Livre, Chap.
[6, 20]	οὔτε δεομένας μεταβολῆς, ᾗ ἂν	ἐκ	βιαίου τις δουλείας ἄσμενος ἐς
[6, 90]	πολιορκοῦντες καὶ τῷ πεζῷ ἅμα	ἐκ	γῆς ἐφορμαῖς τῶν πόλεων τὰς
[6, 36]	τοῦτο δύνανται· οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου,	ἐκ	δὲ ἀνδρῶν οἵπερ αἰεὶ τάδε
[6, 16]	μὲν γὰρ τιμὴ τὰ τοιαῦτα,	ἐκ	δὲ τοῦ δρωμένου καὶ δύναμις
[6, 40]	οὐχὶ ἐκ τοῦ ἀκούειν ἀφαιρεθήσεται,	ἐκ	δὲ τοῦ ἔργῳ φυλασσομένη μὴ
[6, 31]	τριηράρχων ἐπιφοράς τε πρὸς τῷ	ἐκ	δημοσίου μισθῷ διδόντων τοῖς θρανίταις
[6, 43]	ἦσαν πεντακόσιοι μὲν καὶ χίλιοι	ἐκ	καταλόγου, ἑπτακόσιοι δὲ θῆτες ἐπιβάται
[6, 3]	ἐχομένου ἔτους Ἀρχίας τῶν Ἡρακλειδῶν	ἐκ	Κορίνθου ᾤκισε, Σικελοὺς ἐξελάσας πρῶτον
[6, 4]	Ἀντίφημος ἐκ Ῥόδου καὶ Ἔντιμος	ἐκ	Κρήτης ἐποίκους ἀγαγόντες κοινῇ ἔκτισαν,
[6, 25]	καὶ τοξοτῶν τῶν αὐτόθεν καὶ	ἐκ	Κρήτης καὶ σφενδονητῶν, καὶ ἤν
[6, 4]	τὸν αὐτὸν χρόνον καὶ Λάμις	ἐκ	Μεγάρων ἀποικίαν ἄγων ἐς Σικελίαν
[6, 4]	Πάμιλλον πέμψαντες Σελινοῦντα κτίζουσι, καὶ	ἐκ	Μεγάρων τῆς μητροπόλεως οὔσης αὐτοῖς
[6, 29]	κρίνεσθαι ἐν ἡμέραις ῥηταῖς, βουλόμενοι	ἐκ	μείζονος διαβολῆς, ἣν ἔμελλον ῥᾷον
[6, 75]	προτέραν φιλίαν πεισθέντες. (ἀφικομένων οὖν	ἐκ	μὲν Συρακουσῶν Ἑρμοκράτους καὶ ἄλλων
[6, 66]	Ἀνάπου (γέφυραν ἔλυσαν. παρασκευαζομένων δὲ	ἐκ	μὲν τῆς πόλεως οὐδεὶς ἐξιὼν
[6, 55]	Ἱππίου δὲ πέντε, οἳ αὐτῷ	ἐκ	Μυρρίνης τῆς Καλλίου τοῦ Ὑπεροχίδου
[6, 3]	Θουκλῆς δὲ καὶ οἱ Χαλκιδῆς	ἐκ	Νάξου ὁρμηθέντες ἔτει πέμπτῳ μετὰ
[6, 37]	Σικελίᾳ (ξυστήσεται γάρ) στρατοπέδῳ τε	ἐκ	νεῶν ἱδρυθέντι καὶ ἐκ σκηνιδίων
[6, 92]	μὴ ἐπίῃ, ἀλλ' ὃς ἂν	ἐκ	παντὸς τρόπου διὰ τὸ (ἐπιθυμεῖν
[6, 50]	καὶ εὐθὺς ξυμπληρώσαντες ἑξήκοντα ναῦς	ἐκ	πασῶν οἱ στρατηγοὶ καὶ τὰ
[6, 22]	τε ὑπηκόων καὶ ἤν τινα	ἐκ	Πελοποννήσου δυνώμεθα ἢ πεῖσαι ἢ
[6, 105]	ἔλυσαν. πρότερον μὲν γὰρ λῃστείαις	ἐκ	Πύλου καὶ περὶ τὴν ἄλλην
[6, 89]	ἄλλα τε καὶ περὶ τὴν	ἐκ	Πύλου ξυμφοράν. καὶ διατελοῦντός μου
[6, 51]	καὶ (τὸ ἄλλο στράτευμα ἐκέλευον	ἐκ	Ῥηγίου κομίζειν. μετὰ δὲ τοῦτο
[6, 4]	(ἐπελθὼν ξυγκατῴκισεν. Γέλαν δὲ Ἀντίφημος	ἐκ	Ῥόδου καὶ Ἔντιμος ἐκ Κρήτης
[6, 3]	ἐστιν ἱδρύσαντο, ἐφ' ᾧ, ὅταν	ἐκ	Σικελίας θεωροὶ πλέωσι, πρῶτον (θύουσιν.
