HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Tatien, Discours aux grecs

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ς  =  228 formes différentes pour 309 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[1]   σύριγγος ἁρμονίαν ἄγροικοι συνεστήσαντο. Τυρρηνοὶ  σάλπιγγα,   χαλκεύειν Κύκλωπες, καὶ ἐπιστολὰς συντάσσειν
[41]   τοῦ Κυπρίου καὶ Ὥρου τοῦ  Σαμίου   καὶ Προναπίδου τοῦ Ἀθηναίου. Λίνος
[33]   ἡμῖν φιλοσοφούσας. Καὶ μὲν  Σαπφὼ   γύναιον πορνικὸν ἐρωτομανές, καὶ τὴν
[33]   Λεαρχίδα δὲ Μενέστρατος, Σιλανίων δὲ  Σαπφὼ   τὴν ἑταίραν, Ἤρινναν τὴν Λεσβίαν
[9]   τί γὰρ οὐχὶ καὶ  Σαρδὼ   καὶ Κύπρος ἐν οὐρανῷ
[13]   ὕλην νεύει κάτω συναποθνήσκουσα τῇ  σαρκί,   συζυγίαν δὲ κεκτημένη τὴν τοῦ
[6]   μόνον δὲ ἐν ὑποστάσει τῆς  σαρκικῆς   ὕλης ὑπῆρχον, γεγονὼς δὲ
[6]   Κἂν πῦρ ἐξαφανίσῃ μου τὸ  σαρκίον,   ἐξατμισθεῖσαν τὴν ὕλην κόσμος
[15]   τοῦ θεοῦ. Δαίμονες δὲ πάντες  σαρκίον   μὲν οὐ κέκτηνται, πνευματικὴ δέ
[25]   δὲ καὶ τὸ σὺν αὐτῇ  σαρκίον.   Τί βλάπτομεν ὑμᾶς, ἄνδρες
[14]   Οἳ θνήσκουσι μὲν οὐ ῥᾳδίως,  σαρκὸς   γὰρ ἀμοιροῦσι· ζῶντες δὲ θανάτου
[15]   δὲ σάρξ· δεσμὸς δὲ τῆς  σαρκὸς   ψυχή, σχετικὴ δὲ τῆς ψυχῆς
[15]   τέλειος θεός, ἄνθρωπος δὲ  σάρξ·   δεσμὸς δὲ τῆς σαρκὸς ψυχή,
[15]   σχετικὴ δὲ τῆς ψυχῆς  σάρξ.   Τὸ δὲ τοιοῦτον τῆς συστάσεως
[15]   χωρὶς σώματος οὔτε ἀνίσταται  σὰρξ   χωρὶς ψυχῆς. Ἔστι γὰρ ἄνθρωπος
[25]   δημοσίᾳ μετ' ἀξιοπιστίας ἔκδικος γίνῃ  σαυτοῦ,   κἂν μὴ λάβῃς, λοιδορεῖς, καὶ
[41]   συνέχον, σπευστέον μετὰ πάσης ἀκριβείας  σαφηνίζειν   ὡς οὐχ Ὁμήρου μόνον πρεσβύτερός
[20]   ἐπιτρέπω σοι) τὴν μαρτυρίαν προσάπτειν  σε   δεῖ τῷ θεῷ. Κόσμος γὰρ
[26]   διὰ τὸν Ἀθηναίων ψελλισμόν, δέον  σε   λαλεῖν φυσικώτερον; Εἰ γὰρ Ἀττικίζεις
[8]   ὀμφαλὸς τάφος ἐστὶν ιονύσου. Ἐπαινῶ  σὲ   νῦν, άφνη· τὴν ἀκρασίαν
[8]   ὅτι μὴ προγνοὺς τὰ περὶ  σὲ   τῆς αὑτοῦ τέχνης οὐκ ὤνατο.
[19]   τὴν πτῆσιν λαμβάνειν. ποιῶν  σε   φιλάργυρον, οὗτος καὶ περὶ τοῦ
[19]   σοι συναγωνίσασθαι προαιρῇ· νοσεῖς διὰ  σεαυτὸν   καί, ὥσπερ Ἀγαμέμνων δέκα συμφράδμονας,
[19]   δέκα συμφράδμονας, εἶναι θέλεις μετὰ  σεαυτοῦ   θεούς. Πιοῦσά τις ὕδωρ μαίνεται
[21]   οὔκ εἰσιν οἷοι καὶ λέγονται.  Σέβειν   δὲ τῶν στοιχείων τὴν ὑπόστασιν
[10]   τὴν παιδεραστίαν σεμνύνεται; Τί μοι  σέβειν   θεοὺς δωρολήπτας καὶ ὀργιζομένους ἂν
[27]   δᾳδουχῇ, τοὺς ἄρχοντας οὐδὲν πλέον  σέβω   τοῦ θεοῦ· κατάληψιν ἣν ἔχω
[4]   οὐ θέλω. Γέγονεν ἥλιος καὶ  σελήνη   δι' ἡμᾶς· εἶτα πῶς τοὺς
[10]   Ἀντίνοος μειράκιον ὡραῖον ἐν τῇ  σελήνῃ   καθίδρυται; Τίς ἀναβιβάσας αὐτόν,
[2]   αὐτοῦ καταχρωμένους, οἳ τὰ μετὰ  σελήνην   ἀπρονόητα λέγοντες εἶναι, προσγειότεροι παρὰ
[27]   μύδρον τὸν ἥλιον καὶ τὴν  σελήνην   γῆν; Τὰ γὰρ τοιαῦτα λόγων
[2]   λέγοντες εἶναι, προσγειότεροι παρὰ τὴν  σελήνην   ὑπάρχοντες καὶ κατώτεροι τοῦ ταύτης
[21]   καὶ πρεσβῦτις ἀφικνεῖται πρὸς τὴν  Σεμέλην   τοῦ ιὸς γαμετή. Τοιαῦτα
[32]   ἂν γελάσειεν Ἀμαζόνας μὲν καὶ  Σεμίραμιν   καί τινας ἄλλας πολεμικὰς φασκόντων
[33]   Τί γὰρ ὑμῖν Γλαυκίππη  σεμνὸν   εἰσηγήσατο, παιδίον ἥτις τεράστιον ἐγέννησεν
[2]   καὶ ψυχῆς διαφθοράν. ~Τί γὰρ  σεμνὸν   φιλοσοφοῦντες ἐξηνέγκατε; Τίς δὲ τῶν
[34]   σοφὰς οὐ πεπιστεύκατε. ~Πάνυ γοῦν  σεμνὸς   καὶ τύραννος Φάλαρις, ὃς
