Livre, Chap.
[6, 68]	γὰρ ὅτι περὶ πατρίδος ἔσται	ὁ	ἀγών, ἐγὼ δὲ ὅτι οὐκ
[6, 11]	Σικελίᾳ Ἐγεσταίων ἡμῖν, ἀνδρῶν βαρβάρων,	ὁ	ἀγών, εἰ σωφρονοῦμεν, ἀλλ' ὅπως
[6, 34]	περὶ τῆς Σικελίας πρότερον ἔσται	ὁ	ἀγὼν ἢ τοῦ ἐκείνους περαιωθῆναι
[6, 19]	ἥκιστα διαφόρως πολιτεύωσιν. ~Τοιαῦτα μὲν	ὁ	Ἀλκιβιάδης εἶπεν· οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[6, 88]	δὲ οὐ προθύμων ὄντων, παρελθὼν	ὁ	Ἀλκιβιάδης παρώξυνέ τε τοὺς Λακεδαιμονίους
[6, 30]	ὡς ἀναξόμενοι. ξυγκατέβη δὲ καὶ	ὁ	ἄλλος ὅμιλος ἅπας ὡς εἰπεῖν
[6, 32]	ἄρχοντες (σπένδοντες. ξυνεπηύχοντο δὲ καὶ	ὁ	ἄλλος ὅμιλος ὁ ἐκ τῆς
[6, 31]	ἀνεθάρσουν. οἱ δὲ ξένοι καὶ	ὁ	ἄλλος ὄχλος κατὰ θέαν ἧκεν
[6, 64]	ἧσσον ἐπιτήδειον· ἦν δὲ Καταναῖος	ὁ	ἀνήρ, καὶ ἀπ' ἀνδρῶν ἐκ
[6, 57]	προϊέναι, ὁ δὲ Ἁρμόδιος καὶ	ὁ	Ἀριστογείτων ἔχοντες ἤδη τὰ ἐγχειρίδια
[6, 57]	τοὺς δορυφόρους τὸ αὐτίκα διαφεύγει	ὁ	Ἀριστογείτων, ξυνδραμόντος τοῦ ὄχλου, καὶ
[6, 56]	δὴ μᾶλλον δι' ἐκεῖνον καὶ	ὁ	Ἀριστογείτων παρωξύνετο. καὶ αὐτοῖς τὰ
[6, 54]	ὢν εἶχεν αὐτόν. πειραθεὶς δὲ	ὁ	Ἁρμόδιος ὑπὸ Ἱππάρχου τοῦ Πεισιστράτου
[6, 104]	Σικελίας οὐκέτι ἐλπίδα οὐδεμίαν εἶχεν	ὁ	Γύλιππος, τὴν δὲ Ἰταλίαν βουλόμενος
[6, 87]	ἀναγκάζονται ὁ μὲν (ἄκων σωφρονεῖν,	ὁ	δ' ἀπραγμόνως σῴζεσθαι. ταύτην οὖν
[6, 29]	τὰ ἐπιτηδεύματα οὐ δημοτικὴν παρανομίαν.	~ὁ	δ' ἔν τε τῷ παρόντι
[6, 81]	~Τοιαῦτα μὲν ὁ Ἑρμοκράτης εἶπεν.	ὁ	δ' Εὔφημος ὁ τῶν Ἀθηναίων
[6, 25]	ἥντινα αὐτῷ παρασκευὴν Ἀθηναῖοι ψηφίσωνται.	(ὁ	δὲ ἄκων μὲν εἶπεν ὅτι
[6, 61]	οὐδαμοῦ φανεροὶ ἦσαν, ᾤχοντο ἀποπλέοντες.	ὁ	δὲ Ἀλκιβιάδης ἤδη φυγὰς ὢν
[6, 4]	αὐτῆς, ὁ μὲν ἀπὸ Κύμης,	ὁ	δὲ ἀπὸ Χαλκίδος. ὄνομα δὲ
[6, 57]	ἕκαστα ἐχρῆν τῆς πομπῆς προϊέναι,	ὁ	δὲ Ἁρμόδιος καὶ ὁ Ἀριστογείτων
[6, 60]	ἄλλων μηνύει τὸ τῶν Ἑρμῶν·	ὁ	δὲ δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων
[6, 93]	(τις ὠφελία ἥξει τοῖς ἐκεῖ.	ὁ	δὲ δύο μὲν ναῦς τοὺς
[6, 54]	οὐ πεισθεὶς καταγορεύει τῷ Ἀριστογείτονι.	ὁ	δὲ ἐρωτικῶς περιαλγήσας καὶ φοβηθεὶς
[6, 104]	ὑπὸ τοῦ χειμῶνος, ἀνελκύσας ἐπεσκεύαζεν.	ὁ	δὲ Νικίας πυθόμενος αὐτὸν προσπλέοντα
[6, 38]	ἄρχειν ἤδη; ἀλλ' οὐκ ἔννομον·	ὁ	δὲ νόμος ἐκ τοῦ μὴ
[6, 97]	Θάψῳ διασταυρωσάμενος τὸν ἰσθμὸν ἡσύχαζεν·	ὁ	δὲ πεζὸς ἐχώρει εὐθὺς δρόμῳ
[6, 24]	θεωρίας, καὶ εὐέλπιδες ὄντες σωθήσεσθαι·	ὁ	δὲ πολὺς ὅμιλος καὶ στρατιώτης
[6, 58]	ἀνεχώρησαν οἰόμενοί τι ἐρεῖν αὐτόν,	ὁ	δὲ τοῖς ἐπικούροις φράσας τὰ
[6, 57]	δι' ὀργῆς ὁ μὲν ἐρωτικῆς,	ὁ	δὲ ὑβρισμένος, ἔτυπτον καὶ ἀποκτείνουσιν
[6, 54]	ἐν τῇ ἀγορᾷ προσοικοδομήσας ὕστερον	ὁ	δῆμος Ἀθηναίων μεῖζον μῆκος τοῦ
[6, 53]	αἰτιαθέντα ἀνέλεγκτον διαφυγεῖν. (ἐπιστάμενος γὰρ	ὁ	δῆμος ἀκοῇ τὴν Πεισιστράτου καὶ
[6, 35]	τοσαῦτα εἶπεν· τῶν δὲ Συρακοσίων	ὁ	δῆμος ἐν πολλῇ πρὸς ἀλλήλους
[6, 60]	μετὰ Μήδων ἐστράτευσεν. ~Ὧν ἐνθυμούμενος	ὁ	δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων, καὶ
[6, 32]	δὲ καὶ ὁ ἄλλος ὅμιλος	ὁ	ἐκ τῆς γῆς τῶν τε
[6, 30]	ἄλλος ὅμιλος ἅπας ὡς εἰπεῖν	ὁ	ἐν τῇ πόλει καὶ ἀστῶν
[6, 87]	ὅ τε οἰόμενος ἀδικήσεσθαι καὶ	ὁ	ἐπιβουλεύων διὰ τὸ ἑτοίμην ὑπεῖναι
[6, 81]	βραχεῖαν γενομένην διαφυγεῖν. ~Τοιαῦτα μὲν	ὁ	Ἑρμοκράτης εἶπεν. ὁ δ' Εὔφημος
[6, 75]	τῶν Ἀθηναίων Εὐφήμου μεθ' ἑτέρων,	ὁ	Ἑρμοκράτης ξυλλόγου γενομένου τῶν Καμαριναίων
[6, 72]	ἐποίουν. καὶ παρελθὼν αὐτοῖς Ἑρμοκράτης	ὁ	Ἕρμωνος, ἀνὴρ καὶ ἐς τἆλλα
[6, 32]	τὰ ἐναντία λεγόντων, καὶ Ἑρμοκράτης	ὁ	Ἕρμωνος παρελθὼν αὐτοῖς, ὡς σαφῶς
[6, 88]	τοῦ ὁμοίου μεταλάβετε. ~Τοιαῦτα δὲ	ὁ	Εὔφημος εἶπεν. οἱ δὲ Καμαριναῖοι
[6, 95]	ἔλασσον πέντε καὶ εἴκοσι. (καὶ	ὁ	Θεσπιῶν δῆμος ἐν τῷ αὐτῷ
[6, 54]	τῇ τυραννίδι. καὶ ἐν τούτῳ	ὁ	Ἵππαρχος ὡς αὖθις πειράσας οὐδὲν
[6, 59]	τοῦτο ἡ τυραννὶς κατέστη, καὶ	ὁ	Ἱππίας διὰ φόβου ἤδη μᾶλλον
[6, 57]	Ἱππίᾳ (ἦν δὲ πᾶσιν εὐπρόσοδος	ὁ	Ἱππίας) ἔδεισαν καὶ ἐνόμισαν μεμηνῦσθαί
[6, 54]	ἐνιαύσιον Ἀθηναίοις ἀρχὴν καὶ Πεισίστρατος	ὁ	Ἱππίου τοῦ τυραννεύσαντος υἱός, τοῦ
[6, 16]	μὴ ἴσον εἶναι, ἐπεὶ καὶ	ὁ	κακῶς πράσσων πρὸς οὐδένα τῆς
[6, 34]	πέμπωμεν πρέσβεις δηλοῦντες ὡς κοινὸς	ὁ	κίνδυνος, καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν,
[6, 15]	δὲ προθυμότατα τὴν στρατείαν Ἀλκιβιάδης	ὁ	Κλεινίου, βουλόμενος τῷ τε Νικίᾳ
[6, 104]	περιποιῆσαι αὐτὸς μὲν καὶ Πυθὴν	ὁ	Κορίνθιος ναυσὶ δυοῖν μὲν Λακωνικαῖν,
[6, 80]	ὅ τε παθὼν σφαλήσεται καὶ	ὁ	κρατῶν περιέσται, τί ἄλλο ἢ
[6, 104]	Τελλίαν. ~Ἐν δὲ τούτῳ Γύλιππος	ὁ	Λακεδαιμόνιος καὶ αἱ ἀπὸ τῆς
[6, 101]	φυλὴ τοῦ κέρως. ἰδὼν δὲ	ὁ	Λάμαχος παρεβοήθει ἀπὸ τοῦ εὐωνύμου
[6, 9]	τοὺς ὑμετέρους ἀσθενὴς ἄν μου	ὁ	λόγος εἴη, εἰ τά τε
[6, 46]	ἄλλους τότε πείσαντες, ἐπειδὴ διῆλθεν	ὁ	λόγος ὅτι οὐκ εἴη ἐν
[6, 87]	ἀδεεῖ εἶναι κινδυνεύειν, ἀμφότεροι ἀναγκάζονται	ὁ	μὲν (ἄκων σωφρονεῖν, ὁ δ'
[6, 93]	βίᾳ, κατ' εὔνοιαν δὲ ἡγῆσθε.	~Ὁ	μὲν Ἀλκιβιάδης τοσαῦτα εἶπεν, οἱ
[6, 4]	Περιήρης καὶ Κραταιμένης ἐγένοντο αὐτῆς,	ὁ	μὲν ἀπὸ Κύμης, ὁ δὲ
[6, 60]	ἀρνηθέντι διὰ δίκης ἐλθεῖν. καὶ	ὁ	μὲν αὐτός τε καθ' ἑαυτοῦ
[6, 104]	προσπληρώσαντες ὕστερον ἔμελλον πλεύσεσθαι. (καὶ	ὁ	μὲν Γύλιππος ἐκ τοῦ Τάραντος
[6, 35]	καὶ ὅσον οὔπω πάρεισιν. ~Καὶ	ὁ	μὲν Ἑρμοκράτης τοσαῦτα εἶπεν· τῶν
[6, 57]	ὡς ἂν μάλιστα δι' ὀργῆς	ὁ	μὲν ἐρωτικῆς, ὁ δὲ ὑβρισμένος,
[6, 61]	νομίζοντες πεισθῆναι σφίσι ξυστρατεύειν. καὶ	ὁ	μὲν ἔχων τὴν ἑαυτοῦ ναῦν
[6, 97]	οὔτε ὁδὸν πολλὴν (ἀπέχει. καὶ	ὁ	μὲν ναυτικὸς στρατὸς τῶν Ἀθηναίων
[6, 15]	ἢ ἑκὼν εἶναι μηδὲν βλάψῃ.	~Ὁ	μὲν Νικίας τοιαῦτα εἶπε, τῶν
[6, 69]	ἀπορίαν φοβερωτέραν ἡγησάμενοι τῶν πολεμίων.	~Ὁ	μὲν Νικίας τοιαῦτα παρακελευσάμενος ἐπῆγε
[6, 24]	δοκεῖ, παρίημι αὐτῷ τὴν ἀρχήν.	~Ὁ	μὲν Νικίας τοσαῦτα εἶπε νομίζων
[6, 57]	ἔτυπτον καὶ ἀποκτείνουσιν (αὐτόν. καὶ	ὁ	μὲν τοὺς δορυφόρους τὸ αὐτίκα
[6, 8]	ψηφισθῆναι ἐς τὸν ἔκπλουν. (καὶ	ὁ	Νικίας ἀκούσιος μὲν ᾑρημένος ἄρχειν,
[6, 19]	ἢ (πρότερον ὥρμηντο στρατεύειν. καὶ	ὁ	Νικίας γνοὺς ὅτι ἀπὸ μὲν
[6, 17]	ἔτι ἀκμάζω μετ' αὐτῆς καὶ	ὁ	Νικίας εὐτυχὴς δοκεῖ εἶναι, ἀποχρήσασθε
[6, 67]	δὲ τοῖς Ἀθηναίοις προτέροις ἐπιχειρήσειν	ὁ	Νικίας κατά τε ἔθνη ἐπιπαριὼν
[6, 20]	πολλαὶ δὲ τριήρεις καὶ ὄχλος	ὁ	πληρώσων αὐτάς. χρήματά τ' ἔχουσι
[6, 41]	ὅπλοις (καὶ τοῖς ἄλλοις οἷς	ὁ	πόλεμος ἀγάλλεται (τὴν δ' ἐπιμέλειαν
[6, 31]	πόλεως τὰ πάντα ἐξαγόμενα. καὶ	ὁ	στόλος οὐχ ἧσσον τόλμης τε
[6, 31]	καὶ παρασκευῇ φαύλῃ, οὗτος δὲ	ὁ	στόλος ὡς χρόνιός τε ἐσόμενος
[6, 9]	οὐσίας προνοῆται· μάλιστα γὰρ ἂν	ὁ	τοιοῦτος καὶ τὰ τῆς πόλεως
[6, 60]	τῶν Ἑρμῶν· ὁ δὲ δῆμος	ὁ	τῶν Ἀθηναίων ἄσμενος λαβών, ὡς
[6, 60]	ἐστράτευσεν. ~Ὧν ἐνθυμούμενος ὁ δῆμος	ὁ	τῶν Ἀθηναίων, καὶ μιμνῃσκόμενος ὅσα
[6, 81]	Ἑρμοκράτης εἶπεν. ὁ δ' Εὔφημος	ὁ	τῶν Ἀθηναίων πρεσβευτὴς μετ' αὐτὸν
[6, 84]	ἀρκοῦμεν πρὸς τοὺς πολεμίους, καὶ	ὁ	Χαλκιδεύς, ὃν ἀλόγως ἡμᾶς φησὶ
[6, 93]	στρατιᾷ καὶ τοὺς ἱππέας. καὶ	ὁ	χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἕβδομον καὶ
[6, 7]	οἱ δ' οὐκ ἤθελον. καὶ	ὁ	χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἕκτον καὶ
[6, 55]	τῶν γνησίων ἀδελφῶν γενόμενοι, ὡς	ὅ	τε βωμὸς σημαίνει καὶ ἡ
[6, 29]	εὔνουν ἔχῃ, ἢν ἤδη ἀγωνίζηται,	ὅ	τε δῆμος μὴ μαλακίζηται θεραπεύων
[6, 97]	ἀνεχώρησαν ἐς τὴν πόλιν· καὶ	ὅ	τε Διόμιλος ἀποθνῄσκει καὶ τῶν
[6, 87]	χωρίῳ, καὶ ᾧ μὴ ὑπάρχομεν,	ὅ	τε οἰόμενος ἀδικήσεσθαι καὶ ὁ
[6, 80]	γὰρ δι' ὑμᾶς μὴ ξυμμαχήσαντας	ὅ	τε παθὼν σφαλήσεται καὶ ὁ
[6, 34]	καὶ ἄργυρον πλεῖστον κέκτηνται, ὅθεν	ὅ	τε πόλεμος καὶ (τἆλλα εὐπορεῖ.
