Livre, Chap.
[6, 72]	ὅπῃ ἂν ἐπίστωνται· οὕτω γὰρ	ἅ	τε κρύπτεσθαι δεῖ μᾶλλον ἂν
[6, 31]	στρατηγοὺς ἀπέστελλε, τῶν δὲ ἰδιωτῶν	ἅ	τε περὶ τὸ σῶμά τις
[6, 64]	Λεοντίνους ἐς τὴν οἰκείαν κατοικιοῦντες.	~ἃ	γιγνώσκοντες οἱ στρατηγοὶ τῶν Ἀθηναίων
[6, 20]	βουλόμεθα, ἐπὶ δὲ τῷ (παρόντι	ἃ	γιγνώσκω σημανῶ. ἐπὶ γὰρ πόλεις,
[6, 91]	σφέτερα αὐτῶν (δεινὰ ἐπισταμένους φοβεῖσθαι.	ἃ	δ' ἐν τῇ ἐπιτειχίσει αὐτοὶ
[6, 79]	ἐλθόντες καὶ μάχῃ περιγενόμενοι ἔπραξαν	ἃ	ἐβούλοντο, ἀπῆλθον δὲ διὰ τάχους.
[6, 64]	ξυνείποντο) τοιόνδε τι οὖν πρὸς	ἃ	ἐβούλοντο οἱ στρατηγοὶ (μηχανῶνται. πέμπουσιν
[6, 31]	ἔτι ἔμελλεν ἀναλώσειν, χωρὶς δ'	ἃ	εἰκὸς ἦν καὶ ἄνευ τοῦ
[6, 44]	περὶ τῶν χρημάτων εἰ ἔστιν	ἃ	ἔλεγον ἐν ταῖς Ἀθήναις οἱ
[6, 44]	τειχισμὸν ἐργαλεῖα, πλοῖα δὲ ἑκατόν,	ἃ	ἐξ ἀνάγκης μετὰ τῶν ὁλκάδων
[6, 75]	ἐπὶ τὴν πρώτην μάχην πέμψαι	ἃ	ἔπεμψαν, ἔς τε τὸ λοιπὸν
[6, 24]	πρεσβυτέροις ὡς ἢ καταστρεψομένοις ἐφ'	ἃ	ἔπλεον ἢ οὐδὲν ἂν σφαλεῖσαν
[6, 11]	τὸ παρὰ γνώμην αὐτῶν πρὸς	ἃ	ἐφοβεῖσθε τὸ πρῶτον περιγεγενῆσθαι, καταφρονήσαντες
[6, 31]	ὅσα τε ἤδη προετετελέκει καὶ	ἃ	ἔχοντας τοὺς στρατηγοὺς ἀπέστελλε, τῶν
[6, 69]	αὐτόνομοι ξυγκτήσασθαί τε ἐκείνοις ἐφ'	ἃ	ἦλθον καὶ τὴν ὑπάρχουσαν σφίσι
[6, 70]	μὴ οἱ Ἀθηναῖοι τῶν χρημάτων	ἃ	ἦν αὐτόθι κινήσωσι, καὶ οἱ
[6, 49]	ἐφορμηθέντας Μέγαρα ἔφη χρῆναι ποιεῖσθαι,	ἃ	ἦν ἐρῆμα, ἀπέχοντα Συρακουσῶν οὔτε
[6, 35]	οἱ Ἀθηναῖοι οὐδ' ἀληθῆ ἐστὶν	ἃ	λέγει, τοῖς δέ, εἰ καὶ
[6, 22]	ἔχειν. τὰ δὲ παρ' Ἐγεσταίων,	ἃ	λέγεται ἐκεῖ ἑτοῖμα, νομίσατε καὶ
[6, 91]	οὕτω τοὺς πολεμίους βλάπτοι, εἰ	ἃ	μάλιστα δεδιότας αὐτοὺς αἰσθάνοιτο, ταῦτα
[6, 74]	ἐπὶ Μεσσήνην ὡς προδοθησομένην. καὶ	ἃ	μὲν ἐπράσσετο οὐκ ἐγένετο· Ἀλκιβιάδης
[6, 46]	καὶ ἄλλην κατασκευὴν οὐκ ὀλίγην,	ἃ	ὄντα ἀργυρᾶ πολλῷ πλείω τὴν
[6, 102]	κατέπλεον ἐς τὸν μέγαν λιμένα.	ἃ	ὁρῶντες οἱ ἄνωθεν κατὰ τάχος
[6, 44]	ξυνηκολούθουν τῇ στρατιᾷ ἐμπορίας ἕνεκα·	ἃ	τότε πάντα ἐκ τῆς Κερκύρας
[6, 39]	ἀλλὰ καὶ ξύμπαντ' ἀφελομένη ἔχει·	ἃ	ὑμῶν οἵ τε δυνάμενοι καὶ
[6, 46]	τἆλλα μὲν οὐκ ἔστι χρήματα	ἃ	ὑπέσχοντο, τριάκοντα δὲ τάλαντα μόνα
[6, 9]	οὔτε ῥᾴδιά ἐστι κατασχεῖν ἐφ'	ἃ	ὥρμησθε, ταῦτα διδάξω. ~Φημὶ γὰρ
[6, 37]	ἡμετέροις ἐπὶ νεῶν γε ἐλθόντας	(μέγα	γὰρ τὸ καὶ αὐταῖς ταῖς
[6, 72]	ἰδιώτας ὡς εἰπεῖν χειροτέχναις ἀνταγωνισαμένους.	(μέγα	δὲ βλάψαι καὶ τὸ πλῆθος
[6, 12]	ἴδια ἀναλοῦν, καὶ τὸ πρᾶγμα	μέγα	εἶναι καὶ μὴ οἷον νεωτέρῳ
[6, 59]	ὢν Λαμψακηνῷ ἔδωκεν, αἰσθανόμενος αὐτοὺς	μέγα	παρὰ βασιλεῖ Δαρείῳ δύνασθαι. καὶ
[6, 16]	οὐδέ γε ἄδικον ἐφ' ἑαυτῷ	μέγα	φρονοῦντα μὴ ἴσον εἶναι, ἐπεὶ
[6, 40]	τε λόγους ἀφ' ὑμῶν ὡς	ἔργα	δυναμένους κρινεῖ καὶ τὴν ὑπάρχουσαν
[6, 17]	γνώμῃ ἀκροᾶσθαι οὔτε ἐς τὰ	ἔργα	κοινῶς τρέπεσθαι· ταχὺ δ' ἂν
[6, 72]	ὑπαρχούσης, εὐταξίας δ' ἐς τὰ	ἔργα	προσγενομένης· ἐπιδώσειν γὰρ ἀμφότερα αὐτά,
[6, 8]	σφετέρων πρέσβεων τά τε ἄλλα	ἐπαγωγὰ	καὶ οὐκ ἀληθῆ καὶ περὶ
[6, 104]	ἀπὸ τῆς Κορίνθου νῆες περὶ	Λευκάδα	ἤδη ἦσαν, βουλόμενοι ἐς τὴν
[6, 100]	τὸ σταύρωμα τὸ παρὰ τὴν	πυλίδα.	καὶ προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι αἱροῦσι
[6, 51]	τὴν ἐκκλησίαν τετραμμένων, οἱ στρατιῶται	πυλίδα	τινὰ ἐνῳκοδομημένην κακῶς ἔλαθον διελόντες,
[6, 55]	Ἱππίας τὸ παραχρῆμα ῥᾳδίως τὴν	τυραννίδα,	εἰ Ἵππαρχος μὲν ἐν τῇ
[6, 53]	τὴν Πεισιστράτου καὶ τῶν παίδων	τυραννίδα	χαλεπὴν τελευτῶσαν γενομένην καὶ προσέτι
[6, 16]	ἴσα νέμων τὰ (ὁμοῖα ἀνταξιούτω.	οἶδα	δὲ τοὺς τοιούτους, καὶ ὅσοι
[6, 40]	ἢ ἀμαθέστατοί ἐστε ὧν ἐγὼ	οἶδα	Ἑλλήνων, ἢ ἀδικώτατοι, εἰ εἰδότες
[6, 90]	καὶ ἐμοί, εἴ τι πλέον	οἶδα,	ἐσηγητέον, (μάθετε ἤδη. ἐπλεύσαμεν ἐς
[6, 92]	ὠφελοίην, ὅσῳ τὰ μὲν Ἀθηναίων	οἶδα,	τὰ δ' ὑμέτερα ᾔκαζον· καὶ
[6, 104]	εἰσι, τῆς μὲν Σικελίας οὐκέτι	ἐλπίδα	οὐδεμίαν εἶχεν ὁ Γύλιππος, τὴν
[6, 68]	ξυμμάχων πάντα τινὰ μεγάλην τὴν	ἐλπίδα	τῆς νίκης ἔχειν, ἄλλως τε
[6, 87]	ἐπιβουλεύων διὰ τὸ ἑτοίμην ὑπεῖναι	ἐλπίδα	τῷ μὲν ἀντιτυχεῖν ἐπικουρίας ἀφ'
[6, 69]	ἦλθον καὶ τὴν ὑπάρχουσαν σφίσι	πατρίδα	νικήσαντες πάλιν ἐπιδεῖν· τὸ δ'
[6, 92]	ᾧ ἀσφαλῶς ἐπολιτεύθην. οὐδ' ἐπὶ	πατρίδα	οὖσαν ἔτι ἡγοῦμαι νῦν ἰέναι,
[6, 14]	τοῦτ' εἶναι, ὃς ἂν τὴν	πατρίδα	ὠφελήσῃ ὡς πλεῖστα ἢ ἑκὼν
[6, 62]	αἱ δὲ νῆες περιέπλευσαν τὰ	ἀνδράποδα	ἄγουσαι. (Νικίας δὲ εὐθὺς ἐξ
[6, 62]	παρῆν ἐς τὸ στράτευμα· καὶ	τἀνδράποδα	ἀπέδοσαν, καὶ ἐγένοντο ἐξ (αὐτῶν
[6, 76]	δουλωσαμένους ἔχειν. τῇ δὲ αὐτῇ	ἰδέᾳ	ἐκεῖνά τε ἔσχον καὶ τὰ
[6, 59]	ἐς Λάμψακον, ἐκεῖθεν δὲ ὡς	βασιλέα	Δαρεῖον, ὅθεν καὶ ὁρμώμενος ἐς
[6, 103]	καὶ ἄλλους ἀνθείλοντο, Ἡρακλείδην καὶ	Εὐκλέα	καὶ Τελλίαν. ~Ἐν δὲ τούτῳ
[6, 101]	καὶ στεριφώτατον, θύρας καὶ ξύλα	πλατέα	ἐπιθέντες καὶ ἐπ' αὐτῶν διαβαδίσαντες,
[6, 50]	χώραν ἐξ ἧς αὐτοῖς ὁρμωμένοις	πολεμητέα	ἦν, ἀπέπλευσαν πάλιν ἐς Κατάνην.
[6, 25]	μὲν οὐκ ἔλασσον ἢ ἑκατὸν	πλευστέα	εἶναι (αὐτῶν δ' Ἀθηναίων ἔσεσθαι
[6, 18]	ἐπιέναι. τήν τε ἀρχὴν οὕτως	ἐκτησάμεθα	καὶ ἡμεῖς καὶ ὅσοι δὴ
[6, 76]	Καμαριναῖοι, μὴ αὐτὴν καταπλαγῆτε δείσαντες	ἐπρεσβευσάμεθα,	ἀλλὰ μᾶλλον τοὺς μέλλοντας ἀπ'
[6, 82]	καὶ πλέοσιν οὖσι καὶ παροικοῦσιν	ἐσκεψάμεθα	ὅτῳ τρόπῳ ἥκιστα αὐτῶν (ὑπακουσόμεθα,
[6, 18]	οὐ γὰρ ἵνα δεῦρο ἀντιβοηθῶσι	προσεθέμεθα	αὐτούς, ἀλλ' ἵνα τοῖς ἐκεῖ
[6, 41]	φαίνηται ἐπιτήδειον. τὰ δὲ καὶ	ἐπιμεμελήμεθα	ἤδη, καὶ ὅτι ἂν αἰσθώμεθα
[6, 11]	πολλῶν ὄντων χαλεπῶς ἂν ἄρχειν	δυναίμεθα.	ἀνόητον δ' ἐπὶ τοιούτους ἰέναι
[6, 90]	ἐς Σικελίαν πρῶτον μέν, εἰ	δυναίμεθα,	Σικελιώτας καταστρεψόμενοι, μετὰ δ' ἐκείνους
[6, 86]	εἴ τε καὶ γενόμενοι κακοὶ	κατεργασαίμεθα,	ἀδύνατοι κατασχεῖν διὰ μῆκός τε
[6, 11]	μὲν ἐκπεπληγμένοι εἶεν εἰ μὴ	ἀφικοίμεθα,	ἔπειτα δὲ καὶ εἰ δείξαντες
[6, 34]	τι ἀξιόχρεων ἀφ' ἡμῶν ὀφθείη.	ἀγγελλοίμεθα	δ' ἂν εὖ οἶδ' ὅτι
[6, 84]	πεμψάντων (τινὰ δύναμιν Πελοποννησίοις ἡμεῖς	βλαπτοίμεθα.	καὶ ἐν τούτῳ προσήκετε ἤδη
[6, 84]	μηδεὶς ὡς οὐδὲν προσῆκον ὑμῶν	κηδόμεθα,	γνοὺς ὅτι σῳζομένων ὑμῶν καὶ
[6, 80]	μὲν ὑπὸ Ἰώνων αἰεὶ (πολεμίων,	προδιδόμεθα	δὲ ὑπὸ ὑμῶν Δωριῆς Δωριῶν.
[6, 80]	ὧν αὐτοὶ οὐδὲν χεῖρον γιγνώσκετε·	δεόμεθα	δὲ καὶ μαρτυρόμεθα ἅμα, εἰ
[6, 77]	προσηνὲς λέγοντες δύνανται κακουργεῖν; καὶ	οἰόμεθα	τοῦ ἄπωθεν ξυνοίκου προαπολλυμένου οὐ
[6, 82]	Ἀθηναίων πρεσβευτὴς μετ' αὐτὸν τοιάδε.	~Ἀφικόμεθα	μὲν ἐπὶ τῆς πρότερον οὔσης
[6, 21]	καὶ πεζὸν πολὺν ξυμπλεῖν, εἴπερ	βουλόμεθα	ἄξιον τῆς διανοίας δρᾶν καὶ
[6, 18]	ἔστιν ἡμῖν ταμιεύεσθαι ἐς ὅσον	βουλόμεθα	ἄρχειν, ἀλλ' ἀνάγκη, ἐπειδήπερ ἐν
[6, 20]	στρατεύειν, ξυνενέγκοι μὲν ταῦτα ὡς	βουλόμεθα,	ἐπὶ δὲ τῷ (παρόντι ἃ
[6, 77]	Ἐγεσταίων ξυμμάχων ἐπικουρίας, οὐ ξυστραφέντες	βουλόμεθα	προθυμότερον δεῖξαι αὐτοῖς ὅτι οὐκ
[6, 17]	τε (καὶ εἰ στασιάζουσιν, ὥσπερ	πυνθανόμεθα.	καὶ μὴν οὐδ' ὁπλῖται οὔτ'
[6, 11]	πόλιν δι' ὀλιγαρχίας ἐπιβουλεύουσαν ὀξέως	φυλαξόμεθα.	~Καὶ μεμνῆσθαι χρὴ ἡμᾶς ὅτι
[6, 13]	ὠφελίας δ' αὐτοὶ δεηθέντες οὐ	τευξόμεθα.	~Καὶ σύ, ὦ πρύτανι, ταῦτα,
[6, 80]	χεῖρον γιγνώσκετε· δεόμεθα δὲ καὶ	μαρτυρόμεθα	ἅμα, εἰ μὴ πείσομεν, ὅτι
[6, 41]	ξύμπασα πόλις καλῶς τοὺς ἐπιόντας	παρασκευασόμεθα	(ἀμύνεσθαι. καὶ ἢν ἄρα μηδὲν
[6, 18]	αἱ νῆες παρέξουσιν· ναυκράτορες γὰρ	ἐσόμεθα	(καὶ ξυμπάντων Σικελιωτῶν. καὶ μὴ
[6, 23]	πᾶσι, μόλις οὕτως οἷοί τε	ἐσόμεθα	τῶν (μὲν κρατεῖν, τὰ δὲ
[6, 80]	λήψονται· καὶ εἰ αὖ ἡμεῖς	περιεσόμεθα,	τῆς αἰτίας (τῶν κινδύνων οἱ
[6, 18]	καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ ξύμμαχοι	(ὠφελησόμεθα.	τὸ δὲ ἀσφαλές, καὶ μένειν,
[6, 87]	ἀναγκάζεσθαι πράσσειν, διότι καὶ πολλὰ	φυλασσόμεθα,	ξύμμαχοι δὲ καὶ νῦν καὶ
[6, 82]	ἐσκεψάμεθα ὅτῳ τρόπῳ ἥκιστα αὐτῶν	(ὑπακουσόμεθα,	καὶ μετὰ τὰ Μηδικὰ ναῦς
[6, 80]	ἅμα, εἰ μὴ πείσομεν, ὅτι	ἐπιβουλευόμεθα	μὲν ὑπὸ Ἰώνων αἰεὶ (πολεμίων,
[6, 16]	ἰσομοιρεῖ· ἀλλ' ὥσπερ δυστυχοῦντες οὐ	προσαγορευόμεθα,	ἐν τῷ ὁμοίῳ τις ἀνεχέσθω
[6, 87]	πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν περὶ ὧν	ὑποπτευόμεθα,	καὶ ἔτι ἐν κεφαλαίοις (ὑπομνήσαντες
[6, 36]	ὅτι οὐχ ἡμεῖς ἐπ' ἐκείνους	ἐρχόμεθα,	πόλεις τοσαῦται καὶ οὕτω μεγάλαι.
[6, 83]	πλεῖστόν τε καὶ προθυμίαν ἀπροφάσιστον	παρεσχόμεθα	ἐς τοὺς Ἕλληνας, καὶ διότι
[6, 86]	τινὰ προσείοντες φόβον ἤ, εἰ	περιοψόμεθα	ὑμᾶς ὑπὸ Συρακοσίοις (γενέσθαι, ὅτι
[6, 85]	ἐκεῖ ξυμμάχους ὡς ἕκαστοι χρήσιμοι	ἐξηγούμεθα,	Χίους μὲν καὶ Μηθυμναίους νεῶν
[6, 10]	ὧν δ' αὐτοὶ πάλαι ἀφεστώτων	ἀδικούμεθα,	ἔτι μέλλομεν ἀμύνεσθαι. ~καίτοι τοὺς
[6, 21]	γενόμενοι (ἄλλοι ἢ Ἐγεσταῖοι ᾧ	ἀμυνούμεθα	ἱππικόν (αἰσχρὸν δὲ βιασθέντας ἀπελθεῖν
[6, 82]	οὕτως εἶναι, δύναμιν ἔχοντες ᾗ	ἀμυνούμεθα,	καὶ ἐς τὸ ἀκριβὲς εἰπεῖν
[6, 83]	Πελοποννησίους ἰσχύος ὀρεγόμενοι. (καὶ οὐ	καλλιεπούμεθα	ὡς ἢ τὸν βάρβαρον μόνοι
[6, 34]	~Θαρσοῦντες οὖν τά τε αὐτοῦ	παρασκευαζώμεθα	καὶ ἐς τοὺς Σικελοὺς πέμποντες
[6, 22]	ἵνα καὶ τὰ ἐπιτήδεια ῥᾷον	ἐσκομιζώμεθα,	τὸν δὲ καὶ αὐτόθεν σῖτον
[6, 41]	ἐπιμεμελήμεθα ἤδη, καὶ ὅτι ἂν	αἰσθώμεθα	ἐς ὑμᾶς οἴσομεν. καὶ οἱ
[6, 34]	τὴν Ἰταλίαν, ὅπως ἢ ξυμμαχίαν	ποιώμεθα	(ἡμῖν ἢ μὴ δέχωνται Ἀθηναίους.
[6, 18]	αὐξήσειν, ἐπ' ἐκεῖνα ἢν ἴωμεν,	ποιώμεθα	τὸν πλοῦν, ἵνα Πελοποννησίων τε
[6, 34]	καὶ ἐς λογισμὸν καταστήσαιμεν ὅτι	ὁρμώμεθα	μὲν ἐκ φιλίας χώρας φύλακες
[6, 22]	ἵνα, ἤν που ὑπὸ ἀπλοίας	ἀπολαμβανώμεθα,	ἔχῃ ἡ στρατιὰ τὰ ἐπιτήδεια
[6, 22]	καὶ ἤν τινα ἐκ Πελοποννήσου	δυνώμεθα	ἢ πεῖσαι ἢ μισθῷ προσαγαγέσθαι,
[6, 34]	τοῖς δὲ φιλίαν καὶ ξυμμαχίαν	πειρώμεθα	ποιεῖσθαι, ἔς τε τὴν ἄλλην
[6, 89]	ἕπεσθαι. τῆς δὲ ὑπαρχούσης ἀκολασίας	ἐπειρώμεθα	μετριώτεροι ἐς τὰ πολιτικὰ εἶναι.
[6, 33]	ξυμμαχεῖν) καὶ ἢν ἄρα ἢ	κατεργασώμεθα	αὐτοὺς ἢ ἀπράκτους ὧν ἐφίενται
[6, 10]	ἄλλης ὀρέγεσθαι πρὶν ἣν ἔχομεν	βεβαιωσώμεθα,	εἰ Χαλκιδῆς γε οἱ ἐπὶ
[6, 34]	Σικελοὺς πέμποντες τοὺς μὲν μᾶλλον	βεβαιωσώμεθα,	τοῖς δὲ φιλίαν καὶ ξυμμαχίαν
[6, 87]	ἐνθάδε, ὅπως μὴ ὑπ' αὐτῶν	βλαπτώμεθα,	πολλὰ δ' ἀναγκάζεσθαι πράσσειν, διότι
[6, 45]	ἔς τε τοὺς Σικελοὺς περιέπεμπον,	ἔνθα	μὲν φύλακας, πρὸς δὲ τοὺς
[6, 60]	τε καὶ πλείους ἔτι ξυλλαμβάνειν,	ἐνταῦθα	ἀναπείθεται εἷς τῶν δεδεμένων, ὅσπερ
[6, 2]	κατενεχθέντες. Σικελοὶ δ' ἐξ Ἰταλίας	(ἐνταῦθα	γὰρ ᾤκουν) διέβησαν ἐς Σικελίαν,
[6, 44]	(Ῥήγιον τῆς Ἰταλίας ἀκρωτήριον. καὶ	ἐνταῦθα	ἤδη ἡθροίζοντο, καὶ ἔξω τῆς
[6, 101]	τῶν ἱππέων αὐτοῖς οἱ πολλοὶ	ἐνταῦθα)	ὁμόσε χωροῦσι τοῖς τριακοσίοις τούτοις,
[6, 34]	τὰ τῶν πόλεων οὐκ ἂν	βέβαια	(ἔχοντες, εἰ ὑποδέξοιντο, ἀθυμοῖεν. ὥστ'
[6, 56]	τῷ ἔργῳ ἐπέπρακτο, περιέμενον δὲ	Παναθήναια	τὰ μεγάλα, ἐν ᾗ μόνον
[6, 101]	καὶ τροπαῖον ἔστησαν. ~Τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	ἀπὸ τοῦ κύκλου ἐτείχιζον οἱ
[6, 50]	Τηρίαν ποταμόν, καὶ αὐλισάμενοι τῇ	ὑστεραίᾳ	ἐπὶ Συρακούσας ἔπλεον ἐπὶ κέρως
[6, 97]	πρὸς τὴν πόλιν αὐτὴν τῇ	ὑστεραίᾳ	ἐπικαταβάντες, (ὡς οὐκ ἐπεξῇσαν αὐτοῖς,
[6, 67]	Ἑλωρίνην ὁδὸν ηὐλίσαντο. ~Τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	οἱ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[6, 7]	ἐκ τῶν Ὀρνεῶν. καὶ τῇ	ὑστεραίᾳ	οἱ Ἀργεῖοι ὡς ᾔσθοντο, κατασκάψαντες
[6, 99]	τῆς ἱππομαχίας ἔστησαν. ~Καὶ τῇ	ὑστεραίᾳ	οἱ μὲν ἐτείχιζον τῶν Ἀθηναίων
[6, 71]	ἐπιθέντες ηὐλίσαντο αὐτοῦ. τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	τοῖς μὲν Συρακοσίοις ἀπέδοσαν ὑποσπόνδους
[6, 30]	τῶν ξυμμάχων παρῆσαν, ἐς τὸν	Πειραιᾶ	καταβάντες ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ ἅμα
[6, 100]	οἱ διώκοντες, καὶ ἐντὸς γενόμενοι	βίᾳ	ἐξεκρούσθησαν πάλιν ὑπὸ τῶν Συρακοσίων,
[6, 63]	ἐλθόντες καὶ πειράσαντες οὐχ εἷλον	βίᾳ,	ἔτι πλέον κατεφρόνησαν καὶ ἠξίουν
[6, 85]	τῷ ἡμετέρῳ ξυστήσαντες ὑμᾶς ὑπόπτῳ,	βίᾳ	ἢ καὶ κατ' ἐρημίαν, ἀπράκτων
[6, 47]	τροφήν, καὶ παραμείναντας Σελινουντίους ἢ	βίᾳ	ἢ ξυμβάσει διαλλάξαι αὐτοῖς, καὶ
[6, 92]	ἁπάσης Ἑλλάδος ἑκούσης καὶ οὐ	βίᾳ,	κατ' εὔνοιαν δὲ ἡγῆσθε. ~Ὁ
[6, 90]	ἐφορμαῖς τῶν πόλεων τὰς μὲν	βίᾳ	λαβόντες, τὰς δ' ἐντειχισάμενοι, ῥᾳδίως
[6, 54]	φοβηθεὶς τὴν Ἱππάρχου δύναμιν μὴ	βίᾳ	προσαγάγηται αὐτόν, ἐπιβουλεύει εὐθὺς ὡς
[6, 69]	ἐποίουν· ἔπειτα δὲ μάντεις τε	σφάγια	προύφερον τὰ νομιζόμενα καὶ σαλπιγκταὶ
[6, 94]	Κεντόριπα, Σικελῶν πόλισμα, καὶ προσαγαγόμενοι	ὁμολογίᾳ	ἀπῇσαν, πιμπράντες ἅμα τὸν σῖτον
[6, 78]	γὰρ τάδε πάσχει τὰ μείζω)	διὰ	δὲ αὐτὰ τὰς Συρακούσας κακωθῆναι
[6, 12]	θαυμασθῇ μὲν ἀπὸ τῆς ἱπποτροφίας,	διὰ	δὲ πολυτέλειαν καὶ ὠφεληθῇ τι
[6, 83]	τε γὰρ ἐκεῖ ἀρχὴν εἰρήκαμεν	διὰ	δέος ἔχειν καὶ τὰ ἐνθάδε
[6, 60]	ὁμολογήσαντι μετ' (ἀδείας ἢ ἀρνηθέντι	διὰ	δίκης ἐλθεῖν. καὶ ὁ μὲν
[6, 15]	ἀχθεσθέντες, καὶ ἄλλοις ἐπιτρέψαντες, οὐ	διὰ	μακροῦ (ἔσφηλαν τὴν πόλιν. τότε
[6, 91]	κίνδυνον ἐκεῖθεν προεῖπον, οὐκ ἂν	διὰ	μακροῦ ὑμῖν (ἐπιπέσοι. ὥστε μὴ
[6, 101]	αὖθις ἀρξάμενοι ἀπὸ τῆς πόλεως	διὰ	μέσου τοῦ ἕλους, καὶ τάφρον
[6, 86]	γενόμενοι κακοὶ κατεργασαίμεθα, ἀδύνατοι κατασχεῖν	διὰ	μῆκός τε πλοῦ καὶ ἀπορίᾳ
[6, 53]	τὸ πρᾶγμα καὶ εὑρεῖν ἢ	διὰ	μηνυτοῦ πονηρίαν τινὰ καὶ χρηστὸν
[6, 10]	ἐχθροὶ ποιήσονται, οἷς πρῶτον μὲν	διὰ	ξυμφορῶν ἡ ξύμβασις καὶ ἐκ
[6, 13]	τις πλέῃ, καὶ τῷ Σικελικῷ	διὰ	πελάγους, τὰ αὑτῶν νεμομένους (καθ'
[6, 11]	ὅσῳ καὶ περὶ πλείστου καὶ	διὰ	πλείστου (δόξαν ἀρετῆς μελετῶσιν. ὥστε
[6, 11]	δι' ὀλίγου ἀπέλθοιμεν· τὰ γὰρ	διὰ	πλείστου πάντες ἴσμεν θαυμαζόμενα καὶ
[6, 34]	πάσης τῆς παρασκευῆς, χαλεπὸν δὲ	διὰ	πλοῦ μῆκος ἐν τάξει μεῖναι,
[6, 11]	τῶν δ' εἰ καὶ κρατήσαιμεν,	διὰ	πολλοῦ γε καὶ πολλῶν ὄντων
[6, 53]	μηνυτάς, ἀλλὰ πάντα ὑπόπτως ἀποδεχόμενοι,	διὰ	πονηρῶν ἀνθρώπων πίστιν πάνυ χρηστοὺς
[6, 69]	καὶ ἀπεληλύθεσαν· οἱ δὲ καὶ	διὰ	σπουδῆς προσβοηθοῦντες δρόμῳ ὑστέριζον μέν,
[6, 61]	τότε παρέδοσαν τῷ Ἀργείων δήμῳ	διὰ	ταῦτα (διαχρήσασθαι. πανταχόθεν τε περιειστήκει
[6, 89]	ἐμοὶ δὲ (ἀτιμίαν περιέθετε. καὶ	διὰ	ταῦτα δικαίως ὑπ' ἐμοῦ πρός
[6, 16]	πραξάντων. (ὧν ἐγὼ ὀρεγόμενος καὶ	διὰ	ταῦτα τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος τὰ
[6, 66]	πολεμίοις, λίθοις λογάδην καὶ ξύλοις	διὰ	ταχέων ὤρθωσαν, καὶ τὴν τοῦ
[6, 69]	τοὺς Ἀθηναίους προτέρους ἐπελθεῖν καὶ	διὰ	τάχους ἀναγκαζόμενοι (ἀμύνασθαι, ἀναλαβόντες τὰ
[6, 104]	ἦσαν, βουλόμενοι ἐς τὴν Σικελίαν	διὰ	τάχους βοηθῆσαι. καὶ ὡς αὐτοῖς
[6, 98]	ἵναπερ καθεζόμενοι ἐτείχισαν τὸν κύκλον	διὰ	τάχους. καὶ ἔκπληξιν τοῖς Συρακοσίοις
[6, 79]	ἔπραξαν ἃ ἐβούλοντο, ἀπῆλθον δὲ	διὰ	τάχους. ~ὥστε οὐχ ἁθρόους γε
[6, 24]	ὅθεν ἀίδιον μισθοφορὰν (ὑπάρξειν. ὥστε	διὰ	τὴν ἄγαν τῶν πλεόνων ἐπιθυμίαν,
[6, 26]	ἐπιγεγενημένης καὶ ἐς χρημάτων ἅθροισιν	διὰ	τὴν ἐκεχειρίαν, ὥστε ῥᾷον πάντα
[6, 88]	ὑπόσπονδος ἐλθών· ἐφοβεῖτο γὰρ αὐτοὺς	διὰ	τὴν περὶ τῶν (Μαντινικῶν πρᾶξιν.
[6, 85]	κακώσωμεν, ἀλλ' ἢν οἱ ἐχθροὶ	διὰ	τὴν τῶν (φίλων ῥώμην ἀδύνατοι
[6, 11]	Λακεδαιμονίους ἄλλο τι ἡγήσασθαι ἢ	διὰ	τὸ αἰσχρὸν σκοπεῖν ὅτῳ τρόπῳ
[6, 49]	τοῖς ἀγροῖς πολλοὺς ἀποληφθῆναι ἔξω	διὰ	τὸ ἀπιστεῖν σφᾶς μὴ ἥξειν,
[6, 18]	ἐπιβουλεύειν, τοὺς δὲ μὴ ἀνιέναι,	διὰ	τὸ ἀρχθῆναι ἂν ὑφ' ἑτέρων
[6, 83]	δέος ἔχειν καὶ τὰ ἐνθάδε	διὰ	τὸ αὐτὸ ἥκειν μετὰ τῶν
[6, 2]	μὲν αὐτοί φασι, καὶ πρότεροι	διὰ	τὸ αὐτόχθονες εἶναι, ὡς δὲ
[6, 92]	ὃς ἂν ἐκ παντὸς τρόπου	διὰ	τὸ (ἐπιθυμεῖν πειραθῇ αὐτὴν ἀναλαβεῖν.
