Chapitre |
[21] |
ὑμῖν
ἀπορεῖ;
Πείσθητέ
μοι
νῦν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἕλληνες,
μηδὲ
τοὺς
μύθους |
[1] |
φιλέχθρως
διατίθεσθε
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἕλληνες,
μηδὲ
φθονήσητε
τοῖς |
[41] |
ἡμῖν
συντόμως
εἴρηται.
Ταῦθ'
ὑμῖν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἕλληνες,
ὁ
κατὰ
βαρβάρους |
[25] |
αὐτῇ
σαρκίον.
Τί
βλάπτομεν
ὑμᾶς,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἕλληνες;
Τί
δὲ
τοὺς |
[20] |
ἔστι
γὰρ
ἄπειρος
ὁ
οὐρανός,
|
ὦ |
ἄνθρωπε,
πεπερασμένος
δὲ
καὶ
ἐν |
[8] |
ἐστὶν
ιονύσου.
Ἐπαινῶ
σὲ
νῦν,
|
ὦ |
άφνη·
τὴν
ἀκρασίαν
τοῦ
Ἀπόλλωνος |
[17] |
οἱ
γόητες
τιμωριῶν
ἀπολαύσετε.
Διόπερ,
|
ὦ |
Ἕλληνες,
κεκραγότος
ὥσπερ
ἀπὸ
τοῦ |
[14] |
~Τοιοῦτοί
τινές
ἐστε
καὶ
ὑμεῖς,
|
ὦ |
Ἕλληνες,
ῥήμασι
μὲν
στωμύλοι,
γνώμην |
[11] |
ψυχὴν
οὐκ
ἀναλίσκει.
Δοῦλος
ἐὰν
|
ὦ, |
τὴν
δουλείαν
ὑπομένω·
κἂν
ἐλεύθερος |
[24] |
καὶ
τὴν
Ἀλκμαίωνος
μητροκτονίαν
ἀπαγγέλλων,
|
ᾧ |
μηδὲ
τὸ
οἰκεῖον
πρόσεστι
σχῆμα, |
[39] |
μετ'
Ἴναχον
μνημονεύεται
παρ'
Ἀθηναίοις
|
Ὤγυγος, |
ἐφ'
οὗ
κατακλυσμὸς
ὁ
πρῶτος· |
[2] |
καυχήματι
τὴν
αὐτάρκειαν
σεμνυνόμενος
πολύποδος
|
ὠμοβορίᾳ |
πάθει
συσχεθεὶς
εἰλεῷ
διὰ
τὴν |
[25] |
ἐργάζονται
φιλόσοφοι;
Θατέρου
γὰρ
τῶν
|
ὤμων |
ἐξαμελοῦσι
κόμην
τε
ἐπιειμένοι
πολλὴν |
[17] |
πόλει
τῆς
προσηγορίας
αἴτιος
φίλος
|
ὤν, |
ὥς
φασιν,
Ἡρακλέους
ὑπὸ
τῶν |
[26] |
φυσικώτερον;
Εἰ
γὰρ
Ἀττικίζεις
οὐκ
|
ὢν |
Ἀθηναῖος,
λέγε
μοι
τοῦ
μὴ |
[6] |
γενόμενος
καὶ
διὰ
θανάτου
μηκέτ'
|
ὢν |
αὖθίς
τε
μηκέθ'
ὁρώμενος
ἔσομαι |
[14] |
Ὥσπερ
γὰρ
ὁ
λῃστεύων
ἀπάνθρωπος
|
ὢν |
διὰ
τόλμης
τῶν
ὁμοίων
ἐπικρατεῖν |
[4] |
σύστασιν
ἐν
χρόνῳ,
μόνος
ἄναρχος
|
ὢν |
καὶ
αὐτὸς
ὑπάρχων
τῶν
ὅλων |
[15] |
αὐτῆς
ἐκείνοις
διαίτης
ἐστίν,
οὐκ
|
ὢν |
ὁμοίωσις
τοῦ
θεοῦ.
Δαίμονες
δὲ |
[6] |
λόγῳ
πεπιστεύκαμεν.
