄρτι
[6, 5]	καὶ Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς μὲν	οἱ	πλεῖστοι ἦλθον ἐς τὴν ἀποικίαν,
[6, 27]	καὶ ἐν ἱεροῖς) μιᾷ νυκτὶ	οἱ	(πλεῖστοι περιεκόπησαν τὰ πρόσωπα. καὶ
[6, 96]	κατὰ ταύτας λάθωσι σφᾶς ἀναβάντες	(οἱ	πολέμιοι· οὐ γὰρ ἂν ἄλλῃ
[6, 68]	καὶ τοὐναντίον ὑπομιμνῄσκω ὑμᾶς ἢ	οἱ	πολέμιοι σφίσιν αὐτοῖς εὖ οἶδ'
[6, 88]	Σικελῶν ὑπήκοοι ὄντες τῶν Συρακοσίων	οἱ	πολλοὶ ἀφειστήκεσαν· τῶν δὲ τὴν
[6, 101]	γὰρ καὶ τῶν ἱππέων αὐτοῖς	οἱ	πολλοὶ ἐνταῦθα) ὁμόσε χωροῦσι τοῖς
[6, 54]	τῇ τυραννίδι οὐχ Ἵππαρχος, ὥσπερ	οἱ	πολλοὶ οἴονται, ἀλλ' Ἱππίας πρεσβύτατος
[6, 1]	πλεύσαντες καταστρέψασθαι, εἰ δύναιντο, ἄπειροι	οἱ	πολλοὶ ὄντες τοῦ μεγέθους τῆς
[6, 15]	οὐχ ἥκιστα. (φοβηθέντες γὰρ αὐτοῦ	οἱ	πολλοὶ τὸ μέγεθος τῆς τε
[6, 88]	τῷ παρόντι μηδετέροις ἀμύνειν. καὶ	οἱ	πρέσβεις ἑκατέρων ἀπῆλθον. (Καὶ οἱ
[6, 102]	Ἀθηναίων ἀπεχώρουν. ~ἐν τούτῳ δὲ	οἱ	πρὸς τὴν πόλιν αὐτῶν τὸ
[6, 68]	Μαντινῆς καὶ Ἀθηναῖοι καὶ νησιωτῶν	οἱ	πρῶτοί ἐσμεν, πῶς οὐ χρὴ
[6, 46]	τοιόνδε τι ἐξετεχνήσαντο τότε ὅτε	οἱ	πρῶτοι πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων ἦλθον
[6, 79]	τοὺς πέλας ἀδικῶσιν, ἐπεὶ οὐδ'	οἱ	Ῥηγῖνοι ὄντες Χαλκιδῆς Χαλκιδέας ὄντας
[6, 46]	τοῦτό τε πρῶτον ἀντεκεκρούκει καὶ	οἱ	Ῥηγῖνοι οὐκ ἐθελήσαντες ξυστρατεύειν, οὓς
[6, 6]	καὶ περὶ γῆς ἀμφισβητήτου, καὶ	οἱ	Σελινούντιοι Συρακοσίους ἐπαγόμενοι ξυμμάχους κατεῖργον
[6, 4]	χωρίον ἐστί (τὸ δὲ δρέπανον	οἱ	Σικελοὶ ζάγκλον καλοῦσιν) ὕστερον δ'
[6, 72]	(ἦσαν γὰρ πέντε καὶ δέκα	οἱ	στρατηγοὶ αὐτοῖς) τῶν τε πολλῶν
[6, 93]	τριήρης τῶν Ἀθηναίων, ἣν ἀπέστειλαν	οἱ	στρατηγοὶ ἐπί τε χρήματα καὶ
[6, 42]	ἔμελλον ὁρμιεῖσθαί τε καὶ στρατοπεδεύεσθαι,	οἱ	στρατηγοὶ ἐποιήσαντο, καὶ τρία μέρη
[6, 46]	δὲ τάλαντα μόνα (φαίνεται. καὶ	οἱ	στρατηγοὶ εὐθὺς ἐν ἀθυμίᾳ ἦσαν,
[6, 50]	ξυμπληρώσαντες ἑξήκοντα ναῦς ἐκ πασῶν	οἱ	στρατηγοὶ καὶ τὰ ἐπιτήδεια λαβόντες
[6, 64]	τι οὖν πρὸς ἃ ἐβούλοντο	οἱ	στρατηγοὶ (μηχανῶνται. πέμπουσιν ἄνδρα σφίσι
[6, 64]	τὴν οἰκείαν κατοικιοῦντες. ~ἃ γιγνώσκοντες	οἱ	στρατηγοὶ τῶν Ἀθηναίων καὶ βουλόμενοι
[6, 51]	πόλει πρὸς τὴν ἐκκλησίαν τετραμμένων,	οἱ	στρατιῶται πυλίδα τινὰ ἐνῳκοδομημένην κακῶς
[6, 73]	κόσμον καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι. ~καὶ	οἱ	Συρακόσιοι αὐτοῦ ἀκούσαντες ἐψηφίσαντό τε
[6, 102]	οὕτως· οὐ γὰρ ἔτι προσῆλθον	οἱ	Συρακόσιοι διὰ τὸ πῦρ, ἀλλὰ
[6, 80]	ἐᾶσαι ἁμαρτεῖν. (Ξυνελόντες τε λέγομεν	οἱ	Συρακόσιοι ἐκδιδάσκειν μὲν οὐδὲν ἔργον
[6, 99]	τὸν μέγαν λιμένα, ἀλλ' ἔτι	οἱ	Συρακόσιοι ἐκράτουν τῶν περὶ τὴν
[6, 101]	τὸν (λιμένα τὸ περιτείχισμα. καὶ	οἱ	Συρακόσιοι ἐν τούτῳ ἐξελθόντες καὶ
[6, 75]	ἦρι παραγένωνται. ~Ἐτείχιζον δὲ καὶ	οἱ	Συρακόσιοι ἐν τῷ χειμῶνι πρός
[6, 97]	τρόπῳ ἀτακτότερον καὶ μάχῃ νικηθέντες	οἱ	Συρακόσιοι ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν
[6, 101]	μετ' αὐτοῦ. καὶ τούτους μὲν	οἱ	Συρακόσιοι εὐθὺς κατὰ τάχος φθάνουσιν
[6, 101]	πρὸς τὴν (γέφυραν. δείσαντες δὲ	οἱ	Συρακόσιοι (ἦσαν γὰρ καὶ τῶν
[6, 103]	(αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας. καὶ γὰρ	οἱ	Συρακόσιοι πολέμῳ μὲν οὐκέτι ἐνόμιζον
[6, 96]	οἱ δ' ἐξέπεσον Ἀθήναζε. ~Καὶ	οἱ	Συρακόσιοι τοῦ αὐτοῦ θέρους, ὡς
[6, 65]	στρατόπεδον καταληψόμενοι, καὶ οἱ ἱππῆς	οἱ	Συρακοσίων πρῶτοι προσελάσαντες ἐς τὴν
[6, 33]	ἀληθείας λέγειν, καὶ γιγνώσκω ὅτι	οἱ	τὰ μὴ πιστὰ δοκοῦντα εἶναι
[6, 74]	ἐπεκράτουν μὴ δέχεσθαι τοὺς (Ἀθηναίους	οἱ	ταῦτα βουλόμενοι. ἡμέρας δὲ μείναντες
[6, 92]	μοι, ὠφελίας· καὶ πολεμιώτεροι οὐχ	οἱ	τοὺς πολεμίους που βλάψαντες ὑμεῖς
[6, 92]	πολεμίους που βλάψαντες ὑμεῖς ἢ	οἱ	τοὺς φίλους ἀναγκάσαντες πολεμίους (γενέσθαι.
[6, 100]	παρὰ τὴν πυλίδα. καὶ προσβαλόντες	οἱ	τριακόσιοι αἱροῦσι τὸ σταύρωμα· καὶ
[6, 8]	δ' ἐπιγιγνομένου θέρους ἅμα ἦρι	οἱ	τῶν Ἀθηναίων πρέσβεις ἧκον ἐκ
[6, 101]	αὐτοὺς βουλόμενοι ἀποκλῄσασθαι τῆς διαβάσεως	οἱ	τῶν Ἀθηναίων τριακόσιοι λογάδες δρόμῳ
[6, 98]	περιορᾶν. καὶ ἤδη ἀντιπαρατασσομένων ἀλλήλοις	οἱ	τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ ὡς ἑώρων
[6, 89]	ἐπεὶ δημοκρατίαν γε καὶ ἐγιγνώσκομεν	οἱ	φρονοῦντές τι, καὶ αὐτὸς οὐδενὸς
[6, 100]	τριακόσιοι αἱροῦσι τὸ σταύρωμα· καὶ	οἱ	φύλακες αὐτὸ ἐκλιπόντες κατέφυγον ἐς
[6, 3]	πολυάνθρωπος (ἐγένετο. Θουκλῆς δὲ καὶ	οἱ	Χαλκιδῆς ἐκ Νάξου ὁρμηθέντες ἔτει
[6, 29]	μαλακίζηται θεραπεύων ὅτι δι' ἐκεῖνον	οἵ	τ' Ἀργεῖοι ξυνεστράτευον καὶ τῶν
[6, 65]	ἔπλεον ἐπὶ τὰς Συρακούσας. (καὶ	οἵ	τε Ἀθηναῖοι ἅμα ἕῳ ἐξέβαινον
[6, 38]	~Ἀλλὰ ταῦτα, ὥσπερ ἐγὼ λέγω,	οἵ	τε Ἀθηναῖοι γιγνώσκοντες τὰ σφέτερα
[6, 97]	τῆς ἐξετάσεως παραγενέσθαι. ἐβοήθουν δὲ	οἵ	τε ἄλλοι, ὡς ἕκαστος τάχους
[6, 39]	ξύμπαντ' ἀφελομένη ἔχει· ἃ ὑμῶν	οἵ	τε δυνάμενοι καὶ οἱ νέοι
[6, 88]	Σικελίαν ὠφελίαν (τινὰ πέμπειν. καὶ	οἵ	τε ἐκ τῆς Κορίνθου πρέσβεις
[6, 32]	ἐκπώμασι χρυσοῖς τε καὶ ἀργυροῖς	οἵ	τε ἐπιβάται καὶ οἱ ἄρχοντες
[6, 69]	καὶ πρῶτον μὲν αὐτῶν ἑκατέρων	οἵ	τε λιθοβόλοι καὶ σφενδονῆται καὶ
[6, 61]	τῷ ἐν πόλει (ἐν ὅπλοις.	οἵ	τε ξένοι τοῦ Ἀλκιβιάδου οἱ
[6, 91]	μὴ θέλοντας προσαναγκάσῃ· οὕτω γὰρ	οἵ	τε ὑπάρχοντες ὑμῖν φίλοι θαρσήσουσι
[6, 18]	τῶν ἀνθρώπων ἀσφαλέστατα τούτους οἰκεῖν	οἳ	ἂν τοῖς παροῦσιν ἤθεσι καὶ
[6, 55]	παῖς γέγραπται, Ἱππίου δὲ πέντε,	οἳ	αὐτῷ ἐκ Μυρρίνης τῆς Καλλίου
[6, 77]	εἰσὶν οὐδ' Ἑλλησπόντιοι καὶ νησιῶται,	οἳ	δεσπότην ἢ Μῆδον ἢ ἕνα
[6, 29]	καὶ ἀπέσπευδον, ἄλλους ῥήτορας ἐνιέντες	οἳ	ἔλεγον νῦν μὲν πλεῖν αὐτὸν
[6, 89]	ἐπὶ τῶν πάλαι καὶ νῦν	οἳ	ἐπὶ τὰ πονηρότερα (ἐξῆγον τὸν
[6, 100]	Ἀθηναῖοι τούς τε ὀχετοὺς αὐτῶν,	οἳ	ἐς τὴν πόλιν ὑπονομηδὸν ποτοῦ
[6, 88]	κατεκόμιζον τῷ στρατεύματι (καὶ εἰσὶν	οἳ	καὶ χρήματα. ἐπὶ δὲ τοὺς
[6, 4]	Σαμίων καὶ ἄλλων Ἰώνων ἐκπίπτουσιν,	(οἳ	Μήδους φεύγοντες προσέβαλον Σικελίᾳ, τοὺς
[6, 64]	ὅπερ καὶ κατέλαβον, Συρακοσίων φυγάδες,	οἳ	ξυνείποντο) τοιόνδε τι οὖν πρὸς
[6, 10]	τὰ ἀμφισβητούμενα (ἔχομεν. εἰσὶ δ'	οἳ	οὐδὲ ταύτην πω τὴν ὁμολογίαν
[6, 19]	τῶν Ἐγεσταίων καὶ Λεοντίνων φυγάδων,	οἳ	παρελθόντες ἐδέοντό τε καὶ τῶν
[6, 68]	ὦ ἄνδρες, τί δεῖ χρῆσθαι,	οἳ	πάρεσμεν ἐπὶ τὸν αὐτὸν ἀγῶνα;
[6, 103]	Σικελῶν πολλοὶ ξύμμαχοι τοῖς Ἀθηναίοις,	οἳ	πρότερον περιεωρῶντο, καὶ ἐκ τῆς
[6, 40]	αὑτῆς, καὶ στρατηγοί εἰσιν ἡμῖν	οἳ	σκέψονται αὐτά· καὶ εἰ μή
[6, 17]	(βαρβάρους (τε) γὰρ πολλοὺς ἕξομεν	οἳ	Συρακοσίων μίσει ξυνεπιθήσονται αὐτοῖς) καὶ
[6, 91]	τῶν ξυμμάχων προσόδου ἧσσον διαφορουμένης,	οἳ	τὰ παρ' ὑμῶν νομίσαντες ἤδη
[6, 80]	καὶ ἀπὸ Πελοποννήσου παρεσομένης ὠφελίας,	οἳ	τῶνδε κρείσσους εἰσὶ τὸ παράπαν
[6, 68]	καὶ ἡμᾶς, καὶ προσέτι Σικελιώτας,	οἳ	ὑπερφρονοῦσι μὲν ἡμᾶς, ὑπομενοῦσι δ'
[6, 96]	καὶ οἱ περὶ τὸν Ἑρμοκράτη	στρατηγοὶ	ἄρτι παρειληφότες τὴν ἀρχήν) ἐξέτασίν
[6, 72]	γὰρ πέντε καὶ δέκα οἱ	στρατηγοὶ	αὐτοῖς) τῶν τε πολλῶν τὴν
[6, 72]	ἀναρχίαν. ἢν δὲ ὀλίγοι τε	στρατηγοὶ	γένωνται ἔμπειροι καὶ ἐν τῷ
[6, 40]	ἀμυνεῖται αὐτοὺς ἀξίως αὑτῆς, καὶ	στρατηγοί	εἰσιν ἡμῖν οἳ σκέψονται αὐτά·
[6, 62]	ταῦτα οἱ λοιποὶ τῶν Ἀθηναίων	στρατηγοὶ	ἐν τῇ Σικελίᾳ, δύο μέρη
[6, 93]	τῶν Ἀθηναίων, ἣν ἀπέστειλαν οἱ	στρατηγοὶ	ἐπί τε χρήματα καὶ ἱππέας.
[6, 42]	ὁρμιεῖσθαί τε καὶ στρατοπεδεύεσθαι, οἱ	στρατηγοὶ	ἐποιήσαντο, καὶ τρία μέρη νείμαντες
[6, 46]	τάλαντα μόνα (φαίνεται. καὶ οἱ	στρατηγοὶ	εὐθὺς ἐν ἀθυμίᾳ ἦσαν, ὅτι
[6, 91]	διενοήθημεν ἀκηκόατε· καὶ ὅσοι ὑπόλοιποι	στρατηγοί,	ἢν δύνωνται, ὁμοίως αὐτὰ πράξουσιν.
[6, 50]	ἑξήκοντα ναῦς ἐκ πασῶν οἱ	στρατηγοὶ	καὶ τὰ ἐπιτήδεια λαβόντες παρέπλεον
[6, 64]	οὖν πρὸς ἃ ἐβούλοντο οἱ	στρατηγοὶ	(μηχανῶνται. πέμπουσιν ἄνδρα σφίσι μὲν
[6, 46]	ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν· οἱ δὲ	στρατηγοὶ	πρὸς τὰ παρόντα ἐβουλεύοντο. ~Καὶ
[6, 64]	οἰκείαν κατοικιοῦντες. ~ἃ γιγνώσκοντες οἱ	στρατηγοὶ	τῶν Ἀθηναίων καὶ βουλόμενοι αὐτοὺς
[6, 65]	ὧν αὐτὸς ἥκειν. ~οἱ δὲ	στρατηγοὶ	τῶν Συρακοσίων, μετὰ τοῦ καὶ
[6, 98]	ἀντιπαρατασσομένων ἀλλήλοις οἱ τῶν Συρακοσίων	στρατηγοὶ	ὡς ἑώρων σφίσι τὸ στράτευμα
[6, 33]	ξυμβήσεται, καὶ (οὐκ ἀνέλπιστον ἔμοιγε.	ὀλίγοι	γὰρ δὴ στόλοι μεγάλοι ἢ
[6, 88]	αἰεὶ αἱ> οἰκήσεις εὐθὺς πλὴν	ὀλίγοι	μετὰ τῶν Ἀθηναίων ἦσαν, καὶ
[6, 72]	τὴν ἀξύντακτον ἀναρχίαν. ἢν δὲ	ὀλίγοι	τε στρατηγοὶ γένωνται ἔμπειροι καὶ
[6, 32]	καὶ γενομένης ἐκκλησίας ἐλέχθησαν τοιοίδε	λόγοι	ἀπό τε ἄλλων, τῶν μὲν
[6, 68]	θάρσος παρασχεῖν ἢ καλῶς λεχθέντες	(λόγοι	μετὰ ἀσθενοῦς στρατοπέδου. ὅπου γὰρ
[6, 60]	τοιοῦτον ὀργιζομένων πολλοί τε καὶ	ἀξιόλογοι	ἄνθρωποι ἤδη ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ
[6, 44]	ἐπιτήδεια ἄγουσαι ὁλκάδες μὲν τριάκοντα	σιταγωγοί,	καὶ τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι καὶ
[6, 71]	ἄλλα καὶ σῖτον καὶ ὅσων	δέοι	παρασκευάσωνται ὡς ἐς τὸ ἔαρ
[6, 18]	καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν ἅμα	νέοι	γεραιτέροις βουλεύοντες ἐς τάδε ἦραν
[6, 39]	οἵ τε δυνάμενοι καὶ οἱ	νέοι	προθυμοῦνται, ἀδύνατα ἐν μεγάλῃ πόλει
[6, 78]	μὲν γὰρ τὴν ἡμετέραν δύναμιν	σῴζοι	ἄν τις, ἔργῳ δὲ τὴν
[6, 40]	καὶ ἴσον καὶ πλέον οἱ	ἀγαθοὶ	ὑμῶν (ἤπερ τὸ τῆς πόλεως
[6, 37]	ἐπιούσης, καὶ εἰ δὶς τοσαύτη	ἔλθοι,	πολὺ κρείσσω εἶναι, οἷς γ'
[6, 3]	αὐτοὺς Κατάνην· οἰκιστὴν δὲ αὐτοὶ	Καταναῖοι	ἐποιήσαντο Εὔαρχον. ~κατὰ δὲ τὸν
[6, 50]	Κατάνην. καὶ ὡς αὐτοὺς οἱ	Καταναῖοι	οὐκ ἐδέχοντο (ἐνῆσαν γὰρ αὐτόθι
[6, 51]	μὲν στρατιὰν οὐκ ἐδέχοντο οἱ	Καταναῖοι,	τοὺς δὲ στρατηγοὺς ἐσελθόντας ἐκέλευον,
[6, 19]	ὁ Ἀλκιβιάδης εἶπεν· οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	ἀκούσαντες ἐκείνου τε καὶ τῶν
[6, 93]	χρήματα καὶ ἱππέας. καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ἀκούσαντες ἐψηφίσαντο τήν τε τροφὴν
[6, 65]	τὰς Συρακούσας. (καὶ οἵ τε	Ἀθηναῖοι	ἅμα ἕῳ ἐξέβαινον ἐς τὸ
[6, 40]	πόλις ἥδε, καὶ εἰ ἔρχονται	Ἀθηναῖοι,	ἀμυνεῖται αὐτοὺς ἀξίως αὑτῆς, καὶ
[6, 94]	θέρους οἱ ἐν τῇ Σικελίᾳ	Ἀθηναῖοι	ἄραντες ἐκ τῆς Κατάνης παρέπλευσαν
[6, 43]	ταῦτα τοσῇδε ἤδη τῇ παρασκευῇ	Ἀθηναῖοι	ἄραντες ἐκ τῆς Κερκύρας ἐς
[6, 105]	γῆς τὴν πολλὴν ἐδῄωσαν, καὶ	Ἀθηναῖοι	Ἀργείοις τριάκοντα ναυσὶν ἐβοήθησαν· αἵπερ
[6, 16]	προσήκει μοι μᾶλλον ἑτέρων, ὦ	Ἀθηναῖοι,	ἄρχειν (ἀνάγκη γὰρ ἐντεῦθεν ἄρξασθαι,
[6, 33]	(πταίσωσιν, ὅμως καταλείπουσιν. ὅπερ καὶ	Ἀθηναῖοι	αὐτοὶ οὗτοι, τοῦ Μήδου παρὰ
[6, 34]	διὰ φόβου εἰσὶ μή ποτε	Ἀθηναῖοι	αὐτοῖς ἐπὶ τὴν πόλιν ἔλθωσιν,
[6, 100]	ᾠκοδομήθη τοῦ ὑποτειχίσματος, καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	αὐτοὺς οὐκ ἦλθον κωλύσοντες, φοβούμενοι
[6, 33]	σαφέστερόν τι ἑτέρου εἰδὼς (λέγειν.	Ἀθηναῖοι	γὰρ ἐφ' ὑμᾶς, ὃ πάνυ
[6, 38]	ὥσπερ ἐγὼ λέγω, οἵ τε	Ἀθηναῖοι	γιγνώσκοντες τὰ σφέτερα αὐτῶν εὖ
[6, 67]	κέρας Ἀργεῖοι εἶχον καὶ Μαντινῆς,	Ἀθηναῖοι	δὲ τὸ μέσον, τὸ δὲ
[6, 78]	τὴν Καμαριναίαν πρῶτον ἀφίκοντο οἱ	Ἀθηναῖοι	δεόμενοι ἂν ἐπεκαλεῖσθε, ταῦτα ἐκ
[6, 1]	Ζ. ~Τοῦ δ' αὐτοῦ χειμῶνος	Ἀθηναῖοι	ἐβούλοντο αὖθις μείζονι παρασκευῇ τῆς
[6, 8]	ἔμελλον δεήσεσθαι πέμπειν. καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐκκλησίαν ποιήσαντες καὶ ἀκούσαντες τῶν
[6, 61]	ἐκπλεῖν αὐτὸν ἐπέθεντο, χαλεπῶς οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐλάμβανον· καὶ ἐπειδὴ τὸ τῶν
[6, 6]	πόλεμον ἱκανά. ὧν ἀκούοντες οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῶν τε
[6, 88]	ἐς τὸν πόλεμον, οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	ἐν τῇ Νάξῳ ἐστρατοπεδευμένοι τὰ
[6, 53]	περὶ (τῶν Ἑρμῶν. οἱ γὰρ	Ἀθηναῖοι,	ἐπειδὴ ἡ στρατιὰ ἀπέπλευσεν, οὐδὲν
[6, 63]	χειμῶνος εὐθὺς τὴν ἔφοδον οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐπὶ Συρακούσας παρεσκευάζοντο, οἱ δὲ
[6, 61]	ἐκ τῆς Θουρίας· οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	ἐρήμῃ δίκῃ θάνατον κατέγνωσαν αὐτοῦ
[6, 11]	ἐπιθοῖντο. ὅπερ νῦν ὑμεῖς ὦ	Ἀθηναῖοι	ἐς Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς ξυμμάχους
[6, 51]	μετὰ δὲ τοῦτο διαπλεύσαντες οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐς τὸ Ῥήγιον, πάσῃ ἤδη
[6, 26]	ἑτοιμασάμενοι ἄξειν. ~ἀκούσαντες δ' οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐψηφίσαντο εὐθὺς αὐτοκράτορας εἶναι καὶ
[6, 42]	ἐκ τοῦ ξυλλόγου. ~Οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	ἤδη ἐν τῇ Κερκύρᾳ αὐτοί
[6, 50]	ἀπὸ τῶν νεῶν προσπλεύσαντας ὅτι	Ἀθηναῖοι	ἥκουσι Λεοντίνους ἐς τὴν ἑαυτῶν
[6, 98]	ἐχώρουν πρὸς τὴν Συκῆν οἱ	Ἀθηναῖοι,	ἵναπερ καθεζόμενοι ἐτείχισαν τὸν κύκλον
[6, 30]	τὸν Ἰόνιον διαβαλοῦσιν· αὐτοὶ δ'	Ἀθηναῖοι	καὶ εἴ τινες τῶν ξυμμάχων
[6, 68]	γὰρ Ἀργεῖοι καὶ Μαντινῆς καὶ	Ἀθηναῖοι	καὶ νησιωτῶν οἱ πρῶτοί ἐσμεν,
[6, 67]	ηὐλίσαντο. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ	Ἀθηναῖοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι παρεσκευάζοντο ὡς
[6, 101]	καὶ ἐν αὐτῇ ἐνίκων οἱ	Ἀθηναῖοι.	καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ μὲν
[6, 66]	πόλιν. ~ἐν τούτῳ δ' οἱ	Ἀθηναῖοι,	μακρᾶς οὔσης τῆς ὁδοῦ αὐτοῖς,
[6, 91]	χρὴ Δεκέλειαν τῆς Ἀττικῆς, ὅπερ	Ἀθηναῖοι	μάλιστα αἰεὶ φοβοῦνται, καὶ μόνου
[6, 69]	μέλλον ἐλευθερίας, τῶν δ' ἐναντίων	Ἀθηναῖοι	μὲν περί τε τῆς ἀλλοτρίας
[6, 70]	πολὺ μὲν οὐκ ἐδίωξαν οἱ	Ἀθηναῖοι	(οἱ γὰρ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων
[6, 35]	οὐδενὶ ἂν τρόπῳ ἔλθοιεν οἱ	Ἀθηναῖοι	οὐδ' ἀληθῆ ἐστὶν ἃ λέγει,
[6, 63]	φόβον καὶ τὴν προσδοκίαν οἱ	Ἀθηναῖοι	οὐκ (εὐθὺς ἐπέκειντο, κατά τε
[6, 34]	ἰσοκινδύνους ἡγούμενοι. ὅπερ ἂν νῦν	Ἀθηναῖοι	πάθοιεν. ἐπέρχονται γὰρ ἡμῖν ὡς
[6, 71]	ἐς τὴν πόλιν. ~οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	πρὸς μὲν τὸ ἱερὸν οὐκ
[6, 6]	ἐπὶ τοσήνδε οὖσαν αὐτὴν οἱ	Ἀθηναῖοι	στρατεύειν ὥρμηντο, ἐφιέμενοι μὲν τῇ
[6, 88]	δὲ τοὺς μὴ προσχωροῦντας οἱ	Ἀθηναῖοι	στρατεύοντες τοὺς μὲν προσηνάγκαζον, τοὺς
[6, 7]	Μακεδονίᾳ ἱππέας κατὰ θάλασσαν κομίσαντες	Ἀθηναῖοι	σφῶν τε αὐτῶν καὶ Μακεδόνων
[6, 99]	δ' ἐκ τῆς Θάψου οἱ	Ἀθηναῖοι	τὰ ἐπιτήδεια ἐπήγοντο. ~ἐπειδὴ δὲ
[6, 80]	Δωριῶν. καὶ εἰ καταστρέψονται ἡμᾶς	Ἀθηναῖοι,	ταῖς μὲν ὑμετέραις γνώμαις κρατήσουσι,
[6, 97]	ταχὺ ξυνεστῶτες παραγίγνωνται. ~οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	ταύτης τῆς νυκτὸς τῇ ἐπιγιγνομένῃ
[6, 91]	ὑμᾶς ἐπιμέλεσθαι μᾶλλον ἀντέχωσι καὶ	Ἀθηναῖοι	τοῖς ἑαυτῶν ἧσσον ἄλλην ἐπικουρίαν
[6, 101]	ἀπὸ τοῦ κύκλου ἐτείχιζον οἱ	Ἀθηναῖοι	τὸν κρημνὸν τὸν ὑπὲρ τοῦ
[6, 61]	ἐν ταῖς νήσοις κειμένους οἱ	Ἀθηναῖοι	τότε παρέδοσαν τῷ Ἀργείων δήμῳ
[6, 100]	ἐς τὴν πόλιν, οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	τούς τε ὀχετοὺς αὐτῶν, οἳ
[6, 103]	τειχισμόν. ~Μετὰ δὲ τοῦτο οἱ	Ἀθηναῖοι	τροπαῖον ἔστησαν καὶ τοὺς νεκροὺς
[6, 97]	τριακόσιοι. καὶ μετὰ τοῦτο οἱ	Ἀθηναῖοι	τροπαῖόν τε στήσαντες καὶ τοὺς
[6, 70]	παρέπεμψαν φυλακήν, δείσαντες μὴ οἱ	Ἀθηναῖοι	τῶν χρημάτων ἃ ἦν αὐτόθι
[6, 7]	τὰς Ὀρνεὰς ἀνεχώρησαν καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ὕστερον ταῖς ναυσὶν ἐπ' οἴκου.
