Chapitre |
[1] |
σύριγγος
ἁρμονίαν
ἄγροικοι
συνεστήσαντο.
Τυρρηνοὶ
|
σάλπιγγα, |
χαλκεύειν
Κύκλωπες,
καὶ
ἐπιστολὰς
συντάσσειν |
[41] |
τοῦ
Κυπρίου
καὶ
Ὥρου
τοῦ
|
Σαμίου |
καὶ
Προναπίδου
τοῦ
Ἀθηναίου.
Λίνος |
[33] |
ἡμῖν
φιλοσοφούσας.
Καὶ
ἡ
μὲν
|
Σαπφὼ |
γύναιον
πορνικὸν
ἐρωτομανές,
καὶ
τὴν |
[33] |
Λεαρχίδα
δὲ
Μενέστρατος,
Σιλανίων
δὲ
|
Σαπφὼ |
τὴν
ἑταίραν,
Ἤρινναν
τὴν
Λεσβίαν |
[9] |
τί
γὰρ
οὐχὶ
καὶ
ἡ
|
Σαρδὼ |
καὶ
ἡ
Κύπρος
ἐν
οὐρανῷ |
[13] |
ὕλην
νεύει
κάτω
συναποθνήσκουσα
τῇ
|
σαρκί, |
συζυγίαν
δὲ
κεκτημένη
τὴν
τοῦ |
[6] |
μόνον
δὲ
ἐν
ὑποστάσει
τῆς
|
σαρκικῆς |
ὕλης
ὑπῆρχον,
γεγονὼς
δὲ
ὁ |
[6] |
Κἂν
πῦρ
ἐξαφανίσῃ
μου
τὸ
|
σαρκίον, |
ἐξατμισθεῖσαν
τὴν
ὕλην
ὁ
κόσμος |
[15] |
τοῦ
θεοῦ.
Δαίμονες
δὲ
πάντες
|
σαρκίον |
μὲν
οὐ
κέκτηνται,
πνευματικὴ
δέ |
[25] |
δὲ
καὶ
τὸ
σὺν
αὐτῇ
|
σαρκίον. |
Τί
βλάπτομεν
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες |
[14] |
Οἳ
θνήσκουσι
μὲν
οὐ
ῥᾳδίως,
|
σαρκὸς |
γὰρ
ἀμοιροῦσι·
ζῶντες
δὲ
θανάτου |
[15] |
δὲ
σάρξ·
δεσμὸς
δὲ
τῆς
|
σαρκὸς |
ψυχή,
σχετικὴ
δὲ
τῆς
ψυχῆς |
[15] |
ὁ
τέλειος
θεός,
ἄνθρωπος
δὲ
|
σάρξ· |
δεσμὸς
δὲ
τῆς
σαρκὸς
ψυχή, |
[15] |
σχετικὴ
δὲ
τῆς
ψυχῆς
ἡ
|
σάρξ. |
Τὸ
δὲ
τοιοῦτον
τῆς
συστάσεως |
[15] |
χωρὶς
σώματος
οὔτε
ἀνίσταται
ἡ
|
σὰρξ |
χωρὶς
ψυχῆς.
Ἔστι
γὰρ
ἄνθρωπος |
[25] |
δημοσίᾳ
μετ'
ἀξιοπιστίας
ἔκδικος
γίνῃ
|
σαυτοῦ, |
κἂν
μὴ
λάβῃς,
λοιδορεῖς,
καὶ |
[41] |
συνέχον,
σπευστέον
μετὰ
πάσης
ἀκριβείας
|
σαφηνίζειν |
ὡς
οὐχ
Ὁμήρου
μόνον
πρεσβύτερός |
[20] |
ἐπιτρέπω
σοι)
τὴν
μαρτυρίαν
προσάπτειν
|
σε |
δεῖ
τῷ
θεῷ.
Κόσμος
γὰρ |
[26] |
διὰ
τὸν
Ἀθηναίων
ψελλισμόν,
δέον
|
σε |
λαλεῖν
φυσικώτερον;
Εἰ
γὰρ
Ἀττικίζεις |
[8] |
ὀμφαλὸς
τάφος
ἐστὶν
ιονύσου.
Ἐπαινῶ
|
σὲ |
νῦν,
ὦ
άφνη·
τὴν
ἀκρασίαν |
[8] |
ὅτι
μὴ
προγνοὺς
τὰ
περὶ
|
σὲ |
τῆς
αὑτοῦ
τέχνης
οὐκ
ὤνατο. |
[19] |
τὴν
πτῆσιν
λαμβάνειν.
Ὁ
ποιῶν
|
σε |
φιλάργυρον,
οὗτος
καὶ
περὶ
τοῦ |
[19] |
σοι
συναγωνίσασθαι
προαιρῇ·
νοσεῖς
διὰ
|
σεαυτὸν |
καί,
ὥσπερ
Ἀγαμέμνων
δέκα
συμφράδμονας, |
[19] |
δέκα
συμφράδμονας,
εἶναι
θέλεις
μετὰ
|
σεαυτοῦ |
θεούς.
Πιοῦσά
τις
ὕδωρ
μαίνεται |
[21] |
οὔκ
εἰσιν
οἷοι
καὶ
λέγονται.
|
Σέβειν |
δὲ
τῶν
στοιχείων
τὴν
ὑπόστασιν |
[10] |
τὴν
παιδεραστίαν
σεμνύνεται;
Τί
μοι
|
σέβειν |
θεοὺς
δωρολήπτας
καὶ
ὀργιζομένους
ἂν |
[27] |
δᾳδουχῇ,
τοὺς
ἄρχοντας
οὐδὲν
πλέον
|
σέβω |
τοῦ
θεοῦ·
κατάληψιν
ἣν
ἔχω |
[4] |
οὐ
θέλω.
Γέγονεν
ἥλιος
καὶ
|
σελήνη |
δι'
ἡμᾶς·
εἶτα
πῶς
τοὺς |
[10] |
Ἀντίνοος
μειράκιον
ὡραῖον
ἐν
τῇ
|
σελήνῃ |
καθίδρυται;
Τίς
ὁ
ἀναβιβάσας
αὐτόν, |
[2] |
αὐτοῦ
καταχρωμένους,
οἳ
τὰ
μετὰ
|
σελήνην |
ἀπρονόητα
λέγοντες
εἶναι,
προσγειότεροι
παρὰ |
[27] |
μύδρον
τὸν
ἥλιον
καὶ
τὴν
|
σελήνην |
γῆν;
Τὰ
γὰρ
τοιαῦτα
λόγων |
[2] |
λέγοντες
εἶναι,
προσγειότεροι
παρὰ
τὴν
|
σελήνην |
ὑπάρχοντες
καὶ
κατώτεροι
τοῦ
ταύτης |
[21] |
καὶ
πρεσβῦτις
ἀφικνεῖται
πρὸς
τὴν
|
Σεμέλην |
ἡ
τοῦ
ιὸς
γαμετή.
Τοιαῦτα |
[32] |
ἂν
γελάσειεν
Ἀμαζόνας
μὲν
καὶ
|
Σεμίραμιν |
καί
τινας
ἄλλας
πολεμικὰς
φασκόντων |
[33] |
Τί
γὰρ
ὑμῖν
ἡ
Γλαυκίππη
|
σεμνὸν |
εἰσηγήσατο,
παιδίον
ἥτις
τεράστιον
ἐγέννησεν |
[2] |
καὶ
ψυχῆς
διαφθοράν.
~Τί
γὰρ
|
σεμνὸν |
φιλοσοφοῦντες
ἐξηνέγκατε;
Τίς
δὲ
τῶν |
[34] |
σοφὰς
οὐ
πεπιστεύκατε.
~Πάνυ
γοῦν
|
σεμνὸς |
καὶ
ὁ
τύραννος
Φάλαρις,
ὃς |
[1] |
ὑμῖν
σοφίᾳ
κἂν
εἰ
πάνυ
|
σεμνός |
τις
ἦν
ἐν
αὐτῇ.