[6, 37]	τε ἐκ νεῶν ἱδρυθέντι καὶ	ἐκ	σκηνιδίων καὶ ἀναγκαίας παρασκευῆς οὐκ
[6, 5]	ἀποικίαν, ξυνῴκισαν δὲ αὐτοῖς καὶ	ἐκ	Συρακουσῶν φυγάδες στάσει νικηθέντες, οἱ
[6, 74]	ἐγένετο· Ἀλκιβιάδης γὰρ ὅτ' ἀπῄει	ἐκ	τῆς ἀρχῆς ἤδη μετάπεμπτος, ἐπιστάμενος
[6, 12]	δὲ πολυτέλειαν καὶ ὠφεληθῇ τι	ἐκ	τῆς ἀρχῆς, μηδὲ τούτῳ ἐμπαράσχητε
[6, 32]	καὶ ὁ ἄλλος ὅμιλος ὁ	ἐκ	τῆς γῆς τῶν τε πολιτῶν
[6, 44]	προσοίσονται· καὶ τὰς πρόπλους ναῦς	ἐκ	τῆς Ἐγέστης ἅμα προσέμενον, βουλόμενοι
[6, 46]	οὐ παρόντι καθίσταντο. ~Αἱ δ'	ἐκ	τῆς Ἐγέστης τρεῖς νῆες αἱ
[6, 4]	μὲν ἀποθνῄσκει, οἱ δ' ἄλλοι	ἐκ	τῆς Θάψου ἀναστάντες Ὕβλωνος βασιλέως
[6, 101]	τὰς μὲν ναῦς κελεύσαντες περιπλεῦσαι	ἐκ	τῆς Θάψου ἐς τὸν μέγαν
[6, 99]	τὴν θάλασσαν, κατὰ γῆν δ'	ἐκ	τῆς Θάψου οἱ Ἀθηναῖοι τὰ
[6, 99]	δὲ νῆες τῶν Ἀθηναίων οὔπω	ἐκ	τῆς Θάψου περιεπεπλεύκεσαν ἐς τὸν
[6, 102]	καὶ αἱ νῆες ἅμα αὐτῶν	ἐκ	τῆς (Θάψου, ὥσπερ εἴρητο, κατέπλεον
[6, 88]	τότ' εὐθὺς ἐπὶ πλοίου φορτηγικοῦ	ἐκ	τῆς Θουρίας ἐς Κυλλήνην τῆς
[6, 61]	ἐπὶ πλοίου ἐπεραιώθη ἐς Πελοπόννησον	ἐκ	τῆς Θουρίας· οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[6, 103]	δ' ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ ἐσήγετο	ἐκ	τῆς Ἰταλίας πανταχόθεν. ἦλθον δὲ
[6, 64]	ὁ ἀνήρ, καὶ ἀπ' ἀνδρῶν	ἐκ	τῆς Κατάνης ἥκειν ἔφη ὧν
[6, 94]	ἐν τῇ Σικελίᾳ Ἀθηναῖοι ἄραντες	ἐκ	τῆς Κατάνης παρέπλευσαν ἐπὶ Μεγάρων
[6, 97]	αὐτοὺς παντὶ ἤδη τῷ στρατεύματι	ἐκ	τῆς Κατάνης σχόντες κατὰ τὸν
[6, 43]	ἤδη τῇ παρασκευῇ Ἀθηναῖοι ἄραντες	ἐκ	τῆς Κερκύρας ἐς τὴν Σικελίαν
[6, 44]	ἐμπορίας ἕνεκα· ἃ τότε πάντα	ἐκ	τῆς Κερκύρας ξυνδιέβαλλε (τὸν Ἰόνιον
[6, 88]	(τινὰ πέμπειν. καὶ οἵ τε	ἐκ	τῆς Κορίνθου πρέσβεις παρῆσαν ἐς
[6, 93]	πλεῖν. ταῦτα δὲ ξυνθέμενοι ἀνεχώρουν	ἐκ	τῆς Λακεδαίμονος. (Ἀφίκετο δὲ καὶ
[6, 88]	ἀπεκωλύοντο. τόν τε χειμῶνα μεθορμισάμενοι	ἐκ	τῆς Νάξου ἐς τὴν Κατάνην
[6, 3]	Κορίνθου ᾤκισε, Σικελοὺς ἐξελάσας πρῶτον	ἐκ	τῆς νήσου ἐν ᾗ νῦν
[6, 4]	ὑπὸ Γέλωνος τυράννου Συρακοσίων ἀνέστησαν	ἐκ	τῆς πόλεως καὶ χώρας. πρὶν
[6, 64]	καὶ βουλόμενοι αὐτοὺς ἄγειν πανδημεὶ	ἐκ	τῆς πόλεως ὅτι πλεῖστον, αὐτοὶ
[6, 31]	ἔπλει, πολλὰ ἂν τάλαντα (ηὑρέθη	ἐκ	τῆς πόλεως τὰ πάντα ἐξαγόμενα.
