HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Tatien, Discours aux grecs

Liste des contextes (ordre alphabétique)

λ = 120 formes différentes pour 184 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[23]   οὖν λῃστεύων φονεύει χάριν τοῦ λαβεῖν, ὁ δὲ πλουτῶν μονομάχους ὠνεῖται

[12]   ἀσχημάτιστον νοῆται πρὸ τοῦ διάκρισιν λαβεῖν, τὸ δὲ κεκοσμημένον καὶ εὔτακτον

[25]   ἔκδικος γίνῃ σαυτοῦ, κἂν μὴ λάβῃς, λοιδορεῖς, καὶ γίνεταί σοι τέχνη

[12]   οὕτω φατέ, σύμπηξιν ἐξ ὕλης λαβόντες κτησάμενοί τε πνεῦμα τὸ ἀπ'

[29]   ὅπερ μὴ ἐλάβομεν, ἀλλ' ὅπερ λαβόντες ὑπὸ τῆς πλάνης ἔχειν ἐκωλύθημεν.

[26]   τὸν οὐρανὸν κατὰ βαράθρων πίπτετε. Λαβυρίνθοις ἐοίκασιν ὑμῶν τῶν βιβλίων αἱ

[12]   μέχρις ἂν ὁ κόσμος πέρας λαβὼν ἀναλυθῇ, καὶ ὁ δικαστὴς παραγένηται,

[12]   ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως τὴν μαρτυρίαν λάβωσιν. Ἔστιν οὖν πνεῦμα ἐν φωστῆρσιν,

[10]   δωρολήπτας καὶ ὀργιζομένους ἂν μὴ λάβωσιν; Ἐχέτωσαν οὗτοι τὴν εἱμαρμένην· τοὺς

[34]   τοὺς ὀφθαλμούς; Ἑταίρα γὰρ ἦν. Λαῒς ἐπόρνευσεν, καὶ ὁ πόρνος αὐτὴν

[37]   βίβλους εἰς Ἑλληνίδα κατέταξεν φωνὴν Λαῖτος ὁ καὶ τοὺς βίους τῶν

[41]   τῶν Ὀλυμπιάδων ἔτεσιν ἑκατὸν νομοθετεῖ Λακεδαιμονίοις. ράκων δὲ περὶ Ὀλυμπιάδα τριακοστὴν

[26]   τὸν Ἀθηναίων ψελλισμόν, δέον σε λαλεῖν φυσικώτερον; Εἰ γὰρ Ἀττικίζεις οὐκ

[22]   διαπράττεται; Ῥιναυλοῦσι μὲν γὰρ καὶ λαλοῦσι τὰ αἰσχρά, κινοῦνται δὲ κινήσεις

[33]   αἱ παρθένοι τὰ κατὰ θεὸν λαλοῦσιν ἐκφωνήματα σπουδαιότερον τῆς παρ' ὑμῖν

[5]   γεγεννηκότα. Καὶ γὰρ αὐτὸς ἐγὼ λαλῶ, καὶ ὑμεῖς ἀκούετε· καὶ οὐ

[19]   καὶ τῶν ἀεροφοίτων τὴν πτῆσιν λαμβάνειν. Ὁ ποιῶν σε φιλάργυρον, οὗτος

[30]   μηδ' εἰ βάρβαροι λέγοιντο, ταύτην λαμβάνειν τῆς χλεύης τὴν ἀφορμήν; Τοῦ

[19]   Ῥωμαίων βασιλέως ἐτησίους χρυσοῦς ἑξακοσίους λαμβάνειν τινὰς εἰς οὐδὲν χρήσιμον ἢ

[19]   Πολεμεῖν θέλεις καὶ τῶν φόνων λαμβάνεις σύμβουλον τὸν Ἀπόλλω· κόρην ἁρπάσαι

[32]   ἀπιστίαν ἐπιμονῆς καλὸν μὲν εἰ λαμβάνοι περιγραφήν· εἰ δ' οὖν, τὰ

[13]   θάνατον διὰ τιμωρίας ἐν ἀθανασίᾳ λαμβάνουσα· πάλιν τε οὐ θνήσκει, κἂν

[17]   καὶ ὁ βουλόμενος ἀμύνεσθαι τούτους λαμβάνουσιν βοηθούς. Τρόπος δὲ αὐτοῖς τῆς

[31]   ἀνυπόπτους παρ' ὑμῶν τοὺς ἐλέγχους λαμβάνω. Περὶ γὰρ τῆς Ὁμήρου ποιήσεως

[21]   πλησίον. Καὶ Μητρόδωρος δὲ ὁ Λαμψακηνὸς ἐν τῷ Περὶ Ὁμήρου λίαν

[1]   στωμύλματα, χελιδόνων μουσεῖα, λωβηταὶ τέχνης, λαρυγγιῶσί τε οἱ ταύτης ἐπιέμενοι καὶ

[29]   μὲν Ῥωμαίοις τὸν κατ' αὐτοὺς Λατιάριον ία λύθροις ἀνθρώπων καὶ τοῖς

[33]   εἰποῦσαν διὰ τῶν ποιημάτων χρήσιμον, Λεαρχίδα δὲ Μενέστρατος, Σιλανίων δὲ Σαπφὼ

[9]   ἀγόμενοι τοὺς ταύτης νομοθέτας παρῃτήμεθα. Λέγε μοι πρὸς τοῦ θεοῦ· Τριπτόλεμος

[26]   γὰρ Ἀττικίζεις οὐκ ὢν Ἀθηναῖος, λέγε μοι τοῦ μὴ ωρίζειν τὴν

[38]   ἅπερ ἤθελον χωρία, Μωυσέως ἡγουμένου. Λέγει δὲ οὕτως· ὁ δὲ Αμωσις

[25]   ἑαυτοῖς διαμάχεσθε. Σῶμά τις εἶναι λέγει τὸν τέλειον θεόν, ἐγὼ δὲ

[17]   τε καὶ ἀντιπαθειῶν τί καὶ λέγειν ἔχομεν ἢ τοῦθ' ὅτι κατὰ

[40]   ἐπειράθησαν, πρῶτον μὲν ἵνα τι λέγειν ἴδιον νομισθῶσι, δεύτερον δὲ ὅπως

[20]   ἀναγραφὴν ἐποιήσαντο, τὰ δ' ἐπέκεινα λέγειν οὐκ ἔχοντες διὰ τὸ ἀδύνατον

[35]   περὶ τῶν κατ' αὐτὴν δογμάτων λέγειν, πειράσομαι. Μὴ γὰρ δυσχεράνητε τὴν

[36]   Φοίνιξιν Αἰγυπτίοις. Καὶ τί μοι λέγειν πλείονα; Χρὴ γὰρ τὸν πείθειν

[33]   Τί γάρ μοι περὶ Ἀνύτης λέγειν Τελεσίλλης τε καὶ Νοσσίδος; Τῆς

[19]   καὶ σὺ τὴν τοιαύτην μαντεύεσθαι λέγεις. Προγνώστης ὑπῆρχεν ὁ Ἀπόλλων καὶ

[8]   τῆς αὑτοῦ τέχνης οὐκ ὤνατο. Λεγέτω μοι νῦν ὁ ἑκατηβόλος πῶς

[27]   κἂν ψεύδεσθαί τις τοὺς Κρῆτας λέγῃ. Τῶν πολλῶν θεῶν ἡ ὁμήγυρις

[21]   δὲ τὰ ὑμέτερα. Γένεσιν ἂν λέγητε θεῶν, καὶ θνητοὺς αὐτοὺς ἀποφανεῖσθε.