Κατὰ |
[34] |
παρ'
ἡμῖν
γυναικῶν
διαβάλλοντες
τὴν
|
σεμνότητα; |
Τί
μοι
σπουδαῖον
μανθάνειν
Εὐάνθην |
[10] |
οἰνοχοΐαν
τοῦ
Γανυμήδους
τὴν
παιδεραστίαν
|
σεμνύνεται; |
Τί
μοι
σέβειν
θεοὺς
δωρολήπτας |
[11] |
ἐλεύθερος
ὑπάρχω,
τὴν
εὐγένειαν
οὐ
|
σεμνύνομαι. |
Τὸν
ἥλιον
ὁρῶ
πάντων
τὸν |
[2] |
ιογένης
πιθάκνης
καυχήματι
τὴν
αὐτάρκειαν
|
σεμνυνόμενος |
πολύποδος
ὠμοβορίᾳ
πάθει
συσχεθεὶς
εἰλεῷ |
[10] |
ἠξίωται;
Τί
μου
τὸν
θεὸν
|
σεσυλήκατε; |
Τί
δὲ
αὐτοῦ
τὴν
ποίησιν |
[17] |
οὐ
καθ'
ἑαυτούς
εἰσι
δυνατοὶ
|
σημαίνειν |
τὸ
συνταττόμενον,
σημεῖα
δὲ
τῶν |
[17] |
εἰσι
δυνατοὶ
σημαίνειν
τὸ
συνταττόμενον,
|
σημεῖα |
δὲ
τῶν
ἐννοιῶν
σφίσιν
αὐτοῖς |
[39] |
ἐπὶ
ευκαλίωνος
ἐπομβρία·
κατὰ
δὲ
|
Σθενέλαον |
ἥ
τε
Ἀμφικτύονος
βασιλεία
καὶ |
[39] |
Ἀργεῖος
Κρίασος
Φόρβας
Τριόπας
Κρότωπος
|
Σθενέλαος |
αναὸς
Λυγκεὺς
Ἄβας
Προῖτος
Ἀκρίσιος |
[39] |
Λυγκεὺς
Ἄβας
Προῖτος
Ἀκρίσιος
Περσεὺς
|
Σθενέλαος |
Εὐρυσθεὺς
Ἀτρεὺς
Θυέστης
Ἀγαμέμνων,
οὗ |
[41] |
Ἀμφίονος
Ὀρφέως
Μουσαίου
ημοδόκου
Φημίου
|
Σιβύλλης |
Ἐπιμενίδου
τοῦ
Κρητός,
ὅστις
εἰς |
[9] |
κατὰ
μέν
τινας
διὰ
τὴν
|
Σικελίαν |
ἀστροθετούμενον
ελτωτόν,
κατ'
ἐνίους
δὲ |
[3] |
τὸ
ἀλαζονικὸν
αἱ
κατὰ
τὴν
|
Σικελίαν |
τοῦ
πυρὸς
ἀναφυσήσεις
ἀπέδειξαν,
ὅτι |
[33] |
ποιημάτων
χρήσιμον,
Λεαρχίδα
δὲ
Μενέστρατος,
|
Σιλανίων |
δὲ
Σαπφὼ
τὴν
ἑταίραν,
Ἤρινναν |
[33] |
Μνησαρχίδος
τῆς
Ἐφεσίας
Εὐθυκράτης,
Κορίννης
|
Σιλανίων, |
Θαλιαρχίδος
τῆς
Ἀργείας
Εὐθυκράτης.
Ταύτας |
[26] |
καθάπερ
τυφλὸς
κωφῷ.
Τί
κατέχετε
|
σκεύη |
τεκτονικὰ
τεκταίνειν
μὴ
γινώσκοντες;
Τί |
[22] |
ὅπως
δεῖ
μοιχεύειν
ἐπὶ
τῆς
|
σκηνῆς |
σοφιστεύοντας
αἱ
θυγατέρες
ὑμῶν
καὶ |
[15] |
τοιούτου
δὲ
μὴ
ὄντος
τοῦ
|
σκηνώματος |
προὔχει
τῶν
θηρίων
ὁ
ἄνθρωπος |
[30] |
πειθομένων
λόγῳ
θεοῦ
καὶ
μὴ
|
σκορπιζόντων |
ἑαυτούς.
Διά
τινος
γὰρ
ἀποκρύφου |
[9] |
Ἠριγόνης
ἐν
οὐρανῷ
δείκνυται
καὶ
|
σκορπίος |
ὁ
τῆς
Ἀρτέμιδος
βοηθὸς
καὶ |
[13] |
ἐστιν
ἄρα
τὸ
εἰρημένον·
Ἡ
|
σκοτία |
τὸ
φῶς
οὐ
καταλαμβάνει.
Ψυχὴ |
[13] |
αὐτοῦ·
καὶ
τὸ
φῶς
τὴν
|
σκοτίαν |
κατέλαβεν
ᾗ
λόγος
μέν
ἐστι |
[13] |
ἐστι
τὸ
τοῦ
θεοῦ
φῶς,
|
σκότος |
δὲ
ἡ
ἀνεπιστήμων
ψυχή.
Διὰ |
[13] |
θεοῦ
πεποιημένη.
Καθ'
ἑαυτὴν
γὰρ
|
σκότος |
ἐστίν,
καὶ
οὐδὲν
ἐν
αὐτῇ |
[3] |
μνήμης
κατ'
ὀλίγον
τὸ
Ἡρακλείτειον
|
σκότος |
τοῖς
σπουδαίοις
παραδεδωκέναι.
Τούτου
μὲν |
[12] |
μανθάνειν
σπεύσατε·
καὶ
οἱ
τὸν
|
Σκύθην |
Ἀνάχαρσιν
μὴ
ἀποσκορακίζοντες
καὶ
νῦν |
[17] |
ἀντιπαθείας
ἀπολλύμενον,
οὐδὲ
ὁ
μεμηνώς·
|
σκυτίδων |
ἐξαρτήμασι
θεραπεύεται.
Δαιμόνων
εἰσὶν
ἐπιφοιτήσεις· |
[25] |
μηδενός,
κατὰ
δὲ
τὸν
Πρωτέα
|
σκυτοδέψου |
μὲν
χρῄζοντες
διὰ
τὴν
πήραν, |
[3] |
ποιητὴς,
ἐν
ἀμάραις
τε
καὶ
|
σκώληξι |
καὶ
ἀρρητουργοῖς
καταγινόμενος.
Ἐμπεδοκλέους
γὰρ |
[19] |
φυτῶν
ἐλάττων
ὑπάρχεις;
Καλὸν
ἄρα
|
σοι |
γενέσθαι
ξύλῳ
μαντικῷ
καὶ
τῶν |
[19] |
Τῶν
ἐν
κόσμῳ
πλεονεξιῶν
ἐστί
|
σοι |
διάκονος.
Πολεμεῖν
θέλεις
καὶ
τῶν |
[26] |
αἰτίαν·
πῶς
τὸ
μὲν
εἶναί
|
σοι |
δοκεῖ
βαρβαρικώτερον,
τὸ
δὲ
πρὸς |
[19] |
οὗτος
καὶ
περὶ
τοῦ
πλουτεῖν
|
σοι |
μαντεύεται·
στάσεις
καὶ
μάχας
ὁ |
[25] |
κατ'
Ἐπίκουρον
σοφιστεύων
διαπρύσιος
ἀνθίσταταί
|
σοι· |
πάλιν
τε
εἶναι
θέλεις
κατὰ |
[25] |
τις
κατὰ
τὸν
ημόκριτον
λοιδορεῖταί
|
σοι. |
Πυθαγόρας
Εὔφορβος
γεγονέναι
φησὶ
καὶ |
[19] |
ἁρπάσαι
θέλεις
καὶ
τὸ
δαιμόνιόν
|
σοι |
συναγωνίσασθαι
προαιρῇ·
νοσεῖς
διὰ
σεαυτὸν |
[25] |
μὴ
λάβῃς,
λοιδορεῖς,
καὶ
γίνεταί
|
σοι |
τέχνη
τοῦ
πορίζειν
τὸ
φιλοσοφεῖν. |
[20] |
θεραπεύησθε
φαρμάκοις
(κατὰ
συγγνώμην
ἐπιτρέπω
|
σοι) |
τὴν
μαρτυρίαν
προσάπτειν
σε
δεῖ |
[37] |
ἤδη
που
τοῖς
Ἰλιακοῖς
ἐγγίζει·
|
Σολομὼν |
δὲ
ὁ
κατὰ
Χείραμον
πολὺ |
[37] |
καὶ
τὰ
περὶ
Χείραμον,
ὅστις
|
Σολομῶνι |
τῷ
Ἰουδαίων
βασιλεῖ
πρὸς
γάμον |
[41] |
τριακοστὴν
καὶ
ἐνάτην
εὑρίσκεται
γεγονώς,
|
Σόλων |
περὶ
μˉ
Πυθαγόρας
περὶ
ξˉ |
[33] |
ὑμεῖς
δὲ
εἶναι
παρ'
ἡμῖν
|
σοφὰς |
οὐ
πεπιστεύκατε.