[6, 96]	καὶ ὠνόμασται ὑπὸ τῶν Συρακοσίων	(διὰ	τὸ ἐπιπολῆς τοῦ ἄλλου εἶναι
[6, 87]	οἰόμενος ἀδικήσεσθαι καὶ ὁ ἐπιβουλεύων	διὰ	τὸ ἑτοίμην ὑπεῖναι ἐλπίδα τῷ
[6, 10]	ἄντικρυς πολεμοῦσιν, οἱ δὲ καὶ	διὰ	τὸ Λακεδαιμονίους ἔτι ἡσυχάζειν (δεχημέροις
[6, 56]	λέγοντες οὐδὲ ἐπαγγεῖλαι τὴν ἀρχὴν	διὰ	τὸ μὴ ἀξίαν εἶναι. (χαλεπῶς
[6, 84]	γνοὺς ὅτι σῳζομένων ὑμῶν καὶ	διὰ	τὸ μὴ ἀσθενεῖς ὑμᾶς ὄντας
[6, 34]	τε νομίζω ἐπίκαιρον ὑμεῖς τε	διὰ	τὸ ξύνηθες ἥσυχον ἥκιστ' ἂν
[6, 11]	Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς ξυμμάχους πεπόνθατε·	διὰ	τὸ παρὰ γνώμην αὐτῶν πρὸς
[6, 86]	ξυμμάχων αἰεὶ ἐφ' ὑμᾶς ἑτοίμην	διὰ	τὸ πλῆθος εἶναι ὁδόν, ὑμῖν
[6, 31]	ὅμως δὲ τῇ παρούσῃ ῥώμῃ,	διὰ	τὸ πλῆθος ἑκάστων ὧν ἑώρων,
[6, 55]	τὸν πατέρα, οὐδὲ τοῦτο ἀπεοικότως	(διὰ	τὸ πρεσβεύειν τε ἀπ' αὐτοῦ
[6, 55]	δὲ αὐθημερὸν καθίστατο· ἀλλὰ καὶ	διὰ	τὸ πρότερον ξύνηθες τοῖς μὲν
[6, 9]	οὔτε ἐν τῷ πρότερον χρόνῳ	διὰ	τὸ προτιμᾶσθαι εἶπον παρὰ γνώμην
[6, 102]	γὰρ ἔτι προσῆλθον οἱ Συρακόσιοι	διὰ	τὸ πῦρ, ἀλλὰ ἀπεχώρουν πάλιν.
[6, 68]	μὲν ἡμᾶς, ὑπομενοῦσι δ' οὔ,	διὰ	τὸ τὴν ἐπιστήμην τῆς τόλμης
[6, 60]	(τυραννικῇ πεπρᾶχθαι. καὶ ὡς αὐτῶν	διὰ	τὸ τοιοῦτον ὀργιζομένων πολλοί τε
[6, 11]	τῶν αὐτῶν καὶ τὴν σφετέραν	διὰ	τοῦ (αὐτοῦ καθαιρεθῆναι. ἡμᾶς δ'
[6, 101]	Ἐπιπολῶν ἐς τὸ ὁμαλὸν καὶ	διὰ	τοῦ ἕλους, ᾗ πηλῶδες ἦν
[6, 101]	ᾗπερ αὐτοῖς βραχύτατον ἐγίγνετο καταβᾶσι	διὰ	τοῦ ὁμαλοῦ καὶ τοῦ ἕλους
[6, 54]	δέ τινι ἀφανεῖ ὡς οὐ	διὰ	τοῦτο δὴ παρεσκευάζετο προπηλακιῶν (αὐτόν.
[6, 62]	πάλιν τῷ μὲν πεζῷ ἐχώρουν	διὰ	τῶν Σικελῶν ἕως ἀφίκοντο ἐς
[6, 34]	γὰρ ἀνέλπιστον αὐτοῖς, ἀλλ' αἰεὶ	διὰ	φόβου εἰσὶ μή ποτε Ἀθηναῖοι
[6, 59]	τυραννὶς κατέστη, καὶ ὁ Ἱππίας	διὰ	φόβου ἤδη μᾶλλον ὢν τῶν
[6, 9]	οὔτε ἐν καιρῷ σπεύδετε οὔτε	ῥᾴδιά	ἐστι κατασχεῖν ἐφ' ἃ ὥρμησθε,
[6, 88]	καὶ οἱ μὲν πρὸς τὰ	πεδία	μᾶλλον τῶν Σικελῶν ὑπήκοοι ὄντες
[6, 13]	καὶ ξυμφέρεσθαι· τοῖς δ' Ἐγεσταίοις	ἰδίᾳ	εἰπεῖν, ἐπειδὴ ἄνευ Ἀθηναίων καὶ
[6, 15]	κράτιστα διαθέντι τὰ τοῦ πολέμου	ἰδίᾳ	ἕκαστοι τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτοῦ ἀχθεσθέντες,
[6, 12]	ἐμπαράσχητε τῷ τῆς πόλεως κινδύνῳ	ἰδίᾳ	ἐλλαμπρύνεσθαι, νομίσατε δὲ τοὺς τοιούτους
[6, 46]	ὀλίγης δυνάμεως χρημάτων παρείχετο· καὶ	ἰδίᾳ	ξενίσεις ποιούμενοι τῶν τριηριτῶν τά
[6, 36]	ἔνδηλοι εἶναι. (οἱ γὰρ δεδιότες	ἰδίᾳ	τι βούλονται τὴν πόλιν ἐς
[6, 15]	καὶ Καρχηδόνα λήψεσθαι καὶ τὰ	ἴδια	ἅμα εὐτυχήσας χρήμασί τε καὶ
[6, 12]	μὲν δημόσια ἀδικεῖν, τὰ δὲ	ἴδια	ἀναλοῦν, καὶ τὸ πρᾶγμα μέγα
[6, 16]	ὀρεγόμενος καὶ διὰ ταῦτα τὰ	ἴδια	ἐπιβοώμενος τὰ δημόσια σκοπεῖτε εἴ
[6, 20]	χρήματά τ' ἔχουσι τὰ μὲν	ἴδια,	τὰ δὲ καὶ ἐν τοῖς
[6, 57]	ὁ Ἀριστογείτων ἔχοντες ἤδη τὰ	ἐγχειρίδια	ἐς (τὸ ἔργον προῇσαν. καὶ
[6, 2]	θαλάσσῃ ἀπολαβόντες καὶ τὰ ἐπικείμενα	νησίδια	ἐμπορίας ἕνεκεν τῆς πρὸς τοὺς
[6, 72]	ἐπιφανής, ἐθάρσυνέ τε καὶ οὐκ	εἴα	(τῷ γεγενημένῳ ἐνδιδόναι· τὴν μὲν
[6, 34]	καὶ ἡμῖν ἂν εὐεπίθετος εἴη,	βραδεῖά	τε καὶ κατ' ὀλίγον (προσπίπτουσα.
[6, 44]	πόλεμον διέπλει. τούτοις δὲ τὰ	ἐπιτήδεια	ἄγουσαι ὁλκάδες μὲν τριάκοντα σιταγωγοί,
[6, 99]	τῆς Θάψου οἱ Ἀθηναῖοι τὰ	ἐπιτήδεια	ἐπήγοντο. ~ἐπειδὴ δὲ τοῖς Συρακοσίοις
[6, 50]	πασῶν οἱ στρατηγοὶ καὶ τὰ	ἐπιτήδεια	λαβόντες παρέπλεον ἐς Νάξον, τὴν
[6, 74]	Ἀθηναῖοι ὡς ἐχειμάζοντο καὶ τὰ	ἐπιτήδεια	οὐκ εἶχον καὶ προυχώρει οὐδέν,
[6, 22]	ἀπολαμβανώμεθα, ἔχῃ ἡ στρατιὰ τὰ	ἐπιτήδεια	(πολλὴ γὰρ οὖσα οὐ πάσης
[6, 22]	πολὺ περιεῖναι, ἵνα καὶ τὰ	ἐπιτήδεια	ῥᾷον ἐσκομιζώμεθα, τὸν δὲ καὶ
[6, 103]	διπλῷ τοὺς Συρακοσίους. (τὰ δ'	ἐπιτήδεια	τῇ στρατιᾷ ἐσήγετο ἐκ τῆς
[6, 2]	αὐτόχθονες εἶναι, ὡς δὲ ἡ	ἀλήθεια	εὑρίσκεται, Ἴβηρες ὄντες καὶ ἀπὸ
[6, 102]	γὰρ πρός τε τὸν κύκλον	βοήθεια	ἤδη κάτωθεν τῶν Ἀθηναίων ἀποδιωξάντων
[6, 46]	ἐσέφερον ἐς τὰς (ἑστιάσεις ὡς	οἰκεῖα	ἕκαστοι. καὶ πάντων ὡς ἐπὶ
[6, 47]	καὶ τῇ πόλει δαπανῶντας τὰ	οἰκεῖα	μὴ κινδυνεύειν. ~Ἀλκιβιάδης δὲ οὐκ
[6, 82]	καὶ οὐκ ἐτόλμησαν ἀποστάντες τὰ	οἰκεῖα	φθεῖραι, ὥσπερ ἡμεῖς ἐκλιπόντες τὴν
[6, 44]	τέκτονας καὶ ὅσα ἐς τειχισμὸν	ἐργαλεῖα,	πλοῖα δὲ ἑκατόν, ἃ ἐξ
[6, 24]	τε γὰρ παραινέσαι ἔδοξε καὶ	(ἀσφάλεια	νῦν δὴ καὶ πολλὴ ἔσεσθαι.
[6, 16]	ἐς μίαν ἡμέραν κατέστησα ἐν	Μαντινείᾳ	περὶ τῶν ἁπάντων ἀγωνίσασθαι· ἐξ
[6, 31]	ἑνὸς ἑκάστου ὅπως αὐτῷ τινὶ	εὐπρεπείᾳ	τε ἡ ναῦς μάλιστα προέξει
[6, 72]	ἐμπειρίᾳ τε ἱκανὸς γενόμενος καὶ	ἀνδρείᾳ	ἐπιφανής, ἐθάρσυνέ τε καὶ οὐκ
[6, 69]	ταῖς ἄλλαις, ἀλλὰ τῇ μὲν	ἀνδρείᾳ	οὐχ ἥσσους ἐς ὅσον ἡ
[6, 62]	στρατιὰν κελεύοντες πέμπειν· τῇ τε	ἡμισείᾳ	τῆς ἑαυτῶν ἦλθον ἐπὶ Ὕβλαν
[6, 9]	τὰς ναῦς, καὶ μὴ οὕτω	βραχείᾳ	βουλῇ περὶ μεγάλων πραγμάτων ἀνδράσιν
[6, 8]	οὐκ ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι, ἀλλὰ προφάσει	βραχείᾳ	καὶ εὐπρεπεῖ τῆς Σικελίας ἁπάσης,
[6, 88]	καὶ τἆλλα ἐς τὸν περιτειχισμόν,	πλινθία	καὶ σίδηρον, ἡτοίμαζον, καὶ ὅσα
[6, 24]	δύναμιν, τοῖς δ' ἐν τῇ	ἡλικίᾳ	τῆς τε ἀπούσης πόθῳ ὄψεως
[6, 15]	ὁ Κλεινίου, βουλόμενος τῷ τε	Νικίᾳ	ἐναντιοῦσθαι, ὢν καὶ ἐς τἆλλα
[6, 46]	αἰεὶ ἐπιτηδείους. καὶ τῷ μὲν	Νικίᾳ	προσδεχομένῳ ἦν τὰ (παρὰ τῶν
[6, 4]	ἀρχὴν ἀπὸ Κύμης τῆς ἐν	Ὀπικίᾳ	Χαλκιδικῆς πόλεως λῃστῶν ἀφικομένων ᾠκίσθη,
[6, 49]	ἂν νῦν φανῆναι) καὶ τῇ	προσδοκίᾳ	ὧν πείσονται, (μάλιστα δ' ἂν
[6, 52]	οὐκ ἐδέχοντο, λέγοντες σφίσι τὰ	ὅρκια	εἶναι μιᾷ νηὶ καταπλεόντων Ἀθηναίων
[6, 2]	Σικελῶν, τοὔνομα τοῦτο (ἔχοντος, οὕτως	Ἰταλία	ἐπωνομάσθη. ἐλθόντες δὲ ἐς τὴν
[6, 91]	πᾶσα Σικελία, καὶ εὐθὺς καὶ	Ἰταλία·	καὶ ὃν ἄρτι κίνδυνον ἐκεῖθεν
[6, 2]	καὶ νῦν ἔτι ἐν τῇ	Ἰταλίᾳ	Σικελοί, καὶ ἡ χώρα ἀπὸ
[6, 94]	ἐπιγιγνομένου θέρους οἱ ἐν τῇ	Σικελίᾳ	Ἀθηναῖοι ἄραντες ἐκ τῆς Κατάνης
[6, 62]	τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν τῇ	Σικελίᾳ,	δύο μέρη ποιήσαντες τοῦ στρατεύματος
[6, 11]	ὥστε οὐ περὶ τῶν ἐν	Σικελίᾳ	Ἐγεσταίων ἡμῖν, ἀνδρῶν βαρβάρων, ὁ
[6, 91]	ληφθήσεται, ἔχεται καὶ ἡ πᾶσα	Σικελία,	καὶ εὐθὺς καὶ Ἰταλία· καὶ
[6, 37]	γε δὴ ἐν πάσῃ πολεμίᾳ	Σικελίᾳ	(ξυστήσεται γάρ) στρατοπέδῳ τε ἐκ
[6, 94]	ἐπὶ Μεγάρων τῶν ἐν τῇ	Σικελίᾳ,	οὓς ἐπὶ Γέλωνος τοῦ τυράννου,
[6, 93]	παραυτίκα καὶ τοῖς ἐν τῇ	Σικελίᾳ	πέμπειν τινὰ τιμωρίαν. καὶ Γύλιππον
[6, 44]	δὲ πρὸς τὰ ἐν τῇ	Σικελίᾳ	πράγματα ἐσκόπουν ὅτῳ τρόπῳ ἄριστα
[6, 8]	καὶ τἆλλα τὰ ἐν τῇ	Σικελίᾳ	(πρᾶξαι ὅπῃ ἂν γιγνώσκωσιν ἄριστα
[6, 73]	αὐτοὺς ἢ πρὸς τὸ ἐν	Σικελίᾳ	στράτευμα ἧσσον ὠφελίαν ἄλλην ἐπιπέμπωσιν.
[6, 61]	τε πρὸς τοὺς ἐν τῇ	Σικελίᾳ	στρατιώτας τε σφετέρους καὶ πολεμίους
[6, 4]	ἐκπίπτουσιν, (οἳ Μήδους φεύγοντες προσέβαλον	Σικελίᾳ,	τοὺς δὲ Σαμίους Ἀναξίλας Ῥηγίνων
[6, 80]	τήν τε κοινὴν ὠφελίαν τῇ	Σικελίᾳ	φυλάξαι καὶ τοὺς Ἀθηναίους φίλους
[6, 93]	παρόντων μάλιστα καὶ τάχιστά (τις	ὠφελία	ἥξει τοῖς ἐκεῖ. ὁ δὲ
[6, 17]	εἶναι, ἀποχρήσασθε τῇ ἑκατέρου ἡμῶν	(ὠφελίᾳ.	καὶ τὸν ἐς τὴν Σικελίαν
[6, 103]	αὐτοῖς οὐδὲ ἀπὸ τῆς Πελοποννήσου	ὠφελία	οὐδεμία ἧκε, τοὺς δὲ λόγους
[6, 79]	οἱ ἄλλοι ἐπὶ ταῦτα ὥρμησθε.	~Δειλίᾳ	δὲ ἴσως τὸ δίκαιον πρός
[6, 68]	εἶναι καὶ πρὸς γῇ οὐδεμιᾷ	φιλίᾳ,	ἥντινα μὴ αὐτοὶ μαχόμενοι κτήσεσθε.
[6, 45]	τοὺς πρέσβεις, καὶ ἐς τὰ	περιπόλια	τὰ ἐν τῇ χώρᾳ φρουρὰς
[6, 17]	τὸν τοιοῦτον ὅμιλον οὔτε λόγου	μιᾷ	γνώμῃ ἀκροᾶσθαι οὔτε ἐς τὰ
[6, 52]	λέγοντες σφίσι τὰ ὅρκια εἶναι	μιᾷ	νηὶ καταπλεόντων Ἀθηναίων δέχεσθαι, ἢν
[6, 20]	(τό τε πλῆθος ὡς ἐν	μιᾷ	νήσῳ πολλὰς τὰς Ἑλληνίδας. πλὴν
[6, 27]	ἰδίοις προθύροις καὶ ἐν ἱεροῖς)	μιᾷ	νυκτὶ οἱ (πλεῖστοι περιεκόπησαν τὰ
[6, 43]	εἴκοσι καὶ ἑκατόν, καὶ ἱππαγωγῷ	μιᾷ	τριάκοντα ἀγούσῃ ἱππέας. ~Τοσαύτη ἡ
[6, 98]	μακροτέραν. καὶ τῶν Ἀθηναίων φυλὴ	μία	τῶν ὁπλιτῶν καὶ οἱ ἱππῆς
[6, 41]	καὶ ἢν ἄρα μηδὲν δεήσῃ,	οὐδεμία	βλάβη τοῦ τε τὸ κοινὸν
[6, 103]	τὴν ἀρχήν. καὶ κύρωσις μὲν	οὐδεμία	ἐγίγνετο, οἷα δὲ εἰκὸς ἀνθρώπων
[6, 103]	οὐδὲ ἀπὸ τῆς Πελοποννήσου ὠφελία	οὐδεμία	ἧκε, τοὺς δὲ λόγους ἔν
[6, 68]	αὐτῶν εἶναι καὶ πρὸς γῇ	οὐδεμιᾷ	φιλίᾳ, ἥντινα μὴ αὐτοὶ μαχόμενοι
[6, 23]	(εἰδέναι ὅτι, ἢν σφάλλωνται, πάντα	πολέμια	ἕξουσιν. ὅπερ ἐγὼ φοβούμενος, καὶ
[6, 80]	κρείσσους εἰσὶ τὸ παράπαν τὰ	πολέμια·	καὶ μὴ ἐκείνην τὴν προμηθίαν
[6, 37]	πού γε δὴ ἐν πάσῃ	πολεμίᾳ	Σικελίᾳ (ξυστήσεται γάρ) στρατοπέδῳ τε
[6, 102]	ἐκέλευσεν, ὡς ἔγνω ἀδυνάτους ἐσομένους	ἐρημίᾳ	ἀνδρῶν ἄλλῳ τρόπῳ περιγενέσθαι. (καὶ
[6, 46]	καὶ οἱ στρατηγοὶ εὐθὺς ἐν	ἀθυμίᾳ	ἦσαν, ὅτι αὐτοῖς τοῦτό τε
[6, 33]	κατοικίσει, τὸ δὲ ἀληθὲς Σικελίας	ἐπιθυμίᾳ,	μάλιστα δὲ τῆς ἡμετέρας πόλεως,
[6, 13]	εἶναι τῶν ἀπόντων, γνόντας ὅτι	ἐπιθυμίᾳ	μὲν ἐλάχιστα κατορθοῦνται, προνοίᾳ δὲ
[6, 88]	ψηφισάμενοι αὐτοὶ πρῶτοι ὥστε πάσῃ	προθυμίᾳ	ἀμύνειν, καὶ ἐς τὴν Λακεδαίμονα
[6, 69]	προσμείξειε καθίσταντο. οὐ γὰρ δὴ	προθυμίᾳ	ἐλλιπεῖς ἦσαν οὐδὲ τόλμῃ οὔτ'
[6, 2]	Λιγύων ἀναστάντες. καὶ ἀπ' αὐτῶν	Σικανία	τότε ἡ νῆσος ἐκαλεῖτο, πρότερον
[6, 7]	(Καὶ ἐς Μεθώνην τὴν ὅμορον	Μακεδονίᾳ	ἱππέας κατὰ θάλασσαν κομίσαντες Ἀθηναῖοι
[6, 64]	ὑπὸ τῶν ἱππέων οὐ βλάψονται	ἄξια	λόγου· ἐδίδασκον δ' αὐτοὺς περὶ
[6, 103]	καὶ κύρωσις μὲν οὐδεμία ἐγίγνετο,	οἷα	δὲ εἰκὸς ἀνθρώπων ἀπορούντων καὶ
[6, 84]	τοὺς ξυγγενεῖς αὐτῶν τοὺς ἐν	Εὐβοίᾳ,	ἀλλ' ὡς δυνατωτάτους, ἵνα ἐκ
[6, 76]	κήδεσθαι, Χαλκιδέας δὲ τοὺς ἐν	Εὐβοίᾳ,	ὧν οἵδε ἄποικοί (εἰσι, δουλωσαμένους
[6, 44]	καὶ ὅσα ἐς τειχισμὸν ἐργαλεῖα,	πλοῖα	δὲ ἑκατόν, ἃ ἐξ ἀνάγκης
[6, 44]	ξυνέπλει· πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα	πλοῖα	καὶ ὁλκάδες ἑκούσιοι ξυνηκολούθουν τῇ
[6, 65]	ἐπὶ τὰς ναῦς καὶ τὰ	πλοῖα,	ὑπὸ νύκτα ἔπλεον ἐπὶ τὰς
[6, 16]	ἢ τὰ ἴσα νέμων τὰ	(ὁμοῖα	ἀνταξιούτω. οἶδα δὲ τοὺς τοιούτους,
[6, 16]	καὶ οὐκ ἄχρηστος ἥδ' ἡ	ἄνοια,	ὃς ἂν τοῖς ἰδίοις τέλεσι
[6, 17]	ταῦτα ἡ ἐμὴ νεότης καὶ	ἄνοια	παρὰ φύσιν δοκοῦσα εἶναι ἐς
[6, 76]	Σικελίαν προφάσει μὲν ᾗ πυνθάνεσθε,	διανοίᾳ	δὲ ἣν πάντες ὑπονοοῦμεν· καί
[6, 65]	ἄλλα θαρσεῖν καὶ εἶναι ἐν	διανοίᾳ	καὶ ἄνευ τούτων ἰέναι παρεσκευάσθαι
[6, 13]	ὅτι ἐπιθυμίᾳ μὲν ἐλάχιστα κατορθοῦνται,	προνοίᾳ	δὲ πλεῖστα, ἀλλ' ὑπὲρ τῆς
[6, 58]	αὐτοῦ παραχρῆμα ἀπόλλυται. ~ἀγγελθέντος δὲ	Ἱππίᾳ	ἐς τὸν Κεραμεικόν, οὐκ ἐπὶ
[6, 57]	ξυνωμοτῶν σφίσι διαλεγόμενον οἰκείως τῷ	Ἱππίᾳ	(ἦν δὲ πᾶσιν εὐπρόσοδος ὁ
[6, 100]	Συρακοσίους κατὰ σκηνὰς ὄντας ἐν	μεσημβρίᾳ	καί τινας καὶ ἐς τὴν
[6, 83]	καθελόντες εἰκότως ἄρχομεν ἢ ἐπ'	ἐλευθερίᾳ	τῇ τῶνδε μᾶλλον ἢ τῶν
[6, 2]	ἀνέστειλαν πρὸς τὰ μεσημβρινὰ καὶ	ἑσπέρια	αὐτῆς καὶ ἀντὶ Σικανίας Σικελίαν
[6, 2]	τοῦ Σικανοῦ ποταμοῦ τοῦ ἐν	Ἰβηρίᾳ	ὑπὸ Λιγύων ἀναστάντες. καὶ ἀπ'
[6, 28]	οὐ μετ' ἐκείνου ἐπράχθη, ἐπιλέγοντες	τεκμήρια	τὴν ἄλλην αὐτοῦ ἐς τὰ
[6, 46]	φιάλας τε καὶ οἰνοχόας καὶ	θυμιατήρια	καὶ ἄλλην κατασκευὴν οὐκ ὀλίγην,
[6, 28]	καὶ οἴνου γεγενημέναι, καὶ τὰ	μυστήρια	ἅμα ὡς ποιεῖται ἐν (οἰκίαις
[6, 53]	ζήτησιν ἐποιοῦντο τῶν περὶ τὰ	μυστήρια	καὶ τῶν περὶ τοὺς Ἑρμᾶς
[6, 23]	ἡγοῦμαι καὶ ἡμῖν τοῖς στρατευσομένοις	σωτήρια.	εἰ δέ τῳ ἄλλως δοκεῖ,
[6, 72]	καὶ τοῖς πρώτοις τῶν Ἑλλήνων	ἐμπειρίᾳ	ἰδιώτας ὡς εἰπεῖν χειροτέχναις ἀνταγωνισαμένους.
[6, 72]	λειπόμενος καὶ κατὰ τὸν πόλεμον	ἐμπειρίᾳ	τε ἱκανὸς γενόμενος καὶ ἀνδρείᾳ
[6, 2]	τότε ἡ νῆσος ἐκαλεῖτο, πρότερον	Τρινακρία	καλουμένη· οἰκοῦσι δὲ ἔτι καὶ
[6, 74]	οὐδέν, ἀπελθόντες ἐς Νάξον καὶ	ὅρια	καὶ σταυρώματα περὶ τὸ στρατόπεδον
[6, 86]	διὰ μῆκός τε πλοῦ καὶ	ἀπορίᾳ	φυλακῆς πόλεων μεγάλων καὶ τῇ
[6, 59]	ἐς ἀτασθαλίην. (τυραννεύσας δὲ ἔτη	τρία	Ἱππίας ἔτι Ἀθηναίων καὶ παυθεὶς
[6, 42]	στρατοπεδεύεσθαι, οἱ στρατηγοὶ ἐποιήσαντο, καὶ	τρία	μέρη νείμαντες ἓν ἑκάστῳ ἐκλήρωσαν,
[6, 33]	δι' ἀπορίαν τῶν ἐπιτηδείων ἐν	ἀλλοτρίᾳ	γῇ σφαλῶσι, τοῖς ἐπιβουλευθεῖσιν ὄνομα,
[6, 63]	αὐτοὶ μᾶλλον ἥκοιεν ἐν τῇ	ἀλλοτρίᾳ	ἢ Λεοντίνους ἐς τὴν οἰκείαν
[6, 76]	ξύμμαχοι ὡς ἐπὶ τοῦ Μήδου	τιμωρίᾳ,	τοὺς μὲν λιποστρατίαν, τοὺς δὲ
[6, 90]	αὐτῶν, αὐτὰ τὰ προσγενόμενα ἐκεῖθεν	χωρία	ἔμελλε διαρκῆ ἄνευ τῆς ἐνθένδε
[6, 34]	ναυμαχίᾳ περαιωθέντες ἀποροῖεν ἂν κατὰ	χωρία	ἐρῆμα, καὶ ἢ μένοντες πολιορκοῖντο
[6, 27]	κατὰ τὸ ἐπιχώριον, ἡ τετράγωνος	ἐργασία,	πολλοὶ καὶ ἐν ἰδίοις προθύροις
[6, 89]	καὶ ἀπ' ἐκείνου ξυμπαρέμεινεν ἡ	προστασία	ἡμῖν τοῦ πλήθους. ἅμα δὲ
[6, 8]	μετὰ δὲ τοῦτο ἡμέρᾳ πέμπτῃ	ἐκκλησία	αὖθις ἐγίγνετο, καθ' ὅτι χρὴ
[6, 9]	τοῖς Ἀθηναίοις τοιάδε. ~Ἡ μὲν	ἐκκλησία	περὶ παρασκευῆς τῆς ἡμετέρας ἥδε
[6, 88]	πρᾶξιν. καὶ ξυνέβη ἐν τῇ	ἐκκλησίᾳ	τῶν Λακεδαιμονίων τούς τε Κορινθίους
[6, 103]	ἔπαυσαν, ὡς ἢ δυστυχίᾳ ἢ	προδοσίᾳ	τῇ ἐκείνων βλαπτόμενοι, καὶ ἄλλους
[6, 4]	οἰκήσαντες πέντε καὶ τεσσαράκοντα καὶ	διακόσια	ὑπὸ Γέλωνος τυράννου Συρακοσίων ἀνέστησαν
[6, 2]	ἔχοντες, ἐπεὶ διέβησαν, ἔτη ἐγγὺς	τριακόσια	πρὶν Ἕλληνας ἐς Σικελίαν ἐλθεῖν·
[6, 94]	ἱπποτοξότας τριάκοντα καὶ τάλαντα ἀργυρίου	τριακόσια.	~Τοῦ δ' αὐτοῦ ἦρος καὶ
[6, 12]	δὲ τοὺς τοιούτους τὰ μὲν	δημόσια	ἀδικεῖν, τὰ δὲ ἴδια ἀναλοῦν,
[6, 15]	τυραννίδος ἐπιθυμοῦντι πολέμιοι καθέστασαν, καὶ	δημοσίᾳ	κράτιστα διαθέντι τὰ τοῦ πολέμου
[6, 27]	ᾔδει οὐδείς, ἀλλὰ μεγάλοις μηνύτροις	δημοσίᾳ	οὗτοί τε ἐζητοῦντο καὶ προσέτι
[6, 16]	ταῦτα τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος τὰ	δημόσια	σκοπεῖτε εἴ του χεῖρον μεταχειρίζω.
[6, 27]	οἰωνὸς ἐδόκει εἶναι καὶ ἐπὶ	ξυνωμοσίᾳ	ἅμα νεωτέρων πραγμάτων καὶ δήμου
[6, 60]	καὶ πάντα αὐτοῖς ἐδόκει ἐπὶ	ξυνωμοσίᾳ	ὀλιγαρχικῇ καὶ (τυραννικῇ πεπρᾶχθαι. καὶ
[6, 17]	οὐκ ἄλλῳ τινὶ ἢ τῇ	περιουσίᾳ	τοῦ (ναυτικοῦ ἰσχύοντες. καὶ νῦν
[6, 80]	τί ἄλλο ἢ τῇ αὐτῇ	ἀπουσίᾳ	τοῖς μὲν οὐκ ἠμύνατε σωθῆναι,
[6, 39]	κατὰ μέρη καὶ (ξύμπαντα ἐν	δημοκρατίᾳ	ἰσομοιρεῖν. ὀλιγαρχία δὲ τῶν μὲν
[6, 53]	οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ ἡ	στρατιὰ	ἀπέπλευσεν, οὐδὲν ἧσσον ζήτησιν ἐποιοῦντο
[6, 51]	τὸ Ῥήγιον, πάσῃ ἤδη τῇ	στρατιᾷ	ἄραντες ἐς τὴν Κατάνην, ἐπειδὴ
[6, 100]	τὸ ὑποτείχισμα, ἡ δ' ἄλλη	στρατιὰ	δίχα, ἡ μὲν μετὰ τοῦ
[6, 44]	καὶ ὁλκάδες ἑκούσιοι ξυνηκολούθουν τῇ	στρατιᾷ	ἐμπορίας ἕνεκα· ἃ τότε πάντα
[6, 103]	Συρακοσίους. (τὰ δ' ἐπιτήδεια τῇ	στρατιᾷ	ἐσήγετο ἐκ τῆς Ἰταλίας πανταχόθεν.