[1]   ὑμῖν σοφίᾳ κἂν εἰ πάνυ  σεμνός   τις ἦν ἐν αὐτῇ. Κατὰ
[34]   παρ' ἡμῖν γυναικῶν διαβάλλοντες τὴν  σεμνότητα;   Τί μοι σπουδαῖον μανθάνειν Εὐάνθην
[10]   οἰνοχοΐαν τοῦ Γανυμήδους τὴν παιδεραστίαν  σεμνύνεται;   Τί μοι σέβειν θεοὺς δωρολήπτας
[11]   ἐλεύθερος ὑπάρχω, τὴν εὐγένειαν οὐ  σεμνύνομαι.   Τὸν ἥλιον ὁρῶ πάντων τὸν
[2]   ιογένης πιθάκνης καυχήματι τὴν αὐτάρκειαν  σεμνυνόμενος   πολύποδος ὠμοβορίᾳ πάθει συσχεθεὶς εἰλεῷ
[10]   ἠξίωται; Τί μου τὸν θεὸν  σεσυλήκατε;   Τί δὲ αὐτοῦ τὴν ποίησιν
[17]   οὐ καθ' ἑαυτούς εἰσι δυνατοὶ  σημαίνειν   τὸ συνταττόμενον, σημεῖα δὲ τῶν
[17]   εἰσι δυνατοὶ σημαίνειν τὸ συνταττόμενον,  σημεῖα   δὲ τῶν ἐννοιῶν σφίσιν αὐτοῖς
[39]   ἐπὶ ευκαλίωνος ἐπομβρία· κατὰ δὲ  Σθενέλαον   τε Ἀμφικτύονος βασιλεία καὶ
[39]   Ἀργεῖος Κρίασος Φόρβας Τριόπας Κρότωπος  Σθενέλαος   αναὸς Λυγκεὺς Ἄβας Προῖτος Ἀκρίσιος
[39]   Λυγκεὺς Ἄβας Προῖτος Ἀκρίσιος Περσεὺς  Σθενέλαος   Εὐρυσθεὺς Ἀτρεὺς Θυέστης Ἀγαμέμνων, οὗ
[41]   Ἀμφίονος Ὀρφέως Μουσαίου ημοδόκου Φημίου  Σιβύλλης   Ἐπιμενίδου τοῦ Κρητός, ὅστις εἰς
[9]   κατὰ μέν τινας διὰ τὴν  Σικελίαν   ἀστροθετούμενον ελτωτόν, κατ' ἐνίους δὲ
[3]   τὸ ἀλαζονικὸν αἱ κατὰ τὴν  Σικελίαν   τοῦ πυρὸς ἀναφυσήσεις ἀπέδειξαν, ὅτι
[33]   ποιημάτων χρήσιμον, Λεαρχίδα δὲ Μενέστρατος,  Σιλανίων   δὲ Σαπφὼ τὴν ἑταίραν, Ἤρινναν
[33]   Μνησαρχίδος τῆς Ἐφεσίας Εὐθυκράτης, Κορίννης  Σιλανίων,   Θαλιαρχίδος τῆς Ἀργείας Εὐθυκράτης. Ταύτας
[26]   καθάπερ τυφλὸς κωφῷ. Τί κατέχετε  σκεύη   τεκτονικὰ τεκταίνειν μὴ γινώσκοντες; Τί
[22]   ὅπως δεῖ μοιχεύειν ἐπὶ τῆς  σκηνῆς   σοφιστεύοντας αἱ θυγατέρες ὑμῶν καὶ
[15]   τοιούτου δὲ μὴ ὄντος τοῦ  σκηνώματος   προὔχει τῶν θηρίων ἄνθρωπος
[30]   πειθομένων λόγῳ θεοῦ καὶ μὴ  σκορπιζόντων   ἑαυτούς. Διά τινος γὰρ ἀποκρύφου
[9]   Ἠριγόνης ἐν οὐρανῷ δείκνυται καὶ  σκορπίος   τῆς Ἀρτέμιδος βοηθὸς καὶ
[13]   ἐστιν ἄρα τὸ εἰρημένον·  σκοτία   τὸ φῶς οὐ καταλαμβάνει. Ψυχὴ
[13]   αὐτοῦ· καὶ τὸ φῶς τὴν  σκοτίαν   κατέλαβεν λόγος μέν ἐστι
[13]   ἐστι τὸ τοῦ θεοῦ φῶς,  σκότος   δὲ ἀνεπιστήμων ψυχή. Διὰ
[13]   θεοῦ πεποιημένη. Καθ' ἑαυτὴν γὰρ  σκότος   ἐστίν, καὶ οὐδὲν ἐν αὐτῇ
[3]   μνήμης κατ' ὀλίγον τὸ Ἡρακλείτειον  σκότος   τοῖς σπουδαίοις παραδεδωκέναι. Τούτου μὲν
[12]   μανθάνειν σπεύσατε· καὶ οἱ τὸν  Σκύθην   Ἀνάχαρσιν μὴ ἀποσκορακίζοντες καὶ νῦν
[17]   ἀντιπαθείας ἀπολλύμενον, οὐδὲ μεμηνώς·  σκυτίδων   ἐξαρτήμασι θεραπεύεται. Δαιμόνων εἰσὶν ἐπιφοιτήσεις·
[25]   μηδενός, κατὰ δὲ τὸν Πρωτέα  σκυτοδέψου   μὲν χρῄζοντες διὰ τὴν πήραν,
[3]   ποιητὴς, ἐν ἀμάραις τε καὶ  σκώληξι   καὶ ἀρρητουργοῖς καταγινόμενος. Ἐμπεδοκλέους γὰρ
[19]   φυτῶν ἐλάττων ὑπάρχεις; Καλὸν ἄρα  σοι   γενέσθαι ξύλῳ μαντικῷ καὶ τῶν
[19]   Τῶν ἐν κόσμῳ πλεονεξιῶν ἐστί  σοι   διάκονος. Πολεμεῖν θέλεις καὶ τῶν
[26]   αἰτίαν· πῶς τὸ μὲν εἶναί  σοι   δοκεῖ βαρβαρικώτερον, τὸ δὲ πρὸς
[19]   οὗτος καὶ περὶ τοῦ πλουτεῖν  σοι   μαντεύεται· στάσεις καὶ μάχας
[25]   κατ' Ἐπίκουρον σοφιστεύων διαπρύσιος ἀνθίσταταί  σοι·   πάλιν τε εἶναι θέλεις κατὰ
[25]   τις κατὰ τὸν ημόκριτον λοιδορεῖταί  σοι.   Πυθαγόρας Εὔφορβος γεγονέναι φησὶ καὶ
[19]   ἁρπάσαι θέλεις καὶ τὸ δαιμόνιόν  σοι   συναγωνίσασθαι προαιρῇ· νοσεῖς διὰ σεαυτὸν
[25]   μὴ λάβῃς, λοιδορεῖς, καὶ γίνεταί  σοι   τέχνη τοῦ πορίζειν τὸ φιλοσοφεῖν.