~Πάνυ
γοῦν
σεμνὸς |
[33] |
εἶναι
προῄρησθε.
Μελανίππη
τις
ἦν
|
σοφή· |
διὰ
τοῦτο
ταύτην
ὁ
Λυσίστρατος |
[1] |
χάριν
ἀπεταξάμεθα
τῇ
παρ'
ὑμῖν
|
σοφίᾳ |
κἂν
εἰ
πάνυ
σεμνός
τις |
[13] |
καὶ
αἱ
μὲν
πειθόμεναι
τῇ
|
σοφίᾳ |
σφίσιν
αὐταῖς
ἐφεῖλκον
τὸ
πνεῦμα |
[26] |
κόσμου
διοικήσεως
μετειληφότες;
Τί
φάσκετε
|
σοφίαν |
εἶναι
παρ'
ὑμῖν
μόνοις,
οὐκ |
[26] |
γραμματικοί,
καὶ
οἱ
μερίζοντες
τὴν
|
σοφίαν |
τῆς
κατὰ
ἀλήθειαν
σοφίας
ἀπετμήθητε, |
[41] |
γάρ,
ὁ
πάσης
προὔχειν
νομισθεὶς
|
σοφίας |
ἀγχινοίας
τε
καὶ
νομοθεσίας,
ἐπὶ |
[26] |
τὴν
σοφίαν
τῆς
κατὰ
ἀλήθειαν
|
σοφίας |
ἀπετμήθητε,
τὰ
δὲ
ὀνόματα
τῶν |
[31] |
πρεσβύτατον,
τὸν
δὲ
πάσης
βαρβάρου
|
σοφίας |
ἀρχηγόν,
καὶ
ὑφ'
ἡμῶν
νῦν |
[26] |
ὑμῶν
λέξιν,
ἐξαδυνατήσουσιν
ὑμῖν
τὰ
|
σοφίσματα. |
Ζητοῦντες
τίς
ὁ
θεός,
τίνα |
[40] |
Πολλῇ
γὰρ
οἱ
κατ'
αὐτοὺς
|
σοφισταὶ |
κεχρημένοι
περιεργίᾳ
τὰ
ὅσα
παρὰ |
[22] |
δεῖ
μοιχεύειν
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
|
σοφιστεύοντας |
αἱ
θυγατέρες
ὑμῶν
καὶ
οἱ |
[35] |
ἐπιφοιτήσας
γῆν
καὶ
τοῦτο
μὲν
|
σοφιστεύσας |
τὰ
ὑμέτερα,
τοῦτο
δὲ
τέχναις |
[25] |
δόγμασι,
καὶ
ὁ
κατ'
Ἐπίκουρον
|
σοφιστεύων |
διαπρύσιος
ἀνθίσταταί
σοι·
πάλιν
τε |
[35] |
ἄτοπον
κατὰ
τὸν
οἰκεῖον
ὑμῖν
|
σοφιστὴν |
γηράσκειν
ἀεὶ
πάντα
διδασκομένους;
~Πλὴν |
[12] |
οὐδὲ
ἀπ'
ἐννοιῶν
συντάξεώς
τε
|
σοφιστικῆς, |
θειοτέρας
δέ
τινος
ἐκφωνήσεως
λόγοις |
[41] |
καὶ
περὶ
τῆς
τῶν
ἑπτὰ
|
σοφῶν |
ἡλικίας
ἀναγράψομεν.
Τοῦ
γὰρ
πρεσβυτάτου |
[41] |
ἔτι
καὶ
περὶ
τῶν
νομιζομένων
|
σοφῶν |
ποιήσομαι
τὴν
ἀπόδειξιν.
Μίνως
μὲν |
[10] |
οὐδὲ
ἡ
Τυνδαρὶς
ἀπηθανάτισται,
καὶ
|
σοφῶς |
ὁ
Εὐριπίδης
ὑπὸ
Ὀρέστου
τῆς |
[41] |
τοῦ
Κρητός,
ὅστις
εἰς
τὴν
|
Σπάρτην |
ἀφίκετο,
καὶ
Ἀρισταίου
τοῦ
Προκοννησίου |
[3] |
τε
τοῦ
παντὸς
ἀπεργασαμένης
σώματος
|
σπασθεὶς |
ἐτελεύτησεν.
Τὸν
γὰρ
Ζήνωνα
διὰ |
[11] |
ἡδονῆς
καὶ
ἐλαττώματος.
Ὁ
πλούσιος
|
σπείρει, |
καὶ
ὁ
πένης
τῆς
αὐτῆς |
[30] |
σύστασιν
ἐοικυῖαν
τῇ
τῶν
βραχυτάτων
|
σπερμάτων |
ἴσμεν
ἅτε
διὰ
μικρᾶς
ἀφορμῆς |
[6] |
γὰρ
πάνυ
φληνάφους
τε
καὶ
|
σπερμολόγους |
ἡμᾶς
νομίσητε,
μέλον
οὐκ
ἔστιν |
[26] |
τὰ
δέ
μου
πάντα
καταλύειν
|
σπεύδετε; |
Μὴ
γὰρ
οὐχ
ὑμεῖς
κατὰ |
[12] |
καταχρωμένων
οὓς
οἱ
βουλόμενοι
μανθάνειν
|
σπεύσατε· |
καὶ
οἱ
τὸν
Σκύθην
Ἀνάχαρσιν |
[41] |
δειχθήσεται.
~Τὸ
δὲ
νῦν
συνέχον,
|
σπευστέον |
μετὰ
πάσης
ἀκριβείας
σαφηνίζειν
ὡς |
[11] |
καὶ
ὁ
πένης
τῆς
αὐτῆς
|
σπορᾶς |
μεταλαμβάνει·
τελευτῶσιν
οἱ
πλουσιώτατοι
καὶ |
[8] |
μονομαχοῦντας
βλέποντες
καὶ
θάτερος
θατέρῳ
|
σπουδάζων |
καὶ
ὁ
γαμῶν
καὶ
παιδοφθορῶν |
[28] |
παρ'
ἐνίοις
αἰσχρὰ
παρά
τισι
|
σπουδαῖα. |
Νομίζουσιν
γοῦν
Ἕλληνες
φευκτὸν
εἶναι |
[29] |
δύνωμαι.
Περινοοῦντι
δέ
μοι
τὰ
|
σπουδαῖα |
συνέβη
γραφαῖς
τισιν
ἐντυχεῖν
βαρβαρικαῖς, |
[3] |
ὀλίγον
τὸ
Ἡρακλείτειον
σκότος
τοῖς
|
σπουδαίοις |
παραδεδωκέναι.
Τούτου
μὲν
οὖν
τὴν |
[34] |
Γανυμήδη
τὸν
ἀνδρόγυνον
ὥς
τι
|
σπουδαῖον |
ἔχοντες
κτῆμα
τετιμήκατε
καὶ
ὃ |
[34] |
εἶδος
παραιτησαμένους
τὸ
κατὰ
ἀλήθειαν
|
σπουδαῖον |
ζητεῖν
καὶ
μὴ
Φιλαινίδος
μηδὲ |
[34] |
διαβάλλοντες
τὴν
σεμνότητα;
Τί
μοι
|
σπουδαῖον |
μανθάνειν
Εὐάνθην
ἐν
Περιπάτῳ
τεκεῖν |
[17] |
μοιχείαις
ὑπηρετεῖν;
Πῶς
δὲ
καὶ
|
σπουδαῖον |
πρὸς
τὸ
μισεῖν
τινας
παριόντας |
[3] |
τὸ
ζητεῖν
τὸ
κατ'
ἀλήθειαν
|
σπουδαῖον |
τρέψεται;
Διόπερ
μὴ
παρασυρέτωσαν
ὑμᾶς |
[33] |
τὰ
κατὰ
θεὸν
λαλοῦσιν
ἐκφωνήματα
|
σπουδαιότερον |
τῆς
παρ'
ὑμῖν
παιδός.