[6, 96]	μὴ τῶν Ἐπιπολῶν κρατήσωσιν οἱ	Ἀθηναῖοι,	χωρίου ἀποκρήμνου τε καὶ ὑπὲρ
[6, 25]	ἤδη λέγειν ἥντινα αὐτῷ παρασκευὴν	Ἀθηναῖοι	ψηφίσωνται. (ὁ δὲ ἄκων μὲν
[6, 20]	~Ἐπειδὴ πάντως ὁρῶ ὑμᾶς, ὦ	Ἀθηναῖοι,	ὡρμημένους στρατεύειν, ξυνενέγκοι μὲν ταῦτα
[6, 74]	περὶ τρεῖς καὶ δέκα οἱ	Ἀθηναῖοι	ὡς ἐχειμάζοντο καὶ τὰ ἐπιτήδεια
[6, 65]	ἐν τῇ Λεοντίνῃ. οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	ὡς ᾔσθοντο αὐτοὺς προσιόντας, ἀναλαβόντες
[6, 88]	ὁ Εὔφημος εἶπεν. οἱ δὲ	Καμαριναῖοι	ἐπεπόνθεσαν τοιόνδε. τοῖς μὲν Ἀθηναίοις
[6, 76]	παροῦσαν δύναμιν τῶν Ἀθηναίων, ὦ	Καμαριναῖοι,	μὴ αὐτὴν καταπλαγῆτε δείσαντες ἐπρεσβευσάμεθα,
[6, 75]	ἦσαν γὰρ ὕποπτοι αὐτοῖς οἱ	Καμαριναῖοι	μὴ προθύμως σφίσι μήτ' ἐπὶ
[6, 78]	μάλιστα εἰκὸς ἦν ὑμᾶς, ὦ	Καμαριναῖοι,	ὁμόρους ὄντας καὶ τὰ δεύτερα
[6, 87]	ὑμῖν. ~Ἀλλὰ μήτε ὑμεῖς, ὦ	Καμαριναῖοι,	ταῖς τῶνδε διαβολαῖς ἀναπείθεσθε μήτε
[6, 62]	τὰ χρήματα εἰ δώσουσιν οἱ	Ἐγεσταῖοι,	κατασκέψασθαι δὲ καὶ τῶν Σελινουντίων
[6, 11]	ἄρξειαν αὐτῶν Συρακόσιοι· ὅπερ οἱ	Ἐγεσταῖοι	μάλιστα ἡμᾶς ἐκφοβοῦσιν. (νῦν μὲν
[6, 8]	ἐκ τῆς Σικελίας καὶ οἱ	Ἐγεσταῖοι	μετ' αὐτῶν ἄγοντες ἑξήκοντα τάλαντα
[6, 6]	τοῦ προτέρου πολέμου Λεοντίνων οἱ	Ἐγεσταῖοι	ξυμμαχίαν ἀναμιμνῄσκοντες τοὺς Ἀθηναίους ἐδέοντο
[6, 47]	παρέχωσι χρήματα παντὶ τῷ στρατεύματι	Ἐγεσταῖοι,	πρὸς ταῦτα βουλεύεσθαι, εἰ δὲ
[6, 46]	ἑτέροιν καὶ ἀλογώτερα. οἱ δὲ	Ἐγεσταῖοι	τοιόνδε τι ἐξετεχνήσαντο τότε ὅτε
[6, 21]	φίλοι τινὲς γενόμενοι (ἄλλοι ἢ	Ἐγεσταῖοι	ᾧ ἀμυνούμεθα ἱππικόν (αἰσχρὸν δὲ
[6, 97]	οἱ περὶ τὸν Διόμιλον ἑξακόσιοι·	στάδιοι	δὲ πρὶν προσμεῖξαι ἐκ τοῦ
[6, 49]	καὶ τῇ ὄψει καταφρονεῖν μᾶλλον.	αἰφνίδιοι	δὲ ἢν προσπέσωσιν, ἕως ἔτι
[6, 4]	ἐστὶ καὶ ὃ πρῶτον ἐτειχίσθη	(Λίνδιοι	καλεῖται· νόμιμα δὲ Δωρικὰ ἐτέθη
[6, 69]	τὴν οἰκείαν μὴ βλάψαι ἡσσώμενοι,	Ἀργεῖοι	δὲ καὶ τῶν ξυμμάχων οἱ
[6, 67]	ξυνετάξαντο ὧδε. δεξιὸν μὲν κέρας	Ἀργεῖοι	εἶχον καὶ Μαντινῆς, Ἀθηναῖοι δὲ
[6, 105]	ναυσὶ καὶ τῶν Λακεδαιμονίων οἱ	Ἀργεῖοι	ἐσβαλόντες ἐς τὴν Φλειασίαν τῆς
[6, 68]	μετὰ ἀσθενοῦς στρατοπέδου. ὅπου γὰρ	Ἀργεῖοι	καὶ Μαντινῆς καὶ Ἀθηναῖοι καὶ
[6, 95]	σεισμοῦ δὲ γενομένου ἀπεχώρησαν. καὶ	Ἀργεῖοι	μετὰ ταῦτα ἐσβαλόντες ἐς τὴν
[6, 7]	τριάκοντα καὶ ἑξακοσίοις ὁπλίταις, οἱ	Ἀργεῖοι	μετὰ τῶν Ἀθηναίων πανστρατιᾷ ἐξελθόντες
[6, 29]	ὅτι δι' ἐκεῖνον οἵ τ'	Ἀργεῖοι	ξυνεστράτευον καὶ τῶν Μαντινέων τινές,
[6, 7]	Ὀρνεῶν. καὶ τῇ ὑστεραίᾳ οἱ	Ἀργεῖοι	ὡς ᾔσθοντο, κατασκάψαντες τὰς Ὀρνεὰς
[6, 88]	τὸ ξυγγενὲς βοηθεῖν. καὶ οἱ	Κορίνθιοι	εὐθὺς ψηφισάμενοι αὐτοὶ πρῶτοι ὥστε
[6, 104]	Ἰόνιον ἐς Τάραντα, οἱ δὲ	Κορίνθιοι	πρὸς ταῖς σφετέραις δέκα Λευκαδίας
[6, 43]	αὐτῶν ἦσαν πεντακόσιοι μὲν καὶ	χίλιοι	ἐκ καταλόγου, ἑπτακόσιοι δὲ θῆτες
[6, 31]	οὐκ ἐλάσσων ἦν· τετράκις γὰρ	χίλιοι	ὁπλῖται αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ τριακόσιοι
[6, 15]	γίγνοιτο ἔπρασσεν, ὡς τυραννίδος ἐπιθυμοῦντι	πολέμιοι	καθέστασαν, καὶ δημοσίᾳ κράτιστα διαθέντι
[6, 96]	ταύτας λάθωσι σφᾶς ἀναβάντες (οἱ	πολέμιοι·	οὐ γὰρ ἂν ἄλλῃ γε
[6, 68]	τοὐναντίον ὑπομιμνῄσκω ὑμᾶς ἢ οἱ	πολέμιοι	σφίσιν αὐτοῖς εὖ οἶδ' ὅτι
[6, 82]	ὅτι οἱ Ἴωνες αἰεί ποτε	πολέμιοι	τοῖς Δωριεῦσιν εἰσίν. ἔχει δὲ
[6, 92]	ταλαιπωρίαν πᾶσαν ἀδεῶς χρῆσθαι, ὦ	Λακεδαιμόνιοι,	γνόντας τοῦτον δὴ τὸν ὑφ'
[6, 7]	σφίσι φυγάδας ἐκακούργουν τὴν Περδίκκου.	(Λακεδαιμόνιοι	δὲ πέμψαντες παρὰ Χαλκιδέας τοὺς
[6, 7]	Ἀθηναίων ἀπεστάλησαν ἐς τὴν Σικελίαν·	Λακεδαιμόνιοι	δὲ τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος καὶ
[6, 93]	Ἀλκιβιάδης τοσαῦτα εἶπεν, οἱ δὲ	Λακεδαιμόνιοι	διανοούμενοι μὲν καὶ αὐτοὶ πρότερον
[6, 92]	προθυμότερον ἐν ὑμῖν ἐστίν, ὦ	Λακεδαιμόνιοι,	ἐπεὶ ὥς γε δυνατά (καὶ
[6, 105]	χρόνους τούτου τοῦ θέρους καὶ	Λακεδαιμόνιοι	ἐς τὸ Ἄργος ἐσέβαλον αὐτοί
[6, 95]	ἦρος καὶ ἐπ' Ἄργος στρατεύσαντες	Λακεδαιμόνιοι	μέχρι μὲν Κλεωνῶν ἦλθον, σεισμοῦ
[6, 83]	τὸ αὐτὸ ἐπενεγκεῖν. ~ἀνθ' ὧν	ἄξιοί	τε ὄντες ἅμα ἄρχομεν, ὅτι
[6, 33]	οὔτε γὰρ βλάπτειν ἡμᾶς πλείω	οἷοί	τ' ἔσονται ἢ πάσχειν, οὔθ'
[6, 23]	ὑπερβάλλοντες τοῖς πᾶσι, μόλις οὕτως	οἷοί	τε ἐσόμεθα τῶν (μὲν κρατεῖν,
[6, 47]	ἀπὸ τοῦ ἀδοκήτου ἢ Λεοντίνους	οἷοί	τε ὦσιν ὠφελῆσαι ἢ τῶν
[6, 104]	τῶν νεῶν, ὅπερ καὶ οἱ	Θούριοι	ἔπαθον, καὶ λῃστικώτερον ἔδοξε παρεσκευασμένους
[6, 30]	ἀστῶν καὶ ξένων, οἱ μὲν	ἐπιχώριοι	τοὺς σφετέρους αὐτῶν ἕκαστοι προπέμποντες,
[6, 17]	νῦν οὔτε ἀνέλπιστοί πω μᾶλλον	Πελοποννήσιοι	ἐς ἡμᾶς ἐγένοντο, εἴ τε
[6, 98]	καὶ Ἀθηναίων ὑπῆρχον πεντήκοντα καὶ	διακόσιοι,	οἷς ἵππους τοὺς μὲν παρ'
[6, 43]	Μαντινέων καὶ μισθοφόρων πεντήκοντα καὶ	διακόσιοι)	τοξόταις δὲ τοῖς πᾶσιν ὀγδοήκοντα
[6, 100]	τὴν πυλίδα. καὶ προσβαλόντες οἱ	τριακόσιοι	αἱροῦσι τὸ σταύρωμα· καὶ οἱ
[6, 31]	χίλιοι ὁπλῖται αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ	τριακόσιοι	ἱππῆς καὶ τριήρεις ἑκατόν, καὶ
[6, 97]	ἀποθνῄσκει καὶ τῶν (ἄλλων ὡς	τριακόσιοι.	καὶ μετὰ τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 98]	ἦλθον ἔκ τε Ἐγέστης ἱππῆς	τριακόσιοι	καὶ Σικελῶν καὶ Ναξίων καὶ
[6, 101]	τῆς διαβάσεως οἱ τῶν Ἀθηναίων	τριακόσιοι	λογάδες δρόμῳ ἠπείγοντο πρὸς τὴν
[6, 98]	ἐπρίαντο, καὶ ξύμπαντες πεντήκοντα καὶ	ἑξακόσιοι	ἱππῆς ξυνελέγησαν. (καὶ καταστήσαντες ἐν
[6, 97]	καὶ οἱ περὶ τὸν Διόμιλον	ἑξακόσιοι·	στάδιοι δὲ πρὶν προσμεῖξαι ἐκ
[6, 70]	καὶ τροπαῖον ἵστασαν. (οἱ δὲ	Συρακόσιοι	ἁθροισθέντες ἐς τὴν Ἑλωρίνην ὁδὸν
[6, 69]	τὸ στρατόπεδον εὐθύς. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	ἀπροσδόκητοι μὲν ἐν τῷ καιρῷ
[6, 94]	καὶ πρότερόν μοι εἴρηται, ἀναστήσαντες	(Συρακόσιοι	αὐτοὶ ἔχουσι τὴν γῆν. ἀποβάντες
[6, 73]	καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι. ~καὶ οἱ	Συρακόσιοι	αὐτοῦ ἀκούσαντες ἐψηφίσαντό τε πάντα
[6, 91]	ἁθρόοι καὶ νῦν ἔτι περιγένοιντο·	Συρακόσιοι	δὲ μόνοι μάχῃ τε ἤδη
[6, 72]	τὴν Νάξον καὶ Κατάνην διαχειμάσοντες,	Συρακόσιοι	δὲ τοὺς σφετέρους (αὐτῶν νεκροὺς
[6, 82]	οὓς ξυγγενεῖς φασὶν ὄντας ἡμᾶς	Συρακόσιοι	(δεδουλῶσθαι. ἦλθον γὰρ ἐπὶ τὴν
[6, 102]	οὐ γὰρ ἔτι προσῆλθον οἱ	Συρακόσιοι	διὰ τὸ πῦρ, ἀλλὰ ἀπεχώρουν
[6, 80]	ἁμαρτεῖν. (Ξυνελόντες τε λέγομεν οἱ	Συρακόσιοι	ἐκδιδάσκειν μὲν οὐδὲν ἔργον εἶναι
[6, 99]	μέγαν λιμένα, ἀλλ' ἔτι οἱ	Συρακόσιοι	ἐκράτουν τῶν περὶ τὴν θάλασσαν,
[6, 101]	(λιμένα τὸ περιτείχισμα. καὶ οἱ	Συρακόσιοι	ἐν τούτῳ ἐξελθόντες καὶ αὐτοὶ
[6, 75]	παραγένωνται. ~Ἐτείχιζον δὲ καὶ οἱ	Συρακόσιοι	ἐν τῷ χειμῶνι πρός τε
[6, 97]	ἀτακτότερον καὶ μάχῃ νικηθέντες οἱ	Συρακόσιοι	ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν ἐς
[6, 67]	τῶν ἐπιτάκτων ἐποιήσαντο. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	ἔταξαν τοὺς μὲν ὁπλίτας πάντας
[6, 101]	αὐτοῦ. καὶ τούτους μὲν οἱ	Συρακόσιοι	εὐθὺς κατὰ τάχος φθάνουσιν ἁρπάσαντες
[6, 101]	τὴν (γέφυραν. δείσαντες δὲ οἱ	Συρακόσιοι	(ἦσαν γὰρ καὶ τῶν ἱππέων
[6, 63]	ἐπὶ Συρακούσας παρεσκευάζοντο, οἱ δὲ	Συρακόσιοι	(καὶ αὐτοὶ ὡς ἐπ' ἐκείνους
[6, 6]	τε πολλὰ καὶ κεφάλαιον, εἰ	Συρακόσιοι	Λεοντίνους τε ἀναστήσαντες ἀτιμώρητοι γενήσονται
[6, 69]	τοῖς ὁπλίταις, (οἱ δ' ἐχώρουν,	Συρακόσιοι	μὲν περί τε πατρίδος μαχούμενοι
[6, 11]	ἡμῖν γενέσθαι, εἰ ἄρξειαν αὐτῶν	Συρακόσιοι·	ὅπερ οἱ Ἐγεσταῖοι μάλιστα ἡμᾶς
[6, 99]	θάλασσαν τὸ ἀποτείχισμα. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	οὐχ ἥκιστα Ἑρμοκράτους τῶν στρατηγῶν
[6, 52]	ἔλθοιεν, προσχωροῖεν ἄν, καὶ ὅτι	Συρακόσιοι	πληροῦσι ναυτικόν. ἁπάσῃ οὖν τῇ
[6, 103]	ἐς ἐλπίδας. καὶ γὰρ οἱ	Συρακόσιοι	πολέμῳ μὲν οὐκέτι ἐνόμιζον ἂν
[6, 88]	ἑκατέρων ἀπῆλθον. (Καὶ οἱ μὲν	Συρακόσιοι	τὰ καθ' ἑαυτοὺς ἐξηρτύοντο ἐς
[6, 91]	χρὴ ἅμα φανερώτερον ἐκπολεμεῖν, ἵνα	Συρακόσιοί	τε νομίζοντες ὑμᾶς ἐπιμέλεσθαι μᾶλλον
[6, 41]	ὑμᾶς οἴσομεν. καὶ οἱ μὲν	Συρακόσιοι	τοσαῦτα εἰπόντος τοῦ στρατηγοῦ διελύθησαν
[6, 96]	δ' ἐξέπεσον Ἀθήναζε. ~Καὶ οἱ	Συρακόσιοι	τοῦ αὐτοῦ θέρους, ὡς ἐπύθοντο
[6, 100]	αὑτοὺς περιτείχισιν ἐπειγόμενοι, οἱ μὲν	Συρακόσιοι	φυλὴν μίαν καταλιπόντες φύλακα τοῦ
[6, 43]	τῶν ὑπηκόων, οἱ δ' Ἀργείων	πεντακόσιοι	καὶ Μαντινέων καὶ μισθοφόρων πεντήκοντα
[6, 43]	τούτων Ἀθηναίων μὲν αὐτῶν ἦσαν	πεντακόσιοι	μὲν καὶ χίλιοι ἐκ καταλόγου,
[6, 43]	μὲν καὶ χίλιοι ἐκ καταλόγου,	ἑπτακόσιοι	δὲ θῆτες ἐπιβάται τῶν νεῶν,
[6, 44]	καὶ ἄλλα πλοῖα καὶ ὁλκάδες	ἑκούσιοι	ξυνηκολούθουν τῇ στρατιᾷ ἐμπορίας ἕνεκα·
[6, 77]	οὐκ Ἴωνες τάδε εἰσὶν οὐδ'	Ἑλλησπόντιοι	καὶ νησιῶται, οἳ δεσπότην ἢ
[6, 65]	(ἤδη γὰρ καὶ τῶν ξυμμάχων	Σελινούντιοι	καὶ ἄλλοι τινὲς παρῆσαν) προεῖπον
[6, 67]	ξύμμαχοι παρῆσαν (ἐβοήθησαν δὲ αὐτοῖς	Σελινούντιοι	μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ καὶ
[6, 6]	περὶ γῆς ἀμφισβητήτου, καὶ οἱ	Σελινούντιοι	Συρακοσίους ἐπαγόμενοι ξυμμάχους κατεῖργον αὐτοὺς
[6, 86]	ὑμῶν, εἴ τε καὶ γενόμενοι	κακοὶ	κατεργασαίμεθα, ἀδύνατοι κατασχεῖν διὰ μῆκός
[6, 38]	πειρῶντες καὶ κατορθώσωσιν· ἡμεῖς δὲ	κακοί,	πρὶν ἐν τῷ παθεῖν ὦμεν,
[6, 20]	ὑμᾶς, ὦ Ἀθηναῖοι, ὡρμημένους στρατεύειν,	ξυνενέγκοι	μὲν ταῦτα ὡς βουλόμεθα, ἐπὶ
[6, 76]	τοὺς ἐν Εὐβοίᾳ, ὧν οἵδε	ἄποικοί	(εἰσι, δουλωσαμένους ἔχειν. τῇ δὲ
[6, 6]	κατὰ τὸ ξυγγενὲς καὶ ἅμα	ἄποικοι	τοῖς ἐκπέμψασι Πελοποννησίοις βοηθήσαντες καὶ
[6, 33]	ἔμοιγε. ὀλίγοι γὰρ δὴ στόλοι	μεγάλοι	ἢ Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων πολὺ
[6, 44]	ἔλεγον ἐν ταῖς Ἀθήναις οἱ	ἄγγελοι.	~Τοῖς δὲ Συρακοσίοις ἐν τούτῳ
[6, 2]	ἐς Σικελίαν ἀπ' (αὐτῆς κατενεχθέντες.	Σικελοὶ	δ' ἐξ Ἰταλίας (ἐνταῦθα γὰρ
[6, 4]	ἐστί (τὸ δὲ δρέπανον οἱ	Σικελοὶ	ζάγκλον καλοῦσιν) ὕστερον δ' αὐτοὶ
[6, 2]	νῦν ἔτι ἐν τῇ Ἰταλίᾳ	Σικελοί,	καὶ ἡ χώρα ἀπὸ Ἰταλοῦ
[6, 36]	δὲ ἀξυνεσίας, εἰ μὴ οἴονται	ἔνδηλοι	εἶναι. (οἱ γὰρ δεδιότες ἰδίᾳ
[6, 91]	γὰρ οἵ τε ὑπάρχοντες ὑμῖν	φίλοι	θαρσήσουσι μᾶλλον καὶ οἱ ἐνδοιάζοντες
[6, 84]	καὶ Λεοντῖνοι καὶ οἱ ἄλλοι	φίλοι	ὅτι μάλιστα αὐτονομούμενοι. ~ἀνδρὶ δὲ
[6, 21]	φοβηθεῖσαι καὶ μὴ ἀντιπαράσχωσιν ἡμῖν	φίλοι	τινὲς γενόμενοι (ἄλλοι ἢ Ἐγεσταῖοι
[6, 89]	μετριώτεροι ἐς τὰ πολιτικὰ εἶναι.	ἄλλοι	δ' ἦσαν καὶ ἐπὶ τῶν
[6, 35]	ὅτι οὐκ ἂν μεῖζον ἀντιπάθοιεν.	ἄλλοι	δὲ καὶ πάνυ καταφρονοῦντες ἐς
[6, 87]	τῶνδε διαβολαῖς ἀναπείθεσθε μήτε οἱ	ἄλλοι·	εἰρήκαμεν δ' ὑμῖν πᾶσαν τὴν
[6, 4]	αὐτὸς μὲν ἀποθνῄσκει, οἱ δ'	ἄλλοι	ἐκ τῆς Θάψου ἀναστάντες Ὕβλωνος
[6, 17]	ἐκείνοις ὅσοιπερ κομποῦνται, οὔτε οἱ	ἄλλοι	Ἕλληνες διεφάνησαν τοσοῦτοι ὄντες ὅσους
[6, 78]	νῦν γέ πω οὔθ' οἱ	ἄλλοι	ἐπὶ ταῦτα ὥρμησθε. ~Δειλίᾳ δὲ
[6, 51]	οὐ πολλοί τινες, οἱ δὲ	ἄλλοι	ἐψηφίσαντό τε ξυμμαχίαν τοῖς Ἀθηναίοις
[6, 21]	ἀντιπαράσχωσιν ἡμῖν φίλοι τινὲς γενόμενοι	(ἄλλοι	ἢ Ἐγεσταῖοι ᾧ ἀμυνούμεθα ἱππικόν
[6, 18]	καὶ ἡμεῖς καὶ ὅσοι δὴ	ἄλλοι	ἦρξαν, παραγιγνόμενοι προθύμως τοῖς αἰεὶ
[6, 67]	δὲ ἄλλο οἱ ξύμμαχοι οἱ	ἄλλοι.	καὶ τὸ μὲν ἥμισυ αὐτοῖς
[6, 43]	τῶν νεῶν, ξύμμαχοι δὲ οἱ	ἄλλοι	ξυνεστράτευον, οἱ μὲν τῶν ὑπηκόων,
[6, 54]	ἐν ταῖς ἀρχαῖς εἶναι. καὶ	ἄλλοι	τε αὐτῶν ἦρξαν τὴν ἐνιαύσιον
[6, 33]	~Ἄπιστα μὲν ἴσως, ὥσπερ καὶ	ἄλλοι	τινές, δόξω ὑμῖν περὶ τοῦ
[6, 10]	ἡμῶν ἔτι ἀχείρωτοί εἰσι καὶ	ἄλλοι	τινὲς κατὰ τὰς ἠπείρους ἐνδοιαστῶς
[6, 65]	καὶ τῶν ξυμμάχων Σελινούντιοι καὶ	ἄλλοι	τινὲς παρῆσαν) προεῖπον πανδημεὶ πᾶσιν
[6, 84]	ἐνθάδε καὶ Λεοντῖνοι καὶ οἱ	ἄλλοι	φίλοι ὅτι μάλιστα αὐτονομούμενοι. ~ἀνδρὶ
[6, 97]	παραγενέσθαι. ἐβοήθουν δὲ οἵ τε	ἄλλοι,	ὡς ἕκαστος τάχους εἶχε, καὶ
[6, 88]	ὑπήκοοι ὄντες τῶν Συρακοσίων οἱ	πολλοὶ	ἀφειστήκεσαν· τῶν δὲ τὴν μεσόγειαν
[6, 100]	αὐτόθι καὶ τῶν Ἀθηναίων οὐ	πολλοὶ	(διεφθάρησαν. καὶ ἐπαναχωρήσασα ἡ πᾶσα
[6, 101]	καὶ τῶν ἱππέων αὐτοῖς οἱ	πολλοὶ	ἐνταῦθα) ὁμόσε χωροῦσι τοῖς τριακοσίοις
[6, 68]	ῥᾳδίως ἀποχωρεῖν· οἱ γὰρ ἱππῆς	πολλοὶ	(ἐπικείσονται. τῆς τε οὖν ὑμετέρας
[6, 27]	τὸ ἐπιχώριον, ἡ τετράγωνος ἐργασία,	πολλοὶ	καὶ ἐν ἰδίοις προθύροις καὶ
[6, 2]	Σικελούς· ἐπειδὴ δὲ οἱ Ἕλληνες	πολλοὶ	κατὰ θάλασσαν ἐπεσέπλεον, ἐκλιπόντες τὰ
[6, 20]	μᾶλλον πλέομεν, Σελινοῦς καὶ Συράκουσαι.	(πολλοὶ	μὲν γὰρ ὁπλῖται ἔνεισι καὶ
[6, 103]	ἦλθον δὲ καὶ τῶν Σικελῶν	πολλοὶ	ξύμμαχοι τοῖς Ἀθηναίοις, οἳ πρότερον
[6, 31]	Χίων πεντήκοντα, (καὶ ξύμμαχοι ἔτι	πολλοὶ	ξυνέπλευσαν. ἀλλὰ ἐπί τε βραχεῖ
[6, 56]	δορυφόρους ἐκείνους. (ἦσαν δὲ οὐ	πολλοὶ	οἱ ξυνομωμοκότες ἀσφαλείας ἕνεκα· ἤλπιζον
[6, 54]	τυραννίδι οὐχ Ἵππαρχος, ὥσπερ οἱ	πολλοὶ	οἴονται, ἀλλ' Ἱππίας πρεσβύτατος ὢν
[6, 70]	(οἱ γὰρ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων	πολλοὶ	ὄντες καὶ ἀήσσητοι εἶργον, καὶ
[6, 1]	καταστρέψασθαι, εἰ δύναιντο, ἄπειροι οἱ	πολλοὶ	ὄντες τοῦ μεγέθους τῆς νήσου
[6, 60]	αὐτῶν διὰ τὸ τοιοῦτον ὀργιζομένων	πολλοί	τε καὶ ἀξιόλογοι ἄνθρωποι ἤδη
[6, 51]	εὐθὺς περιδεεῖς γενόμενοι ὑπεξῆλθον οὐ	πολλοί	τινες, οἱ δὲ ἄλλοι ἐψηφίσαντό
[6, 15]	ἥκιστα. (φοβηθέντες γὰρ αὐτοῦ οἱ	πολλοὶ	τὸ μέγεθος τῆς τε κατὰ
[6, 69]	μὲν αὐτῶν ἑκατέρων οἵ τε	λιθοβόλοι	καὶ σφενδονῆται καὶ τοξόται προυμάχοντο
[6, 33]	ἀνέλπιστον ἔμοιγε. ὀλίγοι γὰρ δὴ	στόλοι	μεγάλοι ἢ Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων
[6, 46]	τῆς Ἐγέστης τρεῖς νῆες αἱ	πρόπλοι	παραγίγνονται τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὸ
[6, 68]	αὐτὴ γὰρ ἡ παρασκευὴ ἱκανωτέρα	μοι	δοκεῖ εἶναι θάρσος παρασχεῖν ἢ
[6, 55]	οὐ μὴν οὐδ' ἂν κατασχεῖν	μοι	δοκεῖ ποτὲ Ἱππίας τὸ παραχρῆμα
[6, 22]	ἐλθεῖν. ~ὁπλίτας τε οὖν πολλούς	μοι	δοκεῖ χρῆναι ἡμᾶς ἄγειν καὶ
[6, 18]	πόλιν μὴ ἀπράγμονα τάχιστ' ἄν	μοι	δοκεῖν ἀπραγμοσύνης μεταβολῇ διαφθαρῆναι, καὶ
[6, 37]	παρὰ τοσοῦτον γιγνώσκω, μόλις ἄν	μοι	δοκοῦσιν, εἰ πόλιν ἑτέραν τοσαύτην
[6, 76]	δὲ ἣν πάντες ὑπονοοῦμεν· καί	μοι	δοκοῦσιν οὐ Λεοντίνους βούλεσθαι κατοικίσαι,
[6, 11]	ἐπιχειρῆσαι (ἔσται. Σικελιῶται δ' ἄν	μοι	δοκοῦσιν, ὥς γε νῦν ἔχουσι,
[6, 94]	τοῦ τυράννου, ὥσπερ καὶ πρότερόν	μοι	εἴρηται, ἀναστήσαντες (Συρακόσιοι αὐτοὶ ἔχουσι
[6, 34]	μὴ δέχωνται Ἀθηναίους. δοκεῖ δέ	μοι	καὶ ἐς Καρχηδόνα ἄμεινον εἶναι
[6, 16]	Ἀθηναίοις παρῄνει τοιάδε. ~Καὶ προσήκει	μοι	μᾶλλον ἑτέρων, ὦ Ἀθηναῖοι, ἄρχειν
[6, 89]	τῷ πάσχειν οὐκ εἰκότως ὠργίζετό	μοι,	μετὰ τοῦ ἀληθοῦς σκοπῶν ἀναπειθέσθω.