[6, 47]	πλεῖν ἐπὶ Σελινοῦντα πάσῃ τῇ	στρατιᾷ,	ἐφ' ὅπερ μάλιστα ἐπέμφθησαν, καὶ
[6, 94]	ἐκεῖθεν δὲ ἐπισιτισάμενοι, πάσῃ τῇ	στρατιᾷ	ἐχώρουν ἐπὶ Κεντόριπα, Σικελῶν πόλισμα,
[6, 48]	καὶ λιμένα καὶ ἐφόρμησιν τῇ	στρατιᾷ	ἱκανωτάτην ἔσεσθαι) προσαγαγομένους δὲ τὰς
[6, 93]	τήν τε τροφὴν πέμπειν τῇ	στρατιᾷ	καὶ τοὺς ἱππέας. καὶ ὁ
[6, 61]	(πραχθῆναι. καὶ γάρ τις καὶ	στρατιὰ	Λακεδαιμονίων οὐ πολλὴ ἔτυχε κατὰ
[6, 52]	πληροῦσι ναυτικόν. ἁπάσῃ οὖν τῇ	στρατιᾷ	παρέπλευσαν πρῶτον μὲν ἐπὶ Συρακούσας·
[6, 22]	ὑπὸ ἀπλοίας ἀπολαμβανώμεθα, ἔχῃ ἡ	στρατιὰ	τὰ ἐπιτήδεια (πολλὴ γὰρ οὖσα
[6, 100]	(διεφθάρησαν. καὶ ἐπαναχωρήσασα ἡ πᾶσα	στρατιὰ	τήν τε ὑποτείχισιν καθεῖλον καὶ
[6, 102]	τάχος ἀπῇσαν καὶ ἡ ξύμπασα	στρατιὰ	τῶν Συρακοσίων ἐς τὴν πόλιν,
[6, 33]	ὑμᾶς, ὃ πάνυ θαυμάζετε, πολλῇ	στρατιᾷ	ὥρμηνται καὶ ναυτικῇ καὶ πεζῇ,
[6, 7]	οἱ Ἀργεῖοι μετὰ τῶν Ἀθηναίων	πανστρατιᾷ	ἐξελθόντες τοὺς μὲν ἐν Ὀρνεαῖς
[6, 79]	ἀλλ' ἤν, ὅπερ οὗτοι σπεύδουσι,	τἀναντία	διαστῶμεν, ἐπεὶ οὐδὲ πρὸς ἡμᾶς
[6, 32]	τῶν Ἀθηναίων, τῶν δὲ τὰ	ἐναντία	λεγόντων, καὶ Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος
[6, 33]	καὶ πεζῇ, πρόφασιν μὲν Ἐγεσταίων	ξυμμαχίᾳ	καὶ Λεοντίνων κατοικίσει, τὸ δὲ
[6, 73]	τὴν Λακεδαίμονα πρέσβεις ἀπέστειλαν, ὅπως	ξυμμαχία	τε αὐτοῖς παραγένηται καὶ τὸν
[6, 2]	ἐγγὺς τῶν Ἐλύμων ξυνοικήσαντες ἐνέμοντο,	ξυμμαχίᾳ	τε πίσυνοι τῇ τῶν Ἐλύμων,
[6, 34]	μετ' ὀλίγων ἐφοδίων ὡς ἐπὶ	ναυμαχίᾳ	περαιωθέντες ἀποροῖεν ἂν κατὰ χωρία
[6, 66]	αὐτοῦ λυπήσειν· τῇ μὲν γὰρ	τειχία	τε καὶ οἰκίαι εἶργον καὶ
[6, 39]	καὶ (ξύμπαντα ἐν δημοκρατίᾳ ἰσομοιρεῖν.	ὀλιγαρχία	δὲ τῶν μὲν κινδύνων τοῖς
[6, 103]	ταῦτα ξυνέβη ἔπαυσαν, ὡς ἢ	δυστυχίᾳ	ἢ προδοσίᾳ τῇ ἐκείνων βλαπτόμενοι,
[6, 55]	δὲ ξυνέβη τοῦ πάθους τῇ	δυστυχίᾳ	ὀνομασθέντα καὶ τὴν δόξαν τῆς
[6, 61]	ταῦτα (διαχρήσασθαι. πανταχόθεν τε περιειστήκει	ὑποψία	ἐς τὸν Ἀλκιβιάδην. ὥστε βουλόμενοι
[6, 40]	πάντων ἀξυνετώτατοι, εἰ μὴ μανθάνετε	κακὰ	σπεύδοντες, ἢ ἀμαθέστατοί ἐστε ὧν
[6, 100]	μὲν Συρακόσιοι φυλὴν μίαν καταλιπόντες	φύλακα	τοῦ οἰκοδομήματος ἀνεχώρησαν ἐς τὴν
[6, 50]	κέρως ἔχοντες τὰς ἄλλας ναῦς·	δέκα	δὲ τῶν νεῶν προύπεμψαν ἐς
[6, 104]	δὲ Κορίνθιοι πρὸς ταῖς σφετέραις	δέκα	Λευκαδίας δύο καὶ Ἀμπρακιώτιδας τρεῖς
[6, 74]	δὲ μείναντες περὶ τρεῖς καὶ	δέκα	οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐχειμάζοντο καὶ
[6, 72]	πολυαρχίαν (ἦσαν γὰρ πέντε καὶ	δέκα	οἱ στρατηγοὶ αὐτοῖς) τῶν τε
[6, 67]	τοὺς μὲν ὁπλίτας πάντας ἐφ'	ἑκκαίδεκα,	ὄντας πανδημεὶ Συρακοσίους καὶ ὅσοι
[6, 54]	πάππου ἔχων τοὔνομα, ὃς τῶν	δώδεκα	θεῶν βωμὸν τὸν ἐν τῇ
[6, 44]	ἑκούσιοι ξυνηκολούθουν τῇ στρατιᾷ ἐμπορίας	ἕνεκα·	ἃ τότε πάντα ἐκ τῆς
[6, 61]	ἐκείνου πράξαντος καὶ οὐ Βοιωτῶν	ἕνεκα	ἀπὸ ξυνθήματος ἥκειν, καὶ εἰ
[6, 56]	οὐ πολλοὶ οἱ ξυνομωμοκότες ἀσφαλείας	ἕνεκα·	ἤλπιζον γὰρ καὶ τοὺς μὴ
[6, 83]	καὶ νῦν τῆς ἡμετέρας ἀσφαλείας	ἕνεκα	καὶ ἐνθάδε (παρόντες ὁρῶμεν καὶ
[6, 78]	ἵνα σωφρονισθῶμεν βούλεται, περιγενέσθαι δὲ	ἕνεκα	τῆς αὑτοῦ ἀσφαλείας, οὐκ ἀνθρωπίνης
[6, 16]	καταπεπολεμῆσθαι, διότι ἅρματα μὲν ἑπτὰ	καθῆκα,	ὅσα οὐδείς πω ἰδιώτης πρότερον,
[6, 82]	αὐτῶν (ὑπακουσόμεθα, καὶ μετὰ τὰ	Μηδικὰ	ναῦς κτησάμενοι τῆς μὲν Λακεδαιμονίων
[6, 5]	Δωρίδος ἐκράθη, νόμιμα δὲ τὰ	Χαλκιδικὰ	(ἐκράτησεν. Ἄκραι δὲ καὶ Κασμέναι
[6, 38]	αὐτοὺς τῆς πόλεως ἄρχειν. καὶ	δέδοικα	μέντοι μήποτε πολλὰ πειρῶντες καὶ
[6, 4]	ἐτειχίσθη (Λίνδιοι καλεῖται· νόμιμα δὲ	Δωρικὰ	ἐτέθη αὐτοῖς. ἔτεσι δὲ ἐγγύτατα
[6, 89]	ἀκολασίας ἐπειρώμεθα μετριώτεροι ἐς τὰ	πολιτικὰ	εἶναι. ἄλλοι δ' ἦσαν καὶ
[6, 15]	καὶ ἐς τἆλλα διάφορος τὰ	πολιτικὰ	καὶ ὅτι αὐτοῦ διαβόλως ἐμνήσθη,
[6, 28]	ἐπὶ δήμου καταλύσει τά τε	μυστικὰ	καὶ ἡ τῶν Ἑρμῶν περικοπὴ
[6, 61]	πολὺ δὴ μᾶλλον καὶ τὰ	μυστικά,	ὧν ἐπαίτιος ἦν, μετὰ τοῦ
[6, 80]	καὶ αἱρεῖσθε ἤδη ἢ τὴν	αὐτίκα	ἀκινδύνως δουλείαν ἢ κἂν περιγενόμενοι
[6, 69]	ξυμμάχων μέγιστον μὲν περὶ τῆς	αὐτίκα	ἀνελπίστου σωτηρίας, ἢν μὴ κρατῶσι,
[6, 57]	ὁ μὲν τοὺς δορυφόρους τὸ	αὐτίκα	διαφεύγει ὁ Ἀριστογείτων, ξυνδραμόντος τοῦ
[6, 49]	πείσονται, (μάλιστα δ' ἂν τῷ	αὐτίκα	κινδύνῳ τῆς μάχης. εἰκὸς δὲ
[6, 69]	τῆς ἰδίας ἕκαστος τὸ μὲν	αὐτίκα	σωτηρίας, τὸ δὲ μέλλον ἐλευθερίας,
[6, 93]	ἤδη τὸν νοῦν καὶ τὸ	παραυτίκα	καὶ τοῖς ἐν τῇ Σικελίᾳ
[6, 83]	τι λόγου μὲν ἡδονῇ τὸ	παραυτίκα	τερπομένους, τῇ δ' (ἐγχειρήσει ὕστερον
[6, 7]	Ἀθηναίους δεχημέρους σπονδάς, ξυμπολεμεῖν ἐκέλευον	Περδίκκᾳ·	οἱ δ' οὐκ ἤθελον. καὶ
[6, 56]	ἐπέπρακτο, περιέμενον δὲ Παναθήναια τὰ	μεγάλα,	ἐν ᾗ μόνον ἡμέρᾳ οὐχ
[6, 64]	οὐ παρόντων ἱππέων, βλάπτειν ἂν	μεγάλα,	οὕτω δὲ λήψεσθαι χωρίον ὅθεν
[6, 92]	τε ἐκεῖ βραχεῖ μορίῳ ξυμπαραγενόμενοι	μεγάλα	σώσητε καὶ Ἀθηναίων τήν τε
[6, 16]	ὡς περὶ σφετέρων τε καὶ	καλὰ	πραξάντων. (ὧν ἐγὼ ὀρεγόμενος καὶ
[6, 4]	τῇ μὲν πόλει ἀπὸ τοῦ	Γέλα	ποταμοῦ τοὔνομα ἐγένετο, τὸ δὲ
[6, 102]	οἱ Συρακόσιοι διὰ τὸ πῦρ,	ἀλλὰ	ἀπεχώρουν πάλιν. καὶ γὰρ πρός
[6, 95]	τὰς ἀρχὰς ἔχουσιν οὐ κατέσχεν,	ἀλλὰ	βοηθησάντων Θηβαίων οἱ μὲν ξυνελήφθησαν,
[6, 38]	μᾶλλον ἢ δυναμένους ἐτέθη ἀτιμάζειν.	ἀλλὰ	δὴ μὴ μετὰ πολλῶν ἰσονομεῖσθαι;
[6, 77]	γέ τινα αἰεὶ μεταβάλλοντες δουλοῦνται,	ἀλλὰ	Δωριῆς ἐλεύθεροι ἀπ' αὐτονόμου (τῆς
[6, 31]	(καὶ ξύμμαχοι ἔτι πολλοὶ ξυνέπλευσαν.	ἀλλὰ	ἐπί τε βραχεῖ πλῷ ὡρμήθησαν
[6, 9]	εἶπον παρὰ γνώμην οὔτε νῦν,	ἀλλὰ	ᾗ ἂν γιγνώσκω βέλτιστα, (ἐρῶ.
[6, 60]	καὶ οὐκ ἐν παύλῃ ἐφαίνετο,	ἀλλὰ	καθ' ἡμέραν ἐπεδίδοσαν μᾶλλον ἐς
[6, 33]	ἀπαγγέλλοντες οὐ μόνον οὐ πείθουσιν,	ἀλλὰ	καὶ ἄφρονες δοκοῦσιν εἶναι· ὅμως
[6, 32]	ἐπιστεύετο ἐπὶ πολὺν χρόνον οὐδέν,	ἀλλὰ	καὶ γενομένης ἐκκλησίας ἐλέχθησαν τοιοίδε
[6, 55]	ἀπέθανεν, αὐτὸς δὲ αὐθημερὸν καθίστατο·	ἀλλὰ	καὶ διὰ τὸ πρότερον ξύνηθες
[6, 39]	δ' ὠφελίμων οὐ πλεονεκτεῖ μόνον,	ἀλλὰ	καὶ ξύμπαντ' ἀφελομένη ἔχει· ἃ
[6, 18]	οὐ μόνον ἐπιόντα τις ἀμύνεται,	ἀλλὰ	καὶ ὅπως μὴ ἔπεισι προκαταλαμβάνει.
[6, 21]	καὶ φαύλου στρατιᾶς μόνον δεῖ,	ἀλλὰ	καὶ πεζὸν πολὺν ξυμπλεῖν, εἴπερ
[6, 91]	Σικελίας τις οἰέσθω μόνον βουλεύειν,	ἀλλὰ	καὶ περὶ τῆς Πελοποννήσου, εἰ
[6, 16]	ἰδίοις τέλεσι μὴ ἑαυτὸν μόνον	ἀλλὰ	(καὶ τὴν πόλιν ὠφελῇ. οὐδέ
[6, 38]	ἐχθρὸν οὐχ ὧν δρᾷ μόνον,	ἀλλὰ	καὶ τῆς διανοίας προαμύνεσθαι χρή,
[6, 23]	τὸ μάχιμον αὐτῶν, τὸ ὁπλιτικόν,	ἀλλὰ	καὶ ὑπερβάλλοντες τοῖς πᾶσι, μόλις
[6, 38]	μόνον αὐτοφώρους (χαλεπὸν γὰρ ἐπιτυγχάνειν)	ἀλλὰ	καὶ ὧν βούλονται μέν, δύνανται
[6, 76]	μὴ αὐτὴν καταπλαγῆτε δείσαντες ἐπρεσβευσάμεθα,	ἀλλὰ	μᾶλλον τοὺς μέλλοντας ἀπ' αὐτῶν
[6, 27]	καὶ τοὺς δράσαντας ᾔδει οὐδείς,	ἀλλὰ	μεγάλοις μηνύτροις δημοσίᾳ οὗτοί τε
[6, 17]	ὅσους ἕκαστοι σφᾶς αὐτοὺς ἠρίθμουν,	ἀλλὰ	μέγιστον δὴ αὐτοὺς ἐψευσμένη ἡ
[6, 76]	περὶ δὲ οἱ μὲν σφίσιν	ἀλλὰ	μὴ ἐκείνῳ καταδουλώσεως, οἱ δ'
[6, 87]	οὐδὲν ἔτι περανεῖ παραγενόμενον ὑμῖν.	~Ἀλλὰ	μήτε ὑμεῖς, ὦ Καμαριναῖοι, ταῖς
[6, 53]	καὶ οὐ δοκιμάζοντες τοὺς μηνυτάς,	ἀλλὰ	πάντα ὑπόπτως ἀποδεχόμενοι, διὰ πονηρῶν
[6, 89]	ἂν χεῖρον, ὅσῳ καὶ λοιδορήσαιμι.	ἀλλὰ	περὶ ὁμολογουμένης ἀνοίας οὐδὲν ἂν
[6, 78]	κινδύνους οὐ περὶ τῶν ὀνομάτων,	ἀλλὰ	περὶ τῶν ἔργων, ἐθελήσαντι προσλαβεῖν·
[6, 33]	ὅτι μεγάλῳ στόλῳ ἐπέρχονται, ἀνωφελεῖς,	ἀλλὰ	πρός τε τοὺς ἄλλους Σικελιώτας
[6, 8]	τὴν πόλιν οὐκ ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι,	ἀλλὰ	προφάσει βραχείᾳ καὶ εὐπρεπεῖ τῆς
[6, 11]	τὰς τύχας τῶν ἐναντίων ἐπαίρεσθαι,	ἀλλὰ	τὰς διανοίας κρατήσαντας θαρσεῖν, μηδὲ
[6, 38]	τὴν ἡμετέραν παρασκευὴν κρείσσω νομίζω.	~Ἀλλὰ	ταῦτα, ὥσπερ ἐγὼ λέγω, οἵ
[6, 69]	μάχῃ οὔτ' ἐν ταῖς ἄλλαις,	ἀλλὰ	τῇ μὲν ἀνδρείᾳ οὐχ ἥσσους
[6, 54]	τὰ ἱερὰ ἔθυον. τὰ δὲ	ἄλλα	αὐτὴ ἡ πόλις τοῖς πρὶν
[6, 40]	πόλεως πλῆθος) μετασχεῖν, εἰ δ'	ἄλλα	βουλήσεσθε, καὶ τοῦ παντὸς κινδυνεῦσαι
[6, 105]	Λιμηρὰν καὶ Πρασιὰς καὶ ὅσα	ἄλλα	ἐδῄωσαν τῆς γῆς, καὶ τοῖς
[6, 89]	καὶ Ἀργείων τραπομένου καὶ ὅσα	ἄλλα	ἐνηντιούμην ὑμῖν ἐβλάπτεσθε· καὶ νῦν,
[6, 8]	τῶν σφετέρων πρέσβεων τά τε	ἄλλα	ἐπαγωγὰ καὶ οὐκ ἀληθῆ καὶ
[6, 86]	οὐκ ἀνιᾶσιν (ἔδειξαν δὲ καὶ	ἄλλα	ἤδη καὶ τὰ ἐς Λεοντίνους)
[6, 65]	μετὰ τοῦ καὶ ἐς τὰ	ἄλλα	θαρσεῖν καὶ εἶναι ἐν διανοίᾳ
[6, 71]	μᾶλλον σφῶν ὑπακούσεσθαι, τά τε	ἄλλα	καὶ σῖτον καὶ ὅσων δέοι
[6, 22]	ἔσται πόλεως ὑποδέξασθαι) τά τε	ἄλλα	ὅσον δυνατὸν ἑτοιμάσασθαι, καὶ μὴ
[6, 44]	ὁλκάδων ξυνέπλει· πολλὰ δὲ καὶ	ἄλλα	πλοῖα καὶ ὁλκάδες ἑκούσιοι ξυνηκολούθουν
[6, 56]	παρωξύνετο. καὶ αὐτοῖς τὰ μὲν	ἄλλα	πρὸς τοὺς ξυνεπιθησομένους τῷ ἔργῳ
[6, 63]	τὸ στράτευμα τῶν Ἀθηναίων ἐφύβριζον	ἄλλα	τε καὶ εἰ ξυνοικήσοντες σφίσιν
[6, 89]	ἐγὼ πάλιν ἀναλαμβάνων ἐθεράπευον ὑμᾶς	ἄλλα	τε καὶ περὶ τὴν ἐκ
[6, 6]	σφίσι ναῦς πέμψαντας ἐπαμῦναι, λέγοντες	ἄλλα	τε πολλὰ καὶ κεφάλαιον, εἰ
[6, 16]	δεύτερος καὶ τέταρτος ἐγενόμην καὶ	τἆλλα	ἀξίως τῆς νίκης παρεσκευασάμην. νόμῳ
[6, 15]	Νικίᾳ ἐναντιοῦσθαι, ὢν καὶ ἐς	τἆλλα	διάφορος τὰ πολιτικὰ καὶ ὅτι
[6, 33]	(εἰ ταύτην σχοῖεν, ῥᾳδίως καὶ	τἆλλα	ἕξειν. ὡς οὖν ἐν τάχει
[6, 88]	σφίσιν ὡς πλείστους πέμπειν, καὶ	τἆλλα	ἐς τὸν περιτειχισμόν, πλινθία καὶ
[6, 34]	εἰ δὲ μή, ὅτι τάχιστα	τἆλλα	ἐς τὸν πόλεμον ἑτοιμάζειν, καὶ
[6, 42]	ἐν ταῖς καταγωγαῖς, πρός τε	τἆλλα	εὐκοσμότεροι καὶ ῥᾴους (ἄρχειν ὦσι,
[6, 34]	ὅθεν ὅ τε πόλεμος καὶ	(τἆλλα	εὐπορεῖ. πέμπωμεν δὲ καὶ ἐς
[6, 72]	δεῖ μᾶλλον ἂν στέγεσθαι καὶ	τἆλλα	κατὰ κόσμον καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι.
[6, 46]	ἐς τὸ Ῥήγιον, ἀγγέλλουσαι ὅτι	τἆλλα	μὲν οὐκ ἔστι χρήματα ἃ
[6, 72]	ὁ Ἕρμωνος, ἀνὴρ καὶ ἐς	τἆλλα	ξύνεσιν οὐδενὸς λειπόμενος καὶ κατὰ
[6, 103]	Τυρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι τρεῖς. καὶ	τἆλλα	προυχώρει (αὐτοῖς ἐς ἐλπίδας. καὶ
[6, 31]	ναυτῶν καὶ ταῖς ὑπηρεσίαις καὶ	τἆλλα	σημείοις καὶ κατασκευαῖς πολυτελέσι χρησαμένων,
[6, 8]	περιγίγνηται αὐτοῖς τοῦ πολέμου, καὶ	τἆλλα	τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ (πρᾶξαι
[6, 62]	Ὑκκάρων ἐπὶ Ἐγέστης παραπλεύσας, καὶ	τἆλλα	χρηματίσας καὶ λαβὼν τάλαντα τριάκοντα
[6, 45]	ἐσκόπουν εἰ ἐντελῆ ἐστί, καὶ	τἆλλα	ὡς ἐπὶ ταχεῖ πολέμῳ καὶ
[6, 31]	στρατιώτης ἢ ἔμπορος ἔχων ἔπλει,	πολλὰ	ἂν τάλαντα (ηὑρέθη ἐκ τῆς
[6, 89]	καὶ τῆς πόλεως δημοκρατουμένης τὰ	(πολλὰ	ἀνάγκη ἦν τοῖς παροῦσιν ἕπεσθαι.
[6, 87]	ὅπως μὴ ὑπ' αὐτῶν βλαπτώμεθα,	πολλὰ	δ' ἀναγκάζεσθαι πράσσειν, διότι καὶ
[6, 44]	ἀνάγκης μετὰ τῶν ὁλκάδων ξυνέπλει·	πολλὰ	δὲ καὶ ἄλλα πλοῖα καὶ
[6, 103]	καὶ μᾶλλον ἢ πρὶν πολιορκουμένων,	πολλὰ	ἐλέγετο πρός τε ἐκεῖνον καὶ
[6, 46]	τὰς Ἀθήνας διεθρόησαν ὡς (χρήματα	πολλὰ	ἴδοιεν. καὶ οἱ μὲν αὐτοί
[6, 8]	ἑτοῖμα ἔν τε τοῖς ἱεροῖς	πολλὰ	καὶ ἐν τῷ κοινῷ, ἐψηφίσαντο
[6, 6]	πέμψαντας ἐπαμῦναι, λέγοντες ἄλλα τε	πολλὰ	καὶ κεφάλαιον, εἰ Συρακόσιοι Λεοντίνους
[6, 23]	ὅπερ ἐγὼ φοβούμενος, καὶ εἰδὼς	πολλὰ	μὲν ἡμᾶς δέον εὖ βουλεύσασθαι,
[6, 91]	αὐτοὶ ὠφελούμενοι τοὺς ἐναντίους κωλύσετε,	πολλὰ	παρεὶς τὰ (μέγιστα κεφαλαιώσω. οἷς
[6, 38]	ἄρχειν. καὶ δέδοικα μέντοι μήποτε	πολλὰ	πειρῶντες καὶ κατορθώσωσιν· ἡμεῖς δὲ
[6, 91]	γὰρ ἡ χώρα κατεσκεύασται, τὰ	πολλὰ	πρὸς ὑμᾶς τὰ μὲν ληφθέντα,
[6, 33]	οὗτοι, τοῦ Μήδου παρὰ λόγον	πολλὰ	σφαλέντος, ἐπὶ τῷ ὀνόματι ὡς
[6, 10]	ἐγένετο, ἔπειτα ἐν αὐτῇ ταύτῃ	πολλὰ	τὰ ἀμφισβητούμενα (ἔχομεν. εἰσὶ δ'
[6, 87]	δ' ἀναγκάζεσθαι πράσσειν, διότι καὶ	πολλὰ	φυλασσόμεθα, ξύμμαχοι δὲ καὶ νῦν
[6, 56]	ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἔχοντάς γε	ὅπλα	ἐθελήσειν σφᾶς αὐτοὺς ξυνελευθεροῦν. ~καὶ
[6, 69]	τάχους ἀναγκαζόμενοι (ἀμύνασθαι, ἀναλαβόντες τὰ	ὅπλα	εὐθὺς ἀντεπῇσαν. καὶ πρῶτον μὲν
[6, 72]	παρασκευάσωσι τὸ ὁπλιτικόν, οἷς τε	ὅπλα	μὴ ἔστιν ἐκπορίζοντες, ὅπως ὡς
[6, 58]	δὲ τοῖς ἐπικούροις φράσας τὰ	ὅπλα	ὑπολαβεῖν ἐξελέγετο εὐθὺς οὓς ἐπῃτιᾶτο
[6, 71]	πεντήκοντα) καὶ τὰ τῶν πολεμίων	(σκῦλα	ἔχοντες ἀπέπλευσαν ἐς Κατάνην· χειμών
[6, 90]	πολλὰς ναυπηγησάμενοι, ἐχούσης τῆς Ἰταλίας	ξύλα	ἄφθονα, αἷς τὴν Πελοπόννησον πέριξ
[6, 99]	τεῖχος, οἱ δὲ λίθους καὶ	ξύλα	ξυμφοροῦντες παρέβαλλον ἐπὶ τὸν Τρωγίλον
[6, 102]	ὑπολελειμμένος. τὰς γὰρ μηχανὰς καὶ	ξύλα	ὅσα πρὸ τοῦ τείχους ἦν
[6, 101]	ἦν καὶ στεριφώτατον, θύρας καὶ	ξύλα	πλατέα ἐπιθέντες καὶ ἐπ' αὐτῶν
[6, 6]	Δωριεῦσι κατὰ τὸ ξυγγενὲς καὶ	ἅμα	ἄποικοι τοῖς ἐκπέμψασι Πελοποννησίοις βοηθήσαντες
[6, 83]	~ἀνθ' ὧν ἄξιοί τε ὄντες	ἅμα	ἄρχομεν, ὅτι τε ναυτικὸν πλεῖστόν
[6, 71]	παντάπασιν ἱπποκρατῶνται, καὶ χρήματα δὲ	ἅμα	αὐτόθεν τε ξυλλέξωνται καὶ παρ'
[6, 102]	ἐκεῖ ἐπανῄει, καὶ αἱ νῆες	ἅμα	αὐτῶν ἐκ τῆς (Θάψου, ὥσπερ
[6, 89]	ἡ προστασία ἡμῖν τοῦ πλήθους.	ἅμα	δὲ καὶ τῆς πόλεως δημοκρατουμένης
[6, 83]	τοῦτο δρῶντες οὗτοι ἡμᾶς ἔβλαπτον,	ἅμα	δὲ τῆς πρὸς Πελοποννησίους ἰσχύος
[6, 94]	ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.	~Ἅμα	δὲ τῷ ἦρι εὐθὺς ἀρχομένῳ
[6, 59]	ἔκτεινε καὶ πρὸς τὰ ἔξω	ἅμα	διεσκοπεῖτο, εἴ ποθεν ἀσφάλειάν (τινα
[6, 80]	γιγνώσκετε· δεόμεθα δὲ καὶ μαρτυρόμεθα	ἅμα,	εἰ μὴ πείσομεν, ὅτι ἐπιβουλευόμεθα
[6, 90]	πέριξ πολιορκοῦντες καὶ τῷ πεζῷ	ἅμα	ἐκ γῆς ἐφορμαῖς τῶν πόλεων
[6, 78]	ἴσῳ δὲ καὶ τῆς ἑαυτοῦ	ἅμα	ἐν τῇ ἐμῇ μαχούμενος, τοσούτῳ
[6, 31]	δέῃ, καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ	ἅμα	ἐξαρτυθείς, τὸ μὲν ναυτικὸν μεγάλαις
[6, 31]	δὲ πρός τε σφᾶς αὐτοὺς	ἅμα	ἔριν γενέσθαι, ᾧ τις ἕκαστος
[6, 41]	τῶν πρὸς τὰς πόλεις διαπομπῶν	ἅμα	ἔς τε κατασκοπὴν καὶ ἤν
[6, 6]	τῆς πάσης ἄρξαι, βοηθεῖν δὲ	ἅμα	εὐπρεπῶς βουλόμενοι τοῖς ἑαυτῶν (ξυγγενέσι
[6, 15]	Καρχηδόνα λήψεσθαι καὶ τὰ ἴδια	ἅμα	εὐτυχήσας χρήμασί τε καὶ (δόξῃ
[6, 65]	Συρακούσας. (καὶ οἵ τε Ἀθηναῖοι	ἅμα	ἕῳ ἐξέβαινον ἐς τὸ κατὰ
[6, 64]	ἐκεῖνοι πανδημεὶ ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ	ἅμα	ἕῳ ἐπὶ τὸ στράτευμα ἐλθεῖν,
[6, 30]	Πειραιᾶ καταβάντες ἐν ἡμέρᾳ ῥητῇ	ἅμα	ἕῳ (ἐπλήρουν τὰς ναῦς ὡς
[6, 101]	καὶ ἐπ' αὐτῶν διαβαδίσαντες, αἱροῦσιν	ἅμα	ἕῳ τό τε σταύρωμα πλὴν
[6, 18]	καὶ ἐπὶ Σικελίαν πλεῦσαι· καὶ	ἅμα	ἢ τῆς Ἑλλάδος τῶν ἐκεῖ
[6, 8]	ξυνέγραψεν. ~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου θέρους	ἅμα	ἦρι οἱ τῶν Ἀθηναίων πρέσβεις
[6, 30]	υἱεῖς, καὶ μετ' ἐλπίδος τε	ἅμα	ἰόντες καὶ ὀλοφυρμῶν, τὰ μὲν
[6, 99]	εἰ φθάσειαν, ἀποκλῄσεις γίγνεσθαι, καὶ	ἅμα	καὶ ἐν τούτῳ εἰ ἐπιβοηθοῖεν,
[6, 91]	ἤδη πανδημεὶ ἡσσημένοι καὶ ναυσὶν	ἅμα	κατειργόμενοι ἀδύνατοι ἔσονται τῇ νῦν
[6, 18]	ὥσπερ καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν	ἅμα	νέοι γεραιτέροις βουλεύοντες ἐς τάδε
[6, 27]	ἐδόκει εἶναι καὶ ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ	ἅμα	νεωτέρων πραγμάτων καὶ δήμου καταλύσεως
[6, 16]	μου Νικίας καθήψατο) καὶ ἄξιος	ἅμα	νομίζω εἶναι. ὧν γὰρ πέρι
[6, 80]	καίτοι κάλλιον τοῖς ἀδικουμένοις καὶ	ἅμα	ξυγγενέσι προσθεμένους τήν τε κοινὴν
[6, 88]	ἀποσταλέντες πρέσβεις τούς τε Ἰταλιώτας	ἅμα	παραπλέοντες ἐπειρῶντο πείθειν μὴ περιορᾶν
[6, 101]	μέσου τοῦ ἕλους, καὶ τάφρον	ἅμα	παρώρυσσον, ὅπως μὴ οἷόν τε
[6, 42]	ἓν ἑκάστῳ ἐκλήρωσαν, ἵνα μήτε	ἅμα	πλέοντες ἀπορῶσιν ὕδατος καὶ λιμένων
[6, 6]	ἱεροῖς, καὶ τὰ τοῦ πολέμου	ἅμα	πρὸς τοὺς Σελινουντίους ἐν ὅτῳ
[6, 44]	πρόπλους ναῦς ἐκ τῆς Ἐγέστης	ἅμα	προσέμενον, βουλόμενοι εἰδέναι περὶ τῶν
[6, 96]	λειμῶνα παρὰ τὸν Ἄναπον ποταμὸν	ἅμα	τῇ ἡμέρᾳ (ἐτύγχανον γὰρ αὐτοῖς
[6, 100]	δίχα γιγνομένοις ῥᾷον μάχωνται, καὶ	ἅμα	τὴν καθ' αὑτοὺς περιτείχισιν ἐπειγόμενοι,
[6, 78]	ἐλπίζει· οὐ γὰρ οἷόν τε	ἅμα	τῆς τε ἐπιθυμίας καὶ (τῆς
[6, 70]	ἀλλήλοις, καὶ ξυνέβη βροντάς τε	ἅμα	τινὰς γενέσθαι καὶ ἀστραπὰς καὶ
[6, 94]	καὶ προσαγαγόμενοι ὁμολογίᾳ ἀπῇσαν, πιμπράντες	ἅμα	τὸν σῖτον τῶν τε (Ἰνησσαίων
[6, 88]	ἡτοίμαζον, καὶ ὅσα ἔδει, ὡς	ἅμα	τῷ ἦρι ἑξόμενοι τοῦ πολέμου.