[20]   θεραπεύησθε φαρμάκοις (κατὰ συγγνώμην ἐπιτρέπω  σοι)   τὴν μαρτυρίαν προσάπτειν σε δεῖ
[37]   ἤδη που τοῖς Ἰλιακοῖς ἐγγίζει·  Σολομὼν   δὲ κατὰ Χείραμον πολὺ
[37]   καὶ τὰ περὶ Χείραμον, ὅστις  Σολομῶνι   τῷ Ἰουδαίων βασιλεῖ πρὸς γάμον
[41]   τριακοστὴν καὶ ἐνάτην εὑρίσκεται γεγονώς,  Σόλων   περὶ μˉ Πυθαγόρας περὶ ξˉ
[33]   ὑμεῖς δὲ εἶναι παρ' ἡμῖν  σοφὰς   οὐ πεπιστεύκατε. ~Πάνυ γοῦν σεμνὸς
[33]   εἶναι προῄρησθε. Μελανίππη τις ἦν  σοφή·   διὰ τοῦτο ταύτην Λυσίστρατος
[1]   χάριν ἀπεταξάμεθα τῇ παρ' ὑμῖν  σοφίᾳ   κἂν εἰ πάνυ σεμνός τις
[13]   καὶ αἱ μὲν πειθόμεναι τῇ  σοφίᾳ   σφίσιν αὐταῖς ἐφεῖλκον τὸ πνεῦμα
[26]   κόσμου διοικήσεως μετειληφότες; Τί φάσκετε  σοφίαν   εἶναι παρ' ὑμῖν μόνοις, οὐκ
[26]   γραμματικοί, καὶ οἱ μερίζοντες τὴν  σοφίαν   τῆς κατὰ ἀλήθειαν σοφίας ἀπετμήθητε,
[41]   γάρ, πάσης προὔχειν νομισθεὶς  σοφίας   ἀγχινοίας τε καὶ νομοθεσίας, ἐπὶ
[26]   τὴν σοφίαν τῆς κατὰ ἀλήθειαν  σοφίας   ἀπετμήθητε, τὰ δὲ ὀνόματα τῶν
[31]   πρεσβύτατον, τὸν δὲ πάσης βαρβάρου  σοφίας   ἀρχηγόν, καὶ ὑφ' ἡμῶν νῦν
[26]   ὑμῶν λέξιν, ἐξαδυνατήσουσιν ὑμῖν τὰ  σοφίσματα.   Ζητοῦντες τίς θεός, τίνα
[40]   Πολλῇ γὰρ οἱ κατ' αὐτοὺς  σοφισταὶ   κεχρημένοι περιεργίᾳ τὰ ὅσα παρὰ
[22]   δεῖ μοιχεύειν ἐπὶ τῆς σκηνῆς  σοφιστεύοντας   αἱ θυγατέρες ὑμῶν καὶ οἱ
[35]   ἐπιφοιτήσας γῆν καὶ τοῦτο μὲν  σοφιστεύσας   τὰ ὑμέτερα, τοῦτο δὲ τέχναις
[25]   δόγμασι, καὶ κατ' Ἐπίκουρον  σοφιστεύων   διαπρύσιος ἀνθίσταταί σοι· πάλιν τε
[35]   ἄτοπον κατὰ τὸν οἰκεῖον ὑμῖν  σοφιστὴν   γηράσκειν ἀεὶ πάντα διδασκομένους; ~Πλὴν
[12]   οὐδὲ ἀπ' ἐννοιῶν συντάξεώς τε  σοφιστικῆς,   θειοτέρας δέ τινος ἐκφωνήσεως λόγοις
[41]   καὶ περὶ τῆς τῶν ἑπτὰ  σοφῶν   ἡλικίας ἀναγράψομεν. Τοῦ γὰρ πρεσβυτάτου
[41]   ἔτι καὶ περὶ τῶν νομιζομένων  σοφῶν   ποιήσομαι τὴν ἀπόδειξιν. Μίνως μὲν
[10]   οὐδὲ Τυνδαρὶς ἀπηθανάτισται, καὶ  σοφῶς   Εὐριπίδης ὑπὸ Ὀρέστου τῆς
[41]   τοῦ Κρητός, ὅστις εἰς τὴν  Σπάρτην   ἀφίκετο, καὶ Ἀρισταίου τοῦ Προκοννησίου
[3]   τε τοῦ παντὸς ἀπεργασαμένης σώματος  σπασθεὶς   ἐτελεύτησεν. Τὸν γὰρ Ζήνωνα διὰ
[11]   ἡδονῆς καὶ ἐλαττώματος. πλούσιος  σπείρει,   καὶ πένης τῆς αὐτῆς
[30]   σύστασιν ἐοικυῖαν τῇ τῶν βραχυτάτων  σπερμάτων   ἴσμεν ἅτε διὰ μικρᾶς ἀφορμῆς
[6]   γὰρ πάνυ φληνάφους τε καὶ  σπερμολόγους   ἡμᾶς νομίσητε, μέλον οὐκ ἔστιν
[26]   τὰ δέ μου πάντα καταλύειν  σπεύδετε;   Μὴ γὰρ οὐχ ὑμεῖς κατὰ
[12]   καταχρωμένων οὓς οἱ βουλόμενοι μανθάνειν  σπεύσατε·   καὶ οἱ τὸν Σκύθην Ἀνάχαρσιν
[41]   δειχθήσεται. ~Τὸ δὲ νῦν συνέχον,  σπευστέον   μετὰ πάσης ἀκριβείας σαφηνίζειν ὡς
[11]   καὶ πένης τῆς αὐτῆς  σπορᾶς   μεταλαμβάνει· τελευτῶσιν οἱ πλουσιώτατοι καὶ
[8]   μονομαχοῦντας βλέποντες καὶ θάτερος θατέρῳ  σπουδάζων   καὶ γαμῶν καὶ παιδοφθορῶν
[28]   παρ' ἐνίοις αἰσχρὰ παρά τισι  σπουδαῖα.   Νομίζουσιν γοῦν Ἕλληνες φευκτὸν εἶναι
[29]   δύνωμαι. Περινοοῦντι δέ μοι τὰ  σπουδαῖα   συνέβη γραφαῖς τισιν ἐντυχεῖν βαρβαρικαῖς,
[3]   ὀλίγον τὸ Ἡρακλείτειον σκότος τοῖς  σπουδαίοις   παραδεδωκέναι. Τούτου μὲν οὖν τὴν
[34]   Γανυμήδη τὸν ἀνδρόγυνον ὥς τι  σπουδαῖον   ἔχοντες κτῆμα τετιμήκατε καὶ
[34]   εἶδος παραιτησαμένους τὸ κατὰ ἀλήθειαν  σπουδαῖον   ζητεῖν καὶ μὴ Φιλαινίδος μηδὲ
[34]   διαβάλλοντες τὴν σεμνότητα; Τί μοι  σπουδαῖον   μανθάνειν Εὐάνθην ἐν Περιπάτῳ τεκεῖν
[17]   μοιχείαις ὑπηρετεῖν; Πῶς δὲ καὶ  σπουδαῖον   πρὸς τὸ μισεῖν τινας παριόντας
[3]   τὸ ζητεῖν τὸ κατ' ἀλήθειαν  σπουδαῖον   τρέψεται; Διόπερ μὴ παρασυρέτωσαν ὑμᾶς
[33]   τὰ κατὰ θεὸν λαλοῦσιν ἐκφωνήματα  σπουδαιότερον   τῆς παρ' ὑμῖν παιδός. Τούτου
[2]   ἐξηνέγκατε; Τίς δὲ τῶν πάνυ  σπουδαίων   ἀλαζονείας ἔξω καθέστηκεν; ιογένης πιθάκνης
[8]   καὶ Χρυσάωρ ἀνέθορε, τὰς  σταγόνας   τῶν αἱμάτων Ἀθηνᾶ καὶ
[19]   περὶ τοῦ πλουτεῖν σοι μαντεύεται·  στάσεις   καὶ μάχας ἐγείρων καὶ