[6, 61]	ἐς δίκην καταπλεῦσαι. οἱ δ'	ἐκ	τῆς Σαλαμινίας τέως μὲν ἐζήτουν
[6, 8]	οἱ τῶν Ἀθηναίων πρέσβεις ἧκον	ἐκ	τῆς Σικελίας καὶ οἱ Ἐγεσταῖοι
[6, 93]	Λακεδαίμονος. (Ἀφίκετο δὲ καὶ ἡ	ἐκ	τῆς Σικελίας τριήρης τῶν Ἀθηναίων,
[6, 61]	ξυνδιαβεβλημένοι ἀπέπλεον μετὰ τῆς Σαλαμινίας	ἐκ	τῆς Σικελίας ὡς ἐς τὰς
[6, 30]	ποτε ὄψοιντο, ἐνθυμούμενοι ὅσον πλοῦν	ἐκ	τῆς σφετέρας ἀπεστέλλοντο. ~καὶ ἐν
[6, 84]	Εὐβοίᾳ, ἀλλ' ὡς δυνατωτάτους, ἵνα	ἐκ	τῆς σφετέρας ὅμοροι ὄντες τοῖσδε
[6, 103]	Ἀθηναίοις, οἳ πρότερον περιεωρῶντο, καὶ	ἐκ	τῆς Τυρσηνίας νῆες πεντηκόντοροι τρεῖς.
[6, 21]	τινα, ὅθεν ῥᾴδιαι αἱ κομιδαὶ	ἐκ	τῆς φιλίας ὧν προσέδει, ἀλλ'
[6, 10]	διὰ ξυμφορῶν ἡ ξύμβασις καὶ	ἐκ	τοῦ αἰσχίονος ἢ ἡμῖν κατ'
[6, 40]	καὶ τὴν ὑπάρχουσαν ἐλευθερίαν οὐχὶ	ἐκ	τοῦ ἀκούειν ἀφαιρεθήσεται, ἐκ δὲ
[6, 105]	ἐποίησαν. ἀναχωρησάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων	ἐκ	τοῦ Ἄργους ταῖς ναυσὶ καὶ
[6, 18]	αὐτοὶ ἄλλων ἄρχοιμεν. καὶ οὐκ	ἐκ	τοῦ αὐτοῦ ἐπισκεπτέον ὑμῖν τοῖς
[6, 31]	εἰκὸς ἦν καὶ ἄνευ τοῦ	ἐκ	τοῦ δημοσίου μισθοῦ πάντα τινὰ
[6, 17]	κατασκευαῖς· ὅτι δὲ ἕκαστος ἢ	ἐκ	τοῦ λέγων πείθειν οἴεται ἢ
[6, 97]	ἑξακόσιοι· στάδιοι δὲ πρὶν προσμεῖξαι	ἐκ	τοῦ λειμῶνος ἐγίγνοντο αὐτοῖς οὐκ
[6, 97]	Εὐρύηλον πρὶν τοὺς Συρακοσίους αἰσθομένους	ἐκ	(τοῦ λειμῶνος καὶ τῆς ἐξετάσεως
[6, 99]	αἰεί, ᾗπερ βραχύτατον ἐγίγνετο αὐτοῖς	ἐκ	τοῦ μεγάλου λιμένος ἐπὶ τὴν
[6, 38]	οὐκ ἔννομον· ὁ δὲ νόμος	ἐκ	τοῦ μὴ δύνασθαι ὑμᾶς μᾶλλον
[6, 41]	τοσαῦτα εἰπόντος τοῦ στρατηγοῦ διελύθησαν	ἐκ	τοῦ ξυλλόγου. ~Οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[6, 78]	Ἀθηναῖοι δεόμενοι ἂν ἐπεκαλεῖσθε, ταῦτα	ἐκ	τοῦ ὁμοίου καὶ νῦν παρακελευομένους
[6, 87]	φυλάσσεσθαι αὐτούς, καὶ ἀντεπιβουλεῦσαί ποτε	ἐκ	τοῦ ὁμοίου μεταλάβετε. ~Τοιαῦτα δὲ
[6, 56]	προειδότας, εἰ καὶ ὁποσοιοῦν τολμήσειαν,	ἐκ	τοῦ παραχρῆμα ἔχοντάς γε ὅπλα