[6, 38]	διδάσκων· μάλιστα (γὰρ δοκῶ ἄν	μοι	οὕτως ἀποτρέπειν τῆς κακουργίας. καὶ
[6, 92]	οὐ τῆς ὑμετέρας, ἢν πείθησθέ	μοι,	ὠφελίας· καὶ πολεμιώτεροι οὐχ οἱ
[6, 89]	ἐχθροῖς δύναμιν δι' ἐκείνων πράξαντες,	ἐμοὶ	δὲ (ἀτιμίαν περιέθετε. καὶ διὰ
[6, 16]	τοῖς μὲν προγόνοις μου καὶ	ἐμοὶ	δόξαν φέρει ταῦτα, (τῇ δὲ
[6, 90]	ὧν ὑμῖν τε βουλευτέον καὶ	ἐμοί,	εἴ τι πλέον οἶδα, ἐσηγητέον,
[6, 9]	ὅτι χρὴ ἐς Σικελίαν ἐκπλεῖν·	ἐμοὶ	μέντοι δοκεῖ καὶ περὶ αὐτοῦ
[6, 92]	(ἐπιθυμεῖν πειραθῇ αὐτὴν ἀναλαβεῖν. οὕτως	ἐμοί	τε ἀξιῶ ὑμᾶς καὶ ἐς
[6, 85]	τοὺς ἐκεῖ ξυμμάχους ὡς ἕκαστοι	χρήσιμοι	ἐξηγούμεθα, Χίους μὲν καὶ Μηθυμναίους
[6, 69]	δὲ καὶ τῶν ξυμμάχων οἱ	αὐτόνομοι	ξυγκτήσασθαί τε ἐκείνοις ἐφ' ἃ
[6, 88]	τῶν δὲ τὴν μεσόγειαν ἐχόντων	αὐτόνομοι	οὖσαι καὶ πρότερον αἰεὶ αἱ>
[6, 2]	τοῖς Σικανοῖς οἰκήσαντες ξύμπαντες μὲν	Ἔλυμοι	ἐκλήθησαν, πόλεις δ' αὐτῶν Ἔρυξ
[6, 102]	ἀπὸ τῆς παρούσης σφίσι δυνάμεως	ἱκανοὶ	γενέσθαι κωλῦσαι τὸν ἐπὶ τὴν
[6, 17]	ἡμῶν ἐσβάλλειν, κἂν μὴ ἐκπλεύσωμεν,	ἱκανοί	εἰσι, τῷ δὲ ναυτικῷ οὐκ
[6, 2]	ἕκαστός (πῃ γιγνώσκει περὶ αὐτῶν.	Σικανοὶ	δὲ μετ' αὐτοὺς πρῶτοι φαίνονται
[6, 39]	ἔχει· ἃ ὑμῶν οἵ τε	δυνάμενοι	καὶ οἱ νέοι προθυμοῦνται, ἀδύνατα
[6, 70]	καὶ ὡς ἐκ τῶν παρόντων	ξυνταξάμενοι	ἔς τε τὸ Ὀλυμπιεῖον ὅμως
[6, 103]	τῶν Ἐπιπολῶν καὶ τοῦ κρημνώδους	ἀρξάμενοι	ἀπετείχιζον μέχρι τῆς θαλάσσης τείχει
[6, 101]	ἐξελθόντες καὶ αὐτοὶ ἀπεσταύρουν αὖθις	ἀρξάμενοι	ἀπὸ τῆς πόλεως διὰ μέσου
[6, 99]	ἐξελθόντες ἀπὸ τῆς σφετέρας πόλεως	ἀρξάμενοι,	κάτωθεν τοῦ κύκλου τῶν Ἀθηναίων
[6, 11]	μέλλομεν ἀμύνεσθαι. ~καίτοι τοὺς μὲν	κατεργασάμενοι	κἂν κατάσχοιμεν· τῶν δ' εἰ
[6, 25]	τι ἄλλο πρέπον δοκῇ εἶναι,	ἑτοιμασάμενοι	ἄξειν. ~ἀκούσαντες δ' οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 23]	ἔλθωμεν ἐνθένδε μὴ ἀντίπαλον μόνον	παρασκευασάμενοι,	πλήν γε πρὸς τὸ μάχιμον
[6, 40]	τῆς πόλεως ξύμπασι κοινὸν αὔξετε,	ἡγησάμενοι	τοῦτο μὲν ἂν καὶ ἴσον
[6, 68]	παροῦσαν ἀνάγκην καὶ ἀπορίαν φοβερωτέραν	ἡγησάμενοι	τῶν πολεμίων. ~Ὁ μὲν Νικίας
[6, 90]	τε πρὸς ταῖς ἡμετέραις πολλὰς	ναυπηγησάμενοι,	ἐχούσης τῆς Ἰταλίας ξύλα ἄφθονα,
[6, 74]	καὶ σταυρώματα περὶ τὸ στρατόπεδον	ποιησάμενοι	αὐτοῦ διεχείμαζον· καὶ τριήρη ἀπέστειλαν
[6, 52]	τι τῆς Συρακοσίας καὶ ἁρπαγὴν	ποιησάμενοι,	καὶ τῶν Συρακοσίων ἱππέων βοηθησάντων
[6, 75]	τῇ πόλει, τὸν Τεμενίτην ἐντὸς	ποιησάμενοι,	τεῖχος παρὰ πᾶν τὸ πρὸς
[6, 46]	πόλεων καὶ Φοινικικῶν καὶ Ἑλληνίδων	αἰτησάμενοι	ἐσέφερον ἐς τὰς (ἑστιάσεις ὡς
[6, 82]	καὶ μετὰ τὰ Μηδικὰ ναῦς	κτησάμενοι	τῆς μὲν Λακεδαιμονίων ἀρχῆς καὶ
[6, 18]	ἐπιτηδεύματα ἐς τὸ ὁμοῖον μεταλήψεσθε.	(Λογισάμενοι	οὖν τάδε μᾶλλον αὐξήσειν, ἐπ'
[6, 7]	στρατιᾶς παρακαταλιπόντες αὐτοῖς ὀλίγους, καὶ	σπεισάμενοί	τινα χρόνον ὥστε μὴ ἀδικεῖν
[6, 2]	δὲ μετ' αὐτοὺς πρῶτοι φαίνονται	ἐνοικισάμενοι,	ὡς μὲν αὐτοί φασι, καὶ
[6, 50]	ἐπὶ τὸν Τηρίαν ποταμόν, καὶ	αὐλισάμενοι	τῇ ὑστεραίᾳ ἐπὶ Συρακούσας ἔπλεον
[6, 97]	τε ναυσὶν ἐς τὴν Θάψον	καθορμισάμενοι·	ἔστι δὲ χερσόνησος μὲν ἐν
[6, 88]	βοηθούντων ἀπεκωλύοντο. τόν τε χειμῶνα	μεθορμισάμενοι	ἐκ τῆς Νάξου ἐς τὴν
[6, 94]	ἀποπλεύσαντες ἐς Κατάνην, ἐκεῖθεν δὲ	ἐπισιτισάμενοι,	πάσῃ τῇ στρατιᾷ ἐχώρουν ἐπὶ
[6, 88]	βοηθεῖν. καὶ οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς	ψηφισάμενοι	αὐτοὶ πρῶτοι ὥστε πάσῃ προθυμίᾳ
[6, 90]	μὲν βίᾳ λαβόντες, τὰς δ'	ἐντειχισάμενοι,	ῥᾳδίως ἠλπίζομεν καταπολεμήσειν καὶ μετὰ
[6, 88]	(ἀποκρίνασθαι ἴσα ἀμφοτέροις. καὶ οὕτω	βουλευσάμενοι	ἀπεκρίναντο, ἐπειδὴ τυγχάνει ἀμφοτέροις οὖσι
[6, 90]	τῶν Ἑλλήνων, πολλοὺς δὲ βαρβάρους	μισθωσάμενοι	καὶ Ἴβηρας καὶ ἄλλους τῶν
[6, 42]	καὶ εἴρητο αὐταῖς προαπαντᾶν, ὅπως	ἐπιστάμενοι	καταπλέωσιν. ~μετὰ δὲ ταῦτα τοσῇδε
[6, 82]	τὸ ἀκριβὲς εἰπεῖν οὐδὲ ἀδίκως	καταστρεψάμενοι	τούς τε Ἴωνας καὶ νησιώτας,
[6, 42]	(ἄρχειν ὦσι, κατὰ τέλη στρατηγῷ	προστεταγμένοι·	ἔπειτα δὲ προύπεμψαν καὶ ἐς
[6, 100]	τὴν πόλιν ὑπονομηδὸν ποτοῦ ὕδατος	ἠγμένοι	ἦσαν, διέφθειραν, καὶ τηρήσαντες τούς
[6, 11]	οἱ ἐκεῖ Ἕλληνες μάλιστα μὲν	ἐκπεπληγμένοι	εἶεν εἰ μὴ ἀφικοίμεθα, ἔπειτα
[6, 49]	(ἀπαράσκευοί τε εἰσὶ καὶ μάλιστα	ἐκπεπληγμένοι.	τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα
[6, 93]	ἑτοίμας εἶναι πλεῖν. ταῦτα δὲ	ξυνθέμενοι	ἀνεχώρουν ἐκ τῆς Λακεδαίμονος. (Ἀφίκετο
[6, 65]	πολλῷ ἀπερισκεπτότερον καὶ εὐθὺς ἡμέραν	ξυνθέμενοι	ᾗ παρέσονται ἀπέστειλαν αὐτόν, καὶ
[6, 6]	αὐτὴν οἱ Ἀθηναῖοι στρατεύειν ὥρμηντο,	ἐφιέμενοι	μὲν τῇ ἀληθεστάτῃ προφάσει τῆς
[6, 61]	τὴν ἑαυτοῦ ναῦν καὶ οἱ	ξυνδιαβεβλημένοι	ἀπέπλεον μετὰ τῆς Σαλαμινίας ἐκ
[6, 91]	μόνοι μάχῃ τε ἤδη πανδημεὶ	ἡσσημένοι	καὶ ναυσὶν ἅμα κατειργόμενοι ἀδύνατοι
[6, 94]	ἐπὶ Κεντόριπα, Σικελῶν πόλισμα, καὶ	προσαγαγόμενοι	ὁμολογίᾳ ἀπῇσαν, πιμπράντες ἅμα τὸν
[6, 6]	ἀμφισβητήτου, καὶ οἱ Σελινούντιοι Συρακοσίους	ἐπαγόμενοι	ξυμμάχους κατεῖργον αὐτοὺς τῷ πολέμῳ
[6, 83]	δὲ τῆς πρὸς Πελοποννησίους ἰσχύος	ὀρεγόμενοι.	(καὶ οὐ καλλιεπούμεθα ὡς ἢ
[6, 100]	ἅμα τὴν καθ' αὑτοὺς περιτείχισιν	ἐπειγόμενοι,	οἱ μὲν Συρακόσιοι φυλὴν μίαν
[6, 91]	πανδημεὶ ἡσσημένοι καὶ ναυσὶν ἅμα	κατειργόμενοι	ἀδύνατοι ἔσονται τῇ νῦν Ἀθηναίων
[6, 78]	Καμαριναίαν πρῶτον ἀφίκοντο οἱ Ἀθηναῖοι	δεόμενοι	ἂν ἐπεκαλεῖσθε, ταῦτα ἐκ τοῦ
[6, 34]	τὴν Λακεδαίμονα καὶ ἐς Κόρινθον	δεόμενοι	δεῦρο κατὰ τάχος βοηθεῖν καὶ
[6, 86]	ἀληθεστέραν γε σωτηρίαν ἡμεῖς ἀντιπαρακαλοῦμεν,	δεόμενοι	τὴν ὑπάρχουσαν ἀπ' ἀλλήλων ἀμφοτέροις
[6, 69]	προτέρους ἐπελθεῖν καὶ διὰ τάχους	ἀναγκαζόμενοι	(ἀμύνασθαι, ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα εὐθὺς
[6, 98]	τὴν Συκῆν οἱ Ἀθηναῖοι, ἵναπερ	καθεζόμενοι	ἐτείχισαν τὸν κύκλον διὰ τάχους.
[6, 38]	παθεῖν ὦμεν, προφυλάξασθαί (τε καὶ	αἰσθόμενοι	ἐπεξελθεῖν. τοιγάρτοι δι' αὐτὰ ἡ
[6, 65]	προσελάσαντες ἐς τὴν Κατάνην καὶ	αἰσθόμενοι	ὅτι τὸ στράτευμα ἅπαν ἀνῆκται,
[6, 28]	ὑπολαμβάνοντες οἱ μάλιστα τῷ Ἀλκιβιάδῃ	ἀχθόμενοι	ἐμποδὼν ὄντι σφίσι μὴ αὐτοῖς
[6, 69]	προυδίδοσαν. ὅμως δὲ οὐκ ἂν	οἰόμενοι	σφίσι τοὺς Ἀθηναίους προτέρους ἐπελθεῖν
[6, 58]	ὅπλων. καὶ οἱ μὲν ἀνεχώρησαν	οἰόμενοί	τι ἐρεῖν αὐτόν, ὁ δὲ
[6, 94]	(Ἰνησσαίων καὶ τῶν Ὑβλαίων. καὶ	ἀφικόμενοι	ἐς Κατάνην καταλαμβάνουσι τούς τε
[6, 46]	τῶν τριήρων Ἀθηναίοις παρεῖχε, καὶ	ἀφικόμενοι	ἐς τὰς Ἀθήνας διεθρόησαν ὡς
[6, 101]	παρὰ τὸν ποταμόν. καὶ αὐτοὺς	βουλόμενοι	ἀποκλῄσασθαι τῆς διαβάσεως οἱ τῶν
[6, 61]	ὑποψία ἐς τὸν Ἀλκιβιάδην. ὥστε	βουλόμενοι	αὐτὸν ἐς κρίσιν ἀγαγόντες ἀποκτεῖναι,
[6, 64]	οἱ στρατηγοὶ τῶν Ἀθηναίων καὶ	βουλόμενοι	αὐτοὺς ἄγειν πανδημεὶ ἐκ τῆς
[6, 44]	ἐκ τῆς Ἐγέστης ἅμα προσέμενον,	βουλόμενοι	εἰδέναι περὶ τῶν χρημάτων εἰ
[6, 29]	δὲ κρίνεσθαι ἐν ἡμέραις ῥηταῖς,	βουλόμενοι	ἐκ μείζονος διαβολῆς, ἣν ἔμελλον
[6, 50]	γὰρ αὐτόθι ἄνδρες τὰ Συρακοσίων	βουλόμενοι)	(ἐκομίσθησαν ἐπὶ τὸν Τηρίαν ποταμόν,
[6, 104]	νῆες περὶ Λευκάδα ἤδη ἦσαν,	βουλόμενοι	ἐς τὴν Σικελίαν διὰ τάχους
[6, 74]	δέχεσθαι τοὺς (Ἀθηναίους οἱ ταῦτα	βουλόμενοι.	ἡμέρας δὲ μείναντες περὶ τρεῖς
[6, 62]	ξύμπαντι ἐπὶ Σελινοῦντος καὶ Ἐγέστης,	βουλόμενοι	μὲν εἰδέναι τὰ χρήματα εἰ
[6, 61]	ἥκιστα τοὺς Μαντινέας καὶ Ἀργείους	βουλόμενοι	παραμεῖναι, (δι' ἐκείνου νομίζοντες πεισθῆναι
[6, 6]	ἄρξαι, βοηθεῖν δὲ ἅμα εὐπρεπῶς	βουλόμενοι	τοῖς ἑαυτῶν (ξυγγενέσι καὶ τοῖς
[6, 75]	ἐμπρήσαντες ἀνεχώρησαν (ἐπ' οἴκου. καὶ	πυνθανόμενοι	τοὺς Ἀθηναίους ἐς τὴν Καμάριναν
[6, 18]	καὶ ὅσοι δὴ ἄλλοι ἦρξαν,	παραγιγνόμενοι	προθύμως τοῖς αἰεὶ ἢ βαρβάροις
[6, 21]	μὴ ἀντιπαράσχωσιν ἡμῖν φίλοι τινὲς	γενόμενοι	(ἄλλοι ἢ Ἐγεσταῖοι ᾧ ἀμυνούμεθα
[6, 52]	αὐτοὶ πλείους μεταπέμπωσιν. ἄπρακτοι δὲ	γενόμενοι	ἀπέπλεον· καὶ ἀποβάντες κατά τι
[6, 100]	ξυνεσέπεσον οἱ διώκοντες, καὶ ἐντὸς	γενόμενοι	βίᾳ ἐξεκρούσθησαν πάλιν ὑπὸ τῶν
[6, 76]	ἐνθάδε νῦν πειρῶνται· ἡγεμόνες γὰρ	γενόμενοι	ἑκόντων τῶν τε Ἰώνων καὶ
[6, 86]	μεθ' ὑμῶν, εἴ τε καὶ	γενόμενοι	κακοὶ κατεργασαίμεθα, ἀδύνατοι κατασχεῖν διὰ
[6, 87]	καὶ ὑμεῖς μήθ' ὡς δικασταὶ	γενόμενοι	τῶν ἡμῖν ποιουμένων μήθ' ὡς
[6, 51]	τὸ στράτευμα ἔνδον, εὐθὺς περιδεεῖς	γενόμενοι	ὑπεξῆλθον οὐ πολλοί τινες, οἱ
[6, 55]	μόνῳ φαίνονται τῶν γνησίων ἀδελφῶν	γενόμενοι,	ὡς ὅ τε βωμὸς σημαίνει
[6, 92]	τά τε ἐκεῖ βραχεῖ μορίῳ	ξυμπαραγενόμενοι	μεγάλα σώσητε καὶ Ἀθηναίων τήν
[6, 79]	ἡμᾶς μόνους ἐλθόντες καὶ μάχῃ	περιγενόμενοι	ἔπραξαν ἃ ἐβούλοντο, ἀπῆλθον δὲ
[6, 80]	αὐτίκα ἀκινδύνως δουλείαν ἢ κἂν	περιγενόμενοι	μεθ' ἡμῶν τούσδε τε μὴ
[6, 16]	ἁπάντων ἀγωνίσασθαι· ἐξ οὗ καὶ	περιγενόμενοι	τῇ μάχῃ οὐδέπω καὶ νῦν
[6, 30]	ἕῳ (ἐπλήρουν τὰς ναῦς ὡς	ἀναξόμενοι.	ξυγκατέβη δὲ καὶ ὁ ἄλλος
[6, 88]	ἔδει, ὡς ἅμα τῷ ἦρι	ἑξόμενοι	τοῦ πολέμου. (Οἱ δ' ἐς
[6, 65]	τοῖς πεζοῖς, καὶ ξύμπαντες ἤδη	ἀποτρεπόμενοι	ἐβοήθουν ἐπὶ τὴν πόλιν. ~ἐν
[6, 77]	πολὺ δὲ μᾶλλον ἡμᾶς αὐτοὺς	αἰτιασόμενοι	ὅτι ἔχοντες παραδείγματα τῶν τ'
[6, 83]	ἥκειν μετὰ τῶν φίλων ἀσφαλῶς	καταστησόμενοι,	καὶ οὐ δουλωσόμενοι, μὴ παθεῖν
[6, 89]	μου προθύμου ὑμεῖς πρὸς Ἀθηναίους	καταλλασσόμενοι	τοῖς μὲν ἐμοῖς ἐχθροῖς δύναμιν
[6, 54]	ξύνεσιν, καὶ Ἀθηναίους εἰκοστὴν μόνον	πρασσόμενοι	τῶν γιγνομένων τήν τε πόλιν
[6, 21]	καὶ οὐκ ἐν τῷ ὁμοίῳ	στρατευσόμενοι	καὶ ὅτε ἐν τοῖς τῇδε
[6, 83]	φίλων ἀσφαλῶς καταστησόμενοι, καὶ οὐ	δουλωσόμενοι,	μὴ παθεῖν δὲ μᾶλλον τοῦτο
[6, 103]	δυστυχίᾳ ἢ προδοσίᾳ τῇ ἐκείνων	βλαπτόμενοι,	καὶ ἄλλους ἀνθείλοντο, Ἡρακλείδην καὶ
[6, 18]	ἢ πρὸς τοὺς ἐκεῖ ξυμμάχους	σκηπτόμενοι	μὴ βοηθοῖμεν; οἷς χρεών, ἐπειδή
[6, 65]	αἷς ξυνέθεντο ἥξειν ἐγγὺς ἦσαν,	πορευόμενοι	ἐπὶ Κατάνης (ηὐλίσαντο ἐπὶ τῷ
[6, 68]	οὐδεμιᾷ φιλίᾳ, ἥντινα μὴ αὐτοὶ	μαχόμενοι	κτήσεσθε. καὶ τοὐναντίον ὑπομιμνῄσκω ὑμᾶς
[6, 53]	τοὺς μηνυτάς, ἀλλὰ πάντα ὑπόπτως	ἀποδεχόμενοι,	διὰ πονηρῶν ἀνθρώπων πίστιν πάνυ
[6, 90]	πρῶτον μέν, εἰ δυναίμεθα, Σικελιώτας	καταστρεψόμενοι,	μετὰ δ' ἐκείνους αὖθις καὶ
[6, 65]	τὸ Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ στρατόπεδον	καταληψόμενοι,	καὶ οἱ ἱππῆς οἱ Συρακοσίων
[6, 88]	δ' Ἀθηναῖοι ἐν τῇ Νάξῳ	ἐστρατοπεδευμένοι	τὰ πρὸς τοὺς Σικελοὺς ἔπρασσον
[6, 100]	Ἀθηναῖοι αὐτοὺς οὐκ ἦλθον κωλύσοντες,	φοβούμενοι	μὴ σφίσι δίχα γιγνομένοις ῥᾷον
[6, 33]	μάλιστα δὲ τῆς ἡμετέρας πόλεως,	ἡγούμενοι,	(εἰ ταύτην σχοῖεν, ῥᾳδίως καὶ
[6, 53]	τῶν πολιτῶν ξυλλαμβάνοντες κατέδουν, χρησιμώτερον	ἡγούμενοι	εἶναι βασανίσαι τὸ πρᾶγμα καὶ
[6, 102]	κύκλον τὸν ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς,	ἡγούμενοι	ἐρῆμον (αἱρήσειν. καὶ τὸ μὲν
[6, 34]	ὅτι ἀμυνοῦνται μᾶλλον (πεφόβηνται, ἰσοκινδύνους	ἡγούμενοι.	ὅπερ ἂν νῦν Ἀθηναῖοι πάθοιεν.