[16]   μὲν οὖν καὶ νόσοι καὶ  στάσεις   τῆς ἐν ἡμῖν ὕλης· δαίμονες
[1]   οὐχ ὁμοίως τοῖς Ἴωσι φθέγγονται·  στάσεως   δὲ οὔσης τοσαύτης παρ' οἷς
[31]   προειρημένου ποιητοῦ, λέγω δὲ Ὁμήρου,  στάσεώς   τε τῶν εἰπόντων τὰ περὶ
[23]   ἐπ' ἀνδραγαθίᾳ, ὕβρεως δὲ καὶ  στάσεως   φιλονεικίᾳ, καὶ τὸν μᾶλλον πλήκτην
[25]   τῆς ψυχῆς διαβάλλει τὴν ἀθανασίαν.  Στασιώδεις   δὲ ἔχοντες τῶν δογμάτων τὰς
[23]   κρεῶν περιφέροντας, οἷς ἔπαθλα καὶ  στέφανοι   πρόκεινται προκαλουμένων αὐτοὺς τῶν ἀγωνοθετῶν
[23]   φιλονεικίᾳ, καὶ τὸν μᾶλλον πλήκτην  στεφανούμενον.   Καὶ ταῦτα μέν ἐστι τῶν
[11]   διὰ τὴν ἀπληστίαν οὐκ ἐπιτηδεύω,  στεφάνους   ἔχειν οὐκ ἀγωνίζομαι, δοξομανίας ἀπήλλαγμαι,
[31]   Ῥηγῖνος κατὰ Καμβύσην γεγονὼς καὶ  Στησίμβροτος   Θάσιος καὶ Ἀντίμαχος
[17]   γὰρ οἱ τῶν γραμμάτων χαρακτῆρες  στίχοι   τε οἱ ἀπ' αὐτῶν οὐ
[24]   Μένανδρος τῆς ἐκείνου γλώττης  στιχοποιός.   Τί μοι καὶ τεθηπέναι τὸν
[39]   ἀναγραφή. Κάδμος γὰρ τὰ  στοιχεῖα   τοῖς προειρημένοις παραδοὺς μετὰ πολλὰς
[9]   τῆς τοῦ ιὸς προσωνυμίας πρωτότυπον  στοιχεῖον;   Διὰ τί γὰρ οὐχὶ καὶ
[36]   βούλεταί τις, πρὶν καὶ τῶν  στοιχείων   γεγονέναι τὴν εὕρεσιν. Φανήσεται γὰρ
[21]   νομίζουσιν, φύσεως δὲ ὑποστάσεις καὶ  στοιχείων   διακοσμήσεις. Καὶ τὸν Ἕκτορα δὲ
[21]   καὶ λέγονται. Σέβειν δὲ τῶν  στοιχείων   τὴν ὑπόστασιν οὔτ' ἂν πεισθείην
[9]   οὗτοι οἳ τὴν εἱμαρμένην ὥρισαν.  Στοιχείωσις   δὲ αὐτοῖς ζώωσις ἦν.
[17]   καθ' ἑαυτὰς δραστικαί τινές εἰσι,  στοιχείωσις   δέ ἐστι τῆς τῶν δαιμόνων
[24]   καὶ κεκραγὼς πίμπραται καὶ φορεῖ  στολὴν   ἀπάνθρωπον; Ἐρρέτω καὶ τὰ Ἡγησίου
[41]   ἀπὸ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ Τληπολέμου  στρατεύσαντος   ἐπὶ Ἴλιον. Ὀρφεὺς δὲ κατὰ
[36]   τινος αὐτῶν ὄνομα Ναβουχοδονόσορ, τοῦ  στρατεύσαντος   ἐπὶ Φοίνικας καὶ Ἰουδαίους· ἅτινα
[11]   θέλω, πλουτεῖν οὐ βούλομαι, τὴν  στρατηγίαν   παρῄτημαι, πορνείαν μεμίσηκα, ναυτίλλεσθαι διὰ
[7]   τούτου δὲ τὰ φαντάσματα δαιμόνων  στρατόπεδον   ἀποβεβήκασι καὶ διὰ τὸ αὐτεξούσιον
[23]   καλῶς ἐπιτελεῖται; Τὸ μὲν γὰρ  στρατόπεδον   τῶν μιαιφονούντων προὔχων ἐν
[6]   ὅλων συντέλειαν, οὐχ ὡς οἱ  Στωϊκοὶ   δογματίζουσι κατά τινας κύκλων περιόδους
[1]   κωμικὸν ταῦτά ἐστιν Ἐπιφυλλίδες καὶ  στωμύλματα,   χελιδόνων μουσεῖα, λωβηταὶ τέχνης, λαρυγγιῶσί
[14]   ὑμεῖς, Ἕλληνες, ῥήμασι μὲν  στωμύλοι,   γνώμην δὲ ἔχοντες ἀλλόκοτον, καὶ
[19]   μαντεύεται καὶ πάλιν ὄρνιθες προαγορεύουσι,  σὺ   δὲ τῶν ζώων καὶ φυτῶν
[19]   διὰ λιβάνων ἔκφρων γίνεται, καὶ  σὺ   τὴν τοιαύτην μαντεύεσθαι λέγεις. Προγνώστης
[27]   τὴν ὁμιλίαν ἱλαρώτερον; ~Εἰ δὲ  σὺ   τῆς ἐκείνων ἀντέχῃ παιδείας, τί
[20]   τὸ ἐπικόσμημα καὶ πρὸς τὴν  συγγένειαν   τὴν ἀρχαίαν ἀναδραμεῖν. ~Οὐ γὰρ
[1]   γὰρ τὸ πανατοπώτατον, τὰς μὴ  συγγενεῖς   ὑμῶν ἑρμηνείας τετιμήκατε, βαρβαρικαῖς τε
[13]   σφίσιν αὐταῖς ἐφεῖλκον τὸ πνεῦμα  συγγενές,   αἱ δὲ μὴ πειθόμεναι καὶ
[28]   γοῦν Ἕλληνες φευκτὸν εἶναι τὸ  συγγενέσθαι   μητρί, κάλλιστον δὲ τὸ τοιοῦτόν
[5]   ἀληθοῦς κατάληψιν πεποιημένος μεταρρυθμίζω τῆς  συγγενοῦς   ὕλης τὴν σύγχυσιν. Οὔτε γὰρ
[8]   Κρόνος τυραννοκτονεῖ. Ζεὺς καὶ θυγατρὶ  συγγίνεται,   καὶ θυγάτηρ ἀπ' αὐτοῦ
[20]   ἐπιγνώσεται. ~Κἂν θεραπεύησθε φαρμάκοις (κατὰ  συγγνώμην   ἐπιτρέπω σοι) τὴν μαρτυρίαν προσάπτειν
[41]   δὲ καὶ τῶν πρὸ αὐτοῦ  συγγραφέων,   Λίνου Φιλάμμωνος Θαμύριδος Ἀμφίονος Ὀρφέως
[41]   τοῦ Προκοννησίου τοῦ τὰ Ἀριμάσπια  συγγράψαντος   Ἀσβόλου τε τοῦ Κενταύρου καὶ
[33]   ξένον τι πράττεσθαι νομίζητε καὶ  συγκρίναντες   τὰ ὑπ' ὄψιν ἐπιτηδεύματα μὴ
[21]   γεγονέναι καταγγέλλοντες. Οἱ λοιδοροῦντες ἡμᾶς  συγκρίνατε   τοὺς μύθους ὑμῶν τοῖς ἡμετέροις
[21]   περὶ τοῦ θεοῦ κατάληψιν οὐδὲ  συγκρίνειν   ὅσιον τοῖς εἰς ὕλην καὶ
[15]   αὐτὸ τὸ ὄν, τὸ δὲ  συγκρινόμενον   οὔτι ἕτερον τὸ παρόμοιον.