Ὥσπερ
γὰρ
οὐκ
|
ὢν |
πρὶν
ἢ
γενέσθαι
τίς
ἤμην |
[3] |
ἀναφυσήσεις
ἀπέδειξαν,
ὅτι
μὴ
θεὸς
|
ὢν |
τοῦθ'
ὅπερ
ἔλεγεν
εἶναι
κατεψεύδετο. |
[35] |
τἀμαυτοῦ
κρατύνειν
πειρῶμαι,
πάντων
δὲ
|
ὧν |
ἂν
αὐτὸς
ποιήσωμαι
τὴν
κατάληψιν, |
[8] |
οὐχὶ
θνητὸς
εἶναι
νομισθήσεται;
Δι'
|
ὧν |
γὰρ
ἑαυτοὺς
ὁποῖοί
τινες
πεφύκασι |
[9] |
ἐπὶ
τοῖς
ὄρεσι
τετράποδα,
μεθ'
|
ὧν |
ἐποιοῦντο
τὴν
δίαιταν
ἔκβλητοι
τῆς |
[27] |
τί
μοι
δόξας
αἱρουμένῳ
δογμάτων
|
ὧν |
θέλω
διαμάχῃ;
Πῶς
γὰρ
οὐκ |
[20] |
οὐ
μεταβολὴν
ὡρῶν
ἔχοντες,
δι'
|
ὧν |
ποικίλαι
νόσοι
καθίστανται,
πάσης
δὲ |
[6] |
ἡμῖν
οὐ
Μίνως
οὐδὲ
Ῥαδάμανθυς,
|
ὧν |
πρὸ
τῆς
τελευτῆς
οὐδεμία
τῶν |
[12] |
~ύο
πνευμάτων
διαφορὰς
ἴσμεν
ἡμεῖς,
|
ὧν |
τὸ
μὲν
καλεῖται
ψυχή,
τὸ |
[8] |
σὲ
τῆς
αὑτοῦ
τέχνης
οὐκ
|
ὤνατο. |
Λεγέτω
μοι
νῦν
ὁ
ἑκατηβόλος |
[23] |
διὰ
τὴν
κρεωφαγίαν
καὶ
ἀνθρώπους
|
ὠνεῖσθε |
τῇ
ψυχῇ
διὰ
τὴν
ἀνθρωποσφαγίαν |
[23] |
ὁ
πεινῶν,
ὁ
δὲ
πλουτῶν
|
ὠνεῖται |
τοὺς
φονεύσοντας.
Καὶ
τούτοις
οἱ |
[23] |
λαβεῖν,
ὁ
δὲ
πλουτῶν
μονομάχους
|
ὠνεῖται |
χάριν
τοῦ
φονεῦσαι.
~Τί
μοι |
[17] |
ἢν
μὴ
ἀποπαύσησθε,
τῶν
αὐτῶν
|
ὧνπερ |
καὶ
οἱ
γόητες
τιμωριῶν
ἀπολαύσετε. |
[10] |
δὲ
ὁ
τεθνεὼς
Ἀντίνοος
μειράκιον
|
ὡραῖον |
ἐν
τῇ
σελήνῃ
καθίδρυται;
Τίς |
[1] |
μηδὲ
ἐν
ταῖς
ὁμιλίαις
ὁμοφωνεῖν.
|
ωριέων |
μὲν
γὰρ
οὐχ
ἡ
αὐτὴ |
[26] |
Ἀθηναῖος,
λέγε
μοι
τοῦ
μὴ
|
ωρίζειν |
τὴν
αἰτίαν·
πῶς
τὸ
μὲν |
[17] |
πρὸς
ἅπερ
ἑκάστας
αὐτῶν
ἰσχύειν
|
ὡρίκασιν, |
ἐπειδὰν
παρειλημμένην
ὑπὸ
τῶν
ἀνθρώπων |
[9] |
δαίμονες
οὗτοι
οἳ
τὴν
εἱμαρμένην
|
ὥρισαν. |
Στοιχείωσις
δὲ
αὐτοῖς
ἡ
ζώωσις |
[41] |
καὶ
Εὔκλου
τοῦ
Κυπρίου
καὶ
|
Ὥρου |
τοῦ
Σαμίου
καὶ
Προναπίδου
τοῦ |
[20] |
αἰῶνες
οἱ
κρείττονες
οὐ
μεταβολὴν
|
ὡρῶν |
ἔχοντες,
δι'
ὧν
ποικίλαι
νόσοι |
[27] |
δόξας
Ἀπίωνος
ἔχοντες
παρ'
ἑαυτοῖς
|
ὡς |
ἀθεωτάτους
ἡμᾶς
ἐκκηρύσσετε.