Τούτου |
[2] |
ἐξηνέγκατε;
Τίς
δὲ
τῶν
πάνυ
|
σπουδαίων |
ἀλαζονείας
ἔξω
καθέστηκεν;
ιογένης
πιθάκνης |
[8] |
καὶ
ὁ
Χρυσάωρ
ἀνέθορε,
τὰς
|
σταγόνας |
τῶν
αἱμάτων
ἡ
Ἀθηνᾶ
καὶ |
[19] |
περὶ
τοῦ
πλουτεῖν
σοι
μαντεύεται·
|
στάσεις |
καὶ
μάχας
ὁ
ἐγείρων
καὶ |
[16] |
μὲν
οὖν
καὶ
νόσοι
καὶ
|
στάσεις |
τῆς
ἐν
ἡμῖν
ὕλης·
δαίμονες |
[1] |
οὐχ
ὁμοίως
τοῖς
Ἴωσι
φθέγγονται·
|
στάσεως |
δὲ
οὔσης
τοσαύτης
παρ'
οἷς |
[31] |
προειρημένου
ποιητοῦ,
λέγω
δὲ
Ὁμήρου,
|
στάσεώς |
τε
τῶν
εἰπόντων
τὰ
περὶ |
[23] |
ἐπ'
ἀνδραγαθίᾳ,
ὕβρεως
δὲ
καὶ
|
στάσεως |
φιλονεικίᾳ,
καὶ
τὸν
μᾶλλον
πλήκτην |
[25] |
τῆς
ψυχῆς
διαβάλλει
τὴν
ἀθανασίαν.
|
Στασιώδεις |
δὲ
ἔχοντες
τῶν
δογμάτων
τὰς |
[23] |
κρεῶν
περιφέροντας,
οἷς
ἔπαθλα
καὶ
|
στέφανοι |
πρόκεινται
προκαλουμένων
αὐτοὺς
τῶν
ἀγωνοθετῶν |
[23] |
φιλονεικίᾳ,
καὶ
τὸν
μᾶλλον
πλήκτην
|
στεφανούμενον. |
Καὶ
ταῦτα
μέν
ἐστι
τῶν |
[11] |
διὰ
τὴν
ἀπληστίαν
οὐκ
ἐπιτηδεύω,
|
στεφάνους |
ἔχειν
οὐκ
ἀγωνίζομαι,
δοξομανίας
ἀπήλλαγμαι, |
[31] |
Ῥηγῖνος
κατὰ
Καμβύσην
γεγονὼς
καὶ
|
Στησίμβροτος |
ὁ
Θάσιος
καὶ
Ἀντίμαχος
ὁ |
[17] |
γὰρ
οἱ
τῶν
γραμμάτων
χαρακτῆρες
|
στίχοι |
τε
οἱ
ἀπ'
αὐτῶν
οὐ |
[24] |
Μένανδρος
τῆς
ἐκείνου
γλώττης
ὁ
|
στιχοποιός. |
Τί
μοι
καὶ
τεθηπέναι
τὸν |
[39] |
ἀναγραφή.
Κάδμος
γὰρ
ὁ
τὰ
|
στοιχεῖα |
τοῖς
προειρημένοις
παραδοὺς
μετὰ
πολλὰς |
[9] |
τῆς
τοῦ
ιὸς
προσωνυμίας
πρωτότυπον
|
στοιχεῖον; |
Διὰ
τί
γὰρ
οὐχὶ
καὶ |
[36] |
βούλεταί
τις,
πρὶν
καὶ
τῶν
|
στοιχείων |
γεγονέναι
τὴν
εὕρεσιν.
Φανήσεται
γὰρ |
[21] |
νομίζουσιν,
φύσεως
δὲ
ὑποστάσεις
καὶ
|
στοιχείων |
διακοσμήσεις.
Καὶ
τὸν
Ἕκτορα
δὲ |
[21] |
καὶ
λέγονται.
Σέβειν
δὲ
τῶν
|
στοιχείων |
τὴν
ὑπόστασιν
οὔτ'
ἂν
πεισθείην |
[9] |
οὗτοι
οἳ
τὴν
εἱμαρμένην
ὥρισαν.
|
Στοιχείωσις |
δὲ
αὐτοῖς
ἡ
ζώωσις
ἦν. |
[17] |
καθ'
ἑαυτὰς
δραστικαί
τινές
εἰσι,
|
στοιχείωσις |
δέ
ἐστι
τῆς
τῶν
δαιμόνων |
[24] |
καὶ
κεκραγὼς
πίμπραται
καὶ
φορεῖ
|
στολὴν |
ἀπάνθρωπον;
Ἐρρέτω
καὶ
τὰ
Ἡγησίου |
[41] |
ἀπὸ
τοῦ
παιδὸς
αὐτοῦ
Τληπολέμου
|
στρατεύσαντος |
ἐπὶ
Ἴλιον.
Ὀρφεὺς
δὲ
κατὰ |
[36] |
τινος
αὐτῶν
ὄνομα
Ναβουχοδονόσορ,
τοῦ
|
στρατεύσαντος |
ἐπὶ
Φοίνικας
καὶ
Ἰουδαίους·
ἅτινα |
[11] |
θέλω,
πλουτεῖν
οὐ
βούλομαι,
τὴν
|
στρατηγίαν |
παρῄτημαι,
πορνείαν
μεμίσηκα,
ναυτίλλεσθαι
διὰ |
[7] |
τούτου
δὲ
τὰ
φαντάσματα
δαιμόνων
|
στρατόπεδον |
ἀποβεβήκασι
καὶ
διὰ
τὸ
αὐτεξούσιον |
[23] |
καλῶς
ἐπιτελεῖται;
Τὸ
μὲν
γὰρ
|
στρατόπεδον |
τῶν
μιαιφονούντων
ὁ
προὔχων
ἐν |
[6] |
ὅλων
συντέλειαν,
οὐχ
ὡς
οἱ
|
Στωϊκοὶ |
δογματίζουσι
κατά
τινας
κύκλων
περιόδους |
[1] |
κωμικὸν
ταῦτά
ἐστιν
Ἐπιφυλλίδες
καὶ
|
στωμύλματα, |
χελιδόνων
μουσεῖα,
λωβηταὶ
τέχνης,
λαρυγγιῶσί |
[14] |
ὑμεῖς,
ὦ
Ἕλληνες,
ῥήμασι
μὲν
|
στωμύλοι, |
γνώμην
δὲ
ἔχοντες
ἀλλόκοτον,
καὶ |
[19] |
μαντεύεται
καὶ
πάλιν
ὄρνιθες
προαγορεύουσι,
|
σὺ |
δὲ
τῶν
ζώων
καὶ
φυτῶν |
[19] |
διὰ
λιβάνων
ἔκφρων
γίνεται,
καὶ
|
σὺ |
τὴν
τοιαύτην
μαντεύεσθαι
λέγεις.
Προγνώστης |
[27] |
τὴν
ὁμιλίαν
ἱλαρώτερον;
~Εἰ
δὲ
|
σὺ |
τῆς
ἐκείνων
ἀντέχῃ
παιδείας,
τί |
[20] |
τὸ
ἐπικόσμημα
καὶ
πρὸς
τὴν
|
συγγένειαν |
τὴν
ἀρχαίαν
ἀναδραμεῖν.
~Οὐ
γὰρ |
[1] |
γὰρ
τὸ
πανατοπώτατον,
τὰς
μὴ
|
συγγενεῖς |
ὑμῶν
ἑρμηνείας
τετιμήκατε,
βαρβαρικαῖς
τε |
[13] |
σφίσιν
αὐταῖς
ἐφεῖλκον
τὸ
πνεῦμα
|
συγγενές, |
αἱ
δὲ
μὴ
πειθόμεναι
καὶ |
[28] |
γοῦν
Ἕλληνες
φευκτὸν
εἶναι
τὸ
|
συγγενέσθαι |
μητρί,
κάλλιστον
δὲ
τὸ
τοιοῦτόν |
[5] |
ἀληθοῦς
κατάληψιν
πεποιημένος
μεταρρυθμίζω
τῆς
|
συγγενοῦς |
ὕλης
τὴν
σύγχυσιν.