[6, 34]	καὶ τὸν ἐκεῖ (πόλεμον κινεῖν.	ὃ	δὲ μάλιστα ἐγώ τε νομίζω
[6, 88]	τὴν Κατάνην καὶ τὸ στρατόπεδον	ὃ	κατεκαύθη (ὑπὸ τῶν Συρακοσίων αὖθις
[6, 85]	εἰκὸς πρὸς τὸ λυσιτελοῦν, καὶ	ὃ	λέγομεν, ἐς Συρακοσίους δέος καθίστασθαι.
[6, 33]	(λέγειν. Ἀθηναῖοι γὰρ ἐφ' ὑμᾶς,	ὃ	πάνυ θαυμάζετε, πολλῇ στρατιᾷ ὥρμηνται
[6, 38]	ἀποτρέπειν τῆς κακουργίας. καὶ δῆτα,	ὃ	πολλάκις ἐσκεψάμην, τί καὶ βούλεσθε,
[6, 4]	νῦν ἡ πόλις ἐστὶ καὶ	ὃ	πρῶτον ἐτειχίσθη (Λίνδιοι καλεῖται· νόμιμα
[6, 91]	κομισθέντες καὶ ὁπλιτεύσουσιν εὐθύς, καὶ	ὃ	τῆς στρατιᾶς ἔτι χρησιμώτερον εἶναι
[6, 87]	ἡμῖν ποιουμένων μήθ' ὡς σωφρονισταί,	ὃ	χαλεπὸν ἤδη, ἀποτρέπειν πειρᾶσθε, καθ'
[6, 80]	καὶ ὁ κρατῶν περιέσται, τί	ἄλλο	ἢ τῇ αὐτῇ ἀπουσίᾳ τοῖς
[6, 75]	φρούριον, καὶ ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ	ἄλλο·	καὶ τὴν θάλασσαν προυσταύρωσαν (πανταχῇ
[6, 43]	δ' ἄλλαι στρατιώτιδες, τὸ δὲ	ἄλλο	ναυτικὸν Χίων καὶ τῶν ἄλλων
[6, 69]	ἐν παρέργῳ καὶ εἴ τι	ἄλλο	ξυγκαταστρεψαμένοις ῥᾷον αὐτοῖς ὑπακούσεται. ~γενομένης
[6, 67]	δὲ τὸ μέσον, τὸ δὲ	ἄλλο	οἱ ξύμμαχοι οἱ ἄλλοι. καὶ
[6, 25]	καὶ σφενδονητῶν, καὶ ἤν τι	ἄλλο	πρέπον δοκῇ εἶναι, ἑτοιμασάμενοι ἄξειν.
[6, 51]	ξυμμαχίαν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ (τὸ	ἄλλο	στράτευμα ἐκέλευον ἐκ Ῥηγίου κομίζειν.
[6, 32]	τὴν Κέρκυραν, ἔνθαπερ καὶ τὸ	ἄλλο	στράτευμα τῶν ξυμμάχων ξυνελέγετο, ἠπείγοντο
[6, 70]	αὐτούς, παρερρήγνυτο ἤδη καὶ τὸ	ἄλλο	στράτευμα τῶν Συρακοσίων καὶ ἐς
[6, 96]	εἶεν φύλακες, καὶ ἢν ἐς	ἄλλο	τι δέῃ, ταχὺ ξυνεστῶτες παραγίγνωνται.
[6, 11]	διανοίας κρατήσαντας θαρσεῖν, μηδὲ Λακεδαιμονίους	ἄλλο	τι ἡγήσασθαι ἢ διὰ τὸ
[6, 18]	αὐτὴν περὶ αὑτὴν ὥσπερ καὶ	ἄλλο	τι, καὶ πάντων τὴν ἐπιστήμην
[6, 27]	προσέτι ἐψηφίσαντο, καὶ εἴ τις	ἄλλο	τι οἶδεν ἀσέβημα γεγενημένον, μηνύειν
[6, 41]	τε κατασκοπὴν καὶ ἤν τι	ἄλλο	φαίνηται ἐπιτήδειον. τὰ δὲ καὶ
[6, 96]	αὐτοὺς δυνηθῆναι. ἐξήρτηται γὰρ τὸ	ἄλλο	χωρίον, καὶ μέχρι τῆς πόλεως
[6, 20]	ἐστὶ Σελινουντίοις, Συρακοσίοις δὲ καὶ	ἀπὸ	βαρβάρων τινῶν ἀπαρχὴ ἐσφέρεται· ᾧ
[6, 91]	ἀργυρείων μετάλλων προσόδους καὶ ὅσα	ἀπὸ	γῆς καὶ δικαστηρίων νῦν ὠφελοῦνται
[6, 75]	καὶ ἄλλων ἐς τὴν Καμάριναν,	ἀπὸ	δὲ τῶν Ἀθηναίων Εὐφήμου μεθ'
[6, 5]	ἀρχαῖον πατρίδος ἀντωνόμασεν. ~καὶ Ἱμέρα	ἀπὸ	Ζάγκλης ᾠκίσθη ὑπὸ Εὐκλείδου καὶ
[6, 2]	Ἰταλίᾳ Σικελοί, καὶ ἡ χώρα	ἀπὸ	Ἰταλοῦ βασιλέως τινὸς Σικελῶν, τοὔνομα
[6, 34]	ἀποκλῃομένους αὐτοὺς οὐδ' ἂν ἀπᾶραι	ἀπὸ	Κερκύρας, ἀλλ' ἢ διαβουλευσαμένους καὶ
[6, 4]	Κραταιμένης ἐγένοντο αὐτῆς, ὁ μὲν	ἀπὸ	Κύμης, ὁ δὲ ἀπὸ Χαλκίδος.
[6, 4]	Ζάγκλη δὲ τὴν μὲν ἀρχὴν	ἀπὸ	Κύμης τῆς ἐν Ὀπικίᾳ Χαλκιδικῆς
[6, 19]	καὶ ὁ Νικίας γνοὺς ὅτι	ἀπὸ	μὲν τῶν αὐτῶν λόγων οὐκ
[6, 28]	δήμου καταλύσεως γεγενῆσθαι. ~μηνύεται οὖν	ἀπὸ	μετοίκων τέ τινων καὶ ἀκολούθων
[6, 12]	μεμνῆσθαι χρὴ ἡμᾶς ὅτι νεωστὶ	ἀπὸ	νόσου μεγάλης καὶ πολέμου βραχύ
[6, 61]	πράξαντος καὶ οὐ Βοιωτῶν ἕνεκα	ἀπὸ	ξυνθήματος ἥκειν, καὶ εἰ μὴ
[6, 80]	ξυμμαχίαν προθυμότερον, ἄλλως τε καὶ	ἀπὸ	Πελοποννήσου παρεσομένης ὠφελίας, οἳ τῶνδε
[6, 63]	ἐπ' ἐκεῖνα τῆς Σικελίας πολὺ	ἀπὸ	σφῶν ἐφαίνοντο καὶ πρὸς τὴν
[6, 76]	τῶν τε Ἰώνων καὶ ὅσοι	ἀπὸ	σφῶν ἦσαν ξύμμαχοι ὡς ἐπὶ
[6, 36]	αἱ ἀγγελίαι τοῦτο δύνανται· οὐκ	ἀπὸ	ταὐτομάτου, ἐκ δὲ ἀνδρῶν οἵπερ
[6, 32]	γενομένης ἐκκλησίας ἐλέχθησαν τοιοίδε λόγοι	ἀπό	τε ἄλλων, τῶν μὲν πιστευόντων
[6, 4]	αὐτὸς ξυμμείκτων ἀνθρώπων οἰκίσας Μεσσήνην	ἀπὸ	τῆς ἑαυτοῦ τὸ ἀρχαῖον πατρίδος
[6, 33]	ἢ Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων πολὺ	ἀπὸ	τῆς ἑαυτῶν ἀπάραντες κατώρθωσαν. οὔτε
[6, 68]	τινι καὶ τόδε, πολύ τε	ἀπὸ	τῆς ἡμετέρας αὐτῶν εἶναι καὶ
[6, 21]	ἐπιέναι, γνόντας ὅτι πολύ τε	ἀπὸ	τῆς ἡμετέρας αὐτῶν μέλλομεν πλεῖν
[6, 12]	τὸ ἄρχειν, ὅπως θαυμασθῇ μὲν	ἀπὸ	τῆς ἱπποτροφίας, διὰ δὲ πολυτέλειαν
[6, 104]	Γύλιππος ὁ Λακεδαιμόνιος καὶ αἱ	ἀπὸ	τῆς Κορίνθου νῆες περὶ Λευκάδα
[6, 61]	Θουρίοις, οὐκέτι ξυνείποντο, ἀλλ' ἀπελθόντες	ἀπὸ	τῆς νεὼς οὐ φανεροὶ ἦσαν,
[6, 26]	δ' ἀνειλήφει ἡ πόλις ἑαυτὴν	ἀπὸ	τῆς νόσου καὶ τοῦ ξυνεχοῦς
[6, 31]	καὶ ὅτι μέγιστος ἤδη διάπλους	ἀπὸ	τῆς οἰκείας καὶ ἐπὶ μεγίστῃ
[6, 102]	πόλιν, νομίσαντες μὴ ἂν ἔτι	ἀπὸ	τῆς παρούσης σφίσι δυνάμεως ἱκανοὶ
[6, 103]	ἂν περιγενέσθαι, ὡς αὐτοῖς οὐδὲ	ἀπὸ	τῆς Πελοποννήσου ὠφελία οὐδεμία ἧκε,
[6, 102]	ταῦτα γιγνόμενα, αὐτοί τε πάλιν	ἀπὸ	τῆς πόλεως ἀναθαρσήσαντες ἀντετάξαντο πρὸς
[6, 101]	καὶ αὐτοὶ ἀπεσταύρουν αὖθις ἀρξάμενοι	ἀπὸ	τῆς πόλεως διὰ μέσου τοῦ
[6, 73]	σφῶν τοὺς Λακεδαιμονίους, ἵνα ἢ	ἀπὸ	τῆς Σικελίας ἀπαγάγωσιν αὐτοὺς ἢ
[6, 99]	σφᾶς τρέπεσθαι. (ἐτείχιζον οὖν ἐξελθόντες	ἀπὸ	τῆς σφετέρας πόλεως ἀρξάμενοι, κάτωθεν
[6, 54]	προσαγάγηται αὐτόν, ἐπιβουλεύει εὐθὺς ὡς	ἀπὸ	τῆς ὑπαρχούσης (ἀξιώσεως κατάλυσιν τῇ
[6, 47]	μή τι δι' ὀλίγου καὶ	ἀπὸ	τοῦ ἀδοκήτου ἢ Λεοντίνους οἷοί
[6, 4]	Ἀκράγαντα ᾤκισαν, τὴν μὲν πόλιν	ἀπὸ	τοῦ Ἀκράγαντος ποταμοῦ ὀνομάσαντες, οἰκιστὰς
[6, 34]	μᾶλλον ἂν καταπλαγεῖεν ἢ τῇ	ἀπὸ	τοῦ ἀληθοῦς δυνάμει. (Πείθεσθε οὖν
[6, 4]	οἴκισιν. καὶ τῇ μὲν πόλει	ἀπὸ	τοῦ Γέλα ποταμοῦ τοὔνομα ἐγένετο,
[6, 101]	ἰδὼν δὲ ὁ Λάμαχος παρεβοήθει	ἀπὸ	τοῦ εὐωνύμου τοῦ ἑαυτῶν μετὰ
[6, 17]	λέγων πείθειν οἴεται ἢ στασιάζων	ἀπὸ	τοῦ κοινοῦ λαβὼν ἄλλην γῆν,
[6, 101]	τροπαῖον ἔστησαν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ	ἀπὸ	τοῦ κύκλου ἐτείχιζον οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 2]	ἀλήθεια εὑρίσκεται, Ἴβηρες ὄντες καὶ	ἀπὸ	τοῦ Σικανοῦ ποταμοῦ τοῦ ἐν
[6, 2]	αὐτοῖς καὶ Φωκέων τινὲς τῶν	ἀπὸ	Τροίας τότε χειμῶνι ἐς Λιβύην
[6, 23]	ἐμαυτὸν βούλομαι ἐκπλεῖν, παρασκευῇ δὲ	ἀπὸ	τῶν εἰκότων ἀσφαλὴς ἐκπλεῦσαι. ταῦτα
[6, 101]	αὐτοὶ δὲ περὶ ὄρθρον καταβάντες	ἀπὸ	τῶν Ἐπιπολῶν ἐς τὸ ὁμαλὸν
[6, 103]	τοῦ ναυτικοῦ καὶ τοῦ πεζοῦ,	ἀπὸ	τῶν Ἐπιπολῶν καὶ τοῦ κρημνώδους
[6, 45]	τούτῳ πολλαχόθεν τε ἤδη καὶ	ἀπὸ	τῶν κατασκόπων σαφῆ ἠγγέλλετο ὅτι
[6, 50]	ναυτικόν ἐστι καθειλκυσμένον, καὶ κηρῦξαι	ἀπὸ	τῶν νεῶν προσπλεύσαντας ὅτι Ἀθηναῖοι
[6, 91]	εὐθὺς ἀποστερήσονται, μάλιστα δὲ τῆς	ἀπὸ	τῶν ξυμμάχων προσόδου ἧσσον διαφορουμένης,
[6, 64]	ἔλεγε δὲ τοὺς Ἀθηναίους αὐλίζεσθαι	ἀπὸ	τῶν ὅπλων ἐν τῇ πόλει,
[6, 48]	τοὺς Σικελοὺς τοὺς μὲν ἀφιστάναι	ἀπὸ	τῶν Συρακοσίων, τοὺς δὲ φίλους
[6, 33]	οὖν ἐν τάχει παρεσομένων, ὁρᾶτε	ἀπὸ	τῶν ὑπαρχόντων ὅτῳ τρόπῳ κάλλιστα
[6, 4]	ἀφικομένων ᾠκίσθη, ὕστερον δὲ καὶ	ἀπὸ	Χαλκίδος καὶ τῆς ἄλλης Εὐβοίας
[6, 4]	μὲν ἀπὸ Κύμης, ὁ δὲ	ἀπὸ	Χαλκίδος. ὄνομα δὲ τὸ μὲν
[6, 22]	ἠναγκασμένους ἐμμίσθους, ἵνα, ἤν που	ὑπὸ	ἀπλοίας ἀπολαμβανώμεθα, ἔχῃ ἡ στρατιὰ
[6, 4]	Λεοντίνους ὀλίγον χρόνον ξυμπολιτεύσας καὶ	ὑπὸ	αὐτῶν ἐκπεσὼν καὶ Θάψον οἰκίσας
[6, 82]	μεῖζον ἴσχυον, (αὐτοὶ δὲ τῶν	ὑπὸ	βασιλεῖ πρότερον ὄντων ἡγεμόνες καταστάντες
[6, 5]	γενόμενος κατῴκισε Καμάριναν. καὶ αὖθις	ὑπὸ	Γέλωνος ἀνάστατος γενομένη τὸ τρίτον
[6, 4]	πέντε καὶ τεσσαράκοντα καὶ διακόσια	ὑπὸ	Γέλωνος τυράννου Συρακοσίων ἀνέστησαν ἐκ
[6, 5]	ἀνάστατος γενομένη τὸ τρίτον κατῳκίσθη	ὑπὸ	Γελῴων. ~Τοσαῦτα ἔθνη Ἑλλήνων καὶ
[6, 7]	ἐν Ὀρνεαῖς μίαν ἡμέραν ἐπολιόρκουν·	ὑπὸ	δὲ νύκτα αὐλισαμένου τοῦ στρατεύματος
[6, 33]	καὶ ἀστυγειτόνων ἔρχονται (πάντα γὰρ	ὑπὸ	δέους ξυνίσταται) ἤν τε δι'
[6, 5]	~καὶ Ἱμέρα ἀπὸ Ζάγκλης ᾠκίσθη	ὑπὸ	Εὐκλείδου καὶ Σίμου καὶ Σάκωνος,
[6, 54]	αὐτόν. πειραθεὶς δὲ ὁ Ἁρμόδιος	ὑπὸ	Ἱππάρχου τοῦ Πεισιστράτου καὶ οὐ
[6, 21]	τῆς διανοίας δρᾶν καὶ μὴ	ὑπὸ	ἱππέων πολλῶν εἴργεσθαι τῆς γῆς,
[6, 80]	μὴ πείσομεν, ὅτι ἐπιβουλευόμεθα μὲν	ὑπὸ	Ἰώνων αἰεὶ (πολεμίων, προδιδόμεθα δὲ
[6, 32]	κατὰ ναῦν ἑκάστην, ξύμπαντες δὲ	ὑπὸ	κήρυκος ἐποιοῦντο, κρατῆράς τε κεράσαντες
[6, 59]	καὶ παυθεὶς ἐν τῷ τετάρτῳ	ὑπὸ	Λακεδαιμονίων καὶ Ἀλκμεωνιδῶν τῶν φευγόντων,
[6, 2]	Σικανοῦ ποταμοῦ τοῦ ἐν Ἰβηρίᾳ	ὑπὸ	Λιγύων ἀναστάντες. καὶ ἀπ' αὐτῶν
[6, 28]	δὲ ἀγαλμάτων περικοπαί τινες πρότερον	ὑπὸ	νεωτέρων μετὰ παιδιᾶς καὶ οἴνου
[6, 65]	τὰς ναῦς καὶ τὰ πλοῖα,	ὑπὸ	νύκτα ἔπλεον ἐπὶ τὰς Συρακούσας.