[6, 60]	ᾤετο, τὸ σαφὲς καὶ δεινὸν	ποιούμενοι	πρότερον εἰ τοὺς ἐπιβουλεύοντας σφῶν
[6, 46]	χρημάτων παρείχετο· καὶ ἰδίᾳ ξενίσεις	ποιούμενοι	τῶν τριηριτῶν τά τε ἐξ
[6, 5]	φυγάδες στάσει νικηθέντες, οἱ Μυλητίδαι	καλούμενοι·	καὶ φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς
[6, 6]	(τε) πρέσβεις παρόντες καὶ προθυμότερον	ἐπικαλούμενοι.	ὅμοροι γὰρ ὄντες τοῖς Σελινουντίοις
[6, 91]	δ' ἐν τῇ ἐπιτειχίσει αὐτοὶ	ὠφελούμενοι	τοὺς ἐναντίους κωλύσετε, πολλὰ παρεὶς
[6, 84]	οἱ ἄλλοι φίλοι ὅτι μάλιστα	αὐτονομούμενοι.	~ἀνδρὶ δὲ τυράννῳ ἢ πόλει
[6, 30]	τοὺς δ' εἴ ποτε ὄψοιντο,	ἐνθυμούμενοι	ὅσον πλοῦν ἐκ τῆς σφετέρας
[6, 93]	τοσαῦτα εἶπεν, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι	διανοούμενοι	μὲν καὶ αὐτοὶ πρότερον στρατεύειν
[6, 97]	εἴη αὐτοῖς, ὁπότε προΐοιεν ἢ	μαχούμενοι	ἢ τειχιοῦντες, τοῖς τε σκεύεσι
[6, 69]	Συρακόσιοι μὲν περί τε πατρίδος	μαχούμενοι	καὶ τῆς ἰδίας ἕκαστος τὸ
[6, 69]	καιρῷ τούτῳ ἦσαν ὡς ἤδη	μαχούμενοι,	καί τινες αὐτοῖς ἐγγὺς τῆς
[6, 34]	ἢ μένοντες πολιορκοῖντο ἂν ἢ	πειρώμενοι	παραπλεῖν τήν τε ἄλλην παρασκευὴν
[6, 93]	Ἀθήνας, μέλλοντες δ' ἔτι καὶ	περιορώμενοι,	πολλῷ μᾶλλον ἐπερρώσθησαν διδάξαντος ταῦτα
[6, 69]	καὶ τὴν οἰκείαν μὴ βλάψαι	ἡσσώμενοι,	Ἀργεῖοι δὲ καὶ τῶν ξυμμάχων
[6, 18]	χρεὼν βοηθεῖν, βραχὺ ἄν τι	προσκτώμενοι	αὐτῇ περὶ αὐτῆς ἂν ταύτης
[6, 31]	τῇ ὄψει ἀνεθάρσουν. οἱ δὲ	ξένοι	καὶ ὁ ἄλλος ὄχλος κατὰ
[6, 61]	πόλει (ἐν ὅπλοις. οἵ τε	ξένοι	τοῦ Ἀλκιβιάδου οἱ ἐν Ἄργει
[6, 79]	πέλας ἀδικῶσιν, ἐπεὶ οὐδ' οἱ	Ῥηγῖνοι	ὄντες Χαλκιδῆς Χαλκιδέας ὄντας Λεοντίνους
[6, 46]	τε πρῶτον ἀντεκεκρούκει καὶ οἱ	Ῥηγῖνοι	οὐκ ἐθελήσαντες ξυστρατεύειν, οὓς πρῶτον
[6, 11]	ἔχουσι, καὶ ἔτι ἂν ἧσσον	δεινοὶ	ἡμῖν γενέσθαι, εἰ ἄρξειαν αὐτῶν
[6, 36]	ἀλλ' ἐξ ὧν ἂν ἄνθρωποι	δεινοὶ	καὶ πολλῶν ἔμπειροι, ὥσπερ ἐγὼ
[6, 99]	δὲ ἄμεινον ἐδόκει εἶναι, ᾗ	ἐκεῖνοι	ἔμελλον ἄξειν τὸ τεῖχος καί,
[6, 63]	σφᾶς ἐπὶ Κατάνην, ἐπειδὴ οὐκ	(ἐκεῖνοι	ἐφ' ἑαυτοὺς ἔρχονται. καὶ ἱππῆς
[6, 18]	καὶ μὴ ἀντιτιθέναι ὅτι οὐδὲ	ἐκεῖνοι	ἡμῖν. οὐ γὰρ ἵνα δεῦρο
[6, 79]	ἐθέλουσι ξυγκατοικίζειν. καὶ δεινὸν εἰ	ἐκεῖνοι	μὲν τὸ ἔργον τοῦ καλοῦ
[6, 64]	τῇ πόλει, καὶ εἰ βούλονται	ἐκεῖνοι	πανδημεὶ ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ ἅμα
[6, 64]	τῆς Κατάνης ἥκειν ἔφη ὧν	ἐκεῖνοι	τὰ ὀνόματα ἐγίγνωσκον καὶ ἠπίσταντο
[6, 27]	δὲ τούτῳ, ὅσοι Ἑρμαῖ ἦσαν	λίθινοι	ἐν τῇ πόλει τῇ Ἀθηναίων
[6, 84]	φέρων, τὰ δὲ ἐνθάδε καὶ	Λεοντῖνοι	καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι ὅτι
[6, 66]	καὶ λίμνη, παρὰ δὲ τὸ	(κρημνοί.	καὶ τὰ ἐγγὺς δένδρα κόψαντες
[6, 54]	καὶ ἐπετήδευσαν ἐπὶ πλεῖστον δὴ	τύραννοι	οὗτοι ἀρετὴν καὶ ξύνεσιν, καὶ
[6, 83]	καλλιεπούμεθα ὡς ἢ τὸν βάρβαρον	μόνοι	καθελόντες εἰκότως ἄρχομεν ἢ ἐπ'
[6, 91]	νῦν ἔτι περιγένοιντο· Συρακόσιοι δὲ	μόνοι	μάχῃ τε ἤδη πανδημεὶ ἡσσημένοι
[6, 88]	ἐπεπόνθεσαν τοιόνδε. τοῖς μὲν Ἀθηναίοις	εὖνοι	ἦσαν, πλὴν καθ' ὅσον (εἰ)
[6, 2]	Ἐλύμων ξυνοικήσαντες ἐνέμοντο, ξυμμαχίᾳ τε	πίσυνοι	τῇ τῶν Ἐλύμων, (καὶ ὅτι
[6, 88]	τὰ πεδία μᾶλλον τῶν Σικελῶν	ὑπήκοοι	ὄντες τῶν Συρακοσίων οἱ πολλοὶ
[6, 91]	εἰσιν, ὅμως δ' ἂν ξυστραφέντες	ἁθρόοι	καὶ νῦν ἔτι περιγένοιντο· Συρακόσιοι
[6, 70]	προδιώκοντας ἴδοιεν, ἀνέστελλον) ἐπακολουθήσαντες δὲ	ἁθρόοι	ὅσον ἀσφαλῶς εἶχε πάλιν ἐπανεχώρουν
[6, 70]	ἦν αὐτόθι κινήσωσι, καὶ οἱ	λοιποὶ	ἐπανεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν. ~οἱ
[6, 62]	ἐκείνου. ~Μετὰ δὲ ταῦτα οἱ	λοιποὶ	τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν τῇ
[6, 91]	ὡς διενοήθημεν ἀκηκόατε· καὶ ὅσοι	ὑπόλοιποι	στρατηγοί, ἢν δύνωνται, ὁμοίως αὐτὰ
[6, 2]	εἰπεῖν οὔτε ὁπόθεν ἐσῆλθον ἢ	ὅποι	ἀπεχώρησαν· ἀρκείτω δὲ ὡς ποιηταῖς
[6, 63]	ἔρχονται. καὶ ἱππῆς προσελαύνοντες αἰεὶ	κατάσκοποι	τῶν Συρακοσίων πρὸς τὸ στράτευμα
[6, 36]	εἰκότα, ἀλλ' ἐξ ὧν ἂν	ἄνθρωποι	δεινοὶ καὶ πολλῶν ἔμπειροι, ὥσπερ
[6, 60]	ὀργιζομένων πολλοί τε καὶ ἀξιόλογοι	ἄνθρωποι	ἤδη ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἦσαν
[6, 2]	ἐλάχιστον πλοῦν Καρχηδὼν Σικελίας ἀπέχει.	βάρβαροι	μὲν οὖν τοσοίδε Σικελίαν καὶ
[6, 77]	αἰεὶ μεταβάλλοντες δουλοῦνται, ἀλλὰ Δωριῆς	ἐλεύθεροι	ἀπ' αὐτονόμου (τῆς Πελοποννήσου τὴν
[6, 61]	ἀπελθόντες ἀπὸ τῆς νεὼς οὐ	φανεροὶ	ἦσαν, δείσαντες τὸ ἐπὶ (διαβολῇ
[6, 61]	μετ' αὐτοῦ· ὡς δ' οὐδαμοῦ	φανεροὶ	ἦσαν, ᾤχοντο ἀποπλέοντες. ὁ δὲ
[6, 42]	ταῖς καταγωγαῖς, πρός τε τἆλλα	εὐκοσμότεροι	καὶ ῥᾴους (ἄρχειν ὦσι, κατὰ
[6, 49]	προσιέναι καὶ οὐ διαμελλήσειν περισκοποῦντας	ὁπότεροι	κρατήσουσιν. ναύσταθμον δὲ ἐπαναχωρήσαντας καὶ
[6, 91]	τἀκεῖ, (μάθετε ἤδη. Σικελιῶται γὰρ	ἀπειρότεροι	μέν εἰσιν, ὅμως δ' ἂν
[6, 2]	ὡς μὲν αὐτοί φασι, καὶ	πρότεροι	διὰ τὸ αὐτόχθονες εἶναι, ὡς
[6, 87]	ἥξομεν, μὴ ἀδεεῖ εἶναι κινδυνεύειν,	ἀμφότεροι	ἀναγκάζονται ὁ μὲν (ἄκων σωφρονεῖν,
[6, 88]	ἔλασσον δοκῶσι νεῖμαι, ἐπειδὴ καὶ	ἐπικρατέστεροι	τῇ μάχῃ ἐγένοντο, λόγῳ (ἀποκρίνασθαι
[6, 38]	ἐσκεψάμην, τί καὶ βούλεσθε, ὦ	νεώτεροι;	πότερον ἄρχειν ἤδη; ἀλλ' οὐκ
[6, 92]	ἢν πείθησθέ μοι, ὠφελίας· καὶ	πολεμιώτεροι	οὐχ οἱ τοὺς πολεμίους που
[6, 89]	τῆς δὲ ὑπαρχούσης ἀκολασίας ἐπειρώμεθα	μετριώτεροι	ἐς τὰ πολιτικὰ εἶναι. ἄλλοι
[6, 91]	αὐτοὺς αἰσθάνοιτο, ταῦτα σαφῶς πυνθανόμενος	ἐπιφέροι·	εἰκὸς γὰρ αὐτοὺς ἀκριβέστατα ἑκάστους
[6, 18]	ἵνα τοῖς ἐκεῖ ἐχθροῖς ἡμῶν	λυπηροὶ	ὄντες (δεῦρο κωλύωσιν αὐτοὺς ἐπιέναι.
[6, 84]	ὅμοροι ὄντες τοῖσδε ὑπὲρ ἡμῶν	λυπηροὶ	ὦσιν. (τὰ μὲν γὰρ ἐκεῖ
[6, 29]	ἐπὶ (τοσούτῳ στρατεύματι. οἱ δ'	ἐχθροὶ	δεδιότες τό τε στράτευμα μὴ
[6, 85]	φίλους κακώσωμεν, ἀλλ' ἢν οἱ	ἐχθροὶ	διὰ τὴν τῶν (φίλων ῥώμην
[6, 10]	ταχεῖαν τὴν ἐπιχείρησιν ἡμῖν οἱ	ἐχθροὶ	ποιήσονται, οἷς πρῶτον μὲν διὰ
[6, 1]	Σικελίαν πλεύσαντες καταστρέψασθαι, εἰ δύναιντο,	ἄπειροι	οἱ πολλοὶ ὄντες τοῦ μεγέθους
[6, 72]	δὲ ὀλίγοι τε στρατηγοὶ γένωνται	ἔμπειροι	καὶ ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ
[6, 36]	ἂν ἄνθρωποι δεινοὶ καὶ πολλῶν	ἔμπειροι,	ὥσπερ ἐγὼ Ἀθηναίους (ἀξιῶ, δράσειαν.
[6, 6]	πρέσβεις παρόντες καὶ προθυμότερον ἐπικαλούμενοι.	ὅμοροι	γὰρ ὄντες τοῖς Σελινουντίοις ἐς
[6, 84]	δυνατωτάτους, ἵνα ἐκ τῆς σφετέρας	ὅμοροι	ὄντες τοῖσδε ὑπὲρ ἡμῶν λυπηροὶ
[6, 2]	ἀφικνοῦνται πρὸς τὴν Σικελίαν, καὶ	ὅμοροι	τοῖς Σικανοῖς οἰκήσαντες ξύμπαντες μὲν
[6, 103]	καὶ ἐκ τῆς Τυρσηνίας νῆες	πεντηκόντοροι	τρεῖς. καὶ τἆλλα προυχώρει (αὐτοῖς
[6, 88]	Συρακοσίοις αἰεὶ κατὰ τὸ ὅμορον	διάφοροι·	δεδιότες δ' οὐχ ἧσσον τοὺς
[6, 89]	τοῖς γὰρ τυράννοις αἰεί ποτε	διάφοροί	ἐσμεν (πᾶν δὲ τὸ ἐναντιούμενον
[6, 3]	ἐφ' ᾧ, ὅταν ἐκ Σικελίας	θεωροὶ	πλέωσι, πρῶτον (θύουσιν. Συρακούσας δὲ
[6, 14]	ὦ πρύτανι, ταῦτα, εἴπερ ἡγεῖ	σοι	προσήκειν κήδεσθαί τε τῆς πόλεως
[6, 91]	οὐκ ἂν διὰ μακροῦ ὑμῖν	(ἐπιπέσοι.	ὥστε μὴ περὶ τῆς Σικελίας
[6, 76]	ἑκόντων τῶν τε Ἰώνων καὶ	ὅσοι	ἀπὸ σφῶν ἦσαν ξύμμαχοι ὡς
[6, 18]	οὕτως ἐκτησάμεθα καὶ ἡμεῖς καὶ	ὅσοι	δὴ ἄλλοι ἦρξαν, παραγιγνόμενοι προθύμως
[6, 16]	οἶδα δὲ τοὺς τοιούτους, καὶ	ὅσοι	ἔν τινος λαμπρότητι προέσχον, ἐν
[6, 27]	παρασκευῇ ἦσαν. ~Ἐν δὲ τούτῳ,	ὅσοι	Ἑρμαῖ ἦσαν λίθινοι ἐν τῇ
[6, 67]	ἑκκαίδεκα, ὄντας πανδημεὶ Συρακοσίους καὶ	ὅσοι	ξύμμαχοι παρῆσαν (ἐβοήθησαν δὲ αὐτοῖς
[6, 60]	κρίσεις ποιήσαντες τοὺς μὲν ἀπέκτειναν,	ὅσοι	ξυνελήφθησαν, τῶν δὲ διαφυγόντων θάνατον
[6, 65]	στράτευμα ἅπαν τὸ ἑαυτῶν καὶ	ὅσοι	Σικελῶν αὐτοῖς ἢ ἄλλος τις
[6, 91]	εἰδότος ὡς διενοήθημεν ἀκηκόατε· καὶ	ὅσοι	ὑπόλοιποι στρατηγοί, ἢν δύνωνται, ὁμοίως
[6, 34]	ἢ διαβουλευσαμένους καὶ κατασκοπαῖς χρωμένους,	ὁπόσοι	τ' ἐσμὲν καὶ ἐν ᾧ
[6, 34]	ἑνός γέ του τρόπου ἀμῦναι.	δυνατοὶ	δὲ εἰσὶ μάλιστα τῶν νῦν,
[6, 86]	ἡμεῖς μέν γε οὔτε ἐμμεῖναι	δυνατοὶ	μὴ μεθ' ὑμῶν, εἴ τε
[6, 91]	ἡσσημένοι καὶ ναυσὶν ἅμα κατειργόμενοι	ἀδύνατοι	ἔσονται τῇ νῦν Ἀθηναίων ἐκεῖ
[6, 86]	τε καὶ γενόμενοι κακοὶ κατεργασαίμεθα,	ἀδύνατοι	κατασχεῖν διὰ μῆκός τε πλοῦ
[6, 85]	διὰ τὴν τῶν (φίλων ῥώμην	ἀδύνατοι	ὦσιν. ἀπιστεῖν δὲ οὐ χρή·
[6, 2]	τοσάδε ἔθνη ἔσχε τὰ ξύμπαντα.	παλαίτατοι	μὲν λέγονται ἐν μέρει τινὶ
[6, 40]	μὴ μανθάνετε κακὰ σπεύδοντες, ἢ	ἀμαθέστατοί	ἐστε ὧν ἐγὼ οἶδα Ἑλλήνων,
[6, 10]	ὁμολογίαν ἐδέξαντο, καὶ οὐχ οἱ	ἀσθενέστατοι·	ἀλλ' οἱ μὲν ἄντικρυς πολεμοῦσιν,
[6, 40]	ὧν ἐγὼ οἶδα Ἑλλήνων, ἢ	ἀδικώτατοι,	εἰ εἰδότες τολμᾶτε. ἀλλ' ἤτοι
[6, 40]	ἔτι καὶ νῦν, ὦ πάντων	ἀξυνετώτατοι,	εἰ μὴ μανθάνετε κακὰ σπεύδοντες,
[6, 34]	ἐν πόνῳ εἶναι, ἐθελήσειαν ἡμῖν	ἤτοι	κρύφα γε ἢ φανερῶς ἢ
[6, 38]	νῦν πρῶτον, ἀλλ' αἰεὶ ἐπίσταμαι	ἤτοι	λόγοις γε τοιοῖσδε καὶ ἔτι
[6, 40]	ἀδικώτατοι, εἰ εἰδότες τολμᾶτε. ἀλλ'	ἤτοι	μαθόντες γε ἢ μεταγνόντες τὸ
[6, 69]	στρατόπεδον εὐθύς. οἱ δὲ Συρακόσιοι	ἀπροσδόκητοι	μὲν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ
[6, 87]	τοῖς ἐνθάδε ὑμῶν ἀδικουμένοις οὐκ	ἄκλητοι,	(παρακληθέντες δὲ ἥκειν. καὶ ὑμεῖς
[6, 6]	εἰ Συρακόσιοι Λεοντίνους τε ἀναστήσαντες	ἀτιμώρητοι	γενήσονται καὶ τοὺς λοιποὺς ἔτι
[6, 70]	τῶν Συρακοσίων πολλοὶ ὄντες καὶ	ἀήσσητοι	εἶργον, καὶ ἐσβαλόντες ἐς τοὺς
[6, 9]	πειθομένους πόλεμον (οὐ προσήκοντα ἄρασθαι.	καίτοι	ἔγωγε καὶ τιμῶμαι ἐκ τοῦ
[6, 80]	δὲ οὐκ ἐκωλύσατε κακοὺς γενέσθαι;	καίτοι	κάλλιον τοῖς ἀδικουμένοις καὶ ἅμα
[6, 11]	ἀφεστώτων ἀδικούμεθα, ἔτι μέλλομεν ἀμύνεσθαι.	~καίτοι	τοὺς μὲν κατεργασάμενοι κἂν κατάσχοιμεν·
[6, 52]	ἢν (μὴ αὐτοὶ πλείους μεταπέμπωσιν.	ἄπρακτοι	δὲ γενόμενοι ἀπέπλεον· καὶ ἀποβάντες
[6, 33]	ἀμυνεῖσθε αὐτούς, καὶ μήτε καταφρονήσαντες	ἄφαρκτοι	ληφθήσεσθε μήτε ἀπιστήσαντες τοῦ ξύμπαντος
[6, 60]	ἦν εἰ ἀδίκως ἐτετιμώρηντο, ἡ	μέντοι	ἄλλη πόλις ἐν τῷ παρόντι
[6, 9]	χρὴ ἐς Σικελίαν ἐκπλεῖν· ἐμοὶ	μέντοι	δοκεῖ καὶ περὶ αὐτοῦ τούτου
[6, 32]	τὰ περὶ τοῦ ἐπίπλου, οὐ	μέντοι	ἐπιστεύετο ἐπὶ πολὺν χρόνον οὐδέν,
[6, 25]	καθ' ἡσυχίαν μᾶλλον βουλεύσοιτο, ὅσα	μέντοι	ἤδη δοκεῖν αὐτῷ, τριήρεσι μὲν
[6, 38]	τῆς πόλεως ἄρχειν. καὶ δέδοικα	μέντοι	μήποτε πολλὰ πειρῶντες καὶ κατορθώσωσιν·
[6, 72]	τὴν δὲ ἀταξίαν βλάψαι. οὐ	μέντοι	τοσοῦτόν γε λειφθῆναι ὅσον εἰκὸς
[6, 91]	ἄν τις οὕτω τοὺς πολεμίους	βλάπτοι,	εἰ ἃ μάλιστα δεδιότας αὐτοὺς
[6, 75]	ἀντεπρεσβεύοντο καὶ αὐτοί· ἦσαν γὰρ	ὕποπτοι	αὐτοῖς οἱ Καμαριναῖοι μὴ προθύμως
[6, 38]	προφυλάξασθαί (τε καὶ αἰσθόμενοι ἐπεξελθεῖν.	τοιγάρτοι	δι' αὐτὰ ἡ πόλις ἡμῶν
[6, 78]	ταμίαν γενέσθαι. καὶ εἰ γνώμῃ	ἁμάρτοι,	τοῖς αὑτοῦ κακοῖς ὀλοφυρθεὶς τάχ'
[6, 17]	τρέπεσθαι· ταχὺ δ' ἂν ὡς	ἕκαστοι,	εἴ τι καθ' ἡδονὴν λέγοιτο,
[6, 44]	καὶ πρὸς Τάραντα καὶ ὡς	ἕκαστοι	ηὐπόρησαν, παρεκομίζοντο τὴν Ἰταλίαν, τῶν
[6, 46]	ἐς τὰς (ἑστιάσεις ὡς οἰκεῖα	ἕκαστοι.	καὶ πάντων ὡς ἐπὶ τὸ
[6, 77]	οἰκοῦντες. ἢ μένομεν ἕως ἂν	ἕκαστοι	κατὰ πόλεις ληφθῶμεν, εἰδότες ὅτι
[6, 30]	μὲν ἐπιχώριοι τοὺς σφετέρους αὐτῶν	ἕκαστοι	προπέμποντες, οἱ μὲν ἑταίρους, οἱ
[6, 17]	Ἕλληνες διεφάνησαν τοσοῦτοι ὄντες ὅσους	ἕκαστοι	σφᾶς αὐτοὺς ἠρίθμουν, ἀλλὰ μέγιστον
[6, 15]	διαθέντι τὰ τοῦ πολέμου ἰδίᾳ	ἕκαστοι	τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτοῦ ἀχθεσθέντες, καὶ
[6, 11]	γὰρ κἂν ἔλθοιεν ἴσως Λακεδαιμονίων	ἕκαστοι	χάριτι, ἐκείνως δ' οὐκ εἰκὸς
[6, 85]	γὰρ τοὺς ἐκεῖ ξυμμάχους ὡς	ἕκαστοι	χρήσιμοι ἐξηγούμεθα, Χίους μὲν καὶ
[6, 49]	αὐτοὺς ἐκφοβῆσαι, τῇ τε ὄψει	(πλεῖστοι	γὰρ ἂν νῦν φανῆναι) καὶ
[6, 72]	μὴ ἔστιν ἐκπορίζοντες, ὅπως ὡς	πλεῖστοι	ἔσονται, καὶ τῇ ἄλλῃ μελέτῃ
[6, 5]	Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς μὲν οἱ	πλεῖστοι	ἦλθον ἐς τὴν ἀποικίαν, ξυνῴκισαν
[6, 34]	ξύμπαντες, εἰ δὲ μή, ὅτι	πλεῖστοι	μεθ' ἡμῶν, καθελκύσαντες ἅπαν τὸ
[6, 27]	ἐν ἱεροῖς) μιᾷ νυκτὶ οἱ	(πλεῖστοι	περιεκόπησαν τὰ πρόσωπα. καὶ τοὺς
[6, 88]	Σικελοὺς ἔπρασσον ὅπως αὐτοῖς ὡς	πλεῖστοι	(προσχωρήσονται. καὶ οἱ μὲν πρὸς
[6, 15]	δὲ Ἀθηναίων παριόντες οἱ μὲν	πλεῖστοι	στρατεύειν παρῄνουν καὶ τὰ ἐψηφισμένα
[6, 17]	(ναυτικοῦ ἰσχύοντες. καὶ νῦν οὔτε	ἀνέλπιστοί	πω μᾶλλον Πελοποννήσιοι ἐς ἡμᾶς
[6, 75]	ὁρῶν, ὅπως μὴ δι' ἐλάσσονος	εὐαποτείχιστοι	ὦσιν, ἢν ἄρα σφάλλωνται, καὶ
[6, 18]	αὐτοῖς κίνδυνον εἶναι, εἰ μὴ	αὐτοὶ	ἄλλων ἄρχοιμεν. καὶ οὐκ ἐκ
[6, 101]	Συρακόσιοι ἐν τούτῳ ἐξελθόντες καὶ	αὐτοὶ	ἀπεσταύρουν αὖθις ἀρξάμενοι ἀπὸ τῆς
[6, 18]	τί ἂν λέγοντες εἰκὸς ἢ	αὐτοὶ	ἀποκνοῖμεν ἢ πρὸς τοὺς ἐκεῖ
[6, 84]	(τὰ μὲν γὰρ ἐκεῖ καὶ	αὐτοὶ	ἀρκοῦμεν πρὸς τοὺς πολεμίους, καὶ
[6, 85]	κατ' ἐρημίαν, ἀπράκτων ἡμῶν ἀπελθόντων,	αὐτοὶ	ἄρξαι τῆς Σικελίας. ἀνάγκη δέ,
[6, 30]	ἄκραν Ἰαπυγίαν τὸν Ἰόνιον διαβαλοῦσιν·	αὐτοὶ	δ' Ἀθηναῖοι καὶ εἴ τινες
[6, 101]	τοῦ ποταμοῦ ἐς τὸ ἀσφαλές,	αὐτοὶ	δὲ ἐπιόντος ἤδη καὶ τοῦ
[6, 62]	Ἐγεσταίοις (παρεγένοντο γὰρ αὐτῶν ἱππῆς)	αὐτοὶ	δὲ πάλιν τῷ μὲν πεζῷ
[6, 101]	μέγαν λιμένα τὸν τῶν Συρακοσίων,	αὐτοὶ	δὲ περὶ ὄρθρον καταβάντες ἀπὸ
[6, 64]	ἐκ τῆς πόλεως ὅτι πλεῖστον,	αὐτοὶ	δὲ ταῖς ναυσὶν ἐν τοσούτῳ
[6, 82]	ἐν τῷ παρόντι μεῖζον ἴσχυον,	(αὐτοὶ	δὲ τῶν ὑπὸ βασιλεῖ πρότερον
[6, 13]	μὲν πράξασιν ἀμυνοῦμεν, ὠφελίας δ'	αὐτοὶ	δεηθέντες οὐ τευξόμεθα. ~Καὶ σύ,
[6, 23]	μάλιστα ἑτοῖμα εἶναι. ~ἢν γὰρ	αὐτοὶ	ἔλθωμεν ἐνθένδε μὴ ἀντίπαλον μόνον
[6, 94]	πρότερόν μοι εἴρηται, ἀναστήσαντες (Συρακόσιοι	αὐτοὶ	ἔχουσι τὴν γῆν. ἀποβάντες δὲ
[6, 65]	ᾗ παρέσονται ἀπέστειλαν αὐτόν, καὶ	αὐτοί	(ἤδη γὰρ καὶ τῶν ξυμμάχων
[6, 75]	πως προσαγάγοιντο αὐτούς, ἀντεπρεσβεύοντο καὶ	αὐτοί·	ἦσαν γὰρ ὕποπτοι αὐτοῖς οἱ
[6, 18]	(γε Συρακοσίους, ἐν ᾧ καὶ	αὐτοὶ	καὶ οἱ ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα. τὸ
[6, 61]	καὶ εἰ μὴ ἔφθασαν δὴ	αὐτοὶ	κατὰ τὸ μήνυμα ξυλλαβόντες τοὺς
[6, 3]	μετ' αὐτοὺς Κατάνην· οἰκιστὴν δὲ	αὐτοὶ	Καταναῖοι ἐποιήσαντο Εὔαρχον. ~κατὰ δὲ
[6, 10]	ἔτι ἡσυχάζειν (δεχημέροις σπονδαῖς καὶ	αὐτοὶ	κατέχονται. τάχα δ' ἂν ἴσως,
[6, 86]	ὑπὸ Συρακοσίοις (γενέσθαι, ὅτι καὶ	αὐτοὶ	κινδυνεύσομεν. καὶ νῦν οὐ δίκαιον,
[6, 63]	τε καὶ εἰ ξυνοικήσοντες σφίσιν	αὐτοὶ	μᾶλλον ἥκοιεν ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ
[6, 68]	γῇ οὐδεμιᾷ φιλίᾳ, ἥντινα μὴ	αὐτοὶ	μαχόμενοι κτήσεσθε. καὶ τοὐναντίον ὑπομιμνῄσκω
[6, 64]	ἕῳ ἐπὶ τὸ στράτευμα ἐλθεῖν,	αὐτοὶ	μὲν ἀποκλῄσειν τοὺς παρὰ σφίσι
[6, 4]	Σικελοὶ ζάγκλον καλοῦσιν) ὕστερον δ'	αὐτοὶ	μὲν ὑπὸ Σαμίων καὶ ἄλλων
[6, 80]	οὔτε τοὺς ἄλλους περὶ ὧν	αὐτοὶ	οὐδὲν χεῖρον γιγνώσκετε· δεόμεθα δὲ
[6, 33]	ὅμως καταλείπουσιν. ὅπερ καὶ Ἀθηναῖοι	αὐτοὶ	οὗτοι, τοῦ Μήδου παρὰ λόγον
[6, 13]	μαλακὸς εἶναι, μηδ' ὅπερ ἂν	αὐτοὶ	πάθοιεν, δυσέρωτας εἶναι τῶν ἀπόντων,
[6, 10]	ὀξέως βοηθοῦμεν· ὑφ' ὧν δ'	αὐτοὶ	πάλαι ἀφεστώτων ἀδικούμεθα, ἔτι μέλλομεν
[6, 52]	καταπλεόντων Ἀθηναίων δέχεσθαι, ἢν (μὴ	αὐτοὶ	πλείους μεταπέμπωσιν. ἄπρακτοι δὲ γενόμενοι
[6, 99]	αὐτοῖς τῆς στρατιᾶς καὶ φθάνειν	αὐτοὶ	προκαταλαμβάνοντες τοῖς σταυροῖς τὰς ἐφόδους,
[6, 93]	δὲ Λακεδαιμόνιοι διανοούμενοι μὲν καὶ	αὐτοὶ	πρότερον στρατεύειν ἐπὶ τὰς Ἀθήνας,
[6, 88]	καὶ οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς ψηφισάμενοι	αὐτοὶ	πρῶτοι ὥστε πάσῃ προθυμίᾳ ἀμύνειν,
[6, 46]	πολλὰ ἴδοιεν. καὶ οἱ μὲν	αὐτοί	τε ἀπατηθέντες καὶ τοὺς ἄλλους
[6, 92]	δύναμιν καθέλητε, καὶ μετὰ ταῦτα	αὐτοί	τε ἀσφαλῶς οἰκῆτε καὶ τῆς
[6, 82]	ἐκλιπόντες τὴν πόλιν, δουλείαν δὲ	αὐτοί	τε ἐβούλοντο καὶ ἡμῖν τὸ
[6, 42]	Ἀθηναῖοι ἤδη ἐν τῇ Κερκύρᾳ	αὐτοί	τε καὶ οἱ ξύμμαχοι ἅπαντες
[6, 105]	Λακεδαιμόνιοι ἐς τὸ Ἄργος ἐσέβαλον	αὐτοί	τε καὶ οἱ ξύμμαχοι καὶ
[6, 102]	καταφυγόντες ὡς ἑώρων ταῦτα γιγνόμενα,	αὐτοί	τε πάλιν ἀπὸ τῆς πόλεως
[6, 6]	λοιποὺς ἔτι ξυμμάχους αὐτῶν διαφθείροντες	αὐτοὶ	τὴν ἅπασαν δύναμιν τῆς Σικελίας
[6, 80]	τῆς αἰτίας (τῶν κινδύνων οἱ	αὐτοὶ	τὴν τιμωρίαν ὑφέξετε. σκοπεῖτε οὖν
[6, 2]	πρῶτοι φαίνονται ἐνοικισάμενοι, ὡς μὲν	αὐτοί	φασι, καὶ πρότεροι διὰ τὸ
[6, 63]	παρεσκευάζοντο, οἱ δὲ Συρακόσιοι (καὶ	αὐτοὶ	ὡς ἐπ' ἐκείνους ἰόντες. ἐπειδὴ
[6, 79]	ὅταν (ὑπ' ἄλλων καὶ μὴ	αὐτοὶ	ὥσπερ νῦν τοὺς πέλας ἀδικῶσιν,
[6, 91]	ἃ δ' ἐν τῇ ἐπιτειχίσει	αὐτοὶ	ὠφελούμενοι τοὺς ἐναντίους κωλύσετε, πολλὰ
[6, 36]	εὖ βουλεύησθε, οὐκ ἐξ ὧν	οὗτοι	ἀγγέλλουσι σκοποῦντες λογιεῖσθε τὰ εἰκότα,
[6, 54]	ἐπετήδευσαν ἐπὶ πλεῖστον δὴ τύραννοι	οὗτοι	ἀρετὴν καὶ ξύνεσιν, καὶ Ἀθηναίους
[6, 98]	πλὴν μέρους τινὸς τῶν ἱππέων·	οὗτοι	δὲ ὑπομένοντες ἐκώλυον τοὺς Ἀθηναίους
[6, 83]	τῷ Μήδῳ ἑτοίμως τοῦτο δρῶντες	οὗτοι	ἡμᾶς ἔβλαπτον, ἅμα δὲ τῆς
[6, 79]	δεινή ἐστιν, ἀλλ' ἤν, ὅπερ	οὗτοι	σπεύδουσι, τἀναντία διαστῶμεν, ἐπεὶ οὐδὲ
[6, 27]	οὐδείς, ἀλλὰ μεγάλοις μηνύτροις δημοσίᾳ	οὗτοί	τε ἐζητοῦντο καὶ προσέτι ἐψηφίσαντο,
[6, 33]	καταλείπουσιν. ὅπερ καὶ Ἀθηναῖοι αὐτοὶ	οὗτοι,	τοῦ Μήδου παρὰ λόγον πολλὰ
[6, 76]	περὶ τῆς ἐλευθερίας ἄρα οὔτε	οὗτοι	τῶν Ἑλλήνων οὔθ' οἱ Ἕλληνες
[6, 17]	οὔτε οἱ ἄλλοι Ἕλληνες διεφάνησαν	τοσοῦτοι	ὄντες ὅσους ἕκαστοι σφᾶς αὐτοὺς
[6, 77]	ληφθῶμεν, εἰδότες ὅτι ταύτῃ μόνον	ἁλωτοί	ἐσμεν καὶ ὁρῶντες αὐτοὺς ἐπὶ
[6, 10]	τοσαῦτα ἀφεστῶτες ἀφ' ἡμῶν ἔτι	ἀχείρωτοί	εἰσι καὶ ἄλλοι τινὲς κατὰ
[6, 28]	καὶ νομίσαντες, εἰ αὐτὸν ἐξελάσειαν,	πρῶτοι	ἂν εἶναι, ἐμεγάλυνον καὶ ἐβόων
[6, 66]	τῆς πόλεως οὐδεὶς ἐξιὼν ἐκώλυε,	πρῶτοι	δὲ οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων
[6, 68]	καὶ Ἀθηναῖοι καὶ νησιωτῶν οἱ	πρῶτοί	ἐσμεν, πῶς οὐ χρὴ μετὰ
[6, 46]	τι ἐξετεχνήσαντο τότε ὅτε οἱ	πρῶτοι	πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων ἦλθον αὐτοῖς
[6, 65]	καὶ οἱ ἱππῆς οἱ Συρακοσίων	πρῶτοι	προσελάσαντες ἐς τὴν Κατάνην καὶ
[6, 2]	αὐτῶν. Σικανοὶ δὲ μετ' αὐτοὺς	πρῶτοι	φαίνονται ἐνοικισάμενοι, ὡς μὲν αὐτοί
[6, 3]	καὶ οὕτως ᾤκησαν. ~Ἑλλήνων δὲ	πρῶτοι	Χαλκιδῆς ἐξ Εὐβοίας πλεύσαντες μετὰ
[6, 88]	οἱ Κορίνθιοι εὐθὺς ψηφισάμενοι αὐτοὶ	πρῶτοι	ὥστε πάσῃ προθυμίᾳ ἀμύνειν, καὶ
[6, 49]	τὴν μάχην ποιεῖσθαι, ἕως ἔτι	(ἀπαράσκευοί	τε εἰσὶ καὶ μάλιστα ἐκπεπληγμένοι.