Οὔτε
γὰρ |
[8] |
Κρόνος
τυραννοκτονεῖ.
Ζεὺς
καὶ
θυγατρὶ
|
συγγίνεται, |
καὶ
ἡ
θυγάτηρ
ἀπ'
αὐτοῦ |
[20] |
ἐπιγνώσεται.
~Κἂν
θεραπεύησθε
φαρμάκοις
(κατὰ
|
συγγνώμην |
ἐπιτρέπω
σοι)
τὴν
μαρτυρίαν
προσάπτειν |
[41] |
δὲ
καὶ
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
|
συγγραφέων, |
Λίνου
Φιλάμμωνος
Θαμύριδος
Ἀμφίονος
Ὀρφέως |
[41] |
τοῦ
Προκοννησίου
τοῦ
τὰ
Ἀριμάσπια
|
συγγράψαντος |
Ἀσβόλου
τε
τοῦ
Κενταύρου
καὶ |
[33] |
ξένον
τι
πράττεσθαι
νομίζητε
καὶ
|
συγκρίναντες |
τὰ
ὑπ'
ὄψιν
ἐπιτηδεύματα
μὴ |
[21] |
γεγονέναι
καταγγέλλοντες.
Οἱ
λοιδοροῦντες
ἡμᾶς
|
συγκρίνατε |
τοὺς
μύθους
ὑμῶν
τοῖς
ἡμετέροις |
[21] |
περὶ
τοῦ
θεοῦ
κατάληψιν
οὐδὲ
|
συγκρίνειν |
ὅσιον
τοῖς
εἰς
ὕλην
καὶ |
[15] |
αὐτὸ
τὸ
ὄν,
τὸ
δὲ
|
συγκρινόμενον |
οὔτι
ἕτερον
ἢ
τὸ
παρόμοιον. |
[31] |
καὶ
ὑφ'
ἡμῶν
νῦν
εἰς
|
σύγκρισιν |
παραλαμβανέσθωσαν·
εὑρήσομεν
γὰρ
οὐ
μόνον |
[4] |
ἄνδρες
Ἕλληνες,
ὥσπερ
ἐν
πυγμῇ
|
συγκρούειν |
βούλεσθε
τὰς
πολιτείας
καθ'
ἡμῶν; |
[26] |
Τί
δὲ
ὡς
ἐν
πυγμῇ
|
συγκρούεις |
τὰς
ἐκφωνήσεις
αὐτῶν
διὰ
τὸν |
[18] |
ἀναμιγεὶς
πρὸς
τὸ
νομιζόμενον
καλὸν
|
συγχρησάμενος |
διὰ
τὴν
εἰς
αὐτὸν
κοινωνίαν |
[4] |
εἰ
μὴ
τοῖς
τινων
νομίμοις
|
συγχρῆσθαι |
βούλομαι,
τίνος
χάριν
καθάπερ
μιαρώτατος |
[5] |
μεταρρυθμίζω
τῆς
συγγενοῦς
ὕλης
τὴν
|
σύγχυσιν. |
Οὔτε
γὰρ
ἄναρχος
ἡ
ὕλη |
[13] |
νεύει
κάτω
συναποθνήσκουσα
τῇ
σαρκί,
|
συζυγίαν |
δὲ
κεκτημένη
τὴν
τοῦ
θείου |
[15] |
ἁγίῳ
καὶ
τὴν
κατὰ
θεὸν
|
συζυγίαν |
πραγματεύεσθαι.
Ψυχὴ
μὲν
οὖν
ἡ |
[34] |
καλὸν
ἦν,
τῇ
κατὰ
Ῥωμαίους
|
συῒ |
παρεικαζομένην,
ἥτις
καὶ
αὐτὴ
διὰ |
[1] |
μὲν
γὰρ
ἐπ'
ἀδικίᾳ
καὶ
|
συκοφαντίᾳ |
συνεστήσασθε,
μισθοῦ
πιπράσκοντες
τῶν
λόγων |
[22] |
ἄνθρωπον.
Ὑμεῖς
δὲ
ὑπὸ
τούτων
|
συλαγωγεῖσθε |
καὶ
τοὺς
μὴ
κοινωνοῦντας
ὑμῶν |
[33] |
καὶ
Ἡρόδοτος
πεποιήκασιν,
καὶ
Παντευχίδα
|
συλλαμβάνουσαν |
ἐκ
φθορέως
Εὐθυκράτης
ἐχαλκούργησεν.
Βησαντίδα |
[27] |
Ἀττικὴ
καὶ
φιλοσόφων
σωρεία
καὶ
|
συλλογισμῶν |
πιθανότητες
καὶ
μέτρα
γῆς
καὶ |
[16] |
αὐτοὶ
τούτων
τὰς
αἰτίας,
ἐπειδὰν
|
συμβαίνωσιν, |
ἑαυτοῖς
προσγράφουσιν,
ἐπιόντες
ὁπόταν
καταλαμβάνῃ |
[24] |
χάριν
τοῦ
φονεῦσαι.
~Τί
μοι
|
συμβάλλεται |
πρὸς
ὠφέλειαν
ὁ
κατὰ
τὸν |
[27] |
ταύτην
οὐκ
ἀποκρύπτομαι.
Τί
μοι
|
συμβουλεύεις |
ψεύσασθαι
τὴν
πολιτείαν;
Τί
δὲ |
[19] |
θέλεις
καὶ
τῶν
φόνων
λαμβάνεις
|
σύμβουλον |
τὸν
Ἀπόλλω·
κόρην
ἁρπάσαι
θέλεις |
[12] |
ἰδεῖν
τοῦ
κόσμου
τὴν
κατασκευὴν
|
σύμπασάν |
τε
τὴν
ποίησιν
γεγονυῖαν
ἐξ |
[13] |
τοῖς
δικαίως
πολιτευομένοις
καταγινόμενον
καὶ
|
συμπεριπλεκόμενον |
τῇ
ψυχῇ
διὰ
προαγορεύσεων
ταῖς |
[12] |
δαίμονες,
οὓς
ὑμεῖς
οὕτω
φατέ,
|
σύμπηξιν |
ἐξ
ὕλης
λαβόντες
κτησάμενοί
τε |
[12] |
τε
καὶ
ὀστέων
καὶ
νεύρων
|
σύμπηξις, |
θάτερον
δὲ
θατέρου
ὂν
διάφορον |
[15] |
πνευματικὴ
δέ
ἐστιν
αὐτοῖς
ἡ
|
σύμπηξις |
ὡς
πυρὸς
καὶ
ἀέρος.
Μόνοις |
[2] |
ἀνδρείαν
καὶ
τὴν
ἀρετὴν
ἐν
|
συμποσίοις |
ἐπιδεικνύμενος
καὶ
τὸν
οἰκεῖον
καὶ |
[26] |
διὰ
δόξης,
ἐν
δὲ
ταῖς
|
συμφοραῖς |
ταπεινούμενοι
παρὰ
λόγον
καταχρᾶσθε
τοῖς |
[19] |
σεαυτὸν
καί,
ὥσπερ
Ἀγαμέμνων
δέκα
|
συμφράδμονας, |
εἶναι
θέλεις
μετὰ
σεαυτοῦ
θεούς. |
[1] |
τε
φωναῖς
ἔσθ'
ὅτε
καταχρώμενοι
|
συμφύρδην |
ὑμῶν
πεποιήκατε
τὴν
διάλεκτον.
Τούτου |
[12] |
θατέρου
ὂν
διάφορον
κατ'
οἰκονομίαν
|
συμφωνίας |
ἐστὶν
ἁρμονία·
παραπλησίως
καὶ
ὁ |
[25] |
τὰς
διαδοχὰς
ἀσύμφωνοι
πρὸς
τοὺς
|
συμφώνους |
ἑαυτοῖς
διαμάχεσθε.
Σῶμά
τις
εἶναι |
[31] |
δὲ
κάτω
τὸν
χρόνον
ὑπήγαγον,
|
σὺν |
Ἀρχιλόχῳ
γεγονέναι
τὸν
Ὅμηρον
εἰπόντες· |
[25] |
ψυχήν,
ἐγὼ
δὲ
καὶ
τὸ
|
σὺν |
αὐτῇ
σαρκίον.