[6, 59]	ἐπιβουλῆς καὶ ἡ ἀλόγιστος τόλμα	ἐκ	τοῦ παραχρῆμα περιδεοῦς (Ἁρμοδίῳ καὶ
[6, 73]	Ἀθηναίους πόλεμον βεβαιότερον πείθωσι ποιεῖσθαι	ἐκ	τοῦ προφανοῦς ὑπὲρ σφῶν τοὺς
[6, 104]	πλεύσεσθαι. (καὶ ὁ μὲν Γύλιππος	ἐκ	τοῦ Τάραντος ἐς τὴν Θουρίαν
[6, 9]	ἄρασθαι. καίτοι ἔγωγε καὶ τιμῶμαι	ἐκ	τοῦ τοιούτου καὶ ἧσσον ἑτέρων
[6, 53]	~καὶ καταλαμβάνουσι τὴν Σαλαμινίαν ναῦν	ἐκ	τῶν Ἀθηνῶν ἥκουσαν ἐπί τε
[6, 71]	πρὶν ἂν ἱππέας τε μεταπέμψωσιν	ἐκ	τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἐκ τῶν
[6, 94]	καταλαμβάνουσι τούς τε ἱππέας ἥκοντας	ἐκ	τῶν Ἀθηνῶν πεντήκοντα καὶ διακοσίους
[6, 71]	μεταπέμψωσιν ἐκ τῶν Ἀθηνῶν καὶ	ἐκ	τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων ἀγείρωσιν, ὅπως
[6, 46]	καὶ ἀργυρᾶ ξυλλέξαντες καὶ τὰ	ἐκ	τῶν ἐγγὺς πόλεων καὶ Φοινικικῶν
[6, 10]	τε ἄνδρες ἔπραξαν αὐτὰ καὶ	ἐκ	τῶν ἐναντίων) σφαλέντων δέ που
[6, 22]	πεφρυγμένας κριθάς, ἄγειν, καὶ σιτοποιοὺς	ἐκ	τῶν μυλώνων πρὸς μέρος ἠναγκασμένους
[6, 64]	ἂν ὁμοίως δυνηθέντες καὶ εἰ	ἐκ	τῶν νεῶν πρὸς παρεσκευασμένους ἐκβιβάζοιεν
[6, 25]	ὅσαι ἂν δοκῶσι, καὶ ἄλλας	ἐκ	τῶν ξυμμάχων μεταπεμπτέας εἶναι) ὁπλίταις
[6, 7]	τοῦ στρατεύματος ἄπωθεν ἐκδιδράσκουσιν οἱ	ἐκ	τῶν Ὀρνεῶν. καὶ τῇ ὑστεραίᾳ
[6, 93]	τῶν Κορινθίων βουλευόμενον ποιεῖν ὅπῃ	ἐκ	τῶν παρόντων μάλιστα καὶ τάχιστά
[6, 70]	τὴν Ἑλωρίνην ὁδὸν καὶ ὡς	ἐκ	τῶν παρόντων ξυνταξάμενοι ἔς τε
[6, 46]	φαινομένων μεγάλην τὴν ἔκπληξιν τοῖς	ἐκ	τῶν τριήρων Ἀθηναίοις παρεῖχε, καὶ
[6, 34]	λογισμὸν καταστήσαιμεν ὅτι ὁρμώμεθα μὲν	ἐκ	φιλίας χώρας φύλακες (ὑποδέχεται γὰρ
[6, 98]	οὐ πολλῷ ὕστερον αὐτοῖς ἦλθον	ἔκ	τε Ἐγέστης ἱππῆς τριακόσιοι καὶ
[6, 52]	τὸ στρατόπεδον. ~Ἐσηγγέλλετο δὲ αὐτοῖς	ἔκ	τε Καμαρίνης ὡς, εἰ ἔλθοιεν,
[6, 87]	πρότερον τοῖς ἐνθάδε ὑμῶν ἀδικουμένοις	οὐκ	ἄκλητοι, (παρακληθέντες δὲ ἥκειν. καὶ