[31]   καὶ ὑφ' ἡμῶν νῦν εἰς  σύγκρισιν   παραλαμβανέσθωσαν· εὑρήσομεν γὰρ οὐ μόνον
[4]   ἄνδρες Ἕλληνες, ὥσπερ ἐν πυγμῇ  συγκρούειν   βούλεσθε τὰς πολιτείας καθ' ἡμῶν;
[26]   Τί δὲ ὡς ἐν πυγμῇ  συγκρούεις   τὰς ἐκφωνήσεις αὐτῶν διὰ τὸν
[18]   ἀναμιγεὶς πρὸς τὸ νομιζόμενον καλὸν  συγχρησάμενος   διὰ τὴν εἰς αὐτὸν κοινωνίαν
[4]   εἰ μὴ τοῖς τινων νομίμοις  συγχρῆσθαι   βούλομαι, τίνος χάριν καθάπερ μιαρώτατος
[5]   μεταρρυθμίζω τῆς συγγενοῦς ὕλης τὴν  σύγχυσιν.   Οὔτε γὰρ ἄναρχος ὕλη
[13]   νεύει κάτω συναποθνήσκουσα τῇ σαρκί,  συζυγίαν   δὲ κεκτημένη τὴν τοῦ θείου
[15]   ἁγίῳ καὶ τὴν κατὰ θεὸν  συζυγίαν   πραγματεύεσθαι. Ψυχὴ μὲν οὖν
[34]   καλὸν ἦν, τῇ κατὰ Ῥωμαίους  συῒ   παρεικαζομένην, ἥτις καὶ αὐτὴ διὰ
[1]   μὲν γὰρ ἐπ' ἀδικίᾳ καὶ  συκοφαντίᾳ   συνεστήσασθε, μισθοῦ πιπράσκοντες τῶν λόγων
[22]   ἄνθρωπον. Ὑμεῖς δὲ ὑπὸ τούτων  συλαγωγεῖσθε   καὶ τοὺς μὴ κοινωνοῦντας ὑμῶν
[33]   καὶ Ἡρόδοτος πεποιήκασιν, καὶ Παντευχίδα  συλλαμβάνουσαν   ἐκ φθορέως Εὐθυκράτης ἐχαλκούργησεν. Βησαντίδα
[27]   Ἀττικὴ καὶ φιλοσόφων σωρεία καὶ  συλλογισμῶν   πιθανότητες καὶ μέτρα γῆς καὶ
[16]   αὐτοὶ τούτων τὰς αἰτίας, ἐπειδὰν  συμβαίνωσιν,   ἑαυτοῖς προσγράφουσιν, ἐπιόντες ὁπόταν καταλαμβάνῃ
[24]   χάριν τοῦ φονεῦσαι. ~Τί μοι  συμβάλλεται   πρὸς ὠφέλειαν κατὰ τὸν
[27]   ταύτην οὐκ ἀποκρύπτομαι. Τί μοι  συμβουλεύεις   ψεύσασθαι τὴν πολιτείαν; Τί δὲ
[19]   θέλεις καὶ τῶν φόνων λαμβάνεις  σύμβουλον   τὸν Ἀπόλλω· κόρην ἁρπάσαι θέλεις
[12]   ἰδεῖν τοῦ κόσμου τὴν κατασκευὴν  σύμπασάν   τε τὴν ποίησιν γεγονυῖαν ἐξ
[13]   τοῖς δικαίως πολιτευομένοις καταγινόμενον καὶ  συμπεριπλεκόμενον   τῇ ψυχῇ διὰ προαγορεύσεων ταῖς
[12]   δαίμονες, οὓς ὑμεῖς οὕτω φατέ,  σύμπηξιν   ἐξ ὕλης λαβόντες κτησάμενοί τε
[12]   τε καὶ ὀστέων καὶ νεύρων  σύμπηξις,   θάτερον δὲ θατέρου ὂν διάφορον
[15]   πνευματικὴ δέ ἐστιν αὐτοῖς  σύμπηξις   ὡς πυρὸς καὶ ἀέρος. Μόνοις
[2]   ἀνδρείαν καὶ τὴν ἀρετὴν ἐν  συμποσίοις   ἐπιδεικνύμενος καὶ τὸν οἰκεῖον καὶ
[26]   διὰ δόξης, ἐν δὲ ταῖς  συμφοραῖς   ταπεινούμενοι παρὰ λόγον καταχρᾶσθε τοῖς
[19]   σεαυτὸν καί, ὥσπερ Ἀγαμέμνων δέκα  συμφράδμονας,   εἶναι θέλεις μετὰ σεαυτοῦ θεούς.
[1]   τε φωναῖς ἔσθ' ὅτε καταχρώμενοι  συμφύρδην   ὑμῶν πεποιήκατε τὴν διάλεκτον. Τούτου
[12]   θατέρου ὂν διάφορον κατ' οἰκονομίαν  συμφωνίας   ἐστὶν ἁρμονία· παραπλησίως καὶ
[25]   τὰς διαδοχὰς ἀσύμφωνοι πρὸς τοὺς  συμφώνους   ἑαυτοῖς διαμάχεσθε. Σῶμά τις εἶναι
[31]   δὲ κάτω τὸν χρόνον ὑπήγαγον,  σὺν   Ἀρχιλόχῳ γεγονέναι τὸν Ὅμηρον εἰπόντες·
[25]   ψυχήν, ἐγὼ δὲ καὶ τὸ  σὺν   αὐτῇ σαρκίον. Τί βλάπτομεν ὑμᾶς,
[7]   καὶ τοὺς συνακολουθήσαντας τούτῳ τῆς  σὺν   αὐτῷ διαίτης παρῃτήσατο. Καὶ
[5]   καὶ ἀοράτων αὐτὸς ὑπόστασις ἦν  σὺν   αὐτῷ, τὰ πάντα σὺν αὑτῷ
[5]   ἦν σὺν αὐτῷ, τὰ πάντα  σὺν   αὑτῷ διὰ λογικῆς δυνάμεως αὐτὸς
[33]   τῶν γυναίων εὑρισκόμενοι, τὰς δὲ  σὺν   ἡμῖν πολιτευομένας σὺν τῇ μετ'
[21]   ἁπαξαπλῶς Ἕλληνάς τε καὶ βαρβάρους  σὺν   τῇ Ἑλένῃ καὶ τῷ Πάριδι
[33]   τὰς δὲ σὺν ἡμῖν πολιτευομένας  σὺν   τῇ μετ' αὐτῶν ὁμηγύρει χλευάζοντες.