[6, 74]	τε χρήματα καὶ ἱππέας, ὅπως	ἅμα	τῷ ἦρι παραγένωνται. ~Ἐτείχιζον δὲ
[6, 16]	δὲ τοῦ δρωμένου καὶ δύναμις	(ἅμα	ὑπονοεῖται. καὶ ὅσα αὖ ἐν
[6, 91]	(προσίασιν. καὶ τὰ ἐνθάδε χρὴ	ἅμα	φανερώτερον ἐκπολεμεῖν, ἵνα Συρακόσιοί τε
[6, 28]	οἴνου γεγενημέναι, καὶ τὰ μυστήρια	ἅμα	ὡς ποιεῖται ἐν (οἰκίαις ἐφ'
[6, 53]	χρησιμώτερον ἡγούμενοι εἶναι βασανίσαι τὸ	πρᾶγμα	καὶ εὑρεῖν ἢ διὰ μηνυτοῦ
[6, 12]	δὲ ἴδια ἀναλοῦν, καὶ τὸ	πρᾶγμα	μέγα εἶναι καὶ μὴ οἷον
[6, 27]	ξένων καὶ δούλων. καὶ τὸ	πρᾶγμα	μειζόνως ἐλάμβανον· τοῦ τε γὰρ
[6, 35]	καταφρονοῦντες ἐς γέλωτα ἔτρεπον τὸ	πρᾶγμα.	ὀλίγον δ' ἦν τὸ πιστεῦον
[6, 27]	εἴ τις ἄλλο τι οἶδεν	ἀσέβημα	γεγενημένον, μηνύειν ἀδεῶς τὸν βουλόμενον
[6, 89]	τὴν προξενίαν ὑμῶν κατά τι	ἔγκλημα	ἀπειπόντων αὐτὸς ἐγὼ πάλιν ἀναλαμβάνων
[6, 54]	~Τὸ γὰρ Ἀριστογείτονος καὶ Ἁρμοδίου	τόλμημα	δι' ἐρωτικὴν ξυντυχίαν ἐπεχειρήθη, ἣν
[6, 54]	ἐστιν ἀμυδροῖς γράμμασι λέγον τάδε·	μνῆμα	τόδ' ἧς ἀρχῆς Πεισίστρατος Ἱππίου
[6, 18]	ἵνα Πελοποννησίων τε στορέσωμεν τὸ	φρόνημα,	εἰ δόξομεν ὑπεριδόντες τὴν ἐν
[6, 49]	ἔφη χρῆναι ποιεῖσθαι, ἃ ἦν	ἐρῆμα,	ἀπέχοντα Συρακουσῶν οὔτε πλοῦν πολὺν
[6, 34]	περαιωθέντες ἀποροῖεν ἂν κατὰ χωρία	ἐρῆμα,	καὶ ἢ μένοντες πολιορκοῖντο ἂν
[6, 57]	ῥᾳδίως διετέθη· Ἁρμόδιος δὲ αὐτοῦ	παραχρῆμα	ἀπόλλυται. ~ἀγγελθέντος δὲ Ἱππίᾳ ἐς
[6, 56]	καὶ ὁποσοιοῦν τολμήσειαν, ἐκ τοῦ	παραχρῆμα	ἔχοντάς γε ὅπλα ἐθελήσειν σφᾶς
[6, 59]	ἡ ἀλόγιστος τόλμα ἐκ τοῦ	παραχρῆμα	περιδεοῦς (Ἁρμοδίῳ καὶ Ἀριστογείτονι ἐγένετο.
[6, 55]	μοι δοκεῖ ποτὲ Ἱππίας τὸ	παραχρῆμα	ῥᾳδίως τὴν τυραννίδα, εἰ Ἵππαρχος
[6, 59]	βασιλεῖ Δαρείῳ δύνασθαι. καὶ αὐτῆς	σῆμα	ἐν Λαμψάκῳ ἐστὶν ἐπίγραμμα ἔχον
[6, 4]	ὃ πρῶτον ἐτειχίσθη (Λίνδιοι καλεῖται·	νόμιμα	δὲ Δωρικὰ ἐτέθη αὐτοῖς. ἔτεσι
[6, 4]	δὲ ποιήσαντες Ἀριστόνουν καὶ (Πυστίλον,	νόμιμα	δὲ τὰ Γελῴων δόντες. Ζάγκλη
[6, 5]	τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη,	νόμιμα	δὲ τὰ Χαλκιδικὰ (ἐκράτησεν. Ἄκραι
[6, 65]	πᾶσιν ἐξιέναι Συρακοσίοις. ἐπεὶ δὲ	ἑτοῖμα	αὐτοῖς καὶ τὰ τῆς παρασκευῆς
[6, 22]	νομίσατε καὶ λόγῳ ἂν μάλιστα	ἑτοῖμα	εἶναι. ~ἢν γὰρ αὐτοὶ ἔλθωμεν
[6, 8]	περὶ τῶν χρημάτων ὡς εἴη	ἑτοῖμα	ἔν τε τοῖς ἱεροῖς πολλὰ
[6, 22]	παρ' Ἐγεσταίων, ἃ λέγεται ἐκεῖ	ἑτοῖμα,	νομίσατε καὶ λόγῳ ἂν μάλιστα
[6, 59]	τῆς ἐπιβουλῆς καὶ ἡ ἀλόγιστος	τόλμα	ἐκ τοῦ παραχρῆμα περιδεοῦς (Ἁρμοδίῳ
[6, 59]	αὐτῆς σῆμα ἐν Λαμψάκῳ ἐστὶν	ἐπίγραμμα	ἔχον τόδε· ἀνδρὸς ἀριστεύσαντος ἐν
[6, 54]	μεῖζον μῆκος τοῦ βωμοῦ ἠφάνισε	τοὐπίγραμμα·	τοῦ δ' ἐν Πυθίου ἔτι
[6, 4]	Κύμης, ὁ δὲ ἀπὸ Χαλκίδος.	ὄνομα	δὲ τὸ μὲν πρῶτον Ζάγκλη
[6, 33]	ἀλλοτρίᾳ γῇ σφαλῶσι, τοῖς ἐπιβουλευθεῖσιν	ὄνομα,	κἂν περὶ σφίσιν αὐτοῖς τὰ
[6, 4]	Παντακύου τε ποταμοῦ Τρώτιλόν τι	ὄνομα	χωρίον οἰκίσας, καὶ ὕστερον αὐτόθεν
[6, 4]	πόλει ἀπὸ τοῦ Γέλα ποταμοῦ	τοὔνομα	ἐγένετο, τὸ δὲ χωρίον οὗ
[6, 54]	τυραννεύσαντος υἱός, τοῦ πάππου ἔχων	τοὔνομα,	ὃς τῶν δώδεκα θεῶν βωμὸν
[6, 2]	ἀπὸ Ἰταλοῦ βασιλέως τινὸς Σικελῶν,	τοὔνομα	τοῦτο (ἔχοντος, οὕτως Ἰταλία ἐπωνομάσθη.
[6, 94]	στρατιᾷ ἐχώρουν ἐπὶ Κεντόριπα, Σικελῶν	πόλισμα,	καὶ προσαγαγόμενοι ὁμολογίᾳ ἀπῇσαν, πιμπράντες
[6, 62]	ἐν τῷ παράπλῳ αἱροῦσιν Ὕκκαρα,	πόλισμα	Σικανικὸν μέν, Ἐγεσταίοις δὲ πολέμιον·
[6, 101]	ἕλους ἐς τὸν (λιμένα τὸ	περιτείχισμα.	καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ
[6, 99]	ἐπὶ τὴν (ἑτέραν θάλασσαν τὸ	ἀποτείχισμα.	οἱ δὲ Συρακόσιοι οὐχ ἥκιστα
[6, 100]	θεῖν δρόμῳ ἐξαπιναίως πρὸς τὸ	ὑποτείχισμα,	ἡ δ' ἄλλη στρατιὰ δίχα,
[6, 102]	(αἱρήσειν. καὶ τὸ μὲν δεκάπλεθρον	προτείχισμα	αὐτῶν αἱροῦσι καὶ διεπόρθησαν, αὐτὸν
[6, 100]	αὐτὸ ἐκλιπόντες κατέφυγον ἐς τὸ	προτείχισμα	τὸ περὶ τὸν Τεμενίτην. καὶ
[6, 65]	Κατάνην καὶ αἰσθόμενοι ὅτι τὸ	στράτευμα	ἅπαν ἀνῆκται, ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι τοῖς
[6, 65]	αὐτοὺς προσιόντας, ἀναλαβόντες τό τε	στράτευμα	ἅπαν τὸ ἑαυτῶν καὶ ὅσοι
[6, 49]	ἐκπεπληγμένοι. τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν	στράτευμα	δεινότατον εἶναι· ἢν δὲ χρονίσῃ
[6, 98]	στρατηγοὶ ὡς ἑώρων σφίσι τὸ	στράτευμα	διεσπασμένον τε καὶ οὐ ῥᾳδίως
[6, 51]	τοῖς Ἀθηναίοις καὶ (τὸ ἄλλο	στράτευμα	ἐκέλευον ἐκ Ῥηγίου κομίζειν. μετὰ
[6, 64]	ῥητῇ ἅμα ἕῳ ἐπὶ τὸ	στράτευμα	ἐλθεῖν, αὐτοὶ μὲν ἀποκλῄσειν τοὺς
[6, 51]	Συρακοσίων φρονοῦντες, ὡς εἶδον τὸ	στράτευμα	ἔνδον, εὐθὺς περιδεεῖς γενόμενοι ὑπεξῆλθον
[6, 66]	αὐτοῖς, καθ' ἡσυχίαν καθῖσαν τὸ	στράτευμα	ἐς χωρίον ἐπιτήδειον, καὶ ἐν
[6, 73]	ἢ πρὸς τὸ ἐν Σικελίᾳ	στράτευμα	ἧσσον ὠφελίαν ἄλλην ἐπιπέμπωσιν. ~Τὸ
[6, 32]	τε κεράσαντες παρ' ἅπαν τὸ	στράτευμα	καὶ ἐκπώμασι χρυσοῖς τε καὶ
[6, 62]	τάλαντα τριάκοντα παρῆν ἐς τὸ	στράτευμα·	καὶ τἀνδράποδα ἀπέδοσαν, καὶ ἐγένοντο
[6, 29]	δ' ἐχθροὶ δεδιότες τό τε	στράτευμα	μὴ εὔνουν ἔχῃ, ἢν ἤδη
[6, 64]	ἐμπρήσειν, ἐκείνους δὲ ῥᾳδίως τὸ	στράτευμα	προσβαλόντας τῷ σταυρώματι αἱρήσειν· εἶναι
[6, 74]	~Τὸ δ' ἐν τῇ Κατάνῃ	στράτευμα	τῶν Ἀθηναίων ἔπλευσεν εὐθὺς ἐπὶ
[6, 63]	κατάσκοποι τῶν Συρακοσίων πρὸς τὸ	στράτευμα	τῶν Ἀθηναίων ἐφύβριζον ἄλλα τε
[6, 32]	Κέρκυραν, ἔνθαπερ καὶ τὸ ἄλλο	στράτευμα	τῶν ξυμμάχων ξυνελέγετο, ἠπείγοντο ἀφικέσθαι.
[6, 70]	παρερρήγνυτο ἤδη καὶ τὸ ἄλλο	στράτευμα	τῶν Συρακοσίων καὶ ἐς φυγὴν
[6, 61]	ἔφθασαν δὴ αὐτοὶ κατὰ τὸ	μήνυμα	ξυλλαβόντες τοὺς ἄνδρας, προδοθῆναι ἂν
[6, 66]	ἔπηξαν καὶ ἐπὶ τῷ Δάσκωνι	ἔρυμά	τι, ᾗ εὐεφοδώτατον ἦν τοῖς
[6, 94]	(τε) ἀγροὺς καὶ ἐλθόντες ἐπὶ	ἔρυμά	τι τῶν Συρακοσίων καὶ οὐχ
[6, 100]	τε ὑποτείχισιν καθεῖλον καὶ τὸ	σταύρωμα	ἀνέσπασαν καὶ διεφόρησαν τοὺς σταυροὺς
[6, 66]	θάλασσαν παρά τε τὰς ναῦς	σταύρωμα	ἔπηξαν καὶ ἐπὶ τῷ Δάσκωνι
[6, 100]	προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι αἱροῦσι τὸ	σταύρωμα·	καὶ οἱ φύλακες αὐτὸ ἐκλιπόντες
[6, 101]	αἱροῦσιν ἅμα ἕῳ τό τε	σταύρωμα	πλὴν ὀλίγου καὶ (τὴν τάφρον,
[6, 100]	μετὰ τοῦ ἑτέρου (πρὸς τὸ	σταύρωμα	τὸ παρὰ τὴν πυλίδα. καὶ
[6, 17]	πατρίδος οὔτε τὰ περὶ τὸ	σῶμα	ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε τὰ ἐν
[6, 15]	τῆς τε κατὰ τὸ ἑαυτοῦ	σῶμα	παρανομίας ἐς τὴν δίαιταν καὶ
[6, 31]	ὅπλων καὶ τῶν περὶ τὸ	σῶμα	σκευῶν μεγάλῃ σπουδῇ πρὸς ἀλλήλους
[6, 31]	ἰδιωτῶν ἅ τε περὶ τὸ	σῶμά	τις καὶ τριήραρχος ἐς τὴν
[6, 6]	(σφῶν παρεξόντων ἐς τὸν πόλεμον	ἱκανά.	ὧν ἀκούοντες οἱ Ἀθηναῖοι ἐν
[6, 77]	οἳ δεσπότην ἢ Μῆδον ἢ	ἕνα	γέ τινα αἰεὶ μεταβάλλοντες δουλοῦνται,
[6, 50]	στρατιὰν ἐν Ῥηγίῳ καταλιπόντες (καὶ	ἕνα	σφῶν αὐτῶν. Ναξίων δὲ δεξαμένων
[6, 41]	στρατηγῶν εἷς ἀναστὰς ἄλλον μὲν	οὐδένα	ἔτι εἴασε παρελθεῖν, αὐτὸς δὲ
[6, 16]	καὶ ὁ κακῶς πράσσων πρὸς	οὐδένα	τῆς ξυμφορᾶς ἰσομοιρεῖ· ἀλλ' ὥσπερ
[6, 102]	ὅσα πρὸ τοῦ τείχους ἦν	καταβεβλημένα,	ἐμπρῆσαι τοὺς ὑπηρέτας ἐκέλευσεν, ὡς
[6, 2]	τῇ θαλάσσῃ ἀπολαβόντες καὶ τὰ	ἐπικείμενα	νησίδια ἐμπορίας ἕνεκεν τῆς πρὸς
[6, 102]	εἴρητο, κατέπλεον ἐς τὸν μέγαν	λιμένα.	ἃ ὁρῶντες οἱ ἄνωθεν κατὰ
[6, 99]	Θάψου περιεπεπλεύκεσαν ἐς τὸν μέγαν	λιμένα,	ἀλλ' ἔτι οἱ Συρακόσιοι ἐκράτουν
[6, 48]	εἶναι αὐτοὺς τῆς Σικελίας, καὶ	λιμένα	καὶ ἐφόρμησιν τῇ στρατιᾷ ἱκανωτάτην
[6, 101]	Ἐπιπολῶν ταύτῃ πρὸς τὸν μέγαν	λιμένα	ὁρᾷ, καὶ ᾗπερ αὐτοῖς βραχύτατον
[6, 50]	νεῶν προύπεμψαν ἐς τὸν μέγαν	λιμένα	πλεῦσαί τε καὶ κατασκέψασθαι εἴ
[6, 101]	καὶ τοῦ ἕλους ἐς τὸν	(λιμένα	τὸ περιτείχισμα. καὶ οἱ Συρακόσιοι
[6, 101]	τῆς Θάψου ἐς τὸν μέγαν	λιμένα	τὸν τῶν Συρακοσίων, αὐτοὶ δὲ
[6, 31]	ἐκ τῆς πόλεως τὰ πάντα	ἐξαγόμενα.	καὶ ὁ στόλος οὐχ ἧσσον
[6, 34]	τῶν δ' ἀνθρώπων πρὸς τὰ	λεγόμενα	καὶ αἱ γνῶμαι ἵστανται, καὶ
[6, 11]	γὰρ διὰ πλείστου πάντες ἴσμεν	θαυμαζόμενα	καὶ τὰ πεῖραν ἥκιστα τῆς
[6, 69]	μάντεις τε σφάγια προύφερον τὰ	νομιζόμενα	καὶ σαλπιγκταὶ ξύνοδον ἐπώτρυνον τοῖς
[6, 41]	ἀκούοντας ἀποδέχεσθαι, πρὸς δὲ τὰ	ἐσαγγελλόμενα	μᾶλλον ὁρᾶν, ὅπως εἷς τε
[6, 102]	πρῶτον καταφυγόντες ὡς ἑώρων ταῦτα	γιγνόμενα,	αὐτοί τε πάλιν ἀπὸ τῆς
[6, 70]	τοῖς δ' ἐμπειροτέροις τὰ μὲν	γιγνόμενα	καὶ ὥρᾳ ἔτους περαίνεσθαι δοκεῖν,
[6, 88]	ἐπειρῶντο πείθειν μὴ περιορᾶν τὰ	γιγνόμενα	ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, ὡς καὶ
[6, 38]	(ἄνδρες οὔτε ὄντα οὔτε ἂν	γενόμενα	λογοποιοῦσιν, οὓς ἐγὼ οὐ νῦν
[6, 90]	γίγνεσθαί τι αὐτῶν, αὐτὰ τὰ	προσγενόμενα	ἐκεῖθεν χωρία ἔμελλε διαρκῆ ἄνευ
[6, 88]	Ἀθηναίων, ὡς καὶ ἐκείνοις ὁμοίως	ἐπιβουλευόμενα,	καὶ ἐπειδὴ ἐν τῇ Κορίνθῳ
[6, 15]	πλεῖστοι στρατεύειν παρῄνουν καὶ τὰ	ἐψηφισμένα	μὴ (λύειν, οἱ δέ τινες
[6, 10]	ἐν αὐτῇ ταύτῃ πολλὰ τὰ	ἀμφισβητούμενα	(ἔχομεν. εἰσὶ δ' οἳ οὐδὲ
[6, 18]	οὐδὲ ἐκεῖνοι ἡμῖν. οὐ γὰρ	ἵνα	δεῦρο ἀντιβοηθῶσι προσεθέμεθα αὐτούς, ἀλλ'
[6, 84]	ἐν Εὐβοίᾳ, ἀλλ' ὡς δυνατωτάτους,	ἵνα	ἐκ τῆς σφετέρας ὅμοροι ὄντες
[6, 73]	προφανοῦς ὑπὲρ σφῶν τοὺς Λακεδαιμονίους,	ἵνα	ἢ ἀπὸ τῆς Σικελίας ἀπαγάγωσιν
[6, 22]	μυλώνων πρὸς μέρος ἠναγκασμένους ἐμμίσθους,	ἵνα,	ἤν που ὑπὸ ἀπλοίας ἀπολαμβανώμεθα,
[6, 22]	ναυσί τε καὶ πολὺ περιεῖναι,	ἵνα	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ῥᾷον ἐσκομιζώμεθα,
[6, 87]	γὰρ ἄρχειν μὲν τῶν ἐκεῖ,	ἵνα	μὴ ὑπακούωμεν ἄλλου, ἐλευθεροῦν δὲ
[6, 89]	διαβολῆς πρῶτον ἐς ὑμᾶς εἰπεῖν,	ἵνα	μὴ χεῖρον τὰ κοινὰ τῷ
[6, 88]	μετριώτατα, ἐν δὲ τῷ παρόντι,	ἵνα	μηδὲ τοῖς Ἀθηναίοις ἔλασσον δοκῶσι
[6, 42]	μέρη νείμαντες ἓν ἑκάστῳ ἐκλήρωσαν,	ἵνα	μήτε ἅμα πλέοντες ἀπορῶσιν ὕδατος
[6, 18]	ἢν ἴωμεν, ποιώμεθα τὸν πλοῦν,	ἵνα	Πελοποννησίων τε στορέσωμεν τὸ φρόνημα,
[6, 48]	Συρακοσίων, τοὺς δὲ φίλους ποιεῖσθαι,	ἵνα	σῖτον καὶ στρατιὰν ἔχωσι, πρῶτον
[6, 91]	ἐνθάδε χρὴ ἅμα φανερώτερον ἐκπολεμεῖν,	ἵνα	Συρακόσιοί τε νομίζοντες ὑμᾶς ἐπιμέλεσθαι
[6, 78]	αὐτὰ τὰς Συρακούσας κακωθῆναι μὲν	ἵνα	σωφρονισθῶμεν βούλεται, περιγενέσθαι δὲ ἕνεκα
[6, 92]	καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν στρατείαν,	ἵνα	τά τε ἐκεῖ βραχεῖ μορίῳ
[6, 18]	δεῦρο ἀντιβοηθῶσι προσεθέμεθα αὐτούς, ἀλλ'	ἵνα	τοῖς ἐκεῖ ἐχθροῖς ἡμῶν λυπηροὶ
[6, 91]	ἀκριβέστατα ἑκάστους τὰ σφέτερα αὐτῶν	(δεινὰ	ἐπισταμένους φοβεῖσθαι. ἃ δ' ἐν
[6, 31]	ἀπολιπεῖν, μᾶλλον αὐτοὺς ἐσῄει τὰ	δεινὰ	ἢ ὅτε ἐψηφίζοντο πλεῖν· ὅμως
[6, 18]	οὖν τάδε μᾶλλον αὐξήσειν, ἐπ'	ἐκεῖνα	ἢν ἴωμεν, ποιώμεθα τὸν πλοῦν,
[6, 76]	ἔχειν. τῇ δὲ αὐτῇ ἰδέᾳ	ἐκεῖνά	τε ἔσχον καὶ τὰ ἐνθάδε
[6, 63]	ἐπειδὴ πλέοντές τε τὰ ἐπ'	ἐκεῖνα	τῆς Σικελίας πολὺ ἀπὸ σφῶν
[6, 89]	εἰπεῖν, ἵνα μὴ χεῖρον τὰ	κοινὰ	τῷ ὑπόπτῳ μου ἀκροάσησθε. (τῶν
[6, 5]	ἐγγὺς εἴκοσι μετὰ Ἄκρας. καὶ	Καμάρινα	τὸ πρῶτον ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθη,
[6, 2]	κρατοῦντες μάχῃ ἀνέστειλαν πρὸς τὰ	μεσημβρινὰ	καὶ ἑσπέρια αὐτῆς καὶ ἀντὶ
[6, 80]	καὶ τῆς νίκης οὐκ ἄλλον	τινὰ	ἆθλον ἢ τὸν τὴν νίκην
[6, 77]	ἢ Μῆδον ἢ ἕνα γέ	τινα	αἰεὶ μεταβάλλοντες δουλοῦνται, ἀλλὰ Δωριῆς
[6, 10]	πρὶν (χρόνῳ. ὥστε χρὴ σκοπεῖν	τινὰ	αὐτὰ καὶ μὴ μετεώρῳ τε
[6, 84]	Συρακοσίοις ἧσσον ἂν τούτων πεμψάντων	(τινὰ	δύναμιν Πελοποννησίοις ἡμεῖς βλαπτοίμεθα. καὶ
[6, 76]	στρατεύειν, τοῖς δ' ὡς ἑκάστοις	τινὰ	εἶχον αἰτίαν (εὐπρεπῆ ἐπενεγκόντες κατεστρέψαντο.
[6, 22]	τῶν τε ὑπηκόων καὶ ἤν	τινα	ἐκ Πελοποννήσου δυνώμεθα ἢ πεῖσαι
[6, 51]	ἐκκλησίαν τετραμμένων, οἱ στρατιῶται πυλίδα	τινὰ	ἐνῳκοδομημένην κακῶς ἔλαθον διελόντες, καὶ
[6, 54]	ἐχρῆτο, πλὴν καθ' ὅσον αἰεί	τινα	ἐπεμέλοντο σφῶν αὐτῶν ἐν ταῖς
[6, 7]	οὐ πολλὴν καὶ σῖτον ἀνεκομίσαντό	τινα	ζεύγη κομίσαντες, καὶ ἐς Ὀρνεὰς
[6, 77]	προαπολλυμένου οὐ καὶ ἐς αὐτόν	τινα	ἥξειν τὸ δεινόν, πρὸ δὲ
[6, 101]	Ἀργείους παραλαβών, καὶ ἐπιδιαβὰς τάφρον	τινὰ	καὶ μονωθεὶς μετ' ὀλίγων τῶν
[6, 103]	κατὰ τὴν πόλιν. καὶ γάρ	τινα	καὶ ὑποψίαν ὑπὸ τῶν παρόντων
[6, 53]	εὑρεῖν ἢ διὰ μηνυτοῦ πονηρίαν	τινὰ	καὶ χρηστὸν δοκοῦντα εἶναι αἰτιαθέντα
[6, 68]	τοιῶνδε καὶ τοσῶνδε ξυμμάχων πάντα	τινὰ	μεγάλην τὴν ἐλπίδα τῆς νίκης
[6, 61]	προδοθῆναι ἂν ἡ πόλις. καί	τινα	μίαν νύκτα καὶ κατέδαρθον ἐν
[6, 21]	τῇδε ὑπηκόοις ξύμμαχοι ἤλθετε ἐπί	τινα,	ὅθεν ῥᾴδιαι αἱ κομιδαὶ ἐκ
[6, 59]	ἅμα διεσκοπεῖτο, εἴ ποθεν ἀσφάλειάν	(τινα	ὁρῴη μεταβολῆς γενομένης ὑπάρχουσάν οἱ.
[6, 31]	ἐκ τοῦ δημοσίου μισθοῦ πάντα	τινὰ	παρασκευάσασθαι ἐφόδιον ὡς ἐπὶ χρόνιον
[6, 88]	καὶ ἐς τὴν Σικελίαν ὠφελίαν	(τινὰ	πέμπειν. καὶ οἵ τε ἐκ
[6, 47]	ὦσιν ὠφελῆσαι ἢ τῶν ἄλλων	τινὰ	πόλεων προσαγαγέσθαι, καὶ τῇ πόλει
[6, 86]	πρότερον ἡμᾶς ἐπηγάγεσθε οὐκ ἄλλον	τινὰ	προσείοντες φόβον ἤ, εἰ περιοψόμεθα
[6, 93]	τοῖς ἐν τῇ Σικελίᾳ πέμπειν	τινὰ	τιμωρίαν. καὶ Γύλιππον τὸν Κλεανδρίδου
[6, 57]	ἔργον προῇσαν. καὶ ὡς εἶδόν	τινα	τῶν ξυνωμοτῶν σφίσι διαλεγόμενον οἰκείως
[6, 7]	παρακαταλιπόντες αὐτοῖς ὀλίγους, καὶ σπεισάμενοί	τινα	χρόνον ὥστε μὴ ἀδικεῖν Ὀρνεάτας
[6, 25]	ἀλλ' ἐναντίον ἁπάντων ἤδη λέγειν	ἥντινα	αὐτῷ παρασκευὴν Ἀθηναῖοι ψηφίσωνται. (ὁ
[6, 68]	καὶ πρὸς γῇ οὐδεμιᾷ φιλίᾳ,	ἥντινα	μὴ αὐτοὶ μαχόμενοι κτήσεσθε. καὶ
[6, 34]	δοκεῖ δέ μοι καὶ ἐς	Καρχηδόνα	ἄμεινον εἶναι πέμψαι· οὐ γὰρ
[6, 15]	Σικελίαν τε δι' αὐτοῦ καὶ	Καρχηδόνα	λήψεσθαι καὶ τὰ ἴδια ἅμα
[6, 88]	διεχείμαζον. καὶ ἔπεμψαν μὲν ἐς	Καρχηδόνα	τριήρη περὶ φιλίας, εἰ δύναιντό
[6, 90]	ναυπηγησάμενοι, ἐχούσης τῆς Ἰταλίας ξύλα	ἄφθονα,	αἷς τὴν Πελοπόννησον πέριξ πολιορκοῦντες
[6, 46]	ἃ ὑπέσχοντο, τριάκοντα δὲ τάλαντα	μόνα	(φαίνεται. καὶ οἱ στρατηγοὶ εὐθὺς
[6, 18]	(παράπαν τε γιγνώσκω πόλιν μὴ	ἀπράγμονα	τάχιστ' ἄν μοι δοκεῖν ἀπραγμοσύνης
[6, 88]	πρῶτον, ἔπειτα ὕστερον ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	αὐτῶν τῶν Λακεδαιμονίων μεταπεμψάντων ὑπόσπονδος
[6, 88]	Κορίνθου πρέσβεις παρῆσαν ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	καὶ Ἀλκιβιάδης μετὰ τῶν ξυμφυγάδων
[6, 34]	πέμπωμεν δὲ καὶ ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	καὶ ἐς Κόρινθον δεόμενοι δεῦρο
[6, 88]	προθυμίᾳ ἀμύνειν, καὶ ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	ξυναπέστελλον αὐτοῖς πρέσβεις, ὅπως καὶ
[6, 73]	τὴν Κόρινθον καὶ ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	πρέσβεις ἀπέστειλαν, ὅπως ξυμμαχία τε
[6, 88]	δ' ἐς τὴν Κόρινθον καὶ	Λακεδαίμονα	τῶν Συρακοσίων ἀποσταλέντες πρέσβεις τούς
[6, 68]	οἳ πάρεσμεν ἐπὶ τὸν αὐτὸν	ἀγῶνα;	αὐτὴ γὰρ ἡ παρασκευὴ ἱκανωτέρα
[6, 59]	Δαρεῖον, ὅθεν καὶ ὁρμώμενος ἐς	Μαραθῶνα	ὕστερον ἔτει εἰκοστῷ ἤδη γέρων
[6, 96]	μὲν ἐξελθόντες πανδημεὶ ἐς τὸν	λειμῶνα	παρὰ τὸν Ἄναπον ποταμὸν ἅμα
[6, 34]	ἐξωσθῆναι ἂν τῇ ὥρᾳ ἐς	χειμῶνα,	ἢ καταπλαγέντας τῷ ἀδοκήτῳ καταλῦσαι
[6, 88]	καὶ βοηθούντων ἀπεκωλύοντο. τόν τε	χειμῶνα	μεθορμισάμενοι ἐκ τῆς Νάξου ἐς
[6, 94]	πάσῃ τῇ στρατιᾷ ἐχώρουν ἐπὶ	Κεντόριπα,	Σικελῶν πόλισμα, καὶ προσαγαγόμενοι ὁμολογίᾳ
[6, 27]	νυκτὶ οἱ (πλεῖστοι περιεκόπησαν τὰ	πρόσωπα.	καὶ τοὺς δράσαντας ᾔδει οὐδείς,
[6, 33]	ἐκπλαγέντες ἡμῖν ξυμμαχεῖν) καὶ ἢν	ἄρα	ἢ κατεργασώμεθα αὐτοὺς ἢ ἀπράκτους
[6, 24]	τῶν πλεόνων ἐπιθυμίαν, εἴ τῳ	ἄρα	καὶ μὴ ἤρεσκε, δεδιὼς μὴ
[6, 60]	ὑπὸ τῶν ξυνδεσμωτῶν τινὸς εἴτε	ἄρα	καὶ τὰ ὄντα μηνῦσαι εἴτε
[6, 41]	ἐπιόντας παρασκευασόμεθα (ἀμύνεσθαι. καὶ ἢν	ἄρα	μηδὲν δεήσῃ, οὐδεμία βλάβη τοῦ
[6, 76]	καὶ οὐ περὶ τῆς ἐλευθερίας	ἄρα	οὔτε οὗτοι τῶν Ἑλλήνων οὔθ'
[6, 78]	ἑαυτὸν δυστυχεῖν; ~αὶ εἴ τῳ	ἄρα	παρέστηκε τὸν μὲν Συρακόσιον, ἑαυτὸν
[6, 75]	δι' ἐλάσσονος εὐαποτείχιστοι ὦσιν, ἢν	ἄρα	σφάλλωνται, καὶ τὰ Μέγαρα φρούριον,
[6, 49]	ναύσταθμον δὲ ἐπαναχωρήσαντας καὶ ἐφορμηθέντας	Μέγαρα	ἔφη χρῆναι ποιεῖσθαι, ἃ ἦν
[6, 97]	τῶν Ἐπιπολῶν, ὁρῶν πρὸς τὰ	Μέγαρα,	ὅπως εἴη αὐτοῖς, ὁπότε προΐοιεν
[6, 75]	ἢν ἄρα σφάλλωνται, καὶ τὰ	Μέγαρα	φρούριον, καὶ ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ
[6, 62]	καὶ ἐν τῷ παράπλῳ αἱροῦσιν	Ὕκκαρα,	πόλισμα Σικανικὸν μέν, Ἐγεσταίοις δὲ
[6, 59]	Λαμψακηνῷ ἔδωκεν, αἰσθανόμενος αὐτοὺς μέγα	παρὰ	βασιλεῖ Δαρείῳ δύνασθαι. καὶ αὐτῆς
[6, 13]	μεμπτοῖς, τῷ τε Ἰονίῳ κόλπῳ	παρὰ	γῆν ἤν τις πλέῃ, καὶ
[6, 11]	τοὺς ξυμμάχους πεπόνθατε· διὰ τὸ	παρὰ	γνώμην αὐτῶν πρὸς ἃ ἐφοβεῖσθε
[6, 9]	χρόνῳ διὰ τὸ προτιμᾶσθαι εἶπον	παρὰ	γνώμην οὔτε νῦν, ἀλλὰ ᾗ
[6, 34]	Λακεδαιμονίων ἐφθείρομεν· εἰ δ' ἴδοιεν	παρὰ	γνώμην τολμήσαντας, τῷ ἀδοκήτῳ μᾶλλον
[6, 67]	ὄντας ἢ διακοσίους καὶ χιλίους,	παρὰ	(δ' αὐτοὺς καὶ τοὺς ἀκοντιστάς.