Τί
βλάπτομεν
ὑμᾶς, |
[7] |
καὶ
τοὺς
συνακολουθήσαντας
τούτῳ
τῆς
|
σὺν |
αὐτῷ
διαίτης
παρῃτήσατο.
Καὶ
ὁ |
[5] |
καὶ
ἀοράτων
αὐτὸς
ὑπόστασις
ἦν
|
σὺν |
αὐτῷ,
τὰ
πάντα
σὺν
αὑτῷ |
[5] |
ἦν
σὺν
αὐτῷ,
τὰ
πάντα
|
σὺν |
αὑτῷ
διὰ
λογικῆς
δυνάμεως
αὐτὸς |
[33] |
τῶν
γυναίων
εὑρισκόμενοι,
τὰς
δὲ
|
σὺν |
ἡμῖν
πολιτευομένας
σὺν
τῇ
μετ' |
[21] |
ἁπαξαπλῶς
Ἕλληνάς
τε
καὶ
βαρβάρους
|
σὺν |
τῇ
Ἑλένῃ
καὶ
τῷ
Πάριδι |
[33] |
τὰς
δὲ
σὺν
ἡμῖν
πολιτευομένας
|
σὺν |
τῇ
μετ'
αὐτῶν
ὁμηγύρει
χλευάζοντες. |
[34] |
ὁρῶντες
τὰ
σχήματα
καὶ
μὴ
|
σὺν |
τῷ
ποιήσαντι
Πυθαγόρᾳ
καταβοθρώσαντες
συναπόλλυτε |
[13] |
ὕστερον
ἐπὶ
συντελείᾳ
τοῦ
κόσμου
|
σὺν |
τῷ
σώματι
θάνατον
διὰ
τιμωρίας |
[33] |
λέγοντες
καὶ
διὰ
τὸ
μὴ
|
σὺν |
ὑμῖν
εἶναι
χλευάζοντες
ἀκούσατε
τῶν |
[23] |
μιαιφονούντων
ὁ
προὔχων
ἐν
ὑμῖν
|
συναγείρει |
λῃστοτροφεῖν
ἐπαγγελλόμενος,
οἱ
δὲ
λῃστεύοντες |
[28] |
παίδων
ἀγέλας
ὥσπερ
ἵππων
φορβάδων
|
συναγείρειν |
αὐτῶν
πειρωμένων.
~Ταῦτ'
οὖν
ἰδών, |
[19] |
θέλεις
καὶ
τὸ
δαιμόνιόν
σοι
|
συναγωνίσασθαι |
προαιρῇ·
νοσεῖς
διὰ
σεαυτὸν
καί, |
[1] |
τὴν
ἀφ'
ἑτέρων
περιμένειν
μαρτυρίαν
|
συνᾴδειν |
τε
καὶ
ἐν
τῇ
τοῦ |
[7] |
ἄρξαντα
τῆς
ἀπονοίας
καὶ
τοὺς
|
συνακολουθήσαντας |
τούτῳ
τῆς
σὺν
αὐτῷ
διαίτης |
[16] |
πάντως
ἂν
καὶ
τὸν
οὐρανὸν
|
συνάμα |
τῇ
λοιπῇ
ποιήσει
καθείλκυσαν·
νῦν |
[13] |
πρὸς
τὴν
ὕλην
νεύει
κάτω
|
συναποθνήσκουσα |
τῇ
σαρκί,
συζυγίαν
δὲ
κεκτημένη |
[34] |
σὺν
τῷ
ποιήσαντι
Πυθαγόρᾳ
καταβοθρώσαντες
|
συναπόλλυτε |
τῆς
κακίας
τὰ
ὑπομνήματα;
Τί |
[18] |
Καθάπερ
δὲ
ὁ
τῷ
λῃστεύοντι
|
συνδειπνήσας, |
κἂν
μὴ
λῃστὴς
αὐτὸς
ᾖ, |
[13] |
ἡ
γένεσις.
Γέγονεν
μὲν
οὖν
|
συνδίαιτον |
ἀρχῆθεν
τῇ
ψυχῇ
τὸ
πνεῦμα· |
[22] |
κινουμένῳ
παρὰ
φύσιν
οὐ
βούλομαι
|
συνδιατίθεσθαι. |
Τί
θαυμαστὸν
οὐ
παρ'
ὑμῖν |
[29] |
Περινοοῦντι
δέ
μοι
τὰ
σπουδαῖα
|
συνέβη |
γραφαῖς
τισιν
ἐντυχεῖν
βαρβαρικαῖς,
πρεσβυτέραις |
[29] |
πλάνην·
καί
μοι
πεισθῆναι
ταύταις
|
συνέβη |
διά
τε
τῶν
λέξεων
τὸ |
[39] |
ἑάλω.
Καὶ
χρὴ
τὸν
νουνεχῆ
|
συνεῖναι |
μετὰ
πάσης
ἀκριβείας
ὅτι
κατὰ |
[35] |
ἀμαθεῖς
ὑπὸ
ἀνθρώπου
νῦν
ὁμοιοπαθοῦς
|
συνελέγχεσθαι; |
Τί
δὲ
καὶ
ἄτοπον
κατὰ |
[7] |
λοιποὺς
ὄντι
διὰ
τὸ
πρωτόγονον
|
συνεξηκολούθησαν |
καὶ
θεὸν
ἀνέδειξαν
οἱ
ἄνθρωποι |
[30] |
ἡμεῖς
ἐνεπλήσθημεν,
τούτῳ
δὲ
τοῦ
|
συνεστάναι |
τὴν
ἀφορμὴν
παρέσχομεν.
Τὸ
γὰρ |
[1] |
τὴν
διὰ
σύριγγος
ἁρμονίαν
ἄγροικοι
|
συνεστήσαντο. |
Τυρρηνοὶ
σάλπιγγα,
χαλκεύειν
Κύκλωπες,
καὶ |
[1] |
γὰρ
ἐπ'
ἀδικίᾳ
καὶ
συκοφαντίᾳ
|
συνεστήσασθε, |
μισθοῦ
πιπράσκοντες
τῶν
λόγων
ὑμῶν |
[18] |
ᾖ,
ἀλλ'
ὅμως
διὰ
τὸ
|
συνεστιαθῆναι |
τιμωρίας
μεταλαμβάνει,
τρόπῳ
τῷ
αὐτῷ |
[36] |
καὶ
τοῖς
περὶ
τὸν
Ἀγαμέμνονα
|
συνεστρατεῦσθαι. |
Καί,
εἰ
βούλεταί
τις,
πρὶν |
[41] |
ὁ
κατὰ
βαρβάρους
φιλοσοφῶν
Τατιανὸς
|
συνέταξα, |
γεννηθεὶς
μὲν
ἐν
τῇ
τῶν |
[15] |
ἡμῖν
συντέτακται,
τὸ
δὲ
νῦν
|
συνέχον |
ῥητέον
ποταπή
τίς
ἐστιν
ἡ |
[41] |
θεοῦ
δειχθήσεται.
~Τὸ
δὲ
νῦν
|
συνέχον, |
σπευστέον
μετὰ
πάσης
ἀκριβείας
σαφηνίζειν |
[1] |
οἵτινες
ὑφ'
ὑμῶν
αὐτῶν
ἐπαινούμενοι
|
συνηγόρους |
τοὺς
οἴκοι
κέκτησθε.
Χρὴ
δὲ |
[29] |
δέ
μου
γενομένης
τῆς
ψυχῆς
|
συνῆκα |
ὅτι
τὰ
μὲν
καταδίκης
ἔχει |
[3] |
οὖν
τὴν
ἀμαθίαν
ὁ
θάνατος
|
συνήλεγξεν· |
ὕδρωπι
γὰρ
συσχεθεὶς
καὶ
τὴν |
[19] |
λίχνους
καὶ
ἀπατεῶνας
τοὺς
φιλοσόφους
|
συνήλεγχεν. |
Τίνας
δ'
ἂν
καὶ
ἔδει |
[18] |
προσανέχων.