[6, 64]	δὲ ταῖς ναυσὶν ἐν τοσούτῳ	ὑπὸ	νύκτα παραπλεύσαντες στρατόπεδον καταλαμβάνειν ἐν
[6, 82]	καταστάντες οἰκοῦμεν, νομίσαντες ἥκιστ' ἂν	ὑπὸ	Πελοποννησίοις οὕτως εἶναι, δύναμιν ἔχοντες
[6, 4]	καλοῦσιν) ὕστερον δ' αὐτοὶ μὲν	ὑπὸ	Σαμίων καὶ ἄλλων Ἰώνων ἐκπίπτουσιν,
[6, 86]	φόβον ἤ, εἰ περιοψόμεθα ὑμᾶς	ὑπὸ	Συρακοσίοις (γενέσθαι, ὅτι καὶ αὐτοὶ
[6, 5]	ἀναστάτων δὲ Καμαριναίων γενομένων πολέμῳ	ὑπὸ	Συρακοσίων δι' ἀπόστασιν, χρόνῳ Ἱπποκράτης
[6, 5]	Ἄκρας. καὶ Καμάρινα τὸ πρῶτον	ὑπὸ	Συρακοσίων ᾠκίσθη, ἔτεσιν ἐγγύτατα πέντε
[6, 5]	(ἐκράτησεν. Ἄκραι δὲ καὶ Κασμέναι	ὑπὸ	Συρακοσίων ᾠκίσθησαν, Ἄκραι μὲν ἑβδομήκοντα
[6, 24]	ἐπιθυμοῦν τοῦ πλοῦ οὐκ ἐξῃρέθησαν	ὑπὸ	τοῦ ὀχλώδους τῆς παρασκευῆς, πολὺ
[6, 104]	τὰς ναῦς, ὅσαι μάλιστα (ἐπόνησαν	ὑπὸ	τοῦ χειμῶνος, ἀνελκύσας ἐπεσκεύαζεν. ὁ
[6, 88]	πείθειν μὴ περιορᾶν τὰ γιγνόμενα	ὑπὸ	τῶν Ἀθηναίων, ὡς καὶ ἐκείνοις
[6, 15]	ὠφελήσειν. ὢν γὰρ ἐν ἀξιώματι	ὑπὸ	τῶν ἀστῶν, ταῖς ἐπιθυμίαις μείζοσιν
[6, 11]	ἡμετέραν μετὰ Πελοποννησίων ἀφέλωνται, εἰκὸς	ὑπὸ	τῶν αὐτῶν καὶ τὴν σφετέραν
[6, 16]	τῷ ὁμοίῳ τις ἀνεχέσθω καὶ	ὑπὸ	τῶν εὐπραγούντων ὑπερφρονούμενος, ἢ τὰ
[6, 37]	ἀναγκαίας παρασκευῆς οὐκ ἐπὶ πολὺ	ὑπὸ	τῶν ἡμετέρων ἱππέων ἐξιόντες. τό
[6, 64]	οὕτω δὲ λήψεσθαι χωρίον ὅθεν	ὑπὸ	τῶν ἱππέων οὐ βλάψονται ἄξια
[6, 53]	ἑαυτῶν καὶ Ἁρμοδίου καταλυθεῖσαν, ἀλλ'	ὑπὸ	τῶν Λακεδαιμονίων, ἐφοβεῖτο αἰεὶ καὶ
[6, 60]	δεδεμένων, ὅσπερ ἐδόκει αἰτιώτατος εἶναι,	ὑπὸ	τῶν ξυνδεσμωτῶν τινὸς εἴτε ἄρα
[6, 103]	καὶ γάρ τινα καὶ ὑποψίαν	ὑπὸ	τῶν παρόντων κακῶν ἐς ἀλλήλους
[6, 4]	τὸ μὲν πρῶτον Ζάγκλη ἦν	ὑπὸ	τῶν Σικελῶν κληθεῖσα, ὅτι δρεπανοειδὲς
[6, 46]	χρήματα, πολλὴν τὴν αἰτίαν εἶχον	ὑπὸ	τῶν στρατιωτῶν· οἱ δὲ στρατηγοὶ
[6, 88]	καὶ τὸ στρατόπεδον ὃ κατεκαύθη	(ὑπὸ	τῶν Συρακοσίων αὖθις ἀνορθώσαντες διεχείμαζον.
[6, 96]	ἐπιφανὲς πᾶν ἔσω· καὶ ὠνόμασται	ὑπὸ	τῶν Συρακοσίων (διὰ τὸ ἐπιπολῆς
[6, 100]	ἐντὸς γενόμενοι βίᾳ ἐξεκρούσθησαν πάλιν	ὑπὸ	τῶν Συρακοσίων, καὶ τῶν Ἀργείων
[6, 88]	μὲν προσηνάγκαζον, τοὺς δὲ καὶ	ὑπὸ	τῶν Συρακοσίων φρουρούς τε πεμπόντων
[6, 80]	Ἰώνων αἰεὶ (πολεμίων, προδιδόμεθα δὲ	ὑπὸ	ὑμῶν Δωριῆς Δωριῶν. καὶ εἰ
[6, 66]	καὶ ἐν τῷ ἔργῳ καὶ	πρὸ	αὐτοῦ λυπήσειν· τῇ μὲν γὰρ
[6, 77]	αὐτόν τινα ἥξειν τὸ δεινόν,	πρὸ	δὲ αὐτοῦ μᾶλλον τὸν πάσχοντα
[6, 10]	ἂν ξυνεπιθοῖντο μετὰ Σικελιωτῶν, οὓς	πρὸ	πολλῶν ἂν ἐτιμήσαντο ξυμμάχους γενέσθαι
[6, 32]	ὑπεσημάνθη, εὐχὰς δὲ τὰς νομιζομένας	πρὸ	τῆς ἀναγωγῆς οὐ κατὰ ναῦν
[6, 102]	γὰρ μηχανὰς καὶ ξύλα ὅσα	πρὸ	τοῦ τείχους ἦν καταβεβλημένα, ἐμπρῆσαι
[6, 18]	ἐκεῖνοι ἡμῖν. οὐ γὰρ ἵνα	δεῦρο	ἀντιβοηθῶσι προσεθέμεθα αὐτούς, ἀλλ' ἵνα
[6, 10]	καὶ ἑτέρους ἐπιθυμεῖν ἐκεῖσε πλεύσαντας	δεῦρο	ἐπαγαγέσθαι. (καὶ οἴεσθε ἴσως τὰς
[6, 34]	Λακεδαίμονα καὶ ἐς Κόρινθον δεόμενοι	δεῦρο	κατὰ τάχος βοηθεῖν καὶ τὸν
[6, 37]	ταῖς ναυσὶ κούφαις τοσοῦτον πλοῦν	δεῦρο	κομισθῆναι) τήν τε ἄλλην παρασκευὴν
[6, 18]	ἐκεῖ ἐχθροῖς ἡμῶν λυπηροὶ ὄντες	(δεῦρο	κωλύωσιν αὐτοὺς ἐπιέναι. τήν τε
[6, 60]	καθ' ἡμέραν ἐπεδίδοσαν μᾶλλον ἐς	τὸ	ἀγριώτερόν τε καὶ πλείους ἔτι
[6, 11]	ἄλλο τι ἡγήσασθαι ἢ διὰ	τὸ	αἰσχρὸν σκοπεῖν ὅτῳ τρόπῳ ἔτι
[6, 82]	ἔχοντες ᾗ ἀμυνούμεθα, καὶ ἐς	τὸ	ἀκριβὲς εἰπεῖν οὐδὲ ἀδίκως καταστρεψάμενοι
[6, 51]	τε ξυμμαχίαν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ	(τὸ	ἄλλο στράτευμα ἐκέλευον ἐκ Ῥηγίου
[6, 32]	ἐς τὴν Κέρκυραν, ἔνθαπερ καὶ	τὸ	ἄλλο στράτευμα τῶν ξυμμάχων ξυνελέγετο,
[6, 70]	σφᾶς αὐτούς, παρερρήγνυτο ἤδη καὶ	τὸ	ἄλλο στράτευμα τῶν Συρακοσίων καὶ
[6, 96]	γε αὐτοὺς δυνηθῆναι. ἐξήρτηται γὰρ	τὸ	ἄλλο χωρίον, καὶ μέχρι τῆς
[6, 18]	προσλήψεσθαί τε τὴν ἐμπειρίαν καὶ	τὸ	ἀμύνεσθαι οὐ λόγῳ ἀλλ' ἔργῳ
[6, 14]	αὖθις Ἀθηναίοις, νομίσας, εἰ ὀρρωδεῖς	τὸ	ἀναψηφίσαι, τὸ μὲν λύειν τοὺς
[6, 49]	ἀγροῖς πολλοὺς ἀποληφθῆναι ἔξω διὰ	τὸ	ἀπιστεῖν σφᾶς μὴ ἥξειν, καὶ
[6, 99]	λιμένος ἐπὶ τὴν (ἑτέραν θάλασσαν	τὸ	ἀποτείχισμα. οἱ δὲ Συρακόσιοι οὐχ
[6, 105]	τοῦ θέρους καὶ Λακεδαιμόνιοι ἐς	τὸ	Ἄργος ἐσέβαλον αὐτοί τε καὶ
[6, 2]	ἤπειρος εἶναι· ~ᾠκίσθη δὲ ὧδε	τὸ	ἀρχαῖον, καὶ τοσάδε ἔθνη ἔσχε
[6, 4]	οἰκίσας Μεσσήνην ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ	τὸ	ἀρχαῖον πατρίδος ἀντωνόμασεν. ~καὶ Ἱμέρα
[6, 12]	καὶ νεώτερος ὢν ἔτι ἐς	τὸ	ἄρχειν, ὅπως θαυμασθῇ μὲν ἀπὸ
[6, 18]	τοὺς δὲ μὴ ἀνιέναι, διὰ	τὸ	ἀρχθῆναι ἂν ὑφ' ἑτέρων αὐτοῖς
[6, 101]	ἁρπάσαντες πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐς	τὸ	ἀσφαλές, αὐτοὶ δὲ ἐπιόντος ἤδη
[6, 57]	καὶ ὁ μὲν τοὺς δορυφόρους	τὸ	αὐτίκα διαφεύγει ὁ Ἀριστογείτων, ξυνδραμόντος
[6, 82]	αὐτοί τε ἐβούλοντο καὶ ἡμῖν	τὸ	αὐτὸ ἐπενεγκεῖν. ~ἀνθ' ὧν ἄξιοί
[6, 104]	ἐφοίτων δειναὶ καὶ πᾶσαι ἐπὶ	τὸ	αὐτὸ ἐψευσμέναι ὡς ἤδη παντελῶς
[6, 83]	ἔχειν καὶ τὰ ἐνθάδε διὰ	τὸ	αὐτὸ ἥκειν μετὰ τῶν φίλων
[6, 87]	τῆς ἡμετέρας πολυπραγμοσύνης καὶ τρόπου	τὸ	αὐτὸ ξυμφέρει, τούτῳ ἀπολαβόντες χρήσασθε,
[6, 2]	αὐτοί φασι, καὶ πρότεροι διὰ	τὸ	αὐτόχθονες εἶναι, ὡς δὲ ἡ
[6, 54]	αἰεὶ καὶ πάντα ὑπόπτως ἐλάμβανεν.	~Τὸ	γὰρ Ἀριστογείτονος καὶ Ἁρμοδίου τόλμημα
[6, 86]	δοκεῖ, αὐτὸ τὸ ἔργον ἐλέγχει.	τὸ	γὰρ πρότερον ἡμᾶς ἐπηγάγεσθε οὐκ
[6, 49]	τε εἰσὶ καὶ μάλιστα ἐκπεπληγμένοι.	τὸ	γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα δεινότατον
[6, 58]	ἐς τὸν Κεραμεικόν, οὐκ ἐπὶ	τὸ	γενόμενον, ἀλλ' ἐπὶ τοὺς πομπέας
[6, 74]	στράτευμα ἧσσον ὠφελίαν ἄλλην ἐπιπέμπωσιν.	~Τὸ	δ' ἐν τῇ Κατάνῃ στράτευμα
[6, 34]	τῶν ἔργων τῇ ἀλκῇ δείκνυσθαι,	τὸ	δ' ἤδη τὰς μετὰ φόβου
[6, 69]	σφίσι πατρίδα νικήσαντες πάλιν ἐπιδεῖν·	τὸ	δ' ὑπήκοον τῶν ξυμμάχων μέγιστον
[6, 33]	Ἐγεσταίων ξυμμαχίᾳ καὶ Λεοντίνων κατοικίσει,	τὸ	δὲ ἀληθὲς Σικελίας ἐπιθυμίᾳ, μάλιστα
[6, 43]	ταχεῖαι, αἱ δ' ἄλλαι στρατιώτιδες,	τὸ	δὲ ἄλλο ναυτικὸν Χίων καὶ
[6, 67]	Μαντινῆς, Ἀθηναῖοι δὲ τὸ μέσον,	τὸ	δὲ ἄλλο οἱ ξύμμαχοι οἱ
[6, 18]	αὐτοὶ καὶ οἱ ξύμμαχοι (ὠφελησόμεθα.	τὸ	δὲ ἀσφαλές, καὶ μένειν, ἤν
[6, 4]	τὴν ἰδέαν τὸ χωρίον ἐστί	(τὸ	δὲ δρέπανον οἱ Σικελοὶ ζάγκλον
[6, 67]	πρόσθεν ἦν τεταγμένον ἐπὶ ὀκτώ,	τὸ	δὲ ἥμισυ ἐπὶ ταῖς εὐναῖς
[6, 69]	ἕκαστος τὸ μὲν αὐτίκα σωτηρίας,	τὸ	δὲ μέλλον ἐλευθερίας, τῶν δ'
[6, 31]	μάλιστα προέξει καὶ τῷ ταχυναυτεῖν,	τὸ	δὲ πεζὸν καταλόγοις τε χρηστοῖς
[6, 34]	φύλακες (ὑποδέχεται γὰρ ἡμᾶς Τάρας)	τὸ	δὲ πέλαγος αὐτοῖς πολὺ περαιοῦσθαι
[6, 60]	οὔ· ἐπ' ἀμφότερα γὰρ εἰκάζεται,	τὸ	δὲ σαφὲς οὐδεὶς οὔτε τότε
[6, 4]	τοῦ Γέλα ποταμοῦ τοὔνομα ἐγένετο,	τὸ	δὲ χωρίον οὗ νῦν ἡ
[6, 77]	καὶ ἐς αὐτόν τινα ἥξειν	τὸ	δεινόν, πρὸ δὲ αὐτοῦ μᾶλλον
[6, 101]	καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ μὲν	τὸ	δεξιὸν κέρας ἔχοντες πρὸς τὴν
[6, 101]	τε αὐτοὺς καὶ ἐσβάλλουσιν ἐς	τὸ	δεξιὸν κέρας τῶν Ἀθηναίων· καὶ
[6, 79]	ταῦτα ὥρμησθε. ~Δειλίᾳ δὲ ἴσως	τὸ	δίκαιον πρός τε ἡμᾶς καὶ
[6, 71]	ὅσων δέοι παρασκευάσωνται ὡς ἐς	τὸ	ἔαρ ἐπιχειρήσοντες ταῖς Συρακούσαις. ~Καὶ
[6, 12]	ἄσμενος αἱρεθεὶς παραινεῖ ὑμῖν ἐκπλεῖν,	τὸ	ἑαυτοῦ μόνον σκοπῶν, ἄλλως τε
[6, 15]	τὸ μέγεθος τῆς τε κατὰ	τὸ	ἑαυτοῦ σῶμα παρανομίας ἐς τὴν
[6, 65]	ἀναλαβόντες τό τε στράτευμα ἅπαν	τὸ	ἑαυτῶν καὶ ὅσοι Σικελῶν αὐτοῖς
[6, 77]	καὶ ὁρῶντες αὐτοὺς ἐπὶ τοῦτο	τὸ	εἶδος τρεπομένους ὥστε τοὺς μὲν
[6, 72]	ἄλλῃ μελέτῃ προσαναγκάζοντες, ἔφη κατὰ	τὸ	εἰκὸς κρατήσειν σφᾶς τῶν ἐναντίων,
[6, 22]	πολλοὺς καὶ σφενδονήτας, ὅπως πρὸς	τὸ	ἐκείνων ἱππικὸν ἀντέχωσι, ναυσί τε
[6, 105]	ὅπλοις ἐς τὴν Λακωνικὴν καὶ	τὸ	ἐλάχιστον μετὰ σφῶν δῃώσαντας ἀπελθεῖν
[6, 46]	κατασκοπὴν τῶν χρημάτων. ἔς τε	τὸ	ἐν Ἔρυκι ἱερὸν τῆς Ἀφροδίτης
[6, 73]	Σικελίας ἀπαγάγωσιν αὐτοὺς ἢ πρὸς	τὸ	ἐν Σικελίᾳ στράτευμα ἧσσον ὠφελίαν
[6, 89]	ποτε διάφοροί ἐσμεν (πᾶν δὲ	τὸ	ἐναντιούμενον τῷ δυναστεύοντι δῆμος ὠνόμασται)
[6, 61]	νεὼς οὐ φανεροὶ ἦσαν, δείσαντες	τὸ	ἐπὶ (διαβολῇ ἐς δίκην καταπλεῦσαι.