[6, 66]	εἶργον καὶ δένδρα καὶ λίμνη,	παρὰ	δὲ τὸ (κρημνοί. καὶ τὰ
[6, 33]	Ἀθηναῖοι αὐτοὶ οὗτοι, τοῦ Μήδου	παρὰ	λόγον πολλὰ σφαλέντος, ἐπὶ τῷ
[6, 75]	τὸν Τεμενίτην ἐντὸς ποιησάμενοι, τεῖχος	παρὰ	πᾶν τὸ πρὸς τὰς Ἐπιπολὰς
[6, 64]	ἐλθεῖν, αὐτοὶ μὲν ἀποκλῄσειν τοὺς	παρὰ	σφίσι καὶ τὰς ναῦς ἐμπρήσειν,
[6, 7]	τε αὐτῶν καὶ Μακεδόνων τοὺς	παρὰ	σφίσι φυγάδας ἐκακούργουν τὴν Περδίκκου.
[6, 66]	καὶ κατενεγκόντες ἐπὶ τὴν θάλασσαν	παρά	τε τὰς ναῦς σταύρωμα ἔπηξαν
[6, 100]	ἑτέρου (πρὸς τὸ σταύρωμα τὸ	παρὰ	τὴν πυλίδα. καὶ προσβαλόντες οἱ
[6, 57]	πυλῶν, καὶ περιέτυχον τῷ Ἱππάρχῳ	παρὰ	τὸ Λεωκόρειον καλούμενον, καὶ εὐθὺς
[6, 96]	ἐξελθόντες πανδημεὶ ἐς τὸν λειμῶνα	παρὰ	τὸν Ἄναπον ποταμὸν ἅμα τῇ
[6, 101]	οἱ δ' ἐπὶ τῷ εὐωνύμῳ	παρὰ	τὸν ποταμόν. καὶ αὐτοὺς βουλόμενοι
[6, 37]	πορισθῆναι, οὐκ ὀλίγην οὖσαν. (ὥστε,	παρὰ	τοσοῦτον γιγνώσκω, μόλις ἄν μοι
[6, 93]	ταῦτα ἕκαστα αὐτοῦ καὶ νομίσαντες	(παρὰ	τοῦ σαφέστατα εἰδότος ἀκηκοέναι· ὥστε
[6, 91]	περὶ τοῦ νῦν οἰχομένου στόλου	παρὰ	τοῦ τὰ ἀκριβέστατα εἰδότος ὡς
[6, 46]	μὲν Νικίᾳ προσδεχομένῳ ἦν τὰ	(παρὰ	τῶν Ἐγεσταίων, τοῖν δὲ ἑτέροιν
[6, 50]	ὄντας ἐν Συρακούσαις Λεοντίνων ὡς	παρὰ	φίλους καὶ εὐεργέτας Ἀθηναίους (ἀδεῶς
[6, 17]	ἡ ἐμὴ νεότης καὶ ἄνοια	παρὰ	φύσιν δοκοῦσα εἶναι ἐς τὴν
[6, 7]	τὴν Περδίκκου. (Λακεδαιμόνιοι δὲ πέμψαντες	παρὰ	Χαλκιδέας τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης, ἄγοντας
[6, 38]	(τὸν γὰρ ἐχθρὸν οὐχ ὧν	δρᾷ	μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆς διανοίας
[6, 91]	στρατιᾶς ἔτι χρησιμώτερον εἶναι νομίζω,	ἄνδρα	Σπαρτιάτην ἄρχοντα, ὡς ἂν τούς
[6, 64]	ἐβούλοντο οἱ στρατηγοὶ (μηχανῶνται. πέμπουσιν	ἄνδρα	σφίσι μὲν πιστόν, τοῖς δὲ
[6, 66]	τε καὶ οἰκίαι εἶργον καὶ	δένδρα	καὶ λίμνη, παρὰ δὲ τὸ
[6, 66]	τὸ (κρημνοί. καὶ τὰ ἐγγὺς	δένδρα	κόψαντες καὶ κατενεγκόντες ἐπὶ τὴν
[6, 92]	ὡς εἰ πολέμιός γε ὢν	σφόδρα	ἔβλαπτον, κἂν φίλος ὢν ἱκανῶς
[6, 54]	πολέμους (διέφερον καὶ ἐς τὰ	ἱερὰ	ἔθυον. τὰ δὲ ἄλλα αὐτὴ
[6, 97]	ταύτης τῆς νυκτὸς τῇ ἐπιγιγνομένῃ	ἡμέρᾳ	ἐξητάζοντο καὶ ἔλαθον αὐτοὺς παντὶ
[6, 96]	τὸν Ἄναπον ποταμὸν ἅμα τῇ	ἡμέρᾳ	(ἐτύγχανον γὰρ αὐτοῖς καὶ οἱ
[6, 23]	ἰέναι, οὓς πρέπει τῇ πρώτῃ	ἡμέρᾳ	ᾗ ἂν κατάσχωσιν εὐθὺς κρατεῖν
[6, 56]	τὰ μεγάλα, ἐν ᾗ μόνον	ἡμέρᾳ	οὐχ ὕποπτον ἐγίγνετο ἐν ὅπλοις
[6, 8]	ἄριστα Ἀθηναίοις. μετὰ δὲ τοῦτο	ἡμέρᾳ	πέμπτῃ ἐκκλησία αὖθις ἐγίγνετο, καθ'
[6, 64]	εἰ βούλονται ἐκεῖνοι πανδημεὶ ἐν	ἡμέρᾳ	ῥητῇ ἅμα ἕῳ ἐπὶ τὸ
[6, 30]	ἐς τὸν Πειραιᾶ καταβάντες ἐν	ἡμέρᾳ	ῥητῇ ἅμα ἕῳ (ἐπλήρουν τὰς
[6, 5]	τὸ ἀρχαῖον πατρίδος ἀντωνόμασεν. ~καὶ	Ἱμέρα	ἀπὸ Ζάγκλης ᾠκίσθη ὑπὸ Εὐκλείδου
[6, 59]	Λαμψακηνοῦ τυράννου Αἰαντίδῃ τῷ παιδὶ	θυγατέρα	ἑαυτοῦ μετὰ ταῦτα Ἀρχεδίκην Ἀθηναῖος
[6, 55]	στήλῃ πρῶτος γέγραπται μετὰ τὸν	πατέρα,	οὐδὲ τοῦτο ἀπεοικότως (διὰ τὸ
[6, 83]	τῶν ξυμπάντων τε καὶ τῇ	ἡμετέρᾳ	αὐτῶν κινδυνεύσαντες. πᾶσι δὲ ἀνεπίφθονον
[6, 20]	τοῖς πᾶσιν ὁμοιοτρόπως μάλιστα τῇ	ἡμετέρᾳ	δυνάμει, καὶ οὐχ ἥκιστα ἐπὶ
[6, 92]	μὲν Ἀθηναίων οἶδα, τὰ δ'	ὑμέτερα	ᾔκαζον· καὶ αὐτοὺς νῦν νομίσαντας
[6, 91]	γὰρ αὐτοὺς ἀκριβέστατα ἑκάστους τὰ	σφέτερα	αὐτῶν (δεινὰ ἐπισταμένους φοβεῖσθαι. ἃ
[6, 38]	οἵ τε Ἀθηναῖοι γιγνώσκοντες τὰ	σφέτερα	αὐτῶν εὖ οἶδ' ὅτι σῴζουσι,
[6, 89]	καὶ νῦν οἳ ἐπὶ τὰ	πονηρότερα	(ἐξῆγον τὸν ὄχλον· οἵπερ καὶ
[6, 72]	τὰ ἔργα προσγενομένης· ἐπιδώσειν γὰρ	ἀμφότερα	αὐτά, τὴν μὲν μετὰ κινδύνων
[6, 60]	μηνῦσαι εἴτε καὶ οὔ· ἐπ'	ἀμφότερα	γὰρ εἰκάζεται, τὸ δὲ σαφὲς
[6, 78]	φθονεῖ μὲν ἢ καὶ φοβεῖται	(ἀμφότερα	γὰρ τάδε πάσχει τὰ μείζω)
[6, 31]	χρόνιός τε ἐσόμενος καὶ κατ'	ἀμφότερα,	οὗ ἂν δέῃ, καὶ ναυσὶ
[6, 62]	πρὸς Ἐγεσταίους. παραπλέοντες δ' ἐν	ἀριστερᾷ	τὴν Σικελίαν, τὸ μέρος τὸ
[6, 78]	Καμαριναῖοι, ὁμόρους ὄντας καὶ τὰ	δεύτερα	κινδυνεύσοντας προορᾶσθαι αὐτὰ καὶ μὴ
[6, 46]	Ἐγεσταίων, τοῖν δὲ ἑτέροιν καὶ	ἀλογώτερα.	οἱ δὲ Ἐγεσταῖοι τοιόνδε τι
[6, 68]	ἀγῶνα; αὐτὴ γὰρ ἡ παρασκευὴ	ἱκανωτέρα	μοι δοκεῖ εἶναι θάρσος παρασχεῖν
[6, 59]	Ἀριστογείτονι ἐγένετο. τοῖς δ' Ἀθηναίοις	χαλεπωτέρα	μετὰ τοῦτο ἡ τυραννὶς κατέστη,
[6, 17]	ἀκοῇ αἰσθάνομαι, τοιαῦτα καὶ ἔτι	εὐπορώτερα	ἔσται (βαρβάρους (τε) γὰρ πολλοὺς
[6, 101]	ταύτῃ πρὸς τὸν μέγαν λιμένα	ὁρᾷ,	καὶ ᾗπερ αὐτοῖς βραχύτατον ἐγίγνετο
[6, 54]	θεῶν βωμὸν τὸν ἐν τῇ	ἀγορᾷ	(ἄρχων ἀνέθηκε καὶ τὸν τοῦ
[6, 44]	μὲν πόλεων οὐ δεχομένων αὐτοὺς	ἀγορᾷ	οὐδὲ ἄστει, ὕδατι δὲ καὶ
[6, 54]	καὶ τῷ μὲν ἐν τῇ	ἀγορᾷ	προσοικοδομήσας ὕστερον ὁ δῆμος Ἀθηναίων
[6, 85]	τοὺς δὲ πολλοὺς χρημάτων βιαιότερον	φορᾷ,	ἄλλους δὲ καὶ πάνυ ἐλευθέρως
[6, 62]	Σελινουντίων τὰ πράγματα καὶ (τὰ	διάφορα	μαθεῖν τὰ πρὸς Ἐγεσταίους. παραπλέοντες
[6, 5]	χρόνῳ Ἱπποκράτης ὕστερον Γέλας τύραννος,	λύτρα	ἀνδρῶν Συρακοσίων αἰχμαλώτων λαβὼν τὴν
[6, 46]	Ἐγέστης ἐκπώματα καὶ χρυσᾶ καὶ	ἀργυρᾶ	ξυλλέξαντες καὶ τὰ ἐκ τῶν
[6, 46]	κατασκευὴν οὐκ ὀλίγην, ἃ ὄντα	ἀργυρᾶ	πολλῷ πλείω τὴν ὄψιν ἀπ'
[6, 42]	δ' Ἀθηναῖοι ἤδη ἐν τῇ	Κερκύρᾳ	αὐτοί τε καὶ οἱ ξύμμαχοι
[6, 34]	ᾧ χωρίῳ, ἐξωσθῆναι ἂν τῇ	ὥρᾳ	ἐς χειμῶνα, ἢ καταπλαγέντας τῷ
[6, 70]	ἐμπειροτέροις τὰ μὲν γιγνόμενα καὶ	ὥρᾳ	ἔτους περαίνεσθαι δοκεῖν, τοὺς δὲ
[6, 54]	τὴν ἀρχήν. γενομένου δὲ Ἁρμοδίου	ὥρᾳ	ἡλικίας λαμπροῦ Ἀριστογείτων ἀνὴρ τῶν
[6, 2]	τῇ Ἰταλίᾳ Σικελοί, καὶ ἡ	χώρα	ἀπὸ Ἰταλοῦ βασιλέως τινὸς Σικελῶν,
[6, 91]	κεφαλαιώσω. οἷς τε γὰρ ἡ	χώρα	κατεσκεύασται, τὰ πολλὰ πρὸς ὑμᾶς
[6, 17]	ἐξήρτυται οὔτε τὰ ἐν τῇ	χώρᾳ	νομίμοις κατασκευαῖς· ὅτι δὲ ἕκαστος
[6, 45]	τὰ περιπόλια τὰ ἐν τῇ	χώρᾳ	φρουρὰς ἐσεκόμιζον, τά τε ἐν
[6, 44]	Ἰόνιον κόλπον. καὶ προσβαλοῦσα ἡ	πᾶσα	παρασκευὴ πρός τε ἄκραν Ἰαπυγίαν
[6, 91]	πόλις ληφθήσεται, ἔχεται καὶ ἡ	πᾶσα	Σικελία, καὶ εὐθὺς καὶ Ἰταλία·
[6, 100]	πολλοὶ (διεφθάρησαν. καὶ ἐπαναχωρήσασα ἡ	πᾶσα	στρατιὰ τήν τε ὑποτείχισιν καθεῖλον
[6, 41]	εἷς τε ἕκαστος καὶ ἡ	ξύμπασα	πόλις καλῶς τοὺς ἐπιόντας παρασκευασόμεθα
[6, 102]	κατὰ τάχος ἀπῇσαν καὶ ἡ	ξύμπασα	στρατιὰ τῶν Συρακοσίων ἐς τὴν
[6, 100]	Ἀθηναίων οὐ πολλοὶ (διεφθάρησαν. καὶ	ἐπαναχωρήσασα	ἡ πᾶσα στρατιὰ τήν τε
[6, 31]	διάνοιαν. παρασκευὴ γὰρ αὕτη πρώτη	ἐκπλεύσασα	μιᾶς πόλεως δυνάμει Ἑλληνικῇ πολυτελεστάτη
[6, 85]	ἔσται ἰσχὺς τοσαύτη ἐς ἓν	ξυστᾶσα	εὐμεταχείριστος, οὔθ' οἵδ' ἀσθενεῖς ἂν
[6, 2]	ἔτι δὲ καὶ νῦν (τὰ	μέσα	καὶ τὰ πρὸς βορρᾶν τῆς
[6, 16]	ὅσα οὐδείς πω ἰδιώτης πρότερον,	ἐνίκησα	δὲ καὶ δεύτερος καὶ τέταρτος
[6, 16]	δαπάνης Λακεδαιμονίους ἐς μίαν ἡμέραν	κατέστησα	ἐν Μαντινείᾳ περὶ τῶν ἁπάντων
[6, 88]	τῇ μάχῃ ἐγένοντο, λόγῳ (ἀποκρίνασθαι	ἴσα	ἀμφοτέροις. καὶ οὕτω βουλευσάμενοι ἀπεκρίναντο,
[6, 16]	τῶν εὐπραγούντων ὑπερφρονούμενος, ἢ τὰ	ἴσα	νέμων τὰ (ὁμοῖα ἀνταξιούτω. οἶδα
[6, 40]	οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας	καταπλαγεῖσα	καὶ ἑλομένη ὑμᾶς ἄρχοντας αὐθαίρετον
[6, 55]	ἡ ἐν τῇ Ἀθηναίων ἀκροπόλει	σταθεῖσα,	ἐν ᾗ Θεσσαλοῦ μὲν οὐδ'
[6, 4]	Ζάγκλη ἦν ὑπὸ τῶν Σικελῶν	κληθεῖσα,	ὅτι δρεπανοειδὲς τὴν ἰδέαν τὸ
[6, 3]	δὲ χρόνῳ καὶ ἡ ἔξω	προστειχισθεῖσα	πολυάνθρωπος (ἐγένετο. Θουκλῆς δὲ καὶ
[6, 77]	νῦν ἥκομεν ἀποφανοῦντες ἐν εἰδόσιν	ὅσα	ἀδικεῖ, πολὺ δὲ μᾶλλον ἡμᾶς
[6, 60]	ὁ τῶν Ἀθηναίων, καὶ μιμνῃσκόμενος	ὅσα	ἀκοῇ περὶ αὐτῶν ἠπίστατο, χαλεπὸς
[6, 105]	τὴν Λιμηρὰν καὶ Πρασιὰς καὶ	ὅσα	ἄλλα ἐδῄωσαν τῆς γῆς, καὶ
[6, 89]	Μαντινέων καὶ Ἀργείων τραπομένου καὶ	ὅσα	ἄλλα ἐνηντιούμην ὑμῖν ἐβλάπτεσθε· καὶ
[6, 91]	τῶν ἀργυρείων μετάλλων προσόδους καὶ	ὅσα	ἀπὸ γῆς καὶ δικαστηρίων νῦν
[6, 16]	καὶ δύναμις (ἅμα ὑπονοεῖται. καὶ	ὅσα	αὖ ἐν τῇ πόλει χορηγίαις
[6, 88]	πλινθία καὶ σίδηρον, ἡτοίμαζον, καὶ	ὅσα	ἔδει, ὡς ἅμα τῷ ἦρι
[6, 31]	ὡς ἐπὶ χρόνιον στρατείαν, καὶ	ὅσα	ἐπὶ μεταβολῇ τις ἢ στρατιώτης
[6, 44]	καὶ λιθολόγους καὶ τέκτονας καὶ	ὅσα	ἐς τειχισμὸν ἐργαλεῖα, πλοῖα δὲ
[6, 31]	ἐς τὴν ναῦν ἀνηλώκει καὶ	ὅσα	ἔτι ἔμελλεν ἀναλώσειν, χωρὶς δ'
[6, 32]	ἦσαν καὶ ἐσέκειτο πάντα ἤδη	ὅσα	ἔχοντες ἔμελλον ἀνάξεσθαι, τῇ μὲν
[6, 25]	ξυναρχόντων καθ' ἡσυχίαν μᾶλλον βουλεύσοιτο,	ὅσα	μέντοι ἤδη δοκεῖν αὐτῷ, τριήρεσι
[6, 16]	διότι ἅρματα μὲν ἑπτὰ καθῆκα,	ὅσα	οὐδείς πω ἰδιώτης πρότερον, ἐνίκησα
[6, 102]	τὰς γὰρ μηχανὰς καὶ ξύλα	ὅσα	πρὸ τοῦ τείχους ἦν καταβεβλημένα,
[6, 100]	τοῖς Συρακοσίοις ἀρκούντως ἐδόκει ἔχειν	ὅσα	τε ἐσταυρώθη καὶ ᾠκοδομήθη τοῦ
[6, 31]	τὴν ἰδίαν, τῆς μὲν πόλεως	ὅσα	τε ἤδη προετετελέκει καὶ ἃ
[6, 1]	ἢ ὀκτὼ ἡμερῶν, καὶ τοσαύτη	οὖσα	ἐν εἰκοσισταδίῳ μάλιστα μέτρῳ τῆς
[6, 89]	ἡ πόλις ἐτύγχανε καὶ ἐλευθερωτάτη	οὖσα	καὶ ὅπερ ἐδέξατό τις, τοῦτο
[6, 22]	στρατιὰ τὰ ἐπιτήδεια (πολλὴ γὰρ	οὖσα	οὐ πάσης ἔσται πόλεως ὑποδέξασθαι)
[6, 59]	τε καὶ ἀνδρὸς ἀδελφῶν τ'	οὖσα	τυράννων παίδων τ' οὐκ ἤρθη
[6, 61]	περὶ ταῦτα ἐθορυβοῦντο μέχρι Ἰσθμοῦ	παρελθοῦσα,	πρὸς Βοιωτούς τι πράσσοντες. ἐδόκει
[6, 17]	νεότης καὶ ἄνοια παρὰ φύσιν	δοκοῦσα	εἶναι ἐς τὴν Πελοποννησίων δύναμιν
[6, 44]	ξυνδιέβαλλε (τὸν Ἰόνιον κόλπον. καὶ	προσβαλοῦσα	ἡ πᾶσα παρασκευὴ πρός τε
[6, 40]	ἐπιβαλεῖται, αὐτὴ δ' ἐφ' αὑτῆς	σκοποῦσα	τούς τε λόγους ἀφ' ὑμῶν
[6, 49]	χρημάτων, ἢν πρὸς τῇ πόλει	κρατοῦσα	καθέζηται. (τούς τε ἄλλους Σικελιώτας
[6, 34]	βραδεῖά τε καὶ κατ' ὀλίγον	(προσπίπτουσα.	εἰ δ' αὖ τῷ ταχυναυτοῦντι
[6, 97]	χερσόνησος μὲν ἐν στενῷ ἰσθμῷ	προύχουσα	ἐς τὸ πέλαγος, τῆς δὲ
[6, 46]	ἐξ αὐτῆς Ἐγέστης ἐκπώματα καὶ	χρυσᾶ	καὶ ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες καὶ τὰ
[6, 91]	νῦν οἰχομένου στόλου παρὰ τοῦ	τὰ	ἀκριβέστατα εἰδότος ὡς διενοήθημεν ἀκηκόατε·
[6, 65]	Συρακοσίων, μετὰ τοῦ καὶ ἐς	τὰ	ἄλλα θαρσεῖν καὶ εἶναι ἐν
[6, 10]	ἔπειτα ἐν αὐτῇ ταύτῃ πολλὰ	τὰ	ἀμφισβητούμενα (ἔχομεν. εἰσὶ δ' οἳ
[6, 46]	τῆς Ἀφροδίτης ἀγαγόντες αὐτοὺς ἐπέδειξαν	τὰ	ἀναθήματα, φιάλας τε καὶ οἰνοχόας
[6, 62]	Κατάνην, αἱ δὲ νῆες περιέπλευσαν	τὰ	ἀνδράποδα ἄγουσαι. (Νικίας δὲ εὐθὺς
[6, 88]	τε Κορινθίους καὶ τοὺς Συρακοσίους	τὰ	αὐτὰ καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην δεομένους
[6, 13]	καὶ τῷ Σικελικῷ διὰ πελάγους,	τὰ	αὑτῶν νεμομένους (καθ' αὑτοὺς καὶ
[6, 11]	τὴν δύναμιν δι' ὀλίγου ἀπέλθοιμεν·	τὰ	γὰρ διὰ πλείστου πάντες ἴσμεν
[6, 4]	Ἀριστόνουν καὶ (Πυστίλον, νόμιμα δὲ	τὰ	Γελῴων δόντες. Ζάγκλη δὲ τὴν
[6, 88]	παραπλέοντες ἐπειρῶντο πείθειν μὴ περιορᾶν	τὰ	γιγνόμενα ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, ὡς
[6, 91]	πρὸς ὑμᾶς τὰ μὲν ληφθέντα,	τὰ	δ' αὐτόματα ἥξει· καὶ τὰς
[6, 103]	θαλάσσης τείχει διπλῷ τοὺς Συρακοσίους.	(τὰ	δ' ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ ἐσήγετο
[6, 92]	ὅσῳ τὰ μὲν Ἀθηναίων οἶδα,	τὰ	δ' ὑμέτερα ᾔκαζον· καὶ αὐτοὺς
[6, 54]	καὶ ἐς τὰ ἱερὰ ἔθυον.	τὰ	δὲ ἄλλα αὐτὴ ἡ πόλις
[6, 84]	ὢν καὶ χρήματα μόνον φέρων,	τὰ	δὲ ἐνθάδε καὶ Λεοντῖνοι καὶ
[6, 12]	τοιούτους τὰ μὲν δημόσια ἀδικεῖν,	τὰ	δὲ ἴδια ἀναλοῦν, καὶ τὸ
[6, 23]	τε ἐσόμεθα τῶν (μὲν κρατεῖν,	τὰ	δὲ καὶ διασῶσαι. πόλιν τε
[6, 38]	μὲν ἐλέγχων, τὰ δὲ φυλάσσων,	τὰ	δὲ καὶ διδάσκων· μάλιστα (γὰρ
[6, 20]	τ' ἔχουσι τὰ μὲν ἴδια,	τὰ	δὲ καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς
[6, 41]	ἤν τι ἄλλο φαίνηται ἐπιτήδειον.	τὰ	δὲ καὶ ἐπιμεμελήμεθα ἤδη, καὶ
[6, 22]	χρήματα αὐτόθεν ὡς πλεῖστα ἔχειν.	τὰ	δὲ παρ' Ἐγεσταίων, ἃ λέγεται
[6, 38]	αὖ ὀλίγους τὰ μὲν ἐλέγχων,	τὰ	δὲ φυλάσσων, τὰ δὲ καὶ
[6, 31]	ἀλλήλους ἀπολιπεῖν, μᾶλλον αὐτοὺς ἐσῄει	τὰ	δεινὰ ἢ ὅτε ἐψηφίζοντο πλεῖν·
[6, 78]	ὦ Καμαριναῖοι, ὁμόρους ὄντας καὶ	τὰ	δεύτερα κινδυνεύσοντας προορᾶσθαι αὐτὰ καὶ
[6, 16]	διὰ ταῦτα τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος	τὰ	δημόσια σκοπεῖτε εἴ του χεῖρον
[6, 62]	τῶν Σελινουντίων τὰ πράγματα καὶ	(τὰ	διάφορα μαθεῖν τὰ πρὸς Ἐγεσταίους.
[6, 16]	του χεῖρον μεταχειρίζω. Πελοποννήσου γὰρ	τὰ	δυνατώτατα ξυστήσας ἄνευ μεγάλου ὑμῖν
[6, 66]	παρὰ δὲ τὸ (κρημνοί. καὶ	τὰ	ἐγγὺς δένδρα κόψαντες καὶ κατενεγκόντες
[6, 57]	καὶ ὁ Ἀριστογείτων ἔχοντες ἤδη	τὰ	ἐγχειρίδια ἐς (τὸ ἔργον προῇσαν.
[6, 36]	ὧν οὗτοι ἀγγέλλουσι σκοποῦντες λογιεῖσθε	τὰ	εἰκότα, ἀλλ' ἐξ ὧν ἂν
[6, 46]	χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες καὶ	τὰ	ἐκ τῶν ἐγγὺς πόλεων καὶ
[6, 44]	τοῦτο ποιήσειν. οἱ δὲ πρὸς	τὰ	ἐν τῇ Σικελίᾳ πράγματα ἐσκόπουν
[6, 8]	αὐτοῖς τοῦ πολέμου, καὶ τἆλλα	τὰ	ἐν τῇ Σικελίᾳ (πρᾶξαι ὅπῃ
[6, 17]	τὸ σῶμα ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε	τὰ	ἐν τῇ χώρᾳ νομίμοις κατασκευαῖς·
[6, 45]	πρέσβεις, καὶ ἐς τὰ περιπόλια	τὰ	ἐν τῇ χώρᾳ φρουρὰς ἐσεκόμιζον,
[6, 32]	τῆς τῶν Ἀθηναίων, τῶν δὲ	τὰ	ἐναντία λεγόντων, καὶ Ἑρμοκράτης ὁ
[6, 83]	εἰρήκαμεν διὰ δέος ἔχειν καὶ	τὰ	ἐνθάδε διὰ τὸ αὐτὸ ἥκειν
[6, 76]	ἰδέᾳ ἐκεῖνά τε ἔσχον καὶ	τὰ	ἐνθάδε νῦν πειρῶνται· ἡγεμόνες γὰρ
[6, 87]	μὴ ὑπακούωμεν ἄλλου, ἐλευθεροῦν δὲ	τὰ	ἐνθάδε, ὅπως μὴ ὑπ' αὐτῶν
[6, 17]	Συρακοσίων μίσει ξυνεπιθήσονται αὐτοῖς) καὶ	τὰ	ἐνθάδε οὐκ (ἐπικωλύσει, ἢν ὑμεῖς
[6, 91]	οἱ ἐνδοιάζοντες ἀδεέστερον (προσίασιν. καὶ	τὰ	ἐνθάδε χρὴ ἅμα φανερώτερον ἐκπολεμεῖν,
[6, 59]	πολιτῶν πολλοὺς ἔκτεινε καὶ πρὸς	τὰ	ἔξω ἅμα διεσκοπεῖτο, εἴ ποθεν
[6, 63]	μᾶλλον καὶ ἐπειδὴ πλέοντές τε	τὰ	ἐπ' ἐκεῖνα τῆς Σικελίας πολὺ
[6, 55]	τὴν δόξαν τῆς τυραννίδος ἐς	τὰ	ἔπειτα προσλαβεῖν. ~Τὸν δ' οὖν
[6, 2]	ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ ἀπολαβόντες καὶ	τὰ	ἐπικείμενα νησίδια ἐμπορίας ἕνεκεν τῆς
[6, 44]	τὸν πόλεμον διέπλει. τούτοις δὲ	τὰ	ἐπιτήδεια ἄγουσαι ὁλκάδες μὲν τριάκοντα
[6, 99]	ἐκ τῆς Θάψου οἱ Ἀθηναῖοι	τὰ	ἐπιτήδεια ἐπήγοντο. ~ἐπειδὴ δὲ τοῖς
[6, 50]	ἐκ πασῶν οἱ στρατηγοὶ καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια λαβόντες παρέπλεον ἐς Νάξον,
[6, 74]	οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐχειμάζοντο καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια οὐκ εἶχον καὶ προυχώρει
[6, 22]	ἀπλοίας ἀπολαμβανώμεθα, ἔχῃ ἡ στρατιὰ	τὰ	ἐπιτήδεια (πολλὴ γὰρ οὖσα οὐ
[6, 22]	καὶ πολὺ περιεῖναι, ἵνα καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια ῥᾷον ἐσκομιζώμεθα, τὸν δὲ
[6, 18]	τὸ ἥσυχον, εἰ μὴ καὶ	τὰ	ἐπιτηδεύματα ἐς τὸ ὁμοῖον μεταλήψεσθε.
[6, 28]	τεκμήρια τὴν ἄλλην αὐτοῦ ἐς	τὰ	ἐπιτηδεύματα οὐ δημοτικὴν παρανομίαν. ~ὁ
[6, 17]	μιᾷ γνώμῃ ἀκροᾶσθαι οὔτε ἐς	τὰ	ἔργα κοινῶς τρέπεσθαι· ταχὺ δ'
[6, 72]	σφίσιν ὑπαρχούσης, εὐταξίας δ' ἐς	τὰ	ἔργα προσγενομένης· ἐπιδώσειν γὰρ ἀμφότερα
[6, 86]	δὲ καὶ ἄλλα ἤδη καὶ	τὰ	ἐς Λεοντίνους) καὶ νῦν τολμῶσιν
[6, 41]	τοὺς ἀκούοντας ἀποδέχεσθαι, πρὸς δὲ	τὰ	ἐσαγγελλόμενα μᾶλλον ὁρᾶν, ὅπως εἷς
[6, 15]	μὲν πλεῖστοι στρατεύειν παρῄνουν καὶ	τὰ	ἐψηφισμένα μὴ (λύειν, οἱ δέ
[6, 15]	αὐτοῦ καὶ Καρχηδόνα λήψεσθαι καὶ	τὰ	ἴδια ἅμα εὐτυχήσας χρήμασί τε
[6, 16]	ἐγὼ ὀρεγόμενος καὶ διὰ ταῦτα	τὰ	ἴδια ἐπιβοώμενος τὰ δημόσια σκοπεῖτε
[6, 54]	τοὺς πολέμους (διέφερον καὶ ἐς	τὰ	ἱερὰ ἔθυον. τὰ δὲ ἄλλα
[6, 16]	ὑπὸ τῶν εὐπραγούντων ὑπερφρονούμενος, ἢ	τὰ	ἴσα νέμων τὰ (ὁμοῖα ἀνταξιούτω.
[6, 88]	ἀπῆλθον. (Καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι	τὰ	καθ' ἑαυτοὺς ἐξηρτύοντο ἐς τὸν
[6, 89]	ὑμᾶς εἰπεῖν, ἵνα μὴ χεῖρον	τὰ	κοινὰ τῷ ὑπόπτῳ μου ἀκροάσησθε.