[6, 42]	Κερκύρᾳ αὐτοί τε καὶ οἱ	ξύμμαχοι	ἅπαντες ἦσαν. καὶ πρῶτον μὲν
[6, 87]	πράσσειν, διότι καὶ πολλὰ φυλασσόμεθα,	ξύμμαχοι	δὲ καὶ νῦν καὶ πρότερον
[6, 43]	δὲ θῆτες ἐπιβάται τῶν νεῶν,	ξύμμαχοι	δὲ οἱ ἄλλοι ξυνεστράτευον, οἱ
[6, 31]	Λεσβίων καὶ Χίων πεντήκοντα, (καὶ	ξύμμαχοι	ἔτι πολλοὶ ξυνέπλευσαν. ἀλλὰ ἐπί
[6, 21]	ὅτε ἐν τοῖς τῇδε ὑπηκόοις	ξύμμαχοι	ἤλθετε ἐπί τινα, ὅθεν ῥᾴδιαι
[6, 105]	ἐσέβαλον αὐτοί τε καὶ οἱ	ξύμμαχοι	καὶ τῆς γῆς τὴν πολλὴν
[6, 67]	μέσον, τὸ δὲ ἄλλο οἱ	ξύμμαχοι	οἱ ἄλλοι. καὶ τὸ μὲν
[6, 67]	ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ	ξύμμαχοι	παρεσκευάζοντο ὡς ἐς μάχην, καὶ
[6, 67]	ὄντας πανδημεὶ Συρακοσίους καὶ ὅσοι	ξύμμαχοι	παρῆσαν (ἐβοήθησαν δὲ αὐτοῖς Σελινούντιοι
[6, 7]	τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος καὶ οἱ	ξύμμαχοι	πλὴν Κορινθίων στρατεύσαντες ἐς τὴν
[6, 103]	δὲ καὶ τῶν Σικελῶν πολλοὶ	ξύμμαχοι	τοῖς Ἀθηναίοις, οἳ πρότερον περιεωρῶντο,
[6, 76]	καὶ ὅσοι ἀπὸ σφῶν ἦσαν	ξύμμαχοι	ὡς ἐπὶ τοῦ Μήδου τιμωρίᾳ,
[6, 18]	ᾧ καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ	ξύμμαχοι	(ὠφελησόμεθα. τὸ δὲ ἀσφαλές, καὶ
[6, 69]	ἥσσους ἐς ὅσον ἡ ἐπιστήμη	ἀντέχοι,	τῷ δὲ ἐλλείποντι αὐτῆς καὶ
[6, 4]	ἑκατὸν μετὰ τὴν σφετέραν οἴκισιν	Γελῷοι	Ἀκράγαντα ᾤκισαν, τὴν μὲν πόλιν
[6, 30]	Κέρκυραν ξυλλέγεσθαι ὡς ἐκεῖθεν ἁθρόοις	ἐπὶ	ἄκραν Ἰαπυγίαν τὸν Ἰόνιον διαβαλοῦσιν·
[6, 86]	ὑμᾶς ὡς ἀναισθήτους. πολὺ δὲ	ἐπὶ	ἀληθεστέραν γε σωτηρίαν ἡμεῖς ἀντιπαρακαλοῦμεν,
[6, 11]	ἐκείνως δ' οὐκ εἰκὸς ἀρχὴν	ἐπὶ	ἀρχὴν στρατεῦσαι· ᾧ γὰρ ἂν
[6, 20]	ἡμετέρᾳ δυνάμει, καὶ οὐχ ἥκιστα	ἐπὶ	ἃς μᾶλλον πλέομεν, Σελινοῦς καὶ
[6, 20]	τῷ (παρόντι ἃ γιγνώσκω σημανῶ.	ἐπὶ	γὰρ πόλεις, ὡς ἐγὼ ἀκοῇ
[6, 94]	τῶν ἐν τῇ Σικελίᾳ, οὓς	ἐπὶ	Γέλωνος τοῦ τυράννου, ὥσπερ καὶ
[6, 88]	(καὶ εἰσὶν οἳ καὶ χρήματα.	ἐπὶ	δὲ τοὺς μὴ προσχωροῦντας οἱ
[6, 20]	ξυνενέγκοι μὲν ταῦτα ὡς βουλόμεθα,	ἐπὶ	δὲ τῷ (παρόντι ἃ γιγνώσκω
[6, 76]	μὴ ἐκείνῳ καταδουλώσεως, οἱ δ'	ἐπὶ	δεσπότου μεταβολῇ οὐκ ἀξυνετωτέρου, κακοξυνετωτέρου
[6, 28]	εἶναι, ἐμεγάλυνον καὶ ἐβόων ὡς	ἐπὶ	δήμου καταλύσει τά τε μυστικὰ
[6, 61]	οὐ φανεροὶ ἦσαν, δείσαντες τὸ	ἐπὶ	(διαβολῇ ἐς δίκην καταπλεῦσαι. οἱ
[6, 62]	(Νικίας δὲ εὐθὺς ἐξ Ὑκκάρων	ἐπὶ	Ἐγέστης παραπλεύσας, καὶ τἆλλα χρηματίσας
[6, 94]	τούς (τε) ἀγροὺς καὶ ἐλθόντες	ἐπὶ	ἔρυμά τι τῶν Συρακοσίων καὶ
[6, 22]	ὅσον δυνατὸν ἑτοιμάσασθαι, καὶ μὴ	ἐπὶ	ἑτέροις γίγνεσθαι, μάλιστα δὲ χρήματα
[6, 7]	δὲ πέμψαντες παρὰ Χαλκιδέας τοὺς	ἐπὶ	Θρᾴκης, ἄγοντας πρὸς Ἀθηναίους δεχημέρους
[6, 10]	βεβαιωσώμεθα, εἰ Χαλκιδῆς γε οἱ	ἐπὶ	Θρᾴκης ἔτη τοσαῦτα ἀφεστῶτες ἀφ'
[6, 52]	ηὗρον ναυτικὸν πληρούμενον, παρεκομίζοντο αὖθις	ἐπὶ	Καμαρίνης, καὶ σχόντες ἐς τὸν
[6, 63]	φιλεῖ θαρσήσας ποιεῖν, ἄγειν σφᾶς	ἐπὶ	Κατάνην, ἐπειδὴ οὐκ (ἐκεῖνοι ἐφ'
[6, 65]	καὶ ἄνευ τούτων ἰέναι παρεσκευάσθαι	ἐπὶ	Κατάνην, ἐπίστευσάν τε τῷ ἀνθρώπῳ
[6, 65]	ξυνέθεντο ἥξειν ἐγγὺς ἦσαν, πορευόμενοι	ἐπὶ	Κατάνης (ηὐλίσαντο ἐπὶ τῷ Συμαίθῳ
[6, 94]	ἐπισιτισάμενοι, πάσῃ τῇ στρατιᾷ ἐχώρουν	ἐπὶ	Κεντόριπα, Σικελῶν πόλισμα, καὶ προσαγαγόμενοι
[6, 50]	τῇ ὑστεραίᾳ ἐπὶ Συρακούσας ἔπλεον	ἐπὶ	κέρως ἔχοντες τὰς ἄλλας ναῦς·
[6, 32]	τελεώσαντες τὰς σπονδὰς ἀνήγοντο, καὶ	ἐπὶ	κέρως τὸ πρῶτον ἐκπλεύσαντες ἅμιλλαν
[6, 34]	φόβου παρασκευὰς ἀσφαλεστάτας νομίσαντας ὡς	ἐπὶ	κινδύνου πράσσειν χρησιμώτατον ἂν ξυμβῆναι.
[6, 75]	ἐς τὴν Καμάριναν κατὰ τὴν	ἐπὶ	Λάχητος γενομένην ξυμμαχίαν πρεσβεύεσθαι, εἴ
[6, 6]	κατὰ θάλασσαν· ὥστε τὴν γενομένην	ἐπὶ	Λάχητος καὶ τοῦ προτέρου πολέμου
[6, 17]	Σικελίαν πλοῦν μὴ μεταγιγνώσκετε ὡς	ἐπὶ	μεγάλην δύναμιν ἐσόμενον. ὄχλοις τε
[6, 94]	ἄραντες ἐκ τῆς Κατάνης παρέπλευσαν	ἐπὶ	Μεγάρων τῶν ἐν τῇ Σικελίᾳ,
[6, 31]	διάπλους ἀπὸ τῆς οἰκείας καὶ	ἐπὶ	μεγίστῃ ἐλπίδι τῶν μελλόντων πρὸς
[6, 74]	στράτευμα τῶν Ἀθηναίων ἔπλευσεν εὐθὺς	ἐπὶ	Μεσσήνην ὡς προδοθησομένην. καὶ ἃ
[6, 31]	ἐπὶ χρόνιον στρατείαν, καὶ ὅσα	ἐπὶ	μεταβολῇ τις ἢ στρατιώτης ἢ
[6, 34]	δὲ μετ' ὀλίγων ἐφοδίων ὡς	ἐπὶ	ναυμαχίᾳ περαιωθέντες ἀποροῖεν ἂν κατὰ
[6, 37]	οὔθ' ὁπλίτας ἰσοπλήθεις τοῖς ἡμετέροις	ἐπὶ	νεῶν γε ἐλθόντας (μέγα γὰρ
[6, 91]	τάδε ἐν τάχει, στρατιάν τε	ἐπὶ	νεῶν πέμψετε τοιαύτην ἐκεῖσε οἵτινες
[6, 27]	ἔκπλου οἰωνὸς ἐδόκει εἶναι καὶ	ἐπὶ	ξυνωμοσίᾳ ἅμα νεωτέρων πραγμάτων καὶ
[6, 60]	λαβόντας, καὶ πάντα αὐτοῖς ἐδόκει	ἐπὶ	ξυνωμοσίᾳ ὀλιγαρχικῇ καὶ (τυραννικῇ πεπρᾶχθαι.
[6, 67]	ἐπὶ ταῖς εὐναῖς ἐν πλαισίῳ,	ἐπὶ	ὀκτὼ καὶ τοῦτο τεταγμένον· οἷς
[6, 67]	ἐν τῷ πρόσθεν ἦν τεταγμένον	ἐπὶ	ὀκτώ, τὸ δὲ ἥμισυ ἐπὶ
[6, 92]	ἐν ᾧ ἀσφαλῶς ἐπολιτεύθην. οὐδ'	ἐπὶ	πατρίδα οὖσαν ἔτι ἡγοῦμαι νῦν
[6, 54]	ἀλλ' ἀνεπιφθόνως κατεστήσατο· καὶ ἐπετήδευσαν	ἐπὶ	πλεῖστον δὴ τύραννοι οὗτοι ἀρετὴν
[6, 54]	ἐρωτικὴν ξυντυχίαν ἐπεχειρήθη, ἣν ἐγὼ	ἐπὶ	πλέον διηγησάμενος ἀποφανῶ οὔτε τοὺς
[6, 61]	φυγὰς ὢν οὐ πολὺ ὕστερον	ἐπὶ	πλοίου ἐπεραιώθη ἐς Πελοπόννησον ἐκ
[6, 88]	τῶν ξυμφυγάδων περαιωθεὶς τότ' εὐθὺς	ἐπὶ	πλοίου φορτηγικοῦ ἐκ τῆς Θουρίας
[6, 31]	τῆς δυνάμεως καὶ (ἐξουσίας ἢ	ἐπὶ	πολεμίους παρασκευήν. εἰ γάρ τις
[6, 37]	τε ἄλλην παρασκευὴν ὅσην δεῖ	ἐπὶ	πόλιν τοσήνδε πορισθῆναι, οὐκ ὀλίγην
[6, 70]	δ' ἐν χερσὶ τῆς μάχης	ἐπὶ	πολὺ ἀντεῖχον ἀλλήλοις, καὶ ξυνέβη
[6, 70]	καὶ ἐς φυγὴν (κατέστη. καὶ	ἐπὶ	πολὺ μὲν οὐκ ἐδίωξαν οἱ
[6, 37]	σκηνιδίων καὶ ἀναγκαίας παρασκευῆς οὐκ	ἐπὶ	πολὺ ὑπὸ τῶν ἡμετέρων ἱππέων
[6, 32]	τοῦ ἐπίπλου, οὐ μέντοι ἐπιστεύετο	ἐπὶ	πολὺν χρόνον οὐδέν, ἀλλὰ καὶ
[6, 71]	δὲ τοὺς ἑαυτῶν νεκροὺς καὶ	ἐπὶ	πυρὰν ἐπιθέντες ηὐλίσαντο αὐτοῦ. τῇ
[6, 47]	Νικίου μὲν ἦν γνώμη πλεῖν	ἐπὶ	Σελινοῦντα πάσῃ τῇ στρατιᾷ, ἐφ'
[6, 62]	καὶ λαχὼν ἑκάτερος, ἔπλεον ξύμπαντι	ἐπὶ	Σελινοῦντος καὶ Ἐγέστης, βουλόμενοι μὲν
[6, 18]	ἐν τῷ παρόντι ἡσυχίαν καὶ	ἐπὶ	Σικελίαν πλεῦσαι· καὶ ἅμα ἢ
[6, 1]	τῆς μετὰ Λάχητος καὶ Εὐρυμέδοντος	ἐπὶ	Σικελίαν πλεύσαντες καταστρέψασθαι, εἰ δύναιντο,
[6, 50]	ποταμόν, καὶ αὐλισάμενοι τῇ ὑστεραίᾳ	ἐπὶ	Συρακούσας ἔπλεον ἐπὶ κέρως ἔχοντες
[6, 49]	δὲ ἄντικρυς ἔφη χρῆναι πλεῖν	ἐπὶ	Συρακούσας καὶ πρὸς τῇ πόλει
[6, 52]	τῇ στρατιᾷ παρέπλευσαν πρῶτον μὲν	ἐπὶ	Συρακούσας· καὶ ὡς οὐδὲν ηὗρον
[6, 63]	εὐθὺς τὴν ἔφοδον οἱ Ἀθηναῖοι	ἐπὶ	Συρακούσας παρεσκευάζοντο, οἱ δὲ Συρακόσιοι
[6, 96]	τοῖς Ἀθηναίοις καὶ μέλλοντας ἤδη	ἐπὶ	σφᾶς ἰέναι, νομίσαντες, ἐὰν μὴ
[6, 2]	ὡς μὲν εἰκὸς καὶ λέγεται,	ἐπὶ	σχεδιῶν, τηρήσαντες τὸν πορθμὸν κατιόντος
[6, 89]	τῶν πάλαι καὶ νῦν οἳ	ἐπὶ	τὰ πονηρότερα (ἐξῆγον τὸν ὄχλον·
[6, 97]	καὶ μάχῃ νικηθέντες οἱ Συρακόσιοι	ἐπὶ	ταῖς Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν ἐς τὴν
[6, 102]	πέμπουσιν ἐπὶ τὸν κύκλον τὸν	ἐπὶ	ταῖς Ἐπιπολαῖς, ἡγούμενοι ἐρῆμον (αἱρήσειν.
[6, 67]	ἐπὶ ὀκτώ, τὸ δὲ ἥμισυ	ἐπὶ	ταῖς εὐναῖς ἐν πλαισίῳ, ἐπὶ
[6, 93]	μὲν καὶ αὐτοὶ πρότερον στρατεύειν	ἐπὶ	τὰς Ἀθήνας, μέλλοντες δ' ἔτι
[6, 94]	τινας καὶ τροπαῖον (στήσαντες ἀνεχώρησαν	ἐπὶ	τὰς ναῦς. καὶ ἀποπλεύσαντες ἐς
[6, 65]	ἄλλος τις προσεληλύθει καὶ ἐπιβιβάσαντες	ἐπὶ	τὰς ναῦς καὶ τὰ πλοῖα,
[6, 65]	τὰ πλοῖα, ὑπὸ νύκτα ἔπλεον	ἐπὶ	τὰς Συρακούσας. (καὶ οἵ τε
[6, 78]	γέ πω οὔθ' οἱ ἄλλοι	ἐπὶ	ταῦτα ὥρμησθε. ~Δειλίᾳ δὲ ἴσως
[6, 45]	ἐντελῆ ἐστί, καὶ τἆλλα ὡς	ἐπὶ	ταχεῖ πολέμῳ καὶ ὅσον οὐ
[6, 53]	ναῦν ἐκ τῶν Ἀθηνῶν ἥκουσαν	ἐπί	τε Ἀλκιβιάδην ὡς κελεύσοντας ἀποπλεῖν
[6, 31]	ξύμμαχοι ἔτι πολλοὶ ξυνέπλευσαν. ἀλλὰ	ἐπί	τε βραχεῖ πλῷ ὡρμήθησαν καὶ
[6, 61]	Σαλαμινίαν ναῦν ἐς τὴν Σικελίαν	ἐπί	τε ἐκεῖνον καὶ ὧν πέρι
[6, 93]	Ἀθηναίων, ἣν ἀπέστειλαν οἱ στρατηγοὶ	ἐπί	τε χρήματα καὶ ἱππέας. καὶ
[6, 74]	τριήρη ἀπέστειλαν ἐς τὰς Ἀθήνας	ἐπί	τε χρήματα καὶ ἱππέας, ὅπως
[6, 2]	μὲν τὴν Σικελίαν ἄκρας τε	ἐπὶ	τῇ θαλάσσῃ ἀπολαβόντες καὶ τὰ
[6, 99]	αὐτοῖς ἐκ τοῦ μεγάλου λιμένος	ἐπὶ	τὴν (ἑτέραν θάλασσαν τὸ ἀποτείχισμα.
[6, 66]	ἐγγὺς δένδρα κόψαντες καὶ κατενεγκόντες	ἐπὶ	τὴν θάλασσαν παρά τε τὰς
[6, 102]	δυνάμεως ἱκανοὶ γενέσθαι κωλῦσαι τὸν	ἐπὶ	τὴν θάλασσαν τειχισμόν. ~Μετὰ δὲ
[6, 75]	τῇ Νάξῳ χειμάζοντας ἐστράτευσαν πανδημεὶ	ἐπὶ	τὴν Κατάνην, καὶ τῆς τε
[6, 82]	ἡμᾶς Συρακόσιοι (δεδουλῶσθαι. ἦλθον γὰρ	ἐπὶ	τὴν μητρόπολιν ἐφ' ἡμᾶς μετὰ
[6, 34]	εἰσὶ μή ποτε Ἀθηναῖοι αὐτοῖς	ἐπὶ	τὴν πόλιν ἔλθωσιν, ὥστε τάχ'
[6, 65]	καὶ ξύμπαντες ἤδη ἀποτρεπόμενοι ἐβοήθουν	ἐπὶ	τὴν πόλιν. ~ἐν τούτῳ δ'
[6, 75]	Καμαριναῖοι μὴ προθύμως σφίσι μήτ'	ἐπὶ	τὴν πρώτην μάχην πέμψαι ἃ
[6, 82]	μετ' αὐτὸν τοιάδε. ~Ἀφικόμεθα μὲν	ἐπὶ	τῆς πρότερον οὔσης ξυμμαχίας ἀνανεώσει,
[6, 21]	τοῖς τῇδε ὑπηκόοις ξύμμαχοι ἤλθετε	ἐπί	τινα, ὅθεν ῥᾴδιαι αἱ κομιδαὶ
[6, 104]	ἀγγελίαι ἐφοίτων δειναὶ καὶ πᾶσαι	ἐπὶ	τὸ αὐτὸ ἐψευσμέναι ὡς ἤδη
[6, 58]	Ἱππίᾳ ἐς τὸν Κεραμεικόν, οὐκ	ἐπὶ	τὸ γενόμενον, ἀλλ' ἐπὶ τοὺς
[6, 34]	δ' ἂν εὖ οἶδ' ὅτι	ἐπὶ	τὸ πλέον· τῶν δ' ἀνθρώπων
[6, 46]	οἰκεῖα ἕκαστοι. καὶ πάντων ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ τοῖς αὐτοῖς χρωμένων
[6, 64]	ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ ἅμα ἕῳ	ἐπὶ	τὸ στράτευμα ἐλθεῖν, αὐτοὶ μὲν
[6, 83]	τε διαβάλλουσι καὶ ὑμεῖς μάλιστα	ἐπὶ	τὸ φοβερώτερον ὑπονοεῖτε, εἰδότες τοὺς
[6, 11]	ἂν ἄρχειν δυναίμεθα. ἀνόητον δ'	ἐπὶ	τοιούτους ἰέναι ὧν κρατήσας τε
[6, 79]	πρὸς Ἀθηναίους· ἥν γε οὐκ	ἐπὶ	τοῖς φίλοις ἐποιήσασθε, τῶν δὲ
[6, 68]	τί δεῖ χρῆσθαι, οἳ πάρεσμεν	ἐπὶ	τὸν αὐτὸν ἀγῶνα; αὐτὴ γὰρ
[6, 102]	καὶ μέρος τι αὑτῶν πέμπουσιν	ἐπὶ	τὸν κύκλον τὸν ἐπὶ ταῖς
[6, 50]	ἄνδρες τὰ Συρακοσίων βουλόμενοι) (ἐκομίσθησαν	ἐπὶ	τὸν Τηρίαν ποταμόν, καὶ αὐλισάμενοι
[6, 94]	καὶ πεζῇ καὶ ναυσὶ παρακομισθέντες	ἐπὶ	τὸν Τηρίαν ποταμὸν τό τε
[6, 99]	λίθους καὶ ξύλα ξυμφοροῦντες παρέβαλλον	ἐπὶ	τὸν Τρωγίλον καλούμενον αἰεί, ᾗπερ
[6, 6]	καὶ βαρβάρων Σικελίαν ᾤκει, καὶ	ἐπὶ	τοσήνδε οὖσαν αὐτὴν οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 29]	αἰτίας, πρὶν διαγνῶσι, πέμπειν αὐτὸν	ἐπὶ	(τοσούτῳ στρατεύματι. οἱ δ' ἐχθροὶ
[6, 76]	ἀπὸ σφῶν ἦσαν ξύμμαχοι ὡς	ἐπὶ	τοῦ Μήδου τιμωρίᾳ, τοὺς μὲν
[6, 58]	οὐκ ἐπὶ τὸ γενόμενον, ἀλλ'	ἐπὶ	τοὺς πομπέας τοὺς ὁπλίτας, πρότερον
[6, 86]	ἐς Λεοντίνους) καὶ νῦν τολμῶσιν	ἐπὶ	τοὺς ταῦτα κωλύοντας καὶ ἀνέχοντας
[6, 77]	ἁλωτοί ἐσμεν καὶ ὁρῶντες αὐτοὺς	ἐπὶ	τοῦτο τὸ εἶδος τρεπομένους ὥστε
[6, 45]	αἱ νῆές εἰσι, καὶ ὡς	ἐπὶ	τούτοις παρεσκευάζοντο πάσῃ τῇ γνώμῃ
[6, 66]	τὰς ναῦς σταύρωμα ἔπηξαν καὶ	ἐπὶ	τῷ Δάσκωνι ἔρυμά τι, ᾗ
[6, 67]	πεντήκοντα) τοὺς δὲ ἱππέας ἐπετάξαντο	ἐπὶ	τῷ δεξιῷ, οὐκ ἔλασσον ὄντας
[6, 61]	αὐτοῦ λόγου καὶ τῆς ξυνωμοσίας	ἐπὶ	τῷ δήμῳ ἀπ' ἐκείνου ἐδόκει
[6, 101]	τὴν πόλιν ἔφευγον, οἱ δ'	ἐπὶ	τῷ εὐωνύμῳ παρὰ τὸν ποταμόν.
[6, 85]	γὰρ ἐφίενται ὑμῶν καὶ βούλονται	ἐπὶ	τῷ ἡμετέρῳ ξυστήσαντες ὑμᾶς ὑπόπτῳ,
[6, 97]	οὐκ ἐπεξῇσαν αὐτοῖς, ἐπαναχωρήσαντες φρούριον	ἐπὶ	τῷ Λαβδάλῳ ᾠκοδόμησαν, ἐπ' ἄκροις
[6, 33]	Μήδου παρὰ λόγον πολλὰ σφαλέντος,	ἐπὶ	τῷ ὀνόματι ὡς ἐπ' Ἀθήνας
[6, 65]	ἦσαν, πορευόμενοι ἐπὶ Κατάνης (ηὐλίσαντο	ἐπὶ	τῷ Συμαίθῳ ποταμῷ ἐν τῇ
[6, 89]	εἶναι. ἄλλοι δ' ἦσαν καὶ	ἐπὶ	τῶν πάλαι καὶ νῦν οἳ
[6, 62]	τε ἡμισείᾳ τῆς ἑαυτῶν ἦλθον	ἐπὶ	Ὕβλαν τὴν Γελεᾶτιν πολεμίαν οὖσαν,
[6, 31]	πάντα τινὰ παρασκευάσασθαι ἐφόδιον ὡς	ἐπὶ	χρόνιον στρατείαν, καὶ ὅσα ἐπὶ
[6, 85]	ἄλλοι φίλοι ὅτι μάλιστα αὐτονομούμενοι.	~ἀνδρὶ	δὲ τυράννῳ ἢ πόλει ἀρχὴν
[6, 13]	ὁρῶν νῦν ἐνθάδε τῷ αὐτῷ	ἀνδρὶ	παρακελευστοὺς καθημένους φοβοῦμαι, καὶ τοῖς
[6, 16]	πατρίδος, ταύτῃ αὔχησιν ὡς οὐ	περὶ	ἀλλοτρίων οὐδ' ἁμαρτόντων, ἀλλ' ὡς
[6, 61]	ἐπί τε ἐκεῖνον καὶ ὧν	πέρι	ἄλλων ἐμεμήνυτο. (εἴρητο δὲ προειπεῖν
[6, 18]	μὲν ἡσυχάζῃ, τρίψεσθαί τε αὐτὴν	περὶ	αὑτὴν ὥσπερ καὶ ἄλλο τι,
[6, 18]	βραχὺ ἄν τι προσκτώμενοι αὐτῇ	περὶ	αὐτῆς ἂν ταύτης μᾶλλον κινδυνεύοιμεν.