Ὥσπερ
γὰρ
τὰ
δηλητήρια
|
συνθέσεις |
εἰσὶν
ὑλικαί,
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[17] |
δεδημιουργήκασι,
παρὰ
τὴν
ποιὰν
αὐτῶν
|
σύνθεσιν |
γινώσκοντες
ὅπως
καὶ
ἡ
τάξις |
[15] |
πολυμερής
ἐστι
καὶ
οὐ
μονομερής.
|
Συνθετὴ |
γάρ
ἐστιν
ὡς
εἶναι
φανερὰν |
[40] |
δὲ
ὅπως
τὰ
ὅσα
μὴ
|
συνίεσαν |
διά
τινος
ἐπιπλάστου
ῥητολογίας
παρακαλύπτοντες, |
[29] |
δοκιμάσας
διὰ
θηλυδριῶν
καὶ
ἀνδρογύνων
|
συνισταμένας, |
εὑρὼν
δὲ
παρὰ
μὲν
Ῥωμαίοις |
[23] |
καὶ
πάντες
ἐπὶ
τὴν
θέαν
|
σύνιτε |
κριταὶ
γινόμενοι
τοῦτο
μὲν
πονηρίας |
[3] |
περιπλάσας
ἑαυτὸν
τῆς
κόπρου
κρατυνθείσης
|
συνολκάς |
τε
τοῦ
παντὸς
ἀπεργασαμένης
σώματος |
[20] |
ἐγένετο,
μεταβᾶσα
δὲ
τῆς
οὐρανίου
|
συνουσίας |
τῶν
ἐλαττόνων
μετουσίαν
ἐπεπόθησεν.
Μετῳκίσθησαν |
[34] |
τε
καὶ
φλυαρίας
Σώφρων
διὰ
|
συνταγμάτων |
παραδοὺς
ἐνδοξότερος
χάριν
τῆς
χαλκευτικῆς |
[12] |
τῶν
εἰκότων
οὐδὲ
ἀπ'
ἐννοιῶν
|
συντάξεώς |
τε
σοφιστικῆς,
θειοτέρας
δέ
τινος |
[35] |
κατάληψιν,
τούτων
καὶ
τὴν
ἀναγραφὴν
|
συντάσσειν |
βούλομαι.
Διόπερ
χαίρειν
εἰπὼν
καὶ |
[1] |
σάλπιγγα,
χαλκεύειν
Κύκλωπες,
καὶ
ἐπιστολὰς
|
συντάσσειν |
ἡ
Περσῶν
ποτε
ἡγησαμένη
γυνή, |
[1] |
παριστῶντες·
ποιητικὴν
δέ,
μάχας
ἵνα
|
συντάσσητε |
θεῶν
καὶ
ἔρωτας
καὶ
ψυχῆς |
[1] |
καὶ
μυεῖσθαι·
Τουσκανοὶ
πλάττειν,
ἱστορίας
|
συντάττειν |
αἱ
παρ'
Αἰγυπτίοις
τῶν
χρόνων |
[41] |
τοῦ
πλείονα
πρὸς
τοὺς
φιλομαθεῖς
|
συντάττειν |
ἡμᾶς
ἀπείργει.
ημόδοκος
δὲ
καὶ |
[31] |
γράφειν
πλάνης,
εἰ
μὴ
τὸ
|
συντάττειν |
τὰ
μὴ
ἀληθῆ;
~Παρ'
ἡμῖν |
[17] |
ἑαυτούς
εἰσι
δυνατοὶ
σημαίνειν
τὸ
|
συνταττόμενον, |
σημεῖα
δὲ
τῶν
ἐννοιῶν
σφίσιν |
[13] |
ἀνίσταται
δὲ
εἰς
ὕστερον
ἐπὶ
|
συντελείᾳ |
τοῦ
κόσμου
σὺν
τῷ
σώματι |
[6] |
πεπιστεύκαμεν
μετὰ
τὴν
τῶν
ὅλων
|
συντέλειαν, |
οὐχ
ὡς
οἱ
Στωϊκοὶ
δογματίζουσι |
[17] |
μάγον
Ὀστάνην
καυχώμενος
ἐν
ἡμέρᾳ
|
συντελείας |
πυρὸς
αἰωνίου
βορᾷ
παραδοθήσεται.
Καὶ |
[15] |
τῷ
Περὶ
ζώων
ἀκριβέστερον
ἡμῖν
|
συντέτακται, |
τὸ
δὲ
νῦν
συνέχον
ῥητέον |
[41] |
φασιν
ὑπὸ
Ὀνομακρίτου
τοῦ
Ἀθηναίου
|
συντετάχθαι |
γενομένου
κατὰ
τὴν
Πεισιστρατιδῶν
ἀρχὴν |
[41] |
τῶν
μετ'
αὐτὸν
σχεδὸν
ἡμῖν
|
συντόμως |
εἴρηται.
Ταῦθ'
ὑμῖν,
ὦ
ἄνδρες |
[36] |
Χρὴ
γὰρ
τὸν
πείθειν
ἐπαγγελλόμενον
|
συντομωτέρας |
ποιεῖσθαι
τὰς
περὶ
τῶν
πραγμάτων |
[1] |
δὲ
οἱ
ἀμφότεροι·
τὴν
διὰ
|
σύριγγος |
ἁρμονίαν
ἄγροικοι
συνεστήσαντο.
Τυρρηνοὶ
σάλπιγγα, |
[18] |
ἔλαφος
δι'
ἐχίδνης,
ὁ
δὲ
|
σῦς |
διὰ
τῶν
ἐν
ποταμοῖς
καρκίνων, |
[15] |
σάρξ.
Τὸ
δὲ
τοιοῦτον
τῆς
|
συστάσεως |
εἶδος
εἰ
μὲν
ὡς
ναὸς |
[4] |
ὁ
καθ'
ἡμᾶς
οὐκ
ἔχει
|
σύστασιν |
ἐν
χρόνῳ,
μόνος
ἄναρχος
ὢν |
[30] |
ἀποδύσασθαι.
Τὴν
γὰρ
τῆς
πονηρίας
|
σύστασιν |
ἐοικυῖαν
τῇ
τῶν
βραχυτάτων
σπερμάτων |
[6] |
διὰ
μόνων
τῶν
ἀνθρώπων
τὴν
|
σύστασιν |
ἔσεσθαι
χάριν
κρίσεως.
Δικάζουσι
δὲ |
[14] |
ἔζων
χρόνον
κατὰ
μὲν
τὴν
|
σύστασιν |
ὁμοίαν
ἀνθρώποις
τοῖς
κατὰ
γνώμην |
[1] |
γὰρ
ἐπιτήδευμα
παρ'
ὑμῖν
τὴν
|
σύστασιν |
οὐκ
ἀπὸ
βαρβάρων
ἐκτήσατο;
Τελμησσέων |
[15] |
πάλιν
νικᾶν,
τοῦ
θανάτου
τὴν
|
σύστασιν |
παραιτούμενον·
τίς
δέ
ἐστιν
αὕτη, |
[12] |
αὐτῆς
ζωογονούμενον
τὴν
ὁμοίαν
ἔχει
|
σύστασιν |
ὡς
εἶναι
κοινὴν
πάντων
γένεσιν. |
[12] |
γὰρ
ἡ
μὲν
τοῦ
σώματος
|
σύστασις |
μιᾶς
ἐστιν
οἰκονομίας,
περὶ
δὲ |
[2] |
αὐτάρκειαν
σεμνυνόμενος
πολύποδος
ὠμοβορίᾳ
πάθει
|
συσχεθεὶς |
εἰλεῷ
διὰ
τὴν
ἀκρασίαν
ἀποτέθνηκεν. |
[3] |
ὁ
θάνατος
συνήλεγξεν·
ὕδρωπι
γὰρ
|
συσχεθεὶς |
καὶ
τὴν
ἰατρικὴν
ὡς
φιλοσοφίαν |
[10] |
ἐν
οὐρανῷ,
καὶ
τὴν
εἰκόνα
|
σφάττεις |
αὐτοῦ.