[6, 2]	τὴν νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι, καὶ	τὰ	κράτιστα τῆς γῆς ᾤκησαν ἔχοντες,
[6, 34]	πλέον· τῶν δ' ἀνθρώπων πρὸς	τὰ	λεγόμενα καὶ αἱ γνῶμαι ἵστανται,
[6, 31]	κατασκευαῖς πολυτελέσι χρησαμένων, καὶ ἐς	τὰ	μακρότατα προθυμηθέντος ἑνὸς ἑκάστου ὅπως
[6, 104]	πέλαγος, καὶ πάλιν χειμασθεὶς ἐς	τὰ	μάλιστα τῷ Τάραντι προσμίσγει· καὶ
[6, 89]	δικαίως ὑπ' ἐμοῦ πρός τε	τὰ	Μαντινέων καὶ Ἀργείων τραπομένου καὶ
[6, 56]	ἔργῳ ἐπέπρακτο, περιέμενον δὲ Παναθήναια	τὰ	μεγάλα, ἐν ᾗ μόνον ἡμέρᾳ
[6, 97]	κρημνοῖς τῶν Ἐπιπολῶν, ὁρῶν πρὸς	τὰ	Μέγαρα, ὅπως εἴη αὐτοῖς, ὁπότε
[6, 75]	ὦσιν, ἢν ἄρα σφάλλωνται, καὶ	τὰ	Μέγαρα φρούριον, καὶ ἐν τῷ
[6, 84]	ἐν τούτῳ προσήκετε ἤδη ἡμῖν	τὰ	μέγιστα. διόπερ καὶ τοὺς Λεοντίνους
[6, 91]	τοὺς ἐναντίους κωλύσετε, πολλὰ παρεὶς	τὰ	(μέγιστα κεφαλαιώσω. οἷς τε γὰρ
[6, 78]	φοβεῖται (ἀμφότερα γὰρ τάδε πάσχει	τὰ	μείζω) διὰ δὲ αὐτὰ τὰς
[6, 92]	φίλος ὢν ἱκανῶς ὠφελοίην, ὅσῳ	τὰ	μὲν Ἀθηναίων οἶδα, τὰ δ'
[6, 56]	ὁ Ἀριστογείτων παρωξύνετο. καὶ αὐτοῖς	τὰ	μὲν ἄλλα πρὸς τοὺς ξυνεπιθησομένους
[6, 84]	τοῖσδε ὑπὲρ ἡμῶν λυπηροὶ ὦσιν.	(τὰ	μὲν γὰρ ἐκεῖ καὶ αὐτοὶ
[6, 70]	τοῦ φόβου, τοῖς δ' ἐμπειροτέροις	τὰ	μὲν γιγνόμενα καὶ ὥρᾳ ἔτους
[6, 12]	ἐλλαμπρύνεσθαι, νομίσατε δὲ τοὺς τοιούτους	τὰ	μὲν δημόσια ἀδικεῖν, τὰ δὲ
[6, 38]	προπείσεται) τοὺς δ' αὖ ὀλίγους	τὰ	μὲν ἐλέγχων, τὰ δὲ φυλάσσων,
[6, 90]	εἶναι ὑμῶν πολεμίων προσκαθημένων. ~Καὶ	τὰ	μὲν ἐς τὰς ἐμὰς διαβολὰς
[6, 20]	πληρώσων αὐτάς. χρήματά τ' ἔχουσι	τὰ	μὲν ἴδια, τὰ δὲ καὶ
[6, 91]	κατεσκεύασται, τὰ πολλὰ πρὸς ὑμᾶς	τὰ	μὲν ληφθέντα, τὰ δ' αὐτόματα
[6, 30]	τε ἅμα ἰόντες καὶ ὀλοφυρμῶν,	τὰ	μὲν ὡς κτήσοιντο, τοὺς δ'
[6, 2]	ἐλθεῖν· ἔτι δὲ καὶ νῦν	(τὰ	μέσα καὶ τὰ πρὸς βορρᾶν
[6, 2]	Σικανοὺς κρατοῦντες μάχῃ ἀνέστειλαν πρὸς	τὰ	μεσημβρινὰ καὶ ἑσπέρια αὐτῆς καὶ
[6, 33]	λέγειν, καὶ γιγνώσκω ὅτι οἱ	τὰ	μὴ πιστὰ δοκοῦντα εἶναι ἢ
[6, 82]	ἥκιστα αὐτῶν (ὑπακουσόμεθα, καὶ μετὰ	τὰ	Μηδικὰ ναῦς κτησάμενοι τῆς μὲν
[6, 29]	ἔν τε τῷ παρόντι πρὸς	τὰ	μηνύματα ἀπελογεῖτο καὶ ἑτοῖμος ἦν
[6, 28]	παιδιᾶς καὶ οἴνου γεγενημέναι, καὶ	τὰ	μυστήρια ἅμα ὡς ποιεῖται ἐν
[6, 53]	ἧσσον ζήτησιν ἐποιοῦντο τῶν περὶ	τὰ	μυστήρια καὶ τῶν περὶ τοὺς
[6, 61]	ἔχειν, πολὺ δὴ μᾶλλον καὶ	τὰ	μυστικά, ὧν ἐπαίτιος ἦν, μετὰ
[6, 69]	δὲ μάντεις τε σφάγια προύφερον	τὰ	νομιζόμενα καὶ σαλπιγκταὶ ξύνοδον ἐπώτρυνον
[6, 2]	ἀρχαῖον, καὶ τοσάδε ἔθνη ἔσχε	τὰ	ξύμπαντα. παλαίτατοι μὲν λέγονται ἐν
[6, 83]	τερπομένους, τῇ δ' (ἐγχειρήσει ὕστερον	τὰ	ξυμφέροντα πράσσοντας. τήν τε γὰρ
[6, 47]	προσαγαγέσθαι, καὶ τῇ πόλει δαπανῶντας	τὰ	οἰκεῖα μὴ κινδυνεύειν. ~Ἀλκιβιάδης δὲ
[6, 82]	Μήδου καὶ οὐκ ἐτόλμησαν ἀποστάντες	τὰ	οἰκεῖα φθεῖραι, ὥσπερ ἡμεῖς ἐκλιπόντες
[6, 16]	ὑπερφρονούμενος, ἢ τὰ ἴσα νέμων	τὰ	(ὁμοῖα ἀνταξιούτω. οἶδα δὲ τοὺς
[6, 64]	Κατάνης ἥκειν ἔφη ὧν ἐκεῖνοι	τὰ	ὀνόματα ἐγίγνωσκον καὶ ἠπίσταντο ἐν
[6, 60]	ξυνδεσμωτῶν τινὸς εἴτε ἄρα καὶ	τὰ	ὄντα μηνῦσαι εἴτε καὶ οὔ·
[6, 69]	διὰ τάχους ἀναγκαζόμενοι (ἀμύνασθαι, ἀναλαβόντες	τὰ	ὅπλα εὐθὺς ἀντεπῇσαν. καὶ πρῶτον
[6, 58]	ὁ δὲ τοῖς ἐπικούροις φράσας	τὰ	ὅπλα ὑπολαβεῖν ἐξελέγετο εὐθὺς οὓς
[6, 52]	δ' οὐκ ἐδέχοντο, λέγοντες σφίσι	τὰ	ὅρκια εἶναι μιᾷ νηὶ καταπλεόντων
[6, 71]	καὶ διακοσίους) τῶν δὲ σφετέρων	τὰ	ὀστᾶ ξυνέλεξαν (ἀπέθανον δὲ αὐτῶν
[6, 31]	τάλαντα (ηὑρέθη ἐκ τῆς πόλεως	τὰ	πάντα ἐξαγόμενα. καὶ ὁ στόλος
[6, 91]	ξυμμάχων προσόδου ἧσσον διαφορουμένης, οἳ	τὰ	παρ' ὑμῶν νομίσαντες ἤδη κατὰ
[6, 46]	τῷ μὲν Νικίᾳ προσδεχομένῳ ἦν	τὰ	(παρὰ τῶν Ἐγεσταίων, τοῖν δὲ
[6, 46]	στρατιωτῶν· οἱ δὲ στρατηγοὶ πρὸς	τὰ	παρόντα ἐβουλεύοντο. ~Καὶ Νικίου μὲν
[6, 41]	εἴασε παρελθεῖν, αὐτὸς δὲ (πρὸς	τὰ	παρόντα ἔλεξε τοιάδε. διαβολὰς μὲν
[6, 88]	(προσχωρήσονται. καὶ οἱ μὲν πρὸς	τὰ	πεδία μᾶλλον τῶν Σικελῶν ὑπήκοοι
[6, 11]	πλείστου πάντες ἴσμεν θαυμαζόμενα καὶ	τὰ	πεῖραν ἥκιστα τῆς δόξης δόντα.
[6, 32]	αὐτοῖς, ὡς σαφῶς οἰόμενος εἰδέναι	τὰ	περὶ αὐτῶν, ἔλεγε καὶ παρῄνει
[6, 50]	πόλιν καὶ τοὺς λιμένας καὶ	τὰ	περὶ τὴν χώραν ἐξ ἧς
[6, 32]	τε ἄλλων, τῶν μὲν πιστευόντων	τὰ	περὶ τῆς (στρατείας τῆς τῶν
[6, 17]	ὡς περὶ οἰκείας πατρίδος οὔτε	τὰ	περὶ τὸ σῶμα ὅπλοις ἐξήρτυται
[6, 32]	τὰς Συρακούσας ἠγγέλλετο μὲν πολλαχόθεν	τὰ	περὶ τοῦ ἐπίπλου, οὐ μέντοι
[6, 45]	δὲ τοὺς πρέσβεις, καὶ ἐς	τὰ	περιπόλια τὰ ἐν τῇ χώρᾳ
[6, 90]	ταῦτα ἢ πάντα ἢ καὶ	τὰ	πλείω, ἤδη τῇ Πελοποννήσῳ ἐμέλλομεν
[6, 2]	πολλοὶ κατὰ θάλασσαν ἐπεσέπλεον, ἐκλιπόντες	τὰ	πλείω Μοτύην καὶ Σολόεντα καὶ
[6, 33]	ὄνομα, κἂν περὶ σφίσιν αὐτοῖς	τὰ	πλείω (πταίσωσιν, ὅμως καταλείπουσιν. ὅπερ
[6, 65]	ἐπιβιβάσαντες ἐπὶ τὰς ναῦς καὶ	τὰ	πλοῖα, ὑπὸ νύκτα ἔπλεον ἐπὶ
[6, 80]	τῶνδε κρείσσους εἰσὶ τὸ παράπαν	τὰ	πολέμια· καὶ μὴ ἐκείνην τὴν
[6, 89]	ὑπαρχούσης ἀκολασίας ἐπειρώμεθα μετριώτεροι ἐς	τὰ	πολιτικὰ εἶναι. ἄλλοι δ' ἦσαν
[6, 15]	ὢν καὶ ἐς τἆλλα διάφορος	τὰ	πολιτικὰ καὶ ὅτι αὐτοῦ διαβόλως
[6, 89]	δὲ καὶ τῆς πόλεως δημοκρατουμένης	τὰ	(πολλὰ ἀνάγκη ἦν τοῖς παροῦσιν
[6, 91]	τε γὰρ ἡ χώρα κατεσκεύασται,	τὰ	πολλὰ πρὸς ὑμᾶς τὰ μὲν
[6, 89]	πάλαι καὶ νῦν οἳ ἐπὶ	τὰ	πονηρότερα (ἐξῆγον τὸν ὄχλον· οἵπερ
[6, 62]	κατασκέψασθαι δὲ καὶ τῶν Σελινουντίων	τὰ	πράγματα καὶ (τὰ διάφορα μαθεῖν
[6, 2]	καὶ νῦν (τὰ μέσα καὶ	τὰ	πρὸς βορρᾶν τῆς νήσου ἔχουσιν.
[6, 62]	πράγματα καὶ (τὰ διάφορα μαθεῖν	τὰ	πρὸς Ἐγεσταίους. παραπλέοντες δ' ἐν
[6, 2]	οἰκοῦσι δὲ ἔτι καὶ νῦν	τὰ	(πρὸς ἑσπέραν τὴν Σικελίαν. Ἰλίου
[6, 56]	μὲν αὐτούς, ξυνεπαμύνειν δὲ εὐθὺς	τὰ	πρὸς τοὺς δορυφόρους ἐκείνους. (ἦσαν
[6, 88]	Ἀθηναῖοι ἐν τῇ Νάξῳ ἐστρατοπεδευμένοι	τὰ	πρὸς τοὺς Σικελοὺς ἔπρασσον ὅπως
[6, 90]	εὐπορώτερον γίγνεσθαί τι αὐτῶν, αὐτὰ	τὰ	προσγενόμενα ἐκεῖθεν χωρία ἔμελλε διαρκῆ
[6, 27]	μιᾷ νυκτὶ οἱ (πλεῖστοι περιεκόπησαν	τὰ	πρόσωπα. καὶ τοὺς δράσαντας ᾔδει
[6, 50]	ἐδέχοντο (ἐνῆσαν γὰρ αὐτόθι ἄνδρες	τὰ	Συρακοσίων βουλόμενοι) (ἐκομίσθησαν ἐπὶ τὸν
[6, 91]	εἰκὸς γὰρ αὐτοὺς ἀκριβέστατα ἑκάστους	τὰ	σφέτερα αὐτῶν (δεινὰ ἐπισταμένους φοβεῖσθαι.
[6, 38]	λέγω, οἵ τε Ἀθηναῖοι γιγνώσκοντες	τὰ	σφέτερα αὐτῶν εὖ οἶδ' ὅτι
[6, 8]	Ἐγεσταίων καὶ τῶν σφετέρων πρέσβεων	τά	τε ἄλλα ἐπαγωγὰ καὶ οὐκ
[6, 71]	τὴν μάχην μᾶλλον σφῶν ὑπακούσεσθαι,	τά	τε ἄλλα καὶ σῖτον καὶ
[6, 22]	οὐ πάσης ἔσται πόλεως ὑποδέξασθαι)	τά	τε ἄλλα ὅσον δυνατὸν ἑτοιμάσασθαι,
[6, 34]	τὸ τοιοῦτο ξυμβῆναι. ~Θαρσοῦντες οὖν	τά	τε αὐτοῦ παρασκευαζώμεθα καὶ ἐς
[6, 92]	ἐς τὴν Ἀττικὴν στρατείαν, ἵνα	τά	τε ἐκεῖ βραχεῖ μορίῳ ξυμπαραγενόμενοι
[6, 45]	ἐν τῇ χώρᾳ φρουρὰς ἐσεκόμιζον,	τά	τε ἐν τῇ πόλει ὅπλων
[6, 46]	ἰδίᾳ ξενίσεις ποιούμενοι τῶν τριηριτῶν	τά	τε ἐξ αὐτῆς Ἐγέστης ἐκπώματα
[6, 28]	ἐβόων ὡς ἐπὶ δήμου καταλύσει	τά	τε μυστικὰ καὶ ἡ τῶν
[6, 17]	τῷδε τῷ πολέμῳ ἱκανῶς ὡπλίσθη.	τά	τε οὖν ἐκεῖ, ἐξ ὧν
[6, 9]	μου ὁ λόγος εἴη, εἰ	τά	τε ὑπάρχοντα σῴζειν παραινοίην καὶ
[6, 29]	εἰργασμένος ἦν (ἤδη γὰρ καὶ	τὰ	τῆς παρασκευῆς ἐπεπόριστο) καὶ εἰ
[6, 65]	ἐπεὶ δὲ ἑτοῖμα αὐτοῖς καὶ	τὰ	τῆς παρασκευῆς ἦν καὶ αἱ
[6, 9]	γὰρ ἂν ὁ τοιοῦτος καὶ	τὰ	τῆς πόλεως δι' ἑαυτὸν βούλοιτο
[6, 16]	παρεσκευασάμην. νόμῳ μὲν γὰρ τιμὴ	τὰ	τοιαῦτα, ἐκ δὲ τοῦ δρωμένου
[6, 36]	οὐκ εὔνους· τοὺς δὲ ἀγγέλλοντας	τὰ	τοιαῦτα καὶ περιφόβους ὑμᾶς ποιοῦντας
[6, 38]	τοὺς πολλοὺς πείθων, τοὺς δὲ	τὰ	τοιαῦτα μηχανωμένους κολάζων, μὴ μόνον
[6, 6]	καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς, καὶ	τὰ	τοῦ πολέμου ἅμα πρὸς τοὺς
[6, 15]	καθέστασαν, καὶ δημοσίᾳ κράτιστα διαθέντι	τὰ	τοῦ πολέμου ἰδίᾳ ἕκαστοι τοῖς
[6, 71]	τῶν ξυμμάχων ὡς πεντήκοντα) καὶ	τὰ	τῶν πολεμίων (σκῦλα ἔχοντες ἀπέπλευσαν
[6, 34]	ἄλλην παρασκευὴν ἀπολείποιεν ἂν καὶ	τὰ	τῶν πόλεων οὐκ ἂν βέβαια
[6, 51]	τῶν δὲ Καταναίων οἱ μὲν	τὰ	τῶν Συρακοσίων φρονοῦντες, ὡς εἶδον
[6, 31]	μεγίστῃ ἐλπίδι τῶν μελλόντων πρὸς	τὰ	ὑπάρχοντα ἐπεχειρήθη. ~Ἐπειδὴ δὲ αἱ
[6, 5]	καὶ Δωρίδος ἐκράθη, νόμιμα δὲ	τὰ	Χαλκιδικὰ (ἐκράτησεν. Ἄκραι δὲ καὶ
[6, 62]	καὶ Ἐγέστης, βουλόμενοι μὲν εἰδέναι	τὰ	χρήματα εἰ δώσουσιν οἱ Ἐγεσταῖοι,
[6, 39]	ἴσον εἶναι, τοὺς δ' ἔχοντας	τὰ	χρήματα καὶ ἄρχειν ἄριστα βελτίστους.
[6, 46]	οὐκ εἴη ἐν τῇ Ἐγέστῃ	τὰ	χρήματα, πολλὴν τὴν αἰτίαν εἶχον
[6, 104]	κόλπον, ὃς ἐκπνεῖ ταύτῃ μέγας	κατὰ	βορέαν ἑστηκώς, ἀποφέρεται ἐς τὸ
[6, 99]	ἐκράτουν τῶν περὶ τὴν θάλασσαν,	κατὰ	γῆν δ' ἐκ τῆς Θάψου
[6, 64]	νεῶν πρὸς παρεσκευασμένους ἐκβιβάζοιεν ἢ	κατὰ	γῆν ἰόντες γνωσθεῖεν (τοὺς γὰρ
[6, 6]	κατεῖργον αὐτοὺς τῷ πολέμῳ καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν· ὥστε
[6, 4]	δὲ αὐτοὶ Καταναῖοι ἐποιήσαντο Εὔαρχον.	~κατὰ	δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον καὶ
[6, 105]	καὶ οὐδεμίαν φυλακήν πω ἐποιεῖτο.	~Κατὰ	δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούτου
[6, 2]	ἐπειδὴ δὲ οἱ Ἕλληνες πολλοὶ	κατὰ	θάλασσαν ἐπεσέπλεον, ἐκλιπόντες τὰ πλείω
[6, 7]	Μεθώνην τὴν ὅμορον Μακεδονίᾳ ἱππέας	κατὰ	θάλασσαν κομίσαντες Ἀθηναῖοι σφῶν τε
[6, 6]	πολέμῳ καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλασσαν· ὥστε τὴν γενομένην ἐπὶ
[6, 31]	ξένοι καὶ ὁ ἄλλος ὄχλος	κατὰ	θέαν ἧκεν ὡς ἐπ' ἀξιόχρεων
[6, 72]	μᾶλλον ἂν στέγεσθαι καὶ τἆλλα	κατὰ	κόσμον καὶ ἀπροφασίστως παρασκευασθῆναι. ~καὶ
[6, 91]	τὰ παρ' ὑμῶν νομίσαντες ἤδη	κατὰ	κράτος πολεμεῖσθαι ὀλιγωρήσουσιν. ~γίγνεσθαι δέ
[6, 25]	τὴν δὲ ἄλλην παρασκευὴν ὡς	κατὰ	λόγον, καὶ τοξοτῶν τῶν αὐτόθεν
[6, 39]	πολλούς, καὶ ταῦτα ὁμοίως καὶ	κατὰ	μέρη καὶ (ξύμπαντα ἐν δημοκρατίᾳ
[6, 32]	νομιζομένας πρὸ τῆς ἀναγωγῆς οὐ	κατὰ	ναῦν ἑκάστην, ξύμπαντες δὲ ὑπὸ
[6, 50]	Λεοντίνους ἐς τὴν ἑαυτῶν κατοικιοῦντες	κατὰ	ξυμμαχίαν καὶ ξυγγένειαν· τοὺς οὖν
[6, 37]	ἡγοῦμαι Σικελίαν Πελοποννήσου διαπολεμῆσαι ὅσῳ	κατὰ	πάντα ἄμεινον ἐξήρτυται, τὴν δὲ
[6, 49]	μάλιστ' ἂν σφεῖς περιγενέσθαι καὶ	κατὰ	πάντα ἂν αὐτοὺς ἐκφοβῆσαι, τῇ
[6, 77]	ἢ μένομεν ἕως ἂν ἕκαστοι	κατὰ	πόλεις ληφθῶμεν, εἰδότες ὅτι ταύτῃ
[6, 100]	τηρήσαντες τούς τε ἄλλους Συρακοσίους	κατὰ	σκηνὰς ὄντας ἐν μεσημβρίᾳ καί
[6, 102]	πόλεως ἀναθαρσήσαντες ἀντετάξαντο πρὸς τοὺς	κατὰ	σφᾶς Ἀθηναίους, καὶ μέρος τι
[6, 70]	μετ' αὐτοὺς τῶν Ἀθηναίων τὸ	κατὰ	σφᾶς αὐτούς, παρερρήγνυτο ἤδη καὶ
[6, 10]	ἀχείρωτοί εἰσι καὶ ἄλλοι τινὲς	κατὰ	τὰς ἠπείρους ἐνδοιαστῶς ἀκροῶνται. ἡμεῖς
[6, 96]	προσβάσεις αὐτῶν φυλάσσειν, ὅπως μὴ	κατὰ	ταύτας λάθωσι σφᾶς ἀναβάντες (οἱ
[6, 102]	λιμένα. ἃ ὁρῶντες οἱ ἄνωθεν	κατὰ	τάχος ἀπῇσαν καὶ ἡ ξύμπασα
[6, 34]	καὶ ἐς Κόρινθον δεόμενοι δεῦρο	κατὰ	τάχος βοηθεῖν καὶ τὸν ἐκεῖ
[6, 101]	τούτους μὲν οἱ Συρακόσιοι εὐθὺς	κατὰ	τάχος φθάνουσιν ἁρπάσαντες πέραν τοῦ
[6, 67]	Ἀθηναίοις προτέροις ἐπιχειρήσειν ὁ Νικίας	κατά	τε ἔθνη ἐπιπαριὼν ἕκαστα καὶ
[6, 63]	οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ (εὐθὺς ἐπέκειντο,	κατά	τε τὴν ἡμέραν ἑκάστην προϊοῦσαν
[6, 42]	εὐκοσμότεροι καὶ ῥᾴους (ἄρχειν ὦσι,	κατὰ	τέλη στρατηγῷ προστεταγμένοι· ἔπειτα δὲ
[6, 75]	τοὺς Ἀθηναίους ἐς τὴν Καμάριναν	κατὰ	τὴν ἐπὶ Λάχητος γενομένην ξυμμαχίαν
[6, 103]	τε ἐκεῖνον καὶ πλείω ἔτι	κατὰ	τὴν πόλιν. καὶ γάρ τινα
[6, 75]	εὖ πράξαντας, προσχωρῶσι δ' αὐτοῖς	κατὰ	τὴν προτέραν φιλίαν πεισθέντες. (ἀφικομένων
[6, 15]	ἀστῶν, ταῖς ἐπιθυμίαις μείζοσιν ἢ	κατὰ	τὴν ὑπάρχουσαν οὐσίαν ἐχρῆτο ἔς
[6, 89]	ἐμῶν προγόνων τὴν προξενίαν ὑμῶν	κατά	τι ἔγκλημα ἀπειπόντων αὐτὸς ἐγὼ
[6, 52]	δὲ γενόμενοι ἀπέπλεον· καὶ ἀποβάντες	κατά	τι τῆς Συρακοσίας καὶ ἁρπαγὴν
[6, 15]	πολλοὶ τὸ μέγεθος τῆς τε	κατὰ	τὸ ἑαυτοῦ σῶμα παρανομίας ἐς
[6, 72]	τῇ ἄλλῃ μελέτῃ προσαναγκάζοντες, ἔφη	κατὰ	τὸ εἰκὸς κρατήσειν σφᾶς τῶν
[6, 27]	πόλει τῇ Ἀθηναίων (εἰσὶ δὲ	κατὰ	τὸ ἐπιχώριον, ἡ τετράγωνος ἐργασία,
[6, 20]	καὶ Κατάνης, ἃς ἐλπίζω ἡμῖν	κατὰ	τὸ Λεοντίνων ξυγγενὲς προσέσεσθαι, ἄλλαι
[6, 61]	εἰ μὴ ἔφθασαν δὴ αὐτοὶ	κατὰ	τὸ μήνυμα ξυλλαβόντες τοὺς ἄνδρας,
[6, 88]	ἐγένοντο, λόγους ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες σφίσι	(κατὰ	τὸ ξυγγενὲς βοηθεῖν. καὶ οἱ
[6, 6]	μεγάλῃ παρασκευῇ Δωριῆς τε Δωριεῦσι	κατὰ	τὸ ξυγγενὲς καὶ ἅμα ἄποικοι
[6, 76]	καὶ Λεοντίνων μὲν Χαλκιδέων ὄντων	κατὰ	τὸ ξυγγενὲς κήδεσθαι, Χαλκιδέας δὲ
[6, 65]	ἅμα ἕῳ ἐξέβαινον ἐς τὸ	κατὰ	τὸ Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ στρατόπεδον
[6, 88]	δουλώσεσθαι, τοῖς δὲ Συρακοσίοις αἰεὶ	κατὰ	τὸ ὅμορον διάφοροι· δεδιότες δ'
[6, 61]	τοῦ Ἀλκιβιάδου οἱ ἐν Ἄργει	κατὰ	τὸν αὐτὸν χρόνον ὑπωπτεύθησαν τῷ
[6, 97]	τὰς Ἐπιπολὰς καὶ φθάνει ἀναβὰς	κατὰ	τὸν Εὐρύηλον πρὶν τοὺς Συρακοσίους
[6, 61]	στρατιὰ Λακεδαιμονίων οὐ πολλὴ ἔτυχε	κατὰ	τὸν καιρὸν τοῦτον ἐν ᾧ
[6, 97]	στρατεύματι ἐκ τῆς Κατάνης σχόντες	κατὰ	τὸν Λέοντα καλούμενον, ὃς ἀπέχει
[6, 72]	τἆλλα ξύνεσιν οὐδενὸς λειπόμενος καὶ	κατὰ	τὸν πόλεμον ἐμπειρίᾳ τε ἱκανὸς
[6, 104]	Ἰταλίαν, καὶ ἁρπασθεὶς ὑπ' ἀνέμου	κατὰ	τὸν Τεριναῖον κόλπον, ὃς ἐκπνεῖ
[6, 34]	ἐπὶ ναυμαχίᾳ περαιωθέντες ἀποροῖεν ἂν	κατὰ	χωρία ἐρῆμα, καὶ ἢ μένοντες
[6, 44]	πρὸς τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ	πράγματα	ἐσκόπουν ὅτῳ τρόπῳ ἄριστα προσοίσονται·
[6, 62]	δὲ καὶ τῶν Σελινουντίων τὰ	πράγματα	καὶ (τὰ διάφορα μαθεῖν τὰ
[6, 77]	ἡμᾶς αὐτοὺς αἰτιασόμενοι ὅτι ἔχοντες	παραδείγματα	τῶν τ' ἐκεῖ Ἑλλήνων ὡς
[6, 46]	Ἀφροδίτης ἀγαγόντες αὐτοὺς ἐπέδειξαν τὰ	ἀναθήματα,	φιάλας τε καὶ οἰνοχόας καὶ
[6, 46]	ὅτι τἆλλα μὲν οὐκ ἔστι	χρήματα	ἃ ὑπέσχοντο, τριάκοντα δὲ τάλαντα
[6, 22]	ἐπὶ ἑτέροις γίγνεσθαι, μάλιστα δὲ	χρήματα	αὐτόθεν ὡς πλεῖστα ἔχειν. τὰ
[6, 71]	ὅπως μὴ παντάπασιν ἱπποκρατῶνται, καὶ	χρήματα	δὲ ἅμα αὐτόθεν τε ξυλλέξωνται
[6, 90]	καὶ τοῦ ξύμπαντος Ἑλληνικοῦ ἄρξειν.	χρήματα	δὲ καὶ σῖτον, ὥστε εὐπορώτερον
[6, 62]	Ἐγέστης, βουλόμενοι μὲν εἰδέναι τὰ	χρήματα	εἰ δώσουσιν οἱ Ἐγεσταῖοι, κατασκέψασθαι
[6, 88]	στρατεύματι (καὶ εἰσὶν οἳ καὶ	χρήματα.	ἐπὶ δὲ τοὺς μὴ προσχωροῦντας
[6, 39]	εἶναι, τοὺς δ' ἔχοντας τὰ	χρήματα	καὶ ἄρχειν ἄριστα βελτίστους. ἐγὼ
[6, 93]	ἀπέστειλαν οἱ στρατηγοὶ ἐπί τε	χρήματα	καὶ ἱππέας. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 74]	ἐς τὰς Ἀθήνας ἐπί τε	χρήματα	καὶ ἱππέας, ὅπως ἅμα τῷ
[6, 84]	ξύμφορος ἡμῖν ἀπαράσκευος ὢν καὶ	χρήματα	μόνον φέρων, τὰ δὲ ἐνθάδε
[6, 47]	ἐπέμφθησαν, καὶ ἢν μὲν παρέχωσι	χρήματα	παντὶ τῷ στρατεύματι Ἐγεσταῖοι, πρὸς
[6, 46]	ἐς τὰς Ἀθήνας διεθρόησαν ὡς	(χρήματα	πολλὰ ἴδοιεν. καὶ οἱ μὲν
[6, 46]	εἴη ἐν τῇ Ἐγέστῃ τὰ	χρήματα,	πολλὴν τὴν αἰτίαν εἶχον ὑπὸ
[6, 6]	τοῖς Συρακοσίοις, ἄλλως τε καὶ	χρήματα	(σφῶν παρεξόντων ἐς τὸν πόλεμον
[6, 20]	καὶ ὄχλος ὁ πληρώσων αὐτάς.	χρήματά	τ' ἔχουσι τὰ μὲν ἴδια,
[6, 64]	ἥκειν ἔφη ὧν ἐκεῖνοι τὰ	ὀνόματα	ἐγίγνωσκον καὶ ἠπίσταντο ἐν τῇ
[6, 91]	τὰ μὲν ληφθέντα, τὰ δ'	αὐτόματα	ἥξει· καὶ τὰς τοῦ Λαυρείου
[6, 16]	πρότερον ἐλπίζοντες αὐτὴν καταπεπολεμῆσθαι, διότι	ἅρματα	μὲν ἑπτὰ καθῆκα, ὅσα οὐδείς
[6, 77]	νῦν ἐφ' ἡμᾶς ταὐτὰ παρόντα	σοφίσματα,	Λεοντίνων τε ξυγγενῶν κατοικίσεις καὶ
[6, 18]	ἥσυχον, εἰ μὴ καὶ τὰ	ἐπιτηδεύματα	ἐς τὸ ὁμοῖον μεταλήψεσθε. (Λογισάμενοι
[6, 28]	τὴν ἄλλην αὐτοῦ ἐς τὰ	ἐπιτηδεύματα	οὐ δημοτικὴν παρανομίαν. ~ὁ δ'
[6, 29]	τε τῷ παρόντι πρὸς τὰ	μηνύματα	ἀπελογεῖτο καὶ ἑτοῖμος ἦν πρὶν
[6, 46]	τά τε ἐξ αὐτῆς Ἐγέστης	ἐκπώματα	καὶ χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες
[6, 74]	ἐς Νάξον καὶ ὅρια καὶ	σταυρώματα	περὶ τὸ στρατόπεδον ποιησάμενοι αὐτοῦ
[6, 92]	ὦ Λακεδαιμόνιοι, ἐπεὶ ὥς γε	δυνατά	(καὶ οὐχ ἁμαρτήσεσθαι οἶμαι γνώμης)
[6, 39]	δυνάμενοι καὶ οἱ νέοι προθυμοῦνται,	ἀδύνατα	ἐν μεγάλῃ πόλει κατασχεῖν. ~Ἀλλ'
[6, 91]	ἐν τῷ πολέμῳ οὐ διαπεπειρᾶσθαι.	βεβαιότατα	δ' ἄν τις οὕτω τοὺς
[6, 23]	γὰρ τῇ τε ξυμπάσῃ πόλει	βεβαιότατα	ἡγοῦμαι καὶ ἡμῖν τοῖς στρατευσομένοις