[6, 8]	τά τε ἄλλα ἐπαγωγὰ καὶ	οὐκ	ἀληθῆ καὶ περὶ τῶν χρημάτων
[6, 80]	ὀνόματι τιμηθήσονται, καὶ τῆς νίκης	οὐκ	ἄλλον τινὰ ἆθλον ἢ τὸν
[6, 86]	τὸ γὰρ πρότερον ἡμᾶς ἐπηγάγεσθε	οὐκ	ἄλλον τινὰ προσείοντες φόβον ἤ,
[6, 17]	ἐχθρὸν ἔχοντες τὴν ἀρχὴν ἐκτήσαντο,	οὐκ	ἄλλῳ τινὶ ἢ τῇ περιουσίᾳ
[6, 77]	τ' ἐκεῖ Ἑλλήνων ὡς ἐδουλώθησαν	οὐκ	ἀμύνοντες σφίσιν αὐτοῖς, καὶ νῦν
[6, 34]	πάθοιεν. ἐπέρχονται γὰρ ἡμῖν ὡς	οὐκ	ἀμυνουμένοις, δικαίως κατεγνωκότες ὅτι αὐτοὺς
[6, 34]	ἂν καὶ τὰ τῶν πόλεων	οὐκ	ἂν βέβαια (ἔχοντες, εἰ ὑποδέξοιντο,
[6, 91]	ὃν ἄρτι κίνδυνον ἐκεῖθεν προεῖπον,	οὐκ	ἂν διὰ μακροῦ ὑμῖν (ἐπιπέσοι.
[6, 17]	ἱκανοί εἰσι, τῷ δὲ ναυτικῷ	οὐκ	ἂν δύναιντο βλάπτειν· ὑπόλοιπον γὰρ
[6, 19]	ἀπὸ μὲν τῶν αὐτῶν λόγων	οὐκ	ἂν ἔτι ἀποτρέψειε, παρασκευῆς δὲ
[6, 35]	τί ἂν δράσειαν αὐτοὺς ὅτι	οὐκ	ἂν μεῖζον ἀντιπάθοιεν. ἄλλοι δὲ
[6, 69]	βούλησιν ἄκοντες προυδίδοσαν. ὅμως δὲ	οὐκ	ἂν οἰόμενοι σφίσι τοὺς Ἀθηναίους
[6, 64]	ἐν ἐπιτηδείῳ καθ' ἡσυχίαν, εἰδότες	οὐκ	ἂν ὁμοίως δυνηθέντες καὶ εἰ
[6, 37]	ὅμορον οἰκίσαντες τὸν πόλεμον ποιοῖντο,	οὐκ	ἂν παντάπασι διαφθαρῆναι, ἦ πού
[6, 96]	ὑπὲρ τῆς πόλεως εὐθὺς κειμένου,	οὐκ	ἂν ῥᾳδίως σφᾶς, οὐδ' εἰ
[6, 33]	δὴ ἔργον ἡμῖν ξυμβήσεται, καὶ	(οὐκ	ἀνέλπιστον ἔμοιγε. ὀλίγοι γὰρ δὴ
[6, 33]	Ἀθήνας ᾔει ηὐξήθησαν, καὶ ἡμῖν	οὐκ	ἀνέλπιστον τὸ τοιοῦτο ξυμβῆναι. ~Θαρσοῦντες
[6, 78]	δὲ ἕνεκα τῆς αὑτοῦ ἀσφαλείας,	οὐκ	ἀνθρωπίνης δυνάμεως βούλησιν ἐλπίζει· οὐ
[6, 86]	καὶ ὅταν (καιρὸν λάβωσιν ἑκάστου,	οὐκ	ἀνιᾶσιν (ἔδειξαν δὲ καὶ ἄλλα
[6, 66]	τὸ πρῶτον, ἔπειτα δὲ ὡς	οὐκ	ἀντιπροῇσαν αὐτοῖς, ἀναχωρήσαντες καὶ διαβάντες
[6, 76]	οἱ δ' ἐπὶ δεσπότου μεταβολῇ	οὐκ	ἀξυνετωτέρου, κακοξυνετωτέρου δέ. ~Ἀλλ' οὐ
[6, 36]	αὗται αἱ ἀγγελίαι τοῦτο δύνανται·	οὐκ	ἀπὸ ταὐτομάτου, ἐκ δὲ ἀνδρῶν
[6, 68]	ἄνδρας πανδημεί τε ἀμυνομένους καὶ	οὐκ	ἀπολέκτους ὥσπερ καὶ ἡμᾶς, καὶ