[6, 29]	ἄρχειν. καὶ ἐπεμαρτύρετο μὴ ἀπόντος	πέρι	αὐτοῦ διαβολὰς ἀποδέχεσθαι, ἀλλ' ἤδη
[6, 9]	ἐκπλεῖν· ἐμοὶ μέντοι δοκεῖ καὶ	περὶ	αὐτοῦ τούτου ἔτι χρῆναι σκέψασθαι,
[6, 32]	ὡς σαφῶς οἰόμενος εἰδέναι τὰ	περὶ	αὐτῶν, ἔλεγε καὶ παρῄνει τοιάδε.
[6, 60]	Ἀθηναίων, καὶ μιμνῃσκόμενος ὅσα ἀκοῇ	περὶ	αὐτῶν ἠπίστατο, χαλεπὸς ἦν τότε
[6, 2]	καὶ ὡς ἕκαστός (πῃ γιγνώσκει	περὶ	αὐτῶν. Σικανοὶ δὲ μετ' αὐτοὺς
[6, 6]	περί τε γαμικῶν τινῶν καὶ	περὶ	γῆς ἀμφισβητήτου, καὶ οἱ Σελινούντιοι
[6, 76]	τῆς ἑαυτῶν τῷ Μήδῳ ἀντέστησαν,	περὶ	δὲ οἱ μὲν σφίσιν ἀλλὰ
[6, 61]	ἐν τῷ παρόντι περιφανῶς ὠφέλητο.	~περὶ	δὲ τοῦ Ἀλκιβιάδου ἐναγόντων τῶν
[6, 90]	τὰς ἐμὰς διαβολὰς τοιαῦτα ξυνέβη·	περὶ	δὲ ὧν ὑμῖν τε βουλευτέον
[6, 71]	δὲ αὐτῶν καὶ τῶν ξυμμάχων	περὶ	ἑξήκοντα καὶ διακοσίους) τῶν δὲ
[6, 16]	ἅμα νομίζω εἶναι. ὧν γὰρ	πέρι	ἐπιβόητός εἰμι, τοῖς μὲν προγόνοις
[6, 104]	αἱ ἀπὸ τῆς Κορίνθου νῆες	περὶ	Λευκάδα ἤδη ἦσαν, βουλόμενοι ἐς
[6, 9]	καὶ μὴ οὕτω βραχείᾳ βουλῇ	περὶ	μεγάλων πραγμάτων ἀνδράσιν ἀλλοφύλοις πειθομένους
[6, 92]	ᾔκαζον· καὶ αὐτοὺς νῦν νομίσαντας	περὶ	μεγίστων δὴ τῶν διαφερόντων βουλεύεσθαι
[6, 28]	μετοίκων τέ τινων καὶ ἀκολούθων	περὶ	μὲν τῶν Ἑρμῶν οὐδέν, ἄλλων
[6, 50]	ἐς Μεσσήνην καὶ λόγους ποιησάμενος	περὶ	ξυμμαχίας πρὸς αὐτούς, ὡς οὐκ
[6, 17]	καὶ οὐδεὶς δι' αὐτὸ ὡς	περὶ	οἰκείας πατρίδος οὔτε τὰ περὶ
[6, 89]	χεῖρον, ὅσῳ καὶ λοιδορήσαιμι. ἀλλὰ	περὶ	ὁμολογουμένης ἀνοίας οὐδὲν ἂν καινὸν
[6, 101]	τὸν τῶν Συρακοσίων, αὐτοὶ δὲ	περὶ	ὄρθρον καταβάντες ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν
[6, 9]	Ἀθηναίοις τοιάδε. ~Ἡ μὲν ἐκκλησία	περὶ	παρασκευῆς τῆς ἡμετέρας ἥδε ξυνελέγη,
[6, 2]	ἔχουσιν. ᾤκουν δὲ καὶ Φοίνικες	περὶ	πᾶσαν μὲν τὴν Σικελίαν ἄκρας
[6, 68]	παρακελεύονται· οἱ μὲν γὰρ ὅτι	περὶ	πατρίδος ἔσται ὁ ἀγών, ἐγὼ
[6, 11]	ἀπρεπὲς εὖ θήσονται, ὅσῳ καὶ	περὶ	πλείστου καὶ διὰ πλείστου (δόξαν
[6, 26]	ἐψηφίσαντο εὐθὺς αὐτοκράτορας εἶναι καὶ	περὶ	στρατιᾶς πλήθους καὶ περὶ τοῦ
[6, 16]	ἀλλοτρίων οὐδ' ἁμαρτόντων, ἀλλ' ὡς	περὶ	σφετέρων τε καὶ καλὰ πραξάντων.
[6, 33]	σφαλῶσι, τοῖς ἐπιβουλευθεῖσιν ὄνομα, κἂν	περὶ	σφίσιν αὐτοῖς τὰ πλείω (πταίσωσιν,
[6, 53]	οὐδὲν ἧσσον ζήτησιν ἐποιοῦντο τῶν	περὶ	τὰ μυστήρια καὶ τῶν περὶ
[6, 61]	τὸν καιρὸν τοῦτον ἐν ᾧ	περὶ	ταῦτα ἐθορυβοῦντο μέχρι Ἰσθμοῦ παρελθοῦσα,
[6, 6]	τοῖς Σελινουντίοις ἐς πόλεμον καθέστασαν	περί	τε γαμικῶν τινῶν καὶ περὶ
[6, 69]	(οἱ δ' ἐχώρουν, Συρακόσιοι μὲν	περί	τε πατρίδος μαχούμενοι καὶ τῆς
[6, 69]	τῶν δ' ἐναντίων Ἀθηναῖοι μὲν	περί	τε τῆς ἀλλοτρίας οἰκείαν σχεῖν
[6, 6]	πέμψαι πρῶτον ἐς τὴν Ἔγεσταν	περί	τε τῶν χρημάτων σκεψομένους εἰ
[6, 105]	γὰρ λῃστείαις ἐκ Πύλου καὶ	περὶ	τὴν ἄλλην Πελοπόννησον μᾶλλον ἢ
[6, 89]	ἐθεράπευον ὑμᾶς ἄλλα τε καὶ	περὶ	τὴν ἐκ Πύλου ξυμφοράν. καὶ
[6, 99]	ἔτι οἱ Συρακόσιοι ἐκράτουν τῶν	περὶ	τὴν θάλασσαν, κατὰ γῆν δ'
[6, 85]	διότι ἐν χωρίοις ἐπικαίροις εἰσὶ	περὶ	τὴν Πελοπόννησον. (ὥστε καὶ τἀνθάδε
[6, 50]	καὶ τοὺς λιμένας καὶ τὰ	περὶ	τὴν χώραν ἐξ ἧς αὐτοῖς
[6, 82]	δὲ Συρακοσίου καθαψαμένου ἀνάγκη καὶ	(περὶ	τῆς ἀρχῆς εἰπεῖν ὡς εἰκότως
[6, 69]	ὑπήκοον τῶν ξυμμάχων μέγιστον μὲν	περὶ	τῆς αὐτίκα ἀνελπίστου σωτηρίας, ἢν
[6, 76]	(εὐπρεπῆ ἐπενεγκόντες κατεστρέψαντο. καὶ οὐ	περὶ	τῆς ἐλευθερίας ἄρα οὔτε οὗτοι
[6, 89]	καὶ ἐξώρμησε λέγων τοιάδε. ~Ἀναγκαῖον	περὶ	τῆς ἐμῆς διαβολῆς πρῶτον ἐς
[6, 78]	τῆς ἐμῆς κινδυνεύειν, ἐνθυμηθήτω οὐ	περὶ	τῆς ἐμῆς μᾶλλον, ἐν ἴσῳ
[6, 91]	οἰέσθω μόνον βουλεύειν, ἀλλὰ καὶ	περὶ	τῆς Πελοποννήσου, εἰ μὴ ποιήσετε
[6, 34]	δῆλον ποιῆσαι αὐτοῖς ὅτι οὐ	περὶ	τῆς Σικελίας πρότερον ἔσται ὁ
[6, 91]	μακροῦ ὑμῖν (ἐπιπέσοι. ὥστε μὴ	περὶ	τῆς Σικελίας τις οἰέσθω μόνον
[6, 32]	ἄλλων, τῶν μὲν πιστευόντων τὰ	περὶ	τῆς (στρατείας τῆς τῶν Ἀθηναίων,
[6, 55]	βωμὸς σημαίνει καὶ ἡ στήλη	περὶ	τῆς τῶν τυράννων ἀδικίας ἡ
[6, 74]	Νάξον καὶ ὅρια καὶ σταυρώματα	περὶ	τὸ στρατόπεδον ποιησάμενοι αὐτοῦ διεχείμαζον·
[6, 17]	περὶ οἰκείας πατρίδος οὔτε τὰ	περὶ	τὸ σῶμα ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε
[6, 31]	ἐκκριθὲν καὶ ὅπλων καὶ τῶν	περὶ	τὸ σῶμα σκευῶν μεγάλῃ σπουδῇ
[6, 31]	τῶν δὲ ἰδιωτῶν ἅ τε	περὶ	τὸ σῶμά τις καὶ τριήραρχος
[6, 97]	ἕκαστος τάχους εἶχε, καὶ οἱ	περὶ	τὸν Διόμιλον ἑξακόσιοι· στάδιοι δὲ
[6, 96]	(ἐτύγχανον γὰρ αὐτοῖς καὶ οἱ	περὶ	τὸν Ἑρμοκράτη στρατηγοὶ ἄρτι παρειληφότες
[6, 100]	κατέφυγον ἐς τὸ προτείχισμα τὸ	περὶ	τὸν Τεμενίτην. καὶ αὐτοῖς ξυνεσέπεσον
[6, 54]	περὶ τῶν σφετέρων τυράννων οὐδὲ	περὶ	τοῦ γενομένου ἀκριβὲς οὐδὲν (λέγοντας.
[6, 32]	Συρακούσας ἠγγέλλετο μὲν πολλαχόθεν τὰ	περὶ	τοῦ ἐπίπλου, οὐ μέντοι ἐπιστεύετο
[6, 33]	καὶ ἄλλοι τινές, δόξω ὑμῖν	περὶ	τοῦ ἐπίπλου τῆς ἀληθείας λέγειν,
[6, 91]	ἐνθένδε προσόδου παρέξειν. ~τοιαῦτα μὲν	περὶ	τοῦ νῦν οἰχομένου στόλου παρὰ
[6, 26]	καὶ περὶ στρατιᾶς πλήθους καὶ	περὶ	τοῦ παντὸς πλοῦ τοὺς στρατηγοὺς
[6, 64]	ἄξια λόγου· ἐδίδασκον δ' αὐτοὺς	περὶ	τοῦ πρὸς τῷ Ὀλυμπιείῳ χωρίου,
[6, 53]	περὶ τὰ μυστήρια καὶ τῶν	περὶ	τοὺς Ἑρμᾶς δρασθέντων, καὶ οὐ
[6, 74]	ταῦτα βουλόμενοι. ἡμέρας δὲ μείναντες	περὶ	τρεῖς καὶ δέκα οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 9]	τοῦ τοιούτου καὶ ἧσσον ἑτέρων	περὶ	τῷ ἐμαυτοῦ σώματι ὀρρωδῶ, νομίζων
[6, 16]	μίαν ἡμέραν κατέστησα ἐν Μαντινείᾳ	περὶ	τῶν ἁπάντων ἀγωνίσασθαι· ἐξ οὗ
[6, 9]	παραινοίην καὶ μὴ τοῖς ἑτοίμοις	περὶ	τῶν ἀφανῶν καὶ μελλόντων κινδυνεύειν·
[6, 60]	τότε οὔτε ὕστερον ἔχει (εἰπεῖν	περὶ	τῶν δρασάντων τὸ ἔργον. λέγων
[6, 11]	(δόξαν ἀρετῆς μελετῶσιν. ὥστε οὐ	περὶ	τῶν ἐν Σικελίᾳ Ἐγεσταίων ἡμῖν,
[6, 78]	οὐ περὶ τῶν ὀνομάτων, ἀλλὰ	περὶ	τῶν ἔργων, ἐθελήσαντι προσλαβεῖν· λόγῳ
[6, 53]	ὡς ἀσεβούντων, τῶν δὲ καὶ	περὶ	(τῶν Ἑρμῶν. οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι,
[6, 88]	ἐφοβεῖτο γὰρ αὐτοὺς διὰ τὴν	περὶ	τῶν (Μαντινικῶν πρᾶξιν. καὶ ξυνέβη
[6, 53]	στρατιωτῶν τῶν μετ' αὐτοῦ μεμηνυμένων	περὶ	τῶν μυστηρίων ὡς ἀσεβούντων, τῶν
[6, 60]	τότε καὶ ὑπόπτης ἐς τοὺς	περὶ	τῶν μυστικῶν τὴν αἰτίαν λαβόντας,
[6, 78]	μὴ τοὺς αὐτοὺς κινδύνους οὐ	περὶ	τῶν ὀνομάτων, ἀλλὰ περὶ τῶν
[6, 54]	τοὺς ἄλλους οὔτε αὐτοὺς Ἀθηναίους	περὶ	τῶν σφετέρων τυράννων οὐδὲ περὶ
[6, 44]	Ἐγέστης ἅμα προσέμενον, βουλόμενοι εἰδέναι	περὶ	τῶν χρημάτων εἰ ἔστιν ἃ
[6, 8]	ἐπαγωγὰ καὶ οὐκ ἀληθῆ καὶ	περὶ	τῶν χρημάτων ὡς εἴη ἑτοῖμα
[6, 88]	ἔπεμψαν μὲν ἐς Καρχηδόνα τριήρη	περὶ	φιλίας, εἰ δύναιντό τι ὠφελεῖσθαι,
[6, 80]	οὔτε ὑμᾶς οὔτε τοὺς ἄλλους	περὶ	ὧν αὐτοὶ οὐδὲν χεῖρον γιγνώσκετε·
[6, 87]	δ' ὑμῖν πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν	περὶ	ὧν ὑποπτευόμεθα, καὶ ἔτι ἐν
[6, 88]	ὅσα ἔδει, ὡς ἅμα τῷ	ἦρι	ἑξόμενοι τοῦ πολέμου. (Οἱ δ'
[6, 94]	Θουκυδίδης ξυνέγραψεν. ~Ἅμα δὲ τῷ	ἦρι	εὐθὺς ἀρχομένῳ τοῦ ἐπιγιγνομένου θέρους
[6, 8]	~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου θέρους ἅμα	ἦρι	οἱ τῶν Ἀθηναίων πρέσβεις ἧκον
[6, 74]	καὶ ἱππέας, ὅπως ἅμα τῷ	ἦρι	παραγένωνται. ~Ἐτείχιζον δὲ καὶ οἱ
[6, 32]	τὸ πρῶτον ἐκπλεύσαντες ἅμιλλαν ἤδη	μέχρι	Αἰγίνης ἐποιοῦντο. καὶ οἱ μὲν
[6, 61]	ἐν ᾧ περὶ ταῦτα ἐθορυβοῦντο	μέχρι	Ἰσθμοῦ παρελθοῦσα, πρὸς Βοιωτούς τι
[6, 95]	καὶ ἐπ' Ἄργος στρατεύσαντες Λακεδαιμόνιοι	μέχρι	μὲν Κλεωνῶν ἦλθον, σεισμοῦ δὲ
[6, 101]	οἷόν τε ᾖ τοῖς Ἀθηναίοις	μέχρι	τῆς θαλάσσης (ἀποτειχίσαι. οἱ δ'
[6, 103]	καὶ τοῦ κρημνώδους ἀρξάμενοι ἀπετείχιζον	μέχρι	τῆς θαλάσσης τείχει διπλῷ τοὺς
[6, 96]	γὰρ τὸ ἄλλο χωρίον, καὶ	μέχρι	τῆς πόλεως ἐπικλινές τ' ἐστὶ
[6, 86]	κωλύοντας καὶ ἀνέχοντας τὴν Σικελίαν	μέχρι	τοῦδε μὴ (ὑπ' αὐτοὺς εἶναι
[6, 101]	καὶ ᾗπερ αὐτοῖς βραχύτατον ἐγίγνετο	καταβᾶσι	διὰ τοῦ ὁμαλοῦ καὶ τοῦ
[6, 30]	τοῖς πλείστοις καὶ ταῖς σιταγωγοῖς	ὁλκάσι	καὶ τοῖς πλοίοις καὶ ὅση
[6, 22]	δὲ καὶ αὐτόθεν σῖτον ἐν	ὁλκάσι,	πυροὺς καὶ πεφρυγμένας κριθάς, ἄγειν,
[6, 12]	βραχύ τι λελωφήκαμεν, ὥστε καὶ	χρήμασι	καὶ τοῖς σώμασιν ηὐξῆσθαι· καὶ
[6, 15]	καὶ τὰ ἴδια ἅμα εὐτυχήσας	χρήμασί	τε καὶ (δόξῃ ὠφελήσειν. ὢν
[6, 54]	καὶ νῦν δῆλόν ἐστιν ἀμυδροῖς	γράμμασι	λέγον τάδε· μνῆμα τόδ' ἧς
[6, 32]	παρ' ἅπαν τὸ στράτευμα καὶ	ἐκπώμασι	χρυσοῖς τε καὶ ἀργυροῖς οἵ
[6, 83]	καὶ τῇ ἡμετέρᾳ αὐτῶν κινδυνεύσαντες.	πᾶσι	δὲ ἀνεπίφθονον τὴν προσήκουσαν σωτηρίαν
[6, 23]	ὁπλιτικόν, ἀλλὰ καὶ ὑπερβάλλοντες τοῖς	πᾶσι,	μόλις οὕτως οἷοί τε ἐσόμεθα
[6, 37]	τὸν πόλεμον ποιοῖντο, οὐκ ἂν	παντάπασι	διαφθαρῆναι, ἦ πού γε δὴ
[6, 40]	ἢ μεταγνόντες τὸ τῆς πόλεως	ξύμπασι	κοινὸν αὔξετε, ἡγησάμενοι τοῦτο μὲν
[6, 67]	τε ἔθνη ἐπιπαριὼν ἕκαστα καὶ	ξύμπασι	τοιάδε παρεκελεύετο. ~Πολλῇ μὲν παραινέσει,
[6, 2]	φαίνονται ἐνοικισάμενοι, ὡς μὲν αὐτοί	φασι,	καὶ πρότεροι διὰ τὸ αὐτόχθονες
[6, 17]	τοὺς αὐτοὺς τούτους οὕσπερ νῦν	φασὶ	πολεμίους ὑπολείποντας ἂν ἡμᾶς πλεῖν
[6, 6]	ξυγγενὲς καὶ ἅμα ἄποικοι τοῖς	ἐκπέμψασι	Πελοποννησίοις βοηθήσαντες καὶ τὴν ἐκείνων
[6, 18]	οἰκεῖν οἳ ἂν τοῖς παροῦσιν	ἤθεσι	καὶ νόμοις, ἢν καὶ χείρω
[6, 16]	ἄνοια, ὃς ἂν τοῖς ἰδίοις	τέλεσι	μὴ ἑαυτὸν μόνον ἀλλὰ (καὶ
[6, 31]	καὶ τἆλλα σημείοις καὶ κατασκευαῖς	πολυτελέσι	χρησαμένων, καὶ ἐς τὰ μακρότατα
[6, 6]	ἅμα εὐπρεπῶς βουλόμενοι τοῖς ἑαυτῶν	(ξυγγενέσι	καὶ τοῖς προσγεγενημένοις ξυμμάχοις. μάλιστα
[6, 80]	κάλλιον τοῖς ἀδικουμένοις καὶ ἅμα	ξυγγενέσι	προσθεμένους τήν τε κοινὴν ὠφελίαν
[6, 25]	ὅσα μέντοι ἤδη δοκεῖν αὐτῷ,	τριήρεσι	μὲν οὐκ ἔλασσον ἢ ἑκατὸν
[6, 43]	Κερκύρας ἐς τὴν Σικελίαν ἐπεραιοῦντο,	τριήρεσι	μὲν ταῖς πάσαις τέσσαρσι καὶ
[6, 4]	νόμιμα δὲ Δωρικὰ ἐτέθη αὐτοῖς.	ἔτεσι	δὲ ἐγγύτατα ὀκτὼ καὶ ἑκατὸν
[6, 5]	Συρακοσίων ᾠκίσθησαν, Ἄκραι μὲν ἑβδομήκοντα	ἔτεσι	μετὰ Συρακούσας, (Κασμέναι δ' ἐγγὺς
[6, 97]	μαχούμενοι ἢ τειχιοῦντες, τοῖς τε	σκεύεσι	καὶ τοῖς χρήμασιν ἀποθήκη. ~καὶ
[6, 84]	ὁ Χαλκιδεύς, ὃν ἀλόγως ἡμᾶς	φησὶ	δουλωσαμένους τοὺς ἐνθάδε ἐλευθεροῦν, ξύμφορος
[6, 10]	ταύτῃ πολλὰ τὰ ἀμφισβητούμενα (ἔχομεν.	εἰσὶ	δ' οἳ οὐδὲ ταύτην πω
[6, 2]	δὲ καὶ ἄλλως πως ἐσπλεύσαντες.	εἰσὶ	δὲ καὶ νῦν ἔτι ἐν
[6, 27]	ἐν τῇ πόλει τῇ Ἀθηναίων	(εἰσὶ	δὲ κατὰ τὸ ἐπιχώριον, ἡ
[6, 76]	ἐν Εὐβοίᾳ, ὧν οἵδε ἄποικοί	(εἰσι,	δουλωσαμένους ἔχειν. τῇ δὲ αὐτῇ
[6, 10]	ἀφεστῶτες ἀφ' ἡμῶν ἔτι ἀχείρωτοί	εἰσι	καὶ ἄλλοι τινὲς κατὰ τὰς
[6, 49]	ποιεῖσθαι, ἕως ἔτι (ἀπαράσκευοί τε	εἰσὶ	καὶ μάλιστα ἐκπεπληγμένοι. τὸ γὰρ
[6, 34]	πλῷ εὖ οἶδ' ὅτι ἤδη	εἰσὶ	καὶ ὅσον οὔπω πάρεισιν. ~Καὶ
[6, 45]	ὅτι ἐν Ῥηγίῳ αἱ νῆές	εἰσι,	καὶ ὡς ἐπὶ τούτοις παρεσκευάζοντο
[6, 34]	του τρόπου ἀμῦναι. δυνατοὶ δὲ	εἰσὶ	μάλιστα τῶν νῦν, βουληθέντες· χρυσὸν
[6, 34]	αὐτοῖς, ἀλλ' αἰεὶ διὰ φόβου	εἰσὶ	μή ποτε Ἀθηναῖοι αὐτοῖς ἐπὶ
[6, 85]	εὐλήπτους, διότι ἐν χωρίοις ἐπικαίροις	εἰσὶ	περὶ τὴν Πελοπόννησον. (ὥστε καὶ
[6, 104]	ἤδη παντελῶς ἀποτετειχισμέναι αἱ Συράκουσαί	εἰσι,	τῆς μὲν Σικελίας οὐκέτι ἐλπίδα
[6, 80]	παρεσομένης ὠφελίας, οἳ τῶνδε κρείσσους	εἰσὶ	τὸ παράπαν τὰ πολέμια· καὶ
[6, 17]	ἐσβάλλειν, κἂν μὴ ἐκπλεύσωμεν, ἱκανοί	εἰσι,	τῷ δὲ ναυτικῷ οὐκ ἂν
[6, 20]	Συράκουσαι. (πολλοὶ μὲν γὰρ ὁπλῖται	ἔνεισι	καὶ τοξόται καὶ ἀκοντισταί, πολλαὶ
[6, 18]	ἀμύνεται, ἀλλὰ καὶ ὅπως μὴ	ἔπεισι	προκαταλαμβάνει. (καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν
[6, 16]	ἔπειτα ἀνθρώπων προσποίησίν τε ξυγγενείας	τισὶ	καὶ μὴ οὖσαν καταλιπόντας, καὶ
[6, 64]	Συρακοσίων τοὺς ἱππέας πολλοὺς ὄντας,	σφίσι	δ' οὐ παρόντων ἱππέων, βλάπτειν
[6, 57]	ὡς εἶδόν τινα τῶν ξυνωμοτῶν	σφίσι	διαλεγόμενον οἰκείως τῷ Ἱππίᾳ (ἦν
[6, 100]	οὐκ ἦλθον κωλύσοντες, φοβούμενοι μὴ	σφίσι	δίχα γιγνομένοις ῥᾷον μάχωνται, καὶ
[6, 102]	ἂν ἔτι ἀπὸ τῆς παρούσης	σφίσι	δυνάμεως ἱκανοὶ γενέσθαι κωλῦσαι τὸν
[6, 64]	αὐτοὶ μὲν ἀποκλῄσειν τοὺς παρὰ	σφίσι	καὶ τὰς ναῦς ἐμπρήσειν, ἐκείνους
[6, 88]	Κορίνθῳ ἐγένοντο, λόγους ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες	σφίσι	(κατὰ τὸ ξυγγενὲς βοηθεῖν. καὶ
[6, 64]	οἱ στρατηγοὶ (μηχανῶνται. πέμπουσιν ἄνδρα	σφίσι	μὲν πιστόν, τοῖς δὲ τῶν
[6, 28]	τῷ Ἀλκιβιάδῃ ἀχθόμενοι ἐμποδὼν ὄντι	σφίσι	μὴ αὐτοῖς τοῦ δήμου βεβαίως
[6, 75]	αὐτοῖς οἱ Καμαριναῖοι μὴ προθύμως	σφίσι	μήτ' ἐπὶ τὴν πρώτην μάχην
[6, 6]	ξυμμαχίαν ἀναμιμνῄσκοντες τοὺς Ἀθηναίους ἐδέοντο	σφίσι	ναῦς πέμψαντας ἐπαμῦναι, λέγοντες ἄλλα
[6, 61]	παραμεῖναι, (δι' ἐκείνου νομίζοντες πεισθῆναι	σφίσι	ξυστρατεύειν. καὶ ὁ μὲν ἔχων
[6, 103]	αὐτὸν ἐκομίσαντο· καὶ παρόντος ἤδη	σφίσι	παντὸς τοῦ στρατεύματος καὶ τοῦ
[6, 69]	ἃ ἦλθον καὶ τὴν ὑπάρχουσαν	σφίσι	πατρίδα νικήσαντες πάλιν ἐπιδεῖν· τὸ
[6, 19]	τῶν ὁρκίων ὑπομιμνῄσκοντες ἱκέτευον βοηθῆσαι	σφίσι,	πολλῷ μᾶλλον ἢ (πρότερον ὥρμηντο
[6, 49]	καὶ ἐκείνοις οὐ ξυμμαχήσειν καὶ	σφίσι	προσιέναι καὶ οὐ διαμελλήσειν περισκοποῦντας
[6, 52]	οἱ δ' οὐκ ἐδέχοντο, λέγοντες	σφίσι	τὰ ὅρκια εἶναι μιᾷ νηὶ
[6, 98]	τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ ὡς ἑώρων	σφίσι	τὸ στράτευμα διεσπασμένον τε καὶ
[6, 69]	ὅμως δὲ οὐκ ἂν οἰόμενοι	σφίσι	τοὺς Ἀθηναίους προτέρους ἐπελθεῖν καὶ
[6, 7]	αὐτῶν καὶ Μακεδόνων τοὺς παρὰ	σφίσι	φυγάδας ἐκακούργουν τὴν Περδίκκου. (Λακεδαιμόνιοι
[6, 69]	ὡς δὲ ἕκαστός πῃ τοῖς	πλέοσι	προσμείξειε καθίσταντο. οὐ γὰρ δὴ
[6, 70]	πρῶτον μαχομένοις καὶ ἐλάχιστα πολέμῳ	ὡμιληκόσι	καὶ τοῦτο ξυνεπιλαβέσθαι τοῦ φόβου,
[6, 43]	ἑπτακοσίοις, καὶ Μεγαρεῦσι ψιλοῖς φυγάσιν	εἴκοσι	καὶ ἑκατόν, καὶ ἱππαγωγῷ μιᾷ
[6, 62]	ἀπέδοσαν, καὶ ἐγένοντο ἐξ (αὐτῶν	εἴκοσι	καὶ ἑκατὸν τάλαντα. καὶ ἐς