Ζῶον
πονηρὸν
ὁ
Ἐν |
[26] |
διὰ
τοῦτο
πάντες
οὐδέν
ἐστε,
|
σφετερίζοντες |
μὲν
τοὺς
λόγους,
διαλεγόμενοι
δὲ |
[13] |
αἱ
μὲν
πειθόμεναι
τῇ
σοφίᾳ
|
σφίσιν |
αὐταῖς
ἐφεῖλκον
τὸ
πνεῦμα
συγγενές, |
[17] |
συνταττόμενον,
σημεῖα
δὲ
τῶν
ἐννοιῶν
|
σφίσιν |
αὐτοῖς
ἄνθρωποι
δεδημιουργήκασι,
παρὰ
τὴν |
[17] |
τὴν
δι'
αὐτῶν
ὑπηρεσίαν,
ὑπολαμβάνοντες
|
σφίσιν |
αὐτοῖς
δουλεύειν
τοὺς
ἀνθρώπους
ἀπεργάζονται. |
[32] |
Ἀχιλλεὺς
καὶ
γενναῖος
εἶναι
πεπίστευται
|
σφόδρα· |
καὶ
ὁ
Νεοπτόλεμος
νεώτερος,
ἀλλὰ |
[22] |
οὐκ
ἔστι
ψεύδεται,
τὸν
ἁβρυνόμενον
|
σφόδρα |
καὶ
παντοίως
διακλώμενον
καὶ
τοῦτο |
[41] |
καὶ
ἀναγραφῆς
αὐτῶν
ὡς
οἶμαι
|
σφόδρα |
μετὰ
πάσης
ὑμῖν
ἀκριβείας
ἀνεγράψαμεν· |
[7] |
καὶ
διὰ
τὸ
αὐτεξούσιον
τῇ
|
σφῶν |
ἀβελτερίᾳ
παρεδόθησαν.
~Ὑπόθεσις
δὲ
αὐτοῖς |
[12] |
εὑρεθέντας.
Οἱ
γὰρ
προειρημένοι
τῇ
|
σφῶν |
ἀβελτερίᾳ
πρὸς
τὸ
κενοδοξεῖν
τραπέντες |
[16] |
ὅτε
καὶ
αὐτοὶ
χειμῶνι
τῆς
|
σφῶν |
ἀβελτερίας
κραδαίνουσιν
τὴν
ἕξιν
τοῦ |
[16] |
μεταναστῇ,
γίνεσθαι.
Δαίμονες
γὰρ
τῇ
|
σφῶν |
κακοηθείᾳ
τοῖς
ἀνθρώποις
ἐμβακχεύοντες,
ποικίλαις |
[41] |
τὰ
περὶ
τῶν
μετ'
αὐτὸν
|
σχεδὸν |
ἡμῖν
συντόμως
εἴρηται.
Ταῦθ'
ὑμῖν, |
[15] |
δεσμὸς
δὲ
τῆς
σαρκὸς
ψυχή,
|
σχετικὴ |
δὲ
τῆς
ψυχῆς
ἡ
σάρξ. |
[24] |
ᾧ
μηδὲ
τὸ
οἰκεῖον
πρόσεστι
|
σχῆμα, |
κέχηνεν
δὲ
μέγα
καὶ
ξίφος |
[26] |
ταπεινούμενοι
παρὰ
λόγον
καταχρᾶσθε
τοῖς
|
σχήμασι· |
δημοσίᾳ
μὲν
γὰρ
πομπεύετε,
τοὺς |
[34] |
Πολυνείκους
καὶ
Ἐτεοκλέους
ὁρῶντες
τὰ
|
σχήματα |
καὶ
μὴ
σὺν
τῷ
ποιήσαντι |
[32] |
οὐδὲ
τοὺς
προσιόντας
ἡμῖν
ἀπὸ
|
σχήματος |
κρίνομεν·
τὸ
γὰρ
τῆς
γνώμης |
[9] |
οἳ
διενείμαντο
τὰς
βασιλείας,
γραμμάτων
|
σχηματουργίᾳ |
κατηστερίσθησαν;
Πῶς
τε
ὁ
πεδηθεὶς |
[22] |
οἱ
ποιηταί,
ψευδολόγοι
καὶ
διὰ
|
σχημάτων |
ἐξαπατῶντες
τοὺς
ἀκροωμένους.
~Εἶδον
ἀνθρώπους |
[4] |
ὑλικῶν
καὶ
τῶν
ἐν
αὐτῇ
|
σχημάτων |
κατασκευαστής,
ἀόρατός
τε
καὶ
ἀναφής, |
[3] |
τοὺς
μοχθηροὺς
τῶν
δικαίων
εἰσηγεῖται,
|
Σωκράτους |
ἑνὸς
καὶ
Ἡρακλέους
καί
τινων |
[25] |
πρὸς
τοὺς
συμφώνους
ἑαυτοῖς
διαμάχεσθε.
|
Σῶμά |
τις
εἶναι
λέγει
τὸν
τέλειον |
[32] |
λελογίσμεθα
κἂν
ἀσθενεῖς
ὦσι
τοῖς
|
σώμασι. |
Τὰ
δὲ
ὑμέτερα
φθόνου
μεστὰ |
[23] |
ἀκροωμένους.
~Εἶδον
ἀνθρώπους
ὑπὸ
τῆς
|
σωμασκίας |
βεβαρημένους
καὶ
φορτίον
τῶν
ἐν |
[15] |
καὶ
τὰ
τῶν
δαιμόνων
ἐστὶ
|
σώματα, |
τοῖς
λοιποῖς
δὲ
οὐδαμῶς,
λέγω |
[13] |
συντελείᾳ
τοῦ
κόσμου
σὺν
τῷ
|
σώματι |
θάνατον
διὰ
τιμωρίας
ἐν
ἀθανασίᾳ |
[16] |
τὴν
ἀθάνατον
ὑπὸ
τῶν
τοῦ
|
σώματος |
μερῶν
ἐμποδιζομένην
φρονιμωτέραν,
ἐπειδὰν
ἀπ' |
[13] |
γὰρ
καὶ
λύεται
μετὰ
τοῦ
|
σώματος |
μὴ
γινώσκουσα
τὴν
ἀλήθειαν,
ἀνίσταται |
[16] |
ἀβελτερίας
κραδαίνουσιν
τὴν
ἕξιν
τοῦ
|
σώματος· |
οἳ
λόγῳ
θεοῦ
δυνάμεως
πληττόμενοι |
[2] |
κάλλος,
οὐ
πλοῦτος,
οὐ
ῥώμη
|
σώματος, |
οὐκ
εὐγένεια,
παρὰ
τούτοις
οὐκ |
[15] |
ἂν
αὐτὴ
φανείη
ποτὲ
χωρὶς
|
σώματος |
οὔτε
ἀνίσταται
ἡ
σὰρξ
χωρὶς |
[15] |
ὡς
εἶναι
φανερὰν
αὐτὴν
διὰ
|
σώματος· |
οὔτε
γὰρ
ἂν
αὐτὴ
φανείη |
[3] |
συνολκάς
τε
τοῦ
παντὸς
ἀπεργασαμένης
|
σώματος |
σπασθεὶς
ἐτελεύτησεν.
Τὸν
γὰρ
Ζήνωνα |
[12] |
Ὥσπερ
γὰρ
ἡ
μὲν
τοῦ
|
σώματος |
σύστασις
μιᾶς
ἐστιν
οἰκονομίας,
περὶ |
[6] |
προβεβλημένη.
~Καὶ
διὰ
τοῦτο
καὶ
|
σωμάτων |
ἀνάστασιν
ἔσεσθαι
πεπιστεύκαμεν
μετὰ
τὴν |
[27] |
ὠφελήσειε
λέξις
Ἀττικὴ
καὶ
φιλοσόφων
|
σωρεία |
καὶ
συλλογισμῶν
πιθανότητες
καὶ
μέτρα |
[16] |
πᾶν
τὸ
ὑπ'
αὐτοῦ
περιεχόμενον
|
σῶσαι |
δυνατὸς
ἔσται.
Εἰσὶν
μὲν
οὖν |
[33] |
παριστᾶν
ὅτι
τὰ
μὲν
ἡμέτερα
|
σωφρονεῖ, |
τὰ
δὲ
ὑμέτερα
ἔθη
μανίας |
[33] |
πᾶσαι
δὲ
αἱ
παρ'
ἡμῖν
|
σωφρονοῦσιν, |
καὶ
περὶ
τὰς
ἠλακάτας
αἱ |
[34] |
κατεσκεύασεν.
Λήρους
τε
καὶ
φλυαρίας
|
Σώφρων |
διὰ
συνταγμάτων
παραδοὺς
ἐνδοξότερος
χάριν |
[10] |
πολυχρύσῳ
Πάριδι
κατακολουθοῦσα.
Δίκαιος
καὶ
|
σώφρων |
ὁ
τὴν
ἐκπορνεύσασαν
εἰς
Ἠλύσια |