Τάφος
τοῦ |
[19] |
μὴ
διὰ
τὴν
ἀνθρωπίνην
δοξομανίαν,
|
ὡς |
Ἀνάξαρχος,
ἀποθνήσκετε,
χάριν
δὲ
τῆς |
[22] |
μὲν
ὡς
Ἀφροδίτην,
ποτὲ
δὲ
|
ὡς |
Ἀπόλλωνα
γινόμενον,
ἕνα
κατήγορον
πάντων |
[35] |
πόλει
καὶ
τὰς
ἀφ'
ὑμῶν
|
ὡς |
αὐτοὺς
ἀνακομισθείσας
ἀνδριάντων
ποικιλίας
καταμαθών. |
[22] |
ὄψεως
δαιμονῶντα
καὶ
ποτὲ
μὲν
|
ὡς |
Ἀφροδίτην,
ποτὲ
δὲ
ὡς
Ἀπόλλωνα |
[12] |
προγνωστικῇ·
κατακούσατε
λεγόντων
ἡμῶν
κἂν
|
ὡς |
δρυὸς
μαντευομένης.
Καὶ
τὰ
μὲν |
[35] |
ἀνδριάντων
ποικιλίας
καταμαθών.
Οὐ
γάρ,
|
ὡς |
ἔθος
ἐστὶ
τοῖς
πολλοῖς,
ἀλλοτρίαις |
[8] |
ἀνδρείας
ἐστερῆσθαι.
Ὁ
γὰρ
ἀμφιγυήεις,
|
ὡς |
εἰκός,
ὁ
πόρπας
καὶ
γναμπτὰς |
[12] |
ζωογονούμενον
τὴν
ὁμοίαν
ἔχει
σύστασιν
|
ὡς |
εἶναι
κοινὴν
πάντων
γένεσιν.
Τούτων |
[28] |
τοσαῦται
καὶ
τῶν
νόμων
θέσεις
|
ὡς |
εἶναι
τὰ
παρ'
ἐνίοις
αἰσχρὰ |
[12] |
τινες
τῶν
ἐξ
ὕλης
εἰσὶν
|
ὡς |
εἶναι
τὸ
μέν
τι
κάλλιον, |
[15] |
οὐ
μονομερής.
Συνθετὴ
γάρ
ἐστιν
|
ὡς |
εἶναι
φανερὰν
αὐτὴν
διὰ
σώματος· |
[16] |
Ἀλλ'
οὔτε
τοῦθ'
οὕτως
ἐστίν,
|
ὡς |
ἐν
ἄλλοις
ἀπεδείξαμεν,
καὶ
χαλεπὸν |
[26] |
ἐξαρτύεις
τὸν
πόλεμον;
Τί
δὲ
|
ὡς |
ἐν
πυγμῇ
συγκρούεις
τὰς
ἐκφωνήσεις |
[38] |
κατὰ
τὸν
Αργεῖον
γενόμενος
Ἴναχον,
|
ὡς |
ἐν
τοῖς
Χρόνοις
ἀνέγραψεν
ὁ |
[4] |
ἀνενδεὴς
οὐ
διαβλητέος
ὑφ'
ἡμῶν
|
ὡς |
ἐνδεής.
Φανερώτερον
δὲ
ἐκθήσομαι
τὰ |
[31] |
ἀκριβὲς
ἐξετάζειν
δυναμένοις
αὐτάρκως
ἡμῖν
|
ὡς |
ἐπὶ
κεφαλαίων
εἰρήσθω.
Δυνατὸν
γὰρ |
[34] |
γύναιον,
ὅπερ
ἐκύησε
τριάκοντα
παῖδας,
|
ὡς |
θαυμαστὸν
ἡγεῖσθε
καὶ
κατανοεῖν
ποίημα; |
[19] |
οὕτως
αὐτὸς
ἐδεδίει
τὸν
θάνατον
|
ὡς |
καὶ
Ἰουστῖνον
καθάπερ
καὶ
ἐμὲ |
[32] |
γνώμῃ
βεβαιούμενα,
γελᾶτε
δὲ
ὑμεῖς,
|
ὡς |
καὶ
κλαύσοντες.
Πῶς
γὰρ
οὐκ |
[39] |
ἀνεγράφησάν
τε
καὶ
γινώσκονται,
δῆλον
|
ὡς |
καὶ
μετὰ
Μωυσέα.