[6, 15]	τινες καὶ ἀντέλεγον. ἐνῆγε δὲ	προθυμότατα	τὴν στρατείαν Ἀλκιβιάδης ὁ Κλεινίου,
[6, 31]	πολυτελέσι χρησαμένων, καὶ ἐς τὰ	μακρότατα	προθυμηθέντος ἑνὸς ἑκάστου ὅπως αὐτῷ
[6, 91]	οἰχομένου στόλου παρὰ τοῦ τὰ	ἀκριβέστατα	εἰδότος ὡς διενοήθημεν ἀκηκόατε· καὶ
[6, 91]	πυνθανόμενος ἐπιφέροι· εἰκὸς γὰρ αὐτοὺς	ἀκριβέστατα	ἑκάστους τὰ σφέτερα αὐτῶν (δεινὰ
[6, 18]	μεταβολῇ διαφθαρῆναι, καὶ τῶν ἀνθρώπων	ἀσφαλέστατα	τούτους οἰκεῖν οἳ ἂν τοῖς
[6, 93]	αὐτοῦ καὶ νομίσαντες (παρὰ τοῦ	σαφέστατα	εἰδότος ἀκηκοέναι· ὥστε τῇ ἐπιτειχίσει
[6, 4]	Δωρικὰ ἐτέθη αὐτοῖς. ἔτεσι δὲ	ἐγγύτατα	ὀκτὼ καὶ ἑκατὸν μετὰ τὴν
[6, 5]	πρῶτον ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθη, ἔτεσιν	ἐγγύτατα	πέντε καὶ τριάκοντα καὶ ἑκατὸν
[6, 88]	μᾶλλον ἔργῳ, ὡς ἂν δύνωνται	μετριώτατα,	ἐν δὲ τῷ παρόντι, ἵνα
[6, 105]	ναυσὶν ἐβοήθησαν· αἵπερ τὰς σπονδὰς	φανερώτατα	(τὰς πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους αὐτοῖς
[6, 16]	χεῖρον μεταχειρίζω. Πελοποννήσου γὰρ τὰ	δυνατώτατα	ξυστήσας ἄνευ μεγάλου ὑμῖν κινδύνου
[6, 31]	καὶ ἡ αὐτὴ ἐς Ποτείδαιαν	μετὰ	Ἅγνωνος οὐκ ἐλάσσων ἦν· τετράκις
[6, 5]	Συρακούσας, (Κασμέναι δ' ἐγγὺς εἴκοσι	μετὰ	Ἄκρας. καὶ Καμάρινα τὸ πρῶτον
[6, 68]	παρασχεῖν ἢ καλῶς λεχθέντες (λόγοι	μετὰ	ἀσθενοῦς στρατοπέδου. ὅπου γὰρ Ἀργεῖοι
[6, 58]	εἴ τις ηὑρέθη ἐγχειρίδιον ἔχων·	μετὰ	γὰρ ἀσπίδος καὶ δόρατος εἰώθεσαν
[6, 90]	μέν, εἰ δυναίμεθα, Σικελιώτας καταστρεψόμενοι,	μετὰ	δ' ἐκείνους αὖθις καὶ Ἰταλιώτας,
[6, 30]	καὶ ἔδοξε πλεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην.	~Μετὰ	δὲ ταῦτα θέρους μεσοῦντος ἤδη
[6, 62]	τε καὶ τῶν μετ' ἐκείνου.	~Μετὰ	δὲ ταῦτα οἱ λοιποὶ τῶν
[6, 43]	αὐταῖς προαπαντᾶν, ὅπως ἐπιστάμενοι καταπλέωσιν.	~μετὰ	δὲ ταῦτα τοσῇδε ἤδη τῇ
[6, 50]	καὶ αὐτὸς τῇ Ἀλκιβιάδου γνώμῃ.	μετὰ	δὲ τοῦτο Ἀλκιβιάδης τῇ αὑτοῦ
[6, 51]	στράτευμα ἐκέλευον ἐκ Ῥηγίου κομίζειν.	μετὰ	δὲ τοῦτο διαπλεύσαντες οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 8]	ὅπῃ ἂν γιγνώσκωσιν ἄριστα Ἀθηναίοις.	μετὰ	δὲ τοῦτο ἡμέρᾳ πέμπτῃ ἐκκλησία
[6, 103]	τὸν ἐπὶ τὴν θάλασσαν τειχισμόν.	~Μετὰ	δὲ τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖον
[6, 34]	καθελκύσαντες ἅπαν τὸ ὑπάρχον ναυτικὸν	μετὰ	δυοῖν μηνοῖν τροφῆς ἀπαντῆσαι Ἀθηναίοις
[6, 3]	πρῶτοι Χαλκιδῆς ἐξ Εὐβοίας πλεύσαντες	μετὰ	Θουκλέους οἰκιστοῦ Νάξον ᾤκισαν, καὶ
[6, 85]	δεῖ ἢ ἐχθρὸν ἢ φίλον	μετὰ	καιροῦ γίγνεσθαι. καὶ ἡμᾶς τοῦτο
[6, 31]	παρόντι καιρῷ, ὡς ἤδη ἔμελλον	μετὰ	κινδύνων ἀλλήλους ἀπολιπεῖν, μᾶλλον αὐτοὺς
[6, 72]	γὰρ ἀμφότερα αὐτά, τὴν μὲν	μετὰ	κινδύνων μελετωμένην, τὴν δ' εὐψυχίαν
[6, 34]	δικαίως κατεγνωκότες ὅτι αὐτοὺς οὐ	μετὰ	Λακεδαιμονίων ἐφθείρομεν· εἰ δ' ἴδοιεν
[6, 103]	ἀπέδοσαν τοῖς Συρακοσίοις καὶ τοὺς	μετὰ	Λαμάχου καὶ αὐτὸν ἐκομίσαντο· καὶ
[6, 1]	ἐβούλοντο αὖθις μείζονι παρασκευῇ τῆς	μετὰ	Λάχητος καὶ Εὐρυμέδοντος ἐπὶ Σικελίαν
[6, 59]	ἔτει εἰκοστῷ ἤδη γέρων ὢν	μετὰ	Μήδων ἐστράτευσεν. ~Ὧν ἐνθυμούμενος ὁ
[6, 28]	περικοπαί τινες πρότερον ὑπὸ νεωτέρων	μετὰ	παιδιᾶς καὶ οἴνου γεγενημέναι, καὶ
[6, 34]	δὲ πέλαγος αὐτοῖς πολὺ περαιοῦσθαι	μετὰ	πάσης τῆς παρασκευῆς, χαλεπὸν δὲ
[6, 11]	γὰρ ἂν τρόπῳ τὴν ἡμετέραν	μετὰ	Πελοποννησίων ἀφέλωνται, εἰκὸς ὑπὸ τῶν
[6, 31]	ὁπλιτῶν καὶ ἡ ἐς Ἐπίδαυρον	μετὰ	Περικλέους καὶ ἡ αὐτὴ ἐς
[6, 38]	ἐτέθη ἀτιμάζειν. ἀλλὰ δὴ μὴ	μετὰ	πολλῶν ἰσονομεῖσθαι; καὶ πῶς δίκαιον
[6, 10]	σπεύδομεν, καὶ πάνυ ἂν ξυνεπιθοῖντο	μετὰ	Σικελιωτῶν, οὓς πρὸ πολλῶν ἂν
[6, 94]	καὶ διακοσίους ἄνευ τῶν ἵππων	μετὰ	σκευῆς, ὡς αὐτόθεν ἵππων πορισθησομένων,
[6, 5]	ᾠκίσθησαν, Ἄκραι μὲν ἑβδομήκοντα ἔτεσι	μετὰ	Συρακούσας, (Κασμέναι δ' ἐγγὺς εἴκοσι
[6, 3]	ἐκ Νάξου ὁρμηθέντες ἔτει πέμπτῳ	μετὰ	Συρακούσας οἰκισθείσας Λεοντίνους τε πολέμῳ
[6, 5]	πέντε καὶ τριάκοντα καὶ ἑκατὸν	μετὰ	Συρακουσῶν κτίσιν· οἰκισταὶ δὲ ἐγένοντο
[6, 4]	ἔκτισαν, ἔτει πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ	μετὰ	Συρακουσῶν οἴκισιν. καὶ τῇ μὲν
[6, 13]	πρὸς Σελινουντίους τὸ πρῶτον πόλεμον,	μετὰ	σφῶν αὐτῶν καὶ καταλύεσθαι· καὶ
[6, 105]	τὴν Λακωνικὴν καὶ τὸ ἐλάχιστον	μετὰ	σφῶν δῃώσαντας ἀπελθεῖν οὐκ ἤθελον·
[6, 82]	τρόπῳ ἥκιστα αὐτῶν (ὑπακουσόμεθα, καὶ	μετὰ	τὰ Μηδικὰ ναῦς κτησάμενοι τῆς
[6, 59]	Αἰαντίδῃ τῷ παιδὶ θυγατέρα ἑαυτοῦ	μετὰ	ταῦτα Ἀρχεδίκην Ἀθηναῖος ὢν Λαμψακηνῷ
[6, 92]	τὴν μέλλουσαν δύναμιν καθέλητε, καὶ	μετὰ	ταῦτα αὐτοί τε ἀσφαλῶς οἰκῆτε
[6, 95]	δὲ γενομένου ἀπεχώρησαν. καὶ Ἀργεῖοι	μετὰ	ταῦτα ἐσβαλόντες ἐς τὴν Θυρεᾶτιν
[6, 26]	δοκῇ ἄριστα εἶναι (Ἀθηναίοις) (καὶ	μετὰ	ταῦτα ἡ παρασκευὴ ἐγίγνετο, καὶ
[6, 90]	ἐντειχισάμενοι, ῥᾳδίως ἠλπίζομεν καταπολεμήσειν καὶ	μετὰ	(ταῦτα καὶ τοῦ ξύμπαντος Ἑλληνικοῦ
[6, 105]	ἢ ἐς τὴν Λακωνικὴν ἀποβαίνοντες	μετά	τε Ἀργείων καὶ Μαντινέων ξυνεπολέμουν,
[6, 71]	πόλεών τινας προσαγάγωνται, ἃς ἤλπιζον	μετὰ	τὴν μάχην μᾶλλον σφῶν ὑπακούσεσθαι,
[6, 4]	δὲ ἐγγύτατα ὀκτὼ καὶ ἑκατὸν	μετὰ	τὴν σφετέραν οἴκισιν Γελῷοι Ἀκράγαντα
[6, 61]	ναῦν καὶ οἱ ξυνδιαβεβλημένοι ἀπέπλεον	μετὰ	τῆς Σαλαμινίας ἐκ τῆς Σικελίας
[6, 29]	καὶ ὅτι σωφρονέστερον εἴη μὴ	μετὰ	τοιαύτης αἰτίας, πρὶν διαγνῶσι, πέμπειν
[6, 68]	πρῶτοί ἐσμεν, πῶς οὐ χρὴ	μετὰ	τοιῶνδε καὶ τοσῶνδε ξυμμάχων πάντα
[6, 55]	τῇ αὐτῇ στήλῃ πρῶτος γέγραπται	μετὰ	τὸν πατέρα, οὐδὲ τοῦτο ἀπεοικότως
[6, 101]	ἀπὸ τοῦ εὐωνύμου τοῦ ἑαυτῶν	μετὰ	τοξοτῶν τε οὐ πολλῶν καὶ
[6, 86]	ὑμῖν δ' οὐ πολλάκις παρασχήσειν	μετὰ	τοσῆσδε ἐπικουρίας ἀμύνασθαι· ἣν εἰ
[6, 14]	μὲν λύειν τοὺς νόμους μὴ	μετὰ	τοσῶνδ' ἂν μαρτύρων αἰτίαν σχεῖν,
[6, 89]	πάσχειν οὐκ εἰκότως ὠργίζετό μοι,	μετὰ	τοῦ ἀληθοῦς σκοπῶν ἀναπειθέσθω. ἢ
[6, 61]	τὰ μυστικά, ὧν ἐπαίτιος ἦν,	μετὰ	τοῦ αὐτοῦ λόγου καὶ τῆς
[6, 100]	εἰ ἐπιβοηθοῖεν, ἐχώρουν, ἡ δὲ	μετὰ	τοῦ ἑτέρου (πρὸς τὸ σταύρωμα
[6, 100]	ἄλλη στρατιὰ δίχα, ἡ μὲν	μετὰ	τοῦ ἑτέρου στρατηγοῦ πρὸς τὴν
[6, 65]	~οἱ δὲ στρατηγοὶ τῶν Συρακοσίων,	μετὰ	τοῦ καὶ ἐς τὰ ἄλλα
[6, 82]	ἐπὶ τὴν μητρόπολιν ἐφ' ἡμᾶς	μετὰ	τοῦ Μήδου καὶ οὐκ ἐτόλμησαν
[6, 72]	τὴν δ' εὐψυχίαν αὐτὴν ἑαυτῆς	μετὰ	τοῦ πιστοῦ τῆς ἐπιστήμης θαρσαλεωτέραν
[6, 59]	ἐγένετο. τοῖς δ' Ἀθηναίοις χαλεπωτέρα	μετὰ	τοῦτο ἡ τυραννὶς κατέστη, καὶ
[6, 97]	τῶν (ἄλλων ὡς τριακόσιοι. καὶ	μετὰ	τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖόν τε
[6, 88]	αἱ> οἰκήσεις εὐθὺς πλὴν ὀλίγοι	μετὰ	τῶν Ἀθηναίων ἦσαν, καὶ σῖτόν
[6, 7]	καὶ ἑξακοσίοις ὁπλίταις, οἱ Ἀργεῖοι	μετὰ	τῶν Ἀθηναίων πανστρατιᾷ ἐξελθόντες τοὺς
[6, 57]	ἔξω ἐν τῷ Κεραμεικῷ καλουμένῳ	μετὰ	τῶν δορυφόρων διεκόσμει ὡς ἕκαστα
[6, 11]	σφαλείημέν τι, τάχιστ' ἂν ὑπεριδόντες	(μετὰ	τῶν ἐνθάδε ἐπιθοῖντο. ὅπερ νῦν
[6, 79]	δὲ ἔτι μᾶλλον φύσει ξυγγενεῖς	μετὰ	τῶν (ἐχθίστων διαφθεῖραι. ἀλλ' οὐ
[6, 88]	ἐς τὴν Λακεδαίμονα καὶ Ἀλκιβιάδης	μετὰ	τῶν ξυμφυγάδων περαιωθεὶς τότ' εὐθὺς
[6, 25]	ἄκων μὲν εἶπεν ὅτι καὶ	μετὰ	τῶν ξυναρχόντων καθ' ἡσυχίαν μᾶλλον
[6, 44]	δὲ ἑκατόν, ἃ ἐξ ἀνάγκης	μετὰ	τῶν ὁλκάδων ξυνέπλει· πολλὰ δὲ
[6, 92]	ὑμῶν εἶναι, εἰ τῇ ἐμαυτοῦ	μετὰ	τῶν πολεμιωτάτων φιλόπολίς ποτε δοκῶν
[6, 6]	δύναμιν ξυγκαθέλωσιν· σῶφρον δ' εἶναι	μετὰ	τῶν ὑπολοίπων ἔτι ξυμμάχων ἀντέχειν
[6, 83]	ἐνθάδε διὰ τὸ αὐτὸ ἥκειν	μετὰ	τῶν φίλων ἀσφαλῶς καταστησόμενοι, καὶ
[6, 34]	δείκνυσθαι, τὸ δ' ἤδη τὰς	μετὰ	φόβου παρασκευὰς ἀσφαλεστάτας νομίσαντας ὡς
[6, 38]	οὕτως ἀποτρέπειν τῆς κακουργίας. καὶ	δῆτα,	ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί καὶ
[6, 18]	προαγαγεῖν τὴν πόλιν, καὶ νομίσατε	νεότητα	μὲν καὶ γῆρας ἄνευ ἀλλήλων
[6, 16]	τοῖς ἄλλοις ξυνόντας, τῶν δὲ	ἔπειτα	ἀνθρώπων προσποίησίν τε ξυγγενείας τισὶ
[6, 69]	μὴ κρατῶσι, τὸ πρόθυμον εἶχον,	ἔπειτα	δὲ ἐν παρέργῳ καὶ εἴ
[6, 67]	δὲ αὐτοῖς Σελινούντιοι μὲν μάλιστα,	ἔπειτα	δὲ καὶ Γελῴων ἱππῆς, τὸ
[6, 11]	ἐκπεπληγμένοι εἶεν εἰ μὴ ἀφικοίμεθα,	ἔπειτα	δὲ καὶ εἰ δείξαντες τὴν
[6, 16]	ὄντας, τοῖς ὁμοίοις μὲν μάλιστα,	ἔπειτα	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ξυνόντας,
[6, 69]	οἵας εἰκὸς ψιλοὺς ἀλλήλων ἐποίουν·	ἔπειτα	δὲ μάντεις τε σφάγια προύφερον
[6, 42]	ὦσι, κατὰ τέλη στρατηγῷ προστεταγμένοι·	ἔπειτα	δὲ προύπεμψαν καὶ ἐς τὴν
[6, 66]	οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων προσεβοήθησαν,	ἔπειτα	δὲ ὕστερον καὶ τὸ πεζὸν
[6, 66]	στρατεύματος τῶν Ἀθηναίων τὸ πρῶτον,	ἔπειτα	δὲ ὡς οὐκ ἀντιπροῇσαν αὐτοῖς,
[6, 10]	ἢ ἡμῖν κατ' ἀνάγκην ἐγένετο,	ἔπειτα	ἐν αὐτῇ ταύτῃ πολλὰ τὰ
[6, 2]	τότε χειμῶνι ἐς Λιβύην πρῶτον,	ἔπειτα	ἐς Σικελίαν ἀπ' (αὐτῆς κατενεχθέντες.
[6, 90]	δ' ἐκείνους αὖθις καὶ Ἰταλιώτας,	ἔπειτα	καὶ τῆς Καρχηδονίων ἀρχῆς καὶ
[6, 55]	δόξαν τῆς τυραννίδος ἐς τὰ	ἔπειτα	προσλαβεῖν. ~Τὸν δ' οὖν Ἁρμόδιον
[6, 88]	ἐς Κυλλήνην τῆς Ἠλείας πρῶτον,	ἔπειτα	ὕστερον ἐς τὴν Λακεδαίμονα αὐτῶν
[6, 39]	ξύμπαν ὠνομάσθαι, ὀλιγαρχίαν δὲ μέρος,	ἔπειτα	φύλακας μὲν ἀρίστους εἶναι χρημάτων
[6, 7]	μίαν ἡμέραν ἐπολιόρκουν· ὑπὸ δὲ	νύκτα	αὐλισαμένου τοῦ στρατεύματος ἄπωθεν ἐκδιδράσκουσιν
[6, 65]	ναῦς καὶ τὰ πλοῖα, ὑπὸ	νύκτα	ἔπλεον ἐπὶ τὰς Συρακούσας. (καὶ
[6, 61]	ἡ πόλις. καί τινα μίαν	νύκτα	καὶ κατέδαρθον ἐν Θησείῳ τῷ
[6, 64]	ταῖς ναυσὶν ἐν τοσούτῳ ὑπὸ	νύκτα	παραπλεύσαντες στρατόπεδον καταλαμβάνειν ἐν ἐπιτηδείῳ
[6, 4]	μετὰ τὴν σφετέραν οἴκισιν Γελῷοι	Ἀκράγαντα	ᾤκισαν, τὴν μὲν πόλιν ἀπὸ
[6, 94]	πορισθησομένων, καὶ ἱπποτοξότας τριάκοντα καὶ	τάλαντα	ἀργυρίου τριακόσια. ~Τοῦ δ' αὐτοῦ
[6, 8]	Ἐγεσταῖοι μετ' αὐτῶν ἄγοντες ἑξήκοντα	τάλαντα	ἀσήμου ἀργυρίου ὡς ἐς ἑξήκοντα
[6, 31]	ἔμπορος ἔχων ἔπλει, πολλὰ ἂν	τάλαντα	(ηὑρέθη ἐκ τῆς πόλεως τὰ
[6, 62]	ἐξ (αὐτῶν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν	τάλαντα.	καὶ ἐς τοὺς τῶν Σικελῶν
[6, 46]	χρήματα ἃ ὑπέσχοντο, τριάκοντα δὲ	τάλαντα	μόνα (φαίνεται. καὶ οἱ στρατηγοὶ
[6, 62]	καὶ τἆλλα χρηματίσας καὶ λαβὼν	τάλαντα	τριάκοντα παρῆν ἐς τὸ στράτευμα·
[6, 37]	Σικελίαν Πελοποννήσου διαπολεμῆσαι ὅσῳ κατὰ	πάντα	ἄμεινον ἐξήρτυται, τὴν δὲ ἡμετέραν
[6, 49]	ἂν σφεῖς περιγενέσθαι καὶ κατὰ	πάντα	ἂν αὐτοὺς ἐκφοβῆσαι, τῇ τε
[6, 60]	μυστικῶν τὴν αἰτίαν λαβόντας, καὶ	πάντα	αὐτοῖς ἐδόκει ἐπὶ ξυνωμοσίᾳ ὀλιγαρχικῇ
[6, 33]	τῶν ἐνοικούντων καὶ ἀστυγειτόνων ἔρχονται	(πάντα	γὰρ ὑπὸ δέους ξυνίσταται) ἤν
[6, 44]	στρατιᾷ ἐμπορίας ἕνεκα· ἃ τότε	πάντα	ἐκ τῆς Κερκύρας ξυνδιέβαλλε (τὸν
[6, 57]	οὖν σφᾶς καὶ δι' ὅνπερ	πάντα	ἐκινδύνευον ἐβούλοντο πρότερον, εἰ δύναιντο,
[6, 31]	(ηὑρέθη ἐκ τῆς πόλεως τὰ	πάντα	ἐξαγόμενα. καὶ ὁ στόλος οὐχ
[6, 26]	διὰ τὴν ἐκεχειρίαν, ὥστε ῥᾷον	πάντα	ἐπορίζετο. καὶ οἱ μὲν ἐν
[6, 90]	εἰ δὲ προχωρήσειε ταῦτα ἢ	πάντα	ἢ καὶ τὰ πλείω, ἤδη
[6, 32]	νῆες πλήρεις ἦσαν καὶ ἐσέκειτο	πάντα	ἤδη ὅσα ἔχοντες ἔμελλον ἀνάξεσθαι,
[6, 23]	ἢ (εἰδέναι ὅτι, ἢν σφάλλωνται,	πάντα	πολέμια ἕξουσιν. ὅπερ ἐγὼ φοβούμενος,
[6, 68]	μετὰ τοιῶνδε καὶ τοσῶνδε ξυμμάχων	πάντα	τινὰ μεγάλην τὴν ἐλπίδα τῆς
[6, 31]	τοῦ ἐκ τοῦ δημοσίου μισθοῦ	πάντα	τινὰ παρασκευάσασθαι ἐφόδιον ὡς ἐπὶ
[6, 53]	οὐ δοκιμάζοντες τοὺς μηνυτάς, ἀλλὰ	πάντα	ὑπόπτως ἀποδεχόμενοι, διὰ πονηρῶν ἀνθρώπων
[6, 53]	τῶν Λακεδαιμονίων, ἐφοβεῖτο αἰεὶ καὶ	πάντα	ὑπόπτως ἐλάμβανεν. ~Τὸ γὰρ Ἀριστογείτονος
[6, 73]	Συρακόσιοι αὐτοῦ ἀκούσαντες ἐψηφίσαντό τε	πάντα	ὡς ἐκέλευε καὶ στρατηγὸν αὐτόν
[6, 39]	ὁμοίως καὶ κατὰ μέρη καὶ	(ξύμπαντα	ἐν δημοκρατίᾳ ἰσομοιρεῖν. ὀλιγαρχία δὲ
[6, 2]	καὶ τοσάδε ἔθνη ἔσχε τὰ	ξύμπαντα.	παλαίτατοι μὲν λέγονται ἐν μέρει
[6, 34]	μηνοῖν τροφῆς ἀπαντῆσαι Ἀθηναίοις ἐς	Τάραντα	καὶ ἄκραν Ἰαπυγίαν, καὶ δῆλον
[6, 44]	τε ἄκραν Ἰαπυγίαν καὶ πρὸς	Τάραντα	καὶ ὡς ἕκαστοι ηὐπόρησαν, παρεκομίζοντο
[6, 104]	τάχιστα ἐπεραιώθησαν τὸν Ἰόνιον ἐς	Τάραντα,	οἱ δὲ Κορίνθιοι πρὸς ταῖς
[6, 34]	ἔστι καὶ ὑποχωρῆσαι ἡμῖν ἐς	Τάραντα·	οἱ δὲ μετ' ὀλίγων ἐφοδίων
[6, 57]	ὅσον οὐκ (ἤδη ξυλληφθήσεσθαι. τὸν	λυπήσαντα	οὖν σφᾶς καὶ δι' ὅνπερ
[6, 53]	τινὰ καὶ χρηστὸν δοκοῦντα εἶναι	αἰτιαθέντα	ἀνέλεγκτον διαφυγεῖν. (ἐπιστάμενος γὰρ ὁ
[6, 56]	προσλαβεῖν. ~Τὸν δ' οὖν Ἁρμόδιον	ἀπαρνηθέντα	τὴν πείρασιν, ὥσπερ διενοεῖτο, προυπηλάκισεν·
[6, 55]	ξυνέβη τοῦ πάθους τῇ δυστυχίᾳ	ὀνομασθέντα	καὶ τὴν δόξαν τῆς τυραννίδος
[6, 29]	ῥᾷον αὐτοῦ ἀπόντος ποριεῖν, μετάπεμπτον	κομισθέντα	αὐτὸν ἀγωνίσασθαι. καὶ ἔδοξε πλεῖν
[6, 91]	πολλὰ πρὸς ὑμᾶς τὰ μὲν	ληφθέντα,	τὰ δ' αὐτόματα ἥξει· καὶ
[6, 2]	ἐκλιπόντες τὰ πλείω Μοτύην καὶ	Σολόεντα	καὶ Πάνορμον ἐγγὺς τῶν Ἐλύμων
[6, 46]	ἄλλην κατασκευὴν οὐκ ὀλίγην, ἃ	ὄντα	ἀργυρᾶ πολλῷ πλείω τὴν ὄψιν
[6, 60]	τινὸς εἴτε ἄρα καὶ τὰ	ὄντα	μηνῦσαι εἴτε καὶ οὔ· ἐπ'
[6, 38]	σῴζουσι, καὶ ἐνθένδε (ἄνδρες οὔτε	ὄντα	οὔτε ἂν γενόμενα λογοποιοῦσιν, οὓς
[6, 11]	τὰ πεῖραν ἥκιστα τῆς δόξης	δόντα.	εἰ δὲ σφαλείημέν τι, τάχιστ'
[6, 97]	τῆς Κατάνης σχόντες κατὰ τὸν	Λέοντα	καλούμενον, ὃς ἀπέχει τῶν Ἐπιπολῶν
[6, 104]	ὁ δὲ Νικίας πυθόμενος αὐτὸν	προσπλέοντα	ὑπερεῖδε τὸ πλῆθος τῶν νεῶν,
[6, 29]	καὶ μὴ κατασχεῖν τὴν ἀναγωγήν,	ἐλθόντα	δὲ κρίνεσθαι ἐν ἡμέραις ῥηταῖς,
[6, 18]	τὸν γὰρ προύχοντα οὐ μόνον	ἐπιόντα	τις ἀμύνεται, ἀλλὰ καὶ ὅπως
[6, 43]	καὶ ἑκατόν, καὶ ἱππαγωγῷ μιᾷ	τριάκοντα	ἀγούσῃ ἱππέας. ~Τοσαύτη ἡ πρώτη
[6, 46]	οὐκ ἔστι χρήματα ἃ ὑπέσχοντο,	τριάκοντα	δὲ τάλαντα μόνα (φαίνεται. καὶ
[6, 43]	μὲν ταῖς πάσαις τέσσαρσι καὶ	τριάκοντα	καὶ ἑκατόν, καὶ δυοῖν Ῥοδίοιν
[6, 5]	ᾠκίσθη, ἔτεσιν ἐγγύτατα πέντε καὶ	τριάκοντα	καὶ ἑκατὸν μετὰ Συρακουσῶν κτίσιν·
[6, 7]	Ἀθηναίων οὐ πολλῷ ὕστερον ναυσὶ	τριάκοντα	καὶ ἑξακοσίοις ὁπλίταις, οἱ Ἀργεῖοι
[6, 94]	αὐτόθεν ἵππων πορισθησομένων, καὶ ἱπποτοξότας	τριάκοντα	καὶ τάλαντα ἀργυρίου τριακόσια. ~Τοῦ
[6, 105]	πολλὴν ἐδῄωσαν, καὶ Ἀθηναῖοι Ἀργείοις	τριάκοντα	ναυσὶν ἐβοήθησαν· αἵπερ τὰς σπονδὰς
[6, 62]	τἆλλα χρηματίσας καὶ λαβὼν τάλαντα	τριάκοντα	παρῆν ἐς τὸ στράτευμα· καὶ
[6, 44]	τὰ ἐπιτήδεια ἄγουσαι ὁλκάδες μὲν	τριάκοντα	σιταγωγοί, καὶ τοὺς σιτοποιοὺς ἔχουσαι
[6, 31]	παρασχόντος κενὰς ἑξήκοντα μὲν ταχείας,	τεσσαράκοντα	δὲ ὁπλιταγωγοὺς καὶ ὑπηρεσίας ταύταις
[6, 4]	καὶ ἔτη οἰκήσαντες πέντε καὶ	τεσσαράκοντα	καὶ διακόσια ὑπὸ Γέλωνος τυράννου
[6, 5]	ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθησαν, Ἄκραι μὲν	ἑβδομήκοντα	ἔτεσι μετὰ Συρακούσας, (Κασμέναι δ'
[6, 71]	αὐτῶν καὶ τῶν ξυμμάχων περὶ	ἑξήκοντα	καὶ διακοσίους) τῶν δὲ σφετέρων
[6, 31]	διδόντος καὶ ναῦς παρασχόντος κενὰς	ἑξήκοντα	μὲν ταχείας, τεσσαράκοντα δὲ ὁπλιταγωγοὺς
[6, 50]	τὸ Ῥήγιον. καὶ εὐθὺς ξυμπληρώσαντες	ἑξήκοντα	ναῦς ἐκ πασῶν οἱ στρατηγοὶ
[6, 8]	τάλαντα ἀσήμου ἀργυρίου ὡς ἐς	ἑξήκοντα	(ναῦς μηνὸς μισθόν, ἃς ἔμελλον
[6, 47]	βουλεύεσθαι, εἰ δὲ μή, ταῖς	ἑξήκοντα	ναυσίν, ὅσασπερ ᾐτήσαντο, ἀξιοῦν διδόναι
[6, 8]	ἐν τῷ κοινῷ, ἐψηφίσαντο ναῦς	ἑξήκοντα	πέμπειν ἐς Σικελίαν καὶ στρατηγοὺς
[6, 8]	οἱ Ἐγεσταῖοι μετ' αὐτῶν ἄγοντες	ἑξήκοντα	τάλαντα ἀσήμου ἀργυρίου ὡς ἐς
[6, 43]	ἦσαν ἑκατόν, ὧν αἱ μὲν	ἑξήκοντα	ταχεῖαι, αἱ δ' ἄλλαι στρατιώτιδες,
[6, 43]	τετρακοσίοις (καὶ τούτων Κρῆτες οἱ	ὀγδοήκοντα	ἦσαν) καὶ σφενδονήταις Ῥοδίων ἑπτακοσίοις,
[6, 43]	διακόσιοι) τοξόταις δὲ τοῖς πᾶσιν	ὀγδοήκοντα	καὶ τετρακοσίοις (καὶ τούτων Κρῆτες
[6, 9]	ἀνδράσιν ἀλλοφύλοις πειθομένους πόλεμον (οὐ	προσήκοντα	ἄρασθαι. καίτοι ἔγωγε καὶ τιμῶμαι
[6, 98]	ὡς ἑκατόν· καὶ Ἀθηναίων ὑπῆρχον	πεντήκοντα	καὶ διακόσιοι, οἷς ἵππους τοὺς
[6, 43]	πεντακόσιοι καὶ Μαντινέων καὶ μισθοφόρων	πεντήκοντα	καὶ διακόσιοι) τοξόταις δὲ τοῖς
[6, 94]	ἱππέας ἥκοντας ἐκ τῶν Ἀθηνῶν	πεντήκοντα	καὶ διακοσίους ἄνευ τῶν ἵππων
[6, 98]	τοὺς δ' ἐπρίαντο, καὶ ξύμπαντες	πεντήκοντα	καὶ ἑξακόσιοι ἱππῆς ξυνελέγησαν. (καὶ
[6, 31]	ἑκατόν, καὶ Λεσβίων καὶ Χίων	πεντήκοντα,	(καὶ ξύμμαχοι ἔτι πολλοὶ ξυνέπλευσαν.