[6, 95]	ταλάντων οὐκ ἔλασσον πέντε καὶ	εἴκοσι.	(καὶ ὁ Θεσπιῶν δῆμος ἐν
[6, 67]	διακοσίους, καὶ Καμαριναίων ἱππῆς ὅσον	εἴκοσι	καὶ τοξόται ὡς πεντήκοντα) τοὺς
[6, 5]	μετὰ Συρακούσας, (Κασμέναι δ' ἐγγὺς	εἴκοσι	μετὰ Ἄκρας. καὶ Καμάρινα τὸ
[6, 97]	οὐκ ἔλασσον ἢ πέντε καὶ	εἴκοσι.	(προσπεσόντες οὖν αὐτοῖς τοιούτῳ τρόπῳ
[6, 43]	ἐπεραιοῦντο, τριήρεσι μὲν ταῖς πάσαις	τέσσαρσι	καὶ τριάκοντα καὶ ἑκατόν, καὶ
[6, 70]	αὐτοῖς ὑπακούσεται. ~γενομένης δ' ἐν	χερσὶ	τῆς μάχης ἐπὶ πολὺ ἀντεῖχον
[6, 104]	μὲν καὶ Πυθὴν ὁ Κορίνθιος	ναυσὶ	δυοῖν μὲν Λακωνικαῖν, δυοῖν δὲ
[6, 31]	ἀμφότερα, οὗ ἂν δέῃ, καὶ	ναυσὶ	καὶ πεζῷ ἅμα ἐξαρτυθείς, τὸ
[6, 105]	Ἀθηναίων ἐκ τοῦ Ἄργους ταῖς	ναυσὶ	καὶ τῶν Λακεδαιμονίων οἱ Ἀργεῖοι
[6, 37]	γὰρ τὸ καὶ αὐταῖς ταῖς	ναυσὶ	κούφαις τοσοῦτον πλοῦν δεῦρο κομισθῆναι)
[6, 94]	ἑλόντες αὖθις καὶ πεζῇ καὶ	ναυσὶ	παρακομισθέντες ἐπὶ τὸν Τηρίαν ποταμὸν
[6, 8]	ὅτι χρὴ τὴν παρασκευὴν ταῖς	ναυσὶ	τάχιστα γίγνεσθαι, καὶ τοῖς στρατηγοῖς,
[6, 22]	πρὸς τὸ ἐκείνων ἱππικὸν ἀντέχωσι,	ναυσί	τε καὶ πολὺ περιεῖναι, ἵνα
[6, 7]	δὲ Ἀθηναίων οὐ πολλῷ ὕστερον	ναυσὶ	τριάκοντα καὶ ἑξακοσίοις ὁπλίταις, οἱ
[6, 82]	ἡμεῖς γὰρ Ἴωνες ὄντες Πελοποννησίοις	Δωριεῦσι	καὶ πλέοσιν οὖσι καὶ παροικοῦσιν
[6, 6]	ποτε μεγάλῃ παρασκευῇ Δωριῆς τε	Δωριεῦσι	κατὰ τὸ ξυγγενὲς καὶ ἅμα
[6, 43]	καὶ σφενδονήταις Ῥοδίων ἑπτακοσίοις, καὶ	Μεγαρεῦσι	ψιλοῖς φυγάσιν εἴκοσι καὶ ἑκατόν,
[6, 82]	ὄντες Πελοποννησίοις Δωριεῦσι καὶ πλέοσιν	οὖσι	καὶ παροικοῦσιν ἐσκεψάμεθα ὅτῳ τρόπῳ
[6, 44]	ἐποιήσαντο, ἀξιοῦντες Χαλκιδέας ὄντας Χαλκιδεῦσιν	οὖσι	Λεοντίνοις βοηθεῖν· οἱ δὲ οὐδὲ
[6, 88]	βουλευσάμενοι ἀπεκρίναντο, ἐπειδὴ τυγχάνει ἀμφοτέροις	οὖσι	ξυμμάχοις σφῶν πρὸς ἀλλήλους πόλεμος
[6, 10]	ἀκροῶνται. ἡμεῖς δὲ Ἐγεσταίοις δὴ	οὖσι	ξυμμάχοις ὡς ἀδικουμένοις ὀξέως βοηθοῦμεν·
[6, 79]	ἐστιν, ἀλλ' ἤν, ὅπερ οὗτοι	σπεύδουσι,	τἀναντία διαστῶμεν, ἐπεὶ οὐδὲ πρὸς
[6, 3]	τε πολέμῳ τοὺς Σικελοὺς ἐξελάσαντες	οἰκίζουσι,	καὶ μετ' αὐτοὺς Κατάνην· οἰκιστὴν
[6, 91]	αἰεὶ φοβοῦνται, καὶ μόνου αὐτοῦ	νομίζουσι	τῶν ἐν τῷ πολέμῳ οὐ
[6, 4]	αὐτοὺς οἰκίσαι, Πάμιλλον πέμψαντες Σελινοῦντα	κτίζουσι,	καὶ ἐκ Μεγάρων τῆς μητροπόλεως
[6, 38]	σφέτερα αὐτῶν εὖ οἶδ' ὅτι	σῴζουσι,	καὶ ἐνθένδε (ἄνδρες οὔτε ὄντα
[6, 76]	(ἡμῶν ἀκοῦσαι, μὴ ὑμᾶς πείσωσιν.	ἥκουσι	γὰρ ἐς τὴν Σικελίαν προφάσει
[6, 50]	τῶν νεῶν προσπλεύσαντας ὅτι Ἀθηναῖοι	ἥκουσι	Λεοντίνους ἐς τὴν ἑαυτῶν κατοικιοῦντες
[6, 2]	νῆσος ἐκαλεῖτο, πρότερον Τρινακρία καλουμένη·	οἰκοῦσι	δὲ ἔτι καὶ νῦν τὰ
[6, 79]	ὄντες Χαλκιδῆς Χαλκιδέας ὄντας Λεοντίνους	ἐθέλουσι	ξυγκατοικίζειν. καὶ δεινὸν εἰ ἐκεῖνοι
[6, 83]	δὲ ἐξ ὧν οἵδε τε	διαβάλλουσι	καὶ ὑμεῖς μάλιστα ἐπὶ τὸ
[6, 36]	βουλεύησθε, οὐκ ἐξ ὧν οὗτοι	ἀγγέλλουσι	σκοποῦντες λογιεῖσθε τὰ εἰκότα, ἀλλ'
[6, 65]	τὸ στράτευμα ἅπαν ἀνῆκται, ἀποστρέψαντες	ἀγγέλλουσι	τοῖς πεζοῖς, καὶ ξύμπαντες ἤδη
[6, 67]	(δ' αὐτοὺς καὶ τοὺς ἀκοντιστάς.	μέλλουσι	δὲ τοῖς Ἀθηναίοις προτέροις ἐπιχειρήσειν
[6, 53]	διαφθειράντων, ἀπεκομίσθησαν ἐς Κατάνην. ~καὶ	καταλαμβάνουσι	τὴν Σαλαμινίαν ναῦν ἐκ τῶν
[6, 94]	Ὑβλαίων. καὶ ἀφικόμενοι ἐς Κατάνην	καταλαμβάνουσι	τούς τε ἱππέας ἥκοντας ἐκ
[6, 68]	Σικελιώτας, οἳ ὑπερφρονοῦσι μὲν ἡμᾶς,	ὑπομενοῦσι	δ' οὔ, διὰ τὸ τὴν
[6, 36]	δὲ ἀνδρῶν οἵπερ αἰεὶ τάδε	κινοῦσι	ξύγκεινται. (ὑμεῖς δὲ ἢν εὖ
[6, 68]	ἡμᾶς, καὶ προσέτι Σικελιώτας, οἳ	ὑπερφρονοῦσι	μὲν ἡμᾶς, ὑπομενοῦσι δ' οὔ,
[6, 101]	χωροῦσι τοῖς τριακοσίοις τούτοις, καὶ	τρέπουσί	τε αὐτοὺς καὶ ἐσβάλλουσιν ἐς
[6, 52]	προσχωροῖεν ἄν, καὶ ὅτι Συρακόσιοι	πληροῦσι	ναυτικόν. ἁπάσῃ οὖν τῇ στρατιᾷ
[6, 102]	τὸ μὲν δεκάπλεθρον προτείχισμα αὐτῶν	αἱροῦσι	καὶ διεπόρθησαν, αὐτὸν δὲ τὸν
[6, 100]	πυλίδα. καὶ προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι	αἱροῦσι	τὸ σταύρωμα· καὶ οἱ φύλακες
[6, 34]	τοὺς προεπιχειροῦντας ἢ τοῖς γε	ἐπιχειροῦσι	προδηλοῦντας ὅτι ἀμυνοῦνται μᾶλλον (πεφόβηνται,
[6, 101]	αὐτοῖς οἱ πολλοὶ ἐνταῦθα) ὁμόσε	χωροῦσι	τοῖς τριακοσίοις τούτοις, καὶ τρέπουσί
[6, 91]	οἵ τε ὑπάρχοντες ὑμῖν φίλοι	θαρσήσουσι	μᾶλλον καὶ οἱ ἐνδοιάζοντες ἀδεέστερον
[6, 80]	Ἀθηναῖοι, ταῖς μὲν ὑμετέραις γνώμαις	κρατήσουσι,	τῷ δ' αὑτῶν ὀνόματι τιμηθήσονται,
[6, 6]	τὴν ἅπασαν δύναμιν τῆς Σικελίας	σχήσουσι,	κίνδυνον εἶναι μή ποτε μεγάλῃ
[6, 86]	παρουσίας ἐποικοῦντες ὑμῖν αἰεί τε	ἐπιβουλεύουσι	καὶ ὅταν (καιρὸν λάβωσιν ἑκάστου,
[6, 11]	μοι δοκοῦσιν, ὥς γε νῦν	ἔχουσι,	καὶ ἔτι ἂν ἧσσον δεινοὶ
[6, 20]	ὁ πληρώσων αὐτάς. χρήματά τ'	ἔχουσι	τὰ μὲν ἴδια, τὰ δὲ
[6, 94]	μοι εἴρηται, ἀναστήσαντες (Συρακόσιοι αὐτοὶ	ἔχουσι	τὴν γῆν. ἀποβάντες δὲ ἐδῄωσαν
[6, 17]	πολυανδροῦσιν αἱ πόλεις καὶ ῥᾳδίας	ἔχουσι	τῶν πολιτῶν τὰς (μεταβολὰς καὶ
[6, 42]	τἆλλα εὐκοσμότεροι καὶ ῥᾴους (ἄρχειν	ὦσι,	κατὰ τέλη στρατηγῷ προστεταγμένοι· ἔπειτα
[6, 16]	οὖσαν καταλιπόντας, καὶ ἧς ἂν	ὦσι	πατρίδος, ταύτῃ αὔχησιν ὡς οὐ
[6, 39]	τῶν μὲν κινδύνων τοῖς πολλοῖς	μεταδίδωσι,	τῶν δ' ὠφελίμων οὐ πλεονεκτεῖ
[6, 48]	Ἐγεσταίοις ξυμβαίνωσιν, οἱ δὲ Λεοντίνους	ἐῶσι	κατοικίζειν. ~Λάμαχος δὲ ἄντικρυς ἔφη
[6, 3]	ᾧ, ὅταν ἐκ Σικελίας θεωροὶ	πλέωσι,	πρῶτον (θύουσιν. Συρακούσας δὲ τοῦ
[6, 96]	φυλάσσειν, ὅπως μὴ κατὰ ταύτας	λάθωσι	σφᾶς ἀναβάντες (οἱ πολέμιοι· οὐ
[6, 18]	ἡμῖν. οὐ γὰρ ἵνα δεῦρο	ἀντιβοηθῶσι	προσεθέμεθα αὐτούς, ἀλλ' ἵνα τοῖς
[6, 73]	τὸν πρὸς Ἀθηναίους πόλεμον βεβαιότερον	πείθωσι	ποιεῖσθαι ἐκ τοῦ προφανοῦς ὑπὲρ
[6, 25]	Ἀθηναίων ἔσεσθαι ὁπλιταγωγοὺς ὅσαι ἂν	δοκῶσι,	καὶ ἄλλας ἐκ τῶν ξυμμάχων
[6, 88]	ἵνα μηδὲ τοῖς Ἀθηναίοις ἔλασσον	δοκῶσι	νεῖμαι, ἐπειδὴ καὶ ἐπικρατέστεροι τῇ
[6, 33]	τῶν ἐπιτηδείων ἐν ἀλλοτρίᾳ γῇ	σφαλῶσι,	τοῖς ἐπιβουλευθεῖσιν ὄνομα, κἂν περὶ
[6, 29]	μὴ μετὰ τοιαύτης αἰτίας, πρὶν	διαγνῶσι,	πέμπειν αὐτὸν ἐπὶ (τοσούτῳ στρατεύματι.
[6, 75]	ἐν τῇ μάχῃ εὖ πράξαντας,	προσχωρῶσι	δ' αὐτοῖς κατὰ τὴν προτέραν
[6, 72]	καὶ ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ	παρασκευάσωσι	τὸ ὁπλιτικόν, οἷς τε ὅπλα
[6, 70]	τῶν χρημάτων ἃ ἦν αὐτόθι	κινήσωσι,	καὶ οἱ λοιποὶ ἐπανεχώρησαν ἐς
[6, 69]	αὐτίκα ἀνελπίστου σωτηρίας, ἢν μὴ	κρατῶσι,	τὸ πρόθυμον εἶχον, ἔπειτα δὲ
[6, 48]	ποιεῖσθαι, ἵνα σῖτον καὶ στρατιὰν	ἔχωσι,	πρῶτον δὲ πείθειν Μεσσηνίους (ἐν
[6, 47]	μάλιστα ἐπέμφθησαν, καὶ ἢν μὲν	παρέχωσι	χρήματα παντὶ τῷ στρατεύματι Ἐγεσταῖοι,
[6, 91]	τε νομίζοντες ὑμᾶς ἐπιμέλεσθαι μᾶλλον	ἀντέχωσι	καὶ Ἀθηναῖοι τοῖς ἑαυτῶν ἧσσον
[6, 22]	ὅπως πρὸς τὸ ἐκείνων ἱππικὸν	ἀντέχωσι,	ναυσί τε καὶ πολὺ περιεῖναι,
[6, 33]	ἀπώσωμεν (οὐ γὰρ δὴ μὴ	τύχωσί	γε ὧν προσδέχονται φοβοῦμαι) κάλλιστον
[6, 80]	σφαλήσεται καὶ ὁ κρατῶν περιέσται,	τί	ἄλλο ἢ τῇ αὐτῇ ἀπουσίᾳ
[6, 69]	δὲ ἐν παρέργῳ καὶ εἴ	τι	ἄλλο ξυγκαταστρεψαμένοις ῥᾷον αὐτοῖς ὑπακούσεται.
[6, 25]	Κρήτης καὶ σφενδονητῶν, καὶ ἤν	τι	ἄλλο πρέπον δοκῇ εἶναι, ἑτοιμασάμενοι
[6, 41]	ἔς τε κατασκοπὴν καὶ ἤν	τι	ἄλλο φαίνηται ἐπιτήδειον. τὰ δὲ
[6, 35]	τοῖς δέ, εἰ καὶ ἔλθοιεν,	τί	ἂν δράσειαν αὐτοὺς ὅτι οὐκ
[6, 18]	ἡμῖν ἐστὶν ἀντίπαλον ναυτικόν. ~ὥστε	τί	ἂν λέγοντες εἰκὸς ἢ αὐτοὶ
[6, 34]	ἀσμένου ἂν πρόφασιν (λαβόντος, εἴ	τι	ἀξιόχρεων ἀφ' ἡμῶν ὀφθείη. ἀγγελλοίμεθα
[6, 40]	σκέψονται αὐτά· καὶ εἰ μή	τι	αὐτῶν ἀληθές ἐστιν, ὥσπερ οὐκ
[6, 90]	καὶ σῖτον, ὥστε εὐπορώτερον γίγνεσθαί	τι	αὐτῶν, αὐτὰ τὰ προσγενόμενα ἐκεῖθεν
[6, 92]	κράτος πολεμεῖσθαι ὀλιγωρήσουσιν. ~γίγνεσθαι δέ	τι	αὐτῶν καὶ ἐν τάχει καὶ
[6, 102]	κατὰ σφᾶς Ἀθηναίους, καὶ μέρος	τι	αὑτῶν πέμπουσιν ἐπὶ τὸν κύκλον
[6, 10]	τὰς γενομένας ὑμῖν σπονδὰς ἔχειν	τι	βέβαιον, αἳ ἡσυχαζόντων μὲν ὑμῶν
[6, 51]	δὲ στρατηγοὺς ἐσελθόντας ἐκέλευον, εἴ	τι	βούλονται, εἰπεῖν. καὶ λέγοντος τοῦ
[6, 36]	εἶναι. (οἱ γὰρ δεδιότες ἰδίᾳ	τι	βούλονται τὴν πόλιν ἐς ἔκπληξιν
[6, 96]	φύλακες, καὶ ἢν ἐς ἄλλο	τι	δέῃ, ταχὺ ξυνεστῶτες παραγίγνωνται. ~οἱ
[6, 68]	~Πολλῇ μὲν παραινέσει, ὦ ἄνδρες,	τί	δεῖ χρῆσθαι, οἳ πάρεσμεν ἐπὶ
[6, 47]	προθυμίαν, ἀποπλεῖν οἴκαδε, ἢν μή	τι	δι' ὀλίγου καὶ ἀπὸ τοῦ
[6, 25]	μὲν οὐκ ἐλάσσοσιν, ἢν δέ	τι	δύνωνται, καὶ πλέοσιν· τὴν δὲ
[6, 89]	προγόνων τὴν προξενίαν ὑμῶν κατά	τι	ἔγκλημα ἀπειπόντων αὐτὸς ἐγὼ πάλιν
[6, 29]	ἐπεπόριστο) καὶ εἰ μὲν τούτων	(τι	εἴργαστο, δίκην δοῦναι, εἰ δ'
[6, 12]	διὰ δὲ πολυτέλειαν καὶ ὠφεληθῇ	τι	ἐκ τῆς ἀρχῆς, μηδὲ τούτῳ
[6, 82]	ἡγεμονίας ἀπηλλάγημεν, οὐδὲν προσῆκον μᾶλλόν	τι	ἐκείνους ἡμῖν ἢ καὶ ἡμᾶς
[6, 46]	ἀλογώτερα. οἱ δὲ Ἐγεσταῖοι τοιόνδε	τι	ἐξετεχνήσαντο τότε ὅτε οἱ πρῶτοι
[6, 58]	καὶ οἱ μὲν ἀνεχώρησαν οἰόμενοί	τι	ἐρεῖν αὐτόν, ὁ δὲ τοῖς
[6, 33]	πόλεως, πείθων γε ἐμαυτὸν σαφέστερόν	τι	ἑτέρου εἰδὼς (λέγειν. Ἀθηναῖοι γὰρ
[6, 66]	καὶ ἐπὶ τῷ Δάσκωνι ἔρυμά	τι,	ᾗ εὐεφοδώτατον ἦν τοῖς πολεμίοις,
[6, 11]	κρατήσαντας θαρσεῖν, μηδὲ Λακεδαιμονίους ἄλλο	τι	ἡγήσασθαι ἢ διὰ τὸ αἰσχρὸν
[6, 17]	δ' ἂν ὡς ἕκαστοι, εἴ	τι	καθ' ἡδονὴν λέγοιτο, προσχωροῖεν, ἄλλως
[6, 89]	γε καὶ ἐγιγνώσκομεν οἱ φρονοῦντές	τι,	καὶ αὐτὸς οὐδενὸς ἂν χεῖρον,
[6, 38]	καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην,	τί	καὶ βούλεσθε, ὦ νεώτεροι; πότερον
[6, 76]	μέλλοντας ἀπ' αὐτῶν λόγους, πρίν	τι	καὶ (ἡμῶν ἀκοῦσαι, μὴ ὑμᾶς
[6, 18]	περὶ αὑτὴν ὥσπερ καὶ ἄλλο	τι,	καὶ πάντων τὴν ἐπιστήμην ἐγγηράσεσθαι,
[6, 9]	ὃς ἂν καὶ τοῦ σώματός	τι	καὶ τῆς οὐσίας προνοῆται· μάλιστα
[6, 12]	νόσου μεγάλης καὶ πολέμου βραχύ	τι	λελωφήκαμεν, ὥστε καὶ χρήμασι καὶ
[6, 83]	ὑπονοεῖτε, εἰδότες τοὺς περιδεῶς ὑποπτεύοντάς	τι	λόγου μὲν ἡδονῇ τὸ παραυτίκα
[6, 50]	πλεῦσαί τε καὶ κατασκέψασθαι εἴ	τι	ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον, καὶ κηρῦξαι
[6, 27]	ἐψηφίσαντο, καὶ εἴ τις ἄλλο	τι	οἶδεν ἀσέβημα γεγενημένον, μηνύειν ἀδεῶς
[6, 4]	ὑπὲρ Παντακύου τε ποταμοῦ Τρώτιλόν	τι	ὄνομα χωρίον οἰκίσας, καὶ ὕστερον
[6, 64]	Συρακοσίων φυγάδες, οἳ ξυνείποντο) τοιόνδε	τι	οὖν πρὸς ἃ ἐβούλοντο οἱ
[6, 8]	ξυγκατοικίσαι δὲ καὶ Λεοντίνους, ἤν	τι	περιγίγνηται αὐτοῖς τοῦ πολέμου, καὶ
[6, 38]	ἐθέλητε ἕπεσθαι, μήποτε ἐφ' ἡμῶν	τι	περιιδεῖν γενέσθαι, ὑμᾶς μὲν τοὺς
[6, 90]	τε βουλευτέον καὶ ἐμοί, εἴ	τι	πλέον οἶδα, ἐσηγητέον, (μάθετε ἤδη.
[6, 67]	εἴρητο, ᾗ ἂν τοῦ στρατεύματός	τι	πονῇ μάλιστα, ἐφορῶντας παραγίγνεσθαι. καὶ
[6, 61]	μέχρι Ἰσθμοῦ παρελθοῦσα, πρὸς Βοιωτούς	τι	πράσσοντες. ἐδόκει οὖν ἐκείνου πράξαντος
[6, 77]	ἀλλήλους, τοῖς δὲ ὡς ἑκάστοις	τι	προσηνὲς λέγοντες δύνανται κακουργεῖν; καὶ
[6, 18]	οἷς χρεὼν βοηθεῖν, βραχὺ ἄν	τι	προσκτώμενοι αὐτῇ περὶ αὐτῆς ἂν
[6, 18]	δὲ ἀσφαλές, καὶ μένειν, ἤν	τι	προχωρῇ, καὶ ἀπελθεῖν, αἱ νῆες
[6, 11]	δόξης δόντα. εἰ δὲ σφαλείημέν	τι,	τάχιστ' ἂν ὑπεριδόντες (μετὰ τῶν
[6, 52]	γενόμενοι ἀπέπλεον· καὶ ἀποβάντες κατά	τι	τῆς Συρακοσίας καὶ ἁρπαγὴν ποιησάμενοι,
[6, 29]	ἦν πρὶν ἐκπλεῖν κρίνεσθαι, εἴ	τι	τούτων εἰργασμένος ἦν (ἤδη γὰρ
[6, 94]	ἀγροὺς καὶ ἐλθόντες ἐπὶ ἔρυμά	τι	τῶν Συρακοσίων καὶ οὐχ ἑλόντες
[6, 87]	ἀποτρέπειν πειρᾶσθε, καθ' ὅσον δέ	τι	ὑμῖν τῆς ἡμετέρας πολυπραγμοσύνης καὶ
[6, 58]	τὴν ξυμφορὰν ἐκέλευσεν αὐτούς, δείξας	τι	χωρίον, ἀπελθεῖν ἐς (αὐτὸ ἄνευ
[6, 88]	τριήρη περὶ φιλίας, εἰ δύναιντό	τι	ὠφελεῖσθαι, ἔπεμψαν δὲ καὶ ἐς
[6, 44]	δεχομένων αὐτοὺς ἀγορᾷ οὐδὲ ἄστει,	ὕδατι	δὲ καὶ ὅρμῳ, Τάραντος δὲ
[6, 89]	ξύμπαντος προέστημεν, δικαιοῦντες ἐν ᾧ	σχήματι	μεγίστη ἡ πόλις ἐτύγχανε καὶ
[6, 10]	βέβαιον, αἳ ἡσυχαζόντων μὲν ὑμῶν	ὀνόματι	σπονδαὶ ἔσονται (οὕτω γὰρ ἐνθένδε
[6, 80]	γνώμαις κρατήσουσι, τῷ δ' αὑτῶν	ὀνόματι	τιμηθήσονται, καὶ τῆς νίκης οὐκ
[6, 33]	λόγον πολλὰ σφαλέντος, ἐπὶ τῷ	ὀνόματι	ὡς ἐπ' Ἀθήνας ᾔει ηὐξήθησαν,
[6, 47]	μὲν παρέχωσι χρήματα παντὶ τῷ	στρατεύματι	Ἐγεσταῖοι, πρὸς ταῦτα βουλεύεσθαι, εἰ
[6, 97]	ἔλαθον αὐτοὺς παντὶ ἤδη τῷ	στρατεύματι	ἐκ τῆς Κατάνης σχόντες κατὰ
[6, 88]	καὶ σῖτόν τε κατεκόμιζον τῷ	στρατεύματι	(καὶ εἰσὶν οἳ καὶ χρήματα.
[6, 29]	διαγνῶσι, πέμπειν αὐτὸν ἐπὶ (τοσούτῳ	στρατεύματι.	οἱ δ' ἐχθροὶ δεδιότες τό
[6, 80]	γὰρ ἔργῳ ἴσον ὥσπερ τῷ	δικαιώματί	ἐστιν. εἰ γὰρ δι' ὑμᾶς
[6, 15]	(δόξῃ ὠφελήσειν. ὢν γὰρ ἐν	ἀξιώματι	ὑπὸ τῶν ἀστῶν, ταῖς ἐπιθυμίαις
[6, 64]	ῥᾳδίως τὸ στράτευμα προσβαλόντας τῷ	σταυρώματι	αἱρήσειν· εἶναι δὲ ταῦτα τοὺς
[6, 100]	ἀποκεχωρηκότας καὶ τοὺς ἐν τῷ	σταυρώματι	ἀμελῶς φυλάσσοντας, τριακοσίους μὲν σφῶν
[6, 101]	ἐπιχειροῦσιν αὖθις τῷ τῶν Συρακοσίων	σταυρώματι	καὶ τάφρῳ, τὰς μὲν ναῦς
[6, 9]	ἧσσον ἑτέρων περὶ τῷ ἐμαυτοῦ	σώματι	ὀρρωδῶ, νομίζων ὁμοίως ἀγαθὸν πολίτην
[6, 59]	(τυραννεύσας δὲ ἔτη τρία Ἱππίας	ἔτι	Ἀθηναίων καὶ παυθεὶς ἐν τῷ
[6, 17]	αὐτήν, ἀλλ' ἕως ἐγώ τε	ἔτι	ἀκμάζω μετ' αὐτῆς καὶ ὁ
[6, 11]	ὥς γε νῦν ἔχουσι, καὶ	ἔτι	ἂν ἧσσον δεινοὶ ἡμῖν γενέσθαι,
[6, 49]	τάχιστα τὴν μάχην ποιεῖσθαι, ἕως	ἔτι	(ἀπαράσκευοί τε εἰσὶ καὶ μάλιστα
[6, 102]	τὴν πόλιν, νομίσαντες μὴ ἂν	ἔτι	ἀπὸ τῆς παρούσης σφίσι δυνάμεως
[6, 19]	τῶν αὐτῶν λόγων οὐκ ἂν	ἔτι	ἀποτρέψειε, παρασκευῆς δὲ πλήθει, εἰ
[6, 10]	ἔτη τοσαῦτα ἀφεστῶτες ἀφ' ἡμῶν	ἔτι	ἀχείρωτοί εἰσι καὶ ἄλλοι τινὲς
[6, 86]	ἐάσετε ἀπελθεῖν ἢ καὶ σφαλεῖσαν,	ἔτι	βουλήσεσθε καὶ πολλοστὸν μόριον αὐτῆς
[6, 2]	πρὶν Ἕλληνας ἐς Σικελίαν ἐλθεῖν·	ἔτι	δὲ καὶ νῦν (τὰ μέσα
[6, 23]	μὲν ἡμᾶς δέον εὖ βουλεύσασθαι,	ἔτι	δὲ πλείω εὐτυχῆσαι (χαλεπὸν δὲ
[6, 41]	εἷς ἀναστὰς ἄλλον μὲν οὐδένα	ἔτι	εἴασε παρελθεῖν, αὐτὸς δὲ (πρὸς
[6, 31]	τὴν ναῦν ἀνηλώκει καὶ ὅσα	ἔτι	ἔμελλεν ἀναλώσειν, χωρὶς δ' ἃ
[6, 87]	ἀλήθειαν περὶ ὧν ὑποπτευόμεθα, καὶ	ἔτι	ἐν κεφαλαίοις (ὑπομνήσαντες ἀξιώσομεν πείθειν.