[6, 92]	ἂν ἐκ παντὸς τρόπου διὰ	τὸ	(ἐπιθυμεῖν πειραθῇ αὐτὴν ἀναλαβεῖν. οὕτως
[6, 96]	ὠνόμασται ὑπὸ τῶν Συρακοσίων (διὰ	τὸ	ἐπιπολῆς τοῦ ἄλλου εἶναι Ἐπιπολαί.
[6, 27]	τῇ Ἀθηναίων (εἰσὶ δὲ κατὰ	τὸ	ἐπιχώριον, ἡ τετράγωνος ἐργασία, πολλοὶ
[6, 86]	ὅτῳ ταῦτα μὴ δοκεῖ, αὐτὸ	τὸ	ἔργον ἐλέγχει. τὸ γὰρ πρότερον
[6, 60]	ἔχει (εἰπεῖν περὶ τῶν δρασάντων	τὸ	ἔργον. λέγων δὲ ἔπεισεν αὐτὸν
[6, 57]	ἔχοντες ἤδη τὰ ἐγχειρίδια ἐς	(τὸ	ἔργον προῇσαν. καὶ ὡς εἶδόν
[6, 79]	καὶ δεινὸν εἰ ἐκεῖνοι μὲν	τὸ	ἔργον τοῦ καλοῦ δικαιώματος ὑποπτεύοντες
[6, 87]	ἀδικήσεσθαι καὶ ὁ ἐπιβουλεύων διὰ	τὸ	ἑτοίμην ὑπεῖναι ἐλπίδα τῷ μὲν
[6, 70]	ὠσαμένων δὲ τῶν Ἀργείων πρῶτον	τὸ	εὐώνυμον κέρας τῶν Συρακοσίων καὶ
[6, 18]	αὐτοῦ ἐπισκεπτέον ὑμῖν τοῖς ἄλλοις	τὸ	ἥσυχον, εἰ μὴ καὶ τὰ
[6, 62]	οὖσαν, καὶ οὐχ εἷλον. καὶ	τὸ	θέρος ἐτελεύτα. ~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου
[6, 71]	~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι πρὸς μὲν	τὸ	ἱερὸν οὐκ ἦλθον, ξυγκομίσαντες δὲ
[6, 37]	νεῶν γε ἐλθόντας (μέγα γὰρ	τὸ	καὶ αὐταῖς ταῖς ναυσὶ κούφαις
[6, 14]	βουλευσαμένης ἰατρὸς ἂν γενέσθαι, καὶ	τὸ	καλῶς ἄρξαι τοῦτ' εἶναι, ὃς
[6, 70]	καὶ μετ' αὐτοὺς τῶν Ἀθηναίων	τὸ	κατὰ σφᾶς αὐτούς, παρερρήγνυτο ἤδη
[6, 65]	Ἀθηναῖοι ἅμα ἕῳ ἐξέβαινον ἐς	τὸ	κατὰ τὸ Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ
[6, 41]	δεήσῃ, οὐδεμία βλάβη τοῦ τε	τὸ	κοινὸν κοσμηθῆναι καὶ ἵπποις καὶ
[6, 66]	δένδρα καὶ λίμνη, παρὰ δὲ	τὸ	(κρημνοί. καὶ τὰ ἐγγὺς δένδρα
[6, 10]	πολεμοῦσιν, οἱ δὲ καὶ διὰ	τὸ	Λακεδαιμονίους ἔτι ἡσυχάζειν (δεχημέροις σπονδαῖς
[6, 20]	Κατάνης, ἃς ἐλπίζω ἡμῖν κατὰ	τὸ	Λεοντίνων ξυγγενὲς προσέσεσθαι, ἄλλαι εἰσὶν
[6, 57]	καὶ περιέτυχον τῷ Ἱππάρχῳ παρὰ	τὸ	Λεωκόρειον καλούμενον, καὶ εὐθὺς ἀπερισκέπτως
[6, 88]	τοὺς ὀλίγους ἱππέας ἔπεμψαν καὶ	τὸ	λοιπὸν ἐδόκει αὐτοῖς ὑπουργεῖν μὲν
[6, 75]	πέμψαι ἃ ἔπεμψαν, ἔς τε	τὸ	λοιπὸν μὴ οὐκέτι βούλωνται ἀμύνειν,
[6, 13]	σφῶν αὐτῶν καὶ καταλύεσθαι· καὶ	τὸ	λοιπὸν ξυμμάχους μὴ ποιεῖσθαι ὥσπερ
[6, 85]	(ὥστε καὶ τἀνθάδε εἰκὸς πρὸς	τὸ	λυσιτελοῦν, καὶ ὃ λέγομεν, ἐς
[6, 23]	μόνον παρασκευασάμενοι, πλήν γε πρὸς	τὸ	μάχιμον αὐτῶν, τὸ ὁπλιτικόν, ἀλλὰ
[6, 15]	(φοβηθέντες γὰρ αὐτοῦ οἱ πολλοὶ	τὸ	μέγεθος τῆς τε κατὰ τὸ
[6, 89]	οὐδὲν ἂν καινὸν λέγοιτο· καὶ	τὸ	μεθιστάναι αὐτὴν οὐκ ἐδόκει ἡμῖν
[6, 74]	τοῖς ἐν τῇ Μεσσήνῃ ξυνειδὼς	τὸ	μέλλον· οἱ δὲ τούς τε
[6, 35]	πιστεῦον (τῷ Ἑρμοκράτει καὶ φοβούμενον	τὸ	μέλλον. παρελθὼν δ' αὐτοῖς Ἀθηναγόρας,
[6, 69]	μαχούμενοι καὶ τῆς ἰδίας ἕκαστος	τὸ	μὲν αὐτίκα σωτηρίας, τὸ δὲ
[6, 102]	Ἐπιπολαῖς, ἡγούμενοι ἐρῆμον (αἱρήσειν. καὶ	τὸ	μὲν δεκάπλεθρον προτείχισμα αὐτῶν αἱροῦσι
[6, 24]	οὕτως ἀσφαλῶς ἐκπλεῦσαι· οἱ δὲ	τὸ	μὲν ἐπιθυμοῦν τοῦ πλοῦ οὐκ
[6, 17]	εἴ τε καὶ πάνυ ἔρρωνται,	τὸ	μὲν ἐς τὴν γῆν ἡμῶν
[6, 67]	οἱ ξύμμαχοι οἱ ἄλλοι. καὶ	τὸ	μὲν ἥμισυ αὐτοῖς τοῦ στρατεύματος
[6, 34]	πόλεμον ἑτοιμάζειν, καὶ παραστῆναι παντὶ	τὸ	μὲν καταφρονεῖν τοὺς ἐπιόντας ἐν
[6, 14]	νομίσας, εἰ ὀρρωδεῖς τὸ ἀναψηφίσαι,	τὸ	μὲν λύειν τοὺς νόμους μὴ
[6, 31]	ναυσὶ καὶ πεζῷ ἅμα ἐξαρτυθείς,	τὸ	μὲν ναυτικὸν μεγάλαις δαπάναις τῶν
[6, 82]	ἀρχῆς εἰπεῖν ὡς εἰκότως ἔχομεν.	τὸ	μὲν οὖν μέγιστον μαρτύριον αὐτὸς
[6, 4]	δὲ ἀπὸ Χαλκίδος. ὄνομα δὲ	τὸ	μὲν πρῶτον Ζάγκλη ἦν ὑπὸ
[6, 62]	δ' ἐν ἀριστερᾷ τὴν Σικελίαν,	τὸ	μέρος τὸ πρὸς τὸν Τυρσηνικὸν
[6, 18]	δὲ τό τε φαῦλον καὶ	τὸ	μέσον καὶ τὸ πάνυ ἀκριβὲς
[6, 67]	εἶχον καὶ Μαντινῆς, Ἀθηναῖοι δὲ	τὸ	μέσον, τὸ δὲ ἄλλο οἱ
[6, 56]	οὐδὲ ἐπαγγεῖλαι τὴν ἀρχὴν διὰ	τὸ	μὴ ἀξίαν εἶναι. (χαλεπῶς δὲ
[6, 84]	ὅτι σῳζομένων ὑμῶν καὶ διὰ	τὸ	μὴ ἀσθενεῖς ὑμᾶς ὄντας ἀντέχειν
[6, 1]	μάλιστα μέτρῳ τῆς θαλάσσης διείργεται	τὸ	μὴ ἤπειρος εἶναι· ~ᾠκίσθη δὲ
[6, 80]	ἴσην εἶναι, ὑμῖν δὲ ἀσφαλῆ,	τὸ	μηδετέροις δὴ ὡς καὶ (ἀμφοτέρων
[6, 61]	μὴ ἔφθασαν δὴ αὐτοὶ κατὰ	τὸ	μήνυμα ξυλλαβόντες τοὺς ἄνδρας, προδοθῆναι
[6, 88]	λόγους ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες σφίσι (κατὰ	τὸ	ξυγγενὲς βοηθεῖν. καὶ οἱ Κορίνθιοι
[6, 6]	παρασκευῇ Δωριῆς τε Δωριεῦσι κατὰ	τὸ	ξυγγενὲς καὶ ἅμα ἄποικοι τοῖς
[6, 76]	Λεοντίνων μὲν Χαλκιδέων ὄντων κατὰ	τὸ	ξυγγενὲς κήδεσθαι, Χαλκιδέας δὲ τοὺς
[6, 67]	ἔπειτα δὲ καὶ Γελῴων ἱππῆς,	τὸ	ξύμπαν ἐς διακοσίους, καὶ Καμαριναίων
[6, 34]	νομίζω ἐπίκαιρον ὑμεῖς τε διὰ	τὸ	ξύνηθες ἥσυχον ἥκιστ' ἂν ὀξέως
[6, 70]	τῶν παρόντων ξυνταξάμενοι ἔς τε	τὸ	Ὀλυμπιεῖον ὅμως σφῶν αὐτῶν παρέπεμψαν
[6, 65]	ἕῳ ἐξέβαινον ἐς τὸ κατὰ	τὸ	Ὀλυμπιεῖον ὡς τὸ στρατόπεδον καταληψόμενοι,
[6, 101]	καταβάντες ἀπὸ τῶν Ἐπιπολῶν ἐς	τὸ	ὁμαλὸν καὶ διὰ τοῦ ἕλους,
[6, 18]	μὴ καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ἐς	τὸ	ὁμοῖον μεταλήψεσθε. (Λογισάμενοι οὖν τάδε
[6, 88]	τοῖς δὲ Συρακοσίοις αἰεὶ κατὰ	τὸ	ὅμορον διάφοροι· δεδιότες δ' οὐχ
[6, 23]	γε πρὸς τὸ μάχιμον αὐτῶν,	τὸ	ὁπλιτικόν, ἀλλὰ καὶ ὑπερβάλλοντες τοῖς
[6, 72]	ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ παρασκευάσωσι	τὸ	ὁπλιτικόν, οἷς τε ὅπλα μὴ
[6, 72]	χρῆναι ἑλέσθαι καὶ ὀμόσαι αὐτοῖς	τὸ	ὅρκιον ἦ μὴν ἐάσειν ἄρχειν
[6, 18]	φαῦλον καὶ τὸ μέσον καὶ	τὸ	πάνυ ἀκριβὲς ἂν ξυγκραθὲν μάλιστ'
[6, 11]	καὶ τοὺς ξυμμάχους πεπόνθατε· διὰ	τὸ	παρὰ γνώμην αὐτῶν πρὸς ἃ
[6, 100]	τοῦ ἑτέρου (πρὸς τὸ σταύρωμα	τὸ	παρὰ τὴν πυλίδα. καὶ προσβαλόντες
[6, 80]	ὠφελίας, οἳ τῶνδε κρείσσους εἰσὶ	τὸ	παράπαν τὰ πολέμια· καὶ μὴ
[6, 93]	προσεῖχον ἤδη τὸν νοῦν καὶ	τὸ	παραυτίκα καὶ τοῖς ἐν τῇ
[6, 83]	ὑποπτεύοντάς τι λόγου μὲν ἡδονῇ	τὸ	παραυτίκα τερπομένους, τῇ δ' (ἐγχειρήσει
[6, 55]	κατασχεῖν μοι δοκεῖ ποτὲ Ἱππίας	τὸ	παραχρῆμα ῥᾳδίως τὴν τυραννίδα, εἰ
[6, 66]	προσεβοήθησαν, ἔπειτα δὲ ὕστερον καὶ	τὸ	πεζὸν ἅπαν ξυνελέγη. καὶ προσῆλθον
[6, 104]	κατὰ βορέαν ἑστηκώς, ἀποφέρεται ἐς	τὸ	πέλαγος, καὶ πάλιν χειμασθεὶς ἐς
[6, 97]	ἐν στενῷ ἰσθμῷ προύχουσα ἐς	τὸ	πέλαγος, τῆς δὲ Συρακοσίων πόλεως
[6, 100]	ἐκλιπόντες κατέφυγον ἐς τὸ προτείχισμα	τὸ	περὶ τὸν Τεμενίτην. καὶ αὐτοῖς
[6, 101]	τοῦ ἕλους ἐς τὸν (λιμένα	τὸ	περιτείχισμα. καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐν
[6, 35]	τὸ πρᾶγμα. ὀλίγον δ' ἦν	τὸ	πιστεῦον (τῷ Ἑρμοκράτει καὶ φοβούμενον
[6, 34]	ἂν εὖ οἶδ' ὅτι ἐπὶ	τὸ	πλέον· τῶν δ' ἀνθρώπων πρὸς
[6, 86]	αἰεὶ ἐφ' ὑμᾶς ἑτοίμην διὰ	τὸ	πλῆθος εἶναι ὁδόν, ὑμῖν δ'
[6, 31]	δὲ τῇ παρούσῃ ῥώμῃ, διὰ	τὸ	πλῆθος ἑκάστων ὧν ἑώρων, τῇ
[6, 104]	Νικίας πυθόμενος αὐτὸν προσπλέοντα ὑπερεῖδε	τὸ	πλῆθος τῶν νεῶν, ὅπερ καὶ
[6, 72]	ἀνταγωνισαμένους. (μέγα δὲ βλάψαι καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν στρατηγῶν καὶ τὴν
[6, 46]	ἕκαστοι. καὶ πάντων ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ τοῖς αὐτοῖς χρωμένων καὶ
[6, 53]	κατέδουν, χρησιμώτερον ἡγούμενοι εἶναι βασανίσαι	τὸ	πρᾶγμα καὶ εὑρεῖν ἢ διὰ
[6, 12]	τὰ δὲ ἴδια ἀναλοῦν, καὶ	τὸ	πρᾶγμα μέγα εἶναι καὶ μὴ
[6, 27]	καὶ ξένων καὶ δούλων. καὶ	τὸ	πρᾶγμα μειζόνως ἐλάμβανον· τοῦ τε
[6, 35]	πάνυ καταφρονοῦντες ἐς γέλωτα ἔτρεπον	τὸ	πρᾶγμα. ὀλίγον δ' ἦν τὸ
[6, 55]	πατέρα, οὐδὲ τοῦτο ἀπεοικότως (διὰ	τὸ	πρεσβεύειν τε ἀπ' αὐτοῦ καὶ
[6, 69]	ἀνελπίστου σωτηρίας, ἢν μὴ κρατῶσι,	τὸ	πρόθυμον εἶχον, ἔπειτα δὲ ἐν
[6, 99]	οἱ μὲν ἐτείχιζον τῶν Ἀθηναίων	τὸ	πρὸς βορέαν τοῦ κύκλου τεῖχος,
[6, 75]	ἐντὸς ποιησάμενοι, τεῖχος παρὰ πᾶν	τὸ	πρὸς τὰς Ἐπιπολὰς ὁρῶν, ὅπως
[6, 101]	θαλάσσης (ἀποτειχίσαι. οἱ δ' ἐπειδὴ	τὸ	πρὸς τὸν κρημνὸν αὐτοῖς ἐξείργαστο,
[6, 62]	ἀριστερᾷ τὴν Σικελίαν, τὸ μέρος	τὸ	πρὸς τὸν Τυρσηνικὸν κόλπον, ἔσχον
[6, 100]	φύλακες αὐτὸ ἐκλιπόντες κατέφυγον ἐς	τὸ	προτείχισμα τὸ περὶ τὸν Τεμενίτην.