[6, 71]	αὐτῶν καὶ τῶν ξυμμάχων ὡς	πεντήκοντα)	καὶ τὰ τῶν πολεμίων (σκῦλα
[6, 67]	ὅσον εἴκοσι καὶ τοξόται ὡς	πεντήκοντα)	τοὺς δὲ ἱππέας ἐπετάξαντο ἐπὶ
[6, 46]	οἱ δὲ στρατηγοὶ πρὸς τὰ	παρόντα	ἐβουλεύοντο. ~Καὶ Νικίου μὲν ἦν
[6, 41]	παρελθεῖν, αὐτὸς δὲ (πρὸς τὰ	παρόντα	ἔλεξε τοιάδε. διαβολὰς μὲν οὐ
[6, 77]	καὶ νῦν ἐφ' ἡμᾶς ταὐτὰ	παρόντα	σοφίσματα, Λεοντίνων τε ξυγγενῶν κατοικίσεις
[6, 83]	(παρόντες ὁρῶμεν καὶ ὑμῖν ταὐτὰ	ξυμφέροντα.	ἀποφαίνομεν δὲ ἐξ ὧν οἵδε
[6, 83]	τῇ δ' (ἐγχειρήσει ὕστερον τὰ	ξυμφέροντα	πράσσοντας. τήν τε γὰρ ἐκεῖ
[6, 49]	χρῆναι ποιεῖσθαι, ἃ ἦν ἐρῆμα,	ἀπέχοντα	Συρακουσῶν οὔτε πλοῦν πολὺν οὔτε
[6, 93]	καὶ Γύλιππον τὸν Κλεανδρίδου προστάξαντες	ἄρχοντα	τοῖς Συρακοσίοις ἐκέλευον μετ' ἐκείνων
[6, 91]	χρησιμώτερον εἶναι νομίζω, ἄνδρα Σπαρτιάτην	ἄρχοντα,	ὡς ἂν τούς τε παρόντας
[6, 31]	ἐλπίδι τῶν μελλόντων πρὸς τὰ	ὑπάρχοντα	ἐπεχειρήθη. ~Ἐπειδὴ δὲ αἱ νῆες
[6, 9]	λόγος εἴη, εἰ τά τε	ὑπάρχοντα	σῴζειν παραινοίην καὶ μὴ τοῖς
[6, 77]	πρὸ δὲ αὐτοῦ μᾶλλον τὸν	πάσχοντα	καθ' ἑαυτὸν δυστυχεῖν; ~αὶ εἴ
[6, 80]	ἆθλον ἢ τὸν τὴν νίκην	παρασχόντα	λήψονται· καὶ εἰ αὖ ἡμεῖς
[6, 18]	ταύτης μᾶλλον κινδυνεύοιμεν. τὸν γὰρ	προύχοντα	οὐ μόνον ἐπιόντα τις ἀμύνεται,
[6, 53]	μηνυτοῦ πονηρίαν τινὰ καὶ χρηστὸν	δοκοῦντα	εἶναι αἰτιαθέντα ἀνέλεγκτον διαφυγεῖν. (ἐπιστάμενος
[6, 33]	ὅτι οἱ τὰ μὴ πιστὰ	δοκοῦντα	εἶναι ἢ λέγοντες ἢ ἀπαγγέλλοντες
[6, 4]	ἢ αὐτοὺς οἰκίσαι, Πάμιλλον πέμψαντες	Σελινοῦντα	κτίζουσι, καὶ ἐκ Μεγάρων τῆς
[6, 47]	μὲν ἦν γνώμη πλεῖν ἐπὶ	Σελινοῦντα	πάσῃ τῇ στρατιᾷ, ἐφ' ὅπερ
[6, 16]	γε ἄδικον ἐφ' ἑαυτῷ μέγα	φρονοῦντα	μὴ ἴσον εἶναι, ἐπεὶ καὶ
[6, 36]	οὗτοι ἀγγέλλουσι σκοποῦντες λογιεῖσθε τὰ	εἰκότα,	ἀλλ' ἐξ ὧν ἂν ἄνθρωποι
[6, 16]	αὐτὴν καταπεπολεμῆσθαι, διότι ἅρματα μὲν	ἑπτὰ	καθῆκα, ὅσα οὐδείς πω ἰδιώτης
[6, 20]	Λεοντίνων ξυγγενὲς προσέσεσθαι, ἄλλαι εἰσὶν	ἑπτά,	καὶ παρεσκευασμέναι τοῖς πᾶσιν ὁμοιοτρόπως
[6, 97]	ἀπέχει τῶν Ἐπιπολῶν ἓξ ἢ	ἑπτὰ	σταδίους, καὶ τοὺς πεζοὺς ἀποβιβάσαντες,
[6, 93]	πολλῷ μᾶλλον ἐπερρώσθησαν διδάξαντος ταῦτα	ἕκαστα	αὐτοῦ καὶ νομίσαντες (παρὰ τοῦ
[6, 85]	οἰκεῖον ὅτι μὴ πιστόν· πρὸς	ἕκαστα	δὲ δεῖ ἢ ἐχθρὸν ἢ
[6, 57]	μετὰ τῶν δορυφόρων διεκόσμει ὡς	ἕκαστα	ἐχρῆν τῆς πομπῆς προϊέναι, ὁ
[6, 67]	Νικίας κατά τε ἔθνη ἐπιπαριὼν	ἕκαστα	καὶ ξύμπασι τοιάδε παρεκελεύετο. ~Πολλῇ
[6, 2]	δ' αὐτῶν Ἔρυξ τε καὶ	Ἔγεστα.	προσξυνῴκησαν δὲ αὐτοῖς καὶ Φωκέων
[6, 84]	τούτῳ προσήκετε ἤδη ἡμῖν τὰ	μέγιστα.	διόπερ καὶ τοὺς Λεοντίνους εὔλογον
[6, 91]	ἐναντίους κωλύσετε, πολλὰ παρεὶς τὰ	(μέγιστα	κεφαλαιώσω. οἷς τε γὰρ ἡ
[6, 13]	μὲν ἐλάχιστα κατορθοῦνται, προνοίᾳ δὲ	πλεῖστα,	ἀλλ' ὑπὲρ τῆς πατρίδος ὡς
[6, 22]	μάλιστα δὲ χρήματα αὐτόθεν ὡς	πλεῖστα	ἔχειν. τὰ δὲ παρ' Ἐγεσταίων,
[6, 14]	ἂν τὴν πατρίδα ὠφελήσῃ ὡς	πλεῖστα	ἢ ἑκὼν εἶναι μηδὲν βλάψῃ.
[6, 82]	καὶ παροικοῦσιν ἐσκεψάμεθα ὅτῳ τρόπῳ	ἥκιστα	αὐτῶν (ὑπακουσόμεθα, καὶ μετὰ τὰ
[6, 18]	νόμοις, ἢν καὶ χείρω ᾖ,	ἥκιστα	διαφόρως πολιτεύωσιν. ~Τοιαῦτα μὲν ὁ
[6, 20]	τῇ ἡμετέρᾳ δυνάμει, καὶ οὐχ	ἥκιστα	ἐπὶ ἃς μᾶλλον πλέομεν, Σελινοῦς
[6, 99]	ἀποτείχισμα. οἱ δὲ Συρακόσιοι οὐχ	ἥκιστα	Ἑρμοκράτους τῶν στρατηγῶν ἐσηγησαμένου μάχαις
[6, 11]	ἴσμεν θαυμαζόμενα καὶ τὰ πεῖραν	ἥκιστα	τῆς δόξης δόντα. εἰ δὲ
[6, 61]	πολεμίους μὴ θορυβεῖν καὶ οὐχ	ἥκιστα	τοὺς Μαντινέας καὶ Ἀργείους βουλόμενοι
[6, 15]	τὴν τῶν Ἀθηναίων πόλιν οὐχ	ἥκιστα.	(φοβηθέντες γὰρ αὐτοῦ οἱ πολλοὶ
[6, 91]	Δεκέλειαν τῆς Ἀττικῆς, ὅπερ Ἀθηναῖοι	μάλιστα	αἰεὶ φοβοῦνται, καὶ μόνου αὐτοῦ
[6, 84]	καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι ὅτι	μάλιστα	αὐτονομούμενοι. ~ἀνδρὶ δὲ τυράννῳ ἢ
[6, 9]	τι καὶ τῆς οὐσίας προνοῆται·	μάλιστα	γὰρ ἂν ὁ τοιοῦτος καὶ
[6, 38]	φυλάσσων, τὰ δὲ καὶ διδάσκων·	μάλιστα	(γὰρ δοκῶ ἄν μοι οὕτως
[6, 49]	καὶ τῇ προσδοκίᾳ ὧν πείσονται,	(μάλιστα	δ' ἂν τῷ αὐτίκα κινδύνῳ
[6, 6]	(ξυγγενέσι καὶ τοῖς προσγεγενημένοις ξυμμάχοις.	μάλιστα	δ' αὐτοὺς ἐξώρμησαν Ἐγεσταίων (τε)
[6, 91]	δικαστηρίων νῦν ὠφελοῦνται εὐθὺς ἀποστερήσονται,	μάλιστα	δὲ τῆς ἀπὸ τῶν ξυμμάχων
[6, 33]	τὸ δὲ ἀληθὲς Σικελίας ἐπιθυμίᾳ,	μάλιστα	δὲ τῆς ἡμετέρας πόλεως, ἡγούμενοι,
[6, 22]	καὶ μὴ ἐπὶ ἑτέροις γίγνεσθαι,	μάλιστα	δὲ χρήματα αὐτόθεν ὡς πλεῖστα
[6, 91]	τοὺς πολεμίους βλάπτοι, εἰ ἃ	μάλιστα	δεδιότας αὐτοὺς αἰσθάνοιτο, ταῦτα σαφῶς
[6, 57]	ἀπερισκέπτως προσπεσόντες καὶ ὡς ἂν	μάλιστα	δι' ὀργῆς ὁ μὲν ἐρωτικῆς,
[6, 34]	ἐκεῖ (πόλεμον κινεῖν. ὃ δὲ	μάλιστα	ἐγώ τε νομίζω ἐπίκαιρον ὑμεῖς
[6, 78]	δὲ τὴν αὑτοῦ (σωτηρίαν. καὶ	μάλιστα	εἰκὸς ἦν ὑμᾶς, ὦ Καμαριναῖοι,
[6, 49]	ἔτι (ἀπαράσκευοί τε εἰσὶ καὶ	μάλιστα	ἐκπεπληγμένοι. τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν
[6, 67]	(ἐβοήθησαν δὲ αὐτοῖς Σελινούντιοι μὲν	μάλιστα,	ἔπειτα δὲ καὶ Γελῴων ἱππῆς,
[6, 16]	λυπηροὺς ὄντας, τοῖς ὁμοίοις μὲν	μάλιστα,	ἔπειτα δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις
[6, 47]	πάσῃ τῇ στρατιᾷ, ἐφ' ὅπερ	μάλιστα	ἐπέμφθησαν, καὶ ἢν μὲν παρέχωσι
[6, 83]	οἵδε τε διαβάλλουσι καὶ ὑμεῖς	μάλιστα	ἐπὶ τὸ φοβερώτερον ὑπονοεῖτε, εἰδότες
[6, 104]	προσμίσγει· καὶ τὰς ναῦς, ὅσαι	μάλιστα	(ἐπόνησαν ὑπὸ τοῦ χειμῶνος, ἀνελκύσας
[6, 22]	ἑτοῖμα, νομίσατε καὶ λόγῳ ἂν	μάλιστα	ἑτοῖμα εἶναι. ~ἢν γὰρ αὐτοὶ
[6, 67]	ἂν τοῦ στρατεύματός τι πονῇ	μάλιστα,	ἐφορῶντας παραγίγνεσθαι. καὶ τοὺς σκευοφόρους
[6, 11]	αὐτῶν Συρακόσιοι· ὅπερ οἱ Ἐγεσταῖοι	μάλιστα	ἡμᾶς ἐκφοβοῦσιν. (νῦν μὲν γὰρ
[6, 20]	τινῶν ἀπαρχὴ ἐσφέρεται· ᾧ δὲ	μάλιστα	ἡμῶν προύχουσιν, ἵππους τε πολλοὺς
[6, 48]	πείθειν Μεσσηνίους (ἐν πόρῳ γὰρ	μάλιστα	καὶ προσβολῇ εἶναι αὐτοὺς τῆς
[6, 93]	ποιεῖν ὅπῃ ἐκ τῶν παρόντων	μάλιστα	καὶ τάχιστά (τις ὠφελία ἥξει
[6, 46]	ἤρξαντο πείθειν καὶ εἰκὸς ἦν	μάλιστα,	Λεοντίνων τε ξυγγενεῖς ὄντας καὶ
[6, 11]	δ' ἂν οἱ ἐκεῖ Ἕλληνες	μάλιστα	μὲν ἐκπεπληγμένοι εἶεν εἰ μὴ
[6, 34]	τοῦ ἀληθοῦς δυνάμει. (Πείθεσθε οὖν	μάλιστα	μὲν ταῦτα τολμήσαντες, εἰ δὲ
[6, 1]	καὶ τοσαύτη οὖσα ἐν εἰκοσισταδίῳ	μάλιστα	μέτρῳ τῆς θαλάσσης διείργεται τὸ
[6, 31]	τινὶ εὐπρεπείᾳ τε ἡ ναῦς	μάλιστα	προέξει καὶ τῷ ταχυναυτεῖν, τὸ
[6, 15]	ὅτι αὐτοῦ διαβόλως ἐμνήσθη, καὶ	μάλιστα	στρατηγῆσαί τε ἐπιθυμῶν καὶ ἐλπίζων
[6, 20]	καὶ παρεσκευασμέναι τοῖς πᾶσιν ὁμοιοτρόπως	μάλιστα	τῇ ἡμετέρᾳ δυνάμει, καὶ οὐχ
[6, 28]	ἐπῃτιῶντο. καὶ αὐτὰ ὑπολαμβάνοντες οἱ	μάλιστα	τῷ Ἀλκιβιάδῃ ἀχθόμενοι ἐμποδὼν ὄντι
[6, 104]	καὶ πάλιν χειμασθεὶς ἐς τὰ	μάλιστα	τῷ Τάραντι προσμίσγει· καὶ τὰς
[6, 34]	τρόπου ἀμῦναι. δυνατοὶ δὲ εἰσὶ	μάλιστα	τῶν νῦν, βουληθέντες· χρυσὸν γὰρ
[6, 33]	ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων ὅτῳ τρόπῳ	κάλλιστα	ἀμυνεῖσθε αὐτούς, καὶ μήτε καταφρονήσαντες
[6, 33]	γιγνώσκω ὅτι οἱ τὰ μὴ	πιστὰ	δοκοῦντα εἶναι ἢ λέγοντες ἢ
[6, 33]	(ἀμελήσετε. εἰ δέ τῳ καὶ	πιστά,	τὴν τόλμαν αὐτῶν καὶ δύναμιν
[6, 33]	αὐτῶν, ἔλεγε καὶ παρῄνει τοιάδε.	~Ἄπιστα	μὲν ἴσως, ὥσπερ καὶ ἄλλοι
[6, 8]	Σικελίᾳ (πρᾶξαι ὅπῃ ἂν γιγνώσκωσιν	ἄριστα	Ἀθηναίοις. μετὰ δὲ τοῦτο ἡμέρᾳ
[6, 39]	ἔχοντας τὰ χρήματα καὶ ἄρχειν	ἄριστα	βελτίστους. ἐγὼ δέ φημι πρῶτα
[6, 26]	πράσσειν ᾗ ἂν αὐτοῖς δοκῇ	ἄριστα	εἶναι (Ἀθηναίοις) (καὶ μετὰ ταῦτα
[6, 44]	Σικελίᾳ πράγματα ἐσκόπουν ὅτῳ τρόπῳ	ἄριστα	προσοίσονται· καὶ τὰς πρόπλους ναῦς
[6, 39]	ξυνετούς, κρῖναι δ' ἂν ἀκούσαντας	ἄριστα	τοὺς πολλούς, καὶ ταῦτα ὁμοίως
[6, 15]	ἐπιθυμοῦντι πολέμιοι καθέστασαν, καὶ δημοσίᾳ	κράτιστα	διαθέντι τὰ τοῦ πολέμου ἰδίᾳ
[6, 2]	νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι, καὶ τὰ	κράτιστα	τῆς γῆς ᾤκησαν ἔχοντες, ἐπεὶ
[6, 9]	νῦν, ἀλλὰ ᾗ ἂν γιγνώσκω	βέλτιστα,	(ἐρῶ. καὶ πρὸς μὲν τοὺς
[6, 39]	τοὺς πλουσίους, βουλεῦσαι δ' ἂν	βέλτιστα	τοὺς ξυνετούς, κρῖναι δ' ἂν
[6, 13]	ἀπόντων, γνόντας ὅτι ἐπιθυμίᾳ μὲν	ἐλάχιστα	κατορθοῦνται, προνοίᾳ δὲ πλεῖστα, ἀλλ'
[6, 70]	τοῖς μὲν πρῶτον μαχομένοις καὶ	ἐλάχιστα	πολέμῳ ὡμιληκόσι καὶ τοῦτο ξυνεπιλαβέσθαι
[6, 23]	(χαλεπὸν δὲ ἀνθρώπους ὄντας) ὅτι	ἐλάχιστα	τῇ τύχῃ παραδοὺς ἐμαυτὸν βούλομαι
[6, 8]	χρὴ τὴν παρασκευὴν ταῖς ναυσὶ	τάχιστα	γίγνεσθαι, καὶ τοῖς στρατηγοῖς, εἴ
[6, 104]	Λακωνικαῖν, δυοῖν δὲ Κορινθίαιν ὅτι	τάχιστα	ἐπεραιώθησαν τὸν Ἰόνιον ἐς Τάραντα,
[6, 34]	τολμήσαντες, εἰ δὲ μή, ὅτι	τάχιστα	τἆλλα ἐς τὸν πόλεμον ἑτοιμάζειν,
[6, 49]	καὶ πρὸς τῇ πόλει ὡς	τάχιστα	τὴν μάχην ποιεῖσθαι, ἕως ἔτι
[6, 93]	ἐκ τῶν παρόντων μάλιστα καὶ	τάχιστά	(τις ὠφελία ἥξει τοῖς ἐκεῖ.
[6, 71]	διακοσίους) τῶν δὲ σφετέρων τὰ	ὀστᾶ	ξυνέλεξαν (ἀπέθανον δὲ αὐτῶν καὶ
[6, 38]	καὶ αἰσθόμενοι ἐπεξελθεῖν. τοιγάρτοι δι'	αὐτὰ	ἡ πόλις ἡμῶν ὀλιγάκις μὲν
[6, 40]	στρατηγοί εἰσιν ἡμῖν οἳ σκέψονται	αὐτά·	καὶ εἰ μή τι αὐτῶν
[6, 10]	γὰρ ἐνθένδε τε ἄνδρες ἔπραξαν	αὐτὰ	καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων) σφαλέντων
[6, 78]	καὶ τὰ δεύτερα κινδυνεύσοντας προορᾶσθαι	αὐτὰ	καὶ μὴ μαλακῶς ὥσπερ νῦν
[6, 10]	(χρόνῳ. ὥστε χρὴ σκοπεῖν τινὰ	αὐτὰ	καὶ μὴ μετεώρῳ τε τῇ>
[6, 18]	γεραιτέροις βουλεύοντες ἐς τάδε ἦραν	αὐτά,	καὶ νῦν τῷ αὐτῷ τρόπῳ
[6, 88]	Κορινθίους καὶ τοὺς Συρακοσίους τὰ	αὐτὰ	καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην δεομένους πείθειν
[6, 87]	μὴ πάντας ἐν ἴσῳ βλάπτειν	(αὐτά,	πολὺ δὲ πλείους τῶν Ἑλλήνων
[6, 91]	ὑπόλοιποι στρατηγοί, ἢν δύνωνται, ὁμοίως	αὐτὰ	πράξουσιν. ὡς δέ, εἰ μὴ
[6, 90]	ὥστε εὐπορώτερον γίγνεσθαί τι αὐτῶν,	αὐτὰ	τὰ προσγενόμενα ἐκεῖθεν χωρία ἔμελλε
[6, 78]	πάσχει τὰ μείζω) διὰ δὲ	αὐτὰ	τὰς Συρακούσας κακωθῆναι μὲν ἵνα
[6, 72]	ἔργα προσγενομένης· ἐπιδώσειν γὰρ ἀμφότερα	αὐτά,	τὴν μὲν μετὰ κινδύνων μελετωμένην,
[6, 28]	καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην ἐπῃτιῶντο. καὶ	αὐτὰ	ὑπολαμβάνοντες οἱ μάλιστα τῷ Ἀλκιβιάδῃ
[6, 41]	φυλασσομένη μὴ ἐπιτρέπειν πειράσεται σῴζειν.	~Τοιαῦτα	δὲ Ἀθηναγόρας εἶπεν. τῶν δὲ
[6, 88]	ποτε ἐκ τοῦ ὁμοίου μεταλάβετε.	~Τοιαῦτα	δὲ ὁ Εὔφημος εἶπεν. οἱ
[6, 15]	μηδὲν βλάψῃ. ~Ὁ μὲν Νικίας	τοιαῦτα	εἶπε, τῶν δὲ Ἀθηναίων παριόντες
[6, 16]	νόμῳ μὲν γὰρ τιμὴ τὰ	τοιαῦτα,	ἐκ δὲ τοῦ δρωμένου καὶ
[6, 17]	ἐξ ὧν ἐγὼ ἀκοῇ αἰσθάνομαι,	τοιαῦτα	καὶ ἔτι εὐπορώτερα ἔσται (βαρβάρους
[6, 36]	εὔνους· τοὺς δὲ ἀγγέλλοντας τὰ	τοιαῦτα	καὶ περιφόβους ὑμᾶς ποιοῦντας τῆς
[6, 19]	χείρω ᾖ, ἥκιστα διαφόρως πολιτεύωσιν.	~Τοιαῦτα	μὲν ὁ Ἀλκιβιάδης εἶπεν· οἱ
[6, 81]	μὴ ἂν βραχεῖαν γενομένην διαφυγεῖν.	~Τοιαῦτα	μὲν ὁ Ἑρμοκράτης εἶπεν. ὁ
[6, 91]	ἄνευ τῆς ἐνθένδε προσόδου παρέξειν.	~τοιαῦτα	μὲν περὶ τοῦ νῦν οἰχομένου
[6, 38]	πολλοὺς πείθων, τοὺς δὲ τὰ	τοιαῦτα	μηχανωμένους κολάζων, μὴ μόνον αὐτοφώρους
[6, 90]	μὲν ἐς τὰς ἐμὰς διαβολὰς	τοιαῦτα	ξυνέβη· περὶ δὲ ὧν ὑμῖν
[6, 69]	τῶν πολεμίων. ~Ὁ μὲν Νικίας	τοιαῦτα	παρακελευσάμενος ἐπῆγε τὸ στρατόπεδον εὐθύς.
[6, 10]	γε οἱ ἐπὶ Θρᾴκης ἔτη	τοσαῦτα	ἀφεστῶτες ἀφ' ἡμῶν ἔτι ἀχείρωτοί
[6, 6]	τὸ τρίτον κατῳκίσθη ὑπὸ Γελῴων.	~Τοσαῦτα	ἔθνη Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων Σικελίαν
[6, 24]	τὴν ἀρχήν. ~Ὁ μὲν Νικίας	τοσαῦτα	εἶπε νομίζων τοὺς Ἀθηναίους τῷ
[6, 93]	δὲ ἡγῆσθε. ~Ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης	τοσαῦτα	εἶπεν, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διανοούμενοι
[6, 35]	πάρεισιν. ~Καὶ ὁ μὲν Ἑρμοκράτης	τοσαῦτα	εἶπεν· τῶν δὲ Συρακοσίων ὁ
[6, 41]	οἴσομεν. καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι	τοσαῦτα	εἰπόντος τοῦ στρατηγοῦ διελύθησαν ἐκ
[6, 59]	τῷ παιδὶ θυγατέρα ἑαυτοῦ μετὰ	ταῦτα	Ἀρχεδίκην Ἀθηναῖος ὢν Λαμψακηνῷ ἔδωκεν,
[6, 92]	μέλλουσαν δύναμιν καθέλητε, καὶ μετὰ	ταῦτα	αὐτοί τε ἀσφαλῶς οἰκῆτε καὶ
[6, 47]	παντὶ τῷ στρατεύματι Ἐγεσταῖοι, πρὸς	ταῦτα	βουλεύεσθαι, εἰ δὲ μή, ταῖς
[6, 74]	μὴ δέχεσθαι τοὺς (Ἀθηναίους οἱ	ταῦτα	βουλόμενοι. ἡμέρας δὲ μείναντες περὶ
[6, 23]	ἀπὸ τῶν εἰκότων ἀσφαλὴς ἐκπλεῦσαι.	ταῦτα	γὰρ τῇ τε ξυμπάσῃ πόλει
[6, 102]	τὸ πρῶτον καταφυγόντες ὡς ἑώρων	ταῦτα	γιγνόμενα, αὐτοί τε πάλιν ἀπὸ
[6, 93]	καιρὸς ᾖ, ἑτοίμας εἶναι πλεῖν.	ταῦτα	δὲ ξυνθέμενοι ἀνεχώρουν ἐκ τῆς
[6, 61]	παρέδοσαν τῷ Ἀργείων δήμῳ διὰ	ταῦτα	(διαχρήσασθαι. πανταχόθεν τε περιειστήκει ὑποψία
[6, 9]	ἐστι κατασχεῖν ἐφ' ἃ ὥρμησθε,	ταῦτα	διδάξω. ~Φημὶ γὰρ ὑμᾶς πολεμίους
[6, 89]	δὲ (ἀτιμίαν περιέθετε. καὶ διὰ	ταῦτα	δικαίως ὑπ' ἐμοῦ πρός τε
[6, 61]	καιρὸν τοῦτον ἐν ᾧ περὶ	ταῦτα	ἐθορυβοῦντο μέχρι Ἰσθμοῦ παρελθοῦσα, πρὸς
[6, 14]	τευξόμεθα. ~Καὶ σύ, ὦ πρύτανι,	ταῦτα,	εἴπερ ἡγεῖ σοι προσήκειν κήδεσθαί
[6, 50]	πολὺν οὔτε ὁδόν. ~Λάμαχος μὲν	ταῦτα	εἰπὼν ὅμως προσέθετο καὶ αὐτὸς
[6, 78]	οἱ Ἀθηναῖοι δεόμενοι ἂν ἐπεκαλεῖσθε,	ταῦτα	ἐκ τοῦ ὁμοίου καὶ νῦν
[6, 93]	περιορώμενοι, πολλῷ μᾶλλον ἐπερρώσθησαν διδάξαντος	ταῦτα	ἕκαστα αὐτοῦ καὶ νομίσαντες (παρὰ
[6, 95]	γενομένου ἀπεχώρησαν. καὶ Ἀργεῖοι μετὰ	ταῦτα	ἐσβαλόντες ἐς τὴν Θυρεᾶτιν ὅμορον
[6, 17]	ἄλλην γῆν, μὴ κατορθώσας, οἰκήσειν,	ταῦτα	ἑτοιμάζεται. (καὶ οὐκ εἰκὸς τὸν
[6, 90]	(αὐτῶν ἀποπειράσοντες. εἰ δὲ προχωρήσειε	ταῦτα	ἢ πάντα ἢ καὶ τὰ
[6, 17]	καὶ νῦν βεβαίως θαρσοῦσιν. ~Καὶ	ταῦτα	ἡ ἐμὴ νεότης καὶ ἄνοια
[6, 26]	ἄριστα εἶναι (Ἀθηναίοις) (καὶ μετὰ	ταῦτα	ἡ παρασκευὴ ἐγίγνετο, καὶ ἔς
[6, 30]	πλεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην. ~Μετὰ δὲ	ταῦτα	θέρους μεσοῦντος ἤδη ἡ ἀναγωγὴ
[6, 90]	ῥᾳδίως ἠλπίζομεν καταπολεμήσειν καὶ μετὰ	(ταῦτα	καὶ τοῦ ξύμπαντος Ἑλληνικοῦ ἄρξειν.
[6, 86]	καὶ νῦν τολμῶσιν ἐπὶ τοὺς	ταῦτα	κωλύοντας καὶ ἀνέχοντας τὴν Σικελίαν
[6, 86]	πρὸς ὑμᾶς εἶεν. ~καὶ ὅτῳ	ταῦτα	μὴ δοκεῖ, αὐτὸ τὸ ἔργον
[6, 103]	στρατηγούς τε ἐφ' ὧν αὐτοῖς	ταῦτα	ξυνέβη ἔπαυσαν, ὡς ἢ δυστυχίᾳ
[6, 62]	τῶν μετ' ἐκείνου. ~Μετὰ δὲ	ταῦτα	οἱ λοιποὶ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ
[6, 39]	ἀκούσαντας ἄριστα τοὺς πολλούς, καὶ	ταῦτα	ὁμοίως καὶ κατὰ μέρη καὶ
[6, 91]	ἃ μάλιστα δεδιότας αὐτοὺς αἰσθάνοιτο,	ταῦτα	σαφῶς πυνθανόμενος ἐπιφέροι· εἰκὸς γὰρ
[6, 16]	(ὧν ἐγὼ ὀρεγόμενος καὶ διὰ	ταῦτα	τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος τὰ δημόσια
[6, 16]	μου καὶ ἐμοὶ δόξαν φέρει	ταῦτα,	(τῇ δὲ πατρίδι καὶ ὠφελίαν.
[6, 34]	δυνάμει. (Πείθεσθε οὖν μάλιστα μὲν	ταῦτα	τολμήσαντες, εἰ δὲ μή, ὅτι
[6, 43]	ὅπως ἐπιστάμενοι καταπλέωσιν. ~μετὰ δὲ	ταῦτα	τοσῇδε ἤδη τῇ παρασκευῇ Ἀθηναῖοι
[6, 64]	τῷ σταυρώματι αἱρήσειν· εἶναι δὲ	ταῦτα	τοὺς ξυνδράσοντας πολλοὺς Καταναίων καὶ
[6, 12]	καὶ τοῖς σώμασιν ηὐξῆσθαι· καὶ	ταῦτα	ὑπὲρ ἡμῶν δίκαιον ἐνθάδε εἶναι
[6, 78]	πω οὔθ' οἱ ἄλλοι ἐπὶ	ταῦτα	ὥρμησθε. ~Δειλίᾳ δὲ ἴσως τὸ
[6, 20]	Ἀθηναῖοι, ὡρμημένους στρατεύειν, ξυνενέγκοι μὲν	ταῦτα	ὡς βουλόμεθα, ἐπὶ δὲ τῷ
[6, 38]	ἡμετέραν παρασκευὴν κρείσσω νομίζω. ~Ἀλλὰ	ταῦτα,	ὥσπερ ἐγὼ λέγω, οἵ τε
[6, 83]	ἐνθάδε (παρόντες ὁρῶμεν καὶ ὑμῖν	ταὐτὰ	ξυμφέροντα. ἀποφαίνομεν δὲ ἐξ ὧν
[6, 77]	αὐτοῖς, καὶ νῦν ἐφ' ἡμᾶς	ταὐτὰ	παρόντα σοφίσματα, Λεοντίνων τε ξυγγενῶν
[6, 93]	τοὺς ἱππέας. καὶ ὁ χειμὼν	ἐτελεύτα,	καὶ ἕβδομον καὶ δέκατον ἔτος
[6, 7]	οὐκ ἤθελον. καὶ ὁ χειμὼν	ἐτελεύτα,	καὶ ἕκτον καὶ δέκατον ἔτος
[6, 62]	οὐχ εἷλον. καὶ τὸ θέρος	ἐτελεύτα.	~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος εὐθὺς
[6, 7]	καὶ ἕκτον καὶ δέκατον ἔτος	ἐτελεύτα	τῷ πολέμῳ τῷδε ὃν Θουκυδίδης
[6, 93]	καὶ δέκατον ἔτος τῷ πολέμῳ	ἐτελεύτα	τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν. ~Ἅμα
[6, 35]	δὲ καὶ πάνυ καταφρονοῦντες ἐς	γέλωτα	ἔτρεπον τὸ πρᾶγμα. ὀλίγον δ'
[6, 39]	ἄριστα βελτίστους. ἐγὼ δέ φημι	πρῶτα	μὲν δῆμον ξύμπαν ὠνομάσθαι, ὀλιγαρχίαν
[6, 34]	πόνῳ εἶναι, ἐθελήσειαν ἡμῖν ἤτοι	κρύφα	γε ἢ φανερῶς ἢ ἐξ
[6, 2]	τὸν πορθμὸν κατιόντος τοῦ ἀνέμου,	τάχα	ἂν δὲ καὶ ἄλλως πως
[6, 10]	(δεχημέροις σπονδαῖς καὶ αὐτοὶ κατέχονται.	τάχα	δ' ἂν ἴσως, εἰ δίχα
[6, 100]	ἦλθον κωλύσοντες, φοβούμενοι μὴ σφίσι	δίχα	γιγνομένοις ῥᾷον μάχωνται, καὶ ἅμα
[6, 100]	ὑποτείχισμα, ἡ δ' ἄλλη στρατιὰ	δίχα,	ἡ μὲν μετὰ τοῦ ἑτέρου
[6, 10]	τάχα δ' ἂν ἴσως, εἰ	δίχα	ἡμῶν τὴν δύναμιν λάβοιεν, ὅπερ