[34]   ὁρῶντες τὰ σχήματα καὶ μὴ  σὺν   τῷ ποιήσαντι Πυθαγόρᾳ καταβοθρώσαντες συναπόλλυτε
[13]   ὕστερον ἐπὶ συντελείᾳ τοῦ κόσμου  σὺν   τῷ σώματι θάνατον διὰ τιμωρίας
[33]   λέγοντες καὶ διὰ τὸ μὴ  σὺν   ὑμῖν εἶναι χλευάζοντες ἀκούσατε τῶν
[23]   μιαιφονούντων προὔχων ἐν ὑμῖν  συναγείρει   λῃστοτροφεῖν ἐπαγγελλόμενος, οἱ δὲ λῃστεύοντες
[28]   παίδων ἀγέλας ὥσπερ ἵππων φορβάδων  συναγείρειν   αὐτῶν πειρωμένων. ~Ταῦτ' οὖν ἰδών,
[19]   θέλεις καὶ τὸ δαιμόνιόν σοι  συναγωνίσασθαι   προαιρῇ· νοσεῖς διὰ σεαυτὸν καί,
[1]   τὴν ἀφ' ἑτέρων περιμένειν μαρτυρίαν  συνᾴδειν   τε καὶ ἐν τῇ τοῦ
[7]   ἄρξαντα τῆς ἀπονοίας καὶ τοὺς  συνακολουθήσαντας   τούτῳ τῆς σὺν αὐτῷ διαίτης
[16]   πάντως ἂν καὶ τὸν οὐρανὸν  συνάμα   τῇ λοιπῇ ποιήσει καθείλκυσαν· νῦν
[13]   πρὸς τὴν ὕλην νεύει κάτω  συναποθνήσκουσα   τῇ σαρκί, συζυγίαν δὲ κεκτημένη
[34]   σὺν τῷ ποιήσαντι Πυθαγόρᾳ καταβοθρώσαντες  συναπόλλυτε   τῆς κακίας τὰ ὑπομνήματα; Τί
[18]   Καθάπερ δὲ τῷ λῃστεύοντι  συνδειπνήσας,   κἂν μὴ λῃστὴς αὐτὸς ᾖ,
[13]   γένεσις. Γέγονεν μὲν οὖν  συνδίαιτον   ἀρχῆθεν τῇ ψυχῇ τὸ πνεῦμα·
[22]   κινουμένῳ παρὰ φύσιν οὐ βούλομαι  συνδιατίθεσθαι.   Τί θαυμαστὸν οὐ παρ' ὑμῖν
[29]   Περινοοῦντι δέ μοι τὰ σπουδαῖα  συνέβη   γραφαῖς τισιν ἐντυχεῖν βαρβαρικαῖς, πρεσβυτέραις
[29]   πλάνην· καί μοι πεισθῆναι ταύταις  συνέβη   διά τε τῶν λέξεων τὸ
[39]   ἑάλω. Καὶ χρὴ τὸν νουνεχῆ  συνεῖναι   μετὰ πάσης ἀκριβείας ὅτι κατὰ
[35]   ἀμαθεῖς ὑπὸ ἀνθρώπου νῦν ὁμοιοπαθοῦς  συνελέγχεσθαι;   Τί δὲ καὶ ἄτοπον κατὰ
[7]   λοιποὺς ὄντι διὰ τὸ πρωτόγονον  συνεξηκολούθησαν   καὶ θεὸν ἀνέδειξαν οἱ ἄνθρωποι
[30]   ἡμεῖς ἐνεπλήσθημεν, τούτῳ δὲ τοῦ  συνεστάναι   τὴν ἀφορμὴν παρέσχομεν. Τὸ γὰρ
[1]   τὴν διὰ σύριγγος ἁρμονίαν ἄγροικοι  συνεστήσαντο.   Τυρρηνοὶ σάλπιγγα, χαλκεύειν Κύκλωπες, καὶ
[1]   γὰρ ἐπ' ἀδικίᾳ καὶ συκοφαντίᾳ  συνεστήσασθε,   μισθοῦ πιπράσκοντες τῶν λόγων ὑμῶν
[18]   ᾖ, ἀλλ' ὅμως διὰ τὸ  συνεστιαθῆναι   τιμωρίας μεταλαμβάνει, τρόπῳ τῷ αὐτῷ
[36]   καὶ τοῖς περὶ τὸν Ἀγαμέμνονα  συνεστρατεῦσθαι.   Καί, εἰ βούλεταί τις, πρὶν
[41]   κατὰ βαρβάρους φιλοσοφῶν Τατιανὸς  συνέταξα,   γεννηθεὶς μὲν ἐν τῇ τῶν
[15]   ἡμῖν συντέτακται, τὸ δὲ νῦν  συνέχον   ῥητέον ποταπή τίς ἐστιν
[41]   θεοῦ δειχθήσεται. ~Τὸ δὲ νῦν  συνέχον,   σπευστέον μετὰ πάσης ἀκριβείας σαφηνίζειν
[1]   οἵτινες ὑφ' ὑμῶν αὐτῶν ἐπαινούμενοι  συνηγόρους   τοὺς οἴκοι κέκτησθε. Χρὴ δὲ
[29]   δέ μου γενομένης τῆς ψυχῆς  συνῆκα   ὅτι τὰ μὲν καταδίκης ἔχει
[3]   οὖν τὴν ἀμαθίαν θάνατος  συνήλεγξεν·   ὕδρωπι γὰρ συσχεθεὶς καὶ τὴν
[19]   λίχνους καὶ ἀπατεῶνας τοὺς φιλοσόφους  συνήλεγχεν.   Τίνας δ' ἂν καὶ ἔδει
[18]   προσανέχων. Ὥσπερ γὰρ τὰ δηλητήρια  συνθέσεις   εἰσὶν ὑλικαί, τὸν αὐτὸν τρόπον
[17]   δεδημιουργήκασι, παρὰ τὴν ποιὰν αὐτῶν  σύνθεσιν   γινώσκοντες ὅπως καὶ τάξις
[15]   πολυμερής ἐστι καὶ οὐ μονομερής.  Συνθετὴ   γάρ ἐστιν ὡς εἶναι φανερὰν
[40]   δὲ ὅπως τὰ ὅσα μὴ  συνίεσαν   διά τινος ἐπιπλάστου ῥητολογίας παρακαλύπτοντες,
[29]   δοκιμάσας διὰ θηλυδριῶν καὶ ἀνδρογύνων  συνισταμένας,   εὑρὼν δὲ παρὰ μὲν Ῥωμαίοις
[23]   καὶ πάντες ἐπὶ τὴν θέαν  σύνιτε   κριταὶ γινόμενοι τοῦτο μὲν πονηρίας
