Chapitre |
[33] |
Ἀμφίστρατος
Κλειτώ.
Τί
γάρ
μοι
|
περὶ |
Ἀνύτης
λέγειν
Τελεσίλλης
τε
καὶ |
[31] |
ἔτεσιν
ἑκατὸν
ὀγδοήκοντα·
οἱ
δὲ
|
περὶ |
Ἀπολλόδωρον
μετὰ
τὴν
Ἰωνικὴν
ἀποικίαν |
[31] |
τῆς
Ἰλίου
ἁλώσεως·
οἱ
δὲ
|
περὶ |
Ἀρίσταρχον
κατὰ
τὴν
Ἰωνικὴν
ἀποικίαν, |
[31] |
στάσεώς
τε
τῶν
εἰπόντων
τὰ
|
περὶ |
αὐτὸν
καὶ
ἀσυμφωνίας
τοῖς
ἐπ' |
[12] |
σώματος
σύστασις
μιᾶς
ἐστιν
οἰκονομίας,
|
περὶ |
δὲ
αὐτῷ
ἐστι
τοῦ
γεγενῆσθαι |
[31] |
τῶν
ὀγδοήκοντα
ἐτῶν·
οἱ
δὲ
|
περὶ |
Ἐρατοσθένη
μετὰ
ἑκατοστὸν
ἔτος
τῆς |
[40] |
τῷ
Πρὸς
τοὺς
ἀποφηναμένους
τὰ
|
περὶ |
θεοῦ
δειχθήσεται.
~Τὸ
δὲ
νῦν |
[32] |
τῷ
γήρᾳ
παλαίοντας
καὶ
τὰ
|
περὶ |
θεοῦ
πραγματευομένους
γελᾶσθαι;
Τίς
δὲ |
[31] |
Ἀπολλόδωρος.
Τούτων
δὲ
οἱ
μὲν
|
περὶ |
Κράτητα
πρὸ
τῆς
Ἡρακλειδῶν
καθόδου |
[41] |
καὶ
ἐνάτην
εὑρίσκεται
γεγονώς,
Σόλων
|
περὶ |
μˉ
Πυθαγόρας
περὶ
ξˉ
β. |
[15] |
δὲ
τὸν
θεὸν
κεχωρηκότα.
Καὶ
|
περὶ |
μὲν
τούτου
ἐν
τῷ
Περὶ |
[31] |
τῶν
Ἰλιακῶν
ἔτεσι
πεντακοσίοις.
Καὶ
|
περὶ |
μὲν
τῶν
χρόνων
τοῦ
προειρημένου |
[41] |
γεγονώς,
Σόλων
περὶ
μˉ
Πυθαγόρας
|
περὶ |
ξˉ
β.
Τὰς
δὲ
Ὀλυμπιάδας |
[41] |
ἑκατὸν
νομοθετεῖ
Λακεδαιμονίοις.
ράκων
δὲ
|
περὶ |
Ὀλυμπιάδα
τριακοστὴν
καὶ
ἐνάτην
εὑρίσκεται |
[31] |
εἰπόντες·
ὁ
δὲ
Ἀρχίλοχος
ἤκμασε
|
περὶ |
Ὀλυμπιάδα
τρίτην
καὶ
εἰκοστήν,
κατὰ |
[23] |
καθίζονται,
μονομαχοῦσί
τε
οἱ
πυκτεύοντες
|
περὶ |
οὐδενός,
καὶ
ὁ
βοηθήσων
οὐ |
[8] |
μαντικήν,
ὅτι
μὴ
προγνοὺς
τὰ
|
περὶ |
σὲ
τῆς
αὑτοῦ
τέχνης
οὐκ |
[33] |
αἱ
παρ'
ἡμῖν
σωφρονοῦσιν,
καὶ
|
περὶ |
τὰς
ἠλακάτας
αἱ
παρθένοι
τὰ |
[9] |
ἄρκτος·
εἶτα
πῶς
πρὶν
τούτους
|
περὶ |
τὰς
προειρημένας
τάξεις
γενέσθαι
ἀκόσμητος |
[32] |
ψευδόμεθα·
τὰ
δὲ
τῆς
ὑμετέρας
|
περὶ |
τὴν
ἀπιστίαν
ἐπιμονῆς
καλὸν
μὲν |
[41] |
πρεσβυτάτου
τῶν
προειρημένων
Θαλῆτος
γενομένου
|
περὶ |
τὴν
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα,
καὶ
τὰ |
[41] |
γενομένου
κατὰ
τὴν
Πεισιστρατιδῶν
ἀρχὴν
|
περὶ |
τὴν
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα.
Τοῦ
δὲ |
[19] |
καὶ
μάχας
ὁ
ἐγείρων
καὶ
|
περὶ |
τῆς
ἐν
πολέμῳ
νίκης
προαγορεύει. |
[41] |
ἀποδεδειγμένων,
διὰ
βραχέων
ἔτι
καὶ
|
περὶ |
τῆς
τῶν
ἑπτὰ
σοφῶν
ἡλικίας |
[3] |
γραολογίαν
καὶ
τοῦ
Πυθαγόρου
τὴν
|
περὶ |
τὸ
δόγμα
κληρονομίαν
καὶ
τοῦ |
[27] |
καὶ
ἡλίου
δρόμοι;
Τὸ
γὰρ
|
περὶ |
τοιαύτην
ἀσχολεῖσθαι
ζήτησιν
νομοθετοῦντός
ἐστιν |
[36] |
καιρόν,
ἔτι
δὲ
καὶ
τοῖς
|
περὶ |
τὸν
Ἀγαμέμνονα
συνεστρατεῦσθαι.
Καί,
εἰ |
[21] |
ἐπὶ
ὑποθέσεως·
τὴν
γὰρ
ἡμετέραν
|
περὶ |
τοῦ
θεοῦ
κατάληψιν
οὐδὲ
συγκρίνειν |
[27] |
ἠλίθιον
πιθέσθαι
τοῖς
Ἡροδώρου
βιβλίοις
|
περὶ |
τοῦ
καθ'
Ἡρακλέα
λόγου,
γῆν |
[19] |
ποιῶν
σε
φιλάργυρον,
οὗτος
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
πλουτεῖν
σοι
μαντεύεται·
στάσεις |
[7] |
τὸ
βούλημα.
Καὶ
τὰ
μὲν
|
περὶ |
τοὺς
ἀγγέλους
καὶ
ἀνθρώπους
τοῦτον |
[31] |
παντὶ
ψευδεῖς
ἀποφήνασθαι
καὶ
τὰς
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
δόξας·
παρ'
οἷς |
[3] |
κἄν
τινες
μὴ
θέλωσι,
τὴν
|
περὶ |
τούτους
μίμησιν.
Τίς
γὰρ
ἂν |
[3] |
Καὶ
γὰρ
οἷς
μέλον
ἐστὶ
|
περὶ |
τούτων,
φασὶν
Εὐριπίδην
τὸν
τραγῳδοποιὸν |
[37] |
Καὶ
Μένανδρος
δὲ
ὁ
Περγαμηνὸς
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
τὴν
ἀναγραφὴν
ἐποιήσατο. |
[36] |
τρισὶ
βιβλίοις
κατατάξας
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τῶν
βασιλέων
ἐκθέμενος,
ἀφηγεῖταί
τινος |
[27] |
ἡμῶν
ἐλέγχους
δυσχεραίνετε·
καὶ
τὰς
|
περὶ |
τῶν
κατ'
Αἴγυπτον
θεῶν
δόξας |
[35] |
ἐξηγήσεως
ὑπερθέμενος,
νῦν
ὅτε
καιρὸς
|
περὶ |
τῶν
κατ'
αὐτὴν
δογμάτων
λέγειν, |
[41] |
τὴν
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα,
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τῶν
μετ'
αὐτὸν
σχεδὸν
ἡμῖν |
[41] |
νῦν
ἐνδέον
ἀποπληρώσωμεν,
ἔτι
καὶ
|
περὶ |
τῶν
νομιζομένων
σοφῶν
ποιήσομαι
τὴν |
[27] |
τοῦ
θεοῦ·
κατάληψιν
ἣν
ἔχω
|
περὶ |
τῶν
ὅλων,
ταύτην
οὐκ
ἀποκρύπτομαι. |
[36] |
πείθειν
ἐπαγγελλόμενον
συντομωτέρας
ποιεῖσθαι
τὰς
|
περὶ |
τῶν
πραγμάτων
πρὸς
τοὺς
ἀκούοντας |
[37] |
τὴν
Φοινίκην
ἄφιξις
καὶ
τὰ
|
περὶ |
Χείραμον,
ὅστις
Σολομῶνι
τῷ
Ἰουδαίων |