[6, 2]	ἐσπλεύσαντες. εἰσὶ δὲ καὶ νῦν	ἔτι	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ Σικελοί, καὶ
[6, 12]	ἄλλως τε καὶ νεώτερος ὢν	ἔτι	ἐς τὸ ἄρχειν, ὅπως θαυμασθῇ
[6, 85]	πρὸς αὐτούς· οὔτε γὰρ ἡμῖν	ἔτι	ἔσται ἰσχὺς τοσαύτη ἐς ἓν
[6, 17]	ἐγὼ ἀκοῇ αἰσθάνομαι, τοιαῦτα καὶ	ἔτι	εὐπορώτερα ἔσται (βαρβάρους (τε) γὰρ
[6, 92]	ἐπολιτεύθην. οὐδ' ἐπὶ πατρίδα οὖσαν	ἔτι	ἡγοῦμαι νῦν ἰέναι, πολὺ δὲ
[6, 10]	δὲ καὶ διὰ τὸ Λακεδαιμονίους	ἔτι	ἡσυχάζειν (δεχημέροις σπονδαῖς καὶ αὐτοὶ
[6, 54]	τοὐπίγραμμα· τοῦ δ' ἐν Πυθίου	ἔτι	καὶ νῦν δῆλόν ἐστιν ἀμυδροῖς
[6, 11]	τὸ αἰσχρὸν σκοπεῖν ὅτῳ τρόπῳ	ἔτι	καὶ νῦν, ἢν δύνωνται, σφήλαντες
[6, 2]	πρότερον Τρινακρία καλουμένη· οἰκοῦσι δὲ	ἔτι	καὶ νῦν τὰ (πρὸς ἑσπέραν
[6, 40]	ἐν μεγάλῃ πόλει κατασχεῖν. ~Ἀλλ'	ἔτι	καὶ νῦν, ὦ πάντων ἀξυνετώτατοι,
[6, 93]	ἐπὶ τὰς Ἀθήνας, μέλλοντες δ'	ἔτι	καὶ περιορώμενοι, πολλῷ μᾶλλον ἐπερρώσθησαν
[6, 103]	πρός τε ἐκεῖνον καὶ πλείω	ἔτι	κατὰ τὴν πόλιν. καὶ γάρ
[6, 79]	πολεμίους βούλεσθε ὠφελεῖν, τοὺς δὲ	ἔτι	μᾶλλον φύσει ξυγγενεῖς μετὰ τῶν
[6, 10]	δ' αὐτοὶ πάλαι ἀφεστώτων ἀδικούμεθα,	ἔτι	μέλλομεν ἀμύνεσθαι. ~καίτοι τοὺς μὲν
[6, 60]	τὸ ἀγριώτερόν τε καὶ πλείους	ἔτι	ξυλλαμβάνειν, ἐνταῦθα ἀναπείθεται εἷς τῶν
[6, 6]	ἀτιμώρητοι γενήσονται καὶ τοὺς λοιποὺς	ἔτι	ξυμμάχους αὐτῶν διαφθείροντες αὐτοὶ τὴν
[6, 6]	δ' εἶναι μετὰ τῶν ὑπολοίπων	ἔτι	ξυμμάχων ἀντέχειν τοῖς Συρακοσίοις, ἄλλως
[6, 99]	ἐς τὸν μέγαν λιμένα, ἀλλ'	ἔτι	οἱ Συρακόσιοι ἐκράτουν τῶν περὶ
[6, 86]	μόριον αὐτῆς ἰδεῖν, ὅτε οὐδὲν	ἔτι	περανεῖ παραγενόμενον ὑμῖν. ~Ἀλλὰ μήτε
[6, 91]	ἂν ξυστραφέντες ἁθρόοι καὶ νῦν	ἔτι	περιγένοιντο· Συρακόσιοι δὲ μόνοι μάχῃ
[6, 49]	αἰφνίδιοι δὲ ἢν προσπέσωσιν, ἕως	ἔτι	περιδεεῖς προσδέχονται, μάλιστ' ἂν σφεῖς
[6, 63]	καὶ πειράσαντες οὐχ εἷλον βίᾳ,	ἔτι	πλέον κατεφρόνησαν καὶ ἠξίουν τοὺς
[6, 31]	καὶ Χίων πεντήκοντα, (καὶ ξύμμαχοι	ἔτι	πολλοὶ ξυνέπλευσαν. ἀλλὰ ἐπί τε
[6, 102]	(καὶ ξυνέβη οὕτως· οὐ γὰρ	ἔτι	προσῆλθον οἱ Συρακόσιοι διὰ τὸ
[6, 38]	ἤτοι λόγοις γε τοιοῖσδε καὶ	ἔτι	τούτων κακουργοτέροις ἢ ἔργοις βουλομένους
[6, 64]	καὶ ἠπίσταντο ἐν τῇ πόλει	ἔτι	ὑπολοίπους ὄντας τῶν σφίσιν (εὔνων.
[6, 9]	δοκεῖ καὶ περὶ αὐτοῦ τούτου	ἔτι	χρῆναι σκέψασθαι, εἰ ἄμεινόν ἐστιν
[6, 91]	εὐθύς, καὶ ὃ τῆς στρατιᾶς	ἔτι	χρησιμώτερον εἶναι νομίζω, ἄνδρα Σπαρτιάτην
[6, 75]	ἔς τε τὸ λοιπὸν μὴ	οὐκέτι	βούλωνται ἀμύνειν, ὁρῶντες τοὺς Ἀθηναίους
[6, 99]	μάχαις μὲν πανδημεὶ πρὸς Ἀθηναίους	οὐκέτι	ἐβούλοντο διακινδυνεύειν, ὑποτειχίζειν δὲ ἄμεινον
[6, 104]	Συράκουσαί εἰσι, τῆς μὲν Σικελίας	οὐκέτι	ἐλπίδα οὐδεμίαν εἶχεν ὁ Γύλιππος,
[6, 103]	γὰρ οἱ Συρακόσιοι πολέμῳ μὲν	οὐκέτι	ἐνόμιζον ἂν περιγενέσθαι, ὡς αὐτοῖς
[6, 45]	παρεσκευάζοντο πάσῃ τῇ γνώμῃ καὶ	οὐκέτι	ἠπίστουν. καὶ ἔς τε τοὺς
[6, 61]	καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο ἐν Θουρίοις,	οὐκέτι	ξυνείποντο, ἀλλ' ἀπελθόντες ἀπὸ τῆς
[6, 3]	τῆς νήσου ἐν ᾗ νῦν	οὐκέτι	περικλυζομένῃ ἡ πόλις ἡ ἐντός
[6, 27]	δημοσίᾳ οὗτοί τε ἐζητοῦντο καὶ	προσέτι	ἐψηφίσαντο, καὶ εἴ τις ἄλλο
[6, 53]	τυραννίδα χαλεπὴν τελευτῶσαν γενομένην καὶ	προσέτι	οὐδ' ὑφ' ἑαυτῶν καὶ Ἁρμοδίου
[6, 68]	ἀπολέκτους ὥσπερ καὶ ἡμᾶς, καὶ	προσέτι	Σικελιώτας, οἳ ὑπερφρονοῦσι μὲν ἡμᾶς,
[6, 17]	ὑπολείποντας ἂν ἡμᾶς πλεῖν καὶ	προσέτι	τὸν Μῆδον ἐχθρὸν ἔχοντες τὴν
[6, 31]	τόλμης τε θάμβει καὶ ὄψεως	λαμπρότητι	περιβόητος ἐγένετο ἢ στρατιᾶς πρὸς
[6, 16]	τοιούτους, καὶ ὅσοι ἔν τινος	λαμπρότητι	προέσχον, ἐν μὲν τῷ καθ'
[6, 11]	κἂν ἔλθοιεν ἴσως Λακεδαιμονίων ἕκαστοι	χάριτι,	ἐκείνως δ' οὐκ εἰκὸς ἀρχὴν
[6, 27]	προθύροις καὶ ἐν ἱεροῖς) μιᾷ	νυκτὶ	οἱ (πλεῖστοι περιεκόπησαν τὰ πρόσωπα.
[6, 2]	μεσημβρινὰ καὶ ἑσπέρια αὐτῆς καὶ	ἀντὶ	Σικανίας Σικελίαν τὴν νῆσον ἐποίησαν
[6, 87]	ἄλλοις μεθ' ἡμῶν τοῖς Συρακοσίοις,	ἀντὶ	τοῦ αἰεὶ φυλάσσεσθαι αὐτούς, καὶ
[6, 60]	θάνατον καταγνόντες (ἐπανεῖπον ἀργύριον τῷ	ἀποκτείναντι.	κἀν τούτῳ οἱ μὲν παθόντες
[6, 87]	τῶν Ἑλλήνων καὶ ὠφελεῖν· ἐν	παντὶ	γὰρ πᾶς χωρίῳ, καὶ ᾧ
[6, 97]	ἡμέρᾳ ἐξητάζοντο καὶ ἔλαθον αὐτοὺς	παντὶ	ἤδη τῷ στρατεύματι ἐκ τῆς
[6, 34]	τὸν πόλεμον ἑτοιμάζειν, καὶ παραστῆναι	παντὶ	τὸ μὲν καταφρονεῖν τοὺς ἐπιόντας
[6, 47]	καὶ ἢν μὲν παρέχωσι χρήματα	παντὶ	τῷ στρατεύματι Ἐγεσταῖοι, πρὸς ταῦτα
[6, 62]	στρατεύματος καὶ λαχὼν ἑκάτερος, ἔπλεον	ξύμπαντι	ἐπὶ Σελινοῦντος καὶ Ἐγέστης, βουλόμενοι
[6, 104]	χειμασθεὶς ἐς τὰ μάλιστα τῷ	Τάραντι	προσμίσγει· καὶ τὰς ναῦς, ὅσαι
[6, 60]	βεβαιοτέραν γὰρ αὐτῷ σωτηρίαν εἶναι	ὁμολογήσαντι	μετ' (ἀδείας ἢ ἀρνηθέντι διὰ
[6, 78]	ὀνομάτων, ἀλλὰ περὶ τῶν ἔργων,	ἐθελήσαντι	προσλαβεῖν· λόγῳ μὲν γὰρ τὴν
[6, 15]	πολέμιοι καθέστασαν, καὶ δημοσίᾳ κράτιστα	διαθέντι	τὰ τοῦ πολέμου ἰδίᾳ ἕκαστοι
[6, 60]	εἶναι ὁμολογήσαντι μετ' (ἀδείας ἢ	ἀρνηθέντι	διὰ δίκης ἐλθεῖν. καὶ ὁ
[6, 37]	γάρ) στρατοπέδῳ τε ἐκ νεῶν	ἱδρυθέντι	καὶ ἐκ σκηνιδίων καὶ ἀναγκαίας
[6, 28]	μάλιστα τῷ Ἀλκιβιάδῃ ἀχθόμενοι ἐμποδὼν	ὄντι	σφίσι μὴ αὐτοῖς τοῦ δήμου
[6, 55]	τοὺς ἐπικούρους ἀκριβές, πολλῷ τῷ	περιόντι	τοῦ ἀσφαλοῦς κατεκράτησε, καὶ οὐχ
[6, 69]	ἡ ἐπιστήμη ἀντέχοι, τῷ δὲ	ἐλλείποντι	αὐτῆς καὶ τὴν βούλησιν ἄκοντες
[6, 20]	ὡς βουλόμεθα, ἐπὶ δὲ τῷ	(παρόντι	ἃ γιγνώσκω σημανῶ. ἐπὶ γὰρ
[6, 24]	καὶ στρατιώτης ἔν τε τῷ	παρόντι	ἀργύριον οἴσειν καὶ προσκτήσεσθαι δύναμιν
[6, 18]	δόξομεν ὑπεριδόντες τὴν ἐν τῷ	παρόντι	ἡσυχίαν καὶ ἐπὶ Σικελίαν πλεῦσαι·
[6, 88]	δύνωνται μετριώτατα, ἐν δὲ τῷ	παρόντι,	ἵνα μηδὲ τοῖς Ἀθηναίοις ἔλασσον
[6, 45]	ταχεῖ πολέμῳ καὶ ὅσον οὐ	παρόντι	καθίσταντο. ~Αἱ δ' ἐκ τῆς
[6, 31]	σφετέρας ἀπεστέλλοντο. ~καὶ ἐν τῷ	παρόντι	καιρῷ, ὡς ἤδη ἔμελλον μετὰ
[6, 82]	πλὴν καθ' ὅσον ἐν τῷ	παρόντι	μεῖζον ἴσχυον, (αὐτοὶ δὲ τῶν
[6, 88]	δοκεῖν εἶναι σφίσιν ἐν τῷ	παρόντι	μηδετέροις ἀμύνειν. καὶ οἱ πρέσβεις
[6, 60]	μέντοι ἄλλη πόλις ἐν τῷ	παρόντι	περιφανῶς ὠφέλητο. ~περὶ δὲ τοῦ
[6, 35]	προστάτης ἦν καὶ ἐν τῷ	παρόντι	πιθανώτατος τοῖς πολλοῖς, ἔλεγε τοιάδε.
[6, 29]	~ὁ δ' ἔν τε τῷ	παρόντι	πρὸς τὰ μηνύματα ἀπελογεῖτο καὶ
[6, 89]	(πᾶν δὲ τὸ ἐναντιούμενον τῷ	δυναστεύοντι	δῆμος ὠνόμασται) καὶ ἀπ' ἐκείνου
[6, 15]	ὅτῳ γίγνοιτο ἔπρασσεν, ὡς τυραννίδος	ἐπιθυμοῦντι	πολέμιοι καθέστασαν, καὶ δημοσίᾳ κράτιστα
[6, 48]	πολεμήσει, οὕτως ἤδη Συρακούσαις καὶ	Σελινοῦντι	ἐπιχειρεῖν, ἢν μὴ οἱ μὲν
[6, 34]	(προσπίπτουσα. εἰ δ' αὖ τῷ	ταχυναυτοῦντι	ἁθροωτέρῳ κουφίσαντες προσβάλοιεν, εἰ μὲν
[6, 50]	κηρῦξαι ἀπὸ τῶν νεῶν προσπλεύσαντας	ὅτι	Ἀθηναῖοι ἥκουσι Λεοντίνους ἐς τὴν
[6, 34]	ἢ τοῖς γε ἐπιχειροῦσι προδηλοῦντας	ὅτι	ἀμυνοῦνται μᾶλλον (πεφόβηνται, ἰσοκινδύνους ἡγούμενοι.
[6, 41]	δὲ καὶ ἐπιμεμελήμεθα ἤδη, καὶ	ὅτι	ἂν αἰσθώμεθα ἐς ὑμᾶς οἴσομεν.
[6, 44]	μεθ' ἑτέρων ἔφασαν ἔσεσθαι, ἀλλ'	ὅτι	(ἂν καὶ τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις
[6, 19]	στρατεύειν. καὶ ὁ Νικίας γνοὺς	ὅτι	ἀπὸ μὲν τῶν αὐτῶν λόγων
[6, 46]	στρατηγοὶ εὐθὺς ἐν ἀθυμίᾳ ἦσαν,	ὅτι	αὐτοῖς τοῦτό τε πρῶτον ἀντεκεκρούκει
[6, 15]	τἆλλα διάφορος τὰ πολιτικὰ καὶ	ὅτι	αὐτοῦ διαβόλως ἐμνήσθη, καὶ μάλιστα
[6, 34]	ὡς οὐκ ἀμυνουμένοις, δικαίως κατεγνωκότες	ὅτι	αὐτοὺς οὐ μετὰ Λακεδαιμονίων ἐφθείρομεν·
[6, 17]	ἐν τῇ χώρᾳ νομίμοις κατασκευαῖς·	ὅτι	δὲ ἕκαστος ἢ ἐκ τοῦ
[6, 55]	θῆκεν Ἀπόλλωνος Πυθίου ἐν τεμένει.	~ὅτι	δὲ πρεσβύτατος ὢν Ἱππίας ἦρξεν,
[6, 29]	τε δῆμος μὴ μαλακίζηται θεραπεύων	ὅτι	δι' ἐκεῖνον οἵ τ' Ἀργεῖοι
[6, 4]	ἦν ὑπὸ τῶν Σικελῶν κληθεῖσα,	ὅτι	δρεπανοειδὲς τὴν ἰδέαν τὸ χωρίον
[6, 86]	πείθειν, τῷ αὐτῷ ἀπιστεῖν, οὐδ'	ὅτι	δυνάμει μείζονι πρὸς τὴν τῶνδε
[6, 23]	εὐτυχῆσαι (χαλεπὸν δὲ ἀνθρώπους ὄντας)	ὅτι	ἐλάχιστα τῇ τύχῃ παραδοὺς ἐμαυτὸν
[6, 45]	ἀπὸ τῶν κατασκόπων σαφῆ ἠγγέλλετο	ὅτι	ἐν Ῥηγίῳ αἱ νῆές εἰσι,
[6, 2]	πίσυνοι τῇ τῶν Ἐλύμων, (καὶ	ὅτι	ἐντεῦθεν ἐλάχιστον πλοῦν Καρχηδὼν Σικελίας
[6, 34]	ἀγγελλοίμεθα δ' ἂν εὖ οἶδ'	ὅτι	ἐπὶ τὸ πλέον· τῶν δ'
[6, 80]	μαρτυρόμεθα ἅμα, εἰ μὴ πείσομεν,	ὅτι	ἐπιβουλευόμεθα μὲν ὑπὸ Ἰώνων αἰεὶ
[6, 13]	δυσέρωτας εἶναι τῶν ἀπόντων, γνόντας	ὅτι	ἐπιθυμίᾳ μὲν ἐλάχιστα κατορθοῦνται, προνοίᾳ
[6, 77]	δὲ μᾶλλον ἡμᾶς αὐτοὺς αἰτιασόμενοι	ὅτι	ἔχοντες παραδείγματα τῶν τ' ἐκεῖ
[6, 34]	καὶ ἐν πλῷ εὖ οἶδ'	ὅτι	ἤδη εἰσὶ καὶ ὅσον οὔπω
[6, 23]	κρατεῖν τῆς γῆς, ἢ (εἰδέναι	ὅτι,	ἢν σφάλλωνται, πάντα πολέμια ἕξουσιν.
[6, 86]	περιοψόμεθα ὑμᾶς ὑπὸ Συρακοσίοις (γενέσθαι,	ὅτι	καὶ αὐτοὶ κινδυνεύσομεν. καὶ νῦν
[6, 25]	(ὁ δὲ ἄκων μὲν εἶπεν	ὅτι	καὶ μετὰ τῶν ξυναρχόντων καθ'
[6, 84]	Λεοντῖνοι καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι	ὅτι	μάλιστα αὐτονομούμενοι. ~ἀνδρὶ δὲ τυράννῳ
[6, 33]	τ' ἔσονται ἢ πάσχειν, οὔθ'	ὅτι	μεγάλῳ στόλῳ ἐπέρχονται, ἀνωφελεῖς, ἀλλὰ
[6, 31]	πρὸς οὓς ἐπῇσαν ὑπερβολῇ, καὶ	ὅτι	μέγιστος ἤδη διάπλους ἀπὸ τῆς
[6, 85]	ἄλογον ὅτι ξυμφέρον οὐδ' οἰκεῖον	ὅτι	μὴ πιστόν· πρὸς ἕκαστα δὲ
[6, 12]	φυλαξόμεθα. ~Καὶ μεμνῆσθαι χρὴ ἡμᾶς	ὅτι	νεωστὶ ἀπὸ νόσου μεγάλης καὶ
[6, 85]	πόλει ἀρχὴν ἐχούσῃ οὐδὲν ἄλογον	ὅτι	ξυμφέρον οὐδ' οἰκεῖον ὅτι μὴ
[6, 82]	οὖν μέγιστον μαρτύριον αὐτὸς εἶπεν,	ὅτι	οἱ Ἴωνες αἰεί ποτε πολέμιοι
[6, 33]	τῆς ἀληθείας λέγειν, καὶ γιγνώσκω	ὅτι	οἱ τὰ μὴ πιστὰ δοκοῦντα
[6, 34]	ἐκπλήξαιμεν καὶ ἐς λογισμὸν καταστήσαιμεν	ὅτι	ὁρμώμεθα μὲν ἐκ φιλίας χώρας
[6, 28]	γένοιτο καὶ οὐδὲν εἴη αὐτῶν	ὅτι	οὐ μετ' ἐκείνου ἐπράχθη, ἐπιλέγοντες
[6, 34]	Ἰαπυγίαν, καὶ δῆλον ποιῆσαι αὐτοῖς	ὅτι	οὐ περὶ τῆς Σικελίας πρότερον
[6, 1]	καὶ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, καὶ	ὅτι	οὐ πολλῷ τινὶ ὑποδεέστερον πόλεμον
[6, 18]	ξυνωμόσαμεν, ἐπαμύνειν, καὶ μὴ ἀντιτιθέναι	ὅτι	οὐδὲ ἐκεῖνοι ἡμῖν. οὐ γὰρ
[6, 35]	ἔλθοιεν, τί ἂν δράσειαν αὐτοὺς	ὅτι	οὐκ ἂν μεῖζον ἀντιπάθοιεν. ἄλλοι
[6, 46]	πείσαντες, ἐπειδὴ διῆλθεν ὁ λόγος	ὅτι	οὐκ εἴη ἐν τῇ Ἐγέστῃ
[6, 68]	ἔσται ὁ ἀγών, ἐγὼ δὲ	ὅτι	οὐκ ἐν πατρίδι, ἐξ ἧς
[6, 77]	ξυστραφέντες βουλόμεθα προθυμότερον δεῖξαι αὐτοῖς	ὅτι	οὐκ Ἴωνες τάδε εἰσὶν οὐδ'
[6, 36]	ἐπεὶ ἔγωγε ἀγαπᾶν οἴομαι αὐτοὺς	ὅτι	οὐχ ἡμεῖς ἐπ' ἐκείνους ἐρχόμεθα,
[6, 68]	πολέμιοι σφίσιν αὐτοῖς εὖ οἶδ'	ὅτι	παρακελεύονται· οἱ μὲν γὰρ ὅτι
[6, 68]	ὅτι παρακελεύονται· οἱ μὲν γὰρ	ὅτι	περὶ πατρίδος ἔσται ὁ ἀγών,
[6, 34]	ἐθέλοιμεν ξύμπαντες, εἰ δὲ μή,	ὅτι	πλεῖστοι μεθ' ἡμῶν, καθελκύσαντες ἅπαν
[6, 64]	ἄγειν πανδημεὶ ἐκ τῆς πόλεως	ὅτι	πλεῖστον, αὐτοὶ δὲ ταῖς ναυσὶν
[6, 21]	δὲ παρασκευῇ ἀξιόχρεῳ ἐπιέναι, γνόντας	ὅτι	πολύ τε ἀπὸ τῆς ἡμετέρας
[6, 52]	εἰ ἔλθοιεν, προσχωροῖεν ἄν, καὶ	ὅτι	Συρακόσιοι πληροῦσι ναυτικόν. ἁπάσῃ οὖν
[6, 84]	οὐδὲν προσῆκον ὑμῶν κηδόμεθα, γνοὺς	ὅτι	σῳζομένων ὑμῶν καὶ διὰ τὸ
[6, 38]	τὰ σφέτερα αὐτῶν εὖ οἶδ'	ὅτι	σῴζουσι, καὶ ἐνθένδε (ἄνδρες οὔτε
[6, 29]	ἤδη ἀποκτείνειν, εἰ ἀδικεῖ, καὶ	ὅτι	σωφρονέστερον εἴη μὴ μετὰ τοιαύτης
[6, 46]	Ἀθηναίοις ἐς τὸ Ῥήγιον, ἀγγέλλουσαι	ὅτι	τἆλλα μὲν οὐκ ἔστι χρήματα
[6, 77]	ἕκαστοι κατὰ πόλεις ληφθῶμεν, εἰδότες	ὅτι	ταύτῃ μόνον ἁλωτοί ἐσμεν καὶ
[6, 104]	μὲν Λακωνικαῖν, δυοῖν δὲ Κορινθίαιν	ὅτι	τάχιστα ἐπεραιώθησαν τὸν Ἰόνιον ἐς
[6, 34]	ταῦτα τολμήσαντες, εἰ δὲ μή,	ὅτι	τάχιστα τἆλλα ἐς τὸν πόλεμον
[6, 83]	ἄξιοί τε ὄντες ἅμα ἄρχομεν,	ὅτι	τε ναυτικὸν πλεῖστόν τε καὶ
[6, 65]	ἐς τὴν Κατάνην καὶ αἰσθόμενοι	ὅτι	τὸ στράτευμα ἅπαν ἀνῆκται, ἀποστρέψαντες
[6, 74]	τῆς ἀρχῆς ἤδη μετάπεμπτος, ἐπιστάμενος	ὅτι	φεύξοιτο, μηνύει τοῖς τῶν Συρακοσίων
[6, 9]	τῆς ἡμετέρας ἥδε ξυνελέγη, καθ'	ὅτι	χρὴ ἐς Σικελίαν ἐκπλεῖν· ἐμοὶ
[6, 8]	πέμπτῃ ἐκκλησία αὖθις ἐγίγνετο, καθ'	ὅτι	χρὴ τὴν παρασκευὴν ταῖς ναυσὶ
[6, 18]	τοὺς πρεσβυτέρους ἀποτρέψῃ, τῷ δὲ	εἰωθότι	κόσμῳ, ὥσπερ καὶ οἱ πατέρες
[6, 16]	θεωρίας, πρότερον ἐλπίζοντες αὐτὴν καταπεπολεμῆσθαι,	διότι	ἅρματα μὲν ἑπτὰ καθῆκα, ὅσα
[6, 85]	καίπερ νησιώτας ὄντας καὶ εὐλήπτους,	διότι	ἐν χωρίοις ἐπικαίροις εἰσὶ περὶ
[6, 87]	βλαπτώμεθα, πολλὰ δ' ἀναγκάζεσθαι πράσσειν,	διότι	καὶ πολλὰ φυλασσόμεθα, ξύμμαχοι δὲ
[6, 89]	σκοπῶν ἀναπειθέσθω. ἢ εἴ τις,	διότι	καὶ τῷ δήμῳ προσεκείμην μᾶλλον,
[6, 83]	παρεσχόμεθα ἐς τοὺς Ἕλληνας, καὶ	διότι	καὶ τῷ Μήδῳ ἑτοίμως τοῦτο
[6, 18]	τῶν ἐκεῖ προσγενομένων πάσης τῷ	εἰκότι	ἄρξομεν, ἢ κακώσομέν (γε Συρακοσίους,
[6, 26]	ἔπεμπον καὶ αὐτόθεν καταλόγους ἐποιοῦντο,	ἄρτι	δ' ἀνειλήφει ἡ πόλις ἑαυτὴν
[6, 91]	εὐθὺς καὶ Ἰταλία· καὶ ὃν	ἄρτι	κίνδυνον ἐκεῖθεν προεῖπον, οὐκ ἂν
[6, 96]	οἱ περὶ τὸν Ἑρμοκράτη στρατηγοὶ	ἄρτι	παρειληφότες τὴν ἀρχήν) ἐξέτασίν τε
[6, 50]	καὶ κατασκέψασθαι εἴ τι ναυτικόν	ἐστι	καθειλκυσμένον, καὶ κηρῦξαι ἀπὸ τῶν
[6, 96]	μέχρι τῆς πόλεως ἐπικλινές τ'	ἐστὶ	καὶ ἐπιφανὲς πᾶν ἔσω· καὶ
[6, 4]	χωρίον οὗ νῦν ἡ πόλις	ἐστὶ	καὶ ὃ πρῶτον ἐτειχίσθη (Λίνδιοι
[6, 45]	καὶ ἵππων ἐσκόπουν εἰ ἐντελῆ	ἐστί,	καὶ τἆλλα ὡς ἐπὶ ταχεῖ
[6, 9]	ἐν καιρῷ σπεύδετε οὔτε ῥᾴδιά	ἐστι	κατασχεῖν ἐφ' ἃ ὥρμησθε, ταῦτα
[6, 20]	δὲ καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς	ἐστὶ	Σελινουντίοις, Συρακοσίοις δὲ καὶ ἀπὸ
[6, 4]	δρεπανοειδὲς τὴν ἰδέαν τὸ χωρίον	ἐστί	(τὸ δὲ δρέπανον οἱ Σικελοὶ
[6, 97]	ναυσὶν ἐς τὴν Θάψον καθορμισάμενοι·	ἔστι	δὲ χερσόνησος μὲν ἐν στενῷ
[6, 34]	κεκμηκόσιν, εἰ δὲ μὴ δοκοίη,	ἔστι	καὶ ὑποχωρῆσαι ἡμῖν ἐς Τάραντα·
[6, 46]	ἀγγέλλουσαι ὅτι τἆλλα μὲν οὐκ	ἔστι	χρήματα ἃ ὑπέσχοντο, τριάκοντα δὲ
[6, 12]	~Καὶ μεμνῆσθαι χρὴ ἡμᾶς ὅτι	νεωστὶ	ἀπὸ νόσου μεγάλης καὶ πολέμου
[6, 40]	κρινεῖ καὶ τὴν ὑπάρχουσαν ἐλευθερίαν	οὐχὶ	ἐκ τοῦ ἀκούειν ἀφαιρεθήσεται, ἐκ