[3]   περιπλάσας ἑαυτὸν τῆς κόπρου κρατυνθείσης  συνολκάς   τε τοῦ παντὸς ἀπεργασαμένης σώματος
[20]   ἐγένετο, μεταβᾶσα δὲ τῆς οὐρανίου  συνουσίας   τῶν ἐλαττόνων μετουσίαν ἐπεπόθησεν. Μετῳκίσθησαν
[34]   τε καὶ φλυαρίας Σώφρων διὰ  συνταγμάτων   παραδοὺς ἐνδοξότερος χάριν τῆς χαλκευτικῆς
[12]   τῶν εἰκότων οὐδὲ ἀπ' ἐννοιῶν  συντάξεώς   τε σοφιστικῆς, θειοτέρας δέ τινος
[35]   κατάληψιν, τούτων καὶ τὴν ἀναγραφὴν  συντάσσειν   βούλομαι. Διόπερ χαίρειν εἰπὼν καὶ
[1]   σάλπιγγα, χαλκεύειν Κύκλωπες, καὶ ἐπιστολὰς  συντάσσειν   Περσῶν ποτε ἡγησαμένη γυνή,
[1]   παριστῶντες· ποιητικὴν δέ, μάχας ἵνα  συντάσσητε   θεῶν καὶ ἔρωτας καὶ ψυχῆς
[1]   καὶ μυεῖσθαι· Τουσκανοὶ πλάττειν, ἱστορίας  συντάττειν   αἱ παρ' Αἰγυπτίοις τῶν χρόνων
[41]   τοῦ πλείονα πρὸς τοὺς φιλομαθεῖς  συντάττειν   ἡμᾶς ἀπείργει. ημόδοκος δὲ καὶ
[31]   γράφειν πλάνης, εἰ μὴ τὸ  συντάττειν   τὰ μὴ ἀληθῆ; ~Παρ' ἡμῖν
[17]   ἑαυτούς εἰσι δυνατοὶ σημαίνειν τὸ  συνταττόμενον,   σημεῖα δὲ τῶν ἐννοιῶν σφίσιν
[13]   ἀνίσταται δὲ εἰς ὕστερον ἐπὶ  συντελείᾳ   τοῦ κόσμου σὺν τῷ σώματι
[6]   πεπιστεύκαμεν μετὰ τὴν τῶν ὅλων  συντέλειαν,   οὐχ ὡς οἱ Στωϊκοὶ δογματίζουσι
[17]   μάγον Ὀστάνην καυχώμενος ἐν ἡμέρᾳ  συντελείας   πυρὸς αἰωνίου βορᾷ παραδοθήσεται. Καὶ
[15]   τῷ Περὶ ζώων ἀκριβέστερον ἡμῖν  συντέτακται,   τὸ δὲ νῦν συνέχον ῥητέον
[41]   φασιν ὑπὸ Ὀνομακρίτου τοῦ Ἀθηναίου  συντετάχθαι   γενομένου κατὰ τὴν Πεισιστρατιδῶν ἀρχὴν
[41]   τῶν μετ' αὐτὸν σχεδὸν ἡμῖν  συντόμως   εἴρηται. Ταῦθ' ὑμῖν, ἄνδρες
[36]   Χρὴ γὰρ τὸν πείθειν ἐπαγγελλόμενον  συντομωτέρας   ποιεῖσθαι τὰς περὶ τῶν πραγμάτων
[1]   δὲ οἱ ἀμφότεροι· τὴν διὰ  σύριγγος   ἁρμονίαν ἄγροικοι συνεστήσαντο. Τυρρηνοὶ σάλπιγγα,
[18]   ἔλαφος δι' ἐχίδνης, δὲ  σῦς   διὰ τῶν ἐν ποταμοῖς καρκίνων,
[15]   σάρξ. Τὸ δὲ τοιοῦτον τῆς  συστάσεως   εἶδος εἰ μὲν ὡς ναὸς
[4]   καθ' ἡμᾶς οὐκ ἔχει  σύστασιν   ἐν χρόνῳ, μόνος ἄναρχος ὢν
[30]   ἀποδύσασθαι. Τὴν γὰρ τῆς πονηρίας  σύστασιν   ἐοικυῖαν τῇ τῶν βραχυτάτων σπερμάτων
[6]   διὰ μόνων τῶν ἀνθρώπων τὴν  σύστασιν   ἔσεσθαι χάριν κρίσεως. Δικάζουσι δὲ
[14]   ἔζων χρόνον κατὰ μὲν τὴν  σύστασιν   ὁμοίαν ἀνθρώποις τοῖς κατὰ γνώμην
[1]   γὰρ ἐπιτήδευμα παρ' ὑμῖν τὴν  σύστασιν   οὐκ ἀπὸ βαρβάρων ἐκτήσατο; Τελμησσέων
[15]   πάλιν νικᾶν, τοῦ θανάτου τὴν  σύστασιν   παραιτούμενον· τίς δέ ἐστιν αὕτη,
[12]   αὐτῆς ζωογονούμενον τὴν ὁμοίαν ἔχει  σύστασιν   ὡς εἶναι κοινὴν πάντων γένεσιν.
[12]   γὰρ μὲν τοῦ σώματος  σύστασις   μιᾶς ἐστιν οἰκονομίας, περὶ δὲ
[2]   αὐτάρκειαν σεμνυνόμενος πολύποδος ὠμοβορίᾳ πάθει  συσχεθεὶς   εἰλεῷ διὰ τὴν ἀκρασίαν ἀποτέθνηκεν.
[3]   θάνατος συνήλεγξεν· ὕδρωπι γὰρ  συσχεθεὶς   καὶ τὴν ἰατρικὴν ὡς φιλοσοφίαν
[10]   ἐν οὐρανῷ, καὶ τὴν εἰκόνα  σφάττεις   αὐτοῦ. Ζῶον πονηρὸν Ἐν
[26]   διὰ τοῦτο πάντες οὐδέν ἐστε,  σφετερίζοντες   μὲν τοὺς λόγους, διαλεγόμενοι δὲ
[13]   αἱ μὲν πειθόμεναι τῇ σοφίᾳ  σφίσιν   αὐταῖς ἐφεῖλκον τὸ πνεῦμα συγγενές,
[17]   συνταττόμενον, σημεῖα δὲ τῶν ἐννοιῶν  σφίσιν   αὐτοῖς ἄνθρωποι δεδημιουργήκασι, παρὰ τὴν
[17]   τὴν δι' αὐτῶν ὑπηρεσίαν, ὑπολαμβάνοντες  σφίσιν   αὐτοῖς δουλεύειν τοὺς ἀνθρώπους ἀπεργάζονται.