[6, 55]	αὐθημερὸν καθίστατο· ἀλλὰ καὶ διὰ	τὸ	πρότερον ξύνηθες τοῖς μὲν πολίταις
[6, 9]	ἐν τῷ πρότερον χρόνῳ διὰ	τὸ	προτιμᾶσθαι εἶπον παρὰ γνώμην οὔτε
[6, 21]	βιασθέντας ἀπελθεῖν ἢ ὕστερον ἐπιμεταπέμπεσθαι,	τὸ	πρῶτον ἀσκέπτως βουλευσαμένους) αὐτόθεν δὲ
[6, 32]	σπονδὰς ἀνήγοντο, καὶ ἐπὶ κέρως	τὸ	πρῶτον ἐκπλεύσαντες ἅμιλλαν ἤδη μέχρι
[6, 66]	ἐγγὺς τοῦ στρατεύματος τῶν Ἀθηναίων	τὸ	πρῶτον, ἔπειτα δὲ ὡς οὐκ
[6, 102]	οἱ πρὸς τὴν πόλιν αὐτῶν	τὸ	πρῶτον καταφυγόντες ὡς ἑώρων ταῦτα
[6, 11]	γνώμην αὐτῶν πρὸς ἃ ἐφοβεῖσθε	τὸ	πρῶτον περιγεγενῆσθαι, καταφρονήσαντες ἤδη καὶ
[6, 13]	Ἀθηναίων καὶ ξυνῆψαν πρὸς Σελινουντίους	τὸ	πρῶτον πόλεμον, μετὰ σφῶν αὐτῶν
[6, 5]	εἴκοσι μετὰ Ἄκρας. καὶ Καμάρινα	τὸ	πρῶτον ὑπὸ Συρακοσίων ᾠκίσθη, ἔτεσιν
[6, 102]	ἔτι προσῆλθον οἱ Συρακόσιοι διὰ	τὸ	πῦρ, ἀλλὰ ἀπεχώρουν πάλιν. καὶ
[6, 46]	πρόπλοι παραγίγνονται τοῖς Ἀθηναίοις ἐς	τὸ	Ῥήγιον, ἀγγέλλουσαι ὅτι τἆλλα μὲν
[6, 50]	δ' ἔξω παρέξειν, ἀπέπλει (ἐς	τὸ	Ῥήγιον. καὶ εὐθὺς ξυμπληρώσαντες ἑξήκοντα
[6, 51]	τοῦτο διαπλεύσαντες οἱ Ἀθηναῖοι ἐς	τὸ	Ῥήγιον, πάσῃ ἤδη τῇ στρατιᾷ
[6, 60]	Ἀθηναίων ἄσμενος λαβών, ὡς ᾤετο,	τὸ	σαφὲς καὶ δεινὸν ποιούμενοι πρότερον
[6, 100]	τήν τε ὑποτείχισιν καθεῖλον καὶ	τὸ	σταύρωμα ἀνέσπασαν καὶ διεφόρησαν τοὺς
[6, 100]	καὶ προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι αἱροῦσι	τὸ	σταύρωμα· καὶ οἱ φύλακες αὐτὸ
[6, 100]	δὲ μετὰ τοῦ ἑτέρου (πρὸς	τὸ	σταύρωμα τὸ παρὰ τὴν πυλίδα.
[6, 65]	τὴν Κατάνην καὶ αἰσθόμενοι ὅτι	τὸ	στράτευμα ἅπαν ἀνῆκται, ἀποστρέψαντες ἀγγέλλουσι
[6, 98]	Συρακοσίων στρατηγοὶ ὡς ἑώρων σφίσι	τὸ	στράτευμα διεσπασμένον τε καὶ οὐ
[6, 64]	ἡμέρᾳ ῥητῇ ἅμα ἕῳ ἐπὶ	τὸ	στράτευμα ἐλθεῖν, αὐτοὶ μὲν ἀποκλῄσειν
[6, 51]	τῶν Συρακοσίων φρονοῦντες, ὡς εἶδον	τὸ	στράτευμα ἔνδον, εὐθὺς περιδεεῖς γενόμενοι
[6, 66]	ὁδοῦ αὐτοῖς, καθ' ἡσυχίαν καθῖσαν	τὸ	στράτευμα ἐς χωρίον ἐπιτήδειον, καὶ
[6, 32]	κρατῆράς τε κεράσαντες παρ' ἅπαν	τὸ	στράτευμα καὶ ἐκπώμασι χρυσοῖς τε
[6, 62]	λαβὼν τάλαντα τριάκοντα παρῆν ἐς	τὸ	στράτευμα· καὶ τἀνδράποδα ἀπέδοσαν, καὶ
[6, 64]	ναῦς ἐμπρήσειν, ἐκείνους δὲ ῥᾳδίως	τὸ	στράτευμα προσβαλόντας τῷ σταυρώματι αἱρήσειν·
[6, 63]	αἰεὶ κατάσκοποι τῶν Συρακοσίων πρὸς	τὸ	στράτευμα τῶν Ἀθηναίων ἐφύβριζον ἄλλα
[6, 75]	τὰς τῶν Ἀθηναίων σκηνὰς καὶ	τὸ	στρατόπεδον ἐμπρήσαντες ἀνεχώρησαν (ἐπ' οἴκου.
[6, 51]	τὴν Κατάνην, ἐπειδὴ ἀφίκοντο, κατεσκευάζοντο	τὸ	στρατόπεδον. ~Ἐσηγγέλλετο δὲ αὐτοῖς ἔκ
[6, 69]	μὲν Νικίας τοιαῦτα παρακελευσάμενος ἐπῆγε	τὸ	στρατόπεδον εὐθύς. οἱ δὲ Συρακόσιοι
[6, 65]	τὸ κατὰ τὸ Ὀλυμπιεῖον ὡς	τὸ	στρατόπεδον καταληψόμενοι, καὶ οἱ ἱππῆς
[6, 88]	Νάξου ἐς τὴν Κατάνην καὶ	τὸ	στρατόπεδον ὃ κατεκαύθη (ὑπὸ τῶν
[6, 74]	καὶ ὅρια καὶ σταυρώματα περὶ	τὸ	στρατόπεδον ποιησάμενοι αὐτοῦ διεχείμαζον· καὶ
[6, 11]	νῦν, ἢν δύνωνται, σφήλαντες ἡμᾶς	τὸ	σφέτερον ἀπρεπὲς εὖ θήσονται, ὅσῳ
[6, 17]	οἰκείας πατρίδος οὔτε τὰ περὶ	τὸ	σῶμα ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε τὰ
[6, 31]	καὶ ὅπλων καὶ τῶν περὶ	τὸ	σῶμα σκευῶν μεγάλῃ σπουδῇ πρὸς
[6, 31]	δὲ ἰδιωτῶν ἅ τε περὶ	τὸ	σῶμά τις καὶ τριήραρχος ἐς
[6, 37]	ὑπὸ τῶν ἡμετέρων ἱππέων ἐξιόντες.	τό	τε ξύμπαν οὐδ' ἂν κρατῆσαι
[6, 94]	παρακομισθέντες ἐπὶ τὸν Τηρίαν ποταμὸν	τό	τε πεδίον ἀναβάντες ἐδῄουν καὶ
[6, 20]	ἡμετέραν εἰκότως ἀντ' ἐλευθερίας προσδεξαμένας,	(τό	τε πλῆθος ὡς ἐν μιᾷ
[6, 61]	ἀκολουθεῖν, ξυλλαμβάνειν δὲ μή, θεραπεύοντες	τό	τε πρὸς τοὺς ἐν τῇ
[6, 88]	μὴ καὶ ἄνευ σφῶν περιγένωνται,	τό	τε πρῶτον αὐτοῖς τοὺς ὀλίγους
[6, 101]	αὐτῶν διαβαδίσαντες, αἱροῦσιν ἅμα ἕῳ	τό	τε σταύρωμα πλὴν ὀλίγου καὶ
[6, 65]	ὡς ᾔσθοντο αὐτοὺς προσιόντας, ἀναλαβόντες	τό	τε στράτευμα ἅπαν τὸ ἑαυτῶν
[6, 29]	στρατεύματι. οἱ δ' ἐχθροὶ δεδιότες	τό	τε στράτευμα μὴ εὔνουν ἔχῃ,
[6, 18]	ἀλλήλων μηδὲν δύνασθαι, ὁμοῦ δὲ	τό	τε φαῦλον καὶ τὸ μέσον
[6, 92]	τοὺς φίλους ἀναγκάσαντες πολεμίους (γενέσθαι.	τό	τε φιλόπολι οὐκ ἐν ᾧ
[6, 12]	φυγάδων τῶνδε ἐπικουρίας δεομένων, οἷς	τό	τε ψεύσασθαι καλῶς χρήσιμον καὶ
[6, 99]	εἶναι, ᾗ ἐκεῖνοι ἔμελλον ἄξειν	τὸ	τεῖχος καί, εἰ φθάσειαν, ἀποκλῄσεις
[6, 68]	ἡμᾶς, ὑπομενοῦσι δ' οὔ, διὰ	τὸ	τὴν ἐπιστήμην τῆς τόλμης ἥσσω
[6, 40]	ἤτοι μαθόντες γε ἢ μεταγνόντες	τὸ	τῆς πόλεως ξύμπασι κοινὸν αὔξετε,
[6, 40]	πλέον οἱ ἀγαθοὶ ὑμῶν (ἤπερ	τὸ	τῆς πόλεως πλῆθος) μετασχεῖν, εἰ
[6, 33]	ηὐξήθησαν, καὶ ἡμῖν οὐκ ἀνέλπιστον	τὸ	τοιοῦτο ξυμβῆναι. ~Θαρσοῦντες οὖν τά
[6, 60]	πεπρᾶχθαι. καὶ ὡς αὐτῶν διὰ	τὸ	τοιοῦτον ὀργιζομένων πολλοί τε καὶ
[6, 5]	αὖθις ὑπὸ Γέλωνος ἀνάστατος γενομένη	τὸ	τρίτον κατῳκίσθη ὑπὸ Γελῴων. ~Τοσαῦτα
[6, 60]	ἑαυτοῦ καὶ κατ' ἄλλων μηνύει	τὸ	τῶν Ἑρμῶν· ὁ δὲ δῆμος
[6, 61]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐλάμβανον· καὶ ἐπειδὴ	τὸ	τῶν Ἑρμῶν ᾤοντο σαφὲς ἔχειν,
[6, 38]	κακουργοτέροις ἢ ἔργοις βουλομένους καταπλήξαντας	τὸ	ὑμέτερον πλῆθος αὐτοὺς τῆς πόλεως
[6, 34]	πλεῖστοι μεθ' ἡμῶν, καθελκύσαντες ἅπαν	τὸ	ὑπάρχον ναυτικὸν μετὰ δυοῖν μηνοῖν
[6, 101]	(τὴν τάφρον, καὶ ὕστερον καὶ	τὸ	ὑπολειφθὲν εἷλον. καὶ μάχη ἐγένετο,
[6, 100]	προύταξαν θεῖν δρόμῳ ἐξαπιναίως πρὸς	τὸ	ὑποτείχισμα, ἡ δ' ἄλλη στρατιὰ
[6, 83]	διαβάλλουσι καὶ ὑμεῖς μάλιστα ἐπὶ	τὸ	φοβερώτερον ὑπονοεῖτε, εἰδότες τοὺς περιδεῶς
[6, 18]	πλοῦν, ἵνα Πελοποννησίων τε στορέσωμεν	τὸ	φρόνημα, εἰ δόξομεν ὑπεριδόντες τὴν
[6, 4]	κληθεῖσα, ὅτι δρεπανοειδὲς τὴν ἰδέαν	τὸ	χωρίον ἐστί (τὸ δὲ δρέπανον
[6, 58]	ὅπλα ὑπολαβεῖν ἐξελέγετο εὐθὺς οὓς	ἐπῃτιᾶτο	καὶ εἴ τις ηὑρέθη ἐγχειρίδιον
[6, 89]	καὶ ἐλευθερωτάτη οὖσα καὶ ὅπερ	ἐδέξατό	τις, τοῦτο ξυνδιασῴζειν, ἐπεὶ δημοκρατίαν
[6, 54]	ἐς τοὺς πολλούς, ἀλλ' ἀνεπιφθόνως	κατεστήσατο·	καὶ ἐπετήδευσαν ἐπὶ πλεῖστον δὴ
[6, 31]	πολεμίους παρασκευήν. εἰ γάρ τις	ἐλογίσατο	τήν τε τῆς πόλεως ἀνάλωσιν
[6, 55]	ὢν ἀπέθανεν, αὐτὸς δὲ αὐθημερὸν	καθίστατο·	ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ πρότερον
[6, 60]	μιμνῃσκόμενος ὅσα ἀκοῇ περὶ αὐτῶν	ἠπίστατο,	χαλεπὸς ἦν τότε καὶ ὑπόπτης
[6, 16]	ἐντεῦθεν ἄρξασθαι, ἐπειδή μου Νικίας	καθήψατο)	καὶ ἄξιος ἅμα νομίζω εἶναι.