[6, 49]	καὶ ἐσκομιζομένων αὐτῶν τὴν στρατιὰν	οὐκ	ἀπορήσειν χρημάτων, ἢν πρὸς τῇ
[6, 16]	καὶ αὕτη ἰσχὺς φαίνεται. καὶ	οὐκ	ἄχρηστος ἥδ' ἡ ἄνοια, ὃς
[6, 74]	προδοθησομένην. καὶ ἃ μὲν ἐπράσσετο	οὐκ	ἐγένετο· Ἀλκιβιάδης γὰρ ὅτ' ἀπῄει
[6, 62]	Ἑλλὰς πόλις ἐστίν· καὶ ὡς	οὐκ	ἐδέχοντο αὐτούς, (παρεκομίζοντο. καὶ ἐν
[6, 50]	καὶ ὡς αὐτοὺς οἱ Καταναῖοι	οὐκ	ἐδέχοντο (ἐνῆσαν γὰρ αὐτόθι ἄνδρες
[6, 52]	τὸν αἰγιαλὸν ἐπεκηρυκεύοντο. οἱ δ'	οὐκ	ἐδέχοντο, λέγοντες σφίσι τὰ ὅρκια
[6, 51]	ἐκκλησίας γενομένης τὴν μὲν στρατιὰν	οὐκ	ἐδέχοντο οἱ Καταναῖοι, τοὺς δὲ
[6, 44]	τῆς πόλεως, ὡς αὐτοὺς ἔσω	οὐκ	ἐδέχοντο, στρατόπεδόν τε κατεσκευάσαντο ἐν
[6, 70]	(κατέστη. καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν	οὐκ	ἐδίωξαν οἱ Ἀθηναῖοι (οἱ γὰρ
[6, 89]	λέγοιτο· καὶ τὸ μεθιστάναι αὐτὴν	οὐκ	ἐδόκει ἡμῖν ἀσφαλὲς εἶναι ὑμῶν
[6, 46]	πρῶτον ἀντεκεκρούκει καὶ οἱ Ῥηγῖνοι	οὐκ	ἐθελήσαντες ξυστρατεύειν, οὓς πρῶτον ἤρξαντο
[6, 72]	ἀνδρείᾳ ἐπιφανής, ἐθάρσυνέ τε καὶ	οὐκ	εἴα (τῷ γεγενημένῳ ἐνδιδόναι· τὴν
[6, 46]	ἐπειδὴ διῆλθεν ὁ λόγος ὅτι	οὐκ	εἴη ἐν τῇ Ἐγέστῃ τὰ
[6, 11]	Λακεδαιμονίων ἕκαστοι χάριτι, ἐκείνως δ'	οὐκ	εἰκὸς ἀρχὴν ἐπὶ ἀρχὴν στρατεῦσαι·
[6, 17]	κατορθώσας, οἰκήσειν, ταῦτα ἑτοιμάζεται. (καὶ	οὐκ	εἰκὸς τὸν τοιοῦτον ὅμιλον οὔτε
[6, 89]	καὶ τότε ἐν τῷ πάσχειν	οὐκ	εἰκότως ὠργίζετό μοι, μετὰ τοῦ
[6, 74]	ὡς ἐχειμάζοντο καὶ τὰ ἐπιτήδεια	οὐκ	εἶχον καὶ προυχώρει οὐδέν, ἀπελθόντες
[6, 18]	μὴ αὐτοὶ ἄλλων ἄρχοιμεν. καὶ	οὐκ	ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἐπισκεπτέον ὑμῖν
[6, 63]	ἄγειν σφᾶς ἐπὶ Κατάνην, ἐπειδὴ	οὐκ	(ἐκεῖνοι ἐφ' ἑαυτοὺς ἔρχονται. καὶ
[6, 80]	οὐκ ἠμύνατε σωθῆναι, τοὺς δὲ	οὐκ	ἐκωλύσατε κακοὺς γενέσθαι; καίτοι κάλλιον
[6, 25]	ἤδη δοκεῖν αὐτῷ, τριήρεσι μὲν	οὐκ	ἔλασσον ἢ ἑκατὸν πλευστέα εἶναι
[6, 97]	ἐκ τοῦ λειμῶνος ἐγίγνοντο αὐτοῖς	οὐκ	ἔλασσον ἢ πέντε καὶ εἴκοσι.