[32]   Ἀχιλλεὺς καὶ γενναῖος εἶναι πεπίστευται  σφόδρα·   καὶ Νεοπτόλεμος νεώτερος, ἀλλὰ
[22]   οὐκ ἔστι ψεύδεται, τὸν ἁβρυνόμενον  σφόδρα   καὶ παντοίως διακλώμενον καὶ τοῦτο
[41]   καὶ ἀναγραφῆς αὐτῶν ὡς οἶμαι  σφόδρα   μετὰ πάσης ὑμῖν ἀκριβείας ἀνεγράψαμεν·
[7]   καὶ διὰ τὸ αὐτεξούσιον τῇ  σφῶν   ἀβελτερίᾳ παρεδόθησαν. ~Ὑπόθεσις δὲ αὐτοῖς
[12]   εὑρεθέντας. Οἱ γὰρ προειρημένοι τῇ  σφῶν   ἀβελτερίᾳ πρὸς τὸ κενοδοξεῖν τραπέντες
[16]   ὅτε καὶ αὐτοὶ χειμῶνι τῆς  σφῶν   ἀβελτερίας κραδαίνουσιν τὴν ἕξιν τοῦ
[16]   μεταναστῇ, γίνεσθαι. Δαίμονες γὰρ τῇ  σφῶν   κακοηθείᾳ τοῖς ἀνθρώποις ἐμβακχεύοντες, ποικίλαις
[41]   τὰ περὶ τῶν μετ' αὐτὸν  σχεδὸν   ἡμῖν συντόμως εἴρηται. Ταῦθ' ὑμῖν,
[15]   δεσμὸς δὲ τῆς σαρκὸς ψυχή,  σχετικὴ   δὲ τῆς ψυχῆς σάρξ.
[24]   μηδὲ τὸ οἰκεῖον πρόσεστι  σχῆμα,   κέχηνεν δὲ μέγα καὶ ξίφος
[26]   ταπεινούμενοι παρὰ λόγον καταχρᾶσθε τοῖς  σχήμασι·   δημοσίᾳ μὲν γὰρ πομπεύετε, τοὺς
[34]   Πολυνείκους καὶ Ἐτεοκλέους ὁρῶντες τὰ  σχήματα   καὶ μὴ σὺν τῷ ποιήσαντι
[32]   οὐδὲ τοὺς προσιόντας ἡμῖν ἀπὸ  σχήματος   κρίνομεν· τὸ γὰρ τῆς γνώμης
[9]   οἳ διενείμαντο τὰς βασιλείας, γραμμάτων  σχηματουργίᾳ   κατηστερίσθησαν; Πῶς τε πεδηθεὶς
[22]   οἱ ποιηταί, ψευδολόγοι καὶ διὰ  σχημάτων   ἐξαπατῶντες τοὺς ἀκροωμένους. ~Εἶδον ἀνθρώπους
[4]   ὑλικῶν καὶ τῶν ἐν αὐτῇ  σχημάτων   κατασκευαστής, ἀόρατός τε καὶ ἀναφής,
[3]   τοὺς μοχθηροὺς τῶν δικαίων εἰσηγεῖται,  Σωκράτους   ἑνὸς καὶ Ἡρακλέους καί τινων
[25]   πρὸς τοὺς συμφώνους ἑαυτοῖς διαμάχεσθε.  Σῶμά   τις εἶναι λέγει τὸν τέλειον
[32]   λελογίσμεθα κἂν ἀσθενεῖς ὦσι τοῖς  σώμασι.   Τὰ δὲ ὑμέτερα φθόνου μεστὰ
[23]   ἀκροωμένους. ~Εἶδον ἀνθρώπους ὑπὸ τῆς  σωμασκίας   βεβαρημένους καὶ φορτίον τῶν ἐν
[15]   καὶ τὰ τῶν δαιμόνων ἐστὶ  σώματα,   τοῖς λοιποῖς δὲ οὐδαμῶς, λέγω
[13]   συντελείᾳ τοῦ κόσμου σὺν τῷ  σώματι   θάνατον διὰ τιμωρίας ἐν ἀθανασίᾳ
[16]   τὴν ἀθάνατον ὑπὸ τῶν τοῦ  σώματος   μερῶν ἐμποδιζομένην φρονιμωτέραν, ἐπειδὰν ἀπ'
[13]   γὰρ καὶ λύεται μετὰ τοῦ  σώματος   μὴ γινώσκουσα τὴν ἀλήθειαν, ἀνίσταται
[16]   ἀβελτερίας κραδαίνουσιν τὴν ἕξιν τοῦ  σώματος·   οἳ λόγῳ θεοῦ δυνάμεως πληττόμενοι
[2]   κάλλος, οὐ πλοῦτος, οὐ ῥώμη  σώματος,   οὐκ εὐγένεια, παρὰ τούτοις οὐκ
[15]   ἂν αὐτὴ φανείη ποτὲ χωρὶς  σώματος   οὔτε ἀνίσταται σὰρξ χωρὶς
[15]   ὡς εἶναι φανερὰν αὐτὴν διὰ  σώματος·   οὔτε γὰρ ἂν αὐτὴ φανείη
[3]   συνολκάς τε τοῦ παντὸς ἀπεργασαμένης  σώματος   σπασθεὶς ἐτελεύτησεν. Τὸν γὰρ Ζήνωνα
[12]   Ὥσπερ γὰρ μὲν τοῦ  σώματος   σύστασις μιᾶς ἐστιν οἰκονομίας, περὶ
[6]   προβεβλημένη. ~Καὶ διὰ τοῦτο καὶ  σωμάτων   ἀνάστασιν ἔσεσθαι πεπιστεύκαμεν μετὰ τὴν
[27]   ὠφελήσειε λέξις Ἀττικὴ καὶ φιλοσόφων  σωρεία   καὶ συλλογισμῶν πιθανότητες καὶ μέτρα
[16]   πᾶν τὸ ὑπ' αὐτοῦ περιεχόμενον  σῶσαι   δυνατὸς ἔσται. Εἰσὶν μὲν οὖν
[33]   παριστᾶν ὅτι τὰ μὲν ἡμέτερα  σωφρονεῖ,   τὰ δὲ ὑμέτερα ἔθη μανίας
[33]   πᾶσαι δὲ αἱ παρ' ἡμῖν  σωφρονοῦσιν,   καὶ περὶ τὰς ἠλακάτας αἱ
[34]   κατεσκεύασεν. Λήρους τε καὶ φλυαρίας  Σώφρων   διὰ συνταγμάτων παραδοὺς ἐνδοξότερος χάριν
[10]   πολυχρύσῳ Πάριδι κατακολουθοῦσα. Δίκαιος καὶ  σώφρων   τὴν ἐκπορνεύσασαν εἰς Ἠλύσια




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/07/2009