[6, 103]	μᾶλλον ἢ πρὶν πολιορκουμένων, πολλὰ	ἐλέγετο	πρός τε ἐκεῖνον καὶ πλείω
[6, 32]	τὸ ἄλλο στράτευμα τῶν ξυμμάχων	ξυνελέγετο,	ἠπείγοντο ἀφικέσθαι. (Ἐς δὲ τὰς
[6, 58]	ἐπικούροις φράσας τὰ ὅπλα ὑπολαβεῖν	ἐξελέγετο	εὐθὺς οὓς ἐπῃτιᾶτο καὶ εἴ
[6, 103]	(τὰ δ' ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ	ἐσήγετο	ἐκ τῆς Ἰταλίας πανταχόθεν. ἦλθον
[6, 54]	ὡς οὐ διὰ τοῦτο δὴ	παρεσκευάζετο	προπηλακιῶν (αὐτόν. οὐδὲ γὰρ τὴν
[6, 89]	ἐν τῷ πάσχειν οὐκ εἰκότως	ὠργίζετό	μοι, μετὰ τοῦ ἀληθοῦς σκοπῶν
[6, 26]	τὴν ἐκεχειρίαν, ὥστε ῥᾷον πάντα	ἐπορίζετο.	καὶ οἱ μὲν ἐν παρασκευῇ
[6, 50]	~Λάμαχος μὲν ταῦτα εἰπὼν ὅμως	προσέθετο	καὶ αὐτὸς τῇ Ἀλκιβιάδου γνώμῃ.
[6, 93]	ξυνθέμενοι ἀνεχώρουν ἐκ τῆς Λακεδαίμονος.	(Ἀφίκετο	δὲ καὶ ἡ ἐκ τῆς
[6, 4]	Μεγάρων ἀποικίαν ἄγων ἐς Σικελίαν	ἀφίκετο,	καὶ ὑπὲρ Παντακύου τε ποταμοῦ
[6, 32]	ἀφικέσθαι. (Ἐς δὲ τὰς Συρακούσας	ἠγγέλλετο	μὲν πολλαχόθεν τὰ περὶ τοῦ
[6, 45]	καὶ ἀπὸ τῶν κατασκόπων σαφῆ	ἠγγέλλετο	ὅτι ἐν Ῥηγίῳ αἱ νῆές
[6, 52]	ἐπειδὴ ἀφίκοντο, κατεσκευάζοντο τὸ στρατόπεδον.	~Ἐσηγγέλλετο	δὲ αὐτοῖς ἔκ τε Καμαρίνης
[6, 54]	τὸν Ἁρμόδιον, βίαιον μὲν οὐδὲν	ἐβούλετο	δρᾶν, ἐν τρόπῳ δέ τινι
[6, 8]	μεγάλου ἔργου, ἐφίεσθαι, παρελθὼν ἀποτρέψαι	ἐβούλετο,	καὶ παρῄνει τοῖς Ἀθηναίοις τοιάδε.
[6, 99]	Τρωγίλον καλούμενον αἰεί, ᾗπερ βραχύτατον	ἐγίγνετο	αὐτοῖς ἐκ τοῦ μεγάλου λιμένος
[6, 56]	ᾗ μόνον ἡμέρᾳ οὐχ ὕποπτον	ἐγίγνετο	ἐν ὅπλοις τῶν πολιτῶν τοὺς
[6, 30]	θέρους μεσοῦντος ἤδη ἡ ἀναγωγὴ	ἐγίγνετο	ἐς τὴν Σικελίαν. τῶν μὲν
[6, 8]	τοῦτο ἡμέρᾳ πέμπτῃ ἐκκλησία αὖθις	ἐγίγνετο,	καθ' ὅτι χρὴ τὴν παρασκευὴν
[6, 26]	(καὶ μετὰ ταῦτα ἡ παρασκευὴ	ἐγίγνετο,	καὶ ἔς τε τοὺς ξυμμάχους
[6, 101]	ὁρᾷ, καὶ ᾗπερ αὐτοῖς βραχύτατον	ἐγίγνετο	καταβᾶσι διὰ τοῦ ὁμαλοῦ καὶ
[6, 103]	ἀρχήν. καὶ κύρωσις μὲν οὐδεμία	ἐγίγνετο,	οἷα δὲ εἰκὸς ἀνθρώπων ἀπορούντων
[6, 74]	καὶ ἃ μὲν ἐπράσσετο οὐκ	ἐγένετο·	Ἀλκιβιάδης γὰρ ὅτ' ἀπῄει ἐκ
[6, 31]	τῶν ἐς ἐκεῖνον τὸν χρόνον	ἐγένετο.	ἀριθμῷ δὲ νεῶν καὶ ὁπλιτῶν
[6, 10]	αἰσχίονος ἢ ἡμῖν κατ' ἀνάγκην	ἐγένετο,	ἔπειτα ἐν αὐτῇ ταύτῃ πολλὰ
[6, 31]	θάμβει καὶ ὄψεως λαμπρότητι περιβόητος	ἐγένετο	ἢ στρατιᾶς πρὸς οὓς ἐπῇσαν
[6, 3]	καὶ ἡ ἔξω προστειχισθεῖσα πολυάνθρωπος	(ἐγένετο.	Θουκλῆς δὲ καὶ οἱ Χαλκιδῆς
[6, 101]	τὸ ὑπολειφθὲν εἷλον. καὶ μάχη	ἐγένετο,	καὶ ἐν αὐτῇ ἐνίκων οἱ
[6, 4]	ἀπὸ τοῦ Γέλα ποταμοῦ τοὔνομα	ἐγένετο,	τὸ δὲ χωρίον οὗ νῦν
[6, 59]	παραχρῆμα περιδεοῦς (Ἁρμοδίῳ καὶ Ἀριστογείτονι	ἐγένετο.	τοῖς δ' Ἀθηναίοις χαλεπωτέρα μετὰ
[6, 60]	ἦσαν καὶ οὐκ ἐν παύλῃ	ἐφαίνετο,	ἀλλὰ καθ' ἡμέραν ἐπεδίδοσαν μᾶλλον
[6, 56]	δι' ἐκεῖνον καὶ ὁ Ἀριστογείτων	παρωξύνετο.	καὶ αὐτοῖς τὰ μὲν ἄλλα
[6, 30]	πλοίοις καὶ ὅση ἄλλη παρασκευὴ	ξυνείπετο	πρότερον εἴρητο ἐς Κέρκυραν ξυλλέγεσθαι
[6, 29]	εἰ δ' ἀπολυθείη, ἄρχειν. καὶ	ἐπεμαρτύρετο	μὴ ἀπόντος πέρι αὐτοῦ διαβολὰς
[6, 74]	ὡς προδοθησομένην. καὶ ἃ μὲν	ἐπράσσετο	οὐκ ἐγένετο· Ἀλκιβιάδης γὰρ ὅτ'
[6, 67]	ἐπιπαριὼν ἕκαστα καὶ ξύμπασι τοιάδε	παρεκελεύετο.	~Πολλῇ μὲν παραινέσει, ὦ ἄνδρες,
[6, 32]	περὶ τοῦ ἐπίπλου, οὐ μέντοι	ἐπιστεύετο	ἐπὶ πολὺν χρόνον οὐδέν, ἀλλὰ
[6, 46]	ὄψιν ἀπ' ὀλίγης δυνάμεως χρημάτων	παρείχετο·	καὶ ἰδίᾳ ξενίσεις ποιούμενοι τῶν
[6, 60]	τῶν Ἀθηναίων ἄσμενος λαβών, ὡς	ᾤετο,	τὸ σαφὲς καὶ δεινὸν ποιούμενοι
[6, 60]	πόλις ἐν τῷ παρόντι περιφανῶς	ὠφέλητο.	~περὶ δὲ τοῦ Ἀλκιβιάδου ἐναγόντων
[6, 42]	σφᾶς τῶν πόλεων δέξονται. καὶ	εἴρητο	αὐταῖς προαπαντᾶν, ὅπως ἐπιστάμενοι καταπλέωσιν.
[6, 61]	καὶ ὧν πέρι ἄλλων ἐμεμήνυτο.	(εἴρητο	δὲ προειπεῖν αὐτῷ ἀπολογησομένῳ ἀκολουθεῖν,
[6, 30]	ὅση ἄλλη παρασκευὴ ξυνείπετο πρότερον	εἴρητο	ἐς Κέρκυραν ξυλλέγεσθαι ὡς ἐκεῖθεν
[6, 67]	ὀκτὼ καὶ τοῦτο τεταγμένον· οἷς	εἴρητο,	ᾗ ἂν τοῦ στρατεύματός τι
[6, 102]	αὐτῶν ἐκ τῆς (Θάψου, ὥσπερ	εἴρητο,	κατέπλεον ἐς τὸν μέγαν λιμένα.
[6, 15]	ἢ κατὰ τὴν ὑπάρχουσαν οὐσίαν	ἐχρῆτο	ἔς τε τὰς ἱπποτροφίας καὶ
[6, 54]	πόλις τοῖς πρὶν κειμένοις νόμοις	ἐχρῆτο,	πλὴν καθ' ὅσον αἰεί τινα
[6, 53]	καταλυθεῖσαν, ἀλλ' ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων,	ἐφοβεῖτο	αἰεὶ καὶ πάντα ὑπόπτως ἐλάμβανεν.
[6, 88]	τῶν Λακεδαιμονίων μεταπεμψάντων ὑπόσπονδος ἐλθών·	ἐφοβεῖτο	γὰρ αὐτοὺς διὰ τὴν περὶ
[6, 29]	τῷ παρόντι πρὸς τὰ μηνύματα	ἀπελογεῖτο	καὶ ἑτοῖμος ἦν πρὶν ἐκπλεῖν
[6, 104]	πλεῖν, καὶ οὐδεμίαν φυλακήν πω	ἐποιεῖτο.	~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους
[6, 32]	αἱ νῆες πλήρεις ἦσαν καὶ	ἐσέκειτο	πάντα ἤδη ὅσα ἔχοντες ἔμελλον
[6, 2]	αὐτῶν Σικανία τότε ἡ νῆσος	ἐκαλεῖτο,	πρότερον Τρινακρία καλουμένη· οἰκοῦσι δὲ
[6, 56]	Ἁρμόδιον ἀπαρνηθέντα τὴν πείρασιν, ὥσπερ	διενοεῖτο,	προυπηλάκισεν· ἀδελφὴν γὰρ αὐτοῦ κόρην
[6, 59]	καὶ πρὸς τὰ ἔξω ἅμα	διεσκοπεῖτο,	εἴ ποθεν ἀσφάλειάν (τινα ὁρῴη
[6, 89]	ὁμολογουμένης ἀνοίας οὐδὲν ἂν καινὸν	λέγοιτο·	καὶ τὸ μεθιστάναι αὐτὴν οὐκ
[6, 17]	ἕκαστοι, εἴ τι καθ' ἡδονὴν	λέγοιτο,	προσχωροῖεν, ἄλλως τε (καὶ εἰ
[6, 24]	πραγμάτων ἢ ἀποτρέψειν ἤ, εἰ	ἀναγκάζοιτο	(στρατεύεσθαι, μάλιστ' ἂν> οὕτως ἀσφαλῶς
[6, 9]	τὰ τῆς πόλεως δι' ἑαυτὸν	βούλοιτο	ὀρθοῦσθαι. ὅμως δὲ οὔτε ἐν
[6, 91]	εἰ ἃ μάλιστα δεδιότας αὐτοὺς	αἰσθάνοιτο,	ταῦτα σαφῶς πυνθανόμενος ἐπιφέροι· εἰκὸς
[6, 15]	καθ' ἓν ἕκαστον ἐν ὅτῳ	γίγνοιτο	ἔπρασσεν, ὡς τυραννίδος ἐπιθυμοῦντι πολέμιοι
[6, 28]	καὶ ἡ τῶν Ἑρμῶν περικοπὴ	γένοιτο	καὶ οὐδὲν εἴη αὐτῶν ὅτι
[6, 74]	ἀρχῆς ἤδη μετάπεμπτος, ἐπιστάμενος ὅτι	φεύξοιτο,	μηνύει τοῖς τῶν Συρακοσίων φίλοις
[6, 25]	τῶν ξυναρχόντων καθ' ἡσυχίαν μᾶλλον	βουλεύσοιτο,	ὅσα μέντοι ἤδη δοκεῖν αὐτῷ,
[6, 56]	πρὸς τοὺς ξυνεπιθησομένους τῷ ἔργῳ	ἐπέπρακτο,	περιέμενον δὲ Παναθήναια τὰ μεγάλα,
[6, 98]	καὶ Καταναίων ἔλαβον, τοὺς δ'	ἐπρίαντο,	καὶ ξύμπαντες πεντήκοντα καὶ ἑξακόσιοι
[6, 4]	τῆς ἄλλης Εὐβοίας πλῆθος ἐλθὸν	ξυγκατενείμαντο	τὴν γῆν· καὶ οἰκισταὶ Περιήρης
[6, 88]	ἴσα ἀμφοτέροις. καὶ οὕτω βουλευσάμενοι	ἀπεκρίναντο,	ἐπειδὴ τυγχάνει ἀμφοτέροις οὖσι ξυμμάχοις
[6, 50]	αὐτούς, ὡς οὐκ ἔπειθεν, ἀλλ'	ἀπεκρίναντο	πόλει μὲν ἂν οὐ δέξασθαι,
[6, 67]	παρεσκευάζοντο ὡς ἐς μάχην, καὶ	ξυνετάξαντο	ὧδε. δεξιὸν μὲν κέρας Ἀργεῖοι
[6, 67]	ὡς πεντήκοντα) τοὺς δὲ ἱππέας	ἐπετάξαντο	ἐπὶ τῷ δεξιῷ, οὐκ ἔλασσον
[6, 102]	πάλιν ἀπὸ τῆς πόλεως ἀναθαρσήσαντες	ἀντετάξαντο	πρὸς τοὺς κατὰ σφᾶς Ἀθηναίους,
[6, 10]	οὐδὲ ταύτην πω τὴν ὁμολογίαν	ἐδέξαντο,	καὶ οὐχ οἱ ἀσθενέστατοι· ἀλλ'
[6, 46]	οὐκ ἐθελήσαντες ξυστρατεύειν, οὓς πρῶτον	ἤρξαντο	πείθειν καὶ εἰκὸς ἦν μάλιστα,
[6, 44]	ἔσω οὐκ ἐδέχοντο, στρατόπεδόν τε	κατεσκευάσαντο	ἐν τῷ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερῷ,
[6, 44]	πρός (τε) τοὺς Ῥηγίνους λόγους	ἐποιήσαντο,	ἀξιοῦντες Χαλκιδέας ὄντας Χαλκιδεῦσιν οὖσι
[6, 3]	Κατάνην· οἰκιστὴν δὲ αὐτοὶ Καταναῖοι	ἐποιήσαντο	Εὔαρχον. ~κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν
[6, 42]	τε καὶ στρατοπεδεύεσθαι, οἱ στρατηγοὶ	ἐποιήσαντο,	καὶ τρία μέρη νείμαντες ἓν
[6, 67]	σκευοφόρους ἐντὸς (τούτων τῶν ἐπιτάκτων	ἐποιήσαντο.	οἱ δὲ Συρακόσιοι ἔταξαν τοὺς
[6, 10]	Σικελιωτῶν, οὓς πρὸ πολλῶν ἂν	ἐτιμήσαντο	ξυμμάχους γενέσθαι ἐν τῷ πρὶν
[6, 46]	οἱ δὲ Ἐγεσταῖοι τοιόνδε τι	ἐξετεχνήσαντο	τότε ὅτε οἱ πρῶτοι πρέσβεις
[6, 47]	μή, ταῖς ἑξήκοντα ναυσίν, ὅσασπερ	ᾐτήσαντο,	ἀξιοῦν διδόναι αὐτοὺς τροφήν, καὶ
[6, 17]	Μῆδον ἐχθρὸν ἔχοντες τὴν ἀρχὴν	ἐκτήσαντο,	οὐκ ἄλλῳ τινὶ ἢ τῇ
[6, 71]	νεκροὺς καὶ ἐπὶ πυρὰν ἐπιθέντες	ηὐλίσαντο	αὐτοῦ. τῇ δ' ὑστεραίᾳ τοῖς
[6, 65]	ἐγγὺς ἦσαν, πορευόμενοι ἐπὶ Κατάνης	(ηὐλίσαντο	ἐπὶ τῷ Συμαίθῳ ποταμῷ ἐν
[6, 66]	καὶ διαβάντες τὴν Ἑλωρίνην ὁδὸν	ηὐλίσαντο.	~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 103]	τοὺς μετὰ Λαμάχου καὶ αὐτὸν	ἐκομίσαντο·	καὶ παρόντος ἤδη σφίσι παντὸς
[6, 7]	ἔτεμον οὐ πολλὴν καὶ σῖτον	ἀνεκομίσαντό	τινα ζεύγη κομίσαντες, καὶ ἐς
[6, 26]	ἄξειν. ~ἀκούσαντες δ' οἱ Ἀθηναῖοι	ἐψηφίσαντο	εὐθὺς αὐτοκράτορας εἶναι καὶ περὶ
[6, 27]	οὗτοί τε ἐζητοῦντο καὶ προσέτι	ἐψηφίσαντο,	καὶ εἴ τις ἄλλο τι
[6, 8]	πολλὰ καὶ ἐν τῷ κοινῷ,	ἐψηφίσαντο	ναῦς ἑξήκοντα πέμπειν ἐς Σικελίαν
[6, 6]	λεγόντων καὶ τῶν ξυναγορευόντων αὐτοῖς	ἐψηφίσαντο	πρέσβεις πέμψαι πρῶτον ἐς τὴν
[6, 51]	πολλοί τινες, οἱ δὲ ἄλλοι	ἐψηφίσαντό	τε ξυμμαχίαν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ
[6, 73]	~καὶ οἱ Συρακόσιοι αὐτοῦ ἀκούσαντες	ἐψηφίσαντό	τε πάντα ὡς ἐκέλευε καὶ
[6, 93]	ἱππέας. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες	ἐψηφίσαντο	τήν τε τροφὴν πέμπειν τῇ
[6, 3]	νῦν ἔξω τῆς πόλεώς ἐστιν	ἱδρύσαντο,	ἐφ' ᾧ, ὅταν ἐκ Σικελίας
[6, 45]	πολέμῳ καὶ ὅσον οὐ παρόντι	καθίσταντο.	~Αἱ δ' ἐκ τῆς Ἐγέστης
[6, 69]	ἕκαστός πῃ τοῖς πλέοσι προσμείξειε	καθίσταντο.	οὐ γὰρ δὴ προθυμίᾳ ἐλλιπεῖς
[6, 64]	ἐκεῖνοι τὰ ὀνόματα ἐγίγνωσκον καὶ	ἠπίσταντο	ἐν τῇ πόλει ἔτι ὑπολοίπους
[6, 50]	ἀπιέναι. ἐπεὶ δ' ἐκηρύχθη καὶ	κατεσκέψαντο	τήν τε πόλιν καὶ τοὺς
[6, 98]	οἱ ἱππῆς μετ' αὐτῶν πάντες	ἐτρέψαντο	τοὺς τῶν Συρακοσίων ἱππέας προσβαλόντες,
[6, 76]	τινὰ εἶχον αἰτίαν (εὐπρεπῆ ἐπενεγκόντες	κατεστρέψαντο.	καὶ οὐ περὶ τῆς ἐλευθερίας
[6, 65]	καὶ αἱ ἡμέραι ἐν αἷς	ξυνέθεντο	ἥξειν ἐγγὺς ἦσαν, πορευόμενοι ἐπὶ
[6, 61]	οἵπερ καὶ πρὶν ἐκπλεῖν αὐτὸν	ἐπέθεντο,	χαλεπῶς οἱ Ἀθηναῖοι ἐλάμβανον· καὶ
[6, 6]	οὖσαν αὐτὴν οἱ Ἀθηναῖοι στρατεύειν	ὥρμηντο,	ἐφιέμενοι μὲν τῇ ἀληθεστάτῃ προφάσει
[6, 24]	τῆς παρασκευῆς, πολὺ δὲ μᾶλλον	ὥρμηντο,	καὶ τοὐναντίον περιέστη αὐτῷ· εὖ
[6, 19]	σφίσι, πολλῷ μᾶλλον ἢ (πρότερον	ὥρμηντο	στρατεύειν. καὶ ὁ Νικίας γνοὺς
[6, 60]	παθόντες ἄδηλον ἦν εἰ ἀδίκως	ἐτετιμώρηντο,	ἡ μέντοι ἄλλη πόλις ἐν
[6, 1]	ἐπὶ Σικελίαν πλεύσαντες καταστρέψασθαι, εἰ	δύναιντο,	ἄπειροι οἱ πολλοὶ ὄντες τοῦ
[6, 17]	τῷ δὲ ναυτικῷ οὐκ ἂν	δύναιντο	βλάπτειν· ὑπόλοιπον γὰρ ἡμῖν ἐστὶν
[6, 57]	πάντα ἐκινδύνευον ἐβούλοντο πρότερον, εἰ	δύναιντο,	προτιμωρήσασθαι, καὶ ὥσπερ εἶχον ὥρμησαν
[6, 88]	Καρχηδόνα τριήρη περὶ φιλίας, εἰ	δύναιντό	τι ὠφελεῖσθαι, ἔπεμψαν δὲ καὶ
[6, 34]	κουφίσαντες προσβάλοιεν, εἰ μὲν κώπαις	χρήσαιντο,	ἐπιθοίμεθ' ἂν κεκμηκόσιν, εἰ δὲ
[6, 63]	προσδοκίαν οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ (εὐθὺς	ἐπέκειντο,	κατά τε τὴν ἡμέραν ἑκάστην
[6, 75]	γενομένην ξυμμαχίαν πρεσβεύεσθαι, εἴ πως	προσαγάγοιντο	αὐτούς, ἀντεπρεσβεύοντο καὶ αὐτοί· ἦσαν
[6, 8]	καὶ τοῖς στρατηγοῖς, εἴ του	προσδέοιντο,	ψηφισθῆναι ἐς τὸν ἔκπλουν. (καὶ
[6, 11]	ἂν ὑπεριδόντες (μετὰ τῶν ἐνθάδε	ἐπιθοῖντο.	ὅπερ νῦν ὑμεῖς ὦ Ἀθηναῖοι
[6, 10]	νῦν σπεύδομεν, καὶ πάνυ ἂν	ξυνεπιθοῖντο	μετὰ Σικελιωτῶν, οὓς πρὸ πολλῶν
[6, 37]	καὶ ὅμορον οἰκίσαντες τὸν πόλεμον	ποιοῖντο,	οὐκ ἂν παντάπασι διαφθαρῆναι, ἦ
[6, 34]	χωρία ἐρῆμα, καὶ ἢ μένοντες	πολιορκοῖντο	ἂν ἢ πειρώμενοι παραπλεῖν τήν
[6, 66]	μάχης τε ἄρξειν ἔμελλον ὁπότε	βούλοιντο	καὶ οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων
[6, 91]	ξυστραφέντες ἁθρόοι καὶ νῦν ἔτι	περιγένοιντο·	Συρακόσιοι δὲ μόνοι μάχῃ τε
[6, 34]	οὐκ ἂν βέβαια (ἔχοντες, εἰ	ὑποδέξοιντο,	ἀθυμοῖεν. ὥστ' ἔγωγε τούτῳ τῷ
[6, 30]	καὶ ὀλοφυρμῶν, τὰ μὲν ὡς	κτήσοιντο,	τοὺς δ' εἴ ποτε ὄψοιντο,
[6, 96]	ἂν ῥᾳδίως σφᾶς, οὐδ' εἰ	κρατοῖντο	μάχῃ, ἀποτειχισθῆναι, διενοοῦντο τὰς προσβάσεις
[6, 30]	κτήσοιντο, τοὺς δ' εἴ ποτε	ὄψοιντο,	ἐνθυμούμενοι ὅσον πλοῦν ἐκ τῆς
[6, 32]	δὲ καὶ τελεώσαντες τὰς σπονδὰς	ἀνήγοντο,	καὶ ἐπὶ κέρως τὸ πρῶτον
[6, 99]	Θάψου οἱ Ἀθηναῖοι τὰ ἐπιτήδεια	ἐπήγοντο.	~ἐπειδὴ δὲ τοῖς Συρακοσίοις ἀρκούντως
[6, 32]	ἄλλο στράτευμα τῶν ξυμμάχων ξυνελέγετο,	ἠπείγοντο	ἀφικέσθαι. (Ἐς δὲ τὰς Συρακούσας
[6, 101]	τῶν Ἀθηναίων τριακόσιοι λογάδες δρόμῳ	ἠπείγοντο	πρὸς τὴν (γέφυραν. δείσαντες δὲ
[6, 6]	Ἐγεσταῖοι ξυμμαχίαν ἀναμιμνῄσκοντες τοὺς Ἀθηναίους	ἐδέοντο	σφίσι ναῦς πέμψαντας ἐπαμῦναι, λέγοντες
[6, 19]	καὶ Λεοντίνων φυγάδων, οἳ παρελθόντες	ἐδέοντό	τε καὶ τῶν ὁρκίων ὑπομιμνῄσκοντες
[6, 74]	καὶ δέκα οἱ Ἀθηναῖοι ὡς	ἐχειμάζοντο	καὶ τὰ ἐπιτήδεια οὐκ εἶχον
[6, 97]	τῆς νυκτὸς τῇ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ	ἐξητάζοντο	καὶ ἔλαθον αὐτοὺς παντὶ ἤδη
[6, 63]	ἔφοδον οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ Συρακούσας	παρεσκευάζοντο,	οἱ δὲ Συρακόσιοι (καὶ αὐτοὶ
[6, 45]	εἰσι, καὶ ὡς ἐπὶ τούτοις	παρεσκευάζοντο	πάσῃ τῇ γνώμῃ καὶ οὐκέτι
[6, 67]	οἱ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ξύμμαχοι	παρεσκευάζοντο	ὡς ἐς μάχην, καὶ ξυνετάξαντο
[6, 51]	ἐς τὴν Κατάνην, ἐπειδὴ ἀφίκοντο,	κατεσκευάζοντο	τὸ στρατόπεδον. ~Ἐσηγγέλλετο δὲ αὐτοῖς
[6, 52]	ὡς οὐδὲν ηὗρον ναυτικὸν πληρούμενον,	παρεκομίζοντο	αὖθις ἐπὶ Καμαρίνης, καὶ σχόντες
[6, 62]	καὶ ὡς οὐκ ἐδέχοντο αὐτούς,	(παρεκομίζοντο.	καὶ ἐν τῷ παράπλῳ αἱροῦσιν
[6, 44]	Τάραντα καὶ ὡς ἕκαστοι ηὐπόρησαν,	παρεκομίζοντο	τὴν Ἰταλίαν, τῶν μὲν πόλεων
[6, 44]	Ἰταλίας ἀκρωτήριον. καὶ ἐνταῦθα ἤδη	ἡθροίζοντο,	καὶ ἔξω τῆς πόλεως, ὡς
[6, 31]	ἐσῄει τὰ δεινὰ ἢ ὅτε	ἐψηφίζοντο	πλεῖν· ὅμως δὲ τῇ παρούσῃ
[6, 65]	Λεοντίνῃ. οἱ δ' Ἀθηναῖοι ὡς	ᾔσθοντο	αὐτοὺς προσιόντας, ἀναλαβόντες τό τε
[6, 7]	τῇ ὑστεραίᾳ οἱ Ἀργεῖοι ὡς	ᾔσθοντο,	κατασκάψαντες τὰς Ὀρνεὰς ἀνεχώρησαν καὶ
[6, 96]	Συρακόσιοι τοῦ αὐτοῦ θέρους, ὡς	ἐπύθοντο	τούς (τε) ἱππέας ἥκοντας τοῖς
[6, 62]	ἐχώρουν διὰ τῶν Σικελῶν ἕως	ἀφίκοντο	ἐς Κατάνην, αἱ δὲ νῆες
[6, 44]	καὶ Λοκρῶν οὐδὲ τούτοις, ἕως	ἀφίκοντο	ἐς (Ῥήγιον τῆς Ἰταλίας ἀκρωτήριον.
[6, 51]	ἄραντες ἐς τὴν Κατάνην, ἐπειδὴ	ἀφίκοντο,	κατεσκευάζοντο τὸ στρατόπεδον. ~Ἐσηγγέλλετο δὲ
[6, 78]	εἰ ἐς τὴν Καμαριναίαν πρῶτον	ἀφίκοντο	οἱ Ἀθηναῖοι δεόμενοι ἂν ἐπεκαλεῖσθε,
[6, 54]	πλὴν καθ' ὅσον αἰεί τινα	ἐπεμέλοντο	σφῶν αὐτῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς
[6, 73]	ἐκέλευε καὶ στρατηγὸν αὐτόν τε	εἵλοντο	τὸν Ἑρμοκράτη καὶ Ἡρακλείδην τὸν
[6, 103]	τῇ ἐκείνων βλαπτόμενοι, καὶ ἄλλους	ἀνθείλοντο,	Ἡρακλείδην καὶ Εὐκλέα καὶ Τελλίαν.
[6, 30]	ὅσον πλοῦν ἐκ τῆς σφετέρας	ἀπεστέλλοντο.	~καὶ ἐν τῷ παρόντι καιρῷ,
[6, 79]	καὶ μάχῃ περιγενόμενοι ἔπραξαν ἃ	ἐβούλοντο,	ἀπῆλθον δὲ διὰ τάχους. ~ὥστε
[6, 1]	~Τοῦ δ' αὐτοῦ χειμῶνος Ἀθηναῖοι	ἐβούλοντο	αὖθις μείζονι παρασκευῇ τῆς μετὰ
[6, 99]	μὲν πανδημεὶ πρὸς Ἀθηναίους οὐκέτι	ἐβούλοντο	διακινδυνεύειν, ὑποτειχίζειν δὲ ἄμεινον ἐδόκει
[6, 82]	πόλιν, δουλείαν δὲ αὐτοί τε	ἐβούλοντο	καὶ ἡμῖν τὸ αὐτὸ ἐπενεγκεῖν.