[6, 67]	ἱππέας ἐπετάξαντο ἐπὶ τῷ δεξιῷ,	οὐκ	ἔλασσον ὄντας ἢ διακοσίους καὶ
[6, 95]	πολλὴν ἔλαβον, ἣ ἐπράθη ταλάντων	οὐκ	ἔλασσον πέντε καὶ εἴκοσι. (καὶ
[6, 25]	καὶ τῶν ξυμμάχων πεντακισχιλίων μὲν	οὐκ	ἐλάσσοσιν, ἢν δέ τι δύνωνται,
[6, 36]	βεβαίως καταλελυμένους ἐπ' ἄλλον πόλεμον	οὐκ	ἐλάσσω ἑκόντας ἐλθεῖν, ἐπεὶ ἔγωγε
[6, 31]	αὐτὴ ἐς Ποτείδαιαν μετὰ Ἅγνωνος	οὐκ	ἐλάσσων ἦν· τετράκις γὰρ χίλιοι
[6, 68]	ὁ ἀγών, ἐγὼ δὲ ὅτι	οὐκ	ἐν πατρίδι, ἐξ ἧς κρατεῖν
[6, 60]	ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἦσαν καὶ	οὐκ	ἐν παύλῃ ἐφαίνετο, ἀλλὰ καθ'
[6, 21]	ἡμετέρας αὐτῶν μέλλομεν πλεῖν καὶ	οὐκ	ἐν τῷ ὁμοίῳ στρατευσόμενοι καὶ
[6, 92]	πολεμίους (γενέσθαι. τό τε φιλόπολι	οὐκ	ἐν ᾧ ἀδικοῦμαι ἔχω, ἀλλ'
[6, 38]	νεώτεροι; πότερον ἄρχειν ἤδη; ἀλλ'	οὐκ	ἔννομον· ὁ δὲ νόμος ἐκ
[6, 36]	(ὑμεῖς δὲ ἢν εὖ βουλεύησθε,	οὐκ	ἐξ ὧν οὗτοι ἀγγέλλουσι σκοποῦντες
[6, 24]	τὸ μὲν ἐπιθυμοῦν τοῦ πλοῦ	οὐκ	ἐξῃρέθησαν ὑπὸ τοῦ ὀχλώδους τῆς
[6, 20]	κέκτηνται καὶ σίτῳ οἰκείῳ καὶ	οὐκ	ἐπακτῷ χρῶνται. ~Πρὸς οὖν τοιαύτην
[6, 50]	περὶ ξυμμαχίας πρὸς αὐτούς, ὡς	οὐκ	ἔπειθεν, ἀλλ' ἀπεκρίναντο πόλει μὲν
[6, 97]	αὐτὴν τῇ ὑστεραίᾳ ἐπικαταβάντες, (ὡς	οὐκ	ἐπεξῇσαν αὐτοῖς, ἐπαναχωρήσαντες φρούριον ἐπὶ
[6, 37]	ἐκ σκηνιδίων καὶ ἀναγκαίας παρασκευῆς	οὐκ	ἐπὶ πολὺ ὑπὸ τῶν ἡμετέρων
[6, 58]	δὲ Ἱππίᾳ ἐς τὸν Κεραμεικόν,	οὐκ	ἐπὶ τὸ γενόμενον, ἀλλ' ἐπὶ
[6, 79]	ὑμῖν πρὸς Ἀθηναίους· ἥν γε	οὐκ	ἐπὶ τοῖς φίλοις ἐποιήσασθε, τῶν
[6, 17]	ξυνεπιθήσονται αὐτοῖς) καὶ τὰ ἐνθάδε	οὐκ	(ἐπικωλύσει, ἢν ὑμεῖς ὀρθῶς βουλεύησθε.