Κατὰ
μὲν |
[19] |
καὶ
Ἰουστῖνον
καθάπερ
καὶ
ἐμὲ
|
ὡς |
κακῷ
τῷ
θανάτῳ
περιβαλεῖν
πραγματεύσασθαι, |
[40] |
διά
τινος
ἐπιπλάστου
ῥητολογίας
παρακαλύπτοντες,
|
ὡς |
μυθολογίαν
τὴν
ἀλήθειαν
παραβραβεύσωσι.
Περὶ |
[6] |
τῆς
τελευτῆς
οὐδεμία
τῶν
ψυχῶν,
|
ὡς |
μυθολογοῦσιν,
ἐκρίνετο,
δοκιμαστὴς
δὲ
αὐτὸς |
[15] |
τῆς
συστάσεως
εἶδος
εἰ
μὲν
|
ὡς |
ναὸς
εἴη,
κατοικεῖν
ἐν
αὐτῷ |
[6] |
τὴν
τῶν
ὅλων
συντέλειαν,
οὐχ
|
ὡς |
οἱ
Στωϊκοὶ
δογματίζουσι
κατά
τινας |
[41] |
χρόνων
τε
καὶ
ἀναγραφῆς
αὐτῶν
|
ὡς |
οἶμαι
σφόδρα
μετὰ
πάσης
ὑμῖν |
[21] |
πρὸς
τὰ
οἰκεῖα
ἀπομνημονεύματα
κἂν
|
ὡς |
ὁμοίως
μυθολογοῦντας
ἡμᾶς
ἀποδέξασθε.
Καὶ |
[41] |
σπευστέον
μετὰ
πάσης
ἀκριβείας
σαφηνίζειν
|
ὡς |
οὐχ
Ὁμήρου
μόνον
πρεσβύτερός
ἐστιν |
[29] |
τισιν
ἐντυχεῖν
βαρβαρικαῖς,
πρεσβυτέραις
μὲν
|
ὡς |
πρὸς
τὰ
Ἑλλήνων
δόγματα,
θειοτέραις |
[29] |
τὰ
Ἑλλήνων
δόγματα,
θειοτέραις
δὲ
|
ὡς |
πρὸς
τὴν
ἐκείνων
πλάνην·
καί |
[15] |
δέ
ἐστιν
αὐτοῖς
ἡ
σύμπηξις
|
ὡς |
πυρὸς
καὶ
ἀέρος.
Μόνοις
γοῦν |
[12] |
Χρήσασθε
τοῖς
δόγμασιν
ἡμῶν
κἂν
|
ὡς |
τῇ
κατὰ
Βαβυλωνίους
προγνωστικῇ·
κατακούσατε |
[9] |
ἀστροθετούμενον
ελτωτόν,
κατ'
ἐνίους
δὲ
|
ὡς |
τῆς
τοῦ
ιὸς
προσωνυμίας
πρωτότυπον |
[10] |
αὐτόν,
εἰ
μήτι
καὶ
τοῦτον
|
ὡς |
τοὺς
βασιλέας
μισθοῦ
δι'
ἐπιορκίας |
[3] |
γὰρ
συσχεθεὶς
καὶ
τὴν
ἰατρικὴν
|
ὡς |
φιλοσοφίαν
ἐπιτηδεύσας
βολβίτοις
τε
περιπλάσας |
[32] |
διὰ
τὴν
ἀμαθίαν,
οὐκ
ἂν
|
ὡς |
φοξὸς
καὶ
ψεδνὸς
διεβάλλετο.
Πάντες |
[34] |
διὰ
Λεωχάρους
Γανυμήδη
τὸν
ἀνδρόγυνον
|
ὥς |
τι
σπουδαῖον
ἔχοντες
κτῆμα
τετιμήκατε |
[34] |
τοῦ
Ἀμπρακιώτου
κατασκευῆς
μέχρι
νῦν
|
ὥς |
τις
ἀνὴρ
θαυμαστὸς
δείκνυται·
καὶ |
[9] |
ἐστι
ποίημα,
καὶ
τὸ
ἐπικρατῆσαν,
|
ὥς |
φασιν,
ἑνὸς
αὐτῶν
φῶς
τοὺς |
[21] |
ὑμῶν
τοῖς
ἡμετέροις
διηγήμασιν.
ηίφοβος,
|
ὥς |
φασιν,
ἦν
ἡ
Ἀθηνᾶ
διὰ |
[34] |
αὐτὴ
διὰ
τὸ
ὅμοιον
μυστικωτέρας,
|
ὥς |
φασιν,
ἠξίωται
θεραπείας.
Ἐμοίχευσεν
δὲ |
[17] |
τῆς
προσηγορίας
αἴτιος
φίλος
ὤν,
|
ὥς |
φασιν,
Ἡρακλέους
ὑπὸ
τῶν
ιομήδους |
[8] |
τερπωλὴν
παρέσχε
τούτοις,
παρ'
οἷς,
|
ὥς |
φησιν
Ὅμηρος,
ἄσβεστος
δ'
ἄρ' |
[14] |
ἑπομένους
αὐτοῖς
τὰς
ἁμαρτίας
ἐκπαιδεύσωσιν,
|
ὥσθ' |
ὅπερ
ἐστὶν
αὐτοῖς
περιττὸν
ἐν |
[32] |
πάντας
οὕτως
προσιέμεθα
κἂν
πρεσβύτιδες
|
ὦσι |
κἂν
μειράκια,
πᾶσά
τε
ἁπαξαπλῶς |
[32] |
εἶναι
δύνασθαι
λελογίσμεθα
κἂν
ἀσθενεῖς
|
ὦσι |
τοῖς
σώμασι.
Τὰ
δὲ
ὑμέτερα |
[12] |
ὑπῆρχεν,
ἵνα
τὸ
μέν
τι
|
ὦσιν |
ὑλικοί,
τὸ
δὲ
ἀνώτεροι
τῆς |
[19] |
προαιρῇ·
νοσεῖς
διὰ
σεαυτὸν
καί,
|
ὥσπερ |
Ἀγαμέμνων
δέκα
συμφράδμονας,
εἶναι
θέλεις |
[17] |
ἀπολαύσετε.
Διόπερ,
ὦ
Ἕλληνες,
κεκραγότος
|
ὥσπερ |
ἀπὸ
τοῦ
μετεώρου
κατακούσατέ
μου |
[2] |
μὴ
βούλεσθαι
προσκυνεῖν
αὐτὸν
καθείρξας
|
ὥσπερ |
ἄρκτον
ἢ
πάρδαλιν
περιέφερε.
Πάνυ |
[5] |
ἐνδεᾶ
τὸν
ὅθεν
εἴληπται
πεποίηκεν.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
ἀπὸ
μιᾶς
δᾳδὸς
ἀνάπτεται |
[18] |
ἐξεφώνησεν
ἐοικέναι
τοὺς
προειρημένους
λῃσταῖς.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
ἐκείνοις
ἔθος
ἐστὶ
ζωγρεῖν |
[12] |
πλὴν
ὑπό
τινος
κρείττονος
ἐλαττούμενον.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
ἡ
μὲν
τοῦ
σώματος |
[14] |
ἰσχυροῖς
νομίζοντες
τοῖς
δαίμοσι
κατακολουθεῖν.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
ὁ
λῃστεύων
ἀπάνθρωπος
ὢν |
[17] |
δὲ
αὐτοῖς
τῆς
μηχανῆς
οὗτος.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
οἱ
τῶν
γραμμάτων
χαρακτῆρες |
[6] |
ἐπεὶ
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
πεπιστεύκαμεν.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
οὐκ
ὢν
πρὶν
ἢ |
[18] |
μᾶλλον
αὐτὸς
δυνάμει
θεοῦ
προσανέχων.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
τὰ
δηλητήρια
συνθέσεις
εἰσὶν |
[14] |
ἀντὶ
θανάτου
ἐν
ἀθανάτῳ
μεταλαμβάνοντες.
|
Ὥσπερ |
δὲ
ἡμεῖς,
οἷς
τὸ
θνήσκειν |
[17] |
ὁ
ἀπὸ
τῶν
Ἀβδήρων
ἄνθρωπος;
|
Ὥσπερ |
δὲ
ὁ
τῇ
πόλει
τῆς |
[26] |
μέλλων,
εἰ
ἔστιν
ὁ
ἐνεστώς;
|
Ὥσπερ |
δὲ
οἱ
ἐμπλέοντες
τῆς
νεὼς |
[4] |
ἔλαττον
ὑπάρχον
τοῦ
θειοτέρου
πνεύματος,
|
ὥσπερ |
δὲ
ψυχῇ
παρωμοιωμένον,
οὐ
τιμητέον |
[8] |
ὑπάρχουσιν
ἀπογεννήματα,
πᾶσά
τε
γένεσις
|
ὥσπερ |
ἐν
θεάτρῳ
τερπωλὴν
παρέσχε
τούτοις, |
[4] |
~ιὰ
τί
γάρ,
ἄνδρες
Ἕλληνες,
|
ὥσπερ |
ἐν
πυγμῇ
συγκρούειν
βούλεσθε
τὰς |
[13] |
βουλομένην
αὐτῷ
καταλέλοιπεν.
Ἡ
δὲ
|
ὥσπερ |
ἔναυσμα
τῆς
δυνάμεως
αὐτοῦ
κεκτημένη |
[21] |
ἀνθρώπων.
Ταῦτα
δὲ
ἡμεῖς
προετείναμεν
|
ὥσπερ |
ἐπὶ
ὑποθέσεως·
τὴν
γὰρ
ἡμετέραν |
[7] |
ἀθανασίας
τὸν
ἄνθρωπον
ἐποίησεν,
ἵν'
|
ὥσπερ |
ἡ
ἀφθαρσία
παρὰ
τῷ
θεῷ, |
[28] |
ὑπὸ
Ῥωμαίων
ἠξίωται,
παίδων
ἀγέλας
|
ὥσπερ |
ἵππων
φορβάδων
συναγείρειν
αὐτῶν
πειρωμένων. |
[6] |
τε
μηκέθ'
ὁρώμενος
ἔσομαι
πάλιν
|
ὥσπερ |
μὴ
πάλαι
γεγονὼς
εἶτα
γεννηθείς. |
[20] |
ἀπορρίψασα
διὰ
τὴν
ἁμαρτίαν
ἔπτηξεν
|
ὥσπερ |
νεοσσὸς
καὶ
χαμαιπετὴς
ἐγένετο,
μεταβᾶσα |
[26] |
~Παύσασθε
λόγους
ἀλλοτρίους
θριαμβεύοντες
καὶ
|
ὥσπερ |
ὁ
κολοιὸς
οὐκ
ἰδίοις
ἐπικοσμούμενοι |
[18] |
δεσπότῃ,
θεραπεύεις
δὲ
μᾶλλον
αὑτὸν
|
ὥσπερ |
ὁ
μὲν
κύων
διὰ
πόας, |
[9] |
δὲ
αὐτοῖς
οἱ
ἑπτὰ
πλανῆται
|
ὥσπερ |
οἱ
ἐν
τοῖς
πεσσοῖς
ἀθύροντες. |
[15] |
ψυχῆς.
Ἔστι
γὰρ
ἄνθρωπος
οὐχ,
|
ὥσπερ |
οἱ
κορακόφωνοι
δογματίζουσι,
ζῶον
λογικὸν |
[8] |
Διάγραμμα
γὰρ
αὐτοῖς
ἀστροθεσίας
ἀναδείξαντες
|
ὥσπερ |
οἱ
τοῖς
κύβοις
παίζοντες,
τὴν |
[9] |
εὔλογον
διὰ
τῆς
ἀστροθεσίας
ἀποδείξωσιν.
|
Ὥστε |
ὁ
θυμικὸς
καὶ
ὁ
ἐπίμοχθος |
[19] |
φιλόσοφοι
τοσοῦτον
ἀποδέουσι
τῆς
ἀσκήσεως
|
ὥστε |
παρὰ
τοῦ
Ῥωμαίων
βασιλέως
ἐτησίους |
[24] |
φονεῦσαι.
~Τί
μοι
συμβάλλεται
πρὸς
|
ὠφέλειαν |
ὁ
κατὰ
τὸν
Εὐριπίδην
μαινόμενος |
[27] |
Ἡρακλέους
φονευθέντα;
Τί
δ'
ἂν
|
ὠφελήσειε |
λέξις
Ἀττικὴ
καὶ
φιλοσόφων
σωρεία |
[24] |
πολυπραγμονεῖν;
Παραχωροῦμεν
ὑμῖν
τὰ
μὴ
|
ὠφέλιμα· |
καὶ
ὑμεῖς
ἢ
πείσθητε
τοῖς |