[6, 64]	τοιόνδε τι οὖν πρὸς ἃ	ἐβούλοντο	οἱ στρατηγοὶ (μηχανῶνται. πέμπουσιν ἄνδρα
[6, 57]	καὶ δι' ὅνπερ πάντα ἐκινδύνευον	ἐβούλοντο	πρότερον, εἰ δύναιντο, προτιμωρήσασθαι, καὶ
[6, 2]	Πάνορμον ἐγγὺς τῶν Ἐλύμων ξυνοικήσαντες	ἐνέμοντο,	ξυμμαχίᾳ τε πίσυνοι τῇ τῶν
[6, 97]	πρὶν προσμεῖξαι ἐκ τοῦ λειμῶνος	ἐγίγνοντο	αὐτοῖς οὐκ ἔλασσον ἢ πέντε
[6, 5]	μετὰ Συρακουσῶν κτίσιν· οἰκισταὶ δὲ	ἐγένοντο	αὐτῆς Δάσκων καὶ Μενέκωλος. ἀναστάτων
[6, 4]	καὶ οἰκισταὶ Περιήρης καὶ Κραταιμένης	ἐγένοντο	αὐτῆς, ὁ μὲν ἀπὸ Κύμης,
[6, 17]	πω μᾶλλον Πελοποννήσιοι ἐς ἡμᾶς	ἐγένοντο,	εἴ τε καὶ πάνυ ἔρρωνται,
[6, 55]	τῆς Καλλίου τοῦ Ὑπεροχίδου θυγατρὸς	ἐγένοντο·	εἰκὸς γὰρ ἦν (τὸν πρεσβύτατον
[6, 61]	ἐς τὰς Ἀθήνας· καὶ ἐπειδὴ	ἐγένοντο	ἐν Θουρίοις, οὐκέτι ξυνείποντο, ἀλλ'
[6, 62]	στράτευμα· καὶ τἀνδράποδα ἀπέδοσαν, καὶ	ἐγένοντο	ἐξ (αὐτῶν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[6, 88]	καὶ ἐπειδὴ ἐν τῇ Κορίνθῳ	ἐγένοντο,	λόγους ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες σφίσι (κατὰ
[6, 88]	ἐπειδὴ καὶ ἐπικρατέστεροι τῇ μάχῃ	ἐγένοντο,	λόγῳ (ἀποκρίνασθαι ἴσα ἀμφοτέροις. καὶ
[6, 62]	ἀνδραποδίσαντες τὴν πόλιν παρέδοσαν Ἐγεσταίοις	(παρεγένοντο	γὰρ αὐτῶν ἱππῆς) αὐτοὶ δὲ
[6, 63]	τῆς Σικελίας πολὺ ἀπὸ σφῶν	ἐφαίνοντο	καὶ πρὸς τὴν Ὕβλαν ἐλθόντες
[6, 61]	ἐπειδὴ ἐγένοντο ἐν Θουρίοις, οὐκέτι	ξυνείποντο,	ἀλλ' ἀπελθόντες ἀπὸ τῆς νεὼς
[6, 64]	καὶ κατέλαβον, Συρακοσίων φυγάδες, οἳ	ξυνείποντο)	τοιόνδε τι οὖν πρὸς ἃ
[6, 75]	πρεσβεύεσθαι, εἴ πως προσαγάγοιντο αὐτούς,	ἀντεπρεσβεύοντο	καὶ αὐτοί· ἦσαν γὰρ ὕποπτοι
[6, 52]	καὶ σχόντες ἐς τὸν αἰγιαλὸν	ἐπεκηρυκεύοντο.	οἱ δ' οὐκ ἐδέχοντο, λέγοντες
[6, 46]	δὲ στρατηγοὶ πρὸς τὰ παρόντα	ἐβουλεύοντο.	~Καὶ Νικίου μὲν ἦν γνώμη
[6, 88]	φρουρούς τε πεμπόντων καὶ βοηθούντων	ἀπεκωλύοντο.	τόν τε χειμῶνα μεθορμισάμενοι ἐκ
[6, 88]	μὲν Συρακόσιοι τὰ καθ' ἑαυτοὺς	ἐξηρτύοντο	ἐς τὸν πόλεμον, οἱ δ'
[6, 69]	λιθοβόλοι καὶ σφενδονῆται καὶ τοξόται	προυμάχοντο	καὶ τροπὰς οἵας εἰκὸς ψιλοὺς
[6, 62]	πόλις ἐστίν· καὶ ὡς οὐκ	ἐδέχοντο	αὐτούς, (παρεκομίζοντο. καὶ ἐν τῷ
[6, 50]	ὡς αὐτοὺς οἱ Καταναῖοι οὐκ	ἐδέχοντο	(ἐνῆσαν γὰρ αὐτόθι ἄνδρες τὰ
[6, 52]	αἰγιαλὸν ἐπεκηρυκεύοντο. οἱ δ' οὐκ	ἐδέχοντο,	λέγοντες σφίσι τὰ ὅρκια εἶναι
[6, 51]	γενομένης τὴν μὲν στρατιὰν οὐκ	ἐδέχοντο	οἱ Καταναῖοι, τοὺς δὲ στρατηγοὺς
[6, 44]	πόλεως, ὡς αὐτοὺς ἔσω οὐκ	ἐδέχοντο,	στρατόπεδόν τε κατεσκευάσαντο ἐν τῷ
[6, 46]	μὲν οὐκ ἔστι χρήματα ἃ	ὑπέσχοντο,	τριάκοντα δὲ τάλαντα μόνα (φαίνεται.
[6, 32]	ἐπιβάται καὶ οἱ ἄρχοντες (σπένδοντες.	ξυνεπηύχοντο	δὲ καὶ ὁ ἄλλος ὅμιλος
[6, 61]	ὡς δ' οὐδαμοῦ φανεροὶ ἦσαν,	ᾤχοντο	ἀποπλέοντες. ὁ δὲ Ἀλκιβιάδης ἤδη
[6, 88]	καθ' ὅσον (εἰ) τὴν Σικελίαν	ᾤοντο	αὐτοὺς δουλώσεσθαι, τοῖς δὲ Συρακοσίοις
[6, 61]	καὶ ἐπειδὴ τὸ τῶν Ἑρμῶν	ᾤοντο	σαφὲς ἔχειν, πολὺ δὴ μᾶλλον
[6, 61]	τοῦτον ἐν ᾧ περὶ ταῦτα	ἐθορυβοῦντο	μέχρι Ἰσθμοῦ παρελθοῦσα, πρὸς Βοιωτούς
[6, 43]	τῆς Κερκύρας ἐς τὴν Σικελίαν	ἐπεραιοῦντο,	τριήρεσι μὲν ταῖς πάσαις τέσσαρσι
[6, 88]	ἐν τῇ Κορίνθῳ ἐγένοντο, λόγους	ἐποιοῦντο	ἀξιοῦντες σφίσι (κατὰ τὸ ξυγγενὲς
[6, 26]	ξυμμάχους ἔπεμπον καὶ αὐτόθεν καταλόγους	ἐποιοῦντο,	ἄρτι δ' ἀνειλήφει ἡ πόλις
[6, 96]	τὴν ἀρχήν) ἐξέτασίν τε ὅπλων	ἐποιοῦντο	καὶ ἑξακοσίους λογάδας τῶν ὁπλιτῶν
[6, 32]	ἐκπλεύσαντες ἅμιλλαν ἤδη μέχρι Αἰγίνης	ἐποιοῦντο.	καὶ οἱ μὲν ἐς τὴν
[6, 32]	ἑκάστην, ξύμπαντες δὲ ὑπὸ κήρυκος	ἐποιοῦντο,	κρατῆράς τε κεράσαντες παρ' ἅπαν
[6, 103]	λόγους ἔν τε σφίσιν αὐτοῖς	ἐποιοῦντο	ξυμβατικοὺς καὶ πρὸς τὸν Νικίαν·
[6, 53]	στρατιὰ ἀπέπλευσεν, οὐδὲν ἧσσον ζήτησιν	ἐποιοῦντο	τῶν περὶ τὰ μυστήρια καὶ
[6, 98]	τῆς οἰκοδομίας· καὶ ἐπεξελθόντες μάχην	διενοοῦντο	(ποιεῖσθαι καὶ μὴ περιορᾶν. καὶ
[6, 96]	οὐδ' εἰ κρατοῖντο μάχῃ, ἀποτειχισθῆναι,	διενοοῦντο	τὰς προσβάσεις αὐτῶν φυλάσσειν, ὅπως
[6, 1]	οὐ πολλῷ τινὶ ὑποδεέστερον πόλεμον	ἀνῃροῦντο	ἢ τὸν πρὸς Πελοποννησίους. (Σικελίας
[6, 27]	μεγάλοις μηνύτροις δημοσίᾳ οὗτοί τε	ἐζητοῦντο	καὶ προσέτι ἐψηφίσαντο, καὶ εἴ
[6, 28]	ὕβρει· ὧν καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην	ἐπῃτιῶντο.	καὶ αὐτὰ ὑπολαμβάνοντες οἱ μάλιστα
[6, 88]	τούς τε Ἰταλιώτας ἅμα παραπλέοντες	ἐπειρῶντο	πείθειν μὴ περιορᾶν τὰ γιγνόμενα
[6, 103]	ξύμμαχοι τοῖς Ἀθηναίοις, οἳ πρότερον	περιεωρῶντο,	καὶ ἐκ τῆς Τυρσηνίας νῆες
[6, 29]	καὶ εἰ μὲν τούτων (τι	εἴργαστο,	δίκην δοῦναι, εἰ δ' ἀπολυθείη,
[6, 101]	τὸ πρὸς τὸν κρημνὸν αὐτοῖς	ἐξείργαστο,	ἐπιχειροῦσιν αὖθις τῷ τῶν Συρακοσίων
[6, 29]	γὰρ καὶ τὰ τῆς παρασκευῆς	ἐπεπόριστο)	καὶ εἰ μὲν τούτων (τι
[6, 58]	δείξας τι χωρίον, ἀπελθεῖν ἐς	(αὐτὸ	ἄνευ τῶν ὅπλων. καὶ οἱ
[6, 100]	τὸ σταύρωμα· καὶ οἱ φύλακες	αὐτὸ	ἐκλιπόντες κατέφυγον ἐς τὸ προτείχισμα
[6, 82]	τε ἐβούλοντο καὶ ἡμῖν τὸ	αὐτὸ	ἐπενεγκεῖν. ~ἀνθ' ὧν ἄξιοί τε
[6, 104]	δειναὶ καὶ πᾶσαι ἐπὶ τὸ	αὐτὸ	ἐψευσμέναι ὡς ἤδη παντελῶς ἀποτετειχισμέναι
[6, 83]	καὶ τὰ ἐνθάδε διὰ τὸ	αὐτὸ	ἥκειν μετὰ τῶν φίλων ἀσφαλῶς
[6, 87]	ἡμετέρας πολυπραγμοσύνης καὶ τρόπου τὸ	αὐτὸ	ξυμφέρει, τούτῳ ἀπολαβόντες χρήσασθε, καὶ
[6, 86]	~καὶ ὅτῳ ταῦτα μὴ δοκεῖ,	αὐτὸ	τὸ ἔργον ἐλέγχει. τὸ γὰρ
[6, 17]	καὶ ἐπιδοχάς. καὶ οὐδεὶς δι'	αὐτὸ	ὡς περὶ οἰκείας πατρίδος οὔτε
[6, 70]	Ἀθηναίων τὸ κατὰ σφᾶς αὐτούς,	παρερρήγνυτο	ἤδη καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα
[6, 61]	ἐκεῖνον καὶ ὧν πέρι ἄλλων	ἐμεμήνυτο.	(εἴρητο δὲ προειπεῖν αὐτῷ ἀπολογησομένῳ
[6, 33]	καὶ ἡμῖν οὐκ ἀνέλπιστον τὸ	τοιοῦτο	ξυμβῆναι. ~Θαρσοῦντες οὖν τά τε
[6, 50]	τῇ Ἀλκιβιάδου γνώμῃ. μετὰ δὲ	τοῦτο	Ἀλκιβιάδης τῇ αὑτοῦ νηὶ διαπλεύσας
[6, 55]	γέγραπται μετὰ τὸν πατέρα, οὐδὲ	τοῦτο	ἀπεοικότως (διὰ τὸ πρεσβεύειν τε
[6, 54]	τινι ἀφανεῖ ὡς οὐ διὰ	τοῦτο	δὴ παρεσκευάζετο προπηλακιῶν (αὐτόν. οὐδὲ
[6, 51]	ἐκ Ῥηγίου κομίζειν. μετὰ δὲ	τοῦτο	διαπλεύσαντες οἱ Ἀθηναῖοι ἐς τὸ
[6, 83]	διότι καὶ τῷ Μήδῳ ἑτοίμως	τοῦτο	δρῶντες οὗτοι ἡμᾶς ἔβλαπτον, ἅμα
[6, 36]	καὶ νῦν αὗται αἱ ἀγγελίαι	τοῦτο	δύνανται· οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου, ἐκ
[6, 2]	Ἰταλοῦ βασιλέως τινὸς Σικελῶν, τοὔνομα	τοῦτο	(ἔχοντος, οὕτως Ἰταλία ἐπωνομάσθη. ἐλθόντες
[6, 59]	τοῖς δ' Ἀθηναίοις χαλεπωτέρα μετὰ	τοῦτο	ἡ τυραννὶς κατέστη, καὶ ὁ
[6, 8]	γιγνώσκωσιν ἄριστα Ἀθηναίοις. μετὰ δὲ	τοῦτο	ἡμέρᾳ πέμπτῃ ἐκκλησία αὖθις ἐγίγνετο,
[6, 83]	δουλωσόμενοι, μὴ παθεῖν δὲ μᾶλλον	τοῦτο	κωλύσοντες. ~Ὑπολάβῃ δὲ μηδεὶς ὡς
[6, 40]	πόλεως ξύμπασι κοινὸν αὔξετε, ἡγησάμενοι	τοῦτο	μὲν ἂν καὶ ἴσον καὶ
[6, 89]	οὖσα καὶ ὅπερ ἐδέξατό τις,	τοῦτο	ξυνδιασῴζειν, ἐπεὶ δημοκρατίαν γε καὶ
[6, 70]	καὶ ἐλάχιστα πολέμῳ ὡμιληκόσι καὶ	τοῦτο	ξυνεπιλαβέσθαι τοῦ φόβου, τοῖς δ'
[6, 103]	τὴν θάλασσαν τειχισμόν. ~Μετὰ δὲ	τοῦτο	οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖον ἔστησαν καὶ
[6, 97]	(ἄλλων ὡς τριακόσιοι. καὶ μετὰ	τοῦτο	οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖόν τε στήσαντες
[6, 44]	καὶ τοῖς ἄλλοις Ἰταλιώταις ξυνδοκῇ,	τοῦτο	ποιήσειν. οἱ δὲ πρὸς τὰ
[6, 46]	ἐν ἀθυμίᾳ ἦσαν, ὅτι αὐτοῖς	τοῦτό	τε πρῶτον ἀντεκεκρούκει καὶ οἱ
[6, 67]	ἐν πλαισίῳ, ἐπὶ ὀκτὼ καὶ	τοῦτο	τεταγμένον· οἷς εἴρητο, ᾗ ἂν
[6, 77]	ἐσμεν καὶ ὁρῶντες αὐτοὺς ἐπὶ	τοῦτο	τὸ εἶδος τρεπομένους ὥστε τοὺς
[6, 85]	μετὰ καιροῦ γίγνεσθαι. καὶ ἡμᾶς	τοῦτο	ὠφελεῖ ἐνθάδε, οὐκ ἢν τοὺς
[6, 104]	πρὸς ταῖς σφετέραις δέκα Λευκαδίας	δύο	καὶ Ἀμπρακιώτιδας τρεῖς προσπληρώσαντες ὕστερον
[6, 93]	ἥξει τοῖς ἐκεῖ. ὁ δὲ	δύο	μὲν ναῦς τοὺς Κορινθίους ἤδη
[6, 62]	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν τῇ Σικελίᾳ,	δύο	μέρη ποιήσαντες τοῦ στρατεύματος καὶ