[6, 78]	ἔχων δὲ ξύμμαχον ἐμὲ καὶ	οὐκ	ἐρῆμος ἀγωνιεῖται· τόν τε Ἀθηναῖον
[6, 46]	Ῥήγιον, ἀγγέλλουσαι ὅτι τἆλλα μὲν	οὐκ	ἔστι χρήματα ἃ ὑπέσχοντο, τριάκοντα
[6, 18]	ὅπως μὴ ἔπεισι προκαταλαμβάνει. (καὶ	οὐκ	ἔστιν ἡμῖν ταμιεύεσθαι ἐς ὅσον
[6, 82]	ἡμᾶς μετὰ τοῦ Μήδου καὶ	οὐκ	ἐτόλμησαν ἀποστάντες τὰ οἰκεῖα φθεῖραι,
[6, 63]	καὶ τὴν προσδοκίαν οἱ Ἀθηναῖοι	οὐκ	(εὐθὺς ἐπέκειντο, κατά τε τὴν
[6, 36]	δειλός ἐστιν ἢ τῇ πόλει	οὐκ	εὔνους· τοὺς δὲ ἀγγέλλοντας τὰ
[6, 25]	Ἀθηναίων καὶ παρακαλέσας τὸν Νικίαν	οὐκ	ἔφη χρῆναι προφασίζεσθαι οὐδὲ διαμέλλειν,
[6, 48]	οἰκεῖα μὴ κινδυνεύειν. ~Ἀλκιβιάδης δὲ	οὐκ	ἔφη χρῆναι τοσαύτῃ δυνάμει ἐκπλεύσαντας
[6, 57]	ἐνόμισαν μεμηνῦσθαί τε καὶ ὅσον	οὐκ	(ἤδη ξυλληφθήσεσθαι. τὸν λυπήσαντα οὖν
[6, 7]	ξυμπολεμεῖν ἐκέλευον Περδίκκᾳ· οἱ δ'	οὐκ	ἤθελον. καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα,
[6, 105]	ἐλάχιστον μετὰ σφῶν δῃώσαντας ἀπελθεῖν	οὐκ	ἤθελον· τότε δὲ Πυθοδώρου καὶ
[6, 100]	ὑποτειχίσματος, καὶ οἱ Ἀθηναῖοι αὐτοὺς	οὐκ	ἦλθον κωλύσοντες, φοβούμενοι μὴ σφίσι
[6, 71]	Ἀθηναῖοι πρὸς μὲν τὸ ἱερὸν	οὐκ	ἦλθον, ξυγκομίσαντες δὲ τοὺς ἑαυτῶν
[6, 80]	τῇ αὐτῇ ἀπουσίᾳ τοῖς μὲν	οὐκ	ἠμύνατε σωθῆναι, τοὺς δὲ οὐκ
[6, 85]	καὶ ἡμᾶς τοῦτο ὠφελεῖ ἐνθάδε,	οὐκ	ἢν τοὺς φίλους κακώσωμεν, ἀλλ'
[6, 59]	τ' οὖσα τυράννων παίδων τ'	οὐκ	ἤρθη νοῦν ἐς ἀτασθαλίην. (τυραννεύσας
[6, 77]	βουλόμεθα προθυμότερον δεῖξαι αὐτοῖς ὅτι	οὐκ	Ἴωνες τάδε εἰσὶν οὐδ' Ἑλλησπόντιοι
[6, 40]	τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν, ὥσπερ	οὐκ	οἴομαι, οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας
[6, 46]	καὶ θυμιατήρια καὶ ἄλλην κατασκευὴν	οὐκ	ὀλίγην, ἃ ὄντα ἀργυρᾶ πολλῷ
[6, 37]	δεῖ ἐπὶ πόλιν τοσήνδε πορισθῆναι,	οὐκ	ὀλίγην οὖσαν. (ὥστε, παρὰ τοσοῦτον
[6, 8]	ἄρχειν, νομίζων δὲ τὴν πόλιν	οὐκ	ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι, ἀλλὰ προφάσει βραχείᾳ
[6, 92]	ἰέναι, πολὺ δὲ μᾶλλον τὴν	οὐκ	οὖσαν ἀνακτᾶσθαι. καὶ φιλόπολις οὗτος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/04/2007