[30]   κρείττοσιν λοιδορεῖσθαι μηδ' εἰ βάρβαροι λέγοιντο, ταύτην λαμβάνειν τῆς χλεύης τὴν

[21]   φυσικώτερον οὔκ εἰσιν οἷοι καὶ λέγονται. Σέβειν δὲ τῶν στοιχείων τὴν

[21]   ὄντες οἱ δαίμονες ὁποῖοι καὶ λέγονται, φαῦλοι τὸν τρόπον εἰσίν, ἢ

[2]   οἳ τὰ μετὰ σελήνην ἀπρονόητα λέγοντες εἶναι, προσγειότεροι παρὰ τὴν σελήνην

[19]   παρ' ἡμῶν τῶν εἰδότων ἐκπαιδεύεσθε, λέγοντες θανάτου καταφρονεῖν καὶ τὴν αὐτάρκειαν

[33]   τε καὶ πρεσβύταις φλυαρεῖν ἡμᾶς λέγοντες καὶ διὰ τὸ μὴ σὺν

[25]   πωγωνοτροφοῦσιν ὄνυχας θηρίων περιφέροντες καὶ λέγοντες μὲν δεῖσθαι μηδενός, κατὰ δὲ

[32]   πόρρω κεχώρισται. Καὶ ἡμεῖς μὲν λέγοντες οὐ ψευδόμεθα· τὰ δὲ τῆς

[35]   μεστὴν ἀντιλογίαν καθ' ἡμῶν πραγματεύσησθε λέγοντες· Τατιανὸς ὑπὲρ τοὺς Ἕλληνας ὑπέρ

[26]   Τί μοι μερίζετε τὸν χρόνον, λέγοντες τὸ μέν τι εἶναι παρῳχηκὸς

[27]   Θερσίτην γίνεται. Πῶς πεισθήσομαι τῷ λέγοντι μύδρον τὸν ἥλιον καὶ τὴν

[8]   αὐτὸν νενίκηκεν· καὶ τοῦ τραγῳδοποιοῦ λέγοντος αὔρα θεῶν ὄχημα τιμιώτατον, ὑπὸ

[12]   τῇ κατὰ Βαβυλωνίους προγνωστικῇ· κατακούσατε λεγόντων ἡμῶν κἂν ὡς δρυὸς μαντευομένης.

[12]   αὑτῷ κέκτηται. Ταῦτα δὲ ἡμῶν λεγόντων οὐκ ἀπὸ γλώττης οὐδὲ ἀπὸ

[15]   εἰκὼν καὶ ὁμοίωσις τοῦ θεοῦ, λέγω δὲ ἄνθρωπον οὐχὶ τὸν ὅμοια

[3]   τοὺς αὐτοὺς ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς, λέγω δὲ Ἄνυτον καὶ Μέλητον ἐπὶ

[31]   τῶν χρόνων τοῦ προειρημένου ποιητοῦ, λέγω δὲ Ὁμήρου, στάσεώς τε τῶν

[15]   σώματα, τοῖς λοιποῖς δὲ οὐδαμῶς, λέγω δὲ τοῖς ψυχικοῖς. Τὸ γὰρ

[8]   ὁ θύρας δ' ἐπίθεσθε βεβήλοις λέγων. Ἀϊδωνεὺς ἁρπάζει τὴν Κόρην, καὶ

[17]   καὶ ὁ νοσῶν καὶ ὁ λέγων ἐρᾶν καὶ ὁ μισῶν καὶ

[27]   ψεύσασθαι τὴν πολιτείαν; Τί δὲ λέγων θανάτου καταφρονεῖν, διὰ τέχνης φεύγειν

[26]   θελήσῃ. Διὰ τί γὰρ ἐγκαλοῦμαι λέγων τὰ ἐμά, τὰ δέ μου

[17]   εἴην, νεκροῦ δὲ ὄντος μου λείψανον τὸ ἐν ἐμοὶ μηδὲν ἐμοῦ

[16]   οὔτε ἡμᾶς τὰ ἐν κόσμῳ λέληθε, καὶ ὑμῖν εὐκατάληπτον ἔσται τὸ

[32]   ἐρρωμένον παρὰ πᾶσιν εἶναι δύνασθαι λελογίσμεθα κἂν ἀσθενεῖς ὦσι τοῖς σώμασι.

[29]   ταύταις συνέβη διά τε τῶν λέξεων τὸ ἄτυφον καὶ τῶν εἰπόντων

[26]   τὴν ἰδίαν αὐτῆς ἀφ' ὑμῶν λέξιν, ἐξαδυνατήσουσιν ὑμῖν τὰ σοφίσματα. Ζητοῦντες

[27]   φονευθέντα; Τί δ' ἂν ὠφελήσειε λέξις Ἀττικὴ καὶ φιλοσόφων σωρεία καὶ

[1]   μὲν γὰρ οὐχ ἡ αὐτὴ λέξις τοῖς ἀπὸ τῆς Ἀττικῆς, Αἰολεῖς

[27]   κηρύττουσιν κατεληλυθέναι τε ἀπ' αὐτῆς λέοντα τὸν ὑφ' Ἡρακλέους φονευθέντα; Τί

[27]   αὐτοῦ λόγοις ἐντυγχάνοντες ἡμᾶς μεμισήκατε. Λέοντος κεκτημένοι τὰ ὑπομνήματα πρὸς τοὺς

[33]   Σαπφὼ τὴν ἑταίραν, Ἤρινναν τὴν Λεσβίαν Ναυκύδης, Βοΐσκος Μυρτίδα, Μυρὼ τὴν

[10]   δὲ καὶ ἑτεροήμεροι ιόσκοροι τῶν Λευκιππίδων οἱ ἁρπασταί. Κρείττων ἡ Ἑλένη

[18]   ἐν ποταμοῖς καρκίνων, ὁ δὲ λέων διὰ τῶν πιθήκων; Τί δέ

[34]   ποιεῖ; Τίνος δὲ χάριν διὰ Λεωχάρους Γανυμήδη τὸν ἀνδρόγυνον ὥς τι

[33]   παρ' Ἕλλησι πραγμάτων τὸν λῆρον. Ληραίνει γὰρ μᾶλλον διὰ δόξης πολλῆς

[9]   βασιλεύων δίδωσιν; Καταβάλετε τοιγαροῦν τὸν λῆρον καὶ μὴ διὰ τὸ μισεῖν

[33]   τῶν παρ' Ἕλλησι πραγμάτων τὸν λῆρον. Ληραίνει γὰρ μᾶλλον διὰ δόξης

[21]   γὰρ μωραίνομεν, ἄνδρες Ἕλληνες, οὐδὲ λήρους ἀπαγγέλλομεν, θεὸν ἐν ἀνθρώπου μορφῇ

[34]   αὐτῶν Ἁρμονίαν Ἄνδρων ὑμῖν κατεσκεύασεν. Λήρους τε καὶ φλυαρίας Σώφρων διὰ

[12]   τὸ κενοδοξεῖν τραπέντες καὶ ἀφηνιάσαντες λῃσταὶ θεότητος γενέσθαι προὐθυμήθησαν· ὁ δὲ

[18]   ὀρθῶς ἐξεφώνησεν ἐοικέναι τοὺς προειρημένους λῃσταῖς. Ὥσπερ γὰρ ἐκείνοις ἔθος ἐστὶ

[23]   συναγείρει λῃστοτροφεῖν ἐπαγγελλόμενος, οἱ δὲ λῃστεύοντες ἀπ' αὐτοῦ προΐασιν, καὶ πάντες

[18]   καταχρήσονται. Καθάπερ δὲ ὁ τῷ λῃστεύοντι συνδειπνήσας, κἂν μὴ λῃστὴς αὐτὸς

[14]   δαίμοσι κατακολουθεῖν. Ὥσπερ γὰρ ὁ λῃστεύων ἀπάνθρωπος ὢν διὰ τόλμης τῶν

[23]   αἱματεκχυσίαις ἀθεωτάταις. Ὁ μὲν οὖν λῃστεύων φονεύει χάριν τοῦ λαβεῖν, ὁ

[27]   γὰρ οὐκ ἄτοπον τὸν μὲν λῃστὴν διὰ τὸ ἐπικατηγορούμενον ὄνομα μὴ

[18]   τῷ λῃστεύοντι συνδειπνήσας, κἂν μὴ λῃστὴς αὐτὸς ᾖ, ἀλλ' ὅμως διὰ

[23]   ὁ προὔχων ἐν ὑμῖν συναγείρει λῃστοτροφεῖν ἐπαγγελλόμενος, οἱ δὲ λῃστεύοντες ἀπ'

[8]   Ἀθηναίους. Ἐν τῷ τεμένει τοῦ Λητοΐδου καλεῖταί τις ὀμφαλός· ὁ δ'

[10]   τοῦ Φαέθοντος ἀδελφαὶ καὶ ἡ Λητὼ ζῶον εὐτελές, δι' ἣν Ὀρτυγία

[8]   κύβοις παίζοντες, τὴν εἱμαρμένην εἰσηγήσαντο λίαν ἄδικον. Ὅ τε γὰρ κρίνων

[2]   εὐδαιμονίαν ἐν οἷς ἠρέσκετο περιγράψας, λίαν ἀπαιδεύτως Ἀλέξανδρον τὸ μεμηνὸς μειράκιον

[36]   καὶ τοῦ Τρωὸς καὶ αρδάνου λίαν ἀρχαιότερος. Ἀποδείξεως δὲ ἕνεκεν μάρτυσι

[21]   Λαμψακηνὸς ἐν τῷ Περὶ Ὁμήρου λίαν εὐήθως διείλεκται, πάντα εἰς ἀλληγορίαν

[19]   τις ὕδωρ μαίνεται καὶ διὰ λιβάνων ἔκφρων γίνεται, καὶ σὺ τὴν

[4]   προσκυνήσω; Πῶς δὲ ξύλα καὶ λίθους θεοὺς ἀποφανοῦμαι; Πνεῦμα γὰρ τὸ

[41]   Σαμίου καὶ Προναπίδου τοῦ Ἀθηναίου. Λίνος μὲν γὰρ Ἡρακλέους ἐστὶ διδάσκαλος,

[41]   καὶ τῶν πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων, Λίνου Φιλάμμωνος Θαμύριδος Ἀμφίονος Ὀρφέως Μουσαίου

[12]   τὸ ἀπ' αὐτῆς ἄσωτοι καὶ λίχνοι γεγόνασιν, οἱ μέν τινες αὐτῶν

[19]   πραγματεύσασθαι, διότι κηρύττων τὴν ἀλήθειαν λίχνους καὶ ἀπατεῶνας τοὺς φιλοσόφους συνήλεγχεν.

[5]   τὰ πάντα σὺν αὑτῷ διὰ λογικῆς δυνάμεως αὐτὸς καὶ ὁ λόγος,

[7]   τοῦ πνεύματος καὶ λόγος ἐκ λογικῆς δυνάμεως, κατὰ τὴν τοῦ γεννήσαντος

[15]   ὥσπερ οἱ κορακόφωνοι δογματίζουσι, ζῶον λογικὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν· δειχθήσεται

[40]   εἰρήκασιν οἱ παρὰ τοῖς Ἕλλησι λόγιοι καὶ πόσοι καὶ τίνες εἰσὶν

[41]   οὖν τῆς καθ' ἕκαστον τῶν λογίων πραγματείας, χρόνων τε καὶ ἀναγραφῆς

[27]   τετιμωρήκατε καὶ τοῖς Φρυγίοις αὐτοῦ λόγοις ἐντυγχάνοντες ἡμᾶς μεμισήκατε. Λέοντος κεκτημένοι

[12]   σοφιστικῆς, θειοτέρας δέ τινος ἐκφωνήσεως λόγοις καταχρωμένων οὓς οἱ βουλόμενοι μανθάνειν

[17]   τοῦθ' ὅτι κατὰ τὸν κοινὸν λόγον Ἀβδηρολόγος ἐστὶν ὁ ἀπὸ τῶν

[15]   αὐτοῖς δεδώρηται κατὰ τὸν εἰπόντα λόγον· ἐπειδὴ βραχύ τι παρ' ἀγγέλους

[26]   δὲ ταῖς συμφοραῖς ταπεινούμενοι παρὰ λόγον καταχρᾶσθε τοῖς σχήμασι· δημοσίᾳ μὲν

[7]   ὑπόστασιν ἀποκαταστήσει πρὸς τὸ ἀρχαῖον. ~Λόγος γὰρ ὁ ἐπουράνιος πνεῦμα γεγονὼς

[7]   γεγονὼς ἀπὸ τοῦ πνεύματος καὶ λόγος ἐκ λογικῆς δυνάμεως, κατὰ τὴν

[5]   ὕλην προῄρημαι καὶ καθάπερ ὁ λόγος ἐν ἀρχῇ γεννηθεὶς ἀντεγέννησε τὴν

[13]   φῶς τὴν σκοτίαν κατέλαβεν ᾗ λόγος μέν ἐστι τὸ τοῦ θεοῦ

[5]   δὲ τῆς ἁπλότητος αὐτοῦ προπηδᾷ λόγος· ὁ δὲ λόγος οὐ κατὰ

[5]   λογικῆς δυνάμεως αὐτὸς καὶ ὁ λόγος, ὃς ἦν ἐν αὐτῷ, ὑπέστησεν.

[5]   αὐτοῦ προπηδᾷ λόγος· ὁ δὲ λόγος οὐ κατὰ κενοῦ χωρήσας ἔργον

[7]   τὸ ἀθάνατον. Ὁ μὲν οὖν λόγος πρὸ τῆς τῶν ἀνθρώπων κατασκευῆς

[5]   τὸ φῶς, οὕτω καὶ ὁ λόγος προελθὼν ἐκ τῆς τοῦ πατρὸς

[32]   δογμάτων δὲ ποικιλίαις οὐ καταχρώμεθα. Λόγου γὰρ τοῦ δημοσίου καὶ ἐπιγείου

[27]   βιβλίοις περὶ τοῦ καθ' Ἡρακλέα λόγου, γῆν ἄνω κηρύττουσιν κατεληλυθέναι τε

[5]   λόγου κενὸς ὁ προσομιλῶν τοῦ λόγου γίνομαι, προβαλλόμενος δὲ τὴν ἐμαυτοῦ

[18]   θεραπεύων τὸν πλησίον εὐεργέτης ἀποκαλῇ; Λόγου δυνάμει κατακολούθησον· οὐ θεραπεύουσιν οἱ

[5]   ἐν ἀρχῇ, τὴν δὲ ἀρχὴν λόγου δύναμιν παρειλήφαμεν. Ὁ γὰρ δεσπότης

[7]   τὸν τρόπον· ἡ δὲ τοῦ λόγου δύναμις ἔχουσα παρ' ἑαυτῇ τὸ

[7]   τοῦ θεοῦ, τότε ἡ τοῦ λόγου δύναμις τόν τε ἄρξαντα τῆς

[5]   δήπου διὰ τῆς μεταβάσεως τοῦ λόγου κενὸς ὁ προσομιλῶν τοῦ λόγου

[5]   οὕτω κἀγὼ κατὰ τὴν τοῦ λόγου μίμησιν ἀναγεννηθεὶς καὶ τὴν τοῦ

[1]   τε καὶ ἐν τῇ τοῦ λόγου προφορᾷ. Νῦν δὲ μόνοις ὑμῖν

[26]   Ζεὺς τὴν Μῆτιν καταπίνει. ~Παύσασθε λόγους ἀλλοτρίους θριαμβεύοντες καὶ ὥσπερ ὁ

[26]   οὐδέν ἐστε, σφετερίζοντες μὲν τοὺς λόγους, διαλεγόμενοι δὲ καθάπερ τυφλὸς κωφῷ.

[31]   ἀποφήνασθαι καὶ τὰς περὶ τοὺς λόγους δόξας· παρ' οἷς γὰρ ἀσυνάρτητός

[26]   τεκτονικὰ τεκταίνειν μὴ γινώσκοντες; Τί λόγους ἐπαναιρεῖσθε τῶν ἔργων μακρὰν ἀφεστῶτες;

[26]   μὲν γὰρ πομπεύετε, τοὺς δὲ λόγους ἐπὶ τὰς γωνίας ἀποκρύπτετε. Τοιούτους

[16]   τὴν ἕξιν τοῦ σώματος· οἳ λόγῳ θεοῦ δυνάμεως πληττόμενοι δεδιότες ἀπίασιν,

[30]   δ' αὖ λυθησομένου, ἡμῶν πειθομένων λόγῳ θεοῦ καὶ μὴ σκορπιζόντων ἑαυτούς.

[25]   ἄνδρες Ἕλληνες; Τί δὲ τοὺς λόγῳ θεοῦ κατακολουθοῦντας καθάπερ μιαρωτάτους μεμισήκατε;

[26]   ὑμετέρων οὐκέτι ψαύομεν, θεοῦ δὲ λόγῳ κατακολουθοῦμεν. Τί γάρ, ἄνθρωπε, τῶν

[6]   ἔστιν ἡμῖν, ἐπεὶ τούτῳ τῷ λόγῳ πεπιστεύκαμεν. Ὥσπερ γὰρ οὐκ ὢν

[3]   ἐν τῷ κατὰ τὴν ἐκπύρωσιν λόγῳ πλείονας τοὺς μοχθηροὺς τῶν δικαίων

[22]   καὶ τέρποντα τοὺς ἀκροατὰς αἰσχρῶν λόγων ἐκφωνήμασιν. Καλοὶ δέ εἰσιν ὑμῶν

[27]   ἐλάφου· τὰ δὲ τῶν ὑμετέρων λόγων ἐπιτηδεύματα κατὰ τὸν ἀμετροεπῆ Θερσίτην

[27]   σελήνην γῆν; Τὰ γὰρ τοιαῦτα λόγων ἐστὶν ἅμιλλα καὶ οὐκ ἀληθείας

[1]   συκοφαντίᾳ συνεστήσασθε, μισθοῦ πιπράσκοντες τῶν λόγων ὑμῶν τὸ αὐτεξούσιον καὶ πολλάκις

[25]   γίνῃ σαυτοῦ, κἂν μὴ λάβῃς, λοιδορεῖς, καὶ γίνεταί σοι τέχνη τοῦ

[30]   ἢ τὸ μὴ τοῖς κρείττοσιν λοιδορεῖσθαι μηδ' εἰ βάρβαροι λέγοιντο, ταύτην

[25]   καί τις κατὰ τὸν ημόκριτον λοιδορεῖταί σοι. Πυθαγόρας Εὔφορβος γεγονέναι φησὶ

[22]   μὴ κοινωνοῦντας ὑμῶν ταῖς πραγματείαις λοιδορεῖτε. Κεχηνέναι πολλῶν ᾀδόντων οὐ θέλω

[27]   ἀκριβείᾳ καταμανθάνειν, ἡμᾶς δὲ προλήμματι λοιδορίας ἀνεξετάστως μεμισηκέναι; ιαγόρας Ἀθηναῖος ἦν,

[21]   ἀνθρώπου μορφῇ γεγονέναι καταγγέλλοντες. Οἱ λοιδοροῦντες ἡμᾶς συγκρίνατε τοὺς μύθους ὑμῶν

[32]   τὰς δὲ παρ' ἡμῖν παρθένους λοιδορούντων; Μειράκιον ἦν ὁ Ἀχιλλεὺς καὶ

[15]   ἔναρθρον φωνὴν μόνον, τὰ δὲ λοιπὰ τῆς αὐτῆς ἐκείνοις διαίτης ἐστίν,

[20]   τὰ ὅσα μὴ ἐγίνωσκον αἱ λοιπαὶ ψυχαί, προὔλεγον. Δυνατὸν δὲ παντὶ

[13]   τῇ ψυχῇ διὰ προαγορεύσεων ταῖς λοιπαῖς ψυχαῖς τὸ κεκρυμμένον ἀνήγγειλε· καὶ

[16]   καὶ τὸν οὐρανὸν συνάμα τῇ λοιπῇ ποιήσει καθείλκυσαν· νῦν δὲ τοῦτο

[15]   τῶν δαιμόνων ἐστὶ σώματα, τοῖς λοιποῖς δὲ οὐδαμῶς, λέγω δὲ τοῖς

[16]   ἀδύνατος γένοιτο, νεκρὸς δὲ γενόμενος λοιπὸν δραστικωτέρας πιστεύοιτο μεταλαμβάνειν δυνάμεως; Ἀλλ'

[20]   τῆς ἐνταυθοῖ διακοσμήσεως. Καὶ χρὴ λοιπὸν ἡμᾶς ἐπιποθήσαντας τὸ ἀρχαῖον παραιτήσασθαι

[15]   ἄπειρον τῆς βιότητος. ~Καὶ χρὴ λοιπὸν ἡμᾶς ὅπερ ἔχοντες ἀπολωλέκαμεν τοῦτο

[41]   νῦν κηρύττειν ἐπαγγέλλομαι. Γινώσκων δὲ λοιπὸν τίς ὁ θεὸς καὶ τίς

[7]   ἐπειδή τινι φρονιμωτέρῳ παρὰ τοὺς λοιποὺς ὄντι διὰ τὸ πρωτόγονον συνεξηκολούθησαν

[22]   τοῦτο δὲ καὶ τὼ χεῖρε λυγιζόμενον καὶ διὰ πηλίνης ὄψεως δαιμονῶντα

[39]   τὴν Κρήτην ἀνακομιδή· κατὰ δὲ Λυγκέα τῆς Κόρης ἡ ἁρπαγὴ καὶ

[39]   Φόρβας Τριόπας Κρότωπος Σθενέλαος αναὸς Λυγκεὺς Ἄβας Προῖτος Ἀκρίσιος Περσεὺς Σθενέλαος

[41]   ἀγχινοίας τε καὶ νομοθεσίας, ἐπὶ Λυγκέως τοῦ μετὰ αναὸν βασιλεύσαντος γέγονεν

[31]   καὶ εἰκοστήν, κατὰ Γύγην τὸν Λυδόν, ὕστερον τῶν Ἰλιακῶν ἔτεσι πεντακοσίοις.

[29]   ἔχει τρόπον, τὰ δὲ ὅτι λύει τὴν ἐν κόσμῳ δουλείαν καὶ

[13]   ἀποθνήσκειν. Θνήσκει μὲν γὰρ καὶ λύεται μετὰ τοῦ σώματος μὴ γινώσκουσα

[13]   οὐ θνήσκει, κἂν πρὸς καιρὸν λυθῇ, τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ θεοῦ πεποιημένη.

[30]   τούτου κρατυνθέντος, πάλιν δ' αὖ λυθησομένου, ἡμῶν πειθομένων λόγῳ θεοῦ καὶ

[29]   τὸν κατ' αὐτοὺς Λατιάριον ία λύθροις ἀνθρώπων καὶ τοῖς ἀπὸ τῶν

[8]   ἡ δὲ ἀπὸ τῶν ὁμοίων λύθρων ἀνθρωποκτόνος ἡ πολεμοποιὸς ἐγίνετο. Ταύτην

[41]   γέγονεν ἑνδεκάτῃ γενεᾷ μετὰ Ἴναχον. Λυκοῦργος δέ, πολὺ μετὰ τὴν Ἰλίου

[25]   εἶναι τὸν κόσμον, ἐγὼ δὲ λυόμενον· ἐκπύρωσιν ἀποβαίνειν κατὰ καιρούς, ἐγὼ

[23]   δὲ τῷ φόνῳ μὴ περιτυχὼν λυπεῖται, διότι μὴ κατεκρίθη πονηρῶν καὶ

[11]   καταφρονῶ, νόσου παντοδαπῆς ἀνώτερος γίνομαι, λύπη μου τὴν ψυχὴν οὐκ ἀναλίσκει.

[14]   ἀπολαύσεως τὸ ἀθάνατον ἢ τὸ λυπηρὸν μετὰ ἀθανασίας προσλαμβάνομεν, οὕτω καὶ

[2]   πάλιν κλαίων καὶ ἀποκαρτερῶν προφάσει λύπης, ἵν' ὑπὸ τῶν οἰκείων μὴ

[33]   γυναικωνίτιδος ἀσχημονεῖ. Πράξιλλαν μὲν γὰρ Λύσιππος ἐχαλκούργησεν μηδὲν εἰποῦσαν διὰ τῶν

[33]   σοφή· διὰ τοῦτο ταύτην ὁ Λυσίστρατος ἐδημιούργησεν· ὑμεῖς δὲ εἶναι παρ'

[1]   Ἐπιφυλλίδες καὶ στωμύλματα, χελιδόνων μουσεῖα, λωβηταὶ τέχνης, λαρυγγιῶσί τε οἱ ταύτης

Chapitre
[23]	οὖν λῃστεύων φονεύει χάριν τοῦ	λαβεῖν,	ὁ δὲ πλουτῶν μονομάχους ὠνεῖται
[12]	ἀσχημάτιστον νοῆται πρὸ τοῦ διάκρισιν	λαβεῖν,	τὸ δὲ κεκοσμημένον καὶ εὔτακτον
[25]	ἔκδικος γίνῃ σαυτοῦ, κἂν μὴ	λάβῃς,	λοιδορεῖς, καὶ γίνεταί σοι τέχνη
[12]	οὕτω φατέ, σύμπηξιν ἐξ ὕλης	λαβόντες	κτησάμενοί τε πνεῦμα τὸ ἀπ'
[29]	ὅπερ μὴ ἐλάβομεν, ἀλλ' ὅπερ	λαβόντες	ὑπὸ τῆς πλάνης ἔχειν ἐκωλύθημεν.
[26]	τὸν οὐρανὸν κατὰ βαράθρων πίπτετε.	Λαβυρίνθοις	ἐοίκασιν ὑμῶν τῶν βιβλίων αἱ
[12]	μέχρις ἂν ὁ κόσμος πέρας	λαβὼν	ἀναλυθῇ, καὶ ὁ δικαστὴς παραγένηται,
[12]	ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως τὴν μαρτυρίαν	λάβωσιν.	Ἔστιν οὖν πνεῦμα ἐν φωστῆρσιν,
[10]	δωρολήπτας καὶ ὀργιζομένους ἂν μὴ	λάβωσιν;	Ἐχέτωσαν οὗτοι τὴν εἱμαρμένην· τοὺς
[34]	τοὺς ὀφθαλμούς; Ἑταίρα γὰρ ἦν.	Λαῒς	ἐπόρνευσεν, καὶ ὁ πόρνος αὐτὴν
[37]	βίβλους εἰς Ἑλληνίδα κατέταξεν φωνὴν	Λαῖτος	ὁ καὶ τοὺς βίους τῶν
[41]	τῶν Ὀλυμπιάδων ἔτεσιν ἑκατὸν νομοθετεῖ	Λακεδαιμονίοις.	ράκων δὲ περὶ Ὀλυμπιάδα τριακοστὴν
[26]	τὸν Ἀθηναίων ψελλισμόν, δέον σε	λαλεῖν	φυσικώτερον; Εἰ γὰρ Ἀττικίζεις οὐκ
[22]	διαπράττεται; Ῥιναυλοῦσι μὲν γὰρ καὶ	λαλοῦσι	τὰ αἰσχρά, κινοῦνται δὲ κινήσεις
[33]	αἱ παρθένοι τὰ κατὰ θεὸν	λαλοῦσιν	ἐκφωνήματα σπουδαιότερον τῆς παρ' ὑμῖν
[5]	γεγεννηκότα. Καὶ γὰρ αὐτὸς ἐγὼ	λαλῶ,	καὶ ὑμεῖς ἀκούετε· καὶ οὐ
[19]	καὶ τῶν ἀεροφοίτων τὴν πτῆσιν	λαμβάνειν.	Ὁ ποιῶν σε φιλάργυρον, οὗτος
[30]	μηδ' εἰ βάρβαροι λέγοιντο, ταύτην	λαμβάνειν	τῆς χλεύης τὴν ἀφορμήν; Τοῦ
[19]	Ῥωμαίων βασιλέως ἐτησίους χρυσοῦς ἑξακοσίους	λαμβάνειν	τινὰς εἰς οὐδὲν χρήσιμον ἢ
[19]	Πολεμεῖν θέλεις καὶ τῶν φόνων	λαμβάνεις	σύμβουλον τὸν Ἀπόλλω· κόρην ἁρπάσαι
[32]	ἀπιστίαν ἐπιμονῆς καλὸν μὲν εἰ	λαμβάνοι	περιγραφήν· εἰ δ' οὖν, τὰ
[13]	θάνατον διὰ τιμωρίας ἐν ἀθανασίᾳ	λαμβάνουσα·	πάλιν τε οὐ θνήσκει, κἂν
[17]	καὶ ὁ βουλόμενος ἀμύνεσθαι τούτους	λαμβάνουσιν	βοηθούς. Τρόπος δὲ αὐτοῖς τῆς
[31]	ἀνυπόπτους παρ' ὑμῶν τοὺς ἐλέγχους	λαμβάνω.	Περὶ γὰρ τῆς Ὁμήρου ποιήσεως
[21]	πλησίον. Καὶ Μητρόδωρος δὲ ὁ	Λαμψακηνὸς	ἐν τῷ Περὶ Ὁμήρου λίαν
[1]	στωμύλματα, χελιδόνων μουσεῖα, λωβηταὶ τέχνης,	λαρυγγιῶσί	τε οἱ ταύτης ἐπιέμενοι καὶ
[29]	μὲν Ῥωμαίοις τὸν κατ' αὐτοὺς	Λατιάριον	ία λύθροις ἀνθρώπων καὶ τοῖς
[33]	εἰποῦσαν διὰ τῶν ποιημάτων χρήσιμον,	Λεαρχίδα	δὲ Μενέστρατος, Σιλανίων δὲ Σαπφὼ
[9]	ἀγόμενοι τοὺς ταύτης νομοθέτας παρῃτήμεθα.	Λέγε	μοι πρὸς τοῦ θεοῦ· Τριπτόλεμος
[26]	γὰρ Ἀττικίζεις οὐκ ὢν Ἀθηναῖος,	λέγε	μοι τοῦ μὴ ωρίζειν τὴν
[38]	ἅπερ ἤθελον χωρία, Μωυσέως ἡγουμένου.	Λέγει	δὲ οὕτως· ὁ δὲ Αμωσις
[25]	ἑαυτοῖς διαμάχεσθε. Σῶμά τις εἶναι	λέγει	τὸν τέλειον θεόν, ἐγὼ δὲ
[17]	τε καὶ ἀντιπαθειῶν τί καὶ	λέγειν	ἔχομεν ἢ τοῦθ' ὅτι κατὰ
[40]	ἐπειράθησαν, πρῶτον μὲν ἵνα τι	λέγειν	ἴδιον νομισθῶσι, δεύτερον δὲ ὅπως
[20]	ἀναγραφὴν ἐποιήσαντο, τὰ δ' ἐπέκεινα	λέγειν	οὐκ ἔχοντες διὰ τὸ ἀδύνατον
[35]	περὶ τῶν κατ' αὐτὴν δογμάτων	λέγειν,	πειράσομαι. Μὴ γὰρ δυσχεράνητε τὴν
[36]	Φοίνιξιν Αἰγυπτίοις. Καὶ τί μοι	λέγειν	πλείονα; Χρὴ γὰρ τὸν πείθειν
[33]	Τί γάρ μοι περὶ Ἀνύτης	λέγειν	Τελεσίλλης τε καὶ Νοσσίδος; Τῆς
[19]	καὶ σὺ τὴν τοιαύτην μαντεύεσθαι	λέγεις.	Προγνώστης ὑπῆρχεν ὁ Ἀπόλλων καὶ
[8]	τῆς αὑτοῦ τέχνης οὐκ ὤνατο.	Λεγέτω	μοι νῦν ὁ ἑκατηβόλος πῶς
[27]	κἂν ψεύδεσθαί τις τοὺς Κρῆτας	λέγῃ.	Τῶν πολλῶν θεῶν ἡ ὁμήγυρις
[21]	δὲ τὰ ὑμέτερα. Γένεσιν ἂν	λέγητε	θεῶν, καὶ θνητοὺς αὐτοὺς ἀποφανεῖσθε.
[30]	κρείττοσιν λοιδορεῖσθαι μηδ' εἰ βάρβαροι	λέγοιντο,	ταύτην λαμβάνειν τῆς χλεύης τὴν
[21]	φυσικώτερον οὔκ εἰσιν οἷοι καὶ	λέγονται.	Σέβειν δὲ τῶν στοιχείων τὴν
[21]	ὄντες οἱ δαίμονες ὁποῖοι καὶ	λέγονται,	φαῦλοι τὸν τρόπον εἰσίν, ἢ
[2]	οἳ τὰ μετὰ σελήνην ἀπρονόητα	λέγοντες	εἶναι, προσγειότεροι παρὰ τὴν σελήνην
[19]	παρ' ἡμῶν τῶν εἰδότων ἐκπαιδεύεσθε,	λέγοντες	θανάτου καταφρονεῖν καὶ τὴν αὐτάρκειαν
[33]	τε καὶ πρεσβύταις φλυαρεῖν ἡμᾶς	λέγοντες	καὶ διὰ τὸ μὴ σὺν
[25]	πωγωνοτροφοῦσιν ὄνυχας θηρίων περιφέροντες καὶ	λέγοντες	μὲν δεῖσθαι μηδενός, κατὰ δὲ
[32]	πόρρω κεχώρισται. Καὶ ἡμεῖς μὲν	λέγοντες	οὐ ψευδόμεθα· τὰ δὲ τῆς
[35]	μεστὴν ἀντιλογίαν καθ' ἡμῶν πραγματεύσησθε	λέγοντες·	Τατιανὸς ὑπὲρ τοὺς Ἕλληνας ὑπέρ
[26]	Τί μοι μερίζετε τὸν χρόνον,	λέγοντες	τὸ μέν τι εἶναι παρῳχηκὸς
[27]	Θερσίτην γίνεται. Πῶς πεισθήσομαι τῷ	λέγοντι	μύδρον τὸν ἥλιον καὶ τὴν
[8]	αὐτὸν νενίκηκεν· καὶ τοῦ τραγῳδοποιοῦ	λέγοντος	αὔρα θεῶν ὄχημα τιμιώτατον, ὑπὸ
[12]	τῇ κατὰ Βαβυλωνίους προγνωστικῇ· κατακούσατε	λεγόντων	ἡμῶν κἂν ὡς δρυὸς μαντευομένης.
[12]	αὑτῷ κέκτηται. Ταῦτα δὲ ἡμῶν	λεγόντων	οὐκ ἀπὸ γλώττης οὐδὲ ἀπὸ
[15]	εἰκὼν καὶ ὁμοίωσις τοῦ θεοῦ,	λέγω	δὲ ἄνθρωπον οὐχὶ τὸν ὅμοια
[3]	τοὺς αὐτοὺς ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς,	λέγω	δὲ Ἄνυτον καὶ Μέλητον ἐπὶ
[31]	τῶν χρόνων τοῦ προειρημένου ποιητοῦ,	λέγω	δὲ Ὁμήρου, στάσεώς τε τῶν
[15]	σώματα, τοῖς λοιποῖς δὲ οὐδαμῶς,	λέγω	δὲ τοῖς ψυχικοῖς. Τὸ γὰρ
[8]	ὁ θύρας δ' ἐπίθεσθε βεβήλοις	λέγων.	Ἀϊδωνεὺς ἁρπάζει τὴν Κόρην, καὶ
[17]	καὶ ὁ νοσῶν καὶ ὁ	λέγων	ἐρᾶν καὶ ὁ μισῶν καὶ
[27]	ψεύσασθαι τὴν πολιτείαν; Τί δὲ	λέγων	θανάτου καταφρονεῖν, διὰ τέχνης φεύγειν
[26]	θελήσῃ. Διὰ τί γὰρ ἐγκαλοῦμαι	λέγων	τὰ ἐμά, τὰ δέ μου
[17]	εἴην, νεκροῦ δὲ ὄντος μου	λείψανον	τὸ ἐν ἐμοὶ μηδὲν ἐμοῦ
[16]	οὔτε ἡμᾶς τὰ ἐν κόσμῳ	λέληθε,	καὶ ὑμῖν εὐκατάληπτον ἔσται τὸ
[32]	ἐρρωμένον παρὰ πᾶσιν εἶναι δύνασθαι	λελογίσμεθα	κἂν ἀσθενεῖς ὦσι τοῖς σώμασι.
[29]	ταύταις συνέβη διά τε τῶν	λέξεων	τὸ ἄτυφον καὶ τῶν εἰπόντων
[26]	τὴν ἰδίαν αὐτῆς ἀφ' ὑμῶν	λέξιν,	ἐξαδυνατήσουσιν ὑμῖν τὰ σοφίσματα. Ζητοῦντες
[27]	φονευθέντα; Τί δ' ἂν ὠφελήσειε	λέξις	Ἀττικὴ καὶ φιλοσόφων σωρεία καὶ
[1]	μὲν γὰρ οὐχ ἡ αὐτὴ	λέξις	τοῖς ἀπὸ τῆς Ἀττικῆς, Αἰολεῖς
[27]	κηρύττουσιν κατεληλυθέναι τε ἀπ' αὐτῆς	λέοντα	τὸν ὑφ' Ἡρακλέους φονευθέντα; Τί
[27]	αὐτοῦ λόγοις ἐντυγχάνοντες ἡμᾶς μεμισήκατε.	Λέοντος	κεκτημένοι τὰ ὑπομνήματα πρὸς τοὺς
[33]	Σαπφὼ τὴν ἑταίραν, Ἤρινναν τὴν	Λεσβίαν	Ναυκύδης, Βοΐσκος Μυρτίδα, Μυρὼ τὴν
[10]	δὲ καὶ ἑτεροήμεροι ιόσκοροι τῶν	Λευκιππίδων	οἱ ἁρπασταί. Κρείττων ἡ Ἑλένη
[18]	ἐν ποταμοῖς καρκίνων, ὁ δὲ	λέων	διὰ τῶν πιθήκων; Τί δέ
[34]	ποιεῖ; Τίνος δὲ χάριν διὰ	Λεωχάρους	Γανυμήδη τὸν ἀνδρόγυνον ὥς τι
[33]	παρ' Ἕλλησι πραγμάτων τὸν λῆρον.	Ληραίνει	γὰρ μᾶλλον διὰ δόξης πολλῆς
[9]	βασιλεύων δίδωσιν; Καταβάλετε τοιγαροῦν τὸν	λῆρον	καὶ μὴ διὰ τὸ μισεῖν
[33]	τῶν παρ' Ἕλλησι πραγμάτων τὸν	λῆρον.	Ληραίνει γὰρ μᾶλλον διὰ δόξης
[21]	γὰρ μωραίνομεν, ἄνδρες Ἕλληνες, οὐδὲ	λήρους	ἀπαγγέλλομεν, θεὸν ἐν ἀνθρώπου μορφῇ
[34]	αὐτῶν Ἁρμονίαν Ἄνδρων ὑμῖν κατεσκεύασεν.	Λήρους	τε καὶ φλυαρίας Σώφρων διὰ
[12]	τὸ κενοδοξεῖν τραπέντες καὶ ἀφηνιάσαντες	λῃσταὶ	θεότητος γενέσθαι προὐθυμήθησαν· ὁ δὲ
[18]	ὀρθῶς ἐξεφώνησεν ἐοικέναι τοὺς προειρημένους	λῃσταῖς.	Ὥσπερ γὰρ ἐκείνοις ἔθος ἐστὶ
[23]	συναγείρει λῃστοτροφεῖν ἐπαγγελλόμενος, οἱ δὲ	λῃστεύοντες	ἀπ' αὐτοῦ προΐασιν, καὶ πάντες
[18]	καταχρήσονται. Καθάπερ δὲ ὁ τῷ	λῃστεύοντι	συνδειπνήσας, κἂν μὴ λῃστὴς αὐτὸς
[14]	δαίμοσι κατακολουθεῖν. Ὥσπερ γὰρ ὁ	λῃστεύων	ἀπάνθρωπος ὢν διὰ τόλμης τῶν
[23]	αἱματεκχυσίαις ἀθεωτάταις. Ὁ μὲν οὖν	λῃστεύων	φονεύει χάριν τοῦ λαβεῖν, ὁ
[27]	γὰρ οὐκ ἄτοπον τὸν μὲν	λῃστὴν	διὰ τὸ ἐπικατηγορούμενον ὄνομα μὴ
[18]	τῷ λῃστεύοντι συνδειπνήσας, κἂν μὴ	λῃστὴς	αὐτὸς ᾖ, ἀλλ' ὅμως διὰ
[23]	ὁ προὔχων ἐν ὑμῖν συναγείρει	λῃστοτροφεῖν	ἐπαγγελλόμενος, οἱ δὲ λῃστεύοντες ἀπ'
[8]	Ἀθηναίους. Ἐν τῷ τεμένει τοῦ	Λητοΐδου	καλεῖταί τις ὀμφαλός· ὁ δ'
[10]	τοῦ Φαέθοντος ἀδελφαὶ καὶ ἡ	Λητὼ	ζῶον εὐτελές, δι' ἣν Ὀρτυγία
[8]	κύβοις παίζοντες, τὴν εἱμαρμένην εἰσηγήσαντο	λίαν	ἄδικον. Ὅ τε γὰρ κρίνων
[2]	εὐδαιμονίαν ἐν οἷς ἠρέσκετο περιγράψας,	λίαν	ἀπαιδεύτως Ἀλέξανδρον τὸ μεμηνὸς μειράκιον
[36]	καὶ τοῦ Τρωὸς καὶ αρδάνου	λίαν	ἀρχαιότερος. Ἀποδείξεως δὲ ἕνεκεν μάρτυσι
[21]	Λαμψακηνὸς ἐν τῷ Περὶ Ὁμήρου	λίαν	εὐήθως διείλεκται, πάντα εἰς ἀλληγορίαν
[19]	τις ὕδωρ μαίνεται καὶ διὰ	λιβάνων	ἔκφρων γίνεται, καὶ σὺ τὴν
[4]	προσκυνήσω; Πῶς δὲ ξύλα καὶ	λίθους	θεοὺς ἀποφανοῦμαι; Πνεῦμα γὰρ τὸ
[41]	Σαμίου καὶ Προναπίδου τοῦ Ἀθηναίου.	Λίνος	μὲν γὰρ Ἡρακλέους ἐστὶ διδάσκαλος,
[41]	καὶ τῶν πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων,	Λίνου	Φιλάμμωνος Θαμύριδος Ἀμφίονος Ὀρφέως Μουσαίου
[12]	τὸ ἀπ' αὐτῆς ἄσωτοι καὶ	λίχνοι	γεγόνασιν, οἱ μέν τινες αὐτῶν
[19]	πραγματεύσασθαι, διότι κηρύττων τὴν ἀλήθειαν	λίχνους	καὶ ἀπατεῶνας τοὺς φιλοσόφους συνήλεγχεν.
[5]	τὰ πάντα σὺν αὑτῷ διὰ	λογικῆς	δυνάμεως αὐτὸς καὶ ὁ λόγος,
[7]	τοῦ πνεύματος καὶ λόγος ἐκ	λογικῆς	δυνάμεως, κατὰ τὴν τοῦ γεννήσαντος
[15]	ὥσπερ οἱ κορακόφωνοι δογματίζουσι, ζῶον	λογικὸν	νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν· δειχθήσεται
[40]	εἰρήκασιν οἱ παρὰ τοῖς Ἕλλησι	λόγιοι	καὶ πόσοι καὶ τίνες εἰσὶν
[41]	οὖν τῆς καθ' ἕκαστον τῶν	λογίων	πραγματείας, χρόνων τε καὶ ἀναγραφῆς
[27]	τετιμωρήκατε καὶ τοῖς Φρυγίοις αὐτοῦ	λόγοις	ἐντυγχάνοντες ἡμᾶς μεμισήκατε. Λέοντος κεκτημένοι
[12]	σοφιστικῆς, θειοτέρας δέ τινος ἐκφωνήσεως	λόγοις	καταχρωμένων οὓς οἱ βουλόμενοι μανθάνειν
[17]	τοῦθ' ὅτι κατὰ τὸν κοινὸν	λόγον	Ἀβδηρολόγος ἐστὶν ὁ ἀπὸ τῶν
[15]	αὐτοῖς δεδώρηται κατὰ τὸν εἰπόντα	λόγον·	ἐπειδὴ βραχύ τι παρ' ἀγγέλους
[26]	δὲ ταῖς συμφοραῖς ταπεινούμενοι παρὰ	λόγον	καταχρᾶσθε τοῖς σχήμασι· δημοσίᾳ μὲν
[7]	ὑπόστασιν ἀποκαταστήσει πρὸς τὸ ἀρχαῖον.	~Λόγος	γὰρ ὁ ἐπουράνιος πνεῦμα γεγονὼς
[7]	γεγονὼς ἀπὸ τοῦ πνεύματος καὶ	λόγος	ἐκ λογικῆς δυνάμεως, κατὰ τὴν
[5]	ὕλην προῄρημαι καὶ καθάπερ ὁ	λόγος	ἐν ἀρχῇ γεννηθεὶς ἀντεγέννησε τὴν
[13]	φῶς τὴν σκοτίαν κατέλαβεν ᾗ	λόγος	μέν ἐστι τὸ τοῦ θεοῦ
[5]	δὲ τῆς ἁπλότητος αὐτοῦ προπηδᾷ	λόγος·	ὁ δὲ λόγος οὐ κατὰ
[5]	λογικῆς δυνάμεως αὐτὸς καὶ ὁ	λόγος,	ὃς ἦν ἐν αὐτῷ, ὑπέστησεν.
[5]	αὐτοῦ προπηδᾷ λόγος· ὁ δὲ	λόγος	οὐ κατὰ κενοῦ χωρήσας ἔργον
[7]	τὸ ἀθάνατον. Ὁ μὲν οὖν	λόγος	πρὸ τῆς τῶν ἀνθρώπων κατασκευῆς
[5]	τὸ φῶς, οὕτω καὶ ὁ	λόγος	προελθὼν ἐκ τῆς τοῦ πατρὸς
[32]	δογμάτων δὲ ποικιλίαις οὐ καταχρώμεθα.	Λόγου	γὰρ τοῦ δημοσίου καὶ ἐπιγείου
[27]	βιβλίοις περὶ τοῦ καθ' Ἡρακλέα	λόγου,	γῆν ἄνω κηρύττουσιν κατεληλυθέναι τε
[5]	λόγου κενὸς ὁ προσομιλῶν τοῦ	λόγου	γίνομαι, προβαλλόμενος δὲ τὴν ἐμαυτοῦ
[18]	θεραπεύων τὸν πλησίον εὐεργέτης ἀποκαλῇ;	Λόγου	δυνάμει κατακολούθησον· οὐ θεραπεύουσιν οἱ
[5]	ἐν ἀρχῇ, τὴν δὲ ἀρχὴν	λόγου	δύναμιν παρειλήφαμεν. Ὁ γὰρ δεσπότης
[7]	τὸν τρόπον· ἡ δὲ τοῦ	λόγου	δύναμις ἔχουσα παρ' ἑαυτῇ τὸ
[7]	τοῦ θεοῦ, τότε ἡ τοῦ	λόγου	δύναμις τόν τε ἄρξαντα τῆς
[5]	δήπου διὰ τῆς μεταβάσεως τοῦ	λόγου	κενὸς ὁ προσομιλῶν τοῦ λόγου
[5]	οὕτω κἀγὼ κατὰ τὴν τοῦ	λόγου	μίμησιν ἀναγεννηθεὶς καὶ τὴν τοῦ
[1]	τε καὶ ἐν τῇ τοῦ	λόγου	προφορᾷ. Νῦν δὲ μόνοις ὑμῖν
[26]	Ζεὺς τὴν Μῆτιν καταπίνει. ~Παύσασθε	λόγους	ἀλλοτρίους θριαμβεύοντες καὶ ὥσπερ ὁ
[26]	οὐδέν ἐστε, σφετερίζοντες μὲν τοὺς	λόγους,	διαλεγόμενοι δὲ καθάπερ τυφλὸς κωφῷ.
[31]	ἀποφήνασθαι καὶ τὰς περὶ τοὺς	λόγους	δόξας· παρ' οἷς γὰρ ἀσυνάρτητός
[26]	τεκτονικὰ τεκταίνειν μὴ γινώσκοντες; Τί	λόγους	ἐπαναιρεῖσθε τῶν ἔργων μακρὰν ἀφεστῶτες;
[26]	μὲν γὰρ πομπεύετε, τοὺς δὲ	λόγους	ἐπὶ τὰς γωνίας ἀποκρύπτετε. Τοιούτους
[16]	τὴν ἕξιν τοῦ σώματος· οἳ	λόγῳ	θεοῦ δυνάμεως πληττόμενοι δεδιότες ἀπίασιν,
[30]	δ' αὖ λυθησομένου, ἡμῶν πειθομένων	λόγῳ	θεοῦ καὶ μὴ σκορπιζόντων ἑαυτούς.
[25]	ἄνδρες Ἕλληνες; Τί δὲ τοὺς	λόγῳ	θεοῦ κατακολουθοῦντας καθάπερ μιαρωτάτους μεμισήκατε;
[26]	ὑμετέρων οὐκέτι ψαύομεν, θεοῦ δὲ	λόγῳ	κατακολουθοῦμεν. Τί γάρ, ἄνθρωπε, τῶν
[6]	ἔστιν ἡμῖν, ἐπεὶ τούτῳ τῷ	λόγῳ	πεπιστεύκαμεν. Ὥσπερ γὰρ οὐκ ὢν
[3]	ἐν τῷ κατὰ τὴν ἐκπύρωσιν	λόγῳ	πλείονας τοὺς μοχθηροὺς τῶν δικαίων
[22]	καὶ τέρποντα τοὺς ἀκροατὰς αἰσχρῶν	λόγων	ἐκφωνήμασιν. Καλοὶ δέ εἰσιν ὑμῶν
[27]	ἐλάφου· τὰ δὲ τῶν ὑμετέρων	λόγων	ἐπιτηδεύματα κατὰ τὸν ἀμετροεπῆ Θερσίτην
[27]	σελήνην γῆν; Τὰ γὰρ τοιαῦτα	λόγων	ἐστὶν ἅμιλλα καὶ οὐκ ἀληθείας
[1]	συκοφαντίᾳ συνεστήσασθε, μισθοῦ πιπράσκοντες τῶν	λόγων	ὑμῶν τὸ αὐτεξούσιον καὶ πολλάκις
[25]	γίνῃ σαυτοῦ, κἂν μὴ λάβῃς,	λοιδορεῖς,	καὶ γίνεταί σοι τέχνη τοῦ
[30]	ἢ τὸ μὴ τοῖς κρείττοσιν	λοιδορεῖσθαι	μηδ' εἰ βάρβαροι λέγοιντο, ταύτην
[25]	καί τις κατὰ τὸν ημόκριτον	λοιδορεῖταί	σοι. Πυθαγόρας Εὔφορβος γεγονέναι φησὶ
[22]	μὴ κοινωνοῦντας ὑμῶν ταῖς πραγματείαις	λοιδορεῖτε.	Κεχηνέναι πολλῶν ᾀδόντων οὐ θέλω
[27]	ἀκριβείᾳ καταμανθάνειν, ἡμᾶς δὲ προλήμματι	λοιδορίας	ἀνεξετάστως μεμισηκέναι; ιαγόρας Ἀθηναῖος ἦν,
[21]	ἀνθρώπου μορφῇ γεγονέναι καταγγέλλοντες. Οἱ	λοιδοροῦντες	ἡμᾶς συγκρίνατε τοὺς μύθους ὑμῶν
[32]	τὰς δὲ παρ' ἡμῖν παρθένους	λοιδορούντων;	Μειράκιον ἦν ὁ Ἀχιλλεὺς καὶ
[15]	ἔναρθρον φωνὴν μόνον, τὰ δὲ	λοιπὰ	τῆς αὐτῆς ἐκείνοις διαίτης ἐστίν,
[20]	τὰ ὅσα μὴ ἐγίνωσκον αἱ	λοιπαὶ	ψυχαί, προὔλεγον. Δυνατὸν δὲ παντὶ
[13]	τῇ ψυχῇ διὰ προαγορεύσεων ταῖς	λοιπαῖς	ψυχαῖς τὸ κεκρυμμένον ἀνήγγειλε· καὶ
[16]	καὶ τὸν οὐρανὸν συνάμα τῇ	λοιπῇ	ποιήσει καθείλκυσαν· νῦν δὲ τοῦτο
[15]	τῶν δαιμόνων ἐστὶ σώματα, τοῖς	λοιποῖς	δὲ οὐδαμῶς, λέγω δὲ τοῖς
[16]	ἀδύνατος γένοιτο, νεκρὸς δὲ γενόμενος	λοιπὸν	δραστικωτέρας πιστεύοιτο μεταλαμβάνειν δυνάμεως; Ἀλλ'
[20]	τῆς ἐνταυθοῖ διακοσμήσεως. Καὶ χρὴ	λοιπὸν	ἡμᾶς ἐπιποθήσαντας τὸ ἀρχαῖον παραιτήσασθαι
[15]	ἄπειρον τῆς βιότητος. ~Καὶ χρὴ	λοιπὸν	ἡμᾶς ὅπερ ἔχοντες ἀπολωλέκαμεν τοῦτο
[41]	νῦν κηρύττειν ἐπαγγέλλομαι. Γινώσκων δὲ	λοιπὸν	τίς ὁ θεὸς καὶ τίς
[7]	ἐπειδή τινι φρονιμωτέρῳ παρὰ τοὺς	λοιποὺς	ὄντι διὰ τὸ πρωτόγονον συνεξηκολούθησαν
[22]	τοῦτο δὲ καὶ τὼ χεῖρε	λυγιζόμενον	καὶ διὰ πηλίνης ὄψεως δαιμονῶντα
[39]	τὴν Κρήτην ἀνακομιδή· κατὰ δὲ	Λυγκέα	τῆς Κόρης ἡ ἁρπαγὴ καὶ
[39]	Φόρβας Τριόπας Κρότωπος Σθενέλαος αναὸς	Λυγκεὺς	Ἄβας Προῖτος Ἀκρίσιος Περσεὺς Σθενέλαος
[41]	ἀγχινοίας τε καὶ νομοθεσίας, ἐπὶ	Λυγκέως	τοῦ μετὰ αναὸν βασιλεύσαντος γέγονεν
[31]	καὶ εἰκοστήν, κατὰ Γύγην τὸν	Λυδόν,	ὕστερον τῶν Ἰλιακῶν ἔτεσι πεντακοσίοις.
[29]	ἔχει τρόπον, τὰ δὲ ὅτι	λύει	τὴν ἐν κόσμῳ δουλείαν καὶ
[13]	ἀποθνήσκειν. Θνήσκει μὲν γὰρ καὶ	λύεται	μετὰ τοῦ σώματος μὴ γινώσκουσα
[13]	οὐ θνήσκει, κἂν πρὸς καιρὸν	λυθῇ,	τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ θεοῦ πεποιημένη.
[30]	τούτου κρατυνθέντος, πάλιν δ' αὖ	λυθησομένου,	ἡμῶν πειθομένων λόγῳ θεοῦ καὶ
[29]	τὸν κατ' αὐτοὺς Λατιάριον ία	λύθροις	ἀνθρώπων καὶ τοῖς ἀπὸ τῶν
[8]	ἡ δὲ ἀπὸ τῶν ὁμοίων	λύθρων	ἀνθρωποκτόνος ἡ πολεμοποιὸς ἐγίνετο. Ταύτην
[41]	γέγονεν ἑνδεκάτῃ γενεᾷ μετὰ Ἴναχον.	Λυκοῦργος	δέ, πολὺ μετὰ τὴν Ἰλίου
[25]	εἶναι τὸν κόσμον, ἐγὼ δὲ	λυόμενον·	ἐκπύρωσιν ἀποβαίνειν κατὰ καιρούς, ἐγὼ
[23]	δὲ τῷ φόνῳ μὴ περιτυχὼν	λυπεῖται,	διότι μὴ κατεκρίθη πονηρῶν καὶ
[11]	καταφρονῶ, νόσου παντοδαπῆς ἀνώτερος γίνομαι,	λύπη	μου τὴν ψυχὴν οὐκ ἀναλίσκει.
[14]	ἀπολαύσεως τὸ ἀθάνατον ἢ τὸ	λυπηρὸν	μετὰ ἀθανασίας προσλαμβάνομεν, οὕτω καὶ
[2]	πάλιν κλαίων καὶ ἀποκαρτερῶν προφάσει	λύπης,	ἵν' ὑπὸ τῶν οἰκείων μὴ
[33]	γυναικωνίτιδος ἀσχημονεῖ. Πράξιλλαν μὲν γὰρ	Λύσιππος	ἐχαλκούργησεν μηδὲν εἰποῦσαν διὰ τῶν
[33]	σοφή· διὰ τοῦτο ταύτην ὁ	Λυσίστρατος	ἐδημιούργησεν· ὑμεῖς δὲ εἶναι παρ'
[1]	Ἐπιφυλλίδες καὶ στωμύλματα, χελιδόνων μουσεῖα,	λωβηταὶ	τέχνης, λαρυγγιῶσί τε οἱ ταύτης

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/07/2009