Chapitre
[15]	Τῆς γὰρ ὕλης καὶ πονηρίας	εἰσὶν	ἀπαυγάσματα, ὕλη δὲ τῆς ψυχῆς
[41]	ὁ Φιλάμμων οὐ πολὺ τούτων	εἰσὶν	ἀρχαιότεροι. Περὶ μὲν οὖν τῆς
[8]	καὶ ὁ κρινόμενος καθ' εἱμαρμένην	εἰσὶν	γεγονότες, καὶ οἱ φονεύοντες καὶ
[17]	μεμηνώς· σκυτίδων ἐξαρτήμασι θεραπεύεται. Δαιμόνων	εἰσὶν	ἐπιφοιτήσεις· καὶ ὁ νοσῶν καὶ
[40]	λόγιοι καὶ πόσοι καὶ τίνες	εἰσὶν	οἱ μνημονεύσαντες, ἐν τῷ Πρὸς
[18]	Ὥσπερ γὰρ τὰ δηλητήρια συνθέσεις	εἰσὶν	ὑλικαί, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ
[12]	διαφοραί τινες τῶν ἐξ ὕλης	εἰσὶν	ὡς εἶναι τὸ μέν